Chapitre |
[11] |
τὸ
αὐτὸ
ὅτῳ
ἂν
ἕκαστον
|
χαίρῃ |
περὶ
τὰ
ὕδατα
καὶ
πρὸς |
[2] |
ἵνα
τῶν
πόνων
τούτοις
κρατῶν
|
χαίρῃ |
τῷ
ἔργῳ·
τὰς
δὲ
ἄρκυς |
[5] |
ᾖ
πανσέληνος·
καὶ
μανότατα
τότε·
|
χαίροντες |
γὰρ
τῷ
φέγγει
ἐπαναρριπτοῦντες
μακρὰν |
[13] |
καὶ
θεοὶ
τούτῳ
τῷ
ἔργῳ
|
χαίρουσι
|
καὶ
πράττοντες
καὶ
ὁρῶντες·
ὥστε |
[12] |
ὅπλα
ὅταν
ἔχοντες
πορεύωνται
ὁδοὺς
|
χαλεπάς, |
οὐκ
ἀπεροῦσιν·
ἀνέξονται
γὰρ
τοὺς |
[10] |
πολὺ
ἄμφω
ὧν
ἂν
ὦσι,
|
χαλεποὶ |
ὄντες
τότε
καὶ
μᾶλλον
μαχόμενοι |
[5] |
ἐπὶ
πάντας
τοὺς
τόπους
πλανῆται
|
χαλεποὶ |
πρὸς
τοὺς
δρόμους·
τὰ
γὰρ |
[12] |
ὑλώδεσι
καὶ
ἀποκρήμνοις
ἢ
ἄλλως
|
χαλεποῖς |
οἷοί
τ´
ἔσονται
καὶ
αὐτοὶ |
[3] |
αἱ
δὲ
σκληραὶ
τὰ
εἴδη
|
χαλεπῶς
|
ἀπὸ
τῶν
κυνηγεσίων
ἀπαλλάττουσι·
πονεῖν |
[9] |
ἁλίσκονται·
οἱ
δὲ
ἤδη
μεγάλοι
|
χαλεπῶς· |
νέμονται
γὰρ
μετὰ
τῶν
μητέρων |
[5] |
μὴ
αἱ
κύνες
ἔκφρονες
γιγνόμεναι
|
χαλεπῶς |
τὰ
ἴχνη
γνωρίζωσιν.
εὑρισκόμενοι
δὲ |
[10] |
δὲ
νεογενῆ
αὐτῶν
ὅταν
ἁλίσκηται,
|
χαλεπῶς |
τοῦτο
πάσχει·
οὔτε
γὰρ
μονοῦται, |
[7] |
Θάλλων,
Ῥώμη,
Ἀνθεύς,
Ἥβα,
Γηθεύς,
|
Χαρά, |
Λεύσων,
Αὐγώ,
Πολεύς,
Βία,
Στίχων, |
[6] |
τραχείας,
σιμάς,
λαγαράς,
σκοτεινάς,
ῥοῦς,
|
χαράδρας, |
χειμάρρους
ἀενάους·
εἰς
ταῦτα
γὰρ |
[6] |
τοῦ
καιροῦ.
αἱ
δ´
ὑπὸ
|
χαρᾶς |
καὶ
μένους
προΐασιν
ἐξίλλουσαι
τὰ |
[3] |
οὐ
κατέχουσι
τὸν
λαγῶ·
αἱ
|
χαροποὶ |
δὲ
καὶ
μυωποὶ
χείρω
τὰ |
[3] |
πλείους
αἱ
τοιαίδε,
μικραί,
γρυπαί,
|
χαροποί, |
μυωποί,
ἄμορφοι,
σκληραί,
ἀσθενεῖς,
ψιλαί, |
[5] |
καὶ
τὰ
ὄμματα
οἱ
μὲν
|
χαροποί, |
οἱ
δ´
ὑπόγλαυκοι·
καὶ
τὰ
|
[6] |
σιμάς,
λαγαράς,
σκοτεινάς,
ῥοῦς,
χαράδρας,
|
χειμάρρους |
ἀενάους·
εἰς
ταῦτα
γὰρ
μάλιστα |
[6] |
σοφωτάτη
ἰχνεύειν,
ἐὰν
μὲν
ᾖ
|
χειμών, |
ἅμ´
ἡλίῳ
ἀνίσχοντι,
ἐὰν
δὲ |
[4] |
δὲ
θέρους
μὲν
μέχρι
μεσημβρίας,
|
χειμῶνος |
δὲ
δι´
ἡμέρας,
μετοπώρου
δ´ |
[10] |
εἰς
τοιαῦτα·
τοῦ
μὲν
γὰρ
|
χειμῶνός |
ἐστιν
ἀλεεινά,
τοῦ
δὲ
θέρους |
[7] |
αὐτὰς
ἐπανιέντα
τῶν
πόνων
τοῦ
|
χειμῶνος, |
ἵνα
ἔχουσαι
τὴν
ἡσυχίαν
πρὸς |
[5] |
ταὐτὰ
φερόμεναι.
