Livre, vers
[2, 250-299]	ἀνιηθέντα νέεσθαι· ~καὶ γάρ τίς	θ᾽	ἕνα μῆνα μένων ἀπὸ ἧς
[2, 350-399]	πείθωνται Ἀχαιοί, ~γνώσῃ ἔπειθ᾽ ὅς	θ᾽	ἡγεμόνων κακὸς ὅς τέ νυ
[2, 600-649]	~Οἳ δ᾽ ἐκ Δουλιχίοιο Ἐχινάων	θ᾽	ἱεράων ~νήσων, αἳ ναίουσι πέρην
[2, 500-549]	Ὑποθήβας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον, ~Ὀγχηστόν	θ᾽	ἱερὸν Ποσιδήϊον ἀγλαὸν ἄλσος, ~οἵ
[2, 800-849]	ἐκ δ᾽ ἔσσυτο λαὸς ~πεζοί	θ᾽	ἱππῆές τε· πολὺς δ᾽ ὀρυμαγδὸς
[2, 750-799]	τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες ~τόξοισίν	θ᾽	ἵπποι δὲ παρ᾽ ἅρμασιν οἷσιν
[2, 500-549]	~Χαλκίδα τ᾽ Εἰρέτριάν τε πολυστάφυλόν	θ᾽	Ἱστίαιαν ~Κήρινθόν τ᾽ ἔφαλον Δίου
[2, 600-649]	τε, πόλεις εὖ ναιετοώσας, ~ἄλλοι	θ᾽	οἳ Κρήτην ἑκατόμπολιν ἀμφενέμοντο. ~Τῶν
[2, 250-299]	σιωπᾶν λαὸν ἀνώγει, ~ὡς ἅμα	θ᾽	οἳ πρῶτοί τε καὶ ὕστατοι
[2, 750-799]	γὰρ πολὺ φέρτατος ἦεν, ~ἵπποι	θ᾽	οἳ φορέεσκον ἀμύμονα Πηλεΐωνα. ~Ἀλλ᾽
[2, 550-599]	ἄρ᾽ Ἄδρηστος πρῶτ᾽ ἐμβασίλευεν, ~οἵ	θ᾽	Ὑπερησίην τε καὶ αἰπεινὴν Γονόεσσαν
[2, 500-549]	ἠδ᾽ οἳ Γλισᾶντ᾽ ἐνέμοντο, ~οἵ	θ᾽	Ὑποθήβας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον, ~Ὀγχηστόν
[2, 450-499]	Προθοήνωρ τε Κλονίος τε, ~οἵ	θ᾽	Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν
[2, 250-299]	ἄελλαι ~χειμέριαι εἰλέωσιν ὀρινομένη τε	θάλασσα·	~ἡμῖν δ᾽ εἴνατός ἐστι περιτροπέων
[2, 200-249]	~ἠχῇ, ὡς ὅτε κῦμα πολυφλοίσβοιο	θαλάσσης	~αἰγιαλῷ μεγάλῳ βρέμεται, σμαραγεῖ δέ
[2, 750-799]	~Ἀτρεΐδῃ· λαοὶ δὲ παρὰ ῥηγμῖνι	θαλάσσης	~δίσκοισιν τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες
[2, 150-199]	~Ἀργεῖοι φεύξονται ἐπ᾽ εὐρέα νῶτα	θαλάσσης,	~κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ
[2, 100-149]	δ᾽ ἀγορὴ φὴ κύματα μακρὰ	θαλάσσης	~πόντου Ἰκαρίοιο, τὰ μέν τ᾽
[2, 600-649]	πόντον ~Ἀτρεΐδης, ἐπεὶ οὔ σφι	θαλάσσια	ἔργα μεμήλει. ~Οἳ δ᾽ ἄρα
[2, 250-299]	ὤμω ~πλῆξεν· ὃ δ᾽ ἰδνώθη,	θαλερὸν	δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ· ~σμῶδιξ
