Livre, vers |
[2, 250-299] |
κακῶς
νοστήσομεν
υἷες
Ἀχαιῶν.
~Τὼ
|
νῦν |
Ἀτρεΐδῃ
Ἀγαμέμνονι
ποιμένι
λαῶν
~ἧσαι |
[2, 200-249] |
ἦε
καὶ
οὐκί·
~ὃς
καὶ
|
νῦν |
Ἀχιλῆα
ἕο
μέγ᾽
ἀμείνονα
φῶτα
|
[2, 0-49] |
κέλευε
κάρη
κομόωντας
Ἀχαιοὺς
~πανσυδίῃ·
|
νῦν |
γάρ
κεν
ἕλοι
πόλιν
εὐρυάγυιαν
|
[2, 0-49] |
κέλευσε
κάρη
κομόωντας
Ἀχαιοὺς
~πανσυδίῃ·
|
νῦν |
γάρ
κεν
ἕλοις
πόλιν
εὐρυάγυιαν
|
[2, 50-99] |
κέλευσε
κάρη
κομόωντας
Ἀχαιοὺς
~πανσυδίῃ·
|
νῦν |
γάρ
κεν
ἕλοις
πόλιν
εὐρυάγυιαν
|
[2, 50-99] |
τ᾽
ἐπιτετράφαται
καὶ
τόσσα
μέμηλε·
|
~νῦν |
δ᾽
ἐμέθεν
ξύνες
ὦκα·
Διὸς |
[2, 0-49] |
τ᾽
ἐπιτετράφαται
καὶ
τόσσα
μέμηλε·
|
~νῦν |
δ᾽
ἐμέθεν
ξύνες
ὦκα·
Διὸς |
[2, 50-99] |
κεν
φαῖμεν
καὶ
νοσφιζοίμεθα
μᾶλλον·
|
~νῦν |
δ᾽
ἴδεν
ὃς
μέγ᾽
ἄριστος |
[2, 100-149] |
κατένευσεν
~Ἴλιον
ἐκπέρσαντ᾽
εὐτείχεον
ἀπονέεσθαι,
|
~νῦν |
δὲ
κακὴν
ἀπάτην
βουλεύσατο,
καί |
[2, 250-299] |
ἐξάρχων
ἀγαθὰς
πόλεμόν
τε
κορύσσων·
|
~νῦν |
δὲ
τόδε
μέγ᾽
ἄριστον
ἐν |
[2, 250-299] |
φρονέων
ἀγορήσατο
καὶ
μετέειπεν·
~Ἀτρεΐδη
|
νῦν |
δή
σε
ἄναξ
ἐθέλουσιν
Ἀχαιοὶ
|
[2, 400-449] |
κύδιστε
ἄναξ
ἀνδρῶν
Ἀγάμεμνον,
~μηκέτι
|
νῦν |
δήθ᾽
αὖθι
λεγώμεθα,
μηδ᾽
ἔτι |
[2, 150-199] |
ἀπὸ
πατρίδος
αἴης;
~ἀλλ᾽
ἴθι
|
νῦν |
κατὰ
λαὸν
Ἀχαιῶν,
μηδ᾽
ἔτ᾽ |
[2, 150-199] |
ἀπὸ
πατρίδος
αἴης·
~ἀλλ᾽
ἴθι
|
νῦν |
κατὰ
λαὸν
Ἀχαιῶν
χαλκοχιτώνων·
~σοῖς |
[2, 150-199] |
σάφα
οἶσθ᾽
οἷος
νόος
Ἀτρεΐωνος·
|
~νῦν |
μὲν
πειρᾶται,
τάχα
δ᾽
ἴψεται |
[2, 450-499] |
πολλοῖσι
καὶ
ἔξοχον
ἡρώεσσιν.
~Ἔσπετε
|
νῦν |
μοι
Μοῦσαι
Ὀλύμπια
δώματ᾽
ἔχουσαι· |
[2, 300-349] |
~Κεῖνος
τὼς
ἀγόρευε·
τὰ
δὴ
|
νῦν |
πάντα
τελεῖται.
~Ἀλλ᾽
ἄγε
μίμνετε |
[2, 200-249] |
μεθήμων·
~ἦ
γὰρ
ἂν
Ἀτρεΐδη
|
νῦν |
ὕστατα
λωβήσαιο·
~ὣς
φάτο
νεικείων |