Chapitre
[13]	εὐσεβεῖς τοὺς νέους τοὺς ποιοῦντας	ἃ	ἐγὼ παραινῶ, οἰομένους ὑπὸ θεῶν
[5]	ἅπτεται πολλῶν. Κατακλίνονται δ´ εἰς	ἃ	ἡ γῆ φύει ἢ ἔχει
[10]	δύναμίς ἐστιν αὐτοῦ ὥστε καὶ	ἃ	οὐκ ἂν οἴοιτό τις πρόσεστιν
[12]	ἡ ἡδονὴ μόνη αὕτη πλεῖστα	ἀγαθὰ	παρασκευάζει. σώφρονάς τε γὰρ ποιεῖ
[13]	ὅσοι ἄνδρες κυνηγεσίων ἠράσθησαν ἐγένοντο	ἀγαθοί,	ἀλλὰ καὶ αἱ γυναῖκες αἷς
[1]	τέχνας καὶ λόγους καὶ πολέμους	ἀγαθοί.	Ἀντίλοχος δὲ τοῦ πατρὸς ὑπεραποθανὼν
[1]	παρὰ Χείρωνος, ἧς οἱ μὲν	ἀγαθοὶ	ἔτι καὶ νῦν ἐρῶσιν, οἱ
[1]	γίγνονται τὰ εἰς τὸν πόλεμον	ἀγαθοὶ	καὶ {εἰς} τὰ ἄλλα ἐξ
[13]	δ´ ἂν εἶεν καὶ τοκεῦσιν	ἀγαθοὶ	καὶ πάσῃ τῇ ἑαυτῶν πόλει
[12]	τῶν τοιούτων οὖν στρατιῶταί τε	ἀγαθοὶ	καὶ στρατηγοὶ γίγνονται. ὧν γὰρ
[12]	δυνατοὶ ἔσονται καὶ φύλακες εἶναι	ἀγαθοὶ	τοῦ ἐπιταττομένου. ἐν δὲ ταῖς
[1]	τι ἄριστος, ὁ δὲ ὅμοιος	ἀγαθοῖς·	κακοὶ δὲ ἔπραξαν τὸ ἔργον.
[12]	οὔτε γὰρ νόμοις οὔτε λόγοις	ἀγαθοῖς	πείθονται· οὐ γὰρ εὑρίσκουσι διὰ
[4]	ἄνευ τοῦ εὑρίσκειν τὸν λαγῶ	ἀγαθὸν	ἄγειν τὰς κύνας εἰς τὰ
[13]	παρὰ τῆς αὑτοῦ φύσεως τὸ	ἀγαθὸν	διδάσκεσθαι, δεύτερον δὲ παρὰ τῶν
[12]	μὴ πονεῖν οἷον χρὴ τὸν	ἀγαθὸν	εἶναι· ὥστε οὔτε θεοσεβεῖς δύνανται
[13]	ἑωράκαμεν ὅντιν´ οἱ νῦν σοφισταὶ	ἀγαθὸν	ἐποίησαν, οὔτε γράμματα παρέχονται ἐξ
[7]	τῶν μητέρων καὶ τὸ γάλα	ἀγαθὸν	καὶ τὸ πνεῦμα καὶ φίλαι
[13]	δεύτερον δὲ παρὰ τῶν ἀληθῶς	ἀγαθόν	τι ἐπισταμένων μᾶλλον ἢ ὑπὸ
[13]	γράμματα παρέχονται ἐξ ὧν χρὴ	ἀγαθοὺς	γίγνεσθαι, ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν
[7]	θᾶττον ἐγκύμονες γίγνωνται, πρὸς κύνας	ἀγαθούς·	ἐπειδὰν δὲ ὦσιν ἐπίφοροι, μὴ
[13]	σοφιστικοὺς ποιῇ ἀλλὰ σοφοὺς καὶ	ἀγαθούς·	οὐ γὰρ δοκεῖν αὐτὰ βούλομαι
[12]	καὶ τιμᾷ τοὺς περὶ αὐτὴν	ἀγαθούς,	τοὺς δὲ κακοὺς ἀτιμάζει. εἰ
[5]	τοιοῦτον· νῦν δὲ περιβάλλων καὶ	ἀγαπῶν	τοὺς τόπους ἐν οἷς ἐγένετο
[4]	οὐραῖς κάτω, ἄνωθεν δὲ μετρίας.	Ἄγειν	δὲ ἄμεινον τὰς κύνας εἰς
[7]	αἷς ἡ ἀνάγκη αὕτη ἔχει.	ἄγειν	δὲ καταπαυομένας, ἵνα θᾶττον ἐγκύμονες
[7]	Αἰχμή, Νόης, Γνώμη, Στίβων, Ὁρμή.	ἄγειν	δὲ τὰς σκύλακας ἐπὶ τὸ
[6]	ὅταν δὲ τούτων μηδέτερον κωλύῃ,	ἄγειν	διὰ τρίτης ἡμέρας. τὰς δὲ
[6]	εἰς δὲ τὰ κυνηγέσια μεταβάλλοντα	ἄγειν,	ἵνα ὦσιν ἔμπειροι τῶν κυνηγεσίων,
[13]	ὅτι φασὶ μὲν ἐπ´ ἀρετὴν	ἄγειν	οἱ πολλοὶ τοὺς νέους, ἄγουσι
[4]	τοῦ εὑρίσκειν τὸν λαγῶ ἀγαθὸν	ἄγειν	τὰς κύνας εἰς τὰ τραχέα·
[4]	διαπονοῦσαι ἐν τόποις τοιούτοις ὠφελοῦνται.	ἀγέσθωσαν	δὲ θέρους μὲν μέχρι μεσημβρίας,
[6]	τὰς δὲ ἄρκυς ἱστάτω εἰς	ἄγκη,	δρυμῶνας τραχείας, σιμάς, λαγαράς, σκοτεινάς,
[10]	ναπῶν εἰς τοὺς δρυμούς, τὰ	ἄγκη,	τὰ τραχέα, εἰσβολὰς δὲ εἰς
[6]	κυνῶν, οἱ δὲ ἱμάντες ἔχοντες	ἀγκύλας	τῇ χειρί, ἄλλο δὲ μηδέν·
[4]	ὀρθά, στρογγύλα, στιφρά, ὀρθοὺς τοὺς	ἀγκῶνας,	πλευρὰς μὴ ἐπὶ γῆν βαθείας,
[3]	τὰ ἴχνη τὰ μὲν εὐναῖα	ἀγνοοῦσι,	τὰ δὲ δρομαῖα ταχὺ διατρέχουσιν,
[6]	ὀρθά, καμπύλα, πυκνά, μανά, γυνώριμα,	ἄγνωστα,	ἑαυτὰς παραθέουσαι, ταχὺ τὰς οὐρὰς
[5]	οἱ γιγνόμενοι διὰ χρόνου ὀσμὰς	ἄγοντες	τὴν γῆν ποιοῦσι δύσοσμον, ἕως
[9]	ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ ὄψεται	ἀγούσας	τοὺς νεβροὺς πρὸς τὸν τόπον
[13]	ἄγειν οἱ πολλοὶ τοὺς νέους,	ἄγουσι	δ´ ἐπὶ τοὐναντίον· οὔτε γὰρ
[13]	χείρους· καὶ τοῖς μὲν ἡ	ἄγρα	μετὰ σωφροσύνης, τοῖς δὲ μετὰ
[1]	εὕρημα θεῶν, Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος,	ἄγραι	καὶ κύνες· ἔδοσαν δὲ καὶ
[13]	πολλαῖς ὑπερβάλλωνται, οὐκ ἂν ἕλοιεν	ἄγρας.	τὰ γὰρ ἀντίπαλα αὐτῶν ὑπὲρ
[12]	οὕτω καὶ αὐτοὶ αἱρεῖν τὰς	ἄγρας.	τεταγμένοι δὲ ἐν τῷ πρόσθεν
[12]	τῶν ἐπὶ τῇ γῇ φυομένων	ἀγρεύειν·	πρὸς δὲ τούτῳ μὴ νυκτερεύειν
[5]	μὲν ἥμερα συγκεκόμισται, τὰ δὲ	ἄγρια	γήρᾳ διαλέλυται· ὥστε οὐ παραλυποῦσι
[10]	~Πρὸς δὲ τὸν ὗν τὸν	ἄγριον	κεκτῆσθαι κύνας Ἰνδικάς, Κρητικάς, Λοκρίδας,
[6]	Ἀπόλλωνι καὶ τῇ Ἀρτέμιδι τῇ	Ἀγροτέρᾳ	μεταδοῦναι τῆς θήρας λῦσαι μίαν
[13]	ἀντίπαλα αὐτῶν ὑπὲρ τῆς ψυχῆς	ἀγωνιζόμενα	καὶ ἐν τῇ αὑτῶν οἰκήσει
[1]	ἐξήρκει. Ζεῦς γὰρ καὶ Χείρων	ἀδελφοὶ	πατρὸς μὲν τοῦ αὐτοῦ, μητρὸς
[8]	δὲ ζητεῖν πρὶν τὰ ἴχνη	ἄδηλα	γενέσθαι, τῆς ὥρας ἐνθυμούμενον, ὅπως,
[5]	τὸ ἐν αὐτοῖς ἐνὸν ἀντιλάμπει·	ἄδηλοι	δέ, ὅταν κατὰ τοὺς λίθους,
[9]	ἂν φέρηται. ἔσται δὲ οὐκ	ἄδηλον	ἐπὶ τὸ πολύ· οἵ τε
[12]	τὸ μὲν γὰρ κατεργάσασθαι αὐτὴν	ἄδηλον,	οἱ δὲ πόνοι οἱ ἐν
[9]	ᾖ τῇ ἐλάφῳ ὅτι μάλιστα	ἄδηλος	ἡ στάσις· τὴν δὲ περιοῦσαν
[7]	νόσους ἐμποιοῦσι, καὶ τὰ ἐντὸς	ἄδικα	γίγνεται. Τὰ δ´ ὀνόματα αὐταῖς
[12]	οὔτε τὴν πόλιν τὴν ἑαυτῶν	ἀδικουμένην	οὔτε τὴν χώραν πάσχουσαν κακῶς.
[1]	ἑαυτοῦ ὑπερέσχε σοφία. ἀποθανὼν δὲ	ἀδίκως	τοσαύτης ἔτυχε τιμωρίας ὑπὸ θεῶν,
[3]	τῶν κυνηγεσίων ἀπαλλάττουσι· πονεῖν δὲ	ἀδύνατοι	αἱ ἀσθενεῖς καὶ αἱ ψιλαί·
[5]	ἄλλους οὐκέτι· εἰσὶ γὰρ ἐλαφροί,	ἀδύνατοι	δέ. Λαμβάνειν δὲ τοῦ λαγῶ
[5]	τρίχωμα βραχύ, κοῦφον. ἔστιν οὖν	ἀδύνατον	μὴ οὐκ εἶναι ἐκ τοιούτων
[8]	τῇ βαδίσει διὰ τὸ διώκεσθαι	ἀεὶ	ἀπὸ τῶν τοιούτων. ἐπειδὰν δὲ
[12]	τοὺς πολεμίους νενικηκότας ἀναμαχόμενοι ἐτρέψαντο·	ἀεὶ	γὰρ ἔστι τοῖς τὰ σώματα
[5]	τὸ γὰρ θηρίον συνδυάζεται μὲν	ἀεί,	μάλιστα δὲ ταύτην τὴν ὥραν·
[13]	χρήσιμα, ἵνα ἀνεξέλεγκτα ᾖ εἰς	ἀεί.	οἱ σοφισταὶ δ´ ἐπὶ τῷ
[12]	οὖν παρασχόντες αὑτοὺς ἐπὶ τὸ	ἀεί	τι μοχθεῖν τε καὶ διδάσκεσθαι
[7]	λαγῶ, ἐπεὶ μὴ ἐν κόσμῳ	ἀεὶ	τοῦτον ζητοῦσαι τελευτῶσαι γίγνονται ἔκκυνοι,
[1]	κτησάμενος ἔπαινον ἔτυχε παρὰ θεῶν	ἀείζως	τιμᾶσθαι. Πηλεὺς δ´ ἐπιθυμίαν παρέσχε
[1]	ταῦτα θεὸς ὣς παρ´ ἀνθρώποις	ἀείμνηστον	κλέος ἔχει. Μειλανίων δὲ τοσοῦτον
[6]	λαγαράς, σκοτεινάς, ῥοῦς, χαράδρας, χειμάρρους	ἀενάους·	εἰς ταῦτα γὰρ μάλιστα φεύγει·
[5]	τὰ τέκνα ἐπιοῦσαι ἀναιροῦνται, οὔτε	ἀετοί·	τὰ μεγάλα γὰρ ὄρη ἔχουσι
[5]	τὰς κύνας ἀλλὰ καὶ τοὺς	ἀετούς·	ὑπερβάλλοντες γὰρ τὰ σιμὰ καὶ
[1]	τὸ ἀξίωμα τὸ ἐκ τούτων	ἀθάνατοί	εἰσι. Μαχάων δὲ καὶ Ποδαλείριος
[12]	πανταχοῦ πάρεστι διὰ τὸ εἶναι	ἀθάνατος	καὶ τιμᾷ τοὺς περὶ αὐτὴν
[7]	ἑτέραν κύνα· αἱ γὰρ θεραπεῖαι	αἱ	ἀλλότριαι οὐκ εἰσὶν αὔξιμοι· τὸ
[3]	μυωποὶ χείρω τὰ ὄμματα ἔχουσιν·	αἱ	ἄμορφοι δὲ καὶ αἰσχραὶ ὁρᾶσθαι·
[10]	καὶ ὧδε. ἵστανται μὲν αὐτοῖς	αἱ	ἄρκυς ἐπὶ τὰς διαβάσεις τῶν
[6]	καὶ οὐ δύνανται ὀσφραίνεσθαι οὐδὲ	αἱ	ἄρκυς ἑστάναι οὐδὲ τὰ δίκτυα.
[2]	δὲ καὶ ἐν ὅτῳ ἔσονται	αἱ	ἄρκυς καὶ τὰ ἐνόδια καὶ
[3]	κυνηγεσίων ἀπαλλάττουσι· πονεῖν δὲ ἀδύνατοι	αἱ	ἀσθενεῖς καὶ αἱ ψιλαί· αἱ
[3]	ψιλαί· αἱ δὲ ὑψηλαὶ καὶ	αἱ	ἀσύμμετροι ἀσύντακτα ἔχουσαι τὰ σώματα
[10]	τὸν κόλπον διὰ τῶν βρόχων	αἱ	αὐγαὶ τοῦ φέγγους ὡς μάλιστα
[1]	μεγάλοι ἐγένοντο· μηδὲ ὅτι οὐχ	αἱ	αὐταὶ ἡλικίαι πᾶσι τούτοις· ὁ
[10]	τοῖς αὐτοῖς τόποις, καὶ ἐπισκέψεις	αἱ	αὐταὶ καὶ μεταδρομαὶ καὶ αἱ
[10]	ἔλθῃ εἰς τοῦτο, διαναστάσεις γίγνονται	αἱ	αὐταὶ ὥσπερ ὑπὸ τοῦ ἄρρενος·
[3]	ἔχουσαι τὰ σώματα βαρέως διαφοιτῶσιν·	αἱ	ἄψυχοι δὲ καὶ λείπουσι τὰ
[7]	χρόνον βιώσεσθαι, ἄλλο δὲ μηδέν·	αἱ	γὰρ βαρεῖαι πλησμοναὶ τῶν σκυλακίων
[12]	μᾶλλον ἢ ἑτέρων ἀρετῇ σῴζεσθαι·	αἱ	γὰρ ἡδοναὶ αἱ πολλαὶ καὶ
[7]	μὴ ὑποβάλλειν ὑφ´ ἑτέραν κύνα·	αἱ	γὰρ θεραπεῖαι αἱ ἀλλότριαι οὐκ
[13]	ἠράσθησαν ἐγένοντο ἀγαθοί, ἀλλὰ καὶ	αἱ	γυναῖκες αἷς ἔδωκεν ἡ θεὸς
[3]	τῷ ἔργῳ μάλιστα αὐτὰς διεφύλαξεν·	αἱ	δ´ ἀλωπεκίδες διότι ἐκ κυνῶν
[3]	πολλαὶ δὲ διὰ τὸ φιλάνθρωπον·	αἱ	δ´ ἐκ τῶν ἰχνῶν κεκλαγγυῖαι
[9]	ἐν δὲ τῷ ὄπισθεν ὀλιγάκις.	αἱ	δ´ ἔλαφοι τὰς κύνας ὑπὲρ
[6]	σαφῶς γνωρίσωσιν ἐγκελεύοντα καὶ θωπεύοντα.	αἱ	δ´ ἐπειδὰν λαμπρὰ ᾖ τὰ
[3]	προάγουσι συνειδυῖαι ἑαυταῖς ὅτι ἐξαπατῶσιν·	αἱ	δ´ οὐκ εἰδυῖαι τὸ αὐτὸ
[6]	μὴ παροξύνωνται πρὸ τοῦ καιροῦ.	αἱ	δ´ ὑπὸ χαρᾶς καὶ μένους
[3]	κυνῶν διττά, αἱ μὲν καστόριαι,	αἱ	δὲ ἀλωπεκίδες. ἔχουσι δ´ αἱ
[3]	καὶ ὀλιγάκις αἰσθάνονται τοῦ λαγῶ·	αἱ	δὲ ἄποδες οὐδ´ ἂν ὦσιν
[10]	ἕτοιμαι ὦσι πολεμεῖν τῷ θηρίῳ.	αἱ	δὲ ἄρκυς λίνων μὲν τῶν
[3]	ὑπὸ τὰς σκιὰς καὶ κατακλίνονται·	αἱ	δὲ ἄρρινες μόλις καὶ ὀλιγάκις
[3]	πρόσθεν προιέναι, ἀλλ´ ἀνείργουσι θορυβοῦσαι·	αἱ	δὲ ἀσπαζόμεναι τὰ ψευδῆ καὶ
[3]	τῆς ἐργασίας διὰ τὸ μικρόν·	αἱ	δὲ γρυπαὶ ἄστομοι καὶ διὰ
[6]	τὸ πρόσθεν πεφοβημένος τὰς κύνας·	αἱ	δὲ διαρριπτοῦσαι τὰς οὐρὰς καὶ
[4]	τὰ μέτωπα καὶ αἱ μέλαιναι,	αἱ	δὲ λευκαὶ πυρράν· ἐπὶ δὲ
[3]	πολὺ ὑπολαμβάνουσαι, δοξάζουσαι δὲ ἑτέρως·	αἱ	δὲ πεπλασμένως, φθονερῶς δὲ ἄλλαι
[10]	καὶ τὰς ῥάβδους κρανείας δορατοπαχεῖς.	αἱ	δὲ ποδοστράβαι ὅμοιαι ταῖς τῶν
[3]	μεταθέουσι δὲ αἱ μὲν ἀσαφῶς,	αἱ	δὲ πολὺ ὑπολαμβάνουσαι, δοξάζουσαι δὲ
[3]	ἄμορφοι δὲ καὶ αἰσχραὶ ὁρᾶσθαι·	αἱ	δὲ σκληραὶ τὰ εἴδη χαλεπῶς
[6]	ἐξ αὐτῶν εἰργασμένοι τὰ δέραια·	αἱ	δὲ στελμονίαι πλατεῖς τοὺς ἱμάντας,
[2]	τοὺς δὲ περιδρόμους ἀπὸ στροφείων.	αἱ	δὲ σχαλίδες αἱ μὲν τῶν
[3]	τὴν δὲ οὐρὰν ἡσυχῇ ἔχουσιν,	αἱ	δὲ τὰ ὦτα μὲν ἀκίνητα
[3]	ὥστε μὴ γιγνώσκεσθαι ὅτι ἰχνεύουσιν,	αἱ	δὲ τὰ ὦτα μόνον διακινοῦσι,
[2]	τῶν ἐνοδίων τῶν ἀρκύων διπλάσιαι,	αἱ	δὲ τῶν δικτύων τὸ μὲν
[2]	τὰ ἄκρα καὶ {αὗται} λεῖαι·	αἱ	δὲ τῶν ἐνοδίων τῶν ἀρκύων
[3]	σφόδρα, διὰ δὲ μαλακίαν ἀνιᾶσιν,	αἱ	δὲ ὑποθέουσιν, εἶτα ἁμαρτάνουσιν, ἕτεραι
[3]	αἱ ἀσθενεῖς καὶ αἱ ψιλαί·	αἱ	δὲ ὑψηλαὶ καὶ αἱ ἀσύμμετροι
[2]	ἐξαίρωσιν, ἐν δὲ τοῖς ὁμαλέσιν	αἱ	ἴσαι· αὗται δ´ εὐπερίσπαστοι τὰ
[5]	ἔτειοι· τοὺς δὲ μείζους ἐπιτρέχουσαι	αἱ	κύνες ἀναιροῦνται. ποδωκέστατοι μὲν οὖν
[9]	τοῦτο, τὸν μὲν πρῶτον δρόμον	αἱ	κύνες ἀπολείπονται· ἥ τε γὰρ
[10]	τὴν ὀργὴν κατέθετο. ἐπειδὰν δ´	αἱ	κύνες ἐγγὺς ὦσι τῆς εὐνῆς,
[5]	ὑποκινῇ, μὴ ἀναβοᾶν, ἵνα μὴ	αἱ	κύνες ἔκφρονες γιγνόμεναι χαλεπῶς τὰ
[4]	περιφερεῖς. καὶ ἐὰν ὦσι τοιαῦται	αἱ	κύνες, ἔσονται ἰσχυραὶ τὰ εἴδη,
[10]	ἂν μικρὰ ᾖ, ὅταν τε	αἱ	κύνες εὕρωσιν ἢ προΐδῃ τι,
[6]	αὐτοῖς ἐγκελεύσμασιν. ἐπειδὰν δὲ μεταθέουσαι	αἱ	κύνες ἤδη ὑπόκοποι ὦσι καὶ
[5]	ἔχουσιν· ἔστι γὰρ λεπτόν· καὶ	αἱ	κύνες ἧττον ὀσφραίνονται τότε διὰ
[5]	ὁ δὲ παγετὸς ἐπιπήξας. καὶ	αἱ	κύνες μαλκίουσαι τὰς ῥῖνας οὐ
[5]	ἡ ἡμέρα· τότε δὲ καὶ	αἱ	κύνες ὀσφραίνονται καὶ αὐτὰ ἐπαναφερόμενα
[4]	ἐπανθοῦσαν περὶ τὰ μέτωπα καὶ	αἱ	μέλαιναι, αἱ δὲ λευκαὶ πυρράν·
[2]	παλαιστῶν, ἔστωσαν δὲ καὶ ἐλάττους·	αἱ	μὲν ἄνισοι αὐτῶν ἐν τοῖς
[2]	καὶ τὰ δίκτυα. ἔστωσαν δὲ	αἱ	μὲν ἄρκυς ἐννεάλινοι ἐκ τριῶν
[3]	οὐκ εἰσὶ γνήσιαι· διώκουσι δὲ	αἱ	μὲν ἀρχόμεναι σφόδρα, διὰ δὲ
[3]	ἐπὶ τοῦτο φέρονται· μεταθέουσι δὲ	αἱ	μὲν ἀσαφῶς, αἱ δὲ πολὺ
[3]	τρόποι ἐκ τῶν αὐτῶν κυνῶν·	αἱ	μὲν γὰρ ἐπειδὰν λάβωσι τὰ
[13]	γέγραπται, ἀφ´ ὧν τοῖς νέοις	αἱ	μὲν ἡδοναὶ κεναί, ἀρετὴ δ´
[3]	δὲ γένη τῶν κυνῶν διττά,	αἱ	μὲν καστόριαι, αἱ δὲ ἀλωπεκίδες.
