Chapitre |
[11] |
ἐν
ξέναις
χώραις
περὶ
τὸ
|
Πάγγαιον |
ὄρος
καὶ
τὸν
Κίττον
τὸν |
[5] |
ἔχει
ἐν
ἑαυτῇ,
ὁ
δὲ
|
παγετὸς |
ἐπιπήξας.
καὶ
αἱ
κύνες
μαλκίουσαι |
[5] |
αὐτῶν,
ὅταν
πάχνη
ᾖ
ἢ
|
παγετός· |
ἡ
μὲν
γὰρ
πάχνη
τῇ |
[10] |
παίειν
φυλαττόμενον
μὴ
ὠσθεὶς
πέσῃ·
|
παθόντα |
δὲ
τοῦτο
πατεῖσθαι
ἀνάγκη
καὶ |
[10] |
γὰρ
ῥύμῃ
τῆς
ἐκκρούσεως
ἕπεται.
|
παθόντα |
δὲ
τοῦτο
πίπτειν
δεῖ
ἐπὶ |
[5] |
μήτι
περίφοβος
τῆς
νυκτὸς
γένηται·
|
παθὼν
|
δὲ
τοῦτο
ὑποκινεῖ.
Πολύγονον
δ´ |
[6] |
αὐτῷ
Παισάτω
παῖς·
παῖ
δή,
|
παῖ |
δή.
ὁ
δέ,
ἐάν
τε |
[6] |
ἐκεῖνον
μὲν
αὐτῷ
Παισάτω
παῖς·
|
παῖ |
δή,
παῖ
δή.
ὁ
δέ, |
[1] |
Ἀχιλλεὺς
δ´
ἐν
ταύτῃ
τῇ
|
παιδείᾳ
|
τραφεὶς
οὕτω
καλὰ
καὶ
μεγάλα |
[1] |
καταφρονεῖν
κυνηγεσίων
μηδὲ
τῆς
ἄλλης
|
παιδείας· |
ἐκ
τούτων
γὰρ
γίγνονται
τὰ |
[1] |
κυνηγεσίων
καὶ
ἐκ
τῆς
ἄλλης
|
παιδείας |
πολὺ
διενεγκόντες
τὰ
κατὰ
τὴν |
[12] |
δὲ
πρὸς
τὸν
πόλεμον
μάλιστα
|
παιδεύει. |
πρῶτον
μὲν
γὰρ
τὰ
ὅπλα |
[12] |
διὰ
τὸ
ἐν
τῇ
ἀληθείᾳ
|
παιδεύεσθαι. |
τά
τε
ἄλλα
γὰρ
καὶ |
[1] |
εἰσι.
Μαχάων
δὲ
καὶ
Ποδαλείριος
|
παιδευθέντες |
τὰ
αὐτὰ
ἐγένοντο
καὶ
τέχνας |
[2] |
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τὰ
ἄλλα
|
παιδεύματα, |
{τὸν
μὲν
ἔχοντα}
σκεψάμενον
τὴν |
[13] |
δὲ
ὀρθῶς
ἔχουσαι,
αἷς
ἂν
|
παιδεύοιντο |
οἱ
νεώτεροι
ἐπ´
ἀρετήν,
οὐδαμοῦ. |
[13] |
ὀνόματα
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἂν
|
παιδεύσειε, |
γνῶμαι
δέ,
εἰ
καλῶς
ἔχοιεν. |
[12] |
ἐπὶ
τοὺς
πόνους
καὶ
τὰς
|
παιδεύσεις |
αἷς
ἁλίσκεται
μόλις,
καὶ
κατεργάζοιντο |
[12] |
ἀφέξεται
ἐρασθεὶς
ὧν
ἐγὼ
παραινῶ·
|
παίδευσις |
γὰρ
καλὴ
διδάσκει
χρῆσθαι
νόμοις |
[2] |
τῶν
κυνηγεσίων
τὸν
ἤδη
ἐκ
|
παιδὸς |
ἀλλάττοντα
τὴν
ἡλικίαν,
εἶτα
δὲ |
[12] |
καὶ
θανάτους
καὶ
αὐτῶν
καὶ
|
παίδων |
καὶ
φίλων,
ἀναισθήτως
μὲν
τῶν |
[9] |
προσιέναι
ἐγγύς·
τοῖς
γὰρ
κέρασι
|
παίει, |
ἐὰν
μὲν
ᾖ
ἄρρην,
καὶ |
[10] |
ἐκ
τοῦ
πρόσθεν
τῷ
προβολίῳ
|
παίειν. |
ἐὰν
δὲ
μὴ
βούληται
ἀκοντιζόμενος |
[10] |
τοῦ
ἄρρενος·
ἐξαναστάντα
δὲ
δεῖ
|
παίειν |
τῷ
προβολίῳ,
ἕως
ἂν
ἀποκτείνῃ. |
[10] |
θήλεια
ᾖ
ἡ
ἐμπεσοῦσα,
ἐπιθέοντα
|
παίειν |
φυλαττόμενον
μὴ
ὠσθεὶς
πέσῃ·
παθόντα |
[6] |
δ´
ἐκεῖνον
μὲν
αὐτῷ
Παισάτω
|
παῖς· |
παῖ
δή,
παῖ
δή.
ὁ |
[6] |
ἀναβοᾶν
δ´
ἐκεῖνον
μὲν
αὐτῷ
|
Παισάτω |
παῖς·
παῖ
δή,
παῖ
δή. |
[13] |
οἱ
δ´
εὐσεβέστατοι.
λόγοι
γὰρ
|
παλαιοὶ |
κατέχουσιν
ὡς
καὶ
θεοὶ
τούτῳ |
[12] |
ἐπιδέδεικται
μεγάλῳ
παραδείγματι·
τῶν
γὰρ
|
παλαιοτέρων |
οἱ
παρὰ
Χείρωνι
ὧν
ἐπεμνήσθην |
[9] |
πρίνου,
μέγεθος
τρισπίθαμον,
περίφλοιον,
πάχος
|
παλαιστῆς. |
ἱστάναι
δὲ
τὰς
ποδοστράβας
διελόντα |
[2] |
τῶν
ἀρκύων
τὸ
μῆκος
δέκα
|
παλαιστῶν, |
ἔστωσαν
δὲ
καὶ
ἐλάττους·
αἱ |
[1] |
δὲ
καὶ
ὁσιότητι
μακαρισθεὶς
ἐτελεύτησε.
|
Παλαμήδης |
δὲ
ἕως
μὲν
περιῆν
πάντων |
[1] |
Πηλεύς,
Τελαμών,
Μελέαγρος,
Θησεύς,
Ἱππόλυτος,
|
Παλαμήδης, |
Μενεσθεύς,
Ὀδυσσεύς,
Διομήδης,
Κάστωρ,
Πολυδεύκης, |
[10] |
πολλῷ
μείζω
διαβάντα
ἢ
ἐν
|
πάλῃ, |
ἐπιστρέφοντα
τὰς
πλευρὰς
τὰς
εὐωνύμους |
[6] |
ἀλλ´
ἐκπερᾶν
φιλοπόνως.
καὶ
ἐὰν
|
πάλιν
|
ἀπαντῶσι
διώκουσαι
αὐτόν,
ἀναβοᾶν
Εὖ |
[8] |
ἐπηλλαγμένα
ᾖ,
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
|
πάλιν |
εἰς
τὸ
αὐτὸ
ἥκοντα
κύκλους |
[6] |
συντρέχουσαι
φιλοπόνως,
συνιστάμεναι
ταχύ,
διιστάμεναι,
|
πάλιν
|
ἐπιφερόμεναι·
τελευτῶσαι
δὲ
ἀφίξονται
πρὸς |
[6] |
ἀλλ´
ὑπερβάλλωσι,
καλεῖν
αὐτάς,
Οὐ
|
πάλιν, |
οὐ
πάλιν
ὦ
κύνες;
ἐπειδὰν |
[6] |
ὑποχωρῶν
ταχὺ
ἐκλείπων
τὴν
ὄψιν
|
πάλιν |
περιβάλλει
ὅθεν
εὑρίσκεται
ἐπὶ
τὸ |
[10] |
ἄλλως
ἢ
κρατήσαντι.
προσφέρειν
δὲ
|
πάλιν |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
προτεῖναι |
[6] |
καλεῖν
αὐτάς,
Οὐ
πάλιν,
οὐ
|
πάλιν |
ὦ
κύνες;
ἐπειδὰν
δὲ
προσσχῶσι |
[5] |
εὐδιεινοῖς,
ὅταν
δὲ
καύματα,
ἐν
|
παλισκίοις, |
τὸ
δὲ
ἔαρ
καὶ
τὸ |
[9] |
ληφθήσεται·
ἐν
γὰρ
τῷ
δρόμῳ
|
πᾶν |
τὸ
σῶμα
τύπτει
καὶ
τὸ |
[11] |
~Λέοντες
δὲ
καὶ
παρδάλεις,
λύγκες,
|
πάνθηρες, |
ἄρκτοι
καὶ
τἆλλα
ὅσα
ἐστὶ |
[5] |
θερμῷ,
μάλιστα
δὲ
ὅταν
ᾖ
|
πανσέληνος· |
καὶ
μανότατα
τότε·
χαίροντες
γὰρ |
[5] |
χρὴ
τὰ
περὶ
τὸ
κυνηγέσιον
|
πάντα. |
~Κυνῶν
δὲ
κόσμος
δέραια,
ἱμάντες, |
[5] |
τοὺς
δὲ
ὄπισθεν
στερεούς,
πλατεῖς,
|
πάντας
|
δὲ
οὐδενὸς
τραχέος
φροντίζοντας,
σκέλη |
[1] |
εἰ
δὲ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
|
πάντας |
πάσῃ
τῇ
Ἑλλάδι
νεῖκος
ἢ |
[5] |
οἱ
ἕλειοι·
οἱ
δ´
ἐπὶ
|
πάντας |
τοὺς
τόπους
πλανῆται
χαλεποὶ
πρὸς |
[5] |
τὰ
ὄρη
ἔχουσιν.
ὑπομένει
δὲ
|
πανταχοῦ
|
ἰχνευόμενος,
ἐὰν
μήτι
περίφοβος
τῆς |
[12] |
ἐκείνην
οὐχ
ὁρῶσιν·
ἡ
δὲ
|
πανταχοῦ
|
πάρεστι
διὰ
τὸ
εἶναι
ἀθάνατος |
[4] |
πυρρὰ
οὔτε
μέλανα
οὔτε
λευκὰ
|
παντελῶς· |
ἔστι
γὰρ
οὐ
γενναῖον
τοῦτο, |
[12] |
καὶ
τοὺς
φίλους
εὖ
ποιοῦντες
|
πάντες |
τῶν
οἰκείων
ἐπιμελέστεροί
εἰσιν.
εἰ |
[4] |
ὑλαγμῷ,
συνεκπερῶσαι
μετὰ
τοῦ
λαγῶ
|
πάντῃ. |
μεταθείτωσαν
δὲ
ταχὺ
καὶ
λαμπρῶς, |
[5] |
ἢ
ἔχει
ἐφ´
ἑαυτῆς
ὑπὸ
|
παντί, |
ἐπ´
αὐτῶν,
ἐν
αὐτοῖς,
παρ´ |
[12] |
ἀσφαλῶς
διώξονται
τοὺς
ἐναντίους
ἐν
|
παντὶ |
χωρίῳ
διὰ
συνήθειαν.
δυστυχήσαντος
δὲ |
[10] |
πεντεκαίδεκα.
τὰ
δ´
ἀκόντια
ἔστω
|
παντοδαπά, |
ἔχοντα
τὰς
λόγχας
εὐπλατεῖς
καὶ |
[6] |
οὔ,
φιλόπονον
δὲ
τὸ
ἐκ
|
παντὸς |
τρόπου
ἑλεῖν
ταχύ.
τὰ
δὲ |
[1] |
Παλαμήδης
δὲ
ἕως
μὲν
περιῆν
|
πάντων |
τῶν
ἐφ´
ἑαυτοῦ
ὑπερέσχε
σοφία. |
[1] |
διὰ
δὲ
ταῦτα
θεὸς
ὣς
|
παρ´ |
ἀνθρώποις
ἀείμνηστον
κλέος
ἔχει.
Μειλανίων |
[5] |
παντί,
ἐπ´
αὐτῶν,
ἐν
αὐτοῖς,
|
παρ´ |
αὐτά,
ἄπωθεν
πολύ,
μικρόν,
μεταξὺ |
[13] |
σοφιστὴν
κληθῆναι,
ὅ
ἐστιν
ὄνειδος
|
παρά |
γε
εὖ
φρονοῦσι.
τὰ
μὲν |
[1] |
ἐστράτευσε,
πλεῖστον
κτησάμενος
ἔπαινον
ἔτυχε
|
παρὰ |
θεῶν
ἀείζως
τιμᾶσθαι.
Πηλεὺς
δ´ |
[13] |
τοὺς
φίλους
ἰόντες
δύσκλειαν
ἔχουσι
|
παρὰ |
πᾶσιν,
οἱ
δὲ
κυνηγέται
ἐπὶ |
[6] |
ὡς
πέφυκε,
διπλᾶ,
τριπλᾶ,
προφορούμεναι
|
παρὰ |
τὰ
αὐτά,
διὰ
τῶν
αὐτῶν, |
[5] |
δόξαντες
ἢ
πεισθέντες
ὑφ´
αὑτῶν,
|
παρὰ |
τὰ
αὐτά,
διὰ
τῶν
αὐτῶν, |
[6] |
ἑάλωκεν
ἀναβοήσας
ἢ
ὅτι
παραδεδράμηκε
|
παρὰ |
τάδε
ἢ
τάδε
ἢ
ὅτι |
[13] |
δὲ
ὅτι
κράτιστον
μέν
ἐστι
|
παρὰ |
τῆς
αὑτοῦ
φύσεως
τὸ
ἀγαθὸν |
[3] |
πεπλασμένως,
φθονερῶς
δὲ
ἄλλαι
ἐκκυνοῦσι
|
παρὰ |
τὸ
ἴχνος
διὰ
τέλους
συμπεριφερόμεναι. |
[1] |
ἔτυχεν
εὐκλείας,
ὥστε
μόνος
φιλοπάτωρ
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀναγορευθῆναι.
Αἰνείας
δὲ |
[13] |
τὸ
ἀγαθὸν
διδάσκεσθαι,
δεύτερον
δὲ
|
παρὰ |
τῶν
ἀληθῶς
ἀγαθόν
τι
ἐπισταμένων |
[5] |
τάχος
κρατεῖται·
ὅσοι
δὲ
ἁλίσκονται,
|
παρὰ |
φύσιν
τοῦ
σώματος,
τύχῃ
δὲ |
[1] |
Θέτιν
αὐτῷ
καὶ
τὸν
γάμον
|
παρὰ |
Χείρωνι
ὑμνῆσαι.
Τελαμὼν
δὲ
τοσοῦτος |
[12] |
παραδείγματι·
τῶν
γὰρ
παλαιοτέρων
οἱ
|
παρὰ |
Χείρωνι
ὧν
ἐπεμνήσθην
νέοι
ὄντες
|
[1] |
ἐπεδείξαντο
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
τῶν
|
παρὰ
|
Χείρωνος
διὰ
τὸ
ἀξίωμα
τὸ |
[1] |
ἐγένοντο
ἐκ
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
|
παρὰ
|
Χείρωνος,
ἧς
οἱ
μὲν
ἀγαθοὶ |
[11] |
ὄρεσι
φαρμάκῳ
διὰ
δυσχωρίαν
ἀκονιτικῷ·
|
παραβάλλουσι
|
δὲ
τοῦτο
οἱ
θηρώμενοι,
συμμιγνύντες |
[5] |
τῶν
κυνῶν,
καταβάλλων
{γὰρ}
καὶ
|
παραβάλλων |
τὸ
ἕτερον
οὖς
πλάγιον,
ὁποτέρᾳ |
[12] |
τε
ἔσονται
ἐπιέναι
καὶ
τὰ
|
παραγγελλόμενα |
ποιεῖν
διὰ
τὸ
οὕτω
καὶ |
[13] |
τὰ
μὲν
οὖν
τῶν
σοφιστῶν
|
παραγγέλματα |
παραινῶ
φυλάττεσθαι,
τὰ
δὲ
τῶν
|
[6] |
ὅτι
ἑάλωκεν
ἀναβοήσας
ἢ
ὅτι
|
παραδεδράμηκε |
παρὰ
τάδε
ἢ
τάδε
ἢ |
[12] |
πονεῖν.
καὶ
τοῦτο
ἐπιδέδεικται
μεγάλῳ
|
παραδείγματι· |
τῶν
γὰρ
παλαιοτέρων
οἱ
παρὰ |
[6] |
ἐπιβάλλων
τοὺς
ἐπιδρόμους
καὶ
τὰ
|
παράδρομα
|
συμφράττων.
φυλαττέτω
δὲ
ἐκπεριών·
ἐὰν |
[6] |
ἰχνῶν
μὴ
δύνηται
ἰδεῖν,
πυνθάνεσθαι
|
παραθέοντα |
ἅμα
ὅτῳ
ἂν
προσπελάζῃ
ἀναβοῶντα |
[6] |
ὅλα
συνεπικραδαίνουσαι,
πολεμικῶς
ἐπιφερόμεναι,
φιλονίκως
|
παραθέουσαι, |
συντρέχουσαι
φιλοπόνως,
συνιστάμεναι
ταχύ,
διιστάμεναι, |
[6] |
πυκνά,
μανά,
γυνώριμα,
ἄγνωστα,
ἑαυτὰς
|
παραθέουσαι, |
ταχὺ
τὰς
οὐρὰς
διασείουσαι,
καὶ
|
[13] |
νέους
τοὺς
ποιοῦντας
ἃ
ἐγὼ
|
παραινῶ, |
οἰομένους
ὑπὸ
θεῶν
του
ὁρᾶσθαι
|
[12] |
οὐκ
ἀφέξεται
ἐρασθεὶς
ὧν
ἐγὼ
|
παραινῶ· |
παίδευσις
γὰρ
καλὴ
διδάσκει
χρῆσθαι |
[1] |
Ἑλλάδα
παρέχεσθαι.
