>

Livre, Chap.
[7, 11]	ἔπειτα Σαβινιανός τε καὶ Θουριμοὺθ	Μάγνῳ	κοινολογησάμενοι ἀξύμφορον σφίσιν εὕρισκον εἶναι
[7, 11]	χιλίοις στρατιώταις ἐς Αὔξιμον πόλιν,	Μάγνῳ	τε καὶ Ῥωμαίοις ἐνταῦθα πολιορκουμένοις
[7, 22]	ἐς τὸ ἀκριβὲς πεποιημένος τὴν	μάθησιν,	ἐπείσθη τε καὶ Ῥώμην εἰργάσατο
[7, 8]	ταραχῇ οὐδεμιᾷ τῶν λεγομένων τὴν	μάθησιν	ποιησάμενος ἔλεξε τοιάδε „Οὐκ ἀπανθρωπίας
[7, 4]	τοὺς ἐναντίους ᾔει. ὃ δὴ	μαθόντες	οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες
[7, 7]	κατορρωδῶν τὰ πολέμια. ἃ δὴ	μαθόντες	οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες
[7, 9]	ἢ ἀκοῇ λαβόντες ἢ πείρᾳ	μαθόντες	οὕτω δὴ προήσεσθαι αὐτοῖς τὰ
[7, 4]	δὲ τὰ ἐν Βερώνῃ ξυμπεσόντα	μαθὼν	Γότθων τε τῶν ἐκ Βερώνης
[7, 22]	Ἰωάννης δὲ Τουτίλαν οἱ ἐπιέναι	μαθὼν,	μένειν ἐπὶ τῆς Ἀπουλίας οὐκέτι
[7, 27]	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον. ἅπερ ὁ Τουτίλας	μαθὼν	„Ὁ Βῆρος δυοῖν“ ἔφη „τὸ
[7, 32]	διοικήσονται. ταῦτα Μάρκελλος πρὸς Λεοντίου	μαθὼν	οὐδ´ ὣς ἐς βασιλέα τὸν
[7, 22]	τε μηλόβοτον καταστήσεσθαι, ἀλλὰ Βελισάριος	μαθὼν	πρέσβεις τε καὶ γράμματα παρ´
[7, 11]	κατὰ ταῦτα ἐποίουν. Τουτίλας δὲ	μαθὼν	τὰ πρασσόμενα στρατῷ πολλῷ ἐπ´
[7, 6]	κατ´ ἀρχὰς ἔτυχε. Ταῦτα βασιλεὺς	μαθών	τε καὶ ἐν ξυμφορᾷ πεποιημένος
[7, 22]	περιῄεσαν κύκλῳ ἅπαντα. ὅπερ Ἰωάννης	μαθὼν	τῶν οἱ ἑπομένων πολλοὺς ἐπ´
[7, 36]	τῶν νυκτῶν φυλακῇ δύο πλοῖα	μακρὰ	καθῆκεν, ἄνδρας ἐνταῦθα χρῆσθαι ταῖς
[7, 37]	στρατεύσων. ἅμα δὲ καὶ τὰ	μακρὰ	πλοῖα τετρακόσια ὡς ἐς ναυμαχίαν
[7, 40]	πολλὴν ληϊζόμενοι ἄχρι ἐς τὰ	μακρὰ	τείχη ἀφίκοντο, ἅπερ ὀλίγῳ πλέον
[7, 4]	ἂν οὕτω τύχοι, οὐκ ἐς	μακρὰν	ἀναμάχεσθαι πρὸς ἡμᾶς ἕξουσιν. ἔν
[7, 6]	ἀκτὴν οἱ πολέμιοι Νεαπόλεως οὐ	μακρὰν	ἄποθεν, ἐλθὼν ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου
[7, 8]	τὸν μὲν ἄνθρωπον οὐκ ἐς	μακρὰν	διεχρήσατο, τὰ δὲ χρήματα, ὅσα
[7, 35]	αὐτὸς τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐς	μακρὰν	ἔσχε, τοῦ παιδὸς τούτου νόσῳ
[7, 10]	παντὶ τῷ στρατῷ οὐκ εἰς	μακρὰν	ἥξει. οἱ δὲ περισκοπήσαντες ἅπαντα,
[7, 14]	ἐθέλῃ, κύριον αὐτὸν οὐκ εἰς	μακρὰν	καταστήσεσθαι χρημάτων μεγάλων. εἶναι γὰρ
[7, 38]	τοῦ ἀπεῶσθαι τὸν κίνδυνον οὐ	μακράν	που ἐγένοντο. ἔπειτα δὲ αὐτοὺς
[7, 10]	τε καὶ τὴν προσεδρείαν διέλυσαν,	μακράν	τε ἄποθεν τοῦ χωρίου γενόμενοι
[7, 31]	τε οὖσαν καὶ οὐκ ἐς	μακρὰν	τῷ τυράννῳ Γονθάριδι μέλλουσαν οὔτι
[7, 18]	τῆς πόλεως ἐνενήκοντα, δοκοὺς ἐσάγαν	μακρὰς	ἐκ τῆς ἑτέρας ὄχθης ἄχρι
[7, 34]	τί ἄν τις ἐν εἰδόσι	μακρολογοίη;	τὸ δὲ ξὺν τοῖς καταδεεστέροις
[7, 19]	ἥπτοντο καὶ αὐτὴν ἔμελλον αὐτίκα	μάλα	διαφθείραντες πρόσω ἰέναι, ἔς τε
[7, 37]	διακρίνεσθαι, ἔργου ἔχεσθαι αὐτίκα δὴ	μάλα.	ἐν ἐλπίδι τε παρῄνει μηδεμιᾷ
[7, 19]	ὁ λέμβος αὐτόν τε αὐτίκα	μάλα	ἐνέπρησε καὶ ξὺν αὐτῷ Γότθους
[7, 32]	αὐτοὺς περιοφθήσεσθαι εἰκὸς αὐτίκα δὴ	μάλα,	ἐπειδὰν τάχιστα Βελισάριος ἐξ Ἰταλίας
[7, 4]	στράτευμα ἐκ Βυζαντίου αὐτίκα δὴ	μάλα	ἐπιβοηθήσειν οὐδὲν ἀπεικός. ἡμῶν δὲ
[7, 28]	ἀπαγγέλλων ἐπεῖπεν οἴεσθαι αὐτίκα δὴ	μάλα	καὶ τοὺς βαρβάρους παρέσεσθαι. Βελισάριος
[7, 36]	εἶναι εὐπρεπεῖ θανάτῳ αὐτίκα δὴ	μάλα	καταλῦσαι τὸν βίον. ὁρμῆσαι μὲν
[7, 39]	στόλου καταστησαμένῳ Λιβέριον αὐτίκα δὴ	μάλα	μετέμελεν. ἦν γὰρ ἐσχατογέρων τε
[7, 40]	εὐθὺ δὲ Λιγουρίας αὐτίκα δὴ	μάλα	ξυσκευαζομένους ἐνθένδε χωρήσειν, ἐφ´ ᾧ
[7, 27]	τοίνυν ἐπ´ αὐτὸν αὐτίκα δὴ	μάλα,	ὅπως ἢ τῆς δυνάμεως ἀποπειρασώμεθα
[7, 17]	ἐκ Βυζαντίου στρατὸν αὐτίκα δὴ	μάλα	παρέσεσθαι ἰσχυρίσαντο, ταύτῃ τε αὐτοὺς
[7, 21]	παρὰ τοῦ θεοῦ αὐτίκα δὴ	μάλα	πολέμια ἔσται. οὐ γὰρ ἀνθρώπων
[7, 21]	ἤκουσεν, ἀπεπέμψατο αὐτοὺς αὐτίκα δὴ	μάλα,	τοῦτό τε μόνον αὐτοῖς ἀποκρινόμενος
[7, 39]	ἐν παρασκευῇ πεποιημένος αὐτίκα δὴ	μάλα	ὑπέσχετο πέμψειν. Τούτων δὴ καὶ
[7, 11]	ἀνάγκη καὶ ἡμᾶς αὐτοῖς ὡς	μάλιστα	ἀκουσίους ὡς πολεμίοις χρῆσθαι. τοσαῦτα
[7, 31]	τὸν ἅπαντα χρόνον· ὃ δὴ	μάλιστα	ἀνθρώπου ψυχὴν ἀνιᾶν πέφυκεν. ὥστε
[7, 22]	οὗτοι μάχεσθαι ἐν δυσχωρίαις πάντων	μάλιστα.	ἅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ἔμαθε,
[7, 1]	τούτοις δὴ τοῖς βαρβάροις πασῶν	μάλιστα.	αὕτη ἐς τὸ βαλανεῖον κατῆλθέ
[7, 31]	ἀμύνειν ἠξίου. ὅπερ ἐν τοῖς	μάλιστα	Γερμανὸν ἔδακνε. ~Βασιλεῖ μὲν οὖν
[7, 35]	Ἰταλίας μεταποιεῖσθαι δυνάμει τῇ πάσῃ.	μάλιστα	δὲ πάντων αὐτὸν Γόθιγος ἐνῆγε,
[7, 8]	ὑπερηδόμενος ξυμφοραῖς, ἀλλ´ ὡς ἔνι	μάλιστα	δεδιὼς μή τι Γότθοις ξυμβήσεται
[7, 34]	τῷ φίλος οἱ ἐς τὰ	μάλιστα	εἶναι θαρσῶν, τὴν τοῦ πράγματος
[7, 23]	ἄνεμον ἀμφί τινα χῶρον στενὸν	μάλιστα	ἑκατέρωθεν ἐς κόλπον ἰοῦσαν, οὗ
[7, 22]	ὅσον ἐς τριτημόριον τοῦ παντὸς	μάλιστα.	ἐμπιπρᾶν δὲ καὶ τῶν οἰκοδομιῶν
[7, 40]	τε καὶ δραστήριος ἐς τὰ	μάλιστα,	ἐν μὲν τῷ πολέμῳ στρατηγός
[7, 21]	ὅπλων περιουσίαν τινὰ, ὡς ἔνι	μάλιστα,	ἐνδεικνύμενοι, καὶ γερόντων ξυνετωτάτων πολὺν
[7, 28]	ξυνιόντα δύο μόνας εἰσόδους στενὰς	μάλιστα	ἐνταῦθα ποιεῖται, ὧν ἁτέρα μὲν
[7, 11]	θαυμαστὰ ἐς τοὺς πολεμίους πάντων	μάλιστα	ἐπεδείξατο. οὕτω τε ὁ Θουριμοὺθ
[7, 1]	καὶ τῆς μὲν ἀρχῆς ὡς	μάλιστα	ἐπεμελεῖτο, ἀνασώσασθαι δὲ Γότθων τῷ
[7, 2]	τινὰς τῶν οἱ ἐς τὰ	μάλιστα	ἐπιτηδείων, πρέσβεις ἔπεμψεν ἄλλους τε
[7, 3]	τε ἄλλοι καὶ Ἀρταβάζης πάντων	μάλιστα	ἔργα θαυμαστὰ ἐνδεικνύμενοι καρτερώτατα τοὺς
[7, 31]	βασιλεὺς δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς	μάλιστα	ἐτετιμήκει. στρατηγόν τε γὰρ τῶν
[7, 20]	καίπερ Γότθων ἐς κοίτην ὡς	μάλιστα	ἐφιεμένων αὐταῖς ξυνελθεῖν. διόπερ αὐτῶν
[7, 2]	ἥκων καὶ τὸ δραστήριον ὡς	μάλιστα	ἔχων καὶ λόγου ἐν Γότθοις
[7, 3]	εὐνοϊκῶς δὲ βασιλεῖ ἐς τὰ	μάλιστα	ἔχων τὴν πόλιν παραδοῦναι τῷ
[7, 26]	ἀπέθανον δὲ Ῥωμαῖοι ἐς ἑκατὸν	μάλιστα.	ἦν δέ τις ξὺν τῷ
[7, 31]	ὅπερ καὶ αὐτῇ βουλομένῃ ὡς	μάλιστα	ἦν, οὐκ ἔρωτι τοῦ ἀνθρώπου
[7, 16]	συχνὸν φίλος μὲν ἐς τὰ	μάλιστα	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ γέγονε, χρήματα δὲ
[7, 39]	γὰρ ἐσχατογέρων τε ὁ ἀνὴρ	μάλιστα	καὶ ἀμελέτητος πολεμίων ἔργων. Ἀρταβάνῃ
[7, 6]	ξυγγενόμενος τῷ Δημητρίῳ ἐθάρσυνέ τε	μάλιστα	καὶ ἐς ταύτην δὴ τὴν
[7, 34]	τετύχηκεν εἶναι. ὧν ἐνθυμουμένους ὑμᾶς	μάλιστα	μὲν κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν αἰτοῦμεν
[7, 6]	τε καὶ μελλητὴς ἐς τὰ	μάλιστα.	μετὰ δὲ καὶ Δημήτριον στρατηγὸν
[7, 12]	τοίνυν καὶ ὑπασπιστὰς τοὺς ἐμοὺς	μάλιστά	μοι πάντων σταλῆναι προσήκει, ἔπειτα
[7, 1]	τε καὶ θαλάσσης τὴν ἡμίσειαν	μάλιστα	μοῖραν τῇ βασιλείᾳ ἐν χρόνῳ
[7, 31]	ἀκουσίῳ αὐτὴν τῷ Ἀρταβάνῃ ὡς	μάλιστα	ξυνοικεῖν ἔγνω, τήν τε Πρεϊέκταν
[7, 18]	ἐπενόει τάδε. χῶρον κατανοήσας ᾗ	μάλιστα	ὁ ποταμὸς ἐν στενῷ κάτεισιν,
[7, 20]	καὶ τοῦτο δὲ ἀπημελημένον ὡς	μάλιστα.	οἷς γὰρ ἀεὶ τὴν φυλακὴν
[7, 10]	ᾔει. ἐπεὶ δὲ στρατιώτας ὡς	μάλιστα	ὀλίγους εἶχε (τοὺς γάρ οἱ
[7, 32]	δικαίου μεταποιούμενον καὶ ἀληθίζεσθαι ἐξεπιστάμενον	μάλιστα.	ὃν δὴ ὁ Γερμανὸς ἐς
[7, 19]	αὐτῷ Γότθους ἅπαντας, ἐς διακοσίους	μάλιστα	ὄντας. ἐκαύθη δὲ καὶ Ὅσδας
[7, 34]	δὲ καὶ φίλοι Ῥωμαίοις τὰ	μάλιστα	ὄντες καὶ δῶρα πολλὰ τῷ
[7, 11]	τείχη καθεῖλεν ἄχρι ἐς ἥμισυ	μάλιστα,	ὅπως μὴ καταλαβόντες αὐτὰ Ῥωμαῖοι
[7, 20]	πατρικίων οἰκίαις εὗρε, πάντων δὲ	μάλιστα	οὗπερ ὁ Βέσσας κατέλυε. τὰς
[7, 1]	καὶ μέγας καὶ εὐπρόσωπος πάντων	μάλιστα.	οὕτω δὲ πρᾷόν τε καὶ
[7, 16]	δὲ ἀμείβεται ὧδε „Κατεσπουδάσθαι σοι	μάλιστα	πάντων ἐμέ τε, ὦ γενναῖε,
[7, 24]	εἶχον, οἱ δὲ ἀνδρίας πέρι	μάλιστα	πάντων εὖ ἥκοντες ἐν περιτροπῇ
[7, 16]	καὶ τὸν Ῥώμης καθαιρεθῆναι περίβολον	μάλιστα	πάντων ὑμῖν ξυνοίσει. οὐδὲ μεθ´
[7, 10]	τε ἀπολεξάμενος περιέργους ἐς τὰ	μάλιστα	πέντε τά τε γράμματα ἐνεχείρισε
[7, 38]	ὀξεῖς τε αὐτοὺς ἐς τὰ	μάλιστα	ποιησάμενοι, ἐπὶ τούτων ξὺν βίᾳ
[7, 34]	ἀλλήλοις διάφοροι γεγένηνται ἐς τὰ	μάλιστα.	πολεμησείοντές τε προθυμίᾳ τῇ πάσῃ
[7, 18]	καὶ Ἀρειανοῖς οὖσιν, ἀλλ´ ὡς	μάλιστα	πρὸς μὲν τῶν ἐναντίων βιαζομένους,
[7, 24]	τοιοίδε εἰσί. σκολόπων τεττάρων ἰσομήκων	μάλιστα	τὰ ὄπισθε πρὸς ἄλληλα ἐναρμοσάμενοι
[7, 35]	σφίσιν ἀντιλεγόμενα σπουδάζων καὶ διατεινόμενος	μάλιστα.	ταῦτα μὲν ἐν Βυζαντίῳ ἐπράσσετο.
[7, 30]	πολεμίοις ξυνίασιν, ὡμολόγησάν τε μεσούσης	μάλιστα	τῆς τοῦ θέρους ὥρας τὸ
[7, 36]	πιεζομένους τῷ λιμῷ ἐς τὰ	μάλιστα.	τότε δὲ πολλὰ λογισάμενοι ἐν
[7, 29]	ἐνθέμενοι εὕρισκον μῆκος μὲν πηχῶν	μάλιστα	τριάκοντα ὂν, εὖρος δὲ δέκα.
[7, 14]	χρόνου εὔνους τε ὡς ἔνι	μάλιστα	τῷ κεκτημένῳ ἐγένετο καὶ τὰ
[7, 16]	ἄνθρωπον ἀποπέμποιντο, περιυβρίσθαι δὲ πάντων	μάλιστα	τῷ πρεσβευτῇ τούτῳ, ὃς ἂν
[7, 7]	τὸ ἔθνος ἐπιδεδεῖχθαι καὶ ἀκουσίους	μάλιστα	ὑπὸ τοῖς ἐναντίοις γεγενῆσθαι ξυμβέβηκεν.
[7, 40]	ἐξεπιστάμενος, δικάσας μὲν ὀρθότατα πάντων	μάλιστα,	χρήματα δὲ τοῖς δεομένοις ἅπασι
[7, 16]	ἀφθονίᾳ τῶν ἐκεῖ φυομένων πασῶν	μάλιστα,	ὥστε οὐ τοῖς αὐτὴν ἐνοικοῦσιν
[7, 17]	πολλῇ ἀμηχανίᾳ ἐγένοντο. ἔτι τε	μᾶλλον	ἀκμάζων ὁ λιμὸς ἡμέρᾳ ἑκάστῃ
[7, 17]	ἀπεπέμψαντο. Ὁ δὲ λιμὸς ἔτι	μᾶλλον	ἀκμάζων τε καὶ μηκυνόμενος ἐπὶ
[7, 31]	διὸ δὴ βασιλεὺς τῇ παιδὶ	μᾶλλον	ἀμύνειν ἠξίου. ὅπερ ἐν τοῖς
[7, 37]	καὶ τῇ ταλαιπωρίᾳ πολλῷ ἔτι	μᾶλλον	ἀντεῖχον. ἀλλὰ βασιλεὺς οὐκ οἶδα
[7, 20]	~Βέσσας τε τὸν σῖτον ἔτι	μᾶλλον	ἀπεμπολῶν ἐπλούτει, πρυτανευούσης αὐτῷ τὰς
[7, 1]	Οἱ δὲ ἄλλοι ἄρχοντες, ἴσοι	μᾶλλον	αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους ὄντες καὶ
[7, 8]	τε καὶ τὰ πιστὰ ἔτι	μᾶλλον	αὐτοῖς ἐπιρρώσας, θαρσεῖν μὲν ἤδη
[7, 26]	τοῦ ἐμφανοῦς διαμάχεσθαι, δέον τε	μᾶλλον	αὐτὸν ὄρθρου τοῖς πολεμίοις ἐς
[7, 32]	πλεῖστον ἀφῄρηται. καίτοι πολλῷ ἔτι	μᾶλλον	αὐτοὺς περιοφθήσεσθαι εἰκὸς αὐτίκα δὴ
[7, 16]	αὐτοὺς ἐπανήξωσιν. ὥστε προπηλακισθέντας ξυνοίσει	μᾶλλον	διαπεπρᾶχθαί τι ὧν ἕνεκα ἦλθον
[7, 29]	ἀλλ´ ὑπὸ τῷ πηλῷ ἔτι	μᾶλλον	ἐγίνετο. ἐπεὶ δὲ τοῦτο ἐς
[7, 8]	Γότθοις παράσχωσιν. ἐν πεδίῳ γὰρ	μᾶλλον	ἐκ τοῦ εὐθέος διακρίνεσθαι μάχῃ
[7, 25]	ἔργων τοῖς ἀμείνοσι δόξασιν εἶναι	μᾶλλον	ἕπεσθαι ἢ ἐκ τῶν λυμηναμένων
[7, 18]	ὁ Τουτίλας ἡσυχῆ μένων ἔτι	μᾶλλον	ἐφύλασσε τὰς ἐς Ῥώμην εἰσόδους,
[7, 8]	τῷ τὰ δίκαια πράσσειν ξυνοίσει	μᾶλλον	ἢ ἀπ´ ἐναντίας αὐτῇ ἰόντας
[7, 25]	ἐκεῖνο τὸ κράτος ἐβράβευσε, σέβειν	μᾶλλον	ἢ δυσκόλως πρὸς αὐτὴν ἔχειν
[7, 1]	ἐς Βυζάντιον μετάπεμπτος ἦλθεν, ἔτι	μᾶλλον	ἢ πρότερον αὐτοῦ ἡ ἀρετὴ
[7, 19]	τῶν χαρακωμάτων ἐπιβεβοηθηκότας βαρβάρους ἔτι	μᾶλλον	ἢ πρότερον ἔβαλλον. οἱ δὲ
[7, 32]	Ἀρταβάνην ἅτε ξυγγενῆ εἶδεν, ἔτι	μᾶλλον	ἠρέθιζέ τε καὶ λόγων ἐνέδραις
[7, 18]	ἐς τὰ ἀμφὶ Ῥώμην χωρία	μᾶλλον	ξυνοίσειν· πεζῇ γὰρ ἰοῦσι χρόνον
[7, 4]	ἔνδηλος γίνεται. οἶμαι τοίνυν ἡμῖν	μᾶλλον	ξυνοίσειν τοῦ ποταμοῦ τηρήσασι τὴν
[7, 21]	ξυμμαχεῖν εἴωθεν, ἀλλ´ οἷς ἂν	μᾶλλον	ὁ τοῦ δικαίου λόγος τιμῷτο.
[7, 33]	τῶν πάντων βαρβάρων, καὶ ταῦτα	μᾶλλον	ὄντα χρυσοῦ κύριον, ἐπεὶ οὐδὲ
[7, 6]	ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσιν ἔτι	μᾶλλον	παρεῖχον, ἔν τε ταῖς πόλεσιν
[7, 4]	ὁ δὲ Ἀρταβάζης ἐνέκειτο ἔτι	μᾶλλον	τὸ δόρυ ἐς τὰ τοῦ
[7, 19]	γενόμενος Βελισάριος, τήν τε Ἰσαάκου	μανίαν	ἔγνω καὶ τῆς οὐ δέον
[7, 24]	προμηθὴς γέγονε τότε ἀρχὴν μὲν	μανιώδης	δόξασα εἶναι τοῖς τε ὁρῶσι
[7, 14]	καὶ αὐτοῖς ἅπασι, τάς τε	μαντείας	ἐν ταύταις δὴ ταῖς θυσίαις
[7, 29]	λόγῳ οὐδενὶ τεκμηριοῦσθαι. ἐγὼ δὲ	μαντείας	τε καὶ τεράτων δηλώσεις ἄλλοις
[7, 3]	πεδία ἱππήλατά ἐστι, διήκοντα ἐς	Μάντουαν	πόλιν, ἥπερ διέχει πόλεως Βερώνης
[7, 6]	πεποιημένος τῶν Ἰταλίας πραιτωρίων ἔπαρχον	Μαξιμῖνον	ὡς τάχιστα κατεστήσατο, ἐφ´ ᾧ
[7, 6]	δὲ αὐτοῖς καὶ Οὖννοι ὀλίγοι.	Μαξιμῖνος	μὲν οὖν ἄρας ἐκ Βυζαντίου
[7, 7]	ἀκολάστου ἐξέτισεν. ~Ὕστερον δὲ καὶ	Μαξιμῖνος	πάσαις ταῖς ναυσὶ Σικελίᾳ προσέσχεν.
[7, 20]	ξὺν τῷ Βέσσᾳ φυγεῖν ἴσχυσαν.	Μάξιμος	δὲ καὶ Ὀλύβριος καὶ Ὀρέστης
[7, 32]	φέροντας ἀπροσδοκήτους ἐνταῦθα γενέσθαι, καὶ	Μάρκελλόν	τε καὶ Βελισάριον ξὺν βασιλεῖ
[7, 32]	ἀντιστατεῖν ἃ βούλοιτο ἐγχωροῦντες αὐτῷ·	Μάρκελλος	δὲ μόνος ὀρθοστομήσας διασώσασθαι τὸν
[7, 32]	εἴη. ἦν δὲ οὗτος ὁ	Μάρκελλος	ἐμβριθέστατός τε τὸ ἦθος καὶ
[7, 32]	Βελισάριος ἄγχιστά που ἤδη ἠγγέλλετο,	Μάρκελλος	μὲν ἐς βασιλέα τὸν πάντα
[7, 32]	ἀπ´ αὐτοῦ κλέος οὗτος ὁ	Μάρκελλος	περιεβάλετο ἐς πάντας ἀνθρώπους ἅτε
[7, 32]	ἀδεέστερον ᾗ βούλονται διοικήσονται. ταῦτα	Μάρκελλος	πρὸς Λεοντίου μαθὼν οὐδ´ ὣς
[7, 32]	παῖδα ἐκέλευε πράσσειν ὅπως ἡ	Μαρκέλλου	ἐπίταξις ἐπιτελὴς εἴη. ὁ δὲ
[7, 32]	ἔγκλημα ἦγον, ἕως ὁ Γερμανὸς	Μαρκέλλου	τε καὶ Λεοντίου τὴν μαρτυρίαν
[7, 32]	πάντα λόγον ἀνήνεγκε. καὶ ὃς	Μαρκέλλῳ	κοινολογησάμενος, ὃς τῶν ἐν Παλατίῳ
[7, 32]	διαλόγῳ ξυνέκειτο. ταῦτα ὁ Γερμανὸς	Μαρκέλλῳ	σημήνας ἠξίου τῶν τινά οἱ
[7, 3]	τις ἐν Βενέτοις ἀνὴρ λόγιμος,	Μαρκιανὸς	ὄνομα, ὅσπερ ἐν φρουρίῳ μὲν
[7, 3]	τοὺς πρὸς αὐτὸν πράξαντας ὁ	Μαρκιανὸς	παρὰ τοὺς τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 23]	στρατεύματι ἐπὶ τὸ Σπολίτιον ᾔει.	Μαρτινιανὸς	δὲ ἄγχιστά πη εἶναι τὸ
[7, 23]	φυγόντων, ἡνίκα ἡ πόλις ἡλίσκετο,	Μαρτινιανὸς	ὄνομα, Βυζάντιος γένος, Βελισαρίῳ προσελθὼν
[7, 23]	ᾧ φυλάξωσι τὰ ἐκείνῃ χωρία.	Μαρτινιανὸς	οὖν ἐπειδὴ εἰς Σπολίτιον ἦλθε,
[7, 1]	Ἴλδιγέρ τε καὶ Βαλεριανὸς καὶ	Μαρτῖνος	ξὺν Ἡρωδιανῷ εἵποντο μόνοι. βασιλεὺς
[7, 27]	δημιουργὸς αὐτίκα τοῦ μύθου καθίσταται,	μάρτυρας	δὲ τῶν οὐ γεγονότων τοὺς
[7, 32]	Μαρκέλλου τε καὶ Λεοντίου τὴν	μαρτυρίαν	παρασχόμενος ἐκλύειν τὴν ὑποψίαν ἔσχεν.
