>

Livre, Chap.
[7, 3]	τόν τε Ἠριδανὸν διαβάντες ἐν	Φαβεντίᾳ	πόλει ἐγένοντο, ἣ χώρας μὲν
[7, 40]	καὶ Ἰωάννης, ὅνπερ ἐπίκλησιν ἐκάλουν	Φαγᾶν.	ἐπιστάτην δὲ Σχολαστικὸν ἐφ´ ἅπασι
[7, 13]	καὶ Ἰωάννης, ὃν ἐπίκλησιν ἐκάλουν	Φαγᾶν,	καὶ αὐτοῖς ἐν ταύτῃ τῇ
[7, 7]	τε Ἡρωδιανῷ καὶ Δημητρίῳ καὶ	Φάζᾳ	ἐς Νεάπολιν ἔπεμψε, σφοδρότατα ἐγκειμένης
[7, 28]	παρὰ τὰς τῆς χώρας εἰσόδους,	Φάζαν	τε τὸν Ἴβηρα καὶ Βαρβατίωνα
[7, 28]	τε καὶ συνετάραξεν ἅπαντας. ἐνταῦθα	Φάζας	(ἄγχιστα γάρ πη ἐσκηνημένος ἐτύγχανεν)
[7, 6]	Θρᾳκῶν Ἡρωδιανὸς, τῶν δὲ Ἀρμενίων	Φάζας	Ἴβηρ, Περανίου ἀδελφιδοῦς· ξυνέπλεον δὲ
[7, 7]	τὸν στρατηγόν. Ἡρωδιανὸς δὲ καὶ	Φάζας	ξὺν ὀλίγοις τισὶ διαφυγεῖν ἴσχυσαν,
[7, 25]	δυσχερῶς ἔχων ἐς τὰ προσπίπτοντα	φαίνεται,	αὐτὸς μὲν ἀμαθίας, ὡς τὸ
[7, 38]	μὴν οὐδὲ στρατῷ ποταμὸν Ἴστρον	φαίνονται	διαβεβηκότες ἐκ τοῦ παντὸς χρόνου,
[7, 5]	στρατὸς ἐς τὸ πεδίον ἀφικόμενοι	φάλαγγά	τε ποιησάμενοι ἵσταντο. καὶ εἰ
[7, 25]	ἂν ἀπὸ τοῦ σώφρονος τρόπου	φανείη	τοὺς πολλά τε καὶ μεγάλα
[7, 14]	δὲ οὐδαμῆ ἀχάριστον δεσπότῃ φιλανθρωποτάτῳ	φανήσεσθαι,	ἀλλ´, ἤν γε αὐτῷ τὰ
[7, 11]	Ἰονίου κόλπου, Πίσαυρός τε καὶ	Φανὸς,	μεταξὺ τῆς τε Αὐξίμου καὶ
[7, 25]	ὁτιοῦν λυμηνάμενος. ἐκ μὲν οὖν	Φανοῦ	καὶ Πισαύρου φλαῦρον οὐδὲν Γότθοις
[7, 25]	ἀρχῆς καθιστάμενος ἐς πόλεμον τόνδε	Φανοῦ	μὲν καὶ Πισαύρου τῶν ἐπιθαλασσίων
[7, 17]	χείλη καὶ τὰ ἀμφὶ τὴν	φάρυγγα	δάκνῃ οὐ παρέργως αὐτὰς ἕψοντες
[7, 12]	τε αὐτοὺς καὶ Σπολίτιον ἐνεχείρισαν.	φασὶ	δὲ Ἡρωδιανὸν κατὰ τὸ ἐς
[7, 36]	ἐν οἷς καὶ Διογένην πληγέντα	φασὶ	διασεσῶσθαι. Ἦν δέ τις ἐν
[7, 29]	κακῶν διαδείκνυται οὖσα. τινὲς δέ	φασιν	οὐ τὸ κῆτος τοῦτο, οὗπερ
[7, 27]	τὴν Σκύλλαν οἱ ποιηταὶ γεγενῆσθαί	φασιν,	οὐχ ὅτι ταύτῃ πη τὸ
[7, 12]	μάχεσθαι ἤθελον, χρήματά τε πολλὰ	φάσκοντες	τὸ δημόσιον σφίσιν ὀφείλειν καὶ
[7, 37]	εἶναι οὔτε ἔσεσθαί ποτε βασιλέα	φάσκων,	ὅς γε Ῥώμην ἑλὼν ἔχεσθαι
[7, 9]	τούτων οὐδέτερον. οὐ γὰρ ἐπὶ	φαύλοις	τισὶν οὐδὲ εἰς τοὺς ὑμετέρους
[7, 11]	εἰ μέντοι καὶ νῦν παρὰ	φαῦλον	ἡγησάμενοι τὸ τὰ βελτίω σφίσιν
[7, 38]	ἐν τοῖς δωματίοις καθείρξαντες, οὐδεμιᾷ	φειδοῖ	ἐνεπίμπρασαν. οὕτω μὲν Σκλαβηνοὶ τοὺς
[7, 16]	οἷόν τέ ἐστιν ἢ Γότθους	φειδοῖ	ἐς Σικελιωτῶν τινα χρήσεσθαι, ἢ
[7, 39]	τὰ δὲ πλείω οἴκοθεν οὐδεμιᾷ	φειδοῖ	προϊέμενος στρατιὰν ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου
[7, 1]	τοὺς ἀγροίκους ὅτι δὴ τοσαύτῃ	φειδοῖ	τε καὶ προνοίᾳ ἐχρῆτο ὥστε
[7, 20]	τὸ λοιπὸν, ὦ „δέσ„ ποτα,	φείδου.	ταύτην ὁ Τουτίλας τὴν ἱκεσίαν
[7, 20]	τε τρόπῳ τὴν ἱκεσίαν προτεινόμενος	„Φείδου	τῶν σῶν, ὦ δέσποτα“ εἶπε.
[7, 14]	πορείᾳ καταλαμβάνει. καὶ ξυγγενόμενος, ἐπεὶ	φενακίζοντα	τὸν ἄνθρωπον εὗρε (καίπερ τήν
[7, 18]	τῷ στρατῷ κοινῇ τὰ προσπίπτοντα	φέρειν,	Βελισαρίῳ δὲ ἀξύμφορον τοῦτο ἔδοξεν
[7, 8]	καὶ οἱ μὲν αἰσχύνην σφίσι	φέρειν	οἰόμενοι τὴν ἐς Βυζάντιον ἀναχώρησιν,
[7, 7]	αἰτίαν εἰσὶν ἄξιοι πρὸς αὐτῶν	φέρεσθαι,	κἂν μὴ διὰ τῶν πρὸς
[7, 9]	τὰ ὀνείδη ταῦτα ἐς αὐτοὺς	φέρεσθαι	μήτε με ἅτε βαρβάρων ἄρχοντα
[7, 32]	εἴα τὸν λόγον ἐς βασιλέα	φέρεσθαι.	„Σὲ μὲν γὰρ τούτου“ ἔφη
[7, 9]	ἀλλὰ καὶ τῆς γνώμης αὐτὸς	φέρεσθαι	τὴν αἰτίαν δίκαιος ἂν εἴη.
