Chapitre |
[6] |
καὶ
δηλούτω
τῷ
κυνηγέτῃ,
ὅτι
|
ἑάλωκεν |
ἀναβοήσας
ἢ
ὅτι
παραδεδράμηκε
παρὰ |
[6] |
γεγωνείτω.
καὶ
ἐὰν
μὲν
ᾖ
|
ἑαλωκώς, |
ἕτερον
ἐπιζητεῖν·
ἐὰν
δὲ
μή, |
[6] |
δή.
ὁ
δέ,
ἐάν
τε
|
ἑαλωκὼς |
ᾖ
ἐάν
τε
μή,
δηλούτω. |
[6] |
μή,
δηλούτω.
καὶ
ἐὰν
μὲν
|
ἑαλωκὼς |
ᾖ
ἐν
τῷ
πρώτῳ
δρόμῳ, |
[7] |
ἂν
ἕλωσι
{τῷ
ἴχνει}
μεταθεῖν
|
ἐᾶν· |
ἁλισκομένου
δὲ
τοῦ
λαγῶ
διδόναι |
[13] |
καὶ
σοφώτεροι
δι´
οὗ
διδάξομεν.
|
ἐὰν |
γὰρ
μὴ
πόνοις
καὶ
ἐνθυμήμασι |
[7] |
ἔτι
αὐτόν,
τὰς
σκύλακας
ἱέναι.
|
ἐὰν |
γὰρ
ὁμόθεν
καλὰς
τὰ
εἴδη |
[9] |
ἀποφέρειν
πόρρω
ἀπὸ
τῆς
ποδοστράβης·
|
ἐὰν |
γὰρ
ὀσφραίνηται
νεωστὶ
κεκινημένης,
δυσωπεῖται· |
[10] |
ἂν
ᾖ
αὐτῷ
ἱκανὴ
διαδρομή·
|
ἐὰν |
γὰρ
ὑποχωρῶν
ἐμπέσῃ
εἰς
πυκνούς, |
[10] |
ἑκόντα
οὖν
οὐ
χρὴ
ὑποπίπτειν·
|
ἐὰν |
δ´
ἄκων
ἔλθῃ
εἰς
τοῦτο, |
[8] |
τὰ
ἴχνη,
πορεύεσθαι
κατὰ
ταῦτα.
|
ἐὰν |
δ´
ἐπηλλαγμένα
ᾖ,
ἐκ
τῶν
|
[7] |
οὖν
δεῖ
τοῦτο
τὸν
κυνηγέτην.
|
ἐὰν |
δὲ
αἰσχίους
ὦσι
καὶ
ἄψυχοι |
[10] |
αὐτὸν
ἡ
ἄρκυς,
ταχὺ
ἐξαναστήσεται·
|
ἐὰν |
δὲ
ἄπεδον,
εὐθὺς
ἑστήξει
περὶ |
[6] |
τὸν
λαγῶ
καὶ
ἐπίασι
κεκλαγγυῖαι.
|
ἐὰν |
δὲ
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ἐμπίπτῃ |
[6] |
παράδρομα
συμφράττων.
φυλαττέτω
δὲ
ἐκπεριών·
|
ἐὰν |
δὲ
ἐκκλίνῃ
τὸν
στοῖχον
ἡ |
[8] |
ἐπειδὰν
ἑστηκότα
ᾖ,
προσελθόντα
κινεῖν.
|
ἐὰν |
δὲ
ἐκκυλισθῇ
ἐκ
τῶν
δικτύων, |
[6] |
φοβῆται
ἀκούων
ὁμοῦ
τὸν
ψόφον
|
(ἐὰν |
δὲ
ᾖ
ἀπ´
ἀλλήλων
πολύ, |
[2] |
δὲ
δίκτυα
δεκώρυγα,
εἰκοσώρυγα,
τριακοντώρυγα·
|
ἐὰν |
δὲ
ᾖ
μείζω,
δυσμεταχείριστα
ἔσται· |
[6] |
ᾖ
χειμών,
ἅμ´
ἡλίῳ
ἀνίσχοντι,
|
ἐὰν |
δὲ
θέρος,
πρὸ
ἡμέρας,
τὰς |
[10] |
ἔτι
πλείω
πράγματα
παρασχὼν
ἁλίσκεται.
|
Ἐὰν |
δὲ
θήλεια
ᾖ
ἡ
ἐμπεσοῦσα, |
[9] |
ᾖ
ἄρρην,
καὶ
τοῖν
ποδοῖν·
|
ἐὰν |
δὲ
θήλεια,
τοῖν
ποδοῖν·
ἄπωθεν |
[10] |
τὸ
σῶμα
οὐ
δύναται
ὑπολαβεῖν·
|
ἐὰν |
δὲ
μετεώρῳ,
ἀνάγκη
πληγῆναι.
πειρᾶται
|
[10] |
τοῦ
πρόσθεν
τῷ
προβολίῳ
παίειν.
|
ἐὰν |
δὲ
μὴ
βούληται
ἀκοντιζόμενος
καὶ |
[10] |
πληγῆναι.
πειρᾶται
μὲν
οὖν
μετεωρίζειν·
|
ἐὰν |
δὲ
μὴ
δύνηται,
ἀμφιβὰς
πατεῖ. |
[10] |
προσιέναι
καὶ
χρῆσθαι
ὡς
εἴρηκα·
|
ἐὰν |
δὲ
μὴ
ἐμπέσῃ,
μεταθεῖν.
ἁλίσκεται |
[6] |
ἀνακαλεσάμενον
τὰς
κύνας
ζητεῖν
ἄλλον·
|
ἐὰν |
δὲ
μή,
κυνοδρομεῖν
ὡς
τάχιστα
|
[10] |
πρόσωπον,
ἀναρρίψει·
θέων
δ´
ἐμπεσεῖται·
|
ἐὰν |
δὲ
μή,
μεταθεῖν
ἀνάγκη.
καὶ |
[6] |
μὲν
ᾖ
ἑαλωκώς,
ἕτερον
ἐπιζητεῖν·
|
ἐὰν |
δὲ
μή,
μεταθεῖν
χρώμενον
τοῖς |
[6] |
Εὖα
κύνες,
εὖ´
ὦ
κύνες.
|
ἐὰν |
δὲ
μὴ
πρὸς
αὐτοῖς
ὦσι
|
[8] |
δεῖ
ὅπου
ἂν
ᾖ
περιίστασθαι.
|
ἐὰν |
δὲ
μὴ
ὑπομένῃ,
μεταθεῖν·
ἁλώσεται
|
[8] |
δῆλα·
οὐ
γὰρ
ταχὺ
συντήκεται·
|
ἐὰν |
δὲ
νότιόν
τε
ᾖ
καὶ |
[6] |
ὦ
κύνες,
ἕπεσθε
ὦ
κύνες·
|
ἐὰν |
δὲ
πολὺ
προειληφυῖαι
ὦσι
καὶ |
[9] |
σῶμα
τύπτει
καὶ
τὸ
πρόσωπον·
|
ἐὰν |
δὲ
τοῦ
ὄπισθεν,
ἐφελκόμενον
τὸ |
[9] |
ξύλου
καταφανῆ
ἐν
τοῖς
ἔργοις·
|
ἐὰν
|
δὲ
τραχεῖς
τόπους
διαπερᾷ,
αἱ |
[4] |
τὰ
ὄρη
θεουσῶν·
εὔτριχες
δέ,
|
ἐὰν |
ἔχωσι
λεπτὴν
καὶ
πυκνὴν
καὶ |
[5] |
μάλιστα
μὲν
διὰ
γῆς
κεκινημένης,
|
ἐὰν |
ἔχωσιν
ἔνιον
ἐρύθημα,
καὶ
διὰ
|
[5] |
γὰρ
διαχεῖ·
τὰ
δὲ
βόρεια,
|
ἐὰν |
ᾖ
ἄλυτα,
συνίστησι
καὶ
σῴζει. |
[6] |
ἀπιέναι
ἐκ
τοῦ
κυνηγεσίου,
ἐπιμείναντα,
|
ἐὰν |
ᾖ
θερινὴ
μεσημβρία,
ὅπως
ἂν |
[6] |
ὄρθρον
καὶ
μὴ
πρῴ,
ἵνα
|
ἐὰν |
ᾖ
πλησίον
τὸ
ἀρκυστάσιον
τῶν |
[7] |
τὰ
σκυλάκια,
ὑπὸ
τῇ
τεκούσῃ
|
ἐᾶν |
καὶ
μὴ
ὑποβάλλειν
ὑφ´
ἑτέραν |
[9] |
δὲ
καὶ
εἰς
τὴν
θάλατταν,
|
ἐὰν |
κατέχωνται,
καὶ
εἰς
τὰ
ὕδατα |
[6] |
ἐάν
τε
μή,
δηλούτω.
καὶ
|
ἐὰν |
μὲν
ἑαλωκὼς
ᾖ
ἐν
τῷ |
[6] |
κύνας;
ἐπειδὰν
δὲ
πύθηται
ἤδη,
|
ἐὰν |
μὲν
ἐν
τῷ
ἴχνει
ὦσι, |
[9] |
ἐγγύς·
τοῖς
γὰρ
κέρασι
παίει,
|
ἐὰν |
μὲν
ᾖ
ἄρρην,
καὶ
τοῖν
|
[9] |
οὕτως
ἕλῃ
ἢ
περιγενόμενος
πόνῳ,
|
{ἐὰν |
μὲν
ᾖ
ἄρρην,
μὴ
προσιέναι
|
[6] |
τούτων
ὁ
ἀρκυωρὸς
γεγωνείτω.
καὶ
|
ἐὰν |
μὲν
ᾖ
ἑαλωκώς,
ἕτερον
ἐπιζητεῖν· |
[10] |
δὲ
μή,
μεταθεῖν
ἀνάγκη.
καὶ
|
ἐὰν
|
μὲν
ᾖ
τὸ
χωρίον
κατωφερὲς |
[6] |
ἥτις
ἂν
ᾖ
σοφωτάτη
ἰχνεύειν,
|
ἐὰν |
μὲν
ᾖ
χειμών,
ἅμ´
ἡλίῳ |
[7] |
καὶ
ἐπειδὰν
ὁ
λαγῶς
εὑρίσκηται,
|
ἐὰν |
μὲν
καλαὶ
ὦσι
πρὸς
τὸν |
[10] |
καλλίστους·
ἐπειδὰν
δὲ
εὑρεθῇ,
διώκεται.
|
ἐὰν |
μὲν
οὖν
εἰς
τὴν
ἄρκυν |
[9] |
τοῦτο
ῥᾴους
αἱ
μεταδρομαὶ
ἔσονται.
|
ἐὰν |
μὲν
οὖν
τοῦ
προσθίου
ποδὸς |
[10] |
ὕλης
κάτωθεν·
τὸ
γὰρ
θηρίον
|
ἐὰν |
μὲν
οὕτως
ἔχοντι
προσπέσῃ,
διὰ |
[8] |
ᾖ
σαφὲς
ὅτι
αὐτοῦ
ἐστιν,
|
ἐᾶν· |
μενεῖ
γάρ·
ἕτερον
δὲ
ζητεῖν |
[9] |
τῆς
ὕλης
ἐμπίπτει
φερόμενον,
καὶ
|
ἐὰν |
μὴ
ἀπορρήξῃ
τὴν
σειρίδα,
καταλαμβάνεται |
[8] |
ἀφίξεται
πρὸς
ἕτερα
τοιαῦτα
χωρία,
|
ἐὰν |
μὴ
ἄρα
ἐν
αὐτῇ
τῇ
|
[9] |
ἐπὶ
γῆν
καὶ
ἐάσει
ἀνελέσθαι,
|
ἐὰν |
μὴ
ἐφυσμένος
ᾖ,
βοῶν
μέγα. |
[4] |
εὔτριχες.
εὔψυχοι
μὲν
οὖν
ἔσονται,
|
ἐὰν |
μὴ
λείπωσι
τὰ
κυνηγέσια
ὅταν |
[13] |
κυνηγέτῃ
μάτην
οἱ
πόνοι
γίγνονται,
|
ἐὰν |
μὴ
μείζονι
φιλοπονίᾳ
καὶ
πολλῇ |
[9] |
καταπατοῦσιν,
ὥστ´
οὐκ
εὐάλωτοί
εἰσιν,
|
ἐὰν |
μὴ
προσμείξας
τις
εὐθὺς
διασκεδάσῃ
|
[5] |
ἔχουσιν.
ὑπομένει
δὲ
πανταχοῦ
ἰχνευόμενος,
|
ἐὰν |
μήτι
περίφοβος
τῆς
νυκτὸς
γένηται· |
[9] |
σειρίδα,
καταλαμβάνεται
αὐτοῦ.
χρὴ
δέ,
|
ἐὰν |
οὕτως
ἕλῃ
ἢ
περιγενόμενος
πόνῳ, |
[6] |
ἀνιέναι,
ἀλλ´
ἐκπερᾶν
φιλοπόνως.
καὶ
|
ἐὰν |
πάλιν
ἀπαντῶσι
διώκουσαι
αὐτόν,
ἀναβοᾶν |
[7] |
νέαι
ὦσιν,
ὅταν
ἀναιρῶνται,
ἵν´
|
ἐὰν |
πλανηθῶσιν
ἐν
τῷ
κυνηγεσίῳ
δι´ |
[6] |
προσιέναι,
ἵνα
μὴ
ὁ
λαγῶς,
|
ἐάν |
που
ᾖ
πλησίον,
ὑποκινῇ
ἀκούων |
[6] |
δή,
παῖ
δή.
ὁ
δέ,
|
ἐάν |
τε
ἑαλωκὼς
ᾖ
ἐάν
τε |
[6] |
δέ,
ἐάν
τε
ἑαλωκὼς
ᾖ
|
ἐάν |
τε
μή,
δηλούτω.
καὶ
ἐὰν |
[4] |
τοῦ
ἄστρου
ἐπιόντος·
εὔποδες
δέ,
|
ἐὰν |
τῇ
αὐτῇ
ὥρᾳ
μὴ
καταρρηγνύωνται
|
[5] |
τὸ
δυνατὸν
καὶ
ἐν
ὕδατι,
|
ἐάν |
τι
ᾖ
ὑπερέχον
ἢ
ἐμπεφυκὸς
|
[10] |
πρόσεστιν
αὐτῷ·
τεθνεῶτος
γὰρ
εὐθὺς
|
ἐάν |
τις
ἐπὶ
τὸν
ὀδόντα
ἐπιθῇ |
[5] |
τὰ
νάματα
καὶ
τὰ
ῥεῖθρα
|
ἐᾶν· |
τὸ
γὰρ
ἅπτεσθαι
τούτων
αἰσχρὸν |
[4] |
ὅταν
ᾖ
πνίγη·
εὔρινες
δέ,
|
ἐὰν |
τοῦ
λαγῶ
ὀσφραίνωνται
ἐν
τόποις |
[5] |
τοὺς
λίθους,
τὰ
ὑλώδη·
καὶ
|
ἐὰν |
ὑποκινῇ,
μὴ
ἀναβοᾶν,
ἵνα
μὴ |
[4] |
καὶ
ἐπίρρικνα,
πόδας
περιφερεῖς.
καὶ
|
ἐὰν |
ὦσι
τοιαῦται
αἱ
κύνες,
ἔσονται |
[6] |
πρὸς
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
κελεύσμασιν,
|
ἐὰν |
ὦσιν
ἐν
ὄρει
αἱ
μεταδρομαί, |
[5] |
τριμμοῖς
καὶ
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς,
|
ἐὰν |
ὦσιν
ἰσόπεδοι·
τὸ
γὰρ
φανὸν |
[7] |
ἔχουσαι
τὴν
ἡσυχίαν
πρὸς
τὸ
|
ἔαρ |
ἐπάγωνται
τὴν
φύσιν
γενναίαν·
ἡ |
[5] |
καύματα,
ἐν
παλισκίοις,
τὸ
δὲ
|
ἔαρ |
καὶ
τὸ
μετόπωρον
ἐν
προσηλίοις· |
[5] |
ἀλώπεκες
προδιεξέλθωσι
γίγνεται.
τὸ
δὲ
|
ἔαρ |
κεκραμένον
τῇ
ὥρᾳ
καλῶς
παρέχει |
[4] |
μεσημβρίας,
ἐντὸς
δὲ
ἑσπέρας
τὸ
|
ἔαρ. |
ταῦτα
γὰρ
μέτρια.
~Τὰ
δὲ |
[9] |
πιέσας
ἑαυτὸν
ἐπὶ
γῆν
καὶ
|
ἐάσει |
ἀνελέσθαι,
ἐὰν
μὴ
ἐφυσμένος
ᾖ, |
[3] |
καὶ
μεταδρομαῖς
προθέουσαι
θαμινὰ
σκοποῦσιν,
|
ἑαυταῖς |
ἀπίστως
ἔχουσι·
θρασεῖαι
δ´
αἳ |
[6] |
κοινωνοῦσαι,
ὑπολαμβάνουσαι,
ἐνσημαινόμεναι,
ὅρους
τιθέμεναι
|
ἑαυταῖς |
γνωρίμους
ταχὺ
μεταθεύσονται·
ὅταν
δὲ |
[6] |
δὲ
διαρριπτοῦσαι
τὰς
οὐρὰς
καὶ
|
ἑαυταῖς |
ἐμπίπτουσαι
καὶ
πολλὰ
ὑπερπηδῶσαι
καὶ |
[3] |
ὅτῳ
ἂν
τύχωσι
προάγουσι
συνειδυῖαι
|
ἑαυταῖς |
ὅτι
ἐξαπατῶσιν·
αἱ
δ´
οὐκ |
[6] |
καμπύλα,
πυκνά,
μανά,
γυνώριμα,
ἄγνωστα,
|
ἑαυτὰς |
παραθέουσαι,
ταχὺ
τὰς
οὐρὰς
διασείουσαι, |
[5] |
ἀντισπάσασα
τὸ
θερμὸν
ἔχει
ἐν
|
ἑαυτῇ, |
ὁ
δὲ
παγετὸς
ἐπιπήξας.
καὶ |
[9] |
οὗ
ἂν
μέλλῃ
ἑκάστη
τὸν
|
ἑαυτῆς |
εὐνάσειν.
κατακλίνασαι
δὲ
καὶ
γάλα |
[5] |
γῆ
φύει
ἢ
ἔχει
ἐφ´
|
ἑαυτῆς
|
ὑπὸ
παντί,
ἐπ´
αὐτῶν,
ἐν |
[12] |
τι
μοχθεῖν
τε
καὶ
διδάσκεσθαι
|
ἑαυτοῖς |
μὲν
μαθήσεις
καὶ
μελέτας
ἐπιπόνους |
[9] |
ὁ
δ´
ἕξει
ἀτρέμα
πιέσας
|
ἑαυτὸν
|
ἐπὶ
γῆν
καὶ
ἐάσει
ἀνελέσθαι, |
[8] |
ἐν
αὐτῇ
τῇ
χιόνι
πιέσῃ
|
ἑαυτόν. |
σκεψάμενον
οὖν
δεῖ
ὅπου
ἂν |
[2] |
προθυμίαν
παρεχέσθω
μηδὲν
ἐλλείπων
τῆς
|
ἑαυτοῦ |
δυνάμεως.
ὅσα
δὲ
καὶ
οἷα |
[12] |
ὁρᾶται
ὑπὸ
τοῦ
ἐρωμένου,
ἅπας
|
ἑαυτοῦ |
ἐστι
βελτίων
καὶ
οὔτε
λέγει |
[1] |
μὲν
περιῆν
πάντων
τῶν
ἐφ´
|
ἑαυτοῦ |
ὑπερέσχε
σοφία.
ἀποθανὼν
δὲ
ἀδίκως |
[6] |
τὸ
ἴχνος,
σημεῖον
θέσθαι
στοῖχον
|
ἑαυτῷ, |
καὶ
ἀπὸ
τούτου
συνείρειν
μέχρι |
[9] |
τὸ
ὑγρόν,
ὃ
ἔχει
ἐν
|
ἑαυτῷ, |
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ
συνιστάμενον
ποιεῖ
|
[12] |
περιίδοιεν
οὔτε
τὴν
πόλιν
τὴν
|
ἑαυτῶν |
ἀδικουμένην
οὔτε
τὴν
χώραν
πάσχουσαν |
[13] |
λέγουσι
καὶ
γράφουσιν
ἐπὶ
τῷ
|
ἑαυτῶν |
κέρδει,
καὶ
οὐδένα
οὐδὲν
ὠφελοῦσιν· |
[13] |
τοκεῦσιν
ἀγαθοὶ
καὶ
πάσῃ
τῇ
|
ἑαυτῶν |
πόλει
καὶ
ἑνὶ
ἑκάστῳ
τῶν |
[12] |
ἐπιπόνους
ἔχουσι,
σωτηρίαν
δὲ
ταῖς
|
ἑαυτῶν |
πόλεσιν·
οἱ
δὲ
μὴ
θέλοντες |
[1] |
πόλεως
τῆς
μεγίστης
ἣν
αὐτὸς
|
ἐβούλετο |
γῆμαι
Περίβοιαν
τὴν
Ἀλκάθου·
ὅτε |
[12] |
καὶ
τὰς
ψυχὰς
εὖ
ἔχουσιν
|
ἐγγὺς |
εἶναι
τοῦ
εὐτυχῆσαι.
εἰδότες
δὲ |
[4] |
καὶ
ὑπερχαίρειν
ὅτι
τοῦ
λαγῶ
|
ἐγγύς |
εἰσι.
διωκέτωσαν
δὲ
ἐρρωμένως
καὶ |
[8] |
πρὸς
τοιαῦτα
φέρῃ,
μὴ
προσιέναι
|
ἐγγύς, |
ἵνα
μὴ
ὑποκινῇ,
ἀλλὰ
κύκλῳ |
[9] |
ἐπειδὰν
δὲ
ἴδῃ
αὐτόν,
προσιέναι
|
ἐγγύς. |
ὁ
δ´
ἕξει
ἀτρέμα
πιέσας |
[9] |
πολὺ
γὰρ
ἀλλοιοῦνται
τῇ
ὄψει
|
ἐγγὺς
|
προσιόντι
ἢ
οἳ
πόρρωθεν
ἔδοξαν |
[9] |
μὲν
ᾖ
ἄρρην,
μὴ
προσιέναι
|
ἐγγύς· |
τοῖς
γὰρ
κέρασι
παίει,
ἐὰν |
[10] |
τῇ
ἀνάγκῃ
ταύτῃ
ἔχηται,
προσελθόντα
|
ἐγγὺς |
τῶν
συγκυνηγετῶν
ἕνα
ἔχοντα
προβόλιον |
[10] |
κατέθετο.
ἐπειδὰν
δ´
αἱ
κύνες
|
ἐγγὺς |
ὦσι
τῆς
εὐνῆς,
ἐπειδίασι·
θορυβούμενος |
[1] |
ὁ
δὲ
Ναΐδος
νύμφης·
ὥστε
|
ἐγεγόνει |
μὲν
Χείρων
πρότερος
τούτων,
ἐτελεύτησε |
[12] |
καὶ
καλὰ
ἔμαθον·
ἐξ
ὧν
|
ἐγένετο |
αὐτοῖς
μεγάλη
ἀρετή,
δι´
ἣν |
[5] |
ἀγαπῶν
τοὺς
τόπους
ἐν
οἷς
|
ἐγένετο |
καὶ
ἐτράφη
ἁλίσκεται.
κατὰ
πόδας |
[13] |
ὠφελοῦσιν·
οὐδὲ
γὰρ
σοφὸς
αὐτῶν
|
ἐγένετο
|
οὐδεὶς
οὐδ´
ἔστιν,
ἀλλὰ
καὶ |
[1] |
Χείρωνι
ὑμνῆσαι.
Τελαμὼν
δὲ
τοσοῦτος
|
ἐγένετο, |
ὥστ´
ἐκ
μὲν
πόλεως
τῆς
|
[13] |
δὲ
ὅσοι
ἄνδρες
κυνηγεσίων
ἠράσθησαν
|
ἐγένοντο
|
ἀγαθοί,
ἀλλὰ
καὶ
αἱ
γυναῖκες |
[1] |
τῷ
δώρῳ
καὶ
ἐχρῆτο·
καὶ
|
ἐγένοντο |
αὐτῷ
μαθηταὶ
κυνηγεσίων
τε
καὶ |
[1] |
οὐδεὶς
ἀπαγορεύει.
οὗτοι
δὲ
τοιοῦτοι
|
ἐγένοντο |
ἐκ
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
παρὰ
|
[3] |
ἐκ
κυνῶν
τε
καὶ
ἀλωπέκων
|
ἐγένοντο· |
ἐν
πολλῷ
δὲ
χρόνῳ
συγκέκραται |
[1] |
καὶ
Ποδαλείριος
παιδευθέντες
τὰ
αὐτὰ
|
ἐγένοντο
|
καὶ
τέχνας
καὶ
λόγους
καὶ |
[1] |
ἀλλ´
οἱ
ἔπαινοι
αὐτῶν
μεγάλοι
|
ἐγένοντο· |
μηδὲ
ὅτι
οὐχ
αἱ
αὐταὶ |
[1] |
φιλοπονίᾳ,
ὥστε
ὧν
αὐτῷ
ἀντερασταὶ
|
ἐγένοντο |
οἱ
τότε
ἄριστοι
τῶν
τότε
|
[1] |
τῇ
Ἑλλάδι
εἴ
τῳ
συμφοραὶ
|
ἐγίγνοντο |
ἢ
πόλει
ἢ
βασιλεῖ,
ἐλύοντο |
[9] |
ἐναλλὰξ
σιδηροῦς
τε
καὶ
ξυλίνους
|
ἐγκαταπεπλεγμένους |
ἐν
τῷ
πλοκάνῳ·
μείζους
δὲ |
[6] |
μὴ
τρίβωσι
τὰς
λαγόνας
αὐτῶν·
|
ἐγκατερραμμέναι |
δὲ
ἐγκεντρίδες,
ἵνα
τὰ
γένη |
[6] |
κατὰ
μίαν,
καὶ
ἕπεσθαι
μὴ
|
ἐγκείμενον, |
ὀνομαστὶ
ἑκάστην
προσαγορεύοντα,
μὴ
πολλά, |
[5] |
μείζω
πολὺ
τῶν
ἔμπροσθεν
καὶ
|
ἐγκεκλιμένα |
μικρὸν
ἔξω,
τρίχωμα
βραχύ,
κοῦφον. |
[10] |
ἀκόντια
καὶ
τὰ
προβόλια
προιέναι.
|
ἐγκελεύειν
|
δὲ
ταῖς
κυσὶν
ἕνα
τὸν |
[9] |
ἐν
δὲ
τούτῳ
τῷ
καιρῷ
|
ἐγκελεύειν |
ταῖς
κυσὶ
καὶ
χρῆσθαι
τοῖς |
[6] |
ἐν
τῷ
ἴχνει
ὦσι,
προσστάντα
|
ἐγκελεύειν, |
τοὔνομα
μεταβάλλοντα
ἑκάστης
τῆς
κυνός, |
[6] |
συνείρειν
μέχρι
ἂν
σαφῶς
γνωρίσωσιν
|
ἐγκελεύοντα |
καὶ
θωπεύοντα.
αἱ
δ´
ἐπειδὰν |
[6] |
καὶ
φόβου)
τὰς
κύνας
ἐπαγόμενον,
|
ἐγκελεύοντα, |
παραμυθούμενον
τὴν
φιλάνθρωπον
πολλά,
τὴν |
[6] |
μή,
μεταθεῖν
χρώμενον
τοῖς
αὐτοῖς
|
ἐγκελεύσμασιν. |
ἐπειδὰν
δὲ
μεταθέουσαι
αἱ
κύνες |
[6] |
τὰς
λαγόνας
αὐτῶν·
ἐγκατερραμμέναι
δὲ
|
ἐγκεντρίδες, |
ἵνα
τὰ
γένη
φυλάττωσιν.
ἐξάγειν |
[10] |
ᾖ
τῶν
παρόντων
ἐμπειρότατος
καὶ
|
ἐγκρατέστατος
|
προσελθόντα
ἐκ
τοῦ
πρόσθεν
τῷ |
[7] |
ἄγειν
δὲ
καταπαυομένας,
ἵνα
θᾶττον
|
ἐγκύμονες
|
γίγνωνται,
πρὸς
κύνας
ἀγαθούς·
ἐπειδὰν |
[13] |
ἀρετὴν
οἱ
καλῶς
πεπαιδευμένοι
ὀρθῶς
|
ἐγνωσμένα |
ζητῶ
λέγειν·
ὀνόματα
μὲν
γὰρ |
[5] |
καὶ
μαλακή.
καὶ
ὅταν
μὲν
|
ἐγρηγόρῃ, |
καταμύει
τὰ
βλέφαρα,
ὅταν
δὲ |
[2] |
τὴν
ἐπιστήμην
ἑκάστου,
ἵνα
προειδὼς
|
ἐγχειρῇ |
τῷ
ἔργῳ.
καὶ
μηδεὶς
αὐτὰ |
[13] |
οἱ
νεώτεροι
ἐπ´
ἀρετήν,
οὐδαμοῦ.
|
ἐγὼ |
δὲ
ἰδιώτης
μέν
εἰμι,
οἶδα |
[1] |
ὥστε
ἀνίκητον
τὴν
Ἑλλάδα
παρέχεσθαι.
|
Ἐγὼ |
μὲν
οὖν
παραινῶ
τοῖς
νέοις |
[13] |
τοὺς
νέους
τοὺς
ποιοῦντας
ἃ
|
ἐγὼ |
παραινῶ,
οἰομένους
ὑπὸ
θεῶν
του |
[12] |
ὅστις
οὐκ
ἀφέξεται
ἐρασθεὶς
ὧν
|
ἐγὼ |
παραινῶ·
παίδευσις
γὰρ
καλὴ
διδάσκει |
[1] |
δὲ
ὁ
πρῶτος
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐδίδου |
τἀριστεῖα
Ἡρακλῆς
ὁ
Διός,
ἑλὼν |
[9] |
ἐγγὺς
προσιόντι
ἢ
οἳ
πόρρωθεν
|
ἔδοξαν |
εἶναι.
ἐπειδὰν
δὲ
ἴδῃ
αὐτόν, |
[1] |
καὶ
Ἀρτέμιδος,
ἄγραι
καὶ
κύνες·
|
ἔδοσαν |
δὲ
καὶ
ἐτίμησαν
τούτῳ
Χείρωνα |
[1] |
ἐκείνῳ
ὧν
ἐκράτησαν
ἐν
Τροίᾳ
|
ἔδοσαν |
μὴ
συληθῆναι.
Ἀχιλλεὺς
δ´
ἐν |
[1] |
οὐχ
ὑπὸ
τῆς
αὑτοῦ
αἰτίας
|
ἐδυστύχησε. |
Θησεὺς
δὲ
τοὺς
μὲν
τῆς |
[13] |
ἀλλὰ
καὶ
αἱ
γυναῖκες
αἷς
|
ἔδωκεν |
ἡ
θεὸς
ταῦτα
{Ἄρτεμις}
Ἀταλάντη |
[1] |
Διός,
ἑλὼν
Τροίαν,
Ἡσιόνην
αὐτῷ
|
ἔδωκεν. |
Μελέαγρος
δὲ
τὰς
μὲν
τιμὰς |
[13] |
ὅτι
τὰ
μὲν
ῥήματα
αὐτοῖς
|
ἐζήτηται, |
γνῶμαι
δὲ
ὀρθῶς
ἔχουσαι,
αἷς |
[1] |
διενεγκόντες
τὰ
κατὰ
τὴν
ἀρετὴν
|
ἐθαυμάσθησαν. |
Κέφαλος
μὲν
{καὶ}
ὑπὸ
θεᾶς |
[6] |
ἡμέρας.
τὰς
δὲ
ἀλώπεκας
μὴ
|
ἐθίζειν |
τὰς
κύνας
διώκειν·
διαφθορὰ
γὰρ |
[7] |
ἀλλ´
ἀποσκεδαννύωνται,
ἀναλαμβάνειν,
ἕως
ἂν
|
ἐθισθῶσιν |
εὑρίσκειν
προσθέουσαι
τὸν
λαγῶ,
ἐπεὶ |
[10] |
προβολαῖς
τοῦ
σώματος
ὡς
εἴρηται·
|
εἰ
|
γάρ
τι
καὶ
πάσχοι,
οὐκ |
[8] |
θεὸς
ὥστε
ἠφανίσθαι
τὴν
γῆν·
|
εἰ |
δ´
ἐνέσται
μελάγχιμα,
δυσζήτητος
ἔσται. |
[5] |
καὶ
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ἐμπίπτων.
|
εἰ |
δ´
ἔφευγεν
ὀρθόν,
ὀλιγάκις
ἂν |
[1] |
ἢ
βασιλεῖ,
ἐλύοντο
δι´
αὐτούς·
|
εἰ |
δὲ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
πάντας |
[12] |
ἐνόντες
φανεροί.
ἴσως
μὲν
οὖν,
|
εἰ |
ἦν
τὸ
σῶμα
αὐτῆς
δῆλον, |
[13] |
οὐκ
ἂν
παιδεύσειε,
γνῶμαι
δέ,
|
εἰ |
καλῶς
ἔχοιεν.
ψέγουσι
δὲ
καὶ |
[10] |
ὑπὸ
τοῦ
μένους
πρόσεισι,
καὶ
|
εἰ |
μὴ
κωλύοιεν
οἱ
κνώδοντες
τῆς |
[12] |
ἀγαθούς,
τοὺς
δὲ
κακοὺς
ἀτιμάζει.
|
εἰ |
οὖν
εἰδεῖεν
τοῦτο,
ὅτι
θεᾶται |
[12] |
πάντες
τῶν
οἰκείων
ἐπιμελέστεροί
εἰσιν.
|
εἰ |
οὖν
οἱ
φιλοκυνηγέται
παρασκευάζουσιν
αὑτοὺς
|
[5] |
ἀνακαθίζοντες
ἐπαίρουσιν
αὑτοὺς
καὶ
ἐπακούουσιν,
|
εἴ
|
που
πλησίον
κλαγγὴ
ἢ
ψόφος |
[12] |
εὐτυχοῦντες
ᾐσθάνοντο·
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
εἴ |
τι
βούλονται
ἐπιτηδεύειν
καλῶν
οὐδενὸς |
[5] |
παρέχει
τὰ
ἴχνη
λαμπρά,
πλὴν
|
εἴ |
τι
ἡ
γῆ
ἐξανθοῦσα
βλάπτει |
[5] |
εὑρισκόμενον,
μεταθεόμενον,
ἁλισκόμενον,
ἐπιλάθοιτ´
ἂν
|
εἴ |
του
ἐρῴη.
