Chapitre
[1]	καὶ Διομήδης λαμπροὶ μὲν καὶ	καθ´	ἓν ἕκαστον, τὸ δὲ ὅλον
[6]	ἢ ἐντὸς ἢ ἔξω παρενεχθῇ,	καθ´	ἓν ἕκαστον τούτων ὁ ἀρκυωρὸς
[6]	τῶν τριμμῶν εἰς τὰ συμφέροντα,	καθάπτων	τοὺς περιδρόμους ἐπὶ τὴν γῆν,
[5]	τὰ σώματα. τοῦ δὲ μετοπώρου	καθαρά·	ὅσα γὰρ ἡ γῆ φέρει,
[6]	ἀλλήλων πολύ, ἧττον κωλύει πρῴ)	καθαρὰς	ποιούμενος τὰς ἀρκυστασίας, ἵνα {δ´}
[4]	ἐστὶ καὶ ἰχνεύειν καὶ μεταθεῖν	καθαρῶς,	τὰ δὲ ἔργα οὐδέτερα διὰ
[4]	καὶ ἀναστρεμμάτων τῶν ἐπὶ τὰς	καθέδρας	τοῦ λαγῶ, καὶ ἀπὸ τῶν
[9]	καὶ αὐτὴν καὶ τὸ ξύλον	καθέντα	εἰς τὴν χώραν τὴν ἑκατέρου,
[5]	καταμύει τὰ βλέφαρα, ὅταν δὲ	καθεύδῃ,	τὰ μὲν βλέφαρα ἀναπέπταται ἀκίνητα,
[11]	καὶ ὅπλων ἁλίσκεται, εἰς κίνδυνον	καθιστάντα	τοὺς αἱροῦντας. ἔστι δὲ οἷς
[10]	ἡ δύναμίς ἐστιν αὐτοῦ ὥστε	καὶ	ἃ οὐκ ἂν οἴοιτό τις
[13]	μὴ σοφιστικοὺς ποιῇ ἀλλὰ σοφοὺς	καὶ	ἀγαθούς· οὐ γὰρ δοκεῖν αὐτὰ
[5]	τὸ τοιοῦτον· νῦν δὲ περιβάλλων	καὶ	ἀγαπῶν τοὺς τόπους ἐν οἷς
[3]	αἱ ψιλαί· αἱ δὲ ὑψηλαὶ	καὶ	αἱ ἀσύμμετροι ἀσύντακτα ἔχουσαι τὰ
[13]	κυνηγεσίων ἠράσθησαν ἐγένοντο ἀγαθοί, ἀλλὰ	καὶ	αἱ γυναῖκες αἷς ἔδωκεν ἡ
[5]	ὃ ἔχουσιν· ἔστι γὰρ λεπτόν·	καὶ	αἱ κύνες ἧττον ὀσφραίνονται τότε
[5]	ἑαυτῇ, ὁ δὲ παγετὸς ἐπιπήξας.	καὶ	αἱ κύνες μαλκίουσαι τὰς ῥῖνας
[5]	προϊοῦσα ἡ ἡμέρα· τότε δὲ	καὶ	αἱ κύνες ὀσφραίνονται καὶ αὐτὰ
[4]	τρίχα ἐπανθοῦσαν περὶ τὰ μέτωπα	καὶ	αἱ μέλαιναι, αἱ δὲ λευκαὶ
[10]	ἐπισκέψεις αἱ αὐταὶ καὶ μεταδρομαὶ	καὶ	αἱ πρόσοδοι καὶ αἱ χρεῖαι
[10]	καὶ μεταδρομαὶ καὶ αἱ πρόσοδοι	καὶ	αἱ χρεῖαι τοῦ προβολίου. Τὰ
[5]	σῴζει. οἱ δὲ ὑετοὶ κατακλύζουσι	καὶ	αἱ ψακάδες, καὶ ἡ σελήνη
[3]	πονεῖν δὲ ἀδύνατοι αἱ ἀσθενεῖς	καὶ	αἱ ψιλαί· αἱ δὲ ὑψηλαὶ
[13]	σώματα πρὸς τὸν πόλεμον κάκιστα	καὶ	αἴσχιστα ἔχουσι πονεῖν οὐ δυνάμενοι.
[12]	οὐκ οἰόμενοι ἐπισκοπεῖσθαι πολλὰ κακὰ	καὶ	αἰσχρὰ ἐναντίον ποιοῦσιν, ὅτι αὐτοὶ
[3]	ὄμματα ἔχουσιν· αἱ ἄμορφοι δὲ	καὶ	αἰσχραὶ ὁρᾶσθαι· αἱ δὲ σκληραὶ
[13]	μετὰ αἰσχροῦ θράσους. κακοηθείας δὲ	καὶ	αἰσχροκερδείας οἱ μὲν δύνανται καταφρονεῖν,
[9]	ἔχοντα τὸν κυναγωγὸν τὰς κύνας	καὶ	ἀκόντια πρὸ ἡμέρας ἐλθόντα εἰς
[12]	τοῖς σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν	καὶ	ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον,
[12]	καὶ λέγειν περὶ τῶν δικαίων	καὶ	ἀκούειν. οἱ μὲν οὖν παρασχόντες
[11]	ἐπειδὰν μὴ εὑρίσκῃ δίοδον, ὑπερπηδᾷ	καὶ	ἁλίσκεται. ~Περὶ μὲν αὐτῶν τῶν
[13]	εἰ καλῶς ἔχοιεν. ψέγουσι δὲ	καὶ	ἄλλοι πολλοὶ τοὺς νῦν σοφιστὰς
[3]	ἀλωπεκίδες διότι ἐκ κυνῶν τε	καὶ	ἀλωπέκων ἐγένοντο· ἐν πολλῷ δὲ
[5]	προλαμβάνοντες δὲ τὰς κύνας ἐφίστανται	καὶ	ἀνακαθίζοντες ἐπαίρουσιν αὑτοὺς καὶ ἐπακούουσιν,
[5]	τοῖς ψιλοῖς ὄζει· διατρέχων γὰρ	καὶ	ἀνακαθίζων ἅπτεται πολλῶν. Κατακλίνονται δ´
[4]	καὶ ἐμβλεμμάτων εἰς τὴν ὕλην	καὶ	ἀναστρεμμάτων τῶν ἐπὶ τὰς καθέδρας
[9]	ἄπωθεν οὖν ἀκοντίζειν. ἁλίσκονται δὲ	καὶ	ἄνευ ποδοστράβης διωκόμεναι, ὅταν ᾖ
[4]	διὰ τοὺς τριμμούς. ἔστι δὲ	καὶ	ἄνευ τοῦ εὑρίσκειν τὸν λαγῶ
[8]	μὴ ὑπομένῃ, μεταθεῖν· ἁλώσεται γὰρ	καὶ	ἄνευ τῶν δικτύων· ταχὺ γὰρ
[10]	τῆς ὠμοπλάτης ᾗ ἡ σφαγή,	καὶ	ἀντερείσαντα ἔχειν ἐρρωμένως· ὁ δ´
[9]	βάθος πεντεπάλαστον, περιφερὲς δὲ τοῦτο,	καὶ	ἄνωθεν ἴσον ταῖς στεφάναις τῶν
[4]	καὶ εἰς τὸ πλάγιον διαρριμμάτων,	καὶ	ἀπὸ τοῦ ἀληθῶς ἤδη αἰωρεῖσθαι
[6]	ἴχνος, σημεῖον θέσθαι στοῖχον ἑαυτῷ,	καὶ	ἀπὸ τούτου συνείρειν μέχρι ἂν
[4]	ἀπὸ τῆς μεταλλάξεως τῶν σχημάτων	καὶ	ἀπὸ τῶν ἀναβλεμμάτων καὶ ἐμβλεμμάτων
[4]	ἐπὶ τὰς καθέδρας τοῦ λαγῶ,	καὶ	ἀπὸ τῶν εἰς τὸ πρόσθεν
[4]	τὰ εἴδη, ἐλαφραί, σύμμετροι, ποδώκεις,	καὶ	ἀπὸ τῶν προσώπων φαιδραὶ καὶ
[12]	οἰκείου στρατοπέδου ἐν χωρίοις ὑλώδεσι	καὶ	ἀποκρήμνοις ἢ ἄλλως χαλεποῖς οἷοί
[12]	γὰρ τῇ πόλει καὶ σῴζεται	καὶ	ἀπόλλυται τὰ οἰκεῖα ἑκάστου. ὥστε
[9]	τῶν μητέρων καὶ ἑτέρων ἐλάφων·	καὶ	ἀποχωροῦσιν, ὅταν διώκωνται, ἐν μέσαις,
[13]	ἐγένετο οὐδεὶς οὐδ´ ἔστιν, ἀλλὰ	καὶ	ἀρκεῖ ἑκάστῳ σοφιστὴν κληθῆναι, ὅ
[1]	~Τὸ μὲν εὕρημα θεῶν, Ἀπόλλωνος	καὶ	Ἀρτέμιδος, ἄγραι καὶ κύνες· ἔδοσαν
[5]	ἀνθῶν τὰς ὀσμάς. λεπτὰ δὲ	καὶ	ἀσαφῆ τοῦ θέρους· διάπυρος γὰρ
[6]	διασείουσαι, καὶ ἐπικλίνουσαι τὰ ὦτα	καὶ	ἀστράπτουσαι τοῖς ὄμμασιν. ἐπειδὰν δὲ
[12]	φυγῇ δὲ τῶν πολεμίων ὀρθῶς	καὶ	ἀσφαλῶς διώξονται τοὺς ἐναντίους ἐν
[5]	δὲ καὶ αἱ κύνες ὀσφραίνονται	καὶ	αὐτὰ ἐπαναφερόμενα ὄζει. ἀφανίζει δὲ
[2]	παρεσκευασμένον ἐλθεῖν ἐπ´ αὐτὸ φράσω	καὶ	αὐτὰ καὶ τὴν ἐπιστήμην ἑκάστου,
[2]	αὗται δ´ εὐπερίσπαστοι τὰ ἄκρα	καὶ	{αὗται} λεῖαι· αἱ δὲ τῶν
[9]	στέγην τὸν βρόχον τῆς σειρίδος·	καὶ	αὐτὴν καὶ τὸ ξύλον καθέντα
[9]	τὴν στεφάνην ἐπιτεθησόμενον πεπλεγμένον σπάρτου	καὶ	αὐτὴν τὴν σειρίδα· ἔστι γὰρ
[12]	παραγγελλόμενα ποιεῖν διὰ τὸ οὕτω	καὶ	αὐτοὶ αἱρεῖν τὰς ἄγρας. τεταγμένοι
[10]	πολλαὶ ἐν τῇ τοιαύτῃ θήρᾳ	καὶ	αὐτοὶ οἱ κυνηγέται κινδυνεύουσιν, ὅταν
[12]	ἄλλως χαλεποῖς οἷοί τ´ ἔσονται	καὶ	αὐτοὶ σῴζεσθαι μὴ αἰσχρῶς καὶ
[12]	αὐτοῖς ἐκείνη ἐμφανής ἐστιν, οὕτω	καὶ	αὐτοὶ ὑπ´ ἐκείνης ὁρῶνται. ὅταν
[1]	καὶ μητρῴους θεούς, σώσας δὲ	καὶ	αὐτὸν τὸν πατέρα, δόξαν εὐσεβείας
[5]	ἐν ταῖς πολλαῖς αὐτῶν, αἵτινες	καὶ	αὐτοὺς καὶ τὰ τέκνα ἐπιοῦσαι
[4]	τὰ κάτωθεν τῶν κενεώνων λαγαρὰ	καὶ	αὐτοὺς τοὺς κενεῶνας, οὐρὰς μακράς,
[12]	νόσους καὶ ζημίας καὶ θανάτους	καὶ	αὐτῶν καὶ παίδων καὶ φίλων,
[3]	δὲ καὶ λείπουσι τὰ ἔργα	καὶ	ἀφίστανται καὶ ὑποφεύγουσι τὸν ἥλιον
[7]	κυνηγέτην. ἐὰν δὲ αἰσχίους ὦσι	καὶ	ἄψυχοι πρὸς τὸν δρόμον, οὐδὲν
[10]	δὲ χρὴ φυλαττομένους αὐτὸν ἀκοντίζειν,	καὶ	βάλλειν λίθοις, περιισταμένους ὄπισθεν καὶ
[10]	ἐὰν δὲ μὴ βούληται ἀκοντιζόμενος	καὶ	βαλλόμενος κατατεῖναι τὸν περίδρομον, ἀλλ´
[4]	σαρκώδεις, τὰ μεγέθη μεταξὺ μακρῶν	καὶ	βραχειῶν, μήτε ὑγρὰς λίαν μήτε
[9]	τὸν ἑαυτῆς εὐνάσειν. κατακλίνασαι δὲ	καὶ	γάλα δοῦσαι καὶ διασκεψάμεναι μὴ
[4]	τὰς κύνας εἰς τὰ τραχέα·	καὶ	γὰρ εὔποδες γίγνονται καὶ τὰ
[13]	δὲ κακοὶ πάσχουσί τε κακῶς	καὶ	γιγνώσκονται ἐπὶ τὰ χείρω. τάς
[13]	δ´ ἐπὶ τῷ ἐξαπατᾶν λέγουσι	καὶ	γράφουσιν ἐπὶ τῷ ἑαυτῶν κέρδει,
[10]	παθόντα δὲ τοῦτο πατεῖσθαι ἀνάγκη	καὶ	δάκνεσθαι. ἑκόντα οὖν οὐ χρὴ
[7]	κρατίστη αὕτη· εἰσὶ δὲ τέτταρες	καὶ	δέκα ἡμέραι ἐν αἷς ἡ
[6]	παυέτω, μὴ ἁπτόμενος ἀλλὰ παραμυθούμενος·	καὶ	δηλούτω τῷ κυνηγέτῃ, ὅτι ἑάλωκεν
[5]	κεκινημένης, ἐὰν ἔχωσιν ἔνιον ἐρύθημα,	καὶ	διὰ καλάμης διὰ τὴν ἀνταύγειαν·
[8]	διὰ τὸ βάθος τῆς χιόνος	καὶ	διὰ τὸ κάτωθεν τῶν ποδῶν
[3]	μικρόν· αἱ δὲ γρυπαὶ ἄστομοι	καὶ	διὰ τοῦτο οὐ κατέχουσι τὸν
[9]	κατακλίνασαι δὲ καὶ γάλα δοῦσαι	καὶ	διασκεψάμεναι μὴ ὁρῶνται ὑπό τινος,
[13]	{μάτην} καὶ ἑτέρων κωλύει χρησίμων	καὶ	διδάσκει κακά. μέμφομαι οὖν αὐτοῖς
[12]	τὸ ἀεί τι μοχθεῖν τε	καὶ	διδάσκεσθαι ἑαυτοῖς μὲν μαθήσεις καὶ
[12]	παρασκευάζει. σώφρονάς τε γὰρ ποιεῖ	καὶ	δικαίους διὰ τὸ ἐν τῇ
[1]	λέγεται, ἀλλὰ ἐρίζειν. Ὀδυσσεὺς δὲ	καὶ	Διομήδης λαμπροὶ μὲν καὶ καθ´
[5]	γνωρίζωσιν. εὑρισκόμενοι δὲ ὑπ´ αὐτῶν	καὶ	διωκόμενοι ἔστιν ὅτε διαβαίνουσι τὰ
[6]	ᾖ ἐάν τε μή, δηλούτω.	καὶ	ἐὰν μὲν ἑαλωκὼς ᾖ ἐν
[6]	ἕκαστον τούτων ὁ ἀρκυωρὸς γεγωνείτω.	καὶ	ἐὰν μὲν ᾖ ἑαλωκώς, ἕτερον