[7, 22]	ἀνάγκη καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ὄνομα	φέρεσθαι.	τοσαῦτα μὲν Βελισάριος ἔγραψε. Τουτίλας
[7, 21]	ἐν τῇ εἰρήνῃ τοῖς Γραικοῖς	φέροιεν·	ἄλλα τε πολλὰ ἐνετίθει τῷ
[7, 1]	καὶ σώματος κάλλει τὰ πρωτεῖα	φερομένη	ἐν τούτοις δὴ τοῖς βαρβάροις
[7, 40]	ἐλθοῦσα, πρός τε τοῦ ῥοθίου	φερομένη	καὶ τῷ κλύδωνι ἐπισπομένη Μελίτῃ
[7, 26]	βέλη ἐν τοῖς σώμασιν ἔτι	φέροντας,	ἄλλους δὲ οὔτε τι φθεγγομένους
[7, 32]	ἑσπέρας βαθείας που οὔσης, ἐγχειρίδια	φέροντας	ἀπροσδοκήτους ἐνταῦθα γενέσθαι, καὶ Μάρκελλόν
[7, 17]	αὐτοὺς ἤδη ἐπελελοίπει, οἱ δὲ	φέροντες	ἐς τὴν ἀγορὰν τὰ ἔπιπλα
[7, 20]	τροφὴν διδόναι σφίσιν ἐδέοντο, οὐ	φέροντος	αὐτοῖς αἰσχύνην τοῦ ἔργου. καὶ
[7, 31]	πάσῃ ἀπραγμοσύνῃ, τὰ παρόντα σιωπῇ	φέρουσα·	ἐπεὶ δὲ Ἀρταβάνης ἤδη λαμπρός
[7, 36]	προλοχίζειν ἔγνω τὴν ἐνταῦθα ὁδὸν	φέρουσαν,	οἷς δὴ ἐπήγγελλε τοὺς φεύγοντας
[7, 36]	Πέτρου τοῦ ἀποστόλου τὸν νεὼν	φέρουσαν.	τοῦ δὲ Γότθων στρατοῦ, ὄρθρου
[7, 24]	τινι ὁ τὸ Τουτίλα σημεῖον	φέρων	καιρίαν πληγεὶς αὐτός τε ἐκ
[7, 20]	Χριστιανῶν λόγια ἐν ταῖς χερσὶ	φέρων,	παντί τε τρόπῳ τὴν ἱκεσίαν
[7, 35]	ἕτερος, Ἰλδίγης ὄνομα, ἐς Σκλαβηνοὺς	φεύγει.	οὐ πολλῷ μὲν οὖν ὕστερον
[7, 35]	τισὶν ἐς τοὺς Οὐάρνους αὐτίκα	φεύγει,	παίδων οἱ ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα δυοῖν.
[7, 38]	ἐποίουν. ἀναστρέψαντες δὲ καὶ οἱ	φεύγειν	δοκοῦντες ἀμφιβόλους ἤδη τοὺς Ῥωμαίους
[7, 36]	φέρουσαν, οἷς δὴ ἐπήγγελλε τοὺς	φεύγοντας	διαχρήσασθαι. οἱ μὲν οὖν ἐν
[7, 38]	οὐδενὶ πόνῳ πλείστους μὲν αἰσχρότατα	φεύγοντας	ἔκτειναν, Ἄσβαδον δὲ καταλαβόντες ἐν
[7, 4]	ὥρμηντο, ὥσπερ ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε.	φεύγοντάς	τε οἱ βάρβαροι οὐδενὶ κόσμῳ
[7, 24]	ἐναβρύνεσθαι τοὺς ἐναντίους ἥκιστα ἤθελον,	φεύγοντες	δηλονότι τὴν ἀπὸ τοῦ ἔργου
[7, 36]	ἐνταῦθα γεγένηται φόνος, πολλοὶ δὲ	φεύγοντες	δι´ ἑτέρων πυλῶν ᾤχοντο, οἱ
[7, 28]	διακοσίους διέφθειραν. οἱ δὲ λοιποὶ	φεύγοντες	παρὰ Τουτίλαν τε ἀφίκοντο καὶ
[7, 17]	ἐνταῦθα οἱ ἄλλοι ἅπαντες ᾤχοντο	φεύγοντες	ὥς πη ἕκαστος δυνατὸς ἐγεγόνει.
[7, 3]	τοῦ κακοῦ, διὰ πυλῶν ἑτέρων	φεύγοντες	ᾤχοντο. πέτρα δέ τις ἐς
[7, 20]	ἥδιον ἀνθρώπῳ γένοιτο, ἔφη, πολεμίων	φευγόντων;	Ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα τε ἦν
[7, 26]	γὰρ ἁλισκομένης πολλοὶ μὲν ἄνδρες	φεύγουσι	τοῖς στρατιώταις ἐπισπόμενοι ἐς τὸν
[7, 20]	Βέσσας τε καὶ οἱ πολέμιοι	φεύγουσιν.	ὁ δὲ χαρίεντα τὸν λόγον
[7, 28]	Βελισαρίου δορυφόρος ξὺν ἑτέροις δυοῖν	φεύγων	ἀνὰ κράτος ἐς τὸν Κρότωνα
[7, 35]	δὲ Λαγγοβάρδης ἀνὴρ ἐς Γήπαιδας	φεύγων	ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ἡνίκα Λαγγοβαρδῶν
[7, 12]	τε αὐτὸν καὶ παρὰ Τουτίλαν	φεύγων	ᾤχετο. οὐδὲν δὲ ἧσσον οἱ
[7, 27]	ἐς ἀεὶ γίνεται, ἡ δὲ	φήμη	αὐτὰ περιαγαγοῦσα ἐς ἄλλους ἀνθρώπους
[7, 39]	ἐς τὰ ἀνθρώπεια προϊοῦσα ἡ	φήμη,	Γότθοι ἅμα μὲν ἔδεισαν, ἅμα
[7, 19]	ἐρρήθη, ἐφέρετο, ἐν τούτῳ τις	φήμη	ἐπὶ πονηρῷ τῷ Ῥωμαίων ἐς
[7, 5]	ξυνέβη ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον	φήμην	οὐκ ἀληθῆ περιφέρεσθαι, ὡς δὴ
[7, 9]	γὰρ ἡμετέρας ἀρετῆς ἔργον εἶναί	φημι	τὴν τῶν ἀνδρῶν ἐπικράτησιν, ἀλλὰ
[7, 21]	ἐν τῇ ἐξουσίᾳ πέφυκε κεῖσθαι.	φημὶ	τοίνυν ὑμᾶς χρῆναι τὴν δικαιοσύνην
[7, 25]	ἂν ἴδιον γένοιτο. τούτων τοίνυν	φημὶ	χρῆναι ἀφεμένους ὑμᾶς προθυμίᾳ τῇ
[7, 24]	σημεῖον καὶ τὸν νεκρὸν ἁρπασόμενοι.	φθάσαντες	δὲ τῶν βαρβάρων οἱ εὐτολμότατοι
[7, 31]	ἦθος ἐλευθέριος καὶ ὀλίγα ἄττα	φθεγγόμενος.	βασιλεὺς δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς
[7, 20]	τὰς ἐπάλξεις, οὐδενὸς ἐνταῦθα ἢ	φθεγγομένου	ἢ τῶν ποιουμένων αἴσθησιν ἔχοντος.
[7, 26]	φέροντας, ἄλλους δὲ οὔτε τι	φθεγγομένους	οὔτε τι ἀπαγγέλλοντας τῶν ξυμπεσόντων,
[7, 8]	ἢ ἀπ´ ἐναντίας αὐτῇ ἰόντας	φθονεροὺς	ἡμᾶς ἐφ´ ἡμῖν αὐτοῖς γεγενῆσθαι
[7, 19]	βουλομένῃ τῇ τύχῃ, τῶν τινος	φθονερῶν	δαιμόνων μηχανὴ γέγονεν, ἣ τὰ
[7, 17]	ἀποστερήσητε τελευτῆς σώφρονος μηδὲ θανάτου	φθονήσητε	τοῦ πάντων ἡδίστου, ἀλλὰ πράξει
[7, 25]	οἷς δ´ ἂν αὕτη ἐγγένηται,	φθόνον	τε καὶ ἔχθος ἐπάναγκες ξυνοικίζεσθαι.
