Para.
[290]	εὖ οἶδ' ὅτι συγχωρήσαιτε: οὗτός	τ'	εἰ δίκαι' ἐποίει, οὐκ ἂν
[100]	γραφήν, εἶτα τοὺς καταλόγους, τόν	τ'	ἐκ τοῦ προτέρου νόμου καὶ
[160]	εὐθὺς ἐξαναστάντες μεταξὺ δειπνοῦντες τούς	τ'	ἐκ τῶν σκηνῶν τῶν κατὰ
[280]	κἀγώ. ἀμφότερ' ᾔδεσαν αὐτοί, τήν	τ'	ἐμὴν εὔνοιαν καὶ προθυμίαν μεθ'
[210]	συμπαραταξάμενοι τὰς πρώτας μάχας, τήν	τ'	ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ καὶ τὴν
[110]	εὐθυνῶν: τὸ γὰρ ὡς τἄριστά	τ'	ἔπραττον καὶ διὰ παντὸς εὔνους
[210]	τῆς αὐτῆς διανοίας δεῖ τάς	τ'	ἰδίας δίκας καὶ τὰς δημοσίας
[0]	περὶ ἁπάντων. (μέλλων δὲ τοῦ	τ'	ἰδίου βίου παντός, ὡς ἔοικε,
[120]	ἐπικαλούμενον, ᾗ τὰ καλὰ καὶ	τὰ	αἰσχρὰ διαγιγνώσκεται. ταῦτα γὰρ δήπουθεν
[90]	{Ἐπὶ ἱερομνάμονος Βοσπορίχω Δαμάγητος ἐν	τᾷ	ἁλίᾳ ἔλεξεν, ἐκ τᾶς βωλᾶς
[220]	μοι λέγε ταῦτα τὰ ψηφίσματα	τὰ	ἀποπεφευγότα, ὑπὸ τούτου δ' οὐδὲ
[50]	ψηφίσματος τὸ λέγειν καὶ πράττειν	τὰ	ἄριστά με καὶ γεγραμμένος ταῦθ'
[80]	οἷς ταῦτ' ἐπράχθη, πάντ' ἀνωμολόγημαι	τὰ	ἄριστα πράττειν τῇ πόλει, τῷ
[250]	προσεδρεύων, τὸ μέλαν τρίβων καὶ	τὰ	βάθρα σπογγίζων καὶ τὸ παιδαγωγεῖον
[320]	~Ὧν, ὅτε μὲν τῇ πόλει	τὰ	βέλτισθ' ἑλέσθαι παρῆν, ἐφαμίλλου τῆς
[200]	ἀφαιρεῖται. εἰ γὰρ ὡς οὐ	τὰ	βέλτιστ' ἐμοῦ πολιτευσαμένου τουδὶ καταψηφιεῖσθε,
[80]	καὶ μετάσχοιεν ὧν ὑμεῖς οἱ	τὰ	βέλτιστα βουλόμενοι τοὺς θεοὺς αἰτεῖτε,
[50]	οὖν γράψαι πράττοντα καὶ λέγοντα	τὰ	βέλτιστά με τῷ δήμῳ διατελεῖν
[290]	ἡμῶν καὶ παρακαλούντων καὶ διδασκόντων	τὰ	βέλτιστα, τῆς ἰδίας ἕνεκ' αἰσχροκερδίας
[50]	διότι διατελεῖ πράττων καὶ λέγων	τὰ	βέλτιστα τῷ δήμῳ καὶ πρόθυμός
[160]	κατὰ τὴν ἀγορὰν ἐξεῖργον καὶ	τὰ	γέρρ' ἐνεπίμπρασαν, οἱ δὲ τοὺς
[80]	λέγων καὶ γράφων, τῷ καταπραχθῆναι	τὰ	γραφέντα, καὶ στεφάνους ἐξ αὐτῶν
[200]	παρὸν τιμῆς ἔμ' ἀποστερῆσαι γλίχεται,	τὰ	δ' εἰς ἅπαντα τὸν λοιπὸν
[190]	ἔμελλεν, ὡς ἐδόκει, τῶν δεινῶν,	τὰ	δ' ἤδη παρῆν, ἐν οἷς
[20]	τῆς πόλεως ἔδει με φυλάττειν,	τὰ	δ' ὅλα, ὥσπερ οὗτοι, πεπρακέναι;
[300]	Προκόννησον, τὴν Χερρόνησον, τὴν Τένεδον,	τὰ	δ' ὅπως οἰκεῖα καὶ σύμμαχ'
[30]	εἴκοσι εἰς ἄστυ καὶ Πειραιᾶ,	τὰ	δὲ ἐκτὸς σταδίων ἑκατὸν εἴκοσι
[30]	προσετίθετο τῶν πολισμάτων, φρουρὰς εἰσαγηοχότας,	τὰ	δὲ μὴ ὑπακούοντα κατὰ κράτος
[140]	ῥᾷον ἤλπιζε τὰ μὲν παρακρούσεσθαι,	τὰ	δὲ πείσειν. τί οὖν; ἐπιχειρεῖ,
[40]	πολλῶν τὰ μὲν οὐ προορωμένων,	τὰ	δὲ τῇ καθ' ἡμέραν ῥᾳστώνῃ
[230]	παρὰ ταῦτ' εἰπεῖν ἄλλ' οὐδέν:	τὰ	δὲ τοῦ Φιλίππου, πρὸς ὃν
[20]	ἐμέ, ὡς οὗτος διέβαλλεν, ἐπράχθη:	τὰ	δὲ τούτων ἀδικήματα καὶ δωροδοκήματ'
[100]	ταλάντων, εἰς συντέλειαν συναγομένοις εἰς	τὰ	δέκα τάλαντα} (ἆρα μικρὰ βοηθῆσαι
[170]	καὶ λέγων καὶ γράφων ἐξηταζόμην	τὰ	δέονθ' ὑπὲρ ὑμῶν ἐν αὐτοῖς
[100]	μετήνεγκα τὰς τριηραρχίας: πάντ' οὖν	τὰ	δέοντ' ἐγίγνετο. καὶ μὴν καὶ
[170]	ἂν λέγω γένησθε, οἶμαι καὶ	τὰ	δέοντα λέγειν δόξειν καὶ τὸν
[240]	καὶ φιλίαν καὶ τὴν τοῦ	τὰ	δέοντα ποιεῖν ὁρμὴν προτρέψαι. καὶ
[210]	νομίζειν ἕκαστον ὑμῶν δεῖ, ὅταν	τὰ	δημόσι' εἰσίητε κρινοῦντες, εἴπερ ἄξι'
[50]	πρῶτον μὲν ψευδεῖς γραφὰς εἰς	τὰ	δημόσια γράμματα καταβάλλεσθαι, εἶτα τὸν
[110]	ἃ διώκεις. τὸ λαβεῖν οὖν	τὰ	διδόμεν' ὁμολογῶν ἔννομον εἶναι, τὸ
[100]	δὴ ταῦτα λυθῆναι καὶ μὴ	τὰ	δίκαια ποιεῖν ἀναγκασθῆναι, οὐκ ἔσθ'
[100]	νόμον καθ' ὃν τοὺς μὲν	τὰ	δίκαια ποιεῖν ἠνάγκασα, τοὺς πλουσίους,
[100]	μίκρ' ἀναλῶσαι ἂν τοῦ μὴ	τὰ	δίκαια ποιεῖν οἱ πλούσιοι; οὐ
[120]	οἰκοδομῆσαι δὲ τοὺς προγόνους ταυτὶ	τὰ	δικαστήρι' ὑπείληφα, οὐχ ἵνα συλλέξαντες
[150]	δίκην οὐκ ἔδωκε. (λέγε μοι	τὰ	δόγματα. Δόγμα Ἀμφικτυόνων. {Ἐπὶ ἱερέως
[150]	δι' ἐμέ. δὸς δέ μοι	τὰ	δόγματα ταῦτα καὶ τοὺς χρόνους
[200]	ὅ τι βούλεται λαβούσῃ καὶ	τὰ	ἑαυτῆς ἐχούσῃ τὸ κελευόμενον ποιεῖν
[110]	ἄρχοντι ἢ διδόναι τῇ πόλει	τὰ	ἑαυτοῦ διὰ τὴν ἀρχὴν μὴ
[40]	καὶ διὰ τῶν ἑτέρων κινδύνων	τὰ	ἑαυτῶν ἀσφαλῶς σχήσειν ὅταν βούλωνται.
[240]	διάταξις τῶν φυλάκων, αἱ τάφροι,	τὰ	εἰς τὰ τείχη χρήματα, διὰ
[70]	γνώμη, πρυτάνεις καὶ στρατηγοὶ ἐχρημάτισαν	τὰ	ἐκ τῆς ἐκκλησίας ἀνενεγκόντες, ὅτι
[70]	ἀνακομιδῆς καὶ ἐντολὰς δοῦναι κατὰ	τὰ	ἐκ τῆς ἐκκλησίας ψηφίσματα. καὶ
[30]	τῆς βουλῆς. κατακομίζειν δὲ καὶ	τὰ	ἐκ τῶν ἀγρῶν πάντα τὴν
[40]	ἐν τῇ Βοιωτίᾳ καὶ γεωργῶν	τὰ	ἐκείνων, ἐγὼ δὲ χαίρω, ὃς
[90]	καὶ θεαρίας ἐς τὰς ἐν	τᾷ	Ἑλλάδι παναγύριας, Ἴσθμια καὶ Νέμεα
[300]	τὸν ἀριθμὸν τῶν βοηθειῶν κατὰ	τὰ	ἐμὰ ψηφίσματα. Ἀριθμὸς Βοηθείων. (ταῦτα
[70]	εἰ δέ τι πλημμελοῦντα παρὰ	τὰ	ἐπεσταλμένα λαβών, ὅτι ἐπισκεψάμενοι Ἀθηναῖοι
[110]	τειχῶν ἐπισκευῆς καὶ προσαναλώσας εἰς	τὰ	ἔργα ἀπὸ τῆς ἰδίας οὐσίας
[160]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ ἐγὼ μὲν	τὰ	ἔργα τῶν ὑπὲρ ὑμῶν πόνων
[240]	ὑπὲρ τῶν ὀμωμοκότων καὶ γνόντων	τὰ	εὔορκα δικαστῶν. ~Οὐκοῦν ἐν μὲν
[40]	φενακίσας ὑμᾶς, οὗτός ἐσθ' ὁ	τὰ	Θηβαίων ὀδυρόμενος νῦν πάθη καὶ
[90]	πατρίδας, τοὺς νόμους, τὴν ἐλευθερίαν,	τὰ	ἱερά. καὶ ἐν τῷ μετὰ
[90]	καὶ τὸν δᾶμον πράτοις πεδὰ	τὰ	ἱερά, καὶ τοῖς κατοικεῖν ἐθέλουσι
[180]	ἀντὶ Ἑλλήνων βαρβάρους κατοικίζει ἐπὶ	τὰ	ἱερὰ καὶ τοὺς τάφους ἐπάγων,
[120]	σύνεσιν καὶ παιδεία’ ἐπικαλούμενον, ᾗ	τὰ	καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ διαγιγνώσκεται.
[210]	ἔδειξαν ἐγκώμια Θηβαῖοι καθ' ὑμῶν	τὰ	κάλλιστα, ἓν μὲν ἀνδρείας, ἕτερον
[80]	σύμμαχοι. ἐξ ὧν ὑμῖν μὲν	τὰ	κάλλιστα, ἔπαινοι, δόξαι, τιμαί, στέφανοι,
[250]	πεπείραται; (τὸ μὲν τοίνυν προελέσθαι	τὰ	κάλλιστα καὶ τὸ τῶν οἰηθέντων
[90]	ἰδίᾳ καὶ πόλιν κοινῇ πρὸς	τὰ	κάλλιστα τῶν ὑπαρχόντων ἀεὶ δεῖ
[30]	ἡμᾶς παρεληλυθότας εἴσω Πυλῶν καὶ	τὰ	κατὰ τὴν Φωκίδα ὑφ' ἑαυτοὺς
[10]	τοῦτό γε. (πάντα μὲν τοίνυν	τὰ	κατηγορημέν' ὁμοίως ἐκ τούτων ἄν
[0]	πεπραγμέν' ἐμαυτῷ, οὐκ ἔχειν ἀπολύσασθαι	τὰ	κατηγορημένα δόξω, οὐδ' ἐφ' οἷς
[250]	χρήσιμον εἶναι, ἐπειδὴ δὲ πρὸς	τὰ	κοινὰ προσελθεῖν ἔδοξέ μοι, τοιαῦτα
[10]	φωνὴν ἀνάσχησθε, μηδ' εἰ πάντα	τὰ	κοινὰ ὑπέρευ πεπολίτευμαι, ἀλλ' ἀναστάντες
[290]	βέλτιστα, τῆς ἰδίας ἕνεκ' αἰσχροκερδίας	τὰ	κοινῇ συμφέροντα προίεντο, τοὺς ὑπάρχοντας
[190]	οὐ τῶν φαινομένων καὶ ἐνόντων	τὰ	κράτισθ' ἑλέσθαι; (τοῦτο τοίνυν ἐποίησα,
[90]	γῆς καὶ θαλάττης ἀρχόντων καὶ	τὰ	κύκλῳ τῆς Ἀττικῆς κατεχόντων ἁρμοσταῖς
[90]	τῶν ὑπαρχόντων ἀεὶ δεῖ πειρᾶσθαι	τὰ	λοιπὰ πράττειν. (ὑμεῖς τοίνυν, ἄνδρες
[170]	μικρὸν ἀναλώσαντες χρόνον πολλῷ πρὸς	τὰ	λοιπὰ τῆς πάσης πολιτείας ἔσεσθ'
[230]	συνέβη, τῆς δὲ φιλανθρωπίας, ἣν	τὰ	λοιπὰ τῶν πραγμάτων ἐκεῖνος περιβαλλόμενος
[20]	εἰ γὰρ εἶναί τι δοκοίη	τὰ	μάλιστ' ἐν τούτοις ἀδίκημα, οὐδέν
[90]	ἡγοῦμαἰ, ἀλλὰ καὶ τῷ, εἰ	τὰ	μάλιστ' ἦσαν ἀληθεῖς, οὕτως ὡς
[20]	τούτων καὶ διαβάλλει τὴν πόλιν	τὰ	μέγιστ' ἐν οἷς ψεύδεται: εἰ
[110]	εἰρημένων δεδηλῶσθαί μοι νομίζω. καίτοι	τὰ	μέγιστά γε τῶν πεπολιτευμένων καὶ
[290]	εἵνεκα τῆς πρὸς ἔμ' ἔχθρας	τὰ	μέγιστα τῶν ὑμετέρων καλῶν ἔβλαπτε
[190]	μὲν γὰρ ἦν σοὶ πρόδηλα	τὰ	μέλλοντ' Αἰσχίνη, μόνῳ τῶν ἄλλων,
[190]	τῶν παρεληλυθότων, οὐδὲ τίς ἐγγυᾶσθαι	τὰ	μέλλοντ' ἔσεσθαι’ σοῦ δ' ἀφώνου
[190]	εἰ γὰρ ἦν ἅπασι πρόδηλα	τὰ	μέλλοντα γενήσεσθαι καὶ προῄδεσαν πάντες
[140]	οὖν ἦν εἰπεῖν ἑτέρῳ. καὶ	τὰ	μὲν ἄλλα καὶ φέρειν ἐδύναθ'
[190]	συμβούλου τάξιν ἀπαιτεῖ. τότε τοίνυν	τὰ	μὲν ἔμελλεν, ὡς ἐδόκει, τῶν
[30]	τῶν ἀγρῶν πάντα τὴν ταχίστην,	τὰ	μὲν ἐντὸς σταδίων ἑκατὸν εἴκοσι
[210]	(ἃ δ' ἡμεῖς πρὸς ταῦτα,	τὰ	μὲν καθ' ἕκαστ' ἐγὼ μὲν
[40]	τῶν δ' ἰδιωτῶν καὶ πολλῶν	τὰ	μὲν οὐ προορωμένων, τὰ δὲ
[10]	ἂν βουλομένοις ᾖ τουτοισί, μνησθήσομαι.	(τὰ	μὲν οὖν κατηγορημένα πολλά, καὶ
[140]	λαβὼν ἡγεμὼν αἱρεθῇ, ῥᾷον ἤλπιζε	τὰ	μὲν παρακρούσεσθαι, τὰ δὲ πείσειν.
[200]	τὴν πόλιν ἀνθρώπους ἀφικνουμένους, εἰ	τὰ	μὲν πράγματ' εἰς ὅπερ νυνὶ
[300]	τοῦ Πειραιῶς κομισθήσεται, προιδέσθαι; (καὶ	τὰ	μὲν σῶσαι τῶν ὑπαρχόντων ἐκπέμποντα
[230]	φιλίας ἐγγυτέρω, Μεγαρέας, Θηβαίους, Εὐβοέας.	(τὰ	μὲν τῆς πόλεως οὕτως ὑπῆρχεν
[210]	καὶ τὰς δημοσίας κρίνειν, ἀλλὰ	τὰ	μὲν τοῦ καθ' ἡμέραν βίου
[70]	ἄρα Λεωδάμαντα τὸν ναύαρχον καὶ	τὰ	μετ' αὐτοῦ ἀποσταλέντα σκάφη εἴκοσι
[20]	ἄν, εἰ μὴ τοῦτ' ἐγράφη.	τὰ	μικρὰ συμφέροντα τῆς πόλεως ἔδει
[130]	ἀποψηφισθέντ' Ἀντιφῶντα, ὃς ἐπαγγειλάμενος Φιλίππῳ	τὰ	νεώρι' ἐμπρήσειν εἰς τὴν πόλιν
[240]	δὲ τελευτήσειέ τις αὐτῶν καὶ	τὰ	νομιζόμεν' αὐτῷ φέροιτο, ἀκολουθῶν ἐπὶ
[280]	αὐτόν, τῇ μισθαρνίᾳ ταῦτα μετατιθέμενος	τὰ	ὀνόματα: ἐκ ποίας γὰρ ἴσης
[100]	ἢ μικρὰ κεκτημένους τῶν πολιτῶν	τὰ	ὄντ' ἀπολλύοντας, ἔτι δ' ὑστερίζουσαν
[230]	μέγιστόν ἐστιν ἁπάντων: εἶθ' οὗτοι	τὰ	ὅπλ' εἶχον ἐν ταῖς χερσὶν
[170]	πλησίον δύναμιν δείξας καὶ παραστήσας	τὰ	ὅπλα τοὺς μὲν ἑαυτοῦ φίλους
[210]	ἀξιοῦν ὑμᾶς ἔκριναν Φιλίππου: καὶ	τὰ	παρ' αὐτοῖς καὶ παρὰ πᾶσι
[180]	εἰρήνης, ὑπεριδὼν τοὺς ὅρκους καὶ	τὰ	παρὰ πᾶσι τοῖς Ἕλλησι νομιζόμενα
[170]	Θηβαίων Φιλίππῳ λίαν θορυβουμένους ἀγνοεῖν	τὰ	παρόντα πράγμαθ' ἡγοῦμαι: εὖ γὰρ
[270]	ἀδικῶν τις οὔτ' ἐξαμαρτάνων εἰς	τὰ	πᾶσι δοκοῦντα συμφέρειν ἑαυτὸν δοὺς
[190]	ἐγὼ μὲν ἔδωκ' ἐμαυτὸν εἰς	τὰ	πᾶσι δοκοῦντα συμφέρειν, οὐδένα κίνδυνον
[10]	καὶ τῆς πρεσβείας κατεψεύσατό μου,	τὰ	πεπραγμέν' ἑαυτῷ μετὰ Φιλοκράτους ἀνατιθεὶς
[50]	γραφῆς αὐτῆς ἀπολογήσασθαι καὶ διεξελθεῖν	τὰ	πεπραγμέν' ἐμαυτῷ, ἵνα καίπερ εἰδὼς
[0]	μὲν εὐλαβούμενος τοῦτο μὴ λέγω	τὰ	πεπραγμέν' ἐμαυτῷ, οὐκ ἔχειν ἀπολύσασθαι
[40]	βούλοιτο λέγειν. ὑμεῖς δ' ὑφορώμενοι	τὰ	πεπραγμένα καὶ δυσχεραίνοντες ἤγετε τὴν
[140]	ἐπιδείξω σαφῶς, καὶ ὑμᾶς εἰδὼς	τὰ	πεπραγμένα μνημονεύοντας, ἐκεῖνο φοβοῦμαι, μὴ
[210]	χρῆναι. (ἀλλὰ γὰρ ἐμπεσὼν εἰς	τὰ	πεπραγμένα τοῖς προγόνοις ὑμῶν ἔστιν
[0]	λόγον τἄλλα διεξιὼν ἀνήλωκε καὶ	τὰ	πλεῖστα κατεψεύσατό μου, ἀναγκαῖον εἶναι
[240]	τοίνυν τις ἔροιθ' ὁντινοῦν τίσιν	τὰ	πλεῖστα Φίλιππος ὧν κατέπραξε διῳκήσατο,
[130]	τοῦτο. ἀλλ' ἐπειδὴ φανερῶς ἤδη	τὰ	πλοῖ' ἐσεσύλητο, Χερρόνησος ἐπορθεῖτο, ἐπὶ
[70]	τοῦ ἀφεθῆναι τὸν ναύαρχον καὶ	τὰ	πλοῖα καὶ τοὺς στρατιώτας, καὶ
[70]	τὴν εἰρήνην γ' ἐκεῖνος ἔλυσε	τὰ	πλοῖα λαβών, οὐχ ἡ πόλις,
[70]	ἐμὲ λανθάνειν ὅτι ἐξαπεστάλη ταῦτα	τὰ	πλοῖα πρόφασιν μὲν ὡς τὸν
[150]	ἢ κεῖνον αἱρεῖσθαι. τί δεῖ	τὰ	πολλὰ λέγειν; ᾑρέθη γὰρ ἐκ
[190]	(ἔστι δὲ ταυτὶ πάντα μοι,	τὰ	πολλά, πρὸς ὑμᾶς, ἄνδρες δικασταί,
[210]	καὶ πλάνοι καὶ ταλαιπωρίαι καὶ	τὰ	πολλὰ ψηφίσματα, ἃ νῦν οὗτος
[10]	κατ' ἐκείνους τοὺς χρόνους εἶχε	τὰ	πράγματ' ἀναμνῆσαι, ἵνα πρὸς τὸν
[240]	τίν' οὖν ἐστι ταῦτα; ἰδεῖν	τὰ	πράγματ' ἀρχόμενα καὶ προαισθέσθαι καὶ
[30]	Φωκέας ἀπολέσθαι ψηφίσαισθε βοηθεῖν, ἐκφύγοι	τὰ	πράγματ' αὐτόν, ὥστε μισθοῦται τὸν
[80]	πράττων καὶ ἁπλῶς ἑαυτὸν εἰς	τὰ	πράγματ' ἀφειδῶς δούς; ἐγώ. (ἀλλὰ
[230]	ὅσ' ἐβουλόμεθα, ἀλλ' ὅσα δοίη	τὰ	πράγματ' ἔδει δέχεσθαι: ὁ γὰρ
[230]	καὶ τίνας δυνάμεις, ὅτ' εἰς	τὰ	πράγματ' εἰσῄειν, καὶ τίνας συνήγαγον
[40]	μηδ' αἰσθάνεσθαι, ἀλλ' ἐᾶσαι πάντα	τὰ	πράγματ' ἐκεῖνον ὑφ' ἑαυτῷ ποιήσασθαι:
[10]	καὶ φυγὼν τοὺς παρ' αὐτὰ	τὰ	πράγματ' ἐλέγχους, τοσούτοις ὕστερον χρόνοις
[220]	λόγοι. διόπερ τοὺς παρ' αὐτὰ	τὰ	πράγματ' ἐλέγχους φυγὼν νῦν ἥκει,
[280]	εὔνοιαν καὶ προθυμίαν μεθ' ἧς	τὰ	πράγματ' ἔπραττον, καὶ τὴν ὑμετέραν
[130]	ἐπορεύεθ' ἅνθρωπος, οὐκέτ' ἐν ἀμφισβητησίμῳ	τὰ	πράγματ' ἦν, ἀλλ' ἐνειστήκει πόλεμος,
[80]	ᾖ νέα καὶ γνώριμα πᾶσι	τὰ	πράγματα, ἐάν τε καλῶς ἔχῃ,
[300]	τὴν τύχην κακίζειν τὴν οὕτω	τὰ	πράγματα κρίνασαν: (οὐ μὰ Δί'
[180]	πραγμάτων ἀρχὴ καὶ κατάστασις πρώτη,	τὰ	πρὸ τούτων εἰς ἔχθραν καὶ
[220]	ἐκεῖνος ἀφῆκε, πολλοὺς καὶ θρασεῖς	τὰ	πρὸ τούτων τῇ πόλει λόγους
[160]	ἐν οἷς δ' ἦτ' ἤδη	τὰ	πρὸς ἀλλήλους, τουτωνὶ τῶν ψηφισμάτων
[230]	πρὸς Θηβαίους δίκαι' Αἰσχίνη, ἢ	τὰ	πρὸς Βυζαντίους ἢ τὰ πρὸς
[230]	ἢ τὰ πρὸς Βυζαντίους ἢ	τὰ	πρὸς Εὐβοέας, ἢ περὶ τῶν
[160]	προαιρέσει. νῦν δ' ἐπιγνοὺς ὑμᾶς	τὰ	πρὸς ἡμᾶς ἐζητηκότας ἔχειν εἰρήνην
[160]	βουλεύσασθαι περὶ τούτων ἀσφαλέστερον καὶ	τὰ	πρὸς ἡμᾶς ἔχειν ἐν εὐνοίᾳ:
[230]	ἐποίησα. (εἰ δὲ λέγεις ἢ	τὰ	πρὸς Θηβαίους δίκαι' Αἰσχίνη, ἢ
[170]	βουλὴ καὶ ἀπήγγειλαν οἱ πρυτάνεις	τὰ	προσηγγελμέν' ἑαυτοῖς καὶ τὸν ἥκοντα
[250]	παιδὶ μὲν ὄντι φοιτᾶν εἰς	τὰ	προσήκοντα διδασκαλεῖα, καὶ ἔχειν ὅσα
[120]	θεοὺς ὀκνῶ μὴ περὶ σοῦ	τὰ	προσήκοντα λέγων αὐτὸς οὐ προσήκοντας
[270]	ὡς ἐὰν πρότερός τις εἴπῃ	τὰ	προσόνθ' ἑαυτῷ περὶ ἄλλου, καὶ
[190]	οὐκ ἔδει: πάρεστιν Αἰσχίνης. ὥσπερ	τὰ	ῥήγματα καὶ τὰ σπάσματα, ὅταν
[30]	φίλος, τοὐναντίον ἐχθρόν. οὐ γὰρ	τὰ	ῥήματα τὰς οἰκειότητας ἔφη βεβαιοῦν,
[260]	ἐμοί. (ἐξέτασον τοίνυν παρ' ἄλληλα	τὰ	σοὶ κἀμοὶ βεβιωμένα, πράως, μὴ
[190]	Αἰσχίνης. ὥσπερ τὰ ῥήγματα καὶ	τὰ	σπάσματα, ὅταν τι κακὸν τὸ
[280]	ἐπὶ τοῖς τετελευτηκόσιν παρ' αὐτὰ	τὰ	συμβάντα, οὐ σὲ ἐχειροτόνησε προβληθέντα,
[200]	οὐ τῇ τῆς τύχης ἀγνωμοσύνῃ	τὰ	συμβάντα παθεῖν. (ἀλλ' οὐκ ἔστιν,
[190]	μου σκόπει τῆς πολιτείας, μὴ	τὰ	συμβάντα συκοφάντει. τὸ μὲν γὰρ
[70]	οὔθ' ὑμῖν οὔτ' ἐμοί. διόπερ	τά	τε νῦν καταχθέντα πλοῖα πρὸς
[240]	φυλάκων, αἱ τάφροι, τὰ εἰς	τὰ	τείχη χρήματα, διὰ τῶν ἐμῶν
[240]	Βυζαντίου, οὐκ ἄλλοθεν οὐδαμόθεν, οὐ	τὰ	τελευταῖ' ἐκ Θηβῶν, ἀλλ' ἐν
[300]	ἐκ ψυχῆς δικαίας ἐγίγνετο καὶ	τὰ	τῆς πατρίδος συμφέροντα προῃρημένης, τοὺς
[130]	ὑπεχώρησα, ἀλλ' ἀναστὰς ἀντεῖπον καὶ	τὰ	τῆς πόλεως δίκαι' οὐχὶ προὔδωκα,
[30]	μὴ ἄπιμεν ἐκ Μακεδονίας, ἕως	τὰ	τῆς στρατείας τῆς ἐπὶ τοὺς
[210]	ἐπὶ παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ	τὰ	τιμιώτατα. καίτοι τρί' ἐν ἐκείνῃ
[270]	καὶ γόητα καὶ σοφιστὴν καὶ	τὰ	τοιαῦτ' ὀνομάζων, ὡς ἐὰν πρότερός
[270]	ἀνθρώποις διωρισμένα καὶ τεταγμένα πως	τὰ	τοιαῦτα. ἀδικεῖ τις ἑκών: ὀργὴν
[120]	καὶ ἥλιε καὶ ἀρετὴ’ καὶ	τὰ	τοιαῦτα, καὶ πάλιν σύνεσιν καὶ
[40]	καιρός, ὁ τοῦ γ' εἰδέναι	τὰ	τοιαῦτα καιρὸς ἀεὶ πάρεστι τοῖς
[140]	πρᾶγμ' οὐδὲ φυλάττοντος, ὥσπερ εἴωθε	τὰ	τοιαῦτα παρ' ὑμῖν γίγνεσθαι, προβληθεὶς
[100]	εἰμ' ἐπαίνου τυχεῖν, ὅτι πάντα	τὰ	τοιαῦτα προῃρούμην πολιτεύματα, ἀφ' ὧν
[10]	καὶ προπηλακισμὸν ὁμοῦ καὶ πάντα	τὰ	τοιαῦτα, τῶν μέντοι κατηγοριῶν καὶ
[0]	τοὺς θεοὺς εὐσέβειαν φυλάττων καὶ	τὰ	τοῦ λέγοντος ὑστέρου δίκαια εὐνοικῶς
[260]	αἰτιάσαιτ' ἄν τις, πρὸς αὐτὰ	τὰ	τοῦ τρόπου σου βαδιοῦμαι κατηγορήματα.
[110]	λέγω, λέγε τὰ ψηφίσματά μοι	τὰ	τούτοις γεγενημέν' αὐτὰ λαβών. λέγε.
[40]	πάλιν ἐπὶ τὰς ἀποδείξεις, ὡς	τὰ	τούτων ἀδικήματα τῶν νυνὶ παρόντων
[130]	ζητοῦντα μὴ φέρειν εἰς μέσον	τὰ	τούτων ἀμείνω. ~Ἆρ' οὖν οὐδ'
[280]	σὺ φθέγγει καὶ βλέπειν εἰς	τὰ	τούτων πρόσωπα τολμᾷς; πότερ' οὐχ
[280]	ὁρῶ, ἀλλ' ἐμισθώθης ἐπὶ τῷ	τὰ	τουτωνὶ συμφέροντα διαφθείρειν. ἀλλ' ὅμως,
[140]	οὗ τοὺς πολλοὺς ἀνήλωσε λόγους,	τὰ	τῶν Ἀμφισσέων {τῶν Λοκρῶν} διεξιὼν
[190]	Αἰσχίνης Δημοσθένους κατηγορεῖ. (καίτοι ὅτῳ	τὰ	τῶν Ἑλλήνων ἀτυχήματ' ἐνευδοκιμεῖν ἀπέκειτο,
[230]	παρὰ τοῦτο, οὐχ ὁρᾷς; γέγονεν	τὰ	τῶν Ἑλλήνων, εἰ τουτὶ τὸ
[140]	Ἀμφικτυόνων ἡγεμών, ὃς ἅπαντ' ἀνέτρεψε	τὰ	τῶν Ἑλλήνων, οὗτός ἐστιν ὁ
[230]	ἐπιστὰς ἐγώ, καὶ πῶς εἶχε	τὰ	τῶν ἐναντίων. εἶτ' εἰ μὲν
[100]	τῶν πλουσίων χάριτας μᾶλλον ἢ	τὰ	τῶν πολλῶν δίκαι' εἱλόμην, οὔτ'
[210]	τὰς δὲ κοινὰς προαιρέσεις εἰς	τὰ	τῶν προγόνων ἀξιώματ' ἀποβλέποντας. καὶ
[60]	τὴν τῶν Ἑλλήνων ἀρχὴν καὶ	τὰ	τῶν προγόνων καλὰ καὶ δίκαι'
[290]	(ἐπιλείψει με λέγονθ' ἡ ἡμέρα	τὰ	τῶν προδοτῶν ὀνόματα. οὗτοι πάντες
[170]	ἵνα τοῖς ἐν Θήβαις φρονοῦσι	τὰ	ὑμέτερα ἐξ ἴσου γένηται τὸ
[100]	εἱλόμην, οὔτ' ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς	τὰ	Φιλίππου δῶρα καὶ τὴν ξενίαν
[290]	ἐμοί: (οἵ, ὅτ' ἦν ἀσθενῆ	τὰ	Φιλίππου πράγματα καὶ κομιδῇ μικρά,
[160]	δὲ καὶ ὑμᾶς ὑπὸ τῶν	τὰ	Φιλίππου φρονούντων καὶ διεφθαρμένων παρ'
[110]	τῷ θεωρικῷ τότ' ὢν ἐπέδωκα	τὰ	χρήματα, ἐπῄνεσεν αὐτό’ φησίν ὑπεύθυνον
[20]	Θρᾳκῶν, τῶν ὑμετέρων συμμάχων, ταῦτα	τὰ	χωρί' ἃ νῦν οὗτος διέσυρε,
[30]	εἰς τὸν Ἑλλήσποντον ἀφῖχθαι καὶ	τὰ	χωρία σῶσαι, λαβόντας τοὺς ὅρκους
[30]	εἶχε, καὶ τὴν εἰρήνην καὶ	τὰ	χωρία. (τὸ μὲν τοίνυν ἐν
[140]	τοὺς ταλαιπώρους Φωκέας ἐποίησ' ἀπολέσθαι	τὰ	ψευδῆ δεῦρ' ἀπαγγείλας. (τὸν γὰρ
[40]	συναγωνιστὴς καὶ ὁ δεῦρ' ἀπαγγείλας	τὰ	ψευδῆ καὶ φενακίσας ὑμᾶς, οὗτός
[220]	δ' οὐδὲ γραφέντα. Ψηφίσματα. (ταυτὶ	τὰ	ψηφίσματ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰς αὐτὰς
[70]	πόλις, Αἰσχίνη. (φέρε δ' αὐτὰ	τὰ	ψηφίσματα καὶ τὴν ἐπιστολὴν τὴν
[110]	τοίνυν ταῦτ' ἀληθῆ λέγω, λέγε	τὰ	ψηφίσματά μοι τὰ τούτοις γεγενημέν'
[210]	ὁρῶν; Λέγε δὴ καὶ ταῦτα	τὰ	ψηφίσματά μοι. Ψηφίσματα Θυσίων. (οὐκοῦν
[70]	(ὥσπερ τοίνυν ἐγὼ ταῦτα δεικνύω	τὰ	ψηφίσματα, οὕτω καὶ σὺ δεῖξον,
[220]	ἔλαβεν. Καί μοι λέγε ταῦτα	τὰ	ψηφίσματα τὰ ἀποπεφευγότα, ὑπὸ τούτου
[230]	ἐποίησα τὰς δυνάμεις, παρ' ἐμοὶ	τἀδίκημ'	ἂν ἐδείκνυεν ὄν, εἰ δὲ
[10]	τῶν νόμων τιμωρίαις παρ' αὐτὰ	τἀδικήματα	χρῆσθαι, εἰ μὲν εἰσαγγελίας ἄξια
[100]	ἦν τὸ λῃτουργεῖν: πολλὰ δὴ	τἀδύνατα	συνέβαινεν. ἐγὼ δ' ἐκ τῶν
[120]	εὐθύναις, ἐν ταῖς γραφαῖς, ἐν	ταῖς	ἄλλαις κρίσεσιν: (οὗ δ' ἐγὼ
[150]	τῶν Θετταλῶν καὶ τῶν ἐν	ταῖς	ἄλλαις πόλεσι. (καὶ προφάσεις εὐλόγους
[160]	τούτοις ἐπαρθεὶς τοῖς ψηφίσμασιν καὶ	ταῖς	ἀποκρίσεσιν, ἧκεν ἔχων τὴν δύναμιν
[290]	Ἀθηναῖοι, τῶν αὐτῶν βουλευμάτων ἐν	ταῖς	αὑτῶν πατρίσιν ὧνπερ οὗτοι παρ'
[120]	ἐξέλειπες, ἐν ταῖς εὐθύναις, ἐν	ταῖς	γραφαῖς, ἐν ταῖς ἄλλαις κρίσεσιν:
[10]	ἡλίκα νῦν ἐτραγῴδει καὶ διεξῄει,	ταῖς	ἐκ τῶν νόμων τιμωρίαις παρ'
[160]	κατεγίγνωσκον ἐπὶ τῷ μέλλειν πείθεσθαι	ταῖς	ἐκείνων ἐλπίσι καὶ ἐπακολουθεῖν αὐτῶν
[270]	(εἰ δὲ παρῆτε μὲν ἐν	ταῖς	ἐκκλησίαις ἁπάσαις, ἀεὶ δ' ἐν
[190]	κατ' ἐκείνους τοὺς χρόνους ἐν	ταῖς	ἐκκλησίαις καθημένου, ἐγὼ παριὼν ἔλεγον.
[30]	Καλλισθένης Φαληρεύς} ἆρ' ἐπὶ ταύταις	ταῖς	ἐλπίσι τὴν εἰρήνην ἐποιεῖσθε, ἢ
[320]	λέγοντι ἀνεπιφθονώτατον εἰπεῖν, ἐν μὲν	ταῖς	ἐξουσίαις τὴν τοῦ γενναίου καὶ
[160]	ἐζητηκότας ἔχειν εἰρήνην μᾶλλον ἢ	ταῖς	ἑτέρων ἐπακολουθεῖν γνώμαις, ἥσθην καὶ
[120]	λαβεῖν, εἴπερ ἠδίκουν, ἐξέλειπες, ἐν	ταῖς	εὐθύναις, ἐν ταῖς γραφαῖς, ἐν
[260]	δ' οὐχ ὑπέρλαμπρον, ἐν δὲ	ταῖς	ἡμέραις τοὺς καλοὺς θιάσους ἄγων
[30]	οὐδὲ συμπεριειλημμένων τῶν Φωκέων ἐν	ταῖς	κοιναῖς ἡμῶν συνθήκαις. ὥστε ἐὰν
[130]	ὑποσκελίζειν καὶ συκοφαντεῖν, τῆς ἐπὶ	ταῖς	λοιδορίαις ἡδονῆς καὶ χάριτος τὸ
[80]	πατρίδος τηροῦσιν οἱ χρηστοί, ἐπὶ	ταῖς	μελλούσαις ἐλπίσιν, ὧν διαμάρτοιεν, καὶ
[300]	πολλοῦ γε καὶ δεῖ, οὐδὲ	ταῖς	παρασκευαῖς, ἀλλ' οἱ τῶν συμμάχων
[210]	καὶ θαυμαστοὺς ἐδείξατε τῷ κόσμῳ,	ταῖς	παρασκευαῖς, τῇ προθυμίᾳ. ἐφ' οἷς
[40]	ὑφ' ἑαυτῷ ποιήσασθαι: ἐξ ὧν	ταῖς	παρούσαις συμφοραῖς οἱ ταλαίπωροι κέχρηνται.
[180]	εἴ τι πρότερον γέγονεν ἀλλότριον	ταῖς	πόλεσι πρὸς ἀλλήλας, βοηθήσει καὶ
[70]	ἐπειδὴ τυράννους ἐκεῖνος ἐν ταύταις	ταῖς	πόλεσιν κατέστησεν. ~Μετὰ ταῦτα δὲ
[240]	ὄκνους, ἀγνοίας, φιλονικίας, ἃ πολιτικὰ	ταῖς	πόλεσιν πρόσεστιν ἁπάσαις καὶ ἀναγκαῖ'
[40]	Φιλίππου διὰ τούτων τῶν ἐν	ταῖς	πρεσβείαις μισθωσάντων ἑαυτοὺς καὶ οὐδὲν
[70]	πολιορκουμένοις, οὐ συμπεριειλημμένοις δὲ ἐν	ταῖς	τῆς φιλίας κοινῇ κειμέναις ἡμῖν
[30]	πορεύεσθαι, ἐξέλθοιθ' ὑμεῖς καὶ περιπλεύσαντες	ταῖς	τριήρεσιν εἰς Πύλας ὥσπερ πρότερον
[280]	μὲν κωμάζειν καὶ παιωνίζειν ἐπὶ	ταῖς	τῶν Ἑλλήνων συμφοραῖς μετὰ τῶν
[310]	καὶ προαίρεσις, ἄν τις σκοπῇ,	ταῖς	τῶν τότ' ἐπαινουμένων ἀνδρῶν ὁμοία
[310]	βουλομένη φανήσεται, ἡ δὲ σὴ	ταῖς	τῶν τοὺς τοιούτους τότε συκοφαντούντων:
[230]	οὗτοι τὰ ὅπλ' εἶχον ἐν	ταῖς	χερσὶν ἀεί: ἔπειτα χρημάτων ηὐπόρει
[220]	ὑμῶν καὶ μόνον οὐκ ἐν	ταῖς	χερσὶν ἕκαστ' ἐχόντων, πάντες ἐγίγνοντ'
[20]	καὶ δοῦναι τὴν ταχίστην ἐπὶ	ταῖς	ὡμολογημέναις συνθήκαις αὐτῷ πρὸς τὸν
[210]	ἐκ μὲν ὧν αὐτοὶ συνεβούλευον	τἀκ	τῆς Ἀττικῆς βοσκήματα καὶ ἀνδράποδα
[140]	ἐστι: πόθεν; οὐδέποτ' ἐκνίψει σὺ	τἀκεῖ	πεπραγμένα σαυτῷ: οὐχ οὕτω πόλλ'
[120]	δ' ἀναγορευέτω’ τί οὖν, ὦ	ταλαίπωρε,	συκοφαντεῖς; τί λόγους πλάττεις; τί
[210]	ἐμὴ συνέχεια καὶ πλάνοι καὶ	ταλαιπωρίαι	καὶ τὰ πολλὰ ψηφίσματα, ἃ
[40]	ὧν ταῖς παρούσαις συμφοραῖς οἱ	ταλαίπωροι	κέχρηνται. (ὁ δὲ ταύτης τῆς
[40]	ὑμῖν ἀπαγγειλάντων, ἐξηπάτηντο δ' οἱ	ταλαίπωροι	Φωκεῖς καὶ ἀνῄρηνθ' αἱ πόλεις
[10]	κατὰ πάντων ἐφύετο. ὡς δὲ	ταλαιπωρούμενοι	τῷ μήκει τοῦ πολέμου οἱ
[140]	ὅπερ πρότερον συνέβη, ὅτε τοὺς	ταλαιπώρους	Φωκέας ἐποίησ' ἀπολέσθαι τὰ ψευδῆ
[100]	συντέλειαν συναγομένοις εἰς τὰ δέκα	τάλαντα}	(ἆρα μικρὰ βοηθῆσαι τοῖς πένησιν
[110]	ἀπὸ τῆς ἰδίας οὐσίας τρία	τάλαντα	ἐπέδωκε ταῦτα τῷ δήμῳ, καὶ
[230]	σύνταξιν εἰς πέντε καὶ τετταράκοντα	τάλαντα,	καὶ ταῦτ' ἦν προεξειλεγμένα: ὁπλίτην
[50]	ἐν πυκνὶ τῇ ἐκκλησίᾳ. τίμημα	τάλαντα	πεντήκοντα. κλήτορες Κηφισοφῶν Κηφισοφῶντος Ῥαμνούσιος,
[100]	τῆς οὐσίας κατὰ τίμησιν, ἀπὸ	ταλάντων	δέκα: ἐὰν δὲ πλειόνων ἡ
[310]	κηδεστοῦ χρημάτων πλεῖν ἢ πέντε	ταλάντων,	διτάλαντον δ' εἶχες ἔρανον {δωρεὰν}
[100]	ἐλάττων οὐσία ἐστὶ τῶν δέκα	ταλάντων,	εἰς συντέλειαν συναγομένοις εἰς τὰ
[90]	τὸν δῆμον χρυσῷ στεφάνῳ ἀπὸ	ταλάντων	ἑξήκοντα, καὶ Χάριτος βωμὸν ἱδρύονται
[150]	οὑτοσί, ὅν, εἰ μηδὲν εὐλαβηθέντα	τἀληθὲς	εἰπεῖν δέοι, οὐκ ἂν ὀκνήσαιμ'
[140]	Λοκρῶν} διεξιὼν δόγματα, ὡς διαστρέψων	τἀληθές.	τὸ δ' οὐ τοιοῦτόν ἐστι:
[40]	κόλακες καὶ θεοῖς ἐχθροὶ καὶ	τἄλλ'	ἃ προσήκει πάντ' ἀκούουσιν. (οὐδεὶς
[210]	Ἀττικῆς βοσκήματα καὶ ἀνδράποδα καὶ	τἄλλ'	ἀγάθ' εἰς τὴν Βοιωτίαν ἥξοντα,
[60]	ἤδη γάρ σ' ἐρωτῶ πάντα	τἄλλ'	ἀφείς, Ἀμφίπολιν, Πύδναν, Ποτείδαιαν, Ἁλόννησον:
[140]	ἀφίκετ' εἰς τοὺς Ἀμφικτύονας, πάντα	τἄλλ'	ἀφεὶς καὶ παριδὼν ἐπέραινεν ἐφ'
[280]	παρ' οἰκειοτάτῳ τῶν τετελευτηκότων, ὥσπερ	τἄλλ'	εἴωθε γίγνεσθαι, τοῦτ' ἐποίησαν παρ'
[90]	ἐξαμάρτῃ, τούτων τὴν ὀργὴν εἰς	τἄλλ'	ἔχετε, ἐὰν δ' ὑπὲρ σωτηρίας
[260]	δ' ὑπὲρ τῆς πατρίδος. (ἐῶ	τἄλλα,	ἀλλὰ νυνὶ τήμερον ἐγὼ μὲν
[0]	ἐπειδὴ δ' οὐκ ἐλάττω λόγον	τἄλλα	διεξιὼν ἀνήλωκε καὶ τὰ πλεῖστα
[310]	καὶ τοὺς καθ' αὑτόν, ὥσπερ	τἄλλα	πάντα, τοὺς ποιητάς, τοὺς χορούς,
[40]	ἀπολωλεκέναι, τοῖς δὲ προεστηκόσι καὶ	τἄλλα	πλὴν ἑαυτοὺς οἰομένοις πωλεῖν πρώτους
[250]	τελούσῃ τὰς βίβλους ἀνεγίγνωσκες καὶ	τἄλλα	συνεσκευωροῦ, τὴν μὲν νύκτα νεβρίζων
[90]	τάν τε Ἀθαναίων ἀρετὰν καὶ	τὰν	Βυζαντίων καὶ Περινθίων εὐχαριστίαν} (λέγε
[90]	ἐν τοῖς ἀγῶσι, πόθοδον ποτὶ	τὰν	βωλὰν καὶ τὸν δᾶμον πράτοις
[310]	βοήθεια χρημάτων; οὐδεμία. (ἀλλ' ὦ	τᾶν,	εἰ μηδὲν τούτων, εὔνοιά γε
[90]	τὰν πόλιν ἀλειτουργήτοις ἦμεν πασᾶν	τᾶν	λειτουργιᾶν: στᾶσαι δὲ καὶ εἰκόνας
[90]	τῶν μεγάλων κινδύνων καὶ ἀποκατέστασε	τὰν	πάτριον πολιτείαν καὶ τὼς νόμως
[90]	ἱερά, καὶ τοῖς κατοικεῖν ἐθέλουσι	τὰν	πόλιν ἀλειτουργήτοις ἦμεν πασᾶν τᾶν
[90]	ἐπιστρατεύσαντος ἐπὶ τὰν χώραν καὶ	τὰν	πόλιν ἐπ' ἀναστάσει Βυζαντίων καὶ
[90]	ἁμέων, ὅπως ἐπιστέωνται οἱ Ἕλλανες	τάν	τε Ἀθαναίων ἀρετὰν καὶ τὰν
[90]	ἀναστάσει Βυζαντίων καὶ Περινθίων καὶ	τὰν	χώραν δαίοντος καὶ δενδροκοπέοντος, βοαθήσας
[90]	Φιλίππω τῶ Μακεδόνος ἐπιστρατεύσαντος ἐπὶ	τὰν	χώραν καὶ τὰν πόλιν ἐπ'
[170]	ὅτι μέντοι ἵν' ἕτοιμα ποιήσηται	τἀν	Θήβαις ἥκει, σαφῶς ἐπίσταμαι. ὡς
[210]	καὶ μετεπέμποντο. ἐξῇτε, ἐβοηθεῖτε, ἵνα	τἀν	μέσῳ παραλείπω, οὕτως οἰκείως ὑμᾶς
[210]	δ' ὧν ἡμᾶς ἐρεῖν ἔφασαν	τἀν	τῇ Βοιωτίᾳ διαρπασθησόμεν' ὑπὸ τοῦ
[120]	ἀντὶ πολλῶν καὶ ψευδῶν αὐτὰ	τἀναγκαιότατ'	εἰπεῖν περὶ αὐτοῦ, καὶ δεῖξαι
[160]	μικρὰ δ' ἀκούσαθ' ὅμως αὐτὰ	τἀναγκαιότατα.	(ἑσπέρα μὲν γὰρ ἦν, ἧκε
[90]	κατεχόντων ἁρμοσταῖς καὶ φρουραῖς, Εὔβοιαν,	Τάναγραν,	τὴν Βοιωτίαν ἅπασαν, Μέγαρα, Αἴγιναν,
[130]	ὁμολογεῖν: οὗτος δὲ συνηγωνίζετο καὶ	τἀναντί'	ἐμαρτύρει τῇ πατρίδι, καὶ ταῦτα
[110]	γε τοῦτο ὀρθῶς ἐπῃνούμην, ὅτι	τἀνηλωμέν'	ἔδωκα καὶ οὐκ ἐλογιζόμην. ὁ
[300]	τι δύσκολον γέγονεν πολλὰ δὲ	τἀνθρώπινα:	εἶτ' ἐπὶ τούτῳ τῷ καιρῷ
[240]	τοῦτο δὲ καὶ φύσει κίναδος	τἀνθρώπιόν	ἐστιν, οὐδὲν ἐξ ἀρχῆς ὑγιὲς
[60]	λαβεῖν: ὁ γὰρ ἐνταῦθ' ἑαυτὸν	τάξας	τῆς πολιτείας εἴμ' ἐγώ. (πότερον
[320]	σὺ καὶ τούτων ἕκαστος ἐν	τάξει	καὶ μέγας καὶ λαμπρὸς ἱπποτρόφος,
[0]	ἀποδοῦναι, ἀλλὰ τὸ καὶ τῇ	τάξει	καὶ τῇ ἀπολογίᾳ, ὡς βεβούληται
[10]	λόγου τυχεῖν, οὐδ' ἐν ἐπηρείας	τάξει	καὶ φθόνου τοῦτο ποιεῖν: οὔτε
[60]	ἐν τῇ Θετταλῶν καὶ Δολόπων	τάξει	συγκατακτᾶσθαι Φιλίππῳ τὴν τῶν Ἑλλήνων
[190]	τὸ παρὸν τὴν τοῦ συμβούλου	τάξιν	ἀπαιτεῖ. τότε τοίνυν τὰ μὲν
[30]	τούτων δ' ἑκάστους ἣν παρέλαβον	τάξιν	διατηρεῖν μήτε ἀφημερεύοντας μήτε ἀποκοιτοῦντας.
[300]	παρ' ὑμῖν κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ	τάξιν,	εἷς ἐν ἑκάστῃ τῶν Ἑλληνίδων
[210]	διὰ τὸ τὴν τῶν συμμάχων	τάξιν	ἐκείνους ἔχειν. καὶ παρελθόντες ἐδημηγόρουν
[170]	πολιτευομένων ἐγὼ τὴν τῆς εὐνοίας	τάξιν	ἐν τοῖς δεινοῖς οὐκ ἔλιπον,
[250]	καὶ τὸ παιδαγωγεῖον κορῶν, (οἰκέτου	τάξιν,	οὐκ ἐλευθέρου παιδὸς ἔχων, ἀνὴρ
[50]	αὐτὴν τούτῳ ποιησάμενος τῶν γεγραμμένων	τάξιν	περὶ πάντων ἐρῶ καθ' ἕκαστον
[130]	ἢ τὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἑλόμενον	τάξιν	πολιτεύεσθαι. (καὶ τὸ μὲν δὴ
[170]	ἡμῖν δὲ μηδὲν αἰσχρὸν μηδὲ	ταπεινὸν	ᾖ πεπραγμένον. (ταῦτα καὶ παραπλήσια
[100]	οὐδέν ἐστι πολίτευμ' ἐμόν, οὐδὲ	ταπεινόν,	οὐδὲ τῆς πόλεως ἀνάξιον. (ταὐτὸ
[10]	κρίσεις πικρὰ καὶ μεγάλ' ἔχουσαι	τἀπιτίμια,	καὶ τούτοις ἐξῆν ἅπασι χρῆσθαι,
[120]	ταῦτα ἀπὸ τῶν ἰδίων κακῶς	τἀπόρρητα	λέγωμεν ἀλλήλους, ἀλλ' ἵν' ἐξελέγχωμεν
[150]	ἡλίκα πράγμαθ' ἡ μιαρὰ κεφαλὴ	ταράξασ'	αὕτη δίκην οὐκ ἔδωκε. (λέγε
[210]	Φίλιππος καὶ ἐν οἵαις ἦν	ταραχαῖς	ἐπὶ τούτοις, ἐκ τῶν ἐπιστολῶν
[10]	τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἔρις καὶ	ταραχή.	(ταῦτα δ' ὁρῶν ὁ Φίλιππος
[140]	Ἀμφικτύοσι καὶ περὶ τὴν Πυλαίαν	ταραχήν:	εἰς γὰρ ταῦτ' εὐθὺς αὐτοὺς
[250]	διώκουσιν οὐ μετεδίδοτε, τότ' ἐψηφίζεσθε	τἄριστά	με πράττειν: ἐν οἷς δὲ
[110]	τῶν εὐθυνῶν: τὸ γὰρ ὡς	τἄριστά	τ' ἔπραττον καὶ διὰ παντὸς
[0]	ἐμοὶ φαίνεται, ἀλλ' ὁρῶν ὅτι	τὰς	αἰτίας καὶ τὰς διαβολάς, αἷς
[90]	Βοιωτίαν ἅπασαν, Μέγαρα, Αἴγιναν, Κέω,	τὰς	ἄλλας νήσους, οὐ ναῦς, οὐ
[150]	τὰς ἰδίας προφάσεις, εἰς δὲ	τὰς	Ἀμφικτυονικὰς καταφεύγει. τίς οὖν ὁ
[120]	{Ὅσους στεφανοῦσί τινες τῶν δήμων,	τὰς	ἀναγορεύσεις τῶν στεφάνων ποιεῖσθαι ἐν
[160]	καὶ κήρυκα συνθηκῶν μνημονεύετε καὶ	τὰς	ἀνοχὰς αἰτεῖσθε, κατ' οὐδὲν ὑφ'
[160]	παρακαλουμένοις καὶ ἕτοιμός εἰμι ποιεῖσθαι	τὰς	ἀνοχάς, ἄν περ τοὺς οὐκ
[160]	ἀξιώσουσι καὶ παρακαλέσουσιν αὐτὸν ποιήσασθαι	τὰς	ἀνοχάς, ὅπως ἐνδεχομένως ὁ δῆμος
[160]	δοῦναι χρόνον τῇ πόλει καὶ	τὰς	ἀνοχὰς ποιήσασθαι μέχρι τοῦ θαργηλιῶνος
[50]	πράξεις εἱλόμην ἐγώ, ὥστε καὶ	τὰς	ἀποδείξεις ἐκ τούτων δίκαιός εἰμι
[40]	λέγειν. ἐπάνειμι δὴ πάλιν ἐπὶ	τὰς	ἀποδείξεις, ὡς τὰ τούτων ἀδικήματα
[160]	τοῦ δήμου} (λέγε δὴ καὶ	τὰς	ἀποκρίσεις. Ἀπόκρισις Ἀθηναίοις. {Βασιλεὺς Μακεδόνων
[110]	ἐστεφάνωται ὑφ' ὑμῶν: εἶθ' ὅτε	τὰς	ἀσπίδας Διότιμος ἔδωκε καὶ πάλιν
[200]	φοβερωτέρας ἡγήσεται τὰς ὕβρεις καὶ	τὰς	ἀτιμίας, ἃς ἐν δουλευούσῃ τῇ
[80]	τούτοις τότε, καὶ γράψαντος Ἀριστονίκου	τὰς	αὐτὰς συλλαβὰς ἅσπερ οὑτοσὶ Κτησιφῶν
[220]	(ταυτὶ τὰ ψηφίσματ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τὰς	αὐτὰς συλλαβὰς καὶ ταὐτὰ ῥήματ'
[290]	καὶ κόλακες καὶ ἀλάστορες, ἠκρωτηριασμένοι	τὰς	αὑτῶν ἕκαστοι πατρίδας, τὴν ἐλευθερίαν
[150]	δόξαντα ποιεῖν προσεποιεῖτο: ὁ δὲ	τὰς	ἀφορμὰς ταύτας καὶ τὰς προφάσεις
[250]	δὲ γενόμενος τῇ μητρὶ τελούσῃ	τὰς	βίβλους ἀνεγίγνωσκες καὶ τἄλλα συνεσκευωροῦ,
[90]	εἰπεῖν ἔχοι. (ἵνα τοίνυν καὶ	τὰς	βλασφημίας ἃς κατὰ τῶν Εὐβοέων
[90]	ἐν τᾷ ἁλίᾳ ἔλεξεν, ἐκ	τᾶς	βωλᾶς λαβὼν ῥήτραν: ἐπειδὴ ὁ
[180]	τῷ παρεληλυθότι χρόνῳ παραβαίνων φαίνεται	τὰς	γεγενημένας αὐτῷ συνθήκας πρὸς τὸν
[250]	με πράττειν: ἐν οἷς δὲ	τὰς	γραφὰς ἀπέφευγον, ἔννομα καὶ γράφειν
[180]	Ἑλληνίδας πόλεις τὰς μὲν ὑβριζομένας,	τὰς	δὲ ἀναστάτους γιγνομένας, δεινὸν ἡγεῖται
[210]	ἰδίων νόμων καὶ ἔργων σκοποῦντας,	τὰς	δὲ κοινὰς προαιρέσεις εἰς τὰ
[70]	Ἑλληνίδας τὰς μὲν ἀναιρῶν, εἰς	τὰς	δὲ τοὺς φυγάδας κατάγων, πότερον
[210]	τάς τ' ἰδίας δίκας καὶ	τὰς	δημοσίας κρίνειν, ἀλλὰ τὰ μὲν
[0]	ὁρῶν ὅτι τὰς αἰτίας καὶ	τὰς	διαβολάς, αἷς ἐκ τοῦ πρότερος
[230]	τριήρων, τριακοσίων οὐσῶν τῶν πασῶν,	τὰς	διακοσίας ἡ πόλις παρέσχετο, καὶ
[230]	εἶτ' εἰ μὲν ἐλάττους ἐποίησα	τὰς	δυνάμεις, παρ' ἐμοὶ τἀδίκημ' ἂν
[320]	τῆς πολιτείας εἱλόμην, τὰς τιμάς,	τὰς	δυναστείας, τὰς εὐδοξίας τὰς τῆς
[300]	πάσης ἀδείας ἀσφαλῶς ἐν εὐδαιμονίᾳ	τὰς	ἑαυτῶν ᾤκουν πατρίδας, τῶν τοσούτων
[240]	ταῦτα πέπρακταί μοι. καὶ ἔτι	τὰς	ἑκασταχοῦ βραδυτῆτας, ὄκνους, ἀγνοίας, φιλονικίας,
[140]	αὐτῷ τὸν νοῦν: ἐὰν δὲ	τὰς	ἐκείνων κοινὰς προφάσεις λαβὼν ἡγεμὼν
[50]	οὐσῶν τῆς πολιτείας τὴν περὶ	τὰς	Ἑλληνικὰς πράξεις εἱλόμην ἐγώ, ὥστε
[240]	μὲν περὶ σωτηρίας τῆς πόλεως	τὰς	ἐμὰς γνώμας ἐχειροτόνει, καὶ πάνθ'
[90]	ἀποστεῖλαι δὲ καὶ θεαρίας ἐς	τὰς	ἐν τᾷ Ἑλλάδι παναγύριας, Ἴσθμια
[310]	οὖν εἴποι τις ἂν ἡλίκας,	τὰς	ἐπὶ τὸν παρόντα βίον γιγνομένας
[220]	ἐν πᾶσιν ἐμαυτὸν ἔταττον. Λέγε	τὰς	ἐπιστολὰς τὰς τοῦ Φιλίππου. Ἐπιστολαί
[10]	περὶ ὧν ἐνίων μεγάλας καὶ	τὰς	ἐσχάτας οἱ νόμοι διδόασι τιμωρίας,
[320]	εἱλόμην, τὰς τιμάς, τὰς δυναστείας,	τὰς	εὐδοξίας τὰς τῆς πατρίδος θεραπεύειν,
[50]	(Τὸ δὲ μὴ προσγράψαντα ἐπειδὰν	τὰς	εὐθύνας δῶ" στεφανοῦν, καὶ ἀνειπεῖν
[250]	λέγειν ἀπεδεικνύμην: ἐν οἷς δὲ	τὰς	εὐθύνας ἐπεσημαίνεσθε, δικαίως καὶ ἀδωροδοκήτως
[110]	δ' ἄγειν, καὶ τούτους ἐπὶ	τὰς	εὐθύνας ὧν ἔδωκεν ἐφιστάναι; οὐδὲ
[160]	παρασκευάζεται παραγίγνεσθαι, παρ' οὐδὲν ἡγούμενος	τὰς	ἡμετέρας συνθήκας, καὶ τοὺς ὅρκους
[210]	βούλομαι. ὡς γὰρ ἀφικόμεθ' εἰς	τὰς	Θήβας, κατελαμβάνομεν Φιλίππου καὶ Θετταλῶν
[260]	ποιεῖν ἔργον ἀνθρώπου. τὸ δὲ	τὰς	ἰδίας εὐεργεσίας ὑπομιμνῄσκειν καὶ λέγειν
[150]	εὐτυχεῖτε} (ὁρᾶθ' ὅτι φεύγει μὲν	τὰς	ἰδίας προφάσεις, εἰς δὲ τὰς
[180]	τὸν ἵππαρχον τὰς πεζὰς καὶ	τὰς	ἱππικὰς δυνάμεις Ἐλευσῖνάδε ἐξάγειν, πέμψαι
[160]	ἐπιβάλλεται καὶ τὴν εἰρήνην, παραβαίνων	τὰς	κοινὰς πίστεις, δεδόχθαι τῇ βουλῇ
[10]	πεπολιτευμένων λόγους ἀφέντα με πρὸς	τὰς	λοιδορίας τὰς παρὰ σοῦ τρέψεσθαι.
[260]	καὶ πολίτην καὶ τριταγωνιστήν. λέγε	τὰς	μαρτυρίας. Μαρτυρίαι. (ἐν μὲν τοίνυν
[170]	καὶ πλουσίους, οἱ μετὰ ταῦτα	τὰς	μεγάλας ἐπιδόσεις ἐπιδόντες: καὶ γὰρ
[300]	μὲν τοῖς ἐχθροῖς ὑπαρχουσῶν δυνάμεων	τὰς	μεγίστας ἀφελεῖν, ὧν δ' ἐνέλειπε
[70]	Βυζάντιον πολιορκῶν, καὶ πόλεις Ἑλληνίδας	τὰς	μὲν ἀναιρῶν, εἰς τὰς δὲ
[180]	νῦν δὲ ὁρῶν Ἑλληνίδας πόλεις	τὰς	μὲν ὑβριζομένας, τὰς δὲ ἀναστάτους
[30]	ἐχθρόν. οὐ γὰρ τὰ ῥήματα	τὰς	οἰκειότητας ἔφη βεβαιοῦν, μάλα σεμνῶς
[210]	καὶ τῶν ἱππέων ὄντων εἰς	τὰς	οἰκίας καὶ τὸ ἄστυ δέχεσθαι
[10]	ἀφέντα με πρὸς τὰς λοιδορίας	τὰς	παρὰ σοῦ τρέψεσθαι. οὐ δὴ
[100]	οὔτε γὰρ ἐν τῇ πόλει	τὰς	παρὰ τῶν πλουσίων χάριτας μᾶλλον
[100]	ἦν χρησιμώτατον, ἐν καιρῷ γίγνεσθαι	τὰς	παρασκευὰς ἐποίησα. (καὶ γραφεὶς τὸν
[20]	τὴν εἰρήνην ἔσεσθαι, πάσας ἐξελύσατε	τὰς	παρασκευὰς τὰς τοῦ πολέμου, ὁ
[90]	ἐκ τῆς Φιλίππου καὶ ἀποδοὺς	τὰς	πατρίδας, τοὺς νόμους, τὴν ἐλευθερίαν,
[180]	τὸν στρατηγὸν καὶ τὸν ἵππαρχον	τὰς	πεζὰς καὶ τὰς ἱππικὰς δυνάμεις
[100]	τῶν ψήφων οὐ λαβὼν ἀπέτεισε	τὰς	πεντακοσίας δραχμάς} (φέρε δὴ καὶ
[30]	μὲν Φωκέας ἀπολέσθαι καὶ κατασκαφῆναι	τὰς	πόλεις αὐτῶν, ὑμᾶς δ' ἡσυχίαν
[160]	ἐλθεῖν ἐφ' ἡμᾶς, οὗπερ εἵνεκα	τὰς	πόλεις οὗτοι συνέκρουον, καὶ εἰ
[160]	ἔρρωσθε} (οὕτω διαθεὶς ὁ Φίλιππος	τὰς	πόλεις πρὸς ἀλλήλας διὰ τούτων
[300]	στρατηγῶν φαυλότης ἢ τῶν προδιδόντων	τὰς	πόλεις ὑμῶν κακία ἢ πάντα
[180]	ἃς μὲν ἐμφρούρους ποιεῖ καὶ	τὰς	πολιτείας καταλύει, τινὰς δὲ καὶ
[60]	ἐλευθερίαν περιείλετο, μᾶλλον δὲ καὶ	τὰς	πολιτείας, ὅσων ἐδύνατο, πῶς οὐχ
[160]	τῆς Ἀττικῆς παραγίγνεσθαι τόπους, παραβαίνων	τὰς	πρὸς ἡμᾶς ὑπαρχούσας αὐτῷ συνθήκας,
[150]	δὲ τὰς ἀφορμὰς ταύτας καὶ	τὰς	προφάσεις αὐτῷ παρασχὼν οὗτος ἦν.
[150]	ταῦτα συμπαρασκευάσας αὐτῷ; τίς ὁ	τὰς	προφάσες ταύτας ἐνδούς; τίς ὁ
[210]	ὑμᾶς αὐτούς: δίς τε συμπαραταξάμενοι	τὰς	πρώτας μάχας, τήν τ' ἐπὶ
[260]	ἃς παρανάγνωθι καὶ σύ μοι	τὰς	ῥήσεις ἃς ἐλυμαίνου, ἥκω νεκρῶν
[160]	πρὸς ἡμᾶς ὁμόνοιαν διατηρεῖν καὶ	τὰς	συνθήκας, εἰ δὲ μή, πρὸς
[210]	ἀπὸ τῆς αὐτῆς διανοίας δεῖ	τάς	τ' ἰδίας δίκας καὶ τὰς
[280]	τοῦ δήμου τόθ' αἱρεθέντες ἐπὶ	τὰς	ταφὰς ἄλλως πως, ἀλλὰ δέον
[320]	τιμάς, τὰς δυναστείας, τὰς εὐδοξίας	τὰς	τῆς πατρίδος θεραπεύειν, ταύτας αὔξειν,
[320]	τὴν ὁδὸν τῆς πολιτείας εἱλόμην,	τὰς	τιμάς, τὰς δυναστείας, τὰς εὐδοξίας
[200]	νῦν δ' ἐγὼ μὲν ὑμετέρας	τὰς	τοιαύτας προαιρέσεις ἀποφαίνω, καὶ δείκνυμ'
[20]	ἔσεσθαι, πάσας ἐξελύσατε τὰς παρασκευὰς	τὰς	τοῦ πολέμου, ὁ δὲ τοῦτ'
[220]	ἐμαυτὸν ἔταττον. Λέγε τὰς ἐπιστολὰς	τὰς	τοῦ Φιλίππου. Ἐπιστολαί (εἰς ταῦτα
[100]	ἀπόρων εἰς τοὺς εὐπόρους μετήνεγκα	τὰς	τριηραρχίας: πάντ' οὖν τὰ δέοντ'
[200]	τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπέμειναν εἰς	τὰς	τριήρεις ἐμβάντες ὑπὲρ τοῦ μὴ
[220]	ἔστ' ἀνενεγκεῖν ἐπ' ἐκείνους καὶ	τὰς	τῶν δικαστηρίων γνώσεις καὶ τὸ
[260]	ἐμῆς κατηγορεῖς. (φέρε δὴ καὶ	τὰς	τῶν λῃτουργιῶν μαρτυρίας ὧν λελῃτούργηκα
[180]	τῷ ὁμοφύλῳ. ἀναμιμνῄσκεται δὲ καὶ	τὰς	τῶν προγόνων τῶν ἑαυτοῦ εἰς
[310]	καὶ ἄμεινον τῇ πόλει διὰ	τὰς	τῶν πρότερον εὐεργεσίας, οὔσας ὑπερμεγέθεις,
[200]	ἀποθνῄσκειν ἐθελήσει, καὶ φοβερωτέρας ἡγήσεται	τὰς	ὕβρεις καὶ τὰς ἀτιμίας, ἃς
[120]	καίπερ οὐ φιλολοίδορον ὄντα, διὰ	τὰς	ὑπὸ τούτου βλασφημίας εἰρημένας ἀντὶ
[190]	σοῦ πολίτης γέγον' εἰς αὐτὰ	ταῦθ'	ἃ λέγω καὶ οὔπω περὶ
[20]	τῆς πόλεως, ἠγανάκτησας, ἢ παρελθὼν	ταῦθ'	ἃ νῦν κατηγόρεις ἐδίδαξας καὶ
[30]	τοῦ Φιλίππου, ἐξ ὧν ἀμφοτέρων	ταῦθ'	ἅπανθ' ὑμῖν ἔσται φανερά. λέγε.
[130]	ἔχοντ' ἐγκαλεῖν μὴ γράφειν παρὰ	ταῦθ'	ἕτερα, ἢ τὸ τῶν ἐχθρῶν
[130]	γε καὶ τοῦτον. (τοιγαροῦν εἰδυῖα	ταῦθ'	ἡ βουλὴ ἡ ἐξ Ἀρείου
[50]	ἔχων ἔτι πολλὰ λέγειν, καὶ	ταῦθ'	ἡγοῦμαι πλείω τῶν ἱκανῶν εἰρῆσθαι.
[160]	ὡς Ἐλάτεια κατείληπται. καὶ μετὰ	ταῦθ'	οἱ μὲν εὐθὺς ἐξαναστάντες μεταξὺ
[250]	πόλεως τύχην ἀγαθὴν ἡγοῦμαι, καὶ	ταῦθ'	ὁρῶ καὶ τὸν Δία τὸν
[200]	πάντα τὸν αἰῶνα διατετέλεκε. (καὶ	ταῦθ'	οὕτω σεμνὰ καὶ προσήκοντα τοῖς
[270]	ἑαυτῷ περὶ ἄλλου, καὶ δὴ	ταῦθ'	οὕτως ἔχοντα, καὶ οὐκέτι τοὺς
[90]	(ταῦτ' ἐποίουν οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι,	ταῦθ'	ὑμεῖς οἱ πρεσβύτεροι, οἳ Λακεδαιμονίους
[320]	δῆτ' ὦ πάντες θεοί, μηδεὶς	ταῦθ'	ὑμῶν ἐπινεύσειεν, ἀλλὰ μάλιστα μὲν
[80]	δ' αὐτὸς ὁ Φίλιππος ὥστε	ταῦθ'	ὑπάρχειν ἐφ' ὑμᾶς αὐτῷ, καὶ
[230]	δι' ἣν ἕκαστον τύχοι πρόφασιν,	ταῦθ'	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν ἀπῇτε βεβουλευμένοι.
[130]	ἀπέχρη ταῦτα, ἀλλὰ πάλιν μετὰ	ταῦθ'	ὕστερον Ἀναξίνῳ τῷ κατασκόπῳ συνιὼν
[240]	πρόσεστιν ἁπάσαις καὶ ἀναγκαῖ' ἁμαρτήματα,	ταῦθ'	ὡς εἰς ἐλάχιστα συστεῖλαι, καὶ
[200]	Ἑλλήνων προεστάναι; (ἀλλ' οὐκ ἦν	ταῦθ'	ὡς ἔοικε, τοῖς Ἀθηναίοις πάτρια
[50]	τὰ ἄριστά με καὶ γεγραμμένος	ταῦθ'	ὡς οὐκ ἀληθῆ, οὗτός ἐστιν
[210]	αὐτὸς τοὺς θεοὺς ἐποιήσατο μάρτυρας,	ταῦθ'	ὡς οὐκ ἄριστα νῦν ὑμᾶς
[280]	καὶ θεοί, καὶ κατηγορούντων ἐμοῦ	ταὔθ'	ἃ καὶ σὺ νυνί, καὶ
[200]	δ' ὑπὲρ τοῦ μὴ γενέσθαι	ταῦτ'	ἀγῶνα ἕτεροι χωρὶς ἡμῶν ἦσαν
[220]	δὲ Κτησιφῶν γέγραφεν οὑτοσί. καὶ	ταῦτ'	Αἰσχίνης οὔτ' ἐδίωξεν αὐτὸς οὔτε
[130]	πολέμιος τῇ πατρίδι. Καὶ ὅτι	ταῦτ'	ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τούτων
[130]	τῷ μιαρῷ τούτῳ. (καὶ ὅτι	ταῦτ'	ἀληθῆ λέγω, κάλει τούτων τοὺς
[110]	χάριν εὐθύνας ὑφέξει. (ὅτι τοίνυν	ταῦτ'	ἀληθῆ λέγω, λέγε τὰ ψηφίσματά
[90]	τοῦτο, οὐδ' ἐγγύς. (καίτοι τότε	ταῦτ'	ἀμφότερ' Αἰσχίνη, οὔθ' ὑπὲρ εὐεργετῶν
[60]	ἐπὶ ταῦτ' ἐπέστην ἐγὼ διεκωλύθη,	ταῦτ'	ἀναμνήσω καὶ τούτων ὑφέξω λόγον,
[130]	τῶν ἐχθρῶν φανερῶς ἀπεδείχθη πράττων,	ταῦτ'	ἀναμνήσω. (τίς γὰρ ὑμῶν οὐκ
[290]	ὑγιῶς καὶ δικαίως πεπολίτευμαι. (διὰ	ταῦτ'	ἀξιῶ τιμᾶσθαι. τὸν δὲ τειχισμὸν
[30]	τὸν τόπον, ἀλλ' ἅμ' ἀκούοιτε	ταῦτ'	ἀπαγγελλόντων ἡμῶν κἀκεῖνος ἐντὸς εἴη
[130]	Ὑπερείδῃ δὲ λέγειν προσέταξε: καὶ	ταῦτ'	ἀπὸ τοῦ βωμοῦ φέρουσα τὴν
[40]	ζητῶν ἄρχειν καταστῇ, καὶ τῶν	ταῦτ'	ἀποδομένων δεσπότης ἐστί, τὴν δὲ
[150]	ἔγωγε κοινὸν ἀλειτήριον τῶν μετὰ	ταῦτ'	ἀπολωλότων ἁπάντων εἰπεῖν, ἀνθρώπων, τόπων,
[280]	συμφορῶν αἴτιος τῇ πατρίδι, καὶ	ταῦτ'	ἀρνούμενος πάντα τὸν ἔμπροσθε χρόνον
[270]	τούτων αἰτίαν ἡγεῖσθαι. (σὺ τοίνυν	ταῦτ'	ἀφεὶς ἐμὲ τὸν παρὰ τουτοισὶ
[150]	καὶ τοὺς χρόνους ἐν οἷς	ταῦτ'	ἐγίγνετο: εἰσὶ γὰρ καθ' οὓς
[100]	κατὰ τοὺς προτέρους νόμους ἅπαντα	ταῦτ'	ἐγίγνετο. τὸ δ' αἴτιον, ἐν
[230]	ἐν τῇ πόλει καὶ παρὼν	ταῦτ'	ἔγραφες, εἴπερ ἐνεδέχετο παρὰ τοὺς
[110]	ἐπαίνου δικαία ἐστὶ τυγχάνειν: διόπερ	ταῦτ'	ἔγραψεν ὁδὶ περὶ ἐμοῦ. (ὅτι
[270]	πόλις προὐτίθει σκοπεῖν, πᾶσι δὲ	ταῦτ'	ἐδόκει τότ' ἄριστ' εἶναι, καὶ
[170]	τί βουλόμενος: ὁ γὰρ μὴ	ταῦτ'	εἰδὼς μηδ' ἐξητακὼς πόρρωθεν, οὔτ'
[270]	παρὰ τουτοισὶ πεπολιτευμένον αἰτιᾷ, καὶ	ταῦτ'	εἰδὼς ὅτι, καὶ εἰ μὴ
[100]	ἂν πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν. (καὶ	ταῦτ'	εἰκότως ἔπραττον ἐκεῖνοι. ἦν γὰρ
[230]	καὶ οὐδεὶς ἂν ἔχοι παρὰ	ταῦτ'	εἰπεῖν ἄλλ' οὐδέν: τὰ δὲ
[20]	εἴτ' ἄγνοιαν εἴτε καὶ ἀμφότερα	ταῦτ'	εἰπεῖν, οἳ πόλεμον συνεχῆ καὶ
[120]	γραμματεύς, οὐκ ἂν αὐτὸν οἶμαι	ταῦτ'	εἰπεῖν οὐδ' ἂν οὕτως ἐπαχθεῖς
[240]	ὁρμωμένων λῃστῶν γέγονεν: οὐκ ἂν	ταῦτ'	ἔλεγον καὶ πολλά γε πρὸς
[300]	πόλεις ὑμῶν κακία ἢ πάντα	ταῦτ'	ἐλυμαίνετο τοῖς ὅλοις, ἕως ἀνέτρεψεν,
[210]	ἐφ' οἷς ἔχαιρον οἱ ἄλλοι,	ταῦτ'	ἐλυπεῖθ' ὁρῶν; Λέγε δὴ καὶ
[280]	παρὰ δ' ὑμῖν οὔ. (διὰ	ταῦτ'	ἔμ' ἐχειροτόνησαν καὶ οὐχ ὑμᾶς.
[270]	αὐτὸς ὡς ἀτυχημάτων ἐμέμνητο, καὶ	ταῦτ'	ἐμοῦ κατηγορεῖ. (καὶ πρὸς τοῖς
[90]	καλῶν τῇ πόλει διεξελθεῖν, καὶ	ταῦτ'	ἐν βραχέσι: καὶ γὰρ ἄνδρ'
[280]	εὐθενούντων τῶν πραγμάτων ἠρνεῖσθε διομνύμενοι,	ταῦτ'	ἐν οἷς ἔπταισεν ἡ πόλις
[220]	πρεσβεῦσαι προθυμότερον μηδὲ δικαιότερον. διὰ	ταῦτ'	ἐν πᾶσιν ἐμαυτὸν ἔταττον. Λέγε
[270]	ἀλλὰ μάλιστα μὲν μὴ ἔχειν	ταῦτ'	ἐν τῇ φύσει, εἰ δ'
[240]	καὶ γραφάς, εὐθύνας, εἰσαγγελίας, πάντα	ταῦτ'	ἐπαγόντων μοι, οὐ δι' ἑαυτῶν
[320]	ἀτυχησάντων τῶν Ἑλλήνων ηὐτύχησ' ἕτερος,	ταῦτ'	ἐπαινοῦσι καὶ ὅπως τὸν ἅπαντα
[60]	δ' ἀφ' ἧς ἡμέρας ἐπὶ	ταῦτ'	ἐπέστην ἐγὼ διεκωλύθη, ταῦτ' ἀναμνήσω
[30]	ἐλπίσι τὴν εἰρήνην ἐποιεῖσθε, ἢ	ταῦτ'	ἐπηγγέλλεθ' ὑμῖν οὗτος ὁ μισθωτός;
[140]	ἀνόνητόν με ποιῆσαι. (τί οὖν	ταῦτ'	ἐπήραμαι καὶ διετεινάμην οὑτωσὶ σφοδρῶς;
[150]	ἀληθῆ πρόφασιν τῶν πραγμάτων, τὸ	ταῦτ'	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ τοὺς
[140]	τῷ δημοσίῳ κείμενα, ἐξ ὧν	ταῦτ'	ἐπιδείξω σαφῶς, καὶ ὑμᾶς εἰδὼς
[230]	καὶ τίνας συνήγαγον αὐτῇ μετὰ	ταῦτ'	ἐπιστὰς ἐγώ, καὶ πῶς εἶχε
[290]	ἔβλαπτε καὶ διέβαλλεν. (ἀλλὰ τί	ταῦτ'	ἐπιτιμῶ, πολλῷ σχετλιώτερ' ἄλλα κατηγορηκότος
[140]	λήσειν: ὅπερ συνέβη. πῶς οὖν	ταῦτ'	ἐποίησεν; μισθοῦται τουτονί. (οὐδενὸς δὲ
[90]	ἃν ὁ θεὸς διδῷ γενναίως.	(ταῦτ'	ἐποίουν οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι, ταῦθ'
[170]	καὶ συλλελογισμένον ὀρθῶς τίνος εἵνεκα	ταῦτ'	ἔπραττεν ὁ Φίλιππος καὶ τί
[210]	ἡδέως ἂν ἐροίμην Αἰσχίνην, ὅτε	ταῦτ'	ἐπράττετο καὶ ζήλου καὶ χαρᾶς
[80]	τῶν χρόνων ἐκείνων, ἐν οἷς	ταῦτ'	ἐπράχθη, πάντ' ἀνωμολόγημαι τὰ ἄριστα
[100]	οὐκ ἐξῆν; οὐχ ὑπῆρχον οἱ	ταῦτ'	ἐροῦντες οὗτοι; (βούλομαι τοίνυν ἐπανελθεῖν
[110]	δεῖν ἀντὶ τούτων γενέσθαι μοι,	ταῦτ'	ἔσθ' ἃ διώκεις. τὸ λαβεῖν
[50]	τοῦ ψηφίσματος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	ταῦτ'	ἐστίν. ἐγὼ δ' ἀπ' αὐτῶν
[110]	ἀγωνοθέτην} (οὐκοῦν ἃ μὲν ἐπέδωκα,	ταῦτ'	ἐστὶν ὧν οὐδὲν σὺ γέγραψαι:
[150]	ἐκ τούτων ἡγεμών. καὶ μετὰ	ταῦτ'	εὐθέως δύναμιν συλλέξας καὶ παρελθὼν
[140]	τὴν Πυλαίαν ταραχήν: εἰς γὰρ	ταῦτ'	εὐθὺς αὐτοὺς ὑπελάμβανεν αὑτοῦ δεήσεσθαι.
