>

Livre, Chap.
[7, 9]	Γραικῶν ἐς τὸ ὑπήκοον ἀρετὴν	ἢ	ἀκοῇ λαβόντες ἢ πείρᾳ μαθόντες
[7, 26]	ἠπίστατο οὔτε Λατίνην ἢ Γοτθικὴν	ἢ	ἄλλην τινὰ ἢ Ἀρμενίαν μόνην
[7, 7]	δὲ κλύδων τὰς κώπας ἀνασπᾶν	ἢ	ἄλλο τι ἐνεργεῖν τοὺς ναύτας
[7, 38]	ὡς δὴ κύνας ἢ ὄφεις	ἢ	ἄλλο τι θηρίον διέφθειρον. ἄλλους
[7, 17]	χρυσῶν. ὅτῳ δὲ ἵππος τεθνεὼς	ἢ	ἄλλο τι τοιοῦτον ὑπῆρχεν, ἐν
[7, 20]	ἱμάτια, πρὸς τῶν πολεμίων ἄρτον	ἢ	ἄλλο τι τῶν ἀναγκαίων αἰτουμένοις
[7, 39]	ξὺν τῷ Βήρῳ τὰ πρότερα	ἢ	ἄλλοις τισὶ τοῖς πολεμίοις ἐς
[7, 1]	παρεῖχεν, ἵππου δὲ ἢ τόξου	ἢ	ἄλλου ὁτουοῦν στρατιώτου ἐν τῇ
[7, 27]	ἕτερον· ἢ δυνάμει μεγάλῃ χρῆται,	ἢ	ἀνοίᾳ πολλῇ ἔχεται. ἴωμεν τοίνυν
[7, 8]	τὰ δίκαια πράσσειν ξυνοίσει μᾶλλον	ἢ	ἀπ´ ἐναντίας αὐτῇ ἰόντας φθονεροὺς
[7, 25]	ἄλλο οὐδὲν τὸ τοιοῦτόν ἐστιν	ἢ	ἀπαξιοῦν τε καὶ ἀπαρνεῖσθαι ἀνθρώπους
[7, 26]	ἢ Γοτθικὴν ἢ ἄλλην τινὰ	ἢ	Ἀρμενίαν μόνην ἀφεῖναι φωνήν. τούτῳ
[7, 32]	λίαν ἀκριβολογησάμενος ἢ πιστεύειν αὐτὸς	ἢ	βασιλεῖ ἐσαγγέλλειν οὐδαμῆ εἴωθα. βούλομαι
[7, 13]	χρῆν τότε Ῥωμαίοις γενέσθαι κακῶς,	ἢ	βεβουλεῦσθαι μὲν αὐτὸν τὰ βελτίω,
[7, 13]	διοικεῖσθαι ῥοπήν. καί μοι ἔδοξεν	ἢ	Βελισάριον ἑλέσθαι τὰ χείρω, ἐπεὶ
[7, 25]	ὧν ὑμῖν ἀγανακτεῖν ξυμβαίνει τανῦν.	ἢ	Βελισάριον εὐδοκιμηκέναι καθ´ ὑμῶν οἴεσθε,
[7, 13]	Αἰμιλίαν πέμψας, πόλιν Πλακεντίαν ἐξελεῖν	ἢ	βίᾳ ἢ ὁμολογίᾳ ἐκέλευεν. αὕτη
[7, 17]	εἰ δὲ τοῦτο οὐ ῥᾴδιον	ἢ	βουλομένοις ὑμῖν, ἀλλ´ ἀφεῖναι ἡμᾶς
[7, 22]	δυοῖν ἀνάγκη τὸ ἕτερον εἶναι·	ἢ	γὰρ ἡσσηθήσῃ βασιλέως ἐν τῷδε
[7, 26]	οὔτε ἑλληνίζειν ἠπίστατο οὔτε Λατίνην	ἢ	Γοτθικὴν ἢ ἄλλην τινὰ ἢ
[7, 16]	οὐ γὰρ οἷόν τέ ἐστιν	ἢ	Γότθους φειδοῖ ἐς Σικελιωτῶν τινα
[7, 27]	αὐτοὺς οἱ πολέμιοι πλέον μὲν	ἢ	διακοσίους διέφθειραν, ἔμελλον δὲ Βῆρόν
[7, 28]	παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι, καὶ πλέον	ἢ	διακοσίους διέφθειραν. οἱ δὲ λοιποὶ
[7, 40]	δὲ, ὅπη παρατύχῃ, ἢ διεφθάρθαι	ἢ	διασεσῶσθαι τετύχηκε. ναῦς δὲ μία,
[7, 40]	ταῖς ἄλλαις δὲ, ὅπη παρατύχῃ,	ἢ	διεφθάρθαι ἢ διασεσῶσθαι τετύχηκε. ναῦς
[7, 21]	ἐμπείρους κρατεῖν τῶν πολεμίων πλέον	ἢ	δισμυρίων ὄντων τετύχηκε. τὰ μὲν
[7, 30]	Ἰουστινιανὸς πεζοὺς στρατιώτας οὐχ ἧσσον	ἢ	δισχιλίους ἐς Σικελίαν ναυσὶν ἔπεμψε
[7, 16]	ἢ τόδε τὸ τεῖχος ἑστάναι,	ἢ	δούλους τοὺς ξὺν ἡμῖν στρατευσαμένους
[7, 27]	Βῆρος δυοῖν“ ἔφη „τὸ ἕτερον·	ἢ	δυνάμει μεγάλῃ χρῆται, ἢ ἀνοίᾳ
[7, 25]	τὸ κράτος ἐβράβευσε, σέβειν μᾶλλον	ἢ	δυσκόλως πρὸς αὐτὴν ἔχειν ὑμῖν
[7, 26]	δὲ στρατιῶται Ῥωμαῖοι οὐχ ἧσσον	ἢ	ἑβδομήκοντα τῶν εἰς Γότθους ηὐτομοληκότων
[7, 11]	ἐς τοὺς στρατιώτας τοὺς αὐτοῦ	ἢ	εἰς Γότθους εἴργασται. τὸ μὲν
[7, 25]	ἀμείνοσι δόξασιν εἶναι μᾶλλον ἕπεσθαι	ἢ	ἐκ τῶν λυμηναμένων τοῖς πράγμασι
[7, 35]	ἀντιπέρας ἠπείρῳ. ἐνταῦθα ὀλίγῳ ἔμπροσθεν	ἢ	ἔμελλε Βελισάριος ἐπί τε Γελίμερα
[7, 21]	τοὺς δημοσίους οὐδέν τι ἐνδεέστερον	ἢ	ἐν τῇ εἰρήνῃ τοῖς Γραικοῖς
[7, 37]	ἑλέσθαι ὁποτέραν ἂν αὐτοὶ βούλοιντο,	ἢ	ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ
[7, 1]	ἐκ τῆς οἰκίας προϊόντα ἰδεῖν,	ἢ	ἐς αὐτὴν ἐπανήκοντα, κόρον τε
[7, 35]	Γότθους ᾔει, στράτευμα οὐχ ἧσσον	ἢ	ἐς ἑξακισχιλίους ξὺν αὑτῷ ἔχων,
[7, 35]	ἀπόβλεπτος ὢν, ἅπερ οἱ πρότερον	ἢ	ἐς Λιβύην ἐστράτευσε ξυμβόλῳ προὔλεγέ
[7, 34]	Λαγγοβάρδας διώμοτον πεποιημένος πλέον αὐτοῖς	ἢ	ἐς μυρίους ἱππεῖς ἔπεμψεν, ὧν
[7, 29]	τε τὸ κῆτος πλέον μὲν	ἢ	ἐς πεντήκοντα ἐνιαυτοὺς τό τε
[7, 14]	θάνατος εἴη, ἢ νόσῳ ἁλοῦσιν	ἢ	ἐς πόλεμον καθισταμένοις, ἐπαγγέλλονται μὲν,
[7, 11]	τι τοῖς ἄρχουσι μὴ ὀρθῶς	ἢ	ἐς τοὺς στρατιώτας τοὺς αὐτοῦ
[7, 38]	χρόνον στράτευμα Σκλαβηνῶν οὐ πλέον	ἢ	ἐς τρισχιλίους ἀγηγερμένοι, ποταμόν τε
[7, 4]	μὲν πλῆθος ὑμῖν οὐ πλέον	ἢ	ἐς χιλίους ξυμβιοῦν ἔτυχεν, ἡ
[7, 40]	τείχη ἀφίκοντο, ἅπερ ὀλίγῳ πλέον	ἢ	ἡμέρας ὁδὸν Βυζαντίου διέχει. οὐ
[7, 14]	ἐκεῖνοι ἐνδελεχέστατα γέμουσι, πονηροὶ μέντοι	ἢ	κακοῦργοι ὡς ἥκιστα τυγχάνουσιν ὄντες,
[7, 37]	ὁμοίᾳ τῷ Γότθων στρατῷ ἀναμίγνυσθαι,	ἢ	κακῶν ἀπαθέσιν ἐνθένδε ἀπαλλασσομένοις ἐπὶ
[7, 8]	τὸ ξύμπαν εἰπεῖν ἄμεινον ἡμῖν	ἢ	κατ´ ἐλπίδα τὰ πράγματα ἄγει,
[7, 8]	ἅπασι μικρολογίᾳ τινὶ προμηθεῖ ἐνδεεστέρως	ἢ	κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τὰ σιτία
[7, 34]	ὦ βασιλεῦ, διασκοπούμενος ὅσα ἐνδεεστέρως	ἢ	κατὰ τὴν χρείαν ἡμῖν εἴρηται,
[7, 9]	πέλας ἢ προλαβούσης ἀγνοίας ἴσως	ἢ	λήθης ἐπιγενομένης τινὸς, τούτοις ἄξιον
[7, 16]	ἀλλ´ ἔν γε τῷ ἀληθίζεσθαι	ἢ	λόγοις οὐχ ὑγιαίνουσιν ἐς αὐτὸν
[7, 16]	διαπεπρᾶχθαί τι ὧν ἕνεκα ἦλθον	ἢ	λόγων ἐπιεικεστέρων ἀκούσαντας τῆς ἐλπίδος
[7, 40]	δὲ οὔτε τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπεξιέναι	ἢ	μάχῃ πρὸς αὐτοὺς οἷός τε
[7, 34]	οὐκ ἂν ἔχοιεν οὐ μικρὸν	ἢ	μέγα εἰπεῖν. ἕως μὲν οὖν
[7, 7]	ἐπάλξεις ἔλεξε τοιάδε „Οὐδεμίαν αἰτίαν	ἢ	μέμψιν ἐς ὑμᾶς ἔχοντες, ἄνδρες
[7, 14]	ποσὶν ἤδη ὁ θάνατος εἴη,	ἢ	νόσῳ ἁλοῦσιν ἢ ἐς πόλεμον
[7, 14]	τὰς κόμας οὔτε λευκοὶ ἐσάγαν	ἢ	ξανθοί εἰσιν οὔτε πη ἐς
[7, 34]	τίνα πόλεμον ὑπὲρ ὑμῶν ποτε	ἢ	ξὺν ὑμῖν ἢ πρὸς ὑμᾶς
[7, 17]	αὐτοῖς τῷ λιμῷ ἤδη πλέοντες	ἢ	ὁδῷ ἰόντες ἀπέθανον. πολλοὶ δὲ
[7, 25]	γὰρ οἱ θρασεῖς εὔτολμοι κέκληνται	ἢ	οἱ προμηθεῖς ἀσφαλεῖς. ὁ μὲν
[7, 13]	πόλιν Πλακεντίαν ἐξελεῖν ἢ βίᾳ	ἢ	ὁμολογίᾳ ἐκέλευεν. αὕτη δὲ πρώτη
[7, 4]	ἐπ´ ἄλλους τινὰς ἀνθρώπων χωροῦμεν	ἢ	ὅσοι ἔναγχος ἐν μέσῃ Βερώνῃ
[7, 38]	φυλακτήριον εἶχον, οὐ πλείους αὐτοὺς	ἢ	ὅσοι καθεωρῶντο εἶναι, ἀνελόμενοι αὐτίκα
[7, 11]	οἰκεῖα τῷ τρόπῳ τούτῳ ἀφικομένοις	ἢ	ὅτι συχνὸν σφίσι χρόνον ἐν
[7, 5]	ἄλλο οὐδὲν ἀπήγγελλον τοῖς ἐντυγχάνουσιν	ἢ	ὅτι τεθνεὼς Ἰωάννης εἴη. καὶ
[7, 38]	ἐνδελεχέστατα παίοντες, ὡς δὴ κύνας	ἢ	ὄφεις ἢ ἄλλο τι θηρίον
[7, 4]	ἥμισυ διαβαίνοιεν, ἐς χεῖρας ἰέναι	ἢ	πᾶσιν ἀθρόοις ἤδη γεγενημένοις. μηδενί
[7, 9]	ὑπήκοον ἀρετὴν ἢ ἀκοῇ λαβόντες	ἢ	πείρᾳ μαθόντες οὕτω δὴ προήσεσθαι
[7, 22]	βασιλέως ἐν τῷδε τῷ πόνῳ,	ἢ	περιέσῃ, ἂν οὕτω τύχοι. ἢν
[7, 32]	δέ τι μὴ λίαν ἀκριβολογησάμενος	ἢ	πιστεύειν αὐτὸς ἢ βασιλεῖ ἐσαγγέλλειν
[7, 19]	εὐθὺς λιπόντες τὸ στρατόπεδον ὑπεχώρησαν,	ἢ	πλῆθος πολεμίων ὑποτοπήσαντες ἀμφὶ τὸν
[7, 18]	ἀνδρῶν, ὡς μηκέτι ἀκάτοις τισὶν,	ἢ	πλοίοις ἄλλοις, ἐκ τοῦ Πόρτου
[7, 32]	τι ἕνεκα πράσσων οὔτε λόγων	ἢ	πράξεων γελωτοποιῶν ἀνεχόμενος οὔτε ἄλλως
[7, 9]	„Ὅσοι μὲν ἀδικοῦσι τοὺς πέλας	ἢ	προλαβούσης ἀγνοίας ἴσως ἢ λήθης
[7, 34]	ὑμῶν ποτε ἢ ξὺν ὑμῖν	ἢ	πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς νενικηκότες; ἢ
[7, 1]	Βυζάντιον μετάπεμπτος ἦλθεν, ἔτι μᾶλλον	ἢ	πρότερον αὐτοῦ ἡ ἀρετὴ ἐπὶ
[7, 19]	χαρακωμάτων ἐπιβεβοηθηκότας βαρβάρους ἔτι μᾶλλον	ἢ	πρότερον ἔβαλλον. οἱ δὲ καταπεπληγμένοι
[7, 18]	ἀπαγωγὴν ἐσομένους οὐδέν τι ἧσσον	ἢ	πρότερον ἦσαν. οὐδὲ γὰρ ἑκόντας
[7, 26]	εἶναι τὴν μεταξὺ οὐ πλέον	ἢ	σταδίους τριακοσίους. τετρακοσίους οὖν, οὕσπερ
[7, 23]	ἐν μέσῳ χῶρον οὐχ ἧσσον	ἢ	σταδίων εἴκοσιν ὄντα, ἐπενόει τάδε.
[7, 36]	κακῶν ἀπαθεῖς ἐς Βυζάντιον ἀπαλλάσσωνται,	ἢ	τὰ σφέτερα αὐτῶν ἔχοντες ἐπὶ
[7, 23]	τε φυλακτήριον ἀνδρῶν οὐχ ἧσσον	ἢ	τετρακοσίων καταστησάμενος αὐτὸς ξὺν τῷ
[7, 8]	διακρίνεσθαι μάχῃ πρὸς αὐτοὺς ἤθελεν	ἢ	τέχναις τισὶ καὶ σοφίσμασι διαμάχεσθαι.
[7, 16]	ὡς μηδὲν αὐτῶν τῇ ἐλευθερίᾳ	ἢ	τῇ ἄλλῃ εὐδαιμονίᾳ ἐμπόδιον εἴη.
[7, 27]	τῆς δυνάμεως ἀποπειρασώμεθα τοῦ ἀνθρώπου,	ἢ	τῆς ἀνοίας ἐκεῖνος τῆς αὑτοῦ
[7, 27]	αὐτὸν αὐτίκα δὴ μάλα, ὅπως	ἢ	τῆς δυνάμεως ἀποπειρασώμεθα τοῦ ἀνθρώπου,
[7, 40]	τοῖς ἐν Βυζαντίῳ τῆς βουλήσεως	ἢ	τῆς ὁμιλίας μεταλαχὼν πώποτε, καίπερ
[7, 34]	ἢ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς νενικηκότες;	ἢ	τίνος ἀγωνίας ἆθλα τὴν χώραν
[7, 8]	ἠδίκηκε μὴ δοῦναι τὴν δίκην,	ἢ	τὸ Γότθων γένος σεσῶσθαί τε
[7, 26]	ἀβελτερίας ἀπώνατο. στράτευμα γὰρ δεκαπλάσιον	ἢ	τὸ τῶν ἐναντίων ἦν ξὺν
[7, 16]	φειδοῖ ἐς Σικελιωτῶν τινα χρήσεσθαι,	ἢ	τόδε τὸ τεῖχος ἑστάναι, ἢ
[7, 8]	νῦν αἵρεσις ὑμῖν δυοῖν πρόκειται,	ἢ	τὸν ἄνδρα τοῦτον ὧν ἠδίκηκε
[7, 1]	ἔχειν ἆθλα παρεῖχεν, ἵππου δὲ	ἢ	τόξου ἢ ἄλλου ὁτουοῦν στρατιώτου
[7, 19]	ἀμφὶ τὸν Ἰσαάκην ὄπισθεν εἶναι,	ἢ	τοὺς ἐναντίους ἐξαπατῶντες, ὅπως δὴ
[7, 36]	δυοῖν προὐτείνετο αὐτοῖς αἵρεσιν, ὅπως	ἢ	τοὺς ἵππους ἀφέντες ἐνταῦθα καὶ
[7, 32]	ἐσαγγέλλειν οὐδαμῆ εἴωθα. βούλομαι τοίνυν	ἢ	τῶν λόγων αὐτήκοος γενέσθαι ἢ
[7, 32]	ἢ τῶν λόγων αὐτήκοος γενέσθαι	ἢ	τῶν μοι ἐπιτηδείων τινὰ ἐκ
[7, 20]	ἐπάλξεις, οὐδενὸς ἐνταῦθα ἢ φθεγγομένου	ἢ	τῶν ποιουμένων αἴσθησιν ἔχοντος. ἐπειδή
[7, 16]	ἕνεκα μήτε τῶν Ῥώμης περιβόλων,	ἢ	τῶν προσκεχωρηκότων ἡμῖν οἰκετῶν, τοὺς
[7, 20]	ἐς τὰς ἐπάλξεις, οὐδενὸς ἐνταῦθα	ἢ	φθεγγομένου ἢ τῶν ποιουμένων αἴσθησιν
[7, 11]	ἀπόναισθε. ὅτῳ τε ὑμῶν ξυγγενεῖς	ἢ	φίλοι παρὰ Τουτίλᾳ τῷ τυράννῳ
[7, 20]	οὔτε ἀνδρὶ ξυνοικούσῃ οὔτε παρθένῳ	ἢ	χήρᾳ οὔσῃ, μέγα τε κλέος
[7, 1]	ἀρχὰς μὲν οὖν οὐ πλέον	ἢ	χίλιοι αὐτῷ εἵποντο καὶ πόλιν
[7, 27]	δορυφόροις τε καὶ ὑπασπισταῖς πλέον	ἢ	χιλίοις οὖσιν ἐς Ἰταλίαν ἐκέλευεν
[7, 9]	τε καὶ Ἀμαλασούνθης εὐεργεσίας τετύχηκεν,	ἢ	χρόνῳ τε αὐτὰς καὶ λήθῃ
[7, 4]	ὥστε ἢν καὶ νῦν ἀνδραγαθίζεσθαι	ᾖ	βουλομένοις ὑμῖν, προϊόντος, ὡς τὸ
[7, 26]	τοῦτο μὲν ὡς ἥκιστα ἐφυλάξατο·	ἦ	γὰρ ἅπαντας σαγηνεύσας εὐθὺς τοὺς
[7, 15]	καὶ ὅπη ἂν σφίσι δυνατὰ	ᾖ	ἐπεκδρομὰς ποιούμενοι ξυνταράξουσι τὸ τῶν
[7, 37]	στρατιώτας, ἢν μὲν σφίσι βουλομένοις	ᾖ	μάχῃ πρὸς αὐτοὺς διακρίνεσθαι, ἔργου
[7, 37]	μεγάλῃ ἐγένοντο. δεξιὰ γάρ τις	ἡ	ἀμφὶ Γερμανῷ δόξα ἐς πάντας
[7, 1]	ἔτι μᾶλλον ἢ πρότερον αὐτοῦ	ἡ	ἀρετὴ ἐπὶ πλεῖστον ἐγνώσθη. αὐτός
[7, 35]	εἰς τὸν παῖδα τὸν αὑτοῦ	ἡ	ἀρχὴ ἄγοιτο, ἔγκλημα Ῥισιούλφῳ ἐπενεγκὼν
[7, 31]	οὐ πολλῷ ὕστερον ἐπειδὴ τάχιστα	ἡ	βασιλὶς ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ταύτην
[7, 30]	τοῦτον τὸν χρόνον Ἀντωνίνα μὲν	ἡ	Βελισαρίου γυνὴ ἐς Βυζάντιον στέλλεται,
[7, 17]	τὸ ἔγκλημα τοῦτο μέμψιν ἐπήνεγκεν.	ἡ	γὰρ τῆς ἀνάγκης ὑπερβολὴ τὴν
[7, 9]	δέον ὑμῖν πεπραγμένα. τοσαῦτα μὲν	ἡ	γραφὴ ἐδήλου. ἐγχειρίσας δὲ αὐτὴν
[7, 12]	τούτων βασιλεῖ ἔγραψεν. ἐδήλου δὲ	ἡ	γραφὴ τάδε „Ἀφίγμεθα εἰς τὴν
[7, 21]	τὴν ἐπιστολὴν ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ	ἡ	γραφὴ τάδε „Ὅσα μὲν ἐν
[7, 9]	βουλῇ ἐπιστολὴν ἔπεμψεν. ἐδήλου δὲ	ἡ	γραφὴ τάδε „Ὅσοι μὲν ἀδικοῦσι
[7, 22]	τὰ γράμματα ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ	ἡ	γραφὴ τάδε „Πόλεως μὲν κάλλη
[7, 39]	ξὺν αὐτῷ ἐν τῷ στρατοπέδῳ	ἡ	γυνὴ εἴη, αἰσχύνεσθαι, ὡς τὸ
[7, 31]	ἐγεγόνει ταῖς τύχαις, οὐκ ἐνεγκοῦσα	ἡ	γυνὴ ἔτι τὴν ἀτιμίαν ἐς
[7, 39]	(ἐτετελευτήκει γάρ οἱ πολλῷ πρότερον	ἡ	γυνὴ Πασσάρα ὄνομα) Ματασοῦνθαν ἐν
[7, 31]	βασιλίδος ἀπολαβεῖν τὸν ἄνδρα ἠξίου.	ἡ	δὲ βασιλὶς (ἐπεφύκει γὰρ ἀεὶ
[7, 30]	μείζονι παρασκευῇ τὸν πόλεμον ἐξαρτύεσθαι.	ἡ	δὲ βασιλὶς Θεοδώρα νοσήσασα ἐξ
[7, 38]	συμμορία ὀκτακοσίους τε καὶ χιλίους,	ἡ	δὲ δὴ ἑτέρα τοὺς καταλοίπους.
[7, 25]	τι μέγα διαφέρειν ἀλλήλων δοκοῦσιν,	ἡ	δὲ πεῖρά τισι γινομένη διδάσκαλος
[7, 27]	μὲν εἰκότα ἐς ἀεὶ γίνεται,	ἡ	δὲ φήμη αὐτὰ περιαγαγοῦσα ἐς
[7, 4]	ἢ ἐς χιλίους ξυμβιοῦν ἔτυχεν,	ἡ	δὲ χώρα περιίστατο ξύμπασα ἐς
[7, 32]	αὐτοῖς ἐπέτρεπε βάσανον. ἐπεὶ δὲ	ἡ	ἐπιβουλὴ ξύμπασα ἐς φῶς τε
[7, 25]	χρόνου δεδύνηνται. ἀναχαιτίζει γὰρ ἑκάτερον	ἡ	ἐς ἀλλήλους ἀμφοῖν ὑποψία. οἷς
[7, 22]	ἀρετῆς τοῖς ἐπιγενησομένοις ἀπέλιπον, ὥστε	ἡ	ἐς ταῦτα ἐπήρεια εἰκότως ἂν
[7, 38]	αὐτοί τε καὶ ἡ συμμορία	ἡ	ἑτέρα, ἐξ ὅτου δὴ τῇ
[7, 38]	παρὰ πολὺ ὄντων, ἀπήλλαξαν, Ἀσβάδῳ	ἡ	ἑτέρα τῶν πολεμίων ξυμμορία ξυνέμιξεν.