[10]	ἐὰν δὲ μή, μεταθεῖν ἀνάγκη.	καὶ	ἐὰν μὲν ᾖ τὸ χωρίον
[9]	δίκρας τῆς ὕλης ἐμπίπτει φερόμενον,	καὶ	ἐὰν μὴ ἀπορρήξῃ τὴν σειρίδα,
[6]	μὴ ἀνιέναι, ἀλλ´ ἐκπερᾶν φιλοπόνως.	καὶ	ἐὰν πάλιν ἀπαντῶσι διώκουσαι αὐτόν,
[5]	ῥεῖθρα, τοὺς λίθους, τὰ ὑλώδη·	καὶ	ἐὰν ὑποκινῇ, μὴ ἀναβοᾶν, ἵνα
[4]	ἔμπροσθεν καὶ ἐπίρρικνα, πόδας περιφερεῖς.	καὶ	ἐὰν ὦσι τοιαῦται αἱ κύνες,
[9]	ἀτρέμα πιέσας ἑαυτὸν ἐπὶ γῆν	καὶ	ἐάσει ἀνελέσθαι, ἐὰν μὴ ἐφυσμένος
[6]	αἱ δὲ διαρριπτοῦσαι τὰς οὐρὰς	καὶ	ἑαυταῖς ἐμπίπτουσαι καὶ πολλὰ ὑπερπηδῶσαι
[1]	ἐχάρη τῷ δώρῳ καὶ ἐχρῆτο·	καὶ	ἐγένοντο αὐτῷ μαθηταὶ κυνηγεσίων τε
[5]	ὄπισθεν μείζω πολὺ τῶν ἔμπροσθεν	καὶ	ἐγκεκλιμένα μικρὸν ἔξω, τρίχωμα βραχύ,
[10]	ἂν ᾖ τῶν παρόντων ἐμπειρότατος	καὶ	ἐγκρατέστατος προσελθόντα ἐκ τοῦ πρόσθεν
[10]	δ´ ὑπὸ τοῦ μένους πρόσεισι,	καὶ	εἰ μὴ κωλύοιεν οἱ κνώδοντες
[8]	ἀπορούμενος ὅπου κατακλινῇ, ἅμα δὲ	καὶ	εἴθισται τεχνάζειν τῇ βαδίσει διὰ
[9]	ἐστὶ τῷ σώματι, ἐνίοτε δὲ	καὶ	εἰς δίκρας τῆς ὕλης ἐμπίπτει
[5]	ὑποκάμπτουσι καὶ καταδύονται εἰς φάραγγας	καὶ	εἰς ἰλεούς· πεφόβηνται γὰρ οὐ
[1]	τὰ εἰς τὸν πόλεμον ἀγαθοὶ	καὶ	{εἰς} τὰ ἄλλα ἐξ ὧν
[9]	εἰς τὴν θάλατταν, ἐὰν κατέχωνται,	καὶ	εἰς τὰ ὕδατα ἀπορούμεναι· ὁτὲ
[5]	ταῦτα προσπίπτων λανθάνει πρὸς πολλὰ	καὶ	εἰς τὰς ἄρκυς ἐμπίπτων. εἰ
[9]	ὥστε ἑστῶσαι ἀκοντίζονται· ῥιπτοῦσι δὲ	καὶ	εἰς τὴν θάλατταν, ἐὰν κατέχωνται,
[4]	εἰς τὸ πρόσθεν καὶ ὄπισθεν	καὶ	εἰς τὸ πλάγιον διαρριμμάτων, καὶ
[10]	ἄπωθεν ἀπὸ τῆς εὐνῆς πολὺ	καὶ	εἰς τοὺς ὅρμους ἐμβαλέσθαι τὰς
[5]	ἅλματα, ἐμποιοῦντες ἴχνεσιν ἴχνη, ἀποχωροῦσι.	καί	εἰσι μακροδρομώτατοι μὲν οἱ ἐκ
[1]	{ἐκ} τῶν κυνῶν καὶ κυνηγεσίων	καὶ	ἐκ τῆς ἄλλης παιδείας πολὺ
[6]	τὰ ἐνόδια εἰς τὰς ὁδούς,	καὶ	ἐκ τῶν τριμμῶν εἰς τὰ
[5]	πρόσθεν σκέλη τὰ πλεῖστα συνθεὶς	καὶ	ἐκτείνας, ἐπ´ ἄκρους δὲ τοὺς
[2]	μῆκος δέκα παλαιστῶν, ἔστωσαν δὲ	καὶ	ἐλάττους· αἱ μὲν ἄνισοι αὐτῶν
[4]	σχημάτων καὶ ἀπὸ τῶν ἀναβλεμμάτων	καὶ	ἐμβλεμμάτων εἰς τὴν ὕλην καὶ
[1]	ὑπὸ μὲν τῆς Ἀρτέμιδος ἐτιμᾶτο	καὶ	ἐν λόγοις συνῆν, σωφροσύνῃ δὲ
[2]	δ´, ἂν ἡσυχῇ. ἔστω δὲ	καὶ	ἐν ὅτῳ ἔσονται αἱ ἄρκυς
[11]	ἐν τῷ Ὀλύμπῳ τῷ Μυσίῳ	καὶ	ἐν Πίνδῳ, τὰ δ´ ἐν
[5]	δὲ καὶ ἐν τοῖς τριμμοῖς	καὶ	ἐν ταῖς ὁδοῖς, ἐὰν ὦσιν
[13]	αὐτῶν ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ἀγωνιζόμενα	καὶ	ἐν τῇ αὑτῶν οἰκήσει ἐν
[5]	μικρόν, μεταξὺ τούτων· ὁτὲ δὲ	καὶ	ἐν τῇ θαλάττῃ διαρριπτῶν ἐπὶ
[5]	διὰ τὴν ἀνταύγειαν· κατάδηλοι δὲ	καὶ	ἐν τοῖς τριμμοῖς καὶ ἐν
[6]	κύνας διώκειν· διαφθορὰ γὰρ μεγίστη	καὶ	ἐν τῷ δέοντι οὔποτε πάρεισιν.
[5]	θαλάττῃ διαρριπτῶν ἐπὶ τὸ δυνατὸν	καὶ	ἐν ὕδατι, ἐάν τι ᾖ
[5]	ἀμαυρά, ἐσκεδασμένη. ἅμα δὲ τούτοις	καὶ	ἐν ὕπνῳ ὂν τὰ πολλὰ
[13]	διδάξομεν. ἐὰν γὰρ μὴ πόνοις	καὶ	ἐνθυμήμασι καὶ ἐπιμελείαις πολλαῖς ὑπερβάλλωνται,
[13]	καὶ πάσῃ τῇ ἑαυτῶν πόλει	καὶ	ἑνὶ ἑκάστῳ τῶν φίλων καὶ
[13]	με ὅτι τὰ μὴ καλῶς	καὶ	ἑξῆς γεγραμμένα φήσει τις ἴσως
[5]	τῶν ἔμπροσθεν ποδῶν τοὺς ὄπισθεν	καὶ	ἔξω· καὶ θεῖ οὕτως. δῆλον
[5]	ἐφίστανται καὶ ἀνακαθίζοντες ἐπαίρουσιν αὑτοὺς	καὶ	ἐπακούουσιν, εἴ που πλησίον κλαγγὴ
[4]	ταχὺ καὶ λαμπρῶς, πυκνὰ μεταφερόμεναι	καὶ	ἐπανακλαγγάνουσαι δικαίως· πρὸς δὲ τὸν
[6]	ἑαυταῖς ἐμπίπτουσαι καὶ πολλὰ ὑπερπηδῶσαι	καὶ	ἐπανακλαγγάνουσαι, ἐπαναίρουσαι τὰς κεφαλάς, εἰσβλέπουσαι
[8]	ἐντὸς πρὸς ὅτῳ ἂν ᾖ,	καὶ	ἐπειδὰν ἑστηκότα ᾖ, προσελθόντα κινεῖν.
[8]	ὄρη παριέναι ἀπὸ τῶν ἔργων,	καὶ	ἐπειδὰν λάβῃ τὰ ἴχνη, πορεύεσθαι
[11]	νυκτὶ κύκλῳ τὸν φραγμὸν περιθέουσι,	καὶ	ἐπειδὰν μὴ εὑρίσκῃ δίοδον, ὑπερπηδᾷ
[7]	ἐῶντα αὐτὰς διαθεῖν τὰ ἴχνη.	καὶ	ἐπειδὰν ὁ λαγῶς εὑρίσκηται, ἐὰν
[6]	τὰς ἄλλας ἀφιέναι κατὰ μίαν,	καὶ	ἕπεσθαι μὴ ἐγκείμενον, ὀνομαστὶ ἑκάστην
[2]	ἀλλάττοντα τὴν ἡλικίαν, εἶτα δὲ	καὶ	ἐπὶ τὰ ἄλλα παιδεύματα, {τὸν
[4]	μηριαίαις ἄκραις τρίχας ὀρθάς, βαθείας,	καὶ	ἐπὶ ταῖς ὀσφύσι καὶ ταῖς
[9]	ἀκοντίοις. κρατήσαντα δὲ τούτου πορεύεσθαι	καὶ	ἐπὶ τοὺς ἄλλους καὶ τῷ
[6]	ὑφ´ αὑτῶν ἀναστήσουσι τὸν λαγῶ	καὶ	ἐπίασι κεκλαγγυῖαι. ἐὰν δὲ εἰς
[10]	μέντοι προσιτέον, ὅταν ἔχῃ οὕτως,	καὶ	ἐπιδεικτέον τὴν εὐψυχίαν, δι´ ἣν
[6]	πρὸς τὴν εὐνὴν τοῦ λαγῶ,	καὶ	ἐπιδραμοῦνται ἐπ´ αὐτόν. ὁ δ´
[6]	ἄρκυς εἰς τὸ πρόσθεν προθείτω,	καὶ	ἐπιθέων μὲν ἐμβοάτω· ἐμπεπτωκότος δὲ
[9]	ποδοστράβην, μεταθεῖν ἐπιλύσαντα τὰς κύνας	καὶ	ἐπικελεύσαντα κατὰ τὸν ὁλκὸν τοῦ
[6]	παραθέουσαι, ταχὺ τὰς οὐρὰς διασείουσαι,	καὶ	ἐπικλίνουσαι τὰ ὦτα καὶ ἀστράπτουσαι
[13]	γὰρ μὴ πόνοις καὶ ἐνθυμήμασι	καὶ	ἐπιμελείαις πολλαῖς ὑπερβάλλωνται, οὐκ ἂν
[4]	μείζω τὰ ὄπισθεν τῶν ἔμπροσθεν	καὶ	ἐπίρρικνα, πόδας περιφερεῖς. καὶ ἐὰν
[10]	ἐλάφοις ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις,	καὶ	ἐπισκέψεις αἱ αὐταὶ καὶ μεταδρομαὶ
[3]	ἄλλαι δὲ συνάγουσι τὰ ὦτα	καὶ	ἐπισκυθρωπάσασαι διὰ τοῦ ἴχνους, σχάσασαι
[6]	ὀρθὸν ἐκ τῶν ἐπηλλαγμένων, παραλῦσαι	καὶ	ἑτέραν· περαινομένου δὲ τοῦ ἴχνους
[8]	τῆς ὥρας ἐνθυμούμενον, ὅπως, ἂν	καὶ	ἑτέρους εὑρίσκῃ, ἔσται ἡ λειπομένη
[12]	καὶ αὐτοὶ σῴζεσθαι μὴ αἰσχρῶς	καὶ	ἑτέρους σῴζειν· ἡ γὰρ συνήθεια
[9]	νέμονται γὰρ μετὰ τῶν μητέρων	καὶ	ἑτέρων ἐλάφων· καὶ ἀποχωροῦσιν, ὅταν
[1]	ἐγένοντο αὐτῷ μαθηταὶ κυνηγεσίων τε	καὶ	ἑτέρων καλῶν Κέφαλος, Ἀσκληπιός, Μειλανίων,
[13]	τι ἐξ αὐτῶν μαθήσεσθαι {μάτην}	καὶ	ἑτέρων κωλύει χρησίμων καὶ διδάσκει
[10]	ὁ μὲν οὖν ἄρρην τοσαῦτα	καὶ	ἔτι πλείω πράγματα παρασχὼν ἁλίσκεται.
[1]	ἄγραι καὶ κύνες· ἔδοσαν δὲ	καὶ	ἐτίμησαν τούτῳ Χείρωνα διὰ δικαιότητα.
[5]	τοὺς τόπους ἐν οἷς ἐγένετο	καὶ	ἐτράφη ἁλίσκεται. κατὰ πόδας δὲ
[6]	πρὸς τὴν ὑπαγωγὴν τοῦ κυνηγεσίου,	καὶ	εὐξάμενον τῷ Ἀπόλλωνι καὶ τῇ
[4]	τούτου εὔψυχοι ἔστωσαν καὶ εὔρινες	καὶ	εὔποδες καὶ εὔτριχες. εὔψυχοι μὲν
[4]	τοῦ ἔργου τούτου εὔψυχοι ἔστωσαν	καὶ	εὔρινες καὶ εὔποδες καὶ εὔτριχες.
[13]	ἐνθυμουμένους τούτων θεοφιλεῖς τ´ εἶναι	καὶ	εὐσεβεῖς τοὺς νέους τοὺς ποιοῦντας
[4]	καὶ ἀπὸ τῶν προσώπων φαιδραὶ	καὶ	εὔστομοι. ἰχνευέτωσαν δὲ ἐκ τῶν
[4]	ἔστωσαν καὶ εὔρινες καὶ εὔποδες	καὶ	εὔτριχες. εὔψυχοι μὲν οὖν ἔσονται,
[7]	ὁμόθεν καλὰς τὰ εἴδη οὔσας	καὶ	εὐψύχους πρὸς τὸν δρόμον ἐπιλύῃ,
[11]	εἰς νύκτα ἐπέθεσαν δήσαντες αἶγα,	καὶ	ἔφραξαν κύκλῳ τὸ ὄρυγμα ὕλῃ
[10]	τοῦτο πίπτειν δεῖ ἐπὶ στόμα	καὶ	ἔχεσθαι τῆς ὕλης κάτωθεν· τὸ
[1]	δὲ λαβὼν ἐχάρη τῷ δώρῳ	καὶ	ἐχρῆτο· καὶ ἐγένοντο αὐτῷ μαθηταὶ
[12]	δὲ τῶν κακῶν ἔργων νόσους	καὶ	ζημίας καὶ θανάτους καὶ αὐτῶν
[8]	ἔστι δέ, ὅταν μὲν ἐπινεφῇ	καὶ	ᾖ βόρειον, τὰ ἴχνη ἔξω
[6]	αἱ κύνες ἤδη ὑπόκοποι ὦσι	καὶ	ᾖ ὀψὲ ἤδη τῆς ἡμέρας,
[5]	οὐκ ὠφελεῖται πρὸς τὸ ὁρᾶν·	καὶ	ἡ ποδώκεια πρὸς τὸ ἀμβλυώττειν
[5]	αὐτὰ ἐπαναφερόμενα ὄζει. ἀφανίζει δὲ	καὶ	ἡ πολλὴ δρόσος καταφέρουσα αὐτά,
[9]	δὲ βρόχος αὐτὸς ἔστω στιφρὸς	καὶ	ἡ σειρίς· τὸ δὲ ξύλον
[5]	ὑετοὶ κατακλύζουσι καὶ αἱ ψακάδες,	καὶ	ἡ σελήνη ἀμαυροῖ τῷ θερμῷ,
[12]	παρέξει αὐτοῖς πλέον τι εἰδέναι.	καὶ	ἤδη τινὲς τῶν τοιούτων πολλοῦ
[8]	ἐὰν δὲ νότιόν τε ᾖ	καὶ	ἥλιος ἐπιλάμπῃ, ὀλίγον χρόνον· ταχὺ
[13]	ταῦτα {Ἄρτεμις} Ἀταλάντη καὶ Πρόκρις	καὶ	ἥτις ἄλλη.
