Alphabétiquement     [«   »]
Τίτου 9
Τίτῳ 1
τό 10
τὸ 79
Τό 2
Τὸ 5
τοι 1
Fréquences     [«    »]
69 ἐν
60 ἐς
62 τῶν
79 τὸ
89 μὲν
90 τοῦ
125 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre LXVI (fragments)

τὸ


Livre, Chap.
[66, 16]   ἐν καπηλείῳ τινὶ τοσοῦτος ὑπὲρ  τὸ   ἀγγεῖον ὑπερεχύθη ὥστε καὶ ἐς
[66, 19]   τε τὸ ἀσφαλὲς καὶ πρὸς  τὸ   ἄλυπον τῶν ἀνθρώπων κατεστήσατο· καὶ
[66, 23]   θάλασσαν, οἷα τεταραγμένοι καὶ πᾶν  τὸ   ἀπὸ σφῶν ἀπὸν ἀσφαλέστερον τοῦ
[66, 14]   χεῖρα καὶ ἔφη δότε μοι  τὸ   ἀργύριον· γὰρ βάσις αὐτοῦ
[66, 21]   τεφρουμένων, αἱ μὲν πέριξ κορυφαὶ  τὸ   ἀρχαῖον ὕψος ἐς δεῦρο ἔχουσι,
[66, 15]   καὶ τότε σοφισταὶ κύνειοι ἐς  τὸ   ἄστυ πως παραδύντες, Διογένης μὲν
[66, 19]   δὲ καὶ ἄλλα πρός τε  τὸ   ἀσφαλὲς καὶ πρὸς τὸ ἄλυπον
[66, 10]   καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς ἐπιφανεστάτοις  τὸ   αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι κελεύσας, ἵνα
[66, 2]   δακτύλιον πεμφθέντα οἱ ἐφόρει, ἵνα  τὸ   αὐτοκρατορικὸν σφράγισμα τὰ σημαινόμενα λαμβάνῃ.
[66, 22]   τὰς ἀναπνοὰς ἔχων. ~Τοιοῦτον μὲν  τὸ   Βέσβιόν ἐστι, καὶ ταῦτα ἐν
[66, 21]   ἐξαπιναίως ἐξήφθη. Τὸ γὰρ ὄρος  τὸ   Βέσβιον ἔστι μὲν πρὸς τῇ
[66, 2]   τοὺς ὑπουργοῦντάς τι αὐτῷ καὶ  τὸ   βραχύτατον ἦν, οὕτω καὶ μίσει
[66, 9]   πεζῇ τὰ δὲ ναυτιλλόμενος ἐς  τὸ   Βρεντέσιον ἐκομίσθη. δὲ Οὐεσπασιανὸς
[66, 23]   ἡμέρας οὔτ´ εἰδόσι τοῖς ἀνθρώποις  τὸ   γεγονὸς οὔτ´ εἰκάσαι δυναμένοις, ἀλλ´
[66, 25]   ἐδωδίμου τινὸς τὸ δὲ ἐσθῆτος  τὸ   δὲ ἀργυροῦ σκεύους, ἄλλο χρυσοῦ
[66, 25]   τοῖς ἄλλοις οὐδὲν ἐξαίρετον ἔπραξε,  τὸ   δὲ δὴ θέατρον τὸ κυνηγετικὸν
[66, 10]   μὲν ἐν τῷ παλατίῳ ᾤκει,  τὸ   δὲ δὴ πλεῖστον ἐν τοῖς
[66, 7]   τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα ἀμφότεροι ἔλαβον,  τὸ   δὲ δὴ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ οὐδέτερος
[66, 21]   ἀρχαῖον ὕψος ἐς δεῦρο ἔχουσι,  τὸ   δὲ ἔμπυρον πᾶν δαπανηθὲν ἐν
[66, 25]   ἔχοντα τὸ μὲν ἐδωδίμου τινὸς  τὸ   δὲ ἐσθῆτος τὸ δὲ ἀργυροῦ
[66, 6]   Οὐ μὴν καὶ παραχρῆμα διὰ  τὸ   δεισιδαιμονῆσαι ἐσέδραμον, ἀλλ´ ὀψέ ποτε,
[66, 2]   ἀμύθητα πανταχόθεν, ὅθεν ἐνεδέχετο, ἐς  τὸ   δημόσιον ἤθροιζεν ἑτοιμότατα, τὴν ἐπ´
[66, 10]   καὶ τῷ λοιπῷ πλήθει ἀπαραίτητον  τὸ   διακόνημα γένηται. Τάς τε οὐσίας
[66, 10]   ἐπανεσκεύαζε, καὶ συντελουμένοις αὐτοῖς οὐ  τὸ   ἑαυτοῦ ἐπέγραφεν ὄνομα, ἀλλὰ τὸ
