Chapitre |
[10] |
τοῦτον
τὴν
ὀργὴν
κατέθετο.
ἐπειδὰν
|
δ´ |
αἱ
κύνες
ἐγγὺς
ὦσι
τῆς |
[3] |
καστόριαι,
αἱ
δὲ
ἀλωπεκίδες.
ἔχουσι
|
δ´ |
αἱ
μὲν
καστόριαι
τὴν
ἐπωνυμίαν
|
[3] |
σκοποῦσιν,
ἑαυταῖς
ἀπίστως
ἔχουσι·
θρασεῖαι
|
δ´ |
αἳ
οὐκ
ἐῶσι
τῶν
συνεργῶν |
[13] |
οἱ
μὲν
εὐεπῆ
ἱᾶσιν,
οἱ
|
δ´ |
αἰσχράν·
πρὸς
δὲ
τὰ
θεῖα |
[10] |
δακτυλίων·
ἱκανὰ
δὲ
πεντεκαίδεκα.
τὰ
|
δ´ |
ἀκόντια
ἔστω
παντοδαπά,
ἔχοντα
τὰς |
[9] |
ἔλαφος
τὰ
μὲν
ἰδοῦσα,
τὰ
|
δ´ |
ἀκούσασα,
ἐπιδραμεῖται
τῷ
ἔχοντι
αὐτὸν |
[10] |
οὖν
οὐ
χρὴ
ὑποπίπτειν·
ἐὰν
|
δ´ |
ἄκων
ἔλθῃ
εἰς
τοῦτο,
διαναστάσεις |
[10] |
τῶν
κυνῶν
τῶν
Λακαινῶν,
τὰς
|
δ´ |
ἄλλας
ἔχοντας
δεδεμένας,
συμπεριιέναι
τῇ |
[10] |
κυσὶν
ἕνα
τὸν
ἐμπειρότατον,
τοὺς
|
δ´ |
ἄλλους
ἕπεσθαι
κοσμίως
ἀπολείποντας
ἀπ´ |
[5] |
θέουσι
τὸν
πρῶτον
δρόμον,
τοὺς
|
δ´ |
ἄλλους
οὐκέτι·
εἰσὶ
γὰρ
ἐλαφροί, |
[13] |
ἀρετὴ
δ´
οὐκ
ἔνι·
διατρίβειν
|
δ´ |
ἄλλως
παρέχει
τοῖς
ἐλπίσασί
τι |
[3] |
ἔργῳ
μάλιστα
αὐτὰς
διεφύλαξεν·
αἱ
|
δ´ |
ἀλωπεκίδες
διότι
ἐκ
κυνῶν
τε |
[10] |
λασίοις
τῆς
ὕλης
κλάσματα·
ὅπου
|
δ´ |
ἂν
δένδρα
ᾖ,
πληγαὶ
τῶν |
[13] |
θεῶν
του
ὁρᾶσθαι
ταῦτα.
οὗτοι
|
δ´ |
ἂν
εἶεν
καὶ
τοκεῦσιν
ἀγαθοὶ |
[6] |
αὐτὰς
κύκλους
πολλοὺς
ποιούμενον·
ὅπου
|
δ´ |
ἂν
ᾖ
αὐταῖς
ἀμαυρὸν
τὸ |
[2] |
τείνηται
ἐν
τῇ
στάσει,
πλέονι
|
δ´, |
ἂν
ἡσυχῇ.
ἔστω
δὲ
καὶ |
[9] |
οὗ
εἰσιν
ἔλαφοι
πλεῖσται·
ὅπου
|
δ´ |
ἂν
ὦσιν,
ἔχοντα
τὸν
κυναγωγὸν
|
[12] |
καὶ
τοῦ
σώματος
ἀφαιροῦνται,
ἐπιθυμίαν
|
δ´ |
ἀρετῆς
ἐνηύξησαν,
οὗτοι
ἄριστοι·
οὐ |
[6] |
ἵνα
τὰ
γένη
φυλάττωσιν.
ἐξάγειν
|
δ´
|
αὐτὰς
οὐ
χρὴ
ἐπὶ
τὰ |
[10] |
λαβόντα
τὸ
προβόλιον
προσιέναι,
ἔχεσθαι
|
δ´ |
αὐτοῦ
τῇ
μὲν
χειρὶ
τῇ
|
[1] |
ἐχθροὺς
πάσης
μόνος
ἀπώλεσε·
τὴν
|
δ´ |
αὑτοῦ
πατρίδα
πολὺ
μείζω
ποιήσας |
[6] |
καθαρὰς
ποιούμενος
τὰς
ἀρκυστασίας,
ἵνα
|
{δ´} |
αὐτῶν
μηδὲν
ἀντέχεται.
πηγνύειν
δὲ |
[10] |
τοῦ
δὲ
θέρους
ψυχεινά.
ἐπειδὰν
|
δ´ |
ἀφίκηται
ἐπὶ
τὴν
εὐνήν,
ὑλακτεῖ· |
[5] |
καὶ
ἀνακαθίζων
ἅπτεται
πολλῶν.
Κατακλίνονται
|
δ´ |
εἰς
ἃ
ἡ
γῆ
φύει |
[6] |
ὑποκινῇ
ἀκούων
τῆς
φωνῆς.
δήσαντα
|
δ´ |
ἐκ
τῆς
ὕλης
τὰς
κύνας
|
[3] |
δὲ
διὰ
τὸ
φιλάνθρωπον·
αἱ
|
δ´
|
ἐκ
τῶν
ἰχνῶν
κεκλαγγυῖαι
ἐξαπατᾶν |
[6] |
εὑρίσκεται
ἐπὶ
τὸ
πολύ.
ἀναβοᾶν
|
δ´ |
ἐκεῖνον
μὲν
αὐτῷ
Παισάτω
παῖς· |
[5] |
τῷ
μετώπῳ
μέγα
ἔχουσιν,
οἱ
|
δ´ |
ἐλάττους
ἐπίξανθοι,
μικρὸν
τὸ
λευκὸν |
[9] |
δὲ
τῷ
ὄπισθεν
ὀλιγάκις.
αἱ
|
δ´ |
ἔλαφοι
τὰς
κύνας
ὑπὲρ
αὐτῶν |
[9] |
ἀρκυωρῷ·
ὁ
δὲ
βοήσεται·
ἡ
|
δ´ |
ἔλαφος
τὰ
μὲν
ἰδοῦσα,
τὰ |
[10] |
πρὸς
τὸ
πρόσωπον,
ἀναρρίψει·
θέων
|
δ´ |
ἐμπεσεῖται·
ἐὰν
δὲ
μή,
μεταθεῖν |
[1] |
τιμὰς
ἃς
ἔλαβε
φανεραί·
πατρὸς
|
δ´ |
ἐν
γήρᾳ
ἐπιλανθανομένου
τῆς
θεοῦ |
[1] |
Τροίᾳ
ἔδοσαν
μὴ
συληθῆναι.
Ἀχιλλεὺς
|
δ´ |
ἐν
ταύτῃ
τῇ
παιδείᾳ
τραφεὶς |
[11] |
Μυσίῳ
καὶ
ἐν
Πίνδῳ,
τὰ
|
δ´
|
ἐν
τῇ
Νύσῃ
τῇ
ὑπὲρ |
[11] |
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
Μακεδονίας,
τὰ
|
δ´ |
ἐν
τῷ
Ὀλύμπῳ
τῷ
Μυσίῳ |
[8] |
ὥστε
ἠφανίσθαι
τὴν
γῆν·
εἰ
|
δ´ |
ἐνέσται
μελάγχιμα,
δυσζήτητος
ἔσται.
ἔστι
|
[2] |
ἀναμμάτους,
ἵνα
εὔτροχοι
ὦσι,
τὰ
|
δ´ |
ἐνόδια
δωδεκάλινα,
τὰ
δὲ
δίκτυα |
[6] |
καὶ
ἐπιδραμοῦνται
ἐπ´
αὐτόν.
ὁ
|
δ´ |
ἐξαίφνης
ἀνᾴξας
{ἐφ´
αὑτὸν}
ὑλαγμὸν |
[9] |
ἴδῃ
αὐτόν,
προσιέναι
ἐγγύς.
ὁ
|
δ´ |
ἕξει
ἀτρέμα
πιέσας
ἑαυτὸν
ἐπὶ |
[7] |
ἵνα
μὴ
φιλοπονίᾳ
διαφθείρωσι.
κύουσι
|
δ´ |
ἑξήκονθ´
ἡμέρας.
ἐπειδὰν
δὲ
γένηται |
[4] |
χειμῶνος
δὲ
δι´
ἡμέρας,
μετοπώρου
|
δ´ |
ἔξω
μεσημβρίας,
ἐντὸς
δὲ
ἑσπέρας
|
[6] |
γνωρίσωσιν
ἐγκελεύοντα
καὶ
θωπεύοντα.
αἱ
|
δ´ |
ἐπειδὰν
λαμπρὰ
ᾖ
τὰ
ἴχνη |
[8] |
ἴχνη,
πορεύεσθαι
κατὰ
ταῦτα.
ἐὰν
|
δ´ |
ἐπηλλαγμένα
ᾖ,
ἐκ
τῶν
αὐτῶν |
[5] |
οἱ
μὲν
ἐπὶ
πολύ,
οἱ
|
δ´ |
ἐπὶ
μικρόν.
ἔχουσι
δὲ
αὐτῶν |
[5] |
βραδύτατοι
δὲ
οἱ
ἕλειοι·
οἱ
|
δ´ |
ἐπὶ
πάντας
τοὺς
τόπους
πλανῆται |
[13] |
οἱ
πολλοὶ
τοὺς
νέους,
ἄγουσι
|
δ´ |
ἐπὶ
τοὐναντίον·
οὔτε
γὰρ
{ἂν} |
[13] |
μὲν
ἐπὶ
τὰ
θηρία,
οἱ
|
δ´ |
ἐπὶ
τοὺς
φίλους.
εἶθ´
οἱ |
[13] |
ᾖ
εἰς
ἀεί.
οἱ
σοφισταὶ
|
δ´ |
ἐπὶ
τῷ
ἐξαπατᾶν
λέγουσι
καὶ |
[1] |
παρὰ
θεῶν
ἀείζως
τιμᾶσθαι.
Πηλεὺς
|
δ´ |
ἐπιθυμίαν
παρέσχε
καὶ
θεοῖς
δοῦναι
|
[8] |
χρόνον·
ταχὺ
γὰρ
διαχεῖται.
ὅταν
|
δ´ |
ἐπινίφῃ
συνεχῶς,
οὐδὲν
δεῖ·
ἐπικαλύπτει |
[3] |
ἴχνη
παραλείπουσι
τὸν
λαγῶ,
ὁσάκις
|
δ´ |
ἐπιτρέχουσι
τὰ
ἴχνη,
εἰκάζουσι,
προορώμεναι |
[8] |
ἐλπὶς
γὰρ
αὐτοῦ
εἶναι.
δῆλον
|
δ´ |
ἔσται·
τὰ
γὰρ
ἴχνη
ἀπὸ |
[5] |
παθὼν
δὲ
τοῦτο
ὑποκινεῖ.
Πολύγονον
|
δ´ |
ἐστὶν
οὕτως,
ὥστε
τὰ
μὲν |
[10] |
ὅμοιαι
ταῖς
τῶν
ἐλάφων.
συγκυνηγέται
|
δ´ |
ἔστωσαν·
τὸ
γὰρ
θηρίον
μόλις
|
[10] |
δρόμον
καὶ
μὴ
ἐξαλλάττῃ.
ἐπειδὰν
|
δ´ |
ἑστῶσιν,
ἐλθόντας
πρὸς
τὰς
κύνας |
[10] |
χειρὶ
τῇ
ἀριστερᾷ
πρόσθεν,
τῇ
|
δ´ |
ἑτέρᾳ
ὄπισθεν·
κατορθοῖ
γὰρ
ἡ |
[2] |
τοῖς
ὁμαλέσιν
αἱ
ἴσαι·
αὗται
|
δ´ |
εὐπερίσπαστοι
τὰ
ἄκρα
καὶ
{αὗται} |
[13] |
μὲν
οὐδὲν
ἐμποδὼν
ἀσεβεῖν,
οἱ
|
δ´ |
εὐσεβέστατοι.
λόγοι
γὰρ
παλαιοὶ
κατέχουσιν |
[5] |
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ἐμπίπτων.
εἰ
|
δ´ |
ἔφευγεν
ὀρθόν,
ὀλιγάκις
ἂν
ἔπασχε |
[5] |
ἴχνη
ὀρθὰ
ἐπὶ
πολύ,
τοῦ
|
δ´ |
ἦρος
συμπεπλεγμένα·
τὸ
γὰρ
θηρίον |
[12] |
ἐν
τοῖς
κυνηγεσίοις
εἴρηται.
ὠφελήσονται
|
δ´ |
οἱ
ἐπιθυμήσαντες
τούτου
τοῦ
ἔργου
|
[7] |
τὰ
ἐντὸς
ἄδικα
γίγνεται.
Τὰ
|
δ´ |
ὀνόματα
αὐταῖς
τίθεσθαι
βραχέα,
ἵνα |
[13] |
οἱ
μὲν
δύνανται
καταφρονεῖν,
οἱ
|
δ´ |
οὐ
δύνανται·
φωνὴν
δὲ
οἱ |
[10] |
ἐπὶ
τὴν
εὐνήν,
ὑλακτεῖ·
ὁ
|
δ´ |
οὐκ
ἀνίσταται
ὡς
τὰ
πολλά. |
[3] |
συνειδυῖαι
ἑαυταῖς
ὅτι
ἐξαπατῶσιν·
αἱ
|
δ´ |
οὐκ
εἰδυῖαι
τὸ
αὐτὸ
ποιοῦσι |
[13] |
αἱ
μὲν
ἡδοναὶ
κεναί,
ἀρετὴ
|
δ´ |
οὐκ
ἔνι·
διατρίβειν
δ´
ἄλλως |
[10] |
καὶ
ἀντερείσαντα
ἔχειν
ἐρρωμένως·
ὁ
|
δ´ |
ὑπὸ
τοῦ
μένους
πρόσεισι,
καὶ |
[10] |
ἄκροις
δὲ
δακτυλίους
ἐχέτωσαν,
ὑφείσθωσαν
|
δ´ |
ὑπὸ
τοὺς
βρόχους,
τὸ
δὲ |
[6] |
παροξύνωνται
πρὸ
τοῦ
καιροῦ.
αἱ
|
δ´ |
ὑπὸ
χαρᾶς
καὶ
μένους
προΐασιν |
[5] |
ὄμματα
οἱ
μὲν
χαροποί,
οἱ
|
δ´ |
ὑπόγλαυκοι·
καὶ
τὰ
μέλανα
τὰ |
[10] |
δὲ
τοῦτο
πατεῖσθαι
ἀνάγκη
καὶ
|
δάκνεσθαι. |
ἑκόντα
οὖν
οὐ
χρὴ
ὑποπίπτειν· |
[10] |
ἀρκύων
πάχους·
ἐπ´
ἄκροις
δὲ
|
δακτυλίους |
ἐχέτωσαν,
ὑφείσθωσαν
δ´
ὑπὸ
τοὺς
|
[2] |
ἐχέτω
μαστούς,
τὰ
δὲ
δίκτυα
|
δακτυλίους, |
τοὺς
δὲ
περιδρόμους
ἀπὸ
στροφείων. |
[10] |
αὐτῶν
ἐκπεράτω
ἔξω
διὰ
τῶν
|
δακτυλίων· |
ἱκανὰ
δὲ
πεντεκαίδεκα.
τὰ
δ´ |
[5] |
τὰ
ὄρη,
τὰ
φελλία,
τὰ
|
δασέα |
ἀποχωρῶσι,
διὰ
τὴν
ὁμόχροιαν.
προλαμβάνοντες |
[10] |
ἐφεστῶτι
πρὸς
ἀποκρήμνῳ
ἢ
ἐκ
|
δασέος |
μὴ
θέλοντι
ἐξιέναι·
οὐ
γὰρ |
[5] |
βραχυδρομώτατοι
δὲ
οἱ
ἐκ
τῶν
|
δασέων· |
ἐμποδὼν
γὰρ
τὸ
σκοτεινόν.
Δύο |
[5] |
τὰ
μὲν
ἥμερα
συγκεκόμισται,
τὰ
|
δὲ |
ἄγρια
γήρᾳ
διαλέλυται·
ὥστε
οὐ |
[1] |
ἐφ´
ἑαυτοῦ
ὑπερέσχε
σοφία.
ἀποθανὼν
|
δὲ |
ἀδίκως
τοσαύτης
ἔτυχε
τιμωρίας
ὑπὸ |
[3] |
ἀπὸ
τῶν
κυνηγεσίων
ἀπαλλάττουσι·
πονεῖν
|
δὲ |
ἀδύνατοι
αἱ
ἀσθενεῖς
καὶ
αἱ |
[2] |
ἐνόδια
καὶ
τὰ
δίκτυα.
ἔστωσαν
|
δὲ |
αἱ
μὲν
ἄρκυς
ἐννεάλινοι
ἐκ
|
[3] |
διατρέχουσιν,
οὐκ
εἰσὶ
γνήσιαι·
διώκουσι
|
δὲ |
αἱ
μὲν
ἀρχόμεναι
σφόδρα,
διὰ |
[3] |
ἀπρονοήτως
ἐπὶ
τοῦτο
φέρονται·
μεταθέουσι
|
δὲ
|
αἱ
μὲν
ἀσαφῶς,
αἱ
δὲ |
[10] |
μὴ
ὀρθῶς
ποιεῖν
πάσχοι.
Ἵστανται
|
δὲ |
αἱ
ποδοστράβαι
αὐτοῖς
ὥσπερ
ταῖς |
[3] |
ἀφρόνως
καταπατοῦσαι
τὰς
αἰσθήσεις.
εἰσὶ
|
δὲ |
αἳ
κύκλοις
πολλοῖς
χρώμεναι
καὶ |
[3] |
τὸ
αὐτὸ
ποιοῦσι
ταύταις·
φαῦλαι
|
δὲ |
αἳ
οὐκ
ἀπαλλαττόμεναι
ἐκ
τῶν |
[3] |
ἀληθῆ
τὰ
ψευδῆ
ποιούμεναι.
εἰσὶ
|
δὲ |
αἳ
τοῦτο
μὲν
οὐ
ποιοῦσι, |
[7] |
δεῖ
τοῦτο
τὸν
κυνηγέτην.
ἐὰν
|
δὲ |
αἰσχίους
ὦσι
καὶ
ἄψυχοι
πρὸς |
[11] |
προορᾶν,
εἴσοδον
οὐ
λείποντες.
τὰ
|
δὲ |
ἀκούοντα
τῆς
φωνῆς
ἐν
τῇ |
[6] |
ἐπαγόμεναι
ἔχωσι
τὸ
σύντονον·
ἐπὶ
|
δὲ |
ἄκρας
ἴσους
τοὺς
βρόχους
ἐπιβαλλέτω |
[10] |
δ´
ὑπὸ
τοὺς
βρόχους,
τὸ
|
δὲ |
ἄκρον
αὐτῶν
ἐκπεράτω
ἔξω
διὰ |
[5] |
διὰ
τὸ
τάχος
κρατεῖται·
ὅσοι
|
δὲ |
ἁλίσκονται,
παρὰ
φύσιν
τοῦ
σώματος, |
[6] |
γὰρ
μάλιστα
φεύγει·
εἰς
ὅσα
|
δὲ |
ἄλλα
{εἰς}
ἄπειρον
εἰπεῖν·
τούτων |
[3] |
ἑτέρως·
αἱ
δὲ
πεπλασμένως,
φθονερῶς
|
δὲ |
ἄλλαι
ἐκκυνοῦσι
παρὰ
τὸ
ἴχνος |
[6] |
δὲ
θέρος,
πρὸ
ἡμέρας,
τὰς
|
δὲ
|
ἄλλας
ὥρας
μεταξὺ
τούτου.
ἐπειδὰν |
[6] |
ἄγειν
διὰ
τρίτης
ἡμέρας.
τὰς
|
δὲ |
ἀλώπεκας
μὴ
ἐθίζειν
τὰς
κύνας |
[3] |
διττά,
αἱ
μὲν
καστόριαι,
αἱ
|
δὲ
|
ἀλωπεκίδες.
ἔχουσι
δ´
αἱ
μὲν |
[4] |
κάτω,
ἄνωθεν
δὲ
μετρίας.
Ἄγειν
|
δὲ |
ἄμεινον
τὰς
κύνας
εἰς
τὰ |
[13] |
πᾶσι
κοινοὶ
καὶ
φίλοι·
τύχας
|
δὲ |
ἀνδρῶν
οὔτε
τιμῶσιν
οὔτε
ἀτιμάζουσι. |
[3] |
δὲ
ὑποθέουσιν,
εἶτα
ἁμαρτάνουσιν,
ἕτεραι
|
δὲ |
ἀνοήτως
ἐμπίπτουσαι
εἰς
τὰς
ὁδοὺς |
[5] |
ἀνάντη
ἢ
τὰ
ὁμαλά,
τὰ
|
δὲ |
ἀνώμαλα
ἀνομοίως,
τὰ
δὲ
κατάντη |
[12] |
δύνανται
εἶναι
οὔτε
σοφοί·
τῷ
|
δὲ |
ἀπαιδεύτῳ
χρώμενοι
πολλὰ
ἐπιτιμῶσι
τοῖς |
[10] |
ἡ
ἄρκυς,
ταχὺ
ἐξαναστήσεται·
ἐὰν
|
δὲ |
ἄπεδον,
εὐθὺς
ἑστήξει
περὶ
αὑτὸν
|
[3] |
ὀλιγάκις
αἰσθάνονται
τοῦ
λαγῶ·
αἱ
|
δὲ
|
ἄποδες
οὐδ´
ἂν
ὦσιν
εὔψυχοι |
[10] |
ἀποσχαλιδώματα
τῆς
ὕλης
δίκρα
τῆς
|
δὲ |
ἄρκυος
αὐτῆς
μακρὸν
προήκοντα
κόλπον
|
[6] |
θήραν
μὴ
ἔχουσαν
βάρος.
