Chapitre
[1250]	οἶδ᾽ ἐμοὶ δ᾽ οὖν ἥ	τ᾽	ἄγαν σιγὴ βαρὺ ~δοκεῖ προσεῖναι
[750]	ἐννυχεύεις, ~φοιτᾷς δ᾽ ὑπερπόντιος ἔν	τ᾽	ἀγρονόμοις αὐλαῖς· ~καί σ᾽ οὔτ᾽
[350]	ὀχμάζεται ἀμφὶ λόφον ζυγῶν ~οὔρειόν	τ᾽	ἀκμῆτα ταῦρον. ~καὶ φθέγμα καὶ
[1100]	Νυσαίων ὀρέων ~κισσήρεις ὄχθαι χλωρά	τ᾽	ἀκτὰ ~πολυστάφυλος πέμπει, ~ἀμβρότων ἐπέων
[500]	φόβος. ~ἀλλ᾽ ἡ τυραννὶς πολλά	τ᾽	ἄλλ᾽ εὐδαιμονεῖ ~κἄξεστιν αὐτῇ δρᾶν
[1050]	τὴν γλῶσσαν ἡσυχαιτέραν ~τὸν νοῦν	τ᾽	ἀμείνω τῶν φρενῶν ἢ νῦν
[650]	δ᾽ ἂν ἄρχεσθαι θέλειν, ~δορός	τ᾽	ἂν ἐν χειμῶνι προστεταγμένον ~μένειν
[600]	τῶν νερτέρων ~ἀμᾷ κόνις λόγου	τ᾽	ἄνοια καὶ φρενῶν ἐρινύς. ~τεάν,
[1100]	ὀπάονες, ~οἵ τ᾽ ὄντες οἵ	τ᾽	ἀπόντες, ἀξίνας χεροῖν ~ὁρμᾶσθ᾽ ἑλόντες
[50]	πατὴρ ~ὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής	τ᾽	ἀπώλετο, ~πρὸς αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων διπλᾶς
[1050]	τῶν ἄνω βαλὼν κάτω ~ψυχήν	τ᾽	ἀτίμως ἐν τάφῳ κατῴκισας, ~ἔχεις
[1300]	τ᾽ οὐχ ἑκὼν κάκτανον ~σέ	τ᾽	αὖ τάνδ᾽ ὤμοι μέλεος, οὐδ᾽
[700]	τι καίριον λέγει, ~μαθεῖν, σέ	τ᾽	αὖ τοῦδ᾽ εὖ γὰρ εἴρηται
[850]	~ἰὼ ματρῷαι λέκτρων ~ἆται κοιμήματά	τ᾽	αὐτογέννητ᾽ ἐμῷ πατρὶ δυσμόρου ματρός,
[1100]	ἐπειδὴ δόξα τῇδ᾽ ἐπεστράφη, ~αὐτός	τ᾽	ἔδησα καὶ παρὼν ἐκλύσομαι. ~δέδοικα
[1050]	καὐτὸς καὶ ταράσσομαι φρένας. ~τό	τ᾽	εἰκαθεῖν γὰρ δεινόν, ἀντιστάντα δὲ
[700]	τὸ μανθάνειν. ~(Χορός) ~ἄναξ, σέ	τ᾽	εἰκός, εἴ τι καίριον λέγει,
[300]	~καὶ θηρῶν ἀγρίων ἔθνη πόντου	τ᾽	εἰναλίαν φύσιν ~σπείραισι δικτυοκλώστοις, ~περιφραδὴς
[300]	νῦν γὰρ ἐκτὸς ἐλπίδος γνώμης	τ᾽	ἐμῆς ~σωθεὶς ὀφείλω τοῖς θεοῖς
[350]	ἕρπει, ~νόμους γεραίρων χθονὸς θεῶν	τ᾽	ἔνορκον δίκαν, ~ὑψίπολις· ἄπολις ὅτῳ
[600]	κατέχεις Ὀλύμπου μαρμαρόεσσαν αἴγλαν. ~τό	τ᾽	ἔπειτα καὶ τὸ μέλλον ~καὶ
[1100]	παρ᾽ ὑγρῶν ~Ἰσμηνοῦ ῥείθρων ἀγρίου	τ᾽	ἐπὶ σπορᾷ δράκοντος ~σὲ δ᾽
[800]	ἄνδρες· ~ἰὼ Διρκαῖαι κρῆναι ~Θήβας	τ᾽	εὐαρμάτου ἄλσος, ἔμπας ξυμμάρτυρας ὔμμ᾽
[400]	εὐθὺς διψίαν φέρει κόνιν, ~ἔκ	τ᾽	εὐκροτήτου χαλκέας ἄρδην πρόχου ~χοαῖσι
[550]	~οὐχ ὥς γ᾽ ἐκείνῳ τῇδέ	τ᾽	ἦν ἡρμοσμένα. ~(Κρέων) ~κακὰς ἐγὼ
[950]	γυναῖκας εὔιόν τε πῦρ, ~φιλαύλους	τ᾽	ἠρέθιζε Μούσας. ~παρὰ δὲ κυανεᾶν
[200]	~καὶ πρὸς κυνῶν ἐδεστὸν αἰκισθέν	τ᾽	ἰδεῖν. ~τοιόνδ᾽ ἐμὸν φρόνημα, κοὔποτ᾽
[1100]	ἄν· ἴτ᾽ ἴτ᾽ ὀπάονες, ~οἵ	τ᾽	ὄντες οἵ τ᾽ ἀπόντες, ἀξίνας
[1200]	μέν, αἰτήσαντες ἐνοδίαν θεὸν ~Πλούτωνά	τ᾽	ὀργὰς εὐμενεῖς κατασχεθεῖν ~λούσαντες ἁγνὸν
[800]	τακομέναν, ~ὡς φάτις ἀνδρῶν, ~χιών	τ᾽	οὐδαμὰ λείπει, τέγγει δ᾽ ὑπ᾽
[750]	~οὔθ᾽ ἥδ᾽ ὀλεῖται πλησία, σύ	τ᾽	οὐδαμὰ ~τοὐμὸν προσόψει κρᾶτ᾽ ἐν
[1300]	ἐκποδών, ~ὅς, ὦ παῖ, σέ	τ᾽	οὐχ ἑκὼν κάκτανον ~σέ τ᾽
[650]	Δία ~ξύναιμον. εἰ γὰρ δὴ	τά	γ᾽ ἐγγενῆ φύσει ~ἄκοσμα θρέψω,
[1300]	εὐδαιμονίας ~πρῶτον ὑπάρχει. χρὴ δὲ	τά	γ᾽ εἰς θεοὺς ~μηδὲν ἀσεπτεῖν.
[700]	~δένδρων ὑπείκει, κλῶνας ὡς ἐκσῴζεται,	~τὰ	δ᾽ ἀντιτείνοντ᾽ αὐτόπρεμν᾽ ἀπόλλυται. ~αὕτως
[1250]	μὲν πρὸ χειρῶν τάδε φέρων,	τὰ	δ᾽ ἐν δόμοις ~ἔοικας ἥκειν
[1300]	πάντα γὰρ ~λέχρια τἀν χεροῖν,	τὰ	δ᾽ ἐπὶ κρατί μοι ~πότμος
[300]	δρῶν σ᾽ ἀνιᾷ τὰς φρένας,	τὰ	δ᾽ ὦτ᾽ ἐγώ. ~(Κρέων) ~οἴμ᾽
[300]	μοι τοὺς δρῶντας, ἐξερεῖθ᾽ ὅτι	~τὰ	δειλὰ κέρδη πημονὰς ἐργάζεται. ~(Φύλαξ)
[400]	ὅπως γὰρ ἥκομεν, ~πρὸς σοῦ	τὰ	δείν᾽ ἐκεῖν᾽ ἐπηπειλημένοι, ~πᾶσαν κόνιν
[200]	ὥς τι σημανῶν νέον. ~(Φύλαξ)	~τὰ	δεινὰ γάρ τοι προστίθησ᾽ ὄκνον
[300]	θεοῖς πολλὴν χάριν. ~(Χορός) ~πολλὰ	τὰ	δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει.
[550]	βρέμουσι δ᾽ ἀντιπλῆγες ἀκταί. ~ἀρχαῖα	τὰ	Λαβδακιδᾶν οἴκων ὁρῶμαι ~πήματα φθιτῶν
[150]	δίχα ~ἔστειλ᾽ ἱκέσθαι τοῦτο μὲν	τὰ	Λαΐου ~σέβοντας εἰδὼς εὖ θρόνων
[100]	ἐχθίστων ἀνέμων. ~εἶχε δ᾽ ἄλλᾳ	τὰ	μέν, ~ἄλλα δ᾽ ἐπ᾽ ἄλλοις
[150]	~κοινῷ κηρύγματι πέμψας; ~(Κρέων) ~ἄνδρες,	τὰ	μὲν δὴ πόλεος ἀσφαλῶς θεοὶ
[1250]	ὡς ἔχων τε καὶ κεκτημένος,	~τὰ	μὲν πρὸ χειρῶν τάδε φέρων,
[1200]	~κεῖται δὲ νεκρὸς περὶ νεκρῷ,	τὰ	νυμφικὰ ~τέλη λαχὼν δείλαιος εἰν
[150]	δόρει, ~τάφῳ τε κρύψαι καὶ	τὰ	πάντ᾽ ἀφαγνίσαι ~ἃ τοῖς ἀρίστοις
[650]	καταρρήγνυσι· τῶν δ᾽ ὀρθουμένων ~σῴζει	τὰ	πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία. ~οὕτως
[100]	γὰρ ἁ μεγαλώνυμος ἦλθε Νίκα	~τᾷ	πολυαρμάτῳ ἀντιχαρεῖσα Θήβᾳ, ~ἐκ μὲν
[550]	πεφάνθαι, τὴν δ᾽ ἀφ᾽ οὗ	τὰ	πρῶτ᾽ ἔφυ. ~(Ἰσμήνη) ~οὐ γάρ
[450]	νόμους. ~οὐδὲ σθένειν τοσοῦτον ᾠόμην	τὰ	σὰ ~κηρύγμαθ᾽ ὥστ᾽ ἄγραπτα κἀσφαλῆ
[450]	κακοῖς. ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽ ἴσθι τοι	τὰ	σκλήρ᾽ ἄγαν φρονήματα ~πίπτειν μάλιστα,
[50]	κείσομαι· σοὶ δ᾽ εἰ δοκεῖ,	~τὰ	τῶν θεῶν ἔντιμ᾽ ἀτιμάσασ᾽ ἔχε.
[250]	τὸν δυσδαίμονα ~πάλος καθαιρεῖ τοῦτο	τἀγαθὸν	λαβεῖν. ~πάρειμι δ᾽ ἄκων οὐχ
[1050]	αἰσχροκέρδειαν φιλεῖ. ~(Κρέων) ~ἆρ᾽ οἶσθα	ταγοὺς	ὄντας ἃν λέγῃς λέγων; ~(Τειρεσίας)
[50]	ἔφυν ἀμήχανος. ~(Ἀντιγόνη) ~σὺ μὲν	τάδ᾽	ἂν προὔχοι᾽ ἐγὼ δὲ δὴ
[200]	δίκην; ~τλήμων, μενεῖς αὖ; κεἰ	τάδ᾽	εἴσεται Κρέων ~ἄλλου παρ᾽ ἀνδρός;
[1100]	οὐχὶ δυσμαχητέον. ~(Χορός) ~δρᾶ νυν	τάδ᾽	ἐλθὼν μηδ᾽ ἐπ᾽ ἄλλοισιν τρέπε.
[1]	~τί δ᾽ ὦ ταλαῖφρον, εἰ	τάδ᾽	ἐν τούτοις, ἐγὼ ~λύουσ᾽ ἂν
[1200]	συνίημ᾽ ἢ θεοῖσι κλέπτομαι. ~(Ἄγγελος)	~τάδ᾽	ἐξ ἀθύμου δεσπότου κελευσμάτων ~ἠθροῦμεν·
[350]	~γένοιτο μήτ᾽ ἴσον φρονῶν ὃς	τάδ᾽	ἔρδει. ~ἐς δαιμόνιον τέρας ἀμφινοῶ
[900]	ἐκτησάμην. ~ἀλλ᾽ εἰ μὲν οὖν	τάδ᾽	ἐστὶν ἐν θεοῖς καλά, ~παθόντες
[400]	τις τοῦδ᾽ ἀκηδήσοι πόνου. ~χρόνον	τάδ᾽	ἦν τοσοῦτον, ἔστ᾽ ἐν αἰθέρι
[800]	γὼ καὐτὸς θεσμῶν ~ἔξω φέρομαι	τάδ᾽	ὁρῶν ἴσχειν δ᾽ ~οὐκέτι πηγὰς
[1300]	ὀξυκώκυτον πάθος. ~(Κρέων) ~ὤμοι μοι,	τάδ᾽	οὐκ ἐπ᾽ ἄλλον βροτῶν ~ἐμᾶς
[400]	συντόμως, ~ᾔδησθα κηρυχθέντα μὴ πράσσειν	τάδε;	~(Ἀντιγόνη) ~ᾔδη· τί δ᾽ οὐκ
[400]	~φὴς ἢ καταρνεῖ μὴ δεδρακέναι	τάδε·	~(Ἀντιγόνη) ~καὶ φημὶ δρᾶσαι κοὐκ
[50]	~σιγῶσ᾽ ἐὰν μὴ πᾶσι κηρύξῃς	τάδε.	~(Ἰσμήνη) ~θερμὴν ἐπὶ ψυχροῖσι καρδίαν
[500]	~τίς οἶδεν εἰ κάτωθεν εὐαγῆ	τάδε;	~(Κρέων) ~οὔτοι ποθ᾽ οὑχθρός, οὐδ᾽
[450]	μοι Ζεὺς ἦν ὁ κηρύξας	τάδε,	~οὐδ᾽ ἡ ξύνοικος τῶν κάτω
[250]	ἐξεπίσταμαι καλῶς ~παρηγμένους μισθοῖσιν εἰργάσθαι	τάδε.	~οὐδὲν γὰρ ἀνθρώποισιν οἷον ἄργυρος
[650]	ὅπως σὺ μὴ λέγεις ὀρθῶς	τάδε,	~οὔτ᾽ ἂν δυναίμην μήτ᾽ ἐπισταίμην
[900]	~θαρσεῖν οὐδὲν παραμυθοῦμαι ~μὴ οὐ	τάδε	ταύτῃ κατακυροῦσθαι. ~(Ἀντιγόνη) ~ὦ γῆς
[650]	δ᾽ ἀκούειν ἔσθ᾽ ὑπὸ σκότου	τάδε,	~τὴν παῖδα ταύτην οἷ᾽ ὀδύρεται
[50]	χθονὸς ~ξύγγνοιαν ἴσχειν, ὡς βιάζομαι	τάδε,	~τοῖς ἐν τέλει βεβῶσι πείσομαι·
[1050]	~θεοῖσιν, ἀλλ᾽ ἐκ σοῦ βιάζονται	τάδε.	~τούτων σε λωβητῆρες ὑστεροφθόροι ~λοχῶσιν
[1250]	κεκτημένος, ~τὰ μὲν πρὸ χειρῶν	τάδε	φέρων, τὰ δ᾽ ἐν δόμοις
[200]	τίς ἀνδρῶν ἦν ὁ τολμήσας	τάδε;	~(Φύλαξ) ~οὐκ οἶδ᾽ ἐκεῖ γὰρ
[200]	~τὸ μὴ πιχωρεῖν τοῖς ἀπιστοῦσιν	τάδε.	~(Χορός) ~οὔκ ἔστιν οὕτω μῶρος
[300]	εἰδέναι. ~ὅσοι δὲ μισθαρνοῦντες ἤνυσαν	τάδε,	~χρόνῳ ποτ᾽ ἐξέπραξαν ὡς δοῦναι
[1050]	~(Κρέων) ~σοφὸς σὺ μάντις, ἀλλὰ	τἀδικεῖν	φιλῶν. ~(Τειρεσίας) ~ὄρσεις με τἀκίνητα
[350]	ἥξειν δεῦρ᾽ ἂν ἐξηύχουν ἐγὼ	~ταῖς	σαῖς ἀπειλαῖς αἷς ἐχειμάσθην τότε
[1050]	τἀδικεῖν φιλῶν. ~(Τειρεσίας) ~ὄρσεις με	τἀκίνητα	διὰ φρενῶν φράσαι. ~(Κρέων) ~κίνει,
[800]	βλάστα δάμασεν, καί νιν ὄμβροι	τακομέναν,	~ὡς φάτις ἀνδρῶν, ~χιών τ᾽
[950]	καὶ κερκίδων ἀκμαῖσιν. ~κατὰ δὲ	τακόμενοι	μέλεοι μελέαν πάθαν ~κλαῖον, ματρὸς
[550]	φθονῶ σ᾽ ὑπεκφυγεῖν. ~(Ἰσμήνη) ~οἴμοι	τάλαινα,	κἀμπλάκω τοῦ σοῦ μόρου; ~(Ἀντιγόνη)
[850]	~λαμπάδος ἱερὸν ὄμμα ~θέμις ὁρᾶν	ταλαίνᾳ.	~τὸν δ᾽ ἐμὸν πότμον ἀδάκρυτον
[1150]	πάρα. ~(Χορός) ~καὶ μὴν ὁρῶ	τάλαιναν	(Εὐρυδίκη) ν ὁμοῦ ~δάμαρτα τὴν
[50]	ἀδελφῷ φιλτάτῳ πορεύσομαι. ~(Ἰσμήνη) ~οἴμοι	ταλαίνης,	ὡς ὑπερδέδοικά σου. ~(Ἀντιγόνη) ~μὴ
[50]	μίαν καθ᾽ ἡμέραν ~αὐτοκτονοῦντε τὼ	ταλαιπώρω	μόρον ~κοινὸν κατειργάσαντ᾽ ἐπαλλήλοιν χεροῖν.
[1]	κακή. ~(Ἰσμήνη) ~τί δ᾽ ὦ	ταλαῖφρον,	εἰ τάδ᾽ ἐν τούτοις, ἐγὼ
[850]	ὀργά. ~(Ἀντιγόνη) ~ἄκλαυτος, ἄφιλος, ἀνυμέναιος	ταλαίφρων	ἄγομαι ~τὰν πυμάταν ὁδόν. οὐκέτι
[850]	ματρός, ~οἵων ἐγώ ποθ᾽ ἁ	ταλαίφρων	ἔφυν· ~πρὸς οὓς ἀραῖος ἄγαμος
[1200]	δ᾽ ἔπος ~ἵησι δυσθρήνητον· ὦ	τάλας	ἐγώ, ~ἆρ᾽ εἰμὶ μάντις; ἆρα
[200]	γὰρ ηὔδα πολλά μοι μυθουμένη·	~τάλας,	τί χωρεῖς οἷ μολὼν δώσεις
[1250]	~κακὸν τόδ᾽ ἄλλο δεύτερον βλέπω	τάλας.	~τίς ἄρα, τίς με πότμος
[1250]	μὲν ἐν χείρεσσιν ἀρτίως τέκνον,	~τάλας,	τὸν δ᾽ ἔναντα προσβλέπω νεκρόν.
