>

Livre, Chap.
[7, 29]	ξυνέπεσεν, ἐγὼ δηλώσω. ἐτύγχανε μὲν	γαλήνη	τὴν θάλασσαν πολλὴ ἔχουσα, δελφίνων
[7, 33]	οὐδενὶ κόσμῳ. ἐγένετο δὲ ὧδε.	Γαλλίας	μὲν ὅλας τὰς σφίσι κατηκόους
[7, 33]	ὑπαντιάσαι. οὐ γάρ ποτε ᾤοντο	Γαλλίας	ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ κεκτῆσθαι Φράγγοι,
[7, 33]	δὲ χρυσοῦν ἐκ τῶν ἐν	Γάλλοις	μετάλλων πεποίηνται, οὐ τοῦ Ῥωμαίων
[7, 32]	δὲ Λεόντιον παρείχετο, τὸν Ἀθανασίου	γαμβρὸν,	ἄνδρα λόγου τε τοῦ δικαίου
[7, 40]	Βιταλιανοῦ μὲν ἀδελφιδοῦν, Γερμανοῦ δὲ	γαμβρὸν,	ξὺν Ἰουστινιανῷ θατέρῳ τοῖν Γερμανοῦ
[7, 20]	ἥκιστα Ῥουστικιανῇ, τῇ Βοετίου μὲν	γαμετῇ	γενομένῃ, παιδὶ δὲ Συμμάχου, καὶ
[7, 37]	τὴν παῖδά οἱ γυναῖκα ἐδεῖτο	γαμετὴν	δοῦναι. ὁ δὲ τὴν αἴτησιν
[7, 31]	ὁ Πομπηίου τοῦ Ὑπατίου γυναῖκα	γαμετὴν	ἐποιήσατο. ταύτην Ἀρταβάνης τὴν ξυμφορὰν
[7, 39]	γυνὴ Πασσάρα ὄνομα) Ματασοῦνθαν ἐν	γαμετῆς	ἐποιήσατο λόγῳ, τὴν Ἀμαλασούνθης τῆς
[7, 31]	καὶ ἐκ παιδὸς αὐτῷ ἐς	γάμον	ἐλθοῦσα. ἣν δὴ πολλῷ ἔμπροσθεν
[7, 31]	ἐς τοῦτο αὐτὸν ἡ τοῦ	γάμου	ἐλπὶς, ἄλλα τε πολλὰ ἐνθένδε
[7, 28]	ἀδεέστερον τῇ διαίτῃ ἐχρῶντο. οὔτε	γὰρ	ἀγηγερμένοι ἡσύχαζον οὔτε ἄγχιστα τῆς
[7, 9]	ἑκατέρων τῶν στρατοπέδων. τοὺς μὲν	γὰρ	ἀγροὺς ἐστέρηντο πρὸς τῶν πολεμίων,
[7, 31]	ἠξίου. ἡ δὲ βασιλὶς (ἐπεφύκει	γὰρ	ἀεὶ δυστυχούσαις γυναιξὶ προσχωρεῖν) ἀκουσίῳ
[7, 20]	δὲ ἀπημελημένον ὡς μάλιστα. οἷς	γὰρ	ἀεὶ τὴν φυλακὴν ἐπικεῖσθαι ξυνέβαινε,
[7, 32]	διασώσασθαι τὸν ἄνθρωπον ἴσχυσε. τὴν	γὰρ	αἰτίαν ἐφ´ ἑαυτὸν ἕλκων τε
[7, 26]	δὲ σχεδόν τι ἁπάσας. Ῥώμης	γὰρ	ἁλισκομένης πολλοὶ μὲν ἄνδρες φεύγουσι
[7, 25]	τῶν πεπραγμένων ὁρᾶν πάρεστι. γνῶμαι	γὰρ	ἀλλήλαις μαχόμεναι διὰ τῶν ἔργων
[7, 25]	οὕτω δεδουλῶσθαι τὸ φρόνημα; οὐ	γὰρ	ἄλλο οὐδὲν τὸ τοιοῦτόν ἐστιν
[7, 19]	ἕξουσιν ὅπη διαφυγόντες σωθήσονται. ὀχύρωμα	γὰρ	ἄλλο ταύτης δὴ τῆς χώρας
[7, 34]	τε καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον. οἱ	γὰρ	ἄλλοι ξύμπαντες Ἔρουλοι ἐς τρισχιλίους
[7, 20]	τὰ ἱερὰ κατέφυγον μόλις. τῶν	γὰρ	ἄλλων ἁπάντων οἱ μὲν ἀπιόντες
[7, 16]	τούτων ὧν αὐτὸς εἴρηκας. τί	γὰρ	ἄν τις ἐνοχλοίη τόν γε
[7, 30]	τὰ ἐκείνῃ πολιορκοῦντας πολίσματα. οὕτω	γὰρ	ἂν αὐτοῖς Τουτίλαν διαλύσαντα τὴν
[7, 21]	καὶ τοὺς κατηκόους τηρεῖν. ταὐτὸν	γὰρ	ἂν εἴη λέγειν τὴν εὐημερίαν
[7, 20]	εἰπὼν οὐκ εἴα διώκειν. τί	γὰρ	ἂν ἥδιον ἀνθρώπῳ γένοιτο, ἔφη,
[7, 34]	κομιοῦντες ἐφ´ ὑμᾶς ἥκουσιν. οὗτοι	γὰρ	ἂν μόνοι τὰ ἔσχατα ἐς
[7, 34]	ἐς φιλίαν Γήπαισιν ἔχει. οὕτω	γὰρ	ἂν τὰ ξυνοίσοντα ὡς ἀσφαλέστατα
[7, 22]	τῆς γνώμης ἑτοίμως ἕστηκεν. ὁποῖα	γὰρ	ἂν τῶν ἀρχόντων τὰ ἔργα
[7, 11]	τὴν βασιλέως δηλώσας γνώμην. οὕτω	γὰρ	ἂν ὑμῖν τά τε ἐκ
[7, 39]	ἦρχον, ὥσπερ μοι εἴρηται, τὰ	γὰρ	ἀναγκαῖα σφᾶς παντάπασιν ἐπελελοίπει, αὑτούς
[7, 39]	ὀλίγου εὐπετῶς ἴσχυσε. Ῥωμαῖοί τε	γὰρ,	ἄνδρες ἀγαθοὶ τὰ πολέμια, τῶν
[7, 11]	ὡς ἀντιταξόμενος ἔστη· ἐπὶ πλεῖστον	γὰρ	ἀνδρίας ἐτύγχανεν ἥκων· πολλοὺς δὲ
[7, 22]	καὶ ἀξιολογωτάτη ὡμολόγηται εἶναι. οὐ	γὰρ	ἀνδρὸς ἑνὸς ἀρετῇ εἴργασται οὐδὲ
[7, 25]	θεῖον ὑπὸ ἀβελτερίας χρῆσθαι. τὰ	γὰρ	ἀνθρώπεια καὶ σφάλλεσθαί ποτε πέφυκεν,
[7, 31]	αὐτὸν τὸ λοιπὸν ἔσεσθαι. οἱ	γὰρ	ἄνθρωποι εὐημερίας ἐκ τοῦ παραλόγου
[7, 25]	πράγμασι διδόναι βλάβος. φύσει μὲν	γὰρ	ἄνθρωποι οὐδέν τι μέγα διαφέρειν
[7, 29]	δὴ αὐτῶν ἑκάστῳ ἤρεσκε. φιλοῦσι	γὰρ	ἄνθρωποι τοῖς παροῦσι διαπορούμενοι τὰ
[7, 34]	βασιλεῦ, ταῦτα, οὐκ ἔστι. δύναμις	γὰρ	ἀνθρώπου φύσιν ἐνδείκνυται μόνη, ἐξάγουσα
[7, 21]	δὴ μάλα πολέμια ἔσται. οὐ	γὰρ	ἀνθρώπων γένει οὐδὲ φύσει ἐθνῶν
[7, 20]	οὗπερ ὁ Βέσσας κατέλυε. τὰς	γὰρ	ἀνοσίας, ὥς γε δεδήλωται, τοῦ
[7, 26]	ὅτι Γιλάκιος στρατηγὸς εἴη. τὸ	γὰρ	ἀξίωμα, ὃ δὴ πρὸς βασιλέως
[7, 7]	πρὸς τῶν βαρβάρων πολιορκούμενος. ἤδη	γὰρ	ἅπαντα σφᾶς τὰ ἐπιτήδεια ἐπελελοίπει.
[7, 26]	μὲν ὡς ἥκιστα ἐφυλάξατο· ἦ	γὰρ	ἅπαντας σαγηνεύσας εὐθὺς τοὺς ἐναντίους
[7, 16]	ταῦτα πάθοιμεν προνοεῖν ἄξιον. τοὺς	γὰρ	ἅπαξ ἀγνοίᾳ σφαλέντας ἐς τὴν
[7, 17]	πάθους ἀκμῇ τοῦτο σταθμώμενοι. ὁ	γὰρ	ἀπογνῶναι τὴν σωτηρίαν ἠναγκασμένος οὐκ
[7, 24]	ἀνοικοδομήσασθαι σθένει παντὶ ἔγνωσαν· καθελόντες	γὰρ	αὐτὸ πρότερον ἔτυχον· τά τε
[7, 1]	αὐτοῦ ἐπιδημοίη στρατιᾶς πλῆθος. ἀπεδίδοντο	γὰρ	αὐτοῖς κατὰ γνώμην τὰ ὤνια
[7, 4]	τῶν ἀνδρῶν ἀδικίᾳ θαρροῦντας. οὕτω	γὰρ	αὐτοῖς τὰ ἐς τοὺς κατηκόους
[7, 22]	ἀγροὺς γεωργεῖν ᾗπερ εἰώθεσαν· ἔσεσθαι	γὰρ	αὐτοῖς τἀγαθὰ ἀπήγγελλον τῶν κεκτημένων.
[7, 1]	τὸ Γότθων ἔχθος ἐνέπεσε. βουλομένοις	γὰρ	αὐτοῖς ὡς ἥκιστα ἦν οὕτως
[7, 39]	ἔφασκεν αὐτὸς οὐκέτι εἶναι. ἀκηκοέναι	γὰρ	αὐτοκράτορα τοῦδε τοῦ πολέμου τὸν
[7, 12]	καὶ Σπολίτιον Γότθοις ἐνδοῦναι· λογισμοὺς	γὰρ	αὐτὸν Βελισάριος τῶν βεβιωμένων ἠπείλησε
[7, 4]	τοῦ ἀνδρὸς ὠθῶν ἔγκατα. οὔπω	γὰρ	αὐτὸν ἤδη ἁλῶναι καιρίᾳ πληγῇ
[7, 1]	θεάματος τούτου οὐδεὶς ἔλαβε. πομπῇ	γὰρ	αὐτοῦ ἰσχυροτάτῃ ἡ πρόοδος ἐῴκει,
[7, 7]	τῷ Κόνωνι στρατιῶται πάντες. πολλὴ	γὰρ	αὐτοὺς ἀνάγκη τοῦ λιμοῦ ἐπίεζε.
[7, 26]	ἀνιεὶς οὔτε ἡμέραν, ᾔει (ἐνταῦθα	γὰρ	αὐτοὺς ἀπολιπὼν Τουτίλας ἔτυχεν) ὅπως
[7, 34]	κατὰ μόνας αὐτοὶ ἔσεσθαι (πλήθει	γὰρ	αὐτοὺς ἐλασσοῦσθαι τῶν πολεμίων ξυνέβαινε)
[7, 19]	ἐν τῇ γεφύρᾳ πεποιημένων. ξυμμετρησάμενος	γὰρ	αὐτοὺς ἐς τὸ ἀκριβὲς ἔτυχε
[7, 14]	αὐτὴν τῶν ταύτῃ βαρβάρων. ταύτῃ	γὰρ	αὐτοὺς καὶ τῇ ἀμφ´ αὐτὴν
[7, 28]	τὸν δορυφόρον αὐτοῖς ἐπιστήσας. οὕτω	γὰρ	αὐτοὺς ῥᾷστα ᾤετο σφίσι μὲν
[7, 31]	Πρεϊέκτᾳ ξυνοικίζεσθαι οὐδαμῆ ἴσχυσεν. ἦν	γὰρ	αὐτῷ γυνὴ πρότερον ξυγγενής τε
[7, 3]	ὅθεν ἀπαλλαγέντες πρότερον ἔτυχον. οὐδὲ	γὰρ	αὐτῶν οἱ ἐσεληλυθότες ἔχεσθαι ἴσχυσαν.
[7, 18]	γονάτων λαβόμενος ζωγρεῖσθαι ἠξίου. „οὐ	γὰρ	ἀχρεῖός σοι“ ἔφη, „καὶ τῷ
[7, 9]	ἐκόμισαν οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ἅπαντα	γὰρ	ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἐν τοῖς
[7, 24]	γέγονε τοίνυν καρτερὰ μάχη. οἱ	γὰρ	βάρβαροι τὰ μὲν πρῶτα ἐλπίδα
[7, 7]	ἐνδιδόντας μεγάλων ἀπηλλάχθαι κακῶν. ἀδύνατον	γὰρ	βασιλέα τὸ λοιπὸν ἄλλην σφίσιν
[7, 34]	μὴ, ἐκποδὼν ἀμφοτέροις στῆναι. ταῦτα	γὰρ	βουλευόμενοι δίκαιά τε ποιεῖτε καὶ
[7, 34]	ὑμῶν αὐτῶν λαβεῖν πάρεστι. σκέψασθε	γάρ·	Γότθοι μὲν τὴν Δακῶν χώραν
[7, 13]	ἐκ θαλάσσης ἀποκεκλεισμένων φορτίων. ἐπειδὴ	γὰρ	Γότθοι Νεάπολιν εἷλον, ναυτικὸν ἐνταῦθα
[7, 26]	τοῦ θυμοῦ ἀβελτερίας ἀπώνατο. στράτευμα	γὰρ	δεκαπλάσιον ἢ τὸ τῶν ἐναντίων
[7, 34]	πρὸς Λαγγοβαρδῶν, αὐτόθεν δῆλον, δίκῃ	γὰρ	διαλύειν τὰ διάφορα ἐν σπουδῇ
[7, 16]	ἐς αὐτὸν χρῆσθαι. τετιμῆσθαι μὲν	γὰρ	διαφερόντως ἐκείνῳ ξυμβαίνει, ὅτῳ ἂν
[7, 24]	ἐναρμόσασθαι τῷ περιβόλῳ ἰσχύσαντος. πάσας	γὰρ	διαφθείρας Τουτίλας ἔτυχεν, ἅσπερ οὐκ
[7, 13]	ἐπὶ Θρᾴκης χωρία ἦλθον. ἐνταῦθα	γὰρ	διαχειμάσαντες ἔμελλον ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ
[7, 4]	ἀναπεπτωκότι ἐπ´ αὐτοὺς ἴτω. πολλοὶ	γὰρ	δόξῃ οὐκ ἀληθεῖ ἐξηπατημένοι σφᾶς
[7, 7]	οὐκ ἀναμείναντες τὴν κυρίαν (λίαν	γὰρ	ἐβιάζοντο τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ)
[7, 36]	καταλῦσαι τὸν βίον. ὁρμῆσαι μὲν	γὰρ	ἔγνωσαν ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἐκ
[7, 14]	Ῥωμαίων στρατηγοῦ Χιλβουδίου γεγενημένοις. τὰ	γὰρ	ἔθνη ταῦτα, Σκλαβηνοί τε καὶ
[7, 4]	ἐλπίδος ἀπολωλέναι λελείψεται. ἐκ μυριάδων	γὰρ	εἴκοσιν ἐς πεντακισχιλίους ἡμᾶς ἀποκεκρίσθαι
[7, 20]	καὶ τὸν Γότθων στρατόν· δυνατοὶ	γὰρ	εἶναι τοῦτο ποιεῖν ἰσχυρίζοντο οὐδενὶ
[7, 16]	ἡμᾶς τῇ ἀτιμοτάτῃ ξυνέταξας. ὑβρίζειν	γὰρ	εἰς ἄνδρα φίλον τε καὶ
[7, 4]	ἄνδρας ἐς εὐτυχίαν παρακαλεῖ. τύχη	γὰρ	εἰς ἀπόγνωσιν ἀγαθῶν ἐλπίδων ἐλθοῦσα
[7, 25]	τόδε τοῦ χρόνου δεδύνηνται. ἀναχαιτίζει	γὰρ	ἑκάτερον ἡ ἐς ἀλλήλους ἀμφοῖν
[7, 25]	ἐν Περυσίᾳ πολεμίοις ἰέναι. ἢν	γὰρ	ἐκείνους ἐξελεῖν δυνήσησθε, αὖθις ὑμῖν
[7, 40]	ξὺν τοῖς οἰκείοις διαχειμάζοντας. ἢν	γὰρ	ἐκείνων περιεσόμεθα, Σικελίας αὖθις ἅμα
[7, 18]	ἧσσον ἢ πρότερον ἦσαν. οὐδὲ	γὰρ	ἑκόντας αὐτοὺς προσκεχωρηκέναι βαρβάροις τε
[7, 20]	Ἰσαύρων ἐνδώσειν τὴν πόλιν· ἤδη	γὰρ	ἔκπυστος ὁ λόγος ἐς τῶν
[7, 27]	διεσώσατο ἐκ τοῦ παραδόξου. νῆες	γὰρ,	ἐν αἷς ὅ τε Οὐαράζης
[7, 1]	ἔμενον, Βιτάλιος δὲ μόνος (ἔτυχε	γὰρ	ἐν Βενετίοις ἄλλο τε πλῆθος
[7, 12]	ἐς τὸν πόλεμον παρεσκεύασται· εἰμὶ	γὰρ	ἐν Ἰταλιώταις ἤδη που μέσοις·
[7, 23]	Τουτίλας ἰδὼν ὑπερφυῶς ἥσθη. εὐδοκιμοῦντα	γὰρ	ἐν μονομαχίαις τὸν νεανίαν ἤκουσέ
[7, 1]	ἐγεγόνει ἀνθρώπων ἁπάντων· τῶν τε	γὰρ	ἐν ξυμβολῇ ἠτυχηκότων χρήμασι μεγάλοις
[7, 25]	καὶ ἀπαρνεῖσθαι ἀνθρώπους εἶναι. τὸ	γὰρ	ἐν οὐδενὶ σφάλλεσθαι χρόνῳ θεοῦ
[7, 30]	ἔπλει τοῦ Ἀγκῶνος εὐθύ. ταύτῃ	γὰρ	ἐν Πικηνοῖς τε γενήσεσθαι ξὺν
[7, 14]	μακρὰν καταστήσεσθαι χρημάτων μεγάλων. εἶναι	γὰρ	ἐν τῷ Σκλαβηνῶν ἔθνει Χιλβούδιον,
[7, 14]	ἄνωθεν τοῖς βαρβάροις. θεὸν μὲν	γὰρ	ἕνα τὸν τῆς ἀστραπῆς δημιουργὸν
[7, 6]	λέγοντα, ὡς ἥκιστα ἤθελον. Κόνων	γὰρ	ἐνταῦθα ἐφύλασσε, Ῥωμαίων τε καὶ
[7, 10]	αὐτοὺς τρόπῳ ὁτῳοῦν βιαζόμενοι. οὐ	γὰρ	ἐξ ἀντιπάλου τῆς δυνάμεως ἐπ´
[7, 34]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἰέναι. ἐτύγχανε	γὰρ	ἐξ Ἰταλίας καὶ αὐτὸς ἥκων.
