>

Livre, Chap.
[7, 34]	νῦν καὶ τὴν μεγίστην τῶν	ὕβρεων	ὑμῖν κομιοῦντες ἐφ´ ὑμᾶς ἥκουσιν.
[7, 20]	τε καὶ τὰς ἄλλας ἁπάσας	ὕβρεως	ἐκτὸς διεφύλαξε, καίπερ Γότθων ἐς
[7, 9]	τῶν κατηκόων χρήματα ἥρπαζον, καὶ	ὕβρεώς	τε καὶ ἀσελγείας οὐδ´ ὁτιοῦν
[7, 1]	χρήμασι. περιαλγὴς δὲ γενομένη τῆς	ὕβρεως	τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ Ἰλδιβάδου γυνὴ,
[7, 6]	ἐχόμενος ἐς τὸν Τουτίλαν συχνὰ	ὕβριζε,	λίαν τε ἀθυρόγλωσσος ἐν τούτῳ
[7, 16]	μοίρᾳ ἡμᾶς τῇ ἀτιμοτάτῃ ξυνέταξας.	ὑβρίζειν	γὰρ εἰς ἄνδρα φίλον τε
[7, 34]	τὰ ἔσχατα ἐς τοὺς πέλας	ὑβρίζοιεν,	οἳ λίαν αὐτοὺς εὐπετεῖς εἰς
[7, 34]	ἢν μὴ ἐς τὸν κεκτημένον	ὑβρίζων,	ἀλλὰ τῷ φίλος οἱ ἐς
[7, 16]	ἄνωθεν γέγονε. τιμὴν δὲ καὶ	ὕβριν	ἐς ἄνδρα πρεσβευτὴν οὐ πρᾳότητι
[7, 1]	φύσει, τὴν ἐκ τοῦ ἔργου	ὕβριν	οὐκ ἤνεγκεν, ἀλλὰ αὐτίκα κτεῖναι
[7, 34]	τε καὶ συμμάχων θεσμούς; οὐχ	ὕβρισαν	εἰς οὓς ἥκιστα ἐχρῆν; οὐκ
[7, 6]	ἐκ βουλῆς ἐνταῦθα εὑρὼν οὔτε	ὕβρισε	καὶ ξὺν πολλῇ φιλοφροσύνῃ ἐλευθέρας
[7, 1]	καὶ ἄλλως ὑπεριδοῦσα ἐς αὐτὴν	ὕβρισεν.	ἔτι γὰρ Ἰλδίβαδος πενίᾳ ξυνῆν
[7, 20]	αὐτῶν οὐδεμιᾷ ἐς τὸ σῶμα	ὑβρίσθαι	ξυνέβη οὔτε ἀνδρὶ ξυνοικούσῃ οὔτε
[7, 16]	τῷ ἀληθίζεσθαι ἢ λόγοις οὐχ	ὑγιαίνουσιν	ἐς αὐτὸν χρῆσθαι. τετιμῆσθαι μὲν
[7, 31]	ἔχρῃζε βασιλέως, ἀναπλάσας τινὰς οὐχ	ὑγιεῖς	σκήψεις, ὅπως αὐτὸν ἐς Βυζάντιον
[7, 4]	ἐκ θεοῦ δῆτα πεπραγμένα οὐχ	ὑγιῶς	ἔχει; καὶ μὴν καὶ τῷ
[7, 29]	ἀποχωροῦντα τοῖς καθήκουσι χρόνοις τὰ	ὕδατα	παρείχετο τοῖς τῇδε ᾠκημένοις σπείρειν
[7, 19]	ἐπ´ αὐτὸ τοῦ ποταμοῦ τὸ	ὕδωρ	εἱστήκει, ἐκέλευε τὸν λέμβον ὑφάψαντας
[7, 29]	δὲ οὗ καὶ ἀπολωφῆσαν τὸ	ὕδωρ	ἐπέκλυσεν αὖθις οὐ πολλῷ ὕστερον.
[7, 17]	γεφύρας ἐς τὸ τοῦ Τιβέριδος	ὕδωρ,	θεωμένων τὰ δρώμενα τῶν τε
[7, 10]	μάχῃ ἐς τὸ τῆς θαλάσσης	ὕδωρ	οἱ πολλοὶ ἔφυγον, ἵνα δὴ
[7, 35]	ἐς δὲ Οὐάλδαρον, τὸν Οὐάκου	υἱὸν,	ἡ Λαγγοβαρδῶν ἦλθεν ἀρχή. ᾧ
[7, 1]	δὲ ὁ Μαυρικίου τοῦ Μούνδου	υἱὸς,	μειράκιον ὢν ἔτι, ἐς κίνδυνον
[7, 27]	κατιδόντες τοὺς πολεμίους κατέφυγον ἐς	ὕλην	τινὰ ἐγγύς πη οὖσαν. κυκλώσαντές
[7, 9]	ἐς Γότθους εἰργασμένα ξυμβήσεται· πότερα	ὑμᾶς	ἀγνοεῖν τὰς Θευδερίχου τε καὶ
[7, 9]	τίσιν τινὰ ἰσχυρίζομαι τῆς εἰς	ὑμᾶς	ἀδικίας αὐτοὺς μετελθεῖν. καίτοι πῶς
[7, 34]	οὐκ εἶχον ἐφ´ ὅτῳ ἂν	ὑμᾶς	ἀδικοῖεν, οὐ γνώμῃ τινὶ, ἀλλ´
[7, 25]	ἐκεῖνα ὑμᾶς εἰργάσθαι ξυνέβη, ταύτην	ὑμᾶς	αἰσχυνομένους χρὴ σιωπᾶν, ἐν τοῖς
[7, 34]	καὶ μὴν καὶ τοῦτο λογίζεσθαι	ὑμᾶς	ἂν πρέποι, ὡς Λαγγοβάρδαι μὲν
[7, 25]	ξυγκαλέσας ἅπαντας ἔλεξε τοιάδε „Ὁρῶν	ὑμᾶς,	ἄνδρες ξυστρατιῶται, ἐμὲ μὲν οὐκ
[7, 21]	ἀγνῶτα ὑμῖν παραίνεσιν ποιησόμενος ἐνθάδε	ὑμᾶς,	ἄνδρες ξυστρατιῶται, ξυνήγαγον, ἀλλ´ ἐκεῖνα
[7, 17]	ὥστε εἰ καί τι δρᾶν	ὑμᾶς	ἀνόσιον ἔργον ἰσχύομεν, οὐκ ἄν
[7, 7]	τήνδε κατέστημεν, ἀλλ´ ὅπως ἐχθίστων	ὑμᾶς	ἀπαλλάξαντες δεσποτῶν οἷοί τε ὦμεν
[7, 7]	πολεμίων πεπόνθατε. μόνους γὰρ Ἰταλιωτῶν	ὑμᾶς	ἁπάντων εὔνοιάν τε τὴν μεγίστην
[7, 9]	ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις ἔς γε	ὑμᾶς	αὐτοὺς ἔναγχός τε καὶ ἐξ
[7, 34]	ἢ ξὺν ὑμῖν ἢ πρὸς	ὑμᾶς	αὐτοὺς νενικηκότες; ἢ τίνος ἀγωνίας
[7, 34]	μὲν ἐκ Δακίας ἀπεληλαμένους ἁπάσης,	ὑμᾶς	δὲ ἀσχολίᾳ τῇ πρὸς τοὺς
[7, 34]	ἀπολαύσοντες εὐηθείας παρ´ αὐτοὺς ἥκοιεν.	ὑμᾶς	δὲ διασκοπεῖσθαι τοσοῦτον αἰτοῦμεν, ὅπη
[7, 9]	θεὸν ὑπὲρ ὑμῶν αὐτοὺς τίννυσθαι,	ὑμᾶς	δὲ τῇ τούτων ἐμφιλοχωρεῖν ἀτοπίᾳ
[7, 7]	τῶν δὲ πολεμίων ὡς ἥκιστα	ὑμᾶς	δέος εἰσίτω, μηδὲ τοῖς προλαβοῦσιν
[7, 11]	ποιούμενος ἀποστεῖλαί με τανῦν εἰς	ὑμᾶς	ἔγνωκεν, ὅπως ἐπανορθώσω καὶ ἰάσωμαι
[7, 21]	ἅπερ ἐγὼ μὲν πολλάκις ἐς	ὑμᾶς	εἶπον, ὑμῖν δὲ αὐτὰ ἐνδεξαμένοις
[7, 25]	εἰ μὲν ἐμῇ ἀρετῇ ἐκεῖνα	ὑμᾶς	εἰργάσθαι ξυνέβη, ταύτην ὑμᾶς αἰσχυνομένους
[7, 16]	μόνον, ἀλλὰ καὶ τοὺς Ῥωμαίους	ὑμᾶς	ἐνθένδε εἰσκομιζομένους ἀνὰ πᾶν ἔτος
[7, 34]	κεκτήσεσθε. δικαιώματα μὲν οὖν πρὸς	ὑμᾶς	ἐς τὴν ξυμμαχίαν ἐπαγωγὰ ταῦτά
[7, 11]	ἀλλὰ καὶ τῆς βασιλέως εἰς	ὑμᾶς	εὐνοίας ξυνεῖναί τε καὶ ἀπολαύειν
[7, 7]	„Οὐδεμίαν αἰτίαν ἢ μέμψιν ἐς	ὑμᾶς	ἔχοντες, ἄνδρες Νεαπολῖται, τανῦν ἐς
