>

Livre, Chap.
[7, 15]	τῶν ποιουμένων οὐ ξυνιέντες, ἀλλὰ	χαίρειν	τε τοὺς ἐν τῷ Πόρτῳ
[7, 32]	ἀνεχόμενος οὔτε ἄλλως ἀνειμένῃ διαίτῃ	χαίρων,	ἀλλὰ βίον σκληρόν τέ τινα
[7, 30]	φρούριον ἐδέξατο. καὶ τὸν μὲν	Χαλαζὰρ	ἄμφω τε τὼ χεῖρε ἀποτεμὼν
[7, 30]	οὐδένα ὅτι μὴ ἐς τὸν	Χαλαζὰρ	ἐπιτελέσειν τὴν κόλασιν ἐπηγγέλλετο ἅτε
[7, 30]	οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχε,	Χαλαζάρ	τε αὐτοῖς τὸν δορυφόρον ἐπιστήσας,
[7, 25]	τούτων οὐκ ἐκλογίζεσθε ὅτι ἐμοὶ	χαλεπαίνετε,	δι´ ὧν ὑμῖν ἀγανακτεῖν ξυμβαίνει
[7, 11]	οἷς δὴ βασιλεὺς τὰ πρῶτα	χαλεπήνας,	εἶτα συγγνώμων ἐγένετο. γνοὺς δὲ
[7, 10]	παραγενέσθαι σφίσιν ἐν κινδύνοις τισὶ	χαλεποῖς	οὖσιν. ἄνδρας τε ἀπολεξάμενος περιέργους
[7, 14]	τῆς ἐς τὴν οἰκείαν ἐπανόδου	χαλεπὸν	εἴη, Χιλβούδιον μὲν ἐκεῖνον ἔτι
[7, 9]	Ἰταλιώταις περιῆν ἅπασι πάσχειν τὰ	χαλεπώτατα	πρὸς ἑκατέρων τῶν στρατοπέδων. τοὺς
[7, 7]	ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ τὰ	χαλεπώτατα	πρὸς τῶν πολεμίων πεπόνθατε. μόνους
[7, 32]	καὶ Ἀρταβάνῃ ξυγκείμενα καὶ τῷ	Χαναράγγῃ	ἀμφὶ τὸ ἔργον τοῦτο ἀποκαλύψας.
[7, 32]	παρέξεσθαι, ἐδόκει τῷ Γερμανῷ τὸν	Χαναράγγην	ἐς λόγους ξυμμῖξαι, τακτή τε
[7, 32]	εἶδεν, ἐπί τινα Περσαρμένιον ἕτερον,	Χαναράγγην	ὄνομα, τὸ πρᾶγμα ἦγεν. ἦν
[7, 32]	ἦγεν. ἦν δὲ οὗτος ὁ	Χαναράγγης	νεανίας μὲν, καλὸς δὲ τὸ
[7, 32]	ἀγαθὸν πράξαιμεν. ὑπὲρ τούτων ὁ	Χαναράγγης	τῷ Ἀρταβάνῃ κοινολογησάμενος ἅπαντα ἐς
[7, 32]	ἐρρήθη, ἀπειπὼν ἔτυχε. τοῦ δὲ	Χαναράγγου	ἀνεπυνθάνετο εἰ Ἀρταβάνου γνώμῃ ἔναγχος
[7, 32]	παιδὶ ἐκτὸς ἔμενεν. ἐνταῦθα τοῦ	Χαναράγγου	ἀφικομένου ἤκουσε σαφῶς ὁ Λεόντιος
[7, 32]	ἐπιτηδείων παρέχεσθαι σφίσιν, αὐτήκοον τῶν	Χαναράγγου	λόγων ἐσόμενον. ὁ δὲ Λεόντιον
[7, 33]	βασιλεὺς ᾗ βούλοιτο ποιεῖν εἴωθε,	χαρακτῆρα	δὲ ἴδιον ἐμβαλέσθαι στατῆρι χρυσῷ
[7, 33]	τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος, ᾗπερ εἴθισται,	χαρακτῆρα	ἐνθέμενοι τῷ στατῆρι τούτῳ, ἀλλὰ
[7, 19]	ἑκατὸν ἐπὶ τὸ τῶν πολεμίων	χαράκωμα	ἤλαυνεν, οὗ Ῥουδέριχος ἦρχεν, ἀνὴρ
[7, 19]	εἰσδύσαντες ἐς τὸ τῶν πολεμίων	χαράκωμα	τόν τε ἄργυρον, ὅσπερ ἐνταῦθα
[7, 19]	οὐδαμῆ ὑπηντίαζον, ἀλλ´ ἐν τοῖς	χαρακώμασιν	ἡσυχῆ ἔμενον. ἤδη δὲ Ῥωμαῖοι
[7, 15]	δὴ ἐπιέναι τῶν ἐναντίων τῷ	χαρακώματι	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου μέλλουσι· δεήσει
[7, 22]	ἐν τῷ Ἀννίβαλος τοῦ Λίβυος	χαρακώματι	στρατοπεδευσάμενος ἡσυχῆ ἔμενεν. ~Ἐν τούτῳ
[7, 19]	ἤδη δὲ καὶ ἐκ τῶν	χαρακωμάτων	ἐξαναστάντες ἐπὶ τὴν γέφυραν δρόμῳ
[7, 19]	ἤδη Ῥωμαῖοι τοὺς ἐκ τῶν	χαρακωμάτων	ἐπιβεβοηθηκότας βαρβάρους ἔτι μᾶλλον ἢ
[7, 1]	ἀλλὰ αὐτίκα κτεῖναι Ἰλδίβαδον ἔγνω,	χαριεῖσθαι	Γότθοις ἅπασι ταύτῃ οἰόμενος. καί
[7, 32]	ἐπὶ μέγα ἐξῇρον, ἀλλοτρίας αὐτῷ	χαριεῖσθαι	συμφορὰς ἐν σπουδῇ ἔχοντες. οἱ
[7, 20]	οἱ πολέμιοι φεύγουσιν. ὁ δὲ	χαρίεντα	τὸν λόγον αὐτοὺς εἰρηκέναι εἰπὼν
[7, 40]	εὖ διοικήσασθαι. εἴτε δὲ Τουτίλᾳ	χαριζόμενοι	εἴτε ἄκλητοι Σκλαβηνοὶ ἐνταῦθα ἦλθον
[7, 26]	ἐναντίους εἷλεν· ἀλλὰ τῷ θυμῷ	χαριζόμενος	ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἐπέστη τῷ
[7, 34]	γὰρ τὴν ἀνάγκην πεποιημένῳ τὴν	χάριν	εἰκότως ὁ τῆς εὐεργεσίας τυχὼν
[7, 34]	ἰοῦσι ξυντετάξονται τὸ λοιπὸν Γήπαιδες,	χάριν	μὲν τῶν πεπραγμένων ὀφείλοντες, δυνάμεως
[7, 7]	ἀναγκάζωνται τὴν πρὸς αὐτοὺς διαπράσσεσθαι	χάριν.	τῶν δὲ πολεμίων ὡς ἥκιστα
[7, 22]	πληροῦσθαι ξυμβαίη, σώσαντι μὲν Ῥώμην	χάρις	ἂν σώζοιτο παρὰ τῷ νενικηκότι
[7, 9]	οὐδὲ εἰς τοὺς ὑμετέρους τὰς	χάριτας	αὐτοὺς, κατὰ δὴ τὸν παλαιὸν
[7, 20]	ἰσχυρίζοντο οὐδενὶ πόνῳ. καὶ ὃς	χάριτας	σφίσιν ἁδρὰς ἕξειν ὁμολογήσας, ἤνπερ
[7, 7]	οἷοί τε ὦμεν τάς τε	χάριτας	ὑμῖν ἐκτιννύναι, ὧνπερ ἡμᾶς δεδρακότες
[7, 31]	ἐνταῦθα ἠγμένῃ, ἀλλ´ ὅτι οἱ	χάριτας	ὡμολόγει πολλὰς ἅτε τισαμένῳ μὲν
[7, 34]	τοῦ πρὸς αὐτοῦ τετυχηκότος τῆς	χάριτος	τὸν προτερήσαντά τε καὶ γνώμῃ
[7, 17]	τῆς πόας δριμὺ τά τε	χείλη	καὶ τὰ ἀμφὶ τὴν φάρυγγα
[7, 27]	ἂν ἐπαρκέσειν, ἐπεὶ ἀμφὶ τροπὰς	χειμερινὰς	ἦν. τριακοσίους δὲ τῶν αὐτῷ
[7, 11]	ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα
[7, 5]	ἐπὶ Ῥωμαίους ἐστράτευον. καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ ἕβδομον ἔτος ἐτελεύτα
[7, 7]	τοὺς βαρβάρους ἐδέξαντο. καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ ὄγδοον ἔτος ἐτελεύτα
[7, 35]	παρὰ Τουτίλαν ἦλθον. καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ τέταρτον καὶ δέκατον
[7, 24]	τὰς κλεῖς ἔπεμψε. καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ τὸ δωδέκατον ἔτος
[7, 1]	τοῦ Οὐραΐα φόνου. καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ τὸ ἕκτον ἔτος
[7, 9]	ἰσχυρότατα ἐγκειμένων, ἠνάγκαστο. καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ τὸ ἔνατον ἔτος
[7, 15]	οὕτω γενέσθαι τετύχηκε. καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ τὸ ἑνδέκατον ἔτος
[7, 39]	οὖν ἐπράσσετο τῇδε, καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ τὸ πέμπτον καὶ
[7, 29]	ἐς πολιορκίαν καθίστατο. καὶ ὁ	χειμὼν	ἔληγε, καὶ τρισκαιδέκατον ἔτος ἐτελεύτα
[7, 7]	κατέβαινε σκληρὸς ἄνεμος, ἐξαίσιόν τινα	χειμῶνα	ἐγείρων. καὶ ὁ μὲν ζόφος
[7, 28]	ἡ πόλις οἰκεῖται. τοῦ δὲ	χειμῶνος	ἀντιστατοῦντος καὶ τοῦ πνεύματος σὺν
