Chapitre
[6]	παρενεχθῇ, καθ´ ἓν ἕκαστον τούτων	ὁ	ἀρκυωρὸς γεγωνείτω. καὶ ἐὰν μὲν
[6]	πᾶσαν ὥραν. Τὴν δὲ στολὴν	ὁ	ἀρκυωρὸς ἐξίτω ἔχων ἐπὶ θήραν
[1]	αἱ αὐταὶ ἡλικίαι πᾶσι τούτοις·	ὁ	γὰρ Χείρωνος βίος πᾶσιν ἐξήρκει.
[6]	λαγῶ, καὶ ἐπιδραμοῦνται ἐπ´ αὐτόν.	ὁ	δ´ ἐξαίφνης ἀνᾴξας {ἐφ´ αὑτὸν}
[9]	δὲ ἴδῃ αὐτόν, προσιέναι ἐγγύς.	ὁ	δ´ ἕξει ἀτρέμα πιέσας ἑαυτὸν
[10]	ἀφίκηται ἐπὶ τὴν εὐνήν, ὑλακτεῖ·	ὁ	δ´ οὐκ ἀνίσταται ὡς τὰ
[10]	σφαγή, καὶ ἀντερείσαντα ἔχειν ἐρρωμένως·	ὁ	δ´ ὑπὸ τοῦ μένους πρόσεισι,
[8]	δικτύων, μεταθεῖν κατὰ τὰ ἴχνη·	ὁ	δὲ ἀφίξεται πρὸς ἕτερα τοιαῦτα
[9]	λαβόντα δὲ δοῦναι τῷ ἀρκυωρῷ·	ὁ	δὲ βοήσεται· ἡ δ´ ἔλαφος
[9]	σειρίδα· ἔστι γὰρ ἀσηπτότατον τοῦτο.	ὁ	δὲ βρόχος αὐτὸς ἔστω στιφρὸς
[10]	ἑπέσθω τῇ χειρὶ τῇ ὁμωνύμῳ,	ὁ	δὲ δεξιὸς τῇ ἑτέρᾳ. προσιόντα
[6]	παῖς· παῖ δή, παῖ δή.	ὁ	δέ, ἐάν τε ἑαλωκὼς ᾖ
[1]	ἐτίμησαν τούτῳ Χείρωνα διὰ δικαιότητα.	ὁ	δὲ λαβὼν ἐχάρη τῷ δώρῳ
[1]	μητρὸς δὲ ὁ μὲν Ῥέας,	ὁ	δὲ Ναΐδος νύμφης· ὥστε ἐγεγόνει
[1]	ὁ μὲν σχεδόν τι ἄριστος,	ὁ	δὲ ὅμοιος ἀγαθοῖς· κακοὶ δὲ
[5]	τὸ θερμὸν ἔχει ἐν ἑαυτῇ,	ὁ	δὲ παγετὸς ἐπιπήξας. καὶ αἱ
[10]	τὰ ἕλη καὶ τὰ ὕδατα.	ὁ	δὲ τεταγμένος ἔχων τὸ προβόλιον
[6]	καὶ μὴ ὑπαντᾶν· ἄπορον γάρ.	ὁ	δὲ ὑποχωρῶν ταχὺ ἐκλείπων τὴν
[1]	τῶν Ἑλλήνων ἐδίδου τἀριστεῖα Ἡρακλῆς	ὁ	Διός, ἑλὼν Τροίαν, Ἡσιόνην αὐτῷ
[5]	ὅταν ᾖ τοιαῦτα, πρὶν ἂν	ὁ	ἥλιος διαλύσῃ αὐτὰ ἢ προϊοῦσα
[8]	δὲ τὸν λαγῶ ὅταν νίφῃ	ὁ	θεὸς ὥστε ἠφανίσθαι τὴν γῆν·
[8]	ὁποῖα ἔξεισι. πολλὰ δὲ πλανᾶται	ὁ	λαγῶς ἀπορούμενος ὅπου κατακλινῇ, ἅμα
[6]	κυνηγέσιον σιγῇ προσιέναι, ἵνα μὴ	ὁ	λαγῶς, ἐάν που ᾖ πλησίον,
[7]	διαθεῖν τὰ ἴχνη. καὶ ἐπειδὰν	ὁ	λαγῶς εὑρίσκηται, ἐὰν μὲν καλαὶ
[5]	τὰ μὲν γὰρ εὐναῖα ποιῶν	ὁ	λαγῶς πορεύεται ἐφιστάμενος, τὰ δὲ
[7]	ἀνιέναι εὐθύς· ἐπειδὰν δὲ προλάβῃ	ὁ	λαγῶς τῷ δρόμῳ, ὥστε μὴ
[10]	ἐπεμβάλλει· ἔμπροσθεν δὲ ὁ ποὺς	ὁ	μὲν ἀριστερὸς ἑπέσθω τῇ χειρὶ
[10]	σώματος ἄκρα τὰ τριχώματα περιεπίμπρη.	ὁ	μὲν οὖν ἄρρην τοσαῦτα καὶ
[5]	ὑπερέχον ἢ ἐμπεφυκὸς ἐν τούτῳ·	ὁ	μὲν οὖν εὐναῖος ποιούμενος εὐνὴν
[1]	μὲν τοῦ αὐτοῦ, μητρὸς δὲ	ὁ	μὲν Ῥέας, ὁ δὲ Ναΐδος
[1]	τινες· οὐ γὰρ ἂν ἦν	ὁ	μὲν σχεδόν τι ἄριστος, ὁ
[10]	δὲ δεξιὰ ἐπεμβάλλει· ἔμπροσθεν δὲ	ὁ	ποὺς ὁ μὲν ἀριστερὸς ἑπέσθω
[1]	Περίβοιαν τὴν Ἀλκάθου· ὅτε δὲ	ὁ	πρῶτος τῶν Ἑλλήνων ἐδίδου τἀριστεῖα
[13]	καὶ ἀρκεῖ ἑκάστῳ σοφιστὴν κληθῆναι,	ὅ	ἐστιν ὄνειδος παρά γε εὖ
[11]	περὶ τὰ ὕδατα καὶ πρὸς	ὅ	τι ἂν ἄλλο προσίῃ. τὰ
[9]	διόδοις καὶ τοῖς ἔργοις πρὸς	ὅ	τι ἂν προσίῃ. χρὴ δὲ
[5]	παραφέρει τὴν ὄψιν πρὶν νοῆσαι	ὅ	τι ἐστί. καὶ οἱ φόβοι
[6]	ὦ κύνες. καὶ κυνοδρομεῖν περιελίξαντα	ὃ	ἀμπέχεται περὶ τὴν χεῖρα καὶ
[9]	μενεῖ· ταχὺ γὰρ τὸ ὑγρόν,	ὃ	ἔχει ἐν ἑαυτῷ, ὑπὸ τοῦ
[5]	ἡ γῆ ἀφανίζει τὸ θερμὸν	ὃ	ἔχουσιν· ἔστι γὰρ λεπτόν· καὶ
[8]	ποδῶν λασίων ὄντων προσέχεσθαι αὐτῷ	ὄγκον	πολύν. ~Ἐπὶ δὲ τοὺς νεβροὺς
[5]	μῦς ἐπιτεταμένους, ἔνδοθεν δὲ οὐκ	ὀγκώδεις,	ὑποκώλια μακρά, στιφρά, πόδας τοὺς
[5]	τοῖς τριμμοῖς καὶ ἐν ταῖς	ὁδοῖς,	ἐὰν ὦσιν ἰσόπεδοι· τὸ γὰρ
[10]	εὐθὺς ἐάν τις ἐπὶ τὸν	ὀδόντα	ἐπιθῇ τρίχας, συντρέχουσιν· οὕτως εἰσὶ
[10]	ἂν δένδρα ᾖ, πληγαὶ τῶν	ὀδόντων.	ἡ δὲ κύων ἐπὶ τὸ
[10]	προσπέσῃ, διὰ τὴν σιμότητα τῶν	ὀδόντων	τὸ σῶμα οὐ δύναται ὑπολαβεῖν·
[3]	δὲ ἀνοήτως ἐμπίπτουσαι εἰς τὰς	ὁδοὺς	ἁμαρτάνουσι, τὸ ἀνήκουστον πολὺ ἔχουσαι.
[6]	δὲ τὰ ἐνόδια εἰς τὰς	ὁδούς,	καὶ ἐκ τῶν τριμμῶν εἰς
[12]	τὰ ὅπλα ὅταν ἔχοντες πορεύωνται	ὁδοὺς	χαλεπάς, οὐκ ἀπεροῦσιν· ἀνέξονται γὰρ
[1]	οὐ προέχειν λέγεται, ἀλλὰ ἐρίζειν.	Ὀδυσσεὺς	δὲ καὶ Διομήδης λαμπροὶ μὲν
[1]	Μελέαγρος, Θησεύς, Ἱππόλυτος, Παλαμήδης, Μενεσθεύς,	Ὀδυσσεύς,	Διομήδης, Κάστωρ, Πολυδεύκης, Μαχάων, Ποδαλείριος,
[5]	χειμῶνος μὲν οὖν πρῲ οὐκ	ὄζει	αὐτῶν, ὅταν πάχνη ᾖ ἢ
[5]	κύνες ὀσφραίνονται καὶ αὐτὰ ἐπαναφερόμενα	ὄζει.	ἀφανίζει δὲ καὶ ἡ πολλὴ
[5]	μετ´ ἀλλήλων πλανώμενοι τοιαῦτα ποιοῦσιν.	ὄζει	δὲ τῶν ἰχνῶν ἐπὶ πλείω
[5]	μᾶλλον ἢ ἐν τοῖς ψιλοῖς	ὄζει·	διατρέχων γὰρ καὶ ἀνακαθίζων ἅπτεται
[5]	κύει. τῶν δὲ μικρῶν λαγίων	ὄζει	μᾶλλον ἢ τῶν μεγάλων· ἔτι
[5]	ἢ ψόφος τῶν κυνῶν· καὶ	ὅθεν	ἂν ἀκούσωσιν ἀποτρέπονται. ὁτὲ δὲ
[6]	ἐκλείπων τὴν ὄψιν πάλιν περιβάλλει	ὅθεν	εὑρίσκεται ἐπὶ τὸ πολύ. ἀναβοᾶν
[12]	αὐτῆς δῆλον, ἧττον ἂν ἠμέλουν	οἱ	ἄνθρωποι ἀρετῆς, εἰδότες ὅτι ὥσπερ
[5]	καταφέρουσα αὐτά, καὶ οἱ ὄμβροι	οἱ	γιγνόμενοι διὰ χρόνου ὀσμὰς ἄγοντες
[13]	δὲ οἱ μὲν εὐεπῆ ἱᾶσιν,	οἱ	δ´ αἰσχράν· πρὸς δὲ τὰ
[5]	ἐν τῷ μετώπῳ μέγα ἔχουσιν,	οἱ	δ´ ἐλάττους ἐπίξανθοι, μικρὸν τὸ
[5]	ἄκρα οἱ μὲν ἐπὶ πολύ,	οἱ	δ´ ἐπὶ μικρόν. ἔχουσι δὲ
[5]	ἧττον, βραδύτατοι δὲ οἱ ἕλειοι·	οἱ	δ´ ἐπὶ πάντας τοὺς τόπους
[13]	οἱ μὲν ἐπὶ τὰ θηρία,	οἱ	δ´ ἐπὶ τοὺς φίλους. εἶθ´
[13]	τοῖς μὲν οὐδὲν ἐμποδὼν ἀσεβεῖν,	οἱ	δ´ εὐσεβέστατοι. λόγοι γὰρ παλαιοὶ
[13]	αἰσχροκερδείας οἱ μὲν δύνανται καταφρονεῖν,	οἱ	δ´ οὐ δύνανται· φωνὴν δὲ
[5]	τὰ ὄμματα οἱ μὲν χαροποί,	οἱ	δ´ ὑπόγλαυκοι· καὶ τὰ μέλανα
[5]	καὶ τὸ μετόπωρον ἐν προσηλίοις·	οἱ	δὲ δρομαῖοι οὐχ οὕτως διὰ
[5]	οἱ φιλοκυνηγέται ἀφιᾶσι τῇ θεῷ.	οἱ	δὲ ἤδη ἔτειοι τάχιστα θέουσι
[9]	νέοι τῶν νεβρῶν οὕτως ἁλίσκονται·	οἱ	δὲ ἤδη μεγάλοι χαλεπῶς· νέμονται
[6]	θραύῃ τὰς τρίχας τῶν κυνῶν,	οἱ	δὲ ἱμάντες ἔχοντες ἀγκύλας τῇ
[13]	τὰ βελτίω ἐπίπονοι δέ εἰσιν,	οἱ	δὲ κακοὶ πάσχουσί τε κακῶς
[1]	ἀγαθοὶ ἔτι καὶ νῦν ἐρῶσιν,	οἱ	δὲ κακοὶ φθονοῦσιν, ὥστ´ ἐν
[13]	αἴσχιστα ἔχουσι πονεῖν οὐ δυνάμενοι.	οἱ	δὲ κυνηγέται εἰς τὸ κοινὸν
[13]	ἰόντες δύσκλειαν ἔχουσι παρὰ πᾶσιν,	οἱ	δὲ κυνηγέται ἐπὶ τὰ θηρία
[13]	βουλόμενοι πλεονεκτεῖν μελετῶσι νικᾶν φίλους,	οἱ	δὲ κυνηγέται κοινοὺς ἐχθρούς· καὶ
[12]	σωτηρίαν δὲ ταῖς ἑαυτῶν πόλεσιν·	οἱ	δὲ μὴ θέλοντες διὰ τὸ
[5]	τὰ μὲν βλέφαρα ἀναπέπταται ἀκίνητα,	οἱ	δὲ ὀφθαλμοὶ ἀτρέμας ἔχουσι· τοὺς
[5]	οὐρὰν οἱ μὲν κύκλῳ περιποίκιλον,	οἱ	δὲ παράσειρον, καὶ τὰ ὄμματα
[10]	δὲ βάθος τῶν βρόχων πυγόνος·	οἱ	δὲ περίδρομοι ἡμιόλιοι τοῦ τῶν
[9]	μὲν ξύλινοι ὑπείκωσι τῷ ποδί,	οἱ	δὲ πιέζωσι. τὸν δὲ βρόχον