Ἐγὼ
μὲν
οὖν
|
παραινῶ |
τοῖς
νέοις
μὴ
καταφρονεῖν
κυνηγεσίων |
[13] |
μὲν
οὖν
τῶν
σοφιστῶν
παραγγέλματα
|
παραινῶ |
φυλάττεσθαι,
τὰ
δὲ
τῶν
φιλοσόφων |
[8] |
τὴν
χιόνα
ὑπὲρ
τῶν
τοιούτων.
|
παραλείπεται |
οὖν
εὐνάσιμα
πολλά·
ζητεῖ
δὲ
|
[6] |
τὸν
λαγῶ
ἀπειρηκότα
ζητεῖν,
μὴ
|
παραλείποντα
|
μηδὲν
ὧν
ἡ
γῆ
ἀνίησιν |
[3] |
ἐκ
τοῦ
πρόσω
τὰ
ἴχνη
|
παραλείπουσι |
τὸν
λαγῶ,
ὁσάκις
δ´
ἐπιτρέχουσι |
[6] |
ποιούμενον
πυκνάς,
ὅπως
ἂν
μὴ
|
παραλειφθῇ |
(κατακλίνεται
γὰρ
ἐν
μικρῷ
τὸ |
[5] |
ἄγρια
γήρᾳ
διαλέλυται·
ὥστε
οὐ
|
παραλυποῦσι |
τῶν
καρπῶν
αἱ
ὀσμαὶ
εἰς |
[6] |
ἴχνος
ὀρθὸν
ἐκ
τῶν
ἐπηλλαγμένων,
|
παραλῦσαι |
καὶ
ἑτέραν·
περαινομένου
δὲ
τοῦ |
[6] |
φόβου)
τὰς
κύνας
ἐπαγόμενον,
ἐγκελεύοντα,
|
παραμυθούμενον |
τὴν
φιλάνθρωπον
πολλά,
τὴν
αὐθάδη |
[6] |
κυνῶν
παυέτω,
μὴ
ἁπτόμενος
ἀλλὰ
|
παραμυθούμενος· |
καὶ
δηλούτω
τῷ
κυνηγέτῃ,
ὅτι |
[6] |
λαμπρὰ
ᾖ
τὰ
ἴχνη
ἐπιρριπτοῦσαι,
|
παραπηδῶσαι, |
κοινωνοῦσαι,
ὑπολαμβάνουσαι,
ἐνσημαινόμεναι,
ὅρους
τιθέμεναι |
[5] |
μὲν
κύκλῳ
περιποίκιλον,
οἱ
δὲ
|
παράσειρον, |
καὶ
τὰ
ὄμματα
οἱ
μὲν |
[12] |
ὑγίειάν
τε
γὰρ
τοῖς
σώμασι
|
παρασκευάζει |
καὶ
ὁρᾶν
καὶ
ἀκούειν
μᾶλλον, |
[12] |
ἡδονὴ
μόνη
αὕτη
πλεῖστα
ἀγαθὰ
|
παρασκευάζει. |
σώφρονάς
τε
γὰρ
ποιεῖ
καὶ |
[12] |
εἰσιν.
εἰ
οὖν
οἱ
φιλοκυνηγέται
|
παρασκευάζουσιν |
αὑτοὺς
τῇ
πατρίδι
χρησίμους
εἶναι |
[12] |
καὶ
ἀκούειν.
οἱ
μὲν
οὖν
|
παρασχόντες |
αὑτοὺς
ἐπὶ
τὸ
ἀεί
τι
|
[10] |
τοσαῦτα
καὶ
ἔτι
πλείω
πράγματα
|
παρασχὼν |
ἁλίσκεται.
Ἐὰν
δὲ
θήλεια
ᾖ |
[5] |
πολὺ
συμβάλλεται·
ταχὺ
γὰρ
ἑκάστου
|
παραφέρει |
τὴν
ὄψιν
πρὶν
νοῆσαι
ὅ |
[11] |
ὑπὲρ
αὑτῶν.
~Λέοντες
δὲ
καὶ
|
παρδάλεις, |
λύγκες,
πάνθηρες,
ἄρκτοι
καὶ
τἆλλα |
[1] |
οὕτω
καλὰ
καὶ
μεγάλα
μνημεῖα
|
παρέδωκεν, |
ὥστε
οὔτε
λέγων
οὔτ´
ἀκούων |
[6] |
καὶ
ἐν
τῷ
δέοντι
οὔποτε
|
πάρεισιν. |
εἰς
δὲ
τὰ
κυνηγέσια
μεταβάλλοντα |
[6] |
ἐμπίπτῃ
ἢ
ἐντὸς
ἢ
ἔξω
|
παρενεχθῇ, |
καθ´
ἓν
ἕκαστον
τούτων
ὁ |
[12] |
ἡ
γὰρ
συνήθεια
τοῦ
ἔργου
|
παρέξει |
αὐτοῖς
πλέον
τι
εἰδέναι.
καὶ |
[2] |
ὅσα
δὲ
καὶ
οἷα
δεῖ
|
παρεσκευασμένον |
ἐλθεῖν
ἐπ´
αὐτὸ
φράσω
καὶ |
[12] |
οὐχ
ὁρῶσιν·
ἡ
δὲ
πανταχοῦ
|
πάρεστι |
διὰ
τὸ
εἶναι
ἀθάνατος
καὶ |
[1] |
ἀείζως
τιμᾶσθαι.
Πηλεὺς
δ´
ἐπιθυμίαν
|
παρέσχε |
καὶ
θεοῖς
δοῦναι
τε
Θέτιν |
[5] |
ἔαρ
κεκραμένον
τῇ
ὥρᾳ
καλῶς
|
παρέχει |
τὰ
ἴχνη
λαμπρά,
πλὴν
εἴ |
[13] |
οὐκ
ἔνι·
διατρίβειν
δ´
ἄλλως
|
παρέχει |
τοῖς
ἐλπίσασί
τι
ἐξ
αὐτῶν |
[1] |
ἐκράτουν,
ὥστε
ἀνίκητον
τὴν
Ἑλλάδα
|
παρέχεσθαι. |
Ἐγὼ
μὲν
οὖν
παραινῶ
τοῖς |
[2] |
ἀλλ´
οὖν
τήν
γε
προθυμίαν
|
παρεχέσθω |
μηδὲν
ἐλλείπων
τῆς
ἑαυτοῦ
δυνάμεως. |
[13] |
σοφισταὶ
ἀγαθὸν
ἐποίησαν,
οὔτε
γράμματα
|
παρέχονται
|
ἐξ
ὧν
χρὴ
ἀγαθοὺς
γίγνεσθαι, |
[13] |
καὶ
τὰ
κτήματα
καλῶς
ἔχοντα
|
παρέχουσιν. |
ἔρχονται
δὲ
οἱ
μὲν
ἐπὶ |
[4] |
βαθείας,
ἀλλ´
εἰς
τὸ
πλάγιον
|
παρηκούσας, |
ὀσφῦς
σαρκώδεις,
τὰ
μεγέθη
μεταξὺ
|
[8] |
ἄλλου
ἐλθόντα
πρὸς
τὰ
ὄρη
|
παριέναι |
ἀπὸ
τῶν
ἔργων,
καὶ
ἐπειδὰν |
[6] |
{εἰς}
ἄπειρον
εἰπεῖν·
τούτων
δὲ
|
παρόδους, |
διόδους,
καταφανεῖς,
λεπτὰς
καταλιπών,
εἰς |
[10] |
εἶτα
ὅστις
ἂν
ᾖ
τῶν
|
παρόντων |
ἐμπειρότατος
καὶ
ἐγκρατέστατος
προσελθόντα
ἐκ |
[6] |
προσαγορεύοντα,
μὴ
πολλά,
ἵνα
μὴ
|
παροξύνωνται |
πρὸ
τοῦ
καιροῦ.
αἱ
δ´ |
[2] |
ἐντμήματα
μὴ
βαθέα·
εὐπαγεῖς
δὲ
|
πᾶσαι |
καὶ
μὴ
ἀσύμμετροι
τὰ
πάχη |
[6] |
ἴχνους
ἡ
φύσις
λεπτὴ
οὖσα
|
πᾶσαν |
ὥραν.
Τὴν
δὲ
στολὴν
ὁ |
[13] |
εἶεν
καὶ
τοκεῦσιν
ἀγαθοὶ
καὶ
|
πάσῃ |
τῇ
ἑαυτῶν
πόλει
καὶ
ἑνὶ |
[1] |
δὲ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
πάντας
|
πάσῃ |
τῇ
Ἑλλάδι
νεῖκος
ἢ
πόλεμος |
[1] |
τοὺς
μὲν
τῆς
Ἑλλάδος
ἐχθροὺς
|
πάσης |
μόνος
ἀπώλεσε·
τὴν
δ´
αὑτοῦ |
[13] |
ἑλόντες
δὲ
πρῶτον
μὲν
ὅτι
|
πάσης |
τῆς
πόλεως
ἐχθροῖς
ἐπιχειροῦσιν
ἔπαινον |
[13] |
νέους
θηρῶνται,
οἱ
δὲ
φιλόσοφοι
|
πᾶσι |
κοινοὶ
καὶ
φίλοι·
τύχας
δὲ |
[1] |
ὅτι
οὐχ
αἱ
αὐταὶ
ἡλικίαι
|
πᾶσι |
τούτοις·
ὁ
γὰρ
Χείρωνος
βίος |
[1] |
τούτοις·
ὁ
γὰρ
Χείρωνος
βίος
|
πᾶσιν |
ἐξήρκει.
Ζεῦς
γὰρ
καὶ
Χείρων |
[13] |
φίλους
ἰόντες
δύσκλειαν
ἔχουσι
παρὰ
|
πᾶσιν, |
οἱ
δὲ
κυνηγέται
ἐπὶ
τὰ |
[10] |
αὐτῶν
ὅταν
ἁλίσκηται,
χαλεπῶς
τοῦτο
|
πάσχει· |
οὔτε
γὰρ
μονοῦται,
ἕως
ἂν |
[10] |
γε
τὸ
μὴ
ὀρθῶς
ποιεῖν
|
πάσχοι. |
Ἵστανται
δὲ
αἱ
ποδοστράβαι
αὐτοῖς |
[10] |
εἴρηται·
εἰ
γάρ
τι
καὶ
|
πάσχοι, |
οὐκ
ἂν
διά
γε
τὸ |
[12] |
ἑαυτῶν
ἀδικουμένην
οὔτε
τὴν
χώραν
|
πάσχουσαν |
κακῶς.
Λέγουσι
δέ
τινες
ὡς |
[13] |
δέ
εἰσιν,
οἱ
δὲ
κακοὶ
|
πάσχουσί |
τε
κακῶς
καὶ
γιγνώσκονται
ἐπὶ |
[10] |
ἐὰν
δὲ
μὴ
δύνηται,
ἀμφιβὰς
|
πατεῖ. |
ἀπαλλαγὴ
δὲ
τούτων
μία
ἐστὶ |
[10] |
ὠσθεὶς
πέσῃ·
παθόντα
δὲ
τοῦτο
|
πατεῖσθαι |
ἀνάγκη
καὶ
δάκνεσθαι.
ἑκόντα
οὖν |
[1] |
σώσας
δὲ
καὶ
αὐτὸν
τὸν
|
πατέρα, |
δόξαν
εὐσεβείας
ἐξηνέγκατο,
ὥστε
καὶ |
[1] |
μόνος
ἀπώλεσε·
τὴν
δ´
αὑτοῦ
|
πατρίδα |
πολὺ
μείζω
ποιήσας
ἔτι
καὶ |
[12] |
οἱ
φιλοκυνηγέται
παρασκευάζουσιν
αὑτοὺς
τῇ
|
πατρίδι |
χρησίμους
εἶναι
εἰς
τὰ
μέγιστα, |
[1] |
μὲν
τιμὰς
ἃς
ἔλαβε
φανεραί·
|
πατρὸς |
δ´
ἐν
γήρᾳ
ἐπιλανθανομένου
τῆς |
[1] |
Ζεῦς
γὰρ
καὶ
Χείρων
ἀδελφοὶ
|
πατρὸς |
μὲν
τοῦ
αὐτοῦ,
μητρὸς
δὲ
|
[1] |
πολέμους
ἀγαθοί.
Ἀντίλοχος
δὲ
τοῦ
|
πατρὸς |
ὑπεραποθανὼν
τοσαύτης
ἔτυχεν
εὐκλείας,
ὥστε |
[1] |
Αἰνείας
δὲ
σώσας
μὲν
τοὺς
|
πατρῴους |
καὶ
μητρῴους
θεούς,
σώσας
δὲ |
[6] |
δὲ
τὴν
ὀργὴν
τῶν
κυνῶν
|
παυέτω, |
μὴ
ἁπτόμενος
ἀλλὰ
παραμυθούμενος·
καὶ |
[2] |
πᾶσαι
καὶ
μὴ
ἀσύμμετροι
τὰ
|
πάχη |
πρὸς
τὰ
μήκη.
τῷ
δὲ |
[5] |
πρῲ
οὐκ
ὄζει
αὐτῶν,
ὅταν
|
πάχνη |
ᾖ
ἢ
παγετός·
ἡ
μὲν |
[5] |
ἢ
παγετός·
ἡ
μὲν
γὰρ
|
πάχνη |
τῇ
αὑτῆς
ἰσχύι
ἀντισπάσασα
τὸ
|
[9] |
ἢ
πρίνου,
μέγεθος
τρισπίθαμον,
περίφλοιον,
|
πάχος |
παλαιστῆς.
ἱστάναι
δὲ
τὰς
ποδοστράβας |
[10] |
περίδρομοι
ἡμιόλιοι
τοῦ
τῶν
ἀρκύων
|
πάχους· |
ἐπ´
ἄκροις
δὲ
δακτυλίους
ἐχέτωσαν, |
[5] |
οὖν
εἰσιν
οἱ
ὄρειοι,
οἱ
|
πεδινοὶ |
δὲ
ἧττον,
βραδύτατοι
δὲ
οἱ |
[11] |
δὲ
αὐτῶν
καταβαίνοντα
εἰς
τὸ
|
πεδίον |
τῆς
νυκτὸς
ἀποκλεισθέντα
μετὰ
ἵππων |
[12] |
γὰρ
νόμοις
οὔτε
λόγοις
ἀγαθοῖς
|
πείθονται· |
οὐ
γὰρ
εὑρίσκουσι
διὰ
τὸ
|
[10] |
ἐὰν
δὲ
μετεώρῳ,
ἀνάγκη
πληγῆναι.
|
πειρᾶται
|
μὲν
οὖν
μετεωρίζειν·
ἐὰν
δὲ |
[3] |
ἐκ
τῶν
ἰχνῶν
κεκλαγγυῖαι
ἐξαπατᾶν
|
πειρῶνται, |
ἀληθῆ
τὰ
ψευδῆ
ποιούμεναι.
εἰσὶ |
[5] |
οὐκ
ἀκούσαντες,
ἀλλὰ
δόξαντες
ἢ
|
πεισθέντες |
ὑφ´
αὑτῶν,
παρὰ
τὰ
αὐτά, |
[7] |
ἀνέλπιστοι
οὖσαι
τοῦ
ἑλεῖν
οὐ
|
πείσονται |
τοῦτο.
τὰ
δὲ
δρομαῖα,
ἕως |
[10] |
τόνων,
ἕκαστος
δὲ
τόνος
ἐκ
|
πεντεκαίδεκα |
λίνων,
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
κορυφαίου |
[10] |
διὰ
τῶν
δακτυλίων·
ἱκανὰ
δὲ
|
πεντεκαίδεκα. |
τὰ
δ´
ἀκόντια
ἔστω
παντοδαπά, |
[10] |
αἱ
τῶν
λαγῶν,
ἔστωσαν
δὲ
|
πεντεκαιτετταρακοντάλινοι |
ἐκ
τριῶν
τόνων,
ἕκαστος
δὲ |
[9] |
ποδοστράβας
διελόντα
τῆς
γῆς
βάθος
|
πεντεπάλαστον, |
περιφερὲς
δὲ
τοῦτο,
καὶ
ἄνωθεν |
[10] |
λόγχας
ἔχοντα
τὸ
μὲν
μέγεθος
|
πεντεπαλάστους, |
κατὰ
δὲ
μέσον
τὸν
αὐλὸν
|
[2] |
τῶν
δικτύων
τὸ
μὲν
μέγεθος
|
πεντεσπίθαμοι, |
δίκρα
ἔχουσαι
μικρά,
τὰ
ἐντμήματα |
[2] |
τριῶν
λίνων,
τὸ
δὲ
μέγεθος
|
πεντεσπίθαμοι, |
διπάλαστοι
δὲ
τοὺς
βρόχους,
περικείσθωσαν
|
[2] |
μὲν
ἐνόδια
διώρυγα,
τριώρυγα,
τετρώρυγα,
|
πεντώρυγα, |
τὰ
δὲ
δίκτυα
δεκώρυγα,
εἰκοσώρυγα, |
[13] |
δέονται
εἰς
ἀρετὴν
οἱ
καλῶς
|
πεπαιδευμένοι |
ὀρθῶς
ἐγνωσμένα
ζητῶ
λέγειν·
ὀνόματα |
[12] |
ἀπαιδεύτῳ
χρώμενοι
πολλὰ
ἐπιτιμῶσι
τοῖς
|
πεπαιδευμένοις. |
διὰ
μὲν
οὖν
τούτων
οὐδὲν
|
[3] |
δοξάζουσαι
δὲ
ἑτέρως·
αἱ
δὲ
|
πεπλασμένως, |
φθονερῶς
δὲ
ἄλλαι
ἐκκυνοῦσι
παρὰ |
[9] |
δὲ
εἶναι
τὰς
ποδοστράβας
σμίλακος
|
πεπλεγμένας, |
μὴ
περιφλοίους,
ἵνα
μὴ
σήπωνται, |
[9] |
τὸν
ἐπὶ
τὴν
στεφάνην
ἐπιτεθησόμενον
|
πεπλεγμένον |
σπάρτου
καὶ
αὐτὴν
τὴν
σειρίδα· |
[10] |
οὐ
χρή,
μὴ
τύχῃ
τοῦ
|
πεπτωκότος. |
ὅταν
δὲ
ἴδῃ
τοῦτο,
καταλιπὼν |
[6] |
τῶν
ἐπηλλαγμένων,
παραλῦσαι
καὶ
ἑτέραν·
|
περαινομένου |
δὲ
τοῦ
ἴχνους
διαλιπόντα
μὴ |
[8] |
ἴχνη
ἀπὸ
τῶν
τοιούτων
οὐδαμοῦ
|
περάσει. |
ἐπειδὰν
δὲ
ᾖ
σαφὲς
ὅτι |
[12] |
εἶναι
ἀθάνατος
καὶ
τιμᾷ
τοὺς
|
περὶ |
αὐτὴν
ἀγαθούς,
τοὺς
δὲ
κακοὺς |
[4] |
τοῦ
ἴχνους
ἅπασαι.
ὅταν
δὲ
|
περὶ |
αὐτὸν
ὦσι
τὸν
λαγῶ,
δῆλον |
[10] |
ἐὰν
δὲ
ἄπεδον,
εὐθὺς
ἑστήξει
|
περὶ |
αὑτὸν
ἔχων.
ἐν
τούτῳ
δὲ |
[9] |
τὴν
ποδοστράβην
ἐπιθεῖναι
κατωτέρω
ἰσόπεδον,
|
περὶ
|
δὲ
τὴν
στέγην
τὸν
βρόχον |
[13] |
αὐτοῖς
τὰ
μὲν
μεγάλα
μειζόνως·
|
περὶ |
δὲ
ὧν
γράφουσιν,
ὅτι
τὰ |
[1] |
ὥστε
οὔτε
λέγων
οὔτ´
ἀκούων
|
περὶ |
ἐκείνου
οὐδεὶς
ἀπαγορεύει.
