>

Livre, Chap.
[7, 39]	μετέμελεν. ἦν γὰρ ἐσχατογέρων τε	ὁ	ἀνὴρ μάλιστα καὶ ἀμελέτητος πολεμίων
[7, 40]	κοιαίστωρος ἀρχὴν ἔχοντος. δείσας οὖν	ὁ	ἀνὴρ μὴ παρὰ τοῖς πολεμίοις
[7, 3]	οὔτι ἀκουσίως καθῆκεν αὑτόν. οὗτος	ὁ	ἀνὴρ Περσῶν μὲν ἡγεῖτο, οὓς
[7, 32]	ἀποθέσθαι τὴν πρᾶξιν, ἐπειδὰν δὲ	ὁ	ἀνὴρ τάχιστα ἐς Βυζάντιόν τε
[7, 6]	ἀθυρόγλωσσος ἐν τούτῳ τῷ πόνῳ	ὁ	ἀνὴρ ὤφθη. προϊόντος δὲ τοῦ
[7, 14]	ἠβούλοντο, Χιλβούδιον εἶναι. ταύταις δὲ	ὁ	ἄνθρωπος ἐπαρθεὶς ταῖς ἐλπίσιν ἤδη
[7, 18]	τε καὶ αὐτῷ μέλλει, Γότθοις	ὁ	ἄνθρωπος ὡς ἥκιστα προσδεχομένοις ἐπιστήσειν
[7, 18]	ἐπεὶ οὖν ὡμολόγει καὶ ταῦτα	ὁ	βάρβαρος σὺν αὐτῷ ᾔει. καὶ
[7, 40]	ἐπράσσετο τῇδε. Ἰωάννης δὲ καὶ	ὁ	βασιλέως στρατὸς ἀφικόμενοι ἐς Δαλματίαν
[7, 37]	τότε τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου Διογένης,	ὁ	Βελισαρίου δορυφόρος, δύναμιν ἀξιόχρεων ξὺν
[7, 28]	γέγονε, διεσώθησαν. πρῶτός τε Βαρβατίων	ὁ	Βελισαρίου δορυφόρος ξὺν ἑτέροις δυοῖν
[7, 11]	ἐπ´ αὐτοὺς ἴωσι. Ῥικίλας δὲ	ὁ	Βελισαρίου δορυφόρος (οἰνωμένος γὰρ τηνικαῦτα
[7, 20]	εὗρε, πάντων δὲ μάλιστα οὗπερ	ὁ	Βέσσας κατέλυε. τὰς γὰρ ἀνοσίας,
[7, 27]	ἔμενον. ἅπερ ὁ Τουτίλας μαθὼν	„Ὁ	Βῆρος δυοῖν“ ἔφη „τὸ ἕτερον·
[7, 5]	τε καὶ Κυπριανὸς καὶ Ἰωάννης	ὁ	Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς ἡγοῦντο. ὅπερ ἐπεὶ
[7, 3]	ἐν πόλει ἑκάστῃ Ἰωάννης τε	ὁ	Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς καὶ Βέσσας καὶ
[7, 34]	ξυνῆν δὲ αὐτοῖς καὶ Ἰωάννης,	ὁ	Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς, προρρηθὲν αὐτῷ ἐκ
[7, 27]	ἦλθεν, οὗ δὴ καὶ Ἰωάννης	ὁ	Βιταλιανοῦ παντὶ τῷ στρατῷ ἀφίκετο
[7, 39]	προσέβαλε τείχει. καί οἱ Δομνεντίολος	ὁ	Βούζου ἀδελφιδοῦς, ὅσπερ τῶν τῇδε
[7, 17]	τοῦ πάθους ἀκμῇ τοῦτο σταθμώμενοι.	ὁ	γὰρ ἀπογνῶναι τὴν σωτηρίαν ἠναγκασμένος
[7, 25]	ἔργον, ὡς τὸ εἰκὸς, οἰκειούμενοι.	ὁ	γὰρ ἐπαινέσας τὸν δράσαντα οὐδέν
[7, 32]	τι ὑπὲρ τούτων διαφανές. ταῦτα	ὁ	Γερμανὸς ἀκούσας Ἰουστῖνον τὸν παῖδα
[7, 40]	ἐν Δαλματίᾳ ἐγένοντο. ὧν δὴ	ὁ	Γερμανὸς ἀφροντιστήσας πάσῃ ἐπήγγελλε τῇ
[7, 40]	ἐς τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους	ὁ	Γερμανὸς εἶχεν ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε.
[7, 40]	τὸν βίον διαμετρήσασθαι. εὐθυωρόν τε	ὁ	Γερμανὸς ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἀνὴρ
[7, 40]	μέγα ἐκ τοῦ ἔργου τούτου	ὁ	Γερμανὸς ἐς πάντας ἀνθρώπους καὶ
[7, 32]	ἀληθίζεσθαι ἐξεπιστάμενον μάλιστα. ὃν δὴ	ὁ	Γερμανὸς ἐς τὴν οἰκίαν ἐσαγαγὼν
[7, 32]	παῖδα τὸ ἔγκλημα ἦγον, ἕως	ὁ	Γερμανὸς Μαρκέλλου τε καὶ Λεοντίου
[7, 32]	ἡμέρα τῷ διαλόγῳ ξυνέκειτο. ταῦτα	ὁ	Γερμανὸς Μαρκέλλῳ σημήνας ἠξίου τῶν
[7, 31]	ἀδελφὸν ἔχειν. οὗτος οὖν Βοραΐδης	ὁ	Γερμανοῦ ἀδελφὸς ἔναγχος ἐτετελευτήκει, τῶν
[7, 40]	ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ἡνίκα Ἰουστινιανὸς	ὁ	Γερμανοῦ θεῖος τὴν βασιλείαν εἶχεν,
[7, 40]	καὶ Ναζάρης ἡγοῦντο καὶ Ἰουστῖνος	ὁ	Γερμανοῦ παῖς καὶ Ἰωάννης, ὅνπερ
[7, 26]	ὀλίγων τινῶν Ἀρμενίων ἄρχων. οὗτος	ὁ	Γιλάκιος οὔτε ἑλληνίζειν ἠπίστατο οὔτε
[7, 33]	ἐγένοντο πάσης. τοῖς τε Ῥωμαίοις	ὁ	Γοτθικὸς πόλεμος, καίπερ τὰ πρῶτα
[7, 11]	ἥκιστα ἐπεξιέναι. Τουτίλας δὲ καὶ	ὁ	Γότθων στρατὸς, ἐπεὶ οὐκ ἀξιόχρεων
[7, 20]	τὸ ἔργον τὸν ἄνδρα ἐνῆγον.	ὁ	δὲ ἄλλους τε ξὺν αὐτοῖς
[7, 32]	ἡ Μαρκέλλου ἐπίταξις ἐπιτελὴς εἴη.	ὁ	δὲ Ἀρσάκῃ μέν τι ὑπὲρ
[7, 4]	ἐρεισθὲν πεσεῖν αὐτὸν οὐδαμῆ εἴα.	ὁ	δὲ Ἀρταβάζης ἐνέκειτο ἔτι μᾶλλον
[7, 32]	βασιλέα τὸν πάντα λόγον ἀνήνεγκεν,	ὁ	δὲ αὐτίκα ἐς τὴν εἱρκτὴν
[7, 26]	νυκτομαχίᾳ, ὡς τὸ εἰκὸς, ἀναγκάζοιντο.	ὁ	δὲ αὐτοῖς ἄλλο οὐδὲν ἀποκρίνασθαι
[7, 4]	ἐς πλευρὰν τὴν δεξιὰν παίσας.	ὁ	δὲ βάρβαρος καιρίαν τυπεὶς ὕπτιος
[7, 1]	Βελισάριον μετεπέμψατο, ἐς Ἰταλίαν πέμπει.	ὁ	δὲ γεγονὼς ἐν Ῥαβέννῃ λογισμοὺς
[7, 17]	κρέασι ζῴου τεθνηκότος ἐντρυφᾶν εἶχεν.	ὁ	δὲ δὴ ἄλλος ἅπας ὅμιλος
[7, 35]	ὁ μὲν εἷς ἐτελεύτησε νόσῳ,	ὁ	δὲ δὴ ἕτερος, Ἰλδίγης ὄνομα,
[7, 32]	τὰ ξυμπεσόντα τῷ Ἀρταβάνῃ ἀπήγγειλεν,	ὁ	δὲ Ἰουστῖνος ἐς τὸν πατέρα
[7, 7]	ὁ μὲν ζόφος ἅπαντα ἐνεδίδου,	ὁ	δὲ κλύδων τὰς κώπας ἀνασπᾶν
[7, 24]	τὸ ἔδαφος ἰσχυρότατα ἑστήκασι πάντες,	ὁ	δὲ λειπόμενος ἀνέχων μόνος ἐμπόδιον
[7, 32]	αὐτήκοον τῶν Χαναράγγου λόγων ἐσόμενον.	ὁ	δὲ Λεόντιον παρείχετο, τὸν Ἀθανασίου
[7, 17]	ταύτῃ τε αὐτοὺς παρηγορήσαντες ἀπεπέμψαντο.	Ὁ	δὲ λιμὸς ἔτι μᾶλλον ἀκμάζων
[7, 35]	τινι οὐκ ἀφανεῖ τὸ δαιμόνιον.	ὁ	δὲ ξύμβολος ἐγένετο ὧδε. ἦν
[7, 13]	γράμματα, τύχας τὰς παρούσας ἐσήγγελλεν.	ὁ	δέ οἱ οὐ πολλῷ ὕστερον
[7, 15]	βαρβάροις ἐπιθέσθαι δυνάμει τῇ πάσῃ.	ὁ	δὲ οὐδέν τι ἧσσον τὸ
[7, 17]	τῆς ἐσθῆτος ἁπτόμενοι τροφὴν ἔπραττον·	ὁ	δὲ οὔτε ἀνοιμώξας οὔτε ὅτι
[7, 18]	Τουτίλαν τὰ παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν.	ὁ	δὲ πάντα τε τὸν στρατὸν
[7, 8]	τῷ ἀνθρώπῳ τὴν αἰτίαν ἀφεῖναι.	ὁ	δὲ πρᾴως τε καὶ ταραχῇ
[7, 25]	ἐννοίᾳ τοῦ δοκοῦντος δραστηρίου τετίμηται,	ὁ	δὲ προμηθεῖ γνώμῃ ἀποκνήσας τὸν
[7, 14]	ἐλπίδος ἀποτυχὼν οὐ μετρίας τινός.	ὁ	δὲ Ῥωμαῖος τόν τε ἄνθρωπον
[7, 3]	καταφυγόντες τὴν νύκτα ὅλην ἡσύχαζον.	ὁ	δὲ Ῥωμαίων στρατὸς ἀπὸ σταδίων
[7, 37]	οἱ γυναῖκα ἐδεῖτο γαμετὴν δοῦναι.	ὁ	δὲ τὴν αἴτησιν ἀπεσείσατο, Ἰταλίας
[7, 34]	ἔχοντες, τοῦτο, ὅπερ ἐβούλου, διαπεπράγμεθα·	ὁ	δέ τι προΐεσθαι τῶν ὑπαρχόντων
[7, 2]	ἀνθρώπῳ γενόμενοι τῷ βούλεσθαι ταὐτά.	ὁ	δὲ τοῖς παρ´ αὐτὸν ἥκουσιν
[7, 7]	ἅπαντα σφᾶς τὰ ἐπιτήδεια ἐπελελοίπει.	ὁ	δὲ τὸν καιρὸν ἅπαντα ἐν
[7, 40]	ἀντ´ αὐτοῦ τὴν γυναῖκα κεκομισμένοι.	ὁ	δὲ Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἥκων
[7, 30]	αὐτοῖς τῶν πεπραγμένων ξυγγνώμονα εἶναι.	ὁ	δὲ Τουτίλας ἐς ἄλλον οὐδένα
[7, 35]	τὸν κεκτημένον τὸ πρᾶγμα ἦγον,	ὁ	δὲ τῶν ἐπιτηδείων πολλοὺς ἐνταῦθα
[7, 20]	τε καὶ οἱ πολέμιοι φεύγουσιν.	ὁ	δὲ χαρίεντα τὸν λόγον αὐτοὺς
[7, 6]	καταλόγου πεζικοῦ ἄρχων. καταπλεύσας οὖν	ὁ	Δημήτριος ἐς Σικελίαν, ἐπεὶ Κόνωνά
[7, 14]	ἐπειδὰν αὐτοῖς ἐν ποσὶν ἤδη	ὁ	θάνατος εἴη, ἢ νόσῳ ἁλοῦσιν
[7, 20]	ὁ Πελάγιος ἀπεκρίνατο „δοῦλον σὸν	ὁ	θεὸς εἶναι „πεποίηκεν. ἀλλὰ δούλων
[7, 21]	δὴ, ὡς τὸ εἰκὸς, ἠγμένος	ὁ	θεὸς ἐπ´ αὐτοὺς τότε ξὺν
[7, 8]	δὲ τὴν δίκην παρ´ ἡμῶν	ὁ	θεὸς ὧν ἐξημάρτομεν ἱκανῶς ἔχων
[7, 39]	σφᾶς ἀμυνόμενοι ἀπεκρούοντο, ἔργα τε	ὁ	Θουριμοὺθ ἐπεδείκνυτο ἀεὶ ἐς αὐτοὺς
[7, 11]	πάντων μάλιστα ἐπεδείξατο. οὕτω τε	ὁ	Θουριμοὺθ παρὰ Βελισάριον ἐς Ῥάβενναν
[7, 26]	στρατιώταις ἐς Σικελίαν εὐθὺς ἔστειλεν	ὁ	Ἰωάννης. Τουτίλας δὲ ταῦτα ἀκούσας
[7, 20]	γε δεδήλωται, τοῦ σίτου τιμὰς	ὁ	κακοδαίμων Τουτίλᾳ ἤθροιζεν. οὕτω τε
[7, 28]	κεῖται πολίσματα δύο· θάτερον μὲν	ὁ	Κρότων πρὸς δύοντά που τὸν
[7, 19]	ἐποίουν. ἐμπεσὼν δὲ τῷ πύργῳ	ὁ	λέμβος αὐτόν τε αὐτίκα μάλα
[7, 32]	τοῦ Χαναράγγου ἀφικομένου ἤκουσε σαφῶς	ὁ	Λεόντιος ἅπαντα λέγοντος, ἅπερ αὐτῷ
[7, 23]	κόλπον ἰοῦσαν, οὗ δὴ Ταραντηνῶν	ὁ	λιμήν ἐστιν, ἰσθμόν τε, ὡς
[7, 17]	ἐγένοντο. ἔτι τε μᾶλλον ἀκμάζων	ὁ	λιμὸς ἡμέρᾳ ἑκάστῃ ἀνήκεστα αὐτοὺς
[7, 5]	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθείη. ἐπεί τε	ὁ	λόγος ἐς τοὺς ἄρχοντας ἦλθε,
[7, 20]	τὴν πόλιν· ἤδη γὰρ ἔκπυστος	ὁ	λόγος ἐς τῶν βαρβάρων πολλοὺς
[7, 14]	τῶν ἄλλων βαρβάρων. Ἐπεὶ δὲ	ὁ	λόγος περιφερόμενος ἐς ἅπαντας ἦλθεν,
[7, 5]	ὀπίσω ἐχώρουν. ἤδη δὲ καὶ	ὁ	λοιπὸς τῶν Ῥωμαίων στρατὸς ἐς
[7, 32]	ξύμφορον εἴη. ἦν δὲ οὗτος	ὁ	Μάρκελλος ἐμβριθέστατός τε τὸ ἦθος
[7, 32]	τε ἀπ´ αὐτοῦ κλέος οὗτος	ὁ	Μάρκελλος περιεβάλετο ἐς πάντας ἀνθρώπους
[7, 3]	πέμπει τοὺς πρὸς αὐτὸν πράξαντας	ὁ	Μαρκιανὸς παρὰ τοὺς τοῦ Ῥωμαίων
[7, 1]	Ἐρούλων ἀρχηγὸς θνήσκει. Θευδιμοῦνδος δὲ	ὁ	Μαυρικίου τοῦ Μούνδου υἱὸς, μειράκιον
[7, 20]	τὸν Βέσσαν εὐθὺς ἄγουσι. καὶ	ὁ	μὲν ἀνεπυνθάνετο τούτων δὴ τῶν
[7, 32]	ταῦτά ποτε ποιητέα εἶναι. Καὶ	ὁ	μὲν Ἀρσάκης τὰ ξυμπεσόντα τῷ
[7, 35]	παρόντι πρὸς Λαγγοβάρδας σπονδῶν ἕνεκα	ὁ	μὲν Αὐδουὶν τὸν Ἰλδίγην εὐθὺς
[7, 4]	μικροῖς τὰ πράγματα αὐτὸς ἔσφηλεν.	ὁ	μὲν γὰρ ἔξω βελῶν γεγονὼς
[7, 25]	κέκληνται ἢ οἱ προμηθεῖς ἀσφαλεῖς.	ὁ	μὲν γὰρ παρὰ τὰ καθεστῶτα
[7, 37]	ἀξιόχρεων ξὺν αὑτῷ ἔχων. καὶ	ὁ	μὲν Γότθων στρατὸς, ἐπειδὴ ἐς
[7, 31]	δὲ τὸν Ἀρταβάνην ἐν Βυζαντίῳ	ὁ	μὲν δῆμος τῶν πεπραγμένων ἐθαύμαζε
[7, 35]	κτεῖναι. τῶν δὲ Ῥισιούλφου παίδων	ὁ	μὲν εἷς ἐτελεύτησε νόσῳ, ὁ
[7, 7]	ἐξαίσιόν τινα χειμῶνα ἐγείρων. καὶ	ὁ	μὲν ζόφος ἅπαντα ἐνεδίδου, ὁ
[7, 35]	οὐ πολλῷ μὲν οὖν ὕστερον	ὁ	μὲν Οὐάκης νοσήσας ἐξ ἀνθρώπων
[7, 5]	τύχης ἐκαραδόκουν ἐς τοῦτο γνώμην.	ὁ	μὲν οὖν κλῆρος ἐκπεπήδηκεν ἐς
[7, 1]	καὶ τοὺς δορυφόρους περιίστασθαι νόμος.	ὁ	μὲν οὖν τὴν χεῖρα ἐπιβαλὼν
[7, 27]	ἀνοίας ἐκεῖνος τῆς αὑτοῦ αἴσθηται.	ὁ	μὲν οὖν Τουτίλας ταῦτα εἰπὼν
[7, 14]	τὸν νόμον καὶ αὐτὸς ἔσται.	ὁ	μὲν οὖν ὑπὲρ αὐτοῦ χρυσίον
[7, 37]	καταστήσασθαι ἀντὶ Γερμανοῦ ἔγνω. καὶ	ὁ	μὲν παρασκευασάμενος ὡς τάχιστα, ὅτι
[7, 24]	τοῦτον δὴ κυλίνδει τὸν τρίβολον,	ὁ	μὲν τέως ἐκ τῶν σκολόπων
[7, 28]	πλεῖστον τῆς γῆς ἀναβαίνει. καὶ	ὁ	μὲν τῆς ἀκτῆς ταύτης διάπλους
[7, 24]	ἀπὸ τοῦ ἔργου αἰσχύνην. καὶ	ὁ	μὲν τῶν βαρβάρων στρατὸς ἐς
[7, 32]	σοι ἀντιστήσεται τῶν Ἰουστινιανοῦ ξυγγενῶν.	ὁ	μέντοι γε πάντων δυνατώτατος Γερμανὸς,
[7, 32]	Ἀρταβάνην σπουδῇ πολλῇ κατεργάσασθαι ἀπερισκέπτως.	ὁ	μέντοι Γερμανὸς ἅπαντα ἔς τε
[7, 30]	διεπράξατο τοῦτο. ἤδη γὰρ καὶ	ὁ	Μηδικὸς πόλεμος ἐπικείμενος ἰσχυρότατα βασιλέα
[7, 13]	ξύμπαντας ἀφῆκαν ἰέναι. τότε δὲ	ὁ	Ναρσῆς καί τινα εὑρὼν ἐπιβατεύοντα
[7, 35]	ἀνεψιὸς Ῥισιοῦλφος ὄνομα, ὃν δὴ	ὁ	νόμος, ἐπειδὰν Οὐάκης τελευτήσειεν, ἐπὶ
[7, 31]	τὴν παῖδα ἐκέλευεν ἔχειν ὅσα	ὁ	νόμος ἠνάγκαζε. διὸ δὴ βασιλεὺς
[7, 35]	ὕστερον ἐν πίθοις τισὶν ἀναβράσσων	ὁ	οἶνος διεσπάσατο μὲν τὸν πηλὸν
[7, 25]	μὲν γὰρ ξυμπεσὸν οὐδ´ ἂν	ὁ	πᾶς αἰὼν ἀποίητον τίθεσθαι δύναιτο,
[7, 36]	τῷ Ῥώμης φυλακτηρίῳ ἐτέτακτο. οὗτος	ὁ	Παῦλος, ἁλισκομένης τότε τῆς πόλεως,
[7, 20]	Πελάγιε, ἱκετεύσων ἐλήλυθας. „Ὅτε „με“	ὁ	Πελάγιος ἀπεκρίνατο „δοῦλον σὸν ὁ
[7, 17]	ὑπερφρονοῦσι νεμεσᾶν εἴωθε. ~Τοσαῦτα εἰπὼν	ὁ	Πελάγιος ἀπηλλάσσετο. καὶ αὐτὸν Ῥωμαῖοι
[7, 24]	ψέλλιον γὰρ χρυσοῦν ἐπὶ ταύτης	ὁ	πεπτωκὼς φορῶν ἔτυχε λόγου ἄξιον,
[7, 37]	παρασκευῇ ἐπέστελλεν εἶναι· ἐπεί τε	ὁ	περὶ τούτου λόγος ἐς Ἰταλίαν
[7, 33]	εἰκόνα. καίτοι νόμισμα μὲν ἀργυροῦν	ὁ	Περσῶν βασιλεὺς ᾗ βούλοιτο ποιεῖν
[7, 34]	θράσει ἀλογίστῳ ἐχόμενοι· ἐπεὶ δὲ	ὁ	πόλεμος ἤδη που ἐν χερσὶ
[7, 35]	τοίνυν Γήπαισί τε καὶ Λαγγοβάρδαις	ὁ	πόλεμος κατέστη, ὥσπερ μοι εἴρηται,
[7, 8]	τοῦτο οἶδα, ὡς τῶν ἀνθρώπων	ὁ	πολὺς ὅμιλος τὰ τῶν πραγμάτων
[7, 31]	ἔγνω, τήν τε Πρεϊέκταν Ἰωάννης	ὁ	Πομπηίου τοῦ Ὑπατίου γυναῖκα γαμετὴν
[7, 14]	ὅπως μηκέτι τοῖς ταύτῃ βαρβάροις	ὁ	ποταμὸς διαβατὸς ἔσται, ἐπεὶ αὐτοῦ
[7, 18]	τάδε. χῶρον κατανοήσας ᾗ μάλιστα	ὁ	ποταμὸς ἐν στενῷ κάτεισιν, ὅσον
[7, 29]	ξυνηνέχθη παθεῖν. τότε καὶ Νεῖλος	ὁ	ποταμὸς ὑπὲρ ὀκτωκαίδεκα πήχυς ἀναβὰς
[7, 32]	σφίσι. καὶ ἦν γὰρ Ἰουστῖνος	ὁ	πρεσβύτερος τῶν Γερμανοῦ παίδων νεανίας
[7, 14]	σφετέροις ἐγένοντο, ἀνεπυνθάνετο τοῦ ἀνθρώπου	ὁ	πριάμενος, εἰ Χιλβούδιος αὐτὸς ὁ
[7, 19]	τὰς ἀκάτους, ἐφ´ ὧν οἱ	ὁ	πύργος πεποίηται, ὡς ἀγχοτάτω ἀγαγὼν
[7, 14]	βασιλέως οὐκ ἀπεικὸς εἶναι. ταῦτα	ὁ	Ῥωμαῖος εἰπὼν τὸν κεκτημένον εὐθὺς
[7, 17]	ὑπῆρχεν, ἐν τοῖς ἄγαν εὐδαίμοσιν	ὁ	Ῥωμαῖος οὗτος ἐτάσσετο, ὅτι δὴ
[7, 26]	εἰκὸς, ὀργὴν ἐδεδίει, Ὀρέστης τε,	ὁ	Ῥωμαίων γεγονὼς ὕπατος, ἄγχιστα μέν
[7, 7]	χειμῶνος ὥρας. ἐπεὶ δὲ Νεαπόλεως	ὁ	Ῥωμαίων στόλος ἀγχοῦ ἐγένετο, κατέβαινε
[7, 19]	ἤθελε. Βελισάριος μὲν οὖν καὶ	ὁ	Ῥωμαίων στόλος πόνῳ ἀναπλέοντες ἅτε
[7, 14]	ὁμολογεῖν σφίσιν ὅτι Χιλβούδιος αὐτὸς	ὁ	Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη. ἀρνηθέντα τε
[7, 14]	ὁ πριάμενος, εἰ Χιλβούδιος αὐτὸς	ὁ	Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη. καὶ ὃς
[7, 14]	ἤθελέ τε καὶ ἔφασκε Χιλβούδιος	ὁ	Ῥωμαίων στρατηγὸς εἶναι. ἐφ´ οἷς
[7, 3]	Τικινοὺς ἰέναι. οὗτος μὲν οὖν	ὁ	Ῥωμαίων στρατὸς εἰς δισχιλίους τε
[7, 34]	ἀλλήλοις, ἀκόντων Ῥωμαίων. ταῦτα ἐπεὶ	ὁ	Ῥωμαίων στρατὸς ἔμαθον, ἐν πολλῇ
[7, 2]	στρατοπέδῳ ἐγίνοντο. ἐν τούτῳ δὲ	ὁ	Ῥωμαίων στρατὸς ἐν τῷ ἀσφαλεῖ
[7, 19]	μηχανῇ τὸ χωρίον. οὕτω μὲν	ὁ	Ῥωμαίων στρατὸς ἐνθένδε ἄπρακτοι ἀνεχώρησαν.