Ἐν
δὲ
τοῖς |
[1] |
ὥστ´
ἐν
μὲν
τῇ
Ἑλλάδι
|
εἴ |
τῳ
συμφοραὶ
ἐγίγνοντο
ἢ
πόλει |
[9] |
τοὺς
ἄλλους
καὶ
τῷ
αὐτῷ
|
εἴδει |
πρὸς
αὐτοὺς
χρῆσθαι
τῆς
θήρας. |
[12] |
δὲ
κακοὺς
ἀτιμάζει.
εἰ
οὖν
|
εἰδεῖεν |
τοῦτο,
ὅτι
θεᾶται
αὐτούς,
ἵειντο |
[9] |
τὸν
νεβρὸν
τὸν
πρῶτον,
ὅπου
|
εἶδεν |
εὐνασθέντα,
τῶν
τόπων
ἐνθυμούμενον,
ὅπως
|
[12] |
ἔργου
παρέξει
αὐτοῖς
πλέον
τι
|
εἰδέναι. |
καὶ
ἤδη
τινὲς
τῶν
τοιούτων |
[4] |
αἱ
κύνες,
ἔσονται
ἰσχυραὶ
τὰ
|
εἴδη, |
ἐλαφραί,
σύμμετροι,
ποδώκεις,
καὶ
ἀπὸ |
[3] |
τοῦ
αὐτοῦ
γένους
τά
τε
|
εἴδη |
καὶ
τὰ
ἄλλα
φράσω.
~Πρῶτον |
[7] |
ὦσι
πρὸς
τὸν
δρόμον
τὰ
|
εἴδη, |
μὴ
ἀνιέναι
εὐθύς·
ἐπειδὰν
δὲ |
[7] |
ἐὰν
γὰρ
ὁμόθεν
καλὰς
τὰ
|
εἴδη |
οὔσας
καὶ
εὐψύχους
πρὸς
τὸν |
[3] |
ὁρᾶσθαι·
αἱ
δὲ
σκληραὶ
τὰ
|
εἴδη |
χαλεπῶς
ἀπὸ
τῶν
κυνηγεσίων
ἀπαλλάττουσι· |
[2] |
περὶ
ἔτη
εἴκοσι,
τὸ
δὲ
|
εἶδος |
ἐλαφρόν,
ἰσχυρόν,
ψυχὴν
δὲ
ἱκανόν, |
[1] |
τῶν
Ἑλλήνων
τὰς
ἀκοάς,
ὥστε
|
εἰδόσιν |
ἂν
λέγοιμι.
Ἀμφιάραος
δὲ
ὅτ´ |
[12] |
ἔχουσιν
ἐγγὺς
εἶναι
τοῦ
εὐτυχῆσαι.
|
εἰδότες |
δὲ
καὶ
οἱ
πρόγονοι
ἡμῶν |
[12] |
μὴ
τῶν
οἰκείων
ἀμελῶσιν,
οὐκ
|
εἰδότες |
ὅτι
οἱ
τὰς
πόλεις
καὶ
|
[12] |
ἂν
ἠμέλουν
οἱ
ἄνθρωποι
ἀρετῆς,
|
εἰδότες |
ὅτι
ὥσπερ
αὐτοῖς
ἐκείνη
ἐμφανής |
[4] |
τὰ
ἴχνη.
μετὰ
δὲ
τοῦ
|
εἴδους |
καὶ
τοῦ
ἔργου
τούτου
εὔψυχοι |
[3] |
ὅτι
ἐξαπατῶσιν·
αἱ
δ´
οὐκ
|
εἰδυῖαι |
τὸ
αὐτὸ
ποιοῦσι
ταύταις·
φαῦλαι |
[13] |
ὁρᾶσθαι
ταῦτα.
οὗτοι
δ´
ἂν
|
εἶεν |
καὶ
τοκεῦσιν
ἀγαθοὶ
καὶ
πάσῃ |
[2] |
γὰρ
δὴ
τούτων
οὐκ
ἂν
|
εἴη |
πρᾶξις.
χρὴ
δὲ
τὸν
μὲν |
[13] |
οἱ
δ´
ἐπὶ
τοὺς
φίλους.
|
εἶθ´ |
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τοὺς
φίλους |
[12] |
γὰρ
τοὺς
πόνους
διὰ
τὸ
|
εἰθίσθαι |
μετὰ
τούτων
αἱρεῖν
τὰ
θηρία. |
[8] |
ὅπου
κατακλινῇ,
ἅμα
δὲ
καὶ
|
εἴθισται |
τεχνάζειν
τῇ
βαδίσει
διὰ
τὸ |
[3] |
ὁσάκις
δ´
ἐπιτρέχουσι
τὰ
ἴχνη,
|
εἰκάζουσι, |
προορώμεναι
δὲ
τὸν
λαγῶ
τρέμουσι
|
[13] |
μηδὲ
τοὺς
ἐπὶ
τὰς
πλεονεξίας
|
εἰκῇ |
ἰόντας,
μήτ´
ἐπὶ
τὰς
ἰδίας |
[2] |
τὴν
δὲ
ἡλικίαν
περὶ
ἔτη
|
εἴκοσι, |
τὸ
δὲ
εἶδος
ἐλαφρόν,
ἰσχυρόν, |
[2] |
πεντώρυγα,
τὰ
δὲ
δίκτυα
δεκώρυγα,
|
εἰκοσώρυγα, |
τριακοντώρυγα·
ἐὰν
δὲ
ᾖ
μείζω, |
[10] |
ἐπιδεικτέον
τὴν
εὐψυχίαν,
δι´
ἣν
|
εἵλοντο |
ἐκπονεῖν
τὴν
ἐπιθυμίαν
ταύτην.
χρηστέον |
[13] |
οὐδαμοῦ.
ἐγὼ
δὲ
ἰδιώτης
μέν
|
εἰμι, |
οἶδα
δὲ
ὅτι
κράτιστον
μέν |
[12] |
σκληρῶς
δυνατοὶ
ἔσονται
καὶ
φύλακες
|
εἶναι |
ἀγαθοὶ
τοῦ
ἐπιταττομένου.
ἐν
δὲ |
[12] |
δὲ
πανταχοῦ
πάρεστι
διὰ
τὸ
|
εἶναι |
ἀθάνατος
καὶ
τιμᾷ
τοὺς
περὶ |
[2] |
καὶ
μηδεὶς
αὐτὰ
φαῦλα
νομισάτω
|
εἶναι· |
ἄνευ
γὰρ
δὴ
τούτων
οὐκ |
[5] |
καὶ
τῶν
ἐπιγιγνομένων,
ἀνάγκη
ἀφθόνους
|
εἶναι. |
Βλέπει
δὲ
οὐκ
ὀξὺ
διὰ |
[7] |
τίθεσθαι
βραχέα,
ἵνα
εὐανάκλητα
ᾖ.
|
εἶναι |
δὲ
χρὴ
τοιάδε·
Ψυχή,
Θυμός, |
[8] |
κύκλῳ
ἐκπεριιέναι·
ἐλπὶς
γὰρ
αὐτοῦ
|
εἶναι. |
δῆλον
δ´
ἔσται·
τὰ
γὰρ |
[12] |
παρασκευάζουσιν
αὑτοὺς
τῇ
πατρίδι
χρησίμους
|
εἶναι |
εἰς
τὰ
μέγιστα,
οὐδ´
ἂν |
[5] |
ἔστιν
οὖν
ἀδύνατον
μὴ
οὐκ
|
εἶναι |
ἐκ
τοιούτων
συνηρμοσμένον
ἰσχυρόν,
ὑγρόν, |
[6] |
δὲ
τοῦτο
τὸν
μὲν
ἀρκυωρὸν
|
εἶναι |
ἐν
φυλακῇ·
αὐτὸν
δὲ
τὰς |
[9] |
προσιόντι
ἢ
οἳ
πόρρωθεν
ἔδοξαν
|
εἶναι. |
ἐπειδὰν
δὲ
ἴδῃ
αὐτόν,
προσιέναι |
[2] |
χρὴ
δὲ
τὸν
μὲν
ἀρκυωρὸν
|
εἶναι |
ἐπιθυμοῦντα
τοῦ
ἔργου
καὶ
τὴν |
[9] |
νεβροὺς
καὶ
τὰς
ἐλάφους
κύνας
|
εἶναι |
Ἰνδικάς·
εἰσὶ
γὰρ
ἰσχυραί,
μεγάλαι, |
[13] |
ὑπάρχειν
ἐνθυμουμένους
τούτων
θεοφιλεῖς
τ´
|
εἶναι |
καὶ
εὐσεβεῖς
τοὺς
νέους
τοὺς
|
[4] |
φράσω.
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ
|
εἶναι |
μεγάλας,
εἶτα
ἐχούσας
τὰς
κεφαλὰς |
[12] |
εἶναι·
ὥστε
οὔτε
θεοσεβεῖς
δύνανται
|
εἶναι |
οὔτε
σοφοί·
τῷ
δὲ
ἀπαιδεύτῳ |
[1] |
τοὺς
τῶν
Ἑλλήνων
πρώτους
ὑστέρους
|
εἶναι |
τὰ
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἐκείνου |
[10] |
ποδοστράβας.
πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ
|
εἶναι |
τὰς
κύνας
ἑκάστου
γένους
μὴ |
[9] |
τι
ἂν
προσίῃ.
χρὴ
δὲ
|
εἶναι
|
τὰς
ποδοστράβας
σμίλακος
πεπλεγμένας,
μὴ |
[6] |
τὸν
κυνηγέτην,
ἐπιγνωρίζουσαι
ἀληθῆ
ἤδη
|
εἶναι |
ταῦτα,
ὑφ´
αὑτῶν
ἀναστήσουσι
τὸν
|
[3] |
ἐπιθυμοῦντας
κυνηγεσίων.
οἵας
δὲ
δεῖ
|
εἶναι |
τοῦ
αὐτοῦ
γένους
τά
τε |
[12] |
τὰς
ψυχὰς
εὖ
ἔχουσιν
ἐγγὺς
|
εἶναι |
τοῦ
εὐτυχῆσαι.
εἰδότες
δὲ
καὶ |
[9] |
αὐτῶν
διὰ
τὸ
ἔτι
νεαρὰ
|
εἶναι |
τῷ
πόνῳ
οὐ
δύναται
ἀντέχειν. |
[4] |
τὰ
δὲ
χρώματα
οὐ
χρὴ
|
εἶναι |
τῶν
κυνῶν
οὔτε
πυρρὰ
οὔτε |
[10] |
χρὴ
ἐλθόντας
ὅπου
ἂν
οἴωνται
|
{εἶναι} |
ὑπάγειν
τὸ
κυνηγέσιον,
λύσαντας
μίαν |
[13] |
δοκεῖν
αὐτὰ
βούλομαι
μᾶλλον
ἢ
|
εἶναι
|
χρήσιμα,
ἵνα
ἀνεξέλεγκτα
ᾖ
εἰς |
[12] |
πονεῖν
οἷον
χρὴ
τὸν
ἀγαθὸν
|
εἶναι· |
ὥστε
οὔτε
θεοσεβεῖς
δύνανται
εἶναι |
[6] |
ὅσα
δὲ
ἄλλα
{εἰς}
ἄπειρον
|
εἰπεῖν· |
τούτων
δὲ
παρόδους,
διόδους,
καταφανεῖς, |
[6] |
τὰς
κύνας
οἱ
ἐξ
αὐτῶν
|
εἰργασμένοι |
τὰ
δέραια·
αἱ
δὲ
στελμονίαι |
[10] |
προβόλιον
προσιέναι
καὶ
χρῆσθαι
ὡς
|
εἴρηκα· |
ἐὰν
δὲ
μὴ
ἐμπέσῃ,
μεταθεῖν. |
[10] |
ταῖς
προβολαῖς
τοῦ
σώματος
ὡς
|
εἴρηται· |
εἰ
γάρ
τι
καὶ
πάσχοι, |
[6] |
ἄρκυς
καὶ
τὰ
δίκτυα,
ὡς
|
εἴρηται. |
μετὰ
δὲ
τοῦτο
τὸν
μὲν |
[12] |
πράξεων
τῶν
ἐν
τοῖς
κυνηγεσίοις
|
εἴρηται. |
ὠφελήσονται
δ´
οἱ
ἐπιθυμήσαντες
τούτου |
[5] |
ἀνακαθίζων
ἅπτεται
πολλῶν.
Κατακλίνονται
δ´
|
εἰς |
ἃ
ἡ
γῆ
φύει
ἢ |
[6] |
βάρος.
τὰς
δὲ
ἄρκυς
ἱστάτω
|
εἰς |
ἄγκη,
δρυμῶνας
τραχείας,
σιμάς,
λαγαράς, |
[13] |
εἶναι
χρήσιμα,
ἵνα
ἀνεξέλεγκτα
ᾖ
|
εἰς |
ἀεί.
οἱ
σοφισταὶ
δ´
ἐπὶ
|
[6] |
φεύγει·
εἰς
ὅσα
δὲ
ἄλλα
|
{εἰς} |
ἄπειρον
εἰπεῖν·
τούτων
δὲ
παρόδους, |
[13] |
ζητῶ
τοῦτο·
ὧν
δὲ
δέονται
|
εἰς
|
ἀρετὴν
οἱ
καλῶς
πεπαιδευμένοι
ὀρθῶς |
[3] |
τὰ
ἴχνη,
ὅτε
δὲ
εἰσπίπτουσιν
|
εἰς |
αὐτά,
ἀφρόνως
καταπατοῦσαι
τὰς
αἰσθήσεις. |
[6] |
ἐν
τῷ
δέοντι
οὔποτε
πάρεισιν.
|
εἰς |
δὲ
τὰ
κυνηγέσια
μεταβάλλοντα
ἄγειν, |
[5] |
καὶ
οὐ
φιλόθηροι
οἱ
πολλοί·
|
εἰς |
δὲ
τὰς
ἱερὰς
τῶν
νήσων |
[9] |
ἴσον
ταῖς
στεφάναις
τῶν
ποδοστραβῶν,
|
εἰς |
δὲ
τὸ
κάτω
ἀμειβόμενον
στενότητι· |
[6] |
ἐπαίρων
εἰς
μέσον
τὸν
κεκρύφαλον.
|
εἰς |
δὲ
τὸν
περίδρομον
ἐναπτέτω
λίθον |
[9] |
τῷ
σώματι,
ἐνίοτε
δὲ
καὶ
|
εἰς |
δίκρας
τῆς
ὕλης
ἐμπίπτει
φερόμενον, |
[5] |
καὶ
καταδύονται
εἰς
φάραγγας
καὶ
|
εἰς |
ἰλεούς·
πεφόβηνται
γὰρ
οὐ
μόνον |
[11] |
μετὰ
ἵππων
καὶ
ὅπλων
ἁλίσκεται,
|
εἰς |
κίνδυνον
καθιστάντα
τοὺς
αἱροῦντας.
ἔστι |
[5] |
ἐν
ταῖς
νήσοις.
κυνηγέται
δὲ
|
εἰς |
μὲν
τὰς
ἐρήμους
ὀλιγάκις
ἀφικνοῦνται, |
[6] |
ἐπιβαλλέτω
καὶ
ὁμοίως
ἀντερειδέτω,
ἐπαίρων
|
εἰς |
μέσον
τὸν
κεκρύφαλον.
εἰς
δὲ |
[11] |
τῆς
γῆς.
ἐπὶ
δὲ
τοῦτον
|
εἰς |
νύκτα
ἐπέθεσαν
δήσαντες
αἶγα,
καὶ |
[6] |
παρόδους,
διόδους,
καταφανεῖς,
λεπτὰς
καταλιπών,
|
εἰς |
ὄρθρον
καὶ
μὴ
πρῴ,
ἵνα
|
[6] |
εἰς
ταῦτα
γὰρ
μάλιστα
φεύγει·
|
εἰς |
ὅσα
δὲ
ἄλλα
{εἰς}
ἄπειρον |
[12] |
αἰσθανόμενοι,
οἷς
τίς
ἂν
χρήσαιτο
|
εἰς |
πόλεως
σωτηρίαν;
τούτων
μέντοι
τῶν |
[10] |
διαδρομή·
ἐὰν
γὰρ
ὑποχωρῶν
ἐμπέσῃ
|
εἰς |
πυκνούς,
κίνδυνος
πληγῆναι·
ᾧ
γὰρ |
[1] |
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἀγαθοὶ
καὶ
|
{εἰς} |
τὰ
ἄλλα
ἐξ
ὧν
ἀνάγκη
|
[5] |
ὅσοι
δὲ
μὴ
ἔρχονται
αὐτῶν
|
εἰς |
τὰ
ἐργάσιμα,
τοὺς
λειμῶνας,
τὰς |
[12] |
αὑτοὺς
τῇ
πατρίδι
χρησίμους
εἶναι
|
εἰς |
τὰ
μέγιστα,
οὐδ´
ἂν
τὰ |
[4] |
Ἄγειν
δὲ
ἄμεινον
τὰς
κύνας
|
εἰς |
τὰ
ὄρη
πολλάκις,
τὰ
δὲ
|
[6] |
ὁδούς,
καὶ
ἐκ
τῶν
τριμμῶν
|
εἰς |
τὰ
συμφέροντα,
καθάπτων
τοὺς
περιδρόμους |
[4] |
λαγῶ
ἀγαθὸν
ἄγειν
τὰς
κύνας
|
εἰς |
τὰ
τραχέα·
καὶ
γὰρ
εὔποδες |
[9] |
τὴν
θάλατταν,
ἐὰν
κατέχωνται,
καὶ
|
εἰς |
τὰ
ὕδατα
ἀπορούμεναι·
ὁτὲ
δὲ |
[6] |
ἀνιστάτω.
διωκομένου
δὲ
τοῦ
λαγῶ
|
εἰς |
τὰς
ἄρκυς
εἰς
τὸ
πρόσθεν |
[6] |
ἀποκτείνῃ
αὐτὸν
κατὰ
πόδας
ἢ
|
εἰς |
τὰς
ἄρκυς
ἐμβάλῃ.
μετὰ
δὲ |
[6] |
καὶ
ἐπίασι
κεκλαγγυῖαι.
ἐὰν
δὲ
|
εἰς |
τὰς
ἄρκυς
ἐμπίπτῃ
ἢ
ἐντὸς |
[5] |
προσπίπτων
λανθάνει
πρὸς
πολλὰ
καὶ
|
εἰς |
τὰς
ἄρκυς
ἐμπίπτων.
εἰ
δ´ |
[10] |
ὕλῃ
καὶ
τὰ
δύσορμα,
ἵνα
|
εἰς |
τὰς
ἄρκυς
ποιῆται
τὸν
δρόμον |
[13] |
ἀφαιρούμενοι
καὶ
τὰ
τῆς
πόλεως
|
εἰς |
τὰς
κοινὰς
σωτηρίας
ἀνωφελέστεροί
εἰσι |
[3] |
ἁμαρτάνουσιν,
ἕτεραι
δὲ
ἀνοήτως
ἐμπίπτουσαι
|
εἰς |
τὰς
ὁδοὺς
ἁμαρτάνουσι,
τὸ
ἀνήκουστον |
[6] |
ἀπέδοις,
ἐμβαλλέτω
δὲ
τὰ
ἐνόδια
|
εἰς |
τὰς
ὁδούς,
καὶ
ἐκ
τῶν |
[10] |
ἄγκη,
τὰ
τραχέα,
εἰσβολὰς
δὲ
|
εἰς |
τὰς
ὀργάδας
καὶ
τὰ
ἕλη |
[9] |
ὥραν
γίγνονται.
κατασκέψασθαι
δὲ
προελθόντα
|
εἰς |
τὰς
ὀργάδας,
οὗ
εἰσιν
ἔλαφοι |
[6] |
σκοτεινάς,
ῥοῦς,
χαράδρας,
χειμάρρους
ἀενάους·
|
εἰς |
ταῦτα
γὰρ
μάλιστα
φεύγει·
εἰς |
[5] |
παραλυποῦσι
τῶν
καρπῶν
αἱ
ὀσμαὶ
|
εἰς |
ταὐτὰ
φερόμεναι.
ἔστι
δὲ
τοῦ |
[10] |
εὑρεθῇ,
διώκεται.
ἐὰν
μὲν
οὖν
|
εἰς |
τὴν
ἄρκυν
ἐμπίπτῃ,
τὸν
ἀρκυωρὸν |
[9] |
ἑστῶσαι
ἀκοντίζονται·
ῥιπτοῦσι
δὲ
καὶ
|
εἰς |
τὴν
θάλατταν,
ἐὰν
κατέχωνται,
καὶ |
[10] |
εὕρωσιν
ἢ
προΐδῃ
τι,
ταχὺ
|
εἰς |
τὴν
ὕλην
ἀφανίζεται,
ἕπονταί
τε |
[4] |
ἀπὸ
τῶν
ἀναβλεμμάτων
καὶ
ἐμβλεμμάτων
|
εἰς |
τὴν
ὕλην
καὶ
ἀναστρεμμάτων
τῶν |
[9] |
αὐτὴν
καὶ
τὸ
ξύλον
καθέντα
|
εἰς |
τὴν
χώραν
τὴν
ἑκατέρου,
τῇ |
[9] |
φυλάττει
τὸν
αὑτῆς
ἑκάστη
ἀπελθοῦσα
|
εἰς |
τὸ
ἀντιπέραν.
ἰδόντα
δὲ
ταῦτα |
[8] |
ᾖ,
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
πάλιν
|
εἰς |
τὸ
αὐτὸ
ἥκοντα
κύκλους
ποιούμενον |
[11] |
δὲ
τοῦτο
οἱ
θηρώμενοι,
συμμιγνύντες
|
εἰς |
τὸ
αὐτὸ
ὅτῳ
ἂν
ἕκαστον |
[5] |
γῆ
ἐξανθοῦσα
βλάπτει
τὰς
κύνας,
|
εἰς |
τὸ
αὐτὸ
συμμιγνύουσα
τῶν
ἀνθῶν |
[9] |
ἐπιθεῖναι
δοκίδας
ἀτρακτυλίδος
μὴ
ὑπερτεινούσας
|
εἰς |
τὸ
ἔξω,
ἐπὶ
δὲ
τούτων |
[5] |
οὐδεὶς
ἑώρακεν
οὐδ´
ὄψεται—
τιθεὶς
|
εἰς
|
τὸ
ἐπέκεινα
τῶν
ἔμπροσθεν
ποδῶν |
[13] |
οὐ
δυνάμενοι.
οἱ
δὲ
κυνηγέται
|
εἰς |
τὸ
κοινὸν
τοῖς
πολίταις
καὶ |
[10] |
χεῖρα
τὴν
εὐώνυμον,
εἶτα
εἰσβλέποντα
|
εἰς |
τὸ
ὄμμα
τοῦ
θηρίου
ἐνθυμούμενον |
[11] |
προσίῃ.
τὰ
δὲ
αὐτῶν
καταβαίνοντα
|
εἰς |
τὸ
πεδίον
τῆς
νυκτὸς
ἀποκλεισθέντα |
[4] |
τὸ
πρόσθεν
καὶ
ὄπισθεν
καὶ
|
εἰς |
τὸ
πλάγιον
διαρριμμάτων,
καὶ
ἀπὸ |
[4] |
μὴ
ἐπὶ
γῆν
βαθείας,
ἀλλ´
|
εἰς |
τὸ
πλάγιον
παρηκούσας,
ὀσφῦς
σαρκώδεις, |
[8] |
δὲ
φανῇ
τὸ
ἴχνος,
προϊέναι
|
εἰς |
τὸ
πρόσθεν.
ἄξει
δὲ
ἢ |
[4] |
τοῦ
λαγῶ,
καὶ
ἀπὸ
τῶν
|
εἰς |
τὸ
πρόσθεν
καὶ
ὄπισθεν
καὶ |
[6] |
προσέχειν,
ὅπως
ἂν
μὴ
ὑποκινῇ
|
εἰς |
τὸ
πρόσθεν
πεφοβημένος
τὰς
κύνας· |
[6] |
τοῦ
λαγῶ
εἰς
τὰς
ἄρκυς
|
εἰς |
τὸ
πρόσθεν
προθείτω,
καὶ
ἐπιθέων |
[3] |
ἐῶσι
τῶν
συνεργῶν
τὰς
σοφωτέρας
|
εἰς
|
τὸ
πρόσθεν
προιέναι,
ἀλλ´
ἀνείργουσι |
[10] |
θηρίον
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
|
εἰς |
τοιαῦτα·
τοῦ
μὲν
γὰρ
χειμῶνός |
[10] |
ἑκατέρωθεν
ὑφιστάντα
κλῶνας,
ὅπως
ἂν
|
εἰς |
τὸν
κόλπον
διὰ
τῶν
βρόχων |
[6] |
ἐπανακλαγγάνουσαι,
ἐπαναίρουσαι
τὰς
κεφαλάς,
εἰσβλέπουσαι
|
εἰς |
τὸν
κυνηγέτην,
ἐπιγνωρίζουσαι
ἀληθῆ
ἤδη |
[1] |
ἐκ
τούτων
γὰρ
γίγνονται
τὰ
|
εἰς |
τὸν
πόλεμον
ἀγαθοὶ
καὶ
{εἰς} |
[1] |
Ἑλλήνων
πρώτους
ὑστέρους
εἶναι
τὰ
|
εἰς |
τὸν
πόλεμον
ἐκείνου
πλὴν
Νέστορος· |
[9] |
καὶ
ἀκόντια
πρὸ
ἡμέρας
ἐλθόντα
|
εἰς |
τὸν
τόπον
τοῦτον
τὰς
μὲν |
[10] |
ἐπὶ
τὰς
διαβάσεις
τῶν
ναπῶν
|
εἰς |
τοὺς
δρυμούς,
τὰ
ἄγκη,
τὰ
|
[10] |
ἀπὸ
τῆς
εὐνῆς
πολὺ
καὶ
|
εἰς |
τοὺς
ὅρμους
ἐμβαλέσθαι
τὰς
ἄρκυς, |
[10] |
ὑποπίπτειν·
ἐὰν
δ´
ἄκων
ἔλθῃ
|
εἰς |
τοῦτο,
διαναστάσεις
γίγνονται
αἱ
αὐταὶ |
[5] |
ἂν
λυπῆται,
ἀπερειδόμενος
{διὸ}
δὴ
|
εἰς |
τοῦτο
ὑποστρέφεται
ταχύ,
ἐν
μικρῷ |
[10] |
πληγῆναι·
ᾧ
γὰρ
ἂν
προσπέσῃ,
|
εἰς |
τοῦτον
τὴν
ὀργὴν
κατέθετο.
ἐπειδὰν |
[5] |
ῥεύματα
καὶ
ὑποκάμπτουσι
καὶ
καταδύονται
|
εἰς |
φάραγγας
καὶ
εἰς
ἰλεούς·
πεφόβηνται |
[10] |
τὴν
χεῖρα
τὴν
εὐώνυμον,
εἶτα
|
εἰσβλέποντα |
εἰς
τὸ
ὄμμα
τοῦ
θηρίου |
[6] |
καὶ
ἐπανακλαγγάνουσαι,
ἐπαναίρουσαι
τὰς
κεφαλάς,
|
εἰσβλέπουσαι |
εἰς
τὸν
κυνηγέτην,
ἐπιγνωρίζουσαι
ἀληθῆ |
[10] |
δρυμούς,
τὰ
ἄγκη,
τὰ
τραχέα,
|
εἰσβολὰς |
δὲ
εἰς
τὰς
ὀργάδας
καὶ |
[5] |
δρόμον,
τοὺς
δ´
ἄλλους
οὐκέτι·
|
εἰσὶ |
γὰρ
ἐλαφροί,
ἀδύνατοι
δέ.
Λαμβάνειν |
[9] |
τὰς
ἐλάφους
κύνας
εἶναι
Ἰνδικάς·
|
εἰσὶ |
γὰρ
ἰσχυραί,
μεγάλαι,
ποδώκεις,
οὐκ |
[3] |
δὲ
δρομαῖα
ταχὺ
διατρέχουσιν,
οὐκ
|
εἰσὶ |
γνήσιαι·
διώκουσι
δὲ
αἱ
μὲν |
[3] |
αὐτά,
ἀφρόνως
καταπατοῦσαι
τὰς
αἰσθήσεις.
|
εἰσὶ |
δὲ
αἳ
κύκλοις
πολλοῖς
χρώμεναι |
[3] |
πειρῶνται,
ἀληθῆ
τὰ
ψευδῆ
ποιούμεναι.
|
εἰσὶ |
δὲ
αἳ
τοῦτο
μὲν
οὐ |
[3] |
διὰ
τὸ
ἄλγος
τῶν
ποδῶν.
|
Εἰσὶ |
δὲ
καὶ
τῆς
ἰχνεύσεως
πολλοὶ |
[7] |
αὐξήσεις
τῶν
κυνῶν
κρατίστη
αὕτη·
|
εἰσὶ |
δὲ
τέτταρες
καὶ
δέκα
ἡμέραι |
[4] |
ὑπερχαίρειν
ὅτι
τοῦ
λαγῶ
ἐγγύς
|
εἰσι. |
διωκέτωσαν
δὲ
ἐρρωμένως
καὶ
μὴ |
[10] |
ὀδόντα
ἐπιθῇ
τρίχας,
συντρέχουσιν·
οὕτως
|
εἰσὶ |
θερμοί·
ζῶντι
δὲ
διάπυροι,
ὅταν |
[5] |
δὲ
κατάντη
ἥκιστα.
διωκώμενοι
δέ
|
εἰσι |
κατάδηλοι
μάλιστα
μὲν
διὰ
γῆς |
[5] |
ἐμποιοῦντες
ἴχνεσιν
ἴχνη,
ἀποχωροῦσι.
καί
|
εἰσι |
μακροδρομώτατοι
μὲν
οἱ
ἐκ
τῶν
|
[1] |
ἀξίωμα
τὸ
ἐκ
τούτων
ἀθάνατοί
|
εἰσι. |
Μαχάων
δὲ
καὶ
Ποδαλείριος
παιδευθέντες |
[13] |
εἰς
τὰς
κοινὰς
σωτηρίας
ἀνωφελέστεροί
|
εἰσι |
τῶν
ἰδιωτῶν,
τά
τε
σώματα |
[3] |
τὰ
δὲ
ἠγμέναι
ἀνεπιστημόνως
δύσχρηστοί
|
εἰσιν· |
αἱ
τοιαῦται
μὲν
οὖν
κύνες |
[7] |
γὰρ
θεραπεῖαι
αἱ
ἀλλότριαι
οὐκ
|
εἰσὶν |
αὔξιμοι·
τὸ
δὲ
τῶν
μητέρων |
[9] |
ἀμυνόμεναι
καταπατοῦσιν,
ὥστ´
οὐκ
εὐάλωτοί
|
εἰσιν, |
ἐὰν
μὴ
προσμείξας
τις
εὐθὺς |
[12] |
ποιοῦντες
πάντες
τῶν
οἰκείων
ἐπιμελέστεροί
|
εἰσιν. |
εἰ
οὖν
οἱ
φιλοκυνηγέται
παρασκευάζουσιν |
[9] |
προελθόντα
εἰς
τὰς
ὀργάδας,
οὗ
|
εἰσιν
|
ἔλαφοι
πλεῖσται·
ὅπου
δ´
ἂν |
[13] |
ἐπὶ
τὰ
βελτίω
ἐπίπονοι
δέ
|
εἰσιν, |
οἱ
δὲ
κακοὶ
πάσχουσί
τε |
[5] |
κύνες
ἀναιροῦνται.
ποδωκέστατοι
μὲν
οὖν
|
εἰσιν |
οἱ
ὄρειοι,
οἱ
πεδινοὶ
δὲ |
[5] |
ἐν
ταῖς
ἠπείροις·
οὐ
γάρ
|
εἰσιν |
οὔτ´
ἀλώπεκες
ἐν
ταῖς
πολλαῖς |
[11] |
ὄρυγμα
ὕλῃ
ὥστε
μὴ
προορᾶν,
|
εἴσοδον
|
οὐ
λείποντες.
τὰ
δὲ
ἀκούοντα |
[3] |
περὶ
τὰ
ἴχνη,
ὅτε
δὲ
|
εἰσπίπτουσιν |
εἰς
αὐτά,
ἀφρόνως
καταπατοῦσαι
τὰς |
[3] |
μαλακίαν
ἀνιᾶσιν,
αἱ
δὲ
ὑποθέουσιν,
|
εἶτα |
ἁμαρτάνουσιν,
ἕτεραι
δὲ
ἀνοήτως
ἐμπίπτουσαι |
[2] |
ἐκ
παιδὸς
ἀλλάττοντα
τὴν
ἡλικίαν,
|
εἶτα
|
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τὰ
ἄλλα |
[10] |
ἐπὶ
τὴν
χεῖρα
τὴν
εὐώνυμον,
|
εἶτα
|
εἰσβλέποντα
εἰς
τὸ
ὄμμα
τοῦ |
[12] |
ἢ
πράττειν
ἐπαίρονται
τὰ
χείρω.
|
εἶτα |
ἐκ
μὲν
τῶν
ματαίων
λόγων
|
[4] |
μὲν
οὖν
χρὴ
εἶναι
μεγάλας,
|
εἶτα |
ἐχούσας
τὰς
κεφαλὰς
ἐλαφράς,
σιμάς, |
[10] |
αὑτὸν
τῆς
ἄρκυος
τὸν
περίδρομον.
|
εἶτα
|
ὅστις
ἂν
ᾖ
τῶν
παρόντων |
[10] |
ἢ
ἐφεστῶτι
πρὸς
ἀποκρήμνῳ
ἢ
|
ἐκ |
δασέος
μὴ
θέλοντι
ἐξιέναι·
οὐ |
[1] |
δὲ
ὕστερος,
ἐπεὶ
Ἀχιλλέα
ἐπαίδευσεν.
|
ἐκ |
δὲ
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
{ἐκ} |
[12] |
τῶν
ματαίων
λόγων
ἔχθρας
ἀναιροῦνται,
|
ἐκ |
δὲ
τῶν
κακῶν
ἔργων
νόσους |
[3] |
διεφύλαξεν·
αἱ
δ´
ἀλωπεκίδες
διότι
|
ἐκ |
κυνῶν
τε
καὶ
ἀλωπέκων
ἐγένοντο· |
[1] |
Τελαμὼν
δὲ
τοσοῦτος
ἐγένετο,
ὥστ´
|
ἐκ |
μὲν
πόλεως
τῆς
μεγίστης
ἣν |
[12] |
πράττειν
ἐπαίρονται
τὰ
χείρω.