οὗτοι
δὲ |
[2] |
φωνὴν
Ἕλληνα,
τὴν
δὲ
ἡλικίαν
|
περὶ |
ἔτη
εἴκοσι,
τὸ
δὲ
εἶδος |
[12] |
εὑρίσκῃ
δίοδον,
ὑπερπηδᾷ
καὶ
ἁλίσκεται.
|
~Περὶ |
μὲν
αὐτῶν
τῶν
πράξεων
τῶν |
[13] |
ὧν
χρὴ
ἀγαθοὺς
γίγνεσθαι,
ἀλλὰ
|
περὶ |
μὲν
τῶν
ματαίων
πολλὰ
αὐτοῖς |
[3] |
ποιοῦσι,
μανικῶς
δὲ
περιφερόμεναι
ὑλακτοῦσι
|
περὶ |
τὰ
ἴχνη,
ὅτε
δὲ
εἰσπίπτουσιν |
[4] |
ἔχουσαι
ἔστωσαν
λευκὴν
τρίχα
ἐπανθοῦσαν
|
περὶ |
τὰ
μέτωπα
καὶ
αἱ
μέλαιναι, |
[11] |
αὐτὸ
ὅτῳ
ἂν
ἕκαστον
χαίρῃ
|
περὶ |
τὰ
ὕδατα
καὶ
πρὸς
ὅ |
[5] |
ὑπόγλαυκοι·
καὶ
τὰ
μέλανα
τὰ
|
περὶ |
τὰ
ὦτα
ἄκρα
οἱ
μὲν |
[6] |
καὶ
κυνοδρομεῖν
περιελίξαντα
ὃ
ἀμπέχεται
|
περὶ |
τὴν
χεῖρα
καὶ
τὸ
ῥόπαλον |
[5] |
ἀναγρία
ἐμπίπτῃ,
ἀναλύειν
χρὴ
τὰ
|
περὶ |
τὸ
κυνηγέσιον
πάντα.
~Κυνῶν
δὲ |
[11] |
θηρία
ἁλίσκεται
ἐν
ξέναις
χώραις
|
περὶ |
τὸ
Πάγγαιον
ὄρος
καὶ
τὸν |
[6] |
ἀστράπτουσαι
τοῖς
ὄμμασιν.
ἐπειδὰν
δὲ
|
περὶ |
τὸν
λαγῶ
ὦσι,
δῆλον
ποιήσουσι |
[6] |
ὑπερβάλλωσι
τὰ
ἴχνη.
ἐπειδὰν
δὲ
|
περὶ |
τὸν
λαγῶ
ὦσι
καὶ
τοῦτο |
[9] |
ταῖς
ἐλάφοις
ἐν
τοῖς
ὄρεσι,
|
περὶ |
τοὺς
λειμῶνας
καὶ
τὰ
ῥεῖθρα |
[12] |
διδάσκει
χρῆσθαι
νόμοις
καὶ
λέγειν
|
περὶ |
τῶν
δικαίων
καὶ
ἀκούειν.
οἱ |
[6] |
ἐπειδὰν
δὲ
προσσχῶσι
τοῖς
ἴχνεσι,
|
περιάγειν |
αὐτὰς
κύκλους
πολλοὺς
ποιούμενον·
ὅπου |
[6] |
ταχὺ
ἐκλείπων
τὴν
ὄψιν
πάλιν
|
περιβάλλει |
ὅθεν
εὑρίσκεται
ἐπὶ
τὸ
πολύ. |
[5] |
ἔπασχε
τὸ
τοιοῦτον·
νῦν
δὲ
|
περιβάλλων |
καὶ
ἀγαπῶν
τοὺς
τόπους
ἐν |
[1] |
μεγίστης
ἣν
αὐτὸς
ἐβούλετο
γῆμαι
|
Περίβοιαν |
τὴν
Ἀλκάθου·
ὅτε
δὲ
ὁ |
[7] |
τὸ
πνεῦμα
καὶ
φίλαι
αἱ
|
περιβολαί. |
ἐπειδὰν
δὲ
πλανᾶται
τὰ
σκυλάκια |
[9] |
δέ,
ἐὰν
οὕτως
ἕλῃ
ἢ
|
περιγενόμενος |
πόνῳ,
{ἐὰν
μὲν
ᾖ
ἄρρην, |
[10] |
περίδρομον,
ἀλλ´
ἐπανιεὶς
ἔχῃ
προσιόντα
|
περιδρομὴν |
ποιούμενος,
ἀνάγκη,
ὅταν
οὕτως
ἔχῃ, |
[10] |
τῶν
βρόχων
πυγόνος·
οἱ
δὲ
|
περίδρομοι |
ἡμιόλιοι
τοῦ
τῶν
ἀρκύων
πάχους· |
[10] |
ἀκοντιζόμενος
καὶ
βαλλόμενος
κατατεῖναι
τὸν
|
περίδρομον, |
ἀλλ´
ἐπανιεὶς
ἔχῃ
προσιόντα
περιδρομὴν |
[10] |
προωθῶν
αὑτὸν
τῆς
ἄρκυος
τὸν
|
περίδρομον. |
εἶτα
ὅστις
ἂν
ᾖ
τῶν |
[6] |
τὸν
κεκρύφαλον.
εἰς
δὲ
τὸν
|
περίδρομον |
ἐναπτέτω
λίθον
μακρὸν
καὶ
μέγαν, |
[10] |
ᾖ
τὸ
ἔσω·
καὶ
τὸν
|
περίδρομον |
ἐξάπτειν
ἀπὸ
δένδρου
ἰσχυροῦ,
καὶ
|
[2] |
τοὺς
βρόχους,
περικείσθωσαν
δὲ
τοὺς
|
περιδρόμους |
ἀναμμάτους,
ἵνα
εὔτροχοι
ὦσι,
τὰ |
[2] |
δὲ
δίκτυα
δακτυλίους,
τοὺς
δὲ
|
περιδρόμους |
ἀπὸ
στροφείων.
αἱ
δὲ
σχαλίδες |
[6] |
εἰς
τὰ
συμφέροντα,
καθάπτων
τοὺς
|
περιδρόμους |
ἐπὶ
τὴν
γῆν,
τὰ
ἀκρωλένια
|
[6] |
γε
ὦ
κύνες.
καὶ
κυνοδρομεῖν
|
περιελίξαντα |
ὃ
ἀμπέχεται
περὶ
τὴν
χεῖρα |
[10] |
τοῦ
σώματος
ἄκρα
τὰ
τριχώματα
|
περιεπίμπρη. |
ὁ
μὲν
οὖν
ἄρρην
τοσαῦτα |
[1] |
ἐτελεύτησε.
Παλαμήδης
δὲ
ἕως
μὲν
|
περιῆν |
πάντων
τῶν
ἐφ´
ἑαυτοῦ
ὑπερέσχε |
[11] |
τῇ
νυκτὶ
κύκλῳ
τὸν
φραγμὸν
|
περιθέουσι, |
καὶ
ἐπειδὰν
μὴ
εὑρίσκῃ
δίοδον, |
[12] |
οὗτοι
ἄριστοι·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
περιίδοιεν |
οὔτε
τὴν
πόλιν
τὴν
ἑαυτῶν |
[10] |
αὐτὸν
ἀκοντίζειν,
καὶ
βάλλειν
λίθοις,
|
περιισταμένους |
ὄπισθεν
καὶ
πολὺ
ἄπωθεν,
ἕως |
[8] |
οὖν
δεῖ
ὅπου
ἂν
ᾖ
|
περιίστασθαι. |
ἐὰν
δὲ
μὴ
ὑπομένῃ,
μεταθεῖν· |
[2] |
πεντεσπίθαμοι,
διπάλαστοι
δὲ
τοὺς
βρόχους,
|
περικείσθωσαν
|
δὲ
τοὺς
περιδρόμους
ἀναμμάτους,
ἵνα |
[8] |
τρόπον
ὅνπερ
ἐν
τοῖς
μελαγχίμοις,
|
περιλαμβάνοντα |
ἐντὸς
πρὸς
ὅτῳ
ἂν
ᾖ, |
[9] |
ἄδηλος
ἡ
στάσις·
τὴν
δὲ
|
περιοῦσαν |
τῆς
γῆς
ἀποφέρειν
πόρρω
ἀπὸ |
[5] |
δὲ
οὐρὰν
οἱ
μὲν
κύκλῳ
|
περιποίκιλον, |
οἱ
δὲ
παράσειρον,
καὶ
τὰ |
[8] |
εὑρίσκῃ,
ἔσται
ἡ
λειπομένη
ἱκανὴ
|
περιστήσασθαι. |
ἥκοντος
δὲ
τούτου
περιτείνειν
αὐτῶν |
[8] |
ἱκανὴ
περιστήσασθαι.
ἥκοντος
δὲ
τούτου
|
περιτείνειν |
αὐτῶν
ἑκάστῳ
τὰ
δίκτυα
τὸν |
[4] |
τῶν
ἔμπροσθεν
καὶ
ἐπίρρικνα,
πόδας
|
περιφερεῖς. |
καὶ
ἐὰν
ὦσι
τοιαῦται
αἱ |
[4] |
ψιλὰ
ὄπισθεν,
τραχήλους
μακρούς,
ὑγρούς,
|
περιφερεῖς, |
στήθη
πλατέα,
μὴ
ἄσαρκα
ἀπὸ |
[9] |
διελόντα
τῆς
γῆς
βάθος
πεντεπάλαστον,
|
περιφερὲς |
δὲ
τοῦτο,
καὶ
ἄνωθεν
ἴσον |
[4] |
μηριαίας
{μὴ}
σκληράς,
ὑποκώλια
μακρά,
|
περιφερῆ, |
εὐπαγῆ,
σκέλη
πολὺ
μείζω
τὰ |
[5] |
βαρύτονον,
πλευρὰς
ἐλαφράς,
συμμέτρους,
ὀσφῦν
|
περιφερῆ, |
κωλῆν
σαρκώδη,
λαγόνας
ὑγράς,
λαπαρὰς |
[11] |
οἷς
αὐτῶν
καὶ
ὀρύγματα
ποιοῦσι
|
περιφερῆ |
μεγάλα
βαθέα,
ἐν
μέσῳ
λείποντες |
[6] |
αὐτά,
διὰ
τῶν
αὐτῶν,
ἐπηλλαγμένα,
|
περιφερῆ, |
ὀρθά,
καμπύλα,
πυκνά,
μανά,
γυνώριμα, |
[5] |
πρόσθεν,
ὦτα
ὑψηλά,
τράχηλον
λεπτόν,
|
περιφερῆ, |
οὐ
σκληρόν,
μῆκος
ἱκανόν,
ὠμοπλάτας |
[3] |
μὲν
οὐδὲν
ποιοῦσι,
μανικῶς
δὲ
|
περιφερόμεναι |
ὑλακτοῦσι
περὶ
τὰ
ἴχνη,
ὅτε |
[9] |
δρυὸς
ἢ
πρίνου,
μέγεθος
τρισπίθαμον,
|
περίφλοιον, |
πάχος
παλαιστῆς.
ἱστάναι
δὲ
τὰς |
[9] |
τὰς
ποδοστράβας
σμίλακος
πεπλεγμένας,
μὴ
|
περιφλοίους, |
ἵνα
μὴ
σήπωνται,
τὰς
δὲ |
[9] |
ἀπουσία
τῶν
ἐλάφων
ποιεῖ
αὐτὸν
|
περίφοβον, |
τό
τε
τάχος
οὐδενὶ
ἐοικός |
[5] |
δὲ
πανταχοῦ
ἰχνευόμενος,
ἐὰν
μήτι
|
περίφοβος |
τῆς
νυκτὸς
γένηται·
παθὼν
δὲ |
[10] |
ἐπιθέοντα
παίειν
φυλαττόμενον
μὴ
ὠσθεὶς
|
πέσῃ· |
παθόντα
δὲ
τοῦτο
πατεῖσθαι
ἀνάγκη
|
[9] |
τὸ
ἔξω,
ἐπὶ
δὲ
τούτων
|
πέταλα |
λεπτά,
ὧν
ἂν
ἡ
ὥρα |
[9] |
δὲ
τραχεῖς
τόπους
διαπερᾷ,
αἱ
|
πέτραι |
ἕξουσι
τὸν
φλοιὸν
τοῦ
ξύλου |
[6] |
μὴ
ὑποκινῇ
εἰς
τὸ
πρόσθεν
|
πεφοβημένος |
τὰς
κύνας·
αἱ
δὲ
διαρριπτοῦσαι |
[5] |
εἰς
φάραγγας
καὶ
εἰς
ἰλεούς·
|
πεφόβηνται |
γὰρ
οὐ
μόνον
τὰς
κύνας
|
[9] |
νυκτὸς
διὰ
τὸ
μεθ´
ἡμέραν
|
πεφοβῆσθαι |
τοὺς
ἀνθρώπους.
ἐπειδὰν
δὲ
εὕρῃ |
[6] |
προΐασιν
ἐξίλλουσαι
τὰ
ἴχνη,
ὡς
|
πέφυκε, |
διπλᾶ,
τριπλᾶ,
προφορούμεναι
παρὰ
τὰ |
[6] |
ἵνα
{δ´}
αὐτῶν
μηδὲν
ἀντέχεται.
|
πηγνύειν |
δὲ
τὰς
σχαλίδας
ὑπτίας,
ὅπως |
[6] |
τὴν
γῆν,
τὰ
ἀκρωλένια
συνάγων,
|
πηγνύων |
τὰς
σχαλίδας
μεταξὺ
τῶν
σαρδόνων, |
[5] |
ἐλαφρόν
ἐστιν·
ὅταν
ἀτρέμα
διαπορεύηται,
|
πηδᾷ— |
βαδίζοντα
δὲ
οὐδεὶς
ἑώρακεν
οὐδ´ |
[1] |
ἔτυχε
παρὰ
θεῶν
ἀείζως
τιμᾶσθαι.
|
Πηλεὺς |
δ´
ἐπιθυμίαν
παρέσχε
καὶ
θεοῖς |
[1] |
Κέφαλος,
Ἀσκληπιός,
Μειλανίων,
Μέστωρ,
Ἀμφιάραος,
|
Πηλεύς, |
Τελαμών,
Μελέαγρος,
Θησεύς,
Ἱππόλυτος,
Παλαμήδης, |
[9] |
ὑπείκωσι
τῷ
ποδί,
οἱ
δὲ
|
πιέζωσι. |
τὸν
δὲ
βρόχον
τῆς
σειρίδος |
[9] |
ἐγγύς.
ὁ
δ´
ἕξει
ἀτρέμα
|
πιέσας |
ἑαυτὸν
ἐπὶ
γῆν
καὶ
ἐάσει |
[8] |
ἄρα
ἐν
αὐτῇ
τῇ
χιόνι
|
πιέσῃ |
ἑαυτόν.
σκεψάμενον
οὖν
δεῖ
ὅπου |
[5] |
μὲν
πυκνοῦται,
τῶν
δὲ
οὐ
|
πίμπλαται. |
ἐν
δὲ
τοῖς
ὑλώδεσι
μᾶλλον |
[11] |
Ὀλύμπῳ
τῷ
Μυσίῳ
καὶ
ἐν
|
Πίνδῳ, |
τὰ
δ´
ἐν
τῇ
Νύσῃ |
[10] |
ἐκκρούσεως
ἕπεται.
παθόντα
δὲ
τοῦτο
|
πίπτειν |
δεῖ
ἐπὶ
στόμα
καὶ
ἔχεσθαι |
[9] |
ἀπορούμεναι·
ὁτὲ
δὲ
διὰ
δύσπνοιαν
|
πίπτουσι. |
~Πρὸς
δὲ
τὸν
ὗν
τὸν |
[4] |
καὶ
ὄπισθεν
καὶ
εἰς
τὸ
|
πλάγιον |
διαρριμμάτων,
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
ἀληθῶς |
[5] |
καὶ
παραβάλλων
τὸ
ἕτερον
οὖς
|
πλάγιον, |
ὁποτέρᾳ
ἂν
λυπῆται,
ἀπερειδόμενος
{διὸ} |
[4] |
γῆν
βαθείας,
ἀλλ´
εἰς
τὸ
|
πλάγιον |
παρηκούσας,
ὀσφῦς
σαρκώδεις,
τὰ
μεγέθη |
[8] |
ζητοῦντα
ὁποῖα
ἔξεισι.
πολλὰ
δὲ
|
πλανᾶται |
ὁ
λαγῶς
ἀπορούμενος
ὅπου
κατακλινῇ, |
[7] |
φίλαι
αἱ
περιβολαί.
ἐπειδὰν
δὲ
|
πλανᾶται |
τὰ
σκυλάκια
ἤδη,
διδόναι
γάλα |
[7] |
ὦσιν,
ὅταν
ἀναιρῶνται,
ἵν´
ἐὰν
|
πλανηθῶσιν |
ἐν
τῷ
κυνηγεσίῳ
δι´
ἀπειρίαν, |
[5] |
δ´
ἐπὶ
πάντας
τοὺς
τόπους
|
πλανῆται |
χαλεποὶ
πρὸς
τοὺς
δρόμους·
τὰ |
[3] |
αἳ
κύκλοις
πολλοῖς
χρώμεναι
καὶ
|
πλάνοις, |
ὑπολαμβάνουσαι
ἐκ
τοῦ
πρόσω
τὰ |
[5] |
τοῦτο
ἐξ
ἀνάγκης
μετ´
ἀλλήλων
|
πλανώμενοι |
τοιαῦτα
ποιοῦσιν.
ὄζει
δὲ
τῶν |
[6] |
δὲ
τὰ
μὲν
δέραια
μαλακά,
|
πλατέα, |
ἵνα
μὴ
θραύῃ
τὰς
τρίχας
|
[4] |
τραχήλους
μακρούς,
ὑγρούς,
περιφερεῖς,
στήθη
|
πλατέα, |
μὴ
ἄσαρκα
ἀπὸ
τῶν
ὤμων, |
[4] |
ὄμματα
μετέωρα,
μέλανα,
λαμπρά,
μέτωπα
|
πλατέα, |
τὰς
διακρίσεις
βαθείας,
ὦτα
μικρά, |
[5] |
ὀρθούς,
τοὺς
δὲ
ὄπισθεν
στερεούς,
|
πλατεῖς, |
πάντας
δὲ
οὐδενὸς
τραχέος
φροντίζοντας, |
[6] |
τὰ
δέραια·
αἱ
δὲ
στελμονίαι
|
πλατεῖς |
τοὺς
ἱμάντας,
ἵνα
μὴ
τρίβωσι |
[3] |
ἡ
φύσις.
χείρους
δὲ
καὶ
|
πλείους |
αἱ
τοιαίδε,
μικραί,
γρυπαί,
χαροποί, |
[5] |
καὶ
οἰκούμεναι·
τὸ
δὲ
πλῆθος
|
πλείους
|
ἐν
αὐταῖς
ἢ
ἐν
ταῖς |
[12] |
νεωτέρων
ἡ
ἡδονὴ
μόνη
αὕτη
|
πλεῖστα
|
ἀγαθὰ
παρασκευάζει.
σώφρονάς
τε
γὰρ |
[5] |
τὰ
δὲ
πρόσθεν
σκέλη
τὰ
|
πλεῖστα |
συνθεὶς
καὶ
ἐκτείνας,
ἐπ´
ἄκρους |
[3] |
τέλους
συμπεριφερόμεναι.