[7, 17]	καὶ ἀποκλαύσοντες τὴν ξυμφορὰν παρ´	ὑμᾶς	ἥκομεν· ὅπως δὲ ἀκούσησθε πρᾴως,
[7, 34]	τὴν οἰκείαν ἀσθένειαν ξυνεπίστασθαι παρ´	ὑμᾶς	ἥκουσιν, ἀξιοῦντες Ῥωμαίους ἀνελέσθαι τὸν
[7, 34]	τῶν ὕβρεων ὑμῖν κομιοῦντες ἐφ´	ὑμᾶς	ἥκουσιν. οὗτοι γὰρ ἂν μόνοι
[7, 34]	Ῥωμαίους τετύχηκεν εἶναι. ὧν ἐνθυμουμένους	ὑμᾶς	μάλιστα μὲν κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν
[7, 7]	ξυμβέβηκεν. ὥστε καὶ νῦν πολιορκεῖν	ὑμᾶς	ξὺν ἐκείνοις ἠναγκασμένοι τὸ πιστὸν
[7, 8]	ἐστί. βούλομαι τοίνυν οὑτωσὶ σκοπουμένους	ὑμᾶς	ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ τῶν παρόντων
[7, 25]	τούτων τοίνυν φημὶ χρῆναι ἀφεμένους	ὑμᾶς	προθυμίᾳ τῇ πάσῃ ὁμόσε τοῖς
[7, 9]	ἀπολογίας, ἡμῖν δὲ τῆς ἐς	ὑμᾶς	συγγνώμης. δώσετε δὲ, ἤν γε
[7, 16]	ἐγχειρίσειν ὑμῖν γνοίημεν, οὐδὲ πρὸς	ὑμᾶς	τὸ πιστὸν ἕξομεν. οὐ γὰρ
[7, 4]	ἀποκεκρίσθαι ξυμβέβηκε. τοσαῦτα ὑπειπὼν κἀκεῖνο	ὑμᾶς	ὑπομνῆσαι οὐκ ἄπο τρόπου οἴομαι
[7, 25]	βούλομαι δὲ τῶν πρότερον πεπραγμένων	ὑμᾶς	ὑπομνῆσαι, οὐχ ὅσον ἕνεκα τοῦ
[7, 21]	ἐξουσίᾳ πέφυκε κεῖσθαι. φημὶ τοίνυν	ὑμᾶς	χρῆναι τὴν δικαιοσύνην ἔς τε
[7, 9]	πράγματα ἔγνωτε; καίτοι ἐξεναγεῖσθε μὲν	ὑμεῖς	αὐτοὺς, οἶμαι, ἄριστα, ὁποίων δὲ
[7, 25]	τῶν πόλεων τὰς ἁλισκομένας ἐκέλευον.	ὑμεῖς	δὲ τὴν εὐβουλίαν θαυμάζοντες ὑπουργεῖτε
[7, 25]	τῶν ἄλλων ὀχυρωμάτων ταύτῃ, ᾗπερ	ὑμεῖς	ἴστε, Γότθοις καὶ Οὐιττίγιδι ἐκεχωρήκει
[7, 21]	αὐτῇ καὶ Σπολιτίῳ ἐδέξαντο. διόπερ	ὑμεῖς	μὲν ἐν οἰκετῶν λόγῳ γεγένησθε,
[7, 21]	τὴν πόλιν αὐτῷ παραδόντας Ἰσαύρους	„Ὑμεῖς	μὲν“ ἔφη „ξύντροφοι Γότθοις γεγενημένοι
[7, 16]	ἑκάτεροι, ἆθλον δὲ τῶν νικώντων	ὑμεῖς	οὐ μετὰ κινδύνων ὑμετέρων γενήσεσθε.
[7, 34]	μὲν γὰρ Ἴστρου ἐπέκεινα προσποιεῖσθαι	ὑμεῖς	οὐδὲν ἠξιοῦτε, τὸ δὲ ἐνθένδε
[7, 34]	τοιαῦτα τὸ μέγεθος ἐς τὴν	ὑμετέραν	παρανενομηκότες ἀρχὴν νῦν καὶ τὴν
[7, 32]	μοι ἐπιτηδείων τινὰ ἐκ παρασκευῆς	ὑμετέρας	ἀκοῦσαι τοῦ ἀνθρώπου λέγοντός τι
[7, 21]	εἰκὸς, καὶ ξυγγενεῖς γεγενημένοι τὰς	ὑμετέρας	ἀρχὰς τὸ λοιπὸν ἕξουσιν. οἱ
[7, 17]	ὑμῖν, ἀλλ´ ἀφεῖναι ἡμᾶς τῆς	ὑμετέρας	δικαιοῦτε χειρὸς, ἐκεῖνο κερδανοῦντες, τὸ
[7, 34]	πανταχόθι τῆς γῆς ἐπιβατεῦσαι τῆς	ὑμετέρας	οἱ μιαρώτατοι τετολμήκασι. πῶς ἄν
[7, 17]	γενέσθαι νόμον. καὶ χορηγεῖτε τοῖς	ὑμετέροις	αἰχμαλώτοις τροφὴν οὐ κατὰ τὴν
[7, 9]	φαύλοις τισὶν οὐδὲ εἰς τοὺς	ὑμετέρους	τὰς χάριτας αὐτοὺς, κατὰ δὴ
[7, 16]	νικώντων ὑμεῖς οὐ μετὰ κινδύνων	ὑμετέρων	γενήσεσθε. τῶν μέντοι προσκεχωρηκότων ἡμῖν
[7, 25]	ὅτι ἐμοὶ χαλεπαίνετε, δι´ ὧν	ὑμῖν	ἀγανακτεῖν ξυμβαίνει τανῦν. ἢ Βελισάριον
[7, 17]	τοῦτο οὐ ῥᾴδιον ἢ βουλομένοις	ὑμῖν,	ἀλλ´ ἀφεῖναι ἡμᾶς τῆς ὑμετέρας
[7, 9]	βραχείας τινὸς καὶ ταύτης ἀνονήτου	ὑμῖν	ἀπολελειμμένης ἐλπίδος ἕλησθε μὲν τὰ
[7, 9]	λογίζεσθε ἤδη τί ποτε ἄρα	ὑμῖν	ἀπολελογῆσθαι πρὸς τὰ ἐς Γότθους
[7, 17]	ἀρχῆς ὄντας καὶ ὅπλα ἐφ´	ὑμῖν	ἀραμένους, εἶτα ἡσσηθέντας τῇ μάχῃ,
[7, 21]	οὕτω ξυμβαινόντων αἰτίας ἐν εἰδόσιν	ὑμῖν	αὐτίκα δηλώσω· ὅτι Γότθοι μὲν
[7, 16]	πάλαι κεκτημένοις προήσεσθαι τανῦν ἐγχειρίσειν	ὑμῖν	γνοίημεν, οὐδὲ πρὸς ὑμᾶς τὸ
[7, 21]	μὲν πολλάκις ἐς ὑμᾶς εἶπον,	ὑμῖν	δὲ αὐτὰ ἐνδεξαμένοις τὰ μέγιστα
[7, 8]	εἶεν καὶ τὴν μοχθηρίαν ἐνδείκνυσθαι.	ὑμῖν	δὲ παραινῶ μὴ τῆς ὑμῶν
[7, 8]	παρόντων διάγνωσιν, ὡς νῦν αἵρεσις	ὑμῖν	δυοῖν πρόκειται, ἢ τὸν ἄνδρα
[7, 4]	οὐχ ὑποψίᾳ τανῦν ἠγμένος ἐν	ὑμῖν	εἴρηκα, ἀλλ´ οἷς διακινδυνεύσας πρὸς
[7, 7]	τε ὦμεν τάς τε χάριτας	ὑμῖν	ἐκτιννύναι, ὧνπερ ἡμᾶς δεδρακότες ἐν
[7, 34]	Ῥωμαίοις γεγένηνται φίλοι, Γήπαιδας δὲ	ὑμῖν	ἐνσπόνδους τε τὸ ἀνέκαθεν καὶ
[7, 9]	τε αὐτὰς καὶ λήθῃ ἐν	ὑμῖν	ἐξιτήλους εἶναι; καίτοι οὐκ ἔστι
[7, 34]	εὔξαιντο εἶναι, ἤν τις σχολὴ	ὑμῖν	ἐπ´ αὐτοῖς γένηται; Γήπαιδες, ὦ
[7, 7]	αὖθις καταρρεῖν εἴωθεν. οὕτω δὲ	ὑμῖν	εὖνοι καθέσταμεν ὥστε καὶ Κόνωνα
[7, 34]	βραχὺ σωφρονούντων ἑλέσθαι. ὥστε καὶ	ὑμῖν	ἐφ´ ἑτέρους τινὰς ἰοῦσι ξυντετάξονται
[7, 34]	ὑπὲρ ὑμῶν ποτε ἢ ξὺν	ὑμῖν	ἢ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς νενικηκότες;
[7, 25]	τῶν κακῶν μνήμην. ἔσται δὲ	ὑμῖν	ἡ Περυσίας ἐπικράτησις οὐδενὶ πόνῳ.