[7, 6]	ὄνομα ἐπί τε ξυνέσει καὶ	φιλανθρωπίᾳ	ἐς Ῥωμαίους ἅπαντας ἔσχε. καὶ
[7, 16]	μεῖζον, ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπὶ	φιλανθρωπίᾳ	κλέος ἀπήνεγκε. τοῦτον Ῥωμαῖοι τὸν
[7, 16]	Ῥωμαίους τοὺς σοὶ ὅπλα ἀντάραντας	φιλανθρωπίαν	ἐνδείκνυσθαι μέλλεις, ὃς ἐς Σικελιώτας
[7, 8]	~Ἐπειδὴ δὲ Νεάπολιν Τουτίλας εἷλε,	φιλανθρωπίαν	ἐς τοὺς ἡλωκότας ἐπεδείξατο οὔτε
[7, 8]	πραγμάτων ὀνόματα μεταβάλλουσιν ἐπὶ τοὐναντίον.	φιλανθρωπίαν	μὲν γὰρ καλεῖν τὴν παρανομίαν
[7, 14]	ἐς ὄψιν ἥκων τῆς τε	φιλανθρωπίας	ἐπῄνεσε καὶ πολλὰ μέν οἱ
[7, 22]	τῷ νενικηκότι πολλὴ, διαφθείραντι δὲ	φιλανθρωπίας	τε οὐδεὶς ἔτι λελείψεται λόγος
[7, 21]	παραιτούμενος οὐκέτι ἀνίει, ἕως αὐτοὺς	φιλανθρωπίας	ὑπόσχεσιν ποιησάμενος ἀπεπέμψατο. Ἔπειτα δὲ
[7, 14]	δὲ ἕνα τῶν αἰχμαλώτων εἰς	φιλάνθρωπόν	τινα ἤγαγεν ἡ τύχη καὶ
[7, 14]	αὐτὸν δὲ οὐδαμῆ ἀχάριστον δεσπότῃ	φιλανθρωποτάτῳ	φανήσεσθαι, ἀλλ´, ἤν γε αὐτῷ
[7, 4]	ἡ τῶν πραγμάτων ἀπόβασις ὀνομάζειν	φιλεῖ,	καὶ τοὺς νενικηκότας εἰώθασιν ἐπαινεῖν
[7, 16]	ξυμβάλλοντας τὴν ἀπιστίαν ἀεὶ περιφέρειν	φιλεῖ.	Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπε, Πελάγιος
[7, 13]	εἵποντο, ὧν ἄλλοι τε καὶ	Φιλημοὺθ	ἦρχον καὶ ξὺν αὐτῷ ἐς
[7, 34]	εἵποντο, ὧν ἄλλοι τε καὶ	Φιλημοὺθ	ἦρχον. οἱ γὰρ ἄλλοι ξύμπαντες
[7, 39]	τὴν Ἰταλίαν πολλῇ. καί οἱ	Φιλημούθ	τε τὸν Ἔρουλον ξὺν τοῖς
[7, 34]	ἀνέκαθεν καὶ γνωρίμους γεγονέναι ξυμβαίνει.	φιλία	δὲ χρόνου μήκει ξυμπλεκομένη τὴν
[7, 18]	τῶν ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου	φίλιά	τε αὐτοῖς καὶ βασιλεῖ ἐγεγόνει
[7, 34]	τις διαριθμήσαιτο. ἡμεῖς δὲ τῇ	φιλίᾳ	τῇ σῇ τὸ θαρσεῖν ἔχοντες,
[7, 34]	ὅπη ποτὲ γνώμης τὰ ἐς	φιλίαν	Γήπαισιν ἔχει. οὕτω γὰρ ἂν
[7, 34]	τὴν ἀδυναμίαν καλοίη; ποία δὲ	φιλίας	βεβαίωσις ἐν τῇ τοῦ ἐξαμαρτάνειν
[7, 34]	καὶ δῶρα πολλὰ τῷ τῆς	φιλίας	ὀνόματι κομιζόμενοι ἀνὰ πᾶν ἔτος
[7, 1]	δὴ ἐς μὲν τοὺς στρατιώτας	φιλοδωρότατος	ἐγεγόνει ἀνθρώπων ἁπάντων· τῶν τε
[7, 34]	μὲν ἐξ ὑπογυίου Ῥωμαίοις γεγένηνται	φίλοι,	Γήπαιδας δὲ ὑμῖν ἐνσπόνδους τε
[7, 11]	ὅτῳ τε ὑμῶν ξυγγενεῖς ἢ	φίλοι	παρὰ Τουτίλᾳ τῷ τυράννῳ τυγχάνουσιν
[7, 9]	τε καὶ ἐξ ὑπογυίου, ὦ	φίλοι	Ῥωμαῖοι. ἀλλὰ τὴν Γραικῶν ἐς
[7, 34]	πώποτε ἴσχυσαν, ἔνσπονδοι δὲ καὶ	φίλοι	Ῥωμαίοις τὰ μάλιστα ὄντες καὶ
[7, 21]	λόγῳ γεγένησθε, οὗτοι δὲ Γότθοις	φίλοι	τε, ὡς τὸ εἰκὸς, καὶ
[7, 16]	ξυνέταξας. ὑβρίζειν γὰρ εἰς ἄνδρα	φίλον	τε καὶ πρεσβευτὴν ἔγωγε οἶμαι
[7, 32]	τῆς τυραννίδος διαλυτὴν αὐτὸν γεγονέναι,	φίλον	τε ὄντα καὶ ἑστιάτορα Γόνθαριν
[7, 29]	ἴσχυσεν. εἴτε δὲ πείνῃ εἴτε	φιλονεικίᾳ	ἔτι ἐχόμενον οὐδέν τι ἧσσον
[7, 16]	ἐν Βυζαντίῳ χρόνον διατρίψας συχνὸν	φίλος	μὲν ἐς τὰ μάλιστα Ἰουστινιανῷ
[7, 34]	τὸν κεκτημένον ὑβρίζων, ἀλλὰ τῷ	φίλος	οἱ ἐς τὰ μάλιστα εἶναι
[7, 14]	τὸν ἀληθῆ λόγον, ἀλλὰ καὶ	φιλοτιμήσεσθαι,	ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπὶ τούτῳ
[7, 39]	ἐπαγαγέσθαι ἐπήγγελλε. Τότε δὴ Γερμανὸν	φιλοτιμία	πολλή τις ἔσχε, Γότθων τὴν
[7, 9]	οἰέσθω μηδεὶς μήτε ὑπὸ νέου	φιλοτιμίας	τὰ ὀνείδη ταῦτα ἐς αὐτοὺς
[7, 1]	ἐπὶ τῷ ὄγκῳ τῶν πεπραγμένων	φιλοτιμούμενος,	οὔτε δὲ ἐς τὸν δῆμον
[7, 7]	ὀργῆς ἔχειν. οἱ γὰρ τοὺς	φίλους	εὐεργετεῖν ἐπειγόμενοι οὐδεμίαν αἰτίαν εἰσὶν
[7, 29]	ὅσα δὴ αὐτῶν ἑκάστῳ ἤρεσκε.	φιλοῦσι	γὰρ ἄνθρωποι τοῖς παροῦσι διαπορούμενοι
[7, 6]	οὔτε ὕβρισε καὶ ξὺν πολλῇ	φιλοφροσύνῃ	ἐλευθέρας ἀφῆκε, μέγα τε ἀπ´
[7, 16]	Τουτίλας ἀσπασάμενος αἰδοῖ τε καὶ	φιλοφροσύνῃ	πολλῇ πρῶτος ἔλεξεν ὧδε „Πᾶσι
[7, 10]	οἱ ἐς ὄψιν ἐλθόντας ξὺν	φιλοφροσύνῃ	πολλῇ, ὥσπερ εἰώθει, εἶδεν. ἀναλεξάμενός
[7, 5]	ἐπ´ αὐτὸν ἴωσι. Τουτίλας δὲ	φιλοφροσύνην	ἐς τοὺς αἰχμαλώτους πολλὴν ἐνδεικνύμενος,
[7, 9]	στρατιωτῶν ἄρχοντας, ὧν τῆς τε	φιλοφροσύνης	καὶ μεγαλοψυχίας ἀπώνασθε· ὧν δὴ
[7, 25]	γίνεται. νῦν δὲ μεταβέβλησθε, ὦ	φίλτατοι	Γότθοι, ἐπειδὴ ξυνέβη Βελισάριον κρεῖσσον
[7, 35]	τὸν Ἰλδίγην εὐθὺς ἅτε πρὸς	φίλων	ἐξῃτεῖτο Γηπαίδων, οἱ δὲ τὸν
[7, 9]	δὲ αὐτῶν ἐτύχετε ξένων καὶ	φίλων	ἐπίστασθε δή που, εἴ τι
[7, 8]	του ἄλλου δέοιντο, ἅτε παρὰ	φίλων	κομίζεσθαι. ἐπεὶ δὲ τὸ πνεῦμα
[7, 11]	δὴ ἐν Πικηνοῖς ἀμφί τε	Φίρμον	καὶ Ἄσκουλον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν
[7, 12]	παῖδα. ἐν τούτῳ δὲ Τουτίλας	Φίρμον	τε καὶ Ἄσκουλον ὁμολογίᾳ εἷλεν.