τὰς
|
δὲ |
ἄρκυς
ἱστάτω
εἰς
ἄγκη,
δρυμῶνας
|
[10] |
ὦσι
πολεμεῖν
τῷ
θηρίῳ.
αἱ
|
δὲ |
ἄρκυς
λίνων
μὲν
τῶν
αὐτῶν |
[2] |
κρατῶν
χαίρῃ
τῷ
ἔργῳ·
τὰς
|
δὲ |
ἄρκυς
Φασιανοῦ
ἢ
Καρχηδονίου
λεπτοῦ |
[6] |
δὲ
τῇ
χειρὶ
ῥόπαλον,
τὸν
|
δὲ |
ἀρκυωρὸν
ἕπεσθαι·
πρὸς
δὲ
τὸ |
[7] |
τὰς
μὲν
θηλείας
ὀκταμήνους,
τοὺς
|
δὲ |
ἄρρενας
δεκαμήνους·
πρὸς
δὲ
τὰ |
[3] |
τὰς
σκιὰς
καὶ
κατακλίνονται·
αἱ
|
δὲ
|
ἄρρινες
μόλις
καὶ
ὀλιγάκις
αἰσθάνονται |
[3] |
προιέναι,
ἀλλ´
ἀνείργουσι
θορυβοῦσαι·
αἱ
|
δὲ
|
ἀσπαζόμεναι
τὰ
ψευδῆ
καὶ
ὑπερλαμπρυνόμεναι |
[7] |
καίωνται
ἐν
τῇ
πορείᾳ.
~Σκυλακεύειν
|
δὲ |
αὐτὰς
ἐπανιέντα
τῶν
πόνων
τοῦ |
[6] |
κυνῶν
καὶ
κλαγγὴν
φεύγων.
ἐμβοάτω
|
δὲ |
αὐτῷ
διωκομένῳ
Ἰὼ
κύνες,
ἰώ, |
[5] |
οἱ
δ´
ἐπὶ
μικρόν.
ἔχουσι
|
δὲ |
αὐτῶν
αἱ
πολλαὶ
τῶν
νήσων |
[11] |
τι
ἂν
ἄλλο
προσίῃ.
τὰ
|
δὲ |
αὐτῶν
καταβαίνοντα
εἰς
τὸ
πεδίον |
[8] |
μεταθεῖν
κατὰ
τὰ
ἴχνη·
ὁ
|
δὲ
|
ἀφίξεται
πρὸς
ἕτερα
τοιαῦτα
χωρία, |
[6] |
ταχύ,
διιστάμεναι,
πάλιν
ἐπιφερόμεναι·
τελευτῶσαι
|
δὲ |
ἀφίξονται
πρὸς
τὴν
εὐνὴν
τοῦ
|
[10] |
κορυφαίου
τὸ
μέγεθος
δεχάμματοι,
τὸ
|
δὲ |
βάθος
τῶν
βρόχων
πυγόνος·
οἱ |
[9] |
δὲ
δοῦναι
τῷ
ἀρκυωρῷ·
ὁ
|
δὲ |
βοήσεται·
ἡ
δ´
ἔλαφος
τὰ |
[5] |
ποιεῖ·
ὑγραίνοντα
γὰρ
διαχεῖ·
τὰ
|
δὲ |
βόρεια,
ἐὰν
ᾖ
ἄλυτα,
συνίστησι |
[9] |
ποδί,
οἱ
δὲ
πιέζωσι.
τὸν
|
δὲ |
βρόχον
τῆς
σειρίδος
τὸν
ἐπὶ |
[9] |
ἔστι
γὰρ
ἀσηπτότατον
τοῦτο.
ὁ
|
δὲ |
βρόχος
αὐτὸς
ἔστω
στιφρὸς
καὶ |
[3] |
τέμνοντα
φράττειν
τὰ
δεόμενα.
~Τὰ
|
δὲ |
γένη
τῶν
κυνῶν
διττά,
αἱ |
[7] |
κύουσι
δ´
ἑξήκονθ´
ἡμέρας.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
γένηται
τὰ
σκυλάκια,
ὑπὸ
τῇ |
[9] |
ἐφυσμένος
ᾖ,
βοῶν
μέγα.
τούτου
|
δὲ |
γενομένου
οὐ
μενεῖ·
ταχὺ
γὰρ |
[3] |
ἐργασίας
διὰ
τὸ
μικρόν·
αἱ
|
δὲ
|
γρυπαὶ
ἄστομοι
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[10] |
τῶν
ἀρκύων
πάχους·
ἐπ´
ἄκροις
|
δὲ |
δακτυλίους
ἐχέτωσαν,
ὑφείσθωσαν
δ´
ὑπὸ |
[3] |
ἂν
τοὺς
ἐπιθυμοῦντας
κυνηγεσίων.
οἵας
|
δὲ |
δεῖ
εἶναι
τοῦ
αὐτοῦ
γένους |
[10] |
ὥσπερ
ὑπὸ
τοῦ
ἄρρενος·
ἐξαναστάντα
|
δὲ |
δεῖ
παίειν
τῷ
προβολίῳ,
ἕως
|
[10] |
καὶ
ὑπὸ
πολλῶν
ἁλίσκεται.
ὅπως
|
δὲ |
δεῖ
τούτων
ἑκάστῳ
πρὸς
θήραν |
[10] |
ἡ
μὲν
ἀριστερὰ
αὐτό,
ἡ
|
δὲ |
δεξιὰ
ἐπεμβάλλει·
ἔμπροσθεν
δὲ
ὁ |
[10] |
τῇ
χειρὶ
τῇ
ὁμωνύμῳ,
ὁ
|
δὲ |
δεξιὸς
τῇ
ἑτέρᾳ.
προσιόντα
δὲ |
[13] |
οὐδὲ
γὰρ
ζητῶ
τοῦτο·
ὧν
|
δὲ |
δέονται
εἰς
ἀρετὴν
οἱ
καλῶς |
[4] |
θέρους
μὲν
μέχρι
μεσημβρίας,
χειμῶνος
|
δὲ
|
δι´
ἡμέρας,
μετοπώρου
δ´
ἔξω |
[9] |
εἰς
τὰ
ὕδατα
ἀπορούμεναι·
ὁτὲ
|
δὲ |
διὰ
δύσπνοιαν
πίπτουσι.
~Πρὸς
δὲ |
[12] |
μὲν
ἐρῶσιν
ἅπαντες
εὔδηλον,
ὅτι
|
δὲ |
διὰ
πόνων
ἔστι
τυχεῖν
αὐτῆς, |
[3] |
ἐπανέρχονται
διὰ
τὸ
μισόθηρον,
πολλαὶ
|
δὲ |
διὰ
τὸ
φιλάνθρωπον·
αἱ
δ´
|
[10] |
συντρέχουσιν·
οὕτως
εἰσὶ
θερμοί·
ζῶντι
|
δὲ |
διάπυροι,
ὅταν
ἐρεθίζηται·
οὐ
γὰρ |
[6] |
πρόσθεν
πεφοβημένος
τὰς
κύνας·
αἱ
|
δὲ |
διαρριπτοῦσαι
τὰς
οὐρὰς
καὶ
ἑαυταῖς |
[2] |
μὲν
ἐνόδια
ἐχέτω
μαστούς,
τὰ
|
δὲ
|
δίκτυα
δακτυλίους,
τοὺς
δὲ
περιδρόμους |
[2] |
διώρυγα,
τριώρυγα,
τετρώρυγα,
πεντώρυγα,
τὰ
|
δὲ |
δίκτυα
δεκώρυγα,
εἰκοσώρυγα,
τριακοντώρυγα·
ἐὰν |
[2] |
τὰ
δ´
ἐνόδια
δωδεκάλινα,
τὰ
|
δὲ |
δίκτυα
ἑκκαιδεκάλινα,
τὸ
δὲ
μέγεθος
|
[6] |
παντὸς
τρόπου
ἑλεῖν
ταχύ.
τὰ
|
δὲ |
δίκτυα
τεινέτω
ἐν
ἀπέδοις,
ἐμβαλλέτω |
[9] |
κυνῶν
σὺν
πόνῳ
διωκόμενος·
λαβόντα
|
δὲ |
δοῦναι
τῷ
ἀρκυωρῷ·
ὁ
δὲ |
[7] |
ἑλεῖν
οὐ
πείσονται
τοῦτο.
τὰ
|
δὲ |
δρομαῖα,
ἕως
ἂν
ἕλωσι
{τῷ |
[3] |
τὰ
μὲν
εὐναῖα
ἀγνοοῦσι,
τὰ
|
δὲ
|
δρομαῖα
ταχὺ
διατρέχουσιν,
οὐκ
εἰσὶ |
[5] |
ὁ
λαγῶς
πορεύεται
ἐφιστάμενος,
τὰ
|
δὲ |
δρομαῖα
ταχύ·
ἡ
γῆ
οὖν |
[5] |
τὸ
μετόπωρον
ἐν
προσηλίοις·
οἱ
|
δὲ
|
δρομαῖοι
οὐχ
οὕτως
διὰ
τὸ |
[4] |
πόδες
τὰ
ὄρη
θεουσῶν·
εὔτριχες
|
δέ, |
ἐὰν
ἔχωσι
λεπτὴν
καὶ
πυκνὴν |
[9] |
τὴν
σειρίδα,
καταλαμβάνεται
αὐτοῦ.
χρὴ
|
δέ, |
ἐὰν
οὕτως
ἕλῃ
ἢ
περιγενόμενος |
[6] |
παῖ
δή,
παῖ
δή.
ὁ
|
δέ, |
ἐάν
τε
ἑαλωκὼς
ᾖ
ἐάν |
[4] |
προσηλίοις
τοῦ
ἄστρου
ἐπιόντος·
εὔποδες
|
δέ, |
ἐὰν
τῇ
αὐτῇ
ὥρᾳ
μὴ |
[4] |
κυνηγέσια
ὅταν
ᾖ
πνίγη·
εὔρινες
|
δέ, |
ἐὰν
τοῦ
λαγῶ
ὀσφραίνωνται
ἐν |
[5] |
δὲ
καύματα,
ἐν
παλισκίοις,
τὸ
|
δὲ |
ἔαρ
καὶ
τὸ
μετόπωρον
ἐν |
[5] |
ὅταν
ἀλώπεκες
προδιεξέλθωσι
γίγνεται.
τὸ
|
δὲ |
ἔαρ
κεκραμένον
τῇ
ὥρᾳ
καλῶς |
[6] |
τρίβωσι
τὰς
λαγόνας
αὐτῶν·
ἐγκατερραμμέναι
|
δὲ |
ἐγκεντρίδες,
ἵνα
τὰ
γένη
φυλάττωσιν. |
[13] |
γὰρ
οὐκ
ἂν
παιδεύσειε,
γνῶμαι
|
δέ, |
εἰ
καλῶς
ἔχοιεν.
ψέγουσι
δὲ |
[2] |
ἡλικίαν
περὶ
ἔτη
εἴκοσι,
τὸ
|
δὲ |
εἶδος
ἐλαφρόν,
ἰσχυρόν,
ψυχὴν
δὲ
|
[9] |
ὅ
τι
ἂν
προσίῃ.
χρὴ
|
δὲ |
εἶναι
τὰς
ποδοστράβας
σμίλακος
πεπλεγμένας, |
[5] |
τὰ
ἐν
ταῖς
νήσοις.
κυνηγέται
|
δὲ |
εἰς
μὲν
τὰς
ἐρήμους
ὀλιγάκις |
[6] |
λαγῶ
καὶ
ἐπίασι
κεκλαγγυῖαι.
ἐὰν
|
δὲ |
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ἐμπίπτῃ
ἢ |
[10] |
τὰ
ἄγκη,
τὰ
τραχέα,
εἰσβολὰς
|
δὲ |
εἰς
τὰς
ὀργάδας
καὶ
τὰ |
[5] |
τὰ
δὲ
κατάντη
ἥκιστα.
διωκώμενοι
|
δέ |
εἰσι
κατάδηλοι
μάλιστα
μὲν
διὰ |
[13] |
μὲν
ἐπὶ
τὰ
βελτίω
ἐπίπονοι
|
δέ |
εἰσιν,
οἱ
δὲ
κακοὶ
πάσχουσί |
[3] |
ὑλακτοῦσι
περὶ
τὰ
ἴχνη,
ὅτε
|
δὲ |
εἰσπίπτουσιν
εἰς
αὐτά,
ἀφρόνως
καταπατοῦσαι |
[1] |
δὲ
ἔπραξαν
τὸ
ἔργον.
Μενεσθεὺς
|
δὲ |
ἐκ
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
{ἐκ} |
[4] |
προσώπων
φαιδραὶ
καὶ
εὔστομοι.
ἰχνευέτωσαν
|
δὲ |
ἐκ
τῶν
τριμμῶν
ταχὺ
ἀπαλλαττόμεναι, |
[10] |
τοῖς
ψιλοῖς
αἱ
ῥᾶχοι.
ὑπὲρ
|
δὲ |
ἑκάστην
ἐμφράττειν
τῇ
ὕλῃ
καὶ |
[6] |
συμφράττων.
φυλαττέτω
δὲ
ἐκπεριών·
ἐὰν
|
δὲ |
ἐκκλίνῃ
τὸν
στοῖχον
ἡ
ἄρκυς, |
[8] |
ἑστηκότα
ᾖ,
προσελθόντα
κινεῖν.
ἐὰν
|
δὲ
|
ἐκκυλισθῇ
ἐκ
τῶν
δικτύων,
μεταθεῖν |
[6] |
καὶ
τὰ
παράδρομα
συμφράττων.
φυλαττέτω
|
δὲ |
ἐκπεριών·
ἐὰν
δὲ
ἐκκλίνῃ
τὸν
|
[12] |
αὐτοὶ
αἱρεῖν
τὰς
ἄγρας.
τεταγμένοι
|
δὲ |
ἐν
τῷ
πρόσθεν
οὐ
λείψουσι |
[10] |
ὦσι
τῆς
εὐνῆς,
ἐπειδίασι·
θορυβούμενος
|
δὲ |
ἐξαναστήσεται,
καὶ
ἥτις
ἂν
τῶν |
[5] |
μᾶλλον
ἢ
τὰ
μικρά·
ἐλάττω
|
δὲ |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
τὰ
ἐν |
[7] |
τὸν
αἴτιον
οὐκ
ἴσασιν,
ὅταν
|
δὲ
|
ἐπιθυμοῦσαι
λάβωσι,
τὸν
διδόντα
στέργουσιν. |
[5] |
πολὺ
καταλιπὼν
τὸ
ἐπιφερόμενον.
οὕτω
|
δὲ |
ἐπίχαρί
ἐστι
τὸ
θέαμα,
ὥστε |
[1] |
ὁ
δὲ
ὅμοιος
ἀγαθοῖς·
κακοὶ
|
δὲ |
ἔπραξαν
τὸ
ἔργον.
Μενεσθεὺς
δὲ |
[4] |
εἰς
τὰ
ὄρη
πολλάκις,
τὰ
|
δὲ
|
ἔργα
ἧττον·
τὰ
μὲν
γὰρ |
[4] |
ἰχνεύειν
καὶ
μεταθεῖν
καθαρῶς,
τὰ
|
δὲ |
ἔργα
οὐδέτερα
διὰ
τοὺς
τριμμούς. |
[4] |
τοῦ
λαγῶ
ἐγγύς
εἰσι.
διωκέτωσαν
|
δὲ |
ἐρρωμένως
καὶ
μὴ
ἐπανιεῖσαι
σὺν |
[4] |
μετοπώρου
δ´
ἔξω
μεσημβρίας,
ἐντὸς
|
δὲ |
ἑσπέρας
τὸ
ἔαρ.
ταῦτα
γὰρ |
[3] |
αἱ
δὲ
πολὺ
ὑπολαμβάνουσαι,
δοξάζουσαι
|
δὲ
|
ἑτέρως·
αἱ
δὲ
πεπλασμένως,
φθονερῶς |
[10] |
τόπους
ζητοῦντες
τοὺς
καλλίστους·
ἐπειδὰν
|
δὲ |
εὑρεθῇ,
διώκεται.
ἐὰν
μὲν
οὖν |
[9] |
ἡμέραν
πεφοβῆσθαι
τοὺς
ἀνθρώπους.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
εὕρῃ
ἀνεστραμμένην
τὴν
ποδοστράβην,
μεταθεῖν
|
[9] |
ταχὺ
δὲ
ποιεῖ
τοῦτο.
ἐπισκοπεῖν
|
δὲ |
ἔχοντα
τὰς
κύνας
τὰς
μὲν |
[1] |
καὶ
ὁσιότητι
μακαρισθεὶς
ἐτελεύτησε.
Παλαμήδης
|
δὲ
|
ἕως
μὲν
περιῆν
πάντων
τῶν |
[8] |
ἐστιν,
ἐᾶν·
μενεῖ
γάρ·
ἕτερον
|
δὲ |
ζητεῖν
πρὶν
τὰ
ἴχνη
ἄδηλα |
[8] |
προϊέναι
εἰς
τὸ
πρόσθεν.
ἄξει
|
δὲ |
ἢ
πρὸς
σύσκιον
τόπον
ἢ |
[6] |
ἀκούων
ὁμοῦ
τὸν
ψόφον
(ἐὰν
|
δὲ |
ᾖ
ἀπ´
ἀλλήλων
πολύ,
ἧττον
|
[2] |
δίκτυα
δεκώρυγα,
εἰκοσώρυγα,
τριακοντώρυγα·
ἐὰν
|
δὲ
|
ᾖ
μείζω,
δυσμεταχείριστα
ἔσται·
ἀμφότερα |
[8] |
τῶν
τοιούτων
οὐδαμοῦ
περάσει.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
ᾖ
σαφὲς
ὅτι
αὐτοῦ
ἐστιν, |
[5] |
ὅταν
δὲ
μή,
ἧττον.
ὅταν
|
δὲ |
ἡ
γῆ
βρύῃ,
μᾶλλον
τὰ |
[6] |
ἄλλας
ὥρας
μεταξὺ
τούτου.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
ἡ
κύων
λάβῃ
τὸ
ἴχνος |
[3] |
πλεῖστα
τούτων
φύσει
ἔχουσι,
τὰ
|
δὲ |
ἠγμέναι
ἀνεπιστημόνως
δύσχρηστοί
εἰσιν·
αἱ |
[5] |
φιλοκυνηγέται
ἀφιᾶσι
τῇ
θεῷ.
οἱ
|
δὲ |
ἤδη
ἔτειοι
τάχιστα
θέουσι
τὸν |
[9] |
τῶν
νεβρῶν
οὕτως
ἁλίσκονται·
οἱ
|
δὲ |
ἤδη
μεγάλοι
χαλεπῶς·
νέμονται
γὰρ |
[12] |
μὲν
τῶν
κακῶν
ἔχοντες,
τῶν
|
δὲ |
ἡδονῶν
πλέον
τῶν
ἄλλων
αἰσθανόμενοι, |
[2] |
καὶ
τὴν
φωνὴν
Ἕλληνα,
τὴν
|
δὲ |
ἡλικίαν
περὶ
ἔτη
εἴκοσι,
τὸ |
[5] |
εἰσιν
οἱ
ὄρειοι,
οἱ
πεδινοὶ
|
δὲ |
ἧττον,
βραδύτατοι
δὲ
οἱ
ἕλειοι· |
[12] |
ὁρᾶν
καὶ
ἀκούειν
μᾶλλον,
γηράσκειν
|
δὲ |
ἧττον,
τὰ
δὲ
πρὸς
τὸν |
[3] |
τοῦτο
μὲν
οὐ
ποιοῦσι,
μεταξὺ
|
δὲ |
θέουσαι
ἄν
ποθεν
ἀκούσωσι
κραυγῆς, |
[6] |
χειμών,
ἅμ´
ἡλίῳ
ἀνίσχοντι,
ἐὰν
|
δὲ |
θέρος,
πρὸ
ἡμέρας,
τὰς
δὲ
|
[5] |
τὸ
μῆκος
τῶν
νυκτῶν·
τοῦ
|
δὲ |
θέρους
βραχέα
διὰ
τὸ
ἐναντίον. |
[4] |
ἐν
τόποις
τοιούτοις
ὠφελοῦνται.
ἀγέσθωσαν
|
δὲ |
θέρους
μὲν
μέχρι
μεσημβρίας,
χειμῶνος |
[10] |
γὰρ
χειμῶνός
ἐστιν
ἀλεεινά,
τοῦ
|
δὲ |
θέρους
ψυχεινά.
ἐπειδὰν
δ´
ἀφίκηται |
[10] |
πλείω
πράγματα
παρασχὼν
ἁλίσκεται.
Ἐὰν
|
δὲ |
θήλεια
ᾖ
ἡ
ἐμπεσοῦσα,
ἐπιθέοντα |
[9] |
ἄρρην,
καὶ
τοῖν
ποδοῖν·
ἐὰν
|
δὲ |
θήλεια,
τοῖν
ποδοῖν·
ἄπωθεν
οὖν |
[1] |
ἔτυχεν,
ἀνιστάναι
μὲν
τεθνεῶτας,
νοσοῦντας
|
δὲ |
ἰᾶσθαι·
διὰ
δὲ
ταῦτα
θεὸς |
[9] |
οἳ
πόρρωθεν
ἔδοξαν
εἶναι.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
ἴδῃ
αὐτόν,
προσιέναι
ἐγγύς.
ὁ |
[10] |
μὴ
τύχῃ
τοῦ
πεπτωκότος.
