>

Livre, Chap.
[7, 9]	τοῖς διαφανέσι τῆς πόλεως χωρίοις	παγέντα,	ἐπεὶ ἐγένετο ἡμέρα, ἐγνώσθη· οἱ
[7, 2]	σπένδεσθαι ἤθελεν· ὥστε τὰ ἐκτὸς	Πάδου	ποταμοῦ Γότθους ἔχοντας ἀπαλλάσσεσθαι Ἰταλίας
[7, 20]	ξυνοικήσαντος. Τουτίλας δὲ οὐδὲν ἄχαρι	παθεῖν	αὐτὴν ξυνεχώρησεν, ἀλλ´ αὐτήν τε
[7, 13]	καὶ ἀληθῆ δόξαν τοῦ χρῆναι	παθεῖν.	ἢν δέ τι καὶ βουλεύσηταί
[7, 29]	μέντοι ἐνθένδε φλαῦρον αὐτοῖς ξυνηνέχθη	παθεῖν.	τότε καὶ Νεῖλος ὁ ποταμὸς
[7, 21]	μὲν εἴ τι πρὸς Γότθων	πάθοιεν	αὐτοὶ κακὸν πώποτε. λέγειν δὲ
[7, 25]	καθελεῖν ἔγνωκα, ὡς μή τι	πάθοιμεν	ἐξ ἐπιδρομῆς ἀπροσδόκητον, καὶ ὑπόπτους
[7, 16]	τοίνυν καὶ ὕστερον μὴ ταῦτα	πάθοιμεν	προνοεῖν ἄξιον. τοὺς γὰρ ἅπαξ
[7, 11]	τοῦ αἰφνιδίου, κακὸν οὐδὲν οὔτε	παθόντες	οὔτε ἀκούσαντες, λάθρα ἐνθένδε ἀναχωρήσαντες
[7, 4]	ἀπεικός. ἡμῶν δὲ ταὐτὸ τοῦτο	παθόντων	τὸ Γότθων ὄνομα μετὰ τῆς
[7, 7]	ὑπερφυῶς πιεζόμενοι, ἐπεὶ τό τε	πάθος	Δημητρίου εἶδον καὶ τοὺς λόγους
[7, 18]	ἄνω χρόνοις Ἀννίβαλος τὸ μέγα	πάθος	ξυμβῆναι Ῥωμαίοις. Ἐνταῦθα Τουλλιανός τις,
[7, 17]	ἰσχυρότατα ἐν τῇ διανοίᾳ τὸ	πάθος	ὅλον ἀποκρυψάμενος, ἕπεσθαί οἱ τοὺς
[7, 28]	αὐτὸν ἅπασι θνήσκει. μέγα τε	πάθος	τοῦτο Ῥωμαίοις ξυνέβη, ἐπεὶ ἐς
[7, 17]	λόγων θράσει, ἀλλὰ τῇ τοῦ	πάθους	ἀκμῇ τοῦτο σταθμώμενοι. ὁ γὰρ
[7, 1]	ἀνήκεστα πρὸς τῆς Οὐραΐου γυναικὸς	παθούσῃ	ἠξίου. διὸ δὴ τὰ μὲν
[7, 32]	ὁ Γερμανὸς ἀκούσας Ἰουστῖνον τὸν	παῖδα	ἐκέλευε πράσσειν ὅπως ἡ Μαρκέλλου
[7, 31]	καὶ παιδὸς μιᾶς, τοσαῦτα τὴν	παῖδα	ἐκέλευεν ἔχειν ὅσα ὁ νόμος
[7, 12]	δὲ τοῦ Γερμανοῦ βασιλέως ἀνεψιοῦ	παῖδα.	ἐν τούτῳ δὲ Τουτίλας Φίρμον
[7, 37]	Φράγγων τὸν ἄρχοντα πέμψας, τὴν	παῖδά	οἱ γυναῖκα ἐδεῖτο γαμετὴν δοῦναι.
[7, 12]	ἐνοικοῦσι Γότθοις ἐνδώσειν. τόν τε	παῖδα	ὅμηρον ἐπὶ ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ
[7, 39]	τὴν Ἀμαλασούνθης τῆς Θευδερίχου θυγατρὸς	παῖδα,	Οὐιττίγιδος ἤδη ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος.
[7, 40]	κηδεστὴν καὶ Ἰουστινιανὸν τὸν αὐτοῦ	παῖδα	παντὶ τῷ πρὸς Γερμανοῦ συλλεγέντι
[7, 8]	δορυφόρων τῶν αὐτοῦ τινα τὴν	παῖδα	παρθένον οὖσαν οὔτι ἑκουσίαν βιάσασθαι.
[7, 32]	τε καὶ Ἰουστῖνον τὸν αὐτοῦ	παῖδα	τὸ ἔγκλημα ἦγον, ἕως ὁ
[7, 35]	οὖν Οὐάκης ὅπως εἰς τὸν	παῖδα	τὸν αὑτοῦ ἡ ἀρχὴ ἄγοιτο,
[7, 32]	μέντοι κατεσπουδασμένος, ἀλλ´ ἐπὶ πλεῖστον	παιδαριώδης.	Ἐπεὶ οὖν Ἀρσάκης αὐτόν τε
[7, 38]	καὶ πάντα τὰ χρήματα ἐληΐσαντο,	παῖδας	δὲ καὶ γυναῖκας ἐν ἀνδραπόδων
[7, 32]	Γερμανόν τε καὶ τοὺς αὐτοῦ	παῖδας	ὁμογνώμονας ἐς τὸ ἔργον θήσεσθαι
[7, 36]	ἐς Βυζάντιον σφᾶς ἐδέοντο στεῖλαι.	παῖδάς	τε γὰρ καὶ γυναῖκας σφίσιν
[7, 40]	ᾧ δὴ Γότθων ἐξ ἐπιδρομῆς	παῖδάς	τε καὶ γυναῖκας ἀνδραποδίσουσι καὶ
[7, 11]	δὲ Οὐννικοῦ τοῖς Ἰλλυριοῖς ἐπισκήψαντος	παῖδάς	τε καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσθαι τετύχηκεν.
[7, 17]	ὅλον ἀποκρυψάμενος, ἕπεσθαί οἱ τοὺς	παῖδας	ὡς δὴ τροφὴν ληψομένους ἐκέλευεν.
[7, 17]	πατὴρ, ὃν δὴ περιστάντες οἱ	παῖδες	καὶ τῆς ἐσθῆτος ἁπτόμενοι τροφὴν
[7, 20]	τῇ Βοετίου μὲν γαμετῇ γενομένῃ,	παιδὶ	δὲ Συμμάχου, καὶ τὴν οὐσίαν
[7, 32]	αὐτὸς δὲ ξὺν Ἰουστίνῳ τῷ	παιδὶ	ἐκτὸς ἔμενεν. ἐνταῦθα τοῦ Χαναράγγου
[7, 35]	Λαγγοβαρδῶν ἦλθεν ἀρχή. ᾧ δὴ	παιδὶ	κομιδῆ ὄντι ἐπίτροπος καταστὰς Αὐδουὶν
[7, 31]	ἠνάγκαζε. διὸ δὴ βασιλεὺς τῇ	παιδὶ	μᾶλλον ἀμύνειν ἠξίου. ὅπερ ἐν
[7, 40]	ξὺν Ἰουστινιανῷ θατέρῳ τοῖν Γερμανοῦ	παίδοιν	τῷ στρατῷ τούτῳ ἐς τὴν
[7, 32]	εὐθὺς αὐτοῦ τε καὶ τοῦ	παιδὸς	ἀπεψηφίσαντο ἅπαντες ἅτε οὐδὲν εἰς
[7, 31]	ξυγγενής τε οὖσα καὶ ἐκ	παιδὸς	αὐτῷ ἐς γάμον ἐλθοῦσα. ἣν
[7, 3]	οἱ τῶν τις φυλάκων ἐκ	παιδὸς	γνώριμος, πέμψας παρ´ αὐτὸν τῶν
[7, 31]	δὲ αὐτῷ γυναικός τε καὶ	παιδὸς	μιᾶς, τοσαῦτα τὴν παῖδα ἐκέλευεν
[7, 35]	οὐκ ἐς μακρὰν ἔσχε, τοῦ	παιδὸς	τούτου νόσῳ αὐτίκα ἐξ ἀνθρώπων
[7, 2]	ὡς ἥκιστα ἐπιμιγνύμενοι ἀλλοτρίαις, ἀκραιφνέσι	παίδων	διαδοχαῖς τὸ τοῦ ἔθνους ὄνομα
[7, 17]	θεωμένων τὰ δρώμενα τῶν τε	παίδων	καὶ πάντων Ῥωμαίων, οἳ ταύτῃ
[7, 32]	Ἰουστῖνος ὁ πρεσβύτερος τῶν Γερμανοῦ	παίδων	νεανίας μὲν καὶ πρῶτον ὑπηνήτης,
[7, 35]	Ῥισιοῦλφον κτεῖναι. τῶν δὲ Ῥισιούλφου	παίδων	ὁ μὲν εἷς ἐτελεύτησε νόσῳ,
[7, 35]	ἐς τοὺς Οὐάρνους αὐτίκα φεύγει,	παίδων	οἱ ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα δυοῖν. χρήμασι
[7, 17]	τις ἐνταῦθα Ῥωμαῖος ἀνὴρ, πέντε	παίδων	πατὴρ, ὃν δὴ περιστάντες οἱ
[7, 39]	τε καὶ Ἰουστινιανοῦ, τῶν αὐτοῦ	παίδων,	πολλὴν ἐνδειξαμένων περὶ ταῦτα σπουδὴν,
[7, 23]	εἶδε πολλάκις. ὄντων δὲ αὐτῷ	παίδων	τε δύο καὶ τῆς γυναικὸς
[7, 37]	ἀναμίγνυσθαι τῷ Γότθων στρατῷ, ἐπεὶ	παίδων	τε καὶ γυναικῶν τῶν σφετέρων
[7, 23]	τὴν μὲν γυναῖκα καὶ τῶν	παίδων	τὸν ἕτερον εὐθὺς τῷ ἀνθρώπῳ
[7, 1]	ἄφνω τῷ ξίφει τὸν τράχηλον	παίει.	ὥστε, τῶν βρωμάτων ἔτι ἐχομένων
[7, 38]	ῥοπάλοις αὐτοὺς κατὰ κόρρης ἐνδελεχέστατα	παίοντες,	ὡς δὴ κύνας ἢ ὄφεις
[7, 18]	Ῥωμαίοις. Ἐνταῦθα Τουλλιανός τις, Βεναντίου	παῖς,	ἀνὴρ Ῥωμαῖος, δύναμιν πολλὴν ἔν
[7, 40]	ἡγοῦντο καὶ Ἰουστῖνος ὁ Γερμανοῦ	παῖς	καὶ Ἰωάννης, ὅνπερ ἐπίκλησιν ἐκάλουν
[7, 4]	Οὐάλαριν ἐς πλευρὰν τὴν δεξιὰν	παίσας.	ὁ δὲ βάρβαρος καιρίαν τυπεὶς
[7, 1]	τοῖς δοκίμοις καὶ τοῖς Ἰλδιβάδου	παισὶ	τὰ χρήματα πάντα ἐπαγόμενος ἐς
[7, 32]	ξυλλήψεταί σοι προθυμούμενος ξὺν τοῖς	παισὶ	τοῖς αὑτοῦ, νεανίαις τε οὖσι
[7, 31]	πλεῖστα τῷ τε ἀδελφῷ καὶ	παισὶ	τοῖς ἐκείνου ἀπολιπών. οὔσης δὲ
[7, 22]	ἅπαντας ξύν τε γυναιξὶ καὶ	παισὶν	ἔστειλεν ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας
[7, 27]	πολλάκις σημήνας. πρῶτα μὲν οὖν	Πακούριόν	τε τὸν Περανίου καὶ Σέργιον
[7, 16]	τοὺς ξὺν ἡμῖν στρατευσαμένους τοῖς	πάλαι	κεκτημένοις δουλεύειν. τοῦ δὲ μὴ
[7, 16]	τοῦ μή ποτε αὐτοὺς τοῖς	πάλαι	κεκτημένοις προήσεσθαι τανῦν ἐγχειρίσειν ὑμῖν
[7, 28]	ἑξήκοντα φρούριον ἐχυρώτατον ἐδείμαντο οἱ	πάλαι	Ῥωμαῖοι. ὅπερ Ἰωάννης πολλῷ πρότερον
[7, 10]	ἀνεχώρησαν. Βαλεντῖνος δὲ τοὺς μὲν	πάλαι	φρουροὺς ἐνθένδε ἡμιθνῆτας εὑρὼν ὑπεξήγαγεν,
[7, 14]	ἀνέκαθεν ἦν. Σπόρους γὰρ τὸ	παλαιὸν	ἀμφοτέρους ἐκάλουν, ὅτι δὴ σποράδην,
[7, 2]	εἰσι Γοτθικὸν, αὐτόνομοί τε τὸ	παλαιὸν	ἐβίουν. Θευδερίχου δὲ αὐτοὺς τὸ
[7, 6]	Κεφαληνὸς γένος, ναύτης μὲν τὸ	παλαιὸν	καὶ τῶν κατὰ θάλασσαν ἔργων
[7, 9]	χάριτας αὐτοὺς, κατὰ δὴ τὸν	παλαιὸν	χρόνον, ἐπιδεδεῖχθαι ξυνέβη, ἀλλ´ ἐν
[7, 14]	ἑνὸς, ἀλλ´ ἐν δημοκρατίᾳ ἐκ	παλαιοῦ	βιοτεύουσι, καὶ διὰ τοῦτο αὐτοῖς
[7, 14]	αὐτὴν δειμαμένου, ἔρημος δὲ ἐκ	παλαιοῦ	ἐτύγχανεν οὖσα, ληϊσαμένων αὐτὴν τῶν
[7, 38]	τῷ ἐν Θρᾴκῃ φρουρίῳ ἐκ	παλαιοῦ	ἵδρυνται, πολλοί τε καὶ ἄριστοι
[7, 27]	εἰκὸς, ἑταιρίζεται. ταῦτά τοι ἐκ	παλαιοῦ	μὲν ὠνόμασαν ἐπιχώριοι Κυνὸς Κεφαλὴν
[7, 40]	ἐληΐζοντο κατ´ ἐξουσίαν, ἀδῄωτον ἐκ	παλαιοῦ	οὖσαν, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ λείαν
[7, 27]	καλοῦσιν, ἐνταῦθα τοῦ πορθμοῦ ἐκ	παλαιοῦ	τε καὶ ἐς ἐμὲ ξυμβαίνει
[7, 16]	μὲν ἡ νῆσος εὐδαίμων ἐκ	παλαιοῦ	χρημάτων προσόδῳ καὶ καρπῶν ἀφθονίᾳ
[7, 40]	καὶ ἐπίχαρις, οὐδέ τι ἐν	Παλατίῳ	ἁμαρτάνεσθαι παρὰ τὰ εἰωθότα ὅση
[7, 32]	ἀφίκηται καὶ παρὰ βασιλέα ἐν	Παλατίῳ	εἴη, τότε δὴ, ἑσπέρας βαθείας
[7, 32]	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς ἐν	Παλατίῳ	ἐκάθισεν, οὗπερ εἰώθασι τὰς ἀμφὶ
[7, 40]	ἐφ´ ἅπασι κατεστήσατο, τῶν ἐν	Παλατίῳ	εὐνούχων ἕνα. οὗτος ὁ στρατὸς
[7, 40]	κεκομισμένος πρὸς αὐτῶν πώποτε, ἐν	Παλατίῳ	μὲν καὶ τῇ ἀγορᾷ ἐμβριθέστατός
[7, 32]	ἀτιμίᾳ ἐν φυλακῇ ἔσχεν, ἐν	Παλατίῳ	μέντοι, οὐκ ἐν τῷ δημοσίῳ
[7, 1]	πλοῦτον ἀξιοθέατον ὄντα δεξάμενος ἐν	Παλατίῳ	τοῖς μὲν ἐκ βουλῆς ἐν
[7, 32]	Μαρκέλλῳ κοινολογησάμενος, ὃς τῶν ἐν	Παλατίῳ	φυλάκων ἦρχεν, ἀμφὶ τὸ πρᾶγμα
[7, 12]	Ἰταλίας πορίζεσθαι ἡμῖν ἀδύνατά ἐστι,	πάλιν	πρὸς τῶν πολεμίων κατειλημμένης. διὸ
[7, 4]	ὡς τὸ εἰκὸς, τοῦ πολέμου	πάμπαν	κρατήσειν τῶν ἐναντίων ἐλπίδα ἔχω.
[7, 13]	ἐκείνῃ χωρία καὶ Ῥωμαίων ἐξανδραποδίσαντες	πάμπολυ	πλῆθος. οἷς δὴ Ἔρουλοι ἐκ
[7, 29]	θάλασσαν πολλὴ ἔχουσα, δελφίνων δὲ	πάμπολύ	τι πλῆθος ἄγχιστά πη τοῦ
[7, 12]	μοι πάντων σταλῆναι προσήκει, ἔπειτα	πάμπολύ	τι πλῆθος Οὔννων τε καὶ
[7, 6]	ἔπλει, δόκησιν παρέχων τοῖς ἐναντίοις	πάμπολύ	τι στράτευμα ἐν ταῖς ναυσὶν
[7, 14]	τε ἀγαθὴν καὶ πλούτου αὐτὸν	πάμπολυ	χρῆμα περιβαλέσθαι πρὸς βασιλέως οὐκ
[7, 34]	τῆς φιλίας ὀνόματι κομιζόμενοι ἀνὰ	πᾶν	ἔτος πρός τε τῶν ἔμπροσθεν
[7, 16]	Ῥωμαίους ὑμᾶς ἐνθένδε εἰσκομιζομένους ἀνὰ	πᾶν	ἔτος τὴν τῶν ἐπιτηδείων φορὰν
[7, 13]	ἀντιπεριάγοντος αὐτὰ τοῦ δαιμονίου ἐς	πᾶν	ξύμφορον· ἀνδρὶ δὲ, οἶμαι, κακοτυχοῦντι
[7, 13]	τῶν βουλευμάτων τὰ βέλτιστα ἐς	πᾶν	τοὐναντίον Βελισαρίῳ ἀποκεκρίσθαι. οἷς μὲν
[7, 38]	τειχομαχούντων κατέχεον, καὶ λίθων βολαῖς	πανδημεὶ	ἐς αὐτοὺς χρώμενοι τοῦ ἀπεῶσθαι
[7, 14]	ξὺν ὀλίγῳ στρατῷ, Σκλαβηνοὶ δὲ	πανδημεὶ	ὑπηντίαζον. μάχης τε καρτερᾶς γενομένης
[7, 33]	τε πόλει καὶ τοῖς ἐπὶ	Παννονίας	ὀχυρώμασί τε καὶ ἄλλοις χωρίοις
[7, 40]	καὶ τοὺς πολεμίους λαθὼν ἐς	Πάνορμον	ἀπεχώρησε. Τουτίλας δὲ καὶ Γότθοι
[7, 32]	ἐν ἰδιώτου μοίρᾳ καθημένους τὸν	πάντα	αἰῶνα. καὶ οὐδὲ τοῦ θείου
[7, 30]	μέντοι Ἰταλῶν τὰ μὲν χρήματα	πάντα	ἀφείλετο, τὰ δέ γε σώματα
[7, 17]	ἐς τὴν ἀγορὰν τὰ ἔπιπλα	πάντα	βίον αὐτῶν τὸν ἐφήμερον ἀντηλλάσσοντο.
[7, 20]	ἐγένοντο, τοῖς βαρβάροις οἱ Ἴσαυροι	πάντα	ἐδείκνυον, ὡς ἀνιέναι μὲν βουλομένοις
[7, 14]	αὐτῷ βόας τε καὶ ἱερεῖα	πάντα·	εἱμαρμένην δὲ οὔτε ἴσασιν οὔτε
[7, 22]	ἐξουσίας ὑπερβολὴ τά τε ἄλλα	πάντα	ἐκ πάσης τῆς γῆς καὶ
[7, 37]	εἶχε καὶ ἀνοικοδομεῖσθαι ὅτι τάχιστα	πάντα	ἐκέλευεν, ὅσα καθελών τε καὶ
[7, 29]	κομιδῆ ἐντυχὸν ἐβιάζετο μὲν καὶ	πάντα	ἐκίνει, ὅπως δὴ ἐνθένδε ὅτι
[7, 35]	ἔκτεινε. ληϊσάμενός τε τὰ χρήματα	πάντα	ἐνθένδε ἀπιὼν ᾤχετο, ἐπέσκηψε δὲ
[7, 14]	τε δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε καὶ τὸν	πάντα	ἐξειπεῖν λόγον ἠνάγκασεν, οὕτω τε
[7, 1]	τοῖς Ἰλδιβάδου παισὶ τὰ χρήματα	πάντα	ἐπαγόμενος ἐς Βυζάντιον ἧκε, καί
[7, 2]	κτείνουσιν, ἕψεταί τε αὐτοῖς καὶ	πάντα	ἐπιτελῆ ποιήσει ᾗ αὐτοὶ βούλοιντο.
[7, 10]	τοῦ χωρίου γενόμενοι ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ	πάντα	ἐς Τουτίλαν τὰ ξυμβεβηκότα σφίσιν
[7, 28]	τε ἀφίκοντο καὶ τὰ ξυμπεσόντα	πάντα	ἐσήγγελλον· οἵ τε Ῥωμαῖοι αὐτοῦ
[7, 18]	βασιλέως στρατιωτῶν ἀδικουμένους. Ἰωάννου δὲ	πάντα	ἰσχυριζομένου πρὸς αὐτῶν τὸ λοιπὸν
[7, 1]	αὐτοῖς κατὰ γνώμην τὰ ὤνια	πάντα.	καὶ ἡνίκα μὲν ἀκμάζοι τὰ
[7, 8]	ἧς διεφθάρθαι τε τὰ χρηστὰ	πάντα	καὶ ξυντεταράχθαι ξυμβαίνει, σκαιὸν δὲ
[7, 9]	δὲ τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἔπιπλα	πάντα.	καὶ προσῆν αὐτοῖς αἰκίζεσθαί τε
[7, 39]	ἀφεὶς τὰ ἐς αὐτὸν ἐγκλήματα	πάντα	καὶ στρατηγὸν καταλόγων τῶν ἐπὶ
[7, 20]	ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες καὶ τὸν	πάντα	λόγον ἀγγείλαντες ἐς τὴν πρᾶξιν
[7, 6]	πρᾶξιν ἐνῆγε. Τουτίλας δὲ τὸν	πάντα	λόγον ἀμφὶ τῷ στόλῳ τούτῳ
[7, 32]	Ἰουστῖνος ἐς τὸν πατέρα τὸν	πάντα	λόγον ἀνήνεγκε. καὶ ὃς Μαρκέλλῳ
[7, 32]	Μάρκελλος μὲν ἐς βασιλέα τὸν	πάντα	λόγον ἀνήνεγκεν, ὁ δὲ αὐτίκα
[7, 14]	ὡς ἥκιστα ἐθέλειν ἀποκαλύψαι τὸν	πάντα	λόγον, ἢν μέντοι γένηται ἐν
[7, 32]	τὸν Γερμανὸν ἀποκρύψασθαι, ἀλλὰ ταύτῃ	πάντα	ξυνενεχθῆναι, ᾗπέρ μοι ἔναγχος δεδιήγηται.
[7, 40]	γυναῖκας ἀνδραποδίσουσι καὶ χρήματα ληΐσονται	πάντα,	οἷσπερ ἡμᾶς ὑπαντιάζειν ἄμεινον ἂν
[7, 8]	ὅπλων περιουσίας ὑπερβολή τις, καὶ	πάντα	ὅσα ἔν γε Ἰταλιώταις ὀχυρώματά
[7, 28]	ἵπποις τοῖς σφετέροις τὰ ἐπιτήδεια	πάντα	πορίζεσθαι, τοὺς δὲ πολεμίους ἐν
[7, 19]	τῆς χώρας οὐδαμῆ εἶχον, ἀλλὰ	πάντα	σφίσι πανταχόσε πολέμια ἦν. αὐτὸς
[7, 7]	πόλιν ἐνδόντες ἡμῖν ἐνθένδε ἀπαλλάσσοιντο,	πάντα	τὰ σφέτερα αὐτῶν ἔχοντας· καὶ
[7, 38]	μυρίους εὐθὺς ἅπαντας ἔκτειναν καὶ	πάντα	τὰ χρήματα ἐληΐσαντο, παῖδας δὲ
[7, 40]	ἐκ τῆς νήσου μετενεγκόντες καὶ	πάντα	τὰ χρήματα, μεγάλα κομιδῆ ὄντα,
[7, 18]	παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν. ὁ δὲ	πάντα	τε τὸν στρατὸν ὡς ὑπαντιάσων
[7, 35]	ἰσχύσας, ἀλλὰ φυγῇ κεκρυμμένῃ ἐχόμενος	πάντα	τοῦτον τὸν χρόνον, ἔκ τε
[7, 37]	αὐτοῖς ἀνδράσι τε καὶ φορτίοις	πάντα	τοῦτον τὸν χρόνον ἑλὼν ἔτυχε.
[7, 6]	Νεαπολίτας πικρότατα πολιορκεῖσθαι τῶν ἐπιτηδείων	παντάπασι	σπανίζοντας ἤκουσε, βοηθεῖν μὲν κατὰ
[7, 12]	χερσὶν ἔχοντας καὶ μάχης ὄντας	παντάπασιν	ἀμελετήτους. ὁρῶμεν δὲ καὶ τοὺς
[7, 15]	τάχος ἐς τὸν λιμένα κακῶν	παντάπασιν	ἀπαθεῖς ἀνεχώρησαν. πέμψαντές τε παρὰ
[7, 24]	ἔς τε τὴν πόλιν κακῶν	παντάπασιν	ἀπαθεῖς ἦλθον. Τότε δὲ ὅσοι
[7, 30]	τὰ δέ γε σώματα κακῶν	παντάπασιν	ἀπαθῆ εἴασεν. Ἀντωνίνα δὲ ἡ
[7, 23]	εἶδε μεγίστην τε ὑπερφυῶς καὶ	παντάπασιν	ἀτείχιστον οὖσαν, πᾶσαν μὲν φυλάξαι
[7, 8]	καὶ ταῦτα γὰρ οὐκ ἀχρεῖα	παντάπασιν	εἶναι δοκεῖ τοῖς ἐς πόλεμον
[7, 17]	οὐδὲ αὐτῆς ἐς κόρον ἰέναι	παντάπασιν	εἶχον, ἐξίτηλοι μὲν αἱ σάρκες
[7, 10]	Δρυοῦντι πολιορκούμενοι τῶν ἀναγκαίων σφᾶς	παντάπασιν	ἐκλελοιπότων βαρβάροις τοῖς πολιορκοῦσιν ἐς
[7, 39]	εἴρηται, τὰ γὰρ ἀναγκαῖα σφᾶς	παντάπασιν	ἐπελελοίπει, αὑτούς τε καὶ τὸ
[7, 30]	σφᾶς τά τε ἀναγκαῖα ἤδη	παντάπασιν	ἐπελελοίπει καὶ οὐδεμίαν ἔτι ἀπὸ
[7, 16]	ἁπάντων ἤδη σφᾶς τῶν ἀναγκαίων	παντάπασιν	ἐπιλιπόντων ἐς βρώσεις οὐχ ὁσίας
[7, 18]	βάρβαροι ἄνοπλοί τε καὶ ἀπαράσκευοι	παντάπασιν	ὄντες καὶ τῷ ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες
[7, 26]	ἅτε τῶν ἐνταῦθα χωρίων ἀτειχίστων	παντάπασιν	ὄντων. ξυνηνέχθη δὲ ὑπὸ τὸν
[7, 30]	καὶ τῆς ἐκείνῃ ἀκτῆς ἀλιμένου	παντάπασιν	οὔσης, ταῖς ναυσὶν ἁπάσαις ὡς
[7, 32]	οὗτος ὁ Μάρκελλος περιεβάλετο ἐς	πάντας	ἀνθρώπους ἅτε ἀρετῆς ἐν τοῖς
[7, 40]	ἔργου τούτου ὁ Γερμανὸς ἐς	πάντας	ἀνθρώπους καὶ διαφερόντως ἐς τούτους
[7, 37]	ἡ ἀμφὶ Γερμανῷ δόξα ἐς	πάντας	ἀνθρώπους οὖσα ἐτύγχανεν. εὐέλπιδες δὲ
[7, 1]	παρά τε βασιλέα ἦλθε καὶ	πάντας	ἀνθρώπους. Ὕστερον δὲ Οὐραΐαν Ἰλδιβάδῳ
[7, 14]	Ῥωμαίων στρατηγήσαντα, ἐν ἀνδραπόδων λόγῳ,	πάντας	βαρβάρους λανθάνοντα ὅστις ποτέ ἐστιν.
[7, 7]	καθέσταμεν ὥστε καὶ Κόνωνα καὶ	πάντας	στρατιώτας κακῶν ἀπαθεῖς ὅπη βούλοιντο
[7, 16]	φύσεως ἄλλο τι γνώρισμα ἐς	πάντας	τοὺς αὐτῷ ξυμβάλλοντας τὴν ἀπιστίαν
[7, 17]	τὸν περίβολον κἀν τοῖς ἐρειπίοις	πανταχῆ	τῆς πόλεως φύονται. ὅπως δὲ
[7, 29]	ἐπ´ αὐτὸ ᾔεσαν, ἀξίναις τε	πανταχόθεν	ἐνδελεχέστατα κόψαντες οὐδ´ ὣς ἔκτειναν,
[7, 24]	τριγώνου σχῆμα τὰς αὐτῶν εὐθείας	πανταχόθεν	ἐργάζονται, καὶ αὐτοὺς ἐς τὴν
[7, 11]	ἀνδρίας ἐτύγχανεν ἥκων· πολλοὺς δὲ	πανταχόθεν	ἰδὼν ἐπ´ αὐτὸν ἐπιρρέοντας ἐς
[7, 24]	τὰς πύλας τοῦ Ῥώμης περιβόλου	πανταχόθι	ἐφαρμοσάμενος σιδήρῳ τε αὐτὰς περιβαλὼν
[7, 34]	τῇ πρὸς τοὺς πολεμίους ἐχομένους,	πανταχόθι	τῆς γῆς ἐπιβατεῦσαι τῆς ὑμετέρας
[7, 36]	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἴοι καὶ	πανταχόθι	τῆς πόλεως σῖτον ἐντὸς τοῦ
[7, 19]	ξυλίνοις περιβαλὼν ἐς Τίβεριν καθῆκε,	πανταχόθι	τῶν ξυλίνων τειχῶν τρυπήματα ποιησάμενος,
[7, 19]	οὐδαμῆ εἶχον, ἀλλὰ πάντα σφίσι	πανταχόσε	πολέμια ἦν. αὐτὸς δὲ ἐς
[7, 32]	δεδουλωμένου τε καὶ σκεδαννυμένου ἀεὶ	πανταχόσε	τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. ἀλλὰ τούτων
[7, 3]	τῷ ταύτῃ πεδίῳ. τούτου γὰρ	πανταχόσε	τοῦ χωρίου πεδία ἱππήλατά ἐστι,
[7, 35]	Βυζαντίων τῷ προαστείῳ, ὃ δὴ	Παντείχιον	μὲν ὀνομάζεται, κεῖται δὲ ἐν
[7, 14]	πη ἐς τὸ μέλαν αὐτοῖς	παντελῶς	τέτραπται, ἀλλ´ ὑπέρυθροί εἰσιν ἅπαντες.
[7, 30]	ἀπογνόντες τὴν ἀπόβασιν πρύμναν τε	πάντες	ἐκρούοντο καὶ ἀναχθέντες τῷ Κροτωνιατῶν
[7, 32]	πολιτείαν ἡμαρτηκότων. ἐπεὶ δὲ εἴσω	πάντες	ἐν βασιλέως ἐγένοντο, αὐτὸς μὲν
[7, 24]	ἐς τὸ ἔδαφος ἰσχυρότατα ἑστήκασι	πάντες,	ὁ δὲ λειπόμενος ἀνέχων μόνος
[7, 38]	ἐσώθησαν. ἐπεὶ δὲ οἱ στρατηγοὶ	πάντες	οὕτω παρ´ ἑκατέρων τῶν βαρβαρικῶν
[7, 7]	οἱ ξὺν τῷ Κόνωνι στρατιῶται	πάντες.	πολλὴ γὰρ αὐτοὺς ἀνάγκη τοῦ
[7, 22]	τινὰς, ἐκέλευε τῆς εἰσόδου σθένει	παντὶ	ἀποπειρᾶσθαι. οἵπερ ἐπειδὴ ἀλλήλοις ξυνέμιξαν,
[7, 19]	στρατιώταις ἐπαρκέσοντα καὶ τῷ δήμῳ	παντὶ,	αὐτὸς ὀλίγον μὲν κομιδῆ τῷ
[7, 40]	Τουτίλαν ἀναπείσειν Σικελίας μὲν ἀπανίστασθαι,	παντὶ	δὲ τῷ Γότθων στρατῷ ἐς
[7, 24]	ἐν Τιβούρει φρούριον ἀνοικοδομήσασθαι σθένει	παντὶ	ἔγνωσαν· καθελόντες γὰρ αὐτὸ πρότερον
[7, 24]	ἦλθε, προσποιεῖσθαί τε αὐτὴν σθένει	παντὶ	ἤθελεν. ἐπεὶ δὲ οὐχ οἷός
[7, 21]	τε αὐτοῖς τὴν εἰρήνην οἱ	παντὶ	σθένει παρὰ βασιλέως πορίζεσθαι, ὅπως
[7, 4]	ξυμβαίνει. προθυμείσθω τοίνυν ὑμῶν ἕκαστος	παντὶ	σθένει τοῖς πολεμίοις ὁμόσε χωρεῖν
[7, 20]	λόγια ἐν ταῖς χερσὶ φέρων,	παντί	τε τρόπῳ τὴν ἱκεσίαν προτεινόμενος
[7, 25]	οὐ τετυχηκότων τῆς διδασκαλίας τῷ	παντὶ	τίθησιν. ἐπειδὴ τοίνυν Βενεβεντὸν εἵλομεν
[7, 4]	οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μνήσονται. αὐτὸς δὲ	παντὶ	τῷ ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα τὸν
[7, 3]	Βερώνῃ χρημάτων πρὸς ἀλλήλους διοικησάμενοι	παντὶ	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ τὴν
[7, 40]	δὲ ξύμπασαν τὴν λείαν ἐπαγόμενος	παντὶ	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς Ἰταλίαν
[7, 40]	καὶ Ἰουστινιανὸν τὸν αὐτοῦ παῖδα	παντὶ	τῷ πρὸς Γερμανοῦ συλλεγέντι στρατῷ
[7, 18]	γενέσθαι. ταῦτα Βελισάριος Ἰωάννῃ ἐπιστείλας	παντὶ	τῷ στόλῳ ἐνθένδε ἀπῆρε· πνεύματος
[7, 10]	ἐς Σάλωνας ἦλθε. καὶ Βελισάριος	παντὶ	τῷ στόλῳ ἐνθένδε ἄρας Πόλῃ
[7, 40]	τε τὸν λιμένα κατῆρε καὶ	παντὶ	τῷ στόλῳ ἐντὸς τοῦ περιβόλου
[7, 11]	οὕτω γενέσθαι ξυνέπεσε. Βελισάριος δὲ	παντὶ	τῷ στόλῳ ἐς Ῥάβενναν ἀφικόμενος
[7, 6]	μὲν οὖν ἄρας ἐκ Βυζαντίου	παντὶ	τῷ στόλῳ τῆς Ἑλλάδος ἐς
[7, 27]	δὴ καὶ Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ	παντὶ	τῷ στρατῷ ἀφίκετο οὐ πολλῷ
[7, 25]	ἤδη, πέμψαντες παρὰ Τουτίλαν ἐδέοντο	παντὶ	τῷ στρατῷ ἐνταῦθα ἰέναι, ῥᾷον
[7, 24]	ἐπεὶ Τουτίλας ἤκουσεν, ἄρας αὐτίκα	παντὶ	τῷ στρατῷ ἐπὶ Βελισάριόν τε
[7, 4]	πολλοὺς μετεπέμπετο, καὶ ἐπεὶ παρῆσαν,	παντὶ	τῷ στρατῷ, ἐς πεντακισχιλίους ὄντι,
[7, 18]	ἠξίου τὸν κόλπον πεζῇ ἰόντας	παντὶ	τῷ στρατῷ κοινῇ τὰ προσπίπτοντα
[7, 10]	Βόνῳ ἀπαγγέλλειν ἐκέλευεν ὅτι δὴ	παντὶ	τῷ στρατῷ οὐκ εἰς μακρὰν
[7, 24]	Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Τουτίλας αὖθις	παντὶ	τῷ στρατῷ τειχομαχεῖν ἔγνω, οἱ
[7, 22]	μέγα ἐς τοὺς ἀνθρώπους τοῦ	παντὸς	αἰῶνος δόξειεν εἶναι· ἀφαιρεῖται γὰρ
[7, 29]	τοῦτό γε πρότερον ἐκ τοῦ	παντὸς	αἰῶνος, ἔστι δὲ οὗ καὶ
[7, 32]	ξυνθηκῶν τε καὶ ξυμβάσεως λόγῳ,	παντὸς	δὲ τοῦ ξυγγενοῦς δεδουλωμένου τε
[7, 24]	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη.	παντὸς	δὲ τοῦ στρατοῦ προθυμίᾳ τῇ
[7, 23]	τάχιστα ἐς Σπολίτιον πέμψαι, τοῦ	παντὸς	λόγου τὴν δήλωσιν ποιησάμενος. Ὁδολγὰν
[7, 22]	καθεῖλεν ὅσον ἐς τριτημόριον τοῦ	παντὸς	μάλιστα. ἐμπιπρᾶν δὲ καὶ τῶν
[7, 3]	δὲ ἄνδρας ἑκατὸν ἐκ τοῦ	παντὸς	στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἀωρὶ τῶν νυκτῶν
[7, 28]	ἅπαντα, ἐς τρισχιλίους ἱππεῖς τοῦ	παντὸς	στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[7, 5]	ἔδοξεν εἶναι τῶν ἀρχόντων ἕνα	παντὸς	τοῦ στρατοῦ τοὺς λογιμωτάτους ἀπολεξάμενον
[7, 34]	γέγονε πρᾶξις μιαρωτέρα ἐκ τοῦ	παντὸς	χρόνου. ἐπειδὴ γὰρ ἡμᾶς πολεμησείοντας
[7, 38]	Ἴστρον φαίνονται διαβεβηκότες ἐκ τοῦ	παντὸς	χρόνου, πλήν γε δὴ ἐξ
[7, 22]	δόξα τῆς πράξεως ἀξία πρὸς	πάντων	ἀνθρώπων, ἥπερ ἐφ´ ἑκάτερά σοι
[7, 32]	τοὺς λόγους ἔς τινα τῶν	πάντων	ἀνθρώπων ὅτι μὴ ἐς τὸν
[7, 22]	κατὰ βραχὺ τεκτηνάμενοι, μνημεῖα τῆς	πάντων	ἀρετῆς τοῖς ἐπιγενησομένοις ἀπέλιπον, ὥστε
[7, 35]	δυνάμει τῇ πάσῃ. μάλιστα δὲ	πάντων	αὐτὸν Γόθιγος ἐνῆγε, πατρίκιος ἀνὴρ,
[7, 4]	οὐδενὶ λόγῳ, καίπερ διώκοντος τῶν	πάντων	αὐτοὺς οὐδενὸς, οὕτω δὴ αἰσχρῶς
[7, 31]	ἀγαγέσθαι οὐδεὶς ἐῴη, τῇ δὲ	πάντων	αὐτῷ δυσμενεστάτῃ οὔσῃ πλησιάζειν ἀναγκάζηται
[7, 33]	δὲ ἄλλον ὁντιναοῦν βασιλέα τῶν	πάντων	βαρβάρων, καὶ ταῦτα μᾶλλον ὄντα
[7, 20]	ἐν ταῖς πατρικίων οἰκίαις εὗρε,	πάντων	δὲ μάλιστα οὗπερ ὁ Βέσσας
[7, 32]	Ἰουστινιανοῦ ξυγγενῶν. ὁ μέντοι γε	πάντων	δυνατώτατος Γερμανὸς, οἶμαι, ξυλλήψεταί σοι
[7, 16]	ἀμείβεται ὧδε „Κατεσπουδάσθαι σοι μάλιστα	πάντων	ἐμέ τε, ὦ γενναῖε, καὶ
[7, 21]	οἰκτροὺς καὶ οὐδ´ ὁτουοῦν τῶν	πάντων	ἐμπείρους κρατεῖν τῶν πολεμίων πλέον
[7, 24]	ποιεῖν ἴσχυσε, ναῦς ὅτι πλείστας	πάντων	ἐμπλησάμενος τῶν ἀναγκαίων, ἔς τε
[7, 24]	οἱ δὲ ἀνδρίας πέρι μάλιστα	πάντων	εὖ ἥκοντες ἐν περιτροπῇ τὰς
[7, 17]	σώφρονος μηδὲ θανάτου φθονήσητε τοῦ	πάντων	ἡδίστου, ἀλλὰ πράξει μιᾷ μυρίων
[7, 22]	κτήματι, ὡς τὸ εἰκὸς, τῶν	πάντων	καλλίστῳ πλουτήσεις· ἢν δέ γε
[7, 22]	βάρβαροι οὗτοι μάχεσθαι ἐν δυσχωρίαις	πάντων	μάλιστα. ἅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας
[7, 11]	ἔργα θαυμαστὰ ἐς τοὺς πολεμίους	πάντων	μάλιστα ἐπεδείξατο. οὕτω τε ὁ
[7, 3]	οἵ τε ἄλλοι καὶ Ἀρταβάζης	πάντων	μάλιστα ἔργα θαυμαστὰ ἐνδεικνύμενοι καρτερώτατα
[7, 1]	τε καὶ μέγας καὶ εὐπρόσωπος	πάντων	μάλιστα. οὕτω δὲ πρᾷόν τε
[7, 16]	τὸν ἄνθρωπον ἀποπέμποιντο, περιυβρίσθαι δὲ	πάντων	μάλιστα τῷ πρεσβευτῇ τούτῳ, ὃς
[7, 40]	φυλάσσειν ἐξεπιστάμενος, δικάσας μὲν ὀρθότατα	πάντων	μάλιστα, χρήματα δὲ τοῖς δεομένοις
[7, 16]	ἀνδρῶν πλήθει οὔτε ἄλλῳ τῶν	πάντων	οὐδενὶ ἀξιόμαχοι πρὸς ἡμᾶς ὄντες.
[7, 26]	ἱππέων τοὺς δοκιμωτάτους ἀπολεξάμενος, τῶν	πάντων	οὐδενὶ προρρηθὲν, ἐς Καμπανοὺς, οὔτε
[7, 20]	μηδένα τὸ λοιπὸν ἀποκτιννύναι τῶν	πάντων	Ῥωμαίων, ἀλλὰ τῶν χρημάτων αὐτῷ
[7, 17]	δρώμενα τῶν τε παίδων καὶ	πάντων	Ῥωμαίων, οἳ ταύτῃ ἦσαν. καὶ
[7, 12]	ὑπασπιστὰς τοὺς ἐμοὺς μάλιστά μοι	πάντων	σταλῆναι προσήκει, ἔπειτα πάμπολύ τι
[7, 16]	ἑτέρων γὰρ τὸ λοιπὸν καθειργμένοι	πάντων	τε ἀποκεκλεισμένοι τῶν ἀναγκαίων, πολιορκηθήσεσθε
[7, 16]	τὸν Ῥώμης καθαιρεθῆναι περίβολον μάλιστα	πάντων	ὑμῖν ξυνοίσει. οὐδὲ μεθ´ ἑτέρων
[7, 40]	τε καὶ ζῴων ἄλλων καὶ	πάντων	χρημάτων ἀριθμοῦ κρείσσονα. μένοντες δὲ
[7, 11]	ἂν ἀξιώτερον γένοιτο ἀνθρώπῳ τῶν	πάντων	χρημάτων; ἐπειδὴ τοίνυν ἐπ´ αὐτῷ
[7, 34]	ὑπὲρ αὐτῶν οὐ δέον ἀγῶνα.	πάντως	δὲ οἱ κλῶπες οὗτοι τό
[7, 39]	τι μελλήσαντες ξὺν ἐκείνοις τετάξονται	πάντως.	οἷς δὴ ἅπασι θαρσήσαντες οἱ
[7, 32]	πολλῷ ἔμπροσθεν ἀναβεβήκει. ἀφικόμενός τε	παρ´	αὐτὸν Ἀρσάκης ἔφασκέν οἱ λάθρα
[7, 34]	μέντοι ξυνιόντων, ἀλλὰ καὶ χωρὶς	παρ´	αὐτὸν γινομένων. ἐν τοῖς πρῶτοι
[7, 39]	Διογένει ἀμφὶ Κεντουκέλλαις εἱστήκει, πέμψας	παρ´	αὐτὸν ἐκέλευέν οἱ κατὰ τὰ
[7, 22]	μαθὼν πρέσβεις τε καὶ γράμματα	παρ´	αὐτὸν ἔπεμψεν. οἵπερ ἐπειδὴ Τουτίλᾳ
[7, 32]	εἰ Ἀρταβάνου γνώμῃ ἔναγχος Ἀρσάκης	παρ´	αὐτὸν ἥκοι. „Ἐγὼ μὲν γὰρ
[7, 20]	πολλαῖς ὕστερον αὖθις οἱ ἄνθρωποι	παρ´	αὐτὸν ἧκον, ἐπὶ τὴν πρᾶξιν
[7, 2]	βούλεσθαι ταὐτά. ὁ δὲ τοῖς	παρ´	αὐτὸν ἥκουσιν ἄντικρυς τὴν ἐς
[7, 21]	ἐπεὶ δὲ καὶ οἱ πρέσβεις	παρ´	αὐτὸν ἦλθον, ἀπήγγειλάν τε ὅσα
[7, 3]	φυλάκων ἐκ παιδὸς γνώριμος, πέμψας	παρ´	αὐτὸν τῶν οἱ ἐπιτηδείων τινὰς
[7, 10]	χρησάμενος γράμματα δῆθεν τῷ λόγῳ	παρ´	αὐτοῦ πρὸς Βελισάριον ἔγραψεν ἅτε
[7, 36]	ἔργα Γότθους δράσωσι. πέμψας οὖν	παρ´	αὐτοὺς δυοῖν προὐτείνετο αὐτοῖς αἵρεσιν,
[7, 34]	τῆς τῶν ἠδικημένων ἀπολαύσοντες εὐηθείας	παρ´	αὐτοὺς ἥκοιεν. ὑμᾶς δὲ διασκοπεῖσθαι
[7, 18]	σχῆμα. πύργους τε δύο ξυλίνους	παρ´	ἑκατέραν ὄχθην τεκτηνάμενος φυλακτήριον κατεστήσατο
[7, 38]	δὲ οἱ στρατηγοὶ πάντες οὕτω	παρ´	ἑκατέρων τῶν βαρβαρικῶν στρατοπέδων, καίπερ
[7, 8]	ἀνδρῶν. νῦν δὲ τὴν δίκην	παρ´	ἡμῶν ὁ θεὸς ὧν ἐξημάρτομεν
[7, 16]	ἡμῖν ἐπὶ τοὺς ἐναντίους καὶ	παρ´	ἡμῶν τὴν ὁμολογίαν κεκομισμένους τοῦ
[7, 40]	ἄριστοι θνήσκουσιν, οἱ δὲ στρατηγοὶ	παρ´	ὀλίγον ἐλθόντες ὑπὸ τοῖς πολεμίοις
[7, 17]	λόγῳ καὶ ἀποκλαύσοντες τὴν ξυμφορὰν	παρ´	ὑμᾶς ἥκομεν· ὅπως δὲ ἀκούσησθε
[7, 34]	τῷ τὴν οἰκείαν ἀσθένειαν ξυνεπίστασθαι	παρ´	ὑμᾶς ἥκουσιν, ἀξιοῦντες Ῥωμαίους ἀνελέσθαι
[7, 34]	νῦν δὲ τὸ παράδειγμα ἐγγύθεν	παρ´	ὑμῶν αὐτῶν λαβεῖν πάρεστι. σκέψασθε
[7, 32]	ἐς Βυζάντιόν τε ἀφίκηται καὶ	παρὰ	βασιλέα ἐν Παλατίῳ εἴη, τότε
[7, 34]	ἐς ξυμμαχίαν ἐπαγαγέσθαι. πέμψαντες οὖν	παρὰ	βασιλέα Ἰουστινιανὸν πρέσβεις στράτευμα σφίσιν
[7, 34]	εἶπον. γενόμενοι δὲ τῇ ὑστεραίᾳ	παρὰ	βασιλέα καὶ οἱ Γηπαίδων πρέσβεις
[7, 11]	ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν. πρέσβεις τε	παρὰ	βασιλέα πέμψαντες συγγνώμην διδόναι σφίσιν
[7, 37]	ἔτυχε. Στέφανόν τε ἄνδρα Ῥωμαῖον	παρὰ	βασιλέα πρεσβευτὴν ἔπεμψε, τὸν μὲν
[7, 37]	σκῆψις αὐτοῖς, ἄλλως τε καὶ	παρὰ	βασιλέα στέλλεσθαι βουλομένοις, τανῦν πάρεστιν·
[7, 21]	τὴν εἰρήνην οἱ παντὶ σθένει	παρὰ	βασιλέως πορίζεσθαι, ὅπως δὴ μὴ
[7, 19]	πολλοῖς εἷλον. ἥκοντές τε ἱππεῖς	παρὰ	Βελισάριον δρόμῳ ἀγγέλλουσιν ὅτι δὴ
[7, 30]	ἔπεμψε καὶ Βαλεριανὸν οὐδεμιᾷ μελλήσει	παρὰ	Βελισάριον ἐκέλευεν ἰέναι. καὶ ὃς
[7, 11]	ἐπεδείξατο. οὕτω τε ὁ Θουριμοὺθ	παρὰ	Βελισάριον ἐς Ῥάβενναν ἦλθε. Τότε
[7, 23]	πολεμίων πλείστους, τινὰς δὲ ζωγρήσαντες	παρὰ	Βελισάριον ἦγον. Ὀλίγῳ δὲ ὕστερον
[7, 18]	κύκλωσιν τῶν πολεμίων τινὰ ἐμπέσῃ,	παρὰ	Βελισάριον μὲν οὐκέτι ᾔει, ἐς
[7, 13]	διαχειμάσαντες ἔμελλον ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ	παρὰ	Βελισάριον στέλλεσθαι. ξυνῆν δὲ αὐτοῖς
[7, 15]	παντάπασιν ἀπαθεῖς ἀνεχώρησαν. πέμψαντές τε	παρὰ	Βέσσαν αὖθις ᾐτιῶντο μὲν ὄκνησίν
[7, 19]	παραβεβοηθήκει στρατός. πέμψας δὲ καὶ	παρὰ	Βέσσαν τῇ προτεραίᾳ ἐκέλευε τῇ
[7, 37]	πολιορκίαν καθίσταντο. πρέσβεις δὲ πέμψας	παρὰ	Διογένην ὁ Τουτίλας, αὐτόν τε
[7, 24]	εὐτολμίαν ὁρμῶντος. οἵ τε Ῥωμαῖοι	παρὰ	δόξαν ἀντείχοντο, τοῦ κινδύνου, ὡς
[7, 7]	τοῦ βίου παράλογα τύχῃ τινὶ	παρὰ	δόξαν ἐλθόντα τῷ χρόνῳ αὖθις
[7, 1]	κινδύνους τῇ τῶν λογισμῶν μικρολογίᾳ	παρὰ	δόξαν ἠμείβετο. διὸ δὴ οἵ
[7, 25]	θράσος ἑλόμενον τῶν ἐγκεχειρημένων αὐτῷ	παρὰ	δόξαν κρατεῖν, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 13]	ἐς χεῖρας ἐλθόντες, νικήσαντές τε	παρὰ	δόξαν μέτρῳ σφᾶς πολλῷ ὑπεραίροντας,
[7, 39]	σταλεὶς καὶ μάχῃ τοὺς στασιώτας	παρὰ	δόξαν νικήσας τήν τε τυραννίδα
[7, 1]	στρατηγοῦντος Βελισαρίου τετύχηκε, πλουτεῖν δὲ	παρὰ	δόξαν ξυνέβαινε πᾶσιν οἷς ἂν
[7, 1]	καὶ τὰ χρήματα λάφυρον Ῥωμαίοις	παρὰ	δόξαν πεποιημένος, ὧν δὴ ἐπιφανέστερος
[7, 24]	πολεμίοις ἐπέκειντο, τοῦ θυμοῦ σφᾶς	παρὰ	δύναμιν ἐς τὴν εὐτολμίαν ὁρμῶντος.
[7, 12]	πολεμίοις ἐνέδοσαν. πέμψας δὲ καὶ	παρὰ	Κυπριανὸν εὐθὺς Τουτίλας, ἐνδοῦναί οἱ
[7, 34]	ἐρρήθη. μοῖρα δὲ Ῥωμαίων τῶν	παρὰ	Λαγγοβάρδας ἐπὶ ξυμμαχίᾳ ἰόντων Ἐρούλων
[7, 37]	ὕστερον μέντοι πλήθει τῶν ἐναντίων	παρὰ	πολὺ ἐλασσούμενοι ἐντὸς τοῦ περιβόλου
[7, 28]	ἔτρεψαν, καίπερ αὐτῶν τῷ πλήθει	παρὰ	πολὺ ἐλασσούμενοι, καὶ πλέον ἢ
[7, 1]	ἀμφὶ πόλιν Ταρβήσιον γενομένης Βιτάλιος	παρὰ	πολὺ ἡσσηθεὶς ἔφυγεν, ὀλίγους μέν
[7, 10]	ἠϊόνι ἐς χεῖρας ἦλθον. καὶ	παρὰ	πολὺ ἡσσηθέντες τῇ μάχῃ ἐς
[7, 34]	πολυανθρωπίᾳ τε καὶ ἀρετῇ Γήπαιδες	παρὰ	πολὺ Λαγγοβαρδῶν κρείσσους τυγχάνουσιν ὄντες,
[7, 38]	τῶν βαρβαρικῶν στρατοπέδων, καίπερ ἐλασσόνων	παρὰ	πολὺ ὄντων, ἀπήλλαξαν, Ἀσβάδῳ ἡ
[7, 35]	τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας ἦλθον.	παρὰ	πολύ τε ἡσσηθέντες τῇ μάχῃ
[7, 34]	προΐεσθαι τῶν ὑπαρχόντων βεβουλευμένος κρείσσω	παρὰ	πολὺ τοῦ πρὸς αὐτοῦ τετυχηκότος
[7, 21]	τοῦ πολέμου παρασκευῇ τῶν ἐναντίων	παρὰ	πολὺ ὑπεραίροντες δυνάμει τινὶ ἀφανεῖ
[7, 34]	τε τῶν ἔμπροσθεν βεβασιλευκότων, καὶ	παρὰ	σοῦ μέντοι οὐδέν τι ἧσσον.
[7, 40]	οὐδέ τι ἐν Παλατίῳ ἁμαρτάνεσθαι	παρὰ	τὰ εἰωθότα ὅση δύναμις ξυγχωρῶν,
[7, 25]	προμηθεῖς ἀσφαλεῖς. ὁ μὲν γὰρ	παρὰ	τὰ καθεστῶτα τολμήσας ἐννοίᾳ τοῦ
[7, 28]	ἅπαντας ἐπίπροσθεν ἐκέλευεν ἰόντας στρατοπεδεύεσθαι	παρὰ	τὰς τῆς χώρας εἰσόδους, Φάζαν
[7, 1]	ὄνομα ἐκ τοῦ ἔργου τούτου	παρά	τε βασιλέα ἦλθε καὶ πάντας
[7, 1]	τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ Ἰλδιβάδου γυνὴ,	παρά	τε τὸν ἄνδρα δεδακρυμένη ἦλθε
[7, 28]	οἱ ἐπιχώριοι νενομίκασιν. ἐνταῦθα μὲν	παρὰ	τὴν ἀκτὴν Ῥουσκιανή ἐστι τὸ
[7, 24]	ἐγένοντο, τότε μὲν ἐνστρατοπεδευσάμενοι ηὐλίσαντο	παρὰ	Τίβεριν ποταμὸν, ἡμέρᾳ τε τῇ
[7, 20]	πόλιν ἐσιτητὰ εἶναι. οἵπερ ἐπειδὴ	παρὰ	τὸ τεῖχος ἀφίκοντο, τῶν καλωδίων
[7, 40]	δείσας οὖν ὁ ἀνὴρ μὴ	παρὰ	τοῖς πολεμίοις διαφθαρείη, ὡμολόγησε Ῥωμαίοις
[7, 40]	ἔναγχος γὰρ ἰσχυρίζετο ἀκηκοέναι, ἡνίκα	παρὰ	τοῖς πολεμίοις ἐτύγχανεν ὢν, Γερμανὸν
[7, 23]	στρατόπεδον. στείλας δέ τινας καὶ	παρὰ	τὸν ἄρχοντα τοῦ ἐν Περυσίᾳ
[7, 20]	ἰοῦσιν ἐνέτυχον, οὓς δὴ ἑλόντες	παρὰ	τὸν Βέσσαν εὐθὺς ἄγουσι. καὶ
[7, 22]	ᾤχετο, καὶ οἱ τριακόσιοι Ἄνται	παρὰ	τὸν Ἰωάννην ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. οὕτω
[7, 6]	λέμβον τινὰ λάθρα ἐσβὰς ἐτόλμησε	παρὰ	τὸν στρατηγὸν Δημήτριον ἰέναι μόνος.
[7, 15]	καὶ τὸν μὲν ἐπίσκοπον ζωγρήσαντες	παρὰ	τὸν Τουτίλαν ἤγαγον, τοὺς δὲ
[7, 10]	Τουτίλαν τὰ ξυμβεβηκότα σφίσιν ἀνήνεγκαν.	παρὰ	τοσοῦτον μὲν Δρυοῦντος τὸ φρούριον
[7, 21]	δίκαιον. μεταβαλλομένοις γὰρ καὶ τὰ	παρὰ	τοῦ θεοῦ αὐτίκα δὴ μάλα
[7, 28]	χιλίους σταδίους διήκει, ἑκατέρωθι δὲ	παρὰ	τοῦ ῥεύματος τὴν ἐκβολὴν κεῖται
[7, 34]	βασιλεῦ, τοὺς ἐπὶ ξυμμαχίας αἰτήσει	παρὰ	τοὺς πέλας ἀφικομένους ἀναδιδάξαι πρῶτον,
[7, 23]	στέλλεσθαι αὐτόμολος δῆθεν τῷ λόγῳ	παρὰ	τοὺς πολεμίους ἠξίου, μεγάλα Ῥωμαίους
[7, 3]	πρὸς αὐτὸν πράξαντας ὁ Μαρκιανὸς	παρὰ	τοὺς τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντας,
[7, 11]	τε ὑμῶν ξυγγενεῖς ἢ φίλοι	παρὰ	Τουτίλᾳ τῷ τυράννῳ τυγχάνουσιν ὄντες,
[7, 20]	ἔξω τοῦ περιβόλου ἐγένοντο καὶ	παρὰ	Τουτίλαν ἀφικόμενοι δέξασθαι τῇ πόλει
[7, 25]	αὐτοὺς σπανίζοντας ᾔσθοντο ἤδη, πέμψαντες	παρὰ	Τουτίλαν ἐδέοντο παντὶ τῷ στρατῷ
[7, 18]	μεμνημένοι, ὀλίγοι δέ τινες διαφυγόντες	παρὰ	Τουτίλαν ἐκομίσθησαν. Ἰωάννης δὲ Καλαβροὺς
[7, 26]	ἀναθορόντες ξὺν αὐτοῖς ἔφευγον. καὶ	παρὰ	Τουτίλαν ἐλθόντες πλῆθος ἀμύθητον εἶναι
[7, 2]	πεποίηται. τέλος δὲ ξυμφρονήσαντες πέμπουσι	παρὰ	Τουτίλαν ἐς Ταρβήσιον, ἐπὶ τὴν
[7, 15]	τις ὑπὸ Ἰννοκεντίῳ ταττόμενος αὐτόμολος	παρὰ	Τουτίλαν ἥκων ἀγγέλλει ὡς ἡμέρᾳ
[7, 16]	ταύτῃ δὴ τῇ πρεσβείᾳ Πελάγιος	παρὰ	Τουτίλαν ἦλθεν. ἥκοντά τε αὐτὸν
[7, 35]	ἅπαντας καὶ τὰ χρήματα ληϊσάμενοι	παρὰ	Τουτίλαν ἦλθον. καὶ ὁ χειμὼν
[7, 30]	δορυφόρον καὶ Δεοφέροντα τὸν Ἰταλιώτην	παρὰ	Τουτίλαν πέμψαντες ἐπρεσβεύοντο ἀμφὶ τῇ
[7, 28]	διέφθειραν. οἱ δὲ λοιποὶ φεύγοντες	παρὰ	Τουτίλαν τε ἀφίκοντο καὶ τὰ
[7, 16]	ἀμήχανα τῷ λιμῷ ἔπασχον, πείθουσι	παρὰ	Τουτίλαν τε ἰέναι καὶ ἡμερῶν
[7, 35]	αὖθις ἀφίκετο. ἔνθεν τε ἀναστὰς	παρὰ	Τουτίλαν τε καὶ Γότθους ᾔει,
[7, 12]	ἐντυχὼν ἔκτεινέ τε αὐτὸν καὶ	παρὰ	Τουτίλαν φεύγων ᾤχετο. οὐδὲν δὲ
[7, 14]	τούτῳ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς πρέσβεις τινὰς	παρὰ	τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους στείλας
[7, 22]	μὲν Ῥώμην χάρις ἂν σώζοιτο	παρὰ	τῷ νενικηκότι πολλὴ, διαφθείραντι δὲ
[7, 13]	καὶ Ναρσῆν δὲ τὸν εὐνοῦχον	παρὰ	τῶν Ἐρούλων τοὺς ἄρχοντας ἔπεμψεν,
[7, 37]	τοιᾶσδε. ~Τουτίλας οὐ πολλῷ πρότερον	παρὰ	τῶν Φράγγων τὸν ἄρχοντα πέμψας,
[7, 11]	εἴην. εἰ μέντοι καὶ νῦν	παρὰ	φαῦλον ἡγησάμενοι τὸ τὰ βελτίω
[7, 8]	εἴ του ἄλλου δέοιντο, ἅτε	παρὰ	φίλων κομίζεσθαι. ἐπεὶ δὲ τὸ
[7, 19]	ἰόντι ἐν δεξιᾷ, καὶ πεζὸς	παραβεβοηθήκει	στρατός. πέμψας δὲ καὶ παρὰ
[7, 1]	τοῖς μὲν ἐκ βουλῆς ἐν	παραβύστῳ	θέαμα προὔθηκεν, ἐπὶ τῷ ὄγκῳ
[7, 1]	ἔτι οὔτε τοὺς στρατιώτας τῶν	παραγγελλομένων	ἐπακούοντας εἶχον. διὸ δὴ πολλά
[7, 10]	ἅτε παρακαλοῦντος αὐτὸν ὅτι τάχιστα	παραγενέσθαι	σφίσιν ἐν κινδύνοις τισὶ χαλεποῖς
[7, 16]	οὐδαμῆ ἔγνωσαν, σοφίσμασι δὲ καὶ	παραγωγαῖς	ἀεί τε καὶ καθ´ ἡμέραν
[7, 34]	ἀνδρῶν τρόπον· νῦν δὲ τὸ	παράδειγμα	ἐγγύθεν παρ´ ὑμῶν αὐτῶν λαβεῖν
[7, 21]	ξυγχωρεῖν. ὧνπερ μνημεῖά τε καὶ	παραδείγματα	κάλλιστα ἔχομεν Ἀναστάσιόν τε καὶ
[7, 21]	καὶ τοὺς τὴν πόλιν αὐτῷ	παραδόντας	Ἰσαύρους „Ὑμεῖς μὲν“ ἔφη „ξύντροφοι
[7, 36]	δὲ καὶ Ἰσαύρους ὁρῶντες τοὺς	παραδόντας	Ῥώμην τὰ πρότερα Γότθοις, κεκομψευμένους
[7, 27]	αὐτοῖς ξυμβᾶσα διεσώσατο ἐκ τοῦ	παραδόξου.	νῆες γὰρ, ἐν αἷς ὅ
[7, 6]	ἰέναι μόνος. ἐκ δὲ τοῦ	παραδόξου	σωθείς τε καὶ ξυγγενόμενος τῷ
[7, 3]	τὰ μάλιστα ἔχων τὴν πόλιν	παραδοῦναι	τῷ Ῥωμαίων στρατῷ ἐν σπουδῇ
[7, 2]	ἀνάγραπτος εἴη ἐφ´ ᾧ Ἰταλίαν	παραδοὺς	ξύμπασαν τὸ τῆς ἀρχῆς κατάθοιτο
[7, 2]	Γότθους, ὧν ἦρχε, ξὺν Ταρβησίῳ	παραδώσει	Ῥωμαίοις. ἅπερ Κωνσταντιανὸς ἀσμένως ἀκούσας
[7, 7]	τὸν Νεαπόλεως περίβολον εἷλκε καὶ	παραινεῖν	τοῖς πολιορκουμένοις ἐκέλευε μηκέτι ἀνονήτοις
[7, 22]	ἀναλεξάμενος τὴν ἐπιστολὴν καὶ τῆς	παραινέσεως	ἐς τὸ ἀκριβὲς πεποιημένος τὴν
[7, 21]	καινήν τινα οὐδὲ ἀγνῶτα ὑμῖν	παραίνεσιν	ποιησόμενος ἐνθάδε ὑμᾶς, ἄνδρες ξυστρατιῶται,
[7, 21]	ὀλιγωρίᾳ διὰ τοῦτο ἐς τὴν	παραίνεσιν	τανῦν χρήσησθε. λόγων γὰρ τῶν
[7, 25]	ἐπαγγελλόμενα προθυμουμένους τοὺς βαρβάρους ὁρῶν	παραίνεσίν	τινα ποιεῖσθαι ἐς αὐτοὺς ἤθελε.
