HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Procope, Le livre des guerres, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ς  =  284 formes différentes pour 1011 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, Chap.
[7, 11]   Θουριμούθ τε καὶ Ῥικίλαν καὶ  Σαβινιανὸν,   ἔστειλε ξὺν χιλίοις στρατιώταις ἐς
[7, 11]   ἃς δὴ ἐκέλευε τοὺς ἀμφὶ  Σαβινιανόν   τε καὶ Θουριμοὺθ κατὰ τάχος
[7, 11]   καὶ αὐτῶν διακοσίους μὲν ἔκτειναν,  Σαβινιανὸς   δὲ καὶ Θουριμοὺθ ξὺν τοῖς
[7, 11]   τοῦ βίου καταστροφὴν κληρωσάμενον. ἔπειτα  Σαβινιανός   τε καὶ Θουριμοὺθ Μάγνῳ κοινολογησάμενοι
[7, 29]   οἱ δὲ πλεῖστοι ἀμφὶ τοῦ  Σαγάριδος   τὰς ἐκβολὰς ἦλθον. τινὰς μὲν
[7, 26]   ἥκιστα ἐφυλάξατο· γὰρ ἅπαντας  σαγηνεύσας   εὐθὺς τοὺς ἐναντίους εἷλεν· ἀλλὰ
[7, 36]   κατὰ τὰ σφίσιν ἐπηγγελμένα ταῖς  σάλπιγξι.   Ῥωμαῖοι δὲ καταπλαγέντες ἐς μέγα
[7, 36]   τοῦ περιβόλου ἄγχιστα ἥκωσι, ταῖς  σάλπιγξιν   ἐνταῦθα ἠχεῖν δυνάμει τῇ πάσῃ.
[7, 36]   καθῆκεν, ἄνδρας ἐνταῦθα χρῆσθαι ταῖς  σάλπιγξιν   ἐπισταμένους ἐνθέμενος. οἷς δὴ ἐπέστελλε
[7, 40]   τοῦ ἱστοῦ οἱ ἐν τῷ  σάλῳ   τούτῳ ἀποκοπέντος, ἐς τοσόνδε κινδύνου
[7, 10]   ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς  Σάλωνας   ἦλθε. καὶ Βελισάριος παντὶ τῷ
[7, 35]   γενόμενος, ὅπερ ἐπιθαλάσσιον ἄγχιστά πη  Σαλώνων   ἐστὶ, τὰ μὲν πρῶτα ξυνέμισγε
[7, 35]   ἐπεὶ Κλαυδιανὸς ἔγνω, ὅσπερ τότε  Σαλώνων   ἦρχε, στράτευμα ἐπὶ τῶν καλουμένων
[7, 40]   στρατὸς ἀφικόμενοι ἐς Δαλματίαν ἐν  Σάλωσι   διαχειμάζειν ἔγνωσαν, ἐνθένδε μετὰ τὴν
[7, 40]   ἐπὶ Δαλματίας ᾔεσαν, ὡς ἐν  Σάλωσι   διαχειμάσοντες, ἐπεὶ ἀδύνατα σφίσιν ᾤοντο
[7, 10]   γοῦν ἐς τετρακισχιλίους ἀγείραντες ἐν  Σάλωσιν   ἐγένοντο, γνώμην ἔχοντες ἐπὶ Ῥαβέννης
[7, 6]   ἦλθεν, ἐς Καμπανοὺς δὲ καὶ  Σαμνίτας   αὐτίκα ἥκων Βενεβεντὸν πόλιν ἐχυρὰν
[7, 40]   πρὸς τῶν αἰχμαλώτων Γερμανὸν ἐν  Σαρδικῇ   εἶναι ἐς δέος ἦλθον. μέγα
[7, 40]   ~Γερμανοῦ δὲ τὸ στράτευμα ἐν  Σαρδικῇ,   τῇ Ἰλλυριῶν πόλει, ἀγείραντός τε
[7, 17]   παντάπασιν εἶχον, ἐξίτηλοι μὲν αἱ  σάρκες   ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἐγίνοντο,
[7, 22]   τὴν ἑτέρου του, ἀλλὰ τὴν  σαυτοῦ   ἀπολωλεκὼς ἂν, βέλτιστε, εἴης,
[7, 16]   σε σιωπᾶν ἄμεινον, ὅπως μὴ  σαυτῷ   αἰτιώτατος γεγονὼς τοῦ μηδὲν ἀνύειν
[7, 26]   οὐδὲν δὲ τούτου δὴ ἕνεκα  σαφὲς   πεπυσμένοι, ἀλλ´, ὅπερ ἐγένετο, δείσαντες
[7, 32]   ἐνταῦθα τοῦ Χαναράγγου ἀφικομένου ἤκουσε  σαφῶς   Λεόντιος ἅπαντα λέγοντος, ἅπερ
[7, 21]   πόλει γενέσθαι ξυνέβη, ἐπεὶ μεμαθηκέναι  σε   ἅπαντα οἶμαι, σιωπᾶν ἔγνωκα. ὧν
[7, 16]   ἀλλ´ ἔγωγε μεθεὶς τὴν πρὸς  σὲ   δέησιν τὴν πρεσβείαν ἐς τὸν
[7, 22]   τοῦ ἔργου ἀπόνασθαι. καταλήψεται δέ  σε   καὶ δόξα τῆς πράξεως ἀξία
[7, 32]   τὸν λόγον ἐς βασιλέα φέρεσθαι.  „Σὲ   μὲν γὰρ τούτου“ ἔφη „μηνυτὴν
[7, 32]   ἔργα οὐδαμῆ συναλγεῖς· ἐγὼ δέ  σε   οἰκτείρω τῆς ἐπ´ ἀμφοῖν ταῖν
[7, 16]   ἡμῶν ἀτυχήσεις. δὴ φυλασσόμενόν  σε   σιωπᾶν ἄμεινον, ὅπως μὴ σαυτῷ
[7, 21]   τὰ ἐκ τῆς εἰρήνης καλὰ  σέ   τε προσίεσθαι αὐτὸν καὶ ἡμῖν
[7, 16]   βαρβάροις τὸ χρῆμα τῶν πρέσβεων  σέβειν,   ἐμοὶ δὲ τοὺς τῆς ἀρετῆς
[7, 25]   τύχη ἐκεῖνο τὸ κράτος ἐβράβευσε,  σέβειν   μᾶλλον δυσκόλως πρὸς αὐτὴν
[7, 14]   δὴ τῆς θυσίας αὐτοῖς ἐωνῆσθαι.  σέβουσι   μέντοι καὶ ποταμούς τε καὶ
[7, 15]   ἀνέβαινον ἅπαντες καὶ τὰ ἱμάτια  σείοντες   τοῖς ἐν ταῖς ναυσὶ σημαίνειν
[7, 19]   δὴ ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ ποταμοῦ  σειρᾶς   σιδηρᾶς ἐπὶ τῇ φυλακῇ ἐτετάχατο,
[7, 29]   ἐτόλμων ἰέναι. τότε δὲ καὶ  σεισμοὶ   πολλάκις χειμῶνος ὥρᾳ σκληροί τε
[7, 29]   Βυζάντιοι δὲ, ἐπειδὴ τῶν τε  σεισμῶν   ᾔσθοντο καὶ τὰ ξυμπεσόντα ἀμφί
[7, 27]   Πακούριόν τε τὸν Περανίου καὶ  Σέργιον   τὸν Σολόμωνος ἀδελφιδοῦν ξὺν ὀλίγοις
[7, 8]   δίκην, τὸ Γότθων γένος  σεσῶσθαί   τε καὶ τὸ τοῦ πολέμου
[7, 36]   μὲν ἔτι ὑπ´ αὐτῷ οὔσης,  σεσωσμένων   δέ οἱ τῶν ἐνταῦθα στρατιωτῶν
[7, 34]   τε καὶ χώρας τοσοῦτον τῇ  σῇ   βασιλείᾳ περίεστιν ὥστε καὶ διερευνᾶσθαι
[7, 34]   ἡμεῖς δὲ τῇ φιλίᾳ τῇ  σῇ   τὸ θαρσεῖν ἔχοντες, τοῦτο, ὅπερ
[7, 15]   σείοντες τοῖς ἐν ταῖς ναυσὶ  σημαίνειν   ἐβούλοντο μὴ πρόσω ἰέναι, ἀλλ´
[7, 39]   ἀκούσιοι ξυστρατεύοντες, ἄγγελον πέμψαντες Γερμανῷ  σημαίνειν   ἐκέλευον ὡς, ἐπειδὰν τάχιστα ἐν
[7, 15]   Φωκᾶν πέμψαντες λάθρα ἐς Ῥώμην  σημαίνουσι   Βέσσᾳ ὡς αὐτίκα δὴ ἐπιέναι
[7, 4]   ἐν φυλακῇ εἶχον, τὰ δὲ  σημεῖα   ξύμπαντα ἔλαβον, ὅπερ οὔπω πρότερον
[7, 24]   βαρβάρων οἱ εὐτολμότατοι τό τε  σημεῖον   ἁρπάζουσι καὶ τοῦ νεκροῦ χεῖρα
[7, 24]   τοῦ ἵππου ἐκπίπτει καὶ τὸ  σημεῖον   ἐς τὴν γῆν ἔρριψε. καὶ
[7, 40]   διεσώσαντο χρῆμα, τό τε Κωνσταντιανοῦ  σημεῖον   εὑρόντες ἀνείλοντο. οἱ δὲ λοιποὶ
[7, 24]   πρῶτα ἐμάχοντο, ὥρμησαν ὥστε τὸ  σημεῖον   καὶ τὸν νεκρὸν ἁρπασόμενοι. φθάσαντες
[7, 40]   γέγονε. καὶ Κωνσταντιανοῦ δὲ τὸ  σημεῖον   οἱ βάρβαροι εἷλον, τοῦ τε
[7, 24]   τέ τινι τὸ Τουτίλα  σημεῖον   φέρων καιρίαν πληγεὶς αὐτός τε
[7, 32]   ξυνέκειτο. ταῦτα Γερμανὸς Μαρκέλλῳ  σημήνας   ἠξίου τῶν τινά οἱ ἐπιτηδείων
[7, 27]   ἐνῆγε, τὰ παρόντα σφίσι πολλάκις  σημήνας.   πρῶτα μὲν οὖν Πακούριόν τε
[7, 22]   Ῥώμην εἰργάσατο ἄχαρι περαιτέρω οὐδέν.  σημήνας   τε Βελισαρίῳ τὴν αὑτοῦ γνώμην
[7, 37]   ἐν τούτῳ τὰ σφίσι παρόντα  σημήνωσιν,   οὐδεμιᾶς δὲ μεταξὺ βοηθείας ἐκ
[7, 22]   ὀλίγους τινὰς, ἐκέλευε τῆς εἰσόδου  σθένει   παντὶ ἀποπειρᾶσθαι. οἵπερ ἐπειδὴ ἀλλήλοις
[7, 24]   τε ἐν Τιβούρει φρούριον ἀνοικοδομήσασθαι  σθένει   παντὶ ἔγνωσαν· καθελόντες γὰρ αὐτὸ
[7, 24]   Ῥώμην ἦλθε, προσποιεῖσθαί τε αὐτὴν  σθένει   παντὶ ἤθελεν. ἐπεὶ δὲ οὐχ
[7, 21]   αὐτοῖς τὴν εἰρήνην οἱ παντὶ  σθένει   παρὰ βασιλέως πορίζεσθαι, ὅπως δὴ
[7, 4]   προθυμείσθω τοίνυν ὑμῶν ἕκαστος παντὶ  σθένει   τοῖς πολεμίοις ὁμόσε χωρεῖν τὴν
[7, 33]   βασιλέως Ἔρουλοι ἔσχον ἀμφὶ πόλιν  Σιγγιδόνον,   οὗ δὴ ἵδρυνται νῦν, Ἰλλυριούς
[7, 19]   ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ ποταμοῦ σειρᾶς  σιδηρᾶς   ἐπὶ τῇ φυλακῇ ἐτετάχατο, ἣν
[7, 20]   πύλας ἐπιζευγνύναι εἰώθεσαν, τά τε  σιδήρια   ξύμπαντα, οἷς δὴ τὰς κλεῖς
[7, 4]   Οὐαλάριδος τὸ τοῦ δόρατος ἄκρον  σιδήριον   σχεδόν τι ὀρθὸν γεγενημένον τοῦ
[7, 4]   πη οὖσαν ἐπίπροσθεν ἰὼν  σίδηρος   τέμνει, καὶ ῥύσις αὐτίκα πολλοῦ
[7, 11]   τάς τε πύλας τεκτηνάμενος καὶ  σιδήρῳ   περιβαλὼν εἶτά τισιν ἀκατίοις ἐνθέμενος
[7, 24]   τοῦ Ῥώμης περιβόλου πανταχόθι ἐφαρμοσάμενος  σιδήρῳ   τε αὐτὰς περιβαλὼν αὖθις βασιλεῖ
[7, 15]   τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς, ἐν  Σικελίᾳ   διατριβὴν ἔχων ναῦς ὅτι πλείστας
[7, 16]   τινα χρόνον διὰ τοῦτο ἐν  Σικελίᾳ   διατριβὴν ἔχων. ὑπὸ τοῦτον τὸν
[7, 7]   καὶ Μαξιμῖνος πάσαις ταῖς ναυσὶ  Σικελίᾳ   προσέσχεν. ἔς τε τὰς Συρακούσας
[7, 39]   δὲ τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς  Σικελίαν   διαπορθμευσάμενος τῷ Μεσηνῶν προσέβαλε τείχει.
[7, 6]   καταπλεύσας οὖν Δημήτριος ἐς  Σικελίαν,   ἐπεὶ Κόνωνά τε καὶ Νεαπολίτας
[7, 39]   τῶν ἐπὶ Θρᾴκης καταστησάμενος ἐς  Σικελίαν   εὐθὺς ἔπεμψε, στράτευμα μὲν οὐ
[7, 26]   τοῖς προσκεχωρηκόσιν ἑβδομήκοντα στρατιώταις ἐς  Σικελίαν   εὐθὺς ἔστειλεν Ἰωάννης. Τουτίλας
[7, 37]   ἀποπειρασαμένῳ πρότερον οὕτω δὴ ἐπὶ  Σικελίαν   ἰέναι. ἦρχε δὲ τότε τοῦ
[7, 40]   τῷ σφετέρῳ ξυμφόρῳ Γότθους ἔφασκε  Σικελίαν   ληϊσαμένους σχεδόν τι ὅλην ὀλίγων
[7, 18]   μήτε ἐνθένδε τινὲς ἀπαίρειν ἐς  Σικελίαν   μήτε ἐκ τῆς νήσου ἐνταῦθα
[7, 30]   οὐχ ἧσσον δισχιλίους ἐς  Σικελίαν   ναυσὶν ἔπεμψε καὶ Βαλεριανὸν οὐδεμιᾷ
[7, 16]   δὲ τοιούτων ὄντων κατέπλευσεν ἐς  Σικελίαν   τῶν πολεμίων στρατὸς, οὔτε
[7, 37]   στρατιὰν ἡτοίμαζε πᾶσαν, ὡς ἐπὶ  Σικελίαν   στρατεύσων. ἅμα δὲ καὶ τὰ
[7, 39]   δὲ, μηδενὸς σφίσιν ἐπεξιόντος, ἐληΐσαντο  Σικελίαν   σχεδόν τι ὅλην. Ῥωμαῖοι δὲ
[7, 13]   ἐφύλασσον. ὅσαι οὖν νῆες ἐκ  Σικελίας   ἀναγόμεναι ἔπλεον ἐπὶ τὸν Ῥωμαίων
[7, 6]   τοιάδε. ναῦς ὅτι πλείστας ἐκ  Σικελίας   ἁπάσης ἀγείρας σίτου τε αὐτὰς
[7, 19]   ἐπεὶ ὅσον ἐς Ῥώμην οἱ  Σικελίας   ἄρχοντες πρότερον ἔπεμψαν τοῖς τε
[7, 40]   διαχειμάζοντας. ἢν γὰρ ἐκείνων περιεσόμεθα,  Σικελίας   αὖθις ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ παρέσται
[7, 27]   τε αὐτοῖς Κόνωνα ἐπιστήσας ἐπὶ  Σικελίας   αὐτίκα ἔπλει. ἔνθεν τε ἀνηγάγετο,
[7, 39]   ἐπιστήσας, πλεῖν κατὰ τάχος ἐπὶ  Σικελίας   ἐκέλευσε, καὶ τὴν νῆσον διασώσασθαι
[7, 16]   Ῥώμην τήνδε κατέλαβον, σῖτον ἐκ  Σικελίας   ἐπαγαγόμενοι τοσοῦτον τὸ πλῆθος, ὥστε
[7, 6]   πολύ τι χρῆμα πλεῖν ἐκ  Σικελίας   ἐπύθοντο. καὶ εἰ μὲν κατ´
[7, 37]   Γότθοι τὴν προσεδρείαν διαλύσαντες ἐπὶ  Σικελίας   ἐχώρησαν. ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο ἐς
[7, 40]   Λιβέριον ἤδη ἐνθένδε ἀναχθέντας ἐπὶ  Σικελίας   κεχωρηκέναι ἔγνω, ἄρας ἐνθένδε πέλαγος
[7, 40]   ὡμολόγησε Ῥωμαίοις αὐτίκα Τουτίλαν ἀναπείσειν  Σικελίας   μὲν ἀπανίστασθαι, παντὶ δὲ τῷ
[7, 28]   ἐπιτυχόντες ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ τῇ  Σικελίας   Μεσήνῃ προσέσχον, τοῦ μὲν
[7, 16]   ἀρχιερεὺς, βασιλεῖ ἐς Βυζάντιον ἐκ  Σικελίας   μετάπεμπτος ἦλθεν. ἐτύγχανε γὰρ πολύν
[7, 40]   τι ἅπαντα ληϊσάμενοι τὰ ἐπὶ  Σικελίας   χωρία ἵππων μὲν ἐπαγόμενοι καὶ
[7, 16]   οὐδενὶ ἀξιόμαχοι πρὸς ἡμᾶς ὄντες.  Σικελιῶται   δὲ τὸν στόλον ἰδόντες οὐκ
[7, 16]   φιλανθρωπίαν ἐνδείκνυσθαι μέλλεις, ὃς ἐς  Σικελιώτας   τοὺς οὐδαμῆ σοι ἀπηντηκότας ἀκήρυκτον
[7, 16]   ἐστιν Γότθους φειδοῖ ἐς  Σικελιωτῶν   τινα χρήσεσθαι, τόδε τὸ
[7, 16]   ἐμπέφυκε. λέγω δὲ, ὅπως μήτε  Σικελιωτῶν   τινος ἕνεκα μήτε τῶν Ῥώμης
[7, 16]   ξύμπασι Ῥωμαίοις. τὰ μὲν οὖν  Σικελιωτῶν   τοιαῦτά ἐστιν, ὧνπερ αὐτοῖς Γότθους
[7, 32]   ἑστιᾶσθαι εἰώθει. ταύτης τε τῆς  σινδόνος   τὸν μὲν Λεόντιον ἐντὸς ἔκρυψεν,
[7, 32]   ἵνα δὴ ἀπεκρέματό τις παχεῖα  σινδὼν   παραπέτασμα τῆς στιβάδος οὖσα, ἐφ´
[7, 34]   αὐτοῖς γένηται; Γήπαιδες, βασιλεῦ,  Σίρμιον   ἔχουσι καὶ Ῥωμαίους ἀνδραποδίζουσιν, ὅλην
[7, 34]   οἱ κλῶπες οὗτοι τό τε  Σίρμιον   καὶ ἄλλα ἐπὶ Δακίας ἄττα
[7, 33]   διενεγκεῖν. Γήπαιδες δὲ πόλιν τε  Σίρμιον   καὶ Δακίας ἐκ τοῦ ἐπὶ
[7, 3]   ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἐτύγχανε πέμψας, τὸ  Σισαυράνων   ἐξελὼν φρούριον. τότε δὲ ἄνδρας
[7, 12]   Ἡρωδιανὸς, τοῦ δὲ ἐν Ἀσίσῃ  Σισίφριδος,   Γότθος μὲν γένος, εὐνοϊκῶς δὲ
[7, 12]   οὖν ἀμφὶ Σπολιτίῳ ταύτῃ ἐχώρησε.  Σισίφριδος   δὲ ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἐπεκδρομὴν
[7, 8]   κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τὰ  σιτία   παρείχετο, προσεπιβάλλων ἡμέρᾳ ἑκάστῃ τοσοῦτον
[7, 36]   τῇ δὲ ἐπιγενομένῃ ἐβουλεύσαντο μὲν  σιτίζεσθαι   τῶν ἵππων τισὶν, ὄκνησις δὲ
[7, 17]   ἄλλο τι ζῷον νεκρὸν ὅτῳ  σιτίζοιντο.   ἦν δέ τις ἐνταῦθα Ῥωμαῖος
[7, 40]   ζῴων ἄλλων μέγα τι χρῆμα,  σῖτον   δὲ καὶ τοὺς ἄλλους καρποὺς
[7, 16]   ἔσχον καὶ Ῥώμην τήνδε κατέλαβον,  σῖτον   ἐκ Σικελίας ἐπαγαγόμενοι τοσοῦτον τὸ
[7, 36]   ἴοι καὶ πανταχόθι τῆς πόλεως  σῖτον   ἐντὸς τοῦ περιβόλου σπείρας ἐνδεῖν
[7, 20]   Ἰσαάκην διέφθειρε. ~Βέσσας τε τὸν  σῖτον   ἔτι μᾶλλον ἀπεμπολῶν ἐπλούτει, πρυτανευούσης
[7, 17]   εἶχον, οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν  σῖτον   καὶ τὰ πίτυρα ὠνούμενοι ἀπηλλάσσοντο·
[7, 17]   ἐπεὶ οἱ τοῦ βασιλέως στρατιῶται  σῖτον   οὐκ εἶχον, ὅνπερ καὶ Ῥωμαίοις
[7, 19]   πολεμίους ἐνθένδε σφίσι δυνατὰ εἴη.  σῖτόν   τε οὖν καὶ ἄλλα τῶν
[7, 17]   τοῦ ἐν Ῥώμῃ φυλακτηρίου ἦρχον  (σίτου   γὰρ πολύ τι μέτρον ἐντὸς
[7, 19]   γάρ οἱ μόνῳ τι τοῦ  σίτου   ἐλέλειπτο, ἐπεὶ ὅσον ἐς Ῥώμην
[7, 15]   διατριβὴν ἔχων ναῦς ὅτι πλείστας  σίτου   ἐμπλησάμενος ἔπεμψεν, οἰόμενος ὅτῳ δὴ
[7, 30]   κτείνουσιν, ἐμπορίαν αὐτῷ τοῦ τε  σίτου   καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἐπὶ
[7, 6]   πλείστας ἐκ Σικελίας ἁπάσης ἀγείρας  σίτου   τε αὐτὰς ἐμπλησάμενος καὶ τῶν
[7, 35]   καὶ τὰ ἄλλα πλοῖα ἔμπλεα  σίτου   τε καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων
[7, 20]   ἀνοσίας, ὥς γε δεδήλωται, τοῦ  σίτου   τιμὰς κακοδαίμων Τουτίλᾳ ἤθροιζεν.