ὅταν
|
δὲ |
ἴδῃ
τοῦτο,
καταλιπὼν
ὃν
ἂν |
[13] |
νεώτεροι
ἐπ´
ἀρετήν,
οὐδαμοῦ.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἰδιώτης
μέν
εἰμι,
οἶδα
δὲ |
[2] |
δὲ
εἶδος
ἐλαφρόν,
ἰσχυρόν,
ψυχὴν
|
δὲ
|
ἱκανόν,
ἵνα
τῶν
πόνων
τούτοις |
[6] |
τὰς
τρίχας
τῶν
κυνῶν,
οἱ
|
δὲ |
ἱμάντες
ἔχοντες
ἀγκύλας
τῇ
χειρί, |
[5] |
ἔαρ.
ταῦτα
γὰρ
μέτρια.
~Τὰ
|
δὲ |
ἴχνη
τοῦ
λαγῶ
τοῦ
μὲν |
[5] |
ἐγρηγόρῃ,
καταμύει
τὰ
βλέφαρα,
ὅταν
|
δὲ |
καθεύδῃ,
τὰ
μὲν
βλέφαρα
ἀναπέπταται |
[5] |
ἢ
προϊοῦσα
ἡ
ἡμέρα·
τότε
|
δὲ |
καὶ
αἱ
κύνες
ὀσφραίνονται
καὶ |
[3] |
τὰ
ὄμματα
ἔχουσιν·
αἱ
ἄμορφοι
|
δὲ |
καὶ
αἰσχραὶ
ὁρᾶσθαι·
αἱ
δὲ |
[13] |
δὲ
μετὰ
αἰσχροῦ
θράσους.
κακοηθείας
|
δὲ |
καὶ
αἰσχροκερδείας
οἱ
μὲν
δύνανται |
[13] |
δέ,
εἰ
καλῶς
ἔχοιεν.
ψέγουσι
|
δὲ |
καὶ
ἄλλοι
πολλοὶ
τοὺς
νῦν
|
[9] |
ποδοῖν·
ἄπωθεν
οὖν
ἀκοντίζειν.
ἁλίσκονται
|
δὲ |
καὶ
ἄνευ
ποδοστράβης
διωκόμεναι,
ὅταν |
[4] |
οὐδέτερα
διὰ
τοὺς
τριμμούς.
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἄνευ
τοῦ
εὑρίσκειν
τὸν |
[5] |
τῶν
ἀνθῶν
τὰς
ὀσμάς.
λεπτὰ
|
δὲ |
καὶ
ἀσαφῆ
τοῦ
θέρους·
διάπυρος |
[1] |
πατρῴους
καὶ
μητρῴους
θεούς,
σώσας
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸν
τὸν
πατέρα,
δόξαν |
[9] |
ἑκάστη
τὸν
ἑαυτῆς
εὐνάσειν.
κατακλίνασαι
|
δὲ |
καὶ
γάλα
δοῦσαι
καὶ
διασκεψάμεναι |
[1] |
προέχειν
λέγεται,
ἀλλὰ
ἐρίζειν.
Ὀδυσσεὺς
|
δὲ |
καὶ
Διομήδης
λαμπροὶ
μὲν
καὶ |
[8] |
λαγῶς
ἀπορούμενος
ὅπου
κατακλινῇ,
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
εἴθισται
τεχνάζειν
τῇ
βαδίσει |
[9] |
ὅλῳ
ἐστὶ
τῷ
σώματι,
ἐνίοτε
|
δὲ |
καὶ
εἰς
δίκρας
τῆς
ὕλης |
[9] |
σφόδρα,
ὥστε
ἑστῶσαι
ἀκοντίζονται·
ῥιπτοῦσι
|
δὲ |
καὶ
εἰς
τὴν
θάλατταν,
ἐὰν |
[2] |
τὸ
μῆκος
δέκα
παλαιστῶν,
ἔστωσαν
|
δὲ |
καὶ
ἐλάττους·
αἱ
μὲν
ἄνισοι |
[2] |
πλέονι
δ´,
ἂν
ἡσυχῇ.
ἔστω
|
δὲ |
καὶ
ἐν
ὅτῳ
ἔσονται
αἱ
|
[5] |
πολύ,
μικρόν,
μεταξὺ
τούτων·
ὁτὲ
|
δὲ |
καὶ
ἐν
τῇ
θαλάττῃ
διαρριπτῶν
|
[5] |
καλάμης
διὰ
τὴν
ἀνταύγειαν·
κατάδηλοι
|
δὲ |
καὶ
ἐν
τοῖς
τριμμοῖς
καὶ |
[2] |
παιδὸς
ἀλλάττοντα
τὴν
ἡλικίαν,
εἶτα
|
δὲ |
καὶ
ἐπὶ
τὰ
ἄλλα
παιδεύματα, |
[1] |
Ἀρτέμιδος,
ἄγραι
καὶ
κύνες·
ἔδοσαν
|
δὲ |
καὶ
ἐτίμησαν
τούτῳ
Χείρωνα
διὰ
|
[5] |
καὶ
αὐτὰ
ἐπαναφερόμενα
ὄζει.
ἀφανίζει
|
δὲ |
καὶ
ἡ
πολλὴ
δρόσος
καταφέρουσα |
[3] |
σώματα
βαρέως
διαφοιτῶσιν·
αἱ
ἄψυχοι
|
δὲ |
καὶ
λείπουσι
τὰ
ἔργα
καὶ |
[1] |
{καὶ}
ὑπὸ
θεᾶς
ἡρπάσθη,
Ἀσκληπιὸς
|
δὲ |
καὶ
μειζόνων
ἔτυχεν,
ἀνιστάναι
μὲν |
[3] |
κατέχουσι
τὸν
λαγῶ·
αἱ
χαροποὶ
|
δὲ |
καὶ
μυωποὶ
χείρω
τὰ
ὄμματα |
[12] |
ἐγγὺς
εἶναι
τοῦ
εὐτυχῆσαι.
εἰδότες
|
δὲ |
καὶ
οἱ
πρόγονοι
ἡμῶν
ὅτι |
[2] |
ἐλλείπων
τῆς
ἑαυτοῦ
δυνάμεως.
ὅσα
|
δὲ |
καὶ
οἷα
δεῖ
παρεσκευασμένον
ἐλθεῖν |
[1] |
καὶ
ἐν
λόγοις
συνῆν,
σωφροσύνῃ
|
δὲ |
καὶ
ὁσιότητι
μακαρισθεὶς
ἐτελεύτησε.
Παλαμήδης |
[10] |
δὲ
μὴ
ἐμπέσῃ,
μεταθεῖν.
ἁλίσκεται
|
δὲ |
καὶ
ὅταν
ᾖ
πνίγη,
διωκόμενος |
[5] |
ὅθεν
ἂν
ἀκούσωσιν
ἀποτρέπονται.
ὁτὲ
|
δὲ |
καὶ
οὐκ
ἀκούσαντες,
ἀλλὰ
δόξαντες |
[11] |
ἐκείνων
ἢ
ὑπὲρ
αὑτῶν.
~Λέοντες
|
δὲ |
καὶ
παρδάλεις,
λύγκες,
πάνθηρες,
ἄρκτοι |
[3] |
συγκέκραται
αὐτῶν
ἡ
φύσις.
χείρους
|
δὲ |
καὶ
πλείους
αἱ
τοιαίδε,
μικραί, |
[1] |
ἐκ
τούτων
ἀθάνατοί
εἰσι.
Μαχάων
|
δὲ |
καὶ
Ποδαλείριος
παιδευθέντες
τὰ
αὐτὰ |
[9] |
πόνῳ
οὐ
δύναται
ἀντέχειν.
Ἵστανται
|
δὲ |
καὶ
ποδοστράβαι
ταῖς
ἐλάφοις
ἐν |
[1] |
αἴτιοι
τοῦ
Τροίαν
ἁλῶναι.
Κάστωρ
|
δὲ |
καὶ
Πολυδεύκης
ὅσα
ἐπεδείξαντο
ἐν |
[5] |
δύσοσμον,
ἕως
ἂν
ψυχθῇ·
χείρω
|
δὲ |
καὶ
τὰ
νότια
ποιεῖ·
ὑγραίνοντα |
[9] |
τὸ
κάτω
ἀμειβόμενον
στενότητι·
διελεῖν
|
δὲ |
καὶ
τῇ
σειρίδι
καὶ
τῷ |
[5] |
δὲ
ὑποστέγει
τὰ
ὑγρά·
ἔχει
|
δὲ |
καὶ
τὴν
τρίχα
στεγανήν·
πυκνὴ |
[9] |
ἑστώσας,
μάλιστα
μὲν
ἕωθεν,
χρὴ
|
δὲ |
καὶ
τῆς
ἄλλης
ἡμέρας,
ἐν |
[3] |
τὸ
ἄλγος
τῶν
ποδῶν.
Εἰσὶ
|
δὲ |
καὶ
τῆς
ἰχνεύσεως
πολλοὶ
τρόποι |
[10] |
ἡγουμένῃ
τοὺς
ἀκολουθοῦντας
σαφῶς.
ἔσται
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
κυνηγέταις
πολλὰ
δῆλα
|
[9] |
ἐστι
τῶν
τηλικούτων
νεβρῶν·
δευτέρῳ
|
δὲ |
καὶ
τρίτῳ
δρόμῳ
ταχὺ
ἁλίσκονται· |
[10] |
προβολίῳ,
ἕως
ἂν
ἀποκτείνῃ.
Ἁλίσκονται
|
δὲ |
καὶ
ὧδε.
ἵστανται
μὲν
αὐτοῖς |
[7] |
μᾶλλον
ἢ
ἐκείνου
φροντίζειν.
χρὴ
|
δὲ |
καὶ
ὡς
τὰ
πολλὰ
δεομέναις
|
[13] |
βελτίω
ἐπίπονοι
δέ
εἰσιν,
οἱ
|
δὲ |
κακοὶ
πάσχουσί
τε
κακῶς
καὶ
|
[1] |
ἔτι
καὶ
νῦν
ἐρῶσιν,
οἱ
|
δὲ
|
κακοὶ
φθονοῦσιν,
ὥστ´
ἐν
μὲν |
[12] |
τοὺς
περὶ
αὐτὴν
ἀγαθούς,
τοὺς
|
δὲ |
κακοὺς
ἀτιμάζει.
εἰ
οὖν
εἰδεῖεν |
[5] |
τὰ
δὲ
ἀνώμαλα
ἀνομοίως,
τὰ
|
δὲ
|
κατάντη
ἥκιστα.
διωκώμενοι
δέ
εἰσι |
[7] |
ἡ
ἀνάγκη
αὕτη
ἔχει.
ἄγειν
|
δὲ |
καταπαυομένας,
ἵνα
θᾶττον
ἐγκύμονες
γίγνωνται, |
[5] |
ᾖ
ψύχη,
ἐν
εὐδιεινοῖς,
ὅταν
|
δὲ |
καύματα,
ἐν
παλισκίοις,
τὸ
δὲ |
[6] |
περὶ
τὸ
κυνηγέσιον
πάντα.
~Κυνῶν
|
δὲ |
κόσμος
δέραια,
ἱμάντες,
στελμονίαι·
ἔστω |
[5] |
τέτοκε,
τὰ
δὲ
τίκτει,
τὰ
|
δὲ |
κύει.
τῶν
δὲ
μικρῶν
λαγίων |
[10] |
δυνάμει
ἀπαγορεύει
ὑπέρασθμον
γιγνόμενον.
ἀποθνῄσκουσι
|
δὲ |
κύνες
πολλαὶ
ἐν
τῇ
τοιαύτῃ |
[13] |
ἔχουσι
πονεῖν
οὐ
δυνάμενοι.
οἱ
|
δὲ |
κυνηγέται
εἰς
τὸ
κοινὸν
τοῖς |
[13] |
δύσκλειαν
ἔχουσι
παρὰ
πᾶσιν,
οἱ
|
δὲ
|
κυνηγέται
ἐπὶ
τὰ
θηρία
ἰόντες |
[13] |
πλεονεκτεῖν
μελετῶσι
νικᾶν
φίλους,
οἱ
|
δὲ |
κυνηγέται
κοινοὺς
ἐχθρούς·
καὶ
τοὺς |
[6] |
ἢ
ὅτι
οὐχ
ἑώρακε.
Τὸν
|
δὲ |
κυνηγέτην
ἐξιέναι
ἔχοντα
ἠμελημένην
ἐλαφρὰν
|
[10] |
ᾖ,
πληγαὶ
τῶν
ὀδόντων.
ἡ
|
δὲ |
κύων
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
ἀφίξεται |
[10] |
δεδεμένας,
συμπεριιέναι
τῇ
κυνί.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
λάβῃ
αὐτοῦ
τὰ
ἴχνη,
ἕπεσθαι |
[9] |
τὰς
μὲν
κύνας
λῦσαι,
τὸν
|
δὲ
|
λαβόντα
τὰ
ἀκόντια
προσιέναι
ἐπὶ |
[1] |
τούτῳ
Χείρωνα
διὰ
δικαιότητα.
ὁ
|
δὲ |
λαβὼν
ἐχάρη
τῷ
δώρῳ
καὶ |
[5] |
οὐκέτι·
εἰσὶ
γὰρ
ἐλαφροί,
ἀδύνατοι
|
δέ. |
Λαμβάνειν
δὲ
τοῦ
λαγῶ
τὰ |
[4] |
μέτωπα
καὶ
αἱ
μέλαιναι,
αἱ
|
δὲ
|
λευκαὶ
πυρράν·
ἐπὶ
δὲ
ταῖς |
[6] |
τὸν
λαγῶ,
μὴ
ἀντιτείνῃ.
στοιχιζέτω
|
δὲ |
μακρά,
ὑψηλά,
ὅπως
ἂν
μὴ
|
[3] |
αἱ
μὲν
ἀρχόμεναι
σφόδρα,
διὰ
|
δὲ |
μαλακίαν
ἀνιᾶσιν,
αἱ
δὲ
ὑποθέουσιν, |
[13] |
ἐν
τοῖς
νοήμασιν.
οὐ
λανθάνει
|
δέ |
με
ὅτι
τὰ
μὴ
καλῶς |
[2] |
τόνος
ἐκ
τριῶν
λίνων,
τὸ
|
δὲ |
μέγεθος
πεντεσπίθαμοι,
διπάλαστοι
δὲ
τοὺς |
[2] |
τὰ
δὲ
δίκτυα
ἑκκαιδεκάλινα,
τὸ
|
δὲ |
μέγεθος
τὰ
μὲν
ἐνόδια
διώρυγα, |
[5] |
ἕως
ἂν
ὦσιν
ἔτειοι·
τοὺς
|
δὲ |
μείζους
ἐπιτρέχουσαι
αἱ
κύνες
ἀναιροῦνται. |
[10] |
τὸ
μὲν
μέγεθος
πεντεπαλάστους,
κατὰ
|
δὲ |
μέσον
τὸν
αὐλὸν
κνώδοντας
ἀπολεχαλκευμένους, |
[13] |
ἡ
ἄγρα
μετὰ
σωφροσύνης,
τοῖς
|
δὲ |
μετὰ
αἰσχροῦ
θράσους.
κακοηθείας
δὲ |
[6] |
χρώμενον
τοῖς
αὐτοῖς
ἐγκελεύσμασιν.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
μεταθέουσαι
αἱ
κύνες
ἤδη
ὑπόκοποι |
[10] |
σῶμα
οὐ
δύναται
ὑπολαβεῖν·
ἐὰν
|
δὲ |
μετεώρῳ,
ἀνάγκη
πληγῆναι.
πειρᾶται
μὲν |
[5] |
τὸ
ἐκλελύσθαι
τὰ
σώματα.
τοῦ
|
δὲ |
μετοπώρου
καθαρά·
ὅσα
γὰρ
ἡ |
[4] |
καὶ
ταῖς
οὐραῖς
κάτω,
ἄνωθεν
|
δὲ |
μετρίας.
Ἄγειν
δὲ
ἄμεινον
τὰς |
[10] |
πρόσθεν
τῷ
προβολίῳ
παίειν.
ἐὰν
|
δὲ
|
μὴ
βούληται
ἀκοντιζόμενος
καὶ
βαλλόμενος |
[10] |
πειρᾶται
μὲν
οὖν
μετεωρίζειν·
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
δύνηται,
ἀμφιβὰς
πατεῖ.
ἀπαλλαγὴ |
[10] |
καὶ
χρῆσθαι
ὡς
εἴρηκα·
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
ἐμπέσῃ,
μεταθεῖν.
ἁλίσκεται
δὲ |
[5] |
ἐκ
τῶν
ἔργων
ἄνωθεν·
ὅσοι
|
δὲ |
μὴ
ἔρχονται
αὐτῶν
εἰς
τὰ |
[2] |
ἀξίως
τῆς
αὑτοῦ
ὡφελείας,
ᾧ
|
δὲ |
μὴ
ἔστιν,
ἀλλ´
οὖν
τήν |
[5] |
μὲν
εὕδῃ,
κινεῖ
πυκνά,
ὅταν
|
δὲ |
μή,
ἧττον.
ὅταν
δὲ
ἡ |
[12] |
δὲ
ταῖς
ἑαυτῶν
πόλεσιν·
οἱ
|
δὲ |
μὴ
θέλοντες
διὰ
τὸ
ἐπίπονον |
[6] |
τὰς
κύνας
ζητεῖν
ἄλλον·
ἐὰν
|
δὲ |
μή,
κυνοδρομεῖν
ὡς
τάχιστα
καὶ |
[10] |
ἀναρρίψει·
θέων
δ´
ἐμπεσεῖται·
ἐὰν
|
δὲ |
μή,
μεταθεῖν
ἀνάγκη.
καὶ
ἐὰν
|
[6] |
ᾖ
ἑαλωκώς,
ἕτερον
ἐπιζητεῖν·
ἐὰν
|
δὲ |
μή,
μεταθεῖν
χρώμενον
τοῖς
αὐτοῖς
|
[6] |
κύνες,
εὖ´
ὦ
κύνες.
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
πρὸς
αὐτοῖς
ὦσι
τοῖς |
[4] |
ἰσχία
στρογγύλα,
ὄπισθεν
σαρκώδη,
ἄνωθεν
|
δὲ |
μὴ
συνδεδεμένα,
ἔνδοθεν
δὲ
προσεσταλμένα, |
[8] |
ὅπου
ἂν
ᾖ
περιίστασθαι.
ἐὰν
|
δὲ |
μὴ
ὑπομένῃ,
μεταθεῖν·
ἁλώσεται
γὰρ |
[13] |
τιμῶσιν
οὔτε
ἀτιμάζουσι.
Μὴ
ζηλοῦν
|
δὲ |
μηδὲ
τοὺς
ἐπὶ
τὰς
πλεονεξίας |
[1] |
ἕκαστος
ὑπὸ
θεῶν
ἐτιμήθη.
θαυμαζέτω
|
δὲ |
μηδεὶς
ὅτι
οἱ
πολλοὶ
αὐτῶν |
[7] |
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
βιώσεσθαι,
ἄλλο
|
δὲ |
μηδέν·
αἱ
γὰρ
βαρεῖαι
πλησμοναὶ |
[6] |
ἔχοντες
ἀγκύλας
τῇ
χειρί,
ἄλλο
|
δὲ |
μηδέν·
οὐ
γὰρ
καλῶς
τηροῦσι |
[7] |
λαγῶ
διδόναι
αὐταῖς
ἀναρρηγνύναι.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
μηκέτι
θέλωσι
προσμένειν
τοῖς
ἴχνεσιν, |
[5] |
τίκτει,
τὰ
δὲ
κύει.
τῶν
|
δὲ |
μικρῶν
λαγίων
ὄζει
μᾶλλον
ἢ
|
[5] |
δὲ
ὀφθαλμοὶ
ἀτρέμας
ἔχουσι·
τοὺς
|
δὲ |
μυκτῆρας,
ὅταν
μὲν
εὕδῃ,
κινεῖ |
[1] |
δὲ
ὁ
μὲν
Ῥέας,
ὁ
|
δὲ |
Ναΐδος
νύμφης·
ὥστε
ἐγεγόνει
μὲν
|
[10] |
αἱ
χρεῖαι
τοῦ
προβολίου.
Τὰ
|
δὲ |
νεογενῆ
αὐτῶν
ὅταν
ἁλίσκηται,
χαλεπῶς |
[8] |
οὐ
γὰρ
ταχὺ
συντήκεται·
ἐὰν
|
δὲ |
νότιόν
τε
ᾖ
καὶ
ἥλιος |
[9] |
στιφρὸς
καὶ
ἡ
σειρίς·
τὸ
|
δὲ |
ξύλον
τὸ
ἐξαπτόμενον
ἔστω
μὲν |
[1] |
πατρὸς
μὲν
τοῦ
αὐτοῦ,
μητρὸς
|
δὲ
|
ὁ
μὲν
Ῥέας,
ὁ
δὲ |
[10] |
ἡ
δὲ
δεξιὰ
ἐπεμβάλλει·
ἔμπροσθεν
|
δὲ |
ὁ
ποὺς
ὁ
μὲν
ἀριστερὸς |
[1] |
γῆμαι
Περίβοιαν
τὴν
Ἀλκάθου·
ὅτε
|
δὲ |
ὁ
πρῶτος
τῶν
Ἑλλήνων
ἐδίδου |
[5] |
εὑρισκόμενοι
διὰ
τὸ
καταφανές,
βραχυδρομώτατοι
|
δὲ
|
οἱ
ἐκ
τῶν
δασέων·
ἐμποδὼν |
[5] |
οἱ
πεδινοὶ
δὲ
ἧττον,
βραδύτατοι
|
δὲ |
οἱ
ἕλειοι·
οἱ
δ´
ἐπὶ |
[13] |
κτήματα
καλῶς
ἔχοντα
παρέχουσιν.