[7, 8]	τὴν μοχθηρίαν ἐνδείκνυσθαι. ὑμῖν δὲ	παραινῶ	μὴ τῆς ὑμῶν αὐτῶν σωτηρίας
[7, 13]	οἶμαι, κακοτυχοῦντι εὐβουλία οὐδαμῆ πάρεστι,	παραιρουμένου	αὐτὸν ἐπιστήμην τε καὶ ἀληθῆ
[7, 16]	ἔσται, τοῦ τῶν ἐγκλημάτων ὄγκου	παραιρουμένου	τοῖς ἠδικηκόσι τὸν ἔλεον. τούτων
[7, 16]	ἀκούσαντας τῆς ἐλπίδος ἀποτυχόντας ἐπανελθεῖν.	παραιτεῖσθαι	μὲν οὖν οὐκ οἶδα ὅ
[7, 9]	ξυμπεσὸν αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων αὐτοῖς	παραιτεῖται	τὸ πλεῖστον. ἢν δέ τις
[7, 21]	ἀνδρῶν ἐπταικότων τε καὶ δεδυστυχηκότων	παραιτούμενος	οὐκέτι ἀνίει, ἕως αὐτοὺς φιλανθρωπίας
[7, 4]	τούσδε τοὺς ἄνδρας ἐς εὐτυχίαν	παρακαλεῖ.	τύχη γὰρ εἰς ἀπόγνωσιν ἀγαθῶν
[7, 15]	καὶ σφᾶς ἐπὶ τὸν λιμένα	παρακαλεῖν,	τοῦ πνεύματος αὐτοῖς ἐπιφόρου ὄντος,
[7, 36]	αὐτοῖς, καὶ ἀλλήλους ἐς εὐτολμίαν	παρακαλέσαντες,	ἐβουλεύσαντο ἄμεινον σφίσιν εἶναι εὐπρεπεῖ
[7, 34]	καὶ ἀναιδείας περιουσίᾳ ἐς ξυμμαχίαν	παρακαλέσουσιν	ἐφ´ ἡμῖν τοῖς οὕτω κατεσπουδασμένοις
[7, 20]	αὐτὸν ἧκον, ἐπὶ τὴν πρᾶξιν	παρακαλοῦντες.	καὶ ὃς ἑτέρους δύο ξὺν
[7, 2]	ἐς Ταρβήσιον, ἐπὶ τὴν ἀρχὴν	παρακαλοῦντες.	πολὺν γὰρ ἤδη πόθον τῆς
[7, 10]	αὐτοῦ πρὸς Βελισάριον ἔγραψεν ἅτε	παρακαλοῦντος	αὐτὸν ὅτι τάχιστα παραγενέσθαι σφίσιν
[7, 4]	φυγὴν ὥρμηντο. Τοσαῦτα ὁ Τουτίλας	παρακελευσάμενος	τῶν οἱ ἑπομένων τριακοσίους ἐκέλευεν,
[7, 39]	δὲ τὸν ξὺν τῷ Λιβερίῳ	παραλαβεῖν	στόλον, ἐπεὶ Λιβέριον ἐς Βυζάντιον
[7, 35]	ἐπέσκηψε δὲ ἄλλῳ ἐν τῇ	παραλίᾳ	κειμένῳ φρουρίῳ, ὅπερ Λαυρεάτην καλοῦσι
[7, 35]	τινὸς ἐς ἄλλο ἐπὶ τῆς	παραλίας	ὀχύρωμα διηνεκὲς ναυτιλλόμενος. καὶ ἀπ´
[7, 38]	ἣ πρώτη μὲν Θρᾳκῶν τῶν	παραλίων	ἐστὶ, τοῦ δὲ Βυζαντίου διέχει
[7, 7]	οἴεσθε. τὰ γὰρ τοῦ βίου	παράλογα	τύχῃ τινὶ παρὰ δόξαν ἐλθόντα
[7, 16]	κύριοι τῶν ἡμετέρων ἐκ τοῦ	παραλόγου	γεγένηνται. ὅπως τοίνυν καὶ ὕστερον
[7, 31]	γὰρ ἄνθρωποι εὐημερίας ἐκ τοῦ	παραλόγου	ἐπιλαβόμενοι οὐ δύνανται τὴν διάνοιαν
[7, 29]	καὶ οἱ μὲν ἄνθρωποι τῷ	παραλόγῳ	τῆς ξυμφορᾶς ἀμηχανίᾳ πολλῇ εἴχοντο,
[7, 34]	τὸ μέγεθος ἐς τὴν ὑμετέραν	παρανενομηκότες	ἀρχὴν νῦν καὶ τὴν μεγίστην
[7, 8]	ἵλεων ἡμῖν αὐτοῖς τὸν θεὸν	παρανομίᾳ	τῇ ἐς τὴν δίαιταν ὡς
[7, 8]	φιλανθρωπίαν μὲν γὰρ καλεῖν τὴν	παρανομίαν	εἰώθασιν, ἐξ ἧς διεφθάρθαι τε
[7, 20]	ἐξουσία γένοιτο σφίσιν, οὐδενὸς τὸ	παράπαν	ἀντιστατοῦντος, ταῦτά τε αὐτοὺς ἀπαγγέλλειν
[7, 22]	ἐάσας, ἀλλ´ ἔρημον αὐτὴν τὸ	παράπαν	ἀπολιπών. Ἰωάννης δὲ Τουτίλαν οἱ
[7, 24]	οὐδενὶ κόσμῳ ξυνέβαλεν, οὐδὲν τὸ	παράπαν	ἐντὸς ἔχοντας, ἐπεὶ οὔτε τίτανον
[7, 1]	ὄντων ἅψασθαι αὐτῶν οὐδενὶ τὸ	παράπαν	ἐξουσία ἐγίνετο. καὶ μὴν καὶ
[7, 26]	καὶ αὐτῶν οὐδεὶς μὲν τὸ	παράπαν	ἐς ἀλκὴν εἶδεν, ἐπεὶ καὶ
[7, 37]	τινὰ τῶν λεγομένων ἐντροπὴν τὸ	παράπαν	πεποίηται. ἅπερ ἐπεὶ Τουτίλας ἤκουσεν,
[7, 15]	δὴ τρόπῳ τοῖς τὰ φορτία	παραπέμπουσιν	ἐς τὴν Ῥώμην ἐσιτητὰ εἶναι.
[7, 35]	Ῥωμαῖοι. οὗ δὴ ἐπιβὰς τοὺς	παραπεπτωκότας	ἀνῄρει. ἅπερ ἐπεὶ Κλαυδιανὸς ἔγνω,
[7, 20]	εὐξόμενος ᾔει, Γότθοι δὲ τοὺς	παραπεπτωκότας	διέφθειρον. ἀπέθανόν τε τούτῳ τῷ
[7, 36]	ἐδέξαντο. καὶ πολὺς μὲν τῶν	παραπεπτωκότων	ἐνταῦθα γεγένηται φόνος, πολλοὶ δὲ
[7, 38]	ζωγρεῖν τὸ ἐνθένδε ἠξίουν τῶν	παραπεπτωκότων	τινὰς, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ μυριάδας
[7, 31]	αὐτὸς ἔτυχε τῶν τινος ἴσως	παραπεπτωκυίας	αἰτίας, ὧν δὴ ἕνεκα γυναῖκας
[7, 32]	δὴ ἀπεκρέματό τις παχεῖα σινδὼν	παραπέτασμα	τῆς στιβάδος οὖσα, ἐφ´ ἧς
[7, 8]	ὅπως δὴ τοῖς ὀνόμασι τούτοις	παραπετάσμασιν	ἐς τὴν ἀσέλγειαν χρώμενοι ἀδεέστερον
[7, 26]	ποτὲ εἴη. κτεῖναι γὰρ τὸν	παραπίπτοντα	οὐδαμῆ ἤθελον, ὡς μὴ ἀλλήλους
[7, 38]	τῇ Ῥωμαίων ἐπέσκηψαν χώρᾳ, τοὺς	παραπίπτοντας	ἡβηδὸν ἅπαντας ἔκτεινον. ὥστε γῆν
[7, 38]	ἀτάφων γενέσθαι. ἔκτεινον δὲ τοὺς	παραπίπτοντας	οὔτε ξίφει οὔτε δόρατι οὔτε
[7, 36]	ἀποδεξάμενος, ἐφοδίοις τε δωρησάμενος καὶ	παραπομποὺς	ξυμπέμψας ἀφῆκε. καὶ ἄλλοι μέντοι
[7, 37]	Γερμανοῦ ἔγνω. καὶ ὁ μὲν	παρασκευασάμενος	ὡς τάχιστα, ὅτι δὴ αὐτίκα
[7, 36]	ἐστι, λανθάνων τοὺς πολεμίους ἐν	παρασκευῇ	εἶχε. λογισάμενός τε ὡς ἤν
[7, 6]	μὲν πολλοὺς ἄριστα πλέοντας ἐν	παρασκευῇ	εἶχεν, ἐπειδὴ δὲ κατῆραν ἐς
[7, 36]	τῶν ἐκ Ῥώμης πατρικίων, ἐν	παρασκευῇ	ἐκέλευε γενέσθαι, μετὰ δὲ ἀσχολίας
[7, 37]	Τουτίλαν καταστήσασθαι, καί οἱ ἐν	παρασκευῇ	ἐπέστελλεν εἶναι· ἐπεί τε ὁ
[7, 37]	τετρακόσια ὡς ἐς ναυμαχίαν ἐν	παρασκευῇ	ἐποιεῖτο, καὶ στόλον νεῶν μεγάλων
[7, 37]	τὰ ἐς τὸν πόλεμον ἐν	παρασκευῇ	ἐποιεῖτο. ξύμφορον δέ οἱ ἔδοξεν
[7, 18]	τὸν στρατὸν ὡς ὑπαντιάσων ἐν	παρασκευῇ	ἐποιήσατο καὶ Γότθους τοὺς ἐν
[7, 15]	πολεμίοις ἐμπεσεῖσθαι διενοοῦντο καὶ ἐν	παρασκευῇ	ἤδη ἐγένοντο. στρατιώτης δέ τις
[7, 24]	ἤδη) καὶ τὰ ἄλλα ἐν	παρασκευῇ	πάσῃ ποιούμενοι. ἡμέραις δὲ πολλαῖς
[7, 39]	Λαγγοβαρδῶν ἡγούμενος ὁπλίτας χιλίους ἐν	παρασκευῇ	πεποιημένος αὐτίκα δὴ μάλα ὑπέσχετο
[7, 30]	στέλλεται, τῆς βασιλίδος δεησομένη μείζονι	παρασκευῇ	τὸν πόλεμον ἐξαρτύεσθαι. ἡ δὲ
[7, 21]	καὶ τῇ ἄλλῃ τοῦ πολέμου	παρασκευῇ	τῶν ἐναντίων παρὰ πολὺ ὑπεραίροντες
[7, 40]	τὰ ἐς τὴν τοῦ πολέμου	παρασκευὴν,	Σκλαβηνῶν ὅμιλος ὅσος οὔπω πρότερον
[7, 32]	τῶν μοι ἐπιτηδείων τινὰ ἐκ	παρασκευῆς	ὑμετέρας ἀκοῦσαι τοῦ ἀνθρώπου λέγοντός
[7, 32]	τε καὶ Λεοντίου τὴν μαρτυρίαν	παρασχόμενος	ἐκλύειν τὴν ὑποψίαν ἔσχεν. αὐτοί
[7, 39]	ἔπεμψε, στράτευμα μὲν οὐ πολὺ	παρασχόμενος,	ἐπιστείλας δὲ τὸν ξὺν τῷ
[7, 8]	συχνὸς, ἵππους τε καὶ ὑποζύγια	παρασχόμενος,	ἐφοδίοις τε αὐτοὺς δωρησάμενος, ἐς
[7, 39]	ἔδωκε, χρήματα δὲ λόγου ἄξια	παρασχόμενος	στρατιὰν ἐπέστελλεν ἔκ τε Θρᾳκῶν
[7, 8]	τε ἐχυροῦ ὁρμώμενοι πράγματα Γότθοις	παράσχωσιν.	ἐν πεδίῳ γὰρ μᾶλλον ἐκ
[7, 1]	ἕκαστος πρῶτός τε ἐν τῇ	παρατάξει	ἑστάναι καὶ προκαλεῖσθαι τοὺς τῶν
[7, 16]	ἐς μὲν τὸ πεδίον καταβαίνοντες	παρατάσσεσθαι	ἡμῖν οὐδαμῆ ἔγνωσαν, σοφίσμασι δὲ
[7, 15]	πρόσω ἰέναι, ἀλλ´ ἑτέρωσε, ὅπη	παρατύχῃ,	ἐκτρέπεσθαι. οἱ δὲ τῶν ποιουμένων
[7, 40]	καὶ ταῖς ἄλλαις δὲ, ὅπη	παρατύχῃ,	ἢ διεφθάρθαι ἢ διασεσῶσθαι τετύχηκε.
[7, 24]	αὐτοὺς ἐς τὴν γῆν ὅπου	παρατύχῃ	ῥίπτουσι. ταύτῃ τε τῶν σκολόπων
[7, 38]	δὲ καταλαβόντες ἐν μὲν τῷ	παραυτίκα	ἐζώγρησαν, ὕστερον δὲ αὐτὸν ἐς
[7, 40]	ἔγραψεν, ὁδὸν μὲν ἐν τῷ	παραυτίκα	τὴν ἐπὶ Ἰταλίαν ἀναβαλέσθαι, Θεσσαλονίκῃ
[7, 11]	βασιλεῖ τε διαρκῶς πρέπον καὶ	παραψυχῆς	τοῖς ἠγαπημένοις ἱκανῶς ἄξιον. οὐ
[7, 40]	ἐκ Σπολιτίου ὁρμώμενόν οἱ αὐτῷ	πάρεδρον	οὐ πολλῷ πρότερον καταστησάμενος Τουτίλας
[7, 16]	αὐτοὺς καὶ Πλακεντίαν ὁμολογίᾳ Γότθοις	παρέδωκαν.	ταῦτα μὲν οὖν τῇδε ἐχώρησε
[7, 19]	τε πόλιν καὶ τὴν γυναῖκα	παρέδωκε	καὶ εἴ τι ἄλλο ἐνταῦθα
[7, 11]	τοίνυν ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ ὑμῖν	πάρειμι,	προσήκει καὶ ὑμῶν ἕκαστον πάσῃ
[7, 34]	πρῶτον, ὡς δίκαιά τε δεησόμενοι	πάρεισι	καὶ ξύμφορα τοῖς ξυμμαχήσουσιν, οὕτω
[7, 1]	δὲ πρᾷόν τε καὶ εὐπρόσοδον	παρεῖχεν	ἑαυτὸν τοῖς ἐντυγχάνουσιν ὥστε ἀνθρώπῳ
[7, 1]	τε καὶ στρεπτοὺς ἔχειν ἆθλα	παρεῖχεν,	ἵππου δὲ ἢ τόξου ἢ
[7, 1]	τε τὴν διάνοιαν καὶ ταραχῆς	παρείχετο	κρείσσω, εὐημερῶν δὲ οὔτε ἐπῆρτο
[7, 8]	κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τὰ σιτία	παρείχετο,	προσεπιβάλλων ἡμέρᾳ ἑκάστῃ τοσοῦτον τοῦ
[7, 29]	τοῖς καθήκουσι χρόνοις τὰ ὕδατα	παρείχετο	τοῖς τῇδε ᾠκημένοις σπείρειν τε
[7, 32]	λόγων ἐσόμενον. ὁ δὲ Λεόντιον	παρείχετο,	τὸν Ἀθανασίου γαμβρὸν, ἄνδρα λόγου
[7, 1]	γὰρ ἱππέας ἐκ τῆς οἰκίας	παρείχετο·	ὧν δὴ ἀπόβλητος μὲν οὐδεὶς
[7, 6]	αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσιν ἔτι μᾶλλον	παρεῖχον,	ἔν τε ταῖς πόλεσιν ἄσμενοι
[7, 15]	ἐπεκδρομὴν ἐς τοὺς πολεμίους ποιήσονται	παρεκάλουν	καὶ αὐτὸν ἐς καιρὸν τοῖς
[7, 4]	ἔμελλον, ξυγκαλέσας Τουτίλας ἅπαντας τοιαῦτα	παρεκελεύσατο	„Αἱ μὲν ἄλλαι ξύμπασαι μάχαι,
[7, 2]	κτείνουσι δόλῳ. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ	παρέλαβε	κατὰ τὰ ξυγκείμενα σφίσι τὴν
[7, 4]	σφίσιν ἐν βουλῇ ἐποιοῦντο. καὶ	παρελθὼν	Ἀρταβάζης ἔλεξε τοιάδε „Μηδεὶς ὑμῶν,
[7, 32]	ἀναγκαιοτάτοις μεταποιούμενος. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς	παρέλυσε	τὸν Ἀρταβάνην ἧς εἶχεν ἀρχῆς,
[7, 1]	ἐν ξυμβολῇ ἠτυχηκότων χρήμασι μεγάλοις	παρεμυθεῖτο	τὰ πρότερα τραύματα καὶ τοῖς
[7, 32]	καὶ τὸν πατέρα ὡμολόγει ὁμογνωμονοῦντα	παρέξεσθαι,	ἐδόκει τῷ Γερμανῷ τὸν Χαναράγγην
[7, 11]	καταλαβόντες αὐτὰ Ῥωμαῖοι πράγματα Γότθοις	παρέξωσι.	τούτων θάτερον, Πίσαυρον, Βελισάριος καταλαβεῖν
[7, 17]	ἀμφὶ τὴν φάρυγγα δάκνῃ οὐ	παρέργως	αὐτὰς ἕψοντες ἤσθιον. τέως μὲν
[7, 28]	δὴ μάλα καὶ τοὺς βαρβάρους	παρέσεσθαι.	Βελισάριος δὲ ταῦτα ἀκούσας ἔν
[7, 17]	Βυζαντίου στρατὸν αὐτίκα δὴ μάλα	παρέσεσθαι	ἰσχυρίσαντο, ταύτῃ τε αὐτοὺς παρηγορήσαντες
[7, 7]	φυλάσσοντες καὶ βοήθειάν τινα ἔτι	παρέσεσθαι	σφίσι καραδοκοῦντες τριάκοντα ἡμερῶν ὡμολόγουν
[7, 11]	αὐτοὶ μὲν καὶ οἱ χίλιοι	παρεσκευάζοντο	εἰς τὴν ἄφοδον, ὡς νύκτωρ
[7, 12]	σοι τὰ ἐς τὸν πόλεμον	παρεσκεύασται·	εἰμὶ γὰρ ἐν Ἰταλιώταις ἤδη
[7, 40]	Σικελίας αὖθις ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ	παρέσται	ἡμῖν ἀδεέστερον ἐπιβήσεσθαι πολέμιον οὐδὲν
[7, 6]	ἔπρασσε. Βριττίους μὲν καὶ Λευκανοὺς	παρεστήσατο,	καὶ Ἀπουλίαν ξὺν Καλαβρίᾳ ἔσχε,
[7, 6]	αὐτίκα ἥκων Βενεβεντὸν πόλιν ἐχυρὰν	παρεστήσατο	οὐδενὶ πόνῳ, καὶ αὐτῆς τὰ
[7, 37]	στράτευμα πέμψας τὸ ἐκείνῃ φρούριον	παρεστήσατο	οὐδενὶ πόνῳ, καὶ Γότθοι δὲ,
[7, 25]	ὅπερ διὰ τῶν πεπραγμένων ὁρᾶν	πάρεστι.	γνῶμαι γὰρ ἀλλήλαις μαχόμεναι διὰ
[7, 13]	δὲ, οἶμαι, κακοτυχοῦντι εὐβουλία οὐδαμῆ	πάρεστι,	παραιρουμένου αὐτὸν ἐπιστήμην τε καὶ
[7, 34]	ἐγγύθεν παρ´ ὑμῶν αὐτῶν λαβεῖν	πάρεστι.	σκέψασθε γάρ· Γότθοι μὲν τὴν
[7, 3]	περιβόλου ἀνέχει, ὅθεν ἅπαντα κατανοεῖν	πάρεστι	τὰ ἐν Βερώνῃ πρασσόμενα καὶ
[7, 37]	παρὰ βασιλέα στέλλεσθαι βουλομένοις, τανῦν	πάρεστιν·	ἐς χρόνον δὲ ἀναβαλέσθαι τινὰ
[7, 8]	αὐτοῦ ἐτύγχανεν ὄντα, τῇ βιασθείσῃ	παρέσχετο.	~Ἐν ᾧ δὲ ταῦτα Τουτίλας
[7, 12]	ὅμηρον ἐπὶ ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ	παρέσχετο.	ἐπειδὴ δὲ παρῆν μὲν ἡ
[7, 1]	ἐξήνεγκεν οὔτε τὸν θρίαμβον Βελισαρίῳ	παρέσχετο,	ὥσπερ ἡνίκα Γελίμερά τε καὶ
[7, 6]	τε ὀχυροῦ ὁρμώμενον πράγματα Γότθοις	παρέχειν	δύνηται. μετὰ δὲ Νεαπολίτας πολιορκεῖν
[7, 32]	ἠξίου τῶν τινά οἱ ἐπιτηδείων	παρέχεσθαι	σφίσιν, αὐτήκοον τῶν Χαναράγγου λόγων
[7, 9]	στρατιῶται ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσι	παρεχόμενοι	εἰς πᾶσαν ἰδέαν ἀτοπίας ἐνέπιπτον.
[7, 40]	δὲ αὐτοῖς αἴσθησιν ὡς ἥκιστα	{παρεχόμενοι{	καὶ} οἱ μὲν Σκλαβηνοὶ ἐστρατοπεδεύοντο
[7, 38]	δὲ βάρβαροι ὀπίσω ἀνέστρεφον, δόκησιν	παρεχόμενοι	τοῖς ἐπιοῦσιν ὅτι δὴ αὐτοὺς
[7, 18]	ἕπεσθαι σφίσιν αἴσθησιν αὐτοῖς οὐδεμίαν	παρεχομένοις·	αὐτῷ γὰρ τὰ ἄλλα μελήσειν.
[7, 11]	σταδίων Αὐξίμου τριάκοντα, οὐδενὶ αἴσθησιν	παρεχόμενος.	οἳ ἐπεὶ παριόντας ἀμφὶ νύκτα
[7, 6]	τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἔπλει, δόκησιν	παρέχων	τοῖς ἐναντίοις πάμπολύ τι στράτευμα
[7, 8]	ὁ Τουτίλας ᾔσθετο, ξυγκαλέσας ἅπαντας	παρηγόρει	τε καὶ τὰ πιστὰ ἔτι
[7, 14]	δὲ Ῥωμαῖος τόν τε ἄνθρωπον	παρηγορεῖν	τήν τε ἀλήθειαν ἐκκρούειν ἐθέλων,
[7, 17]	παρέσεσθαι ἰσχυρίσαντο, ταύτῃ τε αὐτοὺς	παρηγορήσαντες	ἀπεπέμψαντο. Ὁ δὲ λιμὸς ἔτι
[7, 18]	ἐκομίσθησαν. Ἰωάννης δὲ Καλαβροὺς ἅπαντας	παρηγορῶν	τε καὶ τιθασσεύων ἐς εὔνοιαν
[7, 36]	ἡμέρα τῇ πράξει. καὶ ἐπεὶ	παρῆν	ἡ κυρία, Τουτίλας μηχανᾶται τοιάδε.
[7, 12]	τῇ ὁμολογίᾳ παρέσχετο. ἐπειδὴ δὲ	παρῆν	μὲν ἡ κυρία, στράτευμα δὲ
[7, 37]	δὴ μάλα. ἐν ἐλπίδι τε	παρῄνει	μηδεμιᾷ ἔχειν, δύναμιν ἑτέραν τινὰ
[7, 4]	Βερώνης πολλοὺς μετεπέμπετο, καὶ ἐπεὶ	παρῆσαν,	παντὶ τῷ στρατῷ, ἐς πεντακισχιλίους
[7, 8]	τῶν αὐτοῦ τινα τὴν παῖδα	παρθένον	οὖσαν οὔτι ἑκουσίαν βιάσασθαι. καὶ
[7, 20]	ξυνέβη οὔτε ἀνδρὶ ξυνοικούσῃ οὔτε	παρθένῳ	ἢ χήρᾳ οὔσῃ, μέγα τε
[7, 11]	οὐδενὶ αἴσθησιν παρεχόμενος. οἳ ἐπεὶ	παριόντας	ἀμφὶ νύκτα μέσην τοὺς πολεμίους
[7, 1]	τὸ ἀκριβὲς διεφύλασσε μή τινι	παριοῦσα	ἡ ἵππος λυμήνηται. τῶν δὲ
[7, 34]	ἐς κακόν τι προὖπτον ἰέναι,	παρὸν	τὴν νίκην ξὺν τοῖς δυνατωτέροις
[7, 35]	πίθους τῷ πηλῷ ἀποφράξαντες τὰ	παρόντα	ἐν σιωπῇ εἶχον. ἐπεὶ δὲ
[7, 37]	μὲν ἐν τούτῳ τὰ σφίσι	παρόντα	σημήνωσιν, οὐδεμιᾶς δὲ μεταξὺ βοηθείας
[7, 31]	καθῆστο ἐν πάσῃ ἀπραγμοσύνῃ, τὰ	παρόντα	σιωπῇ φέρουσα· ἐπεὶ δὲ Ἀρταβάνης
[7, 27]	αὐτὸν ἐς τοῦτο ἐνῆγε, τὰ	παρόντα	σφίσι πολλάκις σημήνας. πρῶτα μὲν
[7, 18]	πορθμὸν, ἔς τε Τουτίλαν τὰ	παρόντα	σφίσιν ἀνήνεγκαν. ὁ δὲ πάντα
[7, 34]	γοῦν μείναντες ἐς βασιλέα τὰ	παρόντα	σφίσιν ἀνήνεγκαν. ταῦτα μὲν οὖν
[7, 5]	Ῥάβεννάν τε ἀφίκετο καὶ τὰ	παρόντα	σφίσιν ἀπήγγειλε. διὸ δὴ στράτευμα
[7, 4]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τὰ	παρόντα	σφίσιν ἐν βουλῇ ἐποιοῦντο. καὶ
[7, 27]	ἐπ´ αὐτὸν ᾔει, Ἔρουλοι δὲ	παρόντας	ἤδη κατιδόντες τοὺς πολεμίους κατέφυγον
[7, 1]	ἐς θάμβος τι μέγα τοὺς	παρόντας	ἤνεγκεν ἅπαντας. αὕτη μὲν τίσις
[7, 11]	Ῥάβενναν ἀφικόμενος Γότθους τε τοὺς	παρόντας	καὶ Ῥωμαίων στρατιώτας ξυναγαγὼν ἔλεξε
[7, 20]	ἑτέροις τισὶν (ἵπποι γὰρ σφίσι	παρόντες	ἔτυχον) ξὺν τῷ Βέσσᾳ φυγεῖν
[7, 27]	ᾤετό οἱ ἔν γε τῷ	παρόντι	ἀξύμφορον εἶναι. στρατιώταις τε γὰρ
[7, 32]	λόγῳ. ἐν δέ γε τῷ	παρόντι	ἀποδειλιάσαντα οὕτως ἀνάνδρως ἐνταῦθα καθῆσθαι,
[7, 29]	μέν τινες αὐτοῦ ἐν τῷ	παρόντι	ἐγεύσαντο, οἱ δὲ καὶ μοῖραν
[7, 26]	πολέμιος εἴη, ἐν μὲν τῷ	παρόντι	ἐζώγρησαν, οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον
[7, 37]	δὴ τὰ ἐπιτήδεια ἐν τῷ	παρόντι	ἐς αὐτὴν ἐσκομίζεσθαι διὰ σπουδῆς
[7, 37]	φυλακὴν ἔχουσιν, ἐν μὲν τῷ	παρόντι	λόγῳ τινὶ εὐπρεπεῖ ἐνδοῦναι οὐδαμῆ
[7, 35]	γενομένων δὲ τῶν ἐν τῷ	παρόντι	πρὸς Λαγγοβάρδας σπονδῶν ἕνεκα ὁ
[7, 29]	μεγάλων αἰτία ἔν γε τῷ	παρόντι	συμφορῶν γέγονε, τὸ δὲ κῆτος
[7, 8]	ὑμᾶς ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ τῶν	παρόντων	διάγνωσιν, ὡς νῦν αἵρεσις ὑμῖν
[7, 38]	δὲ τοὺς ἐπιόντας ἐκ τῶν	παρόντων	ἠμύνοντο. καὶ πρῶτα μὲν ἔλαιόν
[7, 28]	Κρότωνα ἦλθε. καὶ τύχην τὴν	παροῦσαν	ἀπαγγέλλων ἐπεῖπεν οἴεσθαι αὐτίκα δὴ
[7, 13]	τε βασιλεῖ γράμματα, τύχας τὰς	παρούσας	ἐσήγγελλεν. ὁ δέ οἱ οὐ
[7, 17]	ὦ στρατηγοὶ, τύχας ἡμῖν τὰς	παρούσας	ὁρῶμεν, ὥστε εἰ καί τι
[7, 34]	ἴσμεν ὁπόσον ἄνω. καίτοι τῆς	παρούσης	αὐτῶν πρεσβείας οὐ γέγονε πρᾶξις
[7, 29]	ἤρεσκε. φιλοῦσι γὰρ ἄνθρωποι τοῖς	παροῦσι	διαπορούμενοι τὰ ἐσόμενα τερατεύεσθαι, καὶ
[7, 35]	ξὺν Ἰταλοῖς τοῖς ἐνταῦθα τηνικάδε	παροῦσι,	πολλοῖς τε καὶ λογιμωτάτοις ἐσάγαν
[7, 32]	γοῦν ἐς μὲν τὴν Βελισαρίου	παρουσίαν	ἀποθέσθαι τὴν πρᾶξιν, ἐπειδὰν δὲ
[7, 16]	τῷ γὰρ μὴ ἐπιτηδείως τοῖς	παροῦσιν	αἰτεῖσθαι τὸ μηδὲν κατορθοῦν ἐκ
[7, 12]	αὐτὸς θνήσκει. Ἀσίσηνοί τε τοῖς	παροῦσιν	ἀπορούμενοι, αὐτίκα τὴν πόλιν τοῖς
[7, 9]	ἐρυθριᾶν ὡς ἥκιστα ἐπὶ τοῖς	παροῦσιν	ἐγίνωσκον, ἀλλὰ καὶ τοὺς βαρβάρους
[7, 40]	διαπορθμεύεσθαι γὰρ νηῶν σφίσιν οὐ	παρουσῶν	ἀμήχανα ἦν. Λιβέριος δὲ, οὔπω
[7, 12]	ἔχομεν. ἀφείλετο γὰρ ἡμῶν τὴν	παρρησίαν	τὸ ὄφλημα. εὖ δὲ καὶ
[7, 32]	Ἡμέραις δὲ πολλαῖς ὕστερον, ἐπειδὴ	παρὼν	Βελισάριος ἄγχιστά που ἤδη ἠγγέλλετο,
[7, 25]	γὰρ ξυμπεσὸν οὐδ´ ἂν ὁ	πᾶς	αἰὼν ἀποίητον τίθεσθαι δύναιτο, εὐτυχημάτων
[7, 13]	ἔπλεον ἐπὶ τὸν Ῥωμαίων λιμένα,	πᾶσαι	γεγόνασιν αὐτοῖς ἀνδράσιν ὑπὸ ταῖς
[7, 26]	Πόρτον ἀφίκοντο, ταῖς δὲ γυναιξὶ	πάσαις	ἁλῶναι ξυνέβη. Κλημεντῖνος μέντοι, πατρίκιος
[7, 7]	ἐξέτισεν. ~Ὕστερον δὲ καὶ Μαξιμῖνος	πάσαις	ταῖς ναυσὶ Σικελίᾳ προσέσχεν. ἔς
[7, 29]	μὲν τὴν Αἴγυπτον καὶ ἤρδευσε	πᾶσαν,	ἀλλὰ ἐν μὲν Θηβαΐδι τῇ
[7, 7]	ἐνδώσειν τὴν πόλιν. Τουτίλας δὲ	πᾶσαν	αὐτοῖς ἐκ βασιλέως ἀνασοβεῖν ἐλπίδα
[7, 7]	ἀλλ´ ἐπὶ τῷ στόλῳ τούτῳ	πᾶσαν	αὐτοῖς τήν τε δύναμιν καὶ
[7, 4]	ἠφάνιστο, Ῥωμαίοις τε κατέσεισε τὴν	πᾶσαν	ἐλπίδα, ἐπεὶ καὶ τότε ἀπόμαχος
[7, 9]	αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσι παρεχόμενοι εἰς	πᾶσαν	ἰδέαν ἀτοπίας ἐνέπιπτον. τοῖς τε
[7, 23]	ὑπερφυῶς καὶ παντάπασιν ἀτείχιστον οὖσαν,	πᾶσαν	μὲν φυλάξαι οἷός τε ἔσεσθαι
[7, 13]	μέντοι γεωργοὺς οὐδὲν ἄχαρι ἀνὰ	πᾶσαν	τὴν Ἰταλίαν εἰργάσατο, ἀλλὰ τὴν
[7, 20]	μέντοι δήμου πεντακοσίους ἄνδρας ἀνὰ	πᾶσαν	τὴν πόλιν ἀπολελεῖφθαι ξυνέπεσεν, οἵπερ
[7, 37]	ἱππικὸν θεασάμενος, τὴν στρατιὰν ἡτοίμαζε	πᾶσαν,	ὡς ἐπὶ Σικελίαν στρατεύσων. ἅμα
[7, 24]	πύλας ἐναρμόσασθαι τῷ περιβόλῳ ἰσχύσαντος.	πάσας	γὰρ διαφθείρας Τουτίλας ἔτυχεν, ἅσπερ
[7, 24]	προσεδρείαν ἐς Τίβουριν πόλιν ἀφίκοντο,	πάσας	σχεδόν τι τὰς τοῦ Τιβέριδος
[7, 39]	τὴν νῆσον διασώσασθαι δυνάμει τῇ	πάσῃ.	ἀλλά οἱ ἄρχοντα τοῦ στόλου
[7, 31]	τὰ πράγματα, οἴκοι καθῆστο ἐν	πάσῃ	ἀπραγμοσύνῃ, τὰ παρόντα σιωπῇ φέρουσα·
[7, 1]	πλεῖστον ἐγνώσθη. αὐτός τε γὰρ	πάσῃ	ἀρετῇ προὔχων καὶ πλούτου μὲν
[7, 36]	σάλπιγξιν ἐνταῦθα ἠχεῖν δυνάμει τῇ	πάσῃ.	αὐτὸς δὲ τὸν Γότθων στρατὸν
[7, 32]	τε καὶ βιαζόμενος δυνάμει τῇ	πάσῃ	Γερμανὸν μέν οἱ ἐπικαιρότατα ἔφη
[7, 24]	τῶν περιβόλων ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιόντας	πάσῃ	δυνάμει ἐκέλευε. γέγονε τοίνυν καρτερὰ
[7, 26]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἔφευγόν τε	πάσῃ	δυνάμει καὶ ἐς τὸν Δρυοῦντα
[7, 11]	πάρειμι, προσήκει καὶ ὑμῶν ἕκαστον	πάσῃ	δυνάμει χρήσασθαι, ὅπως ἂν τῆς
[7, 34]	ἐπὶ Λαγγοβάρδας ἰέναι δυνάμει τῇ	πάσῃ·	εἰ δὲ μὴ, ἐκποδὼν ἀμφοτέροις
[7, 40]	ὧν δὴ ὁ Γερμανὸς ἀφροντιστήσας	πάσῃ	ἐπήγγελλε τῇ στρατιᾷ ξυσκευάζεσθαι, ὡς
[7, 34]	μάλιστα. πολεμησείοντές τε προθυμίᾳ τῇ	πάσῃ	ἐς ἀλλήλους ἑκάτεροι ὤργων τοῖς
[7, 35]	βασιλέως Ἰταλίας μεταποιεῖσθαι δυνάμει τῇ	πάσῃ.	μάλιστα δὲ πάντων αὐτὸν Γόθιγος
[7, 19]	τοῖς πολεμίοις οὖσιν, ἀνασωσόμενος δὲ	πάσῃ	μηχανῇ τὸ χωρίον. οὕτω μὲν
[7, 15]	τοῖς βαρβάροις ἐπιθέσθαι δυνάμει τῇ	πάσῃ.	ὁ δὲ οὐδέν τι ἧσσον
[7, 25]	χρῆναι ἀφεμένους ὑμᾶς προθυμίᾳ τῇ	πάσῃ	ὁμόσε τοῖς ἐν Περυσίᾳ πολεμίοις
[7, 4]	τε καὶ ἐνοχλεῖν δυνάμει τῇ	πάσῃ,	ὅπως ἐκεῖνοι ξυνταραχθέντες οὐδεμιᾶς ἀλκῆς
[7, 24]	καὶ τὰ ἄλλα ἐν παρασκευῇ	πάσῃ	ποιούμενοι. ἡμέραις δὲ πολλαῖς ὕστερον
[7, 16]	ἔγνωσαν, ἀλλ´ ἀναπετάσαντες προθυμίᾳ τῇ	πάσῃ	τὰς τῶν πόλεων πύλας ἐδέξαντο
[7, 24]	δὲ τοῦ στρατοῦ προθυμίᾳ τῇ	πάσῃ	ταῦτα ἐργαζομένου πέντε καὶ εἴκοσιν
[7, 19]	Πόρτον ἴωσι, διακωλύειν δυνάμει τῇ	πάσῃ.	τὸν δὲ Ἰσαάκην ἐς τὸν
[7, 14]	σφίσι ξυνοικιεῖν μὲν δυνάμει τῇ	πάσῃ,	χρήματα δὲ μεγάλα σφίσι προΐεσθαι,
[7, 39]	στρατῷ. ἄλλοι τε βάρβαροι ἐκ	πάσης	ἀγειρόμενοι ξυνέρρεον γῆς. καὶ ὁ
[7, 22]	τά τε ἄλλα πάντα ἐκ	πάσης	τῆς γῆς καὶ τεχνίτας ἀνθρώπους
[7, 33]	ἑσπερίας οἱ βάρβαροι διαρρήδην ἐγένοντο	πάσης.	τοῖς τε Ῥωμαίοις ὁ Γοτθικὸς
[7, 1]	ὡς τὸ εἰκὸς, ἄρχουσί τε	πᾶσι	καὶ στρατιώταις ἐγένετο. ἀντιτείνειν τε
[7, 16]	φιλοφροσύνῃ πολλῇ πρῶτος ἔλεξεν ὧδε	„Πᾶσι	μὲν, ὡς ἐπὶ πλεῖστον εἰπεῖν,
[7, 1]	τε καὶ Βανδίλους νενικηκὼς ἦλθε.	πᾶσι	μέντοι ἐν διηγήμασι Βελισάριος ἦν,
[7, 4]	διαβαίνοιεν, ἐς χεῖρας ἰέναι ἢ	πᾶσιν	ἀθρόοις ἤδη γεγενημένοις. μηδενί τε
[7, 34]	ἀνθρώπου φύσιν ἐνδείκνυται μόνη, ἐξάγουσα	πᾶσιν	ἐν δημοσίῳ τῇ τοῦ δρᾶν
[7, 1]	πλουτεῖν δὲ παρὰ δόξαν ξυνέβαινε	πᾶσιν	οἷς ἂν αὐτοῦ ἐπιδημοίη στρατιᾶς
[7, 30]	δὲ ἄλλοις τὸ ἔγκλημα ἐπιχωρεῖν	πᾶσιν.	οὕτω τοίνυν αὐτὸς τὸ φρούριον
[7, 39]	οἱ πολλῷ πρότερον ἡ γυνὴ	Πασσάρα	ὄνομα) Ματασοῦνθαν ἐν γαμετῆς ἐποιήσατο
[7, 9]	τοῖς τε Ἰταλιώταις περιῆν ἅπασι	πάσχειν	τὰ χαλεπώτατα πρὸς ἑκατέρων τῶν
[7, 1]	ἐν τούτοις δὴ τοῖς βαρβάροις	πασῶν	μάλιστα. αὕτη ἐς τὸ βαλανεῖον
[7, 16]	καρπῶν ἀφθονίᾳ τῶν ἐκεῖ φυομένων	πασῶν	μάλιστα, ὥστε οὐ τοῖς αὐτὴν
[7, 16]	οὐχ ὃς ἂν κατὰ κόρρης	πατάξαι	καὶ τῇ ἄλλῃ ἀσελγείᾳ ἐς
[7, 32]	μόνον περιορῴη, ἀλλὰ καὶ τὸν	πατέρα,	καίπερ ἐπ´ ἄκρον ἀρετῆς ἥκοντα,
[7, 32]	ἀνθρώπων ὅτι μὴ ἐς τὸν	πατέρα	μόνον ἐξοίσειν. ταῦτά τε ὀμωμοκότι
[7, 32]	ὁ δὲ Ἰουστῖνος ἐς τὸν	πατέρα	τὸν πάντα λόγον ἀνήνεγκε. καὶ
[7, 32]	τε ἅπαντα ἐπιτελέσειν καὶ τὸν	πατέρα	ὡμολόγει ὁμογνωμονοῦντα παρέξεσθαι, ἐδόκει τῷ
[7, 17]	ἐνταῦθα Ῥωμαῖος ἀνὴρ, πέντε παίδων	πατὴρ,	ὃν δὴ περιστάντες οἱ παῖδες
[7, 21]	σοι ταῦτά ποτε βουλομένῳ εἴη,	πατήρ	τε ἂν ἐμὸς εἰκότως καλοῖο
[7, 32]	οἱ αὐτῷ μήτε Γερμανῷ τῷ	πατρὶ	ταῦτά ποτε ποιητέα εἶναι. Καὶ
[7, 14]	δὲ, ἐπεὶ ἀφίκετο ἐς τὰ	πάτρια	ἤθη, ἐλεύθερος τὸ λοιπὸν κατά
[7, 14]	οὕσπερ ἐπαγόμενοι ἀπεκομίσθησαν εἰς τὰ	πάτρια	ἤθη. τούτων δὲ ἕνα τῶν
[7, 38]	ὅσα δὴ ἐπάγεσθαι ἐς τὰ	πάτρια	ἤθη ὡς ἥκιστα εἶχον, ἐν
[7, 21]	καὶ τοὺς Γραικοὺς ἐπὶ τῇ	πατρίδι	ἐπαγάγοιντο, προδόται σφῶν αὐτῶν ἐκ
[7, 32]	ἀνάνδρως ἐνταῦθα καθῆσθαι, τῆς μὲν	πατρίδος	οἱ φρουρουμένης τε ἐνδελεχέστατα καὶ
[7, 21]	λοιπὸν ἕξουσιν. οἱ μὲν οὖν	πατρίκιοι	ταῦτα ἀκούοντες σιωπῇ εἴχοντο. Πελάγιος
[7, 13]	προδοσίας πέρι ἐγένετο ἐς Κέθηγον,	πατρίκιον	ἄνδρα καὶ πρῶτον τῆς Ῥωμαίων
[7, 35]	δὲ πάντων αὐτὸν Γόθιγος ἐνῆγε,	πατρίκιος	ἀνὴρ, ἐς τῶν ὑπάτων τὸν
[7, 26]	πάσαις ἁλῶναι ξυνέβη. Κλημεντῖνος μέντοι,	πατρίκιος	ἀνὴρ, καταφυγὼν ἔς τινα τῶν
[7, 2]	αὐτὸς πολλὰ λήψεται καὶ ἐς	πατρικίους	ἀνάγραπτος εἴη ἐφ´ ᾧ Ἰταλίαν
[7, 20]	τὰ ἱερὰ καταφεύγουσι. τῶν δὲ	πατρικίων	Δέκιος καὶ Βασίλειος ξὺν ἑτέροις
[7, 36]	ἀπολεξάμενος, ἄνδρα τῶν ἐκ Ῥώμης	πατρικίων,	ἐν παρασκευῇ ἐκέλευε γενέσθαι, μετὰ
[7, 22]	Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκετο. τῶν τε	πατρικίων	οἱ ἐς Καμπανίαν ἀγόμενοι ἐς
[7, 20]	πολλὰ μὲν οὖν ἐν ταῖς	πατρικίων	οἰκίαις εὗρε, πάντων δὲ μάλιστα
[7, 33]	τοι τοῦτο ἐξ ἠθῶν τῶν	πατρίων	Λαγγοβάρδαι ἐξαναστάντες ἐνθένδε ποταμοῦ Ἴστρου
[7, 35]	δὴ ἐξ ἠθῶν ἀναστὰς τῶν	πατρίων	ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἐς τοὺς
[7, 32]	δασμοῖς ἐκτετηκυίας ἀήθεσι, τοῦ δὲ	πατρὸς	ἀνῃρημένου ἐπὶ ξυνθηκῶν τε καὶ
[7, 20]	φόνους ἀμυνομένη Συμμάχου τε τοῦ	πατρὸς	καὶ Βοετίου τοῦ ξυνοικήσαντος. Τουτίλας
[7, 36]	γυναῖκας σφίσιν ἐν γῇ τῇ	πατρῴᾳ	ἔφασκον εἶναι, ὧνπερ χωρὶς βιοτεύειν
[7, 36]	Ῥώμης φυλακτηρίῳ ἐτέτακτο. οὗτος ὁ	Παῦλος,	ἁλισκομένης τότε τῆς πόλεως, ξὺν
[7, 36]	τις ἐν τῷ Ῥωμαίων στρατῷ	Παῦλος	μὲν ὄνομα, Κίλιξ δὲ γένος,
[7, 36]	ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν	Παῦλός	τε καὶ οἱ τετρακόσιοι ἀπόσιτοι
[7, 36]	ἀνεμίγνυντο, πλήν γε δὴ ὅτι	Παῦλός	τε καὶ τῶν τις Ἰσαύρων,
[7, 36]	ἄγχιστα πύλης τῆς εἰρημένης, ἣ	Παύλου	τοῦ ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι, λανθάνων
[7, 36]	Ἰσαύρων, οἳ ἀμφὶ πύλην, ἣ	Παύλου	τοῦ ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι, φυλακὴν
[7, 38]	διαχρήσασθαι ἠξίουν. καὶ ξύλα δὲ	παχέα	τέτταρα ἐπὶ πλεῖστον ἐς γῆν
[7, 32]	ἐκάθισεν, ἵνα δὴ ἀπεκρέματό τις	παχεῖα	σινδὼν παραπέτασμα τῆς στιβάδος οὖσα,
[7, 3]	τούτου γὰρ πανταχόσε τοῦ χωρίου	πεδία	ἱππήλατά ἐστι, διήκοντα ἐς Μάντουαν
[7, 5]	τῶν Ῥωμαίων στρατὸς ἐς τὸ	πεδίον	ἀφικόμενοι φάλαγγά τε ποιησάμενοι ἵσταντο.
[7, 16]	οἱ πολέμιοι ἐς μὲν τὸ	πεδίον	καταβαίνοντες παρατάσσεσθαι ἡμῖν οὐδαμῆ ἔγνωσαν,
[7, 40]	Θεσσαλονίκην ἀπέσχοντο, ἐς δὲ τὸ	πεδίον	καταβῆναι οὐκέτι ἐτόλμων, ἀλλὰ ξύμπαντα
[7, 38]	τειχομαχήσαντες πρότερον, οὔτε ἐς τὸ	πεδίον	καταβῆναι τολμήσαντες, ἐπεὶ οὐδὲ γῆν
[7, 25]	τοῦ εὐθέος ἀναγκάζηται ἡμῖν ἐς	πεδίον	κατιὼν ἐς χεῖρας ἰέναι. καὶ
[7, 5]	ἐναντίων ἔφοδον γνόντες τὸ μὲν	πεδίον,	οὗ δὴ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐτύγχανον, δέει
[7, 3]	ἀνθρώπους, καὶ μὴν καὶ τοῦ	πεδίου	ἐπὶ πλεῖστον ὁρᾶν. ἐνταῦθα οἱ
[7, 8]	ὁρμώμενοι πράγματα Γότθοις παράσχωσιν. ἐν	πεδίῳ	γὰρ μᾶλλον ἐκ τοῦ εὐθέος
[7, 40]	ἀνέχει, Ῥωμαῖοι δὲ ἐν τῷ	πεδίῳ	οὐ πολλῷ ἄποθεν. χρόνου δὲ
[7, 19]	εἶχεν, ὥστε μάχῃ ἐν τῷ	πεδίῳ	πρὸς αὐτοὺς διακρίνεσθαι, πρότερον ἐπενόει
[7, 3]	ἑξήκοντα, ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν τῷ ταύτῃ	πεδίῳ.	τούτου γὰρ πανταχόσε τοῦ χωρίου
[7, 18]	ἀμφὶ Ῥώμην χωρία μᾶλλον ξυνοίσειν·	πεζῇ	γὰρ ἰοῦσι χρόνον τε σφίσι
[7, 18]	ἅπαντας διαπορθμευσαμένους ἠξίου τὸν κόλπον	πεζῇ	ἰόντας παντὶ τῷ στρατῷ κοινῇ
[7, 18]	ἔσεσθαι, στρατῷ δὲ ἐκ Δρυοῦντος	πεζῇ	ἰοῦσιν οὐδ´ ἂν τεσσαράκοντα ἡμερῶν
[7, 14]	χῶρον. ἐς μάχην δὲ καθιστάμενοι	πεζῇ	μὲν ἐπὶ τοὺς πολεμίους οἱ
[7, 6]	πρότερα ξὺν Βελισαρίῳ ἐστράτευε καταλόγου	πεζικοῦ	ἄρχων. καταπλεύσας οὖν ὁ Δημήτριος
[7, 30]	πολέμια, καὶ Γουδίλαν Θρᾷκα, καὶ	πεζοὶ	ἑκατὸν πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ τῇ
[7, 36]	Βυζάντιον εἵλοντο ἅπαντες, ἔπειτα δὲ	πεζοὶ	μὲν ποιεῖσθαι καὶ ἄνοπλοι τὴν
[7, 18]	ἀναθρώσκουσιν ἐς αὐτοὺς ἅπαντες, ὅσοι	πεζοὶ	ὄντες ἐτύγχανον· οἳ δὴ πολλοί
[7, 28]	τε τῇ γυναικὶ καὶ τοῖς	πεζοῖς	αὐτοῦ ἔμεινεν, ὅπως ἐνθένδε μεταπέμπεσθαί
[7, 19]	Ῥώμην ἰόντι ἐν δεξιᾷ, καὶ	πεζὸς	παραβεβοηθήκει στρατός. πέμψας δὲ καὶ
[7, 27]	ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος, ἱππεῖς μὲν ἑπτακοσίους,	πεζοὺς	δὲ διακοσίους, τούς τε λοιποὺς
[7, 30]	Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς	πεζοὺς	στρατιώτας οὐχ ἧσσον ἢ δισχιλίους
[7, 19]	μαχιμωτάτων ἐπλήρου. στρατιώτας δὲ ἄλλους	πεζούς	τε καὶ ἱππεῖς ἑκατέρωθεν ἐν
[7, 39]	στράτευμα λόγου ἄξιον ἐκ καταλόγων	πεζῶν	ἐν τῷ στόλῳ τούτῳ ἐνθέμενος,
[7, 16]	τὰ ἀμήχανα τῷ λιμῷ ἔπασχον,	πείθουσι	παρὰ Τουτίλαν τε ἰέναι καὶ
[7, 29]	καταπιεῖν εὐθὺς ἴσχυσεν. εἴτε δὲ	πείνῃ	εἴτε φιλονεικίᾳ ἔτι ἐχόμενον οὐδέν
[7, 9]	ἀρετὴν ἢ ἀκοῇ λαβόντες ἢ	πείρᾳ	μαθόντες οὕτω δὴ προήσεσθαι αὐτοῖς
[7, 25]	διαφέρειν ἀλλήλων δοκοῦσιν, ἡ δὲ	πεῖρά	τισι γινομένη διδάσκαλος κρείσσω τὸν
[7, 16]	οὐ προειδομένους τὴν ἀπὸ τῆς	πείρας	ἤδη συνειθισμένην αὐτοῖς συμφορὰν οὐ
[7, 13]	ᾧ δὴ αὐτῶν τοὺς πολλοὺς	πείσει	ἐς Ἰταλίαν στρατεύεσθαι. καὶ αὐτῷ
[7, 20]	ἐνδιαθρυπτόμενος ἔφη „Νῦν με, ὦ	Πελάγιε,	ἱκετεύσων ἐλήλυθας. „Ὅτε „με“ ὁ
[7, 16]	οἴχοιτο. τριῶν τοίνυν ἐκτὸς, ὦ	Πελάγιε,	τῶν ἄλλων ἁπάντων, ὅτου ἂν
[7, 16]	κλέος ἀπήνεγκε. τοῦτον Ῥωμαῖοι τὸν	Πελάγιον,	ἐπειδὴ τὰ ἀμήχανα τῷ λιμῷ
[7, 21]	ὑπόσχεσιν ποιησάμενος ἀπεπέμψατο. Ἔπειτα δὲ	Πελάγιόν	τε καὶ τῶν ἐν Ῥώμῃ
[7, 20]	ἱκετεύσων ἐλήλυθας. „Ὅτε „με“ ὁ	Πελάγιος	ἀπεκρίνατο „δοῦλον σὸν ὁ θεὸς
[7, 17]	νεμεσᾶν εἴωθε. ~Τοσαῦτα εἰπὼν ὁ	Πελάγιος	ἀπηλλάσσετο. καὶ αὐτὸν Ῥωμαῖοι ἐπεὶ
[7, 20]	Τουτίλας ἀφίκετο ἐς τὸ ἱερὸν,	Πελάγιος	αὐτῷ ἐς ὄψιν ἦλθε τὰ
[7, 16]	φιλεῖ. Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπε,	Πελάγιος	δὲ ἀμείβεται ὧδε „Κατεσπουδάσθαι σοι
[7, 21]	πατρίκιοι ταῦτα ἀκούοντες σιωπῇ εἴχοντο.	Πελάγιος	δὲ Τουτίλαν ὑπὲρ ἀνδρῶν ἐπταικότων
[7, 16]	τοῖς Ῥώμης ἱερεῦσιν, ὄνομα μὲν	Πελάγιος,	διάκονος δὲ τὴν τιμὴν, ὃς
[7, 16]	ἐπὶ ταύτῃ δὴ τῇ πρεσβείᾳ	Πελάγιος	παρὰ Τουτίλαν ἦλθεν. ἥκοντά τε
[7, 40]	Σικελίας κεχωρηκέναι ἔγνω, ἄρας ἐνθένδε	πέλαγος	αὐτίκα τὸ Ἀδριατικὸν καλούμενον διέβη.
[7, 34]	ἐπὶ ξυμμαχίας αἰτήσει παρὰ τοὺς	πέλας	ἀφικομένους ἀναδιδάξαι πρῶτον, ὡς δίκαιά
[7, 9]	τάδε „Ὅσοι μὲν ἀδικοῦσι τοὺς	πέλας	ἢ προλαβούσης ἀγνοίας ἴσως ἢ
[7, 34]	μόνοι τὰ ἔσχατα ἐς τοὺς	πέλας	ὑβρίζοιεν, οἳ λίαν αὐτοὺς εὐπετεῖς
[7, 20]	ἀντιστατοῦντος, καὶ τό τε ξύλον	πελέκεσι	διαφθείρουσιν, ᾧπερ ἐνέρσει τοίχου ἑκατέρου
[7, 17]	τὸ δὲ χρῶμα ἐς τὸ	πελιδνὸν	κατὰ βραχὺ ἧκον εἰδώλοις αὐτοὺς
[7, 40]	βιαζόμεναι ὑπερφυῶς καὶ αὖθις ἐν	Πελοποννήσῳ	ἐγένοντο. καὶ ταῖς ἄλλαις δὲ,
[7, 1]	ἐπειδὴ Βελισάριον μετεπέμψατο, ἐς Ἰταλίαν	πέμπει.	ὁ δὲ γεγονὼς ἐν Ῥαβέννῃ
[7, 18]	Γότθων τριακοσίους ἀπολεξάμενος ἐς Καπύην	πέμπει.	οἷς δὴ ἐπέστελλεν, ἐπειδὰν τὸ
[7, 3]	ὡμολόγει ὁ τῶν πυλῶν φύλαξ,	πέμπει	τοὺς πρὸς αὐτὸν πράξαντας ὁ
[7, 27]	ἐφέρετο. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς στράτευμα	πέμπειν	ἄλλο ἐπὶ Γότθους καὶ Τουτίλαν
[7, 36]	ἐς Βυζάντιον ἥκοντα εἶδεν, ἄρχοντα	πέμπειν	ξὺν στρατῷ ἄλλον ἐπὶ Γότθους
[7, 34]	πέμψαι. ὅπερ ἐπεὶ Γήπαιδες ἔγνωσαν,	πέμπουσι	καὶ αὐτοὶ ἐς Βυζάντιον πρέσβεις
[7, 2]	Ἰλδίβαδον πεποίηται. τέλος δὲ ξυμφρονήσαντες	πέμπουσι	παρὰ Τουτίλαν ἐς Ταρβήσιον, ἐπὶ
[7, 30]	πρέσβεις τε τῶν ἱερέων τινὰς	πέμπουσιν,	ἀπισχυριζόμενοι ὡς, ἢν μὴ βασιλεὺς
[7, 18]	ἀνέμου τε σφίσιν ἐπιφόρου ἐπιπεσόντος	πεμπταίοις	ἐς τὸν Ῥωμαίων λιμένα καταίρειν
[7, 39]	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ	πέμπτον	καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ
[7, 7]	τὸ λοιπὸν ἄλλην σφίσιν ἐπικουρίαν	πέμψαι,	ἀλλ´ ἐπὶ τῷ στόλῳ τούτῳ
[7, 2]	πρέσβεις ἀνέπεισε πρὸς Ἰουστινιανὸν βασιλέα	πέμψαι,	δεησομένους ἐφ´ ᾧ εἰρήνην πρὸς
[7, 12]	πολλὴν σφίσι καὶ χρήματα μεγάλα	πέμψαι,	καὶ μέντοι καὶ ὅπλα καὶ
[7, 9]	ἐμπέπτωκε καὶ Βελισάριον ἐπὶ Τουτίλαν	πέμψαι,	καίπερ ἔτι Περσῶν ἰσχυρότατα ἐγκειμένων,
[7, 34]	Ἰουστινιανὸν πρέσβεις στράτευμα σφίσιν ἐδέοντο	πέμψαι.	ὅπερ ἐπεὶ Γήπαιδες ἔγνωσαν, πέμπουσι
[7, 11]	μὲν ὡς ὑπαντιάσοντες, κατασκόπους δὲ	πέμψαι	πρότερον ἐπ´ αὐτοὺς ἔγνωσαν, κατασκεψομένους
[7, 23]	στράτευμα ὅτι τάχιστα ἐς Σπολίτιον	πέμψαι,	τοῦ παντὸς λόγου τὴν δήλωσιν
[7, 39]	Γότθοις ἐτύγχανον ἀκούσιοι ξυστρατεύοντες, ἄγγελον	πέμψαντες	Γερμανῷ σημαίνειν ἐκέλευον ὡς, ἐπειδὰν
[7, 30]	Δεοφέροντα τὸν Ἰταλιώτην παρὰ Τουτίλαν	πέμψαντες	ἐπρεσβεύοντο ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ, δεόμενοι
[7, 15]	ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε καὶ Φωκᾶν	πέμψαντες	λάθρα ἐς Ῥώμην σημαίνουσι Βέσσᾳ
[7, 34]	Ῥωμαίους ἔγνωσαν ἐς ξυμμαχίαν ἐπαγαγέσθαι.	πέμψαντες	οὖν παρὰ βασιλέα Ἰουστινιανὸν πρέσβεις
[7, 25]	ἐπιτηδείων αὐτοὺς σπανίζοντας ᾔσθοντο ἤδη,	πέμψαντες	παρὰ Τουτίλαν ἐδέοντο παντὶ τῷ
[7, 11]	ἀπεκομίσθησαν. πρέσβεις τε παρὰ βασιλέα	πέμψαντες	συγγνώμην διδόναι σφίσιν ἐδέοντο, οὐκ
[7, 15]	λιμένα κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς ἀνεχώρησαν.	πέμψαντές	τε παρὰ Βέσσαν αὖθις ᾐτιῶντο
[7, 22]	ἐς Καμπανίαν ἀγόμενοι ἐς Λευκανοὺς	πέμψαντες	τῶν οἰκείων τινὰς, Τουτίλα γνώμῃ,
[7, 19]	δεξιᾷ, καὶ πεζὸς παραβεβοηθήκει στρατός.	πέμψας	δὲ καὶ παρὰ Βέσσαν τῇ
[7, 12]	τὴν πόλιν τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν.	πέμψας	δὲ καὶ παρὰ Κυπριανὸν εὐθὺς
[7, 6]	πολλῷ ἄποθεν τοῦ περιβόλου ἡσύχαζε,	πέμψας	δὲ τῆς στρατιᾶς μοῖραν, Κύμην
[7, 11]	τοῖς Ἰλλυριοῖς στρατιώταις ἐς Αἰμιλίαν	πέμψας,	ἐκέλευεν ἀποπειρᾶσθαι τῶν ταύτῃ χωρίων.
