Livre, Chap. |
[66, 12] |
ἰδίᾳ
οὔτε
ἐν
τῷ
κοινῷ
|
αὐτοῦ |
ἀπείχετο,
ἀλλ´
ἐξ
ὧν
ἐποίει |
[66, 18] |
κράτους
δόξης
τῇ
τε
ἐξουσίᾳ
|
αὐτοῦ |
ἀπλήστως
ἀποχρῶνται
καὶ
πολλὰ
ἐπί |
[66, 19] |
ἄλλος
τις
αὐτῷ
ἐπὶ
τῆς
|
αὐτοῦ |
ἀρχῆς
ἐτελεύτησε.
Τάς
τε
δίκας |
[66, 14] |
τὸ
ἀργύριον·
ἡ
γὰρ
βάσις
|
αὐτοῦ |
αὕτη
ἐστί"
Καὶ
πρὸς
τὸν |
[66, 26] |
αὐτοῖς
ὅσονπερ
καὶ
ὁ
ἀδελφὸς
|
αὐτοῦ |
ἐδεδώκει.
Ὁ
δ´
οὖν
Τίτος |
[66, 14] |
αὐτὸ
ἀπαλειφθῆναι
εὐθύς,
ὅπως
μηδεὶς
|
αὐτοῦ |
ἔλεγχος
ὑπολειφθῇ,
κελεύσασαν,
μάτην,
ὦ |
[66, 16] |
ἀπέθανε·
φωραθέντες
γὰρ
Ἀλιηνὸς
μὲν
|
αὐτοῦ |
ἐν
τῷ
βασιλείῳ,
ἐξαναστὰς
ἐκ |
[66, 9] |
ὅτι
γε
ἱκανῶς
τὸν
τρόπον
|
αὐτοῦ |
ἐνδείκνυται,
ἀναγκαίως
ἔγραψα,
καὶ
μάλισθ´ |
[66, 26] |
θᾶσσον
ἀποθάνῃ.
Ἔτι
γοῦν
ζῶντος
|
αὐτοῦ |
ἔς
τε
τὴν
Ῥώμην
ἀφίππευσε |
[66, 2] |
ἄλλοι
τινές,
ἐγεγέννητο,
ἀπόντος
δὲ
|
αὐτοῦ |
ἔτι
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
ὁ |
[66, 12] |
ζηλοῦν
αὐτὸν
ἐπλάττετο,
πολὺ
δ´
|
αὐτοῦ |
ἡμάρτανε.
Θρασέας
μὲν
γὰρ
ἐπὶ |
[66, 25] |
τό
τε
βαλανεῖον
τὸ
ἐπώνυμον
|
αὐτοῦ |
ἱερώσας
πολλὰ
καὶ
θαυμαστὰ
ἐποίησε. |
[66, 1] |
ὑπέθηκε·
καὶ
κύων
αὖθις,
σῖτον
|
αὐτοῦ |
καὶ
τότε
αἱρουμένου,
χεῖρα
ἀνθρωπίνην |
[66, 24] |
τοῦ
Καπιτωλίου
μετὰ
τῶν
συννάων
|
αὐτοῦ |
κατέκαυσεν.
Οὕτω
{τε}
τὸ
κακὸν |
[66, 8] |
Προσδοκήσαντες
γὰρ
μέγα
τι
παρ´
|
αὐτοῦ |
λήψεσθαι,
ὅτι
πρῶτοι
αὐτὸν
αὐτοκράτορα |
[66, 6] |
τε
τῷ
ναῷ
καὶ
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ |
μαχόμενοι
πεσεῖν
εὑρηκότες,
ἠμύνοντο,
ὁ |
[66, 21] |
πᾶν
ὁμοίως
ὑψηλόν,
καὶ
ἀπ´
|
αὐτοῦ |
μέσου
τὸ
πῦρ
ἀνέτελλε·
ταύτῃ |
[66, 2] |
διοικεῖν
καὶ
γράφειν,
τὸ
ὄνομα
|
αὐτοῦ |
μόνον
ἐπιγραφόμενος.
Καὶ
διὰ
τοῦτό |
[66, 8] |
ὁ
Οὐεσπασιανὸς
ἐφείσατο.