[7, 34]	καὶ χρόνου καὶ τῆς ἔξωθεν	μαρτυρίας	ἐδέησε, διελέγχειν ἐφιεμένοις τὸν τῶν
[7, 33]	ἀπ´ αὐτοῦ οἱ Γερμανῶν ἄρχοντες	Μασαλίαν	τε {καὶ} τὴν Φωκαέων ἀποικίαν
[7, 14]	τε καὶ ἀπημελημένην, ὥσπερ οἱ	Μασσαγέται,	καὶ αὐτοὶ ἔχουσι, καὶ ῥύπου
[7, 30]	τε αὐτοῖς τὸν δορυφόρον ἐπιστήσας,	Μασσαγέτην	γένος, διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ πολέμια,
[7, 17]	ἔτι καὶ τῶν ὀδόντων αὐτοῖς	μασσομένων	τὰς ἀκαλήφας, ἔθνησκόν τε ἐκ
[7, 39]	πρότερον ἡ γυνὴ Πασσάρα ὄνομα)	Ματασοῦνθαν	ἐν γαμετῆς ἐποιήσατο λόγῳ, τὴν
[7, 1]	ἀρχηγὸς θνήσκει. Θευδιμοῦνδος δὲ ὁ	Μαυρικίου	τοῦ Μούνδου υἱὸς, μειράκιον ὢν
[7, 1]	πλῆθος καὶ Γότθων τε καὶ	Μαυρουσίων	ἀεὶ εἵπετο. ἦν δὲ καὶ
[7, 18]	τε καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν καὶ	Μαυρουσίων	αὐτομόλων τινὰς ἔχοντα, ἐφ´ ᾧ
[7, 18]	ἐλθὼν, πλείστους μὲν τῶν τε	Μαυρουσίων	καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν ἔκτεινεν, ἰσχυρότατα
[7, 4]	παρεκελεύσατο „Αἱ μὲν ἄλλαι ξύμπασαι	μάχαι,	ὦ ἄνδρες ξυγγενεῖς, ὁμοίαν τινὰ
[7, 22]	ἀγαθοὶ γὰρ οἱ βάρβαροι οὗτοι	μάχεσθαι	ἐν δυσχωρίαις πάντων μάλιστα. ἅπερ
[7, 12]	ὀλίγοι λίαν ὄντες οὐδὲ αὐτοὶ	μάχεσθαι	ἤθελον, χρήματά τε πολλὰ φάσκοντες
[7, 17]	ὑμῖν ἀραμένους, εἶτα ἡσσηθέντας τῇ	μάχῃ,	ἀνδράποδα δορυάλωτα ὑμῶν αὐτῶν κατά
[7, 1]	ἄλλου ὁτουοῦν στρατιώτου ἐν τῇ	μάχῃ	ἀπολωλότος ἕτερον ἀντ´ αὐτοῦ πρὸς
[7, 37]	Ῥωμαῖοι δὲ καὶ Διογένης οὔτε	μάχῃ	διακρίνεσθαι βουλομένοις σφίσιν αὐτοῖς ἔφασκον
[7, 19]	τοὺς πολεμίους οὐδαμῆ εἶχεν, ὥστε	μάχῃ	ἐν τῷ πεδίῳ πρὸς αὐτοὺς
[7, 4]	στρατοπέδου γενέσθαι, καὶ ἐπειδὰν ἡ	μάχη	ἐν χερσὶ γένηται, κατὰ νώτου
[7, 19]	πρότερον οὔτε ἐν ταύτῃ τῇ	μάχῃ	ἐπιτελῆ ποιεῖν τὰ ἐπαγγελλόμενα ἔγνω.
[7, 1]	αὐτοῦ ἀπολέσας. ἐν ταύτῃ τῇ	μάχῃ	Ἔρουλοί τε πολλοὶ πίπτουσι καὶ
[7, 10]	καὶ παρὰ πολὺ ἡσσηθέντες τῇ	μάχῃ	ἐς τὸ τῆς θαλάσσης ὕδωρ
[7, 35]	παρὰ πολύ τε ἡσσηθέντες τῇ	μάχῃ	ἔφυγον ὅπη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε,
[7, 40]	ξυνέμιξαν. καὶ γίνεται μὲν καρτερὰ	μάχη,	ἡσσῶνται δὲ κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι.
[7, 26]	τῶν ἐναντίων πέρι ἀκούσαντας. καὶ	μάχη	μὲν ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἰσχυρὰ
[7, 40]	πολεμίων στρατῷ κατὰ κράτος τε	μάχῃ	νικήσας σχεδόν τι ἅπαντας ἔκτεινε,
[7, 24]	δυνάμει ἐκέλευε. γέγονε τοίνυν καρτερὰ	μάχη.	οἱ γὰρ βάρβαροι τὰ μὲν
[7, 16]	ἐπιόντων, ἀλλὰ κινδυνεύσουσι μὲν τῇ	μάχῃ	πρὸς ἀλλήλους ἑκάτεροι, ἆθλον δὲ
[7, 37]	ἢν μὲν σφίσι βουλομένοις ᾖ	μάχῃ	πρὸς αὐτοὺς διακρίνεσθαι, ἔργου ἔχεσθαι
[7, 8]	μᾶλλον ἐκ τοῦ εὐθέος διακρίνεσθαι	μάχῃ	πρὸς αὐτοὺς ἤθελεν ἢ τέχναις
[7, 40]	οὔτε τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπεξιέναι ἢ	μάχῃ	πρὸς αὐτοὺς οἷός τε ὢν
[7, 24]	ταλαιπωρίᾳ ἑκάτεροι εἴχοντο καὶ ἡ	μάχη	πρωῒ ἀρξαμένη ἐτελεύτα ἐς νύκτα.
[7, 14]	τετύχηκεν. ἐν ταύτῃ δὲ τῇ	μάχῃ	Σκλαβηνὸς ἀνὴρ τῶν τινα πολεμίων
[7, 39]	αὐτὸς ἐκ βασιλέως σταλεὶς καὶ	μάχῃ	τοὺς στασιώτας παρὰ δόξαν νικήσας
[7, 36]	εἶδε, κατέπαυσε μὲν αὐτίκα τὴν	μάχην,	Γότθους δὲ τοῖς πολεμίοις ἀντικαθεζομένους
[7, 14]	τῆς ἐνοικήσεως ἕκαστοι χῶρον. ἐς	μάχην	δὲ καθιστάμενοι πεζῇ μὲν ἐπὶ
[7, 4]	ὦ ἄνδρες ξυγγενεῖς, ὁμοίαν τινὰ	μάχην	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἐπαγγελλόμεναι
[7, 4]	τοῖς πολεμίοις ὁμόσε χωρεῖν τὴν	μάχην	ἐξεπιστάμενος τὴν νῦν οὐκ εὐδοκιμηκόσιν
[7, 24]	ἑκάτεροι δὲ οὕτω μετὰ τὴν	μάχην	ηὐλίσαντο. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Τουτίλας
[7, 1]	οὐκέτι ἀναστέλλειν οἷοί τε ὦσι.	μάχης	δὲ καρτερᾶς ἀμφὶ πόλιν Ταρβήσιον
[7, 1]	Ἐρούλων πολύν τινα ὅμιλον) διὰ	μάχης	ἐλθεῖν Ἰλδιβάδῳ ἐτόλμησε, δείσας, ὅπερ
[7, 34]	ἑκάτεροι ὤργων τοῖς πολεμίοις διὰ	μάχης	ἰέναι, χρόνος τε τῇ ξυμβολῇ
[7, 12]	ὅπλων ἐν χερσὶν ἔχοντας καὶ	μάχης	ὄντας παντάπασιν ἀμελετήτους. ὁρῶμεν δὲ
[7, 34]	τοῦ ἄρχοντος ἀδελφῷ ἐξαπιναίως ἐπιτυγχάνουσι.	μάχης	τε καρτερᾶς γενομένης νικῶσι Ῥωμαῖοι,
[7, 14]	στρατῷ, Σκλαβηνοὶ δὲ πανδημεὶ ὑπηντίαζον.	μάχης	τε καρτερᾶς γενομένης Ῥωμαίων τε
[7, 23]	ἐνεδρῶν ἀναστάντες ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν.	μάχης	τε καρτερᾶς γενομένης, τῇ σφετέρᾳ
[7, 18]	ἑκατέραν ὄχθην τεκτηνάμενος φυλακτήριον κατεστήσατο	μαχίμων	ἀνδρῶν, ὡς μηκέτι ἀκάτοις τισὶν,
[7, 36]	χωρίων οὐδαμῆ σφίσιν ἐλέλειπτο, ἀνδρῶν	μαχίμων	ἐνέδραις τισὶ προλοχίζειν ἔγνω τὴν
[7, 15]	εἶχεν, ἐνέδραις ἔγνω προλοχίζειν ἀνδρῶν	μαχίμων.	οὗ δὴ τῇ ὑστεραίᾳ Βαλεντῖνός
[7, 24]	μὲν ἀποβεβληκότες τῶν ἐν σφίσι	μαχίμων,	πλείστους δὲ τραυματίας ἐς τὸ
[7, 19]	ὃς αὐτῶν ἦρχε, Γότθων ἁπάντων	μαχιμώτατος	ὤν. θαρσήσαντες δὲ ἤδη Ῥωμαῖοι
[7, 37]	Βῆρος ξὺν ἀνδράσιν, οὓς ἀγείρας	μαχιμωτάτους	ἀμφ´ αὑτὸν ἔτυχε, Γότθοις τοῖς
[7, 15]	τῶν ἐν Ῥώμῃ στρατιωτῶν τοὺς	μαχιμωτάτους	ἀπολεξάμενον, ἡνίκα αἴσθηται τῆς ἐπιδρομῆς,
[7, 24]	δὲ τῶν μὲν στρατιωτῶν τοὺς	μαχιμωτάτους	ἀπολεξάμενος ἐς τὴν χώραν τῶν
[7, 5]	οἷς δὴ ἄρχοντας Γότθων τοὺς	μαχιμωτάτους	ἐπέστησε, Βλέδαν καὶ Ῥουδέριχον καὶ
[7, 39]	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου πολλὴν ἀνδρῶν	μαχιμωτάτων	ἀγεῖραι δι´ ὀλίγου εὐπετῶς ἴσχυσε.
[7, 19]	τούτοις ἐνθέμενος στρατιωτῶν αὐτοὺς τῶν	μαχιμωτάτων	ἐπλήρου. στρατιώτας δὲ ἄλλους πεζούς
[7, 21]	πρώην μὲν ἐς μυριάδας εἴκοσι	μαχιμωτάτων	ξυνιόντες στρατιωτῶν πλούτῳ τε ὑπερφυεῖ
[7, 25]	ὁρᾶν πάρεστι. γνῶμαι γὰρ ἀλλήλαις	μαχόμεναι	διὰ τῶν ἔργων ἐλέγχονται. οὐκοῦν
[7, 14]	καὶ αὐτὸς Ἄντης τὸ γένος,	μαχόμενος	δὲ ξὺν τοῖς ὁμογενέσι πρὸς
[7, 3]	ὀπίσω κατὰ τάχος ἀπήλαυνον, καίπερ	μαχομένους	ἐντὸς τοῦ περιβόλου τοὺς ἑτέρους
[7, 4]	πολὺ πλῆθος εἶναι τῶν σφίσι	μαχομένων	οἰόμενοι ἔς τε ὀρρωδίαν ἔπεσον
[7, 9]	ταῦτα ἐς αὐτοὺς φέρεσθαι μήτε	με	ἅτε βαρβάρων ἄρχοντα κομπωδεστέρους ποιεῖσθαι
[7, 4]	τὴν τῶν ἀνδρῶν τόλμαν. καί	με	νομιζέτω μηδεὶς ξὺν ὀλίγοις τισὶν
[7, 20]	ὦ Πελάγιε, ἱκετεύσων ἐλήλυθας. „Ὅτε	„με“	ὁ Πελάγιος ἀπεκρίνατο „δοῦλον σὸν
[7, 11]	περὶ ἐλάσσονος τούτων ποιούμενος ἀποστεῖλαί	με	τανῦν εἰς ὑμᾶς ἔγνωκεν, ὅπως
[7, 20]	τε καὶ ἐνδιαθρυπτόμενος ἔφη „Νῦν	με,	ὦ Πελάγιε, ἱκετεύσων ἐλήλυθας. „Ὅτε
[7, 15]	δρᾶν τοὺς βαρβάρους ἑκάτεροι δυνήσονται	μέγα.	Βέσσᾳ δὲ ταῦτα οὐδαμῆ ἤρεσκε,
[7, 40]	Σαρδικῇ εἶναι ἐς δέος ἦλθον.	μέγα	γὰρ ὄνομα ἐς τούτους δὴ
[7, 6]	τῶν βαρβάρων ἡσσημένοι τε καὶ	μέγα	δέος ἔτι ἀπ´ αὐτῶν ἔχοντες,
[7, 39]	ἐς ὅ μοι ἔναγχος δεδιήγηται,	μέγα	δὴ ἐνθένδε περιβαλέσθαι κλέος ἐβούλετο
[7, 25]	μὲν γὰρ ἄνθρωποι οὐδέν τι	μέγα	διαφέρειν ἀλλήλων δοκοῦσιν, ἡ δὲ
[7, 1]	δείσας, ὅπερ ἐγένετο, μὴ ἐπὶ	μέγα	δυνάμεως χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ αὐτὸν
[7, 34]	ἂν ἔχοιεν οὐ μικρὸν ἢ	μέγα	εἰπεῖν. ἕως μὲν οὖν οὐκ
[7, 40]	τι ἅπαντας ἔκτεινε, κλέος τε	μέγα	ἐκ τοῦ ἔργου τούτου ὁ
[7, 32]	τε τὸν βασιλέως θυμὸν ἐπὶ	μέγα	ἐξῇρον, ἀλλοτρίας αὐτῷ χαριεῖσθαι συμφορὰς
[7, 22]	ταῦτα ἐπήρεια εἰκότως ἂν ἀδίκημα	μέγα	ἐς τοὺς ἀνθρώπους τοῦ παντὸς
[7, 17]	ἀκμάζων τε καὶ μηκυνόμενος ἐπὶ	μέγα	κακοῦ ᾔρετο, βρώσεις ὑποβάλλων ἐκτόπους
[7, 35]	ἐν τούτῳ τῷ ἐδάφει ἐργάσασθαι	μέγα.	ὅπερ ἐπεὶ οἱ θεράποντες εἶδον,
[7, 23]	δράσαντάς τι ἐς τοὺς βαρβάρους	μέγα	οὕτω δὴ ἐπανήκειν ἐς τὸ
[7, 18]	τοῖς ἄνω χρόνοις Ἀννίβαλος τὸ	μέγα	πάθος ξυμβῆναι Ῥωμαίοις. Ἐνταῦθα Τουλλιανός
[7, 8]	κεκρατηκέναι ξυμβαίη, καὶ κακόν τι	μέγα	πρὸς αὐτοῦ λάβωσιν. ὧνπερ ἐπεὶ
[7, 32]	τὴν βασιλέως ὀργὴν οὕτω κατέπαυσε.	μέγα	τε ἀπ´ αὐτοῦ κλέος οὗτος
[7, 6]	ξὺν πολλῇ φιλοφροσύνῃ ἐλευθέρας ἀφῆκε,	μέγα	τε ἀπ´ αὐτοῦ ὄνομα ἐπί
[7, 36]	σάλπιγξι. Ῥωμαῖοι δὲ καταπλαγέντες ἐς	μέγα	τε δέος καὶ θόρυβον καταστάντες
[7, 26]	διασώσασθαι, αὐτῷ δὲ κλέος περιβαλέσθαι	μέγα	τε καὶ ὑπερφυὲς ἐς ἀνθρώπους
[7, 20]	οὔτε παρθένῳ ἢ χήρᾳ οὔσῃ,	μέγα	τε κλέος ἐπὶ σωφροσύνῃ ἐκ
[7, 28]	τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν ἅπασι θνήσκει.	μέγα	τε πάθος τοῦτο Ῥωμαίοις ξυνέβη,
[7, 40]	ἔκτειναν, Ῥωμαίων δὲ τῶν αἰχμαλώτων	μέγα	τι διεσώσαντο χρῆμα, τό τε
[7, 21]	πολιτείαν διοικησάμενοι, πλούτου τε περιβεβλημένοι	μέγα	τι χρῆμα, εἶτα ἐς Γότθους
[7, 24]	οἰκοδομίας σώζοιτο πρόσωπον, σκολόπων τε	μέγα	τι χρῆμα ἔξωθεν ἵστη. ἐτύγχανε
[7, 35]	ἔτυχε πίθων οἱ θεράποντες ἐμπλησάμενοι	μέγα	τι χρῆμα, καὶ αὐτῶν τὰ
[7, 27]	λέγουσιν, ἦν, ἀλλ´ ὅτι σκυλάκων	μέγα	τι χρῆμα, οὕσπερ κυνίσκους τανῦν
[7, 40]	μὲν ἐπαγόμενοι καὶ ζῴων ἄλλων	μέγα	τι χρῆμα, σῖτον δὲ καὶ
[7, 1]	τε καὶ ἐς θάμβος τι	μέγα	τοὺς παρόντας ἤνεγκεν ἅπαντας. αὕτη
[7, 14]	κλέος ἴσχυσε περιβαλέσθαι ἀπ´ αὐτοῦ	μέγα.	ὑπὸ δὲ τὸν χρόνον τοῦτον
[7, 1]	καθίστασθαι ἤθελεν, ἀλλ´ ἐθελοκακοῦντες ἐπὶ	μέγα	χωρεῖν ἐποίουν ἀεὶ τοῖς πολεμίοις
[7, 6]	τῆς ἀπωλείας τοῖς πολιορκουμένοις ἐπὶ	μέγα	χωρούσης γνώμῃ Κόνωνος ἐς λέμβον
[7, 6]	κομιζομένῃ τὰς συνειθισμένας συντάξεις χρήματα	μεγάλα	βασιλεὺς ὤφειλε. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 1]	πλούσιος, ἀλλὰ καὶ βασιλεῖ χρήματα	μεγάλα,	εἴπερ τις ἄλλος, ἐπράξατο, τοὺς
[7, 16]	βασιλεῖ γέγονε, χρήματα δὲ περιβεβλημένος	μεγάλα	ἐς Ῥώμην ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἐτύγχανεν
[7, 6]	εἷλε, χρήματά τε ἐνθένδε περιβαλέσθαι	μεγάλα	ἴσχυσε. καὶ γυναῖκας τῶν ἐκ
[7, 40]	δὲ τοῖς δεομένοις ἅπασι δεδανεικὼς	μεγάλα	καὶ τόκον οὐδ´ ὅσον λόγῳ
[7, 40]	μετενεγκόντες καὶ πάντα τὰ χρήματα,	μεγάλα	κομιδῆ ὄντα, ἐν τοῖς πλοίοις
[7, 12]	τε πολλὴν σφίσι καὶ χρήματα	μεγάλα	πέμψαι, καὶ μέντοι καὶ ὅπλα
[7, 25]	φανείη τοὺς πολλά τε καὶ	μεγάλα	περιβεβλημένους εὐτυχήματα οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν
[7, 35]	ἐς ταύτην δὴ τὴν οἰκίαν	μεγάλα	προὔλεγον ἀγαθὰ ἔσεσθαι. Ταῦτα μὲν
[7, 13]	τῇ πορείᾳ ξυνέβη τις τύχη	μεγάλα	Ῥωμαίους ἀγαθὰ ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου
[7, 23]	λόγῳ παρὰ τοὺς πολεμίους ἠξίου,	μεγάλα	Ῥωμαίους ἐπαγγελλόμενος ἀγαθὰ δράσειν· δόξαν
[7, 14]	δυνάμει τῇ πάσῃ, χρήματα δὲ	μεγάλα	σφίσι προΐεσθαι, ἐφ´ ᾧ οἱ
[7, 14]	δὲ εἶναι τὴν πρᾶξιν ἠξίουν,	μεγάλα	σφίσιν οἰόμενοι ἀγαθὰ ἔσεσθαι, κυρίοις
[7, 39]	Ἀταλαρίχου ἀρχῆς. ἔπειτα δὲ χρήματα	μεγάλα	τὰ μὲν ἐκ βασιλέως, τὰ
[7, 37]	ἦλθε, Γότθοι μὲν ἐν φροντίδι	μεγάλῃ	ἐγένοντο. δεξιὰ γάρ τις ἡ
[7, 27]	ἔφη „τὸ ἕτερον· ἢ δυνάμει	μεγάλῃ	χρῆται, ἢ ἀνοίᾳ πολλῇ ἔχεται.
[7, 2]	ἐν τούτοις δὴ τοῖς βαρβάροις	μεγάλην.	οἱ δὲ Ῥογοὶ οὗτοι ἔθνος
[7, 33]	ἄλλοις χωρίοις πολλοῖς καὶ χρήμασι	μεγάλοις	ἄγαν. διά τοι τοῦτο ἐξ
[7, 12]	ἀπειθήσῃ, χρήμασι δὲ αὐτὸν δωρήσασθαι	μεγάλοις	ἐπαγγελλόμενος, ἤν γε ταῦτα ἐπιτελοίη.
[7, 1]	γὰρ ἐν ξυμβολῇ ἠτυχηκότων χρήμασι	μεγάλοις	παρεμυθεῖτο τὰ πρότερα τραύματα καὶ
[7, 11]	εἰρήνης καὶ τὰ ἐκ τοῦ	μεγάλου	βασιλέως ἀγαθὰ γένοιτο· ὡς ἔγωγε
[7, 36]	τε βαρβάρων ἅτε πλήθους τε	μεγάλου	καὶ στενοχωρίας ἐν αὐτοῖς οὔσης
[7, 9]	ὧν τῆς τε φιλοφροσύνης καὶ	μεγαλοψυχίας	ἀπώνασθε· ὧν δὴ αὐτοῖς ἕνεκα
[7, 35]	οἱ θεράποντες εἶδον, ἐν θάμβει	μεγάλῳ	γενόμενοι πολλοὺς μὲν ἐνθένδε ἀμφορέας
[7, 29]	ᾠκημένοι καταχωσθήσεσθαι ὑποτοπήσαντες ἐν δέει	μεγάλῳ	ἐγένοντο, οὐδὲν μέντοι ἐνθένδε φλαῦρον
[7, 6]	μέγεθος αὖθις ἐληλακότες ἐν πένθει	μεγάλῳ	ἐγίνοντο. οἱ δὲ στρατιῶται ἀπειθεστέρους
[7, 40]	ᾤκηνται, Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες στρατῷ	μεγάλῳ	ἐσέβαλον ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν.
[7, 26]	ταῦτα ἀκούσας ἐν πένθει ἐποιεῖτο	μεγάλῳ	καὶ τίσασθαι Ἰωάννην τοῦ ἔργου
[7, 28]	δὲ ταῦτα ἀκούσας ἔν τε	μεγάλῳ	πένθει ἐγίνετο καὶ ἐς τὰς
[7, 1]	πολέμου ξυμβολαῖς ἔβλεπον, ἐν θαύματι	μεγάλῳ	ποιούμενοι ἀνεφθέγγοντο ὡς οἰκία μία
[7, 29]	Νείλου ἐπὶ τῆς χώρας διατριβὴ	μεγάλων	αἰτία ἔν γε τῷ παρόντι
[7, 7]	πόλιν ὅτι τάχιστα Γότθοις ἐνδιδόντας	μεγάλων	ἀπηλλάχθαι κακῶν. ἀδύνατον γὰρ βασιλέα
[7, 19]	τοῖς ἐκ βουλῆς ἀποδιδόμενος χρημάτων	μεγάλων	διαλύεσθαι τὴν πολιορκίαν ἥκιστα ἤθελε.
[7, 20]	κυρίους τε αὐτοὺς καταστήσεσθαι χρημάτων	μεγάλων,	δύο τῶν ἑπομένων ξὺν αὐτοῖς
[7, 14]	οὐκ εἰς μακρὰν καταστήσεσθαι χρημάτων	μεγάλων.	εἶναι γὰρ ἐν τῷ Σκλαβηνῶν
[7, 2]	ἐμφανοῦς οἱ πλεῖστοι ἐκάκιζον ἅτε	μεγάλων	ἔργων ἐμπόδιον γεγονότα σφίσιν, ὅτι
[7, 17]	Ῥωμαίων τοῖς εὖ πράσσουσι χρημάτων	μεγάλων·	μεδίμνου μὲν γὰρ τιμὴ ἑπτὰ
[7, 37]	παρασκευῇ ἐποιεῖτο, καὶ στόλον νεῶν	μεγάλων	τε καὶ πολλῶν ἄγαν, ἅσπερ
[7, 36]	τὰ πρότερα Γότθοις, κεκομψευμένους ἐπὶ	μεγάλων	τινῶν χρημάτων ὄγκῳ) Τουτίλᾳ λαθραιότατα
[7, 6]	γε τῆς τῶν πολεμίων ἐννοίας.	μέγαν	γὰρ σφίσιν ἐπιέναι στρατὸν ᾤοντο,
[7, 5]	ἀπολιπεῖν ἔγνωσαν, ἐς λόφον δὲ	μέγαν	τινὰ, ὃς ταύτῃ ἀνέχει, ξὺν
[7, 31]	λαμπρός τε τοῖς ἔργοις καὶ	μέγας	ἐγεγόνει ταῖς τύχαις, οὐκ ἐνεγκοῦσα
[7, 1]	τὸ σῶμα καλός τε καὶ	μέγας	καὶ εὐπρόσωπος πάντων μάλιστα. οὕτω
[7, 4]	ἐγένοντο, Γότθος ἀνὴρ, Οὐάλαρις ὄνομα,	μέγας	τε τὸ σῶμα καὶ τὸ
[7, 6]	προσηκόντων ἐκπεπτωκότες καὶ ἐς κινδύνου	μέγεθος	αὖθις ἐληλακότες ἐν πένθει μεγάλῳ
[7, 34]	τὸ πλῆθος καὶ τοιαῦτα τὸ	μέγεθος	ἐς τὴν ὑμετέραν παρανενομηκότες ἀρχὴν
[7, 1]	ὅμιλον κάλλους τε σώματος καὶ	μεγέθους	πέρι ἐθαύμασε. τὸν δὲ Θευδερίχου
[7, 22]	χρόνου βραχέος δυνάμει ἐς τόσον	μεγέθους	τε καὶ κάλλους ἀφῖκται, ἀλλὰ
[7, 21]	ὑμῖν δὲ αὐτὰ ἐνδεξαμένοις τὰ	μέγιστα	τῶν ἀγαθῶν ξυνηνέχθη γενέσθαι. μὴ
[7, 22]	ὅσαι ὑφ´ ἡλίῳ τυγχάνουσιν οὖσαι,	μεγίστη	τε καὶ ἀξιολογωτάτη ὡμολόγηται εἶναι.
[7, 7]	ὑμᾶς ἁπάντων εὔνοιάν τε τὴν	μεγίστην	ἐς Γότθων τὸ ἔθνος ἐπιδεδεῖχθαι
[7, 23]	καὶ ἐπεὶ τὴν πόλιν εἶδε	μεγίστην	τε ὑπερφυῶς καὶ παντάπασιν ἀτείχιστον
[7, 34]	παρανενομηκότες ἀρχὴν νῦν καὶ τὴν	μεγίστην	τῶν ὕβρεων ὑμῖν κομιοῦντες ἐφ´
[7, 14]	δὲ χρημάτων κρείσσων ὥστε ἀντὶ	μεγίστου	κτήματος ἐν τῇ οὐσίᾳ τῇ
[7, 17]	τεταρτημόριον κατατιθέντες πιτύρων τε τὸ	μέδιμνον	ἐμπλησάμενοι ἤσθιον, τῆς ἀνάγκης αὐτοῖς
[7, 17]	τοῖς εὖ πράσσουσι χρημάτων μεγάλων·	μεδίμνου	μὲν γὰρ τιμὴ ἑπτὰ ἐγεγόνει
[7, 16]	μάλιστα πάντων ὑμῖν ξυνοίσει. οὐδὲ	μεθ´	ἑτέρων γὰρ τὸ λοιπὸν καθειργμένοι
[7, 16]	ἔχθος ἐξενεγκεῖν ἔγνως. ἀλλ´ ἔγωγε	μεθεὶς	τὴν πρὸς σὲ δέησιν τὴν
[7, 4]	ἔναγχος ἐν μέσῃ Βερώνῃ γενόμενοι	μεθέντες	τε οὐδενὶ λόγῳ, καίπερ διώκοντος
[7, 17]	βασιλέως ἄρχοντες λαμβάνοντες χρήματα ἕτερα	μεθῆκαν	Ῥωμαίους ὅσοις ἐνθένδε βουλομένοις ἦν
[7, 37]	δὲ αὐτῆς καθελὼν τοῖς πολεμίοις	μεθῆκεν	αὖθις. διὸ δὴ τὰ ἐπιτήδεια
[7, 27]	οὗτος ἀνὴρ οὐ κατεσπουδασμένος, ἀλλὰ	μέθης	νόσῳ ἀνειμένος ἐκ τοῦ ἐπὶ
[7, 22]	γνώμῃ, τοὺς σφετέρους ἀγροίκους ἐκέλευον	μεθίεσθαι	μὲν τῶν πρασσομένων, τοὺς δὲ
[7, 1]	δὲ οὔτε ἐπῆρτο οὔτε ἐτρύφα·	μεθύοντα	γοῦν Βελισάριον οὐδείς ποτε εἶδεν.