[66, 19]   προσεοικὼς δὲ τῷ Νέρωνι καὶ  τὸ   εἶδος καὶ τὴν φωνήν (καὶ
[66, 15]   τε ὕψος ἑκατὸν ποδῶν καὶ  τὸ   εἶδος οἱ μὲν τὸ τοῦ
[66, 24]   τοῦ Τίτου πρὸς τὸ πάθημα  τὸ   ἐν τῇ Καμπανίᾳ γενόμενον ἐκδημήσαντος,
[66, 25]   δοτῆρας αὐτῶν ἀπενεγκεῖν καὶ λαβεῖν  τὸ   ἐπιγεγραμμένον. ~Διατελέσας δὲ ταῦτα, καὶ
[66, 25]   τὸ κυνηγετικὸν τό τε βαλανεῖον  τὸ   ἐπώνυμον αὐτοῦ ἱερώσας πολλὰ καὶ
[66, 5]   τῶν δύο περιβόλων στρατοπεδευσάμενοι πρὸς  τὸ   ἕτερον τεῖχος προσέβαλλον. Οὐ μέντοι
[66, 25]   γὰρ ξύλινα μικρὰ ἄνωθεν ἐς  τὸ   θέατρον ἐρρίπτει, σύμβολον ἔχοντα τὸ
[66, 15]   παραδύντες, Διογένης μὲν πρότερος ἐς  τὸ   θέατρον πλῆρες ἀνδρῶν ἐσῆλθε καὶ
[66, 24]   καὶ γὰρ τὸ Σεραπεῖον καὶ  τὸ   Ἰσεῖον τά τε σέπτα καὶ
[66, 8]   Νεῖλος παλαιστῇ πλέον παρὰ  τὸ   καθεστηκὸς ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἐπελάγισεν·
[66, 22]   συνηνέχθη, εἰ καὶ μεγάλα παρὰ  τὸ   καθεστηκὸς τοῖς ἀεὶ ὁρῶσιν αὐτὰ
[66, 24]   συννάων αὐτοῦ κατέκαυσεν. Οὕτω {τε}  τὸ   κακὸν οὐκ ἀνθρώπινον ἀλλὰ δαιμόνιον
[66, 1]   ἀποβάλῃ, αὐταρχήσει· καὶ τοῦτό τε  τὸ   κατὰ τὸν ὀδόντα τῇ ἐπιούσῃ
[66, 26]   μὲν γὰρ τὸ οἱ δὲ  τὸ   κατείκασαν· κρατεῖ δ´ οὖν, ὡς
[66, 10]   Μεγαλοφρονέστατα δὲ ἀεί ποτε ἐς  τὸ   κοινὸν ὅσα ἐχρῆν ἀναλώσας, καὶ
[66, 25]   ἔπραξε, τὸ δὲ δὴ θέατρον  τὸ   κυνηγετικὸν τό τε βαλανεῖον τὸ
[66, 13]   πνεῖ ἐφ´ ἑαυτῷ μέγα, κἂν  τὸ   λεγόμενον δὴ τοῦτο μήτε γράμματα
[66, 20]   δὲ Ἀγρικόλας ἔν τε ἀτιμίᾳ  τὸ   λοιπὸν τοῦ βίου καὶ ἐν
[66, 25]   τὸ θέατρον ἐρρίπτει, σύμβολον ἔχοντα  τὸ   μὲν ἐδωδίμου τινὸς τὸ δὲ
[66, 7]   ἔτος ἀποφέρειν. Καὶ ἐπ´ αὐτοῖς  τὸ   μὲν τοῦ αὐτοκράτορος ὄνομα ἀμφότεροι
[66, 16]   χωρήσας ἡττηθείς τε καὶ ἐς  τὸ   μνημεῖον κατακρυφθεὶς ἐφωράθη τε καὶ
[66, 25]   καὶ προσβαλόντες τείχει τινὶ περὶ  τὸ   μνημεῖον πεποιημένῳ εἷλον αὐτό. Ταῦτα
[66, 17]   κομήτης ἐπὶ πολὺ φαντασθεὶς καὶ  τὸ   μνημεῖον τὸ τοῦ Αὐγούστου αὐτόματον
[66, 12]   τε τὰ καθεστηκότα συγχεῖν καὶ  τὸ   νεώτερα αὐτοῖς πράγματα ἐπεσάγειν. Ἦν
[66, 25]   ὀνόμασι χρησάμενοι ἐναυμάχησαν) ἐπεξῆλθον ἐς  τὸ   νησίδιον, καὶ προσβαλόντες τείχει τινὶ
[66, 26]   ἀκριβῶς ἀνέγνω. Οἱ μὲν γὰρ  τὸ   οἱ δὲ τὸ κατείκασαν· κρατεῖ
[66, 2]   αὐτοῦ προστάξεως διοικεῖν καὶ γράφειν,  τὸ   ὄνομα αὐτοῦ μόνον ἐπιγραφόμενος. Καὶ
[66, 21]   γέγονεν, ὥστε κυνηγετικῷ τινι θεάτρῳ  τὸ   ὄρος σύμπαν, ὡς μικρὰ μεγάλοις