[7, 8]	οὐδὲν ἀδικοῦντες μεταλαχεῖν. τό τε	γὰρ	ἐξαμαρτεῖν καὶ τὸ διακωλύειν τὴν
[7, 4]	πράγματα αὐτὸς ἔσφηλεν. ὁ μὲν	γὰρ	ἔξω βελῶν γεγονὼς τοῦ τραύματος
[7, 4]	τὸν ἀγῶνα γίνεσθαι πρέποι. οὐ	γὰρ	ἐπ´ ἄλλους τινὰς ἀνθρώπων χωροῦμεν
[7, 25]	ὡς τὸ εἰκὸς, οἰκειούμενοι. ὁ	γὰρ	ἐπαινέσας τὸν δράσαντα οὐδέν τι
[7, 34]	δρᾶν ἐξουσίᾳ τὸν τρόπον. ἰδοὺ	γὰρ,	ἐπειδὴ τάχιστα Γήπαιδες εἶδον Γότθους
[7, 40]	οἱ βάρβαροι οὐκέτι εἶχον. λείαν	γὰρ	ἐπήγοντο ἀνθρώπων τε καὶ ζῴων
[7, 10]	ἂν δυνατὸν εἴη διενεγκεῖν. τὸ	γὰρ	ἐπὶ τὰ Ῥώμης χωρία ἀποβαίνειν
[7, 9]	οὐκ ἔστι τούτων οὐδέτερον. οὐ	γὰρ	ἐπὶ φαύλοις τισὶν οὐδὲ εἰς
[7, 19]	γεγονὼς ἐνόσει τὸ σῶμα. πυρετὸς	γὰρ	ἐπιγενόμενος ἐς χρόνου μῆκος ὑπερφυῶς
[7, 13]	τοὐναντίον Βελισαρίῳ ἀποκεκρίσθαι. οἷς μὲν	γὰρ	ἐπιπνεῖ ἐξ οὐρίας τὸ πνεῦμα
[7, 1]	καὶ στρατιώταις ἐγένετο. ἀντιτείνειν τε	γὰρ	ἐπιτάττοντι, οἶμαι, οὐδεὶς ἐτόλμα, ἐπιτελῆ
[7, 31]	αὐτὸν ἐς Βυζάντιον μεταπέμποιτο. ἐνῆγε	γὰρ	ἐς τοῦτο αὐτὸν ἡ τοῦ
[7, 8]	ἡμῖν αὐτοῖς γεγενῆσθαι δοκεῖν. οὐ	γὰρ	ἔστιν, οὐκ ἔστι, τὸν ἀδικοῦντα
[7, 16]	ὑμᾶς τὸ πιστὸν ἕξομεν. οὐ	γὰρ	ἔστιν, οὐκ ἔστι, τὸν τῶν
[7, 39]	αὐτίκα δὴ μάλα μετέμελεν. ἦν	γὰρ	ἐσχατογέρων τε ὁ ἀνὴρ μάλιστα
[7, 23]	ἅμα τοῖς πεντεκαίδεκα στρατιώταις {τοσούτους	γὰρ	ἑταιρίσασθαι ἴσχυσε} τοῦ τε φυλακτηρίου
[7, 34]	ἐν πολλῇ ἀμηχανίᾳ ἐγένοντο. οὔτε	γὰρ	ἔτι ἐδύναντο πρόσω ἰέναι οὔτε
[7, 31]	ἐθαύμαζε καὶ ἄλλως ἠγάπα. ἦν	γὰρ	εὐμήκης τε τὸ σῶμα καὶ
[7, 32]	Χριστιανῶν λόγια σπουδὴν ἔχων. ἀλλὰ	γὰρ“	ἔφη „οὐδέ τίς σοι ἀντιστήσεται
[7, 39]	τότε δὴ ὁ Τουτίλας, ἡμέρα	γὰρ	ἡ ξυγκειμένη αὐτῷ τε καὶ
[7, 14]	γίνεται ἐν Σκλαβηνοῖς μέσοις. ἐπεκηρυκεύοντο	γὰρ	ἤδη καὶ ἀλλήλοις ἀνεμίγνυντο ἀδεῶς
[7, 2]	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν παρακαλοῦντες. πολὺν	γὰρ	ἤδη πόθον τῆς Ἰλδιβάδου ἀρχῆς
[7, 34]	ἐκ τοῦ παντὸς χρόνου. ἐπειδὴ	γὰρ	ἡμᾶς πολεμησείοντας ἐπ´ αὐτοὺς εἶδον,
[7, 9]	κομπωδεστέρους ποιεῖσθαι τοὺς λόγους. οὐ	γὰρ	ἡμετέρας ἀρετῆς ἔργον εἶναί φημι
[7, 12]	ἐπιτάττειν αὐτοῖς ἥκιστα ἔχομεν. ἀφείλετο	γὰρ	ἡμῶν τὴν παρρησίαν τὸ ὄφλημα.
[7, 39]	ἤδη ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἤλπιζε	γὰρ,	ἢν ξὺν αὐτῷ ἐν τῷ
[7, 8]	τοῦ πολέμου κεκτῆσθαι κράτος. σκέψασθε	γάρ·	ἦν ἡμῖν κατ´ ἀρχὰς τοῦδε
[7, 4]	ἀγῶνα καθιστάμεθα τόνδε. οἱ μὲν	γὰρ	ἡσσηθέντες, ἂν οὕτω τύχοι, οὐκ
[7, 22]	ἀνάγκη τὸ ἕτερον εἶναι· ἢ	γὰρ	ἡσσηθήσῃ βασιλέως ἐν τῷδε τῷ
[7, 1]	ὑπεριδοῦσα ἐς αὐτὴν ὕβρισεν. ἔτι	γὰρ	Ἰλδίβαδος πενίᾳ ξυνῆν ὡς ἥκιστα
[7, 18]	Ῥώμην χωρία μᾶλλον ξυνοίσειν· πεζῇ	γὰρ	ἰοῦσι χρόνον τε σφίσι τετρίψεσθαι
[7, 37]	ἐκ βασιλέως σφίσιν ἀφίξεσθαι. ἀδύνατον	γὰρ	Ἰουστινιανὸν τὸ λοιπὸν εἶναι πόλεμον
[7, 32]	ἔργον θήσεσθαι σφίσι. καὶ ἦν	γὰρ	Ἰουστῖνος ὁ πρεσβύτερος τῶν Γερμανοῦ
[7, 1]	καὶ δεδιότες τὴν δύναμιν. ἑπτακισχιλίους	γὰρ	ἱππέας ἐκ τῆς οἰκίας παρείχετο·
[7, 34]	ἠναγκασμένοι ἡσυχῆ ἔμενον. τοῦ μὲν	γὰρ	Ἴστρου ἐπέκεινα προσποιεῖσθαι ὑμεῖς οὐδὲν
[7, 40]	φρουρίων διατριβὴν ἐνταῦθα ἔχειν. ἔναγχος	γὰρ	ἰσχυρίζετο ἀκηκοέναι, ἡνίκα παρὰ τοῖς
[7, 1]	λόγον οὐκ ἔχοντας. τοὺς μὲν	γὰρ	Ἰταλιώτας οὔτε τῶν βασιλέως ἁψαμένους
[7, 7]	πρὸς τῶν πολεμίων πεπόνθατε. μόνους	γὰρ	Ἰταλιωτῶν ὑμᾶς ἁπάντων εὔνοιάν τε
[7, 4]	τοιαύτη δεδόχθω νίκη. δόξαν τε	γὰρ	καὶ ἀδοξίαν ἡ τῶν πραγμάτων
[7, 14]	ἀλλήλους τι διαλλάσσουσιν. εὐμήκεις τε	γὰρ	καὶ ἄλκιμοι διαφερόντως εἰσὶν ἅπαντες,
[7, 36]	σφᾶς ἐδέοντο στεῖλαι. παῖδάς τε	γὰρ	καὶ γυναῖκας σφίσιν ἐν γῇ
[7, 12]	ποτε ἱκανὸς εἴη. Θρᾷκας μὲν	γὰρ	καὶ Ἰλλυριοὺς ἐνδελεχέστατα περιελθόντες στρατιώτας
[7, 27]	παρόντι ἀξύμφορον εἶναι. στρατιώταις τε	γὰρ	καὶ ἵπποις ἐς ἐκεῖνο τοῦ
[7, 32]	τὴν ὑποψίαν ἔσχεν. αὐτοί τε	γὰρ	καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης διώμοτοι
[7, 30]	ῥᾷστά τε διεπράξατο τοῦτο. ἤδη	γὰρ	καὶ ὁ Μηδικὸς πόλεμος ἐπικείμενος
[7, 21]	διασώζουσι δηλονότι τὸ δίκαιον. μεταβαλλομένοις	γὰρ	καὶ τὰ παρὰ τοῦ θεοῦ
[7, 26]	ἐς ἀνθρώπους ἅπαντας ἴσχυσε. Τουτίλαν	γὰρ	καὶ τὸν Γότθων στρατὸν τειχομαχεῖν
[7, 32]	καιροῦ γεγονότα ὠνείδιζεν. ἐπὶ μὲν	γὰρ	κακοῖς ἀλλοτρίοις γενναῖόν τε καὶ
[7, 8]	μεταβάλλουσιν ἐπὶ τοὐναντίον. φιλανθρωπίαν μὲν	γὰρ	καλεῖν τὴν παρανομίαν εἰώθασιν, ἐξ
[7, 20]	αὐτοῖς ξυμφυλάσσειν ἠδύνατο. ὀλίγοι τε	γὰρ	κομιδῆ ἐνταῦθα, ὥσπερ μοι ἐρρήθη,
[7, 9]	τῶν Ἀλεξάνδρου μέμνησθε λογισμῶν. ἐῶ	γὰρ	λέγειν τούς τε στρατιώτας καὶ
[7, 28]	εἰκὸς, ἀποκρούεσθαι δυνατοὺς ἔσεσθαι. τὰ	γὰρ	Λευκανῶν ὄρη μέχρι ἐς Βριττίους
[7, 8]	πράγματα Γότθοις παράσχωσιν. ἐν πεδίῳ	γὰρ	μᾶλλον ἐκ τοῦ εὐθέος διακρίνεσθαι
[7, 16]	αὐτῶν μέμψιν ἡμῖν ἀναθήσεις. τῷ	γὰρ	μὴ ἐπιτηδείως τοῖς παροῦσιν αἰτεῖσθαι
[7, 20]	ξυναγαγὼν σκεδάννυσθαι οὐδαμῆ εἴασεν· ἔδεισε	γὰρ	μή τις ἐνέδρα πρὸς τῶν
[7, 6]	Δημήτριος ὁ στρατηγὸς ἦν. τὰς	γὰρ	ναῦς ἁπάσας σὺν αὐτοῖς φορτίοις,
[7, 4]	τῶν ἐναντίων ἐλπίδα ἔχω. τοῖς	γὰρ	νενικηκόσιν ἀεὶ τὸ πλείοσί τε
[7, 40]	περίοδον ἐς Ἰταλίαν κομίζεσθαι· διαπορθμεύεσθαι	γὰρ	νηῶν σφίσιν οὐ παρουσῶν ἀμήχανα
[7, 25]	ἐν καλῷ κείσεται. τὸ μὲν	γὰρ	ξυμπεσὸν οὐδ´ ἂν ὁ πᾶς
[7, 5]	αἰσχράν τινα ξύμπαντες ᾔεσαν. οὐδὲ	γὰρ	ξυντεταγμένοι οὐδὲ κατὰ ξυμμορίας τινὰς,
[7, 22]	Τουλλιανῷ ἀπολιπὼν πρότερον ἔτυχεν· ἀγαθοὶ	γὰρ	οἱ βάρβαροι οὗτοι μάχεσθαι ἐν
[7, 10]	ὡς μάλιστα ὀλίγους εἶχε (τοὺς	γάρ	οἱ ἑπομένους τοῦ ἐν Μήδοις
[7, 11]	Πίσαυρον, Βελισάριος καταλαβεῖν ἔγνω· ἔδοξε	γάρ	οἱ ἐς ἵππων νομὰς ἐπιτηδείως
[7, 25]	ἅτε ἀνδρεῖον ὑμῖν ξυμβαίνει. ῥᾷον	γὰρ	οἱ θρασεῖς εὔτολμοι κέκληνται ἢ
[7, 19]	ποιεῖν τὰ ἐπαγγελλόμενα ἔγνω. ἔτι	γάρ	οἱ μόνῳ τι τοῦ σίτου
[7, 39]	ἀνασώσασθαι. καὶ πρῶτα μὲν (ἐτετελευτήκει	γάρ	οἱ πολλῷ πρότερον ἡ γυνὴ
[7, 3]	ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. καὶ, ἦν	γάρ	οἱ τῶν τις φυλάκων ἐκ
[7, 16]	οἰκετῶν, τοὺς λόγους ποιήσεις. οὐ	γὰρ	οἷόν τέ ἐστιν ἢ Γότθους
[7, 40]	εἶναι ἐς δέος ἦλθον. μέγα	γὰρ	ὄνομα ἐς τούτους δὴ τοὺς
[7, 27]	ἐς ἐμὲ ξυμβαίνει εἶναι. τὰ	γὰρ	ὀνόματα τοῖς πράγμασιν ἀρχὴν μὲν
[7, 16]	ἐς αὐτὸν ἥκοντα γνοίη. οὐ	γὰρ	ὅπως τιμῆς πρὸς τῶν ὑποδεξαμένων
[7, 25]	Περυσίας ἐπικράτησις οὐδενὶ πόνῳ. Κυπριανὸς	γὰρ	ὃς τῶν ἐνταῦθα Ῥωμαίων ἦρχε,
[7, 11]	τοῖς ἠγαπημένοις ἱκανῶς ἄξιον. οὐ	γὰρ	ὅσον ὑμῖν τῶν δυσκόλων ἀπαλλαγῆναι
[7, 32]	παρ´ αὐτὸν ἥκοι. „Ἐγὼ μὲν	γὰρ	„οὐκ ἄν ποτε“ ἔφη „τῶν
[7, 8]	Ἰταλιώταις ὀχυρώματά ἐστιν. καὶ ταῦτα	γὰρ	οὐκ ἀχρεῖα παντάπασιν εἶναι δοκεῖ
[7, 1]	καὶ σωφροσύνης ὑπερφυῶς μετεποιεῖτο. οὐδὲ	γὰρ	οὖν οὐδὲ ἄλλης ὅτι μὴ
[7, 27]	ἀμφ´ αὐτὸν πρόσθεν ᾔει. ἦν	γὰρ	οὗτος ἀνὴρ οὐ κατεσπουδασμένος, ἀλλὰ
[7, 10]	φυλακτηρίῳ ἀντ´ αὐτῶν καταστήσασθαι· ῥᾷον	γὰρ	οὕτως αὐτοὺς ἀκμῆτάς τε ὄντας
[7, 3]	ἐν τῷ ταύτῃ πεδίῳ. τούτου	γὰρ	πανταχόσε τοῦ χωρίου πεδία ἱππήλατά
[7, 25]	οἱ προμηθεῖς ἀσφαλεῖς. ὁ μὲν	γὰρ	παρὰ τὰ καθεστῶτα τολμήσας ἐννοίᾳ
[7, 1]	ἐπὶ πλεῖστον ἐγνώσθη. αὐτός τε	γὰρ	πάσῃ ἀρετῇ προὔχων καὶ πλούτου
[7, 2]	καὶ λόγου ἄξιον ἔδρασε· μῆνας	γὰρ	πέντε ἐπιβιοὺς ἐτελεύτησε τρόπῳ τοιῷδε.
[7, 28]	συνετάραξεν ἅπαντας. ἐνταῦθα Φάζας (ἄγχιστα	γάρ	πη ἐσκηνημένος ἐτύγχανεν) ὑπαντιάσας τοῖς
[7, 18]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ διενοεῖτο. ᾤετο	γὰρ	πικρότατα πολιορκουμένων Ῥωμαίων, καί τινα,
[7, 14]	γῆν τινα πολλὴν ἔχουσι· τὸ	γὰρ	πλεῖστον τῆς ἑτέρας τοῦ Ἴστρου
[7, 6]	κατατρίβων ἐκάθητο οὐδενὶ λόγῳ. ἦν	γὰρ	πολεμίων ἔργων οὐδαμῶς ἔμπειρος καὶ
[7, 36]	προσεδρείᾳ ταύτῃ ἐτρίβετο. οἵ τε	γὰρ	πολιορκούμενοι ἀρετῆς περιουσίᾳ πρὸς ἅπαντα
[7, 26]	τῶν τε ἵππων ἐπιμελεῖσθαι (κόπῳ	γὰρ	πολλῷ ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ
[7, 17]	ἐν Ῥώμῃ φυλακτηρίου ἦρχον (σίτου	γὰρ	πολύ τι μέτρον ἐντὸς τοῦ
[7, 16]	ἐκ Σικελίας μετάπεμπτος ἦλθεν. ἐτύγχανε	γὰρ	πολύν τινα χρόνον διὰ τοῦτο
[7, 33]	τῶν βαρβάρων ἐκπεπολεμωμένων ὑπαντιάσαι. οὐ	γάρ	ποτε ᾤοντο Γαλλίας ξὺν τῷ
[7, 32]	πρᾶξιν αὐτοματίσειν ἐλπίδα ἔχω. ἠδικημένοι	γὰρ	πρὸς ἐκείνου τυγχάνουσιν ἤδη ὅσα
[7, 8]	βαρβάρῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν. τοὺς μὲν	γὰρ	Ῥωμαίους λιμῷ νενοσηκότας λαβὼν, οἷς
[7, 13]	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ἐργάσασθαι. βαρβάρων	γὰρ	Σκλαβηνῶν πολὺς ὅμιλος ἔτυχον ἔναγχος
[7, 21]	τὸν κατ´ αὐτοὺς χρόνον. ἢν	γάρ	σοι ταῦτά ποτε βουλομένῳ εἴη,
[7, 9]	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένοις. οἱ	γὰρ	στρατιῶται ἀμύνειν σφίσι κακουμένοις πρὸς
[7, 12]	καὶ ὅπλα καὶ ἵππους. οἱ	γὰρ	στρατιῶται ὀλίγοι λίαν ὄντες οὐδὲ
[7, 24]	τε καὶ δαιμονίως ὑπέρογκον. τῶν	γὰρ	στρατιωτῶν ὀλίγους τινὰς φρουρᾶς ἕνεκα
[7, 24]	καὶ τῶν ὅπλων ἐπιμελούμενοι (πολλὰ	γὰρ	σφίσι διέφθαρτο ἤδη) καὶ τὰ
[7, 20]	Βασίλειος ξὺν ἑτέροις τισὶν (ἵπποι	γὰρ	σφίσι παρόντες ἔτυχον) ξὺν τῷ
[7, 6]	τῆς τῶν πολεμίων ἐννοίας. μέγαν	γὰρ	σφίσιν ἐπιέναι στρατὸν ᾤοντο, τεκμαιρόμενοι
[7, 18]	αἴσθησιν αὐτοῖς οὐδεμίαν παρεχομένοις· αὐτῷ	γὰρ	τὰ ἄλλα μελήσειν. δείσας τε
[7, 24]	δυνατοὶ εἶεν. ἀλλὰ Βελισάριος (κατενόησε	γὰρ	τὰ ποιούμενα) τῶν ἀμφ´ αὑτὸν
[7, 39]	περιέσται τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ. Στότζα	γὰρ	τετυραννηκότος ἔν γε Λιβύῃ τὰ
[7, 26]	τοῦ αἰφνιδίου ἰσχυρὰ γίνεται· ἅμα	γὰρ	τῇ ὄψει ἐς χεῖρας ἦλθον·
[7, 34]	ὀψὲ τοῦ καιροῦ μεταμπίσχονται. τῷ	γὰρ	τὴν ἀνάγκην πεποιημένῳ τὴν χάριν
[7, 11]	δὲ ὁ Βελισαρίου δορυφόρος (οἰνωμένος	γὰρ	τηνικαῦτα ἐτύγχανεν) ἄλλους μὲν ἐπὶ
[7, 9]	δεινὰ πεπονθότας συγγνώμονας εἶναι. τὸ	γὰρ	τῆς ἁμαρτάδος ξυμπεσὸν αἴτιον τῶν
[7, 17]	ἔγκλημα τοῦτο μέμψιν ἐπήνεγκεν. ἡ	γὰρ	τῆς ἀνάγκης ὑπερβολὴ τὴν ἀπολογίαν
[7, 32]	ἔφη „μηνυτὴν γενέσθαι ἀξύμφορον. ἢν	γάρ	τι λάθρα ἐρεῖν βασιλεῖ βούλοιο,
[7, 17]	πράσσουσι χρημάτων μεγάλων· μεδίμνου μὲν	γὰρ	τιμὴ ἑπτὰ ἐγεγόνει χρυσοῖ. οἷς
[7, 8]	τῶν βαρβάρων οἱ δοκιμώτατοι (δραστήριος	γάρ	τις ἀνὴρ ἐτύγχανεν ὢν καὶ
[7, 37]	ἐν φροντίδι μεγάλῃ ἐγένοντο. δεξιὰ	γάρ	τις ἡ ἀμφὶ Γερμανῷ δόξα
[7, 12]	τὰ ἄλλα ἐξαρτύεσθαι δεῖ. στρατηγὸς	γάρ	τις, οἶμαι, τῶν ὑπουργούντων χωρὶς
[7, 32]	Βελισάριον ξὺν βασιλεῖ κτεῖναι. οὕτω	γὰρ	τὸ ἐνθένδε ἀδεέστερον ᾗ βούλονται
[7, 25]	ταύτας ὑμῖν προσήκειν ἐνδείκνυσθαι. Οὐίττιγις	γὰρ	τὸ ἐξ ἀρχῆς καθιστάμενος ἐς
[7, 16]	ὑμῖν ξυνοίσει. οὐδὲ μεθ´ ἑτέρων	γὰρ	τὸ λοιπὸν καθειργμένοι πάντων τε
[7, 21]	ἐφ´ ἑτέρους μετενεγκεῖν. ἀνθρώπῳ μὲν	γὰρ	τὸ μὴ ἀδικεῖν μόνον ἐν
[7, 14]	ἓν τὸ ἀνέκαθεν ἦν. Σπόρους	γὰρ	τὸ παλαιὸν ἀμφοτέρους ἐκάλουν, ὅτι
[7, 4]	πρὸς ἡμᾶς ἕξουσιν. ἔν τε	γὰρ	τοῖς ὀχυρώμασιν Ἰταλίας ἁπάσης πλῆθος
[7, 1]	τηρήσας τῇ ἐπιβουλῇ ἐπεχείρησεν. ἀριστῶντα	γὰρ	τὸν βασιλέα πολλούς τε ἄλλους
[7, 26]	ἐπυνθάνοντο ὅστις ποτὲ εἴη. κτεῖναι	γὰρ	τὸν παραπίπτοντα οὐδαμῆ ἤθελον, ὡς
[7, 7]	κρατήσειν αὐτοὺς ἡμῶν οἴεσθε. τὰ	γὰρ	τοῦ βίου παράλογα τύχῃ τινὶ
[7, 9]	περὶ τῶν πεπραγμένων λελείψεται. οὐ	γὰρ	τοῦ ἔργου μόνον, ἀλλὰ καὶ
[7, 25]	ἐς ἡμᾶς κακουργήσει· τάς τε	γὰρ	τοῦ ποταμοῦ γεφύρας τούτου ἕνεκα
[7, 22]	παντὸς αἰῶνος δόξειεν εἶναι· ἀφαιρεῖται	γὰρ	τοὺς μὲν προγεγενημένους τὴν τῆς
[7, 7]	δεῖν δι´ ὀργῆς ἔχειν. οἱ	γὰρ	τοὺς φίλους εὐεργετεῖν ἐπειγόμενοι οὐδεμίαν
[7, 1]	οὗπερ τὸ πρότερον ἦν. ψαλίδιον	γὰρ	τοῦτο καλοῦσι τὸ ὄργανον, ὅτῳ
[7, 11]	τῆς κακίας διερρυηκέναι ξυμβέβηκεν. ἄνωθεν	γὰρ	τοῦτο τοῖς ἀνθρωπίνοις ἐμπέφυκεν ἀτεχνῶς
[7, 32]	ἐς βασιλέα φέρεσθαι. „Σὲ μὲν	γὰρ	τούτου“ ἔφη „μηνυτὴν γενέσθαι ἀξύμφορον.