εἶτα
|
ἐκ |
μὲν
τῶν
ματαίων
λόγων
ἔχθρας |
[2] |
τὸ
τῶν
κυνηγεσίων
τὸν
ἤδη
|
ἐκ |
παιδὸς
ἀλλάττοντα
τὴν
ἡλικίαν,
εἶτα
|
[6] |
μὲν
οὔ,
φιλόπονον
δὲ
τὸ
|
ἐκ |
παντὸς
τρόπου
ἑλεῖν
ταχύ.
τὰ |
[10] |
τριῶν
τόνων,
ἕκαστος
δὲ
τόνος
|
ἐκ |
πεντεκαίδεκα
λίνων,
ἀπὸ
δὲ
τοῦ |
[10] |
ἀπὸ
δένδρου
ἰσχυροῦ,
καὶ
μὴ
|
ἐκ |
ῥάχου·
οὐκ
ἰσχυραὶ
γὰρ
ἐν |
[1] |
τῶν
κυνῶν
καὶ
κυνηγεσίων
καὶ
|
ἐκ |
τῆς
ἄλλης
παιδείας
πολὺ
διενεγκόντες |
[1] |
ἔπραξαν
τὸ
ἔργον.
Μενεσθεὺς
δὲ
|
ἐκ |
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
{ἐκ}
τῶν |
[1] |
ἀπαγορεύει.
οὗτοι
δὲ
τοιοῦτοι
ἐγένοντο
|
ἐκ |
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
παρὰ
Χείρωνος, |
[9] |
τὰς
μὲν
κύνας
δῆσαι
ἄπωθεν
|
ἐκ |
τῆς
ὕλης,
ὅπως
μή,
ἂν |
[6] |
ἀκούων
τῆς
φωνῆς.
δήσαντα
δ´
|
ἐκ |
τῆς
ὕλης
τὰς
κύνας
ἑκάστην |
[12] |
τὰ
μὲν
αἰσχρὰ
καὶ
ὑβριστικὰ
|
ἐκ |
τῆς
ψυχῆς
καὶ
τοῦ
σώματος |
[5] |
οὖν
ἀδύνατον
μὴ
οὐκ
εἶναι
|
ἐκ
|
τοιούτων
συνηρμοσμένον
ἰσχυρόν,
ὑγρόν,
ὑπερέλαφρον. |
[5] |
ἐστι
πρὸς
ἁρμόν.
σύγκειται
γὰρ
|
ἐκ |
τοιούτων
τὸ
σῶμα.
ἔχει
γὰρ |
[6] |
δίκτυα,
ἀνατρίψαντα
τὰς
κύνας
ἀπιέναι
|
ἐκ |
τοῦ
κυνηγεσίου,
ἐπιμείναντα,
ἐὰν
ᾖ |
[10] |
παρόντων
ἐμπειρότατος
καὶ
ἐγκρατέστατος
προσελθόντα
|
ἐκ |
τοῦ
πρόσθεν
τῷ
προβολίῳ
παίειν. |
[5] |
κεφαλὴν
κούφην,
μικράν,
κατωφερῆ,
στενὴν
|
ἐκ |
τοῦ
πρόσθεν,
ὦτα
ὑψηλά,
τράχηλον |
[3] |
πολλοῖς
χρώμεναι
καὶ
πλάνοις,
ὑπολαμβάνουσαι
|
ἐκ |
τοῦ
πρόσω
τὰ
ἴχνη
παραλείπουσι |
[1] |
Χείρωνος
διὰ
τὸ
ἀξίωμα
τὸ
|
ἐκ |
τούτων
ἀθάνατοί
εἰσι.
Μαχάων
δὲ |
[1] |
κυνηγεσίων
μηδὲ
τῆς
ἄλλης
παιδείας·
|
ἐκ |
τούτων
γὰρ
γίγνονται
τὰ
εἰς |
[2] |
τριῶν
τόνων,
ἕκαστος
δὲ
τόνος
|
ἐκ |
τριῶν
λίνων,
τὸ
δὲ
μέγεθος |
[10] |
τῶν
λαγῶν,
ἔστωσαν
δὲ
πεντεκαιτετταρακοντάλινοι
|
ἐκ |
τριῶν
τόνων,
ἕκαστος
δὲ
τόνος |
[2] |
δὲ
αἱ
μὲν
ἄρκυς
ἐννεάλινοι
|
ἐκ
|
τριῶν
τόνων,
ἕκαστος
δὲ
τόνος |
[3] |
καὶ
τῆς
ἰχνεύσεως
πολλοὶ
τρόποι
|
ἐκ |
τῶν
αὐτῶν
κυνῶν·
αἱ
μὲν |
[8] |
ταῦτα.
ἐὰν
δ´
ἐπηλλαγμένα
ᾖ,
|
ἐκ |
τῶν
αὐτῶν
πάλιν
εἰς
τὸ |
[5] |
τὸ
καταφανές,
βραχυδρομώτατοι
δὲ
οἱ
|
ἐκ |
τῶν
δασέων·
ἐμποδὼν
γὰρ
τὸ |
[8] |
προσελθόντα
κινεῖν.
ἐὰν
δὲ
ἐκκυλισθῇ
|
ἐκ |
τῶν
δικτύων,
μεταθεῖν
κατὰ
τὰ |
[6] |
κύων
λάβῃ
τὸ
ἴχνος
ὀρθὸν
|
ἐκ |
τῶν
ἐπηλλαγμένων,
παραλῦσαι
καὶ
ἑτέραν· |
[5] |
τὰ
ἴχνη
ὑπάγοντα
τὰς
κύνας
|
ἐκ |
τῶν
ἔργων
ἄνωθεν·
ὅσοι
δὲ |
[3] |
διὰ
τὸ
φιλάνθρωπον·
αἱ
δ´
|
ἐκ |
τῶν
ἰχνῶν
κεκλαγγυῖαι
ἐξαπατᾶν
πειρῶνται, |
[1] |
δὲ
ἐκ
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
|
{ἐκ} |
τῶν
κυνηγεσίων
τοσοῦτον
ὑπερέβαλε
φιλοπονίᾳ, |
[1] |
ἐκ
δὲ
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
|
{ἐκ} |
τῶν
κυνῶν
καὶ
κυνηγεσίων
καὶ |
[9] |
πρῶτον
μὲν
τὴν
ἐπιπολῆς
ἐξαιρεθεῖσαν
|
ἐκ |
τῶν
ὀρυγμάτων,
ἄνωθεν
δὲ
ταύτης
|
[12] |
ἡδοναί,
ἃς
οὐ
χρὴ
μανθάνειν.
|
ἐκ |
τῶν
τοιούτων
οὖν
στρατιῶταί
τε |
[6] |
ἐνόδια
εἰς
τὰς
ὁδούς,
καὶ
|
ἐκ |
τῶν
τριμμῶν
εἰς
τὰ
συμφέροντα, |
[3] |
φαῦλαι
δὲ
αἳ
οὐκ
ἀπαλλαττόμεναι
|
ἐκ |
τῶν
τριμμῶν
τὰ
ὀρθὰ
οὐ |
[4] |
φαιδραὶ
καὶ
εὔστομοι.
ἰχνευέτωσαν
δὲ
|
ἐκ |
τῶν
τριμμῶν
ταχὺ
ἀπαλλαττόμεναι,
τιθεῖσαι |
[10] |
τὸ
προβόλιον
φυλαττόμενον
μὴ
ἐκκρούσῃ
|
ἐκ |
τῶν
χειρῶν
τῇ
κεφαλῇ
ἐκνεύσας· |
[5] |
καί
εἰσι
μακροδρομώτατοι
μὲν
οἱ
|
ἐκ |
τῶν
ψιλῶν
εὑρισκόμενοι
διὰ
τὸ |
[9] |
ὑπό
τινος,
φυλάττει
τὸν
αὑτῆς
|
ἑκάστη |
ἀπελθοῦσα
εἰς
τὸ
ἀντιπέραν.
ἰδόντα |
[9] |
τὸν
τόπον
οὗ
ἂν
μέλλῃ
|
ἑκάστη |
τὸν
ἑαυτῆς
εὐνάσειν.
κατακλίνασαι
δὲ |
[10] |
ψιλοῖς
αἱ
ῥᾶχοι.
ὑπὲρ
δὲ
|
ἑκάστην |
ἐμφράττειν
τῇ
ὕλῃ
καὶ
τὰ |
[6] |
καὶ
ἕπεσθαι
μὴ
ἐγκείμενον,
ὀνομαστὶ
|
ἑκάστην |
προσαγορεύοντα,
μὴ
πολλά,
ἵνα
μὴ
|
[6] |
ἐκ
τῆς
ὕλης
τὰς
κύνας
|
ἑκάστην |
χωρίς,
ὅπως
ἂν
εὔλυτοι
ὦσιν, |
[6] |
ὦσι,
προσστάντα
ἐγκελεύειν,
τοὔνομα
μεταβάλλοντα
|
ἑκάστης
|
τῆς
κυνός,
ὁποσαχῇ
οἷόν
τ´ |
[1] |
λαμπροὶ
μὲν
καὶ
καθ´
ἓν
|
ἕκαστον, |
τὸ
δὲ
ὅλον
αἴτιοι
τοῦ |
[6] |
ἢ
ἔξω
παρενεχθῇ,
καθ´
ἓν
|
ἕκαστον |
τούτων
ὁ
ἀρκυωρὸς
γεγωνείτω.
καὶ |
[11] |
εἰς
τὸ
αὐτὸ
ὅτῳ
ἂν
|
ἕκαστον |
χαίρῃ
περὶ
τὰ
ὕδατα
καὶ |
[10] |
δὲ
πεντεκαιτετταρακοντάλινοι
ἐκ
τριῶν
τόνων,
|
ἕκαστος |
δὲ
τόνος
ἐκ
πεντεκαίδεκα
λίνων, |
[2] |
ἄρκυς
ἐννεάλινοι
ἐκ
τριῶν
τόνων,
|
ἕκαστος |
δὲ
τόνος
ἐκ
τριῶν
λίνων, |
[1] |
Αἰνείας,
Ἀχιλλεύς,
ὧν
κατὰ
χρόνον
|
ἕκαστος |
ὑπὸ
θεῶν
ἐτιμήθη.
θαυμαζέτω
δὲ |
[10] |
οὖν
χρὴ
εἶναι
τὰς
κύνας
|
ἑκάστου
|
γένους
μὴ
τὰς
ἐπιτυχούσας,
ἵνα |
[2] |
καὶ
αὐτὰ
καὶ
τὴν
ἐπιστήμην
|
ἑκάστου, |
ἵνα
προειδὼς
ἐγχειρῇ
τῷ
ἔργῳ. |
[5] |
αὐτῷ
πολὺ
συμβάλλεται·
ταχὺ
γὰρ
|
ἑκάστου |
παραφέρει
τὴν
ὄψιν
πρὶν
νοῆσαι |
[12] |
σῴζεται
καὶ
ἀπόλλυται
τὰ
οἰκεῖα
|
ἑκάστου. |
ὥστε
πρὸς
τοῖς
αὑτῶν
καὶ |
[10] |
ἁλίσκεται.
ὅπως
δὲ
δεῖ
τούτων
|
ἑκάστῳ
|
πρὸς
θήραν
χρῆσθαι
διδάξω.
πρῶτον |
[13] |
οὐδ´
ἔστιν,
ἀλλὰ
καὶ
ἀρκεῖ
|
ἑκάστῳ |
σοφιστὴν
κληθῆναι,
ὅ
ἐστιν
ὄνειδος |
[8] |
ἥκοντος
δὲ
τούτου
περιτείνειν
αὐτῶν
|
ἑκάστῳ |
τὰ
δίκτυα
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[13] |
τῇ
ἑαυτῶν
πόλει
καὶ
ἑνὶ
|
ἑκάστῳ |
τῶν
φίλων
καὶ
πολιτῶν.
οὐ
|
[9] |
καθέντα
εἰς
τὴν
χώραν
τὴν
|
ἑκατέρου, |
τῇ
στέγῃ
ἐπιθεῖναι
δοκίδας
ἀτρακτυλίδος |
[5] |
τὴν
βραχύτητα·
ἀλλὰ
τῷ
ὠτὶ
|
ἑκατέρῳ |
τοῦτο
ποιεῖ·
καὶ
ὅταν
ἀνιστῆται |
[10] |
προήκοντα
κόλπον
ποιεῖν,
ἀντηρίδας
ἔνδοθεν
|
ἑκατέρωθεν |
ὑφιστάντα
κλῶνας,
ὅπως
ἂν
εἰς |
[12] |
ἀρετῆς,
εἰδότες
ὅτι
ὥσπερ
αὐτοῖς
|
ἐκείνη |
ἐμφανής
ἐστιν,
οὕτω
καὶ
αὐτοὶ |
[12] |
αἰσχρὰ
ἐναντίον
ποιοῦσιν,
ὅτι
αὐτοὶ
|
ἐκείνην |
οὐχ
ὁρῶσιν·
ἡ
δὲ
πανταχοῦ
|
[12] |
ἐστιν,
οὕτω
καὶ
αὐτοὶ
ὑπ´
|
ἐκείνης
|
ὁρῶνται.
ὅταν
μὲν
γάρ
τις |
[6] |
ἐπὶ
τὸ
πολύ.
ἀναβοᾶν
δ´
|
ἐκεῖνον |
μὲν
αὐτῷ
Παισάτω
παῖς·
παῖ |
[1] |
οὔτε
λέγων
οὔτ´
ἀκούων
περὶ
|
ἐκείνου |
οὐδεὶς
ἀπαγορεύει.
οὗτοι
δὲ
τοιοῦτοι |
[1] |
εἶναι
τὰ
εἰς
τὸν
πόλεμον
|
ἐκείνου |
πλὴν
Νέστορος·
καὶ
οὗτος
οὐ |
[10] |
τὴν
ἀπὸ
τῆς
κεφαλῆς
τῆς
|
ἐκείνου. |
προσφέρειν
δὲ
τὸ
προβόλιον
φυλαττόμενον |
[12] |
κακά,
ἵνα
μὴ
ὀφθῇ
ὑπ´
|
ἐκείνου. |
ὑπὸ
δὲ
τῆς
ἀρετῆς
οὐκ
|
[7] |
δὲ
ποιήσονται
τούτου
μᾶλλον
ἢ
|
ἐκείνου |
φροντίζειν.
χρὴ
δὲ
καὶ
ὡς |
[1] |
ὥστε
καὶ
οἱ
πολέμιοι
μόνῳ
|
ἐκείνῳ |
ὧν
ἐκράτησαν
ἐν
Τροίᾳ
ἔδοσαν |
[10] |
τότε
καὶ
μᾶλλον
μαχόμενοι
ὑπὲρ
|
ἐκείνων |
ἢ
ὑπὲρ
αὑτῶν.
~Λέοντες
δὲ |
[5] |
οὖν
τῶν
τε
ὑπαρχόντων
ὀλίγους
|
ἐκθηρῶνται |
καὶ
τῶν
ἐπιγιγνομένων,
ἀνάγκη
ἀφθόνους |
[2] |
ἐνόδια
δωδεκάλινα,
τὰ
δὲ
δίκτυα
|
ἑκκαιδεκάλινα, |
τὸ
δὲ
μέγεθος
τὰ
μὲν |
[6] |
φυλαττέτω
δὲ
ἐκπεριών·
ἐὰν
δὲ
|
ἐκκλίνῃ |
τὸν
στοῖχον
ἡ
ἄρκυς,
ἀνιστάτω. |
[10] |
ἐκνεύσας·
τῇ
γὰρ
ῥύμῃ
τῆς
|
ἐκκρούσεως |
ἕπεται.
παθόντα
δὲ
τοῦτο
πίπτειν |
[10] |
δὲ
τὸ
προβόλιον
φυλαττόμενον
μὴ
|
ἐκκρούσῃ |
ἐκ
τῶν
χειρῶν
τῇ
κεφαλῇ |
[8] |
ᾖ,
προσελθόντα
κινεῖν.
ἐὰν
δὲ
|
ἐκκυλισθῇ |
ἐκ
τῶν
δικτύων,
μεταθεῖν
κατὰ |
[7] |
ἀεὶ
τοῦτον
ζητοῦσαι
τελευτῶσαι
γίγνονται
|
ἔκκυνοι, |
πονηρὸν
μάθημα.
πρὸς
δὲ
ταῖς |
[3] |
δὲ
πεπλασμένως,
φθονερῶς
δὲ
ἄλλαι
|
ἐκκυνοῦσι
|
παρὰ
τὸ
ἴχνος
διὰ
τέλους |
[6] |
γάρ.
ὁ
δὲ
ὑποχωρῶν
ταχὺ
|
ἐκλείπων |
τὴν
ὄψιν
πάλιν
περιβάλλει
ὅθεν |
[5] |
ἧττον
ὀσφραίνονται
τότε
διὰ
τὸ
|
ἐκλελύσθαι |
τὰ
σώματα.
τοῦ
δὲ
μετοπώρου
|
[10] |
ἐκ
τῶν
χειρῶν
τῇ
κεφαλῇ
|
ἐκνεύσας· |
τῇ
γὰρ
ῥύμῃ
τῆς
ἐκκρούσεως |
[10] |
τοῦτο
πατεῖσθαι
ἀνάγκη
καὶ
δάκνεσθαι.
|
ἑκόντα |
οὖν
οὐ
χρὴ
ὑποπίπτειν·
ἐὰν |
[6] |
τάχιστα
καὶ
μὴ
ἀνιέναι,
ἀλλ´
|
ἐκπερᾶν |
φιλοπόνως.
καὶ
ἐὰν
πάλιν
ἀπαντῶσι |
[10] |
βρόχους,
τὸ
δὲ
ἄκρον
αὐτῶν
|
ἐκπεράτω |
ἔξω
διὰ
τῶν
δακτυλίων·
ἱκανὰ |
[8] |
ἵνα
μὴ
ὑποκινῇ,
ἀλλὰ
κύκλῳ
|
ἐκπεριιέναι· |
ἐλπὶς
γὰρ
αὐτοῦ
εἶναι.
δῆλον |
[8] |
τὸ
αὐτὸ
ἥκοντα
κύκλους
ποιούμενον
|
ἐκπεριιέναι |
τὰ
τοιαῦτα
ζητοῦντα
ὁποῖα
ἔξεισι. |
[6] |
τὰ
παράδρομα
συμφράττων.
φυλαττέτω
δὲ
|
ἐκπεριών· |
ἐὰν
δὲ
ἐκκλίνῃ
τὸν
στοῖχον |
[5] |
διὰ
τὸ
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν
|
ἔκπληκτοι
|
γίγνεσθαι.
κατακλίνεται
δὲ
ὑποθεὶς
τὰ |
[10] |
τὴν
εὐψυχίαν,
δι´
ἣν
εἵλοντο
|
ἐκπονεῖν |
τὴν
ἐπιθυμίαν
ταύτην.
χρηστέον
δὲ |
[1] |
οἱ
πολέμιοι
μόνῳ
ἐκείνῳ
ὧν
|
ἐκράτησαν |
ἐν
Τροίᾳ
ἔδοσαν
μὴ
συληθῆναι. |
[1] |
ἦν,
διὰ
τούτους
οἱ
Ἕλληνες
|
ἐκράτουν, |
ὥστε
ἀνίκητον
τὴν
Ἑλλάδα
παρέχεσθαι. |
[5] |
σκέλη
τὰ
πλεῖστα
συνθεὶς
καὶ
|
ἐκτείνας, |
ἐπ´
ἄκρους
δὲ
τοὺς
πόδας |
[5] |
ἀναβοᾶν,
ἵνα
μὴ
αἱ
κύνες
|
ἔκφρονες |
γιγνόμεναι
χαλεπῶς
τὰ
ἴχνη
γνωρίζωσιν. |
[1] |
δὲ
τὰς
μὲν
τιμὰς
ἃς
|
ἔλαβε |
φανεραί·
πατρὸς
δ´
ἐν
γήρᾳ
|
[2] |
τὰ
δίκτυα
πολλῷ
καὶ
ὀλίγῳ·
|
ἐλάττονι |
μέν,
ἂν
σφόδρα
τείνηται
ἐν |
[2] |
δέκα
παλαιστῶν,
ἔστωσαν
δὲ
καὶ
|
ἐλάττους· |
αἱ
μὲν
ἄνισοι
αὐτῶν
ἐν |
[5] |
αἱ
πολλαὶ
τῶν
νήσων
τοὺς
|
ἐλάττους, |
αἵ
τ´
ἔρημοι
καὶ
οἰκούμεναι· |
[5] |
μετώπῳ
μέγα
ἔχουσιν,
οἱ
δ´
|
ἐλάττους |
ἐπίξανθοι,
μικρὸν
τὸ
λευκὸν
ἔχοντες. |
[5] |
ἔχουσι
μᾶλλον
ἢ
τὰ
μικρά·
|
ἐλάττω |
δὲ
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
τὰ |
[9] |
εἰς
τὰς
ὀργάδας,
οὗ
εἰσιν
|
ἔλαφοι |
πλεῖσται·
ὅπου
δ´
ἂν
ὦσιν, |
[9] |
τῷ
ὄπισθεν
ὀλιγάκις.
αἱ
δ´
|
ἔλαφοι |
τὰς
κύνας
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀμυνόμεναι |
[10] |
αἱ
ποδοστράβαι
αὐτοῖς
ὥσπερ
ταῖς
|
ἐλάφοις
|
ἐν
τοῖς
αὐτοῖς
τόποις,
καὶ |
[9] |
Ἵστανται
δὲ
καὶ
ποδοστράβαι
ταῖς
|
ἐλάφοις |
ἐν
τοῖς
ὄρεσι,
περὶ
τοὺς |
[9] |
ὁ
δὲ
βοήσεται·
ἡ
δ´
|
ἔλαφος |
τὰ
μὲν
ἰδοῦσα,
τὰ
δ´ |
[9] |
δὲ
τοὺς
νεβροὺς
καὶ
τὰς
|
ἐλάφους |
κύνας
εἶναι
Ἰνδικάς·
εἰσὶ
γὰρ |
[9] |
ὅπως
μή,
ἂν
ἴδωσι
τὰς
|
ἐλάφους, |
ὑλακτῶσιν,
αὐτὸν
δὲ
σκοπιωρεῖσθαι.
ἅμα |
[5] |
ἄνωθεν,
σκέλη
τὰ
ἐπ´
αὐτῶν
|
ἐλαφρά, |
σύγκωλα,
στῆθος
οὐ
βαρύτονον,
πλευρὰς |
[4] |
κύνες,
ἔσονται
ἰσχυραὶ
τὰ
εἴδη,
|
ἐλαφραί, |
σύμμετροι,
ποδώκεις,
καὶ
ἀπὸ
τῶν
|
[6] |
δὲ
κυνηγέτην
ἐξιέναι
ἔχοντα
ἠμελημένην
|
ἐλαφρὰν
|
ἐσθῆτα
ἐπὶ
τὸ
κυνηγέσιον
καὶ |
[4] |
μεγάλας,
εἶτα
ἐχούσας
τὰς
κεφαλὰς
|
ἐλαφράς, |
σιμάς,
ἀρθρώδεις,
ἰνώδη
τὰ
κάτωθεν |
[5] |
σύγκωλα,
στῆθος
οὐ
βαρύτονον,
πλευρὰς
|
ἐλαφράς, |
συμμέτρους,
ὀσφῦν
περιφερῆ,
κωλῆν
σαρκώδη, |
[5] |
δ´
ἄλλους
οὐκέτι·
εἰσὶ
γὰρ
|
ἐλαφροί, |
ἀδύνατοι
δέ.
Λαμβάνειν
δὲ
τοῦ |
[5] |
ὑγρόν,
ὑπερέλαφρον.
τεκμήριον
δὲ
ὡς
|
ἐλαφρόν |
ἐστιν·
ὅταν
ἀτρέμα
διαπορεύηται,
πηδᾷ— |
[2] |
ἔτη
εἴκοσι,
τὸ
δὲ
εἶδος
|
ἐλαφρόν, |
ἰσχυρόν,
ψυχὴν
δὲ
ἱκανόν,
ἵνα |
[9] |
τῆς
ἄπωθεν,
ἵνα
ᾖ
τῇ
|
ἐλάφῳ |
ὅτι
μάλιστα
ἄδηλος
ἡ
στάσις· |
[9] |
μετὰ
τῶν
μητέρων
καὶ
ἑτέρων
|
ἐλάφων· |
καὶ
ἀποχωροῦσιν,
ὅταν
διώκωνται,
ἐν |
[9] |
ἥ
τε
γὰρ
ἀπουσία
τῶν
|
ἐλάφων |
ποιεῖ
αὐτὸν
περίφοβον,
τό
τε |
[10] |
δὲ
ποδοστράβαι
ὅμοιαι
ταῖς
τῶν
|
ἐλάφων. |
συγκυνηγέται
δ´
ἔστωσαν·
τὸ
γὰρ |
[7] |
γὰρ
δὴ
ἀνέλπιστοι
οὖσαι
τοῦ
|
ἑλεῖν |
οὐ
πείσονται
τοῦτο.
τὰ
δὲ |
[6] |
δὲ
τὸ
ἐκ
παντὸς
τρόπου
|
ἑλεῖν
|
ταχύ.
τὰ
δὲ
δίκτυα
τεινέτω |
[5] |
δὲ
ἧττον,
βραδύτατοι
δὲ
οἱ
|
ἕλειοι· |
οἱ
δ´
ἐπὶ
πάντας
τοὺς |
[9] |
αὐτοῦ.
χρὴ
δέ,
ἐὰν
οὕτως
|
ἕλῃ
|
ἢ
περιγενόμενος
πόνῳ,
{ἐὰν
μὲν |
[10] |
εἰς
τὰς
ὀργάδας
καὶ
τὰ
|
ἕλη |
καὶ
τὰ
ὕδατα.
ὁ
δὲ |
[2] |
δὲ
καὶ
οἷα
δεῖ
παρεσκευασμένον
|
ἐλθεῖν |
ἐπ´
αὐτὸ
φράσω
καὶ
αὐτὰ
|
[2] |
πράττειν.
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ
|
ἐλθεῖν |
ἐπὶ
τὸ
ἐπιτήδευμα
τὸ
τῶν
|
[10] |
χρὴ
ὑποπίπτειν·
ἐὰν
δ´
ἄκων
|
ἔλθῃ |
εἰς
τοῦτο,
διαναστάσεις
γίγνονται
αἱ |
[9] |
κύνας
καὶ
ἀκόντια
πρὸ
ἡμέρας
|
ἐλθόντα |
εἰς
τὸν
τόπον
τοῦτον
τὰς |
[8] |
δὲ
τὰ
δίκτυα
μετ´
ἄλλου
|
ἐλθόντα |
πρὸς
τὰ
ὄρη
παριέναι
ἀπὸ |
[10] |
διδάξω.
πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ
|
ἐλθόντας
|
ὅπου
ἂν
οἴωνται
{εἶναι}
ὑπάγειν |
[10] |
μὴ
ἐξαλλάττῃ.
ἐπειδὰν
δ´
ἑστῶσιν,
|
ἐλθόντας |
πρὸς
τὰς
κύνας
λῦσαι
ἁπάσας |
[1] |
Ἕλληνες
ἐκράτουν,
ὥστε
ἀνίκητον
τὴν
|
Ἑλλάδα |
παρέχεσθαι.
Ἐγὼ
μὲν
οὖν
παραινῶ |
[1] |
φθονοῦσιν,
ὥστ´
ἐν
μὲν
τῇ
|
Ἑλλάδι |
εἴ
τῳ
συμφοραὶ
ἐγίγνοντο
ἢ |
[1] |
τοὺς
βαρβάρους
πάντας
πάσῃ
τῇ
|
Ἑλλάδι |
νεῖκος
ἢ
πόλεμος
ἦν,
διὰ |
[1] |
Πολυδεύκης
ὅσα
ἐπεδείξαντο
ἐν
τῇ
|
Ἑλλάδι |
τῶν
παρὰ
Χείρωνος
διὰ
τὸ |
[1] |
Θησεὺς
δὲ
τοὺς
μὲν
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἐχθροὺς
πάσης
μόνος
ἀπώλεσε·
τὴν |
[5] |
ἔχει
ἔξω
καὶ
τὰ
βλέφαρα
|
ἐλλείποντα |
καὶ
οὐκ
ἔχοντα
προβολὴν
ταῖς |
[2] |
τήν
γε
προθυμίαν
παρεχέσθω
μηδὲν
|
ἐλλείπων |
τῆς
ἑαυτοῦ
δυνάμεως.
ὅσα
δὲ |
[2] |
τοῦ
ἔργου
καὶ
τὴν
φωνὴν
|
Ἕλληνα, |
τὴν
δὲ
ἡλικίαν
περὶ
ἔτη |
[1] |
πόλεμος
ἦν,
διὰ
τούτους
οἱ
|
Ἕλληνες |
ἐκράτουν,
ὥστε
ἀνίκητον
τὴν
Ἑλλάδα |
[1] |
ὅτε
δὲ
ὁ
πρῶτος
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἐδίδου
τἀριστεῖα
Ἡρακλῆς
ὁ
Διός, |
[1] |
φιλοπονίᾳ,
ὥστε
ὁμολογεῖται
τοὺς
τῶν
|
Ἑλλήνων
|
πρώτους
ὑστέρους
εἶναι
τὰ
εἰς |
[1] |
δὲ
προδιελήλυθεν
ἡ
ἀρετὴ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
τὰς
ἀκοάς,
ὥστε
εἰδόσιν
ἂν |
[1] |
ὥστε
μόνος
φιλοπάτωρ
παρὰ
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ἀναγορευθῆναι.
Αἰνείας
δὲ
σώσας
μὲν |
[13] |
ἐπιμελείαις
πολλαῖς
ὑπερβάλλωνται,
οὐκ
ἂν
|
ἕλοιεν |
ἄγρας.
τὰ
γὰρ
ἀντίπαλα
αὐτῶν |
[13] |
μὲν
γὰρ
πολέμια
νικῶσι,
μὴ
|
ἑλόντες |
δὲ
πρῶτον
μὲν
ὅτι
πάσης |
[13] |
ἐπὶ
τὰ
θηρία
ἰόντες
εὔκλειαν·
|
ἑλόντες |
μὲν
γὰρ
πολέμια
νικῶσι,
μὴ |
[8] |
μὴ
ὑποκινῇ,
ἀλλὰ
κύκλῳ
ἐκπεριιέναι·
|
ἐλπὶς |
γὰρ
αὐτοῦ
εἶναι.
δῆλον
δ´ |
[13] |
διατρίβειν
δ´
ἄλλως
παρέχει
τοῖς
|
ἐλπίσασί |
τι
ἐξ
αὐτῶν
μαθήσεσθαι
{μάτην} |
[1] |
ἐγίγνοντο
ἢ
πόλει
ἢ
βασιλεῖ,
|
ἐλύοντο |
δι´
αὐτούς·
εἰ
δὲ
πρὸς |
[1] |
ἐδίδου
τἀριστεῖα
Ἡρακλῆς
ὁ
Διός,
|
ἑλὼν |
Τροίαν,
Ἡσιόνην
αὐτῷ
ἔδωκεν.
Μελέαγρος
|
[7] |
τὰ
δὲ
δρομαῖα,
ἕως
ἂν
|
ἕλωσι |
{τῷ
ἴχνει}
μεταθεῖν
ἐᾶν·
ἁλισκομένου |
[12] |
τῶν
κυνηγεσίων
πολλὰ
καὶ
καλὰ
|
ἔμαθον· |
ἐξ
ὧν
ἐγένετο
αὐτοῖς
μεγάλη |
[10] |
πολὺ
καὶ
εἰς
τοὺς
ὅρμους
|
ἐμβαλέσθαι |
τὰς
ἄρκυς,
ἐπιβάλλοντα
τοὺς
βρόχους |
[6] |
πόδας
ἢ
εἰς
τὰς
ἄρκυς
|
ἐμβάλῃ. |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
ἀνελόντα
τὰς |
[6] |
δὲ
δίκτυα
τεινέτω
ἐν
ἀπέδοις,
|
ἐμβαλλέτω |
δὲ
τὰ
ἐνόδια
εἰς
τὰς |
[4] |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
ἀναβλεμμάτων
καὶ
|
ἐμβλεμμάτων
|
εἰς
τὴν
ὕλην
καὶ
ἀναστρεμμάτων |
[6] |
τῶν
κυνῶν
καὶ
κλαγγὴν
φεύγων.
|
ἐμβοάτω |
δὲ
αὐτῷ
διωκομένῳ
Ἰὼ
κύνες, |
[6] |
πρόσθεν
προθείτω,
καὶ
ἐπιθέων
μὲν
|
ἐμβοάτω· |
ἐμπεπτωκότος
δὲ
τὴν
ὀργὴν
τῶν |
[4] |
τὰς
κεφαλὰς
ἐπὶ
γῆν
λεχρίας,
|
ἐμμειδιῶσαι |
μὲν
πρὸς
τὰ
ἴχνη,
ἐπικαταβάλλουσαι |
[6] |
κυνηγέσια
μεταβάλλοντα
ἄγειν,
ἵνα
ὦσιν
|
ἔμπειροι
|
τῶν
κυνηγεσίων,
αὐτὸς
δὲ
τῆς |
[10] |
δὲ
ταῖς
κυσὶν
ἕνα
τὸν
|
ἐμπειρότατον, |
τοὺς
δ´
ἄλλους
ἕπεσθαι
κοσμίως |
[10] |
ὅστις
ἂν
ᾖ
τῶν
παρόντων
|
ἐμπειρότατος |
καὶ
ἐγκρατέστατος
προσελθόντα
ἐκ
τοῦ |
[6] |
προθείτω,
καὶ
ἐπιθέων
μὲν
ἐμβοάτω·
|
ἐμπεπτωκότος |
δὲ
τὴν
ὀργὴν
τῶν
κυνῶν |
[10] |
τὸ
πρόσωπον,
ἀναρρίψει·
θέων
δ´
|
ἐμπεσεῖται· |
ἐὰν
δὲ
μή,
μεταθεῖν
ἀνάγκη. |
[10] |
ἱκανὴ
διαδρομή·
ἐὰν
γὰρ
ὑποχωρῶν
|
ἐμπέσῃ |
εἰς
πυκνούς,
κίνδυνος
πληγῆναι·
ᾧ |
[10] |
ὡς
εἴρηκα·
ἐὰν
δὲ
μὴ
|
ἐμπέσῃ, |
μεταθεῖν.
