Chapitre
[250]	ἠφάνιστο, τυμβήρης μὲν οὔ, ~λεπτὴ	δ᾽	ἄγος φεύγοντος ὥς, ἐπῆν κόνις
[1200]	τέκνον, ἱκέσιός σε λίσσομαι. ~τὸν	δ᾽	ἀγρίοις ὄσσοισι παπτήνας ὁ παῖς,
[50]	~πλεκταῖσιν ἀρτάναισι λωβᾶται βίον· ~τρίτον	δ᾽	ἀδελφὼ δύο μίαν καθ᾽ ἡμέραν
[200]	κτερίζειν μήτε κωκῦσαί τινα, ~ἐᾶν	δ᾽	ἄθαπτον καὶ πρὸς οἰωνῶν δέμας
[1200]	δεσπότῃ Κρέοντι σημαίνει μολών. ~τῷ	δ᾽	ἀθλίας ἄσημα περιβαίνει βοῆς ~ἕρποντι
[1]	τοῖς ἔνερθεν ἔντιμον νεκροῖς· ~τὸν	δ᾽	ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν ~ἀστοῖσί
[1150]	λέγε. ~(Ἄγγελος) ~Αἵμων ὄλωλεν· αὐτόχειρ	δ᾽	αἱμάσσεται. ~(Χορός) ~πότερα πατρῴας ἢ
[200]	πυρὶ ~πρῆσαι κατ᾽ ἄκρας, ἠθέλησε	δ᾽	αἵματος ~κοινοῦ πάσασθαι, τοὺς δὲ
[1]	καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα, ~ἐᾶν	δ᾽	ἄκλαυτον, ἄταφον, οἰωνοῖς γλυκὺν ~θησαυρὸν
[650]	σὺ μὴ τέρψει κλύων· ~ἐμοὶ	δ᾽	ἀκούειν ἔσθ᾽ ὑπὸ σκότου τάδε,
[250]	καθαιρεῖ τοῦτο τἀγαθὸν λαβεῖν. ~πάρειμι	δ᾽	ἄκων οὐχ ἑκοῦσιν, οἶδ᾽ ὅτι·
[100]	ἐπέπνει ~ῥιπαῖς ἐχθίστων ἀνέμων. ~εἶχε	δ᾽	ἄλλᾳ τὰ μέν, ~ἄλλα δ᾽
[1000]	πᾶσι κοινόν ἐστι τοὐξαμαρτάνειν· ~ἐπεὶ	δ᾽	ἁμάρτῃ, κεῖνος οὐκέτ᾽ ἔστ᾽ ἀνὴρ
[350]	μόνον φεῦξιν οὐκ ἐπάξεται· ~νόσων	δ᾽	ἀμηχάνων φυγὰς ξυμπέφρασται. ~σοφόν τι
[1200]	~βρόχῳ μιτώδει σινδόνος καθημμένην, ~τὸν	δ᾽	ἀμφὶ μέσσῃ περιπετῆ προσκείμενον, ~εὐνῆς
[650]	ἐγὼ ~καλῶς μὲν ἄρχειν, εὖ	δ᾽	ἂν ἄρχεσθαι θέλειν, ~δορός τ᾽
[450]	ἐγὼ μὲν οὐκ ἀνήρ, αὕτη	δ᾽	ἀνήρ, ~εἰ ταῦτ᾽ ἀνατὶ τῇδε
[550]	θῖνα καὶ ~δυσάνεμοι, στόνῳ βρέμουσι	δ᾽	ἀντιπλῆγες ἀκταί. ~ἀρχαῖα τὰ Λαβδακιδᾶν
[500]	~πορθῶν δὲ τήνδε γῆν· ὁ	δ᾽	ἀντιστὰς ὕπερ. ~(Ἀντιγόνη) ~ὁμῶς ὅ
[700]	ὑπείκει, κλῶνας ὡς ἐκσῴζεται, ~τὰ	δ᾽	ἀντιτείνοντ᾽ αὐτόπρεμν᾽ ἀπόλλυται. ~αὕτως δὲ
[600]	τιμῶσιν ἐξ ἴσου πατρί. ~ὅστις	δ᾽	ἀνωφέλητα φιτύει τέκνα, ~τί τόνδ᾽
[600]	πολλοῖς μὲν ὄνασις ἀνδρῶν, ~πολλοῖς	δ᾽	ἀπάτα κουφονόων ἐρώτων· ~εἰδότι δ᾽
[1150]	ζῆ τύραννον σχῆμ᾽ ἔχων· ἐὰν	δ᾽	ἀπῇ ~τούτων τὸ χαίρειν, τἄλλ᾽
[1200]	~νυμφεῖον Ἅιδου κοῖλον εἰσεβαίνομεν. ~φωνῆς	δ᾽	ἄπωθεν ὀρθίων κωκυμάτων ~κλύει τις
[400]	ὁρᾷ νέκυν, ~γόοισιν ἐξῴμωξεν, ἐκ	δ᾽	ἀρὰς κακὰς ~ἠρᾶτο τοῖσι τοὔργον
[1]	Κρέων ~τὸν μὲν προτίσας, τὸν	δ᾽	ἀτιμάσας ἔχει; ~Ἐτεοκλέα μέν, ὡς
[50]	~κοινὸν κατειργάσαντ᾽ ἐπαλλήλοιν χεροῖν. ~νῦν	δ᾽	αὖ μόνα δὴ νὼ λελειμμένα
[150]	ἀρίστοις ἔρχεται κάτω νεκροῖς. ~τὸν	δ᾽	αὖ ξύναιμον τοῦδε, Πολυνείκη λέγω,
[1150]	πρὸς τὴν ἡδονήν. ~(Χορός) ~τί	δ᾽	αὖ τόδ᾽ ἄχθος βασιλέων ἥκεις
[850]	μέλει ~παραβατὸν οὐδαμᾷ πέλει· ~σὲ	δ᾽	αὐτόγνωτος ὤλεσ᾽ ὀργά. ~(Ἀντιγόνη) ~ἄκλαυτος,
[50]	~τοὔργον, κρυφῇ δὲ κεῦθε, σὺν	δ᾽	αὔτως ἐγώ. ~(Ἀντιγόνη) ~οἴμοι, καταύδα·
[550]	μὲν ἀρτίως ~ἄνουν πεφάνθαι, τὴν	δ᾽	ἀφ᾽ οὗ τὰ πρῶτ᾽ ἔφυ.
[550]	~καλῶς σὺ μὲν τοῖς, τοῖς	δ᾽	ἐγὼ δόκουν φρονεῖν. ~(Ἰσμήνη) ~καὶ
[50]	ἴσθ᾽ ὁποῖά σοι δοκεῖ, κεῖνον	δ᾽	ἐγὼ ~θάψω· καλόν μοι τοῦτο
[1000]	~ἐμοὶ γὰρ οὗτος ἡγεμών, ἄλλοις	δ᾽	ἐγώ. ~καὶ ταῦτα τῆς σῆς
[700]	~μηδὲν τὸ μὴ δίκαιον· εἰ	δ᾽	ἐγὼ νέος, ~οὐ τὸν χρόνον
[150]	σάλῳ σείσαντες ὤρθωσαν πάλιν. ~ὑμᾶς	δ᾽	ἐγὼ πομποῖσιν ἐκ πάντων δίχα
[500]	Ἅιδης χοἰ κάτω ξυνίστορες· ~λόγοις	δ᾽	ἐγὼ φιλοῦσαν οὐ στέργω φίλην.
[1050]	δῆτα χρὴ δρᾶν; φράζε. πείσομαι	δ᾽	ἐγώ. ~(Χορός) ~ἐλθὼν κόρην μὲν
[300]	αἰσχρὰ πράγματ᾽ ἵστασθαι βροτῶν· ~πανουργίας	δ᾽	ἔδειξεν ἀνθρώποις ἔχειν ~καὶ παντὸς
[50]	~ἐκεῖ γὰρ αἰεὶ κείσομαι· σοὶ	δ᾽	εἰ δοκεῖ, ~τὰ τῶν θεῶν
[450]	τοῖσδε δ᾽ οὐκ ἀλγύνομαι. ~σοὶ	δ᾽	εἰ δοκῶ νῦν μῶρα δρῶσα
[400]	~ἔξω βαρείας αἰτίας ἐλεύθερον· ~σὺ	δ᾽	εἰπέ μοι μὴ μῆκος, ἀλλὰ
[400]	δ᾽ ἐμεστώθη μέγας ~αἰθήρ· μύσαντες	δ᾽	εἴχομεν θείαν νόσον. ~καὶ τοῦδ᾽
[1050]	πᾶν φιλάργυρον γένος. ~(Τειρεσίας) ~τὸ	δ᾽	ἐκ τυράννων αἰσχροκέρδειαν φιλεῖ. ~(Κρέων)
[1000]	καὶ τὸν Ἰνδικὸν ~χρυσόν· τάφῳ	δ᾽	ἐκεῖνον οὐχὶ κρύψετε, ~οὐδ᾽ εἰ
[850]	~προσέπεσες, ὦ τέκνον, πολύ· ~πατρῷον	δ᾽	ἐκτίνεις τιν᾽ ἆθλον. ~(Ἀντιγόνη) ~ἔψαυσας
[150]	~παννυχίοις πάντας ἐπέλθωμεν, ὁ Θήβας	δ᾽	ἐλελίχθων ~Βάκχιος ἄρχοι. ~ἀλλ᾽ ὅδε
[350]	λαβὼν ~καὶ κρῖνε κἀξέλεγχ᾽ ἐγὼ	δ᾽	ἐλεύθερος ~δίκαιός εἰμι τῶνδ᾽ ἀπηλλάχθαι
[400]	αἰκίζων φόβην ~ὕλης πεδιάδος, ἐν	δ᾽	ἐμεστώθη μέγας ~αἰθήρ· μύσαντες δ᾽
[550]	~θάρσει· σὺ μὲν ζῇς, ἡ	δ᾽	ἐμὴ ψυχὴ πάλαι ~τέθνηκεν, ὥστε
[850]	ὄμμα ~θέμις ὁρᾶν ταλαίνᾳ. ~τὸν	δ᾽	ἐμὸν πότμον ἀδάκρυτον ~οὐδεὶς φίλων
[1250]	~οἴμοι, ~ἔχω μαθὼν δείλαιος· ἐν	δ᾽	ἐμῷ κάρᾳ ~θεὸς τότ᾽ ἄρα
[900]	φωτός, εἰ τοῦδ᾽ ἤμπλακον, ~μητρὸς	δ᾽	ἐν Ἅιδου καὶ πατρὸς κεκευθότοιν
[250]	~ἐλθόντος, οὐ σπάσαντος ἐξεφαίνετο. ~λόγοι	δ᾽	ἐν ἀλλήλοισιν ἐρρόθουν κακοί, ~φύλαξ
[950]	μὲν ἀρχαιογόνων ~ἄντασ᾽ Ἐρεχθειδᾶν, ~τηλεπόροις	δ᾽	ἐν ἄντροις ~τράφη θυέλλαισιν ἐν
[1250]	πρὸ χειρῶν τάδε φέρων, τὰ	δ᾽	ἐν δόμοις ~ἔοικας ἥκειν καὶ
[900]	δέμας ἐν χαλκοδέτοις αὐλαῖς· ~κρυπτομένα	δ᾽	ἐν τυμβήρει θαλάμῳ κατεζεύχθη· ~καίτοι
[1250]	χείρεσσιν ἀρτίως τέκνον, ~τάλας, τὸν	δ᾽	ἔναντα προσβλέπω νεκρόν. ~φεῦ φεῦ
[750]	ἀνδρῶν ξύναιμον ἔχεις ταράξας· ~νικᾷ	δ᾽	ἐναργὴς βλεφάρων ἵμερος εὐλέκτρου ~νύμφας,