[7, 5]	διέχον ἡμέρας ὁδόν. ἐπεὶ δὲ	ὁ	Ῥωμαίων στρατὸς Ἰουστίνῳ ξυνέμιξεν, ὀλίγους
[7, 40]	διέχει. οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον	ὁ	Ῥωμαίων στρατὸς τούτοις δὴ ἐπισπόμενοι
[7, 4]	ἐνταῦθά πη οὖσαν ἐπίπροσθεν ἰὼν	ὁ	σίδηρος τέμνει, καὶ ῥύσις αὐτίκα
[7, 5]	κατὰ τάχος δεόμενος. νύκτωρ τε	ὁ	σταλεὶς τοὺς πολεμίους λαθὼν ἐς
[7, 6]	ἴσχυσαν, ἐν τοῖς καὶ Δημήτριος	ὁ	στρατηγὸς ἦν. τὰς γὰρ ναῦς
[7, 14]	τε πολλοὶ ἔπεσον καὶ Χιλβούδιος	ὁ	στρατηγός. καὶ τὸ λοιπὸν ὅ
[7, 40]	ἐν Παλατίῳ εὐνούχων ἕνα. οὗτος	ὁ	στρατὸς μοῖραν τῶν βαρβάρων καταλαμβάνουσιν
[7, 13]	οὖσα ἔτι ἐλέλειπτο. ἐπεὶ δὲ	ὁ	στρατὸς οὗτος Πλακεντίας ἀγχοῦ ἐγένοντο,
[7, 28]	πρὸς δύοντά που τὸν ἥλιον,	ὁ	Τάρας δὲ πρὸς ἀνίσχοντα. κατὰ
[7, 23]	Ἔστι δὲ Καλαβρῶν ἐπιθαλασσία πόλις	ὁ	Τάρας, δυοῖν σχεδόν τι ἡμέραιν
[7, 34]	ἀνάγκην πεποιημένῳ τὴν χάριν εἰκότως	ὁ	τῆς εὐεργεσίας τυχὼν εἴσεται. εἰ
[7, 16]	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βιγίλιος δὲ,	ὁ	τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς, βασιλεῖ ἐς
[7, 15]	Πόρτον κομίζονται. Τότε καὶ Βιγίλιος,	ὁ	τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς, ἐν Σικελίᾳ
[7, 35]	τῇδε Βελισαρίῳ ἐχώρησε. Βιγίλιος δὲ,	ὁ	τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς, ξὺν Ἰταλοῖς
[7, 24]	χεῖρας ἦλθον. τύχῃ τέ τινι	ὁ	τὸ Τουτίλα σημεῖον φέρων καιρίαν
[7, 21]	εἴωθεν, ἀλλ´ οἷς ἂν μᾶλλον	ὁ	τοῦ δικαίου λόγος τιμῷτο. πόνος
[7, 18]	Ἰταλιώταις τἀγαθὰ ἔσεσθαι, ξὺν αὐτῷ	ὁ	Τουλλιανὸς ᾔει. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 30]	τε καὶ λόγιμοι, καὶ Δεοφέρων	ὁ	Τουλλιανοῦ ἀδελφὸς, τοῦ δὲ Ῥωμαίων
[7, 15]	τοῖς φορτίοις ἐφέλκοντες ᾤχοντο. τούτου	ὁ	Τουτίλας ἀνεπυνθάνετο τοῦ ἱερέως ὅσα
[7, 22]	ἔκτειναν. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ δείσας	ὁ	Τουτίλας, ἅπαντάς τε τοὺς ξὺν
[7, 16]	Τουτίλαν ἦλθεν. ἥκοντά τε αὐτὸν	ὁ	Τουτίλας ἀσπασάμενος αἰδοῖ τε καὶ
[7, 36]	οὐχ οἷοί τε εἶναι. οὕσπερ	ὁ	Τουτίλας ἅτε ἀληθιζομένους ἀποδεξάμενος, ἐφοδίοις
[7, 37]	πρέσβεις δὲ πέμψας παρὰ Διογένην	ὁ	Τουτίλας, αὐτόν τε προὐκαλεῖτο καὶ
[7, 20]	δὲ δήμου ἑξήκοντα. ἐπεὶ δὲ	ὁ	Τουτίλας ἀφίκετο ἐς τὸ ἱερὸν,
[7, 2]	ἐν Γότθοις πολλοῦ ἄξιος. οὗτος	ὁ	Τουτίλας Γότθων μὲν τηνικαῦτα τῶν
[7, 9]	Τουτίλαν διεκώλυσε. διὸ δὴ αὖθις	ὁ	Τουτίλας γράψας γραμμάτια πολλὰ, ὅρκους
[7, 20]	τῶν βαρβάρων ὅ τί ποτε	ὁ	Τουτίλας διανοοῖτο, οἱ δὲ Γότθοι
[7, 22]	ἐγεγόνει πολύς. γνοὺς δὲ ταῦτα	ὁ	Τουτίλας ἔγνω Ῥώμην μὲν καθελεῖν
[7, 36]	ἀπολούμενοι εὐθὺς ἅπαντες. ὅπερ κατανοήσας	ὁ	Τουτίλας ἔδεισε μὴ θανατῶντες ἄνθρωποι
[7, 36]	οὔσης πολλοὺς ἔκτειναν. ὅπερ ἐπεὶ	ὁ	Τουτίλας εἶδε, κατέπαυσε μὲν αὐτίκα
[7, 27]	ἐκείνῃ ἀκτὴν κατῆραν. ὅπερ ἐπεὶ	ὁ	Τουτίλας εἶδε, πλείονα ἤπερ ἦν
[7, 25]	τι τῶν δεόντων ἀδύνατον. τοσαῦτα	ὁ	Τουτίλας εἰπὼν ἐπὶ Περυσίαν ἐξῆγε
[7, 21]	δὲ ὑστεραίᾳ Γότθους ἅπαντας ξυγκαλέσας	ὁ	Τουτίλας ἔλεξε τοιάδε „Οὐ καινήν
[7, 22]	δυσχωρίαις πάντων μάλιστα. ἅπερ ἐπεὶ	ὁ	Τουτίλας ἔμαθε, Γότθους μὲν ἐς
[7, 39]	αὐτοὺς ἀρετῆς ἄξια. γνοὺς δὲ	ὁ	Τουτίλας ἐνδεῖν τοῖς πολιορκουμένοις τὰ
[7, 40]	ἐνταῦθα γενέσθαι. ὃν δὴ ῥύεσθαι	ὁ	Τουτίλας ἐπειγόμενος τῶν τινα ἐπιφανῶν
[7, 28]	ἰόντες πολεμίων στρατεύματι ἐντυγχάνουσιν, οὕσπερ	ὁ	Τουτίλας ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ ἀποπειράσονται
[7, 9]	δὲ αὐτὴν τῶν τισιν αἰχμαλώτων	ὁ	Τουτίλας ἐπὶ Ῥώμης ἐκέλευεν ἰόντας
[7, 18]	Γότθοις Ῥεκιμοῦνδος, ἀνὴρ δόκιμος, ὅνπερ	ὁ	Τουτίλας ἐπὶ τῇ Βριττίων φρουρᾷ
[7, 21]	εὐημερίαν ἐς ἀεὶ διασώζεσθαι. Τοσαῦτα	ὁ	Τουτίλας ἐς τοὺς Γότθους εἰπὼν
[7, 35]	προσεχώρησεν οὐδενὶ λόγῳ. καὶ αὐτὸν	ὁ	Τουτίλας εὐθὺς ξὺν στρατῷ πολλῷ
[7, 26]	πολλῇ καὶ οὐ προμηθεῖ γνώμῃ	ὁ	Τουτίλας ἤδη ἐχόμενος τῆς ἐκ
[7, 20]	Τουτίλᾳ κελεύσαντες ἀπεπέμψαντο. ἅπερ ἐπεὶ	ὁ	Τουτίλας ἤκουσεν, ἥσθη μέν πως
[7, 39]	προσδεχόμενοι, ἡσυχῆ ἔμενον τότε δὴ	ὁ	Τουτίλας, ἡμέρα γὰρ ἡ ξυγκειμένη
[7, 8]	πρὸς αὐτοῦ λάβωσιν. ὧνπερ ἐπεὶ	ὁ	Τουτίλας ᾔσθετο, ξυγκαλέσας ἅπαντας παρηγόρει
[7, 18]	κατεσπουδασμένην ἐν Καλαβροῖς εἶχον καὶ	ὁ	Τουτίλας ἡσυχῆ μένων ἔτι μᾶλλον
[7, 2]	ἀσμένως ἀκούσας ὤμοσεν ἅπαντα καθάπερ	ὁ	Τουτίλας ᾔτησε, τακτή τε ἡμέρα
[7, 23]	Βελισαρίῳ, ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ αὐτὸν	ὁ	Τουτίλας ἰδὼν ὑπερφυῶς ἥσθη. εὐδοκιμοῦντα
[7, 6]	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἔπειτα δὲ	ὁ	Τουτίλας Καισῆνάν τε καὶ Πέτραν
[7, 27]	ἀφίκοντο, αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον. ἅπερ	ὁ	Τουτίλας μαθὼν „Ὁ Βῆρος δυοῖν“
[7, 4]	αἰσχρῶς ἐς φυγὴν ὥρμηντο. Τοσαῦτα	ὁ	Τουτίλας παρακελευσάμενος τῶν οἱ ἑπομένων
[7, 19]	ξυνέβη τελευτῆσαι τὸν βίον καὶ	ὁ	Τουτίλας περιαλγήσας τῇ ξυμφορᾷ τὸν
[7, 25]	πολλῷ πρότερον στράτευμα ἐπὶ Περυσίαν	ὁ	Τουτίλας στείλας, οἵπερ ἀμφὶ τὸν
[7, 21]	αὐτὸν ἦλθον, ἀπήγγειλάν τε ὅσα	ὁ	Τουτίλας σφίσιν ἐπέστελλε καὶ τὴν
[7, 40]	οὐδὲν ἐν νῷ ἔχουσι. ταύτῃ	ὁ	Τουτίλας τῇ ὑποθήκῃ ἀναπεισθεὶς φρουροὺς
[7, 20]	ὦ „δέσ„ ποτα, φείδου. ταύτην	ὁ	Τουτίλας τὴν ἱκεσίαν δεξάμενος ἀπεῖπε
[7, 11]	εἶτα συγγνώμων ἐγένετο. γνοὺς δὲ	ὁ	Τουτίλας τὴν τῶν Ἰλλυριῶν ἀναχώρησιν
[7, 24]	ἀπορίᾳ Βελισάριος τεκτηνάμενος. ἐπεὶ δὲ	ὁ	τῶν βαρβάρων στρατὸς ἀγχοῦ ἐγένοντο,
[7, 4]	τὸν καιρὸν ἔτριβον. Ἤδη δὲ	ὁ	τῶν Γότθων στρατὸς ἄγχιστα ἐγεγόνει,
[7, 1]	τε πολλοὶ πίπτουσι καὶ Οὐίσανδος	ὁ	τῶν Ἐρούλων ἀρχηγὸς θνήσκει. Θευδιμοῦνδος
[7, 26]	τε αὐτὸς ἦν καὶ Ἄρουφος	ὁ	τῶν Ἐρούλων ἡγούμενος. ἀπέθανον δὲ
[7, 10]	αὐτῷ βασιλέως γνώμῃ καὶ Βιτάλιος	ὁ	τῶν Ἰλλυριῶν στρατηγὸς, ἄρτι ἐπανήκων
[7, 39]	πάσης ἀγειρόμενοι ξυνέρρεον γῆς. καὶ	ὁ	τῶν Λαγγοβαρδῶν ἡγούμενος ὁπλίτας χιλίους
[7, 16]	τοιούτων ὄντων κατέπλευσεν ἐς Σικελίαν	ὁ	τῶν πολεμίων στρατὸς, οὔτε ἀνδρῶν
[7, 25]	μὴ ἐξ ἐχυροῦ τινος ὁρμώμενος	ὁ	τῶν πολεμίων στρατὸς σοφίζεσθαι τὸν
[7, 3]	δέξασθαι. καὶ ἐπεὶ ταῦτα ὡμολόγει	ὁ	τῶν πυλῶν φύλαξ, πέμπει τοὺς
[7, 40]	ὅτου δὴ ἕνεκα οὗτος δὴ	ὁ	τῶν Σκλαβηνῶν στρατὸς καὶ ὅ
[7, 3]	ὀλίγοις τισίν· ἢν δέ γε	ὁ	φύλαξ αὐτοῖς ἀνακλίνῃ τὰς πύλας,
[7, 3]	τοῦ περιβόλου ἐγένετο. καὶ ἐπεὶ	ὁ	φύλαξ ᾗπερ ξυνέκειτο ἀνεπέτασε σφίσι
[7, 32]	πρᾶγμα ἦγεν. ἦν δὲ οὗτος	ὁ	Χαναράγγης νεανίας μὲν, καλὸς δὲ
[7, 32]	καὶ ἀγαθὸν πράξαιμεν. ὑπὲρ τούτων	ὁ	Χαναράγγης τῷ Ἀρταβάνῃ κοινολογησάμενος ἅπαντα
[7, 11]	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ δέκατον ἔτος
[7, 5]	πλεῖστοι ἐπὶ Ῥωμαίους ἐστράτευον. καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ ἕβδομον ἔτος
[7, 7]	καὶ τοὺς βαρβάρους ἐδέξαντο. καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ ὄγδοον ἔτος
[7, 35]	ληϊσάμενοι παρὰ Τουτίλαν ἦλθον. καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ τέταρτον καὶ
[7, 24]	βασιλεῖ τὰς κλεῖς ἔπεμψε. καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ δωδέκατον
[7, 1]	περιῆλθε τοῦ Οὐραΐα φόνου. καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ ἕκτον
[7, 9]	Περσῶν ἰσχυρότατα ἐγκειμένων, ἠνάγκαστο. καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ ἔνατον
[7, 15]	δὴ οὕτω γενέσθαι τετύχηκε. καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ ἑνδέκατον
[7, 39]	μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε, καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ πέμπτον
[7, 29]	ἐγκαθεζόμενος ἐς πολιορκίαν καθίστατο. καὶ	ὁ	χειμὼν ἔληγε, καὶ τρισκαιδέκατον ἔτος
[7, 14]	τὰ οἰκεῖα λαβὼν ᾤχετο. οὗτος	ὁ	Χιλβούδιος προϊόντος τοῦ χρόνου εὔνους
[7, 14]	δὲ τρισὶν ὕστερον διέβη μὲν	ὁ	Χιλβούδιος τὸν ποταμὸν ᾗπερ εἰώθει
[7, 27]	ἐνταῦθα ποιεῖται. καὶ προϊὼν οὗτος	ὁ	χρόνος ἰσχυρὸς μέν τις δημιουργὸς
[7, 39]	ἐς τοῦτο τύχης ἐληλακότων, ἐς	ὅ	μοι ἔναγχος δεδιήγηται, μέγα δὴ
[7, 27]	παραδόξου. νῆες γὰρ, ἐν αἷς	ὅ	τε Οὐαράζης καὶ οἱ ξὺν
[7, 27]	ἐς τὰς ναῦς δρόμῳ ἀφίκοντο.	ὅ	τε Οὐαράζης πλεῖν μὲν ἐπίπροσθεν
[7, 14]	ὁ στρατηγός. καὶ τὸ λοιπὸν	ὅ	τε ποταμὸς ἐσβατὸς ἀεὶ τοῖς
[7, 16]	παραιτεῖσθαι μὲν οὖν οὐκ οἶδα	ὅ	τι δεῖ περὶ τούτων ὧν
[7, 2]	ἱκανὸς ἦν. Ἐράριχος μέντοι οὐδὲν	ὅ	τι καὶ λόγου ἄξιον ἔδρασε·
[7, 40]	ὁ τῶν Σκλαβηνῶν στρατὸς καὶ	ὅ	τι κατεργασόμενοι διέβησαν ποταμὸν Ἴστρον.
[7, 13]	ἐπιβουλὴν ῥᾳδίως ἔσχε. τοῦτο δὲ	ὅ	τί ποτε ἦν αὐτίκα δηλώσω.
[7, 20]	ἀνεπυνθάνετο τούτων δὴ τῶν βαρβάρων	ὅ	τί ποτε ὁ Τουτίλας διανοοῖτο,
[7, 20]	ᾗπερ εἰώθει, διερευνᾶσθαι τοὺς φύλακας	ὅ	τί ποτε ποιοῦσιν ἠξίουν, οὐ
[7, 23]	Ῥώμην τε ἀναβῆναι καὶ ἐς	ὅ	τι τύχης ἐληλύθει θεάσασθαι. τῶν
[7, 29]	οὗπερ ἐμνήσθην, ἀλλ´ ἕτερον εἶναι,	ὃ	δὴ ἁλῶναι ξυνέπεσεν. ἐγὼ δὲ
[7, 29]	ἐφθάρη. Τότε καὶ τὸ κῆτος,	ὃ	δὴ Βυζάντιοι Πορφύριον ἐκάλουν, ἑάλω.
[7, 4]	ὄντι, ἐπὶ τοὺς ἐναντίους ᾔει.	ὃ	δὴ μαθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων
[7, 31]	πλησιάζειν ἀναγκάζηται τὸν ἅπαντα χρόνον·	ὃ	δὴ μάλιστα ἀνθρώπου ψυχὴν ἀνιᾶν
[7, 35]	κλῆρος ἐν Βυζαντίων τῷ προαστείῳ,	ὃ	δὴ Παντείχιον μὲν ὀνομάζεται, κεῖται
[7, 26]	στρατηγὸς εἴη. τὸ γὰρ ἀξίωμα,	ὃ	δὴ πρὸς βασιλέως λαβὼν ἔτυχε,
[7, 26]	ἕπεσθαι οὐδαμῆ ἤθελεν, ἐπεὶ φρούριον,	ὃ	Νεαπόλεως ἄγχιστά ἐστι, Τουτίλᾳ τε
[7, 27]	Λύκου Κράνα τὸ ὄρος ἐκλήθη,	ὃ	ταύτῃ ἀνέχει. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[7, 18]	οἱ μὲν ἐς τὸ ὄρος,	ὃ	ταύτῃ ἀνέχει, δύσβατόν τε ὂν
[7, 40]	Σκλαβηνοὶ ἐστρατοπεδεύοντο ἐς τὸ ὄρος,	ὃ	ταύτῃ ἀνέχει, Ῥωμαῖοι δὲ ἐν
[7, 30]	τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων ἀκούσιον ξυστρατεύεσθαι.	ὀγδοήκοντα	μὲν οὖν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 7]	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ	ὄγδοον	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,
[7, 16]	μηχανὴ ἔσται, τοῦ τῶν ἐγκλημάτων	ὄγκου	παραιρουμένου τοῖς ἠδικηκόσι τὸν ἔλεον.
[7, 36]	κεκομψευμένους ἐπὶ μεγάλων τινῶν χρημάτων	ὄγκῳ)	Τουτίλᾳ λαθραιότατα ἐς λόγους ἐλθόντες
[7, 1]	παραβύστῳ θέαμα προὔθηκεν, ἐπὶ τῷ	ὄγκῳ	τῶν πεπραγμένων φιλοτιμούμενος, οὔτε δὲ
[7, 16]	οὐ πρᾳότητι προσώπων οὐδὲ ῥημάτων	ὄγκῳ	τῶν ὑποδεξαμένων διακεκρίσθαι οἶμαι, ἀλλ´
[7, 23]	παντὸς λόγου τὴν δήλωσιν ποιησάμενος.	Ὁδολγὰν	δὲ Οὖννος ἦρχε τότε τῆς
[7, 40]	ἅπερ ὀλίγῳ πλέον ἢ ἡμέρας	ὁδὸν	Βυζαντίου διέχει. οὐ πολλῷ δὲ
[7, 40]	ἐν μεσογείοις κεῖται, πέντε ἡμερῶν	ὁδὸν	Βυζαντίου διέχουσα. καὶ πρόσω μὲν
[7, 23]	Τάρας, δυοῖν σχεδόν τι ἡμέραιν	ὁδὸν	Δρυοῦντος διέχουσα, ἐπί τε Θουρίους
[7, 5]	Μουκέλλιν ὄνομα, Φλωρεντίας διέχον ἡμέρας	ὁδόν.	ἐπεὶ δὲ ὁ Ῥωμαίων στρατὸς
[7, 40]	καὶ πρὸς Γερμανὸν εὐθὺς ἔγραψεν,	ὁδὸν	μὲν ἐν τῷ παραυτίκα τὴν
[7, 36]	τισὶ προλοχίζειν ἔγνω τὴν ἐνταῦθα	ὁδὸν	φέρουσαν, οἷς δὴ ἐπήγγελλε τοὺς
[7, 17]	τε βαδίζοντες ἔτι καὶ τῶν	ὀδόντων	αὐτοῖς μασσομένων τὰς ἀκαλήφας, ἔθνησκόν
[7, 40]	ξυσκευάζεσθαι, ὡς ἡμέραιν δυοῖν ὕστερον	ὁδοῦ	ἐνθένδε τῆς ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν
[7, 19]	ἐπὶ τῆς κατὰ τὸν Πόρτον	ὁδοῦ	ἐπ´ αὐτὸ τοῦ ποταμοῦ τὸ
[7, 40]	ἐπὶ Τουτίλαν τε καὶ Γότθους,	ὁδοῦ	μὲν εὐθὺς τῆς ἐπὶ Θεσσαλονίκην
[7, 11]	ἀπολεξάμενος νυκτὸς ἐπιλαβούσης ἐφύλασσε τὰς	ὁδοὺς,	ἀπὸ σταδίων Αὐξίμου τριάκοντα, οὐδενὶ
[7, 26]	τῷ στρατοπέδῳ καθῆσθαι, τὰς συνειθισμένας	ὁδοὺς	ἐκλιπὼν διὰ τῶν ὀρῶν, ἅπερ
[7, 26]	οἳ δὴ ἁπάσας διερευνώμενοι τὰς	ὁδοὺς	ἐφύλασσον μὴ πολεμίων στρατὸς κακουργήσων
[7, 4]	πολλοῦ αἵματος ἦν. αἴσθησις δὲ	ὀδύνης	οὐδεμία τῷ ἀνθρώπῳ ἐγίνετο, ἀλλ´
[7, 18]	που μέσοις, πέντε δὲ ἡμερῶν	ὁδῷ	Βρεντεσίου διέχει ἐς τὰ πρὸς
[7, 17]	πρὸς τῶν πολεμίων ἐν τῇ	ὁδῷ	διεφθάρησαν. Ῥωμαίων μὲν τῇ τε
[7, 18]	πόλιν Βρεντέσιον, δυοῖν μὲν ἡμέραιν	ὁδῷ	Δρυοῦντος διέχουσαν, πρὸς δὲ τῇ
[7, 38]	ἐστὶ, τοῦ δὲ Βυζαντίου διέχει	ὁδῷ	ἡμερῶν δυοκαίδεκα. εἷλον δὲ αὐτὴν
[7, 3]	ἥπερ διέχει πόλεως Βερώνης ἡμέρας	ὁδῷ.	ἦν δέ τις ἐν Βενέτοις
[7, 39]	περιῄεσαν, ὅπη ἑκάστῳ τετύχηκεν, ἐπειδὴ	ὁδῷ	ἰέναι Γερμανὸν ἤκουσαν, ἀθρόοι ἐν
[7, 40]	τοῦ χειμῶνος ὥραν εὐθὺ Ῥαβέννης	ὁδῷ	ἰέναι διανοούμενοι. Σκλαβηνοὶ δὲ, οἵ
[7, 35]	πενταετὲς οὐδαμῆ ἀποβὰς, οὐδέ πη	ὁδῷ	ἰέναι ἐνταῦθα ἰσχύσας, ἀλλὰ φυγῇ
[7, 1]	Ἐπειδὴ Βελισάριον ἐκ Ῥαβέννης ἀναστάντα	ὁδῷ	ἰέναι Ἰλδίβαδος ἐπύθετο, τούς τε
[7, 8]	αὐτοὺς δωρησάμενος, ἐς Ῥώμην ἐκέλευεν	ὁδῷ	ἰόντας πορεύεσθαι, πομπούς τινας τῶν
[7, 18]	τῶν πολεμίων λαβὼν ἐπὶ κατασκοπῇ	ὁδῷ	ἰόντας τὸν μὲν ἕνα εὐθὺς
[7, 17]	τῷ λιμῷ ἤδη πλέοντες ἢ	ὁδῷ	ἰόντες ἀπέθανον. πολλοὶ δὲ καὶ
[7, 4]	εὐθὺς ὑπηντίαζον. ἐπειδή τε ἀμφότεροι	ὁδῷ	ἰόντες ἐγγυτέρω ἀλλήλων ἐγένοντο, Γότθος
[7, 4]	βάρβαροι κατόπισθεν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ὁδῷ	ἰόντες ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐφάνησαν,
[7, 33]	Ῥωμαίους, ἔτι μέντοι ἐπίπροσθεν ἀεὶ	ὁδῷ	ἰόντες ἐληΐζοντο βιαζόμενοι τὴν Ῥωμαίων
[7, 35]	πολιορκουμένην ἀπέλιπεν, ἥπερ αὐτοῦ ἔτι	ὁδῷ	ἰόντος κατ´ ἄκρας ἑάλω. ἐς
[7, 32]	κτείνωσι, Βελισαρίου ἔτι ἐς Βυζάντιον	ὁδῷ	ἰόντος οὐδὲν ἂν τῶν βεβουλευμένων
[7, 20]	οὐ πολλῷ ἄποθεν Γότθοις δέκα	ὁδῷ	ἰοῦσιν ἐνέτυχον, οὓς δὴ ἑλόντες
[7, 5]	τοὺς πολεμίους ἐχώρουν. καὶ αὐτοῖς	ὁδῷ	πορευομένοις ξυμφορώτατον ἔδοξεν εἶναι τῶν
[7, 30]	γῆν καὶ τοὺς ἵππους ἀποβιβάσαντας	ὁδῷ	τε πορευομένους ἐς Πικηνοὺς ἰέναι,
[7, 28]	ἐνταῦθα εὗρεν οὔτε τοῖς στρατιώταις	ὅθεν	ἂν τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίζοιντο εἶχεν,
[7, 3]	ἐχώρουν δι´ αὐτῶν τῶν πυλῶν	ὅθεν	ἀπαλλαγέντες πρότερον ἔτυχον. οὐδὲ γὰρ
[7, 3]	ὑψηλὴ πρὸ τοῦ περιβόλου ἀνέχει,	ὅθεν	ἅπαντα κατανοεῖν πάρεστι τὰ ἐν
[7, 20]	αὐτοῖς ἔπεμψε κατασκεψομένους τὸν χῶρον,	ὅθεν	οἱ ἄνθρωποι Γότθοις ἔφασκον ἐς
[7, 29]	δὴ ἁλῶναι ξυνέπεσεν. ἐγὼ δὲ	ὅθεν	τὴν ἐκβολὴν τοῦ λόγου ἐποιησάμην
[7, 34]	οὖν ἐπράσσετο τῇδε. ἐγὼ δὲ	ὅθεν	τὴν ἐκβολὴν τοῦ λόγου ἐποιησάμην
[7, 14]	ξὺν αὑτῷ ἤγαγεν. ἐγὼ δὲ	ὅθενπερ	ἐξέβην ἐπάνειμι. ~Βασιλεὺς μὲν ταῦτα
[7, 27]	τε καὶ λεγέσθω. ἐγὼ δὲ	ὅθενπερ	ἐξέβην ἐπάνειμι. ~Βελισάριος μὲν οὖν
[7, 17]	ἀπαλλάσσεσθαι. ὀλίγων τε ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα	οἱ	ἄλλοι ἅπαντες ᾤχοντο φεύγοντες ὥς
[7, 26]	ἐς Μεντοῦρναν ἀφίκοντο. οὕσπερ ἐπεὶ	οἱ	ἄλλοι εἶδον τοὺς μὲν αἵματι
[7, 3]	καὶ Βέσσας καὶ Βιτάλιος καὶ	οἱ	ἄλλοι ξύμπαντες ἐς Ῥάβενναν ξυνελέγοντο,
[7, 1]	τὸν ἄνδρα δεδακρυμένη ἦλθε καί	οἱ	ἀμῦναι τὰ ἀνήκεστα πρὸς τῆς
[7, 32]	βασιλεῖ βούλοιο, ὑποτοπήσουσί τε εὐθὺς	οἱ	ἀμφὶ Ἀρταβάνην αὐτὸ μεμηνύσθαι, καὶ
[7, 17]	μυρίων ἀπαλλάξατε Ῥωμαίους δυσκόλων. ταῦτα	οἱ	ἀμφὶ Βέσσαν ἀκούσαντες τὸ μὲν
[7, 11]	θνήσκει, τρέψαντες δὲ τοὺς ἐναντίους	οἱ	ἀμφὶ Θουριμοὺθ, ἄραντές τε τὸν
[7, 3]	ἐς αὐτοὺς σώζοιντο. διὸ δὴ	οἱ	ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζην τῷ τε
[7, 5]	ξὺν θορύβῳ ἀνέδραμον. ἐπεὶ δὲ	οἱ	ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐνταῦθα ἐγένοντο,
[7, 35]	Λαγγοβαρδῶν Οὐάκης ἦρχεν, ἦν τίς	οἱ	ἀνεψιὸς Ῥισιοῦλφος ὄνομα, ὃν δὴ
[7, 20]	ἔπεμψε κατασκεψομένους τὸν χῶρον, ὅθεν	οἱ	ἄνθρωποι Γότθοις ἔφασκον ἐς τὴν
[7, 20]	τε οὐ πολλαῖς ὕστερον αὖθις	οἱ	ἄνθρωποι παρ´ αὐτὸν ἧκον, ἐπὶ
[7, 6]	καὶ τὴν πόλιν διασώσασθαι, οὐδενός	οἱ	ἀντιστατοῦντος. νῦν δὲ κατορρωδήσας τὸν
[7, 35]	τοὺς Οὐάρνους αὐτίκα φεύγει, παίδων	οἱ	ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα δυοῖν. χρήμασι δὲ
[7, 39]	διασώσασθαι δυνάμει τῇ πάσῃ. ἀλλά	οἱ	ἄρχοντα τοῦ στόλου καταστησαμένῳ Λιβέριον
[7, 39]	εἶναι. τῶν δὲ ὁμήρων βουλομένῳ	οἱ	αὐτῷ εἶναι τοὺς μὲν σφετέρους
[7, 32]	τὸν νεανίαν ὥρμα, τά τέ	οἱ	αὐτῷ καὶ Ἀρταβάνῃ ξυγκείμενα καὶ
[7, 31]	ἔλεγε τόσα γυναῖκα μὲν τήν	οἱ	αὐτῷ κατηγγυημένην ἑκόντα ἑκοῦσαν ἀγαγέσθαι
[7, 32]	τῷ Ἀρσάκῃ ἀπεῖπε μήτ´ ἄν	οἱ	αὐτῷ μήτε Γερμανῷ τῷ πατρὶ
[7, 19]	ἔγνω καὶ τῆς οὐ δέον	οἱ	αὐτῷ ξυμβάσης ταραχῆς ᾔσθετο, τῷ
[7, 40]	Σπῖνον ὄνομα, ἐκ Σπολιτίου ὁρμώμενόν	οἱ	αὐτῷ πάρεδρον οὐ πολλῷ πρότερον
[7, 12]	παρὰ Κυπριανὸν εὐθὺς Τουτίλας, ἐνδοῦναί	οἱ	αὐτῷ Περυσίαν ἠξίου, δεδιττόμενος μὲν,
[7, 1]	ἰσχυροτάτῃ ἡ πρόοδος ἐῴκει, ἐπεί	οἱ	Βανδίλων τε πλῆθος καὶ Γότθων
[7, 26]	ἀκούσας ἐκμαθεῖν ἴσχυσε. ταύτῃ τοίνυν	οἱ	βάρβαροι αἰσθόμενοι ὅτι δὴ πολέμιος
[7, 24]	ἄνδρας ἴσχυσεν. οὕτω τε ἀποκρουσθέντες	οἱ	βάρβαροι ἀνεχώρησαν, πολλοὺς μὲν ἀποβεβληκότες
[7, 38]	ἔπειτα δὲ αὐτοὺς πλήθει βελῶν	οἱ	βάρβαροι βιασάμενοι ἐκλιπεῖν τε τὰς
[7, 33]	πολέμου τόνδε κύριοι τῆς ἑσπερίας	οἱ	βάρβαροι διαρρήδην ἐγένοντο πάσης. τοῖς
[7, 38]	Ῥωμαίους πεποίηνται. οὓς δὴ ἅπαντας	οἱ	βάρβαροι διαφθείραντες τῷ περιβόλῳ προσέβαλον.