[600]	σῶν ~νέατον γέννημ᾽ ἆρ᾽ ἀχνύμενος	~τάλιδος	ἥκει μόρον Ἀντιγόνης, ~ἀπάτης λεχέων
[1150]	δ᾽ ἀπῇ ~τούτων τὸ χαίρειν,	τἄλλ᾽	ἐγὼ καπνοῦ σκιᾶς ~οὐκ ἂν
[1150]	ἤνυσας. ~(Ἄγγελος) ~ὡς ὧδ᾽ ἐχόντων	τἄλλα	βουλεύειν πάρα. ~(Χορός) ~καὶ μὴν
[500]	ποτέ· ~οὕτω δὲ καὶ σοὶ	τἄμ᾽	ἀφανδάνοντ᾽ ἔφυ. ~καίτοι πόθεν κλέος
[200]	~(Φύλαξ) ~φράσαι θέλω σοι πρῶτα	τἀμαυτοῦ·	τὸ γὰρ ~πρᾶγμ᾽ οὔτ᾽ ἔδρασ᾽
[50]	~ἀρχὴν δὲ θηρᾶν οὐ πρέπει	τἀμήχανα.	~(Ἀντιγόνη) ~εἰ ταῦτα λέξεις, ἐχθαρεῖ
[1150]	σε μαινόμεναι πάννυχοι χορεύουσι ~τὸν	ταμίαν	Ἴακχον. ~(Ἄγγελος) ~Κάδμου πάροικοι καὶ
[950]	ὦ παῖ παῖ, ~καὶ Ζηνὸς	ταμιεύεσκε	γονὰς χρυσορύτους. ~ἀλλ᾽ ἁ μοιριδία
[800]	ὁ παγκοίτας Ἅιδας ζῶσαν ἄγει	~τὰν	Ἀχέροντος ~ἀκτάν, οὔθ᾽ ὑμεναίων ἔγκληρον,
[1100]	ἐπέων ~εὐαζόντων Θηβαΐας ἐπισκοποῦντ᾽ ἀγυιάς·	~τὰν	ἐκ πᾶσαι τιμᾷς ὑπερτάταν πόλεων
[800]	ξέναν ~Ταντάλου Σιπύλῳ πρὸς ἄκρῳ,	τὰν	κισσὸς ὡς ἀτενὴς ~πετραία βλάστα
[800]	ἔμ᾽ ὦ γᾶς πατρίας πολῖται,	τὰν	νεάταν ὁδὸν ~στείχουσαν, νέατον δὲ
[600]	δύνασιν τίς ἀνδρῶν ὑπερβασία κατάσχοι;	~τὰν	οὔθ᾽ ὕπνος αἱρεῖ ποθ᾽ ὁ
[850]	~ἄκλαυτος, ἄφιλος, ἀνυμέναιος ταλαίφρων ἄγομαι	~τὰν	πυμάταν ὁδόν. οὐκέτι μοι τόδε
[300]	~περῶν ὑπ᾽ οἴδμασιν. ~θεῶν τε	τὰν	ὑπερτάταν, Γᾶν ~ἄφθιτον, ἀκαμάταν, ἀποτρύεται
[800]	~(Ἀντιγόνη) ~ἤκουσα δὴ λυγρότατον ὀλέσθαι	τὰν	Φρυγίαν ξέναν ~Ταντάλου Σιπύλῳ πρὸς
[750]	τηνικαῦθ᾽ ὅτι ~πόνος περισσός ἐστι	τἀν	Ἅιδου σέβειν. ~(Χορός) ~Ἔρως ἀνίκατε
[1300]	ἐν κακοῖς. ~βράχιστα γὰρ κράτιστα	τἀν	ποσὶν κακά. ~(Κρέων) ~ἴτω ἴτω,
[1300]	πότερα κλιθῶ· πάντα γὰρ ~λέχρια	τἀν	χεροῖν, τὰ δ᾽ ἐπὶ κρατί
[700]	καὶ γυναικὸς ὕστερον. ~(Αἵμων) ~οὔ	τἂν	ἕλοις ἥσσω γε τῶν αἰσχρῶν
[650]	~καὶ σμικρὰ καὶ δίκαια καὶ	τἀναντία.	~καὶ τοῦτον ἂν τὸν ἄνδρα
[1300]	ἑκὼν κάκτανον ~σέ τ᾽ αὖ	τάνδ᾽	ὤμοι μέλεος, οὐδ᾽ ἔχω ~ὅπᾳ
[800]	λυγρότατον ὀλέσθαι τὰν Φρυγίαν ξέναν	~Ταντάλου	Σιπύλῳ πρὸς ἄκρῳ, τὰν κισσὸς
[100]	~ἀντιτύπᾳ δ᾽ ἐπὶ γᾷ πέσε	τανταλωθεὶς	~πυρφόρος, ὃς τότε μαινομένᾳ ξὺν
[1000]	~ἐξημπόλημαι κἀμπεφόρτισμαι πάλαι. ~κερδαίνετ᾽ ἐμπολᾶτε	τἀπὸ	Σάρδεων ~ἤλεκτρον, εἰ βούλεσθε, καὶ
[750]	τόδε νεῖκος ἀνδρῶν ξύναιμον ἔχεις	ταράξας·	~νικᾷ δ᾽ ἐναργὴς βλεφάρων ἵμερος
[1050]	λακεῖν. ~(Κρέων) ~ἔγνωκα καὐτὸς καὶ	ταράσσομαι	φρένας. ~τό τ᾽ εἰκαθεῖν γὰρ
[700]	τὸν χρόνον χρὴ μᾶλλον ἢ	τἄργα	σκοπεῖν. ~(Κρέων) ~ἔργον γάρ ἐστι
[1150]	σπορᾷ· ~καὶ νῦν ἀφεῖται πάντα.	τὰς	γὰρ ἡδονὰς ~ὅταν προδῶσιν ἄνδρες,
[700]	ἐξαμαρτάνονθ᾽ ὁρῶ. ~(Κρέων) ~ἁμαρτάνω γὰρ	τὰς	ἐμὰς ἀρχὰς σέβων; ~(Αἵμων) ~οὐ
[700]	~οὐ γὰρ σέβεις τιμάς γε	τὰς	θεῶν πατῶν. ~(Κρέων) ~ὦ μιαρὸν
[950]	πετρώδει κατάφαρκτος ἐν δεσμῷ. ~οὕτω	τᾶς	μανίας δεινὸν ἀποστάζει ~ἀνθηρόν τε
[400]	ἐκπεπληγμένην, ~καὶ τάς τε πρόσθεν	τάς	τε νῦν ἠλέγχομεν ~πράξεις· ἄπαρνος
[400]	~θηρώμεθ᾽ εὐθὺς οὐδὲν ἐκπεπληγμένην, ~καὶ	τάς	τε πρόσθεν τάς τε νῦν
[300]	~(Φύλαξ) ~ὁ δρῶν σ᾽ ἀνιᾷ	τὰς	φρένας, τὰ δ᾽ ὦτ᾽ ἐγώ.
[600]	~μή νύν ποτ᾽ ὦ παῖ,	τὰς	φρένας ὑφ᾽ ἡδονῆς ~γυναικὸς οὕνεκ᾽
[550]	δὲ τοῦδε χρὴ ~γυναῖκας εἶναι	τάσδε	μηδ᾽ ἀνειμένας. ~φεύγουσι γάρ τοι
[700]	~πόλις γὰρ ἡμῖν ἁμὲ χρὴ	τάσσειν	ἐρεῖ; ~(Αἵμων) ~ὁρᾷς τόδ᾽ ὡς
[400]	φίλους ἄγειν ~ἀλγεινόν· ἀλλὰ πάντα	ταῦθ᾽	ἥσσω λαβεῖν ~ἐμοὶ πέφυκε τῆς
[500]	τιμᾷς χάριν; ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ μαρτυρήσει	ταῦθ᾽	ὁ κατθανὼν νέκυς. ~(Κρέων) ~εἴ
[350]	λόφον ζυγῶν ~οὔρειόν τ᾽ ἀκμῆτα	ταῦρον.	~καὶ φθέγμα καὶ ἀνεμόεν φρόνημα
[1050]	αὐτοῖς τοῖσδε ληφθῆναι κακοῖς. ~καὶ	ταῦτ᾽	ἄθρησον εἰ κατηργυρωμένος ~λέγω· φανεῖ
[50]	οὕνεκ᾽ ἀρχόμεσθ᾽ ἐκ κρεισσόνων, ~καὶ	ταῦτ᾽	ἀκούειν κἄτι τῶνδ᾽ ἀλγίονα. ~ἐγὼ
[450]	ἀνήρ, αὕτη δ᾽ ἀνήρ, ~εἰ	ταῦτ᾽	ἀνατὶ τῇδε κείσεται κράτη. ~ἀλλ᾽
[550]	γὰρ σὺ κηδεμών. ~(Ἰσμήνη) ~τί	ταῦτ᾽	ἀνιᾷς μ᾽ οὐδὲν ὠφελουμένη; ~(Ἀντιγόνη)
[200]	ἐξ ἐμοῦ τιμήσεται. ~(Χορός) ~σοὶ	ταῦτ᾽	ἀρέσκει, παῖ Μενοικέως Κρέον, ~τὸν
[900]	σ᾽ ἐκπροτιμήσασ᾽ ἐγὼ ~νόμῳ Κρέοντι	ταῦτ᾽	ἔδοξ᾽ ἁμαρτάνειν ~καὶ δεινὰ τολμᾶν,
[250]	εἴη τοῦτο κοὐχὶ κρυπτέον. ~καὶ	ταῦτ᾽	ἐνίκα, κἀμὲ τὸν δυσδαίμονα ~πάλος
[300]	τοῦτο ποιήσας ποτέ. ~(Κρέων) ~καὶ	ταῦτ᾽	ἐπ᾽ ἀργύρῳ γε τὴν ψυχὴν
[1100]	τῷ προκειμένῳ, τάφον. ~(Κρέων) ~καὶ	ταῦτ᾽	ἐπαινεῖς καὶ δοκεῖς παρεικαθεῖν; ~(Χορός)
[650]	καταστήσω πόλει, ~ἀλλὰ κτενῶ. πρὸς	ταῦτ᾽	ἐφυμνείτω Δία ~ξύναιμον. εἰ γὰρ
[1000]	βοάς ~ἀνδροφθόρου βεβρῶτες αἵματος λίπος.	~ταῦτ᾽	οὖν, τέκνον, φρόνησον. ἀνθρώποισι γὰρ
[1]	ἐν πόλει. ~οὕτως ἔχει σοι	ταῦτα,	καὶ δείξεις τάχα ~εἴτ᾽ εὐγενὴς
[250]	εἰσορᾷς θεούς; ~οὔκ ἔστιν. ἀλλὰ	ταῦτα	καὶ πάλαι πόλεως ~ἄνδρες μόλις
[450]	κἀχθές, ἀλλ᾽ ἀεί ποτε ~ζῇ	ταῦτα,	κοὐδεὶς οἶδεν ἐξ ὅτου φάνη.
[50]	οὐ πρέπει τἀμήχανα. ~(Ἀντιγόνη) ~εἰ	ταῦτα	λέξεις, ἐχθαρεῖ μὲν ἐξ ἐμοῦ,
[300]	νυν τὴν δόξαν· εἰ δὲ	ταῦτα	μὴ ~φανεῖτέ μοι τοὺς δρῶντας,
[900]	ᾐρόμην πόνον. ~τίνος νόμου δὴ	ταῦτα	πρὸς χάριν λέγω; ~πόσις μὲν
[1000]	ἡγεμών, ἄλλοις δ᾽ ἐγώ. ~καὶ	ταῦτα	τῆς σῆς ἐκ φρενὸς νοσεῖ
[1]	κηρύξαντ᾽ ἔχειν, ~καὶ δεῦρο νεῖσθαι	ταῦτα	τοῖσι μὴ εἰδόσιν ~σαφῆ προκηρύξοντα,
[1300]	ἆμαρ ἄλλ᾽ εἰσίδω. ~(Χορός) ~μέλλοντα	ταῦτα.	τῶν προκειμένων τι χρὴ μέλειν
[900]	οὐδὲν παραμυθοῦμαι ~μὴ οὐ τάδε	ταύτῃ	κατακυροῦσθαι. ~(Ἀντιγόνη) ~ὦ γῆς Θήβης
[700]	οὖν, φιλεῖ γὰρ τοῦτο μὴ	ταύτῃ	ῥέπειν, ~καὶ τῶν λεγόντων εὖ
[400]	λέγεις ὀρθῶς ἃ φῄς; ~(Φύλαξ)	~ταύτην	γ᾽ ἰδὼν θάπτουσαν ὃν σὺ
[650]	ὑπὸ σκότου τάδε, ~τὴν παῖδα	ταύτην	οἷ᾽ ὀδύρεται πόλις, ~πασῶν γυναικῶν
[750]	καὶ θεῶν τῶν νερτέρων. ~(Κρέων)	~ταύτην	ποτ᾽ οὐκ ἔσθ᾽ ὡς ἔτι
[150]	~ἥδ᾽ ἐστὶν ἡ σῴζουσα καὶ	ταύτης	ἔπι ~πλέοντες ὀρθῆς τοὺς φίλους
[1050]	μὴ φρονεῖν πλείστη βλάβη. ~(Τειρεσίας)	~ταύτης	σὺ μέντοι τῆς νόσου πλήρης
[500]	~ὅμαιμος ἐκ μιᾶς τε καὶ	ταὐτοῦ	πατρός. ~(Κρέων) ~πῶς δῆτ᾽ ἐκείνῳ
[350]	~κόρην ἄγων τήνδ᾽ ἣ καθῃρέθη	τάφον	~κοσμοῦσα. κλῆρος ἐνθάδ᾽ οὐκ ἐπάλλετο,
[1100]	~ἄνες, κτίσον δὲ τῷ προκειμένῳ,	τάφον.	~(Κρέων) ~καὶ ταῦτ᾽ ἐπαινεῖς καὶ
[50]	ἂν προὔχοι᾽ ἐγὼ δὲ δὴ	τάφον	~χώσουσ᾽ ἀδελφῷ φιλτάτῳ πορεύσομαι. ~(Ἰσμήνη)
[300]	μὴ τὸν αὐτόχειρα τοῦδε τοῦ	τάφου	~εὑρόντες ἐκφανεῖτ᾽ ἐς ὀφθαλμοὺς ἐμούς,
[450]	κείνην ἴσον ~ἐπαιτιῶμαι τοῦδε βουλεῦσαι	τάφου.	~καί νιν καλεῖτ᾽ ἔσω γὰρ
[1]	καλχαίνουσ᾽ ἔπος. ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ γὰρ	τάφου	νῷν τὼ κασιγνήτω Κρέων ~τὸν
[800]	νόμοις ~πρὸς ἕργμα τυμβόχωστον ἔρχομαι	τάφου	ποταινίου· ~ἰὼ δύστανος, βροτοῖς οὔτε
[500]	μοι, καὶ σὺ τοῦδε τοῦ	τάφου	~φήσεις μετασχεῖν, ἢ ξομεῖ τὸ
[1200]	~ἴτ᾽ ἆσσον ὠκεῖς καὶ παραστάντες	τάφῳ	~ἀθρήσαθ᾽ ἁρμὸν χώματος λιθοσπαδῆ ~δύντες
[1000]	βούλεσθε, καὶ τὸν Ἰνδικὸν ~χρυσόν·	τάφῳ	δ᾽ ἐκεῖνον οὐχὶ κρύψετε, ~οὐδ᾽
[1]	~ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ	~τάφῳ	καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα, ~ἐᾶν
[1050]	κάτω ~ψυχήν τ᾽ ἀτίμως ἐν	τάφῳ	κατῴκισας, ~ἔχεις δὲ τῶν κάτωθεν
[200]	ἄγειν, ~τοῦτον πόλει τῇδ᾽ ἐκκεκήρυκται	τάφῳ	~μήτε κτερίζειν μήτε κωκῦσαί τινα,
[150]	~ὄλωλε τῆσδε, πάντ᾽ ἀριστεύσας δόρει,	~τάφῳ	τε κρύψαι καὶ τὰ πάντ᾽
[500]	~κατέσχον ἢ τὸν αὐτάδελφον ἐν	τάφῳ	~τιθεῖσα; τούτοις τοῦτο πᾶσιν ἁνδάνειν
[600]	Ἀντιγόνης, ~ἀπάτης λεχέων ὑπεραλγῶν; ~(Κρέων)	~τάχ᾽	εἰσόμεσθα μάντεων ὑπέρτερον. ~ὦ παῖ,
[1250]	ἐν δόμοις ~ἔοικας ἥκειν καὶ	τάχ᾽	ὄψεσθαι κακά. ~(Κρέων) ~τί δ᾽
[1]	ἔχει σοι ταῦτα, καὶ δείξεις	τάχα	~εἴτ᾽ εὐγενὴς πέφυκας εἴτ᾽ ἐσθλῶν
[100]	λοχαγοὶ γὰρ ἐφ᾽ ἑπτὰ πύλαις	~ταχθέντες	ἴσοι πρὸς ἴσους ἔλιπον ~Ζηνὶ
[1300]	ἰὼ πρόσπολοι, ~ἄγετέ μ᾽ ὅτι	τάχιστ᾽	ἄγετέ μ᾽ ἐκποδών, ~τὸν οὐκ
[850]	χρείη λέγειν; ~οὐκ ἄξεθ᾽ ὡς	τάχιστα;	καὶ κατηρεφεῖ ~τύμβῳ περιπτύξαντες, ὡς
[1100]	παρεικαθεῖν; ~(Χορός) ~ὅσον γ᾽ ἄναξ,	τάχιστα·	συντέμνουσι γὰρ ~θεῶν ποδώκεις τοὺς
[200]	~ἄναξ, ἐρῶ μὲν οὐχ ὅπως	τάχους	ὕπο ~δύσπνους ἱκάνω κοῦφον ἐξάρας
[750]	~ἁνήρ, ἄναξ, βέβηκεν ἐξ ὀργῆς	ταχύς·	~νοῦς δ᾽ ἐστὶ τηλικοῦτος ἀλγήσας
[1150]	ἀλλ᾽ ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν. ~πλούτει	τε	γὰρ κατ᾽ οἶκον, εἰ βούλει,
[650]	φίλος κακός; ~ἀλλὰ πτύσας ὡσεί	τε	δυσμενῆ μέθες ~τὴν παῖδ᾽ ἐν
[1150]	τύχη καταρρέπει ~τὸν εὐτυχοῦντα τόν	τε	δυστυχοῦντ᾽ ἀεί· ~καὶ μάντις οὐδεὶς
[250]	μεστῶσαι λέγων, ~μὴ φευρεθῇς ἄνους	τε	καὶ γέρων ἅμα. ~λέγεις γὰρ
[1250]	ἁμαρτήματα ~στερεὰ θανατόεντ᾽ ~ὦ κτανόντας	τε	καὶ ~θανόντας βλέποντες ἐμφυλίους. ~ὤμοι
[1250]	~(Ἐξάγγελος) ~ὦ δέσποθ᾽ ὡς ἔχων	τε	καὶ κεκτημένος, ~τὰ μὲν πρὸ
[1000]	τε παντελεῖς ~πλήρεις ὑπ᾽ οἰωνῶν	τε	καὶ κυνῶν βορᾶς ~τοῦ δυσμόρου
[300]	μάλιστ᾽ ἐὰν δέ τοι ~ληφθῇ	τε	καὶ μή, τοῦτο γὰρ τύχη
[150]	καὶ γνώμην, πρὶν ἂν ~ἀρχαῖς	τε	καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ. ~ἐμοὶ
[150]	ἐγκλῄσας ἔχει ~κάκιστος εἶναι νῦν	τε	καὶ πάλαι δοκεῖ· ~καὶ μεῖζον
[150]	μίαν ~καθ᾽ ἡμέραν ὤλοντο παίσαντές	τε	καὶ ~πληγέντες αὐτόχειρι σὺν μιάσματι,
[100]	ποθ᾽ ἁμετέρων ~αἱμάτων γένυσιν πλησθῆναί	τε	καὶ στεφάνωμα πύργων ~πευκάενθ᾽ Ἥφαιστον
[500]	θανών; ~(Ἀντιγόνη) ~ὅμαιμος ἐκ μιᾶς	τε	καὶ ταὐτοῦ πατρός. ~(Κρέων) ~πῶς
[150]	δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ~ψυχήν	τε	καὶ φρόνημα καὶ γνώμην, πρὶν
[1]	ἐσθ᾽ ὁποῖον οὐ ~τῶν σῶν	τε	κἀμῶν οὐκ ὄπωπ᾽ ἐγὼ κακῶν.
[1150]	ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγορος. ~καὶ τυγχάνω	τε	κλῇθρ᾽ ἀνασπαστοῦ πύλης ~χαλῶσα καί
[150]	τῆσδε, πάντ᾽ ἀριστεύσας δόρει, ~τάφῳ	τε	κρύψαι καὶ τὰ πάντ᾽ ἀφαγνίσαι
[950]	τᾶς μανίας δεινὸν ἀποστάζει ~ἀνθηρόν	τε	μένος. κεῖνος ἐπέγνω μανίαις ~ψαύων
[100]	στυγεροῖν, ὣ πατρὸς ἑνὸς ~μητρός	τε	μιᾶς φύντε καθ᾽ αὑτοῖν ~δικρατεῖς
[1100]	Κωρύκιαι ~στείχουσι νύμφαι Βακχίδες, ~Κασταλίας	τε	νᾶμα. ~καί σε Νυσαίων ὀρέων
[400]	~καὶ τάς τε πρόσθεν τάς	τε	νῦν ἠλέγχομεν ~πράξεις· ἄπαρνος δ᾽
[1000]	πόλις. ~βωμοὶ γὰρ ἡμῖν ἐσχάραι	τε	παντελεῖς ~πλήρεις ὑπ᾽ οἰωνῶν τε
[850]	μερίμνας, ~πατρὸς τριπόλιστον οἶκτον τού	τε	πρόπαντος ~ἁμετέρου πότμου κλεινοῖς Λαβδακίδαισιν.
[400]	εὐθὺς οὐδὲν ἐκπεπληγμένην, ~καὶ τάς	τε	πρόσθεν τάς τε νῦν ἠλέγχομεν
[950]	μὲν γὰρ ἐνθέους γυναῖκας εὔιόν	τε	πῦρ, ~φιλαύλους τ᾽ ἠρέθιζε Μούσας.
[500]	ἀτιμάσῃς τὸ μὴ οὐ ~θανεῖν	τε	σὺν σοὶ τὸν θανόντα θ᾽
[400]	ἣ κατεῖχε τὸν ~νέκυν, μυδῶν	τε	σῶμα γυμνώσαντες εὖ, ~καθήμεθ᾽ ἄκρων
[300]	περιβρυχίοισιν ~περῶν ὑπ᾽ οἴδμασιν. ~θεῶν	τε	τὰν ὑπερτάταν, Γᾶν ~ἄφθιτον, ἀκαμάταν,
[300]	ἔτος ~ἱππείῳ γένει πολεύων. ~κουφονόων	τε	φῦλον ὀρνίθων ἀμφιβαλὼν ἄγει ~καὶ
[450]	ἡμῖν Ζηνὸς ἑρκείου κυρεῖ, ~αὐτή	τε	χἠ ξύναιμος οὐκ ἀλύξετον ~μόρου
[1150]	ἐχθρῶν τήνδε Καδμείαν χθόνα ~λαβών	τε	χώρας παντελῆ μοναρχίαν ~ηὔθυνε, θάλλων
[600]	τ᾽ ἄνοια καὶ φρενῶν ἐρινύς.	~τεάν,	Ζεῦ, δύνασιν τίς ἀνδρῶν ὑπερβασία
[800]	ἀνδρῶν, ~χιών τ᾽ οὐδαμὰ λείπει,	τέγγει	δ᾽ ὑπ᾽ ὀφρύσι παγκλαύτοις ~δειράδας·
[500]	ὀφρύων ὕπερ αἱματόεν ~ῥέθος αἰσχύνει,	~τέγγουσ᾽	εὐῶπα παρειάν. ~(Κρέων) ~σὺ δ᾽
[1200]	ἢ κακὸν λόγον. ~(Ἄγγελος) ~καὐτὸς	τεθάμβηκ᾽	ἐλπίσιν δὲ βόσκομαι ~ἄχη τέκνου
[1150]	ἄχθος βασιλέων ἥκεις φέρων; ~(Ἄγγελος)	~τεθνᾶσιν.	οἱ δὲ ζῶντες αἴτιοι θανεῖν.