[1050]	ἄναξ, βέβηκε δεινὰ θεσπίσας· ~ἐπιστάμεσθα	δ᾽	ἐξ ὅτου λευκὴν ἐγὼ ~τήνδ᾽
[1100]	~(Κρέων) ~οἴμοι· μόλις μέν, καρδίας	δ᾽	ἐξίσταμαι ~τὸ δρᾶν· ἀνάγκῃ δ᾽
[100]	δ᾽ ἄλλᾳ τὰ μέν, ~ἄλλα	δ᾽	ἐπ᾽ ἄλλοις ἐπενώμα στυφελίζων μέγας
[450]	~νόμους ὑπερβαίνουσα τοὺς προκειμένους· ~ὕβρις	δ᾽	ἐπεὶ δέδρακεν, ἥδε δευτέρα, ~τούτοις
[1100]	ἑλόντες εἰς ἐπόψιον τόπον. ~ἐγὼ	δ᾽	ἐπειδὴ δόξα τῇδ᾽ ἐπεστράφη, ~αὐτός
[100]	ἤδη ~νίκην ὁρμῶντ᾽ ἀλαλάξαι. ~ἀντιτύπᾳ	δ᾽	ἐπὶ γᾷ πέσε τανταλωθεὶς ~πυρφόρος,
[1300]	γὰρ ~λέχρια τἀν χεροῖν, τὰ	δ᾽	ἐπὶ κρατί μοι ~πότμος δυσκόμιστος
[1200]	βοῆς ~ἕρποντι μᾶλλον ἆσσον, οἰμώξας	δ᾽	ἔπος ~ἵησι δυσθρήνητον· ὦ τάλας
[1250]	βάρος μ᾽ ἔχων ~ἔπαισεν, ἐν	δ᾽	ἔσεισεν ἀγρίαις ὁδοῖς, ~οἴμοι, λακπάτητον
[750]	ὧδ᾽ ἐπεξέρχει θρασύς; ~(Αἵμων) ~τίς	δ᾽	ἔστ᾽ ἀπειλὴ πρὸς κενὰς γνώμας
[750]	βέβηκεν ἐξ ὀργῆς ταχύς· ~νοῦς	δ᾽	ἐστὶ τηλικοῦτος ἀλγήσας βαρύς. ~(Κρέων)
[1]	ὡς μόνη κλύοις. ~(Ἰσμήνη) ~τί	δ᾽	ἔστι; δηλοῖς γάρ τι καλχαίνουσ᾽
[350]	εἰς δέον περᾷ. ~(Κρέων) ~τί	δ᾽	ἔστι; ποίᾳ ξύμμετρος προὔβην τύχῃ;
[200]	πλὴν τὸ μόρσιμον. ~(Κρέων) ~τί	δ᾽	ἐστὶν ἀνθ᾽ οὗ τήνδ᾽ ἔχεις
[1250]	τάχ᾽ ὄψεσθαι κακά. ~(Κρέων) ~τί	δ᾽	ἔστιν αὖ κάκιον ἐκ κακῶν
[950]	ἐκ προηγητοῦ πέλει. ~(Κρέων) ~τί	δ᾽	ἔστιν, ὦ γεραιὲ Τειρεσία, νέον;
[950]	ἐπὶ ξυροῦ τύχης. ~(Κρέων) ~τί	δ᾽	ἔστιν; ὡς ἐγὼ τὸ σὸν
[250]	ἀλλ᾽ ἔφευγε μὴ εἰδέναι. ~ἦμεν	δ᾽	ἑτοῖμοι καὶ μύδρους αἴρειν χεροῖν
[750]	ἁμερίων σέ γ᾽ ἀνθρώπων. ὁ	δ᾽	ἔχων μέμηνεν. ~σὺ καὶ δικαίων
[500]	~τέγγουσ᾽ εὐῶπα παρειάν. ~(Κρέων) ~σὺ	δ᾽	ἣ κατ᾽ οἴκους ὡς ἔχιδν᾽
[800]	γὰρ ἐμπαίζει θεὸς, Ἀφροδίτα. ~νῦν	δ᾽	ἤδη γὼ καὐτὸς θεσμῶν ~ἔξω
[1000]	φρονήσας εὖ λέγω. τὸ μανθάνειν	δ᾽	~ἥδιστον εὖ λέγοντος, εἰ κέρδος
[1050]	οὐχ ὑπεκδραμεῖ. ~ὦ παῖ, σὺ	δ᾽	ἡμᾶς ἄπαγε πρὸς δόμους, ἵνα
[50]	εἰ δοκεῖ σοι, στεῖχε· τοῦτο	δ᾽	ἴσθ᾽ ὅτι ~ἄνους μὲν ἔρχει,
[450]	αὐτὴν οὐδ᾽ ἐπήβολον φρενῶν. ~φιλεῖ	δ᾽	ὁ θυμὸς πρόσθεν, ᾑρῆσθαι κλοπεὺς
[1150]	~(Χορός) ~καὶ τίς φονεύει; τίς	δ᾽	ὁ κείμενος; λέγε. ~(Ἄγγελος) ~Αἵμων
[250]	ὅπως δρῶντες καλῶς ~πράξαιμεν. ἦν	δ᾽	ὁ μῦθος ὡς ἀνοιστέον ~σοὶ
[250]	ἄσημος οὑργάτης τις ἦν. ~ὅπως	δ᾽	ὁ πρῶτος ἡμὶν ἡμεροσκόπος ~δείκνυσι,
[900]	~παθόντες ἂν ξυγγνοῖμεν ἡμαρτηκότες· ~εἰ	δ᾽	οἵδ᾽ ἁμαρτάνουσι, μὴ πλείω κακὰ
[450]	πλεῖστ᾽ ἂν εἰσίδοις· ~σμικρῷ χαλινῷ	δ᾽	οἶδα τοὺς θυμουμένους ~ἵππους καταρτυθέντας·
[600]	~θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν· ~πράσσει	δ᾽	ὀλίγιστον χρόνον ἐκτὸς ἄτας. ~ὅδε
[200]	κεἰ τὸ μηδὲν ἐξερῶ, φράσω	δ᾽	ὅμως· ~τῆς ἐλπίδος γὰρ ἔρχομαι
[1300]	ἀθλία, φεῦ τέκνον. ~(Ἐξάγγελος) ~ἡ	δ᾽	ὀξυθήκτῳ βωμία περὶ ξίφει ~λύει
[950]	ἁλίκτυποι ~κελαιναὶ νᾶες ἐκφύγοιεν. ~ζεύχθη	δ᾽	ὀξύχολος παῖς ὁ Δρύαντος, ~Ἠδωνῶν
[650]	ὅσ᾽ ἐστὶ κτημάτων ὑπέρτατον. ~ἐγὼ	δ᾽	ὅπως σὺ μὴ λέγεις ὀρθῶς
[650]	συμμάχου δορὸς ~τροπὰς καταρρήγνυσι· τῶν	δ᾽	ὀρθουμένων ~σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽
[50]	~ἄνους μὲν ἔρχει, τοῖς φίλοις	δ᾽	ὀρθῶς φίλη. ~(Χορός) ~ἀκτὶς ἀελίου,
[1200]	ξίφους ~ἕλκει διπλοῦς κνώδοντας. ἐκ	δ᾽	ὁρμωμένου ~πατρὸς φυγαῖσιν ἤμπλακ᾽ εἶθ᾽
[250]	πρᾶγμα βουλεύσαντι μηδ᾽ εἰργασμένῳ. ~τέλος	δ᾽	ὅτ᾽ οὐδὲν ἦν ἐρευνῶσιν πλέον,
[850]	~σέβειν μὲν εὐσέβειά τις, ~κράτος	δ᾽	ὅτῳ κράτος μέλει ~παραβατὸν οὐδαμᾷ
[450]	~δώσειν· θανουμένη γὰρ ἐξῄδη, τί	δ᾽	οὔ; ~κεἰ μὴ σὺ προὐκήρυξας.
[600]	δ᾽ ἀπάτα κουφονόων ἐρώτων· ~εἰδότι	δ᾽	οὐδὲν ἕρπει, πρὶν πυρὶ θερμῷ
[400]	τε νῦν ἠλέγχομεν ~πράξεις· ἄπαρνος	δ᾽	οὐδενὸς καθίστατο, ~ἅμ᾽ ἡδέως ἔμοιγε
[450]	νέκυν, ~κείνοις ἂν ἤλγουν· τοῖσδε	δ᾽	οὐκ ἀλγύνομαι. ~σοὶ δ᾽ εἰ
[400]	πράσσειν τάδε; ~(Ἀντιγόνη) ~ᾔδη· τί	δ᾽	οὐκ ἔμελλον; ἐμφανῆ γὰρ ἦν.
[500]	δ᾽ ὑπίλλουσιν στόμα. ~(Κρέων) ~σὺ	δ᾽	οὐκ ἐπαιδεῖ, τῶνδε χωρὶς εἰ
[450]	ὠμοῦ πατρὸς ~τῆς παιδός. εἴκειν	δ᾽	οὐκ ἐπίσταται κακοῖς. ~(Κρέων) ~ἀλλ᾽
[800]	~ἔξω φέρομαι τάδ᾽ ὁρῶν ἴσχειν	δ᾽	~οὐκέτι πηγὰς δύναμαι δάκρυ ~τὸν
[1250]	ἁμαρτάνειν. ~(Χορός) ~οὐκ οἶδ᾽ ἐμοὶ	δ᾽	οὖν ἥ τ᾽ ἄγαν σιγὴ
[750]	ἔτι ζῶσαν γαμεῖς. ~(Αἵμων) ~ἣ	δ᾽	οὖν θανεῖται καὶ θανοῦσ᾽ ὀλεῖ
[750]	ἢ κατ᾽ ἄνδρ᾽ ἰών· ~τὼ	δ᾽	οὖν κόρα τώδ᾽ οὐκ ἀπαλλάξει
[650]	μεντἂν χἀτέρῳ καλῶς ἔχον. ~σοῦ	δ᾽	οὖν πέφυκα πάντα προσκοπεῖν ὅσα
[850]	τοὐπὶ τήνδε τὴν κόρην ~μετοικίας	δ᾽	οὖν τῆς ἄνω στερήσεται. ~(Ἀντιγόνη)
[700]	ἄνδρα πάντ᾽ ἐπιστήμης πλέων· ~εἰ	δ᾽	οὖν, φιλεῖ γὰρ τοῦτο μὴ
[50]	πρὸς ἄνδρας οὐ μαχουμένα. ~ἔπειτα	δ᾽	οὕνεκ᾽ ἀρχόμεσθ᾽ ἐκ κρεισσόνων, ~καὶ
[250]	φεύγοντος ὥς, ἐπῆν κόνις ~σημεῖα	δ᾽	οὔτε θηρὸς οὔτε του κυνῶν
[1100]	δ᾽ ἐξίσταμαι ~τὸ δρᾶν· ἀνάγκῃ	δ᾽	οὐχὶ δυσμαχητέον. ~(Χορός) ~δρᾶ νυν
[500]	~φιλάδελφα κάτω δάκρυ᾽ εἰβομένη· ~νεφέλη	δ᾽	ὀφρύων ὕπερ αἱματόεν ~ῥέθος αἰσχύνει,
[450]	δοῦλός ἐστι τῶν πέλας. ~αὕτη	δ᾽	ὑβρίζειν μὲν τότ᾽ ἐξηπίστατο, ~νόμους
[1200]	~ἤρεισε πλευραῖς μέσσον ἔγχος, ἐς	δ᾽	ὑγρὸν ~ἀγκῶν᾽ ἔτ᾽ ἔμφρων παρθένῳ
[800]	~χιών τ᾽ οὐδαμὰ λείπει, τέγγει	δ᾽	ὑπ᾽ ὀφρύσι παγκλαύτοις ~δειράδας· με
[1000]	μαντικῆς ~ἄπρακτος ὑμῖν εἰμι· τῶν	δ᾽	ὑπαὶ γένους ~ἐξημπόλημαι κἀμπεφόρτισμαι πάλαι.