[7, 30]	ἡμέρας. καὶ τὰ μὲν πρῶτα	χειμῶνος	ἐξαισίου ἐπιπεσόντος, ἄλλως τε καὶ
[7, 40]	ἐπεὶ δὲ Καλαβρῶν ἀγχοῦ ἐγένετο,	χειμῶνός	οἱ ἐξαισίου ἐπιπεσόντος καὶ τοῦ
[7, 29]	τότε δὲ καὶ σεισμοὶ πολλάκις	χειμῶνος	ὥρᾳ σκληροί τε λίαν καὶ
[7, 40]	ἔγνωσαν, ἐνθένδε μετὰ τὴν τοῦ	χειμῶνος	ὥραν εὐθὺ Ῥαβέννης ὁδῷ ἰέναι
[7, 7]	σφοδρότατα ἐγκειμένης ἤδη τῆς τοῦ	χειμῶνος	ὥρας. ἐπεὶ δὲ Νεαπόλεως ὁ
[7, 1]	νόμος. ὁ μὲν οὖν τὴν	χεῖρα	ἐπιβαλὼν ἐς τὰ βρώματα ἐπὶ
[7, 24]	σημεῖον ἁρπάζουσι καὶ τοῦ νεκροῦ	χεῖρα	τὴν λαιὰν ἀποτεμόντες ξὺν αὑτοῖς
[7, 6]	ἐπίτροπον εὗρον. γλῶσσάν τε καὶ	χεῖρας	ἄμφω ἀποτεμόντες οὐκ ἔκτειναν μὲν,
[7, 28]	ἀποπειράσονται τοῦ τῇδε φρουρίου. ἐς	χεῖρας	δὲ αὐτοῖς αὐτίκα ἐλθόντες ἀρετῇ
[7, 5]	ἐπιδρομῆς τοῖς πολεμίοις ἀπροσδόκητον ἐς	χεῖρας	ἐλθεῖν, τὸ δὲ ἄλλο στράτευμα
[7, 40]	ἐντυχόντες τινὶ καὶ ἐξαπιναίως ἐς	χεῖρας	ἐλθόντες ἐτρέψαντο. καὶ τῶν μὲν
[7, 39]	ἄλλοις τισὶ τοῖς πολεμίοις ἐς	χεῖρας	ἐλθόντες ἡσσημένοι τε τῶν ἐναντίων
[7, 13]	Ἔρουλοι ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐς	χεῖρας	ἐλθόντες, νικήσαντές τε παρὰ δόξαν
[7, 38]	οὖν καίπερ ἀλλήλων ἀπολελειμμένοις ἐς	χεῖρας	ἐλθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 36]	τούτοις δὴ τοῖς ἀνδράσιν ἐς	χεῖρας	ἐλθόντος, ἐνταῦθα ἰσχυρότατα τοὺς πολεμίους
[7, 39]	πρὸ τοῦ περιβόλου καὶ ἐς	χεῖρας	ἐλθὼν οὐκ ἔλασσον ἔσχεν. αὖθις
[7, 18]	ἐν ταῖς δυσχωρίαις κρατυναμένοις ἐς	χεῖρας	ἐλθὼν, πλείστους μὲν τῶν τε
[7, 37]	τοῖς ἐν Πικηνῷ οὖσιν ἐς	χεῖρας	ἐλθὼν πόλεως Ῥαβέννης οὐ πολλῷ
[7, 40]	πολλῷ πρότερον. ὃς δὴ ἐς	χεῖρας	ἐλθὼν τῷ τῶν πολεμίων στρατῷ
[7, 18]	Καπύῃ φυλάσσουσι τριακοσίοις οὖσιν ἐς	χεῖρας	ἥκων ποιεῖσθαι τὴν δίοδον ἐνεχείρησε,
[7, 35]	ὑπαντήσας, ὧν Λάζαρος ἡγεῖτο, ἐς	χεῖρας	ἦλθε, τρεψάμενός τε αὐτοὺς πολλοὺς
[7, 14]	Σκλαβηνοὶ διάφοροι ἀλλήλοις γενόμενοι ἐς	χεῖρας	ἦλθον, ἔνθα δὴ τοῖς Ἄνταις
[7, 10]	τῇ τῆς θαλάσσης ἠϊόνι ἐς	χεῖρας	ἦλθον. καὶ παρὰ πολὺ ἡσσηθέντες
[7, 4]	τὰ δὲ στρατεύματα ἄμφω ἐς	χεῖρας	ἦλθον. καρτερᾶς δὲ γενομένης τῆς
[7, 26]	ἅμα γὰρ τῇ ὄψει ἐς	χεῖρας	ἦλθον· νικῶσι δὲ κατὰ κράτος
[7, 35]	Λαυρεάτῃ ἐγένοντο, τοῖς πολεμίοις ἐς	χεῖρας	ἦλθον. παρὰ πολύ τε ἡσσηθέντες
[7, 24]	Ῥωμαῖοι δὲ σφίσιν ὑπαντιάσαντες ἐς	χεῖρας	ἦλθον. τύχῃ τέ τινι ὁ
[7, 4]	ἐπειδὰν ἐς ἥμισυ διαβαίνοιεν, ἐς	χεῖρας	ἰέναι ἢ πᾶσιν ἀθρόοις ἤδη
[7, 25]	ἡμῖν ἐς πεδίον κατιὼν ἐς	χεῖρας	ἰέναι. καὶ οἱ μὲν ἔφευγον,
[7, 4]	εἴ τίς οἱ βούλοιτο ἐς	χεῖρας	ἰέναι. οἱ μὲν οὖν ἄλλοι
[7, 40]	οὐ βούλονται τοῖς πολεμίοις ἐς	χεῖρας	ἰέναι. οἷς δὴ οἱ στρατηγοὶ
[7, 4]	ἀγαθῆς ἐλπίδος τοῖς πολεμίοις ἐς	χεῖρας	ἰέναι, τῇ τῶν ἀνδρῶν ἀδικίᾳ
[7, 40]	αὐτοῦ ἠπείγοντο τοῖς πολεμίοις ἐς	χεῖρας	ἰέναι, τούτοις δὲ αὐτοῖς αἴσθησιν
[7, 26]	αὐτὸν ὄρθρου τοῖς πολεμίοις ἐς	χεῖρας	ἰέναι, ὡς μὴ ἐν σκότῳ
[7, 3]	βαρβάρων αὐτοῖς πλήθει πολλῷ ἐς	χεῖρας	ἰόντων οἵ τε ἄλλοι καὶ
[7, 38]	βάρβαροι οὗτοι, ἐπ´ αὐτῶν τε	χεῖράς	τε καὶ πόδας τῶν ἡλωκότων
[7, 15]	ὡς ἥκιστα ἀληθίζεται, ἄμφω τὼ	χεῖρε	ἀπέκοψε. ταῦτα μὲν δὴ οὕτω
[7, 30]	μὲν Χαλαζὰρ ἄμφω τε τὼ	χεῖρε	ἀποτεμὼν καὶ τὰ αἰδοῖα εὐθὺς
[7, 13]	πνεῦμα τῆς τύχης καὶ τὰ	χείριστα	βουλευομένοις οὐδὲν ἀπαντιάσει δεινὸν, ἀντιπεριάγοντος
[7, 17]	ἀφεῖναι ἡμᾶς τῆς ὑμετέρας δικαιοῦτε	χειρὸς,	ἐκεῖνο κερδανοῦντες, τὸ μὴ περὶ
[7, 16]	δραπετεῦσαι μὲν τῆς τῶν κεκτημένων	χειρὸς,	νέους δέ τινας καὶ ἀγνῶτας
[7, 13]	ἔδοξεν ἢ Βελισάριον ἑλέσθαι τὰ	χείρω,	ἐπεὶ χρῆν τότε Ῥωμαίοις γενέσθαι
[7, 22]	πλουτήσεις· ἢν δέ γε τὴν	χείρω	σοι τύχην πληροῦσθαι ξυμβαίη, σώσαντι
[7, 27]	λειπομένους ἐς τὰς ἀκάνθας κρυπτομένους	χειρώσασθαι,	ἀλλὰ τύχη τις αὐτοῖς ξυμβᾶσα
[7, 29]	βασιλεῖ ἐγεγόνει τὸ θηρίον τοῦτο	χειρώσασθαι,	ἐπιτελέσαι δὲ τὸ βούλευμα οὐδεμιᾷ
[7, 34]	ὁ πόλεμος ἤδη που ἐν	χερσὶ	γέγονεν, οἱ δὲ ὀπίσω τῶν
[7, 4]	καὶ ἐπειδὰν ἡ μάχη ἐν	χερσὶ	γένηται, κατὰ νώτου αὐτῶν ἰόντας
[7, 16]	τῶν πόλεων πύλας ἐδέξαντο ὑπτίαις	χερσὶ	τὸν τῶν πολεμίων στρατὸν, ὥσπερ,
[7, 13]	αὐτοῖς ἀνδράσιν ὑπὸ ταῖς ἐκείνων	χερσί.	Τουτίλας δὲ στράτευμα ἐς Αἰμιλίαν
[7, 20]	τὰ Χριστιανῶν λόγια ἐν ταῖς	χερσὶ	φέρων, παντί τε τρόπῳ τὴν
[7, 20]	τὸ ἔδαφος ἐξικνουμένους, καὶ τούτων	χερσὶν	ἀμφοτέραις λαβόμενοι ἔξω τοῦ περιβόλου
[7, 12]	οἰκτροὺς οὐδέ τι ὅπλων ἐν	χερσὶν	ἔχοντας καὶ μάχης ὄντας παντάπασιν
[7, 14]	ἴασιν ἀσπίδια καὶ ἀκόντια ἐν	χερσὶν	ἔχοντες, θώρακα δὲ οὐδαμῆ ἐνδιδύσκονται.
[7, 20]	ἀνδρὶ ξυνοικούσῃ οὔτε παρθένῳ ἢ	χήρᾳ	οὔσῃ, μέγα τε κλέος ἐπὶ
[7, 14]	αὐτὸν ἐκεῖνον ἰσχυριζόμενοι, ᾗπερ ἠβούλοντο,	Χιλβούδιον	εἶναι. ταύταις δὲ ὁ ἄνθρωπος
[7, 14]	οὗτοι. χρήματα γοῦν πολλὰ τῷ	Χιλβούδιον	κεκτημένῳ προέμενοι τὸν ἄνδρα ὠνοῦντο
[7, 14]	τὴν οἰκείαν ἐπανόδου χαλεπὸν εἴη,	Χιλβούδιον	μὲν ἐκεῖνον ἔτι τοῦτον δὴ
[7, 14]	τῶν τινα πολεμίων ἄρτι γενειάσκοντα,	Χιλβούδιον	ὄνομα, αἰχμάλωτον εἷλεν, ἔς τε
[7, 14]	κεκτῆσθαι μηδέν· τοῦτον βασιλεὺς τὸν	Χιλβούδιον,	ὅτε δὴ τέταρτον ἔτος τὴν
[7, 14]	ἅπαντα ὑπέσχοντο, εἴπερ αὐτοῖς τὸν	Χιλβούδιον	στρατηγὸν Ῥωμαίων αὖθις καταστησάμενος ξυνοικιστὴν
[7, 14]	γὰρ ἐν τῷ Σκλαβηνῶν ἔθνει	Χιλβούδιον,	τὸν Ῥωμαίων στρατηγήσαντα, ἐν ἀνδραπόδων
[7, 14]	τοῦτον ἠνάγκαζον ὁμολογεῖν σφίσιν ὅτι	Χιλβούδιος	αὐτὸς ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη.