ἔρχονται
|
δὲ
|
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τὰ
θηρία, |
[13] |
οἱ
δ´
οὐ
δύνανται·
φωνὴν
|
δὲ
|
οἱ
μὲν
εὐεπῆ
ἱᾶσιν,
οἱ |
[12] |
παντὶ
χωρίῳ
διὰ
συνήθειαν.
δυστυχήσαντος
|
δὲ |
οἰκείου
στρατοπέδου
ἐν
χωρίοις
ὑλώδεσι |
[11] |
κίνδυνον
καθιστάντα
τοὺς
αἱροῦντας.
ἔστι
|
δὲ |
οἷς
αὐτῶν
καὶ
ὀρύγματα
ποιοῦσι |
[1] |
καὶ
καθ´
ἓν
ἕκαστον,
τὸ
|
δὲ |
ὅλον
αἴτιοι
τοῦ
Τροίαν
ἁλῶναι. |
[1] |
μὲν
σχεδόν
τι
ἄριστος,
ὁ
|
δὲ
|
ὅμοιος
ἀγαθοῖς·
κακοὶ
δὲ
ἔπραξαν |
[5] |
ἄκρως
ὑγρούς,
στενούς,
ὀρθούς,
τοὺς
|
δὲ |
ὄπισθεν
στερεούς,
πλατεῖς,
πάντας
δὲ |
[13] |
μὲν
ῥήματα
αὐτοῖς
ἐζήτηται,
γνῶμαι
|
δὲ |
ὀρθῶς
ἔχουσαι,
αἷς
ἂν
παιδεύοιντο |
[13] |
φίλων
καὶ
πολιτῶν.
οὐ
μόνον
|
δὲ |
ὅσοι
ἄνδρες
κυνηγεσίων
ἠράσθησαν
ἐγένοντο
|
[1] |
ὥστε
εἰδόσιν
ἂν
λέγοιμι.
Ἀμφιάραος
|
δὲ |
ὅτ´
ἐπὶ
Θήβας
ἐστράτευσε,
πλεῖστον |
[5] |
ἐπαναρριπτοῦντες
μακρὰν
διαίρουσιν
ἀντιπαίζοντες·
ταραχώδη
|
δὲ |
ὅταν
ἀλώπεκες
προδιεξέλθωσι
γίγνεται.
τὸ
|
[5] |
σελήνη
ἀμαυροῖ
τῷ
θερμῷ,
μάλιστα
|
δὲ
|
ὅταν
ᾖ
πανσέληνος·
καὶ
μανότατα |
[5] |
ἐν
αὐτοῖς
ἐνὸν
ἀντιλάμπει·
ἄδηλοι
|
δέ, |
ὅταν
κατὰ
τοὺς
λίθους,
τὰ |
[8] |
ἐνέσται
μελάγχιμα,
δυσζήτητος
ἔσται.
ἔστι
|
δέ, |
ὅταν
μὲν
ἐπινεφῇ
καὶ
ᾖ |
[13] |
δὲ
ἰδιώτης
μέν
εἰμι,
οἶδα
|
δὲ |
ὅτι
κράτιστον
μέν
ἐστι
παρὰ |
[5] |
οὖν
τῶν
μὲν
πυκνοῦται,
τῶν
|
δὲ
|
οὐ
πίμπλαται.
ἐν
δὲ
τοῖς |
[5] |
καὶ
ἐτράφη
ἁλίσκεται.
κατὰ
πόδας
|
δὲ |
οὐ
πολλάκις
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν |
[10] |
προβόλιον
ἐρεθίζειν
ὡς
ἀφήσοντα·
ἀφιέναι
|
δὲ |
οὐ
χρή,
μὴ
τύχῃ
τοῦ |
[5] |
ὅταν
ἀτρέμα
διαπορεύηται,
πηδᾷ—
βαδίζοντα
|
δὲ |
οὐδεὶς
ἑώρακεν
οὐδ´
ὄψεται—
τιθεὶς |
[5] |
δὲ
ὄπισθεν
στερεούς,
πλατεῖς,
πάντας
|
δὲ |
οὐδενὸς
τραχέος
φροντίζοντας,
σκέλη
τὰ |
[9] |
σκοπούμενον
ὅποι
ἂν
φέρηται.
ἔσται
|
δὲ |
οὐκ
ἄδηλον
ἐπὶ
τὸ
πολύ· |
[5] |
δὲ
τοῦτο
ἐν
χιόνι.
οὐρὰν
|
δὲ |
οὐκ
ἐπιτηδείαν
ἔχει
πρὸς
δρόμον· |
[5] |
εὐπαγεῖς,
ἔξωθεν
μῦς
ἐπιτεταμένους,
ἔνδοθεν
|
δὲ |
οὐκ
ὀγκώδεις,
ὑποκώλια
μακρά,
στιφρά, |
[5] |
ἐπιγιγνομένων,
ἀνάγκη
ἀφθόνους
εἶναι.
Βλέπει
|
δὲ |
οὐκ
ὀξὺ
διὰ
πολλά·
τά |
[4] |
μὲν
ὄμματα
πυκνὰ
διακινοῦσαι,
ταῖς
|
δὲ |
οὐραῖς
διασαίνουσαι
κύκλους
πολλοὺς
ποιούμεναι
|
[3] |
τὰ
ὦτα
μόνον
διακινοῦσι,
τὴν
|
δὲ |
οὐρὰν
ἡσυχῇ
ἔχουσιν,
αἱ
δὲ
|
[5] |
μικρὸν
τὸ
λευκὸν
ἔχοντες.
τὴν
|
δὲ |
οὐρὰν
οἱ
μὲν
κύκλῳ
περιποίκιλον, |
[6] |
ἑαυταῖς
γνωρίμους
ταχὺ
μεταθεύσονται·
ὅταν
|
δὲ |
οὕτω
διὰ
τοῦ
ἴχνους
πυκνῶς
|
[1] |
ὅσης
οὐδεὶς
ἄλλος
ἀνθρώπων.
ἐτελεύτησε
|
δὲ |
οὐχ
ὑφ´
ὧν
οἴονταί
τινες· |
[5] |
μὲν
βλέφαρα
ἀναπέπταται
ἀκίνητα,
οἱ
|
δὲ |
ὀφθαλμοὶ
ἀτρέμας
ἔχουσι·
τοὺς
δὲ |
[5] |
θερμὸν
ἔχει
ἐν
ἑαυτῇ,
ὁ
|
δὲ |
παγετὸς
ἐπιπήξας.
καὶ
αἱ
κύνες
|
[10] |
σωτηρία
ἄλλως
ἢ
κρατήσαντι.
προσφέρειν
|
δὲ |
πάλιν
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ |
[5] |
ἢ
τὰ
ὄρη
ἔχουσιν.
ὑπομένει
|
δὲ |
πανταχοῦ
ἰχνευόμενος,
ἐὰν
μήτι
περίφοβος |
[12] |
αὐτοὶ
ἐκείνην
οὐχ
ὁρῶσιν·
ἡ
|
δὲ |
πανταχοῦ
πάρεστι
διὰ
τὸ
εἶναι |
[13] |
φύσεως
τὸ
ἀγαθὸν
διδάσκεσθαι,
δεύτερον
|
δὲ |
παρὰ
τῶν
ἀληθῶς
ἀγαθόν
τι |
[5] |
οἱ
μὲν
κύκλῳ
περιποίκιλον,
οἱ
|
δὲ |
παράσειρον,
καὶ
τὰ
ὄμματα
οἱ |
[6] |
ἄλλα
{εἰς}
ἄπειρον
εἰπεῖν·
τούτων
|
δὲ |
παρόδους,
διόδους,
καταφανεῖς,
λεπτὰς
καταλιπών, |
[2] |
τὰ
ἐντμήματα
μὴ
βαθέα·
εὐπαγεῖς
|
δὲ |
πᾶσαι
καὶ
μὴ
ἀσύμμετροι
τὰ |
[10] |
ἔξω
διὰ
τῶν
δακτυλίων·
ἱκανὰ
|
δὲ |
πεντεκαίδεκα.
τὰ
δ´
ἀκόντια
ἔστω |
[10] |
ὧνπερ
αἱ
τῶν
λαγῶν,
ἔστωσαν
|
δὲ |
πεντεκαιτετταρακοντάλινοι
ἐκ
τριῶν
τόνων,
ἕκαστος |
[3] |
ὑπολαμβάνουσαι,
δοξάζουσαι
δὲ
ἑτέρως·
αἱ
|
δὲ |
πεπλασμένως,
φθονερῶς
δὲ
ἄλλαι
ἐκκυνοῦσι
|
[4] |
διὰ
τοῦ
ἴχνους
ἅπασαι.
ὅταν
|
δὲ |
περὶ
αὐτὸν
ὦσι
τὸν
λαγῶ, |
[6] |
καὶ
ἀστράπτουσαι
τοῖς
ὄμμασιν.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
περὶ
τὸν
λαγῶ
ὦσι,
δῆλον |
[6] |
φιλοτιμίας
ὑπερβάλλωσι
τὰ
ἴχνη.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
περὶ
τὸν
λαγῶ
ὦσι
καὶ
|
[5] |
ἂν
ἔπασχε
τὸ
τοιοῦτον·
νῦν
|
δὲ |
περιβάλλων
καὶ
ἀγαπῶν
τοὺς
τόπους |
[10] |
βάθος
τῶν
βρόχων
πυγόνος·
οἱ
|
δὲ |
περίδρομοι
ἡμιόλιοι
τοῦ
τῶν
ἀρκύων |
[2] |
τὰ
δὲ
δίκτυα
δακτυλίους,
τοὺς
|
δὲ |
περιδρόμους
ἀπὸ
στροφείων.
αἱ
δὲ |
[9] |
μάλιστα
ἄδηλος
ἡ
στάσις·
τὴν
|
δὲ |
περιοῦσαν
τῆς
γῆς
ἀποφέρειν
πόρρω |
[3] |
τούτων
μὲν
οὐδὲν
ποιοῦσι,
μανικῶς
|
δὲ |
περιφερόμεναι
ὑλακτοῦσι
περὶ
τὰ
ἴχνη, |
[9] |
ξύλινοι
ὑπείκωσι
τῷ
ποδί,
οἱ
|
δὲ |
πιέζωσι.
τὸν
δὲ
βρόχον
τῆς |
[8] |
τοιαῦτα
ζητοῦντα
ὁποῖα
ἔξεισι.
πολλὰ
|
δὲ
|
πλανᾶται
ὁ
λαγῶς
ἀπορούμενος
ὅπου |
[7] |
καὶ
φίλαι
αἱ
περιβολαί.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
πλανᾶται
τὰ
σκυλάκια
ἤδη,
διδόναι |
[2] |
πάχη
πρὸς
τὰ
μήκη.
τῷ
|
δὲ |
πλήθει
τῶν
σχαλίδων
οἷόν
τ´ |
[5] |
τ´
ἔρημοι
καὶ
οἰκούμεναι·
τὸ
|
δὲ |
πλῆθος
πλείους
ἐν
αὐταῖς
ἢ |
[10] |
τὰς
ῥάβδους
κρανείας
δορατοπαχεῖς.
αἱ
|
δὲ |
ποδοστράβαι
ὅμοιαι
ταῖς
τῶν
ἐλάφων. |
[9] |
ὀσφραίνηται
νεωστὶ
κεκινημένης,
δυσωπεῖται·
ταχὺ
|
δὲ |
ποιεῖ
τοῦτο.
ἐπισκοπεῖν
δὲ
ἔχοντα
|
[7] |
τῷ
θηρίῳ
ἔχωσι
πολεμίως,
ἐπιμέλειαν
|
δὲ |
ποιήσονται
τούτου
μᾶλλον
ἢ
ἐκείνου |
[10] |
τὸν
τὸ
προβόλιον
ἔχοντα.
οὕτω
|
δὲ |
πολλὴ
ἡ
δύναμίς
ἐστιν
αὐτοῦ |
[6] |
κύνες,
ἕπεσθε
ὦ
κύνες·
ἐὰν
|
δὲ |
πολὺ
προειληφυῖαι
ὦσι
καὶ
μὴ
|
[3] |
δὲ
αἱ
μὲν
ἀσαφῶς,
αἱ
|
δὲ |
πολὺ
ὑπολαμβάνουσαι,
δοξάζουσαι
δὲ
ἑτέρως· |
[13] |
τοὺς
ἄλλους
πολεμίους
ἀμείνους,
τοὺς
|
δὲ
|
πολὺ
χείρους·
καὶ
τοῖς
μὲν |
[12] |
γὰρ
κατεργάσασθαι
αὐτὴν
ἄδηλον,
οἱ
|
δὲ |
πόνοι
οἱ
ἐν
αὐτῇ
ἐνόντες
|
[10] |
δὲ
δεξιὸς
τῇ
ἑτέρᾳ.
προσιόντα
|
δὲ |
προβάλλεσθαι
τὸ
προβόλιον,
μὴ
πολλῷ |
[10] |
ξυρήκεις,
ῥάβδους
δὲ
στιφράς.
τὰ
|
δὲ |
προβόλια
πρῶτον
μὲν
λόγχας
ἔχοντα |
[10] |
τὸν
δὲ
ταχὺ
ἀναπηδᾶν,
τὸ
|
δὲ |
προβόλιον
μεμνῆσθαι
ἔχοντα
ἀνίστασθαι·
οὐ |
[1] |
γάμων
μόνος
ἔτυχεν
Ἀταλάντης.
Νέστορος
|
δὲ
|
προδιελήλυθεν
ἡ
ἀρετὴ
τῶν
Ἑλλήνων |
[9] |
γὰρ
τὴν
ὥραν
γίγνονται.
κατασκέψασθαι
|
δὲ |
προελθόντα
εἰς
τὰς
ὀργάδας,
οὗ |
[7] |
εἴδη,
μὴ
ἀνιέναι
εὐθύς·
ἐπειδὰν
|
δὲ |
προλάβῃ
ὁ
λαγῶς
τῷ
δρόμῳ, |
[12] |
μᾶλλον,
γηράσκειν
δὲ
ἧττον,
τὰ
|
δὲ |
πρὸς
τὸν
πόλεμον
μάλιστα
παιδεύει. |
[1] |
βασιλεῖ,
ἐλύοντο
δι´
αὐτούς·
εἰ
|
δὲ
|
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
πάντας
πάσῃ |
[4] |
ἄνωθεν
δὲ
μὴ
συνδεδεμένα,
ἔνδοθεν
|
δὲ
|
προσεσταλμένα,
τὰ
κάτωθεν
τῶν
κενεώνων |
[9] |
ὅταν
διώκωνται,
ἐν
μέσαις,
ὁτὲ
|
δὲ |
πρόσθεν,
ἐν
δὲ
τῷ
ὄπισθεν |
[5] |
ὑποκώλια
ὑπὸ
τὰς
λαγόνας,
τὰ
|
δὲ |
πρόσθεν
σκέλη
τὰ
πλεῖστα
συνθεὶς |
[6] |
οὐ
πάλιν
ὦ
κύνες;
ἐπειδὰν
|
δὲ |
προσσχῶσι
τοῖς
ἴχνεσι,
περιάγειν
αὐτὰς |
[6] |
αὐτὸς
δὲ
τῆς
χώρας.
ἐξιέναι
|
δὲ |
πρῴ,
ἵνα
τῆς
ἰχνεύσεως
μὴ |
[13] |
γὰρ
πολέμια
νικῶσι,
μὴ
ἑλόντες
|
δὲ |
πρῶτον
μὲν
ὅτι
πάσης
τῆς
|
[6] |
κατεῖδες
ὠὴ
τὰς
κύνας;
ἐπειδὰν
|
δὲ |
πύθηται
ἤδη,
ἐὰν
μὲν
ἐν |
[3] |
δὲ
καὶ
αἰσχραὶ
ὁρᾶσθαι·
αἱ
|
δὲ |
σκληραὶ
τὰ
εἴδη
χαλεπῶς
ἀπὸ |
[9] |
ἴδωσι
τὰς
ἐλάφους,
ὑλακτῶσιν,
αὐτὸν
|
δὲ |
σκοπιωρεῖσθαι.
ἅμα
δὲ
τῇ
ἡμέρᾳ |
[6] |
αὐτῶν
εἰργασμένοι
τὰ
δέραια·
αἱ
|
δὲ |
στελμονίαι
πλατεῖς
τοὺς
ἱμάντας,
ἵνα |
[9] |
περιφλοίους,
ἵνα
μὴ
σήπωνται,
τὰς
|
δὲ |
στεφάνας
εὐκύκλους
ἐχούσας,
καὶ
τοὺς |
[10] |
λόγχας
εὐπλατεῖς
καὶ
ξυρήκεις,
ῥάβδους
|
δὲ
|
στιφράς.
τὰ
δὲ
προβόλια
πρῶτον |
[6] |
λεπτὴ
οὖσα
πᾶσαν
ὥραν.
Τὴν
|
δὲ |
στολὴν
ὁ
ἀρκυωρὸς
ἐξίτω
ἔχων |
[3] |
δὲ
τὴν
οὐρὰν
σείουσιν.
ἄλλαι
|
δὲ |
συνάγουσι
τὰ
ὦτα
καὶ
ἐπισκυθρωπάσασαι |
[2] |
δὲ
περιδρόμους
ἀπὸ
στροφείων.
αἱ
|
δὲ |
σχαλίδες
αἱ
μὲν
τῶν
ἀρκύων |
[1] |
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀναγορευθῆναι.
Αἰνείας
|
δὲ |
σώσας
μὲν
τοὺς
πατρῴους
καὶ |
[5] |
ἐμποδὼν
γὰρ
τὸ
σκοτεινόν.
Δύο
|
δὲ |
τὰ
γένη
ἐστὶν
αὐτῶν·
οἱ |
[8] |
ἀφανίζει
διὰ
τὸ
ὑπερπαγές·
λαβόντα
|
δὲ |
τὰ
δίκτυα
μετ´
ἄλλου
ἐλθόντα |
[3] |
τὸ
ἀνήκουστον
πολὺ
ἔχουσαι.
πολλαὶ
|
δὲ |
τὰ
διώγματα
ἀφιεῖσαι
ἐπανέρχονται
διὰ |
[6] |
δίκτυα
τεινέτω
ἐν
ἀπέδοις,
ἐμβαλλέτω
|
δὲ |
τὰ
ἐνόδια
εἰς
τὰς
ὁδούς, |
[13] |
ἱᾶσιν,
οἱ
δ´
αἰσχράν·
πρὸς
|
δὲ |
τὰ
θεῖα
τοῖς
μὲν
οὐδὲν |
[8] |
πολλά·
ζητεῖ
δὲ
τοῦτο.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
τὰ
ἴχνη
πρὸς
τοιαῦτα
φέρῃ, |
[7] |
τοὺς
δὲ
ἄρρενας
δεκαμήνους·
πρὸς
|
δὲ |
τὰ
ἴχνη
τὰ
εὐναῖα
μὴ |
[6] |
τῷ
δέοντι
οὔποτε
πάρεισιν.
εἰς
|
δὲ |
τὰ
κυνηγέσια
μεταβάλλοντα
ἄγειν,
ἵνα |
[6] |
κόσμος
δέραια,
ἱμάντες,
στελμονίαι·
ἔστω
|
δὲ
|
τὰ
μὲν
δέραια
μαλακά,
πλατέα, |
[11] |
τ´
ἐστὶ
τρέφειν
τοιαῦτα.
ἁλίσκεται
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἐν
τοῖς
ὄρεσι |
[3] |
πρὶν
ἂν
ἴδωσιν
ὑποκινοῦντα.
ὅσαι
|
δὲ
|
τὰ
τῶν
ἄλλων
κυνῶν
εὑρήματα |
[4] |
μὲν
πρὸς
τὰ
ἴχνη,
ἐπικαταβάλλουσαι
|
δὲ |
τὰ
ὦτα·
καὶ
τὰ
μὲν |
[3] |
δὲ
οὐρὰν
ἡσυχῇ
ἔχουσιν,
αἱ
|
δὲ
|
τὰ
ὦτα
μὲν
ἀκίνητα
ἔχουσιν, |
[3] |
μὴ
γιγνώσκεσθαι
ὅτι
ἰχνεύουσιν,
αἱ
|
δὲ |
τὰ
ὦτα
μόνον
διακινοῦσι,
τὴν |
[7] |
γίγνονται
ἔκκυνοι,
πονηρὸν
μάθημα.
πρὸς
|
δὲ |
ταῖς
ἄρκυσι
διδόναι
τὰ
σιτία
|
[12] |
καὶ
μελέτας
ἐπιπόνους
ἔχουσι,
σωτηρίαν
|
δὲ |
ταῖς
ἑαυτῶν
πόλεσιν·
οἱ
δὲ |
[6] |
ὅπως
ἂν
μὴ
ὑπερπηδᾷ.
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
ἰχνείαις
μὴ
ὑπερβάλλεσθαι·
ἔστι |
[10] |
καὶ
τὰ
προβόλια
προιέναι.
ἐγκελεύειν
|
δὲ |
ταῖς
κυσὶν
ἕνα
τὸν
ἐμπειρότατον, |
[4] |
αἱ
δὲ
λευκαὶ
πυρράν·
ἐπὶ
|
δὲ |
ταῖς
μηριαίαις
ἄκραις
τρίχας
ὀρθάς, |
[5] |
τὰς
ἐρήμους
ὀλιγάκις
ἀφικνοῦνται,
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
οἰκουμέναις
ὀλίγοι
γίγνονται
καὶ |
[12] |
εἶναι
ἀγαθοὶ
τοῦ
ἐπιταττομένου.