[12]	μὲν γὰρ κατεργάσασθαι αὐτὴν ἄδηλον,	οἱ	δὲ πόνοι οἱ ἐν αὐτῇ
[10]	τὸ προβόλιον φυλάττει τὰς ἄρκυς.	οἱ	δὲ τὰς κύνας ἐπάγουσι τοὺς
[5]	ᾖ ἄλυτα, συνίστησι καὶ σῴζει.	οἱ	δὲ ὑετοὶ κατακλύζουσι καὶ αἱ
[13]	σοφισταὶ πλουσίους καὶ νέους θηρῶνται,	οἱ	δὲ φιλόσοφοι πᾶσι κοινοὶ καὶ
[5]	διὰ τὸ καταφανές, βραχυδρομώτατοι δὲ	οἱ	ἐκ τῶν δασέων· ἐμποδὼν γὰρ
[5]	ἀποχωροῦσι. καί εἰσι μακροδρομώτατοι μὲν	οἱ	ἐκ τῶν ψιλῶν εὑρισκόμενοι διὰ
[5]	πεδινοὶ δὲ ἧττον, βραδύτατοι δὲ	οἱ	ἕλειοι· οἱ δ´ ἐπὶ πάντας
[1]	ἢ πόλεμος ἦν, διὰ τούτους	οἱ	Ἕλληνες ἐκράτουν, ὥστε ἀνίκητον τὴν
[12]	αὐτὴν ἄδηλον, οἱ δὲ πόνοι	οἱ	ἐν αὐτῇ ἐνόντες φανεροί. ἴσως
[6]	γὰρ καλῶς τηροῦσι τὰς κύνας	οἱ	ἐξ αὐτῶν εἰργασμένοι τὰ δέραια·
[1]	μὲν γὰρ ἡ φύσις· ἀλλ´	οἱ	ἔπαινοι αὐτῶν μεγάλοι ἐγένοντο· μηδὲ
[12]	τοῖς κυνηγεσίοις εἴρηται. ὠφελήσονται δ´	οἱ	ἐπιθυμήσαντες τούτου τοῦ ἔργου πολλά·
[12]	μὴ ἀφαιροῖντο τὰς θήρας αὐτῶν	οἱ	ἔχοντες ταύτην τὴν τέχνην. ἑώρων
[12]	τοῖς ἀνθρώποις ηὕρηνται· ἀμείνους οὖν	οἱ	θέλοντες πονεῖν. καὶ τοῦτο ἐπιδέδεικται
[11]	δυσχωρίαν ἀκονιτικῷ· παραβάλλουσι δὲ τοῦτο	οἱ	θηρώμενοι, συμμιγνύντες εἰς τὸ αὐτὸ
[5]	μὴ τῷ νόμῳ ἐναντίοι ὦσιν	οἱ	ἰδόντες· καὶ ὅταν ἀναγρία ἐμπίπτῃ,
[13]	ὧν δὲ δέονται εἰς ἀρετὴν	οἱ	καλῶς πεπαιδευμένοι ὀρθῶς ἐγνωσμένα ζητῶ
[10]	πρόσεισι, καὶ εἰ μὴ κωλύοιεν	οἱ	κνώδοντες τῆς λόγχης, ἀφίκοιτ´ ἂν
[10]	τῇ τοιαύτῃ θήρᾳ καὶ αὐτοὶ	οἱ	κυνηγέται κινδυνεύουσιν, ὅταν γε ἐν
[1]	ἐπιμελείας τῆς παρὰ Χείρωνος, ἧς	οἱ	μὲν ἀγαθοὶ ἔτι καὶ νῦν
[13]	ἐπὶ τὰς δημοσίας, ἐνθυμηθέντα ὅτι	οἱ	μὲν ἄριστοι αὐτῶν γιγνώσκονται μὲν
[5]	δὲ τὰ γένη ἐστὶν αὐτῶν·	οἱ	μὲν γὰρ μεγάλοι τὸ χρῶμα
[13]	τῶν φιλοσόφων ἐνθυμήματα μὴ ἀτιμάζειν·	οἱ	μὲν γὰρ σοφισταὶ πλουσίους καὶ
[13]	θράσους. κακοηθείας δὲ καὶ αἰσχροκερδείας	οἱ	μὲν δύνανται καταφρονεῖν, οἱ δ´
[5]	τὰ περὶ τὰ ὦτα ἄκρα	οἱ	μὲν ἐπὶ πολύ, οἱ δ´
[13]	καλῶς ἔχοντα παρέχουσιν. ἔρχονται δὲ	οἱ	μὲν ἐπὶ τὰ θηρία, οἱ
[13]	δ´ ἐπὶ τοὺς φίλους. εἶθ´	οἱ	μὲν ἐπὶ τοὺς φίλους ἰόντες
[13]	δ´ οὐ δύνανται· φωνὴν δὲ	οἱ	μὲν εὐεπῆ ἱᾶσιν, οἱ δ´
[5]	λευκὸν ἔχοντες. τὴν δὲ οὐρὰν	οἱ	μὲν κύκλῳ περιποίκιλον, οἱ δὲ
[9]	αὐτοὺς χρῆσθαι τῆς θήρας. καὶ	οἱ	μὲν νέοι τῶν νεβρῶν οὕτως
[9]	δὲ τοὺς σιδηροῦς, ὅπως ἂν	οἱ	μὲν ξύλινοι ὑπείκωσι τῷ ποδί,
[13]	καὶ πολλῇ συνέσει κρατήσῃ αὐτῶν.	οἱ	μὲν οὖν κατὰ πόλιν βουλόμενοι
[12]	περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀκούειν.	οἱ	μὲν οὖν παρασχόντες αὑτοὺς ἐπὶ
[5]	δὲ παράσειρον, καὶ τὰ ὄμματα	οἱ	μὲν χαροποί, οἱ δ´ ὑπόγλαυκοι·
[13]	ὀρθῶς ἔχουσαι, αἷς ἂν παιδεύοιντο	οἱ	νεώτεροι ἐπ´ ἀρετήν, οὐδαμοῦ. ἐγὼ
[13]	{ἂν} ἄνδρα που ἑωράκαμεν ὅντιν´	οἱ	νῦν σοφισταὶ ἀγαθὸν ἐποίησαν, οὔτε
[5]	πολλὴ δρόσος καταφέρουσα αὐτά, καὶ	οἱ	ὄμβροι οἱ γιγνόμενοι διὰ χρόνου
[5]	ἀναιροῦνται. ποδωκέστατοι μὲν οὖν εἰσιν	οἱ	ὄρειοι, οἱ πεδινοὶ δὲ ἧττον,
[6]	τῆς ἰχνεύσεως μὴ ἀποστερῶνται, ὡς	οἱ	ὀψιζόμενοι ἀφαιροῦνται τὰς μὲν κύνας
[12]	μεγάλῳ παραδείγματι· τῶν γὰρ παλαιοτέρων	οἱ	παρὰ Χείρωνι ὧν ἐπεμνήσθην νέοι
[5]	μὲν οὖν εἰσιν οἱ ὄρειοι,	οἱ	πεδινοὶ δὲ ἧττον, βραδύτατοι δὲ
[6]	μεσημβρία, ὅπως ἂν τῶν κυνῶν	οἱ	πόδες μὴ καίωνται ἐν τῇ
[4]	αὐτῇ ὥρᾳ μὴ καταρρηγνύωνται αὐτῶν	οἱ	πόδες τὰ ὄρη θεουσῶν· εὔτριχες
[1]	δόξαν εὐσεβείας ἐξηνέγκατο, ὥστε καὶ	οἱ	πολέμιοι μόνῳ ἐκείνῳ ὧν ἐκράτησαν
[1]	ἐτιμήθη. θαυμαζέτω δὲ μηδεὶς ὅτι	οἱ	πολλοὶ αὐτῶν ἀρέσκοντες θεοῖς ὅμως
[12]	διὰ πόνων ἔστι τυχεῖν αὐτῆς,	οἱ	πολλοὶ ἀφίστανται. τὸ μὲν γὰρ
[5]	ὀλίγοι γίγνονται καὶ οὐ φιλόθηροι	οἱ	πολλοί· εἰς δὲ τὰς ἱερὰς
[13]	φασὶ μὲν ἐπ´ ἀρετὴν ἄγειν	οἱ	πολλοὶ τοὺς νέους, ἄγουσι δ´
[13]	ἐστιν· ὥστε τῷ κυνηγέτῃ μάτην	οἱ	πόνοι γίγνονται, ἐὰν μὴ μείζονι
[12]	καὶ στρατηγοὶ γίγνονται. ὧν γὰρ	οἱ	πόνοι τὰ μὲν αἰσχρὰ καὶ
[12]	τοῦ εὐτυχῆσαι. εἰδότες δὲ καὶ	οἱ	πρόγονοι ἡμῶν ὅτι ἐντεῦθεν ηὐτύχουν
[13]	ἵνα ἀνεξέλεγκτα ᾖ εἰς ἀεί.	οἱ	σοφισταὶ δ´ ἐπὶ τῷ ἐξαπατᾶν
[12]	οἰκείων ἀμελῶσιν, οὐκ εἰδότες ὅτι	οἱ	τὰς πόλεις καὶ τοὺς φίλους
[12]	καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἰδιωτῶν	οἱ	τοιοῦτοι σῴζουσι. πολλοὶ δὲ ὑπὸ
[1]	ὥστε ὧν αὐτῷ ἀντερασταὶ ἐγένοντο	οἱ	τότε ἄριστοι τῶν τότε μεγίστων
[5]	τὰ μὲν οὖν λίαν νεογνὰ	οἱ	φιλοκυνηγέται ἀφιᾶσι τῇ θεῷ. οἱ
[12]	οἰκείων ἐπιμελέστεροί εἰσιν. εἰ οὖν	οἱ	φιλοκυνηγέται παρασκευάζουσιν αὑτοὺς τῇ πατρίδι
[5]	νοῆσαι ὅ τι ἐστί. καὶ	οἱ	φόβοι τῶν κυνῶν ὅταν διώκωνται,
[9]	οὐκ ἄδηλον ἐπὶ τὸ πολύ·	οἵ	τε γὰρ λίθοι ἔσονται κεκινημένοι
[9]	τῇ ὄψει ἐγγὺς προσιόντι ἢ	οἳ	πόρρωθεν ἔδοξαν εἶναι. ἐπειδὰν δὲ
[2]	ἑαυτοῦ δυνάμεως. ὅσα δὲ καὶ	οἷα	δεῖ παρεσκευασμένον ἐλθεῖν ἐπ´ αὐτὸ
[11]	πρὸς τοῖς ἄλλοις ὄρεσιν ὅσα	οἷά	τ´ ἐστὶ τρέφειν τοιαῦτα. ἁλίσκεται
[3]	ἀποτρέψειαν ἂν τοὺς ἐπιθυμοῦντας κυνηγεσίων.	οἵας	δὲ δεῖ εἶναι τοῦ αὐτοῦ
[13]	ἐγὼ δὲ ἰδιώτης μέν εἰμι,	οἶδα	δὲ ὅτι κράτιστον μέν ἐστι
[12]	καὶ σῴζεται καὶ ἀπόλλυται τὰ	οἰκεῖα	ἑκάστου. ὥστε πρὸς τοῖς αὑτῶν
[12]	χωρίῳ διὰ συνήθειαν. δυστυχήσαντος δὲ	οἰκείου	στρατοπέδου ἐν χωρίοις ὑλώδεσι καὶ
[12]	ἐρᾶν κυνηγεσίων, ἵνα μὴ τῶν	οἰκείων	ἀμελῶσιν, οὐκ εἰδότες ὅτι οἱ
[12]	φίλους εὖ ποιοῦντες πάντες τῶν	οἰκείων	ἐπιμελέστεροί εἰσιν. εἰ οὖν οἱ
[13]	ἀγωνιζόμενα καὶ ἐν τῇ αὑτῶν	οἰκήσει	ἐν ἰσχύι πολλῇ ἐστιν· ὥστε
[5]	ἐλάττους, αἵ τ´ ἔρημοι καὶ	οἰκούμεναι·	τὸ δὲ πλῆθος πλείους ἐν
[5]	ὀλιγάκις ἀφικνοῦνται, ἐν δὲ ταῖς	οἰκουμέναις	ὀλίγοι γίγνονται καὶ οὐ φιλόθηροι
[7]	Πολεύς, Βία, Στίχων, Σπουδή, Βρύας,	Οἰνάς,	Στέρρος, Κραύγη, Καίνων, Τύρβας, Σθένων,
[12]	καὶ ἀποκρήμνοις ἢ ἄλλως χαλεποῖς	οἷοί	τ´ ἔσονται καὶ αὐτοὶ σῴζεσθαι
[12]	ταῖς πρὸς τοὺς πολεμίους ἅμα	οἷοί	τε ἔσονται ἐπιέναι καὶ τὰ
[10]	ὥστε καὶ ἃ οὐκ ἂν	οἴοιτό	τις πρόσεστιν αὐτῷ· τεθνεῶτος γὰρ
[12]	ὑπὸ δὲ τῆς ἀρετῆς οὐκ	οἰόμενοι	ἐπισκοπεῖσθαι πολλὰ κακὰ καὶ αἰσχρὰ
[13]	τοὺς ποιοῦντας ἃ ἐγὼ παραινῶ,	οἰομένους	ὑπὸ θεῶν του ὁρᾶσθαι ταῦτα.