[2, 600-649]	~Τῶν μὲν ἄρ᾽ Ἀμφίμαχος καὶ	Θάλπιος	ἡγησάσθην ~υἷες ὃ μὲν Κτεάτου,
[2, 550-599]	Δώριον, ἔνθά τε Μοῦσαι ~ἀντόμεναι	Θάμυριν	τὸν Θρήϊκα παῦσαν ἀοιδῆς ~Οἰχαλίηθεν
[2, 800-849]	~πειθέσθην· κῆρες γὰρ ἄγον μέλανος	θανάτοιο.	~Οἳ δ᾽ ἄρα Περκώτην καὶ
[2, 300-349]	~μάρτυροι, οὓς μὴ κῆρες ἔβαν	θανάτοιο	φέρουσαι· ~χθιζά τε καὶ πρωΐζ᾽
[2, 350-399]	ἐϋσσέλμοιο μελαίνης, ~ὄφρα πρόσθ᾽ ἄλλων	θάνατον	καὶ πότμον ἐπίσπῃ. ~Ἀλλὰ ἄναξ
[2, 400-449]	ἄλλῳ ἔρεζε θεῶν αἰειγενετάων ~εὐχόμενος	θάνατόν	τε φυγεῖν καὶ μῶλον Ἄρηος.
[2, 600-649]	~οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔτ᾽ αὐτὸς ἔην,	θάνε	δὲ ξανθὸς Μελέαγρος· ~τῷ δ᾽
[2, 400-449]	εὐρὺν Ἀχαιῶν ~ἴομεν ὄφρα κε	θᾶσσον	ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα. ~Ὣς ἔφατ᾽
[2, 300-349]	πάϊς ἀγκυλομήτεω· ~ἡμεῖς δ᾽ ἑσταότες	θαυμάζομεν	οἷον ἐτύχθη. ~Ὡς οὖν δεινὰ
[2, 700-749]	~Οἳ δ᾽ ἄρα Μηθώνην καὶ	Θαυμακίην	ἐνέμοντο ~καὶ Μελίβοιαν ἔχον καὶ
[2, 800-849]	δῖ᾽ Ἀφροδίτη ~Ἴδης ἐν κνημοῖσι	θεὰ	βροτῷ εὐνηθεῖσα, ~οὐκ οἶος, ἅμα
[2, 150-199]	ἀμφιελίσσας. ~Ὣς ἔφατ᾽ οὐδ᾽ ἀπίθησε	θεὰ	γλαυκῶπις Ἀθήνη, ~βῆ δὲ κατ᾽
[2, 0-49]	Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων· ~ἠὼς μέν ῥα	θεὰ	προσεβήσετο μακρὸν Ὄλυμπον ~Ζηνὶ φόως
[2, 450-499]	Ὀλύμπια δώματ᾽ ἔχουσαι· ~ὑμεῖς γὰρ	θεαί	ἐστε πάρεστέ τε ἴστέ τε
[2, 800-849]	ἔφαθ᾽ Ἕκτωρ δ᾽ οὔ τι	θεᾶς	ἔπος ἠγνοίησεν, ~αἶψα δ᾽ ἔλυσ᾽
[2, 150-199]	~Ὣς φάθ᾽ ὃ δὲ ξυνέηκε	θεᾶς	ὄπα φωνησάσης, ~βῆ δὲ θέειν,
[2, 150-199]	θεᾶς ὄπα φωνησάσης, ~βῆ δὲ	θέειν,	ἀπὸ δὲ χλαῖναν βάλε· τὴν
[2, 0-49]	ὑσμίνας. ~Ἔγρετο δ᾽ ἐξ ὕπνου,	θείη	δέ μιν ἀμφέχυτ᾽ ὀμφή· ~ἕζετο
[2, 300-349]	ὑπ᾽ Ἀχαιῶν, ~μῦθον ἐπαινήσαντες Ὀδυσσῆος	θείοιο·	~τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Γερήνιος
[2, 50-99]	πυκινὴν ἀρτύνετο βουλήν· ~κλῦτε φίλοι·	θεῖός	μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος ~ἀμβροσίην
[2, 0-49]	Ἀγαμέμνων· ~τῷ μιν ἐεισάμενος προσεφώνεε	θεῖος	ὄνειρος· ~εὕδεις Ἀτρέος υἱὲ δαΐφρονος