[66, 24]   τῆς Ῥώμης, τοῦ Τίτου πρὸς  τὸ   πάθημα τὸ ἐν τῇ Καμπανίᾳ
[66, 24]   βαλανεῖον τὸ τοῦ Ἀγρίππου καὶ  τὸ   πάνθειον τό τε διριβιτώριον καὶ
[66, 22]   ἐξαίφνης σφοδροὶ ἐγίγνοντο, ὥστε καὶ  τὸ   πεδίον ἐκεῖνο πᾶν ἀναβράττεσθαι καὶ
[66, 20]   αὐτῶν μὲν Τίτος αὐτοκράτωρ  τὸ   πεντεκαιδέκατον ἐπεκλήθη, δὲ Ἀγρικόλας
[66, 8]   καὶ ὅτι καὶ τῶν βασιλείων  τὸ   πλεῖστον ἀπέδοτο, χαλεπῶς φέροντες ἄλλα
[66, 10]   διὰ τῶν υἱέων αὐτοῦ ὡς  τὸ   πολὺ ἐκέλευεν ἀναγινώσκεσθαι, τιμῶν κἀν
[66, 24]   Ἰσεῖον τά τε σέπτα καὶ  τὸ   Ποσειδώνιον τό τε βαλανεῖον τὸ
[66, 6]   πολὺ προθυμότερον, ὥσπερ τι ἕρμαιον  τὸ   πρός τε τῷ ναῷ καὶ
[66, 21]   ὑψηλόν, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ μέσου  τὸ   πῦρ ἀνέτελλε· ταύτῃ γὰρ πεπύρωται
[66, 6]   ἑαυτοὺς κατεχρῶντο, οἱ δὲ ἐς  τὸ   πῦρ ἐσεπήδων. Καὶ ἐδόκει πᾶσι
[66, 24]   γενόμενον ἐκδημήσαντος, ἐπενείματο· καὶ γὰρ  τὸ   Σεραπεῖον καὶ τὸ Ἰσεῖον τά
[66, 26]   τὴν Ῥώμην ἀφίππευσε καὶ ἐς  τὸ   στρατόπεδον ἐσῆλθε, τήν τε ἐπίκλησιν
[66, 10]   ἐν αὐταῖς ἐγκαθειστήκει. Ἔς τε  τὸ   συνέδριον διὰ παντὸς ἐφοίτα, καὶ
[66, 12]   τε τοὺς κρατοῦντας προπηλακίζειν καὶ  τὸ   τὰ πλήθη ταράττειν τό τε
[66, 4]   οὖν Ῥωμαῖοι χώματά τε πρὸς  τὸ   τεῖχος ἐχώννυσαν καὶ μηχανήματα προσῆγον,
[66, 4]   τόν τε χοῦν ὑπορύσσοντες ὑπὸ  τὸ   τεῖχος ὑφεῖλκον, καὶ τοὺς κριοὺς
[66, 6]   καὶ τὸν περίβολον τὸν περὶ  τὸ   τεμένισμα ἄκοντες συγκατέφλεξαν, καὶ ἀνεῴχθη
[66, 15]   ἐπὶ τοῦ Τίτου τέταρτον ἀρχόντων  τὸ   τῆς Εἰρήνης τέμενος καθιερώθη,
[66, 24]   τὸ Ποσειδώνιον τό τε βαλανεῖον  τὸ   τοῦ Ἀγρίππου καὶ τὸ πάνθειον
[66, 17]   πολὺ φαντασθεὶς καὶ τὸ μνημεῖον  τὸ   τοῦ Αὐγούστου αὐτόματον ἀνοιχθέν. Τῶν
[66, 24]   πάνθειον τό τε διριβιτώριον καὶ  τὸ   τοῦ Βάλβου θέατρον καὶ τὴν
[66, 15]   καὶ τὸ εἶδος οἱ μὲν  τὸ   τοῦ Νέρωνος οἱ δὲ τὸ
[66, 15]   τὸ τοῦ Νέρωνος οἱ δὲ  τὸ   τοῦ Τίτου ἔχειν. Σφαγὰς δὲ
[66, 10]   τὸ ἑαυτοῦ ἐπέγραφεν ὄνομα, ἀλλὰ  τὸ   τῶν πρώτως δομησαμένων. Τόν τε
[66, 5]   ἁλισκόμενοι οἵ τε αὐτομολοῦντές σφων  τὸ   ὕδωρ τῶν Ῥωμαίων λανθανόντως ἔφθειρον,
[66, 21]   πῦρ γὰρ μέγα κατ´ αὐτὸ  τὸ   φθινόπωρον ἐξαπιναίως ἐξήφθη. Τὸ γὰρ
[66, 10]   δὲ Οὐεσπασιανὸς ἐκείνου μὲν ἐταπείνου  τὸ   φρόνημα, τοὺς δὲ ἄλλους πάντας




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/02/2009