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
προσόδοις
ταῖς
πρὸς
τοὺς |
[5] |
οὐ
φιλόθηροι
οἱ
πολλοί·
εἰς
|
δὲ |
τὰς
ἱερὰς
τῶν
νήσων
οὐδὲ |
[10] |
προβόλιον
φυλάττει
τὰς
ἄρκυς.
οἱ
|
δὲ |
τὰς
κύνας
ἐπάγουσι
τοὺς
τόπους |
[5] |
ἀποχωρῶσι,
διὰ
τὴν
ὁμόχροιαν.
προλαμβάνοντες
|
δὲ |
τὰς
κύνας
ἐφίστανται
καὶ
ἀνακαθίζοντες |
[6] |
ἀρκυωρὸν
εἶναι
ἐν
φυλακῇ·
αὐτὸν
|
δὲ |
τὰς
κύνας
λαβόντα
ἰέναι
πρὸς
|
[1] |
Τροίαν,
Ἡσιόνην
αὐτῷ
ἔδωκεν.
Μελέαγρος
|
δὲ |
τὰς
μὲν
τιμὰς
ἃς
ἔλαβε |
[9] |
τρισπίθαμον,
περίφλοιον,
πάχος
παλαιστῆς.
ἱστάναι
|
δὲ |
τὰς
ποδοστράβας
διελόντα
τῆς
γῆς |
[7] |
Νόης,
Γνώμη,
Στίβων,
Ὁρμή.
ἄγειν
|
δὲ |
τὰς
σκύλακας
ἐπὶ
τὸ
κυνηγέσιον, |
[6] |
{δ´}
αὐτῶν
μηδὲν
ἀντέχεται.
πηγνύειν
|
δὲ |
τὰς
σχαλίδας
ὑπτίας,
ὅπως
ἂν |
[6] |
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ἐμβάλῃ.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
ἀνελόντα
τὰς
ἄρκυς
καὶ |
[9] |
γῆς
ὅσον
ἵζεσθαι
ἀμφοῖν.
ποιήσαντα
|
δὲ |
ταῦτα
ἐπὶ
μὲν
τὸ
βάθος |
[1] |
τεθνεῶτας,
νοσοῦντας
δὲ
ἰᾶσθαι·
διὰ
|
δὲ |
ταῦτα
θεὸς
ὣς
παρ´
ἀνθρώποις |
[9] |
μεγάλαι,
ποδώκεις,
οὐκ
ἄψυχοι·
ἔχουσαι
|
δὲ |
ταῦτα
ἱκαναὶ
γίγνονται
πονεῖν.
τοὺς |
[9] |
ἀπελθοῦσα
εἰς
τὸ
ἀντιπέραν.
ἰδόντα
|
δὲ |
ταῦτα
τὰς
μὲν
κύνας
λῦσαι, |
[5] |
θηρίον
συνδυάζεται
μὲν
ἀεί,
μάλιστα
|
δὲ |
ταύτην
τὴν
ὥραν·
ὥστε
διὰ |
[9] |
ἐξαιρεθεῖσαν
ἐκ
τῶν
ὀρυγμάτων,
ἄνωθεν
|
δὲ |
ταύτης
γῆς
στερεᾶς
τῆς
ἄπωθεν, |
[10] |
ὀργῆς
καὶ
θυμοῦ
ἐπιστρέψει.
τὸν
|
δὲ |
ταχὺ
ἀναπηδᾶν,
τὸ
δὲ
προβόλιον
|
[4] |
μετὰ
τοῦ
λαγῶ
πάντῃ.
μεταθείτωσαν
|
δὲ |
ταχὺ
καὶ
λαμπρῶς,
πυκνὰ
μεταφερόμεναι
|
[10] |
ἕλη
καὶ
τὰ
ὕδατα.
ὁ
|
δὲ |
τεταγμένος
ἔχων
τὸ
προβόλιον
φυλάττει |
[7] |
τῶν
κυνῶν
κρατίστη
αὕτη·
εἰσὶ
|
δὲ |
τέτταρες
καὶ
δέκα
ἡμέραι
ἐν |
[9] |
ὑλακτῶσιν,
αὐτὸν
δὲ
σκοπιωρεῖσθαι.
ἅμα
|
δὲ |
τῇ
ἡμέρᾳ
ὄψεται
ἀγούσας
τοὺς |
[6] |
τὸ
κυνηγέσιον
καὶ
ὑπόδεσιν,
ἐν
|
δὲ |
τῇ
χειρὶ
ῥόπαλον,
τὸν
δὲ |
[6] |
καὶ
ἐπιθέων
μὲν
ἐμβοάτω·
ἐμπεπτωκότος
|
δὲ |
τὴν
ὀργὴν
τῶν
κυνῶν
παυέτω, |
[3] |
ὦτα
μὲν
ἀκίνητα
ἔχουσιν,
ἄκραν
|
δὲ |
τὴν
οὐρὰν
σείουσιν.
ἄλλαι
δὲ |
[9] |
ποδοστράβην
ἐπιθεῖναι
κατωτέρω
ἰσόπεδον,
περὶ
|
δὲ |
τὴν
στέγην
τὸν
βρόχον
τῆς |
[12] |
μὴ
ὀφθῇ
ὑπ´
ἐκείνου.
ὑπὸ
|
δὲ |
τῆς
ἀρετῆς
οὐκ
οἰόμενοι
ἐπισκοπεῖσθαι |
[1] |
ὕστερος,
ἐπεὶ
Ἀχιλλέα
ἐπαίδευσεν.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
ἐπιμελείας
τῆς
{ἐκ}
τῶν
|
[6] |
ὦσιν
ἔμπειροι
τῶν
κυνηγεσίων,
αὐτὸς
|
δὲ |
τῆς
χώρας.
ἐξιέναι
δὲ
πρῴ, |
[6] |
τοῦ
εὑρεῖν
τὸν
λαγῶ,
αὑτοὺς
|
δὲ |
τῆς
ὠφελείας·
οὐ
γὰρ
ἐπιμένει |
[5] |
ὥστε
τὰ
μὲν
τέτοκε,
τὰ
|
δὲ
|
τίκτει,
τὰ
δὲ
κύει.
τῶν |
[12] |
τὴν
χώραν
πάσχουσαν
κακῶς.
Λέγουσι
|
δέ |
τινες
ὡς
οὐ
χρὴ
ἐρᾶν |
[6] |
γὰρ
θηρατικὸν
μὲν
οὔ,
φιλόπονον
|
δὲ |
τὸ
ἐκ
παντὸς
τρόπου
ἑλεῖν
|
[9] |
ταῖς
στεφάναις
τῶν
ποδοστραβῶν,
εἰς
|
δὲ |
τὸ
κάτω
ἀμειβόμενον
στενότητι·
διελεῖν |
[6] |
τὸν
δὲ
ἀρκυωρὸν
ἕπεσθαι·
πρὸς
|
δὲ |
τὸ
κυνηγέσιον
σιγῇ
προσιέναι,
ἵνα |
[10] |
τῆς
κεφαλῆς
τῆς
ἐκείνου.
προσφέρειν
|
δὲ
|
τὸ
προβόλιον
φυλαττόμενον
μὴ
ἐκκρούσῃ |
[1] |
περὶ
ἐκείνου
οὐδεὶς
ἀπαγορεύει.
οὗτοι
|
δὲ |
τοιοῦτοι
ἐγένοντο
ἐκ
τῆς
ἐπιμελείας |
[2] |
διάστημα
ἴσον
ταῖς
ἄρκυσιν.
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ἀκρωλενίοις
τὰ
μὲν
ἐνόδια |
[6] |
ὀξύ,
βαρύ,
μικρόν,
μέγα·
πρὸς
|
δὲ |
τοῖς
ἄλλοις
κελεύσμασιν,
ἐὰν
ὦσιν |
[5] |
ἂν
εἴ
του
ἐρῴη.
Ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ἔργοις
κυνηγετοῦντα
ἀπέχεσθαι
ὧν |
[9] |
καὶ
τῆς
ἄλλης
ἡμέρας,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ἔργοις
πρῴ.
ἐν
μὲν |
[9] |
ἡμέραν
διὰ
τὴν
ἐρημίαν·
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ἔργοις
τῆς
νυκτὸς
διὰ |
[10] |
τῶν
χωρίων
τὰ
ἴχνη,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
λασίοις
τῆς
ὕλης
κλάσματα· |
[2] |
ἴσα
τὰ
ὕψη
ἐξαίρωσιν,
ἐν
|
δὲ
|
τοῖς
ὁμαλέσιν
αἱ
ἴσαι·
αὗται |
[5] |
τῶν
δὲ
οὐ
πίμπλαται.
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ὑλώδεσι
μᾶλλον
ἢ
ἐν |
[4] |
μεταφερόμεναι
καὶ
ἐπανακλαγγάνουσαι
δικαίως·
πρὸς
|
δὲ |
τὸν
κυνηγέτην
μὴ
ἐπανίτωσαν
λιποῦσαι |
[8] |
λάβωσι,
τὸν
διδόντα
στέργουσιν.
~Ἰχνεύεσθαι
|
δὲ |
τὸν
λαγῶ
ὅταν
νίφῃ
ὁ |
[3] |
ἐπιτρέχουσι
τὰ
ἴχνη,
εἰκάζουσι,
προορώμεναι
|
δὲ |
τὸν
λαγῶ
τρέμουσι
καὶ
οὐκ |
[2] |
οὐκ
ἂν
εἴη
πρᾶξις.
χρὴ
|
δὲ |
τὸν
μὲν
ἀρκυωρὸν
εἶναι
ἐπιθυμοῦντα |
[6] |
εἰς
μέσον
τὸν
κεκρύφαλον.
εἰς
|
δὲ |
τὸν
περίδρομον
ἐναπτέτω
λίθον
μακρὸν |
[10] |
δὲ
διὰ
δύσπνοιαν
πίπτουσι.
~Πρὸς
|
δὲ |
τὸν
ὗν
τὸν
ἄγριον
κεκτῆσθαι |
[10] |
πεντεκαιτετταρακοντάλινοι
ἐκ
τριῶν
τόνων,
ἕκαστος
|
δὲ |
τόνος
ἐκ
πεντεκαίδεκα
λίνων,
ἀπὸ |
[2] |
ἐννεάλινοι
ἐκ
τριῶν
τόνων,
ἕκαστος
|
δὲ |
τόνος
ἐκ
τριῶν
λίνων,
τὸ |
[1] |
ἀνθρώποις
ἀείμνηστον
κλέος
ἔχει.
Μειλανίων
|
δὲ |
τοσοῦτον
ὑπερέσχε
φιλοπονίᾳ,
ὥστε
ὧν |
[1] |
γάμον
παρὰ
Χείρωνι
ὑμνῆσαι.
Τελαμὼν
|
δὲ |
τοσοῦτος
ἐγένετο,
ὥστ´
ἐκ
μὲν |
[4] |
ἐπανίτωσαν
λιποῦσαι
τὰ
ἴχνη.
μετὰ
|
δὲ |
τοῦ
εἴδους
καὶ
τοῦ
ἔργου |
[6] |
ἐπηλλαγμένων,
παραλῦσαι
καὶ
ἑτέραν·
περαινομένου
|
δὲ |
τοῦ
ἴχνους
διαλιπόντα
μὴ
πολὺ |
[10] |
τόνος
ἐκ
πεντεκαίδεκα
λίνων,
ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
κορυφαίου
τὸ
μέγεθος
δεχάμματοι, |
[7] |
{τῷ
ἴχνει}
μεταθεῖν
ἐᾶν·
ἁλισκομένου
|
δὲ |
τοῦ
λαγῶ
διδόναι
αὐταῖς
ἀναρρηγνύναι. |
[6] |
στοῖχον
ἡ
ἄρκυς,
ἀνιστάτω.
διωκομένου
|
δὲ |
τοῦ
λαγῶ
εἰς
τὰς
ἄρκυς |
[5] |
γὰρ
ἐλαφροί,
ἀδύνατοι
δέ.
Λαμβάνειν
|
δὲ |
τοῦ
λαγῶ
τὰ
ἴχνη
ὑπάγοντα |
[9] |
τύπτει
καὶ
τὸ
πρόσωπον·
ἐὰν
|
δὲ |
τοῦ
ὄπισθεν,
ἐφελκόμενον
τὸ
ξύλον
|
[1] |
λόγους
καὶ
πολέμους
ἀγαθοί.
Ἀντίλοχος
|
δὲ |
τοῦ
πατρὸς
ὑπεραποθανὼν
τοσαύτης
ἔτυχεν |
[5] |
ὀσμαὶ
εἰς
ταὐτὰ
φερόμεναι.
ἔστι
|
δὲ |
τοῦ
χειμῶνος
καὶ
τοῦ
θέρους |
[2] |
τὸ
δὲ
μέγεθος
πεντεσπίθαμοι,
διπάλαστοι
|
δὲ |
τοὺς
βρόχους,
περικείσθωσαν
δὲ
τοὺς |
[1] |
τῆς
αὑτοῦ
αἰτίας
ἐδυστύχησε.
Θησεὺς
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
τῆς
Ἑλλάδος
ἐχθροὺς
|
[9] |
προσέχεσθαι
αὐτῷ
ὄγκον
πολύν.
~Ἐπὶ
|
δὲ |
τοὺς
νεβροὺς
καὶ
τὰς
ἐλάφους |
[2] |
διπάλαστοι
δὲ
τοὺς
βρόχους,
περικείσθωσαν
|
δὲ |
τοὺς
περιδρόμους
ἀναμμάτους,
ἵνα
εὔτροχοι |
[5] |
συνθεὶς
καὶ
ἐκτείνας,
ἐπ´
ἄκρους
|
δὲ |
τοὺς
πόδας
τὴν
γένυν
καταθείς, |
[9] |
ἐγκαταπεπλεγμένους
ἐν
τῷ
πλοκάνῳ·
μείζους
|
δὲ |
τοὺς
σιδηροῦς,
ὅπως
ἂν
οἱ |
[5] |
ἔξω·
καὶ
θεῖ
οὕτως.
δῆλον
|
δὲ |
τοῦτο
ἐν
χιόνι.
οὐρὰν
δὲ |
[8] |
παραλείπεται
οὖν
εὐνάσιμα
πολλά·
ζητεῖ
|
δὲ
|
τοῦτο.
ἐπειδὰν
δὲ
τὰ
ἴχνη |
[9] |
τῆς
γῆς
βάθος
πεντεπάλαστον,
περιφερὲς
|
δὲ |
τοῦτο,
καὶ
ἄνωθεν
ἴσον
ταῖς
|
[11] |
φαρμάκῳ
διὰ
δυσχωρίαν
ἀκονιτικῷ·
παραβάλλουσι
|
δὲ |
τοῦτο
οἱ
θηρώμενοι,
συμμιγνύντες
εἰς |
[6] |
τὰ
προσφερόμενα
δέχωνται
ἡδέως
(τεκμήριον
|
δὲ |
τοῦτο
ὅτι
οὐκ
ἔρρωνται)
μηδὲ
|
[10] |
φυλαττόμενον
μὴ
ὠσθεὶς
πέσῃ·
παθόντα
|
δὲ |
τοῦτο
πατεῖσθαι
ἀνάγκη
καὶ
δάκνεσθαι. |
[10] |
ῥύμῃ
τῆς
ἐκκρούσεως
ἕπεται.
παθόντα
|
δὲ |
τοῦτο
πίπτειν
δεῖ
ἐπὶ
στόμα |
[9] |
ἂν
ἡ
ὥρα
ᾖ.
μετὰ
|
δὲ |
τοῦτο
τῆς
γῆς
ἐπιβαλεῖν
ἐπ´ |
[6] |
τὰ
δίκτυα,
ὡς
εἴρηται.
μετὰ
|
δὲ |
τοῦτο
τὸν
μὲν
ἀρκυωρὸν
εἶναι |
[9] |
ὥστε
μονωθῆναί
τινα
αὐτῶν.
βιασθεῖσαι
|
δὲ |
τοῦτο,
τὸν
μὲν
πρῶτον
δρόμον |
[5] |
περίφοβος
τῆς
νυκτὸς
γένηται·
παθὼν
|
δὲ |
τοῦτο
ὑποκινεῖ.
Πολύγονον
δ´
ἐστὶν |
[5] |
διὰ
ταῦτα
ἀμαυρά,
ἐσκεδασμένη.
ἅμα
|
δὲ |
τούτοις
καὶ
ἐν
ὕπνῳ
ὂν |
[11] |
λείποντες
κίονα
τῆς
γῆς.
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῦτον
εἰς
νύκτα
ἐπέθεσαν
δήσαντες |
[7] |
πρὸς
τοῦτο
ἐπανιοῦσαι
σῴζωνται.
ἀφεθήσονται
|
δὲ |
τούτου,
ὅταν
ἤδη
τῷ
θηρίῳ
|
[8] |
ἡ
λειπομένη
ἱκανὴ
περιστήσασθαι.
ἥκοντος
|
δὲ |
τούτου
περιτείνειν
αὐτῶν
ἑκάστῳ
τὰ |
[9] |
καὶ
χρῆσθαι
τοῖς
ἀκοντίοις.
κρατήσαντα
|
δὲ |
τούτου
πορεύεσθαι
καὶ
ἐπὶ
τοὺς |
[12] |
τῇ
γῇ
φυομένων
ἀγρεύειν·
πρὸς
|
δὲ |
τούτῳ
μὴ
νυκτερεύειν
ἐντὸς
πολλῶν |
[9] |
ἔχοντι
αὐτὸν
ζητοῦσα
ἀφελέσθαι.
ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
τῷ
καιρῷ
ἐγκελεύειν
ταῖς |
[3] |
οὐρὰν
καὶ
φράξασαι
διατρέχουσι·
πολλαὶ
|
δὲ |
τούτων
μὲν
οὐδὲν
ποιοῦσι,
μανικῶς |
[6] |
ἑστάναι
οὐδὲ
τὰ
δίκτυα.
ὅταν
|
δὲ |
τούτων
μηδέτερον
κωλύῃ,
ἄγειν
διὰ |
[10] |
μὴ
δύνηται,
ἀμφιβὰς
πατεῖ.
ἀπαλλαγὴ
|
δὲ |
τούτων
μία
ἐστὶ
μόνη,
ὅταν |
[9] |
ὑπερτεινούσας
εἰς
τὸ
ἔξω,
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτων
πέταλα
λεπτά,
ὧν
ἂν |
[9] |
καταφανῆ
ἐν
τοῖς
ἔργοις·
ἐὰν
|
δὲ |
τραχεῖς
τόπους
διαπερᾷ,
αἱ
πέτραι |
[2] |
ᾖ
μείζω,
δυσμεταχείριστα
ἔσται·
ἀμφότερα
|
δὲ |
τριακονθάμματα,
καὶ
τῶν
βρόχων
τὸ |
[10] |
περὶ
αὑτὸν
ἔχων.
ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
τῷ
καιρῷ
αἱ
μὲν
κύνες |
[9] |
μέσαις,
ὁτὲ
δὲ
πρόσθεν,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
ὄπισθεν
ὀλιγάκις.
αἱ
δ´ |
[10] |
ἐκπονεῖν
τὴν
ἐπιθυμίαν
ταύτην.
χρηστέον
|
δὲ |
τῷ
προβολίῳ
καὶ
ταῖς
προβολαῖς |
[2] |
ἐνοδίων
τῶν
ἀρκύων
διπλάσιαι,
αἱ
|
δὲ |
τῶν
δικτύων
τὸ
μὲν
μέγεθος |
[2] |
ἄκρα
καὶ
{αὗται}
λεῖαι·
αἱ
|
δὲ |
τῶν
ἐνοδίων
τῶν
ἀρκύων
διπλάσιαι, |
[5] |
ἀλλήλων
πλανώμενοι
τοιαῦτα
ποιοῦσιν.
ὄζει
|
δὲ |
τῶν
ἰχνῶν
ἐπὶ
πλείω
χρόνον |
[12] |
ματαίων
λόγων
ἔχθρας
ἀναιροῦνται,
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
κακῶν
ἔργων
νόσους
καὶ
|
[3] |
τὰ
ὀρθὰ
οὐ
γιγνώσκουσιν.
ὅσαι
|
δὲ |
τῶν
κυνῶν
τὰ
ἴχνη
τὰ |
[7] |
ἀλλότριαι
οὐκ
εἰσὶν
αὔξιμοι·
τὸ
|
δὲ |
τῶν
μητέρων
καὶ
τὸ
γάλα |
[12] |
τὸ
καρτερεῖν
δύνασθαι.
ἐν
φυγῇ
|
δὲ |
τῶν
πολεμίων
ὀρθῶς
καὶ
ἀσφαλῶς |
[12] |
οὐδὲν
ἂν
καλῶς
ἔχοι·
διὰ
|
δὲ |
τῶν
πονούντων
ἅπασαι
αἱ
ὠφέλειαι
|
[13] |
καὶ
κατεργάζοιντο
ἂν
αὐτήν.
~Θαυμάζω
|
δὲ |
τῶν
σοφιστῶν
καλουμένων
ὅτι
φασὶ |
[13] |
σοφιστῶν
παραγγέλματα
παραινῶ
φυλάττεσθαι,
τὰ
|
δὲ |
τῶν
φιλοσόφων
ἐνθυμήματα
μὴ
ἀτιμάζειν· |
[5] |
ἄλυτα,
συνίστησι
καὶ
σῴζει.
οἱ
|
δὲ |
ὑετοὶ
κατακλύζουσι
καὶ
αἱ
ψακάδες, |
[5] |
χαλεπῶς
τὰ
ἴχνη
γνωρίζωσιν.
εὑρισκόμενοι
|
δὲ |
ὑπ´
αὐτῶν
καὶ
διωκόμενοι
ἔστιν |
[1] |
ἔτι
καὶ
νῦν
θαυμάζεται.
Ἱππόλυτος
|
δὲ |
ὑπὸ
μὲν
τῆς
Ἀρτέμιδος
ἐτιμᾶτο |
[9] |
συνιστάμενον
ποιεῖ
ἀποχωρεῖν
αὐτόν.