[7, 34]	πόνῳ οὐδενὶ ἀπαλλάσσονται. ~Οὕτω μὲν	οἱ	βάρβαροι διεδάσαντο τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν.
[7, 30]	ἐπὶ Ῥουσκιανὴν ἀνήγοντο. οὕσπερ ἐπεὶ	οἱ	βάρβαροι εἶδον, ἐπὶ τοὺς ἵππους
[7, 6]	σὺν αὐτοῖς φορτίοις, αὐτοῖς ἀνδράσιν,	οἱ	βάρβαροι εἷλον. οὗ δὴ καὶ
[7, 40]	καὶ Κωνσταντιανοῦ δὲ τὸ σημεῖον	οἱ	βάρβαροι εἷλον, τοῦ τε Ῥωμαίων
[7, 24]	περιβόλου ἐγένοντο. οὓς δὴ κυκλώσεσθαι	οἱ	βάρβαροι ἔμελλον, ὡς μὴ ἀναστρέφειν
[7, 5]	ἐς πολιορκίαν ἡτοίμαζε, δεδιὼς μὴ	οἱ	βάρβαροι ἐπ´ αὐτὸν ἴωσι. Τουτίλας
[7, 14]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. ταῦτα ἐπεὶ	οἱ	βάρβαροι ἤκουσαν, ἐπῄνεσάν τε καὶ
[7, 2]	ᾗ αὐτοὶ βούλοιντο. ταῦτα ἐπεὶ	οἱ	βάρβαροι ἤκουσαν, ἐπιβουλῇ ἐς τὴν
[7, 22]	Τουτίλᾳ γέγονε. θαρσοῦντες δὲ ἤδη	οἱ	βάρβαροι καὶ κατὰ συμμορίας σκεδαννύμενοι
[7, 24]	γίγνεσθαι εἴωθε. Τουτίλας δὲ καὶ	οἱ	βάρβαροι λύσαντες τὴν προσεδρείαν ἐς
[7, 4]	ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε. φεύγοντάς τε	οἱ	βάρβαροι οὐδενὶ κόσμῳ Ῥωμαίους ἔκτεινον,
[7, 40]	διέχουσα. καὶ πρόσω μὲν χωρεῖν	οἱ	βάρβαροι οὐκέτι εἶχον. λείαν γὰρ
[7, 40]	μέντοι τέλη σφᾶς αὐτοὺς διελόντες	οἱ	βάρβαροι οὗτοι ἀνήκεστα ἐν Εὐρώπῃ
[7, 33]	ἴσχυσαν, περιιόντες τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν	οἱ	βάρβαροι οὗτοι ἅτε Ῥωμαίοις ἔνσπονδοι
[7, 38]	ἐπὶ πλεῖστον ἐς γῆν κατορύξαντες	οἱ	βάρβαροι οὗτοι, ἐπ´ αὐτῶν τε
[7, 22]	ἀπολιπὼν πρότερον ἔτυχεν· ἀγαθοὶ γὰρ	οἱ	βάρβαροι οὗτοι μάχεσθαι ἐν δυσχωρίαις
[7, 34]	Λαγγοβάρδαις διέλυσαν, ἔς τε σπονδὰς	οἱ	βάρβαροι οὗτοι ξυνέβησαν ἀλλήλοις, ἀκόντων
[7, 38]	γῆν τὴν Ῥωμαίων καταθεῖν ἐγκεχειρήκασι	οἱ	βάρβαροι οὗτοι πώποτε. οὐ μὴν
[7, 14]	ἤδη καὶ ἀλλήλοις ἀνεμίγνυντο ἀδεῶς	οἱ	βάρβαροι οὗτοι. χρήματα γοῦν πολλὰ
[7, 36]	ὡς ἥκιστα ἐποίει. πολλάκις δὲ	οἱ	βάρβαροι τειχομαχεῖν ἐγχειρήσαντες καὶ τοῦ
[7, 6]	αὐτὸν Νεαπόλεως κατεστήσατο. ἐπειδή τε	οἱ	βάρβαροι τὸ χωρίον πολιορκεῖν ἤρξαντο,
[7, 7]	πολέμιοι. ἐπιβαίνοντες οὖν κατ´ ἐξουσίαν	οἱ	βάρβαροι τοῖς σκάφεσι τῶν ἐναντίων,
[7, 15]	ἔκ τε τῶν ἐνεδρῶν ἀναστάντες	οἱ	βάρβαροι τῶν πλοίων ἁπάντων οὐδενὸς
[7, 17]	βοῦν δὲ, ὃν ἂν ἐπεξιόντες	οἱ	Βέσσα ὑπασπισταὶ λάβοιεν, ἀπεδίδοντο κατὰ
[7, 4]	Ῥωμαίους ἅπαντας προὐκαλεῖτο, εἴ τίς	οἱ	βούλοιτο ἐς χεῖρας ἰέναι. οἱ
[7, 34]	ἄλλοι τε καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον.	οἱ	γὰρ ἄλλοι ξύμπαντες Ἔρουλοι ἐς
[7, 31]	πόρρω αὐτὸν τὸ λοιπὸν ἔσεσθαι.	οἱ	γὰρ ἄνθρωποι εὐημερίας ἐκ τοῦ
[7, 24]	ἐκέλευε. γέγονε τοίνυν καρτερὰ μάχη.	οἱ	γὰρ βάρβαροι τὰ μὲν πρῶτα
[7, 9]	τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένοις.	οἱ	γὰρ στρατιῶται ἀμύνειν σφίσι κακουμένοις
[7, 12]	μέντοι καὶ ὅπλα καὶ ἵππους.	οἱ	γὰρ στρατιῶται ὀλίγοι λίαν ὄντες
[7, 7]	οἴεσθε δεῖν δι´ ὀργῆς ἔχειν.	οἱ	γὰρ τοὺς φίλους εὐεργετεῖν ἐπειγόμενοι
[7, 33]	τοῦτό γε, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	οἱ	Γερμανῶν ἄρχοντες Μασαλίαν τε {καὶ}
[7, 34]	τῇ ὑστεραίᾳ παρὰ βασιλέα καὶ	οἱ	Γηπαίδων πρέσβεις ἔλεξαν ὧδε „Δίκαιον,
[7, 18]	σφίσιν ἐπιπεσόντος Δρυοῦντι προσέσχον. οὗπερ	οἱ	Γότθοι αἰσθόμενοι, ὅσοι δὴ ἐτετάχατο
[7, 3]	τε ἤδη διαφανῶς γέγονε καὶ	οἱ	Γότθοι ἀπὸ τῆς ἄκρας ἐς
[7, 10]	ἴσχυσαν. τῶν δὲ οἰκητόρων οὐδενὸς	οἱ	Γότθοι ἐφείσαντο, ἀλλὰ ξὺν τῷ
[7, 10]	εἰσελθεῖν ἴσχυσε. τοῖς γὰρ ὡμολογημένοις	οἱ	Γότθοι θαρσοῦντες οὐδέν τε μεταξὺ
[7, 3]	πεδίου ἐπὶ πλεῖστον ὁρᾶν. ἐνταῦθα	οἱ	Γότθοι καταφυγόντες τὴν νύκτα ὅλην
[7, 19]	χρήματα ἥρπαζον. ἀναστρέψαντες δὲ αὐτίκα	οἱ	Γότθοι πολλοὺς μὲν κτείνουσι τῶν
[7, 8]	εἶπεν. ἐπαινέσαντες δὲ τὰ εἰρημένα	οἱ	Γότθων λόγιμοι τὸν δορυφόρον οὐκέτι
[7, 37]	τὸν ἄρχοντα πέμψας, τὴν παῖδά	οἱ	γυναῖκα ἐδεῖτο γαμετὴν δοῦναι. ὁ
[7, 1]	δεδογμένα ἔπρασσεν ἀεὶ αὐτονόμῳ γνώμῃ.	Οἱ	δὲ ἄλλοι ἄρχοντες, ἴσοι μᾶλλον
[7, 32]	χαριεῖσθαι συμφορὰς ἐν σπουδῇ ἔχοντες.	οἱ	δὲ ἄλλοι κατεπτηχότες σιωπῇ εἴχοντο,
[7, 30]	ἀπολελειμμένων ἐς τὸν Κρότωνα ἦλθον,	οἱ	δὲ ἄλλοι ξὺν τοῖς χρήμασιν
[7, 3]	ἐνταῦθα ἑστῶτες τὸ στράτευμα μετεπέμποντο,	οἱ	δὲ ἀναβάντες ἐπὶ τὸ τεῖχος
[7, 24]	ἐν τῷ περιβόλῳ φυλακὴν εἶχον,	οἱ	δὲ ἀνδρίας πέρι μάλιστα πάντων
[7, 22]	αὐτοῖς τἀγαθὰ ἀπήγγελλον τῶν κεκτημένων.	οἱ	δὲ ἀπετάξαντο μὲν τοῦ Ῥωμαίων
[7, 6]	ἐνθένδε ἀγείρειν ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο.	οἱ	δὲ ἅτε πρὸς τῶν βαρβάρων
[7, 18]	ἐπὶ τὸ τῶν ἐναντίων στρατόπεδον.	οἱ	δὲ βάρβαροι ἄνοπλοί τε καὶ
[7, 38]	ὅπλα ἐξίασιν ἐπ´ αὐτοὺς ἅπαντες.	οἱ	δὲ βάρβαροι ὀπίσω ἀνέστρεφον, δόκησιν
[7, 23]	Ἀλγηδόνι, τὸ Βελισαρίου στράτευμα ἤγγειλεν.	οἱ	δὲ βάρβαροι προλοχίσαντες ἐνέδραις τισὶ
[7, 5]	ἰὼν ἐπὶ τοὺς πολεμίους χωρεῖν.	οἱ	δὲ βάρβαροι τὴν τῶν ἐναντίων
[7, 20]	τί ποτε ὁ Τουτίλας διανοοῖτο,	οἱ	δὲ Γότθοι ἐν ἐλπίδι ἔφασαν
[7, 19]	τινας καὶ Ῥουδέριχον ὑπαντιάσαντα ἔπληξεν.	οἱ	δὲ Γότθοι εὐθὺς λιπόντες τὸ
[7, 4]	τρόπον. Ἀρταβάζης μὲν τοσαῦτα εἶπεν.	οἱ	δὲ δὴ ἄρχοντες τῷ διαμαχομένῳ
[7, 27]	ἀδελφιδοῦν ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἔπεμψεν.	οἱ	δὲ εἰς Ἰταλίαν ἀφικόμενοι τῷ
[7, 20]	τὸ ἀκριβὲς ἅπαντα διερευνησάμενοι ἀπαγγείλωσιν.	οἱ	δὲ ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες ἅπαντα
[7, 40]	τι κατεργασόμενοι διέβησαν ποταμὸν Ἴστρον.	οἱ	δὲ ἰσχυρίσαντο ὡς Θεσσαλονίκην τε
[7, 29]	αὐτοῦ ἐν τῷ παρόντι ἐγεύσαντο,	οἱ	δὲ καὶ μοῖραν ταριχεῦσαι τὴν
[7, 19]	ἔτι μᾶλλον ἢ πρότερον ἔβαλλον.	οἱ	δὲ καταπεπληγμένοι τοῖς ξυμπεσοῦσι στρέψαντες
[7, 38]	καὶ οἱ μὲν αὐτοῦ διεφθάρησαν,	οἱ	δὲ κόσμῳ οὐδενὶ διαφυγόντες ἐσώθησαν.
[7, 40]	τε Κωνσταντιανοῦ σημεῖον εὑρόντες ἀνείλοντο.	οἱ	δὲ λοιποὶ βάρβαροι ξὺν τῇ
[7, 28]	καὶ πλέον ἢ διακοσίους διέφθειραν.	οἱ	δὲ λοιποὶ φεύγοντες παρὰ Τουτίλαν
[7, 34]	ἤδη που ἐν χερσὶ γέγονεν,	οἱ	δὲ ὀπίσω τῶν πραγμάτων ἀναποδίζοντες
[7, 10]	στρατῷ οὐκ εἰς μακρὰν ἥξει.	οἱ	δὲ περισκοπήσαντες ἅπαντα, καθάπερ σφίσιν
[7, 29]	ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονεν,	οἱ	δὲ πλεῖστοι ἀμφὶ τοῦ Σαγάριδος
[7, 30]	τε Ἰωάννην καὶ Βαλεριανὸν ἀποκρούσονται.	Οἱ	δὲ πολιορκούμενοι ἐν τῷ ἐπὶ
[7, 39]	Γότθοι τῷ Ῥηγίνων προσέβαλον ὀχυρώματι,	οἱ	δὲ πολιορκούμενοι καρτερώτατα σφᾶς ἀμυνόμενοι
[7, 7]	ταῦτα μὲν οὖν οὕτως ἐδέδοκτο.	οἱ	δὲ πολιορκούμενοι οὐκ ἀναμείναντες τὴν
[7, 7]	τοσαῦτα εἶπεν, ὅσα Τουτίλας ἐκέλευεν.	οἱ	δὲ πολιορκούμενοι τῷ τε λιμῷ
[7, 2]	ἄλλους τε καὶ Καβαλλάριον ὄνομα.	οἱ	δὲ πρὸς βασιλέα ταῦτα δῆθεν
[7, 2]	τούτοις δὴ τοῖς βαρβάροις μεγάλην.	οἱ	δὲ Ῥογοὶ οὗτοι ἔθνος μέν
[7, 4]	διαβὰς εὐθὺ τῶν ἐναντίων ἐχώρει·	οἱ	δὲ Ῥωμαῖοι εὐθὺς ὑπηντίαζον. ἐπειδή
[7, 24]	παντὶ τῷ στρατῷ τειχομαχεῖν ἔγνω,	οἱ	δὲ Ῥωμαῖοι τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ
[7, 40]	πολλοί τε καὶ ἄριστοι θνήσκουσιν,	οἱ	δὲ στρατηγοὶ παρ´ ὀλίγον ἐλθόντες
[7, 6]	ἐληλακότες ἐν πένθει μεγάλῳ ἐγίνοντο.	οἱ	δὲ στρατιῶται ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς
[7, 9]	τοῖς ὀχυρώμασιν ἔχοντες ἐρωμένας ἐκώμαζον,	οἱ	δὲ στρατιῶται ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς
[7, 36]	φεύγοντες δι´ ἑτέρων πυλῶν ᾤχοντο,	οἱ	δὲ τὴν ἐπὶ Κεντουκέλλας ἰόντες
[7, 38]	βάρβαροι διαφθείραντες τῷ περιβόλῳ προσέβαλον.	οἱ	δὲ τῆς πόλεως οἰκήτορες τῶν
[7, 17]	τόσον ἀξιωτέρας μεταλαγχάνειν ἱκανοῖς εἶναι,	οἱ	δὲ τῆς τιμῆς τὸ τεταρτημόριον
[7, 35]	ἅτε πρὸς φίλων ἐξῃτεῖτο Γηπαίδων,	οἱ	δὲ τὸν μὲν ἄνθρωπον ἐκδοῦναι
[7, 9]	παγέντα, ἐπεὶ ἐγένετο ἡμέρα, ἐγνώσθη·	οἱ	δὲ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες
[7, 11]	καὶ Ῥωμαίοις ἐνταῦθα πολιορκουμένοις ἐπαμυνοῦντας.	οἱ	δὲ Τουτίλαν τε λαθόντες καὶ
[7, 24]	οἱ πολέμιοι ἐπὶ σφᾶς ἴωσιν.	οἱ	δὲ τρίβολοι τοιοίδε εἰσί. σκολόπων
[7, 20]	πρότερον ἐς ἑτέρας ᾤχοντο χώρας,	οἱ	δὲ τῷ λιμῷ διεφθάρησαν, ὥσπερ
[7, 29]	περιήρχοντο ξύμπαντα κατ´ ἐξουσίαν διερευνώμενοι.	οἱ	δὲ τῶν Ἰλλυριῶν ἄρχοντες στράτευμα
[7, 15]	ἀλλ´ ἑτέρωσε, ὅπη παρατύχῃ, ἐκτρέπεσθαι.	οἱ	δὲ τῶν ποιουμένων οὐ ξυνιέντες,
[7, 17]	δὲ τοῦτο αὐτοὺς ἤδη ἐπελελοίπει,	οἱ	δὲ φέροντες ἐς τὴν ἀγορὰν
[7, 14]	φιλανθρωπίας ἐπῄνεσε καὶ πολλὰ μέν	οἱ	διὰ τοῦτο πρὸς τοῦ θεοῦ
[7, 2]	Κωνσταντιανὸν ἐς Ῥάβενναν, τὰ πιστά	οἱ	δοθῆναι ὑπὲρ τῆς σωτηρίας ἐδεῖτο,
[7, 8]	δὲ ἀμφ´ αὐτὸν τῶν βαρβάρων	οἱ	δοκιμώτατοι (δραστήριος γάρ τις ἀνὴρ
[7, 39]	τῷ Μεσηνῶν προσέβαλε τείχει. καί	οἱ	Δομνεντίολος ὁ Βούζου ἀδελφιδοῦς, ὅσπερ
[7, 37]	ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο. ξύμφορον δέ	οἱ	ἔδοξεν εἶναι, Κεντουκελλῶν ἀποπειρασαμένῳ πρότερον
[7, 38]	τοῦ περιβόλου ἐγένοντο. ἀναστάντες οὖν	οἱ	ἐκ τῶν ἐνεδρῶν κατόπισθέν τε
[7, 10]	αὐτοὺς ᾔεσαν. ἐν τούτῳ δὲ	οἱ	ἐν Δρυοῦντι πολιορκούμενοι τῶν ἀναγκαίων
[7, 37]	τε καὶ Τουτίλαν καταστήσασθαι, καί	οἱ	ἐν παρασκευῇ ἐπέστελλεν εἶναι· ἐπεί
[7, 39]	σχεδόν τι ὅλην. Ῥωμαῖοι δὲ	οἱ	ἐν Ῥηγίῳ πολιορκούμενοι, ὧν δὴ
[7, 2]	ἔμελλε Τουτίλας τε καὶ Γότθοι	οἱ	ἐν Ταρβησίῳ φρουρὰν ἔχοντες δέξασθαι
[7, 30]	μῆνας τρεῖς. ἐν τούτῳ δὲ	οἱ	ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ
[7, 40]	ἔπλει Ἀρταβάνης αὐτὸς, τοῦ ἱστοῦ	οἱ	ἐν τῷ σάλῳ τούτῳ ἀποκοπέντος,
[7, 27]	Ἰονίου ἥκων διαπορθμεύσασθαι μὲν ᾤετό	οἱ	ἔν γε τῷ παρόντι ἀξύμφορον
[7, 19]	ὅσον ἐς τὴν γέφυραν ἰέναι	οἱ	ἐναντίοι εὐπετῶς δύνωνται. καὶ αὐτῶν
[7, 33]	ἐπέρρωσε σφίσι, τοῦ μή τί	οἱ	ἐναντίωμα τούτων δὴ τῶν βαρβάρων
[7, 14]	μεγάλα σφίσι προΐεσθαι, ἐφ´ ᾧ	οἱ	ἔνσπονδοι τὸ λοιπὸν ὄντες Οὔννοις
[7, 40]	δὲ Καλαβρῶν ἀγχοῦ ἐγένετο, χειμῶνός	οἱ	ἐξαισίου ἐπιπεσόντος καὶ τοῦ πνεύματος
[7, 10]	ἑτέρους δὲ ἀντικαταστησάμενος ἀκραιφνεῖς, καθάπερ	οἱ	ἐπέστελλε Βελισάριος, καὶ τὰ ἐπιτήδεια
[7, 19]	ἄλλο ἐνταῦθα ἔχων ἐτύγχανε. καί	οἱ	ἐπέστελλε μηδεμιᾷ ἐνθένδε μηχανῇ ἀπαλλάσσεσθαι,
[7, 22]	παράπαν ἀπολιπών. Ἰωάννης δὲ Τουτίλαν	οἱ	ἐπιέναι μαθὼν, μένειν ἐπὶ τῆς
[7, 32]	δυνάμει τῇ πάσῃ Γερμανὸν μέν	οἱ	ἐπικαιρότατα ἔφη τὰ πρασσόμενα ἐξειπεῖν,
[7, 35]	Ἰλδίγης εὐθὺς Λαγγοβαρδῶν τε τούς	οἱ	ἐπισπομένους καὶ Σκλαβηνῶν πολλοὺς ἐπαγαγόμενος
[7, 32]	Μαρκέλλῳ σημήνας ἠξίου τῶν τινά	οἱ	ἐπιτηδείων παρέχεσθαι σφίσιν, αὐτήκοον τῶν
[7, 11]	κεῖσθαι. πέμψας οὖν νύκτωρ τῶν	οἱ	ἐπιτηδείων τινὰς ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 3]	γνώριμος, πέμψας παρ´ αὐτὸν τῶν	οἱ	ἐπιτηδείων τινὰς χρήμασιν ἀναπείθει τὸν
[7, 28]	Λαβοῦλαν δὲ τὴν ἑτέραν καλεῖν	οἱ	ἐπιχώριοι νενομίκασιν. ἐνταῦθα μὲν παρὰ
[7, 10]	μάλιστα ὀλίγους εἶχε (τοὺς γάρ	οἱ	ἑπομένους τοῦ ἐν Μήδοις στρατοπέδου
[7, 26]	στρατοῦ ἐπ´ αὐτὸν ἤλαυνε, τῶν	οἱ	ἑπομένων μοῖράν τινα φρουρᾶς ἕνεκα
[7, 22]	ἅπαντα. ὅπερ Ἰωάννης μαθὼν τῶν	οἱ	ἑπομένων πολλοὺς ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν.
[7, 19]	ἀκριβὲς ἔτυχε πρότερον, πέμψας τῶν	οἱ	ἑπομένων τινὰς, οἵπερ εἰς τοὺς
[7, 4]	Τοσαῦτα ὁ Τουτίλας παρακελευσάμενος τῶν	οἱ	ἑπομένων τριακοσίους ἐκέλευεν, ὅσον ἀπὸ
[7, 11]	Βελισάριος καταλαβεῖν ἔγνω· ἔδοξε γάρ	οἱ	ἐς ἵππων νομὰς ἐπιτηδείως τὸ
[7, 22]	δρόμῳ ἀφίκετο. τῶν τε πατρικίων	οἱ	ἐς Καμπανίαν ἀγόμενοι ἐς Λευκανοὺς
[7, 1]	οὐδείς που ἀνθρώπων εἶδεν, οὔτε	οἱ	ἐς ὄψιν αὐτῶν τινα ἥκειν
[7, 37]	δὲ Ἰουστινιανὸς οὔτε τὸν πρεσβευτήν	οἱ	ἐς ὄψιν ἐλθεῖν ξυνεχώρησεν οὔτε
[7, 10]	Βελισάριος μὲν οὖν τοὺς ἄνδρας	οἱ	ἐς ὄψιν ἐλθόντας ξὺν φιλοφροσύνῃ
[7, 34]	κεκτημένον ὑβρίζων, ἀλλὰ τῷ φίλος	οἱ	ἐς τὰ μάλιστα εἶναι θαρσῶν,
[7, 2]	ταῦτα ἐπῄνεσαν, ἀπολέξας τινὰς τῶν	οἱ	ἐς τὰ μάλιστα ἐπιτηδείων, πρέσβεις
[7, 3]	πρότερον ἔτυχον. οὐδὲ γὰρ αὐτῶν	οἱ	ἐσεληλυθότες ἔχεσθαι ἴσχυσαν. Ῥωμαῖοι μὲν
[7, 24]	ἁρπασόμενοι. φθάσαντες δὲ τῶν βαρβάρων	οἱ	εὐτολμότατοι τό τε σημεῖον ἁρπάζουσι
[7, 35]	ἐδάφει ἐργάσασθαι μέγα. ὅπερ ἐπεὶ	οἱ	θεράποντες εἶδον, ἐν θάμβει μεγάλῳ
[7, 35]	ὃς ἐνθένδε γεγονὼς ἔτυχε πίθων	οἱ	θεράποντες ἐμπλησάμενοι μέγα τι χρῆμα,
[7, 25]	ἀνδρεῖον ὑμῖν ξυμβαίνει. ῥᾷον γὰρ	οἱ	θρασεῖς εὔτολμοι κέκληνται ἢ οἱ
[7, 1]	ἐπαγόμενος ἐς Βυζάντιον ἧκε, καί	οἱ	Ἴλδιγέρ τε καὶ Βαλεριανὸς καὶ
[7, 11]	ἐς φυγὴν ὥρμητο. τοῦ δέ	οἱ	ἵππου ἐν δυσχωρίᾳ ὀκλάσαντος, κραυγή
[7, 20]	τε ἐνταῦθα ἐγένοντο, τοῖς βαρβάροις	οἱ	Ἴσαυροι πάντα ἐδείκνυον, ὡς ἀνιέναι
[7, 20]	ἐντροπὴν οὐδεμίαν πεποίηντο. καὶ τρίτον	οἱ	Ἴσαυροι Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἐλθόντες
[7, 36]	ἐκέλευε γενέσθαι, μετὰ δὲ ἀσχολίας	οἱ	ἴσως ἐπιγενομένης ἑτέρας τινὸς τὴν
[7, 19]	τὰ τῶν πολεμίων στρατόπεδα, ὅπερ	οἱ	καὶ πρότερον ἐπιστείλας πολλάκις ἤδη
[7, 39]	εἱστήκει, πέμψας παρ´ αὐτὸν ἐκέλευέν	οἱ	κατὰ τὰ ξυγκείμενα τὴν πόλιν
[7, 34]	οὐ δέον ἀγῶνα. πάντως δὲ	οἱ	κλῶπες οὗτοι τό τε Σίρμιον
[7, 12]	φεύγων ᾤχετο. οὐδὲν δὲ ἧσσον	οἱ	Κυπριανοῦ στρατιῶται βασιλεῖ τὴν πόλιν
[7, 32]	τε παρ´ αὐτὸν Ἀρσάκης ἔφασκέν	οἱ	λάθρα ἐν ἱερῷ τινι ἐντυχεῖν
[7, 39]	Γότθων τὴν ἐπικράτησιν ἀναδήσασθαι, ὅπως	οἱ	Λιβύην τε καὶ Ἰταλίαν ἀνασώσασθαι
[7, 10]	ἑκατὸν ἀποβαλόντες ἐς τὸ φρούριον	οἱ	λοιποὶ ἀνεχώρησαν. Βαλεντῖνος δὲ τοὺς
[7, 14]	σκληράν τε καὶ ἀπημελημένην, ὥσπερ	οἱ	Μασσαγέται, καὶ αὐτοὶ ἔχουσι, καὶ
[7, 8]	πλεῖν κατ´ ἐξουσίαν ἐκέλευε. καὶ	οἱ	μὲν αἰσχύνην σφίσι φέρειν οἰόμενοι
[7, 24]	σφίσι τραυματιῶν ἐπιμελούμενοι, Ῥωμαίων δὲ	οἱ	μὲν ἄλλοι ἐν τῷ περιβόλῳ
[7, 29]	ἐς τὴν γῆν ἔτυχε. καὶ	οἱ	μὲν ἄνθρωποι τῷ παραλόγῳ τῆς
[7, 20]	μόλις. τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων	οἱ	μὲν ἀπιόντες ἤδη πρότερον ἐς
[7, 9]	ἀσελγείας οὐδ´ ὁτιοῦν ὑπελίποντο, ἀλλ´	οἱ	μὲν ἄρχοντες ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν
[7, 38]	τε ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου καὶ	οἱ	μὲν αὐτοῦ διεφθάρησαν, οἱ δὲ
[7, 24]	ἀρξαμένη ἐτελεύτα ἐς νύκτα. ἔπειτα	οἱ	μὲν βάρβαροι ἐν τοῖς στρατοπέδοις
[7, 10]	γε Ἰταλιώταις ἀνὴρ δόκιμος. καὶ	οἱ	μὲν βάρβαροι Τίβουριν ἔσχον, Ῥωμαῖοι
[7, 4]	ἐς τὸν ἀγῶνα καθιστάμεθα τόνδε.	οἱ	μὲν γὰρ ἡσσηθέντες, ἂν οὕτω
[7, 18]	αὐτίκα ἐς φυγὴν ἔτρεψε. καὶ	οἱ	μὲν ἐς τὸ ὄρος, ὃ
[7, 25]	κατιὼν ἐς χεῖρας ἰέναι. καὶ	οἱ	μὲν ἔφευγον, ἐγὼ δὲ καθαιρεῖν
[7, 6]	βασιλεὺς ὤφειλε. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	οἱ	μὲν Ἰταλιῶται τῶν τε προσηκόντων
[7, 9]	τοῖς ἐκ βουλῆς διδόναι. καὶ	οἱ	μὲν κατὰ ταῦτα ἐποίουν. Ἰωάννης
[7, 40]	στρατῷ ἐς Ἰταλίαν διαπορθμεύσασθαι. καὶ	οἱ	μὲν ὅρκοις αὐτὸν σφίσιν ἀμφὶ
[7, 1]	ἀεὶ τοῖς πολεμίοις τὰ πράγματα.	οἱ	μὲν οὖν ἄλλοι ἄρχοντες διὰ
[7, 4]	οἱ βούλοιτο ἐς χεῖρας ἰέναι.	οἱ	μὲν οὖν ἄλλοι κατωρρωδηκότες ἡσυχῆ
[7, 15]	ξυνταράξουσι τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον.	οἱ	μὲν οὖν ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε
[7, 28]	τε λόγου ἀξίαν ἐκείνῃ καταστησάμενος.	Οἱ	μὲν οὖν Βελισαρίου στρατιῶται ἐνταῦθά
[7, 32]	ξυνενεχθῆναι, ᾗπέρ μοι ἔναγχος δεδιήγηται.	οἱ	μὲν οὖν ἐκ τῆς συγκλήτου
[7, 36]	δὴ ἐπήγγελλε τοὺς φεύγοντας διαχρήσασθαι.	οἱ	μὲν οὖν ἐν τοῖς πλοίοις
[7, 10]	ἐνστρατοπεδευομένους τοὺς πολεμίους ἐπηγάγοντο νύκτωρ.	οἱ	μὲν οὖν Ἴσαυροι ξυμφρονήσαντες ἁλισκομένης
[7, 11]	πηλὸν καὶ ἄλλο ὁτιοῦν ἐμβαλλομένους.	οἱ	μὲν οὖν κατὰ ταῦτα ἐποίουν.