[7, 14]	τοῦ ἀνθρώπου ὁ πριάμενος, εἰ	Χιλβούδιος	αὐτὸς ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη.
[7, 14]	πεποιημένοι ἀνήκεστα Ῥωμαίους ἔργα εἰργάσαντο.	Χιλβούδιος	δὲ οὕτω τοῖς βαρβάροις φοβερὸς
[7, 14]	τί ποτε ἦν αὐτίκα δηλώσω.	~Χιλβούδιος	ἦν τις ἐκ τῆς Ἰουστινιανοῦ
[7, 14]	αὐτὸς ἤθελέ τε καὶ ἔφασκε	Χιλβούδιος	ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἶναι. ἐφ´
[7, 14]	Ῥωμαίων τε πολλοὶ ἔπεσον καὶ	Χιλβούδιος	ὁ στρατηγός. καὶ τὸ λοιπὸν
[7, 14]	οἰκεῖα λαβὼν ᾤχετο. οὗτος ὁ	Χιλβούδιος	προϊόντος τοῦ χρόνου εὔνους τε
[7, 14]	τρισὶν ὕστερον διέβη μὲν ὁ	Χιλβούδιος	τὸν ποταμὸν ᾗπερ εἰώθει ξὺν
[7, 14]	κυρίοις ἤδη τοῦ Ῥωμαίων στρατηγοῦ	Χιλβουδίου	γεγενημένοις. τὰ γὰρ ἔθνη ταῦτα,
[7, 14]	Λατίνων ἀφιέντα φωνὴν καὶ τῶν	Χιλβουδίου	γνωρισμάτων πολλὰ ἐκμαθόντα τε ἤδη
[7, 13]	καί τινα εὑρὼν ἐπιβατεύοντα τοῦ	Χιλβουδίου	ὀνόματος, ἀνδρὸς ἐπιφανοῦς καὶ Ῥωμαίων
[7, 14]	εἴη προέσθαι τε τὰς τοῦ	Χιλβουδίου	τιμὰς καὶ διακομίζειν τὸν ἄνθρωπον
[7, 14]	ἐς ἤπειρον τὴν ἀντιπέρας σὺν	Χιλβουδίῳ	πολλάκις ἰόντες ἔκτεινάν τε καὶ
[7, 1]	μὲν οὖν οὐ πλέον ἢ	χίλιοι	αὐτῷ εἵποντο καὶ πόλιν μίαν
[7, 34]	αὐτοῖς Ἔρουλοι πεντακόσιοί τε καὶ	χίλιοι	εἵποντο, ὧν ἄλλοι τε καὶ
[7, 11]	ἐδέδοκτο, αὐτοὶ μὲν καὶ οἱ	χίλιοι	παρεσκευάζοντο εἰς τὴν ἄφοδον, ὡς
[7, 30]	μὲν οὖν ξὺν τοῖς ἑπομένοις	χιλίοις	οὖσι κατὰ ταῦτα ἐποίει· Βαλεριανὸς
[7, 26]	Ἰωάννης ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν,	χιλίοις	οὖσιν, ἐν Λευκανοῖς στρατόπεδον ποιησάμενος
[7, 27]	τε καὶ ὑπασπισταῖς πλέον ἢ	χιλίοις	οὖσιν ἐς Ἰταλίαν ἐκέλευεν ἰέναι.
[7, 11]	Ῥικίλαν καὶ Σαβινιανὸν, ἔστειλε ξὺν	χιλίοις	στρατιώταις ἐς Αὔξιμον πόλιν, Μάγνῳ
[7, 23]	ἐληλύθει θεάσασθαι. τῶν στρατιωτῶν οὖν	χιλίους	ἀπολεξάμενος ἐνταῦθα ᾔει. Ῥωμαῖος δὲ
[7, 39]	ὁ τῶν Λαγγοβαρδῶν ἡγούμενος ὁπλίτας	χιλίους	ἐν παρασκευῇ πεποιημένος αὐτίκα δὴ
[7, 6]	ἐφύλασσε, Ῥωμαίων τε καὶ Ἰσαύρων	χιλίους	ἔχων. καὶ αὐτὸς μὲν τῷ
[7, 38]	μὲν συμμορία ὀκτακοσίους τε καὶ	χιλίους,	ἡ δὲ δὴ ἑτέρα τοὺς
[7, 4]	ὑμῖν οὐ πλέον ἢ ἐς	χιλίους	ξυμβιοῦν ἔτυχεν, ἡ δὲ χώρα
[7, 28]	ἀκτῆς ταύτης διάπλους ἅπας ἐς	χιλίους	σταδίους διήκει, ἑκατέρωθι δὲ παρὰ
[7, 14]	οὐδαμῆ ἐνδιδύσκονται. τινὲς δὲ οὐδὲ	χιτῶνα	οὐδὲ τριβώνιον ἔχουσιν, ἀλλὰ μόνας
[7, 17]	ἀκούσαντες τὸ μὲν τὰ ἐπιτήδεια	χορηγεῖν	σφίσιν ἀδύνατον, τὸ δὲ ἀποκτιννύναι
[7, 17]	τοῦ πολέμου γενέσθαι νόμον. καὶ	χορηγεῖτε	τοῖς ὑμετέροις αἰχμαλώτοις τροφὴν οὐ
[7, 32]	διαφανῶς ἑάλω ἅτε δὴ ἐς	Χοσρόην	τὸν Περσῶν βασιλέα πράγματα ἐπὶ
[7, 20]	τὰς πύλας καὶ κατὰ τὴν	χρείαν	ἀνέῳγον. οὕτω δὲ τὰς πύλας
[7, 1]	πολεμίους ἀεὶ ἐγχειρήσει, κατὰ τὴν	χρείαν	ἑκάτερον. ἄνευ δὲ τούτων ἐν
[7, 17]	αἰχμαλώτοις τροφὴν οὐ κατὰ τὴν	χρείαν	ἡμῖν ἀποχρῶσαν, ἀλλ´ ὥστε ἀποζῆν
[7, 34]	ὅσα ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ τὴν	χρείαν	ἡμῖν εἴρηται, τὰ Ῥωμαίοις τε
[7, 6]	στρατιώταις τὰ ἐπιτήδεια κατὰ τὴν	χρείαν	πορίζηται. καί οἱ νεῶν ξυνέπεμψε
[7, 17]	σφίσιν ἔτυχον) καὶ οἱ στρατιῶται	χρείας	τῆς οἰκείας ἀποτεμνόμενοι ἀπεδίδοντο Ῥωμαίων
[7, 25]	εἰργάσθαι ξυνέβη, ταύτην ὑμᾶς αἰσχυνομένους	χρὴ	σιωπᾶν, ἐν τοῖς πταίσμασι δὴ
[7, 21]	πλούτου τε περιβεβλημένοι μέγα τι	χρῆμα,	εἶτα ἐς Γότθους τοὺς εὐεργέτας
[7, 24]	πρόσωπον, σκολόπων τε μέγα τι	χρῆμα	ἔξωθεν ἵστη. ἐτύγχανε δὲ καὶ
[7, 35]	οἱ θεράποντες ἐμπλησάμενοι μέγα τι	χρῆμα,	καὶ αὐτῶν τὰ μὲν ἔνερθεν
[7, 1]	κόσμου τε περιβεβλημένη πολύ τι	χρῆμα	καὶ θεραπείαν ἐπαγομένη λόγου πολλοῦ
[7, 27]	ἀλλ´ ὅτι σκυλάκων μέγα τι	χρῆμα,	οὕσπερ κυνίσκους τανῦν καλοῦσιν, ἐνταῦθα
[7, 14]	ἀγαθὴν καὶ πλούτου αὐτὸν πάμπολυ	χρῆμα	περιβαλέσθαι πρὸς βασιλέως οὐκ ἀπεικὸς
[7, 6]	ὅτι δὴ στόλου πολύ τι	χρῆμα	πλεῖν ἐκ Σικελίας ἐπύθοντο. καὶ
[7, 40]	καὶ ζῴων ἄλλων μέγα τι	χρῆμα,	σῖτον δὲ καὶ τοὺς ἄλλους
[7, 40]	τῶν αἰχμαλώτων μέγα τι διεσώσαντο	χρῆμα,	τό τε Κωνσταντιανοῦ σημεῖον εὑρόντες
[7, 16]	πλεῖστον εἰπεῖν, νόμος βαρβάροις τὸ	χρῆμα	τῶν πρέσβεων σέβειν, ἐμοὶ δὲ
[7, 12]	ἠξίου, δεδιττόμενος μὲν, ἢν ἀπειθήσῃ,	χρήμασι	δὲ αὐτὸν δωρήσασθαι μεγάλοις ἐπαγγελλόμενος,
[7, 35]	παίδων οἱ ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα δυοῖν.	χρήμασι	δὲ Οὐάκης τοὺς βαρβάρους τούτους
[7, 33]	καὶ ἄλλοις χωρίοις πολλοῖς καὶ	χρήμασι	μεγάλοις ἄγαν. διά τοι τοῦτο
[7, 1]	τε γὰρ ἐν ξυμβολῇ ἠτυχηκότων	χρήμασι	μεγάλοις παρεμυθεῖτο τὰ πρότερα τραύματα
[7, 1]	ξυνῆν ὡς ἥκιστα βασιλικοῖς ἐντυχὼν	χρήμασι.	περιαλγὴς δὲ γενομένη τῆς ὕβρεως
[7, 40]	Τουτίλας τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους	χρήμασι	πολλοῖς ἀναπείσας ἐπιπέμψειε τοῖς ταύτῃ
[7, 12]	ἐκείνου δορυφόρων ἕνα, Οὔλιφον ὄνομα,	χρήμασιν	ἀναπείθει δόλῳ τὸν ἄνθρωπον διαχρήσασθαι.