[7, 28]	οὗ δὴ τῆς ἠϊόνος ὑποχωρούσης	ἡ	θάλασσα ὥσπερ ἐν κόλπῳ ἐπὶ
[7, 1]	ἀκριβὲς διεφύλασσε μή τινι παριοῦσα	ἡ	ἵππος λυμήνηται. τῶν δὲ ὡραίων
[7, 1]	ἐν τοῖς τοῦ ἀνθρώπου δακτύλοις,	ἡ	κεφαλὴ εἰς τὴν τράπεζαν καταρραγεῖσα
[7, 12]	παρέσχετο. ἐπειδὴ δὲ παρῆν μὲν	ἡ	κυρία, στράτευμα δὲ οὐδαμόθεν Ῥωμαίων
[7, 36]	τῇ πράξει. καὶ ἐπεὶ παρῆν	ἡ	κυρία, Τουτίλας μηχανᾶται τοιάδε. ἐς
[7, 35]	δὲ Οὐάλδαρον, τὸν Οὐάκου υἱὸν,	ἡ	Λαγγοβαρδῶν ἦλθεν ἀρχή. ᾧ δὴ
[7, 32]	τὸν παῖδα ἐκέλευε πράσσειν ὅπως	ἡ	Μαρκέλλου ἐπίταξις ἐπιτελὴς εἴη. ὁ
[7, 4]	πολεμίων στρατοπέδου γενέσθαι, καὶ ἐπειδὰν	ἡ	μάχη ἐν χερσὶ γένηται, κατὰ
[7, 24]	καὶ ταλαιπωρίᾳ ἑκάτεροι εἴχοντο καὶ	ἡ	μάχη πρωῒ ἀρξαμένη ἐτελεύτα ἐς
[7, 29]	ἀφιεὶς ἐκεῖνο εὖ οἶδα, ὡς	ἡ	μὲν τοῦ Νείλου ἐπὶ τῆς
[7, 16]	τὴν ὑποψίαν ἐκλύσομεν. ἦν μὲν	ἡ	νῆσος εὐδαίμων ἐκ παλαιοῦ χρημάτων
[7, 39]	δὴ ὁ Τουτίλας, ἡμέρα γὰρ	ἡ	ξυγκειμένη αὐτῷ τε καὶ Διογένει
[7, 25]	κακῶν μνήμην. ἔσται δὲ ὑμῖν	ἡ	Περυσίας ἐπικράτησις οὐδενὶ πόνῳ. Κυπριανὸς
[7, 23]	Κόνωνι ἐκ Ῥώμης φυγόντων, ἡνίκα	ἡ	πόλις ἡλίσκετο, Μαρτινιανὸς ὄνομα, Βυζάντιος
[7, 7]	καὶ ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἦν τε	ἡ	πόλις θορύβου πολλοῦ καὶ κωκυτοῦ
[7, 10]	ἐσκομίζεσθαι. πρὸς γὰρ τῷ ποταμῷ	ἡ	πόλις κειμένη Ῥώμης ὕπερθεν ὡς
[7, 28]	τὸ μέσον τῆς ἠϊόνος Θουρίων	ἡ	πόλις οἰκεῖται. τοῦ δὲ χειμῶνος
[7, 4]	δύναμιν ἴσχυσεν, ἐπεὶ καὶ ἄλλως	ἡ	προλαβοῦσα κακοπραγία τούσδε τοὺς ἄνδρας
[7, 1]	ἔλαβε. πομπῇ γὰρ αὐτοῦ ἰσχυροτάτῃ	ἡ	πρόοδος ἐῴκει, ἐπεί οἱ Βανδίλων
[7, 14]	πράγματα εὐέφοδα γέγονε, ξύμπασά τε	ἡ	Ῥωμαίων ἀρχὴ ἀνδρὸς ἑνὸς ἀρετῇ
[7, 23]	τὰ ἐπὶ Καμπανίας χωρία, οἷσπερ	ἡ	Ῥωμαίων ἐπέκειτο φυλακὴ, τῶν ἐκ
[7, 38]	ἐφείσαντο, ἀλλ´ αὐτοί τε καὶ	ἡ	συμμορία ἡ ἑτέρα, ἐξ ὅτου
[7, 4]	γεγενημένοις. μηδενί τε ἄδοξος εἶναι	ἡ	τοιαύτη δεδόχθω νίκη. δόξαν τε
[7, 30]	παντάπασιν ἀπαθῆ εἴασεν. Ἀντωνίνα δὲ	ἡ	τοῦ Βελισαρίου γυνὴ τῆς βασιλίδος
[7, 31]	ἐνῆγε γὰρ ἐς τοῦτο αὐτὸν	ἡ	τοῦ γάμου ἐλπὶς, ἄλλα τε
[7, 7]	ξύγχυσίς τε λαμπρῶς ἐκράτει καὶ	ἡ	τοῦ πνεύματος ἐπρυτάνευε βία, ἥπερ
[7, 8]	ἀλλὰ πρὸς τὸν βίον ἑκάστου	ἡ	τοῦ πολέμου πρυτανεύεται τύχη. Τουτίλας
[7, 8]	οἷς δὴ ὑπ´ αὐτοῦ καὶ	ἡ	τοῦ σώματος ἰσχὺς ὀπίσω ἤδη
[7, 13]	τῷ βουλεύσαντι ἀπ´ ἐναντίας εὐθὺς	ἡ	τύχη ἀντιστρέφει αὐτῷ τὴν εὐβουλίαν
[7, 17]	τῷ δήμῳ ἐκεχωρήκει ἐς τοῦτο	ἡ	τύχη. ~Ἐπεὶ δὲ τὸ ξὺν
[7, 8]	κατεστήσαμεν, ὅπη ποτὲ κεχώρηκεν ἡμῖν	ἡ	τύχη ἐπίστασθε δή που, ὑφ´
[7, 14]	αἰχμαλώτων εἰς φιλάνθρωπόν τινα ἤγαγεν	ἡ	τύχη καὶ πρᾷον δεσπότην. ἦν
[7, 4]	δόξαν τε γὰρ καὶ ἀδοξίαν	ἡ	τῶν πραγμάτων ἀπόβασις ὀνομάζειν φιλεῖ,
[7, 39]	εἴωθεν ἐς τὰ ἀνθρώπεια προϊοῦσα	ἡ	φήμη, Γότθοι ἅμα μὲν ἔδεισαν,
[7, 20]	ἐχομένοις καθεύδειν ἐπέβαλλεν, αὐτοῖς δὲ	ἡ	φυλακὴ τοῦ ἐκείνῃ τείχους ἐπέκειτο,
[7, 20]	ὃν τούτοις δὴ τοῖς Ἰσαύροις	ἡ	φυλακὴ τοῦ ταύτῃ τείχους ὕπνον
[7, 19]	τὴν ἑτέραν τοῦ ποταμοῦ ὄχθην,	ἥ	ἐστιν ἐκ τοῦ Πόρτου ἐς
[7, 34]	πολλῷ ἔμπροσθεν ἔτυχον ἐξ αἰτίας	ἥ	μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἐρρήθη.
[7, 3]	ἄμεινον εἶναι πρῶτον ἐπὶ Βερώνην,	ἣ	ἐν Βενετίαις ἐστὶ, στρατεύεσθαι, καὶ
[7, 18]	Βρεντεσίου, πόλιν καταλαμβάνει Κανούσιον ὄνομα,	ἣ	κεῖται μὲν ἐν Ἀπουλίοις που
[7, 14]	εἰς πόλιν ἀρχαίαν, Τούρριν ὄνομα,	ἣ	κεῖται μὲν ὑπὲρ ποταμὸν Ἴστρον,
[7, 24]	τε ὦσι. γέφυραν μέντοι μίαν,	ἣ	Μολιβίου ἐπώνυμός ἐστι, διαφθεῖραι οὐδαμῆ
[7, 36]	τινες Ἰσαύρων, οἳ ἀμφὶ πύλην,	ἣ	Παύλου τοῦ ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι,
[7, 36]	στρατὸν ἄγχιστα πύλης τῆς εἰρημένης,	ἣ	Παύλου τοῦ ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι,
[7, 27]	τὴν μίαν Κερκύρας τῆς νήσου,	ἣ	πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιόν ἐστιν, ἄλλοι
[7, 35]	τότε δὲ καὶ Περυσίαν πόλιν,	ἣ	πρώτη ἐν Τούσκοις οὖσα ἐτύγχανε,
[7, 38]	στρατιωτῶν φρουρὰν ἔχουσαν, Τόπηρον ὄνομα·	ἣ	πρώτη μὲν Θρᾳκῶν τῶν παραλίων
[7, 26]	ἔννοιά τις καὶ τόλμα γέγονεν,	ἣ	Ῥωμαίων μὲν τὴν βουλὴν διασώσασθαι,
[7, 19]	τινος φθονερῶν δαιμόνων μηχανὴ γέγονεν,	ἣ	τὰ Ῥωμαίων πράγματα ἔφθειρε τρόπῳ
[7, 28]	ἡμέρᾳ τῇ Σικελίας Μεσήνῃ προσέσχον,	ἣ	τοῦ μὲν Κρότωνος ἑπτακοσίους σταδίους
[7, 3]	διαβάντες ἐν Φαβεντίᾳ πόλει ἐγένοντο,	ἣ	χώρας μὲν τῆς Αἰμιλίας ἐστὶ,
[7, 2]	αὐτοῖς καὶ πάντα ἐπιτελῆ ποιήσει	ᾗ	αὐτοὶ βούλοιντο. ταῦτα ἐπεὶ οἱ
[7, 33]	μὲν ἀργυροῦν ὁ Περσῶν βασιλεὺς	ᾗ	βούλοιτο ποιεῖν εἴωθε, χαρακτῆρα δὲ
[7, 32]	οὕτω γὰρ τὸ ἐνθένδε ἀδεέστερον	ᾗ	βούλονται διοικήσονται. ταῦτα Μάρκελλος πρὸς
[7, 2]	τὸ ἔργον ἀμφοτέροις ξυνέκειτο, ἐν	ᾗ	ἔμελλε Τουτίλας τε καὶ Γότθοι
[7, 40]	τετύχηκε. ναῦς δὲ μία, ἐν	ᾗ	ἔπλει Ἀρταβάνης αὐτὸς, τοῦ ἱστοῦ
[7, 18]	Τιβέριδι ἐπενόει τάδε. χῶρον κατανοήσας	ᾗ	μάλιστα ὁ ποταμὸς ἐν στενῷ
[7, 32]	τε οὐ δέον ἐστέρησαι καὶ	ᾗ	ξυνοικεῖν ἠναγκάσθης. καίτοι οὐδένα εἰκὸς,
[7, 38]	Ῥωμαίων ἐπέσκηψαν χώρᾳ, τοὺς παραπίπτοντας	ἡβηδὸν	ἅπαντας ἔκτεινον. ὥστε γῆν ἅπασαν,
[7, 29]	καὶ ἀνδραποδίζοντες τοὺς ἐν ποσὶν	ἡβηδὸν	ἅπαντας καὶ τὰ χρήματα ληϊζόμενοι.
[7, 14]	δοίη, αὐτὸν ἐκεῖνον ἰσχυριζόμενοι, ᾗπερ	ἠβούλοντο,	Χιλβούδιον εἶναι. ταύταις δὲ ὁ
[7, 14]	τε ἐς Βυζάντιον ξὺν αὑτῷ	ἤγαγεν.	ἐγὼ δὲ ὅθενπερ ἐξέβην ἐπάνειμι.
[7, 14]	τῶν αἰχμαλώτων εἰς φιλάνθρωπόν τινα	ἤγαγεν	ἡ τύχη καὶ πρᾷον δεσπότην.
[7, 15]	ἐπίσκοπον ζωγρήσαντες παρὰ τὸν Τουτίλαν	ἤγαγον,	τοὺς δὲ ἄλλους ἅπαντας ἔκτειναν,
[7, 32]	ἐγένοντο, αὐτὸς μὲν ὀξυθυμωθεὶς βασιλεὺς	ἠγανάκτει	τε καὶ ὑπερφυῶς ἐπὶ τὸν
[7, 31]	τῶν πεπραγμένων ἐθαύμαζε καὶ ἄλλως	ἠγάπα.	ἦν γὰρ εὐμήκης τε τὸ
[7, 11]	διαρκῶς πρέπον καὶ παραψυχῆς τοῖς	ἠγαπημένοις	ἱκανῶς ἄξιον. οὐ γὰρ ὅσον
[7, 23]	ἐν Ἀλγηδόνι, τὸ Βελισαρίου στράτευμα	ἤγγειλεν.	οἱ δὲ βάρβαροι προλοχίσαντες ἐνέδραις
[7, 32]	τάχιστα Βελισάριος ἐξ Ἰταλίας ἀφίκηται.	ἠγγέλλετο	γὰρ ὢν ἐν Ἰλλυριοῖς ἤδη
[7, 32]	παρὼν Βελισάριος ἄγχιστά που ἤδη	ἠγγέλλετο,	Μάρκελλος μὲν ἐς βασιλέα τὸν
[7, 20]	ἐπανήκοντες ἅπαντα ὁμοίως τοῖς προτέροις	ἤγγελλον.	ἐν τούτῳ δὲ Ῥωμαῖοι στρατιῶται
[7, 20]	πολλοὶ μὲν οὖν Τουτίλᾳ νύκτωρ	ἤγγελλον	ὅτι δὴ Βέσσας τε καὶ
[7, 39]	τε τῆς ἐνταῦθα ἐπιμελούμενος ἡσυχίαν	ἦγε.	Γότθοι δὲ, μηδενὸς σφίσιν ἐπεξιόντος,
[7, 36]	ἅπαν ἐπὶ Ῥώμην τὸ στράτευμα	ἦγε,	καὶ ἐγκαθεζόμενος εἰς πολιορκίαν καθίστατο.
[7, 14]	λόγος περιφερόμενος ἐς ἅπαντας ἦλθεν,	ἠγείροντο	μὲν ἐπὶ τούτῳ Ἄνται σχεδὸν
[7, 24]	τὰ ἐκείνῃ χωρία ᾤκηντο ἐνταῦθα	ἠγείροντο,	τῆς τε ἐν Ῥώμῃ οἰκήσεως
[7, 6]	τε καὶ Ἀρμενίων στρατιωτῶν ἐμπλησάμενος.	ἡγεῖτο	δὲ τῶν μὲν Θρᾳκῶν Ἡρωδιανὸς,
[7, 35]	Ῥωμαίοις τισὶν ὑπαντήσας, ὧν Λάζαρος	ἡγεῖτο,	ἐς χεῖρας ἦλθε, τρεψάμενός τε
[7, 19]	δρομώνων ἐσβὰς τοῦ τε στόλου	ἡγεῖτο	καὶ τὰς ἀκάτους ἐφέλκειν ἐκέλευεν,
[7, 3]	οὗτος ὁ ἀνὴρ Περσῶν μὲν	ἡγεῖτο,	οὓς Βελισάριος ἐς Βυζάντιον ἐκ
[7, 35]	ἐπειδὰν Οὐάκης τελευτήσειεν, ἐπὶ τὴν	ἡγεμονίαν	ἐκάλει. προνοήσας οὖν Οὐάκης ὅπως
[7, 19]	ἠνία καὶ ἐς κίνδυνον θανάτου	ἦγεν.	ἡμέραιν δὲ δυοῖν ὕστερον Ῥουδερίχῳ
[7, 32]	ἕτερον, Χαναράγγην ὄνομα, τὸ πρᾶγμα	ἦγεν.	ἦν δὲ οὗτος ὁ Χαναράγγης
[7, 11]	μέντοι καὶ νῦν παρὰ φαῦλον	ἡγησάμενοι	τὸ τὰ βελτίω σφίσιν αὐτοῖς
[7, 40]	στρατῷ τούτῳ ἐς τὴν Ἰταλίαν	ἡγήσασθαι.	καὶ οἱ μὲν τὴν ἐπὶ
[7, 31]	οὐκ ἔρωτι τοῦ ἀνθρώπου ἐνταῦθα	ἠγμένῃ,	ἀλλ´ ὅτι οἱ χάριτας ὡμολόγει
[7, 7]	δέος εἰσίτω, μηδὲ τοῖς προλαβοῦσιν	ἠγμένοι	κρατήσειν αὐτοὺς ἡμῶν οἴεσθε. τὰ
[7, 4]	καὶ ταῦτα οὐχ ὑποψίᾳ τανῦν	ἠγμένος	ἐν ὑμῖν εἴρηκα, ἀλλ´ οἷς
[7, 27]	Τουτίλαν ἔγνω, γράμμασι τοῖς Βελισαρίου	ἠγμένος,	ἐπεὶ αὐτὸν ἐς τοῦτο ἐνῆγε,
[7, 1]	εἴτε ἀγνοίᾳ εἴτε τῳ ἄλλῳ	ἠγμένος,	ξυνῴκισεν. ὡς δὲ ταῦτα ἐκ
[7, 21]	οἷς δὴ, ὡς τὸ εἰκὸς,	ἠγμένος	ὁ θεὸς ἐπ´ αὐτοὺς τότε
[7, 32]	τὸν αὐτοῦ παῖδα τὸ ἔγκλημα	ἦγον,	ἕως ὁ Γερμανὸς Μαρκέλλου τε
[7, 35]	ἐπὶ τὸν κεκτημένον τὸ πρᾶγμα	ἦγον,	ὁ δὲ τῶν ἐπιτηδείων πολλοὺς
[7, 23]	τινὰς δὲ ζωγρήσαντες παρὰ Βελισάριον	ἦγον.	Ὀλίγῳ δὲ ὕστερον Βελισαρίῳ ἔννοια
[7, 26]	καὶ Ἄρουφος ὁ τῶν Ἐρούλων	ἡγούμενος.	ἀπέθανον δὲ Ῥωμαῖοι ἐς ἑκατὸν
[7, 39]	γῆς. καὶ ὁ τῶν Λαγγοβαρδῶν	ἡγούμενος	ὁπλίτας χιλίους ἐν παρασκευῇ πεποιημένος
[7, 40]	Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀράτιος καὶ Ναζάρης	ἡγοῦντο	καὶ Ἰουστῖνος ὁ Γερμανοῦ παῖς
[7, 5]	καὶ Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς	ἡγοῦντο.	ὅπερ ἐπεὶ Γότθοι πρὸς τῶν
[7, 31]	ξυμφορὰν οὐκ ἤνεγκε πρᾴως, ἀλλ´	ἠγριαίνετό	τε καὶ ἀγαθὰ εἰργασμένον Ῥωμαίους
[7, 32]	καὶ ὑπερφυῶς ἐπὶ τὸν Γερμανὸν	ἠγριαίνετο	τὴν βραδυτῆτα τῆς δηλώσεως αἰτιώμενος,
[7, 34]	σοῦ μέντοι οὐδέν τι ἧσσον.	ἡδέως	ἂν οὖν πυθοίμεθα τούτων δὴ
[7, 4]	ὠθῶν ἔγκατα. οὔπω γὰρ αὐτὸν	ἤδη	ἁλῶναι καιρίᾳ πληγῇ ὑπετόπαζεν. οὕτω
[7, 7]	ἰσχυρότατα πρὸς τῶν βαρβάρων πολιορκούμενος.	ἤδη	γὰρ ἅπαντα σφᾶς τὰ ἐπιτήδεια
[7, 20]	σφίσιν Ἰσαύρων ἐνδώσειν τὴν πόλιν·	ἤδη	γὰρ ἔκπυστος ὁ λόγος ἐς
[7, 30]	ἐλθεῖν. ῥᾷστά τε διεπράξατο τοῦτο.	ἤδη	γὰρ καὶ ὁ Μηδικὸς πόλεμος
[7, 4]	χεῖρας ἰέναι ἢ πᾶσιν ἀθρόοις	ἤδη	γεγενημένοις. μηδενί τε ἄδοξος εἶναι
[7, 23]	Καλαβροὶ ἅπαντες ἐν τῷ ἀσφαλεῖ	ἤδη	γενόμενοι Γότθων ἐς ἀπόστασιν εἶδον.
[7, 2]	γε αὐτοὺς ξὺν αὐτῇ ἐγχειρίσαι.	Ἤδη	δὲ Γότθοι τῇ Ἐραρίχου ἀρχῇ
[7, 17]	αἰφνιδίου καὶ ἐς γῆν ἔπιπτον.	ἤδη	δὲ καὶ ἀλλήλων τὴν κόπρον
[7, 27]	ξυμμίξαντα τοῖς πολεμίοις ὁμόσε ἰέναι.	ἤδη	δὲ καὶ Βαλεριανὸς ἄγχιστα κόλπου
[7, 19]	ἐκ τῶν πύργων ἠμύνοντο καρτερώτατα.	ἤδη	δὲ καὶ ἐκ τῶν χαρακωμάτων
[7, 5]	τε Ῥωμαῖοι ἀποκρουσθέντες ὀπίσω ἐχώρουν.	ἤδη	δὲ καὶ ὁ λοιπὸς τῶν
[7, 29]	ἅπαντας καὶ τὰ χρήματα ληϊζόμενοι.	ἤδη	δὲ καὶ φρούρια ἐνταῦθα πολλά
[7, 4]	αὐτοῦ μένοντες τὸν καιρὸν ἔτριβον.	Ἤδη	δὲ ὁ τῶν Γότθων στρατὸς
[7, 19]	ἐν τοῖς χαρακώμασιν ἡσυχῆ ἔμενον.	ἤδη	δὲ Ῥωμαῖοι ἄγχιστα τῆς γεφύρας
[7, 3]	διαμαχομένων τῇ λείᾳ ἡμέρα τε	ἤδη	διαφανῶς γέγονε καὶ οἱ Γότθοι
[7, 12]	ἄλλων βαρβάρων, οἷς καὶ χρήματα	ἤδη	δοτέον. Τοσαῦτα μὲν Βελισάριος ἔγραψεν.
