Chapitre |
[7] |
δὲ
τῶν
μητέρων
καὶ
τὸ
|
γάλα |
ἀγαθὸν
καὶ
τὸ
πνεῦμα
καὶ |
[9] |
ἑαυτῆς
εὐνάσειν.
κατακλίνασαι
δὲ
καὶ
|
γάλα |
δοῦσαι
καὶ
διασκεψάμεναι
μὴ
ὁρῶνται
|
[7] |
πλανᾶται
τὰ
σκυλάκια
ἤδη,
διδόναι
|
γάλα |
μέχρι
ἐνιαυτοῦ
καὶ
οἷς
μέλλει |
[1] |
τε
Θέτιν
αὐτῷ
καὶ
τὸν
|
γάμον |
παρὰ
Χείρωνι
ὑμνῆσαι.
Τελαμὼν
δὲ |
[1] |
τότε
ἄριστοι
τῶν
τότε
μεγίστων
|
γάμων |
μόνος
ἔτυχεν
Ἀταλάντης.
Νέστορος
δὲ
|
[9] |
ἐνθυμούμενον,
ὅπως
μὴ
διαμαρτήσεται·
πολὺ
|
γὰρ |
ἀλλοιοῦνται
τῇ
ὄψει
ἐγγὺς
προσιόντι |
[13] |
ἄγουσι
δ´
ἐπὶ
τοὐναντίον·
οὔτε
|
γὰρ |
{ἂν}
ἄνδρα
που
ἑωράκαμεν
ὅντιν´ |
[1] |
ὑφ´
ὧν
οἴονταί
τινες·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
ἦν
ὁ
μὲν
σχεδόν |
[12] |
ἀρετῆς
ἐνηύξησαν,
οὗτοι
ἄριστοι·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
περιίδοιεν
οὔτε
τὴν
πόλιν |
[10] |
εἰς
πυκνούς,
κίνδυνος
πληγῆναι·
ᾧ
|
γὰρ |
ἂν
προσπέσῃ,
εἰς
τοῦτον
τὴν
|
[10] |
δὲ
διάπυροι,
ὅταν
ἐρεθίζηται·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
τῶν
κυνῶν
ἁμαρτάνων
τῇ |
[13] |
οὐκ
ἂν
ἕλοιεν
ἄγρας.
τὰ
|
γὰρ |
ἀντίπαλα
αὐτῶν
ὑπὲρ
τῆς
ψυχῆς
|
[8] |
καὶ
ἄνευ
τῶν
δικτύων·
ταχὺ
|
γὰρ |
ἀπαγορεύει
διὰ
τὸ
βάθος
τῆς |
[9] |
αἱ
κύνες
ἀπολείπονται·
ἥ
τε
|
γὰρ |
ἀπουσία
τῶν
ἐλάφων
ποιεῖ
αὐτὸν |
[5] |
καὶ
τὰ
ῥεῖθρα
ἐᾶν·
τὸ
|
γὰρ |
ἅπτεσθαι
τούτων
αἰσχρὸν
καὶ
κακόν, |
[9] |
καὶ
αὐτὴν
τὴν
σειρίδα·
ἔστι
|
γὰρ |
ἀσηπτότατον
τοῦτο.
ὁ
δὲ
βρόχος |
[8] |
ὑποκινῇ,
ἀλλὰ
κύκλῳ
ἐκπεριιέναι·
ἐλπὶς
|
γὰρ
|
αὐτοῦ
εἶναι.
δῆλον
δ´
ἔσται· |
[7] |
βιώσεσθαι,
ἄλλο
δὲ
μηδέν·
αἱ
|
γὰρ |
βαρεῖαι
πλησμοναὶ
τῶν
σκυλακίων
διαστρέφουσι |
[1] |
τῆς
ἄλλης
παιδείας·
ἐκ
τούτων
|
γὰρ |
γίγνονται
τὰ
εἰς
τὸν
πόλεμον |
[7] |
δρόμον,
οὐδὲν
κωλύει
ἱέναι·
εὐθὺς
|
γὰρ |
δὴ
ἀνέλπιστοι
οὖσαι
τοῦ
ἑλεῖν |
[2] |
αὐτὰ
φαῦλα
νομισάτω
εἶναι·
ἄνευ
|
γὰρ |
δὴ
τούτων
οὐκ
ἂν
εἴη |
[5] |
καὶ
τὰ
νότια
ποιεῖ·
ὑγραίνοντα
|
γὰρ |
διαχεῖ·
τὰ
δὲ
βόρεια,
ἐὰν |
[8] |
ἥλιος
ἐπιλάμπῃ,
ὀλίγον
χρόνον·
ταχὺ
|
γὰρ |
διαχεῖται.
ὅταν
δ´
ἐπινίφῃ
συνεχῶς, |
[13] |
ἀλλὰ
σοφοὺς
καὶ
ἀγαθούς·
οὐ
|
γὰρ |
δοκεῖν
αὐτὰ
βούλομαι
μᾶλλον
ἢ |
[5] |
ἢ
ἐν
ταῖς
ἠπείροις·
οὐ
|
γάρ |
εἰσιν
οὔτ´
ἀλώπεκες
ἐν
ταῖς |
[5] |
ὅμοιόν
ἐστι
πρὸς
ἁρμόν.
σύγκειται
|
γὰρ |
ἐκ
τοιούτων
τὸ
σῶμα.
ἔχει |
[5] |
ἀμβλυώττειν
αὐτῷ
πολὺ
συμβάλλεται·
ταχὺ
|
γὰρ |
ἑκάστου
παραφέρει
τὴν
ὄψιν
πρὶν |
[5] |
τοὺς
δ´
ἄλλους
οὐκέτι·
εἰσὶ
|
γὰρ |
ἐλαφροί,
ἀδύνατοι
δέ.