[7, 16]   ἀτυχήσεις. δὴ φυλασσόμενόν σε  σιωπᾶν   ἄμεινον, ὅπως μὴ σαυτῷ αἰτιώτατος
[7, 21]   ἐπεὶ μεμαθηκέναι σε ἅπαντα οἶμαι,  σιωπᾶν   ἔγνωκα. ὧν δὲ ἕνεκα τοὺς
[7, 25]   ξυνέβη, ταύτην ὑμᾶς αἰσχυνομένους χρὴ  σιωπᾶν,   ἐν τοῖς πταίσμασι δὴ τῶν
[7, 35]   πηλῷ ἀποφράξαντες τὰ παρόντα ἐν  σιωπῇ   εἶχον. ἐπεὶ δὲ τοῦτο πολλάκις
[7, 21]   μὲν οὖν πατρίκιοι ταῦτα ἀκούοντες  σιωπῇ   εἴχοντο. Πελάγιος δὲ Τουτίλαν ὑπὲρ
[7, 32]   ἔχοντες. οἱ δὲ ἄλλοι κατεπτηχότες  σιωπῇ   εἴχοντο, τῷ μὴ ἀντιστατεῖν
[7, 32]   τε τὸ ἦθος καὶ τῇ  σιωπῇ   τὰ πολλὰ νέμων, οὔτε χρημάτων
[7, 31]   ἐν πάσῃ ἀπραγμοσύνῃ, τὰ παρόντα  σιωπῇ   φέρουσα· ἐπεὶ δὲ Ἀρταβάνης ἤδη
[7, 16]   ξύμβασιν; ἐκεῖνο δὲ οὐκ ἂν  σιωπῴην,   ὡς ἔνδηλος εἶ ὁπόσην ἐς
[7, 8]   χρηστὰ πάντα καὶ ξυντεταράχθαι ξυμβαίνει,  σκαιὸν   δὲ καὶ ἀτεχνῶς δύσκολον, ὃς
[7, 7]   κατ´ ἐξουσίαν οἱ βάρβαροι τοῖς  σκάφεσι   τῶν ἐναντίων, ἔκτεινόν τε καὶ
[7, 22]   οἱ βάρβαροι καὶ κατὰ συμμορίας  σκεδαννύμενοι   περιῄεσαν κύκλῳ ἅπαντα. ὅπερ Ἰωάννης
[7, 39]   τῇ ξυμβολῇ διέφυγόν τε καὶ  σκεδαννύμενοι   περιῄεσαν, ὅπη ἑκάστῳ τετύχηκεν, ἐπειδὴ
[7, 32]   τοῦ ξυγγενοῦς δεδουλωμένου τε καὶ  σκεδαννυμένου   ἀεὶ πανταχόσε τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς.
[7, 20]   ἐνταῦθα ἐς ἕνα χῶρον ξυναγαγὼν  σκεδάννυσθαι   οὐδαμῆ εἴασεν· ἔδεισε γὰρ μή
[7, 34]   παρ´ ὑμῶν αὐτῶν λαβεῖν πάρεστι.  σκέψασθε   γάρ· Γότθοι μὲν τὴν Δακῶν
[7, 8]   τὸ τοῦ πολέμου κεκτῆσθαι κράτος.  σκέψασθε   γάρ· ἦν ἡμῖν κατ´ ἀρχὰς
[7, 31]   βασιλέως, ἀναπλάσας τινὰς οὐχ ὑγιεῖς  σκήψεις,   ὅπως αὐτὸν ἐς Βυζάντιον μεταπέμποιτο.
[7, 37]   οὐδαμῆ ἔχειν, ἐπεὶ οὐδέ τις  σκῆψις   αὐτοῖς, ἄλλως τε καὶ παρὰ
[7, 40]   οὖν αὐτὸν, ὥσπερ μοι εἴρηται,  Σκλαβηνοὶ,   ἅμα δὲ καὶ δύναμιν ἀξιολογωτάτην
[7, 40]   μὲν ἀμφὶ ταῦτα διατριβὴν εἶχε.  Σκλαβηνοὶ   δὲ γνόντες διαρρήδην πρὸς τῶν
[7, 40]   εὐθὺ Ῥαβέννης ὁδῷ ἰέναι διανοούμενοι.  Σκλαβηνοὶ   δὲ, οἵ τε τὰ πρότερα
[7, 14]   ᾗπερ εἰώθει ξὺν ὀλίγῳ στρατῷ,  Σκλαβηνοὶ   δὲ πανδημεὶ ὑπηντίαζον. μάχης τε
[7, 14]   Χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἄνται καὶ  Σκλαβηνοὶ   διάφοροι ἀλλήλοις γενόμενοι ἐς χεῖρας
[7, 40]   δὲ Τουτίλᾳ χαριζόμενοι εἴτε ἄκλητοι  Σκλαβηνοὶ   ἐνταῦθα ἦλθον οὐκ ἔχω εἰπεῖν.
[7, 40]   ἥκιστα {παρεχόμενοι{ καὶ} οἱ μὲν  Σκλαβηνοὶ   ἐστρατοπεδεύοντο ἐς τὸ ὄρος,
[7, 14]   Οὖννοί τε καὶ Ἄνται καὶ  Σκλαβηνοὶ   πεποιημένοι ἀνήκεστα Ῥωμαίους ἔργα εἰργάσαντο.
[7, 14]   γεγενημένοις. τὰ γὰρ ἔθνη ταῦτα,  Σκλαβηνοί   τε καὶ Ἄνται, οὐκ ἄρχονται
[7, 38]   οὐδεμιᾷ φειδοῖ ἐνεπίμπρασαν. οὕτω μὲν  Σκλαβηνοὶ   τοὺς ἐντυχόντας ἀεὶ ἀνῄρουν. ἀλλὰ
[7, 38]   ἄριστοι ὄντες. καὶ αὐτοὺς οἱ  Σκλαβηνοὶ   τρεψάμενοι οὐδενὶ πόνῳ πλείστους μὲν
[7, 14]   καὶ ξὺν αὐτῷ γίνεται ἐν  Σκλαβηνοῖς   μέσοις. ἐπεκηρυκεύοντο γὰρ ἤδη καὶ
[7, 14]   ἦθος. καὶ μὴν καὶ ὄνομα  Σκλαβηνοῖς   τε καὶ Ἄνταις ἓν τὸ
[7, 14]   ἐν ταύτῃ δὲ τῇ μάχῃ  Σκλαβηνὸς   ἀνὴρ τῶν τινα πολεμίων ἄρτι
[7, 35]   Ἴστρον ποταμὸν διαβὰς αὖθις ἐς  Σκλαβηνοὺς   ἀπεχώρησεν. Ἐν δὲ ταῦτα
[7, 35]   καὶ Γηπαίδων τισὶν ἐθελουσίοις ἐς  Σκλαβηνοὺς   αὖθις ἀφίκετο. ἔνθεν τε ἀναστὰς
[7, 14]   δὲ ξὺν τοῖς ὁμογενέσι πρὸς  Σκλαβηνοὺς,   τότε πολεμίους σφίσιν ὄντας, πρός
[7, 35]   δὴ ἕτερος, Ἰλδίγης ὄνομα, ἐς  Σκλαβηνοὺς   φεύγει. οὐ πολλῷ μὲν οὖν
[7, 40]   τὴν βασιλείαν εἶχεν, Ἄνται, οἳ  Σκλαβηνῶν   ἄγχιστα ᾤκηνται, Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες
[7, 14]   μεγάλων. εἶναι γὰρ ἐν τῷ  Σκλαβηνῶν   ἔθνει Χιλβούδιον, τὸν Ῥωμαίων στρατηγήσαντα,
[7, 40]   ταῖς ἄλλαις ἀμῦναι, καὶ τὴν  Σκλαβηνῶν   ἔφοδον ὅση δύναμις ἀποκρούσασθαι. καὶ
[7, 40]   ἐς τὴν τοῦ πολέμου παρασκευὴν,  Σκλαβηνῶν   ὅμιλος ὅσος οὔπω πρότερον ἀφίκετο
[7, 38]   ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον στράτευμα  Σκλαβηνῶν   οὐ πλέον ἐς τρισχιλίους
[7, 35]   τε τούς οἱ ἐπισπομένους καὶ  Σκλαβηνῶν   πολλοὺς ἐπαγαγόμενος ἐς Γήπαιδας ἦλθε,
[7, 13]   τοῦ ἀπροσδοκήτου ἐργάσασθαι. βαρβάρων γὰρ  Σκλαβηνῶν   πολὺς ὅμιλος ἔτυχον ἔναγχος διαβάντες
[7, 29]   κεῖται. ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον  Σκλαβηνῶν   στράτευμα διαβάντες ποταμὸν Ἴστρον Ἰλλυριοὺς
[7, 40]   ἕνεκα οὗτος δὴ τῶν  Σκλαβηνῶν   στρατὸς καὶ τι κατεργασόμενοι
[7, 14]   ὑπέρυθροί εἰσιν ἅπαντες. δίαιταν δὲ  σκληράν   τε καὶ ἀπημελημένην, ὥσπερ οἱ
[7, 29]   καὶ σεισμοὶ πολλάκις χειμῶνος ὥρᾳ  σκληροί   τε λίαν καὶ ὑπερφυεῖς ἔν
[7, 32]   ἀνειμένῃ διαίτῃ χαίρων, ἀλλὰ βίον  σκληρόν   τέ τινα καὶ ἡδονῆς ἀλλότριον
[7, 7]   Ῥωμαίων στόλος ἀγχοῦ ἐγένετο, κατέβαινε  σκληρὸς   ἄνεμος, ἐξαίσιόν τινα χειμῶνα ἐγείρων.
[7, 18]   στόλῳ ἐνθένδε ἀπῆρε· πνεύματος δὲ  σκληροῦ   σφίσιν ἐπιπεσόντος Δρυοῦντι προσέσχον. οὗπερ
[7, 40]   ἐξαισίου ἐπιπεσόντος καὶ τοῦ πνεύματος  σκληροῦ   τε ὑπεράγαν ὄντος καὶ ἀπ´
[7, 38]   τῳ ἄλλῳ εἰωθότι τρόπῳ, ἀλλὰ  σκόλοπας   ἐπὶ τῆς γῆς πηξάμενοι ἰσχυρότατα,
[7, 38]   τοὺς δειλαίους ἐκάθιζον, τήν τε  σκολόπων   ἀκμὴν γλουτῶν κατὰ μέσον ἐνείροντες
[7, 24]   παρατύχῃ ῥίπτουσι. ταύτῃ τε τῶν  σκολόπων   οἱ μὲν τρεῖς ἐς τὸ
[7, 24]   τὸ τῆς οἰκοδομίας σώζοιτο πρόσωπον,  σκολόπων   τε μέγα τι χρῆμα ἔξωθεν
[7, 24]   οἱ δὲ τρίβολοι τοιοίδε εἰσί.  σκολόπων   τεττάρων ἰσομήκων μάλιστα τὰ ὄπισθε
[7, 24]   μὲν τέως ἐκ τῶν  σκολόπων   τὴν τοῦ ἀέρος ὄρθιον κληρωσάμενος
[7, 8]   ἴσῳ ἐστί. βούλομαι τοίνυν οὑτωσὶ  σκοπουμένους   ὑμᾶς ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ τῶν
[7, 26]   χεῖρας ἰέναι, ὡς μὴ ἐν  σκότῳ   διαλαθεῖν δυνατοὶ εἶεν, τοῦτο μὲν
[7, 26]   ἀναστάντες οἱ πλεῖστοι ἅτε ἐν  σκότῳ   διαλαθεῖν ἴσχυσαν. ἔξω δὲ τοῦ
[7, 36]   τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἅτε ἐν  σκότῳ   διαλαθόντες ἐκ τῆς πόλεως διαδρᾶναι
[7, 11]   ξὺν τοῖς λοιποῖς ἅτε ἐν  σκότῳ   λαθεῖν τε καὶ φυγεῖν ἐς
[7, 27]   λιμένα, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων τὸν  Σκύλαιον   καλούμενον χῶρον, ἐφ´ οὗ δὴ
[7, 27]   ἐκεῖνοι λέγουσιν, ἦν, ἀλλ´ ὅτι  σκυλάκων   μέγα τι χρῆμα, οὕσπερ κυνίσκους
[7, 27]   χῶρον, ἐφ´ οὗ δὴ τὴν  Σκύλλαν   οἱ ποιηταὶ γεγενῆσθαί φασιν, οὐχ
[7, 18]   ξὺν αὐτοῖς τόν τε κατὰ  Σκύλλαν   φυλάξει πορθμὸν καὶ τὴν ταύτῃ
[7, 40]   τῇ ἀγορᾷ ἐμβριθέστατός τε καὶ  σοβαρὸς   ἄγαν, ἑστιάτωρ δὲ καθ´ ἡμέραν
[7, 32]   ἀλλὰ γὰρ“ ἔφη „οὐδέ τίς  σοι   ἀντιστήσεται τῶν Ἰουστινιανοῦ ξυγγενῶν.
[7, 16]   ὃς ἐς Σικελιώτας τοὺς οὐδαμῆ  σοι   ἀπηντηκότας ἀκήρυκτον τὸ ἔχθος ἐξενεγκεῖν
[7, 18]   ζωγρεῖσθαι ἠξίου. „οὐ γὰρ ἀχρεῖός  σοι“   ἔφη, „καὶ τῷ Ῥωμαίων „στρατῷ
[7, 16]   Πελάγιος δὲ ἀμείβεται ὧδε „Κατεσπουδάσθαι  σοι   μάλιστα πάντων ἐμέ τε,
[7, 16]   εἶ ὁπόσην ἐς Ῥωμαίους τοὺς  σοὶ   ὅπλα ἀντάραντας φιλανθρωπίαν ἐνδείκνυσθαι μέλλεις,
[7, 32]   πάντων δυνατώτατος Γερμανὸς, οἶμαι, ξυλλήψεταί  σοι   προθυμούμενος ξὺν τοῖς παισὶ τοῖς
[7, 12]   δέσποτα, ἴσθι, ὡς τῶν ὑπὸ  σοὶ   στρατευομένων οἱ πλείους πρὸς τοὺς
[7, 12]   ἐς Ἰταλίαν στέλλεσθαι μόνον, ἄριστά  σοι   τὰ ἐς τὸν πόλεμον παρεσκεύασται·
[7, 21]   κατ´ αὐτοὺς χρόνον. ἢν γάρ  σοι   ταῦτά ποτε βουλομένῳ εἴη, πατήρ
[7, 22]   πάντων ἀνθρώπων, ἥπερ ἐφ´ ἑκάτερά  σοι   τῆς γνώμης ἑτοίμως ἕστηκεν. ὁποῖα
[7, 22]   ἢν δέ γε τὴν χείρω  σοι   τύχην πληροῦσθαι ξυμβαίη, σώσαντι μὲν
[7, 34]   Ῥωμαίοις τε καὶ Λαγγοβάρδαις τοῖς  σοῖς   ξυνοίσοντα πρᾶσσε, τοῦτο πρὸς τοῖς
[7, 27]   τὸν Περανίου καὶ Σέργιον τὸν  Σολόμωνος   ἀδελφιδοῦν ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἔπεμψεν.
[7, 20]   „με“ Πελάγιος ἀπεκρίνατο „δοῦλον  σὸν   θεὸς εἶναι „πεποίηκεν. ἀλλὰ
[7, 34]   τῶν ἔμπροσθεν βεβασιλευκότων, καὶ παρὰ  σοῦ   μέντοι οὐδέν τι ἧσσον. ἡδέως
[7, 25]   ὁρμώμενος τῶν πολεμίων στρατὸς  σοφίζεσθαι   τὸν πόλεμον δυνατὸς εἴη, ἀλλ´
[7, 16]   καταβαίνοντες παρατάσσεσθαι ἡμῖν οὐδαμῆ ἔγνωσαν,  σοφίσμασι   δὲ καὶ παραγωγαῖς ἀεί τε
[7, 8]   ἤθελεν τέχναις τισὶ καὶ  σοφίσμασι   διαμάχεσθαι. μοῖραν μέντοι αὐτοῦ καθελὼν
[7, 6]   πικρότατα πολιορκεῖσθαι τῶν ἐπιτηδείων παντάπασι  σπανίζοντας   ἤκουσε, βοηθεῖν μὲν κατὰ τάχος
[7, 25]   καὶ ἐπεὶ τῶν ἐπιτηδείων αὐτοὺς  σπανίζοντας   ᾔσθοντο ἤδη, πέμψαντες παρὰ Τουτίλαν
[7, 10]   ὄντας καὶ οὐδενὸς τῶν ἀναγκαίων  σπανίζοντας   τὸ φρούριον ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ
[7, 11]   τῶν ἀναγκαίων ἔν γε Ἰταλιώταις  σπανίζοντες   ἀνεχώρησαν. οἷς δὴ βασιλεὺς τὰ
[7, 24]   καὶ ὅτι τῶν ἐπιτηδείων τέως  σπανίζοντες   ἀφθονίαν ἐνταῦθα εὗρον, ἥνπερ Βελισάριος
[7, 34]   οὖν ἡμῖν ἀφελείᾳ βαρβαρικῇ, λόγων  σπανιζούσῃ,   τῶν πραγμάτων οὐδαμῆ ἐπαξίως εἰρήσθω.
[7, 11]   νύκτα μέσην τοὺς πολεμίους εἶδον,  σπασάμενοι   τὰ ξίφη ἔργου εἴχοντο. καὶ
[7, 36]   πόλεως σῖτον ἐντὸς τοῦ περιβόλου  σπείρας   ἐνδεῖν σφίσι τὰ ἐπιτήδεια ὡς
[7, 29]   αὐτῇ ξύμπαντα διαγέγονε τὸν τοῦ  σπείρειν   καιρὸν, οὐ ξυμπεσὸν τοῦτό γε
[7, 29]   ὕδατα παρείχετο τοῖς τῇδε ᾠκημένοις  σπείρειν   τε τὴν γῆν καὶ τῶν
[7, 2]   ἐφ´ οἷσπερ Οὐιττίγιδι τὰ πρότερα  σπένδεσθαι   ἤθελεν· ὥστε τὰ ἐκτὸς Πάδου
[7, 29]   ταύτῃ τε ἅπαντα ἐσεσήπει τὰ  σπέρματα,   ὅσα δὴ μεταξὺ καταβεβλημένα ἐς
[7, 40]   ὁρμώμενοι τοιῷδε. τῶν τινα Ῥωμαίων,  Σπῖνον   ὄνομα, ἐκ Σπολιτίου ὁρμώμενόν οἱ
[7, 12]   Βελισάριον ἔχθος αὑτόν τε καὶ  Σπολίτιον   Γότθοις ἐνδοῦναι· λογισμοὺς γὰρ αὐτὸν
[7, 6]   Ῥάβενναν εἶχεν, Ἰωάννης δὲ Ῥώμην,  Σπολίτιον   δὲ Βέσσας, καὶ Ἰουστῖνος Φλωρεντίαν,
[7, 23]   δὲ Γότθοι, ἡνίκα Ἡρωδιανοῦ ἐνδιδόντος  Σπολίτιον   εἷλον, τῆς μὲν πόλεως τὸν
[7, 12]   Γότθοις σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ  Σπολίτιον   ἐνεχείρισαν. φασὶ δὲ Ἡρωδιανὸν κατὰ
[7, 23]   ὅσπερ ξὺν στρατεύματι ἐπὶ τὸ  Σπολίτιον   ᾔει. Μαρτινιανὸς δὲ ἄγχιστά πη
[7, 23]   χωρία. Μαρτινιανὸς οὖν ἐπειδὴ εἰς  Σπολίτιον   ἦλθε, στρατιώτας πεντεκαίδεκα ἑταιρίσασθαι ἴσχυσεν,
[7, 23]   ὁμήρου λόγῳ ἐφύλασσεν, ἔς τε  Σπολίτιον   ξὺν ἑτέροις τισὶν ἔπεμψεν. ἐτύγχανον
[7, 23]   οἱ στράτευμα ὅτι τάχιστα ἐς  Σπολίτιον   πέμψαι, τοῦ παντὸς λόγου τὴν
[7, 12]   εἷλεν. ἐς Τούσκους τε ἀφικόμενος  Σπολίτιόν   τε καὶ Ἀσίσην ἐπολιόρκει. ἦρχε
[7, 40]   τινα Ῥωμαίων, Σπῖνον ὄνομα, ἐκ  Σπολιτίου   ὁρμώμενόν οἱ αὐτῷ πάρεδρον οὐ
[7, 21]   ἡμᾶς Ῥώμῃ τε αὐτῇ καὶ  Σπολιτίῳ   ἐδέξαντο. διόπερ ὑμεῖς μὲν ἐν
[7, 12]   πράξειν. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ  Σπολιτίῳ   ταύτῃ ἐχώρησε. Σισίφριδος δὲ ξὺν
[7, 12]   ἦρχε δὲ τοῦ μὲν ἐν  Σπολιτίῳ   φυλακτηρίου Ἡρωδιανὸς, τοῦ δὲ ἐν
[7, 34]   εὐθὺς Λαγγοβάρδαις διέλυσαν, ἔς τε  σπονδὰς   οἱ βάρβαροι οὗτοι ξυνέβησαν ἀλλήλοις,
[7, 35]   ἐν τῷ παρόντι πρὸς Λαγγοβάρδας  σπονδῶν   ἕνεκα μὲν Αὐδουὶν τὸν
[7, 34]   τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς; οὐκ ἔλυσαν  σπονδῶν   τε καὶ συμμάχων θεσμούς; οὐχ
[7, 14]   παλαιὸν ἀμφοτέρους ἐκάλουν, ὅτι δὴ  σποράδην,   οἶμαι, διεσκηνημένοι τὴν χώραν οἰκοῦσι.