[7, 9]	μοῖραν μέν τινα τοῦ στρατοῦ	πέμψας	ἐς Καλαβρίαν ἀποπειράσασθαι τοῦ ἐν
[7, 26]	στρατόπεδον ποιησάμενος κατασκόπους τε πρότερον	πέμψας,	οἳ δὴ ἁπάσας διερευνώμενοι τὰς
[7, 11]	νομὰς ἐπιτηδείως τὸ χωρίον κεῖσθαι.	πέμψας	οὖν νύκτωρ τῶν οἱ ἐπιτηδείων
[7, 36]	ἔχοντες ἀνήκεστα ἔργα Γότθους δράσωσι.	πέμψας	οὖν παρ´ αὐτοὺς δυοῖν προὐτείνετο
[7, 39]	καὶ Διογένει ἀμφὶ Κεντουκέλλαις εἱστήκει,	πέμψας	παρ´ αὐτὸν ἐκέλευέν οἱ κατὰ
[7, 3]	τις φυλάκων ἐκ παιδὸς γνώριμος,	πέμψας	παρ´ αὐτὸν τῶν οἱ ἐπιτηδείων
[7, 37]	ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. πρέσβεις δὲ	πέμψας	παρὰ Διογένην ὁ Τουτίλας, αὐτόν
[7, 13]	Τουτίλας δὲ στράτευμα ἐς Αἰμιλίαν	πέμψας,	πόλιν Πλακεντίαν ἐξελεῖν ἢ βίᾳ
[7, 2]	Ἰλδίβαδον οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη, ἐπύθετο,	πέμψας	πρὸς Κωνσταντιανὸν ἐς Ῥάβενναν, τὰ
[7, 37]	παρὰ τῶν Φράγγων τὸν ἄρχοντα	πέμψας,	τὴν παῖδά οἱ γυναῖκα ἐδεῖτο
[7, 37]	Ῥωμαίους, ἐς δὲ Ταραντηνοὺς στράτευμα	πέμψας	τὸ ἐκείνῃ φρούριον παρεστήσατο οὐδενὶ
[7, 3]	τῷ Βλησχάμῃ ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἐτύγχανε	πέμψας,	τὸ Σισαυράνων ἐξελὼν φρούριον. τότε
[7, 19]	ἐς τὸ ἀκριβὲς ἔτυχε πρότερον,	πέμψας	τῶν οἱ ἑπομένων τινὰς, οἵπερ
[7, 27]	δὲ τῶν αὐτῷ ἑπομένων Ἰωάννῃ	πέμψας	ὡμολόγησε διαχειμάσας ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ
[7, 27]	ὅτι δὴ πολλὴν αὐτῷ στρατιὰν	πέμψειεν,	οἷσπερ αὐτὸν δεῖν ἐν Καλαβρίᾳ
[7, 39]	πεποιημένος αὐτίκα δὴ μάλα ὑπέσχετο	πέμψειν.	Τούτων δὴ καὶ πλειοτέρων ἐς
[7, 1]	ἑαυτὸν τοῖς ἐντυγχάνουσιν ὥστε ἀνθρώπῳ	πένητί	τε λίαν καὶ ἀδόξῳ ἐμφερὴς
[7, 1]	ἐξ ἀδόξων ταχὺ γέγονεν, ἐκ	πενήτων	ἀτεχνῶς πλούσιος, ἀλλὰ καὶ βασιλεῖ
[7, 28]	ταῦτα ἀκούσας ἔν τε μεγάλῳ	πένθει	ἐγίνετο καὶ ἐς τὰς ναῦς
[7, 26]	Τουτίλας δὲ ταῦτα ἀκούσας ἐν	πένθει	ἐποιεῖτο μεγάλῳ καὶ τίσασθαι Ἰωάννην
[7, 6]	κινδύνου μέγεθος αὖθις ἐληλακότες ἐν	πένθει	μεγάλῳ ἐγίνοντο. οἱ δὲ στρατιῶται
[7, 1]	αὐτὴν ὕβρισεν. ἔτι γὰρ Ἰλδίβαδος	πενίᾳ	ξυνῆν ὡς ἥκιστα βασιλικοῖς ἐντυχὼν
[7, 35]	ᾔει, γῆς μὲν τῆς Ἰταλῶν	πενταετὲς	οὐδαμῆ ἀποβὰς, οὐδέ πη ὁδῷ
[7, 4]	ἐκ μυριάδων γὰρ εἴκοσιν ἐς	πεντακισχιλίους	ἡμᾶς ἀποκεκρίσθαι ξυμβέβηκε. τοσαῦτα ὑπειπὼν
[7, 4]	παρῆσαν, παντὶ τῷ στρατῷ, ἐς	πεντακισχιλίους	ὄντι, ἐπὶ τοὺς ἐναντίους ᾔει.
[7, 38]	εἷλον. ἄνδρας μὲν οὖν ἐς	πεντακισχιλίους	τε καὶ μυρίους εὐθὺς ἅπαντας
[7, 29]	δὲ τῶν Ἰλλυριῶν ἄρχοντες στράτευμα	πεντακισχιλίων	τε καὶ μυρίων ἔχοντες εἵποντο,
[7, 34]	ἥκων. ξύμμαχοι δὲ αὐτοῖς Ἔρουλοι	πεντακόσιοί	τε καὶ χίλιοι εἵποντο, ὧν
[7, 15]	Βαλεντῖνός τε καὶ Φωκᾶς ξὺν	πεντακοσίοις	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ἐπισκήψαντες τῷ
[7, 20]	νεὼν ἔφυγον. τοῦ μέντοι δήμου	πεντακοσίους	ἄνδρας ἀνὰ πᾶσαν τὴν πόλιν
[7, 18]	μὲν ἐν Ἀπουλίοις που μέσοις,	πέντε	δὲ ἡμερῶν ὁδῷ Βρεντεσίου διέχει
[7, 2]	λόγου ἄξιον ἔδρασε· μῆνας γὰρ	πέντε	ἐπιβιοὺς ἐτελεύτησε τρόπῳ τοιῷδε. Τουτίλας
[7, 40]	ἐπὶ Θρᾴκης ἐν μεσογείοις κεῖται,	πέντε	ἡμερῶν ὁδὸν Βυζαντίου διέχουσα. καὶ
[7, 18]	καὶ Ῥώμην ἰόντι. τούτου Κανουσίου	πέντε	καὶ εἴκοσι σταδίους ἀπέχουσι Κάνναι,
[7, 24]	προθυμίᾳ τῇ πάσῃ ταῦτα ἐργαζομένου	πέντε	καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν ὅσα τοῦ
[7, 17]	δέ τις ἐνταῦθα Ῥωμαῖος ἀνὴρ,	πέντε	παίδων πατὴρ, ὃν δὴ περιστάντες
[7, 10]	ἀπολεξάμενος περιέργους ἐς τὰ μάλιστα	πέντε	τά τε γράμματα ἐνεχείρισε καὶ
[7, 23]	ἐπειδὴ εἰς Σπολίτιον ἦλθε, στρατιώτας	πεντεκαίδεκα	ἑταιρίσασθαι ἴσχυσεν, οὕσπερ ἀνέπειθε δράσαντάς
[7, 23]	στράτευμα τοῦτο αἰσθόμενος, ἅμα τοῖς	πεντεκαίδεκα	στρατιώταις {τοσούτους γὰρ ἑταιρίσασθαι ἴσχυσε}
[7, 29]	κῆτος πλέον μὲν ἢ ἐς	πεντήκοντα	ἐνιαυτοὺς τό τε Βυζάντιον καὶ
[7, 17]	Βέσσα ὑπασπισταὶ λάβοιεν, ἀπεδίδοντο κατὰ	πεντήκοντα	χρυσῶν. ὅτῳ δὲ ἵππος τεθνεὼς
[7, 20]	„δοῦλον σὸν ὁ θεὸς εἶναι	„πεποίηκεν.	ἀλλὰ δούλων τῶν σῶν τὸ
[7, 14]	τε καὶ Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ	πεποιημένοι	ἀνήκεστα Ῥωμαίους ἔργα εἰργάσαντο. Χιλβούδιος
[7, 39]	καὶ ὑπασπισταὶ ἦσαν, ἐν ὀλιγωρίᾳ	πεποιημένοι,	Γερμανῷ εἵποντο, ἔκ τε Βυζαντίου
[7, 34]	ἀγωνίας ἆθλα τὴν χώραν ταύτην	πεποιημένοι;	καὶ ταῦτα ἔμμισθοι πρὸς ὑμῶν
[7, 21]	τῶν ἄλλων ἁπάντων περὶ ἐλάσσονος	πεποιημένοι	τὸ δίκαιον, ἔπρασσον ἔς τε
[7, 39]	ἡγούμενος ὁπλίτας χιλίους ἐν παρασκευῇ	πεποιημένος	αὐτίκα δὴ μάλα ὑπέσχετο πέμψειν.
[7, 34]	ὁμαιχμίαν δὲ πρὸς Λαγγοβάρδας διώμοτον	πεποιημένος	πλέον αὐτοῖς ἢ ἐς μυρίους
[7, 22]	τῆς παραινέσεως ἐς τὸ ἀκριβὲς	πεποιημένος	τὴν μάθησιν, ἐπείσθη τε καὶ
[7, 6]	μαθών τε καὶ ἐν ξυμφορᾷ	πεποιημένος	τῶν Ἰταλίας πραιτωρίων ἔπαρχον Μαξιμῖνον
[7, 1]	χρήματα λάφυρον Ῥωμαίοις παρὰ δόξαν	πεποιημένος,	ὧν δὴ ἐπιφανέστερος ἔν γε
[7, 8]	τῆς ἐς τὸ πλουτεῖν ἐπιθυμίας	πεποιημένῳ,	ἵλεων ἡμῖν αὐτοῖς τὸν θεὸν
[7, 34]	μεταμπίσχονται. τῷ γὰρ τὴν ἀνάγκην	πεποιημένῳ	τὴν χάριν εἰκότως ὁ τῆς
[7, 19]	τοῖς πολεμίοις ἐν τῇ γεφύρᾳ	πεποιημένων.	ξυμμετρησάμενος γὰρ αὐτοὺς ἐς τὸ
[7, 38]	δὲ καὶ γυναῖκας ἐν ἀνδραπόδων	πεποίηνται	λόγῳ. καίτοι τὰ πρότερα οὐδεμιᾶς
[7, 33]	ἐκ τῶν ἐν Γάλλοις μετάλλων	πεποίηνται,	οὐ τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος, ᾗπερ
[7, 38]	δοκοῦντες ἀμφιβόλους ἤδη τοὺς Ῥωμαίους	πεποίηνται.	οὓς δὴ ἅπαντας οἱ βάρβαροι
[7, 20]	ἔσχον καὶ αὐτῶν ἐντροπὴν οὐδεμίαν	πεποίηντο.	καὶ τρίτον οἱ Ἴσαυροι Τουτίλᾳ
[7, 34]	θαρσῶν, τὴν τοῦ πράγματος ἀξίωσιν	πεποιῆσθαι	δοκεῖ, ὅπερ καὶ Γήπαισιν ἐς
[7, 37]	τῶν λεγομένων ἐντροπὴν τὸ παράπαν	πεποίηται.	ἅπερ ἐπεὶ Τουτίλας ἤκουσεν, αὖθις
[7, 21]	ὅτι δὴ αὐτοκράτορα τοῦ πολέμου	πεποίηται	Βελισάριον, κύριός τε διὰ τοῦτο
[7, 2]	σφίσιν, ὅτι δὴ ἐκποδὼν Ἰλδίβαδον	πεποίηται.	τέλος δὲ ξυμφρονήσαντες πέμπουσι παρὰ
[7, 19]	ἐφ´ ὧν οἱ ὁ πύργος	πεποίηται,	ὡς ἀγχοτάτω ἀγαγὼν θατέρου τῶν
[7, 21]	ἐκτίνειν τῶν σφίσιν ἐς Γότθους	πεπολιτευμένων	ἀναγκασθεῖεν καὶ τῷ πολέμῳ κεκακωμένοι
[7, 7]	τὰ χαλεπώτατα πρὸς τῶν πολεμίων	πεπόνθατε.	μόνους γὰρ Ἰταλιωτῶν ὑμᾶς ἁπάντων
[7, 9]	τούτοις ἄξιον τοὺς τὰ δεινὰ	πεπονθότας	συγγνώμονας εἶναι. τὸ γὰρ τῆς
[7, 21]	τε Θευδερίχου καὶ Ἀταλαρίχου ἀγαθὰ	πεπονθότες,	ἐπί τε τῆς ἀρχῆς ἁπάσης
[7, 32]	„ξυγγενεῖ τέ μοι ὄντι καὶ	πεπονθότι	ἀνήκεστα ἔργα οὐδαμῆ συναλγεῖς· ἐγὼ
[7, 4]	γε τὰ ἐκ θεοῦ δῆτα	πεπραγμένα	οὐχ ὑγιῶς ἔχει; καὶ μὴν
[7, 21]	ὄντων τετύχηκε. τὰ μὲν οὖν	πεπραγμένα	συλλήβδην εἰπεῖν τοιαῦτά ἐστι· τὰς
[7, 9]	ἐς ἡμᾶς οὐ δέον ὑμῖν	πεπραγμένα.	τοσαῦτα μὲν ἡ γραφὴ ἐδήλου.
[7, 25]	δράσαντα οὐδέν τι ἧσσον τῶν	πεπραγμένων	αὐτουργὸς γίνεται. νῦν δὲ μεταβέβλησθε,
[7, 31]	Βυζαντίῳ ὁ μὲν δῆμος τῶν	πεπραγμένων	ἐθαύμαζε καὶ ἄλλως ἠγάπα. ἦν
[7, 9]	μηδὲ ἀντιλέγειν ποτὲ περὶ τῶν	πεπραγμένων	λελείψεται. οὐ γὰρ τοῦ ἔργου
[7, 30]	σωτηρίᾳ, δεόμενοι σφίσιν αὐτοῖς τῶν	πεπραγμένων	ξυγγνώμονα εἶναι. ὁ δὲ Τουτίλας
[7, 25]	ἀλλήλοις εἶναι, ὅπερ διὰ τῶν	πεπραγμένων	ὁρᾶν πάρεστι. γνῶμαι γὰρ ἀλλήλαις
[7, 34]	λοιπὸν Γήπαιδες, χάριν μὲν τῶν	πεπραγμένων	ὀφείλοντες, δυνάμεως δὲ περιουσίᾳ ξυμποριζόμενοι
[7, 25]	ἀνάγκην. βούλομαι δὲ τῶν πρότερον	πεπραγμένων	ὑμᾶς ὑπομνῆσαι, οὐχ ὅσον ἕνεκα
[7, 1]	προὔθηκεν, ἐπὶ τῷ ὄγκῳ τῶν	πεπραγμένων	φιλοτιμούμενος, οὔτε δὲ ἐς τὸν
[7, 24]	γὰρ χρυσοῦν ἐπὶ ταύτης ὁ	πεπτωκὼς	φορῶν ἔτυχε λόγου ἄξιον, ᾧπερ
[7, 26]	δὲ τούτου δὴ ἕνεκα σαφὲς	πεπυσμένοι,	ἀλλ´, ὅπερ ἐγένετο, δείσαντες ἤλαυνον
[7, 40]	ἦν. Λιβέριος δὲ, οὔπω τι	πεπυσμένος	ὧνπερ βασιλεῖ ἀμφὶ τῷ στόλῳ
[7, 28]	πνεύματος σὺν πολλῷ ῥοθίῳ βιαζομένου,	περαιτέρω	δὲ τὰς ναῦς ἰέναι οὐδαμῆ
[7, 11]	κοινολογησάμενοι ἀξύμφορον σφίσιν εὕρισκον εἶναι	περαιτέρω	διατριβήν τινα ἐνταῦθα ποιεῖσθαι, λογισάμενοι
[7, 22]	τε καὶ Ῥώμην εἰργάσατο ἄχαρι	περαιτέρω	οὐδέν. σημήνας τε Βελισαρίῳ τὴν
[7, 6]	τῶν δὲ Ἀρμενίων Φάζας Ἴβηρ,	Περανίου	ἀδελφιδοῦς· ξυνέπλεον δὲ αὐτοῖς καὶ
[7, 27]	μὲν οὖν Πακούριόν τε τὸν	Περανίου	καὶ Σέργιον τὸν Σολόμωνος ἀδελφιδοῦν
[7, 9]	μὴ ἀναμενοῦντες τὸ τοῦ πολέμου	πέρας,	ἀλλ´ ἔτι βραχείας τινὸς καὶ
[7, 26]	οὐδετέρους τι πρότερον τῶν ἐναντίων	πέρι	ἀκούσαντας. καὶ μάχη μὲν ἐκ
[7, 28]	στείλαντες οὔτε ἄλλο ὁτιοῦν ἀσφαλείας	πέρι	βεβουλευμένοι. Τουτίλας οὖν, ἐπειδὴ ἐπύθετο
[7, 13]	βασιλέως στρατοῦ ἄρχουσιν ὑποψία προδοσίας	πέρι	ἐγένετο ἐς Κέθηγον, πατρίκιον ἄνδρα
[7, 1]	κάλλους τε σώματος καὶ μεγέθους	πέρι	ἐθαύμασε. τὸν δὲ Θευδερίχου πλοῦτον
[7, 21]	μὲν πρότερον τῶν ἄλλων ἁπάντων	περὶ	ἐλάσσονος πεποιημένοι τὸ δίκαιον, ἔπρασσον
[7, 8]	Θευδάτῳ ταττόμενοι, ἀνδρὶ τὸ δίκαιον	περὶ	ἐλάσσονος τῆς ἐς τὸ πλουτεῖν
[7, 11]	μέλει, ὥστε τὴν Περσῶν ἐπικράτησιν	περὶ	ἐλάσσονος τούτων ποιούμενος ἀποστεῖλαί με
[7, 36]	μὴ θανατῶντες ἄνθρωποι καὶ σωτηρίας	πέρι	ἐλπίδα οὐδεμίαν τὸ λοιπὸν ἔχοντες
[7, 20]	περιβόλου οὔτε ἄλλου ὁτουοῦν ἀσφαλείας	πέρι	ἐπεμελεῖτο, ἀλλὰ ἀναπεπτωκέναι μὲν τῶν
[7, 20]	Γότθοις, ἀνδρίας τε καὶ ἰσχύος	πέρι	εὖ ἥκοντας, ξὺν τοῖς Ἰσαύροις
[7, 24]	φυλακὴν εἶχον, οἱ δὲ ἀνδρίας	πέρι	μάλιστα πάντων εὖ ἥκοντες ἐν
[7, 17]	χειρὸς, ἐκεῖνο κερδανοῦντες, τὸ μὴ	περὶ	τὰς τῶν δούλων πονεῖσθαι ταφάς·
[7, 20]	καὶ ὅλος εἰς μέριμναν τὴν	περὶ	ταῦτα ἐσπουδακὼς οὔτε φυλακῆς τοῦ
[7, 39]	τῶν αὐτοῦ παίδων, πολλὴν ἐνδειξαμένων	περὶ	ταῦτα σπουδὴν, ἐπεὶ καὶ αὐτοὺς
[7, 13]	Κεντουκέλλας ἀπιὼν ᾤχετο. Βελισάριος δὲ	περί	τε τῇ Ῥώμῃ καὶ τοῖς
[7, 37]	ἐπέστελλεν εἶναι· ἐπεί τε ὁ	περὶ	τούτου λόγος ἐς Ἰταλίαν ἦλθε,
[7, 16]	οὐκ οἶδα ὅ τι δεῖ	περὶ	τούτων ὧν αὐτὸς εἴρηκας. τί
[7, 9]	τούτῳ δὴ μηδὲ ἀντιλέγειν ποτὲ	περὶ	τῶν πεπραγμένων λελείψεται. οὐ γὰρ
[7, 27]	γίνεται, ἡ δὲ φήμη αὐτὰ	περιαγαγοῦσα	ἐς ἄλλους ἀνθρώπους τινὰς δόξας
[7, 1]	ὡς ἥκιστα βασιλικοῖς ἐντυχὼν χρήμασι.	περιαλγὴς	δὲ γενομένη τῆς ὕβρεως τῇ
[7, 19]	τὸν βίον καὶ ὁ Τουτίλας	περιαλγήσας	τῇ ξυμφορᾷ τὸν Ἰσαάκην διέφθειρε.
[7, 14]	τε διαφερόντως καὶ κλέος ἴσχυσε	περιβαλέσθαι	ἀπ´ αὐτοῦ μέγα. ὑπὸ δὲ
[7, 39]	ἔναγχος δεδιήγηται, μέγα δὴ ἐνθένδε	περιβαλέσθαι	κλέος ἐβούλετο ἅτε δὴ καὶ
[7, 26]	βουλὴν διασώσασθαι, αὐτῷ δὲ κλέος	περιβαλέσθαι	μέγα τε καὶ ὑπερφυὲς ἐς
[7, 6]	ὀχυρώματα εἷλε, χρήματά τε ἐνθένδε	περιβαλέσθαι	μεγάλα ἴσχυσε. καὶ γυναῖκας τῶν
[7, 14]	καὶ πλούτου αὐτὸν πάμπολυ χρῆμα	περιβαλέσθαι	πρὸς βασιλέως οὐκ ἀπεικὸς εἶναι.
[7, 24]	πανταχόθι ἐφαρμοσάμενος σιδήρῳ τε αὐτὰς	περιβαλὼν	αὖθις βασιλεῖ τὰς κλεῖς ἔπεμψε.
[7, 11]	τε πύλας τεκτηνάμενος καὶ σιδήρῳ	περιβαλὼν	εἶτά τισιν ἀκατίοις ἐνθέμενος ἔπεμψεν,
[7, 19]	δρόμωνάς τε διακοσίους τείχεσι ξυλίνοις	περιβαλὼν	ἐς Τίβεριν καθῆκε, πανταχόθι τῶν
[7, 1]	βαλανεῖον κατῆλθέ ποτε, κόσμου τε	περιβεβλημένη	πολύ τι χρῆμα καὶ θεραπείαν
[7, 21]	τε πολιτείαν διοικησάμενοι, πλούτου τε	περιβεβλημένοι	μέγα τι χρῆμα, εἶτα ἐς
[7, 2]	Ῥογὸς μὲν γένος, δύναμιν δὲ	περιβεβλημένος	ἐν τούτοις δὴ τοῖς βαρβάροις
[7, 16]	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ γέγονε, χρήματα δὲ	περιβεβλημένος	μεγάλα ἐς Ῥώμην ὀλίγῳ ἔμπροσθεν
[7, 35]	ἐνταῦθα εἶχε, πλούτου μὲν ἐξουσίαν	περιβεβλημένος	πολλὴν, εὐτυχήμασι δὲ τοῖς ἔμπροσθεν
[7, 25]	τοὺς πολλά τε καὶ μεγάλα	περιβεβλημένους	εὐτυχήματα οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἐν
[7, 7]	αὐχένα, ἔς τε τὸν Νεαπόλεως	περίβολον	εἷλκε καὶ παραινεῖν τοῖς πολιορκουμένοις
[7, 25]	οἵπερ ἀμφὶ τὸν τῆς πόλεως	περίβολον	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐπολιόρκουν ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 23]	εἷλον, τῆς μὲν πόλεως τὸν	περίβολον	ἐς τὸ ἔδαφος καθελόντες, τοῦ
[7, 17]	ἤσθιον, οἷαι πολλαὶ ἀμφὶ τὸν	περίβολον	κἀν τοῖς ἐρειπίοις πανταχῆ τῆς
[7, 16]	ὡς καὶ τὸν Ῥώμης καθαιρεθῆναι	περίβολον	μάλιστα πάντων ὑμῖν ξυνοίσει. οὐδὲ
[7, 24]	καὶ τάφρους βαθείας ἀμφὶ τὸν	περίβολον	ὅλον ὀρύξας πρότερον, ὥσπερ μοι
[7, 26]	τειχομαχεῖν ἀκούσας ἀμφὶ τὸν Ῥώμης	περίβολον,	τῶν ἱππέων τοὺς δοκιμωτάτους ἀπολεξάμενος,
[7, 24]	δὲ πολλαῖς ὕστερον ἐπὶ τὸν	περίβολον	ὡς τειχομαχήσοντες ᾔεσαν. Ῥωμαῖοι δὲ
[7, 36]	ἐπίπροσθεν ἰέναι, ἐπειδὰν δὲ τοῦ	περιβόλου	ἄγχιστα ἥκωσι, ταῖς σάλπιγξιν ἐνταῦθα
[7, 3]	Ῥωμαῖοι μὲν οὖν ξυμφρονήσαντες τοῦ	περιβόλου	ἀμφὶ τὰς ἐπάλξεις κατέφυγον, τῶν
[7, 3]	ἐς ἄγαν ὑψηλὴ πρὸ τοῦ	περιβόλου	ἀνέχει, ὅθεν ἅπαντα κατανοεῖν πάρεστι
[7, 36]	βάρβαροι τειχομαχεῖν ἐγχειρήσαντες καὶ τοῦ	περιβόλου	ἀποπειράσασθαι ἀπεκρούσθησαν, ἀρετῇ σφᾶς ἀπωσαμένων
[7, 13]	δέ τινων ἄγχιστα τοῦ Ῥώμης	περιβόλου	ἀφικομένων Ἀρτασίρης τε καὶ Βαρβατίων,
[7, 40]	παντὶ τῷ στόλῳ ἐντὸς τοῦ	περιβόλου	ἐγένετο. καὶ Ἀρταβάνης δὲ οὐ
[7, 3]	ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἄγχιστα τοῦ	περιβόλου	ἐγένετο. καὶ ἐπεὶ ὁ φύλαξ
[7, 38]	δίωξιν ἐκπεπτωκότες πόρρω που τοῦ	περιβόλου	ἐγένοντο. ἀναστάντες οὖν οἱ ἐκ
[7, 20]	χερσὶν ἀμφοτέραις λαβόμενοι ἔξω τοῦ	περιβόλου	ἐγένοντο καὶ παρὰ Τουτίλαν ἀφικόμενοι
[7, 20]	ἐπέβαλεν. οἵπερ, ἐπειδὴ ἐντὸς τοῦ	περιβόλου	ἐγένοντο, καταβαίνουσι μὲν ἐς πύλας
[7, 24]	Ῥωμαίων τινὲς πόρρω που τοῦ	περιβόλου	ἐγένοντο. οὓς δὴ κυκλώσεσθαι οἱ
[7, 22]	Λευκανοὺς ἰέναι. τοῦ μὲν οὖν	περιβόλου	ἐν χώροις πολλοῖς τοσοῦτον καθεῖλεν
[7, 17]	τι μέτρον ἐντὸς τοῦ Ῥώμης	περιβόλου	ἐναποθέμενοι σφίσιν ἔτυχον) καὶ οἱ
[7, 37]	ἐς Κεντουκέλλας ἀφίκοντο, ἄγχιστα τοῦ	περιβόλου	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. πρέσβεις
[7, 5]	ἀλλ´ ἕκαστος τοῦ κατ´ αὐτὸν	περιβόλου	ἐντὸς ἔμενε καὶ τὰ ἐς
[7, 25]	ἐνταῦθά τε ἀφικόμενοι ἄγχιστα τοῦ	περιβόλου	ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ ἐγκαθεζόμενοι ἐς πολιορκίαν
[7, 6]	ἐνστρατοπεδευσάμενος οὐ πολλῷ ἄποθεν τοῦ	περιβόλου	ἡσύχαζε, πέμψας δὲ τῆς στρατιᾶς
[7, 24]	καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν ὅσα τοῦ	περιβόλου	καθῄρητο τῷ τρόπῳ τούτῳ τετέλεστο.
[7, 39]	ἦρχεν, ὑπαντιάσας τε πρὸ τοῦ	περιβόλου	καὶ ἐς χεῖρας ἐλθὼν οὐκ
[7, 25]	ξυμβέβηκεν, ἐκ δὲ τοῦ Ῥώμης	περιβόλου	καὶ τῶν ἄλλων ὀχυρωμάτων ταύτῃ,
[7, 37]	παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι ἐντὸς τοῦ	περιβόλου	κατακλεισθέντες ἡσύχαζον. Τουτίλας δὲ μοῖραν
[7, 11]	τῷ ἀσφαλεῖ γενομένους ὅσα τοῦ	περιβόλου	κατεπεπτώκει, ὅτῳ δὴ ἀνοικοδομήσασθαι τρόπῳ,
[7, 11]	τοῖς τείχεσιν ἐναρμόσαντας ἐντὸς τοῦ	περιβόλου	μένειν, ἔν τε τῷ ἀσφαλεῖ
[7, 20]	ταῦτα ἐσπουδακὼς οὔτε φυλακῆς τοῦ	περιβόλου	οὔτε ἄλλου ὁτουοῦν ἀσφαλείας πέρι
[7, 24]	ἤδη τὰς πύλας τοῦ Ῥώμης	περιβόλου	πανταχόθι ἐφαρμοσάμενος σιδήρῳ τε αὐτὰς
[7, 7]	οὐ προσβολήν τινα κατὰ τοῦ	περιβόλου	ποιήσεσθαι ἰσχυρίζετο, οὐδὲ ἄλλῃ τινὶ
[7, 36]	τῆς πόλεως σῖτον ἐντὸς τοῦ	περιβόλου	σπείρας ἐνδεῖν σφίσι τὰ ἐπιτήδεια
[7, 38]	πλεῖστοι ἐν δυσχωρίαις πρὸ τοῦ	περιβόλου	σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὀλίγοι δέ
[7, 3]	ἀπήλαυνον, καίπερ μαχομένους ἐντὸς τοῦ	περιβόλου	τοὺς ἑτέρους θεώμενοι καὶ δεομένους
[7, 24]	τε ἦν ὅσα καθελὼν τοῦ	περιβόλου	Τουτίλας ἔτυχε βραχεῖ ἀνοικοδομήσασθαι χρόνῳ,
[7, 25]	εὐθὺς ἐκρατοῦμεν, ὧνπερ ὁμοίως τοὺς	περιβόλους	καθελεῖν ἔγνωμεν, ὅπως μὴ ἐξ
[7, 38]	ἐπάλξεις ἠνάγκασαν καὶ κλίμακας τῷ	περιβόλῳ	ἐρείσαντες κατὰ κράτος τὴν πόλιν
[7, 24]	Βελισαρίου τὰς πύλας ἐναρμόσασθαι τῷ	περιβόλῳ	ἰσχύσαντος. πάσας γὰρ διαφθείρας Τουτίλας
[7, 38]	ἅπαντας οἱ βάρβαροι διαφθείραντες τῷ	περιβόλῳ	προσέβαλον. οἱ δὲ τῆς πόλεως
[7, 24]	οἱ μὲν ἄλλοι ἐν τῷ	περιβόλῳ	φυλακὴν εἶχον, οἱ δὲ ἀνδρίας
[7, 24]	δὲ λοιποὺς ἄνωθεν ἀπὸ τῶν	περιβόλων	ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιόντας πάσῃ δυνάμει
[7, 16]	τὸν ἔλεον. τούτων δὲ τῶν	περιβόλων	ἐντὸς καθείρξαντες αὑτοὺς οἱ πολέμιοι
[7, 16]	τινος ἕνεκα μήτε τῶν Ῥώμης	περιβόλων,	ἢ τῶν προσκεχωρηκότων ἡμῖν οἰκετῶν,
[7, 20]	οὐδὲ περιιόντες τινὲς κύκλῳ τῶν	περιβόλων,	ᾗπερ εἰώθει, διερευνᾶσθαι τοὺς φύλακας
[7, 23]	ἰσθμοῦ μοῖραν τειχίσματί τε αὐτὴν	περιέβαλεν	ἐκ θατέρου θαλάσσης μέρους ἄχρι
[7, 40]	ἐς τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους	περιεβάλετο.	δειμαίνοντες οὖν αὐτὸν, ὥσπερ μοι
[7, 32]	αὐτοῦ κλέος οὗτος ὁ Μάρκελλος	περιεβάλετο	ἐς πάντας ἀνθρώπους ἅτε ἀρετῆς
[7, 12]	ἤδη που μέσοις· εἰ δὲ	περιεῖναι	βούλει τῷ πολέμῳ τῶν δυσμενῶν,
[7, 14]	καὶ οἷος ἀπάτῃ τοὺς ἐντυχόντας	περιελθεῖν.	ἐπειδή τε βουλόμενος ἐπανήκειν ἐς
[7, 12]	μὲν γὰρ καὶ Ἰλλυριοὺς ἐνδελεχέστατα	περιελθόντες	στρατιώτας ξυνήγομεν κομιδῆ ὀλίγους οἰκτροὺς
[7, 10]	χαλεποῖς οὖσιν. ἄνδρας τε ἀπολεξάμενος	περιέργους	ἐς τὰ μάλιστα πέντε τά
[7, 32]	τὰ πρασσόμενα ἐξειπεῖν, αὐτὸν δὲ	περιέργως	ἀκριβολογούμενον σχολαιότερον αὐτὰ μεμηνυκέναι. καὶ
[7, 36]	ἐκ Βυζαντίου ἐπιβεβοηθηκόσιν ἀναμίγνυσθαι δυναμένων,	περιέσεσθαι	τῶν ἐναντίων αὐτὸν τῷ πολέμῳ.
[7, 22]	ἐν τῷδε τῷ πόνῳ, ἢ	περιέσῃ,	ἂν οὕτω τύχοι. ἢν μὲν
[7, 40]	οἰκείοις διαχειμάζοντας. ἢν γὰρ ἐκείνων	περιεσόμεθα,	Σικελίας αὖθις ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ
[7, 39]	Λιβύην τε καὶ Ἰταλίαν ἀνασώσασθαι	περιέσται	τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ. Στότζα γὰρ
[7, 20]	κακοδαίμων Τουτίλᾳ ἤθροιζεν. οὕτω τε	περιέστη	τοῖς τε ἄλλοις Ῥωμαίοις καὶ
[7, 34]	χώρας τοσοῦτον τῇ σῇ βασιλείᾳ	περίεστιν	ὥστε καὶ διερευνᾶσθαι τῶν ἀνθρώπων
[7, 19]	τῷ Ῥωμαίων ἐς Πόρτον ἐλθοῦσα	περιήγγελλεν,	ὡς νικῴη μὲν Βελισάριος, ἀνέλοιτο
[7, 22]	βάρβαροι καὶ κατὰ συμμορίας σκεδαννύμενοι	περιῄεσαν	κύκλῳ ἅπαντα. ὅπερ Ἰωάννης μαθὼν
[7, 39]	ξυμβολῇ διέφυγόν τε καὶ σκεδαννύμενοι	περιῄεσαν,	ὅπη ἑκάστῳ τετύχηκεν, ἐπειδὴ ὁδῷ
[7, 1]	ἅπαντας. αὕτη μὲν τίσις Ἰλδίβαδον	περιῆλθε	τοῦ Οὐραΐα φόνου. καὶ ὁ
[7, 9]	ἀτοπίας ἐνέπιπτον. τοῖς τε Ἰταλιώταις	περιῆν	ἅπασι πάσχειν τὰ χαλεπώτατα πρὸς
[7, 29]	οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐξελεῖν ἴσχυσαν, καὶ	περιήρχοντο	ξύμπαντα κατ´ ἐξουσίαν διερευνώμενοι. οἱ
[7, 28]	τῇ ἡμέρᾳ τὰ ἐπιτήδεια διερευνώμενοι	περιήρχοντο,	οὔτε τινὰς ἐπὶ κατασκοπῇ στείλαντες
[7, 40]	πλανωμένους δὲ καὶ κατὰ μόνας	περιιόντας	τὰ ἐκείνῃ χωρία τῶν τινες
[7, 20]	βιοῦν. ἔς τε τὰς οἰκίας	περιιόντες	καὶ τὰς θύρας ἐς ἀεὶ
[7, 33]	ἐνθένδε φυγόντες οἴκαδε ἀποκομίζεσθαι ἴσχυσαν,	περιιόντες	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν οἱ βάρβαροι
[7, 20]	τινὰ τοῦ τοιούτου ποιοῖτο· οὐδὲ	περιιόντες	τινὲς κύκλῳ τῶν περιβόλων, ᾗπερ
[7, 40]	ᾤοντο εἶναι τηνικάδε τοῦ καιροῦ	περιιοῦσι	τὴν τοῦ κόλπου περίοδον ἐς
[7, 28]	ἀπροσδοκήτως οὐ ξυντεταγμένοις, ἀλλ´ οὕτω	περιιοῦσιν,	ὥσπερ εἴρηται, κατέπληξέ τε καὶ
[7, 1]	τε ἄλλους καὶ τοὺς δορυφόρους	περιίστασθαι	νόμος. ὁ μὲν οὖν τὴν
[7, 16]	τῶν ἐπταικότων, ὡς τὸ εἰκὸς,	περιίστασθαι.	προσθείη δ´ ἄν τις ὡς
[7, 4]	ἐλπίδων ἐλθοῦσα ἐς εὐτολμίας ὑπερβολὴν	περιίσταται.	καὶ ταῦτα οὐχ ὑποψίᾳ τανῦν
[7, 4]	ξυμβιοῦν ἔτυχεν, ἡ δὲ χώρα	περιίστατο	ξύμπασα ἐς Τικινὸν πόλιν. ἐπεὶ
[7, 30]	κίνδυνον δείσας ταῖς ναυσὶ κόλπον	περιιὼν	τὸν Ἰόνιον ἔπλει τοῦ Ἀγκῶνος
[7, 10]	ἀποστῆσαι οὐδαμῆ ἴσχυσε) Θρᾴκην ὅλην	περιιὼν	χρήματά τε προϊέμενος, ξυνῆγε νέους
[7, 40]	καιροῦ περιιοῦσι τὴν τοῦ κόλπου	περίοδον	ἐς Ἰταλίαν κομίζεσθαι· διαπορθμεύεσθαι γὰρ
[7, 29]	ἐπεὶ δὲ τοῦτο ἐς τοὺς	περιοίκους	ἅπαντας ἦλθε, δρόμῳ εὐθὺς ἐπ´
[7, 17]	ἔχουσαν, ὅπως δὴ καὶ ἡμεῖς	περιόντες	ἀνθυπουργήσωμεν ὑμῖν ὅσα τοὺς οἰκέτας
[7, 32]	τὰ πράγματα, οὐχ αὑτὸν μόνον	περιορῴη,	ἀλλὰ καὶ τὸν πατέρα, καίπερ
[7, 40]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τοὺς στρατιώτας	περιορῶσι	τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένους
[7, 34]	ἥκειν. ἴσως που καὶ ἀναιδείας	περιουσίᾳ	ἐς ξυμμαχίαν παρακαλέσουσιν ἐφ´ ἡμῖν
[7, 34]	τῶν πεπραγμένων ὀφείλοντες, δυνάμεως δὲ	περιουσίᾳ	ξυμποριζόμενοι τὴν τῶν πολεμίων, ὡς
[7, 36]	οἵ τε γὰρ πολιορκούμενοι ἀρετῆς	περιουσίᾳ	πρὸς ἅπαντα τὸν Γότθων στρατὸν
[7, 21]	καὶ ἵππων τε καὶ ὅπλων	περιουσίαν	τινὰ, ὡς ἔνι μάλιστα, ἐνδεικνύμενοι,
[7, 8]	κρείσσω, ἵππων δὲ καὶ ὅπλων	περιουσίας	ὑπερβολή τις, καὶ πάντα ὅσα
[7, 32]	καίτοι πολλῷ ἔτι μᾶλλον αὐτοὺς	περιοφθήσεσθαι	εἰκὸς αὐτίκα δὴ μάλα, ἐπειδὰν
[7, 6]	ὑπηντίαζεν, ὀλίγους ἀεὶ τοῦ στρατοῦ	περιπέμπων	ἔργα λόγου πολλοῦ ἄξια ἔπρασσε.
[7, 36]	τισιν ἐνέδραις ἐν τῇ ἀποπορείᾳ	περιπεπτωκότες	διαφθαρεῖεν, ἅμα δὲ καὶ μεμφόμενοι,
[7, 36]	τυχεῖν ἅπαντες. ἀλλήλους τοίνυν ἐξαπιναίως	περιπλακέντες	καὶ τῶν προσώπων καταφιλήσαντες τὴν
[7, 26]	ἄλλοι εἶδον τοὺς μὲν αἵματι	περιρρεομένους,	τοὺς δὲ καὶ τὰ βέλη
[7, 10]	εἰς μακρὰν ἥξει. οἱ δὲ	περισκοπήσαντες	ἅπαντα, καθάπερ σφίσιν ἐπέστελλε Τουτίλας,
[7, 17]	πέντε παίδων πατὴρ, ὃν δὴ	περιστάντες	οἱ παῖδες καὶ τῆς ἐσθῆτος
[7, 8]	δύσκολον, ὃς ἂν τὰ νόμιμα	περιστέλλειν	ἐς τὸ ἀκριβὲς βούληται, ὅπως
[7, 8]	δύναμιν νενικηκέναι τοὺς πολεμίους τετύχηκε·	περιστέλλειν	οὖν τὴν τῆς νίκης πρόφασιν
[7, 24]	μάλιστα πάντων εὖ ἥκοντες ἐν	περιτροπῇ	τὰς τῶν πυλῶν χώρας ἐφύλασσον,
[7, 20]	τοῦ ταύτῃ τείχους ὕπνον ἐκ	περιτροπῆς	τῶν ἄλλων αἱρουμένων ἐπέβαλεν. οἵπερ,
[7, 16]	λόγον, οὕτω τὸν ἄνθρωπον ἀποπέμποιντο,	περιυβρίσθαι	δὲ πάντων μάλιστα τῷ πρεσβευτῇ
[7, 34]	ἀφῖχθαι καὶ βασιλεῖ ἐς τοσόνδε	περιυβρισμένῳ	ἐς ὄψιν ἥκειν. ἴσως που
[7, 16]	αὐτῷ ξυμβάλλοντας τὴν ἀπιστίαν ἀεὶ	περιφέρειν	φιλεῖ. Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπε,
[7, 5]	Ῥωμαίων στρατόπεδον φήμην οὐκ ἀληθῆ	περιφέρεσθαι,	ὡς δὴ Ἰωάννης πρός του
[7, 14]	βαρβάρων. Ἐπεὶ δὲ ὁ λόγος	περιφερόμενος	ἐς ἅπαντας ἦλθεν, ἠγείροντο μὲν
[7, 19]	τῷ τε τῆς τύχης ἐναντιώματι	περιώδυνος	γεγονὼς ἐνόσει τὸ σῶμα. πυρετὸς
[7, 40]	κεχώρηκε. Βασιλεὺς δὲ τοῖς ξυμπεσοῦσι	περιώδυνος	γεγονὼς Ἰωάννην ἐκέλευε, τὸν Βιταλιανοῦ
[7, 32]	αὐτὸν ἐνδόντα εἶδεν, ἐπί τινα	Περσαρμένιον	ἕτερον, Χαναράγγην ὄνομα, τὸ πρᾶγμα
[7, 11]	Ῥώμην στείλας, Ἀρτασίρην τε, ἄνδρα	Πέρσην,	καὶ Βαρβατίωνα Θρᾷκα, ὡς ξυμφυλάξοντας
[7, 32]	ἅτε δὴ ἐς Χοσρόην τὸν	Περσῶν	βασιλέα πράγματα ἐπὶ Ῥωμαίοις νεώτερα
[7, 33]	καίτοι νόμισμα μὲν ἀργυροῦν ὁ	Περσῶν	βασιλεὺς ᾗ βούλοιτο ποιεῖν εἴωθε,
[7, 3]	Βελισάριος ἐς Βυζάντιον ἐκ τῆς	Περσῶν	γῆς σὺν τῷ Βλησχάμῃ ὀλίγῳ
[7, 11]	ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν μέλει, ὥστε τὴν	Περσῶν	ἐπικράτησιν περὶ ἐλάσσονος τούτων ποιούμενος
[7, 9]	ἐπὶ Τουτίλαν πέμψαι, καίπερ ἔτι	Περσῶν	ἰσχυρότατα ἐγκειμένων, ἠνάγκαστο. καὶ ὁ
[7, 3]	καθῆκεν αὑτόν. οὗτος ὁ ἀνὴρ	Περσῶν	μὲν ἡγεῖτο, οὓς Βελισάριος ἐς
[7, 25]	τῇ πάσῃ ὁμόσε τοῖς ἐν	Περυσίᾳ	πολεμίοις ἰέναι. ἢν γὰρ ἐκείνους
[7, 23]	Οὖννος ἦρχε τότε τῆς ἐν	Περυσίᾳ	φρουρᾶς, Κυπριανοῦ πρός του τῶν
[7, 23]	παρὰ τὸν ἄρχοντα τοῦ ἐν	Περυσίᾳ	φυλακτηρίου ἐκέλευέν οἱ στράτευμα ὅτι
[7, 25]	τοσαῦτα ὁ Τουτίλας εἰπὼν ἐπὶ	Περυσίαν	ἐξῆγε τὸ στράτευμα, ἐνταῦθά τε
[7, 12]	εὐθὺς Τουτίλας, ἐνδοῦναί οἱ αὐτῷ	Περυσίαν	ἠξίου, δεδιττόμενος μὲν, ἢν ἀπειθήσῃ,
[7, 6]	καὶ Ἰουστῖνος Φλωρεντίαν, Κυπριανὸς δὲ	Περυσίαν,	καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστος ὅπη
[7, 25]	δὲ πολλῷ πρότερον στράτευμα ἐπὶ	Περυσίαν	ὁ Τουτίλας στείλας, οἵπερ ἀμφὶ
[7, 35]	εἰπεῖν ἅπαντα. τότε δὲ καὶ	Περυσίαν	πόλιν, ἣ πρώτη ἐν Τούσκοις
[7, 25]	ἂν οὕτω καὶ ἀπονώτερον ἐξελεῖν	Περυσίαν	τε καὶ τοὺς ἐνταῦθα Ῥωμαίους
[7, 25]	μνήμην. ἔσται δὲ ὑμῖν ἡ	Περυσίας	ἐπικράτησις οὐδενὶ πόνῳ. Κυπριανὸς γὰρ
[7, 5]	του τῶν πολεμίων ἀκοντίῳ βληθέντα	πεσεῖν·	ἀπ´ αὐτοῦ τε Ῥωμαῖοι ἀποκρουσθέντες
[7, 4]	ἔδαφος ἐπὶ πέτρας τινὸς ἐρεισθὲν	πεσεῖν	αὐτὸν οὐδαμῆ εἴα. ὁ δὲ
[7, 4]	τυπεὶς ὕπτιος ἐς τὴν γῆν	πεσεῖν	ἔμελλεν, ἀλλά οἱ τὸ δόρυ
[7, 28]	ἐνταῦθα ποιεῖται, ὧν ἁτέρα μὲν	Πέτρα	Αἵματος τῇ Λατίνων φωνῇ κέκληται,
[7, 3]	διὰ πυλῶν ἑτέρων φεύγοντες ᾤχοντο.	πέτρα	δέ τις ἐς ἄγαν ὑψηλὴ
[7, 6]	ὁ Τουτίλας Καισῆνάν τε καὶ	Πέτραν	τὰ φρούρια εἷλεν. ὀλίγον τε
[7, 4]	ἐξόπισθεν ἐπὶ τὸ ἔδαφος ἐπὶ	πέτρας	τινὸς ἐρεισθὲν πεσεῖν αὐτὸν οὐδαμῆ
[7, 20]	ἐλέλειπτο, Τουτίλας μὲν ἐς τὸν	Πέτρου	νεὼν τοῦ ἀποστόλου εὐξόμενος ᾔει,
[7, 20]	καί τινες ἄλλοι ἐς τὸν	Πέτρου	τοῦ ἀποστόλου νεὼν ἔφυγον. τοῦ
[7, 36]	τὴν γέφυραν ἔσχε τὴν ἐς	Πέτρου	τοῦ ἀποστόλου τὸν νεὼν φέρουσαν.
[7, 19]	τοῦ πυρὸς βρῶσις ὀξυτάτη γίνεσθαι	πέφυκε.	κατὰ δὲ τὴν ἑτέραν τοῦ
[7, 21]	δὲ ξύμπαντα ἐν τῇ ἐξουσίᾳ	πέφυκε	κεῖσθαι. φημὶ τοίνυν ὑμᾶς χρῆναι
[7, 25]	τῶν ἀνθρώπων ἐνθυμουμένους ὡς οὐδὲν	πέφυκεν	ἐφ´ ἑαυτοῦ μένειν· εἰ δέ
[7, 25]	γὰρ ἀνθρώπεια καὶ σφάλλεσθαί ποτε	πέφυκεν,	ὅστις τε ἄνθρωπος ὢν εἶτα
[7, 25]	τῶν ἀναγκαίων ὑποσπανίζον ἀνδραγαθίζεσθαι ἥκιστα	πέφυκεν.	οὐ μὴν οὐδὲ ὄπισθέν τις
[7, 31]	δὴ μάλιστα ἀνθρώπου ψυχὴν ἀνιᾶν	πέφυκεν.	ὥστε ἀμέλει οὐ πολλῷ ὕστερον
[7, 25]	τῶν ἔργων ἐλέγχονται. οὐκοῦν οὐδέ	πη	ἀλλήλοις ἐπιμίγνυσθαι ἐς τόδε τοῦ
[7, 22]	στρατοῦ τὸ μὲν πλεῖστον ἐνταῦθά	πη	ἀπολιπεῖν, τῷ δὲ ἄλλῳ ἐπί
[7, 23]	τῆς Ῥώμης χωρία, ἐπειδὴ ἄγχιστά	πη	ἀφικομένους τοὺς ἀμφὶ Βελισάριον εἶδον,
[7, 5]	τινὰς, ἀλλ´ αὐτὸς ἕκαστος ὥς	πη	ἐδύνατο ἐς φυγὴν ὥρμητο. καὶ
[7, 4]	τῶν τε ἀρχόντων ὡς ἕκαστός	πη	ἐδύνατο ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἔφευγε,
[7, 11]	μέσην τῶν πολεμίων τινὰς ἄγχιστά	πη	εἶναι ἐξῆλθον μὲν ὡς ὑπαντιάσοντες,
[7, 23]	Σπολίτιον ᾔει. Μαρτινιανὸς δὲ ἄγχιστά	πη	εἶναι τὸ στράτευμα τοῦτο αἰσθόμενος,
[7, 34]	ἔκτειναν. γνόντες δὲ Γήπαιδες ἄγχιστά	πη	εἶναι τὸν Ῥωμαίων στρατὸν, τὰ
[7, 32]	ἀμφὶ Ἀρταβάνῃ καὶ Γερμανῷ ταύτῃ	πη	εἶχεν. ἦν δέ τις Ἀρσάκης
[7, 17]	ἄλλοι ἅπαντες ᾤχοντο φεύγοντες ὥς	πη	ἕκαστος δυνατὸς ἐγεγόνει. καὶ αὐτῶν
[7, 28]	ὅσοι μέντοι φυγεῖν ἴσχυσαν, ὥς	πη	ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε, διεσώθησαν. πρῶτός
[7, 40]	καταλοίποις μόλις διαφυγόντες ἐσώθησαν, ὥς	πη	ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε. καὶ Κωνσταντιανοῦ
[7, 29]	τὸ κῆτος ἰδόντες ἔφευγον ὥς	πη	ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονεν, οἱ δὲ
[7, 20]	ξὺν τοῖς ἄρχουσιν ἔφευγον, ὥς	πη	ἑκάστῳ εὐπετὲς γέγονεν, ὀλίγοι δέ
[7, 8]	ταῖς πύλαις καταστησάμενος ἐκέλευε μηδένα	πη	ἐνθένδε ἰέναι. αὐτὸς δὲ ἅπασι
[7, 14]	ἐσάγαν ἢ ξανθοί εἰσιν οὔτε	πη	ἐς τὸ μέλαν αὐτοῖς παντελῶς
[7, 28]	ἅπαντας. ἐνταῦθα Φάζας (ἄγχιστα γάρ	πη	ἐσκηνημένος ἐτύγχανεν) ὑπαντιάσας τοῖς πολεμίοις
[7, 7]	ἀμφὶ τῷ Ῥωμαίων στόλῳ ταύτῃ	πη	ἔσχε. Τουτίλας δὲ καλώδιον ἀναψάμενος
[7, 26]	Ῥωμαίων γεγονὼς ὕπατος, ἄγχιστα μέν	πη	ἐτύγχανεν ὢν, ἵππων δὲ ἀπορίᾳ
[7, 14]	ἀμφὶ τὸν λεὼν τοῦτον ταύτῃ	πη	ἔχει. Ἄνται δὲ τότε ἀγειρόμενοι,
[7, 19]	στρέψαντες τὰ νῶτα, ὡς ἕκαστός	πη	ἠδύνατο, ἐς φυγὴν ὥρμηντο. τῆς
[7, 28]	μὲν οὖν Βελισαρίου στρατιῶται ἐνταῦθά	πη	ἰόντες πολεμίων στρατεύματι ἐντυγχάνουσιν, οὕσπερ
[7, 35]	Ἰταλῶν πενταετὲς οὐδαμῆ ἀποβὰς, οὐδέ	πη	ὁδῷ ἰέναι ἐνταῦθα ἰσχύσας, ἀλλὰ
[7, 24]	χρόνῳ, ἐποίει τάδε. λίθους ἄγχιστά	πη	ὄντας ξυναγαγὼν ἐπ´ ἀλλήλους οὐδενὶ
[7, 4]	τύχῃ τέ τινι ἀρτηρίαν ἐνταῦθά	πη	οὖσαν ἐπίπροσθεν ἰὼν ὁ σίδηρος
[7, 27]	κατέφυγον ἐς ὕλην τινὰ ἐγγύς	πη	οὖσαν. κυκλώσαντές τε αὐτοὺς οἱ
[7, 27]	ἀεὶ εἴχετο. ἐπεὶ δὲ ἄγχιστά	πη	πόλεως Βρεντεσίου ἀφίκοντο, αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι
[7, 26]	ἐς τὰ ὄρη, ἅπερ ἄγχιστά	πη	πολλὰ ἀνέχει, ἀναδραμόντες ἐσώθησαν. ἐν
[7, 35]	καλουμένῳ γενόμενος, ὅπερ ἐπιθαλάσσιον ἄγχιστά	πη	Σαλώνων ἐστὶ, τὰ μὲν πρῶτα
[7, 29]	ἐδίωκεν, ἕως δὴ αὐτὸ ἄγχιστά	πη	τῆς γῆς ἐκπεσὸν ἔλαθεν. ἐνταῦθά
[7, 27]	γεγενῆσθαί φασιν, οὐχ ὅτι ταύτῃ	πη	τὸ θηριῶδες γύναιον, ὥσπερ ἐκεῖνοι
[7, 22]	τοῖς ἀμφὶ Βελισάριον εἴη ἔξω	πη	τοῦ Πόρτου ἰέναι· αὐτὸς δὲ
[7, 29]	δὲ πάμπολύ τι πλῆθος ἄγχιστά	πη	τοῦ στόματος Πόντου τοῦ Εὐξείνου
[7, 23]	ἐν Λευκανοῖς καταλαβὼν ἐχυρώτατον ἄγχιστά	πη	τῶν Καλαβρίας ὁρίων κείμενον, ὅπερ
[7, 34]	Λαγγοβάρδαι ἅτε δὴ ἐν γειτόνων	πη	ᾠκημένοι ἀλλήλοις διάφοροι γεγένηνται ἐς
[7, 11]	ἀνοικοδομήσασθαι τρόπῳ, λίθους τε καὶ	πηλὸν	καὶ ἄλλο ὁτιοῦν ἐμβαλλομένους. οἱ
[7, 35]	ὁ οἶνος διεσπάσατο μὲν τὸν	πηλὸν	ᾧπερ ἐπέφρακτο αὐτῶν ἕκαστος, ὑπερβλύσας
[7, 35]	τούτους δὴ τοὺς πίθους τῷ	πηλῷ	ἀποφράξαντες τὰ παρόντα ἐν σιωπῇ
[7, 35]	ἔνερθεν κατορύξαντες, τὰ δὲ ὕπερθεν	πηλῷ	ἐς τὸ ἀκριβὲς ἐπιβύσαντες, ἐν
[7, 29]	οὐδαμῆ εἶχεν, ἀλλ´ ὑπὸ τῷ	πηλῷ	ἔτι μᾶλλον ἐγίνετο. ἐπεὶ δὲ
[7, 38]	ἀλλὰ σκόλοπας ἐπὶ τῆς γῆς	πηξάμενοι	ἰσχυρότατα, ὀξεῖς τε αὐτοὺς ἐς
[7, 29]	Νεῖλος ὁ ποταμὸς ὑπὲρ ὀκτωκαίδεκα	πήχυς	ἀναβὰς ἐπέκλυσε μὲν τὴν Αἴγυπτον
[7, 29]	ἁμάξαις ἐνθέμενοι εὕρισκον μῆκος μὲν	πηχῶν	μάλιστα τριάκοντα ὂν, εὖρος δὲ
[7, 17]	τε σφᾶς αὐτοὺς τῷ λιμῷ	πιεζόμενοι	διεχρήσαντο, ἐπεὶ οὐκέτι οὔτε κύνας
[7, 7]	καὶ τῇ ἄλλῃ ἀπορίᾳ ὑπερφυῶς	πιεζόμενοι,	ἐπεὶ τό τε πάθος Δημητρίου
[7, 30]	τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ πολιορκούμενοι	πιεζόμενοι	τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ ἐς
[7, 9]	διαφθείρεσθαι, τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ	πιεζομένοις.	οἱ γὰρ στρατιῶται ἀμύνειν σφίσι
[7, 40]	περιορῶσι τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ	πιεζομένους	καὶ οὐ βούλονται τοῖς πολεμίοις
[7, 36]	μέχρι ἐς δείλην ὀψίαν, καίπερ	πιεζομένους	τῷ λιμῷ ἐς τὰ μάλιστα.
[7, 35]	μησὶ δὲ ὀκτὼ ὕστερον ἐν	πίθοις	τισὶν ἀναβράσσων ὁ οἶνος διεσπάσατο
[7, 35]	αὖθις δὲ τούτους δὴ τοὺς	πίθους	τῷ πηλῷ ἀποφράξαντες τὰ παρόντα
[7, 35]	τε ὃς ἐνθένδε γεγονὼς ἔτυχε	πίθων	οἱ θεράποντες ἐμπλησάμενοι μέγα τι
[7, 11]	ἐνοχλεῖν ἔγνωσαν. διὸ δὴ ἐν	Πικηνοῖς	ἀμφί τε Φίρμον καὶ Ἄσκουλον
[7, 30]	Ἀγκῶνος εὐθύ. ταύτῃ γὰρ ἐν	Πικηνοῖς	τε γενήσεσθαι ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ
[7, 30]	ἀποβιβάσαντας ὁδῷ τε πορευομένους ἐς	Πικηνοὺς	ἰέναι, ξυνταράξοντας τῶν πολεμίων τοὺς
[7, 30]	ἱππεῖς τοῦ στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐς	Πικηνοὺς	στέλλει, ἐφ´ ᾧ τοῖς ἐνταῦθα
[7, 37]	αὑτὸν ἔτυχε, Γότθοις τοῖς ἐν	Πικηνῷ	οὖσιν ἐς χεῖρας ἐλθὼν πόλεως
[7, 37]	Γότθοι δὲ, οὕσπερ ἐλίπετο ἐν	Πικηνῶν	τῇ χώρᾳ, πόλιν Ἀρίμινον τηνικάδε
[7, 6]	ἐπεὶ Κόνωνά τε καὶ Νεαπολίτας	πικρότατα	πολιορκεῖσθαι τῶν ἐπιτηδείων παντάπασι σπανίζοντας
[7, 35]	πρώτη ἐν Τούσκοις οὖσα ἐτύγχανε,	πικρότατα	πολιορκουμένην ἀπέλιπεν, ἥπερ αὐτοῦ ἔτι
[7, 18]	ἄλλῳ στρατῷ διενοεῖτο. ᾤετο γὰρ	πικρότατα	πολιορκουμένων Ῥωμαίων, καί τινα, ὥς
[7, 1]	τῇ μάχῃ Ἔρουλοί τε πολλοὶ	πίπτουσι	καὶ Οὐίσανδος ὁ τῶν Ἐρούλων
[7, 11]	πράγματα Γότθοις παρέξωσι. τούτων θάτερον,	Πίσαυρον,	Βελισάριος καταλαβεῖν ἔγνω· ἔδοξε γάρ
[7, 11]	τῇ ἀκτῇ τοῦ Ἰονίου κόλπου,	Πίσαυρός	τε καὶ Φανὸς, μεταξὺ τῆς
[7, 25]	πόλεμον τόνδε Φανοῦ μὲν καὶ	Πισαύρου	τῶν ἐπιθαλασσίων πόλεων τὰ τείχη
[7, 25]	ἐκ μὲν οὖν Φανοῦ καὶ	Πισαύρου	φλαῦρον οὐδὲν Γότθοις ξυμβέβηκεν, ἐκ
[7, 27]	ἀλλὰ καὶ Λυκοκρανίτας καλοῦσι τῶν	Πισιδῶν	τινας, οὐχ ὅτι λύκων κεφαλὰς
[7, 38]	πρῶτα μὲν ἔλαιόν τε καὶ	πίσσαν	ἐπὶ πλεῖστον θερμήναντες τῶν τειχομαχούντων
[7, 19]	πύργου ὕπερθεν λέμβον τινὰ ἔθετο,	πίσσης	τε καὶ θείου καὶ ῥητίνης
[7, 8]	ἅπαντας παρηγόρει τε καὶ τὰ	πιστὰ	ἔτι μᾶλλον αὐτοῖς ἐπιρρώσας, θαρσεῖν
[7, 36]	ἔτυχον, ἐς τριακοσίους ὄντες, τὰ	πιστὰ	λαβόντες Τουτίλᾳ προσεχώρησαν. Ῥώμην δὲ
[7, 2]	πρὸς Κωνσταντιανὸν ἐς Ῥάβενναν, τὰ	πιστά	οἱ δοθῆναι ὑπὲρ τῆς σωτηρίας
[7, 32]	τι μὴ λίαν ἀκριβολογησάμενος ἢ	πιστεύειν	αὐτὸς ἢ βασιλεῖ ἐσαγγέλλειν οὐδαμῆ
[7, 20]	Ἰσαύρους ἐχόμενος οὐ λίαν αὐτοῖς	πιστεύειν	ἠξίου. ἡμέραις τε οὐ πολλαῖς
[7, 7]	πολιορκουμένοις ἐκέλευε μηκέτι ἀνονήτοις ἐλπίσι	πιστεύοντας	διαφθείρεσθαι, ἀλλὰ τὴν πόλιν ὅτι
[7, 7]	αὐτοὺς ἀνάγκη τοῦ λιμοῦ ἐπίεζε.	πίστιν	μέντοι ἐς βασιλέα φυλάσσοντες καὶ
[7, 16]	γνοίημεν, οὐδὲ πρὸς ὑμᾶς τὸ	πιστὸν	ἕξομεν. οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ
[7, 7]	ὑμᾶς ξὺν ἐκείνοις ἠναγκασμένοι τὸ	πιστὸν	ὑμῶν, ὡς τὸ εἰκὸς, αἰσχυνόμεθα,
[7, 17]	ἐρρήθη, τὸν σῖτον καὶ τὰ	πίτυρα	ὠνούμενοι ἀπηλλάσσοντο· ἐπεὶ δὲ τοῦτο
[7, 17]	τῆς τιμῆς τὸ τεταρτημόριον κατατιθέντες	πιτύρων	τε τὸ μέδιμνον ἐμπλησάμενοι ἤσθιον,
[7, 16]	τοῦτον τὸν χρόνον Ῥωμαῖοι ἐν	Πλακεντίᾳ	πολιορκούμενοι ἁπάντων ἤδη σφᾶς τῶν
[7, 13]	στράτευμα ἐς Αἰμιλίαν πέμψας, πόλιν	Πλακεντίαν	ἐξελεῖν ἢ βίᾳ ἢ ὁμολογίᾳ
[7, 16]	τοῦτο σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ	Πλακεντίαν	ὁμολογίᾳ Γότθοις παρέδωκαν. ταῦτα μὲν
[7, 13]	ἐπεὶ δὲ ὁ στρατὸς οὗτος	Πλακεντίας	ἀγχοῦ ἐγένοντο, λόγους προὔφερον τοῖς
[7, 40]	τινὰς ἀποσκεδασθέντας μὲν τοῦ στρατοπέδου,	πλανωμένους	δὲ καὶ κατὰ μόνας περιιόντας
[7, 10]	πλοίοις ἐνθέμενος Βαλεντῖνον ξὺν αὐτοῖς	πλεῖν	εἰς Δρυοῦντα ἐκέλευε, καὶ τοὺς
[7, 6]	δὴ στόλου πολύ τι χρῆμα	πλεῖν	ἐκ Σικελίας ἐπύθοντο. καὶ εἰ
[7, 8]	ἥκιστα ἤρεσκεν, ἐς ναῦς ἐμβιβάσας	πλεῖν	κατ´ ἐξουσίαν ἐκέλευε. καὶ οἱ
[7, 8]	οἰόμενοι τὴν ἐς Βυζάντιον ἀναχώρησιν,	πλεῖν	κατὰ τάχος ἐπὶ Ῥώμης διενοοῦντο.