[1100]	τ᾽ ἐπὶ σπορᾷ δράκοντος ~σὲ	δ᾽	ὑπὲρ διλόφου πέτρας στέροψ ὄπωπε
[100]	~ξύν θ᾽ ἱπποκόμοις κορύθεσσιν. ~στὰς	δ᾽	ὑπὲρ μελάθρων φονώσαισιν ἀμφιχανὼν κύκλῳ
[650]	κἀν πόλει δίκαιος ὤν. ~ὅστις	δ᾽	ὑπερβὰς ἢ νόμους βιάζεται ~ἢ
[750]	μαλακαῖς παρειαῖς νεάνιδος ἐννυχεύεις, ~φοιτᾷς	δ᾽	ὑπερπόντιος ἔν τ᾽ ἀγρονόμοις αὐλαῖς·
[500]	ὁρᾷς. ~(Ἀντιγόνη) ~ὁρῶσι χοὖτοι, σοὶ	δ᾽	ὑπίλλουσιν στόμα. ~(Κρέων) ~σὺ δ᾽
[1000]	μιαίνειν οὔτις ἀνθρώπων σθένει. ~πίπτουσι	δ᾽	ὦ γεραιὲ Τειρεσία, βροτῶν ~χοἰ
[1]	εἴτ᾽ ἐσθλῶν κακή. ~(Ἰσμήνη) ~τί	δ᾽	ὦ ταλαῖφρον, εἰ τάδ᾽ ἐν
[1200]	καὶ τὸ δύστηνον λέχος. ~ὁ	δ᾽	ὡς ὁρᾷ σφε, στυγνὸν οἰμώξας
[200]	κἀποφάργνυσαι κύκλῳ ~τὸ πρᾶγμα· δηλοῖς	δ᾽	ὥς τι σημανῶν νέον. ~(Φύλαξ)
[300]	σ᾽ ἀνιᾷ τὰς φρένας, τὰ	δ᾽	ὦτ᾽ ἐγώ. ~(Κρέων) ~οἴμ᾽ ὡς
[250]	ἅμα. ~λέγεις γὰρ οὐκ ἀνεκτὰ	δαίμονας	λέγων ~πρόνοιαν ἴσχειν τοῦδε τοῦ
[350]	φρονῶν ὃς τάδ᾽ ἔρδει. ~ἐς	δαιμόνιον	τέρας ἀμφινοῶ ~τόδε· πῶς εἰδὼς
[900]	θανόντων ἔρχομαι κατασκαφάς. ~ποίαν παρεξελθοῦσα	δαιμόνων	δίκην; ~τί χρή με τὴν
[800]	ὑπ᾽ ὀφρύσι παγκλαύτοις ~δειράδας· με	δαίμων	ὁμοιοτάταν κατευνάζει. ~(Χορός) ~ἀλλὰ θεός
[300]	ὠσὶν ἢ πὶ τῇ ψυχῇ	δάκνει;	~(Κρέων) ~τί δὲ ῥυθμίζεις τὴν
[500]	πυλῶν ἥδ᾽ Ἰσμήνη, ~φιλάδελφα κάτω	δάκρυ᾽	εἰβομένη· ~νεφέλη δ᾽ ὀφρύων ὕπερ
[800]	ἴσχειν δ᾽ ~οὐκέτι πηγὰς δύναμαι	δάκρυ	~τὸν παγκοίτην ὅθ᾽ ὁρῶ θάλαμον
[1150]	ὁρῶ τάλαιναν (Εὐρυδίκη) ν ὁμοῦ	~δάμαρτα	τὴν Κρέοντος. ἐκ δὲ δωμάτων
[950]	ἀρατὸν ἕλκος ~τυφλωθὲν ἐξ ἀγρίας	δάμαρτος	~ἀλαὸν ἀλαστόροισιν ὀμμάτων κύκλοις ~ἀραχθέντων,
[800]	κισσὸς ὡς ἀτενὴς ~πετραία βλάστα	δάμασεν,	καί νιν ὄμβροι τακομέναν, ~ὡς
[900]	εὐσεβίαν σεβίσασα. ~(Χορός) ~ἔτλα καὶ	Δανάας	οὐράνιον φῶς ~ἀλλάξαι δέμας ἐν
[1050]	τ᾽ εἰκαθεῖν γὰρ δεινόν, ἀντιστάντα	δὲ	~ἄτῃ πατάξαι θυμὸν ἐν δεινῷ
[50]	μὲν οὐκ ἄτιμα ποιοῦμαι, τὸ	δὲ	~βίᾳ πολιτῶν δρᾶν ἔφυν ἀμήχανος.
[1200]	λόγον. ~(Ἄγγελος) ~καὐτὸς τεθάμβηκ᾽ ἐλπίσιν	δὲ	βόσκομαι ~ἄχη τέκνου κλύουσαν ἐς
[800]	θεός τοι καὶ θεογεννής, ~ἡμεῖς	δὲ	βροτοὶ καὶ θνητογενεῖς. ~καίτοι φθιμένῃ
[250]	~πλῆγμ᾽ οὐ δικέλλης ἐκβολή. στύφλος	δὲ	γῆ ~καὶ χέρσος, ἀρρὼξ οὐδ᾽
[1000]	ῥοῖβδος οὐκ ἄσημος ἦν. ~εὐθὺς	δὲ	δείσας ἐμπύρων ἐγευόμην ~βωμοῖσι παμφλέκτοισιν·
[50]	μὲν τάδ᾽ ἂν προὔχοι᾽ ἐγὼ	δὲ	δὴ τάφον ~χώσουσ᾽ ἀδελφῷ φιλτάτῳ
[200]	δ᾽ αἵματος ~κοινοῦ πάσασθαι, τοὺς	δὲ	δουλώσας ἄγειν, ~τοῦτον πόλει τῇδ᾽
[1150]	ὁμοῦ ~δάμαρτα τὴν Κρέοντος. ἐκ	δὲ	δωμάτων ~ἤτοι κλύουσα παιδὸς ἢ
[1150]	ἥκεις φέρων; ~(Ἄγγελος) ~τεθνᾶσιν. οἱ	δὲ	ζῶντες αἴτιοι θανεῖν. ~(Χορός) ~καὶ
[500]	εἰ φιλητέον, φίλει ~κείνους· ἐμοῦ	δὲ	ζῶντος οὐκ ἄρξει γυνή. ~(Χορός)
[50]	μὴ σθένω, πεπαύσομαι. ~(Ἰσμήνη) ~ἀρχὴν	δὲ	θηρᾶν οὐ πρέπει τἀμήχανα. ~(Ἀντιγόνη)
[1000]	ἐμπύρων ἐγευόμην ~βωμοῖσι παμφλέκτοισιν· ἐκ	δὲ	θυμάτων ~Ἥφαιστος οὐκ ἔλαμπεν, ἀλλ᾽
[500]	οὐδὲν μηδ᾽ ἀρεσθείη ποτέ· ~οὕτω	δὲ	καὶ σοὶ τἄμ᾽ ἀφανδάνοντ᾽ ἔφυ.
[1300]	τῆσδ᾽ ἐπεσκήπτου μόρων ~(Κρέων) ~ποίῳ	δὲ	κἀπελύσατ᾽ ἐν φοναῖς τρόπῳ; ~(Ἐξάγγελος)
[550]	μὲν γὰρ εἵλου ζῆν, ἐγὼ	δὲ	κατθανεῖν. ~(Ἰσμήνη) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἐπ᾽
[50]	γε τοῦτο μηδενὶ ~τοὔργον, κρυφῇ	δὲ	κεῦθε, σὺν δ᾽ αὔτως ἐγώ.
[1150]	κακοῦ ~βάλλει δι᾽ ὤτων· ὑπτία	δὲ	κλίνομαι ~δείσασα πρὸς δμωαῖσι κἀποπλήσσομαι
[950]	~φιλαύλους τ᾽ ἠρέθιζε Μούσας. ~παρὰ	δὲ	κυανεᾶν πελάγει διδύμας ἁλὸς ~ἀκταὶ
[1350]	εἰς θεοὺς ~μηδὲν ἀσεπτεῖν. μεγάλοι	δὲ	λόγοι ~μεγάλας πληγὰς τῶν ὑπεραύχων
[1200]	ἀθύμου δεσπότου κελευσμάτων ~ἠθροῦμεν· ἐν	δὲ	λοισθίῳ τυμβεύματι ~τὴν μὲν κρεμαστὴν
[650]	~μένειν δίκαιον κἀγαθὸν παραστάτην. ~ἀναρχίας	δὲ	μεῖζον οὐκ ἔστιν κακόν. ~αὕτη
[1050]	φρενῶν φράσαι. ~(Κρέων) ~κίνει, μόνον	δὲ	μὴ πὶ κέρδεσιν λέγων. ~(Τειρεσίας)
[300]	~σπείραισι δικτυοκλώστοις, ~περιφραδὴς ἀνήρ· ~κρατεῖ	δὲ	μηχαναῖς ἀγραύλου ~θηρὸς ὀρεσσιβάτα, λασιαύχενά
[300]	παντὸς ἔργου δυσσέβειαν εἰδέναι. ~ὅσοι	δὲ	μισθαρνοῦντες ἤνυσαν τάδε, ~χρόνῳ ποτ᾽
[700]	δ᾽ ἀντιτείνοντ᾽ αὐτόπρεμν᾽ ἀπόλλυται. ~αὕτως	δὲ	ναὸς ὅστις ἐγκρατῆ πόδα ~τείνας
[150]	~τῶν νῦν θέσθαι λησμοσύναν, ~θεῶν	δὲ	ναοὺς χοροῖς ~παννυχίοις πάντας ἐπέλθωμεν,
[1200]	~λευκῇ παρειᾷ φοινίου σταλάγματος. ~κεῖται	δὲ	νεκρὸς περὶ νεκρῷ, τὰ νυμφικὰ
[400]	στέφει. ~χἠμεῖς ἰδόντες ἱέμεσθα, σὺν	δέ	νιν ~θηρώμεθ᾽ εὐθὺς οὐδὲν ἐκπεπληγμένην,
[1100]	κλυτὰν ὃς ἀμφέπεις ~Ἰταλίαν, μέδεις	δὲ	~παγκοίνοις, Ἐλευσινίας ~Δῃοῦς ἐν κόλποις,