[7, 14]   Ἄνταις ἓν τὸ ἀνέκαθεν ἦν.  Σπόρους   γὰρ τὸ παλαιὸν ἀμφοτέρους ἐκάλουν,
[7, 34]   ἔχομεν, δικάζεσθαι δὲ οἷς ἂν  σπουδάζηται   βιάζεσθαι οὐδαμῆ πρόσεστιν. ὡς δὲ
[7, 35]   διαθέσθαι τὰ ἐν σφίσιν ἀντιλεγόμενα  σπουδάζων   καὶ διατεινόμενος μάλιστα. ταῦτα μὲν
[7, 16]   εἶ, καὶ ἄλλως τιμᾶν ἐν  σπουδῇ   ἄνωθεν γέγονε. τιμὴν δὲ καὶ
[7, 19]   ἀλλὰ κλέους τοῦδε μεταλαχεῖν ἐν  σπουδῇ   εἶχε. τάς τε Βελισαρίου ἐντολὰς
[7, 28]   εὐθὺ ἰέναι τοῦ Τάραντος ἐν  σπουδῇ   εἶχεν. ἔστι δέ τις ἀκτὴ
[7, 21]   τάχιστα ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐν  σπουδῇ   ἕξουσιν. ἐπέστελλέ τε αὐτοῖς τὴν
[7, 3]   παραδοῦναι τῷ Ῥωμαίων στρατῷ ἐν  σπουδῇ   ἐποιεῖτο. καὶ, ἦν γάρ οἱ
[7, 1]   γένει τὸ Ἰταλιωτῶν κράτος ἐν  σπουδῇ   ἐποιεῖτο. κατ´ ἀρχὰς μὲν οὖν
[7, 6]   λιμένα, στρατιώτας ἐνθένδε ἀγείρειν ἐν  σπουδῇ   ἐποιεῖτο. οἱ δὲ ἅτε πρὸς
[7, 20]   Γότθοι μὲν Ῥουστικιανὴν κτείνειν ἐν  σπουδῇ   ἐποιοῦντο, ἐπικαλοῦντες ὅτι δὴ χρήματα
[7, 34]   πρὸς τὸ Γηπαίδων ἔθνος, ἐνθένδε  σπουδῇ   ἐς τὴν Ἰταλίαν ξὺν τοῖς
[7, 39]   ἀξιολογωτάτην ἀγείραντι οὕτω δὴ στέλλεσθαι  σπουδῇ   ἐς τὴν Ἰταλίαν πολλῇ. καί
[7, 34]   γὰρ διαλύειν τὰ διάφορα ἐν  σπουδῇ   ἔχομεν, δικάζεσθαι δὲ οἷς ἂν
[7, 32]   ἀλλοτρίας αὐτῷ χαριεῖσθαι συμφορὰς ἐν  σπουδῇ   ἔχοντες. οἱ δὲ ἄλλοι κατεπτηχότες
[7, 8]   ἔγκλημα τίσασθαι τῆς ἁμαρτάδος ἐν  σπουδῇ   ἔχων ἐν δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε. δείσαντες
[7, 30]   ἔπλει, τοῖς πολιορκουμένοις ἐπαμύνειν ἐν  σπουδῇ   ἔχων. οἵ τε ἐν τῷ
[7, 12]   ὡς ἐπανήκειν ὅτι τάχιστα ἐν  σπουδῇ   θήσεται, βασιλέως δεησόμενον στρατιάν τε
[7, 7]   οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες  σπουδῇ   πολλῇ ἐς αὐτὸν ἔπεμπον, βοηθεῖν
[7, 32]   εἴχετο, τοῦ μὴ τὸν Ἀρταβάνην  σπουδῇ   πολλῇ κατεργάσασθαι ἀπερισκέπτως. μέντοι
[7, 39]   παίδων, πολλὴν ἐνδειξαμένων περὶ ταῦτα  σπουδὴν,   ἐπεὶ καὶ αὐτοὺς ἐπαγαγόμενος ἀπιὼν
[7, 32]   ἐσχατογέρουσιν ἀνακυκλεῖν τὰ Χριστιανῶν λόγια  σπουδὴν   ἔχων. ἀλλὰ γὰρ“ ἔφη „οὐδέ
[7, 37]   παρόντι ἐς αὐτὴν ἐσκομίζεσθαι διὰ  σπουδῆς   εἶχε καὶ ἀνοικοδομεῖσθαι ὅτι τάχιστα
[7, 18]   τούτου Κανουσίου πέντε καὶ εἴκοσι  σταδίους   ἀπέχουσι Κάνναι, ἵνα δὴ λέγουσι
[7, 3]   χώρας μὲν τῆς Αἰμιλίας ἐστὶ,  σταδίους   δὲ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν Ῥαβέννης
[7, 28]   τοῦ μὲν Κρότωνος ἑπτακοσίους  σταδίους   διέχει, Ῥηγίνων δὲ καταντικρὺ κεῖται.
[7, 28]   ταύτης διάπλους ἅπας ἐς χιλίους  σταδίους   διήκει, ἑκατέρωθι δὲ παρὰ τοῦ
[7, 26]   τὴν μεταξὺ οὐ πλέον  σταδίους   τριακοσίους. τετρακοσίους οὖν, οὕσπερ δὴ
[7, 11]   ἐπιλαβούσης ἐφύλασσε τὰς ὁδοὺς, ἀπὸ  σταδίων   Αὐξίμου τριάκοντα, οὐδενὶ αἴσθησιν παρεχόμενος.
[7, 10]   κειμένη Ῥώμης ὕπερθεν ὡς ἀπὸ  σταδίων   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐπιτείχισμα τὸ
[7, 22]   πολλῷ ἄποθεν, ἀλλ´ ὅσον ἀπὸ  σταδίων   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐς τὰ
[7, 4]   ἑπομένων τριακοσίους ἐκέλευεν, ὅσον ἀπὸ  σταδίων   εἴκοσι τὸν ποταμὸν διαβαίνοντας, κατόπισθεν
[7, 23]   μέσῳ χῶρον οὐχ ἧσσον  σταδίων   εἴκοσιν ὄντα, ἐπενόει τάδε. ἀποτεμὼν
[7, 3]   δὲ αὐτῆς ἄγχιστα, ὅσον ἀπὸ  σταδίων   ἑξήκοντα, ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν τῷ ταύτῃ
[7, 28]   ὕπερθεν δὲ αὐτοῦ ὅσον ἀπὸ  σταδίων   ἑξήκοντα φρούριον ἐχυρώτατον ἐδείμαντο οἱ
[7, 3]   δὲ Ῥωμαίων στρατὸς ἀπὸ  σταδίων   τεσσαράκοντα τῆς πόλεως ἥκων οὐκέτι
[7, 18]   ἐν στενῷ κάτεισιν, ὅσον ἀπὸ  σταδίων   τῆς πόλεως ἐνενήκοντα, δοκοὺς ἐσάγαν
[7, 17]   τῇ τοῦ πάθους ἀκμῇ τοῦτο  σταθμώμενοι.   γὰρ ἀπογνῶναι τὴν σωτηρίαν
[7, 10]   ἐνδεικνυμένους ὅτι δὴ ἀπὸ Βόνου  σταλεῖεν.   Βελισάριος μὲν οὖν τοὺς ἄνδρας
[7, 33]   οὖν Ἐρούλων ἐς Βυζάντιον πρέσβεις  σταλεῖεν,   τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν, οἳ
[7, 39]   ἤδη ἔχοντος αὐτὸς ἐκ βασιλέως  σταλεὶς   καὶ μάχῃ τοὺς στασιώτας παρὰ
[7, 5]   τάχος δεόμενος. νύκτωρ τε  σταλεὶς   τοὺς πολεμίους λαθὼν ἐς Ῥάβεννάν
[7, 37]   βασιλέως ἐκ τῆς ἑῴας ἐνταῦθα  σταλείσας   αὐτοῖς ἀνδράσι τε καὶ φορτίοις
[7, 39]   σφίσι δεδομένους ἀποτιννύναι. τούς τε  σταλέντας   ἀποπεμψάμενος τοῦ τῆς πόλεως φυλακτηρίου
[7, 26]   τῇ κατασκοπῇ πρὸς τοῦ Ἰωάννου  σταλέντες   αἰσθόμενοι μὲν πολεμίων στρατὸν ἀμφὶ
[7, 30]   ἐπὶ τῇ φυλακῇ τοῦ φρουρίου  σταλέντες.   τότε καὶ ὅσοι στρατιῶται πρὸς
[7, 12]   τοὺς ἐμοὺς μάλιστά μοι πάντων  σταλῆναι   προσήκει, ἔπειτα πάμπολύ τι πλῆθος
[7, 40]   εἰωθότα ὅση δύναμις ξυγχωρῶν, οὐδὲ  στασιώταις   τοῖς ἐν Βυζαντίῳ τῆς βουλήσεως
[7, 39]   βασιλέως σταλεὶς καὶ μάχῃ τοὺς  στασιώτας   παρὰ δόξαν νικήσας τήν τε
[7, 33]   ᾗπερ εἴθισται, χαρακτῆρα ἐνθέμενοι τῷ  στατῆρι   τούτῳ, ἀλλὰ τὴν σφετέραν αὐτῶν
[7, 33]   εἴωθε, χαρακτῆρα δὲ ἴδιον ἐμβαλέσθαι  στατῆρι   χρυσῷ οὔτε αὐτὸν θέμις οὔτε
[7, 26]   τῇ πορείᾳ σφίσιν ὁμιλῆσαι ξυνέβη)  στεῖλαι   δέ τινας τὰ ἐν Καπύῃ
[7, 26]   ἴοι, στράτευμα ἐπὶ Καμπανίας ἱππέων  στεῖλαι.   οἳ δὴ ἐπεὶ ἐν Μεντούρνῃ
[7, 36]   ἐλθόντες ἐς Βυζάντιον σφᾶς ἐδέοντο  στεῖλαι.   παῖδάς τε γὰρ καὶ γυναῖκας
[7, 28]   περιήρχοντο, οὔτε τινὰς ἐπὶ κατασκοπῇ  στείλαντες   οὔτε ἄλλο ὁτιοῦν ἀσφαλείας πέρι
[7, 11]   αὑτοῦ δύο Βελισάριος ἐς Ῥώμην  στείλας,   Ἀρτασίρην τε, ἄνδρα Πέρσην, καὶ
[7, 23]   ἐπανήκειν ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον.  στείλας   δέ τινας καὶ παρὰ τὸν
[7, 24]   τῶν ἀμφ´ αὑτὸν πολλοὺς ἐνταῦθα  στείλας   διασώσασθαι τοὺς ἄνδρας ἴσχυσεν. οὕτω
[7, 14]   παρὰ τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους  στείλας   ἠξίου ξυνοικίζεσθαι ἅπαντας εἰς πόλιν
[7, 25]   στράτευμα ἐπὶ Περυσίαν Τουτίλας  στείλας,   οἵπερ ἀμφὶ τὸν τῆς πόλεως
[7, 27]   Ἀρμένιον γένος ξὺν ὀκτακοσίοις Ἀρμενίοις  στέλλει,   Βαλεριανόν τε τὸν τῶν Ἀρμενίων
[7, 30]   τοῦ στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐς Πικηνοὺς  στέλλει,   ἐφ´ τοῖς ἐνταῦθα βαρβάροις
[7, 23]   ὄνομα, Βυζάντιος γένος, Βελισαρίῳ προσελθὼν  στέλλεσθαι   αὐτόμολος δῆθεν τῷ λόγῳ παρὰ
[7, 37]   ἄλλως τε καὶ παρὰ βασιλέα  στέλλεσθαι   βουλομένοις, τανῦν πάρεστιν· ἐς χρόνον
[7, 12]   οὖν ἔδει Βελισάριον ἐς Ἰταλίαν  στέλλεσθαι   μόνον, ἄριστά σοι τὰ ἐς
[7, 13]   ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ παρὰ Βελισάριον  στέλλεσθαι.   ξυνῆν δὲ αὐτοῖς καὶ Ἰωάννης,
[7, 39]   Ἰλλυριῶν ἀξιολογωτάτην ἀγείραντι οὕτω δὴ  στέλλεσθαι   σπουδῇ ἐς τὴν Ἰταλίαν πολλῇ.
[7, 30]   Βελισαρίου γυνὴ ἐς Βυζάντιον  στέλλεται,   τῆς βασιλίδος δεησομένη μείζονι παρασκευῇ
[7, 20]   Ῥωμαῖοι στρατιῶται πολλοὶ ἐπὶ κατασκοπῇ  στελλόμενοι   τῆς πόλεως οὐ πολλῷ ἄποθεν
[7, 40]   ἐπάγεσθαι οἰόμενοι ἅτε πρὸς βασιλέως  στελλόμενον   ἐπὶ Τουτίλαν τε καὶ Γότθους,
[7, 14]   εἶναι. ἐφ´ οἷς δὴ αὐτὸν  στελλόμενον   ἐς Βυζάντιον Ναρσῆς ἐν ταύτῃ
[7, 28]   στενῷ ξυνιόντα δύο μόνας εἰσόδους  στενὰς   μάλιστα ἐνταῦθα ποιεῖται, ὧν ἁτέρα
[7, 23]   βορρᾶν ἄνεμον ἀμφί τινα χῶρον  στενὸν   μάλιστα ἑκατέρωθεν ἐς κόλπον ἰοῦσαν,
[7, 22]   ἐκείνῃ ἀγροίκους ἀγείρας τὴν εἴσοδον  στενοτάτην   οὖσαν ἐφύλασσεν, ὅπως μὴ οἱ
[7, 28]   πορίζεσθαι, τοὺς δὲ πολεμίους ἐν  στενοχωρίᾳ,   ὡς τὸ εἰκὸς, ἀποκρούεσθαι δυνατοὺς
[7, 28]   ἀγηγερμένοι ἡσύχαζον οὔτε ἄγχιστα τῆς  στενοχωρίας   ἐγκαθεζόμενοι τὰς εἰσόδους ἐφύλασσον, ἀλλ´
[7, 36]   ἅτε πλήθους τε μεγάλου καὶ  στενοχωρίας   ἐν αὐτοῖς οὔσης πολλοὺς ἔκτειναν.
[7, 18]   μάλιστα ποταμὸς ἐν  στενῷ   κάτεισιν, ὅσον ἀπὸ σταδίων τῆς
[7, 28]   διήκοντα καὶ πρὸς ἄλληλα ἐν  στενῷ   ξυνιόντα δύο μόνας εἰσόδους στενὰς
[7, 31]   οὐ δέον ὑπαρξάσης αὐτοῖς εὐδαιμονίας  στερήσονται.   βασιλεὺς μέντοι τὴν δέησιν ἐπιτελῆ
[7, 37]   τοῦτον τὸν χρόνον ἑλὼν ἔτυχε.  Στέφανόν   τε ἄνδρα Ῥωμαῖον παρὰ βασιλέα
[7, 34]   εἰ δὲ μὴ, ἐκποδὼν ἀμφοτέροις  στῆναι.   ταῦτα γὰρ βουλευόμενοι δίκαιά τε
[7, 32]   τις παχεῖα σινδὼν παραπέτασμα τῆς  στιβάδος   οὖσα, ἐφ´ ἧς ἑστιᾶσθαι εἰώθει.
[7, 1]   ἐς τὰ βρώματα ἐπὶ τῆς  στιβάδος   πρηνὴς ἔκειτο, Οὐέλας δὲ αὐτοῦ
[7, 39]   τὸν ξὺν τῷ Λιβερίῳ παραλαβεῖν  στόλον,   ἐπεὶ Λιβέριον ἐς Βυζάντιον μετεπέμπετο.
[7, 6]   πορίζηται. καί οἱ νεῶν ξυνέπεμψε  στόλον,   Θρᾳκῶν τε καὶ Ἀρμενίων στρατιωτῶν
[7, 10]   καταπλέοντα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου τὸν  στόλον   ἰδόντες ἔδεισάν τε καὶ τὴν
[7, 16]   ἡμᾶς ὄντες. Σικελιῶται δὲ τὸν  στόλον   ἰδόντες οὐκ ἐς Γότθους ταῦτα
[7, 37]   ναυμαχίαν ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο, καὶ  στόλον   νεῶν μεγάλων τε καὶ πολλῶν
[7, 30]   καὶ Βαλεριανῷ καὶ ἄλλοις ἄρχουσι  στόλον   πολὺν ἀγείρας εὐθὺ Ῥουσκιανῆς κατὰ
[7, 39]   ἐνέδοσαν. Ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσε,  στόλον   τε ἀγείρας νηῶν καὶ στράτευμα
[7, 30]   τε ἐν τῷ φρουρίῳ τὸν  στόλον   τοῦτον ἅτε ἀφ´ ὑψηλοῦ κατιδόντες
[7, 7]   ἐπεὶ δὲ Νεαπόλεως Ῥωμαίων  στόλος   ἀγχοῦ ἐγένετο, κατέβαινε σκληρὸς ἄνεμος,
[7, 19]   μὲν οὖν καὶ Ῥωμαίων  στόλος   πόνῳ ἀναπλέοντες ἅτε τοῦ ῥεύματος
[7, 19]   τῶν δρομώνων ἐσβὰς τοῦ τε  στόλου   ἡγεῖτο καὶ τὰς ἀκάτους ἐφέλκειν
[7, 39]   πάσῃ. ἀλλά οἱ ἄρχοντα τοῦ  στόλου   καταστησαμένῳ Λιβέριον αὐτίκα δὴ μάλα
[7, 6]   στρατὸν ᾤοντο, τεκμαιρόμενοι ὅτι δὴ  στόλου   πολύ τι χρῆμα πλεῖν ἐκ
[7, 18]   Βελισάριος Ἰωάννῃ ἐπιστείλας παντὶ τῷ  στόλῳ   ἐνθένδε ἀπῆρε· πνεύματος δὲ σκληροῦ
[7, 10]   ἦλθε. καὶ Βελισάριος παντὶ τῷ  στόλῳ   ἐνθένδε ἄρας Πόλῃ προσέσχεν. οὗ
[7, 40]   λιμένα κατῆρε καὶ παντὶ τῷ  στόλῳ   ἐντὸς τοῦ περιβόλου ἐγένετο. καὶ
[7, 11]   ξυνέπεσε. Βελισάριος δὲ παντὶ τῷ  στόλῳ   ἐς Ῥάβενναν ἀφικόμενος Γότθους τε
[7, 7]   μὲν οὖν ἀμφὶ τῷ Ῥωμαίων  στόλῳ   ταύτῃ πη ἔσχε. Τουτίλας δὲ
[7, 6]   ἄρας ἐκ Βυζαντίου παντὶ τῷ  στόλῳ   τῆς Ἑλλάδος ἐς τὴν Ἤπειρον
[7, 6]   τὸν πάντα λόγον ἀμφὶ τῷ  στόλῳ   τούτῳ ἀκούσας δρόμωνας μὲν πολλοὺς
[7, 39]   ἐκ καταλόγων πεζῶν ἐν τῷ  στόλῳ   τούτῳ ἐνθέμενος, ἄρχοντά τε Λιβέριον
[7, 40]   πεπυσμένος ὧνπερ βασιλεῖ ἀμφὶ τῷ  στόλῳ   τούτῳ μετέμελε, Συρακούσαις προσέσχε πολιορκουμέναις
[7, 7]   ἐπικουρίαν πέμψαι, ἀλλ´ ἐπὶ τῷ  στόλῳ   τούτῳ πᾶσαν αὐτοῖς τήν τε
[7, 10]   διαφυλάξειν. Βαλεντῖνος μὲν οὖν τῷ  στόλῳ   τούτῳ πνεύματος ἐπιφόρου ἐπιτυχὼν ἐς
[7, 29]   τι πλῆθος ἄγχιστά πη τοῦ  στόματος   Πόντου τοῦ Εὐξείνου ξυνέρρεον. οἵπερ
[7, 39]   ἀνασώσασθαι περιέσται τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ.  Στότζα   γὰρ τετυραννηκότος ἔν γε Λιβύῃ
[7, 13]   τοὺς πολλοὺς πείσει ἐς Ἰταλίαν  στρατεύεσθαι.   καὶ αὐτῷ τῶν Ἐρούλων πολλοὶ
[7, 3]   Βερώνην, ἐν Βενετίαις ἐστὶ,  στρατεύεσθαι,   καὶ ἐπειδὰν αὐτήν τε καὶ
[7, 36]   ἀπομόσαντές τε μηκέτι ἐπὶ Γότθους  στρατεύεσθαι,   κακῶν ἀπαθεῖς ἐς Βυζάντιον ἀπαλλάσσωνται,
[7, 6]   ἀδύνατος δὲ ὢν, ἐπεί οἱ  στράτευμα   βραχύ τε καὶ οὐκ ἀξιόλογον
[7, 26]   ἐκ τοῦ θυμοῦ ἀβελτερίας ἀπώνατο.  στράτευμα   γὰρ δεκαπλάσιον τὸ τῶν
[7, 12]   δὲ παρῆν μὲν κυρία,  στράτευμα   δὲ οὐδαμόθεν Ῥωμαίων ἦλθεν, Ἡρωδιανός
[7, 3]   ἄνθρωπον τῇ πόλει τὸ βασιλέως  στράτευμα   δέξασθαι. καὶ ἐπεὶ ταῦτα ὡμολόγει
[7, 29]   ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον Σκλαβηνῶν  στράτευμα   διαβάντες ποταμὸν Ἴστρον Ἰλλυριοὺς ἅπαντας
[7, 10]   Πόλῃ προσέσχεν. οὗ δὴ τὸ  στράτευμα   διέπων χρόνον τινὰ ἔμενε. Τουτίλας
[7, 3]   καὶ ὅσον Βερώνης τὸ ἄλλο  στράτευμα   διέχον εἱστήκει, δρόμῳ ἐπὶ τὴν
[7, 28]   διέπειν τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ  στράτευμα   δύνηται· τοὺς δὲ ἱππεῖς ἅπαντας
[7, 4]   αὐτοῖς στρατιωτῶν ἀπολέλειπται καὶ ἄλλο  στράτευμα   ἐκ Βυζαντίου αὐτίκα δὴ μάλα
[7, 6]   ἐς ἔδαφος καθεῖλεν, ὅπως μὴ  στράτευμα   ἐκ Βυζαντίου ἧκον ἔκ τε
[7, 13]   κομίζεται ἐς Ἐπίδαμνον, ἵνα δὴ  στράτευμα   ἐκ Βυζαντίου καραδοκῶν ἡσυχῆ ἔμενε.