[7, 39]	ἄρχοντά τε Λιβέριον αὐτοῖς ἐπιστήσας,	πλεῖν	κατὰ τάχος ἐπὶ Σικελίας ἐκέλευσε,
[7, 27]	δρόμῳ ἀφίκοντο. ὅ τε Οὐαράζης	πλεῖν	μὲν ἐπίπροσθεν οὐκέτι ἔγνω, ἐς
[7, 27]	ὅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας εἶδε,	πλείονα	ἤπερ ἦν ὑποτοπάζων εἶναι τὸν
[7, 15]	τε καὶ Φωκᾶν ξὺν στρατῷ	πλείονι	τοῖς πολεμίοις ἐμπεσεῖσθαι διενοοῦντο καὶ
[7, 6]	ἔχων. καὶ αὐτὸς μὲν τῷ	πλείονι	τοῦ στρατοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενος οὐ πολλῷ
[7, 26]	ἠπείγετο. διὸ δὴ ξὺν τῷ	πλείονι	τοῦ στρατοῦ ἐπ´ αὐτὸν ἤλαυνε,
[7, 9]	πολιορκίαν καθίστασθαι, αὐτὸς δὲ τῷ	πλείονι	τοῦ στρατοῦ ἐς τὰ ἐπὶ
[7, 4]	τοῖς γὰρ νενικηκόσιν ἀεὶ τὸ	πλείοσί	τε καὶ δυνατωτέροις γεγονέναι ξυμβαίνει.
[7, 39]	ὑπέσχετο πέμψειν. Τούτων δὴ καὶ	πλειοτέρων	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀγγελλομένων, οἷα
[7, 38]	τὸ ἐνταῦθα φυλακτήριον εἶχον, οὐ	πλείους	αὐτοὺς ἢ ὅσοι καθεωρῶντο εἶναι,
[7, 12]	τῶν ὑπὸ σοὶ στρατευομένων οἱ	πλείους	πρὸς τοὺς πολεμίους ηὐτομοληκότες τυγχάνουσιν
[7, 29]	ἄλλων ζῴων ἀπορίᾳ τροφῆς τὰ	πλεῖστα	ἐφθάρη. Τότε καὶ τὸ κῆτος,
[7, 33]	πολέμῳ ἐγένετο, Φράγγοι Βενετίων τὰ	πλεῖστα	σφίσι προσεποιήσαντο οὐδενὶ λόγῳ, οὔτε
[7, 31]	ἔναγχος ἐτετελευτήκει, τῶν χρημάτων τὰ	πλεῖστα	τῷ τε ἀδελφῷ καὶ παισὶ
[7, 18]	Ἰταλιώτας ἔτι εἴχοντο, ἀλλὰ τὰ	πλεῖστα	τῶν ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου
[7, 16]	πολιορκίᾳ τοῖς τῶν ἀναγκαίων ἀπορουμένοις	πλεῖστα	τῶν χρημάτων προέμενος, ὢν καὶ
[7, 6]	εἵπετο, ἐπενόει τοιάδε. ναῦς ὅτι	πλείστας	ἐκ Σικελίας ἁπάσης ἀγείρας σίτου
[7, 24]	Βελισάριος ποιεῖν ἴσχυσε, ναῦς ὅτι	πλείστας	πάντων ἐμπλησάμενος τῶν ἀναγκαίων, ἔς
[7, 15]	Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων ναῦς ὅτι	πλείστας	σίτου ἐμπλησάμενος ἔπεμψεν, οἰόμενος ὅτῳ
[7, 2]	ἀλλὰ καὶ εἰς πολλὴν οἱ	πλεῖστοι	ἀθυμίαν κατέστησαν ἅτε τῶν ἐλπίδων
[7, 29]	ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονεν, οἱ δὲ	πλεῖστοι	ἀμφὶ τοῦ Σαγάριδος τὰς ἐκβολὰς
[7, 26]	δεδύνηνται Γότθοι, ἀλλὰ ἀναστάντες οἱ	πλεῖστοι	ἅτε ἐν σκότῳ διαλαθεῖν ἴσχυσαν.
[7, 2]	αὐτὸν ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς οἱ	πλεῖστοι	ἐκάκιζον ἅτε μεγάλων ἔργων ἐμπόδιον
[7, 38]	αὐτὴν τρόπῳ τοιῷδε. οἱ μὲν	πλεῖστοι	ἐν δυσχωρίαις πρὸ τοῦ περιβόλου
[7, 5]	λοιπὸν ἐθελούσιοι ξὺν αὐτῷ οἱ	πλεῖστοι	ἐπὶ Ῥωμαίους ἐστράτευον. καὶ ὁ
[7, 26]	ἀλκὴν εἶδεν, ἐπεὶ καὶ οἱ	πλεῖστοι	ἔτι ἐκάθευδον, οὐ μέντοι ἀνελεῖν
[7, 17]	δυνατὸς ἐγεγόνει. καὶ αὐτῶν οἱ	πλεῖστοι	τῆς δυνάμεως καταμαρανθείσης αὐτοῖς τῷ
[7, 20]	καὶ θορύβου ἐπιπεσόντος οἱ μὲν	πλεῖστοι	τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν διὰ πύλης
[7, 33]	καὶ Δακίας ἐκ τοῦ ἐπὶ	πλεῖστον	ἁπάσας καταλαβόντες ἔσχον, ἐπειδὴ τάχιστα
[7, 38]	Θρᾳκῶν ἐστι, νεκρῶν ἔμπλεων ἐπὶ	πλεῖστον	ἀτάφων γενέσθαι. ἔκτεινον δὲ τοὺς
[7, 32]	οὐ δέον ἐκ τοῦ ἐπὶ	πλεῖστον	ἀφῄρηται. καίτοι πολλῷ ἔτι μᾶλλον
[7, 11]	πρῶτα ὡς ἀντιταξόμενος ἔστη· ἐπὶ	πλεῖστον	γὰρ ἀνδρίας ἐτύγχανεν ἥκων· πολλοὺς
[7, 35]	Χριστιανῶν δόγματα ἐκ τοῦ ἐπὶ	πλεῖστον	διατριβὴν εἶχεν, εὖ διαθέσθαι τὰ
[7, 24]	ἐσκύλευσαν, τοὺς δὲ πολεμίους ἐπὶ	πλεῖστον	διώκοντες πολλοὺς ἔκτειναν, ἔς τε
[7, 17]	αἱ σάρκες ἐκ τοῦ ἐπὶ	πλεῖστον	ἐγίνοντο, τὸ δὲ χρῶμα ἐς
[7, 1]	πρότερον αὐτοῦ ἡ ἀρετὴ ἐπὶ	πλεῖστον	ἐγνώσθη. αὐτός τε γὰρ πάσῃ
[7, 16]	ὧδε „Πᾶσι μὲν, ὡς ἐπὶ	πλεῖστον	εἰπεῖν, νόμος βαρβάροις τὸ χρῆμα
[7, 13]	ἔς τε τὴν δίωξιν ἐπὶ	πλεῖστον	ἐκπεπτωκότες ἐνέδραις ὑπὸ τῶν πολεμίων
[7, 16]	μηδὲν κατορθοῦν ἐκ τοῦ ἐπὶ	πλεῖστον	ἐμπέφυκε. λέγω δὲ, ὅπως μήτε
[7, 22]	τοῦ δὲ στρατοῦ τὸ μὲν	πλεῖστον	ἐνταῦθά πη ἀπολιπεῖν, τῷ δὲ
[7, 4]	τινὰ μάχην ἐκ τοῦ ἐπὶ	πλεῖστον	ἐπαγγελλόμεναι τοῖς στρατοπέδοις ἐς τὴν
[7, 38]	ξύλα δὲ παχέα τέτταρα ἐπὶ	πλεῖστον	ἐς γῆν κατορύξαντες οἱ βάρβαροι
[7, 9]	τῶν ἐγκλημάτων αὐτοῖς παραιτεῖται τὸ	πλεῖστον.	ἢν δέ τις ἐκ προνοίας
[7, 38]	ἔλαιόν τε καὶ πίσσαν ἐπὶ	πλεῖστον	θερμήναντες τῶν τειχομαχούντων κατέχεον, καὶ
[7, 27]	νόσῳ ἀνειμένος ἐκ τοῦ ἐπὶ	πλεῖστον,	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ θράσει ἀπερισκέπτῳ
[7, 19]	τῷ δήμῳ ἀφῆκε, τὸν δὲ	πλεῖστον	κεκομισμένος ἐπὶ τῷ τῶν στρατιωτῶν
[7, 22]	καὶ τοῦ μὲν στρατοῦ τὸ	πλεῖστον	μέρος Ῥώμης οὐ πολλῷ ἄποθεν,
[7, 2]	ἦν τις, Ἰλδιβάδου ἀνεψιὸς, ἐπὶ	πλεῖστον	ξυνέσεως ἥκων καὶ τὸ δραστήριον
[7, 3]	μὴν καὶ τοῦ πεδίου ἐπὶ	πλεῖστον	ὁρᾶν. ἐνταῦθα οἱ Γότθοι καταφυγόντες
[7, 32]	οὐ μέντοι κατεσπουδασμένος, ἀλλ´ ἐπὶ	πλεῖστον	παιδαριώδης. Ἐπεὶ οὖν Ἀρσάκης αὐτόν
[7, 30]	διανοούμενοι. Τουτίλας τε αὐτοὺς ἐπὶ	πλεῖστον	τῆς ἀκτῆς ἀντιμετώπους ἔστησε ταῖς
[7, 28]	θάλασσα ὥσπερ ἐν κόλπῳ ἐπὶ	πλεῖστον	τῆς γῆς ἀναβαίνει. καὶ ὁ
[7, 14]	τινα πολλὴν ἔχουσι· τὸ γὰρ	πλεῖστον	τῆς ἑτέρας τοῦ Ἴστρου ὄχθης
[7, 33]	καὶ ληϊζόμενοι ἐκ τοῦ ἐπὶ	πλεῖστον.	τινὲς δὲ αὐτῶν καὶ Ῥωμαίων
[7, 12]	ποιησάμενος, τῶν τε ξὺν αὐτῷ	πλείστους	ἀποβάλλει καὶ αὐτὸς θνήσκει. Ἀσίσηνοί
[7, 15]	τοῖς ἑπομένοις ἐμπεπτωκότες τούς τε	πλείστους	ἀποβάλλουσι καὶ αὐτοὶ θνήσκουσιν. ὀλίγοι
[7, 13]	πολεμίων ἐνέτυχον. οὗ δὴ τοὺς	πλείστους	ἀποβαλόντες αὐτοὶ ξὺν ὀλίγοις τισὶ
[7, 24]	ἀποβεβληκότες τῶν ἐν σφίσι μαχίμων,	πλείστους	δὲ τραυματίας ἐς τὸ στρατόπεδον
[7, 6]	πολλοὺς μὲν ἔκτεινεν, ἐζώγρησε δὲ	πλείστους,	διέφυγον δὲ ὅσοι ἐς τῶν
[7, 26]	σφίσιν ἔδοξεν εἶναι τοὺς μὲν	πλείστους	ἐνταῦθα ἡσυχῆ μένειν τῶν τε
[7, 38]	οἱ Σκλαβηνοὶ τρεψάμενοι οὐδενὶ πόνῳ	πλείστους	μὲν αἰσχρότατα φεύγοντας ἔκτειναν, Ἄσβαδον
[7, 18]	δυσχωρίαις κρατυναμένοις ἐς χεῖρας ἐλθὼν,	πλείστους	μὲν τῶν τε Μαυρουσίων καὶ
[7, 23]	ἀρετῇ Ῥωμαῖοι τοὺς πολεμίους τρεψάμενοι,	πλείστους	τε διαφθείραντες ἐς τὸν Πόρτον
[7, 23]	δὴ κτείνουσι μὲν τῶν πολεμίων	πλείστους,	τινὰς δὲ ζωγρήσαντες παρὰ Βελισάριον
[7, 26]	κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι καὶ τοὺς	πλείστους	τῶν πολεμίων εὐθὺς ἔκτειναν. ὀλίγοι
[7, 18]	ἰοῦσι χρόνον τε σφίσι τετρίψεσθαι	πλείω	καί τι ὑπαντιάσειν ἴσως ἐμπόδιον·
[7, 39]	μὲν ἐκ βασιλέως, τὰ δὲ	πλείω	οἴκοθεν οὐδεμιᾷ φειδοῖ προϊέμενος στρατιὰν
[7, 40]	σφίσιν ἅτε πολλοῖς οὖσιν ἐς	πλείω	χρόνον οὐδαμῆ διαρκούντων, ἄρας ἐνθένδε
[7, 34]	δὲ πρὸς Λαγγοβάρδας διώμοτον πεποιημένος	πλέον	αὐτοῖς ἢ ἐς μυρίους ἱππεῖς
[7, 37]	τοὺς πολεμίους καὶ ἐπεξελθόντες τὸ	πλέον	ἐν ξυμβολῇ ἔσχον. ὕστερον μέντοι
[7, 36]	ἰσχυρότατα τοὺς πολεμίους ὑφιστάμενοι τὸ	πλέον	ἔσχον· τῶν τε βαρβάρων ἅτε
[7, 28]	πλήθει παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι, καὶ	πλέον	ἢ διακοσίους διέφθειραν. οἱ δὲ
[7, 21]	πάντων ἐμπείρους κρατεῖν τῶν πολεμίων	πλέον	ἢ δισμυρίων ὄντων τετύχηκε. τὰ
[7, 38]	τὸν χρόνον στράτευμα Σκλαβηνῶν οὐ	πλέον	ἢ ἐς τρισχιλίους ἀγηγερμένοι, ποταμόν
[7, 4]	τὸ μὲν πλῆθος ὑμῖν οὐ	πλέον	ἢ ἐς χιλίους ξυμβιοῦν ἔτυχεν,
[7, 40]	μακρὰ τείχη ἀφίκοντο, ἅπερ ὀλίγῳ	πλέον	ἢ ἡμέρας ὁδὸν Βυζαντίου διέχει.
[7, 26]	ξυμβαίνει εἶναι τὴν μεταξὺ οὐ	πλέον	ἢ σταδίους τριακοσίους. τετρακοσίους οὖν,
[7, 1]	κατ´ ἀρχὰς μὲν οὖν οὐ	πλέον	ἢ χίλιοι αὐτῷ εἵποντο καὶ
[7, 27]	ἑπομένοις δορυφόροις τε καὶ ὑπασπισταῖς	πλέον	ἢ χιλίοις οὖσιν ἐς Ἰταλίαν
[7, 27]	κυκλώσαντές τε αὐτοὺς οἱ πολέμιοι	πλέον	μὲν ἢ διακοσίους διέφθειραν, ἔμελλον
[7, 29]	ἑάλω. τοῦτό τε τὸ κῆτος	πλέον	μὲν ἢ ἐς πεντήκοντα ἐνιαυτοὺς
[7, 6]	ἀκούσας δρόμωνας μὲν πολλοὺς ἄριστα	πλέοντας	ἐν παρασκευῇ εἶχεν, ἐπειδὴ δὲ
[7, 17]	καταμαρανθείσης αὐτοῖς τῷ λιμῷ ἤδη	πλέοντες	ἢ ὁδῷ ἰόντες ἀπέθανον. πολλοὶ
[7, 18]	ἀνήκεστα λυμανεῖσθαι τοῖς πράγμασι. καὶ	πλέουσι	μὲν ἀνέμου τε σφίσιν ἐπιφόρου
[7, 18]	ἀξύμφορον τοῦτο ἔδοξεν εἶναι, ἀλλὰ	πλέουσι	μὲν αὐτοῖς ἐς τὰ ἀμφὶ
[7, 4]	προτερήσας ἔφθασε τὸν Οὐάλαριν ἐς	πλευρὰν	τὴν δεξιὰν παίσας. ὁ δὲ
[7, 6]	τε καὶ κινδύνων ἀκριβῶς ἔμπειρος,	πλεύσας	δὲ ξὺν Βελισαρίῳ ἔς τε
[7, 24]	τὸ Τουτίλα σημεῖον φέρων καιρίαν	πληγεὶς	αὐτός τε ἐκ τοῦ ἵππου
[7, 36]	μόλις, ἐν οἷς καὶ Διογένην	πληγέντα	φασὶ διασεσῶσθαι. Ἦν δέ τις
[7, 4]	γὰρ αὐτὸν ἤδη ἁλῶναι καιρίᾳ	πληγῇ	ὑπετόπαζεν. οὕτω τε ξυνέβη Οὐαλάριδος
[7, 38]	που ἐγένοντο. ἔπειτα δὲ αὐτοὺς	πλήθει	βελῶν οἱ βάρβαροι βιασάμενοι ἐκλιπεῖν
[7, 3]	ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζην τῷ τε	πλήθει	βιαζόμενοι τῶν πολεμίων καὶ ἀπογνόντες
[7, 34]	ἀξιόμαχοι κατὰ μόνας αὐτοὶ ἔσεσθαι	(πλήθει	γὰρ αὐτοὺς ἐλασσοῦσθαι τῶν πολεμίων
[7, 4]	τῶν πολεμίων ἅτε ἡμῶν τῷ	πλήθει	ἐλασσουμένων τανῦν ἀξιούτω, μηδὲ, ὅτι
[7, 38]	ὥσπερ τῷ τῶν αἱμάτων μεθύοντες	πλήθει,	ζωγρεῖν τὸ ἐνθένδε ἠξίουν τῶν
[7, 16]	τῶν πολεμίων στρατὸς, οὔτε ἀνδρῶν	πλήθει	οὔτε ἄλλῳ τῶν πάντων οὐδενὶ
[7, 28]	πόνῳ ἔτρεψαν, καίπερ αὐτῶν τῷ	πλήθει	παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι, καὶ πλέον
[7, 3]	κατέφυγον, τῶν δὲ βαρβάρων αὐτοῖς	πλήθει	πολλῷ ἐς χεῖρας ἰόντων οἵ
[7, 21]	πολεμίοις ἐστράτευσε. καὶ διὰ ταῦτα	πλήθει	τε καὶ ἀρετῇ καὶ τῇ
[7, 37]	ἐν ξυμβολῇ ἔσχον. ὕστερον μέντοι	πλήθει	τῶν ἐναντίων παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι
[7, 4]	δύναμιν, ἐπεὶ ἀνδρῶν ἀρετὴ καὶ	πλήθει	ὑπεραιρόντων καὶ τούτῳ ἐλασσουμένων τοῖς
[7, 35]	ἐξηγήσασθαι τῷ Ῥωμαίων στρατῷ, ἐνδελεχέστατα	πλήθειν	οἱ τὰς ἀμπέλους ξυνέβη. οἴνου
[7, 22]	ἀξύμφορον ᾤετο εἶναι, ἀγροίκων δὲ	πλῆθος	ἀγείρας, Γότθων τε ξυμπέμψας αὐτοῖς
[7, 29]	ἔχουσα, δελφίνων δὲ πάμπολύ τι	πλῆθος	ἄγχιστά πη τοῦ στόματος Πόντου
[7, 26]	ἔφευγον. καὶ παρὰ Τουτίλαν ἐλθόντες	πλῆθος	ἀμύθητον εἶναι τῶν πολεμίων ἐσήγγελλον,
[7, 22]	κάλλους ἀφῖκται, ἀλλὰ βασιλέων μὲν	πλῆθος,	ἀνδρῶν δὲ ἀρίστων συμμορίαι πολλαὶ,
[7, 1]	οἷς ἂν αὐτοῦ ἐπιδημοίη στρατιᾶς	πλῆθος.	ἀπεδίδοντο γὰρ αὐτοῖς κατὰ γνώμην
[7, 4]	γὰρ τοῖς ὀχυρώμασιν Ἰταλίας ἁπάσης	πλῆθος	αὐτοῖς στρατιωτῶν ἀπολέλειπται καὶ ἄλλο
[7, 25]	καὶ βουλαῖς ἡμετέραις ἐκποδὼν γέγονε,	πλῆθος	δὲ ἄναρχον ἄλλως τε καὶ
[7, 8]	τοῦδε τοῦ πολέμου στρατιωτῶν μὲν	πλῆθος	δόξῃ τε καὶ τῇ ἐς
[7, 4]	δὴ κατιδόντες Ῥωμαῖοι καὶ πολὺ	πλῆθος	εἶναι τῶν σφίσι μαχομένων οἰόμενοι
[7, 1]	ἐῴκει, ἐπεί οἱ Βανδίλων τε	πλῆθος	καὶ Γότθων τε καὶ Μαυρουσίων
[7, 34]	οἵ γε τοσαῦτά τε τὸ	πλῆθος	καὶ τοιαῦτα τὸ μέγεθος ἐς
[7, 1]	Γότθων ἑλὼν τοσαύτας τε τὸ	πλῆθος	καὶ τοιαύτας τὰ πρόσωπα, οἵας
[7, 13]	χωρία καὶ Ῥωμαίων ἐξανδραποδίσαντες πάμπολυ	πλῆθος.	οἷς δὴ Ἔρουλοι ἐκ τοῦ
[7, 12]	σταλῆναι προσήκει, ἔπειτα πάμπολύ τι	πλῆθος	Οὔννων τε καὶ ἄλλων βαρβάρων,
[7, 19]	λιπόντες τὸ στρατόπεδον ὑπεχώρησαν, ἢ	πλῆθος	πολεμίων ὑποτοπήσαντες ἀμφὶ τὸν Ἰσαάκην
[7, 32]	καταστήσεσθαι βουλομένοις εἴη, Βελισάριον δὲ	πλῆθος	στρατιᾶς ἀθροίσειν εἰκὸς ἐκ τῶν
[7, 1]	γὰρ ἐν Βενετίοις ἄλλο τε	πλῆθος	στρατιᾶς ἔχων καὶ βαρβάρων Ἐρούλων
[7, 4]	ἀνταίρειν βασιλεῖ ἔγνωτε, τὸ μὲν	πλῆθος	ὑμῖν οὐ πλέον ἢ ἐς
[7, 16]	ἐκ Σικελίας ἐπαγαγόμενοι τοσοῦτον τὸ	πλῆθος,	ὥστε πολιορκουμένοις ἐς ἐνιαυτοῦ μῆκος
[7, 36]	ἔσχον· τῶν τε βαρβάρων ἅτε	πλήθους	τε μεγάλου καὶ στενοχωρίας ἐν
[7, 38]	διαβεβηκότες ἐκ τοῦ παντὸς χρόνου,	πλήν	γε δὴ ἐξ ὅτου μοι
[7, 2]	μηδὲν πρὸς βασιλέα πράσσειν ἐπέστελλε,	πλήν	γε δὴ ὅπως χρήματά τε
[7, 32]	μὴν οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδένα,	πλήν	γε δὴ ὅτι ἅπαντας οὐ
[7, 26]	αὐτοῖς ἄλλο οὐδὲν ἀποκρίνασθαι ἴσχυσε	πλήν	γε δὴ ὅτι Γιλάκιος στρατηγὸς
[7, 36]	ἐθελούσιοι τῷ Γότθων στρατῷ ἀνεμίγνυντο,	πλήν	γε δὴ ὅτι Παῦλός τε
[7, 17]	εἶχον, ὅνπερ καὶ Ῥωμαίοις ἀπόδωνται,	πλήν	γε δὴ ὅτι τῷ Βέσσᾳ
[7, 22]	τὰ ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου,	πλὴν	τοῦ Δρυοῦντος, αὖθις ὑποχείρια Γότθοις
[7, 22]	γε τὴν χείρω σοι τύχην	πληροῦσθαι	ξυμβαίη, σώσαντι μὲν Ῥώμην χάρις
[7, 31]	δὲ πάντων αὐτῷ δυσμενεστάτῃ οὔσῃ	πλησιάζειν	ἀναγκάζηται τὸν ἅπαντα χρόνον· ὃ
[7, 32]	ἀνδρὶ ὠνείδιζεν εἰ βασιλεῖ ξυγγενὴς	πλησιαίτατος	ὢν ἀγοραίους μὲν καὶ ἀγελαίους
[7, 35]	οὗ δὴ καὶ τὰ ἄλλα	πλοῖα	ἔμπλεα σίτου τε καὶ τῶν
[7, 36]	πρώτῃ τῶν νυκτῶν φυλακῇ δύο	πλοῖα	μακρὰ καθῆκεν, ἄνδρας ἐνταῦθα χρῆσθαι
[7, 29]	χρόνον. καὶ πολλὰ μὲν κατέδυσε	πλοῖα,	πολλῶν δὲ τοὺς ἐπιβάτας ξυνταράττον
[7, 37]	ἅμα δὲ καὶ τὰ μακρὰ	πλοῖα	τετρακόσια ὡς ἐς ναυμαχίαν ἐν
[7, 18]	ὡς μηκέτι ἀκάτοις τισὶν, ἢ	πλοίοις	ἄλλοις, ἐκ τοῦ Πόρτου ἀναγομένοις
[7, 40]	μεγάλα κομιδῆ ὄντα, ἐν τοῖς	πλοίοις	ἐνθέμενοι, τήν τε νῆσον ἐξαπιναίως
[7, 10]	τὰ ἐπιτήδεια ἐς ἐνιαυτοῦ μῆκος	πλοίοις	ἐνθέμενος Βαλεντῖνον ξὺν αὐτοῖς πλεῖν
[7, 36]	οἱ μὲν οὖν ἐν τοῖς	πλοίοις	ὄντες, ἐπεὶ τῆς πόλεως ἄγχι
[7, 15]	ἐνεδρῶν ἀναστάντες οἱ βάρβαροι τῶν	πλοίων	ἁπάντων οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐκράτησαν. καὶ
[7, 1]	ταχὺ γέγονεν, ἐκ πενήτων ἀτεχνῶς	πλούσιος,	ἀλλὰ καὶ βασιλεῖ χρήματα μεγάλα,
[7, 1]	οὐδὲν πώποτε στρατηγοῦντος Βελισαρίου τετύχηκε,	πλουτεῖν	δὲ παρὰ δόξαν ξυνέβαινε πᾶσιν
[7, 8]	περὶ ἐλάσσονος τῆς ἐς τὸ	πλουτεῖν	ἐπιθυμίας πεποιημένῳ, ἵλεων ἡμῖν αὐτοῖς
[7, 22]	τὸ εἰκὸς, τῶν πάντων καλλίστῳ	πλουτήσεις·	ἢν δέ γε τὴν χείρω
[7, 1]	πέρι ἐθαύμασε. τὸν δὲ Θευδερίχου	πλοῦτον	ἀξιοθέατον ὄντα δεξάμενος ἐν Παλατίῳ
[7, 1]	γεγονὼς ἔτυχε, καὶ τὸν μὲν	πλοῦτον	ἐκ τῶν πολεμίων αὖθις ἐς
[7, 14]	γῆν, δόξαν τε ἀγαθὴν καὶ	πλούτου	αὐτὸν πάμπολυ χρῆμα περιβαλέσθαι πρὸς
[7, 22]	πολλαὶ, χρόνου τε μῆκος καὶ	πλούτου	ἐξουσίας ὑπερβολὴ τά τε ἄλλα
[7, 35]	διατριβὴν τὸ λοιπὸν ἐνταῦθα εἶχε,	πλούτου	μὲν ἐξουσίαν περιβεβλημένος πολλὴν, εὐτυχήμασι
[7, 1]	γὰρ πάσῃ ἀρετῇ προὔχων καὶ	πλούτου	μὲν πολλοῦ ἐξουσίᾳ, δυνάμει δὲ
[7, 21]	καὶ τήν τε πολιτείαν διοικησάμενοι,	πλούτου	τε περιβεβλημένοι μέγα τι χρῆμα,
[7, 1]	τοιᾶσδε. ἦν τῷ Οὐραΐᾳ γυνὴ	πλούτῳ	τε καὶ σώματος κάλλει τὰ
[7, 21]	μυριάδας εἴκοσι μαχιμωτάτων ξυνιόντες στρατιωτῶν	πλούτῳ	τε ὑπερφυεῖ χρώμενοι καὶ ἵππων
[7, 13]	βουλεύσηταί ποτε τῶν δεόντων, ἀλλὰ	πνέουσα	τῷ βουλεύσαντι ἀπ´ ἐναντίας εὐθὺς
[7, 8]	φίλων κομίζεσθαι. ἐπεὶ δὲ τὸ	πνεῦμα	ἔτι σφίσιν ἀπ´ ἐναντίας ἐφέρετο
[7, 13]	γὰρ ἐπιπνεῖ ἐξ οὐρίας τὸ	πνεῦμα	τῆς τύχης καὶ τὰ χείριστα
[7, 15]	ἐπὶ τὸν λιμένα παρακαλεῖν, τοῦ	πνεύματος	αὐτοῖς ἐπιφόρου ὄντος, ἐντὸς τοῦ
[7, 18]	παντὶ τῷ στόλῳ ἐνθένδε ἀπῆρε·	πνεύματος	δὲ σκληροῦ σφίσιν ἐπιπεσόντος Δρυοῦντι
[7, 28]	ἐσεπήδησεν. ἔνθεν τε ἄραντες καὶ	πνεύματος	ἐπιτυχόντες ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ τῇ
[7, 18]	φυλακῇ ἔχειν. ἐπεὶ δὲ Βελισάριος	πνεύματος	ἐπιφόρου ἐπιπνεύσαντος ἐκ Δρυοῦντος ἀπέπλευσεν,
[7, 10]	μὲν οὖν τῷ στόλῳ τούτῳ	πνεύματος	ἐπιφόρου ἐπιτυχὼν ἐς τὸν Δρυοῦντα
[7, 7]	λαμπρῶς ἐκράτει καὶ ἡ τοῦ	πνεύματος	ἐπρυτάνευε βία, ἥπερ αὐτοὺς ὡς
[7, 40]	δὲ οὕτως, ἀλλὰ πρὸς τοῦ	πνεύματος	ξὺν βίᾳ πολλῇ διωθούμεναι ἀνέστρεφόν
[7, 40]	οἱ ἐξαισίου ἐπιπεσόντος καὶ τοῦ	πνεύματος	σκληροῦ τε ὑπεράγαν ὄντος καὶ
[7, 28]	δὲ χειμῶνος ἀντιστατοῦντος καὶ τοῦ	πνεύματος	σὺν πολλῷ ῥοθίῳ βιαζομένου, περαιτέρω
[7, 17]	δὲ αὐτοῖς μὴ τὸ τῆς	πόας	δριμὺ τά τε χείλη καὶ
[7, 38]	αὐτῶν τε χεῖράς τε καὶ	πόδας	τῶν ἡλωκότων δεσμεύοντες, εἶτα ῥοπάλοις
[7, 9]	ἐγίνωσκον, ἀλλὰ καὶ τοὺς βαρβάρους	ποθεινοὺς	αὐτοῖς εἶναι οἷς ἐξημάρτανον ἀπειργάζοντο.
[7, 2]	ἀρχὴν παρακαλοῦντες. πολὺν γὰρ ἤδη	πόθον	τῆς Ἰλδιβάδου ἀρχῆς ἐν αὐτοῖς
[7, 34]	εὐγνωμοσύνην ποτὲ τὴν ἀδυναμίαν καλοίη;	ποία	δὲ φιλίας βεβαίωσις ἐν τῇ
[7, 33]	ὁ Περσῶν βασιλεὺς ᾗ βούλοιτο	ποιεῖν	εἴωθε, χαρακτῆρα δὲ ἴδιον ἐμβαλέσθαι
[7, 20]	στρατόν· δυνατοὶ γὰρ εἶναι τοῦτο	ποιεῖν	ἰσχυρίζοντο οὐδενὶ πόνῳ. καὶ ὃς
[7, 24]	ἀφθονίαν ἐνταῦθα εὗρον, ἥνπερ Βελισάριος	ποιεῖν	ἴσχυσε, ναῦς ὅτι πλείστας πάντων
[7, 19]	ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ ἐπιτελῆ	ποιεῖν	τὰ ἐπαγγελλόμενα ἔγνω. ἔτι γάρ
[7, 32]	εἰώθασι τὰς ἀμφὶ τοῖς ἀντιλεγομένοις	ποιεῖσθαι	γνώσεις. οἵπερ ἀναλεξάμενοι ἅπαντα, ὅσα
[7, 11]	Αὐξίμῳ ἐγένοντο, ἐπεκδρομάς τέ τινας	ποιεῖσθαι	ἐπὶ τοὺς ἐναντίους διενοοῦντο. τῇ
[7, 25]	τοὺς βαρβάρους ὁρῶν παραίνεσίν τινα	ποιεῖσθαι	ἐς αὐτοὺς ἤθελε. διὸ δὴ
[7, 37]	καταλύειν αἰτῶν, ἐνσπόνδους δὲ Γότθους	ποιεῖσθαι,	ἐφ´ ᾧ δὴ αὐτῷ ξυμμαχήσουσιν
[7, 36]	ἅπαντες, ἔπειτα δὲ πεζοὶ μὲν	ποιεῖσθαι	καὶ ἄνοπλοι τὴν ἀναχώρησιν αἰσχυνόμενοι,
[7, 11]	εἶναι περαιτέρω διατριβήν τινα ἐνταῦθα	ποιεῖσθαι,	λογισάμενοι ὅτι δὴ οὔτε τοῖς
[7, 18]	τριακοσίοις οὖσιν ἐς χεῖρας ἥκων	ποιεῖσθαι	τὴν δίοδον ἐνεχείρησε, καίπερ βαρβάρους
[7, 24]	τε ἀπ´ αὐτοῦ τὰς μεταστάσεις	ποιεῖσθαι	τῆς δόξης. διὸ δὴ καὶ
[7, 9]	με ἅτε βαρβάρων ἄρχοντα κομπωδεστέρους	ποιεῖσθαι	τοὺς λόγους. οὐ γὰρ ἡμετέρας
[7, 34]	τοὺς λόγους, ὧνπερ ἕνεκα πρεσβεύουσι,	ποιεῖσθαι.	ὡς μὲν οὖν ἠδικήμεθα πρὸς
[7, 27]	ὀρθὰς ἀγνοίᾳ τῶν ἀληθινῶν ἐνταῦθα	ποιεῖται.	καὶ προϊὼν οὗτος ὁ χρόνος
[7, 28]	μόνας εἰσόδους στενὰς μάλιστα ἐνταῦθα	ποιεῖται,	ὧν ἁτέρα μὲν Πέτρα Αἵματος
[7, 34]	ταῦτα γὰρ βουλευόμενοι δίκαιά τε	ποιεῖτε	καὶ λίαν ἐπιτηδείως τῇ Ῥωμαίων
[7, 38]	τε αὐτοὺς ἐς τὰ μάλιστα	ποιησάμενοι,	ἐπὶ τούτων ξὺν βίᾳ πολλῇ
[7, 5]	τὸ πεδίον ἀφικόμενοι φάλαγγά τε	ποιησάμενοι	ἵσταντο. καὶ εἰ μὲν φυγόντας
[7, 37]	ἀπροφάσιστον δὲ αὐτοὶ τὴν ἀναχώρησιν	ποιησάμενοι.	ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλαν ἤρεσκε, τακτὴ
[7, 18]	ἐνταῦθα βαρβάρους ὄντας, ὑποχείρια δὲ	ποιησάμενον	τὰ ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου
[7, 21]	ἀνίει, ἕως αὐτοὺς φιλανθρωπίας ὑπόσχεσιν	ποιησάμενος	ἀπεπέμψατο. Ἔπειτα δὲ Πελάγιόν τε
[7, 8]	οὐδεμιᾷ τῶν λεγομένων τὴν μάθησιν	ποιησάμενος	ἔλεξε τοιάδε „Οὐκ ἀπανθρωπίας ὑπερβολῇ
[7, 26]	χιλίοις οὖσιν, ἐν Λευκανοῖς στρατόπεδον	ποιησάμενος	κατασκόπους τε πρότερον πέμψας, οἳ
[7, 23]	τοῦ παντὸς λόγου τὴν δήλωσιν	ποιησάμενος.	Ὁδολγὰν δὲ Οὖννος ἦρχε τότε
[7, 19]	πανταχόθι τῶν ξυλίνων τειχῶν τρυπήματα	ποιησάμενος,	ὅπως δὴ βάλλειν τοὺς πολεμίους
[7, 12]	δὲ ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἐπεκδρομὴν	ποιησάμενος,	τῶν τε ξὺν αὐτῷ πλείστους
[7, 31]	ἀδελφιδῆν, ἣν εἶχεν ἐγγυητὴν, γυναῖκα	ποιήσασθαι.	ὅπερ καὶ αὐτῇ βουλομένῃ ὡς
[7, 8]	βούλομαι τοίνυν οὑτωσὶ σκοπουμένους ὑμᾶς	ποιήσασθαι	τὴν ὑπὲρ τῶν παρόντων διάγνωσιν,
[7, 2]	τε αὐτοῖς καὶ πάντα ἐπιτελῆ	ποιήσει	ᾗ αὐτοὶ βούλοιντο. ταῦτα ἐπεὶ
[7, 14]	θεῷ ἀντὶ τῆς ψυχῆς αὐτίκα	ποιήσειν,	διαφυγόντες δὲ θύουσιν ὅπερ ὑπέσχοντο,
[7, 16]	προσκεχωρηκότων ἡμῖν οἰκετῶν, τοὺς λόγους	ποιήσεις.	οὐ γὰρ οἷόν τέ ἐστιν
[7, 7]	προσβολήν τινα κατὰ τοῦ περιβόλου	ποιήσεσθαι	ἰσχυρίζετο, οὐδὲ ἄλλῃ τινὶ ἐπιβουλῇ
[7, 21]	τινα οὐδὲ ἀγνῶτα ὑμῖν παραίνεσιν	ποιησόμενος	ἐνθάδε ὑμᾶς, ἄνδρες ξυστρατιῶται, ξυνήγαγον,
[7, 11]	θᾶσσον τὴν πόλιν τοῖς ἐναντίοις	ποιήσονται.	καὶ ἐπεὶ ταῦτα ἐδέδοκτο, αὐτοὶ
[7, 15]	ἑτέραν ἐπεκδρομὴν ἐς τοὺς πολεμίους	ποιήσονται	παρεκάλουν καὶ αὐτὸν ἐς καιρὸν
[7, 20]	ἕξειν ὁμολογήσας, ἤνπερ ἐπιτελῆ ταῦτα	ποιήσωσι,	κυρίους τε αὐτοὺς καταστήσεσθαι χρημάτων
[7, 7]	δὴ μετὰ τοῦτον τὰ ὡμολογημένα	ποιήσωσι.	πρότερον δὲ οὐ προσβολήν τινα
[7, 27]	οὗ δὴ τὴν Σκύλλαν οἱ	ποιηταὶ	γεγενῆσθαί φασιν, οὐχ ὅτι ταύτῃ
[7, 27]	δὲ τῶν οὐ γεγονότων τοὺς	ποιητὰς	ἐξουσίᾳ τῆς τέχνης, ὡς τὸ
[7, 32]	Γερμανῷ τῷ πατρὶ ταῦτά ποτε	ποιητέα	εἶναι. Καὶ ὁ μὲν Ἀρσάκης
[7, 1]	τοὺς πολεμίους, ἐφ´ ᾧ τινα	ποιοίη	ξὺν ἑτέροις τισὶν ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 20]	καὶ λόγον τινὰ τοῦ τοιούτου	ποιοῖτο·	οὐδὲ περιιόντες τινὲς κύκλῳ τῶν
[7, 1]	ἡνίκα πρὸς Γότθων πολιορκούμενοι τὰ	ποιούμενα	ἐν ταῖς τοῦ πολέμου ξυμβολαῖς
[7, 35]	πολλοὺς ἐνταῦθα ἀγείρας ἐπέδειξε τὰ	ποιούμενα·	οἵπερ τῷ ξυμβόλῳ τεκμηριούμενοι ἐς
[7, 24]	ἀλλὰ Βελισάριος (κατενόησε γὰρ τὰ	ποιούμενα)	τῶν ἀμφ´ αὑτὸν πολλοὺς ἐνταῦθα
[7, 1]	ξυμβολαῖς ἔβλεπον, ἐν θαύματι μεγάλῳ	ποιούμενοι	ἀνεφθέγγοντο ὡς οἰκία μία τὴν
[7, 24]	τὰ ἄλλα ἐν παρασκευῇ πάσῃ	ποιούμενοι.	ἡμέραις δὲ πολλαῖς ὕστερον ἐπὶ
[7, 7]	τῷ πονηρῷ Νεαπολιτῶν τὴν προσεδρείαν	ποιούμενοι.	μὴ τοίνυν ἀχθόμενοι τοῖς ἐκ
[7, 15]	ἂν σφίσι δυνατὰ ᾖ ἐπεκδρομὰς	ποιούμενοι	ξυνταράξουσι τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον.
[7, 11]	Περσῶν ἐπικράτησιν περὶ ἐλάσσονος τούτων	ποιούμενος	ἀποστεῖλαί με τανῦν εἰς ὑμᾶς
[7, 20]	ἐνταῦθα ἢ φθεγγομένου ἢ τῶν	ποιουμένων	αἴσθησιν ἔχοντος. ἐπειδή τε ἐνταῦθα
[7, 15]	παρατύχῃ, ἐκτρέπεσθαι. οἱ δὲ τῶν	ποιουμένων	οὐ ξυνιέντες, ἀλλὰ χαίρειν τε
[7, 14]	ἐν ταύταις δὴ ταῖς θυσίαις	ποιοῦνται.	οἰκοῦσι δὲ ἐν καλύβαις οἰκτραῖς
[7, 17]	αὐτοῖς ἡδίστην τε καὶ τρυφερωτάτην	ποιούσης	τὴν βρῶσιν. καὶ βοῦν δὲ,
[7, 20]	τοὺς φύλακας ὅ τί ποτε	ποιοῦσιν	ἠξίουν, οὐ μὴν οὐδέ τις
[7, 40]	στράτευμα ἐν Σαρδικῇ, τῇ Ἰλλυριῶν	πόλει,	ἀγείραντός τε καὶ διέποντος, ἅπαντά
[7, 13]	ἐπιτηδείων ἐνδεῖν τοὺς ἐν τῇ	πόλει	αἰσθόμενοι. Τότε τοῖς ἐν Ῥώμῃ
[7, 20]	παρὰ Τουτίλαν ἀφικόμενοι δέξασθαι τῇ	πόλει	αὐτόν τε ὡμολόγουν καὶ τὸν
[7, 21]	„Ὅσα μὲν ἐν Ῥωμαίων τῇ	πόλει	γενέσθαι ξυνέβη, ἐπεὶ μεμαθηκέναι σε
[7, 39]	ἔσχεν. αὖθις δὲ ἐν τῇ	πόλει	γενόμενος φυλακῆς τε τῆς ἐνταῦθα
[7, 26]	οἳ δὴ ἐπεὶ ἐν Μεντούρνῃ	πόλει	ἐγένοντο, ἄμεινον σφίσιν ἔδοξεν εἶναι
[7, 3]	τε Ἠριδανὸν διαβάντες ἐν Φαβεντίᾳ	πόλει	ἐγένοντο, ἣ χώρας μὲν τῆς
[7, 3]	διὸ δὴ φυλακτήρια καταστησάμενοι ἐν	πόλει	ἑκάστῃ Ἰωάννης τε ὁ Βιταλιανοῦ
[7, 11]	φρουρίων ὁμολογίᾳ ἑλὼν ἐν Βονωνείᾳ	πόλει	ἡσύχαζε. χρόνῳ δὲ οὐ πολλῷ
[7, 20]	δὲ, ὡς τὸ εἰκὸς, τῇ	πόλει	καὶ θορύβου ἐπιπεσόντος οἱ μὲν
[7, 33]	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐδωρήσατο Νωρικῶν τε	πόλει	καὶ τοῖς ἐπὶ Παννονίας ὀχυρώμασί
[7, 6]	ἔγνω, ἐπεὶ αὐτὸν δέχεσθαι τῇ	πόλει,	καίπερ ἐπαγωγὰ πολλὰ λέγοντα, ὡς
[7, 40]	Τουτίλας ἔτυχεν. οὗτος ἀνὴρ ἐν	πόλει	Κατάνῃ, ἀτειχίστῳ οὔσῃ, διατριβὴν εἶχε.
[7, 3]	ἔχεσθαί τε αὐτῶν καὶ τῇ	πόλει	ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ τὸν στρατὸν
[7, 2]	Ταρβησίῳ φρουρὰν ἔχοντες δέξασθαι τῇ	πόλει	τινὰς τῶν Κωνσταντιανῷ ἐπιτηδείων καὶ
[7, 3]	χρήμασιν ἀναπείθει τὸν ἄνθρωπον τῇ	πόλει	τὸ βασιλέως στράτευμα δέξασθαι. καὶ
[7, 17]	γεγονέναι, μήτε ἀρχὴν ἑκόντας τῇ	πόλει	τὸν βασιλέως δέχεσθαι στρατὸν, ἀλλὰ
[7, 36]	κατ´ ἐξουσίαν ἀνέῳγον καὶ τῇ	πόλει	τοὺς πολεμίους ἐδέξαντο. καὶ πολὺς
[7, 20]	πύλας ἀναπετάσαντες, ᾗπερ ἐβούλοντο, τῇ	πόλει	Τουτίλαν τε καὶ τὸν Γότθων
[7, 7]	τῇ ἀπορίᾳ) ὀλίγῳ ὕστερον τῇ	πόλει	Τουτίλαν τε καὶ τοὺς βαρβάρους
[7, 3]	ἐπίπροσθεν ᾔει, τῶν ἐν τῇ	πόλει	χρημάτων ἀλλήλοις ἀμφισβητούντων τῶν στρατηγῶν.
[7, 25]	δὲ καὶ τὰς ἄλλας Ἰταλίας	πόλεις	ἁπάσας ἀφῆκεν οὐδ´ ὁτιοῦν λυμηνάμενος.
[7, 4]	ὀλίγοις τισὶν ἔφευγε, καὶ τὰς	πόλεις	ὅπη ἔτυχον διασωθέντες ἐφύλασσον. ~Χρόνῳ
[7, 40]	ὡς Θεσσαλονίκην τε αὐτὴν καὶ	πόλεις	τὰς ἀμφ´ αὐτὴν πολιορκίᾳ ἐξαιρήσοντες
[7, 34]	παντὸς χρόνου. ἐπειδὴ γὰρ ἡμᾶς	πολεμησείοντας	ἐπ´ αὐτοὺς εἶδον, ἐς Βυζάντιόν
[7, 34]	διάφοροι γεγένηνται ἐς τὰ μάλιστα.	πολεμησείοντές	τε προθυμίᾳ τῇ πάσῃ ἐς
[7, 11]	γένοιτο· ὡς ἔγωγε οὔτε τῳ	πολεμησείων	ἐνθάδε ἀφῖγμαι οὔτ´ ἂν ἑκών
[7, 39]	σφίσιν ἐς γένος τὸ Θευδερίχου	πολεμητέα	εἴη. στρατιῶται δὲ Ῥωμαίων, ὅσοι
[7, 7]	ἀφικόμενος ἡσυχῆ ἔμενε, κατορρωδῶν τὰ	πολέμια.	ἃ δὴ μαθόντες οἱ τοῦ
[7, 36]	τε διαφερόντως καὶ ἀγαθὸν τὰ	πολέμια.	διὸ δὴ χρόνου μῆκος τῇ
[7, 19]	Ῥουδέριχος ἦρχεν, ἀνὴρ ἀγαθὸς τὰ	πολέμια.	ἐπελθών τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 3]	γένος, διαφερόντως δὲ ἀγαθὸς τὰ	πολέμια,	ἐς τὴν πρᾶξιν οὔτι ἀκουσίως
[7, 14]	οἰκίας ἐσάγαν μὲν δραστήριος τὰ	πολέμια,	ἐς τόσον δὲ χρημάτων κρείσσων
[7, 21]	τοῦ θεοῦ αὐτίκα δὴ μάλα	πολέμια	ἔσται. οὐ γὰρ ἀνθρώπων γένει
[7, 19]	εἶχον, ἀλλὰ πάντα σφίσι πανταχόσε	πολέμια	ἦν. αὐτὸς δὲ ἐς ἕνα
[7, 30]	Μασσαγέτην γένος, διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ	πολέμια,	καὶ Γουδίλαν Θρᾷκα, καὶ πεζοὶ
[7, 8]	ἐτύγχανεν ὢν καὶ ἀγαθὸς τὰ	πολέμια)	ξυλλεγέντες εὐθὺς καὶ Τουτίλᾳ ἐς
[7, 15]	Φωκᾶν ὄνομα, διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ	πολέμια,	ξὺν στρατεύματι ἐς τὸν Ῥωμαίων
[7, 28]	ἐς αὐτοὺς ἅτε διαφέροντας τὰ	πολέμια	τὴν ἐλπίδα ξύμπαντες εἶχον. ὅσοι
[7, 4]	δραστήριός τε καὶ ἀγαθὸς τὰ	πολέμια,	τὸν ἵππον ἐξελάσας πρὸ τοῦ
[7, 39]	τε γὰρ, ἄνδρες ἀγαθοὶ τὰ	πολέμια,	τῶν ἀρχόντων πολλοὺς, ὧν δὴ
[7, 24]	ὅπως μὴ ἐξ ἐπιδρομῆς οἱ	πολέμιοι	ἐπὶ σφᾶς ἴωσιν. οἱ δὲ
[7, 7]	ἤνεγκεν, οὗ δὴ ἐστρατοπεδεύοντο οἱ	πολέμιοι.	ἐπιβαίνοντες οὖν κατ´ ἐξουσίαν οἱ
[7, 16]	περιβόλων ἐντὸς καθείρξαντες αὑτοὺς οἱ	πολέμιοι	ἐς μὲν τὸ πεδίον καταβαίνοντες
[7, 22]	οὖσαν ἐφύλασσεν, ὅπως μὴ οἱ	πολέμιοι	κακουργήσοντες ἴοιεν ἐς τὰ ἐπὶ
[7, 39]	φυλακῆς ἕνεκα, ὅπως δὴ οἱ	πολέμιοι	μηδὲν μὲν τοῦ λοιποῦ ἐσκομίζωνται,
[7, 6]	ἐς τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν οἱ	πολέμιοι	Νεαπόλεως οὐ μακρὰν ἄποθεν, ἐλθὼν
[7, 27]	οὖσαν. κυκλώσαντές τε αὐτοὺς οἱ	πολέμιοι	πλέον μὲν ἢ διακοσίους διέφθειραν,
[7, 16]	ὁρμώμενοι καθάπερ ἐξ ἐπιτειχίσματος οἱ	πολέμιοι	τήν τε ἄλλην Ἰταλίαν ἀπονητὶ
[7, 20]	δὴ Βέσσας τε καὶ οἱ	πολέμιοι	φεύγουσιν. ὁ δὲ χαρίεντα τὸν
[7, 15]	Ῥωμαίων λιμένα, αἰσθόμενοι δὲ οἱ	πολέμιοι	χρόνῳ τε βραχεῖ προτερήσαντες ἐν
[7, 30]	ἠϊόνα ἐγένοντο τὴν ἀπόβασιν τοῖς	πολεμίοις	ἀναστέλλειν διανοούμενοι. Τουτίλας τε αὐτοὺς
[7, 36]	τὴν μάχην, Γότθους δὲ τοῖς	πολεμίοις	ἀντικαθεζομένους ἡσυχάζειν ἐκέλευεν, οἰόμενος λιμῷ
[7, 22]	αὐτοὺς ἔπεμψεν. οἳ δὴ τοῖς	πολεμίοις	ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες πολλοὺς ἔκτειναν. καὶ
[7, 5]	αὐτὸν μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς τοῖς	πολεμίοις	ἀπροσδόκητον ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, τὸ
[7, 40]	παρ´ ὀλίγον ἐλθόντες ὑπὸ τοῖς	πολεμίοις	γενέσθαι ξὺν τοῖς καταλοίποις μόλις
[7, 34]	ἐς ἀλλήλους ἑκάτεροι ὤργων τοῖς	πολεμίοις	διὰ μάχης ἰέναι, χρόνος τε
[7, 40]	ὁ ἀνὴρ μὴ παρὰ τοῖς	πολεμίοις	διαφθαρείη, ὡμολόγησε Ῥωμαίοις αὐτίκα Τουτίλαν
[7, 40]	τὴν Καλαβρίαν ἐξενεχθεῖσαι ὑπὸ τοῖς	πολεμίοις	ἐγένοντο. οὐκ ἦν δὲ οὕτως,
[7, 24]	τῇ ξυμβολῇ γεγενημένοι ἐπεξελθεῖν τοῖς	πολεμίοις	ἐθάρσησαν. καὶ τῶν βαρβάρων ὑποχωρούντων
[7, 15]	Φωκᾶν ξὺν στρατῷ πλείονι τοῖς	πολεμίοις	ἐμπεσεῖσθαι διενοοῦντο καὶ ἐν παρασκευῇ
[7, 19]	ἐτεκτήνατο, πολλῷ καθυπέρτερον τῶν τοῖς	πολεμίοις	ἐν τῇ γεφύρᾳ πεποιημένων. ξυμμετρησάμενος
[7, 18]	διώξας τε καὶ ξὺν τοῖς	πολεμίοις	ἐν τῷ ἀνάντει γενόμενος, οὔπω
[7, 39]	καὶ τὸ φρούριον ὁμολογίᾳ τοῖς	πολεμίοις	ἐνέδοσαν. Ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσε,
[7, 12]	ἀπορούμενοι, αὐτίκα τὴν πόλιν τοῖς	πολεμίοις	ἐνέδοσαν. πέμψας δὲ καὶ παρὰ
[7, 40]	τις αὐτῷ ξυνέβη ὑπὸ τοῖς	πολεμίοις	ἐνταῦθα γενέσθαι. ὃν δὴ ῥύεσθαι
[7, 24]	ἰσχυρότατα ἀμυνομένων, ὀργῇ χρώμενοι τοῖς	πολεμίοις	ἐπέκειντο, τοῦ θυμοῦ σφᾶς παρὰ
[7, 28]	πη ἐσκηνημένος ἐτύγχανεν) ὑπαντιάσας τοῖς	πολεμίοις	ἔργα τε ἀρετῆς ἄξια ἐνδειξάμενος,
[7, 12]	ἔχων. Ἡρωδιανὸς μὲν οὖν τοῖς	πολεμίοις	ἐς λόγους ἦλθεν, ἐφ´ ᾧ
[7, 39]	πρότερα ἢ ἄλλοις τισὶ τοῖς	πολεμίοις	ἐς χεῖρας ἐλθόντες ἡσσημένοι τε
[7, 35]	ἐπεὶ ἐν Λαυρεάτῃ ἐγένοντο, τοῖς	πολεμίοις	ἐς χεῖρας ἦλθον. παρὰ πολύ
[7, 40]	πιεζομένους καὶ οὐ βούλονται τοῖς	πολεμίοις	ἐς χεῖρας ἰέναι. οἷς δὴ
[7, 4]	μετὰ τῆς ἀγαθῆς ἐλπίδος τοῖς	πολεμίοις	ἐς χεῖρας ἰέναι, τῇ τῶν
[7, 40]	μένοντες δὲ αὐτοῦ ἠπείγοντο τοῖς	πολεμίοις	ἐς χεῖρας ἰέναι, τούτοις δὲ
[7, 26]	τε μᾶλλον αὐτὸν ὄρθρου τοῖς	πολεμίοις	ἐς χεῖρας ἰέναι, ὡς μὴ
[7, 21]	ἐπ´ αὐτοὺς τότε ξὺν τοῖς	πολεμίοις	ἐστράτευσε. καὶ διὰ ταῦτα πλήθει
[7, 40]	ἰσχυρίζετο ἀκηκοέναι, ἡνίκα παρὰ τοῖς	πολεμίοις	ἐτύγχανεν ὢν, Γερμανὸν μὲν τὸν
[7, 25]	πάσῃ ὁμόσε τοῖς ἐν Περυσίᾳ	πολεμίοις	ἰέναι. ἢν γὰρ ἐκείνους ἐξελεῖν
[7, 13]	ἐνταῦθα καθείρξας αὑτὸν ἐδεδώκει τοῖς	πολεμίοις	κατ´ ἐξουσίαν τὴν τοῦ πολέμου
[7, 24]	ἔδαφος καθεῖλεν, ὅπως μηκέτι τοῖς	πολεμίοις	καταληπτὴ εἴη, οὔτε αὐτὸς ἔσχεν,
[7, 37]	μοῖραν δὲ αὐτῆς καθελὼν τοῖς	πολεμίοις	μεθῆκεν αὖθις. διὸ δὴ τὰ
[7, 30]	τῇ ἀπορίᾳ ἐς λόγους τοῖς	πολεμίοις	ξυνίασιν, ὡμολόγησάν τε μεσούσης μάλιστα
[7, 27]	δεῖν ἐν Καλαβρίᾳ ξυμμίξαντα τοῖς	πολεμίοις	ὁμόσε ἰέναι. ἤδη δὲ καὶ
[7, 4]	ὑμῶν ἕκαστος παντὶ σθένει τοῖς	πολεμίοις	ὁμόσε χωρεῖν τὴν μάχην ἐξεπιστάμενος
[7, 11]	ἐπεξῄει δὲ Ῥωμαίων ἔτι τοῖς	πολεμίοις	οὐδεὶς, ἀλλ´ ἐντὸς τειχῶν ἕκαστοι
[7, 4]	ἀγωνίαν ὁρμῶσιν, ἡμεῖς δὲ τοῖς	πολεμίοις	οὐκ ἐξ ἀντιπάλου τῆς τύχης,
[7, 19]	ἐπιθησόμενος μὲν ἀτάκτοις ἔτι τοῖς	πολεμίοις	οὖσιν, ἀνασωσόμενος δὲ πάσῃ μηχανῇ
[7, 11]	λογισάμενοι ὅτι δὴ οὔτε τοῖς	πολεμίοις	πολλοῖς γε οὖσιν ἀξιόμαχοί ποτε
[7, 30]	εὐέλπιδές τε γενόμενοι οὐκέτι τοῖς	πολεμίοις	προσχωρεῖν ἔγνωσαν, καίπερ ἐνισταμένης ἤδη
[7, 1]	μέγα χωρεῖν ἐποίουν ἀεὶ τοῖς	πολεμίοις	τὰ πράγματα. οἱ μὲν οὖν
[7, 10]	χωρία ἐπεκδρομὰς ἐποιήσαντο. τοῖς τε	πολεμίοις	τύχῃ τινὶ ὑπαντιάσαντες πρὸς τῇ
[7, 11]	αὐτοῖς ὡς μάλιστα ἀκουσίους ὡς	πολεμίοις	χρῆσθαι. τοσαῦτα μὲν Βελισάριος εἶπε.
