Livre, vers |
[2, 100-149] |
ὄρινε
~πᾶσι
μετὰ
πληθὺν
ὅσοι
|
οὐ |
βουλῆς
ἐπάκουσαν·
~κινήθη
δ᾽
ἀγορὴ |
[2, 200-249] |
μηδ᾽
ἔθελ᾽
οἶος
ἐριζέμεναι
βασιλεῦσιν·
|
~οὐ |
γὰρ
ἐγὼ
σέο
φημὶ
χερειότερον |
[2, 650-699] |
γ᾽
οὐ
πολέμοιο
δυσηχέος
ἐμνώοντο·
|
~οὐ |
γὰρ
ἔην
ὅς
τίς
σφιν |
[2, 0-49] |
κεν
ἕλοις
πόλιν
εὐρυάγυιαν
~Τρώων·
|
οὐ |
γὰρ
ἔτ᾽
ἀμφὶς
Ὀλύμπια
δώματ᾽ |
[2, 50-99] |
κεν
ἕλοις
πόλιν
εὐρυάγυιαν
~Τρώων·
|
οὐ |
γὰρ
ἔτ᾽
ἀμφὶς
Ὀλύμπια
δώματ᾽ |
[2, 0-49] |
κεν
ἕλοι
πόλιν
εὐρυάγυιαν
~Τρώων·
|
οὐ |
γὰρ
ἔτ᾽
ἀμφὶς
Ὀλύμπια
δώματ᾽ |
[2, 600-649] |
τ᾽
ἀγχίαλον
Καλυδῶνά
τε
πετρήεσσαν·
|
~οὐ |
γὰρ
ἔτ᾽
Οἰνῆος
μεγαλήτορος
υἱέες |
[2, 100-149] |
νηυσὶ
φίλην
ἐς
πατρίδα
γαῖαν·
|
~οὐ |
γὰρ
ἔτι
Τροίην
αἱρήσομεν
εὐρυάγυιαν. |
[2, 150-199] |
κάθησο
καὶ
ἄλλους
ἵδρυε
λαούς·
|
~οὐ |
γάρ
πω
σάφα
οἶσθ᾽
οἷος |
[2, 200-249] |
πολλά
τε
ᾔδη
~μάψ,
ἀτὰρ
|
οὐ |
κατὰ
κόσμον,
ἐριζέμεναι
βασιλεῦσιν,
~ἀλλ᾽ |
[2, 200-249] |
~ἥν
τ᾽
αὐτὸς
ἀπονόσφι
κατίσχεαι;
|
οὐ |
μὲν
ἔοικεν
~ἀρχὸν
ἐόντα
κακῶν |
[2, 200-249] |
πολέμῳ
ἐναρίθμιος
οὔτ᾽
ἐνὶ
βουλῇ·
|
~οὐ |
μέν
πως
πάντες
βασιλεύσομεν
ἐνθάδ᾽ |
[2, 250-299] |
περιτροπέων
ἐνιαυτὸς
~ἐνθάδε
μιμνόντεσσι·
τὼ
|
οὐ |
νεμεσίζομ᾽
Ἀχαιοὺς
~ἀσχαλάαν
παρὰ
νηυσὶ |
[2, 150-199] |
υἷας
Ἀχαιῶν.
~Ἐν
βουλῇ
δ᾽
|
οὐ |
πάντες
ἀκούσαμεν
οἷον
ἔειπε.
~μή |
[2, 650-699] |
ἀρχὸς
Ἀχιλλεύς.
~Ἀλλ᾽
οἵ
γ᾽
|
οὐ |
πολέμοιο
δυσηχέος
ἐμνώοντο·
~οὐ
γὰρ |
[2, 0-49] |
φρονέοντ᾽
ἀνὰ
θυμὸν
ἅ
ῥ᾽
|
οὐ |
τελέεσθαι
ἔμελλον·
~φῆ
γὰρ
ὅ |
[2, 0-49] |
~εὕδεις
Ἀτρέος
υἱὲ
δαΐφρονος
ἱπποδάμοιο·
|
~οὐ |
χρὴ
παννύχιον
εὕδειν
βουληφόρον
ἄνδρα
|
[2, 50-99] |
~εὕδεις
Ἀτρέος
υἱὲ
δαΐφρονος
ἱπποδάμοιο·
|
~οὐ |
χρὴ
παννύχιον
εὕδειν
βουληφόρον
ἄνδρα, |