[7, 29]	μεγάλῳ ἐγένοντο, οὐδὲν μέντοι ἐνθένδε	φλαῦρον	αὐτοῖς ξυνηνέχθη παθεῖν. τότε καὶ
[7, 8]	δεδιὼς μή τι Γότθοις ξυμβήσεται	φλαῦρον,	ἐς λόγους τούσδε, ὦ ξυστρατιῶται,
[7, 25]	μὲν οὖν Φανοῦ καὶ Πισαύρου	φλαῦρον	οὐδὲν Γότθοις ξυμβέβηκεν, ἐκ δὲ
[7, 38]	δὲ αὐτὸν ἐς πυρὸς ἐμβεβλημένον	φλόγα	ἔκαυσαν, ἱμάντας πρότερον ἐκ τοῦ
[7, 5]	στράτευμα ἐπί τε Ἰουστῖνον καὶ	Φλωρεντίαν	ἔπεμψεν, οἷς δὴ ἄρχοντας Γότθων
[7, 5]	Ῥωμαίων λόγου ἄξιον εὐθὺς ἐς	Φλωρεντίαν	ᾔει, ὧν δὴ Βέσσας τε
[7, 5]	καὶ Οὐλίαριν. οἵπερ ἐπειδὴ ἐς	Φλωρεντίαν	ἦλθον, ἐγκαθεζόμενοι ἀμφὶ τὸ τεῖχος
[7, 6]	Σπολίτιον δὲ Βέσσας, καὶ Ἰουστῖνος	Φλωρεντίαν,	Κυπριανὸς δὲ Περυσίαν, καὶ τῶν
[7, 5]	ἀνεχώρησαν εἰς χωρίον Μουκέλλιν ὄνομα,	Φλωρεντίας	διέχον ἡμέρας ὁδόν. ἐπεὶ δὲ
[7, 4]	τὸ σῶμα καὶ τὸ εἶδος	φοβερὸς	ἄγαν, ἔτι μέντοι δραστήριός τε
[7, 14]	Χιλβούδιος δὲ οὕτω τοῖς βαρβάροις	φοβερὸς	γέγονεν ὥστε ἐς τριῶν ἐνιαυτῶν
[7, 1]	δορυφόρων τοὺς πώποτε στρατηγοὺς ὑπεραίρων,	φοβερὸς,	ὡς τὸ εἰκὸς, ἄρχουσί τε
[7, 8]	ἐκέλευε καὶ τῷ Γότθων στρατῷ	φόβῳ	οὐδενὶ ἀναμίγνυσθαι, τά τε ἐπιτήδεια
[7, 33]	Ῥωμαίων στρατιῶται γεγένηνται ἐν τοῖς	φοιδεράτοις	καλουμένοις ταττόμενοι. ἡνίκα οὖν Ἐρούλων
[7, 31]	ἐν Βυζαντίῳ στρατιωτῶν καὶ ἄρχοντα	φοιδεράτων	καταστησάμενος ἐς τῶν ὑπάτων ἀνεγράψατο
[7, 31]	μὲν τὸν Ἀρεοβίνδου τοῦ ἀνδρὸς	φόνον,	αὐτὴν δὲ ἀνασωσαμένῳ καὶ ἀναρπάσαντι,
[7, 32]	τινος μέτεστι, τὸν Ἰουστινιανοῦ ἀναδύεσθαι	φόνον	οὔτε ὀκνήσει οὔτε ὀρρωδίᾳ τινὶ,
[7, 36]	μὲν τῶν παραπεπτωκότων ἐνταῦθα γεγένηται	φόνος,	πολλοὶ δὲ φεύγοντες δι´ ἑτέρων
[7, 22]	Τουλλιανὸν ἀγροίκοις τοὺς ἐναντίους ἐτρέψαντο.	φόνος	τε αὐτῶν ἐγεγόνει πολύς. γνοὺς
[7, 24]	τὴν εὐψυχίαν ἐνάγοντος. γέγονεν οὖν	φόνος	τῶν βαρβάρων ἅτε ἀφ´ ὑψηλοῦ
[7, 1]	τίσασθαι μέντοι τούτου δὴ τοῦ	φόνου	αὐτὸν οὐδεὶς ἤθελεν. ἦν δέ
[7, 1]	τίσις Ἰλδίβαδον περιῆλθε τοῦ Οὐραΐα	φόνου.	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ
[7, 20]	τὰς Θευδερίχου εἰκόνας διαφθείρειε, τοὺς	φόνους	ἀμυνομένη Συμμάχου τε τοῦ πατρὸς
[7, 2]	ἐς ταραχὴν ἐπὶ τῷ Ἰλδιβάδου	φόνῳ	καθεστήκει τὰ πράγματα, βασιλέα ἐκ
[7, 16]	πᾶν ἔτος τὴν τῶν ἐπιτηδείων	φορὰν	διαρκῶς ἔχειν. διόπερ κατ´ ἀρχὰς
[7, 18]	σφίσι, κατηκόους βασιλεῖ αὖθις ἐς	φόρου	ἀπαγωγὴν ἐσομένους οὐδέν τι ἧσσον
[7, 34]	μὲν τὴν Δακῶν χώραν ἐς	φόρου	ἀπαγωγὴν τὰ πρότερα εἶχον, Γήπαιδες
[7, 6]	Καλαβρίᾳ ἔσχε, τούς τε δημοσίους	φόρους	αὐτὸς ἔπρασσε, καὶ τὰς τῶν
[7, 13]	εἰώθασιν, ἐς ἀεὶ γεωργεῖν, τοὺς	φόρους	αὐτῷ ἀποφέροντας ὅσους τὸ πρότερον
[7, 21]	ἀναγκασθεῖεν καὶ τῷ πολέμῳ κεκακωμένοι	φόρους	τοὺς δημοσίους οὐδέν τι ἐνδεέστερον
[7, 15]	ὅτῳ δὴ τρόπῳ τοῖς τὰ	φορτία	παραπέμπουσιν ἐς τὴν Ῥώμην ἐσιτητὰ
[7, 6]	γὰρ ναῦς ἁπάσας σὺν αὐτοῖς	φορτίοις,	αὐτοῖς ἀνδράσιν, οἱ βάρβαροι εἷλον.