ἁλώσεται
|
δὲ |
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν
σὺν
πόνῳ
|
[12] |
ἰδιωτῶν
οἱ
τοιοῦτοι
σῴζουσι.
πολλοὶ
|
δὲ |
ὑπὸ
φθόνου
ἀλόγιστοι
τῶν
ταῦτα |
[5] |
τῶν
κυνῶν
ἔκπληκτοι
γίγνεσθαι.
κατακλίνεται
|
δὲ |
ὑποθεὶς
τὰ
ὑποκώλια
ὑπὸ
τὰς
|
[3] |
διὰ
δὲ
μαλακίαν
ἀνιᾶσιν,
αἱ
|
δὲ |
ὑποθέουσιν,
εἶτα
ἁμαρτάνουσιν,
ἕτεραι
δὲ |
[5] |
ἐπιπετάσας
ἐπὶ
τὰς
ὠμοπλάτας·
οὕτω
|
δὲ |
ὑποστέγει
τὰ
ὑγρά·
ἔχει
δὲ |
[6] |
μὴ
ὑπαντᾶν·
ἄπορον
γάρ.
ὁ
|
δὲ |
ὑποχωρῶν
ταχὺ
ἐκλείπων
τὴν
ὄψιν |
[1] |
μὲν
Χείρων
πρότερος
τούτων,
ἐτελεύτησε
|
δὲ |
ὕστερος,
ἐπεὶ
Ἀχιλλέα
ἐπαίδευσεν.
ἐκ |
[3] |
ἀσθενεῖς
καὶ
αἱ
ψιλαί·
αἱ
|
δὲ |
ὑψηλαὶ
καὶ
αἱ
ἀσύμμετροι
ἀσύντακτα |
[8] |
ἀεὶ
ἀπὸ
τῶν
τοιούτων.
ἐπειδὰν
|
δὲ |
φανῇ
τὸ
ἴχνος,
προϊέναι
εἰς |
[13] |
πλουσίους
καὶ
νέους
θηρῶνται,
οἱ
|
δὲ |
φιλόσοφοι
πᾶσι
κοινοὶ
καὶ
φίλοι· |
[7] |
βραχέα,
ἵνα
εὐανάκλητα
ᾖ.
εἶναι
|
δὲ |
χρὴ
τοιάδε·
Ψυχή,
Θυμός,
Πόρπαξ, |
[10] |
αἱ
μὲν
κύνες
προσκείσονται·
αὐτοὺς
|
δὲ |
χρὴ
φυλαττομένους
αὐτὸν
ἀκοντίζειν,
καὶ |
[3] |
καὶ
ἀλωπέκων
ἐγένοντο·
ἐν
πολλῷ
|
δὲ |
χρόνῳ
συγκέκραται
αὐτῶν
ἡ
φύσις. |
[4] |
καὶ
μαλακὴν
τὴν
τρίχα.
τὰ
|
δὲ |
χρώματα
οὐ
χρὴ
εἶναι
τῶν |
[5] |
παρὰ
φύσιν
τοῦ
σώματος,
τύχῃ
|
δὲ |
χρώμενοι·
οὐδὲν
γὰρ
τῶν
ὄντων |
[13] |
τὰ
μὲν
μεγάλα
μειζόνως·
περὶ
|
δὲ |
ὧν
γράφουσιν,
ὅτι
τὰ
μὲν |
[5] |
συνηρμοσμένον
ἰσχυρόν,
ὑγρόν,
ὑπερέλαφρον.
τεκμήριον
|
δὲ |
ὡς
ἐλαφρόν
ἐστιν·
ὅταν
ἀτρέμα |
[5] |
ἰσχία
στρογγύλα,
πλήρη
κύκλῳ,
ἄνωθεν
|
δὲ |
ὡς
χρὴ
διεστῶτα,
μηροὺς
μικρούς, |
[7] |
γίγνωνται,
πρὸς
κύνας
ἀγαθούς·
ἐπειδὰν
|
δὲ |
ὦσιν
ἐπίφοροι,
μὴ
ἐξάγειν
ἐπὶ |
[5] |
πόδας
τὴν
γένυν
καταθείς,
τὰ
|
δὲ |
ὦτα
ἐπιπετάσας
ἐπὶ
τὰς
ὠμοπλάτας· |
[10] |
Λακαινῶν,
τὰς
δ´
ἄλλας
ἔχοντας
|
δεδεμένας, |
συμπεριιέναι
τῇ
κυνί.
ἐπειδὰν
δὲ |
[3] |
τοὺς
ἐπιθυμοῦντας
κυνηγεσίων.
οἵας
δὲ
|
δεῖ |
εἶναι
τοῦ
αὐτοῦ
γένους
τά |
[10] |
ἕπεται.
παθόντα
δὲ
τοῦτο
πίπτειν
|
δεῖ |
ἐπὶ
στόμα
καὶ
ἔχεσθαι
τῆς
|
[8] |
ὅταν
δ´
ἐπινίφῃ
συνεχῶς,
οὐδὲν
|
δεῖ· |
ἐπικαλύπτει
γάρ·
οὐδὲ
ἂν
πνεῦμα |
[8] |
ἀφανίζει.
κύνας
μὲν
οὖν
οὐδὲν
|
δεῖ |
ἔχοντα
ἐξιέναι
ἐπὶ
τὴν
θήραν
|
[8] |
χιόνι
πιέσῃ
ἑαυτόν.
σκεψάμενον
οὖν
|
δεῖ |
ὅπου
ἂν
ᾖ
περιίστασθαι.
ἐὰν |
[10] |
ὑπὸ
τοῦ
ἄρρενος·
ἐξαναστάντα
δὲ
|
δεῖ |
παίειν
τῷ
προβολίῳ,
ἕως
ἂν |
[2] |
δυνάμεως.
ὅσα
δὲ
καὶ
οἷα
|
δεῖ |
παρεσκευασμένον
ἐλθεῖν
ἐπ´
αὐτὸ
φράσω |
[6] |
ὀψὲ
ἤδη
τῆς
ἡμέρας,
τότε
|
δεῖ |
τὸν
κυνηγέτην
τὸν
λαγῶ
ἀπειρηκότα |
[7] |
συνεστῶτα
τὰ
σώματα·
διαφυλάττειν
οὖν
|
δεῖ |
τοῦτο
τὸν
κυνηγέτην.
ἐὰν
δὲ |
[10] |
ὑπὸ
πολλῶν
ἁλίσκεται.
ὅπως
δὲ
|
δεῖ |
τούτων
ἑκάστῳ
πρὸς
θήραν
χρῆσθαι |
[7] |
αὕτη·
εἰσὶ
δὲ
τέτταρες
καὶ
|
δέκα |
ἡμέραι
ἐν
αἷς
ἡ
ἀνάγκη
|
[2] |
μὲν
τῶν
ἀρκύων
τὸ
μῆκος
|
δέκα |
παλαιστῶν,
ἔστωσαν
δὲ
καὶ
ἐλάττους· |
[7] |
θηλείας
ὀκταμήνους,
τοὺς
δὲ
ἄρρενας
|
δεκαμήνους· |
πρὸς
δὲ
τὰ
ἴχνη
τὰ |
[2] |
τετρώρυγα,
πεντώρυγα,
τὰ
δὲ
δίκτυα
|
δεκώρυγα, |
εἰκοσώρυγα,
τριακοντώρυγα·
ἐὰν
δὲ
ᾖ |
[10] |
ὕλης
κλάσματα·
ὅπου
δ´
ἂν
|
δένδρα |
ᾖ,
πληγαὶ
τῶν
ὀδόντων.
ἡ |
[10] |
καὶ
τὸν
περίδρομον
ἐξάπτειν
ἀπὸ
|
δένδρου |
ἰσχυροῦ,
καὶ
μὴ
ἐκ
ῥάχου· |
[10] |
μὲν
ἀριστερὰ
αὐτό,
ἡ
δὲ
|
δεξιὰ |
ἐπεμβάλλει·
ἔμπροσθεν
δὲ
ὁ
ποὺς
|
[10] |
χειρὶ
τῇ
ὁμωνύμῳ,
ὁ
δὲ
|
δεξιὸς
|
τῇ
ἑτέρᾳ.
προσιόντα
δὲ
προβάλλεσθαι |
[2] |
τῆς
ὕλης
τέμνοντα
φράττειν
τὰ
|
δεόμενα. |
~Τὰ
δὲ
γένη
τῶν
κυνῶν |
[7] |
δὲ
καὶ
ὡς
τὰ
πολλὰ
|
δεομέναις
|
διδόναι
τὰ
ἐπιτήδεια
ταῖς
κυσὶν |
[13] |
γὰρ
ζητῶ
τοῦτο·
ὧν
δὲ
|
δέονται |
εἰς
ἀρετὴν
οἱ
καλῶς
πεπαιδευμένοι |
[6] |
γὰρ
μεγίστη
καὶ
ἐν
τῷ
|
δέοντι |
οὔποτε
πάρεισιν.
εἰς
δὲ
τὰ |
[6] |
οἱ
ἐξ
αὐτῶν
εἰργασμένοι
τὰ
|
δέραια· |
αἱ
δὲ
στελμονίαι
πλατεῖς
τοὺς |
[6] |
κυνηγέσιον
πάντα.
~Κυνῶν
δὲ
κόσμος
|
δέραια, |
ἱμάντες,
στελμονίαι·
ἔστω
δὲ
τὰ |
[6] |
στελμονίαι·
ἔστω
δὲ
τὰ
μὲν
|
δέραια |
μαλακά,
πλατέα,
ἵνα
μὴ
θραύῃ |
[13] |
αὑτοῦ
φύσεως
τὸ
ἀγαθὸν
διδάσκεσθαι,
|
δεύτερον |
δὲ
παρὰ
τῶν
ἀληθῶς
ἀγαθόν |
[9] |
ἐοικός
ἐστι
τῶν
τηλικούτων
νεβρῶν·
|
δευτέρῳ |
δὲ
καὶ
τρίτῳ
δρόμῳ
ταχὺ |
[10] |
δὲ
τοῦ
κορυφαίου
τὸ
μέγεθος
|
δεχάμματοι, |
τὸ
δὲ
βάθος
τῶν
βρόχων
|
[6] |
κυνηγέσια,
ὅταν
μὴ
τὰ
προσφερόμενα
|
δέχωνται |
ἡδέως
(τεκμήριον
δὲ
τοῦτο
ὅτι |
[7] |
οὐδὲν
κωλύει
ἱέναι·
εὐθὺς
γὰρ
|
δὴ |
ἀνέλπιστοι
οὖσαι
τοῦ
ἑλεῖν
οὐ
|
[5] |
ὁποτέρᾳ
ἂν
λυπῆται,
ἀπερειδόμενος
{διὸ}
|
δὴ |
εἰς
τοῦτο
ὑποστρέφεται
ταχύ,
ἐν |
[6] |
Παισάτω
παῖς·
παῖ
δή,
παῖ
|
δή. |
ὁ
δέ,
ἐάν
τε
ἑαλωκὼς |
[6] |
μὲν
αὐτῷ
Παισάτω
παῖς·
παῖ
|
δή, |
παῖ
δή.
ὁ
δέ,
ἐάν |
[2] |
φαῦλα
νομισάτω
εἶναι·
ἄνευ
γὰρ
|
δὴ |
τούτων
οὐκ
ἂν
εἴη
πρᾶξις. |
[10] |
δὲ
καὶ
τοῖς
κυνηγέταις
πολλὰ
|
δῆλα
|
αὐτοῦ,
ἐν
μὲν
τοῖς
μαλακοῖς |
[8] |
τὰ
ἴχνη
ἔξω
πολὺν
χρόνον
|
δῆλα· |
οὐ
γὰρ
ταχὺ
συντήκεται·
ἐὰν |
[8] |
ἐκπεριιέναι·
ἐλπὶς
γὰρ
αὐτοῦ
εἶναι.
|
δῆλον |
δ´
ἔσται·
τὰ
γὰρ
ἴχνη |
[5] |
καὶ
ἔξω·
καὶ
θεῖ
οὕτως.
|
δῆλον |
δὲ
τοῦτο
ἐν
χιόνι.
οὐρὰν |
[12] |
εἰ
ἦν
τὸ
σῶμα
αὐτῆς
|
δῆλον, |
ἧττον
ἂν
ἠμέλουν
οἱ
ἄνθρωποι |
[4] |
περὶ
αὐτὸν
ὦσι
τὸν
λαγῶ,
|
δῆλον |
ποιείτωσαν
τῷ
κυνηγέτῃ
θᾶττον
φοιτῶσαι, |
[6] |
δὲ
περὶ
τὸν
λαγῶ
ὦσι,
|
δῆλον |
ποιήσουσι
τῷ
κυνηγέτῃ
σὺν
ταῖς |
[6] |
ἑαλωκὼς
ᾖ
ἐάν
τε
μή,
|
δηλούτω. |
καὶ
ἐὰν
μὲν
ἑαλωκὼς
ᾖ |
[6] |
μὴ
ἁπτόμενος
ἀλλὰ
παραμυθούμενος·
καὶ
|
δηλούτω |
τῷ
κυνηγέτῃ,
ὅτι
ἑάλωκεν
ἀναβοήσας |
[13] |
τὰς
ἰδίας
μήτ´
ἐπὶ
τὰς
|
δημοσίας, |
ἐνθυμηθέντα
ὅτι
οἱ
μὲν
ἄριστοι |
[10] |
καὶ
ταύτην
μετὰ
τῶν
ἄλλων
|
δῆσαι |
ἄπωθεν
ἀπὸ
τῆς
εὐνῆς
πολὺ |
[9] |
τόπον
τοῦτον
τὰς
μὲν
κύνας
|
δῆσαι |
ἄπωθεν
ἐκ
τῆς
ὕλης,
ὅπως |
[6] |
πλησίον,
ὑποκινῇ
ἀκούων
τῆς
φωνῆς.
|
δήσαντα |
δ´
ἐκ
τῆς
ὕλης
τὰς |
[11] |
δὲ
τοῦτον
εἰς
νύκτα
ἐπέθεσαν
|
δήσαντες |
αἶγα,
καὶ
ἔφραξαν
κύκλῳ
τὸ |
[7] |
ἐὰν
πλανηθῶσιν
ἐν
τῷ
κυνηγεσίῳ
|
δι´ |
ἀπειρίαν,
πρὸς
τοῦτο
ἐπανιοῦσαι
σῴζωνται. |
[1] |
ἢ
πόλει
ἢ
βασιλεῖ,
ἐλύοντο
|
δι´ |
αὐτούς·
εἰ
δὲ
πρὸς
τοὺς |
[4] |
μὲν
μέχρι
μεσημβρίας,
χειμῶνος
δὲ
|
δι´ |
ἡμέρας,
μετοπώρου
δ´
ἔξω
μεσημβρίας, |
[10] |
οὕτως,
καὶ
ἐπιδεικτέον
τὴν
εὐψυχίαν,
|
δι´ |
ἣν
εἵλοντο
ἐκπονεῖν
τὴν
ἐπιθυμίαν |
[12] |
ὧν
ἐγένετο
αὐτοῖς
μεγάλη
ἀρετή,
|
δι´ |
ἣν
καὶ
νῦν
θαυμάζονται·
ἧς |
[13] |
γίγνονται
πρὸς
πολλὰ
καὶ
σοφώτεροι
|
δι´ |
οὗ
διδάξομεν.
ἐὰν
γὰρ
μὴ |
[10] |
τι
καὶ
πάσχοι,
οὐκ
ἂν
|
διά |
γε
τὸ
μὴ
ὀρθῶς
ποιεῖν |
[5] |
δέ
εἰσι
κατάδηλοι
μάλιστα
μὲν
|
διὰ |
γῆς
κεκινημένης,
ἐὰν
ἔχωσιν
ἔνιον |
[3] |
δὲ
αἱ
μὲν
ἀρχόμεναι
σφόδρα,
|
διὰ |
δὲ
μαλακίαν
ἀνιᾶσιν,
αἱ
δὲ |
[1] |
μὲν
τεθνεῶτας,
νοσοῦντας
δὲ
ἰᾶσθαι·
|
διὰ |
δὲ
ταῦτα
θεὸς
ὣς
παρ´ |
[12] |
τούτων
οὐδὲν
ἂν
καλῶς
ἔχοι·
|
διὰ |
δὲ
τῶν
πονούντων
ἅπασαι
αἱ |
[1] |
δὲ
καὶ
ἐτίμησαν
τούτῳ
Χείρωνα
|
διὰ
|
δικαιότητα.
ὁ
δὲ
λαβὼν
ἐχάρη |
[9] |
τὰ
ὕδατα
ἀπορούμεναι·
ὁτὲ
δὲ
|
διὰ |
δύσπνοιαν
πίπτουσι.
~Πρὸς
δὲ
τὸν |
[11] |
μὲν
ἐν
τοῖς
ὄρεσι
φαρμάκῳ
|
διὰ |
δυσχωρίαν
ἀκονιτικῷ·
παραβάλλουσι
δὲ
τοῦτο |
[12] |
τῇ
αὑτῶν
εὐταξίᾳ
καὶ
θράσει
|
διὰ |
δυσχωρίαν
ἁμαρτόντας
τοὺς
πολεμίους
νενικηκότας |
[5] |
ἐὰν
ἔχωσιν
ἔνιον
ἐρύθημα,
καὶ
|
διὰ
|
καλάμης
διὰ
τὴν
ἀνταύγειαν·
κατάδηλοι |
[12] |
χρώμενοι
πολλὰ
ἐπιτιμῶσι
τοῖς
πεπαιδευμένοις.
|
διὰ |
μὲν
οὖν
τούτων
οὐδὲν
ἂν |
[12] |
ὅμως
τοὺς
κυνηγέτας
μὴ
κωλύειν
|
διὰ |
μηδενὸς
τῶν
ἐπὶ
τῇ
γῇ |
[5] |
εἶναι.
Βλέπει
δὲ
οὐκ
ὀξὺ
|
διὰ |
πολλά·
τά
τε
γὰρ
ὄμματα |
[12] |
ἐρῶσιν
ἅπαντες
εὔδηλον,
ὅτι
δὲ
|
διὰ |
πόνων
ἔστι
τυχεῖν
αὐτῆς,
οἱ |
[12] |
τοὺς
ἐναντίους
ἐν
παντὶ
χωρίῳ
|
διὰ
|
συνήθειαν.
δυστυχήσαντος
δὲ
οἰκείου
στρατοπέδου |
[5] |
ταῖς
αὐγαῖς·
ἡ
ὄψις
οὖν
|
διὰ |
ταῦτα
ἀμαυρά,
ἐσκεδασμένη.
ἅμα
δὲ |
[5] |
τούτων
συνεξαιροῦνται
τὸ
προνοεῖσθαι.
ὥστε
|
διὰ |
ταῦτα
προσπίπτων
λανθάνει
πρὸς
πολλὰ
|
[3] |
ἄλλαι
ἐκκυνοῦσι
παρὰ
τὸ
ἴχνος
|
διὰ |
τέλους
συμπεριφερόμεναι.
τὰ
μὲν
οὖν
|
[5] |
ἔνιον
ἐρύθημα,
καὶ
διὰ
καλάμης
|
διὰ |
τὴν
ἀνταύγειαν·
κατάδηλοι
δὲ
καὶ |
[12] |
ἀλόγιστοι
τῶν
ταῦτα
λεγόντων
αἱροῦνται
|
διὰ |
τὴν
αὑτῶν
κακίαν
ἀπολέσθαι
μᾶλλον |
[5] |
γὰρ
οὐχ
ἱκανὴ
τὸ
σῶμα
|
διὰ |
τὴν
βραχύτητα·
ἀλλὰ
τῷ
ὠτὶ |
[9] |
ἁλίσκονται
ἀλλὰ
καὶ
μεθ´
ἡμέραν
|
διὰ |
τὴν
ἐρημίαν·
ἐν
δὲ
τοῖς |
[5] |
τὰ
φελλία,
τὰ
δασέα
ἀποχωρῶσι,
|
διὰ
|
τὴν
ὁμόχροιαν.
προλαμβάνοντες
δὲ
τὰς |
[10] |
ἐὰν
μὲν
οὕτως
ἔχοντι
προσπέσῃ,
|
διὰ |
τὴν
σιμότητα
τῶν
ὀδόντων
τὸ |
[10] |
κνώδοντες
τῆς
λόγχης,
ἀφίκοιτ´
ἂν
|
διὰ
|
τῆς
ῥάβδου
προωθῶν
αὑτὸν
πρὸς |
[3] |
πόνους
δύνανται
ἀνέχεσθαι,
ἀλλ´
ἀπαγορεύουσι
|
διὰ |
τὸ
ἄλγος
τῶν
ποδῶν.
Εἰσὶ |
[1] |
τῇ
Ἑλλάδι
τῶν
παρὰ
Χείρωνος
|
διὰ |
τὸ
ἀξίωμα
τὸ
ἐκ
τούτων |
[8] |
τῶν
δικτύων·
ταχὺ
γὰρ
ἀπαγορεύει
|
διὰ |
τὸ
βάθος
τῆς
χιόνος
καὶ |
[8] |
καὶ
εἴθισται
τεχνάζειν
τῇ
βαδίσει
|
διὰ |
τὸ
διώκεσθαι
ἀεὶ
ἀπὸ
τῶν |
[12] |
ἀπεροῦσιν·
ἀνέξονται
γὰρ
τοὺς
πόνους
|
διὰ |
τὸ
εἰθίσθαι
μετὰ
τούτων
αἱρεῖν |
[12] |
ὁρῶσιν·
ἡ
δὲ
πανταχοῦ
πάρεστι
|
διὰ |
τὸ
εἶναι
ἀθάνατος
καὶ
τιμᾷ |
[5] |
αἱ
κύνες
ἧττον
ὀσφραίνονται
τότε
|
διὰ |
τὸ
ἐκλελύσθαι
τὰ
σώματα.