[7, 3]	αὐτὸν τῶν οἱ ἐπιτηδείων τινὰς	χρήμασιν	ἀναπείθει τὸν ἄνθρωπον τῇ πόλει
[7, 30]	οἱ δὲ ἄλλοι ξὺν τοῖς	χρήμασιν	αὐτοῦ ἔμειναν. τῶν μέντοι Ἰταλῶν
[7, 14]	ἀνεμίγνυντο ἀδεῶς οἱ βάρβαροι οὗτοι.	χρήματα	γοῦν πολλὰ τῷ Χιλβούδιον κεκτημένῳ
[7, 39]	στράτευμα μὲν οὐ πολὺ ἔδωκε,	χρήματα	δὲ λόγου ἄξια παρασχόμενος στρατιὰν
[7, 14]	ξυνοικιεῖν μὲν δυνάμει τῇ πάσῃ,	χρήματα	δὲ μεγάλα σφίσι προΐεσθαι, ἐφ´
[7, 8]	ἐς τοὺς κινδύνους ἐμπειρίᾳ λαμπρὸν,	χρήματα	δὲ ξυνελόντα εἰπεῖν ἀριθμοῦ κρείσσω,
[7, 16]	τὰ μάλιστα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ γέγονε,	χρήματα	δὲ περιβεβλημένος μεγάλα ἐς Ῥώμην
[7, 40]	δικάσας μὲν ὀρθότατα πάντων μάλιστα,	χρήματα	δὲ τοῖς δεομένοις ἅπασι δεδανεικὼς
[7, 11]	τε συντάξεις ὡς ἥκιστα κομιζομένοις	χρήματα	δὴ πολλὰ τὸ δημόσιον ὤφειλε.
[7, 38]	ἅπαντας ἔκτειναν καὶ πάντα τὰ	χρήματα	ἐληΐσαντο, παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας
[7, 24]	αὐτὸ πρότερον ἔτυχον· τά τε	χρήματα	ἐνταῦθα καταθέμενοι ἅπαντα ἡσυχῆ ἔμενον.
[7, 17]	οἱ τοῦ βασιλέως ἄρχοντες λαμβάνοντες	χρήματα	ἕτερα μεθῆκαν Ῥωμαίους ὅσοις ἐνθένδε
[7, 12]	καὶ ἄλλων βαρβάρων, οἷς καὶ	χρήματα	ἤδη δοτέον. Τοσαῦτα μὲν Βελισάριος
[7, 19]	ἐνταῦθα ἔκειτο, καὶ τὰ ἄλλα	χρήματα	ἥρπαζον. ἀναστρέψαντες δὲ αὐτίκα οἱ
[7, 9]	τοῖς στρατιώταις τὰ τῶν κατηκόων	χρήματα	ἥρπαζον, καὶ ὕβρεώς τε καὶ
[7, 33]	ἀπεκρίθη, ὥστε οὐχ ὅσον σφίσι	χρήματα	καὶ σώματα ἐπ´ οὐδεμιᾷ ὀνήσει
[7, 1]	τό τε γένος καὶ τὰ	χρήματα	λάφυρον Ῥωμαίοις παρὰ δόξαν πεποιημένος,
[7, 29]	ποσὶν ἡβηδὸν ἅπαντας καὶ τὰ	χρήματα	ληϊζόμενοι. ἤδη δὲ καὶ φρούρια
[7, 35]	ἐν ποσὶν ἅπαντας καὶ τὰ	χρήματα	ληϊσάμενοι παρὰ Τουτίλαν ἦλθον. καὶ
[7, 40]	τε καὶ γυναῖκας ἀνδραποδίσουσι καὶ	χρήματα	ληΐσονται πάντα, οἷσπερ ἡμᾶς ὑπαντιάζειν
[7, 6]	οὐ κομιζομένῃ τὰς συνειθισμένας συντάξεις	χρήματα	μεγάλα βασιλεὺς ὤφειλε. καὶ ἀπ´
[7, 1]	ἀτεχνῶς πλούσιος, ἀλλὰ καὶ βασιλεῖ	χρήματα	μεγάλα, εἴπερ τις ἄλλος, ἐπράξατο,
[7, 40]	νήσου μετενεγκόντες καὶ πάντα τὰ	χρήματα,	μεγάλα κομιδῆ ὄντα, ἐν τοῖς
[7, 12]	στρατιάν τε πολλὴν σφίσι καὶ	χρήματα	μεγάλα πέμψαι, καὶ μέντοι καὶ
[7, 39]	καὶ Ἀταλαρίχου ἀρχῆς. ἔπειτα δὲ	χρήματα	μεγάλα τὰ μὲν ἐκ βασιλέως,
[7, 8]	ἐς μακρὰν διεχρήσατο, τὰ δὲ	χρήματα,	ὅσα δὴ αὐτοῦ ἐτύγχανεν ὄντα,
[7, 30]	τῶν μέντοι Ἰταλῶν τὰ μὲν	χρήματα	πάντα ἀφείλετο, τὰ δέ γε
[7, 35]	ἅπαντας ἔκτεινε. ληϊσάμενός τε τὰ	χρήματα	πάντα ἐνθένδε ἀπιὼν ᾤχετο, ἐπέσκηψε
[7, 1]	καὶ τοῖς Ἰλδιβάδου παισὶ τὰ	χρήματα	πάντα ἐπαγόμενος ἐς Βυζάντιον ἧκε,
[7, 39]	κλέος τοῦ Γερμανοῦ ἥκοντες καὶ	χρήματα	πολλὰ κεκομισμένοι ἀνεμίγνυντο τῷ Ῥωμαίων
[7, 20]	σπουδῇ ἐποιοῦντο, ἐπικαλοῦντες ὅτι δὴ	χρήματα	προϊεμένη τοῖς τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 2]	ἐπέστελλε, πλήν γε δὴ ὅπως	χρήματά	τε αὐτὸς πολλὰ λήψεται καὶ
[7, 6]	καὶ ἄλλα ἄττα ὀχυρώματα εἷλε,	χρήματά	τε ἐνθένδε περιβαλέσθαι μεγάλα ἴσχυσε.
[7, 12]	ὄντες οὐδὲ αὐτοὶ μάχεσθαι ἤθελον,	χρήματά	τε πολλὰ φάσκοντες τὸ δημόσιον
[7, 10]	οὐδαμῆ ἴσχυσε) Θρᾴκην ὅλην περιιὼν	χρήματά	τε προϊέμενος, ξυνῆγε νέους ἐθελουσίους.
[7, 34]	ὑμῶν γεγονότες πολλάκις καὶ τὰ	χρήματα,	ὥσπερ εἴρηται, κεκομισμένοι χρόνον οὐκ
[7, 3]	ᾔει, τῶν ἐν τῇ πόλει	χρημάτων	ἀλλήλοις ἀμφισβητούντων τῶν στρατηγῶν. ἔτι
[7, 30]	οὖν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ τῶν	χρημάτων	ἀπολελειμμένων ἐς τὸν Κρότωνα ἦλθον,
[7, 40]	καὶ ζῴων ἄλλων καὶ πάντων	χρημάτων	ἀριθμοῦ κρείσσονα. μένοντες δὲ αὐτοῦ
[7, 20]	τῶν πάντων Ῥωμαίων, ἀλλὰ τῶν	χρημάτων	αὐτῷ μὲν τὰ τιμιώτατα ἐξελεῖν,
[7, 12]	ὅπλα ἐς τὴν γῆν ῥίψαντες.	χρημάτων	δὲ πρόσοδον ἐξ Ἰταλίας πορίζεσθαι
[7, 11]	ἀξιώτερον γένοιτο ἀνθρώπῳ τῶν πάντων	χρημάτων;	ἐπειδὴ τοίνυν ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ
[7, 14]	τὰ πολέμια, ἐς τόσον δὲ	χρημάτων	κρείσσων ὥστε ἀντὶ μεγίστου κτήματος
[7, 19]	ὅνπερ τοῖς ἐκ βουλῆς ἀποδιδόμενος	χρημάτων	μεγάλων διαλύεσθαι τὴν πολιορκίαν ἥκιστα
[7, 20]	ποιήσωσι, κυρίους τε αὐτοὺς καταστήσεσθαι	χρημάτων	μεγάλων, δύο τῶν ἑπομένων ξὺν
[7, 14]	αὐτὸν οὐκ εἰς μακρὰν καταστήσεσθαι	χρημάτων	μεγάλων. εἶναι γὰρ ἐν τῷ
[7, 17]	ἀπεδίδοντο Ῥωμαίων τοῖς εὖ πράσσουσι	χρημάτων	μεγάλων· μεδίμνου μὲν γὰρ τιμὴ
[7, 36]	Γότθοις, κεκομψευμένους ἐπὶ μεγάλων τινῶν	χρημάτων	ὄγκῳ) Τουτίλᾳ λαθραιότατα ἐς λόγους
[7, 1]	Ἰταλιώτας οὔτε τῶν βασιλέως ἁψαμένους	χρημάτων	οὔτε τι ἄτοπον εἰς τὸ
[7, 16]	τῶν ἀναγκαίων ἀπορουμένοις πλεῖστα τῶν	χρημάτων	προέμενος, ὢν καὶ πρότερον ἔν
[7, 3]	τὰ ὑπὲρ τῶν ἐν Βερώνῃ	χρημάτων	πρὸς ἀλλήλους διοικησάμενοι παντὶ τῷ
[7, 6]	αὐτὸς ἔπρασσε, καὶ τὰς τῶν	χρημάτων	προσόδους ἀντὶ τῶν τὰ χωρία
[7, 16]	ἡ νῆσος εὐδαίμων ἐκ παλαιοῦ	χρημάτων	προσόδῳ καὶ καρπῶν ἀφθονίᾳ τῶν
[7, 31]	Γερμανοῦ ἀδελφὸς ἔναγχος ἐτετελευτήκει, τῶν	χρημάτων	τὰ πλεῖστα τῷ τε ἀδελφῷ
[7, 32]	σιωπῇ τὰ πολλὰ νέμων, οὔτε	χρημάτων	τι ἕνεκα πράσσων οὔτε λόγων
[7, 12]	καὶ ἵππων καὶ ὅπλων καὶ	χρημάτων	χωρίς. ὧν οὐδ´ ἄν τις
[7, 13]	Βελισάριον ἑλέσθαι τὰ χείρω, ἐπεὶ	χρῆν	τότε Ῥωμαίοις γενέσθαι κακῶς, ἢ
[7, 25]	ἴδιον γένοιτο. τούτων τοίνυν φημὶ	χρῆναι	ἀφεμένους ὑμᾶς προθυμίᾳ τῇ πάσῃ
[7, 18]	αὐτὸν τῆς δεήσεως οὐδαμῆ ἔφασκε,	χρῆναι	δέ οἱ πρῶτα τὰς τῶν
[7, 13]	τε καὶ ἀληθῆ δόξαν τοῦ	χρῆναι	παθεῖν. ἢν δέ τι καὶ
[7, 21]	πέφυκε κεῖσθαι. φημὶ τοίνυν ὑμᾶς	χρῆναι	τὴν δικαιοσύνην ἔς τε ἀλλήλους
[7, 16]	τῇ ἄλλῃ ἀσελγείᾳ ἐς αὐτὸν	χρήσαιτο,	ἀλλ´ ὃς ἂν ἄπρακτον ἀποπέμψασθαι
[7, 10]	Γενούᾳ. τούτου δὲ τῷ ὀνόματι	χρησάμενος	γράμματα δῆθεν τῷ λόγῳ παρ´
[7, 11]	καὶ ὑμῶν ἕκαστον πάσῃ δυνάμει	χρήσασθαι,	ὅπως ἂν τῆς ἐντεῦθεν ὠφελείας
[7, 16]	Γότθους φειδοῖ ἐς Σικελιωτῶν τινα	χρήσεσθαι,	ἢ τόδε τὸ τεῖχος ἑστάναι,
[7, 21]	τοῦτο ἐς τὴν παραίνεσιν τανῦν	χρήσησθε.	λόγων γὰρ τῶν ἐς εὐδαιμονίαν
[7, 26]	ἵπποις τε καὶ σώμασιν ἀκραιφνέσι	χρῆσθαι	ξυνέτυχε, ἐπὶ κατασκοπῇ ἔπεμψαν. τύχῃ
[7, 25]	εἰς τὸ θεῖον ὑπὸ ἀβελτερίας	χρῆσθαι.	τὰ γὰρ ἀνθρώπεια καὶ σφάλλεσθαί
[7, 36]	πλοῖα μακρὰ καθῆκεν, ἄνδρας ἐνταῦθα	χρῆσθαι	ταῖς σάλπιγξιν ἐπισταμένους ἐνθέμενος. οἷς
[7, 7]	ἄλλῃ τινὶ ἐπιβουλῇ ἐς αὐτοὺς	χρῆσθαι.	ταῦτα μὲν οὖν οὕτως ἐδέδοκτο.