[3]	αἱ δὲ ἀλωπεκίδες. ἔχουσι δ´	αἱ	μὲν καστόριαι τὴν ἐπωνυμίαν ταύτην
[10]	ἐν τούτῳ δὲ τῷ καιρῷ	αἱ	μὲν κύνες προσκείσονται· αὐτοὺς δὲ
[3]	ἀσύμμετροι, ἄψυχοι, ἄρρινες, οὐκ εὔποδες.	αἱ	μὲν οὖν μικραὶ πολλάκις ἀποστεροῦνται
[4]	ἀλλὰ τὸ ἁπλοῦν καὶ θηριῶδες.	αἱ	μὲν οὖν πυρραὶ ἔχουσαι ἔστωσαν
[2]	ἀπὸ στροφείων. αἱ δὲ σχαλίδες	αἱ	μὲν τῶν ἀρκύων τὸ μῆκος
[6]	κελεύσμασιν, ἐὰν ὦσιν ἐν ὄρει	αἱ	μεταδρομαί, ἐπικελεύειν τόδε, Εὖα κύνες,
[9]	ἀφηρπασμένον καὶ κατὰ τοῦτο ῥᾴους	αἱ	μεταδρομαὶ ἔσονται. ἐὰν μὲν οὖν
[5]	ὥστε οὐ παραλυποῦσι τῶν καρπῶν	αἱ	ὀσμαὶ εἰς ταὐτὰ φερόμεναι. ἔστι
[7]	καὶ τὸ πνεῦμα καὶ φίλαι	αἱ	περιβολαί. ἐπειδὰν δὲ πλανᾶται τὰ
[9]	ἐὰν δὲ τραχεῖς τόπους διαπερᾷ,	αἱ	πέτραι ἕξουσι τὸν φλοιὸν τοῦ
[10]	ὀρθῶς ποιεῖν πάσχοι. Ἵστανται δὲ	αἱ	ποδοστράβαι αὐτοῖς ὥσπερ ταῖς ἐλάφοις
[12]	ἀρετῇ σῴζεσθαι· αἱ γὰρ ἡδοναὶ	αἱ	πολλαὶ καὶ κακαί· ὧν ἡττώμενοι
[5]	ἐπὶ μικρόν. ἔχουσι δὲ αὐτῶν	αἱ	πολλαὶ τῶν νήσων τοὺς ἐλάττους,
[10]	αἱ αὐταὶ καὶ μεταδρομαὶ καὶ	αἱ	πρόσοδοι καὶ αἱ χρεῖαι τοῦ
[10]	ἰσχυραὶ γὰρ ἐν τοῖς ψιλοῖς	αἱ	ῥᾶχοι. ὑπὲρ δὲ ἑκάστην ἐμφράττειν
[3]	φύσις. χείρους δὲ καὶ πλείους	αἱ	τοιαίδε, μικραί, γρυπαί, χαροποί, μυωποί,
[3]	δὲ ἠγμέναι ἀνεπιστημόνως δύσχρηστοί εἰσιν·	αἱ	τοιαῦται μὲν οὖν κύνες ἀποτρέψειαν
[10]	λίνων μὲν τῶν αὐτῶν ὧνπερ	αἱ	τῶν λαγῶν, ἔστωσαν δὲ πεντεκαιτετταρακοντάλινοι
[3]	τοῦτο οὐ κατέχουσι τὸν λαγῶ·	αἱ	χαροποὶ δὲ καὶ μυωποὶ χείρω
[10]	μεταδρομαὶ καὶ αἱ πρόσοδοι καὶ	αἱ	χρεῖαι τοῦ προβολίου. Τὰ δὲ
[5]	οἱ δὲ ὑετοὶ κατακλύζουσι καὶ	αἱ	ψακάδες, καὶ ἡ σελήνη ἀμαυροῖ
[3]	δὲ ἀδύνατοι αἱ ἀσθενεῖς καὶ	αἱ	ψιλαί· αἱ δὲ ὑψηλαὶ καὶ
[12]	διὰ δὲ τῶν πονούντων ἅπασαι	αἱ	ὠφέλειαι τοῖς ἀνθρώποις ηὕρηνται· ἀμείνους
[5]	πολλαὶ τῶν νήσων τοὺς ἐλάττους,	αἵ	τ´ ἔρημοι καὶ οἰκούμεναι· τὸ
[3]	καταπατοῦσαι τὰς αἰσθήσεις. εἰσὶ δὲ	αἳ	κύκλοις πολλοῖς χρώμεναι καὶ πλάνοις,
[3]	αὐτὸ ποιοῦσι ταύταις· φαῦλαι δὲ	αἳ	οὐκ ἀπαλλαττόμεναι ἐκ τῶν τριμμῶν
[3]	ἑαυταῖς ἀπίστως ἔχουσι· θρασεῖαι δ´	αἳ	οὐκ ἐῶσι τῶν συνεργῶν τὰς
[3]	τὰ ψευδῆ ποιούμεναι. εἰσὶ δὲ	αἳ	τοῦτο μὲν οὐ ποιοῦσι, μεταξὺ
[11]	τοῦτον εἰς νύκτα ἐπέθεσαν δήσαντες	αἶγα,	καὶ ἔφραξαν κύκλῳ τὸ ὄρυγμα
[7]	Στέρρος, Κραύγη, Καίνων, Τύρβας, Σθένων,	Αἰθήρ,	Ἀκτίς, Αἰχμή, Νόης, Γνώμη, Στίβων,
[1]	Κάστωρ, Πολυδεύκης, Μαχάων, Ποδαλείριος, Ἀντίλοχος,	Αἰνείας,	Ἀχιλλεύς, ὧν κατὰ χρόνον ἕκαστος
[1]	φιλοπάτωρ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἀναγορευθῆναι.	Αἰνείας	δὲ σώσας μὲν τοὺς πατρῴους
[12]	διὰ τὸ εἰθίσθαι μετὰ τούτων	αἱρεῖν	τὰ θηρία. ἔπειτα εὐνάζεσθαί τε
[12]	διὰ τὸ οὕτω καὶ αὐτοὶ	αἱρεῖν	τὰς ἄγρας. τεταγμένοι δὲ ἐν
[12]	φθόνου ἀλόγιστοι τῶν ταῦτα λεγόντων	αἱροῦνται	διὰ τὴν αὑτῶν κακίαν ἀπολέσθαι
[11]	ἁλίσκεται, εἰς κίνδυνον καθιστάντα τοὺς	αἱροῦντας.	ἔστι δὲ οἷς αὐτῶν καὶ
[12]	τοὺς πόνους καὶ τὰς παιδεύσεις	αἷς	ἁλίσκεται μόλις, καὶ κατεργάζοιντο ἂν
[13]	ἐζήτηται, γνῶμαι δὲ ὀρθῶς ἔχουσαι,	αἷς	ἂν παιδεύοιντο οἱ νεώτεροι ἐπ´
[13]	ἀγαθοί, ἀλλὰ καὶ αἱ γυναῖκες	αἷς	ἔδωκεν ἡ θεὸς ταῦτα {Ἄρτεμις}
[7]	τέτταρες καὶ δέκα ἡμέραι ἐν	αἷς	ἡ ἀνάγκη αὕτη ἔχει. ἄγειν
[5]	μαλκίουσαι τὰς ῥῖνας οὐ δύνανται	αἰσθάνεσθαι	ὅταν ᾖ τοιαῦτα, πρὶν ἂν
[12]	δὲ ἡδονῶν πλέον τῶν ἄλλων	αἰσθανόμενοι,	οἷς τίς ἂν χρήσαιτο εἰς
[3]	δὲ ἄρρινες μόλις καὶ ὀλιγάκις	αἰσθάνονται	τοῦ λαγῶ· αἱ δὲ ἄποδες
[3]	εἰς αὐτά, ἀφρόνως καταπατοῦσαι τὰς	αἰσθήσεις.	εἰσὶ δὲ αἳ κύκλοις πολλοῖς
[7]	τοῦτο τὸν κυνηγέτην. ἐὰν δὲ	αἰσχίους	ὦσι καὶ ἄψυχοι πρὸς τὸν
[13]	πρὸς τὸν πόλεμον κάκιστα καὶ	αἴσχιστα	ἔχουσι πονεῖν οὐ δυνάμενοι. οἱ
[12]	οἰόμενοι ἐπισκοπεῖσθαι πολλὰ κακὰ καὶ	αἰσχρὰ	ἐναντίον ποιοῦσιν, ὅτι αὐτοὶ ἐκείνην
[12]	γὰρ οἱ πόνοι τὰ μὲν	αἰσχρὰ	καὶ ὑβριστικὰ ἐκ τῆς ψυχῆς
[12]	καὶ οὔτε λέγει οὔτε ποιεῖ	αἰσχρὰ	οὐδὲ κακά, ἵνα μὴ ὀφθῇ
[3]	ἔχουσιν· αἱ ἄμορφοι δὲ καὶ	αἰσχραὶ	ὁρᾶσθαι· αἱ δὲ σκληραὶ τὰ
[13]	μὲν εὐεπῆ ἱᾶσιν, οἱ δ´	αἰσχράν·	πρὸς δὲ τὰ θεῖα τοῖς
[13]	αἰσχροῦ θράσους. κακοηθείας δὲ καὶ	αἰσχροκερδείας	οἱ μὲν δύνανται καταφρονεῖν, οἱ
[5]	ἐᾶν· τὸ γὰρ ἅπτεσθαι τούτων	αἰσχρὸν	καὶ κακόν, καὶ ἵνα μὴ
[13]	μετὰ σωφροσύνης, τοῖς δὲ μετὰ	αἰσχροῦ	θράσους. κακοηθείας δὲ καὶ αἰσχροκερδείας
[12]	ἔσονται καὶ αὐτοὶ σῴζεσθαι μὴ	αἰσχρῶς	καὶ ἑτέρους σῴζειν· ἡ γὰρ
[1]	θεοῦ οὐχ ὑπὸ τῆς αὑτοῦ	αἰτίας	ἐδυστύχησε. Θησεὺς δὲ τοὺς μὲν
[5]	ἀλώπεκες ἐν ταῖς πολλαῖς αὐτῶν,	αἵτινες	καὶ αὐτοὺς καὶ τὰ τέκνα
[1]	ἓν ἕκαστον, τὸ δὲ ὅλον	αἴτιοι	τοῦ Τροίαν ἁλῶναι. Κάστωρ δὲ
[7]	μὴ ἐνδεεῖς ὦσι, τούτου τὸν	αἴτιον	οὐκ ἴσασιν, ὅταν δὲ ἐπιθυμοῦσαι
[7]	Καίνων, Τύρβας, Σθένων, Αἰθήρ, Ἀκτίς,	Αἰχμή,	Νόης, Γνώμη, Στίβων, Ὁρμή. ἄγειν
[4]	καὶ ἀπὸ τοῦ ἀληθῶς ἤδη	αἰωρεῖσθαι	τὴν ψυχὴν καὶ ὑπερχαίρειν ὅτι
[12]	ἐπίπονον διδάσκεσθαι, ἀλλὰ ἐν ἡδοναῖς	ἀκαίροις	διάγειν, φύσει οὗτοι κάκιστοι. οὔτε
[3]	αἱ δὲ τὰ ὦτα μὲν	ἀκίνητα	ἔχουσιν, ἄκραν δὲ τὴν οὐρὰν
[5]	καθεύδῃ, τὰ μὲν βλέφαρα ἀναπέπταται	ἀκίνητα,	οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ ἀτρέμας ἔχουσι·
[1]	ἡ ἀρετὴ τῶν Ἑλλήνων τὰς	ἀκοάς,	ὥστε εἰδόσιν ἂν λέγοιμι. Ἀμφιάραος
[7]	ἀλλ´ ἔχοντα ὑφημμένας μακροῖς ἱμᾶσιν	ἀκολουθεῖν	ταῖς κυσὶν ἰχνευούσαις, ἐῶντα αὐτὰς
[10]	ἑξῆς τῇ ἰχνεύσει ἡγουμένῃ τοὺς	ἀκολουθοῦντας	σαφῶς. ἔσται δὲ καὶ τοῖς
[11]	τοῖς ὄρεσι φαρμάκῳ διὰ δυσχωρίαν	ἀκονιτικῷ·	παραβάλλουσι δὲ τοῦτο οἱ θηρώμενοι,
[10]	ἱκανὰ δὲ πεντεκαίδεκα. τὰ δ´	ἀκόντια	ἔστω παντοδαπά, ἔχοντα τὰς λόγχας
[10]	λῦσαι ἁπάσας καὶ λαβόντας τὰ	ἀκόντια	καὶ τὰ προβόλια προιέναι. ἐγκελεύειν
[9]	τὸν κυναγωγὸν τὰς κύνας καὶ	ἀκόντια	πρὸ ἡμέρας ἐλθόντα εἰς τὸν
[10]	Ἰνδικάς, Κρητικάς, Λοκρίδας, Λακαίνας, ἄρκυς,	ἀκόντια,	προβόλια, ποδοστράβας. πρῶτον μὲν οὖν
[9]	λῦσαι, τὸν δὲ λαβόντα τὰ	ἀκόντια	προσιέναι ἐπὶ τὸν νεβρὸν τὸν
[9]	θήλεια, τοῖν ποδοῖν· ἄπωθεν οὖν	ἀκοντίζειν.	ἁλίσκονται δὲ καὶ ἄνευ ποδοστράβης
[10]	αὐτοὺς δὲ χρὴ φυλαττομένους αὐτὸν	ἀκοντίζειν,	καὶ βάλλειν λίθοις, περιισταμένους ὄπισθεν
[10]	παίειν. ἐὰν δὲ μὴ βούληται	ἀκοντιζόμενος	καὶ βαλλόμενος κατατεῖναι τὸν περίδρομον,
[9]	ἀπαγορεύουσι γὰρ σφόδρα, ὥστε ἑστῶσαι	ἀκοντίζονται·	ῥιπτοῦσι δὲ καὶ εἰς τὴν
[9]	ταῖς κυσὶ καὶ χρῆσθαι τοῖς	ἀκοντίοις.	κρατήσαντα δὲ τούτου πορεύεσθαι καὶ
[12]	σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ	ἀκούειν	μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον, τὰ
[12]	λέγειν περὶ τῶν δικαίων καὶ	ἀκούειν.	οἱ μὲν οὖν παρασχόντες αὑτοὺς
[11]	εἴσοδον οὐ λείποντες. τὰ δὲ	ἀκούοντα	τῆς φωνῆς ἐν τῇ νυκτὶ
[5]	ἀποτρέπονται. ὁτὲ δὲ καὶ οὐκ	ἀκούσαντες,	ἀλλὰ δόξαντες ἢ πεισθέντες ὑφ´
[9]	τὰ μὲν ἰδοῦσα, τὰ δ´	ἀκούσασα,	ἐπιδραμεῖται τῷ ἔχοντι αὐτὸν ζητοῦσα
[3]	μεταξὺ δὲ θέουσαι ἄν ποθεν	ἀκούσωσι	κραυγῆς, καταλείπουσαι τὰ αὑτῶν ἔργα
[5]	τῶν κυνῶν· καὶ ὅθεν ἂν	ἀκούσωσιν	ἀποτρέπονται. ὁτὲ δὲ καὶ οὐκ
[6]	ἀρκυστάσιον τῶν ζητησίμων, μὴ φοβῆται	ἀκούων	ὁμοῦ τὸν ψόφον (ἐὰν δὲ
[1]	παρέδωκεν, ὥστε οὔτε λέγων οὔτ´	ἀκούων	περὶ ἐκείνου οὐδεὶς ἀπαγορεύει. οὗτοι
[6]	ἐάν που ᾖ πλησίον, ὑποκινῇ	ἀκούων	τῆς φωνῆς. δήσαντα δ´ ἐκ
[2]	ἴσαι· αὗται δ´ εὐπερίσπαστοι τὰ	ἄκρα	καὶ {αὗται} λεῖαι· αἱ δὲ
[5]	μέλανα τὰ περὶ τὰ ὦτα	ἄκρα	οἱ μὲν ἐπὶ πολύ, οἱ
[10]	ἁμαρτάνων τῇ πληγῇ τοῦ σώματος	ἄκρα	τὰ τριχώματα περιεπίμπρη. ὁ μὲν
[4]	πυρράν· ἐπὶ δὲ ταῖς μηριαίαις	ἄκραις	τρίχας ὀρθάς, βαθείας, καὶ ἐπὶ
[3]	τὰ ὦτα μὲν ἀκίνητα ἔχουσιν,	ἄκραν	δὲ τὴν οὐρὰν σείουσιν. ἄλλαι
[6]	σχαλίδας μεταξὺ τῶν σαρδόνων, ἐπὶ	ἄκρας	ἐπιβάλλων τοὺς ἐπιδρόμους καὶ τὰ
[6]	ἔχωσι τὸ σύντονον· ἐπὶ δὲ	ἄκρας	ἴσους τοὺς βρόχους ἐπιβαλλέτω καὶ
[10]	τοῦ τῶν ἀρκύων πάχους· ἐπ´	ἄκροις	δὲ δακτυλίους ἐχέτωσαν, ὑφείσθωσαν δ´
[10]	ὑπὸ τοὺς βρόχους, τὸ δὲ	ἄκρον	αὐτῶν ἐκπεράτω ἔξω διὰ τῶν
[5]	πλεῖστα συνθεὶς καὶ ἐκτείνας, ἐπ´	ἄκρους	δὲ τοὺς πόδας τὴν γένυν
[6]	περιδρόμους ἐπὶ τὴν γῆν, τὰ	ἀκρωλένια	συνάγων, πηγνύων τὰς σχαλίδας μεταξὺ
[2]	ταῖς ἄρκυσιν. ἐν δὲ τοῖς	ἀκρωλενίοις	τὰ μὲν ἐνόδια ἐχέτω μαστούς,
[5]	μακρά, στιφρά, πόδας τοὺς πρόσθεν	ἄκρως	ὑγρούς, στενούς, ὀρθούς, τοὺς δὲ
[7]	Κραύγη, Καίνων, Τύρβας, Σθένων, Αἰθήρ,	Ἀκτίς,	Αἰχμή, Νόης, Γνώμη, Στίβων, Ὁρμή.
[10]	οὐ χρὴ ὑποπίπτειν· ἐὰν δ´	ἄκων	ἔλθῃ εἰς τοῦτο, διαναστάσεις γίγνονται
[3]	ἀνέχεσθαι, ἀλλ´ ἀπαγορεύουσι διὰ τὸ	ἄλγος	τῶν ποδῶν. Εἰσὶ δὲ καὶ
[10]	τοῦ μὲν γὰρ χειμῶνός ἐστιν	ἀλεεινά,	τοῦ δὲ θέρους ψυχεινά. ἐπειδὰν
[12]	δικαίους διὰ τὸ ἐν τῇ	ἀληθείᾳ	παιδεύεσθαι. τά τε ἄλλα γὰρ
[6]	εἰσβλέπουσαι εἰς τὸν κυνηγέτην, ἐπιγνωρίζουσαι	ἀληθῆ	ἤδη εἶναι ταῦτα, ὑφ´ αὑτῶν
[3]	τῶν ἰχνῶν κεκλαγγυῖαι ἐξαπατᾶν πειρῶνται,	ἀληθῆ	τὰ ψευδῆ ποιούμεναι. εἰσὶ δὲ
[13]	διδάσκεσθαι, δεύτερον δὲ παρὰ τῶν	ἀληθῶς	ἀγαθόν τι ἐπισταμένων μᾶλλον ἢ
[4]	πλάγιον διαρριμμάτων, καὶ ἀπὸ τοῦ	ἀληθῶς	ἤδη αἰωρεῖσθαι τὴν ψυχὴν καὶ
[10]	ἐὰν δὲ μὴ ἐμπέσῃ, μεταθεῖν.	ἁλίσκεται	δὲ καὶ ὅταν ᾖ πνίγη,
[11]	οἷά τ´ ἐστὶ τρέφειν τοιαῦτα.	ἁλίσκεται	δὲ τὰ μὲν ἐν τοῖς
[10]	καὶ ἔτι πλείω πράγματα παρασχὼν	ἁλίσκεται.	Ἐὰν δὲ θήλεια ᾖ ἡ
[11]	ἀποκλεισθέντα μετὰ ἵππων καὶ ὅπλων	ἁλίσκεται,	εἰς κίνδυνον καθιστάντα τοὺς αἱροῦντας.
[11]	τἆλλα ὅσα ἐστὶ τοιαῦτα θηρία	ἁλίσκεται	ἐν ξέναις χώραις περὶ τὸ
[5]	ἐν οἷς ἐγένετο καὶ ἐτράφη	ἁλίσκεται.	κατὰ πόδας δὲ οὐ πολλάκις
[12]	πόνους καὶ τὰς παιδεύσεις αἷς	ἁλίσκεται	μόλις, καὶ κατεργάζοιντο ἂν αὐτήν.