ἔστι
δὲ
τοῦ
|
χειμῶνος
|
καὶ
τοῦ
θέρους
καὶ
τοῦ |
[5] |
ἴχνη
τοῦ
λαγῶ
τοῦ
μὲν
|
χειμῶνος |
μακρά
ἐστι
διὰ
τὸ
μῆκος |
[5] |
θέρους
βραχέα
διὰ
τὸ
ἐναντίον.
|
χειμῶνος |
μὲν
οὖν
πρῲ
οὐκ
ὄζει |
[6] |
περιελίξαντα
ὃ
ἀμπέχεται
περὶ
τὴν
|
χεῖρα |
καὶ
τὸ
ῥόπαλον
ἀναλαβόντα
κατὰ |
[10] |
πλευρὰς
τὰς
εὐωνύμους
ἐπὶ
τὴν
|
χεῖρα |
τὴν
εὐώνυμον,
εἶτα
εἰσβλέποντα
εἰς |
[6] |
δὲ
ἱμάντες
ἔχοντες
ἀγκύλας
τῇ
|
χειρί, |
ἄλλο
δὲ
μηδέν·
οὐ
γὰρ |
[6] |
καὶ
ὑπόδεσιν,
ἐν
δὲ
τῇ
|
χειρὶ
|
ῥόπαλον,
τὸν
δὲ
ἀρκυωρὸν
ἕπεσθαι· |
[10] |
ἔχεσθαι
δ´
αὐτοῦ
τῇ
μὲν
|
χειρὶ |
τῇ
ἀριστερᾷ
πρόσθεν,
τῇ
δ´ |
[10] |
ὁ
μὲν
ἀριστερὸς
ἑπέσθω
τῇ
|
χειρὶ |
τῇ
ὁμωνύμῳ,
ὁ
δὲ
δεξιὸς
|
[3] |
χρόνῳ
συγκέκραται
αὐτῶν
ἡ
φύσις.
|
χείρους |
δὲ
καὶ
πλείους
αἱ
τοιαίδε, |
[13] |
πολεμίους
ἀμείνους,
τοὺς
δὲ
πολὺ
|
χείρους· |
καὶ
τοῖς
μὲν
ἡ
ἄγρα |
[5] |
ποιοῦσι
δύσοσμον,
ἕως
ἂν
ψυχθῇ·
|
χείρω |
δὲ
καὶ
τὰ
νότια
ποιεῖ· |
[12] |
λέγειν
ἢ
πράττειν
ἐπαίρονται
τὰ
|
χείρω. |
εἶτα
ἐκ
μὲν
τῶν
ματαίων |
[3] |
αἱ
χαροποὶ
δὲ
καὶ
μυωποὶ
|
χείρω |
τὰ
ὄμματα
ἔχουσιν·
αἱ
ἄμορφοι
|
[13] |
κακῶς
καὶ
γιγνώσκονται
ἐπὶ
τὰ
|
χείρω. |
τάς
τε
γὰρ
τῶν
ἰδιωτῶν |
[1] |
πᾶσιν
ἐξήρκει.
Ζεῦς
γὰρ
καὶ
|
Χείρων |
ἀδελφοὶ
πατρὸς
μὲν
τοῦ
αὐτοῦ, |
[1] |
Ναΐδος
νύμφης·
ὥστε
ἐγεγόνει
μὲν
|
Χείρων |
πρότερος
τούτων,
ἐτελεύτησε
δὲ
ὕστερος, |
[10] |
φυλαττόμενον
μὴ
ἐκκρούσῃ
ἐκ
τῶν
|
χειρῶν |
τῇ
κεφαλῇ
ἐκνεύσας·
τῇ
γὰρ |
[1] |
ἔδοσαν
δὲ
καὶ
ἐτίμησαν
τούτῳ
|
Χείρωνα |
διὰ
δικαιότητα.
ὁ
δὲ
λαβὼν |
[1] |
αὐτῷ
καὶ
τὸν
γάμον
παρὰ
|
Χείρωνι |
ὑμνῆσαι.