[7, 19]	αὐτοὺς, ὅπερ ἐγένετο, ἑλεῖν δύνωνται.	οἱ	μὲν οὖν ξὺν τῷ Ἰσαάκῃ
[7, 21]	ὑμετέρας ἀρχὰς τὸ λοιπὸν ἕξουσιν.	οἱ	μὲν οὖν πατρίκιοι ταῦτα ἀκούοντες
[7, 2]	τὸ τῆς ἀρχῆς κατάθοιτο σχῆμα.	οἱ	μὲν οὖν πρέσβεις ἐπειδὴ ἐν
[7, 38]	εἷλον δὲ αὐτὴν τρόπῳ τοιῷδε.	οἱ	μὲν πλεῖστοι ἐν δυσχωρίαις πρὸ
[7, 20]	τῇ πόλει καὶ θορύβου ἐπιπεσόντος	οἱ	μὲν πλεῖστοι τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν
[7, 40]	αἴσθησιν ὡς ἥκιστα {παρεχόμενοι{ καὶ}	οἱ	μὲν Σκλαβηνοὶ ἐστρατοπεδεύοντο ἐς τὸ
[7, 29]	ἄλλοις ἐγένοντο, νύκτωρ ἅπαντες. καὶ	οἱ	μὲν ταύτῃ ᾠκημένοι καταχωσθήσεσθαι ὑποτοπήσαντες
[7, 40]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἡγήσασθαι. καὶ	οἱ	μὲν τὴν ἐπὶ Δαλματίας ᾔεσαν,
[7, 29]	τε κατὰ συμμορίας τινὰς διασπασάμενοι	οἱ	μέν τινες αὐτοῦ ἐν τῷ
[7, 3]	ξυνέκειτο ἀνεπέτασε σφίσι τὰς πύλας,	οἱ	μέν τινες ἐνταῦθα ἑστῶτες τὸ
[7, 24]	ῥίπτουσι. ταύτῃ τε τῶν σκολόπων	οἱ	μὲν τρεῖς ἐς τὸ ἔδαφος
[7, 24]	τοῖς ἐπιέναι βουλομένοις ἐμπόδιόν ἐστιν.	οἱ	μὲν τρίβολοι τοιοίδε εἰσίν. ἑκάτεροι
[7, 15]	τοῖς ἐναντίοις ἐπεξιόντα διακινδυνεύειν ἀπεῖπεν.	οἱ	μέντοι ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε καὶ
[7, 26]	τὰ ὄρη ταῦτα νομίζεται εἶναι.	οἱ	μέντοι ἐπὶ ταύτῃ δὴ τῇ
[7, 34]	τῆς γῆς ἐπιβατεῦσαι τῆς ὑμετέρας	οἱ	μιαρώτατοι τετολμήκασι. πῶς ἄν τις
[7, 19]	τὰ ἐπαγγελλόμενα ἔγνω. ἔτι γάρ	οἱ	μόνῳ τι τοῦ σίτου ἐλέλειπτο,
[7, 6]	κατὰ τὴν χρείαν πορίζηται. καί	οἱ	νεῶν ξυνέπεμψε στόλον, Θρᾳκῶν τε
[7, 27]	αἷς ὅ τε Οὐαράζης καὶ	οἱ	ξὺν αὐτῷ Ἀρμένιοι ἔπλεον, ἄφνω
[7, 7]	δὲ οἵ τε Νεαπολῖται καὶ	οἱ	ξὺν τῷ Κόνωνι στρατιῶται πάντες.
[7, 19]	Βελισάριος τὰς ἀκάτους, ἐφ´ ὧν	οἱ	ὁ πύργος πεποίηται, ὡς ἀγχοτάτω
[7, 13]	τὰς παρούσας ἐσήγγελλεν. ὁ δέ	οἱ	οὐ πολλῷ ὕστερον Ἰωάννην τε
[7, 17]	παίδων πατὴρ, ὃν δὴ περιστάντες	οἱ	παῖδες καὶ τῆς ἐσθῆτος ἁπτόμενοι
[7, 28]	σταδίων ἑξήκοντα φρούριον ἐχυρώτατον ἐδείμαντο	οἱ	πάλαι Ῥωμαῖοι. ὅπερ Ἰωάννης πολλῷ
[7, 21]	ἐπέστελλέ τε αὐτοῖς τὴν εἰρήνην	οἱ	παντὶ σθένει παρὰ βασιλέως πορίζεσθαι,
[7, 12]	ὡς τῶν ὑπὸ σοὶ στρατευομένων	οἱ	πλείους πρὸς τοὺς πολεμίους ηὐτομοληκότες
[7, 2]	ἤρεσκεν, ἀλλὰ καὶ εἰς πολλὴν	οἱ	πλεῖστοι ἀθυμίαν κατέστησαν ἅτε τῶν
[7, 26]	πολλοὺς δεδύνηνται Γότθοι, ἀλλὰ ἀναστάντες	οἱ	πλεῖστοι ἅτε ἐν σκότῳ διαλαθεῖν
[7, 2]	καὶ αὐτὸν ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς	οἱ	πλεῖστοι ἐκάκιζον ἅτε μεγάλων ἔργων
[7, 5]	τὸ λοιπὸν ἐθελούσιοι ξὺν αὐτῷ	οἱ	πλεῖστοι ἐπὶ Ῥωμαίους ἐστράτευον. καὶ
[7, 26]	ἐς ἀλκὴν εἶδεν, ἐπεὶ καὶ	οἱ	πλεῖστοι ἔτι ἐκάθευδον, οὐ μέντοι
[7, 17]	ἕκαστος δυνατὸς ἐγεγόνει. καὶ αὐτῶν	οἱ	πλεῖστοι τῆς δυνάμεως καταμαρανθείσης αὐτοῖς
[7, 27]	ἐφ´ οὗ δὴ τὴν Σκύλλαν	οἱ	ποιηταὶ γεγενῆσθαί φασιν, οὐχ ὅτι
[7, 24]	θέμενοι, ὅπως μὴ ἐξ ἐπιδρομῆς	οἱ	πολέμιοι ἐπὶ σφᾶς ἴωσιν. οἱ
[7, 7]	ἀκτὴν ἤνεγκεν, οὗ δὴ ἐστρατοπεδεύοντο	οἱ	πολέμιοι. ἐπιβαίνοντες οὖν κατ´ ἐξουσίαν
[7, 16]	τῶν περιβόλων ἐντὸς καθείρξαντες αὑτοὺς	οἱ	πολέμιοι ἐς μὲν τὸ πεδίον
[7, 22]	στενοτάτην οὖσαν ἐφύλασσεν, ὅπως μὴ	οἱ	πολέμιοι κακουργήσοντες ἴοιεν ἐς τὰ
[7, 39]	εἴασε φυλακῆς ἕνεκα, ὅπως δὴ	οἱ	πολέμιοι μηδὲν μὲν τοῦ λοιποῦ
[7, 6]	κατῆραν ἐς τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν	οἱ	πολέμιοι Νεαπόλεως οὐ μακρὰν ἄποθεν,
[7, 27]	πη οὖσαν. κυκλώσαντές τε αὐτοὺς	οἱ	πολέμιοι πλέον μὲν ἢ διακοσίους
[7, 16]	τε ὁρμώμενοι καθάπερ ἐξ ἐπιτειχίσματος	οἱ	πολέμιοι τήν τε ἄλλην Ἰταλίαν
[7, 20]	ὅτι δὴ Βέσσας τε καὶ	οἱ	πολέμιοι φεύγουσιν. ὁ δὲ χαρίεντα
[7, 15]	τὸν Ῥωμαίων λιμένα, αἰσθόμενοι δὲ	οἱ	πολέμιοι χρόνῳ τε βραχεῖ προτερήσαντες
[7, 6]	Ῥωμαίους ἅπαντας ἔσχε. καὶ ἐπεί	οἱ	πολέμιον οὐδὲν ὑπηντίαζεν, ὀλίγους ἀεὶ
[7, 18]	τῷ ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες αὐτοῦ μὲν	οἱ	πολλοὶ διεφθάρησαν, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μεμνημένοι,
[7, 10]	ἐς τὸ τῆς θαλάσσης ὕδωρ	οἱ	πολλοὶ ἔφυγον, ἵνα δὴ ἑβδομήκοντα
[7, 14]	πεζῇ μὲν ἐπὶ τοὺς πολεμίους	οἱ	πολλοὶ ἴασιν ἀσπίδια καὶ ἀκόντια
[7, 39]	καὶ πρῶτα μὲν (ἐτετελευτήκει γάρ	οἱ	πολλῷ πρότερον ἡ γυνὴ Πασσάρα
[7, 22]	βούλοιτο διοικήσασθαι. ~Ἐν ᾧ δὲ	οἱ	πρέσβεις οὗτοι ἐς Βυζάντιον καὶ
[7, 21]	Ἰταλίᾳ ξυμπεπτωκότα. ἐπεὶ δὲ καὶ	οἱ	πρέσβεις παρ´ αὐτὸν ἦλθον, ἀπήγγειλάν
[7, 1]	πολεμίων ἀρίστους ἠξίουν. Ῥωμαίων δὲ	οἱ	πρεσβύτεροι, ἡνίκα πρὸς Γότθων πολιορκούμενοι
[7, 36]	τεῖχος εἶναι οἰόμενοι. μόνοι τε	οἱ	προδιδόντες Ἴσαυροι ἐπὶ τῇ αὐτῶν
[7, 25]	οἱ θρασεῖς εὔτολμοι κέκληνται ἢ	οἱ	προμηθεῖς ἀσφαλεῖς. ὁ μὲν γὰρ
[7, 12]	γε ταῦτα ἐπιτελοίη. ἐπεί τέ	οἱ	πρὸς Κυπριανοῦ οὐδὲν προὐχώρει, τῶν
[7, 9]	ἐπέστελλεν. ἐπεὶ δὲ ὡς ἥκιστά	οἱ	προσχωρεῖν ἤθελον οἱ φυλακτήριον ταύτῃ
[7, 6]	τῶν ἐνταῦθα χωρίων ἀποπειρασάμενος, ἐπεί	οἱ	προσχωρεῖν οὐδεὶς ἤθελε, Τίβεριν ποταμὸν
[7, 35]	αὐτῷ ξυμβεβηκόσιν ἀπόβλεπτος ὢν, ἅπερ	οἱ	πρότερον ἢ ἐς Λιβύην ἐστράτευσε
[7, 18]	δεήσεως οὐδαμῆ ἔφασκε, χρῆναι δέ	οἱ	πρῶτα τὰς τῶν ἵππων νομὰς
[7, 3]	δὲ αὐτῶν ἕνδεκα ἦσαν, ὧν	οἱ	πρῶτοι ἐτύγχανον Κωνσταντιανός τε καὶ
[7, 2]	πράγματα, βασιλέα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	οἱ	Ῥογοὶ ἀνεῖπον. ὅπερ τοῖς Γότθοις
[7, 38]	κατωρρωδηκότες ἐς ὑπαγωγὴν χωροῦσι· καὶ	οἱ	Ῥωμαῖοι ἐς τὴν δίωξιν ἐκπεπτωκότες
[7, 19]	ἐλέλειπτο, ἐπεὶ ὅσον ἐς Ῥώμην	οἱ	Σικελίας ἄρχοντες πρότερον ἔπεμψαν τοῖς
[7, 38]	καὶ ἄριστοι ὄντες. καὶ αὐτοὺς	οἱ	Σκλαβηνοὶ τρεψάμενοι οὐδενὶ πόνῳ πλείστους
[7, 6]	ἤθελεν, ἀδύνατος δὲ ὢν, ἐπεί	οἱ	στράτευμα βραχύ τε καὶ οὐκ
[7, 23]	τοῦ ἐν Περυσίᾳ φυλακτηρίου ἐκέλευέν	οἱ	στράτευμα ὅτι τάχιστα ἐς Σπολίτιον
[7, 40]	ἐς χεῖρας ἰέναι. οἷς δὴ	οἱ	στρατηγοὶ ἀναγκασθέντες τοῖς ἐναντίοις ξυνέμιξαν.
[7, 34]	οὔτε ἀναστρέφειν ὀπίσω εἶχον δειμαίνοντες	οἱ	στρατηγοὶ μὴ Γήπαιδές τε καὶ
[7, 38]	οὐδενὶ διαφυγόντες ἐσώθησαν. ἐπεὶ δὲ	οἱ	στρατηγοὶ πάντες οὕτω παρ´ ἑκατέρων
[7, 40]	προσεδρείᾳ τριβομένου συχνοῦ ἤσχαλλόν τε	οἱ	στρατιῶται καὶ δεινὰ ἐποιοῦντο, τοῖς
[7, 38]	ἐπάλξεσι Ῥωμαίους ἠνώχλουν. ὑποτοπήσαντες δὲ	οἱ	στρατιῶται, ὅσοι τὸ ἐνταῦθα φυλακτήριον
[7, 18]	ᾔει. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ὑποψίᾳ	οἱ	στρατιῶται οὐδεμιᾷ ἐς Ἰταλιώτας ἔτι
[7, 17]	περιβόλου ἐναποθέμενοι σφίσιν ἔτυχον) καὶ	οἱ	στρατιῶται χρείας τῆς οἰκείας ἀποτεμνόμενοι
[7, 35]	τῷ Ῥωμαίων στρατῷ, ἐνδελεχέστατα πλήθειν	οἱ	τὰς ἀμπέλους ξυνέβη. οἴνου τε
[7, 36]	τὴν ἡμέραν Παῦλός τε καὶ	οἱ	τετρακόσιοι ἀπόσιτοι διαγεγόνασι, τήν τε
[7, 38]	ἀλλὰ νῦν αὐτοί τε καὶ	οἱ	τῆς ἑτέρας συμμορίας, ὥσπερ τῷ
[7, 4]	τὴν γῆν πεσεῖν ἔμελλεν, ἀλλά	οἱ	τὸ δόρυ ἐξόπισθεν ἐπὶ τὸ
[7, 13]	ἐπιβοηθεῖν οἷός τε εἴη. καί	οἱ	τὸ κατ´ ἀρχὰς ἐς Ῥάβενναν
[7, 30]	Βυζάντιον ἀφικομένη ἐδέετο βασιλέως μετάπεμπτόν	οἱ	τὸν ἄνδρα ἐνταῦθα ἐλθεῖν. ῥᾷστά
[7, 32]	ἐπινοεῖν ἤρξατο. ἐπειδή τε ξυναχθόμενόν	οἱ	τὸν Ἀρταβάνην ἅτε ξυγγενῆ εἶδεν,
[7, 38]	μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. Οὗτοι δὲ	οἱ	τὸν Ἄσβαδον νενικηκότες μέχρι ἐς
[7, 17]	ταύτῃ ἦσαν. καὶ τὸ λοιπὸν	οἱ	τοῦ βασιλέως ἄρχοντες λαμβάνοντες χρήματα
[7, 17]	ἐφήμερον ἀντηλλάσσοντο. τελευτῶντες δὲ, ἐπεὶ	οἱ	τοῦ βασιλέως στρατιῶται σῖτον οὐκ
[7, 39]	πάντως. οἷς δὴ ἅπασι θαρσήσαντες	οἱ	τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἔν τε
[7, 37]	τε γεγενημένοι εὐθὺς ἅπαντες καὶ	οἱ	τοῦ βασιλέως στρατοῦ τῷ τε
[7, 38]	ἀλλήλων ἀπολελειμμένοις ἐς χεῖρας ἐλθόντες	οἱ	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ἔν
[7, 9]	ταῦτα Τουτίλας ἔπρασσεν, ἐν τούτῳ	οἱ	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ξὺν
[7, 7]	τὰ πολέμια. ἃ δὴ μαθόντες	οἱ	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες σπουδῇ
[7, 4]	ἐναντίους ᾔει. ὃ δὴ μαθόντες	οἱ	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τὰ
[7, 3]	ἐπιόντας ἠμύνοντο. καὶ τότε δὴ	οἱ	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τὰ
[7, 17]	τὸ πάθος ὅλον ἀποκρυψάμενος, ἕπεσθαί	οἱ	τοὺς παῖδας ὡς δὴ τροφὴν
[7, 22]	Τουλλιανὸς δὲ φυγὼν ᾤχετο, καὶ	οἱ	τριακόσιοι Ἄνται παρὰ τὸν Ἰωάννην
[7, 4]	καρτερᾶς δὲ γενομένης τῆς ξυμβολῆς	οἱ	τριακόσιοι βάρβαροι κατόπισθεν τοῦ Ῥωμαίων
[7, 30]	ἐκέλευεν ἀπαλλάσσεσθαι, τοῦ μή τινά	οἱ	τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων ἀκούσιον ξυστρατεύεσθαι.
[7, 11]	μὲν Βελισάριος εἶπε. προσεχώρει δέ	οἱ	τῶν ἐναντίων οὐδεὶς οὔτε Γότθος
[7, 36]	ὑπ´ αὐτῷ οὔσης, σεσωσμένων δέ	οἱ	τῶν ἐνταῦθα στρατιωτῶν καὶ τοῖς
[7, 3]	σπουδῇ ἐποιεῖτο. καὶ, ἦν γάρ	οἱ	τῶν τις φυλάκων ἐκ παιδὸς
[7, 38]	οὐκέτι ἐποίουν. ἀναστρέψαντες δὲ καὶ	οἱ	φεύγειν δοκοῦντες ἀμφιβόλους ἤδη τοὺς
[7, 39]	ἐς τὴν Ἰταλίαν πολλῇ. καί	οἱ	Φιλημούθ τε τὸν Ἔρουλον ξὺν
[7, 32]	ἐνταῦθα καθῆσθαι, τῆς μὲν πατρίδος	οἱ	φρουρουμένης τε ἐνδελεχέστατα καὶ δασμοῖς
[7, 20]	οἷς δὴ τὰς κλεῖς ἀεὶ	οἱ	φύλακες ἐμβαλλόμενοι ἔκλειόν τε τὰς
[7, 9]	ὡς ἥκιστά οἱ προσχωρεῖν ἤθελον	οἱ	φυλακτήριον ταύτῃ ἔχοντες, τοὺς μὲν
[7, 31]	ἀνθρώπου ἐνταῦθα ἠγμένῃ, ἀλλ´ ὅτι	οἱ	χάριτας ὡμολόγει πολλὰς ἅτε τισαμένῳ
[7, 11]	ταῦτα ἐδέδοκτο, αὐτοὶ μὲν καὶ	οἱ	χίλιοι παρεσκευάζοντο εἰς τὴν ἄφοδον,
[7, 17]	αὐτοῖς οὐ διαρκούσης τῆς βρώσεως,	οἵ	γε οὐδὲ αὐτῆς ἐς κόρον
[7, 12]	τῷ πρὸς ἐκείνων πολλάκις ἡσσῆσθαι,	οἵ	γε οὐδὲ εἰκῆ τοὺς ἐναντίους
[7, 34]	καταπεπλῆχθαι τῇ Γηπαίδων ἀτοπίᾳ ξυμβαίνει,	οἵ	γε τοσαῦτά τε τὸ πλῆθος
[7, 9]	τῷ πολέμῳ ἀντέχειν ἀδύνατος εἴη.	οἵ	τε ἄλλοι ἄρχοντες, ὥσπερ τὴν
[7, 3]	πλήθει πολλῷ ἐς χεῖρας ἰόντων	οἵ	τε ἄλλοι καὶ Ἀρταβάζης πάντων
[7, 7]	ἔπεμπον, βοηθεῖν κατὰ τάχος δεόμενοι	οἵ	τε ἄλλοι καὶ Κόνων ἐκ
[7, 27]	στρατὸν ἄρας αὐτίκα ἐνθένδε ἀπήλαυνεν,	οἵ	τε ἀμφὶ τὸν Βῆρον ἄσμενοι
[7, 19]	ἐς αὐτὴν ἦλθον, ἔργου εἴχοντο,	οἵ	τε βάρβαροι ἐκ τῶν πύργων
[7, 36]	μῆκος τῇ προσεδρείᾳ ταύτῃ ἐτρίβετο.	οἵ	τε γὰρ πολιορκούμενοι ἀρετῆς περιουσίᾳ
[7, 18]	ἐπιφόρου ἐπιπνεύσαντος ἐκ Δρυοῦντος ἀπέπλευσεν,	οἵ	τε Γότθοι ἀφροντιστήσαντες δίαιταν οὐ
[7, 30]	πολιορκουμένοις ἐπαμύνειν ἐν σπουδῇ ἔχων.	οἵ	τε ἐν τῷ φρουρίῳ τὸν
[7, 1]	παρὰ δόξαν ἠμείβετο. διὸ δὴ	οἵ	τε Ἰταλιῶται Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ δύσνοι
[7, 7]	μὲν τοσαῦτα εἶπεν, ἐπῄνεσαν δὲ	οἵ	τε Νεαπολῖται καὶ οἱ ξὺν
[7, 28]	καὶ τὰ ξυμπεσόντα πάντα ἐσήγγελλον·	οἵ	τε Ῥωμαῖοι αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον,
[7, 24]	δύναμιν ἐς τὴν εὐτολμίαν ὁρμῶντος.	οἵ	τε Ῥωμαῖοι παρὰ δόξαν ἀντείχοντο,
[7, 40]	ὁδῷ ἰέναι διανοούμενοι. Σκλαβηνοὶ δὲ,	οἵ	τε τὰ πρότερα ἐν γῇ
[7, 36]	τριβέντος πολλοῦ, τῶν τινες Ἰσαύρων,	οἳ	ἀμφὶ πύλην, ἣ Παύλου τοῦ
[7, 21]	ἔχομεν Ἀναστάσιόν τε καὶ Θευδέριχον,	οἳ	βεβασιλεύκασι μὲν οὐ πολλῷ πρότερον,
[7, 18]	Καλαβρίαν διαπορθμεύεται, Γότθων ἥκιστα αἰσθομένων,	οἳ	δὴ ἀμφὶ τὸ Βρεντέσιον, ὥσπερ
[7, 26]	ποιησάμενος κατασκόπους τε πρότερον πέμψας,	οἳ	δὴ ἁπάσας διερευνώμενοι τὰς ὁδοὺς
[7, 35]	καλουμένων δρομώνων ἐπ´ αὐτὸν ἔπεμψεν.	οἳ	δὴ ἐπεὶ ἐν Λαυρεάτῃ ἐγένοντο,
[7, 26]	στράτευμα ἐπὶ Καμπανίας ἱππέων στεῖλαι.	οἳ	δὴ ἐπεὶ ἐν Μεντούρνῃ πόλει
[7, 13]	βαρβάρων τε καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν.	οἳ	δὴ ἐς Ἐπίδαμνον ἀφικόμενοι Βελισαρίῳ
[7, 19]	γεφύρας γενόμενοι φρουρᾷ πολεμίων ἐνέτυχον,	οἳ	δὴ ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ ποταμοῦ
[7, 23]	Ῥωμαίους ἅπαντας τῷ φρουρίῳ ἐδέξατο.	οἳ	δὴ κτείνουσι μὲν τῶν πολεμίων
[7, 21]	πολλὰ ὠνείδισέ τε καὶ ἐκάκισεν,	οἳ	δὴ πολλὰ πρός τε Θευδερίχου
[7, 18]	ἅπαντες, ὅσοι πεζοὶ ὄντες ἐτύγχανον·	οἳ	δὴ πολλοί τε καὶ ἄριστοι
[7, 22]	ἑπομένων πολλοὺς ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν.	οἳ	δὴ τοῖς πολεμίοις ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες
[7, 38]	τῶν δὲ ἱππικῶν καταλόγων ἦρχεν,	οἳ	ἐν Τζουρουλῷ τῷ ἐν Θρᾴκῃ
[7, 11]	Αὐξίμου τριάκοντα, οὐδενὶ αἴσθησιν παρεχόμενος.	οἳ	ἐπεὶ παριόντας ἀμφὶ νύκτα μέσην
[7, 39]	δὲ καὶ ἐκ καταλόγων ἱππικῶν,	οἳ	ἐπὶ τῆς Θρᾴκης ἵδρυντο, δόντος
[7, 3]	ἐτύγχανον Κωνσταντιανός τε καὶ Ἀλέξανδρος,	οἳ	καὶ εὐθὺ πόλεως Βερώνης ἐχώρουν.
[7, 34]	ἔσχατα ἐς τοὺς πέλας ὑβρίζοιεν,	οἳ	λίαν αὐτοὺς εὐπετεῖς εἰς τὸ
[7, 40]	θεῖος τὴν βασιλείαν εἶχεν, Ἄνται,	οἳ	Σκλαβηνῶν ἄγχιστα ᾤκηνται, Ἴστρον ποταμὸν
[7, 17]	τε παίδων καὶ πάντων Ῥωμαίων,	οἳ	ταύτῃ ἦσαν. καὶ τὸ λοιπὸν
[7, 33]	σταλεῖεν, τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν,	οἳ	τοὺς Ῥωμαίων κατηκόους ληΐζονται, τὰς
[7, 39]	πλειοτέρων ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀγγελλομένων,	οἷα	δὴ ἐξεργάζεσθαι εἴωθεν ἐς τὰ
[7, 17]	ὅμιλος τὰς ἀκαλήφας μόνας ἤσθιον,	οἷαι	πολλαὶ ἀμφὶ τὸν περίβολον κἀν
[7, 22]	οὕτω τε τὴν πόλιν τοιαύτην,	οἵανπερ	ὁρᾷς, κατὰ βραχὺ τεκτηνάμενοι, μνημεῖα
[7, 1]	πλῆθος καὶ τοιαύτας τὰ πρόσωπα,	οἵας	οὐδείς που ἀνθρώπων εἶδεν, οὔτε
[7, 1]	ἦν, νίκας τε δύο ἀναδησάμενος,	οἵας	οὔπω πρότερον ἀνθρώπων οὐδενὶ διαπεπρᾶχθαι
[7, 16]	ἐπανελθεῖν. παραιτεῖσθαι μὲν οὖν οὐκ	οἶδα	ὅ τι δεῖ περὶ τούτων
[7, 37]	μᾶλλον ἀντεῖχον. ἀλλὰ βασιλεὺς οὐκ	οἶδα	ὅπως μεταμαθὼν Λιβέριον ἄνδρα Ῥωμαῖον,
[7, 29]	δηλώσεις ἄλλοις ἀφιεὶς ἐκεῖνο εὖ	οἶδα,	ὡς ἡ μὲν τοῦ Νείλου
[7, 8]	καθίσταμαι. ἐγὼ μὲν οὖν τοῦτο	οἶδα,	ὡς τῶν ἀνθρώπων ὁ πολὺς
[7, 11]	τὰ βελτίω σφίσιν αὐτοῖς ἑλέσθαι	οἵδε	ἀπ´ ἐναντίας ἡμῖν ἴωσιν, ἀνάγκη
[7, 21]	ἡμῖν ἐνδιδόναι τὴν ἡμέραν ἐγνώκατε,	οἵδε	δὲ ἡμᾶς Ῥώμῃ τε αὐτῇ
[7, 28]	τύχην τὴν παροῦσαν ἀπαγγέλλων ἐπεῖπεν	οἴεσθαι	αὐτίκα δὴ μάλα καὶ τοὺς
[7, 7]	ἐκ τῆς πολιορκίας δεινοῖς Γότθους	οἴεσθε	δεῖν δι´ ὀργῆς ἔχειν. οἱ
[7, 25]	ἢ Βελισάριον εὐδοκιμηκέναι καθ´ ὑμῶν	οἴεσθε,	οἵπερ δορυάλωτοι ὄντες καὶ δραπέται
[7, 7]	προλαβοῦσιν ἠγμένοι κρατήσειν αὐτοὺς ἡμῶν	οἴεσθε.	τὰ γὰρ τοῦ βίου παράλογα
[7, 9]	τὰ πράγματα ἥκει. ὑμῶν δὲ	οἰέσθω	μηδεὶς μήτε ὑπὸ νέου φιλοτιμίας
[7, 32]	τοιούτων ὄντων αὐτῷ Ἀρταβάνης ἀποχρῆν	οἴεται,	εἰ στρατηγός τε Ῥωμαίων εἴη
[7, 34]	γνώμῃ τὸ δῶρον αὐτονόμῳ ἑλόμενον	οἴεται	εἶναι, ἢν μὴ ἐς τὸν
[7, 33]	τῶν τινες αἰχμαλώτων ἐνθένδε φυγόντες	οἴκαδε	ἀποκομίζεσθαι ἴσχυσαν, περιιόντες τὴν Ῥωμαίων
[7, 40]	χωρία, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν χώρᾳ	οἰκείᾳ	διαχειμάζοντες οὐδέν τε δεδιότες πολέμιον.
