Livre, Chap. |
[66, 20] |
προσσχόντες.
Κἀκ
τούτου
καὶ
ἄλλους
|
ὁ |
Ἀγρικόλας
πειράσοντας
τὸν
περίπλουν
πέμψας |
[66, 26] |
ἔλαβε,
δοὺς
αὐτοῖς
ὅσονπερ
καὶ
|
ὁ |
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
ἐδεδώκει.
Ὁ
δ´ |
[66, 20] |
που
τό
τε
κῦμα
καὶ
|
ὁ |
ἄνεμος
αὐτοὺς
ἔφερε,
καὶ
ἔλαθον |
[66, 7] |
ἄλλοι
τε
καὶ
ὁ
Βαργιορᾶς
|
ὁ |
ἄρχων
αὐτῶν·
καὶ
μόνος
γε |
[66, 25] |
τοῦ
τε
Λουκίου,
ὅ
ποτε
|
ὁ |
Αὔγουστος
ἐπ´
αὐτὸ
τοῦτ´
ὠρύξατο. |
[66, 17] |
Τίτου,
ἄλλοι
τε
καὶ
Ἁδριανὸς
|
ὁ |
αὐτοκράτωρ,
ἐφήμισαν,
φάρμακον
ἐν
συμποσίῳ |
[66, 7] |
καὶ
ὣς
ἄλλοι
τε
καὶ
|
ὁ |
Βαργιορᾶς
ὁ
ἄρχων
αὐτῶν·
καὶ |
[66, 16] |
προχωρῆσαι,
καὶ
ὁ
Σαβῖνος
ἐκεῖνος
|
ὁ |
Γαλάτης
ὁ
Καίσαρά
ποτε
ἑαυτὸν |
[66, 18] |
εὐεργεσίαις
ἐν
τῷ
χρόνῳ
λαμπρύνεσθαι,
|
ὁ |
δ´
ὅτι
ἐπιεικῶς
ἄρξας
ἐν |
[66, 20] |
Τίτος
αὐτοκράτωρ
τὸ
πεντεκαιδέκατον
ἐπεκλήθη,
|
ὁ |
δὲ
Ἀγρικόλας
ἔν
τε
ἀτιμίᾳ |
[66, 21] |
δένδρα
καὶ
ἀμπέλους
πολλὰς
ἔχει,
|
ὁ |
δὲ
δὴ
κύκλος
ἀνεῖται
τῷ |
[66, 9] |
τῇ
τοῦ
αὐτοκράτορος
ἐπιεικείᾳ
ἀποχρώμενοι·
|
~ὁ |
δὲ
ἐκείνους
μὲν
εἴα,
ἐς |
[66, 3] |
οἱ
μὲν
ᾤοντο
κἀκεῖνον
ἀπολωλέναι,
|
ὁ |
δὲ
ἐκρύφθη
τε
ἐν
αὐτῷ |
[66, 1] |
ὁ
μὲν
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
|
ὁ |
δὲ
ἐν
τῇ
Παλαιστίνῃ
ὤν. |
[66, 12] |
συνέπεμπε
δέ
σφισιν
αὐτὰ
καὶ
|
ὁ |
Δομετιανὸς
ὑπατεύων
ἐπὶ
κέλητος.