[6]	μεταβάλλοντα ἑκάστης τῆς κυνός, ὁποσαχῇ	οἷόν	τ´ ἂν ᾖ τοὺς τόνους
[4]	ἧττον· τὰ μὲν γὰρ ὄρη	οἷόν	τ´ ἐστὶ καὶ ἰχνεύειν καὶ
[2]	τῷ δὲ πλήθει τῶν σχαλίδων	οἷόν	τ´ ἐστὶ χρῆσθαι πρὸς τὰ
[5]	ἱερὰς τῶν νήσων οὐδὲ διαβιβάζειν	οἷόν	τε κύνας. ὅταν οὖν τῶν
[12]	εὑρίσκουσι διὰ τὸ μὴ πονεῖν	οἷον	χρὴ τὸν ἀγαθὸν εἶναι· ὥστε
[1]	ἐτελεύτησε δὲ οὐχ ὑφ´ ὧν	οἴονταί	τινες· οὐ γὰρ ἂν ἦν
[6]	πολὺ προειληφυῖαι ὦσι καὶ μὴ	οἷός	τ´ ᾖ κυνοδρομῶν ἐπιγίγνεσθαι αὐταῖς,
[11]	καθιστάντα τοὺς αἱροῦντας. ἔστι δὲ	οἷς	αὐτῶν καὶ ὀρύγματα ποιοῦσι περιφερῆ
[5]	καὶ ἀγαπῶν τοὺς τόπους ἐν	οἷς	ἐγένετο καὶ ἐτράφη ἁλίσκεται. κατὰ
[7]	διδόναι γάλα μέχρι ἐνιαυτοῦ καὶ	οἷς	μέλλει τὸν ἅπαντα χρόνον βιώσεσθαι,
[12]	ἡδονῶν πλέον τῶν ἄλλων αἰσθανόμενοι,	οἷς	τίς ἂν χρήσαιτο εἰς πόλεως
[10]	οὖν χρὴ ἐλθόντας ὅπου ἂν	οἴωνται	{εἶναι} ὑπάγειν τὸ κυνηγέσιον, λύσαντας
[7]	τὸ κυνηγέσιον, τὰς μὲν θηλείας	ὀκταμήνους,	τοὺς δὲ ἄρρενας δεκαμήνους· πρὸς
[5]	ἔτι γὰρ ὑγρομελῆ ὄντα ἐπισύρεται	ὅλα	ἐπὶ τῆς γῆς. τὰ μὲν
[6]	σὺν ταῖς οὐραῖς τὰ σώματα	ὅλα	συνεπικραδαίνουσαι, πολεμικῶς ἐπιφερόμεναι, φιλονίκως παραθέουσαι,
[6]	τὴν φιλάνθρωπον πολλά, τὴν αὐθάδη	ὀλίγα,	τὴν μέσην μέτρια, ἕως ἂν
[9]	πρόσθεν, ἐν δὲ τῷ ὄπισθεν	ὀλιγάκις.	αἱ δ´ ἔλαφοι τὰς κύνας
[3]	αἱ δὲ ἄρρινες μόλις καὶ	ὀλιγάκις	αἰσθάνονται τοῦ λαγῶ· αἱ δὲ
[5]	ἐμπίπτων. εἰ δ´ ἔφευγεν ὀρθόν,	ὀλιγάκις	ἂν ἔπασχε τὸ τοιοῦτον· νῦν
[5]	δὲ εἰς μὲν τὰς ἐρήμους	ὀλιγάκις	ἀφικνοῦνται, ἐν δὲ ταῖς οἰκουμέναις
[5]	ἀφικνοῦνται, ἐν δὲ ταῖς οἰκουμέναις	ὀλίγοι	γίγνονται καὶ οὐ φιλόθηροι οἱ
[8]	τε ᾖ καὶ ἥλιος ἐπιλάμπῃ,	ὀλίγον	χρόνον· ταχὺ γὰρ διαχεῖται. ὅταν
[5]	ὅταν οὖν τῶν τε ὑπαρχόντων	ὀλίγους	ἐκθηρῶνται καὶ τῶν ἐπιγιγνομένων, ἀνάγκη
[2]	πρὸς τὰ δίκτυα πολλῷ καὶ	ὀλίγῳ·	ἐλάττονι μέν, ἂν σφόδρα τείνηται
[9]	κύνας καὶ ἐπικελεύσαντα κατὰ τὸν	ὁλκὸν	τοῦ ξύλου, σκοπούμενον ὅποι ἂν
[1]	καθ´ ἓν ἕκαστον, τὸ δὲ	ὅλον	αἴτιοι τοῦ Τροίαν ἁλῶναι. Κάστωρ
[11]	Μακεδονίας, τὰ δ´ ἐν τῷ	Ὀλύμπῳ	τῷ Μυσίῳ καὶ ἐν Πίνδῳ,
[9]	ὄπισθεν, ἐφελκόμενον τὸ ξύλον ἐμποδὼν	ὅλῳ	ἐστὶ τῷ σώματι, ἐνίοτε δὲ
[5]	μὲν τὰ ἀνάντη ἢ τὰ	ὁμαλά,	τὰ δὲ ἀνώμαλα ἀνομοίως, τὰ
[2]	ὕψη ἐξαίρωσιν, ἐν δὲ τοῖς	ὁμαλέσιν	αἱ ἴσαι· αὗται δ´ εὐπερίσπαστοι
[5]	δρόσος καταφέρουσα αὐτά, καὶ οἱ	ὄμβροι	οἱ γιγνόμενοι διὰ χρόνου ὀσμὰς
[10]	εὐώνυμον, εἶτα εἰσβλέποντα εἰς τὸ	ὄμμα	τοῦ θηρίου ἐνθυμούμενον τὴν κίνησιν
[6]	τὰ ὦτα καὶ ἀστράπτουσαι τοῖς	ὄμμασιν.	ἐπειδὰν δὲ περὶ τὸν λαγῶ
[5]	διὰ πολλά· τά τε γὰρ	ὄμματα	ἔχει ἔξω καὶ τὰ βλέφαρα
[3]	δὲ καὶ μυωποὶ χείρω τὰ	ὄμματα	ἔχουσιν· αἱ ἄμορφοι δὲ καὶ
[4]	ἰνώδη τὰ κάτωθεν τῶν μετώπων,	ὄμματα	μετέωρα, μέλανα, λαμπρά, μέτωπα πλατέα,
[5]	οἱ δὲ παράσειρον, καὶ τὰ	ὄμματα	οἱ μὲν χαροποί, οἱ δ´
[4]	τὰ ὦτα· καὶ τὰ μὲν	ὄμματα	πυκνὰ διακινοῦσαι, ταῖς δὲ οὐραῖς
[4]	ἀπὸ τῆς κεφαλῆς, ἀπὸ τῶν	ὀμμάτων,	ἀπὸ τῆς μεταλλάξεως τῶν σχημάτων
[7]	τὰς σκύλακας ἱέναι. ἐὰν γὰρ	ὁμόθεν	καλὰς τὰ εἴδη οὔσας καὶ
[10]	κρανείας δορατοπαχεῖς. αἱ δὲ ποδοστράβαι	ὅμοιαι	ταῖς τῶν ἐλάφων. συγκυνηγέται δ´
[5]	γὰρ τῶν ὄντων ἰσομέγεθες τούτῳ	ὅμοιόν	ἐστι πρὸς ἁρμόν. σύγκειται γὰρ
[1]	σχεδόν τι ἄριστος, ὁ δὲ	ὅμοιος	ἀγαθοῖς· κακοὶ δὲ ἔπραξαν τὸ
[6]	ἴσους τοὺς βρόχους ἐπιβαλλέτω καὶ	ὁμοίως	ἀντερειδέτω, ἐπαίρων εἰς μέσον τὸν
[1]	κυνηγεσίων τοσοῦτον ὑπερέβαλε φιλοπονίᾳ, ὥστε	ὁμολογεῖται	τοὺς τῶν Ἑλλήνων πρώτους ὑστέρους
[10]	ἄρκυς οὔτε ἄλλο οὐδὲν φέρεσθαι	ὁμόσε	τῷ πλησιάζοντι· ὅμως μέντοι προσιτέον,
[4]	ποιούμεναι πρὸς τὰς εὐνὰς προΐτωσαν	ὁμοῦ	διὰ τοῦ ἴχνους ἅπασαι. ὅταν
[6]	τῶν ζητησίμων, μὴ φοβῆται ἀκούων	ὁμοῦ	τὸν ψόφον (ἐὰν δὲ ᾖ
[5]	τὰ δασέα ἀποχωρῶσι, διὰ τὴν	ὁμόχροιαν.	προλαμβάνοντες δὲ τὰς κύνας ἐφίστανται
[10]	ἀριστερὸς ἑπέσθω τῇ χειρὶ τῇ	ὁμωνύμῳ,	ὁ δὲ δεξιὸς τῇ ἑτέρᾳ.
[1]	οἱ πολλοὶ αὐτῶν ἀρέσκοντες θεοῖς	ὅμως	ἐτελεύτησαν· τοῦτο μὲν γὰρ ἡ
[10]	οὐδὲν φέρεσθαι ὁμόσε τῷ πλησιάζοντι·	ὅμως	μέντοι προσιτέον, ὅταν ἔχῃ οὕτως,
[12]	καρπῶν τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐνόμισαν	ὅμως	τοὺς κυνηγέτας μὴ κωλύειν διὰ
[5]	δὲ τούτοις καὶ ἐν ὕπνῳ	ὂν	τὰ πολλὰ τὸ θηρίον οὐκ
[10]	ὅταν δὲ ἴδῃ τοῦτο, καταλιπὼν	ὃν	ἂν ἔχῃ ὑφ´ αὑτῷ ἐπὶ
[13]	ἑκάστῳ σοφιστὴν κληθῆναι, ὅ ἐστιν	ὄνειδος	παρά γε εὖ φρονοῦσι. τὰ
[13]	{τοὺς} φιλοσόφους, ὅτι ἐν τοῖς	ὀνόμασι	σοφίζονται, οὐκ ἐν τοῖς νοήμασιν.
[13]	ἐχόντων. ἴσως οὖν τοῖς μὲν	ὀνόμασιν	οὐ σεσοφισμένως λέγω· οὐδὲ γὰρ
[6]	μίαν, καὶ ἕπεσθαι μὴ ἐγκείμενον,	ὀνομαστὶ	ἑκάστην προσαγορεύοντα, μὴ πολλά, ἵνα
[7]	ἐντὸς ἄδικα γίγνεται. Τὰ δ´	ὀνόματα	αὐταῖς τίθεσθαι βραχέα, ἵνα εὐανάκλητα
[13]	πεπαιδευμένοι ὀρθῶς ἐγνωσμένα ζητῶ λέγειν·	ὀνόματα	μὲν γὰρ οὐκ ἂν παιδεύσειε,
[8]	τὰ δίκτυα τὸν αὐτὸν τρόπον	ὅνπερ	ἐν τοῖς μελαγχίμοις, περιλαμβάνοντα ἐντὸς
[5]	τῶν μεγάλων· ἔτι γὰρ ὑγρομελῆ	ὄντα	ἐπισύρεται ὅλα ἐπὶ τῆς γῆς.
[12]	παρὰ Χείρωνι ὧν ἐπεμνήσθην νέοι	ὄντες	ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν κυνηγεσίων πολλὰ
[10]	ἄμφω ὧν ἂν ὦσι, χαλεποὶ	ὄντες	τότε καὶ μᾶλλον μαχόμενοι ὑπὲρ
[10]	τὰ προβόλια ἢ ἐν ὕδατι	ὄντι	ἢ ἐφεστῶτι πρὸς ἀποκρήμνῳ ἢ
[13]	γὰρ {ἂν} ἄνδρα που ἑωράκαμεν	ὅντιν´	οἱ νῦν σοφισταὶ ἀγαθὸν ἐποίησαν,
[5]	δὲ χρώμενοι· οὐδὲν γὰρ τῶν	ὄντων	ἰσομέγεθες τούτῳ ὅμοιόν ἐστι πρὸς
[8]	τὸ κάτωθεν τῶν ποδῶν λασίων	ὄντων	προσέχεσθαι αὐτῷ ὄγκον πολύν. ~Ἐπὶ
[6]	τοὺς τόνους τῆς φωνῆς ποιούμενον,	ὀξύ,	βαρύ, μικρόν, μέγα· πρὸς δὲ
[5]	ἀφθόνους εἶναι. Βλέπει δὲ οὐκ	ὀξὺ	διὰ πολλά· τά τε γὰρ
[9]	τὸ πρόσωπον· ἐὰν δὲ τοῦ	ὄπισθεν,	ἐφελκόμενον τὸ ξύλον ἐμποδὼν ὅλῳ
[4]	τῶν εἰς τὸ πρόσθεν καὶ	ὄπισθεν	καὶ εἰς τὸ πλάγιον διαρριμμάτων,
[5]	ἐπέκεινα τῶν ἔμπροσθεν ποδῶν τοὺς	ὄπισθεν	καὶ ἔξω· καὶ θεῖ οὕτως.
[10]	ἀκοντίζειν, καὶ βάλλειν λίθοις, περιισταμένους	ὄπισθεν	καὶ πολὺ ἄπωθεν, ἕως ἂν
[10]	ἀριστερᾷ πρόσθεν, τῇ δ´ ἑτέρᾳ	ὄπισθεν·	κατορθοῖ γὰρ ἡ μὲν ἀριστερὰ
[5]	οὐδενὸς τραχέος φροντίζοντας, σκέλη τὰ	ὄπισθεν	μείζω πολὺ τῶν ἔμπροσθεν καὶ
[9]	δὲ πρόσθεν, ἐν δὲ τῷ	ὄπισθεν	ὀλιγάκις. αἱ δ´ ἔλαφοι τὰς
[4]	μεγάλων καὶ μικρῶν, ἰσχία στρογγύλα,	ὄπισθεν	σαρκώδη, ἄνωθεν δὲ μὴ συνδεδεμένα,
[5]	ὑγρούς, στενούς, ὀρθούς, τοὺς δὲ	ὄπισθεν	στερεούς, πλατεῖς, πάντας δὲ οὐδενὸς
[4]	βαθείας, ὦτα μικρά, λεπτά, ψιλὰ	ὄπισθεν,	τραχήλους μακρούς, ὑγρούς, περιφερεῖς, στήθη
[4]	εὐπαγῆ, σκέλη πολὺ μείζω τὰ	ὄπισθεν	τῶν ἔμπροσθεν καὶ ἐπίρρικνα, πόδας
[12]	παιδεύει. πρῶτον μὲν γὰρ τὰ	ὅπλα	ὅταν ἔχοντες πορεύωνται ὁδοὺς χαλεπάς,
[11]	νυκτὸς ἀποκλεισθέντα μετὰ ἵππων καὶ	ὅπλων	ἁλίσκεται, εἰς κίνδυνον καθιστάντα τοὺς
[9]	τὸν ὁλκὸν τοῦ ξύλου, σκοπούμενον	ὅποι	ἂν φέρηται. ἔσται δὲ οὐκ
[8]	ποιούμενον ἐκπεριιέναι τὰ τοιαῦτα ζητοῦντα	ὁποῖα	ἔξεισι. πολλὰ δὲ πλανᾶται ὁ