Λαμβάνειν
δὲ |
[6] |
ὅπως
ἂν
μὴ
παραλειφθῇ
(κατακλίνεται
|
γὰρ |
ἐν
μικρῷ
τὸ
θηρίον
καὶ |
[10] |
μὴ
ἐκ
ῥάχου·
οὐκ
ἰσχυραὶ
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
ψιλοῖς
αἱ
ῥᾶχοι. |
[3] |
τῶν
αὐτῶν
κυνῶν·
αἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἐπειδὰν
λάβωσι
τὰ
ἴχνη,
πορεύονται
|
[6] |
αὑτοὺς
δὲ
τῆς
ὠφελείας·
οὐ
|
γὰρ |
ἐπιμένει
τοῦ
ἴχνους
ἡ
φύσις |
[13] |
καλῶς
οὐδ´
ἑξῆς
γεγράφθαι·
ῥᾴδιον
|
γὰρ |
ἔσται
αὐτοῖς
τὸ
ταχὺ
μὴ |
[12] |
πολεμίους
νενικηκότας
ἀναμαχόμενοι
ἐτρέψαντο·
ἀεὶ
|
γὰρ |
ἔστι
τοῖς
τὰ
σώματα
καὶ |
[8] |
ὅτι
αὐτοῦ
ἐστιν,
ἐᾶν·
μενεῖ
|
γάρ· |
ἕτερον
δὲ
ζητεῖν
πρὶν
τὰ |
[10] |
οἴοιτό
τις
πρόσεστιν
αὐτῷ·
τεθνεῶτος
|
γὰρ |
εὐθὺς
ἐάν
τις
ἐπὶ
τὸν |
[5] |
ἢ
τῶν
δρομαίων·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
εὐναῖα
ποιῶν
ὁ
λαγῶς
πορεύεται |
[4] |
κύνας
εἰς
τὰ
τραχέα·
καὶ
|
γὰρ |
εὔποδες
γίγνονται
καὶ
τὰ
σώματα |
[12] |
οὔτε
λόγοις
ἀγαθοῖς
πείθονται·
οὐ
|
γὰρ |
εὑρίσκουσι
διὰ
τὸ
μὴ
πονεῖν |
[13] |
ὀνόμασιν
οὐ
σεσοφισμένως
λέγω·
οὐδὲ
|
γὰρ |
ζητῶ
τοῦτο·
ὧν
δὲ
δέονται |
[5] |
τοῦ
δὲ
μετοπώρου
καθαρά·
ὅσα
|
γὰρ |
ἡ
γῆ
φέρει,
τὰ
μὲν |
[10] |
τῇ
δ´
ἑτέρᾳ
ὄπισθεν·
κατορθοῖ
|
γὰρ |
ἡ
μὲν
ἀριστερὰ
αὐτό,
ἡ |
[1] |
θεοῖς
ὅμως
ἐτελεύτησαν·
τοῦτο
μὲν
|
γὰρ |
ἡ
φύσις·
ἀλλ´
οἱ
ἔπαινοι
|
[12] |
ἢ
ἑτέρων
ἀρετῇ
σῴζεσθαι·
αἱ
|
γὰρ |
ἡδοναὶ
αἱ
πολλαὶ
καὶ
κακαί· |
[7] |
ὑποβάλλειν
ὑφ´
ἑτέραν
κύνα·
αἱ
|
γὰρ |
θεραπεῖαι
αἱ
ἀλλότριαι
οὐκ
εἰσὶν |
[6] |
ταῖς
ἰχνείαις
μὴ
ὑπερβάλλεσθαι·
ἔστι
|
γὰρ
|
θηρατικὸν
μὲν
οὔ,
φιλόπονον
δὲ |
[10] |
ἔχεσθαι
τῆς
ὕλης
κάτωθεν·
τὸ
|
γὰρ |
θηρίον
ἐὰν
μὲν
οὕτως
ἔχοντι |
[10] |
διωκόμενος
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν·
τὸ
|
γὰρ |
θηρίον
καίπερ
ὑπερβάλλον
δυνάμει
ἀπαγορεύει |
[10] |
ἐλάφων.
συγκυνηγέται
δ´
ἔστωσαν·
τὸ
|
γὰρ |
θηρίον
μόλις
καὶ
ὑπὸ
πολλῶν |
[5] |
τοῦ
δ´
ἦρος
συμπεπλεγμένα·
τὸ
|
γὰρ |
θηρίον
συνδυάζεται
μὲν
ἀεί,
μάλιστα |
[9] |
ἐλάφους
κύνας
εἶναι
Ἰνδικάς·
εἰσὶ
|
γὰρ |
ἰσχυραί,
μεγάλαι,
ποδώκεις,
οὐκ
ἄψυχοι· |
[8] |
εἶναι.
δῆλον
δ´
ἔσται·
τὰ
|
γὰρ |
ἴχνη
ἀπὸ
τῶν
τοιούτων
οὐδαμοῦ |
[5] |
ἐν
τοῖς
ψιλοῖς
ὄζει·
διατρέχων
|
γὰρ |
καὶ
ἀνακαθίζων
ἅπτεται
πολλῶν.
Κατακλίνονται |
[8] |
δὲ
μὴ
ὑπομένῃ,
μεταθεῖν·
ἁλώσεται
|
γὰρ |
καὶ
ἄνευ
τῶν
δικτύων·
ταχὺ |
[5] |
καὶ
τὴν
τρίχα
στεγανήν·
πυκνὴ
|
γὰρ |
καὶ
μαλακή.