Μετὰ |
[66, 2] |
τε
καὶ
ἐπιτροπείας
αὐτὸς
καὶ
|
ὁ |
Δομιτιανὸς
ἔδοσαν,
καὶ
ἐπάρχους
ἄλλους |
[66, 26] |
ἐς
λάρνακα
χιόνος
πολλῆς
γέμουσαν
|
ὁ |
Δομιτιανὸς
ἐνέβαλεν,
ὡς
δεομένης
τῆς |
[66, 1] |
Καίσαρες
ὅ
τε
Τίτος
καὶ
|
ὁ |
Δομιτιανὸς
ἐπεκλήθησαν,
τήν
τε
ὕπατον |
[66, 1] |
παρ´
ὀνείρατος
ἔμαθεν
ὅτι,
ὅταν
|
ὁ |
Καῖσαρ
Νέρων
ὀδόντα
ἀποβάλῃ,
αὐταρχήσει· |
[66, 16] |
ὁ
Σαβῖνος
ἐκεῖνος
ὁ
Γαλάτης
|
ὁ |
Καίσαρά
ποτε
ἑαυτὸν
ὀνομάσας
καὶ |
[66, 17] |
ἐς
τοῦτο
ὅ
τε
ἀστὴρ
|
ὁ |
κομήτης
ἐπὶ
πολὺ
φαντασθεὶς
καὶ |
[66, 13] |
προαχθέντες,
μεθ´
ὧν
καὶ
Δημήτριος
|
ὁ |
κυνικός,
συχνὰ
καὶ
οὐκ
ἐπιτήδεια |
[66, 6] |
αὐτοῦ
μαχόμενοι
πεσεῖν
εὑρηκότες,
ἠμύνοντο,
|
ὁ |
μὲν
δῆμος
κάτω
ἐν
τῷ |
[66, 1] |
Οὐεσπασιανὸς
καὶ
ὁ
Τίτος
ἔλαβον,
|
ὁ |
μὲν
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
ὁ |
[66, 13] |
καὶ
ἐς
νήσους
κατέκλεισε.
Καὶ
|
ὁ |
μὲν
Ὁστιλιανὸς
εἰ
καὶ
τὰ |
[66, 18] |
οὔτ´
ἂν
οὗτος
εἰ
πλείονα,
|
ὁ |
μὲν
ὅτι
τραχύτερος
κατ´
ἀρχὰς |
[66, 15] |
ἀδελφοῦ
τοῦ
Ἀγρίππα
ἦλθε·
καὶ
|
ὁ |
μὲν
στρατηγικῶν
τιμῶν
ἠξιώθη,
ἡ |
[66, 20] |
ταῦτ´
ἐγένετο,
καὶ
ἀπ´
αὐτῶν
|
ὁ |
μὲν
Τίτος
αὐτοκράτωρ
τὸ
πεντεκαιδέκατον |
[66, 2] |
αὐτοῦ
ἔτι
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
|
ὁ |
Μουκιανὸς
τὰ
τοῦ
κράτους
πάντα |
[66, 2] |
καὶ
οὐδέπω
με
καταλέλυκας"
{Ὅτι
|
ὁ |
Μουκιανὸς
τιμᾶσθαι
ὑφ´
ἁπάντων
ὑπὲρ |
[66, 13] |
τούτου
καὶ
ὑποδιέφθειρόν
τινας,
ἔπεισεν
|
ὁ |
Μουκιανὸς
τὸν
Οὐεσπασιανὸν
πάντας
τοὺς |
[66, 8] |
δὲ
ἐς
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν
ἐσελθόντος
|
ὁ |
Νεῖλος
παλαιστῇ
πλέον
παρὰ
τὸ |
[66, 1] |
ἐπιούσῃ
ἡμέρᾳ
συνηνέχθη,
καὶ
αὐτὸς
|
ὁ |
Νέρων
ἔδοξέ
ποτε
ἐν
τοῖς |
[66, 12] |
φίλους
αὐτοῦ
οὓς
ὕβρισεν,
ἐμίσησεν
|
ὁ |
Οὐεσπασιανός,
ἀλλ´
ὅτι
ταραχώδης
τε |
[66, 14] |
ἐθαύμασα,
καὶ
προσέτι
ὅτι
καὶ
|
ὁ |
Οὐεσπασιανὸς
αὐτῇ
ὑπερέχαιρε,
πλεῖστόν
τε |
[66, 14] |
λαμβάνουσα
ἐκείνη
ἦν,
ὑπωπτεύετο
δὲ
|
ὁ |
Οὐεσπασιανὸς
ἑκὼν
αὐτῇ
ἐπιτρέπειν
τοῦτο |
[66, 2] |
γενόμενος"
~Οὕτω
μὲν
οὖν
καὶ
|
ὁ |
Οὐεσπασιανὸς
ἐς
τὴν
ἀρχήν,
ὡς |
[66, 8] |
οὖν
Τίτου
ἐξαιτησαμένου
αὐτοὺς
τούτων
|
ὁ |
Οὐεσπασιανὸς
ἐφείσατο.
Ἐκεῖνοι
δ´
αὐτοῦ |
[66, 15] |
τοῦ
Τίτου
ἔχειν.