[30]	Θηβαίους. τί οὖν συνέβη μετὰ	ταῦτ'	εὐθύς, οὐκ εἰς μακράν; τοὺς
[30]	πεπραγμένων Φιλίππῳ. (ὅτι δ' οὕτω	ταῦτ'	ἔχει, λέγε μοι τό τε
[60]	ᾤχετ' εὐθέως ἀπιὼν καὶ μετὰ	ταῦτ'	ἦγεν ἡσυχίαν, μήτε τῶν αὑτοῦ
[240]	ἃ δ' οἱ πάντες ὑμεῖς,	ταῦτ'	ἤδη λέξω. μετὰ γὰρ τὴν
[230]	πέντε καὶ τετταράκοντα τάλαντα, καὶ	ταῦτ'	ἦν προεξειλεγμένα: ὁπλίτην δ' ἢ
[20]	οὖν τότε συγχωρηθεῖσ' εἰρήνη διὰ	ταῦτ'	οὐ δι' ἐμέ, ὡς οὗτος
[110]	περὶ ἐμοῦ. (ὅτι δ' οὕτω	ταῦτ'	οὐ μόνον ἐν τοῖς νόμοις,
[240]	ταῦτα τοῖς ὅπλοις ἐπιὼν κατεστρέφετο.	(ταῦτ'	οὖν ἀπαιτεῖς παρ' ἐμοῦ, καὶ
[80]	δούς; ἐγώ. (ἀλλὰ μὴν ἡλίκα	ταῦτ'	ὠφέλησεν ἅπαντας, οὐκέτ' ἐκ τοῦ
[90]	ἱερά. καὶ ἐν τῷ μετὰ	ταῦτα	αἰῶνι παντὶ οὐκ ἐλλείψει εὐχαριστῶν
[170]	ἐπίσταμαι. ὡς δ' ἔχε’ ἔφην	ταῦτα,	ἀκούσατέ μου. (ἐκεῖνος ὅσους ἢ
[220]	τι λέγειν. (οὐκ ἦν τότε	ταῦτα,	ἀλλ' ἐπὶ τῆς ἀληθείας, ἐγγὺς
[310]	τοῦ παρόντος ἐμαυτὸν ἐκκρούσω, παραλείψω	ταῦτα.	ἀλλ' ὅτι γ' οὐχὶ δι'
[230]	λογισμὸς φαίνεται; ἢ δεῖν ἀντανελεῖν	ταῦτα,	ἀλλ' οὐχ ὅπως τὸν ἅπαντα
[130]	ταῦτα ψευδῆ. (καὶ οὐκ ἀπέχρη	ταῦτα,	ἀλλὰ πάλιν μετὰ ταῦθ' ὕστερον
[120]	οὐχ ἵνα συλλέξαντες ὑμᾶς εἰς	ταῦτα	ἀπὸ τῶν ἰδίων κακῶς τἀπόρρητα
[20]	τοῦ τοὺς ὅρκους ἀποδοῦναι, πάντα	ταῦτα	βεβαίως ἕξειν: οὐδένα γὰρ τὴν
[260]	οὐδὲν τῶν προυπηργμένων τῷ μετὰ	ταῦτα	βίῳ, ἀλλὰ μισθώσας σαυτὸν τοῖς
[270]	ἐστὶ τῷ δήμῳ, ἐν τούτοις:	ταῦτα	γὰρ γενναίου καὶ ἀγαθοῦ πολίτου.
[120]	καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ διαγιγνώσκεται.	ταῦτα	γὰρ δήπουθεν ἠκούετ' αὐτοῦ λέγοντος.
[60]	εἴποι τις, ἢ τῆς περιεορακυίας	ταῦτα	γιγνόμενα ἐπὶ τῇ τῆς ἰδίας
[50]	εἶναί μοι δοκεῖ, καθ' οὓς	ταῦτα	γράφειν ἐξῆν τούτῳ. οὑτωσὶ μέν,
[220]	καίτοι τότε τὸν Δημομέλη τὸν	ταῦτα	γράφοντα καὶ τὸν Ὑπερείδην, εἴπερ
[30]	Ῥαμνούσιος, Δημοκράτης Φλυεύς, Κλέων Κοθωκίδης}	~Ταῦτα	γράψαντος ἐμοῦ τότε καὶ τὸ
[30]	βαρύτητος ἀπαλλαγῆναι τῆς τῶν Θηβαίων.	(ταῦτα	δ' ἀσμένως τινὲς ἤκουον αὐτοῦ
[10]	ἄλλοις ἅπασιν ἔρις καὶ ταραχή.	(ταῦτα	δ' ὁρῶν ὁ Φίλιππος (οὐ
[40]	οὐ τούτοις τοῖς ῥήμασιν γράψας,	ταῦτα	δὲ βουλόμενος δεικνύναι. τοιγαροῦν ἐκ
[80]	ταύταις ταῖς πόλεσιν κατέστησεν. ~Μετὰ	ταῦτα	δὲ τοὺς ἀποστόλους ἅπαντας ἀπέστειλα,
[70]	πρόεδρος εἶπεν} (ὥσπερ τοίνυν ἐγὼ	ταῦτα	δεικνύω τὰ ψηφίσματα, οὕτω καὶ
[230]	περιγένοιντ' ἐμοῦ πολλὰ δ' ἐγίγνετο	ταῦτα,	δι' ἣν ἕκαστον τύχοι πρόφασιν,
[100]	σωμάτων καὶ τῶν πόλεων ἀποδοῦναι	ταῦτα	δικαίως αὐτοῖς τοῖς ἐξημαρτηκόσιν εἰς
[200]	ἐστιν ἀνθρώποις ὅταν τῷ θεῷ	ταῦτα	δοκῇ: τότε δ' ἀξιοῦσα προεστάναι
[30]	ἐπιστολὴν ἣν ἔπεμψε Φίλιππος μετὰ	ταῦτα.	Ἐπιστολή. {Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος Ἀθηναίων
[90]	ὅ τι ἂν δύνηται ἀγαθόν.	ταῦτα	ἐψηφίσαντο ἐν τῷ κοινῷ βουλευτηρίῳ}
[240]	οὐ παραιτοῦμαι. τίν' οὖν ἐστι	ταῦτα;	ἰδεῖν τὰ πράγματ' ἀρχόμενα καὶ
[190]	ἀνθρώπινον λογισμὸν εἱλόμην, καὶ δικαίως	ταῦτα	καὶ ἐπιμελῶς ἔπραξα καὶ φιλοπόνως
[170]	τριακόσιοι: εἰ δὲ τοὺς ἀμφότερα	ταῦτα,	καὶ εὔνους τῇ πόλει καὶ
[230]	τοὺς καρποὺς κεκόμισθε. ἀλλ' ἐῶ	ταῦτα.	(καὶ μὴν οὐδὲ τοῦτ' εἰπεῖν
[170]	αἰσχρὸν μηδὲ ταπεινὸν ᾖ πεπραγμένον.	(ταῦτα	καὶ παραπλήσια τούτοις εἰπὼν κατέβην.
[240]	περὶ ἐμοῦ, πρὸς πολλοῖς ἑτέροις	ταῦτα	καὶ παραπλήσια τούτοις ἐστίν: ἃ
[170]	προορωμένων: ἵν' ἐὰν μὲν δέξωνται	ταῦτα	καὶ πεισθῶσιν ἡμῖν, καὶ ἃ
[50]	ἀληθῆ περὶ ἐμοῦ γέγραφε Κτησιφῶν	ταῦτα	καὶ προσήκοντα εἴτε καὶ ψευδῆ.
[300]	τὰ ἐμὰ ψηφίσματα. Ἀριθμὸς Βοηθείων.	(ταῦτα	καὶ τοιαῦτα πράττειν, Αἰσχίνη, τὸν
[150]	δὸς δέ μοι τὰ δόγματα	ταῦτα	καὶ τοὺς χρόνους ἐν οἷς
[120]	ἐξέθρεψέ σε; ἀλλὰ πάντες ἴσασι	ταῦτα,	κἂν ἐγὼ μὴ λέγω. ἀλλ'
[220]	τὰς τοῦ Φιλίππου. Ἐπιστολαί (εἰς	ταῦτα	κατέστησε Φίλιππον ἡ ἐμὴ πολιτεία,
[190]	ὥστε τί μᾶλλον ἐμοῦ σὺ	ταῦτα	κατηγορεῖς ἢ ἐγὼ σοῦ; (τοσοῦτον
[70]	φανῆναί τινα τῶν Ἑλλήνων τὸν	ταῦτα	κωλύσοντα {ποιεῖν αὐτὸν} ἐχρῆν, ἢ
[160]	ἀποκρίσεων εἴσεσθε. Καί μοι λέγε	ταῦτα	λαβών. (Ψήφισμα. {Ἐπ' ἄρχοντος Ἡροπύθου,
[70]	καίτοι σύ γ' ἔφησθά με	ταῦτα	λέγοντ' εἰς ἔχθραν ἐμβαλεῖν τουτουσί,
[220]	ὥστε πάντα ποιεῖν αὐτός; οὐ	ταῦτα	λέγω, ἀλλ' οὕτως ἐπεπείσμην μέγαν
[210]	θρασεῖς. ὅτι δ' οὐ νῦν	ταῦτα	λέγω τοῦ συμφέροντος εἵνεκ' ἐμαυτῷ,
[270]	τίς ποτ' αὐτός ἐστιν ὁ	ταῦτα	λέγων. ἐγὼ δ' οἶδ' οἶδ'
[100]	ἑαυτούς, ἀλλὰ συντελεῖς. ὥστε δὴ	ταῦτα	λυθῆναι καὶ μὴ τὰ δίκαια
[130]	προσήκοντας ἐμαυτῷ δόξω προῃρῆσθαι λόγους.	~Ταῦτα	μὲν οὖν ἐάσω, ἀπ' αὐτῶν
[280]	σοι πρὸς αὐτόν, τῇ μισθαρνίᾳ	ταῦτα	μετατιθέμενος τὰ ὀνόματα: ἐκ ποίας
[40]	μηδ' ὁτιοῦν προορᾶν τῶν μετὰ	ταῦτα	μηδ' αἰσθάνεσθαι, ἀλλ' ἐᾶσαι πάντα
[200]	χωρὶς ἡμῶν ἦσαν πεποιημένοι, καὶ	ταῦτα	μηδεπώποτε τῆς πόλεως ἐν τοῖς
[190]	ἄξια πράγματ' ἐνεστησάμην καὶ ἀναγκαῖα,	ταῦτά	μοι δεῖξον, καὶ τότ' ἤδη
[240]	δέοντα ποιεῖν ὁρμὴν προτρέψαι. καὶ	ταῦτά	μοι πάντα πεποίηται, καὶ οὐδεὶς
[30]	συνθέμενοι καὶ ὁμοίως ἀντιπαρεξάγοντες, καὶ	ταῦτα	οὐδὲ συμπεριειλημμένων τῶν Φωκέων ἐν
[170]	ἐναντίον οὐδέν, οὐκ εἶπον μὲν	ταῦτα,	οὐκ ἔγραψα δέ, οὐδ' ἔγραψα
[20]	ἀνθρώπων διεπράττεσθε. ἀλλ' οὐκ ἔστι	ταῦτα,	οὐκ ἔστι: τί γὰρ καὶ
[110]	ἄλλοις δήπου. ἐπέδωκα: ἐπαινοῦμαι διὰ	ταῦτα,	οὐκ ὢν ὧν ἔδωχ' ὑπεύθυνος.
[270]	τοιούτῳ δίκαιον, ἀλλὰ συνάχθεσθαι. (φανήσεται	ταῦτα	πάνθ' οὕτως οὐ μόνον ἐν
[130]	ἐπηρεάζων εὑρέθη. ἀλλ' οὐ τίθεται	ταῦτα	παρ' ὑμῖν εἰς ἀκριβῆ μνήμην
[40]	ἦν, τότε πάντες ἐφ' οὓς	ταῦτα	παρεσκευάζετ' ἐκεῖνος ἐπολεμοῦντο. εἰ δὲ
[40]	τοὺς αὑτοῦ συμμάχους, ὅτι ἐγὼ	ταῦτα	πεποίηκ' ἀκόντων Ἀθηναίων καὶ λυπουμένων,
[70]	καὶ εἰ μὲν δι' ἄγνοιαν	ταῦτα	πεποίηκεν ὁ Ἀμύντας, ὅτι οὐ
[10]	ἅπασι χρῆσθαι, καὶ ὁπηνίκ' ἐφαίνετο	ταῦτα	πεποιηκὼς καὶ τοῦτον τὸν τρόπον
[240]	προαισθέσθαι καὶ προειπεῖν τοῖς ἄλλοις.	ταῦτα	πέπρακταί μοι. καὶ ἔτι τὰς
[60]	προῃσθάνεθ' ὡς ἔοικεν, ἐκ πολλοῦ,	ταῦτα	περιιδεῖν γιγνόμενα; (ἀλλὰ νῦν ἔγωγε
[50]	τῶν μισθωσαμένων. {ἀλλ' οὐκ ἔστι	ταῦτα:	πόθεν; πολλοῦ γε καὶ δεῖ}
[40]	εὐδαιμονέστερον προδότου. ἀλλ' οὐκ ἔστι	ταῦτα:	πόθεν; πολλοῦ γε καὶ δεῖ.
[20]	οὗτοι δ' οὐδὲ γράψαντος ἐμοῦ	ταῦτα	ποιεῖν ἠθέλησαν. (τί δὲ τοῦτ'
[150]	δεῖν καὶ ζημιοῦν τοὺς μὴ	ταῦτα	ποιοῦντας, ἢ κεῖνον αἱρεῖσθαι. τί
[70]	δὲ τοὺς φυγάδας κατάγων, πότερον	ταῦτα	ποιῶν ἠδίκει καὶ παρεσπόνδει καὶ
[120]	ἐστιν ἀπελθεῖν. ἤδη δ' ἐπὶ	ταῦτα	πορεύσομαι, τοσοῦτον αὐτὸν ἐρωτήσας. πότερόν
[200]	ὥστε καὶ τῶν προγόνων τοὺς	ταῦτα	πράξαντας μάλιστ' ἐπαινεῖτε. εἰκότως: τίς
[40]	ὃς εὐθὺς ἐξῃτούμην ὑπὸ τοῦ	ταῦτα	πράξαντος. (ἀλλὰ γὰρ ἐμπέπτωκ' εἰς
[170]	μετὰ προσχήματος ἀξίου τῆς πόλεως	ταῦτα	πράξωμεν, ἂν δ' ἄρα μὴ
[240]	οὐδ' ὁ λόγος τῶν κατὰ	ταῦτα	πραχθέντων πρὸς ἐμέ. καὶ μὴν
[30]	καὶ πολλῇ ἀγωνίᾳ, μὴ καὶ	ταῦτα	προειληφότος αὐτοῦ, εἰ πρὸ τοῦ
[200]	ἂν ἔσχεν αἰτίαν. εἰ γὰρ	ταῦτα	προεῖτ' ἀκονιτεί, περὶ ὧν οὐδένα
[90]	ἀκίνδυν' ἑώρων. ἀλλ' οὐ διὰ	ταῦτα	προίεντο τοὺς καταφεύγοντας ἐφ' ἑαυτούς,
[270]	τούτῳ μᾶλλον ἢ ἐμοὶ νομίζετε	ταῦτα	προσεῖναι. (κἀκεῖν' εὖ οἶδ' ὅτι
[300]	ὧν δ' ἐνέλειπε τῇ πόλει,	ταῦτα	προσθεῖναι; ταῦτα τοίνυν ἅπαντα πέπρακται
[300]	καὶ τοὺς ὑπὲρ τούτων ἀμυνομένους:	~Ταῦτα	προὐβαλόμην ἐγὼ πρὸ τῆς Ἀττικῆς,
[100]	τοίνυν μόνον τῷ μὴ καθυφεῖναι	ταῦτα	σεμνύνομαι, οὐδὲ τῷ γραφεὶς ἀποφυγεῖν,
[200]	τὸ κελευόμενον ποιῆσαι, τὸν μὲν	ταῦτα	συμβουλεύσαντα Θεμιστοκλέα στρατηγὸν ἑλόμενοι, τὸν
[230]	ἐλαττοῦσθαι νομίζουσα οὐδὲ κρίνουσα τοὺς	ταῦτα	συμβουλεύσαντας οὐδ' ἀγανακτοῦσ' ἐπὶ τούτοις
[150]	Ἀμφικτυονικὰς καταφεύγει. τίς οὖν ὁ	ταῦτα	συμπαρασκευάσας αὐτῷ; τίς ὁ τὰς
[160]	ἀπὸ τῆς ἐμαυτοῦ γνώμης μόνον	ταῦτα	συμφέρειν ὑπολαμβάνων, (ἀλλ' εἰδὼς Ἀριστοφῶντα
[140]	τῶν πραγμάτων, καὶ τίνος εἵνεκα	ταῦτα	συνεσκευάσθη καὶ πῶς ἐπράχθη, νῦν
[70]	κοινῇ κειμέναις ἡμῖν συνθήκαις. (καὶ	ταῦτα	συνετάχθη τῷ ναυάρχῳ ἄνευ μὲν
[240]	ἐχειροτόνησεν ὁ δῆμος. (καὶ μετὰ	ταῦτα	συστάντων οἷς ἦν ἐπιμελὲς κακῶς
[210]	ἔλεγον. (ἃ δ' ἡμεῖς πρὸς	ταῦτα,	τὰ μὲν καθ' ἕκαστ' ἐγὼ
[70]	οἴεσθ' ἐμὲ λανθάνειν ὅτι ἐξαπεστάλη	ταῦτα	τὰ πλοῖα πρόφασιν μὲν ὡς
[20]	τῶν Θρᾳκῶν, τῶν ὑμετέρων συμμάχων,	ταῦτα	τὰ χωρί' ἃ νῦν οὗτος
[210]	ἐλυπεῖθ' ὁρῶν; Λέγε δὴ καὶ	ταῦτα	τὰ ψηφίσματά μοι. Ψηφίσματα Θυσίων.
[220]	οὐκ ἔλαβεν. Καί μοι λέγε	ταῦτα	τὰ ψηφίσματα τὰ ἀποπεφευγότα, ὑπὸ
[170]	πόλει καὶ πλουσίους, οἱ μετὰ	ταῦτα	τὰς μεγάλας ἐπιδόσεις ἐπιδόντες: καὶ
[300]	ἐνέλειπε τῇ πόλει, ταῦτα προσθεῖναι;	ταῦτα	τοίνυν ἅπαντα πέπρακται τοῖς ἐμοῖς
[120]	ἠδικηκώς τι τυγχάνῃ τὴν πόλιν.	(ταῦτα	τοίνυν εἰδὼς Αἰσχίνης οὐδὲν ἧττον
[210]	ταυτὶ λαβών. Ἀπόκρισις Θηβαίων. (μετὰ	ταῦτα	τοίνυν ἐκάλουν ὑμᾶς καὶ μετεπέμποντο.
[70]	τὸν Ἀθηναίων δῆμον προσῆκε γενέσθαι;	ταῦτα	τοίνυν ἐπολιτευόμην ἐγώ, καὶ ὁρῶν
[240]	ἕν' ὄντα κρείττω γενέσθαι; καὶ	ταῦτα	τοῖς λόγοις; τίνος γὰρ ἄλλου
[240]	οἱ πρέσβεις αὐτοῦ τῷ λόγῳ,	ταῦτα	τοῖς ὅπλοις ἐπιὼν κατεστρέφετο. (ταῦτ'
[110]	ἰδίας οὐσίας τρία τάλαντα ἐπέδωκε	ταῦτα	τῷ δήμῳ, καὶ ἐπὶ τοῦ
[290]	δεδώκατε. ἀλλ' οὔτ' ἂν ἐγὼ	ταῦτα	φήσαιμι ἀδικοίην γὰρ ἂν ὑμᾶσ,
[60]	παραχωρῆσαι Φιλίππῳ. (οὐδ' ἂν εἷς	ταῦτα	φήσειεν. λοιπὸν τοίνυν ἦν καὶ
[20]	ἑαυτὸν μετὰ τούτου μισθώσας ἐπὶ	ταῦτα	Φιλοκράτης ὁ Ἁγνούσιος, ὁ σός,
[170]	τις ἐπ' αὐτοὺς ἴῃ. (μετὰ	ταῦτα	χειροτονῆσαι κελεύω δέκα πρέσβεις, καὶ
[190]	ἂν τούτοις ἐχρῶντο, οὔτ' εἰς	ταῦτα	χρήσιμον οὐδὲν σαυτὸν παρέσχες, ὅπερ
[50]	τι ἂν δύνηται ἀγαθόν, (πάντα	ταῦτα	ψευδῆ γράψας καὶ παράνομα, τῶν
[130]	τἀναντί' ἐμαρτύρει τῇ πατρίδι, καὶ	ταῦτα	ψευδῆ. (καὶ οὐκ ἀπέχρη ταῦτα,
[280]	γεγονώς, ἐμοὶ λοιδορεῖ καὶ ὀνειδίζεις	ταῦτα,	ὧν πάντας μᾶλλον αἰτίους εὑρήσεις.
[170]	δῆμος ἄνω καθῆτο. ~Καὶ μετὰ	ταῦτα	ὡς ἦλθεν ἡ βουλὴ καὶ
[310]	τότ' ἐπαινουμένων ἀνδρῶν ὁμοία καὶ	ταὐτὰ	βουλομένη φανήσεται, ἡ δὲ σὴ
[110]	οὐχ ὑπεύθυνος. οὐκοῦν οὐδ' ἐγώ:	ταὐτὰ	γὰρ δίκαι' ἐστί μοι περὶ
[280]	ἔχει προσδοκίαν. ἀλλ' ὁρᾷς; ἐγώ:	ταὐτὰ	γὰρ συμφέρονθ' εἱλόμην τουτοισί, καὶ
[220]	τοῦτον αὐτὸν ἐκείνων μὴ κατηγορηκέναι	ταὐτὰ	γραψάντων ἅπερ οὗτος νῦν, καὶ
[210]	ἄλλα πολλὰ πρὸς τούτοις, εἰς	ταὐτὰ	δὲ πάντα συντείνοντ' ἔλεγον. (ἃ
[290]	ἄλλο, τοῦτό γ' ἔχειν δεῖ,	ταὐτὰ	λυπεῖσθαι καὶ ταὐτὰ χαίρειν τοῖς
[280]	τόνος τῆς φωνῆς, ἀλλὰ τὸ	ταὐτὰ	προαιρεῖσθαι τοῖς πολλοῖς καὶ τὸ
[220]	Ἀθηναῖοι, τὰς αὐτὰς συλλαβὰς καὶ	ταὐτὰ	ῥήματ' ἔχει ἅπερ πρότερον μὲν
[310]	ἄλλον εἴ τινα βούλει τῶν	ταὐτά	σοι προῃρημένων καὶ ζώντων. (κἀκεῖνο
[30]	μάλα σεμνῶς ὀνομάζων, ἀλλὰ τὸ	ταὐτὰ	συμφέρειν: συμφέρειν δὲ Φιλίππῳ καὶ
[280]	ἀνδρὸς ῥήτορος ἢ εἰ μὴ	ταὐτὰ	φρονεῖ καὶ λέγει; σὺ τοίνυν
[300]	Θετταλία καὶ ἕν' ἄνδρ' Ἀρκαδία	ταὐτὰ	φρονοῦντ' ἔσχεν ἐμοί, οὐδένες οὔτε
[290]	ἔχειν δεῖ, ταὐτὰ λυπεῖσθαι καὶ	ταὐτὰ	χαίρειν τοῖς πολλοῖς, καὶ μὴ
[30]	εἶπε Καλλισθένης Φαληρεύς} ἆρ' ἐπὶ	ταύταις	ταῖς ἐλπίσι τὴν εἰρήνην ἐποιεῖσθε,
[70]	Ἐρέτριαν, ἐπειδὴ τυράννους ἐκεῖνος ἐν	ταύταις	ταῖς πόλεσιν κατέστησεν. ~Μετὰ ταῦτα
[320]	εὐδοξίας τὰς τῆς πατρίδος θεραπεύειν,	ταύτας	αὔξειν, μετὰ τούτων εἶναι. (οὐκ
[150]	αὐτῷ; τίς ὁ τὰς προφάσες	ταύτας	ἐνδούς; τίς ὁ τῶν κακῶν
[150]	προσεποιεῖτο: ὁ δὲ τὰς ἀφορμὰς	ταύτας	καὶ τὰς προφάσεις αὐτῷ παρασχὼν
[210]	Πελοπόννησον ἔπεμπεν. καί μοι λέγε	ταύτας	λαβών, ἵν' εἰδῆτε, ἡ ἐμὴ
[240]	τοίνυν οὐδὲ τὴν ἧτταν, εἰ	ταύτῃ	γαυριᾷς ἐφ' ᾗ στένειν σ'
[150]	ἂν ἔχοις, ἀλλὰ κενῇ προφάσει	ταύτῃ	κατεχρῶ καὶ ψευδεῖ. (περιιόντων τοίνυν
[200]	ἣν ὁ δαίμων ἔνειμεν ἑκάστοις,	ταύτῃ	κέχρηνται. (ἔπειτ' ὦ κατάρατε καὶ
[300]	πρὸς Πελοπόννησον τόπων τοὺς ὁμόρους	ταύτῃ;	οὐ τὴν σιτοπομπίαν, ὅπως παρὰ
[10]	ἔχθραν προίσταται, οὐδαμοῦ δ' ἐπὶ	ταύτην	ἀπηντηκὼς ἐμοὶ τὴν ἑτέρου ζητῶν
[280]	ἀλλ' ἐμὲ τὴν αἰτίαν σοι	ταύτην	ἐπάγειν τῆς ἰδίας ἕνεκ' ἔχθρας,
[200]	τῇ πατρίδι, ὑπὲρ τοῦ μὴ	ταύτην	ἐπιδεῖν δουλεύουσαν ἀποθνῄσκειν ἐθελήσει, καὶ
[170]	κατὰ τοὺς νόμους φωνὴν ἀφίησι,	ταύτην	κοινὴν τῆς πατρίδος δίκαιον ἡγεῖσθαι.
[270]	παρ' ἐμοί τις ἐμπειρία τοιαύτη,	ταύτην	μὲν εὑρήσετε πάντες ἐν τοῖς
[300]	ὑμεῖς ἁπλῶς ἄγετε. ἀλλ' οὐ	ταύτην	οὗτος ἄγει τὴν ἡσυχίαν, πολλοῦ
[250]	διαπτύων τοὺς ἄλλους σκόπει πρὸς	ταύτην	ποίᾳ τινὶ κέχρησαι τύχῃ, δι'
[20]	μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων	ταύτην	ποιήσασθαι. εἶτ' ὦ τί ἂν
[220]	γ' οὐ δίκαια λέγει μεταθέσθαι	ταύτην	τὴν δόξαν ἀξιῶν, ἐγὼ διδάξω
[160]	κατηγορεῖς, τῶν πρότερον ἢ ἐγὼ	ταύτην	τὴν συμμαχίαν δοκιμασάντων. (ἀλλ' ἐκεῖσ'
[190]	καὶ τῷ προβαλέσθαι τὴν πόλιν	ταύτην	τὴν συμμαχίαν, ἧς σὺ κατηγορεῖς.
[160]	πάντα τὸν χρόνον βουλομένους πρᾶξαι	ταύτην	τὴν φιλίαν, καὶ περὶ τῶν
[220]	Φίλιππον ἡ ἐμὴ πολιτεία, Αἰσχίνη:	ταύτην	τὴν φωνὴν ἐκεῖνος ἀφῆκε, πολλοὺς
[20]	οὐδαμοῦ τοῦτο, οὐδ' ἤκουσέ σου	ταύτην	τὴν φωνὴν οὐδείς: οὔτε γὰρ
[280]	ἀρνούμενος πάντα τὸν ἔμπροσθε χρόνον	ταύτην	τὴν χρείαν, ὡς πάντες ἴσασιν.
[320]	δύνασθαι δὲ καὶ ἰσχύειν ἕτερα.	ταύτην	τοίνυν παρ' ἐμοὶ μεμενηκυῖαν εὑρήσεθ'
[250]	τῆς ἑσπέρας, πῶς χρὴ περὶ	ταύτης	λέγειν ἢ πῶς ὀνειδίζειν ἑτέρῳ;
[160]	ἐλπίζω ῥοπήν, ἐάν περ ἐπὶ	ταύτης	μένητε τῆς προθέσεως. ἔρρωσθε} (οὕτω
[150]	Φίλιππος, ἵν' εἰδῆτε καὶ ἐκ	ταύτης	σαφῶς ὅτι τὴν μὲν ἀληθῆ
[10]	διέβαλλες ἐξετάσω, τῆς δὲ πομπείας	ταύτης	τῆς ἀνέδην γεγενημένης, ὕστερον, ἂν
[130]	πάντα ποιεῖν καὶ πάσχειν δηλονότι	ταύτης	τῆς ἐπωνυμίας τυχοῦσαν: πόθεν γὰρ
[120]	Φρεαρρίου δοῦλος, ἀνέστησεν αὐτὴν ἀπὸ	ταύτης	τῆς καλῆς ἐργασίας; ἀλλὰ νὴ
[300]	πολιτῶν καὶ κοινὴν αἰσχύνην. (καίτοι	ταύτης	τῆς μελέτης καὶ τῆς ἐπιμελείας,
[40]	οἱ ταλαίπωροι κέχρηνται. (ὁ δὲ	ταύτης	τῆς πίστεως αὐτῷ συνεργὸς καὶ
[290]	ἀγαθῶν ἦσαν καὶ κανόνες, ἀνατετροφότες.	(ταύτης	τοίνυν τῆς οὕτως αἰσχρᾶς καὶ
[0]	τοῦτο παραστῆσαι πᾶσιν ὑμῖν περὶ	ταυτησὶ	τῆς γραφῆς γνῶναι. (εἰ μὲν
[300]	εὐλαβούμενος τὸν φθόνον, λέγε μοι	ταυτὶ	καὶ ἀνάγνωθι λαβὼν τὸν ἀριθμὸν
[210]	καὶ ἡμῖν ἀπεκρίναντο, ἀκούσατε. Λέγε	ταυτὶ	λαβών. Ἀπόκρισις Θηβαίων. (μετὰ ταῦτα
[20]	ἐξετάζῃ δικαίως, αἴτι' εὑρήσει. (καὶ	ταυτὶ	πάνθ' ὑπὲρ τῆς ἀληθείας ἀκριβολογοῦμαι
[190]	ἧς σὺ κατηγορεῖς. (ἔστι δὲ	ταυτὶ	πάντα μοι, τὰ πολλά, πρὸς
[120]	λέγειν. οἰκοδομῆσαι δὲ τοὺς προγόνους	ταυτὶ	τὰ δικαστήρι' ὑπείληφα, οὐχ ἵνα
[220]	τούτου δ' οὐδὲ γραφέντα. Ψηφίσματα.	(ταυτὶ	τὰ ψηφίσματ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰς
[310]	γεγενημένους ἐπῄνουν, βάσκανον πρᾶγμα καὶ	ταὐτὸ	ποιοῦντες σοί. (εἶτα λέγεις ὡς
[100]	ταπεινόν, οὐδὲ τῆς πόλεως ἀνάξιον.	(ταὐτὸ	τοίνυν ἦθος ἔχων ἔν τε
[190]	ἄν, εἴ που τῆς χώρας	ταὐτὸ	τοῦτο πάθος συνέβη, προσδοκῆσαι χρῆν;
[280]	δήμου τόθ' αἱρεθέντες ἐπὶ τὰς	ταφὰς	ἄλλως πως, ἀλλὰ δέον ποιεῖν
[180]	ἐπὶ τὰ ἱερὰ καὶ τοὺς	τάφους	ἐπάγων, οὐδὲν ἀλλότριον ποιῶν οὔτε
[290]	σύ μου διέσυρες, καὶ τὴν	ταφρείαν	ἄξια μὲν χάριτος καὶ ἐπαίνου
[240]	ἡ διάταξις τῶν φυλάκων, αἱ	τάφροι,	τὰ εἰς τὰ τείχη χρήματα,
[90]	καὶ τὼς νόμως καὶ τὼς	τάφως,	(δεδόχθαι τῷ δάμῳ τῷ Βυζαντίων
[280]	οὖσαν ἀληθῆ. (ὡς δ' ἀπηγγέλθη	τάχισθ'	ἡ μάχη, οὐδὲν τούτων φροντίσας
[320]	ἡμῖν δὲ τοῖς λοιποῖς τὴν	ταχίστην	ἀπαλλαγὴν τῶν ἐπηρτημένων φόβων δότε
[20]	Φίλιππος καὶ τοὺς ὅρκους τὴν	ταχίστην	ἀπολαμβάνειν, ἵν' ἐχόντων τῶν Θρᾳκῶν,
[20]	παρ' αὐτοῦ καὶ δοῦναι τὴν	ταχίστην	ἐπὶ ταῖς ὡμολογημέναις συνθήκαις αὐτῷ
[30]	ἐκ τῶν ἀγρῶν πάντα τὴν	ταχίστην,	τὰ μὲν ἐντὸς σταδίων ἑκατὸν
[20]	τοίνυν ἔγραψα βουλεύων ἀποπλεῖν τὴν	ταχίστην	τοὺς πρέσβεις ἐπὶ τοὺς τόπους
[230]	δέχεσθαι: ὁ γὰρ ἀντωνούμενος καὶ	ταχὺ	τοὺς παρ' ἡμῶν ἀπελαυνομένους προσδεξόμενος
[90]	ὅπως ἐπιστέωνται οἱ Ἕλλανες τάν	τε	Ἀθαναίων ἀρετὰν καὶ τὰν Βυζαντίων
[150]	καὶ ἀξιοῦν ἵνα βοηθήσῃ τῷ	τε	Ἀπόλλωνι καὶ τοῖς Ἀμφικτύοσιν, ὅπως
[80]	τι ἂν δύνηται ἀγαθὸν ὑπέρ	τε	αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν ἄλλων
[180]	παρόντι ἐπὶ πολὺ προάγει τῇ	τε	βίᾳ καὶ τῇ ὠμότητι: (καὶ
[310]	χρόνος πολλὰς ἀποδείξεις ἀνδρὶ καλῷ	τε	κἀγαθῷ, ἐν οἷς οὐδαμοῦ σὺ
[0]	ὑμῶν καὶ τῆς ὑμετέρας εὐσεβείας	τε	καὶ δόξης, τοῦτο παραστῆσαι τοὺς
[180]	ὁ Ἀθηναίων δῆμος τῶν Θηβαίοις	τε	καὶ τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι συμφερόντων.
[80]	γνώριμα πᾶσι τὰ πράγματα, ἐάν	τε	καλῶς ἔχῃ, χάριτος τυγχάνει, ἐάν
[0]	λυπηρόν ἐστι καὶ χαλεπόν, ἄλλως	τε	κἂν ὑπ' ἐχθροῦ τῳ τοῦτο
[240]	οὐκ αἰσχύνει τὸν αὐτὸν εἴς	τε	μαλακίαν σκώπτων καὶ τῆς Φιλίππου
[70]	ὑμῖν οὔτ' ἐμοί. διόπερ τά	τε	νῦν καταχθέντα πλοῖα πρὸς ἡμᾶς
[20]	Φίλιππον, καὶ τοὺς ὅρκους λαβεῖν	τε	παρ' αὐτοῦ καὶ δοῦναι τὴν
[0]	εὔνοιαν ἔχων ἐγὼ διατελῶ τῇ	τε	πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν, τοσαύτην
[0]	εὔνοιαν ἔχων ἐγὼ διατελῶ τῇ	τε	πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν, τοσαύτην
[290]	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἥ	τε	πόλις παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἀναίτιος
[210]	σώφρονας παρέσχεθ' ὑμᾶς αὐτούς: δίς	τε	συμπαραταξάμενοι τὰς πρώτας μάχας, τήν
[90]	καὶ πᾶσιν ἔδειξεν ἀνθρώποις τήν	τε	τῆς πόλεως καλοκαγαθίαν καὶ τὴν
[100]	(ταὐτὸ τοίνυν ἦθος ἔχων ἔν	τε	τοῖς κατὰ τὴν πόλιν πολιτεύμασι
[90]	ὁ δᾶμος ὁ Ἀθαναίων ἔν	τε	τοῖς προγενομένοις καιροῖς εὐνοέων διατελεῖ
[30]	ταῦτ' ἔχει, λέγε μοι τό	τε	τοῦ Καλλισθένους ψήφισμα καὶ τὴν
[50]	εὐνοίας ἧς ἔχων διατελεῖ εἴς	τε	τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας καὶ τὸν
[180]	ἐπειδὴ Φίλιππος ὁ Μακεδὼν ἔν	τε	τῷ παρεληλυθότι χρόνῳ παραβαίνων φαίνεται
[90]	καὶ μεγάλας χρείας παρέσχηται, ἔν	τε	τῷ παρεστακότι καιρῷ Φιλίππω τῶ
[180]	τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων, ἔν	τε	τῷ παρόντι ἐπὶ πολὺ προάγει
[100]	καὶ σωτηρίας πεποίηται. (εἶτ' ἐγὼ	τεθεωρηκὼς	ἐν τοσούτοις καὶ τοιούτοις τὴν
[310]	πλείων ἢ ἐλάττων φθόνος, τοὺς	τεθνεῶτας	δ' οὐδὲ τῶν ἐχθρῶν οὐδεὶς
[160]	μέν, ὦ κίναδος, κολακεύων παρηκολούθεις,	τεθνεώτων	δ' οὐκ αἰσθάνει κατηγορῶν: ἃ
[90]	ἄλλας νήσους, οὐ ναῦς, οὐ	τείχη	τῆς πόλεως τότε κεκτημένης, ἐξήλθετ'
[240]	αἱ τάφροι, τὰ εἰς τὰ	τείχη	χρήματα, διὰ τῶν ἐμῶν ψηφισμάτων
[290]	φρονῶ: ἀλλ' ἐὰν τὸν ἐμὸν	τειχισμὸν	βούλῃ δικαίως σκοπεῖν, εὑρήσεις ὅπλα
[290]	ταῦτ' ἀξιῶ τιμᾶσθαι. τὸν δὲ	τειχισμὸν	τοῦτον, ὃν σύ μου διέσυρες,
[110]	ἐπέδωκα, ὦ συκοφάντα. ἀλλὰ καὶ	τειχοποιὸς	ἦσθα’ καὶ διά γε τοῦτο
[50]	ὑπεύθυνον στεφανοῦν ἔστι δὲ Δημοσθένης	τειχοποιὸς	καὶ ἐπὶ τῷ θεωρικῷ τεταγμένοσ,
[110]	Παιανιεὺς γενόμενος ἐπιμελητὴς τῆς τῶν	τειχῶν	ἐπισκευῆς καὶ προσαναλώσας εἰς τὰ
[310]	βέλη; ποῖοι νεώσοικοι; τίς ἐπισκευὴ	τειχῶν;	ποῖον ἱππικόν; τί τῶν ἁπάντων
[290]	Κερκιδᾶς, Ἱερώνυμος, Εὐκαμπίδας: Ἀργείους Μύρτις,	Τελέδαμος,	Μνασέας: Ἠλείους Εὐξίθεος, Κλεότιμος, Ἀρίσταιχμος:
[130]	μοι τούτων τοὺς μάρτυρας. Μάρτυρες.	{Τελέδημος	Κλέωνος, Ὑπερείδης Καλλαίσχρου, Νικόμαχος Διοφάντου
[150]	Λοκροῖς δίκην κατὰ τῆς πόλεως	τελέσασθαι.	τίς οὖν ἐκλήτευσεν ἡμᾶς; ἐπὶ
[240]	οὐκ ἄλλοθεν οὐδαμόθεν, οὐ τὰ	τελευταῖ'	ἐκ Θηβῶν, ἀλλ' ἐν οἷς
[310]	εἰς σωτηρίαν ἐπεδίδοσαν, καὶ τὸ	τελευταῖον	Ἀριστόνικος τὸ συνειλεγμένον εἰς τὴν
[170]	ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἄχρι τῆς	τελευτῆς	διεξῆλθον, καὶ ἔδωκ' ἐμαυτὸν ὑμῖν
[240]	ἀποφεύξονται τὴν νόσον, ἐπειδὴ δὲ	τελευτήσειέ	τις αὐτῶν καὶ τὰ νομιζόμεν'
[190]	γὰρ τῷ θεῷ τὸ τούτου	τέλος	ἦν, οὐκ ἐμοί. ἀλλ' ὡς
[140]	ὃ πᾶσι τοῖς προτέροις ἐπέθηκε	τέλος:	περὶ οὗ τοὺς πολλοὺς ἀνήλωσε
[250]	καὶ κρατηρίζων καὶ καθαίρων τοὺς	τελουμένους	καὶ ἀπομάττων τῷ πηλῷ καὶ
[250]	ἀνὴρ δὲ γενόμενος τῇ μητρὶ	τελούσῃ	τὰς βίβλους ἀνεγίγνωσκες καὶ τἄλλα
[300]	τὴν Προκόννησον, τὴν Χερρόνησον, τὴν	Τένεδον,	τὰ δ' ὅπως οἰκεῖα καὶ
[270]	ὁρῶ πᾶσιν ἀνθρώποις διωρισμένα καὶ	τεταγμένα	πως τὰ τοιαῦτα. ἀδικεῖ τις
[50]	τειχοποιὸς καὶ ἐπὶ τῷ θεωρικῷ	τεταγμένοσ,	ἔτι δὲ μὴ ἀναγορεύειν τὸν
[310]	οὐ δεύτερος, οὐ τρίτος, οὐ	τέταρτος,	οὐ πέμπτος, οὐχ ἕκτος, οὐχ
[290]	ἐν τῷ τῶν ἐναντίων μέρει	τετάχθαι:	ὃ σὺ νυνὶ πεποιηκὼς εἶ
[280]	{ὑπολαμβάνοντες} τὸν ἐροῦντ' ἐπὶ τοῖς	τετελευτηκόσι	καὶ τὴν ἐκείνων ἀρετὴν κοσμήσοντα
[280]	δῆμος τὸν ἐροῦντ' ἐπὶ τοῖς	τετελευτηκόσιν	παρ' αὐτὰ τὰ συμβάντα, οὐ
[310]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν πρὸς τοὺς	τετελευτηκότας	εὔνοιαν ὑπάρχουσαν προλαβόντα παρ' ὑμῶν
[280]	δῆμος οὕτως, οἱ δὲ τῶν	τετελευτηκότων	πατέρες καὶ ἀδελφοὶ οἱ ὑπὸ
[280]	περίδειπνον ὡς παρ' οἰκειοτάτῳ τῶν	τετελευτηκότων,	ὥσπερ τἄλλ' εἴωθε γίγνεσθαι, τοῦτ'
[110]	ἐπιστάτης ὤν, ἐφ' οἷς ἐπέδωκε	τετίμηται.	σχέτλιον γὰρ ἂν εἴη τοῦτό
[150]	μετὰ βίας, τινὰς δὲ καὶ	τετραυματίκασι,	{καὶ} τὸν στρατηγὸν τὸν ᾑρημένον
[100]	εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶν εἰς	τετταράκοντα,	ἐπὶ ἴσον τῇ χορηγίᾳ χρωμένους}
[230]	δὲ σύνταξιν εἰς πέντε καὶ	τετταράκοντα	τάλαντα, καὶ ταῦτ' ἦν προεξειλεγμένα:
[150]	τὴν Φωκίδα, ἔχοντες ἐπισιτισμὸν ἡμερῶν	τετταράκοντα,	τοῦ ἐνεστῶτος μηνὸς λῴου, ὡς
[30]	δέκα, ὁμοίως δὲ τριῶν ἢ	τεττάρων,	εἰς τὸν Ἑλλήσποντον ἀφῖχθαι καὶ
[140]	πυλάγορος οὗτος καὶ τριῶν ἢ	τεττάρων	χειροτονησάντων αὐτὸν ἀνερρήθη. ὡς δὲ
[10]	δὴ ποιήσω τοῦτο: οὐχ οὕτω	τετύφωμαι:	ἀλλ' ὑπὲρ μὲν τῶν πεπολιτευμένων
[120]	ἧς τῶν μὲν ὡς ἀληθῶς	τετυχηκότων	οὐδ' ἂν εἷς εἴποι περὶ
[80]	τιμωρίας. φαίνομαι τοίνυν ἐγὼ χάριτος	τετυχηκὼς	τότε, καὶ οὐ μέμψεως οὐδὲ
[0]	τὸ καὶ τῇ τάξει καὶ	τῇ	ἀπολογίᾳ, ὡς βεβούληται καὶ προῄρηται
[230]	ἐποίησεν. ~Ἀντὶ δὲ τοῦ ἐν	τῇ	Ἀττικῇ τὸν πόλεμον εἶναι, ἑπτακόσια
[210]	ἀποβλέποντας. καὶ παραλαμβάνειν γ' ἅμα	τῇ	βακτηρίᾳ καὶ τῷ συμβόλῳ τὸ
[210]	ὧν ἡμᾶς ἐρεῖν ἔφασαν τἀν	τῇ	Βοιωτίᾳ διαρπασθησόμεν' ὑπὸ τοῦ πολέμου.
[40]	Θηβαίους ἐλεεῖς, κτήματ' ἔχων ἐν	τῇ	Βοιωτίᾳ καὶ γεωργῶν τὰ ἐκείνων,
[160]	παραβαίνων τὰς κοινὰς πίστεις, δεδόχθαι	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ πέμπειν
[160]	ἡμᾶς ὑπαρχούσας αὐτῷ συνθήκας, δεδόχθαι	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ πέμψαι
[110]	Καλλίας Φρεάρριος εἶπεν, ὅτι δοκεῖ	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ στεφανῶσαι
[110]	τοὺς νεανίσκους ἀσπίσιν ὀκτακοσίαις, δεδόχθαι	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ στεφανῶσαι
[80]	καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων, δεδόχθαι	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ τῷ
[180]	τοὺς Ἕλληνας καταδουλουμένους: (διὸ δεδόχθαι	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ τῷ
[110]	ἑκατὸν μνᾶς εἰς θυσίας, δεδόχθαι	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ τῷ
[20]	εἰρήνης ὁμολογουμένας πεποίηται συνθήκας, δεδόχθαι	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ τῷ
[30]	Ἐπιστολή. {Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος Ἀθηναίων	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν.
[70]	(Ἐπιστολή. {Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος Ἀθηναίων	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν.
[160]	Ἀθηναίοις. {Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος Ἀθηναίων	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν.
[160]	Θηβαίοις. {Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος Θηβαίων	τῇ	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν.
[290]	μὲν Φιλίππῳ, νῦν δ' Ἀλεξάνδρῳ,	τῇ	γαστρὶ μετροῦντες καὶ τοῖς αἰσχίστοις
[50]	πεπολιτευμένων λόγους οἰκείους καὶ ἀναγκαίους	τῇ	γραφῇ πεποιηκώς. εἶτα καὶ πολλῶν
[160]	θορύβου πλήρης ἦν ἡ πόλις.	τῇ	δ' ὑστεραίᾳ, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ,
[80]	ὑμῶν ἐξηλάθη τοῖς {μὲν} ὅπλοις,	τῇ	δὲ πολιτείᾳ καὶ τοῖς ψηφίσμασι,
[140]	ἐμοῦ διαμαρτυρομένου καὶ βοῶντος ἐν	τῇ	ἐκκλησίᾳ πόλεμον εἰς τὴν Ἀττικὴν
[50]	δὲ ἡ πόλις, ἐν πυκνὶ	τῇ	ἐκκλησίᾳ. τίμημα τάλαντα πεντήκοντα. κλήτορες
[70]	ἐπειδὴ προσήγγειλαν οἱ στρατηγοὶ ἐν	τῇ	ἐκκλησίᾳ ὡς ἄρα Λεωδάμαντα τὸν
[110]	ὁ ἐπὶ τῶν ἱππέων, ἐν	τῇ	ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ μάχῃ τῶν
[80]	ψηφισμάτων, καί τινας τῶν ἐν	τῇ	Εὐβοίᾳ πόλεων ἠλευθέρωκε, καὶ διατελεῖ
[170]	(ἐφάνην τοίνυν οὗτος ἐν ἐκείνῃ	τῇ	ἡμέρᾳ ἐγὼ καὶ παρελθὼν εἶπον
[160]	πόλις. τῇ δ' ὑστεραίᾳ, ἅμα	τῇ	ἡμέρᾳ, οἱ μὲν πρυτάνεις τὴν
[210]	τιμιώτατα. καίτοι τρί' ἐν ἐκείνῃ	τῇ	ἡμέρᾳ πᾶσιν ἀνθρώποις ἔδειξαν ἐγκώμια
[140]	αὐτῷ: (ἦν δ' οὔτ' ἐν	τῇ	θαλάττῃ τότε κρείττων ὑμῶν οὔτ'
[60]	τὴν ἀξίαν τὴν αὑτῆς ἐν	τῇ	Θετταλῶν καὶ Δολόπων τάξει συγκατακτᾶσθαι
[40]	μὲν οὐ προορωμένων, τὰ δὲ	τῇ	καθ' ἡμέραν ῥᾳστώνῃ καὶ σχολῇ
[50]	ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις τραγῳδῶν	τῇ	καινῇ, ἀλλ' ἐὰν μὲν ἡ
[290]	ὑμῶν, δι' ἔμ' ὑμᾶς ἠναντιῶσθαι	τῇ	κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἀρχῇ πραττομένῃ,
[260]	τοὺς ἐστεφανωμένους τῷ μαράθῳ καὶ	τῇ	λεύκῃ, τοὺς ὄφεις τοὺς παρείας
[190]	θῇς, εἰ κρατῆσαι συνέβη Φιλίππῳ	τῇ	μάχῃ: ἐν γὰρ τῷ θεῷ
[200]	ἕκαστος οὐχὶ τῷ πατρὶ καὶ	τῇ	μητρὶ μόνον γεγενῆσθαι, ἀλλὰ καὶ
[250]	παιδὸς ἔχων, ἀνὴρ δὲ γενόμενος	τῇ	μητρὶ τελούσῃ τὰς βίβλους ἀνεγίγνωσκες
[280]	ξενίαν εἶναί σοι πρὸς αὐτόν,	τῇ	μισθαρνίᾳ ταῦτα μετατιθέμενος τὰ ὀνόματα:
[180]	πατρίδος οὔτε τοῦ τρόπου, καὶ	τῇ	νῦν αὐτῷ παρούσῃ τύχῃ κατακόρως
[190]	οὐκ ἔνι τοῦτον εὔνουν εἶναι	τῇ	πατρίδι. δηλοῖς δὲ καὶ ἐξ
[200]	μητρὶ μόνον γεγενῆσθαι, ἀλλὰ καὶ	τῇ	πατρίδι. διαφέρει δὲ τί; ὅτι
[130]	τῇ φύσει κατάσκοπος καὶ πολέμιος	τῇ	πατρίδι. Καὶ ὅτι ταῦτ' ἀληθῆ
[280]	ἐκείνοις τοῖς χρόνοις συμφορῶν αἴτιος	τῇ	πατρίδι, καὶ ταῦτ' ἀρνούμενος πάντα
[130]	δὲ συνηγωνίζετο καὶ τἀναντί' ἐμαρτύρει	τῇ	πατρίδι, καὶ ταῦτα ψευδῆ. (καὶ
[240]	σὴ δεινότης εἰς ὄνησιν ἥκει	τῇ	πατρίδι; (νῦν ἡμῖν λέγεις περὶ
[290]	ὧν ἔκρινα δικαίων καὶ συμφερόντων	τῇ	πατρίδι οὐδὲν προδοῦναι, οὐδ' ὅσα
[180]	σοῦ πλείονος ἄξιος ὢν ἐφάνην	τῇ	πατρίδι. σὺ μέν γ' οὐδὲν
[200]	θάνατον περιμένει, ὁ δὲ καὶ	τῇ	πατρίδι, ὑπὲρ τοῦ μὴ ταύτην
[210]	παντὸς ἔδωκεν ἑαυτὸν εἰς οὐδὲν	τῇ	πόλει, ἀλλ' ὁ μὲν γράφων
[140]	Θηβαίους καὶ Θετταλοὺς ἐχθροὺς ποιήσειε	τῇ	πόλει: ἀλλὰ καίπερ ἀθλίως καὶ
[100]	καὶ τιμαὶ καὶ δυνάμεις συνέβαινον	τῇ	πόλει: βάσκανον δὲ καὶ πικρὸν
[100]	τούτοις πάλιν αὖ, τί τὸ	τῇ	πόλει βέλτιστον ἦν. ὁρῶν γάρ,
[30]	τὴν πρὸς Θηβαίους καὶ Θετταλοὺς	τῇ	πόλει γενέσθαι, τὴν δὲ χάριν
[120]	μηδεπώποτ' ἐξελεγχθῆναι μηδὲν ὑμᾶς ἀδικῶν,	τῇ	πόλει δ' ἢ πλέον ἢ
[100]	τοὺς δὲ πένητας ἔπαυσ' ἀδικουμένους,	τῇ	πόλει δ' ὅπερ ἦν χρησιμώτατον,
[310]	σκόπει. πότερον κάλλιον καὶ ἄμεινον	τῇ	πόλει διὰ τὰς τῶν πρότερον
[170]	δόξειν καὶ τὸν ἐφεστηκότα κίνδυνον	τῇ	πόλει διαλύσειν. (τί οὖν φημὶ
[90]	τῶν καθ' ὑμᾶς πεπραγμένων καλῶν	τῇ	πόλει διεξελθεῖν, καὶ ταῦτ' ἐν
[10]	εἴπερ ἦσαν ἀληθεῖς, οὐκ ἔνι	τῇ	πόλει δίκην ἀξίαν λαβεῖν, οὐδ'
[130]	οὐδὲν Αἰσχίνῃ περὶ τῶν συμφερόντων	τῇ	πόλει. εἰ δέ φησι, νῦν
[300]	ἔστιν ἡσυχία δικαία καὶ συμφέρουσα	τῇ	πόλει, ἣν οἱ πολλοὶ τῶν
[160]	μὴν τὸν τότε συμβάντ' ἐν	τῇ	πόλει θόρυβον ἴστε μὲν ἅπαντες:
[80]	γραφέντα, καὶ στεφάνους ἐξ αὐτῶν	τῇ	πόλει καὶ ἐμοὶ καὶ πᾶσιν
[270]	οἷς τῶν ὅλων τι κινδυνεύεται	τῇ	πόλει, καὶ ἐν οἷς πρὸς
[140]	τὸν Πύθιον, ὃς πατρῷός ἐστι	τῇ	πόλει, καὶ ἐπεύχομαι πᾶσι τούτοις,
[80]	λέγοντες ἀληθῆ, χάρακα βαλόμενος πρὸς	τῇ	πόλει καὶ μηχανήματ' ἐπιστήσας ἐπολιόρκει.
[230]	ἀλλ' οὐ τότ' ὢν ἐν	τῇ	πόλει καὶ παρὼν ταῦτ' ἔγραφες,
[170]	τοὺς ἀμφότερα ταῦτα, καὶ εὔνους	τῇ	πόλει καὶ πλουσίους, οἱ μετὰ
[160]	πρὸς τὸ βουλεύσασθαι δοῦναι χρόνον	τῇ	πόλει καὶ τὰς ἀνοχὰς ποιήσασθαι
[250]	μήτε δημοσίας ἀπολείπεσθαι, ἀλλὰ καὶ	τῇ	πόλει καὶ τοῖς φίλοις χρήσιμον
[100]	δικαίως, εἴ τι τῶν ὑπαρχόντων	τῇ	πόλει καλῶν λόγῳ μόνον καταισχύνειν
[170]	ὑμῖν ἁπλῶς εἰς τοὺς περιεστηκότας	τῇ	πόλει κινδύνους. Καί μοι φέρε
[80]	πόλιν λέγω. τίς δ' ὁ	τῇ	πόλει λέγων καὶ γράφων καὶ
[220]	καὶ θρασεῖς τὰ πρὸ τούτων	τῇ	πόλει λόγους ἐπαιρόμενος. ἀνθ' ὧν
[300]	Δί' οὐκ ἀποστάντα τῶν συμφερόντων	τῇ	πόλει, μισθώσαντα δ' αὑτὸν τοῖς
[290]	πάντων ὅτε τῶν συμβεβηκότων τότε	τῇ	πόλει μνησθεὶς οὐχ ὡς ἂν
[200]	χάριτος τοῦτ' ἂν ἀσμένως ἐδόθη	τῇ	πόλει, ὅ τι βούλεται λαβούσῃ
[100]	τριήρης οὔτ' ἔξω καταλειφθεῖσ' ἀπώλετο	τῇ	πόλει, οὔτ' αὐτοῦ ἀπελείφθη οὐ
[240]	τῶν παρ' ἐμοὶ γεγονυῖαν εὑρήσετε	τῇ	πόλει. οὑτωσὶ δὲ λογίζεσθε. οὐδαμοῦ
[200]	τὸν περὶ τῶν πρωτείων σύμβουλον	τῇ	πόλει παριόντα τὸ τίνος φρόνημα
[180]	τοῦτο τὸ ψήφισμα τὸν τότε	τῇ	πόλει περιστάντα κίνδυνον παρελθεῖν ἐποίησεν
[320]	τοῦ γενναίου καὶ τοῦ πρωτείου	τῇ	πόλει προαίρεσιν διαφυλάττειν, ἐν παντὶ
[80]	ὅστις ὑμῶν οἶδέ τιν' αἰσχύνην	τῇ	πόλει συμβᾶσαν διὰ τοῦτο τὸ
[20]	πράττων ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τὸ	τῇ	πόλει συμφέρον ζητῶν. ἐγὼ μὲν
[30]	γράψαντος ἐμοῦ τότε καὶ τὸ	τῇ	πόλει συμφέρον οὐ τὸ Φιλίππῳ
[220]	καὶ λόγου κρίσιν, οὐχὶ τοῦ	τῇ	πόλει συμφέροντος ἔσεσθαι. (εἶτα σοφίζεται
[320]	οὐδέν' ἐξίσταμαι. ~Ὧν, ὅτε μὲν	τῇ	πόλει τὰ βέλτισθ' ἑλέσθαι παρῆν,
[110]	τιν' ἀρχὴν ἄρχοντι ἢ διδόναι	τῇ	πόλει τὰ ἑαυτοῦ διὰ τὴν
[100]	Ἑλληνικοῖς φανήσομαι: οὔτε γὰρ ἐν	τῇ	πόλει τὰς παρὰ τῶν πλουσίων
[300]	μεγίστας ἀφελεῖν, ὧν δ' ἐνέλειπε	τῇ	πόλει, ταῦτα προσθεῖναι; ταῦτα τοίνυν
[200]	ὡς φόβων καὶ κινδύνων αἰτίῳ	τῇ	πόλει, τῆς μὲν εἰς τὸ
[310]	γὰρ συμμαχία σοῦ πράξαντος γέγονεν	τῇ	πόλει; τίς δὲ βοήθεια ἢ
[190]	καιρὸς συμφέρων ὑπ' ἐμοῦ παρελείφθη	τῇ	πόλει; τίς δὲ συμμαχία, τίς
[190]	τρεῖς ἔδοσαν τῶν εἰς σωτηρίαν	τῇ	πόλει, τότε δ' οὐκ ἄξιον
[190]	ὁ φαυλότατος καὶ δυσμενέστατος ἄνθρωπος	τῇ	πόλει, τοῦτο πεποιηκὼς ἐπὶ τοῖς
[190]	οὐδ' ἐφθέγξω, οὐδ' οὕτως ἀποστατέον	τῇ	πόλει τούτων ἦν, εἴπερ ἢ
[80]	πάντ' ἀνωμολόγημαι τὰ ἄριστα πράττειν	τῇ	πόλει, τῷ νικᾶν, ὅτ' ἐβουλεύεσθε,
[200]	τὰς ἀτιμίας, ἃς ἐν δουλευούσῃ	τῇ	πόλει φέρειν ἀνάγκη, τοῦ θανάτου.
[270]	δικαίως, οὐδ' ἐφ' ἃ συμφέρει	τῇ	πόλει, χρῆται. (οὔτε γὰρ τὴν
[90]	ἐθελοντῶν τότε τριηράρχων πρῶτον γενομένων	τῇ	πόλει, ὧν εἷς ἦν ἐγώ.
[30]	χωρία. (τὸ μὲν τοίνυν ἐν	τῇ	πρεσβείᾳ πρῶτον κλέμμα μὲν Φιλίππου,
[160]	ἐκείνων ἐλπίσι καὶ ἐπακολουθεῖν αὐτῶν	τῇ	προαιρέσει. νῦν δ' ἐπιγνοὺς ὑμᾶς
[290]	χαίρειν τοῖς πολλοῖς, καὶ μὴ	τῇ	προαιρέσει τῶν κοινῶν ἐν τῷ
[120]	ἅπασι, τοῖς νόμοις, τῷ χρόνῳ,	τῇ	προθεσμίᾳ, τῷ κεκρίσθαι περὶ πάντων
[210]	ἐδείξατε τῷ κόσμῳ, ταῖς παρασκευαῖς,	τῇ	προθυμίᾳ. ἐφ' οἷς παρὰ μὲν
[40]	σαφῶς δηλοῖ καὶ διορίζεται ἐν	τῇ	πρὸς ὑμᾶς ἐπιστολῇ πρὸς τοὺς
[20]	εἰρήνη ἐπιτελεσθῇ ἡ ἐπιχειροτονηθεῖσα ἐν	τῇ	πρώτῃ ἐκκλησίᾳ, πρέσβεις ἑλέσθαι ἐκ
[180]	δῆμος τὸν Θηβαίων δῆμον οὔτε	τῇ	συγγενείᾳ οὔτε τῷ ὁμοφύλῳ. ἀναμιμνῄσκεται
[150]	Μακεδόνων Φίλιππος Πελοποννησίων τῶν ἐν	τῇ	συμμαχίᾳ τοῖς δημιουργοῖς καὶ τοῖς
[0]	ἴσην ἀποδοῦναι, ἀλλὰ τὸ καὶ	τῇ	τάξει καὶ τῇ ἀπολογίᾳ, ὡς
[180]	τῷ παρόντι ἐπὶ πολὺ προάγει	τῇ	τε βίᾳ καὶ τῇ ὠμότητι:
[0]	ὅσην εὔνοιαν ἔχων ἐγὼ διατελῶ	τῇ	τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν,
[0]	ὅσην εὔνοιαν ἔχων ἐγὼ διατελῶ	τῇ	τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν,
[40]	τῶν ἐκ τῶν πόλεων ἐπὶ	τῇ	τῆς εἰρήνης ἐξουσίᾳ βαδίζοντες ἐκεῖσε
[60]	τῆς περιεορακυίας ταῦτα γιγνόμενα ἐπὶ	τῇ	τῆς ἰδίας πλεονεξίας ἐλπίδι, ἧς
[200]	τουδὶ καταψηφιεῖσθε, ἡμαρτηκέναι δόξετε, οὐ	τῇ	τῆς τύχης ἀγνωμοσύνῃ τὰ συμβάντα
[200]	ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργον ἅπασι πέπρακται:	τῇ	τύχῃ δ' ἣν ὁ δαίμων
[300]	συμμάχων στρατηγοὶ καὶ αἱ δυνάμεις	τῇ	τύχῃ. τίνες αἱ τούτων ἀποδείξεις;
[180]	δίδωσιν ἑαυτὸν ὑπεύθυνον τοῖς πεισθεῖσι,	τῇ	τύχῃ, τῷ καιρῷ, τῷ βουλομένῳ:
[170]	καὶ ἀπιστεῖν αὐτοῖς ὡς ἐν	τῇ	τῶν ἐχθρῶν οὖσιν μερίδι, πρῶτον
[270]	μὲν μὴ ἔχειν ταῦτ' ἐν	τῇ	φύσει, εἰ δ' ἄρ' ἀνάγκη,
[130]	καὶ ἐκοινολογεῖτο, οὗτος αὐτὸς ὑπῆρχε	τῇ	φύσει κατάσκοπος καὶ πολέμιος τῇ
[310]	μισεῖ; οὕτως οὖν ἐχόντων τούτων	τῇ	φύσει, πρὸς τοὺς πρὸ ἐμαυτοῦ
[140]	ἐῶ γὰρ τοῦτό γἐ αὐτῇ	τῇ	φύσει τοῦ τόπου καὶ τῶν
[280]	δεῦρο δ' ἐλθόντα τιμᾶσθαι, μηδὲ	τῇ	φωνῇ δακρύειν ὑποκρινόμενον τὴν ἐκείνων
[100]	ἐτῶν εἰς τετταράκοντα, ἐπὶ ἴσον	τῇ	χορηγίᾳ χρωμένους} Φέρε δὴ παρὰ
[30]	μηδένα Ἀθηναίων μηδεμιᾷ παρευρέσει ἐν	τῇ	χώρᾳ κοιταῖον γίγνεσθαι, ἀλλ' ἐν
[290]	ἐδάκρυσεν, οὐδ' ἔπαθεν τοιοῦτον οὐδὲν	τῇ	ψυχῇ, ἀλλ' ἐπάρας τὴν φωνὴν
[280]	ὑποκρινόμενον τὴν ἐκείνων τύχην, ἀλλὰ	τῇ	ψυχῇ συναλγεῖν. τοῦτο δ' ἑώρων
[180]	προάγει τῇ τε βίᾳ καὶ	τῇ	ὠμότητι: (καὶ γὰρ Ἑλληνίδας πόλεις
[20]	προσείποι; ἔστιν ὅπου σὺ παρὼν	τηλικαύτην	πρᾶξιν καὶ συμμαχίαν, ἡλίκην νυνὶ
[250]	ἄμεινον, ἐπὶ τῷ μηδένα πώποτε	τηλικοῦτ'	ὀλολύξαι σεμνυνόμενος καὶ ἔγωγε νομίζω.
[10]	ἑώρα τὴν πόλιν, οὖσί γε	τηλικούτοις	ἡλίκα νῦν ἐτραγῴδει καὶ διεξῄει,
[260]	πατρίδος. (ἐῶ τἄλλα, ἀλλὰ νυνὶ	τήμερον	ἐγὼ μὲν ὑπὲρ τοῦ στεφανωθῆναι
[0]	παντός, ὡς ἔοικε, λόγον διδόναι	τήμερον	καὶ τῶν κοινῇ πεπολιτευμένων, βούλομαι
[220]	προῄδει μηδεὶς μήτ' ἂν ᾠήθη	τήμερον	ῥηθῆναι, διαβάλλειν, καὶ μετενεγκόντα τοὺς
[80]	μή σ' οὗτοι παύσωσιν ἀτιμώσαντες	τήμερον.	(στεφανωσάντων τοίνυν ὑμῶν ἔμ' ἐπὶ
[190]	εἰπεῖν ἔχοι μηδεὶς μηδέπω καὶ	τήμερον,	τί τὸν σύμβουλον ἐχρῆν ποιεῖν;
[300]	σύμμαχ' ὑπάρξει πρᾶξαι, τὸ Βυζάντιον,	τὴν	Ἄβυδον, τὴν Εὔβοιαν; καὶ τῶν
[90]	μὲν ἅπασιν ἀεὶ τοῖς καλοῖς,	τὴν	ἀγαθὴν προβαλλομένους ἐλπίδα, φέρειν δ'
[250]	μὲν τοίνυν ἄν τις ἴδοι	τὴν	ἀγνωμοσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν βασκανίαν,
[160]	ἐκ τῶν σκηνῶν τῶν κατὰ	τὴν	ἀγορὰν ἐξεῖργον καὶ τὰ γέρρ'
[320]	φαιδρὸς ἐγὼ καὶ γεγηθὼς κατὰ	τὴν	ἀγορὰν περιέρχομαι, τὴν δεξιὰν προτείνων
[180]	τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν	τὴν	Ἀθηναίων, καὶ ἐνθυμηθέντας τῆς τῶν
[0]	τὸ πρᾶγμα αὔτ' ἀναγκάζῃ, τούτου	τὴν	αἰτίαν οὗτός ἐστι δίκαιος ἔχειν
[280]	καὶ Φιλίππῳ πρᾶγμα, ἀλλ' ἐμὲ	τὴν	αἰτίαν σοι ταύτην ἐπάγειν τῆς
[50]	νῦν εἶπέ που λέγων ὁ	τὴν	Ἀλεξάνδρου ξενίαν ὀνειδίζων ἐμοί’ ἐγώ
[250]	τοὺς ὀμωμοκότας δικαστάς, οὐχ ὃ	τὴν	ἀλήθειαν παρὰ πᾶσι βεβαιοῦσαν; (ναί,
[60]	Αἰσχίνη, τὸ φρόνημ' ἀφεῖσαν καὶ	τὴν	ἀξίαν τὴν αὑτῆς ἐν τῇ
[230]	αὐτὴ διπλάσια τῶν ἄλλων εἰς	τὴν	ἁπάντων σωτηρίαν παρέσχετο. (εἶτα κενὰς
[270]	ἔθνη, πόσῳ δικαιότερον καὶ ἀληθέστερον	τὴν	ἁπάντων, ὡς ἔοικεν, ἀνθρώπων τύχην
[50]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως καὶ ἁπλῶς	τὴν	ἀπολογίαν ἔγνωκα ποιεῖσθαι, βαδιοῦμαι δ'
[110]	τῇ πόλει τὰ ἑαυτοῦ διὰ	τὴν	ἀρχὴν μὴ ἐξέσται, ἢ τῶν
[240]	δ' ὅμορος καὶ βαρὺς εἰς	τὴν	Ἀττικὴν διὰ Θηβαίων κεκόμισται, ἄπλους
[140]	ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πόλεμον εἰς	τὴν	Ἀττικὴν εἰσάγεις, Αἰσχίνη, πόλεμον Ἀμφικτυονικόν’
[230]	ἐκ τῆς Εὐβοίας, ἐν εἰρήνῃ	τὴν	Ἀττικὴν ἐκ θαλάττης εἶναι πάντα
[140]	τότε κρείττων ὑμῶν οὔτ' εἰς	τὴν	Ἀττικὴν ἐλθεῖν δυνατὸς μήτε Θετταλῶν
[170]	μιᾷ γνώμῃ πάντων φιλιππισάντων, εἰς	τὴν	Ἀττικὴν ἔλθωσιν ἀμφότεροι. ἂν μέντοι
[130]	πλοῖ' ἐσεσύλητο, Χερρόνησος ἐπορθεῖτο, ἐπὶ	τὴν	Ἀττικὴν ἐπορεύεθ' ἅνθρωπος, οὐκέτ' ἐν
[210]	ἐφ' ὑμᾶς ἢ συνεμβαλόντας εἰς	τὴν	Ἀττικήν: καὶ ἐδείκνυσαν, ὡς ᾤοντο,
[70]	σφετεριζόμενος καὶ κατασκευάζων ἐπιτείχισμ' ἐπὶ	τὴν	Ἀττικήν, καὶ Μεγάροις ἐπιχειρῶν, καὶ
[140]	πάσας ὅσοι τὴν χώραν ἔχουσι	τὴν	Ἀττικήν, καὶ τὸν Ἀπόλλω τὸν
[160]	δὲ πορθεῖ, κεφαλαίῳ δ' ἐπὶ	τὴν	Ἀττικὴν παρασκευάζεται παραγίγνεσθαι, παρ' οὐδὲν
[100]	ὑπηρετικοῦ ἡ λειτουργία ἔστω. κατὰ	τὴν	αὐτὴν δὲ ἀναλογίαν ἔστω καὶ
[280]	πολλοῖς, οὔκουν οὐδὲ τῆς ἀσφαλείας	τὴν	αὐτὴν ἔχει προσδοκίαν. ἀλλ' ὁρᾷς;
[60]	φρόνημ' ἀφεῖσαν καὶ τὴν ἀξίαν	τὴν	αὑτῆς ἐν τῇ Θετταλῶν καὶ
[40]	ἴδοι ὅτι ὁ μάλιστα φυλάττων	τὴν	αὑτοῦ πατρίδα καὶ πλεῖστ' ἀντιλέγων
[260]	ὡς ἀληθῶς αὑτὸν εὐδαιμονίσειε καὶ	τὴν	αὑτοῦ τύχην; (ἐπειδὴ δ' εἰς
[120]	δὲ λοιδορίαν βλασφημίας, ἃς κατὰ	τὴν	αὑτῶν φύσιν τοῖς ἐχθροῖς περὶ
[250]	ἴδοι τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτοῦ καὶ	τὴν	βασκανίαν, οὐχ ἥκιστα δ' ἀφ'
[90]	ἁρμοσταῖς καὶ φρουραῖς, Εὔβοιαν, Τάναγραν,	τὴν	Βοιωτίαν ἅπασαν, Μέγαρα, Αἴγιναν, Κέω,
[300]	Ἀττικῆς, ἐκ δὲ τῆς μεσογείας	τὴν	Βοιωτίαν, ἐκ δὲ τῶν πρὸς
[210]	ἀνδράποδα καὶ τἄλλ' ἀγάθ' εἰς	τὴν	Βοιωτίαν ἥξοντα, ἐκ δ' ὧν
[160]	τῇ ἡμέρᾳ, οἱ μὲν πρυτάνεις	τὴν	βουλὴν ἐκάλουν εἰς τὸ βουλευτήριον,
[90]	Ἐλαιοῦντα, Μάδυτον, Ἀλωπεκόννησον, στεφανοῦσιν Ἀθηναίων	τὴν	βουλὴν καὶ τὸν δῆμον χρυσῷ
[50]	ποιήσειν ὅτι πάντα δικαίως ἀπολογήσομαι:	τὴν	γὰρ αὐτὴν τούτῳ ποιησάμενος τῶν
[320]	καὶ στένων καὶ κύπτων εἰς	τὴν	γῆν, ὥσπερ οἱ δυσσεβεῖς οὗτοι,
[290]	εὔνους καὶ δίκαιος πολίτης ἔσχε	τὴν	γνώμην οὐδ' ἐδάκρυσεν, οὐδ' ἔπαθεν
[0]	διαμαρτεῖν καὶ τούτῳ μὴ ἑλεῖν	τὴν	γραφήν, ἀλλ' ἐμοὶ μὲν- οὐ
[50]	εἶναι τυγχάνειν. καί μοι λέγε	τὴν	γραφὴν αὐτὴν λαβών. (Γραφή. {Ἐπὶ
[100]	τὸ ψήφισμα καθ' ὃ εἰσῆλθον	τὴν	γραφήν, εἶτα τοὺς καταλόγους, τόν
[200]	καὶ αἱ γυναῖκες αἱ ὑμέτεραι	τὴν	γυναῖκ' αὐτοῦ. (οὐ γὰρ ἐζήτουν
[290]	καὶ τοῖς αἰσχίστοις τὴν εὐδαιμονίαν,	τὴν	δ' ἐλευθερίαν καὶ τὸ μηδέν'
[250]	μέρος μετειληφέναι νομίζω τὴν πόλιν.	(τὴν	δ' ἰδίαν τύχην τὴν ἐμὴν
[120]	τοῖς νόμοις εἰσὶν αἱ τιμωρίαι,	τὴν	δὲ λοιδορίαν βλασφημίας, ἃς κατὰ
[130]	πατέρ' ἀντὶ Τρόμητος ἐποίησεν Ἀτρόμητον,	τὴν	δὲ μητέρα σεμνῶς πάνυ Γλαυκοθέαν,
[40]	τῶν ταῦτ' ἀποδομένων δεσπότης ἐστί,	τὴν	δὲ πονηρίαν εἰδὼς τότε δή,
[270]	οὐδαμοῦ καθ' ὑμῶν οὐδ' ἰδίᾳ,	τὴν	δὲ τούτου τοὐναντίον οὐ μόνον
[30]	καὶ Θετταλοὺς τῇ πόλει γενέσθαι,	τὴν	δὲ χάριν τὴν ὑπὲρ τῶν
[320]	γεγηθὼς κατὰ τὴν ἀγορὰν περιέρχομαι,	τὴν	δεξιὰν προτείνων καὶ εὐαγγελιζόμενος τούτοις
[0]	καὶ κοινὸν ἀμφοτέροις ἀκροατὴν οὕτω	τὴν	διάγνωσιν ποιήσεται περὶ ἁπάντων. (μέλλων
[220]	οὐ δίκαια λέγει μεταθέσθαι ταύτην	τὴν	δόξαν ἀξιῶν, ἐγὼ διδάξω ῥᾳδίως,
[160]	καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν, ἧκεν ἔχων	τὴν	δύναμιν καὶ τὴν Ἐλάτειαν κατέλαβεν,
[160]	μὴ βουλομένων ἐφ' ὑμῖν ποιήσασθαι	τὴν	ἑαυτῶν αἵρεσιν, ἀλλὰ κατὰ τὸ
[20]	ἐν τούτῳ τῷ καιρῷ; ἐπὶ	τὴν	εἰρήνην; ἀλλ' ὑπῆρχεν ἅπασιν. ἀλλ'
[160]	ἧς μοι τὴν ὁμόνοιαν καὶ	τὴν	εἰρήνην ἀνανεοῦσθε. πυνθάνομαι μέντοι διότι
[40]	καὶ διημαρτηκότες ὧν ἤλπισαν, ἦγον	τὴν	εἰρήνην ἄσμενοι, καὶ αὐτοὶ τρόπον
[70]	μὴ προίεσθαι διετέλουν. καὶ μὴν	τὴν	εἰρήνην γ' ἐκεῖνος ἔλυσε τὰ
[30]	ἆρ' ἐπὶ ταύταις ταῖς ἐλπίσι	τὴν	εἰρήνην ἐποιεῖσθε, ἢ ταῦτ' ἐπηγγέλλεθ'
[20]	μόνον, ἀλλ' ἀφ' ἧς ἠλπίσατε	τὴν	εἰρήνην ἔσεσθαι, πάσας ἐξελύσατε τὰς
[70]	ἀλλ' ἐπιτιμᾶτε, πειράσομαι κἀγὼ διαφυλάττειν	τὴν	εἰρήνην. εὐτυχεῖτε} (ἐνταῦθ' οὐδαμοῦ Δημοσθένην
[70]	ἠδίκει καὶ παρεσπόνδει καὶ ἔλυε	τὴν	εἰρήνην ἢ οὔ; καὶ πότερον
[20]	ὂν δείκνυται. (ἐπειδὴ τοίνυν ἐποιήσατο	τὴν	εἰρήνην ἡ πόλις, ἐνταῦθα πάλιν
[30]	οὐκ ἂν ἀμφότερ' εἶχε, καὶ	τὴν	εἰρήνην καὶ τὰ χωρία. (τὸ
[20]	ταῦτα βεβαίως ἕξειν: οὐδένα γὰρ	τὴν	εἰρήνην λύσειν τούτων εἵνεκα. (ἁγὼ
[30]	κακούργημα θεάσασθε. (ἐπειδὴ γὰρ ὤμοσε	τὴν	εἰρήνην ὁ Φίλιππος προλαβὼν τὴν
[40]	τὰ πεπραγμένα καὶ δυσχεραίνοντες ἤγετε	τὴν	εἰρήνην ὅμως: οὐ γὰρ ἦν
[280]	ὄντα, οὐδὲ Δημάδην, ἄρτι πεποιηκότα	τὴν	εἰρήνην, οὐδ' Ἡγήμονα, οὐδ' ἄλλον
[160]	τοὺς ὅρκους λύειν ἐπιβάλλεται καὶ	τὴν	εἰρήνην, παραβαίνων τὰς κοινὰς πίστεις,
[30]	οὐδὲν μέτριόν μοι δοκεῖτε ποιεῖν,	τὴν	εἰρήνην συνθέμενοι καὶ ὁμοίως ἀντιπαρεξάγοντες,
[70]	Ὠρεὸν ἔξοδον, οὐκέτι πρεσβείαν, καὶ	τὴν	εἰς Ἐρέτριαν, ἐπειδὴ τυράννους ἐκεῖνος
[70]	ἐκεῖνος εἰς Πελοπόννησον παρεδύετο, εἶτα	τὴν	εἰς Εὔβοιαν, ἡνίκ' Εὐβοίας ἥπτετο,
[70]	τούτοις ἠναντιούμην. καὶ πρῶτον μὲν	τὴν	εἰς Πελοπόννησον πρεσβείαν ἔγραψα, ὅτε
[320]	μοι προσβαλλόντων, οὐδαμῶς ἐγὼ προδέδωκα	τὴν	εἰς ὑμᾶς εὔνοιαν. τὸ γὰρ
[280]	ἐροῦντ' ἐπὶ τοῖς τετελευτηκόσι καὶ	τὴν	ἐκείνων ἀρετὴν κοσμήσοντα μήθ' ὁμωρόφιον
[280]	μηδὲ τῇ φωνῇ δακρύειν ὑποκρινόμενον	τὴν	ἐκείνων τύχην, ἀλλὰ τῇ ψυχῇ
[130]	ἐν Πειραιεῖ καὶ καταστήσαντος εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν βοῶν ὁ βάσκανος οὗτος
[160]	τὸ βουλευτήριον, ὑμεῖς δ' εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν ἐπορεύεσθε, καὶ πρὶν ἐκείνην
[210]	ἐπιστολήν. Ἐπιστολή (ἐπειδὴ τοίνυν ἐποιήσαντο	τὴν	ἐκκλησίαν, προσῆγον ἐκείνους προτέρους διὰ
[150]	φράσας πολλὰ Κιρραίοις καὶ Λοκροῖς,	τὴν	Ἐλάτειαν καταλαμβάνει. (εἰ μὲν οὖν
[170]	οὖν βούλεται, καὶ τίνος εἵνεκα	τὴν	Ἐλάτειαν κατείληφεν; πλησίον δύναμιν δείξας
[160]	ἧκεν ἔχων τὴν δύναμιν καὶ	τὴν	Ἐλάτειαν κατέλαβεν, ὡς οὐδ' ἂν
[40]	τῆς πολλῆς καὶ ἀκαίρου ῥᾳθυμίας	τὴν	ἐλευθερίαν ἀπολωλεκέναι, τοῖς δὲ προεστηκόσι
[60]	ἁπάντων τὸ ἀξίωμα, τὴν ἡγεμονίαν,	τὴν	ἐλευθερίαν περιείλετο, μᾶλλον δὲ καὶ
[290]	ἠκρωτηριασμένοι τὰς αὑτῶν ἕκαστοι πατρίδας,	τὴν	ἐλευθερίαν προπεπωκότες πρότερον μὲν Φιλίππῳ,
[90]	ἀποδοὺς τὰς πατρίδας, τοὺς νόμους,	τὴν	ἐλευθερίαν, τὰ ἱερά. καὶ ἐν
[70]	ἀλλὰ τὴν Μυσῶν λείαν καλουμένην	τὴν	Ἑλλάδ' οὖσαν ὀφθῆναι ζώντων καὶ
[150]	τῶν πραγμάτων, τὸ ταῦτ' ἐπὶ	τὴν	Ἑλλάδα καὶ τοὺς Θηβαίους καὶ
[300]	οἷος ἐγὼ παρ' ὑμῖν κατὰ	τὴν	ἐμαυτοῦ τάξιν, εἷς ἐν ἑκάστῃ
[250]	τὴν σεαυτοῦ σκόπει, κἂν εὕρῃς	τὴν	ἐμὴν βελτίω τῆς σῆς, παῦσαι
[270]	προσεῖναι. (κἀκεῖν' εὖ οἶδ' ὅτι	τὴν	ἐμὴν δεινότητα- ἔστω γάρ. καίτοι
[270]	ἢ τῶν βαρβάρων, ἔστω, συγχωρῶ	τὴν	ἐμὴν εἴτε τύχην εἴτε δυστυχίαν
[250]	πόλιν. (τὴν δ' ἰδίαν τύχην	τὴν	ἐμὴν καὶ τὴν ἑνὸς ἡμῶν
[250]	ὁ δὲ τὴν ἰδίαν τύχην	τὴν	ἐμὴν τῆς κοινῆς τῆς πόλεως
[210]	ἑτέρως συμβάντων ἁπάντων ἐμὲ καὶ	τὴν	ἐμὴν τύχην αἰτίαν εἶναι: καί,
[250]	γενέσθαι; (καὶ μὴν εἴ γε	τὴν	ἐμὴν τύχην πάντως ἐξετάζειν, Αἰσχίνη,
[250]	ἰδίαν τύχην τὴν ἐμὴν καὶ	τὴν	ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου ἐν τοῖς
[70]	Εὔβοιαν, ἡνίκ' Εὐβοίας ἥπτετο, εἶτα	τὴν	ἐπ' Ὠρεὸν ἔξοδον, οὐκέτι πρεσβείαν,
[150]	δ' ἐλθόντες οὐδὲν ἐποίουν, εἰς	τὴν	ἐπιοῦσαν πυλαίαν ἐπὶ τὸν Φίλιππον
[210]	συκοφάντης γένοιτ' ἢ καταρατότερος; λέγε	τὴν	ἐπιστολήν. Ἐπιστολή (ἐπειδὴ τοίνυν ἐποιήσαντο
[150]	ἕκτῃ ἐπὶ δέκα} (δὸς δὴ	τὴν	ἐπιστολὴν ἥν, ὡς οὐχ ὑπήκουον
[30]	οὗτος ὁ μισθωτός; (λέγε δὴ	τὴν	ἐπιστολὴν ἣν ἔπεμψε Φίλιππος μετὰ
[210]	συμφέροντος εἵνεκ' ἐμαυτῷ, λέγε μοι	τὴν	ἐπιστολὴν ἣν τότ' ἐπέμψαμεν εὐθὺς
[30]	τε τοῦ Καλλισθένους ψήφισμα καὶ	τὴν	ἐπιστολὴν τὴν τοῦ Φιλίππου, ἐξ
[70]	ἑτέροις ἐγκαλῶν. Λέγε δ' αὐτὴν	τὴν	ἐπιστολὴν τὴν τοῦ Φιλίππου. (Ἐπιστολή.