[7, 1]	καὶ οὐδὲν ὅτι μὴ κέρδη	οἰκεῖα	ἐν νῷ ἔχοντες διαπράσσεσθαι, τούς
[7, 14]	αἰχμάλωτον εἷλεν, ἔς τε τὰ	οἰκεῖα	λαβὼν ᾤχετο. οὗτος ὁ Χιλβούδιος
[7, 13]	καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἐς τὰ	οἰκεῖα	ξύμπαντας ἀφῆκαν ἰέναι. τότε δὲ
[7, 33]	τε γειναμένων ἀφέλκοντες ἐς τὰ	οἰκεῖα	ξὺν αὑτοῖς ἐκομίζοντο, οὐδενὸς σφίσιν
[7, 11]	ἄλλου του ἕνεκα εἰς τὰ	οἰκεῖα	τῷ τρόπῳ τούτῳ ἀφικομένοις ἢ
[7, 34]	τῶν πραγμάτων ἀναποδίζοντες τῷ τὴν	οἰκείαν	ἀσθένειαν ξυνεπίστασθαι παρ´ ὑμᾶς ἥκουσιν,
[7, 14]	τι αὐτῷ τῆς ἐς τὴν	οἰκείαν	ἐπανόδου χαλεπὸν εἴη, Χιλβούδιον μὲν
[7, 17]	καὶ οἱ στρατιῶται χρείας τῆς	οἰκείας	ἀποτεμνόμενοι ἀπεδίδοντο Ῥωμαίων τοῖς εὖ
[7, 40]	ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ξὺν τοῖς	οἰκείοις	διαχειμάζοντας. ἢν γὰρ ἐκείνων περιεσόμεθα,
[7, 25]	τὸ ἔργον, ὡς τὸ εἰκὸς,	οἰκειούμενοι.	ὁ γὰρ ἐπαινέσας τὸν δράσαντα
[7, 28]	τῆς ἠϊόνος Θουρίων ἡ πόλις	οἰκεῖται.	τοῦ δὲ χειμῶνος ἀντιστατοῦντος καὶ
[7, 33]	ἀποδράντων ἐπιγνοῖεν ἐνταῦθα, ὥσπερ ἀνδραπόδων	οἰκείων	δεδραπετευκότων ἐπελαμβάνοντο, τῶν τε γειναμένων
[7, 3]	καὶ ἀπογνόντες τὴν ἀπὸ τῶν	οἰκείων	ἐπικουρίαν, ἀπὸ τοῦ τείχους ἔξω
[7, 22]	ἀγόμενοι ἐς Λευκανοὺς πέμψαντες τῶν	οἰκείων	τινὰς, Τουτίλα γνώμῃ, τοὺς σφετέρους
[7, 17]	περιόντες ἀνθυπουργήσωμεν ὑμῖν ὅσα τοὺς	οἰκέτας	τοῖς κεκτημένοις ὑπηρετεῖν ἄξιον. εἰ
[7, 16]	γενήσεσθε. τῶν μέντοι προσκεχωρηκότων ἡμῖν	οἰκετῶν	ἕνεκα τοσαῦτα ἐροῦμεν, ὡς, ἤνπερ
[7, 21]	ἐδέξαντο. διόπερ ὑμεῖς μὲν ἐν	οἰκετῶν	λόγῳ γεγένησθε, οὗτοι δὲ Γότθοις
[7, 16]	περιβόλων, ἢ τῶν προσκεχωρηκότων ἡμῖν	οἰκετῶν,	τοὺς λόγους ποιήσεις. οὐ γὰρ
[7, 32]	μέντοι, οὐκ ἐν τῷ δημοσίῳ	οἰκήματι.	~Ὑπὸ δὲ τὸν χρόνον τοῦ
[7, 24]	ἠγείροντο, τῆς τε ἐν Ῥώμῃ	οἰκήσεως	ἐπιθυμίᾳ καὶ ὅτι τῶν ἐπιτηδείων
[7, 38]	προσέβαλον. οἱ δὲ τῆς πόλεως	οἰκήτορες	τῶν στρατιωτῶν τῆς δυνάμεως ἐστερημένοι,
[7, 20]	οὐ μὴν οὐδέ τις τῶν	οἰκητόρων	αὐτοῖς ξυμφυλάσσειν ἠδύνατο. ὀλίγοι τε
[7, 10]	ἅπαντες διαφυγεῖν ἴσχυσαν. τῶν δὲ	οἰκητόρων	οὐδενὸς οἱ Γότθοι ἐφείσαντο, ἀλλὰ
[7, 10]	εἷλε τρόπῳ τοιῷδε. τῶν τινες	οἰκητόρων	τὰς πύλας ξὺν τοῖς Ἰσαύροις
[7, 1]	θαύματι μεγάλῳ ποιούμενοι ἀνεφθέγγοντο ὡς	οἰκία	μία τὴν Θευδερίχου δύναμιν καταλύοι.
[7, 36]	μὲν πρῶτα ἐφειστήκει τῇ Βελισαρίου	οἰκίᾳ,	ὕστερον δὲ καταλόγου ἱππικοῦ ἄρχων
[7, 20]	μὲν οὖν ἐν ταῖς πατρικίων	οἰκίαις	εὗρε, πάντων δὲ μάλιστα οὗπερ
[7, 32]	δὴ ὁ Γερμανὸς ἐς τὴν	οἰκίαν	ἐσαγαγὼν ἐν δωματίῳ ἐκάθισεν, ἵνα
[7, 17]	οὐχ οὕτω τὰ κατὰ τὴν	οἰκίαν	ἐφέρετο, ὥστε βρώσεως ἐς τόσον
[7, 35]	τεκμηριούμενοι ἐς ταύτην δὴ τὴν	οἰκίαν	μεγάλα προὔλεγον ἀγαθὰ ἔσεσθαι. Ταῦτα
[7, 14]	τις ἐκ τῆς Ἰουστινιανοῦ βασιλέως	οἰκίας	ἐσάγαν μὲν δραστήριος τὰ πολέμια,
[7, 1]	ἑπτακισχιλίους γὰρ ἱππέας ἐκ τῆς	οἰκίας	παρείχετο· ὧν δὴ ἀπόβλητος μὲν
[7, 20]	αἰτουμένοις βιοῦν. ἔς τε τὰς	οἰκίας	περιιόντες καὶ τὰς θύρας ἐς
[7, 1]	ἐς ἡμέραν ἑκάστην ἐκ τῆς	οἰκίας	προϊόντα ἰδεῖν, ἢ ἐς αὐτὴν
[7, 11]	πόλεως κείμενα. ὧν δὴ τὰς	οἰκίας	τοῦδε τοῦ πολέμου κατ´ ἀρχὰς
[7, 24]	ἀλλ´ ὅπως μόνον τὸ τῆς	οἰκοδομίας	σώζοιτο πρόσωπον, σκολόπων τε μέγα
[7, 22]	μάλιστα. ἐμπιπρᾶν δὲ καὶ τῶν	οἰκοδομιῶν	τὰ κάλλιστά τε καὶ ἀξιολογώτατα
[7, 39]	ἐκ βασιλέως, τὰ δὲ πλείω	οἴκοθεν	οὐδεμιᾷ φειδοῖ προϊέμενος στρατιὰν ἐκ
[7, 40]	ἄγαν, ἑστιάτωρ δὲ καθ´ ἡμέραν	οἴκοι	ἡδύς τε καὶ ἐλευθέριος καὶ
[7, 31]	οὐκ εὖ καθεστήκει τὰ πράγματα,	οἴκοι	καθῆστο ἐν πάσῃ ἀπραγμοσύνῃ, τὰ
[7, 40]	ξὺν τῇ ἄλλῃ λείᾳ ἐπ´	οἴκου	ἀπεκομίσθησαν.
[7, 38]	αἰχμαλώτων ἐπαγόμενοι ἀριθμοῦ κρείσσους ἐπ´	οἴκου	ἀπεκομίσθησαν ἅπαντες. ~Ὕστερον δὲ Γότθοι
[7, 11]	ἀκούσαντες, λάθρα ἐνθένδε ἀναχωρήσαντες ἐπ´	οἴκου	ἀπεκομίσθησαν. πρέσβεις τε παρὰ βασιλέα
[7, 14]	ταύταις δὴ ταῖς θυσίαις ποιοῦνται.	οἰκοῦσι	δὲ ἐν καλύβαις οἰκτραῖς διεσκηνημένοι
[7, 14]	σποράδην, οἶμαι, διεσκηνημένοι τὴν χώραν	οἰκοῦσι.	διὸ δὴ καὶ γῆν τινα
[7, 32]	οὐδαμῆ συναλγεῖς· ἐγὼ δέ σε	οἰκτείρω	τῆς ἐπ´ ἀμφοῖν ταῖν γυναικοῖν,
[7, 14]	ποιοῦνται. οἰκοῦσι δὲ ἐν καλύβαις	οἰκτραῖς	διεσκηνημένοι πολλῷ μὲν ἀπ´ ἀλλήλων,
[7, 16]	τῶν ξυγκειμένων ἐς τοὺς ἁπάντων	οἰκτροτάτους	ὀλιγωροῦντα βέβαιον ἐς τῶν ἄλλων
[7, 21]	ὁλίγους ἀπολειφθεῖσι γυμνούς τε καὶ	οἰκτροὺς	καὶ οὐδ´ ὁτουοῦν τῶν πάντων
[7, 12]	περιελθόντες στρατιώτας ξυνήγομεν κομιδῆ ὀλίγους	οἰκτροὺς	οὐδέ τι ὅπλων ἐν χερσὶν
[7, 16]	ῥημάτων ὄγκῳ τῶν ὑποδεξαμένων διακεκρίσθαι	οἶμαι,	ἀλλ´ ἔν γε τῷ ἀληθίζεσθαι
[7, 6]	εὐθὺ Νεαπόλεως ἰέναι Δημήτριος ἤθελεν,	οἶμαι	ἂν αὐτὸν ἐκπλῆξαί τε τοὺς
[7, 36]	ταύτην δὴ ἐπεποιήκει τὴν ἔννοιαν,	οἶμαι	ἂν, Ῥώμης μὲν ἔτι ὑπ´
[7, 9]	καίτοι ἐξεναγεῖσθε μὲν ὑμεῖς αὐτοὺς,	οἶμαι,	ἄριστα, ὁποίων δὲ αὐτῶν ἐτύχετε
[7, 12]	τις μὴ διαρκῶς ἔχων πόλεμον,	οἶμαι,	διενεγκεῖν οὐ μή ποτε ἱκανὸς
[7, 14]	ἀμφοτέρους ἐκάλουν, ὅτι δὴ σποράδην,	οἶμαι,	διεσκηνημένοι τὴν χώραν οἰκοῦσι. διὸ
[7, 8]	τὴν ἐς τοὺς ἐξημαρτηκότας τιμωρίαν,	οἶμαι,	ἐν ἴσῳ ἐστί. βούλομαι τοίνυν
[7, 13]	ἐς πᾶν ξύμφορον· ἀνδρὶ δὲ,	οἶμαι,	κακοτυχοῦντι εὐβουλία οὐδαμῆ πάρεστι, παραιρουμένου
[7, 32]	μέντοι γε πάντων δυνατώτατος Γερμανὸς,	οἶμαι,	ξυλλήψεταί σοι προθυμούμενος ξὺν τοῖς
[7, 1]	ἐγένετο. ἀντιτείνειν τε γὰρ ἐπιτάττοντι,	οἶμαι,	οὐδεὶς ἐτόλμα, ἐπιτελῆ τε πράσσειν
[7, 16]	φίλον τε καὶ πρεσβευτὴν ἔγωγε	οἶμαι	οὐχ ὃς ἂν κατὰ κόρρης
[7, 21]	ξυνέβη, ἐπεὶ μεμαθηκέναι σε ἅπαντα	οἶμαι,	σιωπᾶν ἔγνωκα. ὧν δὲ ἕνεκα
[7, 16]	τὸν τῶν πολεμίων στρατὸν, ὥσπερ,	οἶμαι,	τὰ τῶν ἀνδραπόδων ἀπιστότατα, ἐκ
[7, 4]	πρὸς αὐτοὺς διαμαχησομένοις ἔνδηλος γίνεται.	οἶμαι	τοίνυν ἡμῖν μᾶλλον ξυνοίσειν τοῦ
[7, 12]	ἐξαρτύεσθαι δεῖ. στρατηγὸς γάρ τις,	οἶμαι,	τῶν ὑπουργούντων χωρὶς οὐκ ἂν
[7, 7]	ἀπογνόντες ἐλπίδος ἁπάσης ἔς τε	οἰμωγὰς	καὶ ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἦν τε
[7, 17]	καὶ Κόνωνι, προσελθόντες, δεδακρυμένοι ξὺν	οἰμωγῇ	πολλῇ ἔλεξαν τοιάδε „Τοιαύτας μὲν
[7, 35]	ἐν πίθοις τισὶν ἀναβράσσων ὁ	οἶνος	διεσπάσατο μὲν τὸν πηλὸν ᾧπερ
[7, 35]	πλήθειν οἱ τὰς ἀμπέλους ξυνέβη.	οἴνου	τε ὃς ἐνθένδε γεγονὼς ἔτυχε
[7, 11]	Ῥικίλας δὲ ὁ Βελισαρίου δορυφόρος	(οἰνωμένος	γὰρ τηνικαῦτα ἐτύγχανεν) ἄλλους μὲν
[7, 35]	τὸ ἀκριβὲς ἐπιβύσαντες, ἐν τῷ	οἰνῶνι	κατέθεντο. μησὶ δὲ ὀκτὼ ὕστερον
[7, 36]	εἶναι, ὧνπερ χωρὶς βιοτεύειν οὐχ	οἷοί	τε εἶναι. οὕσπερ ὁ Τουτίλας
[7, 33]	ἂν οἰόμενοι πρὸς ἑκατέρους ἀντιτάξασθαι	οἷοί	τε εἶναι, ὥσπερ μοι ἐν
[7, 33]	ξυμβάλλουσι προΐεσθαι τὸ νόμισμα τοῦτο	οἷοί	τέ εἰσιν, εἰ καὶ βαρβάρους
[7, 17]	ἀμύνειν ἔργῳ ἡμῖν αὐτοῖς οὐχ	οἷοί	τε ὄντες, δηλώσοντές τε λόγῳ
[7, 7]	ὅπως ἐχθίστων ὑμᾶς ἀπαλλάξαντες δεσποτῶν	οἷοί	τε ὦμεν τάς τε χάριτας
[7, 24]	μὴ Ῥωμαῖοι εὐπετῶς σφίσιν ἐπιέναι	οἷοί	τε ὦσι. γέφυραν μέντοι μίαν,
[7, 1]	ὑστέρῳ αὐτὸν ἥκοντα οὐκέτι ἀναστέλλειν	οἷοί	τε ὦσι. μάχης δὲ καρτερᾶς
[7, 18]	τῆς νήσου ἐνταῦθα καταπλεῖν ἀδεέστερον	οἷοί	τε ὦσι. τούτῳ τῷ στρατῷ
[7, 29]	μή τι ἐσκομίζεσθαι τῶν ἐπιτηδείων	οἷοί	τε ὦσιν, ἐστρατοπεδεύσατό τε ὡς
[7, 36]	διαλαθόντες ἐκ τῆς πόλεως διαδρᾶναι	οἷοί	τε ὦσιν, ἴωσιν ἐς Κεντουκέλλας,
[7, 4]	ὑμᾶς ὑπομνῆσαι οὐκ ἄπο τρόπου	οἴομαι	εἶναι, ὡς ἡνίκα μὲν ξὺν
[7, 34]	ἀκίνδυνον ἔχειν, οὐκ ἄν τινας	οἰόμεθα	τῶν καὶ κατὰ βραχὺ σωφρονούντων
[7, 14]	τὴν πρᾶξιν ἠξίουν, μεγάλα σφίσιν	οἰόμενοι	ἀγαθὰ ἔσεσθαι, κυρίοις ἤδη τοῦ
[7, 40]	καὶ δύναμιν ἀξιολογωτάτην αὐτὸν ἐπάγεσθαι	οἰόμενοι	ἅτε πρὸς βασιλέως στελλόμενον ἐπὶ
[7, 34]	ὥριστο. Λαγγοβάρδαι δὲ οὐκ ἂν	οἰόμενοι	Γήπαισιν ἀξιόμαχοι κατὰ μόνας αὐτοὶ
[7, 4]	πλῆθος εἶναι τῶν σφίσι μαχομένων	οἰόμενοι	ἔς τε ὀρρωδίαν ἔπεσον καὶ
[7, 15]	τοὺς ἐν τῷ Πόρτῳ Ῥωμαίους	οἰόμενοι	καὶ σφᾶς ἐπὶ τὸν λιμένα
[7, 36]	ἐς τὸ ἐκείνῃ τεῖχος εἶναι	οἰόμενοι.	μόνοι τε οἱ προδιδόντες Ἴσαυροι
[7, 33]	Γερμανοῖς ἔδοσαν Γότθοι, οὐκ ἂν	οἰόμενοι	πρὸς ἑκατέρους ἀντιτάξασθαι οἷοί τε
[7, 8]	οἱ μὲν αἰσχύνην σφίσι φέρειν	οἰόμενοι	τὴν ἐς Βυζάντιον ἀναχώρησιν, πλεῖν
[7, 34]	αὐτοὺς εὐπετεῖς εἰς τὸ ἐξαπατᾶσθαι	οἰόμενοι	τῆς τῶν ἠδικημένων ἀπολαύσοντες εὐηθείας
[7, 25]	τε καὶ τοὺς ἐνταῦθα Ῥωμαίους	οἰόμενοι.	Τουτίλας δὲ οὐ λίαν ἐς
[7, 1]	ἔγνω, χαριεῖσθαι Γότθοις ἅπασι ταύτῃ	οἰόμενος.	καί ποτε αὐτὸν Γότθων τοὺς
[7, 36]	τοῖς πολεμίοις ἀντικαθεζομένους ἡσυχάζειν ἐκέλευεν,	οἰόμενος	λιμῷ τοὺς ἄνδρας αἱρήσειν. ταύτην
[7, 29]	ἀναγκαίων ὑποσπανίζειν ἐπύθετο, ἐξαιρήσειν αὐτοὺς	οἰόμενος	ὅτι τάχιστα, ἢν μή τι
[7, 15]	ὅτι πλείστας σίτου ἐμπλησάμενος ἔπεμψεν,	οἰόμενος	ὅτῳ δὴ τρόπῳ τοῖς τὰ
[7, 19]	ποτὲ μηχανῇ Ἰσαάκης ἁλῴη, ἀλλ´	οἰόμενος	τόν τε Πόρτον καὶ τὴν
[7, 26]	Τουτίλας ἔχων, ὅτι δὴ οὐχ	οἷόν	τέ ἐστι κατασκόπων χωρὶς τοὺς
[7, 24]	μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα οὐχ	οἷόν	τέ ἐστι μὴ οὐχὶ τοῖς
[7, 16]	τοὺς λόγους ποιήσεις. οὐ γὰρ	οἷόν	τέ ἐστιν ἢ Γότθους φειδοῖ
[7, 14]	δὲ θύουσιν ὅπερ ὑπέσχοντο, καὶ	οἴονται	τὴν σωτηρίαν ταύτης δὴ τῆς
[7, 14]	ἀνὴρ κακοῦργός τε λίαν καὶ	οἷος	ἀπάτῃ τοὺς ἐντυχόντας περιελθεῖν. ἐπειδή
[7, 16]	τοὺς τῆς ἀρετῆς τι μεταποιουμένους,	οἷος	αὐτὸς εἶ, καὶ ἄλλως τιμᾶν
[7, 26]	τοὺς ἀπὸ τῆς συγκλήτου βουλῆς	οἷός	τε εἴη ἅτε τῶν ἐνταῦθα
[7, 13]	γενόμενος τοῖς ταύτῃ κάμνουσιν ἐπιβοηθεῖν	οἷός	τε εἴη. καί οἱ τὸ
[7, 23]	ἀτείχιστον οὖσαν, πᾶσαν μὲν φυλάξαι	οἷός	τε ἔσεσθαι οὐδεμιᾷ μηχανῇ ᾤετο,
[7, 11]	διατρίψας τινὰ, ἐπεὶ ἐξελεῖν οὐχ	οἷός	τε ἦν, ἄπρακτος ἐν Αὐξίμῳ
[7, 19]	Ἰσαάκης δὲ ταῦτα ἀκούσας οὐκέτι	οἷός	τε ἦν ἐν αὐτῷ μένειν,
[7, 24]	παντὶ ἤθελεν. ἐπεὶ δὲ οὐχ	οἷός	τε ἦν ὅσα καθελὼν τοῦ
[7, 40]	ἐπεξιέναι ἢ μάχῃ πρὸς αὐτοὺς	οἷός	τε ὢν διακρίνεσθαι, καὶ τῶν
[7, 39]	βασιλέως ξυνέλεξε. καὶ βάρβαροι πολλοὶ,	οἵπερ	ἀμφὶ ποταμὸν Ἴστρον διατριβὴν εἶχον,
[7, 25]	ἐπὶ Περυσίαν ὁ Τουτίλας στείλας,	οἵπερ	ἀμφὶ τὸν τῆς πόλεως περίβολον
[7, 32]	ἀμφὶ τοῖς ἀντιλεγομένοις ποιεῖσθαι γνώσεις.	οἵπερ	ἀναλεξάμενοι ἅπαντα, ὅσα τοῖς εὐθυνομένοις
[7, 25]	Βελισάριον εὐδοκιμηκέναι καθ´ ὑμῶν οἴεσθε,	οἵπερ	δορυάλωτοι ὄντες καὶ δραπέται γεγενημένοι
[7, 19]	πέμψας τῶν οἱ ἑπομένων τινὰς,	οἵπερ	εἰς τοὺς βαρβάρους αὐτόμολοι δῆθεν
[7, 29]	στόματος Πόντου τοῦ Εὐξείνου ξυνέρρεον.	οἵπερ	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου τὸ κῆτος
[7, 37]	οὕσπερ Βελισάριος ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχεν.	οἵπερ	ἐπεὶ πολλούς τε καὶ ἀρίστους
[7, 22]	τῆς εἰσόδου σθένει παντὶ ἀποπειρᾶσθαι.	οἵπερ	ἐπειδὴ ἀλλήλοις ξυνέμιξαν, ὠθισμὸς μὲν
[7, 20]	περιτροπῆς τῶν ἄλλων αἱρουμένων ἐπέβαλεν.	οἵπερ,	ἐπειδὴ ἐντὸς τοῦ περιβόλου ἐγένοντο,
[7, 5]	Βλέδαν καὶ Ῥουδέριχον καὶ Οὐλίαριν.	οἵπερ	ἐπειδὴ ἐς Φλωρεντίαν ἦλθον, ἐγκαθεζόμενοι
[7, 20]	ἐς τὴν πόλιν ἐσιτητὰ εἶναι.	οἵπερ	ἐπειδὴ παρὰ τὸ τεῖχος ἀφίκοντο,
[7, 22]	καὶ γράμματα παρ´ αὐτὸν ἔπεμψεν.	οἵπερ	ἐπειδὴ Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἦλθον,
[7, 20]	αὐτῷ κατὰ γένος προσηκόντων τινὰ,	οἵπερ	ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες καὶ τὸν
[7, 20]	πᾶσαν τὴν πόλιν ἀπολελεῖφθαι ξυνέπεσεν,	οἵπερ	ἐς τὰ ἱερὰ κατέφυγον μόλις.
[7, 23]	ἀφικόμενος δρόμῳ ἐς τοὺς πολεμίους,	οἵπερ	ἐστρατοπεδεύοντο ἐν Ἀλγηδόνι, τὸ Βελισαρίου
[7, 26]	τὰ ἐπὶ Καμπανίας χωρία ἰόντες,	οἵπερ	Ἰωάννῃ προσχωρεῖν ἔγνωσαν. Ἰωάννης δὲ
[7, 31]	ἐπίθεσιν ἐπὶ βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἐβουλεύσαντο.	οἵπερ	ὅπως τε ἐς τὸ βούλευμα
[7, 17]	πρῶτα Βέσσας τε καὶ Κόνων,	οἵπερ	τοῦ ἐν Ῥώμῃ φυλακτηρίου ἦρχον
[7, 35]	ἐνταῦθα ἀγείρας ἐπέδειξε τὰ ποιούμενα·	οἵπερ	τῷ ξυμβόλῳ τεκμηριούμενοι ἐς ταύτην
[7, 1]	δὲ παρὰ δόξαν ξυνέβαινε πᾶσιν	οἷς	ἂν αὐτοῦ ἐπιδημοίη στρατιᾶς πλῆθος.
[7, 34]	καὶ διερευνᾶσθαι τῶν ἀνθρώπων τινὰς,	οἷς	ἂν καὶ δοίης μοῖράν τινα
[7, 21]	φύσει ἐθνῶν ξυμμαχεῖν εἴωθεν, ἀλλ´	οἷς	ἂν μᾶλλον ὁ τοῦ δικαίου
[7, 34]	ἐν σπουδῇ ἔχομεν, δικάζεσθαι δὲ	οἷς	ἂν σπουδάζηται βιάζεσθαι οὐδαμῆ πρόσεστιν.
[7, 20]	τοῦτο δὲ ἀπημελημένον ὡς μάλιστα.	οἷς	γὰρ ἀεὶ τὴν φυλακὴν ἐπικεῖσθαι
[7, 4]	δ´ ἂν πολεμίων εὐαλωτότερον γένοιτο	οἷς	γε τὰ ἐκ θεοῦ δῆτα
[7, 8]	κατ´ ἐλπίδα τὰ πράγματα ἄγει,	οἷς	γε ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν
[7, 25]	ἡ ἐς ἀλλήλους ἀμφοῖν ὑποψία.	οἷς	δ´ ἂν αὕτη ἐγγένηται, φθόνον
[7, 30]	ὀχυρώμασι τοῖς ἁλισκομένοις πράσσειν εἰώθει·	οἷς	δὲ τὸ μένειν ἐν ἡδονῇ
[7, 39]	μελλήσαντες ξὺν ἐκείνοις τετάξονται πάντως.	οἷς	δὴ ἅπασι θαρσήσαντες οἱ τοῦ
[7, 5]	τε Ἰουστῖνον καὶ Φλωρεντίαν ἔπεμψεν,	οἷς	δὴ ἄρχοντας Γότθων τοὺς μαχιμωτάτους
[7, 14]	ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἶναι. ἐφ´	οἷς	δὴ αὐτὸν στελλόμενον ἐς Βυζάντιον
[7, 11]	ἔν γε Ἰταλιώταις σπανίζοντες ἀνεχώρησαν.	οἷς	δὴ βασιλεὺς τὰ πρῶτα χαλεπήνας,
[7, 36]	χρῆσθαι ταῖς σάλπιγξιν ἐπισταμένους ἐνθέμενος.	οἷς	δὴ ἐπέστελλε διὰ μὲν τοῦ
[7, 18]	τριακοσίους ἀπολεξάμενος ἐς Καπύην πέμπει.	οἷς	δὴ ἐπέστελλεν, ἐπειδὰν τὸ ξὺν
[7, 36]	ἔγνω τὴν ἐνταῦθα ὁδὸν φέρουσαν,	οἷς	δὴ ἐπήγγελλε τοὺς φεύγοντας διαχρήσασθαι.
[7, 13]	δὲ λοιποὺς ἐς φυγὴν ἔτρεψαν.	οἷς	δὴ ἐπισπόμενοι, ἔς τε τὴν
[7, 13]	καὶ Ῥωμαίων ἐξανδραποδίσαντες πάμπολυ πλῆθος.	οἷς	δὴ Ἔρουλοι ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 9]	αὐτοῖς εἶναι οἷς ἐξημάρτανον ἀπειργάζοντο.	οἷς	δὴ Κωνσταντιανὸς ἀπορούμενος γράμματα Ἰουστινιανῷ
[7, 40]	τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι.	οἷς	δὴ οἱ στρατηγοὶ ἀναγκασθέντες τοῖς
[7, 20]	εἰώθεσαν, τά τε σιδήρια ξύμπαντα,	οἷς	δὴ τὰς κλεῖς ἀεὶ οἱ
[7, 8]	γὰρ Ῥωμαίους λιμῷ νενοσηκότας λαβὼν,	οἷς	δὴ ὑπ´ αὐτοῦ καὶ ἡ
[7, 21]	τοὺς κατηκόους Ῥωμαίους ἀνόσια ἔργα,	οἷς	δὴ, ὡς τὸ εἰκὸς, ἠγμένος
[7, 4]	ἠγμένος ἐν ὑμῖν εἴρηκα, ἀλλ´	οἷς	διακινδυνεύσας πρὸς αὐτοὺς ἔναγχος ἐκμεμάθηκα
[7, 9]	τοὺς βαρβάρους ποθεινοὺς αὐτοῖς εἶναι	οἷς	ἐξημάρτανον ἀπειργάζοντο. οἷς δὴ Κωνσταντιανὸς
[7, 19]	πολεμίων Ἰσαάκης. Βελισάριος δὲ καταπλαγεὶς	οἷς	ἠκηκόει καὶ οὐ διερευνησάμενος ὁποίᾳ
[7, 26]	πολλὰ ἀνέχει, ἀναδραμόντες ἐσώθησαν. ἐν	οἷς	Ἰωάννης τε αὐτὸς ἦν καὶ
[7, 3]	τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ἐκομίσθησαν, ἐν	οἷς	καὶ Ἀρταβάζης ἦν, ὅσοι μέντοι
[7, 36]	μέντοι αὐτῶν διέφυγον μόλις, ἐν	οἷς	καὶ Διογένην πληγέντα φασὶ διασεσῶσθαι.