[10]	θηρίον μόλις καὶ ὑπὸ πολλῶν	ἁλίσκεται.	ὅπως δὲ δεῖ τούτων ἑκάστῳ
[11]	μὴ εὑρίσκῃ δίοδον, ὑπερπηδᾷ καὶ	ἁλίσκεται.	~Περὶ μὲν αὐτῶν τῶν πράξεων
[10]	Τὰ δὲ νεογενῆ αὐτῶν ὅταν	ἁλίσκηται,	χαλεπῶς τοῦτο πάσχει· οὔτε γὰρ
[5]	ἂν ἰδὼν ἰχνευόμενον, εὑρισκόμενον, μεταθεόμενον,	ἁλισκόμενον,	ἐπιλάθοιτ´ ἂν εἴ του ἐρῴη.
[7]	ἕλωσι {τῷ ἴχνει} μεταθεῖν ἐᾶν·	ἁλισκομένου	δὲ τοῦ λαγῶ διδόναι αὐταῖς
[9]	ὄρεσιν οὐ μόνον τῆς νυκτὸς	ἁλίσκονται	ἀλλὰ καὶ μεθ´ ἡμέραν διὰ
[9]	τοῖν ποδοῖν· ἄπωθεν οὖν ἀκοντίζειν.	ἁλίσκονται	δὲ καὶ ἄνευ ποδοστράβης διωκόμεναι,
[10]	τῷ προβολίῳ, ἕως ἂν ἀποκτείνῃ.	Ἁλίσκονται	δὲ καὶ ὧδε. ἵστανται μὲν
[9]	μὲν νέοι τῶν νεβρῶν οὕτως	ἁλίσκονται·	οἱ δὲ ἤδη μεγάλοι χαλεπῶς·
[5]	τὸ τάχος κρατεῖται· ὅσοι δὲ	ἁλίσκονται,	παρὰ φύσιν τοῦ σώματος, τύχῃ
[9]	δὲ καὶ τρίτῳ δρόμῳ ταχὺ	ἁλίσκονται·	τὰ γὰρ σώματα αὐτῶν διὰ
[1]	αὐτὸς ἐβούλετο γῆμαι Περίβοιαν τὴν	Ἀλκάθου·	ὅτε δὲ ὁ πρῶτος τῶν
[7]	Φύλαξ, Τάξις, Ξίφων, Φόναξ, Φλέγων,	Ἀλκή,	Τεύχων, Ὑλεύς, Μήδας, Πόρθων, Σπέρχων,
[3]	σοφωτέρας εἰς τὸ πρόσθεν προιέναι,	ἀλλ´	ἀνείργουσι θορυβοῦσαι· αἱ δὲ ἀσπαζόμεναι
[3]	εὔψυχοι τοὺς πόνους δύνανται ἀνέχεσθαι,	ἀλλ´	ἀπαγορεύουσι διὰ τὸ ἄλγος τῶν
[7]	μηκέτι θέλωσι προσμένειν τοῖς ἴχνεσιν,	ἀλλ´	ἀποσκεδαννύωνται, ἀναλαμβάνειν, ἕως ἂν ἐθισθῶσιν
[4]	πλευρὰς μὴ ἐπὶ γῆν βαθείας,	ἀλλ´	εἰς τὸ πλάγιον παρηκούσας, ὀσφῦς
[6]	ὡς τάχιστα καὶ μὴ ἀνιέναι,	ἀλλ´	ἐκπερᾶν φιλοπόνως. καὶ ἐὰν πάλιν
[10]	καὶ βαλλόμενος κατατεῖναι τὸν περίδρομον,	ἀλλ´	ἐπανιεὶς ἔχῃ προσιόντα περιδρομὴν ποιούμενος,
[7]	ἴχνη τὰ εὐναῖα μὴ λύειν,	ἀλλ´	ἔχοντα ὑφημμένας μακροῖς ἱμᾶσιν ἀκολουθεῖν
[1]	τοῦτο μὲν γὰρ ἡ φύσις·	ἀλλ´	οἱ ἔπαινοι αὐτῶν μεγάλοι ἐγένοντο·
[2]	ὡφελείας, ᾧ δὲ μὴ ἔστιν,	ἀλλ´	οὖν τήν γε προθυμίαν παρεχέσθω
[6]	πρὸς αὐτοῖς ὦσι τοῖς ἴχνεσιν,	ἀλλ´	ὑπερβάλλωσι, καλεῖν αὐτάς, Οὐ πάλιν,
[7]	μὴ ἐξάγειν ἐπὶ κυνηγέσιον ἐνδελεχῶς,	ἀλλὰ	διαλείπειν, ἵνα μὴ φιλοπονίᾳ διαφθείρωσι.
[6]	τ´ ᾖ κυνοδρομῶν ἐπιγίγνεσθαι αὐταῖς,	ἀλλὰ	διημαρτηκὼς ᾖ τῶν δρόμων, ἢ
[5]	ὁτὲ δὲ καὶ οὐκ ἀκούσαντες,	ἀλλὰ	δόξαντες ἢ πεισθέντες ὑφ´ αὑτῶν,
[12]	θέλοντες διὰ τὸ ἐπίπονον διδάσκεσθαι,	ἀλλὰ	ἐν ἡδοναῖς ἀκαίροις διάγειν, φύσει
[1]	καὶ οὗτος οὐ προέχειν λέγεται,	ἀλλὰ	ἐρίζειν. Ὀδυσσεὺς δὲ καὶ Διομήδης
[13]	ἄνδρες κυνηγεσίων ἠράσθησαν ἐγένοντο ἀγαθοί,	ἀλλὰ	καὶ αἱ γυναῖκες αἷς ἔδωκεν
[13]	αὐτῶν ἐγένετο οὐδεὶς οὐδ´ ἔστιν,	ἀλλὰ	καὶ ἀρκεῖ ἑκάστῳ σοφιστὴν κληθῆναι,
[9]	οὐ μόνον τῆς νυκτὸς ἁλίσκονται	ἀλλὰ	καὶ μεθ´ ἡμέραν διὰ τὴν
[5]	γὰρ οὐ μόνον τὰς κύνας	ἀλλὰ	καὶ τοὺς ἀετούς· ὑπερβάλλοντες γὰρ
[8]	προσιέναι ἐγγύς, ἵνα μὴ ὑποκινῇ,	ἀλλὰ	κύκλῳ ἐκπεριιέναι· ἐλπὶς γὰρ αὐτοῦ
[6]	τῶν κυνῶν παυέτω, μὴ ἁπτόμενος	ἀλλὰ	παραμυθούμενος· καὶ δηλούτω τῷ κυνηγέτῃ,
[13]	ἐξ ὧν χρὴ ἀγαθοὺς γίγνεσθαι,	ἀλλὰ	περὶ μὲν τῶν ματαίων πολλὰ
[13]	ἔχῃ, καὶ μὴ σοφιστικοὺς ποιῇ	ἀλλὰ	σοφοὺς καὶ ἀγαθούς· οὐ γὰρ
[4]	ἔστι γὰρ οὐ γενναῖον τοῦτο,	ἀλλὰ	τὸ ἁπλοῦν καὶ θηριῶδες. αἱ
[5]	τὸ σῶμα διὰ τὴν βραχύτητα·	ἀλλὰ	τῷ ὠτὶ ἑκατέρῳ τοῦτο ποιεῖ·
[12]	τῇ ἀληθείᾳ παιδεύεσθαι. τά τε	ἄλλα	γὰρ καὶ τὰ τοῦ πολέμου
[6]	μάλιστα φεύγει· εἰς ὅσα δὲ	ἄλλα	{εἰς} ἄπειρον εἰπεῖν· τούτων δὲ
[1]	πόλεμον ἀγαθοὶ καὶ {εἰς} τὰ	ἄλλα	ἐξ ὧν ἀνάγκη καλῶς νοεῖν
[2]	εἶτα δὲ καὶ ἐπὶ τὰ	ἄλλα	παιδεύματα, {τὸν μὲν ἔχοντα} σκεψάμενον
[3]	τά τε εἴδη καὶ τὰ	ἄλλα	φράσω. ~Πρῶτον μὲν οὖν χρὴ
[3]	ἄκραν δὲ τὴν οὐρὰν σείουσιν.	ἄλλαι	δὲ συνάγουσι τὰ ὦτα καὶ
[3]	αἱ δὲ πεπλασμένως, φθονερῶς δὲ	ἄλλαι	ἐκκυνοῦσι παρὰ τὸ ἴχνος διὰ
[6]	διαλιπόντα μὴ πολὺ καὶ τὰς	ἄλλας	ἀφιέναι κατὰ μίαν, καὶ ἕπεσθαι
[10]	κυνῶν τῶν Λακαινῶν, τὰς δ´	ἄλλας	ἔχοντας δεδεμένας, συμπεριιέναι τῇ κυνί.
[6]	θέρος, πρὸ ἡμέρας, τὰς δὲ	ἄλλας	ὥρας μεταξὺ τούτου. ἐπειδὰν δὲ
[2]	κυνηγεσίων τὸν ἤδη ἐκ παιδὸς	ἀλλάττοντα	τὴν ἡλικίαν, εἶτα δὲ καὶ
[13]	Ἀταλάντη καὶ Πρόκρις καὶ ἥτις	ἄλλη.
[5]	διὰ τοῦτο ἐξ ἀνάγκης μετ´	ἀλλήλων	πλανώμενοι τοιαῦτα ποιοῦσιν. ὄζει δὲ
[6]	ψόφον (ἐὰν δὲ ᾖ ἀπ´	ἀλλήλων	πολύ, ἧττον κωλύει πρῴ) καθαρὰς
[10]	ἄλλους ἕπεσθαι κοσμίως ἀπολείποντας ἀπ´	ἀλλήλων	πολύ, ὅπως ἂν ᾖ αὐτῷ
[9]	τις εὐθὺς διασκεδάσῃ αὐτὰς ἀπ´	ἀλλήλων,	ὥστε μονωθῆναί τινα αὐτῶν. βιασθεῖσαι
[9]	ἕωθεν, χρὴ δὲ καὶ τῆς	ἄλλης	ἡμέρας, ἐν δὲ τοῖς ἔργοις
[1]	μὴ καταφρονεῖν κυνηγεσίων μηδὲ τῆς	ἄλλης	παιδείας· ἐκ τούτων γὰρ γίγνονται
[1]	καὶ κυνηγεσίων καὶ ἐκ τῆς	ἄλλης	παιδείας πολὺ διενεγκόντες τὰ κατὰ
[7]	μέλλει τὸν ἅπαντα χρόνον βιώσεσθαι,	ἄλλο	δὲ μηδέν· αἱ γὰρ βαρεῖαι
[6]	ἱμάντες ἔχοντες ἀγκύλας τῇ χειρί,	ἄλλο	δὲ μηδέν· οὐ γὰρ καλῶς
[10]	κωλύει αὐτὸν οὔτε ἄρκυς οὔτε	ἄλλο	οὐδὲν φέρεσθαι ὁμόσε τῷ πλησιάζοντι·
[11]	καὶ πρὸς ὅ τι ἂν	ἄλλο	προσίῃ. τὰ δὲ αὐτῶν καταβαίνοντα
[13]	καλῶς ἔχοιεν. ψέγουσι δὲ καὶ	ἄλλοι	πολλοὶ τοὺς νῦν σοφιστὰς καὶ
[9]	ὅπως μὴ διαμαρτήσεται· πολὺ γὰρ	ἀλλοιοῦνται	τῇ ὄψει ἐγγὺς προσιόντι ἢ
[6]	μικρόν, μέγα· πρὸς δὲ τοῖς	ἄλλοις	κελεύσμασιν, ἐὰν ὦσιν ἐν ὄρει
[11]	τῆς Συρίας, καὶ πρὸς τοῖς	ἄλλοις	ὄρεσιν ὅσα οἷά τ´ ἐστὶ
[6]	δρόμῳ, ἀνακαλεσάμενον τὰς κύνας ζητεῖν	ἄλλον·	ἐὰν δὲ μή, κυνοδρομεῖν ὡς
[1]	τιμωρίας ὑπὸ θεῶν, ὅσης οὐδεὶς	ἄλλος	ἀνθρώπων. ἐτελεύτησε δὲ οὐχ ὑφ´
[7]	κύνα· αἱ γὰρ θεραπεῖαι αἱ	ἀλλότριαι	οὐκ εἰσὶν αὔξιμοι· τὸ δὲ
[8]	λαβόντα δὲ τὰ δίκτυα μετ´	ἄλλου	ἐλθόντα πρὸς τὰ ὄρη παριέναι
[10]	ἕνα τὸν ἐμπειρότατον, τοὺς δ´	ἄλλους	ἕπεσθαι κοσμίως ἀπολείποντας ἀπ´ ἀλλήλων
[9]	τούτου πορεύεσθαι καὶ ἐπὶ τοὺς	ἄλλους	καὶ τῷ αὐτῷ εἴδει πρὸς
[5]	τὸν πρῶτον δρόμον, τοὺς δ´	ἄλλους	οὐκέτι· εἰσὶ γὰρ ἐλαφροί, ἀδύνατοι
[13]	μελέτη αὕτη ποιεῖ πρὸς τοὺς	ἄλλους	πολεμίους ἀμείνους, τοὺς δὲ πολὺ
[12]	τῶν δὲ ἡδονῶν πλέον τῶν	ἄλλων	αἰσθανόμενοι, οἷς τίς ἂν χρήσαιτο
[10]	κύνα καὶ ταύτην μετὰ τῶν	ἄλλων	δῆσαι ἄπωθεν ἀπὸ τῆς εὐνῆς
[12]	τούτων εὐτυχοῦντες ᾐσθάνοντο· καὶ τῶν	ἄλλων	εἴ τι βούλονται ἐπιτηδεύειν καλῶν
[12]	τοῖς αὑτῶν καὶ τὰ τῶν	ἄλλων	ἰδιωτῶν οἱ τοιοῦτοι σῴζουσι. πολλοὶ
[3]	ὑποκινοῦντα. ὅσαι δὲ τὰ τῶν	ἄλλων	κυνῶν εὑρήματα ἐν ταῖς ἰχνείαις
[10]	οὐ γὰρ καλὴ ἡ σωτηρία	ἄλλως	ἢ κρατήσαντι. προσφέρειν δὲ πάλιν
[13]	δ´ οὐκ ἔνι· διατρίβειν δ´	ἄλλως	παρέχει τοῖς ἐλπίσασί τι ἐξ
[12]	χωρίοις ὑλώδεσι καὶ ἀποκρήμνοις ἢ	ἄλλως	χαλεποῖς οἷοί τ´ ἔσονται καὶ
[5]	αὐτά, διὰ τῶν αὐτῶν, ἐπαλλάττοντες	ἅλματα,	ἐμποιοῦντες ἴχνεσιν ἴχνη, ἀποχωροῦσι. καί
[12]	σῴζουσι. πολλοὶ δὲ ὑπὸ φθόνου	ἀλόγιστοι	τῶν ταῦτα λεγόντων αἱροῦνται διὰ
[5]	τὰ δὲ βόρεια, ἐὰν ᾖ	ἄλυτα,	συνίστησι καὶ σῴζει. οἱ δὲ
[9]	μὲν οὖν τοῦ προσθίου ποδὸς	ἁλῷ,	ταχὺ ληφθήσεται· ἐν γὰρ τῷ
[1]	δὲ ὅλον αἴτιοι τοῦ Τροίαν	ἁλῶναι.	Κάστωρ δὲ καὶ Πολυδεύκης ὅσα
[6]	διὰ τρίτης ἡμέρας. τὰς δὲ	ἀλώπεκας	μὴ ἐθίζειν τὰς κύνας διώκειν·
[5]	ἠπείροις· οὐ γάρ εἰσιν οὔτ´	ἀλώπεκες	ἐν ταῖς πολλαῖς αὐτῶν, αἵτινες
[5]	διαίρουσιν ἀντιπαίζοντες· ταραχώδη δὲ ὅταν	ἀλώπεκες	προδιεξέλθωσι γίγνεται. τὸ δὲ ἔαρ
[3]	μάλιστα αὐτὰς διεφύλαξεν· αἱ δ´	ἀλωπεκίδες	διότι ἐκ κυνῶν τε καὶ
[3]	αἱ μὲν καστόριαι, αἱ δὲ	ἀλωπεκίδες.	ἔχουσι δ´ αἱ μὲν καστόριαι
[3]	διότι ἐκ κυνῶν τε καὶ	ἀλωπέκων	ἐγένοντο· ἐν πολλῷ δὲ χρόνῳ
[8]	ἐὰν δὲ μὴ ὑπομένῃ, μεταθεῖν·	ἁλώσεται	γὰρ καὶ ἄνευ τῶν δικτύων·
[9]	ψυχροῦ συνιστάμενον ποιεῖ ἀποχωρεῖν αὐτόν.	ἁλώσεται	δὲ ὑπὸ τῶν κυνῶν σὺν
[6]	ἰχνεύειν, ἐὰν μὲν ᾖ χειμών,	ἅμ´	ἡλίῳ ἀνίσχοντι, ἐὰν δὲ θέρος,
[8]	ὁ λαγῶς ἀπορούμενος ὅπου κατακλινῇ,	ἅμα	δὲ καὶ εἴθισται τεχνάζειν τῇ
[9]	ἐλάφους, ὑλακτῶσιν, αὐτὸν δὲ σκοπιωρεῖσθαι.	ἅμα	δὲ τῇ ἡμέρᾳ ὄψεται ἀγούσας
[5]	οὖν διὰ ταῦτα ἀμαυρά, ἐσκεδασμένη.	ἅμα	δὲ τούτοις καὶ ἐν ὕπνῳ
[12]	προσόδοις ταῖς πρὸς τοὺς πολεμίους	ἅμα	οἷοί τε ἔσονται ἐπιέναι καὶ
[6]	μὴ δύνηται ἰδεῖν, πυνθάνεσθαι παραθέοντα	ἅμα	ὅτῳ ἂν προσπελάζῃ ἀναβοῶντα Ἦ
[3]	ἀνοήτως ἐμπίπτουσαι εἰς τὰς ὁδοὺς	ἁμαρτάνουσι,	τὸ ἀνήκουστον πολὺ ἔχουσαι. πολλαὶ
[3]	ἀνιᾶσιν, αἱ δὲ ὑποθέουσιν, εἶτα	ἁμαρτάνουσιν,	ἕτεραι δὲ ἀνοήτως ἐμπίπτουσαι εἰς
[10]	οὐ γὰρ ἂν τῶν κυνῶν	ἁμαρτάνων	τῇ πληγῇ τοῦ σώματος ἄκρα
[12]	εὐταξίᾳ καὶ θράσει διὰ δυσχωρίαν	ἁμαρτόντας	τοὺς πολεμίους νενικηκότας ἀναμαχόμενοι ἐτρέψαντο·
[5]	ἡ ὄψις οὖν διὰ ταῦτα	ἀμαυρά,	ἐσκεδασμένη. ἅμα δὲ τούτοις καὶ
[5]	αἱ ψακάδες, καὶ ἡ σελήνη	ἀμαυροῖ	τῷ θερμῷ, μάλιστα δὲ ὅταν
[6]	ὅπου δ´ ἂν ᾖ αὐταῖς	ἀμαυρὸν	τὸ ἴχνος, σημεῖον θέσθαι στοῖχον
[5]	καὶ ἡ ποδώκεια πρὸς τὸ	ἀμβλυώττειν	αὐτῷ πολὺ συμβάλλεται· ταχὺ γὰρ
[9]	ποδοστραβῶν, εἰς δὲ τὸ κάτω	ἀμειβόμενον	στενότητι· διελεῖν δὲ καὶ τῇ
[4]	ἄνωθεν δὲ μετρίας. Ἄγειν δὲ	ἄμεινον	τὰς κύνας εἰς τὰ ὄρη
[12]	αἱ ὠφέλειαι τοῖς ἀνθρώποις ηὕρηνται·	ἀμείνους	οὖν οἱ θέλοντες πονεῖν. καὶ
[13]	ποιεῖ πρὸς τοὺς ἄλλους πολεμίους	ἀμείνους,	τοὺς δὲ πολὺ χείρους· καὶ
[12]	κυνηγεσίων, ἵνα μὴ τῶν οἰκείων	ἀμελῶσιν,	οὐκ εἰδότες ὅτι οἱ τὰς
[3]	χείρω τὰ ὄμματα ἔχουσιν· αἱ	ἄμορφοι	δὲ καὶ αἰσχραὶ ὁρᾶσθαι· αἱ
[3]	τοιαίδε, μικραί, γρυπαί, χαροποί, μυωποί,	ἄμορφοι,	σκληραί, ἀσθενεῖς, ψιλαί, ὑψηλαί, ἀσύμμετροι,
[6]	κύνες. καὶ κυνοδρομεῖν περιελίξαντα ὃ	ἀμπέχεται	περὶ τὴν χεῖρα καὶ τὸ
[9]	ἔλαφοι τὰς κύνας ὑπὲρ αὐτῶν	ἀμυνόμεναι	καταπατοῦσιν, ὥστ´ οὐκ εὐάλωτοί εἰσιν,
[1]	ἀκοάς, ὥστε εἰδόσιν ἂν λέγοιμι.	Ἀμφιάραος	δὲ ὅτ´ ἐπὶ Θήβας ἐστράτευσε,
[1]	καλῶν Κέφαλος, Ἀσκληπιός, Μειλανίων, Μέστωρ,	Ἀμφιάραος,	Πηλεύς, Τελαμών, Μελέαγρος, Θησεύς, Ἱππόλυτος,
[10]	μετεωρίζειν· ἐὰν δὲ μὴ δύνηται,	ἀμφιβὰς	πατεῖ. ἀπαλλαγὴ δὲ τούτων μία
[9]	ξύλῳ τῆς γῆς ὅσον ἵζεσθαι	ἀμφοῖν.	ποιήσαντα δὲ ταῦτα ἐπὶ μὲν
[2]	δὲ ᾖ μείζω, δυσμεταχείριστα ἔσται·	ἀμφότερα	δὲ τριακονθάμματα, καὶ τῶν βρόχων
[10]	ἀφανίζεται, ἕπονταί τε ἐπὶ πολὺ	ἄμφω	ὧν ἂν ὦσι, χαλεποὶ ὄντες
[3]	οὐ ποιοῦσι, μεταξὺ δὲ θέουσαι	ἄν	ποθεν ἀκούσωσι κραυγῆς, καταλείπουσαι τὰ
[5]	ψόφος τῶν κυνῶν· καὶ ὅθεν	ἂν	ἀκούσωσιν ἀποτρέπονται. ὁτὲ δὲ καὶ
[11]	ὕδατα καὶ πρὸς ὅ τι	ἂν	ἄλλο προσίῃ. τὰ δὲ αὐτῶν
[13]	δ´ ἐπὶ τοὐναντίον· οὔτε γὰρ	{ἂν}	ἄνδρα που ἑωράκαμεν ὅντιν´ οἱ
[10]	δεῖ παίειν τῷ προβολίῳ, ἕως	ἂν	ἀποκτείνῃ. Ἁλίσκονται δὲ καὶ ὧδε.