[7, 34]	ἐφ´ ἡμῖν τοῖς οὕτω κατεσπουδασμένοις	ὑμῖν.	καὶ μὴν εἰ μὲν ἀποδωσείοντες
[7, 21]	τὸ φυλάξαι τὰ ἀγαθὰ ἐφ´	ὑμῖν	κείσεται, διασώζουσι δηλονότι τὸ δίκαιον.
[7, 34]	καὶ τὴν μεγίστην τῶν ὕβρεων	ὑμῖν	κομιοῦντες ἐφ´ ὑμᾶς ἥκουσιν. οὗτοι
[7, 9]	κακῶν; δότε τοίνυν τινὰ πρόφασιν	ὑμῖν	μὲν αὐτοῖς τῆς ἐς τοὺς
[7, 17]	στρατηγοὶ, μήτε Ῥωμαίους μήτε ξυγγενεῖς	ὑμῖν	νομίζετε εἶναι, μήτε ὁμοτρόπους τοῖς
[7, 25]	καταπεπλῆχθαι τὸν ἄνθρωπον ἅτε ἀνδρεῖον	ὑμῖν	ξυμβαίνει. ῥᾷον γὰρ οἱ θρασεῖς
[7, 16]	Ῥώμης καθαιρεθῆναι περίβολον μάλιστα πάντων	ὑμῖν	ξυνοίσει. οὐδὲ μεθ´ ἑτέρων γὰρ
[7, 25]	ἢ δυσκόλως πρὸς αὐτὴν ἔχειν	ὑμῖν	ξυνοίσει, ὡς μὴ προσκεκρουκότες τὴν
[7, 17]	δὴ καὶ ἡμεῖς περιόντες ἀνθυπουργήσωμεν	ὑμῖν	ὅσα τοὺς οἰκέτας τοῖς κεκτημένοις
[7, 4]	βασιλεῖ ἔγνωτε, τὸ μὲν πλῆθος	ὑμῖν	οὐ πλέον ἢ ἐς χιλίους
[7, 21]	„Οὐ καινήν τινα οὐδὲ ἀγνῶτα	ὑμῖν	παραίνεσιν ποιησόμενος ἐνθάδε ὑμᾶς, ἄνδρες
[7, 11]	ἐπειδὴ τοίνυν ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ	ὑμῖν	πάρειμι, προσήκει καὶ ὑμῶν ἕκαστον
[7, 9]	τὰ ἐς ἡμᾶς οὐ δέον	ὑμῖν	πεπραγμένα. τοσαῦτα μὲν ἡ γραφὴ
[7, 4]	καὶ νῦν ἀνδραγαθίζεσθαι ᾖ βουλομένοις	ὑμῖν,	προϊόντος, ὡς τὸ εἰκὸς, τοῦ
[7, 25]	καὶ τοῦ δικαιότερον ἂν ταύτας	ὑμῖν	προσήκειν ἐνδείκνυσθαι. Οὐίττιγις γὰρ τὸ
[7, 25]	δυνήσωμαι, καὶ μήτε ἀχαριστεῖν οὐδὲν	ὑμῖν	προσῆκον ἐς ἐμὲ δόξητε μήτε
[7, 11]	δηλώσας γνώμην. οὕτω γὰρ ἂν	ὑμῖν	τά τε ἐκ τῆς εἰρήνης
[7, 25]	γὰρ ἐκείνους ἐξελεῖν δυνήσησθε, αὖθις	ὑμῖν	τὰ τῆς τύχης ἐν καλῷ
[7, 34]	ἐπὶ Δακίας ἄττα χωρία ὑπόθεσιν	ὑμῖν	τοῦ πολέμου τοῦδε προΐσχονται εἶναι.
[7, 25]	ἑαυτοῦ μένειν· εἰ δέ τις	ὑμῖν	τύχη ἐκεῖνο τὸ κράτος ἐβράβευσε,
[7, 11]	ἱκανῶς ἄξιον. οὐ γὰρ ὅσον	ὑμῖν	τῶν δυσκόλων ἀπαλλαγῆναι ξυμβήσεται, ἀλλὰ
[7, 4]	παρελθὼν Ἀρταβάζης ἔλεξε τοιάδε „Μηδεὶς	ὑμῶν,	ἄνδρες ἄρχοντες, ὑπερφρονεῖν τῶν πολεμίων
[7, 9]	εἶναι τὸν μὲν θεὸν ὑπὲρ	ὑμῶν	αὐτοὺς τίννυσθαι, ὑμᾶς δὲ τῇ
[7, 17]	ἡσσηθέντας τῇ μάχῃ, ἀνδράποδα δορυάλωτα	ὑμῶν	αὐτῶν κατά γε τὸν τοῦ
[7, 34]	δὲ τὸ παράδειγμα ἐγγύθεν παρ´	ὑμῶν	αὐτῶν λαβεῖν πάρεστι. σκέψασθε γάρ·
[7, 8]	ὑμῖν δὲ παραινῶ μὴ τῆς	ὑμῶν	αὐτῶν σωτηρίας ἁμαρτάδα ἑνὸς ἀνδρὸς
[7, 34]	πεποιημένοι; καὶ ταῦτα ἔμμισθοι πρὸς	ὑμῶν	γεγονότες πολλάκις καὶ τὰ χρήματα,
[7, 9]	τοῦτο τύχης τὰ πράγματα ἥκει.	ὑμῶν	δὲ οἰέσθω μηδεὶς μήτε ὑπὸ
[7, 25]	ἐναντίωμα, ξυναγαγεῖν τανῦν ἔγνωκα, ὅπως	ὑμῶν	δόξαν ὡς ἥκιστα ὀρθὴν ἀφελὼν
[7, 11]	τούτῳ ὑμῖν πάρειμι, προσήκει καὶ	ὑμῶν	ἕκαστον πάσῃ δυνάμει χρήσασθαι, ὅπως
[7, 4]	δυνατωτέροις γεγονέναι ξυμβαίνει. προθυμείσθω τοίνυν	ὑμῶν	ἕκαστος παντὶ σθένει τοῖς πολεμίοις
[7, 11]	ἐντεῦθεν ὠφελείας ἀπόναισθε. ὅτῳ τε	ὑμῶν	ξυγγενεῖς ἢ φίλοι παρὰ Τουτίλᾳ
[7, 25]	τανῦν. ἢ Βελισάριον εὐδοκιμηκέναι καθ´	ὑμῶν	οἴεσθε, οἵπερ δορυάλωτοι ὄντες καὶ
[7, 34]	Δακίαν αὐχοῦσι. τίνα πόλεμον ὑπὲρ	ὑμῶν	ποτε ἢ ξὺν ὑμῖν ἢ
[7, 25]	πράγματα. ἐγὼ τοίνυν ἐπειδὴ διδόντων	ὑμῶν	τὴν ἀρχὴν ἔλαβον, ἐλογισάμην τῶν
[7, 7]	ξὺν ἐκείνοις ἠναγκασμένοι τὸ πιστὸν	ὑμῶν,	ὡς τὸ εἰκὸς, αἰσχυνόμεθα, καίπερ
[7, 8]	λιμῷ νενοσηκότας λαβὼν, οἷς δὴ	ὑπ´	αὐτοῦ καὶ ἡ τοῦ σώματος
[7, 36]	οἶμαι ἂν, Ῥώμης μὲν ἔτι	ὑπ´	αὐτῷ οὔσης, σεσωσμένων δέ οἱ
[7, 25]	δορυάλωτοι ὄντες καὶ δραπέται γεγενημένοι	ὑπ´	ἐμοί τε στρατηγοῦντι ὅπλα ἀντάραντες
[7, 5]	ἐνταῦθα οὐκέτι ἠξίουν, ἀλλ´ ἐς	ὑπαγωγὴν	αἰσχράν τινα ξύμπαντες ᾔεσαν. οὐδὲ
[7, 24]	μὲν τῶν βαρβάρων στρατὸς ἐς	ὑπαγωγὴν	ἐτράποντο οὐδενὶ κόσμῳ, Ῥωμαῖοι δὲ
[7, 38]	ὅτι δὴ αὐτοὺς κατωρρωδηκότες ἐς	ὑπαγωγὴν	χωροῦσι· καὶ οἱ Ῥωμαῖοι ἐς
[7, 26]	τῶν ξυμπεσόντων, ἀλλ´ ἔτι τῆς	ὑπαγωγῆς	ἐχομένους καὶ τὸ ἐν σφίσιν
[7, 1]	ζημίαν. τοιούτων δὲ ἀδικημάτων αὐτοὺς	ὑπάγων,	αὐτὸς μὲν ἔνδοξος ἐξ ἀδόξων
[7, 35]	τε Βενετίας ἀφικόμενος Ῥωμαίοις τισὶν	ὑπαντήσας,	ὧν Λάζαρος ἡγεῖτο, ἐς χεῖρας
