Chapitre |
[9] |
ῥιπτοῦσι
δὲ
καὶ
εἰς
τὴν
|
θάλατταν, |
ἐὰν
κατέχωνται,
καὶ
εἰς
τὰ |
[5] |
ὁτὲ
δὲ
καὶ
ἐν
τῇ
|
θαλάττῃ |
διαρριπτῶν
ἐπὶ
τὸ
δυνατὸν
καὶ |
[7] |
Πόρθων,
Σπέρχων,
Ὀργή,
Βρέμων,
Ὕβρις,
|
Θάλλων, |
Ῥώμη,
Ἀνθεύς,
Ἥβα,
Γηθεύς,
Χαρά, |
[3] |
ταῖς
ἰχνείαις
καὶ
μεταδρομαῖς
προθέουσαι
|
θαμινὰ |
σκοποῦσιν,
ἑαυταῖς
ἀπίστως
ἔχουσι·
θρασεῖαι |
[12] |
ἔργων
νόσους
καὶ
ζημίας
καὶ
|
θανάτους |
καὶ
αὐτῶν
καὶ
παίδων
καὶ |
[7] |
ἔχει.
ἄγειν
δὲ
καταπαυομένας,
ἵνα
|
θᾶττον |
ἐγκύμονες
γίγνωνται,
πρὸς
κύνας
ἀγαθούς· |
[4] |
λαγῶ,
δῆλον
ποιείτωσαν
τῷ
κυνηγέτῃ
|
θᾶττον |
φοιτῶσαι,
μᾶλλον
γνωρίζουσαι
ἀπὸ
τοῦ |
[1] |
μείζω
ποιήσας
ἔτι
καὶ
νῦν
|
θαυμάζεται. |
Ἱππόλυτος
δὲ
ὑπὸ
μὲν
τῆς |
[1] |
χρόνον
ἕκαστος
ὑπὸ
θεῶν
ἐτιμήθη.
|
θαυμαζέτω |
δὲ
μηδεὶς
ὅτι
οἱ
πολλοὶ |
[12] |
ἀρετή,
δι´
ἣν
καὶ
νῦν
|
θαυμάζονται· |
ἧς
ὅτι
μὲν
ἐρῶσιν
ἅπαντες |
[13] |
μόλις,
καὶ
κατεργάζοιντο
ἂν
αὐτήν.
|
~Θαυμάζω |
δὲ
τῶν
σοφιστῶν
καλουμένων
ὅτι |
[5] |
οὕτω
δὲ
ἐπίχαρί
ἐστι
τὸ
|
θέαμα, |
ὥστε
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
ἂν |
[1] |
ἐθαυμάσθησαν.
Κέφαλος
μὲν
{καὶ}
ὑπὸ
|
θεᾶς |
ἡρπάσθη,
Ἀσκληπιὸς
δὲ
καὶ
μειζόνων |
[12] |
εἰ
οὖν
εἰδεῖεν
τοῦτο,
ὅτι
|
θεᾶται |
αὐτούς,
ἵειντο
ἂν
ἐπὶ
τοὺς |
[5] |
τοὺς
ὄπισθεν
καὶ
ἔξω·
καὶ
|
θεῖ |
οὕτως.
δῆλον
δὲ
τοῦτο
ἐν |
[13] |
δ´
αἰσχράν·
πρὸς
δὲ
τὰ
|
θεῖα |
τοῖς
μὲν
οὐδὲν
ἐμποδὼν
ἀσεβεῖν, |
[12] |
ἑαυτῶν
πόλεσιν·
οἱ
δὲ
μὴ
|
θέλοντες |
διὰ
τὸ
ἐπίπονον
διδάσκεσθαι,
ἀλλὰ |
[12] |
ἀνθρώποις
ηὕρηνται·
ἀμείνους
οὖν
οἱ
|
θέλοντες |
πονεῖν.
καὶ
τοῦτο
ἐπιδέδεικται
μεγάλῳ |
[10] |
ἀποκρήμνῳ
ἢ
ἐκ
δασέος
μὴ
|
θέλοντι
|
ἐξιέναι·
οὐ
γὰρ
κωλύει
αὐτὸν |
[7] |
αὐταῖς
ἀναρρηγνύναι.