[10]	εὐνῆς, ἐπειδίασι· θορυβούμενος δὲ ἐξαναστήσεται,	καὶ	ἥτις ἂν τῶν κυνῶν προσφέρηται
[12]	κακῶν ἔργων νόσους καὶ ζημίας	καὶ	θανάτους καὶ αὐτῶν καὶ παίδων
[5]	ποδῶν τοὺς ὄπισθεν καὶ ἔξω·	καὶ	θεῖ οὕτως. δῆλον δὲ τοῦτο
[13]	λόγοι γὰρ παλαιοὶ κατέχουσιν ὡς	καὶ	θεοὶ τούτῳ τῷ ἔργῳ χαίρουσι
[1]	τιμᾶσθαι. Πηλεὺς δ´ ἐπιθυμίαν παρέσχε	καὶ	θεοῖς δοῦναι τε Θέτιν αὐτῷ
[4]	γενναῖον τοῦτο, ἀλλὰ τὸ ἁπλοῦν	καὶ	θηριῶδες. αἱ μὲν οὖν πυρραὶ
[12]	συμμάχων τρεφθέντος τῇ αὑτῶν εὐταξίᾳ	καὶ	θράσει διὰ δυσχωρίαν ἁμαρτόντας τοὺς
[10]	ἐπὶ τὸν ἐρεθίζοντα ὑπ´ ὀργῆς	καὶ	θυμοῦ ἐπιστρέψει. τὸν δὲ ταχὺ
[6]	μέχρι ἂν σαφῶς γνωρίσωσιν ἐγκελεύοντα	καὶ	θωπεύοντα. αἱ δ´ ἐπειδὰν λαμπρὰ
[5]	ἅπτεσθαι τούτων αἰσχρὸν καὶ κακόν,	καὶ	ἵνα μὴ τῷ νόμῳ ἐναντίοι
[4]	γὰρ ὄρη οἷόν τ´ ἐστὶ	καὶ	ἰχνεύειν καὶ μεταθεῖν καθαρῶς, τὰ
[1]	δὲ καὶ Διομήδης λαμπροὶ μὲν	καὶ	καθ´ ἓν ἕκαστον, τὸ δὲ
[12]	αἱ γὰρ ἡδοναὶ αἱ πολλαὶ	καὶ	κακαί· ὧν ἡττώμενοι ἢ λέγειν
[5]	τὸ γὰρ ἅπτεσθαι τούτων αἰσχρὸν	καὶ	κακόν, καὶ ἵνα μὴ τῷ
[12]	ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν κυνηγεσίων πολλὰ	καὶ	καλὰ ἔμαθον· ἐξ ὧν ἐγένετο
[9]	τὸν φλοιὸν τοῦ ξύλου ἀφηρπασμένον	καὶ	κατὰ τοῦτο ῥᾴους αἱ μεταδρομαὶ
[5]	διαβαίνουσι τὰ ῥεύματα καὶ ὑποκάμπτουσι	καὶ	καταδύονται εἰς φάραγγας καὶ εἰς
[3]	τὸν ἥλιον ὑπὸ τὰς σκιὰς	καὶ	κατακλίνονται· αἱ δὲ ἄρρινες μόλις
[12]	τὰς παιδεύσεις αἷς ἁλίσκεται μόλις,	καὶ	κατεργάζοιντο ἂν αὐτήν. ~Θαυμάζω δὲ
[6]	αὑτὸν} ὑλαγμὸν ποιήσει τῶν κυνῶν	καὶ	κλαγγὴν φεύγων. ἐμβοάτω δὲ αὐτῷ
[1]	θεῶν, Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος, ἄγραι	καὶ	κύνες· ἔδοσαν δὲ καὶ ἐτίμησαν
[1]	ἐπιμελείας τῆς {ἐκ} τῶν κυνῶν	καὶ	κυνηγεσίων καὶ ἐκ τῆς ἄλλης
[6]	καλῶς, σοφῶς γε ὦ κύνες.	καὶ	κυνοδρομεῖν περιελίξαντα ὃ ἀμπέχεται περὶ
[10]	πρὸς τὰς κύνας λῦσαι ἁπάσας	καὶ	λαβόντας τὰ ἀκόντια καὶ τὰ
[4]	λαγῶ πάντῃ. μεταθείτωσαν δὲ ταχὺ	καὶ	λαμπρῶς, πυκνὰ μεταφερόμεναι καὶ ἐπανακλαγγάνουσαι
[1]	ἐξ ὧν ἀνάγκη καλῶς νοεῖν	καὶ	λέγειν καὶ πράττειν. ~Πρῶτον μὲν
[12]	γὰρ καλὴ διδάσκει χρῆσθαι νόμοις	καὶ	λέγειν περὶ τῶν δικαίων καὶ
[3]	βαρέως διαφοιτῶσιν· αἱ ἄψυχοι δὲ	καὶ	λείπουσι τὰ ἔργα καὶ ἀφίστανται
[1]	τὰ αὐτὰ ἐγένοντο καὶ τέχνας	καὶ	λόγους καὶ πολέμους ἀγαθοί. Ἀντίλοχος
[5]	τὴν τρίχα στεγανήν· πυκνὴ γὰρ	καὶ	μαλακή. καὶ ὅταν μὲν ἐγρηγόρῃ,
[4]	ἐὰν ἔχωσι λεπτὴν καὶ πυκνὴν	καὶ	μαλακὴν τὴν τρίχα. τὰ δὲ
[10]	ἂν ὦσι, χαλεποὶ ὄντες τότε	καὶ	μᾶλλον μαχόμενοι ὑπὲρ ἐκείνων ἢ
[5]	μάλιστα δὲ ὅταν ᾖ πανσέληνος·	καὶ	μανότατα τότε· χαίροντες γὰρ τῷ
[1]	τῇ παιδείᾳ τραφεὶς οὕτω καλὰ	καὶ	μεγάλα μνημεῖα παρέδωκεν, ὥστε οὔτε
[6]	τὸν περίδρομον ἐναπτέτω λίθον μακρὸν	καὶ	μέγαν, ἵνα ἡ ἄρκυς, ὅταν
[9]	μόνον τῆς νυκτὸς ἁλίσκονται ἀλλὰ	καὶ	μεθ´ ἡμέραν διὰ τὴν ἐρημίαν·
[1]	ὑπὸ θεᾶς ἡρπάσθη, Ἀσκληπιὸς δὲ	καὶ	μειζόνων ἔτυχεν, ἀνιστάναι μὲν τεθνεῶτας,
[12]	καὶ διδάσκεσθαι ἑαυτοῖς μὲν μαθήσεις	καὶ	μελέτας ἐπιπόνους ἔχουσι, σωτηρίαν δὲ
[6]	καιροῦ. αἱ δ´ ὑπὸ χαρᾶς	καὶ	μένους προΐασιν ἐξίλλουσαι τὰ ἴχνη,
[10]	τόποις, καὶ ἐπισκέψεις αἱ αὐταὶ	καὶ	μεταδρομαὶ καὶ αἱ πρόσοδοι καὶ
[3]	κυνῶν εὑρήματα ἐν ταῖς ἰχνείαις	καὶ	μεταδρομαῖς προθέουσαι θαμινὰ σκοποῦσιν, ἑαυταῖς
[4]	οἷόν τ´ ἐστὶ καὶ ἰχνεύειν	καὶ	μεταθεῖν καθαρῶς, τὰ δὲ ἔργα
[6]	δὲ μή, κυνοδρομεῖν ὡς τάχιστα	καὶ	μὴ ἀνιέναι, ἀλλ´ ἐκπερᾶν φιλοπόνως.
[2]	μὴ βαθέα· εὐπαγεῖς δὲ πᾶσαι	καὶ	μὴ ἀσύμμετροι τὰ πάχη πρὸς
[10]	περίδρομον ἐξάπτειν ἀπὸ δένδρου ἰσχυροῦ,	καὶ	μὴ ἐκ ῥάχου· οὐκ ἰσχυραὶ
[10]	τὰς ἄρκυς ποιῆται τὸν δρόμον	καὶ	μὴ ἐξαλλάττῃ. ἐπειδὰν δ´ ἑστῶσιν,
[4]	ἐγγύς εἰσι. διωκέτωσαν δὲ ἐρρωμένως	καὶ	μὴ ἐπανιεῖσαι σὺν πολλῇ κλαγγῇ
[6]	ἐὰν δὲ πολὺ προειληφυῖαι ὦσι	καὶ	μὴ οἷός τ´ ᾖ κυνοδρομῶν
[6]	καταφανεῖς, λεπτὰς καταλιπών, εἰς ὄρθρον	καὶ	μὴ πρῴ, ἵνα ἐὰν ᾖ
[13]	γε οὕτως, ἵνα ὀρθῶς ἔχῃ,	καὶ	μὴ σοφιστικοὺς ποιῇ ἀλλὰ σοφοὺς
[6]	ῥόπαλον ἀναλαβόντα κατὰ τὸν λαγῶ,	καὶ	μὴ ὑπαντᾶν· ἄπορον γάρ. ὁ
[7]	σκυλάκια, ὑπὸ τῇ τεκούσῃ ἐᾶν	καὶ	μὴ ὑποβάλλειν ὑφ´ ἑτέραν κύνα·
[2]	ἵνα προειδὼς ἐγχειρῇ τῷ ἔργῳ.	καὶ	μηδεὶς αὐτὰ φαῦλα νομισάτω εἶναι·
[1]	δὲ σώσας μὲν τοὺς πατρῴους	καὶ	μητρῴους θεούς, σώσας δὲ καὶ
[4]	μήτε σκληράς, λαγόνας μεταξὺ μεγάλων	καὶ	μικρῶν, ἰσχία στρογγύλα, ὄπισθεν σαρκώδη,
[3]	τὸν λαγῶ· αἱ χαροποὶ δὲ	καὶ	μυωποὶ χείρω τὰ ὄμματα ἔχουσιν·
[13]	οἱ μὲν γὰρ σοφισταὶ πλουσίους	καὶ	νέους θηρῶνται, οἱ δὲ φιλόσοφοι
[1]	ἧς οἱ μὲν ἀγαθοὶ ἔτι	καὶ	νῦν ἐρῶσιν, οἱ δὲ κακοὶ
[1]	πατρίδα πολὺ μείζω ποιήσας ἔτι	καὶ	νῦν θαυμάζεται. Ἱππόλυτος δὲ ὑπὸ
[12]	αὐτοῖς μεγάλη ἀρετή, δι´ ἣν	καὶ	νῦν θαυμάζονται· ἧς ὅτι μὲν
[9]	τοὺς ἥλους ἐναλλὰξ σιδηροῦς τε	καὶ	ξυλίνους ἐγκαταπεπλεγμένους ἐν τῷ πλοκάνῳ·
[10]	παντοδαπά, ἔχοντα τὰς λόγχας εὐπλατεῖς	καὶ	ξυρήκεις, ῥάβδους δὲ στιφράς. τὰ
[5]	κλαγγὴ ἢ ψόφος τῶν κυνῶν·	καὶ	ὅθεν ἂν ἀκούσωσιν ἀποτρέπονται. ὁτὲ
[9]	πρὸς αὐτοὺς χρῆσθαι τῆς θήρας.	καὶ	οἱ μὲν νέοι τῶν νεβρῶν
[5]	ἡ πολλὴ δρόσος καταφέρουσα αὐτά,	καὶ	οἱ ὄμβροι οἱ γιγνόμενοι διὰ
[1]	πατέρα, δόξαν εὐσεβείας ἐξηνέγκατο, ὥστε	καὶ	οἱ πολέμιοι μόνῳ ἐκείνῳ ὧν
[12]	εἶναι τοῦ εὐτυχῆσαι. εἰδότες δὲ	καὶ	οἱ πρόγονοι ἡμῶν ὅτι ἐντεῦθεν
[5]	πρὶν νοῆσαι ὅ τι ἐστί.	καὶ	οἱ φόβοι τῶν κυνῶν ὅταν
[2]	τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως. ὅσα δὲ	καὶ	οἷα δεῖ παρεσκευασμένον ἐλθεῖν ἐπ´
[5]	τοὺς ἐλάττους, αἵ τ´ ἔρημοι	καὶ	οἰκούμεναι· τὸ δὲ πλῆθος πλείους
[7]	ἤδη, διδόναι γάλα μέχρι ἐνιαυτοῦ	καὶ	οἷς μέλλει τὸν ἅπαντα χρόνον
[3]	κατακλίνονται· αἱ δὲ ἄρρινες μόλις	καὶ	ὀλιγάκις αἰσθάνονται τοῦ λαγῶ· αἱ
[2]	χρῆσθαι πρὸς τὰ δίκτυα πολλῷ	καὶ	ὀλίγῳ· ἐλάττονι μέν, ἂν σφόδρα
[6]	ἄκρας ἴσους τοὺς βρόχους ἐπιβαλλέτω	καὶ	ὁμοίως ἀντερειδέτω, ἐπαίρων εἰς μέσον
[4]	ἀπὸ τῶν εἰς τὸ πρόσθεν	καὶ	ὄπισθεν καὶ εἰς τὸ πλάγιον
[11]	τῆς νυκτὸς ἀποκλεισθέντα μετὰ ἵππων	καὶ	ὅπλων ἁλίσκεται, εἰς κίνδυνον καθιστάντα
[12]	τε γὰρ τοῖς σώμασι παρασκευάζει	καὶ	ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν
[11]	αἱροῦντας. ἔστι δὲ οἷς αὐτῶν	καὶ	ὀρύγματα ποιοῦσι περιφερῆ μεγάλα βαθέα,
[13]	τῷ ἔργῳ χαίρουσι καὶ πράττοντες	καὶ	ὁρῶντες· ὥστε ὑπάρχειν ἐνθυμουμένους τούτων
[1]	ἐν λόγοις συνῆν, σωφροσύνῃ δὲ	καὶ	ὁσιότητι μακαρισθεὶς ἐτελεύτησε. Παλαμήδης δὲ
[5]	νόμῳ ἐναντίοι ὦσιν οἱ ἰδόντες·	καὶ	ὅταν ἀναγρία ἐμπίπτῃ, ἀναλύειν χρὴ
[5]	τῷ ὠτὶ ἑκατέρῳ τοῦτο ποιεῖ·	καὶ	ὅταν ἀνιστῆται ὑπὸ τῶν κυνῶν,
[10]	μὴ ἐμπέσῃ, μεταθεῖν. ἁλίσκεται δὲ	καὶ	ὅταν ᾖ πνίγη, διωκόμενος ὑπὸ
[5]	στεγανήν· πυκνὴ γὰρ καὶ μαλακή.	καὶ	ὅταν μὲν ἐγρηγόρῃ, καταμύει τὰ
[6]	μέγας· διαρπάζει γὰρ τὰ ἴχνη	καὶ	οὐ δύνανται ὀσφραίνεσθαι οὐδὲ αἱ
[13]	ἄλλοι πολλοὶ τοὺς νῦν σοφιστὰς	καὶ	οὐ {τοὺς} φιλοσόφους, ὅτι ἐν
[5]	δὲ ταῖς οἰκουμέναις ὀλίγοι γίγνονται	καὶ	οὐ φιλόθηροι οἱ πολλοί· εἰς
[13]	γράφουσιν ἐπὶ τῷ ἑαυτῶν κέρδει,	καὶ	οὐδένα οὐδὲν ὠφελοῦσιν· οὐδὲ γὰρ
[5]	ἂν ἀκούσωσιν ἀποτρέπονται. ὁτὲ δὲ	καὶ	οὐκ ἀκούσαντες, ἀλλὰ δόξαντες ἢ
[6]	γὰρ ἐν μικρῷ τὸ θηρίον	καὶ	οὐκ ἀνίσταται ὑπὸ κόπου καὶ
[3]	προορώμεναι δὲ τὸν λαγῶ τρέμουσι	καὶ	οὐκ ἐπέρχονται πρὶν ἂν ἴδωσιν
[5]	ἔξω καὶ τὰ βλέφαρα ἐλλείποντα	καὶ	οὐκ ἔχοντα προβολὴν ταῖς αὐγαῖς·
[12]	ἐρωμένου, ἅπας ἑαυτοῦ ἐστι βελτίων	καὶ	οὔτε λέγει οὔτε ποιεῖ αἰσχρὰ
[1]	τὸν πόλεμον ἐκείνου πλὴν Νέστορος·	καὶ	οὗτος οὐ προέχειν λέγεται, ἀλλὰ
[12]	ζημίας καὶ θανάτους καὶ αὐτῶν	καὶ	παίδων καὶ φίλων, ἀναισθήτως μὲν
[5]	ὑπὸ τῶν κυνῶν, καταβάλλων {γὰρ}	καὶ	παραβάλλων τὸ ἕτερον οὖς πλάγιον,
[11]	ἢ ὑπὲρ αὑτῶν. ~Λέοντες δὲ	καὶ	παρδάλεις, λύγκες, πάνθηρες, ἄρκτοι καὶ
[13]	ἂν εἶεν καὶ τοκεῦσιν ἀγαθοὶ	καὶ	πάσῃ τῇ ἑαυτῶν πόλει καὶ
[10]	ὡς εἴρηται· εἰ γάρ τι	καὶ	πάσχοι, οὐκ ἂν διά γε
[3]	δὲ αἳ κύκλοις πολλοῖς χρώμεναι	καὶ	πλάνοις, ὑπολαμβάνουσαι ἐκ τοῦ πρόσω
[3]	αὐτῶν ἡ φύσις. χείρους δὲ	καὶ	πλείους αἱ τοιαίδε, μικραί, γρυπαί,
[6]	διημαρτηκὼς ᾖ τῶν δρόμων, ἢ	καὶ	πλησίον που φοιτώσας ἢ ἐπιστάσας
[1]	τούτων ἀθάνατοί εἰσι. Μαχάων δὲ	καὶ	Ποδαλείριος παιδευθέντες τὰ αὐτὰ ἐγένοντο
[9]	οὐ δύναται ἀντέχειν. Ἵστανται δὲ	καὶ	ποδοστράβαι ταῖς ἐλάφοις ἐν τοῖς
[1]	ἐγένοντο καὶ τέχνας καὶ λόγους	καὶ	πολέμους ἀγαθοί. Ἀντίλοχος δὲ τοῦ
[13]	καὶ ἑνὶ ἑκάστῳ τῶν φίλων	καὶ	πολιτῶν. οὐ μόνον δὲ ὅσοι
[6]	τὰς οὐρὰς καὶ ἑαυταῖς ἐμπίπτουσαι	καὶ	πολλὰ ὑπερπηδῶσαι καὶ ἐπανακλαγγάνουσαι, ἐπαναίρουσαι
[13]	γίγνονται, ἐὰν μὴ μείζονι φιλοπονίᾳ	καὶ	πολλῇ συνέσει κρατήσῃ αὐτῶν. οἱ
[10]	καὶ βάλλειν λίθοις, περιισταμένους ὄπισθεν	καὶ	πολὺ ἄπωθεν, ἕως ἂν κατατείνῃ
[1]	τοῦ Τροίαν ἁλῶναι. Κάστωρ δὲ	καὶ	Πολυδεύκης ὅσα ἐπεδείξαντο ἐν τῇ
[1]	ἀνάγκη καλῶς νοεῖν καὶ λέγειν	καὶ	πράττειν. ~Πρῶτον μὲν οὖν χρὴ
[13]	θεοὶ τούτῳ τῷ ἔργῳ χαίρουσι	καὶ	πράττοντες καὶ ὁρῶντες· ὥστε ὑπάρχειν
[13]	ἡ θεὸς ταῦτα {Ἄρτεμις} Ἀταλάντη	καὶ	Πρόκρις καὶ ἥτις ἄλλη.