τὰ
μὲν
οὖν
|
πλεῖστα |
τούτων
φύσει
ἔχουσι,
τὰ
δὲ |
[9] |
τὰς
ὀργάδας,
οὗ
εἰσιν
ἔλαφοι
|
πλεῖσται· |
ὅπου
δ´
ἂν
ὦσιν,
ἔχοντα |
[1] |
δὲ
ὅτ´
ἐπὶ
Θήβας
ἐστράτευσε,
|
πλεῖστον |
κτησάμενος
ἔπαινον
ἔτυχε
παρὰ
θεῶν |
[10] |
οὖν
ἄρρην
τοσαῦτα
καὶ
ἔτι
|
πλείω
|
πράγματα
παρασχὼν
ἁλίσκεται.
Ἐὰν
δὲ |
[5] |
ὄζει
δὲ
τῶν
ἰχνῶν
ἐπὶ
|
πλείω |
χρόνον
τῶν
εὐναίων
ἢ
τῶν |
[12] |
συνήθεια
τοῦ
ἔργου
παρέξει
αὐτοῖς
|
πλέον |
τι
εἰδέναι.
καὶ
ἤδη
τινὲς |
[12] |
κακῶν
ἔχοντες,
τῶν
δὲ
ἡδονῶν
|
πλέον
|
τῶν
ἄλλων
αἰσθανόμενοι,
οἷς
τίς |
[13] |
μὲν
οὖν
κατὰ
πόλιν
βουλόμενοι
|
πλεονεκτεῖν |
μελετῶσι
νικᾶν
φίλους,
οἱ
δὲ |
[13] |
δὲ
μηδὲ
τοὺς
ἐπὶ
τὰς
|
πλεονεξίας |
εἰκῇ
ἰόντας,
μήτ´
ἐπὶ
τὰς |
[2] |
σφόδρα
τείνηται
ἐν
τῇ
στάσει,
|
πλέονι |
δ´,
ἂν
ἡσυχῇ.
ἔστω
δὲ |
[5] |
ἐλαφρά,
σύγκωλα,
στῆθος
οὐ
βαρύτονον,
|
πλευρὰς |
ἐλαφράς,
συμμέτρους,
ὀσφῦν
περιφερῆ,
κωλῆν
|
[4] |
στρογγύλα,
στιφρά,
ὀρθοὺς
τοὺς
ἀγκῶνας,
|
πλευρὰς |
μὴ
ἐπὶ
γῆν
βαθείας,
ἀλλ´ |
[10] |
ἢ
ἐν
πάλῃ,
ἐπιστρέφοντα
τὰς
|
πλευρὰς |
τὰς
εὐωνύμους
ἐπὶ
τὴν
χεῖρα |
[10] |
ὅπου
δ´
ἂν
δένδρα
ᾖ,
|
πληγαὶ
|
τῶν
ὀδόντων.
ἡ
δὲ
κύων |
[10] |
ἂν
τῶν
κυνῶν
ἁμαρτάνων
τῇ
|
πληγῇ |
τοῦ
σώματος
ἄκρα
τὰ
τριχώματα
|
[10] |
ὑπολαβεῖν·
ἐὰν
δὲ
μετεώρῳ,
ἀνάγκη
|
πληγῆναι. |
πειρᾶται
μὲν
οὖν
μετεωρίζειν·
ἐὰν |
[10] |
ὑποχωρῶν
ἐμπέσῃ
εἰς
πυκνούς,
κίνδυνος
|
πληγῆναι· |
ᾧ
γὰρ
ἂν
προσπέσῃ,
εἰς |
[2] |
πρὸς
τὰ
μήκη.
τῷ
δὲ
|
πλήθει |
τῶν
σχαλίδων
οἷόν
τ´
ἐστὶ |
[5] |
ἔρημοι
καὶ
οἰκούμεναι·
τὸ
δὲ
|
πλῆθος |
πλείους
ἐν
αὐταῖς
ἢ
ἐν |
[5] |
καλῶς
παρέχει
τὰ
ἴχνη
λαμπρά,
|
πλὴν |
εἴ
τι
ἡ
γῆ
ἐξανθοῦσα |
[1] |
τὰ
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἐκείνου
|
πλὴν
|
Νέστορος·
καὶ
οὗτος
οὐ
προέχειν |
[5] |
ὑγράς,
λαπαρὰς
ἱκανῶς,
ἰσχία
στρογγύλα,
|
πλήρη |
κύκλῳ,
ἄνωθεν
δὲ
ὡς
χρὴ |
[10] |
ἄλλο
οὐδὲν
φέρεσθαι
ὁμόσε
τῷ
|
πλησιάζοντι· |
ὅμως
μέντοι
προσιτέον,
ὅταν
ἔχῃ |
[5] |
αὑτοὺς
καὶ
ἐπακούουσιν,
εἴ
που
|
πλησίον |
κλαγγὴ
ἢ
ψόφος
τῶν
κυνῶν· |
[6] |
ᾖ
τῶν
δρόμων,
ἢ
καὶ
|
πλησίον |
που
φοιτώσας
ἢ
ἐπιστάσας
ἢ
|
[6] |
μὴ
πρῴ,
ἵνα
ἐὰν
ᾖ
|
πλησίον |
τὸ
ἀρκυστάσιον
τῶν
ζητησίμων,
μὴ |
[6] |
ὁ
λαγῶς,
ἐάν
που
ᾖ
|
πλησίον, |
ὑποκινῇ
ἀκούων
τῆς
φωνῆς.
δήσαντα |
[7] |
δὲ
μηδέν·
αἱ
γὰρ
βαρεῖαι
|
πλησμοναὶ |
τῶν
σκυλακίων
διαστρέφουσι
τὰ
σκέλη, |
[9] |
καὶ
ξυλίνους
ἐγκαταπεπλεγμένους
ἐν
τῷ
|
πλοκάνῳ· |
μείζους
δὲ
τοὺς
σιδηροῦς,
ὅπως
|
[13] |
ἀτιμάζειν·
οἱ
μὲν
γὰρ
σοφισταὶ
|
πλουσίους |
καὶ
νέους
θηρῶνται,
οἱ
δὲ |
[6] |
οὐκ
ἔρρωνται)
μηδὲ
ὅταν
ἄνεμος
|
πνέῃ |
μέγας·
διαρπάζει
γὰρ
τὰ
ἴχνη |
[8] |
δεῖ·
ἐπικαλύπτει
γάρ·
οὐδὲ
ἂν
|
πνεῦμα |
ᾖ
μέγα·
συμφοροῦν
γὰρ
τὴν |
[7] |
τὸ
γάλα
ἀγαθὸν
καὶ
τὸ
|
πνεῦμα |
καὶ
φίλαι
αἱ
περιβολαί.
ἐπειδὰν |
[8] |
ἢ
πρὸς
ἀπόκρημνον·
τὰ
γὰρ
|
πνεύματα |
ὑπερφορεῖ
τὴν
χιόνα
ὑπὲρ
τῶν
|
[10] |
ἁλίσκεται
δὲ
καὶ
ὅταν
ᾖ
|
πνίγη, |
διωκόμενος
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν·
τὸ |
[4] |
λείπωσι
τὰ
κυνηγέσια
ὅταν
ᾖ
|
πνίγη· |
εὔρινες
δέ,
ἐὰν
τοῦ
λαγῶ |
[1] |
Ὀδυσσεύς,
Διομήδης,
Κάστωρ,
Πολυδεύκης,
Μαχάων,
|
Ποδαλείριος, |
Ἀντίλοχος,
Αἰνείας,
Ἀχιλλεύς,
ὧν
κατὰ |
[1] |
ἀθάνατοί
εἰσι.
Μαχάων
δὲ
καὶ
|
Ποδαλείριος |
παιδευθέντες
τὰ
αὐτὰ
ἐγένοντο
καὶ |
[5] |
ἐγένετο
καὶ
ἐτράφη
ἁλίσκεται.
κατὰ
|
πόδας |
δὲ
οὐ
πολλάκις
ὑπὸ
τῶν |
[6] |
ἂν
ἢ
ἀποκτείνῃ
αὐτὸν
κατὰ
|
πόδας |
ἢ
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ἐμβάλῃ. |
[4] |
ὄπισθεν
τῶν
ἔμπροσθεν
καὶ
ἐπίρρικνα,
|
πόδας
|
περιφερεῖς.
καὶ
ἐὰν
ὦσι
τοιαῦται |
[5] |
ἐκτείνας,
ἐπ´
ἄκρους
δὲ
τοὺς
|
πόδας |
τὴν
γένυν
καταθείς,
τὰ
δὲ |
[8] |
κυνῶν
τὰς
ῥῖνας,
ῥήγνυσι
τοὺς
|
πόδας, |
τὴν
ὀσμὴν
τοῦ
λαγῶ
ἀφανίζει |
[5] |
οὐκ
ὀγκώδεις,
ὑποκώλια
μακρά,
στιφρά,
|
πόδας |
τοὺς
πρόσθεν
ἄκρως
ὑγρούς,
στενούς, |
[6] |
ὅπως
ἂν
τῶν
κυνῶν
οἱ
|
πόδες |
μὴ
καίωνται
ἐν
τῇ
πορείᾳ. |
[4] |
ὥρᾳ
μὴ
καταρρηγνύωνται
αὐτῶν
οἱ
|
πόδες |
τὰ
ὄρη
θεουσῶν·
εὔτριχες
δέ, |
[9] |
οἱ
μὲν
ξύλινοι
ὑπείκωσι
τῷ
|
ποδί, |
οἱ
δὲ
πιέζωσι.
τὸν
δὲ |
[9] |
ποδοῖν·
ἐὰν
δὲ
θήλεια,
τοῖν
|
ποδοῖν· |
ἄπωθεν
οὖν
ἀκοντίζειν.
ἁλίσκονται
δὲ |
[9] |
μὲν
ᾖ
ἄρρην,
καὶ
τοῖν
|
ποδοῖν· |
ἐὰν
δὲ
θήλεια,
τοῖν
ποδοῖν· |
[9] |
ἐὰν
μὲν
οὖν
τοῦ
προσθίου
|
ποδὸς |
ἁλῷ,
ταχὺ
ληφθήσεται·
ἐν
γὰρ |
[10] |
ποιεῖν
πάσχοι.
Ἵστανται
δὲ
αἱ
|
ποδοστράβαι |
αὐτοῖς
ὥσπερ
ταῖς
ἐλάφοις
ἐν |
[10] |
ῥάβδους
κρανείας
δορατοπαχεῖς.
αἱ
δὲ
|
ποδοστράβαι |
ὅμοιαι
ταῖς
τῶν
ἐλάφων.
συγκυνηγέται |
[9] |
δύναται
ἀντέχειν.
Ἵστανται
δὲ
καὶ
|
ποδοστράβαι |
ταῖς
ἐλάφοις
ἐν
τοῖς
ὄρεσι, |
[9] |
πάχος
παλαιστῆς.
ἱστάναι
δὲ
τὰς
|
ποδοστράβας |
διελόντα
τῆς
γῆς
βάθος
πεντεπάλαστον, |
[10] |
Λοκρίδας,
Λακαίνας,
ἄρκυς,
ἀκόντια,
προβόλια,
|
ποδοστράβας. |
πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ
εἶναι |
[9] |
προσίῃ.
χρὴ
δὲ
εἶναι
τὰς
|
ποδοστράβας |
σμίλακος
πεπλεγμένας,
μὴ
περιφλοίους,
ἵνα |
[9] |
ἐπὶ
μὲν
τὸ
βάθος
τὴν
|
ποδοστράβην |
ἐπιθεῖναι
κατωτέρω
ἰσόπεδον,
περὶ
δὲ |
[9] |
ἐπειδὰν
δὲ
εὕρῃ
ἀνεστραμμένην
τὴν
|
ποδοστράβην, |
μεταθεῖν
ἐπιλύσαντα
τὰς
κύνας
καὶ |
[9] |
ἀκοντίζειν.
ἁλίσκονται
δὲ
καὶ
ἄνευ
|
ποδοστράβης |
διωκόμεναι,
ὅταν
ᾖ
ἡ
ὥρα |
[9] |
γῆς
ἀποφέρειν
πόρρω
ἀπὸ
τῆς
|
ποδοστράβης· |
ἐὰν
γὰρ
ὀσφραίνηται
νεωστὶ
κεκινημένης, |
[9] |
ἄνωθεν
ἴσον
ταῖς
στεφάναις
τῶν
|
ποδοστραβῶν, |
εἰς
δὲ
τὸ
κάτω
ἀμειβόμενον
|
[5] |
πρὸς
τὸ
ὁρᾶν·
καὶ
ἡ
|
ποδώκεια |
πρὸς
τὸ
ἀμβλυώττειν
αὐτῷ
πολὺ |
[4] |
ἰσχυραὶ
τὰ
εἴδη,
ἐλαφραί,
σύμμετροι,
|
ποδώκεις, |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
προσώπων
φαιδραὶ |
[9] |
Ἰνδικάς·
εἰσὶ
γὰρ
ἰσχυραί,
μεγάλαι,
|
ποδώκεις, |
οὐκ
ἄψυχοι·
ἔχουσαι
δὲ
ταῦτα |
[5] |
μείζους
ἐπιτρέχουσαι
αἱ
κύνες
ἀναιροῦνται.
|
ποδωκέστατοι |
μὲν
οὖν
εἰσιν
οἱ
ὄρειοι, |
[3] |
ἀπαγορεύουσι
διὰ
τὸ
ἄλγος
τῶν
|
ποδῶν. |
Εἰσὶ
δὲ
καὶ
τῆς
ἰχνεύσεως |
[8] |
καὶ
διὰ
τὸ
κάτωθεν
τῶν
|
ποδῶν |
λασίων
ὄντων
προσέχεσθαι
αὐτῷ
ὄγκον |
[5] |
εἰς
τὸ
ἐπέκεινα
τῶν
ἔμπροσθεν
|
ποδῶν |
τοὺς
ὄπισθεν
καὶ
ἔξω·
καὶ |
[3] |
ποιοῦσι,
μεταξὺ
δὲ
θέουσαι
ἄν
|
ποθεν |
ἀκούσωσι
κραυγῆς,
καταλείπουσαι
τὰ
αὑτῶν |
[12] |
βελτίων
καὶ
οὔτε
λέγει
οὔτε
|
ποιεῖ |
αἰσχρὰ
οὐδὲ
κακά,
ἵνα
μὴ |
[9] |
ἑαυτῷ,
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ
συνιστάμενον
|
ποιεῖ
|
ἀποχωρεῖν
αὐτόν.
ἁλώσεται
δὲ
ὑπὸ |
[9] |
τε
γὰρ
ἀπουσία
τῶν
ἐλάφων
|
ποιεῖ |
αὐτὸν
περίφοβον,
τό
τε
τάχος |
[12] |
ἀγαθὰ
παρασκευάζει.
σώφρονάς
τε
γὰρ
|
ποιεῖ |
καὶ
δικαίους
διὰ
τὸ
ἐν |
[5] |
ἀλλὰ
τῷ
ὠτὶ
ἑκατέρῳ
τοῦτο
|
ποιεῖ· |
καὶ
ὅταν
ἀνιστῆται
ὑπὸ
τῶν |
[13] |
τοὺς
μὲν
ἡ
μελέτη
αὕτη
|
ποιεῖ |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
πολεμίους
ἀμείνους, |
[9] |
νεωστὶ
κεκινημένης,
δυσωπεῖται·
ταχὺ
δὲ
|
ποιεῖ |
τοῦτο.
ἐπισκοπεῖν
δὲ
ἔχοντα
τὰς |
[5] |
χείρω
δὲ
καὶ
τὰ
νότια
|
ποιεῖ· |
ὑγραίνοντα
γὰρ
διαχεῖ·
τὰ
δὲ |
[10] |
ἄρκυος
αὐτῆς
μακρὸν
προήκοντα
κόλπον
|
ποιεῖν, |
ἀντηρίδας
ἔνδοθεν
ἑκατέρωθεν
ὑφιστάντα
κλῶνας, |
[12] |
ἔσονται
ἐπιέναι
καὶ
τὰ
παραγγελλόμενα
|
ποιεῖν |
διὰ
τὸ
οὕτω
καὶ
αὐτοὶ |
[10] |
διά
γε
τὸ
μὴ
ὀρθῶς
|
ποιεῖν |
πάσχοι.
Ἵστανται
δὲ
αἱ
ποδοστράβαι |
[4] |
αὐτὸν
ὦσι
τὸν
λαγῶ,
δῆλον
|
ποιείτωσαν |
τῷ
κυνηγέτῃ
θᾶττον
φοιτῶσαι,
μᾶλλον |
[13] |
ὀρθῶς
ἔχῃ,
καὶ
μὴ
σοφιστικοὺς
|
ποιῇ |
ἀλλὰ
σοφοὺς
καὶ
ἀγαθούς·
οὐ |
[9] |
τῆς
γῆς
ὅσον
ἵζεσθαι
ἀμφοῖν.
|
ποιήσαντα |
δὲ
ταῦτα
ἐπὶ
μὲν
τὸ
|
[1] |
δ´
αὑτοῦ
πατρίδα
πολὺ
μείζω
|
ποιήσας |
ἔτι
καὶ
νῦν
θαυμάζεται.