[7, 38]	συμμορίας, ὥσπερ τῷ τῶν αἱμάτων	μεθύοντες	πλήθει, ζωγρεῖν τὸ ἐνθένδε ἠξίουν
[7, 16]	ἔν γε Ἰταλιώταις ἅπασι δόκιμος,	μεῖζον,	ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ
[7, 30]	Βυζάντιον στέλλεται, τῆς βασιλίδος δεησομένη	μείζονι	παρασκευῇ τὸν πόλεμον ἐξαρτύεσθαι. ἡ
[7, 34]	Ἰλλυριῶν ληΐσωνται χώραν. αὐτοῦ γοῦν	μείναντες	ἐς βασιλέα τὰ παρόντα σφίσιν
[7, 36]	Ἴσαυροι ἐπὶ τῇ αὐτῶν φυλακῇ	μείναντες	τάς τε πύλας κατ´ ἐξουσίαν
[7, 30]	ᾧ μέντοι ἀπαθεῖς κακῶν ἅπαντες	μείνωσιν.	ἦσαν δὲ Ἰταλῶν μὲν ἐν
[7, 12]	ἐφ´ ᾧ τριάκοντα ἡμέρας ἡσυχῆ	μείνωσιν.	ὧν ἢν μὴ ἐπικουρία τις
[7, 1]	ὁ Μαυρικίου τοῦ Μούνδου υἱὸς,	μειράκιον	ὢν ἔτι, ἐς κίνδυνον μὲν
[7, 14]	εἰσιν οὔτε πη ἐς τὸ	μέλαν	αὐτοῖς παντελῶς τέτραπται, ἀλλ´ ὑπέρυθροί
[7, 11]	δὴ τοσοῦτον τὰ ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν	μέλει,	ὥστε τὴν Περσῶν ἐπικράτησιν περὶ
[7, 18]	παρεχομένοις· αὐτῷ γὰρ τὰ ἄλλα	μελήσειν.	δείσας τε διὰ ταῦτα Ἰωάννης
[7, 40]	φερομένη καὶ τῷ κλύδωνι ἐπισπομένη	Μελίτῃ	προσέσχε τῇ νήσῳ. οὕτω μὲν
[7, 18]	ποτὲ Ῥωμαίοις τε καὶ αὐτῷ	μέλλει,	Γότθοις ὁ ἄνθρωπος ὡς ἥκιστα
[7, 16]	σοὶ ὅπλα ἀντάραντας φιλανθρωπίαν ἐνδείκνυσθαι	μέλλεις,	ὃς ἐς Σικελιώτας τοὺς οὐδαμῆ
[7, 39]	στρατιὰν, καὶ αὐτοὶ οὐδέν τι	μελλήσαντες	ξὺν ἐκείνοις τετάξονται πάντως. οἷς
[7, 30]	Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις οὐδὲν	μελλήσαντες	προσχωρήσουσι. βασιλεύς τε αὐτοῖς τὴν
[7, 35]	ὅπῃ βούλοιτο διασώσασθαι. καὶ ὃς	μελλήσει	οὐδεμιᾷ ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ
[7, 30]	ναυσὶν ἔπεμψε καὶ Βαλεριανὸν οὐδεμιᾷ	μελλήσει	παρὰ Βελισάριον ἐκέλευεν ἰέναι. καὶ
[7, 32]	ἐγένετο, μή τινα ἐκ τῆς	μελλήσεως	ὑποψίαν λάβῃ. Ἡμέραις δὲ πολλαῖς
[7, 1]	λογισμῷ εὐτολμότατος, ὀξύς τε καὶ	μελλητὴς	ἐν τῇ ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[7, 6]	ἀπ´ αὐτοῦ δειλός τε καὶ	μελλητὴς	ἐς τὰ μάλιστα. μετὰ δὲ
[7, 1]	δὴ ἐς τοὺς πολεμίους αὐτομολεῖν	μέλλοι,	ὀλίγῳ δὲ ὕστερον δόλῳ ἔκτεινε
[7, 36]	στρατοῦ, ὄρθρου τε ὄντος καὶ	μέλλοντός	τι ὑποφαίνειν ἡμέρας, τούτοις δὴ
[7, 31]	ἐς μακρὰν τῷ τυράννῳ Γονθάριδι	μέλλουσαν	οὔτι ἑκουσίαν ἐς εὐνὴν ξυνελθεῖν.
[7, 15]	τῷ χαρακώματι ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	μέλλουσι·	δεήσει οὖν καὶ αὐτὸν τῶν
[7, 21]	τῇ πόλει γενέσθαι ξυνέβη, ἐπεὶ	μεμαθηκέναι	σε ἅπαντα οἶμαι, σιωπᾶν ἔγνωκα.
[7, 32]	δὲ περιέργως ἀκριβολογούμενον σχολαιότερον αὐτὰ	μεμηνυκέναι.	καὶ τὴν βασιλέως ὀργὴν οὕτω
[7, 32]	εὐθὺς οἱ ἀμφὶ Ἀρταβάνην αὐτὸ	μεμηνύσθαι,	καὶ ἤν που Ἀρσάκης διαφυγὼν
[7, 18]	οἱ πολλοὶ διεφθάρησαν, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς	μεμνημένοι,	ὀλίγοι δέ τινες διαφυγόντες παρὰ
[7, 18]	τοῦ αἰφνιδίου, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς αὐτοὺς	μεμνημένους,	καὶ αὐτίκα ἐς φυγὴν ἔτρεψε.
[7, 9]	που, εἴ τι τῶν Ἀλεξάνδρου	μέμνησθε	λογισμῶν. ἐῶ γὰρ λέγειν τούς
[7, 36]	περιπεπτωκότες διαφθαρεῖεν, ἅμα δὲ καὶ	μεμφόμενοι,	ὅτι δὴ σφίσι χρόνου τὰς
[7, 17]	τινα ἡμῖν τὸ ἔγκλημα τοῦτο	μέμψιν	ἐπήνεγκεν. ἡ γὰρ τῆς ἀνάγκης
[7, 7]	ἔλεξε τοιάδε „Οὐδεμίαν αἰτίαν ἢ	μέμψιν	ἐς ὑμᾶς ἔχοντες, ἄνδρες Νεαπολῖται,
[7, 16]	ἕνεκα ἦλθες τὴν ὑπὲρ αὐτῶν	μέμψιν	ἡμῖν ἀναθήσεις. τῷ γὰρ μὴ
[7, 1]	οὐδενὶ διαπεπρᾶχθαι ξυνέπεσε, καὶ βασιλεῖς	μὲν	ἀγαγὼν αἰχμαλώτους ἐς Βυζάντιον δύο,
[7, 40]	γεγονὼς Ἰωάννην ἐκέλευε, τὸν Βιταλιανοῦ	μὲν	ἀδελφιδοῦν, Γερμανοῦ δὲ γαμβρὸν, ξὺν
[7, 9]	δὲ ἡ γραφὴ τάδε „Ὅσοι	μὲν	ἀδικοῦσι τοὺς πέλας ἢ προλαβούσης
[7, 17]	κόρον ἰέναι παντάπασιν εἶχον, ἐξίτηλοι	μὲν	αἱ σάρκες ἐκ τοῦ ἐπὶ
[7, 26]	ἐπεὶ οἱ ἄλλοι εἶδον τοὺς	μὲν	αἵματι περιρρεομένους, τοὺς δὲ καὶ
[7, 38]	Σκλαβηνοὶ τρεψάμενοι οὐδενὶ πόνῳ πλείστους	μὲν	αἰσχρότατα φεύγοντας ἔκτειναν, Ἄσβαδον δὲ
[7, 8]	κατ´ ἐξουσίαν ἐκέλευε. καὶ οἱ	μὲν	αἰσχύνην σφίσι φέρειν οἰόμενοι τὴν
[7, 1]	τὰ ὤνια πάντα. καὶ ἡνίκα	μὲν	ἀκμάζοι τὰ λήϊα, ἐς τὸ
[7, 4]	Τουτίλας ἅπαντας τοιαῦτα παρεκελεύσατο „Αἱ	μὲν	ἄλλαι ξύμπασαι μάχαι, ὦ ἄνδρες
[7, 24]	οὐδενὶ κόσμῳ, Ῥωμαῖοι δὲ τὸ	μὲν	ἄλλο τοῦ νεκροῦ σῶμα ἐσκύλευσαν,
[7, 24]	τραυματιῶν ἐπιμελούμενοι, Ῥωμαίων δὲ οἱ	μὲν	ἄλλοι ἐν τῷ περιβόλῳ φυλακὴν
[7, 25]	ἐς τὰ προσπίπτοντα φαίνεται, αὐτὸς	μὲν	ἀμαθίας, ὡς τὸ εἰκὸς, ἀποίσεται
[7, 40]	ὅση δύναμις ἀποκρούσασθαι. καὶ Γερμανὸς	μὲν	ἀμφὶ ταῦτα διατριβὴν εἶχε. Σκλαβηνοὶ
[7, 34]	ἄλλοις ἅπασιν ἐννοῶν, ὡς ἡμῖν	μὲν	ἀμφὶ τῷ θεῷ ὁμογνωμονοῦσι τὸ
[7, 22]	οἵπερ ἐπειδὴ ἀλλήλοις ξυνέμιξαν, ὠθισμὸς	μὲν	ἀμφοτέρων πολὺς ἐγεγόνει, Ἄνται δὲ
[7, 26]	ἁπάσας. Ῥώμης γὰρ ἁλισκομένης πολλοὶ	μὲν	ἄνδρες φεύγουσι τοῖς στρατιώταις ἐπισπόμενοι
[7, 18]	λυμανεῖσθαι τοῖς πράγμασι. καὶ πλέουσι	μὲν	ἀνέμου τε σφίσιν ἐπιφόρου ἐπιπεσόντος
[7, 20]	Βέσσαν εὐθὺς ἄγουσι. καὶ ὁ	μὲν	ἀνεπυνθάνετο τούτων δὴ τῶν βαρβάρων
[7, 29]	τὴν γῆν ἔτυχε. καὶ οἱ	μὲν	ἄνθρωποι τῷ παραλόγῳ τῆς ξυμφορᾶς
[7, 35]	ἐξῃτεῖτο Γηπαίδων, οἱ δὲ τὸν	μὲν	ἄνθρωπον ἐκδοῦναι οὐδαμῆ ἔγνωσαν, ἐκέλευον
[7, 8]	πράσσειν δοκοίη. καὶ ὃς τὸν	μὲν	ἄνθρωπον οὐκ ἐς μακρὰν διεχρήσατο,
[7, 14]	ἐν καλύβαις οἰκτραῖς διεσκηνημένοι πολλῷ	μὲν	ἀπ´ ἀλλήλων, ἀμείβοντες δὲ ὡς
[7, 40]	Ῥωμαίοις αὐτίκα Τουτίλαν ἀναπείσειν Σικελίας	μὲν	ἀπανίστασθαι, παντὶ δὲ τῷ Γότθων
[7, 22]	τὸν Ἰωάννην ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. οὕτω	μὲν	ἅπαντα τὰ ἐντὸς κόλπου τοῦ
[7, 18]	ἀφίκετο καὶ Βελισαρίῳ ξυνέμιξεν, Ἰωάννης	μὲν	ἅπαντας διαπορθμευσαμένους ἠξίου τὸν κόλπον
[7, 20]	τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων οἱ	μὲν	ἀπιόντες ἤδη πρότερον ἐς ἑτέρας
[7, 24]	ἀποκρουσθέντες οἱ βάρβαροι ἀνεχώρησαν, πολλοὺς	μὲν	ἀποβεβληκότες τῶν ἐν σφίσι μαχίμων,
[7, 34]	κατεσπουδασμένοις ὑμῖν. καὶ μὴν εἰ	μὲν	ἀποδωσείοντες ἥκουσιν ὧνπερ ἐπεβάτευσαν, οὐδὲν
[7, 34]	δὲ πολλὰ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς αὐτοὺς	μὲν	ἀποπέμψασθαι ἀπράκτους ἔγνω, ὁμαιχμίαν δὲ
[7, 33]	σφετέραν αὐτῶν εἰκόνα. καίτοι νόμισμα	μὲν	ἀργυροῦν ὁ Περσῶν βασιλεὺς ᾗ
[7, 32]	ποτε ποιητέα εἶναι. Καὶ ὁ	μὲν	Ἀρσάκης τὰ ξυμπεσόντα τῷ Ἀρταβάνῃ
[7, 40]	Μελίτῃ προσέσχε τῇ νήσῳ. οὕτω	μὲν	Ἀρταβάνην διασεσῶσθαι ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου
[7, 31]	τε ἄμφω ταῦτα ἤρεσκε, Πρεϊέκταν	μὲν	Ἀρταβάνης βασιλεῖ ἔπεμψεν, αὐτὸς δὲ,
[7, 21]	ἐφεξῆς ἅπαντα, ὅτι δὴ τὰς	μὲν	ἀρχὰς ἀφῄρηντο σχεδόν τι ἁπάσας,
[7, 1]	νεώτερα πράγματα ἤρεσκε. καὶ τῆς	μὲν	ἀρχῆς ὡς μάλιστα ἐπεμελεῖτο, ἀνασώσασθαι
[7, 9]	οὐδ´ ὁτιοῦν ὑπελίποντο, ἀλλ´ οἱ	μὲν	ἄρχοντες ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν ἔχοντες
[7, 19]	ὑπῆγε τὸ στράτευμα, ὡς ἐπιθησόμενος	μὲν	ἀτάκτοις ἔτι τοῖς πολεμίοις οὖσιν,
[7, 35]	πρὸς Λαγγοβάρδας σπονδῶν ἕνεκα ὁ	μὲν	Αὐδουὶν τὸν Ἰλδίγην εὐθὺς ἅτε
[7, 37]	ὅς γε Ῥώμην ἑλὼν ἔχεσθαι	μὲν	αὐτῆς οὐδαμῆ ἴσχυσε, μοῖραν δὲ
[7, 36]	ἐπεὶ ὁ Τουτίλας εἶδε, κατέπαυσε	μὲν	αὐτίκα τὴν μάχην, Γότθους δὲ
[7, 1]	κύκλῳ τὸ χρυσοῦν νόμισμα ἔλασσον	μὲν	αὐτὸ ἐς ὅσον βούλοιτο ἐξεργάζεσθαι,
[7, 18]	τοῦτο ἔδοξεν εἶναι, ἀλλὰ πλέουσι	μὲν	αὐτοῖς ἐς τὰ ἀμφὶ Ῥώμην
[7, 1]	καὶ προνοίᾳ ἐχρῆτο ὥστε βιασθῆναι	μὲν	αὐτοῖς οὐδὲν πώποτε στρατηγοῦντος Βελισαρίου
[7, 9]	δότε τοίνυν τινὰ πρόφασιν ὑμῖν	μὲν	αὐτοῖς τῆς ἐς τοὺς Γότθους
[7, 13]	Ῥωμαίοις γενέσθαι κακῶς, ἢ βεβουλεῦσθαι	μὲν	αὐτὸν τὰ βελτίω, ἐμπόδιον δὲ
[7, 18]	αὐτὸν ὑπέσχετο. καὶ ὃς ἀτυχήσειν	μὲν	αὐτὸν τῆς δεήσεως οὐδαμῆ ἔφασκε,
[7, 38]	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου καὶ οἱ	μὲν	αὐτοῦ διεφθάρησαν, οἱ δὲ κόσμῳ
[7, 27]	τὰς ναῦς ἐνταῦθα ἀφεὶς μένειν	μὲν	αὐτοῦ οὐδαμῆ ἤθελεν, οὗ δὴ
[7, 3]	τοῖς ἄρχουσι ξύμφορον εἶναι προτερῆσαι	μὲν	αὐτῶν ἕνα ξὺν ὀλίγοις τισίν·
[7, 20]	τὸν καιρὸν, ἐν ᾧ τοῖς	μὲν	αὐτῶν ἐχομένοις καθεύδειν ἐπέβαλλεν, αὐτοῖς
[7, 4]	κόσμῳ Ῥωμαίους ἔκτεινον, καὶ πολλοὺς	μὲν	αὐτῶν ζωγρήσαντες ἐν φυλακῇ εἶχον,
[7, 24]	ἐτελεύτα ἐς νύκτα. ἔπειτα οἱ	μὲν	βάρβαροι ἐν τοῖς στρατοπέδοις γενόμενοι
[7, 10]	Ἰταλιώταις ἀνὴρ δόκιμος. καὶ οἱ	μὲν	βάρβαροι Τίβουριν ἔσχον, Ῥωμαῖοι δὲ
[7, 32]	βεβουλευμένων προχωρήσειε σφίσιν· εἴπερ αὐτοῖς	μὲν	βασιλέα Γερμανὸν καταστήσεσθαι βουλομένοις εἴη,
[7, 19]	Πόρτον ἐλθοῦσα περιήγγελλεν, ὡς νικῴη	μὲν	Βελισάριος, ἀνέλοιτο δὲ τὴν ἅλυσιν,
[7, 22]	ὑπὲρ αὐτῶν ὄνομα φέρεσθαι. τοσαῦτα	μὲν	Βελισάριος ἔγραψε. Τουτίλας δὲ πολλάκις
[7, 12]	καὶ χρήματα ἤδη δοτέον. Τοσαῦτα	μὲν	Βελισάριος ἔγραψεν. Ἰωάννης δὲ χρόνον
[7, 11]	ἀκουσίους ὡς πολεμίοις χρῆσθαι. τοσαῦτα	μὲν	Βελισάριος εἶπε. προσεχώρει δέ οἱ
[7, 1]	ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ. ~Οὕτω	μὲν	Βελισάριος, ἔτι τῶν πραγμάτων ᾐωρημένων,
[7, 10]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Οὕτω	μὲν	Βελισάριος τὸ δεύτερον ἐς Ἰταλίαν
[7, 20]	Ἴσαυροι πάντα ἐδείκνυον, ὡς ἀνιέναι	μὲν	βουλομένοις οὐδὲν ἂν ἐμπόδιον εἴη,
[7, 30]	ἔκτεινε, τῶν δὲ στρατιωτῶν τοὺς	μὲν	βουλομένους μένειν ἐκέλευε τὰ σφέτερα
[7, 29]	ἁλῶναι ξυνέπεσεν, ἐγὼ δηλώσω. ἐτύγχανε	μὲν	γαλήνη τὴν θάλασσαν πολλὴ ἔχουσα,
[7, 20]	οὐχ ἥκιστα Ῥουστικιανῇ, τῇ Βοετίου	μὲν	γαμετῇ γενομένῃ, παιδὶ δὲ Συμμάχου,
[7, 9]	πρὸς ἑκατέρων τῶν στρατοπέδων. τοὺς	μὲν	γὰρ ἀγροὺς ἐστέρηντο πρὸς τῶν
[7, 25]	τοῖς πράγμασι διδόναι βλάβος. φύσει	μὲν	γὰρ ἄνθρωποι οὐδέν τι μέγα
[7, 16]	ὑγιαίνουσιν ἐς αὐτὸν χρῆσθαι. τετιμῆσθαι	μὲν	γὰρ διαφερόντως ἐκείνῳ ξυμβαίνει, ὅτῳ
[7, 36]	μάλα καταλῦσαι τὸν βίον. ὁρμῆσαι	μὲν	γὰρ ἔγνωσαν ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[7, 14]	τούτοις ἄνωθεν τοῖς βαρβάροις. θεὸν	μὲν	γὰρ ἕνα τὸν τῆς ἀστραπῆς
[7, 4]	τὰ πράγματα αὐτὸς ἔσφηλεν. ὁ	μὲν	γὰρ ἔξω βελῶν γεγονὼς τοῦ
[7, 13]	πᾶν τοὐναντίον Βελισαρίῳ ἀποκεκρίσθαι. οἷς	μὲν	γὰρ ἐπιπνεῖ ἐξ οὐρίας τὸ
[7, 4]	τὸν ἀγῶνα καθιστάμεθα τόνδε. οἱ	μὲν	γὰρ ἡσσηθέντες, ἂν οὕτω τύχοι,
[7, 34]	ἀπορίᾳ ἠναγκασμένοι ἡσυχῆ ἔμενον. τοῦ	μὲν	γὰρ Ἴστρου ἐπέκεινα προσποιεῖσθαι ὑμεῖς
[7, 1]	προὔθηκε λόγον οὐκ ἔχοντας. τοὺς	μὲν	γὰρ Ἰταλιώτας οὔτε τῶν βασιλέως
[7, 12]	μή ποτε ἱκανὸς εἴη. Θρᾷκας	μὲν	γὰρ καὶ Ἰλλυριοὺς ἐνδελεχέστατα περιελθόντες
[7, 32]	ἀπὸ καιροῦ γεγονότα ὠνείδιζεν. ἐπὶ	μὲν	γὰρ κακοῖς ἀλλοτρίοις γενναῖόν τε
[7, 8]	ὀνόματα μεταβάλλουσιν ἐπὶ τοὐναντίον. φιλανθρωπίαν	μὲν	γὰρ καλεῖν τὴν παρανομίαν εἰώθασιν,
[7, 25]	τύχης ἐν καλῷ κείσεται. τὸ	μὲν	γὰρ ξυμπεσὸν οὐδ´ ἂν ὁ
[7, 32]	Ἀρσάκης παρ´ αὐτὸν ἥκοι. „Ἐγὼ	μὲν	γὰρ „οὐκ ἄν ποτε“ ἔφη
[7, 25]	ἢ οἱ προμηθεῖς ἀσφαλεῖς. ὁ	μὲν	γὰρ παρὰ τὰ καθεστῶτα τολμήσας
[7, 8]	οὔτε βαρβάρῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν. τοὺς	μὲν	γὰρ Ῥωμαίους λιμῷ νενοσηκότας λαβὼν,
[7, 17]	εὖ πράσσουσι χρημάτων μεγάλων· μεδίμνου	μὲν	γὰρ τιμὴ ἑπτὰ ἐγεγόνει χρυσοῖ.
[7, 21]	τἀγαθὰ ἐφ´ ἑτέρους μετενεγκεῖν. ἀνθρώπῳ	μὲν	γὰρ τὸ μὴ ἀδικεῖν μόνον
[7, 32]	λόγον ἐς βασιλέα φέρεσθαι. „Σὲ	μὲν	γὰρ τούτου“ ἔφη „μηνυτὴν γενέσθαι
[7, 3]	ἤθελεν, Ἀρταβάζης δὲ μόνος Ἀρμένιος	μὲν	γένος, διαφερόντως δὲ ἀγαθὸς τὰ
[7, 2]	ἐν τῷ Γότθων στρατῷ Ῥογὸς	μὲν	γένος, δύναμιν δὲ περιβεβλημένος ἐν
[7, 1]	τις ἐν αὐτοῖς Οὐέλας, Γήπαις	μὲν	γένος, ἐς δὲ τὸ τῶν
[7, 12]	δὲ ἐν Ἀσίσῃ Σισίφριδος, Γότθος	μὲν	γένος, εὐνοϊκῶς δὲ λίαν ἔς
[7, 39]	ἑπομένοις καὶ Ἰωάννην τὸν αὐτοῦ	μὲν	Γερμανοῦ κηδεστὴν, Βιταλιανοῦ δὲ ἀδελφιδοῦν
[7, 37]	ξὺν αὑτῷ ἔχων. καὶ ὁ	μὲν	Γότθων στρατὸς, ἐπειδὴ ἐς Κεντουκέλλας
[7, 23]	γυναικὸς ἐν τοῖς αἰχμαλώτοις, τὴν	μὲν	γυναῖκα καὶ τῶν παίδων τὸν
[7, 33]	οὐ πολλῷ ἄποθεν. καὶ αὐτοὶ	μὲν	Δαλμάτας τε καὶ Ἰλλυριοὺς μέχρι
[7, 15]	ἄμφω τὼ χεῖρε ἀπέκοψε. ταῦτα	μὲν	δὴ οὕτω γενέσθαι τετύχηκε. καὶ
[7, 31]	τὸν Ἀρταβάνην ἐν Βυζαντίῳ ὁ	μὲν	δῆμος τῶν πεπραγμένων ἐθαύμαζε καὶ
[7, 12]	ἐν Βυζαντίῳ διατρίψας πολὺν οὐδὲν	μὲν	διεπράξατο ὧν ἕνεκα ἦλθεν, ἔγημε
[7, 11]	ἐνέδραις τισὶ τοὺς ἐπιόντας πολλοὺς	μὲν	διέφθειραν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐς
[7, 11]	αἰσθόμενοι ἐβοήθουν δρόμῳ. καὶ Ῥικίλας	μὲν	δόρασι πολλοῖς κεκαλυμμένος θνήσκει, τρέψαντες
[7, 30]	ταῖς τῶν νηῶν πρῴραις, τοὺς	μὲν	δόρατα ἔχοντας, τοὺς δὲ τὰ
[7, 14]	τῆς Ἰουστινιανοῦ βασιλέως οἰκίας ἐσάγαν	μὲν	δραστήριος τὰ πολέμια, ἐς τόσον
[7, 10]	ξυμβεβηκότα σφίσιν ἀνήνεγκαν. παρὰ τοσοῦτον	μὲν	Δρυοῦντος τὸ φρούριον κινδύνου ἦλθε.
[7, 14]	ὡμολόγει δεδωρήσεσθαι καὶ σφίσι ξυνοικιεῖν	μὲν	δυνάμει τῇ πάσῃ, χρήματα δὲ
[7, 39]	προϊοῦσα ἡ φήμη, Γότθοι ἅμα	μὲν	ἔδεισαν, ἅμα δὲ καὶ ἐν
[7, 21]	τοῦ αἰφνιδίου γεγενημένοι. καὶ ἀνεπυνθάνετο	μὲν	εἴ τι πρὸς Γότθων πάθοιεν
[7, 27]	γὰρ ὀνόματα τοῖς πράγμασιν ἀρχὴν	μὲν	εἰκότα ἐς ἀεὶ γίνεται, ἡ
[7, 32]	πράσσων. βασιλεύς τε αὐτὸν ἄλλο	μὲν	εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι, ξάνας δὲ
[7, 35]	τῶν δὲ Ῥισιούλφου παίδων ὁ	μὲν	εἷς ἐτελεύτησε νόσῳ, ὁ δὲ
[7, 2]	οἱ δὲ Ῥογοὶ οὗτοι ἔθνος	μέν	εἰσι Γοτθικὸν, αὐτόνομοί τε τὸ
[7, 13]	πονηρότατα τῶν ἀποβάσεων. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	εἴτε ταύτῃ εἴτε ἐκείνῃ ἔχει
[7, 39]	ἔπειτα δὲ χρήματα μεγάλα τὰ	μὲν	ἐκ βασιλέως, τὰ δὲ πλείω
[7, 1]	ὄντα δεξάμενος ἐν Παλατίῳ τοῖς	μὲν	ἐκ βουλῆς ἐν παραβύστῳ θέαμα
[7, 34]	ἐπειδὴ τάχιστα Γήπαιδες εἶδον Γότθους	μὲν	ἐκ Δακίας ἀπεληλαμένους ἁπάσης, ὑμᾶς
[7, 22]	Λευκανοὺς ᾔει. Ῥωμαίων μέντοι τοὺς	μὲν	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς ξὺν
[7, 26]	ἐναντίων πέρι ἀκούσαντας. καὶ μάχη	μὲν	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἰσχυρὰ γίνεται·
[7, 14]	οἰκείαν ἐπανόδου χαλεπὸν εἴη, Χιλβούδιον	μὲν	ἐκεῖνον ἔτι τοῦτον δὴ τὸν
[7, 11]	ἔργου εἴχοντο. καὶ αὐτῶν διακοσίους	μὲν	ἔκτειναν, Σαβινιανὸς δὲ καὶ Θουριμοὺθ
[7, 19]	δύνωνται. καὶ αὐτῶν βάλλοντες τοὺς	μὲν	ἔκτειναν, τοὺς δὲ τρεψάμενοι καὶ
[7, 6]	ἅπαντας ἔτρεψε. καὶ αὐτῶν πολλοὺς	μὲν	ἔκτεινεν, ἐζώγρησε δὲ πλείστους, διέφυγον
[7, 38]	τῶν παρόντων ἠμύνοντο. καὶ πρῶτα	μὲν	ἔλαιόν τε καὶ πίσσαν ἐπὶ
[7, 25]	τῷ πολέμῳ δεδύνησθε; καίτοι εἰ	μὲν	ἐμῇ ἀρετῇ ἐκεῖνα ὑμᾶς εἰργάσθαι
[7, 38]	στρατιωτῶν τῆς δυνάμεως ἐστερημένοι, γίνονται	μὲν	ἐν ἀμηχανίᾳ πολλῇ, καὶ ὣς
[7, 18]	καταλαμβάνει Κανούσιον ὄνομα, ἣ κεῖται	μὲν	ἐν Ἀπουλίοις που μέσοις, πέντε
[7, 35]	σπουδάζων καὶ διατεινόμενος μάλιστα. ταῦτα	μὲν	ἐν Βυζαντίῳ ἐπράσσετο. ἐτύγχανε δὲ
[7, 21]	καὶ Σπολιτίῳ ἐδέξαντο. διόπερ ὑμεῖς	μὲν	ἐν οἰκετῶν λόγῳ γεγένησθε, οὗτοι
[7, 40]	Τουτίλας τῇ ὑποθήκῃ ἀναπεισθεὶς φρουροὺς	μὲν	ἐν ὀχυρώμασι τέτρασιν εἴασεν, αὐτὸς
[7, 21]	δὲ ἡ γραφὴ τάδε „Ὅσα	μὲν	ἐν Ῥωμαίων τῇ πόλει γενέσθαι
[7, 12]	Ἀσίσην ἐπολιόρκει. ἦρχε δὲ τοῦ	μὲν	ἐν Σπολιτίῳ φυλακτηρίου Ἡρωδιανὸς, τοῦ
[7, 33]	τῆς ἐκείνῃ ἐκράτησαν. καὶ κάθηνται	μὲν	ἐν τῇ Ἀρελάτῳ τὸν ἱππικὸν
[7, 5]	ἐς φυγὴν ὥρμητο. καὶ πολλοὶ	μὲν	ἐν τῇ φυγῇ ταύτῃ ἀπώλοντο,
[7, 37]	πρᾶξιν ἐδέοντο, ἐφ´ ᾧ βασιλεῖ	μὲν	ἐν τούτῳ τὰ σφίσι παρόντα
[7, 2]	τὴν Ἐραρίχου καταστροφὴν εἴχοντο. ταῦτα	μὲν	ἐν τῷ Γότθων στρατοπέδῳ ἐγίνοντο.