τοῦ |
[12] |
τε
γὰρ
ποιεῖ
καὶ
δικαίους
|
διὰ |
τὸ
ἐν
τῇ
ἀληθείᾳ
παιδεύεσθαι. |
[5] |
νυκτῶν·
τοῦ
δὲ
θέρους
βραχέα
|
διὰ |
τὸ
ἐναντίον.
χειμῶνος
μὲν
οὖν |
[12] |
πόλεσιν·
οἱ
δὲ
μὴ
θέλοντες
|
διὰ |
τὸ
ἐπίπονον
διδάσκεσθαι,
ἀλλὰ
ἐν |
[9] |
ἁλίσκονται·
τὰ
γὰρ
σώματα
αὐτῶν
|
διὰ |
τὸ
ἔτι
νεαρὰ
εἶναι
τῷ |
[12] |
πρόσθεν
οὐ
λείψουσι
τὰς
τάξεις
|
διὰ |
τὸ
καρτερεῖν
δύνασθαι.
ἐν
φυγῇ |
[5] |
οἱ
ἐκ
τῶν
ψιλῶν
εὑρισκόμενοι
|
διὰ |
τὸ
καταφανές,
βραχυδρομώτατοι
δὲ
οἱ |
[8] |
τὸ
βάθος
τῆς
χιόνος
καὶ
|
διὰ |
τὸ
κάτωθεν
τῶν
ποδῶν
λασίων
|
[9] |
δὲ
τοῖς
ἔργοις
τῆς
νυκτὸς
|
διὰ |
τὸ
μεθ´
ἡμέραν
πεφοβῆσθαι
τοὺς |
[12] |
ἀγαθοῖς
πείθονται·
οὐ
γὰρ
εὑρίσκουσι
|
διὰ |
τὸ
μὴ
πονεῖν
οἷον
χρὴ |
[5] |
τοῦ
μὲν
χειμῶνος
μακρά
ἐστι
|
διὰ
|
τὸ
μῆκος
τῶν
νυκτῶν·
τοῦ |
[3] |
μικραὶ
πολλάκις
ἀποστεροῦνται
τῆς
ἐργασίας
|
διὰ |
τὸ
μικρόν·
αἱ
δὲ
γρυπαὶ |
[3] |
δὲ
τὰ
διώγματα
ἀφιεῖσαι
ἐπανέρχονται
|
διὰ |
τὸ
μισόθηρον,
πολλαὶ
δὲ
διὰ |
[12] |
ἐπιέναι
καὶ
τὰ
παραγγελλόμενα
ποιεῖν
|
διὰ |
τὸ
οὕτω
καὶ
αὐτοὶ
αἱρεῖν |
[5] |
οὐ
πολλάκις
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν
|
διὰ |
τὸ
τάχος
κρατεῖται·
ὅσοι
δὲ |
[8] |
τὴν
ὀσμὴν
τοῦ
λαγῶ
ἀφανίζει
|
διὰ |
τὸ
ὑπερπαγές·
λαβόντα
δὲ
τὰ |
[5] |
οἱ
δὲ
δρομαῖοι
οὐχ
οὕτως
|
διὰ |
τὸ
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν
ἔκπληκτοι
|
[3] |
διὰ
τὸ
μισόθηρον,
πολλαὶ
δὲ
|
διὰ |
τὸ
φιλάνθρωπον·
αἱ
δ´
ἐκ |
[4] |
πρὸς
τὰς
εὐνὰς
προΐτωσαν
ὁμοῦ
|
διὰ |
τοῦ
ἴχνους
ἅπασαι.
ὅταν
δὲ |
[6] |
ταχὺ
μεταθεύσονται·
ὅταν
δὲ
οὕτω
|
διὰ |
τοῦ
ἴχνους
πυκνῶς
διᾴττωσι,
μὴ |
[3] |
συνάγουσι
τὰ
ὦτα
καὶ
ἐπισκυθρωπάσασαι
|
διὰ |
τοῦ
ἴχνους,
σχάσασαι
τὴν
οὐρὰν |
[4] |
καθαρῶς,
τὰ
δὲ
ἔργα
οὐδέτερα
|
διὰ |
τοὺς
τριμμούς.
ἔστι
δὲ
καὶ |
[5] |
δὲ
ταύτην
τὴν
ὥραν·
ὥστε
|
διὰ |
τοῦτο
ἐξ
ἀνάγκης
μετ´
ἀλλήλων |
[3] |
αἱ
δὲ
γρυπαὶ
ἄστομοι
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
οὐ
κατέχουσι
τὸν
λαγῶ· |
[1] |
Ἑλλάδι
νεῖκος
ἢ
πόλεμος
ἦν,
|
διὰ |
τούτους
οἱ
Ἕλληνες
ἐκράτουν,
ὥστε |
[12] |
γὰρ
καὶ
τὰ
τοῦ
πολέμου
|
διὰ |
τούτων
εὐτυχοῦντες
ᾐσθάνοντο·
καὶ
τῶν
|
[6] |
δὲ
τούτων
μηδέτερον
κωλύῃ,
ἄγειν
|
διὰ |
τρίτης
ἡμέρας.
τὰς
δὲ
ἀλώπεκας |
[5] |
ὑφ´
αὑτῶν,
παρὰ
τὰ
αὐτά,
|
διὰ |
τῶν
αὐτῶν,
ἐπαλλάττοντες
ἅλματα,
ἐμποιοῦντες |
[6] |
τριπλᾶ,
προφορούμεναι
παρὰ
τὰ
αὐτά,
|
διὰ |
τῶν
αὐτῶν,
ἐπηλλαγμένα,
περιφερῆ,
ὀρθά, |
[10] |
ὅπως
ἂν
εἰς
τὸν
κόλπον
|
διὰ |
τῶν
βρόχων
αἱ
αὐγαὶ
τοῦ |
[10] |
δὲ
ἄκρον
αὐτῶν
ἐκπεράτω
ἔξω
|
διὰ |
τῶν
δακτυλίων·
ἱκανὰ
δὲ
πεντεκαίδεκα. |
[5] |
καὶ
οἱ
ὄμβροι
οἱ
γιγνόμενοι
|
διὰ |
χρόνου
ὀσμὰς
ἄγοντες
τὴν
γῆν |
[5] |
αὐτῶν
καὶ
διωκόμενοι
ἔστιν
ὅτε
|
διαβαίνουσι
|
τὰ
ῥεύματα
καὶ
ὑποκάμπτουσι
καὶ |
[10] |
τὸ
προβόλιον,
μὴ
πολλῷ
μείζω
|
διαβάντα |
ἢ
ἐν
πάλῃ,
ἐπιστρέφοντα
τὰς |
[10] |
αὐτοῖς
αἱ
ἄρκυς
ἐπὶ
τὰς
|
διαβάσεις |
τῶν
ναπῶν
εἰς
τοὺς
δρυμούς, |
[5] |
τὰς
ἱερὰς
τῶν
νήσων
οὐδὲ
|
διαβιβάζειν |
οἷόν
τε
κύνας.
ὅταν
οὖν |
[12] |
διδάσκεσθαι,
ἀλλὰ
ἐν
ἡδοναῖς
ἀκαίροις
|
διάγειν, |
φύσει
οὗτοι
κάκιστοι.
οὔτε
γὰρ |
[10] |
ὅπως
ἂν
ᾖ
αὐτῷ
ἱκανὴ
|
διαδρομή· |
ἐὰν
γὰρ
ὑποχωρῶν
ἐμπέσῃ
εἰς |
[7] |
ταῖς
κυσὶν
ἰχνευούσαις,
ἐῶντα
αὐτὰς
|
διαθεῖν |
τὰ
ἴχνη.
καὶ
ἐπειδὰν
ὁ |
[5] |
γὰρ
τῷ
φέγγει
ἐπαναρριπτοῦντες
μακρὰν
|
διαίρουσιν |
ἀντιπαίζοντες·
ταραχώδη
δὲ
ὅταν
ἀλώπεκες |
[4] |
καὶ
τὰ
μὲν
ὄμματα
πυκνὰ
|
διακινοῦσαι, |
ταῖς
δὲ
οὐραῖς
διασαίνουσαι
κύκλους |
[3] |
αἱ
δὲ
τὰ
ὦτα
μόνον
|
διακινοῦσι, |
τὴν
δὲ
οὐρὰν
ἡσυχῇ
ἔχουσιν, |
[4] |
μέλανα,
λαμπρά,
μέτωπα
πλατέα,
τὰς
|
διακρίσεις |
βαθείας,
ὦτα
μικρά,
λεπτά,
ψιλὰ |
[7] |
ἐξάγειν
ἐπὶ
κυνηγέσιον
ἐνδελεχῶς,
ἀλλὰ
|
διαλείπειν, |
ἵνα
μὴ
φιλοπονίᾳ
διαφθείρωσι.
κύουσι |
[5] |
συγκεκόμισται,
τὰ
δὲ
ἄγρια
γήρᾳ
|
διαλέλυται· |
ὥστε
οὐ
παραλυποῦσι
τῶν
καρπῶν |
[6] |
ἑτέραν·
περαινομένου
δὲ
τοῦ
ἴχνους
|
διαλιπόντα |
μὴ
πολὺ
καὶ
τὰς
ἄλλας |
[5] |
τοιαῦτα,
πρὶν
ἂν
ὁ
ἥλιος
|
διαλύσῃ |
αὐτὰ
ἢ
προϊοῦσα
ἡ
ἡμέρα· |
[9] |
τῶν
τόπων
ἐνθυμούμενον,
ὅπως
μὴ
|
διαμαρτήσεται· |
πολὺ
γὰρ
ἀλλοιοῦνται
τῇ
ὄψει |
[10] |
δ´
ἄκων
ἔλθῃ
εἰς
τοῦτο,
|
διαναστάσεις |
γίγνονται
αἱ
αὐταὶ
ὥσπερ
ὑπὸ
|
[9] |
ἔργοις·
ἐὰν
δὲ
τραχεῖς
τόπους
|
διαπερᾷ, |
αἱ
πέτραι
ἕξουσι
τὸν
φλοιὸν |
[4] |
εὔποδες
γίγνονται
καὶ
τὰ
σώματα
|
διαπονοῦσαι |
ἐν
τόποις
τοιούτοις
ὠφελοῦνται.
ἀγέσθωσαν |
[5] |
ὡς
ἐλαφρόν
ἐστιν·
ὅταν
ἀτρέμα
|
διαπορεύηται, |
πηδᾷ—
βαδίζοντα
δὲ
οὐδεὶς
ἑώρακεν |
[10] |
οὕτως
εἰσὶ
θερμοί·
ζῶντι
δὲ
|
διάπυροι, |
ὅταν
ἐρεθίζηται·
οὐ
γὰρ
ἂν |
[5] |
δὲ
καὶ
ἀσαφῆ
τοῦ
θέρους·
|
διάπυρος |
γὰρ
οὖσα
ἡ
γῆ
ἀφανίζει |
[6] |
μηδὲ
ὅταν
ἄνεμος
πνέῃ
μέγας·
|
διαρπάζει |
γὰρ
τὰ
ἴχνη
καὶ
οὐ
|
[4] |
ὄπισθεν
καὶ
εἰς
τὸ
πλάγιον
|
διαρριμμάτων, |
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
ἀληθῶς
ἤδη |
[6] |
πεφοβημένος
τὰς
κύνας·
αἱ
δὲ
|
διαρριπτοῦσαι |
τὰς
οὐρὰς
καὶ
ἑαυταῖς
ἐμπίπτουσαι |
[5] |
δὲ
καὶ
ἐν
τῇ
θαλάττῃ
|
διαρριπτῶν
|
ἐπὶ
τὸ
δυνατὸν
καὶ
ἐν |
[4] |
πυκνὰ
διακινοῦσαι,
ταῖς
δὲ
οὐραῖς
|
διασαίνουσαι |
κύκλους
πολλοὺς
ποιούμεναι
πρὸς
τὰς |
[6] |
ἑαυτὰς
παραθέουσαι,
ταχὺ
τὰς
οὐρὰς
|
διασείουσαι, |
καὶ
ἐπικλίνουσαι
τὰ
ὦτα
καὶ |
[9] |
ἐὰν
μὴ
προσμείξας
τις
εὐθὺς
|
διασκεδάσῃ
|
αὐτὰς
ἀπ´
ἀλλήλων,
ὥστε
μονωθῆναί |
[9] |
δὲ
καὶ
γάλα
δοῦσαι
καὶ
|
διασκεψάμεναι |
μὴ
ὁρῶνται
ὑπό
τινος,
φυλάττει |
[2] |
τριακονθάμματα,
καὶ
τῶν
βρόχων
τὸ
|
διάστημα |
ἴσον
ταῖς
ἄρκυσιν.
ἐν
δὲ |
[7] |
γὰρ
βαρεῖαι
πλησμοναὶ
τῶν
σκυλακίων
|
διαστρέφουσι |
τὰ
σκέλη,
τοῖς
σώμασι
νόσους |
[3] |
σχάσασαι
τὴν
οὐρὰν
καὶ
φράξασαι
|
διατρέχουσι· |
πολλαὶ
δὲ
τούτων
μὲν
οὐδὲν |
[3] |
ἀγνοοῦσι,
τὰ
δὲ
δρομαῖα
ταχὺ
|
διατρέχουσιν, |
οὐκ
εἰσὶ
γνήσιαι·
διώκουσι
δὲ |
[5] |
ἢ
ἐν
τοῖς
ψιλοῖς
ὄζει·
|
διατρέχων |
γὰρ
καὶ
ἀνακαθίζων
ἅπτεται
πολλῶν. |
[13] |
κεναί,
ἀρετὴ
δ´
οὐκ
ἔνι·
|
διατρίβειν |
δ´
ἄλλως
παρέχει
τοῖς
ἐλπίσασί |
[6] |
οὕτω
διὰ
τοῦ
ἴχνους
πυκνῶς
|
διᾴττωσι, |
μὴ
κατέχοντα
κυνοδρομεῖν,
ἵνα
μὴ |
[7] |
ἀλλὰ
διαλείπειν,
ἵνα
μὴ
φιλοπονίᾳ
|
διαφθείρωσι. |
κύουσι
δ´
ἑξήκονθ´
ἡμέρας.
ἐπειδὰν |
[6] |
μὴ
ἐθίζειν
τὰς
κύνας
διώκειν·
|
διαφθορὰ |
γὰρ
μεγίστη
καὶ
ἐν
τῷ |
[3] |
ἀσύντακτα
ἔχουσαι
τὰ
σώματα
βαρέως
|
διαφοιτῶσιν· |
αἱ
ἄψυχοι
δὲ
καὶ
λείπουσι |
[7] |
οὔπω
ἔχουσαι
συνεστῶτα
τὰ
σώματα·
|
διαφυλάττειν |
οὖν
δεῖ
τοῦτο
τὸν
κυνηγέτην. |
[5] |
τὰ
νότια
ποιεῖ·
ὑγραίνοντα
γὰρ
|
διαχεῖ· |
τὰ
δὲ
βόρεια,
ἐὰν
ᾖ
|
[8] |
ἐπιλάμπῃ,
ὀλίγον
χρόνον·
ταχὺ
γὰρ
|
διαχεῖται. |
ὅταν
δ´
ἐπινίφῃ
συνεχῶς,
οὐδὲν |
[13] |
πολλὰ
καὶ
σοφώτεροι
δι´
οὗ
|
διδάξομεν. |
ἐὰν
γὰρ
μὴ
πόνοις
καὶ
|
[10] |
τούτων
ἑκάστῳ
πρὸς
θήραν
χρῆσθαι
|
διδάξω. |
πρῶτον
μὲν
οὖν
χρὴ
ἐλθόντας
|
[13] |
καὶ
ἑτέρων
κωλύει
χρησίμων
καὶ
|
διδάσκει |
κακά.
μέμφομαι
οὖν
αὐτοῖς
τὰ |
[12] |
ἐγὼ
παραινῶ·
παίδευσις
γὰρ
καλὴ
|
διδάσκει |
χρῆσθαι
νόμοις
καὶ
λέγειν
περὶ |
[12] |
μὴ
θέλοντες
διὰ
τὸ
ἐπίπονον
|
διδάσκεσθαι, |
ἀλλὰ
ἐν
ἡδοναῖς
ἀκαίροις
διάγειν, |
[13] |
τῆς
αὑτοῦ
φύσεως
τὸ
ἀγαθὸν
|
διδάσκεσθαι, |
δεύτερον
δὲ
παρὰ
τῶν
ἀληθῶς |
[12] |
ἀεί
τι
μοχθεῖν
τε
καὶ
|
διδάσκεσθαι |
ἑαυτοῖς
μὲν
μαθήσεις
καὶ
μελέτας
|
[7] |
ἐᾶν·
ἁλισκομένου
δὲ
τοῦ
λαγῶ
|
διδόναι |
αὐταῖς
ἀναρρηγνύναι.
ἐπειδὰν
δὲ
μηκέτι |
[7] |
δὲ
πλανᾶται
τὰ
σκυλάκια
ἤδη,
|
διδόναι |
γάλα
μέχρι
ἐνιαυτοῦ
καὶ
οἷς |
[7] |
καὶ
ὡς
τὰ
πολλὰ
δεομέναις
|
διδόναι |
τὰ
ἐπιτήδεια
ταῖς
κυσὶν
αὐτόν· |
[7] |
μάθημα.
πρὸς
δὲ
ταῖς
ἄρκυσι
|
διδόναι |
τὰ
σιτία
αὐταῖς,
ἕως
ἂν |
[7] |
ὅταν
δὲ
ἐπιθυμοῦσαι
λάβωσι,
τὸν
|
διδόντα |
στέργουσιν.
~Ἰχνεύεσθαι
δὲ
τὸν
λαγῶ |
[9] |
δὲ
τὸ
κάτω
ἀμειβόμενον
στενότητι·
|
διελεῖν |
δὲ
καὶ
τῇ
σειρίδι
καὶ |
[9] |
παλαιστῆς.
ἱστάναι
δὲ
τὰς
ποδοστράβας
|
διελόντα |
τῆς
γῆς
βάθος
πεντεπάλαστον,
περιφερὲς |
[1] |
ἐκ
τῆς
ἄλλης
παιδείας
πολὺ
|
διενεγκόντες |
τὰ
κατὰ
τὴν
ἀρετὴν
ἐθαυμάσθησαν. |
[4] |
ἀπὸ
τῶν
ὤμων,
τὰς
ὠμοπλάτας
|
διεστώσας |
μικρόν,
σκέλη
τὰ
πρόσθια
μικρά, |
[5] |
κύκλῳ,
ἄνωθεν
δὲ
ὡς
χρὴ
|
διεστῶτα, |
μηροὺς
μικρούς,
εὐπαγεῖς,
ἔξωθεν
μῦς |
[3] |
ἡσθεὶς
τῷ
ἔργῳ
μάλιστα
αὐτὰς
|
διεφύλαξεν· |
αἱ
δ´
ἀλωπεκίδες
διότι
ἐκ |
[6] |
ᾖ
κυνοδρομῶν
ἐπιγίγνεσθαι
αὐταῖς,
ἀλλὰ
|
διημαρτηκὼς
|
ᾖ
τῶν
δρόμων,
ἢ
καὶ |
[6] |
παραθέουσαι,
συντρέχουσαι
φιλοπόνως,
συνιστάμεναι
ταχύ,
|
διιστάμεναι, |
πάλιν
ἐπιφερόμεναι·
τελευτῶσαι
δὲ
ἀφίξονται |
[1] |
καὶ
ἐτίμησαν
τούτῳ
Χείρωνα
διὰ
|
δικαιότητα. |
ὁ
δὲ
λαβὼν
ἐχάρη
τῷ |
[12] |
σώφρονάς
τε
γὰρ
ποιεῖ
καὶ
|
δικαίους
|
διὰ
τὸ
ἐν
τῇ
ἀληθείᾳ |
[12] |
νόμοις
καὶ
λέγειν
περὶ
τῶν
|
δικαίων |
καὶ
ἀκούειν.
οἱ
μὲν
οὖν |
[4] |
λαμπρῶς,
πυκνὰ
μεταφερόμεναι
καὶ
ἐπανακλαγγάνουσαι
|
δικαίως· |
πρὸς
δὲ
τὸν
κυνηγέτην
μὴ
|
[2] |
δικτύων
τὸ
μὲν
μέγεθος
πεντεσπίθαμοι,
|
δίκρα |
ἔχουσαι
μικρά,
τὰ
ἐντμήματα
μὴ |
[10] |
βρόχους
ἐπὶ
ἀποσχαλιδώματα
τῆς
ὕλης
|
δίκρα |
τῆς
δὲ
ἄρκυος
αὐτῆς
μακρὸν |
[9] |
σώματι,
ἐνίοτε
δὲ
καὶ
εἰς
|
δίκρας
|
τῆς
ὕλης
ἐμπίπτει
φερόμενον,
καὶ |
[6] |
ἀνελόντα
τὰς
ἄρκυς
καὶ
τὰ
|
δίκτυα, |
ἀνατρίψαντα
τὰς
κύνας
ἀπιέναι
ἐκ |
[2] |
ἐνόδια
ἐχέτω
μαστούς,
τὰ
δὲ
|
δίκτυα |
δακτυλίους,
τοὺς
δὲ
περιδρόμους
ἀπὸ |
[2] |
τριώρυγα,
τετρώρυγα,
πεντώρυγα,
τὰ
δὲ
|
δίκτυα |
δεκώρυγα,
εἰκοσώρυγα,
τριακοντώρυγα·
ἐὰν
δὲ
|
[2] |
δ´
ἐνόδια
δωδεκάλινα,
τὰ
δὲ
|
δίκτυα |
ἑκκαιδεκάλινα,
τὸ
δὲ
μέγεθος
τὰ |
[2] |
καὶ
τὰ
ἐνόδια
καὶ
τὰ
|
δίκτυα. |
ἔστωσαν
δὲ
αἱ
μὲν
ἄρκυς |
[2] |
καὶ
τὰ
ἐνόδια
καὶ
τὰ
|
δίκτυα |
κυνοῦχος
μόσχειος,
καὶ
τὰ
δρέπανα, |
[8] |
τὸ
ὑπερπαγές·
λαβόντα
δὲ
τὰ
|
δίκτυα |
μετ´
ἄλλου
ἐλθόντα
πρὸς
τὰ |
[6] |
αἱ
ἄρκυς
ἑστάναι
οὐδὲ
τὰ
|
δίκτυα. |
ὅταν
δὲ
τούτων
μηδέτερον
κωλύῃ, |
[2] |
τ´
ἐστὶ
χρῆσθαι
πρὸς
τὰ
|
δίκτυα |
πολλῷ
καὶ
ὀλίγῳ·
ἐλάττονι
μέν, |
[6] |
τρόπου
ἑλεῖν
ταχύ.