Ἱππόλυτος |
[6] |
ἐξαίφνης
ἀνᾴξας
{ἐφ´
αὑτὸν}
ὑλαγμὸν
|
ποιήσει |
τῶν
κυνῶν
καὶ
κλαγγὴν
φεύγων. |
[7] |
θηρίῳ
ἔχωσι
πολεμίως,
ἐπιμέλειαν
δὲ
|
ποιήσονται |
τούτου
μᾶλλον
ἢ
ἐκείνου
φροντίζειν. |
[6] |
περὶ
τὸν
λαγῶ
ὦσι,
δῆλον
|
ποιήσουσι |
τῷ
κυνηγέτῃ
σὺν
ταῖς
οὐραῖς |
[10] |
δύσορμα,
ἵνα
εἰς
τὰς
ἄρκυς
|
ποιῆται |
τὸν
δρόμον
καὶ
μὴ
ἐξαλλάττῃ. |
[3] |
ἐξαπατᾶν
πειρῶνται,
ἀληθῆ
τὰ
ψευδῆ
|
ποιούμεναι. |
εἰσὶ
δὲ
αἳ
τοῦτο
μὲν |
[4] |
δὲ
οὐραῖς
διασαίνουσαι
κύκλους
πολλοὺς
|
ποιούμεναι
|
πρὸς
τὰς
εὐνὰς
προΐτωσαν
ὁμοῦ |
[8] |
εἰς
τὸ
αὐτὸ
ἥκοντα
κύκλους
|
ποιούμενον |
ἐκπεριιέναι
τὰ
τοιαῦτα
ζητοῦντα
ὁποῖα |
[6] |
ᾖ
τοὺς
τόνους
τῆς
φωνῆς
|
ποιούμενον, |
ὀξύ,
βαρύ,
μικρόν,
μέγα·
πρὸς |
[6] |
ἴχνεσι,
περιάγειν
αὐτὰς
κύκλους
πολλοὺς
|
ποιούμενον· |
ὅπου
δ´
ἂν
ᾖ
αὐταῖς |
[6] |
ἔχει
ἐφ´
αὑτῆς,
τὰς
ἀναστροφὰς
|
ποιούμενον |
πυκνάς,
ὅπως
ἂν
μὴ
παραλειφθῇ |
[10] |
ἀλλ´
ἐπανιεὶς
ἔχῃ
προσιόντα
περιδρομὴν
|
ποιούμενος, |
ἀνάγκη,
ὅταν
οὕτως
ἔχῃ,
λαβόντα |
[5] |
τούτῳ·
ὁ
μὲν
οὖν
εὐναῖος
|
ποιούμενος |
εὐνὴν
ἐπὶ
πολὺ
ὅταν
μὲν |
[6] |
πολύ,
ἧττον
κωλύει
πρῴ)
καθαρὰς
|
ποιούμενος |
τὰς
ἀρκυστασίας,
ἵνα
{δ´}
αὐτῶν |
[13] |
καὶ
εὐσεβεῖς
τοὺς
νέους
τοὺς
|
ποιοῦντας |
ἃ
ἐγὼ
παραινῶ,
οἰομένους
ὑπὸ |
[12] |
πόλεις
καὶ
τοὺς
φίλους
εὖ
|
ποιοῦντες |
πάντες
τῶν
οἰκείων
ἐπιμελέστεροί
εἰσιν. |
[5] |
χρόνου
ὀσμὰς
ἄγοντες
τὴν
γῆν
|
ποιοῦσι |
δύσοσμον,
ἕως
ἂν
ψυχθῇ·
χείρω |
[3] |
πολλαὶ
δὲ
τούτων
μὲν
οὐδὲν
|
ποιοῦσι, |
μανικῶς
δὲ
περιφερόμεναι
ὑλακτοῦσι
περὶ |
[3] |
δὲ
αἳ
τοῦτο
μὲν
οὐ
|
ποιοῦσι, |
μεταξὺ
δὲ
θέουσαι
ἄν
ποθεν |
[11] |
δὲ
οἷς
αὐτῶν
καὶ
ὀρύγματα
|
ποιοῦσι |
περιφερῆ
μεγάλα
βαθέα,
ἐν
μέσῳ |
[3] |
δ´
οὐκ
εἰδυῖαι
τὸ
αὐτὸ
|
ποιοῦσι |
ταύταις·
φαῦλαι
δὲ
αἳ
οὐκ
|
[5] |
ἀνάγκης
μετ´
ἀλλήλων
πλανώμενοι
τοιαῦτα
|
ποιοῦσιν. |
ὄζει
δὲ
τῶν
ἰχνῶν
ἐπὶ |
[12] |
πολλὰ
κακὰ
καὶ
αἰσχρὰ
ἐναντίον
|
ποιοῦσιν, |
ὅτι
αὐτοὶ
ἐκείνην
οὐχ
ὁρῶσιν· |
[5] |
δρομαίων·
τὰ
μὲν
γὰρ
εὐναῖα
|
ποιῶν |
ὁ
λαγῶς
πορεύεται
ἐφιστάμενος,
τὰ |
[1] |
εἴ
τῳ
συμφοραὶ
ἐγίγνοντο
ἢ
|
πόλει |
ἢ
βασιλεῖ,
ἐλύοντο
δι´
αὐτούς· |
[13] |
ἀγαθοὶ
καὶ
πάσῃ
τῇ
ἑαυτῶν
|
πόλει |
καὶ
ἑνὶ
ἑκάστῳ
τῶν
φίλων |
[12] |
ἴδια
ἀργοῖτο·
σὺν
γὰρ
τῇ
|
πόλει |
καὶ
σῴζεται
καὶ
ἀπόλλυται
τὰ
|
[12] |
οὐκ
εἰδότες
ὅτι
οἱ
τὰς
|
πόλεις |
καὶ
τοὺς
φίλους
εὖ
ποιοῦντες |
[10] |
τὰς
ἐπιτυχούσας,
ἵνα
ἕτοιμαι
ὦσι
|
πολεμεῖν |
τῷ
θηρίῳ.
αἱ
δὲ
ἄρκυς |
[13] |
ἰόντες
εὔκλειαν·
ἑλόντες
μὲν
γὰρ
|
πολέμια |
νικῶσι,
μὴ
ἑλόντες
δὲ
πρῶτον |
[6] |
οὐραῖς
τὰ
σώματα
ὅλα
συνεπικραδαίνουσαι,
|
πολεμικῶς |
ἐπιφερόμεναι,
φιλονίκως
παραθέουσαι,
συντρέχουσαι
φιλοπόνως, |
[1] |
εὐσεβείας
ἐξηνέγκατο,
ὥστε
καὶ
οἱ
|
πολέμιοι |
μόνῳ
ἐκείνῳ
ὧν
ἐκράτησαν
ἐν |
[12] |
ταῖς
προσόδοις
ταῖς
πρὸς
τοὺς
|
πολεμίους |
ἅμα
οἷοί
τε
ἔσονται
ἐπιέναι |
[13] |
αὕτη
ποιεῖ
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
|
πολεμίους |
ἀμείνους,
τοὺς
δὲ
πολὺ
χείρους· |
[12] |
ὅτι
ἐντεῦθεν
ηὐτύχουν
πρὸς
τοὺς
|
πολεμίους, |
ἐπιμέλειαν
τῶν
νέων
ἐποιήσαντο·
σπανίζοντες |
[12] |
θράσει
διὰ
δυσχωρίαν
ἁμαρτόντας
τοὺς
|
πολεμίους |
νενικηκότας
ἀναμαχόμενοι
ἐτρέψαντο·
ἀεὶ
γὰρ |
[12] |
δύνασθαι.
ἐν
φυγῇ
δὲ
τῶν
|
πολεμίων |
ὀρθῶς
καὶ
ἀσφαλῶς
διώξονται
τοὺς |
[7] |
ὅταν
ἤδη
τῷ
θηρίῳ
ἔχωσι
|
πολεμίως, |
ἐπιμέλειαν
δὲ
ποιήσονται
τούτου
μᾶλλον
|
[1] |
γὰρ
γίγνονται
τὰ
εἰς
τὸν
|
πόλεμον |
ἀγαθοὶ
καὶ
{εἰς}
τὰ
ἄλλα |
[1] |
ὑστέρους
εἶναι
τὰ
εἰς
τὸν
|
πόλεμον |
ἐκείνου
πλὴν
Νέστορος·
καὶ
οὗτος |
[13] |
τά
τε
σώματα
πρὸς
τὸν
|
πόλεμον |
κάκιστα
καὶ
αἴσχιστα
ἔχουσι
πονεῖν |
[12] |
ἧττον,
τὰ
δὲ
πρὸς
τὸν
|
πόλεμον
|
μάλιστα
παιδεύει.
πρῶτον
μὲν
γὰρ |
[1] |
πάσῃ
τῇ
Ἑλλάδι
νεῖκος
ἢ
|
πόλεμος |
ἦν,
διὰ
τούτους
οἱ
Ἕλληνες |
[12] |
ἄλλα
γὰρ
καὶ
τὰ
τοῦ
|
πολέμου |
διὰ
τούτων
εὐτυχοῦντες
ᾐσθάνοντο·
καὶ |
[1] |
καὶ
τέχνας
καὶ
λόγους
καὶ
|
πολέμους |
ἀγαθοί.
Ἀντίλοχος
δὲ
τοῦ
πατρὸς |
[12] |
ἔχουσι,
σωτηρίαν
δὲ
ταῖς
ἑαυτῶν
|
πόλεσιν· |
οἱ
δὲ
μὴ
θέλοντες
διὰ |
[7] |
Ἥβα,
Γηθεύς,
Χαρά,
Λεύσων,
Αὐγώ,
|
Πολεύς, |
Βία,
Στίχων,
Σπουδή,
Βρύας,
Οἰνάς, |
[13] |
οὐσίας
ἀφαιρούμενοι
καὶ
τὰ
τῆς
|
πόλεως |
εἰς
τὰς
κοινὰς
σωτηρίας
ἀνωφελέστεροί |
[13] |
πρῶτον
μὲν
ὅτι
πάσης
τῆς
|
πόλεως |
ἐχθροῖς
ἐπιχειροῦσιν
ἔπαινον
ἔχουσιν,
ἔπειτα |
[12] |
οἷς
τίς
ἂν
χρήσαιτο
εἰς
|
πόλεως
|
σωτηρίαν;
τούτων
μέντοι
τῶν
κακῶν |
[1] |
τοσοῦτος
ἐγένετο,
ὥστ´
ἐκ
μὲν
|
πόλεως |
τῆς
μεγίστης
ἣν
αὐτὸς
ἐβούλετο |
[13] |
αὐτῶν.
οἱ
μὲν
οὖν
κατὰ
|
πόλιν |
βουλόμενοι
πλεονεκτεῖν
μελετῶσι
νικᾶν
φίλους, |
[12] |
γὰρ
ἂν
περιίδοιεν
οὔτε
τὴν
|
πόλιν |
τὴν
ἑαυτῶν
ἀδικουμένην
οὔτε
τὴν |
[13] |
κυνηγέται
εἰς
τὸ
κοινὸν
τοῖς
|
πολίταις |
καὶ
τὰ
σώματα
καὶ
τὰ |
[13] |
ἑνὶ
ἑκάστῳ
τῶν
φίλων
καὶ
|
πολιτῶν. |
οὐ
μόνον
δὲ
ὅσοι
ἄνδρες |
[13] |
ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τῶν
ματαίων
|
πολλὰ |
αὐτοῖς
γέγραπται,
ἀφ´
ὧν
τοῖς |
[8] |
τὰ
τοιαῦτα
ζητοῦντα
ὁποῖα
ἔξεισι.
|
πολλὰ |
δὲ
πλανᾶται
ὁ
λαγῶς
ἀπορούμενος |
[7] |
χρὴ
δὲ
καὶ
ὡς
τὰ
|
πολλὰ |
δεομέναις
διδόναι
τὰ
ἐπιτήδεια
ταῖς |
[10] |
ἔσται
δὲ
καὶ
τοῖς
κυνηγέταις
|
πολλὰ |
δῆλα
αὐτοῦ,
ἐν
μὲν
τοῖς |
[12] |
σοφοί·
τῷ
δὲ
ἀπαιδεύτῳ
χρώμενοι
|
πολλὰ
|
ἐπιτιμῶσι
τοῖς
πεπαιδευμένοις.
διὰ
μὲν |
[8] |
τῶν
τοιούτων.
παραλείπεται
οὖν
εὐνάσιμα
|
πολλά· |
ζητεῖ
δὲ
τοῦτο.
ἐπειδὰν
δὲ |
[6] |
ἐγκείμενον,
ὀνομαστὶ
ἑκάστην
προσαγορεύοντα,
μὴ
|
πολλά, |
ἵνα
μὴ
παροξύνωνται
πρὸ
τοῦ |
[5] |
διὰ
ταῦτα
προσπίπτων
λανθάνει
πρὸς
|
πολλὰ
|
καὶ
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ἐμπίπτων. |
[12] |
ὄντες
ἀρξάμενοι
ἀπὸ
τῶν
κυνηγεσίων
|
πολλὰ |
καὶ
καλὰ
ἔμαθον·
ἐξ
ὧν |
[13] |
τοῦ
ἐπιχειρήματος
βελτίους
γίγνονται
πρὸς
|
πολλὰ
|
καὶ
σοφώτεροι
δι´
οὗ
διδάξομεν. |
[12] |
τῆς
ἀρετῆς
οὐκ
οἰόμενοι
ἐπισκοπεῖσθαι
|
πολλὰ |
κακὰ
καὶ
αἰσχρὰ
ἐναντίον
ποιοῦσιν, |
[10] |
δ´
οὐκ
ἀνίσταται
ὡς
τὰ
|
πολλά. |
λαβόντα
οὖν
τὴν
κύνα
καὶ |
[5] |
Βλέπει
δὲ
οὐκ
ὀξὺ
διὰ
|
πολλά· |
τά
τε
γὰρ
ὄμματα
ἔχει
|
[6] |
ἐπαγόμενον,
ἐγκελεύοντα,
παραμυθούμενον
τὴν
φιλάνθρωπον
|
πολλά, |
τὴν
αὐθάδη
ὀλίγα,
τὴν
μέσην
|
[5] |
καὶ
ἐν
ὕπνῳ
ὂν
τὰ
|
πολλὰ |
τὸ
θηρίον
οὐκ
ὠφελεῖται
πρὸς |
[12] |
οἱ
ἐπιθυμήσαντες
τούτου
τοῦ
ἔργου
|
πολλά· |
ὑγίειάν
τε
γὰρ
τοῖς
σώμασι |
[6] |
οὐρὰς
καὶ
ἑαυταῖς
ἐμπίπτουσαι
καὶ
|
πολλὰ |
ὑπερπηδῶσαι
καὶ
ἐπανακλαγγάνουσαι,
ἐπαναίρουσαι
τὰς |
[3] |
ἀφιεῖσαι
ἐπανέρχονται
διὰ
τὸ
μισόθηρον,
|
πολλαὶ |
δὲ
διὰ
τὸ
φιλάνθρωπον·
αἱ |
[3] |
ἁμαρτάνουσι,
τὸ
ἀνήκουστον
πολὺ
ἔχουσαι.
|
πολλαὶ |
δὲ
τὰ
διώγματα
ἀφιεῖσαι
ἐπανέρχονται
|
[3] |
τὴν
οὐρὰν
καὶ
φράξασαι
διατρέχουσι·
|
πολλαὶ |
δὲ
τούτων
μὲν
οὐδὲν
ποιοῦσι, |
[10] |
ὑπέρασθμον
γιγνόμενον.
ἀποθνῄσκουσι
δὲ
κύνες
|
πολλαὶ |
ἐν
τῇ
τοιαύτῃ
θήρᾳ
καὶ |
[12] |
σῴζεσθαι·
αἱ
γὰρ
ἡδοναὶ
αἱ
|
πολλαὶ |
καὶ
κακαί·
ὧν
ἡττώμενοι
ἢ |
[5] |
μικρόν.
ἔχουσι
δὲ
αὐτῶν
αἱ
|
πολλαὶ |
τῶν
νήσων
τοὺς
ἐλάττους,
αἵ |
[5] |
εἰσιν
οὔτ´
ἀλώπεκες
ἐν
ταῖς
|
πολλαῖς |
αὐτῶν,
αἵτινες
καὶ
αὐτοὺς
καὶ |
[13] |
πόνοις
καὶ
ἐνθυμήμασι
καὶ
ἐπιμελείαις
|
πολλαῖς |
ὑπερβάλλωνται,
οὐκ
ἂν
ἕλοιεν
ἄγρας. |
[3] |
εὔποδες.
αἱ
μὲν
οὖν
μικραὶ
|
πολλάκις |
ἀποστεροῦνται
τῆς
ἐργασίας
διὰ
τὸ |
[4] |
τὰς
κύνας
εἰς
τὰ
ὄρη
|
πολλάκις, |
τὰ
δὲ
ἔργα
ἧττον·
τὰ |
[5] |
ἁλίσκεται.
κατὰ
πόδας
δὲ
οὐ
|
πολλάκις |
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν
διὰ
τὸ |
[5] |
ὄζει.
ἀφανίζει
δὲ
καὶ
ἡ
|
πολλὴ |
δρόσος
καταφέρουσα
αὐτά,
καὶ
οἱ |
[13] |
τῇ
αὑτῶν
οἰκήσει
ἐν
ἰσχύι
|
πολλῇ |
ἐστιν·
ὥστε
τῷ
κυνηγέτῃ
μάτην |
[10] |
τὸ
προβόλιον
ἔχοντα.
οὕτω
δὲ
|
πολλὴ |
ἡ
δύναμίς
ἐστιν
αὐτοῦ
ὥστε |
[4] |
ἐρρωμένως
καὶ
μὴ
ἐπανιεῖσαι
σὺν
|
πολλῇ
|
κλαγγῇ
καὶ
ὑλαγμῷ,
συνεκπερῶσαι
μετὰ |
[13] |
ἐὰν
μὴ
μείζονι
φιλοπονίᾳ
καὶ
|
πολλῇ |
συνέσει
κρατήσῃ
αὐτῶν.
οἱ
μὲν |
[1] |
θαυμαζέτω
δὲ
μηδεὶς
ὅτι
οἱ
|
πολλοὶ |
αὐτῶν
ἀρέσκοντες
θεοῖς
ὅμως
ἐτελεύτησαν· |
[12] |
πόνων
ἔστι
τυχεῖν
αὐτῆς,
οἱ
|
πολλοὶ |
ἀφίστανται.
τὸ
μὲν
γὰρ
κατεργάσασθαι |
[12] |
ἄλλων
ἰδιωτῶν
οἱ
τοιοῦτοι
σῴζουσι.
|
πολλοὶ |
δὲ
ὑπὸ
φθόνου
ἀλόγιστοι
τῶν |
[5] |
γίγνονται
καὶ
οὐ
φιλόθηροι
οἱ
|
πολλοί· |
εἰς
δὲ
τὰς
ἱερὰς
τῶν |
[13] |
μὲν
ἐπ´
ἀρετὴν
ἄγειν
οἱ
|
πολλοὶ |
τοὺς
νέους,
ἄγουσι
δ´
ἐπὶ
|
[13] |
ἔχοιεν.
ψέγουσι
δὲ
καὶ
ἄλλοι
|
πολλοὶ |
τοὺς
νῦν
σοφιστὰς
καὶ
οὐ |
[3] |
Εἰσὶ
δὲ
καὶ
τῆς
ἰχνεύσεως
|
πολλοὶ |
τρόποι
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
κυνῶν· |
[3] |
αἰσθήσεις.
εἰσὶ
δὲ
αἳ
κύκλοις
|
πολλοῖς |
χρώμεναι
καὶ
πλάνοις,
ὑπολαμβάνουσαι
ἐκ |
[12] |
καὶ
ἤδη
τινὲς
τῶν
τοιούτων
|
πολλοῦ |
ὄχλου
συμμάχων
τρεφθέντος
τῇ
αὑτῶν |
[4] |
ταῖς
δὲ
οὐραῖς
διασαίνουσαι
κύκλους
|
πολλοὺς |
ποιούμεναι
πρὸς
τὰς
εὐνὰς
προΐτωσαν |
[6] |
τοῖς
ἴχνεσι,
περιάγειν
αὐτὰς
κύκλους
|
πολλοὺς |
ποιούμενον·
ὅπου
δ´
ἂν
ᾖ |
[3] |
τε
καὶ
ἀλωπέκων
ἐγένοντο·
ἐν
|
πολλῷ |
δὲ
χρόνῳ
συγκέκραται
αὐτῶν
ἡ |
[2] |
ἐστὶ
χρῆσθαι
πρὸς
τὰ
δίκτυα
|
πολλῷ |
καὶ
ὀλίγῳ·
ἐλάττονι
μέν,
ἂν |
[10] |
δὲ
προβάλλεσθαι
τὸ
προβόλιον,
μὴ
|
πολλῷ |
μείζω
διαβάντα
ἢ
ἐν
πάλῃ, |
[10] |
γὰρ
θηρίον
μόλις
καὶ
ὑπὸ
|
πολλῶν |
ἁλίσκεται.