Σφαγὰς
δὲ
|
ὁ |
Οὐεσπασιανὸς
θηρίων
μὲν
ἐποιεῖτο
ἐν |
[66, 12] |
τοῖς
ὑπηρέταις
παρέδοσαν,
συνεχύθη
τε
|
ὁ |
Οὐεσπασιανὸς
καὶ
δακρύσας
ἐκ
τοῦ |
[66, 1] |
ἐπεκλήθησαν,
τήν
τε
ὕπατον
ἀρχὴν
|
ὁ |
Οὐεσπασιανὸς
καὶ
ὁ
Τίτος
ἔλαβον, |
[66, 1] |
ἔσχεν,
αὐτοκράτωρ
δὲ
ἐπ´
αὐτοῖς
|
ὁ |
Οὐεσπασιανὸς
καὶ
πρὸς
τῆς
βουλῆς |
[66, 13] |
Δημητρίῳ
μηδ´
ὣς
ὑπείκοντι
ἐκέλευσεν
|
ὁ |
Οὐεσπασιανὸς
λεχθῆναι
ὅτι
σὺ
μὲν |
[66, 13] |
Καὶ
πάντας
αὐτίκα
τοὺς
φιλοσόφους
|
ὁ |
Οὐεσπασιανός,
πλὴν
τοῦ
Μουσωνίου,
ἐκ |
[66, 22] |
ἥ
τε
θάλασσα
συνέβρεμε
καὶ
|
ὁ |
οὐρανὸς
συνεπήχει.
Κἀκ
τούτου
κτύπος |
[66, 26] |
τοῖς
ὕδασιν
ἐν
οἷς
καὶ
|
ὁ |
πατὴρ
αὐτοῦ,
ὡς
μὲν
ἡ |
[66, 12] |
τὰ
ἐπινίκια
αὐτός
τε
καὶ
|
ὁ |
πατὴρ
ἐφ´
ἅρματος
ἔπεμψαν·
συνέπεμπε |
[66, 16] |
ἐς
τὴν
ὁδὸν
προχωρῆσαι,
καὶ
|
ὁ |
Σαβῖνος
ἐκεῖνος
ὁ
Γαλάτης
ὁ |
[66, 5] |
ἐτιτρώσκοντο
ἑκατέρων
καὶ
ἔθνησκον,
καὶ
|
ὁ |
Τίτος
αὐτὸς
λίθῳ
τὸν
ἀριστερὸν |
[66, 12] |
δώσειν·
Τῶν
δ´
Ἱεροσολύμων
ἁλόντων
|
ὁ |
Τίτος
εἰς
τὴν
Ἰταλίαν
ἐπανελθὼν |
[66, 1] |
ὕπατον
ἀρχὴν
ὁ
Οὐεσπασιανὸς
καὶ
|
ὁ |
Τίτος
ἔλαβον,
ὁ
μὲν
ἐν |
[66, 19] |
ἀρετῇ
ἐχρήσατο.
~Οὐ
μὴν
ἀλλ´
|
ὁ |
Τίτος
οὐδένα
τῶν
βουλευτῶν
ἐν |
[66, 4] |
καὶ
τοὺς
ἀποσκεδαννυμένους
ἐλυμαίνοντο·
οὓς
|
ὁ |
Τίτος
πάντας
ἀπέφραξε.
~Κἀν
τοῖς |
[66, 18] |
τῆς
εὐδοξίας·
ὥσπερ
που
καὶ
|
ὁ |
Τίτος
πρός
τινα,
ὃν
πρότερον |
[66, 17] |
μοι,
λογίζεσθαι.
Τούτου
δὲ
τελευτήσαντος
|
ὁ |
Τίτος
τὴν
ἀρχὴν
διεδέξατο.
~Ὁ |
[66, 12] |
προσθείς.
~Ἐπεὶ
δὲ
Πρίσκος
Ἑλουίδιος
|
ὁ |
τοῦ
Θρασέου
γαμβρός,
τοῖς
τε |
[66, 19] |
ταῦτα
ἐκόλασεν.
Ἐπὶ
τούτου
καὶ
|
ὁ |
Ψευδονέρων
ἐφάνη,
ὃς
Ἀσιανὸς
ἦν, |