[7, 15]	ἐμπεσεῖσθαι διενοοῦντο καὶ ἐν παρασκευῇ	ἤδη	ἐγένοντο. στρατιώτης δέ τις ὑπὸ
[7, 8]	μᾶλλον αὐτοῖς ἐπιρρώσας, θαρσεῖν μὲν	ἤδη	ἐκέλευε καὶ τῷ Γότθων στρατῷ
[7, 8]	ἡ τοῦ σώματος ἰσχὺς ὀπίσω	ἤδη	ἐκεχωρήκει, δείσας μὴ βρώσεως ἐκ
[7, 32]	ἐπιβουλὴ ξύμπασα ἐς φῶς τε	ἤδη	ἐληλύθει καὶ διαρρήδην ἐν γράμμασιν
[7, 40]	Γερμανοῦ συλλεγέντι στρατῷ εἶναι μὲν	ἤδη	ἐν Δαλματίᾳ, εὐθὺ δὲ Λιγουρίας
[7, 1]	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι. πολλοί τε	ἤδη	ἐν σφίσιν αὐτοῖς ξυνιστάμενοι Ἰλδιβάδῳ
[7, 40]	γενόμενος, ἐπειδὴ τοὺς ἀμφὶ Λιβέριον	ἤδη	ἐνθένδε ἀναχθέντας ἐπὶ Σικελίας κεχωρηκέναι
[7, 39]	τῆς Θευδερίχου θυγατρὸς παῖδα, Οὐιττίγιδος	ἤδη	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἤλπιζε γὰρ,
[7, 17]	ἀπηλλάσσοντο· ἐπεὶ δὲ τοῦτο αὐτοὺς	ἤδη	ἐπελελοίπει, οἱ δὲ φέροντες ἐς
[7, 19]	οἱ καὶ πρότερον ἐπιστείλας πολλάκις	ἤδη	ἐτύγχανεν. ἀλλὰ Βέσσας οὔτε πρότερον
[7, 26]	οὐ προμηθεῖ γνώμῃ ὁ Τουτίλας	ἤδη	ἐχόμενος τῆς ἐκ τοῦ θυμοῦ
[7, 39]	καὶ τὸ Λιβύης κράτος βεβαιότατα	ἤδη	ἔχοντος αὐτὸς ἐκ βασιλέως σταλεὶς
[7, 32]	ἐπειδὴ παρὼν Βελισάριος ἄγχιστά που	ἤδη	ἠγγέλλετο, Μάρκελλος μὲν ἐς βασιλέα
[7, 1]	τοῖς στρατιώταις ἐνδιδόναι τοὺς κατηκόους	ἤδη	ἤρξαντο, καὶ οὔτε αὐτοὶ ἐφρόνουν
[7, 14]	ἐν Σκλαβηνοῖς μέσοις. ἐπεκηρυκεύοντο γὰρ	ἤδη	καὶ ἀλλήλοις ἀνεμίγνυντο ἀδεῶς οἱ
[7, 14]	ὁ ἄνθρωπος ἐπαρθεὶς ταῖς ἐλπίσιν	ἤδη	καὶ αὐτὸς ἤθελέ τε καὶ
[7, 20]	Ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα τε ἦν	ἤδη	καὶ οὐδεμία ἔτι ἐνέδρας τινὸς
[7, 14]	Χιλβουδίου γνωρισμάτων πολλὰ ἐκμαθόντα τε	ἤδη	καὶ προσποιεῖσθαι ἱκανῶς ἔχοντα) ἔν
[7, 24]	ἐπιμελούμενοι (πολλὰ γὰρ σφίσι διέφθαρτο	ἤδη)	καὶ τὰ ἄλλα ἐν παρασκευῇ
[7, 7]	δὲ πολιορκούμενοι τῷ τε λιμῷ	ἤδη	καὶ τῇ ἄλλῃ ἀπορίᾳ ὑπερφυῶς
[7, 36]	τῆς πόλεως ἄγχι ἐγένοντο, ἐχρῶντο	ἤδη	κατὰ τὰ σφίσιν ἐπηγγελμένα ταῖς
[7, 27]	αὐτὸν ᾔει, Ἔρουλοι δὲ παρόντας	ἤδη	κατιδόντες τοὺς πολεμίους κατέφυγον ἐς
[7, 31]	σιωπῇ φέρουσα· ἐπεὶ δὲ Ἀρταβάνης	ἤδη	λαμπρός τε τοῖς ἔργοις καὶ
[7, 21]	γράμματα δὲ Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔγραψεν.	ἤδη	μὲν οὖν βασιλεὺς ἠκηκόει τὰ
[7, 14]	ἀλλ´ ἐπειδὰν αὐτοῖς ἐν ποσὶν	ἤδη	ὁ θάνατος εἴη, ἢ νόσῳ
[7, 22]	καὶ Τουτίλᾳ γέγονε. θαρσοῦντες δὲ	ἤδη	οἱ βάρβαροι καὶ κατὰ συμμορίας
[7, 32]	ἠδικημένοι γὰρ πρὸς ἐκείνου τυγχάνουσιν	ἤδη	ὅσα οὔτε ἡμεῖς οὔτε τις
[7, 14]	ἐπεὶ αὐτοῦ τὴν διάβασιν πολλάκις	ἤδη	Οὖννοί τε καὶ Ἄνται καὶ
[7, 30]	ἐπεὶ σφᾶς τά τε ἀναγκαῖα	ἤδη	παντάπασιν ἐπελελοίπει καὶ οὐδεμίαν ἔτι
[7, 25]	τῶν ἐπιτηδείων αὐτοὺς σπανίζοντας ᾔσθοντο	ἤδη,	πέμψαντες παρὰ Τουτίλαν ἐδέοντο παντὶ
[7, 17]	δυνάμεως καταμαρανθείσης αὐτοῖς τῷ λιμῷ	ἤδη	πλέοντες ἢ ὁδῷ ἰόντες ἀπέθανον.
[7, 2]	τὴν ἀρχὴν παρακαλοῦντες. πολὺν γὰρ	ἤδη	πόθον τῆς Ἰλδιβάδου ἀρχῆς ἐν
[7, 34]	ἐχόμενοι· ἐπεὶ δὲ ὁ πόλεμος	ἤδη	που ἐν χερσὶ γέγονεν, οἱ
[7, 12]	παρεσκεύασται· εἰμὶ γὰρ ἐν Ἰταλιώταις	ἤδη	που μέσοις· εἰ δὲ περιεῖναι
[7, 32]	ἠγγέλλετο γὰρ ὢν ἐν Ἰλλυριοῖς	ἤδη	που μέσοις. τοσαῦτα ὑπειπὼν Ἀρσάκης
[7, 20]	ἄλλων ἁπάντων οἱ μὲν ἀπιόντες	ἤδη	πρότερον ἐς ἑτέρας ᾤχοντο χώρας,
[7, 19]	ἁπάντων μαχιμώτατος ὤν. θαρσήσαντες δὲ	ἤδη	Ῥωμαῖοι τοὺς ἐκ τῶν χαρακωμάτων
[7, 16]	προειδομένους τὴν ἀπὸ τῆς πείρας	ἤδη	συνειθισμένην αὐτοῖς συμφορὰν οὐ τύχης
[7, 16]	Ῥωμαῖοι ἐν Πλακεντίᾳ πολιορκούμενοι ἁπάντων	ἤδη	σφᾶς τῶν ἀναγκαίων παντάπασιν ἐπιλιπόντων
[7, 16]	Ῥώμην πρὸς Τουτίλα πολιορκουμένην ἅπαντα	ἤδη	τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει. ἦν δέ
[7, 10]	ἐναντίωμα ὑποτοπάζοντες σφίσιν ἔσεσθαι, ὀλιγώρως	ἤδη	τὰ ἐς τὸν Δρυοῦντα διαθέμενοι
[7, 24]	ἡσυχῆ ἔμενον. καὶ Βελισάριος ἀδεέστερον	ἤδη	τὰς πύλας τοῦ Ῥώμης περιβόλου
[7, 30]	πολεμίοις προσχωρεῖν ἔγνωσαν, καίπερ ἐνισταμένης	ἤδη	τῆς σφίσι ξυγκειμένης ἡμέρας. καὶ
[7, 7]	ἐς Νεάπολιν ἔπεμψε, σφοδρότατα ἐγκειμένης	ἤδη	τῆς τοῦ χειμῶνος ὥρας. ἐπεὶ
[7, 9]	ἐπειδὴ ταῦτα οὕτως ἔχει, λογίζεσθε	ἤδη	τί ποτε ἄρα ὑμῖν ἀπολελογῆσθαι
[7, 14]	σφίσιν οἰόμενοι ἀγαθὰ ἔσεσθαι, κυρίοις	ἤδη	τοῦ Ῥωμαίων στρατηγοῦ Χιλβουδίου γεγενημένοις.
[7, 38]	καὶ οἱ φεύγειν δοκοῦντες ἀμφιβόλους	ἤδη	τοὺς Ῥωμαίους πεποίηνται. οὓς δὴ
[7, 32]	ἀρχὰς, αὐτὸς δὲ τηλίκος ὢν	ἤδη	ὡς αὐτοῦ εἶναι διοικεῖσθαι τὰ
[7, 8]	ἢ τὸν ἄνδρα τοῦτον ὧν	ἠδίκηκε	μὴ δοῦναι τὴν δίκην, ἢ
[7, 16]	τῶν ἐγκλημάτων ὄγκου παραιρουμένου τοῖς	ἠδικηκόσι	τὸν ἔλεον. τούτων δὲ τῶν
[7, 34]	πρεσβεύουσι, ποιεῖσθαι. ὡς μὲν οὖν	ἠδικήμεθα	πρὸς Λαγγοβαρδῶν, αὐτόθεν δῆλον, δίκῃ
[7, 32]	τὴν πρᾶξιν αὐτοματίσειν ἐλπίδα ἔχω.	ἠδικημένοι	γὰρ πρὸς ἐκείνου τυγχάνουσιν ἤδη
[7, 34]	τὸ ἐξαπατᾶσθαι οἰόμενοι τῆς τῶν	ἠδικημένων	ἀπολαύσοντες εὐηθείας παρ´ αὐτοὺς ἥκοιεν.
[7, 20]	εἴα διώκειν. τί γὰρ ἂν	ἥδιον	ἀνθρώπῳ γένοιτο, ἔφη, πολεμίων φευγόντων;
[7, 17]	ἐμπλησάμενοι ἤσθιον, τῆς ἀνάγκης αὐτοῖς	ἡδίστην	τε καὶ τρυφερωτάτην ποιούσης τὴν
[7, 17]	μηδὲ θανάτου φθονήσητε τοῦ πάντων	ἡδίστου,	ἀλλὰ πράξει μιᾷ μυρίων ἀπαλλάξατε
[7, 30]	οἷς δὲ τὸ μένειν ἐν	ἡδονῇ	ὡς ἥκιστα ἦν, τούτους δὴ
[7, 7]	κἂν μὴ διὰ τῶν πρὸς	ἡδονὴν	ἀναγκάζωνται τὴν πρὸς αὐτοὺς διαπράσσεσθαι
[7, 1]	ἀνασωσάμενος. ἦν τε Βυζαντίοις πρὸς	ἡδονὴν	Βελισάριον ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς ἐς
[7, 32]	βίον σκληρόν τέ τινα καὶ	ἡδονῆς	ἀλλότριον ἐς ἀεὶ ἔχων, τοῦ
[7, 10]	Τίβουριν ἔσχον, Ῥωμαῖοι δὲ οὐκέτι	ἠδύναντο	ἐκ Τούσκων τὰ ἐπιτήδεια διὰ
[7, 19]	τὰ νῶτα, ὡς ἕκαστός πη	ἠδύνατο,	ἐς φυγὴν ὥρμηντο. τῆς τε
[7, 20]	τις τῶν οἰκητόρων αὐτοῖς ξυμφυλάσσειν	ἠδύνατο.	ὀλίγοι τε γὰρ κομιδῆ ἐνταῦθα,
[7, 40]	ἑστιάτωρ δὲ καθ´ ἡμέραν οἴκοι	ἡδύς	τε καὶ ἐλευθέριος καὶ ἐπίχαρις,
[7, 35]	ἐπὶ τὸ Βυζάντιον οὐδενὶ κόσμῳ	ᾔει,	γῆς μὲν τῆς Ἰταλῶν πενταετὲς
[7, 20]	Πέτρου νεὼν τοῦ ἀποστόλου εὐξόμενος	ᾔει,	Γότθοι δὲ τοὺς παραπεπτωκότας διέφθειρον.
[7, 11]	τὸν ἵππον ἐξελάσας κατὰ τάχος	ᾔει.	Γότθοις τε τρισὶν ἐντυχὼν ἐν
[7, 26]	οὔτε νύκτα ἀνιεὶς οὔτε ἡμέραν,	ᾔει	(ἐνταῦθα γὰρ αὐτοὺς ἀπολιπὼν Τουτίλας
[7, 10]	Βελισάριος τὸ δεύτερον ἐς Ἰταλίαν	ᾔει.	ἐπεὶ δὲ στρατιώτας ὡς μάλιστα
[7, 27]	εἰπὼν στρατῷ πολλῷ ἐπ´ αὐτὸν	ᾔει,	Ἔρουλοι δὲ παρόντας ἤδη κατιδόντες
[7, 18]	ἐμπέσῃ, παρὰ Βελισάριον μὲν οὐκέτι	ᾔει,	ἐς δὲ Βριττίους καὶ Λευκανοὺς
[7, 27]	ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν πρόσθεν	ᾔει.	ἦν γὰρ οὗτος ἀνὴρ οὐ
[7, 18]	ἔσεσθαι, ξὺν αὐτῷ ὁ Τουλλιανὸς	ᾔει.	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ὑποψίᾳ οἱ
[7, 28]	στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐπὶ τοὺς πολεμίους	ᾔει.	καὶ αὐτοῖς ἐπιπεσὼν ἀπροσδοκήτως οὐ
[7, 13]	~Μετὰ δὲ Τουτίλας ἐπὶ Ῥώμην	ᾔει,	καὶ ἐπεὶ ἀγχοῦ ἐγένετο, ἐς
[7, 18]	ταῦτα ὁ βάρβαρος σὺν αὐτῷ	ᾔει.	καὶ πρῶτα μὲν τῶν πολεμίων
[7, 23]	ξὺν στρατεύματι ἐπὶ τὸ Σπολίτιον	ᾔει.	Μαρτινιανὸς δὲ ἄγχιστά πη εἶναι
[7, 4]	πεντακισχιλίους ὄντι, ἐπὶ τοὺς ἐναντίους	ᾔει.	ὃ δὴ μαθόντες οἱ τοῦ
[7, 23]	στρατιωτῶν οὖν χιλίους ἀπολεξάμενος ἐνταῦθα	ᾔει.	Ῥωμαῖος δὲ ἀνὴρ ἀφικόμενος δρόμῳ
[7, 22]	ἐπί τε Ἰωάννην καὶ Λευκανοὺς	ᾔει.	Ῥωμαίων μέντοι τοὺς μὲν ἐκ
[7, 35]	παρὰ Τουτίλαν τε καὶ Γότθους	ᾔει,	στράτευμα οὐχ ἧσσον ἢ ἐς
[7, 9]	ἐς τὰ ἐπὶ Ῥώμης χωρία	ᾔει.	ταῦτα ἐπεὶ βασιλεὺς ἔμαθεν, ἔς
[7, 3]	καὶ λοιδορησάμενος ἅπασι ξὺν αὐτοῖς	ᾔει,	τόν τε Ἠριδανὸν διαβάντες ἐν
[7, 23]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ Ῥάβενναν	ᾔει,	τῶν βαρβάρων τινὰς ἀπολιπὼν ἐς
[7, 3]	τῆς πόλεως ἥκων οὐκέτι ἐπίπροσθεν	ᾔει,	τῶν ἐν τῇ πόλει χρημάτων
[7, 5]	λόγου ἄξιον εὐθὺς ἐς Φλωρεντίαν	ᾔει,	ὧν δὴ Βέσσας τε καὶ
[7, 29]	ἦλθε, δρόμῳ εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸ	ᾔεσαν,	ἀξίναις τε πανταχόθεν ἐνδελεχέστατα κόψαντες
[7, 24]	θορύβῳ ἐχόμενοι ἀμφὶ τὸ τεῖχος	ᾔεσαν.	Βελισάριος δὲ τῶν μὲν στρατιωτῶν
[7, 19]	ἅτε τοῦ ῥεύματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος	ᾔεσαν.	Γότθοι δὲ οὐδαμῆ ὑπηντίαζον, ἀλλ´
[7, 10]	ἀντιπάλου τῆς δυνάμεως ἐπ´ αὐτοὺς	ᾔεσαν.	ἐν τούτῳ δὲ οἱ ἐν
[7, 23]	τῶν ἐνεδρῶν ἀναστάντες ἐπ´ αὐτοὺς	ᾔεσαν.	μάχης τε καρτερᾶς γενομένης, τῇ
[7, 5]	ἐς ὑπαγωγὴν αἰσχράν τινα ξύμπαντες	ᾔεσαν.	οὐδὲ γὰρ ξυντεταγμένοι οὐδὲ κατὰ
[7, 24]	ἐπὶ τὸν περίβολον ὡς τειχομαχήσοντες	ᾔεσαν.	Ῥωμαῖοι δὲ σφίσιν ὑπαντιάσαντες ἐς
[7, 40]	οἱ μὲν τὴν ἐπὶ Δαλματίας	ᾔεσαν,	ὡς ἐν Σάλωσι διαχειμάσοντες, ἐπεὶ
[7, 19]	μεγάλων διαλύεσθαι τὴν πολιορκίαν ἥκιστα	ἤθελε.	Βελισάριος μὲν οὖν καὶ ὁ
[7, 40]	οὖσαν, ἀφεῖναι Ῥωμαίοις ἀντ´ αὐτοῦ	ἤθελε.	γυναῖκα δὲ Ῥωμαῖοι οὐδαμῆ ἐδικαίουν
[7, 25]	παραίνεσίν τινα ποιεῖσθαι ἐς αὐτοὺς	ἤθελε.	διὸ δὴ ξυγκαλέσας ἅπαντας ἔλεξε
[7, 14]	ταῖς ἐλπίσιν ἤδη καὶ αὐτὸς	ἤθελέ	τε καὶ ἔφασκε Χιλβούδιος ὁ
[7, 6]	ἀποπειρασάμενος, ἐπεί οἱ προσχωρεῖν οὐδεὶς	ἤθελε,	Τίβεριν ποταμὸν διαβὰς, ἐς μὲν
[7, 6]	ἤκουσε, βοηθεῖν μὲν κατὰ τάχος	ἤθελεν,	ἀδύνατος δὲ ὢν, ἐπεί οἱ
[7, 30]	διαλῦσαι τὴν προσεδρείαν οὐδ´ ὣς	ἤθελεν,	ἀλλ´ αὐτὸς μὲν ἐνταῦθα καθῆστο,
[7, 1]	ἔτι ἐς κίνδυνον πολέμου καθίστασθαι	ἤθελεν,	ἀλλ´ ἐθελοκακοῦντες ἐπὶ μέγα χωρεῖν
[7, 36]	οὔτε ἀπολιπεῖν τὸ λοιπὸν Τουτίλας	ἤθελεν,	ἀλλὰ Γότθους τε καὶ Ῥωμαίους
[7, 3]	ἄλλων ὑποστῆναι τὸν κίνδυνον οὐδεὶς	ἤθελεν,	Ἀρταβάζης δὲ μόνος Ἀρμένιος μὲν
[7, 24]	προσποιεῖσθαί τε αὐτὴν σθένει παντὶ	ἤθελεν.	ἐπεὶ δὲ οὐχ οἷός τε
[7, 26]	τῷ Ῥωμαίων στρατῷ ἕπεσθαι οὐδαμῆ	ἤθελεν,	ἐπεὶ φρούριον, ὃ Νεαπόλεως ἄγχιστά
[7, 8]	εὐθέος διακρίνεσθαι μάχῃ πρὸς αὐτοὺς	ἤθελεν	ἢ τέχναις τισὶ καὶ σοφίσμασι
[7, 1]	δὴ τοῦ φόνου αὐτὸν οὐδεὶς	ἤθελεν.	ἦν δέ τις ἐν αὐτοῖς
[7, 6]	ἀρχὰς εὐθὺ Νεαπόλεως ἰέναι Δημήτριος	ἤθελεν,	οἶμαι ἂν αὐτὸν ἐκπλῆξαί τε
[7, 27]	ἀφεὶς μένειν μὲν αὐτοῦ οὐδαμῆ	ἤθελεν,	οὗ δὴ καὶ τὸ Ἰωάννου
[7, 2]	οἷσπερ Οὐιττίγιδι τὰ πρότερα σπένδεσθαι	ἤθελεν·	ὥστε τὰ ἐκτὸς Πάδου ποταμοῦ
[7, 6]	Τουτίλαν τε καὶ Γότθους οὐδαμῆ	ἤθελον.	διὸ δὴ μόνοις τοῖς ἐκ
[7, 6]	ἐπαγωγὰ πολλὰ λέγοντα, ὡς ἥκιστα	ἤθελον.	Κόνων γὰρ ἐνταῦθα ἐφύλασσε, Ῥωμαίων
[7, 9]	δὲ ὡς ἥκιστά οἱ προσχωρεῖν	ἤθελον	οἱ φυλακτήριον ταύτῃ ἔχοντες, τοὺς
[7, 24]	ᾧπερ ἐναβρύνεσθαι τοὺς ἐναντίους ἥκιστα	ἤθελον,	φεύγοντες δηλονότι τὴν ἀπὸ τοῦ
[7, 12]	λίαν ὄντες οὐδὲ αὐτοὶ μάχεσθαι	ἤθελον,	χρήματά τε πολλὰ φάσκοντες τὸ
[7, 26]	κτεῖναι γὰρ τὸν παραπίπτοντα οὐδαμῆ	ἤθελον,	ὡς μὴ ἀλλήλους διαφθείρειν ἐν
[7, 17]	μήτε ὁμοτρόπους τοῖς τῆς πολιτείας	ἤθεσι	γεγονέναι, μήτε ἀρχὴν ἑκόντας τῇ
[7, 14]	εὐθὺς ᾤχοντο. ἐπεί τε ἐν	ἤθεσι	τοῖς σφετέροις ἐγένοντο, ἀνεπυνθάνετο τοῦ
[7, 14]	ἐπεὶ ἀφίκετο ἐς τὰ πάτρια	ἤθη,	ἐλεύθερος τὸ λοιπὸν κατά γε
[7, 14]	ἐπαγόμενοι ἀπεκομίσθησαν εἰς τὰ πάτρια	ἤθη.	τούτων δὲ ἕνα τῶν αἰχμαλώτων
[7, 38]	δὴ ἐπάγεσθαι ἐς τὰ πάτρια	ἤθη	ὡς ἥκιστα εἶχον, ἐν τοῖς
[7, 31]	σῶμα καὶ καλὸς, τό τε	ἦθος	ἐλευθέριος καὶ ὀλίγα ἄττα φθεγγόμενος.
[7, 14]	τῷ ἀφελεῖ διασώζουσι τὸ Οὐννικὸν	ἦθος.	καὶ μὴν καὶ ὄνομα Σκλαβηνοῖς
[7, 32]	ὁ Μάρκελλος ἐμβριθέστατός τε τὸ	ἦθος	καὶ τῇ σιωπῇ τὰ πολλὰ
[7, 20]	σίτου τιμὰς ὁ κακοδαίμων Τουτίλᾳ	ἤθροιζεν.	οὕτω τε περιέστη τοῖς τε
[7, 35]	ἄνθρωπον ἐζημίωσεν. ὃς δὴ ἐξ	ἠθῶν	ἀναστὰς τῶν πατρίων ξὺν ὀλίγοις
[7, 33]	ἄγαν. διά τοι τοῦτο ἐξ	ἠθῶν	τῶν πατρίων Λαγγοβάρδαι ἐξαναστάντες ἐνθένδε
[7, 30]	τοὺς ἵππους ἀναθορόντες ἀμφὶ τὴν	ἠϊόνα	ἐγένοντο τὴν ἀπόβασιν τοῖς πολεμίοις
[7, 18]	φυλάξει πορθμὸν καὶ τὴν ταύτῃ	ἠϊόνα,	ὡς μήτε ἐνθένδε τινὲς ἀπαίρειν
[7, 10]	ὑπαντιάσαντες πρὸς τῇ τῆς θαλάσσης	ἠϊόνι	ἐς χεῖρας ἦλθον. καὶ παρὰ
[7, 28]	κατὰ δὲ τὸ μέσον τῆς	ἠϊόνος	Θουρίων ἡ πόλις οἰκεῖται. τοῦ
[7, 28]	μηνοειδὴς ἐνταῦθα, οὗ δὴ τῆς	ἠϊόνος	ὑποχωρούσης ἡ θάλασσα ὥσπερ ἐν
[7, 1]	χρήματα πάντα ἐπαγόμενος ἐς Βυζάντιον	ἧκε,	καί οἱ Ἴλδιγέρ τε καὶ
[7, 9]	ἐς τοῦτο τύχης τὰ πράγματα	ἥκει.	ὑμῶν δὲ οἰέσθω μηδεὶς μήτε
[7, 10]	χρόνον τινὰ ἔμενε. Τουτίλας δὲ	ἥκειν	αὐτὸν ἐνταῦθα ἀκούσας, τήν τε
[7, 34]	ἐς τοσόνδε περιυβρισμένῳ ἐς ὄψιν	ἥκειν.	ἴσως που καὶ ἀναιδείας περιουσίᾳ
[7, 1]	οἱ ἐς ὄψιν αὐτῶν τινα	ἥκειν	οὔτε ἄλλως ἐντυχεῖν εἴασεν. ἦν
[7, 19]	Ἰσαάκης. Βελισάριος δὲ καταπλαγεὶς οἷς	ἠκηκόει	καὶ οὐ διερευνησάμενος ὁποίᾳ ποτὲ
[7, 21]	ἔγραψεν. ἤδη μὲν οὖν βασιλεὺς	ἠκηκόει	τὰ ἐν Ἰταλίᾳ ξυμπεπτωκότα. ἐπεὶ
[7, 18]	δὲ ἐς Καλαβρίαν διαπορθμεύεται, Γότθων	ἥκιστα	αἰσθομένων, οἳ δὴ ἀμφὶ τὸ
[7, 15]	τε αὐτῷ, ὅτι δὴ ὡς	ἥκιστα	ἀληθίζεται, ἄμφω τὼ χεῖρε ἀπέκοψε.