[12]	αἷς ἁλίσκεται μόλις, καὶ κατεργάζοιντο	ἂν	αὐτήν. ~Θαυμάζω δὲ τῶν σοφιστῶν
[10]	τῆς ὕλης κλάσματα· ὅπου δ´	ἂν	δένδρα ᾖ, πληγαὶ τῶν ὀδόντων.
[10]	γάρ τι καὶ πάσχοι, οὐκ	ἂν	διά γε τὸ μὴ ὀρθῶς
[10]	οἱ κνώδοντες τῆς λόγχης, ἀφίκοιτ´	ἂν	διὰ τῆς ῥάβδου προωθῶν αὑτὸν
[7]	ἴχνεσιν, ἀλλ´ ἀποσκεδαννύωνται, ἀναλαμβάνειν, ἕως	ἂν	ἐθισθῶσιν εὑρίσκειν προσθέουσαι τὸν λαγῶ,
[5]	ἰχνευόμενον, εὑρισκόμενον, μεταθεόμενον, ἁλισκόμενον, ἐπιλάθοιτ´	ἂν	εἴ του ἐρῴη. Ἐν δὲ
[13]	του ὁρᾶσθαι ταῦτα. οὗτοι δ´	ἂν	εἶεν καὶ τοκεῦσιν ἀγαθοὶ καὶ
[2]	ἄνευ γὰρ δὴ τούτων οὐκ	ἂν	εἴη πρᾶξις. χρὴ δὲ τὸν
[10]	ἔνδοθεν ἑκατέρωθεν ὑφιστάντα κλῶνας, ὅπως	ἂν	εἰς τὸν κόλπον διὰ τῶν
[11]	συμμιγνύντες εἰς τὸ αὐτὸ ὅτῳ	ἂν	ἕκαστον χαίρῃ περὶ τὰ ὕδατα
[13]	καὶ ἐπιμελείαις πολλαῖς ὑπερβάλλωνται, οὐκ	ἂν	ἕλοιεν ἄγρας. τὰ γὰρ ἀντίπαλα
[7]	τοῦτο. τὰ δὲ δρομαῖα, ἕως	ἂν	ἕλωσι {τῷ ἴχνει} μεταθεῖν ἐᾶν·
[6]	δὲ τὰς σχαλίδας ὑπτίας, ὅπως	ἂν	ἐπαγόμεναι ἔχωσι τὸ σύντονον· ἐπὶ
[5]	εἰ δ´ ἔφευγεν ὀρθόν, ὀλιγάκις	ἂν	ἔπασχε τὸ τοιοῦτον· νῦν δὲ
[12]	τοῦτο, ὅτι θεᾶται αὐτούς, ἵειντο	ἂν	ἐπὶ τοὺς πόνους καὶ τὰς
[6]	τὰς κύνας ἑκάστην χωρίς, ὅπως	ἂν	εὔλυτοι ὦσιν, ἱστάναι τὰς ἄρκυς
[10]	τὸ χωρίον κατωφερὲς ἐν ᾧ	ἂν	ἔχῃ αὐτὸν ἡ ἄρκυς, ταχὺ
[10]	δὲ ἴδῃ τοῦτο, καταλιπὼν ὃν	ἂν	ἔχῃ ὑφ´ αὑτῷ ἐπὶ τὸν
[6]	ὀλίγα, τὴν μέσην μέτρια, ἕως	ἂν	ἢ ἀποκτείνῃ αὐτὸν κατὰ πόδας
[6]	κύκλους πολλοὺς ποιούμενον· ὅπου δ´	ἂν	ᾖ αὐταῖς ἀμαυρὸν τὸ ἴχνος,
[10]	ἀπολείποντας ἀπ´ ἀλλήλων πολύ, ὅπως	ἂν	ᾖ αὐτῷ ἱκανὴ διαδρομή· ἐὰν
[8]	μελαγχίμοις, περιλαμβάνοντα ἐντὸς πρὸς ὅτῳ	ἂν	ᾖ, καὶ ἐπειδὰν ἑστηκότα ᾖ,
[8]	ἑαυτόν. σκεψάμενον οὖν δεῖ ὅπου	ἂν	ᾖ περιίστασθαι. ἐὰν δὲ μὴ
[6]	θήρας λῦσαι μίαν κύνα, ἥτις	ἂν	ᾖ σοφωτάτη ἰχνεύειν, ἐὰν μὲν
[6]	τῆς κυνός, ὁποσαχῇ οἷόν τ´	ἂν	ᾖ τοὺς τόνους τῆς φωνῆς
[10]	ἄρκυος τὸν περίδρομον. εἶτα ὅστις	ἂν	ᾖ τῶν παρόντων ἐμπειρότατος καὶ
[9]	δὲ τούτων πέταλα λεπτά, ὧν	ἂν	ἡ ὥρα ᾖ. μετὰ δὲ
[12]	τὸ σῶμα αὐτῆς δῆλον, ἧττον	ἂν	ἠμέλουν οἱ ἄνθρωποι ἀρετῆς, εἰδότες
[1]	ὧν οἴονταί τινες· οὐ γὰρ	ἂν	ἦν ὁ μὲν σχεδόν τι
[2]	ἐν τῇ στάσει, πλέονι δ´,	ἂν	ἡσυχῇ. ἔστω δὲ καὶ ἐν
[5]	θέαμα, ὥστε οὐδεὶς ὅστις οὐκ	ἂν	ἰδὼν ἰχνευόμενον, εὑρισκόμενον, μεταθεόμενον, ἁλισκόμενον,
[9]	ἐκ τῆς ὕλης, ὅπως μή,	ἂν	ἴδωσι τὰς ἐλάφους, ὑλακτῶσιν, αὐτὸν
[3]	τρέμουσι καὶ οὐκ ἐπέρχονται πρὶν	ἂν	ἴδωσιν ὑποκινοῦντα. ὅσαι δὲ τὰ
[8]	γενέσθαι, τῆς ὥρας ἐνθυμούμενον, ὅπως,	ἂν	καὶ ἑτέρους εὑρίσκῃ, ἔσται ἡ
[12]	διὰ μὲν οὖν τούτων οὐδὲν	ἂν	καλῶς ἔχοι· διὰ δὲ τῶν
[10]	ὄπισθεν καὶ πολὺ ἄπωθεν, ἕως	ἂν	κατατείνῃ προωθῶν αὑτὸν τῆς ἄρκυος
[1]	Ἑλλήνων τὰς ἀκοάς, ὥστε εἰδόσιν	ἂν	λέγοιμι. Ἀμφιάραος δὲ ὅτ´ ἐπὶ
[5]	τὸ ἕτερον οὖς πλάγιον, ὁποτέρᾳ	ἂν	λυπῆται, ἀπερειδόμενος {διὸ} δὴ εἰς
[9]	νεβροὺς πρὸς τὸν τόπον οὗ	ἂν	μέλλῃ ἑκάστη τὸν ἑαυτῆς εὐνάσειν.
[6]	τὰς ἀναστροφὰς ποιούμενον πυκνάς, ὅπως	ἂν	μὴ παραλειφθῇ (κατακλίνεται γὰρ ἐν
[6]	στοιχιζέτω δὲ μακρά, ὑψηλά, ὅπως	ἂν	μὴ ὑπερπηδᾷ. ἐν δὲ ταῖς
[6]	σαφῶς τῷ κυνηγέτῃ, προσέχειν, ὅπως	ἂν	μὴ ὑποκινῇ εἰς τὸ πρόσθεν
[10]	πάσχει· οὔτε γὰρ μονοῦται, ἕως	ἂν	μικρὰ ᾖ, ὅταν τε αἱ
[7]	διδόναι τὰ σιτία αὐταῖς, ἕως	ἂν	νέαι ὦσιν, ὅταν ἀναιρῶνται, ἵν´
[5]	αἰσθάνεσθαι ὅταν ᾖ τοιαῦτα, πρὶν	ἂν	ὁ ἥλιος διαλύσῃ αὐτὰ ἢ
[9]	μείζους δὲ τοὺς σιδηροῦς, ὅπως	ἂν	οἱ μὲν ξύλινοι ὑπείκωσι τῷ
[10]	αὐτοῦ ὥστε καὶ ἃ οὐκ	ἂν	οἴοιτό τις πρόσεστιν αὐτῷ· τεθνεῶτος
[10]	μὲν οὖν χρὴ ἐλθόντας ὅπου	ἂν	οἴωνται {εἶναι} ὑπάγειν τὸ κυνηγέσιον,
[13]	γνῶμαι δὲ ὀρθῶς ἔχουσαι, αἷς	ἂν	παιδεύοιντο οἱ νεώτεροι ἐπ´ ἀρετήν,
[13]	λέγειν· ὀνόματα μὲν γὰρ οὐκ	ἂν	παιδεύσειε, γνῶμαι δέ, εἰ καλῶς
[12]	ἐνηύξησαν, οὗτοι ἄριστοι· οὐ γὰρ	ἂν	περιίδοιεν οὔτε τὴν πόλιν τὴν
[8]	οὐδὲν δεῖ· ἐπικαλύπτει γάρ· οὐδὲ	ἂν	πνεῦμα ᾖ μέγα· συμφοροῦν γὰρ
[9]	τοῖς ἔργοις πρὸς ὅ τι	ἂν	προσίῃ. χρὴ δὲ εἶναι τὰς
[6]	ἰδεῖν, πυνθάνεσθαι παραθέοντα ἅμα ὅτῳ	ἂν	προσπελάζῃ ἀναβοῶντα Ἦ κατεῖδες ὠὴ
[10]	πυκνούς, κίνδυνος πληγῆναι· ᾧ γὰρ	ἂν	προσπέσῃ, εἰς τοῦτον τὴν ὀργὴν
[6]	καὶ ἀπὸ τούτου συνείρειν μέχρι	ἂν	σαφῶς γνωρίσωσιν ἐγκελεύοντα καὶ θωπεύοντα.
[2]	πολλῷ καὶ ὀλίγῳ· ἐλάττονι μέν,	ἂν	σφόδρα τείνηται ἐν τῇ στάσει,
[12]	εἶναι εἰς τὰ μέγιστα, οὐδ´	ἂν	τὰ ἴδια ἀργοῖτο· σὺν γὰρ
[3]	τοιαῦται μὲν οὖν κύνες ἀποτρέψειαν	ἂν	τοὺς ἐπιθυμοῦντας κυνηγεσίων. οἵας δὲ
[3]	ψευδῆ καὶ ὑπερλαμπρυνόμεναι ἐφ´ ὅτῳ	ἂν	τύχωσι προάγουσι συνειδυῖαι ἑαυταῖς ὅτι
[10]	διάπυροι, ὅταν ἐρεθίζηται· οὐ γὰρ	ἂν	τῶν κυνῶν ἁμαρτάνων τῇ πληγῇ
[6]	ἐὰν ᾖ θερινὴ μεσημβρία, ὅπως	ἂν	τῶν κυνῶν οἱ πόδες μὴ
[10]	θορυβούμενος δὲ ἐξαναστήσεται, καὶ ἥτις	ἂν	τῶν κυνῶν προσφέρηται αὐτῷ πρὸς
[9]	ὁλκὸν τοῦ ξύλου, σκοπούμενον ὅποι	ἂν	φέρηται. ἔσται δὲ οὐκ ἄδηλον
[12]	τῶν ἄλλων αἰσθανόμενοι, οἷς τίς	ἂν	χρήσαιτο εἰς πόλεως σωτηρίαν; τούτων
[5]	τὴν γῆν ποιοῦσι δύσοσμον, ἕως	ἂν	ψυχθῇ· χείρω δὲ καὶ τὰ
[10]	τε ἐπὶ πολὺ ἄμφω ὧν	ἂν	ὦσι, χαλεποὶ ὄντες τότε καὶ
[5]	καὶ τὰ ψιλὰ ἀναρπάζονται, ἕως	ἂν	ὦσιν ἔτειοι· τοὺς δὲ μείζους
[3]	λαγῶ· αἱ δὲ ἄποδες οὐδ´	ἂν	ὦσιν εὔψυχοι τοὺς πόνους δύνανται
[9]	εἰσιν ἔλαφοι πλεῖσται· ὅπου δ´	ἂν	ὦσιν, ἔχοντα τὸν κυναγωγὸν τὰς
[4]	τῶν σχημάτων καὶ ἀπὸ τῶν	ἀναβλεμμάτων	καὶ ἐμβλεμμάτων εἰς τὴν ὕλην
[6]	ὅθεν εὑρίσκεται ἐπὶ τὸ πολύ.	ἀναβοᾶν	δ´ ἐκεῖνον μὲν αὐτῷ Παισάτω
[6]	ἐὰν πάλιν ἀπαντῶσι διώκουσαι αὐτόν,	ἀναβοᾶν	Εὖ γε, εὖ γε ὦ
[5]	ὑλώδη· καὶ ἐὰν ὑποκινῇ, μὴ	ἀναβοᾶν,	ἵνα μὴ αἱ κύνες ἔκφρονες
[6]	δηλούτω τῷ κυνηγέτῃ, ὅτι ἑάλωκεν	ἀναβοήσας	ἢ ὅτι παραδεδράμηκε παρὰ τάδε
[6]	παραθέοντα ἅμα ὅτῳ ἂν προσπελάζῃ	ἀναβοῶντα	Ἦ κατεῖδες ὠὴ τὰς κύνας;
[10]	γε ἐν ταῖς μεταδρομαῖς ἀπειρηκότι	ἀναγκάζωνται	προσιέναι ἔχοντες τὰ προβόλια ἢ
[7]	δέκα ἡμέραι ἐν αἷς ἡ	ἀνάγκη	αὕτη ἔχει. ἄγειν δὲ καταπαυομένας,
[5]	ὀλίγους ἐκθηρῶνται καὶ τῶν ἐπιγιγνομένων,	ἀνάγκη	ἀφθόνους εἶναι. Βλέπει δὲ οὐκ
[10]	πέσῃ· παθόντα δὲ τοῦτο πατεῖσθαι	ἀνάγκη	καὶ δάκνεσθαι. ἑκόντα οὖν οὐ
[10]	ἐμπεσεῖται· ἐὰν δὲ μή, μεταθεῖν	ἀνάγκη.	καὶ ἐὰν μὲν ᾖ τὸ
[1]	{εἰς} τὰ ἄλλα ἐξ ὧν	ἀνάγκη	καλῶς νοεῖν καὶ λέγειν καὶ
[10]	ἐπανιεὶς ἔχῃ προσιόντα περιδρομὴν ποιούμενος,	ἀνάγκη,	ὅταν οὕτως ἔχῃ, λαβόντα τὸ
[10]	δύναται ὑπολαβεῖν· ἐὰν δὲ μετεώρῳ,	ἀνάγκη	πληγῆναι. πειρᾶται μὲν οὖν μετεωρίζειν·
[10]	ἐστὶ μόνη, ὅταν ἐν τῇ	ἀνάγκῃ	ταύτῃ ἔχηται, προσελθόντα ἐγγὺς τῶν
[5]	ὥραν· ὥστε διὰ τοῦτο ἐξ	ἀνάγκης	μετ´ ἀλλήλων πλανώμενοι τοιαῦτα ποιοῦσιν.
[1]	μόνος φιλοπάτωρ παρὰ τοῖς Ἕλλησιν	ἀναγορευθῆναι.	Αἰνείας δὲ σώσας μὲν τοὺς
[5]	ὦσιν οἱ ἰδόντες· καὶ ὅταν	ἀναγρία	ἐμπίπτῃ, ἀναλύειν χρὴ τὰ περὶ
[12]	μὲν τῶν ματαίων λόγων ἔχθρας	ἀναιροῦνται,	ἐκ δὲ τῶν κακῶν ἔργων
[5]	αὐτοὺς καὶ τὰ τέκνα ἐπιοῦσαι	ἀναιροῦνται,	οὔτε ἀετοί· τὰ μεγάλα γὰρ
[5]	δὲ μείζους ἐπιτρέχουσαι αἱ κύνες	ἀναιροῦνται.	ποδωκέστατοι μὲν οὖν εἰσιν οἱ
[7]	ἕως ἂν νέαι ὦσιν, ὅταν	ἀναιρῶνται,	ἵν´ ἐὰν πλανηθῶσιν ἐν τῷ
[12]	αὐτῶν καὶ παίδων καὶ φίλων,	ἀναισθήτως	μὲν τῶν κακῶν ἔχοντες, τῶν
[5]	δὲ τὰς κύνας ἐφίστανται καὶ	ἀνακαθίζοντες	ἐπαίρουσιν αὑτοὺς καὶ ἐπακούουσιν, εἴ
[5]	ψιλοῖς ὄζει· διατρέχων γὰρ καὶ	ἀνακαθίζων	ἅπτεται πολλῶν. Κατακλίνονται δ´ εἰς
[6]	ᾖ ἐν τῷ πρώτῳ δρόμῳ,	ἀνακαλεσάμενον	τὰς κύνας ζητεῖν ἄλλον· ἐὰν
[6]	τὴν χεῖρα καὶ τὸ ῥόπαλον	ἀναλαβόντα	κατὰ τὸν λαγῶ, καὶ μὴ
[10]	τὴν ἄρκυν ἐμπίπτῃ, τὸν ἀρκυωρὸν	ἀναλαβόντα	τὸ προβόλιον προσιέναι καὶ χρῆσθαι
[7]	προσμένειν τοῖς ἴχνεσιν, ἀλλ´ ἀποσκεδαννύωνται,	ἀναλαμβάνειν,	ἕως ἂν ἐθισθῶσιν εὑρίσκειν προσθέουσαι
[5]	ἰδόντες· καὶ ὅταν ἀναγρία ἐμπίπτῃ,	ἀναλύειν	χρὴ τὰ περὶ τὸ κυνηγέσιον
[12]	δυσχωρίαν ἁμαρτόντας τοὺς πολεμίους νενικηκότας	ἀναμαχόμενοι	ἐτρέψαντο· ἀεὶ γὰρ ἔστι τοῖς
[2]	βρόχους, περικείσθωσαν δὲ τοὺς περιδρόμους	ἀναμμάτους,	ἵνα εὔτροχοι ὦσι, τὰ δ´
[5]	θέουσι γὰρ μάλιστα μὲν τὰ	ἀνάντη	ἢ τὰ ὁμαλά, τὰ δὲ
[6]	ἐπ´ αὐτόν. ὁ δ´ ἐξαίφνης	ἀνᾴξας	{ἐφ´ αὑτὸν} ὑλαγμὸν ποιήσει τῶν
[5]	δὲ καθεύδῃ, τὰ μὲν βλέφαρα	ἀναπέπταται	ἀκίνητα, οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ ἀτρέμας
[10]	θυμοῦ ἐπιστρέψει. τὸν δὲ ταχὺ	ἀναπηδᾶν,	τὸ δὲ προβόλιον μεμνῆσθαι ἔχοντα
[5]	τὰ σιμὰ καὶ τὰ ψιλὰ	ἀναρπάζονται,	ἕως ἂν ὦσιν ἔτειοι· τοὺς
[7]	δὲ τοῦ λαγῶ διδόναι αὐταῖς	ἀναρρηγνύναι.	ἐπειδὰν δὲ μηκέτι θέλωσι προσμένειν
[10]	προσφέρηται αὐτῷ πρὸς τὸ πρόσωπον,	ἀναρρίψει·	θέων δ´ ἐμπεσεῖται· ἐὰν δὲ
[6]	ἤδη εἶναι ταῦτα, ὑφ´ αὑτῶν	ἀναστήσουσι	τὸν λαγῶ καὶ ἐπίασι κεκλαγγυῖαι.