[7, 16]	λόγοις οὐχ ὑγιαίνουσιν ἐς αὐτὸν	χρῆσθαι.	τετιμῆσθαι μὲν γὰρ διαφερόντως ἐκείνῳ
[7, 11]	ὡς μάλιστα ἀκουσίους ὡς πολεμίοις	χρῆσθαι.	τοσαῦτα μὲν Βελισάριος εἶπε. προσεχώρει
[7, 21]	ὅτι τε εὐνοίᾳ ἐς αὐτὸν	χρήσονται	καὶ ἀναστρέφειν ὅτι τάχιστα ἐς
[7, 8]	ἐξ ἧς διεφθάρθαι τε τὰ	χρηστὰ	πάντα καὶ ξυντεταράχθαι ξυμβαίνει, σκαιὸν
[7, 18]	τὸ λοιπὸν ἐπιεικείᾳ ἐς αὐτοὺς	χρήσωνται,	Βριττίους τε καὶ Λευκανοὺς ἐγχειριεῖν
[7, 27]	„τὸ ἕτερον· ἢ δυνάμει μεγάλῃ	χρῆται,	ἢ ἀνοίᾳ πολλῇ ἔχεται. ἴωμεν
[7, 35]	προνοήσειν αὐτὸς, ἀμφὶ δὲ τὰ	Χριστιανῶν	δόγματα ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον
[7, 20]	αὐτῷ ἐς ὄψιν ἦλθε τὰ	Χριστιανῶν	λόγια ἐν ταῖς χερσὶ φέρων,
[7, 32]	τῶν ἱερέων ἐσχατογέρουσιν ἀνακυκλεῖν τὰ	Χριστιανῶν	λόγια σπουδὴν ἔχων. ἀλλὰ γὰρ“
[7, 18]	Λιβύων στρατηγοῦντος ἐν τοῖς ἄνω	χρόνοις	Ἀννίβαλος τὸ μέγα πάθος ξυμβῆναι
[7, 14]	Ῥωμαίων αὐτοκράτορος ἐν τοῖς ἄνω	χρόνοις	αὐτὴν δειμαμένου, ἔρημος δὲ ἐκ
[7, 29]	τε καὶ ἀποχωροῦντα τοῖς καθήκουσι	χρόνοις	τὰ ὕδατα παρείχετο τοῖς τῇδε
[7, 6]	διὸ δὴ τῇ Ῥωμαίων στρατιᾷ	χρόνοις	τοῖς καθήκουσιν οὐ κομιζομένῃ τὰς
[7, 30]	γυναικὶ εὗρεν. ὑπὸ τοῦτον τὸν	χρόνον	Ἀντωνίνα μὲν ἡ Βελισαρίου γυνὴ
[7, 10]	Βελισάριος, καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐς	χρόνον	αὐτοῖς ἀπολιπὼν ἐνιαύσιον, ξὺν τῷ
[7, 35]	τοῦτο πολλάκις ὑπὸ τὸν αὐτὸν	χρόνον	γεγονὸς εἶδον, αὐτοὶ μὲν ἐπὶ
[7, 37]	στέλλεσθαι βουλομένοις, τανῦν πάρεστιν· ἐς	χρόνον	δὲ ἀναβαλέσθαι τινὰ τὴν πρᾶξιν
[7, 16]	ἦλθεν. ἐτύγχανε γὰρ πολύν τινα	χρόνον	διὰ τοῦτο ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν
[7, 16]	τιμὴν, ὃς δὴ ἐν Βυζαντίῳ	χρόνον	διατρίψας συχνὸν φίλος μὲν ἐς
[7, 35]	κεκρυμμένῃ ἐχόμενος πάντα τοῦτον τὸν	χρόνον,	ἔκ τε ὀχυρώματος ἀεὶ ἐπιθαλασσίου
[7, 37]	καὶ φορτίοις πάντα τοῦτον τὸν	χρόνον	ἑλὼν ἔτυχε. Στέφανόν τε ἄνδρα
[7, 12]	μὲν Βελισάριος ἔγραψεν. Ἰωάννης δὲ	χρόνον	ἐν Βυζαντίῳ διατρίψας πολὺν οὐδὲν
[7, 11]	ἀφικομένοις ἢ ὅτι συχνὸν σφίσι	χρόνον	ἐν Ἰταλίᾳ στρατευομένοις τάς τε
[7, 9]	αὐτοὺς, κατὰ δὴ τὸν παλαιὸν	χρόνον,	ἐπιδεδεῖχθαι ξυνέβη, ἀλλ´ ἐν τοῖς
[7, 7]	ἐλπίδα ἐθέλων τριῶν μηνῶν ἔταξε	χρόνον,	ἐφ´ ᾧ δὴ μετὰ τοῦτον
[7, 21]	ἅπαντα ἐνεπλήσαντο τὸν κατ´ αὐτοὺς	χρόνον.	ἢν γάρ σοι ταῦτά ποτε
[7, 29]	οὕτω τύχῃ, πολύν τινα μεταξὺ	χρόνον.	καὶ πολλὰ μὲν κατέδυσε πλοῖα,
[7, 30]	ἄγχιστα οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι, ἀλλὰ	χρόνον	μέν τινα τὰς ναῦς ἑκαστάτω
[7, 31]	οὔσῃ πλησιάζειν ἀναγκάζηται τὸν ἅπαντα	χρόνον·	ὃ δὴ μάλιστα ἀνθρώπου ψυχὴν
[7, 14]	γέγονεν ὥστε ἐς τριῶν ἐνιαυτῶν	χρόνον,	ὅσον ξὺν ταύτῃ δὴ τῇ
[7, 40]	ἅτε πολλοῖς οὖσιν ἐς πλείω	χρόνον	οὐδαμῆ διαρκούντων, ἄρας ἐνθένδε ξὺν
[7, 34]	τὰ χρήματα, ὥσπερ εἴρηται, κεκομισμένοι	χρόνον	οὐκ ἴσμεν ὁπόσον ἄνω. καίτοι
[7, 16]	διατριβὴν ἔχων. ὑπὸ τοῦτον τὸν	χρόνον	Ῥωμαῖοι ἐν Πλακεντίᾳ πολιορκούμενοι ἁπάντων
[7, 8]	λοιπὸν εἴασεν. Ὑπὸ τοῦτον τὸν	χρόνον	Ῥωμαῖός τις αὐτῷ προσελθὼν, Καλαβρὸς
[7, 29]	καταντικρὺ κεῖται. ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν	χρόνον	Σκλαβηνῶν στράτευμα διαβάντες ποταμὸν Ἴστρον
[7, 38]	τούτῳ γενόμενος. ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν	χρόνον	στράτευμα Σκλαβηνῶν οὐ πλέον ἢ
[7, 11]	ἐπ´ αὐτοὺς ἦλθε. καὶ ἀποπειρασάμενος	χρόνον	τε ἐνταῦθα διατρίψας τινὰ, ἐπεὶ
[7, 18]	μᾶλλον ξυνοίσειν· πεζῇ γὰρ ἰοῦσι	χρόνον	τε σφίσι τετρίψεσθαι πλείω καί
[7, 10]	οὗ δὴ τὸ στράτευμα διέπων	χρόνον	τινὰ ἔμενε. Τουτίλας δὲ ἥκειν
[7, 26]	τῇ ἡμέρᾳ ὑπὸ τὸν αὐτὸν	χρόνον	τόν τε ξὺν τῷ Ἰωάννῃ
[7, 33]	δημοσίῳ οἰκήματι. ~Ὑπὸ δὲ τὸν	χρόνον	τοῦ πολέμου τόνδε κύριοι τῆς
[7, 1]	ποτε εἶδεν. ὅσον μὲν οὖν	χρόνον	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἔν τε
[7, 14]	αὐτοῦ μέγα. ὑπὸ δὲ τὸν	χρόνον	τοῦτον Ἄνται ἐπισκήψαντες εἰς τὰ
[7, 26]	ὄντων. ξυνηνέχθη δὲ ὑπὸ τὸν	χρόνον	τοῦτον Τουτίλαν δείσαντα, ὅπερ ἐγένετο,
[7, 8]	σφίσιν ἀπ´ ἐναντίας ἐφέρετο καὶ	χρόνος	ἐτρίβη συχνὸς, ἵππους τε καὶ
[7, 27]	ποιεῖται. καὶ προϊὼν οὗτος ὁ	χρόνος	ἰσχυρὸς μέν τις δημιουργὸς αὐτίκα
[7, 34]	τοῖς πολεμίοις διὰ μάχης ἰέναι,	χρόνος	τε τῇ ξυμβολῇ τακτὸς ὥριστο.