[7, 1]	γὰρ Ἰλδίβαδος πενίᾳ ξυνῆν ὡς	ἥκιστα	βασιλικοῖς ἐντυχὼν χρήμασι. περιαλγὴς δὲ
[7, 21]	τινὶ ἀφανεῖ τε καὶ ὡς	ἥκιστα	γινωσκομένῃ ἡσσήθημεν. οὐκοῦν τὸ φυλάξαι
[7, 6]	κίνδυνον καταίρειν μὲν ἐς Νεάπολιν	ἥκιστα	ἔγνω, ἐς δὲ τὸν Ῥώμης
[7, 14]	ὄντα ἐν μέσοις βαρβάροις ὡς	ἥκιστα	ἐθέλειν ἀποκαλύψαι τὸν πάντα λόγον,
[7, 7]	ἐπρυτάνευε βία, ἥπερ αὐτοὺς ὡς	ἥκιστα	ἐθελουσίους ἐς τὴν ἀκτὴν ἤνεγκεν,
[7, 26]	ὢν, ἵππων δὲ ἀπορίᾳ ὡς	ἥκιστα	ἐθέλων αὐτοῦ ἔμενε. τοὺς μὲν
[7, 38]	ἐς τὰ πάτρια ἤθη ὡς	ἥκιστα	εἶχον, ἐν τοῖς δωματίοις καθείρξαντες,
[7, 13]	τῶν ἑπομένων ἐπαγαγόμενοι, Βέσσα ὡς	ἥκιστα	ἐπαινοῦντος, ἐπεκδρομὴν ἐπ´ αὐτοὺς ἐποιήσαντο.
[7, 11]	ὢν, ἐπέστελλε τοῖς πολεμίοις ὡς	ἥκιστα	ἐπεξιέναι. Τουτίλας δὲ καὶ ὁ
[7, 9]	ἔχοντες οὐχ ὅσον ἐρυθριᾶν ὡς	ἥκιστα	ἐπὶ τοῖς παροῦσιν ἐγίνωσκον, ἀλλὰ
[7, 2]	ἅπαντα ἔπρασσον. γυναιξὶ μέντοι ὡς	ἥκιστα	ἐπιμιγνύμενοι ἀλλοτρίαις, ἀκραιφνέσι παίδων διαδοχαῖς
[7, 10]	δὴ ὅνπερ ἐξεπιστάμενος ἔγωγε ὡς	ἥκιστα	ἐπιμνήσομαι, ὡς μὴ ἀπανθρωπίας ἀπολείπω
[7, 36]	ἐνδεῖν σφίσι τὰ ἐπιτήδεια ὡς	ἥκιστα	ἐποίει. πολλάκις δὲ οἱ βάρβαροι
[7, 26]	δυνατοὶ εἶεν, τοῦτο μὲν ὡς	ἥκιστα	ἐφυλάξατο· ἦ γὰρ ἅπαντας σαγηνεύσας
[7, 12]	στρατιωτῶν τὰς συντάξεις ἐπιτάττειν αὐτοῖς	ἥκιστα	ἔχομεν. ἀφείλετο γὰρ ἡμῶν τὴν
[7, 34]	θεσμούς; οὐχ ὕβρισαν εἰς οὓς	ἥκιστα	ἐχρῆν; οὐκ ἐβιάσαντο βασιλείαν, ἧς
[7, 19]	χρημάτων μεγάλων διαλύεσθαι τὴν πολιορκίαν	ἥκιστα	ἤθελε. Βελισάριος μὲν οὖν καὶ
[7, 6]	καίπερ ἐπαγωγὰ πολλὰ λέγοντα, ὡς	ἥκιστα	ἤθελον. Κόνων γὰρ ἐνταῦθα ἐφύλασσε,
[7, 24]	ἄξιον, ᾧπερ ἐναβρύνεσθαι τοὺς ἐναντίους	ἥκιστα	ἤθελον, φεύγοντες δηλονότι τὴν ἀπὸ
[7, 1]	ἐνέπεσε. βουλομένοις γὰρ αὐτοῖς ὡς	ἥκιστα	ἦν οὕτως ἀνεπισκέπτως Οὐραΐαν ἐξ
[7, 30]	τὸ μένειν ἐν ἡδονῇ ὡς	ἥκιστα	ἦν, τούτους δὴ γυμνοὺς ὅπη
[7, 8]	στρατιώτας, ὅσους δὴ αὐτοῦ μένειν	ἥκιστα	ἤρεσκεν, ἐς ναῦς ἐμβιβάσας πλεῖν
[7, 8]	τῇ ἐς τὴν δίαιταν ὡς	ἥκιστα	κατεστήσαμεν, ὅπη ποτὲ κεχώρηκεν ἡμῖν
[7, 11]	στρατευομένοις τάς τε συντάξεις ὡς	ἥκιστα	κομιζομένοις χρήματα δὴ πολλὰ τὸ
[7, 10]	Γότθων στρατόπεδον ἐπανῆκον καὶ ὡς	ἥκιστα	λόγου ἀξίαν τὴν Βελισαρίου δύναμιν
[7, 9]	φρουρίου ἐπέστελλεν. ἐπεὶ δὲ ὡς	ἥκιστά	οἱ προσχωρεῖν ἤθελον οἱ φυλακτήριον
[7, 25]	ἔγνωκα, ὅπως ὑμῶν δόξαν ὡς	ἥκιστα	ὀρθὴν ἀφελὼν ἀντικαθιστάναι τὴν γνώμην
[7, 40]	τούτοις δὲ αὐτοῖς αἴσθησιν ὡς	ἥκιστα	{παρεχόμενοι{ καὶ} οἱ μὲν Σκλαβηνοὶ
[7, 25]	καὶ τῶν ἀναγκαίων ὑποσπανίζον ἀνδραγαθίζεσθαι	ἥκιστα	πέφυκεν. οὐ μὴν οὐδὲ ὄπισθέν
[7, 18]	μέλλει, Γότθοις ὁ ἄνθρωπος ὡς	ἥκιστα	προσδεχομένοις ἐπιστήσειν αὐτὸν ὑπέσχετο. καὶ
[7, 20]	τῆς συγκλήτου βουλῆς καὶ οὐχ	ἥκιστα	Ῥουστικιανῇ, τῇ Βοετίου μὲν γαμετῇ
[7, 14]	πονηροὶ μέντοι ἢ κακοῦργοι ὡς	ἥκιστα	τυγχάνουσιν ὄντες, ἀλλὰ κἀν τῷ
[7, 7]	χάριν. τῶν δὲ πολεμίων ὡς	ἥκιστα	ὑμᾶς δέος εἰσίτω, μηδὲ τοῖς
[7, 32]	γνώμῃ ἔναγχος Ἀρσάκης παρ´ αὐτὸν	ἥκοι.	„Ἐγὼ μὲν γὰρ „οὐκ ἄν
[7, 40]	τὰς ἀμφ´ αὐτὴν πολιορκίᾳ ἐξαιρήσοντες	ἥκοιεν.	ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσεν, ἄγαν
[7, 22]	ἦλθον, εἶπόν τε ὧν ἕνεκα	ἥκοιεν	καὶ τὰ γράμματα ἐνεχείρισαν. ἐδήλου
[7, 34]	ἠδικημένων ἀπολαύσοντες εὐηθείας παρ´ αὐτοὺς	ἥκοιεν.	ὑμᾶς δὲ διασκοπεῖσθαι τοσοῦτον αἰτοῦμεν,
[7, 17]	ἀποκλαύσοντες τὴν ξυμφορὰν παρ´ ὑμᾶς	ἥκομεν·	ὅπως δὲ ἀκούσησθε πρᾴως, οὐ
[7, 17]	ἐς τὸ πελιδνὸν κατὰ βραχὺ	ἧκον	εἰδώλοις αὐτοὺς ἐμφερεστάτους εἰργάζετο. πολλοί
[7, 6]	ὅπως μὴ στράτευμα ἐκ Βυζαντίου	ἧκον	ἔκ τε ὀχυροῦ ὁρμώμενον πράγματα
[7, 20]	αὖθις οἱ ἄνθρωποι παρ´ αὐτὸν	ἧκον,	ἐπὶ τὴν πρᾶξιν παρακαλοῦντες. καὶ
[7, 16]	ἄπρακτον ἀποπέμψασθαι τὸν ἐς αὐτὸν	ἥκοντα	γνοίη. οὐ γὰρ ὅπως τιμῆς
[7, 36]	Ἰουστινιανὸς ἐπειδὴ Βελισάριον ἐς Βυζάντιον	ἥκοντα	εἶδεν, ἄρχοντα πέμπειν ξὺν στρατῷ
[7, 18]	κόλπου τοῦ Ἰονίου ξυμμῖξαι σφίσιν	ἥκοντα	ἐς τὰ ἀμφὶ Ῥώμην χωρία.
[7, 32]	πατέρα, καίπερ ἐπ´ ἄκρον ἀρετῆς	ἥκοντα,	καὶ τὸν ἀδελφὸν Ἰουστινιανὸν ἐν
[7, 1]	δυνάμεως χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ αὐτὸν	ἥκοντα	οὐκέτι ἀναστέλλειν οἷοί τε ὦσι.
[7, 16]	πρεσβείᾳ Πελάγιος παρὰ Τουτίλαν ἦλθεν.	ἥκοντά	τε αὐτὸν ὁ Τουτίλας ἀσπασάμενος
[7, 20]	τε καὶ ἰσχύος πέρι εὖ	ἥκοντας,	ξὺν τοῖς Ἰσαύροις διὰ τῶν
[7, 24]	ἀνδρίας πέρι μάλιστα πάντων εὖ	ἥκοντες	ἐν περιτροπῇ τὰς τῶν πυλῶν
[7, 39]	εἶχον, κατὰ κλέος τοῦ Γερμανοῦ	ἥκοντες	καὶ χρήματα πολλὰ κεκομισμένοι ἀνεμίγνυντο
[7, 19]	ἑτέροις τισὶν οὐ πολλοῖς εἷλον.	ἥκοντές	τε ἱππεῖς παρὰ Βελισάριον δρόμῳ
[7, 11]	πολεμίων γέγονε καὶ τὰ δοράτια	ἠκόντιζον	ἐπ´ αὐτὸν ἅπαντες. ὧν δὴ
[7, 39]	τετύχηκεν, ἐπειδὴ ὁδῷ ἰέναι Γερμανὸν	ἤκουσαν,	ἀθρόοι ἐν Ἰστρίᾳ γεγενημένοι, ἐνταῦθά
[7, 7]	εἶδον καὶ τοὺς λόγους ἅπαντας	ἤκουσαν,	ἀπογνόντες ἐλπίδος ἁπάσης ἔς τε
[7, 14]	ἀρχήν. ταῦτα ἐπεὶ οἱ βάρβαροι	ἤκουσαν,	ἐπῄνεσάν τε καὶ πράξειν ἅπαντα
[7, 2]	βούλοιντο. ταῦτα ἐπεὶ οἱ βάρβαροι	ἤκουσαν,	ἐπιβουλῇ ἐς τὴν Ἐραρίχου καταστροφὴν
[7, 36]	τούτους Ῥωμαῖοι τοὺς λόγους ἄσμενοι	ἤκουσαν.	καὶ τὰ μὲν πρῶτα τὴν
[7, 10]	τε Καλαβροῖς στρατοπεδεύεσθαι καὶ Καμπανοῖς	ἤκουσαν)	οὔτε αὐτοὺς τρόπῳ ὁτῳοῦν βιαζόμενοι.
[7, 6]	πολιορκεῖσθαι τῶν ἐπιτηδείων παντάπασι σπανίζοντας	ἤκουσε,	βοηθεῖν μὲν κατὰ τάχος ἤθελεν,
[7, 18]	κατήκοα. Ἐπεὶ δὲ ταῦτα Τουτίλας	ἤκουσε,	Γότθων τριακοσίους ἀπολεξάμενος ἐς Καπύην
[7, 1]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου ἐπανήκων Οὐέλας	ἤκουσε,	θυμοειδὴς ὢν φύσει, τὴν ἐκ
[7, 32]	ἔμενεν. ἐνταῦθα τοῦ Χαναράγγου ἀφικομένου	ἤκουσε	σαφῶς ὁ Λεόντιος ἅπαντα λέγοντος,
[7, 39]	πολεμίοις ἐνέδοσαν. Ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς	ἤκουσε,	στόλον τε ἀγείρας νηῶν καὶ
[7, 23]	γὰρ ἐν μονομαχίαις τὸν νεανίαν	ἤκουσέ	τε καὶ εἶδε πολλάκις. ὄντων
[7, 40]	ἐξαιρήσοντες ἥκοιεν. ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς	ἤκουσεν,	ἄγαν τε ξυνεταράχθη καὶ πρὸς
[7, 21]	τοὺς λόγους τῶν πρέσβεων ἅπαντας	ἤκουσεν,	ἀπεπέμψατο αὐτοὺς αὐτίκα δὴ μάλα,
[7, 24]	ἐσκομίσας {εἰσῆξε} Ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλας	ἤκουσεν,	ἄρας αὐτίκα παντὶ τῷ στρατῷ
[7, 37]	παράπαν πεποίηται. ἅπερ ἐπεὶ Τουτίλας	ἤκουσεν,	αὖθις τὰ ἐς τὸν πόλεμον
[7, 20]	ἀπεπέμψαντο. ἅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας	ἤκουσεν,	ἥσθη μέν πως τῇ ἀγγελίᾳ,
[7, 2]	ὁ δὲ τοῖς παρ´ αὐτὸν	ἥκουσιν	ἄντικρυς τὴν ἐς Ῥωμαίους ὁμολογίαν
[7, 34]	οἰκείαν ἀσθένειαν ξυνεπίστασθαι παρ´ ὑμᾶς	ἥκουσιν,	ἀξιοῦντες Ῥωμαίους ἀνελέσθαι τὸν ὑπὲρ
[7, 6]	τοῖς ἐκ Βυζαντίου ξὺν αὐτῷ	ἥκουσιν	ἐς Νεάπολιν ἰέναι ἠνάγκαστο. ἦν
[7, 34]	ὕβρεων ὑμῖν κομιοῦντες ἐφ´ ὑμᾶς	ἥκουσιν.	οὗτοι γὰρ ἂν μόνοι τὰ
[7, 34]	καὶ μὴν εἰ μὲν ἀποδωσείοντες	ἥκουσιν	ὧνπερ ἐπεβάτευσαν, οὐδὲν σφίσι προσῆκον,
[7, 15]	Ἰννοκεντίῳ ταττόμενος αὐτόμολος παρὰ Τουτίλαν	ἥκων	ἀγγέλλει ὡς ἡμέρᾳ τῇ ἐπιγενησομένῃ
[7, 6]	Καμπανοὺς δὲ καὶ Σαμνίτας αὐτίκα	ἥκων	Βενεβεντὸν πόλιν ἐχυρὰν παρεστήσατο οὐδενὶ
[7, 27]	Βαλεριανὸς ἄγχιστα κόλπου τοῦ Ἰονίου	ἥκων	διαπορθμεύσασθαι μὲν ᾤετό οἱ ἔν
[7, 18]	Λευκανοῖς ἔχων, Ἰωάννῃ ἐς ὄψιν	ἥκων	ᾐτιᾶτο μὲν τὸν βασιλέως στρατὸν
[7, 2]	Ἰλδιβάδου ἀνεψιὸς, ἐπὶ πλεῖστον ξυνέσεως	ἥκων	καὶ τὸ δραστήριον ὡς μάλιστα
[7, 34]	γὰρ ἐξ Ἰταλίας καὶ αὐτὸς	ἥκων.	ξύμμαχοι δὲ αὐτοῖς Ἔρουλοι πεντακόσιοί
[7, 40]	ὁ δὲ Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν	ἥκων	οὐκ ἐπὶ τῷ σφετέρῳ ξυμφόρῳ
[7, 3]	ἀπὸ σταδίων τεσσαράκοντα τῆς πόλεως	ἥκων	οὐκέτι ἐπίπροσθεν ᾔει, τῶν ἐν
[7, 1]	τὸ τῶν βασιλέως δορυφόρων ἀξίωμα	ἥκων.	οὗτος ἀνὴρ, μνησθεὶς γυναικὸς εὐπρεποῦς
[7, 18]	φυλάσσουσι τριακοσίοις οὖσιν ἐς χεῖρας	ἥκων	ποιεῖσθαι τὴν δίοδον ἐνεχείρησε, καίπερ
[7, 11]	ἐπὶ πλεῖστον γὰρ ἀνδρίας ἐτύγχανεν	ἥκων·	πολλοὺς δὲ πανταχόθεν ἰδὼν ἐπ´
[7, 14]	τοιάδε. τῷ κεκτημένῳ ἐς ὄψιν	ἥκων	τῆς τε φιλανθρωπίας ἐπῄνεσε καὶ
[7, 36]	ἐπειδὰν δὲ τοῦ περιβόλου ἄγχιστα	ἥκωσι,	ταῖς σάλπιγξιν ἐνταῦθα ἠχεῖν δυνάμει
[7, 3]	ἐπικουρίαν, ἀπὸ τοῦ τείχους ἔξω	ἥλαντο	ἅπαντες. οἷς μὲν οὖν καταπεσεῖν
[7, 17]	τούτῳ τε τοὺς ὀφθαλμοὺς καλυπτόμενος	ἥλατο	ἀπὸ τῆς γεφύρας ἐς τὸ
[7, 26]	πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐπ´ αὐτὸν	ἤλαυνε,	τῶν οἱ ἑπομένων μοῖράν τινα
[7, 26]	ὑψηλὰ λίαν ἀνέχει, ἐπ´ αὐτοὺς	ἤλαυνεν,	ὅπερ οὐκ ἄν τις ὑποτοπάζειν
[7, 19]	ἐπὶ τὸ τῶν πολεμίων χαράκωμα	ἤλαυνεν,	οὗ Ῥουδέριχος ἦρχεν, ἀνὴρ ἀγαθὸς
[7, 26]	πεπυσμένοι, ἀλλ´, ὅπερ ἐγένετο, δείσαντες	ἤλαυνον	καὶ αὐτοὶ ἐπὶ τὸ Ῥωμαίων
[7, 37]	περὶ τούτου λόγος ἐς Ἰταλίαν	ἦλθε,	Γότθοι μὲν ἐν φροντίδι μεγάλῃ
[7, 17]	ἐς τοῦ Τιβέριδος τὴν γέφυραν	ἦλθε,	δήσας ἐπὶ τῷ προσώπῳ θοἰμάτιον,
[7, 29]	τοῦτο ἐς τοὺς περιοίκους ἅπαντας	ἦλθε,	δρόμῳ εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸ ᾔεσαν,
[7, 11]	πρασσόμενα στρατῷ πολλῷ ἐπ´ αὐτοὺς	ἦλθε.	καὶ ἀποπειρασάμενος χρόνον τε ἐνταῦθα
[7, 35]	Σκλαβηνῶν πολλοὺς ἐπαγαγόμενος ἐς Γήπαιδας	ἦλθε,	καὶ αὐτὸν Γήπαιδες κατάξειν ἐπὶ
[7, 10]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς Σάλωνας	ἦλθε.	καὶ Βελισάριος παντὶ τῷ στόλῳ
[7, 1]	παρά τε τὸν ἄνδρα δεδακρυμένη	ἦλθε	καί οἱ ἀμῦναι τὰ ἀνήκεστα
[7, 1]	ἔργου τούτου παρά τε βασιλέα	ἦλθε	καὶ πάντας ἀνθρώπους. Ὕστερον δὲ
[7, 28]	ἀνὰ κράτος ἐς τὸν Κρότωνα	ἦλθε.	καὶ τύχην τὴν παροῦσαν ἀπαγγέλλων
[7, 5]	ὁ λόγος ἐς τοὺς ἄρχοντας	ἦλθε,	μένειν ἐνταῦθα οὐκέτι ἠξίουν, ἀλλ´
[7, 1]	Γελίμερά τε καὶ Βανδίλους νενικηκὼς	ἦλθε.	πᾶσι μέντοι ἐν διηγήμασι Βελισάριος
[7, 3]	Ἀρταβάζης ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον	ἦλθε,	πολλά τε ὀνειδίσας καὶ λοιδορησάμενος
[7, 24]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς Ῥώμην	ἦλθε,	προσποιεῖσθαί τε αὐτὴν σθένει παντὶ
[7, 23]	Μαρτινιανὸς οὖν ἐπειδὴ εἰς Σπολίτιον	ἦλθε,	στρατιώτας πεντεκαίδεκα ἑταιρίσασθαι ἴσχυσεν, οὕσπερ
[7, 20]	ἱερὸν, Πελάγιος αὐτῷ ἐς ὄψιν	ἦλθε	τὰ Χριστιανῶν λόγια ἐν ταῖς
[7, 11]	Θουριμοὺθ παρὰ Βελισάριον ἐς Ῥάβενναν	ἦλθε.	Τότε δὴ Βελισάριος τρεῖς τῶν
[7, 35]	ὧν Λάζαρος ἡγεῖτο, ἐς χεῖρας	ἦλθε,	τρεψάμενός τε αὐτοὺς πολλοὺς ἔκτεινεν.
[7, 10]	μὲν Δρυοῦντος τὸ φρούριον κινδύνου	ἦλθε.	τῶν δὲ ξὺν Βαλεντίνῳ τινὲς
[7, 35]	τὸν Οὐάκου υἱὸν, ἡ Λαγγοβαρδῶν	ἦλθεν	ἀρχή. ᾧ δὴ παιδὶ κομιδῆ
[7, 12]	οὐδὲν μὲν διεπράξατο ὧν ἕνεκα	ἦλθεν,	ἔγημε δὲ τοῦ Γερμανοῦ βασιλέως
[7, 6]	τῆς Ἑλλάδος ἐς τὴν Ἤπειρον	ἦλθεν·	ἔνθα δὴ τὸν καιρὸν κατατρίβων
[7, 6]	μὲν τὰ Ῥώμης ὅρια οὐδαμῆ	ἦλθεν,	ἐς Καμπανοὺς δὲ καὶ Σαμνίτας
[7, 1]	ἐπεὶ δὲ ἐς Βυζάντιον μετάπεμπτος	ἦλθεν,	ἔτι μᾶλλον ἢ πρότερον αὐτοῦ
[7, 16]	ἐς Βυζάντιον ἐκ Σικελίας μετάπεμπτος	ἦλθεν.	ἐτύγχανε γὰρ πολύν τινα χρόνον
[7, 12]	οὖν τοῖς πολεμίοις ἐς λόγους	ἦλθεν,	ἐφ´ ᾧ τριάκοντα ἡμέρας ἡσυχῆ
[7, 14]	ὁ λόγος περιφερόμενος ἐς ἅπαντας	ἦλθεν,	ἠγείροντο μὲν ἐπὶ τούτῳ Ἄνται
[7, 16]	τῇ πρεσβείᾳ Πελάγιος παρὰ Τουτίλαν	ἦλθεν.	ἥκοντά τε αὐτὸν ὁ Τουτίλας
[7, 12]	κυρία, στράτευμα δὲ οὐδαμόθεν Ῥωμαίων	ἦλθεν,	Ἡρωδιανός τε καὶ ὅσοι φρουρὰν
[7, 31]	ἔτι τὴν ἀτιμίαν ἐς Βυζάντιον	ἦλθεν.	ἱκέτις τε γενομένη τῆς βασιλίδος
[7, 1]	ἔτι, ἐς κίνδυνον μὲν θανάτου	ἦλθεν,	ὅμως δὲ ξὺν Βιταλίῳ διέφυγεν.
[7, 27]	δὲ τὸν Τάραντα ξὺν αὐτοῖς	ἦλθεν,	οὗ δὴ καὶ Ἰωάννης ὁ
[7, 24]	ἐπὶ Βελισάριόν τε καὶ Ῥώμην	ἦλθεν,	οὔπω Βελισαρίου τὰς πύλας ἐναρμόσασθαι
[7, 32]	καὶ τόδε ἐς τὸν λόγον	ἦλθεν,	ὡς, ἢν βασιλέα κτείνωσι, Βελισαρίου
[7, 16]	τοῦ μηδὲν ἀνύειν ὧν ἕνεκα	ἦλθες	τὴν ὑπὲρ αὐτῶν μέμψιν ἡμῖν
[7, 21]	καὶ οἱ πρέσβεις παρ´ αὐτὸν	ἦλθον,	ἀπήγγειλάν τε ὅσα ὁ Τουτίλας
[7, 5]	Οὐλίαριν. οἵπερ ἐπειδὴ ἐς Φλωρεντίαν	ἦλθον,	ἐγκαθεζόμενοι ἀμφὶ τὸ τεῖχος ἐς
[7, 22]	οἵπερ ἐπειδὴ Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν	ἦλθον,	εἶπόν τε ὧν ἕνεκα ἥκοιεν
[7, 14]	διάφοροι ἀλλήλοις γενόμενοι ἐς χεῖρας	ἦλθον,	ἔνθα δὴ τοῖς Ἄνταις ἡσσηθῆναι
[7, 13]	ἐς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία	ἦλθον.	ἐνταῦθα γὰρ διαχειμάσαντες ἔμελλον ἅμα
[7, 19]	ἐπειδή τε τάχιστα ἐς αὐτὴν	ἦλθον,	ἔργου εἴχοντο, οἵ τε βάρβαροι
[7, 16]	μᾶλλον διαπεπρᾶχθαί τι ὧν ἕνεκα	ἦλθον	ἢ λόγων ἐπιεικεστέρων ἀκούσαντας τῆς
[7, 16]	ὁσίας τινὰς, βιαζόμενοι τῷ λιμῷ,	ἦλθον.	καὶ μὴν καὶ ἀλλήλων ἐγεύσαντο.