ὅπως
δὲ
δεῖ
τούτων |
[5] |
διατρέχων
γὰρ
καὶ
ἀνακαθίζων
ἅπτεται
|
πολλῶν. |
Κατακλίνονται
δ´
εἰς
ἃ
ἡ |
[12] |
δὲ
τούτῳ
μὴ
νυκτερεύειν
ἐντὸς
|
πολλῶν |
σταδίων,
ἵνα
μὴ
ἀφαιροῖντο
τὰς |
[10] |
ὕλην
ἀφανίζεται,
ἕπονταί
τε
ἐπὶ
|
πολὺ |
ἄμφω
ὧν
ἂν
ὦσι,
χαλεποὶ |
[6] |
περιβάλλει
ὅθεν
εὑρίσκεται
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ. |
ἀναβοᾶν
δ´
ἐκεῖνον
μὲν
αὐτῷ |
[10] |
βάλλειν
λίθοις,
περιισταμένους
ὄπισθεν
καὶ
|
πολὺ |
ἄπωθεν,
ἕως
ἂν
κατατείνῃ
προωθῶν |
[10] |
ἡ
δὲ
κύων
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
ἀφίξεται
ἐπὶ
τόπον
ὑλώδη
ἰχνεύουσα. |
[9] |
τόπων
ἐνθυμούμενον,
ὅπως
μὴ
διαμαρτήσεται·
|
πολὺ |
γὰρ
ἀλλοιοῦνται
τῇ
ὄψει
ἐγγὺς
|
[1] |
καὶ
ἐκ
τῆς
ἄλλης
παιδείας
|
πολὺ
|
διενεγκόντες
τὰ
κατὰ
τὴν
ἀρετὴν |
[10] |
τὸ
θηρίον
ὡς
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
εἰς
τοιαῦτα·
τοῦ
μὲν
γὰρ |
[3] |
τὰς
ὁδοὺς
ἁμαρτάνουσι,
τὸ
ἀνήκουστον
|
πολὺ
|
ἔχουσαι.
πολλαὶ
δὲ
τὰ
διώγματα |
[6] |
(ἐὰν
δὲ
ᾖ
ἀπ´
ἀλλήλων
|
πολύ, |
ἧττον
κωλύει
πρῴ)
καθαρὰς
ποιούμενος |
[10] |
δῆσαι
ἄπωθεν
ἀπὸ
τῆς
εὐνῆς
|
πολὺ |
καὶ
εἰς
τοὺς
ὅρμους
ἐμβαλέσθαι |
[6] |
δὲ
τοῦ
ἴχνους
διαλιπόντα
μὴ
|
πολὺ |
καὶ
τὰς
ἄλλας
ἀφιέναι
κατὰ |
[5] |
τοῦτο
ὑποστρέφεται
ταχύ,
ἐν
μικρῷ
|
πολὺ |
καταλιπὼν
τὸ
ἐπιφερόμενον.
οὕτω
δὲ |
[1] |
ἀπώλεσε·
τὴν
δ´
αὑτοῦ
πατρίδα
|
πολὺ |
μείζω
ποιήσας
ἔτι
καὶ
νῦν |
[4] |
ὑποκώλια
μακρά,
περιφερῆ,
εὐπαγῆ,
σκέλη
|
πολὺ |
μείζω
τὰ
ὄπισθεν
τῶν
ἔμπροσθεν |
[5] |
ἐν
αὐτοῖς,
παρ´
αὐτά,
ἄπωθεν
|
πολύ, |
μικρόν,
μεταξὺ
τούτων·
ὁτὲ
δὲ |
[5] |
ὦτα
ἄκρα
οἱ
μὲν
ἐπὶ
|
πολύ, |
οἱ
δ´
ἐπὶ
μικρόν.
ἔχουσι |
[9] |
δὲ
οὐκ
ἄδηλον
ἐπὶ
τὸ
|
πολύ· |
οἵ
τε
γὰρ
λίθοι
ἔσονται |
[10] |
ἕπεσθαι
κοσμίως
ἀπολείποντας
ἀπ´
ἀλλήλων
|
πολύ, |
ὅπως
ἂν
ᾖ
αὐτῷ
ἱκανὴ |
[5] |
οὖν
εὐναῖος
ποιούμενος
εὐνὴν
ἐπὶ
|
πολὺ
|
ὅταν
μὲν
ᾖ
ψύχη,
ἐν |
[6] |
ἕπεσθε
ὦ
κύνες·
ἐὰν
δὲ
|
πολὺ |
προειληφυῖαι
ὦσι
καὶ
μὴ
οἷός |
[5] |
ποδώκεια
πρὸς
τὸ
ἀμβλυώττειν
αὐτῷ
|
πολὺ |
συμβάλλεται·
ταχὺ
γὰρ
ἑκάστου
παραφέρει |
[5] |
μικρά·
ἐλάττω
δὲ
ἐπὶ
τὸ
|
πολὺ |
τὰ
ἐν
ταῖς
νήσοις.
κυνηγέται |
[5] |
μετοπώρου
τὰ
ἴχνη
ὀρθὰ
ἐπὶ
|
πολύ, |
τοῦ
δ´
ἦρος
συμπεπλεγμένα·
τὸ |
[5] |
φροντίζοντας,
σκέλη
τὰ
ὄπισθεν
μείζω
|
πολὺ |
τῶν
ἔμπροσθεν
καὶ
ἐγκεκλιμένα
μικρὸν |
[3] |
αἱ
μὲν
ἀσαφῶς,
αἱ
δὲ
|
πολὺ |
ὑπολαμβάνουσαι,
δοξάζουσαι
δὲ
ἑτέρως·
αἱ |
[13] |
ἄλλους
πολεμίους
ἀμείνους,
τοὺς
δὲ
|
πολὺ |
χείρους·
καὶ
τοῖς
μὲν
ἡ |
[5] |
γένηται·
παθὼν
δὲ
τοῦτο
ὑποκινεῖ.
|
Πολύγονον |
δ´
ἐστὶν
οὕτως,
ὥστε
τὰ |
[1] |
Παλαμήδης,
Μενεσθεύς,
Ὀδυσσεύς,
Διομήδης,
Κάστωρ,
|
Πολυδεύκης, |
Μαχάων,
Ποδαλείριος,
Ἀντίλοχος,
Αἰνείας,
Ἀχιλλεύς, |
[1] |
Τροίαν
ἁλῶναι.
Κάστωρ
δὲ
καὶ
|
Πολυδεύκης |
ὅσα
ἐπεδείξαντο
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι |
[8] |
λασίων
ὄντων
προσέχεσθαι
αὐτῷ
ὄγκον
|
πολύν. |
~Ἐπὶ
δὲ
τοὺς
νεβροὺς
καὶ |
[8] |
ᾖ
βόρειον,
τὰ
ἴχνη
ἔξω
|
πολὺν
|
χρόνον
δῆλα·
οὐ
γὰρ
ταχὺ |
[3] |
χαλεπῶς
ἀπὸ
τῶν
κυνηγεσίων
ἀπαλλάττουσι·
|
πονεῖν |
δὲ
ἀδύνατοι
αἱ
ἀσθενεῖς
καὶ |
[12] |
ηὕρηνται·
ἀμείνους
οὖν
οἱ
θέλοντες
|
πονεῖν. |
καὶ
τοῦτο
ἐπιδέδεικται
μεγάλῳ
παραδείγματι· |
[12] |
γὰρ
εὑρίσκουσι
διὰ
τὸ
μὴ
|
πονεῖν |
οἷον
χρὴ
τὸν
ἀγαθὸν
εἶναι· |
[13] |
πόλεμον
κάκιστα
καὶ
αἴσχιστα
ἔχουσι
|
πονεῖν |
οὐ
δυνάμενοι.
οἱ
δὲ
κυνηγέται |
[9] |
ἔχουσαι
δὲ
ταῦτα
ἱκαναὶ
γίγνονται
|
πονεῖν. |
τοὺς
μὲν
οὖν
νεογνοὺς
τῶν |
[7] |
τοῦτον
ζητοῦσαι
τελευτῶσαι
γίγνονται
ἔκκυνοι,
|
πονηρὸν |
μάθημα.
πρὸς
δὲ
ταῖς
ἄρκυσι |
[13] |
ὥστε
τῷ
κυνηγέτῃ
μάτην
οἱ
|
πόνοι |
γίγνονται,
ἐὰν
μὴ
μείζονι
φιλοπονίᾳ |
[12] |
κατεργάσασθαι
αὐτὴν
ἄδηλον,
οἱ
δὲ
|
πόνοι |
οἱ
ἐν
αὐτῇ
ἐνόντες
φανεροί. |
[12] |
στρατηγοὶ
γίγνονται.
ὧν
γὰρ
οἱ
|
πόνοι |
τὰ
μὲν
αἰσχρὰ
καὶ
ὑβριστικὰ |
[13] |
οὗ
διδάξομεν.
ἐὰν
γὰρ
μὴ
|
πόνοις |
καὶ
ἐνθυμήμασι
καὶ
ἐπιμελείαις
πολλαῖς |
[12] |
καλῶς
ἔχοι·
διὰ
δὲ
τῶν
|
πονούντων |
ἅπασαι
αἱ
ὠφέλειαι
τοῖς
ἀνθρώποις |
[12] |
οὐκ
ἀπεροῦσιν·
ἀνέξονται
γὰρ
τοὺς
|
πόνους |
διὰ
τὸ
εἰθίσθαι
μετὰ
τούτων |
[3] |
οὐδ´
ἂν
ὦσιν
εὔψυχοι
τοὺς
|
πόνους |
δύνανται
ἀνέχεσθαι,
ἀλλ´
ἀπαγορεύουσι
διὰ |
[12] |
αὐτούς,
ἵειντο
ἂν
ἐπὶ
τοὺς
|
πόνους |
καὶ
τὰς
παιδεύσεις
αἷς
ἁλίσκεται |
[9] |
δὲ
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν
σὺν
|
πόνῳ
|
διωκόμενος·
λαβόντα
δὲ
δοῦναι
τῷ |
[9] |
ἐὰν
οὕτως
ἕλῃ
ἢ
περιγενόμενος
|
πόνῳ, |
{ἐὰν
μὲν
ᾖ
ἄρρην,
μὴ |
[9] |
τὸ
ἔτι
νεαρὰ
εἶναι
τῷ
|
πόνῳ |
οὐ
δύναται
ἀντέχειν.
Ἵστανται
δὲ |
[12] |
ἅπαντες
εὔδηλον,
ὅτι
δὲ
διὰ
|
πόνων |
ἔστι
τυχεῖν
αὐτῆς,
οἱ
πολλοὶ |
[7] |
~Σκυλακεύειν
δὲ
αὐτὰς
ἐπανιέντα
τῶν
|
πόνων |
τοῦ
χειμῶνος,
ἵνα
ἔχουσαι
τὴν |
[2] |
ψυχὴν
δὲ
ἱκανόν,
ἵνα
τῶν
|
πόνων |
τούτοις
κρατῶν
χαίρῃ
τῷ
ἔργῳ· |
[6] |
πόδες
μὴ
καίωνται
ἐν
τῇ
|
πορείᾳ. |
~Σκυλακεύειν
δὲ
αὐτὰς
ἐπανιέντα
τῶν |
[9] |
τοῖς
ἀκοντίοις.
κρατήσαντα
δὲ
τούτου
|
πορεύεσθαι |
καὶ
ἐπὶ
τοὺς
ἄλλους
καὶ
|
[8] |
καὶ
ἐπειδὰν
λάβῃ
τὰ
ἴχνη,
|
πορεύεσθαι |
κατὰ
ταῦτα.
ἐὰν
δ´
ἐπηλλαγμένα |
[5] |
γὰρ
εὐναῖα
ποιῶν
ὁ
λαγῶς
|
πορεύεται |
ἐφιστάμενος,
τὰ
δὲ
δρομαῖα
ταχύ· |
[3] |
γὰρ
ἐπειδὰν
λάβωσι
τὰ
ἴχνη,
|
πορεύονται
|
ἀσήμως
ὥστε
μὴ
γιγνώσκεσθαι
ὅτι |
[12] |
γὰρ
τὰ
ὅπλα
ὅταν
ἔχοντες
|
πορεύωνται |
ὁδοὺς
χαλεπάς,
οὐκ
ἀπεροῦσιν·
ἀνέξονται |
[7] |
Φλέγων,
Ἀλκή,
Τεύχων,
Ὑλεύς,
Μήδας,
|
Πόρθων, |
Σπέρχων,
Ὀργή,
Βρέμων,
Ὕβρις,
Θάλλων, |
[7] |
δὲ
χρὴ
τοιάδε·
Ψυχή,
Θυμός,
|
Πόρπαξ, |
Στύραξ,
Λογχή,
Λόχος,
Φρουρά,
Φύλαξ, |
[9] |
δὲ
περιοῦσαν
τῆς
γῆς
ἀποφέρειν
|
πόρρω |
ἀπὸ
τῆς
ποδοστράβης·
ἐὰν
γὰρ |
[9] |
ὄψει
ἐγγὺς
προσιόντι
ἢ
οἳ
|
πόρρωθεν |
ἔδοξαν
εἶναι.
ἐπειδὰν
δὲ
ἴδῃ
|
[13] |
τοὐναντίον·
οὔτε
γὰρ
{ἂν}
ἄνδρα
|
που |
ἑωράκαμεν
ὅντιν´
οἱ
νῦν
σοφισταὶ |
[6] |
ἵνα
μὴ
ὁ
λαγῶς,
ἐάν
|
που |
ᾖ
πλησίον,
ὑποκινῇ
ἀκούων
τῆς |
[5] |
ἐπαίρουσιν
αὑτοὺς
καὶ
ἐπακούουσιν,
εἴ
|
που |
πλησίον
κλαγγὴ
ἢ
ψόφος
τῶν |
[6] |
τῶν
δρόμων,
ἢ
καὶ
πλησίον
|
που |
φοιτώσας
ἢ
ἐπιστάσας
ἢ
ἐχομένας |
[10] |
δεξιὰ
ἐπεμβάλλει·
ἔμπροσθεν
δὲ
ὁ
|
ποὺς
|
ὁ
μὲν
ἀριστερὸς
ἑπέσθω
τῇ |
[10] |
ἄρρην
τοσαῦτα
καὶ
ἔτι
πλείω
|
πράγματα |
παρασχὼν
ἁλίσκεται.
Ἐὰν
δὲ
θήλεια |
[12] |
ἁλίσκεται.
~Περὶ
μὲν
αὐτῶν
τῶν
|
πράξεων |
τῶν
ἐν
τοῖς
κυνηγεσίοις
εἴρηται. |
[2] |
δὴ
τούτων
οὐκ
ἂν
εἴη
|
πρᾶξις. |
χρὴ
δὲ
τὸν
μὲν
ἀρκυωρὸν |
[12] |
ὧν
ἡττώμενοι
ἢ
λέγειν
ἢ
|
πράττειν
|
ἐπαίρονται
τὰ
χείρω.
εἶτα
ἐκ |
[1] |
καλῶς
νοεῖν
καὶ
λέγειν
καὶ
|
πράττειν. |
~Πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ
ἐλθεῖν |
[13] |
τούτῳ
τῷ
ἔργῳ
χαίρουσι
καὶ
|
πράττοντες |
καὶ
ὁρῶντες·
ὥστε
ὑπάρχειν
ἐνθυμουμένους
|
[3] |
λαγῶ
τρέμουσι
καὶ
οὐκ
ἐπέρχονται
|
πρὶν |
ἂν
ἴδωσιν
ὑποκινοῦντα.
ὅσαι
δὲ
|
[5] |
δύνανται
αἰσθάνεσθαι
ὅταν
ᾖ
τοιαῦτα,
|
πρὶν |
ἂν
ὁ
ἥλιος
διαλύσῃ
αὐτὰ |
[5] |
γὰρ
ἑκάστου
παραφέρει
τὴν
ὄψιν
|
πρὶν |
νοῆσαι
ὅ
τι
ἐστί.
καὶ |
[8] |
μενεῖ
γάρ·
ἕτερον
δὲ
ζητεῖν
|
πρὶν |
τὰ
ἴχνη
ἄδηλα
γενέσθαι,
τῆς |
[9] |
ἐξαπτόμενον
ἔστω
μὲν
δρυὸς
ἢ
|
πρίνου, |
μέγεθος
τρισπίθαμον,
περίφλοιον,
πάχος
παλαιστῆς. |
[9] |
κυναγωγὸν
τὰς
κύνας
καὶ
ἀκόντια
|
πρὸ |
ἡμέρας
ἐλθόντα
εἰς
τὸν
τόπον
|
[6] |
ἡλίῳ
ἀνίσχοντι,
ἐὰν
δὲ
θέρος,
|
πρὸ |
ἡμέρας,
τὰς
δὲ
ἄλλας
ὥρας |
[6] |
μὴ
πολλά,
ἵνα
μὴ
παροξύνωνται
|
πρὸ |
τοῦ
καιροῦ.
αἱ
δ´
ὑπὸ |
[3] |
ὑπερλαμπρυνόμεναι
ἐφ´
ὅτῳ
ἂν
τύχωσι
|
προάγουσι |
συνειδυῖαι
ἑαυταῖς
ὅτι
ἐξαπατῶσιν·
αἱ
|
[10] |
δεξιὸς
τῇ
ἑτέρᾳ.
προσιόντα
δὲ
|
προβάλλεσθαι |
τὸ
προβόλιον,
μὴ
πολλῷ
μείζω |
[10] |
δὲ
τῷ
προβολίῳ
καὶ
ταῖς
|
προβολαῖς |
τοῦ
σώματος
ὡς
εἴρηται·
εἰ
|
[5] |
βλέφαρα
ἐλλείποντα
καὶ
οὐκ
ἔχοντα
|
προβολὴν
|
ταῖς
αὐγαῖς·
ἡ
ὄψις
οὖν |
[10] |
ἀπειρηκότι
ἀναγκάζωνται
προσιέναι
ἔχοντες
τὰ
|
προβόλια |
ἢ
ἐν
ὕδατι
ὄντι
ἢ |
[10] |
Κρητικάς,
Λοκρίδας,
Λακαίνας,
ἄρκυς,
ἀκόντια,
|
προβόλια, |
ποδοστράβας.
πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ |
[10] |
λαβόντας
τὰ
ἀκόντια
καὶ
τὰ
|
προβόλια |
προιέναι.
ἐγκελεύειν
δὲ
ταῖς
κυσὶν |
[10] |
ῥάβδους
δὲ
στιφράς.
τὰ
δὲ
|
προβόλια |
πρῶτον
μὲν
λόγχας
ἔχοντα
τὸ
|
[10] |
ἐγγὺς
τῶν
συγκυνηγετῶν
ἕνα
ἔχοντα
|
προβόλιον |
ἐρεθίζειν
ὡς
ἀφήσοντα·
ἀφιέναι
δὲ |
[10] |
προωθῶν
αὑτὸν
πρὸς
τὸν
τὸ
|
προβόλιον |
ἔχοντα.