καὶ
ὅταν
μὲν |
[5] |
ἀνιστῆται
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν,
καταβάλλων
|
{γὰρ} |
καὶ
παραβάλλων
τὸ
ἕτερον
οὖς |
[12] |
ἀληθείᾳ
παιδεύεσθαι.
τά
τε
ἄλλα
|
γὰρ |
καὶ
τὰ
τοῦ
πολέμου
διὰ |
[1] |
Χείρωνος
βίος
πᾶσιν
ἐξήρκει.
Ζεῦς
|
γὰρ |
καὶ
Χείρων
ἀδελφοὶ
πατρὸς
μὲν |
[12] |
ἐρασθεὶς
ὧν
ἐγὼ
παραινῶ·
παίδευσις
|
γὰρ |
καλὴ
διδάσκει
χρῆσθαι
νόμοις
καὶ |
[10] |
προβόλιον
μεμνῆσθαι
ἔχοντα
ἀνίστασθαι·
οὐ
|
γὰρ |
καλὴ
ἡ
σωτηρία
ἄλλως
ἢ |
[6] |
χειρί,
ἄλλο
δὲ
μηδέν·
οὐ
|
γὰρ |
καλῶς
τηροῦσι
τὰς
κύνας
οἱ |
[12] |
ἐπιμέλειαν
τῶν
νέων
ἐποιήσαντο·
σπανίζοντες
|
γὰρ |
καρπῶν
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς
ἐνόμισαν |
[12] |
οἱ
πολλοὶ
ἀφίστανται.
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
κατεργάσασθαι
αὐτὴν
ἄδηλον,
οἱ
δὲ |
[9] |
ἄρρην,
μὴ
προσιέναι
ἐγγύς·
τοῖς
|
γὰρ |
κέρασι
παίει,
ἐὰν
μὲν
ᾖ |
[5] |
ἐκ
τοιούτων
τὸ
σῶμα.
ἔχει
|
γὰρ |
κεφαλὴν
κούφην,
μικράν,
κατωφερῆ,
στενὴν |
[10] |
δασέος
μὴ
θέλοντι
ἐξιέναι·
οὐ
|
γὰρ |
κωλύει
αὐτὸν
οὔτε
ἄρκυς
οὔτε |
[5] |
τὸ
θερμὸν
ὃ
ἔχουσιν·
ἔστι
|
γὰρ |
λεπτόν·
καὶ
αἱ
κύνες
ἧττον |
[9] |
ἐπὶ
τὸ
πολύ·
οἵ
τε
|
γὰρ |
λίθοι
ἔσονται
κεκινημένοι
τά
τ´ |
[5] |
τὰ
γὰρ
σύντομα
ἴσασι·
θέουσι
|
γὰρ |
μάλιστα
μὲν
τὰ
ἀνάντη
ἢ |
[6] |
χαράδρας,
χειμάρρους
ἀενάους·
εἰς
ταῦτα
|
γὰρ |
μάλιστα
φεύγει·
εἰς
ὅσα
δὲ |
[5] |
γένη
ἐστὶν
αὐτῶν·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
μεγάλοι
τὸ
χρῶμα
ἐπίπερκνοι
καὶ |
[6] |
ἐθίζειν
τὰς
κύνας
διώκειν·
διαφθορὰ
|
γὰρ |
μεγίστη
καὶ
ἐν
τῷ
δέοντι |
[9] |
δὲ
ἤδη
μεγάλοι
χαλεπῶς·
νέμονται
|
γὰρ |
μετὰ
τῶν
μητέρων
καὶ
ἑτέρων
|
[4] |
δὲ
ἑσπέρας
τὸ
ἔαρ.
ταῦτα
|
γὰρ |
μέτρια.
~Τὰ
δὲ
ἴχνη
τοῦ |
[7] |
ταῖς
κυσὶν
αὐτόν·
ὅταν
μὲν
|
γὰρ |
μὴ
ἐνδεεῖς
ὦσι,
τούτου
τὸν |
[13] |
σοφώτεροι
δι´
οὗ
διδάξομεν.
ἐὰν
|
γὰρ |
μὴ
πόνοις
καὶ
ἐνθυμήμασι
καὶ |
[10] |
ἁλίσκηται,
χαλεπῶς
τοῦτο
πάσχει·
οὔτε
|
γὰρ |
μονοῦται,
ἕως
ἂν
μικρὰ
ᾖ, |
[12] |
διάγειν,
φύσει
οὗτοι
κάκιστοι.
οὔτε
|
γὰρ |
νόμοις
οὔτε
λόγοις
ἀγαθοῖς
πείθονται· |
[6] |
λαγῶ,
καὶ
μὴ
ὑπαντᾶν·
ἄπορον
|
γάρ. |
ὁ
δὲ
ὑποχωρῶν
ταχὺ
ἐκλείπων |
[12] |
ἀγαθοὶ
καὶ
στρατηγοὶ
γίγνονται.
ὧν
|
γὰρ |
οἱ
πόνοι
τὰ
μὲν
αἰσχρὰ |
[5] |
ὀξὺ
διὰ
πολλά·
τά
τε
|
γὰρ |
ὄμματα
ἔχει
ἔξω
καὶ
τὰ |
[7] |
αὐτόν,
τὰς
σκύλακας
ἱέναι.
ἐὰν
|
γὰρ |
ὁμόθεν
καλὰς
τὰ
εἴδη
οὔσας |
[5] |
ἀναιροῦνται,
οὔτε
ἀετοί·
τὰ
μεγάλα
|
γὰρ |
ὄρη
ἔχουσι
μᾶλλον
ἢ
τὰ |
[4] |
δὲ
ἔργα
ἧττον·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
ὄρη
οἷόν
τ´
ἐστὶ
καὶ |
[9] |
πόρρω
ἀπὸ
τῆς
ποδοστράβης·
ἐὰν
|
γὰρ |
ὀσφραίνηται
νεωστὶ
κεκινημένης,
δυσωπεῖται·
ταχὺ |
[12] |
ἔχοντες
ταύτην
τὴν
τέχνην.