[6]	τοὔνομα μεταβάλλοντα ἑκάστης τῆς κυνός,	ὁποσαχῇ	οἷόν τ´ ἂν ᾖ τοὺς
[5]	παραβάλλων τὸ ἕτερον οὖς πλάγιον,	ὁποτέρᾳ	ἂν λυπῆται, ἀπερειδόμενος {διὸ} δὴ
[8]	πιέσῃ ἑαυτόν. σκεψάμενον οὖν δεῖ	ὅπου	ἂν ᾖ περιίστασθαι. ἐὰν δὲ
[10]	πρῶτον μὲν οὖν χρὴ ἐλθόντας	ὅπου	ἂν οἴωνται {εἶναι} ὑπάγειν τὸ
[10]	τοῖς λασίοις τῆς ὕλης κλάσματα·	ὅπου	δ´ ἂν δένδρα ᾖ, πληγαὶ
[6]	περιάγειν αὐτὰς κύκλους πολλοὺς ποιούμενον·	ὅπου	δ´ ἂν ᾖ αὐταῖς ἀμαυρὸν
[9]	ὀργάδας, οὗ εἰσιν ἔλαφοι πλεῖσται·	ὅπου	δ´ ἂν ὦσιν, ἔχοντα τὸν
[9]	ἐπὶ τὸν νεβρὸν τὸν πρῶτον,	ὅπου	εἶδεν εὐνασθέντα, τῶν τόπων ἐνθυμούμενον,
[8]	δὲ πλανᾶται ὁ λαγῶς ἀπορούμενος	ὅπου	κατακλινῇ, ἅμα δὲ καὶ εἴθισται
[10]	ἀντηρίδας ἔνδοθεν ἑκατέρωθεν ὑφιστάντα κλῶνας,	ὅπως	ἂν εἰς τὸν κόλπον διὰ
[6]	πηγνύειν δὲ τὰς σχαλίδας ὑπτίας,	ὅπως	ἂν ἐπαγόμεναι ἔχωσι τὸ σύντονον·
[6]	ὕλης τὰς κύνας ἑκάστην χωρίς,	ὅπως	ἂν εὔλυτοι ὦσιν, ἱστάναι τὰς
[10]	κοσμίως ἀπολείποντας ἀπ´ ἀλλήλων πολύ,	ὅπως	ἂν ᾖ αὐτῷ ἱκανὴ διαδρομή·
[8]	ἄδηλα γενέσθαι, τῆς ὥρας ἐνθυμούμενον,	ὅπως,	ἂν καὶ ἑτέρους εὑρίσκῃ, ἔσται
[6]	αὑτῆς, τὰς ἀναστροφὰς ποιούμενον πυκνάς,	ὅπως	ἂν μὴ παραλειφθῇ (κατακλίνεται γὰρ
[6]	ἀντιτείνῃ. στοιχιζέτω δὲ μακρά, ὑψηλά,	ὅπως	ἂν μὴ ὑπερπηδᾷ. ἐν δὲ
[6]	ἐπιδεικνύωνται σαφῶς τῷ κυνηγέτῃ, προσέχειν,	ὅπως	ἂν μὴ ὑποκινῇ εἰς τὸ
[9]	πλοκάνῳ· μείζους δὲ τοὺς σιδηροῦς,	ὅπως	ἂν οἱ μὲν ξύλινοι ὑπείκωσι
[6]	ἐπιμείναντα, ἐὰν ᾖ θερινὴ μεσημβρία,	ὅπως	ἂν τῶν κυνῶν οἱ πόδες
[10]	μόλις καὶ ὑπὸ πολλῶν ἁλίσκεται.	ὅπως	δὲ δεῖ τούτων ἑκάστῳ πρὸς
[9]	δῆσαι ἄπωθεν ἐκ τῆς ὕλης,	ὅπως	μή, ἂν ἴδωσι τὰς ἐλάφους,
[9]	εἶδεν εὐνασθέντα, τῶν τόπων ἐνθυμούμενον,	ὅπως	μὴ διαμαρτήσεται· πολὺ γὰρ ἀλλοιοῦνται
[12]	γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ	ὁρᾶν	καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ
[5]	θηρίον οὐκ ὠφελεῖται πρὸς τὸ	ὁρᾶν·	καὶ ἡ ποδώκεια πρὸς τὸ
[3]	αἱ ἄμορφοι δὲ καὶ αἰσχραὶ	ὁρᾶσθαι·	αἱ δὲ σκληραὶ τὰ εἴδη
[13]	παραινῶ, οἰομένους ὑπὸ θεῶν του	ὁρᾶσθαι	ταῦτα. οὗτοι δ´ ἂν εἶεν
[12]	ὁρῶνται. ὅταν μὲν γάρ τις	ὁρᾶται	ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου, ἅπας ἑαυτοῦ
[10]	τραχέα, εἰσβολὰς δὲ εἰς τὰς	ὀργάδας	καὶ τὰ ἕλη καὶ τὰ
[9]	κατασκέψασθαι δὲ προελθόντα εἰς τὰς	ὀργάδας,	οὗ εἰσιν ἔλαφοι πλεῖσται· ὅπου
[7]	Τεύχων, Ὑλεύς, Μήδας, Πόρθων, Σπέρχων,	Ὀργή,	Βρέμων, Ὕβρις, Θάλλων, Ῥώμη, Ἀνθεύς,
[10]	ἂν προσπέσῃ, εἰς τοῦτον τὴν	ὀργὴν	κατέθετο. ἐπειδὰν δ´ αἱ κύνες
[6]	μὲν ἐμβοάτω· ἐμπεπτωκότος δὲ τὴν	ὀργὴν	τῶν κυνῶν παυέτω, μὴ ἁπτόμενος
[10]	αὑτῷ ἐπὶ τὸν ἐρεθίζοντα ὑπ´	ὀργῆς	καὶ θυμοῦ ἐπιστρέψει. τὸν δὲ
[6]	ἄλλοις κελεύσμασιν, ἐὰν ὦσιν ἐν	ὄρει	αἱ μεταδρομαί, ἐπικελεύειν τόδε, Εὖα
[5]	ποδωκέστατοι μὲν οὖν εἰσιν οἱ	ὄρειοι,	οἱ πεδινοὶ δὲ ἧττον, βραδύτατοι
[9]	ποδοστράβαι ταῖς ἐλάφοις ἐν τοῖς	ὄρεσι,	περὶ τοὺς λειμῶνας καὶ τὰ
[11]	δὲ τὰ μὲν ἐν τοῖς	ὄρεσι	φαρμάκῳ διὰ δυσχωρίαν ἀκονιτικῷ· παραβάλλουσι
[9]	κύνας τὰς μὲν ἐν τοῖς	ὄρεσιν	ἑστώσας, μάλιστα μὲν ἕωθεν, χρὴ
[11]	Συρίας, καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις	ὄρεσιν	ὅσα οἷά τ´ ἐστὶ τρέφειν
[9]	πρῴ. ἐν μὲν γὰρ τοῖς	ὄρεσιν	οὐ μόνον τῆς νυκτὸς ἁλίσκονται
[5]	οὔτε ἀετοί· τὰ μεγάλα γὰρ	ὄρη	ἔχουσι μᾶλλον ἢ τὰ μικρά·
[5]	μᾶλλον τὰ ἔργα ἢ τὰ	ὄρη	ἔχουσιν. ὑπομένει δὲ πανταχοῦ ἰχνευόμενος,
[4]	καταρρηγνύωνται αὐτῶν οἱ πόδες τὰ	ὄρη	θεουσῶν· εὔτριχες δέ, ἐὰν ἔχωσι
[4]	ἔργα ἧττον· τὰ μὲν γὰρ	ὄρη	οἷόν τ´ ἐστὶ καὶ ἰχνεύειν
[8]	μετ´ ἄλλου ἐλθόντα πρὸς τὰ	ὄρη	παριέναι ἀπὸ τῶν ἔργων, καὶ
[4]	ἄμεινον τὰς κύνας εἰς τὰ	ὄρη	πολλάκις, τὰ δὲ ἔργα ἧττον·
[5]	ὅταν κατὰ τοὺς λίθους, τὰ	ὄρη,	τὰ φελλία, τὰ δασέα ἀποχωρῶσι,
[5]	καὶ τοῦ μετοπώρου τὰ ἴχνη	ὀρθὰ	ἐπὶ πολύ, τοῦ δ´ ἦρος
[6]	διὰ τῶν αὐτῶν, ἐπηλλαγμένα, περιφερῆ,	ὀρθά,	καμπύλα, πυκνά, μανά, γυνώριμα, ἄγνωστα,
[3]	ἀπαλλαττόμεναι ἐκ τῶν τριμμῶν τὰ	ὀρθὰ	οὐ γιγνώσκουσιν. ὅσαι δὲ τῶν
[4]	μικρόν, σκέλη τὰ πρόσθια μικρά,	ὀρθά,	στρογγύλα, στιφρά, ὀρθοὺς τοὺς ἀγκῶνας,
[5]	οὐ σκληρόν, μῆκος ἱκανόν, ὠμοπλάτας	ὀρθάς,	ἀσυνδέτους ἄνωθεν, σκέλη τὰ ἐπ´
[4]	δὲ ταῖς μηριαίαις ἄκραις τρίχας	ὀρθάς,	βαθείας, καὶ ἐπὶ ταῖς ὀσφύσι
[4]	αὐτοὺς τοὺς κενεῶνας, οὐρὰς μακράς,	ὀρθάς,	λιγυράς, μηριαίας {μὴ} σκληράς, ὑποκώλια
[6]	ἡ κύων λάβῃ τὸ ἴχνος	ὀρθὸν	ἐκ τῶν ἐπηλλαγμένων, παραλῦσαι καὶ
[5]	ἄρκυς ἐμπίπτων. εἰ δ´ ἔφευγεν	ὀρθόν,	ὀλιγάκις ἂν ἔπασχε τὸ τοιοῦτον·
[4]	πρόσθια μικρά, ὀρθά, στρογγύλα, στιφρά,	ὀρθοὺς	τοὺς ἀγκῶνας, πλευρὰς μὴ ἐπὶ
[5]	τοὺς πρόσθεν ἄκρως ὑγρούς, στενούς,	ὀρθούς,	τοὺς δὲ ὄπισθεν στερεούς, πλατεῖς,
[6]	διόδους, καταφανεῖς, λεπτὰς καταλιπών, εἰς	ὄρθρον	καὶ μὴ πρῴ, ἵνα ἐὰν
[13]	εἰς ἀρετὴν οἱ καλῶς πεπαιδευμένοι	ὀρθῶς	ἐγνωσμένα ζητῶ λέγειν· ὀνόματα μὲν
[13]	καίτοι γέγραπταί γε οὕτως, ἵνα	ὀρθῶς	ἔχῃ, καὶ μὴ σοφιστικοὺς ποιῇ
[13]	ῥήματα αὐτοῖς ἐζήτηται, γνῶμαι δὲ	ὀρθῶς	ἔχουσαι, αἷς ἂν παιδεύοιντο οἱ
[12]	ἐν φυγῇ δὲ τῶν πολεμίων	ὀρθῶς	καὶ ἀσφαλῶς διώξονται τοὺς ἐναντίους
[13]	ἔσται αὐτοῖς τὸ ταχὺ μὴ	ὀρθῶς	μέμψασθαι· καίτοι γέγραπταί γε οὕτως,
[10]	ἂν διά γε τὸ μὴ	ὀρθῶς	ποιεῖν πάσχοι. Ἵστανται δὲ αἱ
[7]	Ἀκτίς, Αἰχμή, Νόης, Γνώμη, Στίβων,	Ὁρμή.	ἄγειν δὲ τὰς σκύλακας ἐπὶ
[10]	εὐνῆς πολὺ καὶ εἰς τοὺς	ὅρμους	ἐμβαλέσθαι τὰς ἄρκυς, ἐπιβάλλοντα τοὺς
[11]	ξέναις χώραις περὶ τὸ Πάγγαιον	ὄρος	καὶ τὸν Κίττον τὸν ὑπὲρ
[6]	ἐπιρριπτοῦσαι, παραπηδῶσαι, κοινωνοῦσαι, ὑπολαμβάνουσαι, ἐνσημαινόμεναι,	ὅρους	τιθέμεναι ἑαυταῖς γνωρίμους ταχὺ μεταθεύσονται·
[11]	αἶγα, καὶ ἔφραξαν κύκλῳ τὸ	ὄρυγμα	ὕλῃ ὥστε μὴ προορᾶν, εἴσοδον
[11]	ἔστι δὲ οἷς αὐτῶν καὶ	ὀρύγματα	ποιοῦσι περιφερῆ μεγάλα βαθέα, ἐν
[9]	τὴν ἐπιπολῆς ἐξαιρεθεῖσαν ἐκ τῶν	ὀρυγμάτων,	ἄνωθεν δὲ ταύτης γῆς στερεᾶς
[12]	οὕτω καὶ αὐτοὶ ὑπ´ ἐκείνης	ὁρῶνται.	ὅταν μὲν γάρ τις ὁρᾶται
[9]	γάλα δοῦσαι καὶ διασκεψάμεναι μὴ	ὁρῶνται	ὑπό τινος, φυλάττει τὸν αὑτῆς
[13]	ἔργῳ χαίρουσι καὶ πράττοντες καὶ	ὁρῶντες·	ὥστε ὑπάρχειν ἐνθυμουμένους τούτων θεοφιλεῖς
[7]	εὐψύχους πρὸς τὸν δρόμον ἐπιλύῃ,	ὁρῶσαι	τὸν λαγῶ ἐντεινόμεναι ῥήγνυνται, οὔπω
[12]	ποιοῦσιν, ὅτι αὐτοὶ ἐκείνην οὐχ	ὁρῶσιν·	ἡ δὲ πανταχοῦ πάρεστι διὰ
[5]	σώματα. τοῦ δὲ μετοπώρου καθαρά·	ὅσα	γὰρ ἡ γῆ φέρει, τὰ
[6]	ταῦτα γὰρ μάλιστα φεύγει· εἰς	ὅσα	δὲ ἄλλα {εἰς} ἄπειρον εἰπεῖν·
[2]	μηδὲν ἐλλείπων τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως.	ὅσα	δὲ καὶ οἷα δεῖ παρεσκευασμένον
[1]	ἁλῶναι. Κάστωρ δὲ καὶ Πολυδεύκης	ὅσα	ἐπεδείξαντο ἐν τῇ Ἑλλάδι τῶν
[11]	λύγκες, πάνθηρες, ἄρκτοι καὶ τἆλλα	ὅσα	ἐστὶ τοιαῦτα θηρία ἁλίσκεται ἐν
[11]	καὶ πρὸς τοῖς ἄλλοις ὄρεσιν	ὅσα	οἷά τ´ ἐστὶ τρέφειν τοιαῦτα.