[11]	ἕκαστον χαίρῃ περὶ τὰ ὕδατα	καὶ	πρὸς ὅ τι ἂν ἄλλο
[11]	Νύσῃ τῇ ὑπὲρ τῆς Συρίας,	καὶ	πρὸς τοῖς ἄλλοις ὄρεσιν ὅσα
[10]	δὲ πάλιν τὸν αὐτὸν τρόπον	καὶ	προτεῖναι ἐντὸς τῆς ὠμοπλάτης ᾗ
[4]	εὔτριχες δέ, ἐὰν ἔχωσι λεπτὴν	καὶ	πυκνὴν καὶ μαλακὴν τὴν τρίχα.
[13]	ἐπιχειρήματος βελτίους γίγνονται πρὸς πολλὰ	καὶ	σοφώτεροι δι´ οὗ διδάξομεν. ἐὰν
[12]	τοιούτων οὖν στρατιῶταί τε ἀγαθοὶ	καὶ	στρατηγοὶ γίγνονται. ὧν γὰρ οἱ
[5]	βόρεια, ἐὰν ᾖ ἄλυτα, συνίστησι	καὶ	σῴζει. οἱ δὲ ὑετοὶ κατακλύζουσι
[12]	ἀργοῖτο· σὺν γὰρ τῇ πόλει	καὶ	σῴζεται καὶ ἀπόλλυται τὰ οἰκεῖα
[3]	αὐτοῦ γένους τά τε εἴδη	καὶ	τὰ ἄλλα φράσω. ~Πρῶτον μὲν
[5]	τε γὰρ ὄμματα ἔχει ἔξω	καὶ	τὰ βλέφαρα ἐλλείποντα καὶ οὐκ
[6]	δὲ ταῦτα ἀνελόντα τὰς ἄρκυς	καὶ	τὰ δίκτυα, ἀνατρίψαντα τὰς κύνας
[2]	λεπτοῦ λίνου καὶ τὰ ἐνόδια	καὶ	τὰ δίκτυα. ἔστωσαν δὲ αἱ
[2]	αἱ ἄρκυς καὶ τὰ ἐνόδια	καὶ	τὰ δίκτυα κυνοῦχος μόσχειος, καὶ
[6]	εὔλυτοι ὦσιν, ἱστάναι τὰς ἄρκυς	καὶ	τὰ δίκτυα, ὡς εἴρηται. μετὰ
[2]	καὶ τὰ δίκτυα κυνοῦχος μόσχειος,	καὶ	τὰ δρέπανα, ἵνα ᾖ τῆς
[10]	δὲ ἑκάστην ἐμφράττειν τῇ ὕλῃ	καὶ	τὰ δύσορμα, ἵνα εἰς τὰς
[10]	εἰσβολὰς δὲ εἰς τὰς ὀργάδας	καὶ	τὰ ἕλη καὶ τὰ ὕδατα.
[2]	Φασιανοῦ ἢ Καρχηδονίου λεπτοῦ λίνου	καὶ	τὰ ἐνόδια καὶ τὰ δίκτυα.
[2]	ἐν ὅτῳ ἔσονται αἱ ἄρκυς	καὶ	τὰ ἐνόδια καὶ τὰ δίκτυα
[7]	σκέλη, τοῖς σώμασι νόσους ἐμποιοῦσι,	καὶ	τὰ ἐντὸς ἄδικα γίγνεται. Τὰ
[13]	τοῖς πολίταις καὶ τὰ σώματα	καὶ	τὰ κτήματα καλῶς ἔχοντα παρέχουσιν.
[5]	μὲν χαροποί, οἱ δ´ ὑπόγλαυκοι·	καὶ	τὰ μέλανα τὰ περὶ τὰ
[4]	ἴχνη, ἐπικαταβάλλουσαι δὲ τὰ ὦτα·	καὶ	τὰ μὲν ὄμματα πυκνὰ διακινοῦσαι,
[5]	κυνηγετοῦντα ἀπέχεσθαι ὧν ὧραι φέρουσι	καὶ	τὰ νάματα καὶ τὰ ῥεῖθρα
[5]	ἕως ἂν ψυχθῇ· χείρω δὲ	καὶ	τὰ νότια ποιεῖ· ὑγραίνοντα γὰρ
[5]	κύκλῳ περιποίκιλον, οἱ δὲ παράσειρον,	καὶ	τὰ ὄμματα οἱ μὲν χαροποί,
[12]	ἅμα οἷοί τε ἔσονται ἐπιέναι	καὶ	τὰ παραγγελλόμενα ποιεῖν διὰ τὸ
[6]	ἐπὶ ἄκρας ἐπιβάλλων τοὺς ἐπιδρόμους	καὶ	τὰ παράδρομα συμφράττων. φυλαττέτω δὲ
[10]	ἁπάσας καὶ λαβόντας τὰ ἀκόντια	καὶ	τὰ προβόλια προιέναι. ἐγκελεύειν δὲ
[5]	ὧραι φέρουσι καὶ τὰ νάματα	καὶ	τὰ ῥεῖθρα ἐᾶν· τὸ γὰρ
[9]	τοῖς ὄρεσι, περὶ τοὺς λειμῶνας	καὶ	τὰ ῥεῖθρα καὶ τὰς νάπας,
[4]	τραχέα· καὶ γὰρ εὔποδες γίγνονται	καὶ	τὰ σώματα διαπονοῦσαι ἐν τόποις
[13]	εἰς τὸ κοινὸν τοῖς πολίταις	καὶ	τὰ σώματα καὶ τὰ κτήματα
[5]	πολλαῖς αὐτῶν, αἵτινες καὶ αὐτοὺς	καὶ	τὰ τέκνα ἐπιοῦσαι ἀναιροῦνται, οὔτε
[13]	γὰρ τῶν ἰδιωτῶν οὐσίας ἀφαιρούμενοι	καὶ	τὰ τῆς πόλεως εἰς τὰς
[12]	παιδεύεσθαι. τά τε ἄλλα γὰρ	καὶ	τὰ τοῦ πολέμου διὰ τούτων
[12]	ἑκάστου. ὥστε πρὸς τοῖς αὑτῶν	καὶ	τὰ τῶν ἄλλων ἰδιωτῶν οἱ
[10]	τὰς ὀργάδας καὶ τὰ ἕλη	καὶ	τὰ ὕδατα. ὁ δὲ τεταγμένος
[5]	ἀετούς· ὑπερβάλλοντες γὰρ τὰ σιμὰ	καὶ	τὰ ψιλὰ ἀναρπάζονται, ἕως ἂν
[4]	βαθείας, καὶ ἐπὶ ταῖς ὀσφύσι	καὶ	ταῖς οὐραῖς κάτω, ἄνωθεν δὲ
[10]	ταύτην. χρηστέον δὲ τῷ προβολίῳ	καὶ	ταῖς προβολαῖς τοῦ σώματος ὡς
[11]	καὶ παρδάλεις, λύγκες, πάνθηρες, ἄρκτοι	καὶ	τἆλλα ὅσα ἐστὶ τοιαῦτα θηρία
[6]	τοῦ ἴχνους διαλιπόντα μὴ πολὺ	καὶ	τὰς ἄλλας ἀφιέναι κατὰ μίαν,
[9]	πολύν. ~Ἐπὶ δὲ τοὺς νεβροὺς	καὶ	τὰς ἐλάφους κύνας εἶναι Ἰνδικάς·
[9]	τοὺς λειμῶνας καὶ τὰ ῥεῖθρα	καὶ	τὰς νάπας, ἐν ταῖς διόδοις
[12]	ἵειντο ἂν ἐπὶ τοὺς πόνους	καὶ	τὰς παιδεύσεις αἷς ἁλίσκεται μόλις,
[10]	τὸν αὐλὸν κνώδοντας ἀπολεχαλκευμένους, στιφρούς,	καὶ	τὰς ῥάβδους κρανείας δορατοπαχεῖς. αἱ
[12]	γὰρ ἔστι τοῖς τὰ σώματα	καὶ	τὰς ψυχὰς εὖ ἔχουσιν ἐγγὺς
[10]	πολλά. λαβόντα οὖν τὴν κύνα	καὶ	ταύτην μετὰ τῶν ἄλλων δῆσαι
[1]	Ποδαλείριος παιδευθέντες τὰ αὐτὰ ἐγένοντο	καὶ	τέχνας καὶ λόγους καὶ πολέμους
[6]	κυνηγεσίου, καὶ εὐξάμενον τῷ Ἀπόλλωνι	καὶ	τῇ Ἀρτέμιδι τῇ Ἀγροτέρᾳ μεταδοῦναι
[9]	κάτω ἀμειβόμενον στενότητι· διελεῖν δὲ	καὶ	τῇ σειρίδι καὶ τῷ ξύλῳ
[2]	ἐπ´ αὐτὸ φράσω καὶ αὐτὰ	καὶ	τὴν ἐπιστήμην ἑκάστου, ἵνα προειδὼς
[5]	ὑποστέγει τὰ ὑγρά· ἔχει δὲ	καὶ	τὴν τρίχα στεγανήν· πυκνὴ γὰρ
[2]	ἀρκυωρὸν εἶναι ἐπιθυμοῦντα τοῦ ἔργου	καὶ	τὴν φωνὴν Ἕλληνα, τὴν δὲ
[9]	μάλιστα μὲν ἕωθεν, χρὴ δὲ	καὶ	τῆς ἄλλης ἡμέρας, ἐν δὲ
[3]	ἄλγος τῶν ποδῶν. Εἰσὶ δὲ	καὶ	τῆς ἰχνεύσεως πολλοὶ τρόποι ἐκ
[12]	πάρεστι διὰ τὸ εἶναι ἀθάνατος	καὶ	τιμᾷ τοὺς περὶ αὐτὴν ἀγαθούς,
[7]	αὔξιμοι· τὸ δὲ τῶν μητέρων	καὶ	τὸ γάλα ἀγαθὸν καὶ τὸ
[5]	γὰρ μεγάλοι τὸ χρῶμα ἐπίπερκνοι	καὶ	τὸ λευκὸν τὸ ἐν τῷ
[5]	ἐν παλισκίοις, τὸ δὲ ἔαρ	καὶ	τὸ μετόπωρον ἐν προσηλίοις· οἱ
[9]	βρόχον τῆς σειρίδος· καὶ αὐτὴν	καὶ	τὸ ξύλον καθέντα εἰς τὴν
[7]	μητέρων καὶ τὸ γάλα ἀγαθὸν	καὶ	τὸ πνεῦμα καὶ φίλαι αἱ
[9]	δρόμῳ πᾶν τὸ σῶμα τύπτει	καὶ	τὸ πρόσωπον· ἐὰν δὲ τοῦ
[6]	ὃ ἀμπέχεται περὶ τὴν χεῖρα	καὶ	τὸ ῥόπαλον ἀναλαβόντα κατὰ τὸν
[9]	παίει, ἐὰν μὲν ᾖ ἄρρην,	καὶ	τοῖν ποδοῖν· ἐὰν δὲ θήλεια,
[9]	τὰς νάπας, ἐν ταῖς διόδοις	καὶ	τοῖς ἔργοις πρὸς ὅ τι
[10]	τοὺς ἀκολουθοῦντας σαφῶς. ἔσται δὲ	καὶ	τοῖς κυνηγέταις πολλὰ δῆλα αὐτοῦ,
[13]	ἀμείνους, τοὺς δὲ πολὺ χείρους·	καὶ	τοῖς μὲν ἡ ἄγρα μετὰ
[13]	ταῦτα. οὗτοι δ´ ἂν εἶεν	καὶ	τοκεῦσιν ἀγαθοὶ καὶ πάσῃ τῇ
[1]	θεοῖς δοῦναι τε Θέτιν αὐτῷ	καὶ	τὸν γάμον παρὰ Χείρωνι ὑμνῆσαι.
[11]	χώραις περὶ τὸ Πάγγαιον ὄρος	καὶ	τὸν Κίττον τὸν ὑπὲρ τῆς
[10]	ὡς φανότατον ᾖ τὸ ἔσω·	καὶ	τὸν περίδρομον ἐξάπτειν ἀπὸ δένδρου
[4]	ἴχνη. μετὰ δὲ τοῦ εἴδους	καὶ	τοῦ ἔργου τούτου εὔψυχοι ἔστωσαν
[5]	φερόμεναι. ἔστι δὲ τοῦ χειμῶνος	καὶ	τοῦ θέρους καὶ τοῦ μετοπώρου
[5]	τοῦ χειμῶνος καὶ τοῦ θέρους	καὶ	τοῦ μετοπώρου τὰ ἴχνη ὀρθὰ
[12]	καὶ ὑβριστικὰ ἐκ τῆς ψυχῆς	καὶ	τοῦ σώματος ἀφαιροῦνται, ἐπιθυμίαν δ´
[5]	οὐ μόνον τὰς κύνας ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἀετούς· ὑπερβάλλοντες γὰρ τὰ
[9]	τὰς δὲ στεφάνας εὐκύκλους ἐχούσας,	καὶ	τοὺς ἥλους ἐναλλὰξ σιδηροῦς τε
[13]	οἱ δὲ κυνηγέται κοινοὺς ἐχθρούς·	καὶ	τοὺς μὲν ἡ μελέτη αὕτη
[12]	εἰδότες ὅτι οἱ τὰς πόλεις	καὶ	τοὺς φίλους εὖ ποιοῦντες πάντες
[12]	ἀμείνους οὖν οἱ θέλοντες πονεῖν.	καὶ	τοῦτο ἐπιδέδεικται μεγάλῳ παραδείγματι· τῶν
[6]	δὲ περὶ τὸν λαγῶ ὦσι	καὶ	τοῦτο ἐπιδεικνύωνται σαφῶς τῷ κυνηγέτῃ,
[9]	τῶν τηλικούτων νεβρῶν· δευτέρῳ δὲ	καὶ	τρίτῳ δρόμῳ ταχὺ ἁλίσκονται· τὰ
[9]	πορεύεσθαι καὶ ἐπὶ τοὺς ἄλλους	καὶ	τῷ αὐτῷ εἴδει πρὸς αὐτοὺς
[9]	διελεῖν δὲ καὶ τῇ σειρίδι	καὶ	τῷ ξύλῳ τῆς γῆς ὅσον
[12]	πολέμου διὰ τούτων εὐτυχοῦντες ᾐσθάνοντο·	καὶ	τῶν ἄλλων εἴ τι βούλονται
[2]	δυσμεταχείριστα ἔσται· ἀμφότερα δὲ τριακονθάμματα,	καὶ	τῶν βρόχων τὸ διάστημα ἴσον
[5]	τῶν τε ὑπαρχόντων ὀλίγους ἐκθηρῶνται	καὶ	τῶν ἐπιγιγνομένων, ἀνάγκη ἀφθόνους εἶναι.