[4]	ἐμβλεμμάτων εἰς τὴν ὕλην καὶ	ἀναστρεμμάτων	τῶν ἐπὶ τὰς καθέδρας τοῦ
[6]	ἢ ἔχει ἐφ´ αὑτῆς, τὰς	ἀναστροφὰς	ποιούμενον πυκνάς, ὅπως ἂν μὴ
[6]	τὰς ἄρκυς καὶ τὰ δίκτυα,	ἀνατρίψαντα	τὰς κύνας ἀπιέναι ἐκ τοῦ
[13]	ἐπὶ τοὐναντίον· οὔτε γὰρ {ἂν}	ἄνδρα	που ἑωράκαμεν ὅντιν´ οἱ νῦν
[13]	πολιτῶν. οὐ μόνον δὲ ὅσοι	ἄνδρες	κυνηγεσίων ἠράσθησαν ἐγένοντο ἀγαθοί, ἀλλὰ
[13]	ἔχουσιν, ἔπειτα ὅτι οὔτ´ ἐπ´	ἀνδρὸς	βλάβῃ οὔτε φιλοκερδείᾳ ἔρχονται. ἔπειτα
[13]	κοινοὶ καὶ φίλοι· τύχας δὲ	ἀνδρῶν	οὔτε τιμῶσιν οὔτε ἀτιμάζουσι. Μὴ
[3]	εἰς τὸ πρόσθεν προιέναι, ἀλλ´	ἀνείργουσι	θορυβοῦσαι· αἱ δὲ ἀσπαζόμεναι τὰ
[9]	ἑαυτὸν ἐπὶ γῆν καὶ ἐάσει	ἀνελέσθαι,	ἐὰν μὴ ἐφυσμένος ᾖ, βοῶν
[6]	ἄρκυς ἐμβάλῃ. μετὰ δὲ ταῦτα	ἀνελόντα	τὰς ἄρκυς καὶ τὰ δίκτυα,
[7]	κωλύει ἱέναι· εὐθὺς γὰρ δὴ	ἀνέλπιστοι	οὖσαι τοῦ ἑλεῖν οὐ πείσονται
[6]	ὅτι οὐκ ἔρρωνται) μηδὲ ὅταν	ἄνεμος	πνέῃ μέγας· διαρπάζει γὰρ τὰ
[13]	μᾶλλον ἢ εἶναι χρήσιμα, ἵνα	ἀνεξέλεγκτα	ᾖ εἰς ἀεί. οἱ σοφισταὶ
[12]	πορεύωνται ὁδοὺς χαλεπάς, οὐκ ἀπεροῦσιν·	ἀνέξονται	γὰρ τοὺς πόνους διὰ τὸ
[3]	φύσει ἔχουσι, τὰ δὲ ἠγμέναι	ἀνεπιστημόνως	δύσχρηστοί εἰσιν· αἱ τοιαῦται μὲν
[9]	τοὺς ἀνθρώπους. ἐπειδὰν δὲ εὕρῃ	ἀνεστραμμένην	τὴν ποδοστράβην, μεταθεῖν ἐπιλύσαντα τὰς
[2]	μηδεὶς αὐτὰ φαῦλα νομισάτω εἶναι·	ἄνευ	γὰρ δὴ τούτων οὐκ ἂν
[9]	οὖν ἀκοντίζειν. ἁλίσκονται δὲ καὶ	ἄνευ	ποδοστράβης διωκόμεναι, ὅταν ᾖ ἡ
[4]	τοὺς τριμμούς. ἔστι δὲ καὶ	ἄνευ	τοῦ εὑρίσκειν τὸν λαγῶ ἀγαθὸν
[8]	ὑπομένῃ, μεταθεῖν· ἁλώσεται γὰρ καὶ	ἄνευ	τῶν δικτύων· ταχὺ γὰρ ἀπαγορεύει
[3]	ὦσιν εὔψυχοι τοὺς πόνους δύνανται	ἀνέχεσθαι,	ἀλλ´ ἀπαγορεύουσι διὰ τὸ ἄλγος
[3]	εἰς τὰς ὁδοὺς ἁμαρτάνουσι, τὸ	ἀνήκουστον	πολὺ ἔχουσαι. πολλαὶ δὲ τὰ
[7]	Ὀργή, Βρέμων, Ὕβρις, Θάλλων, Ῥώμη,	Ἀνθεύς,	Ἥβα, Γηθεύς, Χαρά, Λεύσων, Αὐγώ,
[12]	δῆλον, ἧττον ἂν ἠμέλουν οἱ	ἄνθρωποι	ἀρετῆς, εἰδότες ὅτι ὥσπερ αὐτοῖς
[1]	δὲ ταῦτα θεὸς ὣς παρ´	ἀνθρώποις	ἀείμνηστον κλέος ἔχει. Μειλανίων δὲ
[12]	πονούντων ἅπασαι αἱ ὠφέλειαι τοῖς	ἀνθρώποις	ηὕρηνται· ἀμείνους οὖν οἱ θέλοντες
[9]	τὸ μεθ´ ἡμέραν πεφοβῆσθαι τοὺς	ἀνθρώπους.	ἐπειδὰν δὲ εὕρῃ ἀνεστραμμένην τὴν
[1]	ὑπὸ θεῶν, ὅσης οὐδεὶς ἄλλος	ἀνθρώπων.	ἐτελεύτησε δὲ οὐχ ὑφ´ ὧν
[5]	εἰς τὸ αὐτὸ συμμιγνύουσα τῶν	ἀνθῶν	τὰς ὀσμάς. λεπτὰ δὲ καὶ
[3]	ἀρχόμεναι σφόδρα, διὰ δὲ μαλακίαν	ἀνιᾶσιν,	αἱ δὲ ὑποθέουσιν, εἶτα ἁμαρτάνουσιν,
[6]	κυνοδρομεῖν ὡς τάχιστα καὶ μὴ	ἀνιέναι,	ἀλλ´ ἐκπερᾶν φιλοπόνως. καὶ ἐὰν
[7]	τὸν δρόμον τὰ εἴδη, μὴ	ἀνιέναι	εὐθύς· ἐπειδὰν δὲ προλάβῃ ὁ
[6]	παραλείποντα μηδὲν ὧν ἡ γῆ	ἀνίησιν	ἢ ἔχει ἐφ´ αὑτῆς, τὰς
[1]	τούτους οἱ Ἕλληνες ἐκράτουν, ὥστε	ἀνίκητον	τὴν Ἑλλάδα παρέχεσθαι. Ἐγὼ μὲν
[2]	δὲ καὶ ἐλάττους· αἱ μὲν	ἄνισοι	αὐτῶν ἐν τοῖς ἑτεροκλινέσι τῶν
[1]	Ἀσκληπιὸς δὲ καὶ μειζόνων ἔτυχεν,	ἀνιστάναι	μὲν τεθνεῶτας, νοσοῦντας δὲ ἰᾶσθαι·
[10]	τὸ δὲ προβόλιον μεμνῆσθαι ἔχοντα	ἀνίστασθαι·	οὐ γὰρ καλὴ ἡ σωτηρία
[6]	μικρῷ τὸ θηρίον καὶ οὐκ	ἀνίσταται	ὑπὸ κόπου καὶ φόβου) τὰς
[10]	εὐνήν, ὑλακτεῖ· ὁ δ´ οὐκ	ἀνίσταται	ὡς τὰ πολλά. λαβόντα οὖν
[6]	ἐκκλίνῃ τὸν στοῖχον ἡ ἄρκυς,	ἀνιστάτω.	διωκομένου δὲ τοῦ λαγῶ εἰς
[5]	ἑκατέρῳ τοῦτο ποιεῖ· καὶ ὅταν	ἀνιστῆται	ὑπὸ τῶν κυνῶν, καταβάλλων {γὰρ}
[6]	μὲν ᾖ χειμών, ἅμ´ ἡλίῳ	ἀνίσχοντι,	ἐὰν δὲ θέρος, πρὸ ἡμέρας,
[3]	ὑποθέουσιν, εἶτα ἁμαρτάνουσιν, ἕτεραι δὲ	ἀνοήτως	ἐμπίπτουσαι εἰς τὰς ὁδοὺς ἁμαρτάνουσι,
[5]	τὰ ὁμαλά, τὰ δὲ ἀνώμαλα	ἀνομοίως,	τὰ δὲ κατάντη ἥκιστα. διωκώμενοι
[5]	καὶ διὰ καλάμης διὰ τὴν	ἀνταύγειαν·	κατάδηλοι δὲ καὶ ἐν τοῖς
[1]	ὑπερέσχε φιλοπονίᾳ, ὥστε ὧν αὐτῷ	ἀντερασταὶ	ἐγένοντο οἱ τότε ἄριστοι τῶν
[6]	τοὺς βρόχους ἐπιβαλλέτω καὶ ὁμοίως	ἀντερειδέτω,	ἐπαίρων εἰς μέσον τὸν κεκρύφαλον.
[10]	ὠμοπλάτης ᾗ ἡ σφαγή, καὶ	ἀντερείσαντα	ἔχειν ἐρρωμένως· ὁ δ´ ὑπὸ
[9]	εἶναι τῷ πόνῳ οὐ δύναται	ἀντέχειν.	Ἵστανται δὲ καὶ ποδοστράβαι ταῖς
[6]	ἀρκυστασίας, ἵνα {δ´} αὐτῶν μηδὲν	ἀντέχεται.	πηγνύειν δὲ τὰς σχαλίδας ὑπτίας,
[10]	αὐτῆς μακρὸν προήκοντα κόλπον ποιεῖν,	ἀντηρίδας	ἔνδοθεν ἑκατέρωθεν ὑφιστάντα κλῶνας, ὅπως
[5]	φανὸν τὸ ἐν αὐτοῖς ἐνὸν	ἀντιλάμπει·	ἄδηλοι δέ, ὅταν κατὰ τοὺς
[1]	Διομήδης, Κάστωρ, Πολυδεύκης, Μαχάων, Ποδαλείριος,	Ἀντίλοχος,	Αἰνείας, Ἀχιλλεύς, ὧν κατὰ χρόνον
[1]	καὶ λόγους καὶ πολέμους ἀγαθοί.	Ἀντίλοχος	δὲ τοῦ πατρὸς ὑπεραποθανὼν τοσαύτης
[5]	τῷ φέγγει ἐπαναρριπτοῦντες μακρὰν διαίρουσιν	ἀντιπαίζοντες·	ταραχώδη δὲ ὅταν ἀλώπεκες προδιεξέλθωσι
[13]	ἂν ἕλοιεν ἄγρας. τὰ γὰρ	ἀντίπαλα	αὐτῶν ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ἀγωνιζόμενα
[9]	αὑτῆς ἑκάστη ἀπελθοῦσα εἰς τὸ	ἀντιπέραν.	ἰδόντα δὲ ταῦτα τὰς μὲν
[5]	γὰρ πάχνη τῇ αὑτῆς ἰσχύι	ἀντισπάσασα	τὸ θερμὸν ἔχει ἐν ἑαυτῇ,
[6]	ὅταν ἔχῃ τὸν λαγῶ, μὴ	ἀντιτείνῃ.	στοιχιζέτω δὲ μακρά, ὑψηλά, ὅπως
[4]	ὀσφύσι καὶ ταῖς οὐραῖς κάτω,	ἄνωθεν	δὲ μετρίας. Ἄγειν δὲ ἄμεινον
[4]	μικρῶν, ἰσχία στρογγύλα, ὄπισθεν σαρκώδη,	ἄνωθεν	δὲ μὴ συνδεδεμένα, ἔνδοθεν δὲ
[9]	ἐπιπολῆς ἐξαιρεθεῖσαν ἐκ τῶν ὀρυγμάτων,	ἄνωθεν	δὲ ταύτης γῆς στερεᾶς τῆς
[5]	ἱκανῶς, ἰσχία στρογγύλα, πλήρη κύκλῳ,	ἄνωθεν	δὲ ὡς χρὴ διεστῶτα, μηροὺς
[9]	πεντεπάλαστον, περιφερὲς δὲ τοῦτο, καὶ	ἄνωθεν	ἴσον ταῖς στεφάναις τῶν ποδοστραβῶν,
[5]	τὰς κύνας ἐκ τῶν ἔργων	ἄνωθεν·	ὅσοι δὲ μὴ ἔρχονται αὐτῶν
[5]	μῆκος ἱκανόν, ὠμοπλάτας ὀρθάς, ἀσυνδέτους	ἄνωθεν,	σκέλη τὰ ἐπ´ αὐτῶν ἐλαφρά,
[5]	ἢ τὰ ὁμαλά, τὰ δὲ	ἀνώμαλα	ἀνομοίως, τὰ δὲ κατάντη ἥκιστα.
[13]	πόλεως εἰς τὰς κοινὰς σωτηρίας	ἀνωφελέστεροί	εἰσι τῶν ἰδιωτῶν, τά τε
[8]	ἴχνος, προϊέναι εἰς τὸ πρόσθεν.	ἄξει	δὲ ἢ πρὸς σύσκιον τόπον
[1]	τῶν παρὰ Χείρωνος διὰ τὸ	ἀξίωμα	τὸ ἐκ τούτων ἀθάνατοί εἰσι.
[2]	οὐσίαν, ᾧ μὲν ἔστιν ἱκανή,	ἀξίως	τῆς αὑτοῦ ὡφελείας, ᾧ δὲ
[6]	τὸν ψόφον (ἐὰν δὲ ᾖ	ἀπ´	ἀλλήλων πολύ, ἧττον κωλύει πρῴ)
[10]	δ´ ἄλλους ἕπεσθαι κοσμίως ἀπολείποντας	ἀπ´	ἀλλήλων πολύ, ὅπως ἂν ᾖ
[9]	προσμείξας τις εὐθὺς διασκεδάσῃ αὐτὰς	ἀπ´	ἀλλήλων, ὥστε μονωθῆναί τινα αὐτῶν.
[8]	ἄνευ τῶν δικτύων· ταχὺ γὰρ	ἀπαγορεύει	διὰ τὸ βάθος τῆς χιόνος
[1]	οὔτ´ ἀκούων περὶ ἐκείνου οὐδεὶς	ἀπαγορεύει.	οὗτοι δὲ τοιοῦτοι ἐγένοντο ἐκ
[10]	γὰρ θηρίον καίπερ ὑπερβάλλον δυνάμει	ἀπαγορεύει	ὑπέρασθμον γιγνόμενον. ἀποθνῄσκουσι δὲ κύνες
[9]	ὅταν ᾖ ἡ ὥρα θερινή·	ἀπαγορεύουσι	γὰρ σφόδρα, ὥστε ἑστῶσαι ἀκοντίζονται·
[3]	τοὺς πόνους δύνανται ἀνέχεσθαι, ἀλλ´	ἀπαγορεύουσι	διὰ τὸ ἄλγος τῶν ποδῶν.
[12]	εἶναι οὔτε σοφοί· τῷ δὲ	ἀπαιδεύτῳ	χρώμενοι πολλὰ ἐπιτιμῶσι τοῖς πεπαιδευμένοις.
[10]	δὲ μὴ δύνηται, ἀμφιβὰς πατεῖ.	ἀπαλλαγὴ	δὲ τούτων μία ἐστὶ μόνη,
[3]	ταύταις· φαῦλαι δὲ αἳ οὐκ	ἀπαλλαττόμεναι	ἐκ τῶν τριμμῶν τὰ ὀρθὰ
[4]	δὲ ἐκ τῶν τριμμῶν ταχὺ	ἀπαλλαττόμεναι,	τιθεῖσαι τὰς κεφαλὰς ἐπὶ γῆν
[3]	εἴδη χαλεπῶς ἀπὸ τῶν κυνηγεσίων	ἀπαλλάττουσι·	πονεῖν δὲ ἀδύνατοι αἱ ἀσθενεῖς
[7]	ἐνιαυτοῦ καὶ οἷς μέλλει τὸν	ἅπαντα	χρόνον βιώσεσθαι, ἄλλο δὲ μηδέν·
[12]	θαυμάζονται· ἧς ὅτι μὲν ἐρῶσιν	ἅπαντες	εὔδηλον, ὅτι δὲ διὰ πόνων
[6]	ἐκπερᾶν φιλοπόνως. καὶ ἐὰν πάλιν	ἀπαντῶσι	διώκουσαι αὐτόν, ἀναβοᾶν Εὖ γε,
[12]	τις ὁρᾶται ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου,	ἅπας	ἑαυτοῦ ἐστι βελτίων καὶ οὔτε
[12]	ἔχοι· διὰ δὲ τῶν πονούντων	ἅπασαι	αἱ ὠφέλειαι τοῖς ἀνθρώποις ηὕρηνται·
[4]	προΐτωσαν ὁμοῦ διὰ τοῦ ἴχνους	ἅπασαι.	ὅταν δὲ περὶ αὐτὸν ὦσι
[10]	ἐλθόντας πρὸς τὰς κύνας λῦσαι	ἁπάσας	καὶ λαβόντας τὰ ἀκόντια καὶ
[6]	τὰ δὲ δίκτυα τεινέτω ἐν	ἀπέδοις,	ἐμβαλλέτω δὲ τὰ ἐνόδια εἰς
[10]	ἄρκυς, ταχὺ ἐξαναστήσεται· ἐὰν δὲ	ἄπεδον,	εὐθὺς ἑστήξει περὶ αὑτὸν ἔχων.
[6]	δεῖ τὸν κυνηγέτην τὸν λαγῶ	ἀπειρηκότα	ζητεῖν, μὴ παραλείποντα μηδὲν ὧν
[10]	ὅταν γε ἐν ταῖς μεταδρομαῖς	ἀπειρηκότι	ἀναγκάζωνται προσιέναι ἔχοντες τὰ προβόλια
[7]	πλανηθῶσιν ἐν τῷ κυνηγεσίῳ δι´	ἀπειρίαν,	πρὸς τοῦτο ἐπανιοῦσαι σῴζωνται. ἀφεθήσονται
[6]	εἰς ὅσα δὲ ἄλλα {εἰς}	ἄπειρον	εἰπεῖν· τούτων δὲ παρόδους, διόδους,
[9]	τινος, φυλάττει τὸν αὑτῆς ἑκάστη	ἀπελθοῦσα	εἰς τὸ ἀντιπέραν. ἰδόντα δὲ
[5]	οὖς πλάγιον, ὁποτέρᾳ ἂν λυπῆται,	ἀπερειδόμενος	{διὸ} δὴ εἰς τοῦτο ὑποστρέφεται
[12]	ἔχοντες πορεύωνται ὁδοὺς χαλεπάς, οὐκ	ἀπεροῦσιν·	ἀνέξονται γὰρ τοὺς πόνους διὰ
[5]	Ἐν δὲ τοῖς ἔργοις κυνηγετοῦντα	ἀπέχεσθαι	ὧν ὧραι φέρουσι καὶ τὰ
[6]	τὰ δίκτυα, ἀνατρίψαντα τὰς κύνας	ἀπιέναι	ἐκ τοῦ κυνηγεσίου, ἐπιμείναντα, ἐὰν
[3]	μεταδρομαῖς προθέουσαι θαμινὰ σκοποῦσιν, ἑαυταῖς	ἀπίστως	ἔχουσι· θρασεῖαι δ´ αἳ οὐκ
[4]	οὐ γενναῖον τοῦτο, ἀλλὰ τὸ	ἁπλοῦν	καὶ θηριῶδες. αἱ μὲν οὖν
[10]	δὲ τόνος ἐκ πεντεκαίδεκα λίνων,	ἀπὸ	δὲ τοῦ κορυφαίου τὸ μέγεθος
[10]	ἔσω· καὶ τὸν περίδρομον ἐξάπτειν	ἀπὸ	δένδρου ἰσχυροῦ, καὶ μὴ ἐκ
[2]	δίκτυα δακτυλίους, τοὺς δὲ περιδρόμους	ἀπὸ	στροφείων. αἱ δὲ σχαλίδες αἱ
[10]	μετὰ τῶν ἄλλων δῆσαι ἄπωθεν	ἀπὸ	τῆς εὐνῆς πολὺ καὶ εἰς
[4]	μᾶλλον γνωρίζουσαι ἀπὸ τοῦ θυμοῦ,	ἀπὸ	τῆς κεφαλῆς, ἀπὸ τῶν ὀμμάτων,
[10]	θηρίου ἐνθυμούμενον τὴν κίνησιν τὴν	ἀπὸ	τῆς κεφαλῆς τῆς ἐκείνου. προσφέρειν
[4]	τῆς κεφαλῆς, ἀπὸ τῶν ὀμμάτων,	ἀπὸ	τῆς μεταλλάξεως τῶν σχημάτων καὶ
[9]	περιοῦσαν τῆς γῆς ἀποφέρειν πόρρω	ἀπὸ	τῆς ποδοστράβης· ἐὰν γὰρ ὀσφραίνηται
[4]	εἰς τὸ πλάγιον διαρριμμάτων, καὶ	ἀπὸ	τοῦ ἀληθῶς ἤδη αἰωρεῖσθαι τὴν
[4]	κυνηγέτῃ θᾶττον φοιτῶσαι, μᾶλλον γνωρίζουσαι	ἀπὸ	τοῦ θυμοῦ, ἀπὸ τῆς κεφαλῆς,
[6]	σημεῖον θέσθαι στοῖχον ἑαυτῷ, καὶ	ἀπὸ	τούτου συνείρειν μέχρι ἂν σαφῶς
[4]	τῆς μεταλλάξεως τῶν σχημάτων καὶ	ἀπὸ	τῶν ἀναβλεμμάτων καὶ ἐμβλεμμάτων εἰς
[4]	τὰς καθέδρας τοῦ λαγῶ, καὶ	ἀπὸ	τῶν εἰς τὸ πρόσθεν καὶ
[8]	ἐλθόντα πρὸς τὰ ὄρη παριέναι	ἀπὸ	τῶν ἔργων, καὶ ἐπειδὰν λάβῃ
[3]	δὲ σκληραὶ τὰ εἴδη χαλεπῶς	ἀπὸ	τῶν κυνηγεσίων ἀπαλλάττουσι· πονεῖν δὲ
[12]	ὧν ἐπεμνήσθην νέοι ὄντες ἀρξάμενοι	ἀπὸ	τῶν κυνηγεσίων πολλὰ καὶ καλὰ
[4]	τοῦ θυμοῦ, ἀπὸ τῆς κεφαλῆς,	ἀπὸ	τῶν ὀμμάτων, ἀπὸ τῆς μεταλλάξεως
[4]	εἴδη, ἐλαφραί, σύμμετροι, ποδώκεις, καὶ	ἀπὸ	τῶν προσώπων φαιδραὶ καὶ εὔστομοι.