ἁλίσκεται
δὲ
καὶ
ὅταν |
[10] |
Ἐὰν
δὲ
θήλεια
ᾖ
ἡ
|
ἐμπεσοῦσα, |
ἐπιθέοντα
παίειν
φυλαττόμενον
μὴ
ὠσθεὶς |
[5] |
ἐάν
τι
ᾖ
ὑπερέχον
ἢ
|
ἐμπεφυκὸς
|
ἐν
τούτῳ·
ὁ
μὲν
οὖν |
[9] |
καὶ
εἰς
δίκρας
τῆς
ὕλης
|
ἐμπίπτει |
φερόμενον,
καὶ
ἐὰν
μὴ
ἀπορρήξῃ |
[5] |
οἱ
ἰδόντες·
καὶ
ὅταν
ἀναγρία
|
ἐμπίπτῃ, |
ἀναλύειν
χρὴ
τὰ
περὶ
τὸ |
[6] |
ἐὰν
δὲ
εἰς
τὰς
ἄρκυς
|
ἐμπίπτῃ |
ἢ
ἐντὸς
ἢ
ἔξω
παρενεχθῇ, |
[10] |
μὲν
οὖν
εἰς
τὴν
ἄρκυν
|
ἐμπίπτῃ, |
τὸν
ἀρκυωρὸν
ἀναλαβόντα
τὸ
προβόλιον |
[3] |
εἶτα
ἁμαρτάνουσιν,
ἕτεραι
δὲ
ἀνοήτως
|
ἐμπίπτουσαι |
εἰς
τὰς
ὁδοὺς
ἁμαρτάνουσι,
τὸ |
[6] |
διαρριπτοῦσαι
τὰς
οὐρὰς
καὶ
ἑαυταῖς
|
ἐμπίπτουσαι |
καὶ
πολλὰ
ὑπερπηδῶσαι
καὶ
ἐπανακλαγγάνουσαι, |
[5] |
πολλὰ
καὶ
εἰς
τὰς
ἄρκυς
|
ἐμπίπτων. |
εἰ
δ´
ἔφευγεν
ὀρθόν,
ὀλιγάκις
|
[13] |
τὰ
θεῖα
τοῖς
μὲν
οὐδὲν
|
ἐμποδὼν |
ἀσεβεῖν,
οἱ
δ´
εὐσεβέστατοι.
λόγοι
|
[5] |
δὲ
οἱ
ἐκ
τῶν
δασέων·
|
ἐμποδὼν |
γὰρ
τὸ
σκοτεινόν.
Δύο
δὲ |
[9] |
τοῦ
ὄπισθεν,
ἐφελκόμενον
τὸ
ξύλον
|
ἐμποδὼν |
ὅλῳ
ἐστὶ
τῷ
σώματι,
ἐνίοτε |
[5] |
διὰ
τῶν
αὐτῶν,
ἐπαλλάττοντες
ἅλματα,
|
ἐμποιοῦντες |
ἴχνεσιν
ἴχνη,
ἀποχωροῦσι.
καί
εἰσι |
[7] |
τὰ
σκέλη,
τοῖς
σώμασι
νόσους
|
ἐμποιοῦσι, |
καὶ
τὰ
ἐντὸς
ἄδικα
γίγνεται. |
[10] |
αὐτό,
ἡ
δὲ
δεξιὰ
ἐπεμβάλλει·
|
ἔμπροσθεν |
δὲ
ὁ
ποὺς
ὁ
μὲν |
[5] |
τὰ
ὄπισθεν
μείζω
πολὺ
τῶν
|
ἔμπροσθεν |
καὶ
ἐγκεκλιμένα
μικρὸν
ἔξω,
τρίχωμα |
[4] |
πολὺ
μείζω
τὰ
ὄπισθεν
τῶν
|
ἔμπροσθεν |
καὶ
ἐπίρρικνα,
πόδας
περιφερεῖς.
καὶ |
[5] |
τιθεὶς
εἰς
τὸ
ἐπέκεινα
τῶν
|
ἔμπροσθεν |
ποδῶν
τοὺς
ὄπισθεν
καὶ
ἔξω· |
[12] |
εἰδότες
ὅτι
ὥσπερ
αὐτοῖς
ἐκείνη
|
ἐμφανής |
ἐστιν,
οὕτω
καὶ
αὐτοὶ
ὑπ´ |
[10] |
αἱ
ῥᾶχοι.
ὑπὲρ
δὲ
ἑκάστην
|
ἐμφράττειν |
τῇ
ὕλῃ
καὶ
τὰ
δύσορμα, |
[7] |
δὲ
τέτταρες
καὶ
δέκα
ἡμέραι
|
ἐν |
αἷς
ἡ
ἀνάγκη
αὕτη
ἔχει. |
[6] |
ταχύ.
τὰ
δὲ
δίκτυα
τεινέτω
|
ἐν |
ἀπέδοις,
ἐμβαλλέτω
δὲ
τὰ
ἐνόδια |
[5] |
οἰκούμεναι·
τὸ
δὲ
πλῆθος
πλείους
|
ἐν |
αὐταῖς
ἢ
ἐν
ταῖς
ἠπείροις· |
[12] |
ἄδηλον,
οἱ
δὲ
πόνοι
οἱ
|
ἐν |
αὐτῇ
ἐνόντες
φανεροί.
ἴσως
μὲν |
[8] |
τοιαῦτα
χωρία,
ἐὰν
μὴ
ἄρα
|
ἐν |
αὐτῇ
τῇ
χιόνι
πιέσῃ
ἑαυτόν. |
[5] |
ἰσόπεδοι·
τὸ
γὰρ
φανὸν
τὸ
|
ἐν |
αὐτοῖς
ἐνὸν
ἀντιλάμπει·
ἄδηλοι
δέ, |
[5] |
ἑαυτῆς
ὑπὸ
παντί,
ἐπ´
αὐτῶν,
|
ἐν |
αὐτοῖς,
παρ´
αὐτά,
ἄπωθεν
πολύ, |
[9] |
προσθίου
ποδὸς
ἁλῷ,
ταχὺ
ληφθήσεται·
|
ἐν |
γὰρ
τῷ
δρόμῳ
πᾶν
τὸ |
[1] |
ἃς
ἔλαβε
φανεραί·
πατρὸς
δ´
|
ἐν |
γήρᾳ
ἐπιλανθανομένου
τῆς
θεοῦ
οὐχ |
[6] |
ὑψηλά,
ὅπως
ἂν
μὴ
ὑπερπηδᾷ.
|
ἐν |
δὲ
ταῖς
ἰχνείαις
μὴ
ὑπερβάλλεσθαι· |
[5] |
μὲν
τὰς
ἐρήμους
ὀλιγάκις
ἀφικνοῦνται,
|
ἐν |
δὲ
ταῖς
οἰκουμέναις
ὀλίγοι
γίγνονται |
[12] |
φύλακες
εἶναι
ἀγαθοὶ
τοῦ
ἐπιταττομένου.
|
ἐν |
δὲ
ταῖς
προσόδοις
ταῖς
πρὸς |
[6] |
ἐπὶ
τὸ
κυνηγέσιον
καὶ
ὑπόδεσιν,
|
ἐν |
δὲ
τῇ
χειρὶ
ῥόπαλον,
τὸν |
[2] |
τὸ
διάστημα
ἴσον
ταῖς
ἄρκυσιν.
|
ἐν
|
δὲ
τοῖς
ἀκρωλενίοις
τὰ
μὲν |
[5] |
ἐπιλάθοιτ´
ἂν
εἴ
του
ἐρῴη.
|
Ἐν |
δὲ
τοῖς
ἔργοις
κυνηγετοῦντα
ἀπέχεσθαι |
[9] |
δὲ
καὶ
τῆς
ἄλλης
ἡμέρας,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
ἔργοις
πρῴ.
ἐν |
[9] |
μεθ´
ἡμέραν
διὰ
τὴν
ἐρημίαν·
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
ἔργοις
τῆς
νυκτὸς |
[10] |
μαλακοῖς
τῶν
χωρίων
τὰ
ἴχνη,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
λασίοις
τῆς
ὕλης |
[2] |
ἵνα
ἴσα
τὰ
ὕψη
ἐξαίρωσιν,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
ὁμαλέσιν
αἱ
ἴσαι· |
[5] |
πυκνοῦται,
τῶν
δὲ
οὐ
πίμπλαται.
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
ὑλώδεσι
μᾶλλον
ἢ |
[9] |
τῷ
ἔχοντι
αὐτὸν
ζητοῦσα
ἀφελέσθαι.
|
ἐν |
δὲ
τούτῳ
τῷ
καιρῷ
ἐγκελεύειν |
[9] |
ἐν
μέσαις,
ὁτὲ
δὲ
πρόσθεν,
|
ἐν |
δὲ
τῷ
ὄπισθεν
ὀλιγάκις.
αἱ |
[5] |
ἰσχύι
ἀντισπάσασα
τὸ
θερμὸν
ἔχει
|
ἐν |
ἑαυτῇ,
ὁ
δὲ
παγετὸς
ἐπιπήξας. |
[9] |
γὰρ
τὸ
ὑγρόν,
ὃ
ἔχει
|
ἐν |
ἑαυτῷ,
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ
συνιστάμενον |
[5] |
πολὺ
ὅταν
μὲν
ᾖ
ψύχη,
|
ἐν |
εὐδιεινοῖς,
ὅταν
δὲ
καύματα,
ἐν |
[12] |
διὰ
τὸ
ἐπίπονον
διδάσκεσθαι,
ἀλλὰ
|
ἐν |
ἡδοναῖς
ἀκαίροις
διάγειν,
φύσει
οὗτοι |
[13] |
καὶ
ἐν
τῇ
αὑτῶν
οἰκήσει
|
ἐν |
ἰσχύι
πολλῇ
ἐστιν·
ὥστε
τῷ |
[7] |
προσθέουσαι
τὸν
λαγῶ,
ἐπεὶ
μὴ
|
ἐν
|
κόσμῳ
ἀεὶ
τοῦτον
ζητοῦσαι
τελευτῶσαι |
[1] |
μὲν
τῆς
Ἀρτέμιδος
ἐτιμᾶτο
καὶ
|
ἐν |
λόγοις
συνῆν,
σωφροσύνῃ
δὲ
καὶ |
[9] |
ἐν
δὲ
τοῖς
ἔργοις
πρῴ.
|
ἐν |
μὲν
γὰρ
τοῖς
ὄρεσιν
οὐ |
[1] |
οἱ
δὲ
κακοὶ
φθονοῦσιν,
ὥστ´
|
ἐν |
μὲν
τῇ
Ἑλλάδι
εἴ
τῳ |
[10] |
τοῖς
κυνηγέταις
πολλὰ
δῆλα
αὐτοῦ,
|
ἐν |
μὲν
τοῖς
μαλακοῖς
τῶν
χωρίων |
[9] |
ἐλάφων·
καὶ
ἀποχωροῦσιν,
ὅταν
διώκωνται,
|
ἐν |
μέσαις,
ὁτὲ
δὲ
πρόσθεν,
ἐν |
[11] |
ὀρύγματα
ποιοῦσι
περιφερῆ
μεγάλα
βαθέα,
|
ἐν |
μέσῳ
λείποντες
κίονα
τῆς
γῆς. |
[5] |
δὴ
εἰς
τοῦτο
ὑποστρέφεται
ταχύ,
|
ἐν |
μικρῷ
πολὺ
καταλιπὼν
τὸ
ἐπιφερόμενον. |
[6] |
ἂν
μὴ
παραλειφθῇ
(κατακλίνεται
γὰρ
|
ἐν |
μικρῷ
τὸ
θηρίον
καὶ
οὐκ |
[11] |
ὅσα
ἐστὶ
τοιαῦτα
θηρία
ἁλίσκεται
|
ἐν |
ξέναις
χώραις
περὶ
τὸ
Πάγγαιον |
[5] |
περιβάλλων
καὶ
ἀγαπῶν
τοὺς
τόπους
|
ἐν |
οἷς
ἐγένετο
καὶ
ἐτράφη
ἁλίσκεται. |
[6] |
τοῖς
ἄλλοις
κελεύσμασιν,
ἐὰν
ὦσιν
|
ἐν |
ὄρει
αἱ
μεταδρομαί,
ἐπικελεύειν
τόδε, |
[2] |
ἂν
ἡσυχῇ.
ἔστω
δὲ
καὶ
|
ἐν |
ὅτῳ
ἔσονται
αἱ
ἄρκυς
καὶ |
[10] |
μὴ
πολλῷ
μείζω
διαβάντα
ἢ
|
ἐν |
πάλῃ,
ἐπιστρέφοντα
τὰς
πλευρὰς
τὰς |
[5] |
ἐν
εὐδιεινοῖς,
ὅταν
δὲ
καύματα,
|
ἐν |
παλισκίοις,
τὸ
δὲ
ἔαρ
καὶ |
[12] |
καὶ
ἀσφαλῶς
διώξονται
τοὺς
ἐναντίους
|
ἐν |
παντὶ
χωρίῳ
διὰ
συνήθειαν.
δυστυχήσαντος |
[11] |
τῷ
Ὀλύμπῳ
τῷ
Μυσίῳ
καὶ
|
ἐν |
Πίνδῳ,
τὰ
δ´
ἐν
τῇ |
[3] |
κυνῶν
τε
καὶ
ἀλωπέκων
ἐγένοντο·
|
ἐν |
πολλῷ
δὲ
χρόνῳ
συγκέκραται
αὐτῶν |
[5] |
δὲ
ἔαρ
καὶ
τὸ
μετόπωρον
|
ἐν |
προσηλίοις·
οἱ
δὲ
δρομαῖοι
οὐχ |
[9] |
τὰ
ῥεῖθρα
καὶ
τὰς
νάπας,
|
ἐν |
ταῖς
διόδοις
καὶ
τοῖς
ἔργοις |
[5] |
πλῆθος
πλείους
ἐν
αὐταῖς
ἢ
|
ἐν |
ταῖς
ἠπείροις·
οὐ
γάρ
εἰσιν |
[3] |
τὰ
τῶν
ἄλλων
κυνῶν
εὑρήματα
|
ἐν |
ταῖς
ἰχνείαις
καὶ
μεταδρομαῖς
προθέουσαι |
[10] |
οἱ
κυνηγέται
κινδυνεύουσιν,
ὅταν
γε
|
ἐν |
ταῖς
μεταδρομαῖς
ἀπειρηκότι
ἀναγκάζωνται
προσιέναι |
[5] |
δὲ
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
τὰ
|
ἐν |
ταῖς
νήσοις.
κυνηγέται
δὲ
εἰς |
[5] |
καὶ
ἐν
τοῖς
τριμμοῖς
καὶ
|
ἐν |
ταῖς
ὁδοῖς,
ἐὰν
ὦσιν
ἰσόπεδοι· |
[5] |
οὐ
γάρ
εἰσιν
οὔτ´
ἀλώπεκες
|
ἐν |
ταῖς
πολλαῖς
αὐτῶν,
αἵτινες
καὶ |
[1] |
ἔδοσαν
μὴ
συληθῆναι.
Ἀχιλλεὺς
δ´
|
ἐν |
ταύτῃ
τῇ
παιδείᾳ
τραφεὶς
οὕτω |
[12] |
ποιεῖ
καὶ
δικαίους
διὰ
τὸ
|
ἐν |
τῇ
ἀληθείᾳ
παιδεύεσθαι.
τά
τε |
[10] |
τούτων
μία
ἐστὶ
μόνη,
ὅταν
|
ἐν |
τῇ
ἀνάγκῃ
ταύτῃ
ἔχηται,
προσελθόντα |
[13] |
ὑπὲρ
τῆς
ψυχῆς
ἀγωνιζόμενα
καὶ
|
ἐν |
τῇ
αὑτῶν
οἰκήσει
ἐν
ἰσχύι |
[1] |
δὲ
καὶ
Πολυδεύκης
ὅσα
ἐπεδείξαντο
|
ἐν |
τῇ
Ἑλλάδι
τῶν
παρὰ
Χείρωνος |
[5] |
μεταξὺ
τούτων·
ὁτὲ
δὲ
καὶ
|
ἐν |
τῇ
θαλάττῃ
διαρριπτῶν
ἐπὶ
τὸ |
[11] |
τὰ
δὲ
ἀκούοντα
τῆς
φωνῆς
|
ἐν |
τῇ
νυκτὶ
κύκλῳ
τὸν
φραγμὸν |
[11] |
καὶ
ἐν
Πίνδῳ,
τὰ
δ´
|
ἐν |
τῇ
Νύσῃ
τῇ
ὑπὲρ
τῆς |
[6] |
κυνῶν
οἱ
πόδες
μὴ
καίωνται
|
ἐν |
τῇ
πορείᾳ.
~Σκυλακεύειν
δὲ
αὐτὰς |
[2] |
ἐλάττονι
μέν,
ἂν
σφόδρα
τείνηται
|
ἐν |
τῇ
στάσει,
πλέονι
δ´,
ἂν |
[10] |
γιγνόμενον.
ἀποθνῄσκουσι
δὲ
κύνες
πολλαὶ
|
ἐν |
τῇ
τοιαύτῃ
θήρᾳ
καὶ
αὐτοὶ |
[10] |
ποδοστράβαι
αὐτοῖς
ὥσπερ
ταῖς
ἐλάφοις
|
ἐν |
τοῖς
αὐτοῖς
τόποις,
καὶ
ἐπισκέψεις |
[9] |
τ´
ἐπισύρματα
τοῦ
ξύλου
καταφανῆ
|
ἐν |
τοῖς
ἔργοις·
ἐὰν
δὲ
τραχεῖς |
[2] |
ἐλάττους·
αἱ
μὲν
ἄνισοι
αὐτῶν
|
ἐν |
τοῖς
ἑτεροκλινέσι
τῶν
χωρίων,
ἵνα |
[12] |
μὲν
αὐτῶν
τῶν
πράξεων
τῶν
|
ἐν |
τοῖς
κυνηγεσίοις
εἴρηται.
ὠφελήσονται
δ´ |
[8] |
δίκτυα
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὅνπερ
|
ἐν |
τοῖς
μελαγχίμοις,
περιλαμβάνοντα
ἐντὸς
πρὸς |
[13] |
ἐν
τοῖς
ὀνόμασι
σοφίζονται,
οὐκ
|
ἐν |
τοῖς
νοήμασιν.
οὐ
λανθάνει
δέ |
[13] |
καὶ
οὐ
{τοὺς}
φιλοσόφους,
ὅτι
|
ἐν |
τοῖς
ὀνόμασι
σοφίζονται,
οὐκ
ἐν |
[9] |
δὲ
καὶ
ποδοστράβαι
ταῖς
ἐλάφοις
|
ἐν |
τοῖς
ὄρεσι,
περὶ
τοὺς
λειμῶνας |
[11] |
τοιαῦτα.
ἁλίσκεται
δὲ
τὰ
μὲν
|
ἐν
|
τοῖς
ὄρεσι
φαρμάκῳ
διὰ
δυσχωρίαν |
[9] |
ἔχοντα
τὰς
κύνας
τὰς
μὲν
|
ἐν |
τοῖς
ὄρεσιν
ἑστώσας,
μάλιστα
μὲν
|
[5] |
τὴν
ἀνταύγειαν·
κατάδηλοι
δὲ
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
τριμμοῖς
καὶ
ἐν
ταῖς |
[10] |
ἐκ
ῥάχου·
οὐκ
ἰσχυραὶ
γὰρ
|
ἐν |
τοῖς
ψιλοῖς
αἱ
ῥᾶχοι.
ὑπὲρ |
[5] |
δὲ
τοῖς
ὑλώδεσι
μᾶλλον
ἢ
|
ἐν |
τοῖς
ψιλοῖς
ὄζει·
διατρέχων
γὰρ |
[4] |
γίγνονται
καὶ
τὰ
σώματα
διαπονοῦσαι
|
ἐν |
τόποις
τοιούτοις
ὠφελοῦνται.
ἀγέσθωσαν
δὲ |
[4] |
δέ,
ἐὰν
τοῦ
λαγῶ
ὀσφραίνωνται
|
ἐν |
τόποις
ψιλοῖς,
ξηροῖς,
προσηλίοις
τοῦ |
[10] |
εὐθὺς
ἑστήξει
περὶ
αὑτὸν
ἔχων.
|
ἐν |
τούτῳ
δὲ
τῷ
καιρῷ
αἱ |
[5] |
τι
ᾖ
ὑπερέχον
ἢ
ἐμπεφυκὸς
|
ἐν |
τούτῳ·
ὁ
μὲν
οὖν
εὐναῖος |
[1] |
πολέμιοι
μόνῳ
ἐκείνῳ
ὧν
ἐκράτησαν
|
ἐν |
Τροίᾳ
ἔδοσαν
μὴ
συληθῆναι.
Ἀχιλλεὺς |
[6] |
διώκειν·
διαφθορὰ
γὰρ
μεγίστη
καὶ
|
ἐν |
τῷ
δέοντι
οὔποτε
πάρεισιν.
εἰς |
[6] |
δὲ
πύθηται
ἤδη,
ἐὰν
μὲν
|
ἐν |
τῷ
ἴχνει
ὦσι,
προσστάντα
ἐγκελεύειν, |
[7] |
ὅταν
ἀναιρῶνται,
ἵν´
ἐὰν
πλανηθῶσιν
|
ἐν |
τῷ
κυνηγεσίῳ
δι´
ἀπειρίαν,
πρὸς |
[5] |
ἐπίπερκνοι
καὶ
τὸ
λευκὸν
τὸ
|
ἐν |
τῷ
μετώπῳ
μέγα
ἔχουσιν,
οἱ |
[11] |
ὑπὲρ
τῆς
Μακεδονίας,
τὰ
δ´
|
ἐν |
τῷ
Ὀλύμπῳ
τῷ
Μυσίῳ
καὶ |
[9] |
σιδηροῦς
τε
καὶ
ξυλίνους
ἐγκαταπεπλεγμένους
|
ἐν |
τῷ
πλοκάνῳ·
μείζους
δὲ
τοὺς |
[12] |
αἱρεῖν
τὰς
ἄγρας.
τεταγμένοι
δὲ
|
ἐν |
τῷ
πρόσθεν
οὐ
λείψουσι
τὰς |
[6] |
καὶ
ἐὰν
μὲν
ἑαλωκὼς
ᾖ
|
ἐν |
τῷ
πρώτῳ
δρόμῳ,
ἀνακαλεσάμενον
τὰς |
[5] |
διαρριπτῶν
ἐπὶ
τὸ
δυνατὸν
καὶ
|
ἐν |
ὕδατι,
ἐάν
τι
ᾖ
ὑπερέχον |
[10] |
προσιέναι
ἔχοντες
τὰ
προβόλια
ἢ
|
ἐν |
ὕδατι
ὄντι
ἢ
ἐφεστῶτι
πρὸς |
[5] |
ἐσκεδασμένη.
ἅμα
δὲ
τούτοις
καὶ
|
ἐν |
ὕπνῳ
ὂν
τὰ
πολλὰ
τὸ |
[12] |
τάξεις
διὰ
τὸ
καρτερεῖν
δύνασθαι.
|
ἐν |
φυγῇ
δὲ
τῶν
πολεμίων
ὀρθῶς |
[6] |
τοῦτο
τὸν
μὲν
ἀρκυωρὸν
εἶναι
|
ἐν |
φυλακῇ·
αὐτὸν
δὲ
τὰς
κύνας |
[5] |
θεῖ
οὕτως.
δῆλον
δὲ
τοῦτο
|
ἐν |
χιόνι.
οὐρὰν
δὲ
οὐκ
ἐπιτηδείαν |
[12] |
συνήθειαν.
δυστυχήσαντος
δὲ
οἰκείου
στρατοπέδου
|
ἐν
|
χωρίοις
ὑλώδεσι
καὶ
ἀποκρήμνοις
ἢ |
[10] |
μὲν
ᾖ
τὸ
χωρίον
κατωφερὲς
|
ἐν |
ᾧ
ἂν
ἔχῃ
αὐτὸν
ἡ |
[1] |
Διομήδης
λαμπροὶ
μὲν
καὶ
καθ´
|
ἓν |
ἕκαστον,
τὸ
δὲ
ὅλον
αἴτιοι |
[6] |
ἐντὸς
ἢ
ἔξω
παρενεχθῇ,
καθ´
|
ἓν |
ἕκαστον
τούτων
ὁ
ἀρκυωρὸς
γεγωνείτω. |
[10] |
ἔχηται,
προσελθόντα
ἐγγὺς
τῶν
συγκυνηγετῶν
|
ἕνα
|
ἔχοντα
προβόλιον
ἐρεθίζειν
ὡς
ἀφήσοντα· |
[10] |
προιέναι.
ἐγκελεύειν
δὲ
ταῖς
κυσὶν
|
ἕνα |
τὸν
ἐμπειρότατον,
τοὺς
δ´
ἄλλους |
[9] |
εὐκύκλους
ἐχούσας,
καὶ
τοὺς
ἥλους
|
ἐναλλὰξ |
σιδηροῦς
τε
καὶ
ξυλίνους
ἐγκαταπεπλεγμένους |
[5] |
καὶ
ἵνα
μὴ
τῷ
νόμῳ
|
ἐναντίοι
|
ὦσιν
οἱ
ἰδόντες·
καὶ
ὅταν |
[12] |
ἐπισκοπεῖσθαι
πολλὰ
κακὰ
καὶ
αἰσχρὰ
|
ἐναντίον
|
ποιοῦσιν,
ὅτι
αὐτοὶ
ἐκείνην
οὐχ |
[5] |
δὲ
θέρους
βραχέα
διὰ
τὸ
|
ἐναντίον. |
χειμῶνος
μὲν
οὖν
πρῲ
οὐκ |
[12] |
ὀρθῶς
καὶ
ἀσφαλῶς
διώξονται
τοὺς
|
ἐναντίους |
ἐν
παντὶ
χωρίῳ
διὰ
συνήθειαν. |
[6] |
κεκρύφαλον.
εἰς
δὲ
τὸν
περίδρομον
|
ἐναπτέτω
|
λίθον
μακρὸν
καὶ
μέγαν,
ἵνα |
[7] |
αὐτόν·
ὅταν
μὲν
γὰρ
μὴ
|
ἐνδεεῖς |
ὦσι,
τούτου
τὸν
αἴτιον
οὐκ |
[7] |
ἐπίφοροι,
μὴ
ἐξάγειν
ἐπὶ
κυνηγέσιον
|
ἐνδελεχῶς, |
ἀλλὰ
διαλείπειν,
ἵνα
μὴ
φιλοπονίᾳ |
[5] |
μικρούς,
εὐπαγεῖς,
ἔξωθεν
μῦς
ἐπιτεταμένους,
|
ἔνδοθεν |
δὲ
οὐκ
ὀγκώδεις,
ὑποκώλια
μακρά, |
[4] |
σαρκώδη,
ἄνωθεν
δὲ
μὴ
συνδεδεμένα,
|
ἔνδοθεν |
δὲ
προσεσταλμένα,
τὰ
κάτωθεν
τῶν |
[10] |
μακρὸν
προήκοντα
κόλπον
ποιεῖν,
ἀντηρίδας
|
ἔνδοθεν |
ἑκατέρωθεν
ὑφιστάντα
κλῶνας,
ὅπως
ἂν |
[8] |
ἠφανίσθαι
τὴν
γῆν·
εἰ
δ´
|
ἐνέσται |
μελάγχιμα,
δυσζήτητος
ἔσται.
ἔστι
δέ, |
[10] |
αὐγαὶ
τοῦ
φέγγους
ὡς
μάλιστα
|
ἐνέχωσιν, |
ἵνα
προσθέοντι
ὡς
φανότατον
ᾖ |
[12] |
σώματος
ἀφαιροῦνται,
ἐπιθυμίαν
δ´
ἀρετῆς
|
ἐνηύξησαν, |
οὗτοι
ἄριστοι·
οὐ
γὰρ
ἂν |
[13] |
ἰδίας
μήτ´
ἐπὶ
τὰς
δημοσίας,
|
ἐνθυμηθέντα |
ὅτι
οἱ
μὲν
ἄριστοι
αὐτῶν |
[13] |
ἐὰν
γὰρ
μὴ
πόνοις
καὶ
|
ἐνθυμήμασι |
καὶ
ἐπιμελείαις
πολλαῖς
ὑπερβάλλωνται,
οὐκ |
[13] |
φυλάττεσθαι,
τὰ
δὲ
τῶν
φιλοσόφων
|
ἐνθυμήματα |
μὴ
ἀτιμάζειν·
οἱ
μὲν
γὰρ |
[8] |
ἴχνη
ἄδηλα
γενέσθαι,
τῆς
ὥρας
|
ἐνθυμούμενον, |
ὅπως,
ἂν
καὶ
ἑτέρους
εὑρίσκῃ, |
[9] |
ὅπου
εἶδεν
εὐνασθέντα,
τῶν
τόπων
|
ἐνθυμούμενον, |
ὅπως
μὴ
διαμαρτήσεται·
πολὺ
γὰρ |
[10] |
εἰς
τὸ
ὄμμα
τοῦ
θηρίου
|
ἐνθυμούμενον |
τὴν
κίνησιν
τὴν
ἀπὸ
τῆς |
[13] |
πράττοντες
καὶ
ὁρῶντες·
ὥστε
ὑπάρχειν
|
ἐνθυμουμένους
|
τούτων
θεοφιλεῖς
τ´
εἶναι
καὶ |
[13] |
ἡδοναὶ
κεναί,
ἀρετὴ
δ´
οὐκ
|
ἔνι· |
διατρίβειν
δ´
ἄλλως
παρέχει
τοῖς
|
[13] |
πάσῃ
τῇ
ἑαυτῶν
πόλει
καὶ
|
ἑνὶ |
ἑκάστῳ
τῶν
φίλων
καὶ
πολιτῶν. |
[7] |
σκυλάκια
ἤδη,
διδόναι
γάλα
μέχρι
|
ἐνιαυτοῦ |
καὶ
οἷς
μέλλει
τὸν
ἅπαντα |
[5] |
διὰ
γῆς
κεκινημένης,
ἐὰν
ἔχωσιν
|
ἔνιον |
ἐρύθημα,
καὶ
διὰ
καλάμης
διὰ |
[9] |
ἐμποδὼν
ὅλῳ
ἐστὶ
τῷ
σώματι,
|
ἐνίοτε |
δὲ
καὶ
εἰς
δίκρας
τῆς |
[2] |
ἔστωσαν
δὲ
αἱ
μὲν
ἄρκυς
|
ἐννεάλινοι |
ἐκ
τριῶν
τόνων,
ἕκαστος
δὲ |
[2] |
τὸ
δὲ
μέγεθος
τὰ
μὲν
|
ἐνόδια |
διώρυγα,
τριώρυγα,
τετρώρυγα,
πεντώρυγα,
τὰ
|
[2] |
ἵνα
εὔτροχοι
ὦσι,
τὰ
δ´
|
ἐνόδια |
δωδεκάλινα,
τὰ
δὲ
δίκτυα
ἑκκαιδεκάλινα, |
[6] |
ἐν
ἀπέδοις,
ἐμβαλλέτω
δὲ
τὰ
|
ἐνόδια |
εἰς
τὰς
ὁδούς,
καὶ
ἐκ |
[2] |
δὲ
τοῖς
ἀκρωλενίοις
τὰ
μὲν
|
ἐνόδια |
ἐχέτω
μαστούς,
τὰ
δὲ
δίκτυα |
[2] |
Καρχηδονίου
λεπτοῦ
λίνου
καὶ
τὰ
|
ἐνόδια |
καὶ
τὰ
δίκτυα.
ἔστωσαν
δὲ |
[2] |
ἔσονται
αἱ
ἄρκυς
καὶ
τὰ
|
ἐνόδια |
καὶ
τὰ
δίκτυα
κυνοῦχος
μόσχειος, |
[2] |
{αὗται}
λεῖαι·
αἱ
δὲ
τῶν
|
ἐνοδίων |
τῶν
ἀρκύων
διπλάσιαι,
αἱ
δὲ |
[12] |
γὰρ
καρπῶν
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς
|
ἐνόμισαν |
ὅμως
τοὺς
κυνηγέτας
μὴ
κωλύειν
|
[5] |
γὰρ
φανὸν
τὸ
ἐν
αὐτοῖς
|
ἐνὸν |
ἀντιλάμπει·
ἄδηλοι
δέ,
ὅταν
κατὰ
|
[12] |
δὲ
πόνοι
οἱ
ἐν
αὐτῇ
|
ἐνόντες
|
φανεροί.
ἴσως
μὲν
οὖν,
εἰ |
[6] |
ἴχνη
ἐπιρριπτοῦσαι,
παραπηδῶσαι,
κοινωνοῦσαι,
ὑπολαμβάνουσαι,
|
ἐνσημαινόμεναι, |
ὅρους
τιθέμεναι
ἑαυταῖς
γνωρίμους
ταχὺ |
[7] |
δρόμον
ἐπιλύῃ,
ὁρῶσαι
τὸν
λαγῶ
|
ἐντεινόμεναι |
ῥήγνυνται,
οὔπω
ἔχουσαι
συνεστῶτα
τὰ |
[12] |
καὶ
οἱ
πρόγονοι
ἡμῶν
ὅτι
|
ἐντεῦθεν |
ηὐτύχουν
πρὸς
τοὺς
πολεμίους,
ἐπιμέλειαν |
[2] |
πεντεσπίθαμοι,
δίκρα
ἔχουσαι
μικρά,
τὰ
|
ἐντμήματα |
μὴ
βαθέα·
εὐπαγεῖς
δὲ
πᾶσαι |
[7] |
σώμασι
νόσους
ἐμποιοῦσι,
καὶ
τὰ
|
ἐντὸς |
ἄδικα
γίγνεται.
Τὰ
δ´
ὀνόματα |
[4] |
ἡμέρας,
μετοπώρου
δ´
ἔξω
μεσημβρίας,
|
ἐντὸς |
δὲ
ἑσπέρας
τὸ
ἔαρ.