[7, 40]	πρὸς Γερμανὸν εὐθὺς ἔγραψεν, ὁδὸν	μὲν	ἐν τῷ παραυτίκα τὴν ἐπὶ
[7, 30]	ἅπαντες μείνωσιν. ἦσαν δὲ Ἰταλῶν	μὲν	ἐν τῷ φρουρίῳ τούτῳ πολλοί
[7, 40]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. καί τινες	μὲν	ἐν ὑποψίᾳ εἶχον ὡς Τουτίλας
[7, 37]	λόγος ἐς Ἰταλίαν ἦλθε, Γότθοι	μὲν	ἐν φροντίδι μεγάλῃ ἐγένοντο. δεξιὰ
[7, 18]	ἐπὶ κατασκοπῇ ὁδῷ ἰόντας τὸν	μὲν	ἕνα εὐθὺς ἔκτεινεν, ἅτερος δὲ
[7, 1]	δὲ ἀδικημάτων αὐτοὺς ὑπάγων, αὐτὸς	μὲν	ἔνδοξος ἐξ ἀδόξων ταχὺ γέγονεν,
[7, 35]	τι χρῆμα, καὶ αὐτῶν τὰ	μὲν	ἔνερθεν κατορύξαντες, τὰ δὲ ὕπερθεν
[7, 35]	ἐν θάμβει μεγάλῳ γενόμενοι πολλοὺς	μὲν	ἐνθένδε ἀμφορέας ἐμπλήσασθαι ἔσχον, αὖθις
[7, 24]	βαρβάρων στρατὸς ἀγχοῦ ἐγένοντο, τότε	μὲν	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ηὐλίσαντο παρὰ Τίβεριν ποταμὸν,
[7, 9]	οἱ φυλακτήριον ταύτῃ ἔχοντες, τοὺς	μὲν	ἐνταῦθα ἐσταλμένους ἐκέλευεν ἐς πολιορκίαν
[7, 30]	οὐδ´ ὣς ἤθελεν, ἀλλ´ αὐτὸς	μὲν	ἐνταῦθα καθῆστο, δισχιλίους δὲ ἱππεῖς
[7, 5]	ἀπολεξάμενον πρόσω ἰέναι καὶ αὐτὸν	μὲν	ἐξ ἐπιδρομῆς τοῖς πολεμίοις ἀπροσδόκητον
[7, 34]	ὑμᾶς ἂν πρέποι, ὡς Λαγγοβάρδαι	μὲν	ἐξ ὑπογυίου Ῥωμαίοις γεγένηνται φίλοι,
[7, 35]	τὸ λοιπὸν ἐνταῦθα εἶχε, πλούτου	μὲν	ἐξουσίαν περιβεβλημένος πολλὴν, εὐτυχήμασι δὲ
[7, 40]	τὰ ἐπὶ Σικελίας χωρία ἵππων	μὲν	ἐπαγόμενοι καὶ ζῴων ἄλλων μέγα
[7, 35]	ἔτυχεν ἔναγχος. βασιλεὺς δὲ Ἰταλίας	μὲν	ἐπηγγέλλετο προνοήσειν αὐτὸς, ἀμφὶ δὲ
[7, 11]	(οἰνωμένος γὰρ τηνικαῦτα ἐτύγχανεν) ἄλλους	μὲν	ἐπὶ κατασκοπῇ οὐκ εἴα ἰέναι,
[7, 35]	αὐτὸν χρόνον γεγονὸς εἶδον, αὐτοὶ	μὲν	ἐπὶ τὸν κεκτημένον τὸ πρᾶγμα
[7, 14]	ἐς μάχην δὲ καθιστάμενοι πεζῇ	μὲν	ἐπὶ τοὺς πολεμίους οἱ πολλοὶ
[7, 14]	περιφερόμενος ἐς ἅπαντας ἦλθεν, ἠγείροντο	μὲν	ἐπὶ τούτῳ Ἄνται σχεδὸν ἅπαντες,
[7, 36]	ἐπώνυμός ἐστι, φυλακὴν εἶχον, (ἅμα	μὲν	ἐπικαλοῦντες ἐνιαυτῶν πολλῶν οὐδὲν πρὸς
[7, 27]	ἀφίκοντο. ὅ τε Οὐαράζης πλεῖν	μὲν	ἐπίπροσθεν οὐκέτι ἔγνω, ἐς δὲ
[7, 15]	οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐκράτησαν. καὶ τὸν	μὲν	ἐπίσκοπον ζωγρήσαντες παρὰ τὸν Τουτίλαν
[7, 36]	διενοεῖτο καὶ Τουτίλαν. καὶ εἰ	μὲν	ἐπιτελῆ ταύτην δὴ ἐπεποιήκει τὴν
[7, 27]	γράμματα, ἐνακοσίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος, ἱππεῖς	μὲν	ἑπτακοσίους, πεζοὺς δὲ διακοσίους, τούς
[7, 32]	ἄγχιστά που ἤδη ἠγγέλλετο, Μάρκελλος	μὲν	ἐς βασιλέα τὸν πάντα λόγον
[7, 21]	ἄξιον. λέγω δὲ ὅτι πρώην	μὲν	ἐς μυριάδας εἴκοσι μαχιμωτάτων ξυνιόντες
[7, 6]	δὲ κατορρωδήσας τὸν κίνδυνον καταίρειν	μὲν	ἐς Νεάπολιν ἥκιστα ἔγνω, ἐς
[7, 20]	ἐντὸς τοῦ περιβόλου ἐγένοντο, καταβαίνουσι	μὲν	ἐς πύλας τὰς Ἀσιναρίας, οὐδενὸς
[7, 30]	ἔδοξε σφίσιν ἄμεινον εἶναι Βελισάριον	μὲν	ἐς Ῥώμην ἰόντα τὰ ταύτῃ
[7, 16]	Βυζαντίῳ χρόνον διατρίψας συχνὸν φίλος	μὲν	ἐς τὰ μάλιστα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ
[7, 22]	ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ἔμαθε, Γότθους	μὲν	ἐς τὸ ἔργον καθεῖναι ἀξύμφορον
[7, 18]	ἐς φυγὴν ἔτρεψε. καὶ οἱ	μὲν	ἐς τὸ ὄρος, ὃ ταύτῃ
[7, 4]	τῷ ἀνθρώπῳ ἐγίνετο, ἀλλ´ αὐτὸς	μὲν	ἐς τὸ Ῥωμαίων στράτευμα τὸν
[7, 20]	ἐνέδρας τινὸς ὑποψία ἐλέλειπτο, Τουτίλας	μὲν	ἐς τὸν Πέτρου νεὼν τοῦ
[7, 18]	εἴη. Ἐν τούτῳ δὲ Βελισάριος	μὲν	ἐς τὸν τῶν Ῥωμαίων λιμένα
[7, 13]	ὁμολογίᾳ ἐκέλευεν. αὕτη δὲ πρώτη	μέν	ἐστιν Αἰμιλίων τῆς χώρας, ὀχύρωμα
[7, 39]	ἰσχύσας βασιλεῖ ἀνασώσασθαι. καὶ πρῶτα	μὲν	(ἐτετελευτήκει γάρ οἱ πολλῷ πρότερον
[7, 36]	τὴν ἔννοιαν, οἶμαι ἂν, Ῥώμης	μὲν	ἔτι ὑπ´ αὐτῷ οὔσης, σεσωσμένων
[7, 13]	ἐπ´ αὐτοὺς ἐποιήσαντο. καὶ πολλοὺς	μὲν	εὐθὺς ἔκτειναν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[7, 40]	Τουτίλαν τε καὶ Γότθους, ὁδοῦ	μὲν	εὐθὺς τῆς ἐπὶ Θεσσαλονίκην ἀπέσχοντο,
[7, 23]	Γότθων ἐς ἀπόστασιν εἶδον. ταῦτα	μὲν	ἐφέρετο τῇδε. Τουτίλας δὲ φρούριον
[7, 25]	ἐς χεῖρας ἰέναι. καὶ οἱ	μὲν	ἔφευγον, ἐγὼ δὲ καθαιρεῖν τῶν
[7, 32]	ὕπατος καλοῖτο μόνον „Καὶ σὺ	μὲν“	ἔφη „ξυγγενεῖ τέ μοι ὄντι
[7, 21]	πόλιν αὐτῷ παραδόντας Ἰσαύρους „Ὑμεῖς	μὲν“	ἔφη „ξύντροφοι Γότθοις γεγενημένοι οὐδὲ
[7, 7]	τινα χειμῶνα ἐγείρων. καὶ ὁ	μὲν	ζόφος ἅπαντα ἐνεδίδου, ὁ δὲ
[7, 27]	τε αὐτοὺς οἱ πολέμιοι πλέον	μὲν	ἢ διακοσίους διέφθειραν, ἔμελλον δὲ
[7, 29]	τοῦτό τε τὸ κῆτος πλέον	μὲν	ἢ ἐς πεντήκοντα ἐνιαυτοὺς τό
[7, 30]	ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον Ἀντωνίνα	μὲν	ἡ Βελισαρίου γυνὴ ἐς Βυζάντιον
[7, 9]	οὐ δέον ὑμῖν πεπραγμένα. τοσαῦτα	μὲν	ἡ γραφὴ ἐδήλου. ἐγχειρίσας δὲ
[7, 12]	ὁμολογίᾳ παρέσχετο. ἐπειδὴ δὲ παρῆν	μὲν	ἡ κυρία, στράτευμα δὲ οὐδαμόθεν
[7, 16]	ἐξειπεῖν τὴν ὑποψίαν ἐκλύσομεν. ἦν	μὲν	ἡ νῆσος εὐδαίμων ἐκ παλαιοῦ
[7, 3]	αὑτόν. οὗτος ὁ ἀνὴρ Περσῶν	μὲν	ἡγεῖτο, οὓς Βελισάριος ἐς Βυζάντιον
[7, 8]	ἔτι μᾶλλον αὐτοῖς ἐπιρρώσας, θαρσεῖν	μὲν	ἤδη ἐκέλευε καὶ τῷ Γότθων
[7, 40]	πρὸς Γερμανοῦ συλλεγέντι στρατῷ εἶναι	μὲν	ἤδη ἐν Δαλματίᾳ, εὐθὺ δὲ
[7, 18]	κομίζονται ἀμφὶ πόλιν Βρεντέσιον, δυοῖν	μὲν	ἡμέραιν ὁδῷ Δρυοῦντος διέχουσαν, πρὸς
[7, 12]	οἱ αὐτῷ Περυσίαν ἠξίου, δεδιττόμενος	μὲν,	ἢν ἀπειθήσῃ, χρήμασι δὲ αὐτὸν
[7, 14]	ἢ ἐς πόλεμον καθισταμένοις, ἐπαγγέλλονται	μὲν,	ἢν διαφύγωσι, θυσίαν τῷ θεῷ
[7, 1]	μειράκιον ὢν ἔτι, ἐς κίνδυνον	μὲν	θανάτου ἦλθεν, ὅμως δὲ ξὺν
[7, 9]	τῶν ἀτοπωτάτων δόξειεν εἶναι τὸν	μὲν	θεὸν ὑπὲρ ὑμῶν αὐτοὺς τίννυσθαι,
[7, 29]	καὶ ἤρδευσε πᾶσαν, ἀλλὰ ἐν	μὲν	Θηβαΐδι τῇ ὕπερθεν οὔσῃ ὑφιζάνοντά
[7, 34]	δεησομένους. ἦρχε δὲ τότε Γηπαίδων	μὲν	Θορισὶν ὄνομα, τῶν δὲ ἑτέρων
[7, 6]	στρατιωτῶν ἐμπλησάμενος. ἡγεῖτο δὲ τῶν	μὲν	Θρᾳκῶν Ἡρωδιανὸς, τῶν δὲ Ἀρμενίων
[7, 38]	ἔχουσαν, Τόπηρον ὄνομα· ἣ πρώτη	μὲν	Θρᾳκῶν τῶν παραλίων ἐστὶ, τοῦ
[7, 30]	τοῦ δὲ Ῥωμαίων στρατοῦ ἱππεῖς	μὲν	Ἰλλυριοὶ τριακόσιοι, οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα
[7, 38]	ἦν δὲ οὗτος ἀνὴρ βασιλέως	μὲν	Ἰουστινιανοῦ δορυφόρος, ἐπεὶ ἐς τοὺς
[7, 6]	ὤφειλε. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ οἱ	μὲν	Ἰταλιῶται τῶν τε προσηκόντων ἐκπεπτωκότες
[7, 22]	ταῦτα ὁ Τουτίλας ἔγνω Ῥώμην	μὲν	καθελεῖν ἐς ἔδαφος, τοῦ δὲ
[7, 32]	βασιλεῖ ξυγγενὴς πλησιαίτατος ὢν ἀγοραίους	μὲν	καὶ ἀγελαίους ἀνθρώπους τινὰς ἔχοντας
[7, 14]	λόγῳ ἐφεξῆς ἅπαντα, ὡς εἴη	μὲν	καὶ αὐτὸς Ἄντης τὸ γένος,
[7, 28]	γὰρ αὐτοὺς ῥᾷστα ᾤετο σφίσι	μὲν	καὶ ἵπποις τοῖς σφετέροις τὰ
[7, 6]	λόγου πολλοῦ ἄξια ἔπρασσε. Βριττίους	μὲν	καὶ Λευκανοὺς παρεστήσατο, καὶ Ἀπουλίαν
[7, 11]	καὶ ἐπεὶ ταῦτα ἐδέδοκτο, αὐτοὶ	μὲν	καὶ οἱ χίλιοι παρεσκευάζοντο εἰς
[7, 29]	ἰλύϊ βαθείᾳ κομιδῆ ἐντυχὸν ἐβιάζετο	μὲν	καὶ πάντα ἐκίνει, ὅπως δὴ
[7, 25]	καθιστάμενος ἐς πόλεμον τόνδε Φανοῦ	μὲν	καὶ Πισαύρου τῶν ἐπιθαλασσίων πόλεων
[7, 32]	πρεσβύτερος τῶν Γερμανοῦ παίδων νεανίας	μὲν	καὶ πρῶτον ὑπηνήτης, δραστήριος δὲ
[7, 24]	οὐδεμιᾷ ὀκνήσει ἰόντες. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	καὶ τὰ τοιαῦτα οὐχ οἷόν
[7, 40]	πρὸς αὐτῶν πώποτε, ἐν Παλατίῳ	μὲν	καὶ τῇ ἀγορᾷ ἐμβριθέστατός τε
[7, 22]	δὲ ἡ γραφὴ τάδε „Πόλεως	μὲν	κάλλη οὐκ ὄντα ἐργάζεσθαι ἀνθρώπων
[7, 32]	δὲ οὗτος ὁ Χαναράγγης νεανίας	μὲν,	καλὸς δὲ τὸ σῶμα, οὐ
[7, 40]	τοῖς ἐναντίοις ξυνέμιξαν. καὶ γίνεται	μὲν	καρτερὰ μάχη, ἡσσῶνται δὲ κατὰ
[7, 6]	ἐκ Σικελίας ἐπύθοντο. καὶ εἰ	μὲν	κατ´ ἀρχὰς εὐθὺ Νεαπόλεως ἰέναι
[7, 19]	τοῦ πύργου ῥίπτειν. καὶ Ῥωμαῖοι	μὲν	κατὰ ταῦτα ἐποίουν. ἐμπεσὼν δὲ
[7, 9]	ἐκ βουλῆς διδόναι. καὶ οἱ	μὲν	κατὰ ταῦτα ἐποίουν. Ἰωάννης δὲ
[7, 6]	ἐπιτηδείων παντάπασι σπανίζοντας ἤκουσε, βοηθεῖν	μὲν	κατὰ τάχος ἤθελεν, ἀδύνατος δὲ
[7, 34]	εἶναι. ὧν ἐνθυμουμένους ὑμᾶς μάλιστα	μὲν	κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν αἰτοῦμεν σὺν
[7, 29]	τινα μεταξὺ χρόνον. καὶ πολλὰ	μὲν	κατέδυσε πλοῖα, πολλῶν δὲ τοὺς
[7, 3]	Μαρκιανὸς ὄνομα, ὅσπερ ἐν φρουρίῳ	μὲν	κατῴκητο πόλεως Βερώνης οὐ πολλῷ
[7, 19]	τῷ δήμῳ παντὶ, αὐτὸς ὀλίγον	μὲν	κομιδῆ τῷ δήμῳ ἀφῆκε, τὸν
[7, 28]	Σικελίας Μεσήνῃ προσέσχον, ἣ τοῦ	μὲν	Κρότωνος ἑπτακοσίους σταδίους διέχει, Ῥηγίνων
[7, 19]	δὲ αὐτίκα οἱ Γότθοι πολλοὺς	μὲν	κτείνουσι τῶν ἐναντίων, ζῶντα δὲ
[7, 32]	ταύτης τε τῆς σινδόνος τὸν	μὲν	Λεόντιον ἐντὸς ἔκρυψεν, αὐτὸς δὲ
[7, 24]	τόλμα προμηθὴς γέγονε τότε ἀρχὴν	μὲν	μανιώδης δόξασα εἶναι τοῖς τε
[7, 4]	τρόπου οἴομαι εἶναι, ὡς ἡνίκα	μὲν	ξὺν Ἰλδιβάδῳ ὅπλα ἀνταίρειν βασιλεῖ
[7, 28]	τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίζοιντο εἶχεν, αὐτὸς	μὲν	ξύν τε τῇ γυναικὶ καὶ
[7, 1]	μόνοι. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς Οὐίττιγιν	μὲν	ξὺν τῇ γυναικὶ ἀσμένως εἶδε,
[7, 28]	ἐκβολὴν κεῖται πολίσματα δύο· θάτερον	μὲν	ὁ Κρότων πρὸς δύοντά που
[7, 19]	πάσῃ μηχανῇ τὸ χωρίον. οὕτω	μὲν	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἐνθένδε ἄπρακτοι
[7, 14]	ἐνιαυτοῖς δὲ τρισὶν ὕστερον διέβη	μὲν	ὁ Χιλβούδιος τὸν ποταμὸν ᾗπερ
[7, 34]	κεκομισμένοι πόνῳ οὐδενὶ ἀπαλλάσσονται. ~Οὕτω	μὲν	οἱ βάρβαροι διεδάσαντο τὴν Ῥωμαίων
[7, 14]	τε φιλανθρωπίας ἐπῄνεσε καὶ πολλὰ	μέν	οἱ διὰ τοῦτο πρὸς τοῦ
[7, 32]	βιαζόμενος δυνάμει τῇ πάσῃ Γερμανὸν	μέν	οἱ ἐπικαιρότατα ἔφη τὰ πρασσόμενα
[7, 18]	καὶ τῷ ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες αὐτοῦ	μὲν	οἱ πολλοὶ διεφθάρησαν, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς
[7, 15]	τε παρὰ Βέσσαν αὖθις ᾐτιῶντο	μὲν	ὄκνησίν τινα οὐ δέον αὐτῷ
[7, 33]	κόσμῳ. ἐγένετο δὲ ὧδε. Γαλλίας	μὲν	ὅλας τὰς σφίσι κατηκόους κατ´
[7, 18]	τῶν ταύτῃ ἐθνῶν ἰόντα ἐξελάσαι	μὲν	ὀλίγους κομιδῆ τοὺς ἐνταῦθα βαρβάρους
[7, 36]	ἐν τῷ Ῥωμαίων στρατῷ Παῦλος	μὲν	ὄνομα, Κίλιξ δὲ γένος, ὃς
[7, 35]	τῷ προαστείῳ, ὃ δὴ Παντείχιον	μὲν	ὀνομάζεται, κεῖται δὲ ἐν τῇ
[7, 32]	πάντες ἐν βασιλέως ἐγένοντο, αὐτὸς	μὲν	ὀξυθυμωθεὶς βασιλεὺς ἠγανάκτει τε καὶ
[7, 27]	ὃ ταύτῃ ἀνέχει. ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ὅπη ἑκάστῳ βουλομένῳ εἴη ταύτῃ
[7, 40]	κόσμον βεβαιότατα φυλάσσειν ἐξεπιστάμενος, δικάσας	μὲν	ὀρθότατα πάντων μάλιστα, χρήματα δὲ
[7, 40]	ἐς Ἰταλίαν διαπορθμεύσασθαι. καὶ οἱ	μὲν	ὅρκοις αὐτὸν σφίσιν ἀμφὶ ταύτῃ
[7, 24]	τὴν γῆν ἔρριψε. καὶ Ῥωμαίων	μὲν	ὅσοι ἐς τὰ πρῶτα ἐμάχοντο,
[7, 21]	τε καὶ Θευδέριχον, οἳ βεβασιλεύκασι	μὲν	οὐ πολλῷ πρότερον, εἰρήνης δὲ
[7, 39]	αὑτοῦ ἀνεψιόν. ᾧ δὴ στράτευμα	μὲν	οὐ πολὺ ἔδωκε, χρήματα δὲ
[7, 39]	ἐς Σικελίαν εὐθὺς ἔπεμψε, στράτευμα	μὲν	οὐ πολὺ παρασχόμενος, ἐπιστείλας δὲ
[7, 35]	πολλῷ μὲν οὖν ὕστερον ὁ	μὲν	Οὐάκης νοσήσας ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο,
[7, 1]	οἰκίας παρείχετο· ὧν δὴ ἀπόβλητος	μὲν	οὐδεὶς ἐγεγόνει, αὐτῶν δὲ ἕκαστος
[7, 7]	πρὸς τῶν ἄλλων ἀπεῖπεν, αὐτὸς	μὲν	οὐδέν τι ἧσσον αὐτοῦ ἔμεινε,
[7, 25]	„Ὁρῶν ὑμᾶς, ἄνδρες ξυστρατιῶται, ἐμὲ	μὲν	οὐκ ὀρθῶς δι´ ὀργῆς ἔχοντας,
[7, 18]	πολεμίων τινὰ ἐμπέσῃ, παρὰ Βελισάριον	μὲν	οὐκέτι ᾔει, ἐς δὲ Βριττίους
[7, 1]	τοῖς πολεμίοις τὰ πράγματα. οἱ	μὲν	οὖν ἄλλοι ἄρχοντες διὰ ταῦτα
[7, 4]	βούλοιτο ἐς χεῖρας ἰέναι. οἱ	μὲν	οὖν ἄλλοι κατωρρωδηκότες ἡσυχῆ ἔμενον,
[7, 3]	ἀσφαλεῖ τὸν στρατὸν δέξασθαι. τῶν	μὲν	οὖν ἄλλων ὑποστῆναι τὸν κίνδυνον
[7, 15]	τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον. οἱ	μὲν	οὖν ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε καὶ
[7, 12]	τῶν βεβιωμένων ἠπείλησε πράξειν. τὰ	μὲν	οὖν ἀμφὶ Σπολιτίῳ ταύτῃ ἐχώρησε.