[1250]	ἐκ κακῶν ἔτι; ~(Ἐξάγγελος) ~γυνὴ	τέθνηκε,	τοῦδε παμμήτωρ νεκροῦ, ~δύστηνος, ἄρτι
[550]	ἡ δ᾽ ἐμὴ ψυχὴ πάλαι	~τέθνηκεν,	ὥστε τοῖς θανοῦσιν ὠφελεῖν. ~(Κρέων)
[700]	δὲ ναὸς ὅστις ἐγκρατῆ πόδα	~τείνας	ὑπείκει μηδέν, ὑπτίοις κάτω ~στρέψας
[700]	αἰσχρὸν οὐδὲν καὶ τὸ μὴ	τείνειν	ἄγαν. ~ὁρᾷς παρὰ ῥείθροισι χειμάρροις
[1000]	σθένει. ~πίπτουσι δ᾽ ὦ γεραιὲ	Τειρεσία,	βροτῶν ~χοἰ πολλὰ δεινοὶ πτώματ᾽
[950]	~τί δ᾽ ἔστιν, ὦ γεραιὲ	Τειρεσία,	νέον; ~(Τειρεσίας) ~ἐγὼ διδάξω, καὶ
[1050]	μπολήσων ἴσθι τὴν ἐμὴν φρένα.	~(Τειρεσίας)	~ἀλλ᾽ εὖ γέ τοι κάτισθι
[950]	ἐγὼ τὸ σὸν φρίσσω στόμα.	~(Τειρεσίας)	~γνώσει, τέχνης σημεῖα τῆς ἐμῆς
[950]	ἔστιν, ὦ γεραιὲ Τειρεσία, νέον;	~(Τειρεσίας)	~ἐγὼ διδάξω, καὶ σὺ τῷ
[950]	~Μοῖραι μακραίωνες ἔσχον, ὦ παῖ.	~(Τειρεσίας)	~Θήβης ἄνακτες, ἥκομεν κοινὴν ὁδὸν
[1050]	βούλομαι τὸν μάντιν ἀντειπεῖν κακῶς.	~(Τειρεσίας)	~καὶ μὴν λέγεις, ψευδῆ με
[1050]	ταγοὺς ὄντας ἃν λέγῃς λέγων;	~(Τειρεσίας)	~οἶδ᾽ ἐξ ἐμοῦ γὰρ τήνδ᾽
[1050]	σὺ μάντις, ἀλλὰ τἀδικεῖν φιλῶν.	~(Τειρεσίας)	~ὄρσεις με τἀκίνητα διὰ φρενῶν
[1050]	χρῆμα; ποῖον τοῦτο πάγκοινον λέγεις;	~(Τειρεσίας)	~ὅσῳ κράτιστον κτημάτων εὐβουλία; ~(Κρέων)
[1050]	δὲ μὴ πὶ κέρδεσιν λέγων.	~(Τειρεσίας)	~οὕτω γὰρ ἤδη καὶ δοκῶ
[1050]	οἶμαι, μὴ φρονεῖν πλείστη βλάβη.	~(Τειρεσίας)	~ταύτης σὺ μέντοι τῆς νόσου
[1050]	μαντικὸν γὰρ πᾶν φιλάργυρον γένος.	~(Τειρεσίας)	~τὸ δ᾽ ἐκ τυράννων αἰσχροκέρδειαν
[950]	πάρος γε σῆς ἀπεστάτουν φρενός.	~(Τειρεσίας)	~τοιγὰρ δι᾽ ὀρθῆς τήνδ᾽ ἐναυκλήρεις
[1000]	καλῶς λέγωσι τοῦ κέρδους χάριν.	~(Τειρεσίας)	φεῦ. ~ἆρ᾽ οἶδεν ἀνθρώπων τις,
[950]	~(Κρέων) ~ἔχω πεπονθὼς μαρτυρεῖν ὀνήσιμα.	~(Τειρεσίας)	~φρόνει βεβὼς αὖ νῦν ἐπὶ
[600]	πατρί. ~ὅστις δ᾽ ἀνωφέλητα φιτύει	τέκνα,	~τί τόνδ᾽ ἂν εἴποις ἄλλο
[700]	~τί γὰρ πατρὸς θάλλοντος εὐκλείας	τέκνοις	~ἄγαλμα μεῖζον, ἢ τί πρὸς
[1300]	~φεῦ φεῦ μᾶτερ ἀθλία, φεῦ	τέκνον.	~(Ἐξάγγελος) ~ἡ δ᾽ ὀξυθήκτῳ βωμία
[1200]	ἐν τῷ συμφορᾶς διεφθάρης; ~ἔξελθε,	τέκνον,	ἱκέσιός σε λίσσομαι. ~τὸν δ᾽
[850]	ἐς Δίκας βάθρον ~προσέπεσες, ὦ	τέκνον,	πολύ· ~πατρῷον δ᾽ ἐκτίνεις τιν᾽
[1250]	~ἔχω μὲν ἐν χείρεσσιν ἀρτίως	τέκνον,	~τάλας, τὸν δ᾽ ἔναντα προσβλέπω
[1000]	βεβρῶτες αἵματος λίπος. ~ταῦτ᾽ οὖν,	τέκνον,	φρόνησον. ἀνθρώποισι γὰρ ~τοῖς πᾶσι
[1200]	τεθάμβηκ᾽ ἐλπίσιν δὲ βόσκομαι ~ἄχη	τέκνου	κλύουσαν ἐς πόλιν γόους ~οὐκ
[550]	~ἀλλὰ κτενεῖς νυμφεῖα τοῦ σαυτοῦ	τέκνου;	~(Κρέων) ~ἀρώσιμοι γὰρ χἀτέρων εἰσὶν
[900]	γάρ ποτ᾽ οὔτ᾽ ἄν, εἰ	τέκνων	μήτηρ ἔφυν, ~οὔτ᾽ εἰ πόσις
[1150]	παντελῆ μοναρχίαν ~ηὔθυνε, θάλλων εὐγενεῖ	τέκνων	σπορᾷ· ~καὶ νῦν ἀφεῖται πάντα.
[50]	ὡς βιάζομαι τάδε, ~τοῖς ἐν	τέλει	βεβῶσι πείσομαι· τὸ γὰρ ~περισσὰ
[1]	~ὁποῖον οὐχὶ νῷν ἔτι ζώσαιν	τελεῖ;	~οὐδὲν γὰρ οὔτ᾽ ἀλγεινὸν οὔτ᾽
[600]	εἰσόμεσθα μάντεων ὑπέρτερον. ~ὦ παῖ,	τελείαν	ψῆφον ἆρα μὴ κλύων ~τῆς
[1050]	πολλοὺς ἔτι ~τρόχους ἁμιλλητῆρας ἡλίου	τελεῖν,	~ἐν οἷσι τῶν σῶν αὐτὸς
[1100]	~ἄριστον ᾖ σῴζοντα τὸν βίον	τελεῖν.	~(Χορός) ~πολυώνυμε, Καδμείας νύμφας ἄγαλμα
[250]	ἐλέγχων φύλακα, κἂν ἐγίγνετο ~πληγὴ	τελευτῶς᾽	οὐδ᾽ ὁ κωλύσων παρῆν. ~εἷς
[1200]	νεκρὸς περὶ νεκρῷ, τὰ νυμφικὰ	~τέλη	λαχὼν δείλαιος εἰν Ἅιδου δόμοις,
[100]	ἴσους ἔλιπον ~Ζηνὶ τροπαίῳ πάγχαλκα	τέλη,	~πλὴν τοῖν στυγεροῖν, ὣ πατρὸς
[200]	~χοὔτως ὁδὸς βραχεῖα γίγνεται μακρά.	~τέλος	γε μέντοι δεῦρ᾽ ἐνίκησεν μολεῖν
[250]	~τὸ πρᾶγμα βουλεύσαντι μηδ᾽ εἰργασμένῳ.	~τέλος	δ᾽ ὅτ᾽ οὐδὲν ἦν ἐρευνῶσιν
[350]	ὃς τάδ᾽ ἔρδει. ~ἐς δαιμόνιον	τέρας	ἀμφινοῶ ~τόδε· πῶς εἰδὼς ἀντιλογήσω
[1300]	μόρων ὁ κάλλιστ᾽ ἔχων ~ἐμοὶ	τερμίαν	ἄγων ἁμέραν ~ὕπατος· ἴτω ἴτω,
[650]	~λόγοις τοιούτοις, οἷς σὺ μὴ	τέρψει	κλύων· ~ἐμοὶ δ᾽ ἀκούειν ἔσθ᾽
[600]	γὰρ ἐσχάτας ὕπερ ~ῥίζας ὃ	τέτατο	φάος ἐν Οἰδίπου δόμοις, ~κατ᾽
[750]	μόνον σέβει θεῶν, ~αἰτουμένη που	τεύξεται	τὸ μὴ θανεῖν, ~ἢ γνώσεται
[350]	ξυμπέφρασται. ~σοφόν τι τὸ μηχανόεν	τέχνας	ὑπὲρ ἐλπίδ᾽ ἔχων ~τοτὲ μὲν
[950]	σὸν φρίσσω στόμα. ~(Τειρεσίας) ~γνώσει,	τέχνης	σημεῖα τῆς ἐμῆς κλύων. ~εἰς
[450]	~τῶν μηδὲν ὀρθῶς ἐν σκότῳ	τεχνωμένων·	~μισῶ γε μέντοι χὤταν ἐν
[700]	μόνος. ~(Κρέων) ~ὅδ᾽ ὡς ἔοικε,	τῇ	γυναικὶ συμμαχεῖ. ~(Αἵμων) ~εἴπερ γυνὴ
[1]	ἐστιν Ἀργείων στρατὸς ~ἐν νυκτὶ	τῇ	νῦν, οὐδὲν οἶδ᾽ ὑπέρτερον, ~οὔτ᾽
[200]	ἐνδίκων· ~ἀλλ᾽ ὅστις εὔνους τῇδε	τῇ	πόλει, θανὼν ~καὶ ζῶν ὁμοίως
[300]	~ἐν τοῖσιν ὠσὶν ἢ πὶ	τῇ	ψυχῇ δάκνει; ~(Κρέων) ~τί δὲ
[200]	δὲ δουλώσας ἄγειν, ~τοῦτον πόλει	τῇδ᾽	ἐκκεκήρυκται τάφῳ ~μήτε κτερίζειν μήτε
[1100]	τόπον. ~ἐγὼ δ᾽ ἐπειδὴ δόξα	τῇδ᾽	ἐπεστράφη, ~αὐτός τ᾽ ἔδησα καὶ
[200]	ἀρέσκει, παῖ Μενοικέως Κρέον, ~τὸν	τῇδε	δύσνουν κἀς τὸν εὐμενῆ πόλει·
[450]	δ᾽ ἀνήρ, ~εἰ ταῦτ᾽ ἀνατὶ	τῇδε	κείσεται κράτη. ~ἀλλ᾽ εἴτ᾽ ἀδελφῆς
[1]	~(Ἀντιγόνη) ~εἰ τὸν νεκρὸν ξὺν	τῇδε	κουφιεῖς χερί. ~(Ἰσμήνη) ~ἢ γὰρ
[550]	~(Ἰσμήνη) ~οὐχ ὥς γ᾽ ἐκείνῳ	τῇδέ	τ᾽ ἦν ἡρμοσμένα. ~(Κρέων) ~κακὰς
[200]	τῶν ἐνδίκων· ~ἀλλ᾽ ὅστις εὔνους	τῇδε	τῇ πόλει, θανὼν ~καὶ ζῶν
[950]	σπέρμα μὲν ἀρχαιογόνων ~ἄντασ᾽ Ἐρεχθειδᾶν,	~τηλεπόροις	δ᾽ ἐν ἄντροις ~τράφη θυέλλαισιν
[700]	γὰρ εἴρηται διπλῇ. ~(Κρέων) ~οἱ	τηλικοίδε	καὶ διδαξόμεσθα δὴ ~φρονεῖν ὑπ᾽
[700]	διδαξόμεσθα δὴ ~φρονεῖν ὑπ᾽ ἀνδρὸς	τηλικοῦδε	τὴν φύσιν; ~(Αἵμων) ~μηδὲν τὸ
[750]	ὀργῆς ταχύς· ~νοῦς δ᾽ ἐστὶ	τηλικοῦτος	ἀλγήσας βαρύς. ~(Κρέων) ~δράτω· φρονείτω
[1200]	Ἅιδου δόμοις, ~δείξας ἐν ἀνθρώποισι	τὴν	ἀβουλίαν ~ὅσῳ μέγιστον ἀνδρὶ πρόσκειται
[150]	ὁρῶν ἀεί, ~οὔτ᾽ ἂν σιωπήσαιμι	τὴν	ἄτην ὁρῶν ~στείχουσαν ἀστοῖς ἀντὶ
[900]	μέλλω. ~λεύσσετε, Θήβης οἱ κοιρανίδαι	~τὴν	βασιλειδᾶν μούνην λοιπήν, ~οἷα πρὸς
[750]	καὶ κατακτεῖναι νοεῖς; ~(Κρέων) ~οὐ	τήν	γε μὴ θιγοῦσαν· εὖ γὰρ
[1050]	νεωτέρους ἀφῇ, ~καὶ γνῷ τρέφειν	τὴν	γλῶσσαν ἡσυχαιτέραν ~τὸν νοῦν τ᾽
[350]	ἀπώμοτον. ~ψεύδει γὰρ ἡ πίνοια	τὴν	γνώμην· ἐπεὶ ~σχολῇ ποθ᾽ ἥξειν
[550]	τὴν μὲν ἀρτίως ~ἄνουν πεφάνθαι,	τὴν	δ᾽ ἀφ᾽ οὗ τὰ πρῶτ᾽
[450]	οὐδενὸς ~φρόνημα δείσασ᾽ ἐν θεοῖσι	τὴν	δίκην ~δώσειν· θανουμένη γὰρ ἐξῄδη,
[1250]	~(Χορός) ~οἴμ᾽ ὡς ἔοικας ὀψὲ	τὴν	δίκην ἰδεῖν. ~(Κρέων) ~οἴμοι, ~ἔχω
[300]	ψευδῆ δοκεῖν. ~(Κρέων) ~κόμψευέ νυν	τὴν	δόξαν· εἰ δὲ ταῦτα μὴ
[900]	αὐδᾶν ξυμμάχων; ἐπεί γε δὴ	~τὴν	δυσσέβειαν εὐσεβοῦσ᾽ ἐκτησάμην. ~ἀλλ᾽ εἰ
[900]	δαιμόνων δίκην; ~τί χρή με	τὴν	δύστηνον ἐς θεοὺς ἔτι ~βλέπειν;
[300]	δάκνει; ~(Κρέων) ~τί δὲ ῥυθμίζεις	τὴν	ἐμὴν λύπην ὅπου; ~(Φύλαξ) ~ὁ
[1050]	~(Κρέων) ~ὡς μὴ μπολήσων ἴσθι	τὴν	ἐμὴν φρένα. ~(Τειρεσίας) ~ἀλλ᾽ εὖ
[50]	δίκῃ. ~ἀλλ᾽ ἔα με καὶ	τὴν	ἐξ ἐμοῦ δυσβουλίαν ~παθεῖν τὸ
[900]	~οἷα πρὸς οἵων ἀνδρῶν πάσχω,	~τὴν	εὐσεβίαν σεβίσασα. ~(Χορός) ~ἔτλα καὶ
[1150]	~οὐκ ἂν πριαίμην ἀνδρὶ πρὸς	τὴν	ἡδονήν. ~(Χορός) ~τί δ᾽ αὖ
[850]	~ἡμεῖς γὰρ ἁγνοὶ τοὐπὶ τήνδε	τὴν	κόρην ~μετοικίας δ᾽ οὖν τῆς
[1150]	τάλαιναν (Εὐρυδίκη) ν ὁμοῦ ~δάμαρτα	τὴν	Κρέοντος. ἐκ δὲ δωμάτων ~ἤτοι
[550]	~(Κρέων) ~τὼ παῖδε φημὶ τώδε	τὴν	μὲν ἀρτίως ~ἄνουν πεφάνθαι, τὴν
[1200]	~ἠθροῦμεν· ἐν δὲ λοισθίῳ τυμβεύματι	~τὴν	μὲν κρεμαστὴν αὐχένος κατείδομεν, ~βρόχῳ
[400]	σωτηρίας. ~(Κρέων) ~σὲ δή, σὲ	τὴν	νεύουσαν εἰς πέδον κάρα, ~φὴς
[650]	πτύσας ὡσεί τε δυσμενῆ μέθες	~τὴν	παῖδ᾽ ἐν Αἴδου τήνδε νυμφεύειν
[650]	ἀκούειν ἔσθ᾽ ὑπὸ σκότου τάδε,	~τὴν	παῖδα ταύτην οἷ᾽ ὀδύρεται πόλις,
[700]	δὴ ~φρονεῖν ὑπ᾽ ἀνδρὸς τηλικοῦδε	τὴν	φύσιν; ~(Αἵμων) ~μηδὲν τὸ μὴ
[300]	~καὶ ταῦτ᾽ ἐπ᾽ ἀργύρῳ γε	τὴν	ψυχὴν προδούς ~(Φύλαξ) ~φεῦ· ~ἦ
[800]	~τὸν παγκοίτην ὅθ᾽ ὁρῶ θάλαμον	~τήνδ᾽	Ἀντιγόνην ἀνύτουσαν. ~(Ἀντιγόνη) ~ὁρᾶτ᾽ ἔμ᾽
[150]	φίλους ποιούμεθα. ~τοιοῖσδ᾽ ἐγὼ νόμοισι	τήνδ᾽	αὔξω πόλιν, ~καὶ νῦν ἀδελφὰ
[350]	ἄλλου, τόδε. ~καὶ νῦν, ἄναξ,	τήνδ᾽	αὐτός, ὡς θέλεις, λαβὼν ~καὶ
[350]	ἔστ᾽ ἐκείνη τοὔργον ἡ ξειργασμένη·	~τήνδ᾽	εἵλομεν θάπτουσαν. ἀλλὰ ποῦ (Κρέων)
[1050]	δ᾽ ἐξ ὅτου λευκὴν ἐγὼ	~τήνδ᾽	ἐκ μελαίνης ἀμφιβάλλομαι τρίχα, ~μή
[950]	φρενός. ~(Τειρεσίας) ~τοιγὰρ δι᾽ ὀρθῆς	τήνδ᾽	ἐναυκλήρεις πόλιν. ~(Κρέων) ~ἔχω πεπονθὼς
[200]	~τί δ᾽ ἐστὶν ἀνθ᾽ οὗ	τήνδ᾽	ἔχεις ἀθυμίαν; ~(Φύλαξ) ~φράσαι θέλω
[1050]	~(Τειρεσίας) ~οἶδ᾽ ἐξ ἐμοῦ γὰρ	τήνδ᾽	ἔχεις σώσας πόλιν. ~(Κρέων) ~σοφὸς
[350]	καίπερ ὢν ἀπώμοτος, ~κόρην ἄγων	τήνδ᾽	ἣ καθῃρέθη τάφον ~κοσμοῦσα. κλῆρος
[350]	ἀμφινοῶ ~τόδε· πῶς εἰδὼς ἀντιλογήσω	~τήνδ᾽	οὐκ εἶναι παῖδ᾽ (Ἀντιγόνη) ν.
[900]	αὐτῶν ἀνέμων αὑταὶ ~ψυχῆς ῥιπαὶ	τήνδε	γ᾽ ἔχουσιν. ~(Κρέων) ~τοιγὰρ τούτων
[150]	δὴ μῆτιν ἐρέσσων, ~ὅτι σύγκλητον	τήνδε	γερόντων ~προὔθετο λέσχην, ~κοινῷ κηρύγματι
[500]	ἀδελφὸς ὤλετο. ~(Κρέων) ~πορθῶν δὲ	τήνδε	γῆν· ὁ δ᾽ ἀντιστὰς ὕπερ.
