Chapitre
[6]	ἑκάστης τῆς κυνός, ὁποσαχῇ οἷόν	τ´	ἂν ᾖ τοὺς τόνους τῆς
[13]	ὥστε ὑπάρχειν ἐνθυμουμένους τούτων θεοφιλεῖς	τ´	εἶναι καὶ εὐσεβεῖς τοὺς νέους
[9]	γὰρ λίθοι ἔσονται κεκινημένοι τά	τ´	ἐπισύρματα τοῦ ξύλου καταφανῆ ἐν
[5]	τῶν νήσων τοὺς ἐλάττους, αἵ	τ´	ἔρημοι καὶ οἰκούμεναι· τὸ δὲ
[12]	ἀποκρήμνοις ἢ ἄλλως χαλεποῖς οἷοί	τ´	ἔσονται καὶ αὐτοὶ σῴζεσθαι μὴ
[4]	τὰ μὲν γὰρ ὄρη οἷόν	τ´	ἐστὶ καὶ ἰχνεύειν καὶ μεταθεῖν
[11]	τοῖς ἄλλοις ὄρεσιν ὅσα οἷά	τ´	ἐστὶ τρέφειν τοιαῦτα. ἁλίσκεται δὲ
[2]	δὲ πλήθει τῶν σχαλίδων οἷόν	τ´	ἐστὶ χρῆσθαι πρὸς τὰ δίκτυα
[6]	προειληφυῖαι ὦσι καὶ μὴ οἷός	τ´	ᾖ κυνοδρομῶν ἐπιγίγνεσθαι αὐταῖς, ἀλλὰ
[10]	τῶν ναπῶν εἰς τοὺς δρυμούς,	τὰ	ἄγκη, τὰ τραχέα, εἰσβολὰς δὲ
[10]	κύνας λῦσαι ἁπάσας καὶ λαβόντας	τὰ	ἀκόντια καὶ τὰ προβόλια προιέναι.
[9]	κύνας λῦσαι, τὸν δὲ λαβόντα	τὰ	ἀκόντια προσιέναι ἐπὶ τὸν νεβρὸν
[2]	αἱ ἴσαι· αὗται δ´ εὐπερίσπαστοι	τὰ	ἄκρα καὶ {αὗται} λεῖαι· αἱ
[6]	τοὺς περιδρόμους ἐπὶ τὴν γῆν,	τὰ	ἀκρωλένια συνάγων, πηγνύων τὰς σχαλίδας
[1]	τὸν πόλεμον ἀγαθοὶ καὶ {εἰς}	τὰ	ἄλλα ἐξ ὧν ἀνάγκη καλῶς
[2]	ἡλικίαν, εἶτα δὲ καὶ ἐπὶ	τὰ	ἄλλα παιδεύματα, {τὸν μὲν ἔχοντα}
[3]	γένους τά τε εἴδη καὶ	τὰ	ἄλλα φράσω. ~Πρῶτον μὲν οὖν
[5]	ἴσασι· θέουσι γὰρ μάλιστα μὲν	τὰ	ἀνάντη ἢ τὰ ὁμαλά, τὰ
[5]	ἢ πεισθέντες ὑφ´ αὑτῶν, παρὰ	τὰ	αὐτά, διὰ τῶν αὐτῶν, ἐπαλλάττοντες
[6]	πέφυκε, διπλᾶ, τριπλᾶ, προφορούμεναι παρὰ	τὰ	αὐτά, διὰ τῶν αὐτῶν, ἐπηλλαγμένα,
[1]	Μαχάων δὲ καὶ Ποδαλείριος παιδευθέντες	τὰ	αὐτὰ ἐγένοντο καὶ τέχνας καὶ
[3]	ἄν ποθεν ἀκούσωσι κραυγῆς, καταλείπουσαι	τὰ	αὑτῶν ἔργα ἀπρονοήτως ἐπὶ τοῦτο
[13]	ἄριστοι αὐτῶν γιγνώσκονται μὲν ἐπὶ	τὰ	βελτίω ἐπίπονοι δέ εἰσιν, οἱ
[5]	γὰρ ὄμματα ἔχει ἔξω καὶ	τὰ	βλέφαρα ἐλλείποντα καὶ οὐκ ἔχοντα
[5]	καὶ ὅταν μὲν ἐγρηγόρῃ, καταμύει	τὰ	βλέφαρα, ὅταν δὲ καθεύδῃ, τὰ
[13]	ὑπερβάλλωνται, οὐκ ἂν ἕλοιεν ἄγρας.	τὰ	γὰρ ἀντίπαλα αὐτῶν ὑπὲρ τῆς
[8]	αὐτοῦ εἶναι. δῆλον δ´ ἔσται·	τὰ	γὰρ ἴχνη ἀπὸ τῶν τοιούτων
[8]	σύσκιον τόπον ἢ πρὸς ἀπόκρημνον·	τὰ	γὰρ πνεύματα ὑπερφορεῖ τὴν χιόνα
[5]	πλανῆται χαλεποὶ πρὸς τοὺς δρόμους·	τὰ	γὰρ σύντομα ἴσασι· θέουσι γὰρ
[9]	καὶ τρίτῳ δρόμῳ ταχὺ ἁλίσκονται·	τὰ	γὰρ σώματα αὐτῶν διὰ τὸ
[5]	γὰρ τὸ σκοτεινόν. Δύο δὲ	τὰ	γένη ἐστὶν αὐτῶν· οἱ μὲν
[6]	αὐτῶν· ἐγκατερραμμέναι δὲ ἐγκεντρίδες, ἵνα	τὰ	γένη φυλάττωσιν. ἐξάγειν δ´ αὐτὰς
[10]	τῶν δακτυλίων· ἱκανὰ δὲ πεντεκαίδεκα.	τὰ	δ´ ἀκόντια ἔστω παντοδαπά, ἔχοντα
[9]	δ´ ἔλαφος τὰ μὲν ἰδοῦσα,	τὰ	δ´ ἀκούσασα, ἐπιδραμεῖται τῷ ἔχοντι
[11]	τῷ Μυσίῳ καὶ ἐν Πίνδῳ,	τὰ	δ´ ἐν τῇ Νύσῃ τῇ
[11]	Κίττον τὸν ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας,	τὰ	δ´ ἐν τῷ Ὀλύμπῳ τῷ
[2]	περιδρόμους ἀναμμάτους, ἵνα εὔτροχοι ὦσι,	τὰ	δ´ ἐνόδια δωδεκάλινα, τὰ δὲ
[7]	καὶ τὰ ἐντὸς ἄδικα γίγνεται.	Τὰ	δ´ ὀνόματα αὐταῖς τίθεσθαι βραχέα,
[5]	λίθους, τὰ ὄρη, τὰ φελλία,	τὰ	δασέα ἀποχωρῶσι, διὰ τὴν ὁμόχροιαν.
[5]	φέρει, τὰ μὲν ἥμερα συγκεκόμισται,	τὰ	δὲ ἄγρια γήρᾳ διαλέλυται· ὥστε
[11]	μὴ προορᾶν, εἴσοδον οὐ λείποντες.	τὰ	δὲ ἀκούοντα τῆς φωνῆς ἐν
[5]	τὰ ἀνάντη ἢ τὰ ὁμαλά,	τὰ	δὲ ἀνώμαλα ἀνομοίως, τὰ δὲ
[11]	ὅ τι ἂν ἄλλο προσίῃ.	τὰ	δὲ αὐτῶν καταβαίνοντα εἰς τὸ
[5]	νότια ποιεῖ· ὑγραίνοντα γὰρ διαχεῖ·	τὰ	δὲ βόρεια, ἐὰν ᾖ ἄλυτα,
[3]	ὕλης τέμνοντα φράττειν τὰ δεόμενα.	~Τὰ	δὲ γένη τῶν κυνῶν διττά,
[2]	τὰ μὲν ἐνόδια ἐχέτω μαστούς,	τὰ	δὲ δίκτυα δακτυλίους, τοὺς δὲ
[2]	ἐνόδια διώρυγα, τριώρυγα, τετρώρυγα, πεντώρυγα,	τὰ	δὲ δίκτυα δεκώρυγα, εἰκοσώρυγα, τριακοντώρυγα·
[2]	ὦσι, τὰ δ´ ἐνόδια δωδεκάλινα,	τὰ	δὲ δίκτυα ἑκκαιδεκάλινα, τὸ δὲ
[6]	ἐκ παντὸς τρόπου ἑλεῖν ταχύ.	τὰ	δὲ δίκτυα τεινέτω ἐν ἀπέδοις,
[7]	τοῦ ἑλεῖν οὐ πείσονται τοῦτο.	τὰ	δὲ δρομαῖα, ἕως ἂν ἕλωσι
[3]	ἴχνη τὰ μὲν εὐναῖα ἀγνοοῦσι,	τὰ	δὲ δρομαῖα ταχὺ διατρέχουσιν, οὐκ
[5]	ποιῶν ὁ λαγῶς πορεύεται ἐφιστάμενος,	τὰ	δὲ δρομαῖα ταχύ· ἡ γῆ
[4]	κύνας εἰς τὰ ὄρη πολλάκις,	τὰ	δὲ ἔργα ἧττον· τὰ μὲν
[4]	καὶ ἰχνεύειν καὶ μεταθεῖν καθαρῶς,	τὰ	δὲ ἔργα οὐδέτερα διὰ τοὺς
[3]	οὖν πλεῖστα τούτων φύσει ἔχουσι,	τὰ	δὲ ἠγμέναι ἀνεπιστημόνως δύσχρηστοί εἰσιν·
[5]	τὸ ἔαρ. ταῦτα γὰρ μέτρια.	~Τὰ	δὲ ἴχνη τοῦ λαγῶ τοῦ
[5]	ὁμαλά, τὰ δὲ ἀνώμαλα ἀνομοίως,	τὰ	δὲ κατάντη ἥκιστα. διωκώμενοι δέ
[5]	μὲν τέτοκε, τὰ δὲ τίκτει,	τὰ	δὲ κύει. τῶν δὲ μικρῶν
[10]	καὶ αἱ χρεῖαι τοῦ προβολίου.	Τὰ	δὲ νεογενῆ αὐτῶν ὅταν ἁλίσκηται,
[10]	καὶ ξυρήκεις, ῥάβδους δὲ στιφράς.	τὰ	δὲ προβόλια πρῶτον μὲν λόγχας
[12]	ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον,	τὰ	δὲ πρὸς τὸν πόλεμον μάλιστα
[5]	τὰ ὑποκώλια ὑπὸ τὰς λαγόνας,	τὰ	δὲ πρόσθεν σκέλη τὰ πλεῖστα
[5]	οὕτως, ὥστε τὰ μὲν τέτοκε,	τὰ	δὲ τίκτει, τὰ δὲ κύει.
[13]	τῶν σοφιστῶν παραγγέλματα παραινῶ φυλάττεσθαι,	τὰ	δὲ τῶν φιλοσόφων ἐνθυμήματα μὴ
[4]	πυκνὴν καὶ μαλακὴν τὴν τρίχα.	τὰ	δὲ χρώματα οὐ χρὴ εἶναι
[5]	τοὺς πόδας τὴν γένυν καταθείς,	τὰ	δὲ ὦτα ἐπιπετάσας ἐπὶ τὰς
[2]	ᾖ τῆς ὕλης τέμνοντα φράττειν	τὰ	δεόμενα. ~Τὰ δὲ γένη τῶν
[6]	κύνας οἱ ἐξ αὐτῶν εἰργασμένοι	τὰ	δέραια· αἱ δὲ στελμονίαι πλατεῖς
[6]	ταῦτα ἀνελόντα τὰς ἄρκυς καὶ	τὰ	δίκτυα, ἀνατρίψαντα τὰς κύνας ἀπιέναι
[2]	λίνου καὶ τὰ ἐνόδια καὶ	τὰ	δίκτυα. ἔστωσαν δὲ αἱ μὲν
[2]	ἄρκυς καὶ τὰ ἐνόδια καὶ	τὰ	δίκτυα κυνοῦχος μόσχειος, καὶ τὰ
[8]	διὰ τὸ ὑπερπαγές· λαβόντα δὲ	τὰ	δίκτυα μετ´ ἄλλου ἐλθόντα πρὸς
[6]	οὐδὲ αἱ ἄρκυς ἑστάναι οὐδὲ	τὰ	δίκτυα. ὅταν δὲ τούτων μηδέτερον
[2]	οἷόν τ´ ἐστὶ χρῆσθαι πρὸς	τὰ	δίκτυα πολλῷ καὶ ὀλίγῳ· ἐλάττονι
[8]	δὲ τούτου περιτείνειν αὐτῶν ἑκάστῳ	τὰ	δίκτυα τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ
[6]	ὦσιν, ἱστάναι τὰς ἄρκυς καὶ	τὰ	δίκτυα, ὡς εἴρηται. μετὰ δὲ
[3]	ἀνήκουστον πολὺ ἔχουσαι. πολλαὶ δὲ	τὰ	διώγματα ἀφιεῖσαι ἐπανέρχονται διὰ τὸ
[2]	τὰ δίκτυα κυνοῦχος μόσχειος, καὶ	τὰ	δρέπανα, ἵνα ᾖ τῆς ὕλης
[10]	ἑκάστην ἐμφράττειν τῇ ὕλῃ καὶ	τὰ	δύσορμα, ἵνα εἰς τὰς ἄρκυς
[4]	τοιαῦται αἱ κύνες, ἔσονται ἰσχυραὶ	τὰ	εἴδη, ἐλαφραί, σύμμετροι, ποδώκεις, καὶ
[7]	καλαὶ ὦσι πρὸς τὸν δρόμον	τὰ	εἴδη, μὴ ἀνιέναι εὐθύς· ἐπειδὰν
[7]	ἱέναι. ἐὰν γὰρ ὁμόθεν καλὰς	τὰ	εἴδη οὔσας καὶ εὐψύχους πρὸς
[3]	αἰσχραὶ ὁρᾶσθαι· αἱ δὲ σκληραὶ	τὰ	εἴδη χαλεπῶς ἀπὸ τῶν κυνηγεσίων
[1]	παιδείας· ἐκ τούτων γὰρ γίγνονται	τὰ	εἰς τὸν πόλεμον ἀγαθοὶ καὶ
[1]	τῶν Ἑλλήνων πρώτους ὑστέρους εἶναι	τὰ	εἰς τὸν πόλεμον ἐκείνου πλὴν
[10]	δὲ εἰς τὰς ὀργάδας καὶ	τὰ	ἕλη καὶ τὰ ὕδατα. ὁ
[5]	ἐλάττω δὲ ἐπὶ τὸ πολὺ	τὰ	ἐν ταῖς νήσοις. κυνηγέται δὲ
[6]	τεινέτω ἐν ἀπέδοις, ἐμβαλλέτω δὲ	τὰ	ἐνόδια εἰς τὰς ὁδούς, καὶ
[2]	ἢ Καρχηδονίου λεπτοῦ λίνου καὶ	τὰ	ἐνόδια καὶ τὰ δίκτυα. ἔστωσαν
[2]	ὅτῳ ἔσονται αἱ ἄρκυς καὶ	τὰ	ἐνόδια καὶ τὰ δίκτυα κυνοῦχος
[2]	μέγεθος πεντεσπίθαμοι, δίκρα ἔχουσαι μικρά,	τὰ	ἐντμήματα μὴ βαθέα· εὐπαγεῖς δὲ
[7]	τοῖς σώμασι νόσους ἐμποιοῦσι, καὶ	τὰ	ἐντὸς ἄδικα γίγνεται. Τὰ δ´
[5]	ὠμοπλάτας ὀρθάς, ἀσυνδέτους ἄνωθεν, σκέλη	τὰ	ἐπ´ αὐτῶν ἐλαφρά, σύγκωλα, στῆθος
[7]	ὡς τὰ πολλὰ δεομέναις διδόναι	τὰ	ἐπιτήδεια ταῖς κυσὶν αὐτόν· ὅταν
[5]	δὲ ἡ γῆ βρύῃ, μᾶλλον	τὰ	ἔργα ἢ τὰ ὄρη ἔχουσιν.
[3]	αἱ ἄψυχοι δὲ καὶ λείπουσι	τὰ	ἔργα καὶ ἀφίστανται καὶ ὑποφεύγουσι
[5]	δὲ μὴ ἔρχονται αὐτῶν εἰς	τὰ	ἐργάσιμα, τοὺς λειμῶνας, τὰς νάπας,
[7]	δεκαμήνους· πρὸς δὲ τὰ ἴχνη	τὰ	εὐναῖα μὴ λύειν, ἀλλ´ ἔχοντα
[13]	οἱ δ´ αἰσχράν· πρὸς δὲ	τὰ	θεῖα τοῖς μὲν οὐδὲν ἐμποδὼν
[12]	τὸ εἰθίσθαι μετὰ τούτων αἱρεῖν	τὰ	θηρία. ἔπειτα εὐνάζεσθαί τε σκληρῶς
[13]	πᾶσιν, οἱ δὲ κυνηγέται ἐπὶ	τὰ	θηρία ἰόντες εὔκλειαν· ἑλόντες μὲν
[13]	ἔρχονται δὲ οἱ μὲν ἐπὶ	τὰ	θηρία, οἱ δ´ ἐπὶ τοὺς
[12]	εἰς τὰ μέγιστα, οὐδ´ ἂν	τὰ	ἴδια ἀργοῖτο· σὺν γὰρ τῇ
[8]	γάρ· ἕτερον δὲ ζητεῖν πρὶν	τὰ	ἴχνη ἄδηλα γενέσθαι, τῆς ὥρας
[5]	αἱ κύνες ἔκφρονες γιγνόμεναι χαλεπῶς	τὰ	ἴχνη γνωρίζωσιν. εὑρισκόμενοι δὲ ὑπ´
[3]	τὸν λαγῶ, ὁσάκις δ´ ἐπιτρέχουσι	τὰ	ἴχνη, εἰκάζουσι, προορώμεναι δὲ τὸν
[10]	μὲν τοῖς μαλακοῖς τῶν χωρίων	τὰ	ἴχνη, ἐν δὲ τοῖς λασίοις
[8]	μὲν ἐπινεφῇ καὶ ᾖ βόρειον,	τὰ	ἴχνη ἔξω πολὺν χρόνον δῆλα·
[6]	ἵνα μὴ ὑπὸ φιλοτιμίας ὑπερβάλλωσι	τὰ	ἴχνη. ἐπειδὰν δὲ περὶ τὸν
[10]	κυνί. ἐπειδὰν δὲ λάβῃ αὐτοῦ	τὰ	ἴχνη, ἕπεσθαι ἑξῆς τῇ ἰχνεύσει
[4]	γῆν λεχρίας, ἐμμειδιῶσαι μὲν πρὸς	τὰ	ἴχνη, ἐπικαταβάλλουσαι δὲ τὰ ὦτα·
[6]	αἱ δ´ ἐπειδὰν λαμπρὰ ᾖ	τὰ	ἴχνη ἐπιρριπτοῦσαι, παραπηδῶσαι, κοινωνοῦσαι, ὑπολαμβάνουσαι,
[7]	κυσὶν ἰχνευούσαις, ἐῶντα αὐτὰς διαθεῖν	τὰ	ἴχνη. καὶ ἐπειδὰν ὁ λαγῶς
[6]	ἄνεμος πνέῃ μέγας· διαρπάζει γὰρ	τὰ	ἴχνη καὶ οὐ δύνανται ὀσφραίνεσθαι
[5]	κεκραμένον τῇ ὥρᾳ καλῶς παρέχει	τὰ	ἴχνη λαμπρά, πλὴν εἴ τι
[4]	τὸν κυνηγέτην μὴ ἐπανίτωσαν λιποῦσαι	τὰ	ἴχνη. μετὰ δὲ τοῦ εἴδους
[8]	ἐκ τῶν δικτύων, μεταθεῖν κατὰ	τὰ	ἴχνη· ὁ δὲ ἀφίξεται πρὸς
[5]	τοῦ θέρους καὶ τοῦ μετοπώρου	τὰ	ἴχνη ὀρθὰ ἐπὶ πολύ, τοῦ
[3]	μανικῶς δὲ περιφερόμεναι ὑλακτοῦσι περὶ	τὰ	ἴχνη, ὅτε δὲ εἰσπίπτουσιν εἰς
[3]	πλάνοις, ὑπολαμβάνουσαι ἐκ τοῦ πρόσω	τὰ	ἴχνη παραλείπουσι τὸν λαγῶ, ὁσάκις
[8]	τῶν ἔργων, καὶ ἐπειδὰν λάβῃ	τὰ	ἴχνη, πορεύεσθαι κατὰ ταῦτα. ἐὰν
[3]	αἱ μὲν γὰρ ἐπειδὰν λάβωσι	τὰ	ἴχνη, πορεύονται ἀσήμως ὥστε μὴ
[8]	ζητεῖ δὲ τοῦτο. ἐπειδὰν δὲ	τὰ	ἴχνη πρὸς τοιαῦτα φέρῃ, μὴ
[7]	δὲ ἄρρενας δεκαμήνους· πρὸς δὲ	τὰ	ἴχνη τὰ εὐναῖα μὴ λύειν,
[3]	γιγνώσκουσιν. ὅσαι δὲ τῶν κυνῶν	τὰ	ἴχνη τὰ μὲν εὐναῖα ἀγνοοῦσι,
[5]	δέ. Λαμβάνειν δὲ τοῦ λαγῶ	τὰ	ἴχνη ὑπάγοντα τὰς κύνας ἐκ
[6]	χαρᾶς καὶ μένους προΐασιν ἐξίλλουσαι	τὰ	ἴχνη, ὡς πέφυκε, διπλᾶ, τριπλᾶ,
[1]	τῆς ἄλλης παιδείας πολὺ διενεγκόντες	τὰ	κατὰ τὴν ἀρετὴν ἐθαυμάσθησαν. Κέφαλος
[4]	μὴ συνδεδεμένα, ἔνδοθεν δὲ προσεσταλμένα,	τὰ	κάτωθεν τῶν κενεώνων λαγαρὰ καὶ
[4]	κεφαλὰς ἐλαφράς, σιμάς, ἀρθρώδεις, ἰνώδη	τὰ	κάτωθεν τῶν μετώπων, ὄμματα μετέωρα,
[13]	πολίταις καὶ τὰ σώματα καὶ	τὰ	κτήματα καλῶς ἔχοντα παρέχουσιν. ἔρχονται
[6]	δέοντι οὔποτε πάρεισιν. εἰς δὲ	τὰ	κυνηγέσια μεταβάλλοντα ἄγειν, ἵνα ὦσιν
[4]	οὖν ἔσονται, ἐὰν μὴ λείπωσι	τὰ	κυνηγέσια ὅταν ᾖ πνίγη· εὔρινες
[6]	δ´ αὐτὰς οὐ χρὴ ἐπὶ	τὰ	κυνηγέσια, ὅταν μὴ τὰ προσφερόμενα
[5]	τέκνα ἐπιοῦσαι ἀναιροῦνται, οὔτε ἀετοί·	τὰ	μεγάλα γὰρ ὄρη ἔχουσι μᾶλλον
[4]	τὸ πλάγιον παρηκούσας, ὀσφῦς σαρκώδεις,	τὰ	μεγέθη μεταξὺ μακρῶν καὶ βραχειῶν,
[12]	τῇ πατρίδι χρησίμους εἶναι εἰς	τὰ	μέγιστα, οὐδ´ ἂν τὰ ἴδια
[5]	χαροποί, οἱ δ´ ὑπόγλαυκοι· καὶ	τὰ	μέλανα τὰ περὶ τὰ ὦτα
[12]	γίγνονται. ὧν γὰρ οἱ πόνοι	τὰ	μὲν αἰσχρὰ καὶ ὑβριστικὰ ἐκ
[5]	τὰ βλέφαρα, ὅταν δὲ καθεύδῃ,	τὰ	μὲν βλέφαρα ἀναπέπταται ἀκίνητα, οἱ
[5]	τῶν εὐναίων ἢ τῶν δρομαίων·	τὰ	μὲν γὰρ εὐναῖα ποιῶν ὁ
[4]	πολλάκις, τὰ δὲ ἔργα ἧττον·	τὰ	μὲν γὰρ ὄρη οἷόν τ´
[6]	δέραια, ἱμάντες, στελμονίαι· ἔστω δὲ	τὰ	μὲν δέραια μαλακά, πλατέα, ἵνα
[11]	ἐστὶ τρέφειν τοιαῦτα. ἁλίσκεται δὲ	τὰ	μὲν ἐν τοῖς ὄρεσι φαρμάκῳ
[2]	δίκτυα ἑκκαιδεκάλινα, τὸ δὲ μέγεθος	τὰ	μὲν ἐνόδια διώρυγα, τριώρυγα, τετρώρυγα,
[2]	ἄρκυσιν. ἐν δὲ τοῖς ἀκρωλενίοις	τὰ	μὲν ἐνόδια ἐχέτω μαστούς, τὰ
[3]	δὲ τῶν κυνῶν τὰ ἴχνη	τὰ	μὲν εὐναῖα ἀγνοοῦσι, τὰ δὲ
[5]	ὅσα γὰρ ἡ γῆ φέρει,	τὰ	μὲν ἥμερα συγκεκόμισται, τὰ δὲ
[9]	δὲ βοήσεται· ἡ δ´ ἔλαφος	τὰ	μὲν ἰδοῦσα, τὰ δ´ ἀκούσασα,
[13]	διδάσκει κακά. μέμφομαι οὖν αὐτοῖς	τὰ	μὲν μεγάλα μειζόνως· περὶ δὲ
[4]	ἐπικαταβάλλουσαι δὲ τὰ ὦτα· καὶ	τὰ	μὲν ὄμματα πυκνὰ διακινοῦσαι, ταῖς
[5]	ἐπισύρεται ὅλα ἐπὶ τῆς γῆς.	τὰ	μὲν οὖν λίαν νεογνὰ οἱ
[3]	τὸ ἴχνος διὰ τέλους συμπεριφερόμεναι.	τὰ	μὲν οὖν πλεῖστα τούτων φύσει
[13]	ὄνειδος παρά γε εὖ φρονοῦσι.	τὰ	μὲν οὖν τῶν σοφιστῶν παραγγέλματα
[13]	περὶ δὲ ὧν γράφουσιν, ὅτι	τὰ	μὲν ῥήματα αὐτοῖς ἐζήτηται, γνῶμαι
[5]	Πολύγονον δ´ ἐστὶν οὕτως, ὥστε	τὰ	μὲν τέτοκε, τὰ δὲ τίκτει,
[4]	ἔστωσαν λευκὴν τρίχα ἐπανθοῦσαν περὶ	τὰ	μέτωπα καὶ αἱ μέλαιναι, αἱ
[13]	οὐ λανθάνει δέ με ὅτι	τὰ	μὴ καλῶς καὶ ἑξῆς γεγραμμένα
[2]	μὴ ἀσύμμετροι τὰ πάχη πρὸς	τὰ	μήκη. τῷ δὲ πλήθει τῶν
[5]	γὰρ ὄρη ἔχουσι μᾶλλον ἢ	τὰ	μικρά· ἐλάττω δὲ ἐπὶ τὸ
[5]	ἀπέχεσθαι ὧν ὧραι φέρουσι καὶ	τὰ	νάματα καὶ τὰ ῥεῖθρα ἐᾶν·
[5]	ἂν ψυχθῇ· χείρω δὲ καὶ	τὰ	νότια ποιεῖ· ὑγραίνοντα γὰρ διαχεῖ·
[12]	πόλει καὶ σῴζεται καὶ ἀπόλλυται	τὰ	οἰκεῖα ἑκάστου. ὥστε πρὸς τοῖς
[5]	μάλιστα μὲν τὰ ἀνάντη ἢ	τὰ	ὁμαλά, τὰ δὲ ἀνώμαλα ἀνομοίως,
[3]	χαροποὶ δὲ καὶ μυωποὶ χείρω	τὰ	ὄμματα ἔχουσιν· αἱ ἄμορφοι δὲ
[5]	περιποίκιλον, οἱ δὲ παράσειρον, καὶ	τὰ	ὄμματα οἱ μὲν χαροποί, οἱ
[5]	δὲ οὐδενὸς τραχέος φροντίζοντας, σκέλη	τὰ	ὄπισθεν μείζω πολὺ τῶν ἔμπροσθεν
[4]	περιφερῆ, εὐπαγῆ, σκέλη πολὺ μείζω	τὰ	ὄπισθεν τῶν ἔμπροσθεν καὶ ἐπίρρικνα,
[12]	μάλιστα παιδεύει. πρῶτον μὲν γὰρ	τὰ	ὅπλα ὅταν ἔχοντες πορεύωνται ὁδοὺς
[5]	βρύῃ, μᾶλλον τὰ ἔργα ἢ	τὰ	ὄρη ἔχουσιν. ὑπομένει δὲ πανταχοῦ
[4]	μὴ καταρρηγνύωνται αὐτῶν οἱ πόδες	τὰ	ὄρη θεουσῶν· εὔτριχες δέ, ἐὰν
[8]	δίκτυα μετ´ ἄλλου ἐλθόντα πρὸς	τὰ	ὄρη παριέναι ἀπὸ τῶν ἔργων,
[4]	δὲ ἄμεινον τὰς κύνας εἰς	τὰ	ὄρη πολλάκις, τὰ δὲ ἔργα
[5]	δέ, ὅταν κατὰ τοὺς λίθους,	τὰ	ὄρη, τὰ φελλία, τὰ δασέα
[3]	οὐκ ἀπαλλαττόμεναι ἐκ τῶν τριμμῶν	τὰ	ὀρθὰ οὐ γιγνώσκουσιν. ὅσαι δὲ
[12]	οἷοί τε ἔσονται ἐπιέναι καὶ	τὰ	παραγγελλόμενα ποιεῖν διὰ τὸ οὕτω
[6]	ἄκρας ἐπιβάλλων τοὺς ἐπιδρόμους καὶ	τὰ	παράδρομα συμφράττων. φυλαττέτω δὲ ἐκπεριών·
[2]	δὲ πᾶσαι καὶ μὴ ἀσύμμετροι	τὰ	πάχη πρὸς τὰ μήκη. τῷ
[5]	δ´ ὑπόγλαυκοι· καὶ τὰ μέλανα	τὰ	περὶ τὰ ὦτα ἄκρα οἱ
[5]	ὅταν ἀναγρία ἐμπίπτῃ, ἀναλύειν χρὴ	τὰ	περὶ τὸ κυνηγέσιον πάντα. ~Κυνῶν
[5]	λαγόνας, τὰ δὲ πρόσθεν σκέλη	τὰ	πλεῖστα συνθεὶς καὶ ἐκτείνας, ἐπ´
[7]	φροντίζειν. χρὴ δὲ καὶ ὡς	τὰ	πολλὰ δεομέναις διδόναι τὰ ἐπιτήδεια
[10]	ὁ δ´ οὐκ ἀνίσταται ὡς	τὰ	πολλά. λαβόντα οὖν τὴν κύνα
[5]	τούτοις καὶ ἐν ὕπνῳ ὂν	τὰ	πολλὰ τὸ θηρίον οὐκ ὠφελεῖται
[10]	μεταδρομαῖς ἀπειρηκότι ἀναγκάζωνται προσιέναι ἔχοντες	τὰ	προβόλια ἢ ἐν ὕδατι ὄντι
[10]	καὶ λαβόντας τὰ ἀκόντια καὶ	τὰ	προβόλια προιέναι. ἐγκελεύειν δὲ ταῖς
[4]	τὰς ὠμοπλάτας διεστώσας μικρόν, σκέλη	τὰ	πρόσθια μικρά, ὀρθά, στρογγύλα, στιφρά,
[6]	ἐπὶ τὰ κυνηγέσια, ὅταν μὴ	τὰ	προσφερόμενα δέχωνται ἡδέως (τεκμήριον δὲ
[5]	φέρουσι καὶ τὰ νάματα καὶ	τὰ	ῥεῖθρα ἐᾶν· τὸ γὰρ ἅπτεσθαι
[9]	ὄρεσι, περὶ τοὺς λειμῶνας καὶ	τὰ	ῥεῖθρα καὶ τὰς νάπας, ἐν
[5]	ἐργάσιμα, τοὺς λειμῶνας, τὰς νάπας,	τὰ	ῥεῖθρα, τοὺς λίθους, τὰ ὑλώδη·
[5]	καὶ διωκόμενοι ἔστιν ὅτε διαβαίνουσι	τὰ	ῥεύματα καὶ ὑποκάμπτουσι καὶ καταδύονται
[5]	καὶ τοὺς ἀετούς· ὑπερβάλλοντες γὰρ	τὰ	σιμὰ καὶ τὰ ψιλὰ ἀναρπάζονται,
[7]	πρὸς δὲ ταῖς ἄρκυσι διδόναι	τὰ	σιτία αὐταῖς, ἕως ἂν νέαι
[7]	βαρεῖαι πλησμοναὶ τῶν σκυλακίων διαστρέφουσι	τὰ	σκέλη, τοῖς σώμασι νόσους ἐμποιοῦσι,
[7]	αἱ περιβολαί. ἐπειδὰν δὲ πλανᾶται	τὰ	σκυλάκια ἤδη, διδόναι γάλα μέχρι
[7]	ἑξήκονθ´ ἡμέρας. ἐπειδὰν δὲ γένηται	τὰ	σκυλάκια, ὑπὸ τῇ τεκούσῃ ἐᾶν
[6]	καὶ ἐκ τῶν τριμμῶν εἰς	τὰ	συμφέροντα, καθάπτων τοὺς περιδρόμους ἐπὶ
[3]	καὶ αἱ ἀσύμμετροι ἀσύντακτα ἔχουσαι	τὰ	σώματα βαρέως διαφοιτῶσιν· αἱ ἄψυχοι
[4]	καὶ γὰρ εὔποδες γίγνονται καὶ	τὰ	σώματα διαπονοῦσαι ἐν τόποις τοιούτοις
[7]	ἐντεινόμεναι ῥήγνυνται, οὔπω ἔχουσαι συνεστῶτα	τὰ	σώματα· διαφυλάττειν οὖν δεῖ τοῦτο
[13]	τὸ κοινὸν τοῖς πολίταις καὶ	τὰ	σώματα καὶ τὰ κτήματα καλῶς
[12]	ἐτρέψαντο· ἀεὶ γὰρ ἔστι τοῖς	τὰ	σώματα καὶ τὰς ψυχὰς εὖ
[6]	τῷ κυνηγέτῃ σὺν ταῖς οὐραῖς	τὰ	σώματα ὅλα συνεπικραδαίνουσαι, πολεμικῶς ἐπιφερόμεναι,
[5]	ὀσφραίνονται τότε διὰ τὸ ἐκλελύσθαι	τὰ	σώματα. τοῦ δὲ μετοπώρου καθαρά·
[9]	τε γὰρ λίθοι ἔσονται κεκινημένοι	τά	τ´ ἐπισύρματα τοῦ ξύλου καταφανῆ
[12]	τὸ ἐν τῇ ἀληθείᾳ παιδεύεσθαι.	τά	τε ἄλλα γὰρ καὶ τὰ
[5]	δὲ οὐκ ὀξὺ διὰ πολλά·	τά	τε γὰρ ὄμματα ἔχει ἔξω
[3]	δεῖ εἶναι τοῦ αὐτοῦ γένους	τά	τε εἴδη καὶ τὰ ἄλλα
[13]	σωτηρίας ἀνωφελέστεροί εἰσι τῶν ἰδιωτῶν,	τά	τε σώματα πρὸς τὸν πόλεμον
[5]	αὐτῶν, αἵτινες καὶ αὐτοὺς καὶ	τὰ	τέκνα ἐπιοῦσαι ἀναιροῦνται, οὔτε ἀετοί·
[13]	τῶν ἰδιωτῶν οὐσίας ἀφαιρούμενοι καὶ	τὰ	τῆς πόλεως εἰς τὰς κοινὰς
[8]	αὐτὸ ἥκοντα κύκλους ποιούμενον ἐκπεριιέναι	τὰ	τοιαῦτα ζητοῦντα ὁποῖα ἔξεισι. πολλὰ
[12]	τά τε ἄλλα γὰρ καὶ	τὰ	τοῦ πολέμου διὰ τούτων εὐτυχοῦντες
[10]	εἰς τοὺς δρυμούς, τὰ ἄγκη,	τὰ	τραχέα, εἰσβολὰς δὲ εἰς τὰς
[4]	ἀγαθὸν ἄγειν τὰς κύνας εἰς	τὰ	τραχέα· καὶ γὰρ εὔποδες γίγνονται
[10]	τῇ πληγῇ τοῦ σώματος ἄκρα	τὰ	τριχώματα περιεπίμπρη. ὁ μὲν οὖν
[12]	ὥστε πρὸς τοῖς αὑτῶν καὶ	τὰ	τῶν ἄλλων ἰδιωτῶν οἱ τοιοῦτοι
[3]	ἂν ἴδωσιν ὑποκινοῦντα. ὅσαι δὲ	τὰ	τῶν ἄλλων κυνῶν εὑρήματα ἐν
[5]	τὰς ὠμοπλάτας· οὕτω δὲ ὑποστέγει	τὰ	ὑγρά· ἔχει δὲ καὶ τὴν
[9]	θάλατταν, ἐὰν κατέχωνται, καὶ εἰς	τὰ	ὕδατα ἀπορούμεναι· ὁτὲ δὲ διὰ
[11]	ὅτῳ ἂν ἕκαστον χαίρῃ περὶ	τὰ	ὕδατα καὶ πρὸς ὅ τι
[10]	ὀργάδας καὶ τὰ ἕλη καὶ	τὰ	ὕδατα. ὁ δὲ τεταγμένος ἔχων
[5]	νάπας, τὰ ῥεῖθρα, τοὺς λίθους,	τὰ	ὑλώδη· καὶ ἐὰν ὑποκινῇ, μὴ
[5]	ἔκπληκτοι γίγνεσθαι. κατακλίνεται δὲ ὑποθεὶς	τὰ	ὑποκώλια ὑπὸ τὰς λαγόνας, τὰ
[2]	ἑτεροκλινέσι τῶν χωρίων, ἵνα ἴσα	τὰ	ὕψη ἐξαίρωσιν, ἐν δὲ τοῖς
[5]	κατὰ τοὺς λίθους, τὰ ὄρη,	τὰ	φελλία, τὰ δασέα ἀποχωρῶσι, διὰ
[12]	ἢ λέγειν ἢ πράττειν ἐπαίρονται	τὰ	χείρω. εἶτα ἐκ μὲν τῶν
[13]	τε κακῶς καὶ γιγνώσκονται ἐπὶ	τὰ	χείρω. τάς τε γὰρ τῶν
[3]	ἀνείργουσι θορυβοῦσαι· αἱ δὲ ἀσπαζόμεναι	τὰ	ψευδῆ καὶ ὑπερλαμπρυνόμεναι ἐφ´ ὅτῳ
[3]	ἰχνῶν κεκλαγγυῖαι ἐξαπατᾶν πειρῶνται, ἀληθῆ	τὰ	ψευδῆ ποιούμεναι. εἰσὶ δὲ αἳ
[5]	ὑπερβάλλοντες γὰρ τὰ σιμὰ καὶ	τὰ	ψιλὰ ἀναρπάζονται, ἕως ἂν ὦσιν
[5]	καὶ τὰ μέλανα τὰ περὶ	τὰ	ὦτα ἄκρα οἱ μὲν ἐπὶ
[6]	τὰς οὐρὰς διασείουσαι, καὶ ἐπικλίνουσαι	τὰ	ὦτα καὶ ἀστράπτουσαι τοῖς ὄμμασιν.