ταῦτα |
[6] |
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ἐμπίπτῃ
ἢ
|
ἐντὸς |
ἢ
ἔξω
παρενεχθῇ,
καθ´
ἓν |
[12] |
πρὸς
δὲ
τούτῳ
μὴ
νυκτερεύειν
|
ἐντὸς |
πολλῶν
σταδίων,
ἵνα
μὴ
ἀφαιροῖντο |
[8] |
ὅνπερ
ἐν
τοῖς
μελαγχίμοις,
περιλαμβάνοντα
|
ἐντὸς |
πρὸς
ὅτῳ
ἂν
ᾖ,
καὶ |
[10] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
προτεῖναι
|
ἐντὸς |
τῆς
ὠμοπλάτης
ᾗ
ἡ
σφαγή, |
[5] |
τὴν
ὥραν·
ὥστε
διὰ
τοῦτο
|
ἐξ
|
ἀνάγκης
μετ´
ἀλλήλων
πλανώμενοι
τοιαῦτα |
[12] |
ἐποιήσαντο·
σπανίζοντες
γὰρ
καρπῶν
τὸ
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἐνόμισαν
ὅμως
τοὺς
κυνηγέτας |
[13] |
βλάβῃ
οὔτε
φιλοκερδείᾳ
ἔρχονται.
ἔπειτα
|
ἐξ
|
αὐτοῦ
τοῦ
ἐπιχειρήματος
βελτίους
γίγνονται |
[6] |
καλῶς
τηροῦσι
τὰς
κύνας
οἱ
|
ἐξ |
αὐτῶν
εἰργασμένοι
τὰ
δέραια·
αἱ |
[13] |
ἄλλως
παρέχει
τοῖς
ἐλπίσασί
τι
|
ἐξ |
αὐτῶν
μαθήσεσθαι
{μάτην}
καὶ
ἑτέρων |
[1] |
ἀγαθοὶ
καὶ
{εἰς}
τὰ
ἄλλα
|
ἐξ |
ὧν
ἀνάγκη
καλῶς
νοεῖν
καὶ |
[12] |
κυνηγεσίων
πολλὰ
καὶ
καλὰ
ἔμαθον·
|
ἐξ
|
ὧν
ἐγένετο
αὐτοῖς
μεγάλη
ἀρετή, |
[13] |
ἀγαθὸν
ἐποίησαν,
οὔτε
γράμματα
παρέχονται
|
ἐξ |
ὧν
χρὴ
ἀγαθοὺς
γίγνεσθαι,
ἀλλὰ |
[6] |
ἐγκεντρίδες,
ἵνα
τὰ
γένη
φυλάττωσιν.
|
ἐξάγειν |
δ´
αὐτὰς
οὐ
χρὴ
ἐπὶ |
[7] |
ἐπειδὰν
δὲ
ὦσιν
ἐπίφοροι,
μὴ
|
ἐξάγειν |
ἐπὶ
κυνηγέσιον
ἐνδελεχῶς,
ἀλλὰ
διαλείπειν, |
[9] |
αὐτὰ
πρῶτον
μὲν
τὴν
ἐπιπολῆς
|
ἐξαιρεθεῖσαν |
ἐκ
τῶν
ὀρυγμάτων,
ἄνωθεν
δὲ |
[2] |
χωρίων,
ἵνα
ἴσα
τὰ
ὕψη
|
ἐξαίρωσιν, |
ἐν
δὲ
τοῖς
ὁμαλέσιν
αἱ |
[6] |
ἐπιδραμοῦνται
ἐπ´
αὐτόν.
ὁ
δ´
|
ἐξαίφνης |
ἀνᾴξας
{ἐφ´
αὑτὸν}
ὑλαγμὸν
ποιήσει |
[10] |
ποιῆται
τὸν
δρόμον
καὶ
μὴ
|
ἐξαλλάττῃ. |
ἐπειδὰν
δ´
ἑστῶσιν,
ἐλθόντας
πρὸς |
[10] |
αὐταὶ
ὥσπερ
ὑπὸ
τοῦ
ἄρρενος·
|
ἐξαναστάντα |
δὲ
δεῖ
παίειν
τῷ
προβολίῳ, |
[10] |
ἔχῃ
αὐτὸν
ἡ
ἄρκυς,
ταχὺ
|
ἐξαναστήσεται· |
ἐὰν
δὲ
ἄπεδον,
εὐθὺς
ἑστήξει |
[10] |
τῆς
εὐνῆς,
ἐπειδίασι·
θορυβούμενος
δὲ
|
ἐξαναστήσεται, |
καὶ
ἥτις
ἂν
τῶν
κυνῶν |
[5] |
πλὴν
εἴ
τι
ἡ
γῆ
|
ἐξανθοῦσα |
βλάπτει
τὰς
κύνας,
εἰς
τὸ |
[13] |
οἱ
σοφισταὶ
δ´
ἐπὶ
τῷ
|
ἐξαπατᾶν |
λέγουσι
καὶ
γράφουσιν
ἐπὶ
τῷ |
[3] |
δ´
ἐκ
τῶν
ἰχνῶν
κεκλαγγυῖαι
|
ἐξαπατᾶν |
πειρῶνται,
ἀληθῆ
τὰ
ψευδῆ
ποιούμεναι. |
[13] |
ἐπισταμένων
μᾶλλον
ἢ
ὑπὸ
τῶν
|
ἐξαπατᾶν
|
τέχνην
ἐχόντων.
ἴσως
οὖν
τοῖς |
[3] |
τύχωσι
προάγουσι
συνειδυῖαι
ἑαυταῖς
ὅτι
|
ἐξαπατῶσιν· |
αἱ
δ´
οὐκ
εἰδυῖαι
τὸ |
[10] |
τὸ
ἔσω·
καὶ
τὸν
περίδρομον
|
ἐξάπτειν |
ἀπὸ
δένδρου
ἰσχυροῦ,
καὶ
μὴ |
[9] |
σειρίς·
τὸ
δὲ
ξύλον
τὸ
|
ἐξαπτόμενον |
ἔστω
μὲν
δρυὸς
ἢ
πρίνου, |
[9] |
αὐτόν,
προσιέναι
ἐγγύς.
ὁ
δ´
|
ἕξει |
ἀτρέμα
πιέσας
ἑαυτὸν
ἐπὶ
γῆν |
[8] |
ἐκπεριιέναι
τὰ
τοιαῦτα
ζητοῦντα
ὁποῖα
|
ἔξεισι. |
πολλὰ
δὲ
πλανᾶται
ὁ
λαγῶς |
[7] |
μὴ
φιλοπονίᾳ
διαφθείρωσι.
κύουσι
δ´
|
ἑξήκονθ´ |
ἡμέρας.
ἐπειδὰν
δὲ
γένηται
τὰ |
[1] |
αὐτὸν
τὸν
πατέρα,
δόξαν
εὐσεβείας
|
ἐξηνέγκατο, |
ὥστε
καὶ
οἱ
πολέμιοι
μόνῳ |
[1] |
ὁ
γὰρ
Χείρωνος
βίος
πᾶσιν
|
ἐξήρκει. |
Ζεῦς
γὰρ
καὶ
Χείρων
ἀδελφοὶ |
[13] |
ὅτι
τὰ
μὴ
καλῶς
καὶ
|
ἑξῆς |
γεγραμμένα
φήσει
τις
ἴσως
τῶν |
[13] |
τῶν
τοιούτων
οὐ
καλῶς
οὐδ´
|
ἑξῆς |
γεγράφθαι·
ῥᾴδιον
γὰρ
ἔσται
αὐτοῖς
|
[10] |
λάβῃ
αὐτοῦ
τὰ
ἴχνη,
ἕπεσθαι
|
ἑξῆς |
τῇ
ἰχνεύσει
ἡγουμένῃ
τοὺς
ἀκολουθοῦντας |
[6] |
κυνηγεσίων,
αὐτὸς
δὲ
τῆς
χώρας.
|
ἐξιέναι |
δὲ
πρῴ,
ἵνα
τῆς
ἰχνεύσεως |
[8] |
μὲν
οὖν
οὐδὲν
δεῖ
ἔχοντα
|
ἐξιέναι |
ἐπὶ
τὴν
θήραν
ταύτην·
ἡ |
[6] |
οὐχ
ἑώρακε.
Τὸν
δὲ
κυνηγέτην
|
ἐξιέναι |
ἔχοντα
ἠμελημένην
ἐλαφρὰν
ἐσθῆτα
ἐπὶ |
[10] |
ἢ
ἐκ
δασέος
μὴ
θέλοντι
|
ἐξιέναι· |
οὐ
γὰρ
κωλύει
αὐτὸν
οὔτε |
[6] |
ὑπὸ
χαρᾶς
καὶ
μένους
προΐασιν
|
ἐξίλλουσαι |
τὰ
ἴχνη,
ὡς
πέφυκε,
διπλᾶ, |
[6] |
Τὴν
δὲ
στολὴν
ὁ
ἀρκυωρὸς
|
ἐξίτω |
ἔχων
ἐπὶ
θήραν
μὴ
ἔχουσαν |
[9] |
τραχεῖς
τόπους
διαπερᾷ,
αἱ
πέτραι
|
ἕξουσι |
τὸν
φλοιὸν
τοῦ
ξύλου
ἀφηρπασμένον |
[10] |
τὸ
δὲ
ἄκρον
αὐτῶν
ἐκπεράτω
|
ἔξω |
διὰ
τῶν
δακτυλίων·
ἱκανὰ
δὲ |
[9] |
ἀτρακτυλίδος
μὴ
ὑπερτεινούσας
εἰς
τὸ
|
ἔξω, |
ἐπὶ
δὲ
τούτων
πέταλα
λεπτά, |
[5] |
ἔμπροσθεν
ποδῶν
τοὺς
ὄπισθεν
καὶ
|
ἔξω· |
καὶ
θεῖ
οὕτως.
δῆλον
δὲ |
[5] |
τά
τε
γὰρ
ὄμματα
ἔχει
|
ἔξω |
καὶ
τὰ
βλέφαρα
ἐλλείποντα
καὶ |
[4] |
δὲ
δι´
ἡμέρας,
μετοπώρου
δ´
|
ἔξω |
μεσημβρίας,
ἐντὸς
δὲ
ἑσπέρας
τὸ |
[6] |
ἄρκυς
ἐμπίπτῃ
ἢ
ἐντὸς
ἢ
|
ἔξω |
παρενεχθῇ,
καθ´
ἓν
ἕκαστον
τούτων
|
[8] |
καὶ
ᾖ
βόρειον,
τὰ
ἴχνη
|
ἔξω |
πολὺν
χρόνον
δῆλα·
οὐ
γὰρ |
[5] |
τῶν
ἔμπροσθεν
καὶ
ἐγκεκλιμένα
μικρὸν
|
ἔξω, |
τρίχωμα
βραχύ,
κοῦφον.
ἔστιν
οὖν |
[5] |
χρὴ
διεστῶτα,
μηροὺς
μικρούς,
εὐπαγεῖς,
|
ἔξωθεν |
μῦς
ἐπιτεταμένους,
ἔνδοθεν
δὲ
οὐκ |
[9] |
περίφοβον,
τό
τε
τάχος
οὐδενὶ
|
ἐοικός |
ἐστι
τῶν
τηλικούτων
νεβρῶν·
δευτέρῳ |
[10] |
ἡμιόλιοι
τοῦ
τῶν
ἀρκύων
πάχους·
|
ἐπ´ |
ἄκροις
δὲ
δακτυλίους
ἐχέτωσαν,
ὑφείσθωσαν |
[5] |
τὰ
πλεῖστα
συνθεὶς
καὶ
ἐκτείνας,
|
ἐπ´ |
ἄκρους
δὲ
τοὺς
πόδας
τὴν |
[13] |
ἔπαινον
ἔχουσιν,
ἔπειτα
ὅτι
οὔτ´
|
ἐπ´ |
ἀνδρὸς
βλάβῃ
οὔτε
φιλοκερδείᾳ
ἔρχονται. |
[13] |
σοφιστῶν
καλουμένων
ὅτι
φασὶ
μὲν
|
ἐπ´ |
ἀρετὴν
ἄγειν
οἱ
πολλοὶ
τοὺς |
[13] |
αἷς
ἂν
παιδεύοιντο
οἱ
νεώτεροι
|
ἐπ´ |
ἀρετήν,
οὐδαμοῦ.
ἐγὼ
δὲ
ἰδιώτης
|
[9] |
δὲ
τοῦτο
τῆς
γῆς
ἐπιβαλεῖν
|
ἐπ´ |
αὐτὰ
πρῶτον
μὲν
τὴν
ἐπιπολῆς |
[2] |
καὶ
οἷα
δεῖ
παρεσκευασμένον
ἐλθεῖν
|
ἐπ´ |
αὐτὸ
φράσω
καὶ
αὐτὰ
καὶ |
[6] |
εὐνὴν
τοῦ
λαγῶ,
καὶ
ἐπιδραμοῦνται
|
ἐπ´ |
αὐτόν.
ὁ
δ´
ἐξαίφνης
ἀνᾴξας
|
[5] |
ὀρθάς,
ἀσυνδέτους
ἄνωθεν,
σκέλη
τὰ
|
ἐπ´ |
αὐτῶν
ἐλαφρά,
σύγκωλα,
στῆθος
οὐ |
[5] |
ἔχει
ἐφ´
ἑαυτῆς
ὑπὸ
παντί,
|
ἐπ´ |
αὐτῶν,
ἐν
αὐτοῖς,
παρ´
αὐτά, |
[6] |
τὰς
σχαλίδας
ὑπτίας,
ὅπως
ἂν
|
ἐπαγόμεναι |
ἔχωσι
τὸ
σύντονον·
ἐπὶ
δὲ |
[6] |
κόπου
καὶ
φόβου)
τὰς
κύνας
|
ἐπαγόμενον, |
ἐγκελεύοντα,
παραμυθούμενον
τὴν
φιλάνθρωπον
πολλά, |
[10] |
ἄρκυς.
οἱ
δὲ
τὰς
κύνας
|
ἐπάγουσι |
τοὺς
τόπους
ζητοῦντες
τοὺς
καλλίστους· |
[7] |
τὴν
ἡσυχίαν
πρὸς
τὸ
ἔαρ
|
ἐπάγωνται |
τὴν
φύσιν
γενναίαν·
ἡ
γὰρ |
[1] |
ἐτελεύτησε
δὲ
ὕστερος,
ἐπεὶ
Ἀχιλλέα
|
ἐπαίδευσεν. |
ἐκ
δὲ
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς |
[1] |
γὰρ
ἡ
φύσις·
ἀλλ´
οἱ
|
ἔπαινοι
|
αὐτῶν
μεγάλοι
ἐγένοντο·
μηδὲ
ὅτι |
[1] |
ἐπὶ
Θήβας
ἐστράτευσε,
πλεῖστον
κτησάμενος
|
ἔπαινον |
ἔτυχε
παρὰ
θεῶν
ἀείζως
τιμᾶσθαι. |
[13] |
πάσης
τῆς
πόλεως
ἐχθροῖς
ἐπιχειροῦσιν
|
ἔπαινον |
ἔχουσιν,
ἔπειτα
ὅτι
οὔτ´
ἐπ´ |
[12] |
ἡττώμενοι
ἢ
λέγειν
ἢ
πράττειν
|
ἐπαίρονται |
τὰ
χείρω.
εἶτα
ἐκ
μὲν |
[5] |
τὰς
κύνας
ἐφίστανται
καὶ
ἀνακαθίζοντες
|
ἐπαίρουσιν |
αὑτοὺς
καὶ
ἐπακούουσιν,
εἴ
που |
[6] |
βρόχους
ἐπιβαλλέτω
καὶ
ὁμοίως
ἀντερειδέτω,
|
ἐπαίρων
|
εἰς
μέσον
τὸν
κεκρύφαλον.
εἰς |
[5] |
καὶ
ἀνακαθίζοντες
ἐπαίρουσιν
αὑτοὺς
καὶ
|
ἐπακούουσιν, |
εἴ
που
πλησίον
κλαγγὴ
ἢ |
[5] |
τὰ
αὐτά,
διὰ
τῶν
αὐτῶν,
|
ἐπαλλάττοντες |
ἅλματα,
ἐμποιοῦντες
ἴχνεσιν
ἴχνη,
ἀποχωροῦσι. |
[6] |
καὶ
πολλὰ
ὑπερπηδῶσαι
καὶ
ἐπανακλαγγάνουσαι,
|
ἐπαναίρουσαι
|
τὰς
κεφαλάς,
εἰσβλέπουσαι
εἰς
τὸν |
[4] |
καὶ
λαμπρῶς,
πυκνὰ
μεταφερόμεναι
καὶ
|
ἐπανακλαγγάνουσαι |
δικαίως·
πρὸς
δὲ
τὸν
κυνηγέτην |
[6] |
ἐμπίπτουσαι
καὶ
πολλὰ
ὑπερπηδῶσαι
καὶ
|
ἐπανακλαγγάνουσαι, |
ἐπαναίρουσαι
τὰς
κεφαλάς,
εἰσβλέπουσαι
εἰς |
[5] |
τότε·
χαίροντες
γὰρ
τῷ
φέγγει
|
ἐπαναρριπτοῦντες |
μακρὰν
διαίρουσιν
ἀντιπαίζοντες·
ταραχώδη
δὲ |
[5] |
αἱ
κύνες
ὀσφραίνονται
καὶ
αὐτὰ
|
ἐπαναφερόμενα
|
ὄζει.
ἀφανίζει
δὲ
καὶ
ἡ |
[3] |
πολλαὶ
δὲ
τὰ
διώγματα
ἀφιεῖσαι
|
ἐπανέρχονται
|
διὰ
τὸ
μισόθηρον,
πολλαὶ
δὲ |
[4] |
πυρραὶ
ἔχουσαι
ἔστωσαν
λευκὴν
τρίχα
|
ἐπανθοῦσαν |
περὶ
τὰ
μέτωπα
καὶ
αἱ |
[10] |
βαλλόμενος
κατατεῖναι
τὸν
περίδρομον,
ἀλλ´
|
ἐπανιεὶς |
ἔχῃ
προσιόντα
περιδρομὴν
ποιούμενος,
ἀνάγκη, |
[4] |
διωκέτωσαν
δὲ
ἐρρωμένως
καὶ
μὴ
|
ἐπανιεῖσαι |
σὺν
πολλῇ
κλαγγῇ
καὶ
ὑλαγμῷ, |
[7] |
τῇ
πορείᾳ.
~Σκυλακεύειν
δὲ
αὐτὰς
|
ἐπανιέντα |
τῶν
πόνων
τοῦ
χειμῶνος,
ἵνα |
[7] |
κυνηγεσίῳ
δι´
ἀπειρίαν,
πρὸς
τοῦτο
|
ἐπανιοῦσαι
|
σῴζωνται.
ἀφεθήσονται
δὲ
τούτου,
ὅταν |
[4] |
πρὸς
δὲ
τὸν
κυνηγέτην
μὴ
|
ἐπανίτωσαν |
λιποῦσαι
τὰ
ἴχνη.
μετὰ
δὲ |
[5] |
δ´
ἔφευγεν
ὀρθόν,
ὀλιγάκις
ἂν
|
ἔπασχε |
τὸ
τοιοῦτον·
νῦν
δὲ
περιβάλλων |
[1] |
Κάστωρ
δὲ
καὶ
Πολυδεύκης
ὅσα
|
ἐπεδείξαντο |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
τῶν
παρὰ
|
[11] |
ἐπὶ
δὲ
τοῦτον
εἰς
νύκτα
|
ἐπέθεσαν |
δήσαντες
αἶγα,
καὶ
ἔφραξαν
κύκλῳ |
[1] |
πρότερος
τούτων,
ἐτελεύτησε
δὲ
ὕστερος,
|
ἐπεὶ
|
Ἀχιλλέα
ἐπαίδευσεν.
ἐκ
δὲ
τῆς |
[7] |
ἐθισθῶσιν
εὑρίσκειν
προσθέουσαι
τὸν
λαγῶ,
|
ἐπεὶ |
μὴ
ἐν
κόσμῳ
ἀεὶ
τοῦτον |
[10] |
εἰς
τοῦτον
τὴν
ὀργὴν
κατέθετο.
|
ἐπειδὰν |
δ´
αἱ
κύνες
ἐγγὺς
ὦσι |
[10] |
ἀλεεινά,
τοῦ
δὲ
θέρους
ψυχεινά.
|
ἐπειδὰν |
δ´
ἀφίκηται
ἐπὶ
τὴν
εὐνήν, |
[10] |
τὸν
δρόμον
καὶ
μὴ
ἐξαλλάττῃ.
|
ἐπειδὰν
|
δ´
ἑστῶσιν,
ἐλθόντας
πρὸς
τὰς |
[7] |
διαφθείρωσι.
κύουσι
δ´
ἑξήκονθ´
ἡμέρας.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
γένηται
τὰ
σκυλάκια,
ὑπὸ |
[10] |
τοὺς
τόπους
ζητοῦντες
τοὺς
καλλίστους·
|
ἐπειδὰν |
δὲ
εὑρεθῇ,
διώκεται.
ἐὰν
μὲν
|
[9] |
μεθ´
ἡμέραν
πεφοβῆσθαι
τοὺς
ἀνθρώπους.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
εὕρῃ
ἀνεστραμμένην
τὴν
ποδοστράβην, |
[8] |
ἀπὸ
τῶν
τοιούτων
οὐδαμοῦ
περάσει.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
ᾖ
σαφὲς
ὅτι
αὐτοῦ |
[6] |
δὲ
ἄλλας
ὥρας
μεταξὺ
τούτου.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
ἡ
κύων
λάβῃ
τὸ
|
[9] |
ἢ
οἳ
πόρρωθεν
ἔδοξαν
εἶναι.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
ἴδῃ
αὐτόν,
προσιέναι
ἐγγύς. |
[10] |
ἔχοντας
δεδεμένας,
συμπεριιέναι
τῇ
κυνί.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
λάβῃ
αὐτοῦ
τὰ
ἴχνη, |
[6] |
μεταθεῖν
χρώμενον
τοῖς
αὐτοῖς
ἐγκελεύσμασιν.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
μεταθέουσαι
αἱ
κύνες
ἤδη
|
[7] |
τοῦ
λαγῶ
διδόναι
αὐταῖς
ἀναρρηγνύναι.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
μηκέτι
θέλωσι
προσμένειν
τοῖς
|
[6] |
ὦτα
καὶ
ἀστράπτουσαι
τοῖς
ὄμμασιν.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
περὶ
τὸν
λαγῶ
ὦσι, |
[6] |
ὑπὸ
φιλοτιμίας
ὑπερβάλλωσι
τὰ
ἴχνη.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
περὶ
τὸν
λαγῶ
ὦσι |
[7] |
πνεῦμα
καὶ
φίλαι
αἱ
περιβολαί.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
πλανᾶται
τὰ
σκυλάκια
ἤδη, |
[7] |
τὰ
εἴδη,
μὴ
ἀνιέναι
εὐθύς·
|
ἐπειδὰν |
δὲ
προλάβῃ
ὁ
λαγῶς
τῷ |
[6] |
πάλιν,
οὐ
πάλιν
ὦ
κύνες;
|
ἐπειδὰν |
δὲ
προσσχῶσι
τοῖς
ἴχνεσι,
περιάγειν |
[6] |
Ἦ
κατεῖδες
ὠὴ
τὰς
κύνας;
|
ἐπειδὰν |
δὲ
πύθηται
ἤδη,
ἐὰν
μὲν |
[8] |
εὐνάσιμα
πολλά·
ζητεῖ
δὲ
τοῦτο.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
τὰ
ἴχνη
πρὸς
τοιαῦτα |
[8] |
διώκεσθαι
ἀεὶ
ἀπὸ
τῶν
τοιούτων.
|
ἐπειδὰν |
δὲ
φανῇ
τὸ
ἴχνος,
προϊέναι |
[7] |
ἐγκύμονες
γίγνωνται,
πρὸς
κύνας
ἀγαθούς·
|
ἐπειδὰν |
δὲ
ὦσιν
ἐπίφοροι,
μὴ
ἐξάγειν |
[8] |
πρὸς
ὅτῳ
ἂν
ᾖ,
καὶ
|
ἐπειδὰν |
ἑστηκότα
ᾖ,
προσελθόντα
κινεῖν.
ἐὰν |
[8] |
παριέναι
ἀπὸ
τῶν
ἔργων,
καὶ
|
ἐπειδὰν |
λάβῃ
τὰ
ἴχνη,
πορεύεσθαι
κατὰ |
[3] |
αὐτῶν
κυνῶν·
αἱ
μὲν
γὰρ
|
ἐπειδὰν |
λάβωσι
τὰ
ἴχνη,
πορεύονται
ἀσήμως |
[6] |
ἐγκελεύοντα
καὶ
θωπεύοντα.
αἱ
δ´
|
ἐπειδὰν |
λαμπρὰ
ᾖ
τὰ
ἴχνη
ἐπιρριπτοῦσαι, |
[11] |
κύκλῳ
τὸν
φραγμὸν
περιθέουσι,
καὶ
|
ἐπειδὰν |
μὴ
εὑρίσκῃ
δίοδον,
ὑπερπηδᾷ
καὶ |
[7] |
αὐτὰς
διαθεῖν
τὰ
ἴχνη.
καὶ
|
ἐπειδὰν |
ὁ
λαγῶς
εὑρίσκηται,
ἐὰν
μὲν |
[10] |
κύνες
ἐγγὺς
ὦσι
τῆς
εὐνῆς,
|
ἐπειδίασι· |
θορυβούμενος
δὲ
ἐξαναστήσεται,
καὶ
ἥτις |
[13] |
ἀνδρὸς
βλάβῃ
οὔτε
φιλοκερδείᾳ
ἔρχονται.
|
ἔπειτα |
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
ἐπιχειρήματος
βελτίους |
[12] |
μετὰ
τούτων
αἱρεῖν
τὰ
θηρία.
|
ἔπειτα |
εὐνάζεσθαί
τε
σκληρῶς
δυνατοὶ
ἔσονται |
[13] |
πόλεως
ἐχθροῖς
ἐπιχειροῦσιν
ἔπαινον
ἔχουσιν,
|
ἔπειτα |
ὅτι
οὔτ´
ἐπ´
ἀνδρὸς
βλάβῃ |
[5] |
οὐδ´
ὄψεται—
τιθεὶς
εἰς
τὸ
|
ἐπέκεινα |
τῶν
ἔμπροσθεν
ποδῶν
τοὺς
ὄπισθεν |
[10] |
ἀριστερὰ
αὐτό,
ἡ
δὲ
δεξιὰ
|
ἐπεμβάλλει· |
ἔμπροσθεν
δὲ
ὁ
ποὺς
ὁ |
[12] |
παλαιοτέρων
οἱ
παρὰ
Χείρωνι
ὧν
|
ἐπεμνήσθην |
νέοι
ὄντες
ἀρξάμενοι
ἀπὸ
τῶν |
[3] |
τὸν
λαγῶ
τρέμουσι
καὶ
οὐκ
|
ἐπέρχονται |
πρὶν
ἂν
ἴδωσιν
ὑποκινοῦντα.
ὅσαι |
[10] |
δὲ
λάβῃ
αὐτοῦ
τὰ
ἴχνη,
|
ἕπεσθαι |
ἑξῆς
τῇ
ἰχνεύσει
ἡγουμένῃ
τοὺς |
[10] |
τὸν
ἐμπειρότατον,
τοὺς
δ´
ἄλλους
|
ἕπεσθαι
|
κοσμίως
ἀπολείποντας
ἀπ´
ἀλλήλων
πολύ, |
[6] |
ἄλλας
ἀφιέναι
κατὰ
μίαν,
καὶ
|
ἕπεσθαι |
μὴ
ἐγκείμενον,
ὀνομαστὶ
ἑκάστην
προσαγορεύοντα, |
[6] |
χειρὶ
ῥόπαλον,
τὸν
δὲ
ἀρκυωρὸν
|
ἕπεσθαι· |
πρὸς
δὲ
τὸ
κυνηγέσιον
σιγῇ |
[6] |
γε,
εὖ
γε
ὦ
κύνες,
|
ἕπεσθε |
ὦ
κύνες·
ἐὰν
δὲ
πολὺ |
[10] |
ὁ
ποὺς
ὁ
μὲν
ἀριστερὸς
|
ἑπέσθω |
τῇ
χειρὶ
τῇ
ὁμωνύμῳ,
ὁ |
[10] |
τῇ
γὰρ
ῥύμῃ
τῆς
ἐκκρούσεως
|
ἕπεται. |
παθόντα
δὲ
τοῦτο
πίπτειν
δεῖ |
[5] |
οὐκ
ἐπιτηδείαν
ἔχει
πρὸς
δρόμον·
|
ἐπευθύνειν |
γὰρ
οὐχ
ἱκανὴ
τὸ
σῶμα |
[8] |
πορεύεσθαι
κατὰ
ταῦτα.
ἐὰν
δ´
|
ἐπηλλαγμένα |
ᾖ,
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
πάλιν |
[6] |
τὰ
αὐτά,
διὰ
τῶν
αὐτῶν,
|
ἐπηλλαγμένα, |
περιφερῆ,
ὀρθά,
καμπύλα,
πυκνά,
μανά, |
[6] |
τὸ
ἴχνος
ὀρθὸν
ἐκ
τῶν
|
ἐπηλλαγμένων, |
παραλῦσαι
καὶ
ἑτέραν·
περαινομένου
δὲ |
[6] |
τὰς
σχαλίδας
μεταξὺ
τῶν
σαρδόνων,
|
ἐπὶ |
ἄκρας
ἐπιβάλλων
τοὺς
ἐπιδρόμους
καὶ |
[10] |
τὰς
ἄρκυς,
ἐπιβάλλοντα
τοὺς
βρόχους
|
ἐπὶ |
ἀποσχαλιδώματα
τῆς
ὕλης
δίκρα
τῆς |
[4] |
ὀρθοὺς
τοὺς
ἀγκῶνας,
πλευρὰς
μὴ
|
ἐπὶ |
γῆν
βαθείας,
ἀλλ´
εἰς
τὸ
|
[9] |
δ´
ἕξει
ἀτρέμα
πιέσας
ἑαυτὸν
|
ἐπὶ |
γῆν
καὶ
ἐάσει
ἀνελέσθαι,
ἐὰν |
[4] |
ταχὺ
ἀπαλλαττόμεναι,
τιθεῖσαι
τὰς
κεφαλὰς
|
ἐπὶ
|
γῆν
λεχρίας,
ἐμμειδιῶσαι
μὲν
πρὸς |
[6] |
ἂν
ἐπαγόμεναι
ἔχωσι
τὸ
σύντονον·
|
ἐπὶ |
δὲ
ἄκρας
ἴσους
τοὺς
βρόχους |
[4] |
μέλαιναι,
αἱ
δὲ
λευκαὶ
πυρράν·
|
ἐπὶ |
δὲ
ταῖς
μηριαίαις
ἄκραις
τρίχας |
[9] |
ὄντων
προσέχεσθαι
αὐτῷ
ὄγκον
πολύν.
|
~Ἐπὶ |
δὲ
τοὺς
νεβροὺς
καὶ
τὰς |
[11] |
μέσῳ
λείποντες
κίονα
τῆς
γῆς.
|
ἐπὶ |
δὲ
τοῦτον
εἰς
νύκτα
ἐπέθεσαν |
[9] |
μὴ
ὑπερτεινούσας
εἰς
τὸ
ἔξω,
|
ἐπὶ |
δὲ
τούτων
πέταλα
λεπτά,
ὧν |
[1] |
ἂν
λέγοιμι.
Ἀμφιάραος
δὲ
ὅτ´
|
ἐπὶ |
Θήβας
ἐστράτευσε,
πλεῖστον
κτησάμενος
ἔπαινον |
[6] |
στολὴν
ὁ
ἀρκυωρὸς
ἐξίτω
ἔχων
|
ἐπὶ |
θήραν
μὴ
ἔχουσαν
βάρος.
τὰς |
[7] |
δὲ
ὦσιν
ἐπίφοροι,
μὴ
ἐξάγειν
|
ἐπὶ |
κυνηγέσιον
ἐνδελεχῶς,
ἀλλὰ
διαλείπειν,
ἵνα |
[9] |
ἵζεσθαι
ἀμφοῖν.
ποιήσαντα
δὲ
ταῦτα
|
ἐπὶ |
μὲν
τὸ
βάθος
τὴν
ποδοστράβην |
[5] |
μὲν
ἐπὶ
πολύ,
οἱ
δ´
|
ἐπὶ
|
μικρόν.
ἔχουσι
δὲ
αὐτῶν
αἱ |
[5] |
δὲ
οἱ
ἕλειοι·
οἱ
δ´
|
ἐπὶ |
πάντας
τοὺς
τόπους
πλανῆται
χαλεποὶ |
[5] |
ποιοῦσιν.
ὄζει
δὲ
τῶν
ἰχνῶν
|
ἐπὶ |
πλείω
χρόνον
τῶν
εὐναίων
ἢ |
[10] |
τὴν
ὕλην
ἀφανίζεται,
ἕπονταί
τε
|
ἐπὶ |
πολὺ
ἄμφω
ὧν
ἂν
ὦσι, |
[5] |
τὰ
ὦτα
ἄκρα
οἱ
μὲν
|
ἐπὶ |
πολύ,
οἱ
δ´
ἐπὶ
μικρόν. |
[5] |
μὲν
οὖν
εὐναῖος
ποιούμενος
εὐνὴν
|
ἐπὶ |
πολὺ
ὅταν
μὲν
ᾖ
ψύχη, |
[5] |
τοῦ
μετοπώρου
τὰ
ἴχνη
ὀρθὰ
|
ἐπὶ |
πολύ,
τοῦ
δ´
ἦρος
συμπεπλεγμένα· |
[10] |
παθόντα
δὲ
τοῦτο
πίπτειν
δεῖ
|
ἐπὶ |
στόμα
καὶ
ἔχεσθαι
τῆς
ὕλης |
[2] |
τὴν
ἡλικίαν,
εἶτα
δὲ
καὶ
|
ἐπὶ |
τὰ
ἄλλα
παιδεύματα,
{τὸν
μὲν |
[13] |
μὲν
ἄριστοι
αὐτῶν
γιγνώσκονται
μὲν
|
ἐπὶ |
τὰ
βελτίω
ἐπίπονοι
δέ
εἰσιν, |
[13] |
παρὰ
πᾶσιν,
οἱ
δὲ
κυνηγέται
|
ἐπὶ |
τὰ
θηρία
ἰόντες
εὔκλειαν·
ἑλόντες |
[13] |
παρέχουσιν.
ἔρχονται
δὲ
οἱ
μὲν
|
ἐπὶ |
τὰ
θηρία,
οἱ
δ´
ἐπὶ |
[6] |
ἐξάγειν
δ´
αὐτὰς
οὐ
χρὴ
|
ἐπὶ |
τὰ
κυνηγέσια,
ὅταν
μὴ
τὰ |
[13] |
πάσχουσί
τε
κακῶς
καὶ
γιγνώσκονται
|
ἐπὶ |
τὰ
χείρω.