[7, 10]	μνημεῖα τῷ ὄπισθεν χρόνῳ· ἐν	οἷς	καὶ Κάτελλος ἀπώλετο ἔν γε
[7, 12]	Οὔννων τε καὶ ἄλλων βαρβάρων,	οἷς	καὶ χρήματα ἤδη δοτέον. Τοσαῦτα
[7, 13]	ἐς πᾶν τοὐναντίον Βελισαρίῳ ἀποκεκρίσθαι.	οἷς	μὲν γὰρ ἐπιπνεῖ ἐξ οὐρίας
[7, 3]	τοῦ τείχους ἔξω ἥλαντο ἅπαντες.	οἷς	μὲν οὖν καταπεσεῖν ἐφ´ ὁμαλοῦ
[7, 17]	γὰρ τιμὴ ἑπτὰ ἐγεγόνει χρυσοῖ.	οἷς	μέντοι οὐχ οὕτω τὰ κατὰ
[7, 27]	δὴ πολλὴν αὐτῷ στρατιὰν πέμψειεν,	οἷσπερ	αὐτὸν δεῖν ἐν Καλαβρίᾳ ξυμμίξαντα
[7, 23]	ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας χωρία,	οἷσπερ	ἡ Ῥωμαίων ἐπέκειτο φυλακὴ, τῶν
[7, 40]	ἀνδραποδίσουσι καὶ χρήματα ληΐσονται πάντα,	οἷσπερ	ἡμᾶς ὑπαντιάζειν ἄμεινον ἂν εἴη
[7, 2]	εἰρήνην πρὸς αὐτοὺς θήσεται, ἐφ´	οἷσπερ	Οὐιττίγιδι τὰ πρότερα σπένδεσθαι ἤθελεν·
[7, 9]	τινὰ κακόν τι ἐργάσασθαι Γότθους.	οἵτινες	μὲν οὖν ἀνθρώπων ἐς Ῥώμην
[7, 16]	καὶ ξυμπεπλασμένων ἀκούσας ῥημάτων ἀπιὼν	οἴχοιτο.	τριῶν τοίνυν ἐκτὸς, ὦ Πελάγιε,
[7, 8]	τύχη ἐπίστασθε δή που, ὑφ´	οἵων	τε καὶ ὁπόσων ἡσσημένοις ἀνδρῶν.
[7, 33]	δυναμένων ἔτι ἀμύνεσθαι οὔτε Γότθων	οἵων	τε ὄντων τὸν πόλεμον πρὸς
[7, 11]	δέ οἱ ἵππου ἐν δυσχωρίᾳ	ὀκλάσαντος,	κραυγή τε πολλὴ τῶν πολεμίων
[7, 1]	τε καὶ πτωχοὺς εἶναι καὶ	ὀκνηρῶς	εἰς τοὺς κινδύνους ἔχειν αἰτιώτατος
[7, 24]	ἀπ´ ἐναντίας τε αὐτῶν οὐδεμιᾷ	ὀκνήσει	ἰόντες. ἀλλὰ ταῦτα μὲν καὶ
[7, 32]	τὸν Ἰουστινιανοῦ ἀναδύεσθαι φόνον οὔτε	ὀκνήσει	οὔτε ὀρρωδίᾳ τινὶ, ὃς δὴ
[7, 32]	λόγον ἀνενεγκεῖν ἔγνω, ἀλλ´ ἔτι	ὀκνήσει	πολλῇ εἴχετο, τοῦ μὴ τὸν
[7, 9]	ἐσήμαινον τῆς ἐς τὴν ἀγωνίαν	ὀκνήσεως.	Ἰταλιώταις μὲν τὰ πράγματα ἐφέρετο
[7, 15]	παρὰ Βέσσαν αὖθις ᾐτιῶντο μὲν	ὄκνησίν	τινα οὐ δέον αὐτῷ ἐμπεπτωκέναι,
[7, 36]	μὲν σιτίζεσθαι τῶν ἵππων τισὶν,	ὄκνησις	δὲ αὐτοὺς τῷ τῆς ἐδωδῆς
[7, 27]	καὶ Οὐαράζην Ἀρμένιον γένος ξὺν	ὀκτακοσίοις	Ἀρμενίοις στέλλει, Βαλεριανόν τε τὸν
[7, 38]	δὲ αὐτῶν ἁτέρα μὲν συμμορία	ὀκτακοσίους	τε καὶ χιλίους, ἡ δὲ
[7, 35]	τῷ οἰνῶνι κατέθεντο. μησὶ δὲ	ὀκτὼ	ὕστερον ἐν πίθοις τισὶν ἀναβράσσων
[7, 29]	καὶ Νεῖλος ὁ ποταμὸς ὑπὲρ	ὀκτωκαίδεκα	πήχυς ἀναβὰς ἐπέκλυσε μὲν τὴν
[7, 33]	ἐγένετο δὲ ὧδε. Γαλλίας μὲν	ὅλας	τὰς σφίσι κατηκόους κατ´ ἀρχὰς
[7, 40]	οὗτοι ἀνήκεστα ἐν Εὐρώπῃ τῇ	ὅλῃ	ἔργα εἰργάσαντο, οὐκ ἐξ ἐπιδρομῆς
[7, 3]	οἱ Γότθοι καταφυγόντες τὴν νύκτα	ὅλην	ἡσύχαζον. ὁ δὲ Ῥωμαίων στρατὸς
[7, 40]	ἔφασκε Σικελίαν ληϊσαμένους σχεδόν τι	ὅλην	ὀλίγων τινῶν φρουρίων διατριβὴν ἐνταῦθα
[7, 10]	στρατοπέδου ἀποστῆσαι οὐδαμῆ ἴσχυσε) Θρᾴκην	ὅλην	περιιὼν χρήματά τε προϊέμενος, ξυνῆγε
[7, 39]	ἐπεξιόντος, ἐληΐσαντο Σικελίαν σχεδόν τι	ὅλην.	Ῥωμαῖοι δὲ οἱ ἐν Ῥηγίῳ
[7, 34]	Σίρμιον ἔχουσι καὶ Ῥωμαίους ἀνδραποδίζουσιν,	ὅλην	τε προσποιεῖσθαι Δακίαν αὐχοῦσι. τίνα
[7, 40]	ἐτύγχανε δὲ Γερμανὸν βασιλεὺς Θρᾴκης	ὅλης	στρατηγὸν καταστησάμενος οὐ πολλῷ πρότερον.
[7, 31]	ἔπεμψεν, αὐτὸς δὲ, καίπερ Λιβύης	ὅλης	στρατηγὸς καταστὰς, ἔχρῃζε βασιλέως, ἀναπλάσας
[7, 31]	τό τε ἦθος ἐλευθέριος καὶ	ὀλίγα	ἄττα φθεγγόμενος. βασιλεὺς δὲ αὐτὸν
[7, 38]	τοῦ περιβόλου σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν,	ὀλίγοι	δέ τινες ἀμφὶ τὰς πύλας
[7, 18]	πολλοὶ διεφθάρησαν, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μεμνημένοι,	ὀλίγοι	δέ τινες διαφυγόντες παρὰ Τουτίλαν
[7, 15]	πλείστους ἀποβάλλουσι καὶ αὐτοὶ θνήσκουσιν.	ὀλίγοι	δέ τινες μόλις διαφυγόντες ἐς
[7, 20]	ὥς πη ἑκάστῳ εὐπετὲς γέγονεν,	ὀλίγοι	δέ τινες ξὺν Ῥωμαίοις τοῖς
[7, 12]	καὶ ἵππους. οἱ γὰρ στρατιῶται	ὀλίγοι	λίαν ὄντες οὐδὲ αὐτοὶ μάχεσθαι
[7, 6]	ξυνέπλεον δὲ αὐτοῖς καὶ Οὖννοι	ὀλίγοι.	Μαξιμῖνος μὲν οὖν ἄρας ἐκ
[7, 36]	τε τοῖς ἐνεδρεύουσι γενόμενοι διεφθάρησαν.	ὀλίγοι	μέντοι αὐτῶν διέφυγον μόλις, ἐν
[7, 20]	τῶν οἰκητόρων αὐτοῖς ξυμφυλάσσειν ἠδύνατο.	ὀλίγοι	τε γὰρ κομιδῆ ἐνταῦθα, ὥσπερ
[7, 26]	πλείστους τῶν πολεμίων εὐθὺς ἔκτειναν.	ὀλίγοι	τε τῶν βαρβάρων τινὲς φυγεῖν
[7, 7]	Ἡρωδιανὸς δὲ καὶ Φάζας ξὺν	ὀλίγοις	τισὶ διαφυγεῖν ἴσχυσαν, ἐπεὶ αὐτῶν
[7, 13]	τοὺς πλείστους ἀποβαλόντες αὐτοὶ ξὺν	ὀλίγοις	τισὶ διέφυγον μόλις, καὶ τὸ
[7, 23]	ἐνθένδε ἰόντι. ἐνταῦθα Ἰωάννης ξὺν	ὀλίγοις	τισὶ, Ταραντηνῶν αὐτὸν ἐπαγαγομένων, ἀφίκετο,
[7, 13]	τῇ Ῥαβέννης φυλακῇ καταστησάμενος ξὺν	ὀλίγοις	τισὶν αὐτὸς ἐνθένδε διά τε
[7, 27]	Σέργιον τὸν Σολόμωνος ἀδελφιδοῦν ξὺν	ὀλίγοις	τισὶν ἔπεμψεν. οἱ δὲ εἰς
[7, 35]	ἠθῶν ἀναστὰς τῶν πατρίων ξὺν	ὀλίγοις	τισὶν ἐς τοὺς Οὐάρνους αὐτίκα
[7, 4]	ὡς ἕκαστός πη ἐδύνατο ξὺν	ὀλίγοις	τισὶν ἔφευγε, καὶ τὰς πόλεις
[7, 3]	προτερῆσαι μὲν αὐτῶν ἕνα ξὺν	ὀλίγοις	τισίν· ἢν δέ γε ὁ
[7, 4]	καί με νομιζέτω μηδεὶς ξὺν	ὀλίγοις	τισὶν ἡσσηθέντα τῶν πολεμίων θαυμάσαι
[7, 40]	θνήσκουσιν, οἱ δὲ στρατηγοὶ παρ´	ὀλίγον	ἐλθόντες ὑπὸ τοῖς πολεμίοις γενέσθαι
[7, 19]	καὶ τῷ δήμῳ παντὶ, αὐτὸς	ὀλίγον	μὲν κομιδῆ τῷ δήμῳ ἀφῆκε,
[7, 6]	καὶ Πέτραν τὰ φρούρια εἷλεν.	ὀλίγον	τε ὕστερον ἐς Τουσκίαν ἀφίκετο,
[7, 17]	γε δὴ ὅτι τῷ Βέσσᾳ	ὀλίγος	ἔτι ἐλέλειπτο, οὔτε Ῥωμαῖοι ὅτου
[7, 39]	πολλὴν ἀνδρῶν μαχιμωτάτων ἀγεῖραι δι´	ὀλίγου	εὐπετῶς ἴσχυσε. Ῥωμαῖοί τε γὰρ,
[7, 6]	ἐπεί οἱ πολέμιον οὐδὲν ὑπηντίαζεν,	ὀλίγους	ἀεὶ τοῦ στρατοῦ περιπέμπων ἔργα
[7, 10]	ἐπεὶ δὲ στρατιώτας ὡς μάλιστα	ὀλίγους	εἶχε (τοὺς γάρ οἱ ἑπομένους
[7, 18]	ταύτῃ ἐθνῶν ἰόντα ἐξελάσαι μὲν	ὀλίγους	κομιδῆ τοὺς ἐνταῦθα βαρβάρους ὄντας,
[7, 15]	ἐπισκήψαντες τῷ τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ	ὀλίγους	μέν τινας ἔκτειναν, αἴσθησίς τε
[7, 1]	Βιτάλιος παρὰ πολὺ ἡσσηθεὶς ἔφυγεν,	ὀλίγους	μέν τινας σώσας, τοὺς δὲ
[7, 5]	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς Ἰουστίνῳ ξυνέμιξεν,	ὀλίγους	μέν τινας τῶν αὐτῷ ἑπομένων
[7, 12]	ἐνδελεχέστατα περιελθόντες στρατιώτας ξυνήγομεν κομιδῆ	ὀλίγους	οἰκτροὺς οὐδέ τι ὅπλων ἐν
[7, 1]	ἄλλος, ἐπράξατο, τοὺς δὲ στρατιώτας	ὀλίγους	τε καὶ πτωχοὺς εἶναι καὶ
[7, 40]	ἀμφὶ Νάϊσον ἦλθον. ὧν δὴ	ὀλίγους	τινὰς ἀποσκεδασθέντας μὲν τοῦ στρατοπέδου,
[7, 22]	ἀγείρας, Γότθων τε ξυμπέμψας αὐτοῖς	ὀλίγους	τινὰς, ἐκέλευε τῆς εἰσόδου σθένει
[7, 26]	ἄνδρας μὲν τῶν ἐκ βουλῆς	ὀλίγους	τινὰς ἐνταῦθα εὗρε, γυναῖκας δὲ
[7, 24]	δαιμονίως ὑπέρογκον. τῶν γὰρ στρατιωτῶν	ὀλίγους	τινὰς φρουρᾶς ἕνεκα τῆς ἐν
[7, 21]	ἀφῃρήμεθα. νῦν δ´ ἡμῖν ἐς	ὁλίγους	ἀπολειφθεῖσι γυμνούς τε καὶ οἰκτροὺς
[7, 13]	ἀμύνειν ἄλλως τε καὶ στρατῷ	ὀλίγῳ	ἀδύνατα ἦν, ἀπανίστασθαί τε ἐνθένδε
[7, 1]	μοῖραν τῇ βασιλείᾳ ἐν χρόνῳ	ὀλίγῳ	ἀνασωσάμενος. ἦν τε Βυζαντίοις πρὸς
[7, 1]	διεφθάρη Ῥωμαίοις ξύμπαντα ἐν χρόνῳ	ὀλίγῳ.	ἅπερ ἐγὼ ὅτῳ δὴ τρόπῳ
[7, 23]	δὲ ζωγρήσαντες παρὰ Βελισάριον ἦγον.	Ὀλίγῳ	δὲ ὕστερον Βελισαρίῳ ἔννοια γέγονεν
[7, 1]	ἐς τοὺς πολεμίους αὐτομολεῖν μέλλοι,	ὀλίγῳ	δὲ ὕστερον δόλῳ ἔκτεινε καὶ
[7, 3]	Περσῶν γῆς σὺν τῷ Βλησχάμῃ	ὀλίγῳ	ἔμπροσθεν ἐτύγχανε πέμψας, τὸ Σισαυράνων
[7, 16]	δὲ περιβεβλημένος μεγάλα ἐς Ῥώμην	ὀλίγῳ	ἔμπροσθεν ἐτύγχανεν ἀφικόμενος. ἐν ταύτῃ
[7, 35]	ἐν τῇ ἀντιπέρας ἠπείρῳ. ἐνταῦθα	ὀλίγῳ	ἔμπροσθεν ἢ ἔμελλε Βελισάριος ἐπί
[7, 40]	τὰ μακρὰ τείχη ἀφίκοντο, ἅπερ	ὀλίγῳ	πλέον ἢ ἡμέρας ὁδὸν Βυζαντίου
[7, 14]	τὸν ποταμὸν ᾗπερ εἰώθει ξὺν	ὀλίγῳ	στρατῷ, Σκλαβηνοὶ δὲ πανδημεὶ ὑπηντίαζον.
[7, 15]	αὐτῷ ἐμπεπτωκέναι, ἰσχυριζόμενοι δὲ ὡς	ὀλίγῳ	ὕστερον ἑτέραν ἐπεκδρομὴν ἐς τοὺς
[7, 7]	ἐβιάζοντο τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ)	ὀλίγῳ	ὕστερον τῇ πόλει Τουτίλαν τε
[7, 17]	ὅσοις ἐνθένδε βουλομένοις ἦν ἀπαλλάσσεσθαι.	ὀλίγων	τε ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα οἱ ἄλλοι
[7, 26]	Ἰωάννῃ Γιλάκιος ὄνομα, Ἀρμένιος γένος,	ὀλίγων	τινῶν Ἀρμενίων ἄρχων. οὗτος ὁ
[7, 16]	Τουτίλαν τε ἰέναι καὶ ἡμερῶν	ὀλίγων	τινῶν ἐκεχειρίαν διαπράξασθαι σφίσιν, ἐφ´
[7, 20]	γε βουλομένοις ἐξῆν, φυλακτήριον δὲ	ὀλίγων	τινῶν ἐν τοῖς τείχεσιν ἦν,
[7, 40]	Σικελίαν ληϊσαμένους σχεδόν τι ὅλην	ὀλίγων	τινῶν φρουρίων διατριβὴν ἐνταῦθα ἔχειν.
[7, 8]	μή τι Τουτίλαν τῶν ὡμολογημένων	ὀλιγωρεῖν	διὰ τὸ κεκρατηκέναι ξυμβαίη, καὶ
[7, 21]	ξυνηνέχθη γενέσθαι. μὴ τοίνυν τινὶ	ὀλιγωρίᾳ	διὰ τοῦτο ἐς τὴν παραίνεσιν
[7, 20]	Κόνων ἀκούσαντες ἔν τε πολλῇ	ὀλιγωρίᾳ	ἔσχον καὶ αὐτῶν ἐντροπὴν οὐδεμίαν
[7, 39]	τε καὶ ὑπασπισταὶ ἦσαν, ἐν	ὀλιγωρίᾳ	πεποιημένοι, Γερμανῷ εἵποντο, ἔκ τε
[7, 28]	τὰς εἰσόδους ἐφύλασσον, ἀλλ´ ἐς	ὀλιγωρίαν	τραπόμενοι νύκτωρ μὲν ὡς ἀπωτάτω
[7, 40]	τοῦ τε Ῥωμαίων στρατοῦ ἐς	ὀλιγωρίαν	τραπόμενοι πρόσω ἐχώρουν. καὶ χώραν
[7, 16]	ξυγκειμένων ἐς τοὺς ἁπάντων οἰκτροτάτους	ὀλιγωροῦντα	βέβαιον ἐς τῶν ἄλλων τινὰ
[7, 10]	μεταξὺ ἐναντίωμα ὑποτοπάζοντες σφίσιν ἔσεσθαι,	ὀλιγώρως	ἤδη τὰ ἐς τὸν Δρυοῦντα
[7, 4]	διελθεῖν μὲν τὸν θώρακα ὅλον,	ὀλισθῆσαν	δὲ τοῦ δέρματος ἀμφὶ τὸν
[7, 13]	τε τῇ Ῥώμῃ καὶ τοῖς	ὅλοις	πράγμασι δείσας, ἐπεὶ ἐκ Ῥαβέννης
[7, 17]	ἐν τῇ διανοίᾳ τὸ πάθος	ὅλον	ἀποκρυψάμενος, ἕπεσθαί οἱ τοὺς παῖδας
[7, 4]	προϊὸν διελθεῖν μὲν τὸν θώρακα	ὅλον,	ὀλισθῆσαν δὲ τοῦ δέρματος ἀμφὶ
[7, 24]	τάφρους βαθείας ἀμφὶ τὸν περίβολον	ὅλον	ὀρύξας πρότερον, ὥσπερ μοι ἐν
[7, 20]	τῆς τῶν δεομένων ἀνάγκης. καὶ	ὅλος	εἰς μέριμναν τὴν περὶ ταῦτα
[7, 20]	φυγεῖν ἴσχυσαν. Μάξιμος δὲ καὶ	Ὀλύβριος	καὶ Ὀρέστης καί τινες ἄλλοι
[7, 34]	αὐτοὺς μὲν ἀποπέμψασθαι ἀπράκτους ἔγνω,	ὁμαιχμίαν	δὲ πρὸς Λαγγοβάρδας διώμοτον πεποιημένος
[7, 3]	οἷς μὲν οὖν καταπεσεῖν ἐφ´	ὁμαλοῦ	χωρίου ξυνέβη, οὗτοι δὴ ἀθῷοι
[7, 7]	ἡμᾶς καὶ τῆς Νεαπολιτῶν σωτηρίας	ὀμεῖσθαι	οὐδὲν κωλύσει. Τουτίλας μὲν τοσαῦτα
[7, 12]	Γότθοις ἐνδώσειν. τόν τε παῖδα	ὅμηρον	ἐπὶ ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ παρέσχετο.
[7, 23]	ἀπέδωκε, τὸν δὲ ἕτερον ἐν	ὁμήρου	λόγῳ ἐφύλασσεν, ἔς τε Σπολίτιον
[7, 39]	οὐκ ἄποθεν εἶναι. τῶν δὲ	ὁμήρων	βουλομένῳ οἱ αὐτῷ εἶναι τοὺς
[7, 37]	ἄνδρες δὲ τριάκοντα ἑκατέρωθεν ἐν	ὁμήρων	λόγῳ ἐπὶ τῇ ὁμολογίᾳ δέδονται
[7, 26]	ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ σφίσιν	ὁμιλῆσαι	ξυνέβη) στεῖλαι δέ τινας τὰ
[7, 40]	Βυζαντίῳ τῆς βουλήσεως ἢ τῆς	ὁμιλίας	μεταλαχὼν πώποτε, καίπερ καὶ τῶν
[7, 1]	καὶ βαρβάρων Ἐρούλων πολύν τινα	ὅμιλον)	διὰ μάχης ἐλθεῖν Ἰλδιβάδῳ ἐτόλμησε,
[7, 1]	εἶδε, καὶ τῶν βαρβάρων τὸν	ὅμιλον	κάλλους τε σώματος καὶ μεγέθους
[7, 21]	ἐνδεικνύμενοι, καὶ γερόντων ξυνετωτάτων πολὺν	ὅμιλον,	ὅπερ τοῖς ἐς ἀγῶνας καθισταμένοις
[7, 13]	ἐργάσασθαι. βαρβάρων γὰρ Σκλαβηνῶν πολὺς	ὅμιλος	ἔτυχον ἔναγχος διαβάντες μὲν ποταμὸν
[7, 40]	τὴν τοῦ πολέμου παρασκευὴν, Σκλαβηνῶν	ὅμιλος	ὅσος οὔπω πρότερον ἀφίκετο ἐς
[7, 8]	ὡς τῶν ἀνθρώπων ὁ πολὺς	ὅμιλος	τὰ τῶν πραγμάτων ὀνόματα μεταβάλλουσιν
[7, 17]	ὁ δὲ δὴ ἄλλος ἅπας	ὅμιλος	τὰς ἀκαλήφας μόνας ἤσθιον, οἷαι
[7, 14]	γένος, μαχόμενος δὲ ξὺν τοῖς	ὁμογενέσι	πρὸς Σκλαβηνοὺς, τότε πολεμίους σφίσιν
[7, 32]	τε καὶ τοὺς αὐτοῦ παῖδας	ὁμογνώμονας	ἐς τὸ ἔργον θήσεσθαι σφίσι.
[7, 32]	ἐπιτελέσειν καὶ τὸν πατέρα ὡμολόγει	ὁμογνωμονοῦντα	παρέξεσθαι, ἐδόκει τῷ Γερμανῷ τὸν
[7, 34]	ἡμῖν μὲν ἀμφὶ τῷ θεῷ	ὁμογνωμονοῦσι	τὸ ἐξ ἀρχῆς συντετάξονται Ῥωμαῖοι
[7, 30]	λοιπὸν ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ	ὁμοίᾳ	Γότθοις ξυντάξονται· ὅπερ κἀν τοῖς
[7, 36]	ἔχοντες ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ	ὁμοίᾳ	Γότθοις τὸ λοιπὸν ξυστρατεύσωσι. τούτους
[7, 37]	ἢ ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ	ὁμοίᾳ	τῷ Γότθων στρατῷ ἀναμίγνυσθαι, ἢ
[7, 4]	ξύμπασαι μάχαι, ὦ ἄνδρες ξυγγενεῖς,	ὁμοίαν	τινὰ μάχην ἐκ τοῦ ἐπὶ
[7, 14]	τὰ δύσκολα ἐς κοινὸν ἄγεται.	ὁμοίως	δὲ καὶ τὰ ἄλλα ὡς
[7, 20]	δὲ ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες ἅπαντα	ὁμοίως	τοῖς προτέροις ἤγγελλον. ἐν τούτῳ
[7, 25]	τῶν ἄλλων εὐθὺς ἐκρατοῦμεν, ὧνπερ	ὁμοίως	τοὺς περιβόλους καθελεῖν ἔγνωμεν, ὅπως
[7, 14]	ἐρρήθη, τὸν ἄνδρα τοῦτον ἠνάγκαζον	ὁμολογεῖν	σφίσιν ὅτι Χιλβούδιος αὐτὸς ὁ
[7, 20]	ὃς χάριτας σφίσιν ἁδρὰς ἕξειν	ὁμολογήσας,	ἤνπερ ἐπιτελῆ ταῦτα ποιήσωσι, κυρίους
[7, 16]	σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ Πλακεντίαν	ὁμολογίᾳ	Γότθοις παρέδωκαν. ταῦτα μὲν οὖν
[7, 37]	ἐν ὁμήρων λόγῳ ἐπὶ τῇ	ὁμολογίᾳ	δέδονται ταύτῃ καὶ Γότθοι τὴν
[7, 12]	Τουτίλας Φίρμον τε καὶ Ἄσκουλον	ὁμολογίᾳ	εἷλεν. ἐς Τούσκους τε ἀφικόμενος
[7, 18]	Γότθους ξὺν τοῖς λοιποῖς ἅπασιν	ὁμολογίᾳ	εἷλεν. Ἰωάννης μὲν ταῦτα διαπεπραγμένος
[7, 13]	Πλακεντίαν ἐξελεῖν ἢ βίᾳ ἢ	ὁμολογίᾳ	ἐκέλευεν. αὕτη δὲ πρώτη μέν
[7, 11]	τινά τε τῶν ἐνταῦθα φρουρίων	ὁμολογίᾳ	ἑλὼν ἐν Βονωνείᾳ πόλει ἡσύχαζε.
[7, 10]	ξυνῆλθον, ἐφ´ ᾧ τὸ φρούριον	ὁμολογίᾳ	ἐνδώσουσι, τακτή τε ἀμφοτέροις ἐν
[7, 16]	Βυζαντίου ἀφίκηται, σφᾶς τε αὐτοὺς	ὁμολογίᾳ	καὶ τὴν πόλιν Γότθοις ἐνδώσουσιν.
[7, 40]	αὐτὸν σφίσιν ἀμφὶ ταύτῃ τῇ	ὁμολογίᾳ	καταληφθέντα Γότθοις ἀπέδοσαν, ἀντ´ αὐτοῦ
[7, 12]	παῖδα ὅμηρον ἐπὶ ταύτῃ τῇ	ὁμολογίᾳ	παρέσχετο. ἐπειδὴ δὲ παρῆν μὲν
[7, 39]	αὑτούς τε καὶ τὸ φρούριον	ὁμολογίᾳ	τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν. Ἅπερ ἐπεὶ
[7, 13]	ἐνταῦθα φρουροῖς, ὅπως τὴν πόλιν	ὁμολογίᾳ	Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις ἐνδοῖεν.
[7, 2]	ἥκουσιν ἄντικρυς τὴν ἐς Ῥωμαίους	ὁμολογίαν	ἀποκαλύψας ἔφασκεν ὡς, ἢν Γότθοι
[7, 9]	τούτῳ δὴ τῷ γραμματείῳ τὴν	ὁμολογίαν	ἐσήμαινον τῆς ἐς τὴν ἀγωνίαν
[7, 16]	ἐναντίους καὶ παρ´ ἡμῶν τὴν	ὁμολογίαν	κεκομισμένους τοῦ μή ποτε αὐτοὺς
[7, 14]	δὲ οὔτε ἴσασιν οὔτε ἄλλως	ὁμολογοῦσιν	ἔν γε ἀνθρώποις ῥοπήν τινα
[7, 33]	ἐπιδεῖν πρὸς τῶν βαρβάρων ἅτε	ὁμόρων	γεγενημένων δηιουμένους τε καὶ διαφθειρομένους
[7, 27]	ἐν Καλαβρίᾳ ξυμμίξαντα τοῖς πολεμίοις	ὁμόσε	ἰέναι. ἤδη δὲ καὶ Βαλεριανὸς
[7, 25]	ἀφεμένους ὑμᾶς προθυμίᾳ τῇ πάσῃ	ὁμόσε	τοῖς ἐν Περυσίᾳ πολεμίοις ἰέναι.