[3]	οὐρὰν σείουσιν. ἄλλαι δὲ συνάγουσι	τὰ	ὦτα καὶ ἐπισκυθρωπάσασαι διὰ τοῦ
[4]	πρὸς τὰ ἴχνη, ἐπικαταβάλλουσαι δὲ	τὰ	ὦτα· καὶ τὰ μὲν ὄμματα
[3]	οὐρὰν ἡσυχῇ ἔχουσιν, αἱ δὲ	τὰ	ὦτα μὲν ἀκίνητα ἔχουσιν, ἄκραν
[3]	γιγνώσκεσθαι ὅτι ἰχνεύουσιν, αἱ δὲ	τὰ	ὦτα μόνον διακινοῦσι, τὴν δὲ
[6]	ὅτι παραδεδράμηκε παρὰ τάδε ἢ	τάδε	ἢ ὅτι οὐχ ἑώρακε. Τὸν
[6]	ἀναβοήσας ἢ ὅτι παραδεδράμηκε παρὰ	τάδε	ἢ τάδε ἢ ὅτι οὐχ
[7]	ἔκκυνοι, πονηρὸν μάθημα. πρὸς δὲ	ταῖς	ἄρκυσι διδόναι τὰ σιτία αὐταῖς,
[2]	τῶν βρόχων τὸ διάστημα ἴσον	ταῖς	ἄρκυσιν. ἐν δὲ τοῖς ἀκρωλενίοις
[5]	ἐλλείποντα καὶ οὐκ ἔχοντα προβολὴν	ταῖς	αὐγαῖς· ἡ ὄψις οὖν διὰ
[4]	τὰ μὲν ὄμματα πυκνὰ διακινοῦσαι,	ταῖς	δὲ οὐραῖς διασαίνουσαι κύκλους πολλοὺς
[9]	ῥεῖθρα καὶ τὰς νάπας, ἐν	ταῖς	διόδοις καὶ τοῖς ἔργοις πρὸς
[12]	μελέτας ἐπιπόνους ἔχουσι, σωτηρίαν δὲ	ταῖς	ἑαυτῶν πόλεσιν· οἱ δὲ μὴ
[10]	δὲ αἱ ποδοστράβαι αὐτοῖς ὥσπερ	ταῖς	ἐλάφοις ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις,
[9]	ἀντέχειν. Ἵστανται δὲ καὶ ποδοστράβαι	ταῖς	ἐλάφοις ἐν τοῖς ὄρεσι, περὶ
[5]	πλείους ἐν αὐταῖς ἢ ἐν	ταῖς	ἠπείροις· οὐ γάρ εἰσιν οὔτ´
[3]	τῶν ἄλλων κυνῶν εὑρήματα ἐν	ταῖς	ἰχνείαις καὶ μεταδρομαῖς προθέουσαι θαμινὰ
[6]	ἂν μὴ ὑπερπηδᾷ. ἐν δὲ	ταῖς	ἰχνείαις μὴ ὑπερβάλλεσθαι· ἔστι γὰρ
[9]	δὲ τούτῳ τῷ καιρῷ ἐγκελεύειν	ταῖς	κυσὶ καὶ χρῆσθαι τοῖς ἀκοντίοις.
[7]	πολλὰ δεομέναις διδόναι τὰ ἐπιτήδεια	ταῖς	κυσὶν αὐτόν· ὅταν μὲν γὰρ
[10]	τὰ προβόλια προιέναι. ἐγκελεύειν δὲ	ταῖς	κυσὶν ἕνα τὸν ἐμπειρότατον, τοὺς
[7]	ἔχοντα ὑφημμένας μακροῖς ἱμᾶσιν ἀκολουθεῖν	ταῖς	κυσὶν ἰχνευούσαις, ἐῶντα αὐτὰς διαθεῖν
[10]	κυνηγέται κινδυνεύουσιν, ὅταν γε ἐν	ταῖς	μεταδρομαῖς ἀπειρηκότι ἀναγκάζωνται προσιέναι ἔχοντες
[4]	δὲ λευκαὶ πυρράν· ἐπὶ δὲ	ταῖς	μηριαίαις ἄκραις τρίχας ὀρθάς, βαθείας,
[5]	ἐπὶ τὸ πολὺ τὰ ἐν	ταῖς	νήσοις. κυνηγέται δὲ εἰς μὲν
[5]	ἐν τοῖς τριμμοῖς καὶ ἐν	ταῖς	ὁδοῖς, ἐὰν ὦσιν ἰσόπεδοι· τὸ
[5]	ἐρήμους ὀλιγάκις ἀφικνοῦνται, ἐν δὲ	ταῖς	οἰκουμέναις ὀλίγοι γίγνονται καὶ οὐ
[4]	τρίχας ὀρθάς, βαθείας, καὶ ἐπὶ	ταῖς	ὀσφύσι καὶ ταῖς οὐραῖς κάτω,
[4]	καὶ ἐπὶ ταῖς ὀσφύσι καὶ	ταῖς	οὐραῖς κάτω, ἄνωθεν δὲ μετρίας.
[6]	δῆλον ποιήσουσι τῷ κυνηγέτῃ σὺν	ταῖς	οὐραῖς τὰ σώματα ὅλα συνεπικραδαίνουσαι,
[5]	γάρ εἰσιν οὔτ´ ἀλώπεκες ἐν	ταῖς	πολλαῖς αὐτῶν, αἵτινες καὶ αὐτοὺς
[10]	χρηστέον δὲ τῷ προβολίῳ καὶ	ταῖς	προβολαῖς τοῦ σώματος ὡς εἴρηται·
[12]	ἐπιταττομένου. ἐν δὲ ταῖς προσόδοις	ταῖς	πρὸς τοὺς πολεμίους ἅμα οἷοί
[12]	ἀγαθοὶ τοῦ ἐπιταττομένου. ἐν δὲ	ταῖς	προσόδοις ταῖς πρὸς τοὺς πολεμίους
[9]	δὲ τοῦτο, καὶ ἄνωθεν ἴσον	ταῖς	στεφάναις τῶν ποδοστραβῶν, εἰς δὲ
[10]	δορατοπαχεῖς. αἱ δὲ ποδοστράβαι ὅμοιαι	ταῖς	τῶν ἐλάφων. συγκυνηγέται δ´ ἔστωσαν·
[11]	παρδάλεις, λύγκες, πάνθηρες, ἄρκτοι καὶ	τἆλλα	ὅσα ἐστὶ τοιαῦτα θηρία ἁλίσκεται
[12]	τῷ πρόσθεν οὐ λείψουσι τὰς	τάξεις	διὰ τὸ καρτερεῖν δύνασθαι. ἐν
[7]	Στύραξ, Λογχή, Λόχος, Φρουρά, Φύλαξ,	Τάξις,	Ξίφων, Φόναξ, Φλέγων, Ἀλκή, Τεύχων,
[5]	φέγγει ἐπαναρριπτοῦντες μακρὰν διαίρουσιν ἀντιπαίζοντες·	ταραχώδη	δὲ ὅταν ἀλώπεκες προδιεξέλθωσι γίγνεται.
[1]	ὁ πρῶτος τῶν Ἑλλήνων ἐδίδου	τἀριστεῖα	Ἡρακλῆς ὁ Διός, ἑλὼν Τροίαν,
[12]	τὸ οὕτω καὶ αὐτοὶ αἱρεῖν	τὰς	ἄγρας. τεταγμένοι δὲ ἐν τῷ
[3]	εἰσπίπτουσιν εἰς αὐτά, ἀφρόνως καταπατοῦσαι	τὰς	αἰσθήσεις. εἰσὶ δὲ αἳ κύκλοις
[1]	προδιελήλυθεν ἡ ἀρετὴ τῶν Ἑλλήνων	τὰς	ἀκοάς, ὥστε εἰδόσιν ἂν λέγοιμι.
[6]	ἴχνους διαλιπόντα μὴ πολὺ καὶ	τὰς	ἄλλας ἀφιέναι κατὰ μίαν, καὶ
[6]	ἀνίησιν ἢ ἔχει ἐφ´ αὑτῆς,	τὰς	ἀναστροφὰς ποιούμενον πυκνάς, ὅπως ἂν
[6]	διωκομένου δὲ τοῦ λαγῶ εἰς	τὰς	ἄρκυς εἰς τὸ πρόσθεν προθείτω,
[6]	αὐτὸν κατὰ πόδας ἢ εἰς	τὰς	ἄρκυς ἐμβάλῃ. μετὰ δὲ ταῦτα
[6]	ἐπίασι κεκλαγγυῖαι. ἐὰν δὲ εἰς	τὰς	ἄρκυς ἐμπίπτῃ ἢ ἐντὸς ἢ
[5]	λανθάνει πρὸς πολλὰ καὶ εἰς	τὰς	ἄρκυς ἐμπίπτων. εἰ δ´ ἔφευγεν
[10]	καὶ εἰς τοὺς ὅρμους ἐμβαλέσθαι	τὰς	ἄρκυς, ἐπιβάλλοντα τοὺς βρόχους ἐπὶ
[6]	ἐμβάλῃ. μετὰ δὲ ταῦτα ἀνελόντα	τὰς	ἄρκυς καὶ τὰ δίκτυα, ἀνατρίψαντα
[6]	ὅπως ἂν εὔλυτοι ὦσιν, ἱστάναι	τὰς	ἄρκυς καὶ τὰ δίκτυα, ὡς
[10]	τεταγμένος ἔχων τὸ προβόλιον φυλάττει	τὰς	ἄρκυς. οἱ δὲ τὰς κύνας
[10]	καὶ τὰ δύσορμα, ἵνα εἰς	τὰς	ἄρκυς ποιῆται τὸν δρόμον καὶ
[6]	ἧττον κωλύει πρῴ) καθαρὰς ποιούμενος	τὰς	ἀρκυστασίας, ἵνα {δ´} αὐτῶν μηδὲν
[7]	γενναίαν· ἡ γὰρ ὥρα πρὸς	τὰς	αὐξήσεις τῶν κυνῶν κρατίστη αὕτη·
[10]	μίαν τῶν κυνῶν τῶν Λακαινῶν,	τὰς	δ´ ἄλλας ἔχοντας δεδεμένας, συμπεριιέναι
[6]	ἐὰν δὲ θέρος, πρὸ ἡμέρας,	τὰς	δὲ ἄλλας ὥρας μεταξὺ τούτου.
[6]	κωλύῃ, ἄγειν διὰ τρίτης ἡμέρας.	τὰς	δὲ ἀλώπεκας μὴ ἐθίζειν τὰς
[6]	ἐπὶ θήραν μὴ ἔχουσαν βάρος.	τὰς	δὲ ἄρκυς ἱστάτω εἰς ἄγκη,
[2]	τούτοις κρατῶν χαίρῃ τῷ ἔργῳ·	τὰς	δὲ ἄρκυς Φασιανοῦ ἢ Καρχηδονίου
[9]	μὴ περιφλοίους, ἵνα μὴ σήπωνται,	τὰς	δὲ στεφάνας εὐκύκλους ἐχούσας, καὶ
[13]	ἐπὶ τὰς ἰδίας μήτ´ ἐπὶ	τὰς	δημοσίας, ἐνθυμηθέντα ὅτι οἱ μὲν
[10]	μὲν αὐτοῖς αἱ ἄρκυς ἐπὶ	τὰς	διαβάσεις τῶν ναπῶν εἰς τοὺς
[4]	μετέωρα, μέλανα, λαμπρά, μέτωπα πλατέα,	τὰς	διακρίσεις βαθείας, ὦτα μικρά, λεπτά,
[9]	~Ἐπὶ δὲ τοὺς νεβροὺς καὶ	τὰς	ἐλάφους κύνας εἶναι Ἰνδικάς· εἰσὶ
[9]	ὕλης, ὅπως μή, ἂν ἴδωσι	τὰς	ἐλάφους, ὑλακτῶσιν, αὐτὸν δὲ σκοπιωρεῖσθαι.
[10]	τὰς κύνας ἑκάστου γένους μὴ	τὰς	ἐπιτυχούσας, ἵνα ἕτοιμαι ὦσι πολεμεῖν
[5]	νήσοις. κυνηγέται δὲ εἰς μὲν	τὰς	ἐρήμους ὀλιγάκις ἀφικνοῦνται, ἐν δὲ
[4]	διασαίνουσαι κύκλους πολλοὺς ποιούμεναι πρὸς	τὰς	εὐνὰς προΐτωσαν ὁμοῦ διὰ τοῦ
[10]	ἐν πάλῃ, ἐπιστρέφοντα τὰς πλευρὰς	τὰς	εὐωνύμους ἐπὶ τὴν χεῖρα τὴν
[12]	πολλῶν σταδίων, ἵνα μὴ ἀφαιροῖντο	τὰς	θήρας αὐτῶν οἱ ἔχοντες ταύτην
[13]	πλεονεξίας εἰκῇ ἰόντας, μήτ´ ἐπὶ	τὰς	ἰδίας μήτ´ ἐπὶ τὰς δημοσίας,
[5]	φιλόθηροι οἱ πολλοί· εἰς δὲ	τὰς	ἱερὰς τῶν νήσων οὐδὲ διαβιβάζειν
[4]	ὕλην καὶ ἀναστρεμμάτων τῶν ἐπὶ	τὰς	καθέδρας τοῦ λαγῶ, καὶ ἀπὸ
[6]	πολλὰ ὑπερπηδῶσαι καὶ ἐπανακλαγγάνουσαι, ἐπαναίρουσαι	τὰς	κεφαλάς, εἰσβλέπουσαι εἰς τὸν κυνηγέτην,
[4]	χρὴ εἶναι μεγάλας, εἶτα ἐχούσας	τὰς	κεφαλὰς ἐλαφράς, σιμάς, ἀρθρώδεις, ἰνώδη
[4]	τῶν τριμμῶν ταχὺ ἀπαλλαττόμεναι, τιθεῖσαι	τὰς	κεφαλὰς ἐπὶ γῆν λεχρίας, ἐμμειδιῶσαι
[13]	καὶ τὰ τῆς πόλεως εἰς	τὰς	κοινὰς σωτηρίας ἀνωφελέστεροί εἰσι τῶν
[6]	ὑποκινῇ εἰς τὸ πρόσθεν πεφοβημένος	τὰς	κύνας· αἱ δὲ διαρριπτοῦσαι τὰς
[5]	ἰλεούς· πεφόβηνται γὰρ οὐ μόνον	τὰς	κύνας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀετούς·
[6]	ἄρκυς καὶ τὰ δίκτυα, ἀνατρίψαντα	τὰς	κύνας ἀπιέναι ἐκ τοῦ κυνηγεσίου,
[6]	τὰς δὲ ἀλώπεκας μὴ ἐθίζειν	τὰς	κύνας διώκειν· διαφθορὰ γὰρ μεγίστη
[4]	δὲ μετρίας. Ἄγειν δὲ ἄμεινον	τὰς	κύνας εἰς τὰ ὄρη πολλάκις,
[4]	εὑρίσκειν τὸν λαγῶ ἀγαθὸν ἄγειν	τὰς	κύνας εἰς τὰ τραχέα· καὶ
[5]	τι ἡ γῆ ἐξανθοῦσα βλάπτει	τὰς	κύνας, εἰς τὸ αὐτὸ συμμιγνύουσα
[5]	τοῦ λαγῶ τὰ ἴχνη ὑπάγοντα	τὰς	κύνας ἐκ τῶν ἔργων ἄνωθεν·
[6]	δήσαντα δ´ ἐκ τῆς ὕλης	τὰς	κύνας ἑκάστην χωρίς, ὅπως ἂν
[10]	πρῶτον μὲν οὖν χρὴ εἶναι	τὰς	κύνας ἑκάστου γένους μὴ τὰς
[6]	ἀνίσταται ὑπὸ κόπου καὶ φόβου)	τὰς	κύνας ἐπαγόμενον, ἐγκελεύοντα, παραμυθούμενον τὴν
[10]	φυλάττει τὰς ἄρκυς. οἱ δὲ	τὰς	κύνας ἐπάγουσι τοὺς τόπους ζητοῦντες
[6]	προσπελάζῃ ἀναβοῶντα Ἦ κατεῖδες ὠὴ	τὰς	κύνας; ἐπειδὰν δὲ πύθηται ἤδη,
[5]	διὰ τὴν ὁμόχροιαν. προλαμβάνοντες δὲ	τὰς	κύνας ἐφίστανται καὶ ἀνακαθίζοντες ἐπαίρουσιν
[6]	ἐν τῷ πρώτῳ δρόμῳ, ἀνακαλεσάμενον	τὰς	κύνας ζητεῖν ἄλλον· ἐὰν δὲ
[9]	ἂν ὦσιν, ἔχοντα τὸν κυναγωγὸν	τὰς	κύνας καὶ ἀκόντια πρὸ ἡμέρας
[9]	ἀνεστραμμένην τὴν ποδοστράβην, μεταθεῖν ἐπιλύσαντα	τὰς	κύνας καὶ ἐπικελεύσαντα κατὰ τὸν
[6]	εἶναι ἐν φυλακῇ· αὐτὸν δὲ	τὰς	κύνας λαβόντα ἰέναι πρὸς τὴν
[10]	ἐπειδὰν δ´ ἑστῶσιν, ἐλθόντας πρὸς	τὰς	κύνας λῦσαι ἁπάσας καὶ λαβόντας
[6]	μηδέν· οὐ γὰρ καλῶς τηροῦσι	τὰς	κύνας οἱ ἐξ αὐτῶν εἰργασμένοι
[9]	ποιεῖ τοῦτο. ἐπισκοπεῖν δὲ ἔχοντα	τὰς	κύνας τὰς μὲν ἐν τοῖς
[9]	ὄπισθεν ὀλιγάκις. αἱ δ´ ἔλαφοι	τὰς	κύνας ὑπὲρ αὐτῶν ἀμυνόμεναι καταπατοῦσιν,
[6]	τοὺς ἱμάντας, ἵνα μὴ τρίβωσι	τὰς	λαγόνας αὐτῶν· ἐγκατερραμμέναι δὲ ἐγκεντρίδες,
[5]	δὲ ὑποθεὶς τὰ ὑποκώλια ὑπὸ	τὰς	λαγόνας, τὰ δὲ πρόσθεν σκέλη
[10]	δ´ ἀκόντια ἔστω παντοδαπά, ἔχοντα	τὰς	λόγχας εὐπλατεῖς καὶ ξυρήκεις, ῥάβδους
[9]	ἐπισκοπεῖν δὲ ἔχοντα τὰς κύνας	τὰς	μὲν ἐν τοῖς ὄρεσιν ἑστώσας,
[7]	τὰς σκύλακας ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον,	τὰς	μὲν θηλείας ὀκταμήνους, τοὺς δὲ
[9]	ἐλθόντα εἰς τὸν τόπον τοῦτον	τὰς	μὲν κύνας δῆσαι ἄπωθεν ἐκ
[9]	τὸ ἀντιπέραν. ἰδόντα δὲ ταῦτα	τὰς	μὲν κύνας λῦσαι, τὸν δὲ
[6]	ἀποστερῶνται, ὡς οἱ ὀψιζόμενοι ἀφαιροῦνται	τὰς	μὲν κύνας τοῦ εὑρεῖν τὸν
[1]	Ἡσιόνην αὐτῷ ἔδωκεν. Μελέαγρος δὲ	τὰς	μὲν τιμὰς ἃς ἔλαβε φανεραί·
[9]	λειμῶνας καὶ τὰ ῥεῖθρα καὶ	τὰς	νάπας, ἐν ταῖς διόδοις καὶ
[5]	εἰς τὰ ἐργάσιμα, τοὺς λειμῶνας,	τὰς	νάπας, τὰ ῥεῖθρα, τοὺς λίθους,
[3]	ἕτεραι δὲ ἀνοήτως ἐμπίπτουσαι εἰς	τὰς	ὁδοὺς ἁμαρτάνουσι, τὸ ἀνήκουστον πολὺ
[6]	ἐμβαλλέτω δὲ τὰ ἐνόδια εἰς	τὰς	ὁδούς, καὶ ἐκ τῶν τριμμῶν
[10]	τὰ τραχέα, εἰσβολὰς δὲ εἰς	τὰς	ὀργάδας καὶ τὰ ἕλη καὶ
[9]	γίγνονται. κατασκέψασθαι δὲ προελθόντα εἰς	τὰς	ὀργάδας, οὗ εἰσιν ἔλαφοι πλεῖσται·
[5]	τὸ αὐτὸ συμμιγνύουσα τῶν ἀνθῶν	τὰς	ὀσμάς. λεπτὰ δὲ καὶ ἀσαφῆ
[6]	γυνώριμα, ἄγνωστα, ἑαυτὰς παραθέουσαι, ταχὺ	τὰς	οὐρὰς διασείουσαι, καὶ ἐπικλίνουσαι τὰ
[6]	τὰς κύνας· αἱ δὲ διαρριπτοῦσαι	τὰς	οὐρὰς καὶ ἑαυταῖς ἐμπίπτουσαι καὶ
[12]	ἂν ἐπὶ τοὺς πόνους καὶ	τὰς	παιδεύσεις αἷς ἁλίσκεται μόλις, καὶ
[13]	ζηλοῦν δὲ μηδὲ τοὺς ἐπὶ	τὰς	πλεονεξίας εἰκῇ ἰόντας, μήτ´ ἐπὶ
[10]	διαβάντα ἢ ἐν πάλῃ, ἐπιστρέφοντα	τὰς	πλευρὰς τὰς εὐωνύμους ἐπὶ τὴν
[9]	περίφλοιον, πάχος παλαιστῆς. ἱστάναι δὲ	τὰς	ποδοστράβας διελόντα τῆς γῆς βάθος
[9]	ἂν προσίῃ. χρὴ δὲ εἶναι	τὰς	ποδοστράβας σμίλακος πεπλεγμένας, μὴ περιφλοίους,
[12]	ἀμελῶσιν, οὐκ εἰδότες ὅτι οἱ	τὰς	πόλεις καὶ τοὺς φίλους εὖ
[10]	αὐλὸν κνώδοντας ἀπολεχαλκευμένους, στιφρούς, καὶ	τὰς	ῥάβδους κρανείας δορατοπαχεῖς. αἱ δὲ
[5]	ἐπιπήξας. καὶ αἱ κύνες μαλκίουσαι	τὰς	ῥῖνας οὐ δύνανται αἰσθάνεσθαι ὅταν
[8]	γὰρ χιὼν καίει τῶν κυνῶν	τὰς	ῥῖνας, ῥήγνυσι τοὺς πόδας, τὴν
[3]	καὶ ὑποφεύγουσι τὸν ἥλιον ὑπὸ	τὰς	σκιὰς καὶ κατακλίνονται· αἱ δὲ
[7]	Γνώμη, Στίβων, Ὁρμή. ἄγειν δὲ	τὰς	σκύλακας ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον, τὰς
[7]	ὥστε μὴ ἐφορᾶν ἔτι αὐτόν,	τὰς	σκύλακας ἱέναι. ἐὰν γὰρ ὁμόθεν
[3]	αἳ οὐκ ἐῶσι τῶν συνεργῶν	τὰς	σοφωτέρας εἰς τὸ πρόσθεν προιέναι,
[6]	γῆν, τὰ ἀκρωλένια συνάγων, πηγνύων	τὰς	σχαλίδας μεταξὺ τῶν σαρδόνων, ἐπὶ
[6]	αὐτῶν μηδὲν ἀντέχεται. πηγνύειν δὲ	τὰς	σχαλίδας ὑπτίας, ὅπως ἂν ἐπαγόμεναι
[12]	ἐν τῷ πρόσθεν οὐ λείψουσι	τὰς	τάξεις διὰ τὸ καρτερεῖν δύνασθαι.