[70]	δ' αὐτὰ τὰ ψηφίσματα καὶ	τὴν	ἐπιστολὴν τὴν τοῦ Φιλίππου, καὶ
[310]	τελευταῖον Ἀριστόνικος τὸ συνειλεγμένον εἰς	τὴν	ἐπιτιμίαν, οὐδὲ τότ' οὔτε παρῆλθες
[20]	Σέρριον καὶ τὸ Μυρτηνὸν καὶ	τὴν	Ἐργίσκην, οὕτω γίγνοινθ' οἱ ὅρκοι,
[10]	δ' ἐπὶ ταύτην ἀπηντηκὼς ἐμοὶ	τὴν	ἑτέρου ζητῶν ἐπιτιμίαν ἀφελέσθαι φαίνεται.
[70]	περὶ τούτων ἐρῶ. ἀλλ' ὁ	τὴν	Εὔβοιαν ἐκεῖνος σφετεριζόμενος καὶ κατασκευάζων
[300]	πρᾶξαι, τὸ Βυζάντιον, τὴν Ἄβυδον,	τὴν	Εὔβοιαν; καὶ τῶν μὲν τοῖς
[90]	ἐσχήκατε, ἀλλὰ πάλιν σφετεριζομένων Θηβαίων	τὴν	Εὔβοιαν οὐ περιείδετε, οὐδ' ὧν
[300]	πολιτευόμενον; οὐκ ἐκ μὲν θαλάττης	τὴν	Εὔβοιαν προβαλέσθαι πρὸ τῆς Ἀττικῆς,
[290]	γαστρὶ μετροῦντες καὶ τοῖς αἰσχίστοις	τὴν	εὐδαιμονίαν, τὴν δ' ἐλευθερίαν καὶ
[0]	μὴ προκατεγνωκέναι μηδέν, οὐδὲ τὸ	τὴν	εὔνοιαν ἴσην ἀποδοῦναι, ἀλλὰ τὸ
[320]	παντὶ δὲ καιρῷ καὶ πράξει	τὴν	εὔνοιαν: τούτου γὰρ ἡ φύσις
[270]	(οὔτε γὰρ τὴν ὀργὴν οὔτε	τὴν	ἔχθραν οὔτ' ἄλλ' οὐδὲν τῶν
[60]	δ' ὁμοίως ἁπάντων τὸ ἀξίωμα,	τὴν	ἡγεμονίαν, τὴν ἐλευθερίαν περιείλετο, μᾶλλον
[180]	Αἰσχίνη, καὶ τίν' ἐμαυτὸν ἐκείνην	τὴν	ἡμέραν εἶναι θῶ; βούλει ἐμαυτὸν
[240]	ὅτι τοὺς πρώτους χρόνους κατὰ	τὴν	ἡμέραν ἑκάστην ἐκρινόμην ἐγώ, καὶ
[60]	δ' οὖσιν Ἀθηναίοις καὶ κατὰ	τὴν	ἡμέραν ἑκάστην ἐν πᾶσι καὶ
[300]	ἀλλ' οὐ ταύτην οὗτος ἄγει	τὴν	ἡσυχίαν, πολλοῦ γε καὶ δεῖ,
[240]	νῦν λέγεις; (οὐ τοίνυν οὐδὲ	τὴν	ἧτταν, εἰ ταύτῃ γαυριᾷς ἐφ'
[180]	πατρίδα, διακοσίας ναῦς καθέλκειν εἰς	τὴν	θάλατταν καὶ τὸν ναύαρχον ἀναπλεῖν
[30]	τὴν εἰρήνην ὁ Φίλιππος προλαβὼν	τὴν	Θρᾴκην διὰ τούτους οὐχὶ πεισθέντας
[130]	Ἀναξίνῳ τῷ κατασκόπῳ συνιὼν εἰς	τὴν	Θράσωνος οἰκίαν ἐλήφθη. καίτοι ὅστις
[130]	Ἀτρομήτου Κοθωκίδην συνερχόμενον νυκτὸς εἰς	τὴν	Θράσωνος οἰκίαν καὶ κοινολογούμενον Ἀναξίνῳ,
[140]	ἐθαύμαζον καὶ κενὴν αἰτίαν διὰ	τὴν	ἰδίαν ἔχθραν ἐπάγειν μ' ὑπελάμβανον
[180]	τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίαν διατηρεῖν ἢ	τὴν	ἰδίαν πατρίδα, διακοσίας ναῦς καθέλκειν
[250]	δὲ καὶ ὑμῖν: ὁ δὲ	τὴν	ἰδίαν τύχην τὴν ἐμὴν τῆς
[150]	Ἀπόλλωνος τοῦ ἐν Δελφοῖς καὶ	τὴν	ἱερὰν χώραν ἐρχόμενοι μεθ' ὅπλων
[150]	Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ Ἀμφισσεῖς ἐπιβαίνουσιν ἐπὶ	τὴν	ἱερὰν χώραν καὶ σπείρουσι καὶ
[150]	Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ οἱ ἐξ Ἀμφίσσης	τὴν	ἱερὰν χώραν κατανειμάμενοι γεωργοῦσι καὶ
[290]	τὴν τῶν γεγενημένων αἰτίαν ἐπὶ	τὴν	κεφαλὴν ἀναθεῖεν ἅπαντες, τοὺς ὁμοίους
[150]	συλλέξας καὶ παρελθὼν ὡς ἐπὶ	τὴν	Κιρραίαν, ἐρρῶσθαι φράσας πολλὰ Κιρραίοις
[60]	καὶ δυναστείας τὸν ὀφθαλμὸν ἐκκεκομμένον,	τὴν	κλεῖν κατεαγότα, τὴν χεῖρα, τὸ
[50]	ἐπὶ τούτοις, ἐν τοῖς πεπολιτευμένοις	τὴν	κρίσιν εἶναι νομίζω: ἀπὸ γὰρ
[240]	ταῦτ' ἤδη λέξω. μετὰ γὰρ	τὴν	μάχην εὐθὺς ὁ δῆμος, εἰδὼς
[280]	καὶ πῶς; ὃς εὐθέως μετὰ	τὴν	μάχην πρεσβευτὴς ἐπορεύου πρὸς Φίλιππον,
[150]	καὶ ἐκ ταύτης σαφῶς ὅτι	τὴν	μὲν ἀληθῆ πρόφασιν τῶν πραγμάτων,
[30]	λαβεῖν, καὶ ἔτι πρὸς τούτοις	τὴν	μὲν ἀπέχθειαν τὴν πρὸς Θηβαίους
[120]	κατηγορίας τούτῳ διαφέρειν ἡγοῦμαι, τῷ	τὴν	μὲν κατηγορίαν ἀδικήματ' ἔχειν, ὧν
[250]	βίβλους ἀνεγίγνωσκες καὶ τἄλλα συνεσκευωροῦ,	τὴν	μὲν νύκτα νεβρίζων καὶ κρατηρίζων
[320]	ὥσπερ οἱ δυσσεβεῖς οὗτοι, οἳ	τὴν	μὲν πόλιν διασύρουσιν, ὥσπερ οὐχ
[250]	Δία τὸν Δωδωναῖον ὑμῖν μαντευόμενον,	τὴν	μέντοι τῶν πάντων ἀνθρώπων, ἣ
[250]	τῆς πόλεως κυριωτέραν εἶναί φησι,	τὴν	μικρὰν καὶ φαύλην τῆς ἀγαθῆς
[70]	μὲν γὰρ μὴ ἐχρῆν, ἀλλὰ	τὴν	Μυσῶν λείαν καλουμένην τὴν Ἑλλάδ'
[190]	ναυαγίας αἰτιῷτο. ἀλλ' οὔτ' ἐκυβέρνων	τὴν	ναῦν, φήσειεν ἄν ὥσπερ οὐδ'
[110]	καὶ βοηθούντων τοῖς κατοικοῦσιν Ἀθηναίων	τὴν	νῆσον, οὐ δυναμένου Φίλωνος τοῦ
[100]	μὲν ἐποιήσατε καὶ τὸ σῶσαι	τὴν	νῆσον, πολλῷ δ' ἔτι τούτου
[240]	μηδὲ δεικνύοι δι' ὧν ἀποφεύξονται	τὴν	νόσον, ἐπειδὴ δὲ τελευτήσειέ τις
[100]	Ἑλληνικοῖς τὰ Φιλίππου δῶρα καὶ	τὴν	ξενίαν ἠγάπησα ἀντὶ τῶν κοινῇ
[320]	ἀρχῆς εὐθὺς ὀρθὴν καὶ δικαίαν	τὴν	ὁδὸν τῆς πολιτείας εἱλόμην, τὰς
[160]	ὑμῶν ἐπιστολήν, δι' ἧς μοι	τὴν	ὁμόνοιαν καὶ τὴν εἰρήνην ἀνανεοῦσθε.
[90]	τις εἰς ὑμᾶς ἐξαμάρτῃ, τούτων	τὴν	ὀργὴν εἰς τἄλλ' ἔχετε, ἐὰν
[270]	τῇ πόλει, χρῆται. (οὔτε γὰρ	τὴν	ὀργὴν οὔτε τὴν ἔχθραν οὔτ'
[110]	συνεῖναι τοὺς πολλούς: ἁπλῶς δὲ	τὴν	ὀρθὴν περὶ τῶν δικαίων διαλέξομαι.
[100]	ἐμοῦ νόμου τὸ γιγνόμενον κατὰ	τὴν	οὐσίαν ἕκαστον τιθέναι, καὶ δυοῖν
[300]	αὐτῆς, ἀλλὰ τὴν τύχην κακίζειν	τὴν	οὕτω τὰ πράγματα κρίνασαν: (οὐ
[160]	καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν. ἐκομισάμην	τὴν	παρ' ὑμῶν ἐπιστολήν, δι' ἧς
[320]	ἑλέσθαι παρῆν, ἐφαμίλλου τῆς εἰς	τὴν	πατρίδ' εὐνοίας ἐν κοινῷ πᾶσι
[60]	καὶ τιμῆς καὶ δόξης ἀγωνιζομένην	τὴν	πατρίδα, καὶ πλείω καὶ χρήματα
[170]	ὅτι, ὥσπερ τοῖς πωλοῦσι Φιλίππῳ	τὴν	πατρίδα πάρεσθ' ἡ βοηθήσουσα δύναμις
[260]	σκώπτεις. (ἀλλὰ γὰρ παρεὶς ὧν	τὴν	πενίαν αἰτιάσαιτ' ἄν τις, πρὸς
[70]	~Σέρριον δὲ καὶ Δορίσκον καὶ	τὴν	Πεπαρήθου πόρθησιν καὶ ὅσ' ἄλλ'
[50]	πολλῶν προαιρέσεων οὐσῶν τῆς πολιτείας	τὴν	περὶ τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις εἱλόμην
[60]	πεισθέντες; (ἀλλ' ἐκεῖσ' ἐπανέρχομαι. τί	τὴν	πόλιν, Αἰσχίνη, προσῆκε ποιεῖν ἀρχὴν
[200]	Διὸς ἑωρῶμεν ἂν τοὺς εἰς	τὴν	πόλιν ἀνθρώπους ἀφικνουμένους, εἰ τὰ
[170]	(καίτοι εἰ μὲν τοὺς σωθῆναι	τὴν	πόλιν βουλομένους παρελθεῖν ἔδει, πάντες
[60]	ἐροίμην, τῆς ποίας μερίδος γενέσθαι	τὴν	πόλιν ἐβούλετ' ἄν, πότερον τῆς
[210]	ἐφάνησαν ἐγνωκότες. οὔτε γὰρ εἰς	τὴν	πόλιν εἰσελθόντος τοῦ στρατοπέδου οὐδεὶς
[150]	ἅπαν τοῦτο τὸ πρᾶγμ' εἰς	τὴν	πόλιν εἰσέπεσε: νῦν δὲ τό
[90]	γενέσθαι τότε, οὐδὲ τὸ τιμᾶσθαι	τὴν	πόλιν ἐκ τούτων ἡ προαίρεσις
[200]	οἳ καὶ τὴν χώραν καὶ	τὴν	πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπέμειναν εἰς τὰς
[280]	πάντες ἴσασιν. καίτοι τίς ὁ	τὴν	πόλιν ἐξαπατῶν; οὐχ ὁ μὴ
[130]	Φιλίππῳ τὰ νεώρι' ἐμπρήσειν εἰς	τὴν	πόλιν ἦλθεν; ὃν λαβόντος ἐμοῦ
[90]	ὄντας οὐδ' εὐεργέτας, ἀλλὰ πολλὰ	τὴν	πόλιν ἡμῶν ἠδικηκότας καὶ μεγάλα,
[130]	πρέσβεις, ὡς ἐν αἰσχύνῃ ποιήσων	τὴν	πόλιν καὶ δείξων ἀδικοῦσαν, τότ'
[180]	θεοῖς καὶ ἥρωσι τοῖς κατέχουσι	τὴν	πόλιν καὶ τὴν χώραν τὴν
[60]	ἦν ἑλέσθαι πράττειν καὶ ποιεῖν	τὴν	πόλιν, καὶ τούτων λόγον παρ'
[80]	τὸ δ' ὑμεῖς ὅταν λέγω,	τὴν	πόλιν λέγω. τίς δ' ὁ
[20]	αἴτιος γεγενῆσθαι καὶ κεκωλυκὼς εἴην	τὴν	πόλιν μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν
[300]	περίεστι καὶ τὸ μηδένα μέμφεσθαι	τὴν	πόλιν μηδὲ τὴν προαίρεσιν αὐτῆς,
[290]	πεπολιτευμένων τίθεμαι. οὐ λίθοις ἐτείχισα	τὴν	πόλιν οὐδὲ πλίνθοις ἐγώ, οὐδ'
[200]	οὐδ' ἔμφυτα, οὐδ' ἐδυνήθη πώποτε	τὴν	πόλιν οὐδεὶς ἐκ παντὸς τοῦ
[290]	ἔμ' εἰς πράγματα φάσκων ἐμπεσεῖν	τὴν	πόλιν, οὐκ ἀπὸ τῆς ἐμῆς
[10]	ἐφ' οἷς ἀδικοῦντά μ' ἑώρα	τὴν	πόλιν, οὖσί γε τηλικούτοις ἡλίκα
[100]	ἔχων ἔν τε τοῖς κατὰ	τὴν	πόλιν πολιτεύμασι καὶ ἐν τοῖς
[120]	ἅπαντες εἰς τὸ ποιεῖν εὖ	τὴν	πόλιν προτρέπονται, καὶ τοὺς ἀποδιδόντας
[20]	(χωρὶς δὲ τούτων καὶ διαβάλλει	τὴν	πόλιν τὰ μέγιστ' ἐν οἷς
[120]	ἐάν τις ἠδικηκώς τι τυγχάνῃ	τὴν	πόλιν. (ταῦτα τοίνυν εἰδὼς Αἰσχίνης
[190]	τινὸς εὐνοίᾳ καὶ τῷ προβαλέσθαι	τὴν	πόλιν ταύτην τὴν συμμαχίαν, ἧς
[250]	ἐφ' ἡμᾶς μέρος μετειληφέναι νομίζω	τὴν	πόλιν. (τὴν δ' ἰδίαν τύχην
[190]	τοσοῦτος κίνδυνος καὶ φόβος περιέστη	τὴν	πόλιν, τί ἄν, εἴ που
[260]	(ἐν μὲν τοίνυν τοῖς πρὸς	τὴν	πόλιν τοιοῦτος: ἐν δὲ τοῖς
[100]	ἔτι δ' ὑστερίζουσαν ἐκ τούτων	τὴν	πόλιν τῶν καιρῶν, ἔθηκα νόμον
[100]	τεθεωρηκὼς ἐν τοσούτοις καὶ τοιούτοις	τὴν	πόλιν ὑπὲρ τῶν τοῖς ἄλλοις
[80]	Περινθίων, οἷς ἐστεφάνουν ἐκ τούτων	τὴν	πόλιν. ~Ψήφισμα Βυζαντίων. {Ἐπὶ ἱερομνάμονος
[220]	μέγαν εἶναι τὸν κατειληφότα κίνδυνον	τὴν	πόλιν ὥστ' οὐκ ἐδόκει μοι
[260]	πικρῶς, Αἰσχίνη: εἶτ' ἐρώτησον τουτουσὶ	τὴν	ποτέρου τύχην ἂν ἕλοιθ' ἕκαστος
[300]	μηδένα μέμφεσθαι τὴν πόλιν μηδὲ	τὴν	προαίρεσιν αὐτῆς, ἀλλὰ τὴν τύχην
[190]	δ' ἤδη παρῆν, ἐν οἷς	τὴν	προαίρεσίν μου σκόπει τῆς πολιτείας,
[300]	καὶ λέγοντα καὶ γράφοντα τοιαῦτα,	τὴν	Προκόννησον, τὴν Χερρόνησον, τὴν Τένεδον,
[10]	καὶ τοῦ μὲν ἀγῶνος ὅλου	τὴν	πρὸς ἔμ' ἔχθραν προίσταται, οὐδαμοῦ
[160]	καὶ παρακαλέσουσιν αὐτὸν μάλιστα μὲν	τὴν	πρὸς ἡμᾶς ὁμόνοιαν διατηρεῖν καὶ
[160]	τῶν ἄλλων τῶν συνεργῶν αὐτῷ	τὴν	πρὸς Θηβαίους ἔχθραν, συνέβη τὸν
[30]	πρὸς τούτοις τὴν μὲν ἀπέχθειαν	τὴν	πρὸς Θηβαίους καὶ Θετταλοὺς τῇ
[0]	μὴ τῶν δικαζόντων ἕκαστος ὑμῶν	τὴν	πρὸς τοὺς θεοὺς εὐσέβειαν φυλάττων
[310]	μέντοι δίκαιόν ἐστιν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τὴν	πρὸς τοὺς τετελευτηκότας εὔνοιαν ὑπάρχουσαν
[80]	δὲ ἀναγορεύσεως τοῦ στεφάνου ἐπιμεληθῆναι	τὴν	πρυτανεύουσαν φυλὴν καὶ τὸν ἀγωνοθέτην.
[140]	ποιῆσαι τοῖς Ἀμφικτύοσι καὶ περὶ	τὴν	Πυλαίαν ταραχήν: εἰς γὰρ ταῦτ'
[250]	πάντως ἐξετάζειν, Αἰσχίνη, προαιρεῖ, πρὸς	τὴν	σεαυτοῦ σκόπει, κἂν εὕρῃς τὴν
[300]	τόπων τοὺς ὁμόρους ταύτῃ; οὐ	τὴν	σιτοπομπίαν, ὅπως παρὰ πᾶσαν φιλίαν
[210]	ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ κατὰ	τὴν	στρατηγίαν ἀτυχηθέντων μόνος αἴτιος εἶναι.
[210]	οἰκίας καὶ τὸ ἄστυ δέχεσθαι	τὴν	στρατιὰν ἐπὶ παῖδας καὶ γυναῖκας
[160]	τῶν πρότερον ἢ ἐγὼ ταύτην	τὴν	συμμαχίαν δοκιμασάντων. (ἀλλ' ἐκεῖσ' ἐπάνειμι,
[190]	τῷ προβαλέσθαι τὴν πόλιν ταύτην	τὴν	συμμαχίαν, ἧς σὺ κατηγορεῖς. (ἔστι
[80]	ἤθελον οὐδ' ἐπὶ τούτοις ἔφασαν	τὴν	συμμαχίαν πεποιῆσθαι, λέγοντες ἀληθῆ, χάρακα
[280]	σοι κἀγώ. ἀμφότερ' ᾔδεσαν αὐτοί,	τήν	τ' ἐμὴν εὔνοιαν καὶ προθυμίαν
[210]	τε συμπαραταξάμενοι τὰς πρώτας μάχας,	τήν	τ' ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ καὶ
[290]	ὃν σύ μου διέσυρες, καὶ	τὴν	ταφρείαν ἄξια μὲν χάριτος καὶ
[320]	ποιήσατε, ἡμῖν δὲ τοῖς λοιποῖς	τὴν	ταχίστην ἀπαλλαγὴν τῶν ἐπηρτημένων φόβων
[20]	ᾖ Φίλιππος καὶ τοὺς ὅρκους	τὴν	ταχίστην ἀπολαμβάνειν, ἵν' ἐχόντων τῶν
[20]	τε παρ' αὐτοῦ καὶ δοῦναι	τὴν	ταχίστην ἐπὶ ταῖς ὡμολογημέναις συνθήκαις
[30]	τὰ ἐκ τῶν ἀγρῶν πάντα	τὴν	ταχίστην, τὰ μὲν ἐντὸς σταδίων
[20]	μὲν τοίνυν ἔγραψα βουλεύων ἀποπλεῖν	τὴν	ταχίστην τοὺς πρέσβεις ἐπὶ τοὺς
[90]	ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἔδειξεν ἀνθρώποις	τήν	τε τῆς πόλεως καλοκαγαθίαν καὶ
[300]	τοιαῦτα, τὴν Προκόννησον, τὴν Χερρόνησον,	τὴν	Τένεδον, τὰ δ' ὅπως οἰκεῖα
[170]	τῶν λεγόντων καὶ πολιτευομένων ἐγὼ	τὴν	τῆς εὐνοίας τάξιν ἐν τοῖς
[70]	ὅτι ἐπισκεψάμενοι Ἀθηναῖοι ἐπιτιμήσουσι κατὰ	τὴν	τῆς ὀλιγωρίας ἀξίαν: εἰ δὲ
[250]	τῆς τύχης τούτου διαλεχθήσομαι. (ἐγὼ	τὴν	τῆς πόλεως τύχην ἀγαθὴν ἡγοῦμαι,
[30]	ἀσμένως τινὲς ἤκουον αὐτοῦ διὰ	τὴν	τόθ' ὑποῦσαν ἀπέχθειαν πρὸς τοὺς
[90]	ἀνελεῖν ἐπεχείρουν, διεκωλύσατε, οὐ φοβηθέντες	τὴν	τότε Θηβαίοις ῥώμην καὶ δόξαν
[320]	εἰπεῖν, ἐν μὲν ταῖς ἐξουσίαις	τὴν	τοῦ γενναίου καὶ τοῦ πρωτείου
[290]	πάντα κατορθοῦν’ οὐ τῷ συμβούλῳ	τὴν	τοῦ κατορθοῦν τοὺς ἀγωνιζομένους ἀνέθηκεν
[70]	αὐτοῦ ἀποσταλέντα σκάφη εἴκοσι ἐπὶ	τὴν	τοῦ σίτου παραπομπὴν εἰς Ἑλλήσποντον
[190]	γίγνεται: ἡ δὲ προαίρεσις αὐτὴ	τὴν	τοῦ συμβούλου διάνοιαν δηλοῖ. (μὴ
[190]	δὲ μέλλον ἢ τὸ παρὸν	τὴν	τοῦ συμβούλου τάξιν ἀπαιτεῖ. τότε
[240]	εἰς ὁμόνοιαν καὶ φιλίαν καὶ	τὴν	τοῦ τὰ δέοντα ποιεῖν ὁρμὴν
[30]	Καλλισθένους ψήφισμα καὶ τὴν ἐπιστολὴν	τὴν	τοῦ Φιλίππου, ἐξ ὧν ἀμφοτέρων
[70]	Λέγε δ' αὐτὴν τὴν ἐπιστολὴν	τὴν	τοῦ Φιλίππου. (Ἐπιστολή. {Βασιλεὺς Μακεδόνων
[70]	τὰ ψηφίσματα καὶ τὴν ἐπιστολὴν	τὴν	τοῦ Φιλίππου, καὶ λέγ' ἐφεξῆς:
[150]	τῶν Ἀμφικτυόνων κατὰ τὴν ὑφήγησιν	τὴν	τούτου, προσπεσόντες οἱ Λοκροὶ μικροῦ
[50]	πρὶν ἔμ' εἰπεῖν ὁτιοῦν εἰδότες	τὴν	τούτου τότε μισθαρνίαν. (καίτοι φιλίαν
[100]	Κατάλογος {Τοὺς τριηράρχους αἱρεῖσθαι ἐπὶ	τὴν	τριήρη ἀπὸ τῆς οὐσίας κατὰ
[100]	Κατάλογος. {Τοὺς τριηράρχους καλεῖσθαι ἐπὶ	τὴν	τριήρη συνεκκαίδεκα ἐκ τῶν ἐν
[300]	μηδὲ τὴν προαίρεσιν αὐτῆς, ἀλλὰ	τὴν	τύχην κακίζειν τὴν οὕτω τὰ
[290]	οἷς ἂν εἰκότως καὶ δικαίως	τὴν	τῶν γεγενημένων αἰτίαν ἐπὶ τὴν
[60]	καὶ Δολόπων τάξει συγκατακτᾶσθαι Φιλίππῳ	τὴν	τῶν Ἑλλήνων ἀρχὴν καὶ τὰ
[180]	ἀρετῆς, διότι περὶ πλείονος ἐποιοῦντο	τὴν	τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίαν διατηρεῖν ἢ
[20]	(καὶ μὴν εἰ τὸ κωλῦσαι	τὴν	τῶν Ἑλλήνων κοινωνίαν ἐπεπράκειν ἐγὼ
[210]	προσῆγον ἐκείνους προτέρους διὰ τὸ	τὴν	τῶν συμμάχων τάξιν ἐκείνους ἔχειν.
[130]	πάγου τὸ πρᾶγμ' αἰσθομένη καὶ	τὴν	ὑμετέραν ἄγνοιαν ἐν οὐ δέοντι
[280]	ἧς τὰ πράγματ' ἔπραττον, καὶ	τὴν	ὑμετέραν ἀδικίαν: ἃ γὰρ εὐθενούντων
[30]	πόλει γενέσθαι, τὴν δὲ χάριν	τὴν	ὑπὲρ τῶν πεπραγμένων Φιλίππῳ. (ὅτι
[130]	τοῖς ἐχθροῖς ὑπηρετοῦντα μισθαρνεῖν ἢ	τὴν	ὑπὲρ ὑμῶν ἑλόμενον τάξιν πολιτεύεσθαι.
[190]	πρὸς Διὸς καὶ θεῶν μηδεὶς	τὴν	ὑπερβολὴν θαυμάσῃ, ἀλλὰ μετ' εὐνοίας
[150]	τὴν χώραν τῶν Ἀμφικτυόνων κατὰ	τὴν	ὑφήγησιν τὴν τούτου, προσπεσόντες οἱ
[160]	τὸν χρόνον βουλομένους πρᾶξαι ταύτην	τὴν	φιλίαν, καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[90]	τε τῆς πόλεως καλοκαγαθίαν καὶ	τὴν	Φιλίππου κακίαν. ὁ μὲν γὰρ
[150]	συναντᾶτε μετὰ τῶν ὅπλων εἰς	τὴν	Φωκίδα, ἔχοντες ἐπισιτισμὸν ἡμερῶν τετταράκοντα,
[30]	εἴσω Πυλῶν καὶ τὰ κατὰ	τὴν	Φωκίδα ὑφ' ἑαυτοὺς πεποιημένους, καὶ
[220]	ἡ ἐμὴ πολιτεία, Αἰσχίνη: ταύτην	τὴν	φωνὴν ἐκεῖνος ἀφῆκε, πολλοὺς καὶ
[290]	οὐδὲν τῇ ψυχῇ, ἀλλ' ἐπάρας	τὴν	φωνὴν καὶ γεγηθὼς καὶ λαρυγγίζων
[20]	τοῦτο, οὐδ' ἤκουσέ σου ταύτην	τὴν	φωνὴν οὐδείς: οὔτε γὰρ ἦν
[120]	πόλιν προτρέπονται, καὶ τοὺς ἀποδιδόντας	τὴν	χάριν μᾶλλον ἐπαινοῦσι τοῦ στεφανουμένου:
[210]	τ' ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ καὶ	τὴν	χειμερινήν, οὐκ ἀμέμπτους μόνον ὑμᾶς
[230]	τουτὶ διελέχθην ἐγώ, ἢ δευρὶ	τὴν	χεῖρα, (ἀλλὰ μὴ δευρὶ παρήνεγκἀ,
[60]	ὀφθαλμὸν ἐκκεκομμένον, τὴν κλεῖν κατεαγότα,	τὴν	χεῖρα, τὸ σκέλος πεπηρωμένον, πᾶν
[300]	καὶ γράφοντα τοιαῦτα, τὴν Προκόννησον,	τὴν	Χερρόνησον, τὴν Τένεδον, τὰ δ'
[280]	πάντα τὸν ἔμπροσθε χρόνον ταύτην	τὴν	χρείαν, ὡς πάντες ἴσασιν. καίτοι
[140]	θεοὺς πάντας καὶ πάσας ὅσοι	τὴν	χώραν ἔχουσι τὴν Ἀττικήν, καὶ
[150]	τοὺς ἱερομνήμονας, ~πείθει ψηφίσασθαι περιελθεῖν	τὴν	χώραν, ἣν οἱ μὲν Ἀμφισσεῖς
[200]	ἐκείνων τῆς ἀρετῆς, οἳ καὶ	τὴν	χώραν καὶ τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν
[220]	Θηβαίους μετὰ Φιλίππου συνεμβαλεῖν εἰς	τὴν	χώραν, ὃ πάντες ᾤοντο, μεθ'
[300]	λογισμῷ δυνατόν, καὶ τούτοις ἐτείχισα	τὴν	χώραν, οὐχὶ τὸν κύκλον τοῦ
[180]	τοῖς κατέχουσι τὴν πόλιν καὶ	τὴν	χώραν τὴν Ἀθηναίων, καὶ ἐνθυμηθέντας
[150]	κατεχρῶ καὶ ψευδεῖ. (περιιόντων τοίνυν	τὴν	χώραν τῶν Ἀμφικτυόνων κατὰ τὴν
[130]	ταῦτ' ἀπὸ τοῦ βωμοῦ φέρουσα	τὴν	ψῆφον ἔπραξε, καὶ οὐδεμία ψῆφος
[280]	πατρίς. (ὁ γὰρ οὕτως ἔχων	τὴν	ψυχήν, οὗτος ἐπ' εὐνοίᾳ πάντ'
[320]	κολακεύειν ἕτερον βουλομένων ἐξέτασις ἦν,	τηνικαῦτα	σὺ καὶ τούτων ἕκαστος ἐν
[270]	τοὺς λόγους, φυλάττειν ἐμὲ καὶ	τηρεῖν	ἐκέλευεν, ὅπως μὴ παρακρούσομαι μηδ'
[320]	ἅπαντα χρόνον μενεῖ φασὶ δεῖν	τηρεῖν.	(μὴ δῆτ' ὦ πάντες θεοί,
[300]	τι λυπήσῃ, τοῦτο μεμνῆσθαι καὶ	τηρεῖν,	οὐδέ γ' ἡσυχίαν ἄγειν ἄδικον
[90]	ἐν οἰκίσκῳ τις αὑτὸν καθείρξας	τηρῇ:	δεῖ δὲ τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας
[80]	ἣν οὗτοι κατὰ τῆς πατρίδος	τηροῦσιν	οἱ χρηστοί, ἐπὶ ταῖς μελλούσαις
[250]	φησι, τὴν μικρὰν καὶ φαύλην	τῆς	ἀγαθῆς καὶ μεγάλης. καὶ πῶς
[250]	εὐδαιμονίᾳ διάξειν αὐτῶν ἄμεινον πράττειν,	τῆς	ἀγαθῆς τύχης τῆς πόλεως εἶναι
[270]	τῆς Φιλίππου πρότερον καὶ νῦν	τῆς	Ἀλεξάνδρου δυναστείας γέγονεν, ἢ τῶν
[20]	εὑρήσει. (καὶ ταυτὶ πάνθ' ὑπὲρ	τῆς	ἀληθείας ἀκριβολογοῦμαι καὶ διεξέρχομαι. εἰ
[220]	ἦν τότε ταῦτα, ἀλλ' ἐπὶ	τῆς	ἀληθείας, ἐγγὺς τῶν ἔργων, ἔτι
[270]	τότε πραττομένοις ὑπ' ἐμοῦ, ἀλλὰ	τῆς	ἀληθείας ἡττώμενος δηλονότι καὶ τῷ
[20]	τοιούτων ὄντων καὶ ἐπ' αὐτῆς	τῆς	ἀληθείας οὕτω δεικνυμένων, εἰς τοῦθ'
[150]	ἔοικεν, ἐστὶν παρ' ὑμῖν πρὸ	τῆς	ἀληθείας. ~Συμβέβηκε τοίνυν μοι τῶν
[30]	Φωκεῦσι καὶ ὑμῖν ὁμοίως ἅπασι	τῆς	ἀναλγησίας καὶ τῆς βαρύτητος ἀπαλλαγῆναι
[50]	ἄξιός εἰμι τοῦ στεφάνου καὶ	τῆς	ἀναρρήσεως τῆς ἐν τούτοις εἴτε
[10]	ἐξετάσω, τῆς δὲ πομπείας ταύτης	τῆς	ἀνέδην γεγενημένης, ὕστερον, ἂν βουλομένοις
[200]	ἡμάρτετ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν ὑπὲρ	τῆς	ἁπάντων ἐλευθερίας καὶ σωτηρίας κίνδυνον
[200]	ἂν ἀγάσαιτο τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων	τῆς	ἀρετῆς, οἳ καὶ τὴν χώραν
[170]	ἔπεισα δὲ Θηβαίους, ἀλλ' ἀπὸ	τῆς	ἀρχῆς ἄχρι τῆς τελευτῆς διεξῆλθον,
[280]	ὁρμεῖ τοῖς πολλοῖς, οὔκουν οὐδὲ	τῆς	ἀσφαλείας τὴν αὐτὴν ἔχει προσδοκίαν.
[210]	μὲν ὧν αὐτοὶ συνεβούλευον τἀκ	τῆς	Ἀττικῆς βοσκήματα καὶ ἀνδράποδα καὶ
[300]	θαλάττης τὴν Εὔβοιαν προβαλέσθαι πρὸ	τῆς	Ἀττικῆς, ἐκ δὲ τῆς μεσογείας
[90]	θαλάττης ἀρχόντων καὶ τὰ κύκλῳ	τῆς	Ἀττικῆς κατεχόντων ἁρμοσταῖς καὶ φρουραῖς,
[190]	εἰ νῦν τριῶν ἡμερῶν ἀπὸ	τῆς	Ἀττικῆς ὁδὸν τῆς μάχης γενομένης
[300]	ἀμυνομένους: ~Ταῦτα προὐβαλόμην ἐγὼ πρὸ	τῆς	Ἀττικῆς, ὅσον ἦν ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ
[160]	τῷ στρατεύματι πρὸς τοὺς ἔγγιστα	τῆς	Ἀττικῆς παραγίγνεσθαι τόπους, παραβαίνων τὰς
[130]	ἱεροῦ τοῦ ἐν Δήλῳ ἀπὸ	τῆς	αὐτῆς ἀγνοίας ἧσπερ πολλὰ προίεσθε
[190]	προλέγειν: εἰ δὲ μὴ προῄδεις,	τῆς	αὐτῆς ἀγνοίας ὑπεύθυνος εἶ τοῖς
[200]	οὓς ἅπαντας ὁμοίως ἡ πόλις	τῆς	αὐτῆς ἀξιώσασα τιμῆς ἔθαψεν, Αἰσχίνη,
[210]	οὐδ' ὑμᾶς, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀπὸ	τῆς	αὐτῆς διανοίας δεῖ τάς τ'
[280]	ἑαυτῇ, τούτους θεραπεύων οὐκ ἐπὶ	τῆς	αὐτῆς ὁρμεῖ τοῖς πολλοῖς, οὔκουν
[30]	ὁμοίως ἅπασι τῆς ἀναλγησίας καὶ	τῆς	βαρύτητος ἀπαλλαγῆναι τῆς τῶν Θηβαίων.
[270]	τὸ ὅλον, μέρος γ' ἐπιβάλλει	τῆς	βλασφημίας ἅπασι, καὶ μάλιστα σοί.
[30]	τῆς διοικήσεως καὶ ὁ γραμματεὺς	τῆς	βουλῆς. κατακομίζειν δὲ καὶ τὰ
[100]	ἀγωνίζεσθαι, ὑπὲρ αὐτῆς τρόπον τινὰ	τῆς	βουλῆς οὔσης τί ἔμελλον κελεύσειν
[240]	κύριος ἦν ἐγώ; οὐ γὰρ	τῆς	γ' ἑκάστου ψυχῆς, οὐδὲ τῆς
[50]	(βούλομαι τοίνυν ἤδη καὶ περὶ	τῆς	γραφῆς αὐτῆς ἀπολογήσασθαι καὶ διεξελθεῖν
[0]	παραστῆσαι πᾶσιν ὑμῖν περὶ ταυτησὶ	τῆς	γραφῆς γνῶναι. (εἰ μὲν οὖν
[0]	λόγοις ἠγμένος ἀλλοτριώτερον τῶν ὑπὲρ	τῆς	γραφῆς δικαίων ἀκούῃ μου. ~Περὶ
[50]	μηδεὶς ἀπαρτᾶν ὑπολάβῃ τὸν λόγον	τῆς	γραφῆς, ἐὰν εἰς Ἑλληνικὰς πράξεις
[30]	μὴ κατηγορήσαντος Αἰσχίνου μηδὲν ἔξω	τῆς	γραφῆς οὐδ' ἂν ἐγὼ λόγον
[110]	ἀγῶνι καὶ Διονυσίοις τραγῳδοῖς καινοῖς:	τῆς	δὲ ἀναγορεύσεως ἐπιμεληθῆναι θεσμοθέτας, πρυτάνεις,
[110]	τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις τραγῳδοῖς καινοῖς:	τῆς	δὲ ἀναγορεύσεως ἐπιμεληθῆναι τὸν ἀγωνοθέτην}
[80]	τῷ θεάτρῳ, Διονυσίοις, τραγῳδοῖς καινοῖς,	τῆς	δὲ ἀναγορεύσεως τοῦ στεφάνου ἐπιμεληθῆναι
[10]	ἃ κατεψεύδου καὶ διέβαλλες ἐξετάσω,	τῆς	δὲ πομπείας ταύτης τῆς ἀνέδην
[230]	ἔστιν ἰδεῖν, ἑτέροις πειραθῆναι συνέβη,	τῆς	δὲ φιλανθρωπίας, ἣν τὰ λοιπὰ
[30]	ὅπλων στρατηγὸς καὶ ὁ ἐπὶ	τῆς	διοικήσεως καὶ ὁ γραμματεὺς τῆς
[110]	οὐ δυναμένου Φίλωνος τοῦ ἐπὶ	τῆς	διοικήσεως κεχειροτονημένου διὰ τοὺς χειμῶνας
[120]	τῶν γε δημοσίᾳ πεπραγμένων μετεῖναι	τῆς	δόξης, ἐνταῦθ' ἀπήντηκας; ὅρα μὴ
[50]	ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας	τῆς	ἑαυτοῦ καὶ τῶν ἀδικημάτων κατασκεδάσας,
[180]	ἐπάγων, οὐδὲν ἀλλότριον ποιῶν οὔτε	τῆς	ἑαυτοῦ πατρίδος οὔτε τοῦ τρόπου,
[180]	μηδὲν καταπλαγέντας τὸν Φίλιππον ἀντέχεσθαι	τῆς	ἑαυτῶν καὶ τῆς τῶν ἄλλων
[200]	γονεῦσι μόνον γεγενῆσθαι νομίζων τὸν	τῆς	εἱμαρμένης καὶ τὸν αὐτόματον θάνατον
[20]	ὡς ἄρ' ἐγὼ πρὸς τῷ	τῆς	εἰρήνης αἴτιος γεγενῆσθαι καὶ κεκωλυκὼς
[30]	οὐκ ἂν ὡρκίζομεν αὐτόν, ὥστε	τῆς	εἰρήνης ἂν διημαρτήκει καὶ οὐκ
[20]	πρῶτος εἰπὼν καὶ μνησθεὶς ὑπὲρ	τῆς	εἰρήνης Ἀριστόδημος ἦν ὁ ὑποκριτής,
[40]	ἐκ τῶν πόλεων ἐπὶ τῇ	τῆς	εἰρήνης ἐξουσίᾳ βαδίζοντες ἐκεῖσε διεφθείροντο,
[10]	ἐξετάσαι, καὶ μάλισθ' ὅσ' ὑπὲρ	τῆς	εἰρήνης καὶ τῆς πρεσβείας κατεψεύσατό
[20]	ἐπειδὴ Φίλιππος ἀποστείλας πρέσβεις περὶ	τῆς	εἰρήνης ὁμολογουμένας πεποίηται συνθήκας, δεδόχθαι
[180]	πρὸς τὸν Ἀθηναίων δῆμον περὶ	τῆς	εἰρήνης, ὑπεριδὼν τοὺς ὅρκους καὶ
[320]	τὰ βέλτισθ' ἑλέσθαι παρῆν, ἐφαμίλλου	τῆς	εἰς τὴν πατρίδ' εὐνοίας ἐν
[180]	τὸ ἐγγυτάτω εἶναι τὸν Φίλιππον	τῆς	ἐκείνων χώρας, (παρακαλεῖν δὲ αὐτοὺς
[70]	καὶ στρατηγοὶ ἐχρημάτισαν τὰ ἐκ	τῆς	ἐκκλησίας ἀνενεγκόντες, ὅτι ἔδοξε τῷ
[70]	ἐντολὰς δοῦναι κατὰ τὰ ἐκ	τῆς	ἐκκλησίας ψηφίσματα. καὶ εἵλοντο τούσδε,
[170]	ἐν Ἐλατείᾳ, οὕτω τοῖς ὑπὲρ	τῆς	ἐλευθερίας ἀγωνίζεσθαι βουλομένοις ὑπάρχεθ' ὑμεῖς
[60]	ὁρῶσι τοσαύτην κακίαν ὑπάρξαι, ὥστε	τῆς	ἐλευθερίας αὐτεπαγγέλτους ἐθελοντὰς παραχωρῆσαι Φιλίππῳ.
[160]	γένοιτο παρατηρῶν διετέλουν, οὐκ ἀπὸ	τῆς	ἐμαυτοῦ γνώμης μόνον ταῦτα συμφέρειν
[260]	γ' οὐχ ὁρᾷς; τύχῃ συμβεβιωκὼς	τῆς	ἐμῆς κατηγορεῖς. (φέρε δὴ καὶ
[290]	ἐμπεσεῖν τὴν πόλιν, οὐκ ἀπὸ	τῆς	ἐμῆς πολιτείας οὐδὲ προαιρέσεως ἀρξαμένων
[50]	τοῦ στεφάνου καὶ τῆς ἀναρρήσεως	τῆς	ἐν τούτοις εἴτε καὶ μή:
[250]	παῖς μὲν ὢν μετὰ πολλῆς	τῆς	ἐνδείας ἐτράφης, ἅμα τῷ πατρὶ
[20]	περὶ εἰρήνης ἐβουλεύεσθε. οὔκουν οὔτε	τῆς	ἐξ ἀρχῆς εἰρήνης ἡγεμὼν οὐδ'
[170]	πότε δεῖ βαδίζειν ἐκεῖσε καὶ	τῆς	ἐξόδου. ἐπειδὰν δ' ἔλθωσιν οἱ
[130]	ὑμῖν συμφερόντων ὑποσκελίζειν καὶ συκοφαντεῖν,	τῆς	ἐπὶ ταῖς λοιδορίαις ἡδονῆς καὶ
[30]	Μακεδονίας, ἕως τὰ τῆς στρατείας	τῆς	ἐπὶ τοὺς Φωκέας εὐτρεπῆ ποιήσαιτο,
[300]	(καίτοι ταύτης τῆς μελέτης καὶ	τῆς	ἐπιμελείας, Αἰσχίνη, εἴπερ ἐκ ψυχῆς
[130]	ποιεῖν καὶ πάσχειν δηλονότι ταύτης	τῆς	ἐπωνυμίας τυχοῦσαν: πόθεν γὰρ ἄλλοθεν;
[250]	οἶδεν εἰ μενεῖ τοιαύτη μέχρι	τῆς	ἑσπέρας, πῶς χρὴ περὶ ταύτης
[230]	ἡμᾶς φέρειν καὶ ἄγειν ἐκ	τῆς	Εὐβοίας, ἐν εἰρήνῃ τὴν Ἀττικὴν
[80]	ὑμᾶς πεποιῆσθαι. (ἐπειδὴ τοίνυν ἐκ	τῆς	Εὐβοίας ὁ Φίλιππος ὑφ' ὑμῶν
[240]	ἡ θάλαττα ὑπὸ τῶν ἐκ	τῆς	Εὐβοίας ὁρμωμένων λῃστῶν γέγονεν: οὐκ
[170]	λεγόντων καὶ πολιτευομένων ἐγὼ τὴν	τῆς	εὐνοίας τάξιν ἐν τοῖς δεινοῖς
[200]	ἡ πόλις, τῆς μέντοι διακονίας	τῆς	ἐφ' ἑκάστοις τῶν πεπραγμένων καὶ
[180]	δὲ ἀλλοφύλου ἀνθρώπου ἄρχεσθαι καὶ	τῆς	ἡγεμονίας ἀποστερεῖσθαι ἀνάξιον εἶναι καὶ
[180]	μὲν πρὸς ἀλλήλους διαμφισβητεῖν περὶ	τῆς	ἡγεμονίας οὖσιν Ἕλλησι καλόν, ὑπὸ
[60]	ἐκ παντὸς τοῦ χρόνου μέχρι	τῆς	ἡμέρας ἀφ' ἧς αὐτὸς ἐπὶ
[10]	μάλ' εἰκότως ἂν λέγειν, ὅτι	τῆς	ἡμετέρας ἔχθρας ἡμᾶς ἐφ' ἡμῶν
[300]	τῷ καιρῷ ῥήτωρ ἐξαίφνης ἐκ	τῆς	ἡσυχίας ὥσπερ πνεῦμ' ἐφάνη, καὶ
[20]	τοὺς ἐπικαίρους τῶν τόπων κύριος	τῆς	Θρᾴκης κατασταίη, μηδὲ πολλῶν μὲν
[220]	μοι χώραν οὐδὲ πρόνοιαν οὐδεμίαν	τῆς	ἰδίας ἀσφαλείας διδόναι, ἀλλ' ἀγαπητὸν
[290]	παρακαλούντων καὶ διδασκόντων τὰ βέλτιστα,	τῆς	ἰδίας ἕνεκ' αἰσχροκερδίας τὰ κοινῇ
[140]	ἑκατέροις κακοπαθεῖν. (εἰ μὲν οὖν	τῆς	ἰδίας ἕνεκ' ἔχθρας ἢ τοὺς
[280]	τὴν αἰτίαν σοι ταύτην ἐπάγειν	τῆς	ἰδίας ἕνεκ' ἔχθρας, οὐκ οὖσαν
[110]	καὶ μισθοδοτῆσαι τοὺς ὁπλίτας, ἐκ	τῆς	ἰδίας οὐσίας ἔδωκε καὶ οὐκ
[110]	ὑμῖν. (ὧν μέντοι γ' ἐκ	τῆς	ἰδίας οὐσίας ἐπαγγειλάμενος δέδωκα τῷ
[110]	προσαναλώσας εἰς τὰ ἔργα ἀπὸ	τῆς	ἰδίας οὐσίας τρία τάλαντα ἐπέδωκε
[60]	περιεορακυίας ταῦτα γιγνόμενα ἐπὶ τῇ	τῆς	ἰδίας πλεονεξίας ἐλπίδι, ἧς ἂν
[150]	οὖσαν γεωργεῖν ἔφασαν, οὗτος δὲ	τῆς	ἱερᾶς χώρας ᾐτιᾶτ' εἶναι, οὐδεμίαν
[120]	δοῦλος, ἀνέστησεν αὐτὴν ἀπὸ ταύτης	τῆς	καλῆς ἐργασίας; ἀλλὰ νὴ τὸν
[260]	τοὺς παρείας θλίβων καὶ ὑπὲρ	τῆς	κεφαλῆς αἰωρῶν, καὶ βοῶν εὐοῖ
[170]	δὲ τῶν ῥητόρων, καλούσης δὲ	{τῆς	κοινῆς} τῆς πατρίδος {φωνῆς} τὸν
[250]	τὴν ἰδίαν τύχην τὴν ἐμὴν	τῆς	κοινῆς τῆς πόλεως κυριωτέραν εἶναί
[190]	ἡμερῶν ἀπὸ τῆς Ἀττικῆς ὁδὸν	τῆς	μάχης γενομένης τοσοῦτος κίνδυνος καὶ
[300]	καὶ κοινὴν αἰσχύνην. (καίτοι ταύτης	τῆς	μελέτης καὶ τῆς ἐπιμελείας, Αἰσχίνη,
[110]	πρυτάνεις, ἀγωνοθέτας} (τούτων ἕκαστος, Αἰσχίνη,	τῆς	μὲν ἀρχῆς ἧς ἦρχεν ὑπεύθυνος
[200]	καὶ κινδύνων αἰτίῳ τῇ πόλει,	τῆς	μὲν εἰς τὸ παρὸν τιμῆς
[230]	σκέψασθαι; καὶ οὐκέτι προστίθημι ὅτι	τῆς	μὲν ὠμότητος, ἣν ἐν οἷς
[200]	εἶχεν τὸ φρόνημ' ἡ πόλις,	τῆς	μέντοι διακονίας τῆς ἐφ' ἑκάστοις
[300]	πρὸ τῆς Ἀττικῆς, ἐκ δὲ	τῆς	μεσογείας τὴν Βοιωτίαν, ἐκ δὲ
[100]	καὶ δυοῖν ἐφάνη τριήραρχος ὁ	τῆς	μιᾶς ἕκτος καὶ δέκατος πρότερον
[190]	σκευῶν ἢ καὶ συντριβέντων ὅλως,	τῆς	ναυαγίας αἰτιῷτο. ἀλλ' οὔτ' ἐκυβέρνων
[80]	ἀφθονωτέροις καὶ εὐωνοτέροις διῆγεν ὑμᾶς	τῆς	νῦν εἰρήνης, ἣν οὗτοι κατὰ
[70]	τρόπου βουλομένων τὸν δῆμον ἀντὶ	τῆς	νῦν ὑπαρχούσης πρὸς ἐμὲ φιλίας
[70]	ἐπισκεψάμενοι Ἀθηναῖοι ἐπιτιμήσουσι κατὰ τὴν	τῆς	ὀλιγωρίας ἀξίαν: εἰ δὲ μηδέτερον
[310]	ἀθλητῶν ἀσθενέστερος ἦν, ἀστεφάνωτος ἐκ	τῆς	Ὀλυμπίας ἀπῄει, ἀλλ' ὅτι τῶν
[10]	ἔργοις αὐτοῦ. (νῦν δ' ἐκστὰς	τῆς	ὀρθῆς καὶ δικαίας ὁδοῦ καὶ
[100]	αἱρεῖσθαι ἐπὶ τὴν τριήρη ἀπὸ	τῆς	οὐσίας κατὰ τίμησιν, ἀπὸ ταλάντων
[290]	καὶ κανόνες, ἀνατετροφότες. (ταύτης τοίνυν	τῆς	οὕτως αἰσχρᾶς καὶ περιβοήτου συστάσεως
[0]	γάρ ἐστιν ἴσον νῦν ἐμοὶ	τῆς	παρ' ὑμῶν εὐνοίας διαμαρτεῖν καὶ
[0]	τῳ τοῦτο συμβαίνῃ, μάλιστα δὲ	τῆς	παρ' ὑμῶν εὐνοίας καὶ φιλανθρωπίας,
[310]	ὅσοι τι μετ' εὐνοίας πράττουσι,	τῆς	παρὰ τούτων τιμῆς καὶ φιλανθρωπίας
[200]	κατάρατε καὶ γραμματοκύφων, σὺ μὲν	τῆς	παρὰ τουτωνὶ τιμῆς καὶ φιλανθρωπίας
[170]	χρόνον πολλῷ πρὸς τὰ λοιπὰ	τῆς	πάσης πολιτείας ἔσεσθ' ἐμπειρότεροι. (εἶπον
[220]	ἐγνωσμένους ἐμὲ μὲν λέγειν ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος, αὐτὸν δ' ὑπὲρ Φιλίππου:
[170]	νόμους φωνὴν ἀφίησι, ταύτην κοινὴν	τῆς	πατρίδος δίκαιον ἡγεῖσθαι. (καίτοι εἰ
[130]	θεοί, πῶς γὰρ οὔ; κατὰ	τῆς	πατρίδος: δότε δ' εἰ βούλεσθε,
[260]	πεπολίτευσαι πάντα, ἐγὼ δ' ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος. (ἐῶ τἄλλα, ἀλλὰ νυνὶ
[300]	τῶν ἐχθρῶν καιροὺς ἀντὶ τῶν	τῆς	πατρίδος θεραπεύειν, οὐδὲ τὸν μὲν
[320]	τὰς δυναστείας, τὰς εὐδοξίας τὰς	τῆς	πατρίδος θεραπεύειν, ταύτας αὔξειν, μετὰ
[250]	πολιτεύμαθ' ἑλέσθαι ὥστε καὶ ὑπὸ	τῆς	πατρίδος καὶ ὑπ' ἄλλων Ἑλλήνων
[260]	ποιῆσαι, δι' ἣν εὐτυχούσης μὲν	τῆς	πατρίδος λαγὼ βίον ἔζης δεδιὼς
[320]	ἐπιταττομένοις ὑπηρετούντων καὶ τῶν κατὰ	τῆς	πατρίδος μισθαρνεῖν ἑτοίμων καὶ τῶν
[300]	καὶ προθυμίας καὶ δικαιοσύνης ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος πολιτευόμενον; οὐκ ἐκ μὲν
[300]	ψυχῆς δικαίας ἐγίγνετο καὶ τὰ	τῆς	πατρίδος συμφέροντα προῃρημένης, τοὺς καρποὺς
[80]	νῦν εἰρήνης, ἣν οὗτοι κατὰ	τῆς	πατρίδος τηροῦσιν οἱ χρηστοί, ἐπὶ
[160]	~Συμβέβηκε τοίνυν μοι τῶν κατὰ	τῆς	πατρίδος τούτῳ πεπραγμένων ἁψαμένῳ εἰς
[170]	ῥητόρων, καλούσης δὲ {τῆς κοινῆς}	τῆς	πατρίδος {φωνῆς} τὸν ἐροῦνθ' ὑπὲρ
[180]	Ἡρακλέους παῖδας ἀποστερουμένους ὑπὸ Πελοποννησίων	τῆς	πατρῴας ἀρχῆς κατήγαγον, τοῖς ὅπλοις
[60]	μετὰ τούτων εἴποι τις, ἢ	τῆς	περιεορακυίας ταῦτα γιγνόμενα ἐπὶ τῇ
[40]	ταλαίπωροι κέχρηνται. (ὁ δὲ ταύτης	τῆς	πίστεως αὐτῷ συνεργὸς καὶ συναγωνιστὴς
[60]	τοῖς πεπραγμένοις ἡδέως ἂν ἐροίμην,	τῆς	ποίας μερίδος γενέσθαι τὴν πόλιν
[320]	ἐκεῖσ' ἀπαγγελεῖν οἴωμαι, τῶν δὲ	τῆς	πόλεως ἀγαθῶν πεφρικὼς ἀκούω καὶ
[100]	πολίτευμ' ἐμόν, οὐδὲ ταπεινόν, οὐδὲ	τῆς	πόλεως ἀνάξιον. (ταὐτὸ τοίνυν ἦθος
[190]	ἢ ὡς οὐ καλὰ καὶ	τῆς	πόλεως ἄξια πράγματ' ἐνεστησάμην καὶ
[140]	αὐτὸν ἀνερρήθη. ὡς δὲ τὸ	τῆς	πόλεως ἀξίωμα λαβὼν ἀφίκετ' εἰς
[200]	κατέπτυσεν ἂν σοῦ; μὴ γὰρ	τῆς	πόλεώς γε, μηδ' ἐμοῦ. (τίσι
[130]	ἀλλ' ἀναστὰς ἀντεῖπον καὶ τὰ	τῆς	πόλεως δίκαι' οὐχὶ προὔδωκα, ἀλλ'
[20]	τοῦτ' ἐγράφη. τὰ μικρὰ συμφέροντα	τῆς	πόλεως ἔδει με φυλάττειν, τὰ
[250]	ἄμεινον πράττειν, τῆς ἀγαθῆς τύχης	τῆς	πόλεως εἶναι τίθημι: τὸ δὲ
[130]	τις ἀμφισβήτησις, ὡς ἄρ' ὑπὲρ	τῆς	πόλεως εἴρηκεν, ἐάσω: ἃ δ'
[200]	ἦσαν πεποιημένοι, καὶ ταῦτα μηδεπώποτε	τῆς	πόλεως ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις
[230]	πόλεμον εἶναι, ἑπτακόσια στάδι' ἀπὸ	τῆς	πόλεως ἐπὶ τοῖς Βοιωτῶν ὁρίοις
[80]	τούτων, ὑπ' ἐμοῦ, ἕτερον κατὰ	τῆς	πόλεως ἐπιτειχισμὸν ἐζήτει. ὁρῶν δ'
[190]	οἱ αὐτοὶ καιροὶ καὶ τοῖς	τῆς	πόλεως ἐχθροῖς, οὐκ ἔνι τοῦτον
[120]	ἐρωτήσας. πότερόν σέ τις, Αἰσχίνη,	τῆς	πόλεως ἐχθρὸν ἢ ἐμὸν εἶναι
[20]	νυνὶ διεξῄεις, ὁρῶν ἀφαιρούμενόν με	τῆς	πόλεως, ἠγανάκτησας, ἢ παρελθὼν ταῦθ'
[190]	καιρὸς τοῦ γε φροντίζοντος ἀνδρὸς	τῆς	πόλεως καὶ τῶν δικαίων λόγων:
[90]	πᾶσιν ἔδειξεν ἀνθρώποις τήν τε	τῆς	πόλεως καλοκαγαθίαν καὶ τὴν Φιλίππου
[250]	τύχην τὴν ἐμὴν τῆς κοινῆς	τῆς	πόλεως κυριωτέραν εἶναί φησι, τὴν
[130]	Ὑπερείδην ἄξιον εἶναι μᾶλλον ὑπὲρ	τῆς	πόλεως λέγειν, καὶ ἀπεστάλη Ὑπερείδης}
[270]	λαβεῖν παρ' ἐμοῦ μήθ' ὑπὲρ	τῆς	πόλεως μήθ' ὑπὲρ αὑτοῦ, στεφάνου
[210]	τῷ συμβόλῳ τὸ φρόνημα τὸ	τῆς	πόλεως νομίζειν ἕκαστον ὑμῶν δεῖ,
[230]	Μεγαρέας, Θηβαίους, Εὐβοέας. (τὰ μὲν	τῆς	πόλεως οὕτως ὑπῆρχεν ἔχοντα, καὶ
[20]	νομίζων, ὅπερ ἦν ἀληθές, ὅσα	τῆς	πόλεως προλάβοι πρὸ τοῦ τοὺς
[130]	λοιδορίαις ἡδονῆς καὶ χάριτος τὸ	τῆς	πόλεως συμφέρον ἀνταλλαττόμενοι: διόπερ ῥᾷόν
[240]	ἐμέ, πρῶτον μὲν περὶ σωτηρίας	τῆς	πόλεως τὰς ἐμὰς γνώμας ἐχειροτόνει,
[170]	διῳκημένοι καὶ μετὰ προσχήματος ἀξίου	τῆς	πόλεως ταῦτα πράξωμεν, ἂν δ'
[150]	δήπου τοῖς Λοκροῖς δίκην κατὰ	τῆς	πόλεως τελέσασθαι. τίς οὖν ἐκλήτευσεν
[90]	νήσους, οὐ ναῦς, οὐ τείχη	τῆς	πόλεως τότε κεκτημένης, ἐξήλθετ' εἰς
[190]	ἐν Θάσῳ, οἱ καθάπαξ ἐχθροὶ	τῆς	πόλεως, τοὺς Ἀθηναίων κρίνουσι φίλους
[250]	τύχης τούτου διαλεχθήσομαι. (ἐγὼ τὴν	τῆς	πόλεως τύχην ἀγαθὴν ἡγοῦμαι, καὶ
[300]	οὐδὲ τὸν μὲν πράγματ' ἄξια	τῆς	πόλεως ὑποστάντα λέγειν καὶ γράφειν
[320]	ὀρθὴν καὶ δικαίαν τὴν ὁδὸν	τῆς	πολιτείας εἱλόμην, τὰς τιμάς, τὰς
[60]	ὁ γὰρ ἐνταῦθ' ἑαυτὸν τάξας	τῆς	πολιτείας εἴμ' ἐγώ. (πότερον αὐτὴν
[190]	οἷς τὴν προαίρεσίν μου σκόπει	τῆς	πολιτείας, μὴ τὰ συμβάντα συκοφάντει.
[300]	ἀλλ' ἀποστὰς ὅταν αὐτῷ δόξῃ	τῆς	πολιτείας πολλάκις δὲ δοκεῖ, φυλάττει
[50]	εἶτα καὶ πολλῶν προαιρέσεων οὐσῶν	τῆς	πολιτείας τὴν περὶ τὰς Ἑλληνικὰς
[290]	(καίτοι τὸν τῶν νόμων καὶ	τῆς	πολιτείας φάσκοντα φροντίζειν, ὥσπερ οὗτος
[40]	συμβέβηκε τοῖς μὲν πλήθεσιν ἀντὶ	τῆς	πολλῆς καὶ ἀκαίρου ῥᾳθυμίας τὴν
[50]	οὗτος, ὥσπερ ἑωλοκρασίαν τινά μου	τῆς	πονηρίας τῆς ἑαυτοῦ καὶ τῶν
[10]	ὅσ' ὑπὲρ τῆς εἰρήνης καὶ	τῆς	πρεσβείας κατεψεύσατό μου, τὰ πεπραγμέν'
[30]	τῷ ψηφίσματι, ἔνοχος ἔστω τοῖς	τῆς	προδοσίας ἐπιτιμίοις, ἐὰν μή τι
[160]	ἐάν περ ἐπὶ ταύτης μένητε	τῆς	προθέσεως. ἔρρωσθε} (οὕτω διαθεὶς ὁ
[290]	δίκαι' ἐποίει, οὐκ ἂν εἵνεκα	τῆς	πρὸς ἔμ' ἔχθρας τὰ μέγιστα
[160]	οὐκ ὀρθῶς συμβουλεύοντας ὑμῖν παραπέμψαντες	τῆς	προσηκούσης ἀτιμίας ἀξιώσητε. ἔρρωσθε} (Ἀπόκρισις
[250]	κἂν εὕρῃς τὴν ἐμὴν βελτίω	τῆς	σῆς, παῦσαι λοιδορούμενος αὐτῇ. σκόπει
[80]	ἀνθρώπων πλείστῳ χρώμεθ' ἐπεισάκτῳ, βουλόμενος	τῆς	σιτοπομπίας κύριος γενέσθαι, παρελθὼν ἐπὶ
[240]	διὰ Βυζαντίων ἐγκρατὴς καθέστηκε, καὶ	τῆς	σιτοπομπίας τῆς τῶν Ἑλλήνων κύριος,
[180]	ἀλλὰ τούτων τινὰ τῶν ἀπὸ	τῆς	σκηνῆς, Κρεσφόντην ἢ Κρέοντα ἢ
[30]	ἄπιμεν ἐκ Μακεδονίας, ἕως τὰ	τῆς	στρατείας τῆς ἐπὶ τοὺς Φωκέας
[240]	τῆς τύχης τῶν παραταξαμένων, οὐδὲ	τῆς	στρατηγίας, ἧς ἔμ' ἀπαιτεῖς εὐθύνας:
[120]	οὐκ ἔχονθ' ἃ προσῆκεν ἐκ	τῆς	συγγραφῆς κομιζόμενος, ἢ λόγῳ τοὺς
[60]	τὴν πόλιν ἐβούλετ' ἄν, πότερον	τῆς	συναιτίας τῶν συμβεβηκότων τοῖς Ἕλλησι
[170]	ἀλλ' ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἄχρι	τῆς	τελευτῆς διεξῆλθον, καὶ ἔδωκ' ἐμαυτὸν
[270]	ἐξήμαρτέ τις ἄκων: συγγνώμην ἀντὶ	τῆς	τιμωρίας τούτῳ. οὔτ' ἀδικῶν τις
[250]	ἐπὶ τούτῳ σεμνύνεται: ἀλλ' ὑπὸ	τῆς	τουτουὶ τοῦ χαλεποῦ βλασφημίας καὶ
[280]	δικαίας προφάσεως Αἰσχίνῃ τῷ Γλαυκοθέας	τῆς	τυμπανιστρίας ξένος ἢ φίλος ἢ
[200]	καταψηφιεῖσθε, ἡμαρτηκέναι δόξετε, οὐ τῇ	τῆς	τύχης ἀγνωμοσύνῃ τὰ συμβάντα παθεῖν.
[250]	νομίζω. ἐγὼ μὲν οὑτωσὶ περὶ	τῆς	τύχης ἀξιῶ, ὀρθῶς καὶ δικαίως,
[250]	ἥκιστα δ' ἀφ' ὧν περὶ	τῆς	τύχης διελέχθη. ἐγὼ δ' ὅλως
[190]	ὥσπερ οὐδ' ἐστρατήγουν ἐγώ, οὔτε	τῆς	τύχης κύριος ἦν, ἀλλ' ἐκείνη
[300]	τοῦ συνεχῶς λέγοντος ἢ παρὰ	τῆς	τύχης τι συμβέβηκεν ἐναντίωμα ἢ
[250]	ἀληθέστερον καὶ ἀνθρωπινώτερον ἐγὼ περὶ	τῆς	τύχης τούτου διαλεχθήσομαι. (ἐγὼ τὴν
[240]	τῆς γ' ἑκάστου ψυχῆς, οὐδὲ	τῆς	τύχης τῶν παραταξαμένων, οὐδὲ τῆς
[250]	πάνθ' ὡς ἐβουλόμεθ' ἡμῖν συμβῆναι,	τῆς	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων τύχης τὸ
[100]	αὐτῶν, ἃς ἁπάσας ἡ πόλις	τῆς	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἐλευθερίας καὶ
[180]	Φίλιππον ἀντέχεσθαι τῆς ἑαυτῶν καὶ	τῆς	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἐλευθερίας, καὶ
[60]	τοσαύτην μεγαλοψυχίαν προσῆκεν ἐγγενέσθαι ὥστε	τῆς	τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἐπιθυμῆσαι καὶ
[180]	ἡγεμονίας ἀποστερεῖσθαι ἀνάξιον εἶναι καὶ	τῆς	τῶν Ἑλλήνων δόξης καὶ τῆς
[290]	προδοσίας, εἰ δεῖ μὴ ληρεῖν,	τῆς	τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἥ τε
[240]	ἐγκρατὴς καθέστηκε, καὶ τῆς σιτοπομπίας	τῆς	τῶν Ἑλλήνων κύριος, πόλεμος δ'
[30]	ἀναλγησίας καὶ τῆς βαρύτητος ἀπαλλαγῆναι	τῆς	τῶν Θηβαίων. (ταῦτα δ' ἀσμένως
[270]	ἔστω γάρ. καίτοι ἔγωγ' ὁρῶ	τῆς	τῶν λεγόντων δυνάμεως τοὺς ἀκούοντας
[70]	πρέσβεις ἑλέσθαι πρὸς Φίλιππον περὶ	τῆς	τῶν πλοίων ἀνακομιδῆς καὶ ἐντολὰς
[70]	Δημόκριτος καὶ Πολύκριτος, διελέγοντο περὶ	τῆς	τῶν πλοίων ἀφέσεως ὧν ἐναυάρχει
[180]	χώραν τὴν Ἀθηναίων, καὶ ἐνθυμηθέντας	τῆς	τῶν προγόνων ἀρετῆς, διότι περὶ
[180]	τῆς τῶν Ἑλλήνων δόξης καὶ	τῆς	τῶν προγόνων ἀρετῆς. (ἔτι δὲ
[60]	πᾶσι καὶ λόγοις καὶ θεωρήμασι	τῆς	τῶν προγόνων ἀρετῆς ὑπομνήμαθ' ὁρῶσι
[180]	δεινὸν ἡγεῖται εἶναι καὶ ἀνάξιον	τῆς	τῶν προγόνων δόξης τὸ περιορᾶν
[110]	Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς γενόμενος ἐπιμελητὴς	τῆς	τῶν τειχῶν ἐπισκευῆς καὶ προσαναλώσας
[0]	ἐστὶ μάλισθ' ὑπὲρ ὑμῶν καὶ	τῆς	ὑμετέρας εὐσεβείας τε καὶ δόξης,
[220]	ὑμᾶς ἐζήτει μὴ τοιαύτης οὔσης	τῆς	ὑπαρχούσης ὑπολήψεως περὶ ἑκατέρου. (καὶ
[280]	καὶ παθόντων ἃ μήποτ' ὤφελον	τῆς	ὑπὲρ ἁπάντων λύπης πλεῖστον μετεῖχεν.
[70]	οὐ συμπεριειλημμένοις δὲ ἐν ταῖς	τῆς	φιλίας κοινῇ κειμέναις ἡμῖν συνθήκαις.
[240]	εἴς τε μαλακίαν σκώπτων καὶ	τῆς	Φιλίππου δυνάμεως ἀξιῶν ἕν' ὄντα
[90]	παραίτιος γέγονε Χερρονησίταις, ἐξελόμενος ἐκ	τῆς	Φιλίππου καὶ ἀποδοὺς τὰς πατρίδας,
[270]	ἥλιον εἰπεῖν ἀνθρώπων ὅστις ἀθῷος	τῆς	Φιλίππου πρότερον καὶ νῦν τῆς
[240]	γνώμας ἐχειροτόνει, καὶ πάνθ' ὅσα	τῆς	φυλακῆς εἵνεκ' ἐπράττετο, ἡ διάταξις
[280]	Αἰσχίνη, τίμιον, οὐδ' ὁ τόνος	τῆς	φωνῆς, ἀλλὰ τὸ ταὐτὰ προαιρεῖσθαι
[110]	ποιήσαντα πρᾶγμα φιλάνθρωπον καὶ φιλόδωρον	τῆς	χάριτος μὲν ἀποστερεῖν, εἰς τοὺς
[140]	οὔτε γὰρ ἐξήγετο τῶν ἐκ	τῆς	χώρας γιγνομένων οὐδὲν οὔτ' εἰσήγεθ'
[190]	πόλιν, τί ἄν, εἴ που	τῆς	χώρας ταὐτὸ τοῦτο πάθος συνέβη,
[260]	τῶν ἀγώνων, οὓς ὑμεῖς περὶ	τῆς	ψυχῆς ἠγωνίζεσθε: ἦν γὰρ ἄσπονδος
[290]	ὀρθῆς καὶ δικαίας καὶ ἀδιαφθόρου	τῆς	ψυχῆς: καὶ μεγίστων δὴ πραγμάτων
[30]	τῆς προδοσίας ἐπιτιμίοις, ἐὰν μή	τι	ἀδύνατον ἐπιδεικνύῃ περὶ ἑαυτόν: περὶ
[190]	τι βέλτιον, ἢ ὅλως εἴ	τι	ἄλλ' ἐνῆν πλὴν ὧν ἐγὼ
[190]	καὶ φόβος περιέστη τὴν πόλιν,	τί	ἄν, εἴ που τῆς χώρας
[70]	ἐμῶν, ὦ λέγων εὐχερῶς ὅ	τι	ἂν βουληθῇς. (οὐδὲ νῦν περὶ
[50]	καὶ πρόθυμός ἐστι ποιεῖν ὅ	τι	ἂν δύνηται ἀγαθόν, (πάντα ταῦτα
[90]	ἐλλείψει εὐχαριστῶν καὶ ποιῶν ὅ	τι	ἂν δύνηται ἀγαθόν. ταῦτα ἐψηφίσαντο
[80]	καὶ λέγει καὶ πράττει ὅ	τι	ἂν δύνηται ἀγαθὸν ὑπέρ τε
[50]	καὶ πρόθυμον εἶναι ποιεῖν ὅ	τι	ἂν δύνωμαι ἀγαθόν, καὶ ἐπαινεῖν
[20]	Ἑλλήνων ταύτην ποιήσασθαι. εἶτ' ὦ	τί	ἂν εἰπών σέ τις ὀρθῶς
[40]	ὅμως: οὐ γὰρ ἦν ὅ	τι	ἂν ἐποιεῖτε. καὶ οἱ ἄλλοι
[220]	ἔοικεν, ἔστι φύσει πᾶν ὅ	τι	ἂν μὴ δικαίως ᾖ πεπραγμένον.
[240]	ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις κατηγορίας ἔχω,	τί	ἂν οἴεσθε, εἰ τότ' ἐμοῦ
[210]	ψηφίσματα, ἃ νῦν οὗτος διέσυρε,	τί	ἀπειργάσατο. (καίτοι πολλοὶ παρ' ὑμῖν,
[190]	ἂν νῦν ἔχῃ τις δεῖξαί	τι	βέλτιον, ἢ ὅλως εἴ τι
[200]	ἀσμένως ἐδόθη τῇ πόλει, ὅ	τι	βούλεται λαβούσῃ καὶ τὰ ἑαυτῆς
[60]	τὸ σκέλος πεπηρωμένον, πᾶν ὅ	τι	βουληθείη μέρος ἡ τύχη τοῦ
[40]	φωνὴν ἤκουον εἴ τις ἄλλο	τι	βούλοιτο λέγειν. ὑμεῖς δ' ὑφορώμενοι
[170]	ταῦτ' ἔπραττεν ὁ Φίλιππος καὶ	τί	βουλόμενος: ὁ γὰρ μὴ ταῦτ'
[240]	πίθηκος, ἀρουραῖος Οἰνόμαος, παράσημος ῥήτωρ.	τί	γὰρ ἡ σὴ δεινότης εἰς
[20]	οὐκ ἔστι ταῦτα, οὐκ ἔστι:	τί	γὰρ καὶ βουλόμενοι μετεπέμπεσθ' ἂν
[230]	χαρίζει χάριτας τουτοισὶ συκοφαντῶν ἐμέ.	τί	γὰρ νῦν λέγεις οἷ' ἐχρῆν
[90]	αὐτοὺς ἑωρᾶθ' ὑπὸ πάντων, οὗ	τί	γένοιτ' ἂν αἴσχιον ἢ μιαρώτερον;
[210]	μὲν ῥᾳστώνην, ἅμα δ' εἴ	τι	γένοιτ' ἀναφοράν. ~Τί οὖν; εἴποι
[160]	κατέλαβεν, ὡς οὐδ' ἂν εἴ	τι	γένοιτ' ἔτι συμπνευσάντων ἂν ἡμῶν
[0]	ὡς μετριώτατα τοῦτο ποιεῖν: ὅ	τι	δ' ἂν τὸ πρᾶγμα αὔτ'
[40]	πᾶσ' ἡ οἰκουμένη μεστὴ γέγονεν.	τί	δ' Ἀρίστρατος ἐν Σικυῶνι, καὶ
[210]	περὶ τούτων λόγους νομίσητε: ὅ	τι	δ' οὖν ἐπείσαμεν ἡμεῖς καὶ
[280]	καταρᾶται δικαίως; οὐ τῷ τοιούτῳ;	τί	δὲ μεῖζον ἔχοι τις ἂν
[20]	γράψαντος ἐμοῦ ταῦτα ποιεῖν ἠθέλησαν.	(τί	δὲ τοῦτ' ἐδύνατο, ὦ ἄνδρες
[310]	λαμπρός; ἡνίκ' ἂν κατὰ τούτων	τι	δέῃ, ἐν τούτοις λαμπροφωνότατος, μνημονικώτατος,
[70]	ἵνα αἰσθανόμενος ὁ δῆμος βουλεύσηται	τί	δεῖ ποιεῖν} (τοῦτο μὲν τοίνυν
[150]	ταῦτα ποιοῦντας, ἢ κεῖνον αἱρεῖσθαι.	τί	δεῖ τὰ πολλὰ λέγειν; ᾑρέθη
[320]	οὐδαμοῦ, πλὴν εἰ τούτοις ἐπηρεάσαι	τι	δέοι: ἐπειδὴ δ' ἃ μήποτ'
[140]	ὥσπερ οὐδ' ἔγραφεν, ἡνίκ' ἐργάσασθαί	τι	δέοι κακόν; οὐ μὲν οὖν
[300]	ἐλυμαίνετο τοῖς ὅλοις, ἕως ἀνέτρεψεν,	τί	Δημοσθένης ἀδικεῖ; (εἰ δ' οἷος
[250]	οὕτως ἐχόντων, τί προσῆκεν ἢ	τί	δίκαιον ἦν τοῖς ὑπ' ἐμοῦ
[20]	καὶ διεξέρχομαι. εἰ γὰρ εἶναί	τι	δοκοίη τὰ μάλιστ' ἐν τούτοις
[300]	τι συμβέβηκεν ἐναντίωμα ἢ ἄλλο	τι	δύσκολον γέγονεν πολλὰ δὲ τἀνθρώπινα:
[170]	ἔφην ἐν τῷ παρόντι, εἴ	τι	δύσκολον πέπρακται Θηβαίοις πρὸς ἡμᾶς,
[180]	σιγήσας ἡνίκ' ἔδει λέγειν, ἄν	τι	δύσκολον συμβῇ, τοῦτο βασκαίνει. ~Ἦν
[90]	καὶ τῶν Βυζαντίων ἐποιήσατο, εἴ	τι	δυσχερὲς αὐτοῖς ἐπέπρακτο πρὸς ὑμᾶς
[10]	παραλείπειν, ἑτέρῳ δ' ὅτῳ κακόν	τι	δώσομεν ζητεῖν: ὑπερβολὴ γὰρ ἀδικίας
[40]	καὶ ἀνῄρηνθ' αἱ πόλεις αὐτῶν,	τί	ἐγένετο; (οἱ μὲν κατάπτυστοι Θετταλοὶ
[100]	τρόπον τινὰ τῆς βουλῆς οὔσης	τί	ἔμελλον κελεύσειν ἢ τί συμβουλεύσειν
[60]	οὓς ἐπολιτευόμην χρόνους. ὁμολογῶ. ἀλλὰ	τί	ἐχρῆν με ποιεῖν; ἤδη γάρ
[20]	δεῖν, τοῦτό μου διαβάλλει. ἀλλὰ	τί	ἐχρῆν με ποιεῖν; μὴ προσάγειν
[20]	ἡ πόλις, ἐνταῦθα πάλιν σκέψασθε	τί	ἡμῶν ἑκάτερος προείλετο πράττειν: καὶ
[100]	οἶδ' ἐγώ: εἰ γὰρ ἐβούλεσθε,	τί	ἦν ἐμποδών; οὐκ ἐξῆν; οὐχ
[240]	φοβεροῖς ἐμβεβηκώς, ἡνίκ' οὐδ' ἀγνωμονῆσαί	τι	θαυμαστὸν ἦν τοὺς πολλοὺς πρὸς
[190]	δοκούντων συμφέρειν: ἄφωνος Αἰσχίνης. ἀντέκρουσέ	τι	καὶ γέγον' οἷον οὐκ ἔδει:
[190]	πολὺς τοῖς συμβεβηκόσιν ἔγκειται, βούλομαί	τι	καὶ παράδοξον εἰπεῖν. καί μου
[40]	εἶτ' ἐλαυνομένων καὶ ὑβριζομένων καὶ	τί	κακὸν οὐχὶ πασχόντων πᾶσ' ἡ
[190]	ῥήγματα καὶ τὰ σπάσματα, ὅταν	τι	κακὸν τὸ σῶμα λάβῃ, τότε
[270]	δεῖ; ἐν οἷς τῶν ὅλων	τι	κινδυνεύεται τῇ πόλει, καὶ ἐν
[290]	τὸ καταψεύδεσθαι καὶ δι' ἔχθραν	τι	λέγειν ἀνελόντας ἐκ μέσου, τίνες
[220]	ψευδεῖς μεταθέντα τοῖς πεπραγμένοις δοκεῖν	τι	λέγειν. (οὐκ ἦν τότε ταῦτα,
[240]	κατέστη, τί ποιεῖν ἂν ἢ	τί	λέγειν τοὺς ἀσεβεῖς ἀνθρώπους τουτουσί;
[120]	τί οὖν, ὦ ταλαίπωρε, συκοφαντεῖς;	τί	λόγους πλάττεις; τί σαυτὸν οὐκ
[300]	βασκαίνειν, ἂν δέ τις ἰδίᾳ	τι	λυπήσῃ, τοῦτο μεμνῆσθαι καὶ τηρεῖν,
[190]	ὑπεύθυνος εἶ τοῖς ἄλλοις, ὥστε	τί	μᾶλλον ἐμοῦ σὺ ταῦτα κατηγορεῖς
[250]	νὴ Δί' εὔδαιμόν γε. ἀλλὰ	τί	μᾶλλον ὁ πολλάκις μὲν φυγών,
[0]	τουτονὶ τὸν ἀγῶνα, ἔπειθ' ὅ	τι	μέλλει συνοίσειν καὶ πρὸς εὐδοξίαν
[80]	ἐπολιόρκει. (τούτων δὲ γιγνομένων ὅ	τι	μὲν προσῆκε ποιεῖν ὑμᾶς, οὐκ
[130]	ἦν, ἀλλ' ἐνειστήκει πόλεμος, ὅ	τι	μὲν πώποτ' ἔπραξ' ὑπὲρ ὑμῶν
[310]	προπηλακισμὸν ἄγειν, ἢ πᾶσιν, ὅσοι	τι	μετ' εὐνοίας πράττουσι, τῆς παρὰ
[50]	τοὺς θεριστὰς καὶ τοὺς ἄλλο	τι	μισθοῦ πράττοντας φίλους καὶ ξένους
[170]	ἐκεῖνοι μὲν αὑτοῖς ἐγκαλῶσιν ἄν	τι	νῦν ἐξαμαρτάνωσιν, ἡμῖν δὲ μηδὲν
[200]	καὶ τῇ πατρίδι. διαφέρει δὲ	τί;	ὅτι ὁ μὲν τοῖς γονεῦσι
[220]	εἰκότως ἢ τόνδ' ἐδίωκεν. (διὰ	τί;	ὅτι τῷδε μὲν ἔστ' ἀνενεγκεῖν
[20]	ὑμῖν δ' ὡς ἐλάχιστον. διὰ	τί;	ὅτι ὑμεῖς μὲν οὐκ ἀφ'
[100]	ποιεῖν ἀναγκασθῆναι, οὐκ ἔσθ' ὅ	τι	οὐκ ἐδίδοσαν. (καί μοι λέγε
[170]	νῦν ἐναντιουμένους οὐδαμῶς πεῖσαι δύναται.	τί	οὖν βούλεται, καὶ τίνος εἵνεκα
[220]	δ' εἴ τι γένοιτ' ἀναφοράν.	~Τί	οὖν; εἴποι τις ἄν, σὺ
[140]	μὲν παρακρούσεσθαι, τὰ δὲ πείσειν.	τί	οὖν; ἐπιχειρεῖ, θεάσασθ' ὡς εὖ,
[30]	ὑποῦσαν ἀπέχθειαν πρὸς τοὺς Θηβαίους.	τί	οὖν συνέβη μετὰ ταῦτ' εὐθύς,
[20]	εἰρήνην, ἐκείνοις δὲ βοήθειαν ἐπηγγείλατο.	~Τί	οὖν συνηγωνίσατ' αὐτῷ πρὸς τὸ
[140]	τῶν ἀγαθῶν ἀνόνητόν με ποιῆσαι.	(τί	οὖν ταῦτ' ἐπήραμαι καὶ διετεινάμην
[170]	ἐφεστηκότα κίνδυνον τῇ πόλει διαλύσειν.	(τί	οὖν φημὶ δεῖν; πρῶτον μὲν
[290]	ἀνέθηκεν δύναμιν, ἀλλὰ τοῖς θεοῖς.	τί	οὖν, ὦ κατάρατ' ἐμοὶ περὶ
[120]	βουλὴ ψηφίσηται: τούτους δ' ἀναγορευέτω’	τί	οὖν, ὦ ταλαίπωρε, συκοφαντεῖς; τί
[290]	ὦ γῆ καὶ θεοί, κατηγορεῖ,	τί	οὗτος οὐκ ἂν εἴποι; καίτοι
[260]	ὅστις χιλίων πολιτῶν ἀποθανόντων ἐθάρρησε,	τί	οὗτος παθεῖν ὑπὸ τῶν ζώντων
[40]	καὶ σχολῇ δελεαζομένων, καὶ τοιουτονί	τι	πάθος πεπονθότων ἁπάντων, πλὴν οὐκ
[70]	ἂν ἐμέμνητο τῶν αὑτοῦ, {εἴ	τι	περὶ ἐμοῦ γέγραφεν} τούτων γὰρ
[40]	δ' Ἀρίστρατος ἐν Σικυῶνι, καὶ	τί	Πέριλλος ἐν Μεγάροις; οὐκ ἀπερριμμένοι;
[70]	ὁ δῆμος οὐδέν: εἰ δέ	τι	πλημμελοῦντα παρὰ τὰ ἐπεσταλμένα λαβών,
[240]	Θηβῶν καὶ Βυζαντίου κύριος κατέστη,	τί	ποιεῖν ἂν ἢ τί λέγειν
[70]	οὐδ' αἰτίαν οὐδεμίαν κατ' ἐμοῦ.	τί	ποτ' οὖν τοῖς ἄλλοις ἐγκαλῶν
[250]	προσωμολογεῖτε. τούτων οὖν οὕτως ἐχόντων,	τί	προσῆκεν ἢ τί δίκαιον ἦν
[60]	δεῖ σκοπεῖν ὑμᾶς, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τί	προσῆκον ἦν ἑλέσθαι πράττειν καὶ
[180]	Ἀθηναίων δῆμος, οὐδὲν μνησικακῶν εἴ	τι	πρότερον γέγονεν ἀλλότριον ταῖς πόλεσι
[120]	ταλαίπωρε, συκοφαντεῖς; τί λόγους πλάττεις;	τί	σαυτὸν οὐκ ἐλλεβορίζεις ἐπὶ τούτοις;
[150]	ἰδόντες ἀπεστράφητε θαυμάζω. πλὴν πολύ	τι	σκότος, ὡς ἔοικεν, ἐστὶν παρ'
[300]	λέγοντος ἢ παρὰ τῆς τύχης	τι	συμβέβηκεν ἐναντίωμα ἢ ἄλλο τι
[100]	οὔσης τί ἔμελλον κελεύσειν ἢ	τί	συμβουλεύσειν αὐτῇ ποιεῖν; μνησικακεῖν νὴ
[290]	καλῶν ἔβλαπτε καὶ διέβαλλεν. (ἀλλὰ	τί	ταῦτ' ἐπιτιμῶ, πολλῷ σχετλιώτερ' ἄλλα
[60]	ἐμοὶ πεισθέντες; (ἀλλ' ἐκεῖσ' ἐπανέρχομαι.	τί	τὴν πόλιν, Αἰσχίνη, προσῆκε ποιεῖν
[190]	ὁμολογῶ. εἰ γὰρ ἔσθ' ὅ	τι	τις νῦν ἑόρακεν, ὃ συνήνεγκεν
[100]	σκοπεῖτ' ἐν τούτοις πάλιν αὖ,	τί	τὸ τῇ πόλει βέλτιστον ἦν.