[7, 10]	διὰ τοῦ Τιβέριδος ἐσκομίζεσθαι. πρὸς	γὰρ	τῷ ποταμῷ ἡ πόλις κειμένη
[7, 31]	τοῖς μάλιστα ἐτετιμήκει. στρατηγόν τε	γὰρ	τῶν ἐν Βυζαντίῳ στρατιωτῶν καὶ
[7, 21]	τὴν παραίνεσιν τανῦν χρήσησθε. λόγων	γὰρ	τῶν ἐς εὐδαιμονίαν ἀγόντων κόρον
[7, 24]	ἀποτεμόντες ξὺν αὑτοῖς ἔλαβον. ψέλλιον	γὰρ	χρυσοῦν ἐπὶ ταύτης ὁ πεπτωκὼς
[7, 10]	τὸ φρούριον εἰσελθεῖν ἴσχυσε. τοῖς	γὰρ	ὡμολογημένοις οἱ Γότθοι θαρσοῦντες οὐδέν
[7, 32]	Βελισάριος ἐξ Ἰταλίας ἀφίκηται. ἠγγέλλετο	γὰρ	ὢν ἐν Ἰλλυριοῖς ἤδη που
[7, 39]	κηδεστὴν, Βιταλιανοῦ δὲ ἀδελφιδοῦν (στρατηγὸς	γὰρ	ὢν τῶν ἐν Ἰλλυριοῖς καταλόγων
[7, 22]	αὑτῷ ἀγείρας, ἀμφὶ ὄρος τὸ	Γάργανον,	ὅπερ ἐν Ἀπουλίοις που μέσοις
[7, 25]	κατὰ νοῦν οὐδὲν αὐτὸς τοῖς	γε	ἀμαθέσιν ἐργάσασθαι δοκεῖ. χωρὶς δὲ
[7, 14]	ἴσασιν οὔτε ἄλλως ὁμολογοῦσιν ἔν	γε	ἀνθρώποις ῥοπήν τινα ἔχειν, ἀλλ´
[7, 22]	ἐπισταμένων, ὄντα δὲ ἀφανίζειν τούς	γε	ἀξυνέτους εἰκὸς καὶ γνώρισμα τοῦτο
[7, 2]	τῶν Κωνσταντιανῷ ἐπιτηδείων καὶ σφᾶς	γε	αὐτοὺς ξὺν αὐτῇ ἐγχειρίσαι. Ἤδη
[7, 14]	δεσπότῃ φιλανθρωποτάτῳ φανήσεσθαι, ἀλλ´, ἤν	γε	αὐτῷ τὰ βέλτιστα εἰσηγουμένῳ ἐπακούειν
[7, 1]	πεποιημένος, ὧν δὴ ἐπιφανέστερος ἔν	γε	βαρβάροις οὐδεὶς πώποτε γεγονὼς ἔτυχε,
[7, 20]	ἀναπεπτωκέναι μὲν τῶν στρατιωτῶν τοῖς	γε	βουλομένοις ἐξῆν, φυλακτήριον δὲ ὀλίγων
[7, 20]	κατέλυε. τὰς γὰρ ἀνοσίας, ὥς	γε	δεδήλωται, τοῦ σίτου τιμὰς ὁ
[7, 38]	ἐκ τοῦ παντὸς χρόνου, πλήν	γε	δὴ ἐξ ὅτου μοι ἔμπροσθεν
[7, 2]	πρὸς βασιλέα πράσσειν ἐπέστελλε, πλήν	γε	δὴ ὅπως χρήματά τε αὐτὸς
[7, 32]	οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδένα, πλήν	γε	δὴ ὅτι ἅπαντας οὐ ξὺν
[7, 26]	ἄλλο οὐδὲν ἀποκρίνασθαι ἴσχυσε πλήν	γε	δὴ ὅτι Γιλάκιος στρατηγὸς εἴη.
[7, 36]	τῷ Γότθων στρατῷ ἀνεμίγνυντο, πλήν	γε	δὴ ὅτι Παῦλός τε καὶ
[7, 17]	ὅνπερ καὶ Ῥωμαίοις ἀπόδωνται, πλήν	γε	δὴ ὅτι τῷ Βέσσᾳ ὀλίγος
[7, 19]	οὐ γεγονὸς αὐτῷ πρότερον τοῦτό	γε.	διὸ δὴ κατὰ τάχος ὀπίσω
[7, 10]	οἷς καὶ Κάτελλος ἀπώλετο ἔν	γε	Ἰταλιώταις ἀνὴρ δόκιμος. καὶ οἱ
[7, 16]	προέμενος, ὢν καὶ πρότερον ἔν	γε	Ἰταλιώταις ἅπασι δόκιμος, μεῖζον, ὡς
[7, 8]	τις, καὶ πάντα ὅσα ἔν	γε	Ἰταλιώταις ὀχυρώματά ἐστιν. καὶ ταῦτα
[7, 11]	πυθόμενοι καὶ τῶν ἀναγκαίων ἔν	γε	Ἰταλιώταις σπανίζοντες ἀνεχώρησαν. οἷς δὴ
[7, 33]	αὐτοκράτορος τὸ ἔργον ἐπισφραγίσαντος τοῦτό	γε,	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ οἱ Γερμανῶν
[7, 32]	θυμῷ ἐπ´ αὐτὸν ζέουσιν, οὕς	γε	καὶ τὴν πρᾶξιν αὐτοματίσειν ἐλπίδα
[7, 39]	ἀρχῇ. Στότζα γὰρ τετυραννηκότος ἔν	γε	Λιβύῃ τὰ πρότερα καὶ τὸ
[7, 9]	ὑμᾶς συγγνώμης. δώσετε δὲ, ἤν	γε	μὴ ἀναμενοῦντες τὸ τοῦ πολέμου
[7, 34]	εὐεργεσίας τυχὼν εἴσεται. εἰ δέ	γε	μηδὲ νῦν ἐκστῆναι τῶν οὐ
[7, 3]	ξὺν ὀλίγοις τισίν· ἢν δέ	γε	ὁ φύλαξ αὐτοῖς ἀνακλίνῃ τὰς
[7, 32]	ξυνέβη, ἧς δὴ κληρονόμος τά	γε	ὅσα βεβουλῆσθαι Βοραΐδην αὐτὸς γεγονὼς,
[7, 17]	οὐ διαρκούσης τῆς βρώσεως, οἵ	γε	οὐδὲ αὐτῆς ἐς κόρον ἰέναι
[7, 12]	πρὸς ἐκείνων πολλάκις ἡσσῆσθαι, οἵ	γε	οὐδὲ εἰκῆ τοὺς ἐναντίους διέφυγον,
[7, 11]	δὴ οὔτε τοῖς πολεμίοις πολλοῖς	γε	οὖσιν ἀξιόμαχοί ποτε γένοιντο καὶ
[7, 32]	τῶν Ἰουστινιανοῦ ξυγγενῶν. ὁ μέντοι	γε	πάντων δυνατώτατος Γερμανὸς, οἶμαι, ξυλλήψεταί
[7, 16]	γὰρ ἄν τις ἐνοχλοίη τόν	γε	πρὸ τῆς ἀπολογίας ἀπειπόντα τὴν
[7, 4]	ὑπεραιρόντων καὶ τούτῳ ἐλασσουμένων τοῖς	γε	πρὸς αὐτοὺς διαμαχησομένοις ἔνδηλος γίνεται.
[7, 29]	σπείρειν καιρὸν, οὐ ξυμπεσὸν τοῦτό	γε	πρότερον ἐκ τοῦ παντὸς αἰῶνος,
[7, 37]	ἔσεσθαί ποτε βασιλέα φάσκων, ὅς	γε	Ῥώμην ἑλὼν ἔχεσθαι μὲν αὐτῆς
[7, 30]	χρήματα πάντα ἀφείλετο, τὰ δέ	γε	σώματα κακῶν παντάπασιν ἀπαθῆ εἴασεν.
[7, 4]	ἂν πολεμίων εὐαλωτότερον γένοιτο οἷς	γε	τὰ ἐκ θεοῦ δῆτα πεπραγμένα
[7, 12]	αὐτὸν δωρήσασθαι μεγάλοις ἐπαγγελλόμενος, ἤν	γε	ταῦτα ἐπιτελοίη. ἐπεί τέ οἱ
[7, 7]	ὅπη βούλοιντο συγχωροῦμεν ἰέναι, ἤν	γε	τὴν πόλιν ἐνδόντες ἡμῖν ἐνθένδε
[7, 22]	πάντων καλλίστῳ πλουτήσεις· ἢν δέ	γε	τὴν χείρω σοι τύχην πληροῦσθαι
[7, 6]	ταῖς ναυσὶν εἶναι. καὶ ἔτυχέ	γε	τῆς τῶν πολεμίων ἐννοίας. μέγαν
[7, 18]	πολιορκουμένων Ῥωμαίων, καί τινα, ὥς	γε	τὸ εἰκὸς, βραχυτάτην τριβὴν τὰ
[7, 14]	ἤθη, ἐλεύθερος τὸ λοιπὸν κατά	γε	τὸν νόμον καὶ αὐτὸς ἔσται.
[7, 17]	ἀνδράποδα δορυάλωτα ὑμῶν αὐτῶν κατά	γε	τὸν τοῦ πολέμου γενέσθαι νόμον.
[7, 34]	τῇ Γηπαίδων ἀτοπίᾳ ξυμβαίνει, οἵ	γε	τοσαῦτά τε τὸ πλῆθος καὶ
[7, 19]	καὶ ἐπεὶ δύναμιν ἀξιόμαχον πρός	γε	τοὺς πολεμίους οὐδαμῆ εἶχεν, ὥστε
[7, 16]	ὑποδεξαμένων διακεκρίσθαι οἶμαι, ἀλλ´ ἔν	γε	τῷ ἀληθίζεσθαι ἢ λόγοις οὐχ
[7, 27]	διαπορθμεύσασθαι μὲν ᾤετό οἱ ἔν	γε	τῷ παρόντι ἀξύμφορον εἶναι. στρατιώταις
[7, 32]	κτεῖναι οὐδενὶ λόγῳ. ἐν δέ	γε	τῷ παρόντι ἀποδειλιάσαντα οὕτως ἀνάνδρως
[7, 29]	χώρας διατριβὴ μεγάλων αἰτία ἔν	γε	τῷ παρόντι συμφορῶν γέγονε, τὸ
[7, 9]	ἀλλ´ ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις ἔς	γε	ὑμᾶς αὐτοὺς ἔναγχός τε καὶ
[7, 8]	ἐλπίδα τὰ πράγματα ἄγει, οἷς	γε	ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν νενικηκέναι
[7, 1]	οὐδὲ ἄλλης ὅτι μὴ τῆς	γεγαμημένης	γυναικὸς ἥπτετο. αἰχμαλώτους οὖν ἔκ
[7, 10]	οὗτοι Ἰσαύροις τοῖς ξυμφυλάσσουσι διάφοροι	γεγενημένοι	ἀπ´ οὐδεμιᾶς πρὸς αὐτῶν γινομένης
[7, 39]	Γερμανὸν ἤκουσαν, ἀθρόοι ἐν Ἰστρίᾳ	γεγενημένοι,	ἐνταῦθά τε τὸ στράτευμα τοῦτο
[7, 24]	ἠμύνοντο. καθυπέρτεροί τε τῇ ξυμβολῇ	γεγενημένοι	ἐπεξελθεῖν τοῖς πολεμίοις ἐθάρσησαν. καὶ
[7, 12]	κατειλημμένης. διὸ δὴ καὶ ὑπερήμεροι	γεγενημένοι	ἐς τῶν στρατιωτῶν τὰς συντάξεις
[7, 37]	ἐτύγχανεν. εὐέλπιδες δὲ Ῥωμαῖοί τε	γεγενημένοι	εὐθὺς ἅπαντες καὶ οἱ τοῦ
[7, 21]	σφῶν αὐτῶν ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	γεγενημένοι.	καὶ ἀνεπυνθάνετο μὲν εἴ τι
[7, 21]	„Ὑμεῖς μὲν“ ἔφη „ξύντροφοι Γότθοις	γεγενημένοι	οὐδὲ χῶρόν „τινα ἔρημον ἐς
[7, 39]	σφίσι λελεῖφθαι τετύχηκεν, εὐέλπιδες ἰσχυρότατα	γεγενημένοι,	τὰ χωρία βασιλεῖ ἐς τὸ
[7, 21]	ὡς τὸ εἰκὸς, καὶ ξυγγενεῖς	γεγενημένοι	τὰς ὑμετέρας ἀρχὰς τὸ λοιπὸν
[7, 25]	οἵπερ δορυάλωτοι ὄντες καὶ δραπέται	γεγενημένοι	ὑπ´ ἐμοί τε στρατηγοῦντι ὅπλα
[7, 4]	ἰέναι ἢ πᾶσιν ἀθρόοις ἤδη	γεγενημένοις.	μηδενί τε ἄδοξος εἶναι ἡ
[7, 14]	ἤδη τοῦ Ῥωμαίων στρατηγοῦ Χιλβουδίου	γεγενημένοις.	τὰ γὰρ ἔθνη ταῦτα, Σκλαβηνοί
[7, 4]	ἄκρον σιδήριον σχεδόν τι ὀρθὸν	γεγενημένον	τοῦ Ἀρταβάζου θώρακος ἅπτεσθαι, κατὰ
[7, 33]	πρὸς τῶν βαρβάρων ἅτε ὁμόρων	γεγενημένων	δηιουμένους τε καὶ διαφθειρομένους οὐδενὶ
[7, 33]	δὲ αὐτῶν καὶ Ῥωμαίων στρατιῶται	γεγένηνται	ἐν τοῖς φοιδεράτοις καλουμένοις ταττόμενοι.
[7, 34]	γειτόνων πη ᾠκημένοι ἀλλήλοις διάφοροι	γεγένηνται	ἐς τὰ μάλιστα. πολεμησείοντές τε
[7, 16]	τῶν ἡμετέρων ἐκ τοῦ παραλόγου	γεγένηνται.	ὅπως τοίνυν καὶ ὕστερον μὴ
[7, 34]	Λαγγοβάρδαι μὲν ἐξ ὑπογυίου Ῥωμαίοις	γεγένηνται	φίλοι, Γήπαιδας δὲ ὑμῖν ἐνσπόνδους
[7, 16]	αὐτοῖς συμφορὰν οὐ τύχης ἐναντίωμα	γεγενῆσθαι	δοκεῖ, ἀλλ´ ἐς ἄνοιαν τῶν
[7, 8]	φθονεροὺς ἡμᾶς ἐφ´ ἡμῖν αὐτοῖς	γεγενῆσθαι	δοκεῖν. οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ
[7, 7]	ἀκουσίους μάλιστα ὑπὸ τοῖς ἐναντίοις	γεγενῆσθαι	ξυμβέβηκεν. ὥστε καὶ νῦν πολιορκεῖν
[7, 27]	δὴ τὴν Σκύλλαν οἱ ποιηταὶ	γεγενῆσθαί	φασιν, οὐχ ὅτι ταύτῃ πη
[7, 21]	ὑμεῖς μὲν ἐν οἰκετῶν λόγῳ	γεγένησθε,	οὗτοι δὲ Γότθοις φίλοι τε,
[7, 36]	πολὺς μὲν τῶν παραπεπτωκότων ἐνταῦθα	γεγένηται	φόνος, πολλοὶ δὲ φεύγοντες δι´
[7, 13]	ἐπὶ τὸν Ῥωμαίων λιμένα, πᾶσαι	γεγόνασιν	αὐτοῖς ἀνδράσιν ὑπὸ ταῖς ἐκείνων
[7, 4]	πόλιν. ἐπεὶ δὲ τῇ ξυμβολῇ	γεγόνατε	κρείσσους, ἐπίπροσθεν ἡμῖν τά τε
[7, 28]	ἴσχυσαν, ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ	γέγονε,	διεσώθησαν. πρῶτός τε Βαρβατίων ὁ
[7, 22]	ὑποχείρια Γότθοις τε καὶ Τουτίλᾳ	γέγονε.	θαρσοῦντες δὲ ἤδη οἱ βάρβαροι
[7, 40]	ἐσώθησαν, ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ	γέγονε.	καὶ Κωνσταντιανοῦ δὲ τὸ σημεῖον
[7, 3]	λείᾳ ἡμέρα τε ἤδη διαφανῶς	γέγονε	καὶ οἱ Γότθοι ἀπὸ τῆς
[7, 5]	βαρβάρων ἀμυνομένων ὠθισμός τε πολὺς	γέγονε	καὶ πολλοὶ ἑκατέρωθεν ἔργα ἐνδεικνύμενοι
[7, 11]	κραυγή τε πολλὴ τῶν πολεμίων	γέγονε	καὶ τὰ δοράτια ἠκόντιζον ἐπ´
[7, 14]	καὶ τὰ Ῥωμαίων πράγματα εὐέφοδα	γέγονε,	ξύμπασά τε ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ
[7, 25]	τε καὶ βουλαῖς ἡμετέραις ἐκποδὼν	γέγονε,	πλῆθος δὲ ἄναρχον ἄλλως τε
[7, 34]	τῆς παρούσης αὐτῶν πρεσβείας οὐ	γέγονε	πρᾶξις μιαρωτέρα ἐκ τοῦ παντὸς
[7, 16]	ἄλλως τιμᾶν ἐν σπουδῇ ἄνωθεν	γέγονε.	τιμὴν δὲ καὶ ὕβριν ἐς
[7, 29]	ἔν γε τῷ παρόντι συμφορῶν	γέγονε,	τὸ δὲ κῆτος ἀφανισθὲν πολλῶν
[7, 24]	τοὺς ἐπιόντας πάσῃ δυνάμει ἐκέλευε.	γέγονε	τοίνυν καρτερὰ μάχη. οἱ γὰρ
[7, 24]	ὄντων. ~Βελισαρίῳ δὲ τόλμα προμηθὴς	γέγονε	τότε ἀρχὴν μὲν μανιώδης δόξασα
[7, 35]	μάχῃ ἔφυγον ὅπη ἑκάστῳ δυνατὰ	γέγονε,	τοὺς δρόμωνας ἐν τῷ λιμένι
[7, 4]	φυγὴν ὥρμηντο, ὥσπερ ἑκάστῳ δυνατὰ	γέγονε.	φεύγοντάς τε οἱ βάρβαροι οὐδενὶ
[7, 16]	ἐς τὰ μάλιστα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ	γέγονε,	χρήματα δὲ περιβεβλημένος μεγάλα ἐς
[7, 28]	τισὶ μὲν τοῦ διαφυγεῖν αἴτιος	γέγονεν,	αὐτὸς δὲ ξὺν τοῖς ἀμφ´
[7, 1]	μὲν ἔνδοξος ἐξ ἀδόξων ταχὺ	γέγονεν,	ἐκ πενήτων ἀτεχνῶς πλούσιος, ἀλλὰ
[7, 23]	Ὀλίγῳ δὲ ὕστερον Βελισαρίῳ ἔννοια	γέγονεν	ἐς Ῥώμην τε ἀναβῆναι καὶ
[7, 26]	προὐχώρει, ἔννοιά τις καὶ τόλμα	γέγονεν,	ἣ Ῥωμαίων μὲν τὴν βουλὴν
[7, 19]	τῶν τινος φθονερῶν δαιμόνων μηχανὴ	γέγονεν,	ἣ τὰ Ῥωμαίων πράγματα ἔφθειρε
[7, 34]	πόλεμος ἤδη που ἐν χερσὶ	γέγονεν,	οἱ δὲ ὀπίσω τῶν πραγμάτων
[7, 29]	ἔφευγον ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ	γέγονεν,	οἱ δὲ πλεῖστοι ἀμφὶ τοῦ
[7, 20]	ἔφευγον, ὥς πη ἑκάστῳ εὐπετὲς	γέγονεν,	ὀλίγοι δέ τινες ξὺν Ῥωμαίοις
[7, 24]	εἰκὸς, ἐς τὴν εὐψυχίαν ἐνάγοντος.	γέγονεν	οὖν φόνος τῶν βαρβάρων ἅτε
[7, 15]	ἐνθένδε θορύβου τοῖς πολιορκουμένοις ταχὺ	γέγονεν.	ὡς δὲ οὐδεὶς ἐκ τῆς
[7, 14]	δὲ οὕτω τοῖς βαρβάροις φοβερὸς	γέγονεν	ὥστε ἐς τριῶν ἐνιαυτῶν χρόνον,
[7, 17]	ὁμοτρόπους τοῖς τῆς πολιτείας ἤθεσι	γεγονέναι,	μήτε ἀρχὴν ἑκόντας τῇ πόλει
[7, 4]	τὸ πλείοσί τε καὶ δυνατωτέροις	γεγονέναι	ξυμβαίνει. προθυμείσθω τοίνυν ὑμῶν ἕκαστος
[7, 34]	τε τὸ ἀνέκαθεν καὶ γνωρίμους	γεγονέναι	ξυμβαίνει. φιλία δὲ χρόνου μήκει
[7, 13]	βελτίω, ἐμπόδιον δὲ τὸν θεὸν	γεγονέναι,	Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις ἐπικουρεῖν
[7, 32]	καὶ τῆς τυραννίδος διαλυτὴν αὐτὸν	γεγονέναι,	φίλον τε ὄντα καὶ ἑστιάτορα
[7, 19]	σώζοιντο, ἐς ἀφασίαν ἐμπέπτωκεν οὐ	γεγονὸς	αὐτῷ πρότερον τοῦτό γε. διὸ
[7, 35]	πολλάκις ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον	γεγονὸς	εἶδον, αὐτοὶ μὲν ἐπὶ τὸν
[7, 2]	ἐκάκιζον ἅτε μεγάλων ἔργων ἐμπόδιον	γεγονότα	σφίσιν, ὅτι δὴ ἐκποδὼν Ἰλδίβαδον
[7, 32]	τε καὶ ἀνδρόγυνον ἀπὸ καιροῦ	γεγονότα	ὠνείδιζεν. ἐπὶ μὲν γὰρ κακοῖς
[7, 34]	καὶ ταῦτα ἔμμισθοι πρὸς ὑμῶν	γεγονότες	πολλάκις καὶ τὰ χρήματα, ὥσπερ
[7, 27]	καθίσταται, μάρτυρας δὲ τῶν οὐ	γεγονότων	τοὺς ποιητὰς ἐξουσίᾳ τῆς τέχνης,
[7, 17]	ἀνοιμώξας οὔτε ὅτι ξυνεταράχθη ἔνδηλος	γεγονὼς,	ἀλλ´ ἰσχυρότατα ἐν τῇ διανοίᾳ
[7, 32]	γε ὅσα βεβουλῆσθαι Βοραΐδην αὐτὸς	γεγονὼς,	εἶτα οὐ δέον ἐκ τοῦ
[7, 1]	ἐς Ἰταλίαν πέμπει. ὁ δὲ	γεγονὼς	ἐν Ῥαβέννῃ λογισμοὺς προὔθηκε λόγον
[7, 19]	τε τῆς τύχης ἐναντιώματι περιώδυνος	γεγονὼς	ἐνόσει τὸ σῶμα. πυρετὸς γὰρ
[7, 1]	ἔν γε βαρβάροις οὐδεὶς πώποτε	γεγονὼς	ἔτυχε, καὶ τὸν μὲν πλοῦτον
[7, 35]	ξυνέβη. οἴνου τε ὃς ἐνθένδε	γεγονὼς	ἔτυχε πίθων οἱ θεράποντες ἐμπλησάμενοι
[7, 40]	Βασιλεὺς δὲ τοῖς ξυμπεσοῦσι περιώδυνος	γεγονὼς	Ἰωάννην ἐκέλευε, τὸν Βιταλιανοῦ μὲν
[7, 6]	τἄλλα καθίστη ἅτε τῆς Ἰταλίας	γεγονὼς	κύριος. διὸ δὴ τῇ Ῥωμαίων
[7, 1]	τῇ γνώμῃ, ὥσπερ ἐρρήθη, δυνατὸς	γεγονὼς	τά τε ξυνοίσοντα τοῖς βασιλέως
[7, 16]	ἄμεινον, ὅπως μὴ σαυτῷ αἰτιώτατος	γεγονὼς	τοῦ μηδὲν ἀνύειν ὧν ἕνεκα
[7, 4]	ὁ μὲν γὰρ ἔξω βελῶν	γεγονὼς	τοῦ τραύματος ἐπεμελεῖτο, τὰ δὲ
[7, 26]	ἐδεδίει, Ὀρέστης τε, ὁ Ῥωμαίων	γεγονὼς	ὕπατος, ἄγχιστα μέν πη ἐτύγχανεν
[7, 33]	οἰκείων δεδραπετευκότων ἐπελαμβάνοντο, τῶν τε	γειναμένων	ἀφέλκοντες ἐς τὰ οἰκεῖα ξὺν
[7, 34]	καὶ Λαγγοβάρδαι ἅτε δὴ ἐν	γειτόνων	πη ᾠκημένοι ἀλλήλοις διάφοροι γεγένηνται
[7, 35]	ἢ ἔμελλε Βελισάριος ἐπί τε	Γελίμερα	καὶ Λιβύην ἐξηγήσασθαι τῷ Ῥωμαίων
[7, 1]	θρίαμβον Βελισαρίῳ παρέσχετο, ὥσπερ ἡνίκα	Γελίμερά	τε καὶ Βανδίλους νενικηκὼς ἦλθε.