[7, 5]	Ἰωάννην ἐδέξαντο, ξὺν αὐτοῖς ἂν	ὁμόσε	τοῖς πολεμίοις χωρήσαντες ἐνίκησάν τε
[7, 4]	ἕκαστος παντὶ σθένει τοῖς πολεμίοις	ὁμόσε	χωρεῖν τὴν μάχην ἐξεπιστάμενος τὴν
[7, 17]	ξυγγενεῖς ὑμῖν νομίζετε εἶναι, μήτε	ὁμοτρόπους	τοῖς τῆς πολιτείας ἤθεσι γεγονέναι,
[7, 26]	τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον. καὶ ξυνηνέχθη	ὁμοῦ	τοῖς βαρβάροις ἐνταῦθα γενέσθαι νύκτωρ.
[7, 32]	ἐπὶ λέσχης τινὸς ἀωρὶ νύκτωρ,	ὁμοῦ	τοῖς τῶν ἱερέων ἐσχατογέρουσιν ἀνακυκλεῖν
[7, 32]	πατέρα μόνον ἐξοίσειν. ταῦτά τε	ὀμωμοκότι	τῷ ἀνδρὶ ὠνείδιζεν εἰ βασιλεῖ
[7, 1]	ἐς κίνδυνον μὲν θανάτου ἦλθεν,	ὅμως	δὲ ξὺν Βιταλίῳ διέφυγεν. Ἰλδιβάδου
[7, 32]	οὐδὲ φυγῇ ἐζημίωσε. δυσφορούμενος δὲ	ὅμως	τοῖς ξυμπεπτωκόσιν Ἀρσάκης δολώσεις ἐπί
[7, 29]	μῆκος μὲν πηχῶν μάλιστα τριάκοντα	ὂν,	εὖρος δὲ δέκα. ἐνταῦθά τε
[7, 18]	ὃ ταύτῃ ἀνέχει, δύσβατόν τε	ὂν	καὶ ἄλλως κρημνῶδες, κατέφυγον, Ἰωάννης
[7, 26]	ξὺν αὑτῷ ἔχων εὔδηλόν τε	ὂν	ὅτι δὴ στρατῷ κρείσσονι ξύμφορόν
[7, 17]	τὴν βρῶσιν. καὶ βοῦν δὲ,	ὃν	ἂν ἐπεξιόντες οἱ Βέσσα ὑπασπισταὶ
[7, 32]	μεταποιούμενον καὶ ἀληθίζεσθαι ἐξεπιστάμενον μάλιστα.	ὃν	δὴ ὁ Γερμανὸς ἐς τὴν
[7, 35]	τίς οἱ ἀνεψιὸς Ῥισιοῦλφος ὄνομα,	ὃν	δὴ ὁ νόμος, ἐπειδὰν Οὐάκης
[7, 17]	Ῥωμαῖος ἀνὴρ, πέντε παίδων πατὴρ,	ὃν	δὴ περιστάντες οἱ παῖδες καὶ
[7, 40]	ὑπὸ τοῖς πολεμίοις ἐνταῦθα γενέσθαι.	ὃν	δὴ ῥύεσθαι ὁ Τουτίλας ἐπειγόμενος
[7, 13]	ξυνῆν δὲ αὐτοῖς καὶ Ἰωάννης,	ὃν	ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν, καὶ αὐτοῖς
[7, 29]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς
[7, 11]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βελισάριος δὲ ἀμύνειν
[7, 15]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βιγίλιος δὲ, ὁ
[7, 39]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Γερμανοῦ δὲ τὸ
[7, 35]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Μετὰ δὲ Τουτίλας
[7, 7]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐπειδὴ δὲ Νεάπολιν
[7, 5]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἔπειτα δὲ ὁ
[7, 1]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐράριχος δὲ ἦν
[7, 24]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐτύγχανε δὲ πολλῷ
[7, 9]	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,	ὃν	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Οὕτω μὲν Βελισάριος
[7, 20]	τῆς νυκτὸς τὸν καιρὸν, ἐς	ὃν	τούτοις δὴ τοῖς Ἰσαύροις ἡ
[7, 9]	μήτε ὑπὸ νέου φιλοτιμίας τὰ	ὀνείδη	ταῦτα ἐς αὐτοὺς φέρεσθαι μήτε
[7, 21]	ὅσα δεσπότην δυσμενῆ τοὺς δεδουλωμένους	ὀνειδίζειν	εἰκός. Ἡρωδιανόν τε αὐτοῖς ἐνδεικνύμενος
[7, 3]	Ῥωμαίων στρατόπεδον ἦλθε, πολλά τε	ὀνειδίσας	καὶ λοιδορησάμενος ἅπασι ξὺν αὐτοῖς
[7, 33]	χρήματα καὶ σώματα ἐπ´ οὐδεμιᾷ	ὀνήσει	διεφθάρθαι πολλὰ, ἀλλὰ καὶ Ἰταλίαν
[7, 14]	τινα πολεμίων ἄρτι γενειάσκοντα, Χιλβούδιον	ὄνομα,	αἰχμάλωτον εἷλεν, ἔς τε τὰ
[7, 26]	τις ξὺν τῷ Ἰωάννῃ Γιλάκιος	ὄνομα,	Ἀρμένιος γένος, ὀλίγων τινῶν Ἀρμενίων
[7, 35]	τῶν τις Βελισαρίου δορυφόρων, Ἰνδοὺλφ	ὄνομα,	βάρβαρος γένος, θυμοειδής τε καὶ
[7, 23]	ἡνίκα ἡ πόλις ἡλίσκετο, Μαρτινιανὸς	ὄνομα,	Βυζάντιος γένος, Βελισαρίῳ προσελθὼν στέλλεσθαι
[7, 15]	δορυφόρων τῶν αὑτοῦ ἕνα, Φωκᾶν	ὄνομα,	διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ πολέμια, ξὺν
[7, 40]	τοιῷδε. τῶν τινα Ῥωμαίων, Σπῖνον	ὄνομα,	ἐκ Σπολιτίου ὁρμώμενόν οἱ αὐτῷ
[7, 1]	ξὺν Βιταλίῳ διέφυγεν. Ἰλδιβάδου τε	ὄνομα	ἐκ τοῦ ἔργου τούτου παρά
[7, 15]	πολλοὶ καί τις ἐπίσκοπος Βαλεντῖνος	ὄνομα.	ἔκ τε τῶν ἐνεδρῶν ἀναστάντες
[7, 32]	εἶχεν. ἦν δέ τις Ἀρσάκης	ὄνομα	ἐν Βυζαντίῳ, Ἀρμένιος γένος, Ἀρσακίδης
[7, 16]	καὶ τὸ τῆς πρεσβείας ὑπειπὼν	ὄνομα	ἐν μοίρᾳ ἡμᾶς τῇ ἀτιμοτάτῃ
[7, 2]	παίδων διαδοχαῖς τὸ τοῦ ἔθνους	ὄνομα	ἐν σφίσιν αὐτοῖς διεσώσαντο. τοῦτον
[7, 6]	ἀφῆκε, μέγα τε ἀπ´ αὐτοῦ	ὄνομα	ἐπί τε ξυνέσει καὶ φιλανθρωπίᾳ
[7, 35]	ὁ δὲ δὴ ἕτερος, Ἰλδίγης	ὄνομα,	ἐς Σκλαβηνοὺς φεύγει. οὐ πολλῷ
[7, 40]	ἐς δέος ἦλθον. μέγα γὰρ	ὄνομα	ἐς τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους
[7, 18]	τοῦ Βρεντεσίου, πόλιν καταλαμβάνει Κανούσιον	ὄνομα,	ἣ κεῖται μὲν ἐν Ἀπουλίοις
[7, 14]	ἅπαντας εἰς πόλιν ἀρχαίαν, Τούρριν	ὄνομα,	ἣ κεῖται μὲν ὑπὲρ ποταμὸν
[7, 38]	καίπερ στρατιωτῶν φρουρὰν ἔχουσαν, Τόπηρον	ὄνομα·	ἣ πρώτη μὲν Θρᾳκῶν τῶν
[7, 36]	τῷ Ῥωμαίων στρατῷ Παῦλος μὲν	ὄνομα,	Κίλιξ δὲ γένος, ὃς τὰ
[7, 39]	πολλῷ πρότερον ἡ γυνὴ Πασσάρα	ὄνομα)	Ματασοῦνθαν ἐν γαμετῆς ἐποιήσατο λόγῳ,
[7, 4]	ἀλλήλων ἐγένοντο, Γότθος ἀνὴρ, Οὐάλαρις	ὄνομα,	μέγας τε τὸ σῶμα καὶ
[7, 16]	τις ἐν τοῖς Ῥώμης ἱερεῦσιν,	ὄνομα	μὲν Πελάγιος, διάκονος δὲ τὴν
[7, 4]	ταὐτὸ τοῦτο παθόντων τὸ Γότθων	ὄνομα	μετὰ τῆς ἐλπίδος ἀπολωλέναι λελείψεται.
[7, 2]	ἔπεμψεν ἄλλους τε καὶ Καβαλλάριον	ὄνομα.	οἱ δὲ πρὸς βασιλέα ταῦτα
[7, 35]	ἦν τίς οἱ ἀνεψιὸς Ῥισιοῦλφος	ὄνομα,	ὃν δὴ ὁ νόμος, ἐπειδὰν
[7, 3]	ἐν Βενέτοις ἀνὴρ λόγιμος, Μαρκιανὸς	ὄνομα,	ὅσπερ ἐν φρουρίῳ μὲν κατῴκητο
[7, 21]	ἐν Ῥώμῃ ῥητόρων ἕνα, Θεόδωρον	ὄνομα,	πρέσβεις ἐς βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἔστειλεν,
[7, 14]	Οὐννικὸν ἦθος. καὶ μὴν καὶ	ὄνομα	Σκλαβηνοῖς τε καὶ Ἄνταις ἓν
[7, 32]	ἐπί τινα Περσαρμένιον ἕτερον, Χαναράγγην	ὄνομα,	τὸ πρᾶγμα ἦγεν. ἦν δὲ
[7, 36]	καὶ τῶν τις Ἰσαύρων, Μίνδης	ὄνομα,	Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐς
[7, 34]	δὲ τότε Γηπαίδων μὲν Θορισὶν	ὄνομα,	τῶν δὲ ἑτέρων Αὐδουίν. βασιλεὺς
[7, 22]	τοιοῦτον ἀνάγκη καὶ ὑπὲρ αὐτῶν	ὄνομα	φέρεσθαι. τοσαῦτα μὲν Βελισάριος ἔγραψε.
[7, 5]	προσεδρείαν, ἀνεχώρησαν εἰς χωρίον Μουκέλλιν	ὄνομα,	Φλωρεντίας διέχον ἡμέρας ὁδόν. ἐπεὶ
[7, 12]	τῶν ἐκείνου δορυφόρων ἕνα, Οὔλιφον	ὄνομα,	χρήμασιν ἀναπείθει δόλῳ τὸν ἄνθρωπον
[7, 4]	ἀδοξίαν ἡ τῶν πραγμάτων ἀπόβασις	ὀνομάζειν	φιλεῖ, καὶ τοὺς νενικηκότας εἰώθασιν
[7, 35]	προαστείῳ, ὃ δὴ Παντείχιον μὲν	ὀνομάζεται,	κεῖται δὲ ἐν τῇ ἀντιπέρας
[7, 8]	ἀκριβὲς βούληται, ὅπως δὴ τοῖς	ὀνόμασι	τούτοις παραπετάσμασιν ἐς τὴν ἀσέλγειαν
[7, 8]	πολὺς ὅμιλος τὰ τῶν πραγμάτων	ὀνόματα	μεταβάλλουσιν ἐπὶ τοὐναντίον. φιλανθρωπίαν μὲν
[7, 27]	ἐμὲ ξυμβαίνει εἶναι. τὰ γὰρ	ὀνόματα	τοῖς πράγμασιν ἀρχὴν μὲν εἰκότα
[7, 34]	δῶρα πολλὰ τῷ τῆς φιλίας	ὀνόματι	κομιζόμενοι ἀνὰ πᾶν ἔτος πρός
[7, 14]	εἰκὸς, ἐπὶ τούτῳ δὴ τῷ	ὀνόματι.	τὰ μὲν οὖν πρῶτα κρύφα
[7, 10]	ἐν Γενούᾳ. τούτου δὲ τῷ	ὀνόματι	χρησάμενος γράμματα δῆθεν τῷ λόγῳ
[7, 13]	τινα εὑρὼν ἐπιβατεύοντα τοῦ Χιλβουδίου	ὀνόματος,	ἀνδρὸς ἐπιφανοῦς καὶ Ῥωμαίων ποτὲ
[7, 10]	ἱερεῖ ἅπαντας ἔκτειναν τρόπῳ δὴ	ὅνπερ	ἐξεπιστάμενος ἔγωγε ὡς ἥκιστα ἐπιμνήσομαι,
[7, 40]	ὁ Γερμανοῦ παῖς καὶ Ἰωάννης,	ὅνπερ	ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν. ἐπιστάτην δὲ
[7, 17]	βασιλέως στρατιῶται σῖτον οὐκ εἶχον,	ὅνπερ	καὶ Ῥωμαίοις ἀπόδωνται, πλήν γε
[7, 18]	ἐν Γότθοις Ῥεκιμοῦνδος, ἀνὴρ δόκιμος,	ὅνπερ	ὁ Τουτίλας ἐπὶ τῇ Βριττίων
[7, 19]	τῷ τῶν στρατιωτῶν λόγῳ ἀπέκρυψεν,	ὅνπερ	τοῖς ἐκ βουλῆς ἀποδιδόμενος χρημάτων
[7, 31]	δὲ βασιλεῖ τὸν Γερμανὸν ἀνεψιὸν	ὄντα	Βοραΐδην ἀδελφὸν ἔχειν. οὗτος οὖν
[7, 22]	εἶεν καὶ πολιτικῶς βιοτεύειν ἐπισταμένων,	ὄντα	δὲ ἀφανίζειν τούς γε ἀξυνέτους
[7, 1]	τὸν δὲ Θευδερίχου πλοῦτον ἀξιοθέατον	ὄντα	δεξάμενος ἐν Παλατίῳ τοῖς μὲν
[7, 14]	εἶναι, δεδιότα δὲ ἅτε δὴ	ὄντα	ἐν μέσοις βαρβάροις ὡς ἥκιστα
[7, 40]	πάντα τὰ χρήματα, μεγάλα κομιδῆ	ὄντα,	ἐν τοῖς πλοίοις ἐνθέμενοι, τήν
[7, 23]	οὐχ ἧσσον ἢ σταδίων εἴκοσιν	ὄντα,	ἐπενόει τάδε. ἀποτεμὼν ἀπὸ τῆς
[7, 22]	τάδε „Πόλεως μὲν κάλλη οὐκ	ὄντα	ἐργάζεσθαι ἀνθρώπων ἂν φρονίμων εὑρήματα
[7, 35]	τε καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων	ὄντα	ἐτύγχανεν. ἅπερ ἅπαντα Ἰνδούλφ τε
[7, 32]	διαλυτὴν αὐτὸν γεγονέναι, φίλον τε	ὄντα	καὶ ἑστιάτορα Γόνθαριν αὐτοχειρὶ λαβόντα
[7, 14]	καὶ ὃς οὐκ ἀπηξίου τὰ	ὄντα	{λέγειν} καταλέγειν ξὺν τῷ ἀληθεῖ
[7, 8]	χρήματα, ὅσα δὴ αὐτοῦ ἐτύγχανεν	ὄντα,	τῇ βιασθείσῃ παρέσχετο. ~Ἐν ᾧ
[7, 33]	πάντων βαρβάρων, καὶ ταῦτα μᾶλλον	ὄντα	χρυσοῦ κύριον, ἐπεὶ οὐδὲ τοῖς
[7, 19]	Γότθους ἅπαντας, ἐς διακοσίους μάλιστα	ὄντας.	ἐκαύθη δὲ καὶ Ὅσδας σὺν
[7, 12]	τοὺς ἀπολελειμμένους ἐνταῦθα οὔτε αὐτάρκεις	ὄντας	καὶ κατεπτηχότας τοὺς πολεμίους δεδουλωμένους
[7, 17]	ἀλλὰ πολεμίους τὸ ἐξ ἀρχῆς	ὄντας	καὶ ὅπλα ἐφ´ ὑμῖν ἀραμένους,
[7, 10]	γὰρ οὕτως αὐτοὺς ἀκμῆτάς τε	ὄντας	καὶ οὐδενὸς τῶν ἀναγκαίων σπανίζοντας
[7, 24]	ἐποίει τάδε. λίθους ἄγχιστά πη	ὄντας	ξυναγαγὼν ἐπ´ ἀλλήλους οὐδενὶ κόσμῳ
[7, 12]	ἐν χερσὶν ἔχοντας καὶ μάχης	ὄντας	παντάπασιν ἀμελετήτους. ὁρῶμεν δὲ καὶ
[7, 14]	πρὸς Σκλαβηνοὺς, τότε πολεμίους σφίσιν	ὄντας,	πρός του τῶν ἐναντίων ἁλῴη,
[7, 18]	ὀλίγους κομιδῆ τοὺς ἐνταῦθα βαρβάρους	ὄντας,	ὑποχείρια δὲ ποιησάμενον τὰ ἐντὸς
[7, 14]	ἢ κακοῦργοι ὡς ἥκιστα τυγχάνουσιν	ὄντες,	ἀλλὰ κἀν τῷ ἀφελεῖ διασώζουσι
[7, 17]	ἡμῖν αὐτοῖς οὐχ οἷοί τε	ὄντες,	δηλώσοντές τε λόγῳ καὶ ἀποκλαύσοντες
[7, 12]	πρὸς τοὺς πολεμίους ηὐτομοληκότες τυγχάνουσιν	ὄντες.	εἰ μὲν οὖν ἔδει Βελισάριον
[7, 36]	μὲν οὖν ἐν τοῖς πλοίοις	ὄντες,	ἐπεὶ τῆς πόλεως ἄγχι ἐγένοντο,
[7, 18]	ἐς αὐτοὺς ἅπαντες, ὅσοι πεζοὶ	ὄντες	ἐτύγχανον· οἳ δὴ πολλοί τε
[7, 36]	ἅπαντα τὸν Γότθων στρατὸν ἀξιόμαχοι	ὄντες	ἐφαίνοντο καὶ Διογένης ἔς τε
[7, 33]	βάρβαροι οὗτοι ἅτε Ῥωμαίοις ἔνσπονδοι	ὄντες	ἤν τινας τῶν ἀποδράντων ἐπιγνοῖεν
[7, 38]	ἵδρυνται, πολλοί τε καὶ ἄριστοι	ὄντες.	καὶ αὐτοὺς οἱ Σκλαβηνοὶ τρεψάμενοι
[7, 25]	καθ´ ὑμῶν οἴεσθε, οἵπερ δορυάλωτοι	ὄντες	καὶ δραπέται γεγενημένοι ὑπ´ ἐμοί
[7, 34]	καὶ φίλοι Ῥωμαίοις τὰ μάλιστα	ὄντες	καὶ δῶρα πολλὰ τῷ τῆς
[7, 1]	ἴσοι μᾶλλον αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους	ὄντες	καὶ οὐδὲν ὅτι μὴ κέρδη
[7, 18]	ἄνοπλοί τε καὶ ἀπαράσκευοι παντάπασιν	ὄντες	καὶ τῷ ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες αὐτοῦ
[7, 11]	παρὰ Τουτίλᾳ τῷ τυράννῳ τυγχάνουσιν	ὄντες,	μεταπεμψάσθω τούτους ὅτι τάχιστα τὴν
[7, 34]	ἄλλοι ξύμπαντες Ἔρουλοι ἐς τρισχιλίους	ὄντες	ξὺν τοῖς Γήπαισιν ἐτετάχατο, ἐπεὶ
[7, 12]	οἱ γὰρ στρατιῶται ὀλίγοι λίαν	ὄντες	οὐδὲ αὐτοὶ μάχεσθαι ἤθελον, χρήματά
[7, 14]	ᾧ οἱ ἔνσπονδοι τὸ λοιπὸν	ὄντες	Οὔννοις ἐμπόδιοι ἐς ἀεὶ γένωνται,
[7, 16]	πάντων οὐδενὶ ἀξιόμαχοι πρὸς ἡμᾶς	ὄντες.	Σικελιῶται δὲ τὸν στόλον ἰδόντες
[7, 36]	πόλεως ἱερὰ ἔτυχον, ἐς τριακοσίους	ὄντες,	τὰ πιστὰ λαβόντες Τουτίλᾳ προσεχώρησαν.
[7, 34]	παρὰ πολὺ Λαγγοβαρδῶν κρείσσους τυγχάνουσιν	ὄντες,	τί ἄν τις ἐν εἰδόσι
[7, 4]	παντὶ τῷ στρατῷ, ἐς πεντακισχιλίους	ὄντι,	ἐπὶ τοὺς ἐναντίους ᾔει. ὃ
[7, 35]	ἀρχή. ᾧ δὴ παιδὶ κομιδῆ	ὄντι	ἐπίτροπος καταστὰς Αὐδουὶν τὴν ἀρχὴν
[7, 32]	μὲν“ ἔφη „ξυγγενεῖ τέ μοι	ὄντι	καὶ πεπονθότι ἀνήκεστα ἔργα οὐδαμῆ
[7, 32]	ἀπορρήτων ἐθάρσησα ἐπ´ ἐκείνῳ τοιῷδε	ὄντι	καταλιπεῖν. ἀλλ´ εἴ μοι βούλοιό
[7, 33]	αὐτὸν θέμις οὔτε δὲ ἄλλον	ὁντιναοῦν	βασιλέα τῶν πάντων βαρβάρων, καὶ
[7, 15]	παρακαλεῖν, τοῦ πνεύματος αὐτοῖς ἐπιφόρου	ὄντος,	ἐντὸς τοῦ λιμένος κατὰ τάχος
[7, 40]	τοῦ πνεύματος σκληροῦ τε ὑπεράγαν	ὄντος	καὶ ἀπ´ ἐναντίας σφίσιν ἰόντος,
[7, 36]	δὲ Γότθων στρατοῦ, ὄρθρου τε	ὄντος	καὶ μέλλοντός τι ὑποφαίνειν ἡμέρας,
[7, 38]	στρατοπέδων, καίπερ ἐλασσόνων παρὰ πολὺ	ὄντων,	ἀπήλλαξαν, Ἀσβάδῳ ἡ ἑτέρα τῶν
[7, 32]	Ῥωμαίων ἀρχῆς. ἀλλὰ τούτων τοιούτων	ὄντων	αὐτῷ Ἀρταβάνης ἀποχρῆν οἴεται, εἰ
[7, 1]	δὲ ὡραίων ἐν τοῖς δένδροις	ὄντων	ἅψασθαι αὐτῶν οὐδενὶ τὸ παράπαν
[7, 23]	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς ἐνταῦθα	ὄντων.	~Βελισαρίῳ δὲ τόλμα προμηθὴς γέγονε
[7, 23]	ἤκουσέ τε καὶ εἶδε πολλάκις.	ὄντων	δὲ αὐτῷ παίδων τε δύο
[7, 22]	τὴν θέαν. τούτων δὲ τοιούτων	ὄντων	ἐκεῖνο εὖ ἴσθι, ὡς δυοῖν
[7, 16]	ἐμπόδιον εἴη. τούτων δὲ τοιούτων	ὄντων	κατέπλευσεν ἐς Σικελίαν ὁ τῶν
[7, 26]	τῶν ἐνταῦθα χωρίων ἀτειχίστων παντάπασιν	ὄντων.	ξυνηνέχθη δὲ ὑπὸ τὸν χρόνον
[7, 21]	τῶν πολεμίων πλέον ἢ δισμυρίων	ὄντων	τετύχηκε. τὰ μὲν οὖν πεπραγμένα
[7, 33]	ἀμύνεσθαι οὔτε Γότθων οἵων τε	ὄντων	τὸν πόλεμον πρὸς ἑκατέρους διενεγκεῖν.
[7, 38]	ἐπὶ τῆς γῆς πηξάμενοι ἰσχυρότατα,	ὀξεῖς	τε αὐτοὺς ἐς τὰ μάλιστα
[7, 32]	ἐν βασιλέως ἐγένοντο, αὐτὸς μὲν	ὀξυθυμωθεὶς	βασιλεὺς ἠγανάκτει τε καὶ ὑπερφυῶς
[7, 1]	ἀσφαλεῖ καὶ ξὺν λογισμῷ εὐτολμότατος,	ὀξύς	τε καὶ μελλητὴς ἐν τῇ
[7, 19]	ὅσα δὴ τοῦ πυρὸς βρῶσις	ὀξυτάτη	γίνεσθαι πέφυκε. κατὰ δὲ τὴν
[7, 32]	δὲ καὶ ἐς τὰς πράξεις	ὀξύτερος·	ὥστε καὶ ἐς τῶν ὑπάτων
[7, 23]	πη τῶν Καλαβρίας ὁρίων κείμενον,	ὅπερ	Ἀχεροντίδα καλοῦσι Ῥωμαῖοι, ἐνταῦθά τε
[7, 25]	τε καὶ Ἰωάννην ἀλλήλοις εἶναι,	ὅπερ	διὰ τῶν πεπραγμένων ὁρᾶν πάρεστι.
[7, 34]	σῇ τὸ θαρσεῖν ἔχοντες, τοῦτο,	ὅπερ	ἐβούλου, διαπεπράγμεθα· ὁ δέ τι
[7, 26]	δὴ ἕνεκα σαφὲς πεπυσμένοι, ἀλλ´,	ὅπερ	ἐγένετο, δείσαντες ἤλαυνον καὶ αὐτοὶ
[7, 19]	ἐναντίους ἐξαπατῶντες, ὅπως δὴ αὐτοὺς,	ὅπερ	ἐγένετο, ἑλεῖν δύνωνται. οἱ μὲν
[7, 1]	μάχης ἐλθεῖν Ἰλδιβάδῳ ἐτόλμησε, δείσας,	ὅπερ	ἐγένετο, μὴ ἐπὶ μέγα δυνάμεως
[7, 32]	Βούζην καὶ Κωνσταντιανὸν ἐξήνεγκε, δείσας,	ὅπερ	ἐγένετο, μή τινα ἐκ τῆς
[7, 26]	τὸν χρόνον τοῦτον Τουτίλαν δείσαντα,	ὅπερ	ἐγένετο, μή τις τῶν πολεμίων
[7, 22]	ἀγείρας, ἀμφὶ ὄρος τὸ Γάργανον,	ὅπερ	ἐν Ἀπουλίοις που μέσοις ἀνέχει,
[7, 31]	τῇ παιδὶ μᾶλλον ἀμύνειν ἠξίου.	ὅπερ	ἐν τοῖς μάλιστα Γερμανὸν ἔδακνε.