[2, 250-299]	ἄναξ ἐθέλουσιν Ἀχαιοὶ ~πᾶσιν ἐλέγχιστον	θέμεναι	μερόπεσσι βροτοῖσιν, ~οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν
[2, 50-99]	δ᾽ ἐγὼν ἔπεσιν πειρήσομαι, ἣ	θέμις	ἐστί, ~καὶ φεύγειν σὺν νηυσὶ
[2, 200-249]	πάϊς ἀγκυλομήτεω ~σκῆπτρόν τ᾽ ἠδὲ	θέμιστας,	ἵνά σφισι βουλεύῃσι. ~Ὣς ὅ
[2, 850-877]	αὖ Φρύγας ἦγε καὶ Ἀσκάνιος	θεοειδὴς	~τῆλ᾽ ἐξ Ἀσκανίης· μέμασαν δ᾽
[2, 600-649]	~τῶν δὲ τετάρτων ἦρχε Πολύξεινος	θεοειδὴς	~υἱὸς Ἀγασθένεος Αὐγηϊάδαο ἄνακτος. ~Οἳ
[2, 0-49]	~Ὄνειρος Βοιωτία. ~Ἄλλοι μέν ῥα	θεοί	τε καὶ ἀνέρες ἱπποκορυσταὶ ~εὗδον
[2, 650-699]	φίληθεν ~ἐκ Διός, ὅς τε	θεοῖσι	καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει, ~καί σφιν
[2, 300-349]	ἑκατόμβας, ~Κάλχας δ᾽ αὐτίκ᾽ ἔπειτα	θεοπροπέων	ἀγόρευε· ~τίπτ᾽ ἄνεῳ ἐγένεσθε κάρη
[2, 400-449]	δηρὸν ~ἀμβαλλώμεθα ἔργον ὃ δὴ	θεὸς	ἐγγυαλίζει. ~Ἀλλ᾽ ἄγε κήρυκες μὲν
[2, 300-349]	αὐτήν, ~τὸν μὲν ἀρίζηλον θῆκεν	θεὸς	ὅς περ ἔφηνε· ~λᾶαν γάρ
[2, 100-149]	μετηύδα· ~ὦ φίλοι ἥρωες Δαναοὶ	θεράποντες	Ἄρηος ~Ζεύς με μέγα Κρονίδης
[2, 200-249]	ὑπόδρα ἰδὼν χαλεπῷ ἠνίπαπε μύθῳ·	~Θερσῖτ᾽	ἀκριτόμυθε, λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής,
[2, 200-249]	ἕζοντο, ἐρήτυθεν δὲ καθ᾽ ἕδρας·	~Θερσίτης	δ᾽ ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα,
[2, 200-249]	φάτο νεικείων Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν,	~Θερσίτης·	τῷ δ᾽ ὦκα παρίστατο δῖος
[2, 550-599]	αἰγιόχοιο· ~αἳ δὲ χολωσάμεναι πηρὸν	θέσαν,	αὐτὰρ ἀοιδὴν ~θεσπεσίην ἀφέλοντο καὶ
[2, 350-399]	δόρυ θηξάσθω, εὖ δ᾽ ἀσπίδα	θέσθω,	~εὖ δέ τις ἵπποισιν δεῖπνον
[2, 450-499]	Σκῶλόν τε πολύκνημόν τ᾽ Ἐτεωνόν,	~Θέσπειαν	Γραῖάν τε καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν,
[2, 350-399]	μαχέονται. ~Γνώσεαι δ᾽ εἰ καὶ	θεσπεσίῃ	πόλιν οὐκ ἀλαπάξεις, ~ἦ ἀνδρῶν
[2, 600-649]	χολωσάμεναι πηρὸν θέσαν, αὐτὰρ ἀοιδὴν	~θεσπεσίην	ἀφέλοντο καὶ ἐκλέλαθον κιθαριστύν· ~τῶν