[7, 18]   καὶ τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ  στράτευμα   ἔμενεν. Ἰωάννης δὲ ἐς Καλαβρίαν
[7, 40]   Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Γερμανοῦ δὲ τὸ  στράτευμα   ἐν Σαρδικῇ, τῇ Ἰλλυριῶν πόλει,
[7, 6]   παρέχων τοῖς ἐναντίοις πάμπολύ τι  στράτευμα   ἐν ταῖς ναυσὶν εἶναι. καὶ
[7, 18]   ἐπειδὰν τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ  στράτευμα   ἐνθένδε ἴδοιεν ἐς Ῥώμην ἰόντας,
[7, 25]   εἰπὼν ἐπὶ Περυσίαν ἐξῆγε τὸ  στράτευμα,   ἐνταῦθά τε ἀφικόμενοι ἄγχιστα τοῦ
[7, 20]   ἐγεγόνει, ἅπαν ἡσυχῆ ἐξοπλίσας τὸ  στράτευμα   ἐπῆγεν ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν. καὶ
[7, 11]   Τουτίλας τὴν τῶν Ἰλλυριῶν ἀναχώρησιν  στράτευμα   ἐπὶ Βονώνειαν ἔπεμψεν, ὡς Βιτάλιον
[7, 26]   ἐς τοὺς αἰχμαλώτους κακουργήσων ἴοι,  στράτευμα   ἐπὶ Καμπανίας ἱππέων στεῖλαι. οἳ
[7, 25]   ξυνέγραψεν. ~Ἐτύγχανε δὲ πολλῷ πρότερον  στράτευμα   ἐπὶ Περυσίαν Τουτίλας στείλας,
[7, 5]   δὲ Τουτίλας οὐ πολλῷ ὕστερον  στράτευμα   ἐπί τε Ἰουστῖνον καὶ Φλωρεντίαν
[7, 35]   ἔγνω, ὅσπερ τότε Σαλώνων ἦρχε,  στράτευμα   ἐπὶ τῶν καλουμένων δρομώνων ἐπ´
[7, 13]   ταῖς ἐκείνων χερσί. Τουτίλας δὲ  στράτευμα   ἐς Αἰμιλίαν πέμψας, πόλιν Πλακεντίαν
[7, 18]   ξὺν τῷ Ἰωάννῃ καὶ Ἰσαάκῃ  στράτευμα   ἐς Ἐπίδαμνόν τε ἀφίκετο καὶ
[7, 23]   ἐστρατοπεδεύοντο ἐν Ἀλγηδόνι, τὸ Βελισαρίου  στράτευμα   ἤγγειλεν. οἱ δὲ βάρβαροι προλοχίσαντες
[7, 36]   Τουτίλας ἅπαν ἐπὶ Ῥώμην τὸ  στράτευμα   ἦγε, καὶ ἐγκαθεζόμενος εἰς πολιορκίαν
[7, 39]   στόλον τε ἀγείρας νηῶν καὶ  στράτευμα   λόγου ἄξιον ἐκ καταλόγων πεζῶν
[7, 39]   τὸν αὑτοῦ ἀνεψιόν. δὴ  στράτευμα   μὲν οὐ πολὺ ἔδωκε, χρήματα
[7, 39]   καταστησάμενος ἐς Σικελίαν εὐθὺς ἔπεμψε,  στράτευμα   μὲν οὐ πολὺ παρασχόμενος, ἐπιστείλας
[7, 3]   μέν τινες ἐνταῦθα ἑστῶτες τὸ  στράτευμα   μετεπέμποντο, οἱ δὲ ἀναβάντες ἐπὶ
[7, 23]   ἐν Περυσίᾳ φυλακτηρίου ἐκέλευέν οἱ  στράτευμα   ὅτι τάχιστα ἐς Σπολίτιον πέμψαι,
[7, 35]   Τουτίλαν τε καὶ Γότθους ᾔει,  στράτευμα   οὐχ ἧσσον ἐς ἑξακισχιλίους
[7, 27]   τῇδε ἐφέρετο. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς  στράτευμα   πέμπειν ἄλλο ἐπὶ Γότθους καὶ
[7, 37]   ταύτῃ Ῥωμαίους, ἐς δὲ Ταραντηνοὺς  στράτευμα   πέμψας τὸ ἐκείνῃ φρούριον παρεστήσατο
[7, 29]   οἱ δὲ τῶν Ἰλλυριῶν ἄρχοντες  στράτευμα   πεντακισχιλίων τε καὶ μυρίων ἔχοντες
[7, 5]   παρόντα σφίσιν ἀπήγγειλε. διὸ δὴ  στράτευμα   Ῥωμαίων λόγου ἄξιον εὐθὺς ἐς
[7, 38]   γενόμενος. ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον  στράτευμα   Σκλαβηνῶν οὐ πλέον ἐς
[7, 34]   οὖν παρὰ βασιλέα Ἰουστινιανὸν πρέσβεις  στράτευμα   σφίσιν ἐδέοντο πέμψαι. ὅπερ ἐπεὶ
[7, 5]   χεῖρας ἐλθεῖν, τὸ δὲ ἄλλο  στράτευμα   σχολῇ βαδίζον ἐνταῦθα ἰέναι. κλήρους
[7, 39]   καὶ τὸ ξὺν αὐτῷ καραδοκῶν  στράτευμα.   ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε,
[7, 4]   αὐτὸς μὲν ἐς τὸ Ῥωμαίων  στράτευμα   τὸν ἵππον ἀπήλαυνεν, Οὐάλαρις δὲ
[7, 23]   δὲ ἄγχιστά πη εἶναι τὸ  στράτευμα   τοῦτο αἰσθόμενος, ἅμα τοῖς πεντεκαίδεκα
[7, 39]   Ἰστρίᾳ γεγενημένοι, ἐνταῦθά τε τὸ  στράτευμα   τοῦτο προσδεχόμενοι, ἡσυχῆ ἔμενον τότε
[7, 19]   κατὰ τάχος ὀπίσω ὑπῆγε τὸ  στράτευμα,   ὡς ἐπιθησόμενος μὲν ἀτάκτοις ἔτι
[7, 4]   τοῦ τραύματος ἐπεμελεῖτο, τὰ δὲ  στρατεύματα   ἄμφω ἐς χεῖρας ἦλθον. καρτερᾶς
[7, 28]   στρατιῶται ἐνταῦθά πη ἰόντες πολεμίων  στρατεύματι   ἐντυγχάνουσιν, οὕσπερ Τουτίλας ἔπεμψεν,
[7, 23]   ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ὅσπερ ξὺν  στρατεύματι   ἐπὶ τὸ Σπολίτιον ᾔει. Μαρτινιανὸς
[7, 15]   διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ πολέμια, ξὺν  στρατεύματι   ἐς τὸν Ῥωμαίων λιμένα ἔπεμψεν,
[7, 11]   δὴ πολλὰ τὸ δημόσιον ὤφειλε.  στρατεύματος   δὲ Οὐννικοῦ τοῖς Ἰλλυριοῖς ἐπισκήψαντος
[7, 11]   συχνὸν σφίσι χρόνον ἐν Ἰταλίᾳ  στρατευομένοις   τάς τε συντάξεις ὡς ἥκιστα
[7, 12]   ἴσθι, ὡς τῶν ὑπὸ σοὶ  στρατευομένων   οἱ πλείους πρὸς τοὺς πολεμίους
[7, 16]   δούλους τοὺς ξὺν ἡμῖν  στρατευσαμένους   τοῖς πάλαι κεκτημένοις δουλεύειν. τοῦ
[7, 37]   ἡτοίμαζε πᾶσαν, ὡς ἐπὶ Σικελίαν  στρατεύσων.   ἅμα δὲ καὶ τὰ μακρὰ
[7, 14]   Σκλαβηνῶν ἔθνει Χιλβούδιον, τὸν Ῥωμαίων  στρατηγήσαντα,   ἐν ἀνδραπόδων λόγῳ, πάντας βαρβάρους
[7, 13]   ἀνδρὸς ἐπιφανοῦς καὶ Ῥωμαίων ποτὲ  στρατηγήσαντος,   διελέγξαι τὴν ἐπιβουλὴν ῥᾳδίως ἔσχε.
[7, 40]   χεῖρας ἰέναι. οἷς δὴ οἱ  στρατηγοὶ   ἀναγκασθέντες τοῖς ἐναντίοις ξυνέμιξαν. καὶ
[7, 34]   ἀναστρέφειν ὀπίσω εἶχον δειμαίνοντες οἱ  στρατηγοὶ   μὴ Γήπαιδές τε καὶ Ἔρουλοι
[7, 17]   τὸ λοιπὸν δύναται. ἡμᾶς,  στρατηγοὶ,   μήτε Ῥωμαίους μήτε ξυγγενεῖς ὑμῖν
[7, 38]   διαφυγόντες ἐσώθησαν. ἐπεὶ δὲ οἱ  στρατηγοὶ   πάντες οὕτω παρ´ ἑκατέρων τῶν
[7, 40]   καὶ ἄριστοι θνήσκουσιν, οἱ δὲ  στρατηγοὶ   παρ´ ὀλίγον ἐλθόντες ὑπὸ τοῖς
[7, 17]   τοιάδε „Τοιαύτας μὲν οὔσας,  στρατηγοὶ,   τύχας ἡμῖν τὰς παρούσας ὁρῶμεν,
[7, 40]   στρατιῶται καὶ δεινὰ ἐποιοῦντο, τοῖς  στρατηγοῖς   ἐπικαλοῦντες, ὅτι δὴ αὐτοὶ τὰ
[7, 14]   τὴν αὐτοκράτορα εἶχεν ἀρχὴν, Θρᾴκης  στρατηγὸν   ἀνειπὼν, ἐπὶ τῇ τοῦ Ἴστρου
[7, 6]   μάλιστα. μετὰ δὲ καὶ Δημήτριον  στρατηγὸν   βασιλεὺς ἔπεμψεν, ὃς δὴ τὰ
[7, 6]   λάθρα ἐσβὰς ἐτόλμησε παρὰ τὸν  στρατηγὸν   Δημήτριον ἰέναι μόνος. ἐκ δὲ
[7, 27]   Βαλεριανόν τε τὸν τῶν Ἀρμενίων  στρατηγὸν   ἐνθένδε ἀναστήσας ξὺν τοῖς ἑπομένοις
[7, 31]   Βυζάντιον μετεπέμπετο, ἕτερον ἀντικαταστήσας Λιβύης  στρατηγὸν,   ᾗπέρ μοι δεδιήγηται. γενόμενον δὲ
[7, 7]   τε πολλοὺς καὶ Δημήτριον τὸν  στρατηγόν.   Ἡρωδιανὸς δὲ καὶ Φάζας ξὺν
[7, 39]   ἐς αὐτὸν ἐγκλήματα πάντα καὶ  στρατηγὸν   καταλόγων τῶν ἐπὶ Θρᾴκης καταστησάμενος
[7, 40]   δὲ Γερμανὸν βασιλεὺς Θρᾴκης ὅλης  στρατηγὸν   καταστησάμενος οὐ πολλῷ πρότερον. ὃς
[7, 14]   ὑπέσχοντο, εἴπερ αὐτοῖς τὸν Χιλβούδιον  στρατηγὸν   Ῥωμαίων αὖθις καταστησάμενος ξυνοικιστὴν δοίη,
[7, 31]   αὐτὸν ἐν τοῖς μάλιστα ἐτετιμήκει.  στρατηγόν   τε γὰρ τῶν ἐν Βυζαντίῳ
[7, 10]   καὶ Βιτάλιος τῶν Ἰλλυριῶν  στρατηγὸς,   ἄρτι ἐπανήκων ἐξ Ἰταλίας, οὗ
[7, 12]   καὶ τὰ ἄλλα ἐξαρτύεσθαι δεῖ.  στρατηγὸς   γάρ τις, οἶμαι, τῶν ὑπουργούντων
[7, 39]   Γερμανοῦ κηδεστὴν, Βιταλιανοῦ δὲ ἀδελφιδοῦν  (στρατηγὸς   γὰρ ὢν τῶν ἐν Ἰλλυριοῖς
[7, 14]   ὅτι Χιλβούδιος αὐτὸς Ῥωμαίων  στρατηγὸς   εἴη. ἀρνηθέντα τε κολάζειν ἠπείλουν.
[7, 14]   εἰ Χιλβούδιος αὐτὸς Ῥωμαίων  στρατηγὸς   εἴη. καὶ ὃς οὐκ ἀπηξίου
[7, 26]   πλήν γε δὴ ὅτι Γιλάκιος  στρατηγὸς   εἴη. τὸ γὰρ ἀξίωμα,
[7, 14]   καὶ ἔφασκε Χιλβούδιος Ῥωμαίων  στρατηγὸς   εἶναι. ἐφ´ οἷς δὴ αὐτὸν
[7, 6]   ἐν τοῖς καὶ Δημήτριος  στρατηγὸς   ἦν. τὰς γὰρ ναῦς ἁπάσας
[7, 14]   πολλοὶ ἔπεσον καὶ Χιλβούδιος  στρατηγός.   καὶ τὸ λοιπὸν τε
[7, 31]   αὐτὸς δὲ, καίπερ Λιβύης ὅλης  στρατηγὸς   καταστὰς, ἔχρῃζε βασιλέως, ἀναπλάσας τινὰς
[7, 40]   μάλιστα, ἐν μὲν τῷ πολέμῳ  στρατηγός   τε ἄριστος καὶ αὐτουργὸς δεξιὸς,
[7, 32]   αὐτῷ Ἀρταβάνης ἀποχρῆν οἴεται, εἰ  στρατηγός   τε Ῥωμαίων εἴη καὶ ὕπατος
[7, 14]   ἔσεσθαι, κυρίοις ἤδη τοῦ Ῥωμαίων  στρατηγοῦ   Χιλβουδίου γεγενημένοις. τὰ γὰρ ἔθνη
[7, 25]   δραπέται γεγενημένοι ὑπ´ ἐμοί τε  στρατηγοῦντι   ὅπλα ἀντάραντες ὑπερβαλέσθαι πολλάκις αὐτὸν
[7, 1]   βιασθῆναι μὲν αὐτοῖς οὐδὲν πώποτε  στρατηγοῦντος   Βελισαρίου τετύχηκε, πλουτεῖν δὲ παρὰ
[7, 18]   Κάνναι, ἵνα δὴ λέγουσι Λιβύων  στρατηγοῦντος   ἐν τοῖς ἄνω χρόνοις Ἀννίβαλος
[7, 1]   τε καὶ δορυφόρων τοὺς πώποτε  στρατηγοὺς   ὑπεραίρων, φοβερὸς, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 3]   πόλει χρημάτων ἀλλήλοις ἀμφισβητούντων τῶν  στρατηγῶν.   ἔτι τε αὐτῶν ἀμφὶ ταύτῃ
[7, 40]   Γερμανὸς ἀφροντιστήσας πάσῃ ἐπήγγελλε τῇ  στρατιᾷ   ξυσκευάζεσθαι, ὡς ἡμέραιν δυοῖν ὕστερον
[7, 6]   κύριος. διὸ δὴ τῇ Ῥωμαίων  στρατιᾷ   χρόνοις τοῖς καθήκουσιν οὐ κομιζομένῃ
[7, 40]   πολέμιον. ὕστερον δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς  στρατιὰν   ἀξιολογωτάτην ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν, ἧς
[7, 39]   πλείω οἴκοθεν οὐδεμιᾷ φειδοῖ προϊέμενος  στρατιὰν   ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου πολλὴν ἀνδρῶν
[7, 39]   χρήματα δὲ λόγου ἄξια παρασχόμενος  στρατιὰν   ἐπέστελλεν ἔκ τε Θρᾳκῶν καὶ
[7, 37]   ἀγῶνα τὸν ἱππικὸν θεασάμενος, τὴν  στρατιὰν   ἡτοίμαζε πᾶσαν, ὡς ἐπὶ Σικελίαν
[7, 39]   ἴδοιεν, ἐνστρατοπεδευομένην τε τὴν αὐτοῦ  στρατιὰν,   καὶ αὐτοὶ οὐδέν τι μελλήσαντες
[7, 27]   ἔγραψεν ὅτι δὴ πολλὴν αὐτῷ  στρατιὰν   πέμψειεν, οἷσπερ αὐτὸν δεῖν ἐν
[7, 12]   ἐν σπουδῇ θήσεται, βασιλέως δεησόμενον  στρατιάν   τε πολλὴν σφίσι καὶ χρήματα
[7, 32]   βουλομένοις εἴη, Βελισάριον δὲ πλῆθος  στρατιᾶς   ἀθροίσειν εἰκὸς ἐκ τῶν ἐπὶ
[7, 1]   ἐν Βενετίοις ἄλλο τε πλῆθος  στρατιᾶς   ἔχων καὶ βαρβάρων Ἐρούλων πολύν
[7, 4]   ἐπίπροσθεν ἡμῖν τά τε τῆς  στρατιᾶς   καὶ τῆς χώρας κεχώρηκεν. ὥστε
[7, 6]   περιβόλου ἡσύχαζε, πέμψας δὲ τῆς  στρατιᾶς   μοῖραν, Κύμην τε τὸ φρούριον
[7, 1]   πᾶσιν οἷς ἂν αὐτοῦ ἐπιδημοίη  στρατιᾶς   πλῆθος. ἀπεδίδοντο γὰρ αὐτοῖς κατὰ
[7, 9]   τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένοις. οἱ γὰρ  στρατιῶται   ἀμύνειν σφίσι κακουμένοις πρὸς τῶν
[7, 9]   ἔχοντες ἐρωμένας ἐκώμαζον, οἱ δὲ  στρατιῶται   ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσι παρεχόμενοι
[7, 6]   πένθει μεγάλῳ ἐγίνοντο. οἱ δὲ  στρατιῶται   ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσιν ἔτι
[7, 12]   οὐδὲν δὲ ἧσσον οἱ Κυπριανοῦ  στρατιῶται   βασιλεῖ τὴν πόλιν ἐφύλασσον, διὸ
[7, 33]   τινὲς δὲ αὐτῶν καὶ Ῥωμαίων  στρατιῶται   γεγένηνται ἐν τοῖς φοιδεράτοις καλουμένοις
[7, 39]   γένος τὸ Θευδερίχου πολεμητέα εἴη.  στρατιῶται   δὲ Ῥωμαίων, ὅσοι Γότθοις ἐτύγχανον
[7, 28]   καταστησάμενος. Οἱ μὲν οὖν Βελισαρίου  στρατιῶται   ἐνταῦθά πη ἰόντες πολεμίων στρατεύματι
[7, 40]   τριβομένου συχνοῦ ἤσχαλλόν τε οἱ  στρατιῶται   καὶ δεινὰ ἐποιοῦντο, τοῖς στρατηγοῖς
[7, 40]   κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι. ἔνθα δὴ  στρατιῶται   μὲν πολλοί τε καὶ ἄριστοι
[7, 12]   ὅπλα καὶ ἵππους. οἱ γὰρ  στρατιῶται   ὀλίγοι λίαν ὄντες οὐδὲ αὐτοὶ
[7, 38]   Ῥωμαίους ἠνώχλουν. ὑποτοπήσαντες δὲ οἱ  στρατιῶται,   ὅσοι τὸ ἐνταῦθα φυλακτήριον εἶχον,
[7, 18]   καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ὑποψίᾳ οἱ  στρατιῶται   οὐδεμιᾷ ἐς Ἰταλιώτας ἔτι εἴχοντο,
[7, 7]   καὶ οἱ ξὺν τῷ Κόνωνι  στρατιῶται   πάντες. πολλὴ γὰρ αὐτοὺς ἀνάγκη
[7, 20]   ἤγγελλον. ἐν τούτῳ δὲ Ῥωμαῖοι  στρατιῶται   πολλοὶ ἐπὶ κατασκοπῇ στελλόμενοι τῆς
[7, 30]   φρουρίου σταλέντες. τότε καὶ ὅσοι  στρατιῶται   πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ τῇ Ῥώμης
[7, 26]   φυγῆς αἰσχύνην ἰώμενοι. ἐτύγχανον δὲ  στρατιῶται   Ῥωμαῖοι οὐχ ἧσσον ἑβδομήκοντα
[7, 17]   δὲ, ἐπεὶ οἱ τοῦ βασιλέως  στρατιῶται   σῖτον οὐκ εἶχον, ὅνπερ καὶ
[7, 17]   ἐναποθέμενοι σφίσιν ἔτυχον) καὶ οἱ  στρατιῶται   χρείας τῆς οἰκείας ἀποτεμνόμενοι ἀπεδίδοντο
[7, 1]   εἰκὸς, ἄρχουσί τε πᾶσι καὶ  στρατιώταις   ἐγένετο. ἀντιτείνειν τε γὰρ ἐπιτάττοντι,
[7, 1]   τε Ῥωμαίους ληΐζεσθαι καὶ τοῖς  στρατιώταις   ἐνδιδόναι τοὺς κατηκόους ἤδη ἤρξαντο,
[7, 19]   ἄρχοντες πρότερον ἔπεμψαν τοῖς τε  στρατιώταις   ἐπαρκέσοντα καὶ τῷ δήμῳ παντὶ,
[7, 26]   πολλοὶ μὲν ἄνδρες φεύγουσι τοῖς  στρατιώταις   ἐπισπόμενοι ἐς τὸν Πόρτον ἀφίκοντο,
[7, 11]   τε Βιταλίῳ καὶ τοῖς Ἰλλυριοῖς  στρατιώταις   ἐς Αἰμιλίαν πέμψας, ἐκέλευεν ἀποπειρᾶσθαι
[7, 11]   καὶ Σαβινιανὸν, ἔστειλε ξὺν χιλίοις  στρατιώταις   ἐς Αὔξιμον πόλιν, Μάγνῳ τε
[7, 26]   βουλῆς ξὺν τοῖς προσκεχωρηκόσιν ἑβδομήκοντα  στρατιώταις   ἐς Σικελίαν εὐθὺς ἔστειλεν
[7, 12]   τὴν πόλιν ξύν τε τοῖς  στρατιώταις   καὶ τοῖς ἐνοικοῦσι Γότθοις ἐνδώσειν.
[7, 28]   ὀχύρωμα ἐνταῦθα εὗρεν οὔτε τοῖς  στρατιώταις   ὅθεν ἂν τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίζοιντο
[7, 6]   πόλεμον ἐπιστάτης εἴη καὶ τοῖς  στρατιώταις   τὰ ἐπιτήδεια κατὰ τὴν χρείαν
[7, 9]   Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ξὺν τοῖς  στρατιώταις   τὰ τῶν κατηκόων χρήματα ἥρπαζον,
[7, 27]   γε τῷ παρόντι ἀξύμφορον εἶναι.  στρατιώταις   τε γὰρ καὶ ἵπποις ἐς
[7, 1]   καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οὗτος ἀεὶ τοῖς  στρατιώταις   τὴν εἰς τὸ δημόσιον ἐπεκάλει
[7, 23]   τοῦτο αἰσθόμενος, ἅμα τοῖς πεντεκαίδεκα  στρατιώταις   {τοσούτους γὰρ ἑταιρίσασθαι ἴσχυσε} τοῦ
[7, 10]   Ἰταλίας, οὗ δὴ τοὺς Ἰλλυριοὺς  στρατιώτας   ἀπολιπὼν ἔτυχεν. ἄμφω γοῦν ἐς
[7, 19]   στρατιωτῶν αὐτοὺς τῶν μαχιμωτάτων ἐπλήρου.  στρατιώτας   δὲ ἄλλους πεζούς τε καὶ
[7, 6]   δὲ τὸν Ῥώμης καταπλεύσας λιμένα,  στρατιώτας   ἐνθένδε ἀγείρειν ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο.
