Chapitre |
[1] |
ἀνιστάναι
μὲν
τεθνεῶτας,
νοσοῦντας
δὲ
|
ἰᾶσθαι· |
διὰ
δὲ
ταῦτα
θεὸς
ὣς |
[13] |
φωνὴν
δὲ
οἱ
μὲν
εὐεπῆ
|
ἱᾶσιν, |
οἱ
δ´
αἰσχράν·
πρὸς
δὲ |
[6] |
ἐχομένας
τῶν
ἰχνῶν
μὴ
δύνηται
|
ἰδεῖν, |
πυνθάνεσθαι
παραθέοντα
ἅμα
ὅτῳ
ἂν |
[9] |
πόρρωθεν
ἔδοξαν
εἶναι.
ἐπειδὰν
δὲ
|
ἴδῃ
|
αὐτόν,
προσιέναι
ἐγγύς.
ὁ
δ´ |
[10] |
τύχῃ
τοῦ
πεπτωκότος.
ὅταν
δὲ
|
ἴδῃ |
τοῦτο,
καταλιπὼν
ὃν
ἂν
ἔχῃ |
[12] |
τὰ
μέγιστα,
οὐδ´
ἂν
τὰ
|
ἴδια
|
ἀργοῖτο·
σὺν
γὰρ
τῇ
πόλει |
[13] |
εἰκῇ
ἰόντας,
μήτ´
ἐπὶ
τὰς
|
ἰδίας |
μήτ´
ἐπὶ
τὰς
δημοσίας,
ἐνθυμηθέντα |
[13] |
ἐπ´
ἀρετήν,
οὐδαμοῦ.
ἐγὼ
δὲ
|
ἰδιώτης
|
μέν
εἰμι,
οἶδα
δὲ
ὅτι |
[12] |
αὑτῶν
καὶ
τὰ
τῶν
ἄλλων
|
ἰδιωτῶν |
οἱ
τοιοῦτοι
σῴζουσι.
πολλοὶ
δὲ |
[13] |
χείρω.
τάς
τε
γὰρ
τῶν
|
ἰδιωτῶν |
οὐσίας
ἀφαιρούμενοι
καὶ
τὰ
τῆς |
[13] |
κοινὰς
σωτηρίας
ἀνωφελέστεροί
εἰσι
τῶν
|
ἰδιωτῶν, |
τά
τε
σώματα
πρὸς
τὸν
|
[9] |
ἑκάστη
ἀπελθοῦσα
εἰς
τὸ
ἀντιπέραν.
|
ἰδόντα |
δὲ
ταῦτα
τὰς
μὲν
κύνας |
[5] |
τῷ
νόμῳ
ἐναντίοι
ὦσιν
οἱ
|
ἰδόντες· |
καὶ
ὅταν
ἀναγρία
ἐμπίπτῃ,
ἀναλύειν |
[9] |
ἡ
δ´
ἔλαφος
τὰ
μὲν
|
ἰδοῦσα, |
τὰ
δ´
ἀκούσασα,
ἐπιδραμεῖται
τῷ |
[5] |
ὥστε
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
ἂν
|
ἰδὼν
|
ἰχνευόμενον,
εὑρισκόμενον,
μεταθεόμενον,
ἁλισκόμενον,
ἐπιλάθοιτ´ |
[9] |
τῆς
ὕλης,
ὅπως
μή,
ἂν
|
ἴδωσι |
τὰς
ἐλάφους,
ὑλακτῶσιν,
αὐτὸν
δὲ |
[3] |
καὶ
οὐκ
ἐπέρχονται
πρὶν
ἂν
|
ἴδωσιν |
ὑποκινοῦντα.
ὅσαι
δὲ
τὰ
τῶν |
[12] |
εἰδεῖεν
τοῦτο,
ὅτι
θεᾶται
αὐτούς,
|
ἵειντο |
ἂν
ἐπὶ
τοὺς
πόνους
καὶ |
[6] |
αὐτὸν
δὲ
τὰς
κύνας
λαβόντα
|
ἰέναι |
πρὸς
τὴν
ὑπαγωγὴν
τοῦ
κυνηγεσίου, |
[7] |
ἐφορᾶν
ἔτι
αὐτόν,
τὰς
σκύλακας
|
ἱέναι. |
ἐὰν
γὰρ
ὁμόθεν
καλὰς
τὰ |
[7] |
πρὸς
τὸν
δρόμον,
οὐδὲν
κωλύει
|
ἱέναι· |
εὐθὺς
γὰρ
δὴ
ἀνέλπιστοι
οὖσαι |
[5] |
οἱ
πολλοί·
εἰς
δὲ
τὰς
|
ἱερὰς |
τῶν
νήσων
οὐδὲ
διαβιβάζειν
οἷόν |
[9] |
τῷ
ξύλῳ
τῆς
γῆς
ὅσον
|
ἵζεσθαι |
ἀμφοῖν.