[7, 15]	καὶ τὰς ναῦς σὺν τοῖς	φορτίοις	ἐφέλκοντες ᾤχοντο. τούτου ὁ Τουτίλας
[7, 37]	σταλείσας αὐτοῖς ἀνδράσι τε καὶ	φορτίοις	πάντα τοῦτον τὸν χρόνον ἑλὼν
[7, 13]	καὶ τῶν ἐκ θαλάσσης ἀποκεκλεισμένων	φορτίων.	ἐπειδὴ γὰρ Γότθοι Νεάπολιν εἷλον,
[7, 24]	χρυσοῦν ἐπὶ ταύτης ὁ πεπτωκὼς	φορῶν	ἔτυχε λόγου ἄξιον, ᾧπερ ἐναβρύνεσθαι
[7, 33]	Τουτίλα καθυπέρτερα τῷ πολέμῳ ἐγένετο,	Φράγγοι	Βενετίων τὰ πλεῖστα σφίσι προσεποιήσαντο
[7, 33]	Γαλλίας ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ κεκτῆσθαι	Φράγγοι,	μὴ τοῦ αὐτοκράτορος τὸ ἔργον
[7, 33]	ξυμβαίνει. ταῦτα μὲν οὖν τῇδε	Φράγγοις	ἐχώρησεν. Ἐπεὶ δὲ τὰ Γότθων
[7, 34]	δοίης μοῖράν τινα πρὸς ἐνοίκησιν.	Φράγγους	ἀμέλει καὶ τὸ Ἐρούλων ἔθνος
[7, 37]	οὐ πολλῷ πρότερον παρὰ τῶν	Φράγγων	τὸν ἄρχοντα πέμψας, τὴν παῖδά
[7, 25]	τανῦν πταίσαντας οὕτω δεδουλῶσθαι τὸ	φρόνημα;	οὐ γὰρ ἄλλο οὐδὲν τὸ
[7, 12]	τοὺς πολεμίους δεδουλωμένους τε τὸ	φρόνημα	τῷ πρὸς ἐκείνων πολλάκις ἡσσῆσθαι,
[7, 32]	ἠναγκάσθης. καίτοι οὐδένα εἰκὸς, ὅτῳ	φρονήματος	καὶ κατὰ βραχύ τινος μέτεστι,
[7, 22]	οὐκ ὄντα ἐργάζεσθαι ἀνθρώπων ἂν	φρονίμων	εὑρήματα εἶεν καὶ πολιτικῶς βιοτεύειν
[7, 37]	Ἰταλίαν ἦλθε, Γότθοι μὲν ἐν	φροντίδι	μεγάλῃ ἐγένοντο. δεξιὰ γάρ τις
[7, 30]	πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ τῇ Ῥώμης	φρουρᾷ	ἐτετάχατο τὸν σφῶν ἄρχοντα Κόνωνα
[7, 18]	ὁ Τουτίλας ἐπὶ τῇ Βριττίων	φρουρᾷ	καταστησάμενος ἔτυχε, Γότθων τε καὶ
[7, 19]	Ῥωμαῖοι ἄγχιστα τῆς γεφύρας γενόμενοι	φρουρᾷ	πολεμίων ἐνέτυχον, οἳ δὴ ἐφ´
[7, 15]	οὐδενὶ πόνῳ. ὅπερ κατιδόντες ὅσοι	φρουρὰν	ἐν Πόρτῳ εἶχον, ἔς τε
[7, 12]	ἦλθεν, Ἡρωδιανός τε καὶ ὅσοι	φρουρὰν	ἐνταῦθα εἶχον κατὰ τὰ ξυγκείμενα
[7, 23]	ἐς τὸ ἀκριβὲς ἀποφράξαντες καὶ	φρουρὰν	ἐνταῦθα καταστησάμενοι Γότθων τε καὶ
[7, 2]	καὶ Γότθοι οἱ ἐν Ταρβησίῳ	φρουρὰν	ἔχοντες δέξασθαι τῇ πόλει τινὰς
[7, 10]	δὲ Τουτίλας Τίβουριν πόλιν, Ἰσαύρων	φρουρὰν	ἔχουσαν, προδοσίᾳ εἷλε τρόπῳ τοιῷδε.
[7, 38]	ἐπιθαλασσίαν τειχομαχήσαντες εἷλον, καίπερ στρατιωτῶν	φρουρὰν	ἔχουσαν, Τόπηρον ὄνομα· ἣ πρώτη
[7, 28]	Ἰωάννης πολλῷ πρότερον καταλαβὼν ἔτυχε	φρουράν	τε λόγου ἀξίαν ἐκείνῃ καταστησάμενος.
[7, 16]	μὴ πολλῶν ἐνταῦθα Γότθων καταστῆναι	φρουρὰν,	ὡς μηδὲν αὐτῶν τῇ ἐλευθερίᾳ
[7, 10]	Βόνος ἦν τις Ἰωάννου ἀνεψιὸς	φρουρᾶς	ἄρχων τῆς ἐν Γενούᾳ. τούτου
[7, 26]	τῶν οἱ ἑπομένων μοῖράν τινα	φρουρᾶς	ἕνεκα ἐνταῦθα ἀπολιπών. ἐτύγχανε δὲ
[7, 24]	τῶν γὰρ στρατιωτῶν ὀλίγους τινὰς	φρουρᾶς	ἕνεκα τῆς ἐν Πόρτῳ ἀπολιπὼν
[7, 37]	τοῦ Γότθων στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε	φρουρᾶς	ἕνεκα, τῶν ἐπιτηδείων τῇ ἀπορίᾳ
[7, 23]	ἦρχε τότε τῆς ἐν Περυσίᾳ	φρουρᾶς,	Κυπριανοῦ πρός του τῶν αὐτοῦ
[7, 6]	Καισῆνάν τε καὶ Πέτραν τὰ	φρούρια	εἷλεν. ὀλίγον τε ὕστερον ἐς
[7, 29]	χρήματα ληϊζόμενοι. ἤδη δὲ καὶ	φρούρια	ἐνταῦθα πολλά τε καὶ δοκοῦντα
[7, 38]	καὶ Ἰλλυριῶν, ἀδεέστερον ἐληΐζοντο, καὶ	φρούρια	πολλὰ πολιορκίᾳ ἑκάτεροι εἷλον, οὔτε
[7, 24]	οὖσα. τό τε ἐν Τιβούρει	φρούριον	ἀνοικοδομήσασθαι σθένει παντὶ ἔγνωσαν· καθελόντες
[7, 39]	σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ τὸ	φρούριον	Γότθοις ἐνδώσουσιν· αὐτὸς δὲ τῷ
[7, 30]	πᾶσιν. οὕτω τοίνυν αὐτὸς τὸ	φρούριον	ἐδέξατο. καὶ τὸν μὲν Χαλαζὰρ
[7, 10]	καὶ πόνῳ οὐδενὶ ἐς τὸ	φρούριον	εἰσελθεῖν ἴσχυσε. τοῖς γὰρ ὡμολογημένοις
[7, 23]	μὲν ἐφέρετο τῇδε. Τουτίλας δὲ	φρούριον	ἐν Λευκανοῖς καταλαβὼν ἐχυρώτατον ἄγχιστά
[7, 30]	τῆς τοῦ θέρους ὥρας τὸ	φρούριον	ἐνδώσειν, ἢν μή τις ἐπιγένηται
[7, 28]	αὐτοῦ ὅσον ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα	φρούριον	ἐχυρώτατον ἐδείμαντο οἱ πάλαι Ῥωμαῖοι.