[300]	χρῆν τὸν εὔνουν πολίτην ποιεῖν,	τί	τὸν μετὰ πάσης προνοίας καὶ
[60]	ὁρῶσαν ἑαυτῷ κατασκευαζόμενον Φίλιππον; ἢ	τί	τὸν σύμβουλον ἔδει λέγειν ἢ
[190]	ἔχοι μηδεὶς μηδέπω καὶ τήμερον,	τί	τὸν σύμβουλον ἐχρῆν ποιεῖν; οὐ
[270]	ἀλλὰ καὶ εἴ τις ἐλύπησέ	τι	τοῦτον ἢ προσέκρουσέ που, κατὰ
[180]	πολίτου τότε δεῖξαι πᾶσιν, εἴ	τι	τούτων εἶχεν ἄμεινον, μὴ νῦν
[220]	ἂν ἐκρίνετ' ἐφ' αὑτοῦ, πρίν	τι	τούτων προλαβεῖν. (ἀλλ' οὐκ ἦν,
[120]	ἵν' ἐξελέγχωμεν ἐάν τις ἠδικηκώς	τι	τυγχάνῃ τὴν πόλιν. (ταῦτα τοίνυν
[10]	ἂν ἐγράψατο. (καὶ μὴν εἴ	τι	τῶν ἄλλων ὧν νυνὶ διέβαλλε
[310]	τίς ἐπισκευὴ τειχῶν; ποῖον ἱππικόν;	τί	τῶν ἁπάντων σὺ χρήσιμος {εἶ}
[210]	οὗτος κέχρηται ὥστε, εἰ μέν	τι	τῶν δεόντων ἐπράχθη, τὸν καιρόν,
[150]	βοηθεῖν καὶ ἀμύνασθαι τοὺς παραβαίνοντάς	τι	τῶν ἐν ἀνθρώποις εὐσεβῶν: ὥστε
[110]	μισανθρωπίας μεστὸς ὥστε τὸν δόντα	τι	τῶν ἰδίων καὶ ποιήσαντα πρᾶγμα
[310]	δι' ἣν ἡ πόλις ἐντιμοτέρα;	τί	τῶν οἰκείων ἢ τῶν Ἑλληνικῶν
[190]	καὶ πάλιν οὐ πολιτεύει. πράττεταί	τι	τῶν ὑμῖν δοκούντων συμφέρειν: ἄφωνος
[130]	ἐξουσίαν τῷ βουλομένῳ τὸν λέγοντά	τι	τῶν ὑμῖν συμφερόντων ὑποσκελίζειν καὶ
[100]	ἂν ἀπέκτεινέν με δικαίως, εἴ	τι	τῶν ὑπαρχόντων τῇ πόλει καλῶν
[280]	ἐν βιοτῇ: μοῖραν δ' οὔ	τι	φυγεῖν ἔπορεν. ~Ἀκούεις, Αἰσχίνη, {καὶ
[120]	περίεστιν. (οὐκ ἀπορῶν δ' ὅ	τι	χρὴ περὶ σοῦ καὶ τῶν
[170]	πλούσιος, οὐδὲν μᾶλλον ἔμελλ' ὅ	τι	χρὴ ποιεῖν εἴσεσθαι οὐδ' ὑμῖν
[190]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων μείζων γέγονε,	τί	χρὴ ποιεῖν; ὥσπερ ἂν εἴ
[190]	ἡμῖν ἀγωνιζομένοις οὕτως εἵμαρτο πρᾶξαι,	τί	χρῆν προσδοκᾶν εἰ μηδὲ τούτους
[300]	ἐναργεῖς καὶ φανεραί. σκοπεῖτε δέ.	(τί	χρῆν τὸν εὔνουν πολίτην ποιεῖν,
[0]	οἱ νόμοι κελεύουσιν, οὓς ὁ	τιθεὶς	ἐξ ἀρχῆς Σόλων, εὔνους ὢν
[220]	ἀξιῶν, ἐγὼ διδάξω ῥᾳδίως, οὐ	τιθεὶς	ψήφους οὐ γάρ ἐστιν ὁ
[290]	μέντοι που τῶν ἐμαυτῷ πεπολιτευμένων	τίθεμαι.	οὐ λίθοις ἐτείχισα τὴν πόλιν
[250]	οὐχ ὃ τὸν δῆμον ἑώρα	τιθέμενον,	οὐχ ὃ τοὺς ὀμωμοκότας δικαστάς,
[100]	γιγνόμενον κατὰ τὴν οὐσίαν ἕκαστον	τιθέναι,	καὶ δυοῖν ἐφάνη τριήραρχος ὁ
[130]	δ' ἐπηρεάζων εὑρέθη. ἀλλ' οὐ	τίθεται	ταῦτα παρ' ὑμῖν εἰς ἀκριβῆ
[250]	ἀγαθῆς τύχης τῆς πόλεως εἶναι	τίθημι:	τὸ δὲ προσκροῦσαι καὶ μὴ
[100]	ἀφ' ὧν ἅμα δόξαι καὶ	τιμαὶ	καὶ δυνάμεις συνέβαινον τῇ πόλει:
[80]	μὲν τὰ κάλλιστα, ἔπαινοι, δόξαι,	τιμαί,	στέφανοι, χάριτες παρὰ τῶν εὖ
[320]	ὁδὸν τῆς πολιτείας εἱλόμην, τὰς	τιμάς,	τὰς δυναστείας, τὰς εὐδοξίας τὰς
[0]	δόξω, οὐδ' ἐφ' οἷς ἀξιῶ	τιμᾶσθαι	δεικνύναι: ἐὰν δ' ἐφ' ἃ
[290]	ἐρωτᾷς ἀντὶ ποίας ἀρετῆς ἀξιῶ	τιμᾶσθαι;	ἐγὼ δέ σοι λέγω, ὅτι
[280]	τοῦ φόνου, δεῦρο δ' ἐλθόντα	τιμᾶσθαι,	μηδὲ τῇ φωνῇ δακρύειν ὑποκρινόμενον
[90]	Φιλίππῳ γενέσθαι τότε, οὐδὲ τὸ	τιμᾶσθαι	τὴν πόλιν ἐκ τούτων ἡ
[290]	δικαίως πεπολίτευμαι. (διὰ ταῦτ' ἀξιῶ	τιμᾶσθαι.	τὸν δὲ τειχισμὸν τοῦτον, ὃν
[50]	πόλις, ἐν πυκνὶ τῇ ἐκκλησίᾳ.	τίμημα	τάλαντα πεντήκοντα. κλήτορες Κηφισοφῶν Κηφισοφῶντος
[200]	ἡ πόλις τῆς αὐτῆς ἀξιώσασα	τιμῆς	ἔθαψεν, Αἰσχίνη, οὐχὶ τοὺς κατορθώσαντας
[200]	τῆς μὲν εἰς τὸ παρὸν	τιμῆς	ἔμ' ἀποστερῆσαι γλίχεται, τὰ δ'
[90]	ἑαυτούς, ἀλλ' ὑπὲρ εὐδοξίας καὶ	τιμῆς	ἤθελον τοῖς δεινοῖς αὑτοὺς διδόναι,
[60]	ἀνέβην, ἀεὶ περὶ πρωτείων καὶ	τιμῆς	καὶ δόξης ἀγωνιζομένην τὴν πατρίδα,
[60]	προιέμενον, ὥστε τῷ λοιπῷ μετὰ	τιμῆς	καὶ δόξης ζῆν; (καὶ μὴν
[200]	ἀλλ' ἀγωνιζομένη περὶ πρωτείων καὶ	τιμῆς	καὶ δόξης κινδυνεύουσα πάντα τὸν
[200]	σὺ μὲν τῆς παρὰ τουτωνὶ	τιμῆς	καὶ φιλανθρωπίας ἔμ' ἀποστερῆσαι βουλόμενος
[310]	εὐνοίας πράττουσι, τῆς παρὰ τούτων	τιμῆς	καὶ φιλανθρωπίας μετεῖναι; (καὶ μὴν
[210]	ἐγὼ μὲν ἀντὶ παντὸς ἂν	τιμησαίμην	εἰπεῖν τοῦ βίου, ὑμᾶς δὲ
[100]	τριήρη ἀπὸ τῆς οὐσίας κατὰ	τίμησιν,	ἀπὸ ταλάντων δέκα: ἐὰν δὲ
[280]	ὁ λόγος τοῦ ῥήτορος, Αἰσχίνη,	τίμιον,	οὐδ' ὁ τόνος τῆς φωνῆς,
[210]	παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ τὰ	τιμιώτατα.	καίτοι τρί' ἐν ἐκείνῃ τῇ
[40]	ἕως προὔδωκεν Ὄλυνθον: μέχρι τούτου	Τιμόλαος,	ἕως ἀπώλεσε Θήβας: μέχρι τούτου
[290]	Μεγαρέας Πτοιόδωρος, Ἕλιξος, Πέριλλος: Θηβαίους	Τιμόλαος,	Θεογείτων, Ἀνεμοίτας: Εὐβοέας Ἵππαρχος, Κλείταρχος,
[270]	παρεχώρεις ἐλπίδων καὶ ζήλου καὶ	τιμῶν,	ἃ πάντα προσῆν τοῖς τότε
[10]	εἰσὶ νόμοι περὶ πάντων καὶ	τιμωρίαι,	καὶ ἀγῶνες καὶ κρίσεις πικρὰ
[120]	ἐν τοῖς νόμοις εἰσὶν αἱ	τιμωρίαι,	τὴν δὲ λοιδορίαν βλασφημίας, ἃς
[10]	διεξῄει, ταῖς ἐκ τῶν νόμων	τιμωρίαις	παρ' αὐτὰ τἀδικήματα χρῆσθαι, εἰ
[280]	ἀγῶνα, οὐκ ἀδικήματος οὐδενὸς λαβεῖν	τιμωρίαν.	ἔστι δ' οὐχ ὁ λόγος
[270]	ἀδικεῖ τις ἑκών: ὀργὴν καὶ	τιμωρίαν	κατὰ τούτου. ἐξήμαρτέ τις ἄκων:
[80]	τότε, καὶ οὐ μέμψεως οὐδὲ	τιμωρίας.	(οὐκοῦν μέχρι μὲν τῶν χρόνων
[10]	τὰς ἐσχάτας οἱ νόμοι διδόασι	τιμωρίας,	τοῦ δὲ παρόντος ἀγῶνος ἡ
[270]	τις ἄκων: συγγνώμην ἀντὶ τῆς	τιμωρίας	τούτῳ. οὔτ' ἀδικῶν τις οὔτ'
[80]	τυγχάνει, ἐάν θ' ὡς ἑτέρως,	τιμωρίας.	φαίνομαι τοίνυν ἐγὼ χάριτος τετυχηκὼς
[80]	(ἔστιν οὖν ὅστις ὑμῶν οἶδέ	τιν'	αἰσχύνην τῇ πόλει συμβᾶσαν διὰ
[70]	ἔδει τινὰ τούτων κωλυτὴν φανῆναι,	τίν'	ἄλλον ἢ τὸν Ἀθηναίων δῆμον
[110]	εἴη τοῦτό γε, εἰ τῷ	τιν'	ἀρχὴν ἄρχοντι ἢ διδόναι τῇ
[40]	εἰρήνην ἄσμενοι, καὶ αὐτοὶ τρόπον	τιν'	ἐκ πολλοῦ πολεμούμενοι. (ὅτε γὰρ
[180]	τίνα βούλει σέ, Αἰσχίνη, καὶ	τίν'	ἐμαυτὸν ἐκείνην τὴν ἡμέραν εἶναι
[250]	αὐτῆς παραλείπω, φυλαττόμενος τὸ λυπῆσαί	τιν'	ἐν οἷς σεμνύνομαι. σὺ δ'
[240]	πᾶσαν ἐξέτασιν λαμβάνετε: οὐ παραιτοῦμαι.	τίν'	οὖν ἐστι ταῦτα; ἰδεῖν τὰ
[180]	ψήφισμα τὸ τότε γενόμενον. ~Καίτοι	τίνα	βούλει σέ, Αἰσχίνη, καὶ τίν'
[310]	πρὸς σὲ καὶ ἄλλον εἴ	τινα	βούλει τῶν ταὐτά σοι προῃρημένων
[280]	ἐκ τούτων, Αἰσχίνη, λόγων ἐπίδειξίν	τινα	καὶ φωνασκίας βουλόμενος ποιήσασθαι τοῦτον
[280]	ἀφ' ὧν ἡ πόλις προορᾶταί	τινα	κίνδυνον ἑαυτῇ, τούτους θεραπεύων οὐκ
[50]	αἴτιος δ' οὗτος, ὥσπερ ἑωλοκρασίαν	τινά	μου τῆς πονηρίας τῆς ἑαυτοῦ
[320]	μάλιστα μὲν καὶ τούτοις βελτίω	τινὰ	νοῦν καὶ φρένας ἐνθείητε, εἰ
[270]	ἀνθρώπων τύχην κοινὴν καὶ φοράν	τινα	πραγμάτων χαλεπὴν καὶ οὐχ οἵαν
[160]	ἡμᾶς αἵρεσιν, οὐκ ἀγνοῶ, καὶ	τίνα	σπουδὴν ἐποιεῖσθε προσκαλέσασθαι βουλόμενοι Θετταλοὺς
[100]	ἐθέλουσαν ἀγωνίζεσθαι, ὑπὲρ αὐτῆς τρόπον	τινὰ	τῆς βουλῆς οὔσης τί ἔμελλον
[70]	ἁμαρτήματ' ἐμά. εἰ δ' ἔδει	τινὰ	τούτων κωλυτὴν φανῆναι, τίν' ἄλλον
[180]	ἥρω τὸν τυχόντα, ἀλλὰ τούτων	τινὰ	τῶν ἀπὸ τῆς σκηνῆς, Κρεσφόντην
[70]	ἢ οὔ; καὶ πότερον φανῆναί	τινα	τῶν Ἑλλήνων τὸν ταῦτα κωλύσοντα
[180]	πόλεις παραιρεῖται οὐδὲν αὐτῷ προσηκούσας,	τινὰς	δὲ καὶ Ἀθηναίων οὔσας δοριαλώτους
[180]	ποιεῖ καὶ τὰς πολιτείας καταλύει,	τινὰς	δὲ καὶ ἐξανδραποδιζόμενος κατασκάπτει, εἰς
[150]	οἱ Λοκροὶ μικροῦ κατηκόντισαν ἅπαντας,	τινὰς	δὲ καὶ συνήρπασαν τῶν ἱερομνημόνων.
[150]	Ἑλλήνων συνέδριον κεκωλύκασι μετὰ βίας,	τινὰς	δὲ καὶ τετραυματίκασι, {καὶ} τὸν
[40]	περιιὼν Φίλιππος Ἰλλυριοὺς καὶ Τριβαλλούς,	τινὰς	δὲ καὶ τῶν Ἑλλήνων κατεστρέφετο,
[160]	μὲν κατείληφε πόλεις τῶν ἀστυγειτόνων,	τινὰς	δὲ πορθεῖ, κεφαλαίῳ δ' ἐπὶ
[120]	τοῦ κακῶς λέγειν, καὶ λόγους	τινὰς	διασύρει, αὐτὸς εἰρηκὼς ἃ τίς
[230]	εἶχεν ἀφορμὰς ἡ πόλις καὶ	τίνας	δυνάμεις, ὅτ' εἰς τὰ πράγματ'
[230]	αὐτῶν τῶν ἔργων ἂν ἐσκόπει	τίνας	εἶχεν ἀφορμὰς ἡ πόλις καὶ
[260]	τούτων οὐδεμίαν μαρτυρίαν, οὔτ' εἴ	τινας	ἐκ τῶν πολεμίων ἐλυσάμην, οὔτ'
[120]	νόμου λέγοντος σαφῶς, πλὴν ἐάν	τινας	ὁ δῆμος ἢ ἡ βουλὴ
[120]	τοῖς ἰδίοις δήμοις, ἐὰν μή	τινας	ὁ δῆμος ὁ τῶν Ἀθηναίων
[230]	εἰς τὰ πράγματ' εἰσῄειν, καὶ	τίνας	συνήγαγον αὐτῇ μετὰ ταῦτ' ἐπιστὰς
[80]	βεβοήθηκε διὰ τῶν ψηφισμάτων, καί	τινας	τῶν ἐν τῇ Εὐβοίᾳ πόλεων
[300]	καὶ αἱ δυνάμεις τῇ τύχῃ.	τίνες	αἱ τούτων ἀποδείξεις; ἐναργεῖς καὶ
[30]	τῶν Θηβαίων. (ταῦτα δ' ἀσμένως	τινὲς	ἤκουον αὐτοῦ διὰ τὴν τόθ'
[310]	ὅτι καὶ κατ' ἐκείνους ἦσάν	τινες,	οἳ διασύροντες τοὺς ὄντας τότε
[30]	ἕκαστα τῶν κατηγορημένων μίκρ' ἀποκρίνασθαι.	(τίνες	οὖν ἦσαν οἱ παρὰ τούτου
[80]	καὶ τοῖς ψηφίσμασι, κἂν διαρραγῶσί	τινες	τούτων, ὑπ' ἐμοῦ, ἕτερον κατὰ
[120]	νόμον λαβών. Νόμος. {Ὅσους στεφανοῦσί	τινες	τῶν δήμων, τὰς ἀναγορεύσεις τῶν
[40]	μεγάλας ἐποιεῖθ' ὑφ' ἑαυτῷ, καί	τινες	τῶν ἐκ τῶν πόλεων ἐπὶ
[290]	τι λέγειν ἀνελόντας ἐκ μέσου,	τίνες	ὡς ἀληθῶς εἰσὶν οἷς ἂν
[250]	ἄλλους σκόπει πρὸς ταύτην ποίᾳ	τινὶ	κέχρησαι τύχῃ, δι' ἣν παῖς
[130]	προσῆκεν ὀργήν, ἀλλὰ δεδώκατ' ἔθει	τινὶ	φαύλῳ πολλὴν ἐξουσίαν τῷ βουλομένῳ
[70]	ἐφεξῆς: ἀπὸ γὰρ τούτων τίς	τίνος	αἴτιός ἐστι γενήσεται φανερόν. Ψήφισμα.
[240]	γενέσθαι; καὶ ταῦτα τοῖς λόγοις;	τίνος	γὰρ ἄλλου κύριος ἦν ἐγώ;
[170]	ἐξ ἀρχῆς, καὶ συλλελογισμένον ὀρθῶς	τίνος	εἵνεκα ταῦτ' ἔπραττεν ὁ Φίλιππος
[140]	γέγονεν τούτων τῶν πραγμάτων, καὶ	τίνος	εἵνεκα ταῦτα συνεσκευάσθη καὶ πῶς
[170]	δύναται. τί οὖν βούλεται, καὶ	τίνος	εἵνεκα τὴν Ἐλάτειαν κατείληφεν; πλησίον
[190]	γε μηδὲ πεῖραν ἔδωκε θεῶν	τινὸς	εὐνοίᾳ καὶ τῷ προβαλέσθαι τὴν
[150]	μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, θεῶν	τινὸς	εὐνοίᾳ πρὸς ὑμᾶς, εἶτα μέντοι
[300]	ἐλλειφθέν. εἰ δ' ἢ δαίμονός	τινος	ἢ τύχης ἰσχὺς ἢ στρατηγῶν
[230]	καὶ γὰρ τοῦτ' ἐξετάσαι δίκαιον	τίνος	κύριος ἦν; οὐδενός: αὐτὸ γὰρ
[200]	καὶ παλαί' ἔργ' ἔλεγες, ὧν	τίνος	προσεδεῖθ' ὁ παρὼν ἀγὼν οὑτοσί;
[200]	σύμβουλον τῇ πόλει παριόντα τὸ	τίνος	φρόνημα λαβόντ' ἀναβαίνειν ἐπὶ τὸ
[70]	δήμου τοῦ Ἀθηναίων, ὑπὸ δέ	τινων	ἀρχόντων καὶ ἑτέρων ἰδιωτῶν μὲν
[310]	ὅτι Γλαύκου τοῦ Καρυστίου καί	τινων	ἑτέρων πρότερον γεγενημένων ἀθλητῶν ἀσθενέστερος
[230]	ὠμότητος, ἣν ἐν οἷς καθάπαξ	τινῶν	κατέστη κύριος Φίλιππος ἔστιν ἰδεῖν,
[120]	καὶ δεῖξαι τίς ὢν κἀκ	τίνων	ῥᾳδίως οὕτως ἄρχει τοῦ κακῶς
[110]	τοῦ ποταμοῦ μάχῃ τῶν στρατιωτῶν	τινῶν	ὑπὸ τῶν πολεμίων σκυλευθέντων, ἐκ
[220]	ἀγαπητὸν εἶναι, εἰ μηδὲν παραλιπών	τις	ἃ δεῖ πράξειεν. (ἐπεπείσμην δ'
[190]	ἐποίησα, τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος, Αἰσχίνη,	τίς	ἀγορεύειν βούλεται, οὐ τίς αἰτιᾶσθαι
[170]	εἶπεν, ἠρώτα μὲν ὁ κῆρυξ	τίς	ἀγορεύειν βούλεται’ παρῄει δ' οὐδείς.
[120]	τοσοῦτον αὐτὸν ἐρωτήσας. πότερόν σέ	τις,	Αἰσχίνη, τῆς πόλεως ἐχθρὸν ἢ
[190]	Αἰσχίνη, τίς ἀγορεύειν βούλεται, οὐ	τίς	αἰτιᾶσθαι περὶ τῶν παρεληλυθότων, οὐδὲ
[270]	καὶ τιμωρίαν κατὰ τούτου. ἐξήμαρτέ	τις	ἄκων: συγγνώμην ἀντὶ τῆς τιμωρίας
[40]	αὐτοῖς: οὐδὲ φωνὴν ἤκουον εἴ	τις	ἄλλο τι βούλοιτο λέγειν. ὑμεῖς
[130]	καὶ περὶ ὧν μὲν ἔστι	τις	ἀμφισβήτησις, ὡς ἄρ' ὑπὲρ τῆς
[220]	γένοιτ' ἀναφοράν. ~Τί οὖν; εἴποι	τις	ἄν, σὺ τοσοῦθ' ὑπερῆρας ῥώμῃ
[110]	ἐχθρὸς καὶ βάσκανος ὄντως ποῖός	τις	ἂν εἴη πρὸς θεῶν; οὐχ
[280]	τοιούτῳ; τί δὲ μεῖζον ἔχοι	τις	ἂν εἰπεῖν ἀδίκημα κατ' ἀνδρὸς
[310]	ὑπερμεγέθεις, οὐ μὲν οὖν εἴποι	τις	ἂν ἡλίκας, τὰς ἐπὶ τὸν
[90]	βίου θάνατος, κἂν ἐν οἰκίσκῳ	τις	αὑτὸν καθείρξας τηρῇ: δεῖ δὲ
[90]	ὑπὲρ σωτηρίας ἢ ἐλευθερίας κίνδυνός	τις	αὐτοὺς καταλαμβάνῃ, οὔτε μνησικακήσετ' οὔθ'
[240]	τὴν νόσον, ἐπειδὴ δὲ τελευτήσειέ	τις	αὐτῶν καὶ τὰ νομιζόμεν' αὐτῷ
[250]	δεινήν: τίς γὰρ Ἑλλήνων ἢ	τίς	βαρβάρων οὐ πολλῶν κακῶν ἐν
[300]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐὰν ἄνευ φθόνου	τις	βούληται σκοπεῖν, ὀρθῶς εὑρήσει καὶ
[250]	νῦν ἐπέχει, χαλεπὴν καὶ δεινήν:	τίς	γὰρ Ἑλλήνων ἢ τίς βαρβάρων
[110]	ἐννέ' ἀρχόντων τις ὢν τύχῃ.	τίς	γάρ ἐστι νόμος τοσαύτης ἀδικίας
[200]	ταῦτα πράξαντας μάλιστ' ἐπαινεῖτε. εἰκότως:	τίς	γὰρ οὐκ ἂν ἀγάσαιτο τῶν
[310]	τὸν νῦν ζῶντα μεθ' ὑμῶν.	(τίς	γὰρ οὐκ οἶδε τῶν πάντων,
[200]	ὑπὲρ τῶν καλῶν κίνδυνον ᾑρημένης.	(τίς	γὰρ οὐκ οἶδεν Ἑλλήνων, τίς
[310]	γ' οἷς ἡ πατρὶς ηὐξάνετο.	(τίς	γὰρ συμμαχία σοῦ πράξαντος γέγονεν
[130]	φανερῶς ἀπεδείχθη πράττων, ταῦτ' ἀναμνήσω.	(τίς	γὰρ ὑμῶν οὐκ οἶδεν τὸν
[80]	ὅταν λέγω, τὴν πόλιν λέγω.	τίς	δ' ὁ τῇ πόλει λέγων
[200]	(τίς γὰρ οὐκ οἶδεν Ἑλλήνων,	τίς	δὲ βαρβάρων, ὅτι καὶ παρὰ
[310]	σοῦ πράξαντος γέγονεν τῇ πόλει;	τίς	δὲ βοήθεια ἢ κτῆσις εὐνοίας
[310]	ἢ κτῆσις εὐνοίας ἢ δόξης;	τίς	δὲ πρεσβεία, τίς διακονία δι'
[190]	ὑπ' ἐμοῦ παρελείφθη τῇ πόλει;	τίς	δὲ συμμαχία, τίς πρᾶξις, ἐφ'
[190]	ποιοῦμαι ὥστε, ἂν νῦν ἔχῃ	τις	δεῖξαί τι βέλτιον, ἢ ὅλως
[120]	ἢ καλῶν ἢ μὴ τοιούτων	τίς	διάγνωσις; πόθεν ἢ πῶς ἀξιωθέντι;
[310]	ἢ δόξης; τίς δὲ πρεσβεία,	τίς	διακονία δι' ἣν ἡ πόλις
[190]	αἰτιᾶσθαι περὶ τῶν παρεληλυθότων, οὐδὲ	τίς	ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντ' ἔσεσθαι’ σοῦ
[270]	τοιαῦτ' ὀνομάζων, ὡς ἐὰν πρότερός	τις	εἴπῃ τὰ προσόνθ' ἑαυτῷ περὶ
[90]	ἐκ τούτων ὅτι, κἂν ὁτιοῦν	τις	εἰς ὑμᾶς ἐξαμάρτῃ, τούτων τὴν
[270]	τεταγμένα πως τὰ τοιαῦτα. ἀδικεῖ	τις	ἑκών: ὀργὴν καὶ τιμωρίαν κατὰ
[270]	τῶν ἐχθρῶν, ἀλλὰ καὶ εἴ	τις	ἐλύπησέ τι τοῦτον ἢ προσέκρουσέ
[270]	οὖν ἐστι καὶ παρ' ἐμοί	τις	ἐμπειρία τοιαύτη, ταύτην μὲν εὑρήσετε
[250]	νοῦν ἔχειν ἡγοῦμαι, οὔτ' εἴ	τις	ἐν ἀφθόνοις τραφεὶς ἐπὶ τούτῳ
[20]	τῶν νυνὶ παρόντων πραγμάτων, ἄν	τις	ἐξετάζῃ δικαίως, αἴτι' εὑρήσει. (καὶ
[170]	ὑμεῖς ἕτοιμοι καὶ βοηθήσετε, ἐάν	τις	ἐπ' αὐτοὺς ἴῃ. (μετὰ ταῦτα
[310]	τριήρεις; ποῖα βέλη; ποῖοι νεώσοικοι;	τίς	ἐπισκευὴ τειχῶν; ποῖον ἱππικόν; τί
[240]	ἔμ' οὐδὲν ἐλλειφθέν. (εἰ τοίνυν	τις	ἔροιθ' ὁντινοῦν τίσιν τὰ πλεῖστα
[190]	τότε, ἀλλὰ νῦν δεῖξον. εἰπὲ	τίς	ἢ λόγος, ὅντιν' ἐχρῆν εὐπορεῖν,
[310]	τοῖς μὲν ζῶσι πᾶσιν ὕπεστί	τις	ἢ πλείων ἢ ἐλάττων φθόνος,
[60]	καὶ τοὺς μετὰ τούτων εἴποι	τις,	ἢ τῆς περιεορακυίας ταῦτα γιγνόμενα
[310]	τῶν ἁπάντων σὺ χρήσιμος {εἶ}	τίς	ἢ τοῖς εὐπόροις ἢ τοῖς
[120]	ἀλλήλους, ἀλλ' ἵν' ἐξελέγχωμεν ἐάν	τις	ἠδικηκώς τι τυγχάνῃ τὴν πόλιν.
[10]	κύριοι τῶν πόλεων ἦσαν, ἀλλά	τις	ἦν ἄκριτος καὶ παρὰ τούτοις
[80]	δῆλον γάρ ἐστιν ἅπασιν. ἀλλὰ	τίς	ἦν ὁ βοηθήσας τοῖς Βυζαντίοις
[20]	καὶ γὰρ ἐκ τούτων εἴσεσθε	τίς	ἦν ὁ Φιλίππῳ πάντα συναγωνιζόμενος,
[240]	τῶν παρεληλυθότων; ὥσπερ ἂν εἴ	τις	ἰατρὸς ἀσθενοῦσι μὲν τοῖς κάμνουσιν
[300]	ἐπὶ τούτων βασκαίνειν, ἂν δέ	τις	ἰδίᾳ τι λυπήσῃ, τοῦτο μεμνῆσθαι
[40]	(ἐξ ὧν καὶ σαφέστατ' ἄν	τις	ἴδοι ὅτι ὁ μάλιστα φυλάττων
[10]	κατηγορημέν' ὁμοίως ἐκ τούτων ἄν	τις	ἴδοι, οὔτε δικαίως οὔτ' ἐπ'
[250]	πολίτης. (πανταχόθεν μὲν τοίνυν ἄν	τις	ἴδοι τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτοῦ καὶ
[60]	μηδένα μηδὲν λυπήσας, ἦν ἄν	τις	κατὰ τῶν ἐναντιωθέντων οἷς ἔπραττεν
[120]	ὦ κάθαρμα, ἢ τοῖς σοῖς	τίς	μετουσία; ἢ καλῶν ἢ μὴ
[190]	χρὴ ποιεῖν; ὥσπερ ἂν εἴ	τις	ναύκληρον πάντ' ἐπὶ σωτηρίᾳ πράξαντα
[190]	εἰ γὰρ ἔσθ' ὅ τι	τις	νῦν ἑόρακεν, ὃ συνήνεγκεν ἂν
[80]	τοῖς Βυζαντίοις καὶ σώσας αὐτούς;	τίς	ὁ κωλύσας τὸν Ἑλλήσποντον ἀλλοτριωθῆναι
[20]	ὁ Φιλίππῳ πάντα συναγωνιζόμενος, καὶ	τίς	ὁ πράττων ὑπὲρ ὑμῶν καὶ
[150]	οὖν ὁ ταῦτα συμπαρασκευάσας αὐτῷ;	τίς	ὁ τὰς προφάσες ταύτας ἐνδούς;
[280]	χρείαν, ὡς πάντες ἴσασιν. καίτοι	τίς	ὁ τὴν πόλιν ἐξαπατῶν; οὐχ
[150]	ὁ τὰς προφάσες ταύτας ἐνδούς;	τίς	ὁ τῶν κακῶν τῶν γεγενημένων
[20]	ὦ τί ἂν εἰπών σέ	τις	ὀρθῶς προσείποι; ἔστιν ὅπου σὺ
[100]	δι' ἃς ἅπαντα προησόμεθα. καὶ	τίς	οὐκ ἂν ἀπέκτεινέν με δικαίως,
[120]	τινὰς διασύρει, αὐτὸς εἰρηκὼς ἃ	τίς	οὐκ ἂν ὤκνησεν τῶν μετρίων
[260]	στρεπτοὺς καὶ νεήλατα, ἐφ' οἷς	τίς	οὐκ ἂν ὡς ἀληθῶς αὑτὸν
[150]	δίκην κατὰ τῆς πόλεως τελέσασθαι.	τίς	οὖν ἐκλήτευσεν ἡμᾶς; ἐπὶ ποίας
[150]	εἰς δὲ τὰς Ἀμφικτυονικὰς καταφεύγει.	τίς	οὖν ὁ ταῦτα συμπαρασκευάσας αὐτῷ;
[270]	τῆς τιμωρίας τούτῳ. οὔτ' ἀδικῶν	τις	οὔτ' ἐξαμαρτάνων εἰς τὰ πᾶσι
[200]	ὅντιν' οὐχ ὑπέμειναν οἱ πρόγονοι,	τίς	οὐχὶ κατέπτυσεν ἂν σοῦ; μὴ
[250]	μηδείς. ἐγὼ γὰρ οὔτ' εἴ	τις	πενίαν προπηλακίζει, νοῦν ἔχειν ἡγοῦμαι,
[270]	καὶ οὐκέτι τοὺς ἀκούοντας σκεψομένους	τίς	ποτ' αὐτός ἐστιν ὁ ταῦτα
[190]	τῇ πόλει; τίς δὲ συμμαχία,	τίς	πρᾶξις, ἐφ' ἣν μᾶλλον ἔδει
[260]	ὧν τὴν πενίαν αἰτιάσαιτ' ἄν	τις,	πρὸς αὐτὰ τὰ τοῦ τρόπου
[310]	ἐμὴ πολιτεία καὶ προαίρεσις, ἄν	τις	σκοπῇ, ταῖς τῶν τότ' ἐπαινουμένων
[70]	λέγ' ἐφεξῆς: ἀπὸ γὰρ τούτων	τίς	τίνος αἴτιός ἐστι γενήσεται φανερόν.
[310]	ἀδελφὸς ὁ σός; ἄλλος δέ	τις	τῶν νῦν ῥητόρων; ἐγὼ μὲν
[10]	τοῖς ἄλλοις οἷς ἂν εἰπεῖν	τις	ὑπὲρ Κτησιφῶντος ἔχοι, καὶ τοῦτ'
[140]	ἢ τῶν ἐκείνου συμμάχων εἰσηγοῖτό	τις,	ὑπόψεσθαι τὸ πρᾶγμ' ἐνόμιζε καὶ
[120]	εἰπεῖν περὶ αὐτοῦ, καὶ δεῖξαι	τίς	ὢν κἀκ τίνων ῥᾳδίως οὕτως
[110]	οὐδ' ἂν τῶν ἐννέ' ἀρχόντων	τις	ὢν τύχῃ. τίς γάρ ἐστι
[160]	γὰρ ἦν, ἧκε δ' ἀγγέλλων	τις	ὡς τοὺς πρυτάνεις ὡς Ἐλάτεια
[200]	τῆς πόλεώς γε, μηδ' ἐμοῦ.	(τίσι	δ' ὀφθαλμοῖς πρὸς Διὸς ἑωρῶμεν
[60]	(παρὰ γὰρ τοῖς Ἕλλησιν, οὐ	τισίν,	ἀλλ' ἅπασιν ὁμοίως, φορὰν προδοτῶν
[260]	τῶν πολεμίων ἐλυσάμην, οὔτ' εἴ	τισιν	θυγατέρας συνεξέδωκα, οὔτε τῶν τοιούτων
[310]	τούτοις οἷς ἅπαντα πολιτεύει. ἐν	τίσιν	οὖν σὺ νεανίας καὶ πηνίκα
[270]	καὶ μετρίως διακείμεν' ἔχειν. ἐν	τίσιν	οὖν σφοδρὸν εἶναι τὸν πολιτευόμενον
[240]	(εἰ τοίνυν τις ἔροιθ' ὁντινοῦν	τίσιν	τὰ πλεῖστα Φίλιππος ὧν κατέπραξε
[60]	κατηγορία: εἰ δ' ὁμοίως ἁπάντων	τὸ	ἀξίωμα, τὴν ἡγεμονίαν, τὴν ἐλευθερίαν
[210]	ὄντων εἰς τὰς οἰκίας καὶ	τὸ	ἄστυ δέχεσθαι τὴν στρατιὰν ἐπὶ
[60]	ἡμέρας ἀφ' ἧς αὐτὸς ἐπὶ	τὸ	βῆμ' ἀνέβην, ἀεὶ περὶ πρωτείων
[170]	οἱ ἄλλοι Ἀθηναῖοι ἀναστάντες ἐπὶ	τὸ	βῆμ' ἐβαδίζετε: πάντες γὰρ οἶδ'
[200]	τίνος φρόνημα λαβόντ' ἀναβαίνειν ἐπὶ	τὸ	βῆμ' ἔδει; τὸ τοῦ τούτων
[160]	συνθήκας, εἰ δὲ μή, πρὸς	τὸ	βουλεύσασθαι δοῦναι χρόνον τῇ πόλει
[160]	πρυτάνεις τὴν βουλὴν ἐκάλουν εἰς	τὸ	βουλευτήριον, ὑμεῖς δ' εἰς τὴν
[300]	οἰκεῖα καὶ σύμμαχ' ὑπάρξει πρᾶξαι,	τὸ	Βυζάντιον, τὴν Ἄβυδον, τὴν Εὔβοιαν;
[150]	τὴν πόλιν εἰσέπεσε: νῦν δὲ	τό	γ' ἐξαίφνης ἐπέσχον ἐκεῖνοι, μάλιστα
[100]	λόγῳ μόνον καταισχύνειν ἐπεχείρησα; ἐπεὶ	τό	γ' ἔργον οὐκ ἂν ἐποιήσαθ'
[320]	προδέδωκα τὴν εἰς ὑμᾶς εὔνοιαν.	τὸ	γὰρ ἐξ ἀρχῆς εὐθὺς ὀρθὴν
[110]	κηρύγματος εἰπεῖν καὶ τῶν εὐθυνῶν:	τὸ	γὰρ ὡς τἄριστά τ' ἔπραττον
[240]	ἐπαγόντων μοι, οὐ δι' ἑαυτῶν	τό	γε πρῶτον, ἀλλὰ δι' ὧν
[100]	ἐκ δὲ τοῦ ἐμοῦ νόμου	τὸ	γιγνόμενον κατὰ τὴν οὐσίαν ἕκαστον
[300]	προσῆν, ὡς ἑτέρως δὲ συμβάντων	τὸ	γοῦν εὐδοκιμεῖν περίεστι καὶ τὸ
[110]	λαβὼν ἀνάγνωθι τὸ ψήφισμ' ὅλον	τὸ	γραφέν μοι. οἷς γὰρ οὐκ
[100]	προτέρους νόμους ἅπαντα ταῦτ' ἐγίγνετο.	τὸ	δ' αἴτιον, ἐν τοῖς πένησιν
[280]	λοιδορουμένων, ἔτ' ἄμεινον ἐχειροτόνησεν ἐμέ.	(τὸ	δ' αἴτιον οὐκ ἀγνοεῖς μέν,
[70]	ψήφισμ' Εὔβουλος ἔγραψεν, οὐκ ἐγώ,	τὸ	δ' ἐφεξῆς Ἀριστοφῶν, εἶθ' Ἡγήσιππος,
[140]	διεξιὼν δόγματα, ὡς διαστρέψων τἀληθές.	τὸ	δ' οὐ τοιοῦτόν ἐστι: πόθεν;
[210]	πώποτ' ἐναντί' ἐπράξατε Θηβαίοις ἀναμιμνῄσκοντες.	τὸ	δ' οὖν κεφάλαιον, ἠξίουν ὧν
[80]	τοὺς χρόνους; ὑμεῖς, ἄνδρες Ἀθηναῖοι.	τὸ	δ' ὑμεῖς ὅταν λέγω, τὴν
[270]	μικροψυχίας ἐστὶ σημεῖον, οὐδενὸς χρηστοῦ.	τὸ	δὲ δὴ καὶ τοὺς πρὸς
[190]	περὶ τούτου προτίθησιν οὐδαμοῦ βουλήν:	τὸ	δὲ μέλλον ἢ τὸ παρὸν
[50]	καὶ προσήκοντα εἴτε καὶ ψευδῆ.	(Τὸ	δὲ μὴ προσγράψαντα ἐπειδὰν τὰς
[260]	μὲν ὑπὲρ τοῦ στεφανωθῆναι δοκιμάζομαι,	τὸ	δὲ μηδ' ὁτιοῦν ἀδικεῖν ἀνωμολόγημαι,
[250]	τύχης τῆς πόλεως εἶναι τίθημι:	τὸ	δὲ προσκροῦσαι καὶ μὴ πάνθ'
[260]	μὴ μικροψύχου ποιεῖν ἔργον ἀνθρώπου.	τὸ	δὲ τὰς ἰδίας εὐεργεσίας ὑπομιμνῄσκειν
[40]	οὐκ ἐφ' ἑαυτοὺς ἑκάστων οἰομένων	τὸ	δεινὸν ἥξειν καὶ διὰ τῶν
[230]	κύριος ἦν; οὐδενός: αὐτὸ γὰρ	τὸ	δημηγορεῖν πρῶτον, οὗ μόνου μετεῖχον
[300]	μεγίστοις ἀναμφισβητήτως ὑπῆρχεν εἶναι καὶ	τὸ	δικαίως προσῆν, ὡς ἑτέρως δὲ
[240]	μὲν τοίνυν ἐγὼ παρεσχόμην εἰς	τὸ	δικαίως τοιαῦτα γράφειν τοῦτον περὶ
[130]	ἐξήρπαστ' ἂν ὁ τοιοῦτος καὶ	τὸ	δίκην δοῦναι διαδὺς ἐξεπέπεμπτ' ἂν
[120]	ἀλγεῖν ποιεῖν ὅταν λέγωσιν, οὐ	τὸ	δοκεῖν τοιούτοις εἶναι περίεστιν. (οὐκ
[180]	δὲ πάντων πρὸς Θηβαίους διὰ	τὸ	ἐγγυτάτω εἶναι τὸν Φίλιππον τῆς
[180]	εἶναι ὁ δῆμος ὁ Ἀθηναίων	τὸ	εἰς αὑτὸν πλημμελεῖσθαι: νῦν δὲ
[250]	τῆς τῶν ἄλλων ἀνθρώπων τύχης	τὸ	ἐπιβάλλον ἐφ' ἡμᾶς μέρος μετειληφέναι
[280]	μετεῖχεν. (λέγε δ' αὐτῷ τουτὶ	τὸ	ἐπίγραμμα, ὃ δημοσίᾳ προείλεθ' ἡ
[240]	μνῆμα διεξίοι εἰ τὸ καὶ	τὸ	ἐποίησεν ἅνθρωπος οὑτοσί, οὐκ ἂν
[40]	Αἰσχίνη, τοῖς προδιδοῦσι καὶ μισθαρνοῦσιν	τὸ	ἔχειν ἐφ' ὅτῳ δωροδοκήσετε περιποιεῖ,
[150]	κατοικοῦντες ἐν Ἀμφίσσῃ, πλημμελοῦσιν εἰς	τὸ	ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ ἐν
[0]	τὴν εὔνοιαν ἴσην ἀποδοῦναι, ἀλλὰ	τὸ	καὶ τῇ τάξει καὶ τῇ
[240]	ἐπὶ τὸ μνῆμα διεξίοι εἰ	τὸ	καὶ τὸ ἐποίησεν ἅνθρωπος οὑτοσί,
[260]	τοῦτο, ἐπειδή γ' ἐνεγράφης, εὐθέως	τὸ	κάλλιστον ἐξελέξω τῶν ἔργων, γραμματεύειν
[240]	ὠνούμενον. ὥστ' ἀήττητος ἡ πόλις	τὸ	κατ' ἐμέ. (ἃ μὲν τοίνυν
[100]	πολλῷ δ' ἔτι τούτου κάλλιον	τὸ	καταστάντες κύριοι καὶ τῶν σωμάτων
[290]	γ' ἐπ' ἀληθείας δέοι σκοπεῖσθαι,	τὸ	καταψεύδεσθαι καὶ δι' ἔχθραν τι
[200]	λαβούσῃ καὶ τὰ ἑαυτῆς ἐχούσῃ	τὸ	κελευόμενον ποιεῖν καὶ ἐᾶν ἕτερον
[200]	τριήρεις ἐμβάντες ὑπὲρ τοῦ μὴ	τὸ	κελευόμενον ποιῆσαι, τὸν μὲν ταῦτα
[120]	συμφέροντος ἐν τῷ θεάτρῳ γίγνεται	τὸ	κήρυγμα; οἱ γὰρ ἀκούσαντες ἅπαντες
[150]	ποιεῖν ἐν τοῖς ὅπλοις παραγενόμενοι	τὸ	κοινὸν τῶν Ἑλλήνων συνέδριον κεκωλύκασι
[20]	καὶ διεξῆλθες; (καὶ μὴν εἰ	τὸ	κωλῦσαι τὴν τῶν Ἑλλήνων κοινωνίαν
[90]	Χερρόνησον καὶ Βυζάντιον σῶσαι, οὐδὲ	τὸ	κωλῦσαι τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ Φιλίππῳ
[20]	~Τί οὖν συνηγωνίσατ' αὐτῷ πρὸς	τὸ	λαβεῖν ὀλίγου δεῖν ὑμᾶς ἑκόντας
[110]	μοι, ταῦτ' ἔσθ' ἃ διώκεις.	τὸ	λαβεῖν οὖν τὰ διδόμεν' ὁμολογῶν
[50]	ὁ γὰρ διώκων τοῦ ψηφίσματος	τὸ	λέγειν καὶ πράττειν τὰ ἄριστά
[290]	ὥσπερ ἂν τρυτάνη ῥέπων ἐπὶ	τὸ	λῆμμα συμβεβούλευκα, ἀλλ' ἀπ' ὀρθῆς
[100]	αἴτιον, ἐν τοῖς πένησιν ἦν	τὸ	λῃτουργεῖν: πολλὰ δὴ τἀδύνατα συνέβαινεν.
[250]	εἰπεῖν περὶ αὐτῆς παραλείπω, φυλαττόμενος	τὸ	λυπῆσαί τιν' ἐν οἷς σεμνύνομαι.
[250]	πατρὶ πρὸς τῷ διδασκαλείῳ προσεδρεύων,	τὸ	μέλαν τρίβων καὶ τὰ βάθρα
[140]	διεξελθὼν ἀνθρώπους ἀπείρους λόγων καὶ	τὸ	μέλλον οὐ προορωμένους, τοὺς ἱερομνήμονας,
[190]	πολιτείας, μὴ τὰ συμβάντα συκοφάντει.	τὸ	μὲν γὰρ πέρας ὡς ἂν
[130]	ὑμῶν ἑλόμενον τάξιν πολιτεύεσθαι. (καὶ	τὸ	μὲν δὴ πρὸ τοῦ πολεμεῖν
[120]	γ' ἐν τῷ θεάτρῳ κηρύττεσθαι,	τὸ	μὲν μυριάκις μυρίους κεκηρῦχθαι παραλείπω
[190]	μ' ἀγαγεῖν τουτουσί; (ἀλλὰ μὴν	τὸ	μὲν παρεληλυθὸς ἀεὶ παρὰ πᾶσιν
[10]	ἦν τὸν ἐξετασμὸν ποιεῖσθαι, οὐ	τὸ	μὲν πρὸς ἀλλήλους ἀγωνίζεσθαι παραλείπειν,
[80]	Θρᾴκης Βυζαντίους συμμάχους ὄντας αὑτῷ	τὸ	μὲν πρῶτον ἠξίου συμπολεμεῖν τὸν
[150]	πόλεμος πρὸς τοὺς Ἀμφισσεῖς ἐταράχθη,	τὸ	μὲν πρῶτον ὁ Κόττυφος αὐτῶν
[30]	τὴν εἰρήνην καὶ τὰ χωρία.	(τὸ	μὲν τοίνυν ἐν τῇ πρεσβείᾳ
[250]	κακῶν ἐν τῷ παρόντι πεπείραται;	(τὸ	μὲν τοίνυν προελέσθαι τὰ κάλλιστα
[100]	ὑμᾶς εἰσῆλθον καὶ ἀπέφυγον, καὶ	τὸ	μέρος τῶν ψήφων ὁ διώκων
[100]	παρανόμων Δημοσθένει Πατροκλῆς Φλυεύς, καὶ	τὸ	μέρος τῶν ψήφων οὐ λαβὼν
[220]	ἀντέλεγες, ὁ δὲ γραψάμενος Διώνδας	τὸ	μέρος τῶν ψήφων οὐκ ἔλαβεν.
[250]	εἰσηγγελλόμην, ὅτ' ἀπεψηφίζεσθέ μου καὶ	τὸ	μέρος τῶν ψήφων τοῖς διώκουσιν
[0]	τοῦτο δ' ἐστὶν οὐ μόνον	τὸ	μὴ προκατεγνωκέναι μηδέν, οὐδὲ τὸ
[20]	κοινωνίαν ἐπεπράκειν ἐγὼ Φιλίππῳ, σοὶ	τὸ	μὴ σιγῆσαι λοιπὸν ἦν, ἀλλὰ
[40]	τούτων ᾤχετ' ἐκείνους λαβὼν εἰς	τὸ	μηδ' ὁτιοῦν προορᾶν τῶν μετὰ
[250]	ἀλλὰ τὸ τοῦ Κεφάλου καλόν,	τὸ	μηδεμίαν γραφὴν φυγεῖν. καὶ νὴ
[310]	ἐκ τούτων δῆλον, ἀλλὰ φυλάττων	τὸ	μηδὲν ἐναντίον γενέσθαι παρὰ σοῦ
[290]	εὐδαιμονίαν, τὴν δ' ἐλευθερίαν καὶ	τὸ	μηδέν' ἔχειν δεσπότην αὑτῶν, ἃ
[300]	τὸ γοῦν εὐδοκιμεῖν περίεστι καὶ	τὸ	μηδένα μέμφεσθαι τὴν πόλιν μηδὲ
[240]	νομιζόμεν' αὐτῷ φέροιτο, ἀκολουθῶν ἐπὶ	τὸ	μνῆμα διεξίοι εἰ τὸ καὶ
[20]	οὗτος διέσυρε, τὸ Σέρριον καὶ	τὸ	Μυρτηνὸν καὶ τὴν Ἐργίσκην, οὕτω
[100]	ὁρῶν γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τὸ	ναυτικὸν ὑμῶν καταλυόμενον καὶ τοὺς
[270]	εἰδὼς ὅτι, καὶ εἰ μὴ	τὸ	ὅλον, μέρος γ' ἐπιβάλλει τῆς
[0]	ἄλλοις δικαίοις καὶ τοῦτο γέγραπται,	τὸ	ὁμοίως ἀμφοῖν ἀκροάσασθαι. τοῦτο δ'
[250]	καὶ τὰ βάθρα σπογγίζων καὶ	τὸ	παιδαγωγεῖον κορῶν, (οἰκέτου τάξιν, οὐκ
[190]	βουλήν: τὸ δὲ μέλλον ἢ	τὸ	παρὸν τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν
[200]	τῇ πόλει, τῆς μὲν εἰς	τὸ	παρὸν τιμῆς ἔμ' ἀποστερῆσαι γλίχεται,
[170]	τὰ ὑμέτερα ἐξ ἴσου γένηται	τὸ	παρρησιάζεσθαι περὶ τῶν δικαίων, ἰδοῦσιν
[260]	εἴτ' ἤδη πεπαῦσθαι μὴ μεταλαβόντα	τὸ	πέμπτον μέρος τῶν ψήφων. ἀγαθῇ
[280]	πως, ἀλλὰ δέον ποιεῖν αὐτοὺς	τὸ	περίδειπνον ὡς παρ' οἰκειοτάτῳ τῶν
[180]	ἀνάξιον τῆς τῶν προγόνων δόξης	τὸ	περιορᾶν τοὺς Ἕλληνας καταδουλουμένους: (διὸ
[270]	τῶν λεγόντων δυνάμεως τοὺς ἀκούοντας	τὸ	πλεῖστον κυρίους: ὡς γὰρ ἂν
[190]	ἐπὶ σωτηρίᾳ πράξαντα καὶ κατασκευάσαντα	τὸ	πλοῖον ἀφ' ὧν ὑπελάμβανε σωθήσεσθαι,
[120]	οἱ γὰρ ἀκούσαντες ἅπαντες εἰς	τὸ	ποιεῖν εὖ τὴν πόλιν προτρέπονται,
[120]	μυριάκις μυρίους κεκηρῦχθαι παραλείπω καὶ	τὸ	πολλάκις αὐτὸς {ἐστεφανῶσθαι} πρότερον. ἀλλὰ
[80]	σωτηρία περιεγένετο, τοῖς δ' ὀλιγωρήσασι	τὸ	πολλάκις ὧν ὑμεῖς προείπατε μεμνῆσθαι,
[130]	βουλὴ ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου	τὸ	πρᾶγμ' αἰσθομένη καὶ τὴν ὑμετέραν
[220]	πόλλ' ἕτερα: τότε δ' αὐτὸ	τὸ	πρᾶγμ' ἂν ἐκρίνετ' ἐφ' αὑτοῦ,
[150]	ὥσπερ χειμάρρους ἂν ἅπαν τοῦτο	τὸ	πρᾶγμ' εἰς τὴν πόλιν εἰσέπεσε:
[140]	ἐκείνου συμμάχων εἰσηγοῖτό τις, ὑπόψεσθαι	τὸ	πρᾶγμ' ἐνόμιζε καὶ τοὺς Θηβαίους
[140]	τουτονί. (οὐδενὸς δὲ προειδότος, οἶμαι,	τὸ	πρᾶγμ' οὐδὲ φυλάττοντος, ὥσπερ εἴωθε
[0]	ποιεῖν: ὅ τι δ' ἂν	τὸ	πρᾶγμα αὔτ' ἀναγκάζῃ, τούτου τὴν
[10]	ἐγγύς. (οὐ γὰρ ἀφαιρεῖσθαι δεῖ	τὸ	προσελθεῖν τῷ δήμῳ καὶ λόγου
[160]	φυλαττομένους, εἰς ἔχθραν δὲ καὶ	τὸ	προσκρούειν ἀλλήλοις ἑτοίμως ἔχοντας, ὅπως
[230]	τὰ τῶν Ἑλλήνων, εἰ τουτὶ	τὸ	ῥῆμα, ἀλλὰ μὴ τουτὶ διελέχθην
[20]	χωρί' ἃ νῦν οὗτος διέσυρε,	τὸ	Σέρριον καὶ τὸ Μυρτηνὸν καὶ
[60]	τὴν κλεῖν κατεαγότα, τὴν χεῖρα,	τὸ	σκέλος πεπηρωμένον, πᾶν ὅ τι
[150]	ἀνθρώπων, τόπων, πόλεων: ὁ γὰρ	τὸ	σπέρμα παρασχών, οὗτος τῶν φύντων
[270]	ἁπάσαις, ἀεὶ δ' ἐν κοινῷ	τὸ	συμφέρον ἡ πόλις προὐτίθει σκοπεῖν,
[160]	τὴν ἑαυτῶν αἵρεσιν, ἀλλὰ κατὰ	τὸ	συμφέρον ἱσταμένων, νῦν ἐξ ὑποστροφῆς
[110]	πολιτευμάτων, ὁμοίως παρ' ὑμῶν ἑκάστῳ	τὸ	συνειδὸς ὑπάρχειν μοι. (τῶν μὲν
[310]	ἐπεδίδοσαν, καὶ τὸ τελευταῖον Ἀριστόνικος	τὸ	συνειλεγμένον εἰς τὴν ἐπιτιμίαν, οὐδὲ
[190]	τὰ σπάσματα, ὅταν τι κακὸν	τὸ	σῶμα λάβῃ, τότε κινεῖται. (ἐπειδὴ
[100]	καὶ καλὸν μὲν ἐποιήσατε καὶ	τὸ	σῶσαι τὴν νῆσον, πολλῷ δ'
[150]	μὲν ἀληθῆ πρόφασιν τῶν πραγμάτων,	τὸ	ταῦτ' ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ
[280]	ὁ τόνος τῆς φωνῆς, ἀλλὰ	τὸ	ταὐτὰ προαιρεῖσθαι τοῖς πολλοῖς καὶ
[30]	βεβαιοῦν, μάλα σεμνῶς ὀνομάζων, ἀλλὰ	τὸ	ταὐτὰ συμφέρειν: συμφέρειν δὲ Φιλίππῳ
[30]	οὕτω ταῦτ' ἔχει, λέγε μοι	τό	τε τοῦ Καλλισθένους ψήφισμα καὶ
[310]	βήματος, εἰς σωτηρίαν ἐπεδίδοσαν, καὶ	τὸ	τελευταῖον Ἀριστόνικος τὸ συνειλεγμένον εἰς
[100]	ἐν τούτοις πάλιν αὖ, τί	τὸ	τῇ πόλει βέλτιστον ἦν. ὁρῶν
[20]	ὁ πράττων ὑπὲρ ὑμῶν καὶ	τὸ	τῇ πόλει συμφέρον ζητῶν. ἐγὼ
[30]	~Ταῦτα γράψαντος ἐμοῦ τότε καὶ	τὸ	τῇ πόλει συμφέρον οὐ τὸ
[0]	τὸ μὴ προκατεγνωκέναι μηδέν, οὐδὲ	τὸ	τὴν εὔνοιαν ἴσην ἀποδοῦναι, ἀλλὰ
[210]	ἐκκλησίαν, προσῆγον ἐκείνους προτέρους διὰ	τὸ	τὴν τῶν συμμάχων τάξιν ἐκείνους
[140]	χειροτονησάντων αὐτὸν ἀνερρήθη. ὡς δὲ	τὸ	τῆς πόλεως ἀξίωμα λαβὼν ἀφίκετ'
[210]	καὶ τῷ συμβόλῳ τὸ φρόνημα	τὸ	τῆς πόλεως νομίζειν ἕκαστον ὑμῶν
[130]	ταῖς λοιδορίαις ἡδονῆς καὶ χάριτος	τὸ	τῆς πόλεως συμφέρον ἀνταλλαττόμενοι: διόπερ
[90]	ὑπὸ Φιλίππῳ γενέσθαι τότε, οὐδὲ	τὸ	τιμᾶσθαι τὴν πόλιν ἐκ τούτων
[200]	πρωτείων σύμβουλον τῇ πόλει παριόντα	τὸ	τίνος φρόνημα λαβόντ' ἀναβαίνειν ἐπὶ
[70]	Σηλυμβριανοῖς βοηθῆσαι. καὶ ὑπολαμβάνουσιν αὑτοῖς	τὸ	τοιοῦτο πρόσοδον ἔσεσθαι: οὐ μέντοι
[160]	φοβερὸν καὶ φυλακῆς πολλῆς δεόμενον,	τὸ	τὸν Φίλιππον ἐᾶν αὐξάνεσθαι, παρορῶντας
[170]	Καί μοι φέρε τὸ ψήφισμα	τὸ	τότε γενόμενον. ~Καίτοι τίνα βούλει
[250]	γε τοῦτον, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ	τὸ	τοῦ Κεφάλου καλὸν εἰπεῖν ἔστι
[250]	πᾶσι βεβαιοῦσαν; (ναί, φησίν, ἀλλὰ	τὸ	τοῦ Κεφάλου καλόν, τὸ μηδεμίαν
[40]	ἀκούουσιν. (οὐδεὶς γάρ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τὸ	τοῦ προδιδόντος συμφέρον ζητῶν χρήματ'
[200]	ἀναβαίνειν ἐπὶ τὸ βῆμ' ἔδει;	τὸ	τοῦ τούτων ἀνάξι' ἐροῦντος; δικαίως
[120]	σύ, προσποιουμένοις δ' ὑπ' ἀναισθησίας	τὸ	τοὺς ἀκούοντας ἀλγεῖν ποιεῖν ὅταν
[280]	ταὐτὰ προαιρεῖσθαι τοῖς πολλοῖς καὶ	τὸ	τοὺς αὐτοὺς μισεῖν καὶ φιλεῖν
[220]	γραψάντων ἅπερ οὗτος νῦν, καὶ	τὸ	τοὺς νόμους μηκέτ' ἐᾶν περὶ
[220]	τὰς τῶν δικαστηρίων γνώσεις καὶ	τὸ	τοῦτον αὐτὸν ἐκείνων μὴ κατηγορηκέναι
[190]	μάχῃ: ἐν γὰρ τῷ θεῷ	τὸ	τούτου τέλος ἦν, οὐκ ἐμοί.
[100]	Δημοσθένους Παιανιεὺς εἰσήνεγκε νόμον (εἰς	τὸ)	τριηραρχικὸν ἀντὶ τοῦ πρότερον, καθ'
[0]	εὐνοίας καὶ φιλανθρωπίας, ὅσῳπερ καὶ	τὸ	τυχεῖν τούτων μέγιστόν ἐστιν. (περὶ
[130]	γράφειν παρὰ ταῦθ' ἕτερα, ἢ	τὸ	τῶν ἐχθρῶν συμφέρον ζητοῦντα μὴ
[250]	τοίνυν προελέσθαι τὰ κάλλιστα καὶ	τὸ	τῶν οἰηθέντων Ἑλλήνων, εἰ προοῖνθ'
[30]	τὸ τῇ πόλει συμφέρον οὐ	τὸ	Φιλίππῳ ζητοῦντος, βραχὺ φροντίσαντες οἱ
[60]	ἐγώ. (πότερον αὐτὴν ἐχρῆν, Αἰσχίνη,	τὸ	φρόνημ' ἀφεῖσαν καὶ τὴν ἀξίαν
[200]	καὶ πρὸ ἐμοῦ τοῦτ' εἶχεν	τὸ	φρόνημ' ἡ πόλις, τῆς μέντοι
[210]	τῇ βακτηρίᾳ καὶ τῷ συμβόλῳ	τὸ	φρόνημα τὸ τῆς πόλεως νομίζειν
[110]	τὰ διδόμεν' ὁμολογῶν ἔννομον εἶναι,	τὸ	χάριν τούτων ἀποδοῦναι παρανόμων γράφει.
[90]	κοινῷ βουλευτηρίῳ} (οὐκοῦν οὐ μόνον	τὸ	Χερρόνησον καὶ Βυζάντιον σῶσαι, οὐδὲ
[70]	δεῖ ποιεῖν} (τοῦτο μὲν τοίνυν	τὸ	ψήφισμ' Εὔβουλος ἔγραψεν, οὐκ ἐγώ,
[110]	ὑπεύθυνος ἦν ἐστεφανῶσθαι, λαβὼν ἀνάγνωθι	τὸ	ψήφισμ' ὅλον τὸ γραφέν μοι.
[20]	(εἶτα τοῦτο μὲν οὐχὶ λέγει	τὸ	ψήφισμ' οὐδ' ἀναγιγνώσκει: εἰ δὲ
[80]	τῇ πόλει συμβᾶσαν διὰ τοῦτο	τὸ	ψήφισμα ἢ χλευασμὸν ἢ γέλωτα,
[100]	(καί μοι λέγε πρῶτον μὲν	τὸ	ψήφισμα καθ' ὃ εἰσῆλθον τὴν
[80]	Καί μοι λέγε καὶ τοῦτο	τὸ	ψήφισμα λαβών. (Ψήφισμα. {Ἐπὶ Χαιρώνδου
[180]	τὸν ἀγαθὸν πολίτην ἔπραττον. Λέγε	τὸ	ψήφισμά μοι. (Ψήφισμα Δημοσθένους. {Ἐπὶ
[170]	πόλει κινδύνους. Καί μοι φέρε	τὸ	ψήφισμα τὸ τότε γενόμενον. ~Καίτοι
[180]	πόλεων ὑπηγμένων ὑπὸ τούτων. τοῦτο	τὸ	ψήφισμα τὸν τότε τῇ πόλει
[20]	οὐ δήπου. λέγε τοίνυν μοι	τὸ	ψήφισμα τουτὶ λαβών, ὃ σαφῶς
[20]	προορώμενος, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ λογιζόμενος	τὸ	ψήφισμα τοῦτο γράφω, πλεῖν ἐπὶ
[280]	ἀδελφοὶ οἱ ὑπὸ τοῦ δήμου	τόθ'	αἱρεθέντες ἐπὶ τὰς ταφὰς ἄλλως
[280]	ἐχθροὺς μὲν πάλαι, φανεροὺς δὲ	τόθ'	ἡγήσανθ' αὑτοῖς γεγενῆσθαι: (εἶτα καὶ
[220]	προλαβεῖν. (ἀλλ' οὐκ ἦν, οἶμαι,	τόθ'	ὃ νυνὶ ποιεῖν, ἐκ παλαιῶν
[30]	τινὲς ἤκουον αὐτοῦ διὰ τὴν	τόθ'	ὑποῦσαν ἀπέχθειαν πρὸς τοὺς Θηβαίους.
[90]	ἀνθρώπων κινδυνεύσετε διαλογισάμενοι. (καὶ γάρ	τοι	πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν ἐδείξατ' ἐκ
[260]	καὶ κιττοφόρος καὶ λικνοφόρος καὶ	τοιαῦθ'	ὑπὸ τῶν γρᾳδίων προσαγορευόμενος, μισθὸν
[270]	γόητα καὶ σοφιστὴν καὶ τὰ	τοιαῦτ'	ὀνομάζων, ὡς ἐὰν πρότερός τις
[270]	διωρισμένα καὶ τεταγμένα πως τὰ	τοιαῦτα.	ἀδικεῖ τις ἑκών: ὀργὴν καὶ
[240]	ἐγὼ παρεσχόμην εἰς τὸ δικαίως	τοιαῦτα	γράφειν τοῦτον περὶ ἐμοῦ, πρὸς
[120]	ἥλιε καὶ ἀρετὴ’ καὶ τὰ	τοιαῦτα,	καὶ πάλιν σύνεσιν καὶ παιδεία’
[40]	ὁ τοῦ γ' εἰδέναι τὰ	τοιαῦτα	καιρὸς ἀεὶ πάρεστι τοῖς εὖ
[230]	ἂν οἷα σὺ νῦν ἔλεγες,	τοιαῦτα	κατηγόρει, παραδείγματα πλάττων καὶ ῥήματα
[140]	οὐδὲ φυλάττοντος, ὥσπερ εἴωθε τὰ	τοιαῦτα	παρ' ὑμῖν γίγνεσθαι, προβληθεὶς πυλάγορος
[150]	Ἀθηναῖοι, περιιόντες ὡς ὑφ' ἑνὸς	τοιαῦτα	πέπονθεν ἡ Ἑλλὰς ἀνθρώπου. οὐχ
[120]	κατὰ τοὺς νόμους ψηφιεῖσθαι; (ἔπειτα	τοιαῦτα	ποιῶν λέγεις πόσα δεῖ προσεῖναι
[250]	τὰ κοινὰ προσελθεῖν ἔδοξέ μοι,	τοιαῦτα	πολιτεύμαθ' ἑλέσθαι ὥστε καὶ ὑπὸ
[300]	ψηφίσματα. Ἀριθμὸς Βοηθείων. (ταῦτα καὶ	τοιαῦτα	πράττειν, Αἰσχίνη, τὸν καλὸν κἀγαθὸν
[100]	ἐπαίνου τυχεῖν, ὅτι πάντα τὰ	τοιαῦτα	προῃρούμην πολιτεύματα, ἀφ' ὧν ἅμα
[30]	πρέσβεων ἀλλ' ἰδίᾳ καθ' αὑτόν,	τοιαῦτα	πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν καὶ ἀπαγγεῖλαι
[300]	βοηθείας καὶ λέγοντα καὶ γράφοντα	τοιαῦτα,	τὴν Προκόννησον, τὴν Χερρόνησον, τὴν
[10]	προπηλακισμὸν ὁμοῦ καὶ πάντα τὰ	τοιαῦτα,	τῶν μέντοι κατηγοριῶν καὶ τῶν
[200]	δ' ἐγὼ μὲν ὑμετέρας τὰς	τοιαύτας	προαιρέσεις ἀποφαίνω, καὶ δείκνυμ' ὅτι
[60]	κωλύειν ἐκεῖνον μέγαν γίγνεσθαι. (ἐν	τοιαύτῃ	δὲ καταστάσει καὶ ἔτ' ἀγνοίᾳ
[250]	οἰόμενος οὐκ οἶδεν εἰ μενεῖ	τοιαύτη	μέχρι τῆς ἑσπέρας, πῶς χρὴ
[250]	ἐπιχειρεῖν λέγειν. (ἐγὼ μὲν δὴ	τοιαύτῃ	συμβεβίωκα τύχῃ, καὶ πόλλ' ἂν
[270]	καὶ παρ' ἐμοί τις ἐμπειρία	τοιαύτη,	ταύτην μὲν εὑρήσετε πάντες ἐν
[260]	τοῦ τρόπου σου βαδιοῦμαι κατηγορήματα.	τοιαύτην	γὰρ εἵλου πολιτείαν, ἐπειδή ποτε
[220]	ἂν μεταπείθειν ὑμᾶς ἐζήτει μὴ	τοιαύτης	οὔσης τῆς ὑπαρχούσης ὑπολήψεως περὶ
[130]	ὡς ἔδει γε καὶ τοῦτον.	(τοιγαροῦν	εἰδυῖα ταῦθ' ἡ βουλὴ ἡ
[40]	γράψας, ταῦτα δὲ βουλόμενος δεικνύναι.	τοιγαροῦν	ἐκ τούτων ᾤχετ' ἐκείνους λαβὼν
[20]	ἀρχιτέκτον' αὐτοῖς κελεῦσαι; ἀλλ' ἐν	τοῖν	δυοῖν ὀβολοῖν ἐθεώρουν ἄν, εἰ
[250]	Κεφάλου χείρων πολίτης. (πανταχόθεν μὲν	τοίνυν	ἄν τις ἴδοι τὴν ἀγνωμοσύνην
[90]	πειρᾶσθαι τὰ λοιπὰ πράττειν. (ὑμεῖς	τοίνυν,	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Λακεδαιμονίων γῆς καὶ
[300]	τῇ πόλει, ταῦτα προσθεῖναι; ταῦτα	τοίνυν	ἅπαντα πέπρακται τοῖς ἐμοῖς ψηφίσμασι
[20]	πόλει συμφέρον ζητῶν. ἐγὼ μὲν	τοίνυν	ἔγραψα βουλεύων ἀποπλεῖν τὴν ταχίστην
[240]	τὸ κατ' ἐμέ. (ἃ μὲν	τοίνυν	ἐγὼ παρεσχόμην εἰς τὸ δικαίως
[70]	Ἀριστοφῶν Κολλυτεὺς πρόεδρος εἶπεν} (ὥσπερ	τοίνυν	ἐγὼ ταῦτα δεικνύω τὰ ψηφίσματα,
[80]	θ' ὡς ἑτέρως, τιμωρίας. φαίνομαι	τοίνυν	ἐγὼ χάριτος τετυχηκὼς τότε, καὶ
[120]	τι τυγχάνῃ τὴν πόλιν. (ταῦτα	τοίνυν	εἰδὼς Αἰσχίνης οὐδὲν ἧττον ἐμοῦ
[230]	χρήσομαι τῷ λόγῳ. (δύναμιν μὲν	τοίνυν	εἶχεν ἡ πόλις τοὺς νησιώτας,
[80]	τούτων ὄντων ὑμᾶς πεποιῆσθαι. (ἐπειδὴ	τοίνυν	ἐκ τῆς Εὐβοίας ὁ Φίλιππος
[210]	λαβών. Ἀπόκρισις Θηβαίων. (μετὰ ταῦτα	τοίνυν	ἐκάλουν ὑμᾶς καὶ μετεπέμποντο. ἐξῇτε,
[30]	καὶ τὰ χωρία. (τὸ μὲν	τοίνυν	ἐν τῇ πρεσβείᾳ πρῶτον κλέμμα
[100]	οἱ ταῦτ' ἐροῦντες οὗτοι; (βούλομαι	τοίνυν	ἐπανελθεῖν ἐφ' ἃ τούτων ἑξῆς
[190]	ἐνόντων τὰ κράτισθ' ἑλέσθαι; (τοῦτο	τοίνυν	ἐποίησα, τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος, Αἰσχίνη,
[210]	λέγε τὴν ἐπιστολήν. Ἐπιστολή (ἐπειδὴ	τοίνυν	ἐποιήσαντο τὴν ἐκκλησίαν, προσῆγον ἐκείνους
[20]	διαμαρτύρεσθαι καὶ δηλοῦν τουτοισί. οὐ	τοίνυν	ἐποίησας οὐδαμοῦ τοῦτο, οὐδ' ἤκουσέ
[20]	οὐδὲν ἀληθὲς ὂν δείκνυται. (ἐπειδὴ	τοίνυν	ἐποιήσατο τὴν εἰρήνην ἡ πόλις,
[70]	Ἀθηναίων δῆμον προσῆκε γενέσθαι; ταῦτα	τοίνυν	ἐπολιτευόμην ἐγώ, καὶ ὁρῶν καταδουλούμενον
[80]	σοὶ δ' ἦσαν φίλοι. οὐ	τοίνυν	ἐπράχθη τούτων οὐδέν, ὦ βλασφημῶν
[100]	ἐν οἷς ἐπιστεύθητε ὑπολογισάμενοι. μυρία	τοίνυν	ἕτερ' εἰπεῖν ἔχων παραλείπω, ναυμαχίας,
[260]	τῶν ζώντων δίκαιός ἐστιν; πολλὰ	τοίνυν	ἕτερ' εἰπεῖν ἔχων περὶ αὐτοῦ
[130]	Νικίου, ἑκατομβαιῶνος τρίτῃ ἱσταμένου} (μυρία	τοίνυν	ἕτερ' εἰπεῖν ἔχων περὶ αὐτοῦ
[250]	σῆς, παῦσαι λοιδορούμενος αὐτῇ. σκόπει	τοίνυν	εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς. καί μου
[120]	ᾖς, ἐμοὶ δὲ προσποιῇ. (ἐπειδὴ	τοίνυν	ἡ μὲν εὐσεβὴς καὶ δικαία
[50]	Ἀλεξάνδρου; ἀκούεις ἃ λέγουσιν. (βούλομαι	τοίνυν	ἤδη καὶ περὶ τῆς γραφῆς
[100]	οὐδὲ τῆς πόλεως ἀνάξιον. (ταὐτὸ	τοίνυν	ἦθος ἔχων ἔν τε τοῖς
[60]	ἂν εἷς ταῦτα φήσειεν. λοιπὸν	τοίνυν	ἦν καὶ ἀναγκαῖον ἅμα πᾶσιν
[110]	οἱ λογισταί, οὐ κατηγόρεις; (ἵνα	τοίνυν	ἴδηθ' ὅτι αὐτὸς οὗτός μοι
[90]	ἂν εἷς εἰπεῖν ἔχοι. (ἵνα	τοίνυν	καὶ τὰς βλασφημίας ἃς κατὰ
[180]	ποτ' Οἰνόμαον κακῶς ἐπέτριψας; τότε	τοίνυν	κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ὁ
[150]	μάλιστ' αἴτιος; οὐχ οὗτος; μὴ	τοίνυν	λέγετ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, περιιόντες
[110]	πᾶσι τοῖς Ἕλλησι συμφερόντων. ~Ἡγοῦμαι	τοίνυν	λοιπὸν εἶναί μοι περὶ τοῦ
[20]	οὗτοι, πεπρακέναι; οὐ δήπου. λέγε	τοίνυν	μοι τὸ ψήφισμα τουτὶ λαβών,
[160]	ὑμῖν πρὸ τῆς ἀληθείας. ~Συμβέβηκε	τοίνυν	μοι τῶν κατὰ τῆς πατρίδος
[100]	δίκαια ποιεῖν οἱ πλούσιοι; οὐ	τοίνυν	μόνον τῷ μὴ καθυφεῖναι ταῦτα
[0]	ἐπαινοῦσι δ' αὑτοὺς ἄχθεσθαι: (τούτων	τοίνυν	ὃ μέν ἐστι πρὸς ἡδονήν,
[170]	πάσης πολιτείας ἔσεσθ' ἐμπειρότεροι. (εἶπον	τοίνυν	ὅτι τοὺς μὲν ὡς ὑπαρχόντων
[240]	ἐμβρόντητε, εἶτα νῦν λέγεις; (οὐ	τοίνυν	οὐδὲ τὴν ἧτταν, εἰ ταύτῃ
[170]	οὐδ' ὑμῖν ἕξειν συμβουλεύειν. (ἐφάνην	τοίνυν	οὗτος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ
[280]	ταὐτὰ φρονεῖ καὶ λέγει; σὺ	τοίνυν	οὗτος εὑρέθης. (εἶτα σὺ φθέγγει
[260]	αἰσχρόν ἐστιν εἰπεῖν ἐμοί. (ἐξέτασον	τοίνυν	παρ' ἄλληλα τὰ σοὶ κἀμοὶ
[320]	δὲ καὶ ἰσχύειν ἕτερα. ταύτην	τοίνυν	παρ' ἐμοὶ μεμενηκυῖαν εὑρήσεθ' ἁπλῶς.
