>

Livre, Chap.
[1, 2]	τῇ χειρὶ, ἀλλὰ τῇ γνώμῃ.	~βʹ	Μηδὲ θαυμάσητε, εἰ ἀθλίους ἐκάλεσα
[1, 4]	ὑποδήματα μετὰ Ἰουδαίων, καὶ γυμνοῖς	βάδιζε	τοῖς ποσὶν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς,
[1, 7]	οὔτε μέλλοντα, οὔτε ὕψωμα, οὔτε	βάθος,	οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται
[1, 1]	ἀκατάληπτον ἰδὼν, οὕτως ἐβόησεν· Ὦ	βάθος	πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως
[1, 6]	τοὺς νόμους ἐξ αὐτῶν τῶν	βάθρων	ἀνέτρεψαν, θηρίων ἁπάντων γεγόνασιν ἀγριώτεροι.
[1, 2]	τὸν ἄρτον τῶν τέκνων, καὶ	βαλεῖν	τοῖς κυναρίοις· πρὸς τὴν Χαναναίαν
[1, 6]	Δάφνῃ· πονηρότερον γὰρ ἐκεῖ τὸ	βάραθρον,	ὃ δὴ καλοῦσι Ματρώνης. Καὶ
[1, 4]	ὑπὸ τοῦ διαβόλου πρὸς τὸ	βάραθρον	τῆς ἀπωλείας ἑλκόμενον ἀδίκως καὶ
[1, 4]	ἔξω στρατοπέδων, ἂν ἁλῷ τις	βαρβαρίζων	καὶ τὰ Περσικὰ φρονῶν ἐν
[1, 7]	διὰ τῶν ἔργων, τότε μὲν	βαρβαρικαῖς	χερσὶ παραδοὺς, ὕστερον δὲ εἰς
[1, 2]	Χριστοῦ, λέγοντες· Ἡμεῖς οὐκ ἔχομεν	βασιλέα	εἰ μὴ Καίσαρα. Συνέτριψας τὸν
[1, 7]	Χριστὸν, μὴ καταδέξῃ· εἴ τις	βασιλείαν	ἐπαγγέλλοιτο, ὥστε ἀποστῆναι ἀπὸ τοῦ
[1, 7]	σωμάτων, εἰπέ μοι, φείσονται; τῆς	βασιλείας	ἐπιχειροῦσιν ἐκβαλεῖν, καὶ νοσημάτων ἀπαλλάττειν
[1, 2]	δεσμὸν, ἐξέβαλες σαυτὸν τῆς οὐρανίου	βασιλείας,	καὶ ὑπέθηκας ἀνθρωπίναις ἀρχαῖς. Σὺ
[1, 7]	τὸν Χριστὸν εἶναι δεῖ, καὶ	βασιλείας	ποθεινότερον· κἂν νοσήσωμεν, βέλτιον ἐν
[1, 2]	μου, τοὺς μὴ θελήσαντάς με	βασιλεῦσαι	ἐπ´ αὐτῶν, ἀγάγετε ὧδε, καὶ
[1, 4]	ἔστιν· ἐπεὶ μηδὲ πανδοχεῖα τῶν	βασιλικῶν	αὐλῶν σεμνότερα, μᾶλλον δὲ καὶ
[1, 7]	εὐωδίας καλεῖ, τὸ δὲ θυμίαμα	βδέλυγμα,	ἐπειδὴ πολλῆς δυσωδίας ἡ τῶν
[1, 7]	σταυροῦ, πρὸ τῆς Χριστοκτονίας τὸ	βδέλυγμα·	καὶ νῦν οὐ πολλῷ μᾶλλον;
[1, 7]	θυμίαμα βδέλυγμά μοί ἐστι. Θυμίαμα	βδέλυγμα,	καὶ ὁ τόπος οὐ βδέλυγμα;
[1, 7]	βδέλυγμα, καὶ ὁ τόπος οὐ	βδέλυγμα;	Καὶ πότε δὲ βδέλυγμα; Πρὶν
[1, 7]	φέρητέ μοι σεμίδαλιν, μάταιον· θυμίαμα	βδέλυγμά	μοί ἐστι. Θυμίαμα βδέλυγμα, καὶ
[1, 7]	οὐ βδέλυγμα; Καὶ πότε δὲ	βδέλυγμα;	Πρὶν ἢ τὸ κεφάλαιον αὐτοὺς
[1, 7]	θυσίαι καὶ αἱ προσφοραὶ οὐχὶ	βδελυκταί;	Ἐὰν φέρητέ μοι σεμίδαλιν, μάταιον·
[1, 2]	δὲ, ὅτε τοὺς συνδούλους ἔτυπτες,	βδελυκτή	σου ἦν ἡ νηστεία, ὅτε
[1, 2]	γὰρ ἄκαιρος ἡ νηστεία καὶ	βδελυκτή.	Τίς ταῦτά φησιν; Αὐτὸς ὁ
[1, 5]	ἐκεῖνον αἰδεῖσθε, δέον καταφρονεῖν καὶ	βδελύττεσθαι	καὶ ἀποπηδᾷν; Ὁ νόμος ἀπόκειται.