[7, 40]	χρήματα ληΐσονται πάντα, οἷσπερ ἡμᾶς	ὑπαντιάζειν	ἄμεινον ἂν εἴη ἐν τῷ
[7, 33]	τούτων δὴ τῶν βαρβάρων ἐκπεπολεμωμένων	ὑπαντιάσαι.	οὐ γάρ ποτε ᾤοντο Γαλλίας
[7, 19]	ἄλλους τέ τινας καὶ Ῥουδέριχον	ὑπαντιάσαντα	ἔπληξεν. οἱ δὲ Γότθοι εὐθὺς
[7, 24]	τειχομαχήσοντες ᾔεσαν. Ῥωμαῖοι δὲ σφίσιν	ὑπαντιάσαντες	ἐς χεῖρας ἦλθον. τύχῃ τέ
[7, 10]	τοῖς τε πολεμίοις τύχῃ τινὶ	ὑπαντιάσαντες	πρὸς τῇ τῆς θαλάσσης ἠϊόνι
[7, 39]	ὅσπερ τῶν τῇδε Ῥωμαίων ἦρχεν,	ὑπαντιάσας	τε πρὸ τοῦ περιβόλου καὶ
[7, 28]	(ἄγχιστα γάρ πη ἐσκηνημένος ἐτύγχανεν)	ὑπαντιάσας	τοῖς πολεμίοις ἔργα τε ἀρετῆς
[7, 18]	σφίσι τετρίψεσθαι πλείω καί τι	ὑπαντιάσειν	ἴσως ἐμπόδιον· Ἰωάννην δὲ διά
[7, 19]	ὅπως, ἤν τι σφίσιν ἐναντίωμα	ὑπαντιάσῃ,	ἕξουσιν ὅπη διαφυγόντες σωθήσονται. ὀχύρωμα
[7, 11]	πη εἶναι ἐξῆλθον μὲν ὡς	ὑπαντιάσοντες,	κατασκόπους δὲ πέμψαι πρότερον ἐπ´
[7, 18]	πάντα τε τὸν στρατὸν ὡς	ὑπαντιάσων	ἐν παρασκευῇ ἐποιήσατο καὶ Γότθους
[7, 31]	ἕως καὶ τῆς οὐ δέον	ὑπαρξάσης	αὐτοῖς εὐδαιμονίας στερήσονται. βασιλεὺς μέντοι
[7, 34]	ὁ δέ τι προΐεσθαι τῶν	ὑπαρχόντων	βεβουλευμένος κρείσσω παρὰ πολὺ τοῦ
[7, 4]	οὐκ ἐν δέοντι γινόμενον τὴν	ὑπάρχουσαν	αὐτοῖς καταλῦσαι δύναμιν ἴσχυσεν, ἐπεὶ
[7, 8]	ἄγει, οἷς γε ὑπὲρ τὴν	ὑπάρχουσαν	δύναμιν νενικηκέναι τοὺς πολεμίους τετύχηκε·
[7, 39]	ὧν δὴ δορυφόροι τε καὶ	ὑπασπισταὶ	ἦσαν, ἐν ὀλιγωρίᾳ πεποιημένοι, Γερμανῷ
[7, 17]	ὃν ἂν ἐπεξιόντες οἱ Βέσσα	ὑπασπισταὶ	λάβοιεν, ἀπεδίδοντο κατὰ πεντήκοντα χρυσῶν.
[7, 27]	τοῖς ἑπομένοις δορυφόροις τε καὶ	ὑπασπισταῖς	πλέον ἢ χιλίοις οὖσιν ἐς
[7, 12]	ἂν γένοιτο. δορυφόρους τοίνυν καὶ	ὑπασπιστὰς	τοὺς ἐμοὺς μάλιστά μοι πάντων
[7, 1]	μὲν πολλοῦ ἐξουσίᾳ, δυνάμει δὲ	ὑπασπιστῶν	τε καὶ δορυφόρων τοὺς πώποτε
[7, 31]	Πρεϊέκταν Ἰωάννης ὁ Πομπηίου τοῦ	Ὑπατίου	γυναῖκα γαμετὴν ἐποιήσατο. ταύτην Ἀρταβάνης
[7, 26]	Ὀρέστης τε, ὁ Ῥωμαίων γεγονὼς	ὕπατος,	ἄγχιστα μέν πη ἐτύγχανεν ὢν,
[7, 32]	στρατηγός τε Ῥωμαίων εἴη καὶ	ὕπατος	καλοῖτο μόνον „Καὶ σὺ μὲν“
[7, 31]	ἄρχοντα φοιδεράτων καταστησάμενος ἐς τῶν	ὑπάτων	ἀνεγράψατο τὸ ἀξίωμα. τῇ μέντοι
[7, 35]	ἐνῆγε, πατρίκιος ἀνὴρ, ἐς τῶν	ὑπάτων	τὸν δίφρον ἀναβεβηκὼς πολλῷ πρότερον·
[7, 32]	ὀξύτερος· ὥστε καὶ ἐς τῶν	ὑπάτων	τὸν δίφρον οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν
[7, 32]	Ἰλλυριοῖς ἤδη που μέσοις. τοσαῦτα	ὑπειπὼν	Ἀρσάκης ἐς τὴν ἐς βασιλέα
[7, 4]	πεντακισχιλίους ἡμᾶς ἀποκεκρίσθαι ξυμβέβηκε. τοσαῦτα	ὑπειπὼν	κἀκεῖνο ὑμᾶς ὑπομνῆσαι οὐκ ἄπο
[7, 16]	γενναῖε, καὶ τὸ τῆς πρεσβείας	ὑπειπὼν	ὄνομα ἐν μοίρᾳ ἡμᾶς τῇ
[7, 25]	εἰκὸς, ἀποίσεται δόξαν, οὐδὲν δὲ	ὑπεκστήσεται	τὴν ἀπὸ τῆς τύχης ἀνάγκην.
[7, 9]	τε καὶ ἀσελγείας οὐδ´ ὁτιοῦν	ὑπελίποντο,	ἀλλ´ οἱ μὲν ἄρχοντες ἐν
[7, 10]	προτέρους φύλακας τοῦ φρουρίου ἐνθένδε	ὑπεξαγαγεῖν	ὅτι τάχιστα, οὓς δὴ νόσῳ
[7, 10]	πάλαι φρουροὺς ἐνθένδε ἡμιθνῆτας εὑρὼν	ὑπεξήγαγεν,	ἑτέρους δὲ ἀντικαταστησάμενος ἀκραιφνεῖς, καθάπερ
[7, 0]	~ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΩΣ	ΥΠΕΡ	ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ. ~Οὕτω
[7, 21]	σιωπῇ εἴχοντο. Πελάγιος δὲ Τουτίλαν	ὑπὲρ	ἀνδρῶν ἐπταικότων τε καὶ δεδυστυχηκότων
[7, 14]	αὐτὸς ἔσται. ὁ μὲν οὖν	ὑπὲρ	αὐτοῦ χρυσίον προέμενος εἰς ἀφασίαν
[7, 16]	ἀνύειν ὧν ἕνεκα ἦλθες τὴν	ὑπὲρ	αὐτῶν μέμψιν ἡμῖν ἀναθήσεις. τῷ
[7, 22]	ἔργα εἴη, τοιοῦτον ἀνάγκη καὶ	ὑπὲρ	αὐτῶν ὄνομα φέρεσθαι. τοσαῦτα μὲν
[7, 34]	ἥκουσιν, ἀξιοῦντες Ῥωμαίους ἀνελέσθαι τὸν	ὑπὲρ	αὐτῶν οὐ δέον ἀγῶνα. πάντως
[7, 29]	τότε καὶ Νεῖλος ὁ ποταμὸς	ὑπὲρ	ὀκτωκαίδεκα πήχυς ἀναβὰς ἐπέκλυσε μὲν
[7, 14]	Τούρριν ὄνομα, ἣ κεῖται μὲν	ὑπὲρ	ποταμὸν Ἴστρον, Τραϊανοῦ τοῦ Ῥωμαίων
[7, 8]	τὰ πράγματα ἄγει, οἷς γε	ὑπὲρ	τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν νενικηκέναι τοὺς