[7, 37]   προὐκαλεῖτο καὶ τοὺς ἀμφ´ αὐτὸν  στρατιώτας,   ἢν μὲν σφίσι βουλομένοις
[7, 9]   ἐῶ γὰρ λέγειν τούς τε  στρατιώτας   καὶ τοὺς στρατιωτῶν ἄρχοντας, ὧν
[7, 7]   ὥστε καὶ Κόνωνα καὶ πάντας  στρατιώτας   κακῶν ἀπαθεῖς ὅπη βούλοιντο συγχωροῦμεν
[7, 15]   οὐδαμῆ ἤρεσκε, καίπερ ἐς τρισχιλίους  στρατιώτας   ξὺν αὑτῷ ἔχοντι. διὸ δὴ
[7, 11]   τε τοὺς παρόντας καὶ Ῥωμαίων  στρατιώτας   ξυναγαγὼν ἔλεξε τοιάδε „Οὐ νῦν
[7, 12]   γὰρ καὶ Ἰλλυριοὺς ἐνδελεχέστατα περιελθόντες  στρατιώτας   ξυνήγομεν κομιδῆ ὀλίγους οἰκτροὺς οὐδέ
[7, 1]   τις ἄλλος, ἐπράξατο, τοὺς δὲ  στρατιώτας   ὀλίγους τε καὶ πτωχοὺς εἶναι
[7, 8]   δὲ καὶ τοὺς ξὺν αὐτῷ  στρατιώτας,   ὅσους δὴ αὐτοῦ μένειν ἥκιστα
[7, 17]   αὐτοὺς ἔργα εἰργάζετο. τοὺς μέντοι  στρατιώτας   οὔπω τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει, ἀλλ´
[7, 30]   ξυνέγραψε. ~Βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς πεζοὺς  στρατιώτας   οὐχ ἧσσον δισχιλίους ἐς
[7, 23]   οὖν ἐπειδὴ εἰς Σπολίτιον ἦλθε,  στρατιώτας   πεντεκαίδεκα ἑταιρίσασθαι ἴσχυσεν, οὕσπερ ἀνέπειθε
[7, 40]   τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τοὺς  στρατιώτας   περιορῶσι τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ
[7, 11]   μὴ ὀρθῶς ἐς τοὺς  στρατιώτας   τοὺς αὐτοῦ εἰς Γότθους
[7, 1]   τὰ δέοντα ἔτι οὔτε τοὺς  στρατιώτας   τῶν παραγγελλομένων ἐπακούοντας εἶχον. διὸ
[7, 1]   ὅτι δὴ ἐς μὲν τοὺς  στρατιώτας   φιλοδωρότατος ἐγεγόνει ἀνθρώπων ἁπάντων· τῶν
[7, 10]   ἐς Ἰταλίαν ᾔει. ἐπεὶ δὲ  στρατιώτας   ὡς μάλιστα ὀλίγους εἶχε (τοὺς
[7, 15]   καὶ ἐν παρασκευῇ ἤδη ἐγένοντο.  στρατιώτης   δέ τις ὑπὸ Ἰννοκεντίῳ ταττόμενος
[7, 1]   τόξου ἄλλου ὁτουοῦν  στρατιώτου   ἐν τῇ μάχῃ ἀπολωλότος ἕτερον
[7, 18]   βιαζομένους, πρὸς δὲ τῶν βασιλέως  στρατιωτῶν   ἀδικουμένους. Ἰωάννου δὲ πάντα ἰσχυριζομένου
[7, 1]   αὐτοῦ τῆς ἀρχῆς πρός τε  στρατιωτῶν   ἀεὶ καὶ ἀγροίκων ἄμαχός τις
[7, 4]   ὀχυρώμασιν Ἰταλίας ἁπάσης πλῆθος αὐτοῖς  στρατιωτῶν   ἀπολέλειπται καὶ ἄλλο στράτευμα ἐκ
[7, 9]   τούς τε στρατιώτας καὶ τοὺς  στρατιωτῶν   ἄρχοντας, ὧν τῆς τε φιλοφροσύνης
[7, 11]   ἀρξόμενοι, αὐτίκα δὲ τῶν τις  στρατιωτῶν   αὐτομολήσας λάθρα ἐς τὸ τῶν
[7, 19]   πολλὰ τοῖς δρόμωσι τούτοις ἐνθέμενος  στρατιωτῶν   αὐτοὺς τῶν μαχιμωτάτων ἐπλήρου. στρατιώτας
[7, 20]   οἱ μὲν πλεῖστοι τῶν Ῥωμαίων  στρατιωτῶν   διὰ πύλης ἑτέρας ξὺν τοῖς
[7, 18]   τῶν τε Μαυρουσίων καὶ Ῥωμαίων  στρατιωτῶν   ἔκτεινεν, ἰσχυρότατα ἀμυνομένους, Ῥεκιμοῦνδον δὲ
[7, 6]   στόλον, Θρᾳκῶν τε καὶ Ἀρμενίων  στρατιωτῶν   ἐμπλησάμενος. ἡγεῖτο δὲ τῶν μὲν
[7, 20]   τούτῳ τῷ τρόπῳ τῶν μὲν  στρατιωτῶν   ἓξ καὶ εἴκοσι, τοῦ δὲ
[7, 31]   τε γὰρ τῶν ἐν Βυζαντίῳ  στρατιωτῶν   καὶ ἄρχοντα φοιδεράτων καταστησάμενος ἐς
[7, 18]   ἔτυχε, Γότθων τε καὶ Ῥωμαίων  στρατιωτῶν   καὶ Μαυρουσίων αὐτομόλων τινὰς ἔχοντα,
[7, 36]   σεσωσμένων δέ οἱ τῶν ἐνταῦθα  στρατιωτῶν   καὶ τοῖς ἐκ Βυζαντίου ἐπιβεβοηθηκόσιν
[7, 19]   πλεῖστον κεκομισμένος ἐπὶ τῷ τῶν  στρατιωτῶν   λόγῳ ἀπέκρυψεν, ὅνπερ τοῖς ἐκ
[7, 8]   κατ´ ἀρχὰς τοῦδε τοῦ πολέμου  στρατιωτῶν   μὲν πλῆθος δόξῃ τε καὶ
[7, 13]   ἔπεμψε βαρβάρων τε καὶ Ῥωμαίων  στρατιωτῶν.   οἳ δὴ ἐς Ἐπίδαμνον ἀφικόμενοι
[7, 24]   καὶ δαιμονίως ὑπέρογκον. τῶν γὰρ  στρατιωτῶν   ὀλίγους τινὰς φρουρᾶς ἕνεκα τῆς
[7, 1]   αὑτὸν ἅπαντας καὶ τῶν Ῥωμαίων  στρατιωτῶν   ὅσους νεώτερα πράγματα ἤρεσκε. καὶ
[7, 1]   βασιλεῖ δύσνοι ἐγένοντο καὶ τῶν  στρατιωτῶν   οὐδεὶς ἔτι ἐς κίνδυνον πολέμου
[7, 23]   τι τύχης ἐληλύθει θεάσασθαι. τῶν  στρατιωτῶν   οὖν χιλίους ἀπολεξάμενος ἐνταῦθα ᾔει.
[7, 19]   ὄχθην ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ τῶν  στρατιωτῶν,   οὕσπερ ἐνταῦθα Βελισάριος καταστησάμενος ἔτυχεν,
[7, 21]   ἐς μυριάδας εἴκοσι μαχιμωτάτων ξυνιόντες  στρατιωτῶν   πλούτῳ τε ὑπερφυεῖ χρώμενοι καὶ
[7, 1]   αὐτὸς ἔφασκεν, ἐκέρδαινον. τῶν δὲ  στρατιωτῶν   τά τε τραύματα καὶ τοὺς
[7, 12]   καὶ ὑπερήμεροι γεγενημένοι ἐς τῶν  στρατιωτῶν   τὰς συντάξεις ἐπιτάττειν αὐτοῖς ἥκιστα
[7, 11]   Ναζάρης, ἀνὴρ λόγιμος, Ἰλλυριὸς γένος,  στρατιωτῶν   τε τῶν ἐν Ἰλλυριοῖς ἄρχων,
[7, 11]   ἁπάντων Γότθοι ἐκράτησαν, τῶν  στρατιωτῶν   τήν τε θεραπείαν καὶ τὰ
[7, 38]   δὲ τῆς πόλεως οἰκήτορες τῶν  στρατιωτῶν   τῆς δυνάμεως ἐστερημένοι, γίνονται μὲν
[7, 20]   ἐπεμελεῖτο, ἀλλὰ ἀναπεπτωκέναι μὲν τῶν  στρατιωτῶν   τοῖς γε βουλομένοις ἐξῆν, φυλακτήριον
[7, 15]   καὶ αὐτὸν τῶν ἐν Ῥώμῃ  στρατιωτῶν   τοὺς μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενον, ἡνίκα αἴσθηται
[7, 24]   ᾔεσαν. Βελισάριος δὲ τῶν μὲν  στρατιωτῶν   τοὺς μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενος ἐς τὴν
[7, 30]   αἰδοῖα εὐθὺς ἔκτεινε, τῶν δὲ  στρατιωτῶν   τοὺς μὲν βουλομένους μένειν ἐκέλευε
[7, 38]   πόλιν ἐπιθαλασσίαν τειχομαχήσαντες εἷλον, καίπερ  στρατιωτῶν   φρουρὰν ἔχουσαν, Τόπηρον ὄνομα·
[7, 36]   πάσῃ. αὐτὸς δὲ τὸν Γότθων  στρατὸν   ἄγχιστα πύλης τῆς εἰρημένης,
[7, 17]   τῇ πόλει τὸν βασιλέως δέχεσθαι  στρατὸν,   ἀλλὰ πολεμίους τὸ ἐξ ἀρχῆς
[7, 26]   Ἰωάννου σταλέντες αἰσθόμενοι μὲν πολεμίων  στρατὸν   ἀμφὶ τὰ ἐκείνῃ χωρία γενέσθαι,
[7, 36]   περιουσίᾳ πρὸς ἅπαντα τὸν Γότθων  στρατὸν   ἀξιόμαχοι ὄντες ἐφαίνοντο καὶ Διογένης
[7, 7]   ἧσσον αὐτοῦ ἔμεινε, τὸν δὲ  στρατὸν   ἅπαντα ξύν τε Ἡρωδιανῷ καὶ
[7, 27]   ὑποτοπάζων εἶναι τὸν τῶν πολεμίων  στρατὸν   ἄρας αὐτίκα ἐνθένδε ἀπήλαυνεν, οἵ
[7, 17]   δὲ καὶ τὸν ἐκ Βυζαντίου  στρατὸν   αὐτίκα δὴ μάλα παρέσεσθαι ἰσχυρίσαντο,
[7, 3]   πόλει ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ τὸν  στρατὸν   δέξασθαι. τῶν μὲν οὖν ἄλλων
[7, 20]   τε ὡμολόγουν καὶ τὸν Γότθων  στρατόν·   δυνατοὶ γὰρ εἶναι τοῦτο ποιεῖν
[7, 26]   τόν τε ξὺν τῷ Ἰωάννῃ  στρατὸν   καὶ τούτους δὴ τοὺς τετρακοσίους
[7, 20]   Τουτίλαν τε καὶ τὸν Γότθων  στρατὸν   οὐδενὶ πόνῳ ἐδέξαντο. Τουτίλας δὲ
[7, 34]   ἄγχιστά πη εἶναι τὸν Ῥωμαίων  στρατὸν,   τὰ διάφορα εὐθὺς Λαγγοβάρδαις διέλυσαν,
[7, 26]   Τουτίλαν γὰρ καὶ τὸν Γότθων  στρατὸν   τειχομαχεῖν ἀκούσας ἀμφὶ τὸν Ῥώμης
[7, 18]   ἥκων ᾐτιᾶτο μὲν τὸν βασιλέως  στρατὸν   τῶν πρόσθεν ἐς Ἰταλιώτας αὐτοῖς
[7, 6]   ἐννοίας. μέγαν γὰρ σφίσιν ἐπιέναι  στρατὸν   ᾤοντο, τεκμαιρόμενοι ὅτι δὴ στόλου
[7, 18]   δὲ πάντα τε τὸν  στρατὸν   ὡς ὑπαντιάσων ἐν παρασκευῇ ἐποιήσατο
[7, 16]   ὑπτίαις χερσὶ τὸν τῶν πολεμίων  στρατὸν,   ὥσπερ, οἶμαι, τὰ τῶν ἀνδραπόδων
[7, 19]   ἐπεξιόντα ξυνταράξαι τὰ τῶν πολεμίων  στρατόπεδα,   ὅπερ οἱ καὶ πρότερον ἐπιστείλας
[7, 27]   ~Τὰ μὲν οὖν ἐν Ἰταλιώταις  στρατόπεδα   τῇδε ἐφέρετο. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς
[7, 19]   τρόπῳ τοιῷδε. Ἐν τὰ  στρατόπεδα   τῇδε, ᾗπερ ἐρρήθη, ἐφέρετο, ἐν
[7, 10]   (ἐπεὶ αὐτοὺς ἔν τε Καλαβροῖς  στρατοπεδεύεσθαι   καὶ Καμπανοῖς ἤκουσαν) οὔτε αὐτοὺς
[7, 28]   ἱππεῖς ἅπαντας ἐπίπροσθεν ἐκέλευεν ἰόντας  στρατοπεδεύεσθαι   παρὰ τὰς τῆς χώρας εἰσόδους,
[7, 22]   τῷ Ἀννίβαλος τοῦ Λίβυος χαρακώματι  στρατοπεδευσάμενος   ἡσυχῆ ἔμενεν. ~Ἐν τούτῳ δὲ
[7, 24]   οἱ μὲν βάρβαροι ἐν τοῖς  στρατοπέδοις   γενόμενοι ἐνυκτέρευσαν, τῶν ἐν σφίσι
[7, 4]   τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἐπαγγελλόμεναι τοῖς  στρατοπέδοις   ἐς τὴν ἀγωνίαν ὁρμῶσιν, ἡμεῖς
[7, 11]   ἄπρακτος ἐν Αὐξίμῳ εἰς τὸ  στρατόπεδον   ἀνεχώρησεν. ἐπεξῄει δὲ Ῥωμαίων ἔτι
[7, 3]   δὴ ἀθῷοι ἐς τὸ Ῥωμαίων  στρατόπεδον   ἐκομίσθησαν, ἐν οἷς καὶ Ἀρταβάζης
[7, 11]   λάθρα ἐς τὸ τῶν πολεμίων  στρατόπεδον   ἔκπυστα ἐποίησε τὰ πρασσόμενα. Τουτίλας
[7, 24]   πλείστους δὲ τραυματίας ἐς τὸ  στρατόπεδον   ἐπαγόμενοι. ἐνταῦθά τε ἡσυχῆ ἔμενον,
[7, 10]   Τουτίλας, ἔς τε τὸ Γότθων  στρατόπεδον   ἐπανῆκον καὶ ὡς ἥκιστα λόγου
[7, 3]   τε Ἀρταβάζης ἐς τὸ Ῥωμαίων  στρατόπεδον   ἦλθε, πολλά τε ὀνειδίσας καὶ
[7, 27]   οὗ δὴ καὶ τὸ Ἰωάννου  στρατόπεδον   ἦν, ἱππεύων δὲ ξὺν τοῖς
[7, 26]   καὶ αὐτοὶ ἐπὶ τὸ Ῥωμαίων  στρατόπεδον.   καὶ ξυνηνέχθη ὁμοῦ τοῖς βαρβάροις
[7, 26]   ἀφίκοντο, Γότθοι δὲ τὸ Ῥωμαίων  στρατόπεδον   ληϊσάμενοι ἀπεχώρησαν. ~Τὰ μὲν οὖν
[7, 11]   λαθόντες καὶ τὸ τῶν πολεμίων  στρατόπεδον   νύκτωρ ἐν Αὐξίμῳ ἐγένοντο, ἐπεκδρομάς
[7, 18]   δρόμῳ ἐπὶ τὸ τῶν ἐναντίων  στρατόπεδον.   οἱ δὲ βάρβαροι ἄνοπλοί τε
[7, 15]   ποιούμενοι ξυνταράξουσι τὸ τῶν πολεμίων  στρατόπεδον.   οἱ μὲν οὖν ἀμφὶ Βαλεντῖνόν
[7, 26]   αὐτὸν, χιλίοις οὖσιν, ἐν Λευκανοῖς  στρατόπεδον   ποιησάμενος κατασκόπους τε πρότερον πέμψας,
[7, 23]   δὴ ἐπανήκειν ἐς τὸ Ῥωμαίων  στρατόπεδον.   στείλας δέ τινας καὶ παρὰ
[7, 19]   δὲ Γότθοι εὐθὺς λιπόντες τὸ  στρατόπεδον   ὑπεχώρησαν, πλῆθος πολεμίων ὑποτοπήσαντες
[7, 5]   τινὶ ξυνέβη ἐς τὸ Ῥωμαίων  στρατόπεδον   φήμην οὐκ ἀληθῆ περιφέρεσθαι, ὡς
[7, 3]   ἄνδρας ἑκατὸν ἐκ τοῦ παντὸς  στρατοπέδου   ἀπολεξάμενος ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἄγχιστα
[7, 28]   ἐς τρισχιλίους ἱππεῖς τοῦ παντὸς  στρατοπέδου   ἀπολεξάμενος ἐπὶ τοὺς πολεμίους ᾔει.
[7, 30]   καθῆστο, δισχιλίους δὲ ἱππεῖς τοῦ  στρατοπέδου   ἀπολεξάμενος ἐς Πικηνοὺς στέλλει, ἐφ´
[7, 10]   οἱ ἑπομένους τοῦ ἐν Μήδοις  στρατοπέδου   ἀποστῆσαι οὐδαμῆ ἴσχυσε) Θρᾴκην ὅλην
[7, 4]   διαβαίνοντας, κατόπισθεν τοῦ τῶν πολεμίων  στρατοπέδου   γενέσθαι, καὶ ἐπειδὰν μάχη
[7, 26]   διαλαθεῖν ἴσχυσαν. ἔξω δὲ τοῦ  στρατοπέδου   γενόμενοι ἐς τὰ ὄρη, ἅπερ
[7, 1]   ὡς δὲ ταῦτα ἐκ τοῦ  στρατοπέδου   ἐπανήκων Οὐέλας ἤκουσε, θυμοειδὴς ὢν
[7, 7]   που ἄγχιστα τοῦ τῶν πολεμίων  στρατοπέδου   ἦλθον. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ
[7, 40]   ὀλίγους τινὰς ἀποσκεδασθέντας μὲν τοῦ  στρατοπέδου,   πλανωμένους δὲ καὶ κατὰ μόνας
[7, 2]   ταῦτα μὲν ἐν τῷ Γότθων  στρατοπέδῳ   ἐγίνοντο. ἐν τούτῳ δὲ
[7, 39]   ἢν ξὺν αὐτῷ ἐν τῷ  στρατοπέδῳ   γυνὴ εἴη, αἰσχύνεσθαι, ὡς
[7, 26]   ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐν τῷ  στρατοπέδῳ   καθῆσθαι, τὰς συνειθισμένας ὁδοὺς ἐκλιπὼν
[7, 15]   ἀπροσδοκήτου ἐπισκήψαντες τῷ τῶν πολεμίων  στρατοπέδῳ   ὀλίγους μέν τινας ἔκτειναν, αἴσθησίς
[7, 38]   οὕτω παρ´ ἑκατέρων τῶν βαρβαρικῶν  στρατοπέδων,   καίπερ ἐλασσόνων παρὰ πολὺ ὄντων,
[7, 9]   τὰ χαλεπώτατα πρὸς ἑκατέρων τῶν  στρατοπέδων.   τοὺς μὲν γὰρ ἀγροὺς ἐστέρηντο
[7, 4]   Ἤδη δὲ τῶν Γότθων  στρατὸς   ἄγχιστα ἐγεγόνει, καὶ ἐπεὶ διαβαίνειν
[7, 24]   ἐπεὶ δὲ τῶν βαρβάρων  στρατὸς   ἀγχοῦ ἐγένοντο, τότε μὲν ἐνστρατοπεδευσάμενοι
[7, 3]   ὅλην ἡσύχαζον. δὲ Ῥωμαίων  στρατὸς   ἀπὸ σταδίων τεσσαράκοντα τῆς πόλεως
[7, 40]   Ἰωάννης δὲ καὶ βασιλέως  στρατὸς   ἀφικόμενοι ἐς Δαλματίαν ἐν Σάλωσι
[7, 3]   οὗτος μὲν οὖν Ῥωμαίων  στρατὸς   εἰς δισχιλίους τε καὶ μυρίους
[7, 34]   Ῥωμαίων. ταῦτα ἐπεὶ Ῥωμαίων  στρατὸς   ἔμαθον, ἐν πολλῇ ἀμηχανίᾳ ἐγένοντο.
[7, 2]   ἐν τούτῳ δὲ Ῥωμαίων  στρατὸς   ἐν τῷ ἀσφαλεῖ τῆς τῶν
[7, 19]   χωρίον. οὕτω μὲν Ῥωμαίων  στρατὸς   ἐνθένδε ἄπρακτοι ἀνεχώρησαν. ἐν δὲ
[7, 11]   Τουτίλας δὲ καὶ Γότθων  στρατὸς,   ἐπεὶ οὐκ ἀξιόχρεων ἀντιτάξασθαι σφίσι
[7, 37]   ἔχων. καὶ μὲν Γότθων  στρατὸς,   ἐπειδὴ ἐς Κεντουκέλλας ἀφίκοντο, ἄγχιστα
[7, 5]   καὶ λοιπὸς τῶν Ῥωμαίων  στρατὸς   ἐς τὸ πεδίον ἀφικόμενοι φάλαγγά
[7, 24]   καὶ μὲν τῶν βαρβάρων  στρατὸς   ἐς ὑπαγωγὴν ἐτράποντο οὐδενὶ κόσμῳ,
[7, 5]   ὁδόν. ἐπεὶ δὲ Ῥωμαίων  στρατὸς   Ἰουστίνῳ ξυνέμιξεν, ὀλίγους μέν τινας
[7, 40]   οὗτος δὴ τῶν Σκλαβηνῶν  στρατὸς   καὶ τι κατεργασόμενοι διέβησαν
[7, 26]   τὰς ὁδοὺς ἐφύλασσον μὴ πολεμίων  στρατὸς   κακουργήσων ἐπ´ αὐτοὺς ἴῃ. ἐν
[7, 40]   Παλατίῳ εὐνούχων ἕνα. οὗτος  στρατὸς   μοῖραν τῶν βαρβάρων καταλαμβάνουσιν ἀμφὶ
[7, 16]   ἐς Σικελίαν τῶν πολεμίων  στρατὸς,   οὔτε ἀνδρῶν πλήθει οὔτε ἄλλῳ
[7, 13]   ἔτι ἐλέλειπτο. ἐπεὶ δὲ  στρατὸς   οὗτος Πλακεντίας ἀγχοῦ ἐγένοντο, λόγους
[7, 19]   ἐν δεξιᾷ, καὶ πεζὸς παραβεβοηθήκει  στρατός.   πέμψας δὲ καὶ παρὰ Βέσσαν
[7, 25]   τινος ὁρμώμενος τῶν πολεμίων  στρατὸς   σοφίζεσθαι τὸν πόλεμον δυνατὸς εἴη,
[7, 40]   πολλῷ δὲ ὕστερον Ῥωμαίων  στρατὸς   τούτοις δὴ ἐπισπόμενοι τοῖς βαρβάροις,
[7, 18]   τε βασιλέως καὶ τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἀγαθὰ ἔσεσθαι. ἄρας τε ὡς
[7, 5]   Ῥάβενναν πρὸς τοὺς τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχοντας, βοηθεῖν σφίσι κατὰ τάχος
[7, 3]   Μαρκιανὸς παρὰ τοὺς τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχοντας, ἐφ´ τά τε
[7, 3]   καὶ ἐρεσχελῶν τοὺς ἐνταῦθα τοῦ  στρατοῦ   ἄρχοντας οὐκέτι ἀνίει. διὸ δὴ
[7, 38]   χεῖρας ἐλθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχοντες ἔν τε Ἰλλυριοῖς καὶ
[7, 9]   ἐν τούτῳ οἱ τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχοντες ξὺν τοῖς στρατιώταις τὰ
[7, 7]   δὴ μαθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχοντες σπουδῇ πολλῇ ἐς αὐτὸν
[7, 4]   δὴ μαθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχοντες τὰ παρόντα σφίσιν ἐν
[7, 3]   τότε δὴ οἱ τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχοντες τὰ ὑπὲρ τῶν ἐν
[7, 40]   εὔπορα ἔχοντες ἅτε τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχοντες τοὺς στρατιώτας περιορῶσι τῶν
[7, 9]   ἐγνώσθη· οἱ δὲ τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχοντες ὑποψίᾳ πολλῇ ἐς τῶν
[7, 17]   γενόμενοι καὶ τοῖς τοῦ βασιλέως  στρατοῦ   ἄρχουσι, Βέσσᾳ τε καὶ Κόνωνι,
[7, 20]   χρήματα προϊεμένη τοῖς τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἄρχουσι τὰς Θευδερίχου εἰκόνας διαφθείρειε,
[7, 13]   τοῖς ἐν Ῥώμῃ τοῦ βασιλέως  στρατοῦ   ἄρχουσιν ὑποψία προδοσίας πέρι ἐγένετο
[7, 36]   ὡς ἤν τινες τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἅτε ἐν σκότῳ διαλαθόντες ἐκ
[7, 37]   δὲ μοῖραν μὲν τοῦ Γότθων  στρατοῦ   αὐτοῦ εἴασε φρουρᾶς ἕνεκα, τῶν
[7, 39]   τὰ ἐπιτήδεια, μοῖραν μὲν τοῦ  στρατοῦ   αὐτοῦ εἴασε φυλακῆς ἕνεκα, ὅπως
[7, 22]   δὲ ἀπετάξαντο μὲν τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ,   ἐν δὲ τοῖς ἀγροῖς ἡσυχῆ
[7, 4]   ἵππον ἐξελάσας πρὸ τοῦ ἄλλου  στρατοῦ   ἐν μεταιχμίῳ ἔστη, τεθωρακισμένος τε
[7, 1]   μὲν οὖν χρόνον τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἔν τε Λιβύῃ καὶ Ἰταλίᾳ
[7, 39]   ἅπασι θαρσήσαντες οἱ τοῦ βασιλέως  στρατοῦ   ἔν τε Ῥαβέννῃ καὶ εἴ
[7, 6]   αὐτὸς μὲν τῷ πλείονι τοῦ  στρατοῦ   ἐνστρατοπεδευσάμενος οὐ πολλῷ ἄποθεν τοῦ
[7, 26]   δὴ ξὺν τῷ πλείονι τοῦ  στρατοῦ   ἐπ´ αὐτὸν ἤλαυνε, τῶν οἱ
[7, 9]   πολεμίων, ὑπὸ δὲ τοῦ βασιλέως  στρατοῦ   ἔπιπλα πάντα. καὶ προσῆν αὐτοῖς
[7, 40]   βάρβαροι εἷλον, τοῦ τε Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἐς ὀλιγωρίαν τραπόμενοι πρόσω ἐχώρουν.