[13]	καὶ γιγνώσκονται ἐπὶ τὰ χείρω.	τάς	τε γὰρ τῶν ἰδιωτῶν οὐσίας
[6]	μαλακά, πλατέα, ἵνα μὴ θραύῃ	τὰς	τρίχας τῶν κυνῶν, οἱ δὲ
[12]	ἔστι τοῖς τὰ σώματα καὶ	τὰς	ψυχὰς εὖ ἔχουσιν ἐγγὺς εἶναι
[4]	μὴ ἄσαρκα ἀπὸ τῶν ὤμων,	τὰς	ὠμοπλάτας διεστώσας μικρόν, σκέλη τὰ
[5]	τὰ δὲ ὦτα ἐπιπετάσας ἐπὶ	τὰς	ὠμοπλάτας· οὕτω δὲ ὑποστέγει τὰ
[5]	αὐγαῖς· ἡ ὄψις οὖν διὰ	ταῦτα	ἀμαυρά, ἐσκεδασμένη. ἅμα δὲ τούτοις
[6]	τὰς ἄρκυς ἐμβάλῃ. μετὰ δὲ	ταῦτα	ἀνελόντα τὰς ἄρκυς καὶ τὰ
[13]	γυναῖκες αἷς ἔδωκεν ἡ θεὸς	ταῦτα	{Ἄρτεμις} Ἀταλάντη καὶ Πρόκρις καὶ
[6]	ῥοῦς, χαράδρας, χειμάρρους ἀενάους· εἰς	ταῦτα	γὰρ μάλιστα φεύγει· εἰς ὅσα
[4]	ἐντὸς δὲ ἑσπέρας τὸ ἔαρ.	ταῦτα	γὰρ μέτρια. ~Τὰ δὲ ἴχνη
[8]	λάβῃ τὰ ἴχνη, πορεύεσθαι κατὰ	ταῦτα.	ἐὰν δ´ ἐπηλλαγμένα ᾖ, ἐκ
[9]	ὅσον ἵζεσθαι ἀμφοῖν. ποιήσαντα δὲ	ταῦτα	ἐπὶ μὲν τὸ βάθος τὴν
[1]	νοσοῦντας δὲ ἰᾶσθαι· διὰ δὲ	ταῦτα	θεὸς ὣς παρ´ ἀνθρώποις ἀείμνηστον
[9]	ποδώκεις, οὐκ ἄψυχοι· ἔχουσαι δὲ	ταῦτα	ἱκαναὶ γίγνονται πονεῖν. τοὺς μὲν
[12]	δὲ ὑπὸ φθόνου ἀλόγιστοι τῶν	ταῦτα	λεγόντων αἱροῦνται διὰ τὴν αὑτῶν
[13]	οἰομένους ὑπὸ θεῶν του ὁρᾶσθαι	ταῦτα.	οὗτοι δ´ ἂν εἶεν καὶ
[5]	συνεξαιροῦνται τὸ προνοεῖσθαι. ὥστε διὰ	ταῦτα	προσπίπτων λανθάνει πρὸς πολλὰ καὶ
[9]	εἰς τὸ ἀντιπέραν. ἰδόντα δὲ	ταῦτα	τὰς μὲν κύνας λῦσαι, τὸν
[6]	κυνηγέτην, ἐπιγνωρίζουσαι ἀληθῆ ἤδη εἶναι	ταῦτα,	ὑφ´ αὑτῶν ἀναστήσουσι τὸν λαγῶ
[5]	τῶν καρπῶν αἱ ὀσμαὶ εἰς	ταὐτὰ	φερόμεναι. ἔστι δὲ τοῦ χειμῶνος
[3]	οὐκ εἰδυῖαι τὸ αὐτὸ ποιοῦσι	ταύταις·	φαῦλαι δὲ αἳ οὐκ ἀπαλλαττόμεναι
[10]	μόνη, ὅταν ἐν τῇ ἀνάγκῃ	ταύτῃ	ἔχηται, προσελθόντα ἐγγὺς τῶν συγκυνηγετῶν
[1]	μὴ συληθῆναι. Ἀχιλλεὺς δ´ ἐν	ταύτῃ	τῇ παιδείᾳ τραφεὶς οὕτω καλὰ
[9]	τῶν νεβρῶν τοῦ ἦρος θηρᾶν·	ταύτην	γὰρ τὴν ὥραν γίγνονται. κατασκέψασθαι
[8]	ἔχοντα ἐξιέναι ἐπὶ τὴν θήραν	ταύτην·	ἡ γὰρ χιὼν καίει τῶν
[10]	λαβόντα οὖν τὴν κύνα καὶ	ταύτην	μετὰ τῶν ἄλλων δῆσαι ἄπωθεν
[3]	αἱ μὲν καστόριαι τὴν ἐπωνυμίαν	ταύτην	ὅτι Κάστωρ ἡσθεὶς τῷ ἔργῳ
[12]	τὰς θήρας αὐτῶν οἱ ἔχοντες	ταύτην	τὴν τέχνην. ἑώρων γὰρ ὅτι
[5]	συνδυάζεται μὲν ἀεί, μάλιστα δὲ	ταύτην	τὴν ὥραν· ὥστε διὰ τοῦτο
[10]	ἣν εἵλοντο ἐκπονεῖν τὴν ἐπιθυμίαν	ταύτην.	χρηστέον δὲ τῷ προβολίῳ καὶ
[9]	ἐκ τῶν ὀρυγμάτων, ἄνωθεν δὲ	ταύτης	γῆς στερεᾶς τῆς ἄπωθεν, ἵνα
[5]	θεῷ. οἱ δὲ ἤδη ἔτειοι	τάχιστα	θέουσι τὸν πρῶτον δρόμον, τοὺς
[6]	ἐὰν δὲ μή, κυνοδρομεῖν ὡς	τάχιστα	καὶ μὴ ἀνιέναι, ἀλλ´ ἐκπερᾶν
[5]	ὑπὸ τῶν κυνῶν διὰ τὸ	τάχος	κρατεῖται· ὅσοι δὲ ἁλίσκονται, παρὰ
[9]	ποιεῖ αὐτὸν περίφοβον, τό τε	τάχος	οὐδενὶ ἐοικός ἐστι τῶν τηλικούτων
[9]	δευτέρῳ δὲ καὶ τρίτῳ δρόμῳ	ταχὺ	ἁλίσκονται· τὰ γὰρ σώματα αὐτῶν
[10]	καὶ θυμοῦ ἐπιστρέψει. τὸν δὲ	ταχὺ	ἀναπηδᾶν, τὸ δὲ προβόλιον μεμνῆσθαι
[4]	ἰχνευέτωσαν δὲ ἐκ τῶν τριμμῶν	ταχὺ	ἀπαλλαττόμεναι, τιθεῖσαι τὰς κεφαλὰς ἐπὶ
[8]	γὰρ καὶ ἄνευ τῶν δικτύων·	ταχὺ	γὰρ ἀπαγορεύει διὰ τὸ βάθος
[8]	καὶ ἥλιος ἐπιλάμπῃ, ὀλίγον χρόνον·	ταχὺ	γὰρ διαχεῖται. ὅταν δ´ ἐπινίφῃ
[5]	τὸ ἀμβλυώττειν αὐτῷ πολὺ συμβάλλεται·	ταχὺ	γὰρ ἑκάστου παραφέρει τὴν ὄψιν
[9]	τούτου δὲ γενομένου οὐ μενεῖ·	ταχὺ	γὰρ τὸ ὑγρόν, ὃ ἔχει
[9]	γὰρ ὀσφραίνηται νεωστὶ κεκινημένης, δυσωπεῖται·	ταχὺ	δὲ ποιεῖ τοῦτο. ἐπισκοπεῖν δὲ
[3]	εὐναῖα ἀγνοοῦσι, τὰ δὲ δρομαῖα	ταχὺ	διατρέχουσιν, οὐκ εἰσὶ γνήσιαι· διώκουσι
[6]	φιλονίκως παραθέουσαι, συντρέχουσαι φιλοπόνως, συνιστάμεναι	ταχύ,	διιστάμεναι, πάλιν ἐπιφερόμεναι· τελευτῶσαι δὲ
[10]	κύνες εὕρωσιν ἢ προΐδῃ τι,	ταχὺ	εἰς τὴν ὕλην ἀφανίζεται, ἕπονταί
[6]	ἄπορον γάρ. ὁ δὲ ὑποχωρῶν	ταχὺ	ἐκλείπων τὴν ὄψιν πάλιν περιβάλλει
[5]	{διὸ} δὴ εἰς τοῦτο ὑποστρέφεται	ταχύ,	ἐν μικρῷ πολὺ καταλιπὼν τὸ
[10]	ἂν ἔχῃ αὐτὸν ἡ ἄρκυς,	ταχὺ	ἐξαναστήσεται· ἐὰν δὲ ἄπεδον, εὐθὺς
[5]	πορεύεται ἐφιστάμενος, τὰ δὲ δρομαῖα	ταχύ·	ἡ γῆ οὖν τῶν μὲν
[4]	τοῦ λαγῶ πάντῃ. μεταθείτωσαν δὲ	ταχὺ	καὶ λαμπρῶς, πυκνὰ μεταφερόμεναι καὶ
[9]	οὖν τοῦ προσθίου ποδὸς ἁλῷ,	ταχὺ	ληφθήσεται· ἐν γὰρ τῷ δρόμῳ
[6]	ἐνσημαινόμεναι, ὅρους τιθέμεναι ἑαυταῖς γνωρίμους	ταχὺ	μεταθεύσονται· ὅταν δὲ οὕτω διὰ
[13]	ῥᾴδιον γὰρ ἔσται αὐτοῖς τὸ	ταχὺ	μὴ ὀρθῶς μέμψασθαι· καίτοι γέγραπταί
[8]	πολὺν χρόνον δῆλα· οὐ γὰρ	ταχὺ	συντήκεται· ἐὰν δὲ νότιόν τε
[6]	τὸ ἐκ παντὸς τρόπου ἑλεῖν	ταχύ.	τὰ δὲ δίκτυα τεινέτω ἐν
[6]	μανά, γυνώριμα, ἄγνωστα, ἑαυτὰς παραθέουσαι,	ταχὺ	τὰς οὐρὰς διασείουσαι, καὶ ἐπικλίνουσαι
[12]	ἐκ τῶν τοιούτων οὖν στρατιῶταί	τε	ἀγαθοὶ καὶ στρατηγοὶ γίγνονται. ὧν
[10]	ἕως ἂν μικρὰ ᾖ, ὅταν	τε	αἱ κύνες εὕρωσιν ἢ προΐδῃ
[12]	ἐν τῇ ἀληθείᾳ παιδεύεσθαι. τά	τε	ἄλλα γὰρ καὶ τὰ τοῦ
[9]	δρόμον αἱ κύνες ἀπολείπονται· ἥ	τε	γὰρ ἀπουσία τῶν ἐλάφων ποιεῖ
[9]	ἄδηλον ἐπὶ τὸ πολύ· οἵ	τε	γὰρ λίθοι ἔσονται κεκινημένοι τά
[5]	οὐκ ὀξὺ διὰ πολλά· τά	τε	γὰρ ὄμματα ἔχει ἔξω καὶ
[12]	αὕτη πλεῖστα ἀγαθὰ παρασκευάζει. σώφρονάς	τε	γὰρ ποιεῖ καὶ δικαίους διὰ
[12]	τούτου τοῦ ἔργου πολλά· ὑγίειάν	τε	γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ
[13]	γιγνώσκονται ἐπὶ τὰ χείρω. τάς	τε	γὰρ τῶν ἰδιωτῶν οὐσίας ἀφαιρούμενοι
[6]	παῖ δή. ὁ δέ, ἐάν	τε	ἑαλωκὼς ᾖ ἐάν τε μή,
[3]	εἶναι τοῦ αὐτοῦ γένους τά	τε	εἴδη καὶ τὰ ἄλλα φράσω.
[10]	εἰς τὴν ὕλην ἀφανίζεται, ἕπονταί	τε	ἐπὶ πολὺ ἄμφω ὧν ἂν
[12]	πρὸς τοὺς πολεμίους ἅμα οἷοί	τε	ἔσονται ἐπιέναι καὶ τὰ παραγγελλόμενα
[8]	ταχὺ συντήκεται· ἐὰν δὲ νότιόν	τε	ᾖ καὶ ἥλιος ἐπιλάμπῃ, ὀλίγον
[1]	ἐπιθυμίαν παρέσχε καὶ θεοῖς δοῦναι	τε	Θέτιν αὐτῷ καὶ τὸν γάμον
[3]	δ´ ἀλωπεκίδες διότι ἐκ κυνῶν	τε	καὶ ἀλωπέκων ἐγένοντο· ἐν πολλῷ
[12]	ἐπὶ τὸ ἀεί τι μοχθεῖν	τε	καὶ διδάσκεσθαι ἑαυτοῖς μὲν μαθήσεις
[1]	καὶ ἐγένοντο αὐτῷ μαθηταὶ κυνηγεσίων	τε	καὶ ἑτέρων καλῶν Κέφαλος, Ἀσκληπιός,
[9]	καὶ τοὺς ἥλους ἐναλλὰξ σιδηροῦς	τε	καὶ ξυλίνους ἐγκαταπεπλεγμένους ἐν τῷ
[13]	εἰσιν, οἱ δὲ κακοὶ πάσχουσί	τε	κακῶς καὶ γιγνώσκονται ἐπὶ τὰ
[5]	τῶν νήσων οὐδὲ διαβιβάζειν οἷόν	τε	κύνας. ὅταν οὖν τῶν τε
[6]	ἐάν τε ἑαλωκὼς ᾖ ἐάν	τε	μή, δηλούτω. καὶ ἐὰν μὲν
[12]	αἱρεῖν τὰ θηρία. ἔπειτα εὐνάζεσθαί	τε	σκληρῶς δυνατοὶ ἔσονται καὶ φύλακες
[13]	ἀνωφελέστεροί εἰσι τῶν ἰδιωτῶν, τά	τε	σώματα πρὸς τὸν πόλεμον κάκιστα
[9]	ἐλάφων ποιεῖ αὐτὸν περίφοβον, τό	τε	τάχος οὐδενὶ ἐοικός ἐστι τῶν
[5]	τε κύνας. ὅταν οὖν τῶν	τε	ὑπαρχόντων ὀλίγους ἐκθηρῶνται καὶ τῶν
[1]	καὶ μειζόνων ἔτυχεν, ἀνιστάναι μὲν	τεθνεῶτας,	νοσοῦντας δὲ ἰᾶσθαι· διὰ δὲ
[10]	ἂν οἴοιτό τις πρόσεστιν αὐτῷ·	τεθνεῶτος	γὰρ εὐθὺς ἐάν τις ἐπὶ
[6]	ἑλεῖν ταχύ. τὰ δὲ δίκτυα	τεινέτω	ἐν ἀπέδοις, ἐμβαλλέτω δὲ τὰ
[2]	ὀλίγῳ· ἐλάττονι μέν, ἂν σφόδρα	τείνηται	ἐν τῇ στάσει, πλέονι δ´,
[6]	μὴ τὰ προσφερόμενα δέχωνται ἡδέως	(τεκμήριον	δὲ τοῦτο ὅτι οὐκ ἔρρωνται)
[5]	τοιούτων συνηρμοσμένον ἰσχυρόν, ὑγρόν, ὑπερέλαφρον.	τεκμήριον	δὲ ὡς ἐλαφρόν ἐστιν· ὅταν
[5]	αἵτινες καὶ αὐτοὺς καὶ τὰ	τέκνα	ἐπιοῦσαι ἀναιροῦνται, οὔτε ἀετοί· τὰ
[7]	γένηται τὰ σκυλάκια, ὑπὸ τῇ	τεκούσῃ	ἐᾶν καὶ μὴ ὑποβάλλειν ὑφ´
[1]	τὸν γάμον παρὰ Χείρωνι ὑμνῆσαι.	Τελαμὼν	δὲ τοσοῦτος ἐγένετο, ὥστ´ ἐκ
[1]	Ἀσκληπιός, Μειλανίων, Μέστωρ, Ἀμφιάραος, Πηλεύς,	Τελαμών,	Μελέαγρος, Θησεύς, Ἱππόλυτος, Παλαμήδης, Μενεσθεύς,
[7]	ἐν κόσμῳ ἀεὶ τοῦτον ζητοῦσαι	τελευτῶσαι	γίγνονται ἔκκυνοι, πονηρὸν μάθημα. πρὸς
[6]	συνιστάμεναι ταχύ, διιστάμεναι, πάλιν ἐπιφερόμεναι·	τελευτῶσαι	δὲ ἀφίξονται πρὸς τὴν εὐνὴν
[3]	ἐκκυνοῦσι παρὰ τὸ ἴχνος διὰ	τέλους	συμπεριφερόμεναι. τὰ μὲν οὖν πλεῖστα
[2]	δρέπανα, ἵνα ᾖ τῆς ὕλης	τέμνοντα	φράττειν τὰ δεόμενα. ~Τὰ δὲ
[12]	καὶ αὐτοὶ αἱρεῖν τὰς ἄγρας.	τεταγμένοι	δὲ ἐν τῷ πρόσθεν οὐ
[10]	καὶ τὰ ὕδατα. ὁ δὲ	τεταγμένος	ἔχων τὸ προβόλιον φυλάττει τὰς
[5]	ἐστὶν οὕτως, ὥστε τὰ μὲν	τέτοκε,	τὰ δὲ τίκτει, τὰ δὲ
[2]	τὰ μὲν ἐνόδια διώρυγα, τριώρυγα,	τετρώρυγα,	πεντώρυγα, τὰ δὲ δίκτυα δεκώρυγα,
[7]	κυνῶν κρατίστη αὕτη· εἰσὶ δὲ	τέτταρες	καὶ δέκα ἡμέραι ἐν αἷς
[7]	Τάξις, Ξίφων, Φόναξ, Φλέγων, Ἀλκή,	Τεύχων,	Ὑλεύς, Μήδας, Πόρθων, Σπέρχων, Ὀργή,
[8]	κατακλινῇ, ἅμα δὲ καὶ εἴθισται	τεχνάζειν	τῇ βαδίσει διὰ τὸ διώκεσθαι
[1]	παιδευθέντες τὰ αὐτὰ ἐγένοντο καὶ	τέχνας	καὶ λόγους καὶ πολέμους ἀγαθοί.
[13]	μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν ἐξαπατᾶν	τέχνην	ἐχόντων. ἴσως οὖν τοῖς μὲν
[12]	αὐτῶν οἱ ἔχοντες ταύτην τὴν	τέχνην.	ἑώρων γὰρ ὅτι τῶν νεωτέρων
[6]	τῷ Ἀπόλλωνι καὶ τῇ Ἀρτέμιδι	τῇ	Ἀγροτέρᾳ μεταδοῦναι τῆς θήρας λῦσαι
[12]	καὶ δικαίους διὰ τὸ ἐν	τῇ	ἀληθείᾳ παιδεύεσθαι. τά τε ἄλλα
[10]	μία ἐστὶ μόνη, ὅταν ἐν	τῇ	ἀνάγκῃ ταύτῃ ἔχηται, προσελθόντα ἐγγὺς
[10]	δ´ αὐτοῦ τῇ μὲν χειρὶ	τῇ	ἀριστερᾷ πρόσθεν, τῇ δ´ ἑτέρᾳ
[6]	καὶ εὐξάμενον τῷ Ἀπόλλωνι καὶ	τῇ	Ἀρτέμιδι τῇ Ἀγροτέρᾳ μεταδοῦναι τῆς
[4]	ἄστρου ἐπιόντος· εὔποδες δέ, ἐὰν	τῇ	αὐτῇ ὥρᾳ μὴ καταρρηγνύωνται αὐτῶν
[5]	παγετός· ἡ μὲν γὰρ πάχνη	τῇ	αὑτῆς ἰσχύι ἀντισπάσασα τὸ θερμὸν
[12]	τοιούτων πολλοῦ ὄχλου συμμάχων τρεφθέντος	τῇ	αὑτῶν εὐταξίᾳ καὶ θράσει διὰ
[13]	τῆς ψυχῆς ἀγωνιζόμενα καὶ ἐν	τῇ	αὑτῶν οἰκήσει ἐν ἰσχύι πολλῇ
[8]	ἅμα δὲ καὶ εἴθισται τεχνάζειν	τῇ	βαδίσει διὰ τὸ διώκεσθαι ἀεὶ
[10]	τῶν χειρῶν τῇ κεφαλῇ ἐκνεύσας·	τῇ	γὰρ ῥύμῃ τῆς ἐκκρούσεως ἕπεται.
[12]	κωλύειν διὰ μηδενὸς τῶν ἐπὶ	τῇ	γῇ φυομένων ἀγρεύειν· πρὸς δὲ
[10]	μὲν χειρὶ τῇ ἀριστερᾷ πρόσθεν,	τῇ	δ´ ἑτέρᾳ ὄπισθεν· κατορθοῖ γὰρ
[13]	καὶ τοκεῦσιν ἀγαθοὶ καὶ πάσῃ	τῇ	ἑαυτῶν πόλει καὶ ἑνὶ ἑκάστῳ
[9]	στερεᾶς τῆς ἄπωθεν, ἵνα ᾖ	τῇ	ἐλάφῳ ὅτι μάλιστα ἄδηλος ἡ
[1]	κακοὶ φθονοῦσιν, ὥστ´ ἐν μὲν	τῇ	Ἑλλάδι εἴ τῳ συμφοραὶ ἐγίγνοντο
[1]	πρὸς τοὺς βαρβάρους πάντας πάσῃ	τῇ	Ἑλλάδι νεῖκος ἢ πόλεμος ἦν,
[1]	καὶ Πολυδεύκης ὅσα ἐπεδείξαντο ἐν	τῇ	Ἑλλάδι τῶν παρὰ Χείρωνος διὰ
[10]	τῇ ὁμωνύμῳ, ὁ δὲ δεξιὸς	τῇ	ἑτέρᾳ. προσιόντα δὲ προβάλλεσθαι τὸ
[9]	αὐτὸν δὲ σκοπιωρεῖσθαι. ἅμα δὲ	τῇ	ἡμέρᾳ ὄψεται ἀγούσας τοὺς νεβροὺς
[5]	τούτων· ὁτὲ δὲ καὶ ἐν	τῇ	θαλάττῃ διαρριπτῶν ἐπὶ τὸ δυνατὸν
[5]	λίαν νεογνὰ οἱ φιλοκυνηγέται ἀφιᾶσι	τῇ	θεῷ. οἱ δὲ ἤδη ἔτειοι
[10]	αὐτοῦ τὰ ἴχνη, ἕπεσθαι ἑξῆς	τῇ	ἰχνεύσει ἡγουμένῃ τοὺς ἀκολουθοῦντας σαφῶς.
[10]	μὴ ἐκκρούσῃ ἐκ τῶν χειρῶν	τῇ	κεφαλῇ ἐκνεύσας· τῇ γὰρ ῥύμῃ
[10]	δ´ ἄλλας ἔχοντας δεδεμένας, συμπεριιέναι	τῇ	κυνί. ἐπειδὰν δὲ λάβῃ αὐτοῦ
[10]	προβόλιον προσιέναι, ἔχεσθαι δ´ αὐτοῦ	τῇ	μὲν χειρὶ τῇ ἀριστερᾷ πρόσθεν,
[11]	δὲ ἀκούοντα τῆς φωνῆς ἐν	τῇ	νυκτὶ κύκλῳ τὸν φραγμὸν περιθέουσι,
[11]	ἐν Πίνδῳ, τὰ δ´ ἐν	τῇ	Νύσῃ τῇ ὑπὲρ τῆς Συρίας,
[10]	μὲν ἀριστερὸς ἑπέσθω τῇ χειρὶ	τῇ	ὁμωνύμῳ, ὁ δὲ δεξιὸς τῇ
[9]	μὴ διαμαρτήσεται· πολὺ γὰρ ἀλλοιοῦνται	τῇ	ὄψει ἐγγὺς προσιόντι ἢ οἳ
[1]	συληθῆναι. Ἀχιλλεὺς δ´ ἐν ταύτῃ	τῇ	παιδείᾳ τραφεὶς οὕτω καλὰ καὶ
[12]	οὖν οἱ φιλοκυνηγέται παρασκευάζουσιν αὑτοὺς	τῇ	πατρίδι χρησίμους εἶναι εἰς τὰ
[10]	γὰρ ἂν τῶν κυνῶν ἁμαρτάνων	τῇ	πληγῇ τοῦ σώματος ἄκρα τὰ
[12]	τὰ ἴδια ἀργοῖτο· σὺν γὰρ	τῇ	πόλει καὶ σῴζεται καὶ ἀπόλλυται
[6]	οἱ πόδες μὴ καίωνται ἐν	τῇ	πορείᾳ. ~Σκυλακεύειν δὲ αὐτὰς ἐπανιέντα
[9]	ἀμειβόμενον στενότητι· διελεῖν δὲ καὶ	τῇ	σειρίδι καὶ τῷ ξύλῳ τῆς
[2]	μέν, ἂν σφόδρα τείνηται ἐν	τῇ	στάσει, πλέονι δ´, ἂν ἡσυχῇ.
[9]	εἰς τὴν χώραν τὴν ἑκατέρου,	τῇ	στέγῃ ἐπιθεῖναι δοκίδας ἀτρακτυλίδος μὴ
[7]	δὲ γένηται τὰ σκυλάκια, ὑπὸ	τῇ	τεκούσῃ ἐᾶν καὶ μὴ ὑποβάλλειν
[10]	ἀποθνῄσκουσι δὲ κύνες πολλαὶ ἐν	τῇ	τοιαύτῃ θήρᾳ καὶ αὐτοὶ οἱ
[10]	ῥᾶχοι. ὑπὲρ δὲ ἑκάστην ἐμφράττειν	τῇ	ὕλῃ καὶ τὰ δύσορμα, ἵνα
[11]	τὰ δ´ ἐν τῇ Νύσῃ	τῇ	ὑπὲρ τῆς Συρίας, καὶ πρὸς
[6]	οἱ δὲ ἱμάντες ἔχοντες ἀγκύλας	τῇ	χειρί, ἄλλο δὲ μηδέν· οὐ
[6]	κυνηγέσιον καὶ ὑπόδεσιν, ἐν δὲ	τῇ	χειρὶ ῥόπαλον, τὸν δὲ ἀρκυωρὸν
[10]	ποὺς ὁ μὲν ἀριστερὸς ἑπέσθω	τῇ	χειρὶ τῇ ὁμωνύμῳ, ὁ δὲ
[8]	ἐὰν μὴ ἄρα ἐν αὐτῇ	τῇ	χιόνι πιέσῃ ἑαυτόν. σκεψάμενον οὖν
[5]	γίγνεται. τὸ δὲ ἔαρ κεκραμένον	τῇ	ὥρᾳ καλῶς παρέχει τὰ ἴχνη
[9]	τάχος οὐδενὶ ἐοικός ἐστι τῶν	τηλικούτων	νεβρῶν· δευτέρῳ δὲ καὶ τρίτῳ
[1]	ἣν αὐτὸς ἐβούλετο γῆμαι Περίβοιαν	τὴν	Ἀλκάθου· ὅτε δὲ ὁ πρῶτος
[5]	ἐρύθημα, καὶ διὰ καλάμης διὰ	τὴν	ἀνταύγειαν· κατάδηλοι δὲ καὶ ἐν
[10]	τοῦ θηρίου ἐνθυμούμενον τὴν κίνησιν	τὴν	ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τῆς ἐκείνου.
[1]	παιδείας πολὺ διενεγκόντες τὰ κατὰ	τὴν	ἀρετὴν ἐθαυμάσθησαν. Κέφαλος μὲν {καὶ}
[10]	διώκεται. ἐὰν μὲν οὖν εἰς	τὴν	ἄρκυν ἐμπίπτῃ, τὸν ἀρκυωρὸν ἀναλαβόντα
[6]	ἐγκελεύοντα, παραμυθούμενον τὴν φιλάνθρωπον πολλά,	τὴν	αὐθάδη ὀλίγα, τὴν μέσην μέτρια,
[12]	τῶν ταῦτα λεγόντων αἱροῦνται διὰ	τὴν	αὑτῶν κακίαν ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ
[5]	οὐχ ἱκανὴ τὸ σῶμα διὰ	τὴν	βραχύτητα· ἀλλὰ τῷ ὠτὶ ἑκατέρῳ
[2]	δὲ μὴ ἔστιν, ἀλλ´ οὖν	τήν	γε προθυμίαν παρεχέσθω μηδὲν ἐλλείπων
[5]	ἐπ´ ἄκρους δὲ τοὺς πόδας	τὴν	γένυν καταθείς, τὰ δὲ ὦτα
[8]	νίφῃ ὁ θεὸς ὥστε ἠφανίσθαι	τὴν	γῆν· εἰ δ´ ἐνέσται μελάγχιμα,
[5]	γιγνόμενοι διὰ χρόνου ὀσμὰς ἄγοντες	τὴν	γῆν ποιοῦσι δύσοσμον, ἕως ἂν
[6]	συμφέροντα, καθάπτων τοὺς περιδρόμους ἐπὶ	τὴν	γῆν, τὰ ἀκρωλένια συνάγων, πηγνύων
[1]	Ἑλλάδος ἐχθροὺς πάσης μόνος ἀπώλεσε·	τὴν	δ´ αὑτοῦ πατρίδα πολὺ μείζω
[2]	ἔργου καὶ τὴν φωνὴν Ἕλληνα,	τὴν	δὲ ἡλικίαν περὶ ἔτη εἴκοσι,
[3]	δὲ τὰ ὦτα μόνον διακινοῦσι,	τὴν	δὲ οὐρὰν ἡσυχῇ ἔχουσιν, αἱ
[5]	ἐπίξανθοι, μικρὸν τὸ λευκὸν ἔχοντες.	τὴν	δὲ οὐρὰν οἱ μὲν κύκλῳ
[9]	ὅτι μάλιστα ἄδηλος ἡ στάσις·	τὴν	δὲ περιοῦσαν τῆς γῆς ἀποφέρειν
[6]	φύσις λεπτὴ οὖσα πᾶσαν ὥραν.	Τὴν	δὲ στολὴν ὁ ἀρκυωρὸς ἐξίτω
[12]	ἂν περιίδοιεν οὔτε τὴν πόλιν	τὴν	ἑαυτῶν ἀδικουμένην οὔτε τὴν χώραν
[9]	ξύλον καθέντα εἰς τὴν χώραν	τὴν	ἑκατέρου, τῇ στέγῃ ἐπιθεῖναι δοκίδας
[1]	οἱ Ἕλληνες ἐκράτουν, ὥστε ἀνίκητον	τὴν	Ἑλλάδα παρέχεσθαι. Ἐγὼ μὲν οὖν
[10]	εὐψυχίαν, δι´ ἣν εἵλοντο ἐκπονεῖν	τὴν	ἐπιθυμίαν ταύτην. χρηστέον δὲ τῷ
[9]	ἐπιβαλεῖν ἐπ´ αὐτὰ πρῶτον μὲν	τὴν	ἐπιπολῆς ἐξαιρεθεῖσαν ἐκ τῶν ὀρυγμάτων,
[2]	αὐτὸ φράσω καὶ αὐτὰ καὶ	τὴν	ἐπιστήμην ἑκάστου, ἵνα προειδὼς ἐγχειρῇ
[3]	ἔχουσι δ´ αἱ μὲν καστόριαι	τὴν	ἐπωνυμίαν ταύτην ὅτι Κάστωρ ἡσθεὶς
[9]	ἀλλὰ καὶ μεθ´ ἡμέραν διὰ	τὴν	ἐρημίαν· ἐν δὲ τοῖς ἔργοις
[6]	ἐπιφερόμεναι· τελευτῶσαι δὲ ἀφίξονται πρὸς	τὴν	εὐνὴν τοῦ λαγῶ, καὶ ἐπιδραμοῦνται
[10]	ψυχεινά. ἐπειδὰν δ´ ἀφίκηται ἐπὶ	τὴν	εὐνήν, ὑλακτεῖ· ὁ δ´ οὐκ
[10]	ὅταν ἔχῃ οὕτως, καὶ ἐπιδεικτέον	τὴν	εὐψυχίαν, δι´ ἣν εἵλοντο ἐκπονεῖν
[10]	τὰς εὐωνύμους ἐπὶ τὴν χεῖρα	τὴν	εὐώνυμον, εἶτα εἰσβλέποντα εἰς τὸ
[2]	τὸν ἤδη ἐκ παιδὸς ἀλλάττοντα	τὴν	ἡλικίαν, εἶτα δὲ καὶ ἐπὶ
[7]	πόνων τοῦ χειμῶνος, ἵνα ἔχουσαι	τὴν	ἡσυχίαν πρὸς τὸ ἔαρ ἐπάγωνται
[9]	ἀκοντίζονται· ῥιπτοῦσι δὲ καὶ εἰς	τὴν	θάλατταν, ἐὰν κατέχωνται, καὶ εἰς
[8]	οὐδὲν δεῖ ἔχοντα ἐξιέναι ἐπὶ	τὴν	θήραν ταύτην· ἡ γὰρ χιὼν
[10]	τὸ ὄμμα τοῦ θηρίου ἐνθυμούμενον	τὴν	κίνησιν τὴν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς
[10]	ὡς τὰ πολλά. λαβόντα οὖν	τὴν	κύνα καὶ ταύτην μετὰ τῶν
[6]	φιλάνθρωπον πολλά, τὴν αὐθάδη ὀλίγα,	τὴν	μέσην μέτρια, ἕως ἂν ἢ
[5]	φελλία, τὰ δασέα ἀποχωρῶσι, διὰ	τὴν	ὁμόχροιαν. προλαμβάνοντες δὲ τὰς κύνας
[10]	γὰρ ἂν προσπέσῃ, εἰς τοῦτον	τὴν	ὀργὴν κατέθετο. ἐπειδὰν δ´ αἱ
[6]	ἐπιθέων μὲν ἐμβοάτω· ἐμπεπτωκότος δὲ	τὴν	ὀργὴν τῶν κυνῶν παυέτω, μὴ
[8]	τὰς ῥῖνας, ῥήγνυσι τοὺς πόδας,	τὴν	ὀσμὴν τοῦ λαγῶ ἀφανίζει διὰ
[3]	ἐπισκυθρωπάσασαι διὰ τοῦ ἴχνους, σχάσασαι	τὴν	οὐρὰν καὶ φράξασαι διατρέχουσι· πολλαὶ
[3]	μὲν ἀκίνητα ἔχουσιν, ἄκραν δὲ	τὴν	οὐρὰν σείουσιν. ἄλλαι δὲ συνάγουσι
[2]	παιδεύματα, {τὸν μὲν ἔχοντα} σκεψάμενον	τὴν	οὐσίαν, ᾧ μὲν ἔστιν ἱκανή,
[6]	ὁ δὲ ὑποχωρῶν ταχὺ ἐκλείπων	τὴν	ὄψιν πάλιν περιβάλλει ὅθεν εὑρίσκεται
[5]	συμβάλλεται· ταχὺ γὰρ ἑκάστου παραφέρει	τὴν	ὄψιν πρὶν νοῆσαι ὅ τι
[9]	ταῦτα ἐπὶ μὲν τὸ βάθος	τὴν	ποδοστράβην ἐπιθεῖναι κατωτέρω ἰσόπεδον, περὶ
[9]	ἀνθρώπους. ἐπειδὰν δὲ εὕρῃ ἀνεστραμμένην	τὴν	ποδοστράβην, μεταθεῖν ἐπιλύσαντα τὰς κύνας
[12]	οὐ γὰρ ἂν περιίδοιεν οὔτε	τὴν	πόλιν τὴν ἑαυτῶν ἀδικουμένην οὔτε
[9]	ἐπιτεθησόμενον πεπλεγμένον σπάρτου καὶ αὐτὴν	τὴν	σειρίδα· ἔστι γὰρ ἀσηπτότατον τοῦτο.