[7, 2]	Ῥάβενναν, τὰ πιστά οἱ δοθῆναι	ὑπὲρ	τῆς σωτηρίας ἐδεῖτο, ἐφ´ ᾧ
[7, 32]	ὁ δὲ Ἀρσάκῃ μέν τι	ὑπὲρ	τούτου εἰπεῖν οὐκέτι εἶχεν, ἐπεὶ
[7, 34]	δὴ τῶν ἀνδρῶν τί ποτε	ὑπὲρ	τούτων αὐτοῖς ἐς Ῥωμαίους ἀγαθὸν
[7, 12]	ἦν δὲ οὕτως. καὶ γράμματα	ὑπὲρ	τούτων βασιλεῖ ἔγραψεν. ἐδήλου δὲ
[7, 32]	ἀκοῦσαι τοῦ ἀνθρώπου λέγοντός τι	ὑπὲρ	τούτων διαφανές. ταῦτα ὁ Γερμανὸς
[7, 7]	τὰ σφέτερα αὐτῶν ἔχοντας· καὶ	ὑπὲρ	τούτων ἡμᾶς καὶ τῆς Νεαπολιτῶν
[7, 32]	ἄν τι καὶ ἀγαθὸν πράξαιμεν.	ὑπὲρ	τούτων ὁ Χαναράγγης τῷ Ἀρταβάνῃ
[7, 34]	καὶ αὐτοὶ ἐς Βυζάντιον πρέσβεις	ὑπὲρ	τῶν αὐτῶν δεησομένους. ἦρχε δὲ
[7, 3]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τὰ	ὑπὲρ	τῶν ἐν Βερώνῃ χρημάτων πρὸς
[7, 8]	οὑτωσὶ σκοπουμένους ὑμᾶς ποιήσασθαι τὴν	ὑπὲρ	τῶν παρόντων διάγνωσιν, ὡς νῦν
[7, 9]	δόξειεν εἶναι τὸν μὲν θεὸν	ὑπὲρ	ὑμῶν αὐτοὺς τίννυσθαι, ὑμᾶς δὲ
[7, 34]	προσποιεῖσθαι Δακίαν αὐχοῦσι. τίνα πόλεμον	ὑπὲρ	ὑμῶν ποτε ἢ ξὺν ὑμῖν
[7, 40]	καὶ τοῦ πνεύματος σκληροῦ τε	ὑπεράγαν	ὄντος καὶ ἀπ´ ἐναντίας σφίσιν
[7, 13]	παρὰ δόξαν μέτρῳ σφᾶς πολλῷ	ὑπεραίροντας,	αὐτούς τε κτείνουσι καὶ τοὺς
[7, 21]	παρασκευῇ τῶν ἐναντίων παρὰ πολὺ	ὑπεραίροντες	δυνάμει τινὶ ἀφανεῖ τε καὶ
[7, 4]	ἐπεὶ ἀνδρῶν ἀρετὴ καὶ πλήθει	ὑπεραιρόντων	καὶ τούτῳ ἐλασσουμένων τοῖς γε
[7, 1]	καὶ δορυφόρων τοὺς πώποτε στρατηγοὺς	ὑπεραίρων,	φοβερὸς, ὡς τὸ εἰκὸς, ἄρχουσί
[7, 25]	ἐμοί τε στρατηγοῦντι ὅπλα ἀντάραντες	ὑπερβαλέσθαι	πολλάκις αὐτὸν τῷ πολέμῳ δεδύνησθε;
[7, 35]	πηλὸν ᾧπερ ἐπέφρακτο αὐτῶν ἕκαστος,	ὑπερβλύσας	δὲ καὶ ῥεύσας πολὺς ἐς
[7, 8]	ποιησάμενος ἔλεξε τοιάδε „Οὐκ ἀπανθρωπίας	ὑπερβολῇ	εἴκων οὐδὲ ξυγγενῶν ὑπερηδόμενος ξυμφοραῖς,
[7, 22]	τε μῆκος καὶ πλούτου ἐξουσίας	ὑπερβολὴ	τά τε ἄλλα πάντα ἐκ
[7, 34]	εἴη ταύτης δὴ τῆς κακοτροπίας	ὑπερβολή;	ταῦτα μὲν οὖν ἡμῖν ἀφελείᾳ
[7, 17]	ἐπήνεγκεν. ἡ γὰρ τῆς ἀνάγκης	ὑπερβολὴ	τὴν ἀπολογίαν ἐφ´ ἑαυτῆς ἔχει.
[7, 8]	ἵππων δὲ καὶ ὅπλων περιουσίας	ὑπερβολή	τις, καὶ πάντα ὅσα ἔν
[7, 4]	ἀγαθῶν ἐλπίδων ἐλθοῦσα ἐς εὐτολμίας	ὑπερβολὴν	περιίσταται. καὶ ταῦτα οὐχ ὑποψίᾳ
[7, 8]	ἀπανθρωπίας ὑπερβολῇ εἴκων οὐδὲ ξυγγενῶν	ὑπερηδόμενος	ξυμφοραῖς, ἀλλ´ ὡς ἔνι μάλιστα
[7, 12]	πολεμίων κατειλημμένης. διὸ δὴ καὶ	ὑπερήμεροι	γεγενημένοι ἐς τῶν στρατιωτῶν τὰς
[7, 28]	Ῥουσκιανή ἐστι τὸ Θουρίων ἐπίνειον,	ὕπερθεν	δὲ αὐτοῦ ὅσον ἀπὸ σταδίων
[7, 19]	ἐτύγχανε τεκτηνάμενος. τοῦ δὲ πύργου	ὕπερθεν	λέμβον τινὰ ἔθετο, πίσσης τε
[7, 29]	ἀλλὰ ἐν μὲν Θηβαΐδι τῇ	ὕπερθεν	οὔσῃ ὑφιζάνοντά τε καὶ ἀποχωροῦντα
[7, 35]	μὲν ἔνερθεν κατορύξαντες, τὰ δὲ	ὕπερθεν	πηλῷ ἐς τὸ ἀκριβὲς ἐπιβύσαντες,
[7, 19]	εἱστήκει, ἐκέλευε τὸν λέμβον ὑφάψαντας	ὕπερθεν	τῶν πολεμίων τοῦ πύργου ῥίπτειν.
[7, 10]	ποταμῷ ἡ πόλις κειμένη Ῥώμης	ὕπερθεν	ὡς ἀπὸ σταδίων εἴκοσι καὶ
[7, 1]	βασιλεῖ προσεκύνησεν, ἀλλὰ καὶ ἄλλως	ὑπεριδοῦσα	ἐς αὐτὴν ὕβρισεν. ἔτι γὰρ
[7, 24]	ἔργον ὑψηλόν τε καὶ δαιμονίως	ὑπέρογκον.	τῶν γὰρ στρατιωτῶν ὀλίγους τινὰς
[7, 17]	ἐκτόπους τε καὶ τῆς φύσεως	ὑπερορίους.	τὰ μὲν οὖν πρῶτα Βέσσας
[7, 14]	μέλαν αὐτοῖς παντελῶς τέτραπται, ἀλλ´	ὑπέρυθροί	εἰσιν ἅπαντες. δίαιταν δὲ σκληράν
[7, 4]	τοιάδε „Μηδεὶς ὑμῶν, ἄνδρες ἄρχοντες,	ὑπερφρονεῖν	τῶν πολεμίων ἅτε ἡμῶν τῷ
[7, 16]	ὃς δὴ τοῖς τὰς ἱκεσίας	ὑπερφρονοῦσι	νεμεσᾶν εἴωθε. ~Τοσαῦτα εἰπὼν ὁ
[7, 21]	μαχιμωτάτων ξυνιόντες στρατιωτῶν πλούτῳ τε	ὑπερφυεῖ	χρώμενοι καὶ ἵππων τε καὶ
[7, 29]	ὥρᾳ σκληροί τε λίαν καὶ	ὑπερφυεῖς	ἔν τε Βυζαντίῳ καὶ χωρίοις
[7, 26]	κλέος περιβαλέσθαι μέγα τε καὶ	ὑπερφυὲς	ἐς ἀνθρώπους ἅπαντας ἴσχυσε. Τουτίλαν
[7, 32]	ὀξυθυμωθεὶς βασιλεὺς ἠγανάκτει τε καὶ	ὑπερφυῶς	ἐπὶ τὸν Γερμανὸν ἠγριαίνετο τὴν
[7, 23]	καὶ αὐτὸν ὁ Τουτίλας ἰδὼν	ὑπερφυῶς	ἥσθη. εὐδοκιμοῦντα γὰρ ἐν μονομαχίαις
[7, 40]	πολλῇ διωθούμεναι ἀνέστρεφόν τε βιαζόμεναι	ὑπερφυῶς	καὶ αὖθις ἐν Πελοποννήσῳ ἐγένοντο.