[7, 9]   αὐτὸς δὲ τῷ πλείονι τοῦ  στρατοῦ   ἐς τὰ ἐπὶ Ῥώμης χωρία
[7, 30]   Τουλλιανοῦ ἀδελφὸς, τοῦ δὲ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ἱππεῖς μὲν Ἰλλυριοὶ τριακόσιοι, οὕσπερ
[7, 4]   τριακόσιοι βάρβαροι κατόπισθεν τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   ὁδῷ ἰόντες ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 36]   νεὼν φέρουσαν. τοῦ δὲ Γότθων  στρατοῦ,   ὄρθρου τε ὄντος καὶ μέλλοντός
[7, 36]   καὶ ἄλλοι μέντοι τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ,   ὅσοι καταφυγόντες ἐς τὰ τῆς
[7, 9]   ἀκούσας μοῖραν μέν τινα τοῦ  στρατοῦ   πέμψας ἐς Καλαβρίαν ἀποπειράσασθαι τοῦ
[7, 6]   οὐδὲν ὑπηντίαζεν, ὀλίγους ἀεὶ τοῦ  στρατοῦ   περιπέμπων ἔργα λόγου πολλοῦ ἄξια
[7, 24]   λόγοις ἐρρήθη. παντὸς δὲ τοῦ  στρατοῦ   προθυμίᾳ τῇ πάσῃ ταῦτα ἐργαζομένου
[7, 22]   καθελεῖν ἐς ἔδαφος, τοῦ δὲ  στρατοῦ   τὸ μὲν πλεῖστον ἐνταῦθά πη
[7, 22]   εὐθὺς ἀπεπέμψατο. καὶ τοῦ μὲν  στρατοῦ   τὸ πλεῖστον μέρος Ῥώμης οὐ
[7, 5]   τῶν ἀρχόντων ἕνα παντὸς τοῦ  στρατοῦ   τοὺς λογιμωτάτους ἀπολεξάμενον πρόσω ἰέναι
[7, 37]   ἅπαντες καὶ οἱ τοῦ βασιλέως  στρατοῦ   τῷ τε κινδύνῳ καὶ τῇ
[7, 30]   ὀγδοήκοντα μὲν οὖν τοῦ Ῥωμαίων  στρατοῦ   τῶν χρημάτων ἀπολελειμμένων ἐς τὸν
[7, 39]   πολλὰ κεκομισμένοι ἀνεμίγνυντο τῷ Ῥωμαίων  στρατῷ.   ἄλλοι τε βάρβαροι ἐκ πάσης
[7, 36]   ἥκοντα εἶδεν, ἄρχοντα πέμπειν ξὺν  στρατῷ   ἄλλον ἐπὶ Γότθους τε διενοεῖτο
[7, 37]   ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ τῷ Γότθων  στρατῷ   ἀναμίγνυσθαι, κακῶν ἀπαθέσιν ἐνθένδε
[7, 36]   ὤφειλεν, ἅπαντες ἐθελούσιοι τῷ Γότθων  στρατῷ   ἀνεμίγνυντο, πλήν γε δὴ ὅτι
[7, 37]   τάχιστα, ὅτι δὴ αὐτίκα ξὺν  στρατῷ   ἀποπλεύσει, ἐπίδοξος ἦν. ἀλλ´ ἐπεὶ
[7, 27]   εἰς Ἰταλίαν ἀφικόμενοι τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   αὐτίκα ξυνέμιξαν. μετὰ δὲ Βῆρόν
[7, 4]   αὐτὸς δὲ παντὶ τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   αὐτίκα τὸν ποταμὸν διαβὰς εὐθὺ
[7, 27]   Ἰωάννης Βιταλιανοῦ παντὶ τῷ  στρατῷ   ἀφίκετο οὐ πολλῷ ὕστερον. ταῦτα
[7, 18]   Ῥωμαίων λιμένα καταίρειν δυνατὰ ἔσεσθαι,  στρατῷ   δὲ ἐκ Δρυοῦντος πεζῇ ἰοῦσιν
[7, 18]   καὶ αὐτὸς καταίρειν τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   διενοεῖτο. ᾤετο γὰρ πικρότατα πολιορκουμένων
[7, 40]   παντὶ τῷ πρὸς Γερμανοῦ συλλεγέντι  στρατῷ   εἶναι μὲν ἤδη ἐν Δαλματίᾳ,
[7, 3]   τὴν πόλιν παραδοῦναι τῷ Ῥωμαίων  στρατῷ   ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. καὶ, ἦν
[7, 35]   καὶ Λιβύην ἐξηγήσασθαι τῷ Ῥωμαίων  στρατῷ,   ἐνδελεχέστατα πλήθειν οἱ τὰς ἀμπέλους
[7, 25]   παρὰ Τουτίλαν ἐδέοντο παντὶ τῷ  στρατῷ   ἐνταῦθα ἰέναι, ῥᾷον ἂν οὕτω
[7, 37]   οὔτε μέντοι ἀναμίγνυσθαι τῷ Γότθων  στρατῷ,   ἐπεὶ παίδων τε καὶ γυναικῶν
[7, 13]   τε καὶ Ναρσοῦ ἀδελφὸν ξὺν  στρατῷ   ἔπεμψε βαρβάρων τε καὶ Ῥωμαίων
[7, 19]   ἐκέλευε τῇ ἐπιγενησομένῃ ἡμέρᾳ πολλῷ  στρατῷ   ἐπεξιόντα ξυνταράξαι τὰ τῶν πολεμίων
[7, 26]   τῶν ἐκείνῃ νεῶν, τῷ Ῥωμαίων  στρατῷ   ἕπεσθαι οὐδαμῆ ἤθελεν, ἐπεὶ φρούριον,
[7, 24]   ἤκουσεν, ἄρας αὐτίκα παντὶ τῷ  στρατῷ   ἐπὶ Βελισάριόν τε καὶ Ῥώμην
[7, 23]   καταστησάμενος αὐτὸς ξὺν τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   ἐπὶ Ῥάβενναν ᾔει, τῶν βαρβάρων
[7, 22]   αὐτὸς δὲ ξὺν τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   ἐπί τε Ἰωάννην καὶ Λευκανοὺς
[7, 3]   ἀλλήλους διοικησάμενοι παντὶ τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   ἐπὶ τὴν πόλιν χωρεῖν ἔγνωσαν.
[7, 40]   ἀπανίστασθαι, παντὶ δὲ τῷ Γότθων  στρατῷ   ἐς Ἰταλίαν διαπορθμεύσασθαι. καὶ οἱ
[7, 40]   λείαν ἐπαγόμενος παντὶ τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   ἐς Ἰταλίαν διεπορθμεύσατο. ταῦτα μὲν
[7, 4]   καὶ ἐπεὶ παρῆσαν, παντὶ τῷ  στρατῷ,   ἐς πεντακισχιλίους ὄντι, ἐπὶ τοὺς
[7, 24]   ἀπολιπὼν αὐτὸς ξὺν τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   ἐς Ῥώμην ἦλθε, προσποιεῖσθαί τε
[7, 10]   ἀπολιπὼν ἐνιαύσιον, ξὺν τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   ἐς Σάλωνας ἦλθε. καὶ Βελισάριος
[7, 39]   ἐνδώσουσιν· αὐτὸς δὲ τῷ ἄλλῳ  στρατῷ   ἐς Σικελίαν διαπορθμευσάμενος τῷ Μεσηνῶν
[7, 18]   σοι“ ἔφη, „καὶ τῷ Ῥωμαίων  „στρατῷ   ἔσομαι“ ἐρομένου δὲ αὐτὸν Ἰωάννου,
[7, 26]   νυκτῶν ἐπέστη τῷ τῶν πολεμίων  στρατῷ.   καὶ αὐτῶν οὐδεὶς μὲν τὸ
[7, 40]   χεῖρας ἐλθὼν τῷ τῶν πολεμίων  στρατῷ   κατὰ κράτος τε μάχῃ νικήσας
[7, 18]   κόλπον πεζῇ ἰόντας παντὶ τῷ  στρατῷ   κοινῇ τὰ προσπίπτοντα φέρειν, Βελισαρίῳ
[7, 26]   εὔδηλόν τε ὂν ὅτι δὴ  στρατῷ   κρείσσονι ξύμφορόν ἐστιν ἐκ τοῦ
[7, 40]   ἄγχιστα ᾤκηνται, Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες  στρατῷ   μεγάλῳ ἐσέβαλον ἐς Ῥωμαίων τὴν
[7, 18]   οἷοί τε ὦσι. τούτῳ τῷ  στρατῷ   μεταξὺ Ῥηγίου τε καὶ Βέβωνος
[7, 13]   Ῥαβέννης ἀμύνειν ἄλλως τε καὶ  στρατῷ   ὀλίγῳ ἀδύνατα ἦν, ἀπανίστασθαί τε
[7, 39]   καταστῆναί τε καὶ ξὺν τῷ  στρατῷ   οὐκ ἄποθεν εἶναι. τῶν δὲ
[7, 10]   ἐκέλευεν ὅτι δὴ παντὶ τῷ  στρατῷ   οὐκ εἰς μακρὰν ἥξει. οἱ
[7, 36]   δέ τις ἐν τῷ Ῥωμαίων  στρατῷ   Παῦλος μὲν ὄνομα, Κίλιξ δὲ
[7, 15]   Βαλεντῖνόν τε καὶ Φωκᾶν ξὺν  στρατῷ   πλείονι τοῖς πολεμίοις ἐμπεσεῖσθαι διενοοῦντο
[7, 27]   μὲν οὖν Τουτίλας ταῦτα εἰπὼν  στρατῷ   πολλῷ ἐπ´ αὐτὸν ᾔει, Ἔρουλοι
[7, 11]   Τουτίλας δὲ μαθὼν τὰ πρασσόμενα  στρατῷ   πολλῷ ἐπ´ αὐτοὺς ἦλθε. καὶ
[7, 35]   αὐτὸν Τουτίλας εὐθὺς ξὺν  στρατῷ   πολλῷ καὶ ναυσὶν ἔπεμψεν ἐς
[7, 38]   οὗτοι πώποτε. οὐ μὴν οὐδὲ  στρατῷ   ποταμὸν Ἴστρον φαίνονται διαβεβηκότες ἐκ
[7, 2]   ἦν τις ἐν τῷ Γότθων  στρατῷ   Ῥογὸς μὲν γένος, δύναμιν δὲ
[7, 14]   ποταμὸν ᾗπερ εἰώθει ξὺν ὀλίγῳ  στρατῷ,   Σκλαβηνοὶ δὲ πανδημεὶ ὑπηντίαζον. μάχης
[7, 24]   ὑστεραίᾳ Τουτίλας αὖθις παντὶ τῷ  στρατῷ   τειχομαχεῖν ἔγνω, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[7, 11]   χωρίων. Βιτάλιος οὖν ξὺν τῷ  στρατῷ   τούτῳ ἀμφὶ πόλιν Βονώνειαν γενόμενος
[7, 40]   θατέρῳ τοῖν Γερμανοῦ παίδοιν τῷ  στρατῷ   τούτῳ ἐς τὴν Ἰταλίαν ἡγήσασθαι.
[7, 8]   ἤδη ἐκέλευε καὶ τῷ Γότθων  στρατῷ   φόβῳ οὐδενὶ ἀναμίγνυσθαι, τά τε
[7, 1]   τοῖς εὐδοκιμήσασι ψέλλιά τε καὶ  στρεπτοὺς   ἔχειν ἆθλα παρεῖχεν, ἵππου δὲ
[7, 19]   οἱ δὲ καταπεπληγμένοι τοῖς ξυμπεσοῦσι  στρέψαντες   τὰ νῶτα, ὡς ἕκαστός πη
[7, 34]   τῶν πραγμάτων οὐδαμῆ ἐπαξίως εἰρήσθω.  σὺ   δὲ, βασιλεῦ, διασκοπούμενος ὅσα
[7, 32]   καὶ ὕπατος καλοῖτο μόνον „Καὶ  σὺ   μὲν“ ἔφη „ξυγγενεῖ τέ μοι
[7, 11]   πρέσβεις τε παρὰ βασιλέα πέμψαντες  συγγνώμην   διδόναι σφίσιν ἐδέοντο, οὐκ ἄλλου
[7, 9]   ἡμῖν δὲ τῆς ἐς ὑμᾶς  συγγνώμης.   δώσετε δὲ, ἤν γε μὴ
[7, 16]   τοιαῦτά ἐστιν, ὧνπερ αὐτοῖς Γότθους  συγγνώμονας   εἶναι οὐδεμία μηχανὴ ἔσται, τοῦ
[7, 9]   ἄξιον τοὺς τὰ δεινὰ πεπονθότας  συγγνώμονας   εἶναι. τὸ γὰρ τῆς ἁμαρτάδος
[7, 11]   βασιλεὺς τὰ πρῶτα χαλεπήνας, εἶτα  συγγνώμων   ἐγένετο. γνοὺς δὲ Τουτίλας
[7, 2]   διενοοῦντο. Ἐράριχος δὲ Γότθους ἅπαντας  συγκαλέσας   πρέσβεις ἀνέπεισε πρὸς Ἰουστινιανὸν βασιλέα
[7, 32]   ἅπαντας βασιλεὺς τοὺς ἐκ τῆς  συγκλήτου   βουλῆς ἐν Παλατίῳ ἐκάθισεν, οὗπερ
[7, 23]   ἐπέκειτο φυλακὴ, τῶν ἐκ τῆς  συγκλήτου   βουλῆς ἐνταῦθα ὄντων. ~Βελισαρίῳ δὲ
[7, 20]   Ῥωμαίοις καὶ τοῖς ἐκ τῆς  συγκλήτου   βουλῆς καὶ οὐχ ἥκιστα Ῥουστικιανῇ,
[7, 37]   τε Ῥωμαίων τοὺς ἐκ τῆς  συγκλήτου   βουλῆς καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας,
[7, 36]   καὶ Ῥωμαίους τοὺς ἐκ τῆς  συγκλήτου   βουλῆς καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας
[7, 22]   μέντοι τοὺς μὲν ἐκ τῆς  συγκλήτου   βουλῆς ξὺν αὑτῷ εἶχε, τοὺς
[7, 26]   τοὺς μὲν οὖν ἐκ τῆς  συγκλήτου   βουλῆς ξὺν τοῖς προσκεχωρηκόσιν ἑβδομήκοντα
[7, 26]   καὶ διασώσασθαι τοὺς ἀπὸ τῆς  συγκλήτου   βουλῆς οἷός τε εἴη ἅτε
[7, 21]   ξύμπασαν καὶ τοὺς ἐκ τῆς  συγκλήτου   διαφθείρας βουλῆς ἐς Ἰλλυριοὺς τὸν
[7, 32]   οἱ μὲν οὖν ἐκ τῆς  συγκλήτου   εὐθὺς αὐτοῦ τε καὶ τοῦ
[7, 7]   στρατιώτας κακῶν ἀπαθεῖς ὅπη βούλοιντο  συγχωροῦμεν   ἰέναι, ἤν γε τὴν πόλιν
[7, 40]   παῖδα παντὶ τῷ πρὸς Γερμανοῦ  συλλεγέντι   στρατῷ εἶναι μὲν ἤδη ἐν
[7, 21]   τετύχηκε. τὰ μὲν οὖν πεπραγμένα  συλλήβδην   εἰπεῖν τοιαῦτά ἐστι· τὰς δὲ
[7, 20]   μὲν γαμετῇ γενομένῃ, παιδὶ δὲ  Συμμάχου,   καὶ τὴν οὐσίαν ἀεὶ τοῖς
[7, 20]   εἰκόνας διαφθείρειε, τοὺς φόνους ἀμυνομένη  Συμμάχου   τε τοῦ πατρὸς καὶ Βοετίου
[7, 34]   οὐκ ἔλυσαν σπονδῶν τε καὶ  συμμάχων   θεσμούς; οὐχ ὕβρισαν εἰς οὓς
[7, 38]   ἀλλ´ αὐτοί τε καὶ  συμμορία   ἑτέρα, ἐξ ὅτου δὴ
[7, 38]   εἶχε δὲ αὐτῶν ἁτέρα μὲν  συμμορία   ὀκτακοσίους τε καὶ χιλίους,
[7, 22]   μὲν πλῆθος, ἀνδρῶν δὲ ἀρίστων  συμμορίαι   πολλαὶ, χρόνου τε μῆκος καὶ
[7, 22]   ἤδη οἱ βάρβαροι καὶ κατὰ  συμμορίας   σκεδαννύμενοι περιῄεσαν κύκλῳ ἅπαντα. ὅπερ
[7, 29]   δὲ δέκα. ἐνταῦθά τε κατὰ  συμμορίας   τινὰς διασπασάμενοι οἱ μέν τινες
[7, 38]   τε καὶ οἱ τῆς ἑτέρας  συμμορίας,   ὥσπερ τῷ τῶν αἱμάτων μεθύοντες
[7, 16]   τῆς πείρας ἤδη συνειθισμένην αὐτοῖς  συμφορὰν   οὐ τύχης ἐναντίωμα γεγενῆσθαι δοκεῖ,
[7, 32]   μέγα ἐξῇρον, ἀλλοτρίας αὐτῷ χαριεῖσθαι  συμφορὰς   ἐν σπουδῇ ἔχοντες. οἱ δὲ
[7, 29]   αἰτία ἔν γε τῷ παρόντι  συμφορῶν   γέγονε, τὸ δὲ κῆτος ἀφανισθὲν
[7, 2]   αὐτοὺς τὸ κατ´ ἀρχὰς ἑταιρισαμένου  σὺν   ἄλλοις τισὶν ἔθνεσιν, ἔς τε
[7, 19]   ὄντας. ἐκαύθη δὲ καὶ Ὅσδας  σὺν   αὐτοῖς, ὃς αὐτῶν ἦρχε, Γότθων
[7, 6]   ἦν. τὰς γὰρ ναῦς ἁπάσας  σὺν   αὐτοῖς φορτίοις, αὐτοῖς ἀνδράσιν, οἱ
[7, 18]   ὡμολόγει καὶ ταῦτα βάρβαρος  σὺν   αὐτῷ ᾔει. καὶ πρῶτα μὲν
[7, 34]   μὲν κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν αἰτοῦμεν  σὺν   ἡμῖν ἐπὶ Λαγγοβάρδας ἰέναι δυνάμει
[7, 28]   χειμῶνος ἀντιστατοῦντος καὶ τοῦ πνεύματος  σὺν   πολλῷ ῥοθίῳ βιαζομένου, περαιτέρω δὲ
[7, 15]   ἅπαντας ἔκτειναν, καὶ τὰς ναῦς  σὺν   τοῖς φορτίοις ἐφέλκοντες ᾤχοντο. τούτου
[7, 3]   Βυζάντιον ἐκ τῆς Περσῶν γῆς  σὺν   τῷ Βλησχάμῃ ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἐτύγχανε
[7, 14]   Ῥωμαῖοι ἐς ἤπειρον τὴν ἀντιπέρας  σὺν   Χιλβουδίῳ πολλάκις ἰόντες ἔκτεινάν τε
[7, 32]   καὶ πεπονθότι ἀνήκεστα ἔργα οὐδαμῆ  συναλγεῖς·   ἐγὼ δέ σε οἰκτείρω τῆς
[7, 26]   ἐν τῷ στρατοπέδῳ καθῆσθαι, τὰς  συνειθισμένας   ὁδοὺς ἐκλιπὼν διὰ τῶν ὀρῶν,
[7, 6]   τοῖς καθήκουσιν οὐ κομιζομένῃ τὰς  συνειθισμένας   συντάξεις χρήματα μεγάλα βασιλεὺς ὤφειλε.