[8]	βαδίσει διὰ τὸ διώκεσθαι ἀεὶ	ἀπὸ	τῶν τοιούτων. ἐπειδὰν δὲ φανῇ
[8]	δ´ ἔσται· τὰ γὰρ ἴχνη	ἀπὸ	τῶν τοιούτων οὐδαμοῦ περάσει. ἐπειδὰν
[4]	περιφερεῖς, στήθη πλατέα, μὴ ἄσαρκα	ἀπὸ	τῶν ὤμων, τὰς ὠμοπλάτας διεστώσας
[3]	αἰσθάνονται τοῦ λαγῶ· αἱ δὲ	ἄποδες	οὐδ´ ἂν ὦσιν εὔψυχοι τοὺς
[1]	τῶν ἐφ´ ἑαυτοῦ ὑπερέσχε σοφία.	ἀποθανὼν	δὲ ἀδίκως τοσαύτης ἔτυχε τιμωρίας
[10]	ὑπερβάλλον δυνάμει ἀπαγορεύει ὑπέρασθμον γιγνόμενον.	ἀποθνῄσκουσι	δὲ κύνες πολλαὶ ἐν τῇ
[11]	εἰς τὸ πεδίον τῆς νυκτὸς	ἀποκλεισθέντα	μετὰ ἵππων καὶ ὅπλων ἁλίσκεται,
[12]	στρατοπέδου ἐν χωρίοις ὑλώδεσι καὶ	ἀποκρήμνοις	ἢ ἄλλως χαλεποῖς οἷοί τ´
[8]	πρὸς σύσκιον τόπον ἢ πρὸς	ἀπόκρημνον·	τὰ γὰρ πνεύματα ὑπερφορεῖ τὴν
[10]	ὕδατι ὄντι ἢ ἐφεστῶτι πρὸς	ἀποκρήμνῳ	ἢ ἐκ δασέος μὴ θέλοντι
[10]	παίειν τῷ προβολίῳ, ἕως ἂν	ἀποκτείνῃ.	Ἁλίσκονται δὲ καὶ ὧδε. ἵστανται
[6]	μέσην μέτρια, ἕως ἂν ἢ	ἀποκτείνῃ	αὐτὸν κατὰ πόδας ἢ εἰς
[9]	μὲν πρῶτον δρόμον αἱ κύνες	ἀπολείπονται·	ἥ τε γὰρ ἀπουσία τῶν
[10]	τοὺς δ´ ἄλλους ἕπεσθαι κοσμίως	ἀπολείποντας	ἀπ´ ἀλλήλων πολύ, ὅπως ἂν
[12]	αἱροῦνται διὰ τὴν αὑτῶν κακίαν	ἀπολέσθαι	μᾶλλον ἢ ἑτέρων ἀρετῇ σῴζεσθαι·
[10]	δὲ μέσον τὸν αὐλὸν κνώδοντας	ἀπολεχαλκευμένους,	στιφρούς, καὶ τὰς ῥάβδους κρανείας
[12]	τῇ πόλει καὶ σῴζεται καὶ	ἀπόλλυται	τὰ οἰκεῖα ἑκάστου. ὥστε πρὸς
[6]	τοῦ κυνηγεσίου, καὶ εὐξάμενον τῷ	Ἀπόλλωνι	καὶ τῇ Ἀρτέμιδι τῇ Ἀγροτέρᾳ
[1]	~ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ. ~Τὸ μὲν εὕρημα θεῶν,	Ἀπόλλωνος	καὶ Ἀρτέμιδος, ἄγραι καὶ κύνες·
[6]	τὸν λαγῶ, καὶ μὴ ὑπαντᾶν·	ἄπορον	γάρ. ὁ δὲ ὑποχωρῶν ταχὺ
[9]	κατέχωνται, καὶ εἰς τὰ ὕδατα	ἀπορούμεναι·	ὁτὲ δὲ διὰ δύσπνοιαν πίπτουσι.
[8]	πολλὰ δὲ πλανᾶται ὁ λαγῶς	ἀπορούμενος	ὅπου κατακλινῇ, ἅμα δὲ καὶ
[9]	ἐμπίπτει φερόμενον, καὶ ἐὰν μὴ	ἀπορρήξῃ	τὴν σειρίδα, καταλαμβάνεται αὐτοῦ. χρὴ
[7]	θέλωσι προσμένειν τοῖς ἴχνεσιν, ἀλλ´	ἀποσκεδαννύωνται,	ἀναλαμβάνειν, ἕως ἂν ἐθισθῶσιν εὑρίσκειν
[12]	τι βούλονται ἐπιτηδεύειν καλῶν οὐδενὸς	ἀποστερεῖ	ὥσπερ ἕτεραι κακαὶ ἡδοναί, ἃς
[3]	αἱ μὲν οὖν μικραὶ πολλάκις	ἀποστεροῦνται	τῆς ἐργασίας διὰ τὸ μικρόν·
[6]	πρῴ, ἵνα τῆς ἰχνεύσεως μὴ	ἀποστερῶνται,	ὡς οἱ ὀψιζόμενοι ἀφαιροῦνται τὰς
[10]	ἄρκυς, ἐπιβάλλοντα τοὺς βρόχους ἐπὶ	ἀποσχαλιδώματα	τῆς ὕλης δίκρα τῆς δὲ
[5]	κυνῶν· καὶ ὅθεν ἂν ἀκούσωσιν	ἀποτρέπονται.	ὁτὲ δὲ καὶ οὐκ ἀκούσαντες,
[3]	αἱ τοιαῦται μὲν οὖν κύνες	ἀποτρέψειαν	ἂν τοὺς ἐπιθυμοῦντας κυνηγεσίων. οἵας
[9]	κύνες ἀπολείπονται· ἥ τε γὰρ	ἀπουσία	τῶν ἐλάφων ποιεῖ αὐτὸν περίφοβον,
[9]	τὴν δὲ περιοῦσαν τῆς γῆς	ἀποφέρειν	πόρρω ἀπὸ τῆς ποδοστράβης· ἐὰν
[9]	ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ συνιστάμενον ποιεῖ	ἀποχωρεῖν	αὐτόν. ἁλώσεται δὲ ὑπὸ τῶν
[5]	ἐπαλλάττοντες ἅλματα, ἐμποιοῦντες ἴχνεσιν ἴχνη,	ἀποχωροῦσι.	καί εἰσι μακροδρομώτατοι μὲν οἱ
[9]	μητέρων καὶ ἑτέρων ἐλάφων· καὶ	ἀποχωροῦσιν,	ὅταν διώκωνται, ἐν μέσαις, ὁτὲ
[5]	ὄρη, τὰ φελλία, τὰ δασέα	ἀποχωρῶσι,	διὰ τὴν ὁμόχροιαν. προλαμβάνοντες δὲ
[3]	κραυγῆς, καταλείπουσαι τὰ αὑτῶν ἔργα	ἀπρονοήτως	ἐπὶ τοῦτο φέρονται· μεταθέουσι δὲ
[5]	τὰ ῥεῖθρα ἐᾶν· τὸ γὰρ	ἅπτεσθαι	τούτων αἰσχρὸν καὶ κακόν, καὶ
[5]	ὄζει· διατρέχων γὰρ καὶ ἀνακαθίζων	ἅπτεται	πολλῶν. Κατακλίνονται δ´ εἰς ἃ
[6]	ὀργὴν τῶν κυνῶν παυέτω, μὴ	ἁπτόμενος	ἀλλὰ παραμυθούμενος· καὶ δηλούτω τῷ
[10]	ταύτην μετὰ τῶν ἄλλων δῆσαι	ἄπωθεν	ἀπὸ τῆς εὐνῆς πολὺ καὶ
[9]	τοῦτον τὰς μὲν κύνας δῆσαι	ἄπωθεν	ἐκ τῆς ὕλης, ὅπως μή,
[10]	λίθοις, περιισταμένους ὄπισθεν καὶ πολὺ	ἄπωθεν,	ἕως ἂν κατατείνῃ προωθῶν αὑτὸν
[9]	δὲ ταύτης γῆς στερεᾶς τῆς	ἄπωθεν,	ἵνα ᾖ τῇ ἐλάφῳ ὅτι
[9]	ἐὰν δὲ θήλεια, τοῖν ποδοῖν·	ἄπωθεν	οὖν ἀκοντίζειν. ἁλίσκονται δὲ καὶ
[5]	αὐτῶν, ἐν αὐτοῖς, παρ´ αὐτά,	ἄπωθεν	πολύ, μικρόν, μεταξὺ τούτων· ὁτὲ
[1]	τῆς Ἑλλάδος ἐχθροὺς πάσης μόνος	ἀπώλεσε·	τὴν δ´ αὑτοῦ πατρίδα πολὺ
[8]	ἕτερα τοιαῦτα χωρία, ἐὰν μὴ	ἄρα	ἐν αὐτῇ τῇ χιόνι πιέσῃ
[12]	μέγιστα, οὐδ´ ἂν τὰ ἴδια	ἀργοῖτο·	σὺν γὰρ τῇ πόλει καὶ
[1]	μηδεὶς ὅτι οἱ πολλοὶ αὐτῶν	ἀρέσκοντες	θεοῖς ὅμως ἐτελεύτησαν· τοῦτο μὲν
[13]	νέοις αἱ μὲν ἡδοναὶ κεναί,	ἀρετὴ	δ´ οὐκ ἔνι· διατρίβειν δ´
[12]	ἐξ ὧν ἐγένετο αὐτοῖς μεγάλη	ἀρετή,	δι´ ἣν καὶ νῦν θαυμάζονται·
[12]	κακίαν ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ἑτέρων	ἀρετῇ	σῴζεσθαι· αἱ γὰρ ἡδοναὶ αἱ
[1]	Ἀταλάντης. Νέστορος δὲ προδιελήλυθεν ἡ	ἀρετὴ	τῶν Ἑλλήνων τὰς ἀκοάς, ὥστε
[13]	καλουμένων ὅτι φασὶ μὲν ἐπ´	ἀρετὴν	ἄγειν οἱ πολλοὶ τοὺς νέους,
[1]	πολὺ διενεγκόντες τὰ κατὰ τὴν	ἀρετὴν	ἐθαυμάσθησαν. Κέφαλος μὲν {καὶ} ὑπὸ
[13]	τοῦτο· ὧν δὲ δέονται εἰς	ἀρετὴν	οἱ καλῶς πεπαιδευμένοι ὀρθῶς ἐγνωσμένα
[13]	ἂν παιδεύοιντο οἱ νεώτεροι ἐπ´	ἀρετήν,	οὐδαμοῦ. ἐγὼ δὲ ἰδιώτης μέν
[12]	ἧττον ἂν ἠμέλουν οἱ ἄνθρωποι	ἀρετῆς,	εἰδότες ὅτι ὥσπερ αὐτοῖς ἐκείνη
[12]	τοῦ σώματος ἀφαιροῦνται, ἐπιθυμίαν δ´	ἀρετῆς	ἐνηύξησαν, οὗτοι ἄριστοι· οὐ γὰρ
[12]	ὑπ´ ἐκείνου. ὑπὸ δὲ τῆς	ἀρετῆς	οὐκ οἰόμενοι ἐπισκοπεῖσθαι πολλὰ κακὰ
[4]	ἐχούσας τὰς κεφαλὰς ἐλαφράς, σιμάς,	ἀρθρώδεις,	ἰνώδη τὰ κάτωθεν τῶν μετώπων,
[10]	ὄπισθεν· κατορθοῖ γὰρ ἡ μὲν	ἀριστερὰ	αὐτό, ἡ δὲ δεξιὰ ἐπεμβάλλει·
[10]	αὐτοῦ τῇ μὲν χειρὶ τῇ	ἀριστερᾷ	πρόσθεν, τῇ δ´ ἑτέρᾳ ὄπισθεν·
[10]	δὲ ὁ ποὺς ὁ μὲν	ἀριστερὸς	ἑπέσθω τῇ χειρὶ τῇ ὁμωνύμῳ,
[13]	δημοσίας, ἐνθυμηθέντα ὅτι οἱ μὲν	ἄριστοι	αὐτῶν γιγνώσκονται μὲν ἐπὶ τὰ
[12]	ἐπιθυμίαν δ´ ἀρετῆς ἐνηύξησαν, οὗτοι	ἄριστοι·	οὐ γὰρ ἂν περιίδοιεν οὔτε
[1]	αὐτῷ ἀντερασταὶ ἐγένοντο οἱ τότε	ἄριστοι	τῶν τότε μεγίστων γάμων μόνος
[1]	ἦν ὁ μὲν σχεδόν τι	ἄριστος,	ὁ δὲ ὅμοιος ἀγαθοῖς· κακοὶ
[13]	οὐδεὶς οὐδ´ ἔστιν, ἀλλὰ καὶ	ἀρκεῖ	ἑκάστῳ σοφιστὴν κληθῆναι, ὅ ἐστιν
[11]	δὲ καὶ παρδάλεις, λύγκες, πάνθηρες,	ἄρκτοι	καὶ τἆλλα ὅσα ἐστὶ τοιαῦτα
[10]	ἐὰν μὲν οὖν εἰς τὴν	ἄρκυν	ἐμπίπτῃ, τὸν ἀρκυωρὸν ἀναλαβόντα τὸ
[10]	τῆς ὕλης δίκρα τῆς δὲ	ἄρκυος	αὐτῆς μακρὸν προήκοντα κόλπον ποιεῖν,
[10]	ἂν κατατείνῃ προωθῶν αὑτὸν τῆς	ἄρκυος	τὸν περίδρομον. εἶτα ὅστις ἂν
[10]	κύνας Ἰνδικάς, Κρητικάς, Λοκρίδας, Λακαίνας,	ἄρκυς,	ἀκόντια, προβόλια, ποδοστράβας. πρῶτον μὲν
[6]	δὲ ἐκκλίνῃ τὸν στοῖχον ἡ	ἄρκυς,	ἀνιστάτω. διωκομένου δὲ τοῦ λαγῶ
[6]	δὲ τοῦ λαγῶ εἰς τὰς	ἄρκυς	εἰς τὸ πρόσθεν προθείτω, καὶ
[6]	κατὰ πόδας ἢ εἰς τὰς	ἄρκυς	ἐμβάλῃ. μετὰ δὲ ταῦτα ἀνελόντα
[6]	κεκλαγγυῖαι. ἐὰν δὲ εἰς τὰς	ἄρκυς	ἐμπίπτῃ ἢ ἐντὸς ἢ ἔξω
[5]	πρὸς πολλὰ καὶ εἰς τὰς	ἄρκυς	ἐμπίπτων. εἰ δ´ ἔφευγεν ὀρθόν,
[2]	δίκτυα. ἔστωσαν δὲ αἱ μὲν	ἄρκυς	ἐννεάλινοι ἐκ τριῶν τόνων, ἕκαστος
[10]	ὧδε. ἵστανται μὲν αὐτοῖς αἱ	ἄρκυς	ἐπὶ τὰς διαβάσεις τῶν ναπῶν
[10]	εἰς τοὺς ὅρμους ἐμβαλέσθαι τὰς	ἄρκυς,	ἐπιβάλλοντα τοὺς βρόχους ἐπὶ ἀποσχαλιδώματα
[6]	οὐ δύνανται ὀσφραίνεσθαι οὐδὲ αἱ	ἄρκυς	ἑστάναι οὐδὲ τὰ δίκτυα. ὅταν
[6]	μὴ ἔχουσαν βάρος. τὰς δὲ	ἄρκυς	ἱστάτω εἰς ἄγκη, δρυμῶνας τραχείας,
[6]	μετὰ δὲ ταῦτα ἀνελόντα τὰς	ἄρκυς	καὶ τὰ δίκτυα, ἀνατρίψαντα τὰς
[6]	ἂν εὔλυτοι ὦσιν, ἱστάναι τὰς	ἄρκυς	καὶ τὰ δίκτυα, ὡς εἴρηται.
[2]	καὶ ἐν ὅτῳ ἔσονται αἱ	ἄρκυς	καὶ τὰ ἐνόδια καὶ τὰ
[10]	πολεμεῖν τῷ θηρίῳ. αἱ δὲ	ἄρκυς	λίνων μὲν τῶν αὐτῶν ὧνπερ
[10]	ἔχων τὸ προβόλιον φυλάττει τὰς	ἄρκυς.	οἱ δὲ τὰς κύνας ἐπάγουσι
[6]	μακρὸν καὶ μέγαν, ἵνα ἡ	ἄρκυς,	ὅταν ἔχῃ τὸν λαγῶ, μὴ
[10]	οὐ γὰρ κωλύει αὐτὸν οὔτε	ἄρκυς	οὔτε ἄλλο οὐδὲν φέρεσθαι ὁμόσε
[10]	τὰ δύσορμα, ἵνα εἰς τὰς	ἄρκυς	ποιῆται τὸν δρόμον καὶ μὴ
[10]	ᾧ ἂν ἔχῃ αὐτὸν ἡ	ἄρκυς,	ταχὺ ἐξαναστήσεται· ἐὰν δὲ ἄπεδον,
[2]	χαίρῃ τῷ ἔργῳ· τὰς δὲ	ἄρκυς	Φασιανοῦ ἢ Καρχηδονίου λεπτοῦ λίνου
[7]	πονηρὸν μάθημα. πρὸς δὲ ταῖς	ἄρκυσι	διδόναι τὰ σιτία αὐταῖς, ἕως
[2]	βρόχων τὸ διάστημα ἴσον ταῖς	ἄρκυσιν.	ἐν δὲ τοῖς ἀκρωλενίοις τὰ
[6]	κωλύει πρῴ) καθαρὰς ποιούμενος τὰς	ἀρκυστασίας,	ἵνα {δ´} αὐτῶν μηδὲν ἀντέχεται.
[6]	ἵνα ἐὰν ᾖ πλησίον τὸ	ἀρκυστάσιον	τῶν ζητησίμων, μὴ φοβῆται ἀκούων
[2]	αἱ δὲ τῶν ἐνοδίων τῶν	ἀρκύων	διπλάσιαι, αἱ δὲ τῶν δικτύων
[10]	δὲ περίδρομοι ἡμιόλιοι τοῦ τῶν	ἀρκύων	πάχους· ἐπ´ ἄκροις δὲ δακτυλίους
[2]	δὲ σχαλίδες αἱ μὲν τῶν	ἀρκύων	τὸ μῆκος δέκα παλαιστῶν, ἔστωσαν
[10]	εἰς τὴν ἄρκυν ἐμπίπτῃ, τὸν	ἀρκυωρὸν	ἀναλαβόντα τὸ προβόλιον προσιέναι καὶ
[6]	μετὰ δὲ τοῦτο τὸν μὲν	ἀρκυωρὸν	εἶναι ἐν φυλακῇ· αὐτὸν δὲ
[2]	πρᾶξις. χρὴ δὲ τὸν μὲν	ἀρκυωρὸν	εἶναι ἐπιθυμοῦντα τοῦ ἔργου καὶ
[6]	τῇ χειρὶ ῥόπαλον, τὸν δὲ	ἀρκυωρὸν	ἕπεσθαι· πρὸς δὲ τὸ κυνηγέσιον
[6]	καθ´ ἓν ἕκαστον τούτων ὁ	ἀρκυωρὸς	γεγωνείτω. καὶ ἐὰν μὲν ᾖ
[6]	ὥραν. Τὴν δὲ στολὴν ὁ	ἀρκυωρὸς	ἐξίτω ἔχων ἐπὶ θήραν μὴ
[9]	διωκόμενος· λαβόντα δὲ δοῦναι τῷ	ἀρκυωρῷ·	ὁ δὲ βοήσεται· ἡ δ´
[5]	ἰσομέγεθες τούτῳ ὅμοιόν ἐστι πρὸς	ἁρμόν.	σύγκειται γὰρ ἐκ τοιούτων τὸ
[12]	Χείρωνι ὧν ἐπεμνήσθην νέοι ὄντες	ἀρξάμενοι	ἀπὸ τῶν κυνηγεσίων πολλὰ καὶ
[7]	μὲν θηλείας ὀκταμήνους, τοὺς δὲ	ἄρρενας	δεκαμήνους· πρὸς δὲ τὰ ἴχνη
[10]	αἱ αὐταὶ ὥσπερ ὑπὸ τοῦ	ἄρρενος·	ἐξαναστάντα δὲ δεῖ παίειν τῷ
[9]	κέρασι παίει, ἐὰν μὲν ᾖ	ἄρρην,	καὶ τοῖν ποδοῖν· ἐὰν δὲ
[9]	περιγενόμενος πόνῳ, {ἐὰν μὲν ᾖ	ἄρρην,	μὴ προσιέναι ἐγγύς· τοῖς γὰρ
[10]	τριχώματα περιεπίμπρη. ὁ μὲν οὖν	ἄρρην	τοσαῦτα καὶ ἔτι πλείω πράγματα
[3]	σκιὰς καὶ κατακλίνονται· αἱ δὲ	ἄρρινες	μόλις καὶ ὀλιγάκις αἰσθάνονται τοῦ
[3]	ἀσθενεῖς, ψιλαί, ὑψηλαί, ἀσύμμετροι, ἄψυχοι,	ἄρρινες,	οὐκ εὔποδες. αἱ μὲν οὖν
[6]	εὐξάμενον τῷ Ἀπόλλωνι καὶ τῇ	Ἀρτέμιδι	τῇ Ἀγροτέρᾳ μεταδοῦναι τῆς θήρας
[1]	μὲν εὕρημα θεῶν, Ἀπόλλωνος καὶ	Ἀρτέμιδος,	ἄγραι καὶ κύνες· ἔδοσαν δὲ
[1]	Ἱππόλυτος δὲ ὑπὸ μὲν τῆς	Ἀρτέμιδος	ἐτιμᾶτο καὶ ἐν λόγοις συνῆν,
[13]	αἷς ἔδωκεν ἡ θεὸς ταῦτα	{Ἄρτεμις}	Ἀταλάντη καὶ Πρόκρις καὶ ἥτις
[12]	σπανίζοντες γὰρ καρπῶν τὸ ἐξ	ἀρχῆς	ἐνόμισαν ὅμως τοὺς κυνηγέτας μὴ
[3]	γνήσιαι· διώκουσι δὲ αἱ μὲν	ἀρχόμεναι	σφόδρα, διὰ δὲ μαλακίαν ἀνιᾶσιν,
[1]	Μελέαγρος δὲ τὰς μὲν τιμὰς	ἃς	ἔλαβε φανεραί· πατρὸς δ´ ἐν
[12]	ἀποστερεῖ ὥσπερ ἕτεραι κακαὶ ἡδοναί,	ἃς	οὐ χρὴ μανθάνειν. ἐκ τῶν
[4]	ὑγρούς, περιφερεῖς, στήθη πλατέα, μὴ	ἄσαρκα	ἀπὸ τῶν ὤμων, τὰς ὠμοπλάτας
[5]	τὰς ὀσμάς. λεπτὰ δὲ καὶ	ἀσαφῆ	τοῦ θέρους· διάπυρος γὰρ οὖσα
[3]	φέρονται· μεταθέουσι δὲ αἱ μὲν	ἀσαφῶς,	αἱ δὲ πολὺ ὑπολαμβάνουσαι, δοξάζουσαι
[13]	θεῖα τοῖς μὲν οὐδὲν ἐμποδὼν	ἀσεβεῖν,	οἱ δ´ εὐσεβέστατοι. λόγοι γὰρ
[3]	ἐπειδὰν λάβωσι τὰ ἴχνη, πορεύονται	ἀσήμως	ὥστε μὴ γιγνώσκεσθαι ὅτι ἰχνεύουσιν,
[9]	αὐτὴν τὴν σειρίδα· ἔστι γὰρ	ἀσηπτότατον	τοῦτο. ὁ δὲ βρόχος αὐτὸς
[3]	ἀπαλλάττουσι· πονεῖν δὲ ἀδύνατοι αἱ	ἀσθενεῖς	καὶ αἱ ψιλαί· αἱ δὲ
[3]	γρυπαί, χαροποί, μυωποί, ἄμορφοι, σκληραί,	ἀσθενεῖς,	ψιλαί, ὑψηλαί, ἀσύμμετροι, ἄψυχοι, ἄρρινες,
[1]	μὲν {καὶ} ὑπὸ θεᾶς ἡρπάσθη,	Ἀσκληπιὸς	δὲ καὶ μειζόνων ἔτυχεν, ἀνιστάναι
[1]	τε καὶ ἑτέρων καλῶν Κέφαλος,	Ἀσκληπιός,	Μειλανίων, Μέστωρ, Ἀμφιάραος, Πηλεύς, Τελαμών,
[3]	ἀλλ´ ἀνείργουσι θορυβοῦσαι· αἱ δὲ	ἀσπαζόμεναι	τὰ ψευδῆ καὶ ὑπερλαμπρυνόμεναι ἐφ´
[3]	τὸ μικρόν· αἱ δὲ γρυπαὶ	ἄστομοι	καὶ διὰ τοῦτο οὐ κατέχουσι
[6]	καὶ ἐπικλίνουσαι τὰ ὦτα καὶ	ἀστράπτουσαι	τοῖς ὄμμασιν. ἐπειδὰν δὲ περὶ
[4]	τόποις ψιλοῖς, ξηροῖς, προσηλίοις τοῦ	ἄστρου	ἐπιόντος· εὔποδες δέ, ἐὰν τῇ
[3]	αἱ δὲ ὑψηλαὶ καὶ αἱ	ἀσύμμετροι	ἀσύντακτα ἔχουσαι τὰ σώματα βαρέως
[3]	ἄμορφοι, σκληραί, ἀσθενεῖς, ψιλαί, ὑψηλαί,	ἀσύμμετροι,	ἄψυχοι, ἄρρινες, οὐκ εὔποδες. αἱ
[2]	εὐπαγεῖς δὲ πᾶσαι καὶ μὴ	ἀσύμμετροι	τὰ πάχη πρὸς τὰ μήκη.