τὰ
δὲ
|
δίκτυα |
τεινέτω
ἐν
ἀπέδοις,
ἐμβαλλέτω
δὲ |
[8] |
τούτου
περιτείνειν
αὐτῶν
ἑκάστῳ
τὰ
|
δίκτυα |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὅνπερ
ἐν |
[6] |
ἱστάναι
τὰς
ἄρκυς
καὶ
τὰ
|
δίκτυα, |
ὡς
εἴρηται.
μετὰ
δὲ
τοῦτο |
[8] |
ἐὰν
δὲ
ἐκκυλισθῇ
ἐκ
τῶν
|
δικτύων, |
μεταθεῖν
κατὰ
τὰ
ἴχνη·
ὁ |
[8] |
ἁλώσεται
γὰρ
καὶ
ἄνευ
τῶν
|
δικτύων· |
ταχὺ
γὰρ
ἀπαγορεύει
διὰ
τὸ
|
[2] |
ἀρκύων
διπλάσιαι,
αἱ
δὲ
τῶν
|
δικτύων |
τὸ
μὲν
μέγεθος
πεντεσπίθαμοι,
δίκρα |
[5] |
πλάγιον,
ὁποτέρᾳ
ἂν
λυπῆται,
ἀπερειδόμενος
|
{διὸ} |
δὴ
εἰς
τοῦτο
ὑποστρέφεται
ταχύ, |
[9] |
καὶ
τὰς
νάπας,
ἐν
ταῖς
|
διόδοις |
καὶ
τοῖς
ἔργοις
πρὸς
ὅ |
[11] |
περιθέουσι,
καὶ
ἐπειδὰν
μὴ
εὑρίσκῃ
|
δίοδον, |
ὑπερπηδᾷ
καὶ
ἁλίσκεται.
~Περὶ
μὲν |
[6] |
ἄπειρον
εἰπεῖν·
τούτων
δὲ
παρόδους,
|
διόδους, |
καταφανεῖς,
λεπτὰς
καταλιπών,
εἰς
ὄρθρον |
[1] |
Θησεύς,
Ἱππόλυτος,
Παλαμήδης,
Μενεσθεύς,
Ὀδυσσεύς,
|
Διομήδης, |
Κάστωρ,
Πολυδεύκης,
Μαχάων,
Ποδαλείριος,
Ἀντίλοχος, |
[1] |
ἀλλὰ
ἐρίζειν.
Ὀδυσσεὺς
δὲ
καὶ
|
Διομήδης |
λαμπροὶ
μὲν
καὶ
καθ´
ἓν |
[1] |
Ἑλλήνων
ἐδίδου
τἀριστεῖα
Ἡρακλῆς
ὁ
|
Διός, |
ἑλὼν
Τροίαν,
Ἡσιόνην
αὐτῷ
ἔδωκεν. |
[3] |
αὐτὰς
διεφύλαξεν·
αἱ
δ´
ἀλωπεκίδες
|
διότι |
ἐκ
κυνῶν
τε
καὶ
ἀλωπέκων
|
[2] |
λίνων,
τὸ
δὲ
μέγεθος
πεντεσπίθαμοι,
|
διπάλαστοι |
δὲ
τοὺς
βρόχους,
περικείσθωσαν
δὲ |
[6] |
ἐξίλλουσαι
τὰ
ἴχνη,
ὡς
πέφυκε,
|
διπλᾶ, |
τριπλᾶ,
προφορούμεναι
παρὰ
τὰ
αὐτά, |
[2] |
δὲ
τῶν
ἐνοδίων
τῶν
ἀρκύων
|
διπλάσιαι, |
αἱ
δὲ
τῶν
δικτύων
τὸ |
[3] |
~Τὰ
δὲ
γένη
τῶν
κυνῶν
|
διττά, |
αἱ
μὲν
καστόριαι,
αἱ
δὲ
|
[3] |
πολὺ
ἔχουσαι.
πολλαὶ
δὲ
τὰ
|
διώγματα |
ἀφιεῖσαι
ἐπανέρχονται
διὰ
τὸ
μισόθηρον, |
[6] |
ἀλώπεκας
μὴ
ἐθίζειν
τὰς
κύνας
|
διώκειν· |
διαφθορὰ
γὰρ
μεγίστη
καὶ
ἐν |
[8] |
τεχνάζειν
τῇ
βαδίσει
διὰ
τὸ
|
διώκεσθαι |
ἀεὶ
ἀπὸ
τῶν
τοιούτων.
ἐπειδὰν |
[10] |
τοὺς
καλλίστους·
ἐπειδὰν
δὲ
εὑρεθῇ,
|
διώκεται. |
ἐὰν
μὲν
οὖν
εἰς
τὴν |
[4] |
ὅτι
τοῦ
λαγῶ
ἐγγύς
εἰσι.
|
διωκέτωσαν |
δὲ
ἐρρωμένως
καὶ
μὴ
ἐπανιεῖσαι |
[9] |
ἁλίσκονται
δὲ
καὶ
ἄνευ
ποδοστράβης
|
διωκόμεναι, |
ὅταν
ᾖ
ἡ
ὥρα
θερινή· |
[5] |
εὑρισκόμενοι
δὲ
ὑπ´
αὐτῶν
καὶ
|
διωκόμενοι |
ἔστιν
ὅτε
διαβαίνουσι
τὰ
ῥεύματα |
[9] |
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν
σὺν
πόνῳ
|
διωκόμενος· |
λαβόντα
δὲ
δοῦναι
τῷ
ἀρκυωρῷ· |
[10] |
δὲ
καὶ
ὅταν
ᾖ
πνίγη,
|
διωκόμενος |
ὑπὸ
τῶν
κυνῶν·
τὸ
γὰρ |
[6] |
τὸν
στοῖχον
ἡ
ἄρκυς,
ἀνιστάτω.
|
διωκομένου |
δὲ
τοῦ
λαγῶ
εἰς
τὰς
|
[6] |
κλαγγὴν
φεύγων.
ἐμβοάτω
δὲ
αὐτῷ
|
διωκομένῳ |
Ἰὼ
κύνες,
ἰώ,
καλῶς,
σοφῶς
|
[6] |
φιλοπόνως.
καὶ
ἐὰν
πάλιν
ἀπαντῶσι
|
διώκουσαι |
αὐτόν,
ἀναβοᾶν
Εὖ
γε,
εὖ |
[3] |
ταχὺ
διατρέχουσιν,
οὐκ
εἰσὶ
γνήσιαι·
|
διώκουσι
|
δὲ
αἱ
μὲν
ἀρχόμεναι
σφόδρα, |
[5] |
ἀνομοίως,
τὰ
δὲ
κατάντη
ἥκιστα.
|
διωκώμενοι |
δέ
εἰσι
κατάδηλοι
μάλιστα
μὲν |
[9] |
ἑτέρων
ἐλάφων·
καὶ
ἀποχωροῦσιν,
ὅταν
|
διώκωνται, |
ἐν
μέσαις,
ὁτὲ
δὲ
πρόσθεν, |
[5] |
οἱ
φόβοι
τῶν
κυνῶν
ὅταν
|
διώκωνται, |
ἑπόμενοι
μετὰ
τούτων
συνεξαιροῦνται
τὸ |
[12] |
τῶν
πολεμίων
ὀρθῶς
καὶ
ἀσφαλῶς
|
διώξονται |
τοὺς
ἐναντίους
ἐν
παντὶ
χωρίῳ |
[2] |
δὲ
μέγεθος
τὰ
μὲν
ἐνόδια
|
διώρυγα, |
τριώρυγα,
τετρώρυγα,
πεντώρυγα,
τὰ
δὲ |
[13] |
σοφοὺς
καὶ
ἀγαθούς·
οὐ
γὰρ
|
δοκεῖν |
αὐτὰ
βούλομαι
μᾶλλον
ἢ
εἶναι
|
[9] |
τὴν
ἑκατέρου,
τῇ
στέγῃ
ἐπιθεῖναι
|
δοκίδας |
ἀτρακτυλίδος
μὴ
ὑπερτεινούσας
εἰς
τὸ
|
[3] |
ἀσαφῶς,
αἱ
δὲ
πολὺ
ὑπολαμβάνουσαι,
|
δοξάζουσαι |
δὲ
ἑτέρως·
αἱ
δὲ
πεπλασμένως, |
[1] |
δὲ
καὶ
αὐτὸν
τὸν
πατέρα,
|
δόξαν |
εὐσεβείας
ἐξηνέγκατο,
ὥστε
καὶ
οἱ |
[5] |
δὲ
καὶ
οὐκ
ἀκούσαντες,
ἀλλὰ
|
δόξαντες |
ἢ
πεισθέντες
ὑφ´
αὑτῶν,
παρὰ |
[10] |
στιφρούς,
καὶ
τὰς
ῥάβδους
κρανείας
|
δορατοπαχεῖς. |
αἱ
δὲ
ποδοστράβαι
ὅμοιαι
ταῖς |
[1] |
δ´
ἐπιθυμίαν
παρέσχε
καὶ
θεοῖς
|
δοῦναι
|
τε
Θέτιν
αὐτῷ
καὶ
τὸν |
[9] |
σὺν
πόνῳ
διωκόμενος·
λαβόντα
δὲ
|
δοῦναι |
τῷ
ἀρκυωρῷ·
ὁ
δὲ
βοήσεται· |
[9] |
εὐνάσειν.
κατακλίνασαι
δὲ
καὶ
γάλα
|
δοῦσαι |
καὶ
διασκεψάμεναι
μὴ
ὁρῶνται
ὑπό |
[2] |
δίκτυα
κυνοῦχος
μόσχειος,
καὶ
τὰ
|
δρέπανα, |
ἵνα
ᾖ
τῆς
ὕλης
τέμνοντα |
[7] |
οὐ
πείσονται
τοῦτο.
τὰ
δὲ
|
δρομαῖα, |
ἕως
ἂν
ἕλωσι
{τῷ
ἴχνει} |
[3] |
μὲν
εὐναῖα
ἀγνοοῦσι,
τὰ
δὲ
|
δρομαῖα |
ταχὺ
διατρέχουσιν,
οὐκ
εἰσὶ
γνήσιαι· |
[5] |
λαγῶς
πορεύεται
ἐφιστάμενος,
τὰ
δὲ
|
δρομαῖα |
ταχύ·
ἡ
γῆ
οὖν
τῶν |
[5] |
μετόπωρον
ἐν
προσηλίοις·
οἱ
δὲ
|
δρομαῖοι |
οὐχ
οὕτως
διὰ
τὸ
ὑπὸ |
[5] |
χρόνον
τῶν
εὐναίων
ἢ
τῶν
|
δρομαίων· |
τὰ
μὲν
γὰρ
εὐναῖα
ποιῶν |
[9] |
δὲ
τοῦτο,
τὸν
μὲν
πρῶτον
|
δρόμον |
αἱ
κύνες
ἀπολείπονται·
ἥ
τε |
[5] |
δὲ
οὐκ
ἐπιτηδείαν
ἔχει
πρὸς
|
δρόμον· |
ἐπευθύνειν
γὰρ
οὐχ
ἱκανὴ
τὸ
|
[7] |
οὔσας
καὶ
εὐψύχους
πρὸς
τὸν
|
δρόμον |
ἐπιλύῃ,
ὁρῶσαι
τὸν
λαγῶ
ἐντεινόμεναι |
[10] |
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ποιῆται
τὸν
|
δρόμον |
καὶ
μὴ
ἐξαλλάττῃ.
ἐπειδὰν
δ´ |
[7] |
ὦσι
καὶ
ἄψυχοι
πρὸς
τὸν
|
δρόμον, |
οὐδὲν
κωλύει
ἱέναι·
εὐθὺς
γὰρ |
[7] |
μὲν
καλαὶ
ὦσι
πρὸς
τὸν
|
δρόμον |
τὰ
εἴδη,
μὴ
ἀνιέναι
εὐθύς· |
[5] |
ἔτειοι
τάχιστα
θέουσι
τὸν
πρῶτον
|
δρόμον, |
τοὺς
δ´
ἄλλους
οὐκέτι·
εἰσὶ |
[5] |
τόπους
πλανῆται
χαλεποὶ
πρὸς
τοὺς
|
δρόμους· |
τὰ
γὰρ
σύντομα
ἴσασι·
θέουσι |
[6] |
ἑαλωκὼς
ᾖ
ἐν
τῷ
πρώτῳ
|
δρόμῳ, |
ἀνακαλεσάμενον
τὰς
κύνας
ζητεῖν
ἄλλον· |
[9] |
ταχὺ
ληφθήσεται·
ἐν
γὰρ
τῷ
|
δρόμῳ |
πᾶν
τὸ
σῶμα
τύπτει
καὶ
|
[9] |
νεβρῶν·
δευτέρῳ
δὲ
καὶ
τρίτῳ
|
δρόμῳ |
ταχὺ
ἁλίσκονται·
τὰ
γὰρ
σώματα |
[7] |
δὲ
προλάβῃ
ὁ
λαγῶς
τῷ
|
δρόμῳ, |
ὥστε
μὴ
ἐφορᾶν
ἔτι
αὐτόν, |
[6] |
αὐταῖς,
ἀλλὰ
διημαρτηκὼς
ᾖ
τῶν
|
δρόμων, |
ἢ
καὶ
πλησίον
που
φοιτώσας |
[5] |
ἀφανίζει
δὲ
καὶ
ἡ
πολλὴ
|
δρόσος |
καταφέρουσα
αὐτά,
καὶ
οἱ
ὄμβροι |
[10] |
διαβάσεις
τῶν
ναπῶν
εἰς
τοὺς
|
δρυμούς, |
τὰ
ἄγκη,
τὰ
τραχέα,
εἰσβολὰς |
[6] |
δὲ
ἄρκυς
ἱστάτω
εἰς
ἄγκη,
|
δρυμῶνας
|
τραχείας,
σιμάς,
λαγαράς,
σκοτεινάς,
ῥοῦς, |
[9] |
ξύλον
τὸ
ἐξαπτόμενον
ἔστω
μὲν
|
δρυὸς |
ἢ
πρίνου,
μέγεθος
τρισπίθαμον,
περίφλοιον, |
[10] |
τὸ
γὰρ
θηρίον
καίπερ
ὑπερβάλλον
|
δυνάμει |
ἀπαγορεύει
ὑπέρασθμον
γιγνόμενον.
ἀποθνῄσκουσι
δὲ |
[13] |
καὶ
αἴσχιστα
ἔχουσι
πονεῖν
οὐ
|
δυνάμενοι. |
οἱ
δὲ
κυνηγέται
εἰς
τὸ |
[2] |
παρεχέσθω
μηδὲν
ἐλλείπων
τῆς
ἑαυτοῦ
|
δυνάμεως. |
ὅσα
δὲ
καὶ
οἷα
δεῖ |
[10] |
ἔχοντα.
οὕτω
δὲ
πολλὴ
ἡ
|
δύναμίς |
ἐστιν
αὐτοῦ
ὥστε
καὶ
ἃ |
[5] |
κύνες
μαλκίουσαι
τὰς
ῥῖνας
οὐ
|
δύνανται |
αἰσθάνεσθαι
ὅταν
ᾖ
τοιαῦτα,
πρὶν |
[3] |
ἂν
ὦσιν
εὔψυχοι
τοὺς
πόνους
|
δύνανται |
ἀνέχεσθαι,
ἀλλ´
ἀπαγορεύουσι
διὰ
τὸ |
[12] |
ἀγαθὸν
εἶναι·
ὥστε
οὔτε
θεοσεβεῖς
|
δύνανται |
εἶναι
οὔτε
σοφοί·
τῷ
δὲ |
[13] |
δὲ
καὶ
αἰσχροκερδείας
οἱ
μὲν
|
δύνανται |
καταφρονεῖν,
οἱ
δ´
οὐ
δύνανται· |
[6] |
γὰρ
τὰ
ἴχνη
καὶ
οὐ
|
δύνανται |
ὀσφραίνεσθαι
οὐδὲ
αἱ
ἄρκυς
ἑστάναι |
[13] |
δύνανται
καταφρονεῖν,
οἱ
δ´
οὐ
|
δύνανται· |
φωνὴν
δὲ
οἱ
μὲν
εὐεπῆ |
[12] |
τὰς
τάξεις
διὰ
τὸ
καρτερεῖν
|
δύνασθαι. |
ἐν
φυγῇ
δὲ
τῶν
πολεμίων |
[9] |
νεαρὰ
εἶναι
τῷ
πόνῳ
οὐ
|
δύναται
|
ἀντέχειν.
Ἵστανται
δὲ
καὶ
ποδοστράβαι |
[10] |
τῶν
ὀδόντων
τὸ
σῶμα
οὐ
|
δύναται
|
ὑπολαβεῖν·
ἐὰν
δὲ
μετεώρῳ,
ἀνάγκη |
[12] |
θηρία.
ἔπειτα
εὐνάζεσθαί
τε
σκληρῶς
|
δυνατοὶ |
ἔσονται
καὶ
φύλακες
εἶναι
ἀγαθοὶ |
[5] |
τῇ
θαλάττῃ
διαρριπτῶν
ἐπὶ
τὸ
|
δυνατὸν |
καὶ
ἐν
ὕδατι,
ἐάν
τι |
[10] |
οὖν
μετεωρίζειν·
ἐὰν
δὲ
μὴ
|
δύνηται, |
ἀμφιβὰς
πατεῖ.
ἀπαλλαγὴ
δὲ
τούτων |
[6] |
ἢ
ἐχομένας
τῶν
ἰχνῶν
μὴ
|
δύνηται |
ἰδεῖν,
πυνθάνεσθαι
παραθέοντα
ἅμα
ὅτῳ |
[5] |
δασέων·
ἐμποδὼν
γὰρ
τὸ
σκοτεινόν.
|
Δύο |
δὲ
τὰ
γένη
ἐστὶν
αὐτῶν· |
[8] |
γῆν·
εἰ
δ´
ἐνέσται
μελάγχιμα,
|
δυσζήτητος |
ἔσται.
ἔστι
δέ,
ὅταν
μὲν |
[13] |
μὲν
ἐπὶ
τοὺς
φίλους
ἰόντες
|
δύσκλειαν |
ἔχουσι
παρὰ
πᾶσιν,
οἱ
δὲ
|
[2] |
τριακοντώρυγα·
ἐὰν
δὲ
ᾖ
μείζω,
|
δυσμεταχείριστα |
ἔσται·
ἀμφότερα
δὲ
τριακονθάμματα,
καὶ |
[10] |
ἐμφράττειν
τῇ
ὕλῃ
καὶ
τὰ
|
δύσορμα, |
ἵνα
εἰς
τὰς
ἄρκυς
ποιῆται |
[5] |
ὀσμὰς
ἄγοντες
τὴν
γῆν
ποιοῦσι
|
δύσοσμον, |
ἕως
ἂν
ψυχθῇ·
χείρω
δὲ |
[9] |
ὕδατα
ἀπορούμεναι·
ὁτὲ
δὲ
διὰ
|
δύσπνοιαν |
πίπτουσι.
~Πρὸς
δὲ
τὸν
ὗν |
[12] |
ἐν
παντὶ
χωρίῳ
διὰ
συνήθειαν.
|
δυστυχήσαντος |
δὲ
οἰκείου
στρατοπέδου
ἐν
χωρίοις |
[3] |
ἔχουσι,
τὰ
δὲ
ἠγμέναι
ἀνεπιστημόνως
|
δύσχρηστοί |
εἰσιν·
αἱ
τοιαῦται
μὲν
οὖν |
[11] |
ἐν
τοῖς
ὄρεσι
φαρμάκῳ
διὰ
|
δυσχωρίαν |
ἀκονιτικῷ·
παραβάλλουσι
δὲ
τοῦτο
οἱ |
[12] |
αὑτῶν
εὐταξίᾳ
καὶ
θράσει
διὰ
|
δυσχωρίαν
|
ἁμαρτόντας
τοὺς
πολεμίους
νενικηκότας
ἀναμαχόμενοι
|
[9] |
ἐὰν
γὰρ
ὀσφραίνηται
νεωστὶ
κεκινημένης,
|
δυσωπεῖται· |
ταχὺ
δὲ
ποιεῖ
τοῦτο.
ἐπισκοπεῖν |
[2] |
εὔτροχοι
ὦσι,
τὰ
δ´
ἐνόδια
|
δωδεκάλινα, |
τὰ
δὲ
δίκτυα
ἑκκαιδεκάλινα,
τὸ |
[1] |
ὁ
δὲ
λαβὼν
ἐχάρη
τῷ
|
δώρῳ |
καὶ
ἐχρῆτο·
καὶ
ἐγένοντο
αὐτῷ |