ποιήσαντα
δὲ
ταῦτα
ἐπὶ |
[10] |
ἐκπεράτω
ἔξω
διὰ
τῶν
δακτυλίων·
|
ἱκανὰ |
δὲ
πεντεκαίδεκα.
τὰ
δ´
ἀκόντια |
[9] |
οὐκ
ἄψυχοι·
ἔχουσαι
δὲ
ταῦτα
|
ἱκαναὶ |
γίγνονται
πονεῖν.
τοὺς
μὲν
οὖν |
[2] |
τὴν
οὐσίαν,
ᾧ
μὲν
ἔστιν
|
ἱκανή, |
ἀξίως
τῆς
αὑτοῦ
ὡφελείας,
ᾧ |
[10] |
πολύ,
ὅπως
ἂν
ᾖ
αὐτῷ
|
ἱκανὴ |
διαδρομή·
ἐὰν
γὰρ
ὑποχωρῶν
ἐμπέσῃ |
[8] |
ἑτέρους
εὑρίσκῃ,
ἔσται
ἡ
λειπομένη
|
ἱκανὴ |
περιστήσασθαι.
ἥκοντος
δὲ
τούτου
περιτείνειν |
[5] |
πρὸς
δρόμον·
ἐπευθύνειν
γὰρ
οὐχ
|
ἱκανὴ |
τὸ
σῶμα
διὰ
τὴν
βραχύτητα· |
[2] |
εἶδος
ἐλαφρόν,
ἰσχυρόν,
ψυχὴν
δὲ
|
ἱκανόν, |
ἵνα
τῶν
πόνων
τούτοις
κρατῶν |
[5] |
λεπτόν,
περιφερῆ,
οὐ
σκληρόν,
μῆκος
|
ἱκανόν, |
ὠμοπλάτας
ὀρθάς,
ἀσυνδέτους
ἄνωθεν,
σκέλη |
[5] |
κωλῆν
σαρκώδη,
λαγόνας
ὑγράς,
λαπαρὰς
|
ἱκανῶς, |
ἰσχία
στρογγύλα,
πλήρη
κύκλῳ,
ἄνωθεν |
[5] |
καταδύονται
εἰς
φάραγγας
καὶ
εἰς
|
ἰλεούς· |
πεφόβηνται
γὰρ
οὐ
μόνον
τὰς |
[6] |
αἱ
δὲ
στελμονίαι
πλατεῖς
τοὺς
|
ἱμάντας, |
ἵνα
μὴ
τρίβωσι
τὰς
λαγόνας |
[6] |
τρίχας
τῶν
κυνῶν,
οἱ
δὲ
|
ἱμάντες |
ἔχοντες
ἀγκύλας
τῇ
χειρί,
ἄλλο
|
[6] |
πάντα.
~Κυνῶν
δὲ
κόσμος
δέραια,
|
ἱμάντες, |
στελμονίαι·
ἔστω
δὲ
τὰ
μὲν |
[7] |
λύειν,
ἀλλ´
ἔχοντα
ὑφημμένας
μακροῖς
|
ἱμᾶσιν |
ἀκολουθεῖν
ταῖς
κυσὶν
ἰχνευούσαις,
ἐῶντα
|
[7] |
ἂν
νέαι
ὦσιν,
ὅταν
ἀναιρῶνται,
|
ἵν´ |
ἐὰν
πλανηθῶσιν
ἐν
τῷ
κυνηγεσίῳ |
[13] |
βούλομαι
μᾶλλον
ἢ
εἶναι
χρήσιμα,
|
ἵνα |
ἀνεξέλεγκτα
ᾖ
εἰς
ἀεί.
οἱ |
[6] |
πρῴ)
καθαρὰς
ποιούμενος
τὰς
ἀρκυστασίας,
|
ἵνα |
{δ´}
αὐτῶν
μηδὲν
ἀντέχεται.
πηγνύειν |
[6] |
εἰς
ὄρθρον
καὶ
μὴ
πρῴ,
|
ἵνα
|
ἐὰν
ᾖ
πλησίον
τὸ
ἀρκυστάσιον |
[10] |
τῇ
ὕλῃ
καὶ
τὰ
δύσορμα,
|
ἵνα
|
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ποιῆται
τὸν |
[10] |
ἑκάστου
γένους
μὴ
τὰς
ἐπιτυχούσας,
|
ἵνα |
ἕτοιμαι
ὦσι
πολεμεῖν
τῷ
θηρίῳ. |
[7] |
δ´
ὀνόματα
αὐταῖς
τίθεσθαι
βραχέα,
|
ἵνα |
εὐανάκλητα
ᾖ.