[300]	ἀρκέσει, πρὶν ἂν ~ζῶντες κρεμαστοὶ	τήνδε	δηλώσηθ᾽ ὕβριν, ~ἵν᾽ εἰδότες τὸ
[1150]	ἐμοί, ποτέ, ~σώσας μὲν ἐχθρῶν	τήνδε	Καδμείαν χθόνα ~λαβών τε χώρας
[550]	ἔφυ. ~(Χορός) ~δεδογμέν᾽ ὡς ἔοικε,	τήνδε	κατθανεῖν. ~(Κρέων) ~καὶ σοί γε
[650]	μέθες ~τὴν παῖδ᾽ ἐν Αἴδου	τήνδε	νυμφεύειν τινί. ~ἐπεὶ γὰρ αὐτὴν
[850]	στέγῃ· ~ἡμεῖς γὰρ ἁγνοὶ τοὐπὶ	τήνδε	τὴν κόρην ~μετοικίας δ᾽ οὖν
[400]	ἀπηλλάχθαι κακῶν. ~(Κρέων) ~ἄγεις δὲ	τήνδε	τῷ τρόπῳ πόθεν λαβών; ~(Φύλαξ)
[750]	θανεῖν, ~ἢ γνώσεται γοῦν ἀλλὰ	τηνικαῦθ᾽	ὅτι ~πόνος περισσός ἐστι τἀν
[1250]	εὖ γὰρ οὖν λέγεις, ~καὶ	τῆς	ἄγαν γάρ ἐστί που σιγῆς
[500]	ὁμορροθεῖ ~καὶ ξυμμετίσχω καὶ φέρω	τῆς	αἰτίας. ~(Ἀντιγόνη) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἐάσει
[1150]	καὶ παρὼν ἐρῶ ~κοὐδὲν παρήσω	τῆς	ἀληθείας ἔπος. ~τί γάρ σε
[850]	τὴν κόρην ~μετοικίας δ᾽ οὖν	τῆς	ἄνω στερήσεται. ~(Ἀντιγόνη) ~ὦ τύμβος,
[150]	δοκεῖ· ~καὶ μεῖζον ὅστις ἀντὶ	τῆς	αὑτοῦ πάτρας ~φίλον νομίζει, τοῦτον
[200]	μηδὲν ἐξερῶ, φράσω δ᾽ ὅμως·	~τῆς	ἐλπίδος γὰρ ἔρχομαι δεδραγμένος, ~τὸ
[950]	στόμα. ~(Τειρεσίας) ~γνώσει, τέχνης σημεῖα	τῆς	ἐμῆς κλύων. ~εἰς γὰρ παλαιὸν
[400]	ταῦθ᾽ ἥσσω λαβεῖν ~ἐμοὶ πέφυκε	τῆς	ἐμῆς σωτηρίας. ~(Κρέων) ~σὲ δή,
[1300]	γε τῶνδε κἀκείνων ἔχων ~πρὸς	τῆς	θανούσης τῆσδ᾽ ἐπεσκήπτου μόρων ~(Κρέων)
[1200]	μέσσῃ περιπετῆ προσκείμενον, ~εὐνῆς ἀποιμώζοντα	τῆς	κάτω φθορὰν ~καὶ πατρὸς ἔργα
[600]	τελείαν ψῆφον ἆρα μὴ κλύων	~τῆς	μελλονύμφου πατρὶ λυσσαίνων πάρει; ~ἢ
[1050]	βλάβη. ~(Τειρεσίας) ~ταύτης σὺ μέντοι	τῆς	νόσου πλήρης ἔφυς. ~(Κρέων) ~οὐ
[450]	γέννημ᾽ ὠμὸν ἐξ ὠμοῦ πατρὸς	~τῆς	παιδός. εἴκειν δ᾽ οὐκ ἐπίσταται
[1000]	ἄλλοις δ᾽ ἐγώ. ~καὶ ταῦτα	τῆς	σῆς ἐκ φρενὸς νοσεῖ πόλις.
[150]	ἄτην ὁρῶν ~στείχουσαν ἀστοῖς ἀντὶ	τῆς	σωτηρίας, ~οὔτ᾽ ἂν φίλον ποτ᾽
[700]	γὰρ ἢ μοὶ χρή με	τῆσδ᾽	ἄρχειν χθονός; ~(Αἵμων) ~πόλις γὰρ
[550]	~(Ἰσμήνη) ~τί γὰρ μόνῃ μοι	τῆσδ᾽	ἄτερ βιώσιμον; ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽ ἥδε
[1300]	κἀκείνων ἔχων ~πρὸς τῆς θανούσης	τῆσδ᾽	ἐπεσκήπτου μόρων ~(Κρέων) ~ποίῳ δὲ
[700]	νόσῳ; ~(Αἵμων) ~οὔ φησι Θήβης	τῆσδ᾽	ὁμόπτολις λεώς. ~(Κρέων) ~πόλις γὰρ
[150]	μέν, ὃς πόλεως ὑπερμαχῶν ~ὄλωλε	τῆσδε,	πάντ᾽ ἀριστεύσας δόρει, ~τάφῳ τε
[550]	λέχος. ~(Χορός) ~ἦ γὰρ στερήσεις	τῆσδε	τὸν σαυτοῦ γόνον; ~(Κρέων) ~Ἅιδης
[650]	~γυνὴ κακὴ ξύνευνος ἐν δόμοις.	τί	γὰρ ~γένοιτ᾽ ἂν ἕλκος μεῖζον
[550]	σὺν κακοῖς πράσσειν κακά. ~(Ἰσμήνη)	~τί	γὰρ μόνῃ μοι τῆσδ᾽ ἄτερ
[700]	~οὐκ ἔστιν οὐδὲν κτῆμα τιμιώτερον,	~τί	γὰρ πατρὸς θάλλοντος εὐκλείας τέκνοις
[1150]	~κοὐδὲν παρήσω τῆς ἀληθείας ἔπος.	~τί	γάρ σε μαλθάσσοιμ᾽ ἂν ὧν
[1150]	ἀνδρὶ πρὸς τὴν ἡδονήν. ~(Χορός)	~τί	δ᾽ αὖ τόδ᾽ ἄχθος βασιλέων
[1]	ἐξέπεμπον, ὡς μόνη κλύοις. ~(Ἰσμήνη)	~τί	δ᾽ ἔστι; δηλοῖς γάρ τι
[350]	ἄψορρος εἰς δέον περᾷ. ~(Κρέων)	~τί	δ᾽ ἔστι; ποίᾳ ξύμμετρος προὔβην
[200]	ἄλλο πλὴν τὸ μόρσιμον. ~(Κρέων)	~τί	δ᾽ ἐστὶν ἀνθ᾽ οὗ τήνδ᾽
[1250]	καὶ τάχ᾽ ὄψεσθαι κακά. ~(Κρέων)	~τί	δ᾽ ἔστιν αὖ κάκιον ἐκ
[950]	κέλευθος ἐκ προηγητοῦ πέλει. ~(Κρέων)	~τί	δ᾽ ἔστιν, ὦ γεραιὲ Τειρεσία,
[950]	νῦν ἐπὶ ξυροῦ τύχης. ~(Κρέων)	~τί	δ᾽ ἔστιν; ὡς ἐγὼ τὸ
[450]	δίκην ~δώσειν· θανουμένη γὰρ ἐξῄδη,	τί	δ᾽ οὔ; ~κεἰ μὴ σὺ
[400]	μὴ πράσσειν τάδε; ~(Ἀντιγόνη) ~ᾔδη·	τί	δ᾽ οὐκ ἔμελλον; ἐμφανῆ γὰρ
[1]	πέφυκας εἴτ᾽ ἐσθλῶν κακή. ~(Ἰσμήνη)	~τί	δ᾽ ὦ ταλαῖφρον, εἰ τάδ᾽
[300]	πὶ τῇ ψυχῇ δάκνει; ~(Κρέων)	~τί	δὲ ῥυθμίζεις τὴν ἐμὴν λύπην
[550]	γ᾽ ἐν σοὶ γελῶ. ~(Ἰσμήνη)	~τί	δῆτ᾽ ἂν ἀλλὰ νῦν σ᾽
[200]	τοῦ νεκροῦ γ᾽ ἐπίσκοποι. ~(Χορός)	~τί	δῆτ᾽ ἂν ἄλλο τοῦτ᾽ ἐπεντέλλοις
[450]	τοῦτ᾽ ἔχων ἅπαντ᾽ ἔχω. ~(Ἀντιγόνη)	~τί	δῆτα μέλλεις; ὡς ἐμοὶ τῶν
[1050]	δεῖ, παῖ Μενοικέως, λαβεῖν. ~(Κρέων)	~τί	δῆτα χρὴ δρᾶν; φράζε. πείσομαι
[500]	τῷ δυσσεβεῖ. ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ γάρ	τι	δοῦλος, ἀλλ᾽ ἀδελφὸς ὤλετο. ~(Κρέων)
[1]	οὐδέν, ἀλλ᾽ ὃς ἂν τούτων	τι	δρᾷ, ~φόνον προκεῖσθαι δημόλευστον ἐν
[300]	ἂν ἢ σεσωσμένους. ~(Φύλαξ) ~εἰπεῖν	τι	δώσεις ἢ στραφεὶς οὕτως ἴω;
[1]	Ἰσμήνης κάρα, ~ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅ	τι	Ζεὺς τῶν ἀπ᾽ Οἰδίπου κακῶν
[250]	~(Χορός) ~ἄναξ, ἐμοί τοί, μή	τι	καὶ θεήλατον ~τοὔργον τόδ᾽ ἡ
[1250]	βοή. ~(Ἄγγελος) ~ἀλλ᾽ εἰσόμεσθα, μή	τι	καὶ κατάσχετον ~κρυφῇ καλύπτει καρδίᾳ
[750]	κώτιλλέ με. ~(Αἵμων) ~βούλει λέγειν	τι	καὶ λέγων μηδὲν κλύειν; ~(Κρέων)
[700]	~ἄναξ, σέ τ᾽ εἰκός, εἴ	τι	καίριον λέγει, ~μαθεῖν, σέ τ᾽
[1]	~τί δ᾽ ἔστι; δηλοῖς γάρ	τι	καλχαίνουσ᾽ ἔπος. ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ γὰρ
[1]	θεῖναι τὸν στρατηγὸν ἀρτίως; ~ἔχεις	τι	κεἰσήκουσας; ἤ σε λανθάνει ~πρὸς
[1300]	μηδένα. ~(Χορός) ~κέρδη παραινεῖς, εἴ	τι	κέρδος ἐν κακοῖς. ~βράχιστα γὰρ
[1]	καὶ ξυνεργάσει σκόπει. ~(Ἰσμήνη) ~ποῖόν	τι	κινδύνευμα; ποῦ γνώμης ποτ᾽ εἰ;
[200]	ἂν δικαίως ἐς κακὸν πέσοιμί	τι.	~(Κρέων) ~εὖ γε στοχάζει κἀποφάργνυσαι
[1250]	ἰώ. ~ἰὼ δυσκάθαρτος Ἅιδου λιμήν,	~τί	μ᾽ ἄρα τί μ᾽ ὀλέκεις;
[1250]	Ἅιδου λιμήν, ~τί μ᾽ ἄρα	τί	μ᾽ ὀλέκεις; ~ὦ κακάγγελτά μοι
[1300]	~(Κρέων) ~αἰαῖ αἰαῖ, ~ἀνέπταν φόβῳ.	τί	μ᾽ οὐκ ἀνταίαν ~ἔπαισέν τις
[800]	ἔπειτα θανοῦσαν. ~(Ἀντιγόνη) ~οἴμοι γελῶμαι.	τί	με, πρὸς θεῶν πατρῴων. ~οὐκ
[450]	τοῦτο καλλύνειν θέλῃ. ~(Ἀντιγόνη) ~θέλεις	τι	μεῖζον ἢ κατακτεῖναί μ᾽ ἑλών;
[450]	ὑπερβαίνειν νόμους; ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ γάρ	τί	μοι Ζεὺς ἦν ὁ κηρύξας
[450]	νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν, ~σχεδόν	τι	μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω. ~(Χορός) ~δηλοῖ
[450]	θνητὸν ὄνθ᾽ ὑπερδραμεῖν. ~οὐ γάρ	τι	νῦν γε κἀχθές, ἀλλ᾽ ἀεί
[350]	δύστηνος ~καὶ δυστήνου πατρὸς Οἰδιπόδα,	~τί	ποτ᾽ οὐ δή που σέ
[700]	εὐκλείας τέκνοις ~ἄγαλμα μεῖζον, ἢ	τί	πρὸς παίδων πατρί; ~μή νυν
[200]	~τὸ πρᾶγμα· δηλοῖς δ᾽ ὥς	τι	σημανῶν νέον. ~(Φύλαξ) ~τὰ δεινὰ
[550]	τοῦδε γὰρ σὺ κηδεμών. ~(Ἰσμήνη)	~τί	ταῦτ᾽ ἀνιᾷς μ᾽ οὐδὲν ὠφελουμένη;
[350]	δ᾽ ἀμηχάνων φυγὰς ξυμπέφρασται. ~σοφόν	τι	τὸ μηχανόεν τέχνας ὑπὲρ ἐλπίδ᾽
[600]	~ὅστις δ᾽ ἀνωφέλητα φιτύει τέκνα,	~τί	τόνδ᾽ ἂν εἴποις ἄλλο πλὴν
[1200]	μέγιστον ἀνδρὶ πρόσκειται κακόν. ~(Χορός)	~τί	τοῦτ᾽ ἂν εἰκάσειας; ἡ γυνὴ
[1]	ὄπωπ᾽ ἐγὼ κακῶν. ~καὶ νῦν	τί	τοῦτ᾽ αὖ φασι πανδήμῳ πόλει
[1250]	λόγον; ~αἰαῖ, ὀλωλότ᾽ ἄνδρ᾽ ἐπεξειργάσω.	~τί	φής, παῖ; τίν᾽ αὖ λέγεις
[200]	παλύνας κἀφαγιστεύσας ἃ χρή· ~(Κρέων)	~τί	φής; τίς ἀνδρῶν ἦν ὁ
[900]	κατασκαφάς. ~ποίαν παρεξελθοῦσα δαιμόνων δίκην;	~τί	χρή με τὴν δύστηνον ἐς
[1300]	~(Χορός) ~μέλλοντα ταῦτα. τῶν προκειμένων	τι	χρὴ μέλειν ~πράσσειν. μέλει γὰρ
[1000]	ἀνθρώπων τις, ἆρα φράζεται, ~(Κρέων)	~τί	χρῆμα; ποῖον τοῦτο πάγκοινον λέγεις;
[200]	ηὔδα πολλά μοι μυθουμένη· ~τάλας,	τί	χωρεῖς οἷ μολὼν δώσεις δίκην;
[500]	ἢ τὸν αὐτάδελφον ἐν τάφῳ	~τιθεῖσα;	τούτοις τοῦτο πᾶσιν ἁνδάνειν ~λέγοιτ᾽
[1150]	ἡδονὰς ~ὅταν προδῶσιν ἄνδρες, οὐ	τίθημ᾽	ἐγὼ ~ζῆν τοῦτον, ἀλλ᾽ ἔμψυχον
[650]	πόλεις ὄλλυσιν, ἥδ᾽ ἀναστάτους ~οἴκους	τίθησιν,	ἥδε συμμάχου δορὸς ~τροπὰς καταρρήγνυσι·
[700]	σέβων; ~(Αἵμων) ~οὐ γὰρ σέβεις	τιμάς	γε τὰς θεῶν πατῶν. ~(Κρέων)
[500]	νέκυς. ~(Κρέων) ~εἴ τοί σφε	τιμᾷς	ἐξ ἴσου τῷ δυσσεβεῖ. ~(Ἀντιγόνη)
[1100]	ἐπισκοποῦντ᾽ ἀγυιάς· ~τὰν ἐκ πᾶσαι	τιμᾷς	ὑπερτάταν πόλεων ~ματρὶ σὺν κεραυνίᾳ·
[500]	~(Κρέων) ~πῶς δῆτ᾽ ἐκείνῳ δυσσεβῆ	τιμᾷς	χάριν; ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ μαρτυρήσει ταῦθ᾽
[200]	φρόνημα, κοὔποτ᾽ ἔκ γ᾽ ἐμοῦ	~τιμὴν	προέξουσ᾽ οἱ κακοὶ τῶν ἐνδίκων·
[650]	τινος. ~οὐχ ἥδε χρυσῆς ἀξία	τιμῆς	λαχεῖν; ~τοιάδ᾽ ἐρεμνὴ σῖγ᾽ ἐπέρχεται
[900]	τοιάδ᾽ ἄρνυμαι. ~καίτοι σ᾽ ἐγὼ	τίμησα	τοῖς φρονοῦσιν εὖ. ~οὐ γάρ
[200]	~καὶ ζῶν ὁμοίως ἐξ ἐμοῦ	τιμήσεται.	~(Χορός) ~σοὶ ταῦτ᾽ ἀρέσκει, παῖ
[900]	θαλάμῳ κατεζεύχθη· ~καίτοι καὶ γενεᾷ	τίμιος,	ὦ παῖ παῖ, ~καὶ Ζηνὸς
[700]	πάτερ, ~οὐκ ἔστιν οὐδὲν κτῆμα	τιμιώτερον,	~τί γὰρ πατρὸς θάλλοντος εὐκλείας
[250]	νόμους διασκεδῶν; ~ἢ τοὺς κακοὺς	τιμῶντας	εἰσορᾷς θεούς; ~οὔκ ἔστιν. ἀλλὰ
[600]	ἀνταμύνωνται κακοῖς ~καὶ τὸν φίλον	τιμῶσιν	ἐξ ἴσου πατρί. ~ὅστις δ᾽
[850]	τέκνον, πολύ· ~πατρῷον δ᾽ ἐκτίνεις	τιν᾽	ἆθλον. ~(Ἀντιγόνη) ~ἔψαυσας ἀλγεινοτάτας ἐμοὶ
[1250]	ἄνδρ᾽ ἐπεξειργάσω. ~τί φής, παῖ;	τίν᾽	αὖ λέγεις μοι νέον, ~αἰαῖ
[900]	δύστηνον ἐς θεοὺς ἔτι ~βλέπειν;	τίν᾽	αὐδᾶν ξυμμάχων; ἐπεί γε δὴ
[150]	νεοχμοῖσι ~θεῶν ἐπὶ συντυχίαις ~χωρεῖ,	τίνα	δὴ μῆτιν ἐρέσσων, ~ὅτι σύγκλητον
[200]	τάφῳ ~μήτε κτερίζειν μήτε κωκῦσαί	τινα,	~ἐᾶν δ᾽ ἄθαπτον καὶ πρὸς
[1]	μὴ ~τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί	τινα,	~ἐᾶν δ᾽ ἄκλαυτον, ἄταφον, οἰωνοῖς
[1250]	~ὦ κακάγγελτά μοι ~προπέμψας ἄχη,	τίνα	θροεῖς λόγον; ~αἰαῖ, ὀλωλότ᾽ ἄνδρ᾽
[750]	οὖν θανεῖται καὶ θανοῦσ᾽ ὀλεῖ	τινα.	~(Κρέων) ~ἦ κἀπαπειλῶν ὧδ᾽ ἐπεξέρχει
[1200]	~ὦ τλῆμον, οἷον ἔργον εἴργασαι·	τίνα	~νοῦν ἔσχες; ἐν τῷ συμφορᾶς
[650]	παῖδ᾽ ἐν Αἴδου τήνδε νυμφεύειν	τινί.	~ἐπεὶ γὰρ αὐτὴν εἷλον ἐμφανῶς
[900]	πολιτῶν τόνδ᾽ ἂν ᾐρόμην πόνον.	~τίνος	νόμου δὴ ταῦτα πρὸς χάριν
[650]	~εἴασ᾽ ὀλέσθαι μήθ᾽ ὑπ᾽ οἰωνῶν	τινος.	~οὐχ ἥδε χρυσῆς ἀξία τιμῆς
[1200]	δ᾽ ἄπωθεν ὀρθίων κωκυμάτων ~κλύει	τις	ἀκτέριστον ἀμφὶ παστάδα, ~καὶ δεσπότῃ
[1000]	τῷ θανόντι μηδ᾽ ὀλωλότα ~κέντει·	τίς	ἀλκὴ τὸν θανόντ᾽ ἐπικτανεῖν; ~εὖ
[450]	γε μέντοι χὤταν ἐν κακοῖσί	τις	~ἁλοὺς ἔπειτα τοῦτο καλλύνειν θέλῃ.