[7, 11]	ἐνταῦθα εἰσπλεῖν βουλομένοις ἐγίνετο. ~Τὰ	μὲν	οὖν ἀμφὶ Τιβούρει οὕτω γενέσθαι
[7, 14]	Ἴστρου ὄχθης αὐτοὶ νέμονται. τὰ	μὲν	οὖν ἀμφὶ τὸν λεὼν τοῦτον
[7, 7]	τῶν πολεμίων στρατοπέδου ἦλθον. τὰ	μὲν	οὖν ἀμφὶ τῷ Ῥωμαίων στόλῳ
[7, 9]	κακόν τι ἐργάσασθαι Γότθους. οἵτινες	μὲν	οὖν ἀνθρώπων ἐς Ῥώμην τὰ
[7, 6]	αὐτοῖς καὶ Οὖννοι ὀλίγοι. Μαξιμῖνος	μὲν	οὖν ἄρας ἐκ Βυζαντίου παντὶ
[7, 29]	Σαγάριδος τὰς ἐκβολὰς ἦλθον. τινὰς	μὲν	οὖν αὐτῶν καταλαβὸν τὸ κῆτος
[7, 21]	δὲ Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔγραψεν. ἤδη	μὲν	οὖν βασιλεὺς ἠκηκόει τὰ ἐν
[7, 28]	λόγου ἀξίαν ἐκείνῃ καταστησάμενος. Οἱ	μὲν	οὖν Βελισαρίου στρατιῶται ἐνταῦθά πη
[7, 12]	πολεμίους ηὐτομοληκότες τυγχάνουσιν ὄντες. εἰ	μὲν	οὖν ἔδει Βελισάριον ἐς Ἰταλίαν
[7, 26]	ἥκιστα ἐθέλων αὐτοῦ ἔμενε. τοὺς	μὲν	οὖν ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς
[7, 32]	ᾗπέρ μοι ἔναγχος δεδιήγηται. οἱ	μὲν	οὖν ἐκ τῆς συγκλήτου εὐθὺς
[7, 27]	Ῥωμαίων στρατόπεδον ληϊσάμενοι ἀπεχώρησαν. ~Τὰ	μὲν	οὖν ἐν Ἰταλιώταις στρατόπεδα τῇδε
[7, 20]	αὐτοῖς κατ´ ἐξουσίαν ληΐζεσθαι. πολλὰ	μὲν	οὖν ἐν ταῖς πατρικίων οἰκίαις
[7, 36]	ἐπήγγελλε τοὺς φεύγοντας διαχρήσασθαι. οἱ	μὲν	οὖν ἐν τοῖς πλοίοις ὄντες,
[7, 34]	τὰ παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν. ταῦτα	μὲν	οὖν ἐπράσσετο τῇδε. ἐγὼ δὲ
[7, 40]	στρατῷ ἐς Ἰταλίαν διεπορθμεύσατο. ταῦτα	μὲν	οὖν ἐπράσσετο τῇδε. Ἰωάννης δὲ
[7, 39]	ξὺν αὐτῷ καραδοκῶν στράτευμα. ταῦτα	μὲν	οὖν ἐπράσσετο τῇδε, καὶ ὁ
[7, 34]	τῷ ἀσφαλεῖ δύνανται ἄνθρωποι. εἰ	μὲν	οὖν ἐς ἑτέρους τινὰς τὴν
[7, 38]	κράτος τὴν πόλιν εἷλον. ἄνδρας	μὲν	οὖν ἐς πεντακισχιλίους τε καὶ
[7, 28]	δὲ ὅθενπερ ἐξέβην ἐπάνειμι. ~Βελισάριος	μὲν	οὖν εὐθὺ ἰέναι τοῦ Τάραντος
[7, 36]	Ῥώμην κατὰ κράτος ἐπολιόρκουν. ταῦτα	μὲν	οὖν ἐφέρετο τῇδε. βασιλεὺς δὲ
[7, 34]	ὧνπερ ἕνεκα πρεσβεύουσι, ποιεῖσθαι. ὡς	μὲν	οὖν ἠδικήμεθα πρὸς Λαγγοβαρδῶν, αὐτόθεν
[7, 34]	δὴ τῆς κακοτροπίας ὑπερβολή; ταῦτα	μὲν	οὖν ἡμῖν ἀφελείᾳ βαρβαρικῇ, λόγων
[7, 29]	βιαζόμενον ὡς ἀπωτάτω ἀπήνεγκεν. ἐπιμελὲς	μὲν	οὖν Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἐγεγόνει τὸ
[7, 10]	τοὺς πολεμίους ἐπηγάγοντο νύκτωρ. οἱ	μὲν	οὖν Ἴσαυροι ξυμφρονήσαντες ἁλισκομένης τῆς
[7, 26]	ὕστερον τὸν ἄνθρωπον διεχρήσαντο. Ἰωάννης	μὲν	οὖν καὶ Ἄρουφος ξὺν τοῖς
[7, 19]	τὴν πολιορκίαν ἥκιστα ἤθελε. Βελισάριος	μὲν	οὖν καὶ ὁ Ῥωμαίων στόλος
[7, 38]	δὴ ἑτέρα τοὺς καταλοίπους. ἑκατέροις	μὲν	οὖν καίπερ ἀλλήλων ἀπολελειμμένοις ἐς
[7, 11]	καὶ ἄλλο ὁτιοῦν ἐμβαλλομένους. οἱ	μὲν	οὖν κατὰ ταῦτα ἐποίουν. Τουτίλας
[7, 3]	τείχους ἔξω ἥλαντο ἅπαντες. οἷς	μὲν	οὖν καταπεσεῖν ἐφ´ ὁμαλοῦ χωρίου
[7, 5]	ἐκαραδόκουν ἐς τοῦτο γνώμην. ὁ	μὲν	οὖν κλῆρος ἐκπεπήδηκεν ἐς Ἰωάννην,
[7, 11]	ἢ εἰς Γότθους εἴργασται. τὸ	μὲν	οὖν μηδὲν ὑφ´ ὁτουοῦν ἁμαρτάνεσθαι
[7, 12]	δόλῳ τὸν ἄνθρωπον διαχρήσασθαι. Οὔλιφος	μὲν	οὖν μόνῳ τῷ Κυπριανῷ ἐντυχὼν
[7, 15]	τὴν Ῥώμην ἐσιτητὰ εἶναι. αἱ	μὲν	οὖν νῆες αὗται ἔπλεον ἐπὶ
[7, 22]	περιέσῃ, ἂν οὕτω τύχοι. ἢν	μὲν	οὖν νικῴης, Ῥώμην τε καθελὼν,
[7, 3]	οἱ ἐσεληλυθότες ἔχεσθαι ἴσχυσαν. Ῥωμαῖοι	μὲν	οὖν ξυμφρονήσαντες τοῦ περιβόλου ἀμφὶ
[7, 30]	προσεδρείαν ἐπισπέσθαι ἐλπίδα εἶχον. Ἰωάννης	μὲν	οὖν ξὺν τοῖς ἑπομένοις χιλίοις
[7, 19]	ὅπερ ἐγένετο, ἑλεῖν δύνωνται. οἱ	μὲν	οὖν ξὺν τῷ Ἰσαάκῃ εἰσδύσαντες
[7, 3]	Τουτίλαν καὶ Τικινοὺς ἰέναι. οὗτος	μὲν	οὖν ὁ Ῥωμαίων στρατὸς εἰς
[7, 1]	ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. κατ´ ἀρχὰς	μὲν	οὖν οὐ πλέον ἢ χίλιοι
[7, 34]	μικρὸν ἢ μέγα εἰπεῖν. ἕως	μὲν	οὖν οὐκ εἶχον ἐφ´ ὅτῳ
[7, 16]	τῆς ἐλπίδος ἀποτυχόντας ἐπανελθεῖν. παραιτεῖσθαι	μὲν	οὖν οὐκ οἶδα ὅ τι
[7, 7]	ἐπιβουλῇ ἐς αὐτοὺς χρῆσθαι. ταῦτα	μὲν	οὖν οὕτως ἐδέδοκτο. οἱ δὲ
[7, 27]	παρόντα σφίσι πολλάκις σημήνας. πρῶτα	μὲν	οὖν Πακούριόν τε τὸν Περανίου
[7, 21]	ἀρχὰς τὸ λοιπὸν ἕξουσιν. οἱ	μὲν	οὖν πατρίκιοι ταῦτα ἀκούοντες σιωπῇ
[7, 21]	ἢ δισμυρίων ὄντων τετύχηκε. τὰ	μὲν	οὖν πεπραγμένα συλλήβδην εἰπεῖν τοιαῦτά
[7, 22]	Ἰωάννην καὶ Λευκανοὺς ἰέναι. τοῦ	μὲν	οὖν περιβόλου ἐν χώροις πολλοῖς
[7, 2]	τῆς ἀρχῆς κατάθοιτο σχῆμα. οἱ	μὲν	οὖν πρέσβεις ἐπειδὴ ἐν Βυζαντίῳ
[7, 34]	ἀλλὰ καὶ βεβαίους κεκτήσεσθε. δικαιώματα	μὲν	οὖν πρὸς ὑμᾶς ἐς τὴν
[7, 17]	καὶ τῆς φύσεως ὑπερορίους. τὰ	μὲν	οὖν πρῶτα Βέσσας τε καὶ
[7, 14]	τούτῳ δὴ τῷ ὀνόματι. τὰ	μὲν	οὖν πρῶτα κρύφα ταῦτα ἐπράσσετο
[7, 6]	ταῖς πόλεσιν ἄσμενοι ἔμενον. Κωνσταντιανὸς	μὲν	οὖν Ῥάβενναν εἶχεν, Ἰωάννης δὲ
[7, 17]	παρέργως αὐτὰς ἕψοντες ἤσθιον. τέως	μὲν	οὖν Ῥωμαῖοι τὸ τοῦ χρυσοῦ
[7, 16]	μῆκος ἀντέχειν ξύμπασι Ῥωμαίοις. τὰ	μὲν	οὖν Σικελιωτῶν τοιαῦτά ἐστιν, ὧνπερ
[7, 32]	τοῖς μάλιστα Γερμανὸν ἔδακνε. ~Βασιλεῖ	μὲν	οὖν τά τε ἀμφὶ Ἀρταβάνῃ
[7, 35]	μεγάλα προὔλεγον ἀγαθὰ ἔσεσθαι. Ταῦτα	μὲν	οὖν τῇδε Βελισαρίῳ ἐχώρησε. Βιγίλιος
[7, 27]	ἀφίκετο οὐ πολλῷ ὕστερον. ταῦτα	μὲν	οὖν τῇδε ἐχώρησε. Βελισαρίῳ δὲ
[7, 16]	Πλακεντίαν ὁμολογίᾳ Γότθοις παρέδωκαν. ταῦτα	μὲν	οὖν τῇδε ἐχώρησε καὶ Ῥώμην
[7, 23]	τὸν Πόρτον εὐθὺς ἀνεχώρησαν. ταῦτα	μὲν	οὖν τῇδε ἐχώρησεν. Ἔστι δὲ
[7, 40]	ἐς τοῦτο ἀτοπίας ἐληλακότων. ταῦτα	μὲν	οὖν τῇδε κεχώρηκε. Βασιλεὺς δὲ
[7, 33]	τοὺς ξυμβάλλοντας εἶναι ξυμβαίνει. ταῦτα	μὲν	οὖν τῇδε Φράγγοις ἐχώρησεν. Ἐπεὶ
[7, 36]	λιμῷ τοὺς ἄνδρας αἱρήσειν. ταύτην	μὲν	οὖν τὴν ἡμέραν Παῦλός τε
[7, 1]	τοὺς δορυφόρους περιίστασθαι νόμος. ὁ	μὲν	οὖν τὴν χεῖρα ἐπιβαλὼν ἐς
[7, 12]	τὰ βασιλέως πράγματα ἔχων. Ἡρωδιανὸς	μὲν	οὖν τοῖς πολεμίοις ἐς λόγους
[7, 30]	ἁπάντων ἀνθρώπων ἀκούσιον ξυστρατεύεσθαι. ὀγδοήκοντα	μὲν	οὖν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ τῶν
[7, 10]	δὴ ἀπὸ Βόνου σταλεῖεν. Βελισάριος	μὲν	οὖν τοὺς ἄνδρας οἱ ἐς
[7, 20]	ὥσπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. πολλοὶ	μὲν	οὖν Τουτίλᾳ νύκτωρ ἤγγελλον ὅτι
[7, 27]	ἐκεῖνος τῆς αὑτοῦ αἴσθηται. ὁ	μὲν	οὖν Τουτίλας ταῦτα εἰπὼν στρατῷ
[7, 8]	τούσδε, ὦ ξυστρατιῶται, καθίσταμαι. ἐγὼ	μὲν	οὖν τοῦτο οἶδα, ὡς τῶν
[7, 10]	ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ διαφυλάξειν. Βαλεντῖνος	μὲν	οὖν τῷ στόλῳ τούτῳ πνεύματος
[7, 1]	τὴν Θευδερίχου δύναμιν καταλύοι. Βελισάριος	μὲν	οὖν τῷ τε ἀξιώματι καὶ
[7, 14]	νόμον καὶ αὐτὸς ἔσται. ὁ	μὲν	οὖν ὑπὲρ αὐτοῦ χρυσίον προέμενος
[7, 35]	ἐς Σκλαβηνοὺς φεύγει. οὐ πολλῷ	μὲν	οὖν ὕστερον ὁ μὲν Οὐάκης
[7, 25]	ἀφῆκεν οὐδ´ ὁτιοῦν λυμηνάμενος. ἐκ	μὲν	οὖν Φανοῦ καὶ Πισαύρου φλαῦρον
[7, 1]	Βελισάριον οὐδείς ποτε εἶδεν. ὅσον	μὲν	οὖν χρόνον τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 17]	οἰμωγῇ πολλῇ ἔλεξαν τοιάδε „Τοιαύτας	μὲν	οὔσας, ὦ στρατηγοὶ, τύχας ἡμῖν
[7, 6]	χεῖρας ἄμφω ἀποτεμόντες οὐκ ἔκτειναν	μὲν,	οὕτω δὲ λωβησάμενοι ὅπη βούλοιτο
[7, 34]	ἐξ ἀρχῆς ᾤκηντο ἅπαντες, Γότθων	μὲν	οὕτω κατεπτηχότες τὴν δύναμιν ὥστε
[7, 10]	λοιποὶ ἀνεχώρησαν. Βαλεντῖνος δὲ τοὺς	μὲν	πάλαι φρουροὺς ἐνθένδε ἡμιθνῆτας εὑρὼν
[7, 28]	καλεῖν οἱ ἐπιχώριοι νενομίκασιν. ἐνταῦθα	μὲν	παρὰ τὴν ἀκτὴν Ῥουσκιανή ἐστι
[7, 37]	ἀντὶ Γερμανοῦ ἔγνω. καὶ ὁ	μὲν	παρασκευασάμενος ὡς τάχιστα, ὅτι δὴ
[7, 32]	οὕτως ἀνάνδρως ἐνταῦθα καθῆσθαι, τῆς	μὲν	πατρίδος οἱ φρουρουμένης τε ἐνδελεχέστατα
[7, 5]	τῶν ἐναντίων ἔφοδον γνόντες τὸ	μὲν	πεδίον, οὗ δὴ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐτύγχανον,
[7, 16]	ἐν τοῖς Ῥώμης ἱερεῦσιν, ὄνομα	μὲν	Πελάγιος, διάκονος δὲ τὴν τιμὴν,
[7, 28]	μάλιστα ἐνταῦθα ποιεῖται, ὧν ἁτέρα	μὲν	Πέτρα Αἵματος τῇ Λατίνων φωνῇ
[7, 26]	ὁ Ῥωμαίων γεγονὼς ὕπατος, ἄγχιστα	μέν	πη ἐτύγχανεν ὢν, ἵππων δὲ
[7, 29]	τε ἁμάξαις ἐνθέμενοι εὕρισκον μῆκος	μὲν	πηχῶν μάλιστα τριάκοντα ὂν, εὖρος
[7, 38]	δὲ αὐτὴν τρόπῳ τοιῷδε. οἱ	μὲν	πλεῖστοι ἐν δυσχωρίαις πρὸ τοῦ
[7, 20]	πόλει καὶ θορύβου ἐπιπεσόντος οἱ	μὲν	πλεῖστοι τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν διὰ
[7, 22]	ἔδαφος, τοῦ δὲ στρατοῦ τὸ	μὲν	πλεῖστον ἐνταῦθά πη ἀπολιπεῖν, τῷ
[7, 26]	ἄμεινον σφίσιν ἔδοξεν εἶναι τοὺς	μὲν	πλείστους ἐνταῦθα ἡσυχῆ μένειν τῶν
[7, 22]	καὶ κάλλους ἀφῖκται, ἀλλὰ βασιλέων	μὲν	πλῆθος, ἀνδρῶν δὲ ἀρίστων συμμορίαι
[7, 8]	ἀρχὰς τοῦδε τοῦ πολέμου στρατιωτῶν	μὲν	πλῆθος δόξῃ τε καὶ τῇ
[7, 4]	ὅπλα ἀνταίρειν βασιλεῖ ἔγνωτε, τὸ	μὲν	πλῆθος ὑμῖν οὐ πλέον ἢ
[7, 1]	πώποτε γεγονὼς ἔτυχε, καὶ τὸν	μὲν	πλοῦτον ἐκ τῶν πολεμίων αὖθις
[7, 36]	εἵλοντο ἅπαντες, ἔπειτα δὲ πεζοὶ	μὲν	ποιεῖσθαι καὶ ἄνοπλοι τὴν ἀναχώρησιν
[7, 40]	χεῖρας ἐλθόντες ἐτρέψαντο. καὶ τῶν	μὲν	πολεμίων πολλοὺς ἔκτειναν, Ῥωμαίων δὲ
[7, 26]	πρὸς τοῦ Ἰωάννου σταλέντες αἰσθόμενοι	μὲν	πολεμίων στρατὸν ἀμφὶ τὰ ἐκείνῃ
[7, 37]	παρὰ βασιλέα πρεσβευτὴν ἔπεμψε, τὸν	μὲν	πόλεμον τόνδε καταλύειν αἰτῶν, ἐνσπόνδους
[7, 23]	Ἡρωδιανοῦ ἐνδιδόντος Σπολίτιον εἷλον, τῆς	μὲν	πόλεως τὸν περίβολον ἐς τὸ
[7, 21]	ἀλλ´ ἐκεῖνα ἐρῶν, ἅπερ ἐγὼ	μὲν	πολλάκις ἐς ὑμᾶς εἶπον, ὑμῖν
[7, 40]	κράτος Ῥωμαῖοι. ἔνθα δὴ στρατιῶται	μὲν	πολλοί τε καὶ ἄριστοι θνήσκουσιν,
[7, 1]	πάσῃ ἀρετῇ προὔχων καὶ πλούτου	μὲν	πολλοῦ ἐξουσίᾳ, δυνάμει δὲ ὑπασπιστῶν
[7, 6]	τῷ στόλῳ τούτῳ ἀκούσας δρόμωνας	μὲν	πολλοὺς ἄριστα πλέοντας ἐν παρασκευῇ
[7, 13]	πολὺς ὅμιλος ἔτυχον ἔναγχος διαβάντες	μὲν	ποταμὸν Ἴστρον, ληϊσάμενοι δὲ τὰ
[7, 22]	δόξειεν εἶναι· ἀφαιρεῖται γὰρ τοὺς	μὲν	προγεγενημένους τὴν τῆς ἀρετῆς μνήμην,
[7, 21]	ὑμῖν αὐτίκα δηλώσω· ὅτι Γότθοι	μὲν	πρότερον τῶν ἄλλων ἁπάντων περὶ
[7, 10]	εἰς Δρυοῦντα ἐκέλευε, καὶ τοὺς	μὲν	προτέρους φύλακας τοῦ φρουρίου ἐνθένδε
[7, 24]	μάχη. οἱ γὰρ βάρβαροι τὰ	μὲν	πρῶτα ἐλπίδα εἶχον αὐτοβοεὶ τὴν
[7, 36]	Κίλιξ δὲ γένος, ὃς τὰ	μὲν	πρῶτα ἐφειστήκει τῇ Βελισαρίου οἰκίᾳ,
[7, 1]	παθούσῃ ἠξίου. διὸ δὴ τὰ	μὲν	πρῶτα Ἰλδίβαδος Οὐραΐαν ἐς τοὺς
[7, 36]	τῷ πολέμῳ. νῦν δὲ τὰ	μὲν	πρῶτα Λιβέριον ἀπολεξάμενος, ἄνδρα τῶν
[7, 35]	ἄγχιστά πη Σαλώνων ἐστὶ, τὰ	μὲν	πρῶτα ξυνέμισγε τοῖς ταύτῃ ἀνθρώποις
[7, 36]	λόγους ἄσμενοι ἤκουσαν. καὶ τὰ	μὲν	πρῶτα τὴν ἐπὶ τὸ Βυζάντιον
[7, 30]	σφίσι ξυγκειμένης ἡμέρας. καὶ τὰ	μὲν	πρῶτα χειμῶνος ἐξαισίου ἐπιπεσόντος, ἄλλως
[7, 11]	ἐντυχὼν ἐν χώρῳ κρημνώδει τὰ	μὲν	πρῶτα ὡς ἀντιταξόμενος ἔστη· ἐπὶ
[7, 20]	ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ἤκουσεν, ἥσθη	μέν	πως τῇ ἀγγελίᾳ, ὑποψίᾳ δὲ
[7, 20]	αἰσχύνην τοῦ ἔργου. καὶ Γότθοι	μὲν	Ῥουστικιανὴν κτείνειν ἐν σπουδῇ ἐποιοῦντο,
[7, 22]	σοι τύχην πληροῦσθαι ξυμβαίη, σώσαντι	μὲν	Ῥώμην χάρις ἂν σώζοιτο παρὰ
[7, 36]	ηὐλίσαντο· τῇ δὲ ἐπιγενομένῃ ἐβουλεύσαντο	μὲν	σιτίζεσθαι τῶν ἵππων τισὶν, ὄκνησις
[7, 40]	ὡς ἥκιστα {παρεχόμενοι{ καὶ} οἱ	μὲν	Σκλαβηνοὶ ἐστρατοπεδεύοντο ἐς τὸ ὄρος,
[7, 38]	καθείρξαντες, οὐδεμιᾷ φειδοῖ ἐνεπίμπρασαν. οὕτω	μὲν	Σκλαβηνοὶ τοὺς ἐντυχόντας ἀεὶ ἀνῄρουν.
[7, 20]	τε τούτῳ τῷ τρόπῳ τῶν	μὲν	στρατιωτῶν ἓξ καὶ εἴκοσι, τοῦ
[7, 24]	τεῖχος ᾔεσαν. Βελισάριος δὲ τῶν	μὲν	στρατιωτῶν τοὺς μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενος ἐς
[7, 22]	πρέσβεις εὐθὺς ἀπεπέμψατο. καὶ τοῦ	μὲν	στρατοῦ τὸ πλεῖστον μέρος Ῥώμης
[7, 38]	ἐγένοντο. εἶχε δὲ αὐτῶν ἁτέρα	μὲν	συμμορία ὀκτακοσίους τε καὶ χιλίους,
[7, 39]	βουλομένῳ οἱ αὐτῷ εἶναι τοὺς	μὲν	σφετέρους ἀπολαβεῖν, τοὺς δὲ πρὸς
[7, 37]	τοὺς ἀμφ´ αὐτὸν στρατιώτας, ἢν	μὲν	σφίσι βουλομένοις ᾖ μάχῃ πρὸς
[7, 34]	Λαγγοβάρδαι τοὺς τρόπους εἰσί. δίκῃ	μὲν	τὰ διάφορα διαλῦσαι, καίπερ πολλὰ
[7, 17]	οἱ ἀμφὶ Βέσσαν ἀκούσαντες τὸ	μὲν	τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν σφίσιν ἀδύνατον,
[7, 9]	ἀνονήτου ὑμῖν ἀπολελειμμένης ἐλπίδος ἕλησθε	μὲν	τὰ κρείσσω, ἐπανορθώσητε δὲ τὰ
[7, 9]	ἐς τὴν ἀγωνίαν ὀκνήσεως. Ἰταλιώταις	μὲν	τὰ πράγματα ἐφέρετο τῇδε. Τουτίλας
[7, 6]	ἤθελε, Τίβεριν ποταμὸν διαβὰς, ἐς	μὲν	τὰ Ῥώμης ὅρια οὐδαμῆ ἦλθεν,
[7, 20]	Ῥωμαίων, ἀλλὰ τῶν χρημάτων αὐτῷ	μὲν	τὰ τιμιώτατα ἐξελεῖν, τὰ δὲ
[7, 15]	δὲ ὅθενπερ ἐξέβην ἐπάνειμι. ~Βασιλεὺς	μὲν	ταῦτα ἅπερ μοι δεδήλωται ἔπρασσεν.
[7, 18]	λοιποῖς ἅπασιν ὁμολογίᾳ εἷλεν. Ἰωάννης	μὲν	ταῦτα διαπεπραγμένος αὐτοῦ ἔμενε, Βελισάριος
[7, 29]	ἐγένοντο, νύκτωρ ἅπαντες. καὶ οἱ	μὲν	ταύτῃ ᾠκημένοι καταχωσθήσεσθαι ὑποτοπήσαντες ἐν
[7, 24]	δὴ κυλίνδει τὸν τρίβολον, ὁ	μὲν	τέως ἐκ τῶν σκολόπων τὴν
[7, 16]	πρὸς τῶν ἐπιόντων, ἀλλὰ κινδυνεύσουσι	μὲν	τῇ μάχῃ πρὸς ἀλλήλους ἑκάτεροι,
[7, 17]	ἐν τῇ ὁδῷ διεφθάρησαν. Ῥωμαίων	μὲν	τῇ τε βουλῇ καὶ τῷ
[7, 29]	ὑπὲρ ὀκτωκαίδεκα πήχυς ἀναβὰς ἐπέκλυσε	μὲν	τὴν Αἴγυπτον καὶ ἤρδευσε πᾶσαν,
[7, 32]	ἱκανοὶ ἔσονται. δεήσει γοῦν ἐς	μὲν	τὴν Βελισαρίου παρουσίαν ἀποθέσθαι τὴν
[7, 26]	καὶ τόλμα γέγονεν, ἣ Ῥωμαίων	μὲν	τὴν βουλὴν διασώσασθαι, αὐτῷ δὲ
[7, 34]	λαβεῖν πάρεστι. σκέψασθε γάρ· Γότθοι	μὲν	τὴν Δακῶν χώραν ἐς φόρου
[7, 40]	τὴν Ἰταλίαν ἡγήσασθαι. καὶ οἱ	μὲν	τὴν ἐπὶ Δαλματίας ᾔεσαν, ὡς
[7, 35]	τοῦ λόγου ἐποιησάμην ἐπάνειμι. ~Βελισάριος	μὲν	τὴν ἐπὶ τὸ Βυζάντιον οὐδενὶ
[7, 31]	εἰργασμένον Ῥωμαίους ἔλεγε τόσα γυναῖκα	μὲν	τήν οἱ αὐτῷ κατηγγυημένην ἑκόντα
[7, 37]	ἰούσης οὕτω δὴ ἀπαλλάσσοιντο, Γότθοις	μὲν	τὴν πόλιν ἐνδόντες, οὐκ ἀπροφάσιστον
[7, 2]	ἄξιος. οὗτος ὁ Τουτίλας Γότθων	μὲν	τηνικαῦτα τῶν ἐν Ταρβησίῳ ἄρχων
[7, 3]	Φαβεντίᾳ πόλει ἐγένοντο, ἣ χώρας	μὲν	τῆς Αἰμιλίας ἐστὶ, σταδίους δὲ
[7, 28]	τῆς γῆς ἀναβαίνει. καὶ ὁ	μὲν	τῆς ἀκτῆς ταύτης διάπλους ἅπας
[7, 35]	Βυζάντιον οὐδενὶ κόσμῳ ᾔει, γῆς	μὲν	τῆς Ἰταλῶν πενταετὲς οὐδαμῆ ἀποβὰς,
[7, 16]	ἐκ χρόνου καιροφυλακοῦντες πολλοῦ δραπετεῦσαι	μὲν	τῆς τῶν κεκτημένων χειρὸς, νέους
[7, 32]	ἐπιτελὴς εἴη. ὁ δὲ Ἀρσάκῃ	μέν	τι ὑπὲρ τούτου εἰπεῖν οὐκέτι
[7, 30]	οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι, ἀλλὰ χρόνον	μέν	τινα τὰς ναῦς ἑκαστάτω ἀνακωχεύσαντες
[7, 9]	Τουτίλας δὲ ταῦτα ἀκούσας μοῖραν	μέν	τινα τοῦ στρατοῦ πέμψας ἐς
[7, 15]	τῷ τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ ὀλίγους	μέν	τινας ἔκτειναν, αἴσθησίς τε τοῦ
[7, 1]	παρὰ πολὺ ἡσσηθεὶς ἔφυγεν, ὀλίγους	μέν	τινας σώσας, τοὺς δὲ πολλοὺς
[7, 5]	Ῥωμαίων στρατὸς Ἰουστίνῳ ξυνέμιξεν, ὀλίγους	μέν	τινας τῶν αὐτῷ ἑπομένων ἐπὶ
[7, 29]	κατὰ συμμορίας τινὰς διασπασάμενοι οἱ	μέν	τινες αὐτοῦ ἐν τῷ παρόντι
[7, 3]	ἀνεπέτασε σφίσι τὰς πύλας, οἱ	μέν	τινες ἐνταῦθα ἑστῶτες τὸ στράτευμα
[7, 32]	αἰτιώμενος, τῶν τε ἀρχόντων δύο	μέν	τινες θεραπεύοντες αὐτὸν ὡμολόγουν τὴν
[7, 27]	προϊὼν οὗτος ὁ χρόνος ἰσχυρὸς	μέν	τις δημιουργὸς αὐτίκα τοῦ μύθου
[7, 1]	τοὺς παρόντας ἤνεγκεν ἅπαντας. αὕτη	μὲν	τίσις Ἰλδίβαδον περιῆλθε τοῦ Οὐραΐα
[7, 6]	Δημήτριος ἕτερος, Κεφαληνὸς γένος, ναύτης	μὲν	τὸ παλαιὸν καὶ τῶν κατὰ
[7, 26]	πολεμίων στρατῷ. καὶ αὐτῶν οὐδεὶς	μὲν	τὸ παράπαν ἐς ἀλκὴν εἶδεν,
[7, 16]	καθείρξαντες αὑτοὺς οἱ πολέμιοι ἐς	μὲν	τὸ πεδίον καταβαίνοντες παρατάσσεσθαι ἡμῖν
[7, 1]	ἑκάτερον. ἄνευ δὲ τούτων ἐν	μὲν	τοῖς δεινοῖς εὔελπίν τε τὴν
[7, 24]	διὸ δὴ καὶ Γότθοι εὐημεροῦντα	μὲν	τοῖς ἐγχειρήμασι Τουτίλαν ἐτεθήπεσαν ἴσα
[7, 31]	χάριτας ὡμολόγει πολλὰς ἅτε τισαμένῳ	μὲν	τὸν Ἀρεοβίνδου τοῦ ἀνδρὸς φόνον,
[7, 40]	τοῖς πολεμίοις ἐτύγχανεν ὢν, Γερμανὸν	μὲν	τὸν βασιλέως ἀνεψιὸν ἐξ ἀνθρώπων
[7, 18]	Ἰωάννῃ ἐς ὄψιν ἥκων ᾐτιᾶτο	μὲν	τὸν βασιλέως στρατὸν τῶν πρόσθεν
[7, 4]	κατὰ βραχύ τε προϊὸν διελθεῖν	μὲν	τὸν θώρακα ὅλον, ὀλισθῆσαν δὲ
[7, 35]	τισὶν ἀναβράσσων ὁ οἶνος διεσπάσατο	μὲν	τὸν πηλὸν ᾧπερ ἐπέφρακτο αὐτῶν
[7, 16]	ἀπιστίαν ἀεὶ περιφέρειν φιλεῖ. Τουτίλας	μὲν	τοσαῦτα εἶπε, Πελάγιος δὲ ἀμείβεται
[7, 8]	τοῦ πολέμου πρυτανεύεται τύχη. Τουτίλας	μὲν	τοσαῦτα εἶπεν. ἐπαινέσαντες δὲ τὰ
[7, 7]	σωτηρίας ὀμεῖσθαι οὐδὲν κωλύσει. Τουτίλας	μὲν	τοσαῦτα εἶπεν, ἐπῄνεσαν δὲ οἵ
[7, 4]	τῆς νίκης τὸν τρόπον. Ἀρταβάζης	μὲν	τοσαῦτα εἶπεν. οἱ δὲ δὴ
[7, 7]	καὶ τὴν ἐλπίδα διολωλέναι. Δημήτριος	μὲν	τοσαῦτα εἶπεν, ὅσα Τουτίλας ἐκέλευεν.
[7, 34]	τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ. Καὶ Γήπαιδες	μὲν	τοσαῦτα εἶπον. βουλευσάμενος δὲ πολλὰ
[7, 34]	τοῦτο ἀπ´ ἐναντίας χωρήσουσι. Λαγγοβάρδαι	μὲν	τοσαῦτα εἶπον. γενόμενοι δὲ τῇ
[7, 37]	κατακλεισθέντες ἡσύχαζον. Τουτίλας δὲ μοῖραν	μὲν	τοῦ Γότθων στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε
[7, 28]	τε ἀρετῆς ἄξια ἐνδειξάμενος, τισὶ	μὲν	τοῦ διαφυγεῖν αἴτιος γέγονεν, αὐτὸς
[7, 39]	ὅπως δὴ οἱ πολέμιοι μηδὲν	μὲν	τοῦ λοιποῦ ἐσκομίζωνται, ἀπορίᾳ δὲ
[7, 29]	ἐκεῖνο εὖ οἶδα, ὡς ἡ	μὲν	τοῦ Νείλου ἐπὶ τῆς χώρας
[7, 22]	τῶν κεκτημένων. οἱ δὲ ἀπετάξαντο	μὲν	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ, ἐν δὲ
[7, 40]	ὧν δὴ ὀλίγους τινὰς ἀποσκεδασθέντας	μὲν	τοῦ στρατοπέδου, πλανωμένους δὲ καὶ
[7, 39]	τοῖς πολιορκουμένοις τὰ ἐπιτήδεια, μοῖραν	μὲν	τοῦ στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε φυλακῆς
[7, 36]	ἐνθέμενος. οἷς δὴ ἐπέστελλε διὰ	μὲν	τοῦ Τιβέριδος ἐρέσσοντας ἐπίπροσθεν ἰέναι,
[7, 34]	Αὐδουίν. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς λόγους	μὲν	τοὺς πρὸς ἀμφοτέρων ἀκούειν ἔγνω,
[7, 1]	τις ἐγένετο, ὅτι δὴ ἐς	μὲν	τοὺς στρατιώτας φιλοδωρότατος ἐγεγόνει ἀνθρώπων
[7, 24]	ταύτῃ τε τῶν σκολόπων οἱ	μὲν	τρεῖς ἐς τὸ ἔδαφος ἰσχυρότατα
[7, 24]	ἐπιέναι βουλομένοις ἐμπόδιόν ἐστιν. οἱ	μὲν	τρίβολοι τοιοίδε εἰσίν. ἑκάτεροι δὲ
[7, 31]	ἀνδράσι προσκρούειν ξυμβαίνει. αὕτη, τέως	μὲν	τῷ Ἀρταβάνῃ οὐκ εὖ καθεστήκει
[7, 38]	ἔκτειναν, Ἄσβαδον δὲ καταλαβόντες ἐν	μὲν	τῷ παραυτίκα ἐζώγρησαν, ὕστερον δὲ
[7, 26]	ὅτι δὴ πολέμιος εἴη, ἐν	μὲν	τῷ παρόντι ἐζώγρησαν, οὐ πολλῷ
[7, 37]	δὲ, ἧσπερ φυλακὴν ἔχουσιν, ἐν	μὲν	τῷ παρόντι λόγῳ τινὶ εὐπρεπεῖ
[7, 6]	Ἰσαύρων χιλίους ἔχων. καὶ αὐτὸς	μὲν	τῷ πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενος
[7, 40]	δραστήριος ἐς τὰ μάλιστα, ἐν	μὲν	τῷ πολέμῳ στρατηγός τε ἄριστος
[7, 24]	τοῦ ἔργου αἰσχύνην. καὶ ὁ	μὲν	τῶν βαρβάρων στρατὸς ἐς ὑπαγωγὴν
[7, 26]	προσχωρεῖν ἔγνωσαν. Ἰωάννης δὲ ἄνδρας	μὲν	τῶν ἐκ βουλῆς ὀλίγους τινὰς
[7, 18]	οὖσιν, ἀλλ´ ὡς μάλιστα πρὸς	μὲν	τῶν ἐναντίων βιαζομένους, πρὸς δὲ
[7, 36]	τοὺς πολεμίους ἐδέξαντο. καὶ πολὺς	μὲν	τῶν παραπεπτωκότων ἐνταῦθα γεγένηται φόνος,
[7, 34]	ξυντετάξονται τὸ λοιπὸν Γήπαιδες, χάριν	μὲν	τῶν πεπραγμένων ὀφείλοντες, δυνάμεως δὲ
[7, 23]	φρουρίῳ ἐδέξατο. οἳ δὴ κτείνουσι	μὲν	τῶν πολεμίων πλείστους, τινὰς δὲ
[7, 18]	σὺν αὐτῷ ᾔει. καὶ πρῶτα	μὲν	τῶν πολεμίων τοὺς ἵππους νεμομένους
[7, 22]	τοὺς σφετέρους ἀγροίκους ἐκέλευον μεθίεσθαι	μὲν	τῶν πρασσομένων, τοὺς δὲ ἀγροὺς
[7, 20]	ἀσφαλείας πέρι ἐπεμελεῖτο, ἀλλὰ ἀναπεπτωκέναι	μὲν	τῶν στρατιωτῶν τοῖς γε βουλομένοις
[7, 18]	κρατυναμένοις ἐς χεῖρας ἐλθὼν, πλείστους	μὲν	τῶν τε Μαυρουσίων καὶ Ῥωμαίων
[7, 9]	Ἰταλιωτῶν πράγματα ἔγνωτε; καίτοι ἐξεναγεῖσθε	μὲν	ὑμεῖς αὐτοὺς, οἶμαι, ἄριστα, ὁποίων
[7, 14]	ἀρχαίαν, Τούρριν ὄνομα, ἣ κεῖται	μὲν	ὑπὲρ ποταμὸν Ἴστρον, Τραϊανοῦ τοῦ
[7, 5]	τε ποιησάμενοι ἵσταντο. καὶ εἰ	μὲν	φυγόντας τοὺς ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην
[7, 23]	καὶ παντάπασιν ἀτείχιστον οὖσαν, πᾶσαν	μὲν	φυλάξαι οἷός τε ἔσεσθαι οὐδεμιᾷ
[7, 30]	τὸ φρούριον ἐδέξατο. καὶ τὸν	μὲν	Χαλαζὰρ ἄμφω τε τὼ χεῖρε
[7, 30]	ἔμειναν. τῶν μέντοι Ἰταλῶν τὰ	μὲν	χρήματα πάντα ἀφείλετο, τὰ δέ
[7, 40]	ὁδὸν Βυζαντίου διέχουσα. καὶ πρόσω	μὲν	χωρεῖν οἱ βάρβαροι οὐκέτι εἶχον.