[150]	κατ᾽ ἀγχιστεῖα τῶν ὀλωλότων. ~ἀμήχανον	δὲ	παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ~ψυχήν τε
[1050]	γυναικῶν σοῖς δόμοις κωκύματα. ~ἐχθραὶ	δὲ	πᾶσαι συνταράσσονται πόλεις, ~ὅσων σπαράγματ᾽
[750]	γὰρ οὖν λέγεις. ~(Χορός) ~μόρῳ	δὲ	ποίῳ καί σφε βουλεύει κτανεῖν;
[900]	κἀκόσμησα κἀπιτυμβίους ~χοὰς ἔδωκα. νῦν	δέ	Πολύνεικες, τὸ σὸν ~δέμας περιστέλλουσα
[300]	τῇ ψυχῇ δάκνει; ~(Κρέων) ~τί	δὲ	ῥυθμίζεις τὴν ἐμὴν λύπην ὅπου;
[1300]	λάχος, ~αὖθις δὲ τοῦδε, λοίσθιον	δὲ	σοὶ κακὰς ~πράξεις ἐφυμνήσασα τῷ
[850]	προσφιλὴς δὲ σοί, ~μῆτερ, φίλη	δὲ	σοί, κασίγνητον κάρα· ~ἐπεὶ θανόντας
[300]	σέβας, ~εὖ τοῦτ᾽ ἐπίστασ᾽ ὅρκιος	δέ	σοι λέγω· ~εἰ μὴ τὸν
[850]	~φίλη μὲν ἥξειν πατρί, προσφιλὴς	δὲ	σοί, ~μῆτερ, φίλη δὲ σοί,
[700]	ἐρεμνὴ σῖγ᾽ ἐπέρχεται φάτις. ~ἐμοὶ	δὲ	σοῦ πράσσοντος εὐτυχῶς, πάτερ, ~οὐκ
[950]	ματρὸς ἔχοντες ἀνύμφευτον γονάν· ~ἁ	δὲ	σπέρμα μὲν ἀρχαιογόνων ~ἄντασ᾽ Ἐρεχθειδᾶν,
[1300]	ξίφει; ~δείλαιος ἐγώ, αἰαῖ, ~δειλαίᾳ	δὲ	συγκέκραμαι δύᾳ. ~(Ἐξάγγελος) ~ὡς αἰτίαν
[1150]	φανούμεθ᾽ ὀρθὸν ἁλήθει᾽ ἀεί. ~ἐγὼ	δὲ	σῷ ποδαγὸς ἑσπόμην πόσει ~πεδίον
[1300]	φρονεῖν εὐδαιμονίας ~πρῶτον ὑπάρχει. χρὴ	δὲ	τά γ᾽ εἰς θεοὺς ~μηδὲν
[950]	~χείρεσσι καὶ κερκίδων ἀκμαῖσιν. ~κατὰ	δὲ	τακόμενοι μέλεοι μελέαν πάθαν ~κλαῖον,
[300]	~κόμψευέ νυν τὴν δόξαν· εἰ	δὲ	ταῦτα μὴ ~φανεῖτέ μοι τοὺς
[500]	ἀλλ᾽ ἀδελφὸς ὤλετο. ~(Κρέων) ~πορθῶν	δὲ	τήνδε γῆν· ὁ δ᾽ ἀντιστὰς
[400]	τῶνδ᾽ ἀπηλλάχθαι κακῶν. ~(Κρέων) ~ἄγεις	δὲ	τήνδε τῷ τρόπῳ πόθεν λαβών;
[300]	~ἀλλ᾽ εὑρεθείη μὲν μάλιστ᾽ ἐὰν	δέ	τοι ~ληφθῇ τε καὶ μή,
[600]	πλὴν αὑτῷ πόνους ~φῦσαι, πολὺν	δὲ	τοῖσιν ἐχθροῖσιν γέλων; ~μή νύν
[450]	~κεἰ μὴ σὺ προὐκήρυξας. εἰ	δὲ	τοῦ χρόνου ~πρόσθεν θανοῦμαι, κέρδος
[1300]	θανόντος Μεγαρέως κλεινὸν λάχος, ~αὖθις	δὲ	τοῦδε, λοίσθιον δὲ σοὶ κακὰς
[550]	νιν ~κομίζετ᾽ εἴσω, δμῶες· ἐκ	δὲ	τοῦδε χρὴ ~γυναῖκας εἶναι τάσδε
[400]	κακῶν πεφευγέναι ~ἥδιστον, ἐς κακὸν	δὲ	τοὺς φίλους ἄγειν ~ἀλγεινόν· ἀλλὰ
[50]	ἐχθαρεῖ μὲν ἐξ ἐμοῦ, ~ἐχθρὰ	δὲ	τῷ θανόντι προσκείσει δίκῃ. ~ἀλλ᾽
[1100]	ἐκ κατώρυχος στέγης ~ἄνες, κτίσον	δὲ	τῷ προκειμένῳ, τάφον. ~(Κρέων) ~καὶ
[1050]	ἀτίμως ἐν τάφῳ κατῴκισας, ~ἔχεις	δὲ	τῶν κάτωθεν ἐνθάδ᾽ αὖ θεῶν
[800]	τὰν νεάταν ὁδὸν ~στείχουσαν, νέατον	δὲ	φέγγος λεύσσουσαν ἀελίου, ~κοὔποτ᾽ αὖθις.
[1]	θανόντοιν ἡμέρᾳ διπλῇ χερί· ~ἐπεὶ	δὲ	φροῦδός ἐστιν Ἀργείων στρατὸς ~ἐν
[400]	νεοσσῶν ὀρφανὸν βλέψῃ λέχος. ~οὕτω	δὲ	χαὔτη, ψιλὸν ὡς ὁρᾷ νέκυν,
[200]	κἀς τὸν εὐμενῆ πόλει· ~νόμῳ	δὲ	χρῆσθαι παντί που πάρεστί σοι
[600]	~οὔτε θεῶν ἄκματοι μῆνες, ἀγήρῳ	δὲ	χρόνῳ ~δυνάστας κατέχεις Ὀλύμπου μαρμαρόεσσαν
[850]	ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς ~πλεῖστον	δέδεκται	Φερσέφασσ᾽ ὀλωλότων· ~ὧν λοισθία γὼ
[550]	τούσδε τοὺς γάμους ἔφυ. ~(Χορός)	~δεδογμέν᾽	ὡς ἔοικε, τήνδε κατθανεῖν. ~(Κρέων)
[1100]	τ᾽ ἔδησα καὶ παρὼν ἐκλύσομαι.	~δέδοικα	γὰρ μὴ τοὺς καθεστῶτας νόμους
[200]	ὅμως· ~τῆς ἐλπίδος γὰρ ἔρχομαι	δεδραγμένος,	~τὸ μὴ παθεῖν ἂν ἄλλο
[500]	ξομεῖ τὸ μὴ εἰδέναι; ~(Ἰσμήνη)	~δέδρακα	τοὔργον, εἴπερ ἥδ᾽ ὁμορροθεῖ ~καὶ
[450]	τοὺς προκειμένους· ~ὕβρις δ᾽ ἐπεὶ	δέδρακεν,	ἥδε δευτέρα, ~τούτοις ἐπαυχεῖν καὶ
[400]	κάρα, ~φὴς ἢ καταρνεῖ μὴ	δεδρακέναι	τάδε· ~(Ἀντιγόνη) ~καὶ φημὶ δρᾶσαι
[450]	ἥδε δευτέρα, ~τούτοις ἐπαυχεῖν καὶ	δεδρακυῖαν	γελᾶν. ~ἦ νῦν ἐγὼ μὲν
[50]	πανουργήσασ᾽ ἐπεὶ πλείων χρόνος ~ὃν	δεῖ	μ᾽ ἀρέσκειν τοῖς κάτω τῶν
[1050]	ἐν δεινῷ πάρα. ~(Χορός) ~εὐβουλίας	δεῖ,	παῖ Μενοικέως, λαβεῖν. ~(Κρέων) ~τί
[650]	οὐδαμῶς ἡσσητέα. ~κρεῖσσον γάρ, εἴπερ	δεῖ,	πρὸς ἀνδρὸς ἐκπεσεῖν, ~κοὐκ ἂν
[300]	μάθηθ᾽ ὅτι ~οὐκ ἐξ ἅπαντος	δεῖ	τὸ κερδαίνειν φιλεῖν. ~ἐκ τῶν
[250]	δ᾽ ὁ πρῶτος ἡμὶν ἡμεροσκόπος	~δείκνυσι,	πᾶσι θαῦμα δυσχερὲς παρῆν. ~ὁ
[300]	τοὺς δρῶντας, ἐξερεῖθ᾽ ὅτι ~τὰ	δειλὰ	κέρδη πημονὰς ἐργάζεται. ~(Φύλαξ) ~ἀλλ᾽
[1300]	ἀμφιθήκτῳ ξίφει; ~δείλαιος ἐγώ, αἰαῖ,	~δειλαίᾳ	δὲ συγκέκραμαι δύᾳ. ~(Ἐξάγγελος) ~ὡς
[1300]	ἀνταίαν ~ἔπαισέν τις ἀμφιθήκτῳ ξίφει;	~δείλαιος	ἐγώ, αἰαῖ, ~δειλαίᾳ δὲ συγκέκραμαι
[1200]	νεκρῷ, τὰ νυμφικὰ ~τέλη λαχὼν	δείλαιος	εἰν Ἅιδου δόμοις, ~δείξας ἐν
[1250]	ἰδεῖν. ~(Κρέων) ~οἴμοι, ~ἔχω μαθὼν	δείλαιος·	ἐν δ᾽ ἐμῷ κάρᾳ ~θεὸς
[400]	γὰρ ἥκομεν, ~πρὸς σοῦ τὰ	δείν᾽	ἐκεῖν᾽ ἐπηπειλημένοι, ~πᾶσαν κόνιν σήραντες,
[200]	τι σημανῶν νέον. ~(Φύλαξ) ~τὰ	δεινὰ	γάρ τοι προστίθησ᾽ ὄκνον πολύν.