ἑώρων
|
γὰρ |
ὅτι
τῶν
νεωτέρων
ἡ
ἡδονὴ |
[4] |
μέλανα
οὔτε
λευκὰ
παντελῶς·
ἔστι
|
γὰρ |
οὐ
γενναῖον
τοῦτο,
ἀλλὰ
τὸ |
[5] |
φάραγγας
καὶ
εἰς
ἰλεούς·
πεφόβηνται
|
γὰρ |
οὐ
μόνον
τὰς
κύνας
ἀλλὰ |
[8] |
ἐπινίφῃ
συνεχῶς,
οὐδὲν
δεῖ·
ἐπικαλύπτει
|
γάρ· |
οὐδὲ
ἂν
πνεῦμα
ᾖ
μέγα· |
[13] |
ἐγνωσμένα
ζητῶ
λέγειν·
ὀνόματα
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἂν
παιδεύσειε,
γνῶμαι
δέ, |
[5] |
καὶ
ἀσαφῆ
τοῦ
θέρους·
διάπυρος
|
γὰρ |
οὖσα
ἡ
γῆ
ἀφανίζει
τὸ |
[5] |
ἐπιτηδείαν
ἔχει
πρὸς
δρόμον·
ἐπευθύνειν
|
γὰρ |
οὐχ
ἱκανὴ
τὸ
σῶμα
διὰ |
[13] |
ἀσεβεῖν,
οἱ
δ´
εὐσεβέστατοι.
λόγοι
|
γὰρ |
παλαιοὶ
κατέχουσιν
ὡς
καὶ
θεοὶ |
[12] |
τοῦτο
ἐπιδέδεικται
μεγάλῳ
παραδείγματι·
τῶν
|
γὰρ
|
παλαιοτέρων
οἱ
παρὰ
Χείρωνι
ὧν |
[5] |
ᾖ
ἢ
παγετός·
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
πάχνη
τῇ
αὑτῆς
ἰσχύι
ἀντισπάσασα |
[8] |
τόπον
ἢ
πρὸς
ἀπόκρημνον·
τὰ
|
γὰρ |
πνεύματα
ὑπερφορεῖ
τὴν
χιόνα
ὑπὲρ |
[12] |
πλεῖστα
ἀγαθὰ
παρασκευάζει.
σώφρονάς
τε
|
γὰρ |
ποιεῖ
καὶ
δικαίους
διὰ
τὸ |
[13] |
θηρία
ἰόντες
εὔκλειαν·
ἑλόντες
μὲν
|
γὰρ
|
πολέμια
νικῶσι,
μὴ
ἑλόντες
δὲ |
[10] |
χειρῶν
τῇ
κεφαλῇ
ἐκνεύσας·
τῇ
|
γὰρ |
ῥύμῃ
τῆς
ἐκκρούσεως
ἕπεται.
παθόντα |
[13] |
ἐνθυμήματα
μὴ
ἀτιμάζειν·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
σοφισταὶ
πλουσίους
καὶ
νέους
θηρῶνται, |
[13] |
καὶ
οὐδένα
οὐδὲν
ὠφελοῦσιν·
οὐδὲ
|
γὰρ |
σοφὸς
αὐτῶν
ἐγένετο
οὐδεὶς
οὐδ´ |
[12] |
αἰσχρῶς
καὶ
ἑτέρους
σῴζειν·
ἡ
|
γὰρ |
συνήθεια
τοῦ
ἔργου
παρέξει
αὐτοῖς |
[5] |
χαλεποὶ
πρὸς
τοὺς
δρόμους·
τὰ
|
γὰρ |
σύντομα
ἴσασι·
θέουσι
γὰρ
μάλιστα |
[9] |
ᾖ
ἡ
ὥρα
θερινή·
ἀπαγορεύουσι
|
γὰρ |
σφόδρα,
ὥστε
ἑστῶσαι
ἀκοντίζονται·
ῥιπτοῦσι |
[9] |
τρίτῳ
δρόμῳ
ταχὺ
ἁλίσκονται·
τὰ
|
γὰρ
|
σώματα
αὐτῶν
διὰ
τὸ
ἔτι |
[6] |
ὅταν
ἄνεμος
πνέῃ
μέγας·
διαρπάζει
|
γὰρ |
τὰ
ἴχνη
καὶ
οὐ
δύνανται |
[12] |
πόλεμον
μάλιστα
παιδεύει.
πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
τὰ
ὅπλα
ὅταν
ἔχοντες
πορεύωνται |
[5] |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἀετούς·
ὑπερβάλλοντες
|
γὰρ |
τὰ
σιμὰ
καὶ
τὰ
ψιλὰ |
[8] |
ἔξω
πολὺν
χρόνον
δῆλα·
οὐ
|
γὰρ |
ταχὺ
συντήκεται·
ἐὰν
δὲ
νότιόν |
[12] |
ἂν
τὰ
ἴδια
ἀργοῖτο·
σὺν
|
γὰρ |
τῇ
πόλει
καὶ
σῴζεται
καὶ |
[8] |
ἂν
πνεῦμα
ᾖ
μέγα·
συμφοροῦν
|
γὰρ |
τὴν
χιόνα
ἀφανίζει.
κύνας
μὲν |
[9] |
νεβρῶν
τοῦ
ἦρος
θηρᾶν·
ταύτην
|
γὰρ |
τὴν
ὥραν
γίγνονται.