[7, 5]	ξὺν αὐτοῖς ἂν ὁμόσε τοῖς	πολεμίοις	χωρήσαντες ἐνίκησάν τε τῇ ξυμβολῇ
[7, 11]	ἐνταῦθα ἐτύγχανεν ὢν, ἐπέστελλε τοῖς	πολεμίοις	ὡς ἥκιστα ἐπεξιέναι. Τουτίλας δὲ
[7, 40]	ἀρχομένῳ παρέσται ἡμῖν ἀδεέστερον ἐπιβήσεσθαι	πολέμιον	οὐδὲν ἐν νῷ ἔχουσι. ταύτῃ
[7, 6]	ἅπαντας ἔσχε. καὶ ἐπεί οἱ	πολέμιον	οὐδὲν ὑπηντίαζεν, ὀλίγους ἀεὶ τοῦ
[7, 40]	οἰκείᾳ διαχειμάζοντες οὐδέν τε δεδιότες	πολέμιον.	ὕστερον δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς στρατιὰν
[7, 26]	οἱ βάρβαροι αἰσθόμενοι ὅτι δὴ	πολέμιος	εἴη, ἐν μὲν τῷ παρόντι
[7, 11]	ἑκών ποτε τοῖς βασιλέως κατηκόοις	πολέμιος	εἴην. εἰ μέντοι καὶ νῦν
[7, 1]	μελλητὴς ἐν τῇ ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	ἀεὶ ἐγχειρήσει, κατὰ τὴν χρείαν
[7, 3]	πύλας εὑρόντες ἰσχυρότατά τε τοὺς	πολεμίους	ἀμυνομένους ὀπίσω κατὰ τάχος ἀπήλαυνον,
[7, 2]	καὶ ξὺν αὐτοῖς ἐς τοὺς	πολεμίους	ἅπαντα ἔπρασσον. γυναιξὶ μέντοι ὡς
[7, 1]	διέβαλεν, ὡς δὴ ἐς τοὺς	πολεμίους	αὐτομολεῖν μέλλοι, ὀλίγῳ δὲ ὕστερον
[7, 12]	αὐτάρκεις ὄντας καὶ κατεπτηχότας τοὺς	πολεμίους	δεδουλωμένους τε τὸ φρόνημα τῷ
[7, 5]	ξυνίστασθαι τὸ λοιπὸν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	διενοοῦντο, ἀλλ´ ἕκαστος τοῦ κατ´
[7, 14]	ἐγένετο καὶ τὰ ἐς τοὺς	πολεμίους	δραστήριος. πολλάκις τε τοῦ δεσπότου
[7, 36]	ἀνέῳγον καὶ τῇ πόλει τοὺς	πολεμίους	ἐδέξαντο. καὶ πολὺς μὲν τῶν
[7, 11]	παριόντας ἀμφὶ νύκτα μέσην τοὺς	πολεμίους	εἶδον, σπασάμενοι τὰ ξίφη ἔργου
[7, 36]	μὲν γὰρ ἔγνωσαν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, κτεῖναι δὲ
[7, 36]	ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι, λανθάνων τοὺς	πολεμίους	ἐν παρασκευῇ εἶχε. λογισάμενός τε
[7, 28]	ἐπιτήδεια πάντα πορίζεσθαι, τοὺς δὲ	πολεμίους	ἐν στενοχωρίᾳ, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 19]	ποιησάμενος, ὅπως δὴ βάλλειν τοὺς	πολεμίους	ἐνθένδε σφίσι δυνατὰ εἴη. σῖτόν
[7, 10]	αἰτίας ἄγχιστά που ἐνστρατοπεδευομένους τοὺς	πολεμίους	ἐπηγάγοντο νύκτωρ. οἱ μὲν οὖν
[7, 24]	νεκροῦ σῶμα ἐσκύλευσαν, τοὺς δὲ	πολεμίους	ἐπὶ πλεῖστον διώκοντες πολλοὺς ἔκτειναν,
[7, 5]	ἀναδραμόντες καὶ αὐτοὶ ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	ἔργου εἴχοντο. καρτερῶς δὲ τῶν
[7, 1]	ἐσταλμένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς	πολεμίους,	ἐφ´ ᾧ τινα ποιοίη ξὺν
[7, 34]	δὲ ἀσχολίᾳ τῇ πρὸς τοὺς	πολεμίους	ἐχομένους, πανταχόθι τῆς γῆς ἐπιβατεῦσαι
[7, 5]	τοὺς ἄλλους ἐπαγόμενοι ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	ἐχώρουν. καὶ αὐτοῖς ὁδῷ πορευομένοις
[7, 28]	παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	ᾔει. καὶ αὐτοῖς ἐπιπεσὼν ἀπροσδοκήτως
[7, 23]	δῆθεν τῷ λόγῳ παρὰ τοὺς	πολεμίους	ἠξίου, μεγάλα Ῥωμαίους ἐπαγγελλόμενος ἀγαθὰ
[7, 12]	στρατευομένων οἱ πλείους πρὸς τοὺς	πολεμίους	ηὐτομοληκότες τυγχάνουσιν ὄντες. εἰ μὲν
[7, 37]	εἶχον, τειχομαχοῦντάς τε ἀπεκρούσαντο τοὺς	πολεμίους	καὶ ἐπεξελθόντες τὸ πλέον ἐν
[7, 6]	ἂν αὐτὸν ἐκπλῆξαί τε τοὺς	πολεμίους	καὶ τὴν πόλιν διασώσασθαι, οὐδενός
[7, 27]	δὲ παρόντας ἤδη κατιδόντες τοὺς	πολεμίους	κατέφυγον ἐς ὕλην τινὰ ἐγγύς
[7, 40]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ τοὺς	πολεμίους	λαθὼν ἐς Πάνορμον ἀπεχώρησε. Τουτίλας
[7, 5]	νύκτωρ τε ὁ σταλεὶς τοὺς	πολεμίους	λαθὼν ἐς Ῥάβεννάν τε ἀφίκετο
[7, 10]	ἀποβαίνειν οὐδαμῆ ἴσχυον, οὔτε τοὺς	πολεμίους	λανθάνοντες (ἐπεὶ αὐτοὺς ἔν τε
[7, 14]	καθιστάμενοι πεζῇ μὲν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	οἱ πολλοὶ ἴασιν ἀσπίδια καὶ
[7, 23]	ἀνὴρ ἀφικόμενος δρόμῳ ἐς τοὺς	πολεμίους,	οἵπερ ἐστρατοπεδεύοντο ἐν Ἀλγηδόνι, τὸ
[7, 5]	πολλῇ ἐπὶ τοὺς κατ´ αὐτὸν	πολεμίους	ὁρμήσαντος ξυνέβη τῶν δορυφόρων τῶν
[7, 19]	δύναμιν ἀξιόμαχον πρός γε τοὺς	πολεμίους	οὐδαμῆ εἶχεν, ὥστε μάχῃ ἐν
[7, 11]	ἄρχων, ἔργα θαυμαστὰ ἐς τοὺς	πολεμίους	πάντων μάλιστα ἐπεδείξατο. οὕτω τε
[7, 15]	ὕστερον ἑτέραν ἐπεκδρομὴν ἐς τοὺς	πολεμίους	ποιήσονται παρεκάλουν καὶ αὐτὸν ἐς
[7, 14]	τοῖς ὁμογενέσι πρὸς Σκλαβηνοὺς, τότε	πολεμίους	σφίσιν ὄντας, πρός του τῶν
[7, 8]	τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν νενικηκέναι τοὺς	πολεμίους	τετύχηκε· περιστέλλειν οὖν τὴν τῆς
[7, 35]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἀδεέστερον τοὺς	πολεμίους	τετύχηκε Ῥώμην τε ἀνδραποδίσαι καὶ
[7, 17]	τὸν βασιλέως δέχεσθαι στρατὸν, ἀλλὰ	πολεμίους	τὸ ἐξ ἀρχῆς ὄντας καὶ
[7, 37]	ᾧ δὴ αὐτῷ ξυμμαχήσουσιν ἐπὶ	πολεμίους	τοὺς ἄλλους ἰόντι. βασιλεὺς δὲ
[7, 23]	τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ Ῥωμαῖοι τοὺς	πολεμίους	τρεψάμενοι, πλείστους τε διαφθείραντες ἐς
[7, 36]	χεῖρας ἐλθόντος, ἐνταῦθα ἰσχυρότατα τοὺς	πολεμίους	ὑφιστάμενοι τὸ πλέον ἔσχον· τῶν
[7, 5]	ἠνάγκαστο ἐπίπροσθεν ἰὼν ἐπὶ τοὺς	πολεμίους	χωρεῖν. οἱ δὲ βάρβαροι τὴν
[7, 8]	ἐς τοὺς ἡλωκότας ἐπεδείξατο οὔτε	πολεμίῳ	οὔτε βαρβάρῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν. τοὺς
[7, 5]	αὐτοῦ ἕνα πρός του τῶν	πολεμίων	ἀκοντίῳ βληθέντα πεσεῖν· ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 2]	ἐν τῷ ἀσφαλεῖ τῆς τῶν	πολεμίων	ἀπολαύοντες ἀσχολίας οὔτε ξυνίσταντο οὔτε
[7, 19]	ἢν Βελισάριον πύθηται πρὸς τῶν	πολεμίων	ἀπολωλέναι, ἀλλὰ τῆς φυλακῆς ἐς
[7, 1]	ἑστάναι καὶ προκαλεῖσθαι τοὺς τῶν	πολεμίων	ἀρίστους ἠξίουν. Ῥωμαίων δὲ οἱ
[7, 14]	μάχῃ Σκλαβηνὸς ἀνὴρ τῶν τινα	πολεμίων	ἄρτι γενειάσκοντα, Χιλβούδιον ὄνομα, αἰχμάλωτον
[7, 20]	ἀγροίκων ἀμπεχομένοις ἱμάτια, πρὸς τῶν	πολεμίων	ἄρτον ἢ ἄλλο τι τῶν
[7, 4]	ὑμῶν, ἄνδρες ἄρχοντες, ὑπερφρονεῖν τῶν	πολεμίων	ἅτε ἡμῶν τῷ πλήθει ἐλασσουμένων
[7, 1]	τὸν μὲν πλοῦτον ἐκ τῶν	πολεμίων	αὖθις ἐς τὴν πολιτείαν ἀποκομίσας,
[7, 40]	Συρακούσαις προσέσχε πολιορκουμέναις πρὸς τῶν	πολεμίων.	βιασάμενός τε τοὺς ταύτῃ βαρβάρους
[7, 11]	ὀκλάσαντος, κραυγή τε πολλὴ τῶν	πολεμίων	γέγονε καὶ τὰ δοράτια ἠκόντιζον
[7, 17]	δὲ καὶ καταληφθέντες πρὸς τῶν	πολεμίων	ἐν τῇ ὁδῷ διεφθάρησαν. Ῥωμαίων
[7, 19]	ἄγχιστα τῆς γεφύρας γενόμενοι φρουρᾷ	πολεμίων	ἐνέτυχον, οἳ δὴ ἐφ´ ἑκάτερα
[7, 13]	πλεῖστον ἐκπεπτωκότες ἐνέδραις ὑπὸ τῶν	πολεμίων	ἐνέτυχον. οὗ δὴ τοὺς πλείστους
[7, 6]	καὶ ἔτυχέ γε τῆς τῶν	πολεμίων	ἐννοίας. μέγαν γὰρ σφίσιν ἐπιέναι
[7, 39]	ὁ ἀνὴρ μάλιστα καὶ ἀμελέτητος	πολεμίων	ἔργων. Ἀρταβάνῃ τε ἀφεὶς τὰ
[7, 6]	ἐκάθητο οὐδενὶ λόγῳ. ἦν γὰρ	πολεμίων	ἔργων οὐδαμῶς ἔμπειρος καὶ ἀπ´
[7, 26]	ὅπερ ἐγένετο, μή τις τῶν	πολεμίων	ἐς τοὺς αἰχμαλώτους κακουργήσων ἴοι,
[7, 26]	ἐλθόντες πλῆθος ἀμύθητον εἶναι τῶν	πολεμίων	ἐσήγγελλον, ταύτῃ δηλονότι τὴν ἐκ
[7, 4]	γενέσθαι ξυνέβη. τί δ´ ἂν	πολεμίων	εὐαλωτότερον γένοιτο οἷς γε τὰ
[7, 26]	Ῥωμαῖοι καὶ τοὺς πλείστους τῶν	πολεμίων	εὐθὺς ἔκτειναν. ὀλίγοι τε τῶν
[7, 4]	ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἡσσηθέντα τῶν	πολεμίων	θαυμάσαι τὴν δύναμιν, ἐπεὶ ἀνδρῶν
[7, 19]	ὅτι δὴ ἔχοιτο πρὸς τῶν	πολεμίων	Ἰσαάκης. Βελισάριος δὲ καταπλαγεὶς οἷς
[7, 3]	τῷ τε πλήθει βιαζόμενοι τῶν	πολεμίων	καὶ ἀπογνόντες τὴν ἀπὸ τῶν
[7, 3]	τῶν τε ἀνὰ τὴν πόλιν	πολεμίων	καὶ ὅσον Βερώνης τὸ ἄλλο
[7, 12]	ἀδύνατά ἐστι, πάλιν πρὸς τῶν	πολεμίων	κατειλημμένης. διὸ δὴ καὶ ὑπερήμεροι
[7, 18]	διατριβὴν εἶχον. δύο τε τῶν	πολεμίων	λαβὼν ἐπὶ κατασκοπῇ ὁδῷ ἰόντας
[7, 38]	ἀπήλλαξαν, Ἀσβάδῳ ἡ ἑτέρα τῶν	πολεμίων	ξυμμορία ξυνέμιξεν. ἦν δὲ οὗτος
[7, 34]	(πλήθει γὰρ αὐτοὺς ἐλασσοῦσθαι τῶν	πολεμίων	ξυνέβαινε) Ῥωμαίους ἔγνωσαν ἐς ξυμμαχίαν
[7, 29]	ἔχοντες εἵποντο, ἄγχιστα μέντοι τῶν	πολεμίων	οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι. τότε δὲ
[7, 9]	ἀμύνειν σφίσι κακουμένοις πρὸς τῶν	πολεμίων	οὐδαμῆ ἔχοντες οὐχ ὅσον ἐρυθριᾶν
[7, 7]	πολέμῳ τὰ χαλεπώτατα πρὸς τῶν	πολεμίων	πεπόνθατε. μόνους γὰρ Ἰταλιωτῶν ὑμᾶς
[7, 23]	οἳ δὴ κτείνουσι μὲν τῶν	πολεμίων	πλείστους, τινὰς δὲ ζωγρήσαντες παρὰ
[7, 21]	τῶν πάντων ἐμπείρους κρατεῖν τῶν	πολεμίων	πλέον ἢ δισμυρίων ὄντων τετύχηκε.
[7, 40]	ἐλθόντες ἐτρέψαντο. καὶ τῶν μὲν	πολεμίων	πολλοὺς ἔκτειναν, Ῥωμαίων δὲ τῶν
[7, 19]	ὡς ἀγχοτάτω ἀγαγὼν θατέρου τῶν	πολεμίων	πύργου, ὃς δὴ ἐπὶ τῆς
[7, 28]	Βελισαρίου στρατιῶται ἐνταῦθά πη ἰόντες	πολεμίων	στρατεύματι ἐντυγχάνουσιν, οὕσπερ ὁ Τουτίλας
[7, 26]	τοῦ Ἰωάννου σταλέντες αἰσθόμενοι μὲν	πολεμίων	στρατὸν ἀμφὶ τὰ ἐκείνῃ χωρία
[7, 27]	ἦν ὑποτοπάζων εἶναι τὸν τῶν	πολεμίων	στρατὸν ἄρας αὐτίκα ἐνθένδε ἀπήλαυνεν,
[7, 16]	ἐδέξαντο ὑπτίαις χερσὶ τὸν τῶν	πολεμίων	στρατὸν, ὥσπερ, οἶμαι, τὰ τῶν
[7, 19]	στρατῷ ἐπεξιόντα ξυνταράξαι τὰ τῶν	πολεμίων	στρατόπεδα, ὅπερ οἱ καὶ πρότερον
[7, 11]	αὐτομολήσας λάθρα ἐς τὸ τῶν	πολεμίων	στρατόπεδον ἔκπυστα ἐποίησε τὰ πρασσόμενα.
[7, 11]	τε λαθόντες καὶ τὸ τῶν	πολεμίων	στρατόπεδον νύκτωρ ἐν Αὐξίμῳ ἐγένοντο,
[7, 15]	ἐπεκδρομὰς ποιούμενοι ξυνταράξουσι τὸ τῶν	πολεμίων	στρατόπεδον. οἱ μὲν οὖν ἀμφὶ
[7, 4]	ποταμὸν διαβαίνοντας, κατόπισθεν τοῦ τῶν	πολεμίων	στρατοπέδου γενέσθαι, καὶ ἐπειδὰν ἡ
[7, 7]	λίαν που ἄγχιστα τοῦ τῶν	πολεμίων	στρατοπέδου ἦλθον. τὰ μὲν οὖν
[7, 15]	τοῦ ἀπροσδοκήτου ἐπισκήψαντες τῷ τῶν	πολεμίων	στρατοπέδῳ ὀλίγους μέν τινας ἔκτειναν,
[7, 26]	διερευνώμενοι τὰς ὁδοὺς ἐφύλασσον μὴ	πολεμίων	στρατὸς κακουργήσων ἐπ´ αὐτοὺς ἴῃ.
[7, 16]	κατέπλευσεν ἐς Σικελίαν ὁ τῶν	πολεμίων	στρατὸς, οὔτε ἀνδρῶν πλήθει οὔτε
[7, 25]	ἐχυροῦ τινος ὁρμώμενος ὁ τῶν	πολεμίων	στρατὸς σοφίζεσθαι τὸν πόλεμον δυνατὸς
[7, 26]	τῶν νυκτῶν ἐπέστη τῷ τῶν	πολεμίων	στρατῷ. καὶ αὐτῶν οὐδεὶς μὲν
[7, 40]	ἐς χεῖρας ἐλθὼν τῷ τῶν	πολεμίων	στρατῷ κατὰ κράτος τε μάχῃ
[7, 20]	μή τις ἐνέδρα πρὸς τῶν	πολεμίων	σφίσι ξυμβαίνῃ. ταραχῆς δὲ, ὡς
[7, 18]	Ἰωάννης μὴ ἐς κύκλωσιν τῶν	πολεμίων	τινὰ ἐμπέσῃ, παρὰ Βελισάριον μὲν
[7, 11]	πυθόμενοι ἀμφὶ ἡμέραν μέσην τῶν	πολεμίων	τινὰς ἄγχιστά πη εἶναι ἐξῆλθον
[7, 19]	τε αὐτοῦ καὶ, ἢν τῶν	πολεμίων	τινὲς ἐπὶ τὸν Πόρτον ἴωσι,
[7, 19]	τὸν λέμβον ὑφάψαντας ὕπερθεν τῶν	πολεμίων	τοῦ πύργου ῥίπτειν. καὶ Ῥωμαῖοι
[7, 18]	ᾔει. καὶ πρῶτα μὲν τῶν	πολεμίων	τοὺς ἵππους νεμομένους καταλαβόντες ἀναθρώσκουσιν
[7, 30]	ἐς Πικηνοὺς ἰέναι, ξυνταράξοντας τῶν	πολεμίων	τοὺς τὰ ἐκείνῃ πολιορκοῦντας πολίσματα.
[7, 9]	γὰρ ἀγροὺς ἐστέρηντο πρὸς τῶν	πολεμίων,	ὑπὸ δὲ τοῦ βασιλέως στρατοῦ
[7, 19]	τὸ στρατόπεδον ὑπεχώρησαν, ἢ πλῆθος	πολεμίων	ὑποτοπήσαντες ἀμφὶ τὸν Ἰσαάκην ὄπισθεν
[7, 20]	ἂν ἥδιον ἀνθρώπῳ γένοιτο, ἔφη,	πολεμίων	φευγόντων; Ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα τε
[7, 19]	ἐπαγόμενος ἑκατὸν ἐπὶ τὸ τῶν	πολεμίων	χαράκωμα ἤλαυνεν, οὗ Ῥουδέριχος ἦρχεν,
[7, 19]	Ἰσαάκῃ εἰσδύσαντες ἐς τὸ τῶν	πολεμίων	χαράκωμα τόν τε ἄργυρον, ὅσπερ
[7, 7]	αὐτοὺς διαπράσσεσθαι χάριν. τῶν δὲ	πολεμίων	ὡς ἥκιστα ὑμᾶς δέος εἰσίτω,
[7, 34]	δὲ περιουσίᾳ ξυμποριζόμενοι τὴν τῶν	πολεμίων,	ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπικράτησιν. καὶ
[7, 21]	διαφθείρας βουλῆς ἐς Ἰλλυριοὺς τὸν	πόλεμον	ἄγειν. καὶ γράμματα δὲ Ἰουστινιανῷ
[7, 40]	ἀδύνατα εἴη τὸν πρὸς Γότθους	πόλεμον	ἀσχολίᾳ τῇ ἐς τούτους δὴ
[7, 25]	τῶν πολεμίων στρατὸς σοφίζεσθαι τὸν	πόλεμον	δυνατὸς εἴη, ἀλλ´ ἐκ τοῦ
[7, 37]	ἤκουσεν, αὖθις τὰ ἐς τὸν	πόλεμον	ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο. ξύμφορον δέ
[7, 10]	τὰ πρῶτα ἰέναι, τὸν δὲ	πόλεμον	ἐνθένδε ὅπη ἂν δυνατὸν εἴη
[7, 30]	βασιλίδος δεησομένη μείζονι παρασκευῇ τὸν	πόλεμον	ἐξαρτύεσθαι. ἡ δὲ βασιλὶς Θεοδώρα
[7, 6]	τοῖς τε ἄρχουσιν ἐς τὸν	πόλεμον	ἐπιστάτης εἴη καὶ τοῖς στρατιώταις
[7, 14]	ἢ νόσῳ ἁλοῦσιν ἢ ἐς	πόλεμον	καθισταμένοις, ἐπαγγέλλονται μὲν, ἢν διαφύγωσι,
[7, 8]	παντάπασιν εἶναι δοκεῖ τοῖς ἐς	πόλεμον	καθισταμένοις ἐφόδια. ἐπεὶ δὲ ὑπὸ
[7, 12]	ἄν τις μὴ διαρκῶς ἔχων	πόλεμον,	οἶμαι, διενεγκεῖν οὐ μή ποτε
[7, 12]	ἄριστά σοι τὰ ἐς τὸν	πόλεμον	παρεσκεύασται· εἰμὶ γὰρ ἐν Ἰταλιώταις
[7, 37]	γὰρ Ἰουστινιανὸν τὸ λοιπὸν εἶναι	πόλεμον	πρὸς Γότθους τόνδε διενεγκεῖν, εἴ
[7, 33]	Γότθων οἵων τε ὄντων τὸν	πόλεμον	πρὸς ἑκατέρους διενεγκεῖν. Γήπαιδες δὲ
[7, 2]	ἀξιόχρεων τὸν ἄνδρα ὁρῶντες τὸν	πόλεμον	πρὸς Ῥωμαίους διενεγκεῖν, καὶ αὐτὸν
[7, 37]	βασιλέα πρεσβευτὴν ἔπεμψε, τὸν μὲν	πόλεμον	τόνδε καταλύειν αἰτῶν, ἐνσπόνδους δὲ
[7, 25]	τὸ ἐξ ἀρχῆς καθιστάμενος ἐς	πόλεμον	τόνδε Φανοῦ μὲν καὶ Πισαύρου
[7, 34]	τε προσποιεῖσθαι Δακίαν αὐχοῦσι. τίνα	πόλεμον	ὑπὲρ ὑμῶν ποτε ἢ ξὺν
[7, 30]	ἤδη γὰρ καὶ ὁ Μηδικὸς	πόλεμος	ἐπικείμενος ἰσχυρότατα βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἐς
[7, 34]	ἀλογίστῳ ἐχόμενοι· ἐπεὶ δὲ ὁ	πόλεμος	ἤδη που ἐν χερσὶ γέγονεν,
[7, 33]	τοῖς τε Ῥωμαίοις ὁ Γοτθικὸς	πόλεμος,	καίπερ τὰ πρῶτα κατὰ κράτος
[7, 35]	Γήπαισί τε καὶ Λαγγοβάρδαις ὁ	πόλεμος	κατέστη, ὥσπερ μοι εἴρηται, Ἰλδίγης
[7, 17]	αὐτῶν κατά γε τὸν τοῦ	πολέμου	γενέσθαι νόμον. καὶ χορηγεῖτε τοῖς
[7, 33]	κατηκόους κατ´ ἀρχὰς τοῦδε τοῦ	πολέμου	Γερμανοῖς ἔδοσαν Γότθοι, οὐκ ἂν
[7, 39]	πρὸς Τουτίλαν τε καὶ Γότθους	πολέμου	Γερμανὸν κατεστήσατο τὸν αὑτοῦ ἀνεψιόν.
[7, 13]	πολεμίοις κατ´ ἐξουσίαν τὴν τοῦ	πολέμου	διοικεῖσθαι ῥοπήν. καί μοι ἔδοξεν
[7, 1]	βέλτιστα ἱκανώτατος. ἐν μέντοι κινδύνοις	πολέμου	εὔψυχός τε ἦν ξὺν τῷ
[7, 1]	στρατιωτῶν οὐδεὶς ἔτι ἐς κίνδυνον	πολέμου	καθίστασθαι ἤθελεν, ἀλλ´ ἐθελοκακοῦντες ἐπὶ
[7, 11]	δὴ τὰς οἰκίας τοῦδε τοῦ	πολέμου	κατ´ ἀρχὰς Οὐίττιγις ἐμπρήσας τὰ
[7, 8]	σεσῶσθαί τε καὶ τὸ τοῦ	πολέμου	κεκτῆσθαι κράτος. σκέψασθε γάρ· ἦν
[7, 1]	τὰ ποιούμενα ἐν ταῖς τοῦ	πολέμου	ξυμβολαῖς ἔβλεπον, ἐν θαύματι μεγάλῳ
[7, 4]	προϊόντος, ὡς τὸ εἰκὸς, τοῦ	πολέμου	πάμπαν κρατήσειν τῶν ἐναντίων ἐλπίδα
[7, 21]	ἀρετῇ καὶ τῇ ἄλλῃ τοῦ	πολέμου	παρασκευῇ τῶν ἐναντίων παρὰ πολὺ
[7, 40]	ἐξαρτυομένου τὰ ἐς τὴν τοῦ	πολέμου	παρασκευὴν, Σκλαβηνῶν ὅμιλος ὅσος οὔπω
[7, 21]	γράψας, ὅτι δὴ αὐτοκράτορα τοῦ	πολέμου	πεποίηται Βελισάριον, κύριός τε διὰ
[7, 9]	γε μὴ ἀναμενοῦντες τὸ τοῦ	πολέμου	πέρας, ἀλλ´ ἔτι βραχείας τινὸς
[7, 8]	τὸν βίον ἑκάστου ἡ τοῦ	πολέμου	πρυτανεύεται τύχη. Τουτίλας μὲν τοσαῦτα
[7, 8]	ἡμῖν κατ´ ἀρχὰς τοῦδε τοῦ	πολέμου	στρατιωτῶν μὲν πλῆθος δόξῃ τε
[7, 39]	ἀκηκοέναι γὰρ αὐτοκράτορα τοῦδε τοῦ	πολέμου	τὸν Γερμανὸν καταστῆναί τε καὶ
[7, 33]	~Ὑπὸ δὲ τὸν χρόνον τοῦ	πολέμου	τόνδε κύριοι τῆς ἑσπερίας οἱ
[7, 37]	ἀνεψιὸν τὸν αὑτοῦ αὐτοκράτορα ἐβούλευσε	πολέμου	τοῦ πρὸς Γότθους τε καὶ
[7, 34]	ἄττα χωρία ὑπόθεσιν ὑμῖν τοῦ	πολέμου	τοῦδε προΐσχονται εἶναι. καίτοι πόλεών
[7, 9]	ἀποφαίνων ὅτι δὴ Γότθων τῷ	πολέμῳ	ἀντέχειν ἀδύνατος εἴη. οἵ τε
[7, 25]	ἀντάραντες ὑπερβαλέσθαι πολλάκις αὐτὸν τῷ	πολέμῳ	δεδύνησθε; καίτοι εἰ μὲν ἐμῇ
[7, 33]	τε καὶ Τουτίλα καθυπέρτερα τῷ	πολέμῳ	ἐγένετο, Φράγγοι Βενετίων τὰ πλεῖστα
[7, 21]	Γότθους πεπολιτευμένων ἀναγκασθεῖεν καὶ τῷ	πολέμῳ	κεκακωμένοι φόρους τοὺς δημοσίους οὐδέν
[7, 36]	περιέσεσθαι τῶν ἐναντίων αὐτὸν τῷ	πολέμῳ.	νῦν δὲ τὰ μὲν πρῶτα
[7, 40]	τὰ μάλιστα, ἐν μὲν τῷ	πολέμῳ	στρατηγός τε ἄριστος καὶ αὐτουργὸς
[7, 7]	ἡμᾶς δεδρακότες ἐν τῷδε τῷ	πολέμῳ	τὰ χαλεπώτατα πρὸς τῶν πολεμίων
[7, 29]	καὶ τρισκαιδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βασιλεὺς
[7, 11]	καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βελισάριος
[7, 15]	τὸ ἑνδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βιγίλιος
[7, 39]	καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Γερμανοῦ
[7, 35]	καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Μετὰ
[7, 7]	καὶ ὄγδοον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐπειδὴ
[7, 5]	καὶ ἕβδομον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἔπειτα
[7, 1]	τὸ ἕκτον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐράριχος
[7, 24]	τὸ δωδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐτύγχανε
[7, 9]	τὸ ἔνατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Οὕτω
[7, 12]	εἰ δὲ περιεῖναι βούλει τῷ	πολέμῳ	τῶν δυσμενῶν, καὶ τὰ ἄλλα
[7, 0]	~ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΩΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ	ΠΟΛΕΜΩΝ	ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ. ~Οὕτω μὲν Βελισάριος,
[7, 40]	Ἰταλίαν ἀναβαλέσθαι, Θεσσαλονίκῃ δὲ καὶ	πόλεσι	ταῖς ἄλλαις ἀμῦναι, καὶ τὴν
[7, 6]	μᾶλλον παρεῖχον, ἔν τε ταῖς	πόλεσιν	ἄσμενοι ἔμενον. Κωνσταντιανὸς μὲν οὖν
[7, 22]	τῷ ὑστέρῳ ἀπολιπεῖν. Ῥώμη μέντοι	πόλεων	ἁπασῶν, ὅσαι ὑφ´ ἡλίῳ τυγχάνουσιν
[7, 16]	προθυμίᾳ τῇ πάσῃ τὰς τῶν	πόλεων	πύλας ἐδέξαντο ὑπτίαις χερσὶ τὸν
[7, 25]	μὲν καὶ Πισαύρου τῶν ἐπιθαλασσίων	πόλεων	τὰ τείχη καθεῖλε, Ῥώμην δὲ
[7, 25]	ἔφευγον, ἐγὼ δὲ καθαιρεῖν τῶν	πόλεων	τὰς ἁλισκομένας ἐκέλευον. ὑμεῖς δὲ
[7, 34]	πολέμου τοῦδε προΐσχονται εἶναι. καίτοι	πόλεών	τε καὶ χώρας τοσοῦτον τῇ
[7, 24]	τινα καὶ ἀήττητον ἀποκαλοῦντες, ἡνίκα	πόλεων	τῶν ἁλισκομένων ἐκ μοίρας τινὸς
[7, 36]	τοῖς πλοίοις ὄντες, ἐπεὶ τῆς	πόλεως	ἄγχι ἐγένοντο, ἐχρῶντο ἤδη κατὰ
[7, 5]	αὐτῷ ἑπομένων ἐπὶ φυλακῇ τῆς	πόλεως	αὐτοῦ εἴασαν, αὐτοὶ δὲ τοὺς
[7, 3]	καὶ Ἀλέξανδρος, οἳ καὶ εὐθὺ	πόλεως	Βερώνης ἐχώρουν. γενόμενοι δὲ αὐτῆς
[7, 3]	ἐς Μάντουαν πόλιν, ἥπερ διέχει	πόλεως	Βερώνης ἡμέρας ὁδῷ. ἦν δέ
[7, 3]	ὅσπερ ἐν φρουρίῳ μὲν κατῴκητο	πόλεως	Βερώνης οὐ πολλῷ ἄποθεν, εὐνοϊκῶς
[7, 27]	εἴχετο. ἐπεὶ δὲ ἄγχιστά πη	πόλεως	Βρεντεσίου ἀφίκοντο, αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον.
[7, 36]	ἐν σκότῳ διαλαθόντες ἐκ τῆς	πόλεως	διαδρᾶναι οἷοί τε ὦσιν, ἴωσιν
[7, 18]	κάτεισιν, ὅσον ἀπὸ σταδίων τῆς	πόλεως	ἐνενήκοντα, δοκοὺς ἐσάγαν μακρὰς ἐκ
[7, 15]	ὡς δὲ οὐδεὶς ἐκ τῆς	πόλεως	ἐπεξῄει, κατὰ τάχος ἐς τὸν
[7, 23]	ἰδὼν δὲ τὴν θάλασσαν τῆς	πόλεως	ἐς τὰ πρὸς βορρᾶν ἄνεμον
[7, 24]	οὐδαμῆ ἴσχυσαν, ἐπεὶ ἄγχιστα τῆς	πόλεως	ἐτύγχανεν οὖσα. τό τε ἐν
[7, 3]	στρατὸς ἀπὸ σταδίων τεσσαράκοντα τῆς	πόλεως	ἥκων οὐκέτι ἐπίπροσθεν ᾔει, τῶν
[7, 36]	ὅσοι καταφυγόντες ἐς τὰ τῆς	πόλεως	ἱερὰ ἔτυχον, ἐς τριακοσίους ὄντες,
[7, 10]	ἐφείσαντο, ἀλλὰ ξὺν τῷ τῆς	πόλεως	ἱερεῖ ἅπαντας ἔκτειναν τρόπῳ δὴ
[7, 9]	τοὺς ἱερέας ἐχόμενοι ἔξω τῆς	πόλεως	κατεστήσαντο εὐθὺς ἅπαντας. Τουτίλας δὲ
[7, 11]	τῆς τε Αὐξίμου καὶ Ἀριμίνου	πόλεως	κείμενα. ὧν δὴ τὰς οἰκίας
[7, 23]	καθελόντες, τοῦ δὲ πρὸ τῆς	πόλεως	κυνηγεσίου, ὅπερ καλεῖν ἀμφιθέατρον νενομίκασι,
[7, 22]	ἐδήλου δὲ ἡ γραφὴ τάδε	„Πόλεως	μὲν κάλλη οὐκ ὄντα ἐργάζεσθαι
[7, 36]	ὁ Παῦλος, ἁλισκομένης τότε τῆς	πόλεως,	ξὺν ἱππεῦσι τετρακοσίοις ἔς τε
[7, 38]	περιβόλῳ προσέβαλον. οἱ δὲ τῆς	πόλεως	οἰκήτορες τῶν στρατιωτῶν τῆς δυνάμεως
[7, 20]	πολλοὶ ἐπὶ κατασκοπῇ στελλόμενοι τῆς	πόλεως	οὐ πολλῷ ἄποθεν Γότθοις δέκα
[7, 25]	στείλας, οἵπερ ἀμφὶ τὸν τῆς	πόλεως	περίβολον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐπολιόρκουν ἐς τὸ
[7, 37]	Πικηνῷ οὖσιν ἐς χεῖρας ἐλθὼν	πόλεως	Ῥαβέννης οὐ πολλῷ ἄποθεν, τῶν
[7, 36]	τεῖχος ἴοι καὶ πανταχόθι τῆς	πόλεως	σῖτον ἐντὸς τοῦ περιβόλου σπείρας
[7, 10]	οὖν Ἴσαυροι ξυμφρονήσαντες ἁλισκομένης τῆς	πόλεως	σχεδόν τι ἅπαντες διαφυγεῖν ἴσχυσαν.
[7, 34]	καὶ τούτους Λαγγοβάρδας τοσούτοις ἐδωρήσω	πόλεώς	τε καὶ χώρας, ὦ βασιλεῦ,
[7, 23]	τάδε. ἀποτεμὼν ἀπὸ τῆς ἄλλης	πόλεως	τὴν τοῦ ἰσθμοῦ μοῖραν τειχίσματί
[7, 23]	ἐνδιδόντος Σπολίτιον εἷλον, τῆς μὲν	πόλεως	τὸν περίβολον ἐς τὸ ἔδαφος
[7, 39]	τε σταλέντας ἀποπεμψάμενος τοῦ τῆς	πόλεως	φυλακτηρίου ἐπεμελεῖτο, Γερμανόν τε καὶ
[7, 17]	κἀν τοῖς ἐρειπίοις πανταχῆ τῆς	πόλεως	φύονται. ὅπως δὲ αὐτοῖς μὴ
[7, 9]	νυκτῶν ἐν τοῖς διαφανέσι τῆς	πόλεως	χωρίοις παγέντα, ἐπεὶ ἐγένετο ἡμέρα,
[7, 10]	παντὶ τῷ στόλῳ ἐνθένδε ἄρας	Πόλῃ	προσέσχεν. οὗ δὴ τὸ στράτευμα
[7, 24]	πρῶτα ἐλπίδα εἶχον αὐτοβοεὶ τὴν	πόλιν	αἱρήσειν, τοῦ δὲ πράγματος σφίσιν
[7, 20]	πεντακοσίους ἄνδρας ἀνὰ πᾶσαν τὴν	πόλιν	ἀπολελεῖφθαι ξυνέπεσεν, οἵπερ ἐς τὰ
[7, 37]	ἐλίπετο ἐν Πικηνῶν τῇ χώρᾳ,	πόλιν	Ἀρίμινον τηνικάδε προδοσίᾳ εἷλον. Ταῦτα
[7, 14]	στείλας ἠξίου ξυνοικίζεσθαι ἅπαντας εἰς	πόλιν	ἀρχαίαν, Τούρριν ὄνομα, ἣ κεῖται
[7, 21]	αὐτοῖς ἐνδεικνύμενος καὶ τοὺς τὴν	πόλιν	αὐτῷ παραδόντας Ἰσαύρους „Ὑμεῖς μὲν“
[7, 24]	λύσαντες τὴν προσεδρείαν ἐς Τίβουριν	πόλιν	ἀφίκοντο, πάσας σχεδόν τι τὰς
[7, 11]	ξὺν τῷ στρατῷ τούτῳ ἀμφὶ	πόλιν	Βονώνειαν γενόμενος τινά τε τῶν
[7, 18]	τὴν προσεδρείαν εὐθὺς κομίζονται ἀμφὶ	πόλιν	Βρεντέσιον, δυοῖν μὲν ἡμέραιν ὁδῷ
[7, 16]	τε αὐτοὺς ὁμολογίᾳ καὶ τὴν	πόλιν	Γότθοις ἐνδώσουσιν. ἐπὶ ταύτῃ δὴ
[7, 37]	χωρὶς βιοτεύειν οὐκ ἂν δύναιντο.	πόλιν	δὲ, ἧσπερ φυλακὴν ἔχουσιν, ἐν
[7, 6]	τε τοὺς πολεμίους καὶ τὴν	πόλιν	διασώσασθαι, οὐδενός οἱ ἀντιστατοῦντος. νῦν
[7, 24]	ὡς μὴ ἀναστρέφειν ἐς τὴν	πόλιν	δυνατοὶ εἶεν. ἀλλὰ Βελισάριος (κατενόησε
[7, 23]	φυλακῇ καταστησάμενος. καὶ ἐπεὶ τὴν	πόλιν	εἶδε μεγίστην τε ὑπερφυῶς καὶ
[7, 38]	περιβόλῳ ἐρείσαντες κατὰ κράτος τὴν	πόλιν	εἷλον. ἄνδρας μὲν οὖν ἐς
[7, 3]	καὶ ξὺν αὐτοῖς ἐς τὴν	πόλιν	εἰσβάλλωσι νύκτωρ. ἔδοξε δὲ τοῖς
[7, 11]	τε τὸν νεκρὸν, ἐς Αὔξιμον	πόλιν	ἐκόμισαν, οὐκ ἐπαξίως τῆς ἀρετῆς
[7, 7]	συγχωροῦμεν ἰέναι, ἤν γε τὴν	πόλιν	ἐνδόντες ἡμῖν ἐνθένδε ἀπαλλάσσοιντο, πάντα
[7, 37]	δὴ ἀπαλλάσσοιντο, Γότθοις μὲν τὴν	πόλιν	ἐνδόντες, οὐκ ἀπροφάσιστον δὲ αὐτοὶ
[7, 39]	οἱ κατὰ τὰ ξυγκείμενα τὴν	πόλιν	ἐνδοῦναι. Διογένης δὲ τούτου δὴ
[7, 36]	ἐς λόγους ἐλθόντες ὡμολόγησαν τὴν	πόλιν	ἐνδώσειν, τακτή τε ξυνέκειτο ἡμέρα
[7, 4]	χώρα περιίστατο ξύμπασα ἐς Τικινὸν	πόλιν.	ἐπεὶ δὲ τῇ ξυμβολῇ γεγόνατε
[7, 38]	θάλασσαν ληϊσάμενοι ἐφεξῆς ἅπαντα καὶ	πόλιν	ἐπιθαλασσίαν τειχομαχήσαντες εἷλον, καίπερ στρατιωτῶν
[7, 18]	τοῦ Πόρτου ἀναγομένοις ἐς τὴν	πόλιν	ἐσιτητὰ εἴη. Ἐν τούτῳ δὲ
[7, 20]	ἄνθρωποι Γότθοις ἔφασκον ἐς τὴν	πόλιν	ἐσιτητὰ εἶναι. οἵπερ ἐπειδὴ παρὰ
[7, 12]	οἱ Κυπριανοῦ στρατιῶται βασιλεῖ τὴν	πόλιν	ἐφύλασσον, διὸ δὴ Γότθοι ἐνθένδε
[7, 6]	καὶ Σαμνίτας αὐτίκα ἥκων Βενεβεντὸν	πόλιν	ἐχυρὰν παρεστήσατο οὐδενὶ πόνῳ, καὶ
[7, 3]	διέχον εἱστήκει, δρόμῳ ἐπὶ τὴν	πόλιν	ἐχώρουν δι´ αὐτῶν τῶν πυλῶν
[7, 35]	ἅπαντα. τότε δὲ καὶ Περυσίαν	πόλιν,	ἣ πρώτη ἐν Τούσκοις οὖσα
[7, 20]	τινας σφίσιν Ἰσαύρων ἐνδώσειν τὴν	πόλιν·	ἤδη γὰρ ἔκπυστος ὁ λόγος
[7, 3]	ἱππήλατά ἐστι, διήκοντα ἐς Μάντουαν	πόλιν,	ἥπερ διέχει πόλεως Βερώνης ἡμέρας
[7, 10]	Ἐν τούτῳ δὲ Τουτίλας Τίβουριν	πόλιν,	Ἰσαύρων φρουρὰν ἔχουσαν, προδοσίᾳ εἷλε
[7, 19]	τὸν Πόρτον ἐσαγαγὼν τήν τε	πόλιν	καὶ τὴν γυναῖκα παρέδωκε καὶ
[7, 24]	πολλοὺς ἔκτειναν, ἔς τε τὴν	πόλιν	κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς ἦλθον. Τότε
[7, 18]	εἶχε τάχους ἐκ τοῦ Βρεντεσίου,	πόλιν	καταλαμβάνει Κανούσιον ὄνομα, ἣ κεῖται
[7, 11]	ξὺν χιλίοις στρατιώταις ἐς Αὔξιμον	πόλιν,	Μάγνῳ τε καὶ Ῥωμαίοις ἐνταῦθα
[7, 1]	ἢ χίλιοι αὐτῷ εἵποντο καὶ	πόλιν	μίαν Τικινὸν εἶχον, κατὰ βραχὺ
[7, 12]	ἐπιγένηται, αὑτόν τε καὶ τὴν	πόλιν	ξύν τε τοῖς στρατιώταις καὶ
[7, 13]	τοῖς ἐνταῦθα φρουροῖς, ὅπως τὴν	πόλιν	ὁμολογίᾳ Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις
[7, 11]	Θρᾷκα, ὡς ξυμφυλάξοντας Βέσσᾳ τὴν	πόλιν,	ὃς ἐνταῦθα ἐτύγχανεν ὢν, ἐπέστελλε
[7, 7]	ἐλπίσι πιστεύοντας διαφθείρεσθαι, ἀλλὰ τὴν	πόλιν	ὅτι τάχιστα Γότθοις ἐνδιδόντας μεγάλων
[7, 38]	γενόμενοι ἐσιτητὰ σφίσιν ἐς τὴν	πόλιν	οὐκέτι ἐποίουν. ἀναστρέψαντες δὲ καὶ
[7, 32]	νώτου ἐπόμπευσε καμήλῳ ἀνὰ τὴν	πόλιν	ὀχούμενον, οὐδὲν μέντοι αὐτὸν οὔτε
[7, 3]	ἐς τὰ μάλιστα ἔχων τὴν	πόλιν	παραδοῦναι τῷ Ῥωμαίων στρατῷ ἐν
[7, 13]	δὲ στράτευμα ἐς Αἰμιλίαν πέμψας,	πόλιν	Πλακεντίαν ἐξελεῖν ἢ βίᾳ ἢ
[7, 3]	κατανενοηκότες τῶν τε ἀνὰ τὴν	πόλιν	πολεμίων καὶ ὅσον Βερώνης τὸ
[7, 33]	δόντος βασιλέως Ἔρουλοι ἔσχον ἀμφὶ	πόλιν	Σιγγιδόνον, οὗ δὴ ἵδρυνται νῦν,
[7, 1]	ὦσι. μάχης δὲ καρτερᾶς ἀμφὶ	πόλιν	Ταρβήσιον γενομένης Βιτάλιος παρὰ πολὺ
[7, 33]	πρὸς ἑκατέρους διενεγκεῖν. Γήπαιδες δὲ	πόλιν	τε Σίρμιον καὶ Δακίας ἐκ
[7, 22]	ξυναγαγεῖν ἴσχυσαν. οὕτω τε τὴν	πόλιν	τοιαύτην, οἵανπερ ὁρᾷς, κατὰ βραχὺ
[7, 11]	τροφὰς ἁλώσιμον ἔτι θᾶσσον τὴν	πόλιν	τοῖς ἐναντίοις ποιήσονται. καὶ ἐπεὶ
[7, 12]	τοῖς παροῦσιν ἀπορούμενοι, αὐτίκα τὴν	πόλιν	τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν. πέμψας δὲ
[7, 7]	τριάκοντα ἡμερῶν ὡμολόγουν ἐνδώσειν τὴν	πόλιν.	Τουτίλας δὲ πᾶσαν αὐτοῖς ἐκ
[7, 3]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ τὴν	πόλιν	χωρεῖν ἔγνωσαν. ἀποκεκλεισμένας δὲ σφίσι
[7, 6]	παρέχειν δύνηται. μετὰ δὲ Νεαπολίτας	πολιορκεῖν	ἔγνω, ἐπεὶ αὐτὸν δέχεσθαι τῇ
[7, 6]	τε οἱ βάρβαροι τὸ χωρίον	πολιορκεῖν	ἤρξαντο, ἀσελγείᾳ πολλῇ ἐχόμενος ἐς
[7, 7]	γεγενῆσθαι ξυμβέβηκεν. ὥστε καὶ νῦν	πολιορκεῖν	ὑμᾶς ξὺν ἐκείνοις ἠναγκασμένοι τὸ
[7, 6]	Κόνωνά τε καὶ Νεαπολίτας πικρότατα	πολιορκεῖσθαι	τῶν ἐπιτηδείων παντάπασι σπανίζοντας ἤκουσε,
[7, 16]	πάντων τε ἀποκεκλεισμένοι τῶν ἀναγκαίων,	πολιορκηθήσεσθε	πρὸς τῶν ἐπιόντων, ἀλλὰ κινδυνεύσουσι
[7, 38]	ἀδεέστερον ἐληΐζοντο, καὶ φρούρια πολλὰ	πολιορκίᾳ	ἑκάτεροι εἷλον, οὔτε τειχομαχήσαντες πρότερον,
[7, 40]	καὶ πόλεις τὰς ἀμφ´ αὐτὴν	πολιορκίᾳ	ἐξαιρήσοντες ἥκοιεν. ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς
[7, 16]	ἀφικόμενος. ἐν ταύτῃ τε τῇ	πολιορκίᾳ	τοῖς τῶν ἀναγκαίων ἀπορουμένοις πλεῖστα
[7, 18]	ὅσοι δὴ ἐτετάχατο ἐπὶ τῇ	πολιορκίᾳ	τοῦ ἐνταῦθα φρουρίου, διαλύσαντες τὴν
[7, 36]	κατέπαυσε. Χρόνου δὲ τῇ Ῥώμης	πολιορκίᾳ	τριβέντος πολλοῦ, τῶν τινες Ἰσαύρων,
[7, 19]	ἀποδιδόμενος χρημάτων μεγάλων διαλύεσθαι τὴν	πολιορκίαν	ἥκιστα ἤθελε. Βελισάριος μὲν οὖν
[7, 5]	ἐντὸς ἔμενε καὶ τὰ ἐς	πολιορκίαν	ἡτοίμαζε, δεδιὼς μὴ οἱ βάρβαροι
[7, 25]	περιβόλου ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ ἐγκαθεζόμενοι ἐς	πολιορκίαν	καθίσταντο. ~Ἐν ᾧ δὲ ταῦτα
[7, 5]	ἐγκαθεζόμενοι ἀμφὶ τὸ τεῖχος ἐς	πολιορκίαν	καθίσταντο. Ἰουστῖνος δὲ ξυνταραχθεὶς ἐπεὶ
[7, 11]	Φίρμον καὶ Ἄσκουλον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς	πολιορκίαν	καθίσταντο. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,
[7, 37]	ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς	πολιορκίαν	καθίσταντο. πρέσβεις δὲ πέμψας παρὰ
[7, 13]	σφίσι προὐχώρει, αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς	πολιορκίαν	καθίσταντο, τῶν ἐπιτηδείων ἐνδεῖν τοὺς
[7, 9]	μὲν ἐνταῦθα ἐσταλμένους ἐκέλευεν ἐς	πολιορκίαν	καθίστασθαι, αὐτὸς δὲ τῷ πλείονι
[7, 36]	στράτευμα ἦγε, καὶ ἐγκαθεζόμενος εἰς	πολιορκίαν	καθίστατο. ἐτύγχανε δὲ Βελισάριος τρισχιλίους
[7, 29]	ὡς ἀγχοτάτω καὶ ἐγκαθεζόμενος ἐς	πολιορκίαν	καθίστατο. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,
[7, 13]	καὶ ἐπεὶ ἀγχοῦ ἐγένετο, ἐς	πολιορκίαν	καθίστατο. τοὺς μέντοι γεωργοὺς οὐδὲν
[7, 7]	ἔχοντες, ἄνδρες Νεαπολῖται, τανῦν ἐς	πολιορκίαν	τήνδε κατέστημεν, ἀλλ´ ὅπως ἐχθίστων
[7, 7]	τοίνυν ἀχθόμενοι τοῖς ἐκ τῆς	πολιορκίας	δεινοῖς Γότθους οἴεσθε δεῖν δι´
[7, 40]	στόλῳ τούτῳ μετέμελε, Συρακούσαις προσέσχε	πολιορκουμέναις	πρὸς τῶν πολεμίων. βιασάμενός τε
[7, 16]	ἐχώρησε καὶ Ῥώμην πρὸς Τουτίλα	πολιορκουμένην	ἅπαντα ἤδη τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει.
[7, 35]	ἐν Τούσκοις οὖσα ἐτύγχανε, πικρότατα	πολιορκουμένην	ἀπέλιπεν, ἥπερ αὐτοῦ ἔτι ὁδῷ
[7, 16]	τὸν χρόνον Ῥωμαῖοι ἐν Πλακεντίᾳ	πολιορκούμενοι	ἁπάντων ἤδη σφᾶς τῶν ἀναγκαίων
[7, 36]	ταύτῃ ἐτρίβετο. οἵ τε γὰρ	πολιορκούμενοι	ἀρετῆς περιουσίᾳ πρὸς ἅπαντα τὸν
[7, 30]	καὶ Βαλεριανὸν ἀποκρούσονται. Οἱ δὲ	πολιορκούμενοι	ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ,
[7, 39]	Ῥηγίνων προσέβαλον ὀχυρώματι, οἱ δὲ	πολιορκούμενοι	καρτερώτατα σφᾶς ἀμυνόμενοι ἀπεκρούοντο, ἔργα
[7, 7]	οὖν οὕτως ἐδέδοκτο. οἱ δὲ	πολιορκούμενοι	οὐκ ἀναμείναντες τὴν κυρίαν (λίαν
[7, 30]	ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ	πολιορκούμενοι	πιεζόμενοι τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ
[7, 1]	οἱ πρεσβύτεροι, ἡνίκα πρὸς Γότθων	πολιορκούμενοι	τὰ ποιούμενα ἐν ταῖς τοῦ
[7, 7]	ὅσα Τουτίλας ἐκέλευεν. οἱ δὲ	πολιορκούμενοι	τῷ τε λιμῷ ἤδη καὶ
[7, 10]	τούτῳ δὲ οἱ ἐν Δρυοῦντι	πολιορκούμενοι	τῶν ἀναγκαίων σφᾶς παντάπασιν ἐκλελοιπότων
[7, 39]	Ῥωμαῖοι δὲ οἱ ἐν Ῥηγίῳ	πολιορκούμενοι,	ὧν δὴ Θουριμούθ τε καὶ
[7, 7]	περίβολον εἷλκε καὶ παραινεῖν τοῖς	πολιορκουμένοις	ἐκέλευε μηκέτι ἀνονήτοις ἐλπίσι πιστεύοντας
[7, 30]	Ῥουσκιανῆς κατὰ τάχος ἔπλει, τοῖς	πολιορκουμένοις	ἐπαμύνειν ἐν σπουδῇ ἔχων. οἵ
[7, 11]	Μάγνῳ τε καὶ Ῥωμαίοις ἐνταῦθα	πολιορκουμένοις	ἐπαμυνοῦντας. οἱ δὲ Τουτίλαν τε
[7, 6]	κακοῦ καὶ τῆς ἀπωλείας τοῖς	πολιορκουμένοις	ἐπὶ μέγα χωρούσης γνώμῃ Κόνωνος
[7, 16]	ἐπαγαγόμενοι τοσοῦτον τὸ πλῆθος, ὥστε	πολιορκουμένοις	ἐς ἐνιαυτοῦ μῆκος ἀντέχειν ξύμπασι
[7, 19]	~Δείσας οὖν Βελισάριος ἀμφὶ τοῖς	πολιορκουμένοις,	μή τι ἀνήκεστον δράσωσι τῶν
[7, 12]	ξυνέγραψε. ~Βελισάριος δὲ ἀμύνειν τοῖς	πολιορκουμένοις	οὐδαμῆ ἔχων Ἰωάννην τὸν Βιταλιανοῦ
[7, 39]	δὲ ὁ Τουτίλας ἐνδεῖν τοῖς	πολιορκουμένοις	τὰ ἐπιτήδεια, μοῖραν μὲν τοῦ
[7, 15]	τε τοῦ ἐνθένδε θορύβου τοῖς	πολιορκουμένοις	ταχὺ γέγονεν. ὡς δὲ οὐδεὶς
[7, 7]	Νεαπόλεως ἰσχυρότατα πρὸς τῶν βαρβάρων	πολιορκούμενος.	ἤδη γὰρ ἅπαντα σφᾶς τὰ
[7, 11]	ποτε γένοιντο καὶ τὰς τῶν	πολιορκουμένων	καταδαπανῶντες τροφὰς ἁλώσιμον ἔτι θᾶσσον
[7, 18]	στρατῷ διενοεῖτο. ᾤετο γὰρ πικρότατα	πολιορκουμένων	Ῥωμαίων, καί τινα, ὥς γε
[7, 30]	τῶν πολεμίων τοὺς τὰ ἐκείνῃ	πολιορκοῦντας	πολίσματα. οὕτω γὰρ ἂν αὐτοῖς
[7, 26]	τούτῳ Ἰωάννῃ Ἀχεροντίδα τὸ φρούριον	πολιορκοῦντι,	ἐπεὶ οὐδὲν προὐχώρει, ἔννοιά τις
[7, 40]	ξυνέπεσε. Λιβέριος δὲ οὔτε τοῖς	πολιορκοῦσιν	ἐπεξιέναι ἢ μάχῃ πρὸς αὐτοὺς
[7, 10]	σφᾶς παντάπασιν ἐκλελοιπότων βαρβάροις τοῖς	πολιορκοῦσιν	ἐς λόγους ξυνῆλθον, ἐφ´ ᾧ
[7, 23]	ἐκ Ῥώμης φυγόντων, ἡνίκα ἡ	πόλις	ἡλίσκετο, Μαρτινιανὸς ὄνομα, Βυζάντιος γένος,
[7, 7]	ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἦν τε ἡ	πόλις	θορύβου πολλοῦ καὶ κωκυτοῦ ἔμπλεως.
[7, 10]	πρὸς γὰρ τῷ ποταμῷ ἡ	πόλις	κειμένη Ῥώμης ὕπερθεν ὡς ἀπὸ
[7, 23]	ἐχώρησεν. Ἔστι δὲ Καλαβρῶν ἐπιθαλασσία	πόλις	ὁ Τάρας, δυοῖν σχεδόν τι
[7, 28]	μέσον τῆς ἠϊόνος Θουρίων ἡ	πόλις	οἰκεῖται. τοῦ δὲ χειμῶνος ἀντιστατοῦντος
[7, 39]	Ῥαβέννῃ καὶ εἴ που ἄλλη	πόλις	σφίσι λελεῖφθαι τετύχηκεν, εὐέλπιδες ἰσχυρότατα
[7, 28]	τοῦ ῥεύματος τὴν ἐκβολὴν κεῖται	πολίσματα	δύο· θάτερον μὲν ὁ Κρότων
[7, 11]	τὰ ἱμάτια ἔφερεν. Ἔστι δὲ	πολίσματα	δύο πρὸς τῇ ἀκτῇ τοῦ
[7, 30]	πολεμίων τοὺς τὰ ἐκείνῃ πολιορκοῦντας	πολίσματα.	οὕτω γὰρ ἂν αὐτοῖς Τουτίλαν
[7, 32]	ἐπί τε Ἰουστινιανῷ καὶ τῇ	πολιτείᾳ	ἐπινοεῖν ἤρξατο. ἐπειδή τε ξυναχθόμενόν
[7, 1]	τῶν πολεμίων αὖθις ἐς τὴν	πολιτείαν	ἀποκομίσας, γῆς τε καὶ θαλάσσης
[7, 21]	ἀεὶ καταστάντες καὶ τήν τε	πολιτείαν	διοικησάμενοι, πλούτου τε περιβεβλημένοι μέγα
[7, 32]	ἅπαντες ἅτε οὐδὲν εἰς τὴν	πολιτείαν	ἡμαρτηκότων. ἐπεὶ δὲ εἴσω πάντες
[7, 32]	ὃς δὴ κακουργῶν ἐς τὴν	πολιτείαν	οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἐφωράθη καὶ
[7, 32]	αὐτοῖς προσῆκον ὁρῶν τὰς τῆς	πολιτείας	ἀρχὰς, αὐτὸς δὲ τηλίκος ὢν
[7, 17]	εἶναι, μήτε ὁμοτρόπους τοῖς τῆς	πολιτείας	ἤθεσι γεγονέναι, μήτε ἀρχὴν ἑκόντας
[7, 40]	τε νόμιμα καὶ τὸν τῆς	πολιτείας	κόσμον βεβαιότατα φυλάσσειν ἐξεπιστάμενος, δικάσας
[7, 22]	ἂν φρονίμων εὑρήματα εἶεν καὶ	πολιτικῶς	βιοτεύειν ἐπισταμένων, ὄντα δὲ ἀφανίζειν
[7, 33]	σώματα ἐπ´ οὐδεμιᾷ ὀνήσει διεφθάρθαι	πολλὰ,	ἀλλὰ καὶ Ἰταλίαν προσαπολέσθαι, καὶ
[7, 26]	τὰ ὄρη, ἅπερ ἄγχιστά πη	πολλὰ	ἀνέχει, ἀναδραμόντες ἐσώθησαν. ἐν οἷς
[7, 24]	θεραπεύοντες καὶ τῶν ὅπλων ἐπιμελούμενοι	(πολλὰ	γὰρ σφίσι διέφθαρτο ἤδη) καὶ
[7, 14]	φωνὴν καὶ τῶν Χιλβουδίου γνωρισμάτων	πολλὰ	ἐκμαθόντα τε ἤδη καὶ προσποιεῖσθαι
[7, 21]	τοῖς Γραικοῖς φέροιεν· ἄλλα τε	πολλὰ	ἐνετίθει τῷ λόγῳ, ὅσα δεσπότην
[7, 31]	τοῦ γάμου ἐλπὶς, ἄλλα τε	πολλὰ	ἐνθένδε ἀγαθὰ ὑποφαίνουσα καὶ τῆς
[7, 34]	μὲν τοσαῦτα εἶπον. βουλευσάμενος δὲ	πολλὰ	Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς αὐτοὺς μὲν ἀποπέμψασθαι
[7, 39]	τοῦ Γερμανοῦ ἥκοντες καὶ χρήματα	πολλὰ	κεκομισμένοι ἀνεμίγνυντο τῷ Ῥωμαίων στρατῷ.
[7, 26]	διὰ τῶν ὀρῶν, ἅπερ ἐνταῦθα	πολλὰ	κρημνώδη τε καὶ ὑψηλὰ λίαν
[7, 6]	δέχεσθαι τῇ πόλει, καίπερ ἐπαγωγὰ	πολλὰ	λέγοντα, ὡς ἥκιστα ἤθελον. Κόνων
[7, 2]	δὴ ὅπως χρήματά τε αὐτὸς	πολλὰ	λήψεται καὶ ἐς πατρικίους ἀνάγραπτος
[7, 36]	ἐς τὰ μάλιστα. τότε δὲ	πολλὰ	λογισάμενοι ἐν σφίσιν αὐτοῖς, καὶ
[7, 29]	πολύν τινα μεταξὺ χρόνον. καὶ	πολλὰ	μὲν κατέδυσε πλοῖα, πολλῶν δὲ
[7, 14]	τῆς τε φιλανθρωπίας ἐπῄνεσε καὶ	πολλὰ	μέν οἱ διὰ τοῦτο πρὸς
[7, 20]	σφίσιν αὐτοῖς κατ´ ἐξουσίαν ληΐζεσθαι.	πολλὰ	μὲν οὖν ἐν ταῖς πατρικίων
[7, 32]	ἦθος καὶ τῇ σιωπῇ τὰ	πολλὰ	νέμων, οὔτε χρημάτων τι ἕνεκα
[7, 9]	αὖθις ὁ Τουτίλας γράψας γραμμάτια	πολλὰ,	ὅρκους τε αὐτοῖς τοὺς δεινοτάτους
[7, 38]	Ἰλλυριῶν, ἀδεέστερον ἐληΐζοντο, καὶ φρούρια	πολλὰ	πολιορκίᾳ ἑκάτεροι εἷλον, οὔτε τειχομαχήσαντες
[7, 34]	μὲν τὰ διάφορα διαλῦσαι, καίπερ	πολλὰ	προκαλουμένων ἡμῶν, οὐδαμῆ ἔγνωσαν, θράσει
[7, 21]	τε καὶ ἐκάκισεν, οἳ δὴ	πολλὰ	πρός τε Θευδερίχου καὶ Ἀταλαρίχου
[7, 18]	ἐς εὔνοιαν τοῦ βασιλέως ἐπηγάγετο,	πολλὰ	σφίσιν ὑποσχόμενος πρός τε βασιλέως
[7, 1]	παραγγελλομένων ἐπακούοντας εἶχον. διὸ δὴ	πολλά	τε αὐτοῖς ἡμαρτήθη καὶ τὰ
[7, 29]	ἤδη δὲ καὶ φρούρια ἐνταῦθα	πολλά	τε καὶ δοκοῦντα ἐχυρὰ τὰ
[7, 25]	τοῦ σώφρονος τρόπου φανείη τοὺς	πολλά	τε καὶ μεγάλα περιβεβλημένους εὐτυχήματα
[7, 3]	ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ἦλθε,	πολλά	τε ὀνειδίσας καὶ λοιδορησάμενος ἅπασι
[7, 11]	ὡς ἥκιστα κομιζομένοις χρήματα δὴ	πολλὰ	τὸ δημόσιον ὤφειλε. στρατεύματος δὲ
[7, 19]	οὖν καὶ ἄλλα τῶν ἐπιτηδείων	πολλὰ	τοῖς δρόμωσι τούτοις ἐνθέμενος στρατιωτῶν
[7, 14]	ἀλλήλων, ἀμείβοντες δὲ ὡς τὰ	πολλὰ	τὸν τῆς ἐνοικήσεως ἕκαστοι χῶρον.