εἶναι
δὲ
χρὴ |
[2] |
περικείσθωσαν
δὲ
τοὺς
περιδρόμους
ἀναμμάτους,
|
ἵνα |
εὔτροχοι
ὦσι,
τὰ
δ´
ἐνόδια |
[7] |
ἐπανιέντα
τῶν
πόνων
τοῦ
χειμῶνος,
|
ἵνα |
ἔχουσαι
τὴν
ἡσυχίαν
πρὸς
τὸ |
[9] |
ταύτης
γῆς
στερεᾶς
τῆς
ἄπωθεν,
|
ἵνα |
ᾖ
τῇ
ἐλάφῳ
ὅτι
μάλιστα |
[2] |
κυνοῦχος
μόσχειος,
καὶ
τὰ
δρέπανα,
|
ἵνα |
ᾖ
τῆς
ὕλης
τέμνοντα
φράττειν |
[6] |
ἐναπτέτω
λίθον
μακρὸν
καὶ
μέγαν,
|
ἵνα |
ἡ
ἄρκυς,
ὅταν
ἔχῃ
τὸν |
[7] |
αὕτη
ἔχει.
ἄγειν
δὲ
καταπαυομένας,
|
ἵνα |
θᾶττον
ἐγκύμονες
γίγνωνται,
πρὸς
κύνας |
[2] |
ἐν
τοῖς
ἑτεροκλινέσι
τῶν
χωρίων,
|
ἵνα |
ἴσα
τὰ
ὕψη
ἐξαίρωσιν,
ἐν |
[5] |
καὶ
ἐὰν
ὑποκινῇ,
μὴ
ἀναβοᾶν,
|
ἵνα |
μὴ
αἱ
κύνες
ἔκφρονες
γιγνόμεναι |
[12] |
μὴ
νυκτερεύειν
ἐντὸς
πολλῶν
σταδίων,
|
ἵνα |
μὴ
ἀφαιροῖντο
τὰς
θήρας
αὐτῶν |
[6] |
τὰ
μὲν
δέραια
μαλακά,
πλατέα,
|
ἵνα |
μὴ
θραύῃ
τὰς
τρίχας
τῶν |
[6] |
δὲ
τὸ
κυνηγέσιον
σιγῇ
προσιέναι,
|
ἵνα |
μὴ
ὁ
λαγῶς,
ἐάν
που |
[12] |
οὔτε
ποιεῖ
αἰσχρὰ
οὐδὲ
κακά,
|
ἵνα |
μὴ
ὀφθῇ
ὑπ´
ἐκείνου.
ὑπὸ |
[6] |
ὀνομαστὶ
ἑκάστην
προσαγορεύοντα,
μὴ
πολλά,
|
ἵνα |
μὴ
παροξύνωνται
πρὸ
τοῦ
καιροῦ. |
[9] |
ποδοστράβας
σμίλακος
πεπλεγμένας,
μὴ
περιφλοίους,
|
ἵνα |
μὴ
σήπωνται,
τὰς
δὲ
στεφάνας |
[6] |
δὲ
στελμονίαι
πλατεῖς
τοὺς
ἱμάντας,
|
ἵνα |
μὴ
τρίβωσι
τὰς
λαγόνας
αὐτῶν· |
[5] |
τούτων
αἰσχρὸν
καὶ
κακόν,
καὶ
|
ἵνα |
μὴ
τῷ
νόμῳ
ἐναντίοι
ὦσιν |
[12] |
ὡς
οὐ
χρὴ
ἐρᾶν
κυνηγεσίων,
|
ἵνα |
μὴ
τῶν
οἰκείων
ἀμελῶσιν,
οὐκ |
[6] |
πυκνῶς
διᾴττωσι,
μὴ
κατέχοντα
κυνοδρομεῖν,
|
ἵνα |
μὴ
ὑπὸ
φιλοτιμίας
ὑπερβάλλωσι
τὰ |
[8] |
τοιαῦτα
φέρῃ,
μὴ
προσιέναι
ἐγγύς,
|
ἵνα |
μὴ
ὑποκινῇ,
ἀλλὰ
κύκλῳ
ἐκπεριιέναι· |
[7] |
ἐπὶ
κυνηγέσιον
ἐνδελεχῶς,
ἀλλὰ
διαλείπειν,
|
ἵνα |
μὴ
φιλοπονίᾳ
διαφθείρωσι.