[2, 450-499]	~ὣς τῶν ἐρχομένων ἀπὸ χαλκοῦ	θεσπεσίοιο	~αἴγλη παμφανόωσα δι᾽ αἰθέρος οὐρανὸν
[2, 650-699]	καὶ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει, ~καί σφιν	θεσπέσιον	πλοῦτον κατέχευε Κρονίων. ~Νιρεὺς αὖ
[2, 650-699]	Φείδιππός τε καὶ Ἄντιφος ἡγησάσθην	~Θεσσαλοῦ	υἷε δύω Ἡρακλεΐδαο ἄνακτος· ~τοῖς
[2, 400-449]	ἕλοντο. ~Ἄλλος δ᾽ ἄλλῳ ἔρεζε	θεῶν	αἰειγενετάων ~εὐχόμενος θάνατόν τε φυγεῖν
[2, 300-349]	ἐτύχθη. ~Ὡς οὖν δεινὰ πέλωρα	θεῶν	εἰσῆλθ᾽ ἑκατόμβας, ~Κάλχας δ᾽ αὐτίκ᾽
[2, 650-699]	μογήσας ~Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα	Θήβης,	~κὰδ δὲ Μύνητ᾽ ἔβαλεν καὶ
[2, 450-499]	μεταπρέπει ἀγρομένῃσι· ~τοῖον ἄρ᾽ Ἀτρεΐδην	θῆκε	Ζεὺς ἤματι κείνῳ ~ἐκπρεπέ᾽ ἐν
[2, 300-349]	καὶ αὐτήν, ~τὸν μὲν ἀρίζηλον	θῆκεν	θεὸς ὅς περ ἔφηνε· ~λᾶαν
[2, 750-799]	Πηρείῃ θρέψ᾽ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων ~ἄμφω	θηλείας,	φόβον Ἄρηος φορεούσας. ~Ἀνδρῶν αὖ
[2, 250-299]	λωβητῆρα ἐπεσβόλον ἔσχ᾽ ἀγοράων. ~Οὔ	θήν	μιν πάλιν αὖτις ἀνήσει θυμὸς
[2, 350-399]	Ἄρηα. ~Εὖ μέν τις δόρυ	θηξάσθω,	εὖ δ᾽ ἀσπίδα θέσθω, ~εὖ
[2, 0-49]	ἅ ῥα Ζεὺς μήδετο ἔργα·	~θήσειν	γὰρ ἔτ᾽ ἔμελλεν ἐπ᾽ ἄλγεά
[2, 500-549]	~Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε	Θίσβην,	~οἵ τε Κορώνειαν καὶ ποιήενθ᾽
[2, 100-149]	Ἀτρέϊ ποιμένι λαῶν, ~Ἀτρεὺς δὲ	θνῄσκων	ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστῃ, ~αὐτὰρ ὃ
[2, 600-649]	δ᾽ ἀνδρὶ ἑκάστῳ ~νῆες ἕποντο	θοαί,	πολέες δ᾽ ἔμβαινον Ἐπειοί. ~Τῶν
[2, 600-649]	δυώδεκα μιλτοπάρῃοι. ~Αἰτωλῶν δ᾽ ἡγεῖτο	Θόας	Ἀνδραίμονος υἱός, ~οἳ Πλευρῶν᾽ ἐνέμοντο
[2, 250-299]	αἰδῶ ἀμφικαλύπτει, ~αὐτὸν δὲ κλαίοντα	θοὰς	ἐπὶ νῆας ἀφήσω ~πεπλήγων ἀγορῆθεν
[2, 0-49]	ἄκουσε· ~καρπαλίμως δ᾽ ἵκανε	θοὰς	ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν, ~βῆ δ᾽
[2, 0-49]	προσηύδα· ~βάσκ᾽ ἴθι οὖλε ὄνειρε	θοὰς	ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν· ~ἐλθὼν ἐς