[7, 22]	ἀνδρὸς ἑνὸς ἀρετῇ εἴργασται οὐδὲ	χρόνου	βραχέος δυνάμει ἐς τόσον μεγέθους
[7, 40]	τῷ πεδίῳ οὐ πολλῷ ἄποθεν.	χρόνου	δὲ σφίσιν ἐν ταύτῃ τῇ
[7, 36]	ἑτέρας τινὸς τὴν προθυμίαν κατέπαυσε.	Χρόνου	δὲ τῇ Ῥώμης πολιορκίᾳ τριβέντος
[7, 25]	ἀλλήλοις ἐπιμίγνυσθαι ἐς τόδε τοῦ	χρόνου	δεδύνηνται. ἀναχαιτίζει γὰρ ἑκάτερον ἡ
[7, 34]	πρᾶξις μιαρωτέρα ἐκ τοῦ παντὸς	χρόνου.	ἐπειδὴ γὰρ ἡμᾶς πολεμησείοντας ἐπ´
[7, 14]	οὗτος ὁ Χιλβούδιος προϊόντος τοῦ	χρόνου	εὔνους τε ὡς ἔνι μάλιστα
[7, 34]	λόγου τε ἂν ἡμῖν καὶ	χρόνου	καὶ τῆς ἔξωθεν μαρτυρίας ἐδέησε,
[7, 16]	τὰ τῶν ἀνδραπόδων ἀπιστότατα, ἐκ	χρόνου	καιροφυλακοῦντες πολλοῦ δραπετεῦσαι μὲν τῆς
[7, 34]	γνωρίμους γεγονέναι ξυμβαίνει. φιλία δὲ	χρόνου	μήκει ξυμπλεκομένη τὴν διάλυσιν οὐκ
[7, 30]	ἀλλήλων ξυνηνέχθη διασκεδάννυσθαι· ταύτῃ τε	χρόνου	μῆκος σφίσι τριβῆναι ξυνέβη. αὖθίς
[7, 36]	ἀγαθὸν τὰ πολέμια. διὸ δὴ	χρόνου	μῆκος τῇ προσεδρείᾳ ταύτῃ ἐτρίβετο.
[7, 19]	σῶμα. πυρετὸς γὰρ ἐπιγενόμενος ἐς	χρόνου	μῆκος ὑπερφυῶς τε αὐτὸν ἠνία
[7, 38]	φαίνονται διαβεβηκότες ἐκ τοῦ παντὸς	χρόνου,	πλήν γε δὴ ἐξ ὅτου
[7, 36]	καὶ μεμφόμενοι, ὅτι δὴ σφίσι	χρόνου	τὰς συντάξεις πολλοῦ τὸ Ῥωμαίων
[7, 22]	ἀνδρῶν δὲ ἀρίστων συμμορίαι πολλαὶ,	χρόνου	τε μῆκος καὶ πλούτου ἐξουσίας
[7, 30]	τοῦ ἐγκλήματος ἀμνηστίαν σφίσι διδοίη	χρόνου	τε ῥητοῦ τὰς συντάξεις ἐκτίσοι
[7, 37]	τῳ ἱκανὰ τεκμηριῶσαι τὰ {μετὰ}	χρόνου	τοσούτου ἐπὶ τῆς Ῥώμης ξυμβάντα.
[7, 7]	τινὶ παρὰ δόξαν ἐλθόντα τῷ	χρόνῳ	αὖθις καταρρεῖν εἴωθεν. οὕτω δὲ
[7, 11]	ἑλὼν ἐν Βονωνείᾳ πόλει ἡσύχαζε.	χρόνῳ	δὲ οὐ πολλῷ ὕστερον Ἰλλυριοὶ
[7, 5]	πόλεις ὅπη ἔτυχον διασωθέντες ἐφύλασσον.	~Χρόνῳ	δὲ Τουτίλας οὐ πολλῷ ὕστερον
[7, 14]	τῷ ἔργῳ τούτῳ οὐδαμῆ ἴσχυσε.	Χρόνῳ	δὲ ὕστερον Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ
[7, 34]	βάρβαροι διεδάσαντο τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν.	χρόνῳ	δὲ ὕστερον Γήπαιδές τε καὶ
[7, 10]	ἀπανθρωπίας ἀπολείπω μνημεῖα τῷ ὄπισθεν	χρόνῳ·	ἐν οἷς καὶ Κάτελλος ἀπώλετο
[7, 24]	περιβόλου Τουτίλας ἔτυχε βραχεῖ ἀνοικοδομήσασθαι	χρόνῳ,	ἐποίει τάδε. λίθους ἄγχιστά πη
[7, 25]	τὸ γὰρ ἐν οὐδενὶ σφάλλεσθαι	χρόνῳ	θεοῦ ἂν ἴδιον γένοιτο. τούτων
[7, 1]	μάλιστα μοῖραν τῇ βασιλείᾳ ἐν	χρόνῳ	ὀλίγῳ ἀνασωσάμενος. ἦν τε Βυζαντίοις
[7, 1]	πράγματα διεφθάρη Ῥωμαίοις ξύμπαντα ἐν	χρόνῳ	ὀλίγῳ. ἅπερ ἐγὼ ὅτῳ δὴ
[7, 24]	ἀλλ´ ὅπερ πόνῳ τε καὶ	χρόνῳ	πολλῷ αὐτοῖς ἐργασθὲν ἔτυχε, τοῦτο
[7, 9]	καὶ Ἀμαλασούνθης εὐεργεσίας τετύχηκεν, ἢ	χρόνῳ	τε αὐτὰς καὶ λήθῃ ἐν
[7, 15]	λιμένα, αἰσθόμενοι δὲ οἱ πολέμιοι	χρόνῳ	τε βραχεῖ προτερήσαντες ἐν τῷ
[7, 5]	ἡμέρας πολλὰς οὐδαμῆ διωκόμενοι ἔφευγον.	χρόνῳ	τε ὕστερον ὡς ἑκάστῳ ἔτυχεν
[7, 22]	τῆς αὑτῶν φύσεως οὐκ αἰσχυνομένους	χρόνῳ	τῷ ὑστέρῳ ἀπολιπεῖν. Ῥώμη μέντοι
[7, 1]	ἐγένετο, μὴ ἐπὶ μέγα δυνάμεως	χρόνῳ	τῷ ὑστέρῳ αὐτὸν ἥκοντα οὐκέτι
[7, 37]	ἕνεκα, τῶν ἐπιτηδείων τῇ ἀπορίᾳ	χρόνῳ	ὑστέρῳ ἐξαιρήσειν καραδοκῶν τοὺς ταύτῃ
[7, 14]	ὁ μὲν οὖν ὑπὲρ αὐτοῦ	χρυσίον	προέμενος εἰς ἀφασίαν ἐμπεπτωκὼς ἤσχαλλεν,
[7, 17]	μὲν γὰρ τιμὴ ἑπτὰ ἐγεγόνει	χρυσοῖ.	οἷς μέντοι οὐχ οὕτω τὰ
[7, 33]	βαρβάρων, καὶ ταῦτα μᾶλλον ὄντα	χρυσοῦ	κύριον, ἐπεὶ οὐδὲ τοῖς ξυμβάλλουσι
[7, 17]	μὲν οὖν Ῥωμαῖοι τὸ τοῦ	χρυσοῦ	νόμισμα εἶχον, οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη,
[7, 33]	ἱππικὸν ἀγῶνα θεώμενοι, νόμισμα δὲ	χρυσοῦν	ἐκ τῶν ἐν Γάλλοις μετάλλων
[7, 24]	ξὺν αὑτοῖς ἔλαβον. ψέλλιον γὰρ	χρυσοῦν	ἐπὶ ταύτης ὁ πεπτωκὼς φορῶν
[7, 1]	ῥᾴδιον ἦν ἀποτεμνομένῳ κύκλῳ τὸ	χρυσοῦν	νόμισμα ἔλασσον μὲν αὐτὸ ἐς
[7, 33]	χαρακτῆρα δὲ ἴδιον ἐμβαλέσθαι στατῆρι	χρυσῷ	οὔτε αὐτὸν θέμις οὔτε δὲ
[7, 17]	ὑπασπισταὶ λάβοιεν, ἀπεδίδοντο κατὰ πεντήκοντα	χρυσῶν.	ὅτῳ δὲ ἵππος τεθνεὼς ἢ
[7, 17]	ἐπὶ πλεῖστον ἐγίνοντο, τὸ δὲ	χρῶμα	ἐς τὸ πελιδνὸν κατὰ βραχὺ
[7, 8]	τούτοις παραπετάσμασιν ἐς τὴν ἀσέλγειαν	χρώμενοι	ἀδεέστερον ἐξαμαρτάνειν τε ἱκανοὶ εἶεν
[7, 4]	τύχης, ἀλλὰ πολλῷ τῷ διαλλάσσοντι	χρώμενοι	ἐς τὸν ἀγῶνα καθιστάμεθα τόνδε.