[1050]	φέρει. ~(Χορός) ~ἁνήρ, ἄναξ, βέβηκε	δεινὰ	θεσπίσας· ~ἐπιστάμεσθα δ᾽ ἐξ ὅτου
[300]	πολλὴν χάριν. ~(Χορός) ~πολλὰ τὰ	δεινὰ	κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει. ~τοῦτο
[950]	~ἀλλ᾽ ἁ μοιριδία τις δύνασις	δεινά·	~οὔτ᾽ ἄν νιν ὄλβος οὔτ᾽
[900]	Κρέοντι ταῦτ᾽ ἔδοξ᾽ ἁμαρτάνειν ~καὶ	δεινὰ	τολμᾶν, ὦ κασίγνητον κάρα. ~καὶ
[1000]	γεραιὲ Τειρεσία, βροτῶν ~χοἰ πολλὰ	δεινοὶ	πτώματ᾽ αἴσχρ᾽ ὅταν λόγους ~αἰσχροὺς
[650]	ἔχει. ~τὸ γὰρ σὸν ὄμμα	δεινὸν,	ἀνδρὶ δημότῃ ~λόγοις τοιούτοις, οἷς
[1050]	φρένας. ~τό τ᾽ εἰκαθεῖν γὰρ	δεινόν,	ἀντιστάντα δὲ ~ἄτῃ πατάξαι θυμὸν
[950]	ἐν δεσμῷ. ~οὕτω τᾶς μανίας	δεινὸν	ἀποστάζει ~ἀνθηρόν τε μένος. κεῖνος
[50]	ἐξ ἐμοῦ δυσβουλίαν ~παθεῖν τὸ	δεινὸν	τοῦτο· πείσομαι γὰρ οὐ ~τοσοῦτον
[300]	ψυχὴν προδούς ~(Φύλαξ) ~φεῦ· ~ἦ	δεινὸν	ᾧ δοκῇ γε καὶ ψευδῆ
[300]	~πολλὰ τὰ δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου	δεινότερον	πέλει. ~τοῦτο καὶ πολιοῦ πέραν
[1050]	δὲ ~ἄτῃ πατάξαι θυμὸν ἐν	δεινῷ	πάρα. ~(Χορός) ~εὐβουλίας δεῖ, παῖ
[1200]	λαχὼν δείλαιος εἰν Ἅιδου δόμοις,	~δείξας	ἐν ἀνθρώποισι τὴν ἀβουλίαν ~ὅσῳ
[1]	~οὕτως ἔχει σοι ταῦτα, καὶ	δείξεις	τάχα ~εἴτ᾽ εὐγενὴς πέφυκας εἴτ᾽
[800]	τέγγει δ᾽ ὑπ᾽ ὀφρύσι παγκλαύτοις	~δειράδας·	με δαίμων ὁμοιοτάταν κατευνάζει. ~(Χορός)
[1000]	οὐκ ἄσημος ἦν. ~εὐθὺς δὲ	δείσας	ἐμπύρων ἐγευόμην ~βωμοῖσι παμφλέκτοισιν· ἐκ
[450]	οὐκ ἔμελλον, ἀνδρὸς οὐδενὸς ~φρόνημα	δείσασ᾽	ἐν θεοῖσι τὴν δίκην ~δώσειν·
[1150]	δι᾽ ὤτων· ὑπτία δὲ κλίνομαι	~δείσασα	πρὸς δμωαῖσι κἀποπλήσσομαι ~ἀλλ᾽ ὅστις
[900]	καὶ Δανάας οὐράνιον φῶς ~ἀλλάξαι	δέμας	ἐν χαλκοδέτοις αὐλαῖς· ~κρυπτομένα δ᾽
[200]	δ᾽ ἄθαπτον καὶ πρὸς οἰωνῶν	δέμας	~καὶ πρὸς κυνῶν ἐδεστὸν αἰκισθέν
[900]	νῦν δέ Πολύνεικες, τὸ σὸν	~δέμας	περιστέλλουσα τοιάδ᾽ ἄρνυμαι. ~καίτοι σ᾽
[700]	~ὁρᾷς παρὰ ῥείθροισι χειμάρροις ὅσα	~δένδρων	ὑπείκει, κλῶνας ὡς ἐκσῴζεται, ~τὰ
[750]	ἴσθ᾽ ὅτι, ~χαίρων ἐπὶ ψόγοισι	δεννάσεις	ἐμέ. ~ἄγαγε τὸ μῖσος ὡς
[100]	ἄλλοις ἐπενώμα στυφελίζων μέγας Ἄρης	~δεξιόσειρος.	~ἑπτὰ λοχαγοὶ γὰρ ἐφ᾽ ἑπτὰ
[350]	~ὅδ᾽ ἐκ δόμων ἄψορρος εἰς	δέον	περᾷ. ~(Κρέων) ~τί δ᾽ ἔστι;
[950]	~ἐκ Διονύσου πετρώδει κατάφαρκτος ἐν	δεσμῷ.	~οὕτω τᾶς μανίας δεινὸν ἀποστάζει
[1250]	πόνοι βροτῶν δύσπονοι. ~(Ἐξάγγελος) ~ὦ	δέσποθ᾽	ὡς ἔχων τε καὶ κεκτημένος,
[1150]	οὖσ᾽ ἀκούσομαι. ~(Ἄγγελος) ~ἐγώ, φίλη	δέσποινα,	καὶ παρὼν ἐρῶ ~κοὐδὲν παρήσω
[1200]	τις ἀκτέριστον ἀμφὶ παστάδα, ~καὶ	δεσπότῃ	Κρέοντι σημαίνει μολών. ~τῷ δ᾽
[1200]	κλέπτομαι. ~(Ἄγγελος) ~τάδ᾽ ἐξ ἀθύμου	δεσπότου	κελευσμάτων ~ἠθροῦμεν· ἐν δὲ λοισθίῳ
[350]	γνώμην· ἐπεὶ ~σχολῇ ποθ᾽ ἥξειν	δεῦρ᾽	ἂν ἐξηύχουν ἐγὼ ~ταῖς σαῖς
[300]	~οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ὄψει σὺ	δεῦρ᾽	ἐλθόντα με· ~καὶ νῦν γὰρ
[200]	γίγνεται μακρά. ~τέλος γε μέντοι	δεῦρ᾽	ἐνίκησεν μολεῖν ~σοί. κεἰ τὸ
[1]	γὰρ κἀμέ, κηρύξαντ᾽ ἔχειν, ~καὶ	δεῦρο	νεῖσθαι ταῦτα τοῖσι μὴ εἰδόσιν
[450]	~ὕβρις δ᾽ ἐπεὶ δέδρακεν, ἥδε	δευτέρα,	~τούτοις ἐπαυχεῖν καὶ δεδρακυῖαν γελᾶν.
[1250]	~(Κρέων) ~οἴμοι, ~κακὸν τόδ᾽ ἄλλο	δεύτερον	βλέπω τάλας. ~τίς ἄρα, τίς
[1000]	πεπτῶτος Οἰδίπου γόνου. ~κᾆτ᾽ οὐ	δέχονται	θυστάδας λιτὰς ἔτι ~θεοὶ παρ᾽
[150]	~Βάκχιος ἄρχοι. ~ἀλλ᾽ ὅδε γὰρ	δὴ	βασιλεὺς χώρας, ~(Κρέων) ὁ Μενοικέως
[800]	λαχοῦσ᾽ ~ἀλλ᾽ αὐτόνομος ζῶσα μόνη	δὴ	~θνητῶν Ἅιδην καταβήσει. ~(Ἀντιγόνη) ~ἤκουσα
[900]	πατρῷον ~καὶ θεοὶ προγενεῖς, ~ἄγομαι	δὴ	κοὐκέτι μέλλω. ~λεύσσετε, Θήβης οἱ
[200]	εἶτ᾽ ἀπαλλαχθεὶς ἄπει; ~(Φύλαξ) ~καὶ	δὴ	λέγω σοι. τὸν νεκρόν τις
[1200]	λουτρόν, ἐν νεοσπάσιν ~θαλλοῖς ὃ	δὴ	λέλειπτο συγκατῄθομεν, ~καὶ τύμβον ὀρθόκρανον
[800]	~θνητῶν Ἅιδην καταβήσει. ~(Ἀντιγόνη) ~ἤκουσα	δὴ	λυγρότατον ὀλέσθαι τὰν Φρυγίαν ξέναν
[850]	~ὧν λοισθία γὼ καὶ κάκιστα	δὴ	μακρῷ ~κάτειμι, πρίν μοι μοῖραν
[50]	ἀμηχάνων ἐρᾷς. ~(Ἀντιγόνη) ~οὐκοῦν, ὅταν	δὴ	μὴ σθένω, πεπαύσομαι. ~(Ἰσμήνη) ~ἀρχὴν
[150]	~θεῶν ἐπὶ συντυχίαις ~χωρεῖ, τίνα	δὴ	μῆτιν ἐρέσσων, ~ὅτι σύγκλητον τήνδε
[500]	ἄτα κἀπαναστάσεις θρόνων, ~φέρ᾽ εἰπὲ	δή	μοι, καὶ σὺ τοῦδε τοῦ
[50]	χεροῖν. ~νῦν δ᾽ αὖ μόνα	δὴ	νὼ λελειμμένα σκόπει ~ὅσῳ κάκιστ᾽
[150]	αὐτόχειρι σὺν μιάσματι, ~ἐγὼ κράτη	δὴ	πάντα καὶ θρόνους ἔχω ~γένους
[150]	πολυαρμάτῳ ἀντιχαρεῖσα Θήβᾳ, ~ἐκ μὲν	δὴ	πολέμων ~τῶν νῦν θέσθαι λησμοσύναν,
[150]	πέμψας; ~(Κρέων) ~ἄνδρες, τὰ μὲν	δὴ	πόλεος ἀσφαλῶς θεοὶ ~πολλῷ σάλῳ
[600]	γ᾽ ἐκτὸς ἄτας. ~ἁ γὰρ	δὴ	πολύπλαγκτος ἐλπὶς πολλοῖς μὲν ὄνασις
[350]	πατρὸς Οἰδιπόδα, ~τί ποτ᾽ οὐ	δή	που σέ γ᾽ ἀπιστοῦσαν ~τοῖς
[1]	μὴ θέλῃς ~ἀδελφόν· οὐ γὰρ	δὴ	προδοῦσ᾽ ἁλώσομαι. ~(Ἰσμήνη) ~ὦ σχετλία,
[400]	τῆς ἐμῆς σωτηρίας. ~(Κρέων) ~σὲ	δή,	σὲ τὴν νεύουσαν εἰς πέδον
[650]	ἐφυμνείτω Δία ~ξύναιμον. εἰ γὰρ	δὴ	τά γ᾽ ἐγγενῆ φύσει ~ἄκοσμα
[900]	ἂν ᾐρόμην πόνον. ~τίνος νόμου	δὴ	ταῦτα πρὸς χάριν λέγω; ~πόσις
[50]	τάδ᾽ ἂν προὔχοι᾽ ἐγὼ δὲ	δὴ	τάφον ~χώσουσ᾽ ἀδελφῷ φιλτάτῳ πορεύσομαι.
[900]	τίν᾽ αὐδᾶν ξυμμάχων; ἐπεί γε	δὴ	~τὴν δυσσέβειαν εὐσεβοῦσ᾽ ἐκτησάμην. ~ἀλλ᾽
[700]	~(Κρέων) ~οἱ τηλικοίδε καὶ διδαξόμεσθα	δὴ	~φρονεῖν ὑπ᾽ ἀνδρὸς τηλικοῦδε τὴν
[450]	τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω. ~(Χορός)	~δηλοῖ	τὸ γέννημ᾽ ὠμὸν ἐξ ὠμοῦ
[1]	κλύοις. ~(Ἰσμήνη) ~τί δ᾽ ἔστι;	δηλοῖς	γάρ τι καλχαίνουσ᾽ ἔπος. ~(Ἀντιγόνη)
[200]	στοχάζει κἀποφάργνυσαι κύκλῳ ~τὸ πρᾶγμα·	δηλοῖς	δ᾽ ὥς τι σημανῶν νέον.