[3]	ἐπέρχονται πρὶν ἂν ἴδωσιν ὑποκινοῦντα.	ὅσαι	δὲ τὰ τῶν ἄλλων κυνῶν
[3]	τριμμῶν τὰ ὀρθὰ οὐ γιγνώσκουσιν.	ὅσαι	δὲ τῶν κυνῶν τὰ ἴχνη
[3]	τὰ ἴχνη παραλείπουσι τὸν λαγῶ,	ὁσάκις	δ´ ἐπιτρέχουσι τὰ ἴχνη, εἰκάζουσι,
[1]	τοσαύτης ἔτυχε τιμωρίας ὑπὸ θεῶν,	ὅσης	οὐδεὶς ἄλλος ἀνθρώπων. ἐτελεύτησε δὲ
[1]	λόγοις συνῆν, σωφροσύνῃ δὲ καὶ	ὁσιότητι	μακαρισθεὶς ἐτελεύτησε. Παλαμήδης δὲ ἕως
[5]	οὐ παραλυποῦσι τῶν καρπῶν αἱ	ὀσμαὶ	εἰς ταὐτὰ φερόμεναι. ἔστι δὲ
[5]	ὄμβροι οἱ γιγνόμενοι διὰ χρόνου	ὀσμὰς	ἄγοντες τὴν γῆν ποιοῦσι δύσοσμον,
[5]	αὐτὸ συμμιγνύουσα τῶν ἀνθῶν τὰς	ὀσμάς.	λεπτὰ δὲ καὶ ἀσαφῆ τοῦ
[8]	ῥῖνας, ῥήγνυσι τοὺς πόδας, τὴν	ὀσμὴν	τοῦ λαγῶ ἀφανίζει διὰ τὸ
[13]	καὶ πολιτῶν. οὐ μόνον δὲ	ὅσοι	ἄνδρες κυνηγεσίων ἠράσθησαν ἐγένοντο ἀγαθοί,
[5]	κυνῶν διὰ τὸ τάχος κρατεῖται·	ὅσοι	δὲ ἁλίσκονται, παρὰ φύσιν τοῦ
[5]	κύνας ἐκ τῶν ἔργων ἄνωθεν·	ὅσοι	δὲ μὴ ἔρχονται αὐτῶν εἰς
[9]	καὶ τῷ ξύλῳ τῆς γῆς	ὅσον	ἵζεσθαι ἀμφοῖν. ποιήσαντα δὲ ταῦτα
[10]	τῆς ἄρκυος τὸν περίδρομον. εἶτα	ὅστις	ἂν ᾖ τῶν παρόντων ἐμπειρότατος
[5]	ἐστι τὸ θέαμα, ὥστε οὐδεὶς	ὅστις	οὐκ ἂν ἰδὼν ἰχνευόμενον, εὑρισκόμενον,
[12]	τούτων μέντοι τῶν κακῶν οὐδεὶς	ὅστις	οὐκ ἀφέξεται ἐρασθεὶς ὧν ἐγὼ
[6]	τὰ ἴχνη καὶ οὐ δύνανται	ὀσφραίνεσθαι	οὐδὲ αἱ ἄρκυς ἑστάναι οὐδὲ
[9]	ἀπὸ τῆς ποδοστράβης· ἐὰν γὰρ	ὀσφραίνηται	νεωστὶ κεκινημένης, δυσωπεῖται· ταχὺ δὲ
[5]	τότε δὲ καὶ αἱ κύνες	ὀσφραίνονται	καὶ αὐτὰ ἐπαναφερόμενα ὄζει. ἀφανίζει
[5]	λεπτόν· καὶ αἱ κύνες ἧττον	ὀσφραίνονται	τότε διὰ τὸ ἐκλελύσθαι τὰ
[4]	εὔρινες δέ, ἐὰν τοῦ λαγῶ	ὀσφραίνωνται	ἐν τόποις ψιλοῖς, ξηροῖς, προσηλίοις
[5]	οὐ βαρύτονον, πλευρὰς ἐλαφράς, συμμέτρους,	ὀσφῦν	περιφερῆ, κωλῆν σαρκώδη, λαγόνας ὑγράς,
[4]	ἀλλ´ εἰς τὸ πλάγιον παρηκούσας,	ὀσφῦς	σαρκώδεις, τὰ μεγέθη μεταξὺ μακρῶν
[4]	ὀρθάς, βαθείας, καὶ ἐπὶ ταῖς	ὀσφύσι	καὶ ταῖς οὐραῖς κάτω, ἄνωθεν
[1]	εἰδόσιν ἂν λέγοιμι. Ἀμφιάραος δὲ	ὅτ´	ἐπὶ Θήβας ἐστράτευσε, πλεῖστον κτησάμενος
[10]	προβολίου. Τὰ δὲ νεογενῆ αὐτῶν	ὅταν	ἁλίσκηται, χαλεπῶς τοῦτο πάσχει· οὔτε
[5]	μακρὰν διαίρουσιν ἀντιπαίζοντες· ταραχώδη δὲ	ὅταν	ἀλώπεκες προδιεξέλθωσι γίγνεται. τὸ δὲ
[5]	ἐναντίοι ὦσιν οἱ ἰδόντες· καὶ	ὅταν	ἀναγρία ἐμπίπτῃ, ἀναλύειν χρὴ τὰ
[7]	αὐταῖς, ἕως ἂν νέαι ὦσιν,	ὅταν	ἀναιρῶνται, ἵν´ ἐὰν πλανηθῶσιν ἐν
[6]	τοῦτο ὅτι οὐκ ἔρρωνται) μηδὲ	ὅταν	ἄνεμος πνέῃ μέγας· διαρπάζει γὰρ
[5]	ὠτὶ ἑκατέρῳ τοῦτο ποιεῖ· καὶ	ὅταν	ἀνιστῆται ὑπὸ τῶν κυνῶν, καταβάλλων
[5]	τεκμήριον δὲ ὡς ἐλαφρόν ἐστιν·	ὅταν	ἀτρέμα διαπορεύηται, πηδᾷ— βαδίζοντα δὲ
[10]	καὶ αὐτοὶ οἱ κυνηγέται κινδυνεύουσιν,	ὅταν	γε ἐν ταῖς μεταδρομαῖς ἀπειρηκότι
[8]	ὀλίγον χρόνον· ταχὺ γὰρ διαχεῖται.	ὅταν	δ´ ἐπινίφῃ συνεχῶς, οὐδὲν δεῖ·
[7]	τούτου τὸν αἴτιον οὐκ ἴσασιν,	ὅταν	δὲ ἐπιθυμοῦσαι λάβωσι, τὸν διδόντα
[5]	πυκνά, ὅταν δὲ μή, ἧττον.	ὅταν	δὲ ἡ γῆ βρύῃ, μᾶλλον
[10]	χρή, μὴ τύχῃ τοῦ πεπτωκότος.	ὅταν	δὲ ἴδῃ τοῦτο, καταλιπὼν ὃν
[5]	μὲν ἐγρηγόρῃ, καταμύει τὰ βλέφαρα,	ὅταν	δὲ καθεύδῃ, τὰ μὲν βλέφαρα
[5]	μὲν ᾖ ψύχη, ἐν εὐδιεινοῖς,	ὅταν	δὲ καύματα, ἐν παλισκίοις, τὸ
[5]	ὅταν μὲν εὕδῃ, κινεῖ πυκνά,	ὅταν	δὲ μή, ἧττον. ὅταν δὲ
[6]	τιθέμεναι ἑαυταῖς γνωρίμους ταχὺ μεταθεύσονται·	ὅταν	δὲ οὕτω διὰ τοῦ ἴχνους
[4]	ὁμοῦ διὰ τοῦ ἴχνους ἅπασαι.	ὅταν	δὲ περὶ αὐτὸν ὦσι τὸν
[6]	ἄρκυς ἑστάναι οὐδὲ τὰ δίκτυα.	ὅταν	δὲ τούτων μηδέτερον κωλύῃ, ἄγειν
[9]	καὶ ἑτέρων ἐλάφων· καὶ ἀποχωροῦσιν,	ὅταν	διώκωνται, ἐν μέσαις, ὁτὲ δὲ
[5]	καὶ οἱ φόβοι τῶν κυνῶν	ὅταν	διώκωνται, ἑπόμενοι μετὰ τούτων συνεξαιροῦνται
[10]	δὲ τούτων μία ἐστὶ μόνη,	ὅταν	ἐν τῇ ἀνάγκῃ ταύτῃ ἔχηται,
[10]	εἰσὶ θερμοί· ζῶντι δὲ διάπυροι,	ὅταν	ἐρεθίζηται· οὐ γὰρ ἂν τῶν
[10]	τῷ πλησιάζοντι· ὅμως μέντοι προσιτέον,	ὅταν	ἔχῃ οὕτως, καὶ ἐπιδεικτέον τὴν
[6]	καὶ μέγαν, ἵνα ἡ ἄρκυς,	ὅταν	ἔχῃ τὸν λαγῶ, μὴ ἀντιτείνῃ.
[12]	πρῶτον μὲν γὰρ τὰ ὅπλα	ὅταν	ἔχοντες πορεύωνται ὁδοὺς χαλεπάς, οὐκ
[9]	δὲ καὶ ἄνευ ποδοστράβης διωκόμεναι,	ὅταν	ᾖ ἡ ὥρα θερινή· ἀπαγορεύουσι
[5]	ἀμαυροῖ τῷ θερμῷ, μάλιστα δὲ	ὅταν	ᾖ πανσέληνος· καὶ μανότατα τότε·
[10]	ἐμπέσῃ, μεταθεῖν. ἁλίσκεται δὲ καὶ	ὅταν	ᾖ πνίγη, διωκόμενος ὑπὸ τῶν
[4]	ἐὰν μὴ λείπωσι τὰ κυνηγέσια	ὅταν	ᾖ πνίγη· εὔρινες δέ, ἐὰν
[5]	τὰς ῥῖνας οὐ δύνανται αἰσθάνεσθαι	ὅταν	ᾖ τοιαῦτα, πρὶν ἂν ὁ
[7]	ἐπανιοῦσαι σῴζωνται. ἀφεθήσονται δὲ τούτου,	ὅταν	ἤδη τῷ θηρίῳ ἔχωσι πολεμίως,
[5]	αὐτοῖς ἐνὸν ἀντιλάμπει· ἄδηλοι δέ,	ὅταν	κατὰ τοὺς λίθους, τὰ ὄρη,
[7]	τὰ ἐπιτήδεια ταῖς κυσὶν αὐτόν·	ὅταν	μὲν γὰρ μὴ ἐνδεεῖς ὦσι,
[12]	καὶ αὐτοὶ ὑπ´ ἐκείνης ὁρῶνται.	ὅταν	μὲν γάρ τις ὁρᾶται ὑπὸ
[5]	πυκνὴ γὰρ καὶ μαλακή. καὶ	ὅταν	μὲν ἐγρηγόρῃ, καταμύει τὰ βλέφαρα,
[8]	μελάγχιμα, δυσζήτητος ἔσται. ἔστι δέ,	ὅταν	μὲν ἐπινεφῇ καὶ ᾖ βόρειον,
[5]	ἀτρέμας ἔχουσι· τοὺς δὲ μυκτῆρας,	ὅταν	μὲν εὕδῃ, κινεῖ πυκνά, ὅταν
[5]	εὐναῖος ποιούμενος εὐνὴν ἐπὶ πολὺ	ὅταν	μὲν ᾖ ψύχη, ἐν εὐδιεινοῖς,
[6]	οὐ χρὴ ἐπὶ τὰ κυνηγέσια,	ὅταν	μὴ τὰ προσφερόμενα δέχωνται ἡδέως
[8]	στέργουσιν. ~Ἰχνεύεσθαι δὲ τὸν λαγῶ	ὅταν	νίφῃ ὁ θεὸς ὥστε ἠφανίσθαι
[5]	οὐδὲ διαβιβάζειν οἷόν τε κύνας.	ὅταν	οὖν τῶν τε ὑπαρχόντων ὀλίγους
[10]	ἔχῃ προσιόντα περιδρομὴν ποιούμενος, ἀνάγκη,	ὅταν	οὕτως ἔχῃ, λαβόντα τὸ προβόλιον
[5]	οὖν πρῲ οὐκ ὄζει αὐτῶν,	ὅταν	πάχνη ᾖ ἢ παγετός· ἡ
[10]	μονοῦται, ἕως ἂν μικρὰ ᾖ,	ὅταν	τε αἱ κύνες εὕρωσιν ἢ
[9]	καὶ εἰς τὰ ὕδατα ἀπορούμεναι·	ὁτὲ	δὲ διὰ δύσπνοιαν πίπτουσι. ~Πρὸς
[5]	ἄπωθεν πολύ, μικρόν, μεταξὺ τούτων·	ὁτὲ	δὲ καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ
[5]	καὶ ὅθεν ἂν ἀκούσωσιν ἀποτρέπονται.	ὁτὲ	δὲ καὶ οὐκ ἀκούσαντες, ἀλλὰ
[9]	ἀποχωροῦσιν, ὅταν διώκωνται, ἐν μέσαις,	ὁτὲ	δὲ πρόσθεν, ἐν δὲ τῷ
[3]	περιφερόμεναι ὑλακτοῦσι περὶ τὰ ἴχνη,	ὅτε	δὲ εἰσπίπτουσιν εἰς αὐτά, ἀφρόνως
[1]	ἐβούλετο γῆμαι Περίβοιαν τὴν Ἀλκάθου·	ὅτε	δὲ ὁ πρῶτος τῶν Ἑλλήνων
[5]	ὑπ´ αὐτῶν καὶ διωκόμενοι ἔστιν	ὅτε	διαβαίνουσι τὰ ῥεύματα καὶ ὑποκάμπτουσι
[12]	κακὰ καὶ αἰσχρὰ ἐναντίον ποιοῦσιν,	ὅτι	αὐτοὶ ἐκείνην οὐχ ὁρῶσιν· ἡ
[8]	περάσει. ἐπειδὰν δὲ ᾖ σαφὲς	ὅτι	αὐτοῦ ἐστιν, ἐᾶν· μενεῖ γάρ·
[12]	ὅτι μὲν ἐρῶσιν ἅπαντες εὔδηλον,	ὅτι	δὲ διὰ πόνων ἔστι τυχεῖν
[6]	παραμυθούμενος· καὶ δηλούτω τῷ κυνηγέτῃ,	ὅτι	ἑάλωκεν ἀναβοήσας ἢ ὅτι παραδεδράμηκε
[13]	σοφιστὰς καὶ οὐ {τοὺς} φιλοσόφους,	ὅτι	ἐν τοῖς ὀνόμασι σοφίζονται, οὐκ
[12]	δὲ καὶ οἱ πρόγονοι ἡμῶν	ὅτι	ἐντεῦθεν ηὐτύχουν πρὸς τοὺς πολεμίους,
[3]	ἂν τύχωσι προάγουσι συνειδυῖαι ἑαυταῖς	ὅτι	ἐξαπατῶσιν· αἱ δ´ οὐκ εἰδυῖαι
[12]	ἀτιμάζει. εἰ οὖν εἰδεῖεν τοῦτο,	ὅτι	θεᾶται αὐτούς, ἵειντο ἂν ἐπὶ
[3]	πορεύονται ἀσήμως ὥστε μὴ γιγνώσκεσθαι	ὅτι	ἰχνεύουσιν, αἱ δὲ τὰ ὦτα
[3]	μὲν καστόριαι τὴν ἐπωνυμίαν ταύτην	ὅτι	Κάστωρ ἡσθεὶς τῷ ἔργῳ μάλιστα
[13]	ἰδιώτης μέν εἰμι, οἶδα δὲ	ὅτι	κράτιστον μέν ἐστι παρὰ τῆς
[9]	ἄπωθεν, ἵνα ᾖ τῇ ἐλάφῳ	ὅτι	μάλιστα ἄδηλος ἡ στάσις· τὴν
[12]	ἣν καὶ νῦν θαυμάζονται· ἧς	ὅτι	μὲν ἐρῶσιν ἅπαντες εὔδηλον, ὅτι
[13]	μήτ´ ἐπὶ τὰς δημοσίας, ἐνθυμηθέντα	ὅτι	οἱ μὲν ἄριστοι αὐτῶν γιγνώσκονται
[1]	θεῶν ἐτιμήθη. θαυμαζέτω δὲ μηδεὶς	ὅτι	οἱ πολλοὶ αὐτῶν ἀρέσκοντες θεοῖς