[7, 34]	τὰ μάλιστα ὄντες καὶ δῶρα	πολλὰ	τῷ τῆς φιλίας ὀνόματι κομιζόμενοι
[7, 14]	οἱ βάρβαροι οὗτοι. χρήματα γοῦν	πολλὰ	τῷ Χιλβούδιον κεκτημένῳ προέμενοι τὸν
[7, 12]	αὐτοὶ μάχεσθαι ἤθελον, χρήματά τε	πολλὰ	φάσκοντες τὸ δημόσιον σφίσιν ὀφείλειν
[7, 21]	ἐκ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς ξυγκαλέσας	πολλὰ	ὠνείδισέ τε καὶ ἐκάκισεν, οἳ
[7, 17]	τὰς ἀκαλήφας μόνας ἤσθιον, οἷαι	πολλαὶ	ἀμφὶ τὸν περίβολον κἀν τοῖς
[7, 40]	ὡς δοκεῖν ὅτι δὴ αἱ	πολλαὶ	ἐς τὴν Καλαβρίαν ἐξενεχθεῖσαι ὑπὸ
[7, 22]	πλῆθος, ἀνδρῶν δὲ ἀρίστων συμμορίαι	πολλαὶ,	χρόνου τε μῆκος καὶ πλούτου
[7, 20]	πιστεύειν ἠξίου. ἡμέραις τε οὐ	πολλαῖς	ὕστερον αὖθις οἱ ἄνθρωποι παρ´
[7, 32]	μελλήσεως ὑποψίαν λάβῃ. Ἡμέραις δὲ	πολλαῖς	ὕστερον, ἐπειδὴ παρὼν Βελισάριος ἄγχιστά
[7, 24]	παρασκευῇ πάσῃ ποιούμενοι. ἡμέραις δὲ	πολλαῖς	ὕστερον ἐπὶ τὸν περίβολον ὡς
[7, 26]	δὴ πρὸς βασιλέως λαβὼν ἔτυχε,	πολλάκις	ἀκούσας ἐκμαθεῖν ἴσχυσε. ταύτῃ τοίνυν
[7, 22]	μὲν Βελισάριος ἔγραψε. Τουτίλας δὲ	πολλάκις	ἀναλεξάμενος τὴν ἐπιστολὴν καὶ τῆς
[7, 25]	τε στρατηγοῦντι ὅπλα ἀντάραντες ὑπερβαλέσθαι	πολλάκις	αὐτὸν τῷ πολέμῳ δεδύνησθε; καίτοι
[7, 36]	τὰ ἐπιτήδεια ὡς ἥκιστα ἐποίει.	πολλάκις	δὲ οἱ βάρβαροι τειχομαχεῖν ἐγχειρήσαντες
[7, 21]	ἐκεῖνα ἐρῶν, ἅπερ ἐγὼ μὲν	πολλάκις	ἐς ὑμᾶς εἶπον, ὑμῖν δὲ
[7, 19]	ὅπερ οἱ καὶ πρότερον ἐπιστείλας	πολλάκις	ἤδη ἐτύγχανεν. ἀλλὰ Βέσσας οὔτε
[7, 14]	ἔσται, ἐπεὶ αὐτοῦ τὴν διάβασιν	πολλάκις	ἤδη Οὖννοί τε καὶ Ἄνται
[7, 12]	τὸ φρόνημα τῷ πρὸς ἐκείνων	πολλάκις	ἡσσῆσθαι, οἵ γε οὐδὲ εἰκῆ
[7, 14]	ἤπειρον τὴν ἀντιπέρας σὺν Χιλβουδίῳ	πολλάκις	ἰόντες ἔκτεινάν τε καὶ ἠνδραπόδισαν
[7, 34]	ταῦτα ἔμμισθοι πρὸς ὑμῶν γεγονότες	πολλάκις	καὶ τὰ χρήματα, ὥσπερ εἴρηται,
[7, 23]	νεανίαν ἤκουσέ τε καὶ εἶδε	πολλάκις.	ὄντων δὲ αὐτῷ παίδων τε
[7, 27]	τοῦτο ἐνῆγε, τὰ παρόντα σφίσι	πολλάκις	σημήνας. πρῶτα μὲν οὖν Πακούριόν
[7, 14]	τὰ ἐς τοὺς πολεμίους δραστήριος.	πολλάκις	τε τοῦ δεσπότου προκινδυνεύσας ἠρίστευσέ
[7, 35]	σιωπῇ εἶχον. ἐπεὶ δὲ τοῦτο	πολλάκις	ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον γεγονὸς
[7, 29]	ἰέναι. τότε δὲ καὶ σεισμοὶ	πολλάκις	χειμῶνος ὥρᾳ σκληροί τε λίαν
[7, 31]	ἀλλ´ ὅτι οἱ χάριτας ὡμολόγει	πολλὰς	ἅτε τισαμένῳ μὲν τὸν Ἀρεοβίνδου
[7, 32]	οὐδὲν ἄχαρι, ξάνας δὲ οὐ	πολλὰς	κατὰ νώτου ἐπόμπευσε καμήλῳ ἀνὰ
[7, 5]	ἀπώλοντο, ὅσοι μέντοι διεσώθησαν ἡμέρας	πολλὰς	οὐδαμῆ διωκόμενοι ἔφευγον. χρόνῳ τε
[7, 11]	τοῖς ἀνθρωπίνοις ἐμπέφυκεν ἀτεχνῶς πράγμασι,	πολλάς	τε ἀνδρῶν ἀγαθῶν πράξεις μοχθηρία
[7, 21]	εἶτα ἐς Γότθους τοὺς εὐεργέτας	πολλῇ	ἀγνωμοσύνῃ ἐχόμενοι, ἐς ἀπόστασίν τε
[7, 17]	ἐπεὶ ἄπρακτον ἐπανήκοντα εἶδον, ἐν	πολλῇ	ἀμηχανίᾳ ἐγένοντο. ἔτι τε μᾶλλον
[7, 34]	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἔμαθον, ἐν	πολλῇ	ἀμηχανίᾳ ἐγένοντο. οὔτε γὰρ ἔτι
[7, 20]	ἂν ἐμπόδιον εἴη, ἀνελθοῦσι δὲ	πολλὴ	ἂν ἐξουσία γένοιτο σφίσιν, οὐδενὸς
[7, 35]	τὴν ἀρχὴν διῳκεῖτο. δυνάμει τε	πολλῇ	ἀπ´ αὐτοῦ χρώμενος αὐτὸς τὴν
[7, 7]	ξὺν τῷ Κόνωνι στρατιῶται πάντες.	πολλὴ	γὰρ αὐτοὺς ἀνάγκη τοῦ λιμοῦ
[7, 22]	ἂν σώζοιτο παρὰ τῷ νενικηκότι	πολλὴ,	διαφθείραντι δὲ φιλανθρωπίας τε οὐδεὶς
[7, 40]	πρὸς τοῦ πνεύματος ξὺν βίᾳ	πολλῇ	διωθούμεναι ἀνέστρεφόν τε βιαζόμεναι ὑπερφυῶς
[7, 32]	ἀνενεγκεῖν ἔγνω, ἀλλ´ ἔτι ὀκνήσει	πολλῇ	εἴχετο, τοῦ μὴ τὸν Ἀρταβάνην
[7, 29]	τῷ παραλόγῳ τῆς ξυμφορᾶς ἀμηχανίᾳ	πολλῇ	εἴχοντο, τῶν δὲ ἄλλων ζῴων
[7, 17]	Κόνωνι, προσελθόντες, δεδακρυμένοι ξὺν οἰμωγῇ	πολλῇ	ἔλεξαν τοιάδε „Τοιαύτας μὲν οὔσας,
[7, 40]	τοῖς προτέροις ἀναμιχθέντες, κατέθεον ἐν	πολλῇ	ἐξουσίᾳ τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. καί
[7, 20]	ἀεὶ τὴν φυλακὴν ἐπικεῖσθαι ξυνέβαινε,	πολλὴ	ἐξουσία τοῦ καθεύδειν ἐγίνετο, ἐπεὶ
[7, 5]	δὲ κραυγῇ τε καὶ ταραχῇ	πολλῇ	ἐπὶ τοὺς κατ´ αὐτὸν πολεμίους
[7, 7]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες σπουδῇ	πολλῇ	ἐς αὐτὸν ἔπεμπον, βοηθεῖν κατὰ
[7, 9]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ὑποψίᾳ	πολλῇ	ἐς τῶν Ἀρειανῶν τοὺς ἱερέας
[7, 27]	δυνάμει μεγάλῃ χρῆται, ἢ ἀνοίᾳ	πολλῇ	ἔχεται. ἴωμεν τοίνυν ἐπ´ αὐτὸν
[7, 6]	τὸ χωρίον πολιορκεῖν ἤρξαντο, ἀσελγείᾳ	πολλῇ	ἐχόμενος ἐς τὸν Τουτίλαν συχνὰ
[7, 29]	ἐτύγχανε μὲν γαλήνη τὴν θάλασσαν	πολλὴ	ἔχουσα, δελφίνων δὲ πάμπολύ τι
[7, 39]	στέλλεσθαι σπουδῇ ἐς τὴν Ἰταλίαν	πολλῇ.	καί οἱ Φιλημούθ τε τὸν
[7, 26]	ἐνταῦθα γενέσθαι νύκτωρ. ὀργῇ δὲ	πολλῇ	καὶ οὐ προμηθεῖ γνώμῃ ὁ
[7, 38]	ἐστερημένοι, γίνονται μὲν ἐν ἀμηχανίᾳ	πολλῇ,	καὶ ὣς δὲ τοὺς ἐπιόντας
[7, 32]	τοῦ μὴ τὸν Ἀρταβάνην σπουδῇ	πολλῇ	κατεργάσασθαι ἀπερισκέπτως. ὁ μέντοι Γερμανὸς
[7, 20]	καὶ Κόνων ἀκούσαντες ἔν τε	πολλῇ	ὀλιγωρίᾳ ἔσχον καὶ αὐτῶν ἐντροπὴν
[7, 16]	ἀσπασάμενος αἰδοῖ τε καὶ φιλοφροσύνῃ	πολλῇ	πρῶτος ἔλεξεν ὧδε „Πᾶσι μὲν,
[7, 39]	ἐπήγγελλε. Τότε δὴ Γερμανὸν φιλοτιμία	πολλή	τις ἔσχε, Γότθων τὴν ἐπικράτησιν
[7, 38]	ποιησάμενοι, ἐπὶ τούτων ξὺν βίᾳ	πολλῇ	τοὺς δειλαίους ἐκάθιζον, τήν τε
[7, 11]	ἐν δυσχωρίᾳ ὀκλάσαντος, κραυγή τε	πολλὴ	τῶν πολεμίων γέγονε καὶ τὰ
[7, 6]	εὑρὼν οὔτε ὕβρισε καὶ ξὺν	πολλῇ	φιλοφροσύνῃ ἐλευθέρας ἀφῆκε, μέγα τε
[7, 10]	ἐς ὄψιν ἐλθόντας ξὺν φιλοφροσύνῃ	πολλῇ,	ὥσπερ εἰώθει, εἶδεν. ἀναλεξάμενός τε
[7, 39]	προϊέμενος στρατιὰν ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου	πολλὴν	ἀνδρῶν μαχιμωτάτων ἀγεῖραι δι´ ὀλίγου
[7, 27]	δὲ βασιλεὺς ἔγραψεν ὅτι δὴ	πολλὴν	αὐτῷ στρατιὰν πέμψειεν, οἷσπερ αὐτὸν
[7, 18]	Βεναντίου παῖς, ἀνὴρ Ῥωμαῖος, δύναμιν	πολλὴν	ἔν τε Βριττίοις καὶ Λευκανοῖς
[7, 5]	δὲ φιλοφροσύνην ἐς τοὺς αἰχμαλώτους	πολλὴν	ἐνδεικνύμενος, προσποιεῖσθαί τε αὐτοὺς ἴσχυσε
[7, 39]	καὶ Ἰουστινιανοῦ, τῶν αὐτοῦ παίδων,	πολλὴν	ἐνδειξαμένων περὶ ταῦτα σπουδὴν, ἐπεὶ
[7, 35]	εἶχε, πλούτου μὲν ἐξουσίαν περιβεβλημένος	πολλὴν,	εὐτυχήμασι δὲ τοῖς ἔμπροσθεν αὐτῷ
[7, 14]	διὸ δὴ καὶ γῆν τινα	πολλὴν	ἔχουσι· τὸ γὰρ πλεῖστον τῆς
[7, 40]	εὑρεῖν ξυνηνέχθη· οὕτω δὲ χώραν	πολλὴν	ληϊζόμενοι ἄχρι ἐς τὰ μακρὰ
[7, 2]	οὐδαμῶς ἤρεσκεν, ἀλλὰ καὶ εἰς	πολλὴν	οἱ πλεῖστοι ἀθυμίαν κατέστησαν ἅτε
[7, 12]	θήσεται, βασιλέως δεησόμενον στρατιάν τε	πολλὴν	σφίσι καὶ χρήματα μεγάλα πέμψαι,
[7, 40]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ λείαν αὐτοὺς	πολλήν	τινα ἐνταῦθα εὑρεῖν ξυνηνέχθη· οὕτω
[7, 8]	διαμάχεσθαι. μοῖραν μέντοι αὐτοῦ καθελὼν	πολλὴν	τὸ λοιπὸν εἴασεν. Ὑπὸ τοῦτον
[7, 4]	λογισμῷ ἀναπεπτωκότι ἐπ´ αὐτοὺς ἴτω.	πολλοὶ	γὰρ δόξῃ οὐκ ἀληθεῖ ἐξηπατημένοι
[7, 17]	πλέοντες ἢ ὁδῷ ἰόντες ἀπέθανον.	πολλοὶ	δὲ καὶ καταληφθέντες πρὸς τῶν
[7, 36]	τῶν παραπεπτωκότων ἐνταῦθα γεγένηται φόνος,	πολλοὶ	δὲ φεύγοντες δι´ ἑτέρων πυλῶν
[7, 18]	ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες αὐτοῦ μὲν οἱ	πολλοὶ	διεφθάρησαν, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μεμνημένοι, ὀλίγοι
[7, 13]	στρατεύεσθαι. καὶ αὐτῷ τῶν Ἐρούλων	πολλοὶ	εἵποντο, ὧν ἄλλοι τε καὶ
[7, 5]	ὠθισμός τε πολὺς γέγονε καὶ	πολλοὶ	ἑκατέρωθεν ἔργα ἐνδεικνύμενοι θαυμαστὰ ἔπιπτον.
[7, 14]	τε καρτερᾶς γενομένης Ῥωμαίων τε	πολλοὶ	ἔπεσον καὶ Χιλβούδιος ὁ στρατηγός.
[7, 20]	ἐν τούτῳ δὲ Ῥωμαῖοι στρατιῶται	πολλοὶ	ἐπὶ κατασκοπῇ στελλόμενοι τῆς πόλεως
[7, 10]	τὸ τῆς θαλάσσης ὕδωρ οἱ	πολλοὶ	ἔφυγον, ἵνα δὴ ἑβδομήκοντα καὶ
[7, 14]	μὲν ἐπὶ τοὺς πολεμίους οἱ	πολλοὶ	ἴασιν ἀσπίδια καὶ ἀκόντια ἐν
[7, 15]	ταῖς ναυσὶν ἄλλοι τε Ῥωμαίων	πολλοὶ	καί τις ἐπίσκοπος Βαλεντῖνος ὄνομα.
[7, 26]	τι ἁπάσας. Ῥώμης γὰρ ἁλισκομένης	πολλοὶ	μὲν ἄνδρες φεύγουσι τοῖς στρατιώταις
[7, 5]	ἐδύνατο ἐς φυγὴν ὥρμητο. καὶ	πολλοὶ	μὲν ἐν τῇ φυγῇ ταύτῃ
[7, 20]	διεφθάρησαν, ὥσπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται.	πολλοὶ	μὲν οὖν Τουτίλᾳ νύκτωρ ἤγγελλον
[7, 39]	δόντος βασιλέως ξυνέλεξε. καὶ βάρβαροι	πολλοὶ,	οἵπερ ἀμφὶ ποταμὸν Ἴστρον διατριβὴν
[7, 1]	ταύτῃ τῇ μάχῃ Ἔρουλοί τε	πολλοὶ	πίπτουσι καὶ Οὐίσανδος ὁ τῶν
[7, 17]	ἧκον εἰδώλοις αὐτοὺς ἐμφερεστάτους εἰργάζετο.	πολλοί	τε βαδίζοντες ἔτι καὶ τῶν
[7, 1]	ἀνεπισκέπτως Οὐραΐαν ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι.	πολλοί	τε ἤδη ἐν σφίσιν αὐτοῖς
[7, 18]	πεζοὶ ὄντες ἐτύγχανον· οἳ δὴ	πολλοί	τε καὶ ἄριστοι ἦσαν. ἔπειτα
[7, 40]	Ῥωμαῖοι. ἔνθα δὴ στρατιῶται μὲν	πολλοί	τε καὶ ἄριστοι θνήσκουσιν, οἱ
[7, 38]	Θρᾴκῃ φρουρίῳ ἐκ παλαιοῦ ἵδρυνται,	πολλοί	τε καὶ ἄριστοι ὄντες. καὶ
[7, 30]	μὲν ἐν τῷ φρουρίῳ τούτῳ	πολλοί	τε καὶ λόγιμοι, καὶ Δεοφέρων
[7, 17]	καὶ ἀλλήλων τὴν κόπρον ἤσθιον.	πολλοί	τε σφᾶς αὐτοὺς τῷ λιμῷ
[7, 40]	τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους χρήμασι	πολλοῖς	ἀναπείσας ἐπιπέμψειε τοῖς ταύτῃ Ῥωμαίοις,
[7, 11]	ὅτι δὴ οὔτε τοῖς πολεμίοις	πολλοῖς	γε οὖσιν ἀξιόμαχοί ποτε γένοιντο
[7, 19]	Ἰσαάκην ξὺν ἑτέροις τισὶν οὐ	πολλοῖς	εἷλον. ἥκοντές τε ἱππεῖς παρὰ
[7, 33]	ὀχυρώμασί τε καὶ ἄλλοις χωρίοις	πολλοῖς	καὶ χρήμασι μεγάλοις ἄγαν. διά
[7, 11]	δρόμῳ. καὶ Ῥικίλας μὲν δόρασι	πολλοῖς	κεκαλυμμένος θνήσκει, τρέψαντες δὲ τοὺς
[7, 40]	καὶ τῶν ἐπιτηδείων σφίσιν ἅτε	πολλοῖς	οὖσιν ἐς πλείω χρόνον οὐδαμῆ
[7, 35]	Ἰταλοῖς τοῖς ἐνταῦθα τηνικάδε παροῦσι,	πολλοῖς	τε καὶ λογιμωτάτοις ἐσάγαν οὖσιν,
[7, 22]	μὲν οὖν περιβόλου ἐν χώροις	πολλοῖς	τοσοῦτον καθεῖλεν ὅσον ἐς τριτημόριον
[7, 4]	σίδηρος τέμνει, καὶ ῥύσις αὐτίκα	πολλοῦ	αἵματος ἦν. αἴσθησις δὲ ὀδύνης
[7, 6]	τοῦ στρατοῦ περιπέμπων ἔργα λόγου	πολλοῦ	ἄξια ἔπρασσε. Βριττίους μὲν καὶ
[7, 1]	χρῆμα καὶ θεραπείαν ἐπαγομένη λόγου	πολλοῦ	ἀξίαν. τήν τε Ἰλδιβάδου γυναῖκα
[7, 2]	ἔχων καὶ λόγου ἐν Γότθοις	πολλοῦ	ἄξιος. οὗτος ὁ Τουτίλας Γότθων
[7, 16]	ἀνδραπόδων ἀπιστότατα, ἐκ χρόνου καιροφυλακοῦντες	πολλοῦ	δραπετεῦσαι μὲν τῆς τῶν κεκτημένων
[7, 1]	ἀρετῇ προὔχων καὶ πλούτου μὲν	πολλοῦ	ἐξουσίᾳ, δυνάμει δὲ ὑπασπιστῶν τε
[7, 7]	ἦν τε ἡ πόλις θορύβου	πολλοῦ	καὶ κωκυτοῦ ἔμπλεως. Μετὰ δὲ
[7, 34]	μόνον τὸ Γηπαίδων ἔθνος ξυνέβαινε,	πολλοῦ	λόγου τε ἂν ἡμῖν καὶ
[7, 36]	δὴ σφίσι χρόνου τὰς συντάξεις	πολλοῦ	τὸ Ῥωμαίων δημόσιον ὤφειλεν, ἅπαντες
[7, 36]	δὲ τῇ Ῥώμης πολιορκίᾳ τριβέντος	πολλοῦ,	τῶν τινες Ἰσαύρων, οἳ ἀμφὶ
[7, 37]	πολλῷ ἄποθεν, τῶν τε ἑπομένων	πολλοὺς	ἀποβάλλει καὶ αὐτὸς θνήσκει, ἀνὴρ
[7, 6]	στόλῳ τούτῳ ἀκούσας δρόμωνας μὲν	πολλοὺς	ἄριστα πλέοντας ἐν παρασκευῇ εἶχεν,
[7, 1]	μέν τινας σώσας, τοὺς δὲ	πολλοὺς	αὐτοῦ ἀπολέσας. ἐν ταύτῃ τῇ
[7, 11]	πλεῖστον γὰρ ἀνδρίας ἐτύγχανεν ἥκων·	πολλοὺς	δὲ πανταχόθεν ἰδὼν ἐπ´ αὐτὸν
[7, 26]	ἔτι ἐκάθευδον, οὐ μέντοι ἀνελεῖν	πολλοὺς	δεδύνηνται Γότθοι, ἀλλὰ ἀναστάντες οἱ
[7, 20]	ὁ λόγος ἐς τῶν βαρβάρων	πολλοὺς	ἐγεγόνει. ἀλλὰ καὶ ταῦτα Βέσσας
[7, 34]	τε Ἄορδον τῶν τε Ἐρούλων	πολλοὺς	ἔκτειναν. γνόντες δὲ Γήπαιδες ἄγχιστά
[7, 24]	δὲ πολεμίους ἐπὶ πλεῖστον διώκοντες	πολλοὺς	ἔκτειναν, ἔς τε τὴν πόλιν
[7, 22]	δὴ τοῖς πολεμίοις ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες	πολλοὺς	ἔκτειναν. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ δείσας
[7, 36]	καὶ στενοχωρίας ἐν αὐτοῖς οὔσης	πολλοὺς	ἔκτειναν. ὅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας
[7, 40]	ἐτρέψαντο. καὶ τῶν μὲν πολεμίων	πολλοὺς	ἔκτειναν, Ῥωμαίων δὲ τῶν αἰχμαλώτων
[7, 35]	χεῖρας ἦλθε, τρεψάμενός τε αὐτοὺς	πολλοὺς	ἔκτεινεν. οὐ μέντοι Γότθοις ξυνέμιξεν,
[7, 14]	εἰς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία	πολλοὺς	ἐληΐσαντο καὶ ἠνδραπόδισαν τῶν ἐκείνῃ
[7, 35]	ἦγον, ὁ δὲ τῶν ἐπιτηδείων	πολλοὺς	ἐνταῦθα ἀγείρας ἐπέδειξε τὰ ποιούμενα·
[7, 24]	τὰ ποιούμενα) τῶν ἀμφ´ αὑτὸν	πολλοὺς	ἐνταῦθα στείλας διασώσασθαι τοὺς ἄνδρας
[7, 22]	Ἰωάννης μαθὼν τῶν οἱ ἑπομένων	πολλοὺς	ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν. οἳ δὴ
[7, 35]	τούς οἱ ἐπισπομένους καὶ Σκλαβηνῶν	πολλοὺς	ἐπαγαγόμενος ἐς Γήπαιδας ἦλθε, καὶ
[7, 24]	πυλῶν χώρας ἐφύλασσον, τριβόλους ἔμπροσθεν	πολλοὺς	θέμενοι, ὅπως μὴ ἐξ ἐπιδρομῆς
[7, 7]	ἀντιστατοῦντος. ἐζώγρησαν δὲ ἄλλους τε	πολλοὺς	καὶ Δημήτριον τὸν στρατηγόν. Ἡρωδιανὸς
[7, 24]	τε ἀποκρουσθέντες οἱ βάρβαροι ἀνεχώρησαν,	πολλοὺς	μὲν ἀποβεβληκότες τῶν ἐν σφίσι
[7, 4]	οὐδενὶ κόσμῳ Ῥωμαίους ἔκτεινον, καὶ	πολλοὺς	μὲν αὐτῶν ζωγρήσαντες ἐν φυλακῇ
[7, 11]	προλοχίσαντες ἐνέδραις τισὶ τοὺς ἐπιόντας	πολλοὺς	μὲν διέφθειραν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[7, 6]	φυγὴν ἅπαντας ἔτρεψε. καὶ αὐτῶν	πολλοὺς	μὲν ἔκτεινεν, ἐζώγρησε δὲ πλείστους,
[7, 35]	εἶδον, ἐν θάμβει μεγάλῳ γενόμενοι	πολλοὺς	μὲν ἐνθένδε ἀμφορέας ἐμπλήσασθαι ἔσχον,
[7, 13]	ἐπεκδρομὴν ἐπ´ αὐτοὺς ἐποιήσαντο. καὶ	πολλοὺς	μὲν εὐθὺς ἔκτειναν, τοὺς δὲ
[7, 19]	ἀναστρέψαντες δὲ αὐτίκα οἱ Γότθοι	πολλοὺς	μὲν κτείνουσι τῶν ἐναντίων, ζῶντα
[7, 4]	Γότθων τε τῶν ἐκ Βερώνης	πολλοὺς	μετεπέμπετο, καὶ ἐπεὶ παρῆσαν, παντὶ
[7, 13]	ἐφ´ ᾧ δὴ αὐτῶν τοὺς	πολλοὺς	πείσει ἐς Ἰταλίαν στρατεύεσθαι. καὶ
[7, 1]	ἐπεχείρησεν. ἀριστῶντα γὰρ τὸν βασιλέα	πολλούς	τε ἄλλους καὶ τοὺς δορυφόρους
[7, 37]	ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχεν. οἵπερ ἐπεὶ	πολλούς	τε καὶ ἀρίστους ξὺν αὑτοῖς
[7, 13]	ἀφικομένων Ἀρτασίρης τε καὶ Βαρβατίων,	πολλούς	τε τῶν ἑπομένων ἐπαγαγόμενοι, Βέσσα
[7, 39]	ἀγαθοὶ τὰ πολέμια, τῶν ἀρχόντων	πολλοὺς,	ὧν δὴ δορυφόροι τε καὶ
[7, 22]	τὸ πλεῖστον μέρος Ῥώμης οὐ	πολλῷ	ἄποθεν, ἀλλ´ ὅσον ἀπὸ σταδίων
[7, 20]	κατασκοπῇ στελλόμενοι τῆς πόλεως οὐ	πολλῷ	ἄποθεν Γότθοις δέκα ὁδῷ ἰοῦσιν
[7, 3]	μὲν κατῴκητο πόλεως Βερώνης οὐ	πολλῷ	ἄποθεν, εὐνοϊκῶς δὲ βασιλεῖ ἐς
[7, 33]	ποταμοῦ Ἴστρου ἱδρύσαντο, Γηπαίδων οὐ	πολλῷ	ἄποθεν. καὶ αὐτοὶ μὲν Δαλμάτας
[7, 6]	πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενος οὐ	πολλῷ	ἄποθεν τοῦ περιβόλου ἡσύχαζε, πέμψας
[7, 37]	χεῖρας ἐλθὼν πόλεως Ῥαβέννης οὐ	πολλῷ	ἄποθεν, τῶν τε ἑπομένων πολλοὺς
[7, 40]	δὲ ἐν τῷ πεδίῳ οὐ	πολλῷ	ἄποθεν. χρόνου δὲ σφίσιν ἐν
[7, 5]	οὗ δὴ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐτύγχανον, δέει	πολλῷ	ἀπολιπεῖν ἔγνωσαν, ἐς λόφον δὲ
[7, 24]	ὅπερ πόνῳ τε καὶ χρόνῳ	πολλῷ	αὐτοῖς ἐργασθὲν ἔτυχε, τοῦτο λόγῳ
[7, 40]	ἡμέρας ὁδὸν Βυζαντίου διέχει. οὐ	πολλῷ	δὲ ὕστερον ὁ Ῥωμαίων στρατὸς
[7, 26]	μὲν τῷ παρόντι ἐζώγρησαν, οὐ	πολλῷ	δὲ ὕστερον τὸν ἄνθρωπον διεχρήσαντο.
[7, 32]	τῶν ὑπάτων τὸν δίφρον οὐ	πολλῷ	ἔμπροσθεν ἀναβεβήκει. ἀφικόμενός τε παρ´
[7, 31]	ἐς γάμον ἐλθοῦσα. ἣν δὴ	πολλῷ	ἔμπροσθεν ἀποσεισάμενος αὐτὸς ἔτυχε τῶν
[7, 25]	καὶ μεγάλα περιβεβλημένους εὐτυχήματα οὐ	πολλῷ	ἔμπροσθεν ἐν βραχεῖ τε τανῦν
[7, 34]	ἐτετάχατο, ἐπεὶ Ῥωμαίων ἀποστάντες οὐ	πολλῷ	ἔμπροσθεν ἔτυχον ἐξ αἰτίας ἥ
[7, 32]	κακουργῶν ἐς τὴν πολιτείαν οὐ	πολλῷ	ἔμπροσθεν ἐφωράθη καὶ προδοσίας διαφανῶς
[7, 26]	τε ἵππων ἐπιμελεῖσθαι (κόπῳ γὰρ	πολλῷ	ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ σφίσιν
[7, 27]	οὖν Τουτίλας ταῦτα εἰπὼν στρατῷ	πολλῷ	ἐπ´ αὐτὸν ᾔει, Ἔρουλοι δὲ
[7, 11]	δὲ μαθὼν τὰ πρασσόμενα στρατῷ	πολλῷ	ἐπ´ αὐτοὺς ἦλθε. καὶ ἀποπειρασάμενος
[7, 3]	τῶν δὲ βαρβάρων αὐτοῖς πλήθει	πολλῷ	ἐς χεῖρας ἰόντων οἵ τε
[7, 37]	τε κινδύνῳ καὶ τῇ ταλαιπωρίᾳ	πολλῷ	ἔτι μᾶλλον ἀντεῖχον. ἀλλὰ βασιλεὺς
[7, 32]	τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἀφῄρηται. καίτοι	πολλῷ	ἔτι μᾶλλον αὐτοὺς περιοφθήσεσθαι εἰκὸς
[7, 19]	πύργον ξύλινον ἐπ´ αὐταῖς ἐτεκτήνατο,	πολλῷ	καθυπέρτερον τῶν τοῖς πολεμίοις ἐν
[7, 24]	ἅμα ἡλίῳ ἀνίσχοντι θυμῷ τε	πολλῷ	καὶ θορύβῳ ἐχόμενοι ἀμφὶ τὸ
[7, 35]	ὁ Τουτίλας εὐθὺς ξὺν στρατῷ	πολλῷ	καὶ ναυσὶν ἔπεμψεν ἐς τὰ
[7, 24]	ὑψηλοῦ βαλλομένων πολὺς, κόπῳ τε	πολλῷ	καὶ ταλαιπωρίᾳ ἑκάτεροι εἴχοντο καὶ
[7, 14]	δὲ ἐν καλύβαις οἰκτραῖς διεσκηνημένοι	πολλῷ	μὲν ἀπ´ ἀλλήλων, ἀμείβοντες δὲ
[7, 35]	ὄνομα, ἐς Σκλαβηνοὺς φεύγει. οὐ	πολλῷ	μὲν οὖν ὕστερον ὁ μὲν
[7, 21]	Θευδέριχον, οἳ βεβασιλεύκασι μὲν οὐ	πολλῷ	πρότερον, εἰρήνης δὲ καὶ ἀγαθῶν
[7, 19]	τῇ φυλακῇ ἐτετάχατο, ἣν οὐ	πολλῷ	πρότερον ἐνταῦθα ἐναποθέμενος Τουτίλας ἔτυχεν,
[7, 35]	τῶν ὑπάτων τὸν δίφρον ἀναβεβηκὼς	πολλῷ	πρότερον· ἐπεὶ καὶ αὐτὸς τούτων
[7, 39]	πρῶτα μὲν (ἐτετελευτήκει γάρ οἱ	πολλῷ	πρότερον ἡ γυνὴ Πασσάρα ὄνομα)
[7, 28]	οἱ πάλαι Ῥωμαῖοι. ὅπερ Ἰωάννης	πολλῷ	πρότερον καταλαβὼν ἔτυχε φρουράν τε
[7, 40]	ὁρμώμενόν οἱ αὐτῷ πάρεδρον οὐ	πολλῷ	πρότερον καταστησάμενος Τουτίλας ἔτυχεν. οὗτος
[7, 40]	Θρᾴκης ὅλης στρατηγὸν καταστησάμενος οὐ	πολλῷ	πρότερον. ὃς δὴ ἐς χεῖρας
[7, 37]	ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ~Τουτίλας οὐ	πολλῷ	πρότερον παρὰ τῶν Φράγγων τὸν
[7, 25]	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐτύγχανε δὲ	πολλῷ	πρότερον στράτευμα ἐπὶ Περυσίαν ὁ
[7, 28]	ἀντιστατοῦντος καὶ τοῦ πνεύματος σὺν	πολλῷ	ῥοθίῳ βιαζομένου, περαιτέρω δὲ τὰς
[7, 19]	προτεραίᾳ ἐκέλευε τῇ ἐπιγενησομένῃ ἡμέρᾳ	πολλῷ	στρατῷ ἐπεξιόντα ξυνταράξαι τὰ τῶν
[7, 4]	ἐξ ἀντιπάλου τῆς τύχης, ἀλλὰ	πολλῷ	τῷ διαλλάσσοντι χρώμενοι ἐς τὸν
[7, 13]	τε παρὰ δόξαν μέτρῳ σφᾶς	πολλῷ	ὑπεραίροντας, αὐτούς τε κτείνουσι καὶ
[7, 40]	ἐγένετο. καὶ Ἀρταβάνης δὲ οὐ	πολλῷ	ὕστερον ἐν Κεφαλωνίᾳ γενόμενος, ἐπειδὴ
[7, 31]	ἀνιᾶν πέφυκεν. ὥστε ἀμέλει οὐ	πολλῷ	ὕστερον ἐπειδὴ τάχιστα ἡ βασιλὶς
[7, 11]	πόλει ἡσύχαζε. χρόνῳ δὲ οὐ	πολλῷ	ὕστερον Ἰλλυριοὶ ξύμπαντες, ὅσοι ξὺν
[7, 40]	ἔναγχος δεδιήγηται, καὶ ἄλλοι οὐ	πολλῷ	ὕστερον Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες καὶ
[7, 13]	ἐσήγγελλεν. ὁ δέ οἱ οὐ	πολλῷ	ὕστερον Ἰωάννην τε τὸν Βιταλιανοῦ
[7, 5]	ἐφύλασσον. ~Χρόνῳ δὲ Τουτίλας οὐ	πολλῷ	ὕστερον στράτευμα ἐπί τε Ἰουστῖνον
[7, 27]	παντὶ τῷ στρατῷ ἀφίκετο οὐ	πολλῷ	ὕστερον. ταῦτα μὲν οὖν τῇδε
[7, 29]	τὸ ὕδωρ ἐπέκλυσεν αὖθις οὐ	πολλῷ	ὕστερον. ταύτῃ τε ἅπαντα ἐσεσήπει
[7, 37]	στόλον νεῶν μεγάλων τε καὶ	πολλῶν	ἄγαν, ἅσπερ ἐκ βασιλέως ἐκ
[7, 29]	γέγονε, τὸ δὲ κῆτος ἀφανισθὲν	πολλῶν	ἀπαλλαγὴ κακῶν διαδείκνυται οὖσα. τινὲς
[7, 29]	καὶ πολλὰ μὲν κατέδυσε πλοῖα,	πολλῶν	δὲ τοὺς ἐπιβάτας ξυνταράττον τε
[7, 16]	ἀρχὰς ἐδέοντο Θευδερίχου Ῥωμαῖοι μὴ	πολλῶν	ἐνταῦθα Γότθων καταστῆναι φρουρὰν, ὡς
[7, 40]	καίπερ καὶ τῶν ἐν δυνάμει	πολλῶν	ἐς τοῦτο ἀτοπίας ἐληλακότων. ταῦτα
[7, 13]	εἷλον, ναυτικὸν ἐνταῦθα καταστησάμενοι ἀκάτων	πολλῶν	κἀν ταῖς νήσοις ταῖς Αἰόλου
[7, 36]	εἶχον, (ἅμα μὲν ἐπικαλοῦντες ἐνιαυτῶν	πολλῶν	οὐδὲν πρὸς βασιλέως σφίσι δεδόσθαι,
[7, 39]	ᾧ δὴ στράτευμα μὲν οὐ	πολὺ	ἔδωκε, χρήματα δὲ λόγου ἄξια
[7, 37]	μέντοι πλήθει τῶν ἐναντίων παρὰ	πολὺ	ἐλασσούμενοι ἐντὸς τοῦ περιβόλου κατακλεισθέντες
[7, 28]	καίπερ αὐτῶν τῷ πλήθει παρὰ	πολὺ	ἐλασσούμενοι, καὶ πλέον ἢ διακοσίους
[7, 1]	πόλιν Ταρβήσιον γενομένης Βιτάλιος παρὰ	πολὺ	ἡσσηθεὶς ἔφυγεν, ὀλίγους μέν τινας
[7, 10]	ἐς χεῖρας ἦλθον. καὶ παρὰ	πολὺ	ἡσσηθέντες τῇ μάχῃ ἐς τὸ
[7, 34]	τε καὶ ἀρετῇ Γήπαιδες παρὰ	πολὺ	Λαγγοβαρδῶν κρείσσους τυγχάνουσιν ὄντες, τί
[7, 38]	βαρβαρικῶν στρατοπέδων, καίπερ ἐλασσόνων παρὰ	πολὺ	ὄντων, ἀπήλλαξαν, Ἀσβάδῳ ἡ ἑτέρα
[7, 39]	εὐθὺς ἔπεμψε, στράτευμα μὲν οὐ	πολὺ	παρασχόμενος, ἐπιστείλας δὲ τὸν ξὺν
[7, 4]	οὓς δὴ κατιδόντες Ῥωμαῖοι καὶ	πολὺ	πλῆθος εἶναι τῶν σφίσι μαχομένων
[7, 35]	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἦλθον. παρὰ	πολύ	τε ἡσσηθέντες τῇ μάχῃ ἔφυγον
[7, 17]	Ῥώμῃ φυλακτηρίου ἦρχον (σίτου γὰρ	πολύ	τι μέτρον ἐντὸς τοῦ Ῥώμης
[7, 1]	κατῆλθέ ποτε, κόσμου τε περιβεβλημένη	πολύ	τι χρῆμα καὶ θεραπείαν ἐπαγομένη
[7, 6]	ᾤοντο, τεκμαιρόμενοι ὅτι δὴ στόλου	πολύ	τι χρῆμα πλεῖν ἐκ Σικελίας
[7, 34]	τῶν ὑπαρχόντων βεβουλευμένος κρείσσω παρὰ	πολὺ	τοῦ πρὸς αὐτοῦ τετυχηκότος τῆς
[7, 21]	πολέμου παρασκευῇ τῶν ἐναντίων παρὰ	πολὺ	ὑπεραίροντες δυνάμει τινὶ ἀφανεῖ τε
[7, 34]	βιάζεσθαι οὐδαμῆ πρόσεστιν. ὡς δὲ	πολυανθρωπίᾳ	τε καὶ ἀρετῇ Γήπαιδες παρὰ
[7, 21]	εἰκὸς ἀνθρώπῳ γενέσθαι, κἂν τῇ	πολυλογίᾳ	τις ἀποκναίειν δοκῇ· ἐπεὶ οὐδὲ
[7, 30]	Βαλεριανῷ καὶ ἄλλοις ἄρχουσι στόλον	πολὺν	ἀγείρας εὐθὺ Ῥουσκιανῆς κατὰ τάχος
[7, 2]	Ταρβήσιον, ἐπὶ τὴν ἀρχὴν παρακαλοῦντες.	πολὺν	γὰρ ἤδη πόθον τῆς Ἰλδιβάδου
[7, 21]	μάλιστα, ἐνδεικνύμενοι, καὶ γερόντων ξυνετωτάτων	πολὺν	ὅμιλον, ὅπερ τοῖς ἐς ἀγῶνας
[7, 12]	δὲ χρόνον ἐν Βυζαντίῳ διατρίψας	πολὺν	οὐδὲν μὲν διεπράξατο ὧν ἕνεκα
[7, 29]	ἀλλὰ διαλεῖπον, ἂν οὕτω τύχῃ,	πολύν	τινα μεταξὺ χρόνον. καὶ πολλὰ
[7, 1]	στρατιᾶς ἔχων καὶ βαρβάρων Ἐρούλων	πολύν	τινα ὅμιλον) διὰ μάχης ἐλθεῖν
[7, 16]	Σικελίας μετάπεμπτος ἦλθεν. ἐτύγχανε γὰρ	πολύν	τινα χρόνον διὰ τοῦτο ἐν
[7, 5]	τῶν βαρβάρων ἀμυνομένων ὠθισμός τε	πολὺς	γέγονε καὶ πολλοὶ ἑκατέρωθεν ἔργα
[7, 22]	ἐτρέψαντο. φόνος τε αὐτῶν ἐγεγόνει	πολύς.	γνοὺς δὲ ταῦτα ὁ Τουτίλας
[7, 22]	ἀλλήλοις ξυνέμιξαν, ὠθισμὸς μὲν ἀμφοτέρων	πολὺς	ἐγεγόνει, Ἄνται δὲ τῇ σφετέρᾳ
[7, 35]	ἕκαστος, ὑπερβλύσας δὲ καὶ ῥεύσας	πολὺς	ἐς τοσόνδε γῆν τὴν ἐχομένην
[7, 24]	βαρβάρων ἅτε ἀφ´ ὑψηλοῦ βαλλομένων	πολὺς,	κόπῳ τε πολλῷ καὶ ταλαιπωρίᾳ
[7, 36]	πόλει τοὺς πολεμίους ἐδέξαντο. καὶ	πολὺς	μὲν τῶν παραπεπτωκότων ἐνταῦθα γεγένηται
[7, 13]	ἀπροσδοκήτου ἐργάσασθαι. βαρβάρων γὰρ Σκλαβηνῶν	πολὺς	ὅμιλος ἔτυχον ἔναγχος διαβάντες μὲν
[7, 8]	οἶδα, ὡς τῶν ἀνθρώπων ὁ	πολὺς	ὅμιλος τὰ τῶν πραγμάτων ὀνόματα
[7, 1]	τοῦ θεάματος τούτου οὐδεὶς ἔλαβε.	πομπῇ	γὰρ αὐτοῦ ἰσχυροτάτῃ ἡ πρόοδος
[7, 31]	τήν τε Πρεϊέκταν Ἰωάννης ὁ	Πομπηίου	τοῦ Ὑπατίου γυναῖκα γαμετὴν ἐποιήσατο.
[7, 8]	Ῥώμην ἐκέλευεν ὁδῷ ἰόντας πορεύεσθαι,	πομπούς	τινας τῶν ἐν Γότθοις δοκίμων
[7, 17]	μὴ περὶ τὰς τῶν δούλων	πονεῖσθαι	ταφάς· ἢν δὲ μηδὲ τοῦτο
[7, 14]	ῥύπου ᾗπερ ἐκεῖνοι ἐνδελεχέστατα γέμουσι,	πονηροὶ	μέντοι ἢ κακοῦργοι ὡς ἥκιστα
[7, 13]	αὐτῷ τὴν εὐβουλίαν ἐπὶ τὰ	πονηρότατα	τῶν ἀποβάσεων. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[7, 11]	ἀνδρῶν ἀγαθῶν πράξεις μοχθηρία τῶν	πονηροτάτων	ἀναχαιτίζειν τε καὶ διαφθείρειν ἱκανῶς
[7, 21]	οὐ δέον ἐπὶ τῷ σφετέρῳ	πονηρῷ	ἴδοιεν καὶ τοὺς Γραικοὺς ἐπὶ
[7, 7]	αἰσχυνόμεθα, καίπερ οὐκ ἐπὶ τῷ	πονηρῷ	Νεαπολιτῶν τὴν προσεδρείαν ποιούμενοι. μὴ
[7, 19]	ἐν τούτῳ τις φήμη ἐπὶ	πονηρῷ	τῷ Ῥωμαίων ἐς Πόρτον ἐλθοῦσα
[7, 30]	καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἐπὶ	πονηρῷ	τῷ σφετέρῳ ἐπενεγκόντες. πρέσβεις τε
[7, 21]	ὁ τοῦ δικαίου λόγος τιμῷτο.	πόνος	τε οὐδεὶς αὐτῷ τἀγαθὰ ἐφ´
[7, 29]	πλῆθος ἄγχιστά πη τοῦ στόματος	Πόντου	τοῦ Εὐξείνου ξυνέρρεον. οἵπερ ἐκ
[7, 19]	οὖν καὶ ὁ Ῥωμαίων στόλος	πόνῳ	ἀναπλέοντες ἅτε τοῦ ῥεύματος σφίσιν
[7, 20]	καὶ τὸν Γότθων στρατὸν οὐδενὶ	πόνῳ	ἐδέξαντο. Τουτίλας δὲ αὐτοὺς ἐνταῦθα
[7, 28]	αὐτίκα ἐλθόντες ἀρετῇ τε οὐδενὶ	πόνῳ	ἔτρεψαν, καίπερ αὐτῶν τῷ πλήθει
[7, 22]	ἡσσηθήσῃ βασιλέως ἐν τῷδε τῷ	πόνῳ,	ἢ περιέσῃ, ἂν οὕτω τύχοι.
[7, 6]	Βενεβεντὸν πόλιν ἐχυρὰν παρεστήσατο οὐδενὶ	πόνῳ,	καὶ αὐτῆς τὰ τείχη ἐς
[7, 37]	τὸ ἐκείνῃ φρούριον παρεστήσατο οὐδενὶ	πόνῳ,	καὶ Γότθοι δὲ, οὕσπερ ἐλίπετο
[7, 20]	εἶναι τοῦτο ποιεῖν ἰσχυρίζοντο οὐδενὶ	πόνῳ.	καὶ ὃς χάριτας σφίσιν ἁδρὰς
[7, 25]	ὑμῖν ἡ Περυσίας ἐπικράτησις οὐδενὶ	πόνῳ.	Κυπριανὸς γὰρ ὃς τῶν ἐνταῦθα
[7, 6]	τε ἀθυρόγλωσσος ἐν τούτῳ τῷ	πόνῳ	ὁ ἀνὴρ ὤφθη. προϊόντος δὲ
[7, 15]	ἐνταῦθα κατάρωσι, κρατήσωσιν αὐτῶν οὐδενὶ	πόνῳ.	ὅπερ κατιδόντες ὅσοι φρουρὰν ἐν
[7, 33]	συντάξεις ἁπάσας πρὸς βασιλέως κεκομισμένοι	πόνῳ	οὐδενὶ ἀπαλλάσσονται. ~Οὕτω μὲν οἱ
[7, 10]	εὑρὼν αὐτοῦ τε ἐκράτησε καὶ	πόνῳ	οὐδενὶ ἐς τὸ φρούριον εἰσελθεῖν
[7, 38]	οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος, διέβησαν, καὶ	πόνῳ	οὐδενὶ ποταμὸν Εὗρον εὐθὺς διαβάντες
[7, 38]	αὐτοὺς οἱ Σκλαβηνοὶ τρεψάμενοι οὐδενὶ	πόνῳ	πλείστους μὲν αἰσχρότατα φεύγοντας ἔκτειναν,
[7, 24]	οὔτε αὐτὸς ἔσχεν, ἀλλ´ ὅπερ	πόνῳ	τε καὶ χρόνῳ πολλῷ αὐτοῖς
[7, 37]	θνήσκει, ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν τῷ	πόνῳ	τούτῳ γενόμενος. ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν
[7, 14]	Βυζάντιον Ναρσῆς ἐν ταύτῃ τῇ	πορείᾳ	καταλαμβάνει. καὶ ξυγγενόμενος, ἐπεὶ φενακίζοντα
[7, 13]	καὶ αὐτοῖς ἐν ταύτῃ τῇ	πορείᾳ	ξυνέβη τις τύχη μεγάλα Ῥωμαίους
[7, 26]	γὰρ πολλῷ ἐν ταύτῃ τῇ	πορείᾳ	σφίσιν ὁμιλῆσαι ξυνέβη) στεῖλαι δέ
[7, 8]	ἐς Ῥώμην ἐκέλευεν ὁδῷ ἰόντας	πορεύεσθαι,	πομπούς τινας τῶν ἐν Γότθοις
[7, 5]	πολεμίους ἐχώρουν. καὶ αὐτοῖς ὁδῷ	πορευομένοις	ξυμφορώτατον ἔδοξεν εἶναι τῶν ἀρχόντων
[7, 30]	τοὺς ἵππους ἀποβιβάσαντας ὁδῷ τε	πορευομένους	ἐς Πικηνοὺς ἰέναι, ξυνταράξοντας τῶν
[7, 18]	αὐτίκα δὴ διαβήσεσθαι τὸν ἐκείνῃ	πορθμὸν,	ἔς τε Τουτίλαν τὰ παρόντα
[7, 37]	οὐ πρότερον διέβησαν τὸν τῇδε	πορθμὸν,	ἕως φρουρίου τοῦ ἐν Ῥηγίῳ
[7, 18]	τόν τε κατὰ Σκύλλαν φυλάξει	πορθμὸν	καὶ τὴν ταύτῃ ἠϊόνα, ὡς
[7, 27]	κυνίσκους τανῦν καλοῦσιν, ἐνταῦθα τοῦ	πορθμοῦ	ἐκ παλαιοῦ τε καὶ ἐς
[7, 12]	χρημάτων δὲ πρόσοδον ἐξ Ἰταλίας	πορίζεσθαι	ἡμῖν ἀδύνατά ἐστι, πάλιν πρὸς
[7, 21]	οἱ παντὶ σθένει παρὰ βασιλέως	πορίζεσθαι,	ὅπως δὴ μὴ αὐτὸς ἀναγκάζηται
[7, 28]	τοῖς σφετέροις τὰ ἐπιτήδεια πάντα	πορίζεσθαι,	τοὺς δὲ πολεμίους ἐν στενοχωρίᾳ,
[7, 6]	τὰ ἐπιτήδεια κατὰ τὴν χρείαν	πορίζηται.	καί οἱ νεῶν ξυνέπεμψε στόλον,
[7, 31]	ὑποφαίνουσα καὶ τῆς βασιλείας οὐ	πόρρω	αὐτὸν τὸ λοιπὸν ἔσεσθαι. οἱ
[7, 38]	Ῥωμαῖοι ἐς τὴν δίωξιν ἐκπεπτωκότες	πόρρω	που τοῦ περιβόλου ἐγένοντο. ἀναστάντες
[7, 24]	ὑποχωρούντων διώκοντες τῶν Ῥωμαίων τινὲς	πόρρω	που τοῦ περιβόλου ἐγένοντο. οὓς
[7, 26]	τοῖς στρατιώταις ἐπισπόμενοι ἐς τὸν	Πόρτον	ἀφίκοντο, ταῖς δὲ γυναιξὶ πάσαις
[7, 19]	ἐπὶ πονηρῷ τῷ Ῥωμαίων ἐς	Πόρτον	ἐλθοῦσα περιήγγελλεν, ὡς νικῴη μὲν
[7, 19]	τὸν δὲ Ἰσαάκην ἐς τὸν	Πόρτον	ἐσαγαγὼν τήν τε πόλιν καὶ
[7, 23]	πλείστους τε διαφθείραντες ἐς τὸν	Πόρτον	εὐθὺς ἀνεχώρησαν. ταῦτα μὲν οὖν
[7, 19]	τῶν πολεμίων τινὲς ἐπὶ τὸν	Πόρτον	ἴωσι, διακωλύειν δυνάμει τῇ πάσῃ.
[7, 19]	ἁλῴη, ἀλλ´ οἰόμενος τόν τε	Πόρτον	καὶ τὴν γυναῖκα ἀπολωλέναι καὶ
[7, 15]	τινες μόλις διαφυγόντες ἐς τὸν	Πόρτον	κομίζονται. Τότε καὶ Βιγίλιος, ὁ
[7, 19]	δὴ ἐπὶ τῆς κατὰ τὸν	Πόρτον	ὁδοῦ ἐπ´ αὐτὸ τοῦ ποταμοῦ
[7, 18]	ἢ πλοίοις ἄλλοις, ἐκ τοῦ	Πόρτου	ἀναγομένοις ἐς τὴν πόλιν ἐσιτητὰ
[7, 15]	τῇ ἐπιγενησομένῃ ἔφοδος ἐκ τοῦ	Πόρτου	ἐπ´ αὐτοὺς ἔσται. καὶ ὃς
[7, 19]	ὄχθην, ἥ ἐστιν ἐκ τοῦ	Πόρτου	ἐς Ῥώμην ἰόντι ἐν δεξιᾷ,
[7, 22]	Βελισάριον εἴη ἔξω πη τοῦ	Πόρτου	ἰέναι· αὐτὸς δὲ ξὺν τῷ
[7, 36]	ἀπωσαμένων ἐνθένδε Ῥωμαίων. τοῦ μέντοι	Πόρτου	κρατήσαντες Ῥώμην κατὰ κράτος ἐπολιόρκουν.
[7, 24]	τινὰς φρουρᾶς ἕνεκα τῆς ἐν	Πόρτῳ	ἀπολιπὼν αὐτὸς ξὺν τῷ ἄλλῳ
[7, 19]	ἄπρακτοι ἀνεχώρησαν. ἐν δὲ τῷ	Πόρτῳ	γενόμενος Βελισάριος, τήν τε Ἰσαάκου
[7, 15]	ὅπερ κατιδόντες ὅσοι φρουρὰν ἐν	Πόρτῳ	εἶχον, ἔς τε τὰς ἐπάλξεις
[7, 15]	χαίρειν τε τοὺς ἐν τῷ	Πόρτῳ	Ῥωμαίους οἰόμενοι καὶ σφᾶς ἐπὶ
[7, 15]	ἐφ´ ᾧ τό τε ἐν	Πόρτῳ	φρούριον ξυμφυλάξουσι τοῖς ἐνταῦθα φρουροῖς,
[7, 29]	τὸ κῆτος, ὃ δὴ Βυζάντιοι	Πορφύριον	ἐκάλουν, ἑάλω. τοῦτό τε τὸ
[7, 1]	τε διετέλει καὶ τὰ ἐν	ποσὶν	ἀεὶ κτώμενος. ἐπεὶ δὲ ἐς
[7, 35]	ἑλόντες κτείναντές τε τοὺς ἐν	ποσὶν	ἅπαντας καὶ τὰ χρήματα ληϊσάμενοι
[7, 29]	κτείνοντες καὶ ἀνδραποδίζοντες τοὺς ἐν	ποσὶν	ἡβηδὸν ἅπαντας καὶ τὰ χρήματα
[7, 14]	ἔχειν, ἀλλ´ ἐπειδὰν αὐτοῖς ἐν	ποσὶν	ἤδη ὁ θάνατος εἴη, ἢ
[7, 20]	σῶν τὸ λοιπὸν, ὦ „δέσ„	ποτα,	φείδου. ταύτην ὁ Τουτίλας τὴν
[7, 4]	ὅσον ἀπὸ σταδίων εἴκοσι τὸν	ποταμὸν	διαβαίνοντας, κατόπισθεν τοῦ τῶν πολεμίων
[7, 40]	Ῥωμαίων τὴν γῆν. Ἴστρον τε	ποταμὸν	διαβάντες ἀμφὶ Νάϊσον ἦλθον. ὧν
[7, 40]	ἄλλοι οὐ πολλῷ ὕστερον Ἴστρον	ποταμὸν	διαβάντες καὶ τοῖς προτέροις ἀναμιχθέντες,
[7, 40]	οἳ Σκλαβηνῶν ἄγχιστα ᾤκηνται, Ἴστρον	ποταμὸν	διαβάντες στρατῷ μεγάλῳ ἐσέβαλον ἐς
[7, 35]	μέντοι Γότθοις ξυνέμιξεν, ἀλλ´ Ἴστρον	ποταμὸν	διαβὰς αὖθις ἐς Σκλαβηνοὺς ἀπεχώρησεν.
[7, 6]	οἱ προσχωρεῖν οὐδεὶς ἤθελε, Τίβεριν	ποταμὸν	διαβὰς, ἐς μὲν τὰ Ῥώμης
[7, 4]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα τὸν	ποταμὸν	διαβὰς εὐθὺ τῶν ἐναντίων ἐχώρει·
[7, 34]	κατεπτηχότες τὴν δύναμιν ὥστε τὸν	ποταμὸν	διαπορθμεύεσθαι οὐδὲ ὅσον ἀποπειράσασθαι πώποτε
[7, 4]	ἐγεγόνει, καὶ ἐπεὶ διαβαίνειν τὸν	ποταμὸν	ἔμελλον, ξυγκαλέσας Τουτίλας ἅπαντας τοιαῦτα
[7, 38]	ἀντιστατοῦντος, διέβησαν, καὶ πόνῳ οὐδενὶ	ποταμὸν	Εὗρον εὐθὺς διαβάντες δίχα ἐγένοντο.
[7, 24]	μὲν ἐνστρατοπεδευσάμενοι ηὐλίσαντο παρὰ Τίβεριν	ποταμὸν,	ἡμέρᾳ τε τῇ ἐπιγενομένῃ ἅμα
[7, 14]	διέβη μὲν ὁ Χιλβούδιος τὸν	ποταμὸν	ᾗπερ εἰώθει ξὺν ὀλίγῳ στρατῷ,
[7, 39]	καὶ βάρβαροι πολλοὶ, οἵπερ ἀμφὶ	ποταμὸν	Ἴστρον διατριβὴν εἶχον, κατὰ κλέος
[7, 29]	τὸν χρόνον Σκλαβηνῶν στράτευμα διαβάντες	ποταμὸν	Ἴστρον Ἰλλυριοὺς ἅπαντας ἄχρι Ἐπιδαμνίων
[7, 13]	ὅμιλος ἔτυχον ἔναγχος διαβάντες μὲν	ποταμὸν	Ἴστρον, ληϊσάμενοι δὲ τὰ ἐκείνῃ
[7, 40]	καὶ ὅ τι κατεργασόμενοι διέβησαν	ποταμὸν	Ἴστρον. οἱ δὲ ἰσχυρίσαντο ὡς
[7, 14]	ὄνομα, ἣ κεῖται μὲν ὑπὲρ	ποταμὸν	Ἴστρον, Τραϊανοῦ τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος
[7, 38]	πώποτε. οὐ μὴν οὐδὲ στρατῷ	ποταμὸν	Ἴστρον φαίνονται διαβεβηκότες ἐκ τοῦ
[7, 38]	πλέον ἢ ἐς τρισχιλίους ἀγηγερμένοι,	ποταμόν	τε Ἴστρον, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος,
[7, 36]	κυρία, Τουτίλας μηχανᾶται τοιάδε. ἐς	ποταμὸν	Τίβεριν ἐν πρώτῃ τῶν νυκτῶν
[7, 14]	μηκέτι τοῖς ταύτῃ βαρβάροις ὁ	ποταμὸς	διαβατὸς ἔσται, ἐπεὶ αὐτοῦ τὴν
[7, 18]	χῶρον κατανοήσας ᾗ μάλιστα ὁ	ποταμὸς	ἐν στενῷ κάτεισιν, ὅσον ἀπὸ
[7, 14]	καὶ τὸ λοιπὸν ὅ τε	ποταμὸς	ἐσβατὸς ἀεὶ τοῖς βαρβάροις κατ´
[7, 29]	παθεῖν. τότε καὶ Νεῖλος ὁ	ποταμὸς	ὑπὲρ ὀκτωκαίδεκα πήχυς ἀναβὰς ἐπέκλυσε
[7, 25]	κακουργήσει· τάς τε γὰρ τοῦ	ποταμοῦ	γεφύρας τούτου ἕνεκα καθελεῖν ἔγνωκα,
[7, 2]	ἤθελεν· ὥστε τὰ ἐκτὸς Πάδου	ποταμοῦ	Γότθους ἔχοντας ἀπαλλάσσεσθαι Ἰταλίας τῆς
[7, 24]	ἔς τε Ῥώμην διὰ τοῦ	ποταμοῦ	ἐσκομίσας {εἰσῆξε} Ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλας
[7, 33]	τῶν πατρίων Λαγγοβάρδαι ἐξαναστάντες ἐνθένδε	ποταμοῦ	Ἴστρου ἱδρύσαντο, Γηπαίδων οὐ πολλῷ
[7, 19]	τάχιστα ἐς τὴν ἑτέραν τοῦ	ποταμοῦ	ὄχθην ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ τῶν
[7, 19]	κατὰ δὲ τὴν ἑτέραν τοῦ	ποταμοῦ	ὄχθην, ἥ ἐστιν ἐκ τοῦ
[7, 19]	οἳ δὴ ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ	ποταμοῦ	σειρᾶς σιδηρᾶς ἐπὶ τῇ φυλακῇ
[7, 4]	τοίνυν ἡμῖν μᾶλλον ξυνοίσειν τοῦ	ποταμοῦ	τηρήσασι τὴν διάβασιν τοῖς βαρβάροις,
[7, 19]	Πόρτον ὁδοῦ ἐπ´ αὐτὸ τοῦ	ποταμοῦ	τὸ ὕδωρ εἱστήκει, ἐκέλευε τὸν
[7, 14]	ἀνειπὼν, ἐπὶ τῇ τοῦ Ἴστρου	ποταμοῦ	φυλακῇ κατεστήσατο, φυλάσσειν κελεύσας ὅπως
[7, 14]	αὐτοῖς ἐωνῆσθαι. σέβουσι μέντοι καὶ	ποταμούς	τε καὶ νύμφας καὶ ἄλλα
[7, 10]	Τιβέριδος ἐσκομίζεσθαι. πρὸς γὰρ τῷ	ποταμῷ	ἡ πόλις κειμένη Ῥώμης ὕπερθεν
[7, 13]	ἰσχυρὸν ἔχουσα. πρὸς δὲ τῷ	ποταμῷ	Ἠριδανῷ κεῖται καὶ μόνη τῶν
[7, 9]	οὕτως ἔχει, λογίζεσθε ἤδη τί	ποτε	ἄρα ὑμῖν ἀπολελογῆσθαι πρὸς τὰ
[7, 1]	Γότθοις ἅπασι ταύτῃ οἰόμενος. καί	ποτε	αὐτὸν Γότθων τοὺς ἀρίστους ἑστιῶντα
[7, 32]	ἀεὶ καταγοητεύων τὸν Ἀρταβάνην, ἐπειδή	ποτε	αὐτὸν ἐνδόντα εἶδεν, ἐπί τινα
[7, 16]	τὴν ὁμολογίαν κεκομισμένους τοῦ μή	ποτε	αὐτοὺς τοῖς πάλαι κεκτημένοις προήσεσθαι
[7, 8]	οὐκέτι ἐξῃτοῦντο, ἀλλ´ εἴων ὅπως	ποτὲ	αὐτῷ πράσσειν δοκοίη. καὶ ὃς
[7, 37]	αὐτὸν οὔτε εἶναι οὔτε ἔσεσθαί	ποτε	βασιλέα φάσκων, ὅς γε Ῥώμην
[7, 21]	χρόνον. ἢν γάρ σοι ταῦτά	ποτε	βουλομένῳ εἴη, πατήρ τε ἂν
[7, 11]	πολεμίοις πολλοῖς γε οὖσιν ἀξιόμαχοί	ποτε	γένοιντο καὶ τὰς τῶν πολιορκουμένων
[7, 34]	δὲ διασκοπεῖσθαι τοσοῦτον αἰτοῦμεν, ὅπη	ποτὲ	γνώμης τὰ ἐς φιλίαν Γήπαισιν
[7, 1]	ἐτρύφα· μεθύοντα γοῦν Βελισάριον οὐδείς	ποτε	εἶδεν. ὅσον μὲν οὖν χρόνον
[7, 26]	Γότθοι ἐντυχόντες τινὲς ἐπυνθάνοντο ὅστις	ποτὲ	εἴη. κτεῖναι γὰρ τὸν παραπίπτοντα
[7, 14]	λόγῳ, πάντας βαρβάρους λανθάνοντα ὅστις	ποτέ	ἐστιν. ἢν τοίνυν αὐτῷ βουλομένῳ
[7, 32]	„Ἐγὼ μὲν γὰρ „οὐκ ἄν	ποτε“	ἔφη „τῶν τι ἀπορρήτων ἐθάρσησα
[7, 34]	αὐχοῦσι. τίνα πόλεμον ὑπὲρ ὑμῶν	ποτε	ἢ ξὺν ὑμῖν ἢ πρὸς
[7, 13]	ἔσχε. τοῦτο δὲ ὅ τί	ποτε	ἦν αὐτίκα δηλώσω. ~Χιλβούδιος ἦν
[7, 12]	πόλεμον, οἶμαι, διενεγκεῖν οὐ μή	ποτε	ἱκανὸς εἴη. Θρᾷκας μὲν γὰρ
[7, 8]	δίαιταν ὡς ἥκιστα κατεστήσαμεν, ὅπη	ποτὲ	κεχώρηκεν ἡμῖν ἡ τύχη ἐπίστασθε
[7, 1]	αὕτη ἐς τὸ βαλανεῖον κατῆλθέ	ποτε,	κόσμου τε περιβεβλημένη πολύ τι
[7, 19]	ἠκηκόει καὶ οὐ διερευνησάμενος ὁποίᾳ	ποτὲ	μηχανῇ Ἰσαάκης ἁλῴη, ἀλλ´ οἰόμενος
[7, 20]	δὴ τῶν βαρβάρων ὅ τί	ποτε	ὁ Τουτίλας διανοοῖτο, οἱ δὲ
[7, 9]	μόνης, τούτῳ δὴ μηδὲ ἀντιλέγειν	ποτὲ	περὶ τῶν πεπραγμένων λελείψεται. οὐ
[7, 25]	τὰ γὰρ ἀνθρώπεια καὶ σφάλλεσθαί	ποτε	πέφυκεν, ὅστις τε ἄνθρωπος ὢν
[7, 32]	μήτε Γερμανῷ τῷ πατρὶ ταῦτά	ποτε	ποιητέα εἶναι. Καὶ ὁ μὲν
[7, 20]	διερευνᾶσθαι τοὺς φύλακας ὅ τί	ποτε	ποιοῦσιν ἠξίουν, οὐ μὴν οὐδέ
[7, 16]	ὅτου ἂν δεηθείης, οὐ μή	ποτε	πρὸς ἡμῶν ἀτυχήσεις. ἃ δὴ
[7, 18]	τί δὲ οὐκ ἀπολούμενος συνοίσειν	ποτὲ	Ῥωμαίοις τε καὶ αὐτῷ μέλλει,
[7, 13]	ὀνόματος, ἀνδρὸς ἐπιφανοῦς καὶ Ῥωμαίων	ποτὲ	στρατηγήσαντος, διελέγξαι τὴν ἐπιβουλὴν ῥᾳδίως
[7, 34]	δέος. τίς δ´ ἂν εὐγνωμοσύνην	ποτὲ	τὴν ἀδυναμίαν καλοίη; ποία δὲ
[7, 11]	ἐνθάδε ἀφῖγμαι οὔτ´ ἂν ἑκών	ποτε	τοῖς βασιλέως κατηκόοις πολέμιος εἴην.