[5]	σκληρόν, μῆκος ἱκανόν, ὠμοπλάτας ὀρθάς,	ἀσυνδέτους	ἄνωθεν, σκέλη τὰ ἐπ´ αὐτῶν
[3]	δὲ ὑψηλαὶ καὶ αἱ ἀσύμμετροι	ἀσύντακτα	ἔχουσαι τὰ σώματα βαρέως διαφοιτῶσιν·
[12]	δὲ τῶν πολεμίων ὀρθῶς καὶ	ἀσφαλῶς	διώξονται τοὺς ἐναντίους ἐν παντὶ
[13]	ἔδωκεν ἡ θεὸς ταῦτα {Ἄρτεμις}	Ἀταλάντη	καὶ Πρόκρις καὶ ἥτις ἄλλη.
[1]	τότε μεγίστων γάμων μόνος ἔτυχεν	Ἀταλάντης.	Νέστορος δὲ προδιελήλυθεν ἡ ἀρετὴ
[12]	αὐτὴν ἀγαθούς, τοὺς δὲ κακοὺς	ἀτιμάζει.	εἰ οὖν εἰδεῖεν τοῦτο, ὅτι
[13]	δὲ τῶν φιλοσόφων ἐνθυμήματα μὴ	ἀτιμάζειν·	οἱ μὲν γὰρ σοφισταὶ πλουσίους
[13]	δὲ ἀνδρῶν οὔτε τιμῶσιν οὔτε	ἀτιμάζουσι.	Μὴ ζηλοῦν δὲ μηδὲ τοὺς
[9]	ἑκατέρου, τῇ στέγῃ ἐπιθεῖναι δοκίδας	ἀτρακτυλίδος	μὴ ὑπερτεινούσας εἰς τὸ ἔξω,
[5]	δὲ ὡς ἐλαφρόν ἐστιν· ὅταν	ἀτρέμα	διαπορεύηται, πηδᾷ— βαδίζοντα δὲ οὐδεὶς
[9]	προσιέναι ἐγγύς. ὁ δ´ ἕξει	ἀτρέμα	πιέσας ἑαυτὸν ἐπὶ γῆν καὶ
[5]	ἀναπέπταται ἀκίνητα, οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ	ἀτρέμας	ἔχουσι· τοὺς δὲ μυκτῆρας, ὅταν
[10]	κόλπον διὰ τῶν βρόχων αἱ	αὐγαὶ	τοῦ φέγγους ὡς μάλιστα ἐνέχωσιν,
[5]	καὶ οὐκ ἔχοντα προβολὴν ταῖς	αὐγαῖς·	ἡ ὄψις οὖν διὰ ταῦτα
[7]	Ἀνθεύς, Ἥβα, Γηθεύς, Χαρά, Λεύσων,	Αὐγώ,	Πολεύς, Βία, Στίχων, Σπουδή, Βρύας,
[6]	παραμυθούμενον τὴν φιλάνθρωπον πολλά, τὴν	αὐθάδη	ὀλίγα, τὴν μέσην μέτρια, ἕως
[10]	πεντεπαλάστους, κατὰ δὲ μέσον τὸν	αὐλὸν	κνώδοντας ἀπολεχαλκευμένους, στιφρούς, καὶ τὰς
[7]	ἡ γὰρ ὥρα πρὸς τὰς	αὐξήσεις	τῶν κυνῶν κρατίστη αὕτη· εἰσὶ
[7]	θεραπεῖαι αἱ ἀλλότριαι οὐκ εἰσὶν	αὔξιμοι·	τὸ δὲ τῶν μητέρων καὶ
[5]	ἐπ´ αὐτῶν, ἐν αὐτοῖς, παρ´	αὐτά,	ἄπωθεν πολύ, μικρόν, μεταξὺ τούτων·
[3]	ἴχνη, ὅτε δὲ εἰσπίπτουσιν εἰς	αὐτά,	ἀφρόνως καταπατοῦσαι τὰς αἰσθήσεις. εἰσὶ
[13]	καὶ ἀγαθούς· οὐ γὰρ δοκεῖν	αὐτὰ	βούλομαι μᾶλλον ἢ εἶναι χρήσιμα,
[5]	πεισθέντες ὑφ´ αὑτῶν, παρὰ τὰ	αὐτά,	διὰ τῶν αὐτῶν, ἐπαλλάττοντες ἅλματα,
[6]	διπλᾶ, τριπλᾶ, προφορούμεναι παρὰ τὰ	αὐτά,	διὰ τῶν αὐτῶν, ἐπηλλαγμένα, περιφερῆ,
[1]	δὲ καὶ Ποδαλείριος παιδευθέντες τὰ	αὐτὰ	ἐγένοντο καὶ τέχνας καὶ λόγους
[5]	καὶ αἱ κύνες ὀσφραίνονται καὶ	αὐτὰ	ἐπαναφερόμενα ὄζει. ἀφανίζει δὲ καὶ
[5]	πρὶν ἂν ὁ ἥλιος διαλύσῃ	αὐτὰ	ἢ προϊοῦσα ἡ ἡμέρα· τότε
[5]	καὶ ἡ πολλὴ δρόσος καταφέρουσα	αὐτά,	καὶ οἱ ὄμβροι οἱ γιγνόμενοι
[2]	ἐλθεῖν ἐπ´ αὐτὸ φράσω καὶ	αὐτὰ	καὶ τὴν ἐπιστήμην ἑκάστου, ἵνα
[9]	τοῦτο τῆς γῆς ἐπιβαλεῖν ἐπ´	αὐτὰ	πρῶτον μὲν τὴν ἐπιπολῆς ἐξαιρεθεῖσαν
[2]	ἐγχειρῇ τῷ ἔργῳ. καὶ μηδεὶς	αὐτὰ	φαῦλα νομισάτω εἶναι· ἄνευ γὰρ
[1]	ἐγένοντο· μηδὲ ὅτι οὐχ αἱ	αὐταὶ	ἡλικίαι πᾶσι τούτοις· ὁ γὰρ
[10]	αὐτοῖς τόποις, καὶ ἐπισκέψεις αἱ	αὐταὶ	καὶ μεταδρομαὶ καὶ αἱ πρόσοδοι
[10]	εἰς τοῦτο, διαναστάσεις γίγνονται αἱ	αὐταὶ	ὥσπερ ὑπὸ τοῦ ἄρρενος· ἐξαναστάντα
[2]	δὲ τοῖς ὁμαλέσιν αἱ ἴσαι·	αὗται	δ´ εὐπερίσπαστοι τὰ ἄκρα καὶ
[2]	δ´ εὐπερίσπαστοι τὰ ἄκρα καὶ	{αὗται}	λεῖαι· αἱ δὲ τῶν ἐνοδίων
[6]	οἷός τ´ ᾖ κυνοδρομῶν ἐπιγίγνεσθαι	αὐταῖς,	ἀλλὰ διημαρτηκὼς ᾖ τῶν δρόμων,
[6]	ποιούμενον· ὅπου δ´ ἂν ᾖ	αὐταῖς	ἀμαυρὸν τὸ ἴχνος, σημεῖον θέσθαι
[7]	ἁλισκομένου δὲ τοῦ λαγῶ διδόναι	αὐταῖς	ἀναρρηγνύναι. ἐπειδὰν δὲ μηκέτι θέλωσι
[7]	ταῖς ἄρκυσι διδόναι τὰ σιτία	αὐταῖς,	ἕως ἂν νέαι ὦσιν, ὅταν
[5]	τὸ δὲ πλῆθος πλείους ἐν	αὐταῖς	ἢ ἐν ταῖς ἠπείροις· οὐ
[7]	ἄδικα γίγνεται. Τὰ δ´ ὀνόματα	αὐταῖς	τίθεσθαι βραχέα, ἵνα εὐανάκλητα ᾖ.
[9]	μὴ προσμείξας τις εὐθὺς διασκεδάσῃ	αὐτὰς	ἀπ´ ἀλλήλων, ὥστε μονωθῆναί τινα
[7]	ἀκολουθεῖν ταῖς κυσὶν ἰχνευούσαις, ἐῶντα	αὐτὰς	διαθεῖν τὰ ἴχνη. καὶ ἐπειδὰν
[3]	Κάστωρ ἡσθεὶς τῷ ἔργῳ μάλιστα	αὐτὰς	διεφύλαξεν· αἱ δ´ ἀλωπεκίδες διότι
[7]	ἐν τῇ πορείᾳ. ~Σκυλακεύειν δὲ	αὐτὰς	ἐπανιέντα τῶν πόνων τοῦ χειμῶνος,
[6]	δὲ προσσχῶσι τοῖς ἴχνεσι, περιάγειν	αὐτὰς	κύκλους πολλοὺς ποιούμενον· ὅπου δ´
[6]	τοῖς ἴχνεσιν, ἀλλ´ ὑπερβάλλωσι, καλεῖν	αὐτάς,	Οὐ πάλιν, οὐ πάλιν ὦ
[6]	τὰ γένη φυλάττωσιν. ἐξάγειν δ´	αὐτὰς	οὐ χρὴ ἐπὶ τὰ κυνηγέσια,
[12]	οἱ δὲ πόνοι οἱ ἐν	αὐτῇ	ἐνόντες φανεροί. ἴσως μὲν οὖν,
[8]	χωρία, ἐὰν μὴ ἄρα ἐν	αὐτῇ	τῇ χιόνι πιέσῃ ἑαυτόν. σκεψάμενον
[4]	ἐπιόντος· εὔποδες δέ, ἐὰν τῇ	αὐτῇ	ὥρᾳ μὴ καταρρηγνύωνται αὐτῶν οἱ
[7]	τὰς αὐξήσεις τῶν κυνῶν κρατίστη	αὕτη·	εἰσὶ δὲ τέτταρες καὶ δέκα
[7]	ἡμέραι ἐν αἷς ἡ ἀνάγκη	αὕτη	ἔχει. ἄγειν δὲ καταπαυομένας, ἵνα
[12]	τῶν νεωτέρων ἡ ἡδονὴ μόνη	αὕτη	πλεῖστα ἀγαθὰ παρασκευάζει. σώφρονάς τε
[13]	καὶ τοὺς μὲν ἡ μελέτη	αὕτη	ποιεῖ πρὸς τοὺς ἄλλους πολεμίους
[12]	ἀθάνατος καὶ τιμᾷ τοὺς περὶ	αὐτὴν	ἀγαθούς, τοὺς δὲ κακοὺς ἀτιμάζει.
[12]	ἀφίστανται. τὸ μὲν γὰρ κατεργάσασθαι	αὐτὴν	ἄδηλον, οἱ δὲ πόνοι οἱ
[12]	ἁλίσκεται μόλις, καὶ κατεργάζοιντο ἂν	αὐτήν.	~Θαυμάζω δὲ τῶν σοφιστῶν καλουμένων
[9]	τὸν βρόχον τῆς σειρίδος· καὶ	αὐτὴν	καὶ τὸ ξύλον καθέντα εἰς
[9]	στεφάνην ἐπιτεθησόμενον πεπλεγμένον σπάρτου καὶ	αὐτὴν	τὴν σειρίδα· ἔστι γὰρ ἀσηπτότατον
[12]	οὖν, εἰ ἦν τὸ σῶμα	αὐτῆς	δῆλον, ἧττον ἂν ἠμέλουν οἱ
[10]	ὕλης δίκρα τῆς δὲ ἄρκυος	αὐτῆς	μακρὸν προήκοντα κόλπον ποιεῖν, ἀντηρίδας
[12]	δὲ διὰ πόνων ἔστι τυχεῖν	αὐτῆς,	οἱ πολλοὶ ἀφίστανται. τὸ μὲν
[9]	ὁρῶνται ὑπό τινος, φυλάττει τὸν	αὑτῆς	ἑκάστη ἀπελθοῦσα εἰς τὸ ἀντιπέραν.
[5]	ἡ μὲν γὰρ πάχνη τῇ	αὑτῆς	ἰσχύι ἀντισπάσασα τὸ θερμὸν ἔχει
[6]	γῆ ἀνίησιν ἢ ἔχει ἐφ´	αὑτῆς,	τὰς ἀναστροφὰς ποιούμενον πυκνάς, ὅπως
[10]	κατορθοῖ γὰρ ἡ μὲν ἀριστερὰ	αὐτό,	ἡ δὲ δεξιὰ ἐπεμβάλλει· ἔμπροσθεν
[8]	τῶν αὐτῶν πάλιν εἰς τὸ	αὐτὸ	ἥκοντα κύκλους ποιούμενον ἐκπεριιέναι τὰ
[11]	οἱ θηρώμενοι, συμμιγνύντες εἰς τὸ	αὐτὸ	ὅτῳ ἂν ἕκαστον χαίρῃ περὶ
[3]	αἱ δ´ οὐκ εἰδυῖαι τὸ	αὐτὸ	ποιοῦσι ταύταις· φαῦλαι δὲ αἳ
[5]	βλάπτει τὰς κύνας, εἰς τὸ	αὐτὸ	συμμιγνύουσα τῶν ἀνθῶν τὰς ὀσμάς.
[2]	οἷα δεῖ παρεσκευασμένον ἐλθεῖν ἐπ´	αὐτὸ	φράσω καὶ αὐτὰ καὶ τὴν
[12]	ποιεῖν διὰ τὸ οὕτω καὶ	αὐτοὶ	αἱρεῖν τὰς ἄγρας. τεταγμένοι δὲ
[12]	καὶ αἰσχρὰ ἐναντίον ποιοῦσιν, ὅτι	αὐτοὶ	ἐκείνην οὐχ ὁρῶσιν· ἡ δὲ
[10]	ἐν τῇ τοιαύτῃ θήρᾳ καὶ	αὐτοὶ	οἱ κυνηγέται κινδυνεύουσιν, ὅταν γε
[12]	χαλεποῖς οἷοί τ´ ἔσονται καὶ	αὐτοὶ	σῴζεσθαι μὴ αἰσχρῶς καὶ ἑτέρους
[12]	ἐκείνη ἐμφανής ἐστιν, οὕτω καὶ	αὐτοὶ	ὑπ´ ἐκείνης ὁρῶνται. ὅταν μὲν
[10]	δὲ καὶ ὧδε. ἵστανται μὲν	αὐτοῖς	αἱ ἄρκυς ἐπὶ τὰς διαβάσεις
[13]	περὶ μὲν τῶν ματαίων πολλὰ	αὐτοῖς	γέγραπται, ἀφ´ ὧν τοῖς νέοις
[6]	δὲ μή, μεταθεῖν χρώμενον τοῖς	αὐτοῖς	ἐγκελεύσμασιν. ἐπειδὰν δὲ μεταθέουσαι αἱ
[13]	γράφουσιν, ὅτι τὰ μὲν ῥήματα	αὐτοῖς	ἐζήτηται, γνῶμαι δὲ ὀρθῶς ἔχουσαι,
[12]	ἄνθρωποι ἀρετῆς, εἰδότες ὅτι ὥσπερ	αὐτοῖς	ἐκείνη ἐμφανής ἐστιν, οὕτω καὶ
[5]	τὸ γὰρ φανὸν τὸ ἐν	αὐτοῖς	ἐνὸν ἀντιλάμπει· ἄδηλοι δέ, ὅταν
[12]	καλὰ ἔμαθον· ἐξ ὧν ἐγένετο	αὐτοῖς	μεγάλη ἀρετή, δι´ ἣν καὶ
[5]	ὑπὸ παντί, ἐπ´ αὐτῶν, ἐν	αὐτοῖς,	παρ´ αὐτά, ἄπωθεν πολύ, μικρόν,
[12]	γὰρ συνήθεια τοῦ ἔργου παρέξει	αὐτοῖς	πλέον τι εἰδέναι. καὶ ἤδη
[13]	καὶ διδάσκει κακά. μέμφομαι οὖν	αὐτοῖς	τὰ μὲν μεγάλα μειζόνως· περὶ
[13]	ἑξῆς γεγράφθαι· ῥᾴδιον γὰρ ἔσται	αὐτοῖς	τὸ ταχὺ μὴ ὀρθῶς μέμψασθαι·
[10]	ὥσπερ ταῖς ἐλάφοις ἐν τοῖς	αὐτοῖς	τόποις, καὶ ἐπισκέψεις αἱ αὐταὶ
[6]	κύνες. ἐὰν δὲ μὴ πρὸς	αὐτοῖς	ὦσι τοῖς ἴχνεσιν, ἀλλ´ ὑπερβάλλωσι,
[10]	πάσχοι. Ἵστανται δὲ αἱ ποδοστράβαι	αὐτοῖς	ὥσπερ ταῖς ἐλάφοις ἐν τοῖς
[10]	προσκείσονται· αὐτοὺς δὲ χρὴ φυλαττομένους	αὐτὸν	ἀκοντίζειν, καὶ βάλλειν λίθοις, περιισταμένους
[9]	τοῦ ψυχροῦ συνιστάμενον ποιεῖ ἀποχωρεῖν	αὐτόν.	ἁλώσεται δὲ ὑπὸ τῶν κυνῶν
[6]	καὶ ἐὰν πάλιν ἀπαντῶσι διώκουσαι	αὐτόν,	ἀναβοᾶν Εὖ γε, εὖ γε
[9]	ἂν ἴδωσι τὰς ἐλάφους, ὑλακτῶσιν,	αὐτὸν	δὲ σκοπιωρεῖσθαι. ἅμα δὲ τῇ
[6]	μὲν ἀρκυωρὸν εἶναι ἐν φυλακῇ·	αὐτὸν	δὲ τὰς κύνας λαβόντα ἰέναι
[9]	δ´ ἀκούσασα, ἐπιδραμεῖται τῷ ἔχοντι	αὐτὸν	ζητοῦσα ἀφελέσθαι. ἐν δὲ τούτῳ
[10]	κατωφερὲς ἐν ᾧ ἂν ἔχῃ	αὐτὸν	ἡ ἄρκυς, ταχὺ ἐξαναστήσεται· ἐὰν
[6]	μέτρια, ἕως ἂν ἢ ἀποκτείνῃ	αὐτὸν	κατὰ πόδας ἢ εἰς τὰς
[6]	τοῦ λαγῶ, καὶ ἐπιδραμοῦνται ἐπ´	αὐτόν.	ὁ δ´ ἐξαίφνης ἀνᾴξας {ἐφ´
[7]	διδόναι τὰ ἐπιτήδεια ταῖς κυσὶν	αὐτόν·	ὅταν μὲν γὰρ μὴ ἐνδεεῖς
[10]	θέλοντι ἐξιέναι· οὐ γὰρ κωλύει	αὐτὸν	οὔτε ἄρκυς οὔτε ἄλλο οὐδὲν
[9]	γὰρ ἀπουσία τῶν ἐλάφων ποιεῖ	αὐτὸν	περίφοβον, τό τε τάχος οὐδενὶ
[9]	ἔδοξαν εἶναι. ἐπειδὰν δὲ ἴδῃ	αὐτόν,	προσιέναι ἐγγύς. ὁ δ´ ἕξει
[7]	δρόμῳ, ὥστε μὴ ἐφορᾶν ἔτι	αὐτόν,	τὰς σκύλακας ἱέναι. ἐὰν γὰρ
[1]	μητρῴους θεούς, σώσας δὲ καὶ	αὐτὸν	τὸν πατέρα, δόξαν εὐσεβείας ἐξηνέγκατο,
[10]	κρατήσαντι. προσφέρειν δὲ πάλιν τὸν	αὐτὸν	τρόπον καὶ προτεῖναι ἐντὸς τῆς
[8]	αὐτῶν ἑκάστῳ τὰ δίκτυα τὸν	αὐτὸν	τρόπον ὅνπερ ἐν τοῖς μελαγχίμοις,
[4]	ἴχνους ἅπασαι. ὅταν δὲ περὶ	αὐτὸν	ὦσι τὸν λαγῶ, δῆλον ποιείτωσαν
[10]	δὲ ἄπεδον, εὐθὺς ἑστήξει περὶ	αὑτὸν	ἔχων. ἐν τούτῳ δὲ τῷ
[10]	ἂν διὰ τῆς ῥάβδου προωθῶν	αὑτὸν	πρὸς τὸν τὸ προβόλιον ἔχοντα.