[9]	φερόμενον, καὶ ἐὰν μὴ ἀπορρήξῃ	τὴν	σειρίδα, καταλαμβάνεται αὐτοῦ. χρὴ δέ,
[10]	μὲν οὕτως ἔχοντι προσπέσῃ, διὰ	τὴν	σιμότητα τῶν ὀδόντων τὸ σῶμα
[9]	ἐπιθεῖναι κατωτέρω ἰσόπεδον, περὶ δὲ	τὴν	στέγην τὸν βρόχον τῆς σειρίδος·
[9]	βρόχον τῆς σειρίδος τὸν ἐπὶ	τὴν	στεφάνην ἐπιτεθησόμενον πεπλεγμένον σπάρτου καὶ
[12]	θήρας αὐτῶν οἱ ἔχοντες ταύτην	τὴν	τέχνην. ἑώρων γὰρ ὅτι τῶν
[5]	τὰ ὑγρά· ἔχει δὲ καὶ	τὴν	τρίχα στεγανήν· πυκνὴ γὰρ καὶ
[4]	λεπτὴν καὶ πυκνὴν καὶ μαλακὴν	τὴν	τρίχα. τὰ δὲ χρώματα οὐ
[10]	ἢ προΐδῃ τι, ταχὺ εἰς	τὴν	ὕλην ἀφανίζεται, ἕπονταί τε ἐπὶ
[4]	τῶν ἀναβλεμμάτων καὶ ἐμβλεμμάτων εἰς	τὴν	ὕλην καὶ ἀναστρεμμάτων τῶν ἐπὶ
[6]	τὰς κύνας λαβόντα ἰέναι πρὸς	τὴν	ὑπαγωγὴν τοῦ κυνηγεσίου, καὶ εὐξάμενον
[6]	τὰς κύνας ἐπαγόμενον, ἐγκελεύοντα, παραμυθούμενον	τὴν	φιλάνθρωπον πολλά, τὴν αὐθάδη ὀλίγα,
[7]	ἡσυχίαν πρὸς τὸ ἔαρ ἐπάγωνται	τὴν	φύσιν γενναίαν· ἡ γὰρ ὥρα
[2]	εἶναι ἐπιθυμοῦντα τοῦ ἔργου καὶ	τὴν	φωνὴν Ἕλληνα, τὴν δὲ ἡλικίαν
[6]	κυνοδρομεῖν περιελίξαντα ὃ ἀμπέχεται περὶ	τὴν	χεῖρα καὶ τὸ ῥόπαλον ἀναλαβόντα
[10]	τὰς πλευρὰς τὰς εὐωνύμους ἐπὶ	τὴν	χεῖρα τὴν εὐώνυμον, εἶτα εἰσβλέποντα
[8]	πνεῦμα ᾖ μέγα· συμφοροῦν γὰρ	τὴν	χιόνα ἀφανίζει. κύνας μὲν οὖν
[8]	ἀπόκρημνον· τὰ γὰρ πνεύματα ὑπερφορεῖ	τὴν	χιόνα ὑπὲρ τῶν τοιούτων. παραλείπεται
[12]	πόλιν τὴν ἑαυτῶν ἀδικουμένην οὔτε	τὴν	χώραν πάσχουσαν κακῶς. Λέγουσι δέ
[9]	καὶ τὸ ξύλον καθέντα εἰς	τὴν	χώραν τὴν ἑκατέρου, τῇ στέγῃ
[4]	ἀπὸ τοῦ ἀληθῶς ἤδη αἰωρεῖσθαι	τὴν	ψυχὴν καὶ ὑπερχαίρειν ὅτι τοῦ
[9]	τοῦ ἦρος θηρᾶν· ταύτην γὰρ	τὴν	ὥραν γίγνονται. κατασκέψασθαι δὲ προελθόντα
[5]	μὲν ἀεί, μάλιστα δὲ ταύτην	τὴν	ὥραν· ὥστε διὰ τοῦτο ἐξ
[6]	δὲ μηδέν· οὐ γὰρ καλῶς	τηροῦσι	τὰς κύνας οἱ ἐξ αὐτῶν
[9]	μὲν ἕωθεν, χρὴ δὲ καὶ	τῆς	ἄλλης ἡμέρας, ἐν δὲ τοῖς
[1]	νέοις μὴ καταφρονεῖν κυνηγεσίων μηδὲ	τῆς	ἄλλης παιδείας· ἐκ τούτων γὰρ
[1]	κυνῶν καὶ κυνηγεσίων καὶ ἐκ	τῆς	ἄλλης παιδείας πολὺ διενεγκόντες τὰ
[9]	ἄνωθεν δὲ ταύτης γῆς στερεᾶς	τῆς	ἄπωθεν, ἵνα ᾖ τῇ ἐλάφῳ
[12]	ὀφθῇ ὑπ´ ἐκείνου. ὑπὸ δὲ	τῆς	ἀρετῆς οὐκ οἰόμενοι ἐπισκοπεῖσθαι πολλὰ
[10]	ἕως ἂν κατατείνῃ προωθῶν αὑτὸν	τῆς	ἄρκυος τὸν περίδρομον. εἶτα ὅστις
[1]	θαυμάζεται. Ἱππόλυτος δὲ ὑπὸ μὲν	τῆς	Ἀρτέμιδος ἐτιμᾶτο καὶ ἐν λόγοις
[1]	ἐπιλανθανομένου τῆς θεοῦ οὐχ ὑπὸ	τῆς	αὑτοῦ αἰτίας ἐδυστύχησε. Θησεὺς δὲ
[13]	ὅτι κράτιστον μέν ἐστι παρὰ	τῆς	αὑτοῦ φύσεως τὸ ἀγαθὸν διδάσκεσθαι,
[2]	ᾧ μὲν ἔστιν ἱκανή, ἀξίως	τῆς	αὑτοῦ ὡφελείας, ᾧ δὲ μὴ
[9]	ἡ στάσις· τὴν δὲ περιοῦσαν	τῆς	γῆς ἀποφέρειν πόρρω ἀπὸ τῆς
[9]	ἱστάναι δὲ τὰς ποδοστράβας διελόντα	τῆς	γῆς βάθος πεντεπάλαστον, περιφερὲς δὲ
[11]	βαθέα, ἐν μέσῳ λείποντες κίονα	τῆς	γῆς. ἐπὶ δὲ τοῦτον εἰς
[9]	ὥρα ᾖ. μετὰ δὲ τοῦτο	τῆς	γῆς ἐπιβαλεῖν ἐπ´ αὐτὰ πρῶτον
[9]	τῇ σειρίδι καὶ τῷ ξύλῳ	τῆς	γῆς ὅσον ἵζεσθαι ἀμφοῖν. ποιήσαντα
[5]	ὑγρομελῆ ὄντα ἐπισύρεται ὅλα ἐπὶ	τῆς	γῆς. τὰ μὲν οὖν λίαν
[10]	ἐπὶ ἀποσχαλιδώματα τῆς ὕλης δίκρα	τῆς	δὲ ἄρκυος αὐτῆς μακρὸν προήκοντα
[2]	γε προθυμίαν παρεχέσθω μηδὲν ἐλλείπων	τῆς	ἑαυτοῦ δυνάμεως. ὅσα δὲ καὶ
[1]	Μενεσθεὺς δὲ ἐκ τῆς ἐπιμελείας	τῆς	{ἐκ} τῶν κυνηγεσίων τοσοῦτον ὑπερέβαλε
[1]	ἐπαίδευσεν. ἐκ δὲ τῆς ἐπιμελείας	τῆς	{ἐκ} τῶν κυνῶν καὶ κυνηγεσίων
[10]	κίνησιν τὴν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς	τῆς	ἐκείνου. προσφέρειν δὲ τὸ προβόλιον
[10]	κεφαλῇ ἐκνεύσας· τῇ γὰρ ῥύμῃ	τῆς	ἐκκρούσεως ἕπεται. παθόντα δὲ τοῦτο
[1]	ἐδυστύχησε. Θησεὺς δὲ τοὺς μὲν	τῆς	Ἑλλάδος ἐχθροὺς πάσης μόνος ἀπώλεσε·
[1]	τὸ ἔργον. Μενεσθεὺς δὲ ἐκ	τῆς	ἐπιμελείας τῆς {ἐκ} τῶν κυνηγεσίων
[1]	ἐπεὶ Ἀχιλλέα ἐπαίδευσεν. ἐκ δὲ	τῆς	ἐπιμελείας τῆς {ἐκ} τῶν κυνῶν
[1]	οὗτοι δὲ τοιοῦτοι ἐγένοντο ἐκ	τῆς	ἐπιμελείας τῆς παρὰ Χείρωνος, ἧς
[3]	μὲν οὖν μικραὶ πολλάκις ἀποστεροῦνται	τῆς	ἐργασίας διὰ τὸ μικρόν· αἱ
[10]	δ´ αἱ κύνες ἐγγὺς ὦσι	τῆς	εὐνῆς, ἐπειδίασι· θορυβούμενος δὲ ἐξαναστήσεται,
[10]	τῶν ἄλλων δῆσαι ἄπωθεν ἀπὸ	τῆς	εὐνῆς πολὺ καὶ εἰς τοὺς
[6]	ὦσι καὶ ᾖ ὀψὲ ἤδη	τῆς	ἡμέρας, τότε δεῖ τὸν κυνηγέτην
[1]	πατρὸς δ´ ἐν γήρᾳ ἐπιλανθανομένου	τῆς	θεοῦ οὐχ ὑπὸ τῆς αὑτοῦ
[9]	αὐτῷ εἴδει πρὸς αὐτοὺς χρῆσθαι	τῆς	θήρας. καὶ οἱ μὲν νέοι
[6]	τῇ Ἀρτέμιδι τῇ Ἀγροτέρᾳ μεταδοῦναι	τῆς	θήρας λῦσαι μίαν κύνα, ἥτις
[6]	χώρας. ἐξιέναι δὲ πρῴ, ἵνα	τῆς	ἰχνεύσεως μὴ ἀποστερῶνται, ὡς οἱ
[3]	τῶν ποδῶν. Εἰσὶ δὲ καὶ	τῆς	ἰχνεύσεως πολλοὶ τρόποι ἐκ τῶν
[4]	γνωρίζουσαι ἀπὸ τοῦ θυμοῦ, ἀπὸ	τῆς	κεφαλῆς, ἀπὸ τῶν ὀμμάτων, ἀπὸ
[10]	ἐνθυμούμενον τὴν κίνησιν τὴν ἀπὸ	τῆς	κεφαλῆς τῆς ἐκείνου. προσφέρειν δὲ
[6]	προσστάντα ἐγκελεύειν, τοὔνομα μεταβάλλοντα ἑκάστης	τῆς	κυνός, ὁποσαχῇ οἷόν τ´ ἂν
[10]	εἰ μὴ κωλύοιεν οἱ κνώδοντες	τῆς	λόγχης, ἀφίκοιτ´ ἂν διὰ τῆς
[11]	καὶ τὸν Κίττον τὸν ὑπὲρ	τῆς	Μακεδονίας, τὰ δ´ ἐν τῷ
[1]	ἐγένετο, ὥστ´ ἐκ μὲν πόλεως	τῆς	μεγίστης ἣν αὐτὸς ἐβούλετο γῆμαι
[4]	κεφαλῆς, ἀπὸ τῶν ὀμμάτων, ἀπὸ	τῆς	μεταλλάξεως τῶν σχημάτων καὶ ἀπὸ
[9]	γὰρ τοῖς ὄρεσιν οὐ μόνον	τῆς	νυκτὸς ἁλίσκονται ἀλλὰ καὶ μεθ´
[11]	αὐτῶν καταβαίνοντα εἰς τὸ πεδίον	τῆς	νυκτὸς ἀποκλεισθέντα μετὰ ἵππων καὶ
[5]	πανταχοῦ ἰχνευόμενος, ἐὰν μήτι περίφοβος	τῆς	νυκτὸς γένηται· παθὼν δὲ τοῦτο
[9]	ἐρημίαν· ἐν δὲ τοῖς ἔργοις	τῆς	νυκτὸς διὰ τὸ μεθ´ ἡμέραν
[1]	τοιοῦτοι ἐγένοντο ἐκ τῆς ἐπιμελείας	τῆς	παρὰ Χείρωνος, ἧς οἱ μὲν
[9]	τῆς γῆς ἀποφέρειν πόρρω ἀπὸ	τῆς	ποδοστράβης· ἐὰν γὰρ ὀσφραίνηται νεωστὶ
[13]	ἰδιωτῶν οὐσίας ἀφαιρούμενοι καὶ τὰ	τῆς	πόλεως εἰς τὰς κοινὰς σωτηρίας
[13]	δὲ πρῶτον μὲν ὅτι πάσης	τῆς	πόλεως ἐχθροῖς ἐπιχειροῦσιν ἔπαινον ἔχουσιν,
[10]	τῆς λόγχης, ἀφίκοιτ´ ἂν διὰ	τῆς	ῥάβδου προωθῶν αὑτὸν πρὸς τὸν
[9]	δὲ τὴν στέγην τὸν βρόχον	τῆς	σειρίδος· καὶ αὐτὴν καὶ τὸ
[9]	δὲ πιέζωσι. τὸν δὲ βρόχον	τῆς	σειρίδος τὸν ἐπὶ τὴν στεφάνην
[11]	ἐν τῇ Νύσῃ τῇ ὑπὲρ	τῆς	Συρίας, καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις
[10]	ἐπιβάλλοντα τοὺς βρόχους ἐπὶ ἀποσχαλιδώματα	τῆς	ὕλης δίκρα τῆς δὲ ἄρκυος
[9]	ἐνίοτε δὲ καὶ εἰς δίκρας	τῆς	ὕλης ἐμπίπτει φερόμενον, καὶ ἐὰν
[10]	δεῖ ἐπὶ στόμα καὶ ἔχεσθαι	τῆς	ὕλης κάτωθεν· τὸ γὰρ θηρίον
[10]	ἴχνη, ἐν δὲ τοῖς λασίοις	τῆς	ὕλης κλάσματα· ὅπου δ´ ἂν
[9]	μὲν κύνας δῆσαι ἄπωθεν ἐκ	τῆς	ὕλης, ὅπως μή, ἂν ἴδωσι
[6]	τῆς φωνῆς. δήσαντα δ´ ἐκ	τῆς	ὕλης τὰς κύνας ἑκάστην χωρίς,
[2]	καὶ τὰ δρέπανα, ἵνα ᾖ	τῆς	ὕλης τέμνοντα φράττειν τὰ δεόμενα.
[6]	που ᾖ πλησίον, ὑποκινῇ ἀκούων	τῆς	φωνῆς. δήσαντα δ´ ἐκ τῆς
[11]	οὐ λείποντες. τὰ δὲ ἀκούοντα	τῆς	φωνῆς ἐν τῇ νυκτὶ κύκλῳ
[6]	τ´ ἂν ᾖ τοὺς τόνους	τῆς	φωνῆς ποιούμενον, ὀξύ, βαρύ, μικρόν,
[8]	γὰρ ἀπαγορεύει διὰ τὸ βάθος	τῆς	χιόνος καὶ διὰ τὸ κάτωθεν
[6]	ἔμπειροι τῶν κυνηγεσίων, αὐτὸς δὲ	τῆς	χώρας. ἐξιέναι δὲ πρῴ, ἵνα
[13]	τὰ γὰρ ἀντίπαλα αὐτῶν ὑπὲρ	τῆς	ψυχῆς ἀγωνιζόμενα καὶ ἐν τῇ
[12]	μὲν αἰσχρὰ καὶ ὑβριστικὰ ἐκ	τῆς	ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος ἀφαιροῦνται,
[10]	αὐτὸν τρόπον καὶ προτεῖναι ἐντὸς	τῆς	ὠμοπλάτης ᾗ ἡ σφαγή, καὶ
[8]	πρὶν τὰ ἴχνη ἄδηλα γενέσθαι,	τῆς	ὥρας ἐνθυμούμενον, ὅπως, ἂν καὶ
[6]	εὑρεῖν τὸν λαγῶ, αὑτοὺς δὲ	τῆς	ὠφελείας· οὐ γὰρ ἐπιμένει τοῦ
[11]	τὰ ὕδατα καὶ πρὸς ὅ	τι	ἂν ἄλλο προσίῃ. τὰ δὲ
[9]	καὶ τοῖς ἔργοις πρὸς ὅ	τι	ἂν προσίῃ. χρὴ δὲ εἶναι
[1]	ἂν ἦν ὁ μὲν σχεδόν	τι	ἄριστος, ὁ δὲ ὅμοιος ἀγαθοῖς·
[12]	ᾐσθάνοντο· καὶ τῶν ἄλλων εἴ	τι	βούλονται ἐπιτηδεύειν καλῶν οὐδενὸς ἀποστερεῖ
[12]	τοῦ ἔργου παρέξει αὐτοῖς πλέον	τι	εἰδέναι. καὶ ἤδη τινὲς τῶν
[13]	δ´ ἄλλως παρέχει τοῖς ἐλπίσασί	τι	ἐξ αὐτῶν μαθήσεσθαι {μάτην} καὶ
[13]	δὲ παρὰ τῶν ἀληθῶς ἀγαθόν	τι	ἐπισταμένων μᾶλλον ἢ ὑπὸ τῶν
[5]	τὴν ὄψιν πρὶν νοῆσαι ὅ	τι	ἐστί. καὶ οἱ φόβοι τῶν
[5]	δυνατὸν καὶ ἐν ὕδατι, ἐάν	τι	ᾖ ὑπερέχον ἢ ἐμπεφυκὸς ἐν
[5]	τὰ ἴχνη λαμπρά, πλὴν εἴ	τι	ἡ γῆ ἐξανθοῦσα βλάπτει τὰς
[10]	σώματος ὡς εἴρηται· εἰ γάρ	τι	καὶ πάσχοι, οὐκ ἂν διά
[12]	παρασχόντες αὑτοὺς ἐπὶ τὸ ἀεί	τι	μοχθεῖν τε καὶ διδάσκεσθαι ἑαυτοῖς
[10]	αἱ κύνες εὕρωσιν ἢ προΐδῃ	τι,	ταχὺ εἰς τὴν ὕλην ἀφανίζεται,
[5]	δὲ οὐδεὶς ἑώρακεν οὐδ´ ὄψεται—	τιθεὶς	εἰς τὸ ἐπέκεινα τῶν ἔμπροσθεν
[4]	ἐκ τῶν τριμμῶν ταχὺ ἀπαλλαττόμεναι,	τιθεῖσαι	τὰς κεφαλὰς ἐπὶ γῆν λεχρίας,
[6]	παραπηδῶσαι, κοινωνοῦσαι, ὑπολαμβάνουσαι, ἐνσημαινόμεναι, ὅρους	τιθέμεναι	ἑαυταῖς γνωρίμους ταχὺ μεταθεύσονται· ὅταν
[7]	γίγνεται. Τὰ δ´ ὀνόματα αὐταῖς	τίθεσθαι	βραχέα, ἵνα εὐανάκλητα ᾖ. εἶναι
[5]	τὰ μὲν τέτοκε, τὰ δὲ	τίκτει,	τὰ δὲ κύει. τῶν δὲ
[12]	διὰ τὸ εἶναι ἀθάνατος καὶ	τιμᾷ	τοὺς περὶ αὐτὴν ἀγαθούς, τοὺς
[1]	ἔδωκεν. Μελέαγρος δὲ τὰς μὲν	τιμὰς	ἃς ἔλαβε φανεραί· πατρὸς δ´
[1]	ἔπαινον ἔτυχε παρὰ θεῶν ἀείζως	τιμᾶσθαι.	Πηλεὺς δ´ ἐπιθυμίαν παρέσχε καὶ
[1]	ἀποθανὼν δὲ ἀδίκως τοσαύτης ἔτυχε	τιμωρίας	ὑπὸ θεῶν, ὅσης οὐδεὶς ἄλλος
[13]	φίλοι· τύχας δὲ ἀνδρῶν οὔτε	τιμῶσιν	οὔτε ἀτιμάζουσι. Μὴ ζηλοῦν δὲ
[9]	αὐτὰς ἀπ´ ἀλλήλων, ὥστε μονωθῆναί	τινα	αὐτῶν. βιασθεῖσαι δὲ τοῦτο, τὸν
[1]	δὲ οὐχ ὑφ´ ὧν οἴονταί	τινες·	οὐ γὰρ ἂν ἦν ὁ
[12]	πλέον τι εἰδέναι. καὶ ἤδη	τινὲς	τῶν τοιούτων πολλοῦ ὄχλου συμμάχων
[12]	χώραν πάσχουσαν κακῶς. Λέγουσι δέ	τινες	ὡς οὐ χρὴ ἐρᾶν κυνηγεσίων,
[9]	καὶ διασκεψάμεναι μὴ ὁρῶνται ὑπό	τινος,	φυλάττει τὸν αὑτῆς ἑκάστη ἀπελθοῦσα
[12]	πλέον τῶν ἄλλων αἰσθανόμενοι, οἷς	τίς	ἂν χρήσαιτο εἰς πόλεως σωτηρίαν;
[10]	αὐτῷ· τεθνεῶτος γὰρ εὐθὺς ἐάν	τις	ἐπὶ τὸν ὀδόντα ἐπιθῇ τρίχας,
[9]	εὐάλωτοί εἰσιν, ἐὰν μὴ προσμείξας	τις	εὐθὺς διασκεδάσῃ αὐτὰς ἀπ´ ἀλλήλων,
[13]	καλῶς καὶ ἑξῆς γεγραμμένα φήσει	τις	ἴσως τῶν τοιούτων οὐ καλῶς
[12]	ἐκείνης ὁρῶνται. ὅταν μὲν γάρ	τις	ὁρᾶται ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου, ἅπας
[10]	καὶ ἃ οὐκ ἂν οἴοιτό	τις	πρόσεστιν αὐτῷ· τεθνεῶτος γὰρ εὐθὺς
[13]	ἐστι παρὰ τῆς αὑτοῦ φύσεως	τὸ	ἀγαθὸν διδάσκεσθαι, δεύτερον δὲ παρὰ
[12]	μὲν οὖν παρασχόντες αὑτοὺς ἐπὶ	τὸ	ἀεί τι μοχθεῖν τε καὶ
[3]	δύνανται ἀνέχεσθαι, ἀλλ´ ἀπαγορεύουσι διὰ	τὸ	ἄλγος τῶν ποδῶν. Εἰσὶ δὲ
[5]	ὁρᾶν· καὶ ἡ ποδώκεια πρὸς	τὸ	ἀμβλυώττειν αὐτῷ πολὺ συμβάλλεται· ταχὺ
[3]	ἐμπίπτουσαι εἰς τὰς ὁδοὺς ἁμαρτάνουσι,	τὸ	ἀνήκουστον πολὺ ἔχουσαι. πολλαὶ δὲ
[9]	τὸν αὑτῆς ἑκάστη ἀπελθοῦσα εἰς	τὸ	ἀντιπέραν. ἰδόντα δὲ ταῦτα τὰς
[1]	Ἑλλάδι τῶν παρὰ Χείρωνος διὰ	τὸ	ἀξίωμα τὸ ἐκ τούτων ἀθάνατοί
[4]	γὰρ οὐ γενναῖον τοῦτο, ἀλλὰ	τὸ	ἁπλοῦν καὶ θηριῶδες. αἱ μὲν
[6]	πρῴ, ἵνα ἐὰν ᾖ πλησίον	τὸ	ἀρκυστάσιον τῶν ζητησίμων, μὴ φοβῆται
[8]	ἐκ τῶν αὐτῶν πάλιν εἰς	τὸ	αὐτὸ ἥκοντα κύκλους ποιούμενον ἐκπεριιέναι
[11]	τοῦτο οἱ θηρώμενοι, συμμιγνύντες εἰς	τὸ	αὐτὸ ὅτῳ ἂν ἕκαστον χαίρῃ
[3]	ἐξαπατῶσιν· αἱ δ´ οὐκ εἰδυῖαι	τὸ	αὐτὸ ποιοῦσι ταύταις· φαῦλαι δὲ
[5]	ἐξανθοῦσα βλάπτει τὰς κύνας, εἰς	τὸ	αὐτὸ συμμιγνύουσα τῶν ἀνθῶν τὰς
[9]	ποιήσαντα δὲ ταῦτα ἐπὶ μὲν	τὸ	βάθος τὴν ποδοστράβην ἐπιθεῖναι κατωτέρω
[8]	δικτύων· ταχὺ γὰρ ἀπαγορεύει διὰ	τὸ	βάθος τῆς χιόνος καὶ διὰ
[7]	τὸ δὲ τῶν μητέρων καὶ	τὸ	γάλα ἀγαθὸν καὶ τὸ πνεῦμα
[5]	νάματα καὶ τὰ ῥεῖθρα ἐᾶν·	τὸ	γὰρ ἅπτεσθαι τούτων αἰσχρὸν καὶ
[10]	καὶ ἔχεσθαι τῆς ὕλης κάτωθεν·	τὸ	γὰρ θηρίον ἐὰν μὲν οὕτως
[10]	πνίγη, διωκόμενος ὑπὸ τῶν κυνῶν·	τὸ	γὰρ θηρίον καίπερ ὑπερβάλλον δυνάμει
[10]	τῶν ἐλάφων. συγκυνηγέται δ´ ἔστωσαν·	τὸ	γὰρ θηρίον μόλις καὶ ὑπὸ
[5]	πολύ, τοῦ δ´ ἦρος συμπεπλεγμένα·	τὸ	γὰρ θηρίον συνδυάζεται μὲν ἀεί,
[5]	ταῖς ὁδοῖς, ἐὰν ὦσιν ἰσόπεδοι·	τὸ	γὰρ φανὸν τὸ ἐν αὐτοῖς
[10]	ὑφείσθωσαν δ´ ὑπὸ τοὺς βρόχους,	τὸ	δὲ ἄκρον αὐτῶν ἐκπεράτω ἔξω
[10]	τοῦ κορυφαίου τὸ μέγεθος δεχάμματοι,	τὸ	δὲ βάθος τῶν βρόχων πυγόνος·
[5]	ὅταν δὲ καύματα, ἐν παλισκίοις,	τὸ	δὲ ἔαρ καὶ τὸ μετόπωρον
[5]	δὲ ὅταν ἀλώπεκες προδιεξέλθωσι γίγνεται.	τὸ	δὲ ἔαρ κεκραμένον τῇ ὥρᾳ
[2]	δὲ ἡλικίαν περὶ ἔτη εἴκοσι,	τὸ	δὲ εἶδος ἐλαφρόν, ἰσχυρόν, ψυχὴν
[2]	δὲ τόνος ἐκ τριῶν λίνων,	τὸ	δὲ μέγεθος πεντεσπίθαμοι, διπάλαστοι δὲ
[2]	δωδεκάλινα, τὰ δὲ δίκτυα ἑκκαιδεκάλινα,	τὸ	δὲ μέγεθος τὰ μὲν ἐνόδια
[9]	ἔστω στιφρὸς καὶ ἡ σειρίς·	τὸ	δὲ ξύλον τὸ ἐξαπτόμενον ἔστω
[1]	μὲν καὶ καθ´ ἓν ἕκαστον,	τὸ	δὲ ὅλον αἴτιοι τοῦ Τροίαν
[5]	αἵ τ´ ἔρημοι καὶ οἰκούμεναι·	τὸ	δὲ πλῆθος πλείους ἐν αὐταῖς
[10]	ἐπιστρέψει. τὸν δὲ ταχὺ ἀναπηδᾶν,	τὸ	δὲ προβόλιον μεμνῆσθαι ἔχοντα ἀνίστασθαι·
[7]	αἱ ἀλλότριαι οὐκ εἰσὶν αὔξιμοι·	τὸ	δὲ τῶν μητέρων καὶ τὸ
[2]	δὲ τριακονθάμματα, καὶ τῶν βρόχων	τὸ	διάστημα ἴσον ταῖς ἄρκυσιν. ἐν
[8]	εἴθισται τεχνάζειν τῇ βαδίσει διὰ	τὸ	διώκεσθαι ἀεὶ ἀπὸ τῶν τοιούτων.
[5]	ἐν τῇ θαλάττῃ διαρριπτῶν ἐπὶ	τὸ	δυνατὸν καὶ ἐν ὕδατι, ἐάν
[7]	ἵνα ἔχουσαι τὴν ἡσυχίαν πρὸς	τὸ	ἔαρ ἐπάγωνται τὴν φύσιν γενναίαν·
[4]	ἔξω μεσημβρίας, ἐντὸς δὲ ἑσπέρας	τὸ	ἔαρ. ταῦτα γὰρ μέτρια. ~Τὰ
[12]	ἀνέξονται γὰρ τοὺς πόνους διὰ	τὸ	εἰθίσθαι μετὰ τούτων αἱρεῖν τὰ
[12]	ἡ δὲ πανταχοῦ πάρεστι διὰ	τὸ	εἶναι ἀθάνατος καὶ τιμᾷ τοὺς
[6]	θηρατικὸν μὲν οὔ, φιλόπονον δὲ	τὸ	ἐκ παντὸς τρόπου ἑλεῖν ταχύ.