[7, 16]   τὴν ἀπὸ τῆς πείρας ἤδη  συνειθισμένην   αὐτοῖς συμφορὰν οὐ τύχης ἐναντίωμα
[7, 28]   ὥσπερ εἴρηται, κατέπληξέ τε καὶ  συνετάραξεν   ἅπαντας. ἐνταῦθα Φάζας (ἄγχιστα γάρ
[7, 23]   ὅσοι τὰ ἐκείνῃ χωρία ᾤκουν  συνήγαγε,   καὶ φυλακὴν αὐτοῖς λόγου ἀξίαν
[7, 18]   Ἰωάννου, τί δὲ οὐκ ἀπολούμενος  συνοίσειν   ποτὲ Ῥωμαίοις τε καὶ αὐτῷ
[7, 16]   τοσαῦτα ἐροῦμεν, ὡς, ἤνπερ ἐκείνους  συνταξαμένους   τε ἡμῖν ἐπὶ τοὺς ἐναντίους
[7, 33]   τοὺς Ῥωμαίων κατηκόους ληΐζονται, τὰς  συντάξεις   ἁπάσας πρὸς βασιλέως κεκομισμένοι πόνῳ
[7, 30]   διδοίη χρόνου τε ῥητοῦ τὰς  συντάξεις   ἐκτίσοι ὅσας δὴ αὐτοῖς τὸ
[7, 12]   γεγενημένοι ἐς τῶν στρατιωτῶν τὰς  συντάξεις   ἐπιτάττειν αὐτοῖς ἥκιστα ἔχομεν. ἀφείλετο
[7, 33]   διὸ δὴ βασιλεὺς αὐτοῖς τὰς  συντάξεις   οὐκέτι ἐδίδου, ἅσπερ εἴθιστο σφᾶς
[7, 36]   ὅτι δὴ σφίσι χρόνου τὰς  συντάξεις   πολλοῦ τὸ Ῥωμαίων δημόσιον ὤφειλεν,
[7, 6]   καθήκουσιν οὐ κομιζομένῃ τὰς συνειθισμένας  συντάξεις   χρήματα μεγάλα βασιλεὺς ὤφειλε. καὶ
[7, 11]   ἐν Ἰταλίᾳ στρατευομένοις τάς τε  συντάξεις   ὡς ἥκιστα κομιζομένοις χρήματα δὴ
[7, 34]   θεῷ ὁμογνωμονοῦσι τὸ ἐξ ἀρχῆς  συντετάξονται   Ῥωμαῖοι δικαίως, τοῖς δὲ Ἀρειανοῖς
[7, 40]   ἀμφὶ τῷ στόλῳ τούτῳ μετέμελε,  Συρακούσαις   προσέσχε πολιορκουμέναις πρὸς τῶν πολεμίων.
[7, 7]   Σικελίᾳ προσέσχεν. ἔς τε τὰς  Συρακούσας   ἀφικόμενος ἡσυχῆ ἔμενε, κατορρωδῶν τὰ
[7, 6]   πολλῇ ἐχόμενος ἐς τὸν Τουτίλαν  συχνὰ   ὕβριζε, λίαν τε ἀθυρόγλωσσος ἐν
[7, 11]   τρόπῳ τούτῳ ἀφικομένοις ὅτι  συχνὸν   σφίσι χρόνον ἐν Ἰταλίᾳ στρατευομένοις
[7, 16]   δὴ ἐν Βυζαντίῳ χρόνον διατρίψας  συχνὸν   φίλος μὲν ἐς τὰ μάλιστα
[7, 8]   ἐναντίας ἐφέρετο καὶ χρόνος ἐτρίβη  συχνὸς,   ἵππους τε καὶ ὑποζύγια παρασχόμενος,
[7, 40]   ἐν ταύτῃ τῇ προσεδρείᾳ τριβομένου  συχνοῦ   ἤσχαλλόν τε οἱ στρατιῶται καὶ
[7, 16]   ἄξιον. τοὺς γὰρ ἅπαξ ἀγνοίᾳ  σφαλέντας   ἐς τὴν αὐτὴν αὖθις ἐκπεπτωκέναι
[7, 24]   τινὸς τὰ τείχη διαφθείρειν εἴα,  σφαλέντι   δὲ, ὥσπερ ἐρρήθη, λοιδορεῖσθαι οὐκ
[7, 25]   χρῆσθαι. τὰ γὰρ ἀνθρώπεια καὶ  σφάλλεσθαί   ποτε πέφυκεν, ὅστις τε ἄνθρωπος
[7, 25]   εἶναι. τὸ γὰρ ἐν οὐδενὶ  σφάλλεσθαι   χρόνῳ θεοῦ ἂν ἴδιον γένοιτο.
[7, 39]   ὀχυρώματι, οἱ δὲ πολιορκούμενοι καρτερώτατα  σφᾶς   ἀμυνόμενοι ἀπεκρούοντο, ἔργα τε
[7, 33]   συντάξεις οὐκέτι ἐδίδου, ἅσπερ εἴθιστο  σφᾶς   ἀνέκαθεν πρὸς Ῥωμαίων κομίζεσθαι. Λαγγοβάρδας
[7, 3]   ἑτέρους θεώμενοι καὶ δεομένους μὴ  σφᾶς   ἀπολιπεῖν, ἀλλ´ αὐτοῦ μένειν, ἕως
[7, 36]   τοῦ περιβόλου ἀποπειράσασθαι ἀπεκρούσθησαν, ἀρετῇ  σφᾶς   ἀπωσαμένων ἐνθένδε Ῥωμαίων. τοῦ μέντοι
[7, 40]   εἰπεῖν. ἐς τρία μέντοι τέλη  σφᾶς   αὐτοὺς διελόντες οἱ βάρβαροι οὗτοι
[7, 38]   ἐν δυσχωρίαις πρὸ τοῦ περιβόλου  σφᾶς   αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὀλίγοι δέ τινες
[7, 15]   ἐγένοντο καὶ τῶν τειχῶν ἐντὸς  σφᾶς   αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὅπως, ἐπειδὰν τάχιστα
[7, 18]   τῷ ἀνάντει γενόμενος, οὔπω τε  σφᾶς   αὐτοὺς ἐν ταῖς δυσχωρίαις κρατυναμένοις
[7, 4]   γὰρ δόξῃ οὐκ ἀληθεῖ ἐξηπατημένοι  σφᾶς   αὐτοὺς ἔσφηλαν, καὶ καταφρόνημά τισιν
[7, 17]   τὴν κόπρον ἤσθιον. πολλοί τε  σφᾶς   αὐτοὺς τῷ λιμῷ πιεζόμενοι διεχρήσαντο,
[7, 2]   τινὰς τῶν Κωνσταντιανῷ ἐπιτηδείων καὶ  σφᾶς   γε αὐτοὺς ξὺν αὐτῇ ἐγχειρίσαι.
[7, 36]   ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐς Βυζάντιον  σφᾶς   ἐδέοντο στεῖλαι. παῖδάς τε γὰρ
[7, 15]   τῷ Πόρτῳ Ῥωμαίους οἰόμενοι καὶ  σφᾶς   ἐπὶ τὸν λιμένα παρακαλεῖν, τοῦ
[7, 24]   ἐξ ἐπιδρομῆς οἱ πολέμιοι ἐπὶ  σφᾶς   ἴωσιν. οἱ δὲ τρίβολοι τοιοίδε
[7, 10]   ἐν Δρυοῦντι πολιορκούμενοι τῶν ἀναγκαίων  σφᾶς   παντάπασιν ἐκλελοιπότων βαρβάροις τοῖς πολιορκοῦσιν
[7, 39]   μοι εἴρηται, τὰ γὰρ ἀναγκαῖα  σφᾶς   παντάπασιν ἐπελελοίπει, αὑτούς τε καὶ
[7, 24]   τοῖς πολεμίοις ἐπέκειντο, τοῦ θυμοῦ  σφᾶς   παρὰ δύναμιν ἐς τὴν εὐτολμίαν
[7, 13]   νικήσαντές τε παρὰ δόξαν μέτρῳ  σφᾶς   πολλῷ ὑπεραίροντας, αὐτούς τε κτείνουσι
[7, 7]   βαρβάρων πολιορκούμενος. ἤδη γὰρ ἅπαντα  σφᾶς   τὰ ἐπιτήδεια ἐπελελοίπει. δὲ
[7, 30]   τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ, ἐπεὶ  σφᾶς   τά τε ἀναγκαῖα ἤδη παντάπασιν
[7, 16]   ἀλλήλων ἐγεύσαντο. καὶ διὰ τοῦτο  σφᾶς   τε αὐτοὺς καὶ Πλακεντίαν ὁμολογίᾳ
[7, 12]   τὰ ξυγκείμενα Τουτίλᾳ καὶ Γότθοις  σφᾶς   τε αὐτοὺς καὶ Σπολίτιον ἐνεχείρισαν.
[7, 39]   ἐσκομίζωνται, ἀπορίᾳ δὲ τῶν ἀναγκαίων  σφᾶς   τε αὐτοὺς καὶ τὸ φρούριον
[7, 16]   τῆς ἐκεχειρίας ἐκ Βυζαντίου ἀφίκηται,  σφᾶς   τε αὐτοὺς ὁμολογίᾳ καὶ τὴν
[7, 32]   Βούζης διώμοτοι ἰσχυρίσαντο μηδ´ ὁτιοῦν  σφᾶς   τούτων δὴ ἕνεκα τὸν Γερμανὸν
[7, 16]   ἐν Πλακεντίᾳ πολιορκούμενοι ἁπάντων ἤδη  σφᾶς   τῶν ἀναγκαίων παντάπασιν ἐπιλιπόντων ἐς
[7, 22]   πολὺς ἐγεγόνει, Ἄνται δὲ τῇ  σφετέρᾳ   ἀρετῇ, ἅμα δὲ καὶ τῆς
[7, 23]   μάχης τε καρτερᾶς γενομένης, τῇ  σφετέρᾳ   ἀρετῇ Ῥωμαῖοι τοὺς πολεμίους τρεψάμενοι,
[7, 30]   μὲν βουλομένους μένειν ἐκέλευε τὰ  σφέτερα   αὐτῶν ἔχοντας, ἐφ´ τὸ
[7, 7]   ἡμῖν ἐνθένδε ἀπαλλάσσοιντο, πάντα τὰ  σφέτερα   αὐτῶν ἔχοντας· καὶ ὑπὲρ τούτων
[7, 36]   ἐς Βυζάντιον ἀπαλλάσσωνται, τὰ  σφέτερα   αὐτῶν ἔχοντες ἐπὶ τῇ ἴσῃ
[7, 36]   ἐξαπιναίως ἀπολιπόντες οὐδενὶ λόγῳ τὰ  σφέτερα   φυλακτήρια ἐβοήθουν ἐνταῦθα δρόμῳ, τὴν
[7, 33]   τῷ στατῆρι τούτῳ, ἀλλὰ τὴν  σφετέραν   αὐτῶν εἰκόνα. καίτοι νόμισμα μὲν
[7, 14]   ἐπεί τε ἐν ἤθεσι τοῖς  σφετέροις   ἐγένοντο, ἀνεπυνθάνετο τοῦ ἀνθρώπου
[7, 28]   σφίσι μὲν καὶ ἵπποις τοῖς  σφετέροις   τὰ ἐπιτήδεια πάντα πορίζεσθαι, τοὺς
[7, 22]   οἰκείων τινὰς, Τουτίλα γνώμῃ, τοὺς  σφετέρους   ἀγροίκους ἐκέλευον μεθίεσθαι μὲν τῶν
[7, 39]   οἱ αὐτῷ εἶναι τοὺς μὲν  σφετέρους   ἀπολαβεῖν, τοὺς δὲ πρὸς Γότθων
[7, 30]   ἄλλων ἐπιτηδείων ἐπὶ πονηρῷ τῷ  σφετέρῳ   ἐπενεγκόντες. πρέσβεις τε τῶν ἱερέων
[7, 40]   ὄψιν ἥκων οὐκ ἐπὶ τῷ  σφετέρῳ   ξυμφόρῳ Γότθους ἔφασκε Σικελίαν ληϊσαμένους
[7, 21]   τε οὐ δέον ἐπὶ τῷ  σφετέρῳ   πονηρῷ ἴδοιεν καὶ τοὺς Γραικοὺς
[7, 37]   παίδων τε καὶ γυναικῶν τῶν  σφετέρων   χωρὶς βιοτεύειν οὐκ ἂν δύναιντο.
[7, 37]   ἀμφ´ αὐτὸν στρατιώτας, ἢν μὲν  σφίσι   βουλομένοις μάχῃ πρὸς αὐτοὺς
[7, 39]   ἀπολαβεῖν, τοὺς δὲ πρὸς Γότθων  σφίσι   δεδομένους ἀποτιννύναι. τούς τε σταλέντας
[7, 36]   ἐνιαυτῶν πολλῶν οὐδὲν πρὸς βασιλέως  σφίσι   δεδόσθαι, ἅμα δὲ καὶ Ἰσαύρους
[7, 30]   τούτου δὴ τοῦ ἐγκλήματος ἀμνηστίαν  σφίσι   διδοίη χρόνου τε ῥητοῦ τὰς
[7, 2]   ἀθυμίαν κατέστησαν ἅτε τῶν ἐλπίδων  σφίσι   διεφθαρμένων, ἅσπερ ἐπὶ Ἰλδιβάδῳ τὰ
[7, 24]   τῶν ὅπλων ἐπιμελούμενοι (πολλὰ γὰρ  σφίσι   διέφθαρτο ἤδη) καὶ τὰ ἄλλα
[7, 19]   δὴ βάλλειν τοὺς πολεμίους ἐνθένδε  σφίσι   δυνατὰ εἴη. σῖτόν τε οὖν
[7, 18]   ἐν Καλαβρίᾳ ἐκέλευεν, ὅπη ἂν  σφίσι   δυνατὰ εἴη, τὴν δίοδον ἐν
[7, 15]   Ἰννοκέντιος ἦρχε, καὶ ὅπη ἂν  σφίσι   δυνατὰ ἐπεκδρομὰς ποιούμενοι ξυνταράξουσι
[7, 32]   ὁμογνώμονας ἐς τὸ ἔργον θήσεσθαι  σφίσι.   καὶ ἦν γὰρ Ἰουστῖνος
[7, 12]   βασιλέως δεησόμενον στρατιάν τε πολλὴν  σφίσι   καὶ χρήματα μεγάλα πέμψαι, καὶ
[7, 9]   πιεζομένοις. οἱ γὰρ στρατιῶται ἀμύνειν  σφίσι   κακουμένοις πρὸς τῶν πολεμίων οὐδαμῆ
[7, 7]   καὶ βοήθειάν τινα ἔτι παρέσεσθαι  σφίσι   καραδοκοῦντες τριάκοντα ἡμερῶν ὡμολόγουν ἐνδώσειν
[7, 5]   τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντας, βοηθεῖν  σφίσι   κατὰ τάχος δεόμενος. νύκτωρ τε
[7, 18]   Βριττίους τε καὶ Λευκανοὺς ἐγχειριεῖν  σφίσι,   κατηκόους βασιλεῖ αὖθις ἐς φόρου
[7, 33]   ὧδε. Γαλλίας μὲν ὅλας τὰς  σφίσι   κατηκόους κατ´ ἀρχὰς τοῦδε τοῦ
[7, 39]   καὶ εἴ που ἄλλη πόλις  σφίσι   λελεῖφθαι τετύχηκεν, εὐέλπιδες ἰσχυρότατα γεγενημένοι,
[7, 24]   πολλοὺς μὲν ἀποβεβληκότες τῶν ἐν  σφίσι   μαχίμων, πλείστους δὲ τραυματίας ἐς
[7, 4]   καὶ πολὺ πλῆθος εἶναι τῶν  σφίσι   μαχομένων οἰόμενοι ἔς τε ὀρρωδίαν
[7, 28]   οὕτω γὰρ αὐτοὺς ῥᾷστα ᾤετο  σφίσι   μὲν καὶ ἵπποις τοῖς σφετέροις
[7, 30]   ἔγνωσαν, καίπερ ἐνισταμένης ἤδη τῆς  σφίσι   ξυγκειμένης ἡμέρας. καὶ τὰ μὲν
[7, 22]   ἅμα δὲ καὶ τῆς δυσχωρίας  σφίσι   ξυλλαμβανούσης, ξὺν τοῖς ἀμφὶ Τουλλιανὸν
[7, 20]   τις ἐνέδρα πρὸς τῶν πολεμίων  σφίσι   ξυμβαίνῃ. ταραχῆς δὲ, ὡς τὸ
[7, 8]   τινας τῶν ἐν Γότθοις δοκίμων  σφίσι   ξυμπέμψας. τὸ δὲ Νεαπόλεως τεῖχος
[7, 14]   ἀρχῆς Ῥωμαίοις ὡμολόγει δεδωρήσεσθαι καὶ  σφίσι   ξυνοικιεῖν μὲν δυνάμει τῇ πάσῃ,
[7, 19]   χώρας οὐδαμῆ εἶχον, ἀλλὰ πάντα  σφίσι   πανταχόσε πολέμια ἦν. αὐτὸς δὲ
[7, 37]   βασιλεῖ μὲν ἐν τούτῳ τὰ  σφίσι   παρόντα σημήνωσιν, οὐδεμιᾶς δὲ μεταξὺ
[7, 20]   ξὺν ἑτέροις τισὶν (ἵπποι γὰρ  σφίσι   παρόντες ἔτυχον) ξὺν τῷ Βέσσᾳ
[7, 27]   ἐς τοῦτο ἐνῆγε, τὰ παρόντα  σφίσι   πολλάκις σημήνας. πρῶτα μὲν οὖν
[7, 14]   τῇ πάσῃ, χρήματα δὲ μεγάλα  σφίσι   προΐεσθαι, ἐφ´ οἱ ἔνσπονδοι
[7, 21]   δὲ ἠνάγκαζεν, εἴ τι ἀγαθὸν  σφίσι   πρὸς Ἰουστινιανοῦ βασιλέως ξυμβαίνοι, καταλέγων
[7, 33]   ἐγένετο, Φράγγοι Βενετίων τὰ πλεῖστα  σφίσι   προσεποιήσαντο οὐδενὶ λόγῳ, οὔτε Ῥωμαίων
[7, 34]   ἀποδωσείοντες ἥκουσιν ὧνπερ ἐπεβάτευσαν, οὐδὲν  σφίσι   προσῆκον, Λαγγοβάρδας αἰτιωτάτους τῆς ἐνθένδε
[7, 13]   Γότθοις ἐνδοῖεν. ὡς δὲ οὐδὲν  σφίσι   προὐχώρει, αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν
[7, 36]   ἐντὸς τοῦ περιβόλου σπείρας ἐνδεῖν  σφίσι   τὰ ἐπιτήδεια ὡς ἥκιστα ἐποίει.
[7, 19]   γυναῖκα ἀπολωλέναι καὶ ἅπαντα διεφθάρθαι  σφίσι   τὰ πράγματα ἄλλο τε οὐδὲν
[7, 3]   πόλιν χωρεῖν ἔγνωσαν. ἀποκεκλεισμένας δὲ  σφίσι   τὰς πύλας εὑρόντες ἰσχυρότατά τε
[7, 3]   φύλαξ ᾗπερ ξυνέκειτο ἀνεπέτασε  σφίσι   τὰς πύλας, οἱ μέν τινες
[7, 32]   τὸ πρᾶγμα ξυμβουλὴν ἐποιεῖτο, εἴπερ  σφίσι   ταῦτα ἐς βασιλέα ἐξενεγκεῖν ξύμφορον
[7, 18]   πεζῇ γὰρ ἰοῦσι χρόνον τε  σφίσι   τετρίψεσθαι πλείω καί τι ὑπαντιάσειν
[7, 2]   αὐτοῦ παρέλαβε κατὰ τὰ ξυγκείμενα  σφίσι   τὴν ἀρχὴν Τουτίλας. ~Ἐπεὶ δὲ
[7, 11]   στρατὸς, ἐπεὶ οὐκ ἀξιόχρεων ἀντιτάξασθαι  σφίσι   τὴν Βελισαρίου δύναμιν ᾔσθοντο οὖσαν,
[7, 33]   ἀλλὰ καὶ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐπέρρωσε  σφίσι,   τοῦ μή τί οἱ ἐναντίωμα
[7, 24]   στρατοπέδοις γενόμενοι ἐνυκτέρευσαν, τῶν ἐν  σφίσι   τραυματιῶν ἐπιμελούμενοι, Ῥωμαίων δὲ οἱ
[7, 30]   διασκεδάννυσθαι· ταύτῃ τε χρόνου μῆκος  σφίσι   τριβῆναι ξυνέβη. αὖθίς τε ἀγηγερμένοι
[7, 8]   ἐκέλευε. καὶ οἱ μὲν αἰσχύνην  σφίσι   φέρειν οἰόμενοι τὴν ἐς Βυζάντιον
[7, 33]   τοῦτο ἀπεκρίθη, ὥστε οὐχ ὅσον  σφίσι   χρήματα καὶ σώματα ἐπ´ οὐδεμιᾷ
[7, 11]   τούτῳ ἀφικομένοις ὅτι συχνὸν  σφίσι   χρόνον ἐν Ἰταλίᾳ στρατευομένοις τάς
[7, 36]   δὲ καὶ μεμφόμενοι, ὅτι δὴ  σφίσι   χρόνου τὰς συντάξεις πολλοῦ τὸ
[7, 20]   οὐδενὶ πόνῳ. καὶ ὃς χάριτας  σφίσιν   ἁδρὰς ἕξειν ὁμολογήσας, ἤνπερ ἐπιτελῆ
[7, 17]   τὸ μὲν τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν  σφίσιν   ἀδύνατον, τὸ δὲ ἀποκτιννύναι ἀνόσιον
[7, 18]   ἴδοιεν ἐς Ῥώμην ἰόντας, ἕπεσθαι  σφίσιν   αἴσθησιν αὐτοῖς οὐδεμίαν παρεχομένοις· αὐτῷ
[7, 30]   δὴ ἐπὶ κοινῆς βουλευσαμένοις ἔδοξε  σφίσιν   ἄμεινον εἶναι Βελισάριον μὲν ἐς
[7, 3]   ἐπειδή τε ἅπαντες ξυνελέγησαν, ἔδοξε  σφίσιν   ἄμεινον εἶναι πρῶτον ἐπὶ Βερώνην,
[7, 24]   λοιδορεῖσθαι οὐκ ἀπηξίουν τῶν ἔναγχος  σφίσιν   ἀμφ´ αὐτὸν εἰρημένων ἀμνημονοῦντες, ἀπ´
[7, 40]   καὶ οἱ μὲν ὅρκοις αὐτὸν  σφίσιν   ἀμφὶ ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ καταληφθέντα
[7, 18]   ἔς τε Τουτίλαν τὰ παρόντα  σφίσιν   ἀνήνεγκαν. δὲ πάντα τε
[7, 10]   πάντα ἐς Τουτίλαν τὰ ξυμβεβηκότα  σφίσιν   ἀνήνεγκαν. παρὰ τοσοῦτον μὲν Δρυοῦντος
[7, 34]   μείναντες ἐς βασιλέα τὰ παρόντα  σφίσιν   ἀνήνεγκαν. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο
[7, 35]   εἶχεν, εὖ διαθέσθαι τὰ ἐν  σφίσιν   ἀντιλεγόμενα σπουδάζων καὶ διατεινόμενος μάλιστα.