[12]	οἱ πόνοι τὰ μὲν αἰσχρὰ	καὶ	ὑβριστικὰ ἐκ τῆς ψυχῆς καὶ
[4]	μὴ ἐπανιεῖσαι σὺν πολλῇ κλαγγῇ	καὶ	ὑλαγμῷ, συνεκπερῶσαι μετὰ τοῦ λαγῶ
[3]	αἱ δὲ ἀσπαζόμεναι τὰ ψευδῆ	καὶ	ὑπερλαμπρυνόμεναι ἐφ´ ὅτῳ ἂν τύχωσι
[4]	ἀληθῶς ἤδη αἰωρεῖσθαι τὴν ψυχὴν	καὶ	ὑπερχαίρειν ὅτι τοῦ λαγῶ ἐγγύς
[1]	τὴν ἀρετὴν ἐθαυμάσθησαν. Κέφαλος μὲν	{καὶ}	ὑπὸ θεᾶς ἡρπάσθη, Ἀσκληπιὸς δὲ
[10]	ἔστωσαν· τὸ γὰρ θηρίον μόλις	καὶ	ὑπὸ πολλῶν ἁλίσκεται. ὅπως δὲ
[6]	ἐλαφρὰν ἐσθῆτα ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον	καὶ	ὑπόδεσιν, ἐν δὲ τῇ χειρὶ
[5]	ἔστιν ὅτε διαβαίνουσι τὰ ῥεύματα	καὶ	ὑποκάμπτουσι καὶ καταδύονται εἰς φάραγγας
[3]	λείπουσι τὰ ἔργα καὶ ἀφίστανται	καὶ	ὑποφεύγουσι τὸν ἥλιον ὑπὸ τὰς
[7]	γάλα ἀγαθὸν καὶ τὸ πνεῦμα	καὶ	φίλαι αἱ περιβολαί. ἐπειδὰν δὲ
[13]	οἱ δὲ φιλόσοφοι πᾶσι κοινοὶ	καὶ	φίλοι· τύχας δὲ ἀνδρῶν οὔτε
[12]	θανάτους καὶ αὐτῶν καὶ παίδων	καὶ	φίλων, ἀναισθήτως μὲν τῶν κακῶν
[6]	καὶ οὐκ ἀνίσταται ὑπὸ κόπου	καὶ	φόβου) τὰς κύνας ἐπαγόμενον, ἐγκελεύοντα,
[3]	τοῦ ἴχνους, σχάσασαι τὴν οὐρὰν	καὶ	φράξασαι διατρέχουσι· πολλαὶ δὲ τούτων
[12]	εὐνάζεσθαί τε σκληρῶς δυνατοὶ ἔσονται	καὶ	φύλακες εἶναι ἀγαθοὶ τοῦ ἐπιταττομένου.
[1]	βίος πᾶσιν ἐξήρκει. Ζεῦς γὰρ	καὶ	Χείρων ἀδελφοὶ πατρὸς μὲν τοῦ
[9]	τῷ καιρῷ ἐγκελεύειν ταῖς κυσὶ	καὶ	χρῆσθαι τοῖς ἀκοντίοις. κρατήσαντα δὲ
[10]	ἀρκυωρὸν ἀναλαβόντα τὸ προβόλιον προσιέναι	καὶ	χρῆσθαι ὡς εἴρηκα· ἐὰν δὲ
[10]	ἕως ἂν ἀποκτείνῃ. Ἁλίσκονται δὲ	καὶ	ὧδε. ἵστανται μὲν αὐτοῖς αἱ
[7]	ἢ ἐκείνου φροντίζειν. χρὴ δὲ	καὶ	ὡς τὰ πολλὰ δεομέναις διδόναι
[8]	θήραν ταύτην· ἡ γὰρ χιὼν	καίει	τῶν κυνῶν τὰς ῥῖνας, ῥήγνυσι
[7]	Σπουδή, Βρύας, Οἰνάς, Στέρρος, Κραύγη,	Καίνων,	Τύρβας, Σθένων, Αἰθήρ, Ἀκτίς, Αἰχμή,
[10]	τῶν κυνῶν· τὸ γὰρ θηρίον	καίπερ	ὑπερβάλλον δυνάμει ἀπαγορεύει ὑπέρασθμον γιγνόμενον.
[6]	ἵνα μὴ παροξύνωνται πρὸ τοῦ	καιροῦ.	αἱ δ´ ὑπὸ χαρᾶς καὶ
[10]	ἔχων. ἐν τούτῳ δὲ τῷ	καιρῷ	αἱ μὲν κύνες προσκείσονται· αὐτοὺς
[9]	ἀφελέσθαι. ἐν δὲ τούτῳ τῷ	καιρῷ	ἐγκελεύειν ταῖς κυσὶ καὶ χρῆσθαι
[13]	τὸ ταχὺ μὴ ὀρθῶς μέμψασθαι·	καίτοι	γέγραπταί γε οὕτως, ἵνα ὀρθῶς
[6]	τῶν κυνῶν οἱ πόδες μὴ	καίωνται	ἐν τῇ πορείᾳ. ~Σκυλακεύειν δὲ
[12]	λέγει οὔτε ποιεῖ αἰσχρὰ οὐδὲ	κακά,	ἵνα μὴ ὀφθῇ ὑπ´ ἐκείνου.
[12]	ἀρετῆς οὐκ οἰόμενοι ἐπισκοπεῖσθαι πολλὰ	κακὰ	καὶ αἰσχρὰ ἐναντίον ποιοῦσιν, ὅτι
[13]	ἑτέρων κωλύει χρησίμων καὶ διδάσκει	κακά.	μέμφομαι οὖν αὐτοῖς τὰ μὲν
[12]	καλῶν οὐδενὸς ἀποστερεῖ ὥσπερ ἕτεραι	κακαὶ	ἡδοναί, ἃς οὐ χρὴ μανθάνειν.
[12]	γὰρ ἡδοναὶ αἱ πολλαὶ καὶ	κακαί·	ὧν ἡττώμενοι ἢ λέγειν ἢ
[12]	λεγόντων αἱροῦνται διὰ τὴν αὑτῶν	κακίαν	ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ἑτέρων ἀρετῇ
[13]	τε σώματα πρὸς τὸν πόλεμον	κάκιστα	καὶ αἴσχιστα ἔχουσι πονεῖν οὐ
[12]	ἡδοναῖς ἀκαίροις διάγειν, φύσει οὗτοι	κάκιστοι.	οὔτε γὰρ νόμοις οὔτε λόγοις
[13]	τοῖς δὲ μετὰ αἰσχροῦ θράσους.	κακοηθείας	δὲ καὶ αἰσχροκερδείας οἱ μὲν
[1]	ἄριστος, ὁ δὲ ὅμοιος ἀγαθοῖς·	κακοὶ	δὲ ἔπραξαν τὸ ἔργον. Μενεσθεὺς
[13]	ἐπίπονοι δέ εἰσιν, οἱ δὲ	κακοὶ	πάσχουσί τε κακῶς καὶ γιγνώσκονται
[1]	καὶ νῦν ἐρῶσιν, οἱ δὲ	κακοὶ	φθονοῦσιν, ὥστ´ ἐν μὲν τῇ
[5]	γὰρ ἅπτεσθαι τούτων αἰσχρὸν καὶ	κακόν,	καὶ ἵνα μὴ τῷ νόμῳ
[12]	περὶ αὐτὴν ἀγαθούς, τοὺς δὲ	κακοὺς	ἀτιμάζει. εἰ οὖν εἰδεῖεν τοῦτο,
[12]	ἔχθρας ἀναιροῦνται, ἐκ δὲ τῶν	κακῶν	ἔργων νόσους καὶ ζημίας καὶ
[12]	καὶ φίλων, ἀναισθήτως μὲν τῶν	κακῶν	ἔχοντες, τῶν δὲ ἡδονῶν πλέον
[12]	πόλεως σωτηρίαν; τούτων μέντοι τῶν	κακῶν	οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἀφέξεται ἐρασθεὶς
[13]	οἱ δὲ κακοὶ πάσχουσί τε	κακῶς	καὶ γιγνώσκονται ἐπὶ τὰ χείρω.
[12]	ἀδικουμένην οὔτε τὴν χώραν πάσχουσαν	κακῶς.	Λέγουσι δέ τινες ὡς οὐ
[12]	ἀπὸ τῶν κυνηγεσίων πολλὰ καὶ	καλὰ	ἔμαθον· ἐξ ὧν ἐγένετο αὐτοῖς
[1]	ταύτῃ τῇ παιδείᾳ τραφεὶς οὕτω	καλὰ	καὶ μεγάλα μνημεῖα παρέδωκεν, ὥστε
[7]	ὁ λαγῶς εὑρίσκηται, ἐὰν μὲν	καλαὶ	ὦσι πρὸς τὸν δρόμον τὰ
[5]	ἔχωσιν ἔνιον ἐρύθημα, καὶ διὰ	καλάμης	διὰ τὴν ἀνταύγειαν· κατάδηλοι δὲ
[7]	σκύλακας ἱέναι. ἐὰν γὰρ ὁμόθεν	καλὰς	τὰ εἴδη οὔσας καὶ εὐψύχους
[6]	ὦσι τοῖς ἴχνεσιν, ἀλλ´ ὑπερβάλλωσι,	καλεῖν	αὐτάς, Οὐ πάλιν, οὐ πάλιν
[12]	ὧν ἐγὼ παραινῶ· παίδευσις γὰρ	καλὴ	διδάσκει χρῆσθαι νόμοις καὶ λέγειν
[10]	μεμνῆσθαι ἔχοντα ἀνίστασθαι· οὐ γὰρ	καλὴ	ἡ σωτηρία ἄλλως ἢ κρατήσαντι.
[10]	ἐπάγουσι τοὺς τόπους ζητοῦντες τοὺς	καλλίστους·	ἐπειδὰν δὲ εὑρεθῇ, διώκεται. ἐὰν
[13]	αὐτήν. ~Θαυμάζω δὲ τῶν σοφιστῶν	καλουμένων	ὅτι φασὶ μὲν ἐπ´ ἀρετὴν
[1]	μαθηταὶ κυνηγεσίων τε καὶ ἑτέρων	καλῶν	Κέφαλος, Ἀσκληπιός, Μειλανίων, Μέστωρ, Ἀμφιάραος,
[12]	ἄλλων εἴ τι βούλονται ἐπιτηδεύειν	καλῶν	οὐδενὸς ἀποστερεῖ ὥσπερ ἕτεραι κακαὶ
[12]	μὲν οὖν τούτων οὐδὲν ἂν	καλῶς	ἔχοι· διὰ δὲ τῶν πονούντων
[13]	ἂν παιδεύσειε, γνῶμαι δέ, εἰ	καλῶς	ἔχοιεν. ψέγουσι δὲ καὶ ἄλλοι
[13]	τὰ σώματα καὶ τὰ κτήματα	καλῶς	ἔχοντα παρέχουσιν. ἔρχονται δὲ οἱ
[13]	δέ με ὅτι τὰ μὴ	καλῶς	καὶ ἑξῆς γεγραμμένα φήσει τις
[1]	τὰ ἄλλα ἐξ ὧν ἀνάγκη	καλῶς	νοεῖν καὶ λέγειν καὶ πράττειν.
[13]	τις ἴσως τῶν τοιούτων οὐ	καλῶς	οὐδ´ ἑξῆς γεγράφθαι· ῥᾴδιον γὰρ
[5]	δὲ ἔαρ κεκραμένον τῇ ὥρᾳ	καλῶς	παρέχει τὰ ἴχνη λαμπρά, πλὴν
[13]	δὲ δέονται εἰς ἀρετὴν οἱ	καλῶς	πεπαιδευμένοι ὀρθῶς ἐγνωσμένα ζητῶ λέγειν·
[6]	αὐτῷ διωκομένῳ Ἰὼ κύνες, ἰώ,	καλῶς,	σοφῶς γε ὦ κύνες. καὶ
[6]	ἄλλο δὲ μηδέν· οὐ γὰρ	καλῶς	τηροῦσι τὰς κύνας οἱ ἐξ
[6]	τῶν αὐτῶν, ἐπηλλαγμένα, περιφερῆ, ὀρθά,	καμπύλα,	πυκνά, μανά, γυνώριμα, ἄγνωστα, ἑαυτὰς
[5]	διαλέλυται· ὥστε οὐ παραλυποῦσι τῶν	καρπῶν	αἱ ὀσμαὶ εἰς ταὐτὰ φερόμεναι.
[12]	τῶν νέων ἐποιήσαντο· σπανίζοντες γὰρ	καρπῶν	τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐνόμισαν ὅμως
[12]	λείψουσι τὰς τάξεις διὰ τὸ	καρτερεῖν	δύνασθαι. ἐν φυγῇ δὲ τῶν
[2]	τὰς δὲ ἄρκυς Φασιανοῦ ἢ	Καρχηδονίου	λεπτοῦ λίνου καὶ τὰ ἐνόδια
[3]	τῶν κυνῶν διττά, αἱ μὲν	καστόριαι,	αἱ δὲ ἀλωπεκίδες. ἔχουσι δ´
[3]	ἀλωπεκίδες. ἔχουσι δ´ αἱ μὲν	καστόριαι	τὴν ἐπωνυμίαν ταύτην ὅτι Κάστωρ
[1]	ὅλον αἴτιοι τοῦ Τροίαν ἁλῶναι.	Κάστωρ	δὲ καὶ Πολυδεύκης ὅσα ἐπεδείξαντο
[3]	καστόριαι τὴν ἐπωνυμίαν ταύτην ὅτι	Κάστωρ	ἡσθεὶς τῷ ἔργῳ μάλιστα αὐτὰς
[1]	Ἱππόλυτος, Παλαμήδης, Μενεσθεύς, Ὀδυσσεύς, Διομήδης,	Κάστωρ,	Πολυδεύκης, Μαχάων, Ποδαλείριος, Ἀντίλοχος, Αἰνείας,
[10]	ἔχοντα τὸ μὲν μέγεθος πεντεπαλάστους,	κατὰ	δὲ μέσον τὸν αὐλὸν κνώδοντας
[6]	πολὺ καὶ τὰς ἄλλας ἀφιέναι	κατὰ	μίαν, καὶ ἕπεσθαι μὴ ἐγκείμενον,
[5]	οἷς ἐγένετο καὶ ἐτράφη ἁλίσκεται.	κατὰ	πόδας δὲ οὐ πολλάκις ὑπὸ
[6]	ἕως ἂν ἢ ἀποκτείνῃ αὐτὸν	κατὰ	πόδας ἢ εἰς τὰς ἄρκυς
[13]	κρατήσῃ αὐτῶν. οἱ μὲν οὖν	κατὰ	πόλιν βουλόμενοι πλεονεκτεῖν μελετῶσι νικᾶν
[8]	ἐκκυλισθῇ ἐκ τῶν δικτύων, μεταθεῖν	κατὰ	τὰ ἴχνη· ὁ δὲ ἀφίξεται
[8]	ἐπειδὰν λάβῃ τὰ ἴχνη, πορεύεσθαι	κατὰ	ταῦτα. ἐὰν δ´ ἐπηλλαγμένα ᾖ,
[1]	ἄλλης παιδείας πολὺ διενεγκόντες τὰ	κατὰ	τὴν ἀρετὴν ἐθαυμάσθησαν. Κέφαλος μὲν
[6]	χεῖρα καὶ τὸ ῥόπαλον ἀναλαβόντα	κατὰ	τὸν λαγῶ, καὶ μὴ ὑπαντᾶν·
[9]	ἐπιλύσαντα τὰς κύνας καὶ ἐπικελεύσαντα	κατὰ	τὸν ὁλκὸν τοῦ ξύλου, σκοπούμενον
[5]	ἐνὸν ἀντιλάμπει· ἄδηλοι δέ, ὅταν	κατὰ	τοὺς λίθους, τὰ ὄρη, τὰ
[9]	φλοιὸν τοῦ ξύλου ἀφηρπασμένον καὶ	κατὰ	τοῦτο ῥᾴους αἱ μεταδρομαὶ ἔσονται.