[300]	ἐγώ. ~(Κρέων) ~οἴμ᾽ ὡς λάλημα	δῆλον	ἐκπεφυκὸς εἶ. ~(Φύλαξ) ~οὔκουν τό
[300]	πρὶν ἂν ~ζῶντες κρεμαστοὶ τήνδε	δηλώσηθ᾽	ὕβριν, ~ἵν᾽ εἰδότες τὸ κέρδος
[1]	τούτων τι δρᾷ, ~φόνον προκεῖσθαι	δημόλευστον	ἐν πόλει. ~οὕτως ἔχει σοι
[650]	γὰρ σὸν ὄμμα δεινὸν, ἀνδρὶ	δημότῃ	~λόγοις τοιούτοις, οἷς σὺ μὴ
[1100]	~Ἰταλίαν, μέδεις δὲ ~παγκοίνοις, Ἐλευσινίας	~Δῃοῦς	ἐν κόλποις, Βακχεῦ Βακχᾶν ~ὁ
[550]	ἐν σοὶ γελῶ. ~(Ἰσμήνη) ~τί	δῆτ᾽	ἂν ἀλλὰ νῦν σ᾽ ἔτ᾽
[200]	νεκροῦ γ᾽ ἐπίσκοποι. ~(Χορός) ~τί	δῆτ᾽	ἂν ἄλλο τοῦτ᾽ ἐπεντέλλοις ἔτι;
[550]	οὐδὲν ὠφελουμένη; ~(Ἀντιγόνη) ~ἀλγοῦσα μὲν	δῆτ᾽	εἰ γελῶ γ᾽ ἐν σοὶ
[500]	καὶ ταὐτοῦ πατρός. ~(Κρέων) ~πῶς	δῆτ᾽	ἐκείνῳ δυσσεβῆ τιμᾷς χάριν; ~(Ἀντιγόνη)
[750]	πλησία τῷ νυμφίῳ. ~(Αἵμων) ~οὐ	δῆτ᾽	ἔμοιγε, τοῦτο μὴ δόξῃς ποτέ,
[400]	ἐμφανῆ γὰρ ἦν. ~(Κρέων) ~καὶ	δῆτ᾽	ἐτόλμας τούσδ᾽ ὑπερβαίνειν νόμους; ~(Ἀντιγόνη)
[200]	~ἄλλου παρ᾽ ἀνδρός; πῶς σὺ	δῆτ᾽	οὐκ ἀλγύνει; ~τοιαῦθ᾽ ἑλίσσων ἤνυτον
[450]	ἔχων ἅπαντ᾽ ἔχω. ~(Ἀντιγόνη) ~τί	δῆτα	μέλλεις; ὡς ἐμοὶ τῶν σῶν
[1050]	παῖ Μενοικέως, λαβεῖν. ~(Κρέων) ~τί	δῆτα	χρὴ δρᾶν; φράζε. πείσομαι δ᾽
[950]	σῆς ἀπεστάτουν φρενός. ~(Τειρεσίας) ~τοιγὰρ	δι᾽	ὀρθῆς τήνδ᾽ ἐναυκλήρεις πόλιν. ~(Κρέων)
[350]	ἄλλῃ μῆκος οὐδὲν ἡδονῇ, ~ἥκω,	δι᾽	ὅρκων καίπερ ὢν ἀπώμοτος, ~κόρην
[1150]	με φθόγγος οἰκείου κακοῦ ~βάλλει	δι᾽	ὤτων· ὑπτία δὲ κλίνομαι ~δείσασα
[700]	οὖν προκήδομαι. ~(Κρέων) ~ὦ παγκάκιστε,	διὰ	δίκης ἰὼν πατρί; ~(Αἵμων) ~οὐ
[650]	~ἀλλὰ κτενῶ. πρὸς ταῦτ᾽ ἐφυμνείτω	Δία	~ξύναιμον. εἰ γὰρ δὴ τά
[600]	~οὕτω γάρ, ὦ παῖ, χρὴ	διὰ	στέρνων ἔχειν, ~γνώμης πατρῴας πάντ᾽
[1050]	φιλῶν. ~(Τειρεσίας) ~ὄρσεις με τἀκίνητα	διὰ	φρενῶν φράσαι. ~(Κρέων) ~κίνει, μόνον
[1250]	ἄναξ αὐτὸς ἐφήκει ~μνῆμ᾽ ἐπίσημον	διὰ	χειρὸς ἔχων, ~εἰ θέμις εἰπεῖν,
[900]	κάρα. ~καὶ νῦν ἄγει με	διὰ	χερῶν οὕτω λαβὼν ~ἄλεκτρον, ἀνυμέναιον,
[700]	ἄλλος, ἢ ψυχὴν ἔχειν, ~οὗτοι	διαπτυχθέντες	ὤφθησαν κενοί. ~ἀλλ᾽ ἄνδρα, κεἴ
[250]	~καὶ γῆν ἐκείνων καὶ νόμους	διασκεδῶν;	~ἢ τοὺς κακοὺς τιμῶντας εἰσορᾷς
[700]	διπλῇ. ~(Κρέων) ~οἱ τηλικοίδε καὶ	διδαξόμεσθα	δὴ ~φρονεῖν ὑπ᾽ ἀνδρὸς τηλικοῦδε
[950]	γεραιὲ Τειρεσία, νέον; ~(Τειρεσίας) ~ἐγὼ	διδάξω,	καὶ σὺ τῷ μάντει πιθοῦ.
[700]	~ἀλλ᾽ εἶκε καὶ θυμῷ μετάστασιν	δίδου.	~γνώμη γὰρ εἴ τις κἀπ᾽
[950]	Μούσας. ~παρὰ δὲ κυανεᾶν πελάγει	διδύμας	ἁλὸς ~ἀκταὶ Βοσπόριαι ἥδ᾽ ὁ
[250]	μύδρους αἴρειν χεροῖν ~καὶ πῦρ	διέρπειν	καὶ θεοὺς ὁρκωμοτεῖν, ~τὸ μήτε
[1000]	~κἄτυφε κἀνέπτυε, καὶ μετάρσιοι ~χολαὶ	διεσπείροντο,	καὶ καταρρυεῖς ~μηροὶ καλυπτῆς ἐξέκειντο
[1200]	~νοῦν ἔσχες; ἐν τῷ συμφορᾶς	διεφθάρης;	~ἔξελθε, τέκνον, ἱκέσιός σε λίσσομαι.
[1]	ὡς λέγουσι, σὺν δίκης ~χρήσει	δικαίᾳ	καὶ νόμου κατὰ χθονὸς ~ἔκρυψε
[650]	χρὴ κλύειν ~καὶ σμικρὰ καὶ	δίκαια	καὶ τἀναντία. ~καὶ τοῦτον ἂν
[700]	ἰὼν πατρί; ~(Αἵμων) ~οὐ γὰρ	δίκαιά	σ᾽ ἐξαμαρτάνονθ᾽ ὁρῶ. ~(Κρέων) ~ἁμαρτάνω
[700]	φύσιν; ~(Αἵμων) ~μηδὲν τὸ μὴ	δίκαιον·	εἰ δ᾽ ἐγὼ νέος, ~οὐ
[650]	ἂν ἐν χειμῶνι προστεταγμένον ~μένειν	δίκαιον	κἀγαθὸν παραστάτην. ~ἀναρχίας δὲ μεῖζον
[400]	κρῖνε κἀξέλεγχ᾽ ἐγὼ δ᾽ ἐλεύθερος	~δίκαιός	εἰμι τῶνδ᾽ ἀπηλλάχθαι κακῶν. ~(Κρέων)
[650]	ἀνὴρ ~χρηστός, φανεῖται κἀν πόλει	δίκαιος	ὤν. ~ὅστις δ᾽ ὑπερβὰς ἢ
[750]	δ᾽ ἔχων μέμηνεν. ~σὺ καὶ	δικαίων	ἀδίκους φρένας παρασπᾷς ἐπὶ λώβᾳ,
[250]	σείοντες, οὐδ᾽ ὑπὸ ζυγῷ ~λόφον	δικαίως	εἶχον, ὡς στέργειν ἐμέ. ~ἐκ
[200]	ἦν ὁ δρῶν, ~οὐδ᾽ ἂν	δικαίως	ἐς κακὸν πέσοιμί τι. ~(Κρέων)
[350]	γεραίρων χθονὸς θεῶν τ᾽ ἔνορκον	δίκαν,	~ὑψίπολις· ἄπολις ὅτῳ τὸ μὴ
[850]	ἐπ᾽ ἔσχατον θράσους ~ὑψηλὸν ἐς	Δίκας	βάθρον ~προσέπεσες, ὦ τέκνον, πολύ·
[250]	του γενῇδος ἦν ~πλῆγμ᾽ οὐ	δικέλλης	ἐκβολή. στύφλος δὲ γῆ ~καὶ
[50]	~ἐχθρὰ δὲ τῷ θανόντι προσκείσει	δίκῃ.	~ἀλλ᾽ ἔα με καὶ τὴν
[500]	οὐκ ἐάσει τοῦτό γ᾽ ἡ	δίκη	σ᾽ ἐπεὶ ~οὔτ᾽ ἠθέλησας οὔτ᾽
[450]	ἡ ξύνοικος τῶν κάτω θεῶν	Δίκη	~τοιούσδ᾽ ἐν ἀνθρώποισιν ὥρισεν νόμους.
[300]	~χρόνῳ ποτ᾽ ἐξέπραξαν ὡς δοῦναι	δίκην.	~ἀλλ᾽ εἴπερ ἴσχει Ζεὺς ἔτ᾽
[450]	~φρόνημα δείσασ᾽ ἐν θεοῖσι τὴν	δίκην	~δώσειν· θανουμένη γὰρ ἐξῄδη, τί
[1250]	~οἴμ᾽ ὡς ἔοικας ὀψὲ τὴν	δίκην	ἰδεῖν. ~(Κρέων) ~οἴμοι, ~ἔχω μαθὼν
[900]	ἔρχομαι κατασκαφάς. ~ποίαν παρεξελθοῦσα δαιμόνων	δίκην;	~τί χρή με τὴν δύστηνον
[200]	τί χωρεῖς οἷ μολὼν δώσεις	δίκην;	~τλήμων, μενεῖς αὖ; κεἰ τάδ᾽
[700]	προκήδομαι. ~(Κρέων) ~ὦ παγκάκιστε, διὰ	δίκης	ἰὼν πατρί; ~(Αἵμων) ~οὐ γὰρ
[1]	~Ἐτεοκλέα μέν, ὡς λέγουσι, σὺν	δίκης	~χρήσει δικαίᾳ καὶ νόμου κατὰ
[100]	τε μιᾶς φύντε καθ᾽ αὑτοῖν	~δικρατεῖς	λόγχας στήσαντ᾽ ἔχετον ~κοινοῦ θανάτου
[300]	πόντου τ᾽ εἰναλίαν φύσιν ~σπείραισι	δικτυοκλώστοις,	~περιφραδὴς ἀνήρ· ~κρατεῖ δὲ μηχαναῖς
[1100]	σπορᾷ δράκοντος ~σὲ δ᾽ ὑπὲρ	διλόφου	πέτρας στέροψ ὄπωπε ~λιγνύς, ἔνθα
[950]	~Ἠδωνῶν βασιλεύς, κερτομίοις ὀργαῖς ~ἐκ	Διονύσου	πετρώδει κατάφαρκτος ἐν δεσμῷ. ~οὕτω
[1100]	~πολυώνυμε, Καδμείας νύμφας ἄγαλμα ~καὶ	Διὸς	βαρυβρεμέτα ~γένος, κλυτὰν ὃς ἀμφέπεις
[1100]	ἄστρων, νυχίων ~φθεγμάτων ἐπίσκοπε, ~παῖ	Διὸς	γένεθλον, προφάνηθ᾽ ~ὦναξ, σαῖς ἅμα
[1000]	βορὰν ~φέρειν νιν ἁρπάζοντες ἐς	Διὸς	θρόνους, ~οὐδ᾽ ὣς μίασμα τοῦτο
[50]	τ᾽ ἀπώλετο, ~πρὸς αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων	διπλᾶς	~ὄψεις ἀράξας αὐτὸς αὐτουργῷ χερί.