κατασκέψασθαι
δὲ |
[10] |
τοῦ
σώματος
ὡς
εἴρηται·
εἰ
|
γάρ |
τι
καὶ
πάσχοι,
οὐκ
ἂν |
[12] |
ὑπ´
ἐκείνης
ὁρῶνται.
ὅταν
μὲν
|
γάρ |
τις
ὁρᾶται
ὑπὸ
τοῦ
ἐρωμένου, |
[10] |
ἐπὶ
τόπον
ὑλώδη
ἰχνεύουσα.
κατακλίνεται
|
γὰρ |
τὸ
θηρίον
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
[5] |
οἱ
ἐκ
τῶν
δασέων·
ἐμποδὼν
|
γὰρ |
τὸ
σκοτεινόν.
Δύο
δὲ
τὰ |
[9] |
δὲ
γενομένου
οὐ
μενεῖ·
ταχὺ
|
γὰρ |
τὸ
ὑγρόν,
ὃ
ἔχει
ἐν |
[9] |
τοῖς
ἔργοις
πρῴ.
ἐν
μὲν
|
γὰρ |
τοῖς
ὄρεσιν
οὐ
μόνον
τῆς |
[12] |
τοῦ
ἔργου
πολλά·
ὑγίειάν
τε
|
γὰρ |
τοῖς
σώμασι
παρασκευάζει
καὶ
ὁρᾶν |
[12] |
ὁδοὺς
χαλεπάς,
οὐκ
ἀπεροῦσιν·
ἀνέξονται
|
γὰρ
|
τοὺς
πόνους
διὰ
τὸ
εἰθίσθαι |
[9] |
ποδὸς
ἁλῷ,
ταχὺ
ληφθήσεται·
ἐν
|
γὰρ |
τῷ
δρόμῳ
πᾶν
τὸ
σῶμα |
[5] |
πανσέληνος·
καὶ
μανότατα
τότε·
χαίροντες
|
γὰρ |
τῷ
φέγγει
ἐπαναρριπτοῦντες
μακρὰν
διαίρουσιν |
[13] |
ἐπὶ
τὰ
χείρω.
τάς
τε
|
γὰρ |
τῶν
ἰδιωτῶν
οὐσίας
ἀφαιρούμενοι
καὶ |
[5] |
σώματος,
τύχῃ
δὲ
χρώμενοι·
οὐδὲν
|
γὰρ |
τῶν
ὄντων
ἰσομέγεθες
τούτῳ
ὅμοιόν |
[5] |
μᾶλλον
ἢ
τῶν
μεγάλων·
ἔτι
|
γὰρ |
ὑγρομελῆ
ὄντα
ἐπισύρεται
ὅλα
ἐπὶ
|
[10] |
ᾖ
αὐτῷ
ἱκανὴ
διαδρομή·
ἐὰν
|
γὰρ |
ὑποχωρῶν
ἐμπέσῃ
εἰς
πυκνούς,
κίνδυνος |
[5] |
ὁδοῖς,
ἐὰν
ὦσιν
ἰσόπεδοι·
τὸ
|
γὰρ
|
φανὸν
τὸ
ἐν
αὐτοῖς
ἐνὸν |
[10] |
πολὺ
εἰς
τοιαῦτα·
τοῦ
μὲν
|
γὰρ |
χειμῶνός
ἐστιν
ἀλεεινά,
τοῦ
δὲ |
[1] |
αὐταὶ
ἡλικίαι
πᾶσι
τούτοις·
ὁ
|
γὰρ |
Χείρωνος
βίος
πᾶσιν
ἐξήρκει.
Ζεῦς
|
[8] |
ἐπὶ
τὴν
θήραν
ταύτην·
ἡ
|
γὰρ |
χιὼν
καίει
τῶν
κυνῶν
τὰς |
[7] |
ἐπάγωνται
τὴν
φύσιν
γενναίαν·
ἡ
|
γὰρ |
ὥρα
πρὸς
τὰς
αὐξήσεις
τῶν |
[10] |
αὐτοὶ
οἱ
κυνηγέται
κινδυνεύουσιν,
ὅταν
|
γε |
ἐν
ταῖς
μεταδρομαῖς
ἀπειρηκότι
ἀναγκάζωνται |
[6] |
ἀπαντῶσι
διώκουσαι
αὐτόν,
ἀναβοᾶν
Εὖ
|
γε, |
εὖ
γε
ὦ
κύνες,
ἕπεσθε |
[13] |
κληθῆναι,
ὅ
ἐστιν
ὄνειδος
παρά
|
γε |
εὖ
φρονοῦσι.
τὰ
μὲν
οὖν |
[13] |
μὴ
ὀρθῶς
μέμψασθαι·
καίτοι
γέγραπταί
|
γε |
οὕτως,
ἵνα
ὀρθῶς
ἔχῃ,
καὶ |
[2] |
μὴ
ἔστιν,
ἀλλ´
οὖν
τήν
|
γε |
προθυμίαν
παρεχέσθω
μηδὲν
ἐλλείπων
τῆς |
[10] |
καὶ
πάσχοι,
οὐκ
ἂν
διά
|
γε |
τὸ
μὴ
ὀρθῶς
ποιεῖν
πάσχοι. |
[6] |
αὐτόν,
ἀναβοᾶν
Εὖ
γε,
εὖ
|
γε |
ὦ
κύνες,
ἕπεσθε
ὦ
κύνες· |
[6] |
Ἰὼ
κύνες,
ἰώ,
καλῶς,
σοφῶς
|
γε |
ὦ
κύνες.