[7, 32]	Ἰουστῖνον δι´ ὅρκων ἰσχυρίσασθαι μή	ποτε	τοὺς λόγους ἔς τινα τῶν
[7, 13]	ἢν δέ τι καὶ βουλεύσηταί	ποτε	τῶν δεόντων, ἀλλὰ πνέουσα τῷ
[7, 34]	τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν τί	ποτε	ὑπὲρ τούτων αὐτοῖς ἐς Ῥωμαίους
[7, 33]	βαρβάρων ἐκπεπολεμωμένων ὑπαντιάσαι. οὐ γάρ	ποτε	ᾤοντο Γαλλίας ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ
[7, 9]	τὰ ἐς Γότθους εἰργασμένα ξυμβήσεται·	πότερα	ὑμᾶς ἀγνοεῖν τὰς Θευδερίχου τε
[7, 7]	αὐτῶν αἱ νῆες οὐ λίαν	που	ἄγχιστα τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου
[7, 39]	ἔν τε Ῥαβέννῃ καὶ εἴ	που	ἄλλη πόλις σφίσι λελεῖφθαι τετύχηκεν,
[7, 1]	τοιαύτας τὰ πρόσωπα, οἵας οὐδείς	που	ἀνθρώπων εἶδεν, οὔτε οἱ ἐς
[7, 32]	Ἀρταβάνην αὐτὸ μεμηνύσθαι, καὶ ἤν	που	Ἀρσάκης διαφυγὼν λαθεῖν δύνηται, ἀνεξέλεγκτον
[7, 38]	ἀπεῶσθαι τὸν κίνδυνον οὐ μακράν	που	ἐγένοντο. ἔπειτα δὲ αὐτοὺς πλήθει
[7, 9]	ξένων καὶ φίλων ἐπίστασθε δή	που,	εἴ τι τῶν Ἀλεξάνδρου μέμνησθε
[7, 34]	ἐπεὶ δὲ ὁ πόλεμος ἤδη	που	ἐν χερσὶ γέγονεν, οἱ δὲ
[7, 10]	πρὸς αὐτῶν γινομένης αἰτίας ἄγχιστά	που	ἐνστρατοπεδευομένους τοὺς πολεμίους ἐπηγάγοντο νύκτωρ.
[7, 32]	ὕστερον, ἐπειδὴ παρὼν Βελισάριος ἄγχιστά	που	ἤδη ἠγγέλλετο, Μάρκελλος μὲν ἐς
[7, 34]	περιυβρισμένῳ ἐς ὄψιν ἥκειν. ἴσως	που	καὶ ἀναιδείας περιουσίᾳ ἐς ξυμμαχίαν
[7, 22]	τὸ Γάργανον, ὅπερ ἐν Ἀπουλίοις	που	μέσοις ἀνέχει, ἐν τῷ Ἀννίβαλος
[7, 12]	εἰμὶ γὰρ ἐν Ἰταλιώταις ἤδη	που	μέσοις· εἰ δὲ περιεῖναι βούλει
[7, 18]	ἣ κεῖται μὲν ἐν Ἀπουλίοις	που	μέσοις, πέντε δὲ ἡμερῶν ὁδῷ
[7, 32]	γὰρ ὢν ἐν Ἰλλυριοῖς ἤδη	που	μέσοις. τοσαῦτα ὑπειπὼν Ἀρσάκης ἐς
[7, 32]	εἴη, τότε δὴ, ἑσπέρας βαθείας	που	οὔσης, ἐγχειρίδια φέροντας ἀπροσδοκήτους ἐνταῦθα
[7, 28]	μὲν ὁ Κρότων πρὸς δύοντά	που	τὸν ἥλιον, ὁ Τάρας δὲ
[7, 38]	ἐς τὴν δίωξιν ἐκπεπτωκότες πόρρω	που	τοῦ περιβόλου ἐγένοντο. ἀναστάντες οὖν
[7, 24]	διώκοντες τῶν Ῥωμαίων τινὲς πόρρω	που	τοῦ περιβόλου ἐγένοντο. οὓς δὴ
[7, 8]	ἡμῖν ἡ τύχη ἐπίστασθε δή	που,	ὑφ´ οἵων τε καὶ ὁπόσων
[7, 32]	Περσαρμένιον ἕτερον, Χαναράγγην ὄνομα, τὸ	πρᾶγμα	ἦγεν. ἦν δὲ οὗτος ὁ
[7, 35]	μὲν ἐπὶ τὸν κεκτημένον τὸ	πρᾶγμα	ἦγον, ὁ δὲ τῶν ἐπιτηδείων
[7, 32]	Παλατίῳ φυλάκων ἦρχεν, ἀμφὶ τὸ	πρᾶγμα	ξυμβουλὴν ἐποιεῖτο, εἴπερ σφίσι ταῦτα
[7, 13]	τῇ Ῥώμῃ καὶ τοῖς ὅλοις	πράγμασι	δείσας, ἐπεὶ ἐκ Ῥαβέννης ἀμύνειν
[7, 25]	ἢ ἐκ τῶν λυμηναμένων τοῖς	πράγμασι	διδόναι βλάβος. φύσει μὲν γὰρ
[7, 18]	τριβὴν τὰ ἀνήκεστα λυμανεῖσθαι τοῖς	πράγμασι.	καὶ πλέουσι μὲν ἀνέμου τε
[7, 11]	τοῦτο τοῖς ἀνθρωπίνοις ἐμπέφυκεν ἀτεχνῶς	πράγμασι,	πολλάς τε ἀνδρῶν ἀγαθῶν πράξεις
[7, 40]	ἐν δὲ εἰρήνῃ καὶ ἀγαθοῖς	πράγμασι	τά τε νόμιμα καὶ τὸν
[7, 27]	εἶναι. τὰ γὰρ ὀνόματα τοῖς	πράγμασιν	ἀρχὴν μὲν εἰκότα ἐς ἀεὶ
[7, 1]	τά τε ξυνοίσοντα τοῖς βασιλέως	πράγμασιν	ἐβουλεύετο καὶ τὰ δεδογμένα ἔπρασσεν
[7, 8]	ἡμῖν ἢ κατ´ ἐλπίδα τὰ	πράγματα	ἄγει, οἷς γε ὑπὲρ τὴν
[7, 19]	καὶ ἅπαντα διεφθάρθαι σφίσι τὰ	πράγματα	ἄλλο τε οὐδὲν ἀπολελεῖφθαι ὀχύρωμα,
[7, 4]	γενόμενος οὐκ ἐπὶ μικροῖς τὰ	πράγματα	αὐτὸς ἔσφηλεν. ὁ μὲν γὰρ
[7, 2]	τῷ Ἰλδιβάδου φόνῳ καθεστήκει τὰ	πράγματα,	βασιλέα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου οἱ
[7, 8]	Ῥωμαῖοι ἔκ τε ἐχυροῦ ὁρμώμενοι	πράγματα	Γότθοις παράσχωσιν. ἐν πεδίῳ γὰρ
[7, 11]	ὅπως μὴ καταλαβόντες αὐτὰ Ῥωμαῖοι	πράγματα	Γότθοις παρέξωσι. τούτων θάτερον, Πίσαυρον,
[7, 6]	ἧκον ἔκ τε ὀχυροῦ ὁρμώμενον	πράγματα	Γότθοις παρέχειν δύνηται. μετὰ δὲ
[7, 1]	τε αὐτοῖς ἡμαρτήθη καὶ τὰ	πράγματα	διεφθάρη Ῥωμαίοις ξύμπαντα ἐν χρόνῳ
[7, 9]	τὰ Γότθων τε καὶ Ἰταλιωτῶν	πράγματα	ἔγνωτε; καίτοι ἐξεναγεῖσθε μὲν ὑμεῖς
[7, 25]	Γότθοις καὶ Οὐιττίγιδι ἐκεχωρήκει τὰ	πράγματα.	ἐγὼ τοίνυν ἐπειδὴ διδόντων ὑμῶν
[7, 32]	ἐς Χοσρόην τὸν Περσῶν βασιλέα	πράγματα	ἐπὶ Ῥωμαίοις νεώτερα πράσσων. βασιλεύς
[7, 11]	ὅπερ καὶ νῦν τὰ βασιλέως	πράγματα	ἔσφηλεν. ᾧ δὴ τοσοῦτον τὰ
[7, 14]	κατ´ ἐξουσίαν καὶ τὰ Ῥωμαίων	πράγματα	εὐέφοδα γέγονε, ξύμπασά τε ἡ
[7, 9]	ἀγωνίαν ὀκνήσεως. Ἰταλιώταις μὲν τὰ	πράγματα	ἐφέρετο τῇδε. Τουτίλας δὲ Ῥωμαίων
[7, 19]	μηχανὴ γέγονεν, ἣ τὰ Ῥωμαίων	πράγματα	ἔφθειρε τρόπῳ τοιῷδε. Ἐν ᾧ
[7, 12]	τε Ῥωμαίους καὶ τὰ βασιλέως	πράγματα	ἔχων. Ἡρωδιανὸς μὲν οὖν τοῖς
[7, 9]	ἕνεκα ἐς τοῦτο τύχης τὰ	πράγματα	ἥκει. ὑμῶν δὲ οἰέσθω μηδεὶς
[7, 1]	τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν ὅσους νεώτερα	πράγματα	ἤρεσκε. καὶ τῆς μὲν ἀρχῆς
[7, 1]	ἐποίουν ἀεὶ τοῖς πολεμίοις τὰ	πράγματα.	οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἄρχοντες
[7, 31]	Ἀρταβάνῃ οὐκ εὖ καθεστήκει τὰ	πράγματα,	οἴκοι καθῆστο ἐν πάσῃ ἀπραγμοσύνῃ,
[7, 32]	ὡς αὐτοῦ εἶναι διοικεῖσθαι τὰ	πράγματα,	οὐχ αὑτὸν μόνον περιορῴη, ἀλλὰ
[7, 34]	μάλιστα εἶναι θαρσῶν, τὴν τοῦ	πράγματος	ἀξίωσιν πεποιῆσθαι δοκεῖ, ὅπερ καὶ
[7, 34]	ἐφικέσθαι δύναιτο λόγῳ τῆς τοῦ	πράγματος	ἀτοπίας; οὐ κατεφρόνησαν τῆς Ῥωμαίων
[7, 24]	τὴν πόλιν αἱρήσειν, τοῦ δὲ	πράγματος	σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ τῶν Ῥωμαίων
[7, 14]	καὶ διὰ τοῦτο αὐτοῖς τῶν	πραγμάτων	ἀεὶ τά τε ξύμφορα καὶ
[7, 34]	γέγονεν, οἱ δὲ ὀπίσω τῶν	πραγμάτων	ἀναποδίζοντες τῷ τὴν οἰκείαν ἀσθένειαν
[7, 21]	πρότερον, εἰρήνης δὲ καὶ ἀγαθῶν	πραγμάτων	ἅπαντα ἐνεπλήσαντο τὸν κατ´ αὐτοὺς
[7, 4]	γὰρ καὶ ἀδοξίαν ἡ τῶν	πραγμάτων	ἀπόβασις ὀνομάζειν φιλεῖ, καὶ τοὺς
[7, 39]	καὶ νῦν δὲ τῶν Ἰταλίας	πραγμάτων	ἐς τοῦτο τύχης ἐληλακότων, ἐς
[7, 1]	~Οὕτω μὲν Βελισάριος, ἔτι τῶν	πραγμάτων	ᾐωρημένων, ξύν τε Οὐιττίγιδι καὶ
[7, 13]	οὐκ ἐπὶ τῷ τῶν βασιλέως	πραγμάτων	ξυμφόρῳ, ἐπεὶ ἐνταῦθα καθείρξας αὑτὸν
[7, 8]	ὁ πολὺς ὅμιλος τὰ τῶν	πραγμάτων	ὀνόματα μεταβάλλουσιν ἐπὶ τοὐναντίον. φιλανθρωπίαν
[7, 34]	ἀφελείᾳ βαρβαρικῇ, λόγων σπανιζούσῃ, τῶν	πραγμάτων	οὐδαμῆ ἐπαξίως εἰρήσθω. σὺ δὲ,
[7, 24]	τοῖς ἀνθρώποις ἐμπέφυκε πρὸς τῶν	πραγμάτων	τὰς ἀποβάσεις ἀεὶ τὴν γνώμην
[7, 11]	οὔτε ἀνθρώπινον καὶ τῆς τῶν	πραγμάτων	φύσεως ἔξω, τὸ δὲ τὰ
[7, 6]	ἐν ξυμφορᾷ πεποιημένος τῶν Ἰταλίας	πραιτωρίων	ἔπαρχον Μαξιμῖνον ὡς τάχιστα κατεστήσατο,
[7, 32]	τάχα ἄν τι καὶ ἀγαθὸν	πράξαιμεν.	ὑπὲρ τούτων ὁ Χαναράγγης τῷ
[7, 3]	φύλαξ, πέμπει τοὺς πρὸς αὐτὸν	πράξαντας	ὁ Μαρκιανὸς παρὰ τοὺς τοῦ
[7, 25]	αἰτίαν ἐπισπᾶται τῶν ξυμπιπτόντων καὶ	πράξας	κατὰ νοῦν οὐδὲν αὐτὸς τοῖς
[7, 36]	τακτή τε ξυνέκειτο ἡμέρα τῇ	πράξει.	καὶ ἐπεὶ παρῆν ἡ κυρία,
[7, 17]	φθονήσητε τοῦ πάντων ἡδίστου, ἀλλὰ	πράξει	μιᾷ μυρίων ἀπαλλάξατε Ῥωμαίους δυσκόλων.
[7, 14]	βάρβαροι ἤκουσαν, ἐπῄνεσάν τε καὶ	πράξειν	ἅπαντα ὑπέσχοντο, εἴπερ αὐτοῖς τὸν
[7, 2]	βασιλέα ταῦτα δῆθεν τῷ λόγῳ	πράξειν	ἔμελλον ἅπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται,
[7, 12]	αὐτὸν Βελισάριος τῶν βεβιωμένων ἠπείλησε	πράξειν.	τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ Σπολιτίῳ
[7, 11]	πράγμασι, πολλάς τε ἀνδρῶν ἀγαθῶν	πράξεις	μοχθηρία τῶν πονηροτάτων ἀναχαιτίζειν τε
[7, 32]	δραστήριος δὲ καὶ ἐς τὰς	πράξεις	ὀξύτερος· ὥστε καὶ ἐς τῶν
[7, 32]	ἕνεκα πράσσων οὔτε λόγων ἢ	πράξεων	γελωτοποιῶν ἀνεχόμενος οὔτε ἄλλως ἀνειμένῃ
[7, 22]	δέ σε καὶ δόξα τῆς	πράξεως	ἀξία πρὸς πάντων ἀνθρώπων, ἥπερ
[7, 32]	ζέουσιν, οὕς γε καὶ τὴν	πρᾶξιν	αὐτοματίσειν ἐλπίδα ἔχω. ἠδικημένοι γὰρ
[7, 37]	χρόνον δὲ ἀναβαλέσθαι τινὰ τὴν	πρᾶξιν	ἐδέοντο, ἐφ´ ᾧ βασιλεῖ μὲν
[7, 6]	καὶ ἐς ταύτην δὴ τὴν	πρᾶξιν	ἐνῆγε. Τουτίλας δὲ τὸν πάντα
[7, 32]	τὴν Βελισαρίου παρουσίαν ἀποθέσθαι τὴν	πρᾶξιν,	ἐπειδὰν δὲ ὁ ἀνὴρ τάχιστα
[7, 20]	πάντα λόγον ἀγγείλαντες ἐς τὴν	πρᾶξιν	ἐπέρρωσαν. Τουτίλας δὲ, ἐπειδὴ τάχιστα
[7, 14]	ἅπαντες, κοινὴν δὲ εἶναι τὴν	πρᾶξιν	ἠξίουν, μεγάλα σφίσιν οἰόμενοι ἀγαθὰ
[7, 3]	ἀγαθὸς τὰ πολέμια, ἐς τὴν	πρᾶξιν	οὔτι ἀκουσίως καθῆκεν αὑτόν. οὗτος
[7, 33]	λόγοις ἐρρήθη. ταύτην τε τὴν	πρᾶξιν	οὐχ ὅπως οὐ διακωλύειν Ῥωμαῖοι
[7, 20]	παρ´ αὐτὸν ἧκον, ἐπὶ τὴν	πρᾶξιν	παρακαλοῦντες. καὶ ὃς ἑτέρους δύο
[7, 34]	παρούσης αὐτῶν πρεσβείας οὐ γέγονε	πρᾶξις	μιαρωτέρα ἐκ τοῦ παντὸς χρόνου.
[7, 14]	τινα ἤγαγεν ἡ τύχη καὶ	πρᾷον	δεσπότην. ἦν δὲ οὗτος ἀνὴρ
[7, 1]	εὐπρόσωπος πάντων μάλιστα. οὕτω δὲ	πρᾷόν	τε καὶ εὐπρόσοδον παρεῖχεν ἑαυτὸν
[7, 16]	ὕβριν ἐς ἄνδρα πρεσβευτὴν οὐ	πρᾳότητι	προσώπων οὐδὲ ῥημάτων ὄγκῳ τῶν
[7, 34]	καὶ Λαγγοβάρδαις τοῖς σοῖς ξυνοίσοντα	πρᾶσσε,	τοῦτο πρὸς τοῖς ἄλλοις ἅπασιν
[7, 8]	ἀλλ´ εἴων ὅπως ποτὲ αὐτῷ	πράσσειν	δοκοίη. καὶ ὃς τὸν μὲν
[7, 30]	τοῖς ἄλλοις ὀχυρώμασι τοῖς ἁλισκομένοις	πράσσειν	εἰώθει· οἷς δὲ τὸ μένειν
[7, 2]	αὐτοῖς ἄλλο μηδὲν πρὸς βασιλέα	πράσσειν	ἐπέστελλε, πλήν γε δὴ ὅπως
[7, 8]	νίκης πρόφασιν τῷ τὰ δίκαια	πράσσειν	ξυνοίσει μᾶλλον ἢ ἀπ´ ἐναντίας
[7, 32]	ἀκούσας Ἰουστῖνον τὸν παῖδα ἐκέλευε	πράσσειν	ὅπως ἡ Μαρκέλλου ἐπίταξις ἐπιτελὴς
[7, 1]	οἶμαι, οὐδεὶς ἐτόλμα, ἐπιτελῆ τε	πράσσειν	ὅσα ἐπιτάττοι οὐδαμοῦ ἀπηξίουν, τήν
[7, 32]	μέν οἱ ἐπικαιρότατα ἔφη τὰ	πρασσόμενα	ἐξειπεῖν, αὐτὸν δὲ περιέργως ἀκριβολογούμενον
[7, 3]	κατανοεῖν πάρεστι τὰ ἐν Βερώνῃ	πρασσόμενα	καὶ ἀπαριθμεῖσθαι τοὺς ταύτῃ ἀνθρώπους,
[7, 11]	ἐποίουν. Τουτίλας δὲ μαθὼν τὰ	πρασσόμενα	στρατῷ πολλῷ ἐπ´ αὐτοὺς ἦλθε.
[7, 11]	πολεμίων στρατόπεδον ἔκπυστα ἐποίησε τὰ	πρασσόμενα.	Τουτίλας τοίνυν ἄνδρας δισχιλίους ἀριστίνδην
[7, 22]	ἀγροίκους ἐκέλευον μεθίεσθαι μὲν τῶν	πρασσομένων,	τοὺς δὲ ἀγροὺς γεωργεῖν ᾗπερ
[7, 17]	ἀποτεμνόμενοι ἀπεδίδοντο Ῥωμαίων τοῖς εὖ	πράσσουσι	χρημάτων μεγάλων· μεδίμνου μὲν γὰρ
[7, 32]	βασιλέα πράγματα ἐπὶ Ῥωμαίοις νεώτερα	πράσσων.	βασιλεύς τε αὐτὸν ἄλλο μὲν
[7, 32]	νέμων, οὔτε χρημάτων τι ἕνεκα	πράσσων	οὔτε λόγων ἢ πράξεων γελωτοποιῶν
[7, 31]	Ἀρταβάνης τὴν ξυμφορὰν οὐκ ἤνεγκε	πρᾴως,	ἀλλ´ ἠγριαίνετό τε καὶ ἀγαθὰ
[7, 17]	ὑμᾶς ἥκομεν· ὅπως δὲ ἀκούσησθε	πρᾴως,	οὐ ξυνταρασσόμενοι τῷ τῶν λόγων
[7, 8]	τὴν αἰτίαν ἀφεῖναι. ὁ δὲ	πρᾴως	τε καὶ ταραχῇ οὐδεμιᾷ τῶν
[7, 31]	ἀνεγράψατο τὸ ἀξίωμα. τῇ μέντοι	Πρεϊέκτᾳ	ξυνοικίζεσθαι οὐδαμῆ ἴσχυσεν. ἦν γὰρ
[7, 31]	μάλιστα ξυνοικεῖν ἔγνω, τήν τε	Πρεϊέκταν	Ἰωάννης ὁ Πομπηίου τοῦ Ὑπατίου
[7, 31]	ἐπεί τε ἄμφω ταῦτα ἤρεσκε,	Πρεϊέκταν	μὲν Ἀρταβάνης βασιλεῖ ἔπεμψεν, αὐτὸς
[7, 31]	ἐρρήθη, ἐξαισία τις ἐπιθυμία ἐγένετο	Πρεϊέκταν	τὴν βασιλέως ἀδελφιδῆν, ἣν εἶχεν
[7, 4]	ἡμᾶς ἐς τὸν ἀγῶνα γίνεσθαι	πρέποι.	οὐ γὰρ ἐπ´ ἄλλους τινὰς
[7, 34]	καὶ τοῦτο λογίζεσθαι ὑμᾶς ἂν	πρέποι,	ὡς Λαγγοβάρδαι μὲν ἐξ ὑπογυίου
[7, 11]	ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν βασιλεῖ τε διαρκῶς	πρέπον	καὶ παραψυχῆς τοῖς ἠγαπημένοις ἱκανῶς
[7, 8]	οὔτε πολεμίῳ οὔτε βαρβάρῳ ἀνδρὶ	πρέπουσαν.	τοὺς μὲν γὰρ Ῥωμαίους λιμῷ
[7, 16]	ἐνδώσουσιν. ἐπὶ ταύτῃ δὴ τῇ	πρεσβείᾳ	Πελάγιος παρὰ Τουτίλαν ἦλθεν. ἥκοντά
[7, 16]	τύχωσι, καθεῖναι αὑτοὺς ἐς τὴν	πρεσβείαν	εἰώθασιν ἄνθρωποι, ἀλλ´ ὅπως τι
[7, 16]	τὴν πρὸς σὲ δέησιν τὴν	πρεσβείαν	ἐς τὸν θεὸν μεταθήσομαι, ὃς
[7, 34]	ἄνω. καίτοι τῆς παρούσης αὐτῶν	πρεσβείας	οὐ γέγονε πρᾶξις μιαρωτέρα ἐκ
[7, 16]	ὦ γενναῖε, καὶ τὸ τῆς	πρεσβείας	ὑπειπὼν ὄνομα ἐν μοίρᾳ ἡμᾶς
[7, 2]	Ἐράριχος δὲ Γότθους ἅπαντας συγκαλέσας	πρέσβεις	ἀνέπεισε πρὸς Ἰουστινιανὸν βασιλέα πέμψαι,
[7, 21]	ἔγνωκα. ὧν δὲ ἕνεκα τοὺς	πρέσβεις	ἀπέσταλκα τούσδε αὐτίκα εἴσῃ. αἰτούμεθα
[7, 37]	περιβόλου ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο.	πρέσβεις	δὲ πέμψας παρὰ Διογένην ὁ
[7, 34]	παρὰ βασιλέα καὶ οἱ Γηπαίδων	πρέσβεις	ἔλεξαν ὧδε „Δίκαιον, ὦ βασιλεῦ,
[7, 2]	κατάθοιτο σχῆμα. οἱ μὲν οὖν	πρέσβεις	ἐπειδὴ ἐν Βυζαντίῳ ἐγένοντο, κατὰ
[7, 2]	οἱ ἐς τὰ μάλιστα ἐπιτηδείων,	πρέσβεις	ἔπεμψεν ἄλλους τε καὶ Καβαλλάριον
[7, 21]	Ῥώμῃ ῥητόρων ἕνα, Θεόδωρον ὄνομα,	πρέσβεις	ἐς βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἔστειλεν, ὅρκοις
[7, 22]	Βελισαρίῳ τὴν αὑτοῦ γνώμην τοὺς	πρέσβεις	εὐθὺς ἀπεπέμψατο. καὶ τοῦ μὲν
[7, 22]	διοικήσασθαι. ~Ἐν ᾧ δὲ οἱ	πρέσβεις	οὗτοι ἐς Βυζάντιον καὶ αὖθις
[7, 21]	ξυμπεπτωκότα. ἐπεὶ δὲ καὶ οἱ	πρέσβεις	παρ´ αὐτὸν ἦλθον, ἀπήγγειλάν τε
[7, 33]	ἡνίκα οὖν Ἐρούλων ἐς Βυζάντιον	πρέσβεις	σταλεῖεν, τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν,
[7, 34]	πέμψαντες οὖν παρὰ βασιλέα Ἰουστινιανὸν	πρέσβεις	στράτευμα σφίσιν ἐδέοντο πέμψαι. ὅπερ
[7, 22]	μηλόβοτον καταστήσεσθαι, ἀλλὰ Βελισάριος μαθὼν	πρέσβεις	τε καὶ γράμματα παρ´ αὐτὸν
[7, 11]	ἐνθένδε ἀναχωρήσαντες ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν.	πρέσβεις	τε παρὰ βασιλέα πέμψαντες συγγνώμην
[7, 30]	ἐπὶ πονηρῷ τῷ σφετέρῳ ἐπενεγκόντες.	πρέσβεις	τε τῶν ἱερέων τινὰς πέμπουσιν,
[7, 14]	τῇδε, ἐν τούτῳ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς	πρέσβεις	τινὰς παρὰ τούτους δὴ τοὺς
[7, 34]	πέμπουσι καὶ αὐτοὶ ἐς Βυζάντιον	πρέσβεις	ὑπὲρ τῶν αὐτῶν δεησομένους. ἦρχε
[7, 34]	τε τοὺς λόγους, ὧνπερ ἕνεκα	πρεσβεύουσι,	ποιεῖσθαι. ὡς μὲν οὖν ἠδικήμεθα
[7, 16]	περιυβρίσθαι δὲ πάντων μάλιστα τῷ	πρεσβευτῇ	τούτῳ, ὃς ἂν ὑπούλων τε
[7, 16]	εἰς ἄνδρα φίλον τε καὶ	πρεσβευτὴν	ἔγωγε οἶμαι οὐχ ὃς ἂν
[7, 37]	τε ἄνδρα Ῥωμαῖον παρὰ βασιλέα	πρεσβευτὴν	ἔπεμψε, τὸν μὲν πόλεμον τόνδε
[7, 37]	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς οὔτε τὸν	πρεσβευτήν	οἱ ἐς ὄψιν ἐλθεῖν ξυνεχώρησεν
[7, 16]	δὲ καὶ ὕβριν ἐς ἄνδρα	πρεσβευτὴν	οὐ πρᾳότητι προσώπων οὐδὲ ῥημάτων
[7, 21]	εἶδε, καὶ τοὺς λόγους τῶν	πρέσβεων	ἅπαντας ἤκουσεν, ἀπεπέμψατο αὐτοὺς αὐτίκα
[7, 16]	νόμος βαρβάροις τὸ χρῆμα τῶν	πρέσβεων	σέβειν, ἐμοὶ δὲ τοὺς τῆς
[7, 1]	ἀρίστους ἠξίουν. Ῥωμαίων δὲ οἱ	πρεσβύτεροι,	ἡνίκα πρὸς Γότθων πολιορκούμενοι τὰ
[7, 32]	καὶ ἦν γὰρ Ἰουστῖνος ὁ	πρεσβύτερος	τῶν Γερμανοῦ παίδων νεανίας μὲν
[7, 1]	τὰ βρώματα ἐπὶ τῆς στιβάδος	πρηνὴς	ἔκειτο, Οὐέλας δὲ αὐτοῦ ἄφνω
[7, 14]	ἐγένοντο, ἀνεπυνθάνετο τοῦ ἀνθρώπου ὁ	πριάμενος,	εἰ Χιλβούδιος αὐτὸς ὁ Ῥωμαίων
[7, 16]	ἄν τις ἐνοχλοίη τόν γε	πρὸ	τῆς ἀπολογίας ἀπειπόντα τὴν ξύμβασιν;
[7, 23]	τὸ ἔδαφος καθελόντες, τοῦ δὲ	πρὸ	τῆς πόλεως κυνηγεσίου, ὅπερ καλεῖν
[7, 23]	βάρβαροι προλοχίσαντες ἐνέδραις τισὶ τὰ	πρὸ	τῆς Ῥώμης χωρία, ἐπειδὴ ἄγχιστά
[7, 4]	τὰ πολέμια, τὸν ἵππον ἐξελάσας	πρὸ	τοῦ ἄλλου στρατοῦ ἐν μεταιχμίῳ
[7, 3]	δέ τις ἐς ἄγαν ὑψηλὴ	πρὸ	τοῦ περιβόλου ἀνέχει, ὅθεν ἅπαντα
[7, 39]	τῇδε Ῥωμαίων ἦρχεν, ὑπαντιάσας τε	πρὸ	τοῦ περιβόλου καὶ ἐς χεῖρας
[7, 38]	οἱ μὲν πλεῖστοι ἐν δυσχωρίαις	πρὸ	τοῦ περιβόλου σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν,
[7, 35]	Βελισαρίῳ κλῆρος ἐν Βυζαντίων τῷ	προαστείῳ,	ὃ δὴ Παντείχιον μὲν ὀνομάζεται,
[7, 38]	δὲ ξύν τε βουσὶ καὶ	προβάτοις,	ὅσα δὴ ἐπάγεσθαι ἐς τὰ
[7, 34]	Ῥωμαίων ἀρχῇ, ἐπεὶ τοῖς ἀεὶ	προγεγενημένοις	τεκμηριοῦσθαι τὰ ἐσόμενα ξὺν τῷ
[7, 22]	εἶναι· ἀφαιρεῖται γὰρ τοὺς μὲν	προγεγενημένους	τὴν τῆς ἀρετῆς μνήμην, τοὺς
[7, 29]	Τουτίλας οὖν ταῦτα διαπεπραγμένος, ἃ	προδεδήλωται,	ἐπεὶ Ῥωμαίους τοὺς ἐν τῷ
[7, 36]	εἶναι οἰόμενοι. μόνοι τε οἱ	προδιδόντες	Ἴσαυροι ἐπὶ τῇ αὐτῶν φυλακῇ
[7, 10]	Τίβουριν πόλιν, Ἰσαύρων φρουρὰν ἔχουσαν,	προδοσίᾳ	εἷλε τρόπῳ τοιῷδε. τῶν τινες
[7, 37]	τῇ χώρᾳ, πόλιν Ἀρίμινον τηνικάδε	προδοσίᾳ	εἷλον. Ταῦτα ἀκούσας Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς
[7, 32]	οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἐφωράθη καὶ	προδοσίας	διαφανῶς ἑάλω ἅτε δὴ ἐς
[7, 4]	οὐ δέον αὐτοῖς ἐς Γότθους	προδοσίας	κολάσεως οὐδεμιᾶς ἑτέρας προσδεῖ· οὕτω
[7, 13]	τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἄρχουσιν ὑποψία	προδοσίας	πέρι ἐγένετο ἐς Κέθηγον, πατρίκιον
[7, 21]	Γραικοὺς ἐπὶ τῇ πατρίδι ἐπαγάγοιντο,	προδόται	σφῶν αὐτῶν ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 16]	αὐτὴν αὖθις ἐκπεπτωκέναι κακοπραγίαν οὐ	προειδομένους	τὴν ἀπὸ τῆς πείρας ἤδη
[7, 14]	γοῦν πολλὰ τῷ Χιλβούδιον κεκτημένῳ	προέμενοι	τὸν ἄνδρα ὠνοῦντο καὶ ξὺν
[7, 14]	μὲν οὖν ὑπὲρ αὐτοῦ χρυσίον	προέμενος	εἰς ἀφασίαν ἐμπεπτωκὼς ἤσχαλλεν, ἐλπίδος
[7, 16]	ἀναγκαίων ἀπορουμένοις πλεῖστα τῶν χρημάτων	προέμενος,	ὢν καὶ πρότερον ἔν γε
[7, 14]	ἢν τοίνυν αὐτῷ βουλομένῳ εἴη	προέσθαι	τε τὰς τοῦ Χιλβουδίου τιμὰς
[7, 9]	ἢ πείρᾳ μαθόντες οὕτω δὴ	προήσεσθαι	αὐτοῖς τὰ Γότθων τε καὶ
[7, 16]	ποτε αὐτοὺς τοῖς πάλαι κεκτημένοις	προήσεσθαι	τανῦν ἐγχειρίσειν ὑμῖν γνοίημεν, οὐδὲ
[7, 4]	τε καὶ δυνατωτέροις γεγονέναι ξυμβαίνει.	προθυμείσθω	τοίνυν ὑμῶν ἕκαστος παντὶ σθένει
[7, 34]	ἐς τὰ μάλιστα. πολεμησείοντές τε	προθυμίᾳ	τῇ πάσῃ ἐς ἀλλήλους ἑκάτεροι
[7, 25]	τοίνυν φημὶ χρῆναι ἀφεμένους ὑμᾶς	προθυμίᾳ	τῇ πάσῃ ὁμόσε τοῖς ἐν
[7, 16]	ἐναντίοις οὐδὲν ἔγνωσαν, ἀλλ´ ἀναπετάσαντες	προθυμίᾳ	τῇ πάσῃ τὰς τῶν πόλεων
[7, 24]	ἐρρήθη. παντὸς δὲ τοῦ στρατοῦ	προθυμίᾳ	τῇ πάσῃ ταῦτα ἐργαζομένου πέντε
[7, 36]	ἴσως ἐπιγενομένης ἑτέρας τινὸς τὴν	προθυμίαν	κατέπαυσε. Χρόνου δὲ τῇ Ῥώμης
[7, 32]	δυνατώτατος Γερμανὸς, οἶμαι, ξυλλήψεταί σοι	προθυμούμενος	ξὺν τοῖς παισὶ τοῖς αὑτοῦ,
[7, 25]	οὐ λίαν ἐς τὰ ἐπαγγελλόμενα	προθυμουμένους	τοὺς βαρβάρους ὁρῶν παραίνεσίν τινα
[7, 20]	τὴν οὐσίαν ἀεὶ τοῖς δεομένοις	προϊεμένῃ,	δούλων τε καὶ ἀγροίκων ἀμπεχομένοις
[7, 20]	ἐποιοῦντο, ἐπικαλοῦντες ὅτι δὴ χρήματα	προϊεμένη	τοῖς τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχουσι
[7, 10]	Θρᾴκην ὅλην περιιὼν χρήματά τε	προϊέμενος,	ξυνῆγε νέους ἐθελουσίους. ξυνῆν δὲ
[7, 39]	δὲ πλείω οἴκοθεν οὐδεμιᾷ φειδοῖ	προϊέμενος	στρατιὰν ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου πολλὴν
[7, 14]	πάσῃ, χρήματα δὲ μεγάλα σφίσι	προΐεσθαι,	ἐφ´ ᾧ οἱ ἔνσπονδοι τὸ
[7, 33]	κύριον, ἐπεὶ οὐδὲ τοῖς ξυμβάλλουσι	προΐεσθαι	τὸ νόμισμα τοῦτο οἷοί τέ
[7, 34]	ἐβούλου, διαπεπράγμεθα· ὁ δέ τι	προΐεσθαι	τῶν ὑπαρχόντων βεβουλευμένος κρείσσω παρὰ
[7, 4]	θώρακος ἅπτεσθαι, κατὰ βραχύ τε	προϊὸν	διελθεῖν μὲν τὸν θώρακα ὅλον,
[7, 1]	ἡμέραν ἑκάστην ἐκ τῆς οἰκίας	προϊόντα	ἰδεῖν, ἢ ἐς αὐτὴν ἐπανήκοντα,
[7, 6]	τῷ πόνῳ ὁ ἀνὴρ ὤφθη.	προϊόντος	δὲ τοῦ κακοῦ καὶ τῆς
[7, 14]	λαβὼν ᾤχετο. οὗτος ὁ Χιλβούδιος	προϊόντος	τοῦ χρόνου εὔνους τε ὡς
[7, 4]	νῦν ἀνδραγαθίζεσθαι ᾖ βουλομένοις ὑμῖν,	προϊόντος,	ὡς τὸ εἰκὸς, τοῦ πολέμου
[7, 39]	ἐξεργάζεσθαι εἴωθεν ἐς τὰ ἀνθρώπεια	προϊοῦσα	ἡ φήμη, Γότθοι ἅμα μὲν
[7, 34]	ὑπόθεσιν ὑμῖν τοῦ πολέμου τοῦδε	προΐσχονται	εἶναι. καίτοι πόλεών τε καὶ
[7, 27]	τῶν ἀληθινῶν ἐνταῦθα ποιεῖται. καὶ	προϊὼν	οὗτος ὁ χρόνος ἰσχυρὸς μέν
[7, 1]	ἐν τῇ παρατάξει ἑστάναι καὶ	προκαλεῖσθαι	τοὺς τῶν πολεμίων ἀρίστους ἠξίουν.
[7, 34]	τὰ διάφορα διαλῦσαι, καίπερ πολλὰ	προκαλουμένων	ἡμῶν, οὐδαμῆ ἔγνωσαν, θράσει ἀλογίστῳ
[7, 8]	ὡς νῦν αἵρεσις ὑμῖν δυοῖν	πρόκειται,	ἢ τὸν ἄνδρα τοῦτον ὧν
[7, 14]	δραστήριος. πολλάκις τε τοῦ δεσπότου	προκινδυνεύσας	ἠρίστευσέ τε διαφερόντως καὶ κλέος
[7, 29]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψε. ~Βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς πεζοὺς
[7, 11]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψε. ~Βελισάριος δὲ ἀμύνειν τοῖς
[7, 15]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψε. ~Βιγίλιος δὲ, ὁ τῆς
[7, 39]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψε. ~Γερμανοῦ δὲ τὸ στράτευμα
[7, 35]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψε. ~Μετὰ δὲ Τουτίλας ἅπαν
[7, 7]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψεν. ~Ἐπειδὴ δὲ Νεάπολιν Τουτίλας
[7, 5]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψεν. ~Ἔπειτα δὲ ὁ Τουτίλας
[7, 1]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψεν. ~Ἐράριχος δὲ ἦν τις
[7, 24]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψεν. ~Ἐτύγχανε δὲ πολλῷ πρότερον
[7, 9]	ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν	Προκόπιος	ξυνέγραψεν. ~Οὕτω μὲν Βελισάριος τὸ
[7, 0]		~ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ	ΚΑΙΣΑΡΕΩΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΛΟΓΟΣ
[7, 4]	ἴσχυσεν, ἐπεὶ καὶ ἄλλως ἡ	προλαβοῦσα	κακοπραγία τούσδε τοὺς ἄνδρας ἐς
[7, 9]	μὲν ἀδικοῦσι τοὺς πέλας ἢ	προλαβούσης	ἀγνοίας ἴσως ἢ λήθης ἐπιγενομένης
[7, 7]	ὑμᾶς δέος εἰσίτω, μηδὲ τοῖς	προλαβοῦσιν	ἠγμένοι κρατήσειν αὐτοὺς ἡμῶν οἴεσθε.
[7, 15]	ἐς τοῦτο εἶχεν, ἐνέδραις ἔγνω	προλοχίζειν	ἀνδρῶν μαχίμων. οὗ δὴ τῇ
[7, 36]	ἐλέλειπτο, ἀνδρῶν μαχίμων ἐνέδραις τισὶ	προλοχίζειν	ἔγνω τὴν ἐνταῦθα ὁδὸν φέρουσαν,
[7, 23]	στράτευμα ἤγγειλεν. οἱ δὲ βάρβαροι	προλοχίσαντες	ἐνέδραις τισὶ τὰ πρὸ τῆς
[7, 11]	ἀλλὰ Βιτάλιός τε καὶ Θουριμοὺθ	προλοχίσαντες	ἐνέδραις τισὶ τοὺς ἐπιόντας πολλοὺς
[7, 25]	δοκοῦντος δραστηρίου τετίμηται, ὁ δὲ	προμηθεῖ	γνώμῃ ἀποκνήσας τὸν κίνδυνον ἀποτυχών
[7, 26]	ὀργῇ δὲ πολλῇ καὶ οὐ	προμηθεῖ	γνώμῃ ὁ Τουτίλας ἤδη ἐχόμενος
[7, 8]	αὐτὸς δὲ ἅπασι μικρολογίᾳ τινὶ	προμηθεῖ	ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν
[7, 25]	θρασεῖς εὔτολμοι κέκληνται ἢ οἱ	προμηθεῖς	ἀσφαλεῖς. ὁ μὲν γὰρ παρὰ
[7, 24]	ἐνταῦθα ὄντων. ~Βελισαρίῳ δὲ τόλμα	προμηθὴς	γέγονε τότε ἀρχὴν μὲν μανιώδης
[7, 16]	καὶ ὕστερον μὴ ταῦτα πάθοιμεν	προνοεῖν	ἄξιον. τοὺς γὰρ ἅπαξ ἀγνοίᾳ
[7, 35]	τελευτήσειεν, ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν ἐκάλει.	προνοήσας	οὖν Οὐάκης ὅπως εἰς τὸν
[7, 35]	βασιλεὺς δὲ Ἰταλίας μὲν ἐπηγγέλλετο	προνοήσειν	αὐτὸς, ἀμφὶ δὲ τὰ Χριστιανῶν
[7, 1]	δὴ τοσαύτῃ φειδοῖ τε καὶ	προνοίᾳ	ἐχρῆτο ὥστε βιασθῆναι μὲν αὐτοῖς
[7, 9]	πλεῖστον. ἢν δέ τις ἐκ	προνοίας	ἀδικῇ μόνης, τούτῳ δὴ μηδὲ
[7, 1]	πομπῇ γὰρ αὐτοῦ ἰσχυροτάτῃ ἡ	πρόοδος	ἐῴκει, ἐπεί οἱ Βανδίλων τε
[7, 16]	ἐσταλκόσιν ἐς αὐτοὺς ἐπανήξωσιν. ὥστε	προπηλακισθέντας	ξυνοίσει μᾶλλον διαπεπρᾶχθαί τι ὧν
[7, 34]	καὶ Ἰωάννης, ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς,	προρρηθὲν	αὐτῷ ἐκ βασιλέως, ἐπειδὰν τάχιστα
[7, 26]	δοκιμωτάτους ἀπολεξάμενος, τῶν πάντων οὐδενὶ	προρρηθὲν,	ἐς Καμπανοὺς, οὔτε νύκτα ἀνιεὶς
[7, 28]	μέχρι ἐς Βριττίους διήκοντα καὶ	πρὸς	ἄλληλα ἐν στενῷ ξυνιόντα δύο
[7, 24]	τεττάρων ἰσομήκων μάλιστα τὰ ὄπισθε	πρὸς	ἄλληλα ἐναρμοσάμενοι τριγώνου σχῆμα τὰς
[7, 3]	ὑπὲρ τῶν ἐν Βερώνῃ χρημάτων	πρὸς	ἀλλήλους διοικησάμενοι παντὶ τῷ ἄλλῳ
[7, 16]	ἀλλὰ κινδυνεύσουσι μὲν τῇ μάχῃ	πρὸς	ἀλλήλους ἑκάτεροι, ἆθλον δὲ τῶν
[7, 1]	ἄλλοι ἄρχοντες, ἴσοι μᾶλλον αὐτοὶ	πρὸς	ἀλλήλους ὄντες καὶ οὐδὲν ὅτι
[7, 34]	δὲ Ἰουστινιανὸς λόγους μὲν τοὺς	πρὸς	ἀμφοτέρων ἀκούειν ἔγνω, οὐχ ἅμα
[7, 14]	τε καὶ Ἄνται, οὐκ ἄρχονται	πρὸς	ἀνδρὸς ἑνὸς, ἀλλ´ ἐν δημοκρατίᾳ
[7, 21]	ἀγῶνας καθισταμένοις ξυμφορώτατον εἶναι δοκεῖ,	πρὸς	ἀνδρῶν ἑπτακισχιλίων Γραικῶν ἡσσηθέντες, τήν
[7, 38]	ἀμφὶ τὰς πύλας γενόμενοι, αἳ	πρὸς	ἀνίσχοντά εἰσιν ἥλιον, τοὺς ἐν
[7, 27]	μίαν Κερκύρας τῆς νήσου, ἣ	πρὸς	ἀνίσχοντα ἥλιόν ἐστιν, ἄλλοι δὲ
[7, 28]	τὸν ἥλιον, ὁ Τάρας δὲ	πρὸς	ἀνίσχοντα. κατὰ δὲ τὸ μέσον
[7, 36]	τε γὰρ πολιορκούμενοι ἀρετῆς περιουσίᾳ	πρὸς	ἅπαντα τὸν Γότθων στρατὸν ἀξιόμαχοι
[7, 25]	ἐβράβευσε, σέβειν μᾶλλον ἢ δυσκόλως	πρὸς	αὐτὴν ἔχειν ὑμῖν ξυνοίσει, ὡς
[7, 3]	τῶν πυλῶν φύλαξ, πέμπει τοὺς	πρὸς	αὐτὸν πράξαντας ὁ Μαρκιανὸς παρὰ
[7, 8]	ξυμβαίη, καὶ κακόν τι μέγα	πρὸς	αὐτοῦ λάβωσιν. ὧνπερ ἐπεὶ ὁ
[7, 34]	βεβουλευμένος κρείσσω παρὰ πολὺ τοῦ	πρὸς	αὐτοῦ τετυχηκότος τῆς χάριτος τὸν
[7, 37]	μὲν σφίσι βουλομένοις ᾖ μάχῃ	πρὸς	αὐτοὺς διακρίνεσθαι, ἔργου ἔχεσθαι αὐτίκα
[7, 19]	ὥστε μάχῃ ἐν τῷ πεδίῳ	πρὸς	αὐτοὺς διακρίνεσθαι, πρότερον ἐπενόει τάδε.
[7, 4]	καὶ τούτῳ ἐλασσουμένων τοῖς γε	πρὸς	αὐτοὺς διαμαχησομένοις ἔνδηλος γίνεται. οἶμαι
[7, 7]	τῶν πρὸς ἡδονὴν ἀναγκάζωνται τὴν	πρὸς	αὐτοὺς διαπράσσεσθαι χάριν. τῶν δὲ
[7, 4]	ὑμῖν εἴρηκα, ἀλλ´ οἷς διακινδυνεύσας	πρὸς	αὐτοὺς ἔναγχος ἐκμεμάθηκα τὴν τῶν
[7, 8]	ἐκ τοῦ εὐθέος διακρίνεσθαι μάχῃ	πρὸς	αὐτοὺς ἤθελεν ἢ τέχναις τισὶ
[7, 2]	πέμψαι, δεησομένους ἐφ´ ᾧ εἰρήνην	πρὸς	αὐτοὺς θήσεται, ἐφ´ οἷσπερ Οὐιττίγιδι
[7, 40]	τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπεξιέναι ἢ μάχῃ	πρὸς	αὐτοὺς οἷός τε ὢν διακρίνεσθαι,
[7, 10]	ξυμφυλάσσουσι διάφοροι γεγενημένοι ἀπ´ οὐδεμιᾶς	πρὸς	αὐτῶν γινομένης αἰτίας ἄγχιστά που
[7, 40]	τόκον οὐδ´ ὅσον λόγῳ κεκομισμένος	πρὸς	αὐτῶν πώποτε, ἐν Παλατίῳ μὲν
[7, 18]	ἀδικουμένους. Ἰωάννου δὲ πάντα ἰσχυριζομένου	πρὸς	αὐτῶν τὸ λοιπὸν Ἰταλιώταις τἀγαθὰ
[7, 7]	ἐπειγόμενοι οὐδεμίαν αἰτίαν εἰσὶν ἄξιοι	πρὸς	αὐτῶν φέρεσθαι, κἂν μὴ διὰ
[7, 2]	λάθρα δὲ αὐτοῖς ἄλλο μηδὲν	πρὸς	βασιλέα πράσσειν ἐπέστελλε, πλήν γε
[7, 2]	καὶ Καβαλλάριον ὄνομα. οἱ δὲ	πρὸς	βασιλέα ταῦτα δῆθεν τῷ λόγῳ
[7, 33]	κατηκόους ληΐζονται, τὰς συντάξεις ἁπάσας	πρὸς	βασιλέως κεκομισμένοι πόνῳ οὐδενὶ ἀπαλλάσσονται.
[7, 26]	τὸ γὰρ ἀξίωμα, ὃ δὴ	πρὸς	βασιλέως λαβὼν ἔτυχε, πολλάκις ἀκούσας
[7, 14]	πλούτου αὐτὸν πάμπολυ χρῆμα περιβαλέσθαι	πρὸς	βασιλέως οὐκ ἀπεικὸς εἶναι. ταῦτα
[7, 40]	ἀξιολογωτάτην αὐτὸν ἐπάγεσθαι οἰόμενοι ἅτε	πρὸς	βασιλέως στελλόμενον ἐπὶ Τουτίλαν τε
[7, 36]	μὲν ἐπικαλοῦντες ἐνιαυτῶν πολλῶν οὐδὲν	πρὸς	βασιλέως σφίσι δεδόσθαι, ἅμα δὲ
[7, 10]	δῆθεν τῷ λόγῳ παρ´ αὐτοῦ	πρὸς	Βελισάριον ἔγραψεν ἅτε παρακαλοῦντος αὐτὸν
[7, 1]	μάχῃ ἀπολωλότος ἕτερον ἀντ´ αὐτοῦ	πρὸς	Βελισαρίου αὐτίκα ὑπῆρχεν· ἐς δὲ
[7, 30]	σταλέντες. τότε καὶ ὅσοι στρατιῶται	πρὸς	Βελισαρίου ἐπὶ τῇ Ῥώμης φρουρᾷ
[7, 30]	Γουδίλαν Θρᾷκα, καὶ πεζοὶ ἑκατὸν	πρὸς	Βελισαρίου ἐπὶ τῇ φυλακῇ τοῦ
[7, 23]	θάλασσαν τῆς πόλεως ἐς τὰ	πρὸς	βορρᾶν ἄνεμον ἀμφί τινα χῶρον
[7, 10]	ἐπιτήδεια διὰ τοῦ Τιβέριδος ἐσκομίζεσθαι.	πρὸς	γὰρ τῷ ποταμῷ ἡ πόλις
[7, 19]	διενοεῖτο. καὶ ἐπεὶ δύναμιν ἀξιόμαχον	πρός	γε τοὺς πολεμίους οὐδαμῆ εἶχεν,
[7, 40]	ἤκουσεν, ἄγαν τε ξυνεταράχθη καὶ	πρὸς	Γερμανὸν εὐθὺς ἔγραψεν, ὁδὸν μὲν
[7, 40]	τὸν αὐτοῦ παῖδα παντὶ τῷ	πρὸς	Γερμανοῦ συλλεγέντι στρατῷ εἶναι μὲν
[7, 40]	δὴ βασιλεῖ ἀδύνατα εἴη τὸν	πρὸς	Γότθους πόλεμον ἀσχολίᾳ τῇ ἐς
[7, 37]	αὑτοῦ αὐτοκράτορα ἐβούλευσε πολέμου τοῦ	πρὸς	Γότθους τε καὶ Τουτίλαν καταστήσασθαι,
[7, 37]	Ἰουστινιανὸν τὸ λοιπὸν εἶναι πόλεμον	πρὸς	Γότθους τόνδε διενεγκεῖν, εἴ τῳ
[7, 21]	καὶ ἀνεπυνθάνετο μὲν εἴ τι	πρὸς	Γότθων πάθοιεν αὐτοὶ κακὸν πώποτε.
[7, 1]	Ῥωμαίων δὲ οἱ πρεσβύτεροι, ἡνίκα	πρὸς	Γότθων πολιορκούμενοι τὰ ποιούμενα ἐν
[7, 39]	μὲν σφετέρους ἀπολαβεῖν, τοὺς δὲ	πρὸς	Γότθων σφίσι δεδομένους ἀποτιννύναι. τούς
[7, 18]	μὲν ἡμέραιν ὁδῷ Δρυοῦντος διέχουσαν,	πρὸς	δὲ τῇ ἀκτῇ τοῦ κόλπου
[7, 13]	τῆς χώρας, ὀχύρωμα ἰσχυρὸν ἔχουσα.	πρὸς	δὲ τῷ ποταμῷ Ἠριδανῷ κεῖται
[7, 18]	πρὸς μὲν τῶν ἐναντίων βιαζομένους,	πρὸς	δὲ τῶν βασιλέως στρατιωτῶν ἀδικουμένους.
[7, 21]	ἀρχὰς ἀφῄρηντο σχεδόν τι ἁπάσας,	πρὸς	δὲ τῶν καλουμένων λογοθετῶν αἰκιζόμενοι
[7, 22]	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐς τὰ	πρὸς	δύοντα ἥλιον ἐνστρατοπεδευσαμένους ἐν χωρίῳ
[7, 28]	δύο· θάτερον μὲν ὁ Κρότων	πρὸς	δύοντά που τὸν ἥλιον, ὁ
[7, 33]	ἔδοσαν Γότθοι, οὐκ ἂν οἰόμενοι	πρὸς	ἑκατέρους ἀντιτάξασθαι οἷοί τε εἶναι,
[7, 33]	οἵων τε ὄντων τὸν πόλεμον	πρὸς	ἑκατέρους διενεγκεῖν. Γήπαιδες δὲ πόλιν
[7, 9]	περιῆν ἅπασι πάσχειν τὰ χαλεπώτατα	πρὸς	ἑκατέρων τῶν στρατοπέδων. τοὺς μὲν
[7, 32]	αὐτοματίσειν ἐλπίδα ἔχω. ἠδικημένοι γὰρ	πρὸς	ἐκείνου τυγχάνουσιν ἤδη ὅσα οὔτε
[7, 12]	δεδουλωμένους τε τὸ φρόνημα τῷ	πρὸς	ἐκείνων πολλάκις ἡσσῆσθαι, οἵ γε
[7, 34]	ἂν καὶ δοίης μοῖράν τινα	πρὸς	ἐνοίκησιν. Φράγγους ἀμέλει καὶ τὸ
[7, 18]	ὁδῷ Βρεντεσίου διέχει ἐς τὰ	πρὸς	ἑσπέραν τε καὶ Ῥώμην ἰόντι.
[7, 7]	φέρεσθαι, κἂν μὴ διὰ τῶν	πρὸς	ἡδονὴν ἀναγκάζωνται τὴν πρὸς αὐτοὺς
[7, 1]	ὀλίγῳ ἀνασωσάμενος. ἦν τε Βυζαντίοις	πρὸς	ἡδονὴν Βελισάριον ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς
[7, 4]	τύχοι, οὐκ ἐς μακρὰν ἀναμάχεσθαι	πρὸς	ἡμᾶς ἕξουσιν. ἔν τε γὰρ
[7, 16]	ἄλλῳ τῶν πάντων οὐδενὶ ἀξιόμαχοι	πρὸς	ἡμᾶς ὄντες. Σικελιῶται δὲ τὸν
[7, 16]	ἂν δεηθείης, οὐ μή ποτε	πρὸς	ἡμῶν ἀτυχήσεις. ἃ δὴ φυλασσόμενόν
[7, 2]	Γότθους ἅπαντας συγκαλέσας πρέσβεις ἀνέπεισε	πρὸς	Ἰουστινιανὸν βασιλέα πέμψαι, δεησομένους ἐφ´
[7, 21]	ἠνάγκαζεν, εἴ τι ἀγαθὸν σφίσι	πρὸς	Ἰουστινιανοῦ βασιλέως ξυμβαίνοι, καταλέγων ἐφεξῆς
[7, 12]	ταῦτα ἐπιτελοίη. ἐπεί τέ οἱ	πρὸς	Κυπριανοῦ οὐδὲν προὐχώρει, τῶν ἐκείνου
[7, 2]	οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη, ἐπύθετο, πέμψας	πρὸς	Κωνσταντιανὸν ἐς Ῥάβενναν, τὰ πιστά
[7, 34]	ἀποπέμψασθαι ἀπράκτους ἔγνω, ὁμαιχμίαν δὲ	πρὸς	Λαγγοβάρδας διώμοτον πεποιημένος πλέον αὐτοῖς
[7, 35]	δὲ τῶν ἐν τῷ παρόντι	πρὸς	Λαγγοβάρδας σπονδῶν ἕνεκα ὁ μὲν
[7, 34]	ποιεῖσθαι. ὡς μὲν οὖν ἠδικήμεθα	πρὸς	Λαγγοβαρδῶν, αὐτόθεν δῆλον, δίκῃ γὰρ
[7, 32]	ᾗ βούλονται διοικήσονται. ταῦτα Μάρκελλος	πρὸς	Λεοντίου μαθὼν οὐδ´ ὣς ἐς
[7, 18]	Ἀρειανοῖς οὖσιν, ἀλλ´ ὡς μάλιστα	πρὸς	μὲν τῶν ἐναντίων βιαζομένους, πρὸς
[7, 22]	καὶ δόξα τῆς πράξεως ἀξία	πρὸς	πάντων ἀνθρώπων, ἥπερ ἐφ´ ἑκάτερά
[7, 2]	τὸν ἄνδρα ὁρῶντες τὸν πόλεμον	πρὸς	Ῥωμαίους διενεγκεῖν, καὶ αὐτὸν ἐκ
[7, 33]	ἐδίδου, ἅσπερ εἴθιστο σφᾶς ἀνέκαθεν	πρὸς	Ῥωμαίων κομίζεσθαι. Λαγγοβάρδας δὲ βασιλεὺς
[7, 16]	ἔγνως. ἀλλ´ ἔγωγε μεθεὶς τὴν	πρὸς	σὲ δέησιν τὴν πρεσβείαν ἐς
[7, 14]	μαχόμενος δὲ ξὺν τοῖς ὁμογενέσι	πρὸς	Σκλαβηνοὺς, τότε πολεμίους σφίσιν ὄντας,
[7, 9]	τί ποτε ἄρα ὑμῖν ἀπολελογῆσθαι	πρὸς	τὰ ἐς Γότθους εἰργασμένα ξυμβήσεται·
[7, 18]	βασιλέως ἐπηγάγετο, πολλὰ σφίσιν ὑποσχόμενος	πρός	τε βασιλέως καὶ τοῦ Ῥωμαίων
[7, 21]	καὶ ἐκάκισεν, οἳ δὴ πολλὰ	πρός	τε Θευδερίχου καὶ Ἀταλαρίχου ἀγαθὰ
[7, 1]	ἔρως δὲ αὐτοῦ τῆς ἀρχῆς	πρός	τε στρατιωτῶν ἀεὶ καὶ ἀγροίκων
[7, 40]	ἀποκοπέντος, ἐς τοσόνδε κινδύνου ἐλθοῦσα,	πρός	τε τοῦ ῥοθίου φερομένη καὶ
[7, 34]	ὀνόματι κομιζόμενοι ἀνὰ πᾶν ἔτος	πρός	τε τῶν ἔμπροσθεν βεβασιλευκότων, καὶ
[7, 11]	ἔφερεν. Ἔστι δὲ πολίσματα δύο	πρὸς	τῇ ἀκτῇ τοῦ Ἰονίου κόλπου,
[7, 10]	τε πολεμίοις τύχῃ τινὶ ὑπαντιάσαντες	πρὸς	τῇ τῆς θαλάσσης ἠϊόνι ἐς
[7, 21]	τις ἀποκναίειν δοκῇ· ἐπεὶ οὐδὲ	πρὸς	τὴν ἐξ αὐτῶν εὐεργεσίαν ἀπειπεῖν
[7, 11]	ἄνδρες, τὰ τῆς ἀρετῆς ἔργα	πρὸς	τῆς κακίας διερρυηκέναι ξυμβέβηκεν. ἄνωθεν
[7, 1]	καί οἱ ἀμῦναι τὰ ἀνήκεστα	πρὸς	τῆς Οὐραΐου γυναικὸς παθούσῃ ἠξίου.