[7, 6]	στρατιᾶς μοῖραν, Κύμην τε τὸ	φρούριον	καὶ ἄλλα ἄττα ὀχυρώματα εἷλε,
[7, 10]	παρὰ τοσοῦτον μὲν Δρυοῦντος τὸ	φρούριον	κινδύνου ἦλθε. τῶν δὲ ξὺν
[7, 15]	ᾧ τό τε ἐν Πόρτῳ	φρούριον	ξυμφυλάξουσι τοῖς ἐνταῦθα φρουροῖς, ὧνπερ
[7, 10]	οὐδενὸς τῶν ἀναγκαίων σπανίζοντας τὸ	φρούριον	ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ διαφυλάξειν. Βαλεντῖνος
[7, 26]	στρατῷ ἕπεσθαι οὐδαμῆ ἤθελεν, ἐπεὶ	φρούριον,	ὃ Νεαπόλεως ἄγχιστά ἐστι, Τουτίλᾳ
[7, 10]	καὶ ἑκατὸν ἀποβαλόντες ἐς τὸ	φρούριον	οἱ λοιποὶ ἀνεχώρησαν. Βαλεντῖνος δὲ
[7, 10]	λόγους ξυνῆλθον, ἐφ´ ᾧ τὸ	φρούριον	ὁμολογίᾳ ἐνδώσουσι, τακτή τε ἀμφοτέροις
[7, 39]	ἐπελελοίπει, αὑτούς τε καὶ τὸ	φρούριον	ὁμολογίᾳ τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν. Ἅπερ
[7, 37]	Ταραντηνοὺς στράτευμα πέμψας τὸ ἐκείνῃ	φρούριον	παρεστήσατο οὐδενὶ πόνῳ, καὶ Γότθοι
[7, 26]	ἐν τούτῳ Ἰωάννῃ Ἀχεροντίδα τὸ	φρούριον	πολιορκοῦντι, ἐπεὶ οὐδὲν προὐχώρει, ἔννοιά
[7, 3]	ἐτύγχανε πέμψας, τὸ Σισαυράνων ἐξελὼν	φρούριον.	τότε δὲ ἄνδρας ἑκατὸν ἐκ
[7, 18]	ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ τοῦ ἐνταῦθα	φρουρίου,	διαλύσαντες τὴν προσεδρείαν εὐθὺς κομίζονται
[7, 10]	τοὺς μὲν προτέρους φύλακας τοῦ	φρουρίου	ἐνθένδε ὑπεξαγαγεῖν ὅτι τάχιστα, οὓς
[7, 9]	Καλαβρίαν ἀποπειράσασθαι τοῦ ἐν Δρυοῦντι	φρουρίου	ἐπέστελλεν. ἐπεὶ δὲ ὡς ἥκιστά
[7, 28]	ἐφ´ ᾧ ἀποπειράσονται τοῦ τῇδε	φρουρίου.	ἐς χεῖρας δὲ αὐτοῖς αὐτίκα
[7, 30]	Βελισαρίου ἐπὶ τῇ φυλακῇ τοῦ	φρουρίου	σταλέντες. τότε καὶ ὅσοι στρατιῶται
[7, 37]	διέβησαν τὸν τῇδε πορθμὸν, ἕως	φρουρίου	τοῦ ἐν Ῥηγίῳ ἀπεπειράσαντο. ἦρχον
[7, 23]	πύλας ἀναπετάσας Ῥωμαίους ἅπαντας τῷ	φρουρίῳ	ἐδέξατο. οἳ δὴ κτείνουσι μὲν
[7, 38]	ἐν Τζουρουλῷ τῷ ἐν Θρᾴκῃ	φρουρίῳ	ἐκ παλαιοῦ ἵδρυνται, πολλοί τε
[7, 30]	πολιορκούμενοι ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς	φρουρίῳ,	ἐπεὶ σφᾶς τά τε ἀναγκαῖα
[7, 3]	λόγιμος, Μαρκιανὸς ὄνομα, ὅσπερ ἐν	φρουρίῳ	μὲν κατῴκητο πόλεως Βερώνης οὐ
[7, 35]	ἄλλῳ ἐν τῇ παραλίᾳ κειμένῳ	φρουρίῳ,	ὅπερ Λαυρεάτην καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οὗ
[7, 30]	οἱ ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς	φρουρίῳ	πολιορκούμενοι πιεζόμενοι τῶν ἀναγκαίων τῇ
[7, 30]	ἔχων. οἵ τε ἐν τῷ	φρουρίῳ	τὸν στόλον τοῦτον ἅτε ἀφ´
[7, 30]	δὲ Ἰταλῶν μὲν ἐν τῷ	φρουρίῳ	τούτῳ πολλοί τε καὶ λόγιμοι,
[7, 29]	τοὺς ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς	φρουρίῳ	τῶν ἀναγκαίων ὑποσπανίζειν ἐπύθετο, ἐξαιρήσειν
[7, 40]	σχεδόν τι ὅλην ὀλίγων τινῶν	φρουρίων	διατριβὴν ἐνταῦθα ἔχειν. ἔναγχος γὰρ
[7, 11]	γενόμενος τινά τε τῶν ἐνταῦθα	φρουρίων	ὁμολογίᾳ ἑλὼν ἐν Βονωνείᾳ πόλει
[7, 13]	ἐγένοντο, λόγους προὔφερον τοῖς ἐνταῦθα	φρουροῖς,	ὅπως τὴν πόλιν ὁμολογίᾳ Τουτίλᾳ
[7, 15]	Πόρτῳ φρούριον ξυμφυλάξουσι τοῖς ἐνταῦθα	φρουροῖς,	ὧνπερ Ἰννοκέντιος ἦρχε, καὶ ὅπη
[7, 32]	καθῆσθαι, τῆς μὲν πατρίδος οἱ	φρουρουμένης	τε ἐνδελεχέστατα καὶ δασμοῖς ἐκτετηκυίας
[7, 10]	Βαλεντῖνος δὲ τοὺς μὲν πάλαι	φρουροὺς	ἐνθένδε ἡμιθνῆτας εὑρὼν ὑπεξήγαγεν, ἑτέρους
[7, 40]	ὁ Τουτίλας τῇ ὑποθήκῃ ἀναπεισθεὶς	φρουροὺς	μὲν ἐν ὀχυρώμασι τέτρασιν εἴασεν,
[7, 11]	ἐν σκότῳ λαθεῖν τε καὶ	φυγεῖν	ἐς τὴν Ἀρίμινον ἴσχυσαν. τῶν
[7, 26]	ὀλίγοι τε τῶν βαρβάρων τινὲς	φυγεῖν	ἴσχυσαν, καὶ δρόμῳ ἐχόμενοι ἐς
[7, 20]	παρόντες ἔτυχον) ξὺν τῷ Βέσσᾳ	φυγεῖν	ἴσχυσαν. Μάξιμος δὲ καὶ Ὀλύβριος
[7, 28]	ἐλπίδα ξύμπαντες εἶχον. ὅσοι μέντοι	φυγεῖν	ἴσχυσαν, ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ
[7, 32]	οὐσίας ἀφείλετο, οὐ μὴν οὐδὲ	φυγῇ	ἐζημίωσε. δυσφορούμενος δὲ ὅμως τοῖς
[7, 35]	ὁδῷ ἰέναι ἐνταῦθα ἰσχύσας, ἀλλὰ	φυγῇ	κεκρυμμένῃ ἐχόμενος πάντα τοῦτον τὸν
[7, 5]	καὶ πολλοὶ μὲν ἐν τῇ	φυγῇ	ταύτῃ ἀπώλοντο, ὅσοι μέντοι διεσώθησαν
[7, 35]	Ῥισιούλφῳ ἐπενεγκὼν αἰτίαν οὐκ ἔχον	φυγῇ	τὸν ἄνθρωπον ἐζημίωσεν. ὃς δὴ
[7, 6]	ἀπροσδοκήτου κατέπληξέ τε καὶ ἐς	φυγὴν	ἅπαντας ἔτρεψε. καὶ αὐτῶν πολλοὺς
[7, 11]	διέφθειραν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐς	φυγὴν	ἔτρεψαν. ἔνθα Ναζάρης, ἀνὴρ λόγιμος,
[7, 13]	ἔκτειναν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐς	φυγὴν	ἔτρεψαν. οἷς δὴ ἐπισπόμενοι, ἔς
[7, 18]	αὐτοὺς μεμνημένους, καὶ αὐτίκα ἐς	φυγὴν	ἔτρεψε. καὶ οἱ μὲν ἐς
[7, 19]	ὡς ἕκαστός πη ἠδύνατο, ἐς	φυγὴν	ὥρμηντο. τῆς τε γεφύρας Ῥωμαῖοι
[7, 4]	οὐδενὸς, οὕτω δὴ αἰσχρῶς ἐς	φυγὴν	ὥρμηντο. Τοσαῦτα ὁ Τουτίλας παρακελευσάμενος
[7, 4]	ὀρρωδίαν ἔπεσον καὶ αὐτίκα ἐς	φυγὴν	ὥρμηντο, ὥσπερ ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε.