[7, 35]	τὰ χρήματα ληϊσάμενοι παρὰ Τουτίλαν	ἦλθον.	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ
[7, 10]	τῆς θαλάσσης ἠϊόνι ἐς χεῖρας	ἦλθον.	καὶ παρὰ πολὺ ἡσσηθέντες τῇ
[7, 4]	δὲ στρατεύματα ἄμφω ἐς χεῖρας	ἦλθον.	καρτερᾶς δὲ γενομένης τῆς ξυμβολῆς
[7, 40]	ἐν Σαρδικῇ εἶναι ἐς δέος	ἦλθον.	μέγα γὰρ ὄνομα ἐς τούτους
[7, 26]	γὰρ τῇ ὄψει ἐς χεῖρας	ἦλθον·	νικῶσι δὲ κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι
[7, 30]	χρημάτων ἀπολελειμμένων ἐς τὸν Κρότωνα	ἦλθον,	οἱ δὲ ἄλλοι ξὺν τοῖς
[7, 40]	χαριζόμενοι εἴτε ἄκλητοι Σκλαβηνοὶ ἐνταῦθα	ἦλθον	οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ἐς τρία
[7, 35]	ἐγένοντο, τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας	ἦλθον.	παρὰ πολύ τε ἡσσηθέντες τῇ
[7, 7]	ἄγχιστα τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου	ἦλθον.	τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ τῷ
[7, 29]	ἀμφὶ τοῦ Σαγάριδος τὰς ἐκβολὰς	ἦλθον.	τινὰς μὲν οὖν αὐτῶν καταλαβὸν
[7, 24]	τὴν πόλιν κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς	ἦλθον.	Τότε δὲ ὅσοι ἐν Γότθοις
[7, 24]	δὲ σφίσιν ὑπαντιάσαντες ἐς χεῖρας	ἦλθον.	τύχῃ τέ τινι ὁ τὸ
[7, 40]	τε ποταμὸν διαβάντες ἀμφὶ Νάϊσον	ἦλθον.	ὧν δὴ ὀλίγους τινὰς ἀποσκεδασθέντας
[7, 32]	τε οὖσι καὶ τῇ τε	ἡλικίᾳ	καὶ τῷ θυμῷ ἐπ´ αὐτὸν
[7, 38]	λόγῳ. καίτοι τὰ πρότερα οὐδεμιᾶς	ἡλικίας	ἐφείσαντο, ἀλλ´ αὐτοί τε καὶ
[7, 22]	ἑκατὸν ἐς τὰ πρὸς δύοντα	ἥλιον	ἐνστρατοπεδευσαμένους ἐν χωρίῳ Ἀλγηδόνι ἐκέλευεν
[7, 27]	τῆς νήσου, ἣ πρὸς ἀνίσχοντα	ἥλιόν	ἐστιν, ἄλλοι δὲ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 28]	Κρότων πρὸς δύοντά που τὸν	ἥλιον,	ὁ Τάρας δὲ πρὸς ἀνίσχοντα.
[7, 38]	γενόμενοι, αἳ πρὸς ἀνίσχοντά εἰσιν	ἥλιον,	τοὺς ἐν ταῖς ἐπάλξεσι Ῥωμαίους
[7, 23]	Ῥώμης φυγόντων, ἡνίκα ἡ πόλις	ἡλίσκετο,	Μαρτινιανὸς ὄνομα, Βυζάντιος γένος, Βελισαρίῳ
[7, 24]	ἡμέρᾳ τε τῇ ἐπιγενομένῃ ἅμα	ἡλίῳ	ἀνίσχοντι θυμῷ τε πολλῷ καὶ
[7, 22]	μέντοι πόλεων ἁπασῶν, ὅσαι ὑφ´	ἡλίῳ	τυγχάνουσιν οὖσαι, μεγίστη τε καὶ
[7, 30]	ἐπηγγέλλετο ἅτε τὰ πρόσθεν ξυγκείμενα	ἠλογηκότα,	τοῖς δὲ ἄλλοις τὸ ἔγκλημα
[7, 39]	Οὐιττίγιδος ἤδη ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος.	ἤλπιζε	γὰρ, ἢν ξὺν αὐτῷ ἐν
[7, 8]	Τουτίλας εἷλε, φιλανθρωπίαν ἐς τοὺς	ἡλωκότας	ἐπεδείξατο οὔτε πολεμίῳ οὔτε βαρβάρῳ
[7, 38]	χεῖράς τε καὶ πόδας τῶν	ἡλωκότων	δεσμεύοντες, εἶτα ῥοπάλοις αὐτοὺς κατὰ
[7, 1]	διὸ δὴ πολλά τε αὐτοῖς	ἡμαρτήθη	καὶ τὰ πράγματα διεφθάρη Ῥωμαίοις
[7, 32]	ἅτε οὐδὲν εἰς τὴν πολιτείαν	ἡμαρτηκότων.	ἐπεὶ δὲ εἴσω πάντες ἐν
[7, 11]	φύσεως ἔξω, τὸ δὲ τὰ	ἡμαρτημένα	ἐπανορθοῦν βασιλεῖ τε διαρκῶς πρέπον
[7, 11]	ἔσφηλεν. ᾧ δὴ τοσοῦτον τὰ	ἡμαρτημένα	ἐπανορθοῦν μέλει, ὥστε τὴν Περσῶν
[7, 17]	μηδὲ τοῦτο ἡμῖν ἀπολέλειπται, ἀποκτιννύναι	ἡμᾶς	ἀξιοῦτε καὶ μὴ ἀποστερήσητε τελευτῆς
[7, 4]	μυριάδων γὰρ εἴκοσιν ἐς πεντακισχιλίους	ἡμᾶς	ἀποκεκρίσθαι ξυμβέβηκε. τοσαῦτα ὑπειπὼν κἀκεῖνο
[7, 11]	ἐναντίας ἡμῖν ἴωσιν, ἀνάγκη καὶ	ἡμᾶς	αὐτοῖς ὡς μάλιστα ἀκουσίους ὡς
[7, 7]	τε χάριτας ὑμῖν ἐκτιννύναι, ὧνπερ	ἡμᾶς	δεδρακότες ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ
[7, 4]	οὐκ ἐς μακρὰν ἀναμάχεσθαι πρὸς	ἡμᾶς	ἕξουσιν. ἔν τε γὰρ τοῖς
[7, 4]	ἐς αὐτοὺς δέει εὐέλπιδας ἂν	ἡμᾶς	ἐς τὸν ἀγῶνα γίνεσθαι πρέποι.
[7, 8]	ἀπ´ ἐναντίας αὐτῇ ἰόντας φθονεροὺς	ἡμᾶς	ἐφ´ ἡμῖν αὐτοῖς γεγενῆσθαι δοκεῖν.
[7, 21]	ἐμὸς εἰκότως καλοῖο καὶ ξυμμάχους	ἡμᾶς	ἐφ´ οὓς ἂν βούλοιο τὸ
[7, 7]	αὐτῶν ἔχοντας· καὶ ὑπὲρ τούτων	ἡμᾶς	καὶ τῆς Νεαπολιτῶν σωτηρίας ὀμεῖσθαι
[7, 25]	μὴν οὐδὲ ὄπισθέν τις ἐς	ἡμᾶς	κακουργήσει· τάς τε γὰρ τοῦ
[7, 4]	τοὺς ἐναντίους ἀμήχανον. ἄξιον δὲ	ἡμᾶς	μετὰ τῆς ἀγαθῆς ἐλπίδος τοῖς
[7, 16]	τῶν πάντων οὐδενὶ ἀξιόμαχοι πρὸς	ἡμᾶς	ὄντες. Σικελιῶται δὲ τὸν στόλον
[7, 9]	κρείσσω, ἐπανορθώσητε δὲ τὰ ἐς	ἡμᾶς	οὐ δέον ὑμῖν πεπραγμένα. τοσαῦτα
[7, 34]	τοῦ παντὸς χρόνου. ἐπειδὴ γὰρ	ἡμᾶς	πολεμησείοντας ἐπ´ αὐτοὺς εἶδον, ἐς
[7, 21]	τὴν ἡμέραν ἐγνώκατε, οἵδε δὲ	ἡμᾶς	Ῥώμῃ τε αὐτῇ καὶ Σπολιτίῳ
[7, 16]	πρεσβείας ὑπειπὼν ὄνομα ἐν μοίρᾳ	ἡμᾶς	τῇ ἀτιμοτάτῃ ξυνέταξας. ὑβρίζειν γὰρ
[7, 17]	ἢ βουλομένοις ὑμῖν, ἀλλ´ ἀφεῖναι	ἡμᾶς	τῆς ὑμετέρας δικαιοῦτε χειρὸς, ἐκεῖνο
[7, 40]	καὶ χρήματα ληΐσονται πάντα, οἷσπερ	ἡμᾶς	ὑπαντιάζειν ἄμεινον ἂν εἴη ἐν
[7, 17]	εὐκοσμίαν διασώσασθαι τὸ λοιπὸν δύναται.	ἡμᾶς,	ὦ στρατηγοὶ, μήτε Ῥωμαίους μήτε
[7, 1]	τῶν λογισμῶν μικρολογίᾳ παρὰ δόξαν	ἠμείβετο.	διὸ δὴ οἵ τε Ἰταλιῶται
[7, 34]	ὁπόσα οὐκ ἄν τις διαριθμήσαιτο.	ἡμεῖς	δὲ τῇ φιλίᾳ τῇ σῇ
[7, 4]	στρατοπέδοις ἐς τὴν ἀγωνίαν ὁρμῶσιν,	ἡμεῖς	δὲ τοῖς πολεμίοις οὐκ ἐξ
[7, 32]	ἐκείνου τυγχάνουσιν ἤδη ὅσα οὔτε	ἡμεῖς	οὔτε τις ἄλλος Ἀρμενίων οὐδείς.
[7, 17]	διαρκῶς ἔχουσαν, ὅπως δὴ καὶ	ἡμεῖς	περιόντες ἀνθυπουργήσωμεν ὑμῖν ὅσα τοὺς
[7, 39]	ἔμενον τότε δὴ ὁ Τουτίλας,	ἡμέρα	γὰρ ἡ ξυγκειμένη αὐτῷ τε
[7, 9]	πόλεως χωρίοις παγέντα, ἐπεὶ ἐγένετο	ἡμέρα,	ἐγνώσθη· οἱ δὲ τοῦ Ῥωμαίων
[7, 17]	τε μᾶλλον ἀκμάζων ὁ λιμὸς	ἡμέρᾳ	ἑκάστῃ ἀνήκεστα αὐτοὺς ἔργα εἰργάζετο.
[7, 8]	ἐπιθυμίαν τὰ σιτία παρείχετο, προσεπιβάλλων	ἡμέρᾳ	ἑκάστῃ τοσοῦτον τοῦ μέτρου ὅσον
[7, 4]	αἵματος οὐκέτι λωφήσαντος, τρίτῃ ὕστερον	ἡμέρᾳ	ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, Ῥωμαίοις τε
[7, 2]	ὁ Τουτίλας ᾔτησε, τακτή τε	ἡμέρα	ἐς τὸ ἔργον ἀμφοτέροις ξυνέκειτο,
[7, 37]	ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλαν ἤρεσκε, τακτὴ	ἡμέρα	ξυνέκειτο, ἄνδρες δὲ τριάκοντα ἑκατέρωθεν
[7, 10]	τακτή τε ἀμφοτέροις ἐν τούτῳ	ἡμέρα	ξυνέκειτο. Βελισάριος δὲ τὰ ἐπιτήδεια
[7, 19]	τῇ προτεραίᾳ ἐκέλευε τῇ ἐπιγενησομένῃ	ἡμέρᾳ	πολλῷ στρατῷ ἐπεξιόντα ξυνταράξαι τὰ
[7, 28]	ἐκάθευδον, ἐν δὲ δὴ τῇ	ἡμέρᾳ	τὰ ἐπιτήδεια διερευνώμενοι περιήρχοντο, οὔτε
[7, 3]	ἀμφὶ ταύτῃ διαμαχομένων τῇ λείᾳ	ἡμέρα	τε ἤδη διαφανῶς γέγονε καὶ
[7, 20]	ἔφη, πολεμίων φευγόντων; Ἐπειδὴ δὲ	ἡμέρα	τε ἦν ἤδη καὶ οὐδεμία
[7, 24]	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ηὐλίσαντο παρὰ Τίβεριν ποταμὸν,	ἡμέρᾳ	τε τῇ ἐπιγενομένῃ ἅμα ἡλίῳ
[7, 15]	παρὰ Τουτίλαν ἥκων ἀγγέλλει ὡς	ἡμέρᾳ	τῇ ἐπιγενησομένῃ ἔφοδος ἐκ τοῦ
[7, 36]	πόλιν ἐνδώσειν, τακτή τε ξυνέκειτο	ἡμέρα	τῇ πράξει. καὶ ἐπεὶ παρῆν
[7, 28]	καὶ πνεύματος ἐπιτυχόντες ἐκείνῃ τῇ	ἡμέρᾳ	τῇ Σικελίας Μεσήνῃ προσέσχον, ἣ
[7, 32]	ἐς λόγους ξυμμῖξαι, τακτή τε	ἡμέρα	τῷ διαλόγῳ ξυνέκειτο. ταῦτα ὁ
[7, 26]	τέ τινι ξυνηνέχθη ἐκείνῃ τῇ	ἡμέρᾳ	ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον τόν
[7, 19]	καὶ ἐς κίνδυνον θανάτου ἦγεν.	ἡμέραιν	δὲ δυοῖν ὕστερον Ῥουδερίχῳ τε
[7, 40]	ἐπήγγελλε τῇ στρατιᾷ ξυσκευάζεσθαι, ὡς	ἡμέραιν	δυοῖν ὕστερον ὁδοῦ ἐνθένδε τῆς
[7, 23]	ὁ Τάρας, δυοῖν σχεδόν τι	ἡμέραιν	ὁδὸν Δρυοῦντος διέχουσα, ἐπί τε
[7, 18]	ἀμφὶ πόλιν Βρεντέσιον, δυοῖν μὲν	ἡμέραιν	ὁδῷ Δρυοῦντος διέχουσαν, πρὸς δὲ
[7, 10]	κατέπλευσε τέτρασι πρότερον τῆς κυρίας	ἡμέραις,	ἀφύλακτόν τε τὸν λιμένα εὑρὼν
[7, 32]	ἐκ τῆς μελλήσεως ὑποψίαν λάβῃ.	Ἡμέραις	δὲ πολλαῖς ὕστερον, ἐπειδὴ παρὼν
[7, 24]	ἄλλα ἐν παρασκευῇ πάσῃ ποιούμενοι.	ἡμέραις	δὲ πολλαῖς ὕστερον ἐπὶ τὸν
[7, 20]	οὐ λίαν αὐτοῖς πιστεύειν ἠξίου.	ἡμέραις	τε οὐ πολλαῖς ὕστερον αὖθις
[7, 16]	παραγωγαῖς ἀεί τε καὶ καθ´	ἡμέραν	Γότθους ἐκκρούοντες κύριοι τῶν ἡμετέρων
[7, 21]	ἐς τήνδε ἡμῖν ἐνδιδόναι τὴν	ἡμέραν	ἐγνώκατε, οἵδε δὲ ἡμᾶς Ῥώμῃ
[7, 1]	Βελισάριον ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς ἐς	ἡμέραν	ἑκάστην ἐκ τῆς οἰκίας προϊόντα
[7, 26]	Καμπανοὺς, οὔτε νύκτα ἀνιεὶς οὔτε	ἡμέραν,	ᾔει (ἐνταῦθα γὰρ αὐτοὺς ἀπολιπὼν
[7, 11]	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ πυθόμενοι ἀμφὶ	ἡμέραν	μέσην τῶν πολεμίων τινὰς ἄγχιστά
[7, 40]	σοβαρὸς ἄγαν, ἑστιάτωρ δὲ καθ´	ἡμέραν	οἴκοι ἡδύς τε καὶ ἐλευθέριος
[7, 36]	αἱρήσειν. ταύτην μὲν οὖν τὴν	ἡμέραν	Παῦλός τε καὶ οἱ τετρακόσιοι
[7, 32]	καταλαβὼν ἐκάκιζεν, οὔτε νύκτα οὔτε	ἡμέραν	τινὰ ἀνιεὶς, ἀνδρεῖόν τε καὶ
[7, 12]	λόγους ἦλθεν, ἐφ´ ᾧ τριάκοντα	ἡμέρας	ἡσυχῆ μείνωσιν. ὧν ἢν μὴ
[7, 30]	ἐνισταμένης ἤδη τῆς σφίσι ξυγκειμένης	ἡμέρας.	καὶ τὰ μὲν πρῶτα χειμῶνος
[7, 40]	ἀφίκοντο, ἅπερ ὀλίγῳ πλέον ἢ	ἡμέρας	ὁδὸν Βυζαντίου διέχει. οὐ πολλῷ
[7, 5]	χωρίον Μουκέλλιν ὄνομα, Φλωρεντίας διέχον	ἡμέρας	ὁδόν. ἐπεὶ δὲ ὁ Ῥωμαίων
[7, 3]	πόλιν, ἥπερ διέχει πόλεως Βερώνης	ἡμέρας	ὁδῷ. ἦν δέ τις ἐν
[7, 5]	ταύτῃ ἀπώλοντο, ὅσοι μέντοι διεσώθησαν	ἡμέρας	πολλὰς οὐδαμῆ διωκόμενοι ἔφευγον. χρόνῳ
[7, 36]	ὄντος καὶ μέλλοντός τι ὑποφαίνειν	ἡμέρας,	τούτοις δὴ τοῖς ἀνδράσιν ἐς
[7, 38]	τοῦ δὲ Βυζαντίου διέχει ὁδῷ	ἡμερῶν	δυοκαίδεκα. εἷλον δὲ αὐτὴν τρόπῳ
[7, 18]	πεζῇ ἰοῦσιν οὐδ´ ἂν τεσσαράκοντα	ἡμερῶν	ἐν Ῥώμῃ γενέσθαι. ταῦτα Βελισάριος
[7, 40]	Θρᾴκης ἐν μεσογείοις κεῖται, πέντε	ἡμερῶν	ὁδὸν Βυζαντίου διέχουσα. καὶ πρόσω
[7, 18]	Ἀπουλίοις που μέσοις, πέντε δὲ	ἡμερῶν	ὁδῷ Βρεντεσίου διέχει ἐς τὰ
[7, 16]	παρὰ Τουτίλαν τε ἰέναι καὶ	ἡμερῶν	ὀλίγων τινῶν ἐκεχειρίαν διαπράξασθαι σφίσιν,
[7, 24]	ταῦτα ἐργαζομένου πέντε καὶ εἴκοσιν	ἡμερῶν	ὅσα τοῦ περιβόλου καθῄρητο τῷ
[7, 7]	ἔτι παρέσεσθαι σφίσι καραδοκοῦντες τριάκοντα	ἡμερῶν	ὡμολόγουν ἐνδώσειν τὴν πόλιν. Τουτίλας
[7, 25]	ἦρχε, τύχῃ τε καὶ βουλαῖς	ἡμετέραις	ἐκποδὼν γέγονε, πλῆθος δὲ ἄναρχον
[7, 9]	ποιεῖσθαι τοὺς λόγους. οὐ γὰρ	ἡμετέρας	ἀρετῆς ἔργον εἶναί φημι τὴν
[7, 16]	ἡμέραν Γότθους ἐκκρούοντες κύριοι τῶν	ἡμετέρων	ἐκ τοῦ παραλόγου γεγένηνται. ὅπως
[7, 10]	τοὺς μὲν πάλαι φρουροὺς ἐνθένδε	ἡμιθνῆτας	εὑρὼν ὑπεξήγαγεν, ἑτέρους δὲ ἀντικαταστησάμενος
[7, 40]	αὖθις ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ παρέσται	ἡμῖν	ἀδεέστερον ἐπιβήσεσθαι πολέμιον οὐδὲν ἐν
[7, 12]	δὲ πρόσοδον ἐξ Ἰταλίας πορίζεσθαι	ἡμῖν	ἀδύνατά ἐστι, πάλιν πρὸς τῶν
[7, 16]	ἦλθες τὴν ὑπὲρ αὐτῶν μέμψιν	ἡμῖν	ἀναθήσεις. τῷ γὰρ μὴ ἐπιτηδείως
[7, 4]	ἐξεπιστάμενος τὴν νῦν οὐκ εὐδοκιμηκόσιν	ἡμῖν	ἀναμάχεσθαι πρὸς τοὺς ἐναντίους ἀμήχανον.
[7, 17]	ταφάς· ἢν δὲ μηδὲ τοῦτο	ἡμῖν	ἀπολέλειπται, ἀποκτιννύναι ἡμᾶς ἀξιοῦτε καὶ
[7, 17]	τροφὴν οὐ κατὰ τὴν χρείαν	ἡμῖν	ἀποχρῶσαν, ἀλλ´ ὥστε ἀποζῆν διαρκῶς
[7, 8]	αὐτῇ ἰόντας φθονεροὺς ἡμᾶς ἐφ´	ἡμῖν	αὐτοῖς γεγενῆσθαι δοκεῖν. οὐ γὰρ
[7, 17]	ἔχει. νῦν δὲ ἀμύνειν ἔργῳ	ἡμῖν	αὐτοῖς οὐχ οἷοί τε ὄντες,
[7, 8]	τὸ πλουτεῖν ἐπιθυμίας πεποιημένῳ, ἵλεων	ἡμῖν	αὐτοῖς τὸν θεὸν παρανομίᾳ τῇ
[7, 34]	κακοτροπίας ὑπερβολή; ταῦτα μὲν οὖν	ἡμῖν	ἀφελείᾳ βαρβαρικῇ, λόγων σπανιζούσῃ, τῶν
[7, 9]	τῆς ἐς τοὺς Γότθους ἀπολογίας,	ἡμῖν	δὲ τῆς ἐς ὑμᾶς συγγνώμης.
[7, 34]	ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ τὴν χρείαν	ἡμῖν	εἴρηται, τὰ Ῥωμαίοις τε καὶ
[7, 21]	χῶρόν „τινα ἔρημον ἐς τήνδε	ἡμῖν	ἐνδιδόναι τὴν ἡμέραν ἐγνώκατε, οἵδε
[7, 7]	ἤν γε τὴν πόλιν ἐνδόντες	ἡμῖν	ἐνθένδε ἀπαλλάσσοιντο, πάντα τὰ σφέτερα
[7, 34]	κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν αἰτοῦμεν σὺν	ἡμῖν	ἐπὶ Λαγγοβάρδας ἰέναι δυνάμει τῇ
[7, 16]	ὡς, ἤνπερ ἐκείνους συνταξαμένους τε	ἡμῖν	ἐπὶ τοὺς ἐναντίους καὶ παρ´
[7, 21]	λόγῳ οὐδενὶ ἀφῃρήμεθα. νῦν δ´	ἡμῖν	ἐς ὁλίγους ἀπολειφθεῖσι γυμνούς τε
[7, 25]	ἀλλ´ ἐκ τοῦ εὐθέος ἀναγκάζηται	ἡμῖν	ἐς πεδίον κατιὼν ἐς χεῖρας
[7, 8]	καὶ τὸ ξύμπαν εἰπεῖν ἄμεινον	ἡμῖν	ἢ κατ´ ἐλπίδα τὰ πράγματα
[7, 8]	ἥκιστα κατεστήσαμεν, ὅπη ποτὲ κεχώρηκεν	ἡμῖν	ἡ τύχη ἐπίστασθε δή που,
[7, 34]	τὴν ξυμμαχίαν ἐπαγωγὰ ταῦτά ἐστιν	ἡμῖν.	θεάσασθε δὲ ὁποῖοι Λαγγοβάρδαι τοὺς
[7, 11]	αὐτοῖς ἑλέσθαι οἵδε ἀπ´ ἐναντίας	ἡμῖν	ἴωσιν, ἀνάγκη καὶ ἡμᾶς αὐτοῖς
[7, 34]	ξυνέβαινε, πολλοῦ λόγου τε ἂν	ἡμῖν	καὶ χρόνου καὶ τῆς ἔξωθεν
[7, 8]	κεκτῆσθαι κράτος. σκέψασθε γάρ· ἦν	ἡμῖν	κατ´ ἀρχὰς τοῦδε τοῦ πολέμου
[7, 8]	ὧν ἐξημάρτομεν ἱκανῶς ἔχων αὖθις	ἡμῖν	κατὰ τὸ βούλημα ῥυθμίζει τὸν
[7, 4]	διαμαχησομένοις ἔνδηλος γίνεται. οἶμαι τοίνυν	ἡμῖν	μᾶλλον ξυνοίσειν τοῦ ποταμοῦ τηρήσασι
[7, 34]	τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἐννοῶν, ὡς	ἡμῖν	μὲν ἀμφὶ τῷ θεῷ ὁμογνωμονοῦσι
[7, 34]	ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἔλεξαν τοιάδε	„Ἡμῖν	μὲν, ὦ βασιλεῦ, καταπεπλῆχθαι τῇ
[7, 21]	σέ τε προσίεσθαι αὐτὸν καὶ	ἡμῖν	ξυγχωρεῖν. ὧνπερ μνημεῖά τε καὶ
[7, 16]	ὑμετέρων γενήσεσθε. τῶν μέντοι προσκεχωρηκότων	ἡμῖν	οἰκετῶν ἕνεκα τοσαῦτα ἐροῦμεν, ὡς,
[7, 16]	Ῥώμης περιβόλων, ἢ τῶν προσκεχωρηκότων	ἡμῖν	οἰκετῶν, τοὺς λόγους ποιήσεις. οὐ
[7, 16]	μὲν τὸ πεδίον καταβαίνοντες παρατάσσεσθαι	ἡμῖν	οὐδαμῆ ἔγνωσαν, σοφίσμασι δὲ καὶ
[7, 16]	ἑστάναι, ἢ δούλους τοὺς ξὺν	ἡμῖν	στρατευσαμένους τοῖς πάλαι κεκτημένοις δουλεύειν.