[7, 32]	πράσσων οὔτε λόγων ἢ πράξεων	γελωτοποιῶν	ἀνεχόμενος οὔτε ἄλλως ἀνειμένῃ διαίτῃ
[7, 14]	καὶ ῥύπου ᾗπερ ἐκεῖνοι ἐνδελεχέστατα	γέμουσι,	πονηροὶ μέντοι ἢ κακοῦργοι ὡς
[7, 21]	πολέμια ἔσται. οὐ γὰρ ἀνθρώπων	γένει	οὐδὲ φύσει ἐθνῶν ξυμμαχεῖν εἴωθεν,
[7, 1]	ἐπεμελεῖτο, ἀνασώσασθαι δὲ Γότθων τῷ	γένει	τὸ Ἰταλιωτῶν κράτος ἐν σπουδῇ
[7, 14]	ἀνὴρ τῶν τινα πολεμίων ἄρτι	γενειάσκοντα,	Χιλβούδιον ὄνομα, αἰχμάλωτον εἷλεν, ἔς
[7, 32]	μὲν γὰρ τούτου“ ἔφη „μηνυτὴν	γενέσθαι	ἀξύμφορον. ἢν γάρ τι λάθρα
[7, 38]	νεκρῶν ἔμπλεων ἐπὶ πλεῖστον ἀτάφων	γενέσθαι.	ἔκτεινον δὲ τοὺς παραπίπτοντας οὔτε
[7, 14]	ἀρχὴ ἀνδρὸς ἑνὸς ἀρετῇ ἀντίρροπος	γενέσθαι	ἐν τῷ ἔργῳ τούτῳ οὐδαμῆ
[7, 32]	τοίνυν ἢ τῶν λόγων αὐτήκοος	γενέσθαι	ἢ τῶν μοι ἐπιτηδείων τινὰ
[7, 4]	κατόπισθεν τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου	γενέσθαι,	καὶ ἐπειδὰν ἡ μάχη ἐν
[7, 32]	οὔσης, ἐγχειρίδια φέροντας ἀπροσδοκήτους ἐνταῦθα	γενέσθαι,	καὶ Μάρκελλόν τε καὶ Βελισάριον
[7, 13]	χείρω, ἐπεὶ χρῆν τότε Ῥωμαίοις	γενέσθαι	κακῶς, ἢ βεβουλεῦσθαι μὲν αὐτὸν
[7, 21]	ἀγόντων κόρον οὐκ εἰκὸς ἀνθρώπῳ	γενέσθαι,	κἂν τῇ πολυλογίᾳ τις ἀποκναίειν
[7, 36]	Ῥώμης πατρικίων, ἐν παρασκευῇ ἐκέλευε	γενέσθαι,	μετὰ δὲ ἀσχολίας οἱ ἴσως
[7, 21]	τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ξυνηνέχθη	γενέσθαι.	μὴ τοίνυν τινὶ ὀλιγωρίᾳ διὰ
[7, 17]	κατά γε τὸν τοῦ πολέμου	γενέσθαι	νόμον. καὶ χορηγεῖτε τοῖς ὑμετέροις
[7, 26]	ξυνηνέχθη ὁμοῦ τοῖς βαρβάροις ἐνταῦθα	γενέσθαι	νύκτωρ. ὀργῇ δὲ πολλῇ καὶ
[7, 40]	ὀλίγον ἐλθόντες ὑπὸ τοῖς πολεμίοις	γενέσθαι	ξὺν τοῖς καταλοίποις μόλις διαφυγόντες
[7, 21]	μὲν ἐν Ῥωμαίων τῇ πόλει	γενέσθαι	ξυνέβη, ἐπεὶ μεμαθηκέναι σε ἅπαντα
[7, 4]	τὰ κακὰ πρὸς τῶν ὑποδεχθέντων	γενέσθαι	ξυνέβη. τί δ´ ἂν πολεμίων
[7, 11]	μὲν οὖν ἀμφὶ Τιβούρει οὕτω	γενέσθαι	ξυνέπεσε. Βελισάριος δὲ παντὶ τῷ
[7, 40]	ξυνέβη ὑπὸ τοῖς πολεμίοις ἐνταῦθα	γενέσθαι.	ὃν δὴ ῥύεσθαι ὁ Τουτίλας
[7, 26]	στρατὸν ἀμφὶ τὰ ἐκείνῃ χωρία	γενέσθαι,	οὐδὲν δὲ τούτου δὴ ἕνεκα
[7, 26]	τοὺς τετρακοσίους βαρβάρους ἐν Καπύῃ	γενέσθαι,	οὐδετέρους τι πρότερον τῶν ἐναντίων
[7, 18]	ἂν τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἐν Ῥώμῃ	γενέσθαι.	ταῦτα Βελισάριος Ἰωάννῃ ἐπιστείλας παντὶ
[7, 15]	ἀπέκοψε. ταῦτα μὲν δὴ οὕτω	γενέσθαι	τετύχηκε. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,
[7, 25]	ξυνοικίζεσθαι. ὧν δὴ μεταξὺ ἐπιπεσόντων	γενέσθαι	τι τῶν δεόντων ἀδύνατον. τοσαῦτα
[7, 22]	τούτῳ ἐν Λευκανοῖς τάδε ξυνηνέχθη	γενέσθαι.	Τουλλιανὸς τοὺς ἐκείνῃ ἀγροίκους ἀγείρας
[7, 30]	ταύτῃ γὰρ ἐν Πικηνοῖς τε	γενήσεσθαι	ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ ᾤετο καὶ
[7, 16]	ὑμεῖς οὐ μετὰ κινδύνων ὑμετέρων	γενήσεσθε.	τῶν μέντοι προσκεχωρηκότων ἡμῖν οἰκετῶν
[7, 34]	ἐν τῇ τοῦ ἐξαμαρτάνειν ἀμηχανίᾳ	γενήσεται;	οὐκ ἔστιν, ὦ βασιλεῦ, ταῦτα,
[7, 34]	τις σχολὴ ὑμῖν ἐπ´ αὐτοῖς	γένηται;	Γήπαιδες, ὦ βασιλεῦ, Σίρμιον ἔχουσι
[7, 14]	τὸν πάντα λόγον, ἢν μέντοι	γένηται	ἐν γῇ τῇ Ῥωμαίων, οὐχ
[7, 4]	ἐπειδὰν ἡ μάχη ἐν χερσὶ	γένηται,	κατὰ νώτου αὐτῶν ἰόντας βάλλειν
[7, 16]	μάλιστα πάντων ἐμέ τε, ὦ	γενναῖε,	καὶ τὸ τῆς πρεσβείας ὑπειπὼν
[7, 32]	ἐπὶ μὲν γὰρ κακοῖς ἀλλοτρίοις	γενναῖόν	τε καὶ τῆς τυραννίδος διαλυτὴν
[7, 11]	πολλοῖς γε οὖσιν ἀξιόμαχοί ποτε	γένοιντο	καὶ τὰς τῶν πολιορκουμένων καταδαπανῶντες
[7, 11]	προσέσται· οὗ τί ἂν ἀξιώτερον	γένοιτο	ἀνθρώπῳ τῶν πάντων χρημάτων; ἐπειδὴ
[7, 12]	τῶν ὑπουργούντων χωρὶς οὐκ ἂν	γένοιτο.	δορυφόρους τοίνυν καὶ ὑπασπιστὰς τοὺς
[7, 20]	τί γὰρ ἂν ἥδιον ἀνθρώπῳ	γένοιτο,	ἔφη, πολεμίων φευγόντων; Ἐπειδὴ δὲ
[7, 4]	τί δ´ ἂν πολεμίων εὐαλωτότερον	γένοιτο	οἷς γε τὰ ἐκ θεοῦ
[7, 20]	ἀνελθοῦσι δὲ πολλὴ ἂν ἐξουσία	γένοιτο	σφίσιν, οὐδενὸς τὸ παράπαν ἀντιστατοῦντος,
[7, 25]	σφάλλεσθαι χρόνῳ θεοῦ ἂν ἴδιον	γένοιτο.	τούτων τοίνυν φημὶ χρῆναι ἀφεμένους
[7, 11]	ἐκ τοῦ μεγάλου βασιλέως ἀγαθὰ	γένοιτο·	ὡς ἔγωγε οὔτε τῳ πολεμησείων
[7, 20]	Ῥουστικιανῇ, τῇ Βοετίου μὲν γαμετῇ	γενομένῃ,	παιδὶ δὲ Συμμάχου, καὶ τὴν
[7, 31]	ἐς Βυζάντιον ἦλθεν. ἱκέτις τε	γενομένη	τῆς βασιλίδος ἀπολαβεῖν τὸν ἄνδρα
[7, 1]	βασιλικοῖς ἐντυχὼν χρήμασι. περιαλγὴς δὲ	γενομένη	τῆς ὕβρεως τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ
[7, 1]	δὲ καρτερᾶς ἀμφὶ πόλιν Ταρβήσιον	γενομένης	Βιτάλιος παρὰ πολὺ ἡσσηθεὶς ἔφυγεν,
[7, 34]	ἐξαπιναίως ἐπιτυγχάνουσι. μάχης τε καρτερᾶς	γενομένης	νικῶσι Ῥωμαῖοι, καὶ τόν τε
[7, 14]	πανδημεὶ ὑπηντίαζον. μάχης τε καρτερᾶς	γενομένης	Ῥωμαίων τε πολλοὶ ἔπεσον καὶ
[7, 23]	αὐτοὺς ᾔεσαν. μάχης τε καρτερᾶς	γενομένης,	τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ Ῥωμαῖοι τοὺς
[7, 4]	ἐς χεῖρας ἦλθον. καρτερᾶς δὲ	γενομένης	τῆς ξυμβολῆς οἱ τριακόσιοι βάρβαροι
[7, 38]	δέ τινες ἀμφὶ τὰς πύλας	γενόμενοι,	αἳ πρὸς ἀνίσχοντά εἰσιν ἥλιον,
[7, 23]	ἅπαντες ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ἤδη	γενόμενοι	Γότθων ἐς ἀπόστασιν εἶδον. ταῦτα
[7, 3]	καὶ εὐθὺ πόλεως Βερώνης ἐχώρουν.	γενόμενοι	δὲ αὐτῆς ἄγχιστα, ὅσον ἀπὸ
[7, 34]	χωρήσουσι. Λαγγοβάρδαι μὲν τοσαῦτα εἶπον.	γενόμενοι	δὲ τῇ ὑστεραίᾳ παρὰ βασιλέα
[7, 36]	ἰόντες ὑπό τε τοῖς ἐνεδρεύουσι	γενόμενοι	διεφθάρησαν. ὀλίγοι μέντοι αὐτῶν διέφυγον
[7, 24]	μὲν βάρβαροι ἐν τοῖς στρατοπέδοις	γενόμενοι	ἐνυκτέρευσαν, τῶν ἐν σφίσι τραυματιῶν
[7, 26]	ἴσχυσαν. ἔξω δὲ τοῦ στρατοπέδου	γενόμενοι	ἐς τὰ ὄρη, ἅπερ ἄγχιστά
[7, 14]	Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ διάφοροι ἀλλήλοις	γενόμενοι	ἐς χεῖρας ἦλθον, ἔνθα δὴ
[7, 38]	ἐνεδρῶν κατόπισθέν τε τῶν διωκόντων	γενόμενοι	ἐσιτητὰ σφίσιν ἐς τὴν πόλιν
[7, 10]	μακράν τε ἄποθεν τοῦ χωρίου	γενόμενοι	ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ πάντα ἐς Τουτίλαν
[7, 17]	ἀντεῖχον. διὸ δὴ ἀθρόοι Ῥωμαῖοι	γενόμενοι	καὶ τοῖς τοῦ βασιλέως στρατοῦ
[7, 4]	ὅσοι ἔναγχος ἐν μέσῃ Βερώνῃ	γενόμενοι	μεθέντες τε οὐδενὶ λόγῳ, καίπερ
[7, 30]	ἀφ´ ὑψηλοῦ κατιδόντες εὐέλπιδές τε	γενόμενοι	οὐκέτι τοῖς πολεμίοις προσχωρεῖν ἔγνωσαν,
[7, 35]	θεράποντες εἶδον, ἐν θάμβει μεγάλῳ	γενόμενοι	πολλοὺς μὲν ἐνθένδε ἀμφορέας ἐμπλήσασθαι
[7, 2]	ἔτρεπον, εὐέλπιδες ἐπὶ τῷ ἀνθρώπῳ	γενόμενοι	τῷ βούλεσθαι ταὐτά. ὁ δὲ
[7, 19]	δὲ Ῥωμαῖοι ἄγχιστα τῆς γεφύρας	γενόμενοι	φρουρᾷ πολεμίων ἐνέτυχον, οἳ δὴ
[7, 40]	πρότερα ἐν γῇ τῇ βασιλέως	γενόμενοι,	ὥσπερ μοι ἔναγχος δεδιήγηται, καὶ
[7, 39]	ὡς, ἐπειδὰν τάχιστα ἐν Ἰταλίᾳ	γενόμενον	αὐτὸν ἴδοιεν, ἐνστρατοπεδευομένην τε τὴν
[7, 31]	Λιβύης στρατηγὸν, ᾗπέρ μοι δεδιήγηται.	γενόμενον	δὲ τὸν Ἀρταβάνην ἐν Βυζαντίῳ
[7, 19]	ἀνεχώρησαν. ἐν δὲ τῷ Πόρτῳ	γενόμενος	Βελισάριος, τήν τε Ἰσαάκου μανίαν
[7, 40]	οὐ πολλῷ ὕστερον ἐν Κεφαλωνίᾳ	γενόμενος,	ἐπειδὴ τοὺς ἀμφὶ Λιβέριον ἤδη
[7, 35]	δὴ ἐν χωρίῳ Μουικούρῳ καλουμένῳ	γενόμενος,	ὅπερ ἐπιθαλάσσιον ἄγχιστά πη Σαλώνων
[7, 4]	ἀπόμαχος ἐν τῇ ξυμβολῇ ταύτῃ	γενόμενος	οὐκ ἐπὶ μικροῖς τὰ πράγματα
[7, 18]	τοῖς πολεμίοις ἐν τῷ ἀνάντει	γενόμενος,	οὔπω τε σφᾶς αὐτοὺς ἐν
[7, 11]	στρατῷ τούτῳ ἀμφὶ πόλιν Βονώνειαν	γενόμενος	τινά τε τῶν ἐνταῦθα φρουρίων
[7, 13]	καταλαβεῖν ἔγνω, ὅπως δὴ ἀγχοῦ	γενόμενος	τοῖς ταύτῃ κάμνουσιν ἐπιβοηθεῖν οἷός
[7, 37]	ἀγαθὸς ἐν τῷ πόνῳ τούτῳ	γενόμενος.	~Ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον στράτευμα
[7, 39]	αὖθις δὲ ἐν τῇ πόλει	γενόμενος	φυλακῆς τε τῆς ἐνταῦθα ἐπιμελούμενος
[7, 11]	μένειν, ἔν τε τῷ ἀσφαλεῖ	γενομένους	ὅσα τοῦ περιβόλου κατεπεπτώκει, ὅτῳ
[7, 35]	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἐλπίδα εἶχον.	γενομένων	δὲ τῶν ἐν τῷ παρόντι
[7, 32]	Ἀρσάκης ὄνομα ἐν Βυζαντίῳ, Ἀρμένιος	γένος,	Ἀρσακίδης ἀνὴρ, τῷ Ἀρταβάνῃ κατὰ
[7, 23]	πόλις ἡλίσκετο, Μαρτινιανὸς ὄνομα, Βυζάντιος	γένος,	Βελισαρίῳ προσελθὼν στέλλεσθαι αὐτόμολος δῆθεν
[7, 30]	αὐτοῖς τὸν δορυφόρον ἐπιστήσας, Μασσαγέτην	γένος,	διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ πολέμια, καὶ
[7, 3]	Ἀρταβάζης δὲ μόνος Ἀρμένιος μὲν	γένος,	διαφερόντως δὲ ἀγαθὸς τὰ πολέμια,
[7, 2]	τῷ Γότθων στρατῷ Ῥογὸς μὲν	γένος,	δύναμιν δὲ περιβεβλημένος ἐν τούτοις
[7, 1]	ἐν αὐτοῖς Οὐέλας, Γήπαις μὲν	γένος,	ἐς δὲ τὸ τῶν βασιλέως
[7, 12]	ἐν Ἀσίσῃ Σισίφριδος, Γότθος μὲν	γένος,	εὐνοϊκῶς δὲ λίαν ἔς τε
[7, 8]	Ῥωμαῖός τις αὐτῷ προσελθὼν, Καλαβρὸς	γένος,	ᾐτιᾶτο τῶν δορυφόρων τῶν αὐτοῦ
[7, 35]	Βελισαρίου δορυφόρων, Ἰνδοὺλφ ὄνομα, βάρβαρος	γένος,	θυμοειδής τε καὶ δραστήριος, ὃς
[7, 2]	ἔς τε τὸ Γότθων ἀποκέκριντο	γένος	καὶ ξὺν αὐτοῖς ἐς τοὺς
[7, 1]	δὲ καὶ Θευδερίχου τό τε	γένος	καὶ τὰ χρήματα λάφυρον Ῥωμαίοις
[7, 14]	μὲν καὶ αὐτὸς Ἄντης τὸ	γένος,	μαχόμενος δὲ ξὺν τοῖς ὁμογενέσι
[7, 6]	δέ τις Δημήτριος ἕτερος, Κεφαληνὸς	γένος,	ναύτης μὲν τὸ παλαιὸν καὶ
[7, 27]	Ἐρούλοις τριακοσίοις καὶ Οὐαράζην Ἀρμένιον	γένος	ξὺν ὀκτακοσίοις Ἀρμενίοις στέλλει, Βαλεριανόν
[7, 26]	τῷ Ἰωάννῃ Γιλάκιος ὄνομα, Ἀρμένιος	γένος,	ὀλίγων τινῶν Ἀρμενίων ἄρχων. οὗτος
[7, 36]	Παῦλος μὲν ὄνομα, Κίλιξ δὲ	γένος,	ὃς τὰ μὲν πρῶτα ἐφειστήκει
[7, 20]	ἔπεμψε καὶ τῶν αὐτῷ κατὰ	γένος	προσηκόντων τινὰ, οἵπερ ἐς αὐτὸν
[7, 32]	Ἀρσακίδης ἀνὴρ, τῷ Ἀρταβάνῃ κατὰ	γένος	προσήκων. ὃς δὴ κακουργῶν ἐς
[7, 8]	τὴν δίκην, ἢ τὸ Γότθων	γένος	σεσῶσθαί τε καὶ τὸ τοῦ
[7, 11]	ἔνθα Ναζάρης, ἀνὴρ λόγιμος, Ἰλλυριὸς	γένος,	στρατιωτῶν τε τῶν ἐν Ἰλλυριοῖς
[7, 39]	ἀπόρῳ ἐγένοντο, εἰ σφίσιν ἐς	γένος	τὸ Θευδερίχου πολεμητέα εἴη. στρατιῶται
[7, 10]	ἀνεψιὸς φρουρᾶς ἄρχων τῆς ἐν	Γενούᾳ.	τούτου δὲ τῷ ὀνόματι χρησάμενος
[7, 14]	ὄντες Οὔννοις ἐμπόδιοι ἐς ἀεὶ	γένωνται,	καταθεῖν βουλομένοις τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν.