[1]	Ποδαλείριος, Ἀντίλοχος, Αἰνείας, Ἀχιλλεύς, ὧν	κατὰ	χρόνον ἕκαστος ὑπὸ θεῶν ἐτιμήθη.
[11]	ἄλλο προσίῃ. τὰ δὲ αὐτῶν	καταβαίνοντα	εἰς τὸ πεδίον τῆς νυκτὸς
[5]	ὅταν ἀνιστῆται ὑπὸ τῶν κυνῶν,	καταβάλλων	{γὰρ} καὶ παραβάλλων τὸ ἕτερον
[5]	διὰ καλάμης διὰ τὴν ἀνταύγειαν·	κατάδηλοι	δὲ καὶ ἐν τοῖς τριμμοῖς
[5]	κατάντη ἥκιστα. διωκώμενοι δέ εἰσι	κατάδηλοι	μάλιστα μὲν διὰ γῆς κεκινημένης,
[5]	τὰ ῥεύματα καὶ ὑποκάμπτουσι καὶ	καταδύονται	εἰς φάραγγας καὶ εἰς ἰλεούς·
[5]	δὲ τοὺς πόδας τὴν γένυν	καταθείς,	τὰ δὲ ὦτα ἐπιπετάσας ἐπὶ
[9]	μέλλῃ ἑκάστη τὸν ἑαυτῆς εὐνάσειν.	κατακλίνασαι	δὲ καὶ γάλα δοῦσαι καὶ
[6]	πυκνάς, ὅπως ἂν μὴ παραλειφθῇ	(κατακλίνεται	γὰρ ἐν μικρῷ τὸ θηρίον
[10]	ἀφίξεται ἐπὶ τόπον ὑλώδη ἰχνεύουσα.	κατακλίνεται	γὰρ τὸ θηρίον ὡς ἐπὶ
[5]	ὑπὸ τῶν κυνῶν ἔκπληκτοι γίγνεσθαι.	κατακλίνεται	δὲ ὑποθεὶς τὰ ὑποκώλια ὑπὸ
[8]	πλανᾶται ὁ λαγῶς ἀπορούμενος ὅπου	κατακλινῇ,	ἅμα δὲ καὶ εἴθισται τεχνάζειν
[3]	ἥλιον ὑπὸ τὰς σκιὰς καὶ	κατακλίνονται·	αἱ δὲ ἄρρινες μόλις καὶ
[5]	γὰρ καὶ ἀνακαθίζων ἅπτεται πολλῶν.	Κατακλίνονται	δ´ εἰς ἃ ἡ γῆ
[5]	καὶ σῴζει. οἱ δὲ ὑετοὶ	κατακλύζουσι	καὶ αἱ ψακάδες, καὶ ἡ
[9]	ἐὰν μὴ ἀπορρήξῃ τὴν σειρίδα,	καταλαμβάνεται	αὐτοῦ. χρὴ δέ, ἐὰν οὕτως
[3]	θέουσαι ἄν ποθεν ἀκούσωσι κραυγῆς,	καταλείπουσαι	τὰ αὑτῶν ἔργα ἀπρονοήτως ἐπὶ
[6]	δὲ παρόδους, διόδους, καταφανεῖς, λεπτὰς	καταλιπών,	εἰς ὄρθρον καὶ μὴ πρῴ,
[10]	πεπτωκότος. ὅταν δὲ ἴδῃ τοῦτο,	καταλιπὼν	ὃν ἂν ἔχῃ ὑφ´ αὑτῷ
[5]	ὑποστρέφεται ταχύ, ἐν μικρῷ πολὺ	καταλιπὼν	τὸ ἐπιφερόμενον. οὕτω δὲ ἐπίχαρί
[5]	μαλακή. καὶ ὅταν μὲν ἐγρηγόρῃ,	καταμύει	τὰ βλέφαρα, ὅταν δὲ καθεύδῃ,
[5]	δὲ ἀνώμαλα ἀνομοίως, τὰ δὲ	κατάντη	ἥκιστα. διωκώμενοι δέ εἰσι κατάδηλοι
[3]	δὲ εἰσπίπτουσιν εἰς αὐτά, ἀφρόνως	καταπατοῦσαι	τὰς αἰσθήσεις. εἰσὶ δὲ αἳ
[9]	τὰς κύνας ὑπὲρ αὐτῶν ἀμυνόμεναι	καταπατοῦσιν,	ὥστ´ οὐκ εὐάλωτοί εἰσιν, ἐὰν
[7]	ἀνάγκη αὕτη ἔχει. ἄγειν δὲ	καταπαυομένας,	ἵνα θᾶττον ἐγκύμονες γίγνωνται, πρὸς
[4]	ἐὰν τῇ αὐτῇ ὥρᾳ μὴ	καταρρηγνύωνται	αὐτῶν οἱ πόδες τὰ ὄρη
[9]	ταύτην γὰρ τὴν ὥραν γίγνονται.	κατασκέψασθαι	δὲ προελθόντα εἰς τὰς ὀργάδας,
[10]	μὴ βούληται ἀκοντιζόμενος καὶ βαλλόμενος	κατατεῖναι	τὸν περίδρομον, ἀλλ´ ἐπανιεὶς ἔχῃ
[10]	καὶ πολὺ ἄπωθεν, ἕως ἂν	κατατείνῃ	προωθῶν αὑτὸν τῆς ἄρκυος τὸν
[6]	εἰπεῖν· τούτων δὲ παρόδους, διόδους,	καταφανεῖς,	λεπτὰς καταλιπών, εἰς ὄρθρον καὶ
[5]	τῶν ψιλῶν εὑρισκόμενοι διὰ τὸ	καταφανές,	βραχυδρομώτατοι δὲ οἱ ἐκ τῶν
[9]	τά τ´ ἐπισύρματα τοῦ ξύλου	καταφανῆ	ἐν τοῖς ἔργοις· ἐὰν δὲ
[5]	δὲ καὶ ἡ πολλὴ δρόσος	καταφέρουσα	αὐτά, καὶ οἱ ὄμβροι οἱ
[1]	οὖν παραινῶ τοῖς νέοις μὴ	καταφρονεῖν	κυνηγεσίων μηδὲ τῆς ἄλλης παιδείας·
[13]	καὶ αἰσχροκερδείας οἱ μὲν δύνανται	καταφρονεῖν,	οἱ δ´ οὐ δύνανται· φωνὴν
[10]	προσπέσῃ, εἰς τοῦτον τὴν ὀργὴν	κατέθετο.	ἐπειδὰν δ´ αἱ κύνες ἐγγὺς
[6]	ὅτῳ ἂν προσπελάζῃ ἀναβοῶντα Ἦ	κατεῖδες	ὠὴ τὰς κύνας; ἐπειδὰν δὲ
[12]	παιδεύσεις αἷς ἁλίσκεται μόλις, καὶ	κατεργάζοιντο	ἂν αὐτήν. ~Θαυμάζω δὲ τῶν
[12]	πολλοὶ ἀφίστανται. τὸ μὲν γὰρ	κατεργάσασθαι	αὐτὴν ἄδηλον, οἱ δὲ πόνοι
[6]	τοῦ ἴχνους πυκνῶς διᾴττωσι, μὴ	κατέχοντα	κυνοδρομεῖν, ἵνα μὴ ὑπὸ φιλοτιμίας
[3]	ἄστομοι καὶ διὰ τοῦτο οὐ	κατέχουσι	τὸν λαγῶ· αἱ χαροποὶ δὲ
[13]	δ´ εὐσεβέστατοι. λόγοι γὰρ παλαιοὶ	κατέχουσιν	ὡς καὶ θεοὶ τούτῳ τῷ
[9]	καὶ εἰς τὴν θάλατταν, ἐὰν	κατέχωνται,	καὶ εἰς τὰ ὕδατα ἀπορούμεναι·
[10]	πρόσθεν, τῇ δ´ ἑτέρᾳ ὄπισθεν·	κατορθοῖ	γὰρ ἡ μὲν ἀριστερὰ αὐτό,
[9]	τῶν ποδοστραβῶν, εἰς δὲ τὸ	κάτω	ἀμειβόμενον στενότητι· διελεῖν δὲ καὶ
[4]	ταῖς ὀσφύσι καὶ ταῖς οὐραῖς	κάτω,	ἄνωθεν δὲ μετρίας. Ἄγειν δὲ
[10]	στόμα καὶ ἔχεσθαι τῆς ὕλης	κάτωθεν·	τὸ γὰρ θηρίον ἐὰν μὲν
[4]	συνδεδεμένα, ἔνδοθεν δὲ προσεσταλμένα, τὰ	κάτωθεν	τῶν κενεώνων λαγαρὰ καὶ αὐτοὺς
[4]	ἐλαφράς, σιμάς, ἀρθρώδεις, ἰνώδη τὰ	κάτωθεν	τῶν μετώπων, ὄμματα μετέωρα, μέλανα,
[8]	τῆς χιόνος καὶ διὰ τὸ	κάτωθεν	τῶν ποδῶν λασίων ὄντων προσέχεσθαι
[9]	τὸ βάθος τὴν ποδοστράβην ἐπιθεῖναι	κατωτέρω	ἰσόπεδον, περὶ δὲ τὴν στέγην
[10]	ἐὰν μὲν ᾖ τὸ χωρίον	κατωφερὲς	ἐν ᾧ ἂν ἔχῃ αὐτὸν
[5]	ἔχει γὰρ κεφαλὴν κούφην, μικράν,	κατωφερῆ,	στενὴν ἐκ τοῦ πρόσθεν, ὦτα
[5]	ψύχη, ἐν εὐδιεινοῖς, ὅταν δὲ	καύματα,	ἐν παλισκίοις, τὸ δὲ ἔαρ
[9]	ποδοστράβης· ἐὰν γὰρ ὀσφραίνηται νεωστὶ	κεκινημένης,	δυσωπεῖται· ταχὺ δὲ ποιεῖ τοῦτο.
[5]	κατάδηλοι μάλιστα μὲν διὰ γῆς	κεκινημένης,	ἐὰν ἔχωσιν ἔνιον ἐρύθημα, καὶ
[9]	οἵ τε γὰρ λίθοι ἔσονται	κεκινημένοι	τά τ´ ἐπισύρματα τοῦ ξύλου
[6]	ἀναστήσουσι τὸν λαγῶ καὶ ἐπίασι	κεκλαγγυῖαι.	ἐὰν δὲ εἰς τὰς ἄρκυς
[3]	αἱ δ´ ἐκ τῶν ἰχνῶν	κεκλαγγυῖαι	ἐξαπατᾶν πειρῶνται, ἀληθῆ τὰ ψευδῆ
[5]	προδιεξέλθωσι γίγνεται. τὸ δὲ ἔαρ	κεκραμένον	τῇ ὥρᾳ καλῶς παρέχει τὰ
[6]	ἀντερειδέτω, ἐπαίρων εἰς μέσον τὸν	κεκρύφαλον.	εἰς δὲ τὸν περίδρομον ἐναπτέτω
[10]	δὲ τὸν ὗν τὸν ἄγριον	κεκτῆσθαι	κύνας Ἰνδικάς, Κρητικάς, Λοκρίδας, Λακαίνας,
[6]	μέγα· πρὸς δὲ τοῖς ἄλλοις	κελεύσμασιν,	ἐὰν ὦσιν ἐν ὄρει αἱ
[13]	τοῖς νέοις αἱ μὲν ἡδοναὶ	κεναί,	ἀρετὴ δ´ οὐκ ἔνι· διατρίβειν
[4]	κενεώνων λαγαρὰ καὶ αὐτοὺς τοὺς	κενεῶνας,	οὐρὰς μακράς, ὀρθάς, λιγυράς, μηριαίας
[4]	δὲ προσεσταλμένα, τὰ κάτωθεν τῶν	κενεώνων	λαγαρὰ καὶ αὐτοὺς τοὺς κενεῶνας,
[9]	μὴ προσιέναι ἐγγύς· τοῖς γὰρ	κέρασι	παίει, ἐὰν μὲν ᾖ ἄρρην,
[13]	καὶ γράφουσιν ἐπὶ τῷ ἑαυτῶν	κέρδει,	καὶ οὐδένα οὐδὲν ὠφελοῦσιν· οὐδὲ
[6]	ὑπερπηδῶσαι καὶ ἐπανακλαγγάνουσαι, ἐπαναίρουσαι τὰς	κεφαλάς,	εἰσβλέπουσαι εἰς τὸν κυνηγέτην, ἐπιγνωρίζουσαι
[4]	εἶναι μεγάλας, εἶτα ἐχούσας τὰς	κεφαλὰς	ἐλαφράς, σιμάς, ἀρθρώδεις, ἰνώδη τὰ
[4]	τριμμῶν ταχὺ ἀπαλλαττόμεναι, τιθεῖσαι τὰς	κεφαλὰς	ἐπὶ γῆν λεχρίας, ἐμμειδιῶσαι μὲν
[10]	ἐκκρούσῃ ἐκ τῶν χειρῶν τῇ	κεφαλῇ	ἐκνεύσας· τῇ γὰρ ῥύμῃ τῆς
[5]	τοιούτων τὸ σῶμα. ἔχει γὰρ	κεφαλὴν	κούφην, μικράν, κατωφερῆ, στενὴν ἐκ
[4]	ἀπὸ τοῦ θυμοῦ, ἀπὸ τῆς	κεφαλῆς,	ἀπὸ τῶν ὀμμάτων, ἀπὸ τῆς
[10]	τὴν κίνησιν τὴν ἀπὸ τῆς	κεφαλῆς	τῆς ἐκείνου. προσφέρειν δὲ τὸ
[1]	κυνηγεσίων τε καὶ ἑτέρων καλῶν	Κέφαλος,	Ἀσκληπιός, Μειλανίων, Μέστωρ, Ἀμφιάραος, Πηλεύς,
[1]	τὰ κατὰ τὴν ἀρετὴν ἐθαυμάσθησαν.	Κέφαλος	μὲν {καὶ} ὑπὸ θεᾶς ἡρπάσθη,
[10]	θήρᾳ καὶ αὐτοὶ οἱ κυνηγέται	κινδυνεύουσιν,	ὅταν γε ἐν ταῖς μεταδρομαῖς
[11]	ἵππων καὶ ὅπλων ἁλίσκεται, εἰς	κίνδυνον	καθιστάντα τοὺς αἱροῦντας. ἔστι δὲ
[10]	γὰρ ὑποχωρῶν ἐμπέσῃ εἰς πυκνούς,	κίνδυνος	πληγῆναι· ᾧ γὰρ ἂν προσπέσῃ,
[5]	δὲ μυκτῆρας, ὅταν μὲν εὕδῃ,	κινεῖ	πυκνά, ὅταν δὲ μή, ἧττον.