[170]	ἐθέλουσιν, ἢ βιασθῶσιν. (εἰ μὲν	τοίνυν	προαιρησόμεθ' ἡμεῖς’ ἔφην ἐν τῷ
[250]	τῷ παρόντι πεπείραται; (τὸ μὲν	τοίνυν	προελέσθαι τὰ κάλλιστα καὶ τὸ
[10]	ἀδικίας τοῦτό γε. (πάντα μὲν	τοίνυν	τὰ κατηγορημέν' ὁμοίως ἐκ τούτων
[190]	τοῦ συμβούλου τάξιν ἀπαιτεῖ. τότε	τοίνυν	τὰ μὲν ἔμελλεν, ὡς ἐδόκει,
[110]	κομίσασθαι χάριν εὐθύνας ὑφέξει. (ὅτι	τοίνυν	ταῦτ' ἀληθῆ λέγω, λέγε τὰ
[270]	ἔδει τούτων αἰτίαν ἡγεῖσθαι. (σὺ	τοίνυν	ταῦτ' ἀφεὶς ἐμὲ τὸν παρὰ
[150]	ταύτῃ κατεχρῶ καὶ ψευδεῖ. (περιιόντων	τοίνυν	τὴν χώραν τῶν Ἀμφικτυόνων κατὰ
[290]	ἦσαν καὶ κανόνες, ἀνατετροφότες. (ταύτης	τοίνυν	τῆς οὕτως αἰσχρᾶς καὶ περιβοήτου
[240]	κατ' ἔμ' οὐδὲν ἐλλειφθέν. (εἰ	τοίνυν	τις ἔροιθ' ὁντινοῦν τίσιν τὰ
[70]	τί δεῖ ποιεῖν} (τοῦτο μὲν	τοίνυν	τὸ ψήφισμ' Εὔβουλος ἔγραψεν, οὐκ
[270]	εἶχες λέγειν βελτίω; (παρὰ μὲν	τοίνυν	τοῖς ἄλλοις ἔγωγ' ὁρῶ πᾶσιν
[260]	τὰς μαρτυρίας. Μαρτυρίαι. (ἐν μὲν	τοίνυν	τοῖς πρὸς τὴν πόλιν τοιοῦτος:
[270]	τοῖς ἀνθρωπίνοις ἤθεσιν διώρικεν. Αἰσχίνης	τοίνυν	τοσοῦτον ὑπερβέβληκεν ἅπαντας ἀνθρώπους ὠμότητι
[180]	ἐποίησεν ὥσπερ νέφος. ἦν μὲν	τοίνυν	τοῦ δικαίου πολίτου τότε δεῖξαι
[200]	ἀνάγκη, τοῦ θανάτου. (εἰ μὲν	τοίνυν	τοῦτ' ἐπεχείρουν λέγειν, ὡς ἐγὼ
[140]	ὑπελάμβανεν αὑτοῦ δεήσεσθαι. (εἰ μὲν	τοίνυν	τοῦτ' ἢ τῶν παρ' ἑαυτοῦ
[130]	κακόνουν ὑμῖν ἀπέφηνεν. ἓν μὲν	τοίνυν	τοῦτο τοιοῦτο πολίτευμα τοῦ νεανίου
[240]	ἦν τούτοις κατ' ἐμοῦ, ἐν	τοίνυν	τούτοις πᾶσι μάλιστα μὲν διὰ
[80]	οὗτοι παύσωσιν ἀτιμώσαντες τήμερον. (στεφανωσάντων	τοίνυν	ὑμῶν ἔμ' ἐπὶ τούτοις τότε,
[250]	δύνωμαι μετριώτατα χρήσομαι. (ἐμοὶ μὲν	τοίνυν	ὑπῆρξεν, Αἰσχίνη, παιδὶ μὲν ὄντι
[290]	θεοὶ τρέψειαν εἰς κεφαλήν; (πολλὰ	τοίνυν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ ἄλλα
[220]	τοῦ λόγου φαινομένοις προσθέσθαι. θεάσασθε	τοίνυν	ὡς σαθρόν, ὡς ἔοικεν, ἔστι
[130]	ἀπέφηνεν. ἓν μὲν τοίνυν τοῦτο	τοιοῦτο	πολίτευμα τοῦ νεανίου τούτου, ὅμοιόν
[70]	βοηθῆσαι. καὶ ὑπολαμβάνουσιν αὑτοῖς τὸ	τοιοῦτο	πρόσοδον ἔσεσθαι: οὐ μέντοι μοι
[120]	ὅταν λέγωσιν, οὐ τὸ δοκεῖν	τοιούτοις	εἶναι περίεστιν. (οὐκ ἀπορῶν δ'
[100]	ἐγὼ τεθεωρηκὼς ἐν τοσούτοις καὶ	τοιούτοις	τὴν πόλιν ὑπὲρ τῶν τοῖς
[0]	οὗτός ἐστι δίκαιος ἔχειν ὁ	τοιοῦτον	ἀγῶν' ἐνστησάμενος. (οἶμαι δ' ὑμᾶς,
[30]	δὲ τῶν ἀδίκων τούτων ἀνθρώπων	τοιοῦτον	ἐγένετο: ὑπὲρ οὗ καὶ τότε
[140]	διαστρέψων τἀληθές. τὸ δ' οὐ	τοιοῦτόν	ἐστι: πόθεν; οὐδέποτ' ἐκνίψει σὺ
[140]	ἓν δ' ἐπεξειργάσατ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τοιοῦτον	ὃ πᾶσι τοῖς προτέροις ἐπέθηκε
[10]	λέγω. εἰ μὲν ἴστε με	τοιοῦτον	οἷον οὗτος ᾐτιᾶτο οὐ γὰρ
[120]	ἂν εἷς εἴποι περὶ αὑτοῦ	τοιοῦτον	οὐδέν, ἀλλὰ κἂν ἑτέρου λέγοντος
[260]	τῷ ὀνειδίζειν. οὐ δὴ ποιήσω	τοιοῦτον	οὐδέν, οὐδὲ προαχθήσομαι, ἀλλ' ὅπως
[290]	γνώμην οὐδ' ἐδάκρυσεν, οὐδ' ἔπαθεν	τοιοῦτον	οὐδὲν τῇ ψυχῇ, ἀλλ' ἐπάρας
[40]	ῥᾳστώνῃ καὶ σχολῇ δελεαζομένων, καὶ	τοιουτονί	τι πάθος πεπονθότων ἁπάντων, πλὴν
[260]	τοίνυν τοῖς πρὸς τὴν πόλιν	τοιοῦτος:	ἐν δὲ τοῖς ἰδίοις εἰ
[110]	εἴη πρὸς θεῶν; οὐχ ὁ	τοιοῦτος;	~Καὶ μὴν περὶ τοῦ γ'
[130]	ὡς ὑμᾶς, ἐξήρπαστ' ἂν ὁ	τοιοῦτος	καὶ τὸ δίκην δοῦναι διαδὺς
[250]	χαλεποῦ βλασφημίας καὶ συκοφαντίας εἰς	τοιούτους	λόγους ἐμπίπτειν ἀναγκάζομαι, οἷς ἐκ
[310]	δὲ σὴ ταῖς τῶν τοὺς	τοιούτους	τότε συκοφαντούντων: δῆλον γὰρ ὅτι
[270]	οὐκ ὀνειδίζειν οὐδὲ λοιδορεῖσθαι τῷ	τοιούτῳ	δίκαιον, ἀλλὰ συνάχθεσθαι. (φανήσεται ταῦτα
[280]	κῆρυξ καταρᾶται δικαίως; οὐ τῷ	τοιούτῳ;	τί δὲ μεῖζον ἔχοι τις
[300]	ᾤκουν πατρίδας, τῶν τοσούτων καὶ	τοιούτων	ἀγαθῶν ὑμῖν καὶ τοῖς ἄλλοις
[230]	ἀπῇτε βεβουλευμένοι. (ἀλλ' ὅμως ἐκ	τοιούτων	ἐλαττωμάτων ἐγὼ συμμάχους μὲν ὑμῖν
[260]	εἰληφὼς εἰκότως τοὺς ἀπείρους τῶν	τοιούτων	κινδύνων ὡς δειλοὺς σκώπτεις. (ἀλλὰ
[20]	οὐδὲν οὐδαμοῦ. (ἀλλ' ὅμως, τούτων	τοιούτων	ὄντων καὶ ἐπ' αὐτῆς τῆς
[260]	τισιν θυγατέρας συνεξέδωκα, οὔτε τῶν	τοιούτων	οὐδέν. (καὶ γὰρ οὕτω πως
[120]	μετουσία; ἢ καλῶν ἢ μὴ	τοιούτων	τίς διάγνωσις; πόθεν ἢ πῶς
[270]	ἔχθραν οὔτ' ἄλλ' οὐδὲν τῶν	τοιούτων	τὸν καλὸν κἀγαθὸν πολίτην δεῖ
[270]	ἀλλὰ καὶ ἡ φύσις αὐτὴ	τοῖς	ἀγράφοις νομίμοις καὶ τοῖς ἀνθρωπίνοις
[90]	γᾶς καὶ οἰκιᾶν, προεδρίαν ἐν	τοῖς	ἀγῶσι, πόθοδον ποτὶ τὰν βωλὰν
[200]	οὐκ ἦν ταῦθ' ὡς ἔοικε,	τοῖς	Ἀθηναίοις πάτρια οὐδ' ἀνεκτὰ οὐδ'
[290]	Ἀλεξάνδρῳ, τῇ γαστρὶ μετροῦντες καὶ	τοῖς	αἰσχίστοις τὴν εὐδαιμονίαν, τὴν δ'
[220]	βραχέσι, λογισταῖς ἅμα καὶ μάρτυσι	τοῖς	ἀκούουσιν ὑμῖν χρώμενος. ἡ γὰρ
[300]	καὶ τοιούτων ἀγαθῶν ὑμῖν καὶ	τοῖς	ἄλλοις Ἀθηναίοις ἔχοντες χάριν δι'
[10]	καὶ παρὰ τούτοις καὶ παρὰ	τοῖς	ἄλλοις ἅπασιν ἔρις καὶ ταραχή.
[290]	ἂν δοθείη δωρειὰ συμπασῶν ὧν	τοῖς	ἄλλοις δεδώκατε. ἀλλ' οὔτ' ἂν
[110]	ἐστί μοι περὶ τῶν αὐτῶν	τοῖς	ἄλλοις δήπου. ἐπέδωκα: ἐπαινοῦμαι διὰ
[0]	ὅρκον, ἐν ᾧ πρὸς ἅπασι	τοῖς	ἄλλοις δικαίοις καὶ τοῦτο γέγραπται,
[70]	κατ' ἐμοῦ. τί ποτ' οὖν	τοῖς	ἄλλοις ἐγκαλῶν τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων
[270]	λέγειν βελτίω; (παρὰ μὲν τοίνυν	τοῖς	ἄλλοις ἔγωγ' ὁρῶ πᾶσιν ἀνθρώποις
[180]	δῆμος τῶν Θηβαίοις τε καὶ	τοῖς	ἄλλοις Ἕλλησι συμφερόντων. συνθέσθαι δὲ
[290]	γεγενημένοις ἀνιαροῖς οὐδὲν ὁμοίως ἔσχε	τοῖς	ἄλλοις. (καίτοι τὸν τῶν νόμων
[10]	πρὸς ἅπασιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τοῖς	ἄλλοις οἷς ἂν εἰπεῖν τις
[270]	τῶν πραγμάτων ἐβουλευόμην, ἦν ἂν	τοῖς	ἄλλοις ῥήτορσιν ὑμῖν ἔμ' αἰτιᾶσθαι:
[150]	δημιουργοῖς καὶ τοῖς συνέδροις καὶ	τοῖς	ἄλλοις συμμάχοις πᾶσι χαίρειν. ἐπειδὴ
[100]	τοιούτοις τὴν πόλιν ὑπὲρ τῶν	τοῖς	ἄλλοις συμφερόντων ἐθέλουσαν ἀγωνίζεσθαι, ὑπὲρ
[240]	ἀρχόμενα καὶ προαισθέσθαι καὶ προειπεῖν	τοῖς	ἄλλοις. ταῦτα πέπρακταί μοι. καὶ
[270]	ταῦτ' ἐμοῦ κατηγορεῖ. (καὶ πρὸς	τοῖς	ἄλλοις, ὥσπερ αὐτὸς ἁπλῶς καὶ
[190]	τῆς αὐτῆς ἀγνοίας ὑπεύθυνος εἶ	τοῖς	ἄλλοις, ὥστε τί μᾶλλον ἐμοῦ
[140]	θεάσασθ' ὡς εὖ, πόλεμον ποιῆσαι	τοῖς	Ἀμφικτύοσι καὶ περὶ τὴν Πυλαίαν
[150]	πράττειν, ἀπεκρύπτετο, κοινὰ δὲ καὶ	τοῖς	Ἀμφικτύοσιν δόξαντα ποιεῖν προσεποιεῖτο: ὁ
[150]	βοηθήσῃ τῷ τε Ἀπόλλωνι καὶ	τοῖς	Ἀμφικτύοσιν, ὅπως μὴ περιίδῃ ὑπὸ
[150]	διαλαβεῖν τοὺς ὅρους, καὶ ἀπειπεῖν	τοῖς	Ἀμφισσεῦσι τοῦ λοιποῦ μὴ ἐπιβαίνειν}
[270]	αὐτὴ τοῖς ἀγράφοις νομίμοις καὶ	τοῖς	ἀνθρωπίνοις ἤθεσιν διώρικεν. Αἰσχίνης τοίνυν
[310]	~Τούτων γὰρ ἁπάντων ἦν ἐν	τοῖς	ἄνω χρόνοις ἐξέτασις, καὶ ἔδωκεν
[300]	ἐμπορίου κατασκευήν, νόμων συμφερόντων θέσεις,	τοῖς	ἀποδειχθεῖσιν ἐχθροῖς ἐναντιώματα. ~Τούτων γὰρ
[310]	τίς ἢ τοῖς εὐπόροις ἢ	τοῖς	ἀπόροις πολιτικὴ καὶ κοινὴ βοήθεια
[260]	τῶν ἔργων, γραμματεύειν καὶ ὑπηρετεῖν	τοῖς	ἀρχιδίοις. ὡς δ' ἀπηλλάγης ποτὲ
[260]	ταῦτα βίῳ, ἀλλὰ μισθώσας σαυτὸν	τοῖς	βαρυστόνοις ἐπικαλουμένοις {ἐκείνοις} ὑποκριταῖς Σιμύκᾳ
[210]	ἡμᾶς σεσῶσθαι νομίζειν, καὶ περιειστήκει	τοῖς	βοηθείας δεήσεσθαι δοκοῦσιν ἀφ' ὧν
[230]	στάδι' ἀπὸ τῆς πόλεως ἐπὶ	τοῖς	Βοιωτῶν ὁρίοις γενέσθαι: ἀντὶ δὲ
[80]	ἀλλὰ τίς ἦν ὁ βοηθήσας	τοῖς	Βυζαντίοις καὶ σώσας αὐτούς; τίς
[90]	ὁ μὲν γὰρ σύμμαχος ὢν	τοῖς	Βυζαντίοις πολιορκῶν αὐτοὺς ἑωρᾶθ' ὑπὸ
[120]	οὓς ὅλους δίκαιον ἦν ἀναγιγνώσκεσθαι	τοῖς	γ' ὀμωμοκόσιν κατὰ τοὺς νόμους
[290]	δ' ἐξέφερεν καθ' ἑαυτοῦ ὅτι	τοῖς	γεγενημένοις ἀνιαροῖς οὐδὲν ὁμοίως ἔσχε
[200]	δὲ τί; ὅτι ὁ μὲν	τοῖς	γονεῦσι μόνον γεγενῆσθαι νομίζων τὸν
[120]	ἀλλὰ κἂν ἑτέρου λέγοντος ἐρυθριάσειε,	τοῖς	δ' ἀπολειφθεῖσι μέν, ὥσπερ σύ,
[80]	τότε πεισθεῖσιν ἡ σωτηρία περιεγένετο,	τοῖς	δ' ὀλιγωρήσασι τὸ πολλάκις ὧν
[60]	χεῖρον διέθηκε, τοὺς μὲν ἐξαπατῶν,	τοῖς	δὲ διδούς, τοὺς δὲ πάντα
[150]	βοηδρομιῶνος, ὡς δὲ Κορίνθιοι, πανήμου.	τοῖς	δὲ μὴ συναντήσασι πανδημεὶ χρησόμεθα
[40]	ἀκαίρου ῥᾳθυμίας τὴν ἐλευθερίαν ἀπολωλεκέναι,	τοῖς	δὲ προεστηκόσι καὶ τἄλλα πλὴν
[150]	δὲ μὴ συναντήσασι πανδημεὶ χρησόμεθα	τοῖς	δὲ συμβούλοις ἡμῖν κειμένοις ἐπιζημίοις.
[90]	ὑπὲρ εὐδοξίας καὶ τιμῆς ἤθελον	τοῖς	δεινοῖς αὑτοὺς διδόναι, ὀρθῶς καὶ
[240]	ὅσ' ἔπραττον ἐγώ, ἐν αὐτοῖς	τοῖς	δεινοῖς καὶ φοβεροῖς ἐμβεβηκώς, ἡνίκ'
[170]	τὴν τῆς εὐνοίας τάξιν ἐν	τοῖς	δεινοῖς οὐκ ἔλιπον, ἀλλὰ καὶ
[260]	ὅτι κοινὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ	τοῖς	δεομένοις ἐπαρκῶν, σιωπῶ καὶ οὐδὲν
[150]	Πελοποννησίων τῶν ἐν τῇ συμμαχίᾳ	τοῖς	δημιουργοῖς καὶ τοῖς συνέδροις καὶ
[200]	καὶ πολλοὺς ἑτέρους τοὺς ἐν	τοῖς	δημοσίοις μνήμασιν κειμένους ἀγαθοὺς ἄνδρας,
[250]	καὶ τὸ μέρος τῶν ψήφων	τοῖς	διώκουσιν οὐ μετεδίδοτε, τότ' ἐψηφίζεσθε
[110]	ἐπὶ τοῦ θεωρικοῦ κατασταθεὶς ἐπέδωκε	τοῖς	ἐκ πασῶν τῶν φυλῶν θεωροῖς
[220]	περιῇ, συγχωρεῖτε, οὕτω καὶ νῦν	τοῖς	ἐκ τοῦ λόγου φαινομένοις προσθέσθαι.
[100]	πολλῶν δίκαι' εἱλόμην, οὔτ' ἐν	τοῖς	Ἑλληνικοῖς τὰ Φιλίππου δῶρα καὶ
[100]	τὴν πόλιν πολιτεύμασι καὶ ἐν	τοῖς	Ἑλληνικοῖς φανήσομαι: οὔτε γὰρ ἐν
[290]	πολιτείας οὐδὲ προαιρέσεως ἀρξαμένων ὑμῶν	τοῖς	Ἕλλησι βοηθεῖν, (ἐπεὶ ἔμοιγ' εἰ
[290]	λέγω, ὅτι τῶν πολιτευομένων παρὰ	τοῖς	Ἕλλησι διαφθαρέντων ἁπάντων, ἀρξαμένων ἀπὸ
[60]	πότερον τῆς συναιτίας τῶν συμβεβηκότων	τοῖς	Ἕλλησι κακῶν καὶ αἰσχρῶν, ἧς
[180]	ὅρκους καὶ τὰ παρὰ πᾶσι	τοῖς	Ἕλλησι νομιζόμενα εἶναι δίκαια, καὶ
[230]	ἔχουσα χάριν, εἰ κοινοῦ κινδύνου	τοῖς	Ἕλλησι περιστάντος αὐτὴ διπλάσια τῶν
[100]	ἠγάπησα ἀντὶ τῶν κοινῇ πᾶσι	τοῖς	Ἕλλησι συμφερόντων. ~Ἡγοῦμαι τοίνυν λοιπὸν
[90]	διαλογισάμενοι. (καὶ γάρ τοι πᾶσι	τοῖς	Ἕλλησιν ἐδείξατ' ἐκ τούτων ὅτι,
[60]	μέγ' ὑπῆρξε Φιλίππῳ. (παρὰ γὰρ	τοῖς	Ἕλλησιν, οὐ τισίν, ἀλλ' ἅπασιν
[320]	ἐγὼ κράτιστα λέγων ἐφαινόμην, καὶ	τοῖς	ἐμοῖς καὶ ψηφίσμασι καὶ νόμοις
[300]	πέπρακται τοῖς ἐμοῖς ψηφίσμασι καὶ	τοῖς	ἐμοῖς πολιτεύμασιν, (ἃ καὶ βεβουλευμέν'
[300]	προσθεῖναι; ταῦτα τοίνυν ἅπαντα πέπρακται	τοῖς	ἐμοῖς ψηφίσμασι καὶ τοῖς ἐμοῖς
[200]	ταῦτα μηδεπώποτε τῆς πόλεως ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν χρόνοις ἀσφάλειαν ἄδοξον μᾶλλον
[90]	ὧν ἠγνωμονήκεσαν εἰς ὑμᾶς ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν χρόνοις, οὐ μόνον οὐ
[170]	ἐν τοῖς ὅπλοις ὄντας, ἵνα	τοῖς	ἐν Θήβαις φρονοῦσι τὰ ὑμέτερα
[300]	τῇ πόλει, μισθώσαντα δ' αὑτὸν	τοῖς	ἐναντίοις, τοὺς ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν
[100]	πόλεων ἀποδοῦναι ταῦτα δικαίως αὐτοῖς	τοῖς	ἐξημαρτηκόσιν εἰς ὑμᾶς, μηδὲν ὧν
[0]	εἰπεῖν πρῶτον, ἵνα μηδεὶς ὑμῶν	τοῖς	ἔξωθεν λόγοις ἠγμένος ἀλλοτριώτερον τῶν
[0]	καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέως,	τοῖς	ἐπαινοῦσι δ' αὑτοὺς ἄχθεσθαι: (τούτων
[200]	ἑλόμενοι, τὸν δ' ὑπακούειν ἀποφηνάμενον	τοῖς	ἐπιταττομένοις Κυρσίλον καταλιθώσαντες, οὐ μόνον
[320]	καὶ οὐκέτι συμβούλων ἀλλὰ τῶν	τοῖς	ἐπιταττομένοις ὑπηρετούντων καὶ τῶν κατὰ
[10]	ἐμέ, ὡμολογεῖτ' ἂν ἡ κατηγορία	τοῖς	ἔργοις αὐτοῦ. (νῦν δ' ἐκστὰς
[170]	κελεύωσιν, ὡς ἐκείνων ὄντων ἐν	τοῖς	ἐσχάτοις, ἡμῶν δ' ἄμεινον ἢ
[320]	τούτων εἶναι. (οὐκ ἐπὶ μὲν	τοῖς	ἑτέρων εὐτυχήμασι φαιδρὸς ἐγὼ καὶ
[40]	τὰ τοιαῦτα καιρὸς ἀεὶ πάρεστι	τοῖς	εὖ φρονοῦσι. μέχρι τούτου Λασθένης
[310]	σὺ χρήσιμος {εἶ} τίς ἢ	τοῖς	εὐπόροις ἢ τοῖς ἀπόροις πολιτικὴ
[120]	ἃς κατὰ τὴν αὑτῶν φύσιν	τοῖς	ἐχθροῖς περὶ ἀλλήλων συμβαίνει λέγειν.
[300]	τὴν Εὔβοιαν; καὶ τῶν μὲν	τοῖς	ἐχθροῖς ὑπαρχουσῶν δυνάμεων τὰς μεγίστας
[130]	ῥᾷόν ἐστι καὶ ἀσφαλέστερον ἀεὶ	τοῖς	ἐχθροῖς ὑπηρετοῦντα μισθαρνεῖν ἢ τὴν
[170]	ἐν Ἐλατείᾳ ὄντα, ἀλλ' ἐπὶ	τοῖς	ἡμετέροις ὁρίοις. ὅτι μέντοι ἵν'
[180]	ὅπλοις κρατήσαντες τοὺς ἀντιβαίνειν πειρωμένους	τοῖς	Ἡρακλέους ἐγγόνοις, καὶ τὸν Οἰδίπουν
[0]	(Πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τοῖς	θεοῖς εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαις,
[230]	τούτοις ἑωρᾶτο αἰσχρὸν γάῤ, ἀλλὰ	τοῖς	θεοῖς ἔχουσα χάριν, εἰ κοινοῦ
[210]	δ' ὑμῶν θυσίαι καὶ πομπαὶ	τοῖς	θεοῖς. (καὶ ἔγωγ' ἡδέως ἂν
[180]	τῷ Ἀθηναίων, εὐξαμένους καὶ θύσαντας	τοῖς	θεοῖς καὶ ἥρωσι τοῖς κατέχουσι
[80]	καὶ πᾶσιν γενέσθαι, τῷ θυσίας	τοῖς	θεοῖς καὶ προσόδους ὡς ἀγαθῶν
[290]	τοὺς ἀγωνιζομένους ἀνέθηκεν δύναμιν, ἀλλὰ	τοῖς	θεοῖς. τί οὖν, ὦ κατάρατ'
[120]	στεφάνων ποιεῖσθαι ἐν αὐτοῖς ἑκάστους	τοῖς	ἰδίοις δήμοις, ἐὰν μή τινας
[260]	τὴν πόλιν τοιοῦτος: ἐν δὲ	τοῖς	ἰδίοις εἰ μὴ πάντες ἴσθ'
[250]	τὴν ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου ἐν	τοῖς	ἰδίοις ἐξετάζειν δίκαιον εἶναι νομίζω.
[200]	ἐκ παντὸς τοῦ χρόνου πεῖσαι	τοῖς	ἰσχύουσι μέν, μὴ δίκαια δὲ
[90]	ἄνδρας ἐγχειρεῖν μὲν ἅπασιν ἀεὶ	τοῖς	καλοῖς, τὴν ἀγαθὴν προβαλλομένους ἐλπίδα,
[240]	εἴ τις ἰατρὸς ἀσθενοῦσι μὲν	τοῖς	κάμνουσιν εἰσιὼν μὴ λέγοι μηδὲ
[100]	τοίνυν ἦθος ἔχων ἔν τε	τοῖς	κατὰ τὴν πόλιν πολιτεύμασι καὶ
[80]	καλὴν δόξαν ἐνεγκεῖν ἐν πᾶσι	τοῖς	κατὰ τὸν βίον ἀφθονωτέροις καὶ
[180]	θύσαντας τοῖς θεοῖς καὶ ἥρωσι	τοῖς	κατέχουσι τὴν πόλιν καὶ τὴν
[90]	πράτοις πεδὰ τὰ ἱερά, καὶ	τοῖς	κατοικεῖν ἐθέλουσι τὰν πόλιν ἀλειτουργήτοις
[110]	ὄντων ἐν Ἴμβρῳ καὶ βοηθούντων	τοῖς	κατοικοῦσιν Ἀθηναίων τὴν νῆσον, οὐ
[210]	λυπούμενος καὶ στένων καὶ δυσμεναίνων	τοῖς	κοινοῖς ἀγαθοῖς οἴκοι καθῆτο. εἰ
[280]	πόλις ὡμολογήσατε. τοὺς οὖν ἐπὶ	τοῖς	κοινοῖς ἀτυχήμασιν ὧν ἐφρόνουν λαβόντας
[270]	ταύτην μὲν εὑρήσετε πάντες ἐν	τοῖς	κοινοῖς ἐξεταζομένην ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ
[300]	ἄστεως. οὐδέ γ' ἡττήθην ἐγὼ	τοῖς	λογισμοῖς Φιλίππου, πολλοῦ γε καὶ
[300]	ἵνα δ' εἰδῆθ' ὅτι πολλῷ	τοῖς	λόγοις ἐλάττοσι χρῶμαι τῶν ἔργων,
[240]	ὄντα κρείττω γενέσθαι; καὶ ταῦτα	τοῖς	λόγοις; τίνος γὰρ ἄλλου κύριος
[20]	στρατιωτῶν εὐπορήσας ἐκ τούτων ῥᾳδίως	τοῖς	λοιποῖς ἐπιχειροίη πράγμασιν. (εἶτα τοῦτο
[320]	καὶ θαλάττῃ ποιήσατε, ἡμῖν δὲ	τοῖς	λοιποῖς τὴν ταχίστην ἀπαλλαγὴν τῶν
[150]	ἐνῆν ἄνευ τοῦ προσκαλέσασθαι δήπου	τοῖς	Λοκροῖς δίκην κατὰ τῆς πόλεως
[100]	τριήρη συνεκκαίδεκα ἐκ τῶν ἐν	τοῖς	λόχοις συντελειῶν, ἀπὸ εἴκοσι καὶ
[110]	χρυσῷ στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι Παναθηναίοις	τοῖς	μεγάλοις ἐν τῷ γυμνικῷ ἀγῶνι
[50]	ἀναγορεῦσαι ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις	τοῖς	μεγάλοις, τραγῳδοῖς καινοῖς, ὅτι στεφανοῖ
[120]	ξύλον; ἢ ὡς ἡ μήτηρ	τοῖς	μεθημερινοῖς γάμοις ἐν τῷ κλεισίῳ
[30]	μὴ πλεῖον ἐνοχλῆσθε περὶ τούτων:	τοῖς	μὲν γὰρ ὅλοις οὐδὲν μέτριόν
[130]	οὗτος κατ' ἐκείνους τοὺς χρόνους	τοῖς	μὲν ἐχθροῖς ὑπηρετῶν, ἐμοὶ δ'
[310]	οὐκ οἶδε τῶν πάντων, ὅτι	τοῖς	μὲν ζῶσι πᾶσιν ὕπεστί τις
[80]	ὁ Φίλιππος ὑφ' ὑμῶν ἐξηλάθη	τοῖς	{μὲν} ὅπλοις, τῇ δὲ πολιτείᾳ
[40]	ὅταν βούλωνται. (εἶτ' οἶμαι, συμβέβηκε	τοῖς	μὲν πλήθεσιν ἀντὶ τῆς πολλῆς
[80]	πεπονθότων ὑπῆρχον: τῶν δ' ἀδικουμένων	τοῖς	μὲν ὑμῖν τότε πεισθεῖσιν ἡ
[110]	οὕτω ταῦτ' οὐ μόνον ἐν	τοῖς	νόμοις, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς
[270]	πάνθ' οὕτως οὐ μόνον ἐν	τοῖς	νόμοις, ἀλλὰ καὶ ἡ φύσις
[120]	κατηγορίαν ἀδικήματ' ἔχειν, ὧν ἐν	τοῖς	νόμοις εἰσὶν αἱ τιμωρίαι, τὴν
[120]	δ' ἐγὼ μὲν ἀθῷος ἅπασι,	τοῖς	νόμοις, τῷ χρόνῳ, τῇ προθεσμίᾳ,
[300]	κακία ἢ πάντα ταῦτ' ἐλυμαίνετο	τοῖς	ὅλοις, ἕως ἀνέτρεψεν, τί Δημοσθένης
[240]	πρέσβεις αὐτοῦ τῷ λόγῳ, ταῦτα	τοῖς	ὅπλοις ἐπιὼν κατεστρέφετο. (ταῦτ' οὖν
[210]	εἶναι δοκῶ, τῶν δ' ἐν	τοῖς	ὅπλοις καὶ κατὰ τὴν στρατηγίαν
[180]	Πελοποννησίων τῆς πατρῴας ἀρχῆς κατήγαγον,	τοῖς	ὅπλοις κρατήσαντες τοὺς ἀντιβαίνειν πειρωμένους
[170]	δεῖξαι πᾶσιν ὑμᾶς αὐτοὺς ἐν	τοῖς	ὅπλοις ὄντας, ἵνα τοῖς ἐν
[150]	καὶ κωλυόμενοι τοῦτο ποιεῖν ἐν	τοῖς	ὅπλοις παραγενόμενοι τὸ κοινὸν τῶν
[10]	Φίλιππος (οὐ γὰρ ἦν ἀφανῆ)	τοῖς	παρ' ἑκάστοις προδόταις χρήματ' ἀναλίσκων
[230]	ἐγώ, ἐξ ἴσου προὐτίθεθ' ὑμεῖς	τοῖς	παρ' ἐκείνου μισθαρνοῦσι καὶ ἐμοί,
[160]	μέντοι ἀκούσας τῶν πρεσβευτῶν συγκατατίθεμαι	τοῖς	παρακαλουμένοις καὶ ἕτοιμός εἰμι ποιεῖσθαι
[300]	Πυλῶν Ἑλλήνων οὔτε τῶν εἴσω	τοῖς	παροῦσι κακοῖς ἐκέχρηντ' ἄν, (ἀλλὰ
[180]	ἀποφαίνεται, καὶ δίδωσιν ἑαυτὸν ὑπεύθυνον	τοῖς	πεισθεῖσι, τῇ τύχῃ, τῷ καιρῷ,
[100]	ἐγίγνετο. τὸ δ' αἴτιον, ἐν	τοῖς	πένησιν ἦν τὸ λῃτουργεῖν: πολλὰ
[100]	δέκα τάλαντα} (ἆρα μικρὰ βοηθῆσαι	τοῖς	πένησιν ὑμῶν δοκῶ, ἢ μίκρ'
[50]	κοινωνεῖν μὲν ἡγοῦμαι καὶ τοῦτο	τοῖς	πεπολιτευμένοις, εἴτ' ἄξιός εἰμι τοῦ
[50]	καὶ ἐπαινεῖν ἐπὶ τούτοις, ἐν	τοῖς	πεπολιτευμένοις τὴν κρίσιν εἶναι νομίζω:
[220]	ἀντὶ τῶν ἀληθῶν ψευδεῖς μεταθέντα	τοῖς	πεπραγμένοις δοκεῖν τι λέγειν. (οὐκ
[60]	νῦν ἔγωγε τὸν μάλιστ' ἐπιτιμῶντα	τοῖς	πεπραγμένοις ἡδέως ἂν ἐροίμην, τῆς
[240]	ἕτοιμος. ~Ἀλλ' εἰ νῦν ἐπὶ	τοῖς	πεπραγμένοις κατηγορίας ἔχω, τί ἂν
[250]	καὶ ἀπομάττων τῷ πηλῷ καὶ	τοῖς	πιτύροις, καὶ ἀνιστὰς ἀπὸ τοῦ
[120]	ἀλλ' οὐ τοῖς πράγμασι καὶ	τοῖς	πολιτεύμασιν γιγνωσκομένους. καὶ βοᾷς ῥητὰ
[210]	μεστή, πότερον συνέθυε καὶ συνευφραίνετο	τοῖς	πολλοῖς, ἢ λυπούμενος καὶ στένων
[290]	ταὐτὰ λυπεῖσθαι καὶ ταὐτὰ χαίρειν	τοῖς	πολλοῖς, καὶ μὴ τῇ προαιρέσει
[280]	φωνῆς, ἀλλὰ τὸ ταὐτὰ προαιρεῖσθαι	τοῖς	πολλοῖς καὶ τὸ τοὺς αὐτοὺς
[280]	οὐκ ἐπὶ τῆς αὐτῆς ὁρμεῖ	τοῖς	πολλοῖς, οὔκουν οὐδὲ τῆς ἀσφαλείας
[120]	λόγῳ τοὺς δημοτικούς, ἀλλ' οὐ	τοῖς	πράγμασι καὶ τοῖς πολιτεύμασιν γιγνωσκομένους.
[90]	ἀληθεῖς, οὕτως ὡς ἐγὼ κέχρημαι	τοῖς	πράγμασι συμφέρειν χρήσασθαι, ἓν ἢ
[170]	ἄνδρ' ἐκάλει, ἀλλὰ καὶ παρηκολουθηκότα	τοῖς	πράγμασιν ἐξ ἀρχῆς, καὶ συλλελογισμένον
[130]	αὐτὸν ἀνάγκη θάτερον, ἢ μηδὲν	τοῖς	πραττομένοις ὑπ' ἐμοῦ τότ' ἔχοντ'
[90]	δᾶμος ὁ Ἀθαναίων ἔν τε	τοῖς	προγενομένοις καιροῖς εὐνοέων διατελεῖ Βυζαντίοις
[210]	γὰρ ἐμπεσὼν εἰς τὰ πεπραγμένα	τοῖς	προγόνοις ὑμῶν ἔστιν ἃ τῶν
[40]	ἀντιλέγων τούτοις, οὗτος ὑμῖν, Αἰσχίνη,	τοῖς	προδιδοῦσι καὶ μισθαρνοῦσιν τὸ ἔχειν
[70]	λοιποῦ, ἐὰν βούλησθε μὴ ἐπιτρέπειν	τοῖς	προεστηκόσιν ὑμῶν κακοήθως πολιτεύεσθαι, ἀλλ'
[280]	ὁμωρόφιον μήθ' ὁμόσπονδον γεγενημένον εἶναι	τοῖς	πρὸς ἐκείνους παραταξαμένοις, μηδ' ἐκεῖ
[10]	καὶ τοῦτον τὸν τρόπον κεχρημένος	τοῖς	πρὸς ἐμέ, ὡμολογεῖτ' ἂν ἡ
[260]	μαρτυρίας. Μαρτυρίαι. (ἐν μὲν τοίνυν	τοῖς	πρὸς τὴν πόλιν τοιοῦτος: ἐν
[290]	μηδέν' ἔχειν δεσπότην αὑτῶν, ἃ	τοῖς	προτέροις Ἕλλησιν ὅροι τῶν ἀγαθῶν
[140]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοιοῦτον ὃ πᾶσι	τοῖς	προτέροις ἐπέθηκε τέλος: περὶ οὗ
[150]	ἱερέως Κλειναγόρου, ἐαρινῆς πυλαίας, ἔδοξε	τοῖς	πυλαγόροις καὶ τοῖς συνέδροις τῶν
[150]	ἱερέως Κλειναγόρου, ἐαρινῆς πυλαίας, ἔδοξε	τοῖς	πυλαγόροις καὶ τοῖς συνέδροις τῶν
[170]	τῶν δικαίων, ἰδοῦσιν ὅτι, ὥσπερ	τοῖς	πωλοῦσι Φιλίππῳ τὴν πατρίδα πάρεσθ'
[40]	ἐμοὶ δὲ πιστεύσετε’ οὐ τούτοις	τοῖς	ῥήμασιν γράψας, ταῦτα δὲ βουλόμενος
[70]	μᾶλλον φιλοτιμουμένων τοῦτο συντετελέσθαι ἢ	τοῖς	Σηλυμβριανοῖς βοηθῆσαι. καὶ ὑπολαμβάνουσιν αὑτοῖς
[290]	καὶ λέγεις ἃ σοὶ καὶ	τοῖς	σοῖς οἱ θεοὶ τρέψειαν εἰς
[120]	δ' ἀρετῆς, ὦ κάθαρμα, ἢ	τοῖς	σοῖς τίς μετουσία; ἢ καλῶν
[280]	καὶ κατὰ σαυτοῦ μηνυτὴς ἐπὶ	τοῖς	συμβᾶσιν γεγονώς, ἐμοὶ λοιδορεῖ καὶ
[190]	τῇ πόλει, τοῦτο πεποιηκὼς ἐπὶ	τοῖς	συμβᾶσιν ἐξήτασαι, καὶ ἅμ' Ἀρίστρατος
[40]	ὅτι σὺ μὲν ἀλγεῖς ἐπὶ	τοῖς	συμβεβηκόσιν, Αἰσχίνη, καὶ τοὺς Θηβαίους
[190]	τότε κινεῖται. (ἐπειδὴ δὲ πολὺς	τοῖς	συμβεβηκόσιν ἔγκειται, βούλομαί τι καὶ
[90]	καιροῖς εὐνοέων διατελεῖ Βυζαντίοις καὶ	τοῖς	συμμάχοις καὶ συγγενέσι Περινθίοις καὶ
[150]	τῇ συμμαχίᾳ τοῖς δημιουργοῖς καὶ	τοῖς	συνέδροις καὶ τοῖς ἄλλοις συμμάχοις
[150]	πυλαίας, ἔδοξε τοῖς πυλαγόροις καὶ	τοῖς	συνέδροις τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ τῷ
[150]	πυλαίας, ἔδοξε τοῖς πυλαγόροις καὶ	τοῖς	συνέδροις τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ τῷ
[280]	προσήκειν {ὑπολαμβάνοντες} τὸν ἐροῦντ' ἐπὶ	τοῖς	τετελευτηκόσι καὶ τὴν ἐκείνων ἀρετὴν
[280]	ὁ δῆμος τὸν ἐροῦντ' ἐπὶ	τοῖς	τετελευτηκόσιν παρ' αὐτὰ τὰ συμβάντα,
[190]	συνενηνόχασιν οἱ αὐτοὶ καιροὶ καὶ	τοῖς	τῆς πόλεως ἐχθροῖς, οὐκ ἔνι
[30]	τῷδε τῷ ψηφίσματι, ἔνοχος ἔστω	τοῖς	τῆς προδοσίας ἐπιτιμίοις, ἐὰν μή
[270]	καὶ τιμῶν, ἃ πάντα προσῆν	τοῖς	τότε πραττομένοις ὑπ' ἐμοῦ, ἀλλὰ
[40]	πολλοὺς τουτωνὶ καὶ τοὺς ἀνθισταμένους	τοῖς	ὑμετέροις βουλήμασιν ὑμεῖς ἐστὲ σῷοι
[200]	ταῦθ' οὕτω σεμνὰ καὶ προσήκοντα	τοῖς	ὑμετέροις ἤθεσιν ὑμεῖς ὑπολαμβάνετ' εἶναι
[110]	τοῖς νόμοις, ἀλλὰ καὶ ἐν	τοῖς	ὑμετέροις ἤθεσιν ὥρισται, ἐγὼ ῥᾳδίως
[160]	φιλοτιμίαν βουλόμενοι ὑμᾶς συγκαταίνους γενέσθαι	τοῖς	ὑπ' αὐτῶν παρακαλουμένοις. πρότερον μὲν
[70]	εἰς Λῆμνον, βοηθήσοντα δὲ Σηλυμβριανοῖς	τοῖς	ὑπ' ἐμοῦ μὲν πολιορκουμένοις, οὐ
[250]	προσῆκεν ἢ τί δίκαιον ἦν	τοῖς	ὑπ' ἐμοῦ πεπραγμένοις θέσθαι τὸν
[170]	βοηθήσουσα δύναμις ἐν Ἐλατείᾳ, οὕτω	τοῖς	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀγωνίζεσθαι βουλομένοις
[250]	ἀλλὰ καὶ τῇ πόλει καὶ	τοῖς	φίλοις χρήσιμον εἶναι, ἐπειδὴ δὲ
[170]	δέονθ' ὑπὲρ ὑμῶν ἐν αὐτοῖς	τοῖς	φοβεροῖς, ἑτέρου δέ, ὅτι μικρὸν
[30]	καὶ Πειραιεῖ, ὅσοι μὴ ἐν	τοῖς	φρουρίοις εἰσὶν ἀποτεταγμένοι: τούτων δ'
[280]	ὃς ἦν τῶν ἐν ἐκείνοις	τοῖς	χρόνοις συμφορῶν αἴτιος τῇ πατρίδι,
[80]	ὅπλοις, τῇ δὲ πολιτείᾳ καὶ	τοῖς	ψηφίσμασι, κἂν διαρραγῶσί τινες τούτων,
[160]	διὰ τούτων καὶ τούτοις ἐπαρθεὶς	τοῖς	ψηφίσμασιν καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν, ἧκεν
[230]	δόξειεν αὐτῷ, οὐ προλέγων ἐν	τοῖς	ψηφίσμασιν, οὐδ' ἐν τῷ φανερῷ
[30]	συνθήκαις. ὥστε ἐὰν μὴ ἐμμένητε	τοῖς	ὡμολογημένοις, οὐδὲν προτερήσετε ἔξω τοῦ
[280]	βλέπειν εἰς τὰ τούτων πρόσωπα	τολμᾷς;	πότερ' οὐχ ἡγεῖ γιγνώσκειν αὐτοὺς
[220]	σὺ τοσοῦθ' ὑπερῆρας ῥώμῃ καὶ	τόλμῃ	ὥστε πάντα ποιεῖν αὐτός; οὐ
[60]	τοῦτό γ' οὐδεὶς ἂν εἰπεῖν	τολμήσαι,	ὡς τῷ μὲν ἐν Πέλλῃ
[180]	ἐγὼ δὲ πάνθ' ὅσα προσῆκε	τὸν	ἀγαθὸν πολίτην ἔπραττον. Λέγε τὸ
[0]	οὖν ἔγωγ' ἐλαττοῦμαι κατὰ τουτονὶ	τὸν	ἀγῶν' Αἰσχίνου, δύο δ' ὦ
[0]	ἂν ὁμολογῆσαι κοινὸν εἶναι τουτονὶ	τὸν	ἀγῶν' ἐμοὶ καὶ Κτησιφῶντι καὶ
[0]	μοι παρ' ὑμῶν εἰς τουτονὶ	τὸν	ἀγῶνα, ἔπειθ' ὅ τι μέλλει
[0]	μοι παρ' ὑμῶν εἰς τουτονὶ	τὸν	ἀγῶνα, ἔπειθ' ὅπερ ἐστὶ μάλισθ'
[210]	τρίτον δὲ σωφροσύνης. καὶ γὰρ	τὸν	ἀγῶνα μεθ' ὑμῶν μᾶλλον ἢ
[30]	δέομαι τοῦτο μεμνῆσθαι παρ' ὅλον	τὸν	ἀγῶνα, ὅτι μὴ κατηγορήσαντος Αἰσχίνου
[280]	φωνασκίας βουλόμενος ποιήσασθαι τοῦτον προελέσθαι	τὸν	ἀγῶνα, οὐκ ἀδικήματος οὐδενὸς λαβεῖν
[100]	τὰς παρασκευὰς ἐποίησα. (καὶ γραφεὶς	τὸν	ἀγῶνα τοῦτον εἰς ὑμᾶς εἰσῆλθον
[80]	ἐπιμεληθῆναι τὴν πρυτανεύουσαν φυλὴν καὶ	τὸν	ἀγωνοθέτην. εἶπεν Ἀριστόνικος Φρεάρριος} (ἔστιν
[110]	καινοῖς: τῆς δὲ ἀναγορεύσεως ἐπιμεληθῆναι	τὸν	ἀγωνοθέτην} (οὐκοῦν ἃ μὲν ἐπέδωκα,
[90]	τῷ Βοσπορείῳ, στεφανούμενον τὸν δᾶμον	τὸν	Ἀθαναίων ὑπὸ τῶ δάμω τῶ
[180]	τὰς γεγενημένας αὐτῷ συνθήκας πρὸς	τὸν	Ἀθηναίων δῆμον περὶ τῆς εἰρήνης,
[70]	κωλυτὴν φανῆναι, τίν' ἄλλον ἢ	τὸν	Ἀθηναίων δῆμον προσῆκε γενέσθαι; ταῦτα
[20]	ταῖς ὡμολογημέναις συνθήκαις αὐτῷ πρὸς	τὸν	Ἀθηναίων δῆμον, συμπεριλαμβάνοντας καὶ τοὺς
[50]	Ἕλληνας ἅπαντας καὶ τὸν δῆμον	τὸν	Ἀθηναίων καὶ ἀνδραγαθίας, καὶ διότι
[110]	παντὶ καιρῷ εἰς τὸν δῆμον	τὸν	Ἀθηναίων, καὶ στεφανῶσαι χρυσῷ στεφάνῳ,
[60]	σύμβουλον ἔδει λέγειν ἢ γράφειν	τὸν	Ἀθήνησιν καὶ γὰρ τοῦτο πλεῖστον
[200]	τιμῆς καὶ δόξης κινδυνεύουσα πάντα	τὸν	αἰῶνα διατετέλεκε. (καὶ ταῦθ' οὕτω
[100]	οὐσία ἀποτετιμημένη ᾖ χρημάτων, κατὰ	τὸν	ἀναλογισμὸν ἕως τριῶν πλοίων καὶ
[130]	οὐ δέοντι συμβεβηκυῖαν ἰδοῦσα ἐπεζήτησε	τὸν	ἄνθρωπον καὶ συλλαβοῦσ' ἐπανήγαγεν ὡς
[0]	παραστῆσαι τοὺς θεοὺς ὑμῖν, μὴ	τὸν	ἀντίδικον σύμβουλον ποιήσασθαι περὶ τοῦ
[320]	ἕτερος, ταῦτ' ἐπαινοῦσι καὶ ὅπως	τὸν	ἅπαντα χρόνον μενεῖ φασὶ δεῖν
[230]	ἀντανελεῖν ταῦτα, ἀλλ' οὐχ ὅπως	τὸν	ἅπαντα χρόνον μνημονευθήσεται σκέψασθαι; καὶ
[140]	χώραν ἔχουσι τὴν Ἀττικήν, καὶ	τὸν	Ἀπόλλω τὸν Πύθιον, ὃς πατρῷός
[130]	(τίς γὰρ ὑμῶν οὐκ οἶδεν	τὸν	ἀποψηφισθέντ' Ἀντιφῶντα, ὃς ἐπαγγειλάμενος Φιλίππῳ
[300]	μοι ταυτὶ καὶ ἀνάγνωθι λαβὼν	τὸν	ἀριθμὸν τῶν βοηθειῶν κατὰ τὰ
[150]	τὸν ᾑρημένον τῶν Ἀμφικτυόνων Κόττυφον	τὸν	Ἀρκάδα πρεσβεῦσαι πρὸς Φίλιππον τὸν
[20]	διαλεχθῶσιν; ἢ θέαν μὴ κατανεῖμαι	τὸν	ἀρχιτέκτον' αὐτοῖς κελεῦσαι; ἀλλ' ἐν
[50]	Αἰσχίνης Ἀτρομήτου Κοθωκίδης ἀπήνεγκε πρὸς	τὸν	ἄρχοντα παρανόμων κατὰ Κτησιφῶντος τοῦ
[200]	νομίζων τὸν τῆς εἱμαρμένης καὶ	τὸν	αὐτόματον θάνατον περιμένει, ὁ δὲ
[240]	παρ' ἐμοῦ, καὶ οὐκ αἰσχύνει	τὸν	αὐτὸν εἴς τε μαλακίαν σκώπτων
[120]	λογίσασθαι ὅτι τῷ μὲν στεφανουμένῳ	τὸν	αὐτὸν ἔχει ζῆλον ὁ στέφανος,
[80]	ἐνεγκεῖν ἐν πᾶσι τοῖς κατὰ	τὸν	βίον ἀφθονωτέροις καὶ εὐωνοτέροις διῆγεν
[110]	διέβαλλε καὶ διωρίζετο, ὥσθ' ἅπαντα	τὸν	βίον ὑπεύθυνος εἶναι ὁμολογῶ ὧν
[130]	ὅτε γὰρ Πύθωνα Φίλιππος ἔπεμψε	τὸν	Βυζάντιον καὶ παρὰ τῶν αὑτοῦ
[140]	ἀπολέσθαι τὰ ψευδῆ δεῦρ' ἀπαγγείλας.	(τὸν	γὰρ ἐν Ἀμφίσσῃ πόλεμον, δι'
[200]	ταῦτα συμβουλεύσαντα Θεμιστοκλέα στρατηγὸν ἑλόμενοι,	τὸν	δ' ὑπακούειν ἀποφηνάμενον τοῖς ἐπιταττομένοις
[200]	καὶ κύριος ᾑρέθη Φίλιππος ἁπάντων,	τὸν	δ' ὑπὲρ τοῦ μὴ γενέσθαι
[90]	πόθοδον ποτὶ τὰν βωλὰν καὶ	τὸν	δᾶμον πράτοις πεδὰ τὰ ἱερά,
[90]	ἑκκαιδεκαπάχεις ἐν τῷ Βοσπορείῳ, στεφανούμενον	τὸν	δᾶμον τὸν Ἀθαναίων ὑπὸ τῶ
[260]	εἰ δεῖ τὸν μὲν χρηστοῦ,	τὸν	δὲ μὴ μικροψύχου ποιεῖν ἔργον
[260]	δεῖν μεμνῆσθαι πάντα τὸν χρόνον,	τὸν	δὲ ποιήσαντ' εὐθὺς ἐπιλελῆσθαι, εἰ
[290]	πεπολίτευμαι. (διὰ ταῦτ' ἀξιῶ τιμᾶσθαι.	τὸν	δὲ τειχισμὸν τοῦτον, ὃν σύ
[90]	Κορινθίοις καὶ Θηβαίοις τῶν περὶ	τὸν	Δεκελεικὸν πόλεμον πραχθέντων: ἀλλ' οὐκ
[220]	τῷ γραψαμένῳ συγκατηγόρησεν. καίτοι τότε	τὸν	Δημομέλη τὸν ταῦτα γράφοντα καὶ
[70]	ἐκ παντὸς δὲ τρόπου βουλομένων	τὸν	δῆμον ἀντὶ τῆς νῦν ὑπαρχούσης
[250]	τὸν Κτησιφῶντ' ὄνομα; οὐχ ὃ	τὸν	δῆμον ἑώρα τιθέμενον, οὐχ ὃ
[110]	οὐσίας ἔδωκε καὶ οὐκ εἰσέπραξε	τὸν	δῆμον, καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον
[50]	τε τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας καὶ	τὸν	δῆμον τὸν Ἀθηναίων καὶ ἀνδραγαθίας,
[110]	διατελεῖ ἐν παντὶ καιρῷ εἰς	τὸν	δῆμον τὸν Ἀθηναίων, καὶ στεφανῶσαι
[90]	στεφανοῦσιν Ἀθηναίων τὴν βουλὴν καὶ	τὸν	δῆμον χρυσῷ στεφάνῳ ἀπὸ ταλάντων
[120]	τῆς καλῆς ἐργασίας; ἀλλὰ νὴ	τὸν	Δία καὶ θεοὺς ὀκνῶ μὴ
[250]	ἡγοῦμαι, καὶ ταῦθ' ὁρῶ καὶ	τὸν	Δία τὸν Δωδωναῖον ὑμῖν μαντευόμενον,
[110]	ἀδικίας καὶ μισανθρωπίας μεστὸς ὥστε	τὸν	δόντα τι τῶν ἰδίων καὶ
[250]	ταῦθ' ὁρῶ καὶ τὸν Δία	τὸν	Δωδωναῖον ὑμῖν μαντευόμενον, τὴν μέντοι
[150]	ἡμᾶς; ἐπὶ ποίας ἀρχῆς; εἰπὲ	τὸν	εἰδότα, δεῖξον. ἀλλ' οὐκ ἂν
[80]	οὔτ' ἀντεῖπεν Αἰσχίνης παρὼν οὔτε	τὸν	εἰπόντ' ἐγράψατο. Καί μοι λέγε
[100]	χρωμένους} Φέρε δὴ παρὰ τοῦτον	τὸν	ἐκ τοῦ ἐμοῦ νόμου κατάλογον.
[300]	καὶ πεπραγμένα πάσῃ δικαιοσύνῃ, καὶ	τὸν	ἑκάστου καιρὸν οὐ παρεθέντ' οὐδ'
[80]	σώσας αὐτούς; τίς ὁ κωλύσας	τὸν	Ἑλλήσποντον ἀλλοτριωθῆναι κατ' ἐκείνους τοὺς
[30]	δὲ τριῶν ἢ τεττάρων, εἰς	τὸν	Ἑλλήσποντον ἀφῖχθαι καὶ τὰ χωρία
[230]	τὸν πόλεμον: ἀντὶ δὲ τοῦ	τὸν	Ἑλλήσποντον ἔχειν Φίλιππον λαβόντα Βυζάντιον,
[90]	Βυζάντιον σῶσαι, οὐδὲ τὸ κωλῦσαι	τὸν	Ἑλλήσποντον ὑπὸ Φιλίππῳ γενέσθαι τότε,
[70]	ἐν δ' Ἐρετρίᾳ Κλείταρχον, καὶ	τὸν	Ἑλλήσποντον ὑφ' αὑτῷ ποιούμενος, καὶ
[100]	προτέρου νόμου καὶ τὸν κατὰ	τὸν	ἐμόν. λέγε. Ψήφισμα. {Ἐπὶ ἄρχοντος
[100]	ἀποστόλων γιγνομένων κατὰ τὸν νόμον	τὸν	ἐμόν, οὐχ ἱκετηρίαν ἔθηκε τριήραρχος
[290]	τῶν ἐμαυτοῦ φρονῶ: ἀλλ' ἐὰν	τὸν	ἐμὸν τειχισμὸν βούλῃ δικαίως σκοπεῖν,
[280]	πατρίδι, καὶ ταῦτ' ἀρνούμενος πάντα	τὸν	ἔμπροσθε χρόνον ταύτην τὴν χρείαν,
[160]	δοκιμασάντων. (ἀλλ' ἐκεῖσ' ἐπάνειμι, ὅτι	τὸν	ἐν Ἀμφίσσῃ πόλεμον τούτου μὲν
[10]	ἐφ' ἡμῶν αὐτῶν δίκαιον ἦν	τὸν	ἐξετασμὸν ποιεῖσθαι, οὐ τὸ μὲν
[110]	καὶ τῷ δήμῳ στεφανῶσαι Ναυσικλέα	τὸν	ἐπὶ τῶν ὅπλων, ὅτι Ἀθηναίων
[170]	{τῆς κοινῆς} τῆς πατρίδος {φωνῆς}	τὸν	ἐροῦνθ' ὑπὲρ σωτηρίας: ἣν γὰρ
[280]	γεγενῆσθαι: (εἶτα καὶ προσήκειν {ὑπολαμβάνοντες}	τὸν	ἐροῦντ' ἐπὶ τοῖς τετελευτηκόσι καὶ
[280]	δέ: χειροτονῶν γὰρ ὁ δῆμος	τὸν	ἐροῦντ' ἐπὶ τοῖς τετελευτηκόσιν παρ'
[300]	φανεραί. σκοπεῖτε δέ. (τί χρῆν	τὸν	εὔνουν πολίτην ποιεῖν, τί τὸν
[170]	τὰ δέοντα λέγειν δόξειν καὶ	τὸν	ἐφεστηκότα κίνδυνον τῇ πόλει διαλύσειν.
[310]	χρηστέ, ἵνα μηδὲν ἄλλ' εἴπω,	τὸν	ζῶντ' ἐξέταζε καὶ τοὺς καθ'
[170]	πρυτάνεις τὰ προσηγγελμέν' ἑαυτοῖς καὶ	τὸν	ἥκοντα παρήγαγον κἀκεῖνος εἶπεν, ἠρώτα
[270]	ἔχεις, Αἰσχίνη, τῶν ὑπὸ τοῦτον	τὸν	ἥλιον εἰπεῖν ἀνθρώπων ὅστις ἀθῷος
[290]	οὐκ ἂν εἴποι; καίτοι νὴ	τὸν	Ἡρακλέα καὶ πάντας θεούς, εἴ
[150]	καὶ τετραυματίκασι, {καὶ} τὸν στρατηγὸν	τὸν	ᾑρημένον τῶν Ἀμφικτυόνων Κόττυφον τὸν
[150]	περιίδῃ ὑπὸ τῶν ἀσεβῶν Ἀμφισσέων	τὸν	θεὸν πλημμελούμενον: καὶ διότι αὐτὸν
[180]	ἡγεῖται εἶναι ὁ Ἀθηναίων δῆμος	τὸν	Θηβαίων δῆμον οὔτε τῇ συγγενείᾳ
[180]	Πυλῶν, καὶ τὸν στρατηγὸν καὶ	τὸν	ἵππαρχον τὰς πεζὰς καὶ τὰς
[180]	ἐπέτριψας; τότε τοίνυν κατ' ἐκεῖνον	τὸν	καιρὸν ὁ Παιανιεὺς ἐγὼ Βάτταλος
[210]	μέν τι τῶν δεόντων ἐπράχθη,	τὸν	καιρόν, οὐκ ἐμέ φησιν αἴτιον
[120]	πρὸς τῷ καλαμίτῃ ἥρῳ χρωμένη	τὸν	καλὸν ἀνδριάντα καὶ τριταγωνιστὴν ἄκρον
[270]	οὔτ' ἄλλ' οὐδὲν τῶν τοιούτων	τὸν	καλὸν κἀγαθὸν πολίτην δεῖ τοὺς
[300]	(ταῦτα καὶ τοιαῦτα πράττειν, Αἰσχίνη,	τὸν	καλὸν κἀγαθὸν πολίτην ἔδει, ὧν
[100]	πεντακοσίας δραχμάς} (φέρε δὴ καὶ	τὸν	καλὸν κατάλογον. Κατάλογος. {Τοὺς τριηράρχους
[100]	ἐκ τοῦ προτέρου νόμου καὶ	τὸν	κατὰ τὸν ἐμόν. λέγε. Ψήφισμα.
[190]	ἀκροωμένους, ἐπεὶ πρός γε τοῦτον	τὸν	κατάπτυστον βραχὺς καὶ σαφὴς ἐξήρκει
[30]	τὰ πράγματ' αὐτόν, ὥστε μισθοῦται	τὸν	κατάπτυστον τουτονί, οὐκέτι κοινῇ μετὰ
[220]	ἀλλ' οὕτως ἐπεπείσμην μέγαν εἶναι	τὸν	κατειληφότα κίνδυνον τὴν πόλιν ὥστ'
[250]	τοῖς ὑπ' ἐμοῦ πεπραγμένοις θέσθαι	τὸν	Κτησιφῶντ' ὄνομα; οὐχ ὃ τὸν
[300]	τούτοις ἐτείχισα τὴν χώραν, οὐχὶ	τὸν	κύκλον τοῦ Πειραιῶς οὐδὲ τοῦ
[240]	ὥσπερ γὰρ ὁ ὠνούμενος νενίκηκε	τὸν	λαβόντα, ἐὰν πρίηται, οὕτως ὁ
[130]	φαύλῳ πολλὴν ἐξουσίαν τῷ βουλομένῳ	τὸν	λέγοντά τι τῶν ὑμῖν συμφερόντων
[50]	(καί με μηδεὶς ἀπαρτᾶν ὑπολάβῃ	τὸν	λόγον τῆς γραφῆς, ἐὰν εἰς
[200]	γλίχεται, τὰ δ' εἰς ἅπαντα	τὸν	λοιπὸν χρόνον ἐγκώμι' ὑμῶν ἀφαιρεῖται.
[150]	τὸν Ἀρκάδα πρεσβεῦσαι πρὸς Φίλιππον	τὸν	Μακεδόνα, καὶ ἀξιοῦν ἵνα βοηθήσῃ
[60]	περιιδεῖν γιγνόμενα; (ἀλλὰ νῦν ἔγωγε	τὸν	μάλιστ' ἐπιτιμῶντα τοῖς πεπραγμένοις ἡδέως
[260]	οὕτω πως ὑπείληφα. ἐγὼ νομίζω	τὸν	μὲν εὖ παθόντα δεῖν μεμνῆσθαι
[130]	γέγονεν, καὶ δύο συλλαβὰς προσθεὶς	τὸν	μὲν πατέρ' ἀντὶ Τρόμητος ἐποίησεν
[300]	τῶν τῆς πατρίδος θεραπεύειν, οὐδὲ	τὸν	μὲν πράγματ' ἄξια τῆς πόλεως
[200]	τοῦ μὴ τὸ κελευόμενον ποιῆσαι,	τὸν	μὲν ταῦτα συμβουλεύσαντα Θεμιστοκλέα στρατηγὸν
[260]	ποιήσαντ' εὐθὺς ἐπιλελῆσθαι, εἰ δεῖ	τὸν	μὲν χρηστοῦ, τὸν δὲ μὴ
[300]	τὸν εὔνουν πολίτην ποιεῖν, τί	τὸν	μετὰ πάσης προνοίας καὶ προθυμίας
[20]	μὲν ἦν συμφέρον ὡς πλεῖστον	τὸν	μεταξὺ χρόνον γενέσθαι τῶν ὅρκων,
[250]	διδασκαλεῖα, καὶ ἔχειν ὅσα χρὴ	τὸν	μηδὲν αἰσχρὸν ποιήσοντα δι' ἔνδειαν,
[140]	δήμῳ, ὅτε πρῶτον εἶδον τουτονὶ	τὸν	μιαρὸν τούτου τοῦ πράγματος ἁπτόμενον
[180]	καθέλκειν εἰς τὴν θάλατταν καὶ	τὸν	ναύαρχον ἀναπλεῖν ἐντὸς Πυλῶν, καὶ
[70]	τῇ ἐκκλησίᾳ ὡς ἄρα Λεωδάμαντα	τὸν	ναύαρχον καὶ τὰ μετ' αὐτοῦ
[70]	πρὸς αὐτὸν περὶ τοῦ ἀφεθῆναι	τὸν	ναύαρχον καὶ τὰ πλοῖα καὶ
[100]	ἀλλὰ καὶ τῷ συμφέροντα θεῖναι	τὸν	νόμον καὶ τῷ πεῖραν ἔργῳ
[120]	γέγραφεν. Λέγε δ' αὐτόν μοι	τὸν	νόμον λαβών. Νόμος. {Ὅσους στεφανοῦσί
[100]	πόλεμον τῶν ἀποστόλων γιγνομένων κατὰ	τὸν	νόμον τὸν ἐμόν, οὐχ ἱκετηρίαν
[100]	ὥστε μάλιστα μὲν μὴ θεῖναι	τὸν	νόμον τοῦτον, εἰ δὲ μή,
[120]	μᾶλλον ἐπαινοῦσι τοῦ στεφανουμένου: διόπερ	τὸν	νόμον τοῦτον ἡ πόλις γέγραφεν.
[140]	ὑμᾶς, οὐδέν' ἡγεῖτο προσέξειν αὐτῷ	τὸν	νοῦν: ἐὰν δὲ τὰς ἐκείνων
[60]	ἀρχῆς ἐπιθυμῆσαι καὶ τοῦτ' εἰς	τὸν	νοῦν ἐμβαλέσθαι, ὑμῖν δ' οὖσιν
[170]	μου δυοῖν εἵνεκ' ἀκούσατε προσσχόντες	τὸν	νοῦν, ἑνὸς μέν, ἵν' εἰδῆθ'
[170]	παραινῶ; τούτῳ πάνυ μοι προσέχετε	τὸν	νοῦν. μὴ δεῖσθαι Θηβαίων μηδέν
[310]	ἐκείνους ἐξετάζειν καὶ παραβάλλειν ἐμὲ	τὸν	νῦν ζῶντα μεθ' ὑμῶν. (τίς
[180]	πειρωμένους τοῖς Ἡρακλέους ἐγγόνοις, καὶ	τὸν	Οἰδίπουν καὶ τοὺς μετ' ἐκείνου
[0]	γἐ, (ἀλλὰ τοὺς νόμους καὶ	τὸν	ὅρκον, ἐν ᾧ πρὸς ἅπασι
[60]	ἀγών, ὑπὲρ ἀρχῆς καὶ δυναστείας	τὸν	ὀφθαλμὸν ἐκκεκομμένον, τὴν κλεῖν κατεαγότα,
[270]	(σὺ τοίνυν ταῦτ' ἀφεὶς ἐμὲ	τὸν	παρὰ τουτοισὶ πεπολιτευμένον αἰτιᾷ, καὶ
[170]	οὖν φημὶ δεῖν; πρῶτον μὲν	τὸν	παρόντ' ἐπανεῖναι φόβον, εἶτα μεταθέσθαι
[310]	τις ἂν ἡλίκας, τὰς ἐπὶ	τὸν	παρόντα βίον γιγνομένας εἰς ἀχαριστίαν
[200]	οὑτοσί; ἐμὲ δ' ὦ τριταγωνιστά,	τὸν	περὶ τῶν πρωτείων σύμβουλον τῇ
[20]	ἀλλ' ὑπῆρχεν ἅπασιν. ἀλλ' ἐπὶ	τὸν	πόλεμον; ἀλλ' αὐτοὶ περὶ εἰρήνης
[70]	νῦν ὑπαρχούσης πρὸς ἐμὲ φιλίας	τὸν	πόλεμον ἀναλαβεῖν, πολλῷ μᾶλλον φιλοτιμουμένων
[230]	Ἀττικὴν ἐκ θαλάττης εἶναι πάντα	τὸν	πόλεμον: ἀντὶ δὲ τοῦ τὸν
[230]	δὲ τοῦ ἐν τῇ Ἀττικῇ	τὸν	πόλεμον εἶναι, ἑπτακόσια στάδι' ἀπὸ
[230]	αὐτὸς αὐτοκράτωρ, ὃ τῶν εἰς	τὸν	πόλεμον μέγιστόν ἐστιν ἁπάντων: εἶθ'
[100]	πεῖραν ἔργῳ δεδωκέναι. πάντα γὰρ	τὸν	πόλεμον τῶν ἀποστόλων γιγνομένων κατὰ
[270]	ἐν τίσιν οὖν σφοδρὸν εἶναι	τὸν	πολιτευόμενον καὶ τὸν ῥήτορα δεῖ;
[80]	τὸ μὲν πρῶτον ἠξίου συμπολεμεῖν	τὸν	πρὸς ὑμᾶς πόλεμον, ὡς δ'
[140]	τὴν Ἀττικήν, καὶ τὸν Ἀπόλλω	τὸν	Πύθιον, ὃς πατρῷός ἐστι τῇ
[230]	τοῦτ' εἰπεῖν ὀκνήσω, ὅτι ὁ	τὸν	ῥήτορα βουλόμενος δικαίως ἐξετάζειν καὶ
[270]	σφοδρὸν εἶναι τὸν πολιτευόμενον καὶ	τὸν	ῥήτορα δεῖ; ἐν οἷς τῶν
[160]	δὲ τοὺς στρατηγοὺς μετεπέμποντο καὶ	τὸν	σαλπικτὴν ἐκάλουν: καὶ θορύβου πλήρης
[70]	τὰ πλοῖα πρόφασιν μὲν ὡς	τὸν	σῖτον παραπέμψοντα ἐκ τοῦ Ἑλλησπόντου
[110]	εἰσέπραξε τὸν δῆμον, καὶ ἀναγορεῦσαι	τὸν	στέφανον Διονυσίοις τραγῳδοῖς καινοῖς} (Ἕτερον
[50]	τεταγμένοσ, ἔτι δὲ μὴ ἀναγορεύειν	τὸν	στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις
[80]	στεφανῶσαι χρυσῷ στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι	τὸν	στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ, Διονυσίοις,
[110]	στεφανῶσαι χρυσῷ στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι	τὸν	στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις
[50]	καὶ ἀνειπεῖν ἐν τῷ θεάτρῳ	τὸν	στέφανον κελεῦσαι, κοινωνεῖν μὲν ἡγοῦμαι
[180]	ναύαρχον ἀναπλεῖν ἐντὸς Πυλῶν, καὶ	τὸν	στρατηγὸν καὶ τὸν ἵππαρχον τὰς
[150]	τινὰς δὲ καὶ τετραυματίκασι, {καὶ}	τὸν	στρατηγὸν τὸν ᾑρημένον τῶν Ἀμφικτυόνων
[60]	ἑαυτῷ κατασκευαζόμενον Φίλιππον; ἢ τί	τὸν	σύμβουλον ἔδει λέγειν ἢ γράφειν
[190]	μηδεὶς μηδέπω καὶ τήμερον, τί	τὸν	σύμβουλον ἐχρῆν ποιεῖν; οὐ τῶν
[100]	τὴν γραφήν, εἶτα τοὺς καταλόγους,	τόν	τ' ἐκ τοῦ προτέρου νόμου
[220]	συγκατηγόρησεν. καίτοι τότε τὸν Δημομέλη	τὸν	ταῦτα γράφοντα καὶ τὸν Ὑπερείδην,
[70]	πότερον φανῆναί τινα τῶν Ἑλλήνων	τὸν	ταῦτα κωλύσοντα {ποιεῖν αὐτὸν} ἐχρῆν,
[200]	τοῖς γονεῦσι μόνον γεγενῆσθαι νομίζων	τὸν	τῆς εἱμαρμένης καὶ τὸν αὐτόματον
[30]	εἰς Πύλας ὥσπερ πρότερον κλείσαιτε	τὸν	τόπον, ἀλλ' ἅμ' ἀκούοιτε ταῦτ'
[160]	καὶ τῶν Θηβαίων. ἀλλὰ μὴν	τὸν	τότε συμβάντ' ἐν τῇ πόλει
[180]	ὑπὸ τούτων. τοῦτο τὸ ψήφισμα	τὸν	τότε τῇ πόλει περιστάντα κίνδυνον
[310]	τῶν συμμοριῶν ἐφ' οἷς ἐλυμήνω	τὸν	τριηραρχικὸν νόμον. (ἀλλ' ἵνα μὴ
[10]	πράττονθ' ἑώρα, εἰσαγγέλλοντα καὶ τοῦτον	τὸν	τρόπον εἰς κρίσιν καθιστάντα παρ'
[10]	ἐφαίνετο ταῦτα πεποιηκὼς καὶ τοῦτον	τὸν	τρόπον κεχρημένος τοῖς πρὸς ἐμέ,
[180]	Βάτταλον, σὲ δὲ μηδ' ἥρω	τὸν	τυχόντα, ἀλλὰ τούτων τινὰ τῶν
[290]	ὁμοίως ἔσχε τοῖς ἄλλοις. (καίτοι	τὸν	τῶν νόμων καὶ τῆς πολιτείας
[10]	τὰ πράγματ' ἀναμνῆσαι, ἵνα πρὸς	τὸν	ὑπάρχοντα καιρὸν ἕκαστα θεωρῆτε. (τοῦ
[200]	ἔστιν ὅπως ἡμάρτετ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τὸν	ὑπὲρ τῆς ἁπάντων ἐλευθερίας καὶ
[200]	χρόνοις ἀσφάλειαν ἄδοξον μᾶλλον ἢ	τὸν	ὑπὲρ τῶν καλῶν κίνδυνον ᾑρημένης.
[220]	Δημομέλη τὸν ταῦτα γράφοντα καὶ	τὸν	Ὑπερείδην, εἴπερ ἀληθῆ μου νῦν
[50]	τὰ δημόσια γράμματα καταβάλλεσθαι, εἶτα	τὸν	ὑπεύθυνον στεφανοῦν ἔστι δὲ Δημοσθένης
[300]	ἐλάττοσι χρῶμαι τῶν ἔργων, εὐλαβούμενος	τὸν	φθόνον, λέγε μοι ταυτὶ καὶ
[180]	(παρακαλεῖν δὲ αὐτοὺς μηδὲν καταπλαγέντας	τὸν	Φίλιππον ἀντέχεσθαι τῆς ἑαυτῶν καὶ
[160]	καὶ φυλακῆς πολλῆς δεόμενον, τὸ	τὸν	Φίλιππον ἐᾶν αὐξάνεσθαι, παρορῶντας καὶ
[160]	τὴν πρὸς Θηβαίους ἔχθραν, συνέβη	τὸν	Φίλιππον ἐλθεῖν ἐφ' ἡμᾶς, οὗπερ
[150]	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν πυλαίαν ἐπὶ	τὸν	Φίλιππον εὐθὺς ἡγεμόν' ἦγον οἱ
[40]	ἀναίσθητοι Θηβαῖοι φίλον, εὐεργέτην, σωτῆρα	τὸν	Φίλιππον ἡγοῦντο: πάντ' ἐκεῖνος ἦν
[20]	ποιουμένους, ὅπου ἂν ὄντας πυνθάνωνται	τὸν	Φίλιππον, καὶ τοὺς ὅρκους λαβεῖν
[60]	ἀνηλώκασιν ἕκαστοι, (ἑώρων δ' αὐτὸν	τὸν	Φίλιππον, πρὸς ὃν ἦν ἡμῖν
[180]	Θηβαίους διὰ τὸ ἐγγυτάτω εἶναι	τὸν	Φίλιππον τῆς ἐκείνων χώρας, (παρακαλεῖν
[320]	τουτοισί. (δύο δ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τὸν	φύσει μέτριον πολίτην ἔχειν δεῖ
[160]	Ἀριστοφῶντα καὶ πάλιν Εὔβουλον πάντα	τὸν	χρόνον βουλομένους πρᾶξαι ταύτην τὴν
[10]	ἐμοὶ δ' ἣν παρὰ πάντα	τὸν	χρόνον εὔνοιαν ἐνδέδειχθ' ἐπὶ πολλῶν
[260]	εὖ παθόντα δεῖν μεμνῆσθαι πάντα	τὸν	χρόνον, τὸν δὲ ποιήσαντ' εὐθὺς
[240]	μὴ λαβὼν {καὶ διαφθαρεὶς} νενίκηκε	τὸν	ὠνούμενον. ὥστ' ἀήττητος ἡ πόλις
[220]	κατηγορεῖ, μᾶλλον ἂν εἰκότως ἢ	τόνδ'	ἐδίωκεν. (διὰ τί; ὅτι τῷδε
[270]	αὐτὸν ἀγῶνας ἐάσαντα νῦν ἐπὶ	τόνδ'	ἥκειν, καὶ πᾶσαν ἔχει κακίαν.
[280]	ῥήτορος, Αἰσχίνη, τίμιον, οὐδ' ὁ	τόνος	τῆς φωνῆς, ἀλλὰ τὸ ταὐτὰ
[30]	Πύλας ὥσπερ πρότερον κλείσαιτε τὸν	τόπον,	ἀλλ' ἅμ' ἀκούοιτε ταῦτ' ἀπαγγελλόντων
[140]	γἐ αὐτῇ τῇ φύσει τοῦ	τόπου	καὶ τῶν ὑπαρχόντων ἑκατέροις κακοπαθεῖν.
[20]	τοῦτο γράφω, πλεῖν ἐπὶ τοὺς	τόπους	ἐν οἷς ἂν ᾖ Φίλιππος
[20]	ταχίστην τοὺς πρέσβεις ἐπὶ τοὺς	τόπους	ἐν οἷς ἂν ὄντα Φίλιππον
[290]	εὑρήσεις ὅπλα καὶ πόλεις καὶ	τόπους	καὶ λιμένας καὶ ναῦς καὶ
[160]	τοὺς ἔγγιστα τῆς Ἀττικῆς παραγίγνεσθαι	τόπους,	παραβαίνων τὰς πρὸς ἡμᾶς ὑπαρχούσας
[20]	προλαβὼν ἐκεῖνος τοὺς ἐπικαίρους τῶν	τόπων	κύριος τῆς Θρᾴκης κατασταίη, μηδὲ
[150]	ταῦτ' ἀπολωλότων ἁπάντων εἰπεῖν, ἀνθρώπων,	τόπων,	πόλεων: ὁ γὰρ τὸ σπέρμα
[300]	ἐκ δὲ τῶν πρὸς Πελοπόννησον	τόπων	τοὺς ὁμόρους ταύτῃ; οὐ τὴν
[100]	μή, καταβάλλοντ' ἐᾶν ἐν ὑπωμοσίᾳ;	τοσαῦτ'	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅσ' ὀκνήσαιμ'
[210]	ἐπέμψαμεν εὐθὺς οἱ πρέσβεις. (καίτοι	τοσαύτῃ	γ' ὑπερβολῇ συκοφαντίας οὗτος κέχρηται
[60]	τῶν προγόνων ἀρετῆς ὑπομνήμαθ' ὁρῶσι	τοσαύτην	κακίαν ὑπάρξαι, ὥστε τῆς ἐλευθερίας
[60]	τότε γ' ὄντι καὶ μικρῷ,	τοσαύτην	μεγαλοψυχίαν προσῆκεν ἐγγενέσθαι ὥστε τῆς
[60]	θεοῖς ἐχθρῶν ἀνθρώπων συνέβη γενέσθαι	τοσαύτην	ὅσην οὐδείς πω πρότερον μέμνηται
[0]	τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν,	τοσαύτην	ὑπάρξαι μοι παρ' ὑμῶν εἰς
[0]	τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν,	τοσαύτην	ὑπάρξαι μοι παρ' ὑμῶν εἰς
[190]	τῶν δικαίων λόγων: ἐγὼ δὲ	τοσαύτην	ὑπερβολὴν ποιοῦμαι ὥστε, ἂν νῦν
[110]	τύχῃ. τίς γάρ ἐστι νόμος	τοσαύτης	ἀδικίας καὶ μισανθρωπίας μεστὸς ὥστε
[220]	οὖν; εἴποι τις ἄν, σὺ	τοσοῦθ'	ὑπερῆρας ῥώμῃ καὶ τόλμῃ ὥστε
[100]	πεποίηται. (εἶτ' ἐγὼ τεθεωρηκὼς ἐν	τοσούτοις	καὶ τοιούτοις τὴν πόλιν ὑπὲρ
[10]	παρ' αὐτὰ τὰ πράγματ' ἐλέγχους,	τοσούτοις	ὕστερον χρόνοις αἰτίας καὶ σκώμματα
[120]	ἤδη δ' ἐπὶ ταῦτα πορεύσομαι,	τοσοῦτον	αὐτὸν ἐρωτήσας. πότερόν σέ τις,
[190]	ταῦτα κατηγορεῖς ἢ ἐγὼ σοῦ;	(τοσοῦτον	γὰρ ἀμείνων ἐγὼ σοῦ πολίτης
[60]	ἀναμνήσω καὶ τούτων ὑφέξω λόγον,	τοσοῦτον	ὑπειπών. πλεονέκτημ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μέγ'
[270]	ἀνθρωπίνοις ἤθεσιν διώρικεν. Αἰσχίνης τοίνυν	τοσοῦτον	ὑπερβέβληκεν ἅπαντας ἀνθρώπους ὠμότητι καὶ
[280]	γιγνώσκειν αὐτοὺς ὅστις εἶ; ἢ	τοσοῦτον	ὕπνον καὶ λήθην ἅπαντας ἔχειν
[190]	Ἀττικῆς ὁδὸν τῆς μάχης γενομένης	τοσοῦτος	κίνδυνος καὶ φόβος περιέστη τὴν
[110]	ὀρθὴν περὶ τῶν δικαίων διαλέξομαι.	τοσούτου	γὰρ δέω λέγειν ὡς οὐκ
[270]	ἐπαίνου κατηγορίαν ἥκειν συνεσκευασμένον καὶ	τοσουτουσὶ	λόγους ἀνηλωκέναι ἰδίας ἔχθρας καὶ
[300]	τὰς ἑαυτῶν ᾤκουν πατρίδας, τῶν	τοσούτων	καὶ τοιούτων ἀγαθῶν ὑμῖν καὶ
[200]	αὐτοῦ. (οὐ γὰρ ἐζήτουν οἱ	τότ'	Ἀθηναῖοι οὔτε ῥήτορ' οὔτε στρατηγὸν
[90]	ἡμέραις ὕστερον εἰς Κόρινθον, τῶν	τότ'	Ἀθηναίων πόλλ' ἂν ἐχόντων μνησικακῆσαι
[270]	σκοπεῖν, πᾶσι δὲ ταῦτ' ἐδόκει	τότ'	ἄριστ' εἶναι, καὶ μάλιστα σοί
[210]	ἐπείσθητ' ἐμοί. ἀλλὰ μὴν οἵας	τότ'	ἀφίει φωνὰς ὁ Φίλιππος καὶ
[130]	τὴν πόλιν καὶ δείξων ἀδικοῦσαν,	τότ'	ἐγὼ μὲν τῷ Πύθωνι θρασυνομένῳ
[190]	ἐβουλεύεθ' ἡ πόλις περὶ τούτων,	τότ'	ἔδει προλέγειν: εἰ δὲ μὴ
[190]	ἀλλὰ Φιλίππῳ προσέθεντο, ὑπὲρ οὗ	τότ'	ἐκεῖνος πάσας ἀφῆκε φωνάς; καὶ
[140]	πῶς ἐπράχθη, νῦν ἀκούσατε, ἐπειδὴ	τότ'	ἐκωλύθητε: καὶ γὰρ εὖ πρᾶγμα
[240]	ἔχω, τί ἂν οἴεσθε, εἰ	τότ'	ἐμοῦ περὶ τούτων ἀκριβολογουμένου, ἀπῆλθον
[80]	ἀλλ' ἔργῳ πεπείρασθε: ὁ γὰρ	τότ'	ἐνστὰς πόλεμος ἄνευ τοῦ καλὴν
[310]	ἄν τις σκοπῇ, ταῖς τῶν	τότ'	ἐπαινουμένων ἀνδρῶν ὁμοία καὶ ταὐτὰ
[210]	λέγε μοι τὴν ἐπιστολὴν ἣν	τότ'	ἐπέμψαμεν εὐθὺς οἱ πρέσβεις. (καίτοι
[140]	ἀνὴρ μεγίστων αἴτιος κακῶν. καὶ	τότ'	εὐθὺς ἐμοῦ διαμαρτυρομένου καὶ βοῶντος
[140]	ὑμᾶς εἴποιμι καὶ εἶπον καὶ	τότ'	εὐθὺς ἐν τῷ δήμῳ, ὅτε
[130]	μηδὲν τοῖς πραττομένοις ὑπ' ἐμοῦ	τότ'	ἔχοντ' ἐγκαλεῖν μὴ γράφειν παρὰ
[250]	ψήφων τοῖς διώκουσιν οὐ μετεδίδοτε,	τότ'	ἐψηφίζεσθε τἄριστά με πράττειν: ἐν
[190]	ἀναγκαῖα, ταῦτά μοι δεῖξον, καὶ	τότ'	ἤδη κατηγόρει μου. (εἰ δ'
[270]	ποιεῖς τούτοις νῦν ἐγκαλῶν ὧν	τότ'	οὐκ εἶχες λέγειν βελτίω; (παρὰ
[310]	συνειλεγμένον εἰς τὴν ἐπιτιμίαν, οὐδὲ	τότ'	οὔτε παρῆλθες οὔτ' ἐπέδωκας οὐδέν,
[230]	οἷ' ἐχρῆν πράττειν, ἀλλ' οὐ	τότ'	ὢν ἐν τῇ πόλει καὶ
[110]	συκοφαντῶν, ὅτι ἐπὶ τῷ θεωρικῷ	τότ'	ὢν ἐπέδωκα τὰ χρήματα, ἐπῄνεσεν
[40]	γὰρ φίλων καὶ ξένων ἃ	τότ'	ὠνομάζοντο ἡνίκ' ἐδωροδόκουν, νῦν κόλακες
[190]	παριὼν ἔλεγον. ἐπειδὴ δ' οὐ	τότε,	ἀλλὰ νῦν δεῖξον. εἰπὲ τίς
[60]	ἐν Πέλλῃ τραφέντι, χωρίῳ ἀδόξῳ	τότε	γ' ὄντι καὶ μικρῷ, τοσαύτην
[170]	μοι φέρε τὸ ψήφισμα τὸ	τότε	γενόμενον. ~Καίτοι τίνα βούλει σέ,
[200]	ὅταν τῷ θεῷ ταῦτα δοκῇ:	τότε	δ' ἀξιοῦσα προεστάναι τῶν ἄλλων,
[220]	πραχθέντων κατηγορεῖν, καὶ πόλλ' ἕτερα:	τότε	δ' αὐτὸ τὸ πρᾶγμ' ἂν
[190]	τῶν εἰς σωτηρίαν τῇ πόλει,	τότε	δ' οὐκ ἄξιον εἰπεῖν, ἅ
[180]	μὲν τοίνυν τοῦ δικαίου πολίτου	τότε	δεῖξαι πᾶσιν, εἴ τι τούτων
[40]	ἐστί, τὴν δὲ πονηρίαν εἰδὼς	τότε	δή, τότε καὶ μισεῖ καὶ
[210]	ἡμεῖς μὲν ἐν θυσίαις ἦμεν	τότε,	Θηβαῖοι δ' ἐν τῷ δι'
[90]	ἐπεχείρουν, διεκωλύσατε, οὐ φοβηθέντες τὴν	τότε	Θηβαίοις ῥώμην καὶ δόξαν ὑπάρχουσαν,
[80]	τοίνυν ὑμῶν ἔμ' ἐπὶ τούτοις	τότε,	καὶ γράψαντος Ἀριστονίκου τὰς αὐτὰς
[40]	δὲ πονηρίαν εἰδὼς τότε δή,	τότε	καὶ μισεῖ καὶ ἀπιστεῖ καὶ
[30]	τοιοῦτον ἐγένετο: ὑπὲρ οὗ καὶ	τότε	καὶ νῦν καὶ ἀεὶ ὁμολογῶ
[80]	φαίνομαι τοίνυν ἐγὼ χάριτος τετυχηκὼς	τότε,	καὶ οὐ μέμψεως οὐδὲ τιμωρίας.