[1300]	τί μ᾽ οὐκ ἀνταίαν ~ἔπαισέν	τις	ἀμφιθήκτῳ ξίφει; ~δείλαιος ἐγώ, αἰαῖ,
[200]	ἃ χρή· ~(Κρέων) ~τί φής;	τίς	ἀνδρῶν ἦν ὁ τολμήσας τάδε;
[600]	φρενῶν ἐρινύς. ~τεάν, Ζεῦ, δύνασιν	τίς	ἀνδρῶν ὑπερβασία κατάσχοι; ~τὰν οὔθ᾽
[1250]	τόδ᾽ ἄλλο δεύτερον βλέπω τάλας.	~τίς	ἄρα, τίς με πότμος ἔτι
[1000]	~(Τειρεσίας) φεῦ. ~ἆρ᾽ οἶδεν ἀνθρώπων	τις,	ἆρα φράζεται, ~(Κρέων) ~τί χρῆμα;
[200]	δὴ λέγω σοι. τὸν νεκρόν	τις	ἀρτίως ~θάψας βέβηκε κἀπὶ χρωτὶ
[500]	ἀρκέσω θνῄσκουσ᾽ ἐγώ. ~(Ἰσμήνη) ~καὶ	τίς	βίος μοι σοῦ λελειμμένῃ φίλος;
[750]	κἀπαπειλῶν ὧδ᾽ ἐπεξέρχει θρασύς; ~(Αἵμων)	~τίς	δ᾽ ἔστ᾽ ἀπειλὴ πρὸς κενὰς
[1150]	θανεῖν. ~(Χορός) ~καὶ τίς φονεύει;	τίς	δ᾽ ὁ κείμενος; λέγε. ~(Ἄγγελος)
[950]	γονὰς χρυσορύτους. ~ἀλλ᾽ ἁ μοιριδία	τις	δύνασις δεινά· ~οὔτ᾽ ἄν νιν
[250]	οὐδὲν ἦν ἐρευνῶσιν πλέον, ~λέγει	τις	εἷς, ὃ πάντας ἐς πέδον
[650]	πέφυκα πάντα προσκοπεῖν ὅσα ~λέγει	τις	ἢ πράσσει τις ἢ ψέγειν
[650]	ὅσα ~λέγει τις ἢ πράσσει	τις	ἢ ψέγειν ἔχει. ~τὸ γὰρ
[700]	ὤφθησαν κενοί. ~ἀλλ᾽ ἄνδρα, κεἴ	τις	ᾖ σοφός, τὸ μανθάνειν ~πόλλ᾽
[250]	ὁ κωλύσων παρῆν. ~εἷς γάρ	τις	ἦν ἕκαστος οὑξειργασμένος, ~κοὐδεὶς ἐναργής,
[250]	ἐπημαξευμένη ~τροχοῖσιν, ἀλλ᾽ ἄσημος οὑργάτης	τις	ἦν. ~ὅπως δ᾽ ὁ πρῶτος
[700]	μετάστασιν δίδου. ~γνώμη γὰρ εἴ	τις	κἀπ᾽ ἐμοῦ νεωτέρου ~πρόσεστι, φήμ᾽
[850]	με. ~(Χορός) ~σέβειν μὲν εὐσέβειά	τις,	~κράτος δ᾽ ὅτῳ κράτος μέλει
[1250]	δεύτερον βλέπω τάλας. ~τίς ἄρα,	τίς	με πότμος ἔτι περιμένει; ~ἔχω
[500]	τῷ κακῷ λαχεῖν ἴσος. ~(Ἀντιγόνη)	~τίς	οἶδεν εἰ κάτωθεν εὐαγῆ τάδε;
[550]	γενεὰν γένος, ἀλλ᾽ ἐρείπει ~θεῶν	τις,	οὐδ᾽ ἔχει λύσιν. νῦν γὰρ
[600]	ἕρπει, πρὶν πυρὶ θερμῷ πόδα	τις	~προσαύσῃ. σοφίᾳ γὰρ ἔκ του
[1050]	κύνες καθήγνισαν ~ἢ θῆρες ἤ	τις	πτηνὸς οἰωνός, φέρων ~ἀνόσιον ὀσμὴν
[400]	ἄνδρ᾽ ἀνὴρ ἐπιρρόθοις ~κακοῖσιν, εἴ	τις	τοῦδ᾽ ἀκηδήσοι πόνου. ~χρόνον τάδ᾽
[800]	ἔγκληρον, οὔτ᾽ ἐπινύμφειός ~πώ μέ	τις	ὕμνος ὕμνησεν, ἀλλ᾽ Ἀχέροντι νυμφεύσω.
[1150]	ζῶντες αἴτιοι θανεῖν. ~(Χορός) ~καὶ	τίς	φονεύει; τίς δ᾽ ὁ κείμενος;
[1200]	πρὸς αὐτὸν κἀνακωκύσας καλεῖ· ~ὦ	τλῆμον,	οἷον ἔργον εἴργασαι· τίνα ~νοῦν
[200]	χωρεῖς οἷ μολὼν δώσεις δίκην;	~τλήμων,	μενεῖς αὖ; κεἰ τάδ᾽ εἴσεται
[300]	δῆλον ἐκπεφυκὸς εἶ. ~(Φύλαξ) ~οὔκουν	τό	γ᾽ ἔργον τοῦτο ποιήσας ποτέ.
[50]	~τοῖς ἐν τέλει βεβῶσι πείσομαι·	τὸ	γὰρ ~περισσὰ πράσσειν οὐκ ἔχει
[200]	~φράσαι θέλω σοι πρῶτα τἀμαυτοῦ·	τὸ	γὰρ ~πρᾶγμ᾽ οὔτ᾽ ἔδρασ᾽ οὔτ᾽
[650]	πράσσει τις ἢ ψέγειν ἔχει.	~τὸ	γὰρ σὸν ὄμμα δεινὸν, ἀνδρὶ
[450]	μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω. ~(Χορός) ~δηλοῖ	τὸ	γέννημ᾽ ὠμὸν ἐξ ὠμοῦ πατρὸς
[1050]	γὰρ πᾶν φιλάργυρον γένος. ~(Τειρεσίας)	~τὸ	δ᾽ ἐκ τυράννων αἰσχροκέρδειαν φιλεῖ.
[50]	~ἐγὼ μὲν οὐκ ἄτιμα ποιοῦμαι,	τὸ	δὲ ~βίᾳ πολιτῶν δρᾶν ἔφυν
[50]	τὴν ἐξ ἐμοῦ δυσβουλίαν ~παθεῖν	τὸ	δεινὸν τοῦτο· πείσομαι γὰρ οὐ
[1100]	μόλις μέν, καρδίας δ᾽ ἐξίσταμαι	~τὸ	δρᾶν· ἀνάγκῃ δ᾽ οὐχὶ δυσμαχητέον.
[1200]	φθορὰν ~καὶ πατρὸς ἔργα καὶ	τὸ	δύστηνον λέχος. ~ὁ δ᾽ ὡς
[600]	ἔκ του κλεινὸν ἔπος πέφανται.	~τὸ	κακὸν δοκεῖν ποτ᾽ ἐσθλὸν ~τῷδ᾽
[100]	ὀρθῶς φίλη. ~(Χορός) ~ἀκτὶς ἀελίου,	τὸ	κάλλιστον ἑπταπύλῳ φανὲν ~Θήβᾳ τῶν
[300]	ὅτι ~οὐκ ἐξ ἅπαντος δεῖ	τὸ	κερδαίνειν φιλεῖν. ~ἐκ τῶν γὰρ
[300]	τήνδε δηλώσηθ᾽ ὕβριν, ~ἵν᾽ εἰδότες	τὸ	κέρδος ἔνθεν οἰστέον ~τὸ λοιπὸν
[200]	οὗτος· ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἐλπίδων ~ἄνδρας	τὸ	κέρδος πολλάκις διώλεσεν. ~(Φύλαξ) ~ἄναξ,
[300]	εἰδότες τὸ κέρδος ἔνθεν οἰστέον	~τὸ	λοιπὸν ἁρπάζητε, καὶ μάθηθ᾽ ὅτι
[700]	ὑπείκει μηδέν, ὑπτίοις κάτω ~στρέψας	τὸ	λοιπὸν σέλμασιν ναυτίλλεται. ~ἀλλ᾽ εἶκε
[1000]	~εὖ σοι φρονήσας εὖ λέγω.	τὸ	μανθάνειν δ᾽ ~ἥδιστον εὖ λέγοντος,
[700]	ἄνδρα, κεἴ τις ᾖ σοφός,	τὸ	μανθάνειν ~πόλλ᾽ αἰσχρὸν οὐδὲν καὶ
[700]	~καὶ τῶν λεγόντων εὖ καλὸν	τὸ	μανθάνειν. ~(Χορός) ~ἄναξ, σέ τ᾽
[1050]	ψευδῆ με θεσπίζειν λέγων. ~(Κρέων)	~τὸ	μαντικὸν γὰρ πᾶν φιλάργυρον γένος.
[350]	~παντοπόρος· ἄπορος ἐπ᾽ οὐδὲν ἔρχεται	~τὸ	μέλλον· Ἅιδα μόνον φεῦξιν οὐκ
[600]	αἴγλαν. ~τό τ᾽ ἔπειτα καὶ	τὸ	μέλλον ~καὶ τὸ πρὶν ἐπαρκέσει
[400]	~ἅμ᾽ ἡδέως ἔμοιγε κἀλγεινῶς ἅμα.	~τὸ	μὲν γὰρ αὐτὸν ἐκ κακῶν
[700]	τηλικοῦδε τὴν φύσιν; ~(Αἵμων) ~μηδὲν	τὸ	μὴ δίκαιον· εἰ δ᾽ ἐγὼ
[500]	τάφου ~φήσεις μετασχεῖν, ἢ ξομεῖ	τὸ	μὴ εἰδέναι; ~(Ἰσμήνη) ~δέδρακα τοὔργον,
[750]	σέβει θεῶν, ~αἰτουμένη που τεύξεται	τὸ	μὴ θανεῖν, ~ἢ γνώσεται γοῦν
[350]	ἔνορκον δίκαν, ~ὑψίπολις· ἄπολις ὅτῳ	τὸ	μὴ καλὸν ~ξύνεστι τόλμας χάριν.
[400]	~καὶ φημὶ δρᾶσαι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι	τὸ	μή. ~(Κρέων) ~σὺ μὲν κομίζοις
[500]	~(Ἰσμήνη) ~μήτοι, κασιγνήτη, μ᾽ ἀτιμάσῃς	τὸ	μὴ οὐ ~θανεῖν τε σὺν
[200]	~τῆς ἐλπίδος γὰρ ἔρχομαι δεδραγμένος,	~τὸ	μὴ παθεῖν ἂν ἄλλο πλὴν
[200]	ἄλλο τοῦτ᾽ ἐπεντέλλοις ἔτι; ~(Κρέων)	~τὸ	μὴ πιχωρεῖν τοῖς ἀπιστοῦσιν τάδε.
[1]	Πολυνείκους νέκυν ~ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι	τὸ	μὴ ~τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί
[700]	μανθάνειν ~πόλλ᾽ αἰσχρὸν οὐδὲν καὶ	τὸ	μὴ τείνειν ἄγαν. ~ὁρᾷς παρὰ
[200]	δεῦρ᾽ ἐνίκησεν μολεῖν ~σοί. κεἰ	τὸ	μηδὲν ἐξερῶ, φράσω δ᾽ ὅμως·
[250]	πῦρ διέρπειν καὶ θεοὺς ὁρκωμοτεῖν,	~τὸ	μήτε δρᾶσαι μήτε τῳ ξυνειδέναι
[350]	ἀμηχάνων φυγὰς ξυμπέφρασται. ~σοφόν τι	τὸ	μηχανόεν τέχνας ὑπὲρ ἐλπίδ᾽ ἔχων
[750]	ἐπὶ ψόγοισι δεννάσεις ἐμέ. ~ἄγαγε	τὸ	μῖσος ὡς κατ᾽ ὄμματ᾽ αὐτίκα
[200]	μὴ παθεῖν ἂν ἄλλο πλὴν	τὸ	μόρσιμον. ~(Κρέων) ~τί δ᾽ ἐστὶν
[1]	μὴ εἰδόσιν ~σαφῆ προκηρύξοντα, καὶ	τὸ	πρᾶγμ᾽ ἄγειν ~οὐχ ὡς παρ᾽
[400]	κἀπίληπτος ᾑρέθη; ~(Φύλαξ) ~τοιοῦτον ἦν	τὸ	πρᾶγμ᾽ ὅπως γὰρ ἥκομεν, ~πρὸς
[250]	μήτε δρᾶσαι μήτε τῳ ξυνειδέναι	~τὸ	πρᾶγμα βουλεύσαντι μηδ᾽ εἰργασμένῳ. ~τέλος
[200]	~εὖ γε στοχάζει κἀποφάργνυσαι κύκλῳ	~τὸ	πρᾶγμα· δηλοῖς δ᾽ ὥς τι
[600]	ἔπειτα καὶ τὸ μέλλον ~καὶ	τὸ	πρὶν ἐπαρκέσει ~νόμος ὅδ᾽ οὐδὲν
[900]	~χοὰς ἔδωκα. νῦν δέ Πολύνεικες,	τὸ	σὸν ~δέμας περιστέλλουσα τοιάδ᾽ ἄρνυμαι.
[550]	γε λυπεῖς καὶ σὺ καὶ	τὸ	σὸν λέχος. ~(Χορός) ~ἦ γὰρ
[1050]	~οὕτω γὰρ ἤδη καὶ δοκῶ	τὸ	σὸν μέρος. ~(Κρέων) ~ὡς μὴ
[950]	~τί δ᾽ ἔστιν; ὡς ἐγὼ	τὸ	σὸν φρίσσω στόμα. ~(Τειρεσίας) ~γνώσει,
[1050]	~ἔγνωκα καὐτὸς καὶ ταράσσομαι φρένας.	~τό	τ᾽ εἰκαθεῖν γὰρ δεινόν, ἀντιστάντα
[600]	~δυνάστας κατέχεις Ὀλύμπου μαρμαρόεσσαν αἴγλαν.	~τό	τ᾽ ἔπειτα καὶ τὸ μέλλον
[1350]	πληγὰς τῶν ὑπεραύχων ~ἀποτίσαντες ~γήρᾳ	τὸ	φρονεῖν ἐδίδαξαν.
[1300]	~πότμος δυσκόμιστος εἰσήλατο. ~(Χορός) ~πολλῷ	τὸ	φρονεῖν εὐδαιμονίας ~πρῶτον ὑπάρχει. χρὴ
[1150]	ἔχων· ἐὰν δ᾽ ἀπῇ ~τούτων	τὸ	χαίρειν, τἄλλ᾽ ἐγὼ καπνοῦ σκιᾶς
[1250]	μυχοῖς ἔτι. ~(Κρέων) ~οἴμοι, ~κακὸν	τόδ᾽	ἄλλο δεύτερον βλέπω τάλας. ~τίς
[250]	ἔβλαστε. τοῦτο καὶ πόλεις ~πορθεῖ,	τόδ᾽	ἄνδρας ἐξανίστησιν δόμων· ~τόδ᾽ ἐκδιδάσκει
[800]	κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχουσ᾽ ~ἐς	τόδ᾽	ἀπέρχει κεῦθος νεκύων, ~οὔτε φθινάσιν
[1150]	ἡδονήν. ~(Χορός) ~τί δ᾽ αὖ	τόδ᾽	ἄχθος βασιλέων ἥκεις φέρων; ~(Ἄγγελος)
[250]	~πορθεῖ, τόδ᾽ ἄνδρας ἐξανίστησιν δόμων·	~τόδ᾽	ἐκδιδάσκει καὶ παραλλάσσει φρένας ~χρηστὰς
[250]	μή τι καὶ θεήλατον ~τοὔργον	τόδ᾽	ἡ ξύννοια βουλεύει πάλαι ~(Κρέων)
[1300]	ἧπαρ αὐτόχειρ αὑτήν, ὅπως ~παιδὸς	τόδ᾽	ᾔσθετ᾽ ὀξυκώκυτον πάθος. ~(Κρέων) ~ὤμοι
[700]	χρὴ τάσσειν ἐρεῖ; ~(Αἵμων) ~ὁρᾷς	τόδ᾽	ὡς εἴρηκας ὡς ἄγαν νέος;
[350]	ἔστ᾽ ἐμὸν θοὔρμαιον, οὐκ ἄλλου,	τόδε.	~καὶ νῦν, ἄναξ, τήνδ᾽ αὐτός,
[850]	~τὰν πυμάταν ὁδόν. οὐκέτι μοι	τόδε	~λαμπάδος ἱερὸν ὄμμα ~θέμις ὁρᾶν
[750]	παρασπᾷς ἐπὶ λώβᾳ, ~σὺ καὶ	τόδε	νεῖκος ἀνδρῶν ξύναιμον ἔχεις ταράξας·
[350]	ἔρδει. ~ἐς δαιμόνιον τέρας ἀμφινοῶ	~τόδε·	πῶς εἰδὼς ἀντιλογήσω ~τήνδ᾽ οὐκ
[800]	ὁμοιοτάταν κατευνάζει. ~(Χορός) ~ἀλλὰ θεός	τοι	καὶ θεογεννής, ~ἡμεῖς δὲ βροτοὶ
[1050]	φρένα. ~(Τειρεσίας) ~ἀλλ᾽ εὖ γέ	τοι	κάτισθι μὴ πολλοὺς ἔτι ~τρόχους
[300]	εὑρεθείη μὲν μάλιστ᾽ ἐὰν δέ	τοι	~ληφθῇ τε καὶ μή, τοῦτο
[250]	κακῶν ἐπῶν. ~(Χορός) ~ἄναξ, ἐμοί	τοί,	μή τι καὶ θεήλατον ~τοὔργον
[200]	νέον. ~(Φύλαξ) ~τὰ δεινὰ γάρ	τοι	προστίθησ᾽ ὄκνον πολύν. ~(Κρέων) ~οὔκουν
[1000]	ἀκῆται μηδ᾽ ἀκίνητος πέλῃ. ~αὐθαδία	τοι	σκαιότητ᾽ ὀφλισκάνει. ~ἀλλ᾽ εἶκε τῷ
[500]	ὁ κατθανὼν νέκυς. ~(Κρέων) ~εἴ	τοί	σφε τιμᾷς ἐξ ἴσου τῷ
[450]	ἐπίσταται κακοῖς. ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽ ἴσθι	τοι	τὰ σκλήρ᾽ ἄγαν φρονήματα ~πίπτειν
[550]	τάσδε μηδ᾽ ἀνειμένας. ~φεύγουσι γάρ	τοι	χοἰ θρασεῖς, ὅταν πέλας ~ἤδη
[900]	Πολύνεικες, τὸ σὸν ~δέμας περιστέλλουσα	τοιάδ᾽	ἄρνυμαι. ~καίτοι σ᾽ ἐγὼ τίμησα
[700]	κακούς. ~(Κρέων) ~οὐχ ἥδε γὰρ	τοιᾷδ᾽	ἐπείληπται νόσῳ; ~(Αἵμων) ~οὔ φησι
[700]	ἥδε χρυσῆς ἀξία τιμῆς λαχεῖν;	~τοιάδ᾽	ἐρεμνὴ σῖγ᾽ ἐπέρχεται φάτις. ~ἐμοὶ
[200]	πῶς σὺ δῆτ᾽ οὐκ ἀλγύνει;	~τοιαῦθ᾽	ἑλίσσων ἤνυτον σχολῇ βραδύς. ~χοὔτως
[1000]	καταρρυεῖς ~μηροὶ καλυπτῆς ἐξέκειντο πιμελῆς.	~τοιαῦτα	παιδὸς τοῦδ᾽ ἐμάνθανον πάρα, ~φθίνοντ᾽
[1050]	~ἀνόσιον ὀσμὴν ἑστιοῦχον ἐς πόλιν.	~τοιαῦτά	σου, λυπεῖς γάρ, ὥστε τοξότης
[1300]	μέλειν ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽ ὧν ἐρῶ,	τοιαῦτα	συγκατηυξάμην. ~(Χορός) ~μή νυν προσεύχου
[1]	~θησαυρὸν εἰσορῶσι πρὸς χάριν βορᾶς.	~τοιαῦτά	φασι τὸν ἀγαθὸν Κρέοντα σοὶ
[850]	εἴτε χρῇ θανεῖν ~εἴτ᾽ ἐν	τοιαύτῃ	ζῶσα τυμβεύειν στέγῃ· ~ἡμεῖς γὰρ
[950]	γε σῆς ἀπεστάτουν φρενός. ~(Τειρεσίας)	~τοιγὰρ	δι᾽ ὀρθῆς τήνδ᾽ ἐναυκλήρεις πόλιν.
[900]	ῥιπαὶ τήνδε γ᾽ ἔχουσιν. ~(Κρέων)	~τοιγὰρ	τούτων τοῖσιν ἄγουσιν ~κλαύμαθ᾽ ὑπάρξει
[100]	~Ζηνὶ τροπαίῳ πάγχαλκα τέλη, ~πλὴν	τοῖν	στυγεροῖν, ὣ πατρὸς ἑνὸς ~μητρός
[150]	~πλέοντες ὀρθῆς τοὺς φίλους ποιούμεθα.	~τοιοῖσδ᾽	ἐγὼ νόμοισι τήνδ᾽ αὔξω πόλιν,
[200]	κυνῶν ἐδεστὸν αἰκισθέν τ᾽ ἰδεῖν.	~τοιόνδ᾽	ἐμὸν φρόνημα, κοὔποτ᾽ ἔκ γ᾽
[100]	στεφάνωμα πύργων ~πευκάενθ᾽ Ἥφαιστον ἑλεῖν.	τοῖος	ἀμφὶ νῶτ᾽ ἐτάθη ~πάταγος Ἄρεος,
[450]	ξύνοικος τῶν κάτω θεῶν Δίκη	~τοιούσδ᾽	ἐν ἀνθρώποισιν ὥρισεν νόμους. ~οὐδὲ
[650]	ὄμμα δεινὸν, ἀνδρὶ δημότῃ ~λόγοις	τοιούτοις,	οἷς σὺ μὴ τέρψει κλύων·
[400]	πῶς ὁρᾶται κἀπίληπτος ᾑρέθη; ~(Φύλαξ)	~τοιοῦτον	ἦν τὸ πρᾶγμ᾽ ὅπως γὰρ
[1050]	~ὧν οὔτε σοὶ μέτεστιν οὔτε	τοῖς	ἄνω ~θεοῖσιν, ἀλλ᾽ ἐκ σοῦ
[200]	ἔτι; ~(Κρέων) ~τὸ μὴ πιχωρεῖν	τοῖς	ἀπιστοῦσιν τάδε. ~(Χορός) ~οὔκ ἔστιν
[150]	καὶ τὰ πάντ᾽ ἀφαγνίσαι ~ἃ	τοῖς	ἀρίστοις ἔρχεται κάτω νεκροῖς. ~τὸν
[350]	δή που σέ γ᾽ ἀπιστοῦσαν	~τοῖς	βασιλείοισιν ἄγουσι νόμοις ~καὶ ἐν
[650]	κάρτα τοὺς ἔξω γένους ~ἐν	τοῖς	γὰρ οἰκείοισιν ὅστις ἔστ᾽ ἀνὴρ
[550]	~(Ἀντιγόνη) ~καλῶς σὺ μὲν τοῖς,	τοῖς	δ᾽ ἐγὼ δόκουν φρονεῖν. ~(Ἰσμήνη)
[550]	~ἀλλ᾽ οὐκ ἐπ᾽ ἀρρήτοις γε	τοῖς	ἐμοῖς λόγοις. ~(Ἀντιγόνη) ~καλῶς σὺ
[50]	~ξύγγνοιαν ἴσχειν, ὡς βιάζομαι τάδε,	~τοῖς	ἐν τέλει βεβῶσι πείσομαι· τὸ
[1]	καὶ νόμου κατὰ χθονὸς ~ἔκρυψε	τοῖς	ἔνερθεν ἔντιμον νεκροῖς· ~τὸν δ᾽
[550]	ἐμὴ ψυχὴ πάλαι ~τέθνηκεν, ὥστε	τοῖς	θανοῦσιν ὠφελεῖν. ~(Κρέων) ~τὼ παῖδε
[750]	κρᾶτ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖς ὁρῶν, ~ὡς	τοῖς	θέλουσι τῶν φίλων μαίνῃ συνών.