καὶ
κυνοδρομεῖν
περιελίξαντα |
[13] |
τὰ
μὴ
καλῶς
καὶ
ἑξῆς
|
γεγραμμένα |
φήσει
τις
ἴσως
τῶν
τοιούτων
|
[13] |
μὲν
τῶν
ματαίων
πολλὰ
αὐτοῖς
|
γέγραπται, |
ἀφ´
ὧν
τοῖς
νέοις
αἱ |
[13] |
ταχὺ
μὴ
ὀρθῶς
μέμψασθαι·
καίτοι
|
γέγραπταί |
γε
οὕτως,
ἵνα
ὀρθῶς
ἔχῃ, |
[13] |
τοιούτων
οὐ
καλῶς
οὐδ´
ἑξῆς
|
γεγράφθαι· |
ῥᾴδιον
γὰρ
ἔσται
αὐτοῖς
τὸ |
[6] |
ἓν
ἕκαστον
τούτων
ὁ
ἀρκυωρὸς
|
γεγωνείτω. |
καὶ
ἐὰν
μὲν
ᾖ
ἑαλωκώς, |
[8] |
ζητεῖν
πρὶν
τὰ
ἴχνη
ἄδηλα
|
γενέσθαι, |
τῆς
ὥρας
ἐνθυμούμενον,
ὅπως,
ἂν |
[5] |
τὸ
σκοτεινόν.
Δύο
δὲ
τὰ
|
γένη |
ἐστὶν
αὐτῶν·
οἱ
μὲν
γὰρ |
[3] |
φράττειν
τὰ
δεόμενα.
~Τὰ
δὲ
|
γένη |
τῶν
κυνῶν
διττά,
αἱ
μὲν |
[6] |
ἐγκατερραμμέναι
δὲ
ἐγκεντρίδες,
ἵνα
τὰ
|
γένη |
φυλάττωσιν.
ἐξάγειν
δ´
αὐτὰς
οὐ |
[5] |
ἐὰν
μήτι
περίφοβος
τῆς
νυκτὸς
|
γένηται· |
παθὼν
δὲ
τοῦτο
ὑποκινεῖ.
Πολύγονον |
[7] |
δ´
ἑξήκονθ´
ἡμέρας.
ἐπειδὰν
δὲ
|
γένηται |
τὰ
σκυλάκια,
ὑπὸ
τῇ
τεκούσῃ |
[7] |
τὸ
ἔαρ
ἐπάγωνται
τὴν
φύσιν
|
γενναίαν· |
ἡ
γὰρ
ὥρα
πρὸς
τὰς |
[4] |
λευκὰ
παντελῶς·
ἔστι
γὰρ
οὐ
|
γενναῖον |
τοῦτο,
ἀλλὰ
τὸ
ἁπλοῦν
καὶ
|
[9] |
ᾖ,
βοῶν
μέγα.
τούτου
δὲ
|
γενομένου |
οὐ
μενεῖ·
ταχὺ
γὰρ
τὸ |
[10] |
χρὴ
εἶναι
τὰς
κύνας
ἑκάστου
|
γένους |
μὴ
τὰς
ἐπιτυχούσας,
ἵνα
ἕτοιμαι |
[3] |
δὲ
δεῖ
εἶναι
τοῦ
αὐτοῦ
|
γένους |
τά
τε
εἴδη
καὶ
τὰ |
[5] |
ἄκρους
δὲ
τοὺς
πόδας
τὴν
|
γένυν |
καταθείς,
τὰ
δὲ
ὦτα
ἐπιπετάσας |
[6] |
μὴ
παραλείποντα
μηδὲν
ὧν
ἡ
|
γῆ |
ἀνίησιν
ἢ
ἔχει
ἐφ´
αὑτῆς, |
[5] |
θέρους·
διάπυρος
γὰρ
οὖσα
ἡ
|
γῆ |
ἀφανίζει
τὸ
θερμὸν
ὃ
ἔχουσιν· |
[5] |
μή,
ἧττον.
ὅταν
δὲ
ἡ
|
γῆ |
βρύῃ,
μᾶλλον
τὰ
ἔργα
ἢ |
[5] |
λαμπρά,
πλὴν
εἴ
τι
ἡ
|
γῆ |
ἐξανθοῦσα
βλάπτει
τὰς
κύνας,
εἰς |
[5] |
τὰ
δὲ
δρομαῖα
ταχύ·
ἡ
|
γῆ |
οὖν
τῶν
μὲν
πυκνοῦται,
τῶν |
[5] |
μετοπώρου
καθαρά·
ὅσα
γὰρ
ἡ
|
γῆ |
φέρει,
τὰ
μὲν
ἥμερα
συγκεκόμισται, |
[5] |
Κατακλίνονται
δ´
εἰς
ἃ
ἡ
|
γῆ |
φύει
ἢ
ἔχει
ἐφ´
ἑαυτῆς
|
[12] |
διὰ
μηδενὸς
τῶν
ἐπὶ
τῇ
|
γῇ |
φυομένων
ἀγρεύειν·
πρὸς
δὲ
τούτῳ |
[7] |
Ὕβρις,
Θάλλων,
Ῥώμη,
Ἀνθεύς,
Ἥβα,
|
Γηθεύς, |
Χαρά,
Λεύσων,
Αὐγώ,
Πολεύς,
Βία, |
[1] |
τῆς
μεγίστης
ἣν
αὐτὸς
ἐβούλετο
|
γῆμαι |
Περίβοιαν
τὴν
Ἀλκάθου·
ὅτε
δὲ |
[4] |
τοὺς
ἀγκῶνας,
πλευρὰς
μὴ
ἐπὶ
|
γῆν |
βαθείας,
ἀλλ´
εἰς
τὸ
πλάγιον |
[8] |
ὁ
θεὸς
ὥστε
ἠφανίσθαι
τὴν
|
γῆν· |
εἰ