[1, 5]	οὐκ ἦσαν οὕτως ἀκάθαρτοι καὶ	βέβηλοι,	εἰ μὴ τὰς βίβλους ἀνεγίνωσκον.
[1, 5]	διὰ τοῦτο μᾶλλον ἂν εἶεν	βέβηλοι	καὶ ἐναγεῖς, ὅτι τοὺς προφήτας
[1, 5]	χεῖρες μὲν, σώματα κατασχοῦσαι ἁγίων,	βέβηλοι	μένουσι δι´ αὐτὸ δὴ τοῦτο,
[1, 6]	τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερὸν ὁμοίως ἐστὶ	βέβηλον.	Εἰ δέ τίς μου τόλμαν
[1, 6]	τὸν τόπον τὰ βιβλία, ἀλλὰ	βέβηλον	ποιεῖ τῶν συνιόντων ἡ προαίρεσις,
[1, 7]	ἑορτῶν κοινωνίᾳ, καὶ εἰς τοὺς	βεβήλους	αὐτῶν τόπους ἀπαντᾷν, καὶ τῶν
[1, 7]	καὶ βασιλείας ποθεινότερον· κἂν νοσήσωμεν,	βέλτιον	ἐν ταῖς ἀῤῥωστίαις μεῖναι, ἢ
[1, 8]	Θεὸν ὑμῖν ἐκπολεμοῦσα. Πόσῳ δὲ	βέλτιον	τοῖς συνδούλοις ἀπεχθάνεσθαι ἐπὶ σωτηρίᾳ,
[1, 3]	συμμαχίαν ἐκάλει, καὶ τὴν ἄνομον	βίαν	κωλῦσαι ἠξίου (οὐ γὰρ εἶναι
[1, 4]	κἂν ἀνάγκην ἐπιθεῖναι δέοι, κἂν	βίαν	ποιῆσαι, κἂν ὑβρίσαι, κἂν φιλονεικῆσαι,
[1, 6]	οὐχ ἁγιάζει τὸν τόπον τὰ	βιβλία,	ἀλλὰ βέβηλον ποιεῖ τῶν συνιόντων
[1, 5]	αἰδείσθω τὴν συναγωγὴν διὰ τὰ	βιβλία,	ἀλλὰ διὰ ταῦτα αὐτὴν μισείτω
[1, 5]	τὸ μετὰ τοιαύτης προαιρέσεως τὰ	βιβλία	κατέχειν. Οὐδὲ γὰρ ἂν τοσαύτης
[1, 6]	Σεράπιδος ὁ ναὸς διὰ τὰ	βιβλία;	Μὴ γένοιτο! ἀλλ´ ἐκεῖνα μὲν
[1, 5]	ἀπόκειται. φησὶν, ἐν αὐτῷ, καὶ	βιβλία	προφητικά. Καὶ τί τοῦτο; Μὴ
[1, 5]	Μὴ γὰρ, ἔνθα ἂν ᾖ	βιβλία	τοιαῦτα, καὶ ὁ τόπος ἅγιος
[1, 5]	ἐκείνους. Ἀλλὰ τί λέγω περὶ	βιβλίων	καὶ τόπων; ἐν καιρῷ τῶν
[1, 6]	ἐκεῖ τῶν προφητῶν αἱ ἑρμηνευθεῖσαι	βίβλοι	μένουσι. Τί οὖν, ἅγιος ἔσται
[1, 5]	καὶ βέβηλοι, εἰ μὴ τὰς	βίβλους	ἀνεγίνωσκον. Νῦν δὲ πάσης εἰσὶν
[1, 6]	Πτολεμαῖος ὁ Φιλάδελφος τὰς πανταχόθεν	βίβλους	συναγαγὼν, καὶ μαθὼν ὅτι καὶ
[1, 6]	δαιμόνων, οὐ μείζων ἐντεῦθεν ἡ	βλάβη;	Ἐκεῖ μὲν γὰρ γυμνὴ καὶ
[1, 5]	τοὺς συλλόγους. Οὐ μικρὰ αὕτη	βλάβη	τοῖς ἀσθενεστέροις τῶν ἀδελφῶν, οὐ
[1, 1]	ἀπὸ τῆς ἀναβολῆς γένοιτ´ ἂν	βλάβη·	τοὺς δὲ τὰ Ἰουδαϊκὰ νοσοῦντας,
[1, 6]	συνέρχονται, ὅπου σταυρὸς ἐλαύνεται, ὅπου	βλασφημεῖται	Θεὸς, ὅπου Πατὴρ ἀγνοεῖται, ὅπου
[1, 7]	ὁ Ἰὼβ τῇ γυναικὶ πεισθεὶς	βλασφημῆσαι	εἰς τὸν Θεὸν, καὶ ἀπαλλαγῆναι