[7, 8]   Ῥώμης διενοοῦντο. τοῦ δὲ ἀνέμου  σφίσιν   ἀντιστατοῦντος ἀπαίρειν ἐνθένδε οὐδαμῆ ἔχοντες
[7, 38]   ἀγηγερμένοι, ποταμόν τε Ἴστρον, οὐδενὸς  σφίσιν   ἀντιστατοῦντος, διέβησαν, καὶ πόνῳ οὐδενὶ
[7, 7]   ἔκτεινόν τε καὶ κατέδυον οὐδενὸς  σφίσιν   ἀντιστατοῦντος. ἐζώγρησαν δὲ ἄλλους τε
[7, 19]   πόνῳ ἀναπλέοντες ἅτε τοῦ ῥεύματος  σφίσιν   ἀντιστατοῦντος ᾔεσαν. Γότθοι δὲ οὐδαμῆ
[7, 33]   οἰκεῖα ξὺν αὑτοῖς ἐκομίζοντο, οὐδενὸς  σφίσιν   ἀντιστατοῦντος. καὶ ἄλλα μέντοι Δακίας
[7, 20]   ἐς πύλας τὰς Ἀσιναρίας, οὐδενὸς  σφίσιν   ἀντιστατοῦντος, καὶ τό τε ξύλον
[7, 24]   πόλιν αἱρήσειν, τοῦ δὲ πράγματος  σφίσιν   ἀντιστατοῦντος, καὶ τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρότατα
[7, 8]   ἐπεὶ δὲ τὸ πνεῦμα ἔτι  σφίσιν   ἀπ´ ἐναντίας ἐφέρετο καὶ χρόνος
[7, 5]   τε ἀφίκετο καὶ τὰ παρόντα  σφίσιν   ἀπήγγειλε. διὸ δὴ στράτευμα Ῥωμαίων
[7, 40]   ὢν διακρίνεσθαι, καὶ τῶν ἐπιτηδείων  σφίσιν   ἅτε πολλοῖς οὖσιν ἐς πλείω
[7, 32]   τῶν τινά οἱ ἐπιτηδείων παρέχεσθαι  σφίσιν,   αὐτήκοον τῶν Χαναράγγου λόγων ἐσόμενον.
[7, 26]   ὑπαγωγῆς ἐχομένους καὶ τὸ ἐν  σφίσιν   αὐτοῖς δέος ἐνδεικνύντας, αὐτίκα ἐς
[7, 2]   τὸ τοῦ ἔθνους ὄνομα ἐν  σφίσιν   αὐτοῖς διεσώσαντο. τοῦτον Ἐράριχον, ἐπεὶ
[7, 11]   φαῦλον ἡγησάμενοι τὸ τὰ βελτίω  σφίσιν   αὐτοῖς ἑλέσθαι οἵδε ἀπ´ ἐναντίας
[7, 37]   Διογένης οὔτε μάχῃ διακρίνεσθαι βουλομένοις  σφίσιν   αὐτοῖς ἔφασκον εἶναι οὔτε μέντοι
[7, 36]   τότε δὲ πολλὰ λογισάμενοι ἐν  σφίσιν   αὐτοῖς, καὶ ἀλλήλους ἐς εὐτολμίαν
[7, 20]   τιμιώτατα ἐξελεῖν, τὰ δὲ ἄλλα  σφίσιν   αὐτοῖς κατ´ ἐξουσίαν ληΐζεσθαι. πολλὰ
[7, 1]   ἀφανισθῆναι. πολλοί τε ἤδη ἐν  σφίσιν   αὐτοῖς ξυνιστάμενοι Ἰλδιβάδῳ ἅτε ἀνόσια
[7, 30]   ἐπρεσβεύοντο ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ, δεόμενοι  σφίσιν   αὐτοῖς τῶν πεπραγμένων ξυγγνώμονα εἶναι.
[7, 37]   δύναμιν ἑτέραν τινὰ ἐκ βασιλέως  σφίσιν   ἀφίξεσθαι. ἀδύνατον γὰρ Ἰουστινιανὸν τὸ
[7, 29]   καὶ μοῖραν ταριχεῦσαι τὴν ἐπιβάλλουσαν  σφίσιν   ἔγνωσαν. Βυζάντιοι δὲ, ἐπειδὴ τῶν
[7, 20]   ἐς ἀεὶ κόπτοντες τροφὴν διδόναι  σφίσιν   ἐδέοντο, οὐ φέροντος αὐτοῖς αἰσχύνην
[7, 11]   παρὰ βασιλέα πέμψαντες συγγνώμην διδόναι  σφίσιν   ἐδέοντο, οὐκ ἄλλου του ἕνεκα
[7, 34]   παρὰ βασιλέα Ἰουστινιανὸν πρέσβεις στράτευμα  σφίσιν   ἐδέοντο πέμψαι. ὅπερ ἐπεὶ Γήπαιδες
[7, 26]   ἐν Μεντούρνῃ πόλει ἐγένοντο, ἄμεινον  σφίσιν   ἔδοξεν εἶναι τοὺς μὲν πλείστους
[7, 36]   ἐς εὐτολμίαν παρακαλέσαντες, ἐβουλεύσαντο ἄμεινον  σφίσιν   εἶναι εὐπρεπεῖ θανάτῳ αὐτίκα δὴ
[7, 32]   οὐδὲν ἂν τῶν βεβουλευμένων προχωρήσειε  σφίσιν·   εἴπερ αὐτοῖς μὲν βασιλέα Γερμανὸν
[7, 36]   ἕτερον τῶν τῇδε χωρίων οὐδαμῆ  σφίσιν   ἐλέλειπτο, ἀνδρῶν μαχίμων ἐνέδραις τισὶ
[7, 4]   Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τὰ παρόντα  σφίσιν   ἐν βουλῇ ἐποιοῦντο. καὶ παρελθὼν
[7, 36]   παῖδάς τε γὰρ καὶ γυναῖκας  σφίσιν   ἐν γῇ τῇ πατρῴᾳ ἔφασκον
[7, 10]   παρακαλοῦντος αὐτὸν ὅτι τάχιστα παραγενέσθαι  σφίσιν   ἐν κινδύνοις τισὶ χαλεποῖς οὖσιν.
[7, 40]   οὐ πολλῷ ἄποθεν. χρόνου δὲ  σφίσιν   ἐν ταύτῃ τῇ προσεδρείᾳ τριβομένου
[7, 19]   ἀεὶ ἔχεσθαι, ὅπως, ἤν τι  σφίσιν   ἐναντίωμα ὑπαντιάσῃ, ἕξουσιν ὅπη διαφυγόντες
[7, 39]   ἡσυχίαν ἦγε. Γότθοι δὲ, μηδενὸς  σφίσιν   ἐπεξιόντος, ἐληΐσαντο Σικελίαν σχεδόν τι
[7, 21]   ἀπήγγειλάν τε ὅσα Τουτίλας  σφίσιν   ἐπέστελλε καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἐνεχείρισαν.
[7, 10]   οἱ δὲ περισκοπήσαντες ἅπαντα, καθάπερ  σφίσιν   ἐπέστελλε Τουτίλας, ἔς τε τὸ
[7, 36]   ἐγένοντο, ἐχρῶντο ἤδη κατὰ τὰ  σφίσιν   ἐπηγγελμένα ταῖς σάλπιγξι. Ῥωμαῖοι δὲ
[7, 24]   διελόντες, ὅπως μὴ Ῥωμαῖοι εὐπετῶς  σφίσιν   ἐπιέναι οἷοί τε ὦσι. γέφυραν
[7, 6]   τῶν πολεμίων ἐννοίας. μέγαν γὰρ  σφίσιν   ἐπιέναι στρατὸν ᾤοντο, τεκμαιρόμενοι ὅτι
[7, 7]   γὰρ βασιλέα τὸ λοιπὸν ἄλλην  σφίσιν   ἐπικουρίαν πέμψαι, ἀλλ´ ἐπὶ τῷ
[7, 32]   ἐπὶ Θρᾴκης χωρίων, οὕτω τε  σφίσιν   ἐπιόντα τὸν ἄνθρωπον οὐδεμιᾷ μηχανῇ
[7, 18]   ἐνθένδε ἀπῆρε· πνεύματος δὲ σκληροῦ  σφίσιν   ἐπιπεσόντος Δρυοῦντι προσέσχον. οὗπερ οἱ
[7, 18]   καὶ πλέουσι μὲν ἀνέμου τε  σφίσιν   ἐπιφόρου ἐπιπεσόντος πεμπταίοις ἐς τὸν
[7, 39]   καὶ ἐν ἀπόρῳ ἐγένοντο, εἰ  σφίσιν   ἐς γένος τὸ Θευδερίχου πολεμητέα
[7, 21]   λογοθετῶν αἰκιζόμενοι λογισμοὺς ἐκτίνειν τῶν  σφίσιν   ἐς Γότθους πεπολιτευμένων ἀναγκασθεῖεν καὶ
[7, 3]   ξυνενεχθέντα καὶ ὅτι Γότθοι Τουτίλαν  σφίσιν   ἐς τὴν ἀρχὴν κατεστήσαντο, κακίζων
[7, 38]   τε τῶν διωκόντων γενόμενοι ἐσιτητὰ  σφίσιν   ἐς τὴν πόλιν οὐκέτι ἐποίουν.
[7, 10]   οὐδέν τε μεταξὺ ἐναντίωμα ὑποτοπάζοντες  σφίσιν   ἔσεσθαι, ὀλιγώρως ἤδη τὰ ἐς
[7, 17]   ἐντὸς τοῦ Ῥώμης περιβόλου ἐναποθέμενοι  σφίσιν   ἔτυχον) καὶ οἱ στρατιῶται χρείας
[7, 11]   καὶ Θουριμοὺθ Μάγνῳ κοινολογησάμενοι ἀξύμφορον  σφίσιν   εὕρισκον εἶναι περαιτέρω διατριβήν τινα
[7, 16]   ἡμερῶν ὀλίγων τινῶν ἐκεχειρίαν διαπράξασθαι  σφίσιν,   ἐφ´ ᾧ, ἢν μή τις
[7, 30]   μή τις ἐπιγένηται μεταξὺ βοήθεια  σφίσιν,   ἐφ´ μέντοι ἀπαθεῖς κακῶν
[7, 18]   ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου ξυμμῖξαι  σφίσιν   ἥκοντα ἐς τὰ ἀμφὶ Ῥώμην
[7, 40]   ὑπεράγαν ὄντος καὶ ἀπ´ ἐναντίας  σφίσιν   ἰόντος, οὕτως ἁπάσας διασκεδάννυσθαι τὰς
[7, 20]   ἐλπίδι ἔφασαν εἶναι τῶν τινας  σφίσιν   Ἰσαύρων ἐνδώσειν τὴν πόλιν· ἤδη
[7, 14]   εἶναι τὴν πρᾶξιν ἠξίουν, μεγάλα  σφίσιν   οἰόμενοι ἀγαθὰ ἔσεσθαι, κυρίοις ἤδη
[7, 26]   πολλῷ ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ  σφίσιν   ὁμιλῆσαι ξυνέβη) στεῖλαι δέ τινας
[7, 14]   ὁμογενέσι πρὸς Σκλαβηνοὺς, τότε πολεμίους  σφίσιν   ὄντας, πρός του τῶν ἐναντίων
[7, 2]   ἅτε μεγάλων ἔργων ἐμπόδιον γεγονότα  σφίσιν,   ὅτι δὴ ἐκποδὼν Ἰλδίβαδον πεποίηται.
[7, 14]   τὸν ἄνδρα τοῦτον ἠνάγκαζον ὁμολογεῖν  σφίσιν   ὅτι Χιλβούδιος αὐτὸς Ῥωμαίων
[7, 40]   Ἰταλίαν κομίζεσθαι· διαπορθμεύεσθαι γὰρ νηῶν  σφίσιν   οὐ παρουσῶν ἀμήχανα ἦν. Λιβέριος
[7, 20]   δὲ πολλὴ ἂν ἐξουσία γένοιτο  σφίσιν,   οὐδενὸς τὸ παράπαν ἀντιστατοῦντος, ταῦτά
[7, 12]   τε πολλὰ φάσκοντες τὸ δημόσιον  σφίσιν   ὀφείλειν καὶ αὐτοὶ ἁπάντων ἐνδεεῖς
[7, 24]   ὡς τειχομαχήσοντες ᾔεσαν. Ῥωμαῖοι δὲ  σφίσιν   ὑπαντιάσαντες ἐς χεῖρας ἦλθον. τύχῃ
[7, 18]   εὔνοιαν τοῦ βασιλέως ἐπηγάγετο, πολλὰ  σφίσιν   ὑποσχόμενος πρός τε βασιλέως καὶ
[7, 40]   ἐν Σάλωσι διαχειμάσοντες, ἐπεὶ ἀδύνατα  σφίσιν   ᾤοντο εἶναι τηνικάδε τοῦ καιροῦ
[7, 7]   καὶ Φάζᾳ ἐς Νεάπολιν ἔπεμψε,  σφοδρότατα   ἐγκειμένης ἤδη τῆς τοῦ χειμῶνος
[7, 30]   τῇ Ῥώμης φρουρᾷ ἐτετάχατο τὸν  σφῶν   ἄρχοντα Κόνωνα κτείνουσιν, ἐμπορίαν αὐτῷ
[7, 21]   ἐπὶ τῇ πατρίδι ἐπαγάγοιντο, προδόται  σφῶν   αὐτῶν ἐκ τοῦ αἰφνιδίου γεγενημένοι.
[7, 14]   ἠγείροντο μὲν ἐπὶ τούτῳ Ἄνται  σχεδὸν   ἅπαντες, κοινὴν δὲ εἶναι τὴν
[7, 40]   ἀπεχώρησε. Τουτίλας δὲ καὶ Γότθοι  σχεδόν   τι ἅπαντα ληϊσάμενοι τὰ ἐπὶ
[7, 40]   κατὰ κράτος τε μάχῃ νικήσας  σχεδόν   τι ἅπαντας ἔκτεινε, κλέος τε
[7, 5]   ἐνίκησάν τε τῇ ξυμβολῇ καὶ  σχεδόν   τι ἅπαντας ἑλεῖν ἴσχυσαν. ἀλλὰ
[7, 10]   Ἴσαυροι ξυμφρονήσαντες ἁλισκομένης τῆς πόλεως  σχεδόν   τι ἅπαντες διαφυγεῖν ἴσχυσαν. τῶν
[7, 21]   δὴ τὰς μὲν ἀρχὰς ἀφῄρηντο  σχεδόν   τι ἁπάσας, πρὸς δὲ τῶν
[7, 26]   τινὰς ἐνταῦθα εὗρε, γυναῖκας δὲ  σχεδόν   τι ἁπάσας. Ῥώμης γὰρ ἁλισκομένης
[7, 23]   ἐπιθαλασσία πόλις Τάρας, δυοῖν  σχεδόν   τι ἡμέραιν ὁδὸν Δρυοῦντος διέχουσα,
[7, 33]   καὶ Ἰλλυριούς τε καὶ Θρᾷκας  σχεδόν   τι ξύμπαντας ἐπιδεῖν πρὸς τῶν
[7, 40]   ξυμφόρῳ Γότθους ἔφασκε Σικελίαν ληϊσαμένους  σχεδόν   τι ὅλην ὀλίγων τινῶν φρουρίων
[7, 39]   μηδενὸς σφίσιν ἐπεξιόντος, ἐληΐσαντο Σικελίαν  σχεδόν   τι ὅλην. Ῥωμαῖοι δὲ οἱ
[7, 4]   τὸ τοῦ δόρατος ἄκρον σιδήριον  σχεδόν   τι ὀρθὸν γεγενημένον τοῦ Ἀρταβάζου
[7, 24]   ἐς Τίβουριν πόλιν ἀφίκοντο, πάσας  σχεδόν   τι τὰς τοῦ Τιβέριδος γεφύρας
[7, 1]   δὲ καὶ ὣς τὸ κυκλοτερὲς  σχῆμα   ἐφ´ οὗπερ τὸ πρότερον ἦν.
[7, 2]   ξύμπασαν τὸ τῆς ἀρχῆς κατάθοιτο  σχῆμα.   οἱ μὲν οὖν πρέσβεις ἐπειδὴ
[7, 18]   ἐξικνουμένας ἐνταῦθα ἐς γεφύρας κατέθετο  σχῆμα.   πύργους τε δύο ξυλίνους παρ´
[7, 24]   ὄπισθε πρὸς ἄλληλα ἐναρμοσάμενοι τριγώνου  σχῆμα   τὰς αὐτῶν εὐθείας πανταχόθεν ἐργάζονται,
[7, 29]   κόψαντες οὐδ´ ὣς ἔκτειναν, ἀλλὰ  σχοίνοις   ἁδραῖς τισιν εἷλκον. ἔν τε
[7, 32]   ἐξειπεῖν, αὐτὸν δὲ περιέργως ἀκριβολογούμενον  σχολαιότερον   αὐτὰ μεμηνυκέναι. καὶ τὴν βασιλέως
[7, 40]   ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν. ἐπιστάτην δὲ  Σχολαστικὸν   ἐφ´ ἅπασι κατεστήσατο, τῶν ἐν
[7, 5]   ἐλθεῖν, τὸ δὲ ἄλλο στράτευμα  σχολῇ   βαδίζον ἐνταῦθα ἰέναι. κλήρους τε
[7, 34]   ἂν εὔξαιντο εἶναι, ἤν τις  σχολὴ   ὑμῖν ἐπ´ αὐτοῖς γένηται; Γήπαιδες,
[7, 3]   ἕως ἂν καταφυγόντες ἐς αὐτοὺς  σώζοιντο.   διὸ δὴ οἱ ἀμφὶ τὸν
[7, 19]   ὅποι ἂν καταφυγόντες τὸ λοιπὸν  σώζοιντο,   ἐς ἀφασίαν ἐμπέπτωκεν οὐ γεγονὸς
[7, 22]   σώσαντι μὲν Ῥώμην χάρις ἂν  σώζοιτο   παρὰ τῷ νενικηκότι πολλὴ, διαφθείραντι
[7, 24]   ὅπως μόνον τὸ τῆς οἰκοδομίας  σώζοιτο   πρόσωπον, σκολόπων τε μέγα τι
[7, 6]   μόνος. ἐκ δὲ τοῦ παραδόξου  σωθείς   τε καὶ ξυγγενόμενος τῷ Δημητρίῳ
[7, 19]   ἐναντίωμα ὑπαντιάσῃ, ἕξουσιν ὅπη διαφυγόντες  σωθήσονται.   ὀχύρωμα γὰρ ἄλλο ταύτης δὴ
[7, 24]   τὸ μὲν ἄλλο τοῦ νεκροῦ  σῶμα   ἐσκύλευσαν, τοὺς δὲ πολεμίους ἐπὶ
[7, 31]   ἦν γὰρ εὐμήκης τε τὸ  σῶμα   καὶ καλὸς, τό τε ἦθος
[7, 4]   Οὐάλαρις ὄνομα, μέγας τε τὸ  σῶμα   καὶ τὸ εἶδος φοβερὸς ἄγαν,
[7, 1]   εἵπετο. ἦν δὲ καὶ τὸ  σῶμα   καλός τε καὶ μέγας καὶ
[7, 32]   νεανίας μὲν, καλὸς δὲ τὸ  σῶμα,   οὐ μέντοι κατεσπουδασμένος, ἀλλ´ ἐπὶ
[7, 19]   ἐναντιώματι περιώδυνος γεγονὼς ἐνόσει τὸ  σῶμα.   πυρετὸς γὰρ ἐπιγενόμενος ἐς χρόνου
[7, 20]   διόπερ αὐτῶν οὐδεμιᾷ ἐς τὸ  σῶμα   ὑβρίσθαι ξυνέβη οὔτε ἀνδρὶ ξυνοικούσῃ
[7, 26]   οὕσπερ δὴ ἵπποις τε καὶ  σώμασιν   ἀκραιφνέσι χρῆσθαι ξυνέτυχε, ἐπὶ κατασκοπῇ
[7, 26]   καὶ τὰ βέλη ἐν τοῖς  σώμασιν   ἔτι φέροντας, ἄλλους δὲ οὔτε
[7, 33]   οὐχ ὅσον σφίσι χρήματα καὶ  σώματα   ἐπ´ οὐδεμιᾷ ὀνήσει διεφθάρθαι πολλὰ,
[7, 14]   διαφερόντως εἰσὶν ἅπαντες, τὰ δὲ  σώματα   καὶ τὰς κόμας οὔτε λευκοὶ
[7, 30]   πάντα ἀφείλετο, τὰ δέ γε  σώματα   κακῶν παντάπασιν ἀπαθῆ εἴασεν. Ἀντωνίνα
[7, 8]   ὑπ´ αὐτοῦ καὶ τοῦ  σώματος   ἰσχὺς ὀπίσω ἤδη ἐκεχωρήκει, δείσας
[7, 1]   βαρβάρων τὸν ὅμιλον κάλλους τε  σώματος   καὶ μεγέθους πέρι ἐθαύμασε. τὸν
[7, 1]   Οὐραΐᾳ γυνὴ πλούτῳ τε καὶ  σώματος   κάλλει τὰ πρωτεῖα φερομένη ἐν
[7, 32]   οὐδὲν μέντοι αὐτὸν οὔτε τοῦ  σώματος   οὔτε τῆς οὐσίας ἀφείλετο, οὐ
[7, 20]   εἶναι „πεποίηκεν. ἀλλὰ δούλων τῶν  σῶν   τὸ λοιπὸν, „δέσ„ ποτα,
[7, 20]   τὴν ἱκεσίαν προτεινόμενος „Φείδου τῶν  σῶν,   δέσποτα“ εἶπε. καὶ ὃς
[7, 22]   χείρω σοι τύχην πληροῦσθαι ξυμβαίη,  σώσαντι   μὲν Ῥώμην χάρις ἂν σώζοιτο
[7, 1]   ἡσσηθεὶς ἔφυγεν, ὀλίγους μέν τινας  σώσας,   τοὺς δὲ πολλοὺς αὐτοῦ ἀπολέσας.
[7, 30]   Τουτίλαν πέμψαντες ἐπρεσβεύοντο ἀμφὶ τῇ  σωτηρίᾳ,   δεόμενοι σφίσιν αὐτοῖς τῶν πεπραγμένων
[7, 17]   σταθμώμενοι. γὰρ ἀπογνῶναι τὴν  σωτηρίαν   ἠναγκασμένος οὐκ ἔργοις, οὐ ῥήμασι
[7, 14]   ὅπερ ὑπέσχοντο, καὶ οἴονται τὴν  σωτηρίαν   ταύτης δὴ τῆς θυσίας αὐτοῖς
[7, 8]   παραινῶ μὴ τῆς ὑμῶν αὐτῶν  σωτηρίας   ἁμαρτάδα ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνταλλάξασθαι, μηδὲ
[7, 2]   πιστά οἱ δοθῆναι ὑπὲρ τῆς  σωτηρίας   ἐδεῖτο, ἐφ´ αὑτόν τε
[7, 7]   τούτων ἡμᾶς καὶ τῆς Νεαπολιτῶν  σωτηρίας   ὀμεῖσθαι οὐδὲν κωλύσει. Τουτίλας μὲν
[7, 36]   ἔδεισε μὴ θανατῶντες ἄνθρωποι καὶ  σωτηρίας   πέρι ἐλπίδα οὐδεμίαν τὸ λοιπὸν
[7, 17]   ἀξιοῦτε καὶ μὴ ἀποστερήσητε τελευτῆς  σώφρονος   μηδὲ θανάτου φθονήσητε τοῦ πάντων
[7, 25]   πῶς οὐκ ἂν ἀπὸ τοῦ  σώφρονος   τρόπου φανείη τοὺς πολλά τε
[7, 34]   οἰόμεθα τῶν καὶ κατὰ βραχὺ  σωφρονούντων   ἑλέσθαι. ὥστε καὶ ὑμῖν ἐφ´
[7, 20]   οὔσῃ, μέγα τε κλέος ἐπὶ  σωφροσύνῃ   ἐκ τούτου τοῦ ἔργου Τουτίλας
[7, 1]   ἐξουσία ἐγίνετο. καὶ μὴν καὶ  σωφροσύνης   ὑπερφυῶς μετεποιεῖτο. οὐδὲ γὰρ οὖν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 28/01/2010