[300]	γνώμης τ᾽ ἐμῆς ~σωθεὶς ὀφείλω	τοῖς	θεοῖς πολλὴν χάριν. ~(Χορός) ~πολλὰ
[800]	θνητογενεῖς. ~καίτοι φθιμένῃ μέγα κἀκοῦσαι	~τοῖς	ἰσοθέοις σύγκληρα λαχεῖν. ~ζῶσαν καὶ
[550]	ὃς ἂν βλάστῃ μένει ~νοῦς	τοῖς	κακῶς πράσσουσιν, ἀλλ᾽ ἐξίσταται. ~(Κρέων)
[50]	χρόνος ~ὃν δεῖ μ᾽ ἀρέσκειν	τοῖς	κάτω τῶν ἐνθάδε. ~ἐκεῖ γὰρ
[650]	ἡ πειθαρχία. ~οὕτως ἀμυντέ᾽ ἐστὶ	τοῖς	κοσμουμένοις, ~κοὔτοι γυναικὸς οὐδαμῶς ἡσσητέα.
[650]	ἢ νόμους βιάζεται ~ἢ τοὐπιτάσσειν	τοῖς	κρατύνουσιν νοεῖ, ~οὐκ ἔστ᾽ ἐπαίνου
[1000]	οὖν, τέκνον, φρόνησον. ἀνθρώποισι γὰρ	~τοῖς	πᾶσι κοινόν ἐστι τοὐξαμαρτάνειν· ~ἐπεὶ
[500]	κοινωσάμην. ~(Ἰσμήνη) ~ἀλλ᾽ ἐν κακοῖς	τοῖς	σοῖσιν οὐκ αἰσχύνομαι ~ξύμπλουν ἐμαυτὴν
[550]	λόγοις. ~(Ἀντιγόνη) ~καλῶς σὺ μὲν	τοῖς,	τοῖς δ᾽ ἐγὼ δόκουν φρονεῖν.
[950]	ὁδὸν ~δύ᾽ ἐξ ἑνὸς βλέποντε·	τοῖς	τυφλοῖσι γὰρ ~αὕτη κέλευθος ἐκ
[50]	ἴσθ᾽ ὅτι ~ἄνους μὲν ἔρχει,	τοῖς	φίλοις δ᾽ ὀρθῶς φίλη. ~(Χορός)
[900]	ἄρνυμαι. ~καίτοι σ᾽ ἐγὼ τίμησα	τοῖς	φρονοῦσιν εὖ. ~οὐ γάρ ποτ᾽
[450]	ἠνσχόμην νέκυν, ~κείνοις ἂν ἤλγουν·	τοῖσδε	δ᾽ οὐκ ἀλγύνομαι. ~σοὶ δ᾽
[1050]	θεῶν Ἐρινύες, ~ἐν τοῖσιν αὐτοῖς	τοῖσδε	ληφθῆναι κακοῖς. ~καὶ ταῦτ᾽ ἄθρησον
[1]	ἔχειν, ~καὶ δεῦρο νεῖσθαι ταῦτα	τοῖσι	μὴ εἰδόσιν ~σαφῆ προκηρύξοντα, καὶ
[400]	ἐκ δ᾽ ἀρὰς κακὰς ~ἠρᾶτο	τοῖσι	τοὔργον ἐξειργασμένοις. ~καὶ χερσὶν εὐθὺς
[900]	γ᾽ ἔχουσιν. ~(Κρέων) ~τοιγὰρ τούτων	τοῖσιν	ἄγουσιν ~κλαύμαθ᾽ ὑπάρξει βραδυτῆτος ὕπερ.
[1050]	Ἅιδου καὶ θεῶν Ἐρινύες, ~ἐν	τοῖσιν	αὐτοῖς τοῖσδε ληφθῆναι κακοῖς. ~καὶ
[600]	αὑτῷ πόνους ~φῦσαι, πολὺν δὲ	τοῖσιν	ἐχθροῖσιν γέλων; ~μή νύν ποτ᾽
[300]	ὡς ἀνιαρῶς λέγεις; ~(Φύλαξ) ~ἐν	τοῖσιν	ὠσὶν ἢ πὶ τῇ ψυχῇ
[900]	ἀδελφὸς ὅστις ἂν βλάστοι ποτέ.	~τοιῷδε	μέντοι σ᾽ ἐκπροτιμήσασ᾽ ἐγὼ ~νόμῳ
[900]	ταῦτ᾽ ἔδοξ᾽ ἁμαρτάνειν ~καὶ δεινὰ	τολμᾶν,	ὦ κασίγνητον κάρα. ~καὶ νῦν
[350]	ὅτῳ τὸ μὴ καλὸν ~ξύνεστι	τόλμας	χάριν. μήτ᾽ ἐμοὶ παρέστιος ~γένοιτο
[200]	φής; τίς ἀνδρῶν ἦν ὁ	τολμήσας	τάδε; ~(Φύλαξ) ~οὐκ οἶδ᾽ ἐκεῖ
[1]	πρὸς χάριν βορᾶς. ~τοιαῦτά φασι	τὸν	ἀγαθὸν Κρέοντα σοὶ ~κἀμοί, λέγω
[550]	χοἰ θρασεῖς, ὅταν πέλας ~ἤδη	τὸν,	Ἅιδην εἰσορῶσι τοῦ βίου. ~(Χορός)
[750]	μίασμα πᾶσ᾽ ὑπεκφύγῃ πόλις. ~κἀκεῖ	τὸν	Ἅιδην, ὃν μόνον σέβει θεῶν,
[1200]	~δύντες πρὸς αὐτὸ στόμιον, εἰ	τὸν	Αἵμονος ~φθόγγον συνίημ᾽ ἢ θεοῖσι
[400]	τρόπῳ πόθεν λαβών; ~(Φύλαξ) ~αὕτη	τὸν	ἄνδρ᾽ ἔθαπτε· πάντ᾽ ἐπίστασαι. ~(Κρέων)
[650]	καὶ τἀναντία. ~καὶ τοῦτον ἂν	τὸν	ἄνδρα θαρσοίην ἐγὼ ~καλῶς μὲν
[700]	φήμ᾽ ἔγωγε πρεσβεύειν πολὺ ~φῦναι	τὸν	ἄνδρα πάντ᾽ ἐπιστήμης πλέων· ~εἰ
[500]	γ᾽ ἂν εὐκλεέστερον ~κατέσχον ἢ	τὸν	αὐτάδελφον ἐν τάφῳ ~τιθεῖσα; τούτοις
[650]	ἀπ᾽ ἔργων εὐκλεεστάτων φθίνει. ~ἥτις	τὸν	αὑτῆς αὐτάδελφον ἐν φοναῖς ~πεπτῶτ᾽
[300]	δέ σοι λέγω· ~εἰ μὴ	τὸν	αὐτόχειρα τοῦδε τοῦ τάφου ~εὑρόντες
[1100]	καθεστῶτας νόμους ~ἄριστον ᾖ σῴζοντα	τὸν	βίον τελεῖν. ~(Χορός) ~πολυώνυμε, Καδμείας
[1]	θάπτειν σφ᾽ ἀπόρρητον πόλει; ~(Ἀντιγόνη)	~τὸν	γοῦν ἐμὸν καὶ τὸν σόν
[1200]	~ἔξελθε, τέκνον, ἱκέσιός σε λίσσομαι.	~τὸν	δ᾽ ἀγρίοις ὄσσοισι παπτήνας ὁ
[1]	~ἔκρυψε τοῖς ἔνερθεν ἔντιμον νεκροῖς·	~τὸν	δ᾽ ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν
[1200]	κατείδομεν, ~βρόχῳ μιτώδει σινδόνος καθημμένην,	~τὸν	δ᾽ ἀμφὶ μέσσῃ περιπετῆ προσκείμενον,
[1]	κασιγνήτω Κρέων ~τὸν μὲν προτίσας,	τὸν	δ᾽ ἀτιμάσας ἔχει; ~Ἐτεοκλέα μέν,
[150]	τοῖς ἀρίστοις ἔρχεται κάτω νεκροῖς.	~τὸν	δ᾽ αὖ ξύναιμον τοῦδε, Πολυνείκη
[850]	ἱερὸν ὄμμα ~θέμις ὁρᾶν ταλαίνᾳ.	~τὸν	δ᾽ ἐμὸν πότμον ἀδάκρυτον ~οὐδεὶς
[1250]	ἐν χείρεσσιν ἀρτίως τέκνον, ~τάλας,	τὸν	δ᾽ ἔναντα προσβλέπω νεκρόν. ~φεῦ
[250]	κρυπτέον. ~καὶ ταῦτ᾽ ἐνίκα, κἀμὲ	τὸν	δυσδαίμονα ~πάλος καθαιρεῖ τοῦτο τἀγαθὸν
[450]	ἄγαν φρονήματα ~πίπτειν μάλιστα, καὶ	τὸν	ἐγκρατέστατον ~σίδηρον ὀπτὸν ἐκ πυρὸς
[450]	οὐδὲν ἄλγος· ἀλλ᾽ ἄν, εἰ	τὸν	ἐξ ἐμῆς ~μητρὸς θανόντ᾽ ἄθαπτον
[200]	Κρέον, ~τὸν τῇδε δύσνουν κἀς	τὸν	εὐμενῆ πόλει· ~νόμῳ δὲ χρῆσθαι
[1150]	γὰρ ὀρθοῖ καὶ τύχη καταρρέπει	~τὸν	εὐτυχοῦντα τόν τε δυστυχοῦντ᾽ ἀεί·
[600]	ἐν δόμοις ἔχειν, ~ὡς καὶ	τὸν	ἐχθρὸν ἀνταμύνωνται κακοῖς ~καὶ τὸν
[1000]	μηδ᾽ ὀλωλότα ~κέντει· τίς ἀλκὴ	τὸν	θανόντ᾽ ἐπικτανεῖν; ~εὖ σοι φρονήσας
[500]	οὐ ~θανεῖν τε σὺν σοὶ	τὸν	θανόντα θ᾽ ἁγνίσαι. ~(Ἀντιγόνη) ~μή
[950]	μένος. κεῖνος ἐπέγνω μανίαις ~ψαύων	τὸν	θεὸν ἐν κερτομίοις γλώσσαις. ~παύεσκε
[1050]	ἡμᾶς ἄπαγε πρὸς δόμους, ἵνα	~τὸν	θυμὸν οὗτος ἐς νεωτέρους ἀφῇ,
[1000]	Σάρδεων ~ἤλεκτρον, εἰ βούλεσθε, καὶ	τὸν	Ἰνδικὸν ~χρυσόν· τάφῳ δ᾽ ἐκεῖνον
[100]	βλέφαρον, ~Διρκαίων ὑπὲρ ῥεέθρων μολοῦσα,	~τὸν	λεύκασπιν Ἀργόθεν ἐκβάντα φῶτα πανσαγίᾳ
[1050]	πλήρης ἔφυς. ~(Κρέων) ~οὐ βούλομαι	τὸν	μάντιν ἀντειπεῖν κακῶς. ~(Τειρεσίας) ~καὶ
[1150]	~κυνοσπάρακτον σῶμα Πολυνείκους ἔτι· ~καὶ	τὸν	μέν, αἰτήσαντες ἐνοδίαν θεὸν ~Πλούτωνά
[1]	τάφου νῷν τὼ κασιγνήτω Κρέων	~τὸν	μὲν προτίσας, τὸν δ᾽ ἀτιμάσας
[400]	γ᾽ ἰδὼν θάπτουσαν ὃν σὺ	τὸν	νεκρὸν ~ἀπεῖπας. ἆρ᾽ ἔνδηλα καὶ
[1]	γνώμης ποτ᾽ εἰ; ~(Ἀντιγόνη) ~εἰ	τὸν	νεκρὸν ξὺν τῇδε κουφιεῖς χερί.
[200]	~(Φύλαξ) ~καὶ δὴ λέγω σοι.	τὸν	νεκρόν τις ἀρτίως ~θάψας βέβηκε
[400]	~πᾶσαν κόνιν σήραντες, ἣ κατεῖχε	τὸν	~νέκυν, μυδῶν τε σῶμα γυμνώσαντες
[400]	χαλκέας ἄρδην πρόχου ~χοαῖσι τρισπόνδοισι	τὸν	νέκυν στέφει. ~χἠμεῖς ἰδόντες ἱέμεσθα,
[1050]	γνῷ τρέφειν τὴν γλῶσσαν ἡσυχαιτέραν	~τὸν	νοῦν τ᾽ ἀμείνω τῶν φρενῶν
[1300]	ὅτι τάχιστ᾽ ἄγετέ μ᾽ ἐκποδών,	~τὸν	οὐκ ὄντα μᾶλλον ἢ μηδένα.
[800]	δ᾽ ~οὐκέτι πηγὰς δύναμαι δάκρυ	~τὸν	παγκοίτην ὅθ᾽ ὁρῶ θάλαμον ~τήνδ᾽
[550]	~(Χορός) ~ἦ γὰρ στερήσεις τῆσδε	τὸν	σαυτοῦ γόνον; ~(Κρέων) ~Ἅιδης ὁ
[50]	σου. ~(Ἀντιγόνη) ~μὴ μοῦ προτάρβει·	τὸν	σὸν ἐξόρθου πότμον. ~(Ἰσμήνη) ~ἀλλ᾽
[1]	~(Ἀντιγόνη) ~τὸν γοῦν ἐμὸν καὶ	τὸν	σόν ἢν σὺ μὴ θέλῃς
[1]	φασι πανδήμῳ πόλει ~κήρυγμα θεῖναι	τὸν	στρατηγὸν ἀρτίως; ~ἔχεις τι κεἰσήκουσας;
[1150]	αἵ σε μαινόμεναι πάννυχοι χορεύουσι	~τὸν	ταμίαν Ἴακχον. ~(Ἄγγελος) ~Κάδμου πάροικοι
[1150]	καὶ τύχη καταρρέπει ~τὸν εὐτυχοῦντα	τόν	τε δυστυχοῦντ᾽ ἀεί· ~καὶ μάντις
[200]	ταῦτ᾽ ἀρέσκει, παῖ Μενοικέως Κρέον,	~τὸν	τῇδε δύσνουν κἀς τὸν εὐμενῆ
[600]	τὸν ἐχθρὸν ἀνταμύνωνται κακοῖς ~καὶ	τὸν	φίλον τιμῶσιν ἐξ ἴσου πατρί.
[700]	εἰ δ᾽ ἐγὼ νέος, ~οὐ	τὸν	χρόνον χρὴ μᾶλλον ἢ τἄργα
[600]	δ᾽ ἀνωφέλητα φιτύει τέκνα, ~τί	τόνδ᾽	ἂν εἴποις ἄλλο πλὴν αὑτῷ
[900]	μοι κατθανὼν ἐτήκετο, ~βίᾳ πολιτῶν	τόνδ᾽	ἂν ᾐρόμην πόνον. ~τίνος νόμου
[750]	κλύειν; ~(Κρέων) ~ἄληθες; ἀλλ᾽ οὐ	τόνδ᾽	Ὄλυμπον, ἴσθ᾽ ὅτι, ~χαίρων ἐπὶ
[1000]	πρέσβυ, πάντες ὥστε τοξόται σκοποῦ	~τοξεύετ᾽	ἀνδρὸς τοῦδε, κοὐδὲ μαντικῆς ~ἄπρακτος
[1050]	ὥστε τοξότης ~ἀφῆκα θυμῷ, καρδίας	τοξεύματα	~βέβαια, τῶν σὺ θάλπος οὐχ
[1000]	~(Κρέων) ~ὦ πρέσβυ, πάντες ὥστε	τοξόται	σκοποῦ ~τοξεύετ᾽ ἀνδρὸς τοῦδε, κοὐδὲ
[1050]	~τοιαῦτά σου, λυπεῖς γάρ, ὥστε	τοξότης	~ἀφῆκα θυμῷ, καρδίας τοξεύματα ~βέβαια,
[1100]	χεροῖν ~ὁρμᾶσθ᾽ ἑλόντες εἰς ἐπόψιον	τόπον.	~ἐγὼ δ᾽ ἐπειδὴ δόξα τῇδ᾽
[400]	ἀκηδήσοι πόνου. ~χρόνον τάδ᾽ ἦν	τοσοῦτον,	ἔστ᾽ ἐν αἰθέρι ~μέσῳ κατέστη
[50]	δεινὸν τοῦτο· πείσομαι γὰρ οὐ	~τοσοῦτον	οὐδὲν ὥστε μὴ οὐ καλῶς
[450]	ἀνθρώποισιν ὥρισεν νόμους. ~οὐδὲ σθένειν	τοσοῦτον	ᾠόμην τὰ σὰ ~κηρύγμαθ᾽ ὥστ᾽
[750]	πετρώδει ζῶσαν ἐν κατώρυχι, ~φορβῆς	τοσοῦτον	ὡς ἄγος μόνον προθείς, ~ὅπως
[1250]	ἐν δ᾽ ἐμῷ κάρᾳ ~θεὸς	τότ᾽	ἄρα τότε μέγα βάρος μ᾽
[400]	κύκλος ~καὶ καῦμ᾽ ἔθαλπε· καὶ	τότ᾽	ἐξαίφνης χθονὸς ~τυφὼς ἀείρας σκηπτόν
[450]	πέλας. ~αὕτη δ᾽ ὑβρίζειν μὲν	τότ᾽	ἐξηπίστατο, ~νόμους ὑπερβαίνουσα τοὺς προκειμένους·
[350]	~ταῖς σαῖς ἀπειλαῖς αἷς ἐχειμάσθην	τότε	~ἀλλ᾽ ἡ γὰρ ἐκτὸς καὶ
[100]	γᾷ πέσε τανταλωθεὶς ~πυρφόρος, ὃς	τότε	μαινομένᾳ ξὺν ὁρμᾷ ~βακχεύων ἐπέπνει
[1250]	ἐμῷ κάρᾳ ~θεὸς τότ᾽ ἄρα	τότε	μέγα βάρος μ᾽ ἔχων ~ἔπαισεν,
[350]	μηχανόεν τέχνας ὑπὲρ ἐλπίδ᾽ ἔχων	~τοτὲ	μὲν κακόν, ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ ἐσθλὸν
[550]	πέλας ~ἤδη τὸν, Ἅιδην εἰσορῶσι	τοῦ	βίου. ~(Χορός) ~εὐδαίμονες οἷσι κακῶν
[900]	οὕτω λαβὼν ~ἄλεκτρον, ἀνυμέναιον, οὔτε	του	γάμου ~μέρος λαχοῦσαν οὔτε παιδείου
[200]	~οὐκ οἶδ᾽ ἐκεῖ γὰρ οὔτε	του	γενῇδος ἦν ~πλῆγμ᾽ οὐ δικέλλης
[150]	ἅπτεται βουλευμάτων ~ἀλλ᾽ ἐκ φόβου	του	γλῶσσαν ἐγκλῄσας ἔχει ~κάκιστος εἶναι
[1000]	οἰωνῶν τε καὶ κυνῶν βορᾶς	~τοῦ	δυσμόρου πεπτῶτος Οἰδίπου γόνου. ~κᾆτ᾽
[850]	ἴστ᾽ ἀοιδὰς καὶ γόους πρὸ	τοῦ	θανεῖν ~ὡς οὐδ᾽ ἂν εἷς
[1000]	ὅταν λόγους ~αἰσχροὺς καλῶς λέγωσι	τοῦ	κέρδους χάριν. ~(Τειρεσίας) φεῦ. ~ἆρ᾽
[600]	τις ~προσαύσῃ. σοφίᾳ γὰρ ἔκ	του	κλεινὸν ἔπος πέφανται. ~τὸ κακὸν
[700]	ἀνδρός ἐσθ᾽ ἑνός. ~(Κρέων) ~οὐ	τοῦ	κρατοῦντος ἡ πόλις νομίζεται; ~(Αἵμων)
[250]	~σημεῖα δ᾽ οὔτε θηρὸς οὔτε	του	κυνῶν ~ἐλθόντος, οὐ σπάσαντος ἐξεφαίνετο.