[7, 4]	τῇ ξυμβολῇ γεγόνατε κρείσσους, ἐπίπροσθεν	ἡμῖν	τά τε τῆς στρατιᾶς καὶ
[7, 17]	μὲν οὔσας, ὦ στρατηγοὶ, τύχας	ἡμῖν	τὰς παρούσας ὁρῶμεν, ὥστε εἰ
[7, 17]	ἔργον ἰσχύομεν, οὐκ ἄν τινα	ἡμῖν	τὸ ἔγκλημα τοῦτο μέμψιν ἐπήνεγκεν.
[7, 34]	περιουσίᾳ ἐς ξυμμαχίαν παρακαλέσουσιν ἐφ´	ἡμῖν	τοῖς οὕτω κατεσπουδασμένοις ὑμῖν. καὶ
[7, 1]	γῆς τε καὶ θαλάσσης τὴν	ἡμίσειαν	μάλιστα μοῖραν τῇ βασιλείᾳ ἐν
[7, 4]	διάβασιν τοῖς βαρβάροις, ἐπειδὰν ἐς	ἥμισυ	διαβαίνοιεν, ἐς χεῖρας ἰέναι ἢ
[7, 11]	τὰ τείχη καθεῖλεν ἄχρι ἐς	ἥμισυ	μάλιστα, ὅπως μὴ καταλαβόντες αὐτὰ
[7, 24]	δὲ Ῥωμαῖοι τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ	ἠμύνοντο.	καθυπέρτεροί τε τῇ ξυμβολῇ γεγενημένοι
[7, 38]	τοὺς ἐπιόντας ἐκ τῶν παρόντων	ἠμύνοντο.	καὶ πρῶτα μὲν ἔλαιόν τε
[7, 3]	θαυμαστὰ ἐνδεικνύμενοι καρτερώτατα τοὺς ἐπιόντας	ἠμύνοντο.	καὶ τότε δὴ οἱ τοῦ
[7, 19]	τε βάρβαροι ἐκ τῶν πύργων	ἠμύνοντο	καρτερώτατα. ἤδη δὲ καὶ ἐκ
[7, 16]	δεηθείης, οὐ μή ποτε πρὸς	ἡμῶν	ἀτυχήσεις. ἃ δὴ φυλασσόμενόν σε
[7, 4]	δὴ μάλα ἐπιβοηθήσειν οὐδὲν ἀπεικός.	ἡμῶν	δὲ ταὐτὸ τοῦτο παθόντων τὸ
[7, 4]	καὶ μὴν καὶ τῷ ἐξ	ἡμῶν	ἐς αὐτοὺς δέει εὐέλπιδας ἂν
[7, 8]	νῦν δὲ τὴν δίκην παρ´	ἡμῶν	ὁ θεὸς ὧν ἐξημάρτομεν ἱκανῶς
[7, 7]	τοῖς προλαβοῦσιν ἠγμένοι κρατήσειν αὐτοὺς	ἡμῶν	οἴεσθε. τὰ γὰρ τοῦ βίου
[7, 34]	διάφορα διαλῦσαι, καίπερ πολλὰ προκαλουμένων	ἡμῶν,	οὐδαμῆ ἔγνωσαν, θράσει ἀλογίστῳ ἐχόμενοι·
[7, 16]	ἐπὶ τοὺς ἐναντίους καὶ παρ´	ἡμῶν	τὴν ὁμολογίαν κεκομισμένους τοῦ μή
[7, 12]	αὐτοῖς ἥκιστα ἔχομεν. ἀφείλετο γὰρ	ἡμῶν	τὴν παρρησίαν τὸ ὄφλημα. εὖ
[7, 4]	ἄρχοντες, ὑπερφρονεῖν τῶν πολεμίων ἅτε	ἡμῶν	τῷ πλήθει ἐλασσουμένων τανῦν ἀξιούτω,
[7, 14]	ἀχάριστον δεσπότῃ φιλανθρωποτάτῳ φανήσεσθαι, ἀλλ´,	ἤν	γε αὐτῷ τὰ βέλτιστα εἰσηγουμένῳ
[7, 9]	ἐς ὑμᾶς συγγνώμης. δώσετε δὲ,	ἤν	γε μὴ ἀναμενοῦντες τὸ τοῦ
[7, 12]	δὲ αὐτὸν δωρήσασθαι μεγάλοις ἐπαγγελλόμενος,	ἤν	γε ταῦτα ἐπιτελοίη. ἐπεί τέ
[7, 7]	ἀπαθεῖς ὅπη βούλοιντο συγχωροῦμεν ἰέναι,	ἤν	γε τὴν πόλιν ἐνδόντες ἡμῖν
[7, 32]	ἀμφὶ Ἀρταβάνην αὐτὸ μεμηνύσθαι, καὶ	ἤν	που Ἀρσάκης διαφυγὼν λαθεῖν δύνηται,
[7, 19]	φυλακῆς ἐς ἀεὶ ἔχεσθαι, ὅπως,	ἤν	τι σφίσιν ἐναντίωμα ὑπαντιάσῃ, ἕξουσιν
[7, 33]	οὗτοι ἅτε Ῥωμαίοις ἔνσπονδοι ὄντες	ἤν	τινας τῶν ἀποδράντων ἐπιγνοῖεν ἐνταῦθα,
[7, 36]	παρασκευῇ εἶχε. λογισάμενός τε ὡς	ἤν	τινες τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἅτε
[7, 18]	Ἰταλιώτας αὐτοῖς εἰργασμένων, ὡμολόγει δὲ,	ἤν	τινι τὸ λοιπὸν ἐπιεικείᾳ ἐς
[7, 34]	ἧς δοῦλοι ἂν εὔξαιντο εἶναι,	ἤν	τις σχολὴ ὑμῖν ἐπ´ αὐτοῖς
[7, 12]	αὐτῷ Περυσίαν ἠξίου, δεδιττόμενος μὲν,	ἢν	ἀπειθήσῃ, χρήμασι δὲ αὐτὸν δωρήσασθαι
[7, 32]	ἐς τὸν λόγον ἦλθεν, ὡς,	ἢν	βασιλέα κτείνωσι, Βελισαρίου ἔτι ἐς
[7, 19]	μηδεμιᾷ ἐνθένδε μηχανῇ ἀπαλλάσσεσθαι, μηδ´	ἢν	Βελισάριον πύθηται πρὸς τῶν πολεμίων
[7, 25]	τοῖς ἐν Περυσίᾳ πολεμίοις ἰέναι.	ἢν	γὰρ ἐκείνους ἐξελεῖν δυνήσησθε, αὖθις
[7, 40]	ἀσφαλεῖ ξὺν τοῖς οἰκείοις διαχειμάζοντας.	ἢν	γὰρ ἐκείνων περιεσόμεθα, Σικελίας αὖθις
[7, 21]	ἐνεπλήσαντο τὸν κατ´ αὐτοὺς χρόνον.	ἢν	γάρ σοι ταῦτά ποτε βουλομένῳ
[7, 32]	τούτου“ ἔφη „μηνυτὴν γενέσθαι ἀξύμφορον.	ἢν	γάρ τι λάθρα ἐρεῖν βασιλεῖ
[7, 2]	Ῥωμαίους ὁμολογίαν ἀποκαλύψας ἔφασκεν ὡς,	ἢν	Γότθοι Ἐράριχον τῆς κυρίας ἐντὸς
[7, 3]	αὐτῶν ἕνα ξὺν ὀλίγοις τισίν·	ἢν	δέ γε ὁ φύλαξ αὐτοῖς
[7, 22]	εἰκὸς, τῶν πάντων καλλίστῳ πλουτήσεις·	ἢν	δέ γε τὴν χείρω σοι
[7, 17]	τὰς τῶν δούλων πονεῖσθαι ταφάς·	ἢν	δὲ μηδὲ τοῦτο ἡμῖν ἀπολέλειπται,
[7, 13]	ἀληθῆ δόξαν τοῦ χρῆναι παθεῖν.	ἢν	δέ τι καὶ βουλεύσηταί ποτε
[7, 9]	ἐγκλημάτων αὐτοῖς παραιτεῖται τὸ πλεῖστον.	ἢν	δέ τις ἐκ προνοίας ἀδικῇ
[7, 14]	ἐς πόλεμον καθισταμένοις, ἐπαγγέλλονται μὲν,	ἢν	διαφύγωσι, θυσίαν τῷ θεῷ ἀντὶ
[7, 4]	καὶ τῆς χώρας κεχώρηκεν. ὥστε	ἢν	καὶ νῦν ἀνδραγαθίζεσθαι ᾖ βουλομένοις
[7, 22]	ἢ περιέσῃ, ἂν οὕτω τύχοι.	ἢν	μὲν οὖν νικῴης, Ῥώμην τε
[7, 37]	καὶ τοὺς ἀμφ´ αὐτὸν στρατιώτας,	ἢν	μὲν σφίσι βουλομένοις ᾖ μάχῃ
[7, 14]	ἐθέλειν ἀποκαλύψαι τὸν πάντα λόγον,	ἢν	μέντοι γένηται ἐν γῇ τῇ
[7, 30]	ἱερέων τινὰς πέμπουσιν, ἀπισχυριζόμενοι ὡς,	ἢν	μὴ βασιλεὺς τούτου δὴ τοῦ
[7, 12]	τριάκοντα ἡμέρας ἡσυχῆ μείνωσιν. ὧν	ἢν	μὴ ἐπικουρία τις αὐτοῖς ἐπιγένηται,
[7, 34]	δῶρον αὐτονόμῳ ἑλόμενον οἴεται εἶναι,	ἢν	μὴ ἐς τὸν κεκτημένον ὑβρίζων,
[7, 29]	ἐξαιρήσειν αὐτοὺς οἰόμενος ὅτι τάχιστα,	ἢν	μή τι ἐσκομίζεσθαι τῶν ἐπιτηδείων
[7, 16]	ἐκεχειρίαν διαπράξασθαι σφίσιν, ἐφ´ ᾧ,	ἢν	μή τις αὐτοῖς ἐπικουρία ταύτης
[7, 30]	θέρους ὥρας τὸ φρούριον ἐνδώσειν,	ἢν	μή τις ἐπιγένηται μεταξὺ βοήθεια
[7, 39]	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἤλπιζε γὰρ,	ἢν	ξὺν αὐτῷ ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[7, 14]	βαρβάρους λανθάνοντα ὅστις ποτέ ἐστιν.	ἢν	τοίνυν αὐτῷ βουλομένῳ εἴη προέσθαι
[7, 19]	ἐκέλευσε μένειν τε αὐτοῦ καὶ,	ἢν	τῶν πολεμίων τινὲς ἐπὶ τὸν
[7, 4]	καὶ ῥύσις αὐτίκα πολλοῦ αἵματος	ἦν.	αἴσθησις δὲ ὀδύνης οὐδεμία τῷ
[7, 37]	αὐτίκα ξὺν στρατῷ ἀποπλεύσει, ἐπίδοξος	ἦν.	ἀλλ´ ἐπεὶ βασιλεῖ μετέμελεν αὖθις,
[7, 27]	θηριῶδες γύναιον, ὥσπερ ἐκεῖνοι λέγουσιν,	ἦν,	ἀλλ´ ὅτι σκυλάκων μέγα τι
[7, 7]	κτύπον ἔτι ἀλλήλων κατακούειν οὐκ	ἦν,	ἀλλὰ ξύγχυσίς τε λαμπρῶς ἐκράτει
[7, 17]	μεθῆκαν Ῥωμαίους ὅσοις ἐνθένδε βουλομένοις	ἦν	ἀπαλλάσσεσθαι. ὀλίγων τε ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα
[7, 13]	τε καὶ στρατῷ ὀλίγῳ ἀδύνατα	ἦν,	ἀπανίστασθαί τε ἐνθένδε καὶ τὰ
[7, 32]	ἐληλύθει καὶ διαρρήδην ἐν γράμμασιν	ἦν,	ἅπαντας βασιλεὺς τοὺς ἐκ τῆς
[7, 1]	ἐκάλουν, ὅτι δὴ αὐτῷ ῥᾴδιον	ἦν	ἀποτεμνομένῳ κύκλῳ τὸ χρυσοῦν νόμισμα
[7, 11]	ἐπεὶ ἐξελεῖν οὐχ οἷός τε	ἦν,	ἄπρακτος ἐν Αὐξίμῳ εἰς τὸ
[7, 13]	τοῦτο δὲ ὅ τί ποτε	ἦν	αὐτίκα δηλώσω. ~Χιλβούδιος ἦν τις
[7, 19]	ἀλλὰ πάντα σφίσι πανταχόσε πολέμια	ἦν.	αὐτὸς δὲ ἐς ἕνα τῶν
[7, 31]	μέντοι Πρεϊέκτᾳ ξυνοικίζεσθαι οὐδαμῆ ἴσχυσεν.	ἦν	γὰρ αὐτῷ γυνὴ πρότερον ξυγγενής
[7, 39]	Λιβέριον αὐτίκα δὴ μάλα μετέμελεν.	ἦν	γὰρ ἐσχατογέρων τε ὁ ἀνὴρ
[7, 31]	πεπραγμένων ἐθαύμαζε καὶ ἄλλως ἠγάπα.	ἦν	γὰρ εὐμήκης τε τὸ σῶμα
[7, 32]	τὸ ἔργον θήσεσθαι σφίσι. καὶ	ἦν	γὰρ Ἰουστῖνος ὁ πρεσβύτερος τῶν
[7, 3]	στρατῷ ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. καὶ,	ἦν	γάρ οἱ τῶν τις φυλάκων
[7, 27]	τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν πρόσθεν ᾔει.	ἦν	γὰρ οὗτος ἀνὴρ οὐ κατεσπουδασμένος,
[7, 6]	καιρὸν κατατρίβων ἐκάθητο οὐδενὶ λόγῳ.	ἦν	γὰρ πολεμίων ἔργων οὐδαμῶς ἔμπειρος
[7, 1]	τῇ Λιγουρίᾳ καὶ Βενετίαις ἦσαν.	ἦν	δὲ Ἀλέξανδρός τις ἐν Βυζαντίῳ
[7, 1]	τε καὶ Μαυρουσίων ἀεὶ εἵπετο.	ἦν	δὲ καὶ τὸ σῶμα καλός
[7, 38]	ἑτέρα τῶν πολεμίων ξυμμορία ξυνέμιξεν.	ἦν	δὲ οὗτος ἀνὴρ βασιλέως μὲν
[7, 14]	ἡ τύχη καὶ πρᾷον δεσπότην.	ἦν	δὲ οὗτος ἀνὴρ κακοῦργός τε
[7, 32]	ἐς βασιλέα ἐξενεγκεῖν ξύμφορον εἴη.	ἦν	δὲ οὗτος ὁ Μάρκελλος ἐμβριθέστατός
[7, 32]	Χαναράγγην ὄνομα, τὸ πρᾶγμα ἦγεν.	ἦν	δὲ οὗτος ὁ Χαναράγγης νεανίας
[7, 40]	ὑπὸ τοῖς πολεμίοις ἐγένοντο. οὐκ	ἦν	δὲ οὕτως, ἀλλὰ πρὸς τοῦ
[7, 12]	αὐτοὶ ἁπάντων ἐνδεεῖς εἶναι. καὶ	ἦν	δὲ οὕτως. καὶ γράμματα ὑπὲρ
[7, 1]	ἥκειν οὔτε ἄλλως ἐντυχεῖν εἴασεν.	ἦν	δὲ πρὸς τοῖς ἄλλοις ἅπασιν
[7, 32]	καὶ Γερμανῷ ταύτῃ πη εἶχεν.	ἦν	δέ τις Ἀρσάκης ὄνομα ἐν
[7, 6]	ἥκουσιν ἐς Νεάπολιν ἰέναι ἠνάγκαστο.	ἦν	δέ τις Δημήτριος ἕτερος, Κεφαληνὸς
[7, 1]	τοῦ φόνου αὐτὸν οὐδεὶς ἤθελεν.	ἦν	δέ τις ἐν αὐτοῖς Οὐέλας,
[7, 3]	διέχει πόλεως Βερώνης ἡμέρας ὁδῷ.	ἦν	δέ τις ἐν Βενέτοις ἀνὴρ
[7, 18]	δὲ Βριττίους καὶ Λευκανοὺς ἐχώρει.	ἦν	δέ τις ἐν Γότθοις Ῥεκιμοῦνδος,
[7, 16]	ἅπαντα ἤδη τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει.	ἦν	δέ τις ἐν τοῖς Ῥώμης
[7, 36]	καὶ Διογένην πληγέντα φασὶ διασεσῶσθαι.	Ἦν	δέ τις ἐν τῷ Ῥωμαίων
[7, 17]	τι ζῷον νεκρὸν ὅτῳ σιτίζοιντο.	ἦν	δέ τις ἐνταῦθα Ῥωμαῖος ἀνὴρ,
[7, 26]	δὲ Ῥωμαῖοι ἐς ἑκατὸν μάλιστα.	ἦν	δέ τις ξὺν τῷ Ἰωάννῃ
[7, 19]	ταῦτα ἀκούσας οὐκέτι οἷός τε	ἦν	ἐν αὐτῷ μένειν, ἀλλὰ κλέους
[7, 5]	οὐκέτι δὲ βουλομένοις τοῖς ἄρχουσιν	ἦν	ἐπιτελεῖν τὰ ξυγκείμενα. διὸ δὴ
[7, 2]	Ἰταλίας κράτος Γότθοις ἀνασώσασθαι ἱκανὸς	ἦν.	Ἐράριχος μέντοι οὐδὲν ὅ τι
[7, 20]	φευγόντων; Ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα τε	ἦν	ἤδη καὶ οὐδεμία ἔτι ἐνέδρας
[7, 8]	πολέμου κεκτῆσθαι κράτος. σκέψασθε γάρ·	ἦν	ἡμῖν κατ´ ἀρχὰς τοῦδε τοῦ
[7, 27]	δὴ καὶ τὸ Ἰωάννου στρατόπεδον	ἦν,	ἱππεύων δὲ ξὺν τοῖς ἀμφ´
[7, 26]	ἐν οἷς Ἰωάννης τε αὐτὸς	ἦν	καὶ Ἄρουφος ὁ τῶν Ἐρούλων
[7, 20]	ὀλίγων τινῶν ἐν τοῖς τείχεσιν	ἦν,	καὶ τοῦτο δὲ ἀπημελημένον ὡς
[7, 40]	νηῶν σφίσιν οὐ παρουσῶν ἀμήχανα	ἦν.	Λιβέριος δὲ, οὔπω τι πεπυσμένος
[7, 16]	αὐτίκα ἐξειπεῖν τὴν ὑποψίαν ἐκλύσομεν.	ἦν	μὲν ἡ νῆσος εὐδαίμων ἐκ
[7, 1]	πᾶσι μέντοι ἐν διηγήμασι Βελισάριος	ἦν,	νίκας τε δύο ἀναδησάμενος, οἵας
[7, 26]	δεκαπλάσιον ἢ τὸ τῶν ἐναντίων	ἦν	ξὺν αὑτῷ ἔχων εὔδηλόν τε
[7, 1]	μέντοι κινδύνοις πολέμου εὔψυχός τε	ἦν	ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ καὶ ξὺν
[7, 24]	ἐπεὶ δὲ οὐχ οἷός τε	ἦν	ὅσα καθελὼν τοῦ περιβόλου Τουτίλας
[7, 3]	ἐκομίσθησαν, ἐν οἷς καὶ Ἀρταβάζης	ἦν,	ὅσοι μέντοι ἐς δυσχωρίας κατέπεσον,
[7, 31]	καὶ αὐτῇ βουλομένῃ ὡς μάλιστα	ἦν,	οὐκ ἔρωτι τοῦ ἀνθρώπου ἐνταῦθα
[7, 1]	βουλομένοις γὰρ αὐτοῖς ὡς ἥκιστα	ἦν	οὕτως ἀνεπισκέπτως Οὐραΐαν ἐξ ἀνθρώπων
[7, 14]	καὶ Ἄνταις ἓν τὸ ἀνέκαθεν	ἦν.	Σπόρους γὰρ τὸ παλαιὸν ἀμφοτέρους
[7, 6]	τοῖς καὶ Δημήτριος ὁ στρατηγὸς	ἦν.	τὰς γὰρ ναῦς ἁπάσας σὺν
[7, 19]	ἔτι ἀντιστατοῦντος. ἀλλ´ ἐπεὶ οὐκ	ἦν	ταῦτα βουλομένῃ τῇ τύχῃ, τῶν
[7, 1]	βασιλείᾳ ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ ἀνασωσάμενος.	ἦν	τε Βυζαντίοις πρὸς ἡδονὴν Βελισάριον
[7, 7]	τε οἰμωγὰς καὶ ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον,	ἦν	τε ἡ πόλις θορύβου πολλοῦ
[7, 35]	ὁ δὲ ξύμβολος ἐγένετο ὧδε.	ἦν	τις Βελισαρίῳ κλῆρος ἐν Βυζαντίων
[7, 14]	ποτε ἦν αὐτίκα δηλώσω. ~Χιλβούδιος	ἦν	τις ἐκ τῆς Ἰουστινιανοῦ βασιλέως
[7, 2]	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐράριχος δὲ	ἦν	τις ἐν τῷ Γότθων στρατῷ
[7, 2]	ἐπιβιοὺς ἐτελεύτησε τρόπῳ τοιῷδε. Τουτίλας	ἦν	τις, Ἰλδιβάδου ἀνεψιὸς, ἐπὶ πλεῖστον
[7, 10]	ἥνπερ ἐπήγετο, ἐποίει τάδε. Βόνος	ἦν	τις Ἰωάννου ἀνεψιὸς φρουρᾶς ἄρχων
[7, 35]	τοιᾶσδε. ἡνίκα Λαγγοβαρδῶν Οὐάκης ἦρχεν,	ἦν	τίς οἱ ἀνεψιὸς Ῥισιοῦλφος ὄνομα,
[7, 30]	μένειν ἐν ἡδονῇ ὡς ἥκιστα	ἦν,	τούτους δὴ γυμνοὺς ὅπη βούλοιντο
[7, 27]	ἐπαρκέσειν, ἐπεὶ ἀμφὶ τροπὰς χειμερινὰς	ἦν.	τριακοσίους δὲ τῶν αὐτῷ ἑπομένων
[7, 1]	προσκεκρουκέναι ξυνέπεσεν ἀπ´ αἰτίας τοιᾶσδε.	ἦν	τῷ Οὐραΐᾳ γυνὴ πλούτῳ τε
[7, 27]	ὁ Τουτίλας εἶδε, πλείονα ἤπερ	ἦν	ὑποτοπάζων εἶναι τὸν τῶν πολεμίων
[7, 1]	σχῆμα ἐφ´ οὗπερ τὸ πρότερον	ἦν.	ψαλίδιον γὰρ τοῦτο καλοῦσι τὸ
[7, 31]	παιδὸς αὐτῷ ἐς γάμον ἐλθοῦσα.	ἣν	δὴ πολλῷ ἔμπροσθεν ἀποσεισάμενος αὐτὸς
[7, 31]	ἐγένετο Πρεϊέκταν τὴν βασιλέως ἀδελφιδῆν,	ἣν	εἶχεν ἐγγυητὴν, γυναῖκα ποιήσασθαι. ὅπερ
[7, 19]	σιδηρᾶς ἐπὶ τῇ φυλακῇ ἐτετάχατο,	ἣν	οὐ πολλῷ πρότερον ἐνταῦθα ἐναποθέμενος
[7, 31]	ἐκέλευεν ἔχειν ὅσα ὁ νόμος	ἠνάγκαζε.	διὸ δὴ βασιλεὺς τῇ παιδὶ
[7, 21]	αὐτοὶ κακὸν πώποτε. λέγειν δὲ	ἠνάγκαζεν,	εἴ τι ἀγαθὸν σφίσι πρὸς
[7, 14]	ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν ἄνδρα τοῦτον	ἠνάγκαζον	ὁμολογεῖν σφίσιν ὅτι Χιλβούδιος αὐτὸς
[7, 38]	βιασάμενοι ἐκλιπεῖν τε τὰς ἐπάλξεις	ἠνάγκασαν	καὶ κλίμακας τῷ περιβόλῳ ἐρείσαντες
[7, 14]	καὶ τὸν πάντα ἐξειπεῖν λόγον	ἠνάγκασεν,	οὕτω τε ἐς Βυζάντιον ξὺν
[7, 32]	δέον ἐστέρησαι καὶ ᾗ ξυνοικεῖν	ἠναγκάσθης.	καίτοι οὐδένα εἰκὸς, ὅτῳ φρονήματος
[7, 34]	οὐ γνώμῃ τινὶ, ἀλλ´ ἀπορίᾳ	ἠναγκασμένοι	ἡσυχῆ ἔμενον. τοῦ μὲν γὰρ
[7, 7]	νῦν πολιορκεῖν ὑμᾶς ξὺν ἐκείνοις	ἠναγκασμένοι	τὸ πιστὸν ὑμῶν, ὡς τὸ
[7, 17]	ὁ γὰρ ἀπογνῶναι τὴν σωτηρίαν	ἠναγκασμένος	οὐκ ἔργοις, οὐ ῥήμασι τὴν
[7, 5]	δὴ ξὺν τοῖς ἑπομένοις Ἰωάννης	ἠνάγκαστο	ἐπίπροσθεν ἰὼν ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[7, 6]	αὐτῷ ἥκουσιν ἐς Νεάπολιν ἰέναι	ἠνάγκαστο.	ἦν δέ τις Δημήτριος ἕτερος,
[7, 9]	καίπερ ἔτι Περσῶν ἰσχυρότατα ἐγκειμένων,	ἠνάγκαστο.	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ
[7, 33]	μέχρι τῶν Ἐπιδάμνου ὁρίων ληϊσάμενοι	ἠνδραπόδισαν,	ἐπειδή τε τῶν τινες αἰχμαλώτων
[7, 14]	πολλάκις ἰόντες ἔκτεινάν τε καὶ	ἠνδραπόδισαν	τοὺς ταύτῃ βαρβάρους. ἐνιαυτοῖς δὲ
[7, 14]	Θρᾴκης χωρία πολλοὺς ἐληΐσαντο καὶ	ἠνδραπόδισαν	τῶν ἐκείνῃ Ῥωμαίων. οὕσπερ ἐπαγόμενοι
[7, 31]	ταύτην Ἀρταβάνης τὴν ξυμφορὰν οὐκ	ἤνεγκε	πρᾴως, ἀλλ´ ἠγριαίνετό τε καὶ
[7, 1]	ἐκ τοῦ ἔργου ὕβριν οὐκ	ἤνεγκεν,	ἀλλὰ αὐτίκα κτεῖναι Ἰλδίβαδον ἔγνω,
[7, 1]	θάμβος τι μέγα τοὺς παρόντας	ἤνεγκεν	ἅπαντας. αὕτη μὲν τίσις Ἰλδίβαδον
[7, 7]	ἥκιστα ἐθελουσίους ἐς τὴν ἀκτὴν	ἤνεγκεν,	οὗ δὴ ἐστρατοπεδεύοντο οἱ πολέμιοι.