κύουσι
δ´ |
[13] |
μέμψασθαι·
καίτοι
γέγραπταί
γε
οὕτως,
|
ἵνα |
ὀρθῶς
ἔχῃ,
καὶ
μὴ
σοφιστικοὺς |
[2] |
αὐτὰ
καὶ
τὴν
ἐπιστήμην
ἑκάστου,
|
ἵνα |
προειδὼς
ἐγχειρῇ
τῷ
ἔργῳ.
καὶ |
[10] |
τοῦ
φέγγους
ὡς
μάλιστα
ἐνέχωσιν,
|
ἵνα |
προσθέοντι
ὡς
φανότατον
ᾖ
τὸ
|
[6] |
λαγόνας
αὐτῶν·
ἐγκατερραμμέναι
δὲ
ἐγκεντρίδες,
|
ἵνα |
τὰ
γένη
φυλάττωσιν.
ἐξάγειν
δ´
|
[6] |
τῆς
χώρας.
ἐξιέναι
δὲ
πρῴ,
|
ἵνα
|
τῆς
ἰχνεύσεως
μὴ
ἀποστερῶνται,
ὡς |
[2] |
ἐλαφρόν,
ἰσχυρόν,
ψυχὴν
δὲ
ἱκανόν,
|
ἵνα |
τῶν
πόνων
τούτοις
κρατῶν
χαίρῃ |
[6] |
δὲ
τὰ
κυνηγέσια
μεταβάλλοντα
ἄγειν,
|
ἵνα |
ὦσιν
ἔμπειροι
τῶν
κυνηγεσίων,
αὐτὸς |
[9] |
καὶ
τὰς
ἐλάφους
κύνας
εἶναι
|
Ἰνδικάς· |
εἰσὶ
γὰρ
ἰσχυραί,
μεγάλαι,
ποδώκεις, |
[10] |
ὗν
τὸν
ἄγριον
κεκτῆσθαι
κύνας
|
Ἰνδικάς, |
Κρητικάς,
Λοκρίδας,
Λακαίνας,
ἄρκυς,
ἀκόντια, |
[4] |
τὰς
κεφαλὰς
ἐλαφράς,
σιμάς,
ἀρθρώδεις,
|
ἰνώδη |
τὰ
κάτωθεν
τῶν
μετώπων,
ὄμματα |
[13] |
τοὺς
ἐπὶ
τὰς
πλεονεξίας
εἰκῇ
|
ἰόντας, |
μήτ´
ἐπὶ
τὰς
ἰδίας
μήτ´ |
[13] |
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τοὺς
φίλους
|
ἰόντες |
δύσκλειαν
ἔχουσι
παρὰ
πᾶσιν,
οἱ |
[13] |
δὲ
κυνηγέται
ἐπὶ
τὰ
θηρία
|
ἰόντες |
εὔκλειαν·
ἑλόντες
μὲν
γὰρ
πολέμια |
[1] |
ποιήσας
ἔτι
καὶ
νῦν
θαυμάζεται.
|
Ἱππόλυτος |
δὲ
ὑπὸ
μὲν
τῆς
Ἀρτέμιδος |
[1] |
Ἀμφιάραος,
Πηλεύς,
Τελαμών,
Μελέαγρος,
Θησεύς,
|
Ἱππόλυτος, |
Παλαμήδης,
Μενεσθεύς,
Ὀδυσσεύς,
Διομήδης,
Κάστωρ, |
[11] |
πεδίον
τῆς
νυκτὸς
ἀποκλεισθέντα
μετὰ
|
ἵππων |
καὶ
ὅπλων
ἁλίσκεται,
εἰς
κίνδυνον
|
[2] |
τοῖς
ἑτεροκλινέσι
τῶν
χωρίων,
ἵνα
|
ἴσα |
τὰ
ὕψη
ἐξαίρωσιν,
ἐν
δὲ
|
[2] |
ἐν
δὲ
τοῖς
ὁμαλέσιν
αἱ
|
ἴσαι· |
αὗται
δ´
εὐπερίσπαστοι
τὰ
ἄκρα |
[5] |
τοὺς
δρόμους·
τὰ
γὰρ
σύντομα
|
ἴσασι· |
θέουσι
γὰρ
μάλιστα
μὲν
τὰ |
[7] |
ὦσι,
τούτου
τὸν
αἴτιον
οὐκ
|
ἴσασιν, |
ὅταν
δὲ
ἐπιθυμοῦσαι
λάβωσι,
τὸν |
[5] |
χρώμενοι·
οὐδὲν
γὰρ
τῶν
ὄντων
|
ἰσομέγεθες |
τούτῳ
ὅμοιόν
ἐστι
πρὸς
ἁρμόν. |
[2] |
καὶ
τῶν
βρόχων
τὸ
διάστημα
|
ἴσον |
ταῖς
ἄρκυσιν.