[8]	καὶ ἐπειδὰν ἑστηκότα ᾖ, προσελθόντα	κινεῖν.	ἐὰν δὲ ἐκκυλισθῇ ἐκ τῶν
[10]	ὄμμα τοῦ θηρίου ἐνθυμούμενον τὴν	κίνησιν	τὴν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τῆς
[11]	μεγάλα βαθέα, ἐν μέσῳ λείποντες	κίονα	τῆς γῆς. ἐπὶ δὲ τοῦτον
[11]	τὸ Πάγγαιον ὄρος καὶ τὸν	Κίττον	τὸν ὑπὲρ τῆς Μακεδονίας, τὰ
[5]	καὶ ἐπακούουσιν, εἴ που πλησίον	κλαγγὴ	ἢ ψόφος τῶν κυνῶν· καὶ
[4]	καὶ μὴ ἐπανιεῖσαι σὺν πολλῇ	κλαγγῇ	καὶ ὑλαγμῷ, συνεκπερῶσαι μετὰ τοῦ
[6]	ὑλαγμὸν ποιήσει τῶν κυνῶν καὶ	κλαγγὴν	φεύγων. ἐμβοάτω δὲ αὐτῷ διωκομένῳ
[10]	δὲ τοῖς λασίοις τῆς ὕλης	κλάσματα·	ὅπου δ´ ἂν δένδρα ᾖ,
[1]	θεὸς ὣς παρ´ ἀνθρώποις ἀείμνηστον	κλέος	ἔχει. Μειλανίων δὲ τοσοῦτον ὑπερέσχε
[13]	ἀλλὰ καὶ ἀρκεῖ ἑκάστῳ σοφιστὴν	κληθῆναι,	ὅ ἐστιν ὄνειδος παρά γε
[10]	ποιεῖν, ἀντηρίδας ἔνδοθεν ἑκατέρωθεν ὑφιστάντα	κλῶνας,	ὅπως ἂν εἰς τὸν κόλπον
[10]	κατὰ δὲ μέσον τὸν αὐλὸν	κνώδοντας	ἀπολεχαλκευμένους, στιφρούς, καὶ τὰς ῥάβδους
[10]	καὶ εἰ μὴ κωλύοιεν οἱ	κνώδοντες	τῆς λόγχης, ἀφίκοιτ´ ἂν διὰ
[13]	τὰ τῆς πόλεως εἰς τὰς	κοινὰς	σωτηρίας ἀνωφελέστεροί εἰσι τῶν ἰδιωτῶν,
[13]	θηρῶνται, οἱ δὲ φιλόσοφοι πᾶσι	κοινοὶ	καὶ φίλοι· τύχας δὲ ἀνδρῶν
[13]	οἱ δὲ κυνηγέται εἰς τὸ	κοινὸν	τοῖς πολίταις καὶ τὰ σώματα
[13]	νικᾶν φίλους, οἱ δὲ κυνηγέται	κοινοὺς	ἐχθρούς· καὶ τοὺς μὲν ἡ
[6]	ᾖ τὰ ἴχνη ἐπιρριπτοῦσαι, παραπηδῶσαι,	κοινωνοῦσαι,	ὑπολαμβάνουσαι, ἐνσημαινόμεναι, ὅρους τιθέμεναι ἑαυταῖς
[10]	κλῶνας, ὅπως ἂν εἰς τὸν	κόλπον	διὰ τῶν βρόχων αἱ αὐγαὶ
[10]	δὲ ἄρκυος αὐτῆς μακρὸν προήκοντα	κόλπον	ποιεῖν, ἀντηρίδας ἔνδοθεν ἑκατέρωθεν ὑφιστάντα
[6]	θηρίον καὶ οὐκ ἀνίσταται ὑπὸ	κόπου	καὶ φόβου) τὰς κύνας ἐπαγόμενον,
[10]	πεντεκαίδεκα λίνων, ἀπὸ δὲ τοῦ	κορυφαίου	τὸ μέγεθος δεχάμματοι, τὸ δὲ
[10]	ἐμπειρότατον, τοὺς δ´ ἄλλους ἕπεσθαι	κοσμίως	ἀπολείποντας ἀπ´ ἀλλήλων πολύ, ὅπως
[6]	τὸ κυνηγέσιον πάντα. ~Κυνῶν δὲ	κόσμος	δέραια, ἱμάντες, στελμονίαι· ἔστω δὲ
[7]	τὸν λαγῶ, ἐπεὶ μὴ ἐν	κόσμῳ	ἀεὶ τοῦτον ζητοῦσαι τελευτῶσαι γίγνονται
[5]	τὸ σῶμα. ἔχει γὰρ κεφαλὴν	κούφην,	μικράν, κατωφερῆ, στενὴν ἐκ τοῦ
[5]	ἐγκεκλιμένα μικρὸν ἔξω, τρίχωμα βραχύ,	κοῦφον.	ἔστιν οὖν ἀδύνατον μὴ οὐκ
[10]	ἀπολεχαλκευμένους, στιφρούς, καὶ τὰς ῥάβδους	κρανείας	δορατοπαχεῖς. αἱ δὲ ποδοστράβαι ὅμοιαι
[5]	τῶν κυνῶν διὰ τὸ τάχος	κρατεῖται·	ὅσοι δὲ ἁλίσκονται, παρὰ φύσιν
[9]	κυσὶ καὶ χρῆσθαι τοῖς ἀκοντίοις.	κρατήσαντα	δὲ τούτου πορεύεσθαι καὶ ἐπὶ
[10]	καλὴ ἡ σωτηρία ἄλλως ἢ	κρατήσαντι.	προσφέρειν δὲ πάλιν τὸν αὐτὸν
[13]	μείζονι φιλοπονίᾳ καὶ πολλῇ συνέσει	κρατήσῃ	αὐτῶν. οἱ μὲν οὖν κατὰ
[7]	πρὸς τὰς αὐξήσεις τῶν κυνῶν	κρατίστη	αὕτη· εἰσὶ δὲ τέτταρες καὶ
[13]	μέν εἰμι, οἶδα δὲ ὅτι	κράτιστον	μέν ἐστι παρὰ τῆς αὑτοῦ
[2]	ἱκανόν, ἵνα τῶν πόνων τούτοις	κρατῶν	χαίρῃ τῷ ἔργῳ· τὰς δὲ
[7]	Στίχων, Σπουδή, Βρύας, Οἰνάς, Στέρρος,	Κραύγη,	Καίνων, Τύρβας, Σθένων, Αἰθήρ, Ἀκτίς,
[3]	δὲ θέουσαι ἄν ποθεν ἀκούσωσι	κραυγῆς,	καταλείπουσαι τὰ αὑτῶν ἔργα ἀπρονοήτως
[10]	τὸν ἄγριον κεκτῆσθαι κύνας Ἰνδικάς,	Κρητικάς,	Λοκρίδας, Λακαίνας, ἄρκυς, ἀκόντια, προβόλια,
[13]	καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ	κτήματα	καλῶς ἔχοντα παρέχουσιν. ἔρχονται δὲ
[1]	ὅτ´ ἐπὶ Θήβας ἐστράτευσε, πλεῖστον	κτησάμενος	ἔπαινον ἔτυχε παρὰ θεῶν ἀείζως
[5]	τὰ δὲ τίκτει, τὰ δὲ	κύει.	τῶν δὲ μικρῶν λαγίων ὄζει
[3]	τὰς αἰσθήσεις. εἰσὶ δὲ αἳ	κύκλοις	πολλοῖς χρώμεναι καὶ πλάνοις, ὑπολαμβάνουσαι
[8]	πάλιν εἰς τὸ αὐτὸ ἥκοντα	κύκλους	ποιούμενον ἐκπεριιέναι τὰ τοιαῦτα ζητοῦντα
[4]	διακινοῦσαι, ταῖς δὲ οὐραῖς διασαίνουσαι	κύκλους	πολλοὺς ποιούμεναι πρὸς τὰς εὐνὰς
[6]	προσσχῶσι τοῖς ἴχνεσι, περιάγειν αὐτὰς	κύκλους	πολλοὺς ποιούμενον· ὅπου δ´ ἂν
[5]	λαπαρὰς ἱκανῶς, ἰσχία στρογγύλα, πλήρη	κύκλῳ,	ἄνωθεν δὲ ὡς χρὴ διεστῶτα,
[8]	ἐγγύς, ἵνα μὴ ὑποκινῇ, ἀλλὰ	κύκλῳ	ἐκπεριιέναι· ἐλπὶς γὰρ αὐτοῦ εἶναι.
[5]	τὴν δὲ οὐρὰν οἱ μὲν	κύκλῳ	περιποίκιλον, οἱ δὲ παράσειρον, καὶ
[11]	ἐπέθεσαν δήσαντες αἶγα, καὶ ἔφραξαν	κύκλῳ	τὸ ὄρυγμα ὕλῃ ὥστε μὴ
[11]	τῆς φωνῆς ἐν τῇ νυκτὶ	κύκλῳ	τὸν φραγμὸν περιθέουσι, καὶ ἐπειδὰν
[7]	καὶ μὴ ὑποβάλλειν ὑφ´ ἑτέραν	κύνα·	αἱ γὰρ θεραπεῖαι αἱ ἀλλότριαι
[6]	μεταδοῦναι τῆς θήρας λῦσαι μίαν	κύνα,	ἥτις ἂν ᾖ σοφωτάτη ἰχνεύειν,
[10]	τὰ πολλά. λαβόντα οὖν τὴν	κύνα	καὶ ταύτην μετὰ τῶν ἄλλων
[9]	δ´ ἂν ὦσιν, ἔχοντα τὸν	κυναγωγὸν	τὰς κύνας καὶ ἀκόντια πρὸ
[7]	ἵνα θᾶττον ἐγκύμονες γίγνωνται, πρὸς	κύνας	ἀγαθούς· ἐπειδὰν δὲ ὦσιν ἐπίφοροι,
[6]	εἰς τὸ πρόσθεν πεφοβημένος τὰς	κύνας·	αἱ δὲ διαρριπτοῦσαι τὰς οὐρὰς
[5]	πεφόβηνται γὰρ οὐ μόνον τὰς	κύνας	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀετούς· ὑπερβάλλοντες
[6]	καὶ τὰ δίκτυα, ἀνατρίψαντα τὰς	κύνας	ἀπιέναι ἐκ τοῦ κυνηγεσίου, ἐπιμείναντα,
[9]	τὸν τόπον τοῦτον τὰς μὲν	κύνας	δῆσαι ἄπωθεν ἐκ τῆς ὕλης,
[6]	δὲ ἀλώπεκας μὴ ἐθίζειν τὰς	κύνας	διώκειν· διαφθορὰ γὰρ μεγίστη καὶ
[9]	τοὺς νεβροὺς καὶ τὰς ἐλάφους	κύνας	εἶναι Ἰνδικάς· εἰσὶ γὰρ ἰσχυραί,
[4]	μετρίας. Ἄγειν δὲ ἄμεινον τὰς	κύνας	εἰς τὰ ὄρη πολλάκις, τὰ
[4]	τὸν λαγῶ ἀγαθὸν ἄγειν τὰς	κύνας	εἰς τὰ τραχέα· καὶ γὰρ
[5]	ἡ γῆ ἐξανθοῦσα βλάπτει τὰς	κύνας,	εἰς τὸ αὐτὸ συμμιγνύουσα τῶν
[5]	λαγῶ τὰ ἴχνη ὑπάγοντα τὰς	κύνας	ἐκ τῶν ἔργων ἄνωθεν· ὅσοι
[6]	δ´ ἐκ τῆς ὕλης τὰς	κύνας	ἑκάστην χωρίς, ὅπως ἂν εὔλυτοι
[10]	μὲν οὖν χρὴ εἶναι τὰς	κύνας	ἑκάστου γένους μὴ τὰς ἐπιτυχούσας,
[6]	ὑπὸ κόπου καὶ φόβου) τὰς	κύνας	ἐπαγόμενον, ἐγκελεύοντα, παραμυθούμενον τὴν φιλάνθρωπον
[10]	τὰς ἄρκυς. οἱ δὲ τὰς	κύνας	ἐπάγουσι τοὺς τόπους ζητοῦντες τοὺς
[6]	ἀναβοῶντα Ἦ κατεῖδες ὠὴ τὰς	κύνας;	ἐπειδὰν δὲ πύθηται ἤδη, ἐὰν
[5]	τὴν ὁμόχροιαν. προλαμβάνοντες δὲ τὰς	κύνας	ἐφίστανται καὶ ἀνακαθίζοντες ἐπαίρουσιν αὑτοὺς
[6]	τῷ πρώτῳ δρόμῳ, ἀνακαλεσάμενον τὰς	κύνας	ζητεῖν ἄλλον· ἐὰν δὲ μή,
[10]	τὸν ὗν τὸν ἄγριον κεκτῆσθαι	κύνας	Ἰνδικάς, Κρητικάς, Λοκρίδας, Λακαίνας, ἄρκυς,
[9]	ὦσιν, ἔχοντα τὸν κυναγωγὸν τὰς	κύνας	καὶ ἀκόντια πρὸ ἡμέρας ἐλθόντα
[9]	τὴν ποδοστράβην, μεταθεῖν ἐπιλύσαντα τὰς	κύνας	καὶ ἐπικελεύσαντα κατὰ τὸν ὁλκὸν
[6]	ἐν φυλακῇ· αὐτὸν δὲ τὰς	κύνας	λαβόντα ἰέναι πρὸς τὴν ὑπαγωγὴν
[10]	δ´ ἑστῶσιν, ἐλθόντας πρὸς τὰς	κύνας	λῦσαι ἁπάσας καὶ λαβόντας τὰ
[9]	ἰδόντα δὲ ταῦτα τὰς μὲν	κύνας	λῦσαι, τὸν δὲ λαβόντα τὰ
[8]	συμφοροῦν γὰρ τὴν χιόνα ἀφανίζει.	κύνας	μὲν οὖν οὐδὲν δεῖ ἔχοντα
[6]	οὐ γὰρ καλῶς τηροῦσι τὰς	κύνας	οἱ ἐξ αὐτῶν εἰργασμένοι τὰ
[5]	νήσων οὐδὲ διαβιβάζειν οἷόν τε	κύνας.	ὅταν οὖν τῶν τε ὑπαρχόντων
[9]	τοῦτο. ἐπισκοπεῖν δὲ ἔχοντα τὰς	κύνας	τὰς μὲν ἐν τοῖς ὄρεσιν
[6]	οἱ ὀψιζόμενοι ἀφαιροῦνται τὰς μὲν	κύνας	τοῦ εὑρεῖν τὸν λαγῶ, αὑτοὺς
[9]	ὀλιγάκις. αἱ δ´ ἔλαφοι τὰς	κύνας	ὑπὲρ αὐτῶν ἀμυνόμεναι καταπατοῦσιν, ὥστ´
[5]	τοὺς δὲ μείζους ἐπιτρέχουσαι αἱ	κύνες	ἀναιροῦνται. ποδωκέστατοι μὲν οὖν εἰσιν
[9]	τὸν μὲν πρῶτον δρόμον αἱ	κύνες	ἀπολείπονται· ἥ τε γὰρ ἀπουσία
[3]	εἰσιν· αἱ τοιαῦται μὲν οὖν	κύνες	ἀποτρέψειαν ἂν τοὺς ἐπιθυμοῦντας κυνηγεσίων.
[6]	τόδε, Εὖα κύνες, εὖ´ ὦ	κύνες.	ἐὰν δὲ μὴ πρὸς αὐτοῖς
[6]	γε ὦ κύνες, ἕπεσθε ὦ	κύνες·	ἐὰν δὲ πολὺ προειληφυῖαι ὦσι
[10]	ὀργὴν κατέθετο. ἐπειδὰν δ´ αἱ	κύνες	ἐγγὺς ὦσι τῆς εὐνῆς, ἐπειδίασι·
[1]	Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος, ἄγραι καὶ	κύνες·	ἔδοσαν δὲ καὶ ἐτίμησαν τούτῳ
[5]	μὴ ἀναβοᾶν, ἵνα μὴ αἱ	κύνες	ἔκφρονες γιγνόμεναι χαλεπῶς τὰ ἴχνη
[6]	Οὐ πάλιν, οὐ πάλιν ὦ	κύνες;	ἐπειδὰν δὲ προσσχῶσι τοῖς ἴχνεσι,
[6]	Εὖ γε, εὖ γε ὦ	κύνες,	ἕπεσθε ὦ κύνες· ἐὰν δὲ
[4]	καὶ ἐὰν ὦσι τοιαῦται αἱ	κύνες,	ἔσονται ἰσχυραὶ τὰ εἴδη, ἐλαφραί,
[6]	αἱ μεταδρομαί, ἐπικελεύειν τόδε, Εὖα	κύνες,	εὖ´ ὦ κύνες. ἐὰν δὲ
[10]	μικρὰ ᾖ, ὅταν τε αἱ	κύνες	εὕρωσιν ἢ προΐδῃ τι, ταχὺ
[6]	ἐγκελεύσμασιν. ἐπειδὰν δὲ μεταθέουσαι αἱ	κύνες	ἤδη ὑπόκοποι ὦσι καὶ ᾖ
[5]	ἔστι γὰρ λεπτόν· καὶ αἱ	κύνες	ἧττον ὀσφραίνονται τότε διὰ τὸ
[6]	ἐμβοάτω δὲ αὐτῷ διωκομένῳ Ἰὼ	κύνες,	ἰώ, καλῶς, σοφῶς γε ὦ
[6]	ἰώ, καλῶς, σοφῶς γε ὦ	κύνες.	καὶ κυνοδρομεῖν περιελίξαντα ὃ ἀμπέχεται
[5]	δὲ παγετὸς ἐπιπήξας. καὶ αἱ	κύνες	μαλκίουσαι τὰς ῥῖνας οὐ δύνανται
[5]	ἡμέρα· τότε δὲ καὶ αἱ	κύνες	ὀσφραίνονται καὶ αὐτὰ ἐπαναφερόμενα ὄζει.