[450]	κέρδος φέρει; ~οὕτως ἔμοιγε τοῦδε	τοῦ	μόρου τυχεῖν ~παρ᾽ οὐδὲν ἄλγος·
[200]	πρόθες. ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽ εἴσ᾽ ἑτοῖμοι	τοῦ	νεκροῦ γ᾽ ἐπίσκοποι. ~(Χορός) ~τί
[250]	δαίμονας λέγων ~πρόνοιαν ἴσχειν τοῦδε	τοῦ	νεκροῦ πέρι. ~πότερον ὑπερτιμῶντες ὡς
[500]	σοῖσιν οὐκ αἰσχύνομαι ~ξύμπλουν ἐμαυτὴν	τοῦ	πάθους ποιουμένη. ~(Ἀντιγόνη) ~ὧν τοὔργον,
[450]	~ἀλλ᾽ εἴτ᾽ ἀδελφῆς εἴθ᾽ ὁμαιμονεστέρα	~τοῦ	παντὸς ἡμῖν Ζηνὸς ἑρκείου κυρεῖ,
[1300]	~λύει κελαινὰ βλέφαρα, κωκύσασα μὲν	~τοῦ	πρὶν θανόντος Μεγαρέως κλεινὸν λάχος,
[550]	ἔτι. ~(Ἰσμήνη) ~ἀλλὰ κτενεῖς νυμφεῖα	τοῦ	σαυτοῦ τέκνου; ~(Κρέων) ~ἀρώσιμοι γὰρ
[550]	ὑπεκφυγεῖν. ~(Ἰσμήνη) ~οἴμοι τάλαινα, κἀμπλάκω	τοῦ	σοῦ μόρου; ~(Ἀντιγόνη) ~σὺ μὲν
[300]	~εἰ μὴ τὸν αὐτόχειρα τοῦδε	τοῦ	τάφου ~εὑρόντες ἐκφανεῖτ᾽ ἐς ὀφθαλμοὺς
[500]	δή μοι, καὶ σὺ τοῦδε	τοῦ	τάφου ~φήσεις μετασχεῖν, ἢ ξομεῖ
[850]	ἐμοὶ μερίμνας, ~πατρὸς τριπόλιστον οἶκτον	τού	τε πρόπαντος ~ἁμετέρου πότμου κλεινοῖς
[450]	μὴ σὺ προὐκήρυξας. εἰ δὲ	τοῦ	χρόνου ~πρόσθεν θανοῦμαι, κέρδος αὔτ᾽
[400]	ἀνὴρ ἐπιρρόθοις ~κακοῖσιν, εἴ τις	τοῦδ᾽	ἀκηδήσοι πόνου. ~χρόνον τάδ᾽ ἦν
[400]	δ᾽ εἴχομεν θείαν νόσον. ~καὶ	τοῦδ᾽	ἀπαλλαγέντος ἐν χρόνῳ μακρῷ, ~ἡ
[1000]	καλυπτῆς ἐξέκειντο πιμελῆς. ~τοιαῦτα παιδὸς	τοῦδ᾽	ἐμάνθανον πάρα, ~φθίνοντ᾽ ἀσήμων ὀργίων
[700]	λέγει, ~μαθεῖν, σέ τ᾽ αὖ	τοῦδ᾽	εὖ γὰρ εἴρηται διπλῇ. ~(Κρέων)
[900]	παῖς ἀπ᾽ ἄλλου φωτός, εἰ	τοῦδ᾽	ἤμπλακον, ~μητρὸς δ᾽ ἐν Ἅιδου
[1]	καί σ᾽ ἐκτὸς αὐλείων πυλῶν	~τοῦδ᾽	οὕνεκ᾽ ἐξέπεμπον, ὡς μόνη κλύοις.
[450]	γὰρ οὖν κείνην ἴσον ~ἐπαιτιῶμαι	τοῦδε	βουλεῦσαι τάφου. ~καί νιν καλεῖτ᾽
[500]	λελειμμένῃ φίλος; ~(Ἀντιγόνη) ~Κρέοντ᾽ ἐρώτα·	τοῦδε	γὰρ σὺ κηδεμών. ~(Ἰσμήνη) ~τί
[1000]	ὥστε τοξόται σκοποῦ ~τοξεύετ᾽ ἀνδρὸς	τοῦδε,	κοὐδὲ μαντικῆς ~ἄπρακτος ὑμῖν εἰμι·
[1300]	Μεγαρέως κλεινὸν λάχος, ~αὖθις δὲ	τοῦδε,	λοίσθιον δὲ σοὶ κακὰς ~πράξεις
[1250]	κακῶν ἔτι; ~(Ἐξάγγελος) ~γυνὴ τέθνηκε,	τοῦδε	παμμήτωρ νεκροῦ, ~δύστηνος, ἄρτι νεοτόμοισι
[150]	νεκροῖς. ~τὸν δ᾽ αὖ ξύναιμον	τοῦδε,	Πολυνείκη λέγω, ~ὃς γῆν πατρῴαν
[450]	κατθανὼν κέρδος φέρει; ~οὕτως ἔμοιγε	τοῦδε	τοῦ μόρου τυχεῖν ~παρ᾽ οὐδὲν
[250]	ἀνεκτὰ δαίμονας λέγων ~πρόνοιαν ἴσχειν	τοῦδε	τοῦ νεκροῦ πέρι. ~πότερον ὑπερτιμῶντες
[300]	λέγω· ~εἰ μὴ τὸν αὐτόχειρα	τοῦδε	τοῦ τάφου ~εὑρόντες ἐκφανεῖτ᾽ ἐς
[500]	εἰπὲ δή μοι, καὶ σὺ	τοῦδε	τοῦ τάφου ~φήσεις μετασχεῖν, ἢ
[550]	~κομίζετ᾽ εἴσω, δμῶες· ἐκ δὲ	τοῦδε	χρὴ ~γυναῖκας εἶναι τάσδε μηδ᾽
[650]	τυχεῖν. ~ἀλλ᾽ ὃν πόλις στήσειε	τοῦδε	χρὴ κλύειν ~καὶ σμικρὰ καὶ
[750]	ὀλεῖται πλησία, σύ τ᾽ οὐδαμὰ	~τοὐμὸν	προσόψει κρᾶτ᾽ ἐν ὀφθαλμοῖς ὁρῶν,
[1000]	γὰρ ~τοῖς πᾶσι κοινόν ἐστι	τοὐξαμαρτάνειν·	~ἐπεὶ δ᾽ ἁμάρτῃ, κεῖνος οὐκέτ᾽
[850]	τυμβεύειν στέγῃ· ~ἡμεῖς γὰρ ἁγνοὶ	τοὐπὶ	τήνδε τὴν κόρην ~μετοικίας δ᾽
[650]	ὑπερβὰς ἢ νόμους βιάζεται ~ἢ	τοὐπιτάσσειν	τοῖς κρατύνουσιν νοεῖ, ~οὐκ ἔστ᾽
[900]	~(Ἀντιγόνη) ~οἴμοι, θανάτου τοῦτ᾽ ἐγγυτάτω	~τοὔπος	ἀφῖκται. ~(Χορός) ~θαρσεῖν οὐδὲν παραμυθοῦμαι
[1150]	μηνίσας φόνου. ~(Χορός) ~ὦ μάντι,	τοὔπος	ὡς ἄρ᾽ ὀρθὸν ἤνυσας. ~(Ἄγγελος)
[500]	τοῦ πάθους ποιουμένη. ~(Ἀντιγόνη) ~ὧν	τοὔργον,	Ἅιδης χοἰ κάτω ξυνίστορες· ~λόγοις
[250]	ὁ μῦθος ὡς ἀνοιστέον ~σοὶ	τοὔργον	εἴη τοῦτο κοὐχὶ κρυπτέον. ~καὶ
[500]	τὸ μὴ εἰδέναι; ~(Ἰσμήνη) ~δέδρακα	τοὔργον,	εἴπερ ἥδ᾽ ὁμορροθεῖ ~καὶ ξυμμετίσχω
[400]	δ᾽ ἀρὰς κακὰς ~ἠρᾶτο τοῖσι	τοὔργον	ἐξειργασμένοις. ~καὶ χερσὶν εὐθὺς διψίαν
[350]	καθελόντες; ~(Φύλαξ) ~ἥδ᾽ ἔστ᾽ ἐκείνη	τοὔργον	ἡ ξειργασμένη· ~τήνδ᾽ εἵλομεν θάπτουσαν.
[50]	οὖν προμηνύσῃς γε τοῦτο μηδενὶ	~τοὔργον,	κρυφῇ δὲ κεῦθε, σὺν δ᾽
[250]	τοί, μή τι καὶ θεήλατον	~τοὔργον	τόδ᾽ ἡ ξύννοια βουλεύει πάλαι
[700]	σκοπεῖν. ~(Κρέων) ~ἔργον γάρ ἐστι	τοὺς	ἀκοσμοῦντας σέβειν; ~(Αἵμων) ~οὐδ᾽ ἂν
[550]	~(Κρέων) ~Ἅιδης ὁ παύσων τούσδε	τοὺς	γάμους ἔφυ. ~(Χορός) ~δεδογμέν᾽ ὡς
[200]	ἠθέλησε δ᾽ αἵματος ~κοινοῦ πάσασθαι,	τοὺς	δὲ δουλώσας ἄγειν, ~τοῦτον πόλει
[300]	δὲ ταῦτα μὴ ~φανεῖτέ μοι	τοὺς	δρῶντας, ἐξερεῖθ᾽ ὅτι ~τὰ δειλὰ
[150]	~ὃς γῆν πατρῴαν καὶ θεοὺς	τοὺς	ἐγγενεῖς ~φυγὰς κατελθὼν ἠθέλησε μὲν
[850]	~οἴκησις ἀείφρουρος, οἷ πορεύομαι ~πρὸς	τοὺς	ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς
[650]	ἐγγενῆ φύσει ~ἄκοσμα θρέψω, κάρτα	τοὺς	ἔξω γένους ~ἐν τοῖς γὰρ
[450]	εἰσίδοις· ~σμικρῷ χαλινῷ δ᾽ οἶδα	τοὺς	θυμουμένους ~ἵππους καταρτυθέντας· οὐ γὰρ
[1100]	παρὼν ἐκλύσομαι. ~δέδοικα γὰρ μὴ	τοὺς	καθεστῶτας νόμους ~ἄριστον ᾖ σῴζοντα
[700]	~οὐδ᾽ ἂν κελεύσαιμ᾽ εὐσεβεῖν εἰς	τοὺς	κακούς. ~(Κρέων) ~οὐχ ἥδε γὰρ
[250]	ἐκείνων καὶ νόμους διασκεδῶν; ~ἢ	τοὺς	κακοὺς τιμῶντας εἰσορᾷς θεούς; ~οὔκ
[1100]	τάχιστα· συντέμνουσι γὰρ ~θεῶν ποδώκεις	τοὺς	κακόφρονας βλάβαι. ~(Κρέων) ~οἴμοι· μόλις
[150]	ὤρθου πόλιν, ~κἀπεὶ διώλετ᾽ ἀμφὶ	τοὺς	κείνων ἔτι ~παῖδας μένοντας ἐμπέδοις
[500]	~(Ἀντιγόνη) ~ὁμῶς ὅ γ᾽ Ἅιδης	τοὺς	νόμους τούτους ποθεῖ. ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽
[500]	φρονεῖς; ~(Ἀντιγόνη) ~οὐδὲν γὰρ αἰσχρὸν	τοὺς	ὁμοσπλάγχνους σέβειν. ~(Κρέων) ~οὔκουν ὅμαιμος
[300]	~ἐκ τῶν γὰρ αἰσχρῶν λημμάτων	τοὺς	πλείονας ~ἀτωμένους ἴδοις ἂν ἢ
[450]	μὲν τότ᾽ ἐξηπίστατο, ~νόμους ὑπερβαίνουσα	τοὺς	προκειμένους· ~ὕβρις δ᾽ ἐπεὶ δέδρακεν,
[50]	ἀλγίονα. ~ἐγὼ μὲν οὖν αἰτοῦσα	τοὺς	ὑπὸ χθονὸς ~ξύγγνοιαν ἴσχειν, ὡς
[400]	πεφευγέναι ~ἥδιστον, ἐς κακὸν δὲ	τοὺς	φίλους ἄγειν ~ἀλγεινόν· ἀλλὰ πάντα
[150]	καὶ ταύτης ἔπι ~πλέοντες ὀρθῆς	τοὺς	φίλους ποιούμεθα. ~τοιοῖσδ᾽ ἐγὼ νόμοισι
[1]	κεἰσήκουσας; ἤ σε λανθάνει ~πρὸς	τοὺς	φίλους στείχοντα τῶν ἐχθρῶν κακά;
[400]	ἦν. ~(Κρέων) ~καὶ δῆτ᾽ ἐτόλμας	τούσδ᾽	ὑπερβαίνειν νόμους; ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ γάρ
[550]	γόνον; ~(Κρέων) ~Ἅιδης ὁ παύσων	τούσδε	τοὺς γάμους ἔφυ. ~(Χορός) ~δεδογμέν᾽
[1200]	ἀνδρὶ πρόσκειται κακόν. ~(Χορός) ~τί	τοῦτ᾽	ἂν εἰκάσειας; ἡ γυνὴ πάλιν
[1]	ἐγὼ κακῶν. ~καὶ νῦν τί	τοῦτ᾽	αὖ φασι πανδήμῳ πόλει ~κήρυγμα
[150]	εἰδὼς εὖ θρόνων ἀεὶ κράτη,	~τοῦτ᾽	αὖθις, ἡνίκ᾽ Οἰδίπους ὤρθου πόλιν,
[900]	βραδυτῆτος ὕπερ. ~(Ἀντιγόνη) ~οἴμοι, θανάτου	τοῦτ᾽	ἐγγυτάτω ~τοὔπος ἀφῖκται. ~(Χορός) ~θαρσεῖν
[200]	~(Χορός) ~τί δῆτ᾽ ἂν ἄλλο	τοῦτ᾽	ἐπεντέλλοις ἔτι; ~(Κρέων) ~τὸ μὴ
[300]	ἔτ᾽ ἐξ ἐμοῦ σέβας, ~εὖ	τοῦτ᾽	ἐπίστασ᾽ ὅρκιος δέ σοι λέγω·
[450]	ἑλών; ~(Κρέων) ~ἐγὼ μὲν οὐδέν·	τοῦτ᾽	ἔχων ἅπαντ᾽ ἔχω. ~(Ἀντιγόνη) ~τί
[700]	~ὡς φὴς σύ, κοὐδὲν ἄλλο,	τοῦτ᾽	ὀρθῶς ἔχειν ~ὅστις γὰρ αὐτὸς
[200]	τῶν εἰρημένων. ~(Χορός) ~νεωτέρῳ τῳ	τοῦτο	βαστάζειν πρόθες. ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽ εἴσ᾽
[500]	αἰτίας. ~(Ἀντιγόνη) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἐάσει	τοῦτό	γ᾽ ἡ δίκη σ᾽ ἐπεὶ
[300]	τοι ~ληφθῇ τε καὶ μή,	τοῦτο	γὰρ τύχη κρινεῖ, ~οὐκ ἔσθ᾽
[650]	ἐκβάλῃς, εἰδὼς ὅτι ~ψυχρὸν παραγκάλισμα	τοῦτο	γίγνεται, ~γυνὴ κακὴ ξύνευνος ἐν
[150]	ἄνδρα δυσμενῆ χθονὸς ~θείμην ἐμαυτῷ,	τοῦτο	γιγνώσκων ὅτι ~ἥδ᾽ ἐστὶν ἡ
[50]	~ἀλλ᾽ εἰ δοκεῖ σοι, στεῖχε·	τοῦτο	δ᾽ ἴσθ᾽ ὅτι ~ἄνους μὲν
[250]	οἷον ἄργυρος ~κακὸν νόμισμ᾽ ἔβλαστε.	τοῦτο	καὶ πόλεις ~πορθεῖ, τόδ᾽ ἄνδρας
[300]	δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει.	~τοῦτο	καὶ πολιοῦ πέραν πόντου χειμερίῳ
[450]	ἐν κακοῖσί τις ~ἁλοὺς ἔπειτα	τοῦτο	καλλύνειν θέλῃ. ~(Ἀντιγόνη) ~θέλεις τι
[250]	ὡς ἀνοιστέον ~σοὶ τοὔργον εἴη	τοῦτο	κοὐχὶ κρυπτέον. ~καὶ ταῦτ᾽ ἐνίκα,
[50]	κράτη παρέξιμεν. ~ἀλλ᾽ ἐννοεῖν χρὴ	τοῦτο	μὲν γυναῖχ᾽ ὅτι ~ἔφυμεν, ὡς
[150]	ἐκ πάντων δίχα ~ἔστειλ᾽ ἱκέσθαι	τοῦτο	μὲν τὰ Λαΐου ~σέβοντας εἰδὼς
[750]	νυμφίῳ. ~(Αἵμων) ~οὐ δῆτ᾽ ἔμοιγε,	τοῦτο	μὴ δόξῃς ποτέ, ~οὔθ᾽ ἥδ᾽
[700]	~εἰ δ᾽ οὖν, φιλεῖ γὰρ	τοῦτο	μὴ ταύτῃ ῥέπειν, ~καὶ τῶν
[1000]	Διὸς θρόνους, ~οὐδ᾽ ὣς μίασμα	τοῦτο	μὴ τρέσας ἐγὼ ~θάπτειν παρήσω
[50]	~(Ἰσμήνη) ~ἀλλ᾽ οὖν προμηνύσῃς γε	τοῦτο	μηδενὶ ~τοὔργον, κρυφῇ δὲ κεῦθε,
[500]	θ᾽ ἃ βούλεται. ~(Κρέων) ~σὺ	τοῦτο	μούνη τῶνδε Καδμείων ὁρᾷς. ~(Ἀντιγόνη)
[1000]	φράζεται, ~(Κρέων) ~τί χρῆμα; ποῖον	τοῦτο	πάγκοινον λέγεις; ~(Τειρεσίας) ~ὅσῳ κράτιστον
[500]	αὐτάδελφον ἐν τάφῳ ~τιθεῖσα; τούτοις	τοῦτο	πᾶσιν ἁνδάνειν ~λέγοιτ᾽ ἄν, εἰ
[50]	ἐμοῦ δυσβουλίαν ~παθεῖν τὸ δεινὸν	τοῦτο·	πείσομαι γὰρ οὐ ~τοσοῦτον οὐδὲν
[300]	~(Φύλαξ) ~οὔκουν τό γ᾽ ἔργον	τοῦτο	ποιήσας ποτέ. ~(Κρέων) ~καὶ ταῦτ᾽
[50]	δ᾽ ἐγὼ ~θάψω· καλόν μοι	τοῦτο	ποιούσῃ θανεῖν. ~φίλη μετ᾽ αὐτοῦ
[250]	κἀμὲ τὸν δυσδαίμονα ~πάλος καθαιρεῖ	τοῦτο	τἀγαθὸν λαβεῖν. ~πάρειμι δ᾽ ἄκων
[1]	ὦ ταλαῖφρον, εἰ τάδ᾽ ἐν	τούτοις,	ἐγὼ ~λύουσ᾽ ἂν ἢ φάπτουσα
[450]	δ᾽ ἐπεὶ δέδρακεν, ἥδε δευτέρα,	~τούτοις	ἐπαυχεῖν καὶ δεδρακυῖαν γελᾶν. ~ἦ
[500]	τὸν αὐτάδελφον ἐν τάφῳ ~τιθεῖσα;	τούτοις	τοῦτο πᾶσιν ἁνδάνειν ~λέγοιτ᾽ ἄν,
[1150]	ἄνδρες, οὐ τίθημ᾽ ἐγὼ ~ζῆν	τοῦτον,	ἀλλ᾽ ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν. ~πλούτει
[650]	καὶ δίκαια καὶ τἀναντία. ~καὶ	τοῦτον	ἂν τὸν ἄνδρα θαρσοίην ἐγὼ
[650]	κρατύνουσιν νοεῖ, ~οὐκ ἔστ᾽ ἐπαίνου	τοῦτον	ἐξ ἐμοῦ τυχεῖν. ~ἀλλ᾽ ὃν
[150]	τῆς αὑτοῦ πάτρας ~φίλον νομίζει,	τοῦτον	οὐδαμοῦ λέγω. ~ἐγὼ γάρ, ἴστω
[200]	πάσασθαι, τοὺς δὲ δουλώσας ἄγειν,	~τοῦτον	πόλει τῇδ᾽ ἐκκεκήρυκται τάφῳ ~μήτε
[600]	~γνώμης πατρῴας πάντ᾽ ὄπισθεν ἑστάναι.	~τούτου	γὰρ οὕνεκ᾽ ἄνδρες εὔχονται γονὰς
[250]	ὡς στέργειν ἐμέ. ~ἐκ τῶνδε	τούτους	ἐξεπίσταμαι καλῶς ~παρηγμένους μισθοῖσιν εἰργάσθαι
[500]	ὅ γ᾽ Ἅιδης τοὺς νόμους	τούτους	ποθεῖ. ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽ οὐχ ὁ
[450]	κοὐδεὶς οἶδεν ἐξ ὅτου φάνη.	~τούτων	ἐγὼ οὐκ ἔμελλον, ἀνδρὸς οὐδενὸς
[1050]	ἀλλ᾽ ἐκ σοῦ βιάζονται τάδε.	~τούτων	σε λωβητῆρες ὑστεροφθόροι ~λοχῶσιν Ἅιδου
[1]	παρ᾽ οὐδέν, ἀλλ᾽ ὃς ἂν	τούτων	τι δρᾷ, ~φόνον προκεῖσθαι δημόλευστον
[1150]	σχῆμ᾽ ἔχων· ἐὰν δ᾽ ἀπῇ	~τούτων	τὸ χαίρειν, τἄλλ᾽ ἐγὼ καπνοῦ
[900]	τήνδε γ᾽ ἔχουσιν. ~(Κρέων) ~τοιγὰρ	τούτων	τοῖσιν ἄγουσιν ~κλαύμαθ᾽ ὑπάρξει βραδυτῆτος
[950]	Ἐρεχθειδᾶν, ~τηλεπόροις δ᾽ ἐν ἄντροις	~τράφη	θυέλλαισιν ἐν πατρῴαις ~Βορεὰς ἅμιππος
[1100]	τάδ᾽ ἐλθὼν μηδ᾽ ἐπ᾽ ἄλλοισιν	τρέπε.	~(Κρέων) ~ὧδ᾽ ὡς ἔχω στείχοιμ᾽
[1000]	~οὐδ᾽ ὣς μίασμα τοῦτο μὴ	τρέσας	ἐγὼ ~θάπτειν παρήσω κεῖνον· εὖ
[1050]	ἐς νεωτέρους ἀφῇ, ~καὶ γνῷ	τρέφειν	τὴν γλῶσσαν ἡσυχαιτέραν ~τὸν νοῦν
[850]	~ἐλθοῦσα μέντοι κάρτ᾽ ἐν ἐλπίσιν	τρέφω	~φίλη μὲν ἥξειν πατρί, προσφιλὴς
[500]	~λήθουσά μ᾽ ἐξέπινες, οὐδ᾽ ἐμάνθανον	~τρέφων	δύ᾽ ἄτα κἀπαναστάσεις θρόνων, ~φέρ᾽
[550]	~καὶ σοί γε κἀμοί. μὴ	τριβὰς	ἔτ᾽ ἀλλά νιν ~κομίζετ᾽ εἴσω,
[1050]	φανεῖ γὰρ οὐ μακροῦ χρόνου	τριβὴ	~ἀνδρῶν γυναικῶν σοῖς δόμοις κωκύματα.