τάς
τε
γὰρ |
[4] |
ἄκραις
τρίχας
ὀρθάς,
βαθείας,
καὶ
|
ἐπὶ |
ταῖς
ὀσφύσι
καὶ
ταῖς
οὐραῖς |
[13] |
μήτ´
ἐπὶ
τὰς
ἰδίας
μήτ´
|
ἐπὶ |
τὰς
δημοσίας,
ἐνθυμηθέντα
ὅτι
οἱ |
[10] |
ἵστανται
μὲν
αὐτοῖς
αἱ
ἄρκυς
|
ἐπὶ |
τὰς
διαβάσεις
τῶν
ναπῶν
εἰς |
[13] |
τὰς
πλεονεξίας
εἰκῇ
ἰόντας,
μήτ´
|
ἐπὶ |
τὰς
ἰδίας
μήτ´
ἐπὶ
τὰς |
[4] |
τὴν
ὕλην
καὶ
ἀναστρεμμάτων
τῶν
|
ἐπὶ |
τὰς
καθέδρας
τοῦ
λαγῶ,
καὶ |
[13] |
Μὴ
ζηλοῦν
δὲ
μηδὲ
τοὺς
|
ἐπὶ |
τὰς
πλεονεξίας
εἰκῇ
ἰόντας,
μήτ´ |
[5] |
καταθείς,
τὰ
δὲ
ὦτα
ἐπιπετάσας
|
ἐπὶ |
τὰς
ὠμοπλάτας·
οὕτω
δὲ
ὑποστέγει
|
[12] |
μὴ
κωλύειν
διὰ
μηδενὸς
τῶν
|
ἐπὶ |
τῇ
γῇ
φυομένων
ἀγρεύειν·
πρὸς
|
[6] |
τὰ
συμφέροντα,
καθάπτων
τοὺς
περιδρόμους
|
ἐπὶ |
τὴν
γῆν,
τὰ
ἀκρωλένια
συνάγων, |
[10] |
θέρους
ψυχεινά.
ἐπειδὰν
δ´
ἀφίκηται
|
ἐπὶ |
τὴν
εὐνήν,
ὑλακτεῖ·
ὁ
δ´ |
[8] |
οὖν
οὐδὲν
δεῖ
ἔχοντα
ἐξιέναι
|
ἐπὶ |
τὴν
θήραν
ταύτην·
ἡ
γὰρ |
[9] |
δὲ
βρόχον
τῆς
σειρίδος
τὸν
|
ἐπὶ |
τὴν
στεφάνην
ἐπιτεθησόμενον
πεπλεγμένον
σπάρτου |
[10] |
ἐπιστρέφοντα
τὰς
πλευρὰς
τὰς
εὐωνύμους
|
ἐπὶ |
τὴν
χεῖρα
τὴν
εὐώνυμον,
εἶτα
|
[5] |
γὰρ
ὑγρομελῆ
ὄντα
ἐπισύρεται
ὅλα
|
ἐπὶ
|
τῆς
γῆς.
τὰ
μὲν
οὖν |
[12] |
οἱ
μὲν
οὖν
παρασχόντες
αὑτοὺς
|
ἐπὶ |
τὸ
ἀεί
τι
μοχθεῖν
τε |
[5] |
καὶ
ἐν
τῇ
θαλάττῃ
διαρριπτῶν
|
ἐπὶ |
τὸ
δυνατὸν
καὶ
ἐν
ὕδατι, |
[2] |
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ
ἐλθεῖν
|
ἐπὶ |
τὸ
ἐπιτήδευμα
τὸ
τῶν
κυνηγεσίων |
[6] |
ἐξιέναι
ἔχοντα
ἠμελημένην
ἐλαφρὰν
ἐσθῆτα
|
ἐπὶ |
τὸ
κυνηγέσιον
καὶ
ὑπόδεσιν,
ἐν |
[7] |
Ὁρμή.
ἄγειν
δὲ
τὰς
σκύλακας
|
ἐπὶ |
τὸ
κυνηγέσιον,
τὰς
μὲν
θηλείας |
[6] |
ὄψιν
πάλιν
περιβάλλει
ὅθεν
εὑρίσκεται
|
ἐπὶ
|
τὸ
πολύ.
ἀναβοᾶν
δ´
ἐκεῖνον |
[10] |
τῶν
ὀδόντων.
ἡ
δὲ
κύων
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
ἀφίξεται
ἐπὶ
τόπον
|
[10] |
κατακλίνεται
γὰρ
τὸ
θηρίον
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
εἰς
τοιαῦτα·
τοῦ |
[9] |
φέρηται.
ἔσται
δὲ
οὐκ
ἄδηλον
|
ἐπὶ |
τὸ
πολύ·
οἵ
τε
γὰρ |
[5] |
ἢ
τὰ
μικρά·
ἐλάττω
δὲ
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ
τὰ
ἐν
ταῖς
|
[10] |
ὃν
ἂν
ἔχῃ
ὑφ´
αὑτῷ
|
ἐπὶ |
τὸν
ἐρεθίζοντα
ὑπ´
ὀργῆς
καὶ
|
[9] |
δὲ
λαβόντα
τὰ
ἀκόντια
προσιέναι
|
ἐπὶ |
τὸν
νεβρὸν
τὸν
πρῶτον,
ὅπου |
[10] |
τεθνεῶτος
γὰρ
εὐθὺς
ἐάν
τις
|
ἐπὶ
|
τὸν
ὀδόντα
ἐπιθῇ
τρίχας,
συντρέχουσιν· |
[10] |
κύων
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
ἀφίξεται
|
ἐπὶ |
τόπον
ὑλώδη
ἰχνεύουσα.
κατακλίνεται
γὰρ |
[13] |
πολλοὶ
τοὺς
νέους,
ἄγουσι
δ´
|
ἐπὶ
|
τοὐναντίον·
οὔτε
γὰρ
{ἂν}
ἄνδρα |
[9] |
κρατήσαντα
δὲ
τούτου
πορεύεσθαι
καὶ
|
ἐπὶ |
τοὺς
ἄλλους
καὶ
τῷ
αὐτῷ |
[12] |
ὅτι
θεᾶται
αὐτούς,
ἵειντο
ἂν
|
ἐπὶ |
τοὺς
πόνους
καὶ
τὰς
παιδεύσεις |
[13] |
ἐπὶ
τὰ
θηρία,
οἱ
δ´
|
ἐπὶ |
τοὺς
φίλους.
εἶθ´
οἱ
μὲν
|
[13] |
τοὺς
φίλους.
εἶθ´
οἱ
μὲν
|
ἐπὶ |
τοὺς
φίλους
ἰόντες
δύσκλειαν
ἔχουσι |
[3] |
καταλείπουσαι
τὰ
αὑτῶν
ἔργα
ἀπρονοήτως
|
ἐπὶ |
τοῦτο
φέρονται·
μεταθέουσι
δὲ
αἱ |
[13] |
τῷ
ἐξαπατᾶν
λέγουσι
καὶ
γράφουσιν
|
ἐπὶ |
τῷ
ἑαυτῶν
κέρδει,
καὶ
οὐδένα |
[13] |
εἰς
ἀεί.
οἱ
σοφισταὶ
δ´
|
ἐπὶ
|
τῷ
ἐξαπατᾶν
λέγουσι
καὶ
γράφουσιν |
[6] |
αὑτῶν
ἀναστήσουσι
τὸν
λαγῶ
καὶ
|
ἐπίασι |
κεκλαγγυῖαι.
ἐὰν
δὲ
εἰς
τὰς |
[9] |
μετὰ
δὲ
τοῦτο
τῆς
γῆς
|
ἐπιβαλεῖν |
ἐπ´
αὐτὰ
πρῶτον
μὲν
τὴν
|
[6] |
δὲ
ἄκρας
ἴσους
τοὺς
βρόχους
|
ἐπιβαλλέτω |
καὶ
ὁμοίως
ἀντερειδέτω,
ἐπαίρων
εἰς |
[10] |
τοὺς
ὅρμους
ἐμβαλέσθαι
τὰς
ἄρκυς,
|
ἐπιβάλλοντα |
τοὺς
βρόχους
ἐπὶ
ἀποσχαλιδώματα
τῆς |
[6] |
μεταξὺ
τῶν
σαρδόνων,
ἐπὶ
ἄκρας
|
ἐπιβάλλων |
τοὺς
ἐπιδρόμους
καὶ
τὰ
παράδρομα
|
[6] |
μὴ
οἷός
τ´
ᾖ
κυνοδρομῶν
|
ἐπιγίγνεσθαι |
αὐταῖς,
ἀλλὰ
διημαρτηκὼς
ᾖ
τῶν |
[5] |
ὑπαρχόντων
ὀλίγους
ἐκθηρῶνται
καὶ
τῶν
|
ἐπιγιγνομένων, |
ἀνάγκη
ἀφθόνους
εἶναι.
Βλέπει
δὲ |
[6] |
κεφαλάς,
εἰσβλέπουσαι
εἰς
τὸν
κυνηγέτην,
|
ἐπιγνωρίζουσαι |
ἀληθῆ
ἤδη
εἶναι
ταῦτα,
ὑφ´ |
[12] |
οἱ
θέλοντες
πονεῖν.
καὶ
τοῦτο
|
ἐπιδέδεικται |
μεγάλῳ
παραδείγματι·
τῶν
γὰρ
παλαιοτέρων |
[6] |
τὸν
λαγῶ
ὦσι
καὶ
τοῦτο
|
ἐπιδεικνύωνται |
σαφῶς
τῷ
κυνηγέτῃ,
προσέχειν,
ὅπως
|
[10] |
προσιτέον,
ὅταν
ἔχῃ
οὕτως,
καὶ
|
ἐπιδεικτέον |
τὴν
εὐψυχίαν,
δι´
ἣν
εἵλοντο |
[9] |
μὲν
ἰδοῦσα,
τὰ
δ´
ἀκούσασα,
|
ἐπιδραμεῖται
|
τῷ
ἔχοντι
αὐτὸν
ζητοῦσα
ἀφελέσθαι. |
[6] |
τὴν
εὐνὴν
τοῦ
λαγῶ,
καὶ
|
ἐπιδραμοῦνται |
ἐπ´
αὐτόν.
ὁ
δ´
ἐξαίφνης |
[6] |
σαρδόνων,
ἐπὶ
ἄκρας
ἐπιβάλλων
τοὺς
|
ἐπιδρόμους |
καὶ
τὰ
παράδρομα
συμφράττων.
φυλαττέτω |
[12] |
πολεμίους
ἅμα
οἷοί
τε
ἔσονται
|
ἐπιέναι |
καὶ
τὰ
παραγγελλόμενα
ποιεῖν
διὰ |
[6] |
ἐὰν
μὲν
ᾖ
ἑαλωκώς,
ἕτερον
|
ἐπιζητεῖν· |
ἐὰν
δὲ
μή,
μεταθεῖν
χρώμενον |
[9] |
χώραν
τὴν
ἑκατέρου,
τῇ
στέγῃ
|
ἐπιθεῖναι |
δοκίδας
ἀτρακτυλίδος
μὴ
ὑπερτεινούσας
εἰς |
[9] |
μὲν
τὸ
βάθος
τὴν
ποδοστράβην
|
ἐπιθεῖναι |
κατωτέρω
ἰσόπεδον,
περὶ
δὲ
τὴν |
[10] |
δὲ
θήλεια
ᾖ
ἡ
ἐμπεσοῦσα,
|
ἐπιθέοντα |
παίειν
φυλαττόμενον
μὴ
ὠσθεὶς
πέσῃ· |
[6] |
εἰς
τὸ
πρόσθεν
προθείτω,
καὶ
|
ἐπιθέων |
μὲν
ἐμβοάτω·
ἐμπεπτωκότος
δὲ
τὴν |
[10] |
ἐάν
τις
ἐπὶ
τὸν
ὀδόντα
|
ἐπιθῇ |
τρίχας,
συντρέχουσιν·
οὕτως
εἰσὶ
θερμοί· |
[12] |
κυνηγεσίοις
εἴρηται.
ὠφελήσονται
δ´
οἱ
|
ἐπιθυμήσαντες |
τούτου
τοῦ
ἔργου
πολλά·
ὑγίειάν |
[12] |
ψυχῆς
καὶ
τοῦ
σώματος
ἀφαιροῦνται,
|
ἐπιθυμίαν |
δ´
ἀρετῆς
ἐνηύξησαν,
οὗτοι
ἄριστοι· |
[1] |
θεῶν
ἀείζως
τιμᾶσθαι.
Πηλεὺς
δ´
|
ἐπιθυμίαν |
παρέσχε
καὶ
θεοῖς
δοῦναι
τε |
[10] |
δι´
ἣν
εἵλοντο
ἐκπονεῖν
τὴν
|
ἐπιθυμίαν |
ταύτην.
χρηστέον
δὲ
τῷ
προβολίῳ |
[2] |
δὲ
τὸν
μὲν
ἀρκυωρὸν
εἶναι
|
ἐπιθυμοῦντα |
τοῦ
ἔργου
καὶ
τὴν
φωνὴν |
[3] |
οὖν
κύνες
ἀποτρέψειαν
ἂν
τοὺς
|
ἐπιθυμοῦντας |
κυνηγεσίων.
οἵας
δὲ
δεῖ
εἶναι |
[7] |
αἴτιον
οὐκ
ἴσασιν,
ὅταν
δὲ
|
ἐπιθυμοῦσαι |
λάβωσι,
τὸν
διδόντα
στέργουσιν.
~Ἰχνεύεσθαι |
[8] |
δ´
ἐπινίφῃ
συνεχῶς,
οὐδὲν
δεῖ·
|
ἐπικαλύπτει |
γάρ·
οὐδὲ
ἂν
πνεῦμα
ᾖ |
[4] |
ἐμμειδιῶσαι
μὲν
πρὸς
τὰ
ἴχνη,
|
ἐπικαταβάλλουσαι |
δὲ
τὰ
ὦτα·
καὶ
τὰ |
[6] |
ὦσιν
ἐν
ὄρει
αἱ
μεταδρομαί,
|
ἐπικελεύειν
|
τόδε,
Εὖα
κύνες,
εὖ´
ὦ |
[9] |
μεταθεῖν
ἐπιλύσαντα
τὰς
κύνας
καὶ
|
ἐπικελεύσαντα |
κατὰ
τὸν
ὁλκὸν
τοῦ
ξύλου, |
[6] |
ταχὺ
τὰς
οὐρὰς
διασείουσαι,
καὶ
|
ἐπικλίνουσαι |
τὰ
ὦτα
καὶ
ἀστράπτουσαι
τοῖς |
[5] |
ἰδὼν
ἰχνευόμενον,
εὑρισκόμενον,
μεταθεόμενον,
ἁλισκόμενον,
|
ἐπιλάθοιτ´ |
ἂν
εἴ
του
ἐρῴη.
Ἐν |
[8] |
νότιόν
τε
ᾖ
καὶ
ἥλιος
|
ἐπιλάμπῃ, |
ὀλίγον
χρόνον·
ταχὺ
γὰρ
διαχεῖται. |
[1] |
φανεραί·
πατρὸς
δ´
ἐν
γήρᾳ
|
ἐπιλανθανομένου |
τῆς
θεοῦ
οὐχ
ὑπὸ
τῆς |
[7] |
καὶ
εὐψύχους
πρὸς
τὸν
δρόμον
|
ἐπιλύῃ, |
ὁρῶσαι
τὸν
λαγῶ
ἐντεινόμεναι
ῥήγνυνται, |
[9] |
εὕρῃ
ἀνεστραμμένην
τὴν
ποδοστράβην,
μεταθεῖν
|
ἐπιλύσαντα |
τὰς
κύνας
καὶ
ἐπικελεύσαντα
κατὰ |
[6] |
κύνας
ἀπιέναι
ἐκ
τοῦ
κυνηγεσίου,
|
ἐπιμείναντα, |
ἐὰν
ᾖ
θερινὴ
μεσημβρία,
ὅπως |
[13] |
μὴ
πόνοις
καὶ
ἐνθυμήμασι
καὶ
|
ἐπιμελείαις |
πολλαῖς
ὑπερβάλλωνται,
οὐκ
ἂν
ἕλοιεν |
[7] |
ἤδη
τῷ
θηρίῳ
ἔχωσι
πολεμίως,
|
ἐπιμέλειαν |
δὲ
ποιήσονται
τούτου
μᾶλλον
ἢ |
[12] |
ἐντεῦθεν
ηὐτύχουν
πρὸς
τοὺς
πολεμίους,
|
ἐπιμέλειαν |
τῶν
νέων
ἐποιήσαντο·
σπανίζοντες
γὰρ |
[1] |
ἔργον.
Μενεσθεὺς
δὲ
ἐκ
τῆς
|
ἐπιμελείας |
τῆς
{ἐκ}
τῶν
κυνηγεσίων
τοσοῦτον
|
[1] |
Ἀχιλλέα
ἐπαίδευσεν.
ἐκ
δὲ
τῆς
|
ἐπιμελείας |
τῆς
{ἐκ}
τῶν
κυνῶν
καὶ |
[1] |
δὲ
τοιοῦτοι
ἐγένοντο
ἐκ
τῆς
|
ἐπιμελείας |
τῆς
παρὰ
Χείρωνος,
ἧς
οἱ |
[12] |
εὖ
ποιοῦντες
πάντες
τῶν
οἰκείων
|
ἐπιμελέστεροί
|
εἰσιν.
εἰ
οὖν
οἱ
φιλοκυνηγέται |
[6] |
δὲ
τῆς
ὠφελείας·
οὐ
γὰρ
|
ἐπιμένει |
τοῦ
ἴχνους
ἡ
φύσις
λεπτὴ |
[8] |
ἔσται.
ἔστι
δέ,
ὅταν
μὲν
|
ἐπινεφῇ |
καὶ
ᾖ
βόρειον,
τὰ
ἴχνη |
[8] |
ταχὺ
γὰρ
διαχεῖται.
ὅταν
δ´
|
ἐπινίφῃ |
συνεχῶς,
οὐδὲν
δεῖ·
ἐπικαλύπτει
γάρ· |
[5] |
μέγα
ἔχουσιν,
οἱ
δ´
ἐλάττους
|
ἐπίξανθοι, |
μικρὸν
τὸ
λευκὸν
ἔχοντες.
τὴν |
[4] |
ψιλοῖς,
ξηροῖς,
προσηλίοις
τοῦ
ἄστρου
|
ἐπιόντος· |
εὔποδες
δέ,
ἐὰν
τῇ
αὐτῇ |
[5] |
καὶ
αὐτοὺς
καὶ
τὰ
τέκνα
|
ἐπιοῦσαι |
ἀναιροῦνται,
οὔτε
ἀετοί·
τὰ
μεγάλα |
[5] |
μὲν
γὰρ
μεγάλοι
τὸ
χρῶμα
|
ἐπίπερκνοι |
καὶ
τὸ
λευκὸν
τὸ
ἐν |
[5] |
γένυν
καταθείς,
τὰ
δὲ
ὦτα
|
ἐπιπετάσας |
ἐπὶ
τὰς
ὠμοπλάτας·
οὕτω
δὲ |
[5] |
ἐν
ἑαυτῇ,
ὁ
δὲ
παγετὸς
|
ἐπιπήξας. |
καὶ
αἱ
κύνες
μαλκίουσαι
τὰς |
[9] |
ἐπ´
αὐτὰ
πρῶτον
μὲν
τὴν
|
ἐπιπολῆς |
ἐξαιρεθεῖσαν
ἐκ
τῶν
ὀρυγμάτων,
ἄνωθεν |
[13] |
γιγνώσκονται
μὲν
ἐπὶ
τὰ
βελτίω
|
ἐπίπονοι |
δέ
εἰσιν,
οἱ
δὲ
κακοὶ |
[12] |
δὲ
μὴ
θέλοντες
διὰ
τὸ
|
ἐπίπονον |
διδάσκεσθαι,
ἀλλὰ
ἐν
ἡδοναῖς
ἀκαίροις |
[12] |
ἑαυτοῖς
μὲν
μαθήσεις
καὶ
μελέτας
|
ἐπιπόνους |
ἔχουσι,
σωτηρίαν
δὲ
ταῖς
ἑαυτῶν |
[4] |
τὰ
ὄπισθεν
τῶν
ἔμπροσθεν
καὶ
|
ἐπίρρικνα, |
πόδας
περιφερεῖς.
καὶ
ἐὰν
ὦσι |
[6] |
ἐπειδὰν
λαμπρὰ
ᾖ
τὰ
ἴχνη
|
ἐπιρριπτοῦσαι, |
παραπηδῶσαι,
κοινωνοῦσαι,
ὑπολαμβάνουσαι,
ἐνσημαινόμεναι,
ὅρους |
[10] |
ἐν
τοῖς
αὐτοῖς
τόποις,
καὶ
|
ἐπισκέψεις |
αἱ
αὐταὶ
καὶ
μεταδρομαὶ
καὶ |
[9] |
δυσωπεῖται·
ταχὺ
δὲ
ποιεῖ
τοῦτο.
|
ἐπισκοπεῖν |
δὲ
ἔχοντα
τὰς
κύνας
τὰς |
[12] |
δὲ
τῆς
ἀρετῆς
οὐκ
οἰόμενοι
|
ἐπισκοπεῖσθαι |
πολλὰ
κακὰ
καὶ
αἰσχρὰ
ἐναντίον
|
[3] |
δὲ
συνάγουσι
τὰ
ὦτα
καὶ
|
ἐπισκυθρωπάσασαι |
διὰ
τοῦ
ἴχνους,
σχάσασαι
τὴν |
[13] |
παρὰ
τῶν
ἀληθῶς
ἀγαθόν
τι
|
ἐπισταμένων |
μᾶλλον
ἢ
ὑπὸ
τῶν
ἐξαπατᾶν
|
[6] |
καὶ
πλησίον
που
φοιτώσας
ἢ
|
ἐπιστάσας |
ἢ
ἐχομένας
τῶν
ἰχνῶν
μὴ |
[2] |
φράσω
καὶ
αὐτὰ
καὶ
τὴν
|
ἐπιστήμην |
ἑκάστου,
ἵνα
προειδὼς
ἐγχειρῇ
τῷ |
[10] |
μείζω
διαβάντα
ἢ
ἐν
πάλῃ,
|
ἐπιστρέφοντα |
τὰς
πλευρὰς
τὰς
εὐωνύμους
ἐπὶ |
[10] |
ἐρεθίζοντα
ὑπ´
ὀργῆς
καὶ
θυμοῦ
|
ἐπιστρέψει. |
τὸν
δὲ
ταχὺ
ἀναπηδᾶν,
τὸ |
[5] |
μεγάλων·
ἔτι
γὰρ
ὑγρομελῆ
ὄντα
|
ἐπισύρεται |
ὅλα
ἐπὶ
τῆς
γῆς.
τὰ |
[9] |
λίθοι
ἔσονται
κεκινημένοι
τά
τ´
|
ἐπισύρματα |
τοῦ
ξύλου
καταφανῆ
ἐν
τοῖς |
[12] |
καὶ
φύλακες
εἶναι
ἀγαθοὶ
τοῦ
|
ἐπιταττομένου. |
ἐν
δὲ
ταῖς
προσόδοις
ταῖς
|
[9] |
σειρίδος
τὸν
ἐπὶ
τὴν
στεφάνην
|
ἐπιτεθησόμενον |
πεπλεγμένον
σπάρτου
καὶ
αὐτὴν
τὴν |
[5] |
μηροὺς
μικρούς,
εὐπαγεῖς,
ἔξωθεν
μῦς
|
ἐπιτεταμένους, |
ἔνδοθεν
δὲ
οὐκ
ὀγκώδεις,
ὑποκώλια |
[7] |
τὰ
πολλὰ
δεομέναις
διδόναι
τὰ
|
ἐπιτήδεια |
ταῖς
κυσὶν
αὐτόν·
ὅταν
μὲν |
[5] |
ἐν
χιόνι.
οὐρὰν
δὲ
οὐκ
|
ἐπιτηδείαν |
ἔχει
πρὸς
δρόμον·
ἐπευθύνειν
γὰρ |
[12] |
τῶν
ἄλλων
εἴ
τι
βούλονται
|
ἐπιτηδεύειν |
καλῶν
οὐδενὸς
ἀποστερεῖ
ὥσπερ
ἕτεραι |
[2] |
οὖν
χρὴ
ἐλθεῖν
ἐπὶ
τὸ
|
ἐπιτήδευμα |
τὸ
τῶν
κυνηγεσίων
τὸν
ἤδη |
[12] |
τῷ
δὲ
ἀπαιδεύτῳ
χρώμενοι
πολλὰ
|
ἐπιτιμῶσι |
τοῖς
πεπαιδευμένοις.
διὰ
μὲν
οὖν |
[5] |
ὦσιν
ἔτειοι·
τοὺς
δὲ
μείζους
|
ἐπιτρέχουσαι |
αἱ
κύνες
ἀναιροῦνται.
ποδωκέστατοι
μὲν |
[3] |
παραλείπουσι
τὸν
λαγῶ,
ὁσάκις
δ´
|
ἐπιτρέχουσι |
τὰ
ἴχνη,
εἰκάζουσι,
προορώμεναι
δὲ |
[10] |
κύνας
ἑκάστου
γένους
μὴ
τὰς
|
ἐπιτυχούσας, |
ἵνα
ἕτοιμαι
ὦσι
πολεμεῖν
τῷ |
[6] |
φιλοπόνως,
συνιστάμεναι
ταχύ,
διιστάμεναι,
πάλιν
|
ἐπιφερόμεναι· |
τελευτῶσαι
δὲ
ἀφίξονται
πρὸς
τὴν |
[6] |
τὰ
σώματα
ὅλα
συνεπικραδαίνουσαι,
πολεμικῶς
|
ἐπιφερόμεναι, |
φιλονίκως
παραθέουσαι,
συντρέχουσαι
φιλοπόνως,
συνιστάμεναι |
[5] |
ἐν
μικρῷ
πολὺ
καταλιπὼν
τὸ
|
ἐπιφερόμενον. |
οὕτω
δὲ
ἐπίχαρί
ἐστι
τὸ |
[7] |
κύνας
ἀγαθούς·
ἐπειδὰν
δὲ
ὦσιν
|
ἐπίφοροι, |
μὴ
ἐξάγειν
ἐπὶ
κυνηγέσιον
ἐνδελεχῶς, |
[5] |
καταλιπὼν
τὸ
ἐπιφερόμενον.
οὕτω
δὲ
|
ἐπίχαρί |
ἐστι
τὸ
θέαμα,
ὥστε
οὐδεὶς |
[13] |
ἔρχονται.
ἔπειτα
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
|
ἐπιχειρήματος |
βελτίους
γίγνονται
πρὸς
πολλὰ
καὶ |
[13] |
ὅτι
πάσης
τῆς
πόλεως
ἐχθροῖς
|
ἐπιχειροῦσιν |
ἔπαινον
ἔχουσιν,
ἔπειτα
ὅτι
οὔτ´ |
[13] |
ὅντιν´
οἱ
νῦν
σοφισταὶ
ἀγαθὸν
|
ἐποίησαν, |
οὔτε
γράμματα
παρέχονται
ἐξ
ὧν |
[12] |
τοὺς
πολεμίους,
ἐπιμέλειαν
τῶν
νέων
|
ἐποιήσαντο· |
σπανίζοντες
γὰρ
καρπῶν
τὸ
ἐξ |
[5] |
φόβοι
τῶν
κυνῶν
ὅταν
διώκωνται,
|
ἑπόμενοι |
μετὰ
τούτων
συνεξαιροῦνται
τὸ
προνοεῖσθαι. |
[10] |
ταχὺ
εἰς
τὴν
ὕλην
ἀφανίζεται,
|
ἕπονταί |
τε
ἐπὶ
πολὺ
ἄμφω
ὧν |
[1] |
δὲ
ὅμοιος
ἀγαθοῖς·
κακοὶ
δὲ
|
ἔπραξαν |
τὸ
ἔργον.
Μενεσθεὺς
δὲ
ἐκ |
[3] |
δ´
αἱ
μὲν
καστόριαι
τὴν
|
ἐπωνυμίαν
|
ταύτην
ὅτι
Κάστωρ
ἡσθεὶς
τῷ |
[12] |
δέ
τινες
ὡς
οὐ
χρὴ
|
ἐρᾶν |
κυνηγεσίων,
ἵνα
μὴ
τῶν
οἰκείων |
[12] |
κακῶν
οὐδεὶς
ὅστις
οὐκ
ἀφέξεται
|
ἐρασθεὶς |
ὧν
ἐγὼ
παραινῶ·
παίδευσις
γὰρ |
[3] |
ἀκούσωσι
κραυγῆς,
καταλείπουσαι
τὰ
αὑτῶν
|
ἔργα |
ἀπρονοήτως
ἐπὶ
τοῦτο
φέρονται·
μεταθέουσι |
[5] |
ἡ
γῆ
βρύῃ,
μᾶλλον
τὰ
|
ἔργα |
ἢ
τὰ
ὄρη
ἔχουσιν.
ὑπομένει |
[4] |
τὰ
ὄρη
πολλάκις,
τὰ
δὲ
|
ἔργα |
ἧττον·
τὰ
μὲν
γὰρ
ὄρη |
[3] |
ἄψυχοι
δὲ
καὶ
λείπουσι
τὰ
|
ἔργα |
καὶ
ἀφίστανται
καὶ
ὑποφεύγουσι
τὸν |
[4] |
καὶ
μεταθεῖν
καθαρῶς,
τὰ
δὲ
|
ἔργα |
οὐδέτερα
διὰ
τοὺς
τριμμούς.
ἔστι |
[3] |
οὖν
μικραὶ
πολλάκις
ἀποστεροῦνται
τῆς
|
ἐργασίας |
διὰ
τὸ
μικρόν·
αἱ
δὲ
|
[5] |
μὴ
ἔρχονται
αὐτῶν
εἰς
τὰ
|
ἐργάσιμα, |
τοὺς
λειμῶνας,
τὰς
νάπας,
τὰ |
[9] |
τοῦ
ξύλου
καταφανῆ
ἐν
τοῖς
|
ἔργοις· |
ἐὰν
δὲ
τραχεῖς
τόπους
διαπερᾷ, |
[5] |
του
ἐρῴη.
Ἐν
δὲ
τοῖς
|
ἔργοις |
κυνηγετοῦντα
ἀπέχεσθαι
ὧν
ὧραι
φέρουσι |
[9] |
ἐν
ταῖς
διόδοις
καὶ
τοῖς
|
ἔργοις |
πρὸς
ὅ
τι
ἂν
προσίῃ. |
[9] |
ἄλλης
ἡμέρας,
ἐν
δὲ
τοῖς
|
ἔργοις
|
πρῴ.
ἐν
μὲν
γὰρ
τοῖς |
[9] |
τὴν
ἐρημίαν·
ἐν
δὲ
τοῖς
|
ἔργοις
|
τῆς
νυκτὸς
διὰ
τὸ
μεθ´ |
[1] |
ἀγαθοῖς·
κακοὶ
δὲ
ἔπραξαν
τὸ
|
ἔργον. |
Μενεσθεὺς
δὲ
ἐκ
τῆς
ἐπιμελείας |
[2] |
μὲν
ἀρκυωρὸν
εἶναι
ἐπιθυμοῦντα
τοῦ
|
ἔργου |
καὶ
τὴν
φωνὴν
Ἕλληνα,
τὴν |
[12] |
σῴζειν·
ἡ
γὰρ
συνήθεια
τοῦ
|
ἔργου |
παρέξει
αὐτοῖς
πλέον
τι
εἰδέναι. |
[12] |
δ´
οἱ
ἐπιθυμήσαντες
τούτου
τοῦ
|
ἔργου
|
πολλά·
ὑγίειάν
τε
γὰρ
τοῖς |
[4] |
δὲ
τοῦ
εἴδους
καὶ
τοῦ
|
ἔργου |
τούτου
εὔψυχοι
ἔστωσαν
καὶ
εὔρινες |
[2] |
ἑκάστου,
ἵνα
προειδὼς
ἐγχειρῇ
τῷ
|
ἔργῳ. |
καὶ
μηδεὶς
αὐτὰ
φαῦλα
νομισάτω |
[3] |
ταύτην
ὅτι
Κάστωρ
ἡσθεὶς
τῷ
|
ἔργῳ |
μάλιστα
αὐτὰς
διεφύλαξεν·
αἱ
δ´ |
[2] |
πόνων
τούτοις
κρατῶν
χαίρῃ
τῷ
|
ἔργῳ· |
τὰς
δὲ
ἄρκυς
Φασιανοῦ
ἢ |
[13] |
ὡς
καὶ
θεοὶ
τούτῳ
τῷ
|
ἔργῳ |
χαίρουσι
καὶ
πράττοντες
καὶ
ὁρῶντες· |
[5] |
ὑπάγοντα
τὰς
κύνας
ἐκ
τῶν
|
ἔργων |
ἄνωθεν·
ὅσοι
δὲ
μὴ
ἔρχονται |
[8] |
τὰ
ὄρη
παριέναι
ἀπὸ
τῶν
|
ἔργων, |
καὶ
ἐπειδὰν
λάβῃ
τὰ
ἴχνη, |
[12] |
ἀναιροῦνται,
ἐκ
δὲ
τῶν
κακῶν
|
ἔργων |
νόσους
καὶ
ζημίας
καὶ
θανάτους |
[10] |
τῶν
συγκυνηγετῶν
ἕνα
ἔχοντα
προβόλιον
|
ἐρεθίζειν |
ὡς
ἀφήσοντα·
ἀφιέναι
δὲ
οὐ
|
[10] |
θερμοί·
ζῶντι
δὲ
διάπυροι,
ὅταν
|
ἐρεθίζηται· |
οὐ
γὰρ
ἂν
τῶν
κυνῶν
|
[10] |
ἔχῃ
ὑφ´
αὑτῷ
ἐπὶ
τὸν
|
ἐρεθίζοντα |
ὑπ´
ὀργῆς
καὶ
θυμοῦ
ἐπιστρέψει. |
[9] |
καὶ
μεθ´
ἡμέραν
διὰ
τὴν
|
ἐρημίαν· |
ἐν
δὲ
τοῖς
ἔργοις
τῆς |
[5] |
νήσων
τοὺς
ἐλάττους,
αἵ
τ´
|
ἔρημοι |
καὶ
οἰκούμεναι·
τὸ
δὲ
πλῆθος |
[5] |
κυνηγέται
δὲ
εἰς
μὲν
τὰς
|
ἐρήμους |
ὀλιγάκις
ἀφικνοῦνται,
ἐν
δὲ
ταῖς |
[1] |
οὗτος
οὐ
προέχειν
λέγεται,
ἀλλὰ
|
ἐρίζειν. |
Ὀδυσσεὺς
δὲ
καὶ
Διομήδης
λαμπροὶ |
[4] |
λαγῶ
ἐγγύς
εἰσι.