Ἐκεῖνοι
δ´
|
αὐτοῦ |
οὐκ
ἀπέσχοντο
ἀλλὰ
μέγα
πάνυ |
[66, 12] |
ἑαυτὸν
ἢ
διὰ
τοὺς
φίλους
|
αὐτοῦ |
οὓς
ὕβρισεν,
ἐμίσησεν
ὁ
Οὐεσπασιανός, |
[66, 15] |
πάντα
ἤδη
ὡς
καὶ
γυνὴ
|
αὐτοῦ |
οὖσα
ἐποίει,
ὥστ´
ἐκεῖνον
δυσχεραίνοντας |
[66, 21] |
πεπύρωται
μόνον,
τὰ
δὲ
ἔξωθεν
|
αὐτοῦ |
πάντα
ἄπυρα
καὶ
νῦν
ἔτι |
[66, 14] |
ἤδη
δέ
τισι
καὶ
ἀποφάσεις
|
αὐτοῦ |
πιπράσκουσα.
Ἀπέκτεινε
μὲν
γὰρ
Οὐεσπασιανὸς |
[66, 18] |
ἐπί
τε
φθόνῳ
καὶ
διαβολῇ
|
αὐτοῦ |
ποιοῦσιν,
οἱ
δὲ
ἐς
αὑτοὺς |
[66, 2] |
ὅσα
ἐβούλετο
καὶ
ἄνευ
τῆς
|
αὐτοῦ |
προστάξεως
διοικεῖν
καὶ
γράφειν,
τὸ |
[66, 1] |
ἀνὴρ
Ἰουδαῖος
ἀχθείς
τε
ὑπ´
|
αὐτοῦ |
πρότερον
καὶ
δεθεὶς
ἐγέλασε
καὶ |
[66, 15] |
πρός
τινας
καὶ
τῆς
παρ´
|
αὐτοῦ |
συμμαχίας
δεηθεῖσιν
οὐκ
ἐβοήθησεν,
εἰπὼν |
[66, 21] |
μικρὰ
μεγάλοις
εἰκάσαι,
ἐοικέναι.
Καὶ
|
αὐτοῦ |
τὰ
μὲν
ἄκρα
καὶ
δένδρα |
[66, 15] |
παιδιαῖς
ταῖς
ἐν
τῇ
πατρίδι
|
αὐτοῦ |
τελουμέναις
σκιαμαχήσαντός
ποτε
πρὸς
τὸν |
[66, 5] |
ἀριστερὸν
ὦμον
ἐπλήγη,
καὶ
ἀπ´
|
αὐτοῦ |
τὴν
χεῖρα
ἀσθενεστέραν
εἶχεν.
Χρόνῳ |
[66, 9] |
ἀπ´
αὐτῆς·
τὸν
δὲ
υἱὸν
|
αὐτοῦ |
Τίτον
εἰς
Ἱεροσόλυμα
καταλελοιπὼς
πορθῆσαι |
[66, 10] |
ὡς
ἰδιώτης,
μνήμῃ
τῆς
προτέρας
|
αὐτοῦ |
τύχης,
ἐδεξιοῦτο.
Ἐλθὼν
δ´
ἐς |
[66, 14] |
ἄλλων
κατεδείχθη,
εἶπε,
λαβὼν
ἐξ
|
αὐτοῦ |
χρυσοῦς
πεπορισμένους
καὶ
δείξας
αὐτῷ, |
[66, 2] |
τἆλλα
καὶ
ὅτι
ἀδελφὸς
ὑπ´
|
αὐτοῦ |
ὠνομάζετο,
καὶ
ὅτι
ἐξουσίαν
εἶχε |
[66, 26] |
ὅτι
καὶ
πρότερον
ἐπεβεβούλευτο
ὑπ´
|
αὐτοῦ, |
ὡς
δέ
τινες
γράφουσι,
νοσήσας· |
[66, 26] |
ἐν
οἷς
καὶ
ὁ
πατὴρ
|
αὐτοῦ, |
ὡς
μὲν
ἡ
φήμη
λέγει, |
[66, 10] |
τῇ
βουλῇ,
διὰ
τῶν
υἱέων
|
αὐτοῦ |
ὡς
τὸ
πολὺ
ἐκέλευεν
ἀναγινώσκεσθαι, |