[10]	ἄπωθεν, ἕως ἂν κατατείνῃ προωθῶν	αὑτὸν	τῆς ἄρκυος τὸν περίδρομον. εἶτα
[6]	ὁ δ´ ἐξαίφνης ἀνᾴξας {ἐφ´	αὑτὸν}	ὑλαγμὸν ποιήσει τῶν κυνῶν καὶ
[6]	ἵνα ὦσιν ἔμπειροι τῶν κυνηγεσίων,	αὐτὸς	δὲ τῆς χώρας. ἐξιέναι δὲ
[1]	μὲν πόλεως τῆς μεγίστης ἣν	αὐτὸς	ἐβούλετο γῆμαι Περίβοιαν τὴν Ἀλκάθου·
[9]	ἀσηπτότατον τοῦτο. ὁ δὲ βρόχος	αὐτὸς	ἔστω στιφρὸς καὶ ἡ σειρίς·
[3]	οἵας δὲ δεῖ εἶναι τοῦ	αὐτοῦ	γένους τά τε εἴδη καὶ
[8]	ἀλλὰ κύκλῳ ἐκπεριιέναι· ἐλπὶς γὰρ	αὐτοῦ	εἶναι. δῆλον δ´ ἔσται· τὰ
[10]	καὶ τοῖς κυνηγέταις πολλὰ δῆλα	αὐτοῦ,	ἐν μὲν τοῖς μαλακοῖς τῶν
[8]	ἐπειδὰν δὲ ᾖ σαφὲς ὅτι	αὐτοῦ	ἐστιν, ἐᾶν· μενεῖ γάρ· ἕτερον
[1]	Χείρων ἀδελφοὶ πατρὸς μὲν τοῦ	αὐτοῦ,	μητρὸς δὲ ὁ μὲν Ῥέας,
[10]	τῇ κυνί. ἐπειδὰν δὲ λάβῃ	αὐτοῦ	τὰ ἴχνη, ἕπεσθαι ἑξῆς τῇ
[10]	τὸ προβόλιον προσιέναι, ἔχεσθαι δ´	αὐτοῦ	τῇ μὲν χειρὶ τῇ ἀριστερᾷ
[13]	οὔτε φιλοκερδείᾳ ἔρχονται. ἔπειτα ἐξ	αὐτοῦ	τοῦ ἐπιχειρήματος βελτίους γίγνονται πρὸς
[9]	μὴ ἀπορρήξῃ τὴν σειρίδα, καταλαμβάνεται	αὐτοῦ.	χρὴ δέ, ἐὰν οὕτως ἕλῃ
[10]	δὲ πολλὴ ἡ δύναμίς ἐστιν	αὐτοῦ	ὥστε καὶ ἃ οὐκ ἂν
[1]	τῆς θεοῦ οὐχ ὑπὸ τῆς	αὑτοῦ	αἰτίας ἐδυστύχησε. Θησεὺς δὲ τοὺς
[1]	πάσης μόνος ἀπώλεσε· τὴν δ´	αὑτοῦ	πατρίδα πολὺ μείζω ποιήσας ἔτι
[13]	κράτιστον μέν ἐστι παρὰ τῆς	αὑτοῦ	φύσεως τὸ ἀγαθὸν διδάσκεσθαι, δεύτερον
[2]	μὲν ἔστιν ἱκανή, ἀξίως τῆς	αὑτοῦ	ὡφελείας, ᾧ δὲ μὴ ἔστιν,
[10]	καιρῷ αἱ μὲν κύνες προσκείσονται·	αὐτοὺς	δὲ χρὴ φυλαττομένους αὐτὸν ἀκοντίζειν,
[1]	πόλει ἢ βασιλεῖ, ἐλύοντο δι´	αὐτούς·	εἰ δὲ πρὸς τοὺς βαρβάρους
[12]	οὖν εἰδεῖεν τοῦτο, ὅτι θεᾶται	αὐτούς,	ἵειντο ἂν ἐπὶ τοὺς πόνους
[5]	ταῖς πολλαῖς αὐτῶν, αἵτινες καὶ	αὐτοὺς	καὶ τὰ τέκνα ἐπιοῦσαι ἀναιροῦνται,
[4]	κάτωθεν τῶν κενεώνων λαγαρὰ καὶ	αὐτοὺς	τοὺς κενεῶνας, οὐρὰς μακράς, ὀρθάς,
[9]	καὶ τῷ αὐτῷ εἴδει πρὸς	αὐτοὺς	χρῆσθαι τῆς θήρας. καὶ οἱ
[6]	κύνας τοῦ εὑρεῖν τὸν λαγῶ,	αὑτοὺς	δὲ τῆς ὠφελείας· οὐ γὰρ
[12]	ἀκούειν. οἱ μὲν οὖν παρασχόντες	αὑτοὺς	ἐπὶ τὸ ἀεί τι μοχθεῖν
[5]	κύνας ἐφίστανται καὶ ἀνακαθίζοντες ἐπαίρουσιν	αὑτοὺς	καὶ ἐπακούουσιν, εἴ που πλησίον
[12]	εἰ οὖν οἱ φιλοκυνηγέται παρασκευάζουσιν	αὑτοὺς	τῇ πατρίδι χρησίμους εἶναι εἰς
[1]	τοσοῦτον ὑπερέσχε φιλοπονίᾳ, ὥστε ὧν	αὐτῷ	ἀντερασταὶ ἐγένοντο οἱ τότε ἄριστοι
[6]	καὶ κλαγγὴν φεύγων. ἐμβοάτω δὲ	αὐτῷ	διωκομένῳ Ἰὼ κύνες, ἰώ, καλῶς,
[1]	ὁ Διός, ἑλὼν Τροίαν, Ἡσιόνην	αὐτῷ	ἔδωκεν. Μελέαγρος δὲ τὰς μὲν
[9]	ἐπὶ τοὺς ἄλλους καὶ τῷ	αὐτῷ	εἴδει πρὸς αὐτοὺς χρῆσθαι τῆς
[10]	ἀλλήλων πολύ, ὅπως ἂν ᾖ	αὐτῷ	ἱκανὴ διαδρομή· ἐὰν γὰρ ὑποχωρῶν
[1]	καὶ θεοῖς δοῦναι τε Θέτιν	αὐτῷ	καὶ τὸν γάμον παρὰ Χείρωνι
[1]	δώρῳ καὶ ἐχρῆτο· καὶ ἐγένοντο	αὐτῷ	μαθηταὶ κυνηγεσίων τε καὶ ἑτέρων
[8]	τῶν ποδῶν λασίων ὄντων προσέχεσθαι	αὐτῷ	ὄγκον πολύν. ~Ἐπὶ δὲ τοὺς
[6]	πολύ. ἀναβοᾶν δ´ ἐκεῖνον μὲν	αὐτῷ	Παισάτω παῖς· παῖ δή, παῖ
[5]	ἡ ποδώκεια πρὸς τὸ ἀμβλυώττειν	αὐτῷ	πολὺ συμβάλλεται· ταχὺ γὰρ ἑκάστου
[10]	ἥτις ἂν τῶν κυνῶν προσφέρηται	αὐτῷ	πρὸς τὸ πρόσωπον, ἀναρρίψει· θέων
[10]	οὐκ ἂν οἴοιτό τις πρόσεστιν	αὐτῷ·	τεθνεῶτος γὰρ εὐθὺς ἐάν τις
[10]	καταλιπὼν ὃν ἂν ἔχῃ ὑφ´	αὑτῷ	ἐπὶ τὸν ἐρεθίζοντα ὑπ´ ὀργῆς
[5]	δ´ ἐπὶ μικρόν. ἔχουσι δὲ	αὐτῶν	αἱ πολλαὶ τῶν νήσων τοὺς
[5]	οὔτ´ ἀλώπεκες ἐν ταῖς πολλαῖς	αὐτῶν,	αἵτινες καὶ αὐτοὺς καὶ τὰ
[9]	δ´ ἔλαφοι τὰς κύνας ὑπὲρ	αὐτῶν	ἀμυνόμεναι καταπατοῦσιν, ὥστ´ οὐκ εὐάλωτοί
[1]	δὲ μηδεὶς ὅτι οἱ πολλοὶ	αὐτῶν	ἀρέσκοντες θεοῖς ὅμως ἐτελεύτησαν· τοῦτο
[9]	ἀπ´ ἀλλήλων, ὥστε μονωθῆναί τινα	αὐτῶν.	βιασθεῖσαι δὲ τοῦτο, τὸν μὲν
[13]	ἐνθυμηθέντα ὅτι οἱ μὲν ἄριστοι	αὐτῶν	γιγνώσκονται μὲν ἐπὶ τὰ βελτίω
[9]	ταχὺ ἁλίσκονται· τὰ γὰρ σώματα	αὐτῶν	διὰ τὸ ἔτι νεαρὰ εἶναι
[13]	οὐδὲν ὠφελοῦσιν· οὐδὲ γὰρ σοφὸς	αὐτῶν	ἐγένετο οὐδεὶς οὐδ´ ἔστιν, ἀλλὰ
[6]	ἵνα μὴ τρίβωσι τὰς λαγόνας	αὐτῶν·	ἐγκατερραμμέναι δὲ ἐγκεντρίδες, ἵνα τὰ
[6]	τηροῦσι τὰς κύνας οἱ ἐξ	αὐτῶν	εἰργασμένοι τὰ δέραια· αἱ δὲ
[5]	ἄνωθεν· ὅσοι δὲ μὴ ἔρχονται	αὐτῶν	εἰς τὰ ἐργάσιμα, τοὺς λειμῶνας,
[8]	περιστήσασθαι. ἥκοντος δὲ τούτου περιτείνειν	αὐτῶν	ἑκάστῳ τὰ δίκτυα τὸν αὐτὸν
[10]	τοὺς βρόχους, τὸ δὲ ἄκρον	αὐτῶν	ἐκπεράτω ἔξω διὰ τῶν δακτυλίων·
[5]	ἀσυνδέτους ἄνωθεν, σκέλη τὰ ἐπ´	αὐτῶν	ἐλαφρά, σύγκωλα, στῆθος οὐ βαρύτονον,
[5]	ἐφ´ ἑαυτῆς ὑπὸ παντί, ἐπ´	αὐτῶν,	ἐν αὐτοῖς, παρ´ αὐτά, ἄπωθεν
[2]	καὶ ἐλάττους· αἱ μὲν ἄνισοι	αὐτῶν	ἐν τοῖς ἑτεροκλινέσι τῶν χωρίων,
[5]	παρὰ τὰ αὐτά, διὰ τῶν	αὐτῶν,	ἐπαλλάττοντες ἅλματα, ἐμποιοῦντες ἴχνεσιν ἴχνη,
[6]	παρὰ τὰ αὐτά, διὰ τῶν	αὐτῶν,	ἐπηλλαγμένα, περιφερῆ, ὀρθά, καμπύλα, πυκνά,
[3]	ἐν πολλῷ δὲ χρόνῳ συγκέκραται	αὐτῶν	ἡ φύσις. χείρους δὲ καὶ
[5]	ἴχνη γνωρίζωσιν. εὑρισκόμενοι δὲ ὑπ´	αὐτῶν	καὶ διωκόμενοι ἔστιν ὅτε διαβαίνουσι
[11]	τοὺς αἱροῦντας. ἔστι δὲ οἷς	αὐτῶν	καὶ ὀρύγματα ποιοῦσι περιφερῆ μεγάλα
[12]	καὶ ζημίας καὶ θανάτους καὶ	αὐτῶν	καὶ παίδων καὶ φίλων, ἀναισθήτως
[11]	ἂν ἄλλο προσίῃ. τὰ δὲ	αὐτῶν	καταβαίνοντα εἰς τὸ πεδίον τῆς
[3]	ἰχνεύσεως πολλοὶ τρόποι ἐκ τῶν	αὐτῶν	κυνῶν· αἱ μὲν γὰρ ἐπειδὰν
[13]	παρέχει τοῖς ἐλπίσασί τι ἐξ	αὐτῶν	μαθήσεσθαι {μάτην} καὶ ἑτέρων κωλύει
[1]	ἡ φύσις· ἀλλ´ οἱ ἔπαινοι	αὐτῶν	μεγάλοι ἐγένοντο· μηδὲ ὅτι οὐχ
[6]	ποιούμενος τὰς ἀρκυστασίας, ἵνα {δ´}	αὐτῶν	μηδὲν ἀντέχεται. πηγνύειν δὲ τὰς
[12]	ἵνα μὴ ἀφαιροῖντο τὰς θήρας	αὐτῶν	οἱ ἔχοντες ταύτην τὴν τέχνην.
[5]	Δύο δὲ τὰ γένη ἐστὶν	αὐτῶν·	οἱ μὲν γὰρ μεγάλοι τὸ
[13]	φιλοπονίᾳ καὶ πολλῇ συνέσει κρατήσῃ	αὐτῶν.	οἱ μὲν οὖν κατὰ πόλιν
[4]	τῇ αὐτῇ ὥρᾳ μὴ καταρρηγνύωνται	αὐτῶν	οἱ πόδες τὰ ὄρη θεουσῶν·
[10]	τοῦ προβολίου. Τὰ δὲ νεογενῆ	αὐτῶν	ὅταν ἁλίσκηται, χαλεπῶς τοῦτο πάσχει·
[5]	μὲν οὖν πρῲ οὐκ ὄζει	αὐτῶν,	ὅταν πάχνη ᾖ ἢ παγετός·
[8]	δ´ ἐπηλλαγμένα ᾖ, ἐκ τῶν	αὐτῶν	πάλιν εἰς τὸ αὐτὸ ἥκοντα
[12]	ὑπερπηδᾷ καὶ ἁλίσκεται. ~Περὶ μὲν	αὐτῶν	τῶν πράξεων τῶν ἐν τοῖς
[13]	ἕλοιεν ἄγρας. τὰ γὰρ ἀντίπαλα	αὐτῶν	ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ἀγωνιζόμενα καὶ
[10]	δὲ ἄρκυς λίνων μὲν τῶν	αὐτῶν	ὧνπερ αἱ τῶν λαγῶν, ἔστωσαν
[6]	ἀληθῆ ἤδη εἶναι ταῦτα, ὑφ´	αὑτῶν	ἀναστήσουσι τὸν λαγῶ καὶ ἐπίασι
[3]	ποθεν ἀκούσωσι κραυγῆς, καταλείπουσαι τὰ	αὑτῶν	ἔργα ἀπρονοήτως ἐπὶ τοῦτο φέρονται·
[12]	πολλοῦ ὄχλου συμμάχων τρεφθέντος τῇ	αὑτῶν	εὐταξίᾳ καὶ θράσει διὰ δυσχωρίαν
[12]	οἰκεῖα ἑκάστου. ὥστε πρὸς τοῖς	αὑτῶν	καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἰδιωτῶν
[12]	ταῦτα λεγόντων αἱροῦνται διὰ τὴν	αὑτῶν	κακίαν ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ἑτέρων
[10]	μαχόμενοι ὑπὲρ ἐκείνων ἢ ὑπὲρ	αὑτῶν.	~Λέοντες δὲ καὶ παρδάλεις, λύγκες,
[13]	ψυχῆς ἀγωνιζόμενα καὶ ἐν τῇ	αὑτῶν	οἰκήσει ἐν ἰσχύι πολλῇ ἐστιν·
[5]	ἀλλὰ δόξαντες ἢ πεισθέντες ὑφ´	αὑτῶν,	παρὰ τὰ αὐτά, διὰ τῶν
[13]	τῶν ματαίων πολλὰ αὐτοῖς γέγραπται,	ἀφ´	ὧν τοῖς νέοις αἱ μὲν
[12]	ἐντὸς πολλῶν σταδίων, ἵνα μὴ	ἀφαιροῖντο	τὰς θήρας αὐτῶν οἱ ἔχοντες
[13]	τε γὰρ τῶν ἰδιωτῶν οὐσίας	ἀφαιρούμενοι	καὶ τὰ τῆς πόλεως εἰς
[12]	τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος	ἀφαιροῦνται,	ἐπιθυμίαν δ´ ἀρετῆς ἐνηύξησαν, οὗτοι
[6]	μὴ ἀποστερῶνται, ὡς οἱ ὀψιζόμενοι	ἀφαιροῦνται	τὰς μὲν κύνας τοῦ εὑρεῖν
[5]	ὀσφραίνονται καὶ αὐτὰ ἐπαναφερόμενα ὄζει.	ἀφανίζει	δὲ καὶ ἡ πολλὴ δρόσος
[8]	πόδας, τὴν ὀσμὴν τοῦ λαγῶ	ἀφανίζει	διὰ τὸ ὑπερπαγές· λαβόντα δὲ
[8]	μέγα· συμφοροῦν γὰρ τὴν χιόνα	ἀφανίζει.	κύνας μὲν οὖν οὐδὲν δεῖ
[5]	διάπυρος γὰρ οὖσα ἡ γῆ	ἀφανίζει	τὸ θερμὸν ὃ ἔχουσιν· ἔστι
[10]	τι, ταχὺ εἰς τὴν ὕλην	ἀφανίζεται,	ἕπονταί τε ἐπὶ πολὺ ἄμφω
[7]	ἀπειρίαν, πρὸς τοῦτο ἐπανιοῦσαι σῴζωνται.	ἀφεθήσονται	δὲ τούτου, ὅταν ἤδη τῷ
[9]	ἐπιδραμεῖται τῷ ἔχοντι αὐτὸν ζητοῦσα	ἀφελέσθαι.	ἐν δὲ τούτῳ τῷ καιρῷ
[12]	τῶν κακῶν οὐδεὶς ὅστις οὐκ	ἀφέξεται	ἐρασθεὶς ὧν ἐγὼ παραινῶ· παίδευσις
[9]	ἕξουσι τὸν φλοιὸν τοῦ ξύλου	ἀφηρπασμένον	καὶ κατὰ τοῦτο ῥᾴους αἱ
[10]	ἕνα ἔχοντα προβόλιον ἐρεθίζειν ὡς	ἀφήσοντα·	ἀφιέναι δὲ οὐ χρή, μὴ
[5]	ἐκθηρῶνται καὶ τῶν ἐπιγιγνομένων, ἀνάγκη	ἀφθόνους	εἶναι. Βλέπει δὲ οὐκ ὀξὺ
[5]	οὖν λίαν νεογνὰ οἱ φιλοκυνηγέται	ἀφιᾶσι	τῇ θεῷ. οἱ δὲ ἤδη
[3]	ἔχουσαι. πολλαὶ δὲ τὰ διώγματα	ἀφιεῖσαι	ἐπανέρχονται διὰ τὸ μισόθηρον, πολλαὶ
[10]	ἔχοντα προβόλιον ἐρεθίζειν ὡς ἀφήσοντα·	ἀφιέναι	δὲ οὐ χρή, μὴ τύχῃ
[6]	μὴ πολὺ καὶ τὰς ἄλλας	ἀφιέναι	κατὰ μίαν, καὶ ἕπεσθαι μὴ
[10]	δὲ θέρους ψυχεινά. ἐπειδὰν δ´	ἀφίκηται	ἐπὶ τὴν εὐνήν, ὑλακτεῖ· ὁ
[5]	εἰς μὲν τὰς ἐρήμους ὀλιγάκις	ἀφικνοῦνται,	ἐν δὲ ταῖς οἰκουμέναις ὀλίγοι
[10]	κωλύοιεν οἱ κνώδοντες τῆς λόγχης,	ἀφίκοιτ´	ἂν διὰ τῆς ῥάβδου προωθῶν
[10]	δὲ κύων ἐπὶ τὸ πολὺ	ἀφίξεται	ἐπὶ τόπον ὑλώδη ἰχνεύουσα. κατακλίνεται
[8]	κατὰ τὰ ἴχνη· ὁ δὲ	ἀφίξεται	πρὸς ἕτερα τοιαῦτα χωρία, ἐὰν
[6]	διιστάμεναι, πάλιν ἐπιφερόμεναι· τελευτῶσαι δὲ	ἀφίξονται	πρὸς τὴν εὐνὴν τοῦ λαγῶ,
[3]	καὶ λείπουσι τὰ ἔργα καὶ	ἀφίστανται	καὶ ὑποφεύγουσι τὸν ἥλιον ὑπὸ
[12]	ἔστι τυχεῖν αὐτῆς, οἱ πολλοὶ	ἀφίστανται.	τὸ μὲν γὰρ κατεργάσασθαι αὐτὴν
[3]	ὅτε δὲ εἰσπίπτουσιν εἰς αὐτά,	ἀφρόνως	καταπατοῦσαι τὰς αἰσθήσεις. εἰσὶ δὲ
[1]	τούτων, ἐτελεύτησε δὲ ὕστερος, ἐπεὶ	Ἀχιλλέα	ἐπαίδευσεν. ἐκ δὲ τῆς ἐπιμελείας
[1]	ἐν Τροίᾳ ἔδοσαν μὴ συληθῆναι.	Ἀχιλλεὺς	δ´ ἐν ταύτῃ τῇ παιδείᾳ
[1]	Πολυδεύκης, Μαχάων, Ποδαλείριος, Ἀντίλοχος, Αἰνείας,	Ἀχιλλεύς,	ὧν κατὰ χρόνον ἕκαστος ὑπὸ
[3]	σκληραί, ἀσθενεῖς, ψιλαί, ὑψηλαί, ἀσύμμετροι,	ἄψυχοι,	ἄρρινες, οὐκ εὔποδες. αἱ μὲν
[3]	τὰ σώματα βαρέως διαφοιτῶσιν· αἱ	ἄψυχοι	δὲ καὶ λείπουσι τὰ ἔργα
[9]	γὰρ ἰσχυραί, μεγάλαι, ποδώκεις, οὐκ	ἄψυχοι·	ἔχουσαι δὲ ταῦτα ἱκαναὶ γίγνονται
[7]	ἐὰν δὲ αἰσχίους ὦσι καὶ	ἄψυχοι	πρὸς τὸν δρόμον, οὐδὲν κωλύει