[7, 34]	ὄψιν ἐλθόντες ἔλεξαν τοιάδε „Ἡμῖν	μὲν,	ὦ βασιλεῦ, καταπεπλῆχθαι τῇ Γηπαίδων
[7, 27]	κόλπου τοῦ Ἰονίου ἥκων διαπορθμεύσασθαι	μὲν	ᾤετό οἱ ἔν γε τῷ
[7, 27]	ἑταιρίζεται. ταῦτά τοι ἐκ παλαιοῦ	μὲν	ὠνόμασαν ἐπιχώριοι Κυνὸς Κεφαλὴν ἄκραν
[7, 28]	ἀλλ´ ἐς ὀλιγωρίαν τραπόμενοι νύκτωρ	μὲν	ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων διεσκηνημένοι ἐκάθευδον,
[7, 16]	πολλῇ πρῶτος ἔλεξεν ὧδε „Πᾶσι	μὲν,	ὡς ἐπὶ πλεῖστον εἰπεῖν, νόμος
[7, 26]	σκότῳ διαλαθεῖν δυνατοὶ εἶεν, τοῦτο	μὲν	ὡς ἥκιστα ἐφυλάξατο· ἦ γὰρ
[7, 11]	τινὰς ἄγχιστά πη εἶναι ἐξῆλθον	μὲν	ὡς ὑπαντιάσοντες, κατασκόπους δὲ πέμψαι
[7, 32]	λαθεῖν δύνηται, ἀνεξέλεγκτον τὸ ἔγκλημα	μενεῖ.	ἐγὼ δέ τι μὴ λίαν
[7, 19]	οἷός τε ἦν ἐν αὐτῷ	μένειν,	ἀλλὰ κλέους τοῦδε μεταλαχεῖν ἐν
[7, 25]	ὡς οὐδὲν πέφυκεν ἐφ´ ἑαυτοῦ	μένειν·	εἰ δέ τις ὑμῖν τύχη
[7, 30]	δὲ στρατιωτῶν τοὺς μὲν βουλομένους	μένειν	ἐκέλευε τὰ σφέτερα αὐτῶν ἔχοντας,
[7, 30]	πράσσειν εἰώθει· οἷς δὲ τὸ	μένειν	ἐν ἡδονῇ ὡς ἥκιστα ἦν,
[7, 11]	τείχεσιν ἐναρμόσαντας ἐντὸς τοῦ περιβόλου	μένειν,	ἔν τε τῷ ἀσφαλεῖ γενομένους
[7, 5]	λόγος ἐς τοὺς ἄρχοντας ἦλθε,	μένειν	ἐνταῦθα οὐκέτι ἠξίουν, ἀλλ´ ἐς
[7, 22]	δὲ Τουτίλαν οἱ ἐπιέναι μαθὼν,	μένειν	ἐπὶ τῆς Ἀπουλίας οὐκέτι ἠξίου,
[7, 3]	μὴ σφᾶς ἀπολιπεῖν, ἀλλ´ αὐτοῦ	μένειν,	ἕως ἂν καταφυγόντες ἐς αὐτοὺς
[7, 8]	αὐτῷ στρατιώτας, ὅσους δὴ αὐτοῦ	μένειν	ἥκιστα ἤρεσκεν, ἐς ναῦς ἐμβιβάσας
[7, 27]	καὶ τὰς ναῦς ἐνταῦθα ἀφεὶς	μένειν	μὲν αὐτοῦ οὐδαμῆ ἤθελεν, οὗ
[7, 22]	ἐν χωρίῳ Ἀλγηδόνι ἐκέλευεν ἡσυχῆ	μένειν,	ὅπως δὴ μηδεμία ἐξουσία τοῖς
[7, 19]	ἐκβολὰς ἔστησεν, οὓς δὴ ἐκέλευσε	μένειν	τε αὐτοῦ καὶ, ἢν τῶν
[7, 26]	τοὺς μὲν πλείστους ἐνταῦθα ἡσυχῆ	μένειν	τῶν τε ἵππων ἐπιμελεῖσθαι (κόπῳ
[7, 40]	καὶ πάντων χρημάτων ἀριθμοῦ κρείσσονα.	μένοντες	δὲ αὐτοῦ ἠπείγοντο τοῖς πολεμίοις
[7, 4]	δεόντων οὐδὲν ἔπρασσον, ἀλλ´ αὐτοῦ	μένοντες	τὸν καιρὸν ἔτριβον. Ἤδη δὲ
[7, 29]	αὐτὸ χωρία ἠνώχλει, οὐκ ἐφεξῆς	μέντοι,	ἀλλὰ διαλεῖπον, ἂν οὕτω τύχῃ,
[7, 15]	ἐναντίοις ἐπεξιόντα διακινδυνεύειν ἀπεῖπεν. οἱ	μέντοι	ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε καὶ Φωκᾶν
[7, 37]	σφίσιν αὐτοῖς ἔφασκον εἶναι οὔτε	μέντοι	ἀναμίγνυσθαι τῷ Γότθων στρατῷ, ἐπεὶ
[7, 26]	οἱ πλεῖστοι ἔτι ἐκάθευδον, οὐ	μέντοι	ἀνελεῖν πολλοὺς δεδύνηνται Γότθοι, ἀλλὰ
[7, 30]	μεταξὺ βοήθεια σφίσιν, ἐφ´ ᾧ	μέντοι	ἀπαθεῖς κακῶν ἅπαντες μείνωσιν. ἦσαν
[7, 32]	ἀνὰ τὴν πόλιν ὀχούμενον, οὐδὲν	μέντοι	αὐτὸν οὔτε τοῦ σώματος οὔτε
[7, 8]	τισὶ καὶ σοφίσμασι διαμάχεσθαι. μοῖραν	μέντοι	αὐτοῦ καθελὼν πολλὴν τὸ λοιπὸν
[7, 36]	τοῖς ἐνεδρεύουσι γενόμενοι διεφθάρησαν. ὀλίγοι	μέντοι	αὐτῶν διέφυγον μόλις, ἐν οἷς
[7, 32]	ἀντιστήσεται τῶν Ἰουστινιανοῦ ξυγγενῶν. ὁ	μέντοι	γε πάντων δυνατώτατος Γερμανὸς, οἶμαι,
[7, 14]	ἀποκαλύψαι τὸν πάντα λόγον, ἢν	μέντοι	γένηται ἐν γῇ τῇ Ῥωμαίων,
[7, 32]	σπουδῇ πολλῇ κατεργάσασθαι ἀπερισκέπτως. ὁ	μέντοι	Γερμανὸς ἅπαντα ἔς τε Βούζην
[7, 13]	ἐγένετο, ἐς πολιορκίαν καθίστατο. τοὺς	μέντοι	γεωργοὺς οὐδὲν ἄχαρι ἀνὰ πᾶσαν
[7, 35]	τε αὐτοὺς πολλοὺς ἔκτεινεν. οὐ	μέντοι	Γότθοις ξυνέμιξεν, ἀλλ´ Ἴστρον ποταμὸν
[7, 33]	οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος. καὶ ἄλλα	μέντοι	Δακίας χωρία δόντος βασιλέως Ἔρουλοι
[7, 20]	τοῦ ἀποστόλου νεὼν ἔφυγον. τοῦ	μέντοι	δήμου πεντακοσίους ἄνδρας ἀνὰ πᾶσαν
[7, 5]	τῇ φυγῇ ταύτῃ ἀπώλοντο, ὅσοι	μέντοι	διεσώθησαν ἡμέρας πολλὰς οὐδαμῆ διωκόμενοι
[7, 32]	ἀλλότριον ἐς ἀεὶ ἔχων, τοῦ	μέντοι	δικαίου ἐπιμελητὴς ἀκριβὴς καὶ τοῦ
[7, 4]	τὸ εἶδος φοβερὸς ἄγαν, ἔτι	μέντοι	δραστήριός τε καὶ ἀγαθὸς τὰ
[7, 1]	καὶ Βανδίλους νενικηκὼς ἦλθε. πᾶσι	μέντοι	ἐν διηγήμασι Βελισάριος ἦν, νίκας
[7, 29]	ἐν δέει μεγάλῳ ἐγένοντο, οὐδὲν	μέντοι	ἐνθένδε φλαῦρον αὐτοῖς ξυνηνέχθη παθεῖν.
[7, 26]	ὄρη ταῦτα νομίζεται εἶναι. οἱ	μέντοι	ἐπὶ ταύτῃ δὴ τῇ κατασκοπῇ
[7, 33]	τε τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους, ἔτι	μέντοι	ἐπίπροσθεν ἀεὶ ὁδῷ ἰόντες ἐληΐζοντο
[7, 7]	ἀνάγκη τοῦ λιμοῦ ἐπίεζε. πίστιν	μέντοι	ἐς βασιλέα φυλάσσοντες καὶ βοήθειάν
[7, 3]	οἷς καὶ Ἀρταβάζης ἦν, ὅσοι	μέντοι	ἐς δυσχωρίας κατέπεσον, αὐτοῦ ἅπαντες
[7, 14]	ᾗπερ ἐκεῖνοι ἐνδελεχέστατα γέμουσι, πονηροὶ	μέντοι	ἢ κακοῦργοι ὡς ἥκιστα τυγχάνουσιν
[7, 30]	τοῖς χρήμασιν αὐτοῦ ἔμειναν. τῶν	μέντοι	Ἰταλῶν τὰ μὲν χρήματα πάντα
[7, 11]	βασιλέως κατηκόοις πολέμιος εἴην. εἰ	μέντοι	καὶ νῦν παρὰ φαῦλον ἡγησάμενοι
[7, 12]	καὶ χρήματα μεγάλα πέμψαι, καὶ	μέντοι	καὶ ὅπλα καὶ ἵππους. οἱ
[7, 14]	τῆς θυσίας αὐτοῖς ἐωνῆσθαι. σέβουσι	μέντοι	καὶ ποταμούς τε καὶ νύμφας
[7, 10]	Δρυοῦντα διαθέμενοι ἡσυχῆ ἔμενον. τότε	μέντοι	καταπλέοντα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου τὸν
[7, 32]	καλὸς δὲ τὸ σῶμα, οὐ	μέντοι	κατεσπουδασμένος, ἀλλ´ ἐπὶ πλεῖστον παιδαριώδης.
[7, 1]	ἐπινοῆσαι τὰ βέλτιστα ἱκανώτατος. ἐν	μέντοι	κινδύνοις πολέμου εὔψυχός τε ἦν
[7, 24]	ἐπιέναι οἷοί τε ὦσι. γέφυραν	μέντοι	μίαν, ἣ Μολιβίου ἐπώνυμός ἐστι,
[7, 34]	ἀμφοτέρων ἀκούειν ἔγνω, οὐχ ἅμα	μέντοι	ξυνιόντων, ἀλλὰ καὶ χωρὶς παρ´
[7, 17]	ἀποκτιννύναι ἀνόσιον ἔφασαν εἶναι, οὐ	μέντοι	οὐδὲ τὸ ἀφεῖναι ἀκίνδυνον. Βελισάριον
[7, 2]	Γότθοις ἀνασώσασθαι ἱκανὸς ἦν. Ἐράριχος	μέντοι	οὐδὲν ὅ τι καὶ λόγου
[7, 34]	ἔμπροσθεν βεβασιλευκότων, καὶ παρὰ σοῦ	μέντοι	οὐδέν τι ἧσσον. ἡδέως ἂν
[7, 32]	ἐν φυλακῇ ἔσχεν, ἐν Παλατίῳ	μέντοι,	οὐκ ἐν τῷ δημοσίῳ οἰκήματι.
[7, 17]	τιμὴ ἑπτὰ ἐγεγόνει χρυσοῖ. οἷς	μέντοι	οὐχ οὕτω τὰ κατὰ τὴν
[7, 26]	γυναιξὶ πάσαις ἁλῶναι ξυνέβη. Κλημεντῖνος	μέντοι,	πατρίκιος ἀνὴρ, καταφυγὼν ἔς τινα
[7, 37]	πλέον ἐν ξυμβολῇ ἔσχον. ὕστερον	μέντοι	πλήθει τῶν ἐναντίων παρὰ πολὺ
[7, 22]	χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ ἀπολιπεῖν. Ῥώμη	μέντοι	πόλεων ἁπασῶν, ὅσαι ὑφ´ ἡλίῳ
[7, 36]	σφᾶς ἀπωσαμένων ἐνθένδε Ῥωμαίων. τοῦ	μέντοι	Πόρτου κρατήσαντες Ῥώμην κατὰ κράτος
[7, 31]	ὑπάτων ἀνεγράψατο τὸ ἀξίωμα. τῇ	μέντοι	Πρεϊέκτᾳ ξυνοικίζεσθαι οὐδαμῆ ἴσχυσεν. ἦν
[7, 16]	μετὰ κινδύνων ὑμετέρων γενήσεσθε. τῶν	μέντοι	προσκεχωρηκότων ἡμῖν οἰκετῶν ἕνεκα τοσαῦτα
[7, 17]	ἀνήκεστα αὐτοὺς ἔργα εἰργάζετο. τοὺς	μέντοι	στρατιώτας οὔπω τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει,
[7, 40]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ἐς τρία	μέντοι	τέλη σφᾶς αὐτοὺς διελόντες οἱ
[7, 31]	ὑπαρξάσης αὐτοῖς εὐδαιμονίας στερήσονται. βασιλεὺς	μέντοι	τὴν δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει. καὶ
[7, 36]	παραπομποὺς ξυμπέμψας ἀφῆκε. καὶ ἄλλοι	μέντοι	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ, ὅσοι καταφυγόντες
[7, 22]	Ἰωάννην καὶ Λευκανοὺς ᾔει. Ῥωμαίων	μέντοι	τοὺς μὲν ἐκ τῆς συγκλήτου
[7, 1]	ἅτε ἀνόσια εἰργασμένῳ ἐλοιδοροῦντο. τίσασθαι	μέντοι	τούτου δὴ τοῦ φόνου αὐτὸν
[7, 29]	καὶ μυρίων ἔχοντες εἵποντο, ἄγχιστα	μέντοι	τῶν πολεμίων οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι.
[7, 11]	ἐς τὴν Ἀρίμινον ἴσχυσαν. τῶν	μέντοι	ὑποζυγίων ἁπάντων Γότθοι ἐκράτησαν, ἃ
[7, 28]	τὴν ἐλπίδα ξύμπαντες εἶχον. ὅσοι	μέντοι	φυγεῖν ἴσχυσαν, ὥς πη ἑκάστῳ
[7, 2]	τοὺς πολεμίους ἅπαντα ἔπρασσον. γυναιξὶ	μέντοι	ὡς ἥκιστα ἐπιμιγνύμενοι ἀλλοτρίαις, ἀκραιφνέσι
[7, 26]	ἴσχυσαν, καὶ δρόμῳ ἐχόμενοι ἐς	Μεντοῦρναν	ἀφίκοντο. οὕσπερ ἐπεὶ οἱ ἄλλοι
[7, 26]	στεῖλαι. οἳ δὴ ἐπεὶ ἐν	Μεντούρνῃ	πόλει ἐγένοντο, ἄμεινον σφίσιν ἔδοξεν
[7, 18]	εἶχον καὶ ὁ Τουτίλας ἡσυχῆ	μένων	ἔτι μᾶλλον ἐφύλασσε τὰς ἐς
[7, 20]	δεομένων ἀνάγκης. καὶ ὅλος εἰς	μέριμναν	τὴν περὶ ταῦτα ἐσπουδακὼς οὔτε
[7, 8]	τοῦ μιάσματος τοῦδε αὐτοὶ τὸ	μέρος	οὐδὲν ἀδικοῦντες μεταλαχεῖν. τό τε
[7, 22]	τοῦ μὲν στρατοῦ τὸ πλεῖστον	μέρος	Ῥώμης οὐ πολλῷ ἄποθεν, ἀλλ´
[7, 23]	αὐτὴν περιέβαλεν ἐκ θατέρου θαλάσσης	μέρους	ἄχρι ἐς ἕτερον καὶ τάφρον
[7, 4]	χωροῦμεν ἢ ὅσοι ἔναγχος ἐν	μέσῃ	Βερώνῃ γενόμενοι μεθέντες τε οὐδενὶ
[7, 11]	οἳ ἐπεὶ παριόντας ἀμφὶ νύκτα	μέσην	τοὺς πολεμίους εἶδον, σπασάμενοι τὰ
[7, 11]	δὲ ὑστεραίᾳ πυθόμενοι ἀμφὶ ἡμέραν	μέσην	τῶν πολεμίων τινὰς ἄγχιστά πη
[7, 28]	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ τῇ Σικελίας	Μεσήνῃ	προσέσχον, ἣ τοῦ μὲν Κρότωνος
[7, 39]	στρατῷ ἐς Σικελίαν διαπορθμευσάμενος τῷ	Μεσηνῶν	προσέβαλε τείχει. καί οἱ Δομνεντίολος
[7, 40]	Ἀδριανούπολιν, ἥπερ ἐπὶ Θρᾴκης ἐν	μεσογείοις	κεῖται, πέντε ἡμερῶν ὁδὸν Βυζαντίου
[7, 22]	Γάργανον, ὅπερ ἐν Ἀπουλίοις που	μέσοις	ἀνέχει, ἐν τῷ Ἀννίβαλος τοῦ
[7, 14]	δὲ ἅτε δὴ ὄντα ἐν	μέσοις	βαρβάροις ὡς ἥκιστα ἐθέλειν ἀποκαλύψαι
[7, 12]	γὰρ ἐν Ἰταλιώταις ἤδη που	μέσοις·	εἰ δὲ περιεῖναι βούλει τῷ
[7, 14]	ξὺν αὐτῷ γίνεται ἐν Σκλαβηνοῖς	μέσοις.	ἐπεκηρυκεύοντο γὰρ ἤδη καὶ ἀλλήλοις
[7, 18]	κεῖται μὲν ἐν Ἀπουλίοις που	μέσοις,	πέντε δὲ ἡμερῶν ὁδῷ Βρεντεσίου
[7, 32]	ὢν ἐν Ἰλλυριοῖς ἤδη που	μέσοις.	τοσαῦτα ὑπειπὼν Ἀρσάκης ἐς τὴν
[7, 38]	τε σκολόπων ἀκμὴν γλουτῶν κατὰ	μέσον	ἐνείροντες ὠθοῦντές τε ἄχρι ἐς
[7, 28]	πρὸς ἀνίσχοντα. κατὰ δὲ τὸ	μέσον	τῆς ἠϊόνος Θουρίων ἡ πόλις
[7, 30]	τοῖς πολεμίοις ξυνίασιν, ὡμολόγησάν τε	μεσούσης	μάλιστα τῆς τοῦ θέρους ὥρας
[7, 23]	ὡς τὸ εἰκὸς, τὸν ἐν	μέσῳ	χῶρον οὐχ ἧσσον ἢ σταδίων
[7, 36]	πατρικίων, ἐν παρασκευῇ ἐκέλευε γενέσθαι,	μετὰ	δὲ ἀσχολίας οἱ ἴσως ἐπιγενομένης
[7, 27]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα ξυνέμιξαν.	μετὰ	δὲ Βῆρόν τε ξὺν Ἐρούλοις
[7, 6]	καὶ μελλητὴς ἐς τὰ μάλιστα.	μετὰ	δὲ καὶ Δημήτριον στρατηγὸν βασιλεὺς
[7, 7]	θορύβου πολλοῦ καὶ κωκυτοῦ ἔμπλεως.	Μετὰ	δὲ καὶ Τουτίλας αὐτοὺς ξυγκαλέσας
[7, 6]	ὁρμώμενον πράγματα Γότθοις παρέχειν δύνηται.	μετὰ	δὲ Νεαπολίτας πολιορκεῖν ἔγνω, ἐπεὶ
[7, 36]	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε.	~Μετὰ	δὲ Τουτίλας ἅπαν ἐπὶ Ῥώμην
[7, 13]	δὴ Γότθοι ἐνθένδε ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν.	~Μετὰ	δὲ Τουτίλας ἐπὶ Ῥώμην ᾔει,
[7, 16]	δὲ τῶν νικώντων ὑμεῖς οὐ	μετὰ	κινδύνων ὑμετέρων γενήσεσθε. τῶν μέντοι
[7, 24]	τοιοίδε εἰσίν. ἑκάτεροι δὲ οὕτω	μετὰ	τὴν μάχην ηὐλίσαντο. Τῇ δὲ
[7, 40]	ἐν Σάλωσι διαχειμάζειν ἔγνωσαν, ἐνθένδε	μετὰ	τὴν τοῦ χειμῶνος ὥραν εὐθὺ
[7, 4]	ἐναντίους ἀμήχανον. ἄξιον δὲ ἡμᾶς	μετὰ	τῆς ἀγαθῆς ἐλπίδος τοῖς πολεμίοις
[7, 4]	τοῦτο παθόντων τὸ Γότθων ὄνομα	μετὰ	τῆς ἐλπίδος ἀπολωλέναι λελείψεται. ἐκ
[7, 7]	ἔταξε χρόνον, ἐφ´ ᾧ δὴ	μετὰ	τοῦτον τὰ ὡμολογημένα ποιήσωσι. πρότερον
[7, 37]	εἴ τῳ ἱκανὰ τεκμηριῶσαι τὰ	{μετὰ}	χρόνου τοσούτου ἐπὶ τῆς Ῥώμης
[7, 21]	κείσεται, διασώζουσι δηλονότι τὸ δίκαιον.	μεταβαλλομένοις	γὰρ καὶ τὰ παρὰ τοῦ
[7, 8]	ὅμιλος τὰ τῶν πραγμάτων ὀνόματα	μεταβάλλουσιν	ἐπὶ τοὐναντίον. φιλανθρωπίαν μὲν γὰρ
[7, 25]	πεπραγμένων αὐτουργὸς γίνεται. νῦν δὲ	μεταβέβλησθε,	ὦ φίλτατοι Γότθοι, ἐπειδὴ ξυνέβη
[7, 16]	τὴν πρεσβείαν ἐς τὸν θεὸν	μεταθήσομαι,	ὃς δὴ τοῖς τὰς ἱκεσίας
[7, 4]	πρὸ τοῦ ἄλλου στρατοῦ ἐν	μεταιχμίῳ	ἔστη, τεθωρακισμένος τε καὶ κράνος
[7, 17]	ὥστε βρώσεως ἐς τόσον ἀξιωτέρας	μεταλαγχάνειν	ἱκανοῖς εἶναι, οἱ δὲ τῆς
[7, 19]	αὐτῷ μένειν, ἀλλὰ κλέους τοῦδε	μεταλαχεῖν	ἐν σπουδῇ εἶχε. τάς τε
[7, 8]	αὐτοὶ τὸ μέρος οὐδὲν ἀδικοῦντες	μεταλαχεῖν.	τό τε γὰρ ἐξαμαρτεῖν καὶ
[7, 40]	τῆς βουλήσεως ἢ τῆς ὁμιλίας	μεταλαχὼν	πώποτε, καίπερ καὶ τῶν ἐν
[7, 33]	χρυσοῦν ἐκ τῶν ἐν Γάλλοις	μετάλλων	πεποίηνται, οὐ τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος,
[7, 25]	ὡς μὴ προσκεκρουκότες τὴν εὐγνωμοσύνην	μεταμαθεῖν	βιάζησθε. καίτοι πῶς οὐκ ἂν
[7, 37]	ἀλλὰ βασιλεὺς οὐκ οἶδα ὅπως	μεταμαθὼν	Λιβέριον ἄνδρα Ῥωμαῖον, οὗπερ ἐν
[7, 34]	ἀκούσιον εὐγνωμοσύνην ὀψὲ τοῦ καιροῦ	μεταμπίσχονται.	τῷ γὰρ τὴν ἀνάγκην πεποιημένῳ
[7, 30]	ἐνδώσειν, ἢν μή τις ἐπιγένηται	μεταξὺ	βοήθεια σφίσιν, ἐφ´ ᾧ μέντοι
[7, 37]	σφίσι παρόντα σημήνωσιν, οὐδεμιᾶς δὲ	μεταξὺ	βοηθείας ἐκ βασιλέως ἐνταῦθα ἰούσης
[7, 10]	οἱ Γότθοι θαρσοῦντες οὐδέν τε	μεταξὺ	ἐναντίωμα ὑποτοπάζοντες σφίσιν ἔσεσθαι, ὀλιγώρως
[7, 25]	ἔχθος ἐπάναγκες ξυνοικίζεσθαι. ὧν δὴ	μεταξὺ	ἐπιπεσόντων γενέσθαι τι τῶν δεόντων
[7, 29]	ἐσεσήπει τὰ σπέρματα, ὅσα δὴ	μεταξὺ	καταβεβλημένα ἐς τὴν γῆν ἔτυχε.
[7, 26]	χώραν δὲ ξυμβαίνει εἶναι τὴν	μεταξὺ	οὐ πλέον ἢ σταδίους τριακοσίους.
[7, 18]	τε ὦσι. τούτῳ τῷ στρατῷ	μεταξὺ	Ῥηγίου τε καὶ Βέβωνος ἀπροσδόκητος
[7, 11]	κόλπου, Πίσαυρός τε καὶ Φανὸς,	μεταξὺ	τῆς τε Αὐξίμου καὶ Ἀριμίνου
[7, 29]	ἂν οὕτω τύχῃ, πολύν τινα	μεταξὺ	χρόνον. καὶ πολλὰ μὲν κατέδυσε
[7, 28]	πεζοῖς αὐτοῦ ἔμεινεν, ὅπως ἐνθένδε	μεταπέμπεσθαί	τε καὶ διέπειν τὸ ξὺν
[7, 31]	σκήψεις, ὅπως αὐτὸν ἐς Βυζάντιον	μεταπέμποιτο.	ἐνῆγε γὰρ ἐς τοῦτο αὐτὸν
[7, 30]	ἐς Βυζάντιον ἀφικομένη ἐδέετο βασιλέως	μετάπεμπτόν	οἱ τὸν ἄνδρα ἐνταῦθα ἐλθεῖν.
[7, 1]	κτώμενος. ἐπεὶ δὲ ἐς Βυζάντιον	μετάπεμπτος	ἦλθεν, ἔτι μᾶλλον ἢ πρότερον
[7, 16]	βασιλεῖ ἐς Βυζάντιον ἐκ Σικελίας	μετάπεμπτος	ἦλθεν. ἐτύγχανε γὰρ πολύν τινα
[7, 30]	τὸν Ἰωάννην ἐς τὸν Δρυοῦντα	μεταπεμψάμενος	ξύν τε αὐτῷ καὶ Βαλεριανῷ
[7, 11]	Τουτίλᾳ τῷ τυράννῳ τυγχάνουσιν ὄντες,	μεταπεμψάσθω	τούτους ὅτι τάχιστα τὴν βασιλέως
[7, 35]	ἀνίει, ἀλλ´ ἔχρῃζε βασιλέως Ἰταλίας	μεταποιεῖσθαι	δυνάμει τῇ πάσῃ. μάλιστα δὲ
[7, 32]	ἄνδρα λόγου τε τοῦ δικαίου	μεταποιούμενον	καὶ ἀληθίζεσθαι ἐξεπιστάμενον μάλιστα. ὃν
[7, 32]	ἅτε ἀρετῆς ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις	μεταποιούμενος.	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς παρέλυσε τὸν
[7, 16]	δὲ τοὺς τῆς ἀρετῆς τι	μεταποιουμένους,	οἷος αὐτὸς εἶ, καὶ ἄλλως
[7, 24]	ἀγχιστρόφους τε ἀπ´ αὐτοῦ τὰς	μεταστάσεις	ποιεῖσθαι τῆς δόξης. διὸ δὴ
[7, 9]	τῆς εἰς ὑμᾶς ἀδικίας αὐτοὺς	μετελθεῖν.	καίτοι πῶς οὐκ ἂν τῶν
[7, 40]	βασιλεῖ ἀμφὶ τῷ στόλῳ τούτῳ	μετέμελε,	Συρακούσαις προσέσχε πολιορκουμέναις πρὸς τῶν
[7, 13]	κατ´ ἀρχὰς ἐς Ῥάβενναν ἀφικομένῳ	μετέμελεν,	ἃ δὴ Βιταλίῳ ἀναπεισθεὶς ἔδρασε
[7, 37]	ἐπίδοξος ἦν. ἀλλ´ ἐπεὶ βασιλεῖ	μετέμελεν	αὖθις, ἡσυχῆ καὶ αὐτὸς ἔμενε.