[7, 23]	τὴν πόλιν εἶδε μεγίστην τε	ὑπερφυῶς	καὶ παντάπασιν ἀτείχιστον οὖσαν, πᾶσαν
[7, 20]	ἐλείποντο καὶ αὐτοὶ τῷ λιμῷ	ὑπερφυῶς	κεκακωμένοι. Τέσσαρες οὖν Ἴσαυροι, ἀμφὶ
[7, 1]	ἐγίνετο. καὶ μὴν καὶ σωφροσύνης	ὑπερφυῶς	μετεποιεῖτο. οὐδὲ γὰρ οὖν οὐδὲ
[7, 7]	ἤδη καὶ τῇ ἄλλῃ ἀπορίᾳ	ὑπερφυῶς	πιεζόμενοι, ἐπεὶ τό τε πάθος
[7, 19]	γὰρ ἐπιγενόμενος ἐς χρόνου μῆκος	ὑπερφυῶς	τε αὐτὸν ἠνία καὶ ἐς
[7, 18]	ὡς ἥκιστα προσδεχομένοις ἐπιστήσειν αὐτὸν	ὑπέσχετο.	καὶ ὃς ἀτυχήσειν μὲν αὐτὸν
[7, 39]	παρασκευῇ πεποιημένος αὐτίκα δὴ μάλα	ὑπέσχετο	πέμψειν. Τούτων δὴ καὶ πλειοτέρων
[7, 14]	ἐπῄνεσάν τε καὶ πράξειν ἅπαντα	ὑπέσχοντο,	εἴπερ αὐτοῖς τὸν Χιλβούδιον στρατηγὸν
[7, 14]	ποιήσειν, διαφυγόντες δὲ θύουσιν ὅπερ	ὑπέσχοντο,	καὶ οἴονται τὴν σωτηρίαν ταύτης
[7, 4]	αὐτὸν ἤδη ἁλῶναι καιρίᾳ πληγῇ	ὑπετόπαζεν.	οὕτω τε ξυνέβη Οὐαλάριδος τὸ
[7, 19]	Γότθοι εὐθὺς λιπόντες τὸ στρατόπεδον	ὑπεχώρησαν,	ἢ πλῆθος πολεμίων ὑποτοπήσαντες ἀμφὶ
[7, 19]	διὸ δὴ κατὰ τάχος ὀπίσω	ὑπῆγε	τὸ στράτευμα, ὡς ἐπιθησόμενος μὲν
[7, 9]	ἀλλὰ τὴν Γραικῶν ἐς τὸ	ὑπήκοον	ἀρετὴν ἢ ἀκοῇ λαβόντες ἢ
[7, 32]	παίδων νεανίας μὲν καὶ πρῶτον	ὑπηνήτης,	δραστήριος δὲ καὶ ἐς τὰς
[7, 6]	καὶ ἐπεί οἱ πολέμιον οὐδὲν	ὑπηντίαζεν,	ὀλίγους ἀεὶ τοῦ στρατοῦ περιπέμπων
[7, 19]	ἀντιστατοῦντος ᾔεσαν. Γότθοι δὲ οὐδαμῆ	ὑπηντίαζον,	ἀλλ´ ἐν τοῖς χαρακώμασιν ἡσυχῆ
[7, 4]	ἐχώρει· οἱ δὲ Ῥωμαῖοι εὐθὺς	ὑπηντίαζον.	ἐπειδή τε ἀμφότεροι ὁδῷ ἰόντες
[7, 14]	ὀλίγῳ στρατῷ, Σκλαβηνοὶ δὲ πανδημεὶ	ὑπηντίαζον.	μάχης τε καρτερᾶς γενομένης Ῥωμαίων
[7, 17]	ὅσα τοὺς οἰκέτας τοῖς κεκτημένοις	ὑπηρετεῖν	ἄξιον. εἰ δὲ τοῦτο οὐ
[7, 17]	τεθνεὼς ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον	ὑπῆρχεν,	ἐν τοῖς ἄγαν εὐδαίμοσιν ὁ
[7, 1]	ἀντ´ αὐτοῦ πρὸς Βελισαρίου αὐτίκα	ὑπῆρχεν·	ἐς δὲ τοὺς ἀγροίκους ὅτι
[7, 20]	ἡ φυλακὴ τοῦ ταύτῃ τείχους	ὕπνον	ἐκ περιτροπῆς τῶν ἄλλων αἱρουμένων
[7, 25]	μήτε ἀγνωμοσύνῃ εἰς τὸ θεῖον	ὑπὸ	ἀβελτερίας χρῆσθαι. τὰ γὰρ ἀνθρώπεια
[7, 33]	οὐκ ἐν τῷ δημοσίῳ οἰκήματι.	~Ὑπὸ	δὲ τὸν χρόνον τοῦ πολέμου
[7, 14]	ἴσχυσε περιβαλέσθαι ἀπ´ αὐτοῦ μέγα.	ὑπὸ	δὲ τὸν χρόνον τοῦτον Ἄνται
[7, 9]	ἀγροὺς ἐστέρηντο πρὸς τῶν πολεμίων,	ὑπὸ	δὲ τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἔπιπλα
[7, 8]	πόλεμον καθισταμένοις ἐφόδια. ἐπεὶ δὲ	ὑπὸ	Θευδάτῳ ταττόμενοι, ἀνδρὶ τὸ δίκαιον
[7, 15]	ἤδη ἐγένοντο. στρατιώτης δέ τις	ὑπὸ	Ἰννοκεντίῳ ταττόμενος αὐτόμολος παρὰ Τουτίλαν
[7, 9]	ὑμῶν δὲ οἰέσθω μηδεὶς μήτε	ὑπὸ	νέου φιλοτιμίας τὰ ὀνείδη ταῦτα
[7, 12]	ὦ δέσποτα, ἴσθι, ὡς τῶν	ὑπὸ	σοὶ στρατευομένων οἱ πλείους πρὸς
[7, 13]	λιμένα, πᾶσαι γεγόνασιν αὐτοῖς ἀνδράσιν	ὑπὸ	ταῖς ἐκείνων χερσί. Τουτίλας δὲ
[7, 36]	δὲ τὴν ἐπὶ Κεντουκέλλας ἰόντες	ὑπό	τε τοῖς ἐνεδρεύουσι γενόμενοι διεφθάρησαν.
[7, 7]	ἔθνος ἐπιδεδεῖχθαι καὶ ἀκουσίους μάλιστα	ὑπὸ	τοῖς ἐναντίοις γεγενῆσθαι ξυμβέβηκεν. ὥστε
[7, 40]	δὲ στρατηγοὶ παρ´ ὀλίγον ἐλθόντες	ὑπὸ	τοῖς πολεμίοις γενέσθαι ξὺν τοῖς
[7, 40]	πολλαὶ ἐς τὴν Καλαβρίαν ἐξενεχθεῖσαι	ὑπὸ	τοῖς πολεμίοις ἐγένοντο. οὐκ ἦν
[7, 40]	τύχη τέ τις αὐτῷ ξυνέβη	ὑπὸ	τοῖς πολεμίοις ἐνταῦθα γενέσθαι. ὃν
[7, 35]	εἶχον. ἐπεὶ δὲ τοῦτο πολλάκις	ὑπὸ	τὸν αὐτὸν χρόνον γεγονὸς εἶδον,
[7, 26]	τινι ξυνηνέχθη ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ	ὑπὸ	τὸν αὐτὸν χρόνον τόν τε
[7, 26]	ἀτειχίστων παντάπασιν ὄντων. ξυνηνέχθη δὲ	ὑπὸ	τὸν χρόνον τοῦτον Τουτίλαν δείσαντα,
[7, 30]	Βελισάριον ξὺν τῇ γυναικὶ εὗρεν.	ὑπὸ	τοῦτον τὸν χρόνον Ἀντωνίνα μὲν
[7, 16]	τοῦτο ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων.	ὑπὸ	τοῦτον τὸν χρόνον Ῥωμαῖοι ἐν
[7, 8]	καθελὼν πολλὴν τὸ λοιπὸν εἴασεν.	Ὑπὸ	τοῦτον τὸν χρόνον Ῥωμαῖός τις
[7, 29]	διέχει, Ῥηγίνων δὲ καταντικρὺ κεῖται.	~Ὑπὸ	τοῦτον τὸν χρόνον Σκλαβηνῶν στράτευμα
[7, 38]	ἐν τῷ πόνῳ τούτῳ γενόμενος.	~Ὑπὸ	τοῦτον τὸν χρόνον στράτευμα Σκλαβηνῶν
[7, 29]	τέναγος τοῦτο οὐδαμῆ εἶχεν, ἀλλ´	ὑπὸ	τῷ πηλῷ ἔτι μᾶλλον ἐγίνετο.
