Livre, vers |
[2, 0-49] |
ἔχων
τὸ
μὲν
~Ὁμήρου
Ἰλιὰς
|
Β. |
~Ὄνειρος
Βοιωτία.
~Ἄλλοι
μέν
ῥα |
[2, 50-99] |
ἄπο
καὶ
κλισιάων
~ἠϊόνος
προπάροιθε
|
βαθείης |
ἐστιχόωντο
~ἰλαδὸν
εἰς
ἀγορήν·
Ἥφαιστος |
[2, 100-149] |
~Ὡς
δ᾽
ὅτε
κινήσῃ
Ζέφυρος
|
βαθὺ |
λήϊον
ἐλθὼν
~λάβρος
ἐπαιγίζων,
ἐπί |
[2, 550-599] |
τε
τειχιόεσσαν
~Ἑρμιόνην
Ἀσίνην
τε,
|
βαθὺν |
κατὰ
κόλπον
ἐχούσας,
~Τροιζῆν᾽
Ἠϊόνας |
[2, 500-549] |
~κοῦροι
Βοιωτῶν
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι
|
βαῖνον. |
~Οἳ
δ᾽
Ἀσπληδόνα
ναῖον
ἰδ᾽ |
[2, 150-199] |
δὲ
θέειν,
ἀπὸ
δὲ
χλαῖναν
|
βάλε· |
τὴν
δὲ
κόμισσε
~κῆρυξ
Εὐρυβάτης |
[2, 400-449] |
ἐλθεῖν
~πρίν
με
κατὰ
πρηνὲς
|
βαλέειν |
Πριάμοιο
μέλαθρον
~αἰθαλόεν,
πρῆσαι
δὲ |
[2, 0-49] |
πέδιλα,
~ἀμφὶ
δ᾽
ἄρ᾽
ὤμοισιν
|
βάλετο |
ξίφος
ἀργυρόηλον·
~εἵλετο
δὲ
σκῆπτρον |
[2, 350-399] |
μετ᾽
ἀπρήκτους
ἔριδας
καὶ
νείκεα
|
βάλλει. |
~Καὶ
γὰρ
ἐγὼν
Ἀχιλεύς
τε |
[2, 0-49] |
~καλὸν
νηγάτεον,
περὶ
δὲ
μέγα
|
βάλλετο |
φᾶρος·
~ποσσὶ
δ᾽
ὑπὸ
λιπαροῖσιν |
[2, 850-877] |
γεγαῶτας.
~Νάστης
αὖ
Καρῶν
ἡγήσατο
|
βαρβαροφώνων, |
~οἳ
Μίλητον
ἔχον
Φθιρῶν
τ᾽ |
[2, 100-149] |
με
μέγα
Κρονίδης
ἄτῃ
ἐνέδησε
|
βαρείῃ, |
~σχέτλιος,
ὃς
πρὶν
μέν
μοι |
[2, 200-249] |
πολυκοιρανίη·
εἷς
κοίρανος
ἔστω,
~εἷς
|
βασιλεύς, |
ᾧ
δῶκε
Κρόνου
πάϊς
ἀγκυλομήτεω |
[2, 200-249] |
ἀτὰρ
οὐ
κατὰ
κόσμον,
ἐριζέμεναι
|
βασιλεῦσιν, |
~ἀλλ᾽
ὅ
τι
οἱ
εἴσαιτο |
[2, 200-249] |
~ἴσχεο,
μηδ᾽
ἔθελ᾽
οἶος
ἐριζέμεναι
|
βασιλεῦσιν· |
~οὐ
γὰρ
ἐγὼ
σέο
φημὶ |
[2, 200-249] |
βουλῇ·
~οὐ
μέν
πως
πάντες
|
βασιλεύσομεν |
ἐνθάδ᾽
Ἀχαιοί·
~οὐκ
ἀγαθὸν
πολυκοιρανίη· |
[2, 150-199] |
Ἀχαιῶν
χαλκοχιτώνων.