[1]	παρὰ Χείρωνος διὰ τὸ ἀξίωμα	τὸ	ἐκ τούτων ἀθάνατοί εἰσι. Μαχάων
[5]	κύνες ἧττον ὀσφραίνονται τότε διὰ	τὸ	ἐκλελύσθαι τὰ σώματα. τοῦ δὲ
[5]	ὦσιν ἰσόπεδοι· τὸ γὰρ φανὸν	τὸ	ἐν αὐτοῖς ἐνὸν ἀντιλάμπει· ἄδηλοι
[12]	γὰρ ποιεῖ καὶ δικαίους διὰ	τὸ	ἐν τῇ ἀληθείᾳ παιδεύεσθαι. τά
[5]	χρῶμα ἐπίπερκνοι καὶ τὸ λευκὸν	τὸ	ἐν τῷ μετώπῳ μέγα ἔχουσιν,
[5]	τοῦ δὲ θέρους βραχέα διὰ	τὸ	ἐναντίον. χειμῶνος μὲν οὖν πρῲ
[12]	νέων ἐποιήσαντο· σπανίζοντες γὰρ καρπῶν	τὸ	ἐξ ἀρχῆς ἐνόμισαν ὅμως τοὺς
[9]	ἡ σειρίς· τὸ δὲ ξύλον	τὸ	ἐξαπτόμενον ἔστω μὲν δρυὸς ἢ
[9]	δοκίδας ἀτρακτυλίδος μὴ ὑπερτεινούσας εἰς	τὸ	ἔξω, ἐπὶ δὲ τούτων πέταλα
[5]	ἑώρακεν οὐδ´ ὄψεται— τιθεὶς εἰς	τὸ	ἐπέκεινα τῶν ἔμπροσθεν ποδῶν τοὺς
[12]	οἱ δὲ μὴ θέλοντες διὰ	τὸ	ἐπίπονον διδάσκεσθαι, ἀλλὰ ἐν ἡδοναῖς
[2]	μὲν οὖν χρὴ ἐλθεῖν ἐπὶ	τὸ	ἐπιτήδευμα τὸ τῶν κυνηγεσίων τὸν
[5]	ταχύ, ἐν μικρῷ πολὺ καταλιπὼν	τὸ	ἐπιφερόμενον. οὕτω δὲ ἐπίχαρί ἐστι
[1]	ὅμοιος ἀγαθοῖς· κακοὶ δὲ ἔπραξαν	τὸ	ἔργον. Μενεσθεὺς δὲ ἐκ τῆς
[10]	ἵνα προσθέοντι ὡς φανότατον ᾖ	τὸ	ἔσω· καὶ τὸν περίδρομον ἐξάπτειν
[5]	κυνῶν, καταβάλλων {γὰρ} καὶ παραβάλλων	τὸ	ἕτερον οὖς πλάγιον, ὁποτέρᾳ ἂν
[9]	τὰ γὰρ σώματα αὐτῶν διὰ	τὸ	ἔτι νεαρὰ εἶναι τῷ πόνῳ
[5]	ἐπιφερόμενον. οὕτω δὲ ἐπίχαρί ἐστι	τὸ	θέαμα, ὥστε οὐδεὶς ὅστις οὐκ
[5]	πάχνη τῇ αὑτῆς ἰσχύι ἀντισπάσασα	τὸ	θερμὸν ἔχει ἐν ἑαυτῇ, ὁ
[5]	γὰρ οὖσα ἡ γῆ ἀφανίζει	τὸ	θερμὸν ὃ ἔχουσιν· ἔστι γὰρ
[6]	παραλειφθῇ (κατακλίνεται γὰρ ἐν μικρῷ	τὸ	θηρίον καὶ οὐκ ἀνίσταται ὑπὸ
[5]	ἐν ὕπνῳ ὂν τὰ πολλὰ	τὸ	θηρίον οὐκ ὠφελεῖται πρὸς τὸ
[10]	τόπον ὑλώδη ἰχνεύουσα. κατακλίνεται γὰρ	τὸ	θηρίον ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[3]	φθονερῶς δὲ ἄλλαι ἐκκυνοῦσι παρὰ	τὸ	ἴχνος διὰ τέλους συμπεριφερόμεναι. τὰ
[6]	ἐπειδὰν δὲ ἡ κύων λάβῃ	τὸ	ἴχνος ὀρθὸν ἐκ τῶν ἐπηλλαγμένων,
[8]	τῶν τοιούτων. ἐπειδὰν δὲ φανῇ	τὸ	ἴχνος, προϊέναι εἰς τὸ πρόσθεν.
[6]	δ´ ἂν ᾖ αὐταῖς ἀμαυρὸν	τὸ	ἴχνος, σημεῖον θέσθαι στοῖχον ἑαυτῷ,
[12]	οὐ λείψουσι τὰς τάξεις διὰ	τὸ	καρτερεῖν δύνασθαι. ἐν φυγῇ δὲ
[5]	ἐκ τῶν ψιλῶν εὑρισκόμενοι διὰ	τὸ	καταφανές, βραχυδρομώτατοι δὲ οἱ ἐκ
[9]	στεφάναις τῶν ποδοστραβῶν, εἰς δὲ	τὸ	κάτω ἀμειβόμενον στενότητι· διελεῖν δὲ
[8]	βάθος τῆς χιόνος καὶ διὰ	τὸ	κάτωθεν τῶν ποδῶν λασίων ὄντων
[13]	δυνάμενοι. οἱ δὲ κυνηγέται εἰς	τὸ	κοινὸν τοῖς πολίταις καὶ τὰ
[6]	ἔχοντα ἠμελημένην ἐλαφρὰν ἐσθῆτα ἐπὶ	τὸ	κυνηγέσιον καὶ ὑπόδεσιν, ἐν δὲ
[10]	ὅπου ἂν οἴωνται {εἶναι} ὑπάγειν	τὸ	κυνηγέσιον, λύσαντας μίαν τῶν κυνῶν
[5]	ἐμπίπτῃ, ἀναλύειν χρὴ τὰ περὶ	τὸ	κυνηγέσιον πάντα. ~Κυνῶν δὲ κόσμος
[6]	δὲ ἀρκυωρὸν ἕπεσθαι· πρὸς δὲ	τὸ	κυνηγέσιον σιγῇ προσιέναι, ἵνα μὴ
[7]	ἄγειν δὲ τὰς σκύλακας ἐπὶ	τὸ	κυνηγέσιον, τὰς μὲν θηλείας ὀκταμήνους,
[5]	οἱ δ´ ἐλάττους ἐπίξανθοι, μικρὸν	τὸ	λευκὸν ἔχοντες. τὴν δὲ οὐρὰν
[5]	μεγάλοι τὸ χρῶμα ἐπίπερκνοι καὶ	τὸ	λευκὸν τὸ ἐν τῷ μετώπῳ
[10]	λίνων, ἀπὸ δὲ τοῦ κορυφαίου	τὸ	μέγεθος δεχάμματοι, τὸ δὲ βάθος
[9]	τοῖς ἔργοις τῆς νυκτὸς διὰ	τὸ	μεθ´ ἡμέραν πεφοβῆσθαι τοὺς ἀνθρώπους.
[12]	τυχεῖν αὐτῆς, οἱ πολλοὶ ἀφίστανται.	τὸ	μὲν γὰρ κατεργάσασθαι αὐτὴν ἄδηλον,
[1]	~ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ.	~Τὸ	μὲν εὕρημα θεῶν, Ἀπόλλωνος καὶ
[10]	προβόλια πρῶτον μὲν λόγχας ἔχοντα	τὸ	μὲν μέγεθος πεντεπαλάστους, κατὰ δὲ
[2]	διπλάσιαι, αἱ δὲ τῶν δικτύων	τὸ	μὲν μέγεθος πεντεσπίθαμοι, δίκρα ἔχουσαι
[5]	παλισκίοις, τὸ δὲ ἔαρ καὶ	τὸ	μετόπωρον ἐν προσηλίοις· οἱ δὲ
[10]	πάσχοι, οὐκ ἂν διά γε	τὸ	μὴ ὀρθῶς ποιεῖν πάσχοι. Ἵστανται
[12]	πείθονται· οὐ γὰρ εὑρίσκουσι διὰ	τὸ	μὴ πονεῖν οἷον χρὴ τὸν
[2]	σχαλίδες αἱ μὲν τῶν ἀρκύων	τὸ	μῆκος δέκα παλαιστῶν, ἔστωσαν δὲ
[5]	μὲν χειμῶνος μακρά ἐστι διὰ	τὸ	μῆκος τῶν νυκτῶν· τοῦ δὲ
[3]	πολλάκις ἀποστεροῦνται τῆς ἐργασίας διὰ	τὸ	μικρόν· αἱ δὲ γρυπαὶ ἄστομοι
[3]	τὰ διώγματα ἀφιεῖσαι ἐπανέρχονται διὰ	τὸ	μισόθηρον, πολλαὶ δὲ διὰ τὸ
[9]	ἐὰν δὲ τοῦ ὄπισθεν, ἐφελκόμενον	τὸ	ξύλον ἐμποδὼν ὅλῳ ἐστὶ τῷ
[9]	τῆς σειρίδος· καὶ αὐτὴν καὶ	τὸ	ξύλον καθέντα εἰς τὴν χώραν
[10]	τὴν εὐώνυμον, εἶτα εἰσβλέποντα εἰς	τὸ	ὄμμα τοῦ θηρίου ἐνθυμούμενον τὴν
[5]	τὸ θηρίον οὐκ ὠφελεῖται πρὸς	τὸ	ὁρᾶν· καὶ ἡ ποδώκεια πρὸς
[11]	δήσαντες αἶγα, καὶ ἔφραξαν κύκλῳ	τὸ	ὄρυγμα ὕλῃ ὥστε μὴ προορᾶν,
[12]	καὶ τὰ παραγγελλόμενα ποιεῖν διὰ	τὸ	οὕτω καὶ αὐτοὶ αἱρεῖν τὰς
[11]	ἁλίσκεται ἐν ξέναις χώραις περὶ	τὸ	Πάγγαιον ὄρος καὶ τὸν Κίττον
[11]	τὰ δὲ αὐτῶν καταβαίνοντα εἰς	τὸ	πεδίον τῆς νυκτὸς ἀποκλεισθέντα μετὰ
[4]	πρόσθεν καὶ ὄπισθεν καὶ εἰς	τὸ	πλάγιον διαρριμμάτων, καὶ ἀπὸ τοῦ
[4]	ἐπὶ γῆν βαθείας, ἀλλ´ εἰς	τὸ	πλάγιον παρηκούσας, ὀσφῦς σαρκώδεις, τὰ
[7]	καὶ τὸ γάλα ἀγαθὸν καὶ	τὸ	πνεῦμα καὶ φίλαι αἱ περιβολαί.
[6]	πάλιν περιβάλλει ὅθεν εὑρίσκεται ἐπὶ	τὸ	πολύ. ἀναβοᾶν δ´ ἐκεῖνον μὲν
[10]	ὀδόντων. ἡ δὲ κύων ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἀφίξεται ἐπὶ τόπον ὑλώδη
[10]	γὰρ τὸ θηρίον ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ εἰς τοιαῦτα· τοῦ μὲν
[9]	ἔσται δὲ οὐκ ἄδηλον ἐπὶ	τὸ	πολύ· οἵ τε γὰρ λίθοι
[5]	τὰ μικρά· ἐλάττω δὲ ἐπὶ	τὸ	πολὺ τὰ ἐν ταῖς νήσοις.
[10]	ῥάβδου προωθῶν αὑτὸν πρὸς τὸν	τὸ	προβόλιον ἔχοντα. οὕτω δὲ πολλὴ
[10]	τῇ ἑτέρᾳ. προσιόντα δὲ προβάλλεσθαι	τὸ	προβόλιον, μὴ πολλῷ μείζω διαβάντα
[10]	ἀνάγκη, ὅταν οὕτως ἔχῃ, λαβόντα	τὸ	προβόλιον προσιέναι, ἔχεσθαι δ´ αὐτοῦ
[10]	ἄρκυν ἐμπίπτῃ, τὸν ἀρκυωρὸν ἀναλαβόντα	τὸ	προβόλιον προσιέναι καὶ χρῆσθαι ὡς
[10]	ὕδατα. ὁ δὲ τεταγμένος ἔχων	τὸ	προβόλιον φυλάττει τὰς ἄρκυς. οἱ
[10]	κεφαλῆς τῆς ἐκείνου. προσφέρειν δὲ	τὸ	προβόλιον φυλαττόμενον μὴ ἐκκρούσῃ ἐκ
[5]	διώκωνται, ἑπόμενοι μετὰ τούτων συνεξαιροῦνται	τὸ	προνοεῖσθαι. ὥστε διὰ ταῦτα προσπίπτων
[8]	φανῇ τὸ ἴχνος, προϊέναι εἰς	τὸ	πρόσθεν. ἄξει δὲ ἢ πρὸς
[4]	λαγῶ, καὶ ἀπὸ τῶν εἰς	τὸ	πρόσθεν καὶ ὄπισθεν καὶ εἰς
[6]	ὅπως ἂν μὴ ὑποκινῇ εἰς	τὸ	πρόσθεν πεφοβημένος τὰς κύνας· αἱ
[6]	λαγῶ εἰς τὰς ἄρκυς εἰς	τὸ	πρόσθεν προθείτω, καὶ ἐπιθέων μὲν
[3]	τῶν συνεργῶν τὰς σοφωτέρας εἰς	τὸ	πρόσθεν προιέναι, ἀλλ´ ἀνείργουσι θορυβοῦσαι·
[10]	τῶν κυνῶν προσφέρηται αὐτῷ πρὸς	τὸ	πρόσωπον, ἀναρρίψει· θέων δ´ ἐμπεσεῖται·
[9]	πᾶν τὸ σῶμα τύπτει καὶ	τὸ	πρόσωπον· ἐὰν δὲ τοῦ ὄπισθεν,
[6]	ἀμπέχεται περὶ τὴν χεῖρα καὶ	τὸ	ῥόπαλον ἀναλαβόντα κατὰ τὸν λαγῶ,
[5]	ἐκ τῶν δασέων· ἐμποδὼν γὰρ	τὸ	σκοτεινόν. Δύο δὲ τὰ γένη
[6]	ὑπτίας, ὅπως ἂν ἐπαγόμεναι ἔχωσι	τὸ	σύντονον· ἐπὶ δὲ ἄκρας ἴσους
[12]	ἴσως μὲν οὖν, εἰ ἦν	τὸ	σῶμα αὐτῆς δῆλον, ἧττον ἂν
[5]	δρόμον· ἐπευθύνειν γὰρ οὐχ ἱκανὴ	τὸ	σῶμα διὰ τὴν βραχύτητα· ἀλλὰ
[5]	ἁρμόν. σύγκειται γὰρ ἐκ τοιούτων	τὸ	σῶμα. ἔχει γὰρ κεφαλὴν κούφην,
[10]	διὰ τὴν σιμότητα τῶν ὀδόντων	τὸ	σῶμα οὐ δύναται ὑπολαβεῖν· ἐὰν
[9]	ἐν γὰρ τῷ δρόμῳ πᾶν	τὸ	σῶμα τύπτει καὶ τὸ πρόσωπον·
[5]	πολλάκις ὑπὸ τῶν κυνῶν διὰ	τὸ	τάχος κρατεῖται· ὅσοι δὲ ἁλίσκονται,
[13]	γεγράφθαι· ῥᾴδιον γὰρ ἔσται αὐτοῖς	τὸ	ταχὺ μὴ ὀρθῶς μέμψασθαι· καίτοι
[9]	τῶν ἐλάφων ποιεῖ αὐτὸν περίφοβον,	τό	τε τάχος οὐδενὶ ἐοικός ἐστι
[5]	ἔφευγεν ὀρθόν, ὀλιγάκις ἂν ἔπασχε	τὸ	τοιοῦτον· νῦν δὲ περιβάλλων καὶ
[2]	χρὴ ἐλθεῖν ἐπὶ τὸ ἐπιτήδευμα	τὸ	τῶν κυνηγεσίων τὸν ἤδη ἐκ
[9]	γενομένου οὐ μενεῖ· ταχὺ γὰρ	τὸ	ὑγρόν, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ,
[8]	ὀσμὴν τοῦ λαγῶ ἀφανίζει διὰ	τὸ	ὑπερπαγές· λαβόντα δὲ τὰ δίκτυα
[5]	δὲ δρομαῖοι οὐχ οὕτως διὰ	τὸ	ὑπὸ τῶν κυνῶν ἔκπληκτοι γίγνεσθαι.
[3]	τὸ μισόθηρον, πολλαὶ δὲ διὰ	τὸ	φιλάνθρωπον· αἱ δ´ ἐκ τῶν
[5]	αὐτῶν· οἱ μὲν γὰρ μεγάλοι	τὸ	χρῶμα ἐπίπερκνοι καὶ τὸ λευκὸν
[10]	ἀνάγκη. καὶ ἐὰν μὲν ᾖ	τὸ	χωρίον κατωφερὲς ἐν ᾧ ἂν
[6]	ἐν ὄρει αἱ μεταδρομαί, ἐπικελεύειν	τόδε,	Εὖα κύνες, εὖ´ ὦ κύνες.
[7]	εὐανάκλητα ᾖ. εἶναι δὲ χρὴ	τοιάδε·	Ψυχή, Θυμός, Πόρπαξ, Στύραξ, Λογχή,
[3]	χείρους δὲ καὶ πλείους αἱ	τοιαίδε,	μικραί, γρυπαί, χαροποί, μυωποί, ἄμορφοι,
[11]	ὅσα οἷά τ´ ἐστὶ τρέφειν	τοιαῦτα.	ἁλίσκεται δὲ τὰ μὲν ἐν
[8]	ἥκοντα κύκλους ποιούμενον ἐκπεριιέναι τὰ	τοιαῦτα	ζητοῦντα ὁποῖα ἔξεισι. πολλὰ δὲ
[11]	ἄρκτοι καὶ τἆλλα ὅσα ἐστὶ	τοιαῦτα	θηρία ἁλίσκεται ἐν ξέναις χώραις
[5]	ἐξ ἀνάγκης μετ´ ἀλλήλων πλανώμενοι	τοιαῦτα	ποιοῦσιν. ὄζει δὲ τῶν ἰχνῶν
[5]	οὐ δύνανται αἰσθάνεσθαι ὅταν ᾖ	τοιαῦτα,	πρὶν ἂν ὁ ἥλιος διαλύσῃ
[10]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ εἰς	τοιαῦτα·	τοῦ μὲν γὰρ χειμῶνός ἐστιν
[8]	ἐπειδὰν δὲ τὰ ἴχνη πρὸς	τοιαῦτα	φέρῃ, μὴ προσιέναι ἐγγύς, ἵνα
[8]	ὁ δὲ ἀφίξεται πρὸς ἕτερα	τοιαῦτα	χωρία, ἐὰν μὴ ἄρα ἐν
[4]	πόδας περιφερεῖς. καὶ ἐὰν ὦσι	τοιαῦται	αἱ κύνες, ἔσονται ἰσχυραὶ τὰ
[3]	ἠγμέναι ἀνεπιστημόνως δύσχρηστοί εἰσιν· αἱ	τοιαῦται	μὲν οὖν κύνες ἀποτρέψειαν ἂν
[10]	δὲ κύνες πολλαὶ ἐν τῇ	τοιαύτῃ	θήρᾳ καὶ αὐτοὶ οἱ κυνηγέται
[9]	τοῖν ποδοῖν· ἐὰν δὲ θήλεια,	τοῖν	ποδοῖν· ἄπωθεν οὖν ἀκοντίζειν. ἁλίσκονται
[9]	ἐὰν μὲν ᾖ ἄρρην, καὶ	τοῖν	ποδοῖν· ἐὰν δὲ θήλεια, τοῖν
[1]	ἐκείνου οὐδεὶς ἀπαγορεύει. οὗτοι δὲ	τοιοῦτοι	ἐγένοντο ἐκ τῆς ἐπιμελείας τῆς
[12]	τὰ τῶν ἄλλων ἰδιωτῶν οἱ	τοιοῦτοι	σῴζουσι. πολλοὶ δὲ ὑπὸ φθόνου
[4]	τὰ σώματα διαπονοῦσαι ἐν τόποις	τοιούτοις	ὠφελοῦνται. ἀγέσθωσαν δὲ θέρους μὲν
[5]	ὀρθόν, ὀλιγάκις ἂν ἔπασχε τὸ	τοιοῦτον·	νῦν δὲ περιβάλλων καὶ ἀγαπῶν
[8]	τὸ διώκεσθαι ἀεὶ ἀπὸ τῶν	τοιούτων.	ἐπειδὰν δὲ φανῇ τὸ ἴχνος,
[13]	γεγραμμένα φήσει τις ἴσως τῶν	τοιούτων	οὐ καλῶς οὐδ´ ἑξῆς γεγράφθαι·
[8]	τὰ γὰρ ἴχνη ἀπὸ τῶν	τοιούτων	οὐδαμοῦ περάσει. ἐπειδὰν δὲ ᾖ
[12]	οὐ χρὴ μανθάνειν. ἐκ τῶν	τοιούτων	οὖν στρατιῶταί τε ἀγαθοὶ καὶ
[8]	ὑπερφορεῖ τὴν χιόνα ὑπὲρ τῶν	τοιούτων.	παραλείπεται οὖν εὐνάσιμα πολλά· ζητεῖ
[12]	εἰδέναι. καὶ ἤδη τινὲς τῶν	τοιούτων	πολλοῦ ὄχλου συμμάχων τρεφθέντος τῇ
[5]	ἀδύνατον μὴ οὐκ εἶναι ἐκ	τοιούτων	συνηρμοσμένον ἰσχυρόν, ὑγρόν, ὑπερέλαφρον. τεκμήριον
[5]	πρὸς ἁρμόν. σύγκειται γὰρ ἐκ	τοιούτων	τὸ σῶμα. ἔχει γὰρ κεφαλὴν
[9]	ἐγκελεύειν ταῖς κυσὶ καὶ χρῆσθαι	τοῖς	ἀκοντίοις. κρατήσαντα δὲ τούτου πορεύεσθαι
[2]	ἴσον ταῖς ἄρκυσιν. ἐν δὲ	τοῖς	ἀκρωλενίοις τὰ μὲν ἐνόδια ἐχέτω
[6]	βαρύ, μικρόν, μέγα· πρὸς δὲ	τοῖς	ἄλλοις κελεύσμασιν, ἐὰν ὦσιν ἐν
[11]	ὑπὲρ τῆς Συρίας, καὶ πρὸς	τοῖς	ἄλλοις ὄρεσιν ὅσα οἷά τ´
[12]	τῶν πονούντων ἅπασαι αἱ ὠφέλειαι	τοῖς	ἀνθρώποις ηὕρηνται· ἀμείνους οὖν οἱ
[6]	ἐὰν δὲ μή, μεταθεῖν χρώμενον	τοῖς	αὐτοῖς ἐγκελεύσμασιν. ἐπειδὰν δὲ μεταθέουσαι
[10]	αὐτοῖς ὥσπερ ταῖς ἐλάφοις ἐν	τοῖς	αὐτοῖς τόποις, καὶ ἐπισκέψεις αἱ
[12]	τὰ οἰκεῖα ἑκάστου. ὥστε πρὸς	τοῖς	αὑτῶν καὶ τὰ τῶν ἄλλων
[9]	ᾖ ἄρρην, μὴ προσιέναι ἐγγύς·	τοῖς	γὰρ κέρασι παίει, ἐὰν μὲν
[13]	μὲν ἡ ἄγρα μετὰ σωφροσύνης,	τοῖς	δὲ μετὰ αἰσχροῦ θράσους. κακοηθείας
[1]	εὐκλείας, ὥστε μόνος φιλοπάτωρ παρὰ	τοῖς	Ἕλλησιν ἀναγορευθῆναι. Αἰνείας δὲ σώσας
[13]	ἔνι· διατρίβειν δ´ ἄλλως παρέχει	τοῖς	ἐλπίσασί τι ἐξ αὐτῶν μαθήσεσθαι
[9]	ἐπισύρματα τοῦ ξύλου καταφανῆ ἐν	τοῖς	ἔργοις· ἐὰν δὲ τραχεῖς τόπους
[5]	εἴ του ἐρῴη. Ἐν δὲ	τοῖς	ἔργοις κυνηγετοῦντα ἀπέχεσθαι ὧν ὧραι
[9]	νάπας, ἐν ταῖς διόδοις καὶ	τοῖς	ἔργοις πρὸς ὅ τι ἂν
[9]	τῆς ἄλλης ἡμέρας, ἐν δὲ	τοῖς	ἔργοις πρῴ. ἐν μὲν γὰρ
[9]	διὰ τὴν ἐρημίαν· ἐν δὲ	τοῖς	ἔργοις τῆς νυκτὸς διὰ τὸ
[2]	αἱ μὲν ἄνισοι αὐτῶν ἐν	τοῖς	ἑτεροκλινέσι τῶν χωρίων, ἵνα ἴσα
[6]	ὦ κύνες; ἐπειδὰν δὲ προσσχῶσι	τοῖς	ἴχνεσι, περιάγειν αὐτὰς κύκλους πολλοὺς
[7]	ἐπειδὰν δὲ μηκέτι θέλωσι προσμένειν	τοῖς	ἴχνεσιν, ἀλλ´ ἀποσκεδαννύωνται, ἀναλαμβάνειν, ἕως
[6]	δὲ μὴ πρὸς αὐτοῖς ὦσι	τοῖς	ἴχνεσιν, ἀλλ´ ὑπερβάλλωσι, καλεῖν αὐτάς,
[12]	αὐτῶν τῶν πράξεων τῶν ἐν	τοῖς	κυνηγεσίοις εἴρηται. ὠφελήσονται δ´ οἱ
[10]	ἀκολουθοῦντας σαφῶς. ἔσται δὲ καὶ	τοῖς	κυνηγέταις πολλὰ δῆλα αὐτοῦ, ἐν
[10]	χωρίων τὰ ἴχνη, ἐν δὲ	τοῖς	λασίοις τῆς ὕλης κλάσματα· ὅπου
[10]	πολλὰ δῆλα αὐτοῦ, ἐν μὲν	τοῖς	μαλακοῖς τῶν χωρίων τὰ ἴχνη,
[8]	τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ ἐν	τοῖς	μελαγχίμοις, περιλαμβάνοντα ἐντὸς πρὸς ὅτῳ
[13]	τοὺς δὲ πολὺ χείρους· καὶ	τοῖς	μὲν ἡ ἄγρα μετὰ σωφροσύνης,
[13]	ἐξαπατᾶν τέχνην ἐχόντων. ἴσως οὖν	τοῖς	μὲν ὀνόμασιν οὐ σεσοφισμένως λέγω·
[13]	αἰσχράν· πρὸς δὲ τὰ θεῖα	τοῖς	μὲν οὐδὲν ἐμποδὼν ἀσεβεῖν, οἱ
[13]	πολλὰ αὐτοῖς γέγραπται, ἀφ´ ὧν	τοῖς	νέοις αἱ μὲν ἡδοναὶ κεναί,
[1]	παρέχεσθαι. Ἐγὼ μὲν οὖν παραινῶ	τοῖς	νέοις μὴ καταφρονεῖν κυνηγεσίων μηδὲ
[13]	τοῖς ὀνόμασι σοφίζονται, οὐκ ἐν	τοῖς	νοήμασιν. οὐ λανθάνει δέ με
[2]	τὰ ὕψη ἐξαίρωσιν, ἐν δὲ	τοῖς	ὁμαλέσιν αἱ ἴσαι· αὗται δ´
[6]	ἐπικλίνουσαι τὰ ὦτα καὶ ἀστράπτουσαι	τοῖς	ὄμμασιν. ἐπειδὰν δὲ περὶ τὸν
[13]	οὐ {τοὺς} φιλοσόφους, ὅτι ἐν	τοῖς	ὀνόμασι σοφίζονται, οὐκ ἐν τοῖς
[9]	καὶ ποδοστράβαι ταῖς ἐλάφοις ἐν	τοῖς	ὄρεσι, περὶ τοὺς λειμῶνας καὶ
[11]	ἁλίσκεται δὲ τὰ μὲν ἐν	τοῖς	ὄρεσι φαρμάκῳ διὰ δυσχωρίαν ἀκονιτικῷ·
[9]	τὰς κύνας τὰς μὲν ἐν	τοῖς	ὄρεσιν ἑστώσας, μάλιστα μὲν ἕωθεν,
[9]	ἔργοις πρῴ. ἐν μὲν γὰρ	τοῖς	ὄρεσιν οὐ μόνον τῆς νυκτὸς
[12]	δὲ ἀπαιδεύτῳ χρώμενοι πολλὰ ἐπιτιμῶσι	τοῖς	πεπαιδευμένοις. διὰ μὲν οὖν τούτων
[13]	δὲ κυνηγέται εἰς τὸ κοινὸν	τοῖς	πολίταις καὶ τὰ σώματα καὶ
[7]	τῶν σκυλακίων διαστρέφουσι τὰ σκέλη,	τοῖς	σώμασι νόσους ἐμποιοῦσι, καὶ τὰ
[12]	ἔργου πολλά· ὑγίειάν τε γὰρ	τοῖς	σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ
[12]	ἀναμαχόμενοι ἐτρέψαντο· ἀεὶ γὰρ ἔστι	τοῖς	τὰ σώματα καὶ τὰς ψυχὰς
[5]	ἀνταύγειαν· κατάδηλοι δὲ καὶ ἐν	τοῖς	τριμμοῖς καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς,
[5]	δὲ οὐ πίμπλαται. ἐν δὲ	τοῖς	ὑλώδεσι μᾶλλον ἢ ἐν τοῖς
[10]	ῥάχου· οὐκ ἰσχυραὶ γὰρ ἐν	τοῖς	ψιλοῖς αἱ ῥᾶχοι. ὑπὲρ δὲ
[5]	τοῖς ὑλώδεσι μᾶλλον ἢ ἐν	τοῖς	ψιλοῖς ὄζει· διατρέχων γὰρ καὶ
[13]	οὗτοι δ´ ἂν εἶεν καὶ	τοκεῦσιν	ἀγαθοὶ καὶ πάσῃ τῇ ἑαυτῶν
[12]	τὸ μὴ πονεῖν οἷον χρὴ	τὸν	ἀγαθὸν εἶναι· ὥστε οὔτε θεοσεβεῖς
[10]	πίπτουσι. ~Πρὸς δὲ τὸν ὗν	τὸν	ἄγριον κεκτῆσθαι κύνας Ἰνδικάς, Κρητικάς,
[7]	γὰρ μὴ ἐνδεεῖς ὦσι, τούτου	τὸν	αἴτιον οὐκ ἴσασιν, ὅταν δὲ
[7]	μέχρι ἐνιαυτοῦ καὶ οἷς μέλλει	τὸν	ἅπαντα χρόνον βιώσεσθαι, ἄλλο δὲ
[10]	οὖν εἰς τὴν ἄρκυν ἐμπίπτῃ,	τὸν	ἀρκυωρὸν ἀναλαβόντα τὸ προβόλιον προσιέναι
[10]	μέγεθος πεντεπαλάστους, κατὰ δὲ μέσον	τὸν	αὐλὸν κνώδοντας ἀπολεχαλκευμένους, στιφρούς, καὶ
[9]	μὴ ὁρῶνται ὑπό τινος, φυλάττει	τὸν	αὑτῆς ἑκάστη ἀπελθοῦσα εἰς τὸ
[10]	ἢ κρατήσαντι. προσφέρειν δὲ πάλιν	τὸν	αὐτὸν τρόπον καὶ προτεῖναι ἐντὸς
[8]	περιτείνειν αὐτῶν ἑκάστῳ τὰ δίκτυα	τὸν	αὐτὸν τρόπον ὅνπερ ἐν τοῖς
[9]	ἰσόπεδον, περὶ δὲ τὴν στέγην	τὸν	βρόχον τῆς σειρίδος· καὶ αὐτὴν
[1]	δοῦναι τε Θέτιν αὐτῷ καὶ	τὸν	γάμον παρὰ Χείρωνι ὑμνῆσαι. Τελαμὼν
[6]	ἐν δὲ τῇ χειρὶ ῥόπαλον,	τὸν	δὲ ἀρκυωρὸν ἕπεσθαι· πρὸς δὲ
[9]	τῷ ποδί, οἱ δὲ πιέζωσι.	τὸν	δὲ βρόχον τῆς σειρίδος τὸν
[6]	τάδε ἢ ὅτι οὐχ ἑώρακε.	Τὸν	δὲ κυνηγέτην ἐξιέναι ἔχοντα ἠμελημένην
[9]	ταῦτα τὰς μὲν κύνας λῦσαι,	τὸν	δὲ λαβόντα τὰ ἀκόντια προσιέναι
[10]	ὑπ´ ὀργῆς καὶ θυμοῦ ἐπιστρέψει.	τὸν	δὲ ταχὺ ἀναπηδᾶν, τὸ δὲ
[7]	ἴσασιν, ὅταν δὲ ἐπιθυμοῦσαι λάβωσι,	τὸν	διδόντα στέργουσιν. ~Ἰχνεύεσθαι δὲ τὸν
[7]	εἴδη οὔσας καὶ εὐψύχους πρὸς	τὸν	δρόμον ἐπιλύῃ, ὁρῶσαι τὸν λαγῶ