δ´
ἐνέσται
μελάγχιμα,
δυσζήτητος |
[9] |
ἕξει
ἀτρέμα
πιέσας
ἑαυτὸν
ἐπὶ
|
γῆν |
καὶ
ἐάσει
ἀνελέσθαι,
ἐὰν
μὴ |
[4] |
ἀπαλλαττόμεναι,
τιθεῖσαι
τὰς
κεφαλὰς
ἐπὶ
|
γῆν |
λεχρίας,
ἐμμειδιῶσαι
μὲν
πρὸς
τὰ |
[5] |
διὰ
χρόνου
ὀσμὰς
ἄγοντες
τὴν
|
γῆν |
ποιοῦσι
δύσοσμον,
ἕως
ἂν
ψυχθῇ· |
[6] |
καθάπτων
τοὺς
περιδρόμους
ἐπὶ
τὴν
|
γῆν, |
τὰ
ἀκρωλένια
συνάγων,
πηγνύων
τὰς |
[5] |
ἥμερα
συγκεκόμισται,
τὰ
δὲ
ἄγρια
|
γήρᾳ |
διαλέλυται·
ὥστε
οὐ
παραλυποῦσι
τῶν
|
[1] |
ἔλαβε
φανεραί·
πατρὸς
δ´
ἐν
|
γήρᾳ
|
ἐπιλανθανομένου
τῆς
θεοῦ
οὐχ
ὑπὸ |
[12] |
καὶ
ὁρᾶν
καὶ
ἀκούειν
μᾶλλον,
|
γηράσκειν |
δὲ
ἧττον,
τὰ
δὲ
πρὸς |
[9] |
στάσις·
τὴν
δὲ
περιοῦσαν
τῆς
|
γῆς |
ἀποφέρειν
πόρρω
ἀπὸ
τῆς
ποδοστράβης· |
[9] |
δὲ
τὰς
ποδοστράβας
διελόντα
τῆς
|
γῆς |
βάθος
πεντεπάλαστον,
περιφερὲς
δὲ
τοῦτο, |
[11] |
ἐν
μέσῳ
λείποντες
κίονα
τῆς
|
γῆς. |
ἐπὶ
δὲ
τοῦτον
εἰς
νύκτα |
[9] |
ᾖ.
μετὰ
δὲ
τοῦτο
τῆς
|
γῆς |
ἐπιβαλεῖν
ἐπ´
αὐτὰ
πρῶτον
μὲν |
[5] |
εἰσι
κατάδηλοι
μάλιστα
μὲν
διὰ
|
γῆς |
κεκινημένης,
ἐὰν
ἔχωσιν
ἔνιον
ἐρύθημα, |
[9] |
σειρίδι
καὶ
τῷ
ξύλῳ
τῆς
|
γῆς
|
ὅσον
ἵζεσθαι
ἀμφοῖν.
ποιήσαντα
δὲ |
[9] |
τῶν
ὀρυγμάτων,
ἄνωθεν
δὲ
ταύτης
|
γῆς |
στερεᾶς
τῆς
ἄπωθεν,
ἵνα
ᾖ |
[5] |
ὄντα
ἐπισύρεται
ὅλα
ἐπὶ
τῆς
|
γῆς. |
τὰ
μὲν
οὖν
λίαν
νεογνὰ |
[13] |
παρέχονται
ἐξ
ὧν
χρὴ
ἀγαθοὺς
|
γίγνεσθαι, |
ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τῶν
ματαίων
|
[5] |
τὸ
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν
ἔκπληκτοι
|
γίγνεσθαι. |
κατακλίνεται
δὲ
ὑποθεὶς
τὰ
ὑποκώλια |
[7] |
ἐμποιοῦσι,
καὶ
τὰ
ἐντὸς
ἄδικα
|
γίγνεται. |
Τὰ
δ´
ὀνόματα
αὐταῖς
τίθεσθαι |
[5] |
ταραχώδη
δὲ
ὅταν
ἀλώπεκες
προδιεξέλθωσι
|
γίγνεται. |
τὸ
δὲ
ἔαρ
κεκραμένον
τῇ |
[5] |
ἵνα
μὴ
αἱ
κύνες
ἔκφρονες
|
γιγνόμεναι |
χαλεπῶς
τὰ
ἴχνη
γνωρίζωσιν.
εὑρισκόμενοι |
[5] |
αὐτά,
καὶ
οἱ
ὄμβροι
οἱ
|
γιγνόμενοι |
διὰ
χρόνου
ὀσμὰς
ἄγοντες
τὴν
|
[10] |
καίπερ
ὑπερβάλλον
δυνάμει
ἀπαγορεύει
ὑπέρασθμον
|
γιγνόμενον. |
ἀποθνῄσκουσι
δὲ
κύνες
πολλαὶ
ἐν |
[10] |
ἄκων
ἔλθῃ
εἰς
τοῦτο,
διαναστάσεις
|
γίγνονται |
αἱ
αὐταὶ
ὥσπερ
ὑπὸ
τοῦ |
[13] |
τῷ
κυνηγέτῃ
μάτην
οἱ
πόνοι
|
γίγνονται, |
ἐὰν
μὴ
μείζονι
φιλοπονίᾳ
καὶ |
[7] |
κόσμῳ
ἀεὶ
τοῦτον
ζητοῦσαι
τελευτῶσαι
|
γίγνονται |
ἔκκυνοι,
πονηρὸν
μάθημα.