[7, 19]	χρόνου μῆκος ὑπερφυῶς τε αὐτὸν	ἠνία	καὶ ἐς κίνδυνον θανάτου ἦγεν.
[7, 15]	Ῥώμῃ στρατιωτῶν τοὺς μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενον,	ἡνίκα	αἴσθηται τῆς ἐπιδρομῆς, βοηθεῖν δρόμῳ,
[7, 1]	τὸν θρίαμβον Βελισαρίῳ παρέσχετο, ὥσπερ	ἡνίκα	Γελίμερά τε καὶ Βανδίλους νενικηκὼς
[7, 23]	τῷ Κόνωνι ἐκ Ῥώμης φυγόντων,	ἡνίκα	ἡ πόλις ἡλίσκετο, Μαρτινιανὸς ὄνομα,
[7, 23]	τισὶν ἔπεμψεν. ἐτύγχανον δὲ Γότθοι,	ἡνίκα	Ἡρωδιανοῦ ἐνδιδόντος Σπολίτιον εἷλον, τῆς
[7, 40]	Γερμανὸς εἶχεν ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε.	ἡνίκα	Ἰουστινιανὸς ὁ Γερμανοῦ θεῖος τὴν
[7, 35]	Γήπαιδας φεύγων ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε.	ἡνίκα	Λαγγοβαρδῶν Οὐάκης ἦρχεν, ἦν τίς
[7, 1]	γνώμην τὰ ὤνια πάντα. καὶ	ἡνίκα	μὲν ἀκμάζοι τὰ λήϊα, ἐς
[7, 4]	ἄπο τρόπου οἴομαι εἶναι, ὡς	ἡνίκα	μὲν ξὺν Ἰλδιβάδῳ ὅπλα ἀνταίρειν
[7, 33]	ἐν τοῖς φοιδεράτοις καλουμένοις ταττόμενοι.	ἡνίκα	οὖν Ἐρούλων ἐς Βυζάντιον πρέσβεις
[7, 40]	ἔχειν. ἔναγχος γὰρ ἰσχυρίζετο ἀκηκοέναι,	ἡνίκα	παρὰ τοῖς πολεμίοις ἐτύγχανεν ὢν,
[7, 24]	ἄμαχόν τινα καὶ ἀήττητον ἀποκαλοῦντες,	ἡνίκα	πόλεων τῶν ἁλισκομένων ἐκ μοίρας
[7, 1]	ἠξίουν. Ῥωμαίων δὲ οἱ πρεσβύτεροι,	ἡνίκα	πρὸς Γότθων πολιορκούμενοι τὰ ποιούμενα
[7, 37]	τε καὶ πυρπολήσας αὐτὸς ἔτυχεν,	ἡνίκα	Ῥώμην τὸ πρότερον εἷλε· τῶν
[7, 35]	νόσῳ αὐτίκα ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος.	ἡνίκα	τοίνυν Γήπαισί τε καὶ Λαγγοβάρδαις
[7, 16]	οἰκετῶν ἕνεκα τοσαῦτα ἐροῦμεν, ὡς,	ἤνπερ	ἐκείνους συνταξαμένους τε ἡμῖν ἐπὶ
[7, 20]	χάριτας σφίσιν ἁδρὰς ἕξειν ὁμολογήσας,	ἤνπερ	ἐπιτελῆ ταῦτα ποιήσωσι, κυρίους τε
[7, 24]	τέως σπανίζοντες ἀφθονίαν ἐνταῦθα εὗρον,	ἥνπερ	Βελισάριος ποιεῖν ἴσχυσε, ναῦς ὅτι
[7, 10]	τήν τε δύναμιν ἐθέλων γνῶναι,	ἥνπερ	ἐπήγετο, ἐποίει τάδε. Βόνος ἦν
[7, 29]	καὶ τὰ ἀμφ´ αὐτὸ χωρία	ἠνώχλει,	οὐκ ἐφεξῆς μέντοι, ἀλλὰ διαλεῖπον,
[7, 38]	τοὺς ἐν ταῖς ἐπάλξεσι Ῥωμαίους	ἠνώχλουν.	ὑποτοπήσαντες δὲ οἱ στρατιῶται, ὅσοι
[7, 10]	τῷ στρατῷ οὐκ εἰς μακρὰν	ἥξει.	οἱ δὲ περισκοπήσαντες ἅπαντα, καθάπερ
[7, 27]	ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ καὶ αὐτὸς	ἥξειν.	Βελισάριος οὖν ἐπειδὴ τὰ βασιλέως
[7, 22]	μένειν ἐπὶ τῆς Ἀπουλίας οὐκέτι	ἠξίου,	ἀλλ´ ἐς τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ
[7, 12]	Τουτίλας, ἐνδοῦναί οἱ αὐτῷ Περυσίαν	ἠξίου,	δεδιττόμενος μὲν, ἢν ἀπειθήσῃ, χρήμασι
[7, 1]	πρὸς τῆς Οὐραΐου γυναικὸς παθούσῃ	ἠξίου.	διὸ δὴ τὰ μὲν πρῶτα
[7, 31]	τῆς βασιλίδος ἀπολαβεῖν τὸν ἄνδρα	ἠξίου.	ἡ δὲ βασιλὶς (ἐπεφύκει γὰρ
[7, 20]	ἐχόμενος οὐ λίαν αὐτοῖς πιστεύειν	ἠξίου.	ἡμέραις τε οὐ πολλαῖς ὕστερον
[7, 23]	τῷ λόγῳ παρὰ τοὺς πολεμίους	ἠξίου,	μεγάλα Ῥωμαίους ἐπαγγελλόμενος ἀγαθὰ δράσειν·
[7, 14]	τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους στείλας	ἠξίου	ξυνοικίζεσθαι ἅπαντας εἰς πόλιν ἀρχαίαν,
[7, 31]	βασιλεὺς τῇ παιδὶ μᾶλλον ἀμύνειν	ἠξίου.	ὅπερ ἐν τοῖς μάλιστα Γερμανὸν
[7, 18]	αὐτοῦ τῶν γονάτων λαβόμενος ζωγρεῖσθαι	ἠξίου.	„οὐ γὰρ ἀχρεῖός σοι“ ἔφη,
[7, 32]	ἐν τῷ ναῷ ἐγενέσθην ἄμφω,	ἠξίου	πρῶτον Ἀρσάκης τὸν Ἰουστῖνον δι´
[7, 18]	ξυνέμιξεν, Ἰωάννης μὲν ἅπαντας διαπορθμευσαμένους	ἠξίου	τὸν κόλπον πεζῇ ἰόντας παντὶ
[7, 32]	ταῦτα ὁ Γερμανὸς Μαρκέλλῳ σημήνας	ἠξίου	τῶν τινά οἱ ἐπιτηδείων παρέχεσθαι
[7, 5]	ἄρχοντας ἦλθε, μένειν ἐνταῦθα οὐκέτι	ἠξίουν,	ἀλλ´ ἐς ὑπαγωγὴν αἰσχράν τινα
[7, 39]	βασιλεῖ ἐς τὸ ἀκριβὲς φυλάσσειν	ἠξίουν.	ἀλλὰ καὶ ὅσοι ξὺν τῷ
[7, 13]	καὶ ἐς τοὺς κεκτημένους ἀποφέρειν	ἠξίουν.	Γότθων δέ τινων ἄγχιστα τοῦ
[7, 38]	ἔγκατα, οὕτω δὴ αὐτοὺς διαχρήσασθαι	ἠξίουν.	καὶ ξύλα δὲ παχέα τέτταρα
[7, 14]	κοινὴν δὲ εἶναι τὴν πρᾶξιν	ἠξίουν,	μεγάλα σφίσιν οἰόμενοι ἀγαθὰ ἔσεσθαι,
[7, 20]	φύλακας ὅ τί ποτε ποιοῦσιν	ἠξίουν,	οὐ μὴν οὐδέ τις τῶν
[7, 1]	προκαλεῖσθαι τοὺς τῶν πολεμίων ἀρίστους	ἠξίουν.	Ῥωμαίων δὲ οἱ πρεσβύτεροι, ἡνίκα
[7, 38]	μεθύοντες πλήθει, ζωγρεῖν τὸ ἐνθένδε	ἠξίουν	τῶν παραπεπτωκότων τινὰς, καὶ ἀπ´
[7, 34]	Ἴστρου ἐπέκεινα προσποιεῖσθαι ὑμεῖς οὐδὲν	ἠξιοῦτε,	τὸ δὲ ἐνθένδε τὸ ἐκ
[7, 26]	τίσασθαι Ἰωάννην τοῦ ἔργου τούτου	ἠπείγετο.	διὸ δὴ ξὺν τῷ πλείονι
[7, 40]	ἀριθμοῦ κρείσσονα. μένοντες δὲ αὐτοῦ	ἠπείγοντο	τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι,
[7, 12]	γὰρ αὐτὸν Βελισάριος τῶν βεβιωμένων	ἠπείλησε	πράξειν. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ
[7, 14]	στρατηγὸς εἴη. ἀρνηθέντα τε κολάζειν	ἠπείλουν.	ἐν ᾧ δὲ ταῦτα ἐπράσσετο
[7, 6]	στόλῳ τῆς Ἑλλάδος ἐς τὴν	Ἤπειρον	ἦλθεν· ἔνθα δὴ τὸν καιρὸν
[7, 14]	ἴσχυσεν, ἀλλὰ καὶ Ῥωμαῖοι ἐς	ἤπειρον	τὴν ἀντιπέρας σὺν Χιλβουδίῳ πολλάκις
[7, 35]	κεῖται δὲ ἐν τῇ ἀντιπέρας	ἠπείρῳ.	ἐνταῦθα ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἢ ἔμελλε
[7, 27]	ἐπεὶ ὁ Τουτίλας εἶδε, πλείονα	ἤπερ	ἦν ὑποτοπάζων εἶναι τὸν τῶν
[7, 35]	οὖσα ἐτύγχανε, πικρότατα πολιορκουμένην ἀπέλιπεν,	ἥπερ	αὐτοῦ ἔτι ὁδῷ ἰόντος κατ´
[7, 7]	ἡ τοῦ πνεύματος ἐπρυτάνευε βία,	ἥπερ	αὐτοὺς ὡς ἥκιστα ἐθελουσίους ἐς
[7, 3]	ἐστι, διήκοντα ἐς Μάντουαν πόλιν,	ἥπερ	διέχει πόλεως Βερώνης ἡμέρας ὁδῷ.
[7, 40]	τῶν βαρβάρων καταλαμβάνουσιν ἀμφὶ Ἀδριανούπολιν,	ἥπερ	ἐπὶ Θρᾴκης ἐν μεσογείοις κεῖται,
[7, 22]	πράξεως ἀξία πρὸς πάντων ἀνθρώπων,	ἥπερ	ἐφ´ ἑκάτερά σοι τῆς γνώμης
[7, 38]	ἅπαντας ἔκτεινον. ὥστε γῆν ἅπασαν,	ἥπερ	Ἰλλυριῶν τε καὶ Θρᾳκῶν ἐστι,
[7, 20]	οὕτω δὲ τὰς πύλας ἀναπετάσαντες,	ᾗπερ	ἐβούλοντο, τῇ πόλει Τουτίλαν τε
[7, 33]	πεποίηνται, οὐ τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος,	ᾗπερ	εἴθισται, χαρακτῆρα ἐνθέμενοι τῷ στατῆρι
[7, 13]	ἀλλὰ τὴν γῆν ἀδεῶς ἐκέλευεν,	ᾗπερ	εἰώθασιν, ἐς ἀεὶ γεωργεῖν, τοὺς
[7, 20]	περιιόντες τινὲς κύκλῳ τῶν περιβόλων,	ᾗπερ	εἰώθει, διερευνᾶσθαι τοὺς φύλακας ὅ
[7, 14]	μὲν ὁ Χιλβούδιος τὸν ποταμὸν	ᾗπερ	εἰώθει ξὺν ὀλίγῳ στρατῷ, Σκλαβηνοὶ
[7, 29]	γῆν καὶ τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι	ᾗπερ	εἰώθει· χώρας δὲ τῆς ἔνερθεν
[7, 22]	πρασσομένων, τοὺς δὲ ἀγροὺς γεωργεῖν	ᾗπερ	εἰώθεσαν· ἔσεσθαι γὰρ αὐτοῖς τἀγαθὰ
[7, 14]	καὶ αὐτοὶ ἔχουσι, καὶ ῥύπου	ᾗπερ	ἐκεῖνοι ἐνδελεχέστατα γέμουσι, πονηροὶ μέντοι
[7, 19]	Ἐν ᾧ τὰ στρατόπεδα τῇδε,	ᾗπερ	ἐρρήθη, ἐφέρετο, ἐν τούτῳ τις
[7, 14]	ξυνοικιστὴν δοίη, αὐτὸν ἐκεῖνον ἰσχυριζόμενοι,	ᾗπερ	ἠβούλοντο, Χιλβούδιον εἶναι. ταύταις δὲ
[7, 31]	μετεπέμπετο, ἕτερον ἀντικαταστήσας Λιβύης στρατηγὸν,	ᾗπέρ	μοι δεδιήγηται. γενόμενον δὲ τὸν
[7, 35]	ᾧ δὲ ταῦτα ἐπράσσετο τῇδε	ᾗπέρ	μοι εἴρηται, ἐν τούτῳ τῶν
[7, 32]	ἀποκρύψασθαι, ἀλλὰ ταύτῃ πάντα ξυνενεχθῆναι,	ᾗπέρ	μοι ἔναγχος δεδιήγηται. οἱ μὲν
[7, 3]	ἐγένετο. καὶ ἐπεὶ ὁ φύλαξ	ᾗπερ	ξυνέκειτο ἀνεπέτασε σφίσι τὰς πύλας,
[7, 25]	καὶ τῶν ἄλλων ὀχυρωμάτων ταύτῃ,	ᾗπερ	ὑμεῖς ἴστε, Γότθοις καὶ Οὐιττίγιδι
[7, 26]	οὗτος ὁ Γιλάκιος οὔτε ἑλληνίζειν	ἠπίστατο	οὔτε Λατίνην ἢ Γοτθικὴν ἢ
[7, 1]	ὅτι μὴ τῆς γεγαμημένης γυναικὸς	ἥπτετο.	αἰχμαλώτους οὖν ἔκ τε Βανδίλων
[7, 19]	ὥρμηντο. τῆς τε γεφύρας Ῥωμαῖοι	ἥπτοντο	καὶ αὐτὴν ἔμελλον αὐτίκα μάλα
[7, 1]	τὴν ὄψιν, ἐξαίσιόν τινα ἔρωτα	ἤρα,	ἐσταλμένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς
[7, 29]	ἐπέκλυσε μὲν τὴν Αἴγυπτον καὶ	ἤρδευσε	πᾶσαν, ἀλλὰ ἐν μὲν Θηβαΐδι
[7, 32]	ἅτε ξυγγενῆ εἶδεν, ἔτι μᾶλλον	ἠρέθιζέ	τε καὶ λόγων ἐνέδραις τὸν
[7, 1]	Ῥωμαίων στρατιωτῶν ὅσους νεώτερα πράγματα	ἤρεσκε.	καὶ τῆς μὲν ἀρχῆς ὡς
[7, 15]	μέγα. Βέσσᾳ δὲ ταῦτα οὐδαμῆ	ἤρεσκε,	καίπερ ἐς τρισχιλίους στρατιώτας ξὺν
[7, 31]	ξυνελθεῖν. ἐπεί τε ἄμφω ταῦτα	ἤρεσκε,	Πρεϊέκταν μὲν Ἀρταβάνης βασιλεῖ ἔπεμψεν,
[7, 37]	ἀναχώρησιν ποιησάμενοι. ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλαν	ἤρεσκε,	τακτὴ ἡμέρα ξυνέκειτο, ἄνδρες δὲ
[7, 29]	ξυμβήσεσθαι ὅσα δὴ αὐτῶν ἑκάστῳ	ἤρεσκε.	φιλοῦσι γὰρ ἄνθρωποι τοῖς παροῦσι
[7, 2]	ἀνεῖπον. ὅπερ τοῖς Γότθοις οὐδαμῶς	ἤρεσκεν,	ἀλλὰ καὶ εἰς πολλὴν οἱ
[7, 8]	ὅσους δὴ αὐτοῦ μένειν ἥκιστα	ἤρεσκεν,	ἐς ναῦς ἐμβιβάσας πλεῖν κατ´
[7, 17]	καὶ μηκυνόμενος ἐπὶ μέγα κακοῦ	ᾔρετο,	βρώσεις ὑποβάλλων ἐκτόπους τε καὶ
[7, 27]	Ἰωάννῃ πέμψας ὡμολόγησε διαχειμάσας ἅμα	ἦρι	ἀρχομένῳ καὶ αὐτὸς ἥξειν. Βελισάριος
[7, 13]	ἐνταῦθα γὰρ διαχειμάσαντες ἔμελλον ἅμα	ἦρι	ἀρχομένῳ παρὰ Βελισάριον στέλλεσθαι. ξυνῆν
[7, 40]	ἐκείνων περιεσόμεθα, Σικελίας αὖθις ἅμα	ἦρι	ἀρχομένῳ παρέσται ἡμῖν ἀδεέστερον ἐπιβήσεσθαι
[7, 3]	ξὺν αὐτοῖς ᾔει, τόν τε	Ἠριδανὸν	διαβάντες ἐν Φαβεντίᾳ πόλει ἐγένοντο,
[7, 13]	ἔχουσα. πρὸς δὲ τῷ ποταμῷ	Ἠριδανῷ	κεῖται καὶ μόνη τῶν τῇδε
[7, 14]	πολλάκις τε τοῦ δεσπότου προκινδυνεύσας	ἠρίστευσέ	τε διαφερόντως καὶ κλέος ἴσχυσε
[7, 6]	οἱ βάρβαροι τὸ χωρίον πολιορκεῖν	ἤρξαντο,	ἀσελγείᾳ πολλῇ ἐχόμενος ἐς τὸν
[7, 1]	στρατιώταις ἐνδιδόναι τοὺς κατηκόους ἤδη	ἤρξαντο,	καὶ οὔτε αὐτοὶ ἐφρόνουν τὰ
[7, 32]	Ἰουστινιανῷ καὶ τῇ πολιτείᾳ ἐπινοεῖν	ἤρξατο.	ἐπειδή τε ξυναχθόμενόν οἱ τὸν
[7, 19]	ἔκειτο, καὶ τὰ ἄλλα χρήματα	ἥρπαζον.	ἀναστρέψαντες δὲ αὐτίκα οἱ Γότθοι
[7, 9]	στρατιώταις τὰ τῶν κατηκόων χρήματα	ἥρπαζον,	καὶ ὕβρεώς τε καὶ ἀσελγείας
[7, 19]	Ὅσδας σὺν αὐτοῖς, ὃς αὐτῶν	ἦρχε,	Γότθων ἁπάντων μαχιμώτατος ὤν. θαρσήσαντες
[7, 34]	πρέσβεις ὑπὲρ τῶν αὐτῶν δεησομένους.	ἦρχε	δὲ τότε Γηπαίδων μὲν Θορισὶν
[7, 37]	οὕτω δὴ ἐπὶ Σικελίαν ἰέναι.	ἦρχε	δὲ τότε τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου
[7, 12]	Σπολίτιόν τε καὶ Ἀσίσην ἐπολιόρκει.	ἦρχε	δὲ τοῦ μὲν ἐν Σπολιτίῳ
[7, 15]	τοῖς ἐνταῦθα φρουροῖς, ὧνπερ Ἰννοκέντιος	ἦρχε,	καὶ ὅπη ἂν σφίσι δυνατὰ
[7, 2]	αὑτόν τε καὶ Γότθους, ὧν	ἦρχε,	ξὺν Ταρβησίῳ παραδώσει Ῥωμαίοις. ἅπερ
[7, 35]	Κλαυδιανὸς ἔγνω, ὅσπερ τότε Σαλώνων	ἦρχε,	στράτευμα ἐπὶ τῶν καλουμένων δρομώνων
[7, 23]	δήλωσιν ποιησάμενος. Ὁδολγὰν δὲ Οὖννος	ἦρχε	τότε τῆς ἐν Περυσίᾳ φρουρᾶς,
[7, 25]	γὰρ ὃς τῶν ἐνταῦθα Ῥωμαίων	ἦρχε,	τύχῃ τε καὶ βουλαῖς ἡμετέραις
[7, 32]	ὃς τῶν ἐν Παλατίῳ φυλάκων	ἦρχεν,	ἀμφὶ τὸ πρᾶγμα ξυμβουλὴν ἐποιεῖτο,
[7, 19]	πολεμίων χαράκωμα ἤλαυνεν, οὗ Ῥουδέριχος	ἦρχεν,	ἀνὴρ ἀγαθὸς τὰ πολέμια. ἐπελθών
[7, 35]	αἰτίας τοιᾶσδε. ἡνίκα Λαγγοβαρδῶν Οὐάκης	ἦρχεν,	ἦν τίς οἱ ἀνεψιὸς Ῥισιοῦλφος
[7, 38]	ἔτυχε, τῶν δὲ ἱππικῶν καταλόγων	ἦρχεν,	οἳ ἐν Τζουρουλῷ τῷ ἐν
[7, 39]	ἀδελφιδοῦς, ὅσπερ τῶν τῇδε Ῥωμαίων	ἦρχεν,	ὑπαντιάσας τε πρὸ τοῦ περιβόλου
[7, 37]	φρουρίου τοῦ ἐν Ῥηγίῳ ἀπεπειράσαντο.	ἦρχον	δὲ τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου Θουριμούθ
[7, 13]	ὧν ἄλλοι τε καὶ Φιλημοὺθ	ἦρχον	καὶ ξὺν αὐτῷ ἐς τὰ
[7, 34]	Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης καὶ Ἀράτιος	ἦρχον.	ξυνῆν δὲ αὐτοῖς καὶ Ἰωάννης,