~Ὅν
τινα
μὲν
|
βασιλῆα |
καὶ
ἔξοχον
ἄνδρα
κιχείη
~τὸν |
[2, 250-299] |
Ἴλιον
ἦλθον.
~Τὼ
οὐκ
ἂν
|
βασιλῆας |
ἀνὰ
στόμ᾽
ἔχων
ἀγορεύοις,
~καί |
[2, 250-299] |
αὖτις
ἀνήσει
θυμὸς
ἀγήνωρ
~νεικείειν
|
βασιλῆας |
ὀνειδείοις
ἐπέεσσιν.
~Ὣς
φάσαν
ἣ |
[2, 50-99] |
πείθοντό
τε
ποιμένι
λαῶν
~σκηπτοῦχοι
|
βασιλῆες· |
ἐπεσσεύοντο
δὲ
λαοί.
~Ἠΰτε
ἔθνεα |
[2, 400-449] |
~Οἳ
δ᾽
ἀμφ᾽
Ἀτρεΐωνα
διοτρεφέες
|
βασιλῆες |
~θῦνον
κρίνοντες,
μετὰ
δὲ
γλαυκῶπις |
[2, 50-99] |
γερόντων
~Νεστορέῃ
παρὰ
νηῒ
Πυλοιγενέος
|
βασιλῆος· |
~τοὺς
ὅ
γε
συγκαλέσας
πυκινὴν |
[2, 50-99] |
ἀϋτῆς
~σχοίατ᾽
ἀκούσειαν
δὲ
διοτρεφέων
|
βασιλήων. |
~Σπουδῇ
δ᾽
ἕζετο
λαός,
ἐρήτυθεν |
[2, 150-199] |
~θυμὸς
δὲ
μέγας
ἐστὶ
διοτρεφέων
|
βασιλήων, |
~τιμὴ
δ᾽
ἐκ
Διός
ἐστι, |
[2, 0-49] |
μιν
φωνήσας
ἔπεα
πτερόεντα
προσηύδα·
|
~βάσκ᾽ |
ἴθι
οὖλε
ὄνειρε
θοὰς
ἐπὶ |
[2, 800-849] |
καὶ
ἔνθα,
~τὴν
ἤτοι
ἄνδρες
|
Βατίειαν |
κικλήσκουσιν,
~ἀθάνατοι
δέ
τε
σῆμα |
[2, 100-149] |
εὖ
ναιόμενον
πτολίεθρον.
~Ἐννέα
δὴ
|
βεβάασι |
Διὸς
μεγάλου
ἐνιαυτοί,
~καὶ
δὴ |
[2, 0-49] |
ἵκανε
θοὰς
ἐπὶ
νῆας
Ἀχαιῶν,
|
~βῆ |
δ᾽
ἄρ᾽
ἐπ᾽
Ἀτρεΐδην
Ἀγαμέμνονα· |
[2, 0-49] |
δὲ
κήδε᾽
ἐφῆπται.
~Ὣς
φάτο,
|
βῆ |
δ᾽
ἄρ᾽
ὄνειρος
ἐπεὶ
τὸν |
[2, 150-199] |
δὲ
ξυνέηκε
θεᾶς
ὄπα
φωνησάσης,
|
~βῆ |
δὲ
θέειν,
ἀπὸ
δὲ
χλαῖναν |
[2, 150-199] |
οὐδ᾽
ἀπίθησε
θεὰ
γλαυκῶπις
Ἀθήνη,
|
~βῆ |
δὲ
κατ᾽
Οὐλύμποιο
καρήνων
ἀΐξασα· |
[2, 650-699] |
δ᾽
ὅ
γε
λαὸν
ἀγείρας
|
~βῆ |
φεύγων
ἐπὶ
πόντον·
ἀπείλησαν
γάρ |
[2, 300-349] |
δὴ
συνθεσίαι
τε
καὶ
ὅρκια
|
βήσεται |
ἥμιν;
~ἐν
πυρὶ
δὴ
βουλαί |
[2, 500-549] |
ἐνέμοντ᾽
Ὀπόεντά
τε
Καλλίαρόν
τε
|
~Βῆσσάν |
τε
Σκάρφην
τε
καὶ
Αὐγειὰς |
[2, 650-699] |
κλυτὸς
ἡγεμόνευεν,
~ὃν
τέκεν
Ἀστυόχεια
|
βίῃ |
Ἡρακληείῃ,
~τὴν
ἄγετ᾽
ἐξ
Ἐφύρης |
[2, 650-699] |
οἱ
ἄλλοι
~υἱέες
υἱωνοί
τε
|
βίης |
Ἡρακληείης.