διωκέτωσαν
δὲ
|
ἐρρωμένως |
καὶ
μὴ
ἐπανιεῖσαι
σὺν
πολλῇ
|
[10] |
ἡ
σφαγή,
καὶ
ἀντερείσαντα
ἔχειν
|
ἐρρωμένως· |
ὁ
δ´
ὑπὸ
τοῦ
μένους |
[6] |
(τεκμήριον
δὲ
τοῦτο
ὅτι
οὐκ
|
ἔρρωνται) |
μηδὲ
ὅταν
ἄνεμος
πνέῃ
μέγας· |
[5] |
γῆς
κεκινημένης,
ἐὰν
ἔχωσιν
ἔνιον
|
ἐρύθημα, |
καὶ
διὰ
καλάμης
διὰ
τὴν |
[5] |
ἔργων
ἄνωθεν·
ὅσοι
δὲ
μὴ
|
ἔρχονται |
αὐτῶν
εἰς
τὰ
ἐργάσιμα,
τοὺς |
[13] |
τὰ
κτήματα
καλῶς
ἔχοντα
παρέχουσιν.
|
ἔρχονται |
δὲ
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τὰ |
[13] |
ἐπ´
ἀνδρὸς
βλάβῃ
οὔτε
φιλοκερδείᾳ
|
ἔρχονται. |
ἔπειτα
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
ἐπιχειρήματος |
[5] |
ἁλισκόμενον,
ἐπιλάθοιτ´
ἂν
εἴ
του
|
ἐρῴη. |
Ἐν
δὲ
τοῖς
ἔργοις
κυνηγετοῦντα |
[12] |
γάρ
τις
ὁρᾶται
ὑπὸ
τοῦ
|
ἐρωμένου, |
ἅπας
ἑαυτοῦ
ἐστι
βελτίων
καὶ |
[12] |
νῦν
θαυμάζονται·
ἧς
ὅτι
μὲν
|
ἐρῶσιν |
ἅπαντες
εὔδηλον,
ὅτι
δὲ
διὰ |
[1] |
μὲν
ἀγαθοὶ
ἔτι
καὶ
νῦν
|
ἐρῶσιν, |
οἱ
δὲ
κακοὶ
φθονοῦσιν,
ὥστ´ |
[6] |
κυνηγέτην
ἐξιέναι
ἔχοντα
ἠμελημένην
ἐλαφρὰν
|
ἐσθῆτα |
ἐπὶ
τὸ
κυνηγέσιον
καὶ
ὑπόδεσιν, |
[5] |
ὄψις
οὖν
διὰ
ταῦτα
ἀμαυρά,
|
ἐσκεδασμένη. |
ἅμα
δὲ
τούτοις
καὶ
ἐν |
[2] |
ἔστω
δὲ
καὶ
ἐν
ὅτῳ
|
ἔσονται |
αἱ
ἄρκυς
καὶ
τὰ
ἐνόδια |
[9] |
κατὰ
τοῦτο
ῥᾴους
αἱ
μεταδρομαὶ
|
ἔσονται. |
ἐὰν
μὲν
οὖν
τοῦ
προσθίου |
[4] |
καὶ
εὔτριχες.
εὔψυχοι
μὲν
οὖν
|
ἔσονται, |
ἐὰν
μὴ
λείπωσι
τὰ
κυνηγέσια |
[12] |
τοὺς
πολεμίους
ἅμα
οἷοί
τε
|
ἔσονται |
ἐπιέναι
καὶ
τὰ
παραγγελλόμενα
ποιεῖν |
[4] |
ἐὰν
ὦσι
τοιαῦται
αἱ
κύνες,
|
ἔσονται |
ἰσχυραὶ
τὰ
εἴδη,
ἐλαφραί,
σύμμετροι, |
[12] |
ἢ
ἄλλως
χαλεποῖς
οἷοί
τ´
|
ἔσονται |
καὶ
αὐτοὶ
σῴζεσθαι
μὴ
αἰσχρῶς |
[12] |
ἔπειτα
εὐνάζεσθαί
τε
σκληρῶς
δυνατοὶ
|
ἔσονται |
καὶ
φύλακες
εἶναι
ἀγαθοὶ
τοῦ |
[9] |
πολύ·
οἵ
τε
γὰρ
λίθοι
|
ἔσονται |
κεκινημένοι
τά
τ´
ἐπισύρματα
τοῦ |
[4] |
δ´
ἔξω
μεσημβρίας,
ἐντὸς
δὲ
|
ἑσπέρας
|
τὸ
ἔαρ.
ταῦτα
γὰρ
μέτρια. |
[2] |
ἐὰν
δὲ
ᾖ
μείζω,
δυσμεταχείριστα
|
ἔσται· |
ἀμφότερα
δὲ
τριακονθάμματα,
καὶ
τῶν |
[13] |
οὐδ´
ἑξῆς
γεγράφθαι·
ῥᾴδιον
γὰρ
|
ἔσται |
αὐτοῖς
τὸ
ταχὺ
μὴ
ὀρθῶς |
[10] |
ἰχνεύσει
ἡγουμένῃ
τοὺς
ἀκολουθοῦντας
σαφῶς.
|
ἔσται |
δὲ
καὶ
τοῖς
κυνηγέταις
πολλὰ |
[9] |
ξύλου,
σκοπούμενον
ὅποι
ἂν
φέρηται.
|
ἔσται |
δὲ
οὐκ
ἄδηλον
ἐπὶ
τὸ |
[8] |
εἰ
δ´
ἐνέσται
μελάγχιμα,
δυσζήτητος
|
ἔσται. |
ἔστι
δέ,
ὅταν
μὲν
ἐπινεφῇ |
[8] |
ὅπως,
ἂν
καὶ
ἑτέρους
εὑρίσκῃ,
|
ἔσται |
ἡ
λειπομένη
ἱκανὴ
περιστήσασθαι.
ἥκοντος |
[8] |
γὰρ
αὐτοῦ
εἶναι.
δῆλον
δ´
|
ἔσται· |
τὰ
γὰρ
ἴχνη
ἀπὸ
τῶν |
[6] |
δύνανται
ὀσφραίνεσθαι
οὐδὲ
αἱ
ἄρκυς
|
ἑστάναι |
οὐδὲ
τὰ
δίκτυα.
ὅταν
δὲ |
[8] |
ὅτῳ
ἂν
ᾖ,
καὶ
ἐπειδὰν
|
ἑστηκότα |
ᾖ,
προσελθόντα
κινεῖν.
ἐὰν
δὲ
|
[10] |
ἐξαναστήσεται·
ἐὰν
δὲ
ἄπεδον,
εὐθὺς
|
ἑστήξει |
περὶ
αὑτὸν
ἔχων.
ἐν
τούτῳ |
[12] |
ὑπὸ
τοῦ
ἐρωμένου,
ἅπας
ἑαυτοῦ
|
ἐστι |
βελτίων
καὶ
οὔτε
λέγει
οὔτε |
[5] |
λαγῶ
τοῦ
μὲν
χειμῶνος
μακρά
|
ἐστι |
διὰ
τὸ
μῆκος
τῶν
νυκτῶν· |
[4] |
μὲν
γὰρ
ὄρη
οἷόν
τ´
|
ἐστὶ |
καὶ
ἰχνεύειν
καὶ
μεταθεῖν
καθαρῶς, |
[5] |
ὄψιν
πρὶν
νοῆσαι
ὅ
τι
|
ἐστί. |
καὶ
οἱ
φόβοι
τῶν
κυνῶν |
[10] |
πατεῖ.
ἀπαλλαγὴ
δὲ
τούτων
μία
|
ἐστὶ |
μόνη,
ὅταν
ἐν
τῇ
ἀνάγκῃ
|
[13] |
οἶδα
δὲ
ὅτι
κράτιστον
μέν
|
ἐστι |
παρὰ
τῆς
αὑτοῦ
φύσεως
τὸ |
[5] |
τῶν
ὄντων
ἰσομέγεθες
τούτῳ
ὅμοιόν
|
ἐστι |
πρὸς
ἁρμόν.
σύγκειται
γὰρ
ἐκ |
[5] |
τὸ
ἐπιφερόμενον.
οὕτω
δὲ
ἐπίχαρί
|
ἐστι |
τὸ
θέαμα,
ὥστε
οὐδεὶς
ὅστις |
[11] |
πάνθηρες,
ἄρκτοι
καὶ
τἆλλα
ὅσα
|
ἐστὶ |
τοιαῦτα
θηρία
ἁλίσκεται
ἐν
ξέναις |
[11] |
ἄλλοις
ὄρεσιν
ὅσα
οἷά
τ´
|
ἐστὶ |
τρέφειν
τοιαῦτα.
ἁλίσκεται
δὲ
τὰ |
[9] |
ἐφελκόμενον
τὸ
ξύλον
ἐμποδὼν
ὅλῳ
|
ἐστὶ |
τῷ
σώματι,
ἐνίοτε
δὲ
καὶ |
[9] |
τό
τε
τάχος
οὐδενὶ
ἐοικός
|
ἐστι |
τῶν
τηλικούτων
νεβρῶν·
δευτέρῳ
δὲ |
[2] |
πλήθει
τῶν
σχαλίδων
οἷόν
τ´
|
ἐστὶ |
χρῆσθαι
πρὸς
τὰ
δίκτυα
πολλῷ |
[9] |
σπάρτου
καὶ
αὐτὴν
τὴν
σειρίδα·
|
ἔστι
|
γὰρ
ἀσηπτότατον
τοῦτο.
ὁ
δὲ |
[6] |
δὲ
ταῖς
ἰχνείαις
μὴ
ὑπερβάλλεσθαι·
|
ἔστι |
γὰρ
θηρατικὸν
μὲν
οὔ,
φιλόπονον |
[5] |
ἀφανίζει
τὸ
θερμὸν
ὃ
ἔχουσιν·
|
ἔστι |
γὰρ
λεπτόν·
καὶ
αἱ
κύνες |
[4] |
οὔτε
μέλανα
οὔτε
λευκὰ
παντελῶς·
|
ἔστι |
γὰρ
οὐ
γενναῖον
τοῦτο,
ἀλλὰ |
[4] |
ἔργα
οὐδέτερα
διὰ
τοὺς
τριμμούς.
|
ἔστι |
δὲ
καὶ
ἄνευ
τοῦ
εὑρίσκειν |
[11] |
εἰς
κίνδυνον
καθιστάντα
τοὺς
αἱροῦντας.
|
ἔστι |
δὲ
οἷς
αὐτῶν
καὶ
ὀρύγματα
|
[8] |
δ´
ἐνέσται
μελάγχιμα,
δυσζήτητος
ἔσται.
|
ἔστι
|
δέ,
ὅταν
μὲν
ἐπινεφῇ
καὶ |
[5] |
αἱ
ὀσμαὶ
εἰς
ταὐτὰ
φερόμεναι.
|
ἔστι |
δὲ
τοῦ
χειμῶνος
καὶ
τοῦ |
[12] |
νενικηκότας
ἀναμαχόμενοι
ἐτρέψαντο·
ἀεὶ
γὰρ
|
ἔστι |
τοῖς
τὰ
σώματα
καὶ
τὰς |
[12] |
εὔδηλον,
ὅτι
δὲ
διὰ
πόνων
|
ἔστι
|
τυχεῖν
αὐτῆς,
οἱ
πολλοὶ
ἀφίστανται. |
[10] |
τοιαῦτα·
τοῦ
μὲν
γὰρ
χειμῶνός
|
ἐστιν |
ἀλεεινά,
τοῦ
δὲ
θέρους
ψυχεινά. |
[10] |
οὕτω
δὲ
πολλὴ
ἡ
δύναμίς
|
ἐστιν |
αὐτοῦ
ὥστε
καὶ
ἃ
οὐκ |
[5] |
σκοτεινόν.
Δύο
δὲ
τὰ
γένη
|
ἐστὶν |
αὐτῶν·
οἱ
μὲν
γὰρ
μεγάλοι |
[8] |
δὲ
ᾖ
σαφὲς
ὅτι
αὐτοῦ
|
ἐστιν, |
ἐᾶν·
μενεῖ
γάρ·
ἕτερον
δὲ |
[13] |
ἀρκεῖ
ἑκάστῳ
σοφιστὴν
κληθῆναι,
ὅ
|
ἐστιν |
ὄνειδος
παρά
γε
εὖ
φρονοῦσι. |
[5] |
ὑπερέλαφρον.
τεκμήριον
δὲ
ὡς
ἐλαφρόν
|
ἐστιν· |
ὅταν
ἀτρέμα
διαπορεύηται,
πηδᾷ—
βαδίζοντα |
[12] |
ὅτι
ὥσπερ
αὐτοῖς
ἐκείνη
ἐμφανής
|
ἐστιν, |
οὕτω
καὶ
αὐτοὶ
ὑπ´
ἐκείνης
|
[5] |
δὲ
τοῦτο
ὑποκινεῖ.
Πολύγονον
δ´
|
ἐστὶν |
οὕτως,
ὥστε
τὰ
μὲν
τέτοκε, |
[13] |
αὑτῶν
οἰκήσει
ἐν
ἰσχύι
πολλῇ
|
ἐστιν· |
ὥστε
τῷ
κυνηγέτῃ
μάτην
οἱ |
[2] |
αὑτοῦ
ὡφελείας,
ᾧ
δὲ
μὴ
|
ἔστιν, |
ἀλλ´
οὖν
τήν
γε
προθυμίαν |
[13] |
σοφὸς
αὐτῶν
ἐγένετο
οὐδεὶς
οὐδ´
|
ἔστιν, |
ἀλλὰ
καὶ
ἀρκεῖ
ἑκάστῳ
σοφιστὴν |
[2] |
σκεψάμενον
τὴν
οὐσίαν,
ᾧ
μὲν
|
ἔστιν |
ἱκανή,
ἀξίως
τῆς
αὑτοῦ
ὡφελείας, |
[5] |
δὲ
ὑπ´
αὐτῶν
καὶ
διωκόμενοι
|
ἔστιν |
ὅτε
διαβαίνουσι
τὰ
ῥεύματα
καὶ |
[5] |
μικρὸν
ἔξω,
τρίχωμα
βραχύ,
κοῦφον.
|
ἔστιν |
οὖν
ἀδύνατον
μὴ
οὐκ
εἶναι |
[1] |
Ἀμφιάραος
δὲ
ὅτ´
ἐπὶ
Θήβας
|
ἐστράτευσε, |
πλεῖστον
κτησάμενος
ἔπαινον
ἔτυχε
παρὰ |
[2] |
στάσει,
πλέονι
δ´,
ἂν
ἡσυχῇ.
|
ἔστω |
δὲ
καὶ
ἐν
ὅτῳ
ἔσονται |
[6] |
δὲ
κόσμος
δέραια,
ἱμάντες,
στελμονίαι·
|
ἔστω |
δὲ
τὰ
μὲν
δέραια
μαλακά, |
[9] |
τὸ
δὲ
ξύλον
τὸ
ἐξαπτόμενον
|
ἔστω |
μὲν
δρυὸς
ἢ
πρίνου,
μέγεθος |
[10] |
δὲ
πεντεκαίδεκα.
τὰ
δ´
ἀκόντια
|
ἔστω |
παντοδαπά,
ἔχοντα
τὰς
λόγχας
εὐπλατεῖς |
[9] |
τοῦτο.
ὁ
δὲ
βρόχος
αὐτὸς
|
ἔστω |
στιφρὸς
καὶ
ἡ
σειρίς·
τὸ |
[9] |
θερινή·
ἀπαγορεύουσι
γὰρ
σφόδρα,
ὥστε
|
ἑστῶσαι
|
ἀκοντίζονται·
ῥιπτοῦσι
δὲ
καὶ
εἰς |
[2] |
τὰ
ἐνόδια
καὶ
τὰ
δίκτυα.
|
ἔστωσαν |
δὲ
αἱ
μὲν
ἄρκυς
ἐννεάλινοι |
[2] |
ἀρκύων
τὸ
μῆκος
δέκα
παλαιστῶν,
|
ἔστωσαν |
δὲ
καὶ
ἐλάττους·
αἱ
μὲν |
[10] |
αὐτῶν
ὧνπερ
αἱ
τῶν
λαγῶν,
|
ἔστωσαν |
δὲ
πεντεκαιτετταρακοντάλινοι
ἐκ
τριῶν
τόνων, |
[4] |
καὶ
τοῦ
ἔργου
τούτου
εὔψυχοι
|
ἔστωσαν |
καὶ
εὔρινες
καὶ
εὔποδες
καὶ
|
[4] |
αἱ
μὲν
οὖν
πυρραὶ
ἔχουσαι
|
ἔστωσαν |
λευκὴν
τρίχα
ἐπανθοῦσαν
περὶ
τὰ |
[10] |
ταῖς
τῶν
ἐλάφων.
συγκυνηγέται
δ´
|
ἔστωσαν· |
τὸ
γὰρ
θηρίον
μόλις
καὶ |
[9] |
τὰς
μὲν
ἐν
τοῖς
ὄρεσιν
|
ἑστώσας, |
μάλιστα
μὲν
ἕωθεν,
χρὴ
δὲ |
[10] |
καὶ
μὴ
ἐξαλλάττῃ.
ἐπειδὰν
δ´
|
ἑστῶσιν, |
ἐλθόντας
πρὸς
τὰς
κύνας
λῦσαι |
[10] |
προσθέοντι
ὡς
φανότατον
ᾖ
τὸ
|
ἔσω· |
καὶ
τὸν
περίδρομον
ἐξάπτειν
ἀπὸ |
[5] |
τῇ
θεῷ.
οἱ
δὲ
ἤδη
|
ἔτειοι |
τάχιστα
θέουσι
τὸν
πρῶτον
δρόμον, |
[5] |
ψιλὰ
ἀναρπάζονται,
ἕως
ἂν
ὦσιν
|
ἔτειοι· |
τοὺς
δὲ
μείζους
ἐπιτρέχουσαι
αἱ |
[1] |
πολλοὶ
αὐτῶν
ἀρέσκοντες
θεοῖς
ὅμως
|
ἐτελεύτησαν· |
τοῦτο
μὲν
γὰρ
ἡ
φύσις· |
[1] |
θεῶν,
ὅσης
οὐδεὶς
ἄλλος
ἀνθρώπων.
|
ἐτελεύτησε |
δὲ
οὐχ
ὑφ´
ὧν
οἴονταί |
[1] |
ἐγεγόνει
μὲν
Χείρων
πρότερος
τούτων,
|
ἐτελεύτησε |
δὲ
ὕστερος,
ἐπεὶ
Ἀχιλλέα
ἐπαίδευσεν. |
[1] |
σωφροσύνῃ
δὲ
καὶ
ὁσιότητι
μακαρισθεὶς
|
ἐτελεύτησε. |
Παλαμήδης
δὲ
ἕως
μὲν
περιῆν |
[10] |
τῇ
ἀριστερᾷ
πρόσθεν,
τῇ
δ´
|
ἑτέρᾳ |
ὄπισθεν·
κατορθοῖ
γὰρ
ἡ
μὲν
|
[10] |
ὁμωνύμῳ,
ὁ
δὲ
δεξιὸς
τῇ
|
ἑτέρᾳ. |
προσιόντα
δὲ
προβάλλεσθαι
τὸ
προβόλιον, |
[8] |
ἴχνη·
ὁ
δὲ
ἀφίξεται
πρὸς
|
ἕτερα |
τοιαῦτα
χωρία,
ἐὰν
μὴ
ἄρα |
[3] |
αἱ
δὲ
ὑποθέουσιν,
εἶτα
ἁμαρτάνουσιν,
|
ἕτεραι |
δὲ
ἀνοήτως
ἐμπίπτουσαι
εἰς
τὰς |
[12] |
ἐπιτηδεύειν
καλῶν
οὐδενὸς
ἀποστερεῖ
ὥσπερ
|
ἕτεραι |
κακαὶ
ἡδοναί,
ἃς
οὐ
χρὴ |
[7] |
ἐᾶν
καὶ
μὴ
ὑποβάλλειν
ὑφ´
|
ἑτέραν |
κύνα·
αἱ
γὰρ
θεραπεῖαι
αἱ
|
[6] |
ἐκ
τῶν
ἐπηλλαγμένων,
παραλῦσαι
καὶ
|
ἑτέραν· |
περαινομένου
δὲ
τοῦ
ἴχνους
διαλιπόντα |
[2] |
μὲν
ἄνισοι
αὐτῶν
ἐν
τοῖς
|
ἑτεροκλινέσι |
τῶν
χωρίων,
ἵνα
ἴσα
τὰ |
[8] |
αὐτοῦ
ἐστιν,
ἐᾶν·
μενεῖ
γάρ·
|
ἕτερον |
δὲ
ζητεῖν
πρὶν
τὰ
ἴχνη |
[6] |
καὶ
ἐὰν
μὲν
ᾖ
ἑαλωκώς,
|
ἕτερον
|
ἐπιζητεῖν·
ἐὰν
δὲ
μή,
μεταθεῖν |
[5] |
καταβάλλων
{γὰρ}
καὶ
παραβάλλων
τὸ
|
ἕτερον |
οὖς
πλάγιον,
ὁποτέρᾳ
ἂν
λυπῆται, |
[8] |
ὥρας
ἐνθυμούμενον,
ὅπως,
ἂν
καὶ
|
ἑτέρους |
εὑρίσκῃ,
ἔσται
ἡ
λειπομένη
ἱκανὴ |
[12] |
αὐτοὶ
σῴζεσθαι
μὴ
αἰσχρῶς
καὶ
|
ἑτέρους |
σῴζειν·
ἡ
γὰρ
συνήθεια
τοῦ |
[12] |
αὑτῶν
κακίαν
ἀπολέσθαι
μᾶλλον
ἢ
|
ἑτέρων |
ἀρετῇ
σῴζεσθαι·
αἱ
γὰρ
ἡδοναὶ
|
[9] |
γὰρ
μετὰ
τῶν
μητέρων
καὶ
|
ἑτέρων
|
ἐλάφων·
καὶ
ἀποχωροῦσιν,
ὅταν
διώκωνται, |
[1] |
αὐτῷ
μαθηταὶ
κυνηγεσίων
τε
καὶ
|
ἑτέρων |
καλῶν
Κέφαλος,
Ἀσκληπιός,
Μειλανίων,
Μέστωρ, |
[13] |
ἐξ
αὐτῶν
μαθήσεσθαι
{μάτην}
καὶ
|
ἑτέρων |
κωλύει
χρησίμων
καὶ
διδάσκει
κακά. |
[3] |
δὲ
πολὺ
ὑπολαμβάνουσαι,
δοξάζουσαι
δὲ
|
ἑτέρως· |
αἱ
δὲ
πεπλασμένως,
φθονερῶς
δὲ |
[2] |
Ἕλληνα,
τὴν
δὲ
ἡλικίαν
περὶ
|
ἔτη |
εἴκοσι,
τὸ
δὲ
εἶδος
ἐλαφρόν, |
[7] |
τῷ
δρόμῳ,
ὥστε
μὴ
ἐφορᾶν
|
ἔτι |
αὐτόν,
τὰς
σκύλακας
ἱέναι.
ἐὰν |
[5] |
ὄζει
μᾶλλον
ἢ
τῶν
μεγάλων·
|
ἔτι |
γὰρ
ὑγρομελῆ
ὄντα
ἐπισύρεται
ὅλα |
[1] |
Χείρωνος,
ἧς
οἱ
μὲν
ἀγαθοὶ
|
ἔτι |
καὶ
νῦν
ἐρῶσιν,
οἱ
δὲ
|
[1] |
αὑτοῦ
πατρίδα
πολὺ
μείζω
ποιήσας
|
ἔτι |
καὶ
νῦν
θαυμάζεται.
Ἱππόλυτος
δὲ |
[9] |
γὰρ
σώματα
αὐτῶν
διὰ
τὸ
|
ἔτι |
νεαρὰ
εἶναι
τῷ
πόνῳ
οὐ |
[10] |
μὲν
οὖν
ἄρρην
τοσαῦτα
καὶ
|
ἔτι |
πλείω
πράγματα
παρασχὼν
ἁλίσκεται.
Ἐὰν |
[1] |
δὲ
ὑπὸ
μὲν
τῆς
Ἀρτέμιδος
|
ἐτιμᾶτο |
καὶ
ἐν
λόγοις
συνῆν,
σωφροσύνῃ
|
[1] |
κατὰ
χρόνον
ἕκαστος
ὑπὸ
θεῶν
|
ἐτιμήθη. |
θαυμαζέτω
δὲ
μηδεὶς
ὅτι
οἱ |
[1] |
καὶ
κύνες·
ἔδοσαν
δὲ
καὶ
|
ἐτίμησαν |
τούτῳ
Χείρωνα
διὰ
δικαιότητα.
ὁ |
[10] |
γένους
μὴ
τὰς
ἐπιτυχούσας,
ἵνα
|
ἕτοιμαι |
ὦσι
πολεμεῖν
τῷ
θηρίῳ.
αἱ |
[5] |
τόπους
ἐν
οἷς
ἐγένετο
καὶ
|
ἐτράφη |
ἁλίσκεται.
κατὰ
πόδας
δὲ
οὐ |
[12] |
ἁμαρτόντας
τοὺς
πολεμίους
νενικηκότας
ἀναμαχόμενοι
|
ἐτρέψαντο· |
ἀεὶ
γὰρ
ἔστι
τοῖς
τὰ |
[1] |
Θήβας
ἐστράτευσε,
πλεῖστον
κτησάμενος
ἔπαινον
|
ἔτυχε |
παρὰ
θεῶν
ἀείζως
τιμᾶσθαι.
Πηλεὺς |
[1] |
σοφία.
ἀποθανὼν
δὲ
ἀδίκως
τοσαύτης
|
ἔτυχε |
τιμωρίας
ὑπὸ
θεῶν,
ὅσης
οὐδεὶς |
[1] |
ἡρπάσθη,
Ἀσκληπιὸς
δὲ
καὶ
μειζόνων
|
ἔτυχεν, |
ἀνιστάναι
μὲν
τεθνεῶτας,
νοσοῦντας
δὲ |
[1] |
τῶν
τότε
μεγίστων
γάμων
μόνος
|
ἔτυχεν |
Ἀταλάντης.
Νέστορος
δὲ
προδιελήλυθεν
ἡ |
[1] |
δὲ
τοῦ
πατρὸς
ὑπεραποθανὼν
τοσαύτης
|
ἔτυχεν |
εὐκλείας,
ὥστε
μόνος
φιλοπάτωρ
παρὰ |
[6] |
πάλιν
ἀπαντῶσι
διώκουσαι
αὐτόν,
ἀναβοᾶν
|
Εὖ |
γε,
εὖ
γε
ὦ
κύνες, |
[6] |
διώκουσαι
αὐτόν,
ἀναβοᾶν
Εὖ
γε,
|
εὖ |
γε
ὦ
κύνες,
ἕπεσθε
ὦ |
[12] |
τὰ
σώματα
καὶ
τὰς
ψυχὰς
|
εὖ |
ἔχουσιν
ἐγγὺς
εἶναι
τοῦ
εὐτυχῆσαι. |
[12] |
τὰς
πόλεις
καὶ
τοὺς
φίλους
|
εὖ |
ποιοῦντες
πάντες
τῶν
οἰκείων
ἐπιμελέστεροί
|
[13] |
ὅ
ἐστιν
ὄνειδος
παρά
γε
|
εὖ |
φρονοῦσι.
τὰ
μὲν
οὖν
τῶν
|
[6] |
μεταδρομαί,
ἐπικελεύειν
τόδε,
Εὖα
κύνες,
|
εὖ´ |
ὦ
κύνες.
ἐὰν
δὲ
μὴ |
[6] |
ὄρει
αἱ
μεταδρομαί,
ἐπικελεύειν
τόδε,
|
Εὖα |
κύνες,
εὖ´
ὦ
κύνες.
ἐὰν |
[9] |
αὐτῶν
ἀμυνόμεναι
καταπατοῦσιν,
ὥστ´
οὐκ
|
εὐάλωτοί |
εἰσιν,
ἐὰν
μὴ
προσμείξας
τις |
[7] |
ὀνόματα
αὐταῖς
τίθεσθαι
βραχέα,
ἵνα
|
εὐανάκλητα
|
ᾖ.
εἶναι
δὲ
χρὴ
τοιάδε· |
[5] |
τοὺς
δὲ
μυκτῆρας,
ὅταν
μὲν
|
εὕδῃ, |
κινεῖ
πυκνά,
ὅταν
δὲ
μή, |
[12] |
ἧς
ὅτι
μὲν
ἐρῶσιν
ἅπαντες
|
εὔδηλον, |
ὅτι
δὲ
διὰ
πόνων
ἔστι
|
[5] |
ὅταν
μὲν
ᾖ
ψύχη,
ἐν
|
εὐδιεινοῖς, |
ὅταν
δὲ
καύματα,
ἐν
παλισκίοις, |
[13] |
δύνανται·
φωνὴν
δὲ
οἱ
μὲν
|
εὐεπῆ |
ἱᾶσιν,
οἱ
δ´
αἰσχράν·
πρὸς |
[7] |
τὸν
δρόμον,
οὐδὲν
κωλύει
ἱέναι·
|
εὐθὺς |
γὰρ
δὴ
ἀνέλπιστοι
οὖσαι
τοῦ |
[9] |
εἰσιν,
ἐὰν
μὴ
προσμείξας
τις
|
εὐθὺς |
διασκεδάσῃ
αὐτὰς
ἀπ´
ἀλλήλων,
ὥστε |
[10] |
τις
πρόσεστιν
αὐτῷ·
τεθνεῶτος
γὰρ
|
εὐθὺς |
ἐάν
τις
ἐπὶ
τὸν
ὀδόντα |
[7] |
δρόμον
τὰ
εἴδη,
μὴ
ἀνιέναι
|
εὐθύς· |
ἐπειδὰν
δὲ
προλάβῃ
ὁ
λαγῶς |
[10] |
ταχὺ
ἐξαναστήσεται·
ἐὰν
δὲ
ἄπεδον,
|
εὐθὺς |
ἑστήξει
περὶ
αὑτὸν
ἔχων.
ἐν |
[13] |
κυνηγέται
ἐπὶ
τὰ
θηρία
ἰόντες
|
εὔκλειαν· |
ἑλόντες
μὲν
γὰρ
πολέμια
νικῶσι, |
[1] |
τοῦ
πατρὸς
ὑπεραποθανὼν
τοσαύτης
ἔτυχεν
|
εὐκλείας, |
ὥστε
μόνος
φιλοπάτωρ
παρὰ
τοῖς |
[9] |
μὴ
σήπωνται,
τὰς
δὲ
στεφάνας
|
εὐκύκλους |
ἐχούσας,
καὶ
τοὺς
ἥλους
ἐναλλὰξ |
[6] |
κύνας
ἑκάστην
χωρίς,
ὅπως
ἂν
|
εὔλυτοι |
ὦσιν,
ἱστάναι
τὰς
ἄρκυς
καὶ |
[12] |
τούτων
αἱρεῖν
τὰ
θηρία.
ἔπειτα
|
εὐνάζεσθαί |
τε
σκληρῶς
δυνατοὶ
ἔσονται
καὶ |
[3] |
κυνῶν
τὰ
ἴχνη
τὰ
μὲν
|
εὐναῖα |
ἀγνοοῦσι,
τὰ
δὲ
δρομαῖα
ταχὺ |
[7] |
πρὸς
δὲ
τὰ
ἴχνη
τὰ
|
εὐναῖα |
μὴ
λύειν,
ἀλλ´
ἔχοντα
ὑφημμένας
|
[5] |
τῶν
δρομαίων·
τὰ
μὲν
γὰρ
|
εὐναῖα |
ποιῶν
ὁ
λαγῶς
πορεύεται
ἐφιστάμενος, |
[5] |
ἐν
τούτῳ·
ὁ
μὲν
οὖν
|
εὐναῖος |
ποιούμενος
εὐνὴν
ἐπὶ
πολὺ
ὅταν |
[5] |
ἰχνῶν
ἐπὶ
πλείω
χρόνον
τῶν
|
εὐναίων |
ἢ
τῶν
δρομαίων·
τὰ
μὲν |
[4] |
κύκλους
πολλοὺς
ποιούμεναι
πρὸς
τὰς
|
εὐνὰς |
προΐτωσαν
ὁμοῦ
διὰ
τοῦ
ἴχνους |
[9] |
ἂν
μέλλῃ
ἑκάστη
τὸν
ἑαυτῆς
|
εὐνάσειν. |
κατακλίνασαι
δὲ
καὶ
γάλα
δοῦσαι |
[9] |
νεβρὸν
τὸν
πρῶτον,
ὅπου
εἶδεν
|
εὐνασθέντα, |
τῶν
τόπων
ἐνθυμούμενον,
ὅπως
μὴ |
[8] |
ὑπὲρ
τῶν
τοιούτων.
παραλείπεται
οὖν
|
εὐνάσιμα |
πολλά·
ζητεῖ
δὲ
τοῦτο.