ἐπειδὰν
δὲ
μηκέτι
|
θέλωσι |
προσμένειν
τοῖς
ἴχνεσιν,
ἀλλ´
ἀποσκεδαννύωνται, |
[13] |
γὰρ
παλαιοὶ
κατέχουσιν
ὡς
καὶ
|
θεοὶ |
τούτῳ
τῷ
ἔργῳ
χαίρουσι
καὶ |
[1] |
Πηλεὺς
δ´
ἐπιθυμίαν
παρέσχε
καὶ
|
θεοῖς |
δοῦναι
τε
Θέτιν
αὐτῷ
καὶ |
[1] |
ὅτι
οἱ
πολλοὶ
αὐτῶν
ἀρέσκοντες
|
θεοῖς |
ὅμως
ἐτελεύτησαν·
τοῦτο
μὲν
γὰρ |
[13] |
αἱ
γυναῖκες
αἷς
ἔδωκεν
ἡ
|
θεὸς |
ταῦτα
{Ἄρτεμις}
Ἀταλάντη
καὶ
Πρόκρις |
[1] |
δὲ
ἰᾶσθαι·
διὰ
δὲ
ταῦτα
|
θεὸς |
ὣς
παρ´
ἀνθρώποις
ἀείμνηστον
κλέος
|
[8] |
τὸν
λαγῶ
ὅταν
νίφῃ
ὁ
|
θεὸς |
ὥστε
ἠφανίσθαι
τὴν
γῆν·
εἰ |
[12] |
τὸν
ἀγαθὸν
εἶναι·
ὥστε
οὔτε
|
θεοσεβεῖς
|
δύνανται
εἶναι
οὔτε
σοφοί·
τῷ |
[1] |
δ´
ἐν
γήρᾳ
ἐπιλανθανομένου
τῆς
|
θεοῦ |
οὐχ
ὑπὸ
τῆς
αὑτοῦ
αἰτίας |
[1] |
μὲν
τοὺς
πατρῴους
καὶ
μητρῴους
|
θεούς, |
σώσας
δὲ
καὶ
αὐτὸν
τὸν |
[3] |
μὲν
οὐ
ποιοῦσι,
μεταξὺ
δὲ
|
θέουσαι |
ἄν
ποθεν
ἀκούσωσι
κραυγῆς,
καταλείπουσαι |
[5] |
δρόμους·
τὰ
γὰρ
σύντομα
ἴσασι·
|
θέουσι |
γὰρ
μάλιστα
μὲν
τὰ
ἀνάντη |
[5] |
οἱ
δὲ
ἤδη
ἔτειοι
τάχιστα
|
θέουσι |
τὸν
πρῶτον
δρόμον,
τοὺς
δ´ |
[4] |
αὐτῶν
οἱ
πόδες
τὰ
ὄρη
|
θεουσῶν· |
εὔτριχες
δέ,
ἐὰν
ἔχωσι
λεπτὴν |
[13] |
ὁρῶντες·
ὥστε
ὑπάρχειν
ἐνθυμουμένους
τούτων
|
θεοφιλεῖς |
τ´
εἶναι
καὶ
εὐσεβεῖς
τοὺς |
[7] |
ὑφ´
ἑτέραν
κύνα·
αἱ
γὰρ
|
θεραπεῖαι |
αἱ
ἀλλότριαι
οὐκ
εἰσὶν
αὔξιμοι· |
[9] |
διωκόμεναι,
ὅταν
ᾖ
ἡ
ὥρα
|
θερινή· |
ἀπαγορεύουσι
γὰρ
σφόδρα,
ὥστε
ἑστῶσαι
|
[6] |
τοῦ
κυνηγεσίου,
ἐπιμείναντα,
ἐὰν
ᾖ
|
θερινὴ |
μεσημβρία,
ὅπως
ἂν
τῶν
κυνῶν
|
[10] |
ἐπιθῇ
τρίχας,
συντρέχουσιν·
οὕτως
εἰσὶ
|
θερμοί· |
ζῶντι
δὲ
διάπυροι,
ὅταν
ἐρεθίζηται· |
[5] |
τῇ
αὑτῆς
ἰσχύι
ἀντισπάσασα
τὸ
|
θερμὸν |
ἔχει
ἐν
ἑαυτῇ,
ὁ
δὲ |
[5] |
οὖσα
ἡ
γῆ
ἀφανίζει
τὸ
|
θερμὸν |
ὃ
ἔχουσιν·
ἔστι
γὰρ
λεπτόν· |
[5] |
καὶ
ἡ
σελήνη
ἀμαυροῖ
τῷ
|
θερμῷ, |
μάλιστα
δὲ
ὅταν
ᾖ
πανσέληνος· |
[6] |
ἅμ´
ἡλίῳ
ἀνίσχοντι,
ἐὰν
δὲ
|
θέρος, |
πρὸ
ἡμέρας,
τὰς
δὲ
ἄλλας |
[5] |
μῆκος
τῶν
νυκτῶν·
τοῦ
δὲ
|
θέρους |
βραχέα
διὰ
τὸ
ἐναντίον.