[130]	ἡ βουλὴ καὶ προσέταξ' ἑτέρῳ,	τότε	καὶ προδότην εἶναι καὶ κακόνουν
[30]	Κλέων Κοθωκίδης} ~Ταῦτα γράψαντος ἐμοῦ	τότε	καὶ τὸ τῇ πόλει συμφέρον
[90]	ναῦς, οὐ τείχη τῆς πόλεως	τότε	κεκτημένης, ἐξήλθετ' εἰς Ἁλίαρτον καὶ
[190]	τι κακὸν τὸ σῶμα λάβῃ,	τότε	κινεῖται. (ἐπειδὴ δὲ πολὺς τοῖς
[140]	δ' οὔτ' ἐν τῇ θαλάττῃ	τότε	κρείττων ὑμῶν οὔτ' εἰς τὴν
[10]	τῷ μήκει τοῦ πολέμου οἱ	τότε	μὲν βαρεῖς, νῦν δ' ἀτυχεῖς
[50]	εἰπεῖν ὁτιοῦν εἰδότες τὴν τούτου	τότε	μισθαρνίαν. (καίτοι φιλίαν γε καὶ
[90]	τὸν Ἑλλήσποντον ὑπὸ Φιλίππῳ γενέσθαι	τότε,	οὐδὲ τὸ τιμᾶσθαι τὴν πόλιν
[40]	διεφθείροντο, ὧν εἷς οὗτος ἦν,	τότε	πάντες ἐφ' οὓς ταῦτα παρεσκευάζετ'
[80]	δ' ἀδικουμένων τοῖς μὲν ὑμῖν	τότε	πεισθεῖσιν ἡ σωτηρία περιεγένετο, τοῖς
[270]	τιμῶν, ἃ πάντα προσῆν τοῖς	τότε	πραττομένοις ὑπ' ἐμοῦ, ἀλλὰ τῆς
[190]	νῦν ἑόρακεν, ὃ συνήνεγκεν ἂν	τότε	πραχθέν, τοῦτ' ἐγώ φημι δεῖν
[50]	ἀπωλώλειτε. ~Καὶ περὶ μὲν τῶν	τότε	πραχθέντων ἔχων ἔτι πολλὰ λέγειν,
[80]	τοῦ Κλειτάρχου καὶ τοῦ Φιλιστίδου	τότε	πρέσβεις δεῦρ' ἀφικνούμενοι παρὰ σοὶ
[30]	ἦσαν οἱ παρὰ τούτου λόγοι	τότε	ῥηθέντες, καὶ δι' οὓς ἅπαντ'
[20]	τῷ Φιλίππῳ. ἡ μὲν οὖν	τότε	συγχωρηθεῖσ' εἰρήνη διὰ ταῦτ' οὐ
[310]	σὴ ταῖς τῶν τοὺς τοιούτους	τότε	συκοφαντούντων: δῆλον γὰρ ὅτι καὶ
[160]	τῶν Θηβαίων. ἀλλὰ μὴν τὸν	τότε	συμβάντ' ἐν τῇ πόλει θόρυβον
[90]	ἐποίουν τοῦτο, οὐδ' ἐγγύς. (καίτοι	τότε	ταῦτ' ἀμφότερ' Αἰσχίνη, οὔθ' ὑπὲρ
[220]	δοκεῖν τι λέγειν. (οὐκ ἦν	τότε	ταῦτα, ἀλλ' ἐπὶ τῆς ἀληθείας,
[290]	ἐθαύμασα πάντων ὅτε τῶν συμβεβηκότων	τότε	τῇ πόλει μνησθεὶς οὐχ ὡς
[180]	τούτων. τοῦτο τὸ ψήφισμα τὸν	τότε	τῇ πόλει περιστάντα κίνδυνον παρελθεῖν
[180]	Κολλυτῷ ποτ' Οἰνόμαον κακῶς ἐπέτριψας;	τότε	τοίνυν κατ' ἐκεῖνον τὸν καιρὸν
[190]	τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ἀπαιτεῖ.	τότε	τοίνυν τὰ μὲν ἔμελλεν, ὡς
[220]	οὔτε τῷ γραψαμένῳ συγκατηγόρησεν. καίτοι	τότε	τὸν Δημομέλη τὸν ταῦτα γράφοντα
[310]	τινες, οἳ διασύροντες τοὺς ὄντας	τότε	τοὺς {δὲ} πρότερον γεγενημένους ἐπῄνουν,
[130]	βουλὴ ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου	τότε	τούτῳ πεπραγμένα, χειροτονησάντων αὐτὸν ὑμῶν
[90]	ἐβοηθήσατε καὶ τούτοις, τῶν ἐθελοντῶν	τότε	τριηράρχων πρῶτον γενομένων τῇ πόλει,
[20]	ἦν πρεσβεία πρὸς οὐδέν' ἀπεσταλμένη	τότε	τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ πάλαι πάντες
[10]	οὐ γὰρ ἔγωγ' ἐπολιτευόμην πω	τότἐ,	πρῶτον μὲν ὑμεῖς οὕτω διέκεισθε
[0]	(περὶ τούτων δ' ὄντος τουτουὶ	τοῦ	ἀγῶνος ἀξιῶ καὶ δέομαι πάντων
[30]	ἐπιδεικνύῃ περὶ ἑαυτόν: περὶ δὲ	τοῦ	ἀδυνάτου ἐπικρινέτω ὁ ἐπὶ τῶν
[180]	οὐδὲν προαδικηθεὶς ὑπὸ τοῦ δήμου	τοῦ	Ἀθηναίων, ἔν τε τῷ παρόντι
[70]	ναυάρχῳ ἄνευ μὲν τοῦ δήμου	τοῦ	Ἀθηναίων, ὑπὸ δέ τινων ἀρχόντων
[150]	Ἀμφίσσῃ, πλημμελοῦσιν εἰς τὸ ἱερὸν	τοῦ	Ἀπόλλωνος τοῦ ἐν Δελφοῖς καὶ
[300]	τὸν κύκλον τοῦ Πειραιῶς οὐδὲ	τοῦ	ἄστεως. οὐδέ γ' ἡττήθην ἐγὼ
[70]	παραγενόμενοι διαλέξονται πρὸς αὐτὸν περὶ	τοῦ	ἀφεθῆναι τὸν ναύαρχον καὶ τὰ
[310]	ἅπαντες, ὅσοι πώποτ' ἐφθέγξαντ' ἐπὶ	τοῦ	βήματος, εἰς σωτηρίαν ἐπεδίδοσαν, καὶ
[90]	μὲν γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις ἐστὶ	τοῦ	βίου θάνατος, κἂν ἐν οἰκίσκῳ
[210]	ἀντὶ παντὸς ἂν τιμησαίμην εἰπεῖν	τοῦ	βίου, ὑμᾶς δὲ δέδοικα, μὴ
[210]	τῶν μὲν ἐκ λόγου καὶ	τοῦ	βουλεύσασθαι πραχθέντων οὐδὲν αὐτῷ συναίτιος
[130]	λέγειν προσέταξε: καὶ ταῦτ' ἀπὸ	τοῦ	βωμοῦ φέρουσα τὴν ψῆφον ἔπραξε,
[40]	ὁ τῶν πραγμάτων καιρός, ὁ	τοῦ	γ' εἰδέναι τὰ τοιαῦτα καιρὸς
[120]	ὁ τοιοῦτος; ~Καὶ μὴν περὶ	τοῦ	γ' ἐν τῷ θεάτρῳ κηρύττεσθαι,
[10]	τὸν ὑπάρχοντα καιρὸν ἕκαστα θεωρῆτε.	(τοῦ	γὰρ Φωκικοῦ συστάντος πολέμου, οὐ
[190]	ὅπερ εἶπον, ἐκεῖνος ὁ καιρὸς	τοῦ	γε φροντίζοντος ἀνδρὸς τῆς πόλεως
[320]	ἐν μὲν ταῖς ἐξουσίαις τὴν	τοῦ	γενναίου καὶ τοῦ πρωτείου τῇ
[10]	ἐσχάτας οἱ νόμοι διδόασι τιμωρίας,	τοῦ	δὲ παρόντος ἀγῶνος ἡ προαίρεσις
[120]	ὁ στέφανος, ὅπου ἂν ἀναρρηθῇ,	τοῦ	δὲ τῶν στεφανούντων εἵνεκα συμφέροντος
[160]	καὶ κῆρυξ Εὔνομος Ἀναφλύστιος ἐκ	τοῦ	δήμου} (λέγε δὴ καὶ τὰς
[130]	Κλέων Φαληρεύς, Δημόνικος Μαραθώνιος, ὅτι	τοῦ	δήμου ποτὲ χειροτονήσαντος Αἰσχίνην σύνδικον
[280]	πατέρες καὶ ἀδελφοὶ οἱ ὑπὸ	τοῦ	δήμου τόθ' αἱρεθέντες ἐπὶ τὰς
[180]	δοριαλώτους πεποίηκεν οὐδὲν προαδικηθεὶς ὑπὸ	τοῦ	δήμου τοῦ Ἀθηναίων, ἔν τε
[70]	συνετάχθη τῷ ναυάρχῳ ἄνευ μὲν	τοῦ	δήμου τοῦ Ἀθηναίων, ὑπὸ δέ
[180]	ὥσπερ νέφος. ἦν μὲν τοίνυν	τοῦ	δικαίου πολίτου τότε δεῖξαι πᾶσιν,
[320]	τούτου γὰρ ἡ φύσις κυρία,	τοῦ	δύνασθαι δὲ καὶ ἰσχύειν ἕτερα.
[70]	ὡς τὸν σῖτον παραπέμψοντα ἐκ	τοῦ	Ἑλλησπόντου εἰς Λῆμνον, βοηθήσοντα δὲ
[100]	δὴ παρὰ τοῦτον τὸν ἐκ	τοῦ	ἐμοῦ νόμου κατάλογον. Κατάλογος {Τοὺς
[100]	τῶν πολιτῶν ἐπιτρίβουσιν, ἐκ δὲ	τοῦ	ἐμοῦ νόμου τὸ γιγνόμενον κατὰ
[150]	εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος	τοῦ	ἐν Δελφοῖς καὶ τὴν ἱερὰν
[130]	ὑμῶν σύνδικον ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ	τοῦ	ἐν Δήλῳ ἀπὸ τῆς αὐτῆς
[130]	Αἰσχίνην σύνδικον ὑπὲρ τοῦ ἱεροῦ	τοῦ	ἐν Δήλῳ εἰς τοὺς Ἀμφικτύονας
[230]	ἐκεῖνον κωλύειν ἐποίησεν. ~Ἀντὶ δὲ	τοῦ	ἐν τῇ Ἀττικῇ τὸν πόλεμον
[150]	Φωκίδα, ἔχοντες ἐπισιτισμὸν ἡμερῶν τετταράκοντα,	τοῦ	ἐνεστῶτος μηνὸς λῴου, ὡς ἡμεῖς
[110]	τὴν νῆσον, οὐ δυναμένου Φίλωνος	τοῦ	ἐπὶ τῆς διοικήσεως κεχειροτονημένου διὰ
[30]	τοῖς ὡμολογημένοις, οὐδὲν προτερήσετε ἔξω	τοῦ	ἐφθακέναι ἀδικοῦντες} ~Ἀκούεθ' ὡς σαφῶς
[200]	δουλευούσῃ τῇ πόλει φέρειν ἀνάγκη,	τοῦ	θανάτου. (εἰ μὲν τοίνυν τοῦτ'
[160]	καὶ τὰς ἀνοχὰς ποιήσασθαι μέχρι	τοῦ	θαργηλιῶνος μηνός. ᾑρέθησαν ἐκ βουλῆς
[290]	Κλεότιμος, Ἀρίσταιχμος: Μεσσηνίους οἱ Φιλιάδου	τοῦ	θεοῖς ἐχθροῦ παῖδες Νέων καὶ
[110]	ταῦτα τῷ δήμῳ, καὶ ἐπὶ	τοῦ	θεωρικοῦ κατασταθεὶς ἐπέδωκε τοῖς ἐκ
[220]	ἧς οὗτος κατηγορεῖ, ἀντὶ μὲν	τοῦ	Θηβαίους μετὰ Φιλίππου συνεμβαλεῖν εἰς
[130]	χειροτονησάντων αὐτὸν ὑμῶν σύνδικον ὑπὲρ	τοῦ	ἱεροῦ τοῦ ἐν Δήλῳ ἀπὸ
[130]	ποτὲ χειροτονήσαντος Αἰσχίνην σύνδικον ὑπὲρ	τοῦ	ἱεροῦ τοῦ ἐν Δήλῳ εἰς
[210]	δημοσίας κρίνειν, ἀλλὰ τὰ μὲν	τοῦ	καθ' ἡμέραν βίου συμβόλαια ἐπὶ
[250]	τοῖς πιτύροις, καὶ ἀνιστὰς ἀπὸ	τοῦ	καθαρμοῦ κελεύων λέγειν ἔφυγον κακόν,
[120]	κἀκ τίνων ῥᾳδίως οὕτως ἄρχει	τοῦ	κακῶς λέγειν, καὶ λόγους τινὰς
[80]	γὰρ τότ' ἐνστὰς πόλεμος ἄνευ	τοῦ	καλὴν δόξαν ἐνεγκεῖν ἐν πᾶσι
[30]	ἔχει, λέγε μοι τό τε	τοῦ	Καλλισθένους ψήφισμα καὶ τὴν ἐπιστολὴν
[310]	(ὁ Φιλάμμων οὐχ ὅτι Γλαύκου	τοῦ	Καρυστίου καί τινων ἑτέρων πρότερον
[120]	οὐδὲν ἧττον ἐμοῦ πομπεύειν ἀντὶ	τοῦ	κατηγορεῖν εἵλετο. οὐ μὴν οὐδ'
[290]	κατορθοῦν’ οὐ τῷ συμβούλῳ τὴν	τοῦ	κατορθοῦν τοὺς ἀγωνιζομένους ἀνέθηκεν δύναμιν,
[250]	τοῦτον, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τὸ	τοῦ	Κεφάλου καλὸν εἰπεῖν ἔστι μοι.
[250]	βεβαιοῦσαν; (ναί, φησίν, ἀλλὰ τὸ	τοῦ	Κεφάλου καλόν, τὸ μηδεμίαν γραφὴν
[250]	σοῦ γ' ὡμολόγημαι μηδὲν εἶναι	τοῦ	Κεφάλου χείρων πολίτης. (πανταχόθεν μὲν
[310]	γ' ἐκεκληρονομήκεις μὲν τῶν Φίλωνος	τοῦ	κηδεστοῦ χρημάτων πλεῖν ἢ πέντε
[110]	τοίνυν λοιπὸν εἶναί μοι περὶ	τοῦ	κηρύγματος εἰπεῖν καὶ τῶν εὐθυνῶν:
[190]	κράτισθ' ἑλέσθαι; (τοῦτο τοίνυν ἐποίησα,	τοῦ	κήρυκος ἐρωτῶντος, Αἰσχίνη, τίς ἀγορεύειν
[170]	παρῄει δ' οὐδείς. πολλάκις δὲ	τοῦ	κήρυκος ἐρωτῶντος οὐδὲν μᾶλλον ἀνίστατ'
[80]	ἥκιστα σύ: (οἱ γὰρ παρὰ	τοῦ	Κλειτάρχου καὶ τοῦ Φιλιστίδου τότε
[180]	ὁ Παιανιεὺς ἐγὼ Βάτταλος Οἰνομάου	τοῦ	Κοθωκίδου σοῦ πλείονος ἄξιος ὢν
[110]	ἐξέσται, ἢ τῶν δοθέντων ἀντὶ	τοῦ	κομίσασθαι χάριν εὐθύνας ὑφέξει. (ὅτι
[130]	ἀπεστάλη Ὑπερείδης} (οὐκοῦν ὅτε τοῦτον	τοῦ	λέγειν ἀπήλασεν ἡ βουλὴ καὶ
[0]	θεοὺς εὐσέβειαν φυλάττων καὶ τὰ	τοῦ	λέγοντος ὑστέρου δίκαια εὐνοικῶς προσδέξεται,
[50]	τὸν ἄρχοντα παρανόμων κατὰ Κτησιφῶντος	τοῦ	Λεωσθένους Ἀναφλυστίου, ὅτι ἔγραψε παράνομον
[80]	ταῦτ' ὠφέλησεν ἅπαντας, οὐκέτ' ἐκ	τοῦ	λόγου δεῖ μαθεῖν, ἀλλ' ἔργῳ
[0]	βούλομαι δυσχερὲς εἰπεῖν οὐδὲν ἀρχόμενος	τοῦ	λόγου, οὗτος δ' ἐκ περιουσίας
[220]	οὕτω καὶ νῦν τοῖς ἐκ	τοῦ	λόγου φαινομένοις προσθέσθαι. θεάσασθε τοίνυν
[70]	πρὸς ἡμᾶς ἀφίημι ὑμῖν, καὶ	τοῦ	λοιποῦ, ἐὰν βούλησθε μὴ ἐπιτρέπειν
[150]	ὅρους, καὶ ἀπειπεῖν τοῖς Ἀμφισσεῦσι	τοῦ	λοιποῦ μὴ ἐπιβαίνειν} (Ἕτερον Δόγμα.
[190]	ἢ δόξης ἢ προγόνων ἢ	τοῦ	μέλλοντος αἰῶνος εἶχε λόγον. ~Νῦν
[10]	ἐμοῦ, κρίνει δὲ τουτονί, καὶ	τοῦ	μὲν ἀγῶνος ὅλου τὴν πρὸς
[240]	βουλόμενοι μεθ' ὑμῶν εἶναι; εἶτα	τοῦ	μὲν Ἑλλησπόντου διὰ Βυζαντίων ἐγκρατὴς
[50]	ἐφεξῆς καὶ οὐδὲν ἑκὼν παραλείψω.	(τοῦ	μὲν οὖν γράψαι πράττοντα καὶ
[200]	Φίλιππος ἁπάντων, τὸν δ' ὑπὲρ	τοῦ	μὴ γενέσθαι ταῦτ' ἀγῶνα ἕτεροι
[100]	δοκῶ, ἢ μίκρ' ἀναλῶσαι ἂν	τοῦ	μὴ τὰ δίκαια ποιεῖν οἱ
[200]	δὲ καὶ τῇ πατρίδι, ὑπὲρ	τοῦ	μὴ ταύτην ἐπιδεῖν δουλεύουσαν ἀποθνῄσκειν
[200]	εἰς τὰς τριήρεις ἐμβάντες ὑπὲρ	τοῦ	μὴ τὸ κελευόμενον ποιῆσαι, τὸν
[130]	μὲν τοίνυν τοῦτο τοιοῦτο πολίτευμα	τοῦ	νεανίου τούτου, ὅμοιόν γε, οὐ
[120]	τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις (ἀκούεις, Αἰσχίνη,	τοῦ	νόμου λέγοντος σαφῶς, πλὴν ἐάν
[130]	Ἔμπουσαν ἅπαντες ἴσασι καλουμένην, ἐκ	τοῦ	πάντα ποιεῖν καὶ πάσχειν δηλονότι
[110]	μὲν ἐφεξῆς τοὺς περὶ αὐτοῦ	τοῦ	παρανόμου λόγους ἀποδοῦναί με δεῖν,
[310]	μὴ λόγον ἐκ λόγου λέγων	τοῦ	παρόντος ἐμαυτὸν ἐκκρούσω, παραλείψω ταῦτα.
[300]	ὅπως παρὰ πᾶσαν φιλίαν ἄχρι	τοῦ	Πειραιῶς κομισθήσεται, προιδέσθαι; (καὶ τὰ
[300]	τὴν χώραν, οὐχὶ τὸν κύκλον	τοῦ	Πειραιῶς οὐδὲ τοῦ ἄστεως. οὐδέ
[200]	ἰσχυρῶν γενομένων Λακεδαιμονίων καὶ παρὰ	τοῦ	Περσῶν βασιλέως μετὰ πολλῆς χάριτος
[130]	(καὶ τὸ μὲν δὴ πρὸ	τοῦ	πολεμεῖν φανερῶς συναγωνίζεσθαι Φιλίππῳ δεινὸν
[70]	ἐγὼ γράψας ψήφισμα αἴτιός εἰμι	τοῦ	πολέμου. ἀλλ' οὐκ ἂν ἔχοις:
[70]	Φίλιππος οὐδὲν αἰτιᾶται ἔμ' ὑπὲρ	τοῦ	πολέμου, ἑτέροις ἐγκαλῶν. Λέγε δ'
[210]	τἀν τῇ Βοιωτίᾳ διαρπασθησόμεν' ὑπὸ	τοῦ	πολέμου. καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς
[140]	πολεμούντων αὐτῷ, ὅμως ὑπ' αὐτοῦ	τοῦ	πολέμου καὶ τῶν λῃστῶν μυρί'
[20]	πάσας ἐξελύσατε τὰς παρασκευὰς τὰς	τοῦ	πολέμου, ὁ δὲ τοῦτ' ἐκ
[10]	ὡς δὲ ταλαιπωρούμενοι τῷ μήκει	τοῦ	πολέμου οἱ τότε μὲν βαρεῖς,
[60]	ποιεῖσθαι. ~Ἅ μὲν οὖν πρὸ	τοῦ	πολιτεύεσθαι καὶ δημηγορεῖν ἐμὲ προὔλαβε
[210]	πρώτας μάχας, τήν τ' ἐπὶ	τοῦ	ποταμοῦ καὶ τὴν χειμερινήν, οὐκ
[110]	τῶν ἱππέων, ἐν τῇ ἐπὶ	τοῦ	ποταμοῦ μάχῃ τῶν στρατιωτῶν τινῶν
[170]	κυρίους μετὰ τῶν στρατηγῶν καὶ	τοῦ	πότε δεῖ βαδίζειν ἐκεῖσε καὶ
[140]	εἶδον τουτονὶ τὸν μιαρὸν τούτου	τοῦ	πράγματος ἁπτόμενον ἔγνων γάρ, εὐθέως
[130]	κοινῶν, ὡς προσείλεσθε κἀκείνην καὶ	τοῦ	πράγματος κυρίαν ἐποιήσατε, τοῦτον μὲν
[0]	κατηγόρησεν Αἰσχίνης, κἀγὼ περὶ αὐτοῦ	τοῦ	προβουλεύματος εὐθὺς ἂν ἀπελογούμην: ἐπειδὴ
[110]	μοι. οἷς γὰρ οὐκ ἐγράψατο	τοῦ	προβουλεύματος, τούτοις ἃ διώκει συκοφαντῶν
[40]	(οὐδεὶς γάρ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸ	τοῦ	προδιδόντος συμφέρον ζητῶν χρήματ' ἀναλίσκει,
[140]	τῷ Φιλίππῳ θεάσεσθε. (οὐκ ἦν	τοῦ	πρὸς ὑμᾶς πολέμου πέρας οὐδ'
[150]	δ' ἐκεῖθεν. οὐκ ἐνῆν ἄνευ	τοῦ	προσκαλέσασθαι δήπου τοῖς Λοκροῖς δίκην
[100]	νόμον (εἰς τὸ) τριηραρχικὸν ἀντὶ	τοῦ	πρότερον, καθ' ὃν αἱ συντέλειαι
[0]	καὶ τὰς διαβολάς, αἷς ἐκ	τοῦ	πρότερος λέγειν ὁ διώκων ἰσχύει,
[100]	τοὺς καταλόγους, τόν τ' ἐκ	τοῦ	προτέρου νόμου καὶ τὸν κατὰ
[320]	ἐξουσίαις τὴν τοῦ γενναίου καὶ	τοῦ	πρωτείου τῇ πόλει προαίρεσιν διαφυλάττειν,
[120]	καὶ τῶν σῶν εἰπεῖν, ἀπορῶ	τοῦ	πρώτου μνησθῶ: πότερ' ὡς ὁ
[0]	τὸν ἀντίδικον σύμβουλον ποιήσασθαι περὶ	τοῦ	πῶς ἀκούειν ὑμᾶς ἐμοῦ δεῖ
[280]	ἔστι δ' οὐχ ὁ λόγος	τοῦ	ῥήτορος, Αἰσχίνη, τίμιον, οὐδ' ὁ
[130]	δοῦναι διαδὺς ἐξεπέπεμπτ' ἂν ὑπὸ	τοῦ	σεμνολόγου τουτουί: νῦν δ' ὑμεῖς
[70]	ἀποσταλέντα σκάφη εἴκοσι ἐπὶ τὴν	τοῦ	σίτου παραπομπὴν εἰς Ἑλλήσποντον ὁ
[220]	ᾖ πεπραγμένον. (ἐκ γὰρ αὐτοῦ	τοῦ	σοφοῦ τούτου παραδείγματος ὡμολόγηκε νῦν
[80]	τραγῳδοῖς καινοῖς, τῆς δὲ ἀναγορεύσεως	τοῦ	στεφάνου ἐπιμεληθῆναι τὴν πρυτανεύουσαν φυλὴν
[80]	καὶ ἀναρρηθέντος ἐν τῷ θεάτρῳ	τοῦ	στεφάνου, καὶ δευτέρου κηρύγματος ἤδη
[50]	τοῖς πεπολιτευμένοις, εἴτ' ἄξιός εἰμι	τοῦ	στεφάνου καὶ τῆς ἀναρρήσεως τῆς
[0]	~Περὶ	τοῦ	Στεφάνου. (Πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες
[120]	ἀποδιδόντας τὴν χάριν μᾶλλον ἐπαινοῦσι	τοῦ	στεφανουμένου: διόπερ τὸν νόμον τοῦτον
[260]	νυνὶ τήμερον ἐγὼ μὲν ὑπὲρ	τοῦ	στεφανωθῆναι δοκιμάζομαι, τὸ δὲ μηδ'
[210]	γὰρ εἰς τὴν πόλιν εἰσελθόντος	τοῦ	στρατοπέδου οὐδεὶς οὐδὲν οὐδ' ἀδίκως
[190]	ἡ δὲ προαίρεσις αὐτὴ τὴν	τοῦ	συμβούλου διάνοιαν δηλοῖ. (μὴ δὴ
[190]	μέλλον ἢ τὸ παρὸν τὴν	τοῦ	συμβούλου τάξιν ἀπαιτεῖ. τότε τοίνυν
[60]	διέστησεν εἰς μέρη πολλά, ἑνὸς	τοῦ	συμφέροντος ἅπασιν ὄντος, κωλύειν ἐκεῖνον
[210]	δ' οὐ νῦν ταῦτα λέγω	τοῦ	συμφέροντος εἵνεκ' ἐμαυτῷ, λέγε μοι
[150]	αἱροῦνται οἱ Ἕλληνες οἱ μετέχοντες	τοῦ	συνεδρίου τῶν Ἀμφικτυόνων} λέγε δὴ
[300]	δοκεῖ, φυλάττει πηνίκ' ἔσεσθε μεστοὶ	τοῦ	συνεχῶς λέγοντος ἢ παρὰ τῆς
[60]	δὲ καταστάσει καὶ ἔτ' ἀγνοίᾳ	τοῦ	συνισταμένου καὶ φυομένου κακοῦ τῶν
[60]	τι βουληθείη μέρος ἡ τύχη	τοῦ	σώματος παρελέσθαι, τοῦτο προιέμενον, ὥστε
[0]	ποιήσεται περὶ ἁπάντων. (μέλλων δὲ	τοῦ	τ' ἰδίου βίου παντός, ὡς
[240]	ὁμόνοιαν καὶ φιλίαν καὶ τὴν	τοῦ	τὰ δέοντα ποιεῖν ὁρμὴν προτρέψαι.
[40]	χαίρω, ὃς εὐθὺς ἐξῃτούμην ὑπὸ	τοῦ	ταῦτα πράξαντος. (ἀλλὰ γὰρ ἐμπέπτωκ'
[220]	ὑμᾶς, καὶ λόγου κρίσιν, οὐχὶ	τοῦ	τῇ πόλει συμφέροντος ἔσεσθαι. (εἶτα
[230]	πάντα τὸν πόλεμον: ἀντὶ δὲ	τοῦ	τὸν Ἑλλήσποντον ἔχειν Φίλιππον λαβόντα
[140]	τοῦτό γἐ αὐτῇ τῇ φύσει	τοῦ	τόπου καὶ τῶν ὑπαρχόντων ἑκατέροις
[230]	Βοιωτῶν ὁρίοις γενέσθαι: ἀντὶ δὲ	τοῦ	τοὺς λῃστὰς ἡμᾶς φέρειν καὶ
[20]	ὅσα τῆς πόλεως προλάβοι πρὸ	τοῦ	τοὺς ὅρκους ἀποδοῦναι, πάντα ταῦτα
[30]	ταῦτα προειληφότος αὐτοῦ, εἰ πρὸ	τοῦ	τοὺς Φωκέας ἀπολέσθαι ψηφίσαισθε βοηθεῖν,
[200]	ἐπὶ τὸ βῆμ' ἔδει; τὸ	τοῦ	τούτων ἀνάξι' ἐροῦντος; δικαίως μέντἂν
[180]	οὔτε τῆς ἑαυτοῦ πατρίδος οὔτε	τοῦ	τρόπου, καὶ τῇ νῦν αὐτῷ
[260]	ἄν τις, πρὸς αὐτὰ τὰ	τοῦ	τρόπου σου βαδιοῦμαι κατηγορήματα. τοιαύτην
[180]	ἑαυτοῦ ὅτι ἐκ μικροῦ καὶ	τοῦ	τυχόντος γέγονεν ἀνελπίστως μέγας: (καὶ
[40]	γὰρ ἐξηπάτησθε μὲν ὑμεῖς ὑπὸ	τοῦ	Φιλίππου διὰ τούτων τῶν ἐν
[30]	ψήφισμα καὶ τὴν ἐπιστολὴν τὴν	τοῦ	Φιλίππου, ἐξ ὧν ἀμφοτέρων ταῦθ'
[220]	ἔταττον. Λέγε τὰς ἐπιστολὰς τὰς	τοῦ	Φιλίππου. Ἐπιστολαί (εἰς ταῦτα κατέστησε
[70]	δ' αὐτὴν τὴν ἐπιστολὴν τὴν	τοῦ	Φιλίππου. (Ἐπιστολή. {Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος
[70]	ψηφίσματα καὶ τὴν ἐπιστολὴν τὴν	τοῦ	Φιλίππου, καὶ λέγ' ἐφεξῆς: ἀπὸ
[230]	εἰπεῖν ἄλλ' οὐδέν: τὰ δὲ	τοῦ	Φιλίππου, πρὸς ὃν ἦν ἡμῖν
[80]	γὰρ παρὰ τοῦ Κλειτάρχου καὶ	τοῦ	Φιλιστίδου τότε πρέσβεις δεῦρ' ἀφικνούμενοι
[280]	Ἑλλήνων συμφοραῖς μετὰ τῶν αὐτοχείρων	τοῦ	φόνου, δεῦρο δ' ἐλθόντα τιμᾶσθαι,
[120]	ὁ τριηραύλης Φορμίων, ὁ Δίωνος	τοῦ	Φρεαρρίου δοῦλος, ἀνέστησεν αὐτὴν ἀπὸ
[250]	σεμνύνεται: ἀλλ' ὑπὸ τῆς τουτουὶ	τοῦ	χαλεποῦ βλασφημίας καὶ συκοφαντίας εἰς
[20]	ὁ δὲ τοῦτ' ἐκ παντὸς	τοῦ	χρόνου μάλιστ' ἐπραγματεύετο, νομίζων, ὅπερ
[60]	ὃς συνῄδειν μὲν ἐκ παντὸς	τοῦ	χρόνου μέχρι τῆς ἡμέρας ἀφ'
[200]	τὴν πόλιν οὐδεὶς ἐκ παντὸς	τοῦ	χρόνου πεῖσαι τοῖς ἰσχύουσι μέν,
[50]	λόγους ἐμπέσω: ὁ γὰρ διώκων	τοῦ	ψηφίσματος τὸ λέγειν καὶ πράττειν
[50]	Κλέωνος Κοθωκίδης} (ἃ μὲν διώκει	τοῦ	ψηφίσματος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ταῦτ'
[200]	οὐ τὰ βέλτιστ' ἐμοῦ πολιτευσαμένου	τουδὶ	καταψηφιεῖσθε, ἡμαρτηκέναι δόξετε, οὐ τῇ
[20]	τῆς ἀληθείας οὕτω δεικνυμένων, εἰς	τοῦθ'	ἧκεν ἀναιδείας ὥστ' ἐτόλμα λέγειν
[20]	μὴ προσάγειν γράψαι τοὺς ἐπὶ	τοῦθ'	ἥκοντας, ἵν' ὑμῖν διαλεχθῶσιν; ἢ
[160]	τῶν ἄλλων πολλάκις ἀντιλέγοντας ἑαυτοῖς	τοῦθ'	ὁμογνωμονοῦντας ἀεί. οὓς σὺ ζῶντας
[170]	εὖ γὰρ οἶδ' ὅτι, εἰ	τοῦθ'	οὕτως ἐτύγχανεν ἔχον, οὐκ ἂν
[50]	ἐρώτησον αὐτούς, μᾶλλον δ' ἐγὼ	τοῦθ'	ὑπὲρ σοῦ ποιήσω. πότερον ὑμῖν,
[190]	συμβούλου διάνοιαν δηλοῖ. (μὴ δὴ	τοῦθ'	ὡς ἀδίκημ' ἐμὸν θῇς, εἰ
[240]	ὡς εἰς ἐλάχιστα συστεῖλαι, καὶ	τοὐναντίον	εἰς ὁμόνοιαν καὶ φιλίαν καὶ
[30]	αὐτὸν γεγενημένον, οἷς δὲ φίλος,	τοὐναντίον	ἐχθρόν. οὐ γὰρ τὰ ῥήματα
[270]	οὐδ' ἰδίᾳ, τὴν δὲ τούτου	τοὐναντίον	οὐ μόνον τῷ λέγειν ὑπὲρ
[90]	αὑτὸν καθείρξας τηρῇ: δεῖ δὲ	τοὺς	ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγχειρεῖν μὲν ἅπασιν
[290]	τῷ συμβούλῳ τὴν τοῦ κατορθοῦν	τοὺς	ἀγωνιζομένους ἀνέθηκεν δύναμιν, ἀλλὰ τοῖς
[310]	πάντα, τοὺς ποιητάς, τοὺς χορούς,	τοὺς	ἀγωνιστάς. (ὁ Φιλάμμων οὐχ ὅτι
[90]	μόνον οὐ μνησικακοῦντες οὐδὲ προιέμενοι	τοὺς	ἀδικουμένους ἀλλὰ καὶ σῴζοντες ἐφαίνεσθε,
[190]	οἱ καθάπαξ ἐχθροὶ τῆς πόλεως,	τοὺς	Ἀθηναίων κρίνουσι φίλους καὶ Ἀθήνησιν
[120]	προσποιουμένοις δ' ὑπ' ἀναισθησίας τὸ	τοὺς	ἀκούοντας ἀλγεῖν ποιεῖν ὅταν λέγωσιν,
[270]	ταῦθ' οὕτως ἔχοντα, καὶ οὐκέτι	τοὺς	ἀκούοντας σκεψομένους τίς ποτ' αὐτός
[270]	ὁρῶ τῆς τῶν λεγόντων δυνάμεως	τοὺς	ἀκούοντας τὸ πλεῖστον κυρίους: ὡς
[50]	μὴ καὶ τοὺς θεριστὰς καὶ	τοὺς	ἄλλο τι μισθοῦ πράττοντας φίλους
[240]	δεύτερον δὲ δι' ὑμᾶς καὶ	τοὺς	ἄλλους Ἀθηναίους ἐσῳζόμην. δικαίως: τοῦτο
[180]	πέμψαι δὲ καὶ πρέσβεις πρὸς	τοὺς	ἄλλους Ἕλληνας, πρῶτον δὲ πάντων
[250]	ὁ σεμνὸς ἀνὴρ καὶ διαπτύων	τοὺς	ἄλλους σκόπει πρὸς ταύτην ποίᾳ
[140]	πόλεως ἀξίωμα λαβὼν ἀφίκετ' εἰς	τοὺς	Ἀμφικτύονας, πάντα τἄλλ' ἀφεὶς καὶ
[130]	ἱεροῦ τοῦ ἐν Δήλῳ εἰς	τοὺς	Ἀμφικτύονας συνεδρεύσαντες ἡμεῖς ἐκρίναμεν Ὑπερείδην
[150]	τούτων ἐγκλήματα καὶ πόλεμος πρὸς	τοὺς	Ἀμφισσεῖς ἐταράχθη, τὸ μὲν πρῶτον
[170]	πλουσιωτάτους, οἱ τριακόσιοι: εἰ δὲ	τοὺς	ἀμφότερα ταῦτα, καὶ εὔνους τῇ
[40]	διὰ τοὺς πολλοὺς τουτωνὶ καὶ	τοὺς	ἀνθισταμένους τοῖς ὑμετέροις βουλήμασιν ὑμεῖς
[180]	ἀρχῆς κατήγαγον, τοῖς ὅπλοις κρατήσαντες	τοὺς	ἀντιβαίνειν πειρωμένους τοῖς Ἡρακλέους ἐγγόνοις,
[260]	ὧν πολλὰ τραύματ' εἰληφὼς εἰκότως	τοὺς	ἀπείρους τῶν τοιούτων κινδύνων ὡς
[120]	εὖ τὴν πόλιν προτρέπονται, καὶ	τοὺς	ἀποδιδόντας τὴν χάριν μᾶλλον ἐπαινοῦσι
[80]	πόλεσιν κατέστησεν. ~Μετὰ ταῦτα δὲ	τοὺς	ἀποστόλους ἅπαντας ἀπέστειλα, καθ' οὓς
[240]	ποιεῖν ἂν ἢ τί λέγειν	τοὺς	ἀσεβεῖς ἀνθρώπους τουτουσί; (οὐχ ὡς
[230]	τοὺς νησιώτας, οὐχ ἅπαντας, ἀλλὰ	τοὺς	ἀσθενεστάτους: οὔτε γὰρ Χίος οὔτε
[40]	τῇ πρὸς ὑμᾶς ἐπιστολῇ πρὸς	τοὺς	αὑτοῦ συμμάχους, ὅτι ἐγὼ ταῦτα
[280]	προαιρεῖσθαι τοῖς πολλοῖς καὶ τὸ	τοὺς	αὐτοὺς μισεῖν καὶ φιλεῖν οὕσπερ
[100]	ποιεῖν; μνησικακεῖν νὴ Δία πρὸς	τοὺς	βουλομένους σῴζεσθαι, καὶ προφάσεις ζητεῖν
[230]	ἔχειν Φίλιππον λαβόντα Βυζάντιον, συμπολεμεῖν	τοὺς	Βυζαντίους μεθ' ἡμῶν πρὸς ἐκεῖνον.
[170]	ἢ ἐξαπατῆσαι ἐνῆν ἅπαντας ηὐτρέπισται:	τοὺς	δ' ἀπ' ἀρχῆς ἀνθεστηκότας αὐτῷ
[100]	μὲν μικρὰ καὶ οὐδὲν ἀναλίσκουσι,	τοὺς	δ' ἀπόρους τῶν πολιτῶν ἐπιτρίβουσιν,
[210]	μὲν ἡμετέρους φίλους ἐν φόβῳ,	τοὺς	δ' ἐκείνου θρασεῖς. ὅτι δ'
[170]	φίλους ἐπᾶραι καὶ θρασεῖς ποιῆσαι,	τοὺς	δ' ἐναντιουμένους καταπλῆξαι, ἵν' ἢ
[100]	ἀτελεῖς ἀπὸ μικρῶν ἀναλωμάτων γιγνομένους,	τοὺς	δὲ μέτρι' ἢ μικρὰ κεκτημένους
[60]	μὲν ἐξαπατῶν, τοῖς δὲ διδούς,	τοὺς	δὲ πάντα τρόπον διαφθείρων, καὶ
[100]	δίκαια ποιεῖν ἠνάγκασα, τοὺς πλουσίους,	τοὺς	δὲ πένητας ἔπαυσ' ἀδικουμένους, τῇ
[310]	οἳ διασύροντες τοὺς ὄντας τότε	τοὺς	{δὲ} πρότερον γεγενημένους ἐπῄνουν, βάσκανον
[20]	ἐκ πάντων Ἀθηναίων ἤδη πέντε,	τοὺς	δὲ χειροτονηθέντας ἀποδημεῖν μηδεμίαν ὑπερβολὴν
[100]	τοὺς ἡγεμόνας τῶν συμμοριῶν ἢ	τοὺς	δευτέρους καὶ τρίτους οἴεσθέ μοι
[260]	αὑτοῦ τύχην; (ἐπειδὴ δ' εἰς	τοὺς	δημότας ἐνεγράφης ὁπωσδήποτε, ἐῶ γὰρ
[120]	τῆς συγγραφῆς κομιζόμενος, ἢ λόγῳ	τοὺς	δημοτικούς, ἀλλ' οὐ τοῖς πράγμασι
[0]	δεῖν εἶναι, ἀλλὰ καὶ τῷ	τοὺς	δικάζοντας ὀμωμοκέναι, οὐκ ἀπιστῶν ὑμῖν,
[160]	καὶ παντὶ τῷ στρατεύματι πρὸς	τοὺς	ἔγγιστα τῆς Ἀττικῆς παραγίγνεσθαι τόπους,
[200]	ὀφθαλμοῖς πρὸς Διὸς ἑωρῶμεν ἂν	τοὺς	εἰς τὴν πόλιν ἀνθρώπους ἀφικνουμένους,
[20]	τὸν Ἀθηναίων δῆμον, συμπεριλαμβάνοντας καὶ	τοὺς	ἑκατέρων συμμάχους. πρέσβεις ᾑρέθησαν Εὔβουλος
[130]	Φίλιππον ἐξήλεγξα φανερῶς οὕτως ὥστε	τοὺς	ἐκείνου συμμάχους αὐτοὺς ἀνισταμένους ὁμολογεῖν:
[50]	ἧς ἔχων διατελεῖ εἴς τε	τοὺς	Ἕλληνας ἅπαντας καὶ τὸν δῆμον
[60]	συνεργοὺς λαβὼν καὶ πρότερον κακῶς	τοὺς	Ἕλληνας ἔχοντας πρὸς ἑαυτοὺς καὶ
[180]	τῶν προγόνων δόξης τὸ περιορᾶν	τοὺς	Ἕλληνας καταδουλουμένους: (διὸ δεδόχθαι τῇ
[290]	τῶν πόλεων εὕροιτ' ἄν, οὐ	τοὺς	ἐμοί: (οἵ, ὅτ' ἦν ἀσθενῆ
[10]	λέγω, χείρονα καὶ ἐμὲ καὶ	τοὺς	ἐμοὺς ὑπειλήφατε καὶ γιγνώσκετε, τούτῳ
[170]	ὁ κίνδυνος: ἔπειτ' ἐξελθόντας Ἐλευσῖνάδε	τοὺς	ἐν ἡλικίᾳ καὶ τοὺς ἱππέας
[150]	ὑπήκουον οἱ Θηβαῖοι, πέμπει πρὸς	τοὺς	ἐν Πελοποννήσῳ συμμάχους ὁ Φίλιππος,
[200]	Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντας τῶν προγόνων, καὶ	τοὺς	ἐν Πλαταιαῖς παραταξαμένους, καὶ τοὺς
[200]	τοὺς ἐν Πλαταιαῖς παραταξαμένους, καὶ	τοὺς	ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντας καὶ τοὺς
[200]	ἐπ' Ἀρτεμισίῳ, καὶ πολλοὺς ἑτέρους	τοὺς	ἐν τοῖς δημοσίοις μνήμασιν κειμένους
[270]	πόλει, καὶ ἐν οἷς πρὸς	τοὺς	ἐναντίους ἐστὶ τῷ δήμῳ, ἐν
[200]	τοὺς ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντας καὶ	τοὺς	ἐπ' Ἀρτεμισίῳ, καὶ πολλοὺς ἑτέρους
[20]	με ποιεῖν; μὴ προσάγειν γράψαι	τοὺς	ἐπὶ τοῦθ' ἥκοντας, ἵν' ὑμῖν
[240]	καὶ τῷ διδόναι καὶ διαφθείρειν	τοὺς	ἐπὶ τῶν πραγμάτων. οὐκοῦν τῶν
[20]	ὅρκοι, καὶ μὴ προλαβὼν ἐκεῖνος	τοὺς	ἐπικαίρους τῶν τόπων κύριος τῆς
[260]	θιάσους ἄγων διὰ τῶν ὁδῶν,	τοὺς	ἐστεφανωμένους τῷ μαράθῳ καὶ τῇ
[100]	δ' ἐκ τῶν ἀπόρων εἰς	τοὺς	εὐπόρους μετήνεγκα τὰς τριηραρχίας: πάντ'
[250]	πολλῶν πολλάκις ἐστεφανῶσθαι, καὶ μηδὲ	τοὺς	ἐχθροὺς ὑμᾶς, ὡς οὐ καλά
[310]	γὰρ οὐδένα φημί. ἀλλὰ πρὸς	τοὺς	ζῶντας, ὦ χρηστέ, ἵνα μηδὲν
[100]	οὐκ ἔλαβεν. καίτοι πόσα χρήματα	τοὺς	ἡγεμόνας τῶν συμμοριῶν ἢ τοὺς
[180]	Θηβαίων προγόνους εὐεργεσίας: καὶ γὰρ	τοὺς	Ἡρακλέους παῖδας ἀποστερουμένους ὑπὸ Πελοποννησίων
[130]	ὡς ἐν δημοκρατίᾳ δεινὰ ποιῶ	τοὺς	ἠτυχηκότας τῶν πολιτῶν ὑβρίζων καὶ
[260]	ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος ὑμῖν πρὸς	τοὺς	θεατὰς πόλεμος, ὑφ' ὧν πολλὰ
[80]	ὑμεῖς οἱ τὰ βέλτιστα βουλόμενοι	τοὺς	θεοὺς αἰτεῖτε, μὴ μεταδοῖεν ὑμῖν
[240]	τούτοις πᾶσι μάλιστα μὲν διὰ	τοὺς	θεούς, δεύτερον δὲ δι' ὑμᾶς
[210]	ὑμᾶς ἀξιοῖ ψηφίσασθαι τοὺς ὀμωμοκότας	τοὺς	θεούς; εἰ δὲ μὴ παρῆν,
[210]	εἰ ὧν ὡς ἀρίστων αὐτὸς	τοὺς	θεοὺς ἐποιήσατο μάρτυρας, ταῦθ' ὡς
[0]	δικαζόντων ἕκαστος ὑμῶν τὴν πρὸς	τοὺς	θεοὺς εὐσέβειαν φυλάττων καὶ τὰ
[10]	φθόνου τοῦτο ποιεῖν: οὔτε μὰ	τοὺς	θεοὺς ὀρθῶς ἔχον οὔτε πολιτικὸν
[140]	δ' ἐναντίον ὑμῶν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τοὺς	θεοὺς πάντας καὶ πάσας ὅσοι
[0]	τῶν κοινῇ πεπολιτευμένων, βούλομαι πάλιν	τοὺς	θεοὺς παρακαλέσαι, καὶ ἐναντίον ὑμῶν
[110]	τῶν παραγεγραμμένων νόμων, οὔτε μὰ	τοὺς	θεοὺς ὑμᾶς οἶμαι μανθάνειν οὔτ'
[0]	τε καὶ δόξης, τοῦτο παραστῆσαι	τοὺς	θεοὺς ὑμῖν, μὴ τὸν ἀντίδικον
[50]	οὕτω μαίνομαι, εἰ μὴ καὶ	τοὺς	θεριστὰς καὶ τοὺς ἄλλο τι
[140]	τῆς ἰδίας ἕνεκ' ἔχθρας ἢ	τοὺς	Θετταλοὺς ἢ τοὺς Θηβαίους συμπείθοι
[140]	ἐνόμιζε καὶ τοὺς Θηβαίους καὶ	τοὺς	Θετταλοὺς καὶ πάντας φυλάξεσθαι, ἂν
[40]	ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν, Αἰσχίνη, καὶ	τοὺς	Θηβαίους ἐλεεῖς, κτήματ' ἔχων ἐν
[140]	ὑπόψεσθαι τὸ πρᾶγμ' ἐνόμιζε καὶ	τοὺς	Θηβαίους καὶ τοὺς Θετταλοὺς καὶ
[150]	ταῦτ' ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα καὶ	τοὺς	Θηβαίους καὶ ὑμᾶς πράττειν, ἀπεκρύπτετο,
[140]	ἔχθρας ἢ τοὺς Θετταλοὺς ἢ	τοὺς	Θηβαίους συμπείθοι βαδίζειν ἐφ' ὑμᾶς,
[30]	τὴν τόθ' ὑποῦσαν ἀπέχθειαν πρὸς	τοὺς	Θηβαίους. τί οὖν συνέβη μετὰ
[180]	τῶν προγόνων τῶν ἑαυτοῦ εἰς	τοὺς	Θηβαίων προγόνους εὐεργεσίας: καὶ γὰρ
[140]	καὶ τὸ μέλλον οὐ προορωμένους,	τοὺς	ἱερομνήμονας, ~πείθει ψηφίσασθαι περιελθεῖν τὴν
[170]	Ἐλευσῖνάδε τοὺς ἐν ἡλικίᾳ καὶ	τοὺς	ἱππέας δεῖξαι πᾶσιν ὑμᾶς αὐτοὺς
[310]	εἴπω, τὸν ζῶντ' ἐξέταζε καὶ	τοὺς	καθ' αὑτόν, ὥσπερ τἄλλα πάντα,
[260]	ὑπέρλαμπρον, ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις	τοὺς	καλοὺς θιάσους ἄγων διὰ τῶν
[300]	τὰ τῆς πατρίδος συμφέροντα προῃρημένης,	τοὺς	καρποὺς ἔδει γενναίους καὶ καλοὺς
[230]	περιβαλλόμενος ἐπλάττετο, ὑμεῖς καλῶς ποιοῦντες	τοὺς	καρποὺς κεκόμισθε. ἀλλ' ἐῶ ταῦτα.
[100]	ὃ εἰσῆλθον τὴν γραφήν, εἶτα	τοὺς	καταλόγους, τόν τ' ἐκ τοῦ
[320]	οὐκ ἀπειλούντων, οὐκ ἐπαγγελλομένων, οὐχὶ	τοὺς	καταράτους τούτους ὥσπερ θηρία μοι
[90]	ἀλλ' οὐ διὰ ταῦτα προίεντο	τοὺς	καταφεύγοντας ἐφ' ἑαυτούς, ἀλλ' ὑπὲρ
[200]	ἀξιώσασα τιμῆς ἔθαψεν, Αἰσχίνη, οὐχὶ	τοὺς	κατορθώσαντας αὐτῶν οὐδὲ τοὺς κρατήσαντας
[200]	οὐχὶ τοὺς κατορθώσαντας αὐτῶν οὐδὲ	τοὺς	κρατήσαντας μόνους. δικαίως: ὃ μὲν
[230]	ὁρίοις γενέσθαι: ἀντὶ δὲ τοῦ	τοὺς	λῃστὰς ἡμᾶς φέρειν καὶ ἄγειν
[160]	πόνων ὑπέμεινα, ὑμεῖς δὲ μηδὲ	τοὺς	λόγους αὐτῶν ἀνέξεσθε. (ὁρῶν γὰρ
[280]	ἅπαντας ἔχειν ὥστ' οὐ μεμνῆσθαι	τοὺς	λόγους οὓς ἐδημηγόρεις ἐν τῷ
[270]	καὶ μετ' εὐνοίας πάντας εἰρηκὼς	τοὺς	λόγους, φυλάττειν ἐμὲ καὶ τηρεῖν
[200]	καὶ σωτηρίας κίνδυνον ἀράμενοι, μὰ	τοὺς	Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντας τῶν προγόνων, καὶ
[130]	ταῦτ' ἀληθῆ λέγω, κάλει τούτων	τοὺς	μάρτυρας. Μάρτυρες. {Μαρτυροῦσι Δημοσθένει ὑπὲρ
[130]	ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τούτων	τοὺς	μάρτυρας. Μάρτυρες. {Τελέδημος Κλέωνος, Ὑπερείδης
[170]	δείξας καὶ παραστήσας τὰ ὅπλα	τοὺς	μὲν ἑαυτοῦ φίλους ἐπᾶραι καὶ
[20]	ψεύδεται: εἰ γὰρ ὑμεῖς ἅμα	τοὺς	μὲν Ἕλληνας εἰς πόλεμον παρεκαλεῖτε,
[60]	καὶ στασιαστικῶς ἔτι χεῖρον διέθηκε,	τοὺς	μὲν ἐξαπατῶν, τοῖς δὲ διδούς,
[210]	ἄλλων συμμάχων παρόντας πρέσβεις, καὶ	τοὺς	μὲν ἡμετέρους φίλους ἐν φόβῳ,
[100]	τὸ ναυτικὸν ὑμῶν καταλυόμενον καὶ	τοὺς	μὲν πλουσίους ἀτελεῖς ἀπὸ μικρῶν
[100]	καιρῶν, ἔθηκα νόμον καθ' ὃν	τοὺς	μὲν τὰ δίκαια ποιεῖν ἠνάγκασα,
[30]	ταῦτ' εὐθύς, οὐκ εἰς μακράν;	τοὺς	μὲν Φωκέας ἀπολέσθαι καὶ κατασκαφῆναι
[170]	ἔσεσθ' ἐμπειρότεροι. (εἶπον τοίνυν ὅτι	τοὺς	μὲν ὡς ὑπαρχόντων Θηβαίων Φιλίππῳ
[180]	ἐγγόνοις, καὶ τὸν Οἰδίπουν καὶ	τοὺς	μετ' ἐκείνου ἐκπεσόντας ὑπεδεξάμεθα, καὶ
[60]	αἰσχρῶν, ἧς ἂν Θετταλοὺς καὶ	τοὺς	μετὰ τούτων εἴποι τις, ἢ
[150]	τρέφειν ἔφασαν δεῖν καὶ ζημιοῦν	τοὺς	μὴ ταῦτα ποιοῦντας, ἢ κεῖνον
[110]	ἐκ τῶν ἰδίων ἀναλωμάτων καθώπλισαν	τοὺς	νεανίσκους ἀσπίσιν ὀκτακοσίαις, δεδόχθαι τῇ
[50]	κατασκεδάσας, ἣν ἀναγκαῖον ἦν πρὸς	τοὺς	νεωτέρους τῶν πεπραγμένων ἀπολύσασθαι. παρηνώχλησθε
[230]	μὲν τοίνυν εἶχεν ἡ πόλις	τοὺς	νησιώτας, οὐχ ἅπαντας, ἀλλὰ τοὺς
[50]	καὶ μή: ἔτι μέντοι καὶ	τοὺς	νόμους δεικτέον εἶναί μοι δοκεῖ,
[0]	ἂν εἴη τοῦτό γἐ, (ἀλλὰ	τοὺς	νόμους καὶ τὸν ὅρκον, ἐν
[220]	ἅπερ οὗτος νῦν, καὶ τὸ	τοὺς	νόμους μηκέτ' ἐᾶν περὶ τῶν
[90]	Φιλίππου καὶ ἀποδοὺς τὰς πατρίδας,	τοὺς	νόμους, τὴν ἐλευθερίαν, τὰ ἱερά.
[120]	ἦν παρ' ἐμοῦ δίκην κατὰ	τοὺς	νόμους ὑπὲρ τούτων λαβεῖν, εἴπερ
[170]	ἣν γὰρ ὁ κῆρυξ κατὰ	τοὺς	νόμους φωνὴν ἀφίησι, ταύτην κοινὴν
[120]	ἀναγιγνώσκεσθαι τοῖς γ' ὀμωμοκόσιν κατὰ	τοὺς	νόμους ψηφιεῖσθαι; (ἔπειτα τοιαῦτα ποιῶν
[310]	νικῶν ἀνηγορεύετο. καὶ σὺ πρὸς	τοὺς	νῦν ὅρα με ῥήτορας, πρὸς
[290]	ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀναθεῖεν ἅπαντες,	τοὺς	ὁμοίους τούτῳ παρ' ἑκάστῃ τῶν
[300]	δὲ τῶν πρὸς Πελοπόννησον τόπων	τοὺς	ὁμόρους ταύτῃ; οὐ τὴν σιτοπομπίαν,
[250]	δῆμον ἑώρα τιθέμενον, οὐχ ὃ	τοὺς	ὀμωμοκότας δικαστάς, οὐχ ὃ τὴν
[210]	ἄριστα νῦν ὑμᾶς ἀξιοῖ ψηφίσασθαι	τοὺς	ὀμωμοκότας τοὺς θεούς; εἰ δὲ
[310]	ἐκείνους ἦσάν τινες, οἳ διασύροντες	τοὺς	ὄντας τότε τοὺς {δὲ} πρότερον
[110]	τοὺς χειμῶνας πλεῦσαι καὶ μισθοδοτῆσαι	τοὺς	ὁπλίτας, ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας
[140]	δ' αὐτῷ τῷ πολέμῳ κρατοῦντι	τοὺς	ὁποιουσδήποθ' ὑμεῖς ἐξεπέμπετε στρατηγούς ἐῶ
[20]	τῆς πόλεως προλάβοι πρὸ τοῦ	τοὺς	ὅρκους ἀποδοῦναι, πάντα ταῦτα βεβαίως
[20]	ἂν ὄντα Φίλιππον πυνθάνωνται, καὶ	τοὺς	ὅρκους ἀπολαμβάνειν: οὗτοι δ' οὐδὲ
[180]	δῆμον περὶ τῆς εἰρήνης, ὑπεριδὼν	τοὺς	ὅρκους καὶ τὰ παρὰ πᾶσι
[20]	ὄντας πυνθάνωνται τὸν Φίλιππον, καὶ	τοὺς	ὅρκους λαβεῖν τε παρ' αὐτοῦ
[160]	ἡγούμενος τὰς ἡμετέρας συνθήκας, καὶ	τοὺς	ὅρκους λύειν ἐπιβάλλεται καὶ τὴν
[30]	καὶ τὰ χωρία σῶσαι, λαβόντας	τοὺς	ὅρκους πρὶν ἐκεῖνον ἐξελεῖν αὐτά:
[20]	οἷς ἂν ᾖ Φίλιππος καὶ	τοὺς	ὅρκους τὴν ταχίστην ἀπολαμβάνειν, ἵν'
[150]	τοὺς συνέδρους καὶ στήλαις διαλαβεῖν	τοὺς	ὅρους, καὶ ἀπειπεῖν τοῖς Ἀμφισσεῦσι
[160]	ποιεῖσθαι τὰς ἀνοχάς, ἄν περ	τοὺς	οὐκ ὀρθῶς συμβουλεύοντας ὑμῖν παραπέμψαντες
[280]	οἷς ἔπταισεν ἡ πόλις ὡμολογήσατε.	τοὺς	οὖν ἐπὶ τοῖς κοινοῖς ἀτυχήμασιν
[260]	τῷ μαράθῳ καὶ τῇ λεύκῃ,	τοὺς	ὄφεις τοὺς παρείας θλίβων καὶ
[220]	ἐγίγνοντ' ἂν οἱ λόγοι. διόπερ	τοὺς	παρ' αὐτὰ τὰ πράγματ' ἐλέγχους
[10]	καὶ δικαίας ὁδοῦ καὶ φυγὼν	τοὺς	παρ' αὐτὰ τὰ πράγματ' ἐλέγχους,
[230]	ὁ γὰρ ἀντωνούμενος καὶ ταχὺ	τοὺς	παρ' ἡμῶν ἀπελαυνομένους προσδεξόμενος καὶ
[90]	καὶ Περινθίων εὐχαριστίαν} (λέγε καὶ	τοὺς	παρὰ τῶν ἐν Χερρονήσῳ στεφάνους.
[150]	μεθ' ὑμῶν βοηθεῖν καὶ ἀμύνασθαι	τοὺς	παραβαίνοντάς τι τῶν ἐν ἀνθρώποις
[260]	καὶ τῇ λεύκῃ, τοὺς ὄφεις	τοὺς	παρείας θλίβων καὶ ὑπὲρ τῆς
[230]	ταῦτ' ἔγραφες, εἴπερ ἐνεδέχετο παρὰ	τοὺς	παρόντας καιρούς, ἐν οἷς οὐχ
[50]	οὐκ ἀληθῆ, οὗτός ἐστιν ὁ	τοὺς	περὶ ἁπάντων τῶν ἐμοὶ πεπολιτευμένων
[110]	παραλείπω, ὑπολαμβάνων πρῶτον μὲν ἐφεξῆς	τοὺς	περὶ αὐτοῦ τοῦ παρανόμου λόγους
[210]	τῶν πραγμάτων ἡγούμενοι, μάταιον ὄχλον	τοὺς	περὶ τούτων λόγους νομίσητε: ὅ
[10]	Αἰσχίνη, τοῦτο παντελῶς εὔηθες ᾠήθης,	τοὺς	περὶ τῶν πεπραγμένων καὶ πεπολιτευμένων
[190]	πρὸς ὑμᾶς, ἄνδρες δικασταί, καὶ	τοὺς	περιεστηκότας ἔξωθεν καὶ ἀκροωμένους, ἐπεὶ
[170]	ἔδωκ' ἐμαυτὸν ὑμῖν ἁπλῶς εἰς	τοὺς	περιεστηκότας τῇ πόλει κινδύνους. Καί
[230]	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν, οὗτοι παρεσκευάκεσαν	τοὺς	περιχώρους πάντας ἔχθρας ἢ φιλίας
[100]	μὲν τὰ δίκαια ποιεῖν ἠνάγκασα,	τοὺς	πλουσίους, τοὺς δὲ πένητας ἔπαυσ'
[170]	σωθῆναι αὐτὴν ἐβούλεσθε: εἰ δὲ	τοὺς	πλουσιωτάτους, οἱ τριακόσιοι: εἰ δὲ
[310]	καθ' αὑτόν, ὥσπερ τἄλλα πάντα,	τοὺς	ποιητάς, τοὺς χορούς, τοὺς ἀγωνιστάς.
[140]	προτέροις ἐπέθηκε τέλος: περὶ οὗ	τοὺς	πολλοὺς ἀνήλωσε λόγους, τὰ τῶν
[110]	μανθάνειν οὔτ' αὐτὸς ἐδυνάμην συνεῖναι	τοὺς	πολλούς: ἁπλῶς δὲ τὴν ὀρθὴν
[240]	οὐδ' ἀγνωμονῆσαί τι θαυμαστὸν ἦν	τοὺς	πολλοὺς πρὸς ἐμέ, πρῶτον μὲν
[40]	ὅτῳ δωροδοκήσετε περιποιεῖ, καὶ διὰ	τοὺς	πολλοὺς τουτωνὶ καὶ τοὺς ἀνθισταμένους
[20]	ἔγραψα βουλεύων ἀποπλεῖν τὴν ταχίστην	τοὺς	πρέσβεις ἐπὶ τοὺς τόπους ἐν
[20]	εἰ δὲ βουλεύων ἐγὼ προσάγειν	τοὺς	πρέσβεις ᾤμην δεῖν, τοῦτό μου
[310]	ἐχόντων τούτων τῇ φύσει, πρὸς	τοὺς	πρὸ ἐμαυτοῦ νῦν ἐγὼ κρίνωμαι
[120]	ἀλλήλων συμβαίνει λέγειν. οἰκοδομῆσαι δὲ	τοὺς	προγόνους ταυτὶ τὰ δικαστήρι' ὑπείληφα,
[270]	χρηστοῦ. τὸ δὲ δὴ καὶ	τοὺς	πρὸς ἔμ' αὐτὸν ἀγῶνας ἐάσαντα
[100]	οὐ δυναμένη ἀνάγεσθαι. (καίτοι κατὰ	τοὺς	προτέρους νόμους ἅπαντα ταῦτ' ἐγίγνετο.
[70]	καὶ ἐν φυλακῇ ἔχει, ἐπιμεληθῆναι	τοὺς	πρυτάνεις καὶ τοὺς στρατηγοὺς ὅπως
[160]	ἧκε δ' ἀγγέλλων τις ὡς	τοὺς	πρυτάνεις ὡς Ἐλάτεια κατείληπται. καὶ
[240]	γὰρ δήπου καὶ μέμνησθ' ὅτι	τοὺς	πρώτους χρόνους κατὰ τὴν ἡμέραν
[150]	σπείρουσι καὶ βοσκήμασι κατανέμουσιν, ἐπελθεῖν	τοὺς	πυλαγόρους καὶ τοὺς συνέδρους καὶ
[160]	τὰ γέρρ' ἐνεπίμπρασαν, οἱ δὲ	τοὺς	στρατηγοὺς μετεπέμποντο καὶ τὸν σαλπικτὴν
[70]	ἔχει, ἐπιμεληθῆναι τοὺς πρυτάνεις καὶ	τοὺς	στρατηγοὺς ὅπως ἡ βουλὴ συναχθῇ
[70]	ναύαρχον καὶ τὰ πλοῖα καὶ	τοὺς	στρατιώτας, καὶ εἰ μὲν δι'
[110]	τῆς χάριτος μὲν ἀποστερεῖν, εἰς	τοὺς	συκοφάντας δ' ἄγειν, καὶ τούτους
[150]	κατανέμουσιν, ἐπελθεῖν τοὺς πυλαγόρους καὶ	τοὺς	συνέδρους καὶ στήλαις διαλαβεῖν τοὺς
[170]	δίκαιον ἡγεῖσθαι. (καίτοι εἰ μὲν	τοὺς	σωθῆναι τὴν πόλιν βουλομένους παρελθεῖν
[160]	μὲν εὐθὺς ἐξαναστάντες μεταξὺ δειπνοῦντες	τούς	τ' ἐκ τῶν σκηνῶν τῶν
[140]	ὑποληφθῇ: ὅπερ πρότερον συνέβη, ὅτε	τοὺς	ταλαιπώρους Φωκέας ἐποίησ' ἀπολέσθαι τὰ
[200]	εἶναι ὥστε καὶ τῶν προγόνων	τοὺς	ταῦτα πράξαντας μάλιστ' ἐπαινεῖτε. εἰκότως:
[230]	οὐκ ἐλαττοῦσθαι νομίζουσα οὐδὲ κρίνουσα	τοὺς	ταῦτα συμβουλεύσαντας οὐδ' ἀγανακτοῦσ' ἐπὶ
[180]	κατοικίζει ἐπὶ τὰ ἱερὰ καὶ	τοὺς	τάφους ἐπάγων, οὐδὲν ἀλλότριον ποιῶν
[310]	ἢ πλείων ἢ ἐλάττων φθόνος,	τοὺς	τεθνεῶτας δ' οὐδὲ τῶν ἐχθρῶν
[250]	νεβρίζων καὶ κρατηρίζων καὶ καθαίρων	τοὺς	τελουμένους καὶ ἀπομάττων τῷ πηλῷ
[310]	ἐστιν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν πρὸς	τοὺς	τετελευτηκότας εὔνοιαν ὑπάρχουσαν προλαβόντα παρ'
[310]	ἡ δὲ σὴ ταῖς τῶν	τοὺς	τοιούτους τότε συκοφαντούντων: δῆλον γὰρ
[20]	ψήφισμα τοῦτο γράφω, πλεῖν ἐπὶ	τοὺς	τόπους ἐν οἷς ἂν ᾖ
[20]	τὴν ταχίστην τοὺς πρέσβεις ἐπὶ	τοὺς	τόπους ἐν οἷς ἂν ὄντα
[100]	τοῦ ἐμοῦ νόμου κατάλογον. Κατάλογος	{Τοὺς	τριηράρχους αἱρεῖσθαι ἐπὶ τὴν τριήρη
[100]	καὶ τὸν καλὸν κατάλογον. Κατάλογος.	{Τοὺς	τριηράρχους καλεῖσθαι ἐπὶ τὴν τριήρη
[80]	προῄρηνται. Λέγε δ' αὐτοῖς καὶ	τοὺς	τῶν Βυζαντίων στεφάνους καὶ τοὺς
[80]	τοὺς τῶν Βυζαντίων στεφάνους καὶ	τοὺς	τῶν Περινθίων, οἷς ἐστεφάνουν ἐκ
[290]	αἰσχροκερδίας τὰ κοινῇ συμφέροντα προίεντο,	τοὺς	ὑπάρχοντας ἕκαστοι πολίτας ἐξαπατῶντες καὶ
[290]	ναῦς καὶ {πολλοὺς} ἵππους καὶ	τοὺς	ὑπὲρ τούτων ἀμυνομένους: ~Ταῦτα προὐβαλόμην
[300]	μισθώσαντα δ' αὑτὸν τοῖς ἐναντίοις,	τοὺς	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν καιροὺς ἀντὶ
[270]	τὸν καλὸν κἀγαθὸν πολίτην δεῖ	τοὺς	ὑπὲρ τῶν κοινῶν εἰσεληλυθότας δικαστὰς
[70]	μὲν ἀναιρῶν, εἰς τὰς δὲ	τοὺς	φυγάδας κατάγων, πότερον ταῦτα ποιῶν
[30]	προειληφότος αὐτοῦ, εἰ πρὸ τοῦ	τοὺς	Φωκέας ἀπολέσθαι ψηφίσαισθε βοηθεῖν, ἐκφύγοι
[30]	τὰ τῆς στρατείας τῆς ἐπὶ	τοὺς	Φωκέας εὐτρεπῆ ποιήσαιτο, ἵνα μή,
[110]	ἐπὶ τῆς διοικήσεως κεχειροτονημένου διὰ	τοὺς	χειμῶνας πλεῦσαι καὶ μισθοδοτῆσαι τοὺς
[310]	ὥσπερ τἄλλα πάντα, τοὺς ποιητάς,	τοὺς	χορούς, τοὺς ἀγωνιστάς. (ὁ Φιλάμμων
[10]	προσῆκον ἴσως, ὡς κατ' ἐκείνους	τοὺς	χρόνους εἶχε τὰ πράγματ' ἀναμνῆσαι,
[150]	μοι τὰ δόγματα ταῦτα καὶ	τοὺς	χρόνους ἐν οἷς ἕκαστα πέπρακται,
[150]	τῶν Ἀμφικτυόνων} λέγε δὴ καὶ	τοὺς	χρόνους ἐν οἷς ταῦτ' ἐγίγνετο:
[190]	σοῦ δ' ἀφώνου κατ' ἐκείνους	τοὺς	χρόνους ἐν ταῖς ἐκκλησίαις καθημένου,
[220]	τήμερον ῥηθῆναι, διαβάλλειν, καὶ μετενεγκόντα	τοὺς	χρόνους καὶ προφάσεις ἀντὶ τῶν
[130]	δεῖξαι, ὧν οὗτος κατ' ἐκείνους	τοὺς	χρόνους τοῖς μὲν ἐχθροῖς ὑπηρετῶν,
[80]	τὸν Ἑλλήσποντον ἀλλοτριωθῆναι κατ' ἐκείνους	τοὺς	χρόνους; ὑμεῖς, ἄνδρες Ἀθηναῖοι. τὸ
[70]	τῆς ἐκκλησίας ψηφίσματα. καὶ εἵλοντο	τούσδε,	Κηφισοφῶντα Κλέωνος Ἀναφλύστιον, Δημόκριτον Δημοφῶντος
[200]	Περσῶν βασιλέως μετὰ πολλῆς χάριτος	τοῦτ'	ἂν ἀσμένως ἐδόθη τῇ πόλει,
[100]	καὶ μὴν καὶ κατ' αὐτὸ	τοῦτ'	ἄξιός εἰμ' ἐπαίνου τυχεῖν, ὅτι
[310]	μετεῖναι; (καὶ μὴν εἰ καὶ	τοῦτ'	ἄρα δεῖ μ' εἰπεῖν, ἡ
[20]	ὀβολοῖν ἐθεώρουν ἄν, εἰ μὴ	τοῦτ'	ἐγράφη. τὰ μικρὰ συμφέροντα τῆς
[190]	ὃ συνήνεγκεν ἂν τότε πραχθέν,	τοῦτ'	ἐγώ φημι δεῖν ἐμὲ μὴ
[20]	ταῦτα ποιεῖν ἠθέλησαν. (τί δὲ	τοῦτ'	ἐδύνατο, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι; ἐγὼ
[150]	οὖν μὴ μετέγνωσαν εὐθέως, ὡς	τοῦτ'	εἶδον, οἱ Θηβαῖοι καὶ μεθ'
[230]	ἐῶ ταῦτα. (καὶ μὴν οὐδὲ	τοῦτ'	εἰπεῖν ὀκνήσω, ὅτι ὁ τὸν
[60]	τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἐπιθυμῆσαι καὶ	τοῦτ'	εἰς τὸν νοῦν ἐμβαλέσθαι, ὑμῖν
[200]	δείκνυμ' ὅτι καὶ πρὸ ἐμοῦ	τοῦτ'	εἶχεν τὸ φρόνημ' ἡ πόλις,
[20]	τὰς τοῦ πολέμου, ὁ δὲ	τοῦτ'	ἐκ παντὸς τοῦ χρόνου μάλιστ'
[10]	τις ὑπὲρ Κτησιφῶντος ἔχοι, καὶ	τοῦτ'	ἔμοιγε δοκεῖ καὶ μάλ' εἰκότως
[230]	πρὸς τοῦτον ἀντιτεταγμένος καὶ γὰρ	τοῦτ'	ἐξετάσαι δίκαιον τίνος κύριος ἦν;
[200]	τοῦ θανάτου. (εἰ μὲν τοίνυν	τοῦτ'	ἐπεχείρουν λέγειν, ὡς ἐγὼ προήγαγον
[260]	εἵλου πολιτείαν, ἐπειδή ποτε καὶ	τοῦτ'	ἐπῆλθέ σοι ποιῆσαι, δι' ἣν
[60]	ἔπραττ' ἀδικῶν ὑμᾶς ἐναντιοῦσθαι δικαίως.	τοῦτ'	ἐποιεῖτε μὲν ὑμεῖς ἐξ ἀρχῆς
[170]	καὶ γὰρ εὐνοίᾳ καὶ πλούτῳ	τοῦτ'	ἐποίησαν. (ἀλλ' ὡς ἔοικεν, ἐκεῖνος
[280]	τετελευτηκότων, ὥσπερ τἄλλ' εἴωθε γίγνεσθαι,	τοῦτ'	ἐποίησαν παρ' ἐμοί. εἰκότως: γένει
[140]	αὑτοῦ δεήσεσθαι. (εἰ μὲν τοίνυν	τοῦτ'	ἢ τῶν παρ' ἑαυτοῦ πεμπομένων
[120]	πρόσεστιν, οὐκ ἐμοί. καίτοι καὶ	τοῦτ'	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι: (ἐγὼ λοιδορίαν
[230]	τουτὶ τὸ ῥῆμα, ἀλλὰ μὴ	τουτὶ	διελέχθην ἐγώ, ἢ δευρὶ τὴν
[20]	λέγε τοίνυν μοι τὸ ψήφισμα	τουτὶ	λαβών, ὃ σαφῶς οὗτος εἰδὼς
[280]	πλεῖστον μετεῖχεν. (λέγε δ' αὐτῷ	τουτὶ	τὸ ἐπίγραμμα, ὃ δημοσίᾳ προείλεθ'
[230]	γέγονεν τὰ τῶν Ἑλλήνων, εἰ	τουτὶ	τὸ ῥῆμα, ἀλλὰ μὴ τουτὶ
[130]	δ' εἰ βούλεσθε, δότ' αὐτῷ	τοῦτο.	ἀλλ' ἐπειδὴ φανερῶς ἤδη τὰ
[180]	λέγειν, ἄν τι δύσκολον συμβῇ,	τοῦτο	βασκαίνει. ~Ἦν μὲν οὖν, ὅπερ
[20]	ὅτου δήποθ' εἵνεκα ἐῶ γὰρ	τοῦτό	γ' ἐν τῷ παρόντἰ Εὔβουλος
[290]	νυνί, καὶ εἰ μηδὲν ἄλλο,	τοῦτό	γ' ἔχειν δεῖ, ταὐτὰ λυπεῖσθαι
[60]	δόξης ζῆν; (καὶ μὴν οὐδὲ	τοῦτό	γ' οὐδεὶς ἂν εἰπεῖν τολμήσαι,
[240]	τοὺς ἄλλους Ἀθηναίους ἐσῳζόμην. δικαίως:	τοῦτο	γὰρ καὶ ἀληθές ἐστι καὶ
[110]	τετίμηται. σχέτλιον γὰρ ἂν εἴη	τοῦτό	γε, εἰ τῷ τιν' ἀρχὴν
[10]	δώσομεν ζητεῖν: ὑπερβολὴ γὰρ ἀδικίας	τοῦτό	γε. (πάντα μὲν τοίνυν τὰ
[0]	δεῖ σχέτλιον γὰρ ἂν εἴη	τοῦτό	γἐ, (ἀλλὰ τοὺς νόμους καὶ
[140]	ὑμεῖς ἐξεπέμπετε στρατηγούς ἐῶ γὰρ	τοῦτό	γἐ αὐτῇ τῇ φύσει τοῦ
[0]	ἅπασι τοῖς ἄλλοις δικαίοις καὶ	τοῦτο	γέγραπται, τὸ ὁμοίως ἀμφοῖν ἀκροάσασθαι.