ἐπειδὰν |
[5] |
ὁ
μὲν
οὖν
εὐναῖος
ποιούμενος
|
εὐνὴν |
ἐπὶ
πολὺ
ὅταν
μὲν
ᾖ |
[6] |
τελευτῶσαι
δὲ
ἀφίξονται
πρὸς
τὴν
|
εὐνὴν |
τοῦ
λαγῶ,
καὶ
ἐπιδραμοῦνται
ἐπ´ |
[10] |
ἐπειδὰν
δ´
ἀφίκηται
ἐπὶ
τὴν
|
εὐνήν, |
ὑλακτεῖ·
ὁ
δ´
οὐκ
ἀνίσταται |
[10] |
αἱ
κύνες
ἐγγὺς
ὦσι
τῆς
|
εὐνῆς, |
ἐπειδίασι·
θορυβούμενος
δὲ
ἐξαναστήσεται,
καὶ |
[10] |
ἄλλων
δῆσαι
ἄπωθεν
ἀπὸ
τῆς
|
εὐνῆς |
πολὺ
καὶ
εἰς
τοὺς
ὅρμους |
[6] |
τὴν
ὑπαγωγὴν
τοῦ
κυνηγεσίου,
καὶ
|
εὐξάμενον |
τῷ
Ἀπόλλωνι
καὶ
τῇ
Ἀρτέμιδι |
[2] |
μικρά,
τὰ
ἐντμήματα
μὴ
βαθέα·
|
εὐπαγεῖς |
δὲ
πᾶσαι
καὶ
μὴ
ἀσύμμετροι |
[5] |
ὡς
χρὴ
διεστῶτα,
μηροὺς
μικρούς,
|
εὐπαγεῖς, |
ἔξωθεν
μῦς
ἐπιτεταμένους,
ἔνδοθεν
δὲ |
[4] |
{μὴ}
σκληράς,
ὑποκώλια
μακρά,
περιφερῆ,
|
εὐπαγῆ, |
σκέλη
πολὺ
μείζω
τὰ
ὄπισθεν |
[2] |
ὁμαλέσιν
αἱ
ἴσαι·
αὗται
δ´
|
εὐπερίσπαστοι |
τὰ
ἄκρα
καὶ
{αὗται}
λεῖαι· |
[10] |
ἔστω
παντοδαπά,
ἔχοντα
τὰς
λόγχας
|
εὐπλατεῖς |
καὶ
ξυρήκεις,
ῥάβδους
δὲ
στιφράς. |
[3] |
ὑψηλαί,
ἀσύμμετροι,
ἄψυχοι,
ἄρρινες,
οὐκ
|
εὔποδες. |
αἱ
μὲν
οὖν
μικραὶ
πολλάκις |
[4] |
εἰς
τὰ
τραχέα·
καὶ
γὰρ
|
εὔποδες |
γίγνονται
καὶ
τὰ
σώματα
διαπονοῦσαι |
[4] |
ξηροῖς,
προσηλίοις
τοῦ
ἄστρου
ἐπιόντος·
|
εὔποδες |
δέ,
ἐὰν
τῇ
αὐτῇ
ὥρᾳ |
[4] |
εὔψυχοι
ἔστωσαν
καὶ
εὔρινες
καὶ
|
εὔποδες |
καὶ
εὔτριχες.
εὔψυχοι
μὲν
οὖν |
[10] |
ζητοῦντες
τοὺς
καλλίστους·
ἐπειδὰν
δὲ
|
εὑρεθῇ, |
διώκεται.
ἐὰν
μὲν
οὖν
εἰς |
[6] |
ἀφαιροῦνται
τὰς
μὲν
κύνας
τοῦ
|
εὑρεῖν |
τὸν
λαγῶ,
αὑτοὺς
δὲ
τῆς
|
[9] |
πεφοβῆσθαι
τοὺς
ἀνθρώπους.
ἐπειδὰν
δὲ
|
εὕρῃ |
ἀνεστραμμένην
τὴν
ποδοστράβην,
μεταθεῖν
ἐπιλύσαντα |
[1] |
~ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ.
~Τὸ
μὲν
|
εὕρημα |
θεῶν,
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀρτέμιδος,
ἄγραι
|
[3] |
δὲ
τὰ
τῶν
ἄλλων
κυνῶν
|
εὑρήματα |
ἐν
ταῖς
ἰχνείαις
καὶ
μεταδρομαῖς |
[4] |
τὰ
κυνηγέσια
ὅταν
ᾖ
πνίγη·
|
εὔρινες |
δέ,
ἐὰν
τοῦ
λαγῶ
ὀσφραίνωνται |
[4] |
ἔργου
τούτου
εὔψυχοι
ἔστωσαν
καὶ
|
εὔρινες |
καὶ
εὔποδες
καὶ
εὔτριχες.
εὔψυχοι |
[7] |
ἀποσκεδαννύωνται,
ἀναλαμβάνειν,
ἕως
ἂν
ἐθισθῶσιν
|
εὑρίσκειν |
προσθέουσαι
τὸν
λαγῶ,
ἐπεὶ
μὴ |
[4] |
ἔστι
δὲ
καὶ
ἄνευ
τοῦ
|
εὑρίσκειν |
τὸν
λαγῶ
ἀγαθὸν
ἄγειν
τὰς |
[6] |
τὴν
ὄψιν
πάλιν
περιβάλλει
ὅθεν
|
εὑρίσκεται |
ἐπὶ
τὸ
πολύ.
ἀναβοᾶν
δ´ |
[11] |
φραγμὸν
περιθέουσι,
καὶ
ἐπειδὰν
μὴ
|
εὑρίσκῃ |
δίοδον,
ὑπερπηδᾷ
καὶ
ἁλίσκεται.
~Περὶ |
[8] |
ἐνθυμούμενον,
ὅπως,
ἂν
καὶ
ἑτέρους
|
εὑρίσκῃ, |
ἔσται
ἡ
λειπομένη
ἱκανὴ
περιστήσασθαι. |
[7] |
ἴχνη.
καὶ
ἐπειδὰν
ὁ
λαγῶς
|
εὑρίσκηται, |
ἐὰν
μὲν
καλαὶ
ὦσι
πρὸς |
[5] |
γιγνόμεναι
χαλεπῶς
τὰ
ἴχνη
γνωρίζωσιν.
|
εὑρισκόμενοι |
δὲ
ὑπ´
αὐτῶν
καὶ
διωκόμενοι |
[5] |
μὲν
οἱ
ἐκ
τῶν
ψιλῶν
|
εὑρισκόμενοι |
διὰ
τὸ
καταφανές,
βραχυδρομώτατοι
δὲ
|
[5] |
ὅστις
οὐκ
ἂν
ἰδὼν
ἰχνευόμενον,
|
εὑρισκόμενον, |
μεταθεόμενον,
ἁλισκόμενον,
ἐπιλάθοιτ´
ἂν
εἴ |
[12] |
λόγοις
ἀγαθοῖς
πείθονται·
οὐ
γὰρ
|
εὑρίσκουσι |
διὰ
τὸ
μὴ
πονεῖν
οἷον |
[10] |
ᾖ,
ὅταν
τε
αἱ
κύνες
|
εὕρωσιν |
ἢ
προΐδῃ
τι,
ταχὺ
εἰς |
[1] |
καὶ
αὐτὸν
τὸν
πατέρα,
δόξαν
|
εὐσεβείας |
ἐξηνέγκατο,
ὥστε
καὶ
οἱ
πολέμιοι |
[13] |
τούτων
θεοφιλεῖς
τ´
εἶναι
καὶ
|
εὐσεβεῖς |
τοὺς
νέους
τοὺς
ποιοῦντας
ἃ |
[13] |
οὐδὲν
ἐμποδὼν
ἀσεβεῖν,
οἱ
δ´
|
εὐσεβέστατοι. |
λόγοι
γὰρ
παλαιοὶ
κατέχουσιν
ὡς |
[4] |
ἀπὸ
τῶν
προσώπων
φαιδραὶ
καὶ
|
εὔστομοι. |
ἰχνευέτωσαν
δὲ
ἐκ
τῶν
τριμμῶν |
[12] |
ὄχλου
συμμάχων
τρεφθέντος
τῇ
αὑτῶν
|
εὐταξίᾳ |
καὶ
θράσει
διὰ
δυσχωρίαν
ἁμαρτόντας |
[4] |
οἱ
πόδες
τὰ
ὄρη
θεουσῶν·
|
εὔτριχες |
δέ,
ἐὰν
ἔχωσι
λεπτὴν
καὶ |
[4] |
καὶ
εὔρινες
καὶ
εὔποδες
καὶ
|
εὔτριχες. |
εὔψυχοι
μὲν
οὖν
ἔσονται,
ἐὰν |
[2] |
δὲ
τοὺς
περιδρόμους
ἀναμμάτους,
ἵνα
|
εὔτροχοι |
ὦσι,
τὰ
δ´
ἐνόδια
δωδεκάλινα, |
[12] |
εὖ
ἔχουσιν
ἐγγὺς
εἶναι
τοῦ
|
εὐτυχῆσαι. |
εἰδότες
δὲ
καὶ
οἱ
πρόγονοι |
[12] |
τὰ
τοῦ
πολέμου
διὰ
τούτων
|
εὐτυχοῦντες |
ᾐσθάνοντο·
καὶ
τῶν
ἄλλων
εἴ |
[10] |
ἔχῃ
οὕτως,
καὶ
ἐπιδεικτέον
τὴν
|
εὐψυχίαν, |
δι´
ἣν
εἵλοντο
ἐκπονεῖν
τὴν |
[4] |
εἴδους
καὶ
τοῦ
ἔργου
τούτου
|
εὔψυχοι |
ἔστωσαν
καὶ
εὔρινες
καὶ
εὔποδες |
[4] |
εὔρινες
καὶ
εὔποδες
καὶ
εὔτριχες.
|
εὔψυχοι |
μὲν
οὖν
ἔσονται,
ἐὰν
μὴ |
[3] |
δὲ
ἄποδες
οὐδ´
ἂν
ὦσιν
|
εὔψυχοι |
τοὺς
πόνους
δύνανται
ἀνέχεσθαι,
ἀλλ´ |
[7] |
καλὰς
τὰ
εἴδη
οὔσας
καὶ
|
εὐψύχους |
πρὸς
τὸν
δρόμον
ἐπιλύῃ,
ὁρῶσαι |
[10] |
εὐωνύμους
ἐπὶ
τὴν
χεῖρα
τὴν
|
εὐώνυμον, |
εἶτα
εἰσβλέποντα
εἰς
τὸ
ὄμμα |
[10] |
πάλῃ,
ἐπιστρέφοντα
τὰς
πλευρὰς
τὰς
|
εὐωνύμους |
ἐπὶ
τὴν
χεῖρα
τὴν
εὐώνυμον, |
[6] |
ἡ
γῆ
ἀνίησιν
ἢ
ἔχει
|
ἐφ´ |
αὑτῆς,
τὰς
ἀναστροφὰς
ποιούμενον
πυκνάς, |
[6] |
αὐτόν.
ὁ
δ´
ἐξαίφνης
ἀνᾴξας
|
{ἐφ´ |
αὑτὸν}
ὑλαγμὸν
ποιήσει
τῶν
κυνῶν |
[5] |
ἡ
γῆ
φύει
ἢ
ἔχει
|
ἐφ´ |
ἑαυτῆς
ὑπὸ
παντί,
ἐπ´
αὐτῶν, |
[1] |
ἕως
μὲν
περιῆν
πάντων
τῶν
|
ἐφ´ |
ἑαυτοῦ
ὑπερέσχε
σοφία.
ἀποθανὼν
δὲ |
[3] |
ἀσπαζόμεναι
τὰ
ψευδῆ
καὶ
ὑπερλαμπρυνόμεναι
|
ἐφ´ |
ὅτῳ
ἂν
τύχωσι
προάγουσι
συνειδυῖαι |
[9] |
πρόσωπον·
ἐὰν
δὲ
τοῦ
ὄπισθεν,
|
ἐφελκόμενον |
τὸ
ξύλον
ἐμποδὼν
ὅλῳ
ἐστὶ |
[10] |
ἢ
ἐν
ὕδατι
ὄντι
ἢ
|
ἐφεστῶτι |
πρὸς
ἀποκρήμνῳ
ἢ
ἐκ
δασέος |
[5] |
τὰς
ἄρκυς
ἐμπίπτων.
εἰ
δ´
|
ἔφευγεν |
ὀρθόν,
ὀλιγάκις
ἂν
ἔπασχε
τὸ |
[5] |
εὐναῖα
ποιῶν
ὁ
λαγῶς
πορεύεται
|
ἐφιστάμενος, |
τὰ
δὲ
δρομαῖα
ταχύ·
ἡ |
[5] |
ὁμόχροιαν.
προλαμβάνοντες
δὲ
τὰς
κύνας
|
ἐφίστανται
|
καὶ
ἀνακαθίζοντες
ἐπαίρουσιν
αὑτοὺς
καὶ |
[7] |
λαγῶς
τῷ
δρόμῳ,
ὥστε
μὴ
|
ἐφορᾶν |
ἔτι
αὐτόν,
τὰς
σκύλακας
ἱέναι. |
[11] |
νύκτα
ἐπέθεσαν
δήσαντες
αἶγα,
καὶ
|
ἔφραξαν |
κύκλῳ
τὸ
ὄρυγμα
ὕλῃ
ὥστε |
[9] |
καὶ
ἐάσει
ἀνελέσθαι,
ἐὰν
μὴ
|
ἐφυσμένος |
ᾖ,
βοῶν
μέγα.
τούτου
δὲ |
[1] |
διὰ
δικαιότητα.
ὁ
δὲ
λαβὼν
|
ἐχάρη |
τῷ
δώρῳ
καὶ
ἐχρῆτο·
καὶ
|
[7] |
ἐν
αἷς
ἡ
ἀνάγκη
αὕτη
|
ἔχει. |
ἄγειν
δὲ
καταπαυομένας,
ἵνα
θᾶττον |
[5] |
γὰρ
ἐκ
τοιούτων
τὸ
σῶμα.
|
ἔχει |
γὰρ
κεφαλὴν
κούφην,
μικράν,
κατωφερῆ, |
[5] |
οὕτω
δὲ
ὑποστέγει
τὰ
ὑγρά·
|
ἔχει |
δὲ
καὶ
τὴν
τρίχα
στεγανήν· |
[5] |
αὑτῆς
ἰσχύι
ἀντισπάσασα
τὸ
θερμὸν
|
ἔχει |
ἐν
ἑαυτῇ,
ὁ
δὲ
παγετὸς |
[9] |
ταχὺ
γὰρ
τὸ
ὑγρόν,
ὃ
|
ἔχει |
ἐν
ἑαυτῷ,
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ |
[5] |
πολλά·
τά
τε
γὰρ
ὄμματα
|
ἔχει
|
ἔξω
καὶ
τὰ
βλέφαρα
ἐλλείποντα |
[6] |
ὧν
ἡ
γῆ
ἀνίησιν
ἢ
|
ἔχει |
ἐφ´
αὑτῆς,
τὰς
ἀναστροφὰς
ποιούμενον |
[5] |
ἃ
ἡ
γῆ
φύει
ἢ
|
ἔχει |
ἐφ´
ἑαυτῆς
ὑπὸ
παντί,
ἐπ´ |
[1] |
ὣς
παρ´
ἀνθρώποις
ἀείμνηστον
κλέος
|
ἔχει. |
Μειλανίων
δὲ
τοσοῦτον
ὑπερέσχε
φιλοπονίᾳ, |
[5] |
χιόνι.
οὐρὰν
δὲ
οὐκ
ἐπιτηδείαν
|
ἔχει |
πρὸς
δρόμον·
ἐπευθύνειν
γὰρ
οὐχ |
[10] |
ᾗ
ἡ
σφαγή,
καὶ
ἀντερείσαντα
|
ἔχειν |
ἐρρωμένως·
ὁ
δ´
ὑπὸ
τοῦ |
[10] |
ἔχῃ,
λαβόντα
τὸ
προβόλιον
προσιέναι,
|
ἔχεσθαι |
δ´
αὐτοῦ
τῇ
μὲν
χειρὶ |
[10] |
πίπτειν
δεῖ
ἐπὶ
στόμα
καὶ
|
ἔχεσθαι |
τῆς
ὕλης
κάτωθεν·
τὸ
γὰρ |
[2] |
τοῖς
ἀκρωλενίοις
τὰ
μὲν
ἐνόδια
|
ἐχέτω |
μαστούς,
τὰ
δὲ
δίκτυα
δακτυλίους, |
[10] |
πάχους·
ἐπ´
ἄκροις
δὲ
δακτυλίους
|
ἐχέτωσαν, |
ὑφείσθωσαν
δ´
ὑπὸ
τοὺς
βρόχους, |
[10] |
χωρίον
κατωφερὲς
ἐν
ᾧ
ἂν
|
ἔχῃ |
αὐτὸν
ἡ
ἄρκυς,
ταχὺ
ἐξαναστήσεται· |
[13] |
γέγραπταί
γε
οὕτως,
ἵνα
ὀρθῶς
|
ἔχῃ, |
καὶ
μὴ
σοφιστικοὺς
ποιῇ
ἀλλὰ |
[10] |
περιδρομὴν
ποιούμενος,
ἀνάγκη,
ὅταν
οὕτως
|
ἔχῃ, |
λαβόντα
τὸ
προβόλιον
προσιέναι,
ἔχεσθαι |
[10] |
πλησιάζοντι·
ὅμως
μέντοι
προσιτέον,
ὅταν
|
ἔχῃ |
οὕτως,
καὶ
ἐπιδεικτέον
τὴν
εὐψυχίαν, |
[10] |
κατατεῖναι
τὸν
περίδρομον,
ἀλλ´
ἐπανιεὶς
|
ἔχῃ |
προσιόντα
περιδρομὴν
ποιούμενος,
ἀνάγκη,
ὅταν |
[6] |
μέγαν,
ἵνα
ἡ
ἄρκυς,
ὅταν
|
ἔχῃ |
τὸν
λαγῶ,
μὴ
ἀντιτείνῃ.
στοιχιζέτω |
[10] |
ἴδῃ
τοῦτο,
καταλιπὼν
ὃν
ἂν
|
ἔχῃ |
ὑφ´
αὑτῷ
ἐπὶ
τὸν
ἐρεθίζοντα |
[10] |
ὅταν
ἐν
τῇ
ἀνάγκῃ
ταύτῃ
|
ἔχηται, |
προσελθόντα
ἐγγὺς
τῶν
συγκυνηγετῶν
ἕνα
|
[12] |
ἐκ
μὲν
τῶν
ματαίων
λόγων
|
ἔχθρας |
ἀναιροῦνται,
ἐκ
δὲ
τῶν
κακῶν |
[13] |
μὲν
ὅτι
πάσης
τῆς
πόλεως
|
ἐχθροῖς |
ἐπιχειροῦσιν
ἔπαινον
ἔχουσιν,
ἔπειτα
ὅτι
|
[13] |
φίλους,
οἱ
δὲ
κυνηγέται
κοινοὺς
|
ἐχθρούς· |
καὶ
τοὺς
μὲν
ἡ
μελέτη
|
[1] |
δὲ
τοὺς
μὲν
τῆς
Ἑλλάδος
|
ἐχθροὺς
|
πάσης
μόνος
ἀπώλεσε·
τὴν
δ´ |
[12] |
οὖν
τούτων
οὐδὲν
ἂν
καλῶς
|
ἔχοι· |
διὰ
δὲ
τῶν
πονούντων
ἅπασαι |
[13] |
παιδεύσειε,
γνῶμαι
δέ,
εἰ
καλῶς
|
ἔχοιεν. |
ψέγουσι
δὲ
καὶ
ἄλλοι
πολλοὶ |
[6] |
που
φοιτώσας
ἢ
ἐπιστάσας
ἢ
|
ἐχομένας |
τῶν
ἰχνῶν
μὴ
δύνηται
ἰδεῖν, |
[10] |
ἀναπηδᾶν,
τὸ
δὲ
προβόλιον
μεμνῆσθαι
|
ἔχοντα |
ἀνίστασθαι·
οὐ
γὰρ
καλὴ
ἡ |
[8] |
κύνας
μὲν
οὖν
οὐδὲν
δεῖ
|
ἔχοντα |
ἐξιέναι
ἐπὶ
τὴν
θήραν
ταύτην· |
[6] |
ἑώρακε.
Τὸν
δὲ
κυνηγέτην
ἐξιέναι
|
ἔχοντα |
ἠμελημένην
ἐλαφρὰν
ἐσθῆτα
ἐπὶ
τὸ |
[10] |
αὑτὸν
πρὸς
τὸν
τὸ
προβόλιον
|
ἔχοντα. |
οὕτω
δὲ
πολλὴ
ἡ
δύναμίς |
[13] |
σώματα
καὶ
τὰ
κτήματα
καλῶς
|
ἔχοντα |
παρέχουσιν.
ἔρχονται
δὲ
οἱ
μὲν |
[5] |
τὰ
βλέφαρα
ἐλλείποντα
καὶ
οὐκ
|
ἔχοντα |
προβολὴν
ταῖς
αὐγαῖς·
ἡ
ὄψις |
[10] |
προσελθόντα
ἐγγὺς
τῶν
συγκυνηγετῶν
ἕνα
|
ἔχοντα |
προβόλιον
ἐρεθίζειν
ὡς
ἀφήσοντα·
ἀφιέναι |
[2] |
τὰ
ἄλλα
παιδεύματα,
{τὸν
μὲν
|
ἔχοντα} |
σκεψάμενον
τὴν
οὐσίαν,
ᾧ
μὲν |
[9] |
δὲ
ποιεῖ
τοῦτο.
ἐπισκοπεῖν
δὲ
|
ἔχοντα
|
τὰς
κύνας
τὰς
μὲν
ἐν |
[10] |
τὰ
δ´
ἀκόντια
ἔστω
παντοδαπά,
|
ἔχοντα |
τὰς
λόγχας
εὐπλατεῖς
καὶ
ξυρήκεις, |
[10] |
δὲ
προβόλια
πρῶτον
μὲν
λόγχας
|
ἔχοντα |
τὸ
μὲν
μέγεθος
πεντεπαλάστους,
κατὰ |
[9] |
πλεῖσται·
ὅπου
δ´
ἂν
ὦσιν,
|
ἔχοντα |
τὸν
κυναγωγὸν
τὰς
κύνας
καὶ |
[7] |
τὰ
εὐναῖα
μὴ
λύειν,
ἀλλ´
|
ἔχοντα |
ὑφημμένας
μακροῖς
ἱμᾶσιν
ἀκολουθεῖν
ταῖς |
[10] |
τῶν
Λακαινῶν,
τὰς
δ´
ἄλλας
|
ἔχοντας |
δεδεμένας,
συμπεριιέναι
τῇ
κυνί.
ἐπειδὰν |
[6] |
τῶν
κυνῶν,
οἱ
δὲ
ἱμάντες
|
ἔχοντες |
ἀγκύλας
τῇ
χειρί,
ἄλλο
δὲ |
[12] |
μὲν
γὰρ
τὰ
ὅπλα
ὅταν
|
ἔχοντες
|
πορεύωνται
ὁδοὺς
χαλεπάς,
οὐκ
ἀπεροῦσιν· |
[10] |
ταῖς
μεταδρομαῖς
ἀπειρηκότι
ἀναγκάζωνται
προσιέναι
|
ἔχοντες |
τὰ
προβόλια
ἢ
ἐν
ὕδατι
|
[12] |
ἀφαιροῖντο
τὰς
θήρας
αὐτῶν
οἱ
|
ἔχοντες |
ταύτην
τὴν
τέχνην.
ἑώρων
γὰρ |
[5] |
ἐλάττους
ἐπίξανθοι,
μικρὸν
τὸ
λευκὸν
|
ἔχοντες. |
τὴν
δὲ
οὐρὰν
οἱ
μὲν |
[12] |
φίλων,
ἀναισθήτως
μὲν
τῶν
κακῶν
|
ἔχοντες, |
τῶν
δὲ
ἡδονῶν
πλέον
τῶν |
[9] |
τὰ
δ´
ἀκούσασα,
ἐπιδραμεῖται
τῷ
|
ἔχοντι |
αὐτὸν
ζητοῦσα
ἀφελέσθαι.
ἐν
δὲ |
[10] |
γὰρ
θηρίον
ἐὰν
μὲν
οὕτως
|
ἔχοντι |
προσπέσῃ,
διὰ
τὴν
σιμότητα
τῶν |
[13] |
ἢ
ὑπὸ
τῶν
ἐξαπατᾶν
τέχνην
|
ἐχόντων. |
ἴσως
οὖν
τοῖς
μὲν
ὀνόμασιν |
[13] |
αὐτοῖς
ἐζήτηται,
γνῶμαι
δὲ
ὀρθῶς
|
ἔχουσαι, |
αἷς
ἂν
παιδεύοιντο
οἱ
νεώτεροι |
[9] |
ἰσχυραί,
μεγάλαι,
ποδώκεις,
οὐκ
ἄψυχοι·
|
ἔχουσαι
|
δὲ
ταῦτα
ἱκαναὶ
γίγνονται
πονεῖν. |
[4] |
θηριῶδες.
αἱ
μὲν
οὖν
πυρραὶ
|
ἔχουσαι |
ἔστωσαν
λευκὴν
τρίχα
ἐπανθοῦσαν
περὶ |
[2] |
τὸ
μὲν
μέγεθος
πεντεσπίθαμοι,
δίκρα
|
ἔχουσαι
|
μικρά,
τὰ
ἐντμήματα
μὴ
βαθέα· |
[3] |
ὁδοὺς
ἁμαρτάνουσι,
τὸ
ἀνήκουστον
πολὺ
|
ἔχουσαι. |
πολλαὶ
δὲ
τὰ
διώγματα
ἀφιεῖσαι |
[7] |
τὸν
λαγῶ
ἐντεινόμεναι
ῥήγνυνται,
οὔπω
|
ἔχουσαι |
συνεστῶτα
τὰ
σώματα·
διαφυλάττειν
οὖν |
[3] |
ὑψηλαὶ
καὶ
αἱ
ἀσύμμετροι
ἀσύντακτα
|
ἔχουσαι |
τὰ
σώματα
βαρέως
διαφοιτῶσιν·
αἱ |
[7] |
τῶν
πόνων
τοῦ
χειμῶνος,
ἵνα
|
ἔχουσαι |
τὴν
ἡσυχίαν
πρὸς
τὸ
ἔαρ |
[6] |
ἐξίτω
ἔχων
ἐπὶ
θήραν
μὴ
|
ἔχουσαν |
βάρος.
τὰς
δὲ
ἄρκυς
ἱστάτω |
[9] |
σήπωνται,
τὰς
δὲ
στεφάνας
εὐκύκλους
|
ἐχούσας, |
καὶ
τοὺς
ἥλους
ἐναλλὰξ
σιδηροῦς |
[4] |
οὖν
χρὴ
εἶναι
μεγάλας,
εἶτα
|
ἐχούσας |
τὰς
κεφαλὰς
ἐλαφράς,
σιμάς,
ἀρθρώδεις, |
[3] |
μὲν
καστόριαι,
αἱ
δὲ
ἀλωπεκίδες.
|
ἔχουσι |
δ´
αἱ
μὲν
καστόριαι
τὴν |
[5] |
πολύ,
οἱ
δ´
ἐπὶ
μικρόν.
|
ἔχουσι |
δὲ
αὐτῶν
αἱ
πολλαὶ
τῶν |
[3] |
προθέουσαι
θαμινὰ
σκοποῦσιν,
ἑαυταῖς
ἀπίστως
|
ἔχουσι· |
θρασεῖαι
δ´
αἳ
οὐκ
ἐῶσι |
[5] |
ἀετοί·
τὰ
μεγάλα
γὰρ
ὄρη
|
ἔχουσι
|
μᾶλλον
ἢ
τὰ
μικρά·
ἐλάττω |
[13] |
ἐπὶ
τοὺς
φίλους
ἰόντες
δύσκλειαν
|
ἔχουσι |
παρὰ
πᾶσιν,
οἱ
δὲ
κυνηγέται |
[13] |
τὸν
πόλεμον
κάκιστα
καὶ
αἴσχιστα
|
ἔχουσι |
πονεῖν
οὐ
δυνάμενοι.
οἱ
δὲ |
[12] |
μὲν
μαθήσεις
καὶ
μελέτας
ἐπιπόνους
|
ἔχουσι, |
σωτηρίαν
δὲ
ταῖς
ἑαυτῶν
πόλεσιν· |
[3] |
μὲν
οὖν
πλεῖστα
τούτων
φύσει
|
ἔχουσι, |
τὰ
δὲ
ἠγμέναι
ἀνεπιστημόνως
δύσχρηστοί |
[5] |
ἀκίνητα,
οἱ
δὲ
ὀφθαλμοὶ
ἀτρέμας
|
ἔχουσι· |
τοὺς
δὲ
μυκτῆρας,
ὅταν
μὲν
|
[3] |
καὶ
μυωποὶ
χείρω
τὰ
ὄμματα
|
ἔχουσιν· |
αἱ
ἄμορφοι
δὲ
καὶ
αἰσχραὶ |
[3] |
διακινοῦσι,
τὴν
δὲ
οὐρὰν
ἡσυχῇ
|
ἔχουσιν, |
αἱ
δὲ
τὰ
ὦτα
μὲν |
[3] |
δὲ
τὰ
ὦτα
μὲν
ἀκίνητα
|
ἔχουσιν, |
ἄκραν
δὲ
τὴν
οὐρὰν
σείουσιν. |
[12] |
σώματα
καὶ
τὰς
ψυχὰς
εὖ
|
ἔχουσιν |
ἐγγὺς
εἶναι
τοῦ
εὐτυχῆσαι.
εἰδότες |
[13] |
τῆς
πόλεως
ἐχθροῖς
ἐπιχειροῦσιν
ἔπαινον
|
ἔχουσιν, |
ἔπειτα
ὅτι
οὔτ´
ἐπ´
ἀνδρὸς |
[5] |
γῆ
ἀφανίζει
τὸ
θερμὸν
ὃ
|
ἔχουσιν· |
ἔστι
γὰρ
λεπτόν·
καὶ
αἱ |
[5] |
τὸ
ἐν
τῷ
μετώπῳ
μέγα
|
ἔχουσιν, |
οἱ
δ´
ἐλάττους
ἐπίξανθοι,
μικρὸν |
[5] |
τὰ
ἔργα
ἢ
τὰ
ὄρη
|
ἔχουσιν. |
ὑπομένει
δὲ
πανταχοῦ
ἰχνευόμενος,
ἐὰν |
[1] |
λαβὼν
ἐχάρη
τῷ
δώρῳ
καὶ
|
ἐχρῆτο· |
καὶ
ἐγένοντο
αὐτῷ
μαθηταὶ
κυνηγεσίων |
[10] |
ἄπεδον,
εὐθὺς
ἑστήξει
περὶ
αὑτὸν
|
ἔχων. |
ἐν
τούτῳ
δὲ
τῷ
καιρῷ |
[6] |
δὲ
στολὴν
ὁ
ἀρκυωρὸς
ἐξίτω
|
ἔχων |
ἐπὶ
θήραν
μὴ
ἔχουσαν
βάρος. |
[10] |
τὰ
ὕδατα.
ὁ
δὲ
τεταγμένος
|
ἔχων |
τὸ
προβόλιον
φυλάττει
τὰς
ἄρκυς. |
[4] |
ὄρη
θεουσῶν·
εὔτριχες
δέ,
ἐὰν
|
ἔχωσι
|
λεπτὴν
καὶ
πυκνὴν
καὶ
μαλακὴν |
[7] |
τούτου,
ὅταν
ἤδη
τῷ
θηρίῳ
|
ἔχωσι |
πολεμίως,
ἐπιμέλειαν
δὲ
ποιήσονται
τούτου |
[6] |
σχαλίδας
ὑπτίας,
ὅπως
ἂν
ἐπαγόμεναι
|
ἔχωσι |
τὸ
σύντονον·
ἐπὶ
δὲ
ἄκρας |
[5] |
μὲν
διὰ
γῆς
κεκινημένης,
ἐὰν
|
ἔχωσιν |
ἔνιον
ἐρύθημα,
καὶ
διὰ
καλάμης |
[9] |
τοῖς
ὄρεσιν
ἑστώσας,
μάλιστα
μὲν
|
ἕωθεν, |
χρὴ
δὲ
καὶ
τῆς
ἄλλης |
[7] |
ἱμᾶσιν
ἀκολουθεῖν
ταῖς
κυσὶν
ἰχνευούσαις,
|
ἐῶντα
|
αὐτὰς
διαθεῖν
τὰ
ἴχνη.
καὶ |
[13] |
οὔτε
γὰρ
{ἂν}
ἄνδρα
που
|
ἑωράκαμεν |
ὅντιν´
οἱ
νῦν
σοφισταὶ
ἀγαθὸν |
[6] |
ἢ
τάδε
ἢ
ὅτι
οὐχ
|
ἑώρακε. |
Τὸν
δὲ
κυνηγέτην
ἐξιέναι
ἔχοντα |
[5] |
διαπορεύηται,
πηδᾷ—
βαδίζοντα
δὲ
οὐδεὶς
|
ἑώρακεν |
οὐδ´
ὄψεται—
τιθεὶς
εἰς
τὸ |
[12] |
οἱ
ἔχοντες
ταύτην
τὴν
τέχνην.
|
ἑώρων |
γὰρ
ὅτι
τῶν
νεωτέρων
ἡ |
[10] |
δὲ
δεῖ
παίειν
τῷ
προβολίῳ,
|
ἕως
|
ἂν
ἀποκτείνῃ.
Ἁλίσκονται
δὲ
καὶ |
[7] |
τοῖς
ἴχνεσιν,
ἀλλ´
ἀποσκεδαννύωνται,
ἀναλαμβάνειν,
|
ἕως |
ἂν
ἐθισθῶσιν
εὑρίσκειν
προσθέουσαι
τὸν |
[7] |
πείσονται
τοῦτο.
τὰ
δὲ
δρομαῖα,
|
ἕως |
ἂν
ἕλωσι
{τῷ
ἴχνει}
μεταθεῖν |
[6] |
αὐθάδη
ὀλίγα,
τὴν
μέσην
μέτρια,
|
ἕως |
ἂν
ἢ
ἀποκτείνῃ
αὐτὸν
κατὰ |
[10] |
περιισταμένους
ὄπισθεν
καὶ
πολὺ
ἄπωθεν,
|
ἕως |
ἂν
κατατείνῃ
προωθῶν
αὑτὸν
τῆς |
[10] |
τοῦτο
πάσχει·
οὔτε
γὰρ
μονοῦται,
|
ἕως |
ἂν
μικρὰ
ᾖ,
ὅταν
τε |
[7] |
ἄρκυσι
διδόναι
τὰ
σιτία
αὐταῖς,
|
ἕως |
ἂν
νέαι
ὦσιν,
ὅταν
ἀναιρῶνται, |
[5] |
ἄγοντες
τὴν
γῆν
ποιοῦσι
δύσοσμον,
|
ἕως |
ἂν
ψυχθῇ·
χείρω
δὲ
καὶ |
[5] |
σιμὰ
καὶ
τὰ
ψιλὰ
ἀναρπάζονται,
|
ἕως |
ἂν
ὦσιν
ἔτειοι·
τοὺς
δὲ |
[1] |
ὁσιότητι
μακαρισθεὶς
ἐτελεύτησε.
Παλαμήδης
δὲ
|
ἕως |
μὲν
περιῆν
πάντων
τῶν
ἐφ´ |
[3] |
ἔχουσι·
θρασεῖαι
δ´
αἳ
οὐκ
|
ἐῶσι |
τῶν
συνεργῶν
τὰς
σοφωτέρας
εἰς
|