Τελαμὼν
δὲ
τοσοῦτος
ἐγένετο, |
[12] |
τῶν
γὰρ
παλαιοτέρων
οἱ
παρὰ
|
Χείρωνι |
ὧν
ἐπεμνήσθην
νέοι
ὄντες
ἀρξάμενοι |
[1] |
ἡλικίαι
πᾶσι
τούτοις·
ὁ
γὰρ
|
Χείρωνος |
βίος
πᾶσιν
ἐξήρκει.
Ζεῦς
γὰρ |
[1] |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
τῶν
παρὰ
|
Χείρωνος |
διὰ
τὸ
ἀξίωμα
τὸ
ἐκ |
[1] |
ἐκ
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
παρὰ
|
Χείρωνος, |
ἧς
οἱ
μὲν
ἀγαθοὶ
ἔτι |
[8] |
ᾖ
μέγα·
συμφοροῦν
γὰρ
τὴν
|
χιόνα |
ἀφανίζει.
κύνας
μὲν
οὖν
οὐδὲν |
[8] |
τὰ
γὰρ
πνεύματα
ὑπερφορεῖ
τὴν
|
χιόνα |
ὑπὲρ
τῶν
τοιούτων.
παραλείπεται
οὖν |
[5] |
οὕτως.
δῆλον
δὲ
τοῦτο
ἐν
|
χιόνι. |
οὐρὰν
δὲ
οὐκ
ἐπιτηδείαν
ἔχει |
[8] |
μὴ
ἄρα
ἐν
αὐτῇ
τῇ
|
χιόνι |
πιέσῃ
ἑαυτόν.
σκεψάμενον
οὖν
δεῖ |
[8] |
ἀπαγορεύει
διὰ
τὸ
βάθος
τῆς
|
χιόνος |
καὶ
διὰ
τὸ
κάτωθεν
τῶν |
[8] |
τὴν
θήραν
ταύτην·
ἡ
γὰρ
|
χιὼν |
καίει
τῶν
κυνῶν
τὰς
ῥῖνας, |
[10] |
καὶ
αἱ
πρόσοδοι
καὶ
αἱ
|
χρεῖαι |
τοῦ
προβολίου.
Τὰ
δὲ
νεογενῆ |
[13] |
οὔτε
γράμματα
παρέχονται
ἐξ
ὧν
|
χρὴ |
ἀγαθοὺς
γίγνεσθαι,
ἀλλὰ
περὶ
μὲν |
[9] |
ἀπορρήξῃ
τὴν
σειρίδα,
καταλαμβάνεται
αὐτοῦ.
|
χρὴ |
δέ,
ἐὰν
οὕτως
ἕλῃ
ἢ |
[9] |
πρὸς
ὅ
τι
ἂν
προσίῃ.
|
χρὴ |
δὲ
εἶναι
τὰς
ποδοστράβας
σμίλακος |
[9] |
ὄρεσιν
ἑστώσας,
μάλιστα
μὲν
ἕωθεν,
|
χρὴ |
δὲ
καὶ
τῆς
ἄλλης
ἡμέρας, |
[7] |
τούτου
μᾶλλον
ἢ
ἐκείνου
φροντίζειν.
|
χρὴ |
δὲ
καὶ
ὡς
τὰ
πολλὰ |
[2] |
τούτων
οὐκ
ἂν
εἴη
πρᾶξις.
|
χρὴ |
δὲ
τὸν
μὲν
ἀρκυωρὸν
εἶναι |
[5] |
πλήρη
κύκλῳ,
ἄνωθεν
δὲ
ὡς
|
χρὴ |
διεστῶτα,
μηροὺς
μικρούς,
εὐπαγεῖς,
ἔξωθεν |
[4] |
ἄλλα
φράσω.
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
|
χρὴ |
εἶναι
μεγάλας,
εἶτα
ἐχούσας
τὰς
|
[10] |
προβόλια,
ποδοστράβας.
πρῶτον
μὲν
οὖν
|
χρὴ |
εἶναι
τὰς
κύνας
ἑκάστου
γένους |
[4] |
τρίχα.
τὰ
δὲ
χρώματα
οὐ
|
χρὴ |
εἶναι
τῶν
κυνῶν
οὔτε
πυρρὰ |
[2] |
καὶ
πράττειν.
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
|
χρὴ |
ἐλθεῖν
ἐπὶ
τὸ
ἐπιτήδευμα
τὸ |
[10] |
χρῆσθαι
διδάξω.
πρῶτον
μὲν
οὖν
|
χρὴ |
ἐλθόντας
ὅπου
ἂν
οἴωνται
{εἶναι} |
[6] |
φυλάττωσιν.