[12]	τῶν οἰκείων ἀμελῶσιν, οὐκ εἰδότες	ὅτι	οἱ τὰς πόλεις καὶ τοὺς
[6]	δέχωνται ἡδέως (τεκμήριον δὲ τοῦτο	ὅτι	οὐκ ἔρρωνται) μηδὲ ὅταν ἄνεμος
[13]	ἐχθροῖς ἐπιχειροῦσιν ἔπαινον ἔχουσιν, ἔπειτα	ὅτι	οὔτ´ ἐπ´ ἀνδρὸς βλάβῃ οὔτε
[1]	ἔπαινοι αὐτῶν μεγάλοι ἐγένοντο· μηδὲ	ὅτι	οὐχ αἱ αὐταὶ ἡλικίαι πᾶσι
[6]	παρὰ τάδε ἢ τάδε ἢ	ὅτι	οὐχ ἑώρακε. Τὸν δὲ κυνηγέτην
[6]	κυνηγέτῃ, ὅτι ἑάλωκεν ἀναβοήσας ἢ	ὅτι	παραδεδράμηκε παρὰ τάδε ἢ τάδε
[13]	μὴ ἑλόντες δὲ πρῶτον μὲν	ὅτι	πάσης τῆς πόλεως ἐχθροῖς ἐπιχειροῦσιν
[13]	μειζόνως· περὶ δὲ ὧν γράφουσιν,	ὅτι	τὰ μὲν ῥήματα αὐτοῖς ἐζήτηται,
[13]	νοήμασιν. οὐ λανθάνει δέ με	ὅτι	τὰ μὴ καλῶς καὶ ἑξῆς
[4]	αἰωρεῖσθαι τὴν ψυχὴν καὶ ὑπερχαίρειν	ὅτι	τοῦ λαγῶ ἐγγύς εἰσι. διωκέτωσαν
[12]	ταύτην τὴν τέχνην. ἑώρων γὰρ	ὅτι	τῶν νεωτέρων ἡ ἡδονὴ μόνη
[13]	~Θαυμάζω δὲ τῶν σοφιστῶν καλουμένων	ὅτι	φασὶ μὲν ἐπ´ ἀρετὴν ἄγειν
[12]	ἠμέλουν οἱ ἄνθρωποι ἀρετῆς, εἰδότες	ὅτι	ὥσπερ αὐτοῖς ἐκείνη ἐμφανής ἐστιν,
[11]	θηρώμενοι, συμμιγνύντες εἰς τὸ αὐτὸ	ὅτῳ	ἂν ἕκαστον χαίρῃ περὶ τὰ
[8]	τοῖς μελαγχίμοις, περιλαμβάνοντα ἐντὸς πρὸς	ὅτῳ	ἂν ᾖ, καὶ ἐπειδὰν ἑστηκότα
[6]	δύνηται ἰδεῖν, πυνθάνεσθαι παραθέοντα ἅμα	ὅτῳ	ἂν προσπελάζῃ ἀναβοῶντα Ἦ κατεῖδες
[3]	τὰ ψευδῆ καὶ ὑπερλαμπρυνόμεναι ἐφ´	ὅτῳ	ἂν τύχωσι προάγουσι συνειδυῖαι ἑαυταῖς
[2]	ἡσυχῇ. ἔστω δὲ καὶ ἐν	ὅτῳ	ἔσονται αἱ ἄρκυς καὶ τὰ
[5]	ἐπ´ αὐτῶν ἐλαφρά, σύγκωλα, στῆθος	οὐ	βαρύτονον, πλευρὰς ἐλαφράς, συμμέτρους, ὀσφῦν
[1]	οὐχ ὑφ´ ὧν οἴονταί τινες·	οὐ	γὰρ ἂν ἦν ὁ μὲν
[12]	δ´ ἀρετῆς ἐνηύξησαν, οὗτοι ἄριστοι·	οὐ	γὰρ ἂν περιίδοιεν οὔτε τὴν
[10]	ζῶντι δὲ διάπυροι, ὅταν ἐρεθίζηται·	οὐ	γὰρ ἂν τῶν κυνῶν ἁμαρτάνων
[13]	ποιῇ ἀλλὰ σοφοὺς καὶ ἀγαθούς·	οὐ	γὰρ δοκεῖν αὐτὰ βούλομαι μᾶλλον
[5]	αὐταῖς ἢ ἐν ταῖς ἠπείροις·	οὐ	γάρ εἰσιν οὔτ´ ἀλώπεκες ἐν
[6]	λαγῶ, αὑτοὺς δὲ τῆς ὠφελείας·	οὐ	γὰρ ἐπιμένει τοῦ ἴχνους ἡ
[12]	νόμοις οὔτε λόγοις ἀγαθοῖς πείθονται·	οὐ	γὰρ εὑρίσκουσι διὰ τὸ μὴ
[10]	δὲ προβόλιον μεμνῆσθαι ἔχοντα ἀνίστασθαι·	οὐ	γὰρ καλὴ ἡ σωτηρία ἄλλως
[6]	τῇ χειρί, ἄλλο δὲ μηδέν·	οὐ	γὰρ καλῶς τηροῦσι τὰς κύνας
[10]	ἐκ δασέος μὴ θέλοντι ἐξιέναι·	οὐ	γὰρ κωλύει αὐτὸν οὔτε ἄρκυς
[8]	ἴχνη ἔξω πολὺν χρόνον δῆλα·	οὐ	γὰρ ταχὺ συντήκεται· ἐὰν δὲ
[4]	οὔτε λευκὰ παντελῶς· ἔστι γὰρ	οὐ	γενναῖον τοῦτο, ἀλλὰ τὸ ἁπλοῦν
[3]	ἐκ τῶν τριμμῶν τὰ ὀρθὰ	οὐ	γιγνώσκουσιν. ὅσαι δὲ τῶν κυνῶν
[13]	κάκιστα καὶ αἴσχιστα ἔχουσι πονεῖν	οὐ	δυνάμενοι. οἱ δὲ κυνηγέται εἰς
[5]	αἱ κύνες μαλκίουσαι τὰς ῥῖνας	οὐ	δύνανται αἰσθάνεσθαι ὅταν ᾖ τοιαῦτα,
[6]	διαρπάζει γὰρ τὰ ἴχνη καὶ	οὐ	δύνανται ὀσφραίνεσθαι οὐδὲ αἱ ἄρκυς
[13]	μὲν δύνανται καταφρονεῖν, οἱ δ´	οὐ	δύνανται· φωνὴν δὲ οἱ μὲν
[9]	ἔτι νεαρὰ εἶναι τῷ πόνῳ	οὐ	δύναται ἀντέχειν. Ἵστανται δὲ καὶ
[10]	σιμότητα τῶν ὀδόντων τὸ σῶμα	οὐ	δύναται ὑπολαβεῖν· ἐὰν δὲ μετεώρῳ,
[13]	φήσει τις ἴσως τῶν τοιούτων	οὐ	καλῶς οὐδ´ ἑξῆς γεγράφθαι· ῥᾴδιον
[3]	γρυπαὶ ἄστομοι καὶ διὰ τοῦτο	οὐ	κατέχουσι τὸν λαγῶ· αἱ χαροποὶ
[13]	σοφίζονται, οὐκ ἐν τοῖς νοήμασιν.	οὐ	λανθάνει δέ με ὅτι τὰ
[11]	ὕλῃ ὥστε μὴ προορᾶν, εἴσοδον	οὐ	λείποντες. τὰ δὲ ἀκούοντα τῆς
[12]	τεταγμένοι δὲ ἐν τῷ πρόσθεν	οὐ	λείψουσι τὰς τάξεις διὰ τὸ
[9]	βοῶν μέγα. τούτου δὲ γενομένου	οὐ	μενεῖ· ταχὺ γὰρ τὸ ὑγρόν,
[13]	ἑκάστῳ τῶν φίλων καὶ πολιτῶν.	οὐ	μόνον δὲ ὅσοι ἄνδρες κυνηγεσίων
[5]	καὶ εἰς ἰλεούς· πεφόβηνται γὰρ	οὐ	μόνον τὰς κύνας ἀλλὰ καὶ
[9]	ἐν μὲν γὰρ τοῖς ὄρεσιν	οὐ	μόνον τῆς νυκτὸς ἁλίσκονται ἀλλὰ
[6]	ἴχνεσιν, ἀλλ´ ὑπερβάλλωσι, καλεῖν αὐτάς,	Οὐ	πάλιν, οὐ πάλιν ὦ κύνες;
[6]	ὑπερβάλλωσι, καλεῖν αὐτάς, Οὐ πάλιν,	οὐ	πάλιν ὦ κύνες; ἐπειδὰν δὲ
[5]	δὲ ἄγρια γήρᾳ διαλέλυται· ὥστε	οὐ	παραλυποῦσι τῶν καρπῶν αἱ ὀσμαὶ
[7]	δὴ ἀνέλπιστοι οὖσαι τοῦ ἑλεῖν	οὐ	πείσονται τοῦτο. τὰ δὲ δρομαῖα,
[5]	τῶν μὲν πυκνοῦται, τῶν δὲ	οὐ	πίμπλαται. ἐν δὲ τοῖς ὑλώδεσι
[3]	εἰσὶ δὲ αἳ τοῦτο μὲν	οὐ	ποιοῦσι, μεταξὺ δὲ θέουσαι ἄν
[5]	ἐτράφη ἁλίσκεται. κατὰ πόδας δὲ	οὐ	πολλάκις ὑπὸ τῶν κυνῶν διὰ
[1]	ἐκείνου πλὴν Νέστορος· καὶ οὗτος	οὐ	προέχειν λέγεται, ἀλλὰ ἐρίζειν. Ὀδυσσεὺς
[13]	ἴσως οὖν τοῖς μὲν ὀνόμασιν	οὐ	σεσοφισμένως λέγω· οὐδὲ γὰρ ζητῶ
[5]	ὦτα ὑψηλά, τράχηλον λεπτόν, περιφερῆ,	οὐ	σκληρόν, μῆκος ἱκανόν, ὠμοπλάτας ὀρθάς,
[13]	πολλοὶ τοὺς νῦν σοφιστὰς καὶ	οὐ	{τοὺς} φιλοσόφους, ὅτι ἐν τοῖς
[5]	ταῖς οἰκουμέναις ὀλίγοι γίγνονται καὶ	οὐ	φιλόθηροι οἱ πολλοί· εἰς δὲ
[4]	τὴν τρίχα. τὰ δὲ χρώματα	οὐ	χρὴ εἶναι τῶν κυνῶν οὔτε
[6]	γένη φυλάττωσιν. ἐξάγειν δ´ αὐτὰς	οὐ	χρὴ ἐπὶ τὰ κυνηγέσια, ὅταν
[12]	κακῶς. Λέγουσι δέ τινες ὡς	οὐ	χρὴ ἐρᾶν κυνηγεσίων, ἵνα μὴ
[12]	ὥσπερ ἕτεραι κακαὶ ἡδοναί, ἃς	οὐ	χρὴ μανθάνειν. ἐκ τῶν τοιούτων
[10]	ἐρεθίζειν ὡς ἀφήσοντα· ἀφιέναι δὲ	οὐ	χρή, μὴ τύχῃ τοῦ πεπτωκότος.
[10]	ἀνάγκη καὶ δάκνεσθαι. ἑκόντα οὖν	οὐ	χρὴ ὑποπίπτειν· ἐὰν δ´ ἄκων
[6]	ὑπερβάλλεσθαι· ἔστι γὰρ θηρατικὸν μὲν	οὔ,	φιλόπονον δὲ τὸ ἐκ παντὸς
[9]	τοὺς νεβροὺς πρὸς τὸν τόπον	οὗ	ἂν μέλλῃ ἑκάστη τὸν ἑαυτῆς
[13]	πρὸς πολλὰ καὶ σοφώτεροι δι´	οὗ	διδάξομεν. ἐὰν γὰρ μὴ πόνοις
[9]	δὲ προελθόντα εἰς τὰς ὀργάδας,	οὗ	εἰσιν ἔλαφοι πλεῖσται· ὅπου δ´
[12]	χρησίμους εἶναι εἰς τὰ μέγιστα,	οὐδ´	ἂν τὰ ἴδια ἀργοῖτο· σὺν
[3]	τοῦ λαγῶ· αἱ δὲ ἄποδες	οὐδ´	ἂν ὦσιν εὔψυχοι τοὺς πόνους
[13]	ἴσως τῶν τοιούτων οὐ καλῶς	οὐδ´	ἑξῆς γεγράφθαι· ῥᾴδιον γὰρ ἔσται
[13]	γὰρ σοφὸς αὐτῶν ἐγένετο οὐδεὶς	οὐδ´	ἔστιν, ἀλλὰ καὶ ἀρκεῖ ἑκάστῳ
[5]	πηδᾷ— βαδίζοντα δὲ οὐδεὶς ἑώρακεν	οὐδ´	ὄψεται— τιθεὶς εἰς τὸ ἐπέκεινα
[13]	παιδεύοιντο οἱ νεώτεροι ἐπ´ ἀρετήν,	οὐδαμοῦ.	ἐγὼ δὲ ἰδιώτης μέν εἰμι,
[8]	γὰρ ἴχνη ἀπὸ τῶν τοιούτων	οὐδαμοῦ	περάσει. ἐπειδὰν δὲ ᾖ σαφὲς
[6]	ἴχνη καὶ οὐ δύνανται ὀσφραίνεσθαι	οὐδὲ	αἱ ἄρκυς ἑστάναι οὐδὲ τὰ
[8]	συνεχῶς, οὐδὲν δεῖ· ἐπικαλύπτει γάρ·	οὐδὲ	ἂν πνεῦμα ᾖ μέγα· συμφοροῦν
[13]	μὲν ὀνόμασιν οὐ σεσοφισμένως λέγω·	οὐδὲ	γὰρ ζητῶ τοῦτο· ὧν δὲ
[13]	κέρδει, καὶ οὐδένα οὐδὲν ὠφελοῦσιν·	οὐδὲ	γὰρ σοφὸς αὐτῶν ἐγένετο οὐδεὶς
[5]	δὲ τὰς ἱερὰς τῶν νήσων	οὐδὲ	διαβιβάζειν οἷόν τε κύνας. ὅταν
[12]	οὔτε λέγει οὔτε ποιεῖ αἰσχρὰ	οὐδὲ	κακά, ἵνα μὴ ὀφθῇ ὑπ´
[6]	ὀσφραίνεσθαι οὐδὲ αἱ ἄρκυς ἑστάναι	οὐδὲ	τὰ δίκτυα. ὅταν δὲ τούτων
[1]	ἔτυχε τιμωρίας ὑπὸ θεῶν, ὅσης	οὐδεὶς	ἄλλος ἀνθρώπων. ἐτελεύτησε δὲ οὐχ
[1]	λέγων οὔτ´ ἀκούων περὶ ἐκείνου	οὐδεὶς	ἀπαγορεύει. οὗτοι δὲ τοιοῦτοι ἐγένοντο
[5]	ἀτρέμα διαπορεύηται, πηδᾷ— βαδίζοντα δὲ	οὐδεὶς	ἑώρακεν οὐδ´ ὄψεται— τιθεὶς εἰς
[5]	ἐπίχαρί ἐστι τὸ θέαμα, ὥστε	οὐδεὶς	ὅστις οὐκ ἂν ἰδὼν ἰχνευόμενον,
[12]	σωτηρίαν; τούτων μέντοι τῶν κακῶν	οὐδεὶς	ὅστις οὐκ ἀφέξεται ἐρασθεὶς ὧν
[13]	οὐδὲ γὰρ σοφὸς αὐτῶν ἐγένετο	οὐδεὶς	οὐδ´ ἔστιν, ἀλλὰ καὶ ἀρκεῖ
[12]	πεπαιδευμένοις. διὰ μὲν οὖν τούτων	οὐδὲν	ἂν καλῶς ἔχοι· διὰ δὲ
[5]	τοῦ σώματος, τύχῃ δὲ χρώμενοι·	οὐδὲν	γὰρ τῶν ὄντων ἰσομέγεθες τούτῳ
[8]	διαχεῖται. ὅταν δ´ ἐπινίφῃ συνεχῶς,	οὐδὲν	δεῖ· ἐπικαλύπτει γάρ· οὐδὲ ἂν
[8]	χιόνα ἀφανίζει. κύνας μὲν οὖν	οὐδὲν	δεῖ ἔχοντα ἐξιέναι ἐπὶ τὴν
[13]	δὲ τὰ θεῖα τοῖς μὲν	οὐδὲν	ἐμποδὼν ἀσεβεῖν, οἱ δ´ εὐσεβέστατοι.