[700]	αὖ τοῦδ᾽ εὖ γὰρ εἴρηται	διπλῇ.	~(Κρέων) ~οἱ τηλικοίδε καὶ διδαξόμεσθα
[1]	ἐστερήθημεν δύο, ~μιᾷ θανόντοιν ἡμέρᾳ	διπλῇ	χερί· ~ἐπεὶ δὲ φροῦδός ἐστιν
[150]	φρονήμασιν. ~ὅτ᾽ οὖν ἐκεῖνοι πρὸς	διπλῆς	μοίρας μίαν ~καθ᾽ ἡμέραν ὤλοντο
[50]	χερί. ~ἔπειτα μήτηρ καὶ γυνή,	διπλοῦν	ἔπος, ~πλεκταῖσιν ἀρτάναισι λωβᾶται βίον·
[1200]	προσώπῳ κοὐδὲν ἀντειπών, ξίφους ~ἕλκει	διπλοῦς	κνώδοντας. ἐκ δ᾽ ὁρμωμένου ~πατρὸς
[800]	ὦ πόλεως πολυκτήμονες ἄνδρες· ~ἰὼ	Διρκαῖαι	κρῆναι ~Θήβας τ᾽ εὐαρμάτου ἄλσος,
[100]	ποτ᾽ ὦ χρυσέας ~ἁμέρας βλέφαρον,	~Διρκαίων	ὑπὲρ ῥεέθρων μολοῦσα, ~τὸν λεύκασπιν
[950]	ἄξενος ~Σαλμυδησσός, ἵν᾽ ἀγχίπτολις Ἄρης	~δισσοῖσι	Φινείδαις ~εἶδεν ἀρατὸν ἕλκος ~τυφλωθὲν
[150]	δ᾽ ἐγὼ πομποῖσιν ἐκ πάντων	δίχα	~ἔστειλ᾽ ἱκέσθαι τοῦτο μὲν τὰ
[200]	ἀρτίως ~θάψας βέβηκε κἀπὶ χρωτὶ	διψίαν	~κόνιν παλύνας κἀφαγιστεύσας ἃ χρή·
[400]	τοὔργον ἐξειργασμένοις. ~καὶ χερσὶν εὐθὺς	διψίαν	φέρει κόνιν, ~ἔκ τ᾽ εὐκροτήτου
[200]	ἐλπίδων ~ἄνδρας τὸ κέρδος πολλάκις	διώλεσεν.	~(Φύλαξ) ~ἄναξ, ἐρῶ μὲν οὐχ
[150]	ἡνίκ᾽ Οἰδίπους ὤρθου πόλιν, ~κἀπεὶ	διώλετ᾽	ἀμφὶ τοὺς κείνων ἔτι ~παῖδας
[1200]	ἀξιώσειν, ἀλλ᾽ ὑπὸ στέγης ἔσω	~δμωαῖς	προθήσειν πένθος οἰκεῖον στένειν. ~γνώμης
[1150]	ὑπτία δὲ κλίνομαι ~δείσασα πρὸς	δμωαῖσι	κἀποπλήσσομαι ~ἀλλ᾽ ὅστις ἦν ὁ
[550]	ἔτ᾽ ἀλλά νιν ~κομίζετ᾽ εἴσω,	δμῶες·	ἐκ δὲ τοῦδε χρὴ ~γυναῖκας
[700]	γὰρ αὐτὸς ἢ φρονεῖν μόνος	δοκεῖ,	~ἢ γλῶσσαν, ἣν οὐκ ἄλλος,
[150]	εἶναι νῦν τε καὶ πάλαι	δοκεῖ·	~καὶ μεῖζον ὅστις ἀντὶ τῆς
[50]	μέτα. ~ἀλλ᾽ ἴσθ᾽ ὁποῖά σοι	δοκεῖ,	κεῖνον δ᾽ ἐγὼ ~θάψω· καλόν
[1250]	ἥ τ᾽ ἄγαν σιγὴ βαρὺ	~δοκεῖ	προσεῖναι χἠ μάτην πολλὴ βοή.
[50]	καλῶς θανεῖν. ~(Ἰσμήνη) ~ἀλλ᾽ εἰ	δοκεῖ	σοι, στεῖχε· τοῦτο δ᾽ ἴσθ᾽
[50]	αἰεὶ κείσομαι· σοὶ δ᾽ εἰ	δοκεῖ,	~τὰ τῶν θεῶν ἔντιμ᾽ ἀτιμάσασ᾽
[300]	ᾧ δοκῇ γε καὶ ψευδῆ	δοκεῖν.	~(Κρέων) ~κόμψευέ νυν τὴν δόξαν·
[600]	κλεινὸν ἔπος πέφανται. ~τὸ κακὸν	δοκεῖν	ποτ᾽ ἐσθλὸν ~τῷδ᾽ ἔμμεν ὅτῳ
[1100]	~(Κρέων) ~καὶ ταῦτ᾽ ἐπαινεῖς καὶ	δοκεῖς	παρεικαθεῖν; ~(Χορός) ~ὅσον γ᾽ ἄναξ,
[650]	κεκλέμμεθα, ~λέγειν φρονούντως ὧν λέγεις	δοκεῖς	πέρι. ~(Αἵμων) ~πάτερ, θεοὶ φύουσιν
[300]	~(Φύλαξ) ~φεῦ· ~ἦ δεινὸν ᾧ	δοκῇ	γε καὶ ψευδῆ δοκεῖν. ~(Κρέων)
[550]	μὲν τοῖς, τοῖς δ᾽ ἐγὼ	δόκουν	φρονεῖν. ~(Ἰσμήνη) ~καὶ μὴν ἴση
[450]	οὐκ ἀλγύνομαι. ~σοὶ δ᾽ εἰ	δοκῶ	νῦν μῶρα δρῶσα τυγχάνειν, ~σχεδόν
[1050]	~(Τειρεσίας) ~οὕτω γὰρ ἤδη καὶ	δοκῶ	τὸ σὸν μέρος. ~(Κρέων) ~ὡς
[1200]	~τέλη λαχὼν δείλαιος εἰν Ἅιδου	δόμοις,	~δείξας ἐν ἀνθρώποισι τὴν ἀβουλίαν
[1250]	τάδε φέρων, τὰ δ᾽ ἐν	δόμοις	~ἔοικας ἥκειν καὶ τάχ᾽ ὄψεσθαι
[600]	εὔχονται γονὰς ~κατηκόους φύσαντες ἐν	δόμοις	ἔχειν, ~ὡς καὶ τὸν ἐχθρὸν
[600]	ὃ τέτατο φάος ἐν Οἰδίπου	δόμοις,	~κατ᾽ αὖ νιν φοινία θεῶν
[1050]	χρόνου τριβὴ ~ἀνδρῶν γυναικῶν σοῖς	δόμοις	κωκύματα. ~ἐχθραὶ δὲ πᾶσαι συνταράσσονται
[650]	γίγνεται, ~γυνὴ κακὴ ξύνευνος ἐν	δόμοις.	τί γὰρ ~γένοιτ᾽ ἂν ἕλκος
[550]	~οἷς γὰρ ἂν σεισθῇ θεόθεν	δόμος,	ἄτας ~οὐδὲν ἐλλείπει γενεᾶς ἐπὶ
[1050]	σὺ δ᾽ ἡμᾶς ἄπαγε πρὸς	δόμους,	ἵνα ~τὸν θυμὸν οὗτος ἐς
[1250]	κατάσχετον ~κρυφῇ καλύπτει καρδίᾳ θυμουμένῃ,	~δόμους	παραστείχοντες· εὖ γὰρ οὖν λέγεις,
[1150]	Ἴακχον. ~(Ἄγγελος) ~Κάδμου πάροικοι καὶ	δόμων	Ἀμφίονος, ~οὐκ ἔσθ᾽ ὁποῖον στάντ᾽
[350]	ποῦ (Κρέων) ~(Χορός) ~ὅδ᾽ ἐκ	δόμων	ἄψορρος εἰς δέον περᾷ. ~(Κρέων)
[250]	πόλεις ~πορθεῖ, τόδ᾽ ἄνδρας ἐξανίστησιν	δόμων·	~τόδ᾽ ἐκδιδάσκει καὶ παραλλάσσει φρένας
[1100]	ἐπόψιον τόπον. ~ἐγὼ δ᾽ ἐπειδὴ	δόξα	τῇδ᾽ ἐπεστράφη, ~αὐτός τ᾽ ἔδησα
[300]	δοκεῖν. ~(Κρέων) ~κόμψευέ νυν τὴν	δόξαν·	εἰ δὲ ταῦτα μὴ ~φανεῖτέ
[750]	~οὐ δῆτ᾽ ἔμοιγε, τοῦτο μὴ	δόξῃς	ποτέ, ~οὔθ᾽ ἥδ᾽ ὀλεῖται πλησία,
[150]	ὑπερμαχῶν ~ὄλωλε τῆσδε, πάντ᾽ ἀριστεύσας	δόρει,	~τάφῳ τε κρύψαι καὶ τὰ
[650]	εὖ δ᾽ ἂν ἄρχεσθαι θέλειν,	~δορός	τ᾽ ἂν ἐν χειμῶνι προστεταγμένον
[650]	ἀναστάτους ~οἴκους τίθησιν, ἥδε συμμάχου	δορὸς	~τροπὰς καταρρήγνυσι· τῶν δ᾽ ὀρθουμένων
[750]	εὖ φρονεῖν. ~(Κρέων) ~γυναικὸς ὢν	δούλευμα	μὴ κώτιλλέ με. ~(Αἵμων) ~βούλει
[500]	δυσσεβεῖ. ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ γάρ τι	δοῦλος,	ἀλλ᾽ ἀδελφὸς ὤλετο. ~(Κρέων) ~πορθῶν
[450]	γὰρ ἐκπέλει ~φρονεῖν μέγ᾽ ὅστις	δοῦλός	ἐστι τῶν πέλας. ~αὕτη δ᾽
[200]	αἵματος ~κοινοῦ πάσασθαι, τοὺς δὲ	δουλώσας	ἄγειν, ~τοῦτον πόλει τῇδ᾽ ἐκκεκήρυκται
[300]	τάδε, ~χρόνῳ ποτ᾽ ἐξέπραξαν ὡς	δοῦναι	δίκην. ~ἀλλ᾽ εἴπερ ἴσχει Ζεὺς
[1100]	ἀνάγκῃ δ᾽ οὐχὶ δυσμαχητέον. ~(Χορός)	~δρᾶ	νυν τάδ᾽ ἐλθὼν μηδ᾽ ἐπ᾽
[1]	ἀλλ᾽ ὃς ἂν τούτων τι	δρᾷ,	~φόνον προκεῖσθαι δημόλευστον ἐν πόλει.