ἐν
δὲ
τοῖς |
[9] |
περιφερὲς
δὲ
τοῦτο,
καὶ
ἄνωθεν
|
ἴσον |
ταῖς
στεφάναις
τῶν
ποδοστραβῶν,
εἰς |
[5] |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς,
ἐὰν
ὦσιν
|
ἰσόπεδοι· |
τὸ
γὰρ
φανὸν
τὸ
ἐν |
[9] |
βάθος
τὴν
ποδοστράβην
ἐπιθεῖναι
κατωτέρω
|
ἰσόπεδον, |
περὶ
δὲ
τὴν
στέγην
τὸν |
[6] |
τὸ
σύντονον·
ἐπὶ
δὲ
ἄκρας
|
ἴσους |
τοὺς
βρόχους
ἐπιβαλλέτω
καὶ
ὁμοίως |
[9] |
μέγεθος
τρισπίθαμον,
περίφλοιον,
πάχος
παλαιστῆς.
|
ἱστάναι |
δὲ
τὰς
ποδοστράβας
διελόντα
τῆς |
[6] |
χωρίς,
ὅπως
ἂν
εὔλυτοι
ὦσιν,
|
ἱστάναι |
τὰς
ἄρκυς
καὶ
τὰ
δίκτυα, |
[10] |
τὸ
μὴ
ὀρθῶς
ποιεῖν
πάσχοι.
|
Ἵστανται |
δὲ
αἱ
ποδοστράβαι
αὐτοῖς
ὥσπερ |
[9] |
τῷ
πόνῳ
οὐ
δύναται
ἀντέχειν.
|
Ἵστανται |
δὲ
καὶ
ποδοστράβαι
ταῖς
ἐλάφοις |
[10] |
ἀποκτείνῃ.
Ἁλίσκονται
δὲ
καὶ
ὧδε.
|
ἵστανται |
μὲν
αὐτοῖς
αἱ
ἄρκυς
ἐπὶ |
[6] |
ἔχουσαν
βάρος.
τὰς
δὲ
ἄρκυς
|
ἱστάτω |
εἰς
ἄγκη,
δρυμῶνας
τραχείας,
σιμάς, |
[4] |
λαγόνας
μεταξὺ
μεγάλων
καὶ
μικρῶν,
|
ἰσχία |
στρογγύλα,
ὄπισθεν
σαρκώδη,
ἄνωθεν
δὲ |
[5] |
σαρκώδη,
λαγόνας
ὑγράς,
λαπαρὰς
ἱκανῶς,
|
ἰσχία |
στρογγύλα,
πλήρη
κύκλῳ,
ἄνωθεν
δὲ |
[5] |
μὲν
γὰρ
πάχνη
τῇ
αὑτῆς
|
ἰσχύι |
ἀντισπάσασα
τὸ
θερμὸν
ἔχει
ἐν |
[13] |
ἐν
τῇ
αὑτῶν
οἰκήσει
ἐν
|
ἰσχύι |
πολλῇ
ἐστιν·
ὥστε
τῷ
κυνηγέτῃ |
[10] |
καὶ
μὴ
ἐκ
ῥάχου·
οὐκ
|
ἰσχυραὶ |
γὰρ
ἐν
τοῖς
ψιλοῖς
αἱ |
[9] |
κύνας
εἶναι
Ἰνδικάς·
εἰσὶ
γὰρ
|
ἰσχυραί, |
μεγάλαι,
ποδώκεις,
οὐκ
ἄψυχοι·
ἔχουσαι
|
[4] |
ὦσι
τοιαῦται
αἱ
κύνες,
ἔσονται
|
ἰσχυραὶ |
τὰ
εἴδη,
ἐλαφραί,
σύμμετροι,
ποδώκεις, |
[5] |
οὐκ
εἶναι
ἐκ
τοιούτων
συνηρμοσμένον
|
ἰσχυρόν, |
ὑγρόν,
ὑπερέλαφρον.