[7, 21]	ξυνιόντες στρατιωτῶν πλούτῳ τε ὑπερφυεῖ	χρώμενοι	καὶ ἵππων τε καὶ ὅπλων
[7, 24]	τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρότατα ἀμυνομένων, ὀργῇ	χρώμενοι	τοῖς πολεμίοις ἐπέκειντο, τοῦ θυμοῦ
[7, 38]	λίθων βολαῖς πανδημεὶ ἐς αὐτοὺς	χρώμενοι	τοῦ ἀπεῶσθαι τὸν κίνδυνον οὐ
[7, 35]	δυνάμει τε πολλῇ ἀπ´ αὐτοῦ	χρώμενος	αὐτὸς τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐς
[7, 14]	αὐτοὺς καὶ τῇ ἀμφ´ αὐτὴν	χώρᾳ	Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἅτε προσηκούσῃ τὸ
[7, 40]	ἐκείνῃ χωρία, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν	χώρᾳ	οἰκείᾳ διαχειμάζοντες οὐδέν τε δεδιότες
[7, 4]	χιλίους ξυμβιοῦν ἔτυχεν, ἡ δὲ	χώρα	περιίστατο ξύμπασα ἐς Τικινὸν πόλιν.
[7, 37]	οὕσπερ ἐλίπετο ἐν Πικηνῶν τῇ	χώρᾳ,	πόλιν Ἀρίμινον τηνικάδε προδοσίᾳ εἷλον.
[7, 38]	ὅτου δὴ τῇ Ῥωμαίων ἐπέσκηψαν	χώρᾳ,	τοὺς παραπίπτοντας ἡβηδὸν ἅπαντας ἔκτεινον.
[7, 34]	Ἔρουλοι καταθέοντες τὴν Ἰλλυριῶν ληΐσωνται	χώραν.	αὐτοῦ γοῦν μείναντες ἐς βασιλέα
[7, 26]	κατασκεψομένους καὶ τοῖς ταύτῃ χωρίοις.	χώραν	δὲ ξυμβαίνει εἶναι τὴν μεταξὺ
[7, 24]	τὴν τοῦ ἀέρος ὄρθιον κληρωσάμενος	χώραν	ἐς τὸ ἔδαφος ἕστηκεν, ἄλλος
[7, 34]	γάρ· Γότθοι μὲν τὴν Δακῶν	χώραν	ἐς φόρου ἀπαγωγὴν τὰ πρότερα
[7, 14]	δὴ σποράδην, οἶμαι, διεσκηνημένοι τὴν	χώραν	οἰκοῦσι. διὸ δὴ καὶ γῆν
[7, 40]	ἐνταῦθα εὑρεῖν ξυνηνέχθη· οὕτω δὲ	χώραν	πολλὴν ληϊζόμενοι ἄχρι ἐς τὰ
[7, 34]	ἢ τίνος ἀγωνίας ἆθλα τὴν	χώραν	ταύτην πεποιημένοι; καὶ ταῦτα ἔμμισθοι
[7, 40]	ὀλιγωρίαν τραπόμενοι πρόσω ἐχώρουν. καὶ	χώραν	τὴν Ἀστικὴν καλουμένην ἐληΐζοντο κατ´
[7, 24]	τοὺς μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενος ἐς τὴν	χώραν	τῶν πυλῶν ἔστησε, τοὺς δὲ
[7, 29]	τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι ᾗπερ εἰώθει·	χώρας	δὲ τῆς ἔνερθεν ἐπειδὴ πρῶτον
[7, 29]	μὲν τοῦ Νείλου ἐπὶ τῆς	χώρας	διατριβὴ μεγάλων αἰτία ἔν γε
[7, 28]	ἰόντας στρατοπεδεύεσθαι παρὰ τὰς τῆς	χώρας	εἰσόδους, Φάζαν τε τὸν Ἴβηρα
[7, 24]	ἐν περιτροπῇ τὰς τῶν πυλῶν	χώρας	ἐφύλασσον, τριβόλους ἔμπροσθεν πολλοὺς θέμενοι,
[7, 27]	ἅπαντας ἐς φυλακὴν τῆς ἐκείνῃ	χώρας	καταστησάμενος, ἄρχοντά τε αὐτοῖς Κόνωνα
[7, 4]	τε τῆς στρατιᾶς καὶ τῆς	χώρας	κεχώρηκεν. ὥστε ἢν καὶ νῦν
[7, 3]	ἐν Φαβεντίᾳ πόλει ἐγένοντο, ἣ	χώρας	μὲν τῆς Αἰμιλίας ἐστὶ, σταδίους
[7, 20]	ἤδη πρότερον ἐς ἑτέρας ᾤχοντο	χώρας,	οἱ δὲ τῷ λιμῷ διεφθάρησαν,
[7, 19]	γὰρ ἄλλο ταύτης δὴ τῆς	χώρας	οὐδαμῆ εἶχον, ἀλλὰ πάντα σφίσι
[7, 13]	πρώτη μέν ἐστιν Αἰμιλίων τῆς	χώρας,	ὀχύρωμα ἰσχυρὸν ἔχουσα. πρὸς δὲ
[7, 34]	εἶναι. καίτοι πόλεών τε καὶ	χώρας	τοσοῦτον τῇ σῇ βασιλείᾳ περίεστιν
[7, 34]	τοσούτοις ἐδωρήσω πόλεώς τε καὶ	χώρας,	ὦ βασιλεῦ, μέτροις, ὁπόσα οὐκ
[7, 3]	ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ τὴν πόλιν	χωρεῖν	ἔγνωσαν. ἀποκεκλεισμένας δὲ σφίσι τὰς
[7, 1]	ἤθελεν, ἀλλ´ ἐθελοκακοῦντες ἐπὶ μέγα	χωρεῖν	ἐποίουν ἀεὶ τοῖς πολεμίοις τὰ
[7, 40]	Βυζαντίου διέχουσα. καὶ πρόσω μὲν	χωρεῖν	οἱ βάρβαροι οὐκέτι εἶχον. λείαν
[7, 5]	ἐπίπροσθεν ἰὼν ἐπὶ τοὺς πολεμίους	χωρεῖν.	οἱ δὲ βάρβαροι τὴν τῶν
[7, 4]	παντὶ σθένει τοῖς πολεμίοις ὁμόσε	χωρεῖν	τὴν μάχην ἐξεπιστάμενος τὴν νῦν
[7, 5]	αὐτοῖς ἂν ὁμόσε τοῖς πολεμίοις	χωρήσαντες	ἐνίκησάν τε τῇ ξυμβολῇ καὶ
[7, 40]	αὐτίκα δὴ μάλα ξυσκευαζομένους ἐνθένδε	χωρήσειν,	ἐφ´ ᾧ δὴ Γότθων ἐξ
[7, 34]	δι´ αὐτὸ τοῦτο ἀπ´ ἐναντίας	χωρήσουσι.	Λαγγοβάρδαι μὲν τοσαῦτα εἶπον. γενόμενοι
[7, 40]	ἐξ ἐπιδρομῆς ληϊζόμενοι τὰ ἐκείνῃ	χωρία,	ἀλλ´ ὥσπερ ἐν χώρᾳ οἰκείᾳ
[7, 10]	τὸ γὰρ ἐπὶ τὰ Ῥώμης	χωρία	ἀποβαίνειν οὐδαμῆ ἴσχυον, οὔτε τοὺς
[7, 39]	τετύχηκεν, εὐέλπιδες ἰσχυρότατα γεγενημένοι, τὰ	χωρία	βασιλεῖ ἐς τὸ ἀκριβὲς φυλάσσειν
[7, 26]	πολεμίων στρατὸν ἀμφὶ τὰ ἐκείνῃ	χωρία	γενέσθαι, οὐδὲν δὲ τούτου δὴ
[7, 33]	ἀντιστατοῦντος. καὶ ἄλλα μέντοι Δακίας	χωρία	δόντος βασιλέως Ἔρουλοι ἔσχον ἀμφὶ
[7, 22]	ἔστειλεν ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας	χωρία,	ἐν Ῥώμῃ ἄνθρωπον οὐδένα ἐάσας,
[7, 23]	τισὶ τὰ πρὸ τῆς Ῥώμης	χωρία,	ἐπειδὴ ἄγχιστά πη ἀφικομένους τοὺς
[7, 10]	τινὲς ληΐσασθαι βουλόμενοι τὰ ἐκείνῃ	χωρία	ἐπεκδρομὰς ἐποιήσαντο. τοῖς τε πολεμίοις
[7, 33]	ἀποικίαν καὶ ξύμπαντα τὰ ἐπιθαλάσσια	χωρία	ἔσχον, θαλάσσης τε τῆς ἐκείνῃ
[7, 9]	στρατοῦ ἐς τὰ ἐπὶ Ῥώμης	χωρία	ᾔει. ταῦτα ἐπεὶ βασιλεὺς ἔμαθεν,
[7, 13]	αὐτῷ ἐς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης	χωρία	ἦλθον. ἐνταῦθα γὰρ διαχειμάσαντες ἔμελλον
[7, 29]	Βυζάντιον καὶ τὰ ἀμφ´ αὐτὸ	χωρία	ἠνώχλει, οὐκ ἐφεξῆς μέντοι, ἀλλὰ
[7, 26]	πρότερον ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας	χωρία	ἰόντες, οἵπερ Ἰωάννῃ προσχωρεῖν ἔγνωσαν.
[7, 40]	ἅπαντα ληϊσάμενοι τὰ ἐπὶ Σικελίας	χωρία	ἵππων μὲν ἐπαγόμενοι καὶ ζῴων
[7, 22]	ἴοιεν ἐς τὰ ἐπὶ Λευκανίας	χωρία.	καὶ Ἄνται δὲ αὐτοῖς τριακόσιοι
[7, 13]	Ἴστρον, ληϊσάμενοι δὲ τὰ ἐκείνῃ	χωρία	καὶ Ῥωμαίων ἐξανδραποδίσαντες πάμπολυ πλῆθος.