[100]	ἐτάθη ~πάταγος Ἄρεος, ἀντιπάλῳ δυσχείρωμα	δράκοντος.	~Ζεὺς γὰρ μεγάλης γλώσσης κόμπους
[1100]	ῥείθρων ἀγρίου τ᾽ ἐπὶ σπορᾷ	δράκοντος	~σὲ δ᾽ ὑπὲρ διλόφου πέτρας
[1100]	μέν, καρδίας δ᾽ ἐξίσταμαι ~τὸ	δρᾶν·	ἀνάγκῃ δ᾽ οὐχὶ δυσμαχητέον. ~(Χορός)
[50]	ποιοῦμαι, τὸ δὲ ~βίᾳ πολιτῶν	δρᾶν	ἔφυν ἀμήχανος. ~(Ἀντιγόνη) ~σὺ μὲν
[500]	τ᾽ ἄλλ᾽ εὐδαιμονεῖ ~κἄξεστιν αὐτῇ	δρᾶν	λέγειν θ᾽ ἃ βούλεται. ~(Κρέων)
[1050]	λαβεῖν. ~(Κρέων) ~τί δῆτα χρὴ	δρᾶν;	φράζε. πείσομαι δ᾽ ἐγώ. ~(Χορός)
[400]	δεδρακέναι τάδε· ~(Ἀντιγόνη) ~καὶ φημὶ	δρᾶσαι	κοὐκ ἀπαρνοῦμαι τὸ μή. ~(Κρέων)
[250]	καὶ θεοὺς ὁρκωμοτεῖν, ~τὸ μήτε	δρᾶσαι	μήτε τῳ ξυνειδέναι ~τὸ πρᾶγμα
[750]	ἐστὶ τηλικοῦτος ἀλγήσας βαρύς. ~(Κρέων)	~δράτω·	φρονείτω μεῖζον ἢ κατ᾽ ἄνδρ᾽
[950]	~ζεύχθη δ᾽ ὀξύχολος παῖς ὁ	Δρύαντος,	~Ἠδωνῶν βασιλεύς, κερτομίοις ὀργαῖς ~ἐκ
[50]	~πράσσειν, ἐμοῦ γ᾽ ἂν ἡδέως	δρῴης	μέτα. ~ἀλλ᾽ ἴσθ᾽ ὁποῖά σοι
[200]	οὔτ᾽ εἶδον ὅστις ἦν ὁ	δρῶν,	~οὐδ᾽ ἂν δικαίως ἐς κακὸν
[300]	ἐμὴν λύπην ὅπου; ~(Φύλαξ) ~ὁ	δρῶν	σ᾽ ἀνιᾷ τὰς φρένας, τὰ
[300]	ταῦτα μὴ ~φανεῖτέ μοι τοὺς	δρῶντας,	ἐξερεῖθ᾽ ὅτι ~τὰ δειλὰ κέρδη
[250]	εἴχομεν ~οὔτ᾽ ἀντιφωνεῖν οὔθ᾽ ὅπως	δρῶντες	καλῶς ~πράξαιμεν. ἦν δ᾽ ὁ
[600]	~ἢ σοὶ μὲν ἡμεῖς πανταχῇ,	δρῶντες	φίλοι; ~(Αἵμων) ~πάτερ, σός εἰμι,
[450]	δ᾽ εἰ δοκῶ νῦν μῶρα	δρῶσα	τυγχάνειν, ~σχεδόν τι μώρῳ μωρίαν
[900]	πλείω κακὰ ~πάθοιεν ἢ καὶ	δρῶσιν	ἐκδίκως ἐμέ. ~(Χορός) ~ἔτι τῶν
[500]	μ᾽ ἐξέπινες, οὐδ᾽ ἐμάνθανον ~τρέφων	δύ᾽	ἄτα κἀπαναστάσεις θρόνων, ~φέρ᾽ εἰπὲ
[950]	~Θήβης ἄνακτες, ἥκομεν κοινὴν ὁδὸν	~δύ᾽	ἐξ ἑνὸς βλέποντε· τοῖς τυφλοῖσι
[1300]	ἐγώ, αἰαῖ, ~δειλαίᾳ δὲ συγκέκραμαι	δύᾳ.	~(Ἐξάγγελος) ~ὡς αἰτίαν γε τῶνδε
[650]	λέγεις ὀρθῶς τάδε, ~οὔτ᾽ ἂν	δυναίμην	μήτ᾽ ἐπισταίμην λέγειν. ~γένοιτο μεντἂν
[800]	ὁρῶν ἴσχειν δ᾽ ~οὐκέτι πηγὰς	δύναμαι	δάκρυ ~τὸν παγκοίτην ὅθ᾽ ὁρῶ
[450]	ὥστ᾽ ἄγραπτα κἀσφαλῆ θεῶν ~νόμιμα	δύνασθαι	θνητὸν ὄνθ᾽ ὑπερδραμεῖν. ~οὐ γάρ
[600]	καὶ φρενῶν ἐρινύς. ~τεάν, Ζεῦ,	δύνασιν	τίς ἀνδρῶν ὑπερβασία κατάσχοι; ~τὰν
[950]	χρυσορύτους. ~ἀλλ᾽ ἁ μοιριδία τις	δύνασις	δεινά· ~οὔτ᾽ ἄν νιν ὄλβος
[600]	ἄκματοι μῆνες, ἀγήρῳ δὲ χρόνῳ	~δυνάστας	κατέχεις Ὀλύμπου μαρμαρόεσσαν αἴγλαν. ~τό
[50]	με χρή. ~(Ἰσμήνη) ~εἰ καὶ	δυνήσει	γ᾽ ἀλλ᾽ ἀμηχάνων ἐρᾷς. ~(Ἀντιγόνη)
[1200]	τάφῳ ~ἀθρήσαθ᾽ ἁρμὸν χώματος λιθοσπαδῆ	~δύντες	πρὸς αὐτὸ στόμιον, εἰ τὸν
[1]	ἐξ ὅτου ~δυοῖν ἀδελφοῖν ἐστερήθημεν	δύο,	~μιᾷ θανόντοιν ἡμέρᾳ διπλῇ χερί·
[50]	λωβᾶται βίον· ~τρίτον δ᾽ ἀδελφὼ	δύο	μίαν καθ᾽ ἡμέραν ~αὐτοκτονοῦντε τὼ
[1]	οὔτ᾽ ἀλγεινὸς ἵκετ᾽ ἐξ ὅτου	~δυοῖν	ἀδελφοῖν ἐστερήθημεν δύο, ~μιᾷ θανόντοιν
[550]	~κυλίνδει βυσσόθεν κελαινὰν θῖνα καὶ	~δυσάνεμοι,	στόνῳ βρέμουσι δ᾽ ἀντιπλῆγες ἀκταί.
[350]	καὶ ἀστυνόμους ~ὀργὰς ἐδιδάξατο καὶ	δυσαύλων	~πάγων ὑπαίθρεια καὶ δύσομβρα φεύγειν
[1250]	~ἔθανες, ἀπελύθης ~ἐμαῖς οὐδὲ σαῖς	δυσβουλίαις.	~(Χορός) ~οἴμ᾽ ὡς ἔοικας ὀψὲ
[50]	με καὶ τὴν ἐξ ἐμοῦ	δυσβουλίαν	~παθεῖν τὸ δεινὸν τοῦτο· πείσομαι
[250]	~καὶ ταῦτ᾽ ἐνίκα, κἀμὲ τὸν	δυσδαίμονα	~πάλος καθαιρεῖ τοῦτο τἀγαθὸν λαβεῖν.
[1200]	ἆσσον, οἰμώξας δ᾽ ἔπος ~ἵησι	δυσθρήνητον·	ὦ τάλας ἐγώ, ~ἆρ᾽ εἰμὶ
[1250]	νεοτόμοισι πλήγμασιν. ~(Κρέων) ἰώ. ~ἰὼ	δυσκάθαρτος	Ἅιδου λιμήν, ~τί μ᾽ ἄρα
[50]	κασιγνήτη, πατὴρ ~ὡς νῷν ἀπεχθὴς	δυσκλεής	τ᾽ ἀπώλετο, ~πρὸς αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων
[1300]	δ᾽ ἐπὶ κρατί μοι ~πότμος	δυσκόμιστος	εἰσήλατο. ~(Χορός) ~πολλῷ τὸ φρονεῖν
[1100]	~τὸ δρᾶν· ἀνάγκῃ δ᾽ οὐχὶ	δυσμαχητέον.	~(Χορός) ~δρᾶ νυν τάδ᾽ ἐλθὼν
[650]	κακός; ~ἀλλὰ πτύσας ὡσεί τε	δυσμενῆ	μέθες ~τὴν παῖδ᾽ ἐν Αἴδου
[150]	~οὔτ᾽ ἂν φίλον ποτ᾽ ἄνδρα	δυσμενῆ	χθονὸς ~θείμην ἐμαυτῷ, τοῦτο γιγνώσκων
[1200]	~πατρὸς φυγαῖσιν ἤμπλακ᾽ εἶθ᾽ ὁ	δύσμορος	~αὑτῷ χολωθείς, ὥσπερ εἶχ᾽ ἐπενταθεὶς
[900]	ὧδ᾽ ἔρημος πρὸς φίλων ἡ	δύσμορος	~ζῶσ᾽ εἰς θανόντων ἔρχομαι κατασκαφάς.
[850]	κοιμήματά τ᾽ αὐτογέννητ᾽ ἐμῷ πατρὶ	δυσμόρου	ματρός, ~οἵων ἐγώ ποθ᾽ ἁ
[1000]	τε καὶ κυνῶν βορᾶς ~τοῦ	δυσμόρου	πεπτῶτος Οἰδίπου γόνου. ~κᾆτ᾽ οὐ
[200]	παῖ Μενοικέως Κρέον, ~τὸν τῇδε	δύσνουν	κἀς τὸν εὐμενῆ πόλει· ~νόμῳ
[350]	καὶ δυσαύλων ~πάγων ὑπαίθρεια καὶ	δύσομβρα	φεύγειν βέλη ~παντοπόρος· ἄπορος ἐπ᾽
[550]	ἕρπον· ~ὅμοιον ὥστε ποντίαις οἶδμα	δυσπνόοις	ὅταν ~Θρῄσσαισιν ἔρεβος ὕφαλον ἐπιδράμῃ
[200]	μὲν οὐχ ὅπως τάχους ὕπο	~δύσπνους	ἱκάνω κοῦφον ἐξάρας πόδα. ~πολλὰς
[1250]	~φεῦ φεῦ, ὦ πόνοι βροτῶν	δύσπονοι.	~(Ἐξάγγελος) ~ὦ δέσποθ᾽ ὡς ἔχων
[850]	ἅδ᾽ ἐγὼ μέτοικος ἔρχομαι. ~ἰὼ	δυσπότμων	κασίγνητε γάμων κυρήσας, ~θανὼν ἔτ᾽
[500]	σφε τιμᾷς ἐξ ἴσου τῷ	δυσσεβεῖ.	~(Ἀντιγόνη) ~οὐ γάρ τι δοῦλος,
[300]	ἀνθρώποις ἔχειν ~καὶ παντὸς ἔργου	δυσσέβειαν	εἰδέναι. ~ὅσοι δὲ μισθαρνοῦντες ἤνυσαν
[900]	ξυμμάχων; ἐπεί γε δὴ ~τὴν	δυσσέβειαν	εὐσεβοῦσ᾽ ἐκτησάμην. ~ἀλλ᾽ εἰ μὲν
[500]	πατρός. ~(Κρέων) ~πῶς δῆτ᾽ ἐκείνῳ	δυσσεβῆ	τιμᾷς χάριν; ~(Ἀντιγόνη) ~οὐ μαρτυρήσει
[850]	τυμβόχωστον ἔρχομαι τάφου ποταινίου· ~ἰὼ	δύστανος,	βροτοῖς οὔτε νεκροῖς κυροῦσα ~μέτοικος
[900]	δίκην; ~τί χρή με τὴν	δύστηνον	ἐς θεοὺς ἔτι ~βλέπειν; τίν᾽
[1200]	~καὶ πατρὸς ἔργα καὶ τὸ	δύστηνον	λέχος. ~ὁ δ᾽ ὡς ὁρᾷ
[1250]	~γυνὴ τέθνηκε, τοῦδε παμμήτωρ νεκροῦ,	~δύστηνος,	ἄρτι νεοτόμοισι πλήγμασιν. ~(Κρέων) ἰώ.
[350]	εἶναι παῖδ᾽ (Ἀντιγόνη) ν. ~ὦ	δύστηνος	~καὶ δυστήνου πατρὸς Οἰδιπόδα, ~τί
[350]	(Ἀντιγόνη) ν. ~ὦ δύστηνος ~καὶ	δυστήνου	πατρὸς Οἰδιπόδα, ~τί ποτ᾽ οὐ
[1200]	ἐγώ, ~ἆρ᾽ εἰμὶ μάντις; ἆρα	δυστυχεστάτην	~κέλευθον ἕρπω τῶν παρελθουσῶν ὁδῶν;
[1150]	καταρρέπει ~τὸν εὐτυχοῦντα τόν τε	δυστυχοῦντ᾽	ἀεί· ~καὶ μάντις οὐδεὶς τῶν
[1250]	αὐτὸς ἁμαρτών. ~(Κρέων) ἰὼ ~φρενῶν	δυσφρόνων	ἁμαρτήματα ~στερεὰ θανατόεντ᾽ ~ὦ κτανόντας
[100]	νῶτ᾽ ἐτάθη ~πάταγος Ἄρεος, ἀντιπάλῳ	δυσχείρωμα	δράκοντος. ~Ζεὺς γὰρ μεγάλης γλώσσης
[250]	ἡμὶν ἡμεροσκόπος ~δείκνυσι, πᾶσι θαῦμα	δυσχερὲς	παρῆν. ~ὁ μὲν γὰρ ἠφάνιστο,
[1150]	~δάμαρτα τὴν Κρέοντος. ἐκ δὲ	δωμάτων	~ἤτοι κλύουσα παιδὸς ἢ τύχῃ
[450]	δείσασ᾽ ἐν θεοῖσι τὴν δίκην	~δώσειν·	θανουμένη γὰρ ἐξῄδη, τί δ᾽
[200]	~τάλας, τί χωρεῖς οἷ μολὼν	δώσεις	δίκην; ~τλήμων, μενεῖς αὖ; κεἰ
[300]	ἢ σεσωσμένους. ~(Φύλαξ) ~εἰπεῖν τι	δώσεις	ἢ στραφεὶς οὕτως ἴω; ~(Κρέων)