[1, 7]	ἀφόρητον ἐκείνην πληγὴν ἐνεγκεῖν, ἢ	βλασφημήσας	ἀπηλλάχθαι τῶν ἐπικειμένων κακῶν. Τοῦτον
[1, 1]	τῆς ἀληθείας κόρον οὐ λαμβάνουσι	βλασφημοῦντες	τὸν εὐεργέτην, πολλῷ μᾶλλον ἡμᾶς
[1, 8]	κἂν ἀγανακτήσῃ νῦν, οὐδέν σε	βλάψαι	δυνήσεται, μᾶλλον δὲ καὶ χάριν
[1, 8]	ἐκπολεμώσεις σεαυτῷ, καὶ τὸν ἀδελφὸν	βλάψεις·	καταγγέλλων δὲ καὶ φανερὸν ποιῶν,
[1, 2]	αὐτῶν, βλέπετε τοὺς κακοὺς ἐργάτας,	βλέπετε	τὴν κατατομήν· ἡμεῖς γάρ ἐσμεν
[1, 2]	κύνας, Παῦλός φησι περὶ αὐτῶν,	βλέπετε	τοὺς κακοὺς ἐργάτας, βλέπετε τὴν
[1, 2]	ἐγένοντο κύνες, τέκνα δὲ ἡμεῖς.	Βλέπετε	τοὺς κύνας, Παῦλός φησι περὶ
[1, 2]	λέγει ταῦτα, ἀλλ´ ὁ προφήτης	βοᾷ,	ζυγὸν καὶ δεσμὸν τὰ σύμβολα
[1, 7]	τῆς καταστροφῆς διὰ τοῦ προφήτου	βοᾷ	καὶ λέγει, Μὴ πεποίθατε ἐπὶ
[1, 4]	ὁρᾶτε ἐπὶ τῶν μυστηρίων τί	βοᾷ	συνεχῶς ὁ διάκονος; Ἐπιγινώσκετε ἀλλήλους·
[1, 3]	Υἱὸν ἐσταύρωσαν, τοῦ Πνεύματος τὴν	βοήθειαν	ἀπεκρούσαντο, τίς οὐκ ἂν θαῤῥῶν
[1, 7]	τὴν ἑορτὴν, ἀλλὰ πάσας ὁμοῦ.	Βούλει	ἰδεῖν, ὅτι καὶ τὴν διὰ
[1, 7]	ἡ τῶν προσαγαγόντων προαίρεσις ἔγεμεν.	Βούλει	μαθεῖν ὅτι μετὰ τῶν θυσιῶν,
[1, 2]	ἐγένοντο οἱ πρότερον ὄντες τέκνα;	Βούλει	μαθεῖν πῶς οἱ πρότερον ὄντες
[1, 7]	αὐτοῖς μανίαν ἐνέφηνεν. ~ζʹ Τί	βούλεσθε	ἕτερον εἴπω; τὰς ἁρπαγὰς, τὰς
[1, 4]	ὁλοκλήρου ποιήσωμεν. Εἰ δὲ μὴ	βούλεσθε	τοῦτο, ἀλλ´ εἰδότες κρύπτετε, εὖ
[1, 8]	μὴ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν πᾶσαν τὴν	βουλὴν	τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ κατέβαλον
[1, 1]	καὶ τοῦτο τὸ πονηρὸν ἔθος	βούλομαι	τῆς Ἐκκλησίας ἀπελάσαι νῦν. Οἱ
[1, 7]	ὁ Θεὸς, ἀλλὰ λαμπρότερον ποιῆσαι	βουλόμενος,	ἀφίησι ταῖς ἀῤῥωστίαις ἐμπεσεῖν πολλάκις.
[1, 2]	φησιν; Αὐτὸς ὁ Ἡσαΐας μεγαλοφώνως	βοῶν·	Οὐ ταύτην τὴν νηστείαν ἐγὼ
[1, 1]	αὐτοῦ. Προσέθηκα καὶ τὰ χερουβὶμ	βοῶντα·	Εὐλογημένη ἡ δόξα αὐτοῦ (ἐκ
[1, 5]	κοινωνοῦσιν οἱ νηστεύοντες νῦν· τοῖς	βοῶσι,	Σταύρωσον, σταύρωσον· τοῖς λέγουσι, Τὸ
[1, 6]	γὰρ καὶ παρ´ αὐτοῖς ἕστηκε	βωμὸς	ἀπάτης ἀόρατος, εἰς ὃν οὐχὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/04/2009