[7, 33]	κατ´ ἀρχὰς τοῦδε τοῦ πολέμου	Γερμανοῖς	ἔδοσαν Γότθοι, οὐκ ἂν οἰόμενοι
[7, 31]	εὐθύς. ἐτύγχανε δὲ βασιλεῖ τὸν	Γερμανὸν	ἀνεψιὸν ὄντα Βοραΐδην ἀδελφὸν ἔχειν.
[7, 32]	σφᾶς τούτων δὴ ἕνεκα τὸν	Γερμανὸν	ἀποκρύψασθαι, ἀλλὰ ταύτῃ πάντα ξυνενεχθῆναι,
[7, 40]	Ῥωμαίων τὴν γῆν. ἐτύγχανε δὲ	Γερμανὸν	βασιλεὺς Θρᾴκης ὅλης στρατηγὸν καταστησάμενος
[7, 31]	ἠξίου. ὅπερ ἐν τοῖς μάλιστα	Γερμανὸν	ἔδακνε. ~Βασιλεῖ μὲν οὖν τά
[7, 40]	γνόντες διαρρήδην πρὸς τῶν αἰχμαλώτων	Γερμανὸν	ἐν Σαρδικῇ εἶναι ἐς δέος
[7, 40]	ἄγαν τε ξυνεταράχθη καὶ πρὸς	Γερμανὸν	εὐθὺς ἔγραψεν, ὁδὸν μὲν ἐν
[7, 32]	τε καὶ ὑπερφυῶς ἐπὶ τὸν	Γερμανὸν	ἠγριαίνετο τὴν βραδυτῆτα τῆς δηλώσεως
[7, 39]	ἑκάστῳ τετύχηκεν, ἐπειδὴ ὁδῷ ἰέναι	Γερμανὸν	ἤκουσαν, ἀθρόοι ἐν Ἰστρίᾳ γεγενημένοι,
[7, 39]	αὐτοκράτορα τοῦδε τοῦ πολέμου τὸν	Γερμανὸν	καταστῆναί τε καὶ ξὺν τῷ
[7, 32]	σφίσιν· εἴπερ αὐτοῖς μὲν βασιλέα	Γερμανὸν	καταστήσεσθαι βουλομένοις εἴη, Βελισάριον δὲ
[7, 39]	Τουτίλαν τε καὶ Γότθους πολέμου	Γερμανὸν	κατεστήσατο τὸν αὑτοῦ ἀνεψιόν. ᾧ
[7, 32]	καὶ βιαζόμενος δυνάμει τῇ πάσῃ	Γερμανὸν	μέν οἱ ἐπικαιρότατα ἔφη τὰ
[7, 40]	παρὰ τοῖς πολεμίοις ἐτύγχανεν ὢν,	Γερμανὸν	μὲν τὸν βασιλέως ἀνεψιὸν ἐξ
[7, 32]	τετύχηκεν, οὐδέν τι ἧσσον ἐς	Γερμανόν	τε καὶ Ἰουστῖνον τὸν αὐτοῦ
[7, 39]	τοῦ τῆς πόλεως φυλακτηρίου ἐπεμελεῖτο,	Γερμανόν	τε καὶ τὸ ξὺν αὐτῷ
[7, 32]	τοὺς λόγους ξυνέμιξεν, ἀπηλλάσσετο ἐπαγγειλάμενος	Γερμανόν	τε καὶ τοὺς αὐτοῦ παῖδας
[7, 37]	εἷλον. Ταῦτα ἀκούσας Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς	Γερμανὸν	τὸν ἀνεψιὸν τὸν αὑτοῦ αὐτοκράτορα
[7, 39]	Ἰταλίαν ἐπαγαγέσθαι ἐπήγγελλε. Τότε δὴ	Γερμανὸν	φιλοτιμία πολλή τις ἔσχε, Γότθων
[7, 32]	ὑπὲρ τούτων διαφανές. ταῦτα ὁ	Γερμανὸς	ἀκούσας Ἰουστῖνον τὸν παῖδα ἐκέλευε
[7, 32]	πολλῇ κατεργάσασθαι ἀπερισκέπτως. ὁ μέντοι	Γερμανὸς	ἅπαντα ἔς τε Βούζην καὶ
[7, 40]	Δαλματίᾳ ἐγένοντο. ὧν δὴ ὁ	Γερμανὸς	ἀφροντιστήσας πάσῃ ἐπήγγελλε τῇ στρατιᾷ
[7, 40]	τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους ὁ	Γερμανὸς	εἶχεν ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ἡνίκα
[7, 40]	βίον διαμετρήσασθαι. εὐθυωρόν τε ὁ	Γερμανὸς	ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἀνὴρ ἀνδρεῖός
[7, 40]	ἐκ τοῦ ἔργου τούτου ὁ	Γερμανὸς	ἐς πάντας ἀνθρώπους καὶ διαφερόντως
[7, 32]	ἐξεπιστάμενον μάλιστα. ὃν δὴ ὁ	Γερμανὸς	ἐς τὴν οἰκίαν ἐσαγαγὼν ἐν
[7, 32]	τὸ ἔγκλημα ἦγον, ἕως ὁ	Γερμανὸς	Μαρκέλλου τε καὶ Λεοντίου τὴν
[7, 32]	τῷ διαλόγῳ ξυνέκειτο. ταῦτα ὁ	Γερμανὸς	Μαρκέλλῳ σημήνας ἠξίου τῶν τινά
[7, 40]	ἔφοδον ὅση δύναμις ἀποκρούσασθαι. καὶ	Γερμανὸς	μὲν ἀμφὶ ταῦτα διατριβὴν εἶχε.
[7, 32]	ὁ μέντοι γε πάντων δυνατώτατος	Γερμανὸς,	οἶμαι, ξυλλήψεταί σοι προθυμούμενος ξὺν
[7, 31]	ἔχειν. οὗτος οὖν Βοραΐδης ὁ	Γερμανοῦ	ἀδελφὸς ἔναγχος ἐτετελευτήκει, τῶν χρημάτων
[7, 12]	ἕνεκα ἦλθεν, ἔγημε δὲ τοῦ	Γερμανοῦ	βασιλέως ἀνεψιοῦ παῖδα. ἐν τούτῳ
[7, 40]	ἐκέλευε, τὸν Βιταλιανοῦ μὲν ἀδελφιδοῦν,	Γερμανοῦ	δὲ γαμβρὸν, ξὺν Ἰουστινιανῷ θατέρῳ
[7, 40]	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε.	~Γερμανοῦ	δὲ τὸ στράτευμα ἐν Σαρδικῇ,
[7, 37]	ἐς τὸ ἔργον καταστήσασθαι ἀντὶ	Γερμανοῦ	ἔγνω. καὶ ὁ μὲν παρασκευασάμενος
[7, 39]	διατριβὴν εἶχον, κατὰ κλέος τοῦ	Γερμανοῦ	ἥκοντες καὶ χρήματα πολλὰ κεκομισμένοι
[7, 40]	αἰτίας τοιᾶσδε. ἡνίκα Ἰουστινιανὸς ὁ	Γερμανοῦ	θεῖος τὴν βασιλείαν εἶχεν, Ἄνται,
[7, 39]	καὶ Ἰωάννην τὸν αὐτοῦ μὲν	Γερμανοῦ	κηδεστὴν, Βιταλιανοῦ δὲ ἀδελφιδοῦν (στρατηγὸς
[7, 40]	γαμβρὸν, ξὺν Ἰουστινιανῷ θατέρῳ τοῖν	Γερμανοῦ	παίδοιν τῷ στρατῷ τούτῳ ἐς
[7, 32]	γὰρ Ἰουστῖνος ὁ πρεσβύτερος τῶν	Γερμανοῦ	παίδων νεανίας μὲν καὶ πρῶτον
[7, 40]	Ναζάρης ἡγοῦντο καὶ Ἰουστῖνος ὁ	Γερμανοῦ	παῖς καὶ Ἰωάννης, ὅνπερ ἐπίκλησιν
[7, 40]	αὐτοῦ παῖδα παντὶ τῷ πρὸς	Γερμανοῦ	συλλεγέντι στρατῷ εἶναι μὲν ἤδη
[7, 37]	δεξιὰ γάρ τις ἡ ἀμφὶ	Γερμανῷ	δόξα ἐς πάντας ἀνθρώπους οὖσα
[7, 39]	ὑπασπισταὶ ἦσαν, ἐν ὀλιγωρίᾳ πεποιημένοι,	Γερμανῷ	εἵποντο, ἔκ τε Βυζαντίου καὶ
[7, 39]	ἐτύγχανον ἀκούσιοι ξυστρατεύοντες, ἄγγελον πέμψαντες	Γερμανῷ	σημαίνειν ἐκέλευον ὡς, ἐπειδὰν τάχιστα
[7, 32]	τά τε ἀμφὶ Ἀρταβάνῃ καὶ	Γερμανῷ	ταύτῃ πη εἶχεν. ἦν δέ
[7, 32]	ὡμολόγει ὁμογνωμονοῦντα παρέξεσθαι, ἐδόκει τῷ	Γερμανῷ	τὸν Χαναράγγην ἐς λόγους ξυμμῖξαι,
[7, 32]	μήτ´ ἄν οἱ αὐτῷ μήτε	Γερμανῷ	τῷ πατρὶ ταῦτά ποτε ποιητέα
[7, 33]	γε, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ οἱ	Γερμανῶν	ἄρχοντες Μασαλίαν τε {καὶ} τὴν
[7, 21]	ὡς ἔνι μάλιστα, ἐνδεικνύμενοι, καὶ	γερόντων	ξυνετωτάτων πολὺν ὅμιλον, ὅπερ τοῖς
[7, 19]	τῶν τοῖς πολεμίοις ἐν τῇ	γεφύρᾳ	πεποιημένων. ξυμμετρησάμενος γὰρ αὐτοὺς ἐς
[7, 19]	τῶν χαρακωμάτων ἐξαναστάντες ἐπὶ τὴν	γέφυραν	δρόμῳ ἐχώρουν. τότε δὴ Βελισάριος
[7, 36]	Ἀδριανοῦ τάφον ἀνέδραμε καὶ τὴν	γέφυραν	ἔσχε τὴν ἐς Πέτρου τοῦ
[7, 17]	δὲ ἐς τοῦ Τιβέριδος τὴν	γέφυραν	ἦλθε, δήσας ἐπὶ τῷ προσώπῳ
[7, 19]	δὴ μηδὲ ὅσον ἐς τὴν	γέφυραν	ἰέναι οἱ ἐναντίοι εὐπετῶς δύνωνται.
[7, 24]	σφίσιν ἐπιέναι οἷοί τε ὦσι.	γέφυραν	μέντοι μίαν, ἣ Μολιβίου ἐπώνυμός
[7, 19]	ἤδη δὲ Ῥωμαῖοι ἄγχιστα τῆς	γεφύρας	γενόμενοι φρουρᾷ πολεμίων ἐνέτυχον, οἳ
[7, 24]	σχεδόν τι τὰς τοῦ Τιβέριδος	γεφύρας	διελόντες, ὅπως μὴ Ῥωμαῖοι εὐπετῶς
[7, 17]	ὀφθαλμοὺς καλυπτόμενος ἥλατο ἀπὸ τῆς	γεφύρας	ἐς τὸ τοῦ Τιβέριδος ὕδωρ,
[7, 19]	τὴν ἅλυσιν ἀνελόμενοι εὐθὺ τῆς	γεφύρας	ἐχώρησαν. ἐπειδή τε τάχιστα ἐς
[7, 18]	τὴν ἑτέραν ἐξικνουμένας ἐνταῦθα ἐς	γεφύρας	κατέθετο σχῆμα. πύργους τε δύο
[7, 19]	ἐς φυγὴν ὥρμηντο. τῆς τε	γεφύρας	Ῥωμαῖοι ἥπτοντο καὶ αὐτὴν ἔμελλον
[7, 25]	τάς τε γὰρ τοῦ ποταμοῦ	γεφύρας	τούτου ἕνεκα καθελεῖν ἔγνωκα, ὡς
[7, 22]	τῶν πρασσομένων, τοὺς δὲ ἀγροὺς	γεωργεῖν	ᾗπερ εἰώθεσαν· ἔσεσθαι γὰρ αὐτοῖς
[7, 13]	ἐκέλευεν, ᾗπερ εἰώθασιν, ἐς ἀεὶ	γεωργεῖν,	τοὺς φόρους αὐτῷ ἀποφέροντας ὅσους
[7, 13]	ἐς πολιορκίαν καθίστατο. τοὺς μέντοι	γεωργοὺς	οὐδὲν ἄχαρι ἀνὰ πᾶσαν τὴν
[7, 40]	οἵ τε τὰ πρότερα ἐν	γῇ	τῇ βασιλέως γενόμενοι, ὥσπερ μοι
[7, 36]	γὰρ καὶ γυναῖκας σφίσιν ἐν	γῇ	τῇ πατρῴᾳ ἔφασκον εἶναι, ὧνπερ
[7, 14]	λόγον, ἢν μέντοι γένηται ἐν	γῇ	τῇ Ῥωμαίων, οὐχ ὅσον οὐκ
[7, 13]	τὴν Ἰταλίαν εἰργάσατο, ἀλλὰ τὴν	γῆν	ἀδεῶς ἐκέλευεν, ᾗπερ εἰώθασιν, ἐς
[7, 38]	παραπίπτοντας ἡβηδὸν ἅπαντας ἔκτεινον. ὥστε	γῆν	ἅπασαν, ἥπερ Ἰλλυριῶν τε καὶ
[7, 14]	τὸν ἄνθρωπον ἐς Ῥωμαίων τὴν	γῆν,	δόξαν τε ἀγαθὴν καὶ πλούτου
[7, 17]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου καὶ ἐς	γῆν	ἔπιπτον. ἤδη δὲ καὶ ἀλλήλων
[7, 24]	καὶ τὸ σημεῖον ἐς τὴν	γῆν	ἔρριψε. καὶ Ῥωμαίων μὲν ὅσοι
[7, 40]	μεγάλῳ ἐσέβαλον ἐς Ῥωμαίων τὴν	γῆν.	ἐτύγχανε δὲ Γερμανὸν βασιλεὺς Θρᾴκης
[7, 29]	δὴ μεταξὺ καταβεβλημένα ἐς τὴν	γῆν	ἔτυχε. καὶ οἱ μὲν ἄνθρωποι
[7, 40]	πρότερον ἀφίκετο ἐς Ῥωμαίων τὴν	γῆν.	Ἴστρον τε ποταμὸν διαβάντες ἀμφὶ
[7, 30]	Βαλεριανὸν τούς τε ἄνδρας ἐς	γῆν	καὶ τοὺς ἵππους ἀποβιβάσαντας ὁδῷ
[7, 29]	τῇδε ᾠκημένοις σπείρειν τε τὴν	γῆν	καὶ τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι ᾗπερ
[7, 38]	παχέα τέτταρα ἐπὶ πλεῖστον ἐς	γῆν	κατορύξαντες οἱ βάρβαροι οὗτοι, ἐπ´
[7, 24]	ἐργάζονται, καὶ αὐτοὺς ἐς τὴν	γῆν	ὅπου παρατύχῃ ῥίπτουσι. ταύτῃ τε
[7, 14]	βουλόμενος ἐπανήκειν ἐς Ῥωμαίων τὴν	γῆν	οὐδεμιᾷ μηχανῇ εἶχεν, ἐπενόει τοιάδε.
