>Livre, Chap. |
[1, 6] |
ἡ
ἀσέβεια,
καὶ
οὐκ
ἂν
|
ῥᾳδίως |
ἐπισπάσαιτο,
οὐδὲ
ἀπατήσειε
τὸν
νοῦν
|
[1, 7] |
Ἑλλήνων
θεοῖς
οὐχ
ἑλκύσει
προσκυνῆσαι
|
ῥᾳδίως; |
Καὶ
γὰρ
ἐκεῖνοι
πολλὰ
πολλάκις |
[1, 3] |
ἀνθρώπους
ἀναπείθειν
ἴσχυσε·
τὴν
δὲ
|
ῥᾳθυμίαν
|
τῶν
ἀπατωμένων
λογιζόμενος,
ἐνεπιμπράμην
ὑπὸ |
[1, 4] |
καὶ
ἀποκρύπτων,
πλείονα
αὐτῷ
παρέχει
|
ῥᾳθυμίας |
ὑπόθεσιν,
καὶ
μετὰ
μείζονος
ἀδείας |
[1, 7] |
συμφορᾶς;
Εἰπὲ
γάρ
τι,
φησὶ,
|
ῥῆμα
|
πρὸς
Κύριον,
καὶ
τελεύτα.
Ἀλλ´ |
[1, 6] |
προφήτας
ἔχειν
καὶ
τιμᾷν,
τοῖς
|
ῥήμασι |
τούτοις
πολὺ
κατασκευάζοντες
τὸ
δέλεαρ, |
[1, 5] |
ἁγίους,
ὅτι
ἀπιστοῦσι
τοῖς
ἐκείνων
|
ῥήμασιν, |
ὅτι
τὴν
ἐσχάτην
αὐτῶν
κατηγοροῦσιν |
[1, 2] |
δὲ
τοῦ
προφήτου
λέγω
τὰ
|
ῥήματα, |
δέξαι
τὴν
ἀπόφασιν.
~γʹ
Οἶδα |
[1, 8] |
τὸν
λόγον,
τὰ
τοῦ
Μωσέως
|
ῥήματα |
εἰπών·
Διαμαρτύρομαι
ὑμῖν
τὸν
οὐρανὸν |
[1, 3] |
μισανθρωπίας
καὶ
Σατανικῆς
ὠμότητος
φθεγγόμενοι
|
ῥήματα. |
Τί
λέγεις;
ἄνθρωπος
ὢν,
καὶ |
[1, 1] |
ἐγκαλοῦσιν,
ἀλλὰ
καὶ
ἐξαλείφουσι
τὸ
|
ῥητὸν
|
μετὰ
τῆς
διανοίας,
εἰ
καὶ |
[1, 2] |
ἐξεκλάσθησαν·
ἡμεῖς
οὐ
μετείχομεν
τῆς
|
ῥίζης, |
καὶ
καρπὸν
εὐσεβείας
ἠνέγκαμεν.
Ἐκεῖνοι |
[1, 2] |
τῆς
πλάνης
ἀπηλλάγημεν.
Ἐκεῖνοι
τῆς
|
ῥίζης |
τῆς
ἁγίας
ἦσαν
κλάδοι,
ἀλλ´ |
[1, 7] |
τὰ
προσενεχθέντα.
Οὐ
γὰρ
δὴ
|
ῥῖνές |
εἰσι
περὶ
Θεὸν,
ἀλλὰ
ἀσώματον |
[1, 2] |
χεῖρας
αὐτῶν
ἐλθόντα
ἀπωσάμενοι
καὶ
|
ῥίψαντες |
μετὰ
πολλῆς
τῆς
σπουδῆς.
Ἀνέτειλεν |