πρὸς
δὲ |
[5] |
ἐν
δὲ
ταῖς
οἰκουμέναις
ὀλίγοι
|
γίγνονται |
καὶ
οὐ
φιλόθηροι
οἱ
πολλοί· |
[4] |
τὰ
τραχέα·
καὶ
γὰρ
εὔποδες
|
γίγνονται |
καὶ
τὰ
σώματα
διαπονοῦσαι
ἐν |
[9] |
θηρᾶν·
ταύτην
γὰρ
τὴν
ὥραν
|
γίγνονται. |
κατασκέψασθαι
δὲ
προελθόντα
εἰς
τὰς |
[9] |
ἄψυχοι·
ἔχουσαι
δὲ
ταῦτα
ἱκαναὶ
|
γίγνονται |
πονεῖν.
τοὺς
μὲν
οὖν
νεογνοὺς
|
[13] |
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
ἐπιχειρήματος
βελτίους
|
γίγνονται |
πρὸς
πολλὰ
καὶ
σοφώτεροι
δι´ |
[1] |
ἄλλης
παιδείας·
ἐκ
τούτων
γὰρ
|
γίγνονται
|
τὰ
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἀγαθοὶ |
[12] |
στρατιῶταί
τε
ἀγαθοὶ
καὶ
στρατηγοὶ
|
γίγνονται. |
ὧν
γὰρ
οἱ
πόνοι
τὰ |
[7] |
δὲ
καταπαυομένας,
ἵνα
θᾶττον
ἐγκύμονες
|
γίγνωνται, |
πρὸς
κύνας
ἀγαθούς·
ἐπειδὰν
δὲ |
[3] |
ἴχνη,
πορεύονται
ἀσήμως
ὥστε
μὴ
|
γιγνώσκεσθαι |
ὅτι
ἰχνεύουσιν,
αἱ
δὲ
τὰ
|
[13] |
κακοὶ
πάσχουσί
τε
κακῶς
καὶ
|
γιγνώσκονται |
ἐπὶ
τὰ
χείρω.
τάς
τε |
[13] |
ὅτι
οἱ
μὲν
ἄριστοι
αὐτῶν
|
γιγνώσκονται |
μὲν
ἐπὶ
τὰ
βελτίω
ἐπίπονοι |
[3] |
τῶν
τριμμῶν
τὰ
ὀρθὰ
οὐ
|
γιγνώσκουσιν. |
ὅσαι
δὲ
τῶν
κυνῶν
τὰ |
[3] |
δρομαῖα
ταχὺ
διατρέχουσιν,
οὐκ
εἰσὶ
|
γνήσιαι· |
διώκουσι
δὲ
αἱ
μὲν
ἀρχόμεναι |
[13] |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἂν
παιδεύσειε,
|
γνῶμαι |
δέ,
εἰ
καλῶς
ἔχοιεν.
ψέγουσι |
[13] |
τὰ
μὲν
ῥήματα
αὐτοῖς
ἐζήτηται,
|
γνῶμαι |
δὲ
ὀρθῶς
ἔχουσαι,
αἷς
ἂν |
[7] |
Σθένων,
Αἰθήρ,
Ἀκτίς,
Αἰχμή,
Νόης,
|
Γνώμη, |
Στίβων,
Ὁρμή.
ἄγειν
δὲ
τὰς |
[4] |
τῷ
κυνηγέτῃ
θᾶττον
φοιτῶσαι,
μᾶλλον
|
γνωρίζουσαι |
ἀπὸ
τοῦ
θυμοῦ,
ἀπὸ
τῆς |
[5] |
ἔκφρονες
γιγνόμεναι
χαλεπῶς
τὰ
ἴχνη
|
γνωρίζωσιν. |
εὑρισκόμενοι
δὲ
ὑπ´
αὐτῶν
καὶ |
[6] |
ὑπολαμβάνουσαι,
ἐνσημαινόμεναι,
ὅρους
τιθέμεναι
ἑαυταῖς
|
γνωρίμους
|
ταχὺ
μεταθεύσονται·
ὅταν
δὲ
οὕτω |
[6] |
τούτου
συνείρειν
μέχρι
ἂν
σαφῶς
|
γνωρίσωσιν
|
ἐγκελεύοντα
καὶ
θωπεύοντα.
αἱ
δ´ |
[13] |
νῦν
σοφισταὶ
ἀγαθὸν
ἐποίησαν,
οὔτε
|
γράμματα |
παρέχονται
ἐξ
ὧν
χρὴ
ἀγαθοὺς |
[13] |
ἐπὶ
τῷ
ἐξαπατᾶν
λέγουσι
καὶ
|
γράφουσιν |
ἐπὶ
τῷ
ἑαυτῶν
κέρδει,
καὶ |
[13] |
μεγάλα
μειζόνως·
περὶ
δὲ
ὧν
|
γράφουσιν, |
ὅτι
τὰ
μὲν
ῥήματα
αὐτοῖς |
[3] |
διὰ
τὸ
μικρόν·
αἱ
δὲ
|
γρυπαὶ |
ἄστομοι
καὶ
διὰ
τοῦτο
οὐ |
[3] |
καὶ
πλείους
αἱ
τοιαίδε,
μικραί,
|
γρυπαί, |
χαροποί,
μυωποί,
ἄμορφοι,
σκληραί,
ἀσθενεῖς, |
[13] |
ἐγένοντο
ἀγαθοί,
ἀλλὰ
καὶ
αἱ
|
γυναῖκες |
αἷς
ἔδωκεν
ἡ
θεὸς
ταῦτα
|
[6] |
περιφερῆ,
ὀρθά,
καμπύλα,
πυκνά,
μανά,
|
γυνώριμα, |
ἄγνωστα,
ἑαυτὰς
παραθέουσαι,
ταχὺ
τὰς |