[7, 13]	δίωξιν ἐπὶ πλεῖστον ἐκπεπτωκότες ἐνέδραις	ὑπὸ	τῶν πολεμίων ἐνέτυχον. οὗ δὴ
[7, 17]	ἐπὶ μέγα κακοῦ ᾔρετο, βρώσεις	ὑποβάλλων	ἐκτόπους τε καὶ τῆς φύσεως
[7, 34]	πρέποι, ὡς Λαγγοβάρδαι μὲν ἐξ	ὑπογυίου	Ῥωμαίοις γεγένηνται φίλοι, Γήπαιδας δὲ
[7, 9]	αὐτοὺς ἔναγχός τε καὶ ἐξ	ὑπογυίου,	ὦ φίλοι Ῥωμαῖοι. ἀλλὰ τὴν
[7, 16]	προσώπων οὐδὲ ῥημάτων ὄγκῳ τῶν	ὑποδεξαμένων	διακεκρίσθαι οἶμαι, ἀλλ´ ἔν γε
[7, 16]	γὰρ ὅπως τιμῆς πρὸς τῶν	ὑποδεξαμένων	τινὸς τύχωσι, καθεῖναι αὑτοὺς ἐς
[7, 4]	αὐτοῖς τὰ κακὰ πρὸς τῶν	ὑποδεχθέντων	γενέσθαι ξυνέβη. τί δ´ ἂν
[7, 8]	ἐτρίβη συχνὸς, ἵππους τε καὶ	ὑποζύγια	παρασχόμενος, ἐφοδίοις τε αὐτοὺς δωρησάμενος,
[7, 11]	τὴν Ἀρίμινον ἴσχυσαν. τῶν μέντοι	ὑποζυγίων	ἁπάντων Γότθοι ἐκράτησαν, ἃ τῶν
[7, 34]	ἄλλα ἐπὶ Δακίας ἄττα χωρία	ὑπόθεσιν	ὑμῖν τοῦ πολέμου τοῦδε προΐσχονται
[7, 40]	ἔχουσι. ταύτῃ ὁ Τουτίλας τῇ	ὑποθήκῃ	ἀναπεισθεὶς φρουροὺς μὲν ἐν ὀχυρώμασι
[7, 4]	ξυμβέβηκε. τοσαῦτα ὑπειπὼν κἀκεῖνο ὑμᾶς	ὑπομνῆσαι	οὐκ ἄπο τρόπου οἴομαι εἶναι,
[7, 25]	δὲ τῶν πρότερον πεπραγμένων ὑμᾶς	ὑπομνῆσαι,	οὐχ ὅσον ἕνεκα τοῦ τὰς
[7, 25]	πάθοιμεν ἐξ ἐπιδρομῆς ἀπροσδόκητον, καὶ	ὑπόπτους	ξυμβαίνει Βελισάριόν τε καὶ Ἰωάννην
[7, 29]	ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ τῶν ἀναγκαίων	ὑποσπανίζειν	ἐπύθετο, ἐξαιρήσειν αὐτοὺς οἰόμενος ὅτι
[7, 25]	ἄλλως τε καὶ τῶν ἀναγκαίων	ὑποσπανίζον	ἀνδραγαθίζεσθαι ἥκιστα πέφυκεν. οὐ μὴν
[7, 3]	δέξασθαι. τῶν μὲν οὖν ἄλλων	ὑποστῆναι	τὸν κίνδυνον οὐδεὶς ἤθελεν, Ἀρταβάζης
[7, 21]	οὐκέτι ἀνίει, ἕως αὐτοὺς φιλανθρωπίας	ὑπόσχεσιν	ποιησάμενος ἀπεπέμψατο. Ἔπειτα δὲ Πελάγιόν
[7, 18]	τοῦ βασιλέως ἐπηγάγετο, πολλὰ σφίσιν	ὑποσχόμενος	πρός τε βασιλέως καὶ τοῦ
[7, 26]	ἤλαυνεν, ὅπερ οὐκ ἄν τις	ὑποτοπάζειν	ἔσχεν, ἐπεὶ καὶ ἄβατα τὰ
[7, 18]	τοῦ κόλπου κειμένην, ἀτείχιστον οὖσαν,	ὑποτοπάζοντες	Βελισάριον αὐτίκα δὴ διαβήσεσθαι τὸν
[7, 10]	θαρσοῦντες οὐδέν τε μεταξὺ ἐναντίωμα	ὑποτοπάζοντες	σφίσιν ἔσεσθαι, ὀλιγώρως ἤδη τὰ
[7, 27]	Τουτίλας εἶδε, πλείονα ἤπερ ἦν	ὑποτοπάζων	εἶναι τὸν τῶν πολεμίων στρατὸν
[7, 19]	στρατόπεδον ὑπεχώρησαν, ἢ πλῆθος πολεμίων	ὑποτοπήσαντες	ἀμφὶ τὸν Ἰσαάκην ὄπισθεν εἶναι,
[7, 38]	ἐν ταῖς ἐπάλξεσι Ῥωμαίους ἠνώχλουν.	ὑποτοπήσαντες	δὲ οἱ στρατιῶται, ὅσοι τὸ
[7, 29]	οἱ μὲν ταύτῃ ᾠκημένοι καταχωσθήσεσθαι	ὑποτοπήσαντες	ἐν δέει μεγάλῳ ἐγένοντο, οὐδὲν
[7, 32]	τι λάθρα ἐρεῖν βασιλεῖ βούλοιο,	ὑποτοπήσουσί	τε εὐθὺς οἱ ἀμφὶ Ἀρταβάνην
[7, 16]	τῷ πρεσβευτῇ τούτῳ, ὃς ἂν	ὑπούλων	τε καὶ ξυμπεπλασμένων ἀκούσας ῥημάτων
[7, 25]	ὑμεῖς δὲ τὴν εὐβουλίαν θαυμάζοντες	ὑπουργεῖτε	τῇ γνώμῃ ταύτῃ, τὸ ἔργον,
[7, 1]	τι ἄτοπον εἰς τὸ δημόσιον	ὑπουργήσαντας	ἐπὶ τὰς εὐθύνας ἐκάλει, τὴν
[7, 12]	στρατηγὸς γάρ τις, οἶμαι, τῶν	ὑπουργούντων	χωρὶς οὐκ ἂν γένοιτο. δορυφόρους
[7, 36]	τε ὄντος καὶ μέλλοντός τι	ὑποφαίνειν	ἡμέρας, τούτοις δὴ τοῖς ἀνδράσιν
[7, 31]	ἄλλα τε πολλὰ ἐνθένδε ἀγαθὰ	ὑποφαίνουσα	καὶ τῆς βασιλείας οὐ πόρρω
[7, 22]	Ἰονίου, πλὴν τοῦ Δρυοῦντος, αὖθις	ὑποχείρια	Γότθοις τε καὶ Τουτίλᾳ γέγονε.
[7, 18]	κομιδῆ τοὺς ἐνταῦθα βαρβάρους ὄντας,	ὑποχείρια	δὲ ποιησάμενον τὰ ἐντὸς κόλπου
[7, 24]	πολεμίοις ἐθάρσησαν. καὶ τῶν βαρβάρων	ὑποχωρούντων	διώκοντες τῶν Ῥωμαίων τινὲς πόρρω
[7, 28]	ἐνταῦθα, οὗ δὴ τῆς ἠϊόνος	ὑποχωρούσης	ἡ θάλασσα ὥσπερ ἐν κόλπῳ
[7, 20]	ἥσθη μέν πως τῇ ἀγγελίᾳ,	ὑποψίᾳ	δὲ καὶ ὣς ἐς τοὺς
[7, 40]	ἀρχήν. καί τινες μὲν ἐν	ὑποψίᾳ	εἶχον ὡς Τουτίλας τούτους δὴ
[7, 20]	καὶ οὐδεμία ἔτι ἐνέδρας τινὸς	ὑποψία	ἐλέλειπτο, Τουτίλας μὲν ἐς τὸν
[7, 18]	Τουλλιανὸς ᾔει. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	ὑποψίᾳ	οἱ στρατιῶται οὐδεμιᾷ ἐς Ἰταλιώτας
[7, 25]	ἑκάτερον ἡ ἐς ἀλλήλους ἀμφοῖν	ὑποψία.	οἷς δ´ ἂν αὕτη ἐγγένηται,
[7, 9]	δὲ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες	ὑποψίᾳ	πολλῇ ἐς τῶν Ἀρειανῶν τοὺς
[7, 13]	Ῥώμῃ τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἄρχουσιν	ὑποψία	προδοσίας πέρι ἐγένετο ἐς Κέθηγον,
[7, 4]	ὑπερβολὴν περιίσταται. καὶ ταῦτα οὐχ	ὑποψίᾳ	τανῦν ἠγμένος ἐν ὑμῖν εἴρηκα,
[7, 16]	τὰς αἰτίας αὐτίκα ἐξειπεῖν τὴν	ὑποψίαν	ἐκλύσομεν. ἦν μὲν ἡ νῆσος
[7, 32]	τὴν μαρτυρίαν παρασχόμενος ἐκλύειν τὴν	ὑποψίαν	ἔσχεν. αὐτοί τε γὰρ καὶ
[7, 32]	μή τινα ἐκ τῆς μελλήσεως	ὑποψίαν	λάβῃ. Ἡμέραις δὲ πολλαῖς ὕστερον,
[7, 16]	τὰς τῶν πόλεων πύλας ἐδέξαντο	ὑπτίαις	χερσὶ τὸν τῶν πολεμίων στρατὸν,
[7, 4]	ὁ δὲ βάρβαρος καιρίαν τυπεὶς	ὕπτιος	ἐς τὴν γῆν πεσεῖν ἔμελλεν,
[7, 15]	ἀνδρῶν μαχίμων. οὗ δὴ τῇ	ὑστεραίᾳ	Βαλεντῖνός τε καὶ Φωκᾶς ξὺν
[7, 21]	ἔργου Τουτίλας ἔσχε. ~Τῇ δὲ	ὑστεραίᾳ	Γότθους ἅπαντας ξυγκαλέσας ὁ Τουτίλας
[7, 34]	τοσαῦτα εἶπον. γενόμενοι δὲ τῇ	ὑστεραίᾳ	παρὰ βασιλέα καὶ οἱ Γηπαίδων
[7, 11]	τοὺς ἐναντίους διενοοῦντο. τῇ δὲ	ὑστεραίᾳ	πυθόμενοι ἀμφὶ ἡμέραν μέσην τῶν
[7, 24]	τὴν μάχην ηὐλίσαντο. Τῇ δὲ	ὑστεραίᾳ	Τουτίλας αὖθις παντὶ τῷ στρατῷ