ἐξάγειν
δ´
αὐτὰς
οὐ
|
χρὴ |
ἐπὶ
τὰ
κυνηγέσια,
ὅταν
μὴ |
[12] |
Λέγουσι
δέ
τινες
ὡς
οὐ
|
χρὴ |
ἐρᾶν
κυνηγεσίων,
ἵνα
μὴ
τῶν |
[12] |
ἕτεραι
κακαὶ
ἡδοναί,
ἃς
οὐ
|
χρὴ |
μανθάνειν.
ἐκ
τῶν
τοιούτων
οὖν |
[10] |
ὡς
ἀφήσοντα·
ἀφιέναι
δὲ
οὐ
|
χρή, |
μὴ
τύχῃ
τοῦ
πεπτωκότος.
ὅταν |
[5] |
καὶ
ὅταν
ἀναγρία
ἐμπίπτῃ,
ἀναλύειν
|
χρὴ
|
τὰ
περὶ
τὸ
κυνηγέσιον
πάντα. |
[7] |
ἵνα
εὐανάκλητα
ᾖ.
εἶναι
δὲ
|
χρὴ |
τοιάδε·
Ψυχή,
Θυμός,
Πόρπαξ,
Στύραξ, |
[12] |
διὰ
τὸ
μὴ
πονεῖν
οἷον
|
χρὴ |
τὸν
ἀγαθὸν
εἶναι·
ὥστε
οὔτε |
[10] |
καὶ
δάκνεσθαι.
ἑκόντα
οὖν
οὐ
|
χρὴ |
ὑποπίπτειν·
ἐὰν
δ´
ἄκων
ἔλθῃ |
[10] |
μὲν
κύνες
προσκείσονται·
αὐτοὺς
δὲ
|
χρὴ |
φυλαττομένους
αὐτὸν
ἀκοντίζειν,
καὶ
βάλλειν
|
[12] |
ἄλλων
αἰσθανόμενοι,
οἷς
τίς
ἂν
|
χρήσαιτο |
εἰς
πόλεως
σωτηρίαν;
τούτων
μέντοι |
[10] |
δεῖ
τούτων
ἑκάστῳ
πρὸς
θήραν
|
χρῆσθαι |
διδάξω.
πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ |
[12] |
παραινῶ·
παίδευσις
γὰρ
καλὴ
διδάσκει
|
χρῆσθαι |
νόμοις
καὶ
λέγειν
περὶ
τῶν |
[2] |
τῶν
σχαλίδων
οἷόν
τ´
ἐστὶ
|
χρῆσθαι |
πρὸς
τὰ
δίκτυα
πολλῷ
καὶ
|
[9] |
τῷ
αὐτῷ
εἴδει
πρὸς
αὐτοὺς
|
χρῆσθαι |
τῆς
θήρας.
καὶ
οἱ
μὲν
|
[9] |
καιρῷ
ἐγκελεύειν
ταῖς
κυσὶ
καὶ
|
χρῆσθαι |
τοῖς
ἀκοντίοις.
κρατήσαντα
δὲ
τούτου |
[10] |
ἀναλαβόντα
τὸ
προβόλιον
προσιέναι
καὶ
|
χρῆσθαι |
ὡς
εἴρηκα·
ἐὰν
δὲ
μὴ
|
[13] |
αὐτὰ
βούλομαι
μᾶλλον
ἢ
εἶναι
|
χρήσιμα, |
ἵνα
ἀνεξέλεγκτα
ᾖ
εἰς
ἀεί. |
[12] |
φιλοκυνηγέται
παρασκευάζουσιν
αὑτοὺς
τῇ
πατρίδι
|
χρησίμους |
εἶναι
εἰς
τὰ
μέγιστα,
οὐδ´ |
[13] |
μαθήσεσθαι
{μάτην}
καὶ
ἑτέρων
κωλύει
|
χρησίμων |
καὶ
διδάσκει
κακά.
μέμφομαι
οὖν |
[10] |
εἵλοντο
ἐκπονεῖν
τὴν
ἐπιθυμίαν
ταύτην.
|
χρηστέον |
δὲ
τῷ
προβολίῳ
καὶ
ταῖς |
[7] |
καὶ
οἷς
μέλλει
τὸν
ἅπαντα
|
χρόνον |
βιώσεσθαι,
ἄλλο
δὲ
μηδέν·
αἱ |
[8] |
βόρειον,
τὰ
ἴχνη
ἔξω
πολὺν
|
χρόνον |
δῆλα·
οὐ
γὰρ
ταχὺ
συντήκεται· |
[1] |
Ἀντίλοχος,
Αἰνείας,
Ἀχιλλεύς,
ὧν
κατὰ
|
χρόνον |
ἕκαστος
ὑπὸ
θεῶν
ἐτιμήθη.