[2, 150-199]	καρήνων ἀΐξασα· ~καρπαλίμως δ᾽ ἵκανε	θοὰς	ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν. ~Εὗρεν ἔπειτ᾽
[2, 500-549]	~Τῷ δ᾽ ἅμ᾽ Ἄβαντες ἕποντο	θοοὶ	ὄπιθεν κομόωντες ~αἰχμηταὶ μεμαῶτες ὀρεκτῇσιν
[2, 750-799]	εἰνοσίφυλλον ~ναίεσκον· τῶν μὲν Πρόθοος	θοὸς	ἡγεμόνευε, ~τῷ δ᾽ ἅμα τεσσαράκοντα
[2, 750-799]	νῶτον ἐΐσας· ~τὰς ἐν Πηρείῃ	θρέψ᾽	ἀργυρότοξος Ἀπόλλων ~ἄμφω θηλείας, φόβον
[2, 500-549]	Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος, ὅν ποτ᾽ Ἀθήνη	~θρέψε	Διὸς θυγάτηρ, τέκε δὲ ζείδωρος
[2, 550-599]	τε Μοῦσαι ~ἀντόμεναι Θάμυριν τὸν	Θρήϊκα	παῦσαν ἀοιδῆς ~Οἰχαλίηθεν ἰόντα παρ᾽
[2, 800-849]	δύω Λήθοιο Πελασγοῦ Τευταμίδαο. ~Αὐτὰρ	Θρήϊκας	ἦγ᾽ Ἀκάμας καὶ Πείροος ἥρως
[2, 500-549]	καὶ Αὐγειὰς ἐρατεινὰς ~Τάρφην τε	Θρόνιον	τε Βοαγρίου ἀμφὶ ῥέεθρα· ~τῷ
[2, 550-599]	ἐνέμοντο καὶ Ἀρήνην ἐρατεινὴν ~καὶ	Θρύον	Ἀλφειοῖο πόρον καὶ ἐΰκτιτον Αἰπὺ
[2, 450-499]	μὴ Ὀλυμπιάδες Μοῦσαι Διὸς αἰγιόχοιο	~θυγατέρες	μνησαίαθ᾽ ὅσοι ὑπὸ Ἴλιον ἦλθον·
[2, 500-549]	ὅν ποτ᾽ Ἀθήνη ~θρέψε Διὸς	θυγάτηρ,	τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα, ~κὰδ
[2, 700-749]	τέκε δῖα γυναικῶν ~Ἄλκηστις Πελίαο	θυγατρῶν	εἶδος ἀρίστη. ~Οἳ δ᾽ ἄρα
[2, 100-149]	πολύαρνι Θυέστῃ, ~αὐτὰρ ὃ αὖτε	Θυέστ᾽	Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι, ~πολλῇσιν νήσοισι
[2, 100-149]	~Ἀτρεὺς δὲ θνῄσκων ἔλιπεν πολύαρνι	Θυέστῃ,	~αὐτὰρ ὃ αὖτε Θυέστ᾽ Ἀγαμέμνονι
[2, 0-49]	λίπ᾽ αὐτοῦ ~τὰ φρονέοντ᾽ ἀνὰ	θυμὸν	ἅ ῥ᾽ οὐ τελέεσθαι ἔμελλον·
[2, 400-449]	ἀγαθὸς Μενέλαος· ~ᾔδεε γὰρ κατὰ	θυμὸν	ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο. ~Βοῦν δὲ
[2, 0-49]	Ἀχαιῶν. ~Ἥδε δέ οἱ κατὰ	θυμὸν	ἀρίστη φαίνετο βουλή, ~πέμψαι ἐπ᾽
[2, 100-149]	εὐρυάγυιαν. ~Ὣς φάτο, τοῖσι δὲ	θυμὸν	ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε ~πᾶσι μετὰ
[2, 150-199]	ἐπεί μιν ἄχος κραδίην καὶ	θυμὸν	ἵκανεν· ~ἀγχοῦ δ᾽ ἱσταμένη προσέφη
[2, 250-299]	θήν μιν πάλιν αὖτις ἀνήσει	θυμὸς	ἀγήνωρ ~νεικείειν βασιλῆας ὀνειδείοις ἐπέεσσιν.