[7, 14]	τούτῳ οὐδαμῆ ἴσχυσε. Χρόνῳ δὲ	ὕστερον	Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ διάφοροι ἀλλήλοις
[7, 20]	ἠξίου. ἡμέραις τε οὐ πολλαῖς	ὕστερον	αὖθις οἱ ἄνθρωποι παρ´ αὐτὸν
[7, 23]	παρὰ Βελισάριον ἦγον. Ὀλίγῳ δὲ	ὕστερον	Βελισαρίῳ ἔννοια γέγονεν ἐς Ῥώμην
[7, 34]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. χρόνῳ δὲ	ὕστερον	Γήπαιδές τε καὶ Λαγγοβάρδαι ἅτε
[7, 30]	ναῦς ἑκαστάτω ἀνακωχεύσαντες ἡσυχῆ ἔμενον,	ὕστερον	δὲ ἀπογνόντες τὴν ἀπόβασιν πρύμναν
[7, 38]	ἐν μὲν τῷ παραυτίκα ἐζώγρησαν,	ὕστερον	δὲ αὐτὸν ἐς πυρὸς ἐμβεβλημένον
[7, 39]	κρείσσους ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν ἅπαντες.	~Ὕστερον	δὲ Γότθοι τῷ Ῥηγίνων προσέβαλον
[7, 40]	διαχειμάζοντες οὐδέν τε δεδιότες πολέμιον.	ὕστερον	δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς στρατιὰν ἀξιολογωτάτην
[7, 7]	δίκην Δημήτριος γλώσσης ἀκολάστου ἐξέτισεν.	~Ὕστερον	δὲ καὶ Μαξιμῖνος πάσαις ταῖς
[7, 36]	πρῶτα ἐφειστήκει τῇ Βελισαρίου οἰκίᾳ,	ὕστερον	δὲ καταλόγου ἱππικοῦ ἄρχων ἔς
[7, 1]	βασιλέα ἦλθε καὶ πάντας ἀνθρώπους.	Ὕστερον	δὲ Οὐραΐαν Ἰλδιβάδῳ προσκεκρουκέναι ξυνέπεσεν
[7, 14]	ταύτῃ βαρβάρους. ἐνιαυτοῖς δὲ τρισὶν	ὕστερον	διέβη μὲν ὁ Χιλβούδιος τὸν
[7, 1]	πολεμίους αὐτομολεῖν μέλλοι, ὀλίγῳ δὲ	ὕστερον	δόλῳ ἔκτεινε καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 40]	καὶ Ἀρταβάνης δὲ οὐ πολλῷ	ὕστερον	ἐν Κεφαλωνίᾳ γενόμενος, ἐπειδὴ τοὺς
[7, 35]	οἰνῶνι κατέθεντο. μησὶ δὲ ὀκτὼ	ὕστερον	ἐν πίθοις τισὶν ἀναβράσσων ὁ
[7, 32]	ὑποψίαν λάβῃ. Ἡμέραις δὲ πολλαῖς	ὕστερον,	ἐπειδὴ παρὼν Βελισάριος ἄγχιστά που
[7, 31]	πέφυκεν. ὥστε ἀμέλει οὐ πολλῷ	ὕστερον	ἐπειδὴ τάχιστα ἡ βασιλὶς ἐξ
[7, 24]	πάσῃ ποιούμενοι. ἡμέραις δὲ πολλαῖς	ὕστερον	ἐπὶ τὸν περίβολον ὡς τειχομαχήσοντες
[7, 22]	τῆς ἀρετῆς μνήμην, τοὺς δὲ	ὕστερον	ἐπιγενησομένους τῶν ἔργων τὴν θέαν.
[7, 6]	τὰ φρούρια εἷλεν. ὀλίγον τε	ὕστερον	ἐς Τουσκίαν ἀφίκετο, καὶ τῶν
[7, 15]	ἐμπεπτωκέναι, ἰσχυριζόμενοι δὲ ὡς ὀλίγῳ	ὕστερον	ἑτέραν ἐπεκδρομὴν ἐς τοὺς πολεμίους
[7, 4]	τοῦ αἵματος οὐκέτι λωφήσαντος, τρίτῃ	ὕστερον	ἡμέρᾳ ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, Ῥωμαίοις
[7, 11]	ἡσύχαζε. χρόνῳ δὲ οὐ πολλῷ	ὕστερον	Ἰλλυριοὶ ξύμπαντες, ὅσοι ξὺν αὐτῷ
[7, 40]	δεδιήγηται, καὶ ἄλλοι οὐ πολλῷ	ὕστερον	Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες καὶ τοῖς
[7, 13]	ὁ δέ οἱ οὐ πολλῷ	ὕστερον	Ἰωάννην τε τὸν Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν
[7, 37]	τὸ πλέον ἐν ξυμβολῇ ἔσχον.	ὕστερον	μέντοι πλήθει τῶν ἐναντίων παρὰ
[7, 16]	παραλόγου γεγένηνται. ὅπως τοίνυν καὶ	ὕστερον	μὴ ταῦτα πάθοιμεν προνοεῖν ἄξιον.
[7, 35]	φεύγει. οὐ πολλῷ μὲν οὖν	ὕστερον	ὁ μὲν Οὐάκης νοσήσας ἐξ
[7, 40]	Βυζαντίου διέχει. οὐ πολλῷ δὲ	ὕστερον	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς τούτοις δὴ
[7, 40]	στρατιᾷ ξυσκευάζεσθαι, ὡς ἡμέραιν δυοῖν	ὕστερον	ὁδοῦ ἐνθένδε τῆς ἐπὶ τὴν
[7, 19]	θανάτου ἦγεν. ἡμέραιν δὲ δυοῖν	ὕστερον	Ῥουδερίχῳ τε ξυνέβη τελευτῆσαι τὸν
[7, 5]	~Χρόνῳ δὲ Τουτίλας οὐ πολλῷ	ὕστερον	στράτευμα ἐπί τε Ἰουστῖνον καὶ
[7, 27]	τῷ στρατῷ ἀφίκετο οὐ πολλῷ	ὕστερον.	ταῦτα μὲν οὖν τῇδε ἐχώρησε.
[7, 29]	ὕδωρ ἐπέκλυσεν αὖθις οὐ πολλῷ	ὕστερον.	ταύτῃ τε ἅπαντα ἐσεσήπει τὰ
[7, 7]	τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ) ὀλίγῳ	ὕστερον	τῇ πόλει Τουτίλαν τε καὶ
[7, 26]	παρόντι ἐζώγρησαν, οὐ πολλῷ δὲ	ὕστερον	τὸν ἄνθρωπον διεχρήσαντο. Ἰωάννης μὲν
[7, 5]	οὐδαμῆ διωκόμενοι ἔφευγον. χρόνῳ τε	ὕστερον	ὡς ἑκάστῳ ἔτυχεν ἐς ὀχυρώματά
[7, 22]	φύσεως οὐκ αἰσχυνομένους χρόνῳ τῷ	ὑστέρῳ	ἀπολιπεῖν. Ῥώμη μέντοι πόλεων ἁπασῶν,
[7, 1]	ἐπὶ μέγα δυνάμεως χρόνῳ τῷ	ὑστέρῳ	αὐτὸν ἥκοντα οὐκέτι ἀναστέλλειν οἷοί
[7, 37]	τῶν ἐπιτηδείων τῇ ἀπορίᾳ χρόνῳ	ὑστέρῳ	ἐξαιρήσειν καραδοκῶν τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους,
[7, 22]	Ῥώμη μέντοι πόλεων ἁπασῶν, ὅσαι	ὑφ´	ἡλίῳ τυγχάνουσιν οὖσαι, μεγίστη τε
[7, 8]	ἡ τύχη ἐπίστασθε δή που,	ὑφ´	οἵων τε καὶ ὁπόσων ἡσσημένοις
[7, 11]	εἴργασται. τὸ μὲν οὖν μηδὲν	ὑφ´	ὁτουοῦν ἁμαρτάνεσθαι οὔτε ἀνθρώπινον καὶ
[7, 19]	ὕδωρ εἱστήκει, ἐκέλευε τὸν λέμβον	ὑφάψαντας	ὕπερθεν τῶν πολεμίων τοῦ πύργου
[7, 29]	μὲν Θηβαΐδι τῇ ὕπερθεν οὔσῃ	ὑφιζάνοντά	τε καὶ ἀποχωροῦντα τοῖς καθήκουσι
[7, 36]	ἐλθόντος, ἐνταῦθα ἰσχυρότατα τοὺς πολεμίους	ὑφιστάμενοι	τὸ πλέον ἔσχον· τῶν τε
[7, 26]	ἐνταῦθα πολλὰ κρημνώδη τε καὶ	ὑψηλὰ	λίαν ἀνέχει, ἐπ´ αὐτοὺς ἤλαυνεν,
[7, 3]	πέτρα δέ τις ἐς ἄγαν	ὑψηλὴ	πρὸ τοῦ περιβόλου ἀνέχει, ὅθεν
[7, 24]	ἐκβᾶσα δὲ ἐς ἀρετῆς ἔργον	ὑψηλόν	τε καὶ δαιμονίως ὑπέρογκον. τῶν
[7, 24]	φόνος τῶν βαρβάρων ἅτε ἀφ´	ὑψηλοῦ	βαλλομένων πολὺς, κόπῳ τε πολλῷ
[7, 30]	τὸν στόλον τοῦτον ἅτε ἀφ´	ὑψηλοῦ	κατιδόντες εὐέλπιδές τε γενόμενοι οὐκέτι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/01/2010