[250]	καὶ μεγάλης. καὶ πῶς ἔνι	τοῦτο	γενέσθαι; (καὶ μὴν εἴ γε
[10]	ὑμᾶς, ὁ Φίλιππος, ἵνα μὴ	τοῦτο	γένοιτο μηδὲ συνέλθοιεν αἱ πόλεις,
[20]	Ἀθηναῖοι, καὶ λογιζόμενος τὸ ψήφισμα	τοῦτο	γράφω, πλεῖν ἐπὶ τοὺς τόπους
[0]	γέγραπται, τὸ ὁμοίως ἀμφοῖν ἀκροάσασθαι.	τοῦτο	δ' ἐστὶν οὐ μόνον τὸ
[280]	τύχην, ἀλλὰ τῇ ψυχῇ συναλγεῖν.	τοῦτο	δ' ἑώρων παρ' ἑαυτοῖς καὶ
[240]	καὶ πανταχόθεν βάσκανον καὶ φιλαίτιον:	τοῦτο	δὲ καὶ φύσει κίναδος τἀνθρώπιόν
[250]	ἐν ἐγκλήματι γίγνοιτ' ἂν διὰ	τοῦτο	δικαίως; καίτοι πρός γε τοῦτον,
[290]	Ἕλλησι βοηθεῖν, (ἐπεὶ ἔμοιγ' εἰ	τοῦτο	δοθείη παρ' ὑμῶν, δι' ἔμ'
[260]	δημότας ἐνεγράφης ὁπωσδήποτε, ἐῶ γὰρ	τοῦτο,	ἐπειδή γ' ἐνεγράφης, εὐθέως τὸ
[70]	ἀποστείλας ἢ ὁ ἀπεσταλμένος, καὶ	τοῦτο	λέγειν, ἵνα αἰσθανόμενος ὁ δῆμος
[300]	δέ τις ἰδίᾳ τι λυπήσῃ,	τοῦτο	μεμνῆσθαι καὶ τηρεῖν, οὐδέ γ'
[30]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ δέομαι	τοῦτο	μεμνῆσθαι παρ' ὅλον τὸν ἀγῶνα,
[90]	μὴ μόνον τῷ ψευδεῖς εἶναι	τοῦτο	μὲν γὰρ ὑπάρχειν ὑμᾶς εἰδότας
[60]	καλὰ καὶ δίκαι' ἀναιρεῖν; ἢ	τοῦτο	μὲν μὴ ποιεῖν, δεινὸν γὰρ
[20]	τοῖς λοιποῖς ἐπιχειροίη πράγμασιν. (εἶτα	τοῦτο	μὲν οὐχὶ λέγει τὸ ψήφισμ'
[70]	δῆμος βουλεύσηται τί δεῖ ποιεῖν}	(τοῦτο	μὲν τοίνυν τὸ ψήφισμ' Εὔβουλος
[160]	προσκρούειν ἀλλήλοις ἑτοίμως ἔχοντας, ὅπως	τοῦτο	μὴ γένοιτο παρατηρῶν διετέλουν, οὐκ
[0]	λοιπὸν ἐμοί. κἂν μὲν εὐλαβούμενος	τοῦτο	μὴ λέγω τὰ πεπραγμέν' ἐμαυτῷ,
[20]	προσάγειν τοὺς πρέσβεις ᾤμην δεῖν,	τοῦτό	μου διαβάλλει. ἀλλὰ τί ἐχρῆν
[110]	τειχοποιὸς ἦσθα’ καὶ διά γε	τοῦτο	ὀρθῶς ἐπῃνούμην, ὅτι τἀνηλωμέν' ἔδωκα
[90]	πόλεμον πραχθέντων: ἀλλ' οὐκ ἐποίουν	τοῦτο,	οὐδ' ἐγγύς. (καίτοι τότε ταῦτ'
[20]	τουτοισί. οὐ τοίνυν ἐποίησας οὐδαμοῦ	τοῦτο,	οὐδ' ἤκουσέ σου ταύτην τὴν
[230]	σχήματα μιμούμενος πάνυ γὰρ παρὰ	τοῦτο,	οὐχ ὁρᾷς; γέγονεν τὰ τῶν
[10]	σοῦ τρέψεσθαι. οὐ δὴ ποιήσω	τοῦτο:	οὐχ οὕτω τετύφωμαι: ἀλλ' ὑπὲρ
[190]	εἴ που τῆς χώρας ταὐτὸ	τοῦτο	πάθος συνέβη, προσδοκῆσαι χρῆν; ἆρ'
[10]	παράσχεσθε. (κακοήθης δ' ὤν, Αἰσχίνη,	τοῦτο	παντελῶς εὔηθες ᾠήθης, τοὺς περὶ
[0]	κοινῇ καὶ πρὸς εὐσέβειαν ἑκάστῳ,	τοῦτο	παραστῆσαι πᾶσιν ὑμῖν περὶ ταυτησὶ
[0]	ὑμετέρας εὐσεβείας τε καὶ δόξης,	τοῦτο	παραστῆσαι τοὺς θεοὺς ὑμῖν, μὴ
[190]	καὶ δυσμενέστατος ἄνθρωπος τῇ πόλει,	τοῦτο	πεποιηκὼς ἐπὶ τοῖς συμβᾶσιν ἐξήτασαι,
[230]	ἂν ἐσυκοφάντει. ἐπειδὴ δὲ σὺ	τοῦτο	πέφευγας, ἐγὼ ποιήσω: καὶ σκοπεῖτ'
[60]	γράφειν τὸν Ἀθήνησιν καὶ γὰρ	τοῦτο	πλεῖστον διαφέρεἰ, ὃς συνῄδειν μὲν
[260]	δ' εἴτε δεῖ σ' ἔτι	τοῦτο	ποιεῖν, εἴτ' ἤδη πεπαῦσθαι μὴ
[150]	καὶ βοσκήματα νέμουσι, καὶ κωλυόμενοι	τοῦτο	ποιεῖν ἐν τοῖς ὅπλοις παραγενόμενοι
[200]	εἰ μὴ μετ' ἐλευθερίας ἐξέσται	τοῦτο	ποιεῖν. ἡγεῖτο γὰρ αὐτῶν ἕκαστος
[0]	πειράσομαι μὲν οὖν ὡς μετριώτατα	τοῦτο	ποιεῖν: ὅ τι δ' ἂν
[10]	ἐν ἐπηρείας τάξει καὶ φθόνου	τοῦτο	ποιεῖν: οὔτε μὰ τοὺς θεοὺς
[140]	παρ' ὑμῶν τῶν ὑπεναντίων ὁ	τοῦτο	ποιῶν, εὐπόρως λήσειν: ὅπερ συνέβη.
[320]	ὥσπερ οὐχ αὑτοὺς διασύροντες, ὅταν	τοῦτο	ποιῶσιν, ἔξω δὲ βλέπουσι, καὶ
[60]	ἡ τύχη τοῦ σώματος παρελέσθαι,	τοῦτο	προιέμενον, ὥστε τῷ λοιπῷ μετὰ
[0]	τε κἂν ὑπ' ἐχθροῦ τῳ	τοῦτο	συμβαίνῃ, μάλιστα δὲ τῆς παρ'
[70]	πόλεμον ἀναλαβεῖν, πολλῷ μᾶλλον φιλοτιμουμένων	τοῦτο	συντετελέσθαι ἢ τοῖς Σηλυμβριανοῖς βοηθῆσαι.
[150]	ἐγένοντο, ὥσπερ χειμάρρους ἂν ἅπαν	τοῦτο	τὸ πρᾶγμ' εἰς τὴν πόλιν
[80]	αἰσχύνην τῇ πόλει συμβᾶσαν διὰ	τοῦτο	τὸ ψήφισμα ἢ χλευασμὸν ἢ
[80]	ἐγράψατο. Καί μοι λέγε καὶ	τοῦτο	τὸ ψήφισμα λαβών. (Ψήφισμα. {Ἐπὶ
[180]	τῶν πόλεων ὑπηγμένων ὑπὸ τούτων.	τοῦτο	τὸ ψήφισμα τὸν τότε τῇ
[190]	καὶ ἐνόντων τὰ κράτισθ' ἑλέσθαι;	(τοῦτο	τοίνυν ἐποίησα, τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος,
[130]	ὑμῖν ἀπέφηνεν. ἓν μὲν τοίνυν	τοῦτο	τοιοῦτο πολίτευμα τοῦ νεανίου τούτου,
[50]	κελεῦσαι, κοινωνεῖν μὲν ἡγοῦμαι καὶ	τοῦτο	τοῖς πεπολιτευμένοις, εἴτ' ἄξιός εἰμι
[70]	ἔσεσθαι: οὐ μέντοι μοι δοκεῖ	τοῦτο	χρήσιμον ὑπάρχειν οὔθ' ὑμῖν οὔτ'
[110]	γὰρ οὐκ ἐγράψατο τοῦ προβουλεύματος,	τούτοις	ἃ διώκει συκοφαντῶν φανήσεται. λέγε.
[20]	τι δοκοίη τὰ μάλιστ' ἐν	τούτοις	ἀδίκημα, οὐδέν ἐστι δήπου πρὸς
[120]	τί σαυτὸν οὐκ ἐλλεβορίζεις ἐπὶ	τούτοις;	ἀλλ' οὐδ' αἰσχύνει φθόνου δίκην
[320]	ἐπινεύσειεν, ἀλλὰ μάλιστα μὲν καὶ	τούτοις	βελτίω τινὰ νοῦν καὶ φρένας
[110]	λέγε τὰ ψηφίσματά μοι τὰ	τούτοις	γεγενημέν' αὐτὰ λαβών. λέγε. Ψήφισμα.
[140]	τῇ πόλει, καὶ ἐπεύχομαι πᾶσι	τούτοις,	εἰ μὲν ἀληθῆ πρὸς ὑμᾶς
[170]	ᾖ πεπραγμένον. (ταῦτα καὶ παραπλήσια	τούτοις	εἰπὼν κατέβην. συνεπαινεσάντων δὲ πάντων
[210]	πολέμου. καὶ ἄλλα πολλὰ πρὸς	τούτοις,	εἰς ταὐτὰ δὲ πάντα συντείνοντ'
[50]	καὶ τῆς ἀναρρήσεως τῆς ἐν	τούτοις	εἴτε καὶ μή: ἔτι μέντοι
[210]	ἐν οἵαις ἦν ταραχαῖς ἐπὶ	τούτοις,	ἐκ τῶν ἐπιστολῶν τῶν ἐκείνου
[50]	δύνωμαι ἀγαθόν, καὶ ἐπαινεῖν ἐπὶ	τούτοις,	ἐν τοῖς πεπολιτευμένοις τὴν κρίσιν
[160]	τούτῳ πεπραγμένων ἁψαμένῳ εἰς ἃ	τούτοις	ἐναντιούμενος αὐτὸς πεπολίτευμαι ἀφῖχθαι: ἃ
[10]	καὶ μεγάλ' ἔχουσαι τἀπιτίμια, καὶ	τούτοις	ἐξῆν ἅπασι χρῆσθαι, καὶ ὁπηνίκ'
[160]	πρὸς ἀλλήλας διὰ τούτων καὶ	τούτοις	ἐπαρθεὶς τοῖς ψηφίσμασιν καὶ ταῖς
[320]	οὐδεὶς ἦν οὐδαμοῦ, πλὴν εἰ	τούτοις	ἐπηρεάσαι τι δέοι: ἐπειδὴ δ'
[240]	πολλοῖς ἑτέροις ταῦτα καὶ παραπλήσια	τούτοις	ἐστίν: ἃ δ' οἱ πάντες
[300]	ἦν ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ δυνατόν, καὶ	τούτοις	ἐτείχισα τὴν χώραν, οὐχὶ τὸν
[240]	ἔλεγον καὶ πολλά γε πρὸς	τούτοις	ἕτερα; (πονηρόν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πονηρὸν
[30]	ὁμολογῶ καὶ πολεμεῖν καὶ διαφέρεσθαι	τούτοις.	ἕτερον δ' εὐθὺς ἐφεξῆς ἔτι
[80]	δ' οὐκ ἤθελον οὐδ' ἐπὶ	τούτοις	ἔφασαν τὴν συμμαχίαν πεποιῆσθαι, λέγοντες
[190]	βελτίω τούτων οὐ γὰρ ἂν	τούτοις	ἐχρῶντο, οὔτ' εἰς ταῦτα χρήσιμον
[230]	ταῦτα συμβουλεύσαντας οὐδ' ἀγανακτοῦσ' ἐπὶ	τούτοις	ἑωρᾶτο αἰσχρὸν γάῤ, ἀλλὰ τοῖς
[70]	τούτων γὰρ εἰχόμην ἐγὼ καὶ	τούτοις	ἠναντιούμην. καὶ πρῶτον μὲν τὴν
[10]	τις ἦν ἄκριτος καὶ παρὰ	τούτοις	καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν
[240]	οὔτ' ἄλλ' οὐδὲν ἀπείρατον ἦν	τούτοις	κατ' ἐμοῦ, ἐν τοίνυν τούτοις
[310]	κατὰ τούτων τι δέῃ, ἐν	τούτοις	λαμπροφωνότατος, μνημονικώτατος, ὑποκριτὴς ἄριστος, τραγικὸς
[290]	οὐδὲ πλίνθοις ἐγώ, οὐδ' ἐπὶ	τούτοις	μέγιστον τῶν ἐμαυτοῦ φρονῶ: ἀλλ'
[270]	οὐκ ἀδικεῖς καὶ δεινὰ ποιεῖς	τούτοις	νῦν ἐγκαλῶν ὧν τότ' οὐκ
[310]	μηδὲν ἐναντίον γενέσθαι παρὰ σοῦ	τούτοις	οἷς ἅπαντα πολιτεύει. ἐν τίσιν
[320]	τὴν δεξιὰν προτείνων καὶ εὐαγγελιζόμενος	τούτοις	οὓς ἂν ἐκεῖσ' ἀπαγγελεῖν οἴωμαι,
[40]	αὑτοῦ πατρίδα καὶ πλεῖστ' ἀντιλέγων	τούτοις,	οὗτος ὑμῖν, Αἰσχίνη, τοῖς προδιδοῦσι
[100]	ἑξῆς ἐπολιτευόμην: καὶ σκοπεῖτ' ἐν	τούτοις	πάλιν αὖ, τί τὸ τῇ
[240]	τούτοις κατ' ἐμοῦ, ἐν τοίνυν	τούτοις	πᾶσι μάλιστα μὲν διὰ τοὺς
[250]	ἐξελθόντι δ' ἐκ παίδων ἀκόλουθα	τούτοις	πράττειν, χορηγεῖν, τριηραρχεῖν, εἰσφέρειν, μηδεμιᾶς
[270]	ἐναντίους ἐστὶ τῷ δήμῳ, ἐν	τούτοις:	ταῦτα γὰρ γενναίου καὶ ἀγαθοῦ
[30]	χρυσίον λαβεῖν, καὶ ἔτι πρὸς	τούτοις	τὴν μὲν ἀπέχθειαν τὴν πρὸς
[40]	ὑπολήψεσθε, ἐμοὶ δὲ πιστεύσετε’ οὐ	τούτοις	τοῖς ῥήμασιν γράψας, ταῦτα δὲ
[80]	(στεφανωσάντων τοίνυν ὑμῶν ἔμ' ἐπὶ	τούτοις	τότε, καὶ γράψαντος Ἀριστονίκου τὰς
[90]	ἠδίκησθ' ἀνεμνήσθητε, ἀλλ' ἐβοηθήσατε καὶ	τούτοις,	τῶν ἐθελοντῶν τότε τριηράρχων πρῶτον
[320]	ὁμολογῶ, ἀλλ' εὔνους μᾶλλον ὑμῶν	τουτοισί.	(δύο δ' ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν
[280]	ἐγώ: ταὐτὰ γὰρ συμφέρονθ' εἱλόμην	τουτοισί,	καὶ οὐδὲν ἐξαίρετον οὐδ' ἴδιον
[10]	γεγενημένης, ὕστερον, ἂν βουλομένοις ᾖ	τουτοισί,	μνησθήσομαι. (τὰ μὲν οὖν κατηγορημένα
[290]	προδοῦναι, οὐδ' ὅσα συμβεβούλευκα πώποτε	τουτοισί,	ὁμοίως ὑμῖν ὥσπερ ἂν τρυτάνη
[20]	βοᾶν καὶ διαμαρτύρεσθαι καὶ δηλοῦν	τουτοισί.	οὐ τοίνυν ἐποίησας οὐδαμοῦ τοῦτο,
[270]	ταῦτ' ἀφεὶς ἐμὲ τὸν παρὰ	τουτοισὶ	πεπολιτευμένον αἰτιᾷ, καὶ ταῦτ' εἰδὼς
[230]	παρέσχετο. (εἶτα κενὰς χαρίζει χάριτας	τουτοισὶ	συκοφαντῶν ἐμέ. τί γὰρ νῦν
[250]	τοῦτο δικαίως; καίτοι πρός γε	τοῦτον,	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τὸ τοῦ
[230]	πάντων. (ἐγὼ δ' ὁ πρὸς	τοῦτον	ἀντιτεταγμένος καὶ γὰρ τοῦτ' ἐξετάσαι
[270]	δ' οἶδ' οἶδ' ὅτι γιγνώσκετε	τοῦτον	ἅπαντες, καὶ πολὺ τούτῳ μᾶλλον
[220]	τῶν δικαστηρίων γνώσεις καὶ τὸ	τοῦτον	αὐτὸν ἐκείνων μὴ κατηγορηκέναι ταὐτὰ
[30]	ὕστερον σκευαγωγεῖν ἐκ τῶν ἀγρῶν,	τοῦτον	δὲ χρυσίον λαβεῖν, καὶ ἔτι
[100]	μὲν μὴ θεῖναι τὸν νόμον	τοῦτον,	εἰ δὲ μή, καταβάλλοντ' ἐᾶν
[100]	ἐποίησα. (καὶ γραφεὶς τὸν ἀγῶνα	τοῦτον	εἰς ὑμᾶς εἰσῆλθον καὶ ἀπέφυγον,
[190]	τῆς πόλεως ἐχθροῖς, οὐκ ἔνι	τοῦτον	εὔνουν εἶναι τῇ πατρίδι. δηλοῖς
[270]	καὶ εἴ τις ἐλύπησέ τι	τοῦτον	ἢ προσέκρουσέ που, κατὰ τούτων.
[120]	τοῦ στεφανουμένου: διόπερ τὸν νόμον	τοῦτον	ἡ πόλις γέγραφεν. Λέγε δ'
[130]	καὶ τοῦ πράγματος κυρίαν ἐποιήσατε,	τοῦτον	μὲν εὐθὺς ἀπήλασεν ὡς προδότην,
[290]	ἀξιῶ τιμᾶσθαι. τὸν δὲ τειχισμὸν	τοῦτον,	ὃν σύ μου διέσυρες, καὶ
[240]	εἰς τὸ δικαίως τοιαῦτα γράφειν	τοῦτον	περὶ ἐμοῦ, πρὸς πολλοῖς ἑτέροις
[280]	τινα καὶ φωνασκίας βουλόμενος ποιήσασθαι	τοῦτον	προελέσθαι τὸν ἀγῶνα, οὐκ ἀδικήματος
[130]	ἀπεκτείνατε, ὡς ἔδει γε καὶ	τοῦτον.	(τοιγαροῦν εἰδυῖα ταῦθ' ἡ βουλὴ
[100]	χορηγίᾳ χρωμένους} Φέρε δὴ παρὰ	τοῦτον	τὸν ἐκ τοῦ ἐμοῦ νόμου
[270]	γὰρ ἔχεις, Αἰσχίνη, τῶν ὑπὸ	τοῦτον	τὸν ἥλιον εἰπεῖν ἀνθρώπων ὅστις
[190]	καὶ ἀκροωμένους, ἐπεὶ πρός γε	τοῦτον	τὸν κατάπτυστον βραχὺς καὶ σαφὴς
[10]	ἄξια πράττονθ' ἑώρα, εἰσαγγέλλοντα καὶ	τοῦτον	τὸν τρόπον εἰς κρίσιν καθιστάντα
[10]	ὁπηνίκ' ἐφαίνετο ταῦτα πεποιηκὼς καὶ	τοῦτον	τὸν τρόπον κεχρημένος τοῖς πρὸς
[130]	καὶ ἀπεστάλη Ὑπερείδης} (οὐκοῦν ὅτε	τοῦτον	τοῦ λέγειν ἀπήλασεν ἡ βουλὴ
[20]	καὶ μακρὸν πολεμούντων ὑμῶν, καὶ	τοῦτον	ὑπὲρ τῶν πᾶσι συμφερόντων, ὡς
[10]	κατηγορεῖ μὲν ἐμοῦ, κρίνει δὲ	τουτονί,	καὶ τοῦ μὲν ἀγῶνος ὅλου
[140]	πῶς οὖν ταῦτ' ἐποίησεν; μισθοῦται	τουτονί.	(οὐδενὸς δὲ προειδότος, οἶμαι, τὸ
[30]	αὐτόν, ὥστε μισθοῦται τὸν κατάπτυστον	τουτονί,	οὐκέτι κοινῇ μετὰ τῶν ἄλλων
[0]	μὲν οὖν ἔγωγ' ἐλαττοῦμαι κατὰ	τουτονὶ	τὸν ἀγῶν' Αἰσχίνου, δύο δ'
[0]	πάντας ἂν ὁμολογῆσαι κοινὸν εἶναι	τουτονὶ	τὸν ἀγῶν' ἐμοὶ καὶ Κτησιφῶντι
[0]	ὑπάρξαι μοι παρ' ὑμῶν εἰς	τουτονὶ	τὸν ἀγῶνα, ἔπειθ' ὅ τι
[0]	ὑπάρξαι μοι παρ' ὑμῶν εἰς	τουτονὶ	τὸν ἀγῶνα, ἔπειθ' ὅπερ ἐστὶ
[140]	τῷ δήμῳ, ὅτε πρῶτον εἶδον	τουτονὶ	τὸν μιαρὸν τούτου τοῦ πράγματος
[120]	φιλολοίδορον ὄντα, διὰ τὰς ὑπὸ	τούτου	βλασφημίας εἰρημένας ἀντὶ πολλῶν καὶ
[320]	καιρῷ καὶ πράξει τὴν εὔνοιαν:	τούτου	γὰρ ἡ φύσις κυρία, τοῦ
[80]	καὶ δευτέρου κηρύγματος ἤδη μοι	τούτου	γιγνομένου, οὔτ' ἀντεῖπεν Αἰσχίνης παρὼν
[220]	τὰ ψηφίσματα τὰ ἀποπεφευγότα, ὑπὸ	τούτου	δ' οὐδὲ γραφέντα. Ψηφίσματα. (ταυτὶ
[250]	ἀνθρωπινώτερον ἐγὼ περὶ τῆς τύχης	τούτου	διαλεχθήσομαι. (ἐγὼ τὴν τῆς πόλεως
[270]	ἑκών: ὀργὴν καὶ τιμωρίαν κατὰ	τούτου.	ἐξήμαρτέ τις ἄκων: συγγνώμην ἀντὶ
[40]	Τιμόλαος, ἕως ἀπώλεσε Θήβας: μέχρι	τούτου	Εὔδικος καὶ Σῖμος ὁ Λαρισαῖος,
[10]	ἤδη: εἰ δὲ πολλῷ βελτίω	τούτου	καὶ ἐκ βελτιόνων, καὶ μηδενὸς
[100]	τὴν νῆσον, πολλῷ δ' ἔτι	τούτου	κάλλιον τὸ καταστάντες κύριοι καὶ
[30]	δ' αἰτίαις καὶ βλασφημίαις ἅμα	τούτου	κεχρημένου ἀνάγκη κἀμοὶ πρὸς ἕκαστα
[40]	πάρεστι τοῖς εὖ φρονοῦσι. μέχρι	τούτου	Λασθένης φίλος ὠνομάζετο, ἕως προὔδωκεν
[30]	(τίνες οὖν ἦσαν οἱ παρὰ	τούτου	λόγοι τότε ῥηθέντες, καὶ δι'
[30]	ἕτερον δ' εὐθὺς ἐφεξῆς ἔτι	τούτου	μεῖζον κακούργημα θεάσασθε. (ἐπειδὴ γὰρ
[170]	δύσκολον πέπρακται Θηβαίοις πρὸς ἡμᾶς,	τούτου	μεμνῆσθαι καὶ ἀπιστεῖν αὐτοῖς ὡς
[160]	ὅτι τὸν ἐν Ἀμφίσσῃ πόλεμον	τούτου	μὲν ποιήσαντος, συμπεραναμένων δὲ τῶν
[20]	καὶ γράψας καὶ ἑαυτὸν μετὰ	τούτου	μισθώσας ἐπὶ ταῦτα Φιλοκράτης ὁ
[130]	τοῦτο τοιοῦτο πολίτευμα τοῦ νεανίου	τούτου,	ὅμοιόν γε, οὐ γάρ; οἷς
[260]	ὡς δ' ἀπηλλάγης ποτὲ καὶ	τούτου,	πάνθ' ἃ τῶν ἄλλων κατηγορεῖς
[220]	(ἐκ γὰρ αὐτοῦ τοῦ σοφοῦ	τούτου	παραδείγματος ὡμολόγηκε νῦν γ' ἡμᾶς
[150]	Ἀμφικτυόνων κατὰ τὴν ὑφήγησιν τὴν	τούτου,	προσπεσόντες οἱ Λοκροὶ μικροῦ κατηκόντισαν
[190]	πᾶσιν ἀφεῖται, καὶ οὐδεὶς περὶ	τούτου	προτίθησιν οὐδαμοῦ βουλήν: τὸ δὲ
[190]	ἐν γὰρ τῷ θεῷ τὸ	τούτου	τέλος ἦν, οὐκ ἐμοί. ἀλλ'
[0]	ἂν τὸ πρᾶγμα αὔτ' ἀναγκάζῃ,	τούτου	τὴν αἰτίαν οὗτός ἐστι δίκαιος
[40]	ὠνομάζετο, ἕως προὔδωκεν Ὄλυνθον: μέχρι	τούτου	Τιμόλαος, ἕως ἀπώλεσε Θήβας: μέχρι
[50]	ἔμ' εἰπεῖν ὁτιοῦν εἰδότες τὴν	τούτου	τότε μισθαρνίαν. (καίτοι φιλίαν γε
[140]	πρῶτον εἶδον τουτονὶ τὸν μιαρὸν	τούτου	τοῦ πράγματος ἁπτόμενον ἔγνων γάρ,
[270]	ὑμῶν οὐδ' ἰδίᾳ, τὴν δὲ	τούτου	τοὐναντίον οὐ μόνον τῷ λέγειν
[200]	προεστάναι τῶν ἄλλων, εἶτ' ἀποστᾶσα	τούτου	Φιλίππῳ, προδεδωκέναι πάντας ἂν ἔσχεν
[130]	ἐξεπέπεμπτ' ἂν ὑπὸ τοῦ σεμνολόγου	τουτουί:	νῦν δ' ὑμεῖς στρεβλώσαντες αὐτὸν
[0]	ἐστιν. (περὶ τούτων δ' ὄντος	τουτουὶ	τοῦ ἀγῶνος ἀξιῶ καὶ δέομαι
[250]	τούτῳ σεμνύνεται: ἀλλ' ὑπὸ τῆς	τουτουὶ	τοῦ χαλεποῦ βλασφημίας καὶ συκοφαντίας
[120]	δῆμος ἢ ἡ βουλὴ ψηφίσηται:	τούτους	δ' ἀναγορευέτω’ τί οὖν, ὦ
[120]	Ἀθηναίων ἢ ἡ βουλὴ στεφανοῖ:	τούτους	δ' ἐξεῖναι ἐν τῷ θεάτρῳ
[110]	τοὺς συκοφάντας δ' ἄγειν, καὶ	τούτους	ἐπὶ τὰς εὐθύνας ὧν ἔδωκεν
[190]	τί χρῆν προσδοκᾶν εἰ μηδὲ	τούτους	ἔσχομεν συμμάχους ἀλλὰ Φιλίππῳ προσέθεντο,
[280]	πόλις προορᾶταί τινα κίνδυνον ἑαυτῇ,	τούτους	θεραπεύων οὐκ ἐπὶ τῆς αὐτῆς
[170]	κελεύω δέκα πρέσβεις, καὶ ποιῆσαι	τούτους	κυρίους μετὰ τῶν στρατηγῶν καὶ
[320]	εἰ δ' ἄρ' ἔχουσιν ἀνιάτως,	τούτους	μὲν αὐτοὺς καθ' ἑαυτοὺς ἐξώλεις
[40]	φρονεῖτ' ὦ Θηβαῖοι καὶ Θετταλοί,	τούτους	μὲν ἐχθροὺς ὑπολήψεσθε, ἐμοὶ δὲ
[30]	Φίλιππος προλαβὼν τὴν Θρᾴκην διὰ	τούτους	οὐχὶ πεισθέντας τῷ ἐμῷ ψηφίσματι,
[300]	συνειλοχὼς ῥήματα καὶ λόγους συνείρει	τούτους	σαφῶς καὶ ἀπνευστεί, ὄνησιν μὲν
[320]	οὐκ ἐπαγγελλομένων, οὐχὶ τοὺς καταράτους	τούτους	ὥσπερ θηρία μοι προσβαλλόντων, οὐδαμῶς
[190]	ἣν μᾶλλον ἔδει μ' ἀγαγεῖν	τουτουσί;	(ἀλλὰ μὴν τὸ μὲν παρεληλυθὸς
[130]	καὶ πλούσιος ἐκ πτωχοῦ διὰ	τουτουσὶ	γεγονὼς οὐχ ὅπως χάριν αὐτοῖς
[70]	ταῦτα λέγοντ' εἰς ἔχθραν ἐμβαλεῖν	τουτουσί,	Εὐβούλου καὶ Ἀριστοφῶντος καὶ Διοπείθους
[240]	τί λέγειν τοὺς ἀσεβεῖς ἀνθρώπους	τουτουσί;	(οὐχ ὡς ἐξεδόθησαν; οὐχ ὡς
[260]	μὴ πικρῶς, Αἰσχίνη: εἶτ' ἐρώτησον	τουτουσὶ	τὴν ποτέρου τύχην ἂν ἕλοιθ'
[0]	ὃ μέν ἐστι πρὸς ἡδονήν,	τούτῳ	δέδοται, ὃ δὲ πᾶσιν ὡς
[120]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι: (ἐγὼ λοιδορίαν κατηγορίας	τούτῳ	διαφέρειν ἡγοῦμαι, τῷ τὴν μὲν
[260]	ὅσ' ἂν δείξαιμι προσόντ' αἰσχρὰ	τούτῳ	καὶ ὀνείδη, πάντ' οἶμαι δεῖν
[130]	οὐδεμία ψῆφος ἠνέχθη τῷ μιαρῷ	τούτῳ.	(καὶ ὅτι ταῦτ' ἀληθῆ λέγω,
[270]	γιγνώσκετε τοῦτον ἅπαντες, καὶ πολὺ	τούτῳ	μᾶλλον ἢ ἐμοὶ νομίζετε ταῦτα
[10]	τοὺς ἐμοὺς ὑπειλήφατε καὶ γιγνώσκετε,	τούτῳ	μὲν μηδ' ὑπὲρ τῶν ἄλλων
[0]	παρ' ὑμῶν εὐνοίας διαμαρτεῖν καὶ	τούτῳ	μὴ ἑλεῖν τὴν γραφήν, ἀλλ'
[290]	~Ἀκούεις, Αἰσχίνη, {καὶ ἐν αὐτῷ	τούτῳ}	μηδὲν ἁμαρτεῖν ἐστι θεῶν καὶ
[270]	ἄκων: συγγνώμην ἀντὶ τῆς τιμωρίας	τούτῳ.	οὔτ' ἀδικῶν τις οὔτ' ἐξαμαρτάνων
[50]	καθ' οὓς ταῦτα γράφειν ἐξῆν	τούτῳ.	οὑτωσὶ μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[170]	πῶς χρήσασθαι τῷ πράγματι παραινῶ;	τούτῳ	πάνυ μοι προσέχετε τὸν νοῦν.
[290]	κεφαλὴν ἀναθεῖεν ἅπαντες, τοὺς ὁμοίους	τούτῳ	παρ' ἑκάστῃ τῶν πόλεων εὕροιτ'
[30]	ὑμᾶς δ' ἡσυχίαν ἀγαγόντας καὶ	τούτῳ	πεισθέντας μικρὸν ὕστερον σκευαγωγεῖν ἐκ
[130]	ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου τότε	τούτῳ	πεπραγμένα, χειροτονησάντων αὐτὸν ὑμῶν σύνδικον
[160]	μοι τῶν κατὰ τῆς πατρίδος	τούτῳ	πεπραγμένων ἁψαμένῳ εἰς ἃ τούτοις
[180]	τῶν ἄλλων οὐδὲν ἐοικότες, ἐν	τούτῳ	πλεῖστον ἀλλήλων διαφέρουσιν: ὁ μέν
[50]	δικαίως ἀπολογήσομαι: τὴν γὰρ αὐτὴν	τούτῳ	ποιησάμενος τῶν γεγραμμένων τάξιν περὶ
[280]	εἰδῇς, Αἰσχίνη, καὶ ἐν αὐτῷ	τούτῳ	σαυτὸν ἀγνώμονα καὶ συκοφάντην ὄντα
[250]	τις ἐν ἀφθόνοις τραφεὶς ἐπὶ	τούτῳ	σεμνύνεται: ἀλλ' ὑπὸ τῆς τουτουὶ
[20]	βουλόμενοι μετεπέμπεσθ' ἂν αὐτοὺς ἐν	τούτῳ	τῷ καιρῷ; ἐπὶ τὴν εἰρήνην;
[300]	πολλὰ δὲ τἀνθρώπινα: εἶτ' ἐπὶ	τούτῳ	τῷ καιρῷ ῥήτωρ ἐξαίφνης ἐκ
[140]	φιλονικίας ἰδίας ἕνεκ' αἰτίαν ἐπάγω	τούτῳ	ψευδῆ, πάντων τῶν ἀγαθῶν ἀνόνητόν
[20]	οὗτος διέβαλλεν, ἐπράχθη: τὰ δὲ	τούτων	ἀδικήματα καὶ δωροδοκήματ' ἐν αὐτῇ
[40]	ἐπὶ τὰς ἀποδείξεις, ὡς τὰ	τούτων	ἀδικήματα τῶν νυνὶ παρόντων πραγμάτων
[280]	κακίαν. ~Καί μοι δοκεῖς ἐκ	τούτων,	Αἰσχίνη, λόγων ἐπίδειξίν τινα καὶ
[270]	χαλεπὴν καὶ οὐχ οἵαν ἔδει	τούτων	αἰτίαν ἡγεῖσθαι. (σὺ τοίνυν ταῦτ'
[240]	οἴεσθε, εἰ τότ' ἐμοῦ περὶ	τούτων	ἀκριβολογουμένου, ἀπῆλθον αἱ πόλεις καὶ
[130]	μὴ φέρειν εἰς μέσον τὰ	τούτων	ἀμείνω. ~Ἆρ' οὖν οὐδ' ἔλεγεν,
[290]	{πολλοὺς} ἵππους καὶ τοὺς ὑπὲρ	τούτων	ἀμυνομένους: ~Ταῦτα προὐβαλόμην ἐγὼ πρὸ
[10]	τοίνυν τὰ κατηγορημέν' ὁμοίως ἐκ	τούτων	ἄν τις ἴδοι, οὔτε δικαίως
[200]	τὸ βῆμ' ἔδει; τὸ τοῦ	τούτων	ἀνάξι' ἐροῦντος; δικαίως μέντἂν ἀπέθανον.
[30]	Φιλίππου, δωροδόκημα δὲ τῶν ἀδίκων	τούτων	ἀνθρώπων τοιοῦτον ἐγένετο: ὑπὲρ οὗ
[300]	δυνάμεις τῇ τύχῃ. τίνες αἱ	τούτων	ἀποδείξεις; ἐναργεῖς καὶ φανεραί. σκοπεῖτε
[110]	ὁμολογῶν ἔννομον εἶναι, τὸ χάριν	τούτων	ἀποδοῦναι παρανόμων γράφει. ὁ δὲ
[260]	ἀλλ' ὅπως ποθ' ὑπείλημμαι περὶ	τούτων,	ἀρκεῖ μοι. ~Βούλομαι δὲ τῶν
[160]	δ' ἐπὶ τῷ βουλεύσασθαι περὶ	τούτων	ἀσφαλέστερον καὶ τὰ πρὸς ἡμᾶς
[300]	καὶ γράφειν καὶ μένειν ἐπὶ	τούτων	βασκαίνειν, ἂν δέ τις ἰδίᾳ
[110]	φησίν ὑπεύθυνον ὄντα’ οὐ περὶ	τούτων	γ' οὐδενὸς ὧν ὑπεύθυνος ἦν,
[310]	θέσεις, τοῖς ἀποδειχθεῖσιν ἐχθροῖς ἐναντιώματα.	~Τούτων	γὰρ ἁπάντων ἦν ἐν τοῖς
[70]	{εἴ τι περὶ ἐμοῦ γέγραφεν}	τούτων	γὰρ εἰχόμην ἐγὼ καὶ τούτοις
[110]	φησιν ἡ βουλὴ δεῖν ἀντὶ	τούτων	γενέσθαι μοι, ταῦτ' ἔσθ' ἃ
[30]	ἐν τοῖς φρουρίοις εἰσὶν ἀποτεταγμένοι:	τούτων	δ' ἑκάστους ἣν παρέλαβον τάξιν
[0]	τυχεῖν τούτων μέγιστόν ἐστιν. (περὶ	τούτων	δ' ὄντος τουτουὶ τοῦ ἀγῶνος
[80]	πόλει καὶ μηχανήματ' ἐπιστήσας ἐπολιόρκει.	(τούτων	δὲ γιγνομένων ὅ τι μὲν
[310]	δι' ἔνδειαν οὐκ ἐπέδωκας, ἐκ	τούτων	δῆλον, ἀλλὰ φυλάττων τὸ μηδὲν
[210]	μυρίοι: ἀλλ' ὅμως οὐδεὶς πώποτε	τούτων	διὰ παντὸς ἔδωκεν ἑαυτὸν εἰς
[50]	ὥστε καὶ τὰς ἀποδείξεις ἐκ	τούτων	δίκαιός εἰμι ποιεῖσθαι. ~Ἅ μὲν
[50]	προβεβουλευμένων καὶ πολλῷ μειζόνων ἔτι	τούτων	δωρειῶν δίκαιος εἶναι τυγχάνειν. καί
[150]	ἱερομνημόνων. ὡς δ' ἅπαξ ἐκ	τούτων	ἐγκλήματα καὶ πόλεμος πρὸς τοὺς
[320]	πατρίδος θεραπεύειν, ταύτας αὔξειν, μετὰ	τούτων	εἶναι. (οὐκ ἐπὶ μὲν τοῖς
[60]	Φίλιππος, ἐάσω: οὐδὲν γὰρ ἡγοῦμαι	τούτων	εἶναι πρὸς ἐμέ: ἃ δ'
[20]	οὐδένα γὰρ τὴν εἰρήνην λύσειν	τούτων	εἵνεκα. (ἁγὼ προορώμενος, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[0]	βραχέ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, περὶ	τούτων	εἰπεῖν πρῶτον, ἵνα μηδεὶς ὑμῶν
[60]	ἂν Θετταλοὺς καὶ τοὺς μετὰ	τούτων	εἴποι τις, ἢ τῆς περιεορακυίας
[70]	Ἀθηναίων, περιείργασμαι μὲν ἐγὼ περὶ	τούτων	εἰπών, περιείργασται δ' ἡ πόλις
[20]	ἐξεληλεγμένοι, οὔθ' οὗτος ὑγιὲς περὶ	τούτων	εἴρηκεν οὐδέν. (χωρὶς δὲ τούτων
[180]	καὶ κατάστασις πρώτη, τὰ πρὸ	τούτων	εἰς ἔχθραν καὶ μῖσος καὶ
[270]	ἀξιοῦν αὑτῷ βεβαιοῦν, οὐδ' ὑπὲρ	τούτων	εἰς ὑμᾶς εἰσιέναι, ἀλλὰ μάλιστα
[20]	προείλετο πράττειν: καὶ γὰρ ἐκ	τούτων	εἴσεσθε τίς ἦν ὁ Φιλίππῳ
[180]	τότε δεῖξαι πᾶσιν, εἴ τι	τούτων	εἶχεν ἄμεινον, μὴ νῦν ἐπιτιμᾶν.
[110]	ἀναγορεύσεως ἐπιμεληθῆναι θεσμοθέτας, πρυτάνεις, ἀγωνοθέτας}	(τούτων	ἕκαστος, Αἰσχίνη, τῆς μὲν ἀρχῆς
[320]	ἐξέτασις ἦν, τηνικαῦτα σὺ καὶ	τούτων	ἕκαστος ἐν τάξει καὶ μέγας
[260]	τῶν γρᾳδίων προσαγορευόμενος, μισθὸν λαμβάνων	τούτων	ἔνθρυπτα καὶ στρεπτοὺς καὶ νεήλατα,
[50]	κρίσιν εἶναι νομίζω: ἀπὸ γὰρ	τούτων	ἐξεταζομένων εὑρεθήσεται εἴτ' ἀληθῆ περὶ
[100]	(βούλομαι τοίνυν ἐπανελθεῖν ἐφ' ἃ	τούτων	ἑξῆς ἐπολιτευόμην: καὶ σκοπεῖτ' ἐν
[70]	ἂν βουληθῇς. (οὐδὲ νῦν περὶ	τούτων	ἐρῶ. ἀλλ' ὁ τὴν Εὔβοιαν
[70]	ὀλιγωρίας ἀξίαν: εἰ δὲ μηδέτερον	τούτων	ἐστίν, ἀλλ' ἰδίᾳ ἀγνωμονοῦσιν ἢ
[310]	(ἀλλ' ὦ τᾶν, εἰ μηδὲν	τούτων,	εὔνοιά γε καὶ προθυμία: ποῦ;
[130]	ἔχει. πόλλ' ἂν ἐγὼ ἔτι	τούτων	ἔχοιμι δεῖξαι, ὧν οὗτος κατ'
[260]	ἀλλοτρίων χωρίων, πλείω λαμβάνων ἀπὸ	τούτων	ἢ τῶν ἀγώνων, οὓς ὑμεῖς
[90]	τὸ τιμᾶσθαι τὴν πόλιν ἐκ	τούτων	ἡ προαίρεσις ἡ ἐμὴ καὶ
[150]	πολλὰ λέγειν; ᾑρέθη γὰρ ἐκ	τούτων	ἡγεμών. καὶ μετὰ ταῦτ' εὐθέως
[190]	οὐδ' οὕτως ἀποστατέον τῇ πόλει	τούτων	ἦν, εἴπερ ἢ δόξης ἢ
[20]	τούτων εἴρηκεν οὐδέν. (χωρὶς δὲ	τούτων	καὶ διαβάλλει τὴν πόλιν τὰ
[100]	ἦν ἐγώ. ~Ἀλλ' οὔπω περὶ	τούτων.	καὶ καλὸν μὲν ἐποιήσατε καὶ
[160]	τὰς πόλεις πρὸς ἀλλήλας διὰ	τούτων	καὶ τούτοις ἐπαρθεὶς τοῖς ψηφίσμασιν
[40]	καὶ διεξιὼν ὡς οἰκτρά, καὶ	τούτων	καὶ τῶν ἐν Φωκεῦσι κακῶν
[70]	ἐμά. εἰ δ' ἔδει τινὰ	τούτων	κωλυτὴν φανῆναι, τίν' ἄλλον ἢ
[120]	δίκην κατὰ τοὺς νόμους ὑπὲρ	τούτων	λαβεῖν, εἴπερ ἠδίκουν, ἐξέλειπες, ἐν
[70]	πάντες: ἐγὼ δ' οὐδὲν περὶ	τούτων.	λέγε. Ψηφίσματα. {Ἐπὶ Νεοκλέους ἄρχοντος,
[60]	καὶ ποιεῖν τὴν πόλιν, καὶ	τούτων	λόγον παρ' ἐμοῦ λαβεῖν: ὁ
[210]	ἡγούμενοι, μάταιον ὄχλον τοὺς περὶ	τούτων	λόγους νομίσητε: ὅ τι δ'
[290]	οὖν, ὦ κατάρατ' ἐμοὶ περὶ	τούτων	λοιδορεῖ, καὶ λέγεις ἃ σοὶ
[0]	φιλανθρωπίας, ὅσῳπερ καὶ τὸ τυχεῖν	τούτων	μέγιστόν ἐστιν. (περὶ τούτων δ'
[60]	Ἀμφίπολιν, Πύδναν, Ποτείδαιαν, Ἁλόννησον: οὐδενὸς	τούτων	μέμνημαι: ~Σέρριον δὲ καὶ Δορίσκον
[120]	δόξης, ἐνταῦθ' ἀπήντηκας; ὅρα μὴ	τούτων	μὲν ἐχθρὸς ᾖς, ἐμοὶ δὲ
[90]	οὔθ' ὑπολογιεῖσθε. καὶ οὐκ ἐπὶ	τούτων	μόνον οὕτως ἐσχήκατε, ἀλλὰ πάλιν
[80]	θεοῖς καὶ προσόδους ὡς ἀγαθῶν	τούτων	ὄντων ὑμᾶς πεποιῆσθαι. (ἐπειδὴ τοίνυν
[90]	πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν ἐδείξατ' ἐκ	τούτων	ὅτι, κἂν ὁτιοῦν τις εἰς
[190]	δ' οὔθ' ἕτερ' εἶπες βελτίω	τούτων	οὐ γὰρ ἂν τούτοις ἐχρῶντο,
[270]	τοῦτον ἢ προσέκρουσέ που, κατὰ	τούτων.	οὐ γὰρ αὐτῇ δικαίως, οὐδ'
[260]	ἂν εἴποιμι οὐδὲ παρασχοίμην περὶ	τούτων	οὐδεμίαν μαρτυρίαν, οὔτ' εἴ τινας
[80]	ἦσαν φίλοι. οὐ τοίνυν ἐπράχθη	τούτων	οὐδέν, ὦ βλασφημῶν περὶ ἐμοῦ
[250]	ἀδωροδοκήτως πάντα πεπρᾶχθαί μοι προσωμολογεῖτε.	τούτων	οὖν οὕτως ἐχόντων, τί προσῆκεν
[60]	καὶ Ἀργείους θείημεν. (ἀλλὰ καὶ	τούτων	πολλοί, μᾶλλον δὲ πάντες, χεῖρον
[220]	ἐκρίνετ' ἐφ' αὑτοῦ, πρίν τι	τούτων	προλαβεῖν. (ἀλλ' οὐκ ἦν, οἶμαι,
[280]	φθέγγει καὶ βλέπειν εἰς τὰ	τούτων	πρόσωπα τολμᾷς; πότερ' οὐχ ἡγεῖ
[200]	Θηβαίων καὶ παρὰ τῶν ἔτι	τούτων	πρότερον ἰσχυρῶν γενομένων Λακεδαιμονίων καὶ
[50]	ἐστίν. ἐγὼ δ' ἀπ' αὐτῶν	τούτων	πρῶτον οἶμαι δῆλον ὑμῖν ποιήσειν
[20]	πολλῶν δὲ στρατιωτῶν εὐπορήσας ἐκ	τούτων	ῥᾳδίως τοῖς λοιποῖς ἐπιχειροίη πράγμασιν.
[220]	πολλοὺς καὶ θρασεῖς τὰ πρὸ	τούτων	τῇ πόλει λόγους ἐπαιρόμενος. ἀνθ'
[310]	ἔτι μισεῖ; οὕτως οὖν ἐχόντων	τούτων	τῇ φύσει, πρὸς τοὺς πρὸ
[90]	ὁτιοῦν τις εἰς ὑμᾶς ἐξαμάρτῃ,	τούτων	τὴν ὀργὴν εἰς τἄλλ' ἔχετε,
[100]	ἀπολλύοντας, ἔτι δ' ὑστερίζουσαν ἐκ	τούτων	τὴν πόλιν τῶν καιρῶν, ἔθηκα
[80]	τῶν Περινθίων, οἷς ἐστεφάνουν ἐκ	τούτων	τὴν πόλιν. ~Ψήφισμα Βυζαντίων. {Ἐπὶ
[310]	πηνίκα λαμπρός; ἡνίκ' ἂν κατὰ	τούτων	τι δέῃ, ἐν τούτοις λαμπροφωνότατος,
[310]	μετ' εὐνοίας πράττουσι, τῆς παρὰ	τούτων	τιμῆς καὶ φιλανθρωπίας μετεῖναι; (καὶ
[180]	μηδ' ἥρω τὸν τυχόντα, ἀλλὰ	τούτων	τινὰ τῶν ἀπὸ τῆς σκηνῆς,
[70]	καὶ λέγ' ἐφεξῆς: ἀπὸ γὰρ	τούτων	τίς τίνος αἴτιός ἐστι γενήσεται
[0]	τοῖς ἐπαινοῦσι δ' αὑτοὺς ἄχθεσθαι:	(τούτων	τοίνυν ὃ μέν ἐστι πρὸς
[20]	δ' οὐδὲν οὐδαμοῦ. (ἀλλ' ὅμως,	τούτων	τοιούτων ὄντων καὶ ἐπ' αὐτῆς
[30]	ἵνα μὴ πλεῖον ἐνοχλῆσθε περὶ	τούτων:	τοῖς μὲν γὰρ ὅλοις οὐδὲν
[190]	ὅτ' ἐβουλεύεθ' ἡ πόλις περὶ	τούτων,	τότ' ἔδει προλέγειν: εἰ δὲ
[130]	ὅτι ταῦτ' ἀληθῆ λέγω, κάλει	τούτων	τοὺς μάρτυρας. Μάρτυρες. {Μαρτυροῦσι Δημοσθένει
[130]	ταῦτ' ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι	τούτων	τοὺς μάρτυρας. Μάρτυρες. {Τελέδημος Κλέωνος,
[180]	ἀπιστίαν τῶν πόλεων ὑπηγμένων ὑπὸ	τούτων.	τοῦτο τὸ ψήφισμα τὸν τότε
[40]	ὑμεῖς ὑπὸ τοῦ Φιλίππου διὰ	τούτων	τῶν ἐν ταῖς πρεσβείαις μισθωσάντων
[140]	ἡ φύσις, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, γέγονεν	τούτων	τῶν πραγμάτων, καὶ τίνος εἵνεκα
[50]	ἀκούσῃ δι' ἅ φημι καὶ	τούτων	τῶν προβεβουλευμένων καὶ πολλῷ μειζόνων
[80]	τοῖς ψηφίσμασι, κἂν διαρραγῶσί τινες	τούτων,	ὑπ' ἐμοῦ, ἕτερον κατὰ τῆς
[250]	πρὸς πολλοῖς ἄλλοις καὶ περὶ	τούτων	ὑπερηφάνως χρῆται τῷ λόγῳ, σκέψασθ'
[60]	ἐγὼ διεκωλύθη, ταῦτ' ἀναμνήσω καὶ	τούτων	ὑφέξω λόγον, τοσοῦτον ὑπειπών. πλεονέκτημ'
[280]	ἀπηγγέλθη τάχισθ' ἡ μάχη, οὐδὲν	τούτων	φροντίσας εὐθέως ὡμολόγεις καὶ προσεποιοῦ
[70]	Ἀριστοφῶντος καὶ Διοπείθους τῶν περὶ	τούτων	ψηφισμάτων ὄντων, οὐκ ἐμῶν, ὦ
[40]	δὲ βουλόμενος δεικνύναι. τοιγαροῦν ἐκ	τούτων	ᾤχετ' ἐκείνους λαβὼν εἰς τὸ
[220]	ἀνθ' ὧν δικαίως ἐστεφανούμην ὑπὸ	τουτωνί,	καὶ σὺ παρὼν οὐκ ἀντέλεγες,
[40]	περιποιεῖ, καὶ διὰ τοὺς πολλοὺς	τουτωνὶ	καὶ τοὺς ἀνθισταμένους τοῖς ὑμετέροις
[130]	ἔχεις, ἀλλὰ μισθώσας σαυτὸν κατὰ	τουτωνὶ	πολιτεύει. καὶ περὶ ὧν μὲν
[280]	ἀλλ' ἐμισθώθης ἐπὶ τῷ τὰ	τουτωνὶ	συμφέροντα διαφθείρειν. ἀλλ' ὅμως, οὕτω
[200]	γραμματοκύφων, σὺ μὲν τῆς παρὰ	τουτωνὶ	τιμῆς καὶ φιλανθρωπίας ἔμ' ἀποστερῆσαι
[160]	ἦτ' ἤδη τὰ πρὸς ἀλλήλους,	τουτωνὶ	τῶν ψηφισμάτων ἀκούσαντες καὶ τῶν
[310]	τούτοις λαμπροφωνότατος, μνημονικώτατος, ὑποκριτὴς ἄριστος,	τραγικὸς	Θεοκρίνης. (εἶτα τῶν πρότερον γεγενημένων
[120]	ἐπαχθεῖς λόγους πορίσασθαι, ὥσπερ ἐν	τραγῳδίᾳ	βοῶντα ὦ γῆ καὶ ἥλιε
[110]	καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον Διονυσίοις	τραγῳδοῖς	καινοῖς} (Ἕτερον Ψήφισμα. {Εἶπε Καλλίας
[50]	τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις τοῖς μεγάλοις,	τραγῳδοῖς	καινοῖς, ὅτι στεφανοῖ ὁ δῆμος
[110]	στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις	τραγῳδοῖς	καινοῖς: τῆς δὲ ἀναγορεύσεως ἐπιμεληθῆναι
[110]	τῷ γυμνικῷ ἀγῶνι καὶ Διονυσίοις	τραγῳδοῖς	καινοῖς: τῆς δὲ ἀναγορεύσεως ἐπιμεληθῆναι
[80]	στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ, Διονυσίοις,	τραγῳδοῖς	καινοῖς, τῆς δὲ ἀναγορεύσεως τοῦ
[50]	στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοις	τραγῳδῶν	τῇ καινῇ, ἀλλ' ἐὰν μὲν
[260]	θεατὰς πόλεμος, ὑφ' ὧν πολλὰ	τραύματ'	εἰληφὼς εἰκότως τοὺς ἀπείρους τῶν
[250]	οὔτ' εἴ τις ἐν ἀφθόνοις	τραφεὶς	ἐπὶ τούτῳ σεμνύνεται: ἀλλ' ὑπὸ
[60]	ὡς τῷ μὲν ἐν Πέλλῃ	τραφέντι,	χωρίῳ ἀδόξῳ τότε γ' ὄντι
[190]	μί' ἡμέρα καὶ δύο καὶ	τρεῖς	ἔδοσαν τῶν εἰς σωτηρίαν τῇ
[90]	λειτουργιᾶν: στᾶσαι δὲ καὶ εἰκόνας	τρεῖς	ἑκκαιδεκαπάχεις ἐν τῷ Βοσπορείῳ, στεφανούμενον
[30]	πρέσβεις οὗτοι καθῆντ' ἐν Μακεδονίᾳ	τρεῖς	ὅλους μῆνας, ἕως ἦλθε Φίλιππος
[260]	λαγὼ βίον ἔζης δεδιὼς καὶ	τρέμων	καὶ ἀεὶ πληγήσεσθαι προσδοκῶν ἐφ'
[150]	γὰρ αὐτοὺς εἰσφέρειν καὶ ξένους	τρέφειν	ἔφασαν δεῖν καὶ ζημιοῦν τοὺς
[290]	καὶ τοῖς σοῖς οἱ θεοὶ	τρέψειαν	εἰς κεφαλήν; (πολλὰ τοίνυν, ὦ
[10]	τὰς λοιδορίας τὰς παρὰ σοῦ	τρέψεσθαι.	οὐ δὴ ποιήσω τοῦτο: οὐχ
[210]	γυναῖκας καὶ τὰ τιμιώτατα. καίτοι	τρί'	ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ πᾶσιν
[110]	ἔργα ἀπὸ τῆς ἰδίας οὐσίας	τρία	τάλαντα ἐπέδωκε ταῦτα τῷ δήμῳ,
[170]	εἰ δὲ τοὺς πλουσιωτάτους, οἱ	τριακόσιοι:	εἰ δὲ τοὺς ἀμφότερα ταῦτα,
[230]	τῶν Ἑλλήνων ἐκείνων ἀγωνισαμένων τριήρων,	τριακοσίων	οὐσῶν τῶν πασῶν, τὰς διακοσίας
[40]	γὰρ περιιὼν Φίλιππος Ἰλλυριοὺς καὶ	Τριβαλλούς,	τινὰς δὲ καὶ τῶν Ἑλλήνων
[250]	τῷ διδασκαλείῳ προσεδρεύων, τὸ μέλαν	τρίβων	καὶ τὰ βάθρα σπογγίζων καὶ
[250]	παίδων ἀκόλουθα τούτοις πράττειν, χορηγεῖν,	τριηραρχεῖν,	εἰσφέρειν, μηδεμιᾶς φιλοτιμίας μήτ' ἰδίας
[100]	εἰς τοὺς εὐπόρους μετήνεγκα τὰς	τριηραρχίας:	πάντ' οὖν τὰ δέοντ' ἐγίγνετο.
[100]	Παιανιεὺς εἰσήνεγκε νόμον (εἰς τὸ)	τριηραρχικὸν	ἀντὶ τοῦ πρότερον, καθ' ὃν
[310]	συμμοριῶν ἐφ' οἷς ἐλυμήνω τὸν	τριηραρχικὸν	νόμον. (ἀλλ' ἵνα μὴ λόγον
[100]	ἕκαστον τιθέναι, καὶ δυοῖν ἐφάνη	τριήραρχος	ὁ τῆς μιᾶς ἕκτος καὶ
[100]	τὸν ἐμόν, οὐχ ἱκετηρίαν ἔθηκε	τριήραρχος	οὐδεὶς πώποθ' ὡς ἀδικούμενος παρ'
[100]	ἐμοῦ νόμου κατάλογον. Κατάλογος {Τοὺς	τριηράρχους	αἱρεῖσθαι ἐπὶ τὴν τριήρη ἀπὸ
[100]	δέκατος πρότερον συντελής: οὐδὲ γὰρ	τριηράρχους	ἔτ' ὠνόμαζον ἑαυτούς, ἀλλὰ συντελεῖς.
[100]	τὸν καλὸν κατάλογον. Κατάλογος. {Τοὺς	τριηράρχους	καλεῖσθαι ἐπὶ τὴν τριήρη συνεκκαίδεκα
[100]	ὃν αἱ συντέλειαι ἦσαν τῶν	τριηράρχων:	καὶ ἐπεχειροτόνησεν ἡ βουλὴ καὶ
[90]	καὶ τούτοις, τῶν ἐθελοντῶν τότε	τριηράρχων	πρῶτον γενομένων τῇ πόλει, ὧν
[120]	μὴ λέγω. ἀλλ' ὡς ὁ	τριηραύλης	Φορμίων, ὁ Δίωνος τοῦ Φρεαρρίου
[200]	πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπέμειναν εἰς τὰς	τριήρεις	ἐμβάντες ὑπὲρ τοῦ μὴ τὸ
[310]	ξενικῶν, οἷς ἐπέστης, ἐπηνώρθωται; ποῖαι	τριήρεις;	ποῖα βέλη; ποῖοι νεώσοικοι; τίς
[30]	ἐξέλθοιθ' ὑμεῖς καὶ περιπλεύσαντες ταῖς	τριήρεσιν	εἰς Πύλας ὥσπερ πρότερον κλείσαιτε
[100]	{Τοὺς τριηράρχους αἱρεῖσθαι ἐπὶ τὴν	τριήρη	ἀπὸ τῆς οὐσίας κατὰ τίμησιν,
[100]	{Τοὺς τριηράρχους καλεῖσθαι ἐπὶ τὴν	τριήρη	συνεκκαίδεκα ἐκ τῶν ἐν τοῖς
[100]	ὑπὸ τῶν ἀποστολέων ἐδέθη, οὐ	τριήρης	οὔτ' ἔξω καταλειφθεῖσ' ἀπώλετο τῇ
[230]	ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων ἐκείνων ἀγωνισαμένων	τριήρων,	τριακοσίων οὐσῶν τῶν πασῶν, τὰς
[200]	ἀγὼν οὑτοσί; ἐμὲ δ' ὦ	τριταγωνιστά,	τὸν περὶ τῶν πρωτείων σύμβουλον
[120]	χρωμένη τὸν καλὸν ἀνδριάντα καὶ	τριταγωνιστὴν	ἄκρον ἐξέθρεψέ σε; ἀλλὰ πάντες
[260]	πονηρὸν ὄντα καὶ πολίτην καὶ	τριταγωνιστήν.	λέγε τὰς μαρτυρίας. Μαρτυρίαι. (ἐν
[130]	αἱ μαρτυρίαι ἐπὶ Νικίου, ἑκατομβαιῶνος	τρίτῃ	ἱσταμένου} (μυρία τοίνυν ἕτερ' εἰπεῖν
[210]	μὲν ἀνδρείας, ἕτερον δὲ δικαιοσύνης,	τρίτον	δὲ σωφροσύνης. καὶ γὰρ τὸν
[310]	οὐ πρῶτος, οὐ δεύτερος, οὐ	τρίτος,	οὐ τέταρτος, οὐ πέμπτος, οὐχ
[100]	συμμοριῶν ἢ τοὺς δευτέρους καὶ	τρίτους	οἴεσθέ μοι διδόναι, ὥστε μάλιστα
[30]	ἐξὸν ἡμερῶν δέκα, ὁμοίως δὲ	τριῶν	ἢ τεττάρων, εἰς τὸν Ἑλλήσποντον
[140]	γίγνεσθαι, προβληθεὶς πυλάγορος οὗτος καὶ	τριῶν	ἢ τεττάρων χειροτονησάντων αὐτὸν ἀνερρήθη.
[190]	ἀφῆκε φωνάς; καὶ εἰ νῦν	τριῶν	ἡμερῶν ἀπὸ τῆς Ἀττικῆς ὁδὸν
[30]	ἡσυχίαν, καὶ ἀκούσεσθε δυοῖν ἢ	τριῶν	ἡμερῶν, οἷς μὲν ἐχθρὸς ἥκει,
[100]	χρημάτων, κατὰ τὸν ἀναλογισμὸν ἕως	τριῶν	πλοίων καὶ ὑπηρετικοῦ ἡ λειτουργία
[120]	πότερ' ὡς ὁ πατήρ σου	Τρόμης	ἐδούλευε παρ' Ἐλπίᾳ τῷ πρὸς
[130]	προσθεὶς τὸν μὲν πατέρ' ἀντὶ	Τρόμητος	ἐποίησεν Ἀτρόμητον, τὴν δὲ μητέρα
[200]	καὶ φιλανθρωπίας ἔμ' ἀποστερῆσαι βουλόμενος	τρόπαια	καὶ μάχας καὶ παλαί' ἔργ'
[60]	δὲ διδούς, τοὺς δὲ πάντα	τρόπον	διαφθείρων, καὶ διέστησεν εἰς μέρη
[10]	ἑώρα, εἰσαγγέλλοντα καὶ τοῦτον τὸν	τρόπον	εἰς κρίσιν καθιστάντα παρ' ὑμῖν,
[10]	ταῦτα πεποιηκὼς καὶ τοῦτον τὸν	τρόπον	κεχρημένος τοῖς πρὸς ἐμέ, ὡμολογεῖτ'
[40]	τὴν εἰρήνην ἄσμενοι, καὶ αὐτοὶ	τρόπον	τιν' ἐκ πολλοῦ πολεμούμενοι. (ὅτε
[100]	συμφερόντων ἐθέλουσαν ἀγωνίζεσθαι, ὑπὲρ αὐτῆς	τρόπον	τινὰ τῆς βουλῆς οὔσης τί
[70]	νῦν ὄντων, ἐκ παντὸς δὲ	τρόπου	βουλομένων τὸν δῆμον ἀντὶ τῆς
[180]	τῆς ἑαυτοῦ πατρίδος οὔτε τοῦ	τρόπου,	καὶ τῇ νῦν αὐτῷ παρούσῃ
[260]	τις, πρὸς αὐτὰ τὰ τοῦ	τρόπου	σου βαδιοῦμαι κατηγορήματα. τοιαύτην γὰρ
[290]	τουτοισί, ὁμοίως ὑμῖν ὥσπερ ἂν	τρυτάνη	ῥέπων ἐπὶ τὸ λῆμμα συμβεβούλευκα,
[80]	ἐάν τε καλῶς ἔχῃ, χάριτος	τυγχάνει,	ἐάν θ' ὡς ἑτέρως, τιμωρίας.
[110]	χάριτος καὶ ἐπαίνου δικαία ἐστὶ	τυγχάνειν:	διόπερ ταῦτ' ἔγραψεν ὁδὶ περὶ
[50]	ἔτι τούτων δωρειῶν δίκαιος εἶναι	τυγχάνειν.	καί μοι λέγε τὴν γραφὴν
[120]	ἐξελέγχωμεν ἐάν τις ἠδικηκώς τι	τυγχάνῃ	τὴν πόλιν. (ταῦτα τοίνυν εἰδὼς
[280]	προφάσεως Αἰσχίνῃ τῷ Γλαυκοθέας τῆς	τυμπανιστρίας	ξένος ἢ φίλος ἢ γνώριμος
[60]	Αἰσχίνη, προσῆκε ποιεῖν ἀρχὴν καὶ	τυραννίδα	τῶν Ἑλλήνων ὁρῶσαν ἑαυτῷ κατασκευαζόμενον
[70]	καθιστὰς ἐν μὲν Ὠρεῷ Φιλιστίδην	τύραννον,	ἐν δ' Ἐρετρίᾳ Κλείταρχον, καὶ
[70]	καὶ τὴν εἰς Ἐρέτριαν, ἐπειδὴ	τυράννους	ἐκεῖνος ἐν ταύταις ταῖς πόλεσιν
[100]	αὐτὸ τοῦτ' ἄξιός εἰμ' ἐπαίνου	τυχεῖν,	ὅτι πάντα τὰ τοιαῦτα προῃρούμην
[10]	προσελθεῖν τῷ δήμῳ καὶ λόγου	τυχεῖν,	οὐδ' ἐν ἐπηρείας τάξει καὶ
[0]	καὶ φιλανθρωπίας, ὅσῳπερ καὶ τὸ	τυχεῖν	τούτων μέγιστόν ἐστιν. (περὶ τούτων
[200]	ἀγαθῶν ἔργον ἅπασι πέπρακται: τῇ	τύχῃ	δ' ἣν ὁ δαίμων ἔνειμεν
[250]	πρὸς ταύτην ποίᾳ τινὶ κέχρησαι	τύχῃ,	δι' ἣν παῖς μὲν ὢν
[250]	(ἐγὼ μὲν δὴ τοιαύτῃ συμβεβίωκα	τύχῃ,	καὶ πόλλ' ἂν ἔχων ἕτερ'
[180]	καὶ τῇ νῦν αὐτῷ παρούσῃ	τύχῃ	κατακόρως χρώμενος, ἐπιλελησμένος ἑαυτοῦ ὅτι
[260]	ψήφων. ἀγαθῇ γ' οὐχ ὁρᾷς;	τύχῃ	συμβεβιωκὼς τῆς ἐμῆς κατηγορεῖς. (φέρε
[300]	στρατηγοὶ καὶ αἱ δυνάμεις τῇ	τύχῃ.	τίνες αἱ τούτων ἀποδείξεις; ἐναργεῖς
[110]	τῶν ἐννέ' ἀρχόντων τις ὢν	τύχῃ.	τίς γάρ ἐστι νόμος τοσαύτης
[60]	ὅ τι βουληθείη μέρος ἡ	τύχη	τοῦ σώματος παρελέσθαι, τοῦτο προιέμενον,
[180]	ἑαυτὸν ὑπεύθυνον τοῖς πεισθεῖσι, τῇ	τύχῃ,	τῷ καιρῷ, τῷ βουλομένῳ: ὁ
[250]	διαλεχθήσομαι. (ἐγὼ τὴν τῆς πόλεως	τύχην	ἀγαθὴν ἡγοῦμαι, καὶ ταῦθ' ὁρῶ
[210]	ἁπάντων ἐμὲ καὶ τὴν ἐμὴν	τύχην	αἰτίαν εἶναι: καί, ὡς ἔοικεν,
[280]	φωνῇ δακρύειν ὑποκρινόμενον τὴν ἐκείνων	τύχην,	ἀλλὰ τῇ ψυχῇ συναλγεῖν. τοῦτο
[260]	εἶτ' ἐρώτησον τουτουσὶ τὴν ποτέρου	τύχην	ἂν ἕλοιθ' ἕκαστος αὐτῶν. ἐδίδασκες
[270]	ἔστω, συγχωρῶ τὴν ἐμὴν εἴτε	τύχην	εἴτε δυστυχίαν ὀνομάζειν βούλει πάντων
[260]	αὑτὸν εὐδαιμονίσειε καὶ τὴν αὑτοῦ	τύχην;	(ἐπειδὴ δ' εἰς τοὺς δημότας
[300]	τὴν προαίρεσιν αὐτῆς, ἀλλὰ τὴν	τύχην	κακίζειν τὴν οὕτω τὰ πράγματα
[270]	τὴν ἁπάντων, ὡς ἔοικεν, ἀνθρώπων	τύχην	κοινὴν καὶ φοράν τινα πραγμάτων
[250]	μὴν εἴ γε τὴν ἐμὴν	τύχην	πάντως ἐξετάζειν, Αἰσχίνη, προαιρεῖ, πρὸς
[250]	μέν, ὅστις ἄνθρωπος ὢν ἀνθρώπῳ	τύχην	προφέρει, ἀνόητον ἡγοῦμαι: ἣν γὰρ
[250]	τὴν πόλιν. (τὴν δ' ἰδίαν	τύχην	τὴν ἐμὴν καὶ τὴν ἑνὸς
[250]	ὑμῖν: ὁ δὲ τὴν ἰδίαν	τύχην	τὴν ἐμὴν τῆς κοινῆς τῆς
[200]	ἡμαρτηκέναι δόξετε, οὐ τῇ τῆς	τύχης	ἀγνωμοσύνῃ τὰ συμβάντα παθεῖν. (ἀλλ'
[250]	ἐγὼ μὲν οὑτωσὶ περὶ τῆς	τύχης	ἀξιῶ, ὀρθῶς καὶ δικαίως, ὡς
[250]	δ' ἀφ' ὧν περὶ τῆς	τύχης	διελέχθη. ἐγὼ δ' ὅλως μέν,
[300]	δ' ἢ δαίμονός τινος ἢ	τύχης	ἰσχὺς ἢ στρατηγῶν φαυλότης ἢ
[190]	οὐδ' ἐστρατήγουν ἐγώ, οὔτε τῆς	τύχης	κύριος ἦν, ἀλλ' ἐκείνη τῶν
[250]	αὐτῶν ἄμεινον πράττειν, τῆς ἀγαθῆς	τύχης	τῆς πόλεως εἶναι τίθημι: τὸ
[300]	συνεχῶς λέγοντος ἢ παρὰ τῆς	τύχης	τι συμβέβηκεν ἐναντίωμα ἢ ἄλλο
[250]	συμβῆναι, τῆς τῶν ἄλλων ἀνθρώπων	τύχης	τὸ ἐπιβάλλον ἐφ' ἡμᾶς μέρος
[250]	καὶ ἀνθρωπινώτερον ἐγὼ περὶ τῆς	τύχης	τούτου διαλεχθήσομαι. (ἐγὼ τὴν τῆς
[240]	γ' ἑκάστου ψυχῆς, οὐδὲ τῆς	τύχης	τῶν παραταξαμένων, οὐδὲ τῆς στρατηγίας,
[230]	ἐγίγνετο ταῦτα, δι' ἣν ἕκαστον	τύχοι	πρόφασιν, ταῦθ' ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν
[220]	πράξειεν. (ἐπεπείσμην δ' ὑπὲρ ἐμαυτοῦ,	τυχὸν	μὲν ἀναισθητῶν, ὅμως δ' ἐπεπείσμην,
[180]	σὲ δὲ μηδ' ἥρω τὸν	τυχόντα,	ἀλλὰ τούτων τινὰ τῶν ἀπὸ
[300]	κτῆσιν οὐδενός, συμφορὰν δὲ τῷ	τυχόντι	τῶν πολιτῶν καὶ κοινὴν αἰσχύνην.
[180]	ὅτι ἐκ μικροῦ καὶ τοῦ	τυχόντος	γέγονεν ἀνελπίστως μέγας: (καὶ ἕως
[130]	πάσχειν δηλονότι ταύτης τῆς ἐπωνυμίας	τυχοῦσαν:	πόθεν γὰρ ἄλλοθεν; (ἀλλ' ὅμως
[80]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα
[110]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα
[180]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων, εὐξαμένους καὶ θύσαντας τοῖς
[80]	διατελεῖ εὔνους ὢν τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων, καὶ λέγει καὶ πράττει
[80]	μεγάλας χρείας παρέσχηται τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων, καὶ πολλοῖς τῶν συμμάχων
[20]	τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ	τῷ	Ἀθηναίων, ὅπως ἂν ἡ εἰρήνη
[90]	καὶ εἰκόνας τρεῖς ἑκκαιδεκαπάχεις ἐν	τῷ	Βοσπορείῳ, στεφανούμενον τὸν δᾶμον τὸν
[160]	κατὰ πολλά, μάλιστα δ' ἐπὶ	τῷ	βουλεύσασθαι περὶ τούτων ἀσφαλέστερον καὶ
[50]	μὲν ἡ βουλὴ στεφανοῖ, ἐν	τῷ	βουλευτηρίῳ ἀνειπεῖν, ἐὰν δὲ ἡ
[180]	πεισθεῖσι, τῇ τύχῃ, τῷ καιρῷ,	τῷ	βουλομένῳ: ὁ δὲ σιγήσας ἡνίκ'
[130]	ἔθει τινὶ φαύλῳ πολλὴν ἐξουσίαν	τῷ	βουλομένῳ τὸν λέγοντά τι τῶν
[90]	τὼς τάφως, (δεδόχθαι τῷ δάμῳ	τῷ	Βυζαντίων καὶ Περινθίων Ἀθαναίοις δόμεν
[90]	τὸν Ἀθαναίων ὑπὸ τῶ δάμω	τῶ	Βυζαντίων καὶ Περινθίων: ἀποστεῖλαι δὲ
[280]	ἴσης ἢ δικαίας προφάσεως Αἰσχίνῃ	τῷ	Γλαυκοθέας τῆς τυμπανιστρίας ξένος ἢ
[100]	μὴ καθυφεῖναι ταῦτα σεμνύνομαι, οὐδὲ	τῷ	γραφεὶς ἀποφυγεῖν, ἀλλὰ καὶ τῷ
[0]	ὑμῖν καὶ δημοτικός, οὐ μόνον	τῷ	γράψαι κυρίους ᾤετο δεῖν εἶναι,
[220]	Αἰσχίνης οὔτ' ἐδίωξεν αὐτὸς οὔτε	τῷ	γραψαμένῳ συγκατηγόρησεν. καίτοι τότε τὸν
[110]	ἀναγορεῦσαι Παναθηναίοις τοῖς μεγάλοις ἐν	τῷ	γυμνικῷ ἀγῶνι καὶ Διονυσίοις τραγῳδοῖς
[280]	ὁ μὴ λέγων ἃ φρονεῖ;	τῷ	δ' ὁ κῆρυξ καταρᾶται δικαίως;
[90]	τὸν δᾶμον τὸν Ἀθαναίων ὑπὸ	τῶ	δάμω τῶ Βυζαντίων καὶ Περινθίων:
[90]	νόμως καὶ τὼς τάφως, (δεδόχθαι	τῷ	δάμῳ τῷ Βυζαντίων καὶ Περινθίων
[140]	ὅτι καὶ γράμματ' ἔχων ἐν	τῷ	δημοσίῳ κείμενα, ἐξ ὧν ταῦτ'
[120]	ποιῶν λέγεις πόσα δεῖ προσεῖναι	τῷ	δημοτικῷ, ὥσπερ ἀνδριάντ' ἐκδεδωκὼς κατὰ
[50]	καὶ λέγοντα τὰ βέλτιστά με	τῷ	δήμῳ διατελεῖν καὶ πρόθυμον εἶναι
[270]	οἷς πρὸς τοὺς ἐναντίους ἐστὶ	τῷ	δήμῳ, ἐν τούτοις: ταῦτα γὰρ
[110]	οὐσίας τρία τάλαντα ἐπέδωκε ταῦτα	τῷ	δήμῳ, καὶ ἐπὶ τοῦ θεωρικοῦ
[10]	γὰρ ἀφαιρεῖσθαι δεῖ τὸ προσελθεῖν	τῷ	δήμῳ καὶ λόγου τυχεῖν, οὐδ'
[50]	πράττων καὶ λέγων τὰ βέλτιστα	τῷ	δήμῳ καὶ πρόθυμός ἐστι ποιεῖν
[140]	εἶπον καὶ τότ' εὐθὺς ἐν	τῷ	δήμῳ, ὅτε πρῶτον εἶδον τουτονὶ
[110]	τῆς ἰδίας οὐσίας ἐπαγγειλάμενος δέδωκα	τῷ	δήμῳ, οὐδεμίαν ἡμέραν ὑπεύθυνος εἶναί
[160]	πίστεις, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ πέμπειν πρὸς αὐτὸν πρέσβεις,
[160]	συνθήκας, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ πέμψαι πρὸς αὐτὸν κήρυκα
[70]	τῆς ἐκκλησίας ἀνενεγκόντες, ὅτι ἔδοξε	τῷ	δήμῳ πρέσβεις ἑλέσθαι πρὸς Φίλιππον
[110]	ὅτι δοκεῖ τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ στεφανῶσαι Ναυσικλέα τὸν ἐπὶ
[110]	ὀκτακοσίαις, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ στεφανῶσαι Χαρίδημον καὶ Διότιμον
[80]	Ἑλλήνων, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην
[110]	θυσίας, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην
[180]	(διὸ δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, εὐξαμένους καὶ
[80]	ἠλευθέρωκε, καὶ διατελεῖ εὔνους ὢν	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, καὶ λέγει
[80]	πολλὰς καὶ μεγάλας χρείας παρέσχηται	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, καὶ πολλοῖς
[20]	συνθήκας, δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, ὅπως ἂν
[160]	Φίλιππος Θηβαίων τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ χαίρειν. ἐκομισάμην τὴν παρ'
[160]	Φίλιππος Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ χαίρειν. ἣν μὲν ἀπ'
[30]	Φίλιππος Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ χαίρειν. ἴστε ἡμᾶς παρεληλυθότας
[70]	Φίλιππος Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ χαίρειν. παραγενόμενοι πρὸς ἐμὲ
[210]	ἦμεν τότε, Θηβαῖοι δ' ἐν	τῷ	δι' ἡμᾶς σεσῶσθαι νομίζειν, καὶ
[240]	πραχθέντων πρὸς ἐμέ. καὶ μὴν	τῷ	διαφθαρῆναι χρήμασιν ἢ μὴ κεκράτηκα
[250]	ἐτράφης, ἅμα τῷ πατρὶ πρὸς	τῷ	διδασκαλείῳ προσεδρεύων, τὸ μέλαν τρίβων
[240]	ἂν εἴποιεν τῷ στρατοπέδῳ καὶ	τῷ	διδόναι καὶ διαφθείρειν τοὺς ἐπὶ
[90]	ὑμᾶς εἰδότας ἡγοῦμαἰ, ἀλλὰ καὶ	τῷ,	εἰ τὰ μάλιστ' ἦσαν ἀληθεῖς,
[130]	δέ φησι, νῦν δειξάτω ἐν	τῷ	ἐμῷ ὕδατι. ἀλλ' οὐκ ἔστιν
[30]	Θρᾴκην διὰ τούτους οὐχὶ πεισθέντας	τῷ	ἐμῷ ψηφίσματι, πάλιν ὠνεῖται παρ'
[120]	τῶν στεφανούντων εἵνεκα συμφέροντος ἐν	τῷ	θεάτρῳ γίγνεται τὸ κήρυγμα; οἱ
[120]	στεφανοῖ: τούτους δ' ἐξεῖναι ἐν	τῷ	θεάτρῳ Διονυσίοις (ἀκούεις, Αἰσχίνη, τοῦ
[50]	χρυσῷ στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι ἐν	τῷ	θεάτρῳ Διονυσίοις τοῖς μεγάλοις, τραγῳδοῖς
[80]	καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον ἐν	τῷ	θεάτρῳ, Διονυσίοις, τραγῳδοῖς καινοῖς, τῆς
[110]	καὶ ἀναγορεῦσαι τὸν στέφανον ἐν	τῷ	θεάτρῳ Διονυσίοις τραγῳδοῖς καινοῖς: τῆς
[50]	μὴ ἀναγορεύειν τὸν στέφανον ἐν	τῷ	θεάτρῳ Διονυσίοις τραγῳδῶν τῇ καινῇ,
[120]	μὴν περὶ τοῦ γ' ἐν	τῷ	θεάτρῳ κηρύττεσθαι, τὸ μὲν μυριάκις
[50]	δῶ" στεφανοῦν, καὶ ἀνειπεῖν ἐν	τῷ	θεάτρῳ τὸν στέφανον κελεῦσαι, κοινωνεῖν
[80]	νῦν γέγραφε, καὶ ἀναρρηθέντος ἐν	τῷ	θεάτρῳ τοῦ στεφάνου, καὶ δευτέρου
[150]	ἐρχόμενοι μεθ' ὅπλων λεηλατοῦσι, βούλομαι	τῷ	θεῷ μεθ' ὑμῶν βοηθεῖν καὶ
[200]	πᾶσι κοινόν ἐστιν ἀνθρώποις ὅταν	τῷ	θεῷ ταῦτα δοκῇ: τότε δ'
[190]	Φιλίππῳ τῇ μάχῃ: ἐν γὰρ	τῷ	θεῷ τὸ τούτου τέλος ἦν,
[50]	δὲ Δημοσθένης τειχοποιὸς καὶ ἐπὶ	τῷ	θεωρικῷ τεταγμένοσ, ἔτι δὲ μὴ
[110]	ἀλλ' οὗτος συκοφαντῶν, ὅτι ἐπὶ	τῷ	θεωρικῷ τότ' ὢν ἐπέδωκα τὰ
[120]	ἐδούλευε παρ' Ἐλπίᾳ τῷ πρὸς	τῷ	Θησείῳ διδάσκοντι γράμματα, χοίνικας παχείας
[80]	καὶ ἐμοὶ καὶ πᾶσιν γενέσθαι,	τῷ	θυσίας τοῖς θεοῖς καὶ προσόδους
[20]	μετεπέμπεσθ' ἂν αὐτοὺς ἐν τούτῳ	τῷ	καιρῷ; ἐπὶ τὴν εἰρήνην; ἀλλ'
[300]	δὲ τἀνθρώπινα: εἶτ' ἐπὶ τούτῳ	τῷ	καιρῷ ῥήτωρ ἐξαίφνης ἐκ τῆς
[180]	ὑπεύθυνον τοῖς πεισθεῖσι, τῇ τύχῃ,	τῷ	καιρῷ, τῷ βουλομένῳ: ὁ δὲ
[120]	ἐν τῷ κλεισίῳ τῷ πρὸς	τῷ	καλαμίτῃ ἥρῳ χρωμένη τὸν καλὸν
[80]	ὅτ' ἐβουλεύεσθε, λέγων καὶ γράφων,	τῷ	καταπραχθῆναι τὰ γραφέντα, καὶ στεφάνους
[130]	πάλιν μετὰ ταῦθ' ὕστερον Ἀναξίνῳ	τῷ	κατασκόπῳ συνιὼν εἰς τὴν Θράσωνος
[120]	νόμοις, τῷ χρόνῳ, τῇ προθεσμίᾳ,	τῷ	κεκρίσθαι περὶ πάντων πολλάκις πρότερον,
[120]	μήτηρ τοῖς μεθημερινοῖς γάμοις ἐν	τῷ	κλεισίῳ τῷ πρὸς τῷ καλαμίτῃ
[90]	δύνηται ἀγαθόν. ταῦτα ἐψηφίσαντο ἐν	τῷ	κοινῷ βουλευτηρίῳ} (οὐκοῦν οὐ μόνον
[150]	τοῖς συνέδροις τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ	τῷ	κοινῷ τῶν Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ Ἀμφισσεῖς
[150]	τοῖς συνέδροις τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ	τῷ	κοινῷ τῶν Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ οἱ
[210]	αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ θαυμαστοὺς ἐδείξατε	τῷ	κόσμῳ, ταῖς παρασκευαῖς, τῇ προθυμίᾳ.