[7, 4]	καιρίαν τυπεὶς ὕπτιος ἐς τὴν	γῆν	πεσεῖν ἔμελλεν, ἀλλά οἱ τὸ
[7, 12]	καὶ τὰ ὅπλα ἐς τὴν	γῆν	ῥίψαντες. χρημάτων δὲ πρόσοδον ἐξ
[7, 35]	καὶ ῥεύσας πολὺς ἐς τοσόνδε	γῆν	τὴν ἐχομένην ἐπέκλυσεν ὥστε καὶ
[7, 38]	πεδίον καταβῆναι τολμήσαντες, ἐπεὶ οὐδὲ	γῆν	τὴν Ῥωμαίων καταθεῖν ἐγκεχειρήκασι οἱ
[7, 14]	χώραν οἰκοῦσι. διὸ δὴ καὶ	γῆν	τινα πολλὴν ἔχουσι· τὸ γὰρ
[7, 34]	ἐξ ὑπογυίου Ῥωμαίοις γεγένηνται φίλοι,	Γήπαιδας	δὲ ὑμῖν ἐνσπόνδους τε τὸ
[7, 35]	καὶ Σκλαβηνῶν πολλοὺς ἐπαγαγόμενος ἐς	Γήπαιδας	ἦλθε, καὶ αὐτὸν Γήπαιδες κατάξειν
[7, 35]	ἐτύγχανε δὲ Λαγγοβάρδης ἀνὴρ ἐς	Γήπαιδας	φεύγων ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ἡνίκα
[7, 34]	Ἐρούλων πολλοὺς ἔκτειναν. γνόντες δὲ	Γήπαιδες	ἄγχιστά πη εἶναι τὸν Ῥωμαίων
[7, 33]	τὸν πόλεμον πρὸς ἑκατέρους διενεγκεῖν.	Γήπαιδες	δὲ πόλιν τε Σίρμιον καὶ
[7, 34]	φόρου ἀπαγωγὴν τὰ πρότερα εἶχον,	Γήπαιδες	δὲ τοῦ Ἴστρου ἐπὶ θάτερα
[7, 34]	σφίσιν ἐδέοντο πέμψαι. ὅπερ ἐπεὶ	Γήπαιδες	ἔγνωσαν, πέμπουσι καὶ αὐτοὶ ἐς
[7, 34]	τρόπον. ἰδοὺ γὰρ, ἐπειδὴ τάχιστα	Γήπαιδες	εἶδον Γότθους μὲν ἐκ Δακίας
[7, 35]	ἐς Γήπαιδας ἦλθε, καὶ αὐτὸν	Γήπαιδες	κατάξειν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἐλπίδα
[7, 34]	ἐπιτηδείως τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ. Καὶ	Γήπαιδες	μὲν τοσαῦτα εἶπον. βουλευσάμενος δὲ
[7, 34]	δὲ πολυανθρωπίᾳ τε καὶ ἀρετῇ	Γήπαιδες	παρὰ πολὺ Λαγγοβαρδῶν κρείσσους τυγχάνουσιν
[7, 34]	εἶχον δειμαίνοντες οἱ στρατηγοὶ μὴ	Γήπαιδές	τε καὶ Ἔρουλοι καταθέοντες τὴν
[7, 34]	Ῥωμαίων ἀρχήν. χρόνῳ δὲ ὕστερον	Γήπαιδές	τε καὶ Λαγγοβάρδαι ἅτε δὴ
[7, 34]	τινὰς ἰοῦσι ξυντετάξονται τὸ λοιπὸν	Γήπαιδες,	χάριν μὲν τῶν πεπραγμένων ὀφείλοντες,
[7, 34]	σχολὴ ὑμῖν ἐπ´ αὐτοῖς γένηται;	Γήπαιδες,	ὦ βασιλεῦ, Σίρμιον ἔχουσι καὶ
[7, 34]	μὲν, ὦ βασιλεῦ, καταπεπλῆχθαι τῇ	Γηπαίδων	ἀτοπίᾳ ξυμβαίνει, οἵ γε τοσαῦτά
[7, 34]	ἐπειδὰν τάχιστα διαμαχήσωνται πρὸς τὸ	Γηπαίδων	ἔθνος, ἐνθένδε σπουδῇ ἐς τὴν
[7, 34]	τὴν ἀγνωμοσύνην ἐπιδεδεῖχθαι μόνον τὸ	Γηπαίδων	ἔθνος ξυνέβαινε, πολλοῦ λόγου τε
[7, 34]	αὐτῶν δεησομένους. ἦρχε δὲ τότε	Γηπαίδων	μὲν Θορισὶν ὄνομα, τῶν δὲ
[7, 35]	εὐθὺς ἅτε πρὸς φίλων ἐξῃτεῖτο	Γηπαίδων,	οἱ δὲ τὸν μὲν ἄνθρωπον
[7, 33]	ἐξαναστάντες ἐνθένδε ποταμοῦ Ἴστρου ἱδρύσαντο,	Γηπαίδων	οὐ πολλῷ ἄποθεν. καὶ αὐτοὶ
[7, 34]	ὑστεραίᾳ παρὰ βασιλέα καὶ οἱ	Γηπαίδων	πρέσβεις ἔλεξαν ὧδε „Δίκαιον, ὦ
[7, 35]	οὐδεμιᾷ ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ	Γηπαίδων	τισὶν ἐθελουσίοις ἐς Σκλαβηνοὺς αὖθις
[7, 1]	δέ τις ἐν αὐτοῖς Οὐέλας,	Γήπαις	μὲν γένος, ἐς δὲ τὸ
[7, 35]	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἡνίκα τοίνυν	Γήπαισί	τε καὶ Λαγγοβάρδαις ὁ πόλεμος
[7, 34]	Λαγγοβάρδαι δὲ οὐκ ἂν οἰόμενοι	Γήπαισιν	ἀξιόμαχοι κατὰ μόνας αὐτοὶ ἔσεσθαι
[7, 34]	ἀξίωσιν πεποιῆσθαι δοκεῖ, ὅπερ καὶ	Γήπαισιν	ἐς Ῥωμαίους τετύχηκεν εἶναι. ὧν
[7, 34]	ἐς τρισχιλίους ὄντες ξὺν τοῖς	Γήπαισιν	ἐτετάχατο, ἐπεὶ Ῥωμαίων ἀποστάντες οὐ
[7, 34]	ποτὲ γνώμης τὰ ἐς φιλίαν	Γήπαισιν	ἔχει. οὕτω γὰρ ἂν τὰ
[7, 28]	ἐν κόλπῳ ἐπὶ πλεῖστον τῆς	γῆς	ἀναβαίνει. καὶ ὁ μὲν τῆς
[7, 29]	δὴ αὐτὸ ἄγχιστά πη τῆς	γῆς	ἐκπεσὸν ἔλαθεν. ἐνταῦθά τε ἰλύϊ
[7, 34]	τοὺς πολεμίους ἐχομένους, πανταχόθι τῆς	γῆς	ἐπιβατεῦσαι τῆς ὑμετέρας οἱ μιαρώτατοι
[7, 39]	βάρβαροι ἐκ πάσης ἀγειρόμενοι ξυνέρρεον	γῆς.	καὶ ὁ τῶν Λαγγοβαρδῶν ἡγούμενος
[7, 22]	ἄλλα πάντα ἐκ πάσης τῆς	γῆς	καὶ τεχνίτας ἀνθρώπους ἐνταῦθα ξυναγαγεῖν
[7, 35]	τὸ Βυζάντιον οὐδενὶ κόσμῳ ᾔει,	γῆς	μὲν τῆς Ἰταλῶν πενταετὲς οὐδαμῆ
[7, 38]	τρόπῳ, ἀλλὰ σκόλοπας ἐπὶ τῆς	γῆς	πηξάμενοι ἰσχυρότατα, ὀξεῖς τε αὐτοὺς
[7, 3]	ἐς Βυζάντιον ἐκ τῆς Περσῶν	γῆς	σὺν τῷ Βλησχάμῃ ὀλίγῳ ἔμπροσθεν
[7, 1]	αὖθις ἐς τὴν πολιτείαν ἀποκομίσας,	γῆς	τε καὶ θαλάσσης τὴν ἡμίσειαν
[7, 24]	ἀεὶ ἁμαρτάνεσθαι, ἐπεὶ καὶ φύσει	γίγνεσθαι	εἴωθε. Τουτίλας δὲ καὶ οἱ
[7, 8]	τινα τῶν ἐντιθεμένων ἐς ἀεὶ	γίγνεσθαι.	οὕτω τε αὐτοῖς ἐπιρρώσας τὴν
[7, 24]	τε καὶ ἵπποις ἐς ἀεὶ	γίγνεται.	ὁσάκις δέ τις τοῦτον δὴ
[7, 24]	ἕστηκεν, ἄλλος δὲ ἀντ´ αὐτοῦ	γιγνόμενος	ἄνω τοῖς ἐπιέναι βουλομένοις ἐμπόδιόν
[7, 1]	ἀγαγὼν αἰχμαλώτους ἐς Βυζάντιον δύο,	Γιζερίχου	δὲ καὶ Θευδερίχου τό τε
[7, 26]	δέ τις ξὺν τῷ Ἰωάννῃ	Γιλάκιος	ὄνομα, Ἀρμένιος γένος, ὀλίγων τινῶν
[7, 26]	τινῶν Ἀρμενίων ἄρχων. οὗτος ὁ	Γιλάκιος	οὔτε ἑλληνίζειν ἠπίστατο οὔτε Λατίνην
[7, 26]	ἴσχυσε πλήν γε δὴ ὅτι	Γιλάκιος	στρατηγὸς εἴη. τὸ γὰρ ἀξίωμα,
[7, 19]	δὴ τοῦ πυρὸς βρῶσις ὀξυτάτη	γίνεσθαι	πέφυκε. κατὰ δὲ τὴν ἑτέραν
[7, 4]	ἂν ἡμᾶς ἐς τὸν ἀγῶνα	γίνεσθαι	πρέποι. οὐ γὰρ ἐπ´ ἄλλους
[7, 26]	μὲν ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἰσχυρὰ	γίνεται·	ἅμα γὰρ τῇ ὄψει ἐς
[7, 14]	εὐθὺς ἔπεισε, καὶ ξὺν αὐτῷ	γίνεται	ἐν Σκλαβηνοῖς μέσοις. ἐπεκηρυκεύοντο γὰρ
[7, 27]	ἀρχὴν μὲν εἰκότα ἐς ἀεὶ	γίνεται,	ἡ δὲ φήμη αὐτὰ περιαγαγοῦσα
[7, 40]	ἀναγκασθέντες τοῖς ἐναντίοις ξυνέμιξαν. καὶ	γίνεται	μὲν καρτερὰ μάχη, ἡσσῶνται δὲ
[7, 25]	τι ἧσσον τῶν πεπραγμένων αὐτουργὸς	γίνεται.	νῦν δὲ μεταβέβλησθε, ὦ φίλτατοι
[7, 4]	γε πρὸς αὐτοὺς διαμαχησομένοις ἔνδηλος	γίνεται.	οἶμαι τοίνυν ἡμῖν μᾶλλον ξυνοίσειν
[7, 25]	δοκοῦσιν, ἡ δὲ πεῖρά τισι	γινομένη	διδάσκαλος κρείσσω τὸν ἐκμαθόντα τῶν
[7, 10]	γεγενημένοι ἀπ´ οὐδεμιᾶς πρὸς αὐτῶν	γινομένης	αἰτίας ἄγχιστά που ἐνστρατοπεδευομένους τοὺς
[7, 4]	καταφρόνημά τισιν οὐκ ἐν δέοντι	γινόμενον	τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς καταλῦσαι δύναμιν
[7, 34]	ἀλλὰ καὶ χωρὶς παρ´ αὐτὸν	γινομένων.	ἐν τοῖς πρῶτοι οὖν Λαγγοβάρδαι
[7, 38]	τῶν στρατιωτῶν τῆς δυνάμεως ἐστερημένοι,	γίνονται	μὲν ἐν ἀμηχανίᾳ πολλῇ, καὶ
[7, 21]	ἀφανεῖ τε καὶ ὡς ἥκιστα	γινωσκομένῃ	ἡσσήθημεν. οὐκοῦν τὸ φυλάξαι τὰ
[7, 38]	ἐκάθιζον, τήν τε σκολόπων ἀκμὴν	γλουτῶν	κατὰ μέσον ἐνείροντες ὠθοῦντές τε
[7, 6]	Δημήτριον τὸν Νεαπόλεως ἐπίτροπον εὗρον.	γλῶσσάν	τε καὶ χεῖρας ἄμφω ἀποτεμόντες
[7, 6]	τε Τουτίλᾳ τὴν δίκην Δημήτριος	γλώσσης	ἀκολάστου ἐξέτισεν. ~Ὕστερον δὲ καὶ
[7, 16]	ἀποπέμψασθαι τὸν ἐς αὐτὸν ἥκοντα	γνοίη.	οὐ γὰρ ὅπως τιμῆς πρὸς
[7, 16]	κεκτημένοις προήσεσθαι τανῦν ἐγχειρίσειν ὑμῖν	γνοίημεν,	οὐδὲ πρὸς ὑμᾶς τὸ πιστὸν
[7, 34]	τῶν τε Ἐρούλων πολλοὺς ἔκτειναν.	γνόντες	δὲ Γήπαιδες ἄγχιστά πη εἶναι
[7, 40]	ταῦτα διατριβὴν εἶχε. Σκλαβηνοὶ δὲ	γνόντες	διαρρήδην πρὸς τῶν αἰχμαλώτων Γερμανὸν
[7, 5]	βάρβαροι τὴν τῶν ἐναντίων ἔφοδον	γνόντες	τὸ μὲν πεδίον, οὗ δὴ
[7, 39]	ἀεὶ ἐς αὐτοὺς ἀρετῆς ἄξια.	γνοὺς	δὲ ὁ Τουτίλας ἐνδεῖν τοῖς
[7, 11]	πρῶτα χαλεπήνας, εἶτα συγγνώμων ἐγένετο.	γνοὺς	δὲ ὁ Τουτίλας τὴν τῶν
[7, 22]	φόνος τε αὐτῶν ἐγεγόνει πολύς.	γνοὺς	δὲ ταῦτα ὁ Τουτίλας ἔγνω
[7, 25]	διὰ τῶν πεπραγμένων ὁρᾶν πάρεστι.	γνῶμαι	γὰρ ἀλλήλαις μαχόμεναι διὰ τῶν
[7, 25]	δραστηρίου τετίμηται, ὁ δὲ προμηθεῖ	γνώμῃ	ἀποκνήσας τὸν κίνδυνον ἀποτυχών τε
[7, 32]	δὲ Χαναράγγου ἀνεπυνθάνετο εἰ Ἀρταβάνου	γνώμῃ	ἔναγχος Ἀρσάκης παρ´ αὐτὸν ἥκοι.
[7, 21]	τὸ μὴ ἀδικεῖν μόνον ἐν	γνώμῃ	ἐστὶ, θεῷ δὲ ξύμπαντα ἐν
[7, 10]	ἐθελουσίους. ξυνῆν δὲ αὐτῷ βασιλέως	γνώμῃ	καὶ Βιτάλιος ὁ τῶν Ἰλλυριῶν
[7, 6]	τοῖς πολιορκουμένοις ἐπὶ μέγα χωρούσης	γνώμῃ	Κόνωνος ἐς λέμβον τινὰ λάθρα
[7, 26]	δὲ πολλῇ καὶ οὐ προμηθεῖ	γνώμῃ	ὁ Τουτίλας ἤδη ἐχόμενος τῆς
[7, 1]	τὰ δεδογμένα ἔπρασσεν ἀεὶ αὐτονόμῳ	γνώμῃ.	Οἱ δὲ ἄλλοι ἄρχοντες, ἴσοι
[7, 25]	τὴν εὐβουλίαν θαυμάζοντες ὑπουργεῖτε τῇ	γνώμῃ	ταύτῃ, τὸ ἔργον, ὡς τὸ
[7, 34]	ὅτῳ ἂν ὑμᾶς ἀδικοῖεν, οὐ	γνώμῃ	τινὶ, ἀλλ´ ἀπορίᾳ ἠναγκασμένοι ἡσυχῆ
[7, 34]	χάριτος τὸν προτερήσαντά τε καὶ	γνώμῃ	τὸ δῶρον αὐτονόμῳ ἑλόμενον οἴεται
[7, 22]	πέμψαντες τῶν οἰκείων τινὰς, Τουτίλα	γνώμῃ,	τοὺς σφετέρους ἀγροίκους ἐκέλευον μεθίεσθαι
[7, 16]	μὴ δοκεῖν ἀλογίστῳ ταῦτα προτείνεσθαι	γνώμῃ	τῷ τὰς αἰτίας αὐτίκα ἐξειπεῖν
[7, 1]	τῷ τε ἀξιώματι καὶ τῇ	γνώμῃ,	ὥσπερ ἐρρήθη, δυνατὸς γεγονὼς τά
[7, 16]	τῶν ἄλλων τινὰ τὴν αὑτοῦ	γνώμην	ἐνδείκνυσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ τῆς φύσεως
[7, 25]	ἥκιστα ὀρθὴν ἀφελὼν ἀντικαθιστάναι τὴν	γνώμην	ἐπὶ τὰ βελτίω δυνήσωμαι, καὶ
[7, 9]	τε ἄλλοι ἄρχοντες, ὥσπερ τὴν	γνώμην	ἐπιψηφίζοντες, ἐν τούτῳ δὴ τῷ
[7, 10]	τετρακισχιλίους ἀγείραντες ἐν Σάλωσιν ἐγένοντο,	γνώμην	ἔχοντες ἐπὶ Ῥαβέννης τὰ πρῶτα
[7, 32]	Ἀρταβάνην τά τε ἐς τὴν	γνώμην	καὶ ἐς τοὺς λόγους ξυνέμιξεν,
[7, 32]	τινες θεραπεύοντες αὐτὸν ὡμολόγουν τὴν	γνώμην,	καὶ ξὺν αὐτῷ δυσφορουμένοις ἐῴκεσαν·
[7, 5]	τῆς τύχης ἐκαραδόκουν ἐς τοῦτο	γνώμην.	ὁ μὲν οὖν κλῆρος ἐκπεπήδηκεν
[7, 11]	ὅτι τάχιστα τὴν βασιλέως δηλώσας	γνώμην.	οὕτω γὰρ ἂν ὑμῖν τά
[7, 24]	πραγμάτων τὰς ἀποβάσεις ἀεὶ τὴν	γνώμην	ῥυθμίζειν καὶ τὴν διάνοιαν τῷ
[7, 1]	πλῆθος. ἀπεδίδοντο γὰρ αὐτοῖς κατὰ	γνώμην	τὰ ὤνια πάντα. καὶ ἡνίκα
[7, 22]	σημήνας τε Βελισαρίῳ τὴν αὑτοῦ	γνώμην	τοὺς πρέσβεις εὐθὺς ἀπεπέμψατο. καὶ
[7, 9]	ἔργου μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς	γνώμης	αὐτὸς φέρεσθαι τὴν αἰτίαν δίκαιος
[7, 22]	ἥπερ ἐφ´ ἑκάτερά σοι τῆς	γνώμης	ἑτοίμως ἕστηκεν. ὁποῖα γὰρ ἂν
[7, 34]	διασκοπεῖσθαι τοσοῦτον αἰτοῦμεν, ὅπη ποτὲ	γνώμης	τὰ ἐς φιλίαν Γήπαισιν ἔχει.
[7, 4]	δὴ ἄρχοντες τῷ διαμαχομένῳ τῆς	γνώμης	τῶν δεόντων οὐδὲν ἔπρασσον, ἀλλ´
[7, 10]	ἀκούσας, τήν τε δύναμιν ἐθέλων	γνῶναι,	ἥνπερ ἐπήγετο, ἐποίει τάδε. Βόνος
[7, 3]	τῶν τις φυλάκων ἐκ παιδὸς	γνώριμος,	πέμψας παρ´ αὐτὸν τῶν οἱ
[7, 34]	ἐνσπόνδους τε τὸ ἀνέκαθεν καὶ	γνωρίμους	γεγονέναι ξυμβαίνει. φιλία δὲ χρόνου
[7, 16]	ὥσπερ τῆς φύσεως ἄλλο τι	γνώρισμα	ἐς πάντας τοὺς αὐτῷ ξυμβάλλοντας
[7, 22]	τούς γε ἀξυνέτους εἰκὸς καὶ	γνώρισμα	τοῦτο τῆς αὑτῶν φύσεως οὐκ
[7, 14]	ἀφιέντα φωνὴν καὶ τῶν Χιλβουδίου	γνωρισμάτων	πολλὰ ἐκμαθόντα τε ἤδη καὶ
[7, 32]	τὰς ἀμφὶ τοῖς ἀντιλεγομένοις ποιεῖσθαι	γνώσεις.	οἵπερ ἀναλεξάμενοι ἅπαντα, ὅσα τοῖς
[7, 35]	πάσῃ. μάλιστα δὲ πάντων αὐτὸν	Γόθιγος	ἐνῆγε, πατρίκιος ἀνὴρ, ἐς τῶν
[7, 18]	ἔκτεινεν, ἅτερος δὲ αὐτοῦ τῶν	γονάτων	λαβόμενος ζωγρεῖσθαι ἠξίου. „οὐ γὰρ
[7, 31]	οὐκ ἐς μακρὰν τῷ τυράννῳ	Γονθάριδι	μέλλουσαν οὔτι ἑκουσίαν ἐς εὐνὴν
[7, 32]	φίλον τε ὄντα καὶ ἑστιάτορα	Γόνθαριν	αὐτοχειρὶ λαβόντα κτεῖναι οὐδενὶ λόγῳ.
[7, 31]	ἔργον ἀφίκοντο, αὐτίκα δηλώσω. Ἀρταβάνῃ	Γόνθαριν	καθελόντι τὸν τύραννον, ὥσπερ μοι
[7, 26]	ἑλληνίζειν ἠπίστατο οὔτε Λατίνην ἢ	Γοτθικὴν	ἢ ἄλλην τινὰ ἢ Ἀρμενίαν
[7, 2]	Ῥογοὶ οὗτοι ἔθνος μέν εἰσι	Γοτθικὸν,	αὐτόνομοί τε τὸ παλαιὸν ἐβίουν.
[7, 33]	πάσης. τοῖς τε Ῥωμαίοις ὁ	Γοτθικὸς	πόλεμος, καίπερ τὰ πρῶτα κατὰ
[7, 18]	ἐπιπεσόντος Δρυοῦντι προσέσχον. οὗπερ οἱ	Γότθοι	αἰσθόμενοι, ὅσοι δὴ ἐτετάχατο ἐπὶ
[7, 26]	οὐ μέντοι ἀνελεῖν πολλοὺς δεδύνηνται	Γότθοι,	ἀλλὰ ἀναστάντες οἱ πλεῖστοι ἅτε
[7, 39]	τὰ ἀνθρώπεια προϊοῦσα ἡ φήμη,	Γότθοι	ἅμα μὲν ἔδεισαν, ἅμα δὲ
[7, 3]	ἔκτειναν ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες. ἐπεὶ δὲ	Γότθοι	ἅπαντες ᾔσθοντο τοῦ κακοῦ, διὰ
[7, 3]	ἤδη διαφανῶς γέγονε καὶ οἱ	Γότθοι	ἀπὸ τῆς ἄκρας ἐς τὸ
[7, 18]	ἐκ Δρυοῦντος ἀπέπλευσεν, οἵ τε	Γότθοι	ἀφροντιστήσαντες δίαιταν οὐ κατεσπουδασμένην ἐν
[7, 39]	τῆς ἐνταῦθα ἐπιμελούμενος ἡσυχίαν ἦγε.	Γότθοι	δὲ, μηδενὸς σφίσιν ἐπεξιόντος, ἐληΐσαντο
[7, 19]	τοῦ ῥεύματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος ᾔεσαν.	Γότθοι	δὲ οὐδαμῆ ὑπηντίαζον, ἀλλ´ ἐν
[7, 37]	φρούριον παρεστήσατο οὐδενὶ πόνῳ, καὶ	Γότθοι	δὲ, οὕσπερ ἐλίπετο ἐν Πικηνῶν
[7, 26]	ἐς τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκοντο,	Γότθοι	δὲ τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ληϊσάμενοι
[7, 20]	νεὼν τοῦ ἀποστόλου εὐξόμενος ᾔει,	Γότθοι	δὲ τοὺς παραπεπτωκότας διέφθειρον. ἀπέθανόν
[7, 11]	ἴσχυσαν. τῶν μέντοι ὑποζυγίων ἁπάντων	Γότθοι	ἐκράτησαν, ἃ τῶν στρατιωτῶν τήν
[7, 35]	ἅπερ ἅπαντα Ἰνδούλφ τε καὶ	Γότθοι	ἑλόντες κτείναντές τε τοὺς ἐν
[7, 20]	ὁ Τουτίλας διανοοῖτο, οἱ δὲ	Γότθοι	ἐν ἐλπίδι ἔφασαν εἶναι τῶν
[7, 12]	τὴν πόλιν ἐφύλασσον, διὸ δὴ	Γότθοι	ἐνθένδε ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. ~Μετὰ δὲ
[7, 26]	μόνην ἀφεῖναι φωνήν. τούτῳ δὴ	Γότθοι	ἐντυχόντες τινὲς ἐπυνθάνοντο ὅστις ποτὲ
[7, 25]	νῦν δὲ μεταβέβλησθε, ὦ φίλτατοι	Γότθοι,	ἐπειδὴ ξυνέβη Βελισάριον κρεῖσσον λόγου
[7, 2]	κατὰ ταῦτα ἔπρασσον. ἐν τούτῳ	Γότθοι	Ἐράριχον κτείνουσι δόλῳ. τελευτήσαντος δὲ
[7, 2]	ὁμολογίαν ἀποκαλύψας ἔφασκεν ὡς, ἢν	Γότθοι	Ἐράριχον τῆς κυρίας ἐντὸς κτείνουσιν,
[7, 24]	τῆς δόξης. διὸ δὴ καὶ	Γότθοι	εὐημεροῦντα μὲν τοῖς ἐγχειρήμασι Τουτίλαν
[7, 19]	Ῥουδέριχον ὑπαντιάσαντα ἔπληξεν. οἱ δὲ	Γότθοι	εὐθὺς λιπόντες τὸ στρατόπεδον ὑπεχώρησαν,
[7, 10]	τῶν δὲ οἰκητόρων οὐδενὸς οἱ	Γότθοι	ἐφείσαντο, ἀλλὰ ξὺν τῷ τῆς
[7, 23]	ἑτέροις τισὶν ἔπεμψεν. ἐτύγχανον δὲ	Γότθοι,	ἡνίκα Ἡρωδιανοῦ ἐνδιδόντος Σπολίτιον εἷλον,
[7, 10]	ἴσχυσε. τοῖς γὰρ ὡμολογημένοις οἱ	Γότθοι	θαρσοῦντες οὐδέν τε μεταξὺ ἐναντίωμα
[7, 3]	ἐπὶ πλεῖστον ὁρᾶν. ἐνταῦθα οἱ	Γότθοι	καταφυγόντες τὴν νύκτα ὅλην ἡσύχαζον.