χειμῶνος |
[5] |
λεπτὰ
δὲ
καὶ
ἀσαφῆ
τοῦ
|
θέρους· |
διάπυρος
γὰρ
οὖσα
ἡ
γῆ |
[5] |
δὲ
τοῦ
χειμῶνος
καὶ
τοῦ
|
θέρους |
καὶ
τοῦ
μετοπώρου
τὰ
ἴχνη |
[4] |
τόποις
τοιούτοις
ὠφελοῦνται.
ἀγέσθωσαν
δὲ
|
θέρους |
μὲν
μέχρι
μεσημβρίας,
χειμῶνος
δὲ
|
[10] |
χειμῶνός
ἐστιν
ἀλεεινά,
τοῦ
δὲ
|
θέρους |
ψυχεινά.
ἐπειδὰν
δ´
ἀφίκηται
ἐπὶ |
[6] |
αὐταῖς
ἀμαυρὸν
τὸ
ἴχνος,
σημεῖον
|
θέσθαι |
στοῖχον
ἑαυτῷ,
καὶ
ἀπὸ
τούτου |
[1] |
παρέσχε
καὶ
θεοῖς
δοῦναι
τε
|
Θέτιν |
αὐτῷ
καὶ
τὸν
γάμον
παρὰ |
[5] |
νεογνὰ
οἱ
φιλοκυνηγέται
ἀφιᾶσι
τῇ
|
θεῷ. |
οἱ
δὲ
ἤδη
ἔτειοι
τάχιστα |
[1] |
πλεῖστον
κτησάμενος
ἔπαινον
ἔτυχε
παρὰ
|
θεῶν |
ἀείζως
τιμᾶσθαι.
Πηλεὺς
δ´
ἐπιθυμίαν |
[1] |
~ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ.
~Τὸ
μὲν
εὕρημα
|
θεῶν, |
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀρτέμιδος,
ἄγραι
καὶ |
[10] |
αὐτῷ
πρὸς
τὸ
πρόσωπον,
ἀναρρίψει·
|
θέων |
δ´
ἐμπεσεῖται·
ἐὰν
δὲ
μή, |
[1] |
ὧν
κατὰ
χρόνον
ἕκαστος
ὑπὸ
|
θεῶν |
ἐτιμήθη.
θαυμαζέτω
δὲ
μηδεὶς
ὅτι |
[1] |
ἀδίκως
τοσαύτης
ἔτυχε
τιμωρίας
ὑπὸ
|
θεῶν, |
ὅσης
οὐδεὶς
ἄλλος
ἀνθρώπων.
ἐτελεύτησε |
[13] |
ἃ
ἐγὼ
παραινῶ,
οἰομένους
ὑπὸ
|
θεῶν |
του
ὁρᾶσθαι
ταῦτα.
οὗτοι
δ´ |
[1] |
λέγοιμι.
Ἀμφιάραος
δὲ
ὅτ´
ἐπὶ
|
Θήβας |
ἐστράτευσε,
πλεῖστον
κτησάμενος
ἔπαινον
ἔτυχε |
[10] |
πράγματα
παρασχὼν
ἁλίσκεται.