[7, 39]	καταστησαμένῳ Λιβέριον αὐτίκα δὴ μάλα	μετέμελεν.	ἦν γὰρ ἐσχατογέρων τε ὁ
[7, 21]	οὐδεὶς αὐτῷ τἀγαθὰ ἐφ´ ἑτέρους	μετενεγκεῖν.	ἀνθρώπῳ μὲν γὰρ τὸ μὴ
[7, 40]	καρποὺς ἅπαντας ἐκ τῆς νήσου	μετενεγκόντες	καὶ πάντα τὰ χρήματα, μεγάλα
[7, 39]	στόλον, ἐπεὶ Λιβέριον ἐς Βυζάντιον	μετεπέμπετο.	αὐτοκράτορα δὲ τοῦ πρὸς Τουτίλαν
[7, 37]	ἅπαντας, οὕσπερ ἐπὶ Καμπανίας ἐφύλασσε,	μετεπέμπετο.	ἐνταῦθά τε ἀγῶνα τὸν ἱππικὸν
[7, 31]	καὶ τὸν Ἀρταβάνην ἐς Βυζάντιον	μετεπέμπετο,	ἕτερον ἀντικαταστήσας Λιβύης στρατηγὸν, ᾗπέρ
[7, 4]	τε τῶν ἐκ Βερώνης πολλοὺς	μετεπέμπετο,	καὶ ἐπεὶ παρῆσαν, παντὶ τῷ
[7, 3]	τινες ἐνταῦθα ἑστῶτες τὸ στράτευμα	μετεπέμποντο,	οἱ δὲ ἀναβάντες ἐπὶ τὸ
[7, 1]	βασιλεὺς τὸν Ἀλέξανδρον, ἐπειδὴ Βελισάριον	μετεπέμψατο,	ἐς Ἰταλίαν πέμπει. ὁ δὲ
[7, 1]	καὶ μὴν καὶ σωφροσύνης ὑπερφυῶς	μετεποιεῖτο.	οὐδὲ γὰρ οὖν οὐδὲ ἄλλης
[7, 32]	φρονήματος καὶ κατὰ βραχύ τινος	μέτεστι,	τὸν Ἰουστινιανοῦ ἀναδύεσθαι φόνον οὔτε
[7, 14]	ἐμπεπτωκὼς ἤσχαλλεν, ἐλπίδος ἀποτυχὼν οὐ	μετρίας	τινός. ὁ δὲ Ῥωμαῖος τόν
[7, 34]	τε καὶ χώρας, ὦ βασιλεῦ,	μέτροις,	ὁπόσα οὐκ ἄν τις διαριθμήσαιτο.
[7, 17]	ἦρχον (σίτου γὰρ πολύ τι	μέτρον	ἐντὸς τοῦ Ῥώμης περιβόλου ἐναποθέμενοι
[7, 8]	προσεπιβάλλων ἡμέρᾳ ἑκάστῃ τοσοῦτον τοῦ	μέτρου	ὅσον οὐ δοκεῖν αἴσθησίν τινα
[7, 13]	ἐλθόντες, νικήσαντές τε παρὰ δόξαν	μέτρῳ	σφᾶς πολλῷ ὑπεραίροντας, αὐτούς τε
[7, 28]	ἔσεσθαι. τὰ γὰρ Λευκανῶν ὄρη	μέχρι	ἐς Βριττίους διήκοντα καὶ πρὸς
[7, 36]	τῆς ἐδωδῆς οὐ ξυνειθισμένῳ διεκρούσατο	μέχρι	ἐς δείλην ὀψίαν, καίπερ πιεζομένους
[7, 38]	δὲ οἱ τὸν Ἄσβαδον νενικηκότες	μέχρι	ἐς θάλασσαν ληϊσάμενοι ἐφεξῆς ἅπαντα
[7, 14]	ἀλλὰ μόνας τὰς ἀναξυρίδας ἐναρμοσάμενοι	μέχρι	ἐς τὰ αἰδοῖα, οὕτω δὴ
[7, 33]	μὲν Δαλμάτας τε καὶ Ἰλλυριοὺς	μέχρι	τῶν Ἐπιδάμνου ὁρίων ληϊσάμενοι ἠνδραπόδισαν,
[7, 21]	μετενεγκεῖν. ἀνθρώπῳ μὲν γὰρ τὸ	μὴ	ἀδικεῖν μόνον ἐν γνώμῃ ἐστὶ,
[7, 26]	τὸν παραπίπτοντα οὐδαμῆ ἤθελον, ὡς	μὴ	ἀλλήλους διαφθείρειν ἐν νυκτομαχίᾳ, ὡς
[7, 9]	συγγνώμης. δώσετε δὲ, ἤν γε	μὴ	ἀναμενοῦντες τὸ τοῦ πολέμου πέρας,
[7, 24]	κυκλώσεσθαι οἱ βάρβαροι ἔμελλον, ὡς	μὴ	ἀναστρέφειν ἐς τὴν πόλιν δυνατοὶ
[7, 11]	ἔγνωσαν, κατασκεψομένους τὴν δύναμιν, ὡς	μὴ	ἀνεπισκέπτως ἐπ´ αὐτοὺς ἴωσι. Ῥικίλας
[7, 32]	ἄλλοι κατεπτηχότες σιωπῇ εἴχοντο, τῷ	μὴ	ἀντιστατεῖν ἃ βούλοιτο ἐγχωροῦντες αὐτῷ·
[7, 10]	ἔγωγε ὡς ἥκιστα ἐπιμνήσομαι, ὡς	μὴ	ἀπανθρωπίας ἀπολείπω μνημεῖα τῷ ὄπισθεν
[7, 17]	ἀπολέλειπται, ἀποκτιννύναι ἡμᾶς ἀξιοῦτε καὶ	μὴ	ἀποστερήσητε τελευτῆς σώφρονος μηδὲ θανάτου
[7, 21]	παρὰ βασιλέως πορίζεσθαι, ὅπως δὴ	μὴ	αὐτὸς ἀναγκάζηται Ῥώμην ἐς ἔδαφος
[7, 30]	τινὰς πέμπουσιν, ἀπισχυριζόμενοι ὡς, ἢν	μὴ	βασιλεὺς τούτου δὴ τοῦ ἐγκλήματος
[7, 8]	ἰσχὺς ὀπίσω ἤδη ἐκεχωρήκει, δείσας	μὴ	βρώσεως ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐς
[7, 34]	ὀπίσω εἶχον δειμαίνοντες οἱ στρατηγοὶ	μὴ	Γήπαιδές τε καὶ Ἔρουλοι καταθέοντες
[7, 7]	ἄξιοι πρὸς αὐτῶν φέρεσθαι, κἂν	μὴ	διὰ τῶν πρὸς ἡδονὴν ἀναγκάζωνται
[7, 12]	χωρίς. ὧν οὐδ´ ἄν τις	μὴ	διαρκῶς ἔχων πόλεμον, οἶμαι, διενεγκεῖν
[7, 16]	πάλαι κεκτημένοις δουλεύειν. τοῦ δὲ	μὴ	δοκεῖν ἀλογίστῳ ταῦτα προτείνεσθαι γνώμῃ
[7, 8]	τὸν ἄνδρα τοῦτον ὧν ἠδίκηκε	μὴ	δοῦναι τὴν δίκην, ἢ τὸ
[7, 34]	δυνάμει τῇ πάσῃ· εἰ δὲ	μὴ,	ἐκποδὼν ἀμφοτέροις στῆναι. ταῦτα γὰρ
[7, 26]	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι, ὡς	μὴ	ἐν σκότῳ διαλαθεῖν δυνατοὶ εἶεν,
[7, 24]	τριβόλους ἔμπροσθεν πολλοὺς θέμενοι, ὅπως	μὴ	ἐξ ἐπιδρομῆς οἱ πολέμιοι ἐπὶ
[7, 25]	τοὺς περιβόλους καθελεῖν ἔγνωμεν, ὅπως	μὴ	ἐξ ἐχυροῦ τινος ὁρμώμενος ὁ
[7, 1]	Ἰλδιβάδῳ ἐτόλμησε, δείσας, ὅπερ ἐγένετο,	μὴ	ἐπὶ μέγα δυνάμεως χρόνῳ τῷ
[7, 12]	ἡμέρας ἡσυχῆ μείνωσιν. ὧν ἢν	μὴ	ἐπικουρία τις αὐτοῖς ἐπιγένηται, αὑτόν
[7, 16]	μέμψιν ἡμῖν ἀναθήσεις. τῷ γὰρ	μὴ	ἐπιτηδείως τοῖς παροῦσιν αἰτεῖσθαι τὸ
[7, 18]	δείσας τε διὰ ταῦτα Ἰωάννης	μὴ	ἐς κύκλωσιν τῶν πολεμίων τινὰ
[7, 34]	αὐτονόμῳ ἑλόμενον οἴεται εἶναι, ἢν	μὴ	ἐς τὸν κεκτημένον ὑβρίζων, ἀλλὰ
[7, 32]	τινα τῶν πάντων ἀνθρώπων ὅτι	μὴ	ἐς τὸν πατέρα μόνον ἐξοίσειν.
[7, 30]	Τουτίλας ἐς ἄλλον οὐδένα ὅτι	μὴ	ἐς τὸν Χαλαζὰρ ἐπιτελέσειν τὴν
[7, 36]	ὅπερ κατανοήσας ὁ Τουτίλας ἔδεισε	μὴ	θανατῶντες ἄνθρωποι καὶ σωτηρίας πέρι
[7, 8]	ἐς ἔδαφος ἐνεχείρησεν, ὅπως αὐτὴν	μὴ	καταλαβόντες αὖθις Ῥωμαῖοι ἔκ τε
[7, 11]	ἄχρι ἐς ἥμισυ μάλιστα, ὅπως	μὴ	καταλαβόντες αὐτὰ Ῥωμαῖοι πράγματα Γότθοις
[7, 1]	ἀλλήλους ὄντες καὶ οὐδὲν ὅτι	μὴ	κέρδη οἰκεῖα ἐν νῷ ἔχοντες
[7, 32]	ἔγκλημα μενεῖ. ἐγὼ δέ τι	μὴ	λίαν ἀκριβολογησάμενος ἢ πιστεύειν αὐτὸς
[7, 5]	τὰ ἐς πολιορκίαν ἡτοίμαζε, δεδιὼς	μὴ	οἱ βάρβαροι ἐπ´ αὐτὸν ἴωσι.
[7, 22]	εἴσοδον στενοτάτην οὖσαν ἐφύλασσεν, ὅπως	μὴ	οἱ πολέμιοι κακουργήσοντες ἴοιεν ἐς
[7, 11]	ἰάσωμαι εἴ τι τοῖς ἄρχουσι	μὴ	ὀρθῶς ἢ ἐς τοὺς στρατιώτας
[7, 24]	τοιαῦτα οὐχ οἷόν τέ ἐστι	μὴ	οὐχὶ τοῖς ἀνθρώποις ἐς ἀεὶ
[7, 40]	ἔχοντος. δείσας οὖν ὁ ἀνὴρ	μὴ	παρὰ τοῖς πολεμίοις διαφθαρείη, ὡμολόγησε
[7, 17]	δικαιοῦτε χειρὸς, ἐκεῖνο κερδανοῦντες, τὸ	μὴ	περὶ τὰς τῶν δούλων πονεῖσθαι
[7, 26]	ἁπάσας διερευνώμενοι τὰς ὁδοὺς ἐφύλασσον	μὴ	πολεμίων στρατὸς κακουργήσων ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 16]	κατ´ ἀρχὰς ἐδέοντο Θευδερίχου Ῥωμαῖοι	μὴ	πολλῶν ἐνταῦθα Γότθων καταστῆναι φρουρὰν,
[7, 16]	ἡμῶν τὴν ὁμολογίαν κεκομισμένους τοῦ	μή	ποτε αὐτοὺς τοῖς πάλαι κεκτημένοις
[7, 12]	ἔχων πόλεμον, οἶμαι, διενεγκεῖν οὐ	μή	ποτε ἱκανὸς εἴη. Θρᾷκας μὲν
[7, 16]	ἁπάντων, ὅτου ἂν δεηθείης, οὐ	μή	ποτε πρὸς ἡμῶν ἀτυχήσεις. ἃ
[7, 32]	τὸν Ἰουστῖνον δι´ ὅρκων ἰσχυρίσασθαι	μή	ποτε τοὺς λόγους ἔς τινα
[7, 25]	αὐτὴν ἔχειν ὑμῖν ξυνοίσει, ὡς	μὴ	προσκεκρουκότες τὴν εὐγνωμοσύνην μεταμαθεῖν βιάζησθε.
[7, 15]	ἐν ταῖς ναυσὶ σημαίνειν ἐβούλοντο	μὴ	πρόσω ἰέναι, ἀλλ´ ἑτέρωσε, ὅπη
[7, 24]	τοῦ Τιβέριδος γεφύρας διελόντες, ὅπως	μὴ	Ῥωμαῖοι εὐπετῶς σφίσιν ἐπιέναι οἷοί
[7, 16]	φυλασσόμενόν σε σιωπᾶν ἄμεινον, ὅπως	μὴ	σαυτῷ αἰτιώτατος γεγονὼς τοῦ μηδὲν
[7, 6]	τείχη ἐς ἔδαφος καθεῖλεν, ὅπως	μὴ	στράτευμα ἐκ Βυζαντίου ἧκον ἔκ
[7, 3]	τοὺς ἑτέρους θεώμενοι καὶ δεομένους	μὴ	σφᾶς ἀπολιπεῖν, ἀλλ´ αὐτοῦ μένειν,
[7, 16]	γεγένηνται. ὅπως τοίνυν καὶ ὕστερον	μὴ	ταῦτα πάθοιμεν προνοεῖν ἄξιον. τοὺς
[7, 1]	γὰρ οὖν οὐδὲ ἄλλης ὅτι	μὴ	τῆς γεγαμημένης γυναικὸς ἥπτετο. αἰχμαλώτους
[7, 8]	μοχθηρίαν ἐνδείκνυσθαι. ὑμῖν δὲ παραινῶ	μὴ	τῆς ὑμῶν αὐτῶν σωτηρίας ἁμαρτάδα
[7, 19]	οὖν Βελισάριος ἀμφὶ τοῖς πολιορκουμένοις,	μή	τι ἀνήκεστον δράσωσι τῶν ἀναγκαίων
[7, 14]	τε ἀλήθειαν ἐκκρούειν ἐθέλων, ὡς	μή	τι αὐτῷ τῆς ἐς τὴν
[7, 8]	ἀλλ´ ὡς ἔνι μάλιστα δεδιὼς	μή	τι Γότθοις ξυμβήσεται φλαῦρον, ἐς
[7, 18]	τὰς ἐς Ῥώμην εἰσόδους, ὡς	μή	τι ἐσκομίζεσθαι τῶν ἐπιτηδείων δυνατὰ
[7, 29]	αὐτοὺς οἰόμενος ὅτι τάχιστα, ἢν	μή	τι ἐσκομίζεσθαι τῶν ἐπιτηδείων οἷοί
[7, 33]	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐπέρρωσε σφίσι, τοῦ	μή	τί οἱ ἐναντίωμα τούτων δὴ
[7, 25]	τούτου ἕνεκα καθελεῖν ἔγνωκα, ὡς	μή	τι πάθοιμεν ἐξ ἐπιδρομῆς ἀπροσδόκητον,
[7, 8]	ἐνθένδε οὐδαμῆ ἔχοντες διηποροῦντο, δεδιότες	μή	τι Τουτίλαν τῶν ὡμολογημένων ὀλιγωρεῖν
[7, 32]	Κωνσταντιανὸν ἐξήνεγκε, δείσας, ὅπερ ἐγένετο,	μή	τινα ἐκ τῆς μελλήσεως ὑποψίαν
[7, 30]	ὅπη βούλοιντο ἐκέλευεν ἀπαλλάσσεσθαι, τοῦ	μή	τινά οἱ τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων
[7, 1]	λήϊα, ἐς τὸ ἀκριβὲς διεφύλασσε	μή	τινι παριοῦσα ἡ ἵππος λυμήνηται.
[7, 16]	διαπράξασθαι σφίσιν, ἐφ´ ᾧ, ἢν	μή	τις αὐτοῖς ἐπικουρία ταύτης δὴ
[7, 20]	σκεδάννυσθαι οὐδαμῆ εἴασεν· ἔδεισε γὰρ	μή	τις ἐνέδρα πρὸς τῶν πολεμίων
[7, 30]	ὥρας τὸ φρούριον ἐνδώσειν, ἢν	μή	τις ἐπιγένηται μεταξὺ βοήθεια σφίσιν,
[7, 36]	ἀκριβὲς τῇ φυλακῇ ἐχρῆτο ὡς	μή	τις κακουργήσων ἐπὶ τὸ τεῖχος
[7, 26]	τοῦτον Τουτίλαν δείσαντα, ὅπερ ἐγένετο,	μή	τις τῶν πολεμίων ἐς τοὺς
[7, 36]	τὴν ἀναχώρησιν αἰσχυνόμενοι, δειμαίνοντες δὲ	μή	τισιν ἐνέδραις ἐν τῇ ἀποπορείᾳ
[7, 17]	πόλεως φύονται. ὅπως δὲ αὐτοῖς	μὴ	τὸ τῆς πόας δριμὺ τά
[7, 7]	πονηρῷ Νεαπολιτῶν τὴν προσεδρείαν ποιούμενοι.	μὴ	τοίνυν ἀχθόμενοι τοῖς ἐκ τῆς
[7, 21]	μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ξυνηνέχθη γενέσθαι.	μὴ	τοίνυν τινὶ ὀλιγωρίᾳ διὰ τοῦτο
[7, 15]	δὲ οὐδέν τι ἧσσον τὸ	μὴ	τοῖς ἐναντίοις ἐπεξιόντα διακινδυνεύειν ἀπεῖπεν.
[7, 32]	ἔτι ὀκνήσει πολλῇ εἴχετο, τοῦ	μὴ	τὸν Ἀρταβάνην σπουδῇ πολλῇ κατεργάσασθαι
[7, 33]	ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ κεκτῆσθαι Φράγγοι,	μὴ	τοῦ αὐτοκράτορος τὸ ἔργον ἐπισφραγίσαντος
[7, 19]	ἐπέστελλε μηδεμιᾷ ἐνθένδε μηχανῇ ἀπαλλάσσεσθαι,	μηδ´	ἢν Βελισάριον πύθηται πρὸς τῶν
[7, 32]	Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης διώμοτοι ἰσχυρίσαντο	μηδ´	ὁτιοῦν σφᾶς τούτων δὴ ἕνεκα
[7, 9]	προνοίας ἀδικῇ μόνης, τούτῳ δὴ	μηδὲ	ἀντιλέγειν ποτὲ περὶ τῶν πεπραγμένων
[7, 17]	καὶ μὴ ἀποστερήσητε τελευτῆς σώφρονος	μηδὲ	θανάτου φθονήσητε τοῦ πάντων ἡδίστου,
[7, 34]	τυχὼν εἴσεται. εἰ δέ γε	μηδὲ	νῦν ἐκστῆναι τῶν οὐ προσηκόντων
[7, 19]	τὴν ἑτέραν ἐξικνουμένην, ὅπως δὴ	μηδὲ	ὅσον ἐς τὴν γέφυραν ἰέναι
[7, 4]	τῷ πλήθει ἐλασσουμένων τανῦν ἀξιούτω,	μηδὲ,	ὅτι πρὸς τοὺς Βελισαρίῳ δεδουλωμένους
[7, 7]	ὡς ἥκιστα ὑμᾶς δέος εἰσίτω,	μηδὲ	τοῖς προλαβοῦσιν ἠγμένοι κρατήσειν αὐτοὺς
[7, 8]	σωτηρίας ἁμαρτάδα ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνταλλάξασθαι,	μηδὲ	τοῦ μιάσματος τοῦδε αὐτοὶ τὸ
[7, 17]	δούλων πονεῖσθαι ταφάς· ἢν δὲ	μηδὲ	τοῦτο ἡμῖν ἀπολέλειπται, ἀποκτιννύναι ἡμᾶς
[7, 9]	πράγματα ἥκει. ὑμῶν δὲ οἰέσθω	μηδεὶς	μήτε ὑπὸ νέου φιλοτιμίας τὰ
[7, 4]	ἀνδρῶν τόλμαν. καί με νομιζέτω	μηδεὶς	ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἡσσηθέντα τῶν
[7, 4]	καὶ παρελθὼν Ἀρταβάζης ἔλεξε τοιάδε	„Μηδεὶς	ὑμῶν, ἄνδρες ἄρχοντες, ὑπερφρονεῖν τῶν
[7, 19]	ἔχων ἐτύγχανε. καί οἱ ἐπέστελλε	μηδεμιᾷ	ἐνθένδε μηχανῇ ἀπαλλάσσεσθαι, μηδ´ ἢν
[7, 22]	ἐκέλευεν ἡσυχῆ μένειν, ὅπως δὴ	μηδεμία	ἐξουσία τοῖς ἀμφὶ Βελισάριον εἴη
[7, 37]	μάλα. ἐν ἐλπίδι τε παρῄνει	μηδεμιᾷ	ἔχειν, δύναμιν ἑτέραν τινὰ ἐκ
[7, 16]	μὴ σαυτῷ αἰτιώτατος γεγονὼς τοῦ	μηδὲν	ἀνύειν ὧν ἕνεκα ἦλθες τὴν
[7, 16]	ἐνταῦθα Γότθων καταστῆναι φρουρὰν, ὡς	μηδὲν	αὐτῶν τῇ ἐλευθερίᾳ ἢ τῇ
[7, 16]	ἐπιτηδείως τοῖς παροῦσιν αἰτεῖσθαι τὸ	μηδὲν	κατορθοῦν ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον
[7, 39]	ἕνεκα, ὅπως δὴ οἱ πολέμιοι	μηδὲν	μὲν τοῦ λοιποῦ ἐσκομίζωνται, ἀπορίᾳ
[7, 2]	εἴρηται, λάθρα δὲ αὐτοῖς ἄλλο	μηδὲν	πρὸς βασιλέα πράσσειν ἐπέστελλε, πλήν
[7, 22]	λελείψεται λόγος καὶ προσέσται τὸ	μηδὲν	τοῦ ἔργου ἀπόνασθαι. καταλήψεται δέ
[7, 14]	τῇ αὑτοῦ εἶχε τὸ κεκτῆσθαι	μηδέν·	τοῦτον βασιλεὺς τὸν Χιλβούδιον, ὅτε
[7, 11]	Γότθους εἴργασται. τὸ μὲν οὖν	μηδὲν	ὑφ´ ὁτουοῦν ἁμαρτάνεσθαι οὔτε ἀνθρώπινον
[7, 8]	καὶ ταῖς πύλαις καταστησάμενος ἐκέλευε	μηδένα	πη ἐνθένδε ἰέναι. αὐτὸς δὲ
[7, 20]	τὴν ἱκεσίαν δεξάμενος ἀπεῖπε Γότθοις	μηδένα	τὸ λοιπὸν ἀποκτιννύναι τῶν πάντων
[7, 4]	ἢ πᾶσιν ἀθρόοις ἤδη γεγενημένοις.	μηδενί	τε ἄδοξος εἶναι ἡ τοιαύτη
[7, 39]	ἐπιμελούμενος ἡσυχίαν ἦγε. Γότθοι δὲ,	μηδενὸς	σφίσιν ἐπεξιόντος, ἐληΐσαντο Σικελίαν σχεδόν
[7, 30]	τοῦτο. ἤδη γὰρ καὶ ὁ	Μηδικὸς	πόλεμος ἐπικείμενος ἰσχυρότατα βασιλέα Ἰουστινιανὸν
[7, 10]	γάρ οἱ ἑπομένους τοῦ ἐν	Μήδοις	στρατοπέδου ἀποστῆσαι οὐδαμῆ ἴσχυσε) Θρᾴκην
[7, 34]	γεγονέναι ξυμβαίνει. φιλία δὲ χρόνου	μήκει	ξυμπλεκομένη τὴν διάλυσιν οὐκ εὐπετῆ
[7, 18]	φυλακτήριον κατεστήσατο μαχίμων ἀνδρῶν, ὡς	μηκέτι	ἀκάτοις τισὶν, ἢ πλοίοις ἄλλοις,
[7, 7]	καὶ παραινεῖν τοῖς πολιορκουμένοις ἐκέλευε	μηκέτι	ἀνονήτοις ἐλπίσι πιστεύοντας διαφθείρεσθαι, ἀλλὰ
[7, 36]	τὰ ὅπλα καταθέμενοι, ἀπομόσαντές τε	μηκέτι	ἐπὶ Γότθους στρατεύεσθαι, κακῶν ἀπαθεῖς
[7, 24]	ξύμπασαν ἐς ἔδαφος καθεῖλεν, ὅπως	μηκέτι	τοῖς πολεμίοις καταληπτὴ εἴη, οὔτε
[7, 14]	φυλακῇ κατεστήσατο, φυλάσσειν κελεύσας ὅπως	μηκέτι	τοῖς ταύτῃ βαρβάροις ὁ ποταμὸς
[7, 16]	πλῆθος, ὥστε πολιορκουμένοις ἐς ἐνιαυτοῦ	μῆκος	ἀντέχειν ξύμπασι Ῥωμαίοις. τὰ μὲν
[7, 22]	ἀρίστων συμμορίαι πολλαὶ, χρόνου τε	μῆκος	καὶ πλούτου ἐξουσίας ὑπερβολὴ τά
[7, 29]	ἔν τε ἁμάξαις ἐνθέμενοι εὕρισκον	μῆκος	μὲν πηχῶν μάλιστα τριάκοντα ὂν,
[7, 10]	δὲ τὰ ἐπιτήδεια ἐς ἐνιαυτοῦ	μῆκος	πλοίοις ἐνθέμενος Βαλεντῖνον ξὺν αὐτοῖς
[7, 11]	τὸ ἀκριβὲς εὖρός τε καὶ	μῆκος	πύλης ἑκάστης ξυνεμετρήσατο λάθρα. τάς
[7, 30]	ξυνηνέχθη διασκεδάννυσθαι· ταύτῃ τε χρόνου	μῆκος	σφίσι τριβῆναι ξυνέβη. αὖθίς τε
[7, 36]	τὰ πολέμια. διὸ δὴ χρόνου	μῆκος	τῇ προσεδρείᾳ ταύτῃ ἐτρίβετο. οἵ
[7, 19]	πυρετὸς γὰρ ἐπιγενόμενος ἐς χρόνου	μῆκος	ὑπερφυῶς τε αὐτὸν ἠνία καὶ
[7, 17]	ἔτι μᾶλλον ἀκμάζων τε καὶ	μηκυνόμενος	ἐπὶ μέγα κακοῦ ᾔρετο, βρώσεις
[7, 22]	καὶ ἀξιολογώτατα ἔμελλε, Ῥώμην τε	μηλόβοτον	καταστήσεσθαι, ἀλλὰ Βελισάριος μαθὼν πρέσβεις
[7, 34]	τοῖς οὕτω κατεσπουδασμένοις ὑμῖν. καὶ	μὴν	εἰ μὲν ἀποδωσείοντες ἥκουσιν ὧνπερ
[7, 16]	βιαζόμενοι τῷ λιμῷ, ἦλθον. καὶ	μὴν	καὶ ἀλλήλων ἐγεύσαντο. καὶ διὰ
[7, 14]	διασώζουσι τὸ Οὐννικὸν ἦθος. καὶ	μὴν	καὶ ὄνομα Σκλαβηνοῖς τε καὶ
[7, 1]	τὸ παράπαν ἐξουσία ἐγίνετο. καὶ	μὴν	καὶ σωφροσύνης ὑπερφυῶς μετεποιεῖτο. οὐδὲ
[7, 3]	ἀπαριθμεῖσθαι τοὺς ταύτῃ ἀνθρώπους, καὶ	μὴν	καὶ τοῦ πεδίου ἐπὶ πλεῖστον
[7, 34]	ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπικράτησιν. καὶ	μὴν	καὶ τοῦτο λογίζεσθαι ὑμᾶς ἂν
[7, 4]	πεπραγμένα οὐχ ὑγιῶς ἔχει; καὶ	μὴν	καὶ τῷ ἐξ ἡμῶν ἐς
[7, 25]	ὑποσπανίζον ἀνδραγαθίζεσθαι ἥκιστα πέφυκεν. οὐ	μὴν	οὐδὲ ὄπισθέν τις ἐς ἡμᾶς
[7, 38]	οἱ βάρβαροι οὗτοι πώποτε. οὐ	μὴν	οὐδὲ στρατῷ ποταμὸν Ἴστρον φαίνονται
[7, 20]	τί ποτε ποιοῦσιν ἠξίουν, οὐ	μὴν	οὐδέ τις τῶν οἰκητόρων αὐτοῖς
[7, 14]	ἑκατέροις φωνὴ ἀτεχνῶς βάρβαρος. οὐ	μὴν	οὐδὲ τὸ εἶδος ἐς ἀλλήλους
[7, 32]	αὐτὸν εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι, οὐ	μὴν	οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδένα, πλήν
[7, 32]	οὔτε τῆς οὐσίας ἀφείλετο, οὐ	μὴν	οὐδὲ φυγῇ ἐζημίωσε. δυσφορούμενος δὲ