[10]	ἵνα εἰς τὰς ἄρκυς ποιῆται	τὸν	δρόμον καὶ μὴ ἐξαλλάττῃ. ἐπειδὰν
[7]	αἰσχίους ὦσι καὶ ἄψυχοι πρὸς	τὸν	δρόμον, οὐδὲν κωλύει ἱέναι· εὐθὺς
[7]	ἐὰν μὲν καλαὶ ὦσι πρὸς	τὸν	δρόμον τὰ εἴδη, μὴ ἀνιέναι
[9]	τόπον οὗ ἂν μέλλῃ ἑκάστη	τὸν	ἑαυτῆς εὐνάσειν. κατακλίνασαι δὲ καὶ
[10]	ἐγκελεύειν δὲ ταῖς κυσὶν ἕνα	τὸν	ἐμπειρότατον, τοὺς δ´ ἄλλους ἕπεσθαι
[9]	τὸν δὲ βρόχον τῆς σειρίδος	τὸν	ἐπὶ τὴν στεφάνην ἐπιτεθησόμενον πεπλεγμένον
[10]	ἂν ἔχῃ ὑφ´ αὑτῷ ἐπὶ	τὸν	ἐρεθίζοντα ὑπ´ ὀργῆς καὶ θυμοῦ
[2]	τὸ ἐπιτήδευμα τὸ τῶν κυνηγεσίων	τὸν	ἤδη ἐκ παιδὸς ἀλλάττοντα τὴν
[3]	ἔργα καὶ ἀφίστανται καὶ ὑποφεύγουσι	τὸν	ἥλιον ὑπὸ τὰς σκιὰς καὶ
[6]	ὁμοίως ἀντερειδέτω, ἐπαίρων εἰς μέσον	τὸν	κεκρύφαλον. εἰς δὲ τὸν περίδρομον
[11]	περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος καὶ	τὸν	Κίττον τὸν ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας,
[10]	ὑφιστάντα κλῶνας, ὅπως ἂν εἰς	τὸν	κόλπον διὰ τῶν βρόχων αἱ
[9]	ὅπου δ´ ἂν ὦσιν, ἔχοντα	τὸν	κυναγωγὸν τὰς κύνας καὶ ἀκόντια
[7]	σώματα· διαφυλάττειν οὖν δεῖ τοῦτο	τὸν	κυνηγέτην. ἐὰν δὲ αἰσχίους ὦσι
[6]	ἐπαναίρουσαι τὰς κεφαλάς, εἰσβλέπουσαι εἰς	τὸν	κυνηγέτην, ἐπιγνωρίζουσαι ἀληθῆ ἤδη εἶναι
[4]	καὶ ἐπανακλαγγάνουσαι δικαίως· πρὸς δὲ	τὸν	κυνηγέτην μὴ ἐπανίτωσαν λιποῦσαι τὰ
[6]	ἤδη τῆς ἡμέρας, τότε δεῖ	τὸν	κυνηγέτην τὸν λαγῶ ἀπειρηκότα ζητεῖν,
[4]	δὲ καὶ ἄνευ τοῦ εὑρίσκειν	τὸν	λαγῶ ἀγαθὸν ἄγειν τὰς κύνας
[3]	καὶ διὰ τοῦτο οὐ κατέχουσι	τὸν	λαγῶ· αἱ χαροποὶ δὲ καὶ
[6]	ἡμέρας, τότε δεῖ τὸν κυνηγέτην	τὸν	λαγῶ ἀπειρηκότα ζητεῖν, μὴ παραλείποντα
[6]	τὰς μὲν κύνας τοῦ εὑρεῖν	τὸν	λαγῶ, αὑτοὺς δὲ τῆς ὠφελείας·
[4]	ὅταν δὲ περὶ αὐτὸν ὦσι	τὸν	λαγῶ, δῆλον ποιείτωσαν τῷ κυνηγέτῃ
[7]	πρὸς τὸν δρόμον ἐπιλύῃ, ὁρῶσαι	τὸν	λαγῶ ἐντεινόμεναι ῥήγνυνται, οὔπω ἔχουσαι
[7]	ἕως ἂν ἐθισθῶσιν εὑρίσκειν προσθέουσαι	τὸν	λαγῶ, ἐπεὶ μὴ ἐν κόσμῳ
[6]	εἶναι ταῦτα, ὑφ´ αὑτῶν ἀναστήσουσι	τὸν	λαγῶ καὶ ἐπίασι κεκλαγγυῖαι. ἐὰν
[6]	καὶ τὸ ῥόπαλον ἀναλαβόντα κατὰ	τὸν	λαγῶ, καὶ μὴ ὑπαντᾶν· ἄπορον
[6]	ἵνα ἡ ἄρκυς, ὅταν ἔχῃ	τὸν	λαγῶ, μὴ ἀντιτείνῃ. στοιχιζέτω δὲ
[3]	τοῦ πρόσω τὰ ἴχνη παραλείπουσι	τὸν	λαγῶ, ὁσάκις δ´ ἐπιτρέχουσι τὰ
[8]	τὸν διδόντα στέργουσιν. ~Ἰχνεύεσθαι δὲ	τὸν	λαγῶ ὅταν νίφῃ ὁ θεὸς
[3]	τὰ ἴχνη, εἰκάζουσι, προορώμεναι δὲ	τὸν	λαγῶ τρέμουσι καὶ οὐκ ἐπέρχονται
[6]	τοῖς ὄμμασιν. ἐπειδὰν δὲ περὶ	τὸν	λαγῶ ὦσι, δῆλον ποιήσουσι τῷ
[6]	τὰ ἴχνη. ἐπειδὰν δὲ περὶ	τὸν	λαγῶ ὦσι καὶ τοῦτο ἐπιδεικνύωνται
[6]	ὡς εἴρηται. μετὰ δὲ τοῦτο	τὸν	μὲν ἀρκυωρὸν εἶναι ἐν φυλακῇ·
[2]	ἂν εἴη πρᾶξις. χρὴ δὲ	τὸν	μὲν ἀρκυωρὸν εἶναι ἐπιθυμοῦντα τοῦ
[2]	καὶ ἐπὶ τὰ ἄλλα παιδεύματα,	{τὸν	μὲν ἔχοντα} σκεψάμενον τὴν οὐσίαν,
[9]	τινα αὐτῶν. βιασθεῖσαι δὲ τοῦτο,	τὸν	μὲν πρῶτον δρόμον αἱ κύνες
[9]	λαβόντα τὰ ἀκόντια προσιέναι ἐπὶ	τὸν	νεβρὸν τὸν πρῶτον, ὅπου εἶδεν
[10]	γὰρ εὐθὺς ἐάν τις ἐπὶ	τὸν	ὀδόντα ἐπιθῇ τρίχας, συντρέχουσιν· οὕτως
[9]	τὰς κύνας καὶ ἐπικελεύσαντα κατὰ	τὸν	ὁλκὸν τοῦ ξύλου, σκοπούμενον ὅποι
[1]	θεούς, σώσας δὲ καὶ αὐτὸν	τὸν	πατέρα, δόξαν εὐσεβείας ἐξηνέγκατο, ὥστε
[10]	βούληται ἀκοντιζόμενος καὶ βαλλόμενος κατατεῖναι	τὸν	περίδρομον, ἀλλ´ ἐπανιεὶς ἔχῃ προσιόντα
[10]	κατατείνῃ προωθῶν αὑτὸν τῆς ἄρκυος	τὸν	περίδρομον. εἶτα ὅστις ἂν ᾖ
[6]	μέσον τὸν κεκρύφαλον. εἰς δὲ	τὸν	περίδρομον ἐναπτέτω λίθον μακρὸν καὶ
[10]	φανότατον ᾖ τὸ ἔσω· καὶ	τὸν	περίδρομον ἐξάπτειν ἀπὸ δένδρου ἰσχυροῦ,
[1]	τούτων γὰρ γίγνονται τὰ εἰς	τὸν	πόλεμον ἀγαθοὶ καὶ {εἰς} τὰ
[1]	πρώτους ὑστέρους εἶναι τὰ εἰς	τὸν	πόλεμον ἐκείνου πλὴν Νέστορος· καὶ
[13]	ἰδιωτῶν, τά τε σώματα πρὸς	τὸν	πόλεμον κάκιστα καὶ αἴσχιστα ἔχουσι
[12]	δὲ ἧττον, τὰ δὲ πρὸς	τὸν	πόλεμον μάλιστα παιδεύει. πρῶτον μὲν
[5]	δὲ ἤδη ἔτειοι τάχιστα θέουσι	τὸν	πρῶτον δρόμον, τοὺς δ´ ἄλλους
[9]	ἀκόντια προσιέναι ἐπὶ τὸν νεβρὸν	τὸν	πρῶτον, ὅπου εἶδεν εὐνασθέντα, τῶν
[6]	δὲ ἐκπεριών· ἐὰν δὲ ἐκκλίνῃ	τὸν	στοῖχον ἡ ἄρκυς, ἀνιστάτω. διωκομένου
[10]	τῆς ῥάβδου προωθῶν αὑτὸν πρὸς	τὸν	τὸ προβόλιον ἔχοντα. οὕτω δὲ
[9]	ὄψεται ἀγούσας τοὺς νεβροὺς πρὸς	τὸν	τόπον οὗ ἂν μέλλῃ ἑκάστη
[9]	ἀκόντια πρὸ ἡμέρας ἐλθόντα εἰς	τὸν	τόπον τοῦτον τὰς μὲν κύνας
[10]	διὰ δύσπνοιαν πίπτουσι. ~Πρὸς δὲ	τὸν	ὗν τὸν ἄγριον κεκτῆσθαι κύνας
[11]	Πάγγαιον ὄρος καὶ τὸν Κίττον	τὸν	ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας, τὰ δ´
[9]	τόπους διαπερᾷ, αἱ πέτραι ἕξουσι	τὸν	φλοιὸν τοῦ ξύλου ἀφηρπασμένον καὶ
[11]	φωνῆς ἐν τῇ νυκτὶ κύκλῳ	τὸν	φραγμὸν περιθέουσι, καὶ ἐπειδὰν μὴ
[6]	ζητησίμων, μὴ φοβῆται ἀκούων ὁμοῦ	τὸν	ψόφον (ἐὰν δὲ ᾖ ἀπ´
[10]	ἐκ τριῶν τόνων, ἕκαστος δὲ	τόνος	ἐκ πεντεκαίδεκα λίνων, ἀπὸ δὲ
[2]	ἐκ τριῶν τόνων, ἕκαστος δὲ	τόνος	ἐκ τριῶν λίνων, τὸ δὲ
[6]	οἷόν τ´ ἂν ᾖ τοὺς	τόνους	τῆς φωνῆς ποιούμενον, ὀξύ, βαρύ,
[10]	ἔστωσαν δὲ πεντεκαιτετταρακοντάλινοι ἐκ τριῶν	τόνων,	ἕκαστος δὲ τόνος ἐκ πεντεκαίδεκα
[2]	μὲν ἄρκυς ἐννεάλινοι ἐκ τριῶν	τόνων,	ἕκαστος δὲ τόνος ἐκ τριῶν
[10]	ταῖς ἐλάφοις ἐν τοῖς αὐτοῖς	τόποις,	καὶ ἐπισκέψεις αἱ αὐταὶ καὶ
[4]	καὶ τὰ σώματα διαπονοῦσαι ἐν	τόποις	τοιούτοις ὠφελοῦνται. ἀγέσθωσαν δὲ θέρους
[4]	ἐὰν τοῦ λαγῶ ὀσφραίνωνται ἐν	τόποις	ψιλοῖς, ξηροῖς, προσηλίοις τοῦ ἄστρου
[8]	ἄξει δὲ ἢ πρὸς σύσκιον	τόπον	ἢ πρὸς ἀπόκρημνον· τὰ γὰρ
[9]	ἀγούσας τοὺς νεβροὺς πρὸς τὸν	τόπον	οὗ ἂν μέλλῃ ἑκάστη τὸν
[9]	πρὸ ἡμέρας ἐλθόντα εἰς τὸν	τόπον	τοῦτον τὰς μὲν κύνας δῆσαι
[10]	ἐπὶ τὸ πολὺ ἀφίξεται ἐπὶ	τόπον	ὑλώδη ἰχνεύουσα. κατακλίνεται γὰρ τὸ
[9]	τοῖς ἔργοις· ἐὰν δὲ τραχεῖς	τόπους	διαπερᾷ, αἱ πέτραι ἕξουσι τὸν
[5]	δὲ περιβάλλων καὶ ἀγαπῶν τοὺς	τόπους	ἐν οἷς ἐγένετο καὶ ἐτράφη
[10]	δὲ τὰς κύνας ἐπάγουσι τοὺς	τόπους	ζητοῦντες τοὺς καλλίστους· ἐπειδὰν δὲ
[5]	οἱ δ´ ἐπὶ πάντας τοὺς	τόπους	πλανῆται χαλεποὶ πρὸς τοὺς δρόμους·
[9]	πρῶτον, ὅπου εἶδεν εὐνασθέντα, τῶν	τόπων	ἐνθυμούμενον, ὅπως μὴ διαμαρτήσεται· πολὺ
[10]	περιεπίμπρη. ὁ μὲν οὖν ἄρρην	τοσαῦτα	καὶ ἔτι πλείω πράγματα παρασχὼν
[1]	ὑπερέσχε σοφία. ἀποθανὼν δὲ ἀδίκως	τοσαύτης	ἔτυχε τιμωρίας ὑπὸ θεῶν, ὅσης
[1]	Ἀντίλοχος δὲ τοῦ πατρὸς ὑπεραποθανὼν	τοσαύτης	ἔτυχεν εὐκλείας, ὥστε μόνος φιλοπάτωρ
[1]	ἐπιμελείας τῆς {ἐκ} τῶν κυνηγεσίων	τοσοῦτον	ὑπερέβαλε φιλοπονίᾳ, ὥστε ὁμολογεῖται τοὺς
[1]	ἀείμνηστον κλέος ἔχει. Μειλανίων δὲ	τοσοῦτον	ὑπερέσχε φιλοπονίᾳ, ὥστε ὧν αὐτῷ
[1]	παρὰ Χείρωνι ὑμνῆσαι. Τελαμὼν δὲ	τοσοῦτος	ἐγένετο, ὥστ´ ἐκ μὲν πόλεως
[1]	ὧν αὐτῷ ἀντερασταὶ ἐγένοντο οἱ	τότε	ἄριστοι τῶν τότε μεγίστων γάμων
[5]	αὐτὰ ἢ προϊοῦσα ἡ ἡμέρα·	τότε	δὲ καὶ αἱ κύνες ὀσφραίνονται
[6]	ᾖ ὀψὲ ἤδη τῆς ἡμέρας,	τότε	δεῖ τὸν κυνηγέτην τὸν λαγῶ
[5]	καὶ αἱ κύνες ἧττον ὀσφραίνονται	τότε	διὰ τὸ ἐκλελύσθαι τὰ σώματα.
[10]	ὧν ἂν ὦσι, χαλεποὶ ὄντες	τότε	καὶ μᾶλλον μαχόμενοι ὑπὲρ ἐκείνων
[1]	ἐγένοντο οἱ τότε ἄριστοι τῶν	τότε	μεγίστων γάμων μόνος ἔτυχεν Ἀταλάντης.
[5]	ὅταν ᾖ πανσέληνος· καὶ μανότατα	τότε·	χαίροντες γὰρ τῷ φέγγει ἐπαναρριπτοῦντες
[4]	τὸ πλάγιον διαρριμμάτων, καὶ ἀπὸ	τοῦ	ἀληθῶς ἤδη αἰωρεῖσθαι τὴν ψυχὴν
[10]	γίγνονται αἱ αὐταὶ ὥσπερ ὑπὸ	τοῦ	ἄρρενος· ἐξαναστάντα δὲ δεῖ παίειν
[4]	ἐν τόποις ψιλοῖς, ξηροῖς, προσηλίοις	τοῦ	ἄστρου ἐπιόντος· εὔποδες δέ, ἐὰν
[3]	κυνηγεσίων. οἵας δὲ δεῖ εἶναι	τοῦ	αὐτοῦ γένους τά τε εἴδη
[1]	καὶ Χείρων ἀδελφοὶ πατρὸς μὲν	τοῦ	αὐτοῦ, μητρὸς δὲ ὁ μὲν
[5]	τὰ ἴχνη ὀρθὰ ἐπὶ πολύ,	τοῦ	δ´ ἦρος συμπεπλεγμένα· τὸ γὰρ
[5]	διὰ τὸ μῆκος τῶν νυκτῶν·	τοῦ	δὲ θέρους βραχέα διὰ τὸ
[10]	μὲν γὰρ χειμῶνός ἐστιν ἀλεεινά,	τοῦ	δὲ θέρους ψυχεινά. ἐπειδὰν δ´
[5]	διὰ τὸ ἐκλελύσθαι τὰ σώματα.	τοῦ	δὲ μετοπώρου καθαρά· ὅσα γὰρ
[4]	λιποῦσαι τὰ ἴχνη. μετὰ δὲ	τοῦ	εἴδους καὶ τοῦ ἔργου τούτου
[7]	εὐθὺς γὰρ δὴ ἀνέλπιστοι οὖσαι	τοῦ	ἑλεῖν οὐ πείσονται τοῦτο. τὰ
[12]	ἔσονται καὶ φύλακες εἶναι ἀγαθοὶ	τοῦ	ἐπιταττομένου. ἐν δὲ ταῖς προσόδοις
[13]	φιλοκερδείᾳ ἔρχονται. ἔπειτα ἐξ αὐτοῦ	τοῦ	ἐπιχειρήματος βελτίους γίγνονται πρὸς πολλὰ
[2]	τὸν μὲν ἀρκυωρὸν εἶναι ἐπιθυμοῦντα	τοῦ	ἔργου καὶ τὴν φωνὴν Ἕλληνα,
[12]	ἑτέρους σῴζειν· ἡ γὰρ συνήθεια	τοῦ	ἔργου παρέξει αὐτοῖς πλέον τι
[12]	ὠφελήσονται δ´ οἱ ἐπιθυμήσαντες τούτου	τοῦ	ἔργου πολλά· ὑγίειάν τε γὰρ
[4]	μετὰ δὲ τοῦ εἴδους καὶ	τοῦ	ἔργου τούτου εὔψυχοι ἔστωσαν καὶ
[5]	μεταθεόμενον, ἁλισκόμενον, ἐπιλάθοιτ´ ἂν εἴ	του	ἐρῴη. Ἐν δὲ τοῖς ἔργοις
[12]	μὲν γάρ τις ὁρᾶται ὑπὸ	τοῦ	ἐρωμένου, ἅπας ἑαυτοῦ ἐστι βελτίων
[6]	ὀψιζόμενοι ἀφαιροῦνται τὰς μὲν κύνας	τοῦ	εὑρεῖν τὸν λαγῶ, αὑτοὺς δὲ
[4]	τριμμούς. ἔστι δὲ καὶ ἄνευ	τοῦ	εὑρίσκειν τὸν λαγῶ ἀγαθὸν ἄγειν
[12]	ψυχὰς εὖ ἔχουσιν ἐγγὺς εἶναι	τοῦ	εὐτυχῆσαι. εἰδότες δὲ καὶ οἱ
[9]	μὲν οὖν νεογνοὺς τῶν νεβρῶν	τοῦ	ἦρος θηρᾶν· ταύτην γὰρ τὴν
[5]	ὀσμάς. λεπτὰ δὲ καὶ ἀσαφῆ	τοῦ	θέρους· διάπυρος γὰρ οὖσα ἡ
[5]	ἔστι δὲ τοῦ χειμῶνος καὶ	τοῦ	θέρους καὶ τοῦ μετοπώρου τὰ
[10]	εἶτα εἰσβλέποντα εἰς τὸ ὄμμα	τοῦ	θηρίου ἐνθυμούμενον τὴν κίνησιν τὴν
[4]	θᾶττον φοιτῶσαι, μᾶλλον γνωρίζουσαι ἀπὸ	τοῦ	θυμοῦ, ἀπὸ τῆς κεφαλῆς, ἀπὸ
[4]	τὰς εὐνὰς προΐτωσαν ὁμοῦ διὰ	τοῦ	ἴχνους ἅπασαι. ὅταν δὲ περὶ
[6]	παραλῦσαι καὶ ἑτέραν· περαινομένου δὲ	τοῦ	ἴχνους διαλιπόντα μὴ πολὺ καὶ
[6]	τῆς ὠφελείας· οὐ γὰρ ἐπιμένει	τοῦ	ἴχνους ἡ φύσις λεπτὴ οὖσα
[6]	μεταθεύσονται· ὅταν δὲ οὕτω διὰ	τοῦ	ἴχνους πυκνῶς διᾴττωσι, μὴ κατέχοντα
[3]	τὰ ὦτα καὶ ἐπισκυθρωπάσασαι διὰ	τοῦ	ἴχνους, σχάσασαι τὴν οὐρὰν καὶ
[6]	πολλά, ἵνα μὴ παροξύνωνται πρὸ	τοῦ	καιροῦ. αἱ δ´ ὑπὸ χαρᾶς
[10]	ἐκ πεντεκαίδεκα λίνων, ἀπὸ δὲ	τοῦ	κορυφαίου τὸ μέγεθος δεχάμματοι, τὸ
[6]	ἀνατρίψαντα τὰς κύνας ἀπιέναι ἐκ	τοῦ	κυνηγεσίου, ἐπιμείναντα, ἐὰν ᾖ θερινὴ
[6]	λαβόντα ἰέναι πρὸς τὴν ὑπαγωγὴν	τοῦ	κυνηγεσίου, καὶ εὐξάμενον τῷ Ἀπόλλωνι
[3]	ἄρρινες μόλις καὶ ὀλιγάκις αἰσθάνονται	τοῦ	λαγῶ· αἱ δὲ ἄποδες οὐδ´
[8]	ῥήγνυσι τοὺς πόδας, τὴν ὀσμὴν	τοῦ	λαγῶ ἀφανίζει διὰ τὸ ὑπερπαγές·
[7]	ἴχνει} μεταθεῖν ἐᾶν· ἁλισκομένου δὲ	τοῦ	λαγῶ διδόναι αὐταῖς ἀναρρηγνύναι. ἐπειδὰν
[4]	τὴν ψυχὴν καὶ ὑπερχαίρειν ὅτι	τοῦ	λαγῶ ἐγγύς εἰσι. διωκέτωσαν δὲ
[6]	ἡ ἄρκυς, ἀνιστάτω. διωκομένου δὲ	τοῦ	λαγῶ εἰς τὰς ἄρκυς εἰς
[4]	ἀναστρεμμάτων τῶν ἐπὶ τὰς καθέδρας	τοῦ	λαγῶ, καὶ ἀπὸ τῶν εἰς
[6]	δὲ ἀφίξονται πρὸς τὴν εὐνὴν	τοῦ	λαγῶ, καὶ ἐπιδραμοῦνται ἐπ´ αὐτόν.
[4]	ᾖ πνίγη· εὔρινες δέ, ἐὰν	τοῦ	λαγῶ ὀσφραίνωνται ἐν τόποις ψιλοῖς,
[4]	κλαγγῇ καὶ ὑλαγμῷ, συνεκπερῶσαι μετὰ	τοῦ	λαγῶ πάντῃ. μεταθείτωσαν δὲ ταχὺ
[5]	ἐλαφροί, ἀδύνατοι δέ. Λαμβάνειν δὲ	τοῦ	λαγῶ τὰ ἴχνη ὑπάγοντα τὰς
[5]	γὰρ μέτρια. ~Τὰ δὲ ἴχνη	τοῦ	λαγῶ τοῦ μὲν χειμῶνος μακρά
[10]	ἐπὶ τὸ πολὺ εἰς τοιαῦτα·	τοῦ	μὲν γὰρ χειμῶνός ἐστιν ἀλεεινά,
[5]	~Τὰ δὲ ἴχνη τοῦ λαγῶ	τοῦ	μὲν χειμῶνος μακρά ἐστι διὰ
[10]	ἔχειν ἐρρωμένως· ὁ δ´ ὑπὸ	τοῦ	μένους πρόσεισι, καὶ εἰ μὴ
[5]	χειμῶνος καὶ τοῦ θέρους καὶ	τοῦ	μετοπώρου τὰ ἴχνη ὀρθὰ ἐπὶ
[9]	αἱ πέτραι ἕξουσι τὸν φλοιὸν	τοῦ	ξύλου ἀφηρπασμένον καὶ κατὰ τοῦτο
[9]	ἔσονται κεκινημένοι τά τ´ ἐπισύρματα	τοῦ	ξύλου καταφανῆ ἐν τοῖς ἔργοις·
[9]	καὶ ἐπικελεύσαντα κατὰ τὸν ὁλκὸν	τοῦ	ξύλου, σκοπούμενον ὅποι ἂν φέρηται.
[9]	καὶ τὸ πρόσωπον· ἐὰν δὲ	τοῦ	ὄπισθεν, ἐφελκόμενον τὸ ξύλον ἐμποδὼν
[13]	ἐγὼ παραινῶ, οἰομένους ὑπὸ θεῶν	του	ὁρᾶσθαι ταῦτα. οὗτοι δ´ ἂν
[1]	καὶ πολέμους ἀγαθοί. Ἀντίλοχος δὲ	τοῦ	πατρὸς ὑπεραποθανὼν τοσαύτης ἔτυχεν εὐκλείας,
[10]	δὲ οὐ χρή, μὴ τύχῃ	τοῦ	πεπτωκότος. ὅταν δὲ ἴδῃ τοῦτο,
[12]	τε ἄλλα γὰρ καὶ τὰ	τοῦ	πολέμου διὰ τούτων εὐτυχοῦντες ᾐσθάνοντο·
[10]	αἱ πρόσοδοι καὶ αἱ χρεῖαι	τοῦ	προβολίου. Τὰ δὲ νεογενῆ αὐτῶν
[10]	ἐμπειρότατος καὶ ἐγκρατέστατος προσελθόντα ἐκ	τοῦ	πρόσθεν τῷ προβολίῳ παίειν. ἐὰν
[5]	κούφην, μικράν, κατωφερῆ, στενὴν ἐκ	τοῦ	πρόσθεν, ὦτα ὑψηλά, τράχηλον λεπτόν,
[9]	μεταδρομαὶ ἔσονται. ἐὰν μὲν οὖν	τοῦ	προσθίου ποδὸς ἁλῷ, ταχὺ ληφθήσεται·
[3]	χρώμεναι καὶ πλάνοις, ὑπολαμβάνουσαι ἐκ	τοῦ	πρόσω τὰ ἴχνη παραλείπουσι τὸν
[10]	τῶν κυνῶν ἁμαρτάνων τῇ πληγῇ	τοῦ	σώματος ἄκρα τὰ τριχώματα περιεπίμπρη.
[12]	ὑβριστικὰ ἐκ τῆς ψυχῆς καὶ	τοῦ	σώματος ἀφαιροῦνται, ἐπιθυμίαν δ´ ἀρετῆς
[5]	ὅσοι δὲ ἁλίσκονται, παρὰ φύσιν	τοῦ	σώματος, τύχῃ δὲ χρώμενοι· οὐδὲν
[10]	τῷ προβολίῳ καὶ ταῖς προβολαῖς	τοῦ	σώματος ὡς εἴρηται· εἰ γάρ
[1]	ἕκαστον, τὸ δὲ ὅλον αἴτιοι	τοῦ	Τροίαν ἁλῶναι. Κάστωρ δὲ καὶ
[10]	πυγόνος· οἱ δὲ περίδρομοι ἡμιόλιοι	τοῦ	τῶν ἀρκύων πάχους· ἐπ´ ἄκροις
[10]	διὰ τῶν βρόχων αἱ αὐγαὶ	τοῦ	φέγγους ὡς μάλιστα ἐνέχωσιν, ἵνα
[7]	δὲ αὐτὰς ἐπανιέντα τῶν πόνων	τοῦ	χειμῶνος, ἵνα ἔχουσαι τὴν ἡσυχίαν
[5]	εἰς ταὐτὰ φερόμεναι. ἔστι δὲ	τοῦ	χειμῶνος καὶ τοῦ θέρους καὶ
[9]	ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ, ὑπὸ	τοῦ	ψυχροῦ συνιστάμενον ποιεῖ ἀποχωρεῖν αὐτόν.
[13]	τοὺς νέους, ἄγουσι δ´ ἐπὶ	τοὐναντίον·	οὔτε γὰρ {ἂν} ἄνδρα που
[6]	τῷ ἴχνει ὦσι, προσστάντα ἐγκελεύειν,	τοὔνομα	μεταβάλλοντα ἑκάστης τῆς κυνός, ὁποσαχῇ
[4]	μικρά, ὀρθά, στρογγύλα, στιφρά, ὀρθοὺς	τοὺς	ἀγκῶνας, πλευρὰς μὴ ἐπὶ γῆν
[5]	μόνον τὰς κύνας ἀλλὰ καὶ	τοὺς	ἀετούς· ὑπερβάλλοντες γὰρ τὰ σιμὰ
[11]	ὅπλων ἁλίσκεται, εἰς κίνδυνον καθιστάντα	τοὺς	αἱροῦντας. ἔστι δὲ οἷς αὐτῶν
[10]	ἕπεσθαι ἑξῆς τῇ ἰχνεύσει ἡγουμένῃ	τοὺς	ἀκολουθοῦντας σαφῶς. ἔσται δὲ καὶ
[9]	δὲ τούτου πορεύεσθαι καὶ ἐπὶ	τοὺς	ἄλλους καὶ τῷ αὐτῷ εἴδει
[13]	ἡ μελέτη αὕτη ποιεῖ πρὸς	τοὺς	ἄλλους πολεμίους ἀμείνους, τοὺς δὲ
[9]	διὰ τὸ μεθ´ ἡμέραν πεφοβῆσθαι	τοὺς	ἀνθρώπους. ἐπειδὰν δὲ εὕρῃ ἀνεστραμμένην
[1]	δι´ αὐτούς· εἰ δὲ πρὸς	τοὺς	βαρβάρους πάντας πάσῃ τῇ Ἑλλάδι
[10]	ὅρμους ἐμβαλέσθαι τὰς ἄρκυς, ἐπιβάλλοντα	τοὺς	βρόχους ἐπὶ ἀποσχαλιδώματα τῆς ὕλης
[6]	σύντονον· ἐπὶ δὲ ἄκρας ἴσους	τοὺς	βρόχους ἐπιβαλλέτω καὶ ὁμοίως ἀντερειδέτω,
[2]	δὲ μέγεθος πεντεσπίθαμοι, διπάλαστοι δὲ	τοὺς	βρόχους, περικείσθωσαν δὲ τοὺς περιδρόμους
[10]	δακτυλίους ἐχέτωσαν, ὑφείσθωσαν δ´ ὑπὸ	τοὺς	βρόχους, τὸ δὲ ἄκρον αὐτῶν
[10]	ταῖς κυσὶν ἕνα τὸν ἐμπειρότατον,	τοὺς	δ´ ἄλλους ἕπεσθαι κοσμίως ἀπολείποντας
[5]	τάχιστα θέουσι τὸν πρῶτον δρόμον,	τοὺς	δ´ ἄλλους οὐκέτι· εἰσὶ γὰρ
[7]	κυνηγέσιον, τὰς μὲν θηλείας ὀκταμήνους,	τοὺς	δὲ ἄρρενας δεκαμήνους· πρὸς δὲ
[12]	τιμᾷ τοὺς περὶ αὐτὴν ἀγαθούς,	τοὺς	δὲ κακοὺς ἀτιμάζει. εἰ οὖν
[5]	ἀναρπάζονται, ἕως ἂν ὦσιν ἔτειοι·	τοὺς	δὲ μείζους ἐπιτρέχουσαι αἱ κύνες
[5]	οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ ἀτρέμας ἔχουσι·	τοὺς	δὲ μυκτῆρας, ὅταν μὲν εὕδῃ,
[5]	πρόσθεν ἄκρως ὑγρούς, στενούς, ὀρθούς,	τοὺς	δὲ ὄπισθεν στερεούς, πλατεῖς, πάντας
[2]	μαστούς, τὰ δὲ δίκτυα δακτυλίους,	τοὺς	δὲ περιδρόμους ἀπὸ στροφείων. αἱ
[13]	πρὸς τοὺς ἄλλους πολεμίους ἀμείνους,	τοὺς	δὲ πολὺ χείρους· καὶ τοῖς
[5]	τοὺς τόπους πλανῆται χαλεποὶ πρὸς	τοὺς	δρόμους· τὰ γὰρ σύντομα ἴσασι·
[10]	τὰς διαβάσεις τῶν ναπῶν εἰς	τοὺς	δρυμούς, τὰ ἄγκη, τὰ τραχέα,
[5]	αὐτῶν αἱ πολλαὶ τῶν νήσων	τοὺς	ἐλάττους, αἵ τ´ ἔρημοι καὶ
[12]	πολεμίων ὀρθῶς καὶ ἀσφαλῶς διώξονται	τοὺς	ἐναντίους ἐν παντὶ χωρίῳ διὰ
[13]	ἀτιμάζουσι. Μὴ ζηλοῦν δὲ μηδὲ	τοὺς	ἐπὶ τὰς πλεονεξίας εἰκῇ ἰόντας,
[6]	τῶν σαρδόνων, ἐπὶ ἄκρας ἐπιβάλλων	τοὺς	ἐπιδρόμους καὶ τὰ παράδρομα συμφράττων.