Ἐὰν
δὲ
|
θήλεια |
ᾖ
ἡ
ἐμπεσοῦσα,
ἐπιθέοντα
παίειν |
[9] |
καὶ
τοῖν
ποδοῖν·
ἐὰν
δὲ
|
θήλεια, |
τοῖν
ποδοῖν·
ἄπωθεν
οὖν
ἀκοντίζειν. |
[7] |
ἐπὶ
τὸ
κυνηγέσιον,
τὰς
μὲν
|
θηλείας |
ὀκταμήνους,
τοὺς
δὲ
ἄρρενας
δεκαμήνους· |
[10] |
κύνες
πολλαὶ
ἐν
τῇ
τοιαύτῃ
|
θήρᾳ |
καὶ
αὐτοὶ
οἱ
κυνηγέται
κινδυνεύουσιν, |
[6] |
ὁ
ἀρκυωρὸς
ἐξίτω
ἔχων
ἐπὶ
|
θήραν |
μὴ
ἔχουσαν
βάρος.
τὰς
δὲ |
[9] |
νεογνοὺς
τῶν
νεβρῶν
τοῦ
ἦρος
|
θηρᾶν· |
ταύτην
γὰρ
τὴν
ὥραν
γίγνονται. |
[8] |
δεῖ
ἔχοντα
ἐξιέναι
ἐπὶ
τὴν
|
θήραν
|
ταύτην·
ἡ
γὰρ
χιὼν
καίει |
[10] |
δὲ
δεῖ
τούτων
ἑκάστῳ
πρὸς
|
θήραν |
χρῆσθαι
διδάξω.
πρῶτον
μὲν
οὖν |
[12] |
σταδίων,
ἵνα
μὴ
ἀφαιροῖντο
τὰς
|
θήρας |
αὐτῶν
οἱ
ἔχοντες
ταύτην
τὴν |
[9] |
εἴδει
πρὸς
αὐτοὺς
χρῆσθαι
τῆς
|
θήρας. |
καὶ
οἱ
μὲν
νέοι
τῶν |
[6] |
Ἀρτέμιδι
τῇ
Ἀγροτέρᾳ
μεταδοῦναι
τῆς
|
θήρας |
λῦσαι
μίαν
κύνα,
ἥτις
ἂν |
[6] |
ἰχνείαις
μὴ
ὑπερβάλλεσθαι·
ἔστι
γὰρ
|
θηρατικὸν |
μὲν
οὔ,
φιλόπονον
δὲ
τὸ |
[11] |
καὶ
τἆλλα
ὅσα
ἐστὶ
τοιαῦτα
|
θηρία |
ἁλίσκεται
ἐν
ξέναις
χώραις
περὶ |
[12] |
εἰθίσθαι
μετὰ
τούτων
αἱρεῖν
τὰ
|
θηρία. |
ἔπειτα
εὐνάζεσθαί
τε
σκληρῶς
δυνατοὶ |
[13] |
οἱ
δὲ
κυνηγέται
ἐπὶ
τὰ
|
θηρία |
ἰόντες
εὔκλειαν·
ἑλόντες
μὲν
γὰρ
|
[13] |
δὲ
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τὰ
|
θηρία, |
οἱ
δ´
ἐπὶ
τοὺς
φίλους. |
[10] |
τῆς
ὕλης
κάτωθεν·
τὸ
γὰρ
|
θηρίον |
ἐὰν
μὲν
οὕτως
ἔχοντι
προσπέσῃ, |
[6] |
(κατακλίνεται
γὰρ
ἐν
μικρῷ
τὸ
|
θηρίον |
καὶ
οὐκ
ἀνίσταται
ὑπὸ
κόπου |
[10] |
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν·
τὸ
γὰρ
|
θηρίον |
καίπερ
ὑπερβάλλον
δυνάμει
ἀπαγορεύει
ὑπέρασθμον |
[10] |
συγκυνηγέται
δ´
ἔστωσαν·
τὸ
γὰρ
|
θηρίον |
μόλις
καὶ
ὑπὸ
πολλῶν
ἁλίσκεται. |
[5] |
ὕπνῳ
ὂν
τὰ
πολλὰ
τὸ
|
θηρίον |
οὐκ
ὠφελεῖται
πρὸς
τὸ
ὁρᾶν· |
[5] |
δ´
ἦρος
συμπεπλεγμένα·
τὸ
γὰρ
|
θηρίον |
συνδυάζεται
μὲν
ἀεί,
μάλιστα
δὲ |
[10] |
ὑλώδη
ἰχνεύουσα.