[7]	καὶ ἄψυχοι πρὸς τὸν δρόμον,	οὐδὲν	κωλύει ἱέναι· εὐθὺς γὰρ δὴ
[3]	διατρέχουσι· πολλαὶ δὲ τούτων μὲν	οὐδὲν	ποιοῦσι, μανικῶς δὲ περιφερόμεναι ὑλακτοῦσι
[10]	αὐτὸν οὔτε ἄρκυς οὔτε ἄλλο	οὐδὲν	φέρεσθαι ὁμόσε τῷ πλησιάζοντι· ὅμως
[13]	τῷ ἑαυτῶν κέρδει, καὶ οὐδένα	οὐδὲν	ὠφελοῦσιν· οὐδὲ γὰρ σοφὸς αὐτῶν
[13]	ἐπὶ τῷ ἑαυτῶν κέρδει, καὶ	οὐδένα	οὐδὲν ὠφελοῦσιν· οὐδὲ γὰρ σοφὸς
[9]	αὐτὸν περίφοβον, τό τε τάχος	οὐδενὶ	ἐοικός ἐστι τῶν τηλικούτων νεβρῶν·
[12]	εἴ τι βούλονται ἐπιτηδεύειν καλῶν	οὐδενὸς	ἀποστερεῖ ὥσπερ ἕτεραι κακαὶ ἡδοναί,
[5]	ὄπισθεν στερεούς, πλατεῖς, πάντας δὲ	οὐδενὸς	τραχέος φροντίζοντας, σκέλη τὰ ὄπισθεν
[4]	μεταθεῖν καθαρῶς, τὰ δὲ ἔργα	οὐδέτερα	διὰ τοὺς τριμμούς. ἔστι δὲ
[9]	ὅποι ἂν φέρηται. ἔσται δὲ	οὐκ	ἄδηλον ἐπὶ τὸ πολύ· οἵ
[5]	ἀκούσωσιν ἀποτρέπονται. ὁτὲ δὲ καὶ	οὐκ	ἀκούσαντες, ἀλλὰ δόξαντες ἢ πεισθέντες
[10]	εἰ γάρ τι καὶ πάσχοι,	οὐκ	ἂν διά γε τὸ μὴ
[2]	εἶναι· ἄνευ γὰρ δὴ τούτων	οὐκ	ἂν εἴη πρᾶξις. χρὴ δὲ
[13]	ἐνθυμήμασι καὶ ἐπιμελείαις πολλαῖς ὑπερβάλλωνται,	οὐκ	ἂν ἕλοιεν ἄγρας. τὰ γὰρ
[5]	τὸ θέαμα, ὥστε οὐδεὶς ὅστις	οὐκ	ἂν ἰδὼν ἰχνευόμενον, εὑρισκόμενον, μεταθεόμενον,
[10]	ἐστιν αὐτοῦ ὥστε καὶ ἃ	οὐκ	ἂν οἴοιτό τις πρόσεστιν αὐτῷ·
[13]	ζητῶ λέγειν· ὀνόματα μὲν γὰρ	οὐκ	ἂν παιδεύσειε, γνῶμαι δέ, εἰ
[6]	ἐν μικρῷ τὸ θηρίον καὶ	οὐκ	ἀνίσταται ὑπὸ κόπου καὶ φόβου)
[10]	τὴν εὐνήν, ὑλακτεῖ· ὁ δ´	οὐκ	ἀνίσταται ὡς τὰ πολλά. λαβόντα
[3]	ποιοῦσι ταύταις· φαῦλαι δὲ αἳ	οὐκ	ἀπαλλαττόμεναι ἐκ τῶν τριμμῶν τὰ
[12]	ὅταν ἔχοντες πορεύωνται ὁδοὺς χαλεπάς,	οὐκ	ἀπεροῦσιν· ἀνέξονται γὰρ τοὺς πόνους
[12]	μέντοι τῶν κακῶν οὐδεὶς ὅστις	οὐκ	ἀφέξεται ἐρασθεὶς ὧν ἐγὼ παραινῶ·
[9]	εἰσὶ γὰρ ἰσχυραί, μεγάλαι, ποδώκεις,	οὐκ	ἄψυχοι· ἔχουσαι δὲ ταῦτα ἱκαναὶ
[12]	ἵνα μὴ τῶν οἰκείων ἀμελῶσιν,	οὐκ	εἰδότες ὅτι οἱ τὰς πόλεις
[3]	ἑαυταῖς ὅτι ἐξαπατῶσιν· αἱ δ´	οὐκ	εἰδυῖαι τὸ αὐτὸ ποιοῦσι ταύταις·
[5]	κοῦφον. ἔστιν οὖν ἀδύνατον μὴ	οὐκ	εἶναι ἐκ τοιούτων συνηρμοσμένον ἰσχυρόν,
[3]	τὰ δὲ δρομαῖα ταχὺ διατρέχουσιν,	οὐκ	εἰσὶ γνήσιαι· διώκουσι δὲ αἱ
[7]	αἱ γὰρ θεραπεῖαι αἱ ἀλλότριαι	οὐκ	εἰσὶν αὔξιμοι· τὸ δὲ τῶν
[13]	ὅτι ἐν τοῖς ὀνόμασι σοφίζονται,	οὐκ	ἐν τοῖς νοήμασιν. οὐ λανθάνει
[13]	μὲν ἡδοναὶ κεναί, ἀρετὴ δ´	οὐκ	ἔνι· διατρίβειν δ´ ἄλλως παρέχει
[3]	δὲ τὸν λαγῶ τρέμουσι καὶ	οὐκ	ἐπέρχονται πρὶν ἂν ἴδωσιν ὑποκινοῦντα.
[5]	τοῦτο ἐν χιόνι. οὐρὰν δὲ	οὐκ	ἐπιτηδείαν ἔχει πρὸς δρόμον· ἐπευθύνειν
[6]	ἡδέως (τεκμήριον δὲ τοῦτο ὅτι	οὐκ	ἔρρωνται) μηδὲ ὅταν ἄνεμος πνέῃ
[9]	ὑπὲρ αὐτῶν ἀμυνόμεναι καταπατοῦσιν, ὥστ´	οὐκ	εὐάλωτοί εἰσιν, ἐὰν μὴ προσμείξας
[3]	ψιλαί, ὑψηλαί, ἀσύμμετροι, ἄψυχοι, ἄρρινες,	οὐκ	εὔποδες. αἱ μὲν οὖν μικραὶ
[5]	καὶ τὰ βλέφαρα ἐλλείποντα καὶ	οὐκ	ἔχοντα προβολὴν ταῖς αὐγαῖς· ἡ
[3]	ἀπίστως ἔχουσι· θρασεῖαι δ´ αἳ	οὐκ	ἐῶσι τῶν συνεργῶν τὰς σοφωτέρας
[7]	ἐνδεεῖς ὦσι, τούτου τὸν αἴτιον	οὐκ	ἴσασιν, ὅταν δὲ ἐπιθυμοῦσαι λάβωσι,
[10]	ἰσχυροῦ, καὶ μὴ ἐκ ῥάχου·	οὐκ	ἰσχυραὶ γὰρ ἐν τοῖς ψιλοῖς
[5]	ἔξωθεν μῦς ἐπιτεταμένους, ἔνδοθεν δὲ	οὐκ	ὀγκώδεις, ὑποκώλια μακρά, στιφρά, πόδας
[5]	ἐναντίον. χειμῶνος μὲν οὖν πρῲ	οὐκ	ὄζει αὐτῶν, ὅταν πάχνη ᾖ
[12]	ἐκείνου. ὑπὸ δὲ τῆς ἀρετῆς	οὐκ	οἰόμενοι ἐπισκοπεῖσθαι πολλὰ κακὰ καὶ
[5]	ἀνάγκη ἀφθόνους εἶναι. Βλέπει δὲ	οὐκ	ὀξὺ διὰ πολλά· τά τε
[5]	ὂν τὰ πολλὰ τὸ θηρίον	οὐκ	ὠφελεῖται πρὸς τὸ ὁρᾶν· καὶ
[5]	πρῶτον δρόμον, τοὺς δ´ ἄλλους	οὐκέτι·	εἰσὶ γὰρ ἐλαφροί, ἀδύνατοι δέ.
[5]	ἔξω, τρίχωμα βραχύ, κοῦφον. ἔστιν	οὖν	ἀδύνατον μὴ οὐκ εἶναι ἐκ
[9]	δὲ θήλεια, τοῖν ποδοῖν· ἄπωθεν	οὖν	ἀκοντίζειν. ἁλίσκονται δὲ καὶ ἄνευ
[10]	τὰ τριχώματα περιεπίμπρη. ὁ μὲν	οὖν	ἄρρην τοσαῦτα καὶ ἔτι πλείω
[13]	χρησίμων καὶ διδάσκει κακά. μέμφομαι	οὖν	αὐτοῖς τὰ μὲν μεγάλα μειζόνως·
[8]	τῇ χιόνι πιέσῃ ἑαυτόν. σκεψάμενον	οὖν	δεῖ ὅπου ἂν ᾖ περιίστασθαι.
[7]	ἔχουσαι συνεστῶτα τὰ σώματα· διαφυλάττειν	οὖν	δεῖ τοῦτο τὸν κυνηγέτην. ἐὰν
[5]	προβολὴν ταῖς αὐγαῖς· ἡ ὄψις	οὖν	διὰ ταῦτα ἀμαυρά, ἐσκεδασμένη. ἅμα
[12]	αὐτῇ ἐνόντες φανεροί. ἴσως μὲν	οὖν,	εἰ ἦν τὸ σῶμα αὐτῆς
[12]	τοὺς δὲ κακοὺς ἀτιμάζει. εἰ	οὖν	εἰδεῖεν τοῦτο, ὅτι θεᾶται αὐτούς,
[10]	δὲ εὑρεθῇ, διώκεται. ἐὰν μὲν	οὖν	εἰς τὴν ἄρκυν ἐμπίπτῃ, τὸν
[5]	αἱ κύνες ἀναιροῦνται. ποδωκέστατοι μὲν	οὖν	εἰσιν οἱ ὄρειοι, οἱ πεδινοὶ
[4]	εὔποδες καὶ εὔτριχες. εὔψυχοι μὲν	οὖν	ἔσονται, ἐὰν μὴ λείπωσι τὰ
[5]	ἐμπεφυκὸς ἐν τούτῳ· ὁ μὲν	οὖν	εὐναῖος ποιούμενος εὐνὴν ἐπὶ πολὺ
[8]	χιόνα ὑπὲρ τῶν τοιούτων. παραλείπεται	οὖν	εὐνάσιμα πολλά· ζητεῖ δὲ τοῦτο.
[13]	συνέσει κρατήσῃ αὐτῶν. οἱ μὲν	οὖν	κατὰ πόλιν βουλόμενοι πλεονεκτεῖν μελετῶσι
[3]	δύσχρηστοί εἰσιν· αἱ τοιαῦται μὲν	οὖν	κύνες ἀποτρέψειαν ἂν τοὺς ἐπιθυμοῦντας
[5]	ἐπὶ τῆς γῆς. τὰ μὲν	οὖν	λίαν νεογνὰ οἱ φιλοκυνηγέται ἀφιᾶσι
[10]	μετεώρῳ, ἀνάγκη πληγῆναι. πειρᾶται μὲν	οὖν	μετεωρίζειν· ἐὰν δὲ μὴ δύνηται,
[3]	ἄρρινες, οὐκ εὔποδες. αἱ μὲν	οὖν	μικραὶ πολλάκις ἀποστεροῦνται τῆς ἐργασίας
[9]	ἱκαναὶ γίγνονται πονεῖν. τοὺς μὲν	οὖν	νεογνοὺς τῶν νεβρῶν τοῦ ἦρος
[12]	ὠφέλειαι τοῖς ἀνθρώποις ηὕρηνται· ἀμείνους	οὖν	οἱ θέλοντες πονεῖν. καὶ τοῦτο
[12]	τῶν οἰκείων ἐπιμελέστεροί εἰσιν. εἰ	οὖν	οἱ φιλοκυνηγέται παρασκευάζουσιν αὑτοὺς τῇ
[10]	πατεῖσθαι ἀνάγκη καὶ δάκνεσθαι. ἑκόντα	οὖν	οὐ χρὴ ὑποπίπτειν· ἐὰν δ´
[8]	τὴν χιόνα ἀφανίζει. κύνας μὲν	οὖν	οὐδὲν δεῖ ἔχοντα ἐξιέναι ἐπὶ
[1]	τὴν Ἑλλάδα παρέχεσθαι. Ἐγὼ μὲν	οὖν	παραινῶ τοῖς νέοις μὴ καταφρονεῖν
[12]	δικαίων καὶ ἀκούειν. οἱ μὲν	οὖν	παρασχόντες αὑτοὺς ἐπὶ τὸ ἀεί
[3]	διὰ τέλους συμπεριφερόμεναι. τὰ μὲν	οὖν	πλεῖστα τούτων φύσει ἔχουσι, τὰ
[5]	διὰ τὸ ἐναντίον. χειμῶνος μὲν	οὖν	πρῲ οὐκ ὄζει αὐτῶν, ὅταν
[4]	ἁπλοῦν καὶ θηριῶδες. αἱ μὲν	οὖν	πυρραὶ ἔχουσαι ἔστωσαν λευκὴν τρίχα
[12]	χρὴ μανθάνειν. ἐκ τῶν τοιούτων	οὖν	στρατιῶταί τε ἀγαθοὶ καὶ στρατηγοὶ
[2]	ᾧ δὲ μὴ ἔστιν, ἀλλ´	οὖν	τήν γε προθυμίαν παρεχέσθω μηδὲν
[10]	ἀνίσταται ὡς τὰ πολλά. λαβόντα	οὖν	τὴν κύνα καὶ ταύτην μετὰ
[13]	τῶν ἐξαπατᾶν τέχνην ἐχόντων. ἴσως	οὖν	τοῖς μὲν ὀνόμασιν οὐ σεσοφισμένως
[9]	αἱ μεταδρομαὶ ἔσονται. ἐὰν μὲν	οὖν	τοῦ προσθίου ποδὸς ἁλῷ, ταχὺ
[12]	ἐπιτιμῶσι τοῖς πεπαιδευμένοις. διὰ μὲν	οὖν	τούτων οὐδὲν ἂν καλῶς ἔχοι·
[5]	δὲ δρομαῖα ταχύ· ἡ γῆ	οὖν	τῶν μὲν πυκνοῦται, τῶν δὲ
[13]	γε εὖ φρονοῦσι. τὰ μὲν	οὖν	τῶν σοφιστῶν παραγγέλματα παραινῶ φυλάττεσθαι,
[5]	διαβιβάζειν οἷόν τε κύνας. ὅταν	οὖν	τῶν τε ὑπαρχόντων ὀλίγους ἐκθηρῶνται
[4]	τὰ ἄλλα φράσω. ~Πρῶτον μὲν	οὖν	χρὴ εἶναι μεγάλας, εἶτα ἐχούσας
[10]	ἀκόντια, προβόλια, ποδοστράβας. πρῶτον μὲν	οὖν	χρὴ εἶναι τὰς κύνας ἑκάστου
[2]	λέγειν καὶ πράττειν. ~Πρῶτον μὲν	οὖν	χρὴ ἐλθεῖν ἐπὶ τὸ ἐπιτήδευμα
[10]	θήραν χρῆσθαι διδάξω. πρῶτον μὲν	οὖν	χρὴ ἐλθόντας ὅπου ἂν οἴωνται
[6]	μεγίστη καὶ ἐν τῷ δέοντι	οὔποτε	πάρεισιν. εἰς δὲ τὰ κυνηγέσια
[7]	ὁρῶσαι τὸν λαγῶ ἐντεινόμεναι ῥήγνυνται,	οὔπω	ἔχουσαι συνεστῶτα τὰ σώματα· διαφυλάττειν
[4]	ὄμματα πυκνὰ διακινοῦσαι, ταῖς δὲ	οὐραῖς	διασαίνουσαι κύκλους πολλοὺς ποιούμεναι πρὸς
[4]	ἐπὶ ταῖς ὀσφύσι καὶ ταῖς	οὐραῖς	κάτω, ἄνωθεν δὲ μετρίας. Ἄγειν
[6]	ποιήσουσι τῷ κυνηγέτῃ σὺν ταῖς	οὐραῖς	τὰ σώματα ὅλα συνεπικραδαίνουσαι, πολεμικῶς
[5]	δῆλον δὲ τοῦτο ἐν χιόνι.	οὐρὰν	δὲ οὐκ ἐπιτηδείαν ἔχει πρὸς
[3]	ὦτα μόνον διακινοῦσι, τὴν δὲ	οὐρὰν	ἡσυχῇ ἔχουσιν, αἱ δὲ τὰ
[3]	διὰ τοῦ ἴχνους, σχάσασαι τὴν	οὐρὰν	καὶ φράξασαι διατρέχουσι· πολλαὶ δὲ
[5]	τὸ λευκὸν ἔχοντες. τὴν δὲ	οὐρὰν	οἱ μὲν κύκλῳ περιποίκιλον, οἱ
[3]	ἀκίνητα ἔχουσιν, ἄκραν δὲ τὴν	οὐρὰν	σείουσιν. ἄλλαι δὲ συνάγουσι τὰ
[6]	ἄγνωστα, ἑαυτὰς παραθέουσαι, ταχὺ τὰς	οὐρὰς	διασείουσαι, καὶ ἐπικλίνουσαι τὰ ὦτα
[6]	κύνας· αἱ δὲ διαρριπτοῦσαι τὰς	οὐρὰς	καὶ ἑαυταῖς ἐμπίπτουσαι καὶ πολλὰ
[4]	λαγαρὰ καὶ αὐτοὺς τοὺς κενεῶνας,	οὐρὰς	μακράς, ὀρθάς, λιγυράς, μηριαίας {μὴ}
[5]	{γὰρ} καὶ παραβάλλων τὸ ἕτερον	οὖς	πλάγιον, ὁποτέρᾳ ἂν λυπῆται, ἀπερειδόμενος
[5]	ἀσαφῆ τοῦ θέρους· διάπυρος γὰρ	οὖσα	ἡ γῆ ἀφανίζει τὸ θερμὸν
[6]	τοῦ ἴχνους ἡ φύσις λεπτὴ	οὖσα	πᾶσαν ὥραν. Τὴν δὲ στολὴν
[7]	ἱέναι· εὐθὺς γὰρ δὴ ἀνέλπιστοι	οὖσαι	τοῦ ἑλεῖν οὐ πείσονται τοῦτο.