θαυμαζέτω |
[8] |
ᾖ
καὶ
ἥλιος
ἐπιλάμπῃ,
ὀλίγον
|
χρόνον· |
ταχὺ
γὰρ
διαχεῖται.
ὅταν
δ´ |
[5] |
δὲ
τῶν
ἰχνῶν
ἐπὶ
πλείω
|
χρόνον |
τῶν
εὐναίων
ἢ
τῶν
δρομαίων· |
[5] |
οἱ
ὄμβροι
οἱ
γιγνόμενοι
διὰ
|
χρόνου |
ὀσμὰς
ἄγοντες
τὴν
γῆν
ποιοῦσι |
[3] |
ἀλωπέκων
ἐγένοντο·
ἐν
πολλῷ
δὲ
|
χρόνῳ |
συγκέκραται
αὐτῶν
ἡ
φύσις.
χείρους |
[5] |
οἱ
μὲν
γὰρ
μεγάλοι
τὸ
|
χρῶμα |
ἐπίπερκνοι
καὶ
τὸ
λευκὸν
τὸ |
[4] |
μαλακὴν
τὴν
τρίχα.
τὰ
δὲ
|
χρώματα
|
οὐ
χρὴ
εἶναι
τῶν
κυνῶν |
[3] |
εἰσὶ
δὲ
αἳ
κύκλοις
πολλοῖς
|
χρώμεναι |
καὶ
πλάνοις,
ὑπολαμβάνουσαι
ἐκ
τοῦ
|
[5] |
φύσιν
τοῦ
σώματος,
τύχῃ
δὲ
|
χρώμενοι· |
οὐδὲν
γὰρ
τῶν
ὄντων
ἰσομέγεθες |
[12] |
οὔτε
σοφοί·
τῷ
δὲ
ἀπαιδεύτῳ
|
χρώμενοι |
πολλὰ
ἐπιτιμῶσι
τοῖς
πεπαιδευμένοις.
διὰ |
[6] |
ἐπιζητεῖν·
ἐὰν
δὲ
μή,
μεταθεῖν
|
χρώμενον |
τοῖς
αὐτοῖς
ἐγκελεύσμασιν.
ἐπειδὰν
δὲ |
[11] |
τοιαῦτα
θηρία
ἁλίσκεται
ἐν
ξέναις
|
χώραις
|
περὶ
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος
καὶ |
[12] |
τὴν
ἑαυτῶν
ἀδικουμένην
οὔτε
τὴν
|
χώραν |
πάσχουσαν
κακῶς.
Λέγουσι
δέ
τινες |
[9] |
τὸ
ξύλον
καθέντα
εἰς
τὴν
|
χώραν |
τὴν
ἑκατέρου,
τῇ
στέγῃ
ἐπιθεῖναι |
[6] |
τῶν
κυνηγεσίων,
αὐτὸς
δὲ
τῆς
|
χώρας. |
ἐξιέναι
δὲ
πρῴ,
ἵνα
τῆς |
[8] |
δὲ
ἀφίξεται
πρὸς
ἕτερα
τοιαῦτα
|
χωρία, |
ἐὰν
μὴ
ἄρα
ἐν
αὐτῇ |
[12] |
δυστυχήσαντος
δὲ
οἰκείου
στρατοπέδου
ἐν
|
χωρίοις |
ὑλώδεσι
καὶ
ἀποκρήμνοις
ἢ
ἄλλως |
[10] |
καὶ
ἐὰν
μὲν
ᾖ
τὸ
|
χωρίον |
κατωφερὲς
ἐν
ᾧ
ἂν
ἔχῃ |
[6] |
τῆς
ὕλης
τὰς
κύνας
ἑκάστην
|
χωρίς, |
ὅπως
ἂν
εὔλυτοι
ὦσιν,
ἱστάναι |
[12] |
διώξονται
τοὺς
ἐναντίους
ἐν
παντὶ
|
χωρίῳ |
διὰ
συνήθειαν.
δυστυχήσαντος
δὲ
οἰκείου |
[2] |
αὐτῶν
ἐν
τοῖς
ἑτεροκλινέσι
τῶν
|
χωρίων, |
ἵνα
ἴσα
τὰ
ὕψη
ἐξαίρωσιν, |
[10] |
ἐν
μὲν
τοῖς
μαλακοῖς
τῶν
|
χωρίων |
τὰ
ἴχνη,
ἐν
δὲ
τοῖς |