κατακλίνεται
γὰρ
τὸ
|
θηρίον |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
εἰς |
[10] |
εἰσβλέποντα
εἰς
τὸ
ὄμμα
τοῦ
|
θηρίου |
ἐνθυμούμενον
τὴν
κίνησιν
τὴν
ἀπὸ |
[10] |
ἵνα
ἕτοιμαι
ὦσι
πολεμεῖν
τῷ
|
θηρίῳ. |
αἱ
δὲ
ἄρκυς
λίνων
μὲν |
[7] |
δὲ
τούτου,
ὅταν
ἤδη
τῷ
|
θηρίῳ
|
ἔχωσι
πολεμίως,
ἐπιμέλειαν
δὲ
ποιήσονται |
[4] |
τοῦτο,
ἀλλὰ
τὸ
ἁπλοῦν
καὶ
|
θηριῶδες. |
αἱ
μὲν
οὖν
πυρραὶ
ἔχουσαι |
[11] |
ἀκονιτικῷ·
παραβάλλουσι
δὲ
τοῦτο
οἱ
|
θηρώμενοι, |
συμμιγνύντες
εἰς
τὸ
αὐτὸ
ὅτῳ |
[13] |
γὰρ
σοφισταὶ
πλουσίους
καὶ
νέους
|
θηρῶνται, |
οἱ
δὲ
φιλόσοφοι
πᾶσι
κοινοὶ
|
[1] |
ὑπὸ
τῆς
αὑτοῦ
αἰτίας
ἐδυστύχησε.
|
Θησεὺς |
δὲ
τοὺς
μὲν
τῆς
Ἑλλάδος |
[1] |
Μέστωρ,
Ἀμφιάραος,
Πηλεύς,
Τελαμών,
Μελέαγρος,
|
Θησεύς, |
Ἱππόλυτος,
Παλαμήδης,
Μενεσθεύς,
Ὀδυσσεύς,
Διομήδης, |
[10] |
ἐγγὺς
ὦσι
τῆς
εὐνῆς,
ἐπειδίασι·
|
θορυβούμενος |
δὲ
ἐξαναστήσεται,
καὶ
ἥτις
ἂν |
[3] |
τὸ
πρόσθεν
προιέναι,
ἀλλ´
ἀνείργουσι
|
θορυβοῦσαι· |
αἱ
δὲ
ἀσπαζόμεναι
τὰ
ψευδῆ |
[12] |
τρεφθέντος
τῇ
αὑτῶν
εὐταξίᾳ
καὶ
|
θράσει |
διὰ
δυσχωρίαν
ἁμαρτόντας
τοὺς
πολεμίους |
[3] |
θαμινὰ
σκοποῦσιν,
ἑαυταῖς
ἀπίστως
ἔχουσι·
|
θρασεῖαι |
δ´
αἳ
οὐκ
ἐῶσι
τῶν |
[13] |
σωφροσύνης,
τοῖς
δὲ
μετὰ
αἰσχροῦ
|
θράσους. |
κακοηθείας
δὲ
καὶ
αἰσχροκερδείας
οἱ |
[6] |
δέραια
μαλακά,
πλατέα,
ἵνα
μὴ
|
θραύῃ |
τὰς
τρίχας
τῶν
κυνῶν,
οἱ |
[7] |
εἶναι
δὲ
χρὴ
τοιάδε·
Ψυχή,
|
Θυμός, |
Πόρπαξ,
Στύραξ,
Λογχή,
Λόχος,
Φρουρά, |
[4] |
φοιτῶσαι,
μᾶλλον
γνωρίζουσαι
ἀπὸ
τοῦ
|
θυμοῦ, |
ἀπὸ
τῆς
κεφαλῆς,
ἀπὸ
τῶν |
[10] |
τὸν
ἐρεθίζοντα
ὑπ´
ὀργῆς
καὶ
|
θυμοῦ |
ἐπιστρέψει.
τὸν
δὲ
ταχὺ
ἀναπηδᾶν, |
[6] |
ἂν
σαφῶς
γνωρίσωσιν
ἐγκελεύοντα
καὶ
|
θωπεύοντα. |
αἱ
δ´
ἐπειδὰν
λαμπρὰ
ᾖ |