[7, 37]	τούτου λόγος ἐς Ἰταλίαν ἦλθε,	Γότθοι	μὲν ἐν φροντίδι μεγάλῃ ἐγένοντο.
[7, 21]	εἰδόσιν ὑμῖν αὐτίκα δηλώσω· ὅτι	Γότθοι	μὲν πρότερον τῶν ἄλλων ἁπάντων
[7, 20]	αὐτοῖς αἰσχύνην τοῦ ἔργου. καὶ	Γότθοι	μὲν Ῥουστικιανὴν κτείνειν ἐν σπουδῇ
[7, 34]	αὐτῶν λαβεῖν πάρεστι. σκέψασθε γάρ·	Γότθοι	μὲν τὴν Δακῶν χώραν ἐς
[7, 13]	θαλάσσης ἀποκεκλεισμένων φορτίων. ἐπειδὴ γὰρ	Γότθοι	Νεάπολιν εἷλον, ναυτικὸν ἐνταῦθα καταστησάμενοι
[7, 2]	ᾗ ἔμελλε Τουτίλας τε καὶ	Γότθοι	οἱ ἐν Ταρβησίῳ φρουρὰν ἔχοντες
[7, 33]	τοῦδε τοῦ πολέμου Γερμανοῖς ἔδοσαν	Γότθοι,	οὐκ ἂν οἰόμενοι πρὸς ἑκατέρους
[7, 19]	ἥρπαζον. ἀναστρέψαντες δὲ αὐτίκα οἱ	Γότθοι	πολλοὺς μὲν κτείνουσι τῶν ἐναντίων,
[7, 5]	Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς ἡγοῦντο. ὅπερ ἐπεὶ	Γότθοι	πρὸς τῶν κατασκόπων ἐπύθοντο, λύσαντες
[7, 40]	Πάνορμον ἀπεχώρησε. Τουτίλας δὲ καὶ	Γότθοι	σχεδόν τι ἅπαντα ληϊσάμενοι τὰ
[7, 2]	Ἰταλίας τῆς ἄλλης. καὶ ἐπεὶ	Γότθοι	ταῦτα ἐπῄνεσαν, ἀπολέξας τινὰς τῶν
[7, 2]	ξὺν αὐτῇ ἐγχειρίσαι. Ἤδη δὲ	Γότθοι	τῇ Ἐραρίχου ἀρχῇ ἤχθοντο, οὐκ
[7, 37]	τῇ ὁμολογίᾳ δέδονται ταύτῃ καὶ	Γότθοι	τὴν προσεδρείαν διαλύσαντες ἐπὶ Σικελίας
[7, 3]	ἀμφὶ Ἐραρίχῳ ξυνενεχθέντα καὶ ὅτι	Γότθοι	Τουτίλαν σφίσιν ἐς τὴν ἀρχὴν
[7, 39]	οἴκου ἀπεκομίσθησαν ἅπαντες. ~Ὕστερον δὲ	Γότθοι	τῷ Ῥηγίνων προσέβαλον ὀχυρώματι, οἱ
[7, 2]	ἀρχὴν καὶ τὸ Ἰταλίας κράτος	Γότθοις	ἀνασώσασθαι ἱκανὸς ἦν. Ἐράριχος μέντοι
[7, 20]	Ἀσιναρίαν. καὶ τέσσαρας τῶν ἐν	Γότθοις,	ἀνδρίας τε καὶ ἰσχύος πέρι
[7, 1]	αὐτίκα κτεῖναι Ἰλδίβαδον ἔγνω, χαριεῖσθαι	Γότθοις	ἅπασι ταύτῃ οἰόμενος. καί ποτε
[7, 40]	ἀμφὶ ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ καταληφθέντα	Γότθοις	ἀπέδοσαν, ἀντ´ αὐτοῦ τὴν γυναῖκα
[7, 21]	Ἰσαύρους „Ὑμεῖς μὲν“ ἔφη „ξύντροφοι	Γότθοις	γεγενημένοι οὐδὲ χῶρόν „τινα ἔρημον
[7, 20]	τῆς πόλεως οὐ πολλῷ ἄποθεν	Γότθοις	δέκα ὁδῷ ἰοῦσιν ἐνέτυχον, οὓς
[7, 8]	πορεύεσθαι, πομπούς τινας τῶν ἐν	Γότθοις	δοκίμων σφίσι ξυμπέμψας. τὸ δὲ
[7, 7]	ἀλλὰ τὴν πόλιν ὅτι τάχιστα	Γότθοις	ἐνδιδόντας μεγάλων ἀπηλλάχθαι κακῶν. ἀδύνατον
[7, 13]	πόλιν ὁμολογίᾳ Τουτίλᾳ τε καὶ	Γότθοις	ἐνδοῖεν. ὡς δὲ οὐδὲν σφίσι
[7, 12]	ἔχθος αὑτόν τε καὶ Σπολίτιον	Γότθοις	ἐνδοῦναι· λογισμοὺς γὰρ αὐτὸν Βελισάριος
[7, 26]	ἄγχιστά ἐστι, Τουτίλᾳ τε καὶ	Γότθοις	ἐνδοὺς πρότερον τὴν βασιλέως, ὡς
[7, 12]	τοῖς στρατιώταις καὶ τοῖς ἐνοικοῦσι	Γότθοις	ἐνδώσειν. τόν τε παῖδα ὅμηρον
[7, 39]	τε αὐτοὺς καὶ τὸ φρούριον	Γότθοις	ἐνδώσουσιν· αὐτὸς δὲ τῷ ἄλλῳ
[7, 16]	αὐτοὺς ὁμολογίᾳ καὶ τὴν πόλιν	Γότθοις	ἐνδώσουσιν. ἐπὶ ταύτῃ δὴ τῇ
[7, 13]	θεὸν γεγονέναι, Τουτίλᾳ τε καὶ	Γότθοις	ἐπικουρεῖν ἐν νῷ ἔχοντα, καὶ
[7, 39]	εἴη. στρατιῶται δὲ Ῥωμαίων, ὅσοι	Γότθοις	ἐτύγχανον ἀκούσιοι ξυστρατεύοντες, ἄγγελον πέμψαντες
[7, 20]	τὸν χῶρον, ὅθεν οἱ ἄνθρωποι	Γότθοις	ἔφασκον ἐς τὴν πόλιν ἐσιτητὰ
[7, 25]	ὀχυρωμάτων ταύτῃ, ᾗπερ ὑμεῖς ἴστε,	Γότθοις	καὶ Οὐιττίγιδι ἐκεχωρήκει τὰ πράγματα.
[7, 36]	τοὺς παραδόντας Ῥώμην τὰ πρότερα	Γότθοις,	κεκομψευμένους ἐπὶ μεγάλων τινῶν χρημάτων
[7, 24]	ἦλθον. Τότε δὲ ὅσοι ἐν	Γότθοις	λόγιμοι ἦσαν Τουτίλᾳ προσελθόντες ἐλοιδοροῦντό
[7, 37]	ἐνταῦθα ἰούσης οὕτω δὴ ἀπαλλάσσοιντο,	Γότθοις	μὲν τὴν πόλιν ἐνδόντες, οὐκ
[7, 20]	Τουτίλας τὴν ἱκεσίαν δεξάμενος ἀπεῖπε	Γότθοις	μηδένα τὸ λοιπὸν ἀποκτιννύναι τῶν
[7, 25]	Φανοῦ καὶ Πισαύρου φλαῦρον οὐδὲν	Γότθοις	ξυμβέβηκεν, ἐκ δὲ τοῦ Ῥώμης
[7, 8]	ἔνι μάλιστα δεδιὼς μή τι	Γότθοις	ξυμβήσεται φλαῦρον, ἐς λόγους τούσδε,
[7, 35]	αὐτοὺς πολλοὺς ἔκτεινεν. οὐ μέντοι	Γότθοις	ξυνέμιξεν, ἀλλ´ Ἴστρον ποταμὸν διαβὰς
[7, 30]	ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ	Γότθοις	ξυντάξονται· ὅπερ κἀν τοῖς ἄλλοις
[7, 18]	Ῥωμαίοις τε καὶ αὐτῷ μέλλει,	Γότθοις	ὁ ἄνθρωπος ὡς ἥκιστα προσδεχομένοις
[7, 2]	οἱ Ῥογοὶ ἀνεῖπον. ὅπερ τοῖς	Γότθοις	οὐδαμῶς ἤρεσκεν, ἀλλὰ καὶ εἰς
[7, 30]	δημόσιον ὤφειλε, Τουτίλᾳ τε καὶ	Γότθοις	οὐδὲν μελλήσαντες προσχωρήσουσι. βασιλεύς τε
[7, 8]	ἔκ τε ἐχυροῦ ὁρμώμενοι πράγματα	Γότθοις	παράσχωσιν. ἐν πεδίῳ γὰρ μᾶλλον
[7, 16]	τε αὐτοὺς καὶ Πλακεντίαν ὁμολογίᾳ	Γότθοις	παρέδωκαν. ταῦτα μὲν οὖν τῇδε
[7, 11]	μὴ καταλαβόντες αὐτὰ Ῥωμαῖοι πράγματα	Γότθοις	παρέξωσι. τούτων θάτερον, Πίσαυρον, Βελισάριος
[7, 6]	ἔκ τε ὀχυροῦ ὁρμώμενον πράγματα	Γότθοις	παρέχειν δύνηται. μετὰ δὲ Νεαπολίτας
[7, 2]	μάλιστα ἔχων καὶ λόγου ἐν	Γότθοις	πολλοῦ ἄξιος. οὗτος ὁ Τουτίλας
[7, 35]	λειφθεὶς ἔτυχε, Τουτίλᾳ τε καὶ	Γότθοις	προσεχώρησεν οὐδενὶ λόγῳ. καὶ αὐτὸν
[7, 18]	ἐχώρει. ἦν δέ τις ἐν	Γότθοις	Ῥεκιμοῦνδος, ἀνὴρ δόκιμος, ὅνπερ ὁ
[7, 12]	κατὰ τὰ ξυγκείμενα Τουτίλᾳ καὶ	Γότθοις	σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ Σπολίτιον
[7, 22]	πλὴν τοῦ Δρυοῦντος, αὖθις ὑποχείρια	Γότθοις	τε καὶ Τουτίλᾳ γέγονε. θαρσοῦντες
[7, 11]	ἵππον ἐξελάσας κατὰ τάχος ᾔει.	Γότθοις	τε τρισὶν ἐντυχὼν ἐν χώρῳ
[7, 36]	ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ	Γότθοις	τὸ λοιπὸν ξυστρατεύσωσι. τούτους Ῥωμαῖοι
[7, 37]	ἀγείρας μαχιμωτάτους ἀμφ´ αὑτὸν ἔτυχε,	Γότθοις	τοῖς ἐν Πικηνῷ οὖσιν ἐς
[7, 21]	οἰκετῶν λόγῳ γεγένησθε, οὗτοι δὲ	Γότθοις	φίλοι τε, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 4]	ὁδῷ ἰόντες ἐγγυτέρω ἀλλήλων ἐγένοντο,	Γότθος	ἀνὴρ, Οὐάλαρις ὄνομα, μέγας τε
[7, 12]	τοῦ δὲ ἐν Ἀσίσῃ Σισίφριδος,	Γότθος	μὲν γένος, εὐνοϊκῶς δὲ λίαν
[7, 11]	οἱ τῶν ἐναντίων οὐδεὶς οὔτε	Γότθος	οὔτε Ῥωμαῖος. ἔπειτα δὲ Θουριμούθ
[7, 19]	μάλα ἐνέπρησε καὶ ξὺν αὐτῷ	Γότθους	ἅπαντας, ἐς διακοσίους μάλιστα ὄντας.
[7, 21]	Τουτίλας ἔσχε. ~Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ	Γότθους	ἅπαντας ξυγκαλέσας ὁ Τουτίλας ἔλεξε
[7, 2]	τοὺς βαρβάρους διενοοῦντο. Ἐράριχος δὲ	Γότθους	ἅπαντας συγκαλέσας πρέσβεις ἀνέπεισε πρὸς
[7, 9]	μὲν αὐτοῖς τῆς ἐς τοὺς	Γότθους	ἀπολογίας, ἡμῖν δὲ τῆς ἐς
[7, 36]	κατέπαυσε μὲν αὐτίκα τὴν μάχην,	Γότθους	δὲ τοῖς πολεμίοις ἀντικαθεζομένους ἡσυχάζειν
[7, 36]	τὸ λοιπὸν ἔχοντες ἀνήκεστα ἔργα	Γότθους	δράσωσι. πέμψας οὖν παρ´ αὐτοὺς
[7, 21]	Τοσαῦτα ὁ Τουτίλας ἐς τοὺς	Γότθους	εἰπὼν καὶ τοὺς ἐκ τῆς
[7, 9]	ὑμῖν ἀπολελογῆσθαι πρὸς τὰ ἐς	Γότθους	εἰργασμένα ξυμβήσεται· πότερα ὑμᾶς ἀγνοεῖν
[7, 11]	στρατιώτας τοὺς αὐτοῦ ἢ εἰς	Γότθους	εἴργασται. τὸ μὲν οὖν μηδὲν
[7, 16]	ἀεί τε καὶ καθ´ ἡμέραν	Γότθους	ἐκκρούοντες κύριοι τῶν ἡμετέρων ἐκ
[7, 33]	τάχιστα βασιλεὺς αὐτὰς Ἰουστινιανὸς ἀφείλετο	Γότθους·	ἐξηνδραπόδισάν τε τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους,
[7, 40]	οὐκ ἐπὶ τῷ σφετέρῳ ξυμφόρῳ	Γότθους	ἔφασκε Σικελίαν ληϊσαμένους σχεδόν τι
[7, 2]	ὥστε τὰ ἐκτὸς Πάδου ποταμοῦ	Γότθους	ἔχοντας ἀπαλλάσσεσθαι Ἰταλίας τῆς ἄλλης.
[7, 35]	ἀναστὰς παρὰ Τουτίλαν τε καὶ	Γότθους	ᾔει, στράτευμα οὐχ ἧσσον ἢ
[7, 26]	ἧσσον ἢ ἑβδομήκοντα τῶν εἰς	Γότθους	ηὐτομοληκότων τὸ πρότερον ἐς τὰ
[7, 27]	Ἰουστινιανὸς στράτευμα πέμπειν ἄλλο ἐπὶ	Γότθους	καὶ Τουτίλαν ἔγνω, γράμμασι τοῖς
[7, 34]	γὰρ, ἐπειδὴ τάχιστα Γήπαιδες εἶδον	Γότθους	μὲν ἐκ Δακίας ἀπεληλαμένους ἁπάσης,
[7, 22]	ἅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ἔμαθε,	Γότθους	μὲν ἐς τὸ ἔργον καθεῖναι
[7, 18]	ἰσχυρότατα ἀμυνομένους, Ῥεκιμοῦνδον δὲ καὶ	Γότθους	ξὺν τοῖς λοιποῖς ἅπασιν ὁμολογίᾳ
[7, 40]	στελλόμενον ἐπὶ Τουτίλαν τε καὶ	Γότθους,	ὁδοῦ μὲν εὐθὺς τῆς ἐπὶ
[7, 7]	τοῖς ἐκ τῆς πολιορκίας δεινοῖς	Γότθους	οἴεσθε δεῖν δι´ ὀργῆς ἔχειν.
[7, 9]	Ῥωμαίων τινὰ κακόν τι ἐργάσασθαι	Γότθους.	οἵτινες μὲν οὖν ἀνθρώπων ἐς
[7, 39]	εἴη, αἰσχύνεσθαι, ὡς τὸ εἰκὸς,	Γότθους	ὅπλα ἐπ´ αὐτὴν ἀνελέσθαι, ἀναμνησθέντας
[7, 6]	Δημητρίῳ ἐπὶ Τουτίλαν τε καὶ	Γότθους	οὐδαμῆ ἤθελον. διὸ δὴ μόνοις
[7, 21]	λογισμοὺς ἐκτίνειν τῶν σφίσιν ἐς	Γότθους	πεπολιτευμένων ἀναγκασθεῖεν καὶ τῷ πολέμῳ
[7, 37]	τόνδε καταλύειν αἰτῶν, ἐνσπόνδους δὲ	Γότθους	ποιεῖσθαι, ἐφ´ ᾧ δὴ αὐτῷ
[7, 40]	βασιλεῖ ἀδύνατα εἴη τὸν πρὸς	Γότθους	πόλεμον ἀσχολίᾳ τῇ ἐς τούτους
[7, 39]	τοῦ πρὸς Τουτίλαν τε καὶ	Γότθους	πολέμου Γερμανὸν κατεστήσατο τὸν αὑτοῦ
[7, 4]	τετολμημένης οὐ δέον αὐτοῖς ἐς	Γότθους	προδοσίας κολάσεως οὐδεμιᾶς ἑτέρας προσδεῖ·
[7, 36]	καταθέμενοι, ἀπομόσαντές τε μηκέτι ἐπὶ	Γότθους	στρατεύεσθαι, κακῶν ἀπαθεῖς ἐς Βυζάντιον
[7, 16]	Σικελιωτῶν τοιαῦτά ἐστιν, ὧνπερ αὐτοῖς	Γότθους	συγγνώμονας εἶναι οὐδεμία μηχανὴ ἔσται,
[7, 16]	τὸν στόλον ἰδόντες οὐκ ἐς	Γότθους	ταῦτα ἀνήνεγκαν, οὐκ ἐν τοῖς
[7, 36]	πέμπειν ξὺν στρατῷ ἄλλον ἐπὶ	Γότθους	τε διενοεῖτο καὶ Τουτίλαν. καὶ
[7, 36]	τὸ λοιπὸν Τουτίλας ἤθελεν, ἀλλὰ	Γότθους	τε καὶ Ῥωμαίους τοὺς ἐκ
[7, 37]	αὐτοκράτορα ἐβούλευσε πολέμου τοῦ πρὸς	Γότθους	τε καὶ Τουτίλαν καταστήσασθαι, καί
[7, 11]	τῷ στόλῳ ἐς Ῥάβενναν ἀφικόμενος	Γότθους	τε τοὺς παρόντας καὶ Ῥωμαίων
[7, 37]	τὸ λοιπὸν εἶναι πόλεμον πρὸς	Γότθους	τόνδε διενεγκεῖν, εἴ τῳ ἱκανὰ
[7, 18]	ὑπαντιάσων ἐν παρασκευῇ ἐποιήσατο καὶ	Γότθους	τοὺς ἐν Καλαβρίᾳ ἐκέλευεν, ὅπη
[7, 3]	καὶ ἐπειδὰν αὐτήν τε καὶ	Γότθους	τοὺς ἐνταῦθα ἐξέλωσιν, οὕτω δὴ
[7, 21]	μέγα τι χρῆμα, εἶτα ἐς	Γότθους	τοὺς εὐεργέτας πολλῇ ἀγνωμοσύνῃ ἐχόμενοι,
[7, 16]	γὰρ οἷόν τέ ἐστιν ἢ	Γότθους	φειδοῖ ἐς Σικελιωτῶν τινα χρήσεσθαι,
[7, 2]	ἐφ´ ᾧ αὑτόν τε καὶ	Γότθους,	ὧν ἦρχε, ξὺν Ταρβησίῳ παραδώσει
[7, 19]	σὺν αὐτοῖς, ὃς αὐτῶν ἦρχε,	Γότθων	ἁπάντων μαχιμώτατος ὤν. θαρσήσαντες δὲ
[7, 2]	τισὶν ἔθνεσιν, ἔς τε τὸ	Γότθων	ἀποκέκριντο γένος καὶ ξὺν αὐτοῖς
[7, 1]	ἐς Θευδέριχον καὶ τοὺς ἄλλους	Γότθων	ἄρχοντας ἀδικίαν ἐπικαλῶν, ἀναγκάζων τε
[7, 34]	τὸ δὲ ἐνθένδε τὸ ἐκ	Γότθων	αὐτοὺς ἀνεσόβει δέος. τίς δ´
[7, 8]	δοῦναι τὴν δίκην, ἢ τὸ	Γότθων	γένος σεσῶσθαί τε καὶ τὸ
[7, 13]	ἐς τοὺς κεκτημένους ἀποφέρειν ἠξίουν.	Γότθων	δέ τινων ἄγχιστα τοῦ Ῥώμης
[7, 1]	οὖν ἔκ τε Βανδίλων καὶ	Γότθων	ἑλὼν τοσαύτας τε τὸ πλῆθος
[7, 40]	ἐνθένδε χωρήσειν, ἐφ´ ᾧ δὴ	Γότθων	ἐξ ἐπιδρομῆς παῖδάς τε καὶ
[7, 23]	ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ἤδη γενόμενοι	Γότθων	ἐς ἀπόστασιν εἶδον. ταῦτα μὲν
[7, 20]	ἁπάσας ὕβρεως ἐκτὸς διεφύλαξε, καίπερ	Γότθων	ἐς κοίτην ὡς μάλιστα ἐφιεμένων
[7, 1]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἐς τὸ	Γότθων	ἔχθος ἐνέπεσε. βουλομένοις γὰρ αὐτοῖς
[7, 18]	Ἰωάννης δὲ ἐς Καλαβρίαν διαπορθμεύεται,	Γότθων	ἥκιστα αἰσθομένων, οἳ δὴ ἀμφὶ
[7, 16]	Θευδερίχου Ῥωμαῖοι μὴ πολλῶν ἐνταῦθα	Γότθων	καταστῆναι φρουρὰν, ὡς μηδὲν αὐτῶν
[7, 8]	ἐπαινέσαντες δὲ τὰ εἰρημένα οἱ	Γότθων	λόγιμοι τὸν δορυφόρον οὐκέτι ἐξῃτοῦντο,
[7, 34]	τὸ ἐξ ἀρχῆς ᾤκηντο ἅπαντες,	Γότθων	μὲν οὕτω κατεπτηχότες τὴν δύναμιν
[7, 2]	πολλοῦ ἄξιος. οὗτος ὁ Τουτίλας	Γότθων	μὲν τηνικαῦτα τῶν ἐν Ταρβησίῳ
[7, 33]	Ῥωμαίων δυναμένων ἔτι ἀμύνεσθαι οὔτε	Γότθων	οἵων τε ὄντων τὸν πόλεμον
[7, 4]	δὲ ταὐτὸ τοῦτο παθόντων τὸ	Γότθων	ὄνομα μετὰ τῆς ἐλπίδος ἀπολωλέναι
[7, 21]	ἀνεπυνθάνετο μὲν εἴ τι πρὸς	Γότθων	πάθοιεν αὐτοὶ κακὸν πώποτε. λέγειν
[7, 1]	δὲ οἱ πρεσβύτεροι, ἡνίκα πρὸς	Γότθων	πολιορκούμενοι τὰ ποιούμενα ἐν ταῖς
[7, 36]	τῇ πάσῃ. αὐτὸς δὲ τὸν	Γότθων	στρατὸν ἄγχιστα πύλης τῆς εἰρημένης,
[7, 36]	ἀρετῆς περιουσίᾳ πρὸς ἅπαντα τὸν	Γότθων	στρατὸν ἀξιόμαχοι ὄντες ἐφαίνοντο καὶ
[7, 20]	αὐτόν τε ὡμολόγουν καὶ τὸν	Γότθων	στρατόν· δυνατοὶ γὰρ εἶναι τοῦτο
[7, 20]	πόλει Τουτίλαν τε καὶ τὸν	Γότθων	στρατὸν οὐδενὶ πόνῳ ἐδέξαντο. Τουτίλας
[7, 26]	ἴσχυσε. Τουτίλαν γὰρ καὶ τὸν	Γότθων	στρατὸν τειχομαχεῖν ἀκούσας ἀμφὶ τὸν
[7, 10]	ἐπέστελλε Τουτίλας, ἔς τε τὸ	Γότθων	στρατόπεδον ἐπανῆκον καὶ ὡς ἥκιστα
[7, 2]	εἴχοντο. ταῦτα μὲν ἐν τῷ	Γότθων	στρατοπέδῳ ἐγίνοντο. ἐν τούτῳ δὲ
[7, 4]	ἔτριβον. Ἤδη δὲ ὁ τῶν	Γότθων	στρατὸς ἄγχιστα ἐγεγόνει, καὶ ἐπεὶ
[7, 11]	ἐπεξιέναι. Τουτίλας δὲ καὶ ὁ	Γότθων	στρατὸς, ἐπεὶ οὐκ ἀξιόχρεων ἀντιτάξασθαι
[7, 37]	αὑτῷ ἔχων. καὶ ὁ μὲν	Γότθων	στρατὸς, ἐπειδὴ ἐς Κεντουκέλλας ἀφίκοντο,
[7, 37]	Τουτίλας δὲ μοῖραν μὲν τοῦ	Γότθων	στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε φρουρᾶς ἕνεκα,
[7, 36]	τὸν νεὼν φέρουσαν. τοῦ δὲ	Γότθων	στρατοῦ, ὄρθρου τε ὄντος καὶ
[7, 37]	τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ τῷ	Γότθων	στρατῷ ἀναμίγνυσθαι, ἢ κακῶν ἀπαθέσιν
[7, 36]	δημόσιον ὤφειλεν, ἅπαντες ἐθελούσιοι τῷ	Γότθων	στρατῷ ἀνεμίγνυντο, πλήν γε δὴ
[7, 37]	εἶναι οὔτε μέντοι ἀναμίγνυσθαι τῷ	Γότθων	στρατῷ, ἐπεὶ παίδων τε καὶ
[7, 40]	μὲν ἀπανίστασθαι, παντὶ δὲ τῷ	Γότθων	στρατῷ ἐς Ἰταλίαν διαπορθμεύσασθαι. καὶ
[7, 2]	δὲ ἦν τις ἐν τῷ	Γότθων	στρατῷ Ῥογὸς μὲν γένος, δύναμιν
[7, 8]	μὲν ἤδη ἐκέλευε καὶ τῷ	Γότθων	στρατῷ φόβῳ οὐδενὶ ἀναμίγνυσθαι, τά
[7, 39]	σφετέρους ἀπολαβεῖν, τοὺς δὲ πρὸς	Γότθων	σφίσι δεδομένους ἀποτιννύναι. τούς τε
[7, 9]	οὕτω δὴ προήσεσθαι αὐτοῖς τὰ	Γότθων	τε καὶ Ἰταλιωτῶν πράγματα ἔγνωτε;
[7, 1]	οἱ Βανδίλων τε πλῆθος καὶ	Γότθων	τε καὶ Μαυρουσίων ἀεὶ εἵπετο.