[7, 33]	τε καὶ τὰ ἐπὶ Θρᾴκης	χωρία	καταθέοντες καὶ ληϊζόμενοι ἐκ τοῦ
[7, 13]	ἐνθένδε καὶ τὰ ἐπὶ Ῥώμης	χωρία	καταλαβεῖν ἔγνω, ὅπως δὴ ἀγχοῦ
[7, 6]	χρημάτων προσόδους ἀντὶ τῶν τὰ	χωρία	κεκτημένων ἐφέρετο, καὶ τἄλλα καθίστη
[7, 18]	αὐτοῖς ἐς τὰ ἀμφὶ Ῥώμην	χωρία	μᾶλλον ξυνοίσειν· πεζῇ γὰρ ἰοῦσι
[7, 23]	ἐφ´ ᾧ φυλάξωσι τὰ ἐκείνῃ	χωρία.	Μαρτινιανὸς οὖν ἐπειδὴ εἰς Σπολίτιον
[7, 38]	ἀνθρώπου ἐκδείραντες. ταῦτα διαπεπραγμένοι τὰ	χωρία	ξύμπαντα, τά τε Θρᾳκῶν καὶ
[7, 23]	ἀπολιπὼν ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας	χωρία,	οἷσπερ ἡ Ῥωμαίων ἐπέκειτο φυλακὴ,
[7, 35]	ἔπεμψεν ἐς τὰ ἐπὶ Δαλματίας	χωρία.	ὃς δὴ ἐν χωρίῳ Μουικούρῳ
[7, 18]	ἥκοντα ἐς τὰ ἀμφὶ Ῥώμην	χωρία.	οὗ δὴ καὶ αὐτὸς καταίρειν
[7, 14]	ἐπισκήψαντες εἰς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης	χωρία	πολλοὺς ἐληΐσαντο καὶ ἠνδραπόδισαν τῶν
[7, 40]	κατὰ μόνας περιιόντας τὰ ἐκείνῃ	χωρία	τῶν τινες Ῥωμαίων καταλαβόντες τε
[7, 34]	καὶ ἄλλα ἐπὶ Δακίας ἄττα	χωρία	ὑπόθεσιν ὑμῖν τοῦ πολέμου τοῦδε
[7, 24]	Ῥωμαίων ὅσοι ἀμφὶ τὰ ἐκείνῃ	χωρία	ᾤκηντο ἐνταῦθα ἠγείροντο, τῆς τε
[7, 23]	ἀλλὰ καὶ ὅσοι τὰ ἐκείνῃ	χωρία	ᾤκουν συνήγαγε, καὶ φυλακὴν αὐτοῖς
[7, 29]	ὑπερφυεῖς ἔν τε Βυζαντίῳ καὶ	χωρίοις	ἄλλοις ἐγένοντο, νύκτωρ ἅπαντες. καὶ
[7, 19]	τε καὶ ἱππεῖς ἑκατέρωθεν ἐν	χωρίοις	ἐχυροῖς τισιν ἀμφὶ τὰς τοῦ
[7, 9]	ἐν τοῖς διαφανέσι τῆς πόλεως	χωρίοις	παγέντα, ἐπεὶ ἐγένετο ἡμέρα, ἐγνώσθη·
[7, 33]	Παννονίας ὀχυρώμασί τε καὶ ἄλλοις	χωρίοις	πολλοῖς καὶ χρήμασι μεγάλοις ἄγαν.
[7, 26]	τε κατασκεψομένους καὶ τοῖς ταύτῃ	χωρίοις.	χώραν δὲ ξυμβαίνει εἶναι τὴν
[7, 11]	ἐς ἵππων νομὰς ἐπιτηδείως τὸ	χωρίον	κεῖσθαι. πέμψας οὖν νύκτωρ τῶν
[7, 5]	λύσαντες τὴν προσεδρείαν, ἀνεχώρησαν εἰς	χωρίον	Μουκέλλιν ὄνομα, Φλωρεντίας διέχον ἡμέρας
[7, 19]	ἀνασωσόμενος δὲ πάσῃ μηχανῇ τὸ	χωρίον.	οὕτω μὲν ὁ Ῥωμαίων στρατὸς
[7, 6]	ἐπειδή τε οἱ βάρβαροι τὸ	χωρίον	πολιορκεῖν ἤρξαντο, ἀσελγείᾳ πολλῇ ἐχόμενος
[7, 10]	διέλυσαν, μακράν τε ἄποθεν τοῦ	χωρίου	γενόμενοι ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ πάντα ἐς
[7, 3]	μὲν οὖν καταπεσεῖν ἐφ´ ὁμαλοῦ	χωρίου	ξυνέβη, οὗτοι δὴ ἀθῷοι ἐς
[7, 3]	πεδίῳ. τούτου γὰρ πανταχόσε τοῦ	χωρίου	πεδία ἱππήλατά ἐστι, διήκοντα ἐς
[7, 37]	τε καὶ γυναικῶν τῶν σφετέρων	χωρὶς	βιοτεύειν οὐκ ἂν δύναιντο. πόλιν
[7, 36]	τῇ πατρῴᾳ ἔφασκον εἶναι, ὧνπερ	χωρὶς	βιοτεύειν οὐχ οἷοί τε εἶναι.
[7, 25]	τοῖς γε ἀμαθέσιν ἐργάσασθαι δοκεῖ.	χωρὶς	δὲ τούτων οὐκ ἐκλογίζεσθε ὅτι
[7, 12]	γάρ τις, οἶμαι, τῶν ὑπουργούντων	χωρὶς	οὐκ ἂν γένοιτο. δορυφόρους τοίνυν
[7, 34]	ἅμα μέντοι ξυνιόντων, ἀλλὰ καὶ	χωρὶς	παρ´ αὐτὸν γινομένων. ἐν τοῖς
[7, 26]	οὐχ οἷόν τέ ἐστι κατασκόπων	χωρὶς	τοὺς ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐν
[7, 12]	ἵππων καὶ ὅπλων καὶ χρημάτων	χωρίς.	ὧν οὐδ´ ἄν τις μὴ
[7, 22]	πρὸς δύοντα ἥλιον ἐνστρατοπεδευσαμένους ἐν	χωρίῳ	Ἀλγηδόνι ἐκέλευεν ἡσυχῆ μένειν, ὅπως
[7, 18]	ἐπὶ Ἀπουλίας ἐχώρησεν, ἔν τε	χωρίῳ	Κερβαρίῳ καλουμένῳ ἡσύχαζε. ~Δείσας οὖν
[7, 35]	Δαλματίας χωρία. ὃς δὴ ἐν	χωρίῳ	Μουικούρῳ καλουμένῳ γενόμενος, ὅπερ ἐπιθαλάσσιον
[7, 6]	Τουσκίαν ἀφίκετο, καὶ τῶν ἐνταῦθα	χωρίων	ἀποπειρασάμενος, ἐπεί οἱ προσχωρεῖν οὐδεὶς
[7, 26]	τε εἴη ἅτε τῶν ἐνταῦθα	χωρίων	ἀτειχίστων παντάπασιν ὄντων. ξυνηνέχθη δὲ
[7, 11]	πέμψας, ἐκέλευεν ἀποπειρᾶσθαι τῶν ταύτῃ	χωρίων.	Βιτάλιος οὖν ξὺν τῷ στρατῷ
[7, 39]	Βυζαντίου καὶ τῶν ἐπὶ Θρᾴκης	χωρίων	καὶ Ἰλλυριῶν οὐδέν τι ἧσσον,
[7, 13]	τε Δαλματίας καὶ τῶν ταύτῃ	χωρίων	κομίζεται ἐς Ἐπίδαμνον, ἵνα δὴ
[7, 15]	αὐτοὺς ἔσται. καὶ ὃς τῶν	χωρίων	ὅσα ἐπιτηδείως ἐς τοῦτο εἶχεν,
[7, 36]	ἐπεὶ ὀχύρωμα ἕτερον τῶν τῇδε	χωρίων	οὐδαμῆ σφίσιν ἐλέλειπτο, ἀνδρῶν μαχίμων
[7, 32]	εἰκὸς ἐκ τῶν ἐπὶ Θρᾴκης	χωρίων,	οὕτω τε σφίσιν ἐπιόντα τὸν
[7, 13]	κεῖται καὶ μόνη τῶν τῇδε	χωρίων	Ῥωμαίων κατήκοος οὖσα ἔτι ἐλέλειπτο.
[7, 11]	Βελισαρίου δύναμιν ᾔσθοντο οὖσαν, τῶν	χωρίων	τὰ ἐχυρώτατα ἐνοχλεῖν ἔγνωσαν. διὸ
[7, 22]	τοῦ μὲν οὖν περιβόλου ἐν	χώροις	πολλοῖς τοσοῦτον καθεῖλεν ὅσον ἐς
[7, 14]	πολλὰ τὸν τῆς ἐνοικήσεως ἕκαστοι	χῶρον.	ἐς μάχην δὲ καθιστάμενοι πεζῇ
[7, 27]	ἀριστερᾷ ἔχων τὸν Σκύλαιον καλούμενον	χῶρον,	ἐφ´ οὗ δὴ τὴν Σκύλλαν
[7, 18]	τε τῷ Τιβέριδι ἐπενόει τάδε.	χῶρον	κατανοήσας ᾗ μάλιστα ὁ ποταμὸς
[7, 20]	δὲ αὐτοὺς ἐνταῦθα ἐς ἕνα	χῶρον	ξυναγαγὼν σκεδάννυσθαι οὐδαμῆ εἴασεν· ἔδεισε
[7, 20]	ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε κατασκεψομένους τὸν	χῶρον,	ὅθεν οἱ ἄνθρωποι Γότθοις ἔφασκον
[7, 23]	τὸ εἰκὸς, τὸν ἐν μέσῳ	χῶρον	οὐχ ἧσσον ἢ σταδίων εἴκοσιν
[7, 23]	πρὸς βορρᾶν ἄνεμον ἀμφί τινα	χῶρον	στενὸν μάλιστα ἑκατέρωθεν ἐς κόλπον
[7, 21]	ἔφη „ξύντροφοι Γότθοις γεγενημένοι οὐδὲ	χῶρόν	„τινα ἔρημον ἐς τήνδε ἡμῖν
[7, 4]	γὰρ ἐπ´ ἄλλους τινὰς ἀνθρώπων	χωροῦμεν	ἢ ὅσοι ἔναγχος ἐν μέσῃ
[7, 6]	ἀπωλείας τοῖς πολιορκουμένοις ἐπὶ μέγα	χωρούσης	γνώμῃ Κόνωνος ἐς λέμβον τινὰ
[7, 18]	καὶ ἄριστοι ἦσαν. ἔπειτα δὲ	χωροῦσι	δρόμῳ ἐπὶ τὸ τῶν ἐναντίων
[7, 38]	δὴ αὐτοὺς κατωρρωδηκότες ἐς ὑπαγωγὴν	χωροῦσι·	καὶ οἱ Ῥωμαῖοι ἐς τὴν
[7, 31]	καὶ ταῖς ἐλπίσιν ἐπίπροσθεν ἀεὶ	χωροῦσιν,	ἕως καὶ τῆς οὐ δέον
[7, 11]	Γότθοις τε τρισὶν ἐντυχὼν ἐν	χώρῳ	κρημνώδει τὰ μὲν πρῶτα ὡς