Livre, vers |
[2, 550-599] |
αἰπεινὴν
Γονόεσσαν
~Πελλήνην
τ᾽
εἶχον
|
ἠδ᾽ |
Αἴγιον
ἀμφενέμοντο
~Αἰγιαλόν
τ᾽
ἀνὰ |
[2, 600-649] |
ἀμφενέμοντο,
~οἵ
τ᾽
ἤπειρον
ἔχον
|
ἠδ᾽ |
ἀντιπέραι᾽
ἐνέμοντο·
~τῶν
μὲν
Ὀδυσσεὺς |
[2, 50-99] |
σεῦ
ἄνευθεν
ἐὼν
μέγα
κήδεται
|
ἠδ᾽ |
ἐλεαίρει·
~θωρῆξαί
σε
κέλευσε
κάρη |
[2, 0-49] |
σεῦ
ἄνευθεν
ἐὼν
μέγα
κήδεται
|
ἠδ᾽ |
ἐλεαίρει.
~Θωρῆξαί
σε
κέλευσε
κάρη |
[2, 150-199] |
δ᾽
ἀλλήλοισι
κέλευον
~ἅπτεσθαι
νηῶν
|
ἠδ᾽ |
ἑλκέμεν
εἰς
ἅλα
δῖαν,
~οὐρούς |
[2, 650-699] |
νέμοντο,
~οἵ
τ᾽
εἶχον
Φθίην
|
ἠδ᾽ |
Ἑλλάδα
καλλιγύναικα,
~Μυρμιδόνες
δὲ
καλεῦντο |
[2, 800-849] |
~ἔνθα
τότε
Τρῶές
τε
διέκριθεν
|
ἠδ᾽ |
ἐπίκουροι.
~Τρωσὶ
μὲν
ἡγεμόνευε
μέγας |
[2, 100-149] |
δὴ
πολλάων
πολίων
κατέλυσε
κάρηνα
|
~ἠδ᾽ |
ἔτι
καὶ
λύσει·
τοῦ
γὰρ |
[2, 750-799] |
σύ
μοι
ἔννεπε
Μοῦσα
~αὐτῶν
|
ἠδ᾽ |
ἵππων,
οἳ
ἅμ᾽
Ἀτρεΐδῃσιν
ἕποντο. |
[2, 200-249] |
~Ἔχθιστος
δ᾽
Ἀχιλῆϊ
μάλιστ᾽
ἦν
|
ἠδ᾽ |
Ὀδυσῆϊ·
~τὼ
γὰρ
νεικείεσκε·
τότ᾽ |
[2, 500-549] |
Ἁλίαρτον,
~οἵ
τε
Πλάταιαν
ἔχον
|
ἠδ᾽ |
οἳ
Γλισᾶντ᾽
ἐνέμοντο,
~οἵ
θ᾽ |
[2, 600-649] |
τρηχεῖαν,
~οἵ
τε
Ζάκυνθον
ἔχον
|
ἠδ᾽ |
οἳ
Σάμον
ἀμφενέμοντο,
~οἵ
τ᾽ |
[2, 500-549] |
πτολίεθρον,
~οἵ
τε
Κάρυστον
ἔχον
|
ἠδ᾽ |
οἳ
Στύρα
ναιετάασκον,
~τῶν
αὖθ᾽ |
[2, 550-599] |
πτολίεθρον,
~οἵ
τε
Λάαν
εἶχον
|
ἠδ᾽ |
Οἴτυλον
ἀμφενέμοντο,
~τῶν
οἱ
ἀδελφεὸς |
[2, 350-399] |
ἔπειτα
~ἄρκιον
ἐσσεῖται
φυγέειν
κύνας
|
ἠδ᾽ |
οἰωνούς.
~Ὣς
ἔφατ᾽
Ἀργεῖοι
δὲ |
[2, 350-399] |
κακὸς
ὅς
τέ
νυ
λαῶν
|
~ἠδ᾽ |
ὅς
κ᾽
ἐσθλὸς
ἔῃσι·
κατὰ |
[2, 500-549] |
Ἐρυθράς,
~οἵ
τ᾽
Ἐλεῶν᾽
εἶχον
|
ἠδ᾽ |
Ὕλην
καὶ
Πετεῶνα,
~Ὠκαλέην
Μεδεῶνά |