[2, 150-199]	χολωσάμενος ῥέξῃ κακὸν υἷας Ἀχαιῶν·	~θυμὸς	δὲ μέγας ἐστὶ διοτρεφέων βασιλήων,
[2, 400-449]	τε δαῖτα ~δαίνυντ᾽ οὐδέ τι	θυμὸς	ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης. ~Αὐτὰρ ἐπεὶ
[2, 200-249]	~ἐκπάγλως κοτέοντο νεμέσσηθέν τ᾽ ἐνὶ	θυμῷ.	~Αὐτὰρ ὃ μακρὰ βοῶν Ἀγαμέμνονα
[2, 550-599]	πόλεμον δέ· μάλιστα δὲ ἵετο	θυμῷ	~τίσασθαι Ἑλένης ὁρμήματά τε στοναχάς
[2, 400-449]	δ᾽ ἀμφ᾽ Ἀτρεΐωνα διοτρεφέες βασιλῆες	~θῦνον	κρίνοντες, μετὰ δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη
[2, 400-449]	~αἰθαλόεν, πρῆσαι δὲ πυρὸς δηΐοιο	θύρετρα,	~Ἑκτόρεον δὲ χιτῶνα περὶ στήθεσσι
[2, 750-799]	δ᾽ ἀγορὰς ἀγόρευον ἐπὶ Πριάμοιο	θύρῃσι	~πάντες ὁμηγερέες ἠμὲν νέοι ἠδὲ
[2, 400-449]	ἀγήρων ἀθανάτην τε, ~τῆς ἑκατὸν	θύσανοι	παγχρύσεοι ἠερέθονται, ~πάντες ἐϋπλεκέες, ἑκατόμβοιος
[2, 500-549]	κομόωντες ~αἰχμηταὶ μεμαῶτες ὀρεκτῇσιν μελίῃσι	~θώρηκας	ῥήξειν δηΐων ἀμφὶ στήθεσσι· ~τῷ
[2, 0-49]	μάλ᾽ ἀτρεκέως ἀγορευέμεν ὡς ἐπιτέλλω·	~θωρῆξαί	ἑ κέλευε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς
[2, 0-49]	ἐὼν μέγα κήδεται ἠδ᾽ ἐλεαίρει.	~Θωρῆξαί	σε κέλευσε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς
[2, 50-99]	ἐὼν μέγα κήδεται ἠδ᾽ ἐλεαίρει·	~θωρῆξαί	σε κέλευσε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς
[2, 50-99]	~Ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ αἴ κέν πως	θωρήξομεν	υἷας Ἀχαιῶν· ~πρῶτα δ᾽ ἐγὼν
[2, 50-99]	~ἀλλ᾽ ἄγετ᾽ αἴ κέν πως	θωρήξομεν	υἷας Ἀχαιῶν. ~Ὣς ἄρα φωνήσας
[2, 550-599]	Μενέλαος ~ἑξήκοντα νεῶν· ἀπάτερθε δὲ	θωρήσσοντο·	~ἐν δ᾽ αὐτὸς κίεν ᾗσι
[2, 500-549]	~Βοιωτῶν δ᾽ ἔμπλην ἐπ᾽ ἀριστερὰ	θωρήσσοντο.	~Λοκρῶν δ᾽ ἡγεμόνευεν Ὀϊλῆος ταχὺς
[2, 800-849]	πολὺ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι ~λαοὶ	θωρήσσοντο	μεμαότες ἐγχείῃσι. ~Δαρδανίων αὖτ᾽ ἦρχεν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/03/2005