τεκμήριον
δὲ
ὡς |
[2] |
εἴκοσι,
τὸ
δὲ
εἶδος
ἐλαφρόν,
|
ἰσχυρόν, |
ψυχὴν
δὲ
ἱκανόν,
ἵνα
τῶν |
[10] |
τὸν
περίδρομον
ἐξάπτειν
ἀπὸ
δένδρου
|
ἰσχυροῦ, |
καὶ
μὴ
ἐκ
ῥάχου·
οὐκ |
[12] |
οἱ
ἐν
αὐτῇ
ἐνόντες
φανεροί.
|
ἴσως |
μὲν
οὖν,
εἰ
ἦν
τὸ |
[13] |
ὑπὸ
τῶν
ἐξαπατᾶν
τέχνην
ἐχόντων.
|
ἴσως |
οὖν
τοῖς
μὲν
ὀνόμασιν
οὐ |
[13] |
καὶ
ἑξῆς
γεγραμμένα
φήσει
τις
|
ἴσως |
τῶν
τοιούτων
οὐ
καλῶς
οὐδ´ |
[7] |
δρομαῖα,
ἕως
ἂν
ἕλωσι
{τῷ
|
ἴχνει} |
μεταθεῖν
ἐᾶν·
ἁλισκομένου
δὲ
τοῦ |
[6] |
ἤδη,
ἐὰν
μὲν
ἐν
τῷ
|
ἴχνει |
ὦσι,
προσστάντα
ἐγκελεύειν,
τοὔνομα
μεταβάλλοντα |
[3] |
ἄλλων
κυνῶν
εὑρήματα
ἐν
ταῖς
|
ἰχνείαις |
καὶ
μεταδρομαῖς
προθέουσαι
θαμινὰ
σκοποῦσιν, |
[6] |
μὴ
ὑπερπηδᾷ.
ἐν
δὲ
ταῖς
|
ἰχνείαις |
μὴ
ὑπερβάλλεσθαι·
ἔστι
γὰρ
θηρατικὸν |
[6] |
κύνες;
ἐπειδὰν
δὲ
προσσχῶσι
τοῖς
|
ἴχνεσι, |
περιάγειν
αὐτὰς
κύκλους
πολλοὺς
ποιούμενον· |
[7] |
δὲ
μηκέτι
θέλωσι
προσμένειν
τοῖς
|
ἴχνεσιν, |
ἀλλ´
ἀποσκεδαννύωνται,
ἀναλαμβάνειν,
ἕως
ἂν
|
[6] |
μὴ
πρὸς
αὐτοῖς
ὦσι
τοῖς
|
ἴχνεσιν, |
ἀλλ´
ὑπερβάλλωσι,
καλεῖν
αὐτάς,
Οὐ |
[5] |
τῶν
αὐτῶν,
ἐπαλλάττοντες
ἅλματα,
ἐμποιοῦντες
|
ἴχνεσιν |
ἴχνη,
ἀποχωροῦσι.
καί
εἰσι
μακροδρομώτατοι |
[6] |
κύνα,
ἥτις
ἂν
ᾖ
σοφωτάτη
|
ἰχνεύειν, |
ἐὰν
μὲν
ᾖ
χειμών,
ἅμ´ |
[4] |
ὄρη
οἷόν
τ´
ἐστὶ
καὶ
|
ἰχνεύειν |
καὶ
μεταθεῖν
καθαρῶς,
τὰ
δὲ |
[8] |
ἐπιθυμοῦσαι
λάβωσι,
τὸν
διδόντα
στέργουσιν.
|
~Ἰχνεύεσθαι |
δὲ
τὸν
λαγῶ
ὅταν
νίφῃ |
[4] |
τῶν
προσώπων
φαιδραὶ
καὶ
εὔστομοι.
|
ἰχνευέτωσαν |
δὲ
ἐκ
τῶν
τριμμῶν
ταχὺ |
[5] |
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
ἂν
ἰδὼν
|
ἰχνευόμενον, |
εὑρισκόμενον,
μεταθεόμενον,
ἁλισκόμενον,
ἐπιλάθοιτ´
ἂν |
[5] |
ὄρη
ἔχουσιν.
ὑπομένει
δὲ
πανταχοῦ
|
ἰχνευόμενος, |
ἐὰν
μήτι
περίφοβος
τῆς
νυκτὸς |
[10] |
πολὺ
ἀφίξεται
ἐπὶ
τόπον
ὑλώδη
|
ἰχνεύουσα. |
κατακλίνεται
γὰρ
τὸ
θηρίον
ὡς |
[7] |
μακροῖς
ἱμᾶσιν
ἀκολουθεῖν
ταῖς
κυσὶν
|
ἰχνευούσαις, |
ἐῶντα
αὐτὰς
διαθεῖν
τὰ
ἴχνη. |
[3] |
ἀσήμως
ὥστε
μὴ
γιγνώσκεσθαι
ὅτι
|
ἰχνεύουσιν, |
αἱ
δὲ
τὰ
ὦτα
μόνον |
[10] |
τὰ
ἴχνη,
ἕπεσθαι
ἑξῆς
τῇ
|
ἰχνεύσει |
ἡγουμένῃ
τοὺς
ἀκολουθοῦντας
σαφῶς.