~Αὐτὰρ
ὅ
γ᾽
ἐς |
[2, 500-549] |
ἐρατεινὰς
~Τάρφην
τε
Θρόνιον
τε
|
Βοαγρίου |
ἀμφὶ
ῥέεθρα·
~τῷ
δ᾽
ἅμα |
[2, 450-499] |
πάντων
~ταῦρος·
ὃ
γάρ
τε
|
βόεσσι |
μεταπρέπει
ἀγρομένῃσι·
~τοῖον
ἄρ᾽
Ἀτρεΐδην |
[2, 550-599] |
κοῦροι
Ἀχαιῶν,
~τῶν
αὖθ᾽
ἡγεμόνευε
|
βοὴν |
ἀγαθὸς
Διομήδης
~καὶ
Σθένελος,
Καπανῆος |
[2, 550-599] |
Ταλαϊονίδαο
ἄνακτος·
~συμπάντων
δ᾽
ἡγεῖτο
|
βοὴν |
ἀγαθὸς
Διομήδης·
~τοῖσι
δ᾽
ἅμ᾽ |
[2, 550-599] |
ἀμφενέμοντο,
~τῶν
οἱ
ἀδελφεὸς
ἦρχε
|
βοὴν |
ἀγαθὸς
Μενέλαος
~ἑξήκοντα
νεῶν·
ἀπάτερθε |
[2, 400-449] |
ἀτάλαντον.
~Αὐτόματος
δέ
οἱ
ἦλθε
|
βοὴν |
ἀγαθὸς
Μενέλαος·
~ᾔδεε
γὰρ
κατὰ |
[2, 700-749] |
~Οἳ
δὲ
Φερὰς
ἐνέμοντο
παραὶ
|
Βοιβηΐδα |
λίμνην
~Βοίβην
καὶ
Γλαφύρας
καὶ |
[2, 700-749] |
Φερὰς
ἐνέμοντο
παραὶ
Βοιβηΐδα
λίμνην
|
~Βοίβην |
καὶ
Γλαφύρας
καὶ
ἐϋκτιμένην
Ἰαωλκόν, |
[2, 0-49] |
μὲν
~Ὁμήρου
Ἰλιὰς
Β.
~Ὄνειρος
|
Βοιωτία. |
~Ἄλλοι
μέν
ῥα
θεοί
τε |
[2, 500-549] |
μὲν
Φωκήων
στίχας
ἵστασαν
ἀμφιέποντες,
|
~Βοιωτῶν |
δ᾽
ἔμπλην
ἐπ᾽
ἀριστερὰ
θωρήσσοντο. |
[2, 500-549] |
κίον,
ἐν
δὲ
ἑκάστῃ
~κοῦροι
|
Βοιωτῶν |
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι
βαῖνον.