[3]	μὲν οὖν κύνες ἀποτρέψειαν ἂν	τοὺς	ἐπιθυμοῦντας κυνηγεσίων. οἵας δὲ δεῖ
[9]	δὲ στεφάνας εὐκύκλους ἐχούσας, καὶ	τοὺς	ἥλους ἐναλλὰξ σιδηροῦς τε καὶ
[6]	δέραια· αἱ δὲ στελμονίαι πλατεῖς	τοὺς	ἱμάντας, ἵνα μὴ τρίβωσι τὰς
[10]	κύνας ἐπάγουσι τοὺς τόπους ζητοῦντες	τοὺς	καλλίστους· ἐπειδὰν δὲ εὑρεθῇ, διώκεται.
[4]	τῶν κενεώνων λαγαρὰ καὶ αὐτοὺς	τοὺς	κενεῶνας, οὐρὰς μακράς, ὀρθάς, λιγυράς,
[12]	τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐνόμισαν ὅμως	τοὺς	κυνηγέτας μὴ κωλύειν διὰ μηδενὸς
[9]	ἐλάφοις ἐν τοῖς ὄρεσι, περὶ	τοὺς	λειμῶνας καὶ τὰ ῥεῖθρα καὶ
[5]	ἔρχονται αὐτῶν εἰς τὰ ἐργάσιμα,	τοὺς	λειμῶνας, τὰς νάπας, τὰ ῥεῖθρα,
[5]	ἀντιλάμπει· ἄδηλοι δέ, ὅταν κατὰ	τοὺς	λίθους, τὰ ὄρη, τὰ φελλία,
[5]	λειμῶνας, τὰς νάπας, τὰ ῥεῖθρα,	τοὺς	λίθους, τὰ ὑλώδη· καὶ ἐὰν
[13]	δὲ κυνηγέται κοινοὺς ἐχθρούς· καὶ	τοὺς	μὲν ἡ μελέτη αὕτη ποιεῖ
[9]	δὲ ταῦτα ἱκαναὶ γίγνονται πονεῖν.	τοὺς	μὲν οὖν νεογνοὺς τῶν νεβρῶν
[1]	αὑτοῦ αἰτίας ἐδυστύχησε. Θησεὺς δὲ	τοὺς	μὲν τῆς Ἑλλάδος ἐχθροὺς πάσης
[9]	αὐτῷ ὄγκον πολύν. ~Ἐπὶ δὲ	τοὺς	νεβροὺς καὶ τὰς ἐλάφους κύνας
[9]	δὲ τῇ ἡμέρᾳ ὄψεται ἀγούσας	τοὺς	νεβροὺς πρὸς τὸν τόπον οὗ
[13]	ἐπ´ ἀρετὴν ἄγειν οἱ πολλοὶ	τοὺς	νέους, ἄγουσι δ´ ἐπὶ τοὐναντίον·
[13]	θεοφιλεῖς τ´ εἶναι καὶ εὐσεβεῖς	τοὺς	νέους τοὺς ποιοῦντας ἃ ἐγὼ
[13]	ψέγουσι δὲ καὶ ἄλλοι πολλοὶ	τοὺς	νῦν σοφιστὰς καὶ οὐ {τοὺς}
[5]	τὸ ἐπέκεινα τῶν ἔμπροσθεν ποδῶν	τοὺς	ὄπισθεν καὶ ἔξω· καὶ θεῖ
[10]	τῆς εὐνῆς πολὺ καὶ εἰς	τοὺς	ὅρμους ἐμβαλέσθαι τὰς ἄρκυς, ἐπιβάλλοντα
[1]	ἀναγορευθῆναι. Αἰνείας δὲ σώσας μὲν	τοὺς	πατρῴους καὶ μητρῴους θεούς, σώσας
[12]	τὸ εἶναι ἀθάνατος καὶ τιμᾷ	τοὺς	περὶ αὐτὴν ἀγαθούς, τοὺς δὲ
[2]	δὲ τοὺς βρόχους, περικείσθωσαν δὲ	τοὺς	περιδρόμους ἀναμμάτους, ἵνα εὔτροχοι ὦσι,
[6]	τριμμῶν εἰς τὰ συμφέροντα, καθάπτων	τοὺς	περιδρόμους ἐπὶ τὴν γῆν, τὰ
[5]	καὶ ἐκτείνας, ἐπ´ ἄκρους δὲ	τοὺς	πόδας τὴν γένυν καταθείς, τὰ
[8]	τῶν κυνῶν τὰς ῥῖνας, ῥήγνυσι	τοὺς	πόδας, τὴν ὀσμὴν τοῦ λαγῶ
[13]	εἶναι καὶ εὐσεβεῖς τοὺς νέους	τοὺς	ποιοῦντας ἃ ἐγὼ παραινῶ, οἰομένους
[12]	δὲ ταῖς προσόδοις ταῖς πρὸς	τοὺς	πολεμίους ἅμα οἷοί τε ἔσονται
[12]	ἡμῶν ὅτι ἐντεῦθεν ηὐτύχουν πρὸς	τοὺς	πολεμίους, ἐπιμέλειαν τῶν νέων ἐποιήσαντο·
[12]	καὶ θράσει διὰ δυσχωρίαν ἁμαρτόντας	τοὺς	πολεμίους νενικηκότας ἀναμαχόμενοι ἐτρέψαντο· ἀεὶ
[12]	χαλεπάς, οὐκ ἀπεροῦσιν· ἀνέξονται γὰρ	τοὺς	πόνους διὰ τὸ εἰθίσθαι μετὰ
[3]	ἄποδες οὐδ´ ἂν ὦσιν εὔψυχοι	τοὺς	πόνους δύνανται ἀνέχεσθαι, ἀλλ´ ἀπαγορεύουσι
[12]	θεᾶται αὐτούς, ἵειντο ἂν ἐπὶ	τοὺς	πόνους καὶ τὰς παιδεύσεις αἷς
[5]	ὀγκώδεις, ὑποκώλια μακρά, στιφρά, πόδας	τοὺς	πρόσθεν ἄκρως ὑγρούς, στενούς, ὀρθούς,
[9]	ἐν τῷ πλοκάνῳ· μείζους δὲ	τοὺς	σιδηροῦς, ὅπως ἂν οἱ μὲν
[6]	ὁποσαχῇ οἷόν τ´ ἂν ᾖ	τοὺς	τόνους τῆς φωνῆς ποιούμενον, ὀξύ,
[5]	νῦν δὲ περιβάλλων καὶ ἀγαπῶν	τοὺς	τόπους ἐν οἷς ἐγένετο καὶ
[10]	οἱ δὲ τὰς κύνας ἐπάγουσι	τοὺς	τόπους ζητοῦντες τοὺς καλλίστους· ἐπειδὰν
[5]	ἕλειοι· οἱ δ´ ἐπὶ πάντας	τοὺς	τόπους πλανῆται χαλεποὶ πρὸς τοὺς
[4]	τὰ δὲ ἔργα οὐδέτερα διὰ	τοὺς	τριμμούς. ἔστι δὲ καὶ ἄνευ
[1]	τοσοῦτον ὑπερέβαλε φιλοπονίᾳ, ὥστε ὁμολογεῖται	τοὺς	τῶν Ἑλλήνων πρώτους ὑστέρους εἶναι
[13]	τοὺς νῦν σοφιστὰς καὶ οὐ	{τοὺς}	φιλοσόφους, ὅτι ἐν τοῖς ὀνόμασι
[13]	τὰ θηρία, οἱ δ´ ἐπὶ	τοὺς	φίλους. εἶθ´ οἱ μὲν ἐπὶ
[12]	ὅτι οἱ τὰς πόλεις καὶ	τοὺς	φίλους εὖ ποιοῦντες πάντες τῶν
[13]	φίλους. εἶθ´ οἱ μὲν ἐπὶ	τοὺς	φίλους ἰόντες δύσκλειαν ἔχουσι παρὰ
[4]	παντελῶς· ἔστι γὰρ οὐ γενναῖον	τοῦτο,	ἀλλὰ τὸ ἁπλοῦν καὶ θηριῶδες.
[10]	ἐὰν δ´ ἄκων ἔλθῃ εἰς	τοῦτο,	διαναστάσεις γίγνονται αἱ αὐταὶ ὥσπερ
[5]	καὶ θεῖ οὕτως. δῆλον δὲ	τοῦτο	ἐν χιόνι. οὐρὰν δὲ οὐκ
[5]	ταύτην τὴν ὥραν· ὥστε διὰ	τοῦτο	ἐξ ἀνάγκης μετ´ ἀλλήλων πλανώμενοι
[7]	τῷ κυνηγεσίῳ δι´ ἀπειρίαν, πρὸς	τοῦτο	ἐπανιοῦσαι σῴζωνται. ἀφεθήσονται δὲ τούτου,
[8]	οὖν εὐνάσιμα πολλά· ζητεῖ δὲ	τοῦτο.	ἐπειδὰν δὲ τὰ ἴχνη πρὸς
[12]	οὖν οἱ θέλοντες πονεῖν. καὶ	τοῦτο	ἐπιδέδεικται μεγάλῳ παραδείγματι· τῶν γὰρ
[6]	περὶ τὸν λαγῶ ὦσι καὶ	τοῦτο	ἐπιδεικνύωνται σαφῶς τῷ κυνηγέτῃ, προσέχειν,
[9]	κεκινημένης, δυσωπεῖται· ταχὺ δὲ ποιεῖ	τοῦτο.	ἐπισκοπεῖν δὲ ἔχοντα τὰς κύνας
[9]	γῆς βάθος πεντεπάλαστον, περιφερὲς δὲ	τοῦτο,	καὶ ἄνωθεν ἴσον ταῖς στεφάναις
[10]	τοῦ πεπτωκότος. ὅταν δὲ ἴδῃ	τοῦτο,	καταλιπὼν ὃν ἂν ἔχῃ ὑφ´
[1]	αὐτῶν ἀρέσκοντες θεοῖς ὅμως ἐτελεύτησαν·	τοῦτο	μὲν γὰρ ἡ φύσις· ἀλλ´
[3]	ψευδῆ ποιούμεναι. εἰσὶ δὲ αἳ	τοῦτο	μὲν οὐ ποιοῦσι, μεταξὺ δὲ
[9]	τὴν σειρίδα· ἔστι γὰρ ἀσηπτότατον	τοῦτο.	ὁ δὲ βρόχος αὐτὸς ἔστω
[11]	διὰ δυσχωρίαν ἀκονιτικῷ· παραβάλλουσι δὲ	τοῦτο	οἱ θηρώμενοι, συμμιγνύντες εἰς τὸ
[12]	κακοὺς ἀτιμάζει. εἰ οὖν εἰδεῖεν	τοῦτο,	ὅτι θεᾶται αὐτούς, ἵειντο ἂν
[6]	προσφερόμενα δέχωνται ἡδέως (τεκμήριον δὲ	τοῦτο	ὅτι οὐκ ἔρρωνται) μηδὲ ὅταν
[3]	δὲ γρυπαὶ ἄστομοι καὶ διὰ	τοῦτο	οὐ κατέχουσι τὸν λαγῶ· αἱ
[10]	νεογενῆ αὐτῶν ὅταν ἁλίσκηται, χαλεπῶς	τοῦτο	πάσχει· οὔτε γὰρ μονοῦται, ἕως
[10]	μὴ ὠσθεὶς πέσῃ· παθόντα δὲ	τοῦτο	πατεῖσθαι ἀνάγκη καὶ δάκνεσθαι. ἑκόντα
[10]	τῆς ἐκκρούσεως ἕπεται. παθόντα δὲ	τοῦτο	πίπτειν δεῖ ἐπὶ στόμα καὶ
[5]	βραχύτητα· ἀλλὰ τῷ ὠτὶ ἑκατέρῳ	τοῦτο	ποιεῖ· καὶ ὅταν ἀνιστῆται ὑπὸ
[9]	τοῦ ξύλου ἀφηρπασμένον καὶ κατὰ	τοῦτο	ῥᾴους αἱ μεταδρομαὶ ἔσονται. ἐὰν
[7]	οὖσαι τοῦ ἑλεῖν οὐ πείσονται	τοῦτο.	τὰ δὲ δρομαῖα, ἕως ἂν
[9]	ἡ ὥρα ᾖ. μετὰ δὲ	τοῦτο	τῆς γῆς ἐπιβαλεῖν ἐπ´ αὐτὰ
[7]	τὰ σώματα· διαφυλάττειν οὖν δεῖ	τοῦτο	τὸν κυνηγέτην. ἐὰν δὲ αἰσχίους
[6]	δίκτυα, ὡς εἴρηται. μετὰ δὲ	τοῦτο	τὸν μὲν ἀρκυωρὸν εἶναι ἐν
[9]	μονωθῆναί τινα αὐτῶν. βιασθεῖσαι δὲ	τοῦτο,	τὸν μὲν πρῶτον δρόμον αἱ
[5]	τῆς νυκτὸς γένηται· παθὼν δὲ	τοῦτο	ὑποκινεῖ. Πολύγονον δ´ ἐστὶν οὕτως,
[5]	λυπῆται, ἀπερειδόμενος {διὸ} δὴ εἰς	τοῦτο	ὑποστρέφεται ταχύ, ἐν μικρῷ πολὺ
[3]	τὰ αὑτῶν ἔργα ἀπρονοήτως ἐπὶ	τοῦτο	φέρονται· μεταθέουσι δὲ αἱ μὲν
[13]	σεσοφισμένως λέγω· οὐδὲ γὰρ ζητῶ	τοῦτο·	ὧν δὲ δέονται εἰς ἀρετὴν
[5]	ταῦτα ἀμαυρά, ἐσκεδασμένη. ἅμα δὲ	τούτοις	καὶ ἐν ὕπνῳ ὂν τὰ
[2]	δὲ ἱκανόν, ἵνα τῶν πόνων	τούτοις	κρατῶν χαίρῃ τῷ ἔργῳ· τὰς
[1]	οὐχ αἱ αὐταὶ ἡλικίαι πᾶσι	τούτοις·	ὁ γὰρ Χείρωνος βίος πᾶσιν
[11]	κίονα τῆς γῆς. ἐπὶ δὲ	τοῦτον	εἰς νύκτα ἐπέθεσαν δήσαντες αἶγα,
[7]	ἐπεὶ μὴ ἐν κόσμῳ ἀεὶ	τοῦτον	ζητοῦσαι τελευτῶσαι γίγνονται ἔκκυνοι, πονηρὸν
[9]	ἡμέρας ἐλθόντα εἰς τὸν τόπον	τοῦτον	τὰς μὲν κύνας δῆσαι ἄπωθεν
[10]	ᾧ γὰρ ἂν προσπέσῃ, εἰς	τοῦτον	τὴν ὀργὴν κατέθετο. ἐπειδὰν δ´
[9]	μὴ ἐφυσμένος ᾖ, βοῶν μέγα.	τούτου	δὲ γενομένου οὐ μενεῖ· ταχὺ
[6]	τὰς δὲ ἄλλας ὥρας μεταξὺ	τούτου.	ἐπειδὰν δὲ ἡ κύων λάβῃ
[4]	τοῦ εἴδους καὶ τοῦ ἔργου	τούτου	εὔψυχοι ἔστωσαν καὶ εὔρινες καὶ
[7]	ἔχωσι πολεμίως, ἐπιμέλειαν δὲ ποιήσονται	τούτου	μᾶλλον ἢ ἐκείνου φροντίζειν. χρὴ
[7]	τοῦτο ἐπανιοῦσαι σῴζωνται. ἀφεθήσονται δὲ	τούτου,	ὅταν ἤδη τῷ θηρίῳ ἔχωσι
[8]	λειπομένη ἱκανὴ περιστήσασθαι. ἥκοντος δὲ	τούτου	περιτείνειν αὐτῶν ἑκάστῳ τὰ δίκτυα
[9]	χρῆσθαι τοῖς ἀκοντίοις. κρατήσαντα δὲ	τούτου	πορεύεσθαι καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους
[6]	θέσθαι στοῖχον ἑαυτῷ, καὶ ἀπὸ	τούτου	συνείρειν μέχρι ἂν σαφῶς γνωρίσωσιν
[7]	μὲν γὰρ μὴ ἐνδεεῖς ὦσι,	τούτου	τὸν αἴτιον οὐκ ἴσασιν, ὅταν
[12]	εἴρηται. ὠφελήσονται δ´ οἱ ἐπιθυμήσαντες	τούτου	τοῦ ἔργου πολλά· ὑγίειάν τε
[1]	νεῖκος ἢ πόλεμος ἦν, διὰ	τούτους	οἱ Ἕλληνες ἐκράτουν, ὥστε ἀνίκητον
[10]	ἑστήξει περὶ αὑτὸν ἔχων. ἐν	τούτῳ	δὲ τῷ καιρῷ αἱ μὲν
[12]	γῇ φυομένων ἀγρεύειν· πρὸς δὲ	τούτῳ	μὴ νυκτερεύειν ἐντὸς πολλῶν σταδίων,
[5]	ᾖ ὑπερέχον ἢ ἐμπεφυκὸς ἐν	τούτῳ·	ὁ μὲν οὖν εὐναῖος ποιούμενος
[5]	οὐδὲν γὰρ τῶν ὄντων ἰσομέγεθες	τούτῳ	ὅμοιόν ἐστι πρὸς ἁρμόν. σύγκειται
[13]	παλαιοὶ κατέχουσιν ὡς καὶ θεοὶ	τούτῳ	τῷ ἔργῳ χαίρουσι καὶ πράττοντες
[9]	αὐτὸν ζητοῦσα ἀφελέσθαι. ἐν δὲ	τούτῳ	τῷ καιρῷ ἐγκελεύειν ταῖς κυσὶ
[1]	κύνες· ἔδοσαν δὲ καὶ ἐτίμησαν	τούτῳ	Χείρωνα διὰ δικαιότητα. ὁ δὲ
[1]	διὰ τὸ ἀξίωμα τὸ ἐκ	τούτων	ἀθάνατοί εἰσι. Μαχάων δὲ καὶ
[12]	πόνους διὰ τὸ εἰθίσθαι μετὰ	τούτων	αἱρεῖν τὰ θηρία. ἔπειτα εὐνάζεσθαί
[5]	ῥεῖθρα ἐᾶν· τὸ γὰρ ἅπτεσθαι	τούτων	αἰσχρὸν καὶ κακόν, καὶ ἵνα
[1]	μηδὲ τῆς ἄλλης παιδείας· ἐκ	τούτων	γὰρ γίγνονται τὰ εἰς τὸν
[6]	δὲ ἄλλα {εἰς} ἄπειρον εἰπεῖν·	τούτων	δὲ παρόδους, διόδους, καταφανεῖς, λεπτὰς
[10]	πολλῶν ἁλίσκεται. ὅπως δὲ δεῖ	τούτων	ἑκάστῳ πρὸς θήραν χρῆσθαι διδάξω.
[1]	ὥστε ἐγεγόνει μὲν Χείρων πρότερος	τούτων,	ἐτελεύτησε δὲ ὕστερος, ἐπεὶ Ἀχιλλέα
[12]	καὶ τὰ τοῦ πολέμου διὰ	τούτων	εὐτυχοῦντες ᾐσθάνοντο· καὶ τῶν ἄλλων
[13]	καὶ ὁρῶντες· ὥστε ὑπάρχειν ἐνθυμουμένους	τούτων	θεοφιλεῖς τ´ εἶναι καὶ εὐσεβεῖς
[3]	καὶ φράξασαι διατρέχουσι· πολλαὶ δὲ	τούτων	μὲν οὐδὲν ποιοῦσι, μανικῶς δὲ
[12]	ἂν χρήσαιτο εἰς πόλεως σωτηρίαν;	τούτων	μέντοι τῶν κακῶν οὐδεὶς ὅστις
[6]	οὐδὲ τὰ δίκτυα. ὅταν δὲ	τούτων	μηδέτερον κωλύῃ, ἄγειν διὰ τρίτης
[10]	δύνηται, ἀμφιβὰς πατεῖ. ἀπαλλαγὴ δὲ	τούτων	μία ἐστὶ μόνη, ὅταν ἐν
[6]	ἔξω παρενεχθῇ, καθ´ ἓν ἕκαστον	τούτων	ὁ ἀρκυωρὸς γεγωνείτω. καὶ ἐὰν
[5]	αὐτά, ἄπωθεν πολύ, μικρόν, μεταξὺ	τούτων·	ὁτὲ δὲ καὶ ἐν τῇ
[12]	τοῖς πεπαιδευμένοις. διὰ μὲν οὖν	τούτων	οὐδὲν ἂν καλῶς ἔχοι· διὰ
[2]	νομισάτω εἶναι· ἄνευ γὰρ δὴ	τούτων	οὐκ ἂν εἴη πρᾶξις. χρὴ
[9]	εἰς τὸ ἔξω, ἐπὶ δὲ	τούτων	πέταλα λεπτά, ὧν ἂν ἡ
[5]	κυνῶν ὅταν διώκωνται, ἑπόμενοι μετὰ	τούτων	συνεξαιροῦνται τὸ προνοεῖσθαι. ὥστε διὰ
[3]	συμπεριφερόμεναι. τὰ μὲν οὖν πλεῖστα	τούτων	φύσει ἔχουσι, τὰ δὲ ἠγμέναι
[1]	δ´ ἐν ταύτῃ τῇ παιδείᾳ	τραφεὶς	οὕτω καλὰ καὶ μεγάλα μνημεῖα
[10]	τοὺς δρυμούς, τὰ ἄγκη, τὰ	τραχέα,	εἰσβολὰς δὲ εἰς τὰς ὀργάδας
[4]	ἄγειν τὰς κύνας εἰς τὰ	τραχέα·	καὶ γὰρ εὔποδες γίγνονται καὶ
[6]	ἄρκυς ἱστάτω εἰς ἄγκη, δρυμῶνας	τραχείας,	σιμάς, λαγαράς, σκοτεινάς, ῥοῦς, χαράδρας,
[9]	ἐν τοῖς ἔργοις· ἐὰν δὲ	τραχεῖς	τόπους διαπερᾷ, αἱ πέτραι ἕξουσι
[5]	στερεούς, πλατεῖς, πάντας δὲ οὐδενὸς	τραχέος	φροντίζοντας, σκέλη τὰ ὄπισθεν μείζω
[5]	ἐκ τοῦ πρόσθεν, ὦτα ὑψηλά,	τράχηλον	λεπτόν, περιφερῆ, οὐ σκληρόν, μῆκος
[4]	ὦτα μικρά, λεπτά, ψιλὰ ὄπισθεν,	τραχήλους	μακρούς, ὑγρούς, περιφερεῖς, στήθη πλατέα,
[3]	εἰκάζουσι, προορώμεναι δὲ τὸν λαγῶ	τρέμουσι	καὶ οὐκ ἐπέρχονται πρὶν ἂν
[11]	ὄρεσιν ὅσα οἷά τ´ ἐστὶ	τρέφειν	τοιαῦτα. ἁλίσκεται δὲ τὰ μὲν
[12]	τῶν τοιούτων πολλοῦ ὄχλου συμμάχων	τρεφθέντος	τῇ αὑτῶν εὐταξίᾳ καὶ θράσει
[2]	μείζω, δυσμεταχείριστα ἔσται· ἀμφότερα δὲ	τριακονθάμματα,	καὶ τῶν βρόχων τὸ διάστημα
[2]	τὰ δὲ δίκτυα δεκώρυγα, εἰκοσώρυγα,	τριακοντώρυγα·	ἐὰν δὲ ᾖ μείζω, δυσμεταχείριστα
[6]	πλατεῖς τοὺς ἱμάντας, ἵνα μὴ	τρίβωσι	τὰς λαγόνας αὐτῶν· ἐγκατερραμμέναι δὲ
[5]	κατάδηλοι δὲ καὶ ἐν τοῖς	τριμμοῖς	καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς, ἐὰν
[4]	δὲ ἔργα οὐδέτερα διὰ τοὺς	τριμμούς.	ἔστι δὲ καὶ ἄνευ τοῦ
[6]	τὰς ὁδούς, καὶ ἐκ τῶν	τριμμῶν	εἰς τὰ συμφέροντα, καθάπτων τοὺς
[3]	αἳ οὐκ ἀπαλλαττόμεναι ἐκ τῶν	τριμμῶν	τὰ ὀρθὰ οὐ γιγνώσκουσιν. ὅσαι
[4]	εὔστομοι. ἰχνευέτωσαν δὲ ἐκ τῶν	τριμμῶν	ταχὺ ἀπαλλαττόμεναι, τιθεῖσαι τὰς κεφαλὰς
[6]	τὰ ἴχνη, ὡς πέφυκε, διπλᾶ,	τριπλᾶ,	προφορούμεναι παρὰ τὰ αὐτά, διὰ
[9]	μὲν δρυὸς ἢ πρίνου, μέγεθος	τρισπίθαμον,	περίφλοιον, πάχος παλαιστῆς. ἱστάναι δὲ
[6]	τούτων μηδέτερον κωλύῃ, ἄγειν διὰ	τρίτης	ἡμέρας. τὰς δὲ ἀλώπεκας μὴ
[9]	τηλικούτων νεβρῶν· δευτέρῳ δὲ καὶ	τρίτῳ	δρόμῳ ταχὺ ἁλίσκονται· τὰ γὰρ
[4]	οὖν πυρραὶ ἔχουσαι ἔστωσαν λευκὴν	τρίχα	ἐπανθοῦσαν περὶ τὰ μέτωπα καὶ
[5]	ὑγρά· ἔχει δὲ καὶ τὴν	τρίχα	στεγανήν· πυκνὴ γὰρ καὶ μαλακή.