[7, 2]	τι καὶ λόγου ἄξιον ἔδρασε·	μῆνας	γὰρ πέντε ἐπιβιοὺς ἐτελεύτησε τρόπῳ
[7, 30]	εἴκοσι τῇ βασιλείᾳ ἐπιβιοῦσα καὶ	μῆνας	τρεῖς. ἐν τούτῳ δὲ οἱ
[7, 28]	εἶχεν. ἔστι δέ τις ἀκτὴ	μηνοειδὴς	ἐνταῦθα, οὗ δὴ τῆς ἠϊόνος
[7, 32]	„Σὲ μὲν γὰρ τούτου“ ἔφη	„μηνυτὴν	γενέσθαι ἀξύμφορον. ἢν γάρ τι
[7, 7]	βασιλέως ἀνασοβεῖν ἐλπίδα ἐθέλων τριῶν	μηνῶν	ἔταξε χρόνον, ἐφ´ ᾧ δὴ
[7, 9]	τοὺς δεινοτάτους ἐνθέμενος διαρρήδην ἀπώμοσε	μήποτε	Ῥωμαίων τινὰ κακόν τι ἐργάσασθαι
[7, 35]	ἐπιβύσαντες, ἐν τῷ οἰνῶνι κατέθεντο.	μησὶ	δὲ ὀκτὼ ὕστερον ἐν πίθοις
[7, 32]	ἰλιγγιάσας ἄντικρυς τῷ Ἀρσάκῃ ἀπεῖπε	μήτ´	ἄν οἱ αὐτῷ μήτε Γερμανῷ
[7, 25]	ὑμῖν προσῆκον ἐς ἐμὲ δόξητε	μήτε	ἀγνωμοσύνῃ εἰς τὸ θεῖον ὑπὸ
[7, 17]	τοῖς τῆς πολιτείας ἤθεσι γεγονέναι,	μήτε	ἀρχὴν ἑκόντας τῇ πόλει τὸν
[7, 25]	ἐπὶ τὰ βελτίω δυνήσωμαι, καὶ	μήτε	ἀχαριστεῖν οὐδὲν ὑμῖν προσῆκον ἐς
[7, 32]	ἀπεῖπε μήτ´ ἄν οἱ αὐτῷ	μήτε	Γερμανῷ τῷ πατρὶ ταῦτά ποτε
[7, 18]	ἐνθένδε τινὲς ἀπαίρειν ἐς Σικελίαν	μήτε	ἐκ τῆς νήσου ἐνταῦθα καταπλεῖν
[7, 18]	καὶ τὴν ταύτῃ ἠϊόνα, ὡς	μήτε	ἐνθένδε τινὲς ἀπαίρειν ἐς Σικελίαν
[7, 9]	ὀνείδη ταῦτα ἐς αὐτοὺς φέρεσθαι	μήτε	με ἅτε βαρβάρων ἄρχοντα κομπωδεστέρους
[7, 17]	ἡμᾶς, ὦ στρατηγοὶ, μήτε Ῥωμαίους	μήτε	ξυγγενεῖς ὑμῖν νομίζετε εἶναι, μήτε
[7, 17]	μήτε ξυγγενεῖς ὑμῖν νομίζετε εἶναι,	μήτε	ὁμοτρόπους τοῖς τῆς πολιτείας ἤθεσι
[7, 17]	λοιπὸν δύναται. ἡμᾶς, ὦ στρατηγοὶ,	μήτε	Ῥωμαίους μήτε ξυγγενεῖς ὑμῖν νομίζετε
[7, 16]	πλεῖστον ἐμπέφυκε. λέγω δὲ, ὅπως	μήτε	Σικελιωτῶν τινος ἕνεκα μήτε τῶν
[7, 16]	ὅπως μήτε Σικελιωτῶν τινος ἕνεκα	μήτε	τῶν Ῥώμης περιβόλων, ἢ τῶν
[7, 9]	ἥκει. ὑμῶν δὲ οἰέσθω μηδεὶς	μήτε	ὑπὸ νέου φιλοτιμίας τὰ ὀνείδη
[7, 36]	ἐπεὶ παρῆν ἡ κυρία, Τουτίλας	μηχανᾶται	τοιάδε. ἐς ποταμὸν Τίβεριν ἐν
[7, 19]	καί οἱ ἐπέστελλε μηδεμιᾷ ἐνθένδε	μηχανῇ	ἀπαλλάσσεσθαι, μηδ´ ἢν Βελισάριον πύθηται
[7, 32]	σφίσιν ἐπιόντα τὸν ἄνθρωπον οὐδεμιᾷ	μηχανῇ	ἀπωθεῖσθαι ἱκανοὶ ἔσονται. δεήσει γοῦν
[7, 19]	τύχῃ, τῶν τινος φθονερῶν δαιμόνων	μηχανὴ	γέγονεν, ἣ τὰ Ῥωμαίων πράγματα
[7, 14]	ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν οὐδεμιᾷ	μηχανῇ	εἶχεν, ἐπενόει τοιάδε. τῷ κεκτημένῳ
[7, 16]	αὐτοῖς Γότθους συγγνώμονας εἶναι οὐδεμία	μηχανὴ	ἔσται, τοῦ τῶν ἐγκλημάτων ὄγκου
[7, 29]	ἐπιτελέσαι δὲ τὸ βούλευμα οὐδεμιᾷ	μηχανῇ	ἔσχεν. ὅπως δὲ αὐτῷ τανῦν
[7, 19]	καὶ οὐ διερευνησάμενος ὁποίᾳ ποτὲ	μηχανῇ	Ἰσαάκης ἁλῴη, ἀλλ´ οἰόμενος τόν
[7, 19]	πολεμίοις οὖσιν, ἀνασωσόμενος δὲ πάσῃ	μηχανῇ	τὸ χωρίον. οὕτω μὲν ὁ
[7, 23]	φυλάξαι οἷός τε ἔσεσθαι οὐδεμιᾷ	μηχανῇ	ᾤετο, ἰδὼν δὲ τὴν θάλασσαν
[7, 14]	ἐναντίοις καθίστανται. ἔστι δὲ καὶ	μία	ἑκατέροις φωνὴ ἀτεχνῶς βάρβαρος. οὐ
[7, 40]	ἢ διασεσῶσθαι τετύχηκε. ναῦς δὲ	μία,	ἐν ᾗ ἔπλει Ἀρταβάνης αὐτὸς,
[7, 17]	τοῦ πάντων ἡδίστου, ἀλλὰ πράξει	μιᾷ	μυρίων ἀπαλλάξατε Ῥωμαίους δυσκόλων. ταῦτα
[7, 1]	μεγάλῳ ποιούμενοι ἀνεφθέγγοντο ὡς οἰκία	μία	τὴν Θευδερίχου δύναμιν καταλύοι. Βελισάριος
[7, 24]	οἷοί τε ὦσι. γέφυραν μέντοι	μίαν,	ἣ Μολιβίου ἐπώνυμός ἐστι, διαφθεῖραι
[7, 27]	ἐπιχώριοι Κυνὸς Κεφαλὴν ἄκραν τὴν	μίαν	Κερκύρας τῆς νήσου, ἣ πρὸς
[7, 1]	χίλιοι αὐτῷ εἵποντο καὶ πόλιν	μίαν	Τικινὸν εἶχον, κατὰ βραχὺ δὲ
[7, 34]	γῆς ἐπιβατεῦσαι τῆς ὑμετέρας οἱ	μιαρώτατοι	τετολμήκασι. πῶς ἄν τις ἐφικέσθαι
[7, 34]	αὐτῶν πρεσβείας οὐ γέγονε πρᾶξις	μιαρωτέρα	ἐκ τοῦ παντὸς χρόνου. ἐπειδὴ
[7, 31]	αὐτῷ γυναικός τε καὶ παιδὸς	μιᾶς,	τοσαῦτα τὴν παῖδα ἐκέλευεν ἔχειν
[7, 8]	ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνταλλάξασθαι, μηδὲ τοῦ	μιάσματος	τοῦδε αὐτοὶ τὸ μέρος οὐδὲν
[7, 4]	ξυμβολῇ ταύτῃ γενόμενος οὐκ ἐπὶ	μικροῖς	τὰ πράγματα αὐτὸς ἔσφηλεν. ὁ
[7, 1]	τοὺς κινδύνους τῇ τῶν λογισμῶν	μικρολογίᾳ	παρὰ δόξαν ἠμείβετο. διὸ δὴ
[7, 8]	ἐνθένδε ἰέναι. αὐτὸς δὲ ἅπασι	μικρολογίᾳ	τινὶ προμηθεῖ ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ
[7, 34]	ἀλλ´ οὐκ ἂν ἔχοιεν οὐ	μικρὸν	ἢ μέγα εἰπεῖν. ἕως μὲν
[7, 36]	τε καὶ τῶν τις Ἰσαύρων,	Μίνδης	ὄνομα, Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἐλθόντες
[7, 21]	αὐτὸν καὶ ἡμῖν ξυγχωρεῖν. ὧνπερ	μνημεῖά	τε καὶ παραδείγματα κάλλιστα ἔχομεν
[7, 22]	οἵανπερ ὁρᾷς, κατὰ βραχὺ τεκτηνάμενοι,	μνημεῖα	τῆς πάντων ἀρετῆς τοῖς ἐπιγενησομένοις
[7, 10]	ἐπιμνήσομαι, ὡς μὴ ἀπανθρωπίας ἀπολείπω	μνημεῖα	τῷ ὄπισθεν χρόνῳ· ἐν οἷς
[7, 25]	λελωφηκέναι ξυμβαίνει τὴν τῶν κακῶν	μνήμην.	ἔσται δὲ ὑμῖν ἡ Περυσίας
[7, 22]	μὲν προγεγενημένους τὴν τῆς ἀρετῆς	μνήμην,	τοὺς δὲ ὕστερον ἐπιγενησομένους τῶν
[7, 1]	δορυφόρων ἀξίωμα ἥκων. οὗτος ἀνὴρ,	μνησθεὶς	γυναικὸς εὐπρεποῦς τὴν ὄψιν, ἐξαίσιόν
[7, 4]	ὅπως ἐκεῖνοι ξυνταραχθέντες οὐδεμιᾶς ἀλκῆς	μνήσονται.	αὐτὸς δὲ παντὶ τῷ ἄλλῳ
[7, 1]	τισὶν ἐπ´ αὐτοὺς ἔφοδον, τὴν	μνηστὴν	ἑτέρῳ τῶν βαρβάρων τινὶ Ἰλδίβαδος,
[7, 32]	τοιῷδε ὄντι καταλιπεῖν. ἀλλ´ εἴ	μοι	βούλοιό τι αὐτὸς τῶν προὔργου
[7, 15]	ἐπάνειμι. ~Βασιλεὺς μὲν ταῦτα ἅπερ	μοι	δεδήλωται ἔπρασσεν. ἐν τούτῳ δὲ
[7, 31]	ἕτερον ἀντικαταστήσας Λιβύης στρατηγὸν, ᾗπέρ	μοι	δεδιήγηται. γενόμενον δὲ τὸν Ἀρταβάνην
[7, 13]	τοῦ πολέμου διοικεῖσθαι ῥοπήν. καί	μοι	ἔδοξεν ἢ Βελισάριον ἑλέσθαι τὰ
[7, 35]	δὲ ταῦτα ἐπράσσετο τῇδε ᾗπέρ	μοι	εἴρηται, ἐν τούτῳ τῶν τις
[7, 35]	Λαγγοβάρδαις ὁ πόλεμος κατέστη, ὥσπερ	μοι	εἴρηται, Ἰλδίγης εὐθὺς Λαγγοβαρδῶν τε
[7, 40]	περιεβάλετο. δειμαίνοντες οὖν αὐτὸν, ὥσπερ	μοι	εἴρηται, Σκλαβηνοὶ, ἅμα δὲ καὶ
[7, 39]	τε καὶ Ἱμέριος ἦρχον, ὥσπερ	μοι	εἴρηται, τὰ γὰρ ἀναγκαῖα σφᾶς
[7, 23]	του τῶν αὐτοῦ δορυφόρων, ὥς	μοι	ἔμπροσθεν εἴρηται, δόλῳ ἐξ ἀνθρώπων
[7, 33]	πρῶτα κατὰ κράτος νενικηκόσιν, ὥσπερ	μοι	ἔμπροσθεν εἴρηται, ἐς τοῦτο ἀπεκρίθη,
[7, 19]	βαρβάρους, καὶ τὰ ἄλλα, ἅπερ	μοι	ἔμπροσθεν εἴρηται. Ἰσαάκης δὲ ταῦτα
[7, 2]	τῷ λόγῳ πράξειν ἔμελλον ἅπερ	μοι	ἔμπροσθεν εἴρηται, λάθρα δὲ αὐτοῖς
[7, 38]	πλήν γε δὴ ἐξ ὅτου	μοι	ἔμπροσθεν εἴρηται. Οὗτοι δὲ οἱ
[7, 20]	δὲ τῷ λιμῷ διεφθάρησαν, ὥσπερ	μοι	ἔμπροσθεν εἴρηται. πολλοὶ μὲν οὖν
[7, 34]	ἔμπροσθεν ἔτυχον ἐξ αἰτίας ἥ	μοι	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἐρρήθη. μοῖρα
[7, 31]	Γόνθαριν καθελόντι τὸν τύραννον, ὥσπερ	μοι	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη,
[7, 24]	περίβολον ὅλον ὀρύξας πρότερον, ὥσπερ	μοι	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη.
[7, 39]	ἀνεσώσατο τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ, ὥσπερ	μοι	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη.
[7, 33]	ἀντιτάξασθαι οἷοί τε εἶναι, ὥσπερ	μοι	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη.
[7, 40]	γῇ τῇ βασιλέως γενόμενοι, ὥσπερ	μοι	ἔναγχος δεδιήγηται, καὶ ἄλλοι οὐ
[7, 39]	τοῦτο τύχης ἐληλακότων, ἐς ὅ	μοι	ἔναγχος δεδιήγηται, μέγα δὴ ἐνθένδε
[7, 32]	ἀλλὰ ταύτῃ πάντα ξυνενεχθῆναι, ᾗπέρ	μοι	ἔναγχος δεδιήγηται. οἱ μὲν οὖν
[7, 32]	λόγων αὐτήκοος γενέσθαι ἢ τῶν	μοι	ἐπιτηδείων τινὰ ἐκ παρασκευῆς ὑμετέρας
[7, 32]	εἶχεν, ἐπεὶ ἄντικρυς αὐτῷ, ὥσπερ	μοι	ἐρρήθη, ἀπειπὼν ἔτυχε. τοῦ δὲ
[7, 20]	τε γὰρ κομιδῆ ἐνταῦθα, ὥσπερ	μοι	ἐρρήθη, ἐλείποντο καὶ αὐτοὶ τῷ
[7, 32]	σὺ μὲν“ ἔφη „ξυγγενεῖ τέ	μοι	ὄντι καὶ πεπονθότι ἀνήκεστα ἔργα
[7, 12]	καὶ ὑπασπιστὰς τοὺς ἐμοὺς μάλιστά	μοι	πάντων σταλῆναι προσήκει, ἔπειτα πάμπολύ
[7, 34]	μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἐρρήθη.	μοῖρα	δὲ Ῥωμαίων τῶν παρὰ Λαγγοβάρδας
[7, 16]	τῆς πρεσβείας ὑπειπὼν ὄνομα ἐν	μοίρᾳ	ἡμᾶς τῇ ἀτιμοτάτῃ ξυνέταξας. ὑβρίζειν
[7, 32]	τὸν ἀδελφὸν Ἰουστινιανὸν ἐν ἰδιώτου	μοίρᾳ	καθημένους τὸν πάντα αἰῶνα. καὶ
[7, 40]	τούτοις δὴ ἐπισπόμενοι τοῖς βαρβάροις,	μοίρᾳ	τε αὐτῶν ἐντυχόντες τινὶ καὶ
[7, 37]	ἔχεσθαι μὲν αὐτῆς οὐδαμῆ ἴσχυσε,	μοῖραν	δὲ αὐτῆς καθελὼν τοῖς πολεμίοις
[7, 6]	ἡσύχαζε, πέμψας δὲ τῆς στρατιᾶς	μοῖραν,	Κύμην τε τὸ φρούριον καὶ
[7, 9]	ἅπαντας. Τουτίλας δὲ ταῦτα ἀκούσας	μοῖραν	μέν τινα τοῦ στρατοῦ πέμψας
[7, 37]	περιβόλου κατακλεισθέντες ἡσύχαζον. Τουτίλας δὲ	μοῖραν	μὲν τοῦ Γότθων στρατοῦ αὐτοῦ
[7, 39]	ἐνδεῖν τοῖς πολιορκουμένοις τὰ ἐπιτήδεια,	μοῖραν	μὲν τοῦ στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε
[7, 8]	τέχναις τισὶ καὶ σοφίσμασι διαμάχεσθαι.	μοῖραν	μέντοι αὐτοῦ καθελὼν πολλὴν τὸ
[7, 29]	παρόντι ἐγεύσαντο, οἱ δὲ καὶ	μοῖραν	ταριχεῦσαι τὴν ἐπιβάλλουσαν σφίσιν ἔγνωσαν.
[7, 23]	ἄλλης πόλεως τὴν τοῦ ἰσθμοῦ	μοῖραν	τειχίσματί τε αὐτὴν περιέβαλεν ἐκ
[7, 1]	καὶ θαλάσσης τὴν ἡμίσειαν μάλιστα	μοῖραν	τῇ βασιλείᾳ ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ
[7, 34]	τινὰς, οἷς ἂν καὶ δοίης	μοῖράν	τινα πρὸς ἐνοίκησιν. Φράγγους ἀμέλει
[7, 26]	αὐτὸν ἤλαυνε, τῶν οἱ ἑπομένων	μοῖράν	τινα φρουρᾶς ἕνεκα ἐνταῦθα ἀπολιπών.
[7, 40]	εὐνούχων ἕνα. οὗτος ὁ στρατὸς	μοῖραν	τῶν βαρβάρων καταλαμβάνουσιν ἀμφὶ Ἀδριανούπολιν,
[7, 24]	ἡνίκα πόλεων τῶν ἁλισκομένων ἐκ	μοίρας	τινὸς τὰ τείχη διαφθείρειν εἴα,
[7, 24]	ὦσι. γέφυραν μέντοι μίαν, ἣ	Μολιβίου	ἐπώνυμός ἐστι, διαφθεῖραι οὐδαμῆ ἴσχυσαν,
[7, 15]	αὐτοὶ θνήσκουσιν. ὀλίγοι δέ τινες	μόλις	διαφυγόντες ἐς τὸν Πόρτον κομίζονται.
[7, 40]	πολεμίοις γενέσθαι ξὺν τοῖς καταλοίποις	μόλις	διαφυγόντες ἐσώθησαν, ὥς πη ἑκάστῳ
[7, 36]	διεφθάρησαν. ὀλίγοι μέντοι αὐτῶν διέφυγον	μόλις,	ἐν οἷς καὶ Διογένην πληγέντα
[7, 13]	αὐτοὶ ξὺν ὀλίγοις τισὶ διέφυγον	μόλις,	καὶ τὸ λοιπὸν ἐπεξιέναι τοῖς
[7, 20]	οἵπερ ἐς τὰ ἱερὰ κατέφυγον	μόλις.	τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων οἱ
[7, 34]	ἂν οἰόμενοι Γήπαισιν ἀξιόμαχοι κατὰ	μόνας	αὐτοὶ ἔσεσθαι (πλήθει γὰρ αὐτοὺς
[7, 28]	ἄλληλα ἐν στενῷ ξυνιόντα δύο	μόνας	εἰσόδους στενὰς μάλιστα ἐνταῦθα ποιεῖται,
[7, 17]	ἄλλος ἅπας ὅμιλος τὰς ἀκαλήφας	μόνας	ἤσθιον, οἷαι πολλαὶ ἀμφὶ τὸν
[7, 40]	στρατοπέδου, πλανωμένους δὲ καὶ κατὰ	μόνας	περιιόντας τὰ ἐκείνῃ χωρία τῶν
[7, 14]	χιτῶνα οὐδὲ τριβώνιον ἔχουσιν, ἀλλὰ	μόνας	τὰς ἀναξυρίδας ἐναρμοσάμενοι μέχρι ἐς
[7, 34]	δύναμις γὰρ ἀνθρώπου φύσιν ἐνδείκνυται	μόνη,	ἐξάγουσα πᾶσιν ἐν δημοσίῳ τῇ
[7, 13]	τῷ ποταμῷ Ἠριδανῷ κεῖται καὶ	μόνη	τῶν τῇδε χωρίων Ῥωμαίων κατήκοος
[7, 26]	ἢ ἄλλην τινὰ ἢ Ἀρμενίαν	μόνην	ἀφεῖναι φωνήν. τούτῳ δὴ Γότθοι
[7, 9]	δέ τις ἐκ προνοίας ἀδικῇ	μόνης,	τούτῳ δὴ μηδὲ ἀντιλέγειν ποτὲ
[7, 1]	καὶ Μαρτῖνος ξὺν Ἡρωδιανῷ εἵποντο	μόνοι.	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς Οὐίττιγιν μὲν
[7, 34]	ὑμᾶς ἥκουσιν. οὗτοι γὰρ ἂν	μόνοι	τὰ ἔσχατα ἐς τοὺς πέλας
[7, 36]	τὸ ἐκείνῃ τεῖχος εἶναι οἰόμενοι.	μόνοι	τε οἱ προδιδόντες Ἴσαυροι ἐπὶ
[7, 6]	Γότθους οὐδαμῆ ἤθελον. διὸ δὴ	μόνοις	τοῖς ἐκ Βυζαντίου ξὺν αὐτῷ
[7, 23]	ὑπερφυῶς ἥσθη. εὐδοκιμοῦντα γὰρ ἐν	μονομαχίαις	τὸν νεανίαν ἤκουσέ τε καὶ
[7, 34]	ἔχει. ὥστε ξυμμάχους οὐ δυνατοὺς	μόνον,	ἀλλὰ καὶ βεβαίους κεκτήσεσθε. δικαιώματα
[7, 23]	ὤρυσσεν. ἐνταῦθά τε οὐ Ταραντηνοὺς	μόνον,	ἀλλὰ καὶ ὅσοι τὰ ἐκείνῃ
[7, 9]	λελείψεται. οὐ γὰρ τοῦ ἔργου	μόνον,	ἀλλὰ καὶ τῆς γνώμης αὐτὸς
[7, 16]	οὐ τοῖς αὐτὴν ἐνοικοῦσιν ἐπαρκεῖν	μόνον,	ἀλλὰ καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὑμᾶς
[7, 12]	ἔδει Βελισάριον ἐς Ἰταλίαν στέλλεσθαι	μόνον,	ἄριστά σοι τὰ ἐς τὸν
[7, 21]	αὐτίκα δὴ μάλα, τοῦτό τε	μόνον	αὐτοῖς ἀποκρινόμενος καὶ Τουτίλᾳ γράψας,
[7, 14]	τῆς ἀστραπῆς δημιουργὸν ἁπάντων κύριον	μόνον	αὐτὸν νομίζουσιν εἶναι, καὶ θύουσιν
[7, 21]	μὲν γὰρ τὸ μὴ ἀδικεῖν	μόνον	ἐν γνώμῃ ἐστὶ, θεῷ δὲ
[7, 32]	ὅτι μὴ ἐς τὸν πατέρα	μόνον	ἐξοίσειν. ταῦτά τε ὀμωμοκότι τῷ
[7, 32]	Ῥωμαίων εἴη καὶ ὕπατος καλοῖτο	μόνον	„Καὶ σὺ μὲν“ ἔφη „ξυγγενεῖ
[7, 32]	διοικεῖσθαι τὰ πράγματα, οὐχ αὑτὸν	μόνον	περιορῴη, ἀλλὰ καὶ τὸν πατέρα,
[7, 34]	ἑτέρους τινὰς τὴν ἀγνωμοσύνην ἐπιδεδεῖχθαι	μόνον	τὸ Γηπαίδων ἔθνος ξυνέβαινε, πολλοῦ
[7, 24]	τι ἄλλο τοιοῦτον, ἀλλ´ ὅπως	μόνον	τὸ τῆς οἰκοδομίας σώζοιτο πρόσωπον,
[7, 4]	δὲ αὐτῷ ἐς ἀγῶνα κατέστη	μόνος.	ἄμφω τοίνυν τὼ ἵππω κατ´
[7, 3]	κίνδυνον οὐδεὶς ἤθελεν, Ἀρταβάζης δὲ	μόνος	Ἀρμένιος μὲν γένος, διαφερόντως δὲ
[7, 11]	ἐπὶ κατασκοπῇ οὐκ εἴα ἰέναι,	μόνος	δὲ αὐτὸς τὸν ἵππον ἐξελάσας
[7, 6]	παρὰ τὸν στρατηγὸν Δημήτριον ἰέναι	μόνος.	ἐκ δὲ τοῦ παραδόξου σωθείς
[7, 24]	πάντες, ὁ δὲ λειπόμενος ἀνέχων	μόνος	ἐμπόδιον ἀνδράσι τε καὶ ἵπποις
[7, 1]	ταῦτα ἡσυχῆ ἔμενον, Βιτάλιος δὲ	μόνος	(ἔτυχε γὰρ ἐν Βενετίοις ἄλλο
[7, 32]	βούλοιτο ἐγχωροῦντες αὐτῷ· Μάρκελλος δὲ	μόνος	ὀρθοστομήσας διασώσασθαι τὸν ἄνθρωπον ἴσχυσε.
[7, 7]	χαλεπώτατα πρὸς τῶν πολεμίων πεπόνθατε.	μόνους	γὰρ Ἰταλιωτῶν ὑμᾶς ἁπάντων εὔνοιάν
[7, 19]	ἐπαγγελλόμενα ἔγνω. ἔτι γάρ οἱ	μόνῳ	τι τοῦ σίτου ἐλέλειπτο, ἐπεὶ
[7, 12]	ἄνθρωπον διαχρήσασθαι. Οὔλιφος μὲν οὖν	μόνῳ	τῷ Κυπριανῷ ἐντυχὼν ἔκτεινέ τε
[7, 35]	χωρία. ὃς δὴ ἐν χωρίῳ	Μουικούρῳ	καλουμένῳ γενόμενος, ὅπερ ἐπιθαλάσσιον ἄγχιστά
[7, 5]	τὴν προσεδρείαν, ἀνεχώρησαν εἰς χωρίον	Μουκέλλιν	ὄνομα, Φλωρεντίας διέχον ἡμέρας ὁδόν.
[7, 1]	Θευδιμοῦνδος δὲ ὁ Μαυρικίου τοῦ	Μούνδου	υἱὸς, μειράκιον ὢν ἔτι, ἐς
[7, 11]	πολλάς τε ἀνδρῶν ἀγαθῶν πράξεις	μοχθηρία	τῶν πονηροτάτων ἀναχαιτίζειν τε καὶ
[7, 8]	τε ἱκανοὶ εἶεν καὶ τὴν	μοχθηρίαν	ἐνδείκνυσθαι. ὑμῖν δὲ παραινῶ μὴ
[7, 27]	μέν τις δημιουργὸς αὐτίκα τοῦ	μύθου	καθίσταται, μάρτυρας δὲ τῶν οὐ
[7, 38]	παραπεπτωκότων τινὰς, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	μυριάδας	αἰχμαλώτων ἐπαγόμενοι ἀριθμοῦ κρείσσους ἐπ´
[7, 21]	δὲ ὅτι πρώην μὲν ἐς	μυριάδας	εἴκοσι μαχιμωτάτων ξυνιόντες στρατιωτῶν πλούτῳ
[7, 4]	τῆς ἐλπίδος ἀπολωλέναι λελείψεται. ἐκ	μυριάδων	γὰρ εἴκοσιν ἐς πεντακισχιλίους ἡμᾶς
[7, 38]	οὖν ἐς πεντακισχιλίους τε καὶ	μυρίους	εὐθὺς ἅπαντας ἔκτειναν καὶ πάντα
[7, 34]	πεποιημένος πλέον αὐτοῖς ἢ ἐς	μυρίους	ἱππεῖς ἔπεμψεν, ὧν δὴ Κωνσταντιανὸς
[7, 3]	στρατὸς εἰς δισχιλίους τε καὶ	μυρίους	ξυνείλεκτο, ἄρχοντες δὲ αὐτῶν ἕνδεκα
[7, 17]	πάντων ἡδίστου, ἀλλὰ πράξει μιᾷ	μυρίων	ἀπαλλάξατε Ῥωμαίους δυσκόλων. ταῦτα οἱ
[7, 29]	ἄρχοντες στράτευμα πεντακισχιλίων τε καὶ	μυρίων	ἔχοντες εἵποντο, ἄγχιστα μέντοι τῶν
[7, 17]	ἐπεὶ οὐκέτι οὔτε κύνας οὔτε	μῦς	εὕρισκον οὔτε ἄλλο τι ζῷον