[7, 18]	τῇ Βριττίων φρουρᾷ καταστησάμενος ἔτυχε,	Γότθων	τε καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν καὶ
[7, 23]	ἀποφράξαντες καὶ φρουρὰν ἐνταῦθα καταστησάμενοι	Γότθων	τε καὶ Ῥωμαίων τῶν αὐτομόλων,
[7, 33]	Φράγγοις ἐχώρησεν. Ἐπεὶ δὲ τὰ	Γότθων	τε καὶ Τουτίλα καθυπέρτερα τῷ
[7, 22]	εἶναι, ἀγροίκων δὲ πλῆθος ἀγείρας,	Γότθων	τε ξυμπέμψας αὐτοῖς ὀλίγους τινὰς,
[7, 4]	τὰ ἐν Βερώνῃ ξυμπεσόντα μαθὼν	Γότθων	τε τῶν ἐκ Βερώνης πολλοὺς
[7, 39]	Γερμανὸν φιλοτιμία πολλή τις ἔσχε,	Γότθων	τὴν ἐπικράτησιν ἀναδήσασθαι, ὅπως οἱ
[7, 7]	εὔνοιάν τε τὴν μεγίστην ἐς	Γότθων	τὸ ἔθνος ἐπιδεδεῖχθαι καὶ ἀκουσίους
[7, 1]	ᾐωρημένων, ξύν τε Οὐιττίγιδι καὶ	Γότθων	τοῖς δοκίμοις καὶ τοῖς Ἰλδιβάδου
[7, 1]	ταύτῃ οἰόμενος. καί ποτε αὐτὸν	Γότθων	τοὺς ἀρίστους ἑστιῶντα τηρήσας τῇ
[7, 5]	Φλωρεντίαν ἔπεμψεν, οἷς δὴ ἄρχοντας	Γότθων	τοὺς μαχιμωτάτους ἐπέστησε, Βλέδαν καὶ
[7, 18]	Ἐπεὶ δὲ ταῦτα Τουτίλας ἤκουσε,	Γότθων	τριακοσίους ἀπολεξάμενος ἐς Καπύην πέμπει.
[7, 1]	ὡς μάλιστα ἐπεμελεῖτο, ἀνασώσασθαι δὲ	Γότθων	τῷ γένει τὸ Ἰταλιωτῶν κράτος
[7, 9]	ἔπεμψεν, ἄντικρυς ἀποφαίνων ὅτι δὴ	Γότθων	τῷ πολέμῳ ἀντέχειν ἀδύνατος εἴη.
[7, 30]	διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ πολέμια, καὶ	Γουδίλαν	Θρᾷκα, καὶ πεζοὶ ἑκατὸν πρὸς
[7, 30]	ἀπὸ Ῥωμαίων ἐπικουρίας ἐλπίδα εἶχον,	Γουδίλαν	τε τὸν δορυφόρον καὶ Δεοφέροντα
[7, 1]	οὔτε ἐπῆρτο οὔτε ἐτρύφα· μεθύοντα	γοῦν	Βελισάριον οὐδείς ποτε εἶδεν. ὅσον
[7, 32]	μηχανῇ ἀπωθεῖσθαι ἱκανοὶ ἔσονται. δεήσει	γοῦν	ἐς μὲν τὴν Βελισαρίου παρουσίαν
[7, 10]	Ἰλλυριοὺς στρατιώτας ἀπολιπὼν ἔτυχεν. ἄμφω	γοῦν	ἐς τετρακισχιλίους ἀγείραντες ἐν Σάλωσιν
[7, 34]	τὴν Ἰλλυριῶν ληΐσωνται χώραν. αὐτοῦ	γοῦν	μείναντες ἐς βασιλέα τὰ παρόντα
[7, 14]	ἀδεῶς οἱ βάρβαροι οὗτοι. χρήματα	γοῦν	πολλὰ τῷ Χιλβούδιον κεκτημένῳ προέμενοι
[7, 21]	ἢ ἐν τῇ εἰρήνῃ τοῖς	Γραικοῖς	φέροιεν· ἄλλα τε πολλὰ ἐνετίθει
[7, 21]	σφετέρῳ πονηρῷ ἴδοιεν καὶ τοὺς	Γραικοὺς	ἐπὶ τῇ πατρίδι ἐπαγάγοιντο, προδόται
[7, 9]	ὦ φίλοι Ῥωμαῖοι. ἀλλὰ τὴν	Γραικῶν	ἐς τὸ ὑπήκοον ἀρετὴν ἢ
[7, 21]	εἶναι δοκεῖ, πρὸς ἀνδρῶν ἑπτακισχιλίων	Γραικῶν	ἡσσηθέντες, τήν τε ἀρχὴν καὶ
[7, 9]	ἐποίουν. Ἰωάννης δὲ τοὺς τὸ	γράμμα	τοῦτο ἰδόντας ἀποκρίνασθαί τι πρὸς
[7, 27]	ἐπὶ Γότθους καὶ Τουτίλαν ἔγνω,	γράμμασι	τοῖς Βελισαρίου ἠγμένος, ἐπεὶ αὐτὸν
[7, 32]	ἤδη ἐληλύθει καὶ διαρρήδην ἐν	γράμμασιν	ἦν, ἅπαντας βασιλεὺς τοὺς ἐκ
[7, 10]	εἰώθει, εἶδεν. ἀναλεξάμενός τε τὰ	γράμματα	Βόνῳ ἀπαγγέλλειν ἐκέλευεν ὅτι δὴ
[7, 21]	Ἰλλυριοὺς τὸν πόλεμον ἄγειν. καὶ	γράμματα	δὲ Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔγραψεν. ἤδη
[7, 10]	τούτου δὲ τῷ ὀνόματι χρησάμενος	γράμματα	δῆθεν τῷ λόγῳ παρ´ αὐτοῦ
[7, 27]	οὖν ἐπειδὴ τὰ βασιλέως ἀνελέξατο	γράμματα,	ἐνακοσίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος, ἱππεῖς μὲν
[7, 22]	ὧν ἕνεκα ἥκοιεν καὶ τὰ	γράμματα	ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ ἡ γραφὴ
[7, 10]	τὰ μάλιστα πέντε τά τε	γράμματα	ἐνεχείρισε καὶ δύναμιν ἀκριβῶς κατανοεῖν
[7, 9]	ἀπειργάζοντο. οἷς δὴ Κωνσταντιανὸς ἀπορούμενος	γράμματα	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔπεμψεν, ἄντικρυς ἀποφαίνων
[7, 22]	Βελισάριος μαθὼν πρέσβεις τε καὶ	γράμματα	παρ´ αὐτὸν ἔπεμψεν. οἵπερ ἐπειδὴ
[7, 13]	ἡσυχῆ ἔμενε. γράψας τε βασιλεῖ	γράμματα,	τύχας τὰς παρούσας ἐσήγγελλεν. ὁ
[7, 12]	καὶ ἦν δὲ οὕτως. καὶ	γράμματα	ὑπὲρ τούτων βασιλεῖ ἔγραψεν. ἐδήλου
[7, 9]	ἐπιψηφίζοντες, ἐν τούτῳ δὴ τῷ	γραμματείῳ	τὴν ὁμολογίαν ἐσήμαινον τῆς ἐς
[7, 9]	δὴ αὖθις ὁ Τουτίλας γράψας	γραμμάτια	πολλὰ, ὅρκους τε αὐτοῖς τοὺς
[7, 9]	ὑμῖν πεπραγμένα. τοσαῦτα μὲν ἡ	γραφὴ	ἐδήλου. ἐγχειρίσας δὲ αὐτὴν τῶν
[7, 12]	βασιλεῖ ἔγραψεν. ἐδήλου δὲ ἡ	γραφὴ	τάδε „Ἀφίγμεθα εἰς τὴν Ἰταλίαν,
[7, 21]	ἐπιστολὴν ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ ἡ	γραφὴ	τάδε „Ὅσα μὲν ἐν Ῥωμαίων
[7, 9]	ἐπιστολὴν ἔπεμψεν. ἐδήλου δὲ ἡ	γραφὴ	τάδε „Ὅσοι μὲν ἀδικοῦσι τοὺς
[7, 22]	γράμματα ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ ἡ	γραφὴ	τάδε „Πόλεως μὲν κάλλη οὐκ
[7, 9]	διὸ δὴ αὖθις ὁ Τουτίλας	γράψας	γραμμάτια πολλὰ, ὅρκους τε αὐτοῖς
[7, 21]	μόνον αὐτοῖς ἀποκρινόμενος καὶ Τουτίλᾳ	γράψας,	ὅτι δὴ αὐτοκράτορα τοῦ πολέμου
[7, 13]	ἐκ Βυζαντίου καραδοκῶν ἡσυχῆ ἔμενε.	γράψας	τε βασιλεῖ γράμματα, τύχας τὰς
[7, 30]	ὡς ἥκιστα ἦν, τούτους δὴ	γυμνοὺς	ὅπη βούλοιντο ἐκέλευεν ἀπαλλάσσεσθαι, τοῦ
[7, 21]	δ´ ἡμῖν ἐς ὁλίγους ἀπολειφθεῖσι	γυμνούς	τε καὶ οἰκτροὺς καὶ οὐδ´
[7, 40]	Τουτίλας ἐπειγόμενος τῶν τινα ἐπιφανῶν	γυναῖκα,	αἰχμάλωτον οὖσαν, ἀφεῖναι Ῥωμαίοις ἀντ´
[7, 19]	τόν τε Πόρτον καὶ τὴν	γυναῖκα	ἀπολωλέναι καὶ ἅπαντα διεφθάρθαι σφίσι
[7, 31]	Ἰωάννης ὁ Πομπηίου τοῦ Ὑπατίου	γυναῖκα	γαμετὴν ἐποιήσατο. ταύτην Ἀρταβάνης τὴν
[7, 40]	ἀφεῖναι Ῥωμαίοις ἀντ´ αὐτοῦ ἤθελε.	γυναῖκα	δὲ Ῥωμαῖοι οὐδαμῆ ἐδικαίουν ἀνταλλάξασθαι
[7, 37]	ἄρχοντα πέμψας, τὴν παῖδά οἱ	γυναῖκα	ἐδεῖτο γαμετὴν δοῦναι. ὁ δὲ
[7, 1]	πολλοῦ ἀξίαν. τήν τε Ἰλδιβάδου	γυναῖκα	ἐν ἱματίοις λιτοῖς ἐνταῦθα ἰδοῦσα,
[7, 31]	ἠφάνιστο, ταύτην ἀσμένως ἀπεπέμψατο τὴν	γυναῖκα	εὐθύς. ἐτύγχανε δὲ βασιλεῖ τὸν
[7, 23]	ἐν τοῖς αἰχμαλώτοις, τὴν μὲν	γυναῖκα	καὶ τῶν παίδων τὸν ἕτερον
[7, 40]	Γότθοις ἀπέδοσαν, ἀντ´ αὐτοῦ τὴν	γυναῖκα	κεκομισμένοι. ὁ δὲ Τουτίλᾳ ἐς
[7, 31]	ἀγαθὰ εἰργασμένον Ῥωμαίους ἔλεγε τόσα	γυναῖκα	μὲν τήν οἱ αὐτῷ κατηγγυημένην
[7, 19]	τήν τε πόλιν καὶ τὴν	γυναῖκα	παρέδωκε καὶ εἴ τι ἄλλο
[7, 31]	βασιλέως ἀδελφιδῆν, ἣν εἶχεν ἐγγυητὴν,	γυναῖκα	ποιήσασθαι. ὅπερ καὶ αὐτῇ βουλομένῃ
[7, 40]	ἐξ ἐπιδρομῆς παῖδάς τε καὶ	γυναῖκας	ἀνδραποδίσουσι καὶ χρήματα ληΐσονται πάντα,
[7, 31]	παραπεπτωκυίας αἰτίας, ὧν δὴ ἕνεκα	γυναῖκας	ἀνδράσι προσκρούειν ξυμβαίνει. αὕτη, τέως
[7, 26]	βουλῆς ὀλίγους τινὰς ἐνταῦθα εὗρε,	γυναῖκας	δὲ σχεδόν τι ἁπάσας. Ῥώμης
[7, 38]	χρήματα ἐληΐσαντο, παῖδας δὲ καὶ	γυναῖκας	ἐν ἀνδραπόδων πεποίηνται λόγῳ. καίτοι
[7, 11]	Ἰλλυριοῖς ἐπισκήψαντος παῖδάς τε καὶ	γυναῖκας	ἐξηνδραποδίσθαι τετύχηκεν. ἃ δὴ πυθόμενοι
[7, 36]	στεῖλαι. παῖδάς τε γὰρ καὶ	γυναῖκας	σφίσιν ἐν γῇ τῇ πατρῴᾳ
[7, 6]	ἐνθένδε περιβαλέσθαι μεγάλα ἴσχυσε. καὶ	γυναῖκας	τῶν ἐκ βουλῆς ἐνταῦθα εὑρὼν
[7, 1]	Ἰουστινιανὸς Οὐίττιγιν μὲν ξὺν τῇ	γυναικὶ	ἀσμένως εἶδε, καὶ τῶν βαρβάρων
[7, 30]	δὴ καὶ Βελισάριον ξὺν τῇ	γυναικὶ	εὗρεν. ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 28]	αὐτὸς μὲν ξύν τε τῇ	γυναικὶ	καὶ τοῖς πεζοῖς αὐτοῦ ἔμεινεν,
[7, 32]	οἰκτείρω τῆς ἐπ´ ἀμφοῖν ταῖν	γυναικοῖν,	ὦ βέλτιστε, τύχης, ἧς τε
[7, 23]	παίδων τε δύο καὶ τῆς	γυναικὸς	ἐν τοῖς αἰχμαλώτοις, τὴν μὲν
[7, 1]	ἀξίωμα ἥκων. οὗτος ἀνὴρ, μνησθεὶς	γυναικὸς	εὐπρεποῦς τὴν ὄψιν, ἐξαίσιόν τινα
[7, 1]	ἄλλης ὅτι μὴ τῆς γεγαμημένης	γυναικὸς	ἥπτετο. αἰχμαλώτους οὖν ἔκ τε
[7, 1]	τὰ ἀνήκεστα πρὸς τῆς Οὐραΐου	γυναικὸς	παθούσῃ ἠξίου. διὸ δὴ τὰ
[7, 31]	ἐκείνου ἀπολιπών. οὔσης δὲ αὐτῷ	γυναικός	τε καὶ παιδὸς μιᾶς, τοσαῦτα
[7, 37]	στρατῷ, ἐπεὶ παίδων τε καὶ	γυναικῶν	τῶν σφετέρων χωρὶς βιοτεύειν οὐκ
[7, 22]	δὲ ἄλλους ἅπαντας ξύν τε	γυναιξὶ	καὶ παισὶν ἔστειλεν ἐς τὰ
[7, 2]	ἐς τοὺς πολεμίους ἅπαντα ἔπρασσον.	γυναιξὶ	μέντοι ὡς ἥκιστα ἐπιμιγνύμενοι ἀλλοτρίαις,
[7, 26]	τὸν Πόρτον ἀφίκοντο, ταῖς δὲ	γυναιξὶ	πάσαις ἁλῶναι ξυνέβη. Κλημεντῖνος μέντοι,
[7, 31]	βασιλὶς (ἐπεφύκει γὰρ ἀεὶ δυστυχούσαις	γυναιξὶ	προσχωρεῖν) ἀκουσίῳ αὐτὴν τῷ Ἀρταβάνῃ
[7, 27]	ὅτι ταύτῃ πη τὸ θηριῶδες	γύναιον,	ὥσπερ ἐκεῖνοι λέγουσιν, ἦν, ἀλλ´
[7, 39]	αὐτῷ ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἡ	γυνὴ	εἴη, αἰσχύνεσθαι, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 30]	χρόνον Ἀντωνίνα μὲν ἡ Βελισαρίου	γυνὴ	ἐς Βυζάντιον στέλλεται, τῆς βασιλίδος
[7, 31]	ταῖς τύχαις, οὐκ ἐνεγκοῦσα ἡ	γυνὴ	ἔτι τὴν ἀτιμίαν ἐς Βυζάντιον
[7, 1]	ὕβρεως τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ Ἰλδιβάδου	γυνὴ,	παρά τε τὸν ἄνδρα δεδακρυμένη
[7, 39]	γάρ οἱ πολλῷ πρότερον ἡ	γυνὴ	Πασσάρα ὄνομα) Ματασοῦνθαν ἐν γαμετῆς
[7, 1]	αἰτίας τοιᾶσδε. ἦν τῷ Οὐραΐᾳ	γυνὴ	πλούτῳ τε καὶ σώματος κάλλει
[7, 31]	οὐδαμῆ ἴσχυσεν. ἦν γὰρ αὐτῷ	γυνὴ	πρότερον ξυγγενής τε οὖσα καὶ
[7, 30]	Ἀντωνίνα δὲ ἡ τοῦ Βελισαρίου	γυνὴ	τῆς βασιλίδος ἀπογενομένης ἐς Βυζάντιον