~Οἳ |
[2, 450-499] |
νηῶν
ἐρέω
νῆάς
τε
προπάσας.
|
~Βοιωτῶν |
μὲν
Πηνέλεως
καὶ
Λήϊτος
ἦρχον
|
[2, 150-199] |
αὖ
δήμου
τ᾽
ἄνδρα
ἴδοι
|
βοόωντά |
τ᾽
ἐφεύροι,
~τὸν
σκήπτρῳ
ἐλάσασκεν |
[2, 50-99] |
ἦν·
ἐννέα
δέ
σφεας
~κήρυκες
|
βοόωντες |
ἐρήτυον,
εἴ
ποτ᾽
ἀϋτῆς
~σχοίατ᾽ |
[2, 50-99] |
ἐκ
γλαφυρῆς
αἰεὶ
νέον
ἐρχομενάων,
|
~βοτρυδὸν |
δὲ
μετὰ
δέ
σφισιν
ὄσσα |
[2, 300-349] |
βήσεται
ἥμιν;
~ἐν
πυρὶ
δὴ
|
βουλαί |
τε
γενοίατο
μήδεά
τ᾽
ἀνδρῶν |
[2, 250-299] |
δὴ
μυρί᾽
Ὀδυσσεὺς
ἐσθλὰ
ἔοργε
|
~βουλάς |
τ᾽
ἐξάρχων
ἀγαθὰς
πόλεμόν
τε |
[2, 200-249] |
τ᾽
ἠδὲ
θέμιστας,
ἵνά
σφισι
|
βουλεύῃσι. |
~Ὣς
ὅ
γε
κοιρανέων
δίεπε |
[2, 100-149] |
ἀπονέεσθαι,
~νῦν
δὲ
κακὴν
ἀπάτην
|
βουλεύσατο, |
καί
με
κελεύει
~δυσκλέα
Ἄργος |
[2, 350-399] |
δέ
ποτ᾽
ἔς
γε
μίαν
|
βουλεύσομεν, |
οὐκέτ᾽
ἔπειτα
~Τρωσὶν
ἀνάβλησις
κακοῦ |
[2, 300-349] |
δύο,
τοί
κεν
Ἀχαιῶν
~νόσφιν
|
βουλεύωσ᾽ |
ἄνυσις
δ᾽
οὐκ
ἔσσεται
αὐτῶν· |
[2, 150-199] |
δ᾽
ἴψεται
υἷας
Ἀχαιῶν.
~Ἐν
|
βουλῇ |
δ᾽
οὐ
πάντες
ἀκούσαμεν
οἷον |
[2, 200-249] |
ἐν
πολέμῳ
ἐναρίθμιος
οὔτ᾽
ἐνὶ
|
βουλῇ· |
~οὐ
μέν
πως
πάντες
βασιλεύσομεν |
[2, 0-49] |
οἱ
κατὰ
θυμὸν
ἀρίστη
φαίνετο
|
βουλή, |
~πέμψαι
ἐπ᾽
Ἀτρεΐδῃ
Ἀγαμέμνονι
οὖλον |
[2, 300-349] |
ἔθ᾽
ὡς
πρὶν
ἔχων
ἀστεμφέα
|
βουλὴν
|
~ἄρχευ᾽
Ἀργείοισι
κατὰ
κρατερὰς
ὑσμίνας, |
[2, 50-99] |
τοὶ
δ᾽
ἠγείροντο
μάλ᾽
ὦκα·
|
~βουλὴν |
δὲ
πρῶτον
μεγαθύμων
ἷζε
γερόντων
|
[2, 50-99] |
ὅ
γε
συγκαλέσας
πυκινὴν
ἀρτύνετο
|
βουλήν· |
~κλῦτε
φίλοι·
θεῖός
μοι
ἐνύπνιον |
[2, 250-299] |
Ἀχαιῶν
~μῦθον
ἀκούσειαν
καὶ
ἐπιφρασσαίατο
|
βουλήν· |
~ὅ
σφιν
ἐὺ
φρονέων
ἀγορήσατο |
[2, 50-99] |
υἷας
Ἀχαιῶν.