οὕτω
δὲ
πολλὴ
ἡ |
[10] |
δὲ
ταχὺ
ἀναπηδᾶν,
τὸ
δὲ
|
προβόλιον
|
μεμνῆσθαι
ἔχοντα
ἀνίστασθαι·
οὐ
γὰρ |
[10] |
ἑτέρᾳ.
προσιόντα
δὲ
προβάλλεσθαι
τὸ
|
προβόλιον, |
μὴ
πολλῷ
μείζω
διαβάντα
ἢ |
[10] |
ὅταν
οὕτως
ἔχῃ,
λαβόντα
τὸ
|
προβόλιον |
προσιέναι,
ἔχεσθαι
δ´
αὐτοῦ
τῇ |
[10] |
ἐμπίπτῃ,
τὸν
ἀρκυωρὸν
ἀναλαβόντα
τὸ
|
προβόλιον |
προσιέναι
καὶ
χρῆσθαι
ὡς
εἴρηκα· |
[10] |
ὁ
δὲ
τεταγμένος
ἔχων
τὸ
|
προβόλιον |
φυλάττει
τὰς
ἄρκυς.
οἱ
δὲ |
[10] |
τῆς
ἐκείνου.
προσφέρειν
δὲ
τὸ
|
προβόλιον |
φυλαττόμενον
μὴ
ἐκκρούσῃ
ἐκ
τῶν |
[10] |
πρόσοδοι
καὶ
αἱ
χρεῖαι
τοῦ
|
προβολίου. |
Τὰ
δὲ
νεογενῆ
αὐτῶν
ὅταν |
[10] |
ἐξαναστάντα
δὲ
δεῖ
παίειν
τῷ
|
προβολίῳ, |
ἕως
ἂν
ἀποκτείνῃ.
Ἁλίσκονται
δὲ |
[10] |
ἐπιθυμίαν
ταύτην.
χρηστέον
δὲ
τῷ
|
προβολίῳ |
καὶ
ταῖς
προβολαῖς
τοῦ
σώματος |
[10] |
προσελθόντα
ἐκ
τοῦ
πρόσθεν
τῷ
|
προβολίῳ |
παίειν.
ἐὰν
δὲ
μὴ
βούληται |
[12] |
εὐτυχῆσαι.
εἰδότες
δὲ
καὶ
οἱ
|
πρόγονοι |
ἡμῶν
ὅτι
ἐντεῦθεν
ηὐτύχουν
πρὸς |
[1] |
μόνος
ἔτυχεν
Ἀταλάντης.
Νέστορος
δὲ
|
προδιελήλυθεν |
ἡ
ἀρετὴ
τῶν
Ἑλλήνων
τὰς |
[5] |
ἀντιπαίζοντες·
ταραχώδη
δὲ
ὅταν
ἀλώπεκες
|
προδιεξέλθωσι |
γίγνεται.
τὸ
δὲ
ἔαρ
κεκραμένον |
[2] |
καὶ
τὴν
ἐπιστήμην
ἑκάστου,
ἵνα
|
προειδὼς |
ἐγχειρῇ
τῷ
ἔργῳ.
καὶ
μηδεὶς |
[6] |
ὦ
κύνες·
ἐὰν
δὲ
πολὺ
|
προειληφυῖαι |
ὦσι
καὶ
μὴ
οἷός
τ´ |
[9] |
τὴν
ὥραν
γίγνονται.
κατασκέψασθαι
δὲ
|
προελθόντα |
εἰς
τὰς
ὀργάδας,
οὗ
εἰσιν
|
[1] |
πλὴν
Νέστορος·
καὶ
οὗτος
οὐ
|
προέχειν |
λέγεται,
ἀλλὰ
ἐρίζειν.
Ὀδυσσεὺς
δὲ |
[10] |
τῆς
δὲ
ἄρκυος
αὐτῆς
μακρὸν
|
προήκοντα |
κόλπον
ποιεῖν,
ἀντηρίδας
ἔνδοθεν
ἑκατέρωθεν |
[6] |
τὰς
ἄρκυς
εἰς
τὸ
πρόσθεν
|
προθείτω, |
καὶ
ἐπιθέων
μὲν
ἐμβοάτω·
ἐμπεπτωκότος |
[3] |
ἐν
ταῖς
ἰχνείαις
καὶ
μεταδρομαῖς
|
προθέουσαι |
θαμινὰ
σκοποῦσιν,
ἑαυταῖς
ἀπίστως
ἔχουσι· |
[2] |
ἔστιν,
ἀλλ´
οὖν
τήν
γε
|
προθυμίαν |
παρεχέσθω
μηδὲν
ἐλλείπων
τῆς
ἑαυτοῦ |
[6] |
δ´
ὑπὸ
χαρᾶς
καὶ
μένους
|
προΐασιν |
ἐξίλλουσαι
τὰ
ἴχνη,
ὡς
πέφυκε, |
[10] |
τε
αἱ
κύνες
εὕρωσιν
ἢ
|
προΐδῃ |
τι,
ταχὺ
εἰς
τὴν
ὕλην |
[3] |
τὰς
σοφωτέρας
εἰς
τὸ
πρόσθεν
|
προιέναι, |
ἀλλ´
ἀνείργουσι
θορυβοῦσαι·
αἱ
δὲ
|
[10] |
τὰ
ἀκόντια
καὶ
τὰ
προβόλια
|
προιέναι. |
ἐγκελεύειν
δὲ
ταῖς
κυσὶν
ἕνα |
[8] |
ἐπειδὰν
δὲ
φανῇ
τὸ
ἴχνος,
|
προϊέναι |
εἰς
τὸ
πρόσθεν.
ἄξει
δὲ |
[5] |
ὁ
ἥλιος
διαλύσῃ
αὐτὰ
ἢ
|
προϊοῦσα |
ἡ
ἡμέρα·
τότε
δὲ
καὶ |
[4] |
πολλοὺς
ποιούμεναι
πρὸς
τὰς
εὐνὰς
|
προΐτωσαν |
ὁμοῦ
διὰ
τοῦ
ἴχνους
ἅπασαι. |
[13] |
θεὸς
ταῦτα
{Ἄρτεμις}
Ἀταλάντη
καὶ
|
Πρόκρις |
καὶ
ἥτις
ἄλλη.
|
[7] |
μὴ
ἀνιέναι
εὐθύς·
ἐπειδὰν
δὲ
|
προλάβῃ |
ὁ
λαγῶς
τῷ
δρόμῳ,
ὥστε |
[5] |
δασέα
ἀποχωρῶσι,
διὰ
τὴν
ὁμόχροιαν.
|
προλαμβάνοντες |
δὲ
τὰς
κύνας
ἐφίστανται
καὶ |
[5] |
ἑπόμενοι
μετὰ
τούτων
συνεξαιροῦνται
τὸ
|
προνοεῖσθαι. |
ὥστε
διὰ
ταῦτα
προσπίπτων
λανθάνει |
[11] |
τὸ
ὄρυγμα
ὕλῃ
ὥστε
μὴ
|
προορᾶν, |
εἴσοδον
οὐ
λείποντες.
τὰ
δὲ |
[3] |
δ´
ἐπιτρέχουσι
τὰ
ἴχνη,
εἰκάζουσι,
|
προορώμεναι |
δὲ
τὸν
λαγῶ
τρέμουσι
καὶ |
[8] |
ἢ
πρὸς
σύσκιον
τόπον
ἢ
|
πρὸς |
ἀπόκρημνον·
τὰ
γὰρ
πνεύματα
ὑπερφορεῖ |
[10] |
ἐν
ὕδατι
ὄντι
ἢ
ἐφεστῶτι
|
πρὸς |
ἀποκρήμνῳ
ἢ
ἐκ
δασέος
μὴ |
[5] |
ὄντων
ἰσομέγεθες
τούτῳ
ὅμοιόν
ἐστι
|
πρὸς |
ἁρμόν.
σύγκειται
γὰρ
ἐκ
τοιούτων |
[6] |
ὦ
κύνες.
ἐὰν
δὲ
μὴ
|
πρὸς |
αὐτοῖς
ὦσι
τοῖς
ἴχνεσιν,
ἀλλ´ |
[9] |
ἄλλους
καὶ
τῷ
αὐτῷ
εἴδει
|
πρὸς |
αὐτοὺς
χρῆσθαι
τῆς
θήρας.
καὶ |
[13] |
εὐεπῆ
ἱᾶσιν,
οἱ
δ´
αἰσχράν·
|
πρὸς |
δὲ
τὰ
θεῖα
τοῖς
μὲν |
[7] |
ὀκταμήνους,
τοὺς
δὲ
ἄρρενας
δεκαμήνους·
|
πρὸς
|
δὲ
τὰ
ἴχνη
τὰ
εὐναῖα |
[7] |
τελευτῶσαι
γίγνονται
ἔκκυνοι,
πονηρὸν
μάθημα.
|
πρὸς |
δὲ
ταῖς
ἄρκυσι
διδόναι
τὰ |
[6] |
ῥόπαλον,
τὸν
δὲ
ἀρκυωρὸν
ἕπεσθαι·
|
πρὸς |
δὲ
τὸ
κυνηγέσιον
σιγῇ
προσιέναι, |
[6] |
ποιούμενον,
ὀξύ,
βαρύ,
μικρόν,
μέγα·
|
πρὸς |
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
κελεύσμασιν,
ἐὰν |
[4] |
πυκνὰ
μεταφερόμεναι
καὶ
ἐπανακλαγγάνουσαι
δικαίως·
|
πρὸς |
δὲ
τὸν
κυνηγέτην
μὴ
ἐπανίτωσαν |
[10] |
ὁτὲ
δὲ
διὰ
δύσπνοιαν
πίπτουσι.
|
~Πρὸς |
δὲ
τὸν
ὗν
τὸν
ἄγριον |
[12] |
ἐπὶ
τῇ
γῇ
φυομένων
ἀγρεύειν·
|
πρὸς
|
δὲ
τούτῳ
μὴ
νυκτερεύειν
ἐντὸς |
[5] |
οὐρὰν
δὲ
οὐκ
ἐπιτηδείαν
ἔχει
|
πρὸς |
δρόμον·
ἐπευθύνειν
γὰρ
οὐχ
ἱκανὴ |
[8] |
τὰ
ἴχνη·
ὁ
δὲ
ἀφίξεται
|
πρὸς |
ἕτερα
τοιαῦτα
χωρία,
ἐὰν
μὴ |
[10] |
ὅπως
δὲ
δεῖ
τούτων
ἑκάστῳ
|
πρὸς |
θήραν
χρῆσθαι
διδάξω.
πρῶτον
μὲν |
[7] |
καταπαυομένας,
ἵνα
θᾶττον
ἐγκύμονες
γίγνωνται,
|
πρὸς |
κύνας
ἀγαθούς·
ἐπειδὰν
δὲ
ὦσιν |
[11] |
χαίρῃ
περὶ
τὰ
ὕδατα
καὶ
|
πρὸς |
ὅ
τι
ἂν
ἄλλο
προσίῃ. |
[9] |
ταῖς
διόδοις
καὶ
τοῖς
ἔργοις
|
πρὸς |
ὅ
τι
ἂν
προσίῃ.
χρὴ |
[8] |
ἐν
τοῖς
μελαγχίμοις,
περιλαμβάνοντα
ἐντὸς
|
πρὸς |
ὅτῳ
ἂν
ᾖ,
καὶ
ἐπειδὰν |
[5] |
ὥστε
διὰ
ταῦτα
προσπίπτων
λανθάνει
|
πρὸς |
πολλὰ
καὶ
εἰς
τὰς
ἄρκυς |
[13] |
αὐτοῦ
τοῦ
ἐπιχειρήματος
βελτίους
γίγνονται
|
πρὸς |
πολλὰ
καὶ
σοφώτεροι
δι´
οὗ |
[8] |
τὸ
πρόσθεν.
ἄξει
δὲ
ἢ
|
πρὸς |
σύσκιον
τόπον
ἢ
πρὸς
ἀπόκρημνον· |
[2] |
σχαλίδων
οἷόν
τ´
ἐστὶ
χρῆσθαι
|
πρὸς |
τὰ
δίκτυα
πολλῷ
καὶ
ὀλίγῳ· |
[4] |
ἐπὶ
γῆν
λεχρίας,
ἐμμειδιῶσαι
μὲν
|
πρὸς |
τὰ
ἴχνη,
ἐπικαταβάλλουσαι
δὲ
τὰ |
[2] |
καὶ
μὴ
ἀσύμμετροι
τὰ
πάχη
|
πρὸς |
τὰ
μήκη.
τῷ
δὲ
πλήθει |
[8] |
τὰ
δίκτυα
μετ´
ἄλλου
ἐλθόντα
|
πρὸς |
τὰ
ὄρη
παριέναι
ἀπὸ
τῶν |
[7] |
φύσιν
γενναίαν·
ἡ
γὰρ
ὥρα
|
πρὸς |
τὰς
αὐξήσεις
τῶν
κυνῶν
κρατίστη
|
[4] |
οὐραῖς
διασαίνουσαι
κύκλους
πολλοὺς
ποιούμεναι
|
πρὸς |
τὰς
εὐνὰς
προΐτωσαν
ὁμοῦ
διὰ |
[10] |
ἐξαλλάττῃ.
ἐπειδὰν
δ´
ἑστῶσιν,
ἐλθόντας
|
πρὸς |
τὰς
κύνας
λῦσαι
ἁπάσας
καὶ
|
[6] |
πάλιν
ἐπιφερόμεναι·
τελευτῶσαι
δὲ
ἀφίξονται
|
πρὸς |
τὴν
εὐνὴν
τοῦ
λαγῶ,
καὶ |
[6] |
δὲ
τὰς
κύνας
λαβόντα
ἰέναι
|
πρὸς
|
τὴν
ὑπαγωγὴν
τοῦ
κυνηγεσίου,
καὶ |
[5] |
τὸ
ὁρᾶν·
καὶ
ἡ
ποδώκεια
|
πρὸς |
τὸ
ἀμβλυώττειν
αὐτῷ
πολὺ
συμβάλλεται· |
[7] |
χειμῶνος,
ἵνα
ἔχουσαι
τὴν
ἡσυχίαν
|
πρὸς |
τὸ
ἔαρ
ἐπάγωνται
τὴν
φύσιν |
[5] |
πολλὰ
τὸ
θηρίον
οὐκ
ὠφελεῖται
|
πρὸς |
τὸ
ὁρᾶν·
καὶ
ἡ
ποδώκεια |
[10] |
ἂν
τῶν
κυνῶν
προσφέρηται
αὐτῷ
|
πρὸς |
τὸ
πρόσωπον,
ἀναρρίψει·
θέων
δ´ |
[8] |
τοῦτο.
ἐπειδὰν
δὲ
τὰ
ἴχνη
|
πρὸς |
τοιαῦτα
φέρῃ,
μὴ
προσιέναι
ἐγγύς, |
[11] |
τῇ
ὑπὲρ
τῆς
Συρίας,
καὶ
|
πρὸς |
τοῖς
ἄλλοις
ὄρεσιν
ὅσα
οἷά |
[12] |
ἀπόλλυται
τὰ
οἰκεῖα
ἑκάστου.
ὥστε
|
πρὸς |
τοῖς
αὑτῶν
καὶ
τὰ
τῶν |
[7] |
τὰ
εἴδη
οὔσας
καὶ
εὐψύχους
|
πρὸς |
τὸν
δρόμον
ἐπιλύῃ,
ὁρῶσαι
τὸν |
[7] |
δὲ
αἰσχίους
ὦσι
καὶ
ἄψυχοι
|
πρὸς |
τὸν
δρόμον,
οὐδὲν
κωλύει
ἱέναι· |
[7] |
εὑρίσκηται,
ἐὰν
μὲν
καλαὶ
ὦσι
|
πρὸς |
τὸν
δρόμον
τὰ
εἴδη,
μὴ |
[13] |
τῶν
ἰδιωτῶν,
τά
τε
σώματα
|
πρὸς |
τὸν
πόλεμον
κάκιστα
καὶ
αἴσχιστα |
[12] |
γηράσκειν
δὲ
ἧττον,
τὰ
δὲ
|
πρὸς |
τὸν
πόλεμον
μάλιστα
παιδεύει.
πρῶτον |
[10] |
διὰ
τῆς
ῥάβδου
προωθῶν
αὑτὸν
|
πρὸς |
τὸν
τὸ
προβόλιον
ἔχοντα.
οὕτω |
[9] |
ἡμέρᾳ
ὄψεται
ἀγούσας
τοὺς
νεβροὺς
|
πρὸς |
τὸν
τόπον
οὗ
ἂν
μέλλῃ |
[13] |
μὲν
ἡ
μελέτη
αὕτη
ποιεῖ
|
πρὸς |
τοὺς
ἄλλους
πολεμίους
ἀμείνους,
τοὺς |
[1] |
ἐλύοντο
δι´
αὐτούς·
εἰ
δὲ
|
πρὸς |
τοὺς
βαρβάρους
πάντας
πάσῃ
τῇ |
[5] |
πάντας
τοὺς
τόπους
πλανῆται
χαλεποὶ
|
πρὸς |
τοὺς
δρόμους·
τὰ
γὰρ
σύντομα |
[12] |
ἐν
δὲ
ταῖς
προσόδοις
ταῖς
|
πρὸς |
τοὺς
πολεμίους
ἅμα
οἷοί
τε |
[12] |
πρόγονοι
ἡμῶν
ὅτι
ἐντεῦθεν
ηὐτύχουν
|
πρὸς |
τοὺς
πολεμίους,
ἐπιμέλειαν
τῶν
νέων |
[7] |
ἐν
τῷ
κυνηγεσίῳ
δι´
ἀπειρίαν,
|
πρὸς |
τοῦτο
ἐπανιοῦσαι
σῴζωνται.
ἀφεθήσονται
δὲ |
[6] |
ἕπεσθαι
μὴ
ἐγκείμενον,
ὀνομαστὶ
ἑκάστην
|
προσαγορεύοντα, |
μὴ
πολλά,
ἵνα
μὴ
παροξύνωνται |
[10] |
ὁ
δ´
ὑπὸ
τοῦ
μένους
|
πρόσεισι, |
καὶ
εἰ
μὴ
κωλύοιεν
οἱ |
[10] |
ἐν
τῇ
ἀνάγκῃ
ταύτῃ
ἔχηται,
|
προσελθόντα |
ἐγγὺς
τῶν
συγκυνηγετῶν
ἕνα
ἔχοντα |
[10] |
τῶν
παρόντων
ἐμπειρότατος
καὶ
ἐγκρατέστατος
|
προσελθόντα |
ἐκ
τοῦ
πρόσθεν
τῷ
προβολίῳ |
[8] |
ᾖ,
καὶ
ἐπειδὰν
ἑστηκότα
ᾖ,
|
προσελθόντα |
κινεῖν.
ἐὰν
δὲ
ἐκκυλισθῇ
ἐκ |
[4] |
δὲ
μὴ
συνδεδεμένα,
ἔνδοθεν
δὲ
|
προσεσταλμένα, |
τὰ
κάτωθεν
τῶν
κενεώνων
λαγαρὰ |
[10] |
ἃ
οὐκ
ἂν
οἴοιτό
τις
|
πρόσεστιν |
αὐτῷ·
τεθνεῶτος
γὰρ
εὐθὺς
ἐάν |
[6] |
τοῦτο
ἐπιδεικνύωνται
σαφῶς
τῷ
κυνηγέτῃ,
|
προσέχειν, |
ὅπως
ἂν
μὴ
ὑποκινῇ
εἰς |
[8] |
κάτωθεν
τῶν
ποδῶν
λασίων
ὄντων
|
προσέχεσθαι |
αὐτῷ
ὄγκον
πολύν.