[7, 34]	ὧν ἄλλοι τε καὶ Φιλημοὺθ	ἦρχον.	οἱ γὰρ ἄλλοι ξύμπαντες Ἔρουλοι
[7, 17]	οἵπερ τοῦ ἐν Ῥώμῃ φυλακτηρίου	ἦρχον	(σίτου γὰρ πολύ τι μέτρον
[7, 39]	δὴ Θουριμούθ τε καὶ Ἱμέριος	ἦρχον,	ὥσπερ μοι εἴρηται, τὰ γὰρ
[7, 12]	καὶ Σπολίτιον ἐνεχείρισαν. φασὶ δὲ	Ἡρωδιανὸν	κατὰ τὸ ἐς Βελισάριον ἔχθος
[7, 21]	δυσμενῆ τοὺς δεδουλωμένους ὀνειδίζειν εἰκός.	Ἡρωδιανόν	τε αὐτοῖς ἐνδεικνύμενος καὶ τοὺς
[7, 7]	πολλοὺς καὶ Δημήτριον τὸν στρατηγόν.	Ἡρωδιανὸς	δὲ καὶ Φάζας ξὺν ὀλίγοις
[7, 12]	καὶ τὰ βασιλέως πράγματα ἔχων.	Ἡρωδιανὸς	μὲν οὖν τοῖς πολεμίοις ἐς
[7, 12]	στράτευμα δὲ οὐδαμόθεν Ῥωμαίων ἦλθεν,	Ἡρωδιανός	τε καὶ ὅσοι φρουρὰν ἐνταῦθα
[7, 12]	τοῦ μὲν ἐν Σπολιτίῳ φυλακτηρίου	Ἡρωδιανὸς,	τοῦ δὲ ἐν Ἀσίσῃ Σισίφριδος,
[7, 6]	ἡγεῖτο δὲ τῶν μὲν Θρᾳκῶν	Ἡρωδιανὸς,	τῶν δὲ Ἀρμενίων Φάζας Ἴβηρ,
[7, 23]	ἔπεμψεν. ἐτύγχανον δὲ Γότθοι, ἡνίκα	Ἡρωδιανοῦ	ἐνδιδόντος Σπολίτιον εἷλον, τῆς μὲν
[7, 1]	καὶ Βαλεριανὸς καὶ Μαρτῖνος ξὺν	Ἡρωδιανῷ	εἵποντο μόνοι. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς
[7, 7]	δὲ στρατὸν ἅπαντα ξύν τε	Ἡρωδιανῷ	καὶ Δημητρίῳ καὶ Φάζᾳ ἐς
[7, 40]	στρατιὰν ἀξιολογωτάτην ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν,	ἧς	ἄλλοι τε καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ
[7, 32]	τὴν οὐσίαν αὐτὸν εἰσιέναι ξυνέβη,	ἧς	δὴ κληρονόμος τά γε ὅσα
[7, 8]	καλεῖν τὴν παρανομίαν εἰώθασιν, ἐξ	ἧς	διεφθάρθαι τε τὰ χρηστὰ πάντα
[7, 34]	ἥκιστα ἐχρῆν; οὐκ ἐβιάσαντο βασιλείαν,	ἧς	δοῦλοι ἂν εὔξαιντο εἶναι, ἤν
[7, 32]	δὲ Ἰουστινιανὸς παρέλυσε τὸν Ἀρταβάνην	ἧς	εἶχεν ἀρχῆς, ἄλλο δὲ αὐτὸν
[7, 32]	παραπέτασμα τῆς στιβάδος οὖσα, ἐφ´	ἧς	ἑστιᾶσθαι εἰώθει. ταύτης τε τῆς
[7, 32]	ταῖν γυναικοῖν, ὦ βέλτιστε, τύχης,	ἧς	τε οὐ δέον ἐστέρησαι καὶ
[7, 30]	μέντοι ἀπαθεῖς κακῶν ἅπαντες μείνωσιν.	ἦσαν	δὲ Ἰταλῶν μὲν ἐν τῷ
[7, 39]	δὴ δορυφόροι τε καὶ ὑπασπισταὶ	ἦσαν,	ἐν ὀλιγωρίᾳ πεποιημένοι, Γερμανῷ εἵποντο,
[7, 18]	δὴ πολλοί τε καὶ ἄριστοι	ἦσαν.	ἔπειτα δὲ χωροῦσι δρόμῳ ἐπὶ
[7, 1]	ἐν τῇ Λιγουρίᾳ καὶ Βενετίαις	ἦσαν.	ἦν δὲ Ἀλέξανδρός τις ἐν
[7, 17]	καὶ πάντων Ῥωμαίων, οἳ ταύτῃ	ἦσαν.	καὶ τὸ λοιπὸν οἱ τοῦ
[7, 18]	οὐδέν τι ἧσσον ἢ πρότερον	ἦσαν.	οὐδὲ γὰρ ἑκόντας αὐτοὺς προσκεχωρηκέναι
[7, 24]	δὲ ὅσοι ἐν Γότθοις λόγιμοι	ἦσαν	Τουτίλᾳ προσελθόντες ἐλοιδοροῦντό τε καὶ
[7, 3]	ξυνείλεκτο, ἄρχοντες δὲ αὐτῶν ἕνδεκα	ἦσαν,	ὧν οἱ πρῶτοι ἐτύγχανον Κωνσταντιανός
[7, 8]	λάβωσιν. ὧνπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας	ᾔσθετο,	ξυγκαλέσας ἅπαντας παρηγόρει τε καὶ
[7, 19]	δέον οἱ αὐτῷ ξυμβάσης ταραχῆς	ᾔσθετο,	τῷ τε τῆς τύχης ἐναντιώματι
[7, 23]	αὐτὸν ὁ Τουτίλας ἰδὼν ὑπερφυῶς	ἥσθη.	εὐδοκιμοῦντα γὰρ ἐν μονομαχίαις τὸν
[7, 20]	ἅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ἤκουσεν,	ἥσθη	μέν πως τῇ ἀγγελίᾳ, ὑποψίᾳ
[7, 17]	ἅπας ὅμιλος τὰς ἀκαλήφας μόνας	ἤσθιον,	οἷαι πολλαὶ ἀμφὶ τὸν περίβολον
[7, 17]	δὲ καὶ ἀλλήλων τὴν κόπρον	ἤσθιον.	πολλοί τε σφᾶς αὐτοὺς τῷ
[7, 17]	δάκνῃ οὐ παρέργως αὐτὰς ἕψοντες	ἤσθιον.	τέως μὲν οὖν Ῥωμαῖοι τὸ
[7, 17]	πιτύρων τε τὸ μέδιμνον ἐμπλησάμενοι	ἤσθιον,	τῆς ἀνάγκης αὐτοῖς ἡδίστην τε
[7, 25]	ἐπεὶ τῶν ἐπιτηδείων αὐτοὺς σπανίζοντας	ᾔσθοντο	ἤδη, πέμψαντες παρὰ Τουτίλαν ἐδέοντο
[7, 29]	δὲ, ἐπειδὴ τῶν τε σεισμῶν	ᾔσθοντο	καὶ τὰ ξυμπεσόντα ἀμφί τε
[7, 11]	ἀντιτάξασθαι σφίσι τὴν Βελισαρίου δύναμιν	ᾔσθοντο	οὖσαν, τῶν χωρίων τὰ ἐχυρώτατα
[7, 3]	ἐπιπεσόντες. ἐπεὶ δὲ Γότθοι ἅπαντες	ᾔσθοντο	τοῦ κακοῦ, διὰ πυλῶν ἑτέρων
[7, 36]	προσώπων καταφιλήσαντες τὴν ἐπὶ θανάτῳ	ἠσπάζοντο,	ὡς ἀπολούμενοι εὐθὺς ἅπαντες. ὅπερ
[7, 37]	οὐκ ἂν δύναιντο. πόλιν δὲ,	ἧσπερ	φυλακὴν ἔχουσιν, ἐν μὲν τῷ
[7, 1]	Ταρβήσιον γενομένης Βιτάλιος παρὰ πολὺ	ἡσσηθεὶς	ἔφυγεν, ὀλίγους μέν τινας σώσας,
[7, 4]	νομιζέτω μηδεὶς ξὺν ὀλίγοις τισὶν	ἡσσηθέντα	τῶν πολεμίων θαυμάσαι τὴν δύναμιν,
[7, 17]	ὅπλα ἐφ´ ὑμῖν ἀραμένους, εἶτα	ἡσσηθέντας	τῇ μάχῃ, ἀνδράποδα δορυάλωτα ὑμῶν
[7, 4]	καθιστάμεθα τόνδε. οἱ μὲν γὰρ	ἡσσηθέντες,	ἂν οὕτω τύχοι, οὐκ ἐς
[7, 10]	χεῖρας ἦλθον. καὶ παρὰ πολὺ	ἡσσηθέντες	τῇ μάχῃ ἐς τὸ τῆς
[7, 35]	χεῖρας ἦλθον. παρὰ πολύ τε	ἡσσηθέντες	τῇ μάχῃ ἔφυγον ὅπη ἑκάστῳ
[7, 21]	δοκεῖ, πρὸς ἀνδρῶν ἑπτακισχιλίων Γραικῶν	ἡσσηθέντες,	τήν τε ἀρχὴν καὶ τὰ
[7, 21]	τε καὶ ὡς ἥκιστα γινωσκομένῃ	ἡσσήθημεν.	οὐκοῦν τὸ φυλάξαι τὰ ἀγαθὰ
[7, 14]	ἦλθον, ἔνθα δὴ τοῖς Ἄνταις	ἡσσηθῆναι	τῶν ἐναντίων τετύχηκεν. ἐν ταύτῃ
[7, 38]	ἔν τε Ἰλλυριοῖς καὶ Θρᾳξὶν,	ἡσσήθησάν	τε ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου καὶ
[7, 22]	τὸ ἕτερον εἶναι· ἢ γὰρ	ἡσσηθήσῃ	βασιλέως ἐν τῷδε τῷ πόνῳ,
[7, 6]	δὲ ἅτε πρὸς τῶν βαρβάρων	ἡσσημένοι	τε καὶ μέγα δέος ἔτι
[7, 39]	τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας ἐλθόντες	ἡσσημένοι	τε τῶν ἐναντίων ἐν τῇ
[7, 8]	ὑφ´ οἵων τε καὶ ὁπόσων	ἡσσημένοις	ἀνδρῶν. νῦν δὲ τὴν δίκην
[7, 12]	φρόνημα τῷ πρὸς ἐκείνων πολλάκις	ἡσσῆσθαι,	οἵ γε οὐδὲ εἰκῆ τοὺς
[7, 7]	ἀπεῖπεν, αὐτὸς μὲν οὐδέν τι	ἧσσον	αὐτοῦ ἔμεινε, τὸν δὲ στρατὸν
[7, 29]	φιλονεικίᾳ ἔτι ἐχόμενον οὐδέν τι	ἧσσον	ἐδίωκεν, ἕως δὴ αὐτὸ ἄγχιστά
[7, 32]	εὐθυνομένοις δεδιηγῆσθαι τετύχηκεν, οὐδέν τι	ἧσσον	ἐς Γερμανόν τε καὶ Ἰουστῖνον
[7, 30]	δὲ Ἰουστινιανὸς πεζοὺς στρατιώτας οὐχ	ἧσσον	ἢ δισχιλίους ἐς Σικελίαν ναυσὶν
[7, 26]	ἐτύγχανον δὲ στρατιῶται Ῥωμαῖοι οὐχ	ἧσσον	ἢ ἑβδομήκοντα τῶν εἰς Γότθους
[7, 35]	καὶ Γότθους ᾔει, στράτευμα οὐχ	ἧσσον	ἢ ἐς ἑξακισχιλίους ξὺν αὑτῷ
[7, 18]	φόρου ἀπαγωγὴν ἐσομένους οὐδέν τι	ἧσσον	ἢ πρότερον ἦσαν. οὐδὲ γὰρ
[7, 23]	τὸν ἐν μέσῳ χῶρον οὐχ	ἧσσον	ἢ σταδίων εἴκοσιν ὄντα, ἐπενόει
[7, 23]	ἐνταῦθά τε φυλακτήριον ἀνδρῶν οὐχ	ἧσσον	ἢ τετρακοσίων καταστησάμενος αὐτὸς ξὺν
[7, 34]	παρὰ σοῦ μέντοι οὐδέν τι	ἧσσον.	ἡδέως ἂν οὖν πυθοίμεθα τούτων
[7, 39]	χωρίων καὶ Ἰλλυριῶν οὐδέν τι	ἧσσον,	Ἰουστίνου τε καὶ Ἰουστινιανοῦ, τῶν
[7, 12]	Τουτίλαν φεύγων ᾤχετο. οὐδὲν δὲ	ἧσσον	οἱ Κυπριανοῦ στρατιῶται βασιλεῖ τὴν
[7, 15]	πάσῃ. ὁ δὲ οὐδέν τι	ἧσσον	τὸ μὴ τοῖς ἐναντίοις ἐπεξιόντα
[7, 25]	ἐπαινέσας τὸν δράσαντα οὐδέν τι	ἧσσον	τῶν πεπραγμένων αὐτουργὸς γίνεται. νῦν
[7, 40]	καὶ γίνεται μὲν καρτερὰ μάχη,	ἡσσῶνται	δὲ κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι. ἔνθα
[7, 18]	ἔν τε χωρίῳ Κερβαρίῳ καλουμένῳ	ἡσύχαζε.	~Δείσας οὖν Βελισάριος ἀμφὶ τοῖς
[7, 6]	οὐ πολλῷ ἄποθεν τοῦ περιβόλου	ἡσύχαζε,	πέμψας δὲ τῆς στρατιᾶς μοῖραν,
[7, 11]	ὁμολογίᾳ ἑλὼν ἐν Βονωνείᾳ πόλει	ἡσύχαζε.	χρόνῳ δὲ οὐ πολλῷ ὕστερον
[7, 36]	Γότθους δὲ τοῖς πολεμίοις ἀντικαθεζομένους	ἡσυχάζειν	ἐκέλευεν, οἰόμενος λιμῷ τοὺς ἄνδρας
[7, 3]	Γότθοι καταφυγόντες τὴν νύκτα ὅλην	ἡσύχαζον.	ὁ δὲ Ῥωμαίων στρατὸς ἀπὸ
[7, 28]	διαίτῃ ἐχρῶντο. οὔτε γὰρ ἀγηγερμένοι	ἡσύχαζον	οὔτε ἄγχιστα τῆς στενοχωρίας ἐγκαθεζόμενοι
[7, 37]	ἐλασσούμενοι ἐντὸς τοῦ περιβόλου κατακλεισθέντες	ἡσύχαζον.	Τουτίλας δὲ μοῖραν μὲν τοῦ
[7, 13]	δὴ στράτευμα ἐκ Βυζαντίου καραδοκῶν	ἡσυχῆ	ἔμενε. γράψας τε βασιλεῖ γράμματα,
[7, 7]	ἔς τε τὰς Συρακούσας ἀφικόμενος	ἡσυχῆ	ἔμενε, κατορρωδῶν τὰ πολέμια. ἃ
[7, 18]	δὲ Ἰωάννην ἐς ἀεὶ καραδοκῶν	ἡσυχῆ	ἔμενεν. ἐμέμφετό τε ὅτι δὴ
[7, 22]	Ἀννίβαλος τοῦ Λίβυος χαρακώματι στρατοπεδευσάμενος	ἡσυχῆ	ἔμενεν. ~Ἐν τούτῳ δὲ τῶν
[7, 4]	οἱ μὲν οὖν ἄλλοι κατωρρωδηκότες	ἡσυχῆ	ἔμενον, Ἀρταβάζης δὲ αὐτῷ ἐς
[7, 1]	οὖν ἄλλοι ἄρχοντες διὰ ταῦτα	ἡσυχῆ	ἔμενον, Βιτάλιος δὲ μόνος (ἔτυχε
[7, 19]	ὑπηντίαζον, ἀλλ´ ἐν τοῖς χαρακώμασιν	ἡσυχῆ	ἔμενον. ἤδη δὲ Ῥωμαῖοι ἄγχιστα
[7, 24]	τε χρήματα ἐνταῦθα καταθέμενοι ἅπαντα	ἡσυχῆ	ἔμενον. καὶ Βελισάριος ἀδεέστερον ἤδη
[7, 24]	τὸ στρατόπεδον ἐπαγόμενοι. ἐνταῦθά τε	ἡσυχῆ	ἔμενον, τά τε τραύματα θεραπεύοντες
[7, 39]	τε τὸ στράτευμα τοῦτο προσδεχόμενοι,	ἡσυχῆ	ἔμενον τότε δὴ ὁ Τουτίλας,
[7, 10]	τὰ ἐς τὸν Δρυοῦντα διαθέμενοι	ἡσυχῆ	ἔμενον. τότε μέντοι καταπλέοντα ἐκ
[7, 34]	γνώμῃ τινὶ, ἀλλ´ ἀπορίᾳ ἠναγκασμένοι	ἡσυχῆ	ἔμενον. τοῦ μὲν γὰρ Ἴστρου
[7, 22]	στρατοῦ, ἐν δὲ τοῖς ἀγροῖς	ἡσυχῆ	ἔμενον· Τουλλιανὸς δὲ φυγὼν ᾤχετο,
[7, 30]	τινα τὰς ναῦς ἑκαστάτω ἀνακωχεύσαντες	ἡσυχῆ	ἔμενον, ὕστερον δὲ ἀπογνόντες τὴν
[7, 20]	ἐπειδὴ τάχιστα νὺξ ἐγεγόνει, ἅπαν	ἡσυχῆ	ἐξοπλίσας τὸ στράτευμα ἐπῆγεν ἀμφὶ
[7, 37]	ἀλλ´ ἐπεὶ βασιλεῖ μετέμελεν αὖθις,	ἡσυχῆ	καὶ αὐτὸς ἔμενε. τότε δὴ
[7, 12]	ἦλθεν, ἐφ´ ᾧ τριάκοντα ἡμέρας	ἡσυχῆ	μείνωσιν. ὧν ἢν μὴ ἐπικουρία
[7, 22]	ἐνστρατοπεδευσαμένους ἐν χωρίῳ Ἀλγηδόνι ἐκέλευεν	ἡσυχῆ	μένειν, ὅπως δὴ μηδεμία ἐξουσία
[7, 26]	εἶναι τοὺς μὲν πλείστους ἐνταῦθα	ἡσυχῆ	μένειν τῶν τε ἵππων ἐπιμελεῖσθαι
[7, 18]	Καλαβροῖς εἶχον καὶ ὁ Τουτίλας	ἡσυχῆ	μένων ἔτι μᾶλλον ἐφύλασσε τὰς
[7, 39]	φυλακῆς τε τῆς ἐνταῦθα ἐπιμελούμενος	ἡσυχίαν	ἦγε. Γότθοι δὲ, μηδενὸς σφίσιν
[7, 14]	χρυσίον προέμενος εἰς ἀφασίαν ἐμπεπτωκὼς	ἤσχαλλεν,	ἐλπίδος ἀποτυχὼν οὐ μετρίας τινός.
[7, 40]	ταύτῃ τῇ προσεδρείᾳ τριβομένου συχνοῦ	ἤσχαλλόν	τε οἱ στρατιῶται καὶ δεινὰ
[7, 2]	ὤμοσεν ἅπαντα καθάπερ ὁ Τουτίλας	ᾔτησε,	τακτή τε ἡμέρα ἐς τὸ
[7, 18]	ἔχων, Ἰωάννῃ ἐς ὄψιν ἥκων	ᾐτιᾶτο	μὲν τὸν βασιλέως στρατὸν τῶν
[7, 8]	τις αὐτῷ προσελθὼν, Καλαβρὸς γένος,	ᾐτιᾶτο	τῶν δορυφόρων τῶν αὐτοῦ τινα
[7, 15]	πέμψαντές τε παρὰ Βέσσαν αὖθις	ᾐτιῶντο	μὲν ὄκνησίν τινα οὐ δέον
[7, 5]	ἔμενε καὶ τὰ ἐς πολιορκίαν	ἡτοίμαζε,	δεδιὼς μὴ οἱ βάρβαροι ἐπ´
[7, 37]	τὸν ἱππικὸν θεασάμενος, τὴν στρατιὰν	ἡτοίμαζε	πᾶσαν, ὡς ἐπὶ Σικελίαν στρατεύσων.
[7, 1]	τῶν τε γὰρ ἐν ξυμβολῇ	ἠτυχηκότων	χρήμασι μεγάλοις παρεμυθεῖτο τὰ πρότερα
[7, 24]	ἀγχοῦ ἐγένοντο, τότε μὲν ἐνστρατοπεδευσάμενοι	ηὐλίσαντο	παρὰ Τίβεριν ποταμὸν, ἡμέρᾳ τε
[7, 36]	διαγεγόνασι, τήν τε νύκτα οὕτως	ηὐλίσαντο·	τῇ δὲ ἐπιγενομένῃ ἐβουλεύσαντο μὲν
[7, 24]	δὲ οὕτω μετὰ τὴν μάχην	ηὐλίσαντο.	Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Τουτίλας αὖθις
[7, 12]	οἱ πλείους πρὸς τοὺς πολεμίους	ηὐτομοληκότες	τυγχάνουσιν ὄντες. εἰ μὲν οὖν
[7, 26]	ἢ ἑβδομήκοντα τῶν εἰς Γότθους	ηὐτομοληκότων	τὸ πρότερον ἐς τὰ ἐπὶ
[7, 40]	τε ὁ Γερμανὸς ἐξ ἀνθρώπων	ἠφάνιστο,	ἀνὴρ ἀνδρεῖός τε καὶ δραστήριος
[7, 30]	βασιλὶς Θεοδώρα νοσήσασα ἐξ ἀνθρώπων	ἠφάνιστο,	ἐνιαυτοὺς ἕνα τε καὶ εἴκοσι
[7, 35]	μὲν Οὐάκης νοσήσας ἐξ ἀνθρώπων	ἠφάνιστο,	ἐς δὲ Οὐάλδαρον, τὸν Οὐάκου
[7, 4]	τρίτῃ ὕστερον ἡμέρᾳ ἐξ ἀνθρώπων	ἠφάνιστο,	Ῥωμαίοις τε κατέσεισε τὴν πᾶσαν
[7, 31]	τάχιστα ἡ βασιλὶς ἐξ ἀνθρώπων	ἠφάνιστο,	ταύτην ἀσμένως ἀπεπέμψατο τὴν γυναῖκα
[7, 36]	ἄγχιστα ἥκωσι, ταῖς σάλπιγξιν ἐνταῦθα	ἠχεῖν	δυνάμει τῇ πάσῃ. αὐτὸς δὲ
[7, 2]	δὲ Γότθοι τῇ Ἐραρίχου ἀρχῇ	ἤχθοντο,	οὐκ ἀξιόχρεων τὸν ἄνδρα ὁρῶντες
[7, 1]	μὲν Βελισάριος, ἔτι τῶν πραγμάτων	ᾐωρημένων,	ξύν τε Οὐιττίγιδι καὶ Γότθων