[7, 34]	ἐκ βασιλέως, ἐπειδὰν τάχιστα διαμαχήσωνται	πρὸς	τὸ Γηπαίδων ἔθνος, ἐνθένδε σπουδῇ
[7, 25]	δι´ ὀργῆς ἔχοντας, ἀγανακτοῦντας δὲ	πρὸς	τὸ τῆς τύχης ξυμπεπτωκὸς ἐναντίωμα,
[7, 1]	ἄλλως ἐντυχεῖν εἴασεν. ἦν δὲ	πρὸς	τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἀγχίνους τε
[7, 34]	τοῖς σοῖς ξυνοίσοντα πρᾶσσε, τοῦτο	πρὸς	τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἐννοῶν, ὡς
[7, 8]	ἐν τοῖς ἀγῶσιν εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ	πρὸς	τὸν βίον ἑκάστου ἡ τοῦ
[7, 14]	πολλὰ μέν οἱ διὰ τοῦτο	πρὸς	τοῦ θεοῦ ἰσχυρίσατο τἀγαθὰ ἔσεσθαι,
[7, 26]	ἐπὶ ταύτῃ δὴ τῇ κατασκοπῇ	πρὸς	τοῦ Ἰωάννου σταλέντες αἰσθόμενοι μὲν
[7, 40]	οὐκ ἦν δὲ οὕτως, ἀλλὰ	πρὸς	τοῦ πνεύματος ξὺν βίᾳ πολλῇ
[7, 5]	ἀληθῆ περιφέρεσθαι, ὡς δὴ Ἰωάννης	πρός	του τῶν αὐτοῦ δορυφόρων ἐν
[7, 23]	τῆς ἐν Περυσίᾳ φρουρᾶς, Κυπριανοῦ	πρός	του τῶν αὐτοῦ δορυφόρων, ὥς
[7, 14]	Σκλαβηνοὺς, τότε πολεμίους σφίσιν ὄντας,	πρός	του τῶν ἐναντίων ἁλῴη, τανῦν
[7, 5]	τῶν δορυφόρων τῶν αὐτοῦ ἕνα	πρός	του τῶν πολεμίων ἀκοντίῳ βληθέντα
[7, 4]	ἐλασσουμένων τανῦν ἀξιούτω, μηδὲ, ὅτι	πρὸς	τοὺς Βελισαρίῳ δεδουλωμένους ἀγωνίζεται, λογισμῷ
[7, 4]	νῦν οὐκ εὐδοκιμηκόσιν ἡμῖν ἀναμάχεσθαι	πρὸς	τοὺς ἐναντίους ἀμήχανον. ἄξιον δὲ
[7, 34]	ἁπάσης, ὑμᾶς δὲ ἀσχολίᾳ τῇ	πρὸς	τοὺς πολεμίους ἐχομένους, πανταχόθι τῆς
[7, 12]	ὑπὸ σοὶ στρατευομένων οἱ πλείους	πρὸς	τοὺς πολεμίους ηὐτομοληκότες τυγχάνουσιν ὄντες.
[7, 5]	οὐδὲν ἔτυχεν, ἔπεμψεν ἐς Ῥάβενναν	πρὸς	τοὺς τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντας,
[7, 16]	οὖν τῇδε ἐχώρησε καὶ Ῥώμην	πρὸς	Τουτίλα πολιορκουμένην ἅπαντα ἤδη τὰ
[7, 9]	γράμμα τοῦτο ἰδόντας ἀποκρίνασθαί τι	πρὸς	Τουτίλαν διεκώλυσε. διὸ δὴ αὖθις
[7, 21]	διὰ τοῦτο ἐκεῖνος εἴη τὰ	πρὸς	Τουτίλαν ὅπως βούλοιτο διοικήσασθαι. ~Ἐν
[7, 39]	Βυζάντιον μετεπέμπετο. αὐτοκράτορα δὲ τοῦ	πρὸς	Τουτίλαν τε καὶ Γότθους πολέμου
[7, 40]	εἶχε. Σκλαβηνοὶ δὲ γνόντες διαρρήδην	πρὸς	τῶν αἰχμαλώτων Γερμανὸν ἐν Σαρδικῇ
[7, 7]	βασιλέως ἀπειλὰς ἔδεισε καὶ κακιζόμενος	πρὸς	τῶν ἄλλων ἀπεῖπεν, αὐτὸς μὲν
[7, 33]	Θρᾷκας σχεδόν τι ξύμπαντας ἐπιδεῖν	πρὸς	τῶν βαρβάρων ἅτε ὁμόρων γεγενημένων
[7, 6]	σπουδῇ ἐποιεῖτο. οἱ δὲ ἅτε	πρὸς	τῶν βαρβάρων ἡσσημένοι τε καὶ
[7, 7]	καὶ Κόνων ἐκ Νεαπόλεως ἰσχυρότατα	πρὸς	τῶν βαρβάρων πολιορκούμενος. ἤδη γὰρ
[7, 16]	τε ἀποκεκλεισμένοι τῶν ἀναγκαίων, πολιορκηθήσεσθε	πρὸς	τῶν ἐπιόντων, ἀλλὰ κινδυνεύσουσι μὲν
[7, 5]	ἀδελφιδοῦς ἡγοῦντο. ὅπερ ἐπεὶ Γότθοι	πρὸς	τῶν κατασκόπων ἐπύθοντο, λύσαντες τὴν
[7, 19]	ἀπαλλάσσεσθαι, μηδ´ ἢν Βελισάριον πύθηται	πρὸς	τῶν πολεμίων ἀπολωλέναι, ἀλλὰ τῆς
[7, 20]	τε καὶ ἀγροίκων ἀμπεχομένοις ἱμάτια,	πρὸς	τῶν πολεμίων ἄρτον ἢ ἄλλο
[7, 40]	τούτῳ μετέμελε, Συρακούσαις προσέσχε πολιορκουμέναις	πρὸς	τῶν πολεμίων. βιασάμενός τε τοὺς
[7, 17]	ἀπέθανον. πολλοὶ δὲ καὶ καταληφθέντες	πρὸς	τῶν πολεμίων ἐν τῇ ὁδῷ
[7, 19]	δρόμῳ ἀγγέλλουσιν ὅτι δὴ ἔχοιτο	πρὸς	τῶν πολεμίων Ἰσαάκης. Βελισάριος δὲ
[7, 12]	πορίζεσθαι ἡμῖν ἀδύνατά ἐστι, πάλιν	πρὸς	τῶν πολεμίων κατειλημμένης. διὸ δὴ
[7, 9]	γὰρ στρατιῶται ἀμύνειν σφίσι κακουμένοις	πρὸς	τῶν πολεμίων οὐδαμῆ ἔχοντες οὐχ
[7, 7]	τῷδε τῷ πολέμῳ τὰ χαλεπώτατα	πρὸς	τῶν πολεμίων πεπόνθατε. μόνους γὰρ
[7, 20]	ἔδεισε γὰρ μή τις ἐνέδρα	πρὸς	τῶν πολεμίων σφίσι ξυμβαίνῃ. ταραχῆς
[7, 9]	τοὺς μὲν γὰρ ἀγροὺς ἐστέρηντο	πρὸς	τῶν πολεμίων, ὑπὸ δὲ τοῦ
[7, 24]	διαφθείρειεν. οὕτω τοῖς ἀνθρώποις ἐμπέφυκε	πρὸς	τῶν πραγμάτων τὰς ἀποβάσεις ἀεὶ
[7, 16]	γνοίη. οὐ γὰρ ὅπως τιμῆς	πρὸς	τῶν ὑποδεξαμένων τινὸς τύχωσι, καθεῖναι
[7, 4]	εἰπεῖν ξύμπαντα αὐτοῖς τὰ κακὰ	πρὸς	τῶν ὑποδεχθέντων γενέσθαι ξυνέβη. τί
[7, 34]	ποτε ἢ ξὺν ὑμῖν ἢ	πρὸς	ὑμᾶς αὐτοὺς νενικηκότες; ἢ τίνος
[7, 34]	βεβαίους κεκτήσεσθε. δικαιώματα μὲν οὖν	πρὸς	ὑμᾶς ἐς τὴν ξυμμαχίαν ἐπαγωγὰ
[7, 16]	τανῦν ἐγχειρίσειν ὑμῖν γνοίημεν, οὐδὲ	πρὸς	ὑμᾶς τὸ πιστὸν ἕξομεν. οὐ
[7, 34]	ταύτην πεποιημένοι; καὶ ταῦτα ἔμμισθοι	πρὸς	ὑμῶν γεγονότες πολλάκις καὶ τὰ
[7, 35]	Αὐδουὶν τὸν Ἰλδίγην εὐθὺς ἅτε	πρὸς	φίλων ἐξῃτεῖτο Γηπαίδων, οἱ δὲ
[7, 33]	διεφθάρθαι πολλὰ, ἀλλὰ καὶ Ἰταλίαν	προσαπολέσθαι,	καὶ Ἰλλυριούς τε καὶ Θρᾷκας
[7, 7]	ὡμολογημένα ποιήσωσι. πρότερον δὲ οὐ	προσβολήν	τινα κατὰ τοῦ περιβόλου ποιήσεσθαι
[7, 4]	Γότθους προδοσίας κολάσεως οὐδεμιᾶς ἑτέρας	προσδεῖ·	οὕτω ξυλλήβδην εἰπεῖν ξύμπαντα αὐτοῖς
[7, 39]	ἐνταῦθά τε τὸ στράτευμα τοῦτο	προσδεχόμενοι,	ἡσυχῆ ἔμενον τότε δὴ ὁ
[7, 18]	Γότθοις ὁ ἄνθρωπος ὡς ἥκιστα	προσδεχομένοις	ἐπιστήσειν αὐτὸν ὑπέσχετο. καὶ ὃς
[7, 39]	ἐς Σικελίαν διαπορθμευσάμενος τῷ Μεσηνῶν	προσέβαλε	τείχει. καί οἱ Δομνεντίολος ὁ
[7, 38]	οἱ βάρβαροι διαφθείραντες τῷ περιβόλῳ	προσέβαλον.	οἱ δὲ τῆς πόλεως οἰκήτορες
[7, 39]	~Ὕστερον δὲ Γότθοι τῷ Ῥηγίνων	προσέβαλον	ὀχυρώματι, οἱ δὲ πολιορκούμενοι καρτερώτατα
[7, 36]	διὸ δὴ χρόνου μῆκος τῇ	προσεδρείᾳ	ταύτῃ ἐτρίβετο. οἵ τε γὰρ
[7, 40]	δὲ σφίσιν ἐν ταύτῃ τῇ	προσεδρείᾳ	τριβομένου συχνοῦ ἤσχαλλόν τε οἱ
[7, 5]	τῶν κατασκόπων ἐπύθοντο, λύσαντες τὴν	προσεδρείαν,	ἀνεχώρησαν εἰς χωρίον Μουκέλλιν ὄνομα,
[7, 37]	δέδονται ταύτῃ καὶ Γότθοι τὴν	προσεδρείαν	διαλύσαντες ἐπὶ Σικελίας ἐχώρησαν. ἐπεὶ
[7, 10]	ἰδόντες ἔδεισάν τε καὶ τὴν	προσεδρείαν	διέλυσαν, μακράν τε ἄποθεν τοῦ
[7, 30]	ἂν αὐτοῖς Τουτίλαν διαλύσαντα τὴν	προσεδρείαν	ἐπισπέσθαι ἐλπίδα εἶχον. Ἰωάννης μὲν
[7, 24]	καὶ οἱ βάρβαροι λύσαντες τὴν	προσεδρείαν	ἐς Τίβουριν πόλιν ἀφίκοντο, πάσας
[7, 18]	τοῦ ἐνταῦθα φρουρίου, διαλύσαντες τὴν	προσεδρείαν	εὐθὺς κομίζονται ἀμφὶ πόλιν Βρεντέσιον,
[7, 30]	ξυμμῖξαι. ἀλλὰ Τουτίλας διαλῦσαι τὴν	προσεδρείαν	οὐδ´ ὣς ἤθελεν, ἀλλ´ αὐτὸς
[7, 7]	ἐπὶ τῷ πονηρῷ Νεαπολιτῶν τὴν	προσεδρείαν	ποιούμενοι. μὴ τοίνυν ἀχθόμενοι τοῖς
[7, 1]	ἰδοῦσα, οὔτε ὡς ξυνοικοῦσαν βασιλεῖ	προσεκύνησεν,	ἀλλὰ καὶ ἄλλως ὑπεριδοῦσα ἐς
[7, 17]	ἄρχουσι, Βέσσᾳ τε καὶ Κόνωνι,	προσελθόντες,	δεδακρυμένοι ξὺν οἰμωγῇ πολλῇ ἔλεξαν
[7, 24]	ἐν Γότθοις λόγιμοι ἦσαν Τουτίλᾳ	προσελθόντες	ἐλοιδοροῦντό τε καὶ ἀνέδην αὐτῷ
[7, 8]	τὸν χρόνον Ῥωμαῖός τις αὐτῷ	προσελθὼν,	Καλαβρὸς γένος, ᾐτιᾶτο τῶν δορυφόρων
[7, 23]	Μαρτινιανὸς ὄνομα, Βυζάντιος γένος, Βελισαρίῳ	προσελθὼν	στέλλεσθαι αὐτόμολος δῆθεν τῷ λόγῳ
[7, 8]	τὴν ἐπιθυμίαν τὰ σιτία παρείχετο,	προσεπιβάλλων	ἡμέρᾳ ἑκάστῃ τοσοῦτον τοῦ μέτρου
[7, 33]	Φράγγοι Βενετίων τὰ πλεῖστα σφίσι	προσεποιήσαντο	οὐδενὶ λόγῳ, οὔτε Ῥωμαίων δυναμένων
[7, 11]	ξυνεῖναί τε καὶ ἀπολαύειν αὐτίκα	προσέσται·	οὗ τί ἂν ἀξιώτερον γένοιτο
[7, 22]	οὐδεὶς ἔτι λελείψεται λόγος καὶ	προσέσται	τὸ μηδὲν τοῦ ἔργου ἀπόνασθαι.
[7, 34]	οἷς ἂν σπουδάζηται βιάζεσθαι οὐδαμῆ	πρόσεστιν.	ὡς δὲ πολυανθρωπίᾳ τε καὶ
[7, 28]	οὐδαμῆ ἐφιέντος, τῷ Κροτωνιατῶν λιμένι	προσέσχε.	Βελισάριος οὖν, ἐπεὶ οὔτε τι
[7, 40]	τῷ στόλῳ τούτῳ μετέμελε, Συρακούσαις	προσέσχε	πολιορκουμέναις πρὸς τῶν πολεμίων. βιασάμενός
[7, 40]	καὶ τῷ κλύδωνι ἐπισπομένη Μελίτῃ	προσέσχε	τῇ νήσῳ. οὕτω μὲν Ἀρταβάνην
[7, 7]	Μαξιμῖνος πάσαις ταῖς ναυσὶ Σικελίᾳ	προσέσχεν.	ἔς τε τὰς Συρακούσας ἀφικόμενος
[7, 10]	τῷ στόλῳ ἐνθένδε ἄρας Πόλῃ	προσέσχεν.	οὗ δὴ τὸ στράτευμα διέπων
[7, 28]	τῇ ἡμέρᾳ τῇ Σικελίας Μεσήνῃ	προσέσχον,	ἣ τοῦ μὲν Κρότωνος ἑπτακοσίους
[7, 30]	ἀναχθέντες τῷ Κροτωνιατῶν αὖθις λιμένι	προσέσχον.	οὗ δὴ ἐπὶ κοινῆς βουλευσαμένοις
[7, 18]	δὲ σκληροῦ σφίσιν ἐπιπεσόντος Δρυοῦντι	προσέσχον.	οὗπερ οἱ Γότθοι αἰσθόμενοι, ὅσοι
[7, 11]	χρῆσθαι. τοσαῦτα μὲν Βελισάριος εἶπε.	προσεχώρει	δέ οἱ τῶν ἐναντίων οὐδεὶς
[7, 1]	Τικινὸν εἶχον, κατὰ βραχὺ δὲ	προσεχώρησαν	αὐτῷ ἅπαντες ὅσοι ἐν τῇ
[7, 36]	ὄντες, τὰ πιστὰ λαβόντες Τουτίλᾳ	προσεχώρησαν.	Ῥώμην δὲ οὔτε καθελεῖν οὔτε
[7, 35]	ἔτυχε, Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις	προσεχώρησεν	οὐδενὶ λόγῳ. καὶ αὐτὸν ὁ
[7, 12]	ἐμοὺς μάλιστά μοι πάντων σταλῆναι	προσήκει,	ἔπειτα πάμπολύ τι πλῆθος Οὔννων
[7, 11]	ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ ὑμῖν πάρειμι,	προσήκει	καὶ ὑμῶν ἕκαστον πάσῃ δυνάμει
[7, 25]	τοῦ δικαιότερον ἂν ταύτας ὑμῖν	προσήκειν	ἐνδείκνυσθαι. Οὐίττιγις γὰρ τὸ ἐξ
[7, 25]	καὶ μήτε ἀχαριστεῖν οὐδὲν ὑμῖν	προσῆκον	ἐς ἐμὲ δόξητε μήτε ἀγνωμοσύνῃ
[7, 34]	ἥκουσιν ὧνπερ ἐπεβάτευσαν, οὐδὲν σφίσι	προσῆκον,	Λαγγοβάρδας αἰτιωτάτους τῆς ἐνθένδε ὠφελείας
[7, 32]	ἀνθρώπους τινὰς ἔχοντας οὐδὲν αὐτοῖς	προσῆκον	ὁρῶν τὰς τῆς πολιτείας ἀρχὰς,
[7, 34]	μηδὲ νῦν ἐκστῆναι τῶν οὐ	προσηκόντων	βεβούληνται, τίς ἂν εἴη ταύτης
[7, 6]	οἱ μὲν Ἰταλιῶται τῶν τε	προσηκόντων	ἐκπεπτωκότες καὶ ἐς κινδύνου μέγεθος
[7, 20]	καὶ τῶν αὐτῷ κατὰ γένος	προσηκόντων	τινὰ, οἵπερ ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες
[7, 14]	αὐτὴν χώρᾳ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἅτε	προσηκούσῃ	τὸ ἐξ ἀρχῆς Ῥωμαίοις ὡμολόγει
[7, 35]	Ῥωμαῖός τε ὢν καὶ Βελισαρίῳ	προσήκων,	ἔπειτα δὲ αὐτός τε τὸ
[7, 32]	ἀνὴρ, τῷ Ἀρταβάνῃ κατὰ γένος	προσήκων.	ὃς δὴ κακουργῶν ἐς τὴν
[7, 9]	βασιλέως στρατοῦ ἔπιπλα πάντα. καὶ	προσῆν	αὐτοῖς αἰκίζεσθαί τε καὶ οὐδενὶ
[7, 16]	ἐπταικότων, ὡς τὸ εἰκὸς, περιίστασθαι.	προσθείη	δ´ ἄν τις ὡς καὶ
[7, 3]	δὴ Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀλέξανδρος, οὗ	πρόσθεν	ἐμνήσθην, διατριβὴν εἶχον. ἐπειδή τε
[7, 18]	μὲν τὸν βασιλέως στρατὸν τῶν	πρόσθεν	ἐς Ἰταλιώτας αὐτοῖς εἰργασμένων, ὡμολόγει
[7, 27]	δὲ ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν	πρόσθεν	ᾔει. ἦν γὰρ οὗτος ἀνὴρ
[7, 30]	τὴν κόλασιν ἐπηγγέλλετο ἅτε τὰ	πρόσθεν	ξυγκείμενα ἠλογηκότα, τοῖς δὲ ἄλλοις
[7, 21]	τῆς εἰρήνης καλὰ σέ τε	προσίεσθαι	αὐτὸν καὶ ἡμῖν ξυγχωρεῖν. ὧνπερ
[7, 1]	ἀνθρώπους. Ὕστερον δὲ Οὐραΐαν Ἰλδιβάδῳ	προσκεκρουκέναι	ξυνέπεσεν ἀπ´ αἰτίας τοιᾶσδε. ἦν
[7, 25]	ἔχειν ὑμῖν ξυνοίσει, ὡς μὴ	προσκεκρουκότες	τὴν εὐγνωμοσύνην μεταμαθεῖν βιάζησθε. καίτοι
[7, 18]	ἦσαν. οὐδὲ γὰρ ἑκόντας αὐτοὺς	προσκεχωρηκέναι	βαρβάροις τε καὶ Ἀρειανοῖς οὖσιν,
[7, 26]	τῆς συγκλήτου βουλῆς ξὺν τοῖς	προσκεχωρηκόσιν	ἑβδομήκοντα στρατιώταις ἐς Σικελίαν εὐθὺς
[7, 16]	κινδύνων ὑμετέρων γενήσεσθε. τῶν μέντοι	προσκεχωρηκότων	ἡμῖν οἰκετῶν ἕνεκα τοσαῦτα ἐροῦμεν,
[7, 16]	τῶν Ῥώμης περιβόλων, ἢ τῶν	προσκεχωρηκότων	ἡμῖν οἰκετῶν, τοὺς λόγους ποιήσεις.
[7, 31]	ὧν δὴ ἕνεκα γυναῖκας ἀνδράσι	προσκρούειν	ξυμβαίνει. αὕτη, τέως μὲν τῷ
[7, 16]	ὀχυρώμασι καθεῖρξαν αὑτοὺς, οὐκ ἄλλο	προσκρούειν	τοῖς ἐναντίοις οὐδὲν ἔγνωσαν, ἀλλ´
[7, 12]	τὴν γῆν ῥίψαντες. χρημάτων δὲ	πρόσοδον	ἐξ Ἰταλίας πορίζεσθαι ἡμῖν ἀδύνατά
[7, 6]	ἔπρασσε, καὶ τὰς τῶν χρημάτων	προσόδους	ἀντὶ τῶν τὰ χωρία κεκτημένων
[7, 16]	νῆσος εὐδαίμων ἐκ παλαιοῦ χρημάτων	προσόδῳ	καὶ καρπῶν ἀφθονίᾳ τῶν ἐκεῖ
[7, 25]	εἶτα δυσχερῶς ἔχων ἐς τὰ	προσπίπτοντα	φαίνεται, αὐτὸς μὲν ἀμαθίας, ὡς
[7, 18]	παντὶ τῷ στρατῷ κοινῇ τὰ	προσπίπτοντα	φέρειν, Βελισαρίῳ δὲ ἀξύμφορον τοῦτο
[7, 34]	καὶ Ῥωμαίους ἀνδραποδίζουσιν, ὅλην τε	προσποιεῖσθαι	Δακίαν αὐχοῦσι. τίνα πόλεμον ὑπὲρ
[7, 14]	πολλὰ ἐκμαθόντα τε ἤδη καὶ	προσποιεῖσθαι	ἱκανῶς ἔχοντα) ἔν τε δεσμωτηρίῳ
[7, 24]	ἄλλῳ στρατῷ ἐς Ῥώμην ἦλθε,	προσποιεῖσθαί	τε αὐτὴν σθένει παντὶ ἤθελεν.
[7, 5]	ἐς τοὺς αἰχμαλώτους πολλὴν ἐνδεικνύμενος,	προσποιεῖσθαί	τε αὐτοὺς ἴσχυσε καὶ τὸ
[7, 34]	τοῦ μὲν γὰρ Ἴστρου ἐπέκεινα	προσποιεῖσθαι	ὑμεῖς οὐδὲν ἠξιοῦτε, τὸ δὲ
[7, 27]	ἰέναι. Βῆρος οὖν πρῶτος Δρυοῦντι	προσχὼν	καὶ τὰς ναῦς ἐνταῦθα ἀφεὶς
[7, 24]	διάνοιαν τῷ τῆς τύχης ῥεύματι	προσχωρεῖν,	ἀγχιστρόφους τε ἀπ´ αὐτοῦ τὰς
[7, 31]	(ἐπεφύκει γὰρ ἀεὶ δυστυχούσαις γυναιξὶ	προσχωρεῖν)	ἀκουσίῳ αὐτὴν τῷ Ἀρταβάνῃ ὡς
[7, 26]	Καμπανίας χωρία ἰόντες, οἵπερ Ἰωάννῃ	προσχωρεῖν	ἔγνωσαν. Ἰωάννης δὲ ἄνδρας μὲν
[7, 30]	τε γενόμενοι οὐκέτι τοῖς πολεμίοις	προσχωρεῖν	ἔγνωσαν, καίπερ ἐνισταμένης ἤδη τῆς
[7, 9]	ἐπεὶ δὲ ὡς ἥκιστά οἱ	προσχωρεῖν	ἤθελον οἱ φυλακτήριον ταύτῃ ἔχοντες,
[7, 6]	ἐνταῦθα χωρίων ἀποπειρασάμενος, ἐπεί οἱ	προσχωρεῖν	οὐδεὶς ἤθελε, Τίβεριν ποταμὸν διαβὰς,
[7, 30]	τε καὶ Γότθοις οὐδὲν μελλήσαντες	προσχωρήσουσι.	βασιλεύς τε αὐτοῖς τὴν δέησιν
[7, 40]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἐς ὀλιγωρίαν τραπόμενοι	πρόσω	ἐχώρουν. καὶ χώραν τὴν Ἀστικὴν
[7, 15]	ταῖς ναυσὶ σημαίνειν ἐβούλοντο μὴ	πρόσω	ἰέναι, ἀλλ´ ἑτέρωσε, ὅπη παρατύχῃ,
[7, 19]	αὐτὴν ἔμελλον αὐτίκα μάλα διαφθείραντες	πρόσω	ἰέναι, ἔς τε Ῥώμην κομίζεσθαι
[7, 5]	τοῦ στρατοῦ τοὺς λογιμωτάτους ἀπολεξάμενον	πρόσω	ἰέναι καὶ αὐτὸν μὲν ἐξ
[7, 34]	ἐγένοντο. οὔτε γὰρ ἔτι ἐδύναντο	πρόσω	ἰέναι οὔτε ἀναστρέφειν ὀπίσω εἶχον
[7, 31]	ἐνταῦθα ἑστάναι, ἀλλὰ καραδοκοῦσι τὰ	πρόσω,	καὶ ταῖς ἐλπίσιν ἐπίπροσθεν ἀεὶ
[7, 40]	ἡμερῶν ὁδὸν Βυζαντίου διέχουσα. καὶ	πρόσω	μὲν χωρεῖν οἱ βάρβαροι οὐκέτι
[7, 1]	τὸ πλῆθος καὶ τοιαύτας τὰ	πρόσωπα,	οἵας οὐδείς που ἀνθρώπων εἶδεν,
[7, 24]	μόνον τὸ τῆς οἰκοδομίας σώζοιτο	πρόσωπον,	σκολόπων τε μέγα τι χρῆμα
[7, 17]	γέφυραν ἦλθε, δήσας ἐπὶ τῷ	προσώπῳ	θοἰμάτιον, τούτῳ τε τοὺς ὀφθαλμοὺς
[7, 36]	τοίνυν ἐξαπιναίως περιπλακέντες καὶ τῶν	προσώπων	καταφιλήσαντες τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἠσπάζοντο,
[7, 16]	ἐς ἄνδρα πρεσβευτὴν οὐ πρᾳότητι	προσώπων	οὐδὲ ῥημάτων ὄγκῳ τῶν ὑποδεξαμένων
[7, 16]	δὲ μὴ δοκεῖν ἀλογίστῳ ταῦτα	προτείνεσθαι	γνώμῃ τῷ τὰς αἰτίας αὐτίκα
[7, 20]	παντί τε τρόπῳ τὴν ἱκεσίαν	προτεινόμενος	„Φείδου τῶν σῶν, ὦ δέσποτα“
[7, 36]	ὁρῶντες τοὺς παραδόντας Ῥώμην τὰ	πρότερα	Γότθοις, κεκομψευμένους ἐπὶ μεγάλων τινῶν
[7, 29]	τε καὶ δοκοῦντα ἐχυρὰ τὰ	πρότερα	εἶναι οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐξελεῖν ἴσχυσαν,
[7, 34]	χώραν ἐς φόρου ἀπαγωγὴν τὰ	πρότερα	εἶχον, Γήπαιδες δὲ τοῦ Ἴστρου
[7, 40]	Σκλαβηνοὶ δὲ, οἵ τε τὰ	πρότερα	ἐν γῇ τῇ βασιλέως γενόμενοι,
[7, 2]	διεφθαρμένων, ἅσπερ ἐπὶ Ἰλδιβάδῳ τὰ	πρότερα	ἔσχον, ὃς δὴ τήν τε
[7, 39]	ὅσοι ξὺν τῷ Βήρῳ τὰ	πρότερα	ἢ ἄλλοις τισὶ τοῖς πολεμίοις
[7, 39]	τετυραννηκότος ἔν γε Λιβύῃ τὰ	πρότερα	καὶ τὸ Λιβύης κράτος βεβαιότατα
[7, 6]	βασιλεὺς ἔπεμψεν, ὃς δὴ τὰ	πρότερα	ξὺν Βελισαρίῳ ἐστράτευε καταλόγου πεζικοῦ
[7, 38]	ἀνδραπόδων πεποίηνται λόγῳ. καίτοι τὰ	πρότερα	οὐδεμιᾶς ἡλικίας ἐφείσαντο, ἀλλ´ αὐτοί
[7, 2]	θήσεται, ἐφ´ οἷσπερ Οὐιττίγιδι τὰ	πρότερα	σπένδεσθαι ἤθελεν· ὥστε τὰ ἐκτὸς
[7, 1]	ἠτυχηκότων χρήμασι μεγάλοις παρεμυθεῖτο τὰ	πρότερα	τραύματα καὶ τοῖς εὐδοκιμήσασι ψέλλιά
[7, 19]	δὲ καὶ παρὰ Βέσσαν τῇ	προτεραίᾳ	ἐκέλευε τῇ ἐπιγενησομένῃ ἡμέρᾳ πολλῷ
[7, 3]	δὲ τοῖς ἄρχουσι ξύμφορον εἶναι	προτερῆσαι	μὲν αὐτῶν ἕνα ξὺν ὀλίγοις
[7, 34]	αὐτοῦ τετυχηκότος τῆς χάριτος τὸν	προτερήσαντά	τε καὶ γνώμῃ τὸ δῶρον
[7, 15]	οἱ πολέμιοι χρόνῳ τε βραχεῖ	προτερήσαντες	ἐν τῷ λιμένι ἐγένοντο καὶ
[7, 4]	τὰ δόρατα ὤθουν, Ἀρταβάζης δὲ	προτερήσας	ἔφθασε τὸν Οὐάλαριν ἐς πλευρὰν
[7, 40]	Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες καὶ τοῖς	προτέροις	ἀναμιχθέντες, κατέθεον ἐν πολλῇ ἐξουσίᾳ
[7, 20]	αὐτὸν ἐπανήκοντες ἅπαντα ὁμοίως τοῖς	προτέροις	ἤγγελλον. ἐν τούτῳ δὲ Ῥωμαῖοι
[7, 1]	τε δύο ἀναδησάμενος, οἵας οὔπω	πρότερον	ἀνθρώπων οὐδενὶ διαπεπρᾶχθαι ξυνέπεσε, καὶ
[7, 32]	τὸν Ἰουστῖνον ἐξήνεγκεν, ὅσα δὴ	πρότερον	Ἀρσάκης αὐτῷ εἰπὼν ἔτυχεν. Ἐπεὶ
[7, 1]	μετάπεμπτος ἦλθεν, ἔτι μᾶλλον ἢ	πρότερον	αὐτοῦ ἡ ἀρετὴ ἐπὶ πλεῖστον
[7, 40]	παρασκευὴν, Σκλαβηνῶν ὅμιλος ὅσος οὔπω	πρότερον	ἀφίκετο ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν.
[7, 7]	μετὰ τοῦτον τὰ ὡμολογημένα ποιήσωσι.	πρότερον	δὲ οὐ προσβολήν τινα κατὰ
[7, 37]	ἀφίκοντο ἐς τὸ Ῥήγιον, οὐ	πρότερον	διέβησαν τὸν τῇδε πορθμὸν, ἕως
[7, 19]	ἐπιβεβοηθηκότας βαρβάρους ἔτι μᾶλλον ἢ	πρότερον	ἔβαλλον. οἱ δὲ καταπεπληγμένοι τοῖς
[7, 37]	αὐτὸς ἔτυχεν, ἡνίκα Ῥώμην τὸ	πρότερον	εἷλε· τῶν τε Ῥωμαίων τοὺς
[7, 21]	οἳ βεβασιλεύκασι μὲν οὐ πολλῷ	πρότερον,	εἰρήνης δὲ καὶ ἀγαθῶν πραγμάτων
[7, 38]	πυρὸς ἐμβεβλημένον φλόγα ἔκαυσαν, ἱμάντας	πρότερον	ἐκ τοῦ νώτου τοῦ ἀνθρώπου
[7, 29]	καιρὸν, οὐ ξυμπεσὸν τοῦτό γε	πρότερον	ἐκ τοῦ παντὸς αἰῶνος, ἔστι
[7, 16]	τῶν χρημάτων προέμενος, ὢν καὶ	πρότερον	ἔν γε Ἰταλιώταις ἅπασι δόκιμος,
[7, 19]	φυλακῇ ἐτετάχατο, ἣν οὐ πολλῷ	πρότερον	ἐνταῦθα ἐναποθέμενος Τουτίλας ἔτυχεν, ἐκ
[7, 11]	ὡς ὑπαντιάσοντες, κατασκόπους δὲ πέμψαι	πρότερον	ἐπ´ αὐτοὺς ἔγνωσαν, κατασκεψομένους τὴν
[7, 35]	ὑπάτων τὸν δίφρον ἀναβεβηκὼς πολλῷ	πρότερον·	ἐπεὶ καὶ αὐτὸς τούτων δὴ
[7, 19]	ἐς Ῥώμην οἱ Σικελίας ἄρχοντες	πρότερον	ἔπεμψαν τοῖς τε στρατιώταις ἐπαρκέσοντα
[7, 19]	τῷ πεδίῳ πρὸς αὐτοὺς διακρίνεσθαι,	πρότερον	ἐπενόει τάδε. ἀκάτους δύο ἐσάγαν
[7, 19]	πολεμίων στρατόπεδα, ὅπερ οἱ καὶ	πρότερον	ἐπιστείλας πολλάκις ἤδη ἐτύγχανεν. ἀλλὰ
[7, 20]	ἁπάντων οἱ μὲν ἀπιόντες ἤδη	πρότερον	ἐς ἑτέρας ᾤχοντο χώρας, οἱ
[7, 26]	τῶν εἰς Γότθους ηὐτομοληκότων τὸ	πρότερον	ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας χωρία
[7, 13]	φόρους αὐτῷ ἀποφέροντας ὅσους τὸ	πρότερον	ἔς τε τὸ δημόσιον καὶ
[7, 22]	Ἰωάννης ἐνταῦθα δεηθέντι Τουλλιανῷ ἀπολιπὼν	πρότερον	ἔτυχεν· ἀγαθοὶ γὰρ οἱ βάρβαροι
[7, 3]	αὐτῶν τῶν πυλῶν ὅθεν ἀπαλλαγέντες	πρότερον	ἔτυχον. οὐδὲ γὰρ αὐτῶν οἱ
[7, 24]	παντὶ ἔγνωσαν· καθελόντες γὰρ αὐτὸ	πρότερον	ἔτυχον· τά τε χρήματα ἐνταῦθα
[7, 35]	ξυμβεβηκόσιν ἀπόβλεπτος ὢν, ἅπερ οἱ	πρότερον	ἢ ἐς Λιβύην ἐστράτευσε ξυμβόλῳ
[7, 39]	μὲν (ἐτετελευτήκει γάρ οἱ πολλῷ	πρότερον	ἡ γυνὴ Πασσάρα ὄνομα) Ματασοῦνθαν
[7, 1]	κυκλοτερὲς σχῆμα ἐφ´ οὗπερ τὸ	πρότερον	ἦν. ψαλίδιον γὰρ τοῦτο καλοῦσι
[7, 18]	ἐσομένους οὐδέν τι ἧσσον ἢ	πρότερον	ἦσαν. οὐδὲ γὰρ ἑκόντας αὐτοὺς
[7, 28]	πάλαι Ῥωμαῖοι. ὅπερ Ἰωάννης πολλῷ	πρότερον	καταλαβὼν ἔτυχε φρουράν τε λόγου
[7, 40]	οἱ αὐτῷ πάρεδρον οὐ πολλῷ	πρότερον	καταστησάμενος Τουτίλας ἔτυχεν. οὗτος ἀνὴρ
[7, 31]	ἴσχυσεν. ἦν γὰρ αὐτῷ γυνὴ	πρότερον	ξυγγενής τε οὖσα καὶ ἐκ
[7, 40]	ὅλης στρατηγὸν καταστησάμενος οὐ πολλῷ	πρότερον.	ὃς δὴ ἐς χεῖρας ἐλθὼν
[7, 13]	ἃ δὴ Βιταλίῳ ἀναπεισθεὶς ἔδρασε	πρότερον	οὐκ ἐπὶ τῷ τῶν βασιλέως
[7, 19]	ἤδη ἐτύγχανεν. ἀλλὰ Βέσσας οὔτε	πρότερον	οὔτε ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ
[7, 38]	πολιορκίᾳ ἑκάτεροι εἷλον, οὔτε τειχομαχήσαντες	πρότερον,	οὔτε ἐς τὸ πεδίον καταβῆναι
[7, 37]	οἱ ἔδοξεν εἶναι, Κεντουκελλῶν ἀποπειρασαμένῳ	πρότερον	οὕτω δὴ ἐπὶ Σικελίαν ἰέναι.
[7, 37]	αἰτίας τοιᾶσδε. ~Τουτίλας οὐ πολλῷ	πρότερον	παρὰ τῶν Φράγγων τὸν ἄρχοντα
[7, 26]	Λευκανοῖς στρατόπεδον ποιησάμενος κατασκόπους τε	πρότερον	πέμψας, οἳ δὴ ἁπάσας διερευνώμενοι
[7, 19]	αὐτοὺς ἐς τὸ ἀκριβὲς ἔτυχε	πρότερον,	πέμψας τῶν οἱ ἑπομένων τινὰς,
[7, 25]	τύχης ἀνάγκην. βούλομαι δὲ τῶν	πρότερον	πεπραγμένων ὑμᾶς ὑπομνῆσαι, οὐχ ὅσον
[7, 4]	σημεῖα ξύμπαντα ἔλαβον, ὅπερ οὔπω	πρότερον	Ῥωμαίοις ξυνέπεσε. τῶν τε ἀρχόντων
[7, 25]	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐτύγχανε δὲ πολλῷ	πρότερον	στράτευμα ἐπὶ Περυσίαν ὁ Τουτίλας
[7, 26]	Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις ἐνδοὺς	πρότερον	τὴν βασιλέως, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 10]	ἐς τὸν Δρυοῦντα κατέπλευσε τέτρασι	πρότερον	τῆς κυρίας ἡμέραις, ἀφύλακτόν τε
[7, 19]	ἀφασίαν ἐμπέπτωκεν οὐ γεγονὸς αὐτῷ	πρότερον	τοῦτό γε. διὸ δὴ κατὰ
[7, 21]	αὐτίκα δηλώσω· ὅτι Γότθοι μὲν	πρότερον	τῶν ἄλλων ἁπάντων περὶ ἐλάσσονος
[7, 26]	ἐν Καπύῃ γενέσθαι, οὐδετέρους τι	πρότερον	τῶν ἐναντίων πέρι ἀκούσαντας. καὶ
[7, 24]	ἀμφὶ τὸν περίβολον ὅλον ὀρύξας	πρότερον,	ὥσπερ μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[7, 10]	Δρυοῦντα ἐκέλευε, καὶ τοὺς μὲν	προτέρους	φύλακας τοῦ φρουρίου ἐνθένδε ὑπεξαγαγεῖν
[7, 1]	δὲ γεγονὼς ἐν Ῥαβέννῃ λογισμοὺς	προὔθηκε	λόγον οὐκ ἔχοντας. τοὺς μὲν
[7, 1]	ἐκ βουλῆς ἐν παραβύστῳ θέαμα	προὔθηκεν,	ἐπὶ τῷ ὄγκῳ τῶν πεπραγμένων
[7, 4]	κεφαλῇ ἔχων, καὶ Ῥωμαίους ἅπαντας	προὐκαλεῖτο,	εἴ τίς οἱ βούλοιτο ἐς
[7, 37]	Διογένην ὁ Τουτίλας, αὐτόν τε	προὐκαλεῖτο	καὶ τοὺς ἀμφ´ αὐτὸν στρατιώτας,
[7, 35]	ἢ ἐς Λιβύην ἐστράτευσε ξυμβόλῳ	προὔλεγέ	τινι οὐκ ἀφανεῖ τὸ δαιμόνιον.
[7, 35]	ταύτην δὴ τὴν οἰκίαν μεγάλα	προὔλεγον	ἀγαθὰ ἔσεσθαι. Ταῦτα μὲν οὖν
[7, 29]	καὶ τῷ κήτει τούτῳ ἔγνωσαν,	προὔλεγον	αὐτίκα ξυμβήσεσθαι ὅσα δὴ αὐτῶν
[7, 34]	ἀγωνίαν καθισταμένους ἐς κακόν τι	προὖπτον	ἰέναι, παρὸν τὴν νίκην ξὺν
[7, 32]	μοι βούλοιό τι αὐτὸς τῶν	προὔργου	εἰπεῖν, ἐπὶ κοινῆς βουλευσάμενοι τάχα
[7, 1]	ἔν τε Λιβύῃ καὶ Ἰταλίᾳ	προὔστη,	νικῶν τε διετέλει καὶ τὰ
[7, 36]	πέμψας οὖν παρ´ αὐτοὺς δυοῖν	προὐτείνετο	αὐτοῖς αἵρεσιν, ὅπως ἢ τοὺς
[7, 37]	τῆς Ῥώμης ξυμβάντα. αἵρεσιν οὖν	προὐτείνετο	ἑλέσθαι ὁποτέραν ἂν αὐτοὶ βούλοιντο,
[7, 13]	οὗτος Πλακεντίας ἀγχοῦ ἐγένοντο, λόγους	προὔφερον	τοῖς ἐνταῦθα φρουροῖς, ὅπως τὴν
[7, 1]	αὐτός τε γὰρ πάσῃ ἀρετῇ	προὔχων	καὶ πλούτου μὲν πολλοῦ ἐξουσίᾳ,
[7, 13]	ἐνδοῖεν. ὡς δὲ οὐδὲν σφίσι	προὐχώρει,	αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο,
[7, 26]	τὸ φρούριον πολιορκοῦντι, ἐπεὶ οὐδὲν	προὐχώρει,	ἔννοιά τις καὶ τόλμα γέγονεν,
[7, 12]	τέ οἱ πρὸς Κυπριανοῦ οὐδὲν	προὐχώρει,	τῶν ἐκείνου δορυφόρων ἕνα, Οὔλιφον
[7, 8]	περιστέλλειν οὖν τὴν τῆς νίκης	πρόφασιν	τῷ τὰ δίκαια πράσσειν ξυνοίσει
[7, 9]	ἀπηλλάχθαι κακῶν; δότε τοίνυν τινὰ	πρόφασιν	ὑμῖν μὲν αὐτοῖς τῆς ἐς
[7, 32]	ἰόντος οὐδὲν ἂν τῶν βεβουλευμένων	προχωρήσειε	σφίσιν· εἴπερ αὐτοῖς μὲν βασιλέα
[7, 30]	ὕστερον δὲ ἀπογνόντες τὴν ἀπόβασιν	πρύμναν	τε πάντες ἐκρούοντο καὶ ἀναχθέντες
[7, 8]	βίον ἑκάστου ἡ τοῦ πολέμου	πρυτανεύεται	τύχη. Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπεν.
[7, 20]	σῖτον ἔτι μᾶλλον ἀπεμπολῶν ἐπλούτει,	πρυτανευούσης	αὐτῷ τὰς τιμὰς τῆς τῶν
[7, 21]	ἀπειπεῖν ἄξιον. λέγω δὲ ὅτι	πρώην	μὲν ἐς μυριάδας εἴκοσι μαχιμωτάτων
[7, 24]	ἑκάτεροι εἴχοντο καὶ ἡ μάχη	πρωῒ	ἀρξαμένη ἐτελεύτα ἐς νύκτα. ἔπειτα
[7, 30]	ἀντιμετώπους ἔστησε ταῖς τῶν νηῶν	πρῴραις,	τοὺς μὲν δόρατα ἔχοντας, τοὺς
[7, 17]	φύσεως ὑπερορίους. τὰ μὲν οὖν	πρῶτα	Βέσσας τε καὶ Κόνων, οἵπερ
[7, 24]	οἱ γὰρ βάρβαροι τὰ μὲν	πρῶτα	ἐλπίδα εἶχον αὐτοβοεὶ τὴν πόλιν
[7, 24]	Ῥωμαίων μὲν ὅσοι ἐς τὰ	πρῶτα	ἐμάχοντο, ὥρμησαν ὥστε τὸ σημεῖον
[7, 36]	δὲ γένος, ὃς τὰ μὲν	πρῶτα	ἐφειστήκει τῇ Βελισαρίου οἰκίᾳ, ὕστερον
[7, 10]	γνώμην ἔχοντες ἐπὶ Ῥαβέννης τὰ	πρῶτα	ἰέναι, τὸν δὲ πόλεμον ἐνθένδε
[7, 1]	ἠξίου. διὸ δὴ τὰ μὲν	πρῶτα	Ἰλδίβαδος Οὐραΐαν ἐς τοὺς βαρβάρους
[7, 33]	ὁ Γοτθικὸς πόλεμος, καίπερ τὰ	πρῶτα	κατὰ κράτος νενικηκόσιν, ὥσπερ μοι
[7, 14]	τῷ ὀνόματι. τὰ μὲν οὖν	πρῶτα	κρύφα ταῦτα ἐπράσσετο τῶν ἄλλων
[7, 36]	πολέμῳ. νῦν δὲ τὰ μὲν	πρῶτα	Λιβέριον ἀπολεξάμενος, ἄνδρα τῶν ἐκ
[7, 38]	ἐκ τῶν παρόντων ἠμύνοντο. καὶ	πρῶτα	μὲν ἔλαιόν τε καὶ πίσσαν
[7, 39]	αὐτὴν ἰσχύσας βασιλεῖ ἀνασώσασθαι. καὶ	πρῶτα	μὲν (ἐτετελευτήκει γάρ οἱ πολλῷ
[7, 27]	τὰ παρόντα σφίσι πολλάκις σημήνας.	πρῶτα	μὲν οὖν Πακούριόν τε τὸν
[7, 18]	βάρβαρος σὺν αὐτῷ ᾔει. καὶ	πρῶτα	μὲν τῶν πολεμίων τοὺς ἵππους
[7, 35]	πη Σαλώνων ἐστὶ, τὰ μὲν	πρῶτα	ξυνέμισγε τοῖς ταύτῃ ἀνθρώποις ἅτε
[7, 18]	οὐδαμῆ ἔφασκε, χρῆναι δέ οἱ	πρῶτα	τὰς τῶν ἵππων νομὰς ἐνδεικνύναι.
[7, 36]	ἄσμενοι ἤκουσαν. καὶ τὰ μὲν	πρῶτα	τὴν ἐπὶ τὸ Βυζάντιον εἵλοντο
[7, 11]	ἀνεχώρησαν. οἷς δὴ βασιλεὺς τὰ	πρῶτα	χαλεπήνας, εἶτα συγγνώμων ἐγένετο. γνοὺς
[7, 30]	ξυγκειμένης ἡμέρας. καὶ τὰ μὲν	πρῶτα	χειμῶνος ἐξαισίου ἐπιπεσόντος, ἄλλως τε
[7, 11]	ἐν χώρῳ κρημνώδει τὰ μὲν	πρῶτα	ὡς ἀντιταξόμενος ἔστη· ἐπὶ πλεῖστον
[7, 1]	τε καὶ σώματος κάλλει τὰ	πρωτεῖα	φερομένη ἐν τούτοις δὴ τοῖς
[7, 35]	δὲ καὶ Περυσίαν πόλιν, ἣ	πρώτη	ἐν Τούσκοις οὖσα ἐτύγχανε, πικρότατα
[7, 13]	ἢ ὁμολογίᾳ ἐκέλευεν. αὕτη δὲ	πρώτη	μέν ἐστιν Αἰμιλίων τῆς χώρας,
[7, 38]	φρουρὰν ἔχουσαν, Τόπηρον ὄνομα· ἣ	πρώτη	μὲν Θρᾳκῶν τῶν παραλίων ἐστὶ,
[7, 36]	τοιάδε. ἐς ποταμὸν Τίβεριν ἐν	πρώτῃ	τῶν νυκτῶν φυλακῇ δύο πλοῖα
[7, 3]	αὐτῶν ἕνδεκα ἦσαν, ὧν οἱ	πρῶτοι	ἐτύγχανον Κωνσταντιανός τε καὶ Ἀλέξανδρος,
[7, 34]	παρ´ αὐτὸν γινομένων. ἐν τοῖς	πρῶτοι	οὖν Λαγγοβάρδαι βασιλεῖ ἐς ὄψιν
[7, 32]	τῷ ναῷ ἐγενέσθην ἄμφω, ἠξίου	πρῶτον	Ἀρσάκης τὸν Ἰουστῖνον δι´ ὅρκων
[7, 24]	τοῖς τε ὁρῶσι καὶ ἀκούουσι	πρῶτον,	ἐκβᾶσα δὲ ἐς ἀρετῆς ἔργον
[7, 29]	χώρας δὲ τῆς ἔνερθεν ἐπειδὴ	πρῶτον	ἐπεπόλασεν, οὐκέτι ἀπέβη, ἀλλ´ ἐνοχλῶν
[7, 3]	ξυνελέγησαν, ἔδοξε σφίσιν ἄμεινον εἶναι	πρῶτον	ἐπὶ Βερώνην, ἣ ἐν Βενετίαις
[7, 13]	ἐς Κέθηγον, πατρίκιον ἄνδρα καὶ	πρῶτον	τῆς Ῥωμαίων βουλῆς. διὸ δὴ
[7, 32]	Γερμανοῦ παίδων νεανίας μὲν καὶ	πρῶτον	ὑπηνήτης, δραστήριος δὲ καὶ ἐς
[7, 11]	ξυναγαγὼν ἔλεξε τοιάδε „Οὐ νῦν	πρῶτον,	ὦ ἄνδρες, τὰ τῆς ἀρετῆς
[7, 34]	παρὰ τοὺς πέλας ἀφικομένους ἀναδιδάξαι	πρῶτον,	ὡς δίκαιά τε δεησόμενοι πάρεισι
[7, 27]	Ἰταλίαν ἐκέλευεν ἰέναι. Βῆρος οὖν	πρῶτος	Δρυοῦντι προσχὼν καὶ τὰς ναῦς
[7, 16]	αἰδοῖ τε καὶ φιλοφροσύνῃ πολλῇ	πρῶτος	ἔλεξεν ὧδε „Πᾶσι μὲν, ὡς
[7, 28]	πη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε, διεσώθησαν.	πρῶτός	τε Βαρβατίων ὁ Βελισαρίου δορυφόρος
[7, 1]	οὐδεὶς ἐγεγόνει, αὐτῶν δὲ ἕκαστος	πρῶτός	τε ἐν τῇ παρατάξει ἑστάναι
[7, 25]	ἔμπροσθεν ἐν βραχεῖ τε τανῦν	πταίσαντας	οὕτω δεδουλῶσθαι τὸ φρόνημα; οὐ
[7, 25]	αἰσχυνομένους χρὴ σιωπᾶν, ἐν τοῖς	πταίσμασι	δὴ τῶν ἀνθρώπων ἐνθυμουμένους ὡς
[7, 1]	δὲ στρατιώτας ὀλίγους τε καὶ	πτωχοὺς	εἶναι καὶ ὀκνηρῶς εἰς τοὺς
[7, 19]	μηχανῇ ἀπαλλάσσεσθαι, μηδ´ ἢν Βελισάριον	πύθηται	πρὸς τῶν πολεμίων ἀπολωλέναι, ἀλλὰ
[7, 34]	τι ἧσσον. ἡδέως ἂν οὖν	πυθοίμεθα	τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν τί
[7, 11]	ἐναντίους διενοοῦντο. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ	πυθόμενοι	ἀμφὶ ἡμέραν μέσην τῶν πολεμίων
[7, 11]	γυναῖκας ἐξηνδραποδίσθαι τετύχηκεν. ἃ δὴ	πυθόμενοι	καὶ τῶν ἀναγκαίων ἔν γε
[7, 8]	τε τῷ λιμένι καὶ ταῖς	πύλαις	καταστησάμενος ἐκέλευε μηδένα πη ἐνθένδε
[7, 20]	χρείαν ἀνέῳγον. οὕτω δὲ τὰς	πύλας	ἀναπετάσαντες, ᾗπερ ἐβούλοντο, τῇ πόλει
[7, 8]	ἐπιρρώσας τὴν δύναμιν καὶ τὰς	πύλας	ἀναπετάσας ἕκαστον ὅπη βούλοιτο ἀφῆκεν
[7, 23]	τοῦ αἰφνιδίου διέφθειρε καὶ τὰς	πύλας	ἀναπετάσας Ῥωμαίους ἅπαντας τῷ φρουρίῳ
[7, 38]	ὀλίγοι δέ τινες ἀμφὶ τὰς	πύλας	γενόμενοι, αἳ πρὸς ἀνίσχοντά εἰσιν
[7, 16]	τῇ πάσῃ τὰς τῶν πόλεων	πύλας	ἐδέξαντο ὑπτίαις χερσὶ τὸν τῶν
[7, 24]	Ῥώμην ἦλθεν, οὔπω Βελισαρίου τὰς	πύλας	ἐναρμόσασθαι τῷ περιβόλῳ ἰσχύσαντος. πάσας
[7, 20]	ἐνέρσει τοίχου ἑκατέρου ἐναρμοσθέντι τὰς	πύλας	ἐπιζευγνύναι εἰώθεσαν, τά τε σιδήρια
[7, 3]	ἔγνωσαν. ἀποκεκλεισμένας δὲ σφίσι τὰς	πύλας	εὑρόντες ἰσχυρότατά τε τοὺς πολεμίους
[7, 3]	ὁ φύλαξ αὐτοῖς ἀνακλίνῃ τὰς	πύλας,	ἔχεσθαί τε αὐτῶν καὶ τῇ
[7, 20]	φύλακες ἐμβαλλόμενοι ἔκλειόν τε τὰς	πύλας	καὶ κατὰ τὴν χρείαν ἀνέῳγον.
[7, 36]	αὐτῶν φυλακῇ μείναντες τάς τε	πύλας	κατ´ ἐξουσίαν ἀνέῳγον καὶ τῇ
[7, 10]	τοιῷδε. τῶν τινες οἰκητόρων τὰς	πύλας	ξὺν τοῖς Ἰσαύροις ἐφύλασσον. οὗτοι
[7, 3]	ᾗπερ ξυνέκειτο ἀνεπέτασε σφίσι τὰς	πύλας,	οἱ μέν τινες ἐνταῦθα ἑστῶτες
[7, 20]	περιβόλου ἐγένοντο, καταβαίνουσι μὲν ἐς	πύλας	τὰς Ἀσιναρίας, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος,
[7, 11]	ἑκάστης ξυνεμετρήσατο λάθρα. τάς τε	πύλας	τεκτηνάμενος καὶ σιδήρῳ περιβαλὼν εἶτά
[7, 24]	καὶ Βελισάριος ἀδεέστερον ἤδη τὰς	πύλας	τοῦ Ῥώμης περιβόλου πανταχόθι ἐφαρμοσάμενος
[7, 20]	ἐξοπλίσας τὸ στράτευμα ἐπῆγεν ἀμφὶ	πύλην	Ἀσιναρίαν. καὶ τέσσαρας τῶν ἐν
[7, 20]	κεκακωμένοι. Τέσσαρες οὖν Ἴσαυροι, ἀμφὶ	πύλην	Ἀσιναρίαν φυλακὴν ἔχοντες, τηρήσαντες τῆς
[7, 36]	τῶν τινες Ἰσαύρων, οἳ ἀμφὶ	πύλην,	ἣ Παύλου τοῦ ἀποστόλου ἐπώνυμός
[7, 11]	ἀκριβὲς εὖρός τε καὶ μῆκος	πύλης	ἑκάστης ξυνεμετρήσατο λάθρα. τάς τε
[7, 20]	πλεῖστοι τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν διὰ	πύλης	ἑτέρας ξὺν τοῖς ἄρχουσιν ἔφευγον,
[7, 36]	δὲ τὸν Γότθων στρατὸν ἄγχιστα	πύλης	τῆς εἰρημένης, ἣ Παύλου τοῦ
[7, 24]	ἀπολεξάμενος ἐς τὴν χώραν τῶν	πυλῶν	ἔστησε, τοὺς δὲ λοιποὺς ἄνωθεν
[7, 3]	ἅπαντες ᾔσθοντο τοῦ κακοῦ, διὰ	πυλῶν	ἑτέρων φεύγοντες ᾤχοντο. πέτρα δέ
[7, 3]	πόλιν ἐχώρουν δι´ αὐτῶν τῶν	πυλῶν	ὅθεν ἀπαλλαγέντες πρότερον ἔτυχον. οὐδὲ
[7, 3]	ἐπεὶ ταῦτα ὡμολόγει ὁ τῶν	πυλῶν	φύλαξ, πέμπει τοὺς πρὸς αὐτὸν
[7, 24]	ἥκοντες ἐν περιτροπῇ τὰς τῶν	πυλῶν	χώρας ἐφύλασσον, τριβόλους ἔμπροσθεν πολλοὺς
[7, 36]	πολλοὶ δὲ φεύγοντες δι´ ἑτέρων	πυλῶν	ᾤχοντο, οἱ δὲ τὴν ἐπὶ
[7, 19]	ἐφέλκειν ἐκέλευεν, οὗ δὴ τὸν	πύργον	ἐτύγχανε τεκτηνάμενος. τοῦ δὲ πύργου
[7, 19]	καὶ λίαν ἐς ἀλλήλας ξυνδήσας,	πύργον	ξύλινον ἐπ´ αὐταῖς ἐτεκτήνατο, πολλῷ
[7, 19]	ἀκάτους, ἐφ´ ὧν οἱ ὁ	πύργος	πεποίηται, ὡς ἀγχοτάτω ἀγαγὼν θατέρου
[7, 19]	ἀγχοτάτω ἀγαγὼν θατέρου τῶν πολεμίων	πύργου,	ὃς δὴ ἐπὶ τῆς κατὰ
[7, 19]	ὑφάψαντας ὕπερθεν τῶν πολεμίων τοῦ	πύργου	ῥίπτειν. καὶ Ῥωμαῖοι μὲν κατὰ
[7, 19]	πύργον ἐτύγχανε τεκτηνάμενος. τοῦ δὲ	πύργου	ὕπερθεν λέμβον τινὰ ἔθετο, πίσσης
[7, 18]	ἐνταῦθα ἐς γεφύρας κατέθετο σχῆμα.	πύργους	τε δύο ξυλίνους παρ´ ἑκατέραν
[7, 19]	ταῦτα ἐποίουν. ἐμπεσὼν δὲ τῷ	πύργῳ	ὁ λέμβος αὐτόν τε αὐτίκα
[7, 19]	οἵ τε βάρβαροι ἐκ τῶν	πύργων	ἠμύνοντο καρτερώτατα. ἤδη δὲ καὶ
[7, 19]	περιώδυνος γεγονὼς ἐνόσει τὸ σῶμα.	πυρετὸς	γὰρ ἐπιγενόμενος ἐς χρόνου μῆκος
[7, 19]	ἄλλων ἁπάντων ὅσα δὴ τοῦ	πυρὸς	βρῶσις ὀξυτάτη γίνεσθαι πέφυκε. κατὰ
[7, 38]	ἐζώγρησαν, ὕστερον δὲ αὐτὸν ἐς	πυρὸς	ἐμβεβλημένον φλόγα ἔκαυσαν, ἱμάντας πρότερον
[7, 37]	ἐκέλευεν, ὅσα καθελών τε καὶ	πυρπολήσας	αὐτὸς ἔτυχεν, ἡνίκα Ῥώμην τὸ
[7, 1]	ἐπιφανέστερος ἔν γε βαρβάροις οὐδεὶς	πώποτε	γεγονὼς ἔτυχε, καὶ τὸν μὲν
[7, 40]	ὅσον λόγῳ κεκομισμένος πρὸς αὐτῶν	πώποτε,	ἐν Παλατίῳ μὲν καὶ τῇ
[7, 34]	ποταμὸν διαπορθμεύεσθαι οὐδὲ ὅσον ἀποπειράσασθαι	πώποτε	ἴσχυσαν, ἔνσπονδοι δὲ καὶ φίλοι
[7, 40]	βουλήσεως ἢ τῆς ὁμιλίας μεταλαχὼν	πώποτε,	καίπερ καὶ τῶν ἐν δυνάμει
[7, 21]	πρὸς Γότθων πάθοιεν αὐτοὶ κακὸν	πώποτε.	λέγειν δὲ ἠνάγκαζεν, εἴ τι
[7, 38]	καταθεῖν ἐγκεχειρήκασι οἱ βάρβαροι οὗτοι	πώποτε.	οὐ μὴν οὐδὲ στρατῷ ποταμὸν
[7, 1]	ὥστε βιασθῆναι μὲν αὐτοῖς οὐδὲν	πώποτε	στρατηγοῦντος Βελισαρίου τετύχηκε, πλουτεῖν δὲ
[7, 1]	ὑπασπιστῶν τε καὶ δορυφόρων τοὺς	πώποτε	στρατηγοὺς ὑπεραίρων, φοβερὸς, ὡς τὸ
[7, 34]	τῆς ὑμετέρας οἱ μιαρώτατοι τετολμήκασι.	πῶς	ἄν τις ἐφικέσθαι δύναιτο λόγῳ
[7, 25]	τὴν εὐγνωμοσύνην μεταμαθεῖν βιάζησθε. καίτοι	πῶς	οὐκ ἂν ἀπὸ τοῦ σώφρονος
[7, 9]	ὑμᾶς ἀδικίας αὐτοὺς μετελθεῖν. καίτοι	πῶς	οὐκ ἂν τῶν ἀτοπωτάτων δόξειεν
[7, 20]	ὁ Τουτίλας ἤκουσεν, ἥσθη μέν	πως	τῇ ἀγγελίᾳ, ὑποψίᾳ δὲ καὶ