[7]	γὰρ ὁμόθεν καλὰς τὰ εἴδη	οὔσας	καὶ εὐψύχους πρὸς τὸν δρόμον
[2]	{τὸν μὲν ἔχοντα} σκεψάμενον τὴν	οὐσίαν,	ᾧ μὲν ἔστιν ἱκανή, ἀξίως
[13]	τάς τε γὰρ τῶν ἰδιωτῶν	οὐσίας	ἀφαιρούμενοι καὶ τὰ τῆς πόλεως
[1]	μνημεῖα παρέδωκεν, ὥστε οὔτε λέγων	οὔτ´	ἀκούων περὶ ἐκείνου οὐδεὶς ἀπαγορεύει.
[5]	ταῖς ἠπείροις· οὐ γάρ εἰσιν	οὔτ´	ἀλώπεκες ἐν ταῖς πολλαῖς αὐτῶν,
[13]	ἐπιχειροῦσιν ἔπαινον ἔχουσιν, ἔπειτα ὅτι	οὔτ´	ἐπ´ ἀνδρὸς βλάβῃ οὔτε φιλοκερδείᾳ
[5]	καὶ τὰ τέκνα ἐπιοῦσαι ἀναιροῦνται,	οὔτε	ἀετοί· τὰ μεγάλα γὰρ ὄρη
[10]	γὰρ κωλύει αὐτὸν οὔτε ἄρκυς	οὔτε	ἄλλο οὐδὲν φέρεσθαι ὁμόσε τῷ
[10]	ἐξιέναι· οὐ γὰρ κωλύει αὐτὸν	οὔτε	ἄρκυς οὔτε ἄλλο οὐδὲν φέρεσθαι
[13]	τύχας δὲ ἀνδρῶν οὔτε τιμῶσιν	οὔτε	ἀτιμάζουσι. Μὴ ζηλοῦν δὲ μηδὲ
[13]	νέους, ἄγουσι δ´ ἐπὶ τοὐναντίον·	οὔτε	γὰρ {ἂν} ἄνδρα που ἑωράκαμεν
[10]	ὅταν ἁλίσκηται, χαλεπῶς τοῦτο πάσχει·	οὔτε	γὰρ μονοῦται, ἕως ἂν μικρὰ
[12]	ἀκαίροις διάγειν, φύσει οὗτοι κάκιστοι.	οὔτε	γὰρ νόμοις οὔτε λόγοις ἀγαθοῖς
[13]	οἱ νῦν σοφισταὶ ἀγαθὸν ἐποίησαν,	οὔτε	γράμματα παρέχονται ἐξ ὧν χρὴ
[12]	χρὴ τὸν ἀγαθὸν εἶναι· ὥστε	οὔτε	θεοσεβεῖς δύνανται εἶναι οὔτε σοφοί·
[12]	ἅπας ἑαυτοῦ ἐστι βελτίων καὶ	οὔτε	λέγει οὔτε ποιεῖ αἰσχρὰ οὐδὲ
[1]	καὶ μεγάλα μνημεῖα παρέδωκεν, ὥστε	οὔτε	λέγων οὔτ´ ἀκούων περὶ ἐκείνου
[4]	κυνῶν οὔτε πυρρὰ οὔτε μέλανα	οὔτε	λευκὰ παντελῶς· ἔστι γὰρ οὐ
[12]	οὗτοι κάκιστοι. οὔτε γὰρ νόμοις	οὔτε	λόγοις ἀγαθοῖς πείθονται· οὐ γὰρ
[4]	εἶναι τῶν κυνῶν οὔτε πυρρὰ	οὔτε	μέλανα οὔτε λευκὰ παντελῶς· ἔστι
[12]	ἐστι βελτίων καὶ οὔτε λέγει	οὔτε	ποιεῖ αἰσχρὰ οὐδὲ κακά, ἵνα
[4]	οὐ χρὴ εἶναι τῶν κυνῶν	οὔτε	πυρρὰ οὔτε μέλανα οὔτε λευκὰ
[12]	ὥστε οὔτε θεοσεβεῖς δύνανται εἶναι	οὔτε	σοφοί· τῷ δὲ ἀπαιδεύτῳ χρώμενοι
[12]	ἄριστοι· οὐ γὰρ ἂν περιίδοιεν	οὔτε	τὴν πόλιν τὴν ἑαυτῶν ἀδικουμένην
[12]	τὴν πόλιν τὴν ἑαυτῶν ἀδικουμένην	οὔτε	τὴν χώραν πάσχουσαν κακῶς. Λέγουσι
[13]	καὶ φίλοι· τύχας δὲ ἀνδρῶν	οὔτε	τιμῶσιν οὔτε ἀτιμάζουσι. Μὴ ζηλοῦν
[13]	ὅτι οὔτ´ ἐπ´ ἀνδρὸς βλάβῃ	οὔτε	φιλοκερδείᾳ ἔρχονται. ἔπειτα ἐξ αὐτοῦ
[12]	ἀφαιροῦνται, ἐπιθυμίαν δ´ ἀρετῆς ἐνηύξησαν,	οὗτοι	ἄριστοι· οὐ γὰρ ἂν περιίδοιεν
[13]	ὑπὸ θεῶν του ὁρᾶσθαι ταῦτα.	οὗτοι	δ´ ἂν εἶεν καὶ τοκεῦσιν
[1]	ἀκούων περὶ ἐκείνου οὐδεὶς ἀπαγορεύει.	οὗτοι	δὲ τοιοῦτοι ἐγένοντο ἐκ τῆς
[12]	ἐν ἡδοναῖς ἀκαίροις διάγειν, φύσει	οὗτοι	κάκιστοι. οὔτε γὰρ νόμοις οὔτε
[1]	πόλεμον ἐκείνου πλὴν Νέστορος· καὶ	οὗτος	οὐ προέχειν λέγεται, ἀλλὰ ἐρίζειν.
[5]	μικρῷ πολὺ καταλιπὼν τὸ ἐπιφερόμενον.	οὕτω	δὲ ἐπίχαρί ἐστι τὸ θέαμα,
[10]	πρὸς τὸν τὸ προβόλιον ἔχοντα.	οὕτω	δὲ πολλὴ ἡ δύναμίς ἐστιν
[5]	ὦτα ἐπιπετάσας ἐπὶ τὰς ὠμοπλάτας·	οὕτω	δὲ ὑποστέγει τὰ ὑγρά· ἔχει
[6]	γνωρίμους ταχὺ μεταθεύσονται· ὅταν δὲ	οὕτω	διὰ τοῦ ἴχνους πυκνῶς διᾴττωσι,
[12]	τὰ παραγγελλόμενα ποιεῖν διὰ τὸ	οὕτω	καὶ αὐτοὶ αἱρεῖν τὰς ἄγρας.
[12]	ὥσπερ αὐτοῖς ἐκείνη ἐμφανής ἐστιν,	οὕτω	καὶ αὐτοὶ ὑπ´ ἐκείνης ὁρῶνται.
[1]	ἐν ταύτῃ τῇ παιδείᾳ τραφεὶς	οὕτω	καλὰ καὶ μεγάλα μνημεῖα παρέδωκεν,
[9]	οἱ μὲν νέοι τῶν νεβρῶν	οὕτως	ἁλίσκονται· οἱ δὲ ἤδη μεγάλοι
[5]	ὄπισθεν καὶ ἔξω· καὶ θεῖ	οὕτως.	δῆλον δὲ τοῦτο ἐν χιόνι.
[5]	προσηλίοις· οἱ δὲ δρομαῖοι οὐχ	οὕτως	διὰ τὸ ὑπὸ τῶν κυνῶν
[10]	τὸν ὀδόντα ἐπιθῇ τρίχας, συντρέχουσιν·	οὕτως	εἰσὶ θερμοί· ζῶντι δὲ διάπυροι,
[9]	καταλαμβάνεται αὐτοῦ. χρὴ δέ, ἐὰν	οὕτως	ἕλῃ ἢ περιγενόμενος πόνῳ, {ἐὰν
[10]	προσιόντα περιδρομὴν ποιούμενος, ἀνάγκη, ὅταν	οὕτως	ἔχῃ, λαβόντα τὸ προβόλιον προσιέναι,
[10]	τὸ γὰρ θηρίον ἐὰν μὲν	οὕτως	ἔχοντι προσπέσῃ, διὰ τὴν σιμότητα
[13]	ὀρθῶς μέμψασθαι· καίτοι γέγραπταί γε	οὕτως,	ἵνα ὀρθῶς ἔχῃ, καὶ μὴ
[10]	ὅμως μέντοι προσιτέον, ὅταν ἔχῃ	οὕτως,	καὶ ἐπιδεικτέον τὴν εὐψυχίαν, δι´
[5]	τοῦτο ὑποκινεῖ. Πολύγονον δ´ ἐστὶν	οὕτως,	ὥστε τὰ μὲν τέτοκε, τὰ
[1]	αὐτῶν μεγάλοι ἐγένοντο· μηδὲ ὅτι	οὐχ	αἱ αὐταὶ ἡλικίαι πᾶσι τούτοις·
[6]	τάδε ἢ τάδε ἢ ὅτι	οὐχ	ἑώρακε. Τὸν δὲ κυνηγέτην ἐξιέναι
[5]	ἔχει πρὸς δρόμον· ἐπευθύνειν γὰρ	οὐχ	ἱκανὴ τὸ σῶμα διὰ τὴν
[12]	ἐναντίον ποιοῦσιν, ὅτι αὐτοὶ ἐκείνην	οὐχ	ὁρῶσιν· ἡ δὲ πανταχοῦ πάρεστι
[5]	ἐν προσηλίοις· οἱ δὲ δρομαῖοι	οὐχ	οὕτως διὰ τὸ ὑπὸ τῶν
[1]	ἐν γήρᾳ ἐπιλανθανομένου τῆς θεοῦ	οὐχ	ὑπὸ τῆς αὑτοῦ αἰτίας ἐδυστύχησε.
[1]	οὐδεὶς ἄλλος ἀνθρώπων. ἐτελεύτησε δὲ	οὐχ	ὑφ´ ὧν οἴονταί τινες· οὐ
[5]	βλέφαρα ἀναπέπταται ἀκίνητα, οἱ δὲ	ὀφθαλμοὶ	ἀτρέμας ἔχουσι· τοὺς δὲ μυκτῆρας,
[12]	αἰσχρὰ οὐδὲ κακά, ἵνα μὴ	ὀφθῇ	ὑπ´ ἐκείνου. ὑπὸ δὲ τῆς
[12]	ἤδη τινὲς τῶν τοιούτων πολλοῦ	ὄχλου	συμμάχων τρεφθέντος τῇ αὑτῶν εὐταξίᾳ
[6]	ἤδη ὑπόκοποι ὦσι καὶ ᾖ	ὀψὲ	ἤδη τῆς ἡμέρας, τότε δεῖ
[9]	διαμαρτήσεται· πολὺ γὰρ ἀλλοιοῦνται τῇ	ὄψει	ἐγγὺς προσιόντι ἢ οἳ πόρρωθεν
[9]	σκοπιωρεῖσθαι. ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ	ὄψεται	ἀγούσας τοὺς νεβροὺς πρὸς τὸν
[5]	βαδίζοντα δὲ οὐδεὶς ἑώρακεν οὐδ´	ὄψεται—	τιθεὶς εἰς τὸ ἐπέκεινα τῶν
[6]	ἰχνεύσεως μὴ ἀποστερῶνται, ὡς οἱ	ὀψιζόμενοι	ἀφαιροῦνται τὰς μὲν κύνας τοῦ
[6]	δὲ ὑποχωρῶν ταχὺ ἐκλείπων τὴν	ὄψιν	πάλιν περιβάλλει ὅθεν εὑρίσκεται ἐπὶ
[5]	ταχὺ γὰρ ἑκάστου παραφέρει τὴν	ὄψιν	πρὶν νοῆσαι ὅ τι ἐστί.
[5]	ἔχοντα προβολὴν ταῖς αὐγαῖς· ἡ	ὄψις	οὖν διὰ ταῦτα ἀμαυρά, ἐσκεδασμένη.