[850]	~ἔψαυσας ἀλγεινοτάτας ἐμοὶ μερίμνας, ~πατρὸς	τριπόλιστον	οἶκτον τού τε πρόπαντος ~ἁμετέρου
[400]	εὐκροτήτου χαλκέας ἄρδην πρόχου ~χοαῖσι	τρισπόνδοισι	τὸν νέκυν στέφει. ~χἠμεῖς ἰδόντες
[50]	ἔπος, ~πλεκταῖσιν ἀρτάναισι λωβᾶται βίον·	~τρίτον	δ᾽ ἀδελφὼ δύο μίαν καθ᾽
[1050]	ἐγὼ ~τήνδ᾽ ἐκ μελαίνης ἀμφιβάλλομαι	τρίχα,	~μή πώ ποτ᾽ αὐτὸν ψεῦδος
[100]	ἴσοι πρὸς ἴσους ἔλιπον ~Ζηνὶ	τροπαίῳ	πάγχαλκα τέλη, ~πλὴν τοῖν στυγεροῖν,
[650]	~οἴκους τίθησιν, ἥδε συμμάχου δορὸς	~τροπὰς	καταρρήγνυσι· τῶν δ᾽ ὀρθουμένων ~σῴζει
[1300]	~ποίῳ δὲ κἀπελύσατ᾽ ἐν φοναῖς	τρόπῳ;	~(Ἐξάγγελος) ~παίσας ὑφ᾽ ἧπαρ αὐτόχειρ
[400]	~(Κρέων) ~ἄγεις δὲ τήνδε τῷ	τρόπῳ	πόθεν λαβών; ~(Φύλαξ) ~αὕτη τὸν
[900]	γάμου ~μέρος λαχοῦσαν οὔτε παιδείου	τροφῆς,	~ἀλλ᾽ ὧδ᾽ ἔρημος πρὸς φίλων
[250]	~καὶ χέρσος, ἀρρὼξ οὐδ᾽ ἐπημαξευμένη	~τροχοῖσιν,	ἀλλ᾽ ἄσημος οὑργάτης τις ἦν.
[1050]	τοι κάτισθι μὴ πολλοὺς ἔτι	~τρόχους	ἁμιλλητῆρας ἡλίου τελεῖν, ~ἐν οἷσι
[450]	εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα	τυγχάνειν,	~σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω.
[1150]	~ὅπως ἱκοίμην εὐγμάτων προσήγορος. ~καὶ	τυγχάνω	τε κλῇθρ᾽ ἀνασπαστοῦ πύλης ~χαλῶσα
[850]	θανεῖν ~εἴτ᾽ ἐν τοιαύτῃ ζῶσα	τυμβεύειν	στέγῃ· ~ἡμεῖς γὰρ ἁγνοὶ τοὐπὶ
[1200]	κελευσμάτων ~ἠθροῦμεν· ἐν δὲ λοισθίῳ	τυμβεύματι	~τὴν μὲν κρεμαστὴν αὐχένος κατείδομεν,
[900]	χαλκοδέτοις αὐλαῖς· ~κρυπτομένα δ᾽ ἐν	τυμβήρει	θαλάμῳ κατεζεύχθη· ~καίτοι καὶ γενεᾷ
[250]	παρῆν. ~ὁ μὲν γὰρ ἠφάνιστο,	τυμβήρης	μὲν οὔ, ~λεπτὴ δ᾽ ἄγος
[1200]	ὃ δὴ λέλειπτο συγκατῄθομεν, ~καὶ	τύμβον	ὀρθόκρανον οἰκείας χθονὸς ~χώσαντες αὖθις
[850]	τῆς ἄνω στερήσεται. ~(Ἀντιγόνη) ~ὦ	τύμβος,	ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς ~οἴκησις
[800]	ἄκλαυτος, οἵοις νόμοις ~πρὸς ἕργμα	τυμβόχωστον	ἔρχομαι τάφου ποταινίου· ~ἰὼ δύστανος,
[850]	ἄξεθ᾽ ὡς τάχιστα; καὶ κατηρεφεῖ	~τύμβῳ	περιπτύξαντες, ὡς εἴρηκ᾽ ἐγώ, ~ἄφετε
[500]	γλῶσσαν ἐγκλῄοι φόβος. ~ἀλλ᾽ ἡ	τυραννὶς	πολλά τ᾽ ἄλλ᾽ εὐδαιμονεῖ ~κἄξεστιν
[1150]	εἰ βούλει, μέγα ~καὶ ζῆ	τύραννον	σχῆμ᾽ ἔχων· ἐὰν δ᾽ ἀπῇ
[1050]	γένος. ~(Τειρεσίας) ~τὸ δ᾽ ἐκ	τυράννων	αἰσχροκέρδειαν φιλεῖ. ~(Κρέων) ~ἆρ᾽ οἶσθα
[50]	ὀλούμεθ᾽ εἰ νόμου βίᾳ ~ψῆφον	τυράννων	ἢ κράτη παρέξιμεν. ~ἀλλ᾽ ἐννοεῖν
[950]	~δύ᾽ ἐξ ἑνὸς βλέποντε· τοῖς	τυφλοῖσι	γὰρ ~αὕτη κέλευθος ἐκ προηγητοῦ
[950]	~δισσοῖσι Φινείδαις ~εἶδεν ἀρατὸν ἕλκος	~τυφλωθὲν	ἐξ ἀγρίας δάμαρτος ~ἀλαὸν ἀλαστόροισιν
[400]	ἔθαλπε· καὶ τότ᾽ ἐξαίφνης χθονὸς	~τυφὼς	ἀείρας σκηπτόν οὐράνιον ἄχος, ~πίμπλησι
[650]	ἔστ᾽ ἐπαίνου τοῦτον ἐξ ἐμοῦ	τυχεῖν.	~ἀλλ᾽ ὃν πόλις στήσειε τοῦδε
[450]	~οὕτως ἔμοιγε τοῦδε τοῦ μόρου	τυχεῖν	~παρ᾽ οὐδὲν ἄλγος· ἀλλ᾽ ἄν,
[1150]	αἰνέσαιμ᾽ ἂν οὔτε μεμψαίμην ποτέ.	~τύχη	γὰρ ὀρθοῖ καὶ τύχη καταρρέπει
[1150]	ποτέ. ~τύχη γὰρ ὀρθοῖ καὶ	τύχη	καταρρέπει ~τὸν εὐτυχοῦντα τόν τε
[300]	τε καὶ μή, τοῦτο γὰρ	τύχη	κρινεῖ, ~οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ὄψει
[1150]	δωμάτων ~ἤτοι κλύουσα παιδὸς ἢ	τύχῃ	πάρα. ~(Εὐρυδίκη) ~ὦ πάντες ἀστοί,
[350]	δ᾽ ἔστι; ποίᾳ ξύμμετρος προὔβην	τύχῃ;	~(Φύλαξ) ~ἄναξ, βροτοῖσιν οὐδέν ἔστ᾽
[950]	βεβὼς αὖ νῦν ἐπὶ ξυροῦ	τύχης.	~(Κρέων) ~τί δ᾽ ἔστιν; ὡς
[1200]	~καὶ δεσπότῃ Κρέοντι σημαίνει μολών.	~τῷ	δ᾽ ἀθλίας ἄσημα περιβαίνει βοῆς
[750]	μεῖζον ἢ κατ᾽ ἄνδρ᾽ ἰών·	~τὼ	δ᾽ οὖν κόρα τώδ᾽ οὐκ
[500]	τοί σφε τιμᾷς ἐξ ἴσου	τῷ	δυσσεβεῖ. ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ γάρ τι
[1000]	τοι σκαιότητ᾽ ὀφλισκάνει. ~ἀλλ᾽ εἶκε	τῷ	θανόντι μηδ᾽ ὀλωλότα ~κέντει· τίς
[50]	μὲν ἐξ ἐμοῦ, ~ἐχθρὰ δὲ	τῷ	θανόντι προσκείσει δίκῃ. ~ἀλλ᾽ ἔα
[500]	~(Κρέων) ~ἀλλ᾽ οὐχ ὁ χρηστὸς	τῷ	κακῷ λαχεῖν ἴσος. ~(Ἀντιγόνη) ~τίς
[1]	~(Ἀντιγόνη) ~οὐ γὰρ τάφου νῷν	τὼ	κασιγνήτω Κρέων ~τὸν μὲν προτίσας,
[950]	~(Τειρεσίας) ~ἐγὼ διδάξω, καὶ σὺ	τῷ	μάντει πιθοῦ. ~(Κρέων) ~οὔκουν πάρος
[750]	ὄμματ᾽ αὐτίκα ~παρόντι θνῄσκῃ πλησία	τῷ	νυμφίῳ. ~(Αἵμων) ~οὐ δῆτ᾽ ἔμοιγε,
[250]	ὁρκωμοτεῖν, ~τὸ μήτε δρᾶσαι μήτε	τῳ	ξυνειδέναι ~τὸ πρᾶγμα βουλεύσαντι μηδ᾽
[550]	ὥστε τοῖς θανοῦσιν ὠφελεῖν. ~(Κρέων)	~τὼ	παῖδε φημὶ τώδε τὴν μὲν
[1300]	δὲ σοὶ κακὰς ~πράξεις ἐφυμνήσασα	τῷ	παιδοκτόνῳ. ~(Κρέων) ~αἰαῖ αἰαῖ, ~ἀνέπταν
[1100]	κατώρυχος στέγης ~ἄνες, κτίσον δὲ	τῷ	προκειμένῳ, τάφον. ~(Κρέων) ~καὶ ταῦτ᾽
[1200]	εἴργασαι· τίνα ~νοῦν ἔσχες; ἐν	τῷ	συμφορᾶς διεφθάρης; ~ἔξελθε, τέκνον, ἱκέσιός
[50]	δύο μίαν καθ᾽ ἡμέραν ~αὐτοκτονοῦντε	τὼ	ταλαιπώρω μόρον ~κοινὸν κατειργάσαντ᾽ ἐπαλλήλοιν
[200]	εἴτε τῶν εἰρημένων. ~(Χορός) ~νεωτέρῳ	τῳ	τοῦτο βαστάζειν πρόθες. ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽
[400]	κακῶν. ~(Κρέων) ~ἄγεις δὲ τήνδε	τῷ	τρόπῳ πόθεν λαβών; ~(Φύλαξ) ~αὕτη
[650]	~(Χορός) ~ἡμῖν μέν, εἰ μὴ	τῷ	χρόνῳ κεκλέμμεθα, ~λέγειν φρονούντως ὧν
[600]	~τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ᾽ ἐσθλὸν	~τῷδ᾽	ἔμμεν ὅτῳ φρένας ~θεὸς ἄγει
[750]	ἰών· ~τὼ δ᾽ οὖν κόρα	τώδ᾽	οὐκ ἀπαλλάξει μόρου. ~(Χορός) ~ἄμφω
[550]	ὠφελεῖν. ~(Κρέων) ~τὼ παῖδε φημὶ	τώδε	τὴν μὲν ἀρτίως ~ἄνουν πεφάνθαι,
[700]	~οὔ τἂν ἕλοις ἥσσω γε	τῶν	αἰσχρῶν ἐμέ. ~(Κρέων) ~ὁ γοῦν
[1050]	ἔσει, ~ἀνθ᾽ ὧν ἔχεις μὲν	τῶν	ἄνω βαλὼν κάτω ~ψυχήν τ᾽
[1]	~ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅ τι Ζεὺς	τῶν	ἀπ᾽ Οἰδίπου κακῶν ~ὁποῖον οὐχὶ
[150]	τῶνδε κηρύξας ἔχω ~ἀστοῖσι παίδων	τῶν	ἀπ᾽ Οἰδίπου πέρι· ~Ἐτεοκλέα μέν,
[150]	ὅστις πᾶσαν εὐθύνων πόλιν ~μὴ	τῶν	ἀρίστων ἅπτεται βουλευμάτων ~ἀλλ᾽ ἐκ
[900]	δρῶσιν ἐκδίκως ἐμέ. ~(Χορός) ~ἔτι	τῶν	αὐτῶν ἀνέμων αὑταὶ ~ψυχῆς ῥιπαὶ
[300]	δεῖ τὸ κερδαίνειν φιλεῖν. ~ἐκ	τῶν	γὰρ αἰσχρῶν λημμάτων τοὺς πλείονας
[650]	ἥδε συμμάχου δορὸς ~τροπὰς καταρρήγνυσι·	τῶν	δ᾽ ὀρθουμένων ~σῴζει τὰ πολλὰ
[1000]	κοὐδὲ μαντικῆς ~ἄπρακτος ὑμῖν εἰμι·	τῶν	δ᾽ ὑπαὶ γένους ~ἐξημπόλημαι κἀμπεφόρτισμαι
[200]	~ὡς ἂν σκοποὶ νῦν εἴτε	τῶν	εἰρημένων. ~(Χορός) ~νεωτέρῳ τῳ τοῦτο
[1]	ἀντειρηκότος; ~(Ἀντιγόνη) ~ἀλλ᾽ οὐδὲν αὐτῷ	τῶν	ἐμῶν μ᾽ εἴργειν μέτα. ~(Ἰσμήνη)
[200]	ἐμοῦ ~τιμὴν προέξουσ᾽ οἱ κακοὶ	τῶν	ἐνδίκων· ~ἀλλ᾽ ὅστις εὔνους τῇδε
[50]	δεῖ μ᾽ ἀρέσκειν τοῖς κάτω	τῶν	ἐνθάδε. ~ἐκεῖ γὰρ αἰεὶ κείσομαι·
[1]	λανθάνει ~πρὸς τοὺς φίλους στείχοντα	τῶν	ἐχθρῶν κακά; ~(Ἰσμήνη) ~ἐμοὶ μὲν
[200]	παντί που πάρεστί σοι ~καὶ	τῶν	θανόντων χὠπόσοι ζῶμεν πέρι. ~(Κρέων)
[50]	σοὶ δ᾽ εἰ δοκεῖ, ~τὰ	τῶν	θεῶν ἔντιμ᾽ ἀτιμάσασ᾽ ἔχε. ~(Ἰσμήνη)
[1150]	δυστυχοῦντ᾽ ἀεί· ~καὶ μάντις οὐδεὶς	τῶν	καθεστώτων βροτοῖς. ~(Κρέων) γὰρ ἦν
[450]	κηρύξας τάδε, ~οὐδ᾽ ἡ ξύνοικος	τῶν	κάτω θεῶν Δίκη ~τοιούσδ᾽ ἐν
[1050]	ἐν τάφῳ κατῴκισας, ~ἔχεις δὲ	τῶν	κάτωθεν ἐνθάδ᾽ αὖ θεῶν ~ἄμοιρον,
[700]	τοῦτο μὴ ταύτῃ ῥέπειν, ~καὶ	τῶν	λεγόντων εὖ καλὸν τὸ μανθάνειν.
[1150]	πάρα. ~(Εὐρυδίκη) ~ὦ πάντες ἀστοί,	τῶν	λόγων ἐπῃσθόμην ~πρὸς ἔξοδον στείχουσα,
[750]	ἐναργὴς βλεφάρων ἵμερος εὐλέκτρου ~νύμφας,	τῶν	μεγάλων πάρεδρος ἐν ἀρχαῖς ~θεσμῶν.
[450]	ὁ θυμὸς πρόσθεν, ᾑρῆσθαι κλοπεὺς	~τῶν	μηδὲν ὀρθῶς ἐν σκότῳ τεχνωμένων·
[600]	~κατ᾽ αὖ νιν φοινία θεῶν	τῶν	νερτέρων ~ἀμᾷ κόνις λόγου τ᾽
[700]	σοῦ γε κἀμοῦ, καὶ θεῶν	τῶν	νερτέρων. ~(Κρέων) ~ταύτην ποτ᾽ οὐκ
[150]	Θήβᾳ, ~ἐκ μὲν δὴ πολέμων	~τῶν	νῦν θέσθαι λησμοσύναν, ~θεῶν δὲ
[150]	θρόνους ἔχω ~γένους κατ᾽ ἀγχιστεῖα	τῶν	ὀλωλότων. ~ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς
[1200]	μάντις; ἆρα δυστυχεστάτην ~κέλευθον ἕρπω	τῶν	παρελθουσῶν ὁδῶν; ~παιδός με σαίνει
[450]	~φρονεῖν μέγ᾽ ὅστις δοῦλός ἐστι	τῶν	πέλας. ~αὕτη δ᾽ ὑβρίζειν μὲν
[1300]	ἄλλ᾽ εἰσίδω. ~(Χορός) ~μέλλοντα ταῦτα.	τῶν	προκειμένων τι χρὴ μέλειν ~πράσσειν.
[100]	τὸ κάλλιστον ἑπταπύλῳ φανὲν ~Θήβᾳ	τῶν	προτέρων φάος, ~ἐφάνθης ποτ᾽ ὦ
[1050]	~ἀφῆκα θυμῷ, καρδίας τοξεύματα ~βέβαια,	τῶν	σὺ θάλπος οὐχ ὑπεκδραμεῖ. ~ὦ
[1050]	ἁμιλλητῆρας ἡλίου τελεῖν, ~ἐν οἷσι	τῶν	σῶν αὐτὸς ἐκ σπλάγχνων ἕνα
[450]	~τί δῆτα μέλλεις; ὡς ἐμοὶ	τῶν	σῶν λόγων ~ἀρεστὸν οὐδὲν μηδ᾽
[600]	ἄτας. ~ὅδε μὴν (Αἵμων) παίδων	τῶν	σῶν ~νέατον γέννημ᾽ ἆρ᾽ ἀχνύμενος
[1]	οὔτ᾽ ἄτιμόν ἐσθ᾽ ὁποῖον οὐ	~τῶν	σῶν τε κἀμῶν οὐκ ὄπωπ᾽
[1350]	μεγάλοι δὲ λόγοι ~μεγάλας πληγὰς	τῶν	ὑπεραύχων ~ἀποτίσαντες ~γήρᾳ τὸ φρονεῖν
[750]	ὀφθαλμοῖς ὁρῶν, ~ὡς τοῖς θέλουσι	τῶν	φίλων μαίνῃ συνών. ~(Χορός) ~ἁνήρ,
[1050]	ἡσυχαιτέραν ~τὸν νοῦν τ᾽ ἀμείνω	τῶν	φρενῶν ἢ νῦν φέρει. ~(Χορός)
[50]	κρεισσόνων, ~καὶ ταῦτ᾽ ἀκούειν κἄτι	τῶνδ᾽	ἀλγίονα. ~ἐγὼ μὲν οὖν αἰτοῦσα
[400]	ἐγὼ δ᾽ ἐλεύθερος ~δίκαιός εἰμι	τῶνδ᾽	ἀπηλλάχθαι κακῶν. ~(Κρέων) ~ἄγεις δὲ
[1300]	χρὴ μέλειν ~πράσσειν. μέλει γὰρ	τῶνδ᾽	ὅτοισι χρὴ μέλειν ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽
[500]	βούλεται. ~(Κρέων) ~σὺ τοῦτο μούνη	τῶνδε	Καδμείων ὁρᾷς. ~(Ἀντιγόνη) ~ὁρῶσι χοὖτοι,
[1300]	δύᾳ. ~(Ἐξάγγελος) ~ὡς αἰτίαν γε	τῶνδε	κἀκείνων ἔχων ~πρὸς τῆς θανούσης
[150]	αὔξω πόλιν, ~καὶ νῦν ἀδελφὰ	τῶνδε	κηρύξας ἔχω ~ἀστοῖσι παίδων τῶν
[250]	εἶχον, ὡς στέργειν ἐμέ. ~ἐκ	τῶνδε	τούτους ἐξεπίσταμαι καλῶς ~παρηγμένους μισθοῖσιν
[500]	~(Κρέων) ~σὺ δ᾽ οὐκ ἐπαιδεῖ,	τῶνδε	χωρὶς εἰ φρονεῖς; ~(Ἀντιγόνη) ~οὐδὲν