[270]	δὲ τούτου τοὐναντίον οὐ μόνον	τῷ	λέγειν ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν, ἀλλὰ
[220]	δ' ὅταν οἰόμενοι περιεῖναι χρήματά	τῳ	λογίζησθε, ἂν καθαραὶ ὦσιν αἱ
[230]	καὶ σκοπεῖτ' εἰ δικαίως χρήσομαι	τῷ	λόγῳ. (δύναμιν μὲν τοίνυν εἶχεν
[250]	καὶ περὶ τούτων ὑπερηφάνως χρῆται	τῷ	λόγῳ, σκέψασθ' ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[240]	οἷς κρατηθεῖεν οἱ πρέσβεις αὐτοῦ	τῷ	λόγῳ, ταῦτα τοῖς ὅπλοις ἐπιὼν
[60]	σώματος παρελέσθαι, τοῦτο προιέμενον, ὥστε	τῷ	λοιπῷ μετὰ τιμῆς καὶ δόξης
[90]	τε τῷ παρεστακότι καιρῷ Φιλίππω	τῶ	Μακεδόνος ἐπιστρατεύσαντος ἐπὶ τὰν χώραν
[260]	διὰ τῶν ὁδῶν, τοὺς ἐστεφανωμένους	τῷ	μαράθῳ καὶ τῇ λεύκῃ, τοὺς
[160]	μὲν οὖν ὑμῶν κατεγίγνωσκον ἐπὶ	τῷ	μέλλειν πείθεσθαι ταῖς ἐκείνων ἐλπίσι
[60]	οὐδεὶς ἂν εἰπεῖν τολμήσαι, ὡς	τῷ	μὲν ἐν Πέλλῃ τραφέντι, χωρίῳ
[120]	ὥστ' οὐ δύνασαι λογίσασθαι ὅτι	τῷ	μὲν στεφανουμένῳ τὸν αὐτὸν ἔχει
[90]	ἐλευθερίαν, τὰ ἱερά. καὶ ἐν	τῷ	μετὰ ταῦτα αἰῶνι παντὶ οὐκ
[260]	μὰ Δί' οὐδὲν τῶν προυπηργμένων	τῷ	μετὰ ταῦτα βίῳ, ἀλλὰ μισθώσας
[100]	οἱ πλούσιοι; οὐ τοίνυν μόνον	τῷ	μὴ καθυφεῖναι ταῦτα σεμνύνομαι, οὐδὲ
[270]	τῆς ἀληθείας ἡττώμενος δηλονότι καὶ	τῷ	μηδὲν ἔχειν εἰπεῖν βέλτιον, πῶς
[250]	ἔφυγον κακόν, εὗρον ἄμεινον, ἐπὶ	τῷ	μηδένα πώποτε τηλικοῦτ' ὀλολύξαι σεμνυνόμενος
[120]	κεκρίσθαι περὶ πάντων πολλάκις πρότερον,	τῷ	μηδεπώποτ' ἐξελεγχθῆναι μηδὲν ὑμᾶς ἀδικῶν,
[10]	πάντων ἐφύετο. ὡς δὲ ταλαιπωρούμενοι	τῷ	μήκει τοῦ πολέμου οἱ τότε
[130]	ἔπραξε, καὶ οὐδεμία ψῆφος ἠνέχθη	τῷ	μιαρῷ τούτῳ. (καὶ ὅτι ταῦτ'
[70]	ἡμῖν συνθήκαις. (καὶ ταῦτα συνετάχθη	τῷ	ναυάρχῳ ἄνευ μὲν τοῦ δήμου
[80]	τὰ ἄριστα πράττειν τῇ πόλει,	τῷ	νικᾶν, ὅτ' ἐβουλεύεσθε, λέγων καὶ
[180]	δῆμον οὔτε τῇ συγγενείᾳ οὔτε	τῷ	ὁμοφύλῳ. ἀναμιμνῄσκεται δὲ καὶ τὰς
[260]	λέγειν μικροῦ δεῖν ὅμοιόν ἐστι	τῷ	ὀνειδίζειν. οὐ δὴ ποιήσω τοιοῦτον
[30]	ἀπώλετο; ὡς οὐ δεῖ θορυβεῖσθαι	τῷ	παρεληλυθέναι Φίλιππον εἴσω Πυλῶν: ἔσται
[180]	Φίλιππος ὁ Μακεδὼν ἔν τε	τῷ	παρεληλυθότι χρόνῳ παραβαίνων φαίνεται τὰς
[90]	μεγάλας χρείας παρέσχηται, ἔν τε	τῷ	παρεστακότι καιρῷ Φιλίππω τῶ Μακεδόνος
[170]	τοίνυν προαιρησόμεθ' ἡμεῖς’ ἔφην ἐν	τῷ	παρόντι, εἴ τι δύσκολον πέπρακται
[180]	δήμου τοῦ Ἀθηναίων, ἔν τε	τῷ	παρόντι ἐπὶ πολὺ προάγει τῇ
[80]	συμμάχων καὶ πρότερον καὶ ἐν	τῷ	παρόντι καιρῷ βεβοήθηκε διὰ τῶν
[250]	βαρβάρων οὐ πολλῶν κακῶν ἐν	τῷ	παρόντι πεπείραται; (τὸ μὲν τοίνυν
[20]	ἐῶ γὰρ τοῦτό γ' ἐν	τῷ	παρόντἰ Εὔβουλος καὶ Κηφισοφῶν: ἐγὼ
[200]	ἡγεῖτο γὰρ αὐτῶν ἕκαστος οὐχὶ	τῷ	πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ μόνον
[250]	πολλῆς τῆς ἐνδείας ἐτράφης, ἅμα	τῷ	πατρὶ πρὸς τῷ διδασκαλείῳ προσεδρεύων,
[100]	συμφέροντα θεῖναι τὸν νόμον καὶ	τῷ	πεῖραν ἔργῳ δεδωκέναι. πάντα γὰρ
[250]	καθαίρων τοὺς τελουμένους καὶ ἀπομάττων	τῷ	πηλῷ καὶ τοῖς πιτύροις, καὶ
[280]	τοὺς λόγους οὓς ἐδημηγόρεις ἐν	τῷ	πολέμῳ, καταρώμενος καὶ διομνύμενος μηδὲν
[140]	Θηβαίων διιέντων: συνέβαινε δ' αὐτῷ	τῷ	πολέμῳ κρατοῦντι τοὺς ὁποιουσδήποθ' ὑμεῖς
[40]	πόλεις ἐνόσουν, τῶν μὲν ἐν	τῷ	πολιτεύεσθαι καὶ πράττειν δωροδοκούντων καὶ
[170]	πρέσβεις εἰς Θήβας, πῶς χρήσασθαι	τῷ	πράγματι παραινῶ; τούτῳ πάνυ μοι
[190]	ἔδωκε θεῶν τινὸς εὐνοίᾳ καὶ	τῷ	προβαλέσθαι τὴν πόλιν ταύτην τὴν
[40]	ὧν ἂν πρίηται κύριος γένηται	τῷ	προδότῃ συμβούλῳ περὶ τῶν λοιπῶν
[120]	σου Τρόμης ἐδούλευε παρ' Ἐλπίᾳ	τῷ	πρὸς τῷ Θησείῳ διδάσκοντι γράμματα,
[120]	μεθημερινοῖς γάμοις ἐν τῷ κλεισίῳ	τῷ	πρὸς τῷ καλαμίτῃ ἥρῳ χρωμένη
[130]	δείξων ἀδικοῦσαν, τότ' ἐγὼ μὲν	τῷ	Πύθωνι θρασυνομένῳ καὶ πολλῷ ῥέοντι
[170]	μέντοι πεισθῆτ' ἐμοὶ καὶ πρὸς	τῷ	σκοπεῖν, ἀλλὰ μὴ φιλονικεῖν περὶ
[160]	καταστῆσαι, παρεσκεύασται δὲ καὶ παντὶ	τῷ	στρατεύματι πρὸς τοὺς ἔγγιστα τῆς
[240]	κατέπραξε διῳκήσατο, πάντες ἂν εἴποιεν	τῷ	στρατοπέδῳ καὶ τῷ διδόναι καὶ
[210]	γ' ἅμα τῇ βακτηρίᾳ καὶ	τῷ	συμβόλῳ τὸ φρόνημα τὸ τῆς
[290]	θεῶν καὶ πάντα κατορθοῦν’ οὐ	τῷ	συμβούλῳ τὴν τοῦ κατορθοῦν τοὺς
[100]	τῷ γραφεὶς ἀποφυγεῖν, ἀλλὰ καὶ	τῷ	συμφέροντα θεῖναι τὸν νόμον καὶ
[120]	ἐξ ἁμάξης, ἃ σοὶ καὶ	τῷ	σῷ γένει πρόσεστιν, οὐκ ἐμοί.
[280]	οὐχ ὁρῶ, ἀλλ' ἐμισθώθης ἐπὶ	τῷ	τὰ τουτωνὶ συμφέροντα διαφθείρειν. ἀλλ'
[150]	Μακεδόνα, καὶ ἀξιοῦν ἵνα βοηθήσῃ	τῷ	τε Ἀπόλλωνι καὶ τοῖς Ἀμφικτύοσιν,
[120]	λοιδορίαν κατηγορίας τούτῳ διαφέρειν ἡγοῦμαι,	τῷ	τὴν μὲν κατηγορίαν ἀδικήματ' ἔχειν,
[20]	λέγειν ὡς ἄρ' ἐγὼ πρὸς	τῷ	τῆς εἰρήνης αἴτιος γεγενῆσθαι καὶ
[110]	ἂν εἴη τοῦτό γε, εἰ	τῷ	τιν' ἀρχὴν ἄρχοντι ἢ διδόναι
[270]	ἁπάντων: οὐκ ὀνειδίζειν οὐδὲ λοιδορεῖσθαι	τῷ	τοιούτῳ δίκαιον, ἀλλὰ συνάχθεσθαι. (φανήσεται
[280]	ὁ κῆρυξ καταρᾶται δικαίως; οὐ	τῷ	τοιούτῳ; τί δὲ μεῖζον ἔχοι
[0]	ᾤετο δεῖν εἶναι, ἀλλὰ καὶ	τῷ	τοὺς δικάζοντας ὀμωμοκέναι, οὐκ ἀπιστῶν
[0]	ἄλλως τε κἂν ὑπ' ἐχθροῦ	τῳ	τοῦτο συμβαίνῃ, μάλιστα δὲ τῆς
[300]	ἀγαθοῦ κτῆσιν οὐδενός, συμφορὰν δὲ	τῷ	τυχόντι τῶν πολιτῶν καὶ κοινὴν
[290]	τῇ προαιρέσει τῶν κοινῶν ἐν	τῷ	τῶν ἐναντίων μέρει τετάχθαι: ὃ
[130]	Θράσωνος οἰκίαν ἐλήφθη. καίτοι ὅστις	τῷ	ὑπὸ τῶν πολεμίων πεμφθέντι μόνος
[230]	ἐν τοῖς ψηφίσμασιν, οὐδ' ἐν	τῷ	φανερῷ βουλευόμενος, οὐδ' ὑπὸ τῶν
[0]	ὁ διώκων ἰσχύει, οὐκ ἔνι	τῷ	φεύγοντι παρελθεῖν, εἰ μὴ τῶν
[20]	καὶ προσηκόντως ὀργιζόμενοι ἑτοίμως ὑπηκούσατε	τῷ	Φιλίππῳ. ἡ μὲν οὖν τότε
[140]	καὶ ὅση δεινότης ἦν ἐν	τῷ	Φιλίππῳ θεάσεσθε. (οὐκ ἦν τοῦ
[120]	μὲν ἀθῷος ἅπασι, τοῖς νόμοις,	τῷ	χρόνῳ, τῇ προθεσμίᾳ, τῷ κεκρίσθαι
[90]	συκοφαντίας οὔσας ἐπιδείξω μὴ μόνον	τῷ	ψευδεῖς εἶναι τοῦτο μὲν γὰρ
[30]	(ὃς δ' ἂν ἀπειθήσῃ τῷδε	τῷ	ψηφίσματι, ἔνοχος ἔστω τοῖς τῆς
[220]	τόνδ' ἐδίωκεν. (διὰ τί; ὅτι	τῷδε	μὲν ἔστ' ἀνενεγκεῖν ἐπ' ἐκείνους
[30]	ἀποκοιτοῦντας. (ὃς δ' ἂν ἀπειθήσῃ	τῷδε	τῷ ψηφίσματι, ἔνοχος ἔστω τοῖς
[140]	αἰτίαν ἐπάγω τούτῳ ψευδῆ, πάντων	τῶν	ἀγαθῶν ἀνόνητόν με ποιῆσαι. (τί
[290]	ἃ τοῖς προτέροις Ἕλλησιν ὅροι	τῶν	ἀγαθῶν ἦσαν καὶ κανόνες, ἀνατετροφότες.
[30]	κατακομίζειν δὲ καὶ τὰ ἐκ	τῶν	ἀγρῶν πάντα τὴν ταχίστην, τὰ
[30]	πεισθέντας μικρὸν ὕστερον σκευαγωγεῖν ἐκ	τῶν	ἀγρῶν, τοῦτον δὲ χρυσίον λαβεῖν,
[0]	ἀπολογίᾳ, ὡς βεβούληται καὶ προῄρηται	τῶν	ἀγωνιζομένων ἕκαστος, οὕτως ἐᾶσαι χρήσασθαι.
[260]	πλείω λαμβάνων ἀπὸ τούτων ἢ	τῶν	ἀγώνων, οὓς ὑμεῖς περὶ τῆς
[70]	ἐμοὶ πεπραγμένων οὐχὶ μέμνηται; ὅτι	τῶν	ἀδικημάτων ἂν ἐμέμνητο τῶν αὑτοῦ,
[50]	τῆς πονηρίας τῆς ἑαυτοῦ καὶ	τῶν	ἀδικημάτων κατασκεδάσας, ἣν ἀναγκαῖον ἦν
[30]	κλέμμα μὲν Φιλίππου, δωροδόκημα δὲ	τῶν	ἀδίκων τούτων ἀνθρώπων τοιοῦτον ἐγένετο:
[120]	μή τινας ὁ δῆμος ὁ	τῶν	Ἀθηναίων ἢ ἡ βουλὴ στεφανοῖ:
[10]	τοιαῦτα, τῶν μέντοι κατηγοριῶν καὶ	τῶν	αἰτιῶν τῶν εἰρημένων, εἴπερ ἦσαν
[230]	σκέψασθε πῶς. πρῶτον μὲν ἦρχε	τῶν	ἀκολουθούντων αὐτὸς αὐτοκράτωρ, ὃ τῶν
[220]	τοὺς χρόνους καὶ προφάσεις ἀντὶ	τῶν	ἀληθῶν ψευδεῖς μεταθέντα τοῖς πεπραγμένοις
[260]	ἐλάας συλλέγων ὥσπερ ὀπωρώνης ἐκ	τῶν	ἀλλοτρίων χωρίων, πλείω λαμβάνων ἀπὸ
[250]	ὡς ἐβουλόμεθ' ἡμῖν συμβῆναι, τῆς	τῶν	ἄλλων ἀνθρώπων τύχης τὸ ἐπιβάλλον
[190]	ἃ λέγω καὶ οὔπω περὶ	τῶν	ἄλλων διαλέγομαἰ, ὅσον ἐγὼ μὲν
[230]	τοῖς Ἕλλησι περιστάντος αὐτὴ διπλάσια	τῶν	ἄλλων εἰς τὴν ἁπάντων σωτηρίαν
[200]	δοκῇ: τότε δ' ἀξιοῦσα προεστάναι	τῶν	ἄλλων, εἶτ' ἀποστᾶσα τούτου Φιλίππῳ,
[80]	ὑπέρ τε αὐτῶν Ἀθηναίων καὶ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων, δεδόχθαι τῇ βουλῇ
[20]	δεῖν ὑμᾶς ἑκόντας ἐξαπατωμένους; ἡ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων, εἴτε χρὴ κακίαν
[180]	ἀντέχεσθαι τῆς ἑαυτῶν καὶ τῆς	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων ἐλευθερίας, καὶ ὅτι
[100]	ἃς ἁπάσας ἡ πόλις τῆς	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων ἐλευθερίας καὶ σωτηρίας
[190]	μόνον ἡμῶν ἀλλὰ καὶ πάντων	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων μείζων γέγονε, τί
[60]	μήτε τῶν αὑτοῦ συμμάχων μήτε	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων μηδένα μηδὲν λυπήσας,
[60]	καὶ τῶν πᾶσι συμφερόντων ἢ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων ὑπὲρ αὑτῶν ἀνηλώκασιν
[210]	μὲν γὰρ παρῆν καὶ μετὰ	τῶν	ἄλλων ἐξητάζετο, πῶς οὐ δεινὰ
[260]	ποτὲ καὶ τούτου, πάνθ' ἃ	τῶν	ἄλλων κατηγορεῖς αὐτὸς ποιήσας, (οὐ
[80]	ἐφ' ὑμᾶς αὐτῷ, καὶ περὶ	τῶν	ἄλλων μηδὲν ἐξελέγχεσθαι μηδ' ἃ
[190]	πρόδηλα τὰ μέλλοντ' Αἰσχίνη, μόνῳ	τῶν	ἄλλων, ὅτ' ἐβουλεύεθ' ἡ πόλις
[180]	σύμβουλος καὶ ὁ συκοφάντης, οὐδὲ	τῶν	ἄλλων οὐδὲν ἐοικότες, ἐν τούτῳ
[10]	γιγνώσκετε, τούτῳ μὲν μηδ' ὑπὲρ	τῶν	ἄλλων πιστεύετε δῆλον γὰρ ὡς
[160]	ταύτην τὴν φιλίαν, καὶ περὶ	τῶν	ἄλλων πολλάκις ἀντιλέγοντας ἑαυτοῖς τοῦθ'
[30]	κατάπτυστον τουτονί, οὐκέτι κοινῇ μετὰ	τῶν	ἄλλων πρέσβεων ἀλλ' ἰδίᾳ καθ'
[210]	κατελαμβάνομεν Φιλίππου καὶ Θετταλῶν καὶ	τῶν	ἄλλων συμμάχων παρόντας πρέσβεις, καὶ
[160]	τούτου μὲν ποιήσαντος, συμπεραναμένων δὲ	τῶν	ἄλλων τῶν συνεργῶν αὐτῷ τὴν
[210]	προθυμίᾳ. ἐφ' οἷς παρὰ μὲν	τῶν	ἄλλων ὑμῖν ἐγίγνοντ' ἔπαινοι, παρὰ
[20]	αἴτιος ὢν ἐγὼ φαίνομαι, οὔτε	τῶν	ἄλλων ὧν κατεψεύσατό μου οὐδὲν
[10]	ἐγράψατο. (καὶ μὴν εἴ τι	τῶν	ἄλλων ὧν νυνὶ διέβαλλε καὶ
[150]	τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ τῷ κοινῷ	τῶν	Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ Ἀμφισσεῖς ἐπιβαίνουσιν ἐπὶ
[150]	τῶν Ἀμφικτυόνων καὶ τῷ κοινῷ	τῶν	Ἀμφικτυόνων, ἐπειδὴ οἱ ἐξ Ἀμφίσσης
[150]	μὲν πρῶτον ὁ Κόττυφος αὐτῶν	τῶν	Ἀμφικτυόνων ἤγαγε στρατιάν, ὡς δ'
[140]	Φίλιππος καὶ δι' ὃν ᾑρέθη	τῶν	Ἀμφικτυόνων ἡγεμών, ὃς ἅπαντ' ἀνέτρεψε
[150]	τοῖς πυλαγόροις καὶ τοῖς συνέδροις	τῶν	Ἀμφικτυόνων καὶ τῷ κοινῷ τῶν
[150]	τοῖς πυλαγόροις καὶ τοῖς συνέδροις	τῶν	Ἀμφικτυόνων καὶ τῷ κοινῷ τῶν
[150]	ψευδεῖ. (περιιόντων τοίνυν τὴν χώραν	τῶν	Ἀμφικτυόνων κατὰ τὴν ὑφήγησιν τὴν
[150]	{καὶ} τὸν στρατηγὸν τὸν ᾑρημένον	τῶν	Ἀμφικτυόνων Κόττυφον τὸν Ἀρκάδα πρεσβεῦσαι
[150]	Ἕλληνες οἱ μετέχοντες τοῦ συνεδρίου	τῶν	Ἀμφικτυόνων} λέγε δὴ καὶ τοὺς
[140]	τοὺς πολλοὺς ἀνήλωσε λόγους, τὰ	τῶν	Ἀμφισσέων {τῶν Λοκρῶν} διεξιὼν δόγματα,
[200]	τίς γὰρ οὐκ ἂν ἀγάσαιτο	τῶν	ἀνδρῶν ἐκείνων τῆς ἀρετῆς, οἳ
[60]	τοῦ συνισταμένου καὶ φυομένου κακοῦ	τῶν	ἁπάντων Ἑλλήνων ὄντων, δεῖ σκοπεῖν
[310]	πρὸς σαυτόν, πρὸς ὅντινα βούλει	τῶν	ἁπάντων: οὐδέν' ἐξίσταμαι. ~Ὧν, ὅτε
[310]	ἐπισκευὴ τειχῶν; ποῖον ἱππικόν; τί	τῶν	ἁπάντων σὺ χρήσιμος {εἶ} τίς
[20]	οὔτε σώμασιν οὔτ' ἄλλῳ οὐδενὶ	τῶν	ἁπάντων συνελάμβανον ὑμῖν: οἷς καὶ
[180]	τὸν τυχόντα, ἀλλὰ τούτων τινὰ	τῶν	ἀπὸ τῆς σκηνῆς, Κρεσφόντην ἢ
[160]	τουτωνὶ τῶν ψηφισμάτων ἀκούσαντες καὶ	τῶν	ἀποκρίσεων εἴσεσθε. Καί μοι λέγε
[100]	τἀδύνατα συνέβαινεν. ἐγὼ δ' ἐκ	τῶν	ἀπόρων εἰς τοὺς εὐπόρους μετήνεγκα
[100]	ἐν Μουνιχίας ἐκαθέζετο, οὐχ ὑπὸ	τῶν	ἀποστολέων ἐδέθη, οὐ τριήρης οὔτ'
[100]	δεδωκέναι. πάντα γὰρ τὸν πόλεμον	τῶν	ἀποστόλων γιγνομένων κατὰ τὸν νόμον
[150]	Ἀμφικτύοσιν, ὅπως μὴ περιίδῃ ὑπὸ	τῶν	ἀσεβῶν Ἀμφισσέων τὸν θεὸν πλημμελούμενον:
[160]	Φίλιππος ἃς μὲν κατείληφε πόλεις	τῶν	ἀστυγειτόνων, τινὰς δὲ πορθεῖ, κεφαλαίῳ
[70]	ὅτι τῶν ἀδικημάτων ἂν ἐμέμνητο	τῶν	αὑτοῦ, {εἴ τι περὶ ἐμοῦ
[60]	μετὰ ταῦτ' ἦγεν ἡσυχίαν, μήτε	τῶν	αὑτοῦ συμμάχων μήτε τῶν ἄλλων
[130]	ἔπεμψε τὸν Βυζάντιον καὶ παρὰ	τῶν	αὑτοῦ συμμάχων πάντων συνέπεμψε πρέσβεις,
[280]	ταῖς τῶν Ἑλλήνων συμφοραῖς μετὰ	τῶν	αὐτοχείρων τοῦ φόνου, δεῦρο δ'
[290]	οὗτοι πάντες εἰσίν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	τῶν	αὐτῶν βουλευμάτων ἐν ταῖς αὑτῶν
[110]	γὰρ δίκαι' ἐστί μοι περὶ	τῶν	αὐτῶν τοῖς ἄλλοις δήπου. ἐπέδωκα:
[270]	γέγονεν, ἢ τῶν Ἑλλήνων ἢ	τῶν	βαρβάρων, ἔστω, συγχωρῶ τὴν ἐμὴν
[300]	καὶ ἀνάγνωθι λαβὼν τὸν ἀριθμὸν	τῶν	βοηθειῶν κατὰ τὰ ἐμὰ ψηφίσματα.
[90]	ἃς κατὰ τῶν Εὐβοέων καὶ	τῶν	Βυζαντίων ἐποιήσατο, εἴ τι δυσχερὲς
[80]	Λέγε δ' αὐτοῖς καὶ τοὺς	τῶν	Βυζαντίων στεφάνους καὶ τοὺς τῶν
[120]	ἢ πλέον ἢ ἔλαττον ἀνάγκη	τῶν	γε δημοσίᾳ πεπραγμένων μετεῖναι τῆς
[290]	ἂν εἰκότως καὶ δικαίως τὴν	τῶν	γεγενημένων αἰτίαν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν
[150]	ἐνδούς; τίς ὁ τῶν κακῶν	τῶν	γεγενημένων μάλιστ' αἴτιος; οὐχ οὗτος;
[50]	τὴν γὰρ αὐτὴν τούτῳ ποιησάμενος	τῶν	γεγραμμένων τάξιν περὶ πάντων ἐρῶ
[260]	καὶ λικνοφόρος καὶ τοιαῦθ' ὑπὸ	τῶν	γρᾳδίων προσαγορευόμενος, μισθὸν λαμβάνων τούτων
[80]	παρὰ τῶν εὖ πεπονθότων ὑπῆρχον:	τῶν	δ' ἀδικουμένων τοῖς μὲν ὑμῖν
[120]	ἀδικήματος οὐδενός, καὶ νόμους μεταποιῶν,	τῶν	δ' ἀφαιρῶν μέρη, οὓς ὅλους
[210]	οὐδὲν αὐτῷ συναίτιος εἶναι δοκῶ,	τῶν	δ' ἐν τοῖς ὅπλοις καὶ
[40]	δωροδοκούντων καὶ διαφθειρομένων ἐπὶ χρήμασι,	τῶν	δ' ἰδιωτῶν καὶ πολλῶν τὰ
[210]	οὐκ ἐμέ φησιν αἴτιον γεγενῆσθαι,	τῶν	δ' ὡς ἑτέρως συμβάντων ἁπάντων
[320]	οὓς ἂν ἐκεῖσ' ἀπαγγελεῖν οἴωμαι,	τῶν	δὲ τῆς πόλεως ἀγαθῶν πεφρικὼς
[170]	πάντας ὑπὲρ Θηβαίων: πολὺ γὰρ	τῶν	δεινῶν εἰσιν ἡμῶν ἐγγυτέρω, καὶ
[190]	τὰ μὲν ἔμελλεν, ὡς ἐδόκει,	τῶν	δεινῶν, τὰ δ' ἤδη παρῆν,
[100]	καὶ οἷς ἐλάττων οὐσία ἐστὶ	τῶν	δέκα ταλάντων, εἰς συντέλειαν συναγομένοις
[210]	κέχρηται ὥστε, εἰ μέν τι	τῶν	δεόντων ἐπράχθη, τὸν καιρόν, οὐκ
[120]	λαβών. Νόμος. {Ὅσους στεφανοῦσί τινες	τῶν	δήμων, τὰς ἀναγορεύσεις τῶν στεφάνων
[0]	τῷ φεύγοντι παρελθεῖν, εἰ μὴ	τῶν	δικαζόντων ἕκαστος ὑμῶν τὴν πρὸς
[110]	ἁπλῶς δὲ τὴν ὀρθὴν περὶ	τῶν	δικαίων διαλέξομαι. τοσούτου γὰρ δέω
[170]	ἴσου γένηται τὸ παρρησιάζεσθαι περὶ	τῶν	δικαίων, ἰδοῦσιν ὅτι, ὥσπερ τοῖς
[190]	φροντίζοντος ἀνδρὸς τῆς πόλεως καὶ	τῶν	δικαίων λόγων: ἐγὼ δὲ τοσαύτην
[220]	ἀνενεγκεῖν ἐπ' ἐκείνους καὶ τὰς	τῶν	δικαστηρίων γνώσεις καὶ τὸ τοῦτον
[110]	τὴν ἀρχὴν μὴ ἐξέσται, ἢ	τῶν	δοθέντων ἀντὶ τοῦ κομίσασθαι χάριν
[180]	δὲ καὶ τὰς τῶν προγόνων	τῶν	ἑαυτοῦ εἰς τοὺς Θηβαίων προγόνους
[90]	ἀνεμνήσθητε, ἀλλ' ἐβοηθήσατε καὶ τούτοις,	τῶν	ἐθελοντῶν τότε τριηράρχων πρῶτον γενομένων
[140]	πεπραγμένα μνημονεύοντας, ἐκεῖνο φοβοῦμαι, μὴ	τῶν	εἰργασμένων αὐτῷ κακῶν οὗτος ἐλάττων
[110]	εὖ ποιεῖν ὑμᾶς, ἱκανῶς ἐκ	τῶν	εἰρημένων δεδηλῶσθαί μοι νομίζω. καίτοι
[10]	μέντοι κατηγοριῶν καὶ τῶν αἰτιῶν	τῶν	εἰρημένων, εἴπερ ἦσαν ἀληθεῖς, οὐκ
[190]	καὶ δύο καὶ τρεῖς ἔδοσαν	τῶν	εἰς σωτηρίαν τῇ πόλει, τότε
[230]	τῶν ἀκολουθούντων αὐτὸς αὐτοκράτωρ, ὃ	τῶν	εἰς τὸν πόλεμον μέγιστόν ἐστιν
[310]	τῆς Ὀλυμπίας ἀπῄει, ἀλλ' ὅτι	τῶν	εἰσελθόντων πρὸς αὐτὸν ἄριστ' ἐμάχετο,
[300]	τῶν ἔξω Πυλῶν Ἑλλήνων οὔτε	τῶν	εἴσω τοῖς παροῦσι κακοῖς ἐκέχρηντ'
[240]	ἄπλους δ' ἡ θάλαττα ὑπὸ	τῶν	ἐκ τῆς Εὐβοίας ὁρμωμένων λῃστῶν
[140]	ἔπασχε κακά. οὔτε γὰρ ἐξήγετο	τῶν	ἐκ τῆς χώρας γιγνομένων οὐδὲν
[40]	ἐποιεῖθ' ὑφ' ἑαυτῷ, καί τινες	τῶν	ἐκ τῶν πόλεων ἐπὶ τῇ
[210]	ἐπὶ τούτοις, ἐκ τῶν ἐπιστολῶν	τῶν	ἐκείνου μαθήσεσθε ὧν εἰς Πελοπόννησον
[140]	παρ' ἑαυτοῦ πεμπομένων ἱερομνημόνων ἢ	τῶν	ἐκείνου συμμάχων εἰσηγοῖτό τις, ὑπόψεσθαι
[300]	ἐμαυτοῦ τάξιν, εἷς ἐν ἑκάστῃ	τῶν	Ἑλληνίδων πόλεων ἀνὴρ ἐγένετο, μᾶλλον
[310]	ἐντιμοτέρα; τί τῶν οἰκείων ἢ	τῶν	Ἑλληνικῶν καὶ ξενικῶν, οἷς ἐπέστης,
[20]	πρεσβεία πρὸς οὐδέν' ἀπεσταλμένη τότε	τῶν	Ἑλλήνων, ἀλλὰ πάλαι πάντες ἦσαν
[290]	ἔμ' ὑμᾶς ἠναντιῶσθαι τῇ κατὰ	τῶν	Ἑλλήνων ἀρχῇ πραττομένῃ, μείζων ἂν
[60]	Δολόπων τάξει συγκατακτᾶσθαι Φιλίππῳ τὴν	τῶν	Ἑλλήνων ἀρχὴν καὶ τὰ τῶν
[60]	μεγαλοψυχίαν προσῆκεν ἐγγενέσθαι ὥστε τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἀρχῆς ἐπιθυμῆσαι καὶ τοῦτ'
[190]	Δημοσθένους κατηγορεῖ. (καίτοι ὅτῳ τὰ	τῶν	Ἑλλήνων ἀτυχήματ' ἐνευδοκιμεῖν ἀπέκειτο, ἀπολωλέναι
[180]	ἀποστερεῖσθαι ἀνάξιον εἶναι καὶ τῆς	τῶν	Ἑλλήνων δόξης καὶ τῆς τῶν
[230]	τοῦτο, οὐχ ὁρᾷς; γέγονεν τὰ	τῶν	Ἑλλήνων, εἰ τουτὶ τὸ ῥῆμα,
[230]	ὅτι καὶ πρότερον τῶν ὑπὲρ	τῶν	Ἑλλήνων ἐκείνων ἀγωνισαμένων τριήρων, τριακοσίων
[180]	διότι περὶ πλείονος ἐποιοῦντο τὴν	τῶν	Ἑλλήνων ἐλευθερίαν διατηρεῖν ἢ τὴν
[290]	εἰ δεῖ μὴ ληρεῖν, τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἥ τε πόλις
[270]	τῆς Ἀλεξάνδρου δυναστείας γέγονεν, ἢ	τῶν	Ἑλλήνων ἢ τῶν βαρβάρων, ἔστω,
[320]	βλέπουσι, καὶ ἐν οἷς ἀτυχησάντων	τῶν	Ἑλλήνων ηὐτύχησ' ἕτερος, ταῦτ' ἐπαινοῦσι
[40]	καὶ Τριβαλλούς, τινὰς δὲ καὶ	τῶν	Ἑλλήνων κατεστρέφετο, καὶ δυνάμεις πολλὰς
[20]	μὴν εἰ τὸ κωλῦσαι τὴν	τῶν	Ἑλλήνων κοινωνίαν ἐπεπράκειν ἐγὼ Φιλίππῳ,
[240]	καθέστηκε, καὶ τῆς σιτοπομπίας τῆς	τῶν	Ἑλλήνων κύριος, πόλεμος δ' ὅμορος
[60]	προσῆκε ποιεῖν ἀρχὴν καὶ τυραννίδα	τῶν	Ἑλλήνων ὁρῶσαν ἑαυτῷ κατασκευαζόμενον Φίλιππον;
[140]	ἡγεμών, ὃς ἅπαντ' ἀνέτρεψε τὰ	τῶν	Ἑλλήνων, οὗτός ἐστιν ὁ συγκατασκευάσας
[200]	κελευόμενον ποιεῖν καὶ ἐᾶν ἕτερον	τῶν	Ἑλλήνων προεστάναι; (ἀλλ' οὐκ ἦν
[280]	κωμάζειν καὶ παιωνίζειν ἐπὶ ταῖς	τῶν	Ἑλλήνων συμφοραῖς μετὰ τῶν αὐτοχείρων
[150]	τοῖς ὅπλοις παραγενόμενοι τὸ κοινὸν	τῶν	Ἑλλήνων συνέδριον κεκωλύκασι μετὰ βίας,
[20]	τὴν πόλιν μετὰ κοινοῦ συνεδρίου	τῶν	Ἑλλήνων ταύτην ποιήσασθαι. εἶτ' ὦ
[70]	οὔ; καὶ πότερον φανῆναί τινα	τῶν	Ἑλλήνων τὸν ταῦτα κωλύσοντα {ποιεῖν
[290]	ἐγώ, οὐδ' ἐπὶ τούτοις μέγιστον	τῶν	ἐμαυτοῦ φρονῶ: ἀλλ' ἐὰν τὸν
[290]	γὰρ οὔ; πόρρω μέντοι που	τῶν	ἐμαυτῷ πεπολιτευμένων τίθεμαι. οὐ λίθοις
[50]	ἐστιν ὁ τοὺς περὶ ἁπάντων	τῶν	ἐμοὶ πεπολιτευμένων λόγους οἰκείους καὶ
[70]	ποτ' οὖν τοῖς ἄλλοις ἐγκαλῶν	τῶν	ἐμοὶ πεπραγμένων οὐχὶ μέμνηται; ὅτι
[290]	πᾶσιν ἀνθρώποις ἀναίτιος γέγον' ἐκ	τῶν	ἐμῶν πολιτευμάτων καὶ ἐγὼ παρ'
[240]	εἰς τὰ τείχη χρήματα, διὰ	τῶν	ἐμῶν ψηφισμάτων ἐγίγνετο: ἔπειθ' αἱρούμενος
[150]	καὶ ἀμύνασθαι τοὺς παραβαίνοντάς τι	τῶν	ἐν ἀνθρώποις εὐσεβῶν: ὥστε συναντᾶτε
[280]	ἐπορεύου πρὸς Φίλιππον, ὃς ἦν	τῶν	ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις συμφορῶν
[150]	πάλαι πονηροὶ τῶν Θετταλῶν καὶ	τῶν	ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσι. (καὶ
[40]	ὑπὸ τοῦ Φιλίππου διὰ τούτων	τῶν	ἐν ταῖς πρεσβείαις μισθωσάντων ἑαυτοὺς
[80]	διὰ τῶν ψηφισμάτων, καί τινας	τῶν	ἐν τῇ Εὐβοίᾳ πόλεων ἠλευθέρωκε,
[150]	(Ἐπιστολή. {Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος Πελοποννησίων	τῶν	ἐν τῇ συμμαχίᾳ τοῖς δημιουργοῖς
[100]	ἐπὶ τὴν τριήρη συνεκκαίδεκα ἐκ	τῶν	ἐν τοῖς λόχοις συντελειῶν, ἀπὸ
[40]	ὡς οἰκτρά, καὶ τούτων καὶ	τῶν	ἐν Φωκεῦσι κακῶν καὶ ὅσ'
[90]	εὐχαριστίαν} (λέγε καὶ τοὺς παρὰ	τῶν	ἐν Χερρονήσῳ στεφάνους. Ψήφισμα Χερρονησιτῶν.
[60]	λυπήσας, ἦν ἄν τις κατὰ	τῶν	ἐναντιωθέντων οἷς ἔπραττεν ἐκεῖνος μέμψις
[230]	ἐγώ, καὶ πῶς εἶχε τὰ	τῶν	ἐναντίων. εἶτ' εἰ μὲν ἐλάττους
[290]	προαιρέσει τῶν κοινῶν ἐν τῷ	τῶν	ἐναντίων μέρει τετάχθαι: ὃ σὺ
[110]	οὐδ' ἄλλον οὐδένα, οὐδ' ἂν	τῶν	ἐννέ' ἀρχόντων τις ὢν τύχῃ.
[250]	λόγους ἐμπίπτειν ἀναγκάζομαι, οἷς ἐκ	τῶν	ἐνόντων ὡς ἂν δύνωμαι μετριώτατα
[110]	μὲν γὰρ λογισμὸς εὐθυνῶν καὶ	τῶν	ἐξετασόντων προσδεῖται, ἡ δὲ δωρειὰ
[300]	φρονοῦντ' ἔσχεν ἐμοί, οὐδένες οὔτε	τῶν	ἔξω Πυλῶν Ἑλλήνων οὔτε τῶν
[320]	τοῖς λοιποῖς τὴν ταχίστην ἀπαλλαγὴν	τῶν	ἐπηρτημένων φόβων δότε καὶ σωτηρίαν
[210]	ἦν ταραχαῖς ἐπὶ τούτοις, ἐκ	τῶν	ἐπιστολῶν τῶν ἐκείνου μαθήσεσθε ὧν
[230]	δευρὶ παρήνεγκἀ, ἀλλ' ἐπ' αὐτῶν	τῶν	ἔργων ἂν ἐσκόπει τίνας εἶχεν
[260]	ἐνεγράφης, εὐθέως τὸ κάλλιστον ἐξελέξω	τῶν	ἔργων, γραμματεύειν καὶ ὑπηρετεῖν τοῖς
[220]	ἀλλ' ἐπὶ τῆς ἀληθείας, ἐγγὺς	τῶν	ἔργων, ἔτι μεμνημένων ὑμῶν καὶ
[300]	πολλῷ τοῖς λόγοις ἐλάττοσι χρῶμαι	τῶν	ἔργων, εὐλαβούμενος τὸν φθόνον, λέγε
[230]	(ἆρά σοι ψήφοις ὅμοιος ὁ	τῶν	ἔργων λογισμὸς φαίνεται; ἢ δεῖν
[40]	τὸ δεινὸν ἥξειν καὶ διὰ	τῶν	ἑτέρων κινδύνων τὰ ἑαυτῶν ἀσφαλῶς
[200]	καὶ παρὰ Θηβαίων καὶ παρὰ	τῶν	ἔτι τούτων πρότερον ἰσχυρῶν γενομένων
[80]	δόξαι, τιμαί, στέφανοι, χάριτες παρὰ	τῶν	εὖ πεπονθότων ὑπῆρχον: τῶν δ'
[90]	καὶ τὰς βλασφημίας ἃς κατὰ	τῶν	Εὐβοέων καὶ τῶν Βυζαντίων ἐποιήσατο,
[110]	περὶ τοῦ κηρύγματος εἰπεῖν καὶ	τῶν	εὐθυνῶν: τὸ γὰρ ὡς τἄριστά
[270]	οὐ μόνον τῷ λέγειν ὑπὲρ	τῶν	ἐχθρῶν, ἀλλὰ καὶ εἴ τις
[230]	ἕκαστον τύχοι πρόφασιν, ταῦθ' ὑπὲρ	τῶν	ἐχθρῶν ἀπῇτε βεβουλευμένοι. (ἀλλ' ὅμως
[300]	αὑτὸν τοῖς ἐναντίοις, τοὺς ὑπὲρ	τῶν	ἐχθρῶν καιροὺς ἀντὶ τῶν τῆς
[310]	φθόνος, τοὺς τεθνεῶτας δ' οὐδὲ	τῶν	ἐχθρῶν οὐδεὶς ἔτι μισεῖ; οὕτως
[170]	ἀπιστεῖν αὐτοῖς ὡς ἐν τῇ	τῶν	ἐχθρῶν οὖσιν μερίδι, πρῶτον μὲν
[230]	καὶ φοβερώτατον καὶ μάλισθ' ὑπὲρ	τῶν	ἐχθρῶν, οὗτοι παρεσκευάκεσαν τοὺς περιχώρους
[260]	ἐξέπιπτες, ἐγὼ δ' ἐσύριττον. ὑπὲρ	τῶν	ἐχθρῶν πεπολίτευσαι πάντα, ἐγὼ δ'
[130]	παρὰ ταῦθ' ἕτερα, ἢ τὸ	τῶν	ἐχθρῶν συμφέρον ζητοῦντα μὴ φέρειν
[130]	εἴρηκεν, ἐάσω: ἃ δ' ὑπὲρ	τῶν	ἐχθρῶν φανερῶς ἀπεδείχθη πράττων, ταῦτ'
[260]	ἐθάρρησε, τί οὗτος παθεῖν ὑπὸ	τῶν	ζώντων δίκαιός ἐστιν; πολλὰ τοίνυν
[310]	δ' εἶχες ἔρανον {δωρεὰν} παρὰ	τῶν	ἡγεμόνων τῶν συμμοριῶν ἐφ' οἷς
[150]	οἱ κατεσκευασμένοι καὶ πάλαι πονηροὶ	τῶν	Θετταλῶν καὶ τῶν ἐν ταῖς
[180]	νῦν ἀποστήσεται ὁ Ἀθηναίων δῆμος	τῶν	Θηβαίοις τε καὶ τοῖς ἄλλοις
[160]	ἔτι συμπνευσάντων ἂν ἡμῶν καὶ	τῶν	Θηβαίων. ἀλλὰ μὴν τὸν τότε
[30]	καὶ τῆς βαρύτητος ἀπαλλαγῆναι τῆς	τῶν	Θηβαίων. (ταῦτα δ' ἀσμένως τινὲς
[240]	οὐκ ἐξ Ἰλλυριῶν οὐδὲ παρὰ	τῶν	Θρᾳκῶν βασιλέων, οὐκ ἐκ Βυζαντίου,
[20]	τὴν ταχίστην ἀπολαμβάνειν, ἵν' ἐχόντων	τῶν	Θρᾳκῶν, τῶν ὑμετέρων συμμάχων, ταῦτα
[110]	ὑπὸ τῶν πολεμίων σκυλευθέντων, ἐκ	τῶν	ἰδίων ἀναλωμάτων καθώπλισαν τοὺς νεανίσκους
[270]	τούτων, ἀρκεῖ μοι. ~Βούλομαι δὲ	τῶν	ἰδίων ἀπαλλαγεὶς ἔτι μικρὰ πρὸς
[110]	μεστὸς ὥστε τὸν δόντα τι	τῶν	ἰδίων καὶ ποιήσαντα πρᾶγμα φιλάνθρωπον
[120]	συλλέξαντες ὑμᾶς εἰς ταῦτα ἀπὸ	τῶν	ἰδίων κακῶς τἀπόρρητα λέγωμεν ἀλλήλους,
[210]	καθ' ἡμέραν βίου συμβόλαια ἐπὶ	τῶν	ἰδίων νόμων καὶ ἔργων σκοποῦντας,
[10]	ἀκούῃ μου. ~Περὶ μὲν δὴ	τῶν	ἰδίων ὅσα λοιδορούμενος βεβλασφήμηκεν περὶ
[110]	Ναυσικλῆς στρατηγῶν ἐφ' οἷς ἀπὸ	τῶν	ἰδίων προεῖτο πολλάκις ἐστεφάνωται ὑφ'
[150]	ἅπαντας, τινὰς δὲ καὶ συνήρπασαν	τῶν	ἱερομνημόνων. ὡς δ' ἅπαξ ἐκ
[50]	λέγειν, καὶ ταῦθ' ἡγοῦμαι πλείω	τῶν	ἱκανῶν εἰρῆσθαι. αἴτιος δ' οὗτος,
[110]	Σαλαμῖνα, καὶ Διότιμος ὁ ἐπὶ	τῶν	ἱππέων, ἐν τῇ ἐπὶ τοῦ
[210]	ὥστ' ἔξω τῶν ὁπλιτῶν καὶ	τῶν	ἱππέων ὄντων εἰς τὰς οἰκίας
[0]	ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ	τῶν	ἴσων ἀγωνίζομαι: οὐ γάρ ἐστιν
[230]	τὰ πρὸς Εὐβοέας, ἢ περὶ	τῶν	ἴσων νυνὶ διαλέγει, πρῶτον μὲν
[90]	χρήσασθαι, ἓν ἢ δύο βούλομαι	τῶν	καθ' ὑμᾶς πεπραγμένων καλῶν τῇ
[100]	ὑστερίζουσαν ἐκ τούτων τὴν πόλιν	τῶν	καιρῶν, ἔθηκα νόμον καθ' ὃν
[210]	ὑμᾶς δὲ δέδοικα, μὴ παρεληλυθότων	τῶν	καιρῶν, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ
[150]	προφάσες ταύτας ἐνδούς; τίς ὁ	τῶν	κακῶν τῶν γεγενημένων μάλιστ' αἴτιος;
[200]	ἄδοξον μᾶλλον ἢ τὸν ὑπὲρ	τῶν	καλῶν κίνδυνον ᾑρημένης. (τίς γὰρ
[290]	ψυχῆς: καὶ μεγίστων δὴ πραγμάτων	τῶν	κατ' ἐμαυτὸν ἀνθρώπων προστὰς πάνθ'
[240]	ἐγώ, ὥστ' οὐδ' ὁ λόγος	τῶν	κατὰ ταῦτα πραχθέντων πρὸς ἐμέ.
[160]	τούς τ' ἐκ τῶν σκηνῶν	τῶν	κατὰ τὴν ἀγορὰν ἐξεῖργον καὶ
[320]	τῶν τοῖς ἐπιταττομένοις ὑπηρετούντων καὶ	τῶν	κατὰ τῆς πατρίδος μισθαρνεῖν ἑτοίμων
[160]	τῆς ἀληθείας. ~Συμβέβηκε τοίνυν μοι	τῶν	κατὰ τῆς πατρίδος τούτῳ πεπραγμένων
[0]	ὁμοίως ὑμῶν ἀκοῦσαί μου περὶ	τῶν	κατηγορημένων ἀπολογουμένου δικαίως, ὥσπερ οἱ
[30]	κεχρημένου ἀνάγκη κἀμοὶ πρὸς ἕκαστα	τῶν	κατηγορημένων μίκρ' ἀποκρίνασθαι. (τίνες οὖν
[0]	ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ	τῶν	κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέως, τοῖς ἐπαινοῦσι
[100]	καὶ τὴν ξενίαν ἠγάπησα ἀντὶ	τῶν	κοινῇ πᾶσι τοῖς Ἕλλησι συμφερόντων.
[0]	ἔοικε, λόγον διδόναι τήμερον καὶ	τῶν	κοινῇ πεπολιτευμένων, βούλομαι πάλιν τοὺς
[270]	μικρὰ πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν περὶ	τῶν	κοινῶν. εἰ μὲν γὰρ ἔχεις,
[270]	κἀγαθὸν πολίτην δεῖ τοὺς ὑπὲρ	τῶν	κοινῶν εἰσεληλυθότας δικαστὰς ἀξιοῦν αὑτῷ
[290]	πολλοῖς, καὶ μὴ τῇ προαιρέσει	τῶν	κοινῶν ἐν τῷ τῶν ἐναντίων
[140]	καὶ μεγάλ' ὠφελήσεσθε πρὸς ἱστορίαν	τῶν	κοινῶν, καὶ ὅση δεινότης ἦν
[130]	αὐτῆς ἀγνοίας ἧσπερ πολλὰ προίεσθε	τῶν	κοινῶν, ὡς προσείλεσθε κἀκείνην καὶ
[320]	τῆς πατρίδος μισθαρνεῖν ἑτοίμων καὶ	τῶν	κολακεύειν ἕτερον βουλομένων ἐξέτασις ἦν,
[270]	γάρ. καίτοι ἔγωγ' ὁρῶ τῆς	τῶν	λεγόντων δυνάμεως τοὺς ἀκούοντας τὸ
[170]	μέν, ἵν' εἰδῆθ' ὅτι μόνος	τῶν	λεγόντων καὶ πολιτευομένων ἐγὼ τὴν
[140]	ὑπ' αὐτοῦ τοῦ πολέμου καὶ	τῶν	λῃστῶν μυρί' ἔπασχε κακά. οὔτε
[260]	κατηγορεῖς. (φέρε δὴ καὶ τὰς	τῶν	λῃτουργιῶν μαρτυρίας ὧν λελῃτούργηκα ὑμῖν
[40]	γένηται τῷ προδότῃ συμβούλῳ περὶ	τῶν	λοιπῶν ἔτι χρῆται: οὐδὲν γὰρ
[110]	εἶτα, κἂν μηδὲν εἴπω περὶ	τῶν	λοιπῶν πολιτευμάτων, ὁμοίως παρ' ὑμῶν
[140]	ἀνήλωσε λόγους, τὰ τῶν Ἀμφισσέων	{τῶν	Λοκρῶν} διεξιὼν δόγματα, ὡς διαστρέψων
[150]	χώρας ᾐτιᾶτ' εἶναι, οὐδεμίαν δίκην	τῶν	Λοκρῶν ἐπαγόντων ἡμῖν, οὐδ' ἃ
[90]	καὶ ὁπλίταις ἐξείλετο ἁμὲ ἐκ	τῶν	μεγάλων κινδύνων καὶ ἀποκατέστασε τὰν
[240]	τοὺς ἐπὶ τῶν πραγμάτων. οὐκοῦν	τῶν	μὲν δυνάμεων οὔτε κύριος οὔθ'
[210]	ὁ σύμβουλος καὶ ῥήτωρ ἐγὼ	τῶν	μὲν ἐκ λόγου καὶ τοῦ
[40]	πεμφθείην: αἱ δὲ πόλεις ἐνόσουν,	τῶν	μὲν ἐν τῷ πολιτεύεσθαι καὶ
[0]	ὃ φύσει πᾶσιν ἀνθρώποις ὑπάρχει,	τῶν	μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν
[110]	ἑκάστῳ τὸ συνειδὸς ὑπάρχειν μοι.	(τῶν	μὲν οὖν λόγων, οὓς οὗτος
[300]	τὴν Ἄβυδον, τὴν Εὔβοιαν; καὶ	τῶν	μὲν τοῖς ἐχθροῖς ὑπαρχουσῶν δυνάμεων
[120]	παιδείας σοὶ θέμις μνησθῆναι; ἧς	τῶν	μὲν ὡς ἀληθῶς τετυχηκότων οὐδ'
[10]	ὁμοῦ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα,	τῶν	μέντοι κατηγοριῶν καὶ τῶν αἰτιῶν
[150]	ἂν ὀκνήσαιμ' ἔγωγε κοινὸν ἀλειτήριον	τῶν	μετὰ ταῦτ' ἀπολωλότων ἁπάντων εἰπεῖν,
[40]	εἰς τὸ μηδ' ὁτιοῦν προορᾶν	τῶν	μετὰ ταῦτα μηδ' αἰσθάνεσθαι, ἀλλ'
[120]	ἃ τίς οὐκ ἂν ὤκνησεν	τῶν	μετρίων ἀνθρώπων φθέγξασθαι; (εἰ γὰρ
[160]	οὐ κέκρικε βοηθεῖν ἐν οὐδενὶ	τῶν	μετρίων. ᾑρέθησαν ἐκ βουλῆς Νέαρχος
[10]	καὶ ἐκ βελτιόνων, καὶ μηδενὸς	τῶν	μετρίων, ἵνα μηδὲν ἐπαχθὲς λέγω,
[270]	αἰτίαν γεγενῆσθαι. (εἰ δὲ καὶ	τῶν	μηδεπώποτ' ἰδόντων ἐμὲ μηδὲ φωνὴν
[50]	φίλους καὶ ξένους δεῖ καλεῖν	τῶν	μισθωσαμένων. {ἀλλ' οὐκ ἔστι ταῦτα:
[290]	ἔσχε τοῖς ἄλλοις. (καίτοι τὸν	τῶν	νόμων καὶ τῆς πολιτείας φάσκοντα
[50]	ταῦτα ψευδῆ γράψας καὶ παράνομα,	τῶν	νόμων οὐκ ἐώντων πρῶτον μὲν
[10]	ἐτραγῴδει καὶ διεξῄει, ταῖς ἐκ	τῶν	νόμων τιμωρίαις παρ' αὐτὰ τἀδικήματα
[170]	ποιήσομεν, εἶτα φοβοῦμαι μὴ προσδεξαμένων	τῶν	νῦν ἀνθεστηκότων αὐτῷ καὶ μιᾷ
[310]	ὁ σός; ἄλλος δέ τις	τῶν	νῦν ῥητόρων; ἐγὼ μὲν γὰρ
[20]	ἀδικήματα καὶ δωροδοκήματ' ἐν αὐτῇ	τῶν	νυνὶ παρόντων πραγμάτων, ἄν τις
[40]	ἀποδείξεις, ὡς τὰ τούτων ἀδικήματα	τῶν	νυνὶ παρόντων πραγμάτων γέγον' αἴτια.
[260]	τοὺς καλοὺς θιάσους ἄγων διὰ	τῶν	ὁδῶν, τοὺς ἐστεφανωμένους τῷ μαράθῳ
[250]	προελέσθαι τὰ κάλλιστα καὶ τὸ	τῶν	οἰηθέντων Ἑλλήνων, εἰ προοῖνθ' ἡμᾶς,
[310]	ἣν ἡ πόλις ἐντιμοτέρα; τί	τῶν	οἰκείων ἢ τῶν Ἑλληνικῶν καὶ
[230]	ὁπλίτην δ' ἢ ἱππέα πλὴν	τῶν	οἰκείων οὐδένα. ὃ δὲ πάντων
[200]	ἐμαυτῷ μετεῖναί φημι: (οὗτος δὲ	τῶν	ὅλων κατηγορῶν καὶ κελεύων ὑμᾶς
[270]	τὸν ῥήτορα δεῖ; ἐν οἷς	τῶν	ὅλων τι κινδυνεύεται τῇ πόλει,
[240]	καὶ ἀληθές ἐστι καὶ ὑπὲρ	τῶν	ὀμωμοκότων καὶ γνόντων τὰ εὔορκα
[110]	γνώμη: ἐπειδὴ Χαρίδημος ὁ ἐπὶ	τῶν	ὁπλιτῶν, ἀποσταλεὶς εἰς Σαλαμῖνα, καὶ
[210]	οἰκείως ὑμᾶς ἐδέχοντο ὥστ' ἔξω	τῶν	ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων ὄντων
[150]	ἀνθρώποις εὐσεβῶν: ὥστε συναντᾶτε μετὰ	τῶν	ὅπλων εἰς τὴν Φωκίδα, ἔχοντες
[110]	δήμῳ στεφανῶσαι Ναυσικλέα τὸν ἐπὶ	τῶν	ὅπλων, ὅτι Ἀθηναίων ὁπλιτῶν δισχιλίων
[30]	τοῦ ἀδυνάτου ἐπικρινέτω ὁ ἐπὶ	τῶν	ὅπλων στρατηγὸς καὶ ὁ ἐπὶ
[20]	πλεῖστον τὸν μεταξὺ χρόνον γενέσθαι	τῶν	ὅρκων, ὑμῖν δ' ὡς ἐλάχιστον.
[220]	τοὺς νόμους μηκέτ' ἐᾶν περὶ	τῶν	οὕτω πραχθέντων κατηγορεῖν, καὶ πόλλ'
[190]	τύχης κύριος ἦν, ἀλλ' ἐκείνη	τῶν	πάντων. (ἀλλ' ἐκεῖνο λογίζου καὶ
[250]	Δωδωναῖον ὑμῖν μαντευόμενον, τὴν μέντοι	τῶν	πάντων ἀνθρώπων, ἣ νῦν ἐπέχει,
[310]	ὑμῶν. (τίς γὰρ οὐκ οἶδε	τῶν	πάντων, ὅτι τοῖς μὲν ζῶσι
[140]	(εἰ μὲν τοίνυν τοῦτ' ἢ	τῶν	παρ' ἑαυτοῦ πεμπομένων ἱερομνημόνων ἢ
[150]	ἀλλ' ὑπὸ πολλῶν καὶ πονηρῶν	τῶν	παρ' ἑκάστοις, ὦ γῆ καὶ
[240]	ὦ κατάρατε, προσῆκεν, ἐν οὐδενὶ	τῶν	παρ' ἐμοὶ γεγονυῖαν εὑρήσετε τῇ
[240]	ὑφ' ὑμῶν ἐγώ, ἡττηθεὶς ἀπῆλθον	τῶν	παρὰ Φιλίππου πρέσβεων, οὐκ ἐκ
[110]	καὶ κάτω διακυκῶν ἔλεγε περὶ	τῶν	παραγεγραμμένων νόμων, οὔτε μὰ τοὺς
[240]	ἑκάστου ψυχῆς, οὐδὲ τῆς τύχης	τῶν	παραταξαμένων, οὐδὲ τῆς στρατηγίας, ἧς
[190]	βούλεται, οὐ τίς αἰτιᾶσθαι περὶ	τῶν	παρεληλυθότων, οὐδὲ τίς ἐγγυᾶσθαι τὰ
[240]	πατρίδι; (νῦν ἡμῖν λέγεις περὶ	τῶν	παρεληλυθότων; ὥσπερ ἂν εἴ τις
[60]	σώματ' ἀνηλωκυῖαν ὑπὲρ φιλοτιμίας καὶ	τῶν	πᾶσι συμφερόντων ἢ τῶν ἄλλων
[20]	πολεμούντων ὑμῶν, καὶ τοῦτον ὑπὲρ	τῶν	πᾶσι συμφερόντων, ὡς ἔργῳ φανερὸν
[230]	ἐκείνων ἀγωνισαμένων τριήρων, τριακοσίων οὐσῶν	τῶν	πασῶν, τὰς διακοσίας ἡ πόλις
[10]	οὕτω τετύφωμαι: ἀλλ' ὑπὲρ μὲν	τῶν	πεπολιτευμένων ἃ κατεψεύδου καὶ διέβαλλες
[220]	γ' ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ οὐχὶ	τῶν	πεπολιτευμένων ἐξέτασιν ποιήσειν ὑμᾶς, καὶ
[110]	νομίζω. καίτοι τὰ μέγιστά γε	τῶν	πεπολιτευμένων καὶ πεπραγμένων ἐμαυτῷ παραλείπω,
[50]	ἀναγκαῖον ἦν πρὸς τοὺς νεωτέρους	τῶν	πεπραγμένων ἀπολύσασθαι. παρηνώχλησθε δ' ἴσως
[200]	μέντοι διακονίας τῆς ἐφ' ἑκάστοις	τῶν	πεπραγμένων καὶ ἐμαυτῷ μετεῖναί φημι:
[10]	παντελῶς εὔηθες ᾠήθης, τοὺς περὶ	τῶν	πεπραγμένων καὶ πεπολιτευμένων λόγους ἀφέντα
[30]	τὴν δὲ χάριν τὴν ὑπὲρ	τῶν	πεπραγμένων Φιλίππῳ. (ὅτι δ' οὕτω
[180]	Φλυεύς, Κάλλαισχρος Διοτίμου Κοθωκίδης} (αὕτη	τῶν	περὶ Θήβας ἐγίγνετο πραγμάτων ἀρχὴ
[90]	μνησικακῆσαι καὶ Κορινθίοις καὶ Θηβαίοις	τῶν	περὶ τὸν Δεκελεικὸν πόλεμον πραχθέντων:
[70]	Εὐβούλου καὶ Ἀριστοφῶντος καὶ Διοπείθους	τῶν	περὶ τούτων ψηφισμάτων ὄντων, οὐκ
[80]	τῶν Βυζαντίων στεφάνους καὶ τοὺς	τῶν	Περινθίων, οἷς ἐστεφάνουν ἐκ τούτων
[280]	γαῖα δὲ πατρὶς ἔχει κόλποις	τῶν	πλεῖστα καμόντων σώματ' ἐπεὶ θνητοῖς
[70]	ἑλέσθαι πρὸς Φίλιππον περὶ τῆς	τῶν	πλοίων ἀνακομιδῆς καὶ ἐντολὰς δοῦναι
[70]	καὶ Πολύκριτος, διελέγοντο περὶ τῆς	τῶν	πλοίων ἀφέσεως ὧν ἐναυάρχει Λεωδάμας.
[100]	ἐν τῇ πόλει τὰς παρὰ	τῶν	πλουσίων χάριτας μᾶλλον ἢ τὰ
[260]	μαρτυρίαν, οὔτ' εἴ τινας ἐκ	τῶν	πολεμίων ἐλυσάμην, οὔτ' εἴ τισιν
[130]	ἐλήφθη. καίτοι ὅστις τῷ ὑπὸ	τῶν	πολεμίων πεμφθέντι μόνος μόνῳ συνῄει
[110]	μάχῃ τῶν στρατιωτῶν τινῶν ὑπὸ	τῶν	πολεμίων σκυλευθέντων, ἐκ τῶν ἰδίων
[100]	κύριοι καὶ τῶν σωμάτων καὶ	τῶν	πόλεων ἀποδοῦναι ταῦτα δικαίως αὐτοῖς
[40]	ἑαυτῷ, καί τινες τῶν ἐκ	τῶν	πόλεων ἐπὶ τῇ τῆς εἰρήνης
[290]	τοὺς ὁμοίους τούτῳ παρ' ἑκάστῃ	τῶν	πόλεων εὕροιτ' ἄν, οὐ τοὺς
[10]	πρότερον δι' ἐκείνων ἄρχοντες κύριοι	τῶν	πόλεων ἦσαν, ἀλλά τις ἦν
[180]	ἔχθραν καὶ μῖσος καὶ ἀπιστίαν	τῶν	πόλεων ὑπηγμένων ὑπὸ τούτων. τοῦτο
[30]	καὶ ὅσα μὲν ἑκουσίως προσετίθετο	τῶν	πολισμάτων, φρουρὰς εἰσαγηοχότας, τὰ δὲ
[90]	ὅτι μὲν πολλοὺς ἐστεφανώκατ' ἤδη	τῶν	πολιτευομένων ἅπαντες ἴσασι: δι' ὅντινα
[290]	ἐγὼ δέ σοι λέγω, ὅτι	τῶν	πολιτευομένων παρὰ τοῖς Ἕλλησι διαφθαρέντων
[230]	ξένοι, δισχίλιοι δ' ἱππεῖς ἄνευ	τῶν	πολιτικῶν δυνάμεων συνήχθησαν: χρημάτων δ'
[100]	οὐδὲν ἀναλίσκουσι, τοὺς δ' ἀπόρους	τῶν	πολιτῶν ἐπιτρίβουσιν, ἐκ δὲ τοῦ
[300]	οὐδενός, συμφορὰν δὲ τῷ τυχόντι	τῶν	πολιτῶν καὶ κοινὴν αἰσχύνην. (καίτοι
[100]	δὲ μέτρι' ἢ μικρὰ κεκτημένους	τῶν	πολιτῶν τὰ ὄντ' ἀπολλύοντας, ἔτι
[130]	δημοκρατίᾳ δεινὰ ποιῶ τοὺς ἠτυχηκότας	τῶν	πολιτῶν ὑβρίζων καὶ ἐπ' οἰκίας
[300]	τῇ πόλει, ἣν οἱ πολλοὶ	τῶν	πολιτῶν ὑμεῖς ἁπλῶς ἄγετε. ἀλλ'
[100]	πλουσίων χάριτας μᾶλλον ἢ τὰ	τῶν	πολλῶν δίκαι' εἱλόμην, οὔτ' ἐν
[180]	διαφέρουσιν: ὁ μέν γε πρὸ	τῶν	πραγμάτων γνώμην ἀποφαίνεται, καὶ δίδωσιν
[270]	ἐγὼ κατ' ἐμαυτὸν αὐτοκράτωρ περὶ	τῶν	πραγμάτων ἐβουλευόμην, ἦν ἂν τοῖς
[40]	γε καὶ δεῖ. ἀλλ' ἐπειδὰν	τῶν	πραγμάτων ἐγκρατὴς ὁ ζητῶν ἄρχειν
[230]	δὲ φιλανθρωπίας, ἣν τὰ λοιπὰ	τῶν	πραγμάτων ἐκεῖνος περιβαλλόμενος ἐπλάττετο, ὑμεῖς
[210]	ἂν εἰ καὶ κατακλυσμὸν γεγενῆσθαι	τῶν	πραγμάτων ἡγούμενοι, μάταιον ὄχλον τοὺς
[280]	ὑμετέραν ἀδικίαν: ἃ γὰρ εὐθενούντων	τῶν	πραγμάτων ἠρνεῖσθε διομνύμενοι, ταῦτ' ἐν
[140]	φύσις, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, γέγονεν τούτων	τῶν	πραγμάτων, καὶ τίνος εἵνεκα ταῦτα
[40]	καὶ γὰρ εἰ παρελήλυθ' ὁ	τῶν	πραγμάτων καιρός, ὁ τοῦ γ'
[200]	~Νῦν μέν γ' ἀποτυχεῖν δοκεῖ	τῶν	πραγμάτων, ὃ πᾶσι κοινόν ἐστιν
[240]	διδόναι καὶ διαφθείρειν τοὺς ἐπὶ	τῶν	πραγμάτων. οὐκοῦν τῶν μὲν δυνάμεων
[220]	ψήφους οὐ γάρ ἐστιν ὁ	τῶν	πραγμάτων οὗτος λογισμόσ, ἀλλ' ἀναμιμνῄσκων
[150]	ὅτι τὴν μὲν ἀληθῆ πρόφασιν	τῶν	πραγμάτων, τὸ ταῦτ' ἐπὶ τὴν
[210]	ἃ τῶν ψηφισμάτων παρέβην καὶ	τῶν	πραχθέντων. ἐπανελθεῖν οὖν ὁπόθεν ἐνταῦθ'
[160]	ἡμῶν πεπλημμελημένοι. ἐγὼ μέντοι ἀκούσας	τῶν	πρεσβευτῶν συγκατατίθεμαι τοῖς παρακαλουμένοις καὶ
[50]	δι' ἅ φημι καὶ τούτων	τῶν	προβεβουλευμένων καὶ πολλῷ μειζόνων ἔτι
[210]	δὲ κοινὰς προαιρέσεις εἰς τὰ	τῶν	προγόνων ἀξιώματ' ἀποβλέποντας. καὶ παραλαμβάνειν
[180]	τὴν Ἀθηναίων, καὶ ἐνθυμηθέντας τῆς	τῶν	προγόνων ἀρετῆς, διότι περὶ πλείονος
[180]	τῶν Ἑλλήνων δόξης καὶ τῆς	τῶν	προγόνων ἀρετῆς. (ἔτι δὲ οὐδὲ
[60]	καὶ λόγοις καὶ θεωρήμασι τῆς	τῶν	προγόνων ἀρετῆς ὑπομνήμαθ' ὁρῶσι τοσαύτην
[180]	ἡγεῖται εἶναι καὶ ἀνάξιον τῆς	τῶν	προγόνων δόξης τὸ περιορᾶν τοὺς
[200]	ἀράμενοι, μὰ τοὺς Μαραθῶνι προκινδυνεύσαντας	τῶν	προγόνων, καὶ τοὺς ἐν Πλαταιαῖς
[60]	τῶν Ἑλλήνων ἀρχὴν καὶ τὰ	τῶν	προγόνων καλὰ καὶ δίκαι' ἀναιρεῖν;
[200]	ὑμεῖς ὑπολαμβάνετ' εἶναι ὥστε καὶ	τῶν	προγόνων τοὺς ταῦτα πράξαντας μάλιστ'
[180]	ὁμοφύλῳ. ἀναμιμνῄσκεται δὲ καὶ τὰς	τῶν	προγόνων τῶν ἑαυτοῦ εἰς τοὺς
[200]	ὡς ἐγὼ προήγαγον ὑμᾶς ἄξια	τῶν	προγόνων φρονεῖν, οὐκ ἔσθ' ὅστις
[300]	ἰσχὺς ἢ στρατηγῶν φαυλότης ἢ	τῶν	προδιδόντων τὰς πόλεις ὑμῶν κακία
[290]	με λέγονθ' ἡ ἡμέρα τὰ	τῶν	προδοτῶν ὀνόματα. οὗτοι πάντες εἰσίν,
[300]	μεσογείας τὴν Βοιωτίαν, ἐκ δὲ	τῶν	πρὸς Πελοπόννησον τόπων τοὺς ὁμόρους
[310]	ὑποκριτὴς ἄριστος, τραγικὸς Θεοκρίνης. (εἶτα	τῶν	πρότερον γεγενημένων ἀγαθῶν ἀνδρῶν μέμνησαι.
[310]	ἄμεινον τῇ πόλει διὰ τὰς	τῶν	πρότερον εὐεργεσίας, οὔσας ὑπερμεγέθεις, οὐ
[160]	πολὺ μᾶλλον ἢ ἐμοῦ κατηγορεῖς,	τῶν	πρότερον ἢ ἐγὼ ταύτην τὴν
[10]	εὔνοιαν ἐνδέδειχθ' ἐπὶ πολλῶν ἀγώνων	τῶν	πρότερον, καὶ νυνὶ παράσχεσθε. (κακοήθης
[100]	ἦν γὰρ αὐτοῖς ἐκ μὲν	τῶν	προτέρων νόμων συνεκκαίδεκα λῃτουργεῖν, αὐτοῖς
[260]	(οὐ κατῄσχυνας μὰ Δί' οὐδὲν	τῶν	προυπηργμένων τῷ μετὰ ταῦτα βίῳ,
[200]	δ' ὦ τριταγωνιστά, τὸν περὶ	τῶν	πρωτείων σύμβουλον τῇ πόλει παριόντα
[170]	τῶν στρατηγῶν παρόντων, ἁπάντων δὲ	τῶν	ῥητόρων, καλούσης δὲ {τῆς κοινῆς}
[190]	χειμῶνι χρησάμενον καὶ πονησάντων αὐτῷ	τῶν	σκευῶν ἢ καὶ συντριβέντων ὅλως,
[160]	μεταξὺ δειπνοῦντες τούς τ' ἐκ	τῶν	σκηνῶν τῶν κατὰ τὴν ἀγορὰν
[120]	ὅπου ἂν ἀναρρηθῇ, τοῦ δὲ	τῶν	στεφανούντων εἵνεκα συμφέροντος ἐν τῷ
[120]	τινες τῶν δήμων, τὰς ἀναγορεύσεις	τῶν	στεφάνων ποιεῖσθαι ἐν αὐτοῖς ἑκάστους
[130]	μαρτυροῦσι Δημοσθένει καὶ ἐπωμόσαντο ἐπὶ	τῶν	στρατηγῶν εἰδέναι Αἰσχίνην Ἀτρομήτου Κοθωκίδην
[170]	καὶ ποιῆσαι τούτους κυρίους μετὰ	τῶν	στρατηγῶν καὶ τοῦ πότε δεῖ
[170]	μᾶλλον ἀνίστατ' οὐδείς, ἁπάντων μὲν	τῶν	στρατηγῶν παρόντων, ἁπάντων δὲ τῶν
[140]	ἀλλὰ καίπερ ἀθλίως καὶ κακῶς	τῶν	στρατηγῶν τῶν ὑμετέρων πολεμούντων αὐτῷ,
[110]	τῇ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ μάχῃ	τῶν	στρατιωτῶν τινῶν ὑπὸ τῶν πολεμίων
[230]	τῷ φανερῷ βουλευόμενος, οὐδ' ὑπὸ	τῶν	συκοφαντούντων κρινόμενος, οὐδὲ γραφὰς φεύγων
[60]	ἐβούλετ' ἄν, πότερον τῆς συναιτίας	τῶν	συμβεβηκότων τοῖς Ἕλλησι κακῶν καὶ
[290]	κατεψευσμένου, μάλιστ' ἐθαύμασα πάντων ὅτε	τῶν	συμβεβηκότων τότε τῇ πόλει μνησθεὶς
[80]	δήμῳ τῷ Ἀθηναίων, καὶ πολλοῖς	τῶν	συμμάχων καὶ πρότερον καὶ ἐν
[300]	οὐδὲ ταῖς παρασκευαῖς, ἀλλ' οἱ	τῶν	συμμάχων στρατηγοὶ καὶ αἱ δυνάμεις
[210]	ἐκείνους προτέρους διὰ τὸ τὴν	τῶν	συμμάχων τάξιν ἐκείνους ἔχειν. καὶ
[310]	ἔρανον {δωρεὰν} παρὰ τῶν ἡγεμόνων	τῶν	συμμοριῶν ἐφ' οἷς ἐλυμήνω τὸν
[100]	καίτοι πόσα χρήματα τοὺς ἡγεμόνας	τῶν	συμμοριῶν ἢ τοὺς δευτέρους καὶ
[130]	ἔλαττον ψήφισμ' οὐδὲν Αἰσχίνῃ περὶ	τῶν	συμφερόντων τῇ πόλει. εἰ δέ
[300]	(οὐ μὰ Δί' οὐκ ἀποστάντα	τῶν	συμφερόντων τῇ πόλει, μισθώσαντα δ'
[160]	ποιήσαντος, συμπεραναμένων δὲ τῶν ἄλλων	τῶν	συνεργῶν αὐτῷ τὴν πρὸς Θηβαίους
[100]	κάλλιον τὸ καταστάντες κύριοι καὶ	τῶν	σωμάτων καὶ τῶν πόλεων ἀποδοῦναι
[120]	τι χρὴ περὶ σοῦ καὶ	τῶν	σῶν εἰπεῖν, ἀπορῶ τοῦ πρώτου
[160]	σχεδὸν δὲ καὶ ὑμᾶς ὑπὸ	τῶν	τὰ Φιλίππου φρονούντων καὶ διεφθαρμένων
[40]	ὁ ζητῶν ἄρχειν καταστῇ, καὶ	τῶν	ταῦτ' ἀποδομένων δεσπότης ἐστί, τὴν
[310]	καὶ ἄλλον εἴ τινα βούλει	τῶν	ταὐτά σοι προῃρημένων καὶ ζώντων.
[110]	Δημοσθένους Παιανιεὺς γενόμενος ἐπιμελητὴς τῆς	τῶν	τειχῶν ἐπισκευῆς καὶ προσαναλώσας εἰς
[280]	μὲν δῆμος οὕτως, οἱ δὲ	τῶν	τετελευτηκότων πατέρες καὶ ἀδελφοὶ οἱ
[280]	τὸ περίδειπνον ὡς παρ' οἰκειοτάτῳ	τῶν	τετελευτηκότων, ὥσπερ τἄλλ' εἴωθε γίγνεσθαι,
[300]	ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν καιροὺς ἀντὶ	τῶν	τῆς πατρίδος θεραπεύειν, οὐδὲ τὸν
[260]	τραύματ' εἰληφὼς εἰκότως τοὺς ἀπείρους	τῶν	τοιούτων κινδύνων ὡς δειλοὺς σκώπτεις.
[260]	εἴ τισιν θυγατέρας συνεξέδωκα, οὔτε	τῶν	τοιούτων οὐδέν. (καὶ γὰρ οὕτω
[270]	τὴν ἔχθραν οὔτ' ἄλλ' οὐδὲν	τῶν	τοιούτων τὸν καλὸν κἀγαθὸν πολίτην
[100]	καὶ τοιούτοις τὴν πόλιν ὑπὲρ	τῶν	τοῖς ἄλλοις συμφερόντων ἐθέλουσαν ἀγωνίζεσθαι,
[320]	συνέβη, καὶ οὐκέτι συμβούλων ἀλλὰ	τῶν	τοῖς ἐπιταττομένοις ὑπηρετούντων καὶ τῶν
[20]	μὴ προλαβὼν ἐκεῖνος τοὺς ἐπικαίρους	τῶν	τόπων κύριος τῆς Θρᾴκης κατασταίη,
[300]	εὐδαιμονίᾳ τὰς ἑαυτῶν ᾤκουν πατρίδας,	τῶν	τοσούτων καὶ τοιούτων ἀγαθῶν ὑμῖν
[90]	πολλαῖς ἡμέραις ὕστερον εἰς Κόρινθον,	τῶν	τότ' Ἀθηναίων πόλλ' ἂν ἐχόντων
[310]	προαίρεσις, ἄν τις σκοπῇ, ταῖς	τῶν	τότ' ἐπαινουμένων ἀνδρῶν ὁμοία καὶ
[50]	ἂν ἀπωλώλειτε. ~Καὶ περὶ μὲν	τῶν	τότε πραχθέντων ἔχων ἔτι πολλὰ
[310]	φανήσεται, ἡ δὲ σὴ ταῖς	τῶν	τοὺς τοιούτους τότε συκοφαντούντων: δῆλον
[100]	καθ' ὃν αἱ συντέλειαι ἦσαν	τῶν	τριηράρχων: καὶ ἐπεχειροτόνησεν ἡ βουλὴ
[290]	πρὸς ἔμ' ἔχθρας τὰ μέγιστα	τῶν	ὑμετέρων καλῶν ἔβλαπτε καὶ διέβαλλεν.
[140]	ἀθλίως καὶ κακῶς τῶν στρατηγῶν	τῶν	ὑμετέρων πολεμούντων αὐτῷ, ὅμως ὑπ'
[20]	ἀπολαμβάνειν, ἵν' ἐχόντων τῶν Θρᾳκῶν,	τῶν	ὑμετέρων συμμάχων, ταῦτα τὰ χωρί'
[190]	πάλιν οὐ πολιτεύει. πράττεταί τι	τῶν	ὑμῖν δοκούντων συμφέρειν: ἄφωνος Αἰσχίνης.
[130]	τῷ βουλομένῳ τὸν λέγοντά τι	τῶν	ὑμῖν συμφερόντων ὑποσκελίζειν καὶ συκοφαντεῖν,
[90]	πόλιν κοινῇ πρὸς τὰ κάλλιστα	τῶν	ὑπαρχόντων ἀεὶ δεῖ πειρᾶσθαι τὰ
[140]	τῇ φύσει τοῦ τόπου καὶ	τῶν	ὑπαρχόντων ἑκατέροις κακοπαθεῖν. (εἰ μὲν
[300]	προιδέσθαι; (καὶ τὰ μὲν σῶσαι	τῶν	ὑπαρχόντων ἐκπέμποντα βοηθείας καὶ λέγοντα
[100]	ἀπέκτεινέν με δικαίως, εἴ τι	τῶν	ὑπαρχόντων τῇ πόλει καλῶν λόγῳ
[140]	Ἀθηναῖος ᾖ καὶ παρ' ὑμῶν	τῶν	ὑπεναντίων ὁ τοῦτο ποιῶν, εὐπόρως
[0]	τοῖς ἔξωθεν λόγοις ἠγμένος ἀλλοτριώτερον	τῶν	ὑπὲρ τῆς γραφῆς δικαίων ἀκούῃ
[230]	μὲν ἀγνοεῖς ὅτι καὶ πρότερον	τῶν	ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων ἐκείνων ἀγωνισαμένων
[160]	εἰ ἐγὼ μὲν τὰ ἔργα	τῶν	ὑπὲρ ὑμῶν πόνων ὑπέμεινα, ὑμεῖς
[270]	εἰ μὲν γὰρ ἔχεις, Αἰσχίνη,	τῶν	ὑπὸ τοῦτον τὸν ἥλιον εἰπεῖν
[190]	τὸν σύμβουλον ἐχρῆν ποιεῖν; οὐ	τῶν	φαινομένων καὶ ἐνόντων τὰ κράτισθ'
[310]	γάρ; ὅς γ' ἐκεκληρονομήκεις μὲν	τῶν	Φίλωνος τοῦ κηδεστοῦ χρημάτων πλεῖν
[240]	φυλακῆς εἵνεκ' ἐπράττετο, ἡ διάταξις	τῶν	φυλάκων, αἱ τάφροι, τὰ εἰς
[110]	κατασταθεὶς ἐπέδωκε τοῖς ἐκ πασῶν	τῶν	φυλῶν θεωροῖς ἑκατὸν μνᾶς εἰς
[150]	γὰρ τὸ σπέρμα παρασχών, οὗτος	τῶν	φύντων αἴτιος. ὃν ὅπως ποτ'
[30]	ἀντιπαρεξάγοντες, καὶ ταῦτα οὐδὲ συμπεριειλημμένων	τῶν	Φωκέων ἐν ταῖς κοιναῖς ἡμῶν
[80]	οὐδὲ τιμωρίας. (οὐκοῦν μέχρι μὲν	τῶν	χρόνων ἐκείνων, ἐν οἷς ταῦτ'
[160]	ἤδη τὰ πρὸς ἀλλήλους, τουτωνὶ	τῶν	ψηφισμάτων ἀκούσαντες καὶ τῶν ἀποκρίσεων
[80]	τῷ παρόντι καιρῷ βεβοήθηκε διὰ	τῶν	ψηφισμάτων, καί τινας τῶν ἐν
[210]	τοῖς προγόνοις ὑμῶν ἔστιν ἃ	τῶν	ψηφισμάτων παρέβην καὶ τῶν πραχθέντων.
[260]	μὴ μεταλαβόντα τὸ πέμπτον μέρος	τῶν	ψήφων. ἀγαθῇ γ' οὐχ ὁρᾷς;
[100]	καὶ ἀπέφυγον, καὶ τὸ μέρος	τῶν	ψήφων ὁ διώκων οὐκ ἔλαβεν.
[100]	Πατροκλῆς Φλυεύς, καὶ τὸ μέρος	τῶν	ψήφων οὐ λαβὼν ἀπέτεισε τὰς
[220]	δὲ γραψάμενος Διώνδας τὸ μέρος	τῶν	ψήφων οὐκ ἔλαβεν. Καί μοι
[250]	ἀπεψηφίζεσθέ μου καὶ τὸ μέρος	τῶν	ψήφων τοῖς διώκουσιν οὐ μετεδίδοτε,
[90]	ἀποκατέστασε τὰν πάτριον πολιτείαν καὶ	τὼς	νόμως καὶ τὼς τάφως, (δεδόχθαι
[90]	Ὀλύμπια καὶ Πύθια, καὶ ἀνακαρῦξαι	τὼς	στεφάνως οἷς ἐστεφάνωται ὁ δᾶμος
[90]	πολιτείαν καὶ τὼς νόμως καὶ	τὼς	τάφως, (δεδόχθαι τῷ δάμῳ τῷ