[7, 5]	ἕκαστος ὥς πη ἐδύνατο ἐς	φυγὴν	ὥρμητο. καὶ πολλοὶ μὲν ἐν
[7, 11]	ἰδὼν ἐπ´ αὐτὸν ἐπιρρέοντας ἐς	φυγὴν	ὥρμητο. τοῦ δέ οἱ ἵππου
[7, 26]	ταύτῃ δηλονότι τὴν ἐκ τῆς	φυγῆς	αἰσχύνην ἰώμενοι. ἐτύγχανον δὲ στρατιῶται
[7, 5]	ποιησάμενοι ἵσταντο. καὶ εἰ μὲν	φυγόντας	τοὺς ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐδέξαντο,
[7, 33]	τε τῶν τινες αἰχμαλώτων ἐνθένδε	φυγόντες	οἴκαδε ἀποκομίζεσθαι ἴσχυσαν, περιιόντες τὴν
[7, 23]	ξὺν τῷ Κόνωνι ἐκ Ῥώμης	φυγόντων,	ἡνίκα ἡ πόλις ἡλίσκετο, Μαρτινιανὸς
[7, 6]	καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστος ὅπη	φυγών	τε καὶ διασωθεὶς κατ´ ἀρχὰς
[7, 22]	ἀγροῖς ἡσυχῆ ἔμενον· Τουλλιανὸς δὲ	φυγὼν	ᾤχετο, καὶ οἱ τριακόσιοι Ἄνται
[7, 8]	τὸ εἰκὸς, ἀποπνιγεῖεν, ἐπενόει τάδε.	φυλακὰς	ἔν τε τῷ λιμένι καὶ
[7, 20]	περιβόλων, ᾗπερ εἰώθει, διερευνᾶσθαι τοὺς	φύλακας	ὅ τί ποτε ποιοῦσιν ἠξίουν,
[7, 10]	ἐκέλευε, καὶ τοὺς μὲν προτέρους	φύλακας	τοῦ φρουρίου ἐνθένδε ὑπεξαγαγεῖν ὅτι
[7, 20]	δὴ τὰς κλεῖς ἀεὶ οἱ	φύλακες	ἐμβαλλόμενοι ἔκλειόν τε τὰς πύλας
[7, 36]	Τίβεριν ἐν πρώτῃ τῶν νυκτῶν	φυλακῇ	δύο πλοῖα μακρὰ καθῆκεν, ἄνδρας
[7, 4]	πολλοὺς μὲν αὐτῶν ζωγρήσαντες ἐν	φυλακῇ	εἶχον, τὰ δὲ σημεῖα ξύμπαντα
[7, 32]	ἅπαντας οὐ ξὺν ἀτιμίᾳ ἐν	φυλακῇ	ἔσχεν, ἐν Παλατίῳ μέντοι, οὐκ
[7, 19]	ποταμοῦ σειρᾶς σιδηρᾶς ἐπὶ τῇ	φυλακῇ	ἐτετάχατο, ἣν οὐ πολλῷ πρότερον
[7, 18]	δυνατὰ εἴη, τὴν δίοδον ἐν	φυλακῇ	ἔχειν. ἐπεὶ δὲ Βελισάριος πνεύματος
[7, 36]	ἔς τε τὸ ἀκριβὲς τῇ	φυλακῇ	ἐχρῆτο ὡς μή τις κακουργήσων
[7, 23]	λοιποὺς ἐπὶ τῇ τοῦ Δρυοῦντος	φυλακῇ	καταστησάμενος. καὶ ἐπεὶ τὴν πόλιν
[7, 13]	δὲ Ἰουστῖνον ἐπὶ τῇ Ῥαβέννης	φυλακῇ	καταστησάμενος ξὺν ὀλίγοις τισὶν αὐτὸς
[7, 14]	ἐπὶ τῇ τοῦ Ἴστρου ποταμοῦ	φυλακῇ	κατεστήσατο, φυλάσσειν κελεύσας ὅπως μηκέτι
[7, 36]	προδιδόντες Ἴσαυροι ἐπὶ τῇ αὐτῶν	φυλακῇ	μείναντες τάς τε πύλας κατ´
[7, 5]	τινας τῶν αὐτῷ ἑπομένων ἐπὶ	φυλακῇ	τῆς πόλεως αὐτοῦ εἴασαν, αὐτοὶ
[7, 20]	καθεύδειν ἐπέβαλλεν, αὐτοῖς δὲ ἡ	φυλακὴ	τοῦ ἐκείνῃ τείχους ἐπέκειτο, κάλως
[7, 20]	τούτοις δὴ τοῖς Ἰσαύροις ἡ	φυλακὴ	τοῦ ταύτῃ τείχους ὕπνον ἐκ
[7, 30]	ἑκατὸν πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ τῇ	φυλακῇ	τοῦ φρουρίου σταλέντες. τότε καὶ
[7, 23]	χωρία, οἷσπερ ἡ Ῥωμαίων ἐπέκειτο	φυλακὴ,	τῶν ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς
[7, 23]	ἐκείνῃ χωρία ᾤκουν συνήγαγε, καὶ	φυλακὴν	αὐτοῖς λόγου ἀξίαν ἐλίπετο. ταύτῃ
[7, 36]	Παύλου τοῦ ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι,	φυλακὴν	εἶχον, (ἅμα μὲν ἐπικαλοῦντες ἐνιαυτῶν
[7, 24]	μὲν ἄλλοι ἐν τῷ περιβόλῳ	φυλακὴν	εἶχον, οἱ δὲ ἀνδρίας πέρι
[7, 20]	μάλιστα. οἷς γὰρ ἀεὶ τὴν	φυλακὴν	ἐπικεῖσθαι ξυνέβαινε, πολλὴ ἐξουσία τοῦ
[7, 20]	οὖν Ἴσαυροι, ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν	φυλακὴν	ἔχοντες, τηρήσαντες τῆς νυκτὸς τὸν
[7, 37]	ἂν δύναιντο. πόλιν δὲ, ἧσπερ	φυλακὴν	ἔχουσιν, ἐν μὲν τῷ παρόντι
[7, 27]	τούς τε λοιποὺς ἅπαντας ἐς	φυλακὴν	τῆς ἐκείνῃ χώρας καταστησάμενος, ἄρχοντά
[7, 39]	μὲν τοῦ στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε	φυλακῆς	ἕνεκα, ὅπως δὴ οἱ πολέμιοι
[7, 19]	τῶν πολεμίων ἀπολωλέναι, ἀλλὰ τῆς	φυλακῆς	ἐς ἀεὶ ἔχεσθαι, ὅπως, ἤν
[7, 39]	δὲ ἐν τῇ πόλει γενόμενος	φυλακῆς	τε τῆς ἐνταῦθα ἐπιμελούμενος ἡσυχίαν
[7, 20]	τὴν περὶ ταῦτα ἐσπουδακὼς οὔτε	φυλακῆς	τοῦ περιβόλου οὔτε ἄλλου ὁτουοῦν
[7, 36]	ἀπολιπόντες οὐδενὶ λόγῳ τὰ σφέτερα	φυλακτήρια	ἐβοήθουν ἐνταῦθα δρόμῳ, τὴν ἐπιβουλὴν
[7, 3]	ἄρχοντας οὐκέτι ἀνίει. διὸ δὴ	φυλακτήρια	καταστησάμενοι ἐν πόλει ἑκάστῃ Ἰωάννης
[7, 23]	Ἀχεροντίδα καλοῦσι Ῥωμαῖοι, ἐνταῦθά τε	φυλακτήριον	ἀνδρῶν οὐχ ἧσσον ἢ τετρακοσίων
[7, 20]	στρατιωτῶν τοῖς γε βουλομένοις ἐξῆν,	φυλακτήριον	δὲ ὀλίγων τινῶν ἐν τοῖς
[7, 38]	οἱ στρατιῶται, ὅσοι τὸ ἐνταῦθα	φυλακτήριον	εἶχον, οὐ πλείους αὐτοὺς ἢ
[7, 18]	ξυλίνους παρ´ ἑκατέραν ὄχθην τεκτηνάμενος	φυλακτήριον	κατεστήσατο μαχίμων ἀνδρῶν, ὡς μηκέτι
[7, 9]	ἥκιστά οἱ προσχωρεῖν ἤθελον οἱ	φυλακτήριον	ταύτῃ ἔχοντες, τοὺς μὲν ἐνταῦθα
[7, 37]	ἦρχε δὲ τότε τοῦ ἐνταῦθα	φυλακτηρίου	Διογένης, ὁ Βελισαρίου δορυφόρος, δύναμιν
[7, 23]	τὸν ἄρχοντα τοῦ ἐν Περυσίᾳ	φυλακτηρίου	ἐκέλευέν οἱ στράτευμα ὅτι τάχιστα
[7, 39]	σταλέντας ἀποπεμψάμενος τοῦ τῆς πόλεως	φυλακτηρίου	ἐπεμελεῖτο, Γερμανόν τε καὶ τὸ