ἔσται |
[6] |
ἐξιέναι
δὲ
πρῴ,
ἵνα
τῆς
|
ἰχνεύσεως |
μὴ
ἀποστερῶνται,
ὡς
οἱ
ὀψιζόμενοι |
[3] |
ποδῶν.
Εἰσὶ
δὲ
καὶ
τῆς
|
ἰχνεύσεως |
πολλοὶ
τρόποι
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
|
[8] |
ἕτερον
δὲ
ζητεῖν
πρὶν
τὰ
|
ἴχνη |
ἄδηλα
γενέσθαι,
τῆς
ὥρας
ἐνθυμούμενον, |
[8] |
δῆλον
δ´
ἔσται·
τὰ
γὰρ
|
ἴχνη |
ἀπὸ
τῶν
τοιούτων
οὐδαμοῦ
περάσει. |
[5] |
αὐτῶν,
ἐπαλλάττοντες
ἅλματα,
ἐμποιοῦντες
ἴχνεσιν
|
ἴχνη, |
ἀποχωροῦσι.
καί
εἰσι
μακροδρομώτατοι
μὲν |
[5] |
κύνες
ἔκφρονες
γιγνόμεναι
χαλεπῶς
τὰ
|
ἴχνη |
γνωρίζωσιν.
εὑρισκόμενοι
δὲ
ὑπ´
αὐτῶν |
[3] |
λαγῶ,
ὁσάκις
δ´
ἐπιτρέχουσι
τὰ
|
ἴχνη, |
εἰκάζουσι,
προορώμεναι
δὲ
τὸν
λαγῶ |
[10] |
τοῖς
μαλακοῖς
τῶν
χωρίων
τὰ
|
ἴχνη, |
ἐν
δὲ
τοῖς
λασίοις
τῆς |
[8] |
ἐπινεφῇ
καὶ
ᾖ
βόρειον,
τὰ
|
ἴχνη |
ἔξω
πολὺν
χρόνον
δῆλα·
οὐ |
[6] |
μὴ
ὑπὸ
φιλοτιμίας
ὑπερβάλλωσι
τὰ
|
ἴχνη. |
ἐπειδὰν
δὲ
περὶ
τὸν
λαγῶ |
[10] |
ἐπειδὰν
δὲ
λάβῃ
αὐτοῦ
τὰ
|
ἴχνη, |
ἕπεσθαι
ἑξῆς
τῇ
ἰχνεύσει
ἡγουμένῃ |
[4] |
λεχρίας,
ἐμμειδιῶσαι
μὲν
πρὸς
τὰ
|
ἴχνη, |
ἐπικαταβάλλουσαι
δὲ
τὰ
ὦτα·
καὶ |
[6] |
δ´
ἐπειδὰν
λαμπρὰ
ᾖ
τὰ
|
ἴχνη |
ἐπιρριπτοῦσαι,
παραπηδῶσαι,
κοινωνοῦσαι,
ὑπολαμβάνουσαι,
ἐνσημαινόμεναι, |
[7] |
ἰχνευούσαις,
ἐῶντα
αὐτὰς
διαθεῖν
τὰ
|
ἴχνη. |
καὶ
ἐπειδὰν
ὁ
λαγῶς
εὑρίσκηται, |
[6] |
πνέῃ
μέγας·
διαρπάζει
γὰρ
τὰ
|
ἴχνη |
καὶ
οὐ
δύνανται
ὀσφραίνεσθαι
οὐδὲ |
[5] |
τῇ
ὥρᾳ
καλῶς
παρέχει
τὰ
|
ἴχνη |
λαμπρά,
πλὴν
εἴ
τι
ἡ |
[4] |
κυνηγέτην
μὴ
ἐπανίτωσαν
λιποῦσαι
τὰ
|
ἴχνη. |
μετὰ
δὲ
τοῦ
εἴδους
καὶ |
[8] |
τῶν
δικτύων,
μεταθεῖν
κατὰ
τὰ
|
ἴχνη· |
ὁ
δὲ
ἀφίξεται
πρὸς
ἕτερα |
[5] |
θέρους
καὶ
τοῦ
μετοπώρου
τὰ
|
ἴχνη |
ὀρθὰ
ἐπὶ
πολύ,
τοῦ
δ´ |
[3] |
δὲ
περιφερόμεναι
ὑλακτοῦσι
περὶ
τὰ
|
ἴχνη, |
ὅτε
δὲ
εἰσπίπτουσιν
εἰς
αὐτά, |
[3] |
ὑπολαμβάνουσαι
ἐκ
τοῦ
πρόσω
τὰ
|
ἴχνη |
παραλείπουσι
τὸν
λαγῶ,
ὁσάκις
δ´ |
[8] |
ἔργων,
καὶ
ἐπειδὰν
λάβῃ
τὰ
|
ἴχνη, |
πορεύεσθαι
κατὰ
ταῦτα.