[4]	καὶ πυκνὴν καὶ μαλακὴν τὴν	τρίχα.	τὰ δὲ χρώματα οὐ χρὴ
[4]	ἐπὶ δὲ ταῖς μηριαίαις ἄκραις	τρίχας	ὀρθάς, βαθείας, καὶ ἐπὶ ταῖς
[10]	τις ἐπὶ τὸν ὀδόντα ἐπιθῇ	τρίχας,	συντρέχουσιν· οὕτως εἰσὶ θερμοί· ζῶντι
[6]	πλατέα, ἵνα μὴ θραύῃ τὰς	τρίχας	τῶν κυνῶν, οἱ δὲ ἱμάντες
[5]	ἔμπροσθεν καὶ ἐγκεκλιμένα μικρὸν ἔξω,	τρίχωμα	βραχύ, κοῦφον. ἔστιν οὖν ἀδύνατον
[10]	πληγῇ τοῦ σώματος ἄκρα τὰ	τριχώματα	περιεπίμπρη. ὁ μὲν οὖν ἄρρην
[2]	τόνων, ἕκαστος δὲ τόνος ἐκ	τριῶν	λίνων, τὸ δὲ μέγεθος πεντεσπίθαμοι,
[10]	λαγῶν, ἔστωσαν δὲ πεντεκαιτετταρακοντάλινοι ἐκ	τριῶν	τόνων, ἕκαστος δὲ τόνος ἐκ
[2]	αἱ μὲν ἄρκυς ἐννεάλινοι ἐκ	τριῶν	τόνων, ἕκαστος δὲ τόνος ἐκ
[2]	μέγεθος τὰ μὲν ἐνόδια διώρυγα,	τριώρυγα,	τετρώρυγα, πεντώρυγα, τὰ δὲ δίκτυα
[1]	μόνῳ ἐκείνῳ ὧν ἐκράτησαν ἐν	Τροίᾳ	ἔδοσαν μὴ συληθῆναι. Ἀχιλλεὺς δ´
[1]	τὸ δὲ ὅλον αἴτιοι τοῦ	Τροίαν	ἁλῶναι. Κάστωρ δὲ καὶ Πολυδεύκης
[1]	τἀριστεῖα Ἡρακλῆς ὁ Διός, ἑλὼν	Τροίαν,	Ἡσιόνην αὐτῷ ἔδωκεν. Μελέαγρος δὲ
[3]	δὲ καὶ τῆς ἰχνεύσεως πολλοὶ	τρόποι	ἐκ τῶν αὐτῶν κυνῶν· αἱ
[10]	προσφέρειν δὲ πάλιν τὸν αὐτὸν	τρόπον	καὶ προτεῖναι ἐντὸς τῆς ὠμοπλάτης
[8]	ἑκάστῳ τὰ δίκτυα τὸν αὐτὸν	τρόπον	ὅνπερ ἐν τοῖς μελαγχίμοις, περιλαμβάνοντα
[6]	φιλόπονον δὲ τὸ ἐκ παντὸς	τρόπου	ἑλεῖν ταχύ. τὰ δὲ δίκτυα
[9]	τῷ δρόμῳ πᾶν τὸ σῶμα	τύπτει	καὶ τὸ πρόσωπον· ἐὰν δὲ
[7]	Βρύας, Οἰνάς, Στέρρος, Κραύγη, Καίνων,	Τύρβας,	Σθένων, Αἰθήρ, Ἀκτίς, Αἰχμή, Νόης,
[13]	φιλόσοφοι πᾶσι κοινοὶ καὶ φίλοι·	τύχας	δὲ ἀνδρῶν οὔτε τιμῶσιν οὔτε
[12]	ὅτι δὲ διὰ πόνων ἔστι	τυχεῖν	αὐτῆς, οἱ πολλοὶ ἀφίστανται. τὸ
[5]	ἁλίσκονται, παρὰ φύσιν τοῦ σώματος,	τύχῃ	δὲ χρώμενοι· οὐδὲν γὰρ τῶν
[10]	ἀφιέναι δὲ οὐ χρή, μὴ	τύχῃ	τοῦ πεπτωκότος. ὅταν δὲ ἴδῃ
[3]	καὶ ὑπερλαμπρυνόμεναι ἐφ´ ὅτῳ ἂν	τύχωσι	προάγουσι συνειδυῖαι ἑαυταῖς ὅτι ἐξαπατῶσιν·
[6]	ὑπαγωγὴν τοῦ κυνηγεσίου, καὶ εὐξάμενον	τῷ	Ἀπόλλωνι καὶ τῇ Ἀρτέμιδι τῇ
[9]	πόνῳ διωκόμενος· λαβόντα δὲ δοῦναι	τῷ	ἀρκυωρῷ· ὁ δὲ βοήσεται· ἡ
[9]	καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους καὶ	τῷ	αὐτῷ εἴδει πρὸς αὐτοὺς χρῆσθαι
[12]	θεοσεβεῖς δύνανται εἶναι οὔτε σοφοί·	τῷ	δὲ ἀπαιδεύτῳ χρώμενοι πολλὰ ἐπιτιμῶσι
[2]	τὰ πάχη πρὸς τὰ μήκη.	τῷ	δὲ πλήθει τῶν σχαλίδων οἷόν
[6]	διαφθορὰ γὰρ μεγίστη καὶ ἐν	τῷ	δέοντι οὔποτε πάρεισιν. εἰς δὲ
[9]	ἁλῷ, ταχὺ ληφθήσεται· ἐν γὰρ	τῷ	δρόμῳ πᾶν τὸ σῶμα τύπτει
[7]	ἐπειδὰν δὲ προλάβῃ ὁ λαγῶς	τῷ	δρόμῳ, ὥστε μὴ ἐφορᾶν ἔτι
[1]	δικαιότητα. ὁ δὲ λαβὼν ἐχάρη	τῷ	δώρῳ καὶ ἐχρῆτο· καὶ ἐγένοντο
[13]	ἐξαπατᾶν λέγουσι καὶ γράφουσιν ἐπὶ	τῷ	ἑαυτῶν κέρδει, καὶ οὐδένα οὐδὲν
[13]	ἀεί. οἱ σοφισταὶ δ´ ἐπὶ	τῷ	ἐξαπατᾶν λέγουσι καὶ γράφουσιν ἐπὶ
[2]	ἐπιστήμην ἑκάστου, ἵνα προειδὼς ἐγχειρῇ	τῷ	ἔργῳ. καὶ μηδεὶς αὐτὰ φαῦλα
[3]	ἐπωνυμίαν ταύτην ὅτι Κάστωρ ἡσθεὶς	τῷ	ἔργῳ μάλιστα αὐτὰς διεφύλαξεν· αἱ
[2]	τῶν πόνων τούτοις κρατῶν χαίρῃ	τῷ	ἔργῳ· τὰς δὲ ἄρκυς Φασιανοῦ
[13]	κατέχουσιν ὡς καὶ θεοὶ τούτῳ	τῷ	ἔργῳ χαίρουσι καὶ πράττοντες καὶ
[9]	ἰδοῦσα, τὰ δ´ ἀκούσασα, ἐπιδραμεῖται	τῷ	ἔχοντι αὐτὸν ζητοῦσα ἀφελέσθαι. ἐν
[5]	ψακάδες, καὶ ἡ σελήνη ἀμαυροῖ	τῷ	θερμῷ, μάλιστα δὲ ὅταν ᾖ
[10]	ἐπιτυχούσας, ἵνα ἕτοιμαι ὦσι πολεμεῖν	τῷ	θηρίῳ. αἱ δὲ ἄρκυς λίνων
[7]	ἀφεθήσονται δὲ τούτου, ὅταν ἤδη	τῷ	θηρίῳ ἔχωσι πολεμίως, ἐπιμέλειαν δὲ
[7]	δὲ δρομαῖα, ἕως ἂν ἕλωσι	{τῷ	ἴχνει} μεταθεῖν ἐᾶν· ἁλισκομένου δὲ
[6]	πύθηται ἤδη, ἐὰν μὲν ἐν	τῷ	ἴχνει ὦσι, προσστάντα ἐγκελεύειν, τοὔνομα
[10]	αὑτὸν ἔχων. ἐν τούτῳ δὲ	τῷ	καιρῷ αἱ μὲν κύνες προσκείσονται·
[9]	ζητοῦσα ἀφελέσθαι. ἐν δὲ τούτῳ	τῷ	καιρῷ ἐγκελεύειν ταῖς κυσὶ καὶ
[7]	ἀναιρῶνται, ἵν´ ἐὰν πλανηθῶσιν ἐν	τῷ	κυνηγεσίῳ δι´ ἀπειρίαν, πρὸς τοῦτο
[4]	ὦσι τὸν λαγῶ, δῆλον ποιείτωσαν	τῷ	κυνηγέτῃ θᾶττον φοιτῶσαι, μᾶλλον γνωρίζουσαι
[13]	ἐν ἰσχύι πολλῇ ἐστιν· ὥστε	τῷ	κυνηγέτῃ μάτην οἱ πόνοι γίγνονται,
[6]	ἁπτόμενος ἀλλὰ παραμυθούμενος· καὶ δηλούτω	τῷ	κυνηγέτῃ, ὅτι ἑάλωκεν ἀναβοήσας ἢ
[6]	ὦσι καὶ τοῦτο ἐπιδεικνύωνται σαφῶς	τῷ	κυνηγέτῃ, προσέχειν, ὅπως ἂν μὴ
[6]	τὸν λαγῶ ὦσι, δῆλον ποιήσουσι	τῷ	κυνηγέτῃ σὺν ταῖς οὐραῖς τὰ
[5]	καὶ τὸ λευκὸν τὸ ἐν	τῷ	μετώπῳ μέγα ἔχουσιν, οἱ δ´
[11]	τὰ δ´ ἐν τῷ Ὀλύμπῳ	τῷ	Μυσίῳ καὶ ἐν Πίνδῳ, τὰ
[5]	καὶ κακόν, καὶ ἵνα μὴ	τῷ	νόμῳ ἐναντίοι ὦσιν οἱ ἰδόντες·
[9]	δὲ καὶ τῇ σειρίδι καὶ	τῷ	ξύλῳ τῆς γῆς ὅσον ἵζεσθαι
[11]	τῆς Μακεδονίας, τὰ δ´ ἐν	τῷ	Ὀλύμπῳ τῷ Μυσίῳ καὶ ἐν
[9]	ὁτὲ δὲ πρόσθεν, ἐν δὲ	τῷ	ὄπισθεν ὀλιγάκις. αἱ δ´ ἔλαφοι
[10]	οὔτε ἄλλο οὐδὲν φέρεσθαι ὁμόσε	τῷ	πλησιάζοντι· ὅμως μέντοι προσιτέον, ὅταν
[9]	τε καὶ ξυλίνους ἐγκαταπεπλεγμένους ἐν	τῷ	πλοκάνῳ· μείζους δὲ τοὺς σιδηροῦς,
[9]	ἂν οἱ μὲν ξύλινοι ὑπείκωσι	τῷ	ποδί, οἱ δὲ πιέζωσι. τὸν
[9]	διὰ τὸ ἔτι νεαρὰ εἶναι	τῷ	πόνῳ οὐ δύναται ἀντέχειν. Ἵστανται
[10]	ἄρρενος· ἐξαναστάντα δὲ δεῖ παίειν	τῷ	προβολίῳ, ἕως ἂν ἀποκτείνῃ. Ἁλίσκονται
[10]	τὴν ἐπιθυμίαν ταύτην. χρηστέον δὲ	τῷ	προβολίῳ καὶ ταῖς προβολαῖς τοῦ
[10]	ἐγκρατέστατος προσελθόντα ἐκ τοῦ πρόσθεν	τῷ	προβολίῳ παίειν. ἐὰν δὲ μὴ
[12]	τὰς ἄγρας. τεταγμένοι δὲ ἐν	τῷ	πρόσθεν οὐ λείψουσι τὰς τάξεις
[6]	ἐὰν μὲν ἑαλωκὼς ᾖ ἐν	τῷ	πρώτῳ δρόμῳ, ἀνακαλεσάμενον τὰς κύνας
[1]	ἐν μὲν τῇ Ἑλλάδι εἴ	τῳ	συμφοραὶ ἐγίγνοντο ἢ πόλει ἢ
[9]	τὸ ξύλον ἐμποδὼν ὅλῳ ἐστὶ	τῷ	σώματι, ἐνίοτε δὲ καὶ εἰς
[5]	καὶ μανότατα τότε· χαίροντες γὰρ	τῷ	φέγγει ἐπαναρριπτοῦντες μακρὰν διαίρουσιν ἀντιπαίζοντες·
[5]	σῶμα διὰ τὴν βραχύτητα· ἀλλὰ	τῷ	ὠτὶ ἑκατέρῳ τοῦτο ποιεῖ· καὶ
[13]	ἀγαθὸν διδάσκεσθαι, δεύτερον δὲ παρὰ	τῶν	ἀληθῶς ἀγαθόν τι ἐπισταμένων μᾶλλον
[12]	ἔχοντες, τῶν δὲ ἡδονῶν πλέον	τῶν	ἄλλων αἰσθανόμενοι, οἷς τίς ἂν
[10]	τὴν κύνα καὶ ταύτην μετὰ	τῶν	ἄλλων δῆσαι ἄπωθεν ἀπὸ τῆς
[12]	διὰ τούτων εὐτυχοῦντες ᾐσθάνοντο· καὶ	τῶν	ἄλλων εἴ τι βούλονται ἐπιτηδεύειν
[12]	πρὸς τοῖς αὑτῶν καὶ τὰ	τῶν	ἄλλων ἰδιωτῶν οἱ τοιοῦτοι σῴζουσι.
[3]	ἴδωσιν ὑποκινοῦντα. ὅσαι δὲ τὰ	τῶν	ἄλλων κυνῶν εὑρήματα ἐν ταῖς
[4]	μεταλλάξεως τῶν σχημάτων καὶ ἀπὸ	τῶν	ἀναβλεμμάτων καὶ ἐμβλεμμάτων εἰς τὴν
[5]	κύνας, εἰς τὸ αὐτὸ συμμιγνύουσα	τῶν	ἀνθῶν τὰς ὀσμάς. λεπτὰ δὲ
[2]	λεῖαι· αἱ δὲ τῶν ἐνοδίων	τῶν	ἀρκύων διπλάσιαι, αἱ δὲ τῶν
[10]	οἱ δὲ περίδρομοι ἡμιόλιοι τοῦ	τῶν	ἀρκύων πάχους· ἐπ´ ἄκροις δὲ
[2]	αἱ δὲ σχαλίδες αἱ μὲν	τῶν	ἀρκύων τὸ μῆκος δέκα παλαιστῶν,
[5]	αὑτῶν, παρὰ τὰ αὐτά, διὰ	τῶν	αὐτῶν, ἐπαλλάττοντες ἅλματα, ἐμποιοῦντες ἴχνεσιν
[6]	προφορούμεναι παρὰ τὰ αὐτά, διὰ	τῶν	αὐτῶν, ἐπηλλαγμένα, περιφερῆ, ὀρθά, καμπύλα,
[3]	τῆς ἰχνεύσεως πολλοὶ τρόποι ἐκ	τῶν	αὐτῶν κυνῶν· αἱ μὲν γὰρ
[8]	ἐὰν δ´ ἐπηλλαγμένα ᾖ, ἐκ	τῶν	αὐτῶν πάλιν εἰς τὸ αὐτὸ
[10]	αἱ δὲ ἄρκυς λίνων μὲν	τῶν	αὐτῶν ὧνπερ αἱ τῶν λαγῶν,
[10]	ἂν εἰς τὸν κόλπον διὰ	τῶν	βρόχων αἱ αὐγαὶ τοῦ φέγγους
[10]	μέγεθος δεχάμματοι, τὸ δὲ βάθος	τῶν	βρόχων πυγόνος· οἱ δὲ περίδρομοι
[2]	ἔσται· ἀμφότερα δὲ τριακονθάμματα, καὶ	τῶν	βρόχων τὸ διάστημα ἴσον ταῖς
[12]	καὶ τοῦτο ἐπιδέδεικται μεγάλῳ παραδείγματι·	τῶν	γὰρ παλαιοτέρων οἱ παρὰ Χείρωνι
[10]	ἄκρον αὐτῶν ἐκπεράτω ἔξω διὰ	τῶν	δακτυλίων· ἱκανὰ δὲ πεντεκαίδεκα. τὰ
[5]	καταφανές, βραχυδρομώτατοι δὲ οἱ ἐκ	τῶν	δασέων· ἐμποδὼν γὰρ τὸ σκοτεινόν.
[12]	ἀναισθήτως μὲν τῶν κακῶν ἔχοντες,	τῶν	δὲ ἡδονῶν πλέον τῶν ἄλλων
[5]	δὲ τίκτει, τὰ δὲ κύει.	τῶν	δὲ μικρῶν λαγίων ὄζει μᾶλλον
[5]	γῆ οὖν τῶν μὲν πυκνοῦται,	τῶν	δὲ οὐ πίμπλαται. ἐν δὲ
[12]	χρῆσθαι νόμοις καὶ λέγειν περὶ	τῶν	δικαίων καὶ ἀκούειν. οἱ μὲν
[8]	κινεῖν. ἐὰν δὲ ἐκκυλισθῇ ἐκ	τῶν	δικτύων, μεταθεῖν κατὰ τὰ ἴχνη·
[8]	μεταθεῖν· ἁλώσεται γὰρ καὶ ἄνευ	τῶν	δικτύων· ταχὺ γὰρ ἀπαγορεύει διὰ
[2]	τῶν ἀρκύων διπλάσιαι, αἱ δὲ	τῶν	δικτύων τὸ μὲν μέγεθος πεντεσπίθαμοι,
[5]	πλείω χρόνον τῶν εὐναίων ἢ	τῶν	δρομαίων· τὰ μὲν γὰρ εὐναῖα
[6]	ἐπιγίγνεσθαι αὐταῖς, ἀλλὰ διημαρτηκὼς ᾖ	τῶν	δρόμων, ἢ καὶ πλησίον που
[4]	καθέδρας τοῦ λαγῶ, καὶ ἀπὸ	τῶν	εἰς τὸ πρόσθεν καὶ ὄπισθεν
[9]	ἀπολείπονται· ἥ τε γὰρ ἀπουσία	τῶν	ἐλάφων ποιεῖ αὐτὸν περίφοβον, τό
[10]	αἱ δὲ ποδοστράβαι ὅμοιαι ταῖς	τῶν	ἐλάφων. συγκυνηγέται δ´ ἔστωσαν· τὸ
[1]	Ἀλκάθου· ὅτε δὲ ὁ πρῶτος	τῶν	Ἑλλήνων ἐδίδου τἀριστεῖα Ἡρακλῆς ὁ
[1]	ὑπερέβαλε φιλοπονίᾳ, ὥστε ὁμολογεῖται τοὺς	τῶν	Ἑλλήνων πρώτους ὑστέρους εἶναι τὰ
[1]	Νέστορος δὲ προδιελήλυθεν ἡ ἀρετὴ	τῶν	Ἑλλήνων τὰς ἀκοάς, ὥστε εἰδόσιν
[5]	σκέλη τὰ ὄπισθεν μείζω πολὺ	τῶν	ἔμπροσθεν καὶ ἐγκεκλιμένα μικρὸν ἔξω,
[4]	σκέλη πολὺ μείζω τὰ ὄπισθεν	τῶν	ἔμπροσθεν καὶ ἐπίρρικνα, πόδας περιφερεῖς.
[5]	ὄψεται— τιθεὶς εἰς τὸ ἐπέκεινα	τῶν	ἔμπροσθεν ποδῶν τοὺς ὄπισθεν καὶ
[12]	~Περὶ μὲν αὐτῶν τῶν πράξεων	τῶν	ἐν τοῖς κυνηγεσίοις εἴρηται. ὠφελήσονται
[2]	καὶ {αὗται} λεῖαι· αἱ δὲ	τῶν	ἐνοδίων τῶν ἀρκύων διπλάσιαι, αἱ
[13]	τι ἐπισταμένων μᾶλλον ἢ ὑπὸ	τῶν	ἐξαπατᾶν τέχνην ἐχόντων. ἴσως οὖν
[6]	λάβῃ τὸ ἴχνος ὀρθὸν ἐκ	τῶν	ἐπηλλαγμένων, παραλῦσαι καὶ ἑτέραν· περαινομένου
[4]	εἰς τὴν ὕλην καὶ ἀναστρεμμάτων	τῶν	ἐπὶ τὰς καθέδρας τοῦ λαγῶ,
[12]	κυνηγέτας μὴ κωλύειν διὰ μηδενὸς	τῶν	ἐπὶ τῇ γῇ φυομένων ἀγρεύειν·
[5]	τε ὑπαρχόντων ὀλίγους ἐκθηρῶνται καὶ	τῶν	ἐπιγιγνομένων, ἀνάγκη ἀφθόνους εἶναι. Βλέπει
[5]	ἴχνη ὑπάγοντα τὰς κύνας ἐκ	τῶν	ἔργων ἄνωθεν· ὅσοι δὲ μὴ
[8]	πρὸς τὰ ὄρη παριέναι ἀπὸ	τῶν	ἔργων, καὶ ἐπειδὰν λάβῃ τὰ
[5]	τῶν ἰχνῶν ἐπὶ πλείω χρόνον	τῶν	εὐναίων ἢ τῶν δρομαίων· τὰ
[1]	δὲ ἕως μὲν περιῆν πάντων	τῶν	ἐφ´ ἑαυτοῦ ὑπερέσχε σοφία. ἀποθανὼν
[6]	ἐὰν ᾖ πλησίον τὸ ἀρκυστάσιον	τῶν	ζητησίμων, μὴ φοβῆται ἀκούων ὁμοῦ
[13]	τὰ χείρω. τάς τε γὰρ	τῶν	ἰδιωτῶν οὐσίας ἀφαιρούμενοι καὶ τὰ
[13]	τὰς κοινὰς σωτηρίας ἀνωφελέστεροί εἰσι	τῶν	ἰδιωτῶν, τά τε σώματα πρὸς
[5]	πλανώμενοι τοιαῦτα ποιοῦσιν. ὄζει δὲ	τῶν	ἰχνῶν ἐπὶ πλείω χρόνον τῶν
[3]	τὸ φιλάνθρωπον· αἱ δ´ ἐκ	τῶν	ἰχνῶν κεκλαγγυῖαι ἐξαπατᾶν πειρῶνται, ἀληθῆ
[6]	φοιτώσας ἢ ἐπιστάσας ἢ ἐχομένας	τῶν	ἰχνῶν μὴ δύνηται ἰδεῖν, πυνθάνεσθαι
[12]	λόγων ἔχθρας ἀναιροῦνται, ἐκ δὲ	τῶν	κακῶν ἔργων νόσους καὶ ζημίας
[12]	παίδων καὶ φίλων, ἀναισθήτως μὲν	τῶν	κακῶν ἔχοντες, τῶν δὲ ἡδονῶν
[12]	εἰς πόλεως σωτηρίαν; τούτων μέντοι	τῶν	κακῶν οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἀφέξεται
[5]	γήρᾳ διαλέλυται· ὥστε οὐ παραλυποῦσι	τῶν	καρπῶν αἱ ὀσμαὶ εἰς ταὐτὰ
[4]	ἔνδοθεν δὲ προσεσταλμένα, τὰ κάτωθεν	τῶν	κενεώνων λαγαρὰ καὶ αὐτοὺς τοὺς
[3]	σκληραὶ τὰ εἴδη χαλεπῶς ἀπὸ	τῶν	κυνηγεσίων ἀπαλλάττουσι· πονεῖν δὲ ἀδύνατοι
[6]	μεταβάλλοντα ἄγειν, ἵνα ὦσιν ἔμπειροι	τῶν	κυνηγεσίων, αὐτὸς δὲ τῆς χώρας.
[12]	ἐπεμνήσθην νέοι ὄντες ἀρξάμενοι ἀπὸ	τῶν	κυνηγεσίων πολλὰ καὶ καλὰ ἔμαθον·
[2]	ἐλθεῖν ἐπὶ τὸ ἐπιτήδευμα τὸ	τῶν	κυνηγεσίων τὸν ἤδη ἐκ παιδὸς
[1]	ἐκ τῆς ἐπιμελείας τῆς {ἐκ}	τῶν	κυνηγεσίων τοσοῦτον ὑπερέβαλε φιλοπονίᾳ, ὥστε
[10]	ὅταν ἐρεθίζηται· οὐ γὰρ ἂν	τῶν	κυνῶν ἁμαρτάνων τῇ πληγῇ τοῦ
[5]	πόδας δὲ οὐ πολλάκις ὑπὸ	τῶν	κυνῶν διὰ τὸ τάχος κρατεῖται·
[3]	τὰ δεόμενα. ~Τὰ δὲ γένη	τῶν	κυνῶν διττά, αἱ μὲν καστόριαι,
[5]	οὐχ οὕτως διὰ τὸ ὑπὸ	τῶν	κυνῶν ἔκπληκτοι γίγνεσθαι. κατακλίνεται δὲ
[6]	ἀνᾴξας {ἐφ´ αὑτὸν} ὑλαγμὸν ποιήσει	τῶν	κυνῶν καὶ κλαγγὴν φεύγων. ἐμβοάτω
[1]	δὲ τῆς ἐπιμελείας τῆς {ἐκ}	τῶν	κυνῶν καὶ κυνηγεσίων καὶ ἐκ
[5]	που πλησίον κλαγγὴ ἢ ψόφος	τῶν	κυνῶν· καὶ ὅθεν ἂν ἀκούσωσιν
[5]	ποιεῖ· καὶ ὅταν ἀνιστῆται ὑπὸ	τῶν	κυνῶν, καταβάλλων {γὰρ} καὶ παραβάλλων
[7]	γὰρ ὥρα πρὸς τὰς αὐξήσεις	τῶν	κυνῶν κρατίστη αὕτη· εἰσὶ δὲ
[6]	ἵνα μὴ θραύῃ τὰς τρίχας	τῶν	κυνῶν, οἱ δὲ ἱμάντες ἔχοντες
[6]	ᾖ θερινὴ μεσημβρία, ὅπως ἂν	τῶν	κυνῶν οἱ πόδες μὴ καίωνται
[5]	τι ἐστί. καὶ οἱ φόβοι	τῶν	κυνῶν ὅταν διώκωνται, ἑπόμενοι μετὰ
[4]	δὲ χρώματα οὐ χρὴ εἶναι	τῶν	κυνῶν οὔτε πυρρὰ οὔτε μέλανα
[6]	ἐμβοάτω· ἐμπεπτωκότος δὲ τὴν ὀργὴν	τῶν	κυνῶν παυέτω, μὴ ἁπτόμενος ἀλλὰ
[10]	δὲ ἐξαναστήσεται, καὶ ἥτις ἂν	τῶν	κυνῶν προσφέρηται αὐτῷ πρὸς τὸ
[9]	ἀποχωρεῖν αὐτόν. ἁλώσεται δὲ ὑπὸ	τῶν	κυνῶν σὺν πόνῳ διωκόμενος· λαβόντα
[3]	ὀρθὰ οὐ γιγνώσκουσιν. ὅσαι δὲ	τῶν	κυνῶν τὰ ἴχνη τὰ μὲν
[8]	ταύτην· ἡ γὰρ χιὼν καίει	τῶν	κυνῶν τὰς ῥῖνας, ῥήγνυσι τοὺς
[10]	ὅταν ᾖ πνίγη, διωκόμενος ὑπὸ	τῶν	κυνῶν· τὸ γὰρ θηρίον καίπερ
[10]	ὑπάγειν τὸ κυνηγέσιον, λύσαντας μίαν	τῶν	κυνῶν τῶν Λακαινῶν, τὰς δ´
[10]	μὲν τῶν αὐτῶν ὧνπερ αἱ	τῶν	λαγῶν, ἔστωσαν δὲ πεντεκαιτετταρακοντάλινοι ἐκ
[10]	κυνηγέσιον, λύσαντας μίαν τῶν κυνῶν	τῶν	Λακαινῶν, τὰς δ´ ἄλλας ἔχοντας
[12]	τὰ χείρω. εἶτα ἐκ μὲν	τῶν	ματαίων λόγων ἔχθρας ἀναιροῦνται, ἐκ
[13]	ἀγαθοὺς γίγνεσθαι, ἀλλὰ περὶ μὲν	τῶν	ματαίων πολλὰ αὐτοῖς γέγραπται, ἀφ´
[5]	μικρῶν λαγίων ὄζει μᾶλλον ἢ	τῶν	μεγάλων· ἔτι γὰρ ὑγρομελῆ ὄντα
[5]	δρομαῖα ταχύ· ἡ γῆ οὖν	τῶν	μὲν πυκνοῦται, τῶν δὲ οὐ
[4]	σιμάς, ἀρθρώδεις, ἰνώδη τὰ κάτωθεν	τῶν	μετώπων, ὄμματα μετέωρα, μέλανα, λαμπρά,
[9]	μεγάλοι χαλεπῶς· νέμονται γὰρ μετὰ	τῶν	μητέρων καὶ ἑτέρων ἐλάφων· καὶ
[7]	οὐκ εἰσὶν αὔξιμοι· τὸ δὲ	τῶν	μητέρων καὶ τὸ γάλα ἀγαθὸν
[10]	αἱ ἄρκυς ἐπὶ τὰς διαβάσεις	τῶν	ναπῶν εἰς τοὺς δρυμούς, τὰ
[9]	θήρας. καὶ οἱ μὲν νέοι	τῶν	νεβρῶν οὕτως ἁλίσκονται· οἱ δὲ
[9]	πονεῖν. τοὺς μὲν οὖν νεογνοὺς	τῶν	νεβρῶν τοῦ ἦρος θηρᾶν· ταύτην
[12]	ηὐτύχουν πρὸς τοὺς πολεμίους, ἐπιμέλειαν	τῶν	νέων ἐποιήσαντο· σπανίζοντες γὰρ καρπῶν
[12]	τὴν τέχνην. ἑώρων γὰρ ὅτι	τῶν	νεωτέρων ἡ ἡδονὴ μόνη αὕτη
[5]	πολλοί· εἰς δὲ τὰς ἱερὰς	τῶν	νήσων οὐδὲ διαβιβάζειν οἷόν τε
[5]	ἔχουσι δὲ αὐτῶν αἱ πολλαὶ	τῶν	νήσων τοὺς ἐλάττους, αἵ τ´
[5]	μακρά ἐστι διὰ τὸ μῆκος	τῶν	νυκτῶν· τοῦ δὲ θέρους βραχέα
[10]	δ´ ἂν δένδρα ᾖ, πληγαὶ	τῶν	ὀδόντων. ἡ δὲ κύων ἐπὶ
[10]	ἔχοντι προσπέσῃ, διὰ τὴν σιμότητα	τῶν	ὀδόντων τὸ σῶμα οὐ δύναται
[12]	χρὴ ἐρᾶν κυνηγεσίων, ἵνα μὴ	τῶν	οἰκείων ἀμελῶσιν, οὐκ εἰδότες ὅτι
[12]	τοὺς φίλους εὖ ποιοῦντες πάντες	τῶν	οἰκείων ἐπιμελέστεροί εἰσιν. εἰ οὖν
[4]	θυμοῦ, ἀπὸ τῆς κεφαλῆς, ἀπὸ	τῶν	ὀμμάτων, ἀπὸ τῆς μεταλλάξεως τῶν
[5]	τύχῃ δὲ χρώμενοι· οὐδὲν γὰρ	τῶν	ὄντων ἰσομέγεθες τούτῳ ὅμοιόν ἐστι
[9]	μὲν τὴν ἐπιπολῆς ἐξαιρεθεῖσαν ἐκ	τῶν	ὀρυγμάτων, ἄνωθεν δὲ ταύτης γῆς
[1]	ὅσα ἐπεδείξαντο ἐν τῇ Ἑλλάδι	τῶν	παρὰ Χείρωνος διὰ τὸ ἀξίωμα
[10]	περίδρομον. εἶτα ὅστις ἂν ᾖ	τῶν	παρόντων ἐμπειρότατος καὶ ἐγκρατέστατος προσελθόντα
[9]	καὶ ἄνωθεν ἴσον ταῖς στεφάναις	τῶν	ποδοστραβῶν, εἰς δὲ τὸ κάτω
[3]	ἀλλ´ ἀπαγορεύουσι διὰ τὸ ἄλγος	τῶν	ποδῶν. Εἰσὶ δὲ καὶ τῆς
[8]	χιόνος καὶ διὰ τὸ κάτωθεν	τῶν	ποδῶν λασίων ὄντων προσέχεσθαι αὐτῷ
[12]	καρτερεῖν δύνασθαι. ἐν φυγῇ δὲ	τῶν	πολεμίων ὀρθῶς καὶ ἀσφαλῶς διώξονται
[12]	ἂν καλῶς ἔχοι· διὰ δὲ	τῶν	πονούντων ἅπασαι αἱ ὠφέλειαι τοῖς
[7]	πορείᾳ. ~Σκυλακεύειν δὲ αὐτὰς ἐπανιέντα	τῶν	πόνων τοῦ χειμῶνος, ἵνα ἔχουσαι
[2]	ἰσχυρόν, ψυχὴν δὲ ἱκανόν, ἵνα	τῶν	πόνων τούτοις κρατῶν χαίρῃ τῷ
[12]	καὶ ἁλίσκεται. ~Περὶ μὲν αὐτῶν	τῶν	πράξεων τῶν ἐν τοῖς κυνηγεσίοις
[4]	ἐλαφραί, σύμμετροι, ποδώκεις, καὶ ἀπὸ	τῶν	προσώπων φαιδραὶ καὶ εὔστομοι. ἰχνευέτωσαν
[6]	συνάγων, πηγνύων τὰς σχαλίδας μεταξὺ	τῶν	σαρδόνων, ἐπὶ ἄκρας ἐπιβάλλων τοὺς
[7]	μηδέν· αἱ γὰρ βαρεῖαι πλησμοναὶ	τῶν	σκυλακίων διαστρέφουσι τὰ σκέλη, τοῖς
[13]	κατεργάζοιντο ἂν αὐτήν. ~Θαυμάζω δὲ	τῶν	σοφιστῶν καλουμένων ὅτι φασὶ μὲν
[13]	εὖ φρονοῦσι. τὰ μὲν οὖν	τῶν	σοφιστῶν παραγγέλματα παραινῶ φυλάττεσθαι, τὰ
[10]	ἀνάγκῃ ταύτῃ ἔχηται, προσελθόντα ἐγγὺς	τῶν	συγκυνηγετῶν ἕνα ἔχοντα προβόλιον ἐρεθίζειν
[3]	θρασεῖαι δ´ αἳ οὐκ ἐῶσι	τῶν	συνεργῶν τὰς σοφωτέρας εἰς τὸ
[2]	τὰ μήκη. τῷ δὲ πλήθει	τῶν	σχαλίδων οἷόν τ´ ἐστὶ χρῆσθαι
[4]	τῶν ὀμμάτων, ἀπὸ τῆς μεταλλάξεως	τῶν	σχημάτων καὶ ἀπὸ τῶν ἀναβλεμμάτων
[12]	πολλοὶ δὲ ὑπὸ φθόνου ἀλόγιστοι	τῶν	ταῦτα λεγόντων αἱροῦνται διὰ τὴν
[5]	οἷόν τε κύνας. ὅταν οὖν	τῶν	τε ὑπαρχόντων ὀλίγους ἐκθηρῶνται καὶ
[9]	τε τάχος οὐδενὶ ἐοικός ἐστι	τῶν	τηλικούτων νεβρῶν· δευτέρῳ δὲ καὶ
[8]	διὰ τὸ διώκεσθαι ἀεὶ ἀπὸ	τῶν	τοιούτων. ἐπειδὰν δὲ φανῇ τὸ
[13]	ἑξῆς γεγραμμένα φήσει τις ἴσως	τῶν	τοιούτων οὐ καλῶς οὐδ´ ἑξῆς
[8]	ἔσται· τὰ γὰρ ἴχνη ἀπὸ	τῶν	τοιούτων οὐδαμοῦ περάσει. ἐπειδὰν δὲ
[12]	ἃς οὐ χρὴ μανθάνειν. ἐκ	τῶν	τοιούτων οὖν στρατιῶταί τε ἀγαθοὶ
[8]	πνεύματα ὑπερφορεῖ τὴν χιόνα ὑπὲρ	τῶν	τοιούτων. παραλείπεται οὖν εὐνάσιμα πολλά·
[12]	τι εἰδέναι. καὶ ἤδη τινὲς	τῶν	τοιούτων πολλοῦ ὄχλου συμμάχων τρεφθέντος
[9]	τὸν πρῶτον, ὅπου εἶδεν εὐνασθέντα,	τῶν	τόπων ἐνθυμούμενον, ὅπως μὴ διαμαρτήσεται·
[1]	ἀντερασταὶ ἐγένοντο οἱ τότε ἄριστοι	τῶν	τότε μεγίστων γάμων μόνος ἔτυχεν
[6]	εἰς τὰς ὁδούς, καὶ ἐκ	τῶν	τριμμῶν εἰς τὰ συμφέροντα, καθάπτων
[3]	δὲ αἳ οὐκ ἀπαλλαττόμεναι ἐκ	τῶν	τριμμῶν τὰ ὀρθὰ οὐ γιγνώσκουσιν.
[4]	καὶ εὔστομοι. ἰχνευέτωσαν δὲ ἐκ	τῶν	τριμμῶν ταχὺ ἀπαλλαττόμεναι, τιθεῖσαι τὰς
[13]	παραγγέλματα παραινῶ φυλάττεσθαι, τὰ δὲ	τῶν	φιλοσόφων ἐνθυμήματα μὴ ἀτιμάζειν· οἱ
[13]	ἑαυτῶν πόλει καὶ ἑνὶ ἑκάστῳ	τῶν	φίλων καὶ πολιτῶν. οὐ μόνον
[10]	προβόλιον φυλαττόμενον μὴ ἐκκρούσῃ ἐκ	τῶν	χειρῶν τῇ κεφαλῇ ἐκνεύσας· τῇ
[2]	ἄνισοι αὐτῶν ἐν τοῖς ἑτεροκλινέσι	τῶν	χωρίων, ἵνα ἴσα τὰ ὕψη
[10]	αὐτοῦ, ἐν μὲν τοῖς μαλακοῖς	τῶν	χωρίων τὰ ἴχνη, ἐν δὲ
[5]	εἰσι μακροδρομώτατοι μὲν οἱ ἐκ	τῶν	ψιλῶν εὑρισκόμενοι διὰ τὸ καταφανές,
[4]	στήθη πλατέα, μὴ ἄσαρκα ἀπὸ	τῶν	ὤμων, τὰς ὠμοπλάτας διεστώσας μικρόν,