~Ἐπὶ
δὲ |
[5] |
ἔαρ
καὶ
τὸ
μετόπωρον
ἐν
|
προσηλίοις· |
οἱ
δὲ
δρομαῖοι
οὐχ
οὕτως |
[4] |
ὀσφραίνωνται
ἐν
τόποις
ψιλοῖς,
ξηροῖς,
|
προσηλίοις |
τοῦ
ἄστρου
ἐπιόντος·
εὔποδες
δέ, |
[5] |
ὑποκώλια
μακρά,
στιφρά,
πόδας
τοὺς
|
πρόσθεν |
ἄκρως
ὑγρούς,
στενούς,
ὀρθούς,
τοὺς |
[8] |
τὸ
ἴχνος,
προϊέναι
εἰς
τὸ
|
πρόσθεν. |
ἄξει
δὲ
ἢ
πρὸς
σύσκιον |
[9] |
διώκωνται,
ἐν
μέσαις,
ὁτὲ
δὲ
|
πρόσθεν, |
ἐν
δὲ
τῷ
ὄπισθεν
ὀλιγάκις. |
[4] |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
εἰς
τὸ
|
πρόσθεν |
καὶ
ὄπισθεν
καὶ
εἰς
τὸ
|
[12] |
ἄγρας.
τεταγμένοι
δὲ
ἐν
τῷ
|
πρόσθεν |
οὐ
λείψουσι
τὰς
τάξεις
διὰ |
[6] |
ἂν
μὴ
ὑποκινῇ
εἰς
τὸ
|
πρόσθεν |
πεφοβημένος
τὰς
κύνας·
αἱ
δὲ |
[6] |
εἰς
τὰς
ἄρκυς
εἰς
τὸ
|
πρόσθεν |
προθείτω,
καὶ
ἐπιθέων
μὲν
ἐμβοάτω· |
[3] |
συνεργῶν
τὰς
σοφωτέρας
εἰς
τὸ
|
πρόσθεν |
προιέναι,
ἀλλ´
ἀνείργουσι
θορυβοῦσαι·
αἱ |
[5] |
ὑπὸ
τὰς
λαγόνας,
τὰ
δὲ
|
πρόσθεν |
σκέλη
τὰ
πλεῖστα
συνθεὶς
καὶ
|
[10] |
τῇ
μὲν
χειρὶ
τῇ
ἀριστερᾷ
|
πρόσθεν, |
τῇ
δ´
ἑτέρᾳ
ὄπισθεν·
κατορθοῖ |
[10] |
καὶ
ἐγκρατέστατος
προσελθόντα
ἐκ
τοῦ
|
πρόσθεν |
τῷ
προβολίῳ
παίειν.
ἐὰν
δὲ
|
[5] |
μικράν,
κατωφερῆ,
στενὴν
ἐκ
τοῦ
|
πρόσθεν, |
ὦτα
ὑψηλά,
τράχηλον
λεπτόν,
περιφερῆ, |
[10] |
φέγγους
ὡς
μάλιστα
ἐνέχωσιν,
ἵνα
|
προσθέοντι |
ὡς
φανότατον
ᾖ
τὸ
ἔσω· |
[7] |
ἀναλαμβάνειν,
ἕως
ἂν
ἐθισθῶσιν
εὑρίσκειν
|
προσθέουσαι |
τὸν
λαγῶ,
ἐπεὶ
μὴ
ἐν
|
[4] |
ὠμοπλάτας
διεστώσας
μικρόν,
σκέλη
τὰ
|
πρόσθια |
μικρά,
ὀρθά,
στρογγύλα,
στιφρά,
ὀρθοὺς
|
[9] |
ἔσονται.
ἐὰν
μὲν
οὖν
τοῦ
|
προσθίου |
ποδὸς
ἁλῷ,
ταχὺ
ληφθήσεται·
ἐν |
[8] |
ἴχνη
πρὸς
τοιαῦτα
φέρῃ,
μὴ
|
προσιέναι |
ἐγγύς,
ἵνα
μὴ
ὑποκινῇ,
ἀλλὰ |
[9] |
εἶναι.
ἐπειδὰν
δὲ
ἴδῃ
αὐτόν,
|
προσιέναι |
ἐγγύς.
ὁ
δ´
ἕξει
ἀτρέμα |
[9] |
{ἐὰν
μὲν
ᾖ
ἄρρην,
μὴ
|
προσιέναι
|
ἐγγύς·
τοῖς
γὰρ
κέρασι
παίει, |
[9] |
τὸν
δὲ
λαβόντα
τὰ
ἀκόντια
|
προσιέναι |
ἐπὶ
τὸν
νεβρὸν
τὸν
πρῶτον, |
[10] |
οὕτως
ἔχῃ,
λαβόντα
τὸ
προβόλιον
|
προσιέναι, |
ἔχεσθαι
δ´
αὐτοῦ
τῇ
μὲν |
[10] |
ἐν
ταῖς
μεταδρομαῖς
ἀπειρηκότι
ἀναγκάζωνται
|
προσιέναι |
ἔχοντες
τὰ
προβόλια
ἢ
ἐν |
[6] |
πρὸς
δὲ
τὸ
κυνηγέσιον
σιγῇ
|
προσιέναι, |
ἵνα
μὴ
ὁ
λαγῶς,
ἐάν |
[10] |
τὸν
ἀρκυωρὸν
ἀναλαβόντα
τὸ
προβόλιον
|
προσιέναι |
καὶ
χρῆσθαι
ὡς
εἴρηκα·
ἐὰν |
[11] |
πρὸς
ὅ
τι
ἂν
ἄλλο
|
προσίῃ. |
τὰ
δὲ
αὐτῶν
καταβαίνοντα
εἰς |
[9] |
ἔργοις
πρὸς
ὅ
τι
ἂν
|
προσίῃ. |
χρὴ
δὲ
εἶναι
τὰς
ποδοστράβας |
[10] |
ὁ
δὲ
δεξιὸς
τῇ
ἑτέρᾳ.
|
προσιόντα |
δὲ
προβάλλεσθαι
τὸ
προβόλιον,
μὴ
|
[10] |
τὸν
περίδρομον,
ἀλλ´
ἐπανιεὶς
ἔχῃ
|
προσιόντα |
περιδρομὴν
ποιούμενος,
ἀνάγκη,
ὅταν
οὕτως |
[9] |
γὰρ
ἀλλοιοῦνται
τῇ
ὄψει
ἐγγὺς
|
προσιόντι |
ἢ
οἳ
πόρρωθεν
ἔδοξαν
εἶναι. |
[10] |
ὁμόσε
τῷ
πλησιάζοντι·
ὅμως
μέντοι
|
προσιτέον, |
ὅταν
ἔχῃ
οὕτως,
καὶ
ἐπιδεικτέον |
[10] |
τῷ
καιρῷ
αἱ
μὲν
κύνες
|
προσκείσονται· |
αὐτοὺς
δὲ
χρὴ
φυλαττομένους
αὐτὸν |
[9] |
οὐκ
εὐάλωτοί
εἰσιν,
ἐὰν
μὴ
|
προσμείξας |
τις
εὐθὺς
διασκεδάσῃ
αὐτὰς
ἀπ´ |
[7] |
ἀναρρηγνύναι.
ἐπειδὰν
δὲ
μηκέτι
θέλωσι
|
προσμένειν |
τοῖς
ἴχνεσιν,
ἀλλ´
ἀποσκεδαννύωνται,
ἀναλαμβάνειν, |
[10] |
αὐταὶ
καὶ
μεταδρομαὶ
καὶ
αἱ
|
πρόσοδοι |
καὶ
αἱ
χρεῖαι
τοῦ
προβολίου. |
[12] |
τοῦ
ἐπιταττομένου.
ἐν
δὲ
ταῖς
|
προσόδοις |
ταῖς
πρὸς
τοὺς
πολεμίους
ἅμα |
[6] |
πυνθάνεσθαι
παραθέοντα
ἅμα
ὅτῳ
ἂν
|
προσπελάζῃ |
ἀναβοῶντα
Ἦ
κατεῖδες
ὠὴ
τὰς |
[10] |
θηρίον
ἐὰν
μὲν
οὕτως
ἔχοντι
|
προσπέσῃ, |
διὰ
τὴν
σιμότητα
τῶν
ὀδόντων |
[10] |
κίνδυνος
πληγῆναι·
ᾧ
γὰρ
ἂν
|
προσπέσῃ, |
εἰς
τοῦτον
τὴν
ὀργὴν
κατέθετο. |
[5] |
τὸ
προνοεῖσθαι.
ὥστε
διὰ
ταῦτα
|
προσπίπτων |
λανθάνει
πρὸς
πολλὰ
καὶ
εἰς |
[6] |
μὲν
ἐν
τῷ
ἴχνει
ὦσι,
|
προσστάντα |
ἐγκελεύειν,
τοὔνομα
μεταβάλλοντα
ἑκάστης
τῆς |
[6] |
πάλιν
ὦ
κύνες;
ἐπειδὰν
δὲ
|
προσσχῶσι |
τοῖς
ἴχνεσι,
περιάγειν
αὐτὰς
κύκλους |
[10] |
ἡ
σωτηρία
ἄλλως
ἢ
κρατήσαντι.
|
προσφέρειν |
δὲ
πάλιν
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[10] |
ἀπὸ
τῆς
κεφαλῆς
τῆς
ἐκείνου.
|
προσφέρειν |
δὲ
τὸ
προβόλιον
φυλαττόμενον
μὴ |
[10] |
καὶ
ἥτις
ἂν
τῶν
κυνῶν
|
προσφέρηται |
αὐτῷ
πρὸς
τὸ
πρόσωπον,
ἀναρρίψει· |
[6] |
τὰ
κυνηγέσια,
ὅταν
μὴ
τὰ
|
προσφερόμενα
|
δέχωνται
ἡδέως
(τεκμήριον
δὲ
τοῦτο |
[3] |
καὶ
πλάνοις,
ὑπολαμβάνουσαι
ἐκ
τοῦ
|
πρόσω |
τὰ
ἴχνη
παραλείπουσι
τὸν
λαγῶ, |
[10] |
κυνῶν
προσφέρηται
αὐτῷ
πρὸς
τὸ
|
πρόσωπον, |
ἀναρρίψει·
θέων
δ´
ἐμπεσεῖται·
ἐὰν |
[9] |
τὸ
σῶμα
τύπτει
καὶ
τὸ
|
πρόσωπον· |
ἐὰν
δὲ
τοῦ
ὄπισθεν,
ἐφελκόμενον |
[4] |
σύμμετροι,
ποδώκεις,
καὶ
ἀπὸ
τῶν
|
προσώπων |
φαιδραὶ
καὶ
εὔστομοι.
ἰχνευέτωσαν
δὲ |
[10] |
πάλιν
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
|
προτεῖναι |
ἐντὸς
τῆς
ὠμοπλάτης
ᾗ
ἡ |
[1] |
νύμφης·
ὥστε
ἐγεγόνει
μὲν
Χείρων
|
πρότερος |
τούτων,
ἐτελεύτησε
δὲ
ὕστερος,
ἐπεὶ
|
[6] |
ἴχνη,
ὡς
πέφυκε,
διπλᾶ,
τριπλᾶ,
|
προφορούμεναι |
παρὰ
τὰ
αὐτά,
διὰ
τῶν |
[10] |
ἀφίκοιτ´
ἂν
διὰ
τῆς
ῥάβδου
|
προωθῶν |
αὑτὸν
πρὸς
τὸν
τὸ
προβόλιον |
[10] |
πολὺ
ἄπωθεν,
ἕως
ἂν
κατατείνῃ
|
προωθῶν |
αὑτὸν
τῆς
ἄρκυος
τὸν
περίδρομον. |
[9] |
ἡμέρας,
ἐν
δὲ
τοῖς
ἔργοις
|
πρῴ. |
ἐν
μὲν
γὰρ
τοῖς
ὄρεσιν |
[6] |
καταλιπών,
εἰς
ὄρθρον
καὶ
μὴ
|
πρῴ, |
ἵνα
ἐὰν
ᾖ
πλησίον
τὸ |
[6] |
δὲ
τῆς
χώρας.
ἐξιέναι
δὲ
|
πρῴ, |
ἵνα
τῆς
ἰχνεύσεως
μὴ
ἀποστερῶνται, |
[6] |
ἀπ´
ἀλλήλων
πολύ,
ἧττον
κωλύει
|
πρῴ) |
καθαρὰς
ποιούμενος
τὰς
ἀρκυστασίας,
ἵνα |
[5] |
τὸ
ἐναντίον.
χειμῶνος
μὲν
οὖν
|
πρῲ |
οὐκ
ὄζει
αὐτῶν,
ὅταν
πάχνη |
[9] |
βιασθεῖσαι
δὲ
τοῦτο,
τὸν
μὲν
|
πρῶτον |
δρόμον
αἱ
κύνες
ἀπολείπονται·
ἥ |
[5] |
ἤδη
ἔτειοι
τάχιστα
θέουσι
τὸν
|
πρῶτον |
δρόμον,
τοὺς
δ´
ἄλλους
οὐκέτι· |
[12] |
πρὸς
τὸν
πόλεμον
μάλιστα
παιδεύει.
|
πρῶτον |
μὲν
γὰρ
τὰ
ὅπλα
ὅταν |
[10] |
δὲ
στιφράς.
τὰ
δὲ
προβόλια
|
πρῶτον |
μὲν
λόγχας
ἔχοντα
τὸ
μὲν |
[13] |
πολέμια
νικῶσι,
μὴ
ἑλόντες
δὲ
|
πρῶτον |
μὲν
ὅτι
πάσης
τῆς
πόλεως |
[4] |
εἴδη
καὶ
τὰ
ἄλλα
φράσω.
|
~Πρῶτον |
μὲν
οὖν
χρὴ
εἶναι
μεγάλας, |
[10] |
Λακαίνας,
ἄρκυς,
ἀκόντια,
προβόλια,
ποδοστράβας.
|
πρῶτον |
μὲν
οὖν
χρὴ
εἶναι
τὰς |
[2] |
νοεῖν
καὶ
λέγειν
καὶ
πράττειν.
|
~Πρῶτον |
μὲν
οὖν
χρὴ
ἐλθεῖν
ἐπὶ |
[10] |
ἑκάστῳ
πρὸς
θήραν
χρῆσθαι
διδάξω.
|
πρῶτον |
μὲν
οὖν
χρὴ
ἐλθόντας
ὅπου |
[9] |
τῆς
γῆς
ἐπιβαλεῖν
ἐπ´
αὐτὰ
|
πρῶτον |
μὲν
τὴν
ἐπιπολῆς
ἐξαιρεθεῖσαν
ἐκ |
[9] |
προσιέναι
ἐπὶ
τὸν
νεβρὸν
τὸν
|
πρῶτον, |
ὅπου
εἶδεν
εὐνασθέντα,
τῶν
τόπων |
[1] |
τὴν
Ἀλκάθου·
ὅτε
δὲ
ὁ
|
πρῶτος |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐδίδου
τἀριστεῖα
Ἡρακλῆς
|
[1] |
ὥστε
ὁμολογεῖται
τοὺς
τῶν
Ἑλλήνων
|
πρώτους |
ὑστέρους
εἶναι
τὰ
εἰς
τὸν |
[6] |
μὲν
ἑαλωκὼς
ᾖ
ἐν
τῷ
|
πρώτῳ |
δρόμῳ,
ἀνακαλεσάμενον
τὰς
κύνας
ζητεῖν |
[10] |
τὸ
δὲ
βάθος
τῶν
βρόχων
|
πυγόνος· |
οἱ
δὲ
περίδρομοι
ἡμιόλιοι
τοῦ |
[6] |
ὠὴ
τὰς
κύνας;
ἐπειδὰν
δὲ
|
πύθηται |
ἤδη,
ἐὰν
μὲν
ἐν
τῷ |
[4] |
ὦτα·
καὶ
τὰ
μὲν
ὄμματα
|
πυκνὰ |
διακινοῦσαι,
ταῖς
δὲ
οὐραῖς
διασαίνουσαι |
[6] |
αὐτῶν,
ἐπηλλαγμένα,
περιφερῆ,
ὀρθά,
καμπύλα,
|
πυκνά, |
μανά,
γυνώριμα,
ἄγνωστα,
ἑαυτὰς
παραθέουσαι, |
[4] |
μεταθείτωσαν
δὲ
ταχὺ
καὶ
λαμπρῶς,
|
πυκνὰ |
μεταφερόμεναι
καὶ
ἐπανακλαγγάνουσαι
δικαίως·
πρὸς |
[5] |
μυκτῆρας,
ὅταν
μὲν
εὕδῃ,
κινεῖ
|
πυκνά, |
ὅταν
δὲ
μή,
ἧττον.
ὅταν |
[6] |
ἐφ´
αὑτῆς,
τὰς
ἀναστροφὰς
ποιούμενον
|
πυκνάς, |
ὅπως
ἂν
μὴ
παραλειφθῇ
(κατακλίνεται
|
[5] |
δὲ
καὶ
τὴν
τρίχα
στεγανήν·
|
πυκνὴ |
γὰρ
καὶ
μαλακή.
καὶ
ὅταν |
[4] |
δέ,
ἐὰν
ἔχωσι
λεπτὴν
καὶ
|
πυκνὴν |
καὶ
μαλακὴν
τὴν
τρίχα.
τὰ |
[10] |
ἐὰν
γὰρ
ὑποχωρῶν
ἐμπέσῃ
εἰς
|
πυκνούς, |
κίνδυνος
πληγῆναι·
ᾧ
γὰρ
ἂν |
[5] |
ἡ
γῆ
οὖν
τῶν
μὲν
|
πυκνοῦται, |
τῶν
δὲ
οὐ
πίμπλαται.
ἐν |
[6] |
δὲ
οὕτω
διὰ
τοῦ
ἴχνους
|
πυκνῶς
|
διᾴττωσι,
μὴ
κατέχοντα
κυνοδρομεῖν,
ἵνα |
[6] |
τῶν
ἰχνῶν
μὴ
δύνηται
ἰδεῖν,
|
πυνθάνεσθαι |
παραθέοντα
ἅμα
ὅτῳ
ἂν
προσπελάζῃ |
[4] |
χρὴ
εἶναι
τῶν
κυνῶν
οὔτε
|
πυρρὰ |
οὔτε
μέλανα
οὔτε
λευκὰ
παντελῶς· |
[4] |
καὶ
θηριῶδες.
αἱ
μὲν
οὖν
|
πυρραὶ |
ἔχουσαι
ἔστωσαν
λευκὴν
τρίχα
ἐπανθοῦσαν |
[4] |
αἱ
μέλαιναι,
αἱ
δὲ
λευκαὶ
|
πυρράν· |
ἐπὶ
δὲ
ταῖς
μηριαίαις
ἄκραις |