[10]	ἀπαγορεύει ὑπέρασθμον γιγνόμενον. ἀποθνῄσκουσι δὲ	κύνες	πολλαὶ ἐν τῇ τοιαύτῃ θήρᾳ
[10]	δὲ τῷ καιρῷ αἱ μὲν	κύνες	προσκείσονται· αὐτοὺς δὲ χρὴ φυλαττομένους
[6]	οὔποτε πάρεισιν. εἰς δὲ τὰ	κυνηγέσια	μεταβάλλοντα ἄγειν, ἵνα ὦσιν ἔμπειροι
[4]	ἔσονται, ἐὰν μὴ λείπωσι τὰ	κυνηγέσια	ὅταν ᾖ πνίγη· εὔρινες δέ,
[6]	αὐτὰς οὐ χρὴ ἐπὶ τὰ	κυνηγέσια,	ὅταν μὴ τὰ προσφερόμενα δέχωνται
[12]	τῶν πράξεων τῶν ἐν τοῖς	κυνηγεσίοις	εἴρηται. ὠφελήσονται δ´ οἱ ἐπιθυμήσαντες
[7]	ὦσιν ἐπίφοροι, μὴ ἐξάγειν ἐπὶ	κυνηγέσιον	ἐνδελεχῶς, ἀλλὰ διαλείπειν, ἵνα μὴ
[6]	ἠμελημένην ἐλαφρὰν ἐσθῆτα ἐπὶ τὸ	κυνηγέσιον	καὶ ὑπόδεσιν, ἐν δὲ τῇ
[10]	ἂν οἴωνται {εἶναι} ὑπάγειν τὸ	κυνηγέσιον,	λύσαντας μίαν τῶν κυνῶν τῶν
[5]	ἀναλύειν χρὴ τὰ περὶ τὸ	κυνηγέσιον	πάντα. ~Κυνῶν δὲ κόσμος δέραια,
[6]	ἀρκυωρὸν ἕπεσθαι· πρὸς δὲ τὸ	κυνηγέσιον	σιγῇ προσιέναι, ἵνα μὴ ὁ
[7]	δὲ τὰς σκύλακας ἐπὶ τὸ	κυνηγέσιον,	τὰς μὲν θηλείας ὀκταμήνους, τοὺς
[6]	τὰς κύνας ἀπιέναι ἐκ τοῦ	κυνηγεσίου,	ἐπιμείναντα, ἐὰν ᾖ θερινὴ μεσημβρία,
[6]	ἰέναι πρὸς τὴν ὑπαγωγὴν τοῦ	κυνηγεσίου,	καὶ εὐξάμενον τῷ Ἀπόλλωνι καὶ
[7]	ἵν´ ἐὰν πλανηθῶσιν ἐν τῷ	κυνηγεσίῳ	δι´ ἀπειρίαν, πρὸς τοῦτο ἐπανιοῦσαι
[3]	τὰ εἴδη χαλεπῶς ἀπὸ τῶν	κυνηγεσίων	ἀπαλλάττουσι· πονεῖν δὲ ἀδύνατοι αἱ
[6]	ἄγειν, ἵνα ὦσιν ἔμπειροι τῶν	κυνηγεσίων,	αὐτὸς δὲ τῆς χώρας. ἐξιέναι
[13]	οὐ μόνον δὲ ὅσοι ἄνδρες	κυνηγεσίων	ἠράσθησαν ἐγένοντο ἀγαθοί, ἀλλὰ καὶ
[12]	τινες ὡς οὐ χρὴ ἐρᾶν	κυνηγεσίων,	ἵνα μὴ τῶν οἰκείων ἀμελῶσιν,
[1]	τῆς {ἐκ} τῶν κυνῶν καὶ	κυνηγεσίων	καὶ ἐκ τῆς ἄλλης παιδείας
[1]	παραινῶ τοῖς νέοις μὴ καταφρονεῖν	κυνηγεσίων	μηδὲ τῆς ἄλλης παιδείας· ἐκ
[3]	κύνες ἀποτρέψειαν ἂν τοὺς ἐπιθυμοῦντας	κυνηγεσίων.	οἵας δὲ δεῖ εἶναι τοῦ
[12]	νέοι ὄντες ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν	κυνηγεσίων	πολλὰ καὶ καλὰ ἔμαθον· ἐξ
[1]	ἐχρῆτο· καὶ ἐγένοντο αὐτῷ μαθηταὶ	κυνηγεσίων	τε καὶ ἑτέρων καλῶν Κέφαλος,
[2]	ἐπὶ τὸ ἐπιτήδευμα τὸ τῶν	κυνηγεσίων	τὸν ἤδη ἐκ παιδὸς ἀλλάττοντα
[1]	τῆς ἐπιμελείας τῆς {ἐκ} τῶν	κυνηγεσίων	τοσοῦτον ὑπερέβαλε φιλοπονίᾳ, ὥστε ὁμολογεῖται
[5]	πολὺ τὰ ἐν ταῖς νήσοις.	κυνηγέται	δὲ εἰς μὲν τὰς ἐρήμους
[13]	πονεῖν οὐ δυνάμενοι. οἱ δὲ	κυνηγέται	εἰς τὸ κοινὸν τοῖς πολίταις
[13]	ἔχουσι παρὰ πᾶσιν, οἱ δὲ	κυνηγέται	ἐπὶ τὰ θηρία ἰόντες εὔκλειαν·
[10]	τοιαύτῃ θήρᾳ καὶ αὐτοὶ οἱ	κυνηγέται	κινδυνεύουσιν, ὅταν γε ἐν ταῖς
[13]	μελετῶσι νικᾶν φίλους, οἱ δὲ	κυνηγέται	κοινοὺς ἐχθρούς· καὶ τοὺς μὲν
[10]	σαφῶς. ἔσται δὲ καὶ τοῖς	κυνηγέταις	πολλὰ δῆλα αὐτοῦ, ἐν μὲν
[12]	ἐξ ἀρχῆς ἐνόμισαν ὅμως τοὺς	κυνηγέτας	μὴ κωλύειν διὰ μηδενὸς τῶν
[4]	τὸν λαγῶ, δῆλον ποιείτωσαν τῷ	κυνηγέτῃ	θᾶττον φοιτῶσαι, μᾶλλον γνωρίζουσαι ἀπὸ
[13]	ἰσχύι πολλῇ ἐστιν· ὥστε τῷ	κυνηγέτῃ	μάτην οἱ πόνοι γίγνονται, ἐὰν
[6]	ἀλλὰ παραμυθούμενος· καὶ δηλούτω τῷ	κυνηγέτῃ,	ὅτι ἑάλωκεν ἀναβοήσας ἢ ὅτι
[6]	καὶ τοῦτο ἐπιδεικνύωνται σαφῶς τῷ	κυνηγέτῃ,	προσέχειν, ὅπως ἂν μὴ ὑποκινῇ
[6]	λαγῶ ὦσι, δῆλον ποιήσουσι τῷ	κυνηγέτῃ	σὺν ταῖς οὐραῖς τὰ σώματα
[7]	διαφυλάττειν οὖν δεῖ τοῦτο τὸν	κυνηγέτην.	ἐὰν δὲ αἰσχίους ὦσι καὶ
[6]	ὅτι οὐχ ἑώρακε. Τὸν δὲ	κυνηγέτην	ἐξιέναι ἔχοντα ἠμελημένην ἐλαφρὰν ἐσθῆτα
[6]	τὰς κεφαλάς, εἰσβλέπουσαι εἰς τὸν	κυνηγέτην,	ἐπιγνωρίζουσαι ἀληθῆ ἤδη εἶναι ταῦτα,
[4]	ἐπανακλαγγάνουσαι δικαίως· πρὸς δὲ τὸν	κυνηγέτην	μὴ ἐπανίτωσαν λιποῦσαι τὰ ἴχνη.
[6]	τῆς ἡμέρας, τότε δεῖ τὸν	κυνηγέτην	τὸν λαγῶ ἀπειρηκότα ζητεῖν, μὴ
[0]		~ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ.	~Τὸ μὲν εὕρημα θεῶν, Ἀπόλλωνος
[5]	ἐρῴη. Ἐν δὲ τοῖς ἔργοις	κυνηγετοῦντα	ἀπέχεσθαι ὧν ὧραι φέρουσι καὶ
[10]	ἄλλας ἔχοντας δεδεμένας, συμπεριιέναι τῇ	κυνί.	ἐπειδὰν δὲ λάβῃ αὐτοῦ τὰ
[6]	ἴχνους πυκνῶς διᾴττωσι, μὴ κατέχοντα	κυνοδρομεῖν,	ἵνα μὴ ὑπὸ φιλοτιμίας ὑπερβάλλωσι
[6]	σοφῶς γε ὦ κύνες. καὶ	κυνοδρομεῖν	περιελίξαντα ὃ ἀμπέχεται περὶ τὴν
[6]	ζητεῖν ἄλλον· ἐὰν δὲ μή,	κυνοδρομεῖν	ὡς τάχιστα καὶ μὴ ἀνιέναι,
[6]	καὶ μὴ οἷός τ´ ᾖ	κυνοδρομῶν	ἐπιγίγνεσθαι αὐταῖς, ἀλλὰ διημαρτηκὼς ᾖ
[6]	ἐγκελεύειν, τοὔνομα μεταβάλλοντα ἑκάστης τῆς	κυνός,	ὁποσαχῇ οἷόν τ´ ἂν ᾖ
[2]	τὰ ἐνόδια καὶ τὰ δίκτυα	κυνοῦχος	μόσχειος, καὶ τὰ δρέπανα, ἵνα
[3]	πολλοὶ τρόποι ἐκ τῶν αὐτῶν	κυνῶν·	αἱ μὲν γὰρ ἐπειδὰν λάβωσι
[10]	ἐρεθίζηται· οὐ γὰρ ἂν τῶν	κυνῶν	ἁμαρτάνων τῇ πληγῇ τοῦ σώματος
[6]	τὰ περὶ τὸ κυνηγέσιον πάντα.	~Κυνῶν	δὲ κόσμος δέραια, ἱμάντες, στελμονίαι·
[5]	δὲ οὐ πολλάκις ὑπὸ τῶν	κυνῶν	διὰ τὸ τάχος κρατεῖται· ὅσοι
[3]	δεόμενα. ~Τὰ δὲ γένη τῶν	κυνῶν	διττά, αἱ μὲν καστόριαι, αἱ
[5]	οὕτως διὰ τὸ ὑπὸ τῶν	κυνῶν	ἔκπληκτοι γίγνεσθαι. κατακλίνεται δὲ ὑποθεὶς
[3]	ὅσαι δὲ τὰ τῶν ἄλλων	κυνῶν	εὑρήματα ἐν ταῖς ἰχνείαις καὶ
[6]	{ἐφ´ αὑτὸν} ὑλαγμὸν ποιήσει τῶν	κυνῶν	καὶ κλαγγὴν φεύγων. ἐμβοάτω δὲ
[1]	τῆς ἐπιμελείας τῆς {ἐκ} τῶν	κυνῶν	καὶ κυνηγεσίων καὶ ἐκ τῆς
[5]	πλησίον κλαγγὴ ἢ ψόφος τῶν	κυνῶν·	καὶ ὅθεν ἂν ἀκούσωσιν ἀποτρέπονται.
[5]	καὶ ὅταν ἀνιστῆται ὑπὸ τῶν	κυνῶν,	καταβάλλων {γὰρ} καὶ παραβάλλων τὸ
[7]	ὥρα πρὸς τὰς αὐξήσεις τῶν	κυνῶν	κρατίστη αὕτη· εἰσὶ δὲ τέτταρες
[6]	μὴ θραύῃ τὰς τρίχας τῶν	κυνῶν,	οἱ δὲ ἱμάντες ἔχοντες ἀγκύλας
[6]	θερινὴ μεσημβρία, ὅπως ἂν τῶν	κυνῶν	οἱ πόδες μὴ καίωνται ἐν
[5]	ἐστί. καὶ οἱ φόβοι τῶν	κυνῶν	ὅταν διώκωνται, ἑπόμενοι μετὰ τούτων
[4]	χρώματα οὐ χρὴ εἶναι τῶν	κυνῶν	οὔτε πυρρὰ οὔτε μέλανα οὔτε
[6]	ἐμπεπτωκότος δὲ τὴν ὀργὴν τῶν	κυνῶν	παυέτω, μὴ ἁπτόμενος ἀλλὰ παραμυθούμενος·
[10]	ἐξαναστήσεται, καὶ ἥτις ἂν τῶν	κυνῶν	προσφέρηται αὐτῷ πρὸς τὸ πρόσωπον,
[9]	αὐτόν. ἁλώσεται δὲ ὑπὸ τῶν	κυνῶν	σὺν πόνῳ διωκόμενος· λαβόντα δὲ
[3]	οὐ γιγνώσκουσιν. ὅσαι δὲ τῶν	κυνῶν	τὰ ἴχνη τὰ μὲν εὐναῖα
[8]	ἡ γὰρ χιὼν καίει τῶν	κυνῶν	τὰς ῥῖνας, ῥήγνυσι τοὺς πόδας,
[3]	αἱ δ´ ἀλωπεκίδες διότι ἐκ	κυνῶν	τε καὶ ἀλωπέκων ἐγένοντο· ἐν
[10]	ᾖ πνίγη, διωκόμενος ὑπὸ τῶν	κυνῶν·	τὸ γὰρ θηρίον καίπερ ὑπερβάλλον
[10]	τὸ κυνηγέσιον, λύσαντας μίαν τῶν	κυνῶν	τῶν Λακαινῶν, τὰς δ´ ἄλλας
[7]	διαλείπειν, ἵνα μὴ φιλοπονίᾳ διαφθείρωσι.	κύουσι	δ´ ἑξήκονθ´ ἡμέρας. ἐπειδὰν δὲ
[9]	τούτῳ τῷ καιρῷ ἐγκελεύειν ταῖς	κυσὶ	καὶ χρῆσθαι τοῖς ἀκοντίοις. κρατήσαντα
[7]	δεομέναις διδόναι τὰ ἐπιτήδεια ταῖς	κυσὶν	αὐτόν· ὅταν μὲν γὰρ μὴ
[10]	προβόλια προιέναι. ἐγκελεύειν δὲ ταῖς	κυσὶν	ἕνα τὸν ἐμπειρότατον, τοὺς δ´
[7]	ὑφημμένας μακροῖς ἱμᾶσιν ἀκολουθεῖν ταῖς	κυσὶν	ἰχνευούσαις, ἐῶντα αὐτὰς διαθεῖν τὰ
[10]	πληγαὶ τῶν ὀδόντων. ἡ δὲ	κύων	ἐπὶ τὸ πολὺ ἀφίξεται ἐπὶ
[6]	μεταξὺ τούτου. ἐπειδὰν δὲ ἡ	κύων	λάβῃ τὸ ἴχνος ὀρθὸν ἐκ
[5]	πλευρὰς ἐλαφράς, συμμέτρους, ὀσφῦν περιφερῆ,	κωλῆν	σαρκώδη, λαγόνας ὑγράς, λαπαρὰς ἱκανῶς,
[10]	μὴ θέλοντι ἐξιέναι· οὐ γὰρ	κωλύει	αὐτὸν οὔτε ἄρκυς οὔτε ἄλλο
[7]	ἄψυχοι πρὸς τὸν δρόμον, οὐδὲν	κωλύει	ἱέναι· εὐθὺς γὰρ δὴ ἀνέλπιστοι
[6]	ᾖ ἀπ´ ἀλλήλων πολύ, ἧττον	κωλύει	πρῴ) καθαρὰς ποιούμενος τὰς ἀρκυστασίας,
[13]	αὐτῶν μαθήσεσθαι {μάτην} καὶ ἑτέρων	κωλύει	χρησίμων καὶ διδάσκει κακά. μέμφομαι
[12]	ἐνόμισαν ὅμως τοὺς κυνηγέτας μὴ	κωλύειν	διὰ μηδενὸς τῶν ἐπὶ τῇ
[6]	δίκτυα. ὅταν δὲ τούτων μηδέτερον	κωλύῃ,	ἄγειν διὰ τρίτης ἡμέρας. τὰς
[10]	μένους πρόσεισι, καὶ εἰ μὴ	κωλύοιεν	οἱ κνώδοντες τῆς λόγχης, ἀφίκοιτ´