~Ὣς
ἄρα
φωνήσας
|
βουλῆς |
ἐξῆρχε
νέεσθαι,
~οἳ
δ᾽
ἐπανέστησαν |
[2, 100-149] |
~πᾶσι
μετὰ
πληθὺν
ὅσοι
οὐ
|
βουλῆς |
ἐπάκουσαν·
~κινήθη
δ᾽
ἀγορὴ
φὴ |
[2, 0-49] |
ἱπποδάμοιο·
~οὐ
χρὴ
παννύχιον
εὕδειν
|
βουληφόρον |
ἄνδρα
~ᾧ
λαοί
τ᾽
ἐπιτετράφαται |
[2, 50-99] |
ἱπποδάμοιο·
~οὐ
χρὴ
παννύχιον
εὕδειν
|
βουληφόρον |
ἄνδρα,
~ᾧ
λαοί
τ᾽
ἐπιτετράφαται |
[2, 400-449] |
κατὰ
θυμὸν
ἀδελφεὸν
ὡς
ἐπονεῖτο.
|
~Βοῦν |
δὲ
περιστήσαντο
καὶ
οὐλοχύτας
ἀνέλοντο· |
[2, 400-449] |
καὶ
μῶλον
Ἄρηος.
~Αὐτὰρ
ὃ
|
βοῦν |
ἱέρευσε
ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγαμέμνων
~πίονα |
[2, 600-649] |
ἔργα
μεμήλει.
~Οἳ
δ᾽
ἄρα
|
Βουπράσιόν |
τε
καὶ
Ἤλιδα
δῖαν
ἔναιον |
[2, 450-499] |
ζώνην,
στέρνον
δὲ
Ποσειδάωνι.
~Ἠΰτε
|
βοῦς |
ἀγέληφι
μέγ᾽
ἔξοχος
ἔπλετο
πάντων |
[2, 200-249] |
ἐνὶ
θυμῷ.
~Αὐτὰρ
ὃ
μακρὰ
|
βοῶν |
Ἀγαμέμνονα
νείκεε
μύθῳ·
~Ἀτρεΐδη
τέο |
[2, 200-249] |
κῦμα
πολυφλοίσβοιο
θαλάσσης
~αἰγιαλῷ
μεγάλῳ
|
βρέμεται, |
σμαραγεῖ
δέ
τε
πόντος.
~Ἄλλοι |
[2, 650-699] |
ποδάρκης
δῖος
Ἀχιλλεὺς
~κούρης
χωόμενος
|
Βρισηΐδος |
ἠϋκόμοιο,
~τὴν
ἐκ
Λυρνησσοῦ
ἐξείλετο |
[2, 250-299] |
Ἀχαιοὶ
~πᾶσιν
ἐλέγχιστον
θέμεναι
μερόπεσσι
|
βροτοῖσιν, |
~οὐδέ
τοι
ἐκτελέουσιν
ὑπόσχεσιν
ἥν |
[2, 200-249] |
γὰρ
ἐγὼ
σέο
φημὶ
χερειότερον
|
βροτὸν |
ἄλλον
~ἔμμεναι,
ὅσσοι
ἅμ᾽
Ἀτρεΐδῃς |
[2, 800-849] |
Ἀφροδίτη
~Ἴδης
ἐν
κνημοῖσι
θεὰ
|
βροτῷ |
εὐνηθεῖσα,
~οὐκ
οἶος,
ἅμα
τῷ |
[2, 550-599] |
Σπάρτην
τε
πολυτρήρωνά
τε
Μέσσην,
|
~Βρυσειάς |
τ᾽
ἐνέμοντο
καὶ
Αὐγειὰς
ἐρατεινάς, |
[2, 300-349] |
αὐτὸς
Ὀλύμπιος
ἧκε
φόως
δέ,
|
~βωμοῦ |
ὑπαΐξας
πρός
ῥα
πλατάνιστον
ὄρουσεν. |
[2, 300-349] |
ἀμφὶ
περὶ
κρήνην
ἱεροὺς
κατὰ
|
βωμοὺς |
~ἕρδομεν
ἀθανάτοισι
τεληέσσας
ἑκατόμβας
~καλῇ |