[7, 17]	Κόνων, οἵπερ τοῦ ἐν Ῥώμῃ	φυλακτηρίου	ἦρχον (σίτου γὰρ πολύ τι
[7, 12]	δὲ τοῦ μὲν ἐν Σπολιτίῳ	φυλακτηρίου	Ἡρωδιανὸς, τοῦ δὲ ἐν Ἀσίσῃ
[7, 37]	ἀπεπειράσαντο. ἦρχον δὲ τοῦ ἐνταῦθα	φυλακτηρίου	Θουριμούθ τε καὶ Ἱμέριος, οὕσπερ
[7, 23]	γὰρ ἑταιρίσασθαι ἴσχυσε} τοῦ τε	φυλακτηρίου	τὸν ἄρχοντα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 10]	δὲ ξυμπλεόντων τινὰς ἐπὶ τῷ	φυλακτηρίῳ	ἀντ´ αὐτῶν καταστήσασθαι· ῥᾷον γὰρ
[7, 36]	τῷ Διογένει ἐπὶ τῷ Ῥώμης	φυλακτηρίῳ	ἐτέτακτο. οὗτος ὁ Παῦλος, ἁλισκομένης
[7, 36]	ἀπολεξάμενος, οὕσπερ ἐπὶ τῷ Ῥώμης	φυλακτηρίῳ	καταστησάμενος Διογένην αὐτοῖς ἄρχοντα, τῶν
[7, 3]	ἦν γάρ οἱ τῶν τις	φυλάκων	ἐκ παιδὸς γνώριμος, πέμψας παρ´
[7, 32]	κοινολογησάμενος, ὃς τῶν ἐν Παλατίῳ	φυλάκων	ἦρχεν, ἀμφὶ τὸ πρᾶγμα ξυμβουλὴν
[7, 3]	τισίν· ἢν δέ γε ὁ	φύλαξ	αὐτοῖς ἀνακλίνῃ τὰς πύλας, ἔχεσθαί
[7, 3]	περιβόλου ἐγένετο. καὶ ἐπεὶ ὁ	φύλαξ	ᾗπερ ξυνέκειτο ἀνεπέτασε σφίσι τὰς
[7, 3]	ταῦτα ὡμολόγει ὁ τῶν πυλῶν	φύλαξ,	πέμπει τοὺς πρὸς αὐτὸν πράξαντας
[7, 23]	παντάπασιν ἀτείχιστον οὖσαν, πᾶσαν μὲν	φυλάξαι	οἷός τε ἔσεσθαι οὐδεμιᾷ μηχανῇ
[7, 21]	ἥκιστα γινωσκομένῃ ἡσσήθημεν. οὐκοῦν τὸ	φυλάξαι	τὰ ἀγαθὰ ἐφ´ ὑμῖν κείσεται,
[7, 18]	αὐτοῖς τόν τε κατὰ Σκύλλαν	φυλάξει	πορθμὸν καὶ τὴν ταύτῃ ἠϊόνα,
[7, 23]	Ῥωμαίων τῶν αὐτομόλων, ἐφ´ ᾧ	φυλάξωσι	τὰ ἐκείνῃ χωρία. Μαρτινιανὸς οὖν
[7, 1]	αὐτὸ ἐς ὅσον βούλοιτο ἐξεργάζεσθαι,	φυλάσσειν	δὲ καὶ ὣς τὸ κυκλοτερὲς
[7, 40]	τὸν τῆς πολιτείας κόσμον βεβαιότατα	φυλάσσειν	ἐξεπιστάμενος, δικάσας μὲν ὀρθότατα πάντων
[7, 39]	χωρία βασιλεῖ ἐς τὸ ἀκριβὲς	φυλάσσειν	ἠξίουν. ἀλλὰ καὶ ὅσοι ξὺν
[7, 14]	τοῦ Ἴστρου ποταμοῦ φυλακῇ κατεστήσατο,	φυλάσσειν	κελεύσας ὅπως μηκέτι τοῖς ταύτῃ
[7, 16]	πρὸς ἡμῶν ἀτυχήσεις. ἃ δὴ	φυλασσόμενόν	σε σιωπᾶν ἄμεινον, ὅπως μὴ
[7, 3]	ἐπὶ τὸ τεῖχος τοὺς ταύτῃ	φυλάσσοντας	ἔκτειναν ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες. ἐπεὶ δὲ
[7, 7]	ἐπίεζε. πίστιν μέντοι ἐς βασιλέα	φυλάσσοντες	καὶ βοήθειάν τινα ἔτι παρέσεσθαι
[7, 18]	τε καὶ τοῖς ἐν Καπύῃ	φυλάσσουσι	τριακοσίοις οὖσιν ἐς χεῖρας ἥκων
[7, 16]	καὶ καρπῶν ἀφθονίᾳ τῶν ἐκεῖ	φυομένων	πασῶν μάλιστα, ὥστε οὐ τοῖς
[7, 17]	τοῖς ἐρειπίοις πανταχῆ τῆς πόλεως	φύονται.	ὅπως δὲ αὐτοῖς μὴ τὸ
[7, 24]	ἐς ἀεὶ ἁμαρτάνεσθαι, ἐπεὶ καὶ	φύσει	γίγνεσθαι εἴωθε. Τουτίλας δὲ καὶ
[7, 21]	οὐ γὰρ ἀνθρώπων γένει οὐδὲ	φύσει	ἐθνῶν ξυμμαχεῖν εἴωθεν, ἀλλ´ οἷς
[7, 25]	λυμηναμένων τοῖς πράγμασι διδόναι βλάβος.	φύσει	μὲν γὰρ ἄνθρωποι οὐδέν τι
[7, 1]	ἐπανήκων Οὐέλας ἤκουσε, θυμοειδὴς ὢν	φύσει,	τὴν ἐκ τοῦ ἔργου ὕβριν
[7, 16]	γνώμην ἐνδείκνυσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ τῆς	φύσεως	ἄλλο τι γνώρισμα ἐς πάντας
[7, 11]	ἀνθρώπινον καὶ τῆς τῶν πραγμάτων	φύσεως	ἔξω, τὸ δὲ τὰ ἡμαρτημένα
[7, 22]	καὶ γνώρισμα τοῦτο τῆς αὑτῶν	φύσεως	οὐκ αἰσχυνομένους χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ
[7, 17]	ὑποβάλλων ἐκτόπους τε καὶ τῆς	φύσεως	ὑπερορίους. τὰ μὲν οὖν πρῶτα
[7, 34]	οὐκ ἔστι. δύναμις γὰρ ἀνθρώπου	φύσιν	ἐνδείκνυται μόνη, ἐξάγουσα πᾶσιν ἐν
[7, 33]	ἄρχοντες Μασαλίαν τε {καὶ} τὴν	Φωκαέων	ἀποικίαν καὶ ξύμπαντα τὰ ἐπιθαλάσσια
[7, 15]	μέντοι ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε καὶ	Φωκᾶν	ξὺν στρατῷ πλείονι τοῖς πολεμίοις
[7, 15]	τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ ἕνα,	Φωκᾶν	ὄνομα, διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ πολέμια,
[7, 15]	οὖν ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε καὶ	Φωκᾶν	πέμψαντες λάθρα ἐς Ῥώμην σημαίνουσι
[7, 15]	δὴ καὶ Βαλεντῖνός τε καὶ	Φωκᾶς	ξὺν πεντακοσίοις ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου
[7, 15]	τῇ ὑστεραίᾳ Βαλεντῖνός τε καὶ	Φωκᾶς	ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἐμπεπτωκότες τούς
[7, 14]	ἔστι δὲ καὶ μία ἑκατέροις	φωνὴ	ἀτεχνῶς βάρβαρος. οὐ μὴν οὐδὲ
[7, 28]	μὲν Πέτρα Αἵματος τῇ Λατίνων	φωνῇ	κέκληται, Λαβοῦλαν δὲ τὴν ἑτέραν
[7, 14]	(καίπερ τήν τε Λατίνων ἀφιέντα	φωνὴν	καὶ τῶν Χιλβουδίου γνωρισμάτων πολλὰ
[7, 26]	τινὰ ἢ Ἀρμενίαν μόνην ἀφεῖναι	φωνήν.	τούτῳ δὴ Γότθοι ἐντυχόντες τινὲς
[7, 32]	δὲ ἡ ἐπιβουλὴ ξύμπασα ἐς	φῶς	τε ἤδη ἐληλύθει καὶ διαρρήδην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/01/2010