ἐὰν
δ´ |
[3] |
μὲν
γὰρ
ἐπειδὰν
λάβωσι
τὰ
|
ἴχνη, |
πορεύονται
ἀσήμως
ὥστε
μὴ
γιγνώσκεσθαι |
[8] |
δὲ
τοῦτο.
ἐπειδὰν
δὲ
τὰ
|
ἴχνη |
πρὸς
τοιαῦτα
φέρῃ,
μὴ
προσιέναι |
[7] |
ἄρρενας
δεκαμήνους·
πρὸς
δὲ
τὰ
|
ἴχνη |
τὰ
εὐναῖα
μὴ
λύειν,
ἀλλ´ |
[3] |
ὅσαι
δὲ
τῶν
κυνῶν
τὰ
|
ἴχνη |
τὰ
μὲν
εὐναῖα
ἀγνοοῦσι,
τὰ |
[5] |
ταῦτα
γὰρ
μέτρια.
~Τὰ
δὲ
|
ἴχνη |
τοῦ
λαγῶ
τοῦ
μὲν
χειμῶνος |
[5] |
Λαμβάνειν
δὲ
τοῦ
λαγῶ
τὰ
|
ἴχνη |
ὑπάγοντα
τὰς
κύνας
ἐκ
τῶν |
[6] |
καὶ
μένους
προΐασιν
ἐξίλλουσαι
τὰ
|
ἴχνη, |
ὡς
πέφυκε,
διπλᾶ,
τριπλᾶ,
προφορούμεναι |
[3] |
δὲ
ἄλλαι
ἐκκυνοῦσι
παρὰ
τὸ
|
ἴχνος |
διὰ
τέλους
συμπεριφερόμεναι.
τὰ
μὲν |
[6] |
δὲ
ἡ
κύων
λάβῃ
τὸ
|
ἴχνος |
ὀρθὸν
ἐκ
τῶν
ἐπηλλαγμένων,
παραλῦσαι |
[8] |
τοιούτων.
ἐπειδὰν
δὲ
φανῇ
τὸ
|
ἴχνος, |
προϊέναι
εἰς
τὸ
πρόσθεν.
ἄξει |
[6] |
ἂν
ᾖ
αὐταῖς
ἀμαυρὸν
τὸ
|
ἴχνος, |
σημεῖον
θέσθαι
στοῖχον
ἑαυτῷ,
καὶ |
[4] |
εὐνὰς
προΐτωσαν
ὁμοῦ
διὰ
τοῦ
|
ἴχνους |
ἅπασαι.
ὅταν
δὲ
περὶ
αὐτὸν |
[6] |
καὶ
ἑτέραν·
περαινομένου
δὲ
τοῦ
|
ἴχνους |
διαλιπόντα
μὴ
πολὺ
καὶ
τὰς
|
[6] |
ὠφελείας·
οὐ
γὰρ
ἐπιμένει
τοῦ
|
ἴχνους |
ἡ
φύσις
λεπτὴ
οὖσα
πᾶσαν |
[6] |
ὅταν
δὲ
οὕτω
διὰ
τοῦ
|
ἴχνους |
πυκνῶς
διᾴττωσι,
μὴ
κατέχοντα
κυνοδρομεῖν, |
[3] |
ὦτα
καὶ
ἐπισκυθρωπάσασαι
διὰ
τοῦ
|
ἴχνους, |
σχάσασαι
τὴν
οὐρὰν
καὶ
φράξασαι |
[5] |
τοιαῦτα
ποιοῦσιν.
ὄζει
δὲ
τῶν
|
ἰχνῶν |
ἐπὶ
πλείω
χρόνον
τῶν
εὐναίων |
[3] |
φιλάνθρωπον·
αἱ
δ´
ἐκ
τῶν
|
ἰχνῶν |
κεκλαγγυῖαι
ἐξαπατᾶν
πειρῶνται,
ἀληθῆ
τὰ
|
[6] |
ἢ
ἐπιστάσας
ἢ
ἐχομένας
τῶν
|
ἰχνῶν |
μὴ
δύνηται
ἰδεῖν,
πυνθάνεσθαι
παραθέοντα |
[6] |
δὲ
αὐτῷ
διωκομένῳ
Ἰὼ
κύνες,
|
ἰώ, |
καλῶς,
σοφῶς
γε
ὦ
κύνες. |
[6] |
φεύγων.
ἐμβοάτω
δὲ
αὐτῷ
διωκομένῳ
|
Ἰὼ |
κύνες,
ἰώ,
καλῶς,
σοφῶς
γε |