[7, 34]	πρέσβεις στράτευμα σφίσιν ἐδέοντο πέμψαι.	ὅπερ	ἐπεὶ Γήπαιδες ἔγνωσαν, πέμπουσι καὶ
[7, 5]	Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς ἡγοῦντο.	ὅπερ	ἐπεὶ Γότθοι πρὸς τῶν κατασκόπων
[7, 36]	ἐν αὐτοῖς οὔσης πολλοὺς ἔκτειναν.	ὅπερ	ἐπεὶ ὁ Τουτίλας εἶδε, κατέπαυσε
[7, 27]	ἐς τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν κατῆραν.	ὅπερ	ἐπεὶ ὁ Τουτίλας εἶδε, πλείονα
[7, 35]	τούτῳ τῷ ἐδάφει ἐργάσασθαι μέγα.	ὅπερ	ἐπεὶ οἱ θεράποντες εἶδον, ἐν
[7, 30]	τοὺς δὲ τὰ τόξα ἐντειναμένους.	ὅπερ	ἐπεὶ Ῥωμαῖοι εἶδον, κατωρρώδησάν τε
[7, 35]	ἐν χωρίῳ Μουικούρῳ καλουμένῳ γενόμενος,	ὅπερ	ἐπιθαλάσσιον ἄγχιστά πη Σαλώνων ἐστὶ,
[7, 22]	συμμορίας σκεδαννύμενοι περιῄεσαν κύκλῳ ἅπαντα.	ὅπερ	Ἰωάννης μαθὼν τῶν οἱ ἑπομένων
[7, 28]	ἐχυρώτατον ἐδείμαντο οἱ πάλαι Ῥωμαῖοι.	ὅπερ	Ἰωάννης πολλῷ πρότερον καταλαβὼν ἔτυχε
[7, 31]	ἣν εἶχεν ἐγγυητὴν, γυναῖκα ποιήσασθαι.	ὅπερ	καὶ αὐτῇ βουλομένῃ ὡς μάλιστα
[7, 34]	τοῦ πράγματος ἀξίωσιν πεποιῆσθαι δοκεῖ,	ὅπερ	καὶ Γήπαισιν ἐς Ῥωμαίους τετύχηκεν
[7, 11]	τε καὶ διαφθείρειν ἱκανῶς ἴσχυσεν.	ὅπερ	καὶ νῦν τὰ βασιλέως πράγματα
[7, 23]	δὲ πρὸ τῆς πόλεως κυνηγεσίου,	ὅπερ	καλεῖν ἀμφιθέατρον νενομίκασι, τάς τε
[7, 30]	ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ Γότθοις ξυντάξονται·	ὅπερ	κἀν τοῖς ἄλλοις ὀχυρώμασι τοῖς
[7, 36]	ἠσπάζοντο, ὡς ἀπολούμενοι εὐθὺς ἅπαντες.	ὅπερ	κατανοήσας ὁ Τουτίλας ἔδεισε μὴ
[7, 15]	κατάρωσι, κρατήσωσιν αὐτῶν οὐδενὶ πόνῳ.	ὅπερ	κατιδόντες ὅσοι φρουρὰν ἐν Πόρτῳ
[7, 35]	ἐν τῇ παραλίᾳ κειμένῳ φρουρίῳ,	ὅπερ	Λαυρεάτην καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οὗ δὴ
[7, 19]	ξυνταράξαι τὰ τῶν πολεμίων στρατόπεδα,	ὅπερ	οἱ καὶ πρότερον ἐπιστείλας πολλάκις
[7, 26]	λίαν ἀνέχει, ἐπ´ αὐτοὺς ἤλαυνεν,	ὅπερ	οὐκ ἄν τις ὑποτοπάζειν ἔσχεν,
[7, 4]	τὰ δὲ σημεῖα ξύμπαντα ἔλαβον,	ὅπερ	οὔπω πρότερον Ῥωμαίοις ξυνέπεσε. τῶν
[7, 24]	εἴη, οὔτε αὐτὸς ἔσχεν, ἀλλ´	ὅπερ	πόνῳ τε καὶ χρόνῳ πολλῷ
[7, 2]	τοῦ αἰφνιδίου οἱ Ῥογοὶ ἀνεῖπον.	ὅπερ	τοῖς Γότθοις οὐδαμῶς ἤρεσκεν, ἀλλὰ
[7, 21]	καὶ γερόντων ξυνετωτάτων πολὺν ὅμιλον,	ὅπερ	τοῖς ἐς ἀγῶνας καθισταμένοις ξυμφορώτατον
[7, 14]	αὐτίκα ποιήσειν, διαφυγόντες δὲ θύουσιν	ὅπερ	ὑπέσχοντο, καὶ οἴονται τὴν σωτηρίαν
[7, 10]	ἰέναι, τὸν δὲ πόλεμον ἐνθένδε	ὅπη	ἂν δυνατὸν εἴη διενεγκεῖν. τὸ
[7, 18]	Γότθους τοὺς ἐν Καλαβρίᾳ ἐκέλευεν,	ὅπη	ἂν σφίσι δυνατὰ εἴη, τὴν
[7, 15]	φρουροῖς, ὧνπερ Ἰννοκέντιος ἦρχε, καὶ	ὅπη	ἂν σφίσι δυνατὰ ᾖ ἐπεκδρομὰς
[7, 30]	ἥκιστα ἦν, τούτους δὴ γυμνοὺς	ὅπη	βούλοιντο ἐκέλευεν ἀπαλλάσσεσθαι, τοῦ μή
[7, 7]	καὶ πάντας στρατιώτας κακῶν ἀπαθεῖς	ὅπη	βούλοιντο συγχωροῦμεν ἰέναι, ἤν γε
[7, 6]	ἔκτειναν μὲν, οὕτω δὲ λωβησάμενοι	ὅπη	βούλοιτο ἀφῆκαν ἰέναι. ταύτην τε
[7, 8]	καὶ τὰς πύλας ἀναπετάσας ἕκαστον	ὅπη	βούλοιτο ἀφῆκεν ἰέναι. Κόνωνα δὲ
[7, 35]	ἐκέλευον δὲ αὐτὸν ἐνθένδε ἀπαλλαγέντα	ὅπῃ	βούλοιτο διασώσασθαι. καὶ ὃς μελλήσει
[7, 19]	τι σφίσιν ἐναντίωμα ὑπαντιάσῃ, ἕξουσιν	ὅπη	διαφυγόντες σωθήσονται. ὀχύρωμα γὰρ ἄλλο
[7, 27]	ταύτῃ ἀνέχει. ἀλλὰ ταῦτα μὲν	ὅπη	ἑκάστῳ βουλομένῳ εἴη ταύτῃ δοκείτω
[7, 35]	τε ἡσσηθέντες τῇ μάχῃ ἔφυγον	ὅπη	ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε, τοὺς δρόμωνας
[7, 39]	διέφυγόν τε καὶ σκεδαννύμενοι περιῄεσαν,	ὅπη	ἑκάστῳ τετύχηκεν, ἐπειδὴ ὁδῷ ἰέναι
[7, 4]	τισὶν ἔφευγε, καὶ τὰς πόλεις	ὅπη	ἔτυχον διασωθέντες ἐφύλασσον. ~Χρόνῳ δὲ
[7, 15]	μὴ πρόσω ἰέναι, ἀλλ´ ἑτέρωσε,	ὅπη	παρατύχῃ, ἐκτρέπεσθαι. οἱ δὲ τῶν
[7, 40]	ἐγένοντο. καὶ ταῖς ἄλλαις δὲ,	ὅπη	παρατύχῃ, ἢ διεφθάρθαι ἢ διασεσῶσθαι
[7, 34]	ὑμᾶς δὲ διασκοπεῖσθαι τοσοῦτον αἰτοῦμεν,	ὅπη	ποτὲ γνώμης τὰ ἐς φιλίαν
[7, 8]	τὴν δίαιταν ὡς ἥκιστα κατεστήσαμεν,	ὅπη	ποτὲ κεχώρηκεν ἡμῖν ἡ τύχη
[7, 6]	Περυσίαν, καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστος	ὅπη	φυγών τε καὶ διασωθεὶς κατ´
[7, 24]	σκολόπων τεττάρων ἰσομήκων μάλιστα τὰ	ὄπισθε	πρὸς ἄλληλα ἐναρμοσάμενοι τριγώνου σχῆμα
[7, 19]	πολεμίων ὑποτοπήσαντες ἀμφὶ τὸν Ἰσαάκην	ὄπισθεν	εἶναι, ἢ τοὺς ἐναντίους ἐξαπατῶντες,
[7, 25]	ἥκιστα πέφυκεν. οὐ μὴν οὐδὲ	ὄπισθέν	τις ἐς ἡμᾶς κακουργήσει· τάς
[7, 10]	μὴ ἀπανθρωπίας ἀπολείπω μνημεῖα τῷ	ὄπισθεν	χρόνῳ· ἐν οἷς καὶ Κάτελλος
[7, 38]	αὐτοὺς ἅπαντες. οἱ δὲ βάρβαροι	ὀπίσω	ἀνέστρεφον, δόκησιν παρεχόμενοι τοῖς ἐπιοῦσιν
[7, 34]	ἐδύναντο πρόσω ἰέναι οὔτε ἀναστρέφειν	ὀπίσω	εἶχον δειμαίνοντες οἱ στρατηγοὶ μὴ
[7, 5]	ἀπ´ αὐτοῦ τε Ῥωμαῖοι ἀποκρουσθέντες	ὀπίσω	ἐχώρουν. ἤδη δὲ καὶ ὁ
[7, 8]	καὶ ἡ τοῦ σώματος ἰσχὺς	ὀπίσω	ἤδη ἐκεχωρήκει, δείσας μὴ βρώσεως
[7, 3]	ἰσχυρότατά τε τοὺς πολεμίους ἀμυνομένους	ὀπίσω	κατὰ τάχος ἀπήλαυνον, καίπερ μαχομένους
[7, 34]	ἐν χερσὶ γέγονεν, οἱ δὲ	ὀπίσω	τῶν πραγμάτων ἀναποδίζοντες τῷ τὴν
[7, 19]	γε. διὸ δὴ κατὰ τάχος	ὀπίσω	ὑπῆγε τὸ στράτευμα, ὡς ἐπιθησόμενος
[7, 4]	ὡς ἡνίκα μὲν ξὺν Ἰλδιβάδῳ	ὅπλα	ἀνταίρειν βασιλεῖ ἔγνωτε, τὸ μὲν
[7, 16]	ὁπόσην ἐς Ῥωμαίους τοὺς σοὶ	ὅπλα	ἀντάραντας φιλανθρωπίαν ἐνδείκνυσθαι μέλλεις, ὃς
[7, 25]	γεγενημένοι ὑπ´ ἐμοί τε στρατηγοῦντι	ὅπλα	ἀντάραντες ὑπερβαλέσθαι πολλάκις αὐτὸν τῷ
[7, 38]	καθεωρῶντο εἶναι, ἀνελόμενοι αὐτίκα τὰ	ὅπλα	ἐξίασιν ἐπ´ αὐτοὺς ἅπαντες. οἱ
[7, 39]	αἰσχύνεσθαι, ὡς τὸ εἰκὸς, Γότθους	ὅπλα	ἐπ´ αὐτὴν ἀνελέσθαι, ἀναμνησθέντας τῆς
[7, 12]	τε ἵππους ἀφέντες καὶ τὰ	ὅπλα	ἐς τὴν γῆν ῥίψαντες. χρημάτων
[7, 17]	τὸ ἐξ ἀρχῆς ὄντας καὶ	ὅπλα	ἐφ´ ὑμῖν ἀραμένους, εἶτα ἡσσηθέντας
[7, 12]	μεγάλα πέμψαι, καὶ μέντοι καὶ	ὅπλα	καὶ ἵππους. οἱ γὰρ στρατιῶται
[7, 11]	τήν τε θεραπείαν καὶ τὰ	ὅπλα	καὶ τὰ ἱμάτια ἔφερεν. Ἔστι
[7, 36]	ἵππους ἀφέντες ἐνταῦθα καὶ τὰ	ὅπλα	καταθέμενοι, ἀπομόσαντές τε μηκέτι ἐπὶ
[7, 39]	καὶ ὁ τῶν Λαγγοβαρδῶν ἡγούμενος	ὁπλίτας	χιλίους ἐν παρασκευῇ πεποιημένος αὐτίκα
[7, 12]	κομιδῆ ὀλίγους οἰκτροὺς οὐδέ τι	ὅπλων	ἐν χερσὶν ἔχοντας καὶ μάχης
[7, 24]	τε τραύματα θεραπεύοντες καὶ τῶν	ὅπλων	ἐπιμελούμενοι (πολλὰ γὰρ σφίσι διέφθαρτο
[7, 12]	ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων καὶ	ὅπλων	καὶ χρημάτων χωρίς. ὧν οὐδ´
[7, 21]	χρώμενοι καὶ ἵππων τε καὶ	ὅπλων	περιουσίαν τινὰ, ὡς ἔνι μάλιστα,
[7, 8]	ἀριθμοῦ κρείσσω, ἵππων δὲ καὶ	ὅπλων	περιουσίας ὑπερβολή τις, καὶ πάντα
[7, 19]	ἄλλο τε οὐδὲν ἀπολελεῖφθαι ὀχύρωμα,	ὅποι	ἂν καταφυγόντες τὸ λοιπὸν σώζοιντο,
[7, 22]	σοι τῆς γνώμης ἑτοίμως ἕστηκεν.	ὁποῖα	γὰρ ἂν τῶν ἀρχόντων τὰ
[7, 19]	οἷς ἠκηκόει καὶ οὐ διερευνησάμενος	ὁποίᾳ	ποτὲ μηχανῇ Ἰσαάκης ἁλῴη, ἀλλ´
[7, 34]	ταῦτά ἐστιν ἡμῖν. θεάσασθε δὲ	ὁποῖοι	Λαγγοβάρδαι τοὺς τρόπους εἰσί. δίκῃ
[7, 9]	μὲν ὑμεῖς αὐτοὺς, οἶμαι, ἄριστα,	ὁποίων	δὲ αὐτῶν ἐτύχετε ξένων καὶ
[7, 34]	καὶ χώρας, ὦ βασιλεῦ, μέτροις,	ὁπόσα	οὐκ ἄν τις διαριθμήσαιτο. ἡμεῖς
[7, 16]	ἂν σιωπῴην, ὡς ἔνδηλος εἶ	ὁπόσην	ἐς Ῥωμαίους τοὺς σοὶ ὅπλα
[7, 34]	εἴρηται, κεκομισμένοι χρόνον οὐκ ἴσμεν	ὁπόσον	ἄνω. καίτοι τῆς παρούσης αὐτῶν
[7, 8]	που, ὑφ´ οἵων τε καὶ	ὁπόσων	ἡσσημένοις ἀνδρῶν. νῦν δὲ τὴν
[7, 37]	ξυμβάντα. αἵρεσιν οὖν προὐτείνετο ἑλέσθαι	ὁποτέραν	ἂν αὐτοὶ βούλοιντο, ἢ ἐπὶ
[7, 24]	καὶ αὐτοὺς ἐς τὴν γῆν	ὅπου	παρατύχῃ ῥίπτουσι. ταύτῃ τε τῶν
[7, 11]	ὑμῶν ἕκαστον πάσῃ δυνάμει χρήσασθαι,	ὅπως	ἂν τῆς ἐντεῦθεν ὠφελείας ἀπόναισθε.
[7, 8]	τεῖχος καθελεῖν ἐς ἔδαφος ἐνεχείρησεν,	ὅπως	αὐτὴν μὴ καταλαβόντες αὖθις Ῥωμαῖοι
[7, 31]	ἀναπλάσας τινὰς οὐχ ὑγιεῖς σκήψεις,	ὅπως	αὐτὸν ἐς Βυζάντιον μεταπέμποιτο. ἐνῆγε
[7, 21]	ἐκεῖνος εἴη τὰ πρὸς Τουτίλαν	ὅπως	βούλοιτο διοικήσασθαι. ~Ἐν ᾧ δὲ
[7, 17]	τὴν ξυμφορὰν παρ´ ὑμᾶς ἥκομεν·	ὅπως	δὲ ἀκούσησθε πρᾴως, οὐ ξυνταρασσόμενοι
[7, 17]	ἐρειπίοις πανταχῆ τῆς πόλεως φύονται.	ὅπως	δὲ αὐτοῖς μὴ τὸ τῆς
[7, 29]	τὸ βούλευμα οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἔσχεν.	ὅπως	δὲ αὐτῷ τανῦν ἁλῶναι ξυνέπεσεν,
[7, 13]	ἐπὶ Ῥώμης χωρία καταλαβεῖν ἔγνω,	ὅπως	δὴ ἀγχοῦ γενόμενος τοῖς ταύτῃ
[7, 19]	εἶναι, ἢ τοὺς ἐναντίους ἐξαπατῶντες,	ὅπως	δὴ αὐτοὺς, ὅπερ ἐγένετο, ἑλεῖν
[7, 19]	τῶν ξυλίνων τειχῶν τρυπήματα ποιησάμενος,	ὅπως	δὴ βάλλειν τοὺς πολεμίους ἐνθένδε
[7, 40]	ἀναπείσας ἐπιπέμψειε τοῖς ταύτῃ Ῥωμαίοις,	ὅπως	δὴ βασιλεῖ ἀδύνατα εἴη τὸν
[7, 29]	ἐβιάζετο μὲν καὶ πάντα ἐκίνει,	ὅπως	δὴ ἐνθένδε ὅτι τάχιστα ἀπαλλάσσοιτο,
[7, 17]	ἀλλ´ ὥστε ἀποζῆν διαρκῶς ἔχουσαν,	ὅπως	δὴ καὶ ἡμεῖς περιόντες ἀνθυπουργήσωμεν
[7, 21]	παντὶ σθένει παρὰ βασιλέως πορίζεσθαι,	ὅπως	δὴ μὴ αὐτὸς ἀναγκάζηται Ῥώμην
[7, 19]	ἄχρι ἐς τὴν ἑτέραν ἐξικνουμένην,	ὅπως	δὴ μηδὲ ὅσον ἐς τὴν
[7, 22]	χωρίῳ Ἀλγηδόνι ἐκέλευεν ἡσυχῆ μένειν,	ὅπως	δὴ μηδεμία ἐξουσία τοῖς ἀμφὶ
[7, 39]	στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε φυλακῆς ἕνεκα,	ὅπως	δὴ οἱ πολέμιοι μηδὲν μὲν
[7, 8]	περιστέλλειν ἐς τὸ ἀκριβὲς βούληται,	ὅπως	δὴ τοῖς ὀνόμασι τούτοις παραπετάσμασιν
[7, 35]	ἡγεμονίαν ἐκάλει. προνοήσας οὖν Οὐάκης	ὅπως	εἰς τὸν παῖδα τὸν αὑτοῦ
[7, 4]	καὶ ἐνοχλεῖν δυνάμει τῇ πάσῃ,	ὅπως	ἐκεῖνοι ξυνταραχθέντες οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μνήσονται.
[7, 28]	καὶ τοῖς πεζοῖς αὐτοῦ ἔμεινεν,	ὅπως	ἐνθένδε μεταπέμπεσθαί τε καὶ διέπειν
[7, 11]	με τανῦν εἰς ὑμᾶς ἔγνωκεν,	ὅπως	ἐπανορθώσω καὶ ἰάσωμαι εἴ τι
[7, 15]	τειχῶν ἐντὸς σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν,	ὅπως,	ἐπειδὰν τάχιστα αἱ νῆες ἐνταῦθα
[7, 26]	γὰρ αὐτοὺς ἀπολιπὼν Τουτίλας ἔτυχεν)	ὅπως	ἐπιπεσὼν ἀπροσδόκητος ἀναρπάσαι τε καὶ
[7, 7]	ἐς πολιορκίαν τήνδε κατέστημεν, ἀλλ´	ὅπως	ἐχθίστων ὑμᾶς ἀπαλλάξαντες δεσποτῶν οἷοί
[7, 27]	ἐπ´ αὐτὸν αὐτίκα δὴ μάλα,	ὅπως	ἢ τῆς δυνάμεως ἀποπειρασώμεθα τοῦ
[7, 36]	αὐτοὺς δυοῖν προὐτείνετο αὐτοῖς αἵρεσιν,	ὅπως	ἢ τοὺς ἵππους ἀφέντες ἐνταῦθα
[7, 32]	Ἰουστῖνον τὸν παῖδα ἐκέλευε πράσσειν	ὅπως	ἡ Μαρκέλλου ἐπίταξις ἐπιτελὴς εἴη.
[7, 19]	τῆς φυλακῆς ἐς ἀεὶ ἔχεσθαι,	ὅπως,	ἤν τι σφίσιν ἐναντίωμα ὑπαντιάσῃ,
[7, 37]	ἀντεῖχον. ἀλλὰ βασιλεὺς οὐκ οἶδα	ὅπως	μεταμαθὼν Λιβέριον ἄνδρα Ῥωμαῖον, οὗπερ
[7, 24]	ἐφύλασσον, τριβόλους ἔμπροσθεν πολλοὺς θέμενοι,	ὅπως	μὴ ἐξ ἐπιδρομῆς οἱ πολέμιοι
[7, 25]	ὁμοίως τοὺς περιβόλους καθελεῖν ἔγνωμεν,	ὅπως	μὴ ἐξ ἐχυροῦ τινος ὁρμώμενος
[7, 11]	καθεῖλεν ἄχρι ἐς ἥμισυ μάλιστα,	ὅπως	μὴ καταλαβόντες αὐτὰ Ῥωμαῖοι πράγματα
[7, 22]	τὴν εἴσοδον στενοτάτην οὖσαν ἐφύλασσεν,	ὅπως	μὴ οἱ πολέμιοι κακουργήσοντες ἴοιεν
[7, 24]	τὰς τοῦ Τιβέριδος γεφύρας διελόντες,	ὅπως	μὴ Ῥωμαῖοι εὐπετῶς σφίσιν ἐπιέναι
[7, 16]	δὴ φυλασσόμενόν σε σιωπᾶν ἄμεινον,	ὅπως	μὴ σαυτῷ αἰτιώτατος γεγονὼς τοῦ
[7, 6]	τὰ τείχη ἐς ἔδαφος καθεῖλεν,	ὅπως	μὴ στράτευμα ἐκ Βυζαντίου ἧκον
[7, 24]	οὔτε ξύμπασαν ἐς ἔδαφος καθεῖλεν,	ὅπως	μηκέτι τοῖς πολεμίοις καταληπτὴ εἴη,
[7, 14]	ποταμοῦ φυλακῇ κατεστήσατο, φυλάσσειν κελεύσας	ὅπως	μηκέτι τοῖς ταύτῃ βαρβάροις ὁ
[7, 16]	ἐπὶ πλεῖστον ἐμπέφυκε. λέγω δὲ,	ὅπως	μήτε Σικελιωτῶν τινος ἕνεκα μήτε
[7, 24]	οὔτε τι ἄλλο τοιοῦτον, ἀλλ´	ὅπως	μόνον τὸ τῆς οἰκοδομίας σώζοιτο
[7, 39]	ἔσχε, Γότθων τὴν ἐπικράτησιν ἀναδήσασθαι,	ὅπως	οἱ Λιβύην τε καὶ Ἰταλίαν
[7, 33]	ταύτην τε τὴν πρᾶξιν οὐχ	ὅπως	οὐ διακωλύειν Ῥωμαῖοι ἔσχον, ἀλλὰ
[7, 8]	δορυφόρον οὐκέτι ἐξῃτοῦντο, ἀλλ´ εἴων	ὅπως	ποτὲ αὐτῷ πράσσειν δοκοίη. καὶ
[7, 31]	ἐπὶ βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἐβουλεύσαντο. οἵπερ	ὅπως	τε ἐς τὸ βούλευμα τοῦτο
[7, 13]	λόγους προὔφερον τοῖς ἐνταῦθα φρουροῖς,	ὅπως	τὴν πόλιν ὁμολογίᾳ Τουτίλᾳ τε
[7, 16]	τὴν πρεσβείαν εἰώθασιν ἄνθρωποι, ἀλλ´	ὅπως	τι ἀγαθὸν διαπεπραγμένοι τοῖς ἐσταλκόσιν
[7, 15]	αἴσθηται τῆς ἐπιδρομῆς, βοηθεῖν δρόμῳ,	ὅπως	τι καὶ δρᾶν τοὺς βαρβάρους
[7, 16]	αὐτὸν ἥκοντα γνοίη. οὐ γὰρ	ὅπως	τιμῆς πρὸς τῶν ὑποδεξαμένων τινὸς
[7, 16]	ἡμετέρων ἐκ τοῦ παραλόγου γεγένηνται.	ὅπως	τοίνυν καὶ ὕστερον μὴ ταῦτα
[7, 25]	ξυμπεπτωκὸς ἐναντίωμα, ξυναγαγεῖν τανῦν ἔγνωκα,	ὅπως	ὑμῶν δόξαν ὡς ἥκιστα ὀρθὴν
[7, 2]	πράσσειν ἐπέστελλε, πλήν γε δὴ	ὅπως	χρήματά τε αὐτὸς πολλὰ λήψεται
[7, 3]	καὶ τοῦ πεδίου ἐπὶ πλεῖστον	ὁρᾶν.	ἐνταῦθα οἱ Γότθοι καταφυγόντες τὴν
[7, 25]	εἶναι, ὅπερ διὰ τῶν πεπραγμένων	ὁρᾶν	πάρεστι. γνῶμαι γὰρ ἀλλήλαις μαχόμεναι
[7, 22]	τε τὴν πόλιν τοιαύτην, οἵανπερ	ὁρᾷς,	κατὰ βραχὺ τεκτηνάμενοι, μνημεῖα τῆς
[7, 1]	ψαλίδιον γὰρ τοῦτο καλοῦσι τὸ	ὄργανον,	ὅτῳ τις τὰ τοιαῦτα ἐργάζεται.
[7, 26]	τοῖς βαρβάροις ἐνταῦθα γενέσθαι νύκτωρ.	ὀργῇ	δὲ πολλῇ καὶ οὐ προμηθεῖ
[7, 24]	καὶ τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρότατα ἀμυνομένων,	ὀργῇ	χρώμενοι τοῖς πολεμίοις ἐπέκειντο, τοῦ
[7, 26]	τὴν βασιλέως, ὡς τὸ εἰκὸς,	ὀργὴν	ἐδεδίει, Ὀρέστης τε, ὁ Ῥωμαίων
[7, 32]	αὐτὰ μεμηνυκέναι. καὶ τὴν βασιλέως	ὀργὴν	οὕτω κατέπαυσε. μέγα τε ἀπ´
[7, 7]	δεινοῖς Γότθους οἴεσθε δεῖν δι´	ὀργῆς	ἔχειν. οἱ γὰρ τοὺς φίλους
[7, 25]	ἐμὲ μὲν οὐκ ὀρθῶς δι´	ὀργῆς	ἔχοντας, ἀγανακτοῦντας δὲ πρὸς τὸ
[7, 20]	Μάξιμος δὲ καὶ Ὀλύβριος καὶ	Ὀρέστης	καί τινες ἄλλοι ἐς τὸν
[7, 26]	ὡς τὸ εἰκὸς, ὀργὴν ἐδεδίει,	Ὀρέστης	τε, ὁ Ῥωμαίων γεγονὼς ὕπατος,
[7, 26]	τοῦ στρατοπέδου γενόμενοι ἐς τὰ	ὄρη,	ἅπερ ἄγχιστά πη πολλὰ ἀνέχει,
[7, 28]	δυνατοὺς ἔσεσθαι. τὰ γὰρ Λευκανῶν	ὄρη	μέχρι ἐς Βριττίους διήκοντα καὶ
[7, 40]	οὐκέτι ἐτόλμων, ἀλλὰ ξύμπαντα τὰ	ὄρη	τὰ Ἰλλυριῶν διαμείψαντες ἐν Δαλματίᾳ
[7, 26]	ἔσχεν, ἐπεὶ καὶ ἄβατα τὰ	ὄρη	ταῦτα νομίζεται εἶναι. οἱ μέντοι
[7, 27]	ἄλλους ἀνθρώπους τινὰς δόξας οὐκ	ὀρθὰς	ἀγνοίᾳ τῶν ἀληθινῶν ἐνταῦθα ποιεῖται.
[7, 25]	ὅπως ὑμῶν δόξαν ὡς ἥκιστα	ὀρθὴν	ἀφελὼν ἀντικαθιστάναι τὴν γνώμην ἐπὶ
[7, 24]	τῶν σκολόπων τὴν τοῦ ἀέρος	ὄρθιον	κληρωσάμενος χώραν ἐς τὸ ἔδαφος
[7, 4]	δόρατος ἄκρον σιδήριον σχεδόν τι	ὀρθὸν	γεγενημένον τοῦ Ἀρταβάζου θώρακος ἅπτεσθαι,
[7, 32]	ἐγχωροῦντες αὐτῷ· Μάρκελλος δὲ μόνος	ὀρθοστομήσας	διασώσασθαι τὸν ἄνθρωπον ἴσχυσε. τὴν
[7, 40]	βεβαιότατα φυλάσσειν ἐξεπιστάμενος, δικάσας μὲν	ὀρθότατα	πάντων μάλιστα, χρήματα δὲ τοῖς
[7, 36]	φέρουσαν. τοῦ δὲ Γότθων στρατοῦ,	ὄρθρου	τε ὄντος καὶ μέλλοντός τι
[7, 26]	διαμάχεσθαι, δέον τε μᾶλλον αὐτὸν	ὄρθρου	τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι,
[7, 25]	ἄνδρες ξυστρατιῶται, ἐμὲ μὲν οὐκ	ὀρθῶς	δι´ ὀργῆς ἔχοντας, ἀγανακτοῦντας δὲ
[7, 11]	εἴ τι τοῖς ἄρχουσι μὴ	ὀρθῶς	ἢ ἐς τοὺς στρατιώτας τοὺς
[7, 6]	διαβὰς, ἐς μὲν τὰ Ῥώμης	ὅρια	οὐδαμῆ ἦλθεν, ἐς Καμπανοὺς δὲ
[7, 23]	ἐχυρώτατον ἄγχιστά πη τῶν Καλαβρίας	ὁρίων	κείμενον, ὅπερ Ἀχεροντίδα καλοῦσι Ῥωμαῖοι,
[7, 33]	καὶ Ἰλλυριοὺς μέχρι τῶν Ἐπιδάμνου	ὁρίων	ληϊσάμενοι ἠνδραπόδισαν, ἐπειδή τε τῶν
[7, 12]	Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν ἐς Βυζάντιον ἔπεμψεν,	ὅρκοις	αὐτὸν δεινοτάτοις καταλαβὼν, ὡς ἐπανήκειν
[7, 40]	Ἰταλίαν διαπορθμεύσασθαι. καὶ οἱ μὲν	ὅρκοις	αὐτὸν σφίσιν ἀμφὶ ταύτῃ τῇ
[7, 21]	πρέσβεις ἐς βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἔστειλεν,	ὅρκοις	αὐτοὺς δεινοτάτοις καταλαβὼν, ὅτι τε
[7, 9]	ὁ Τουτίλας γράψας γραμμάτια πολλὰ,	ὅρκους	τε αὐτοῖς τοὺς δεινοτάτους ἐνθέμενος
[7, 32]	πρῶτον Ἀρσάκης τὸν Ἰουστῖνον δι´	ὅρκων	ἰσχυρίσασθαι μή ποτε τοὺς λόγους
[7, 36]	δὴ μάλα καταλῦσαι τὸν βίον.	ὁρμῆσαι	μὲν γὰρ ἔγνωσαν ἐπὶ τοὺς
[7, 5]	ἐπὶ τοὺς κατ´ αὐτὸν πολεμίους	ὁρμήσαντος	ξυνέβη τῶν δορυφόρων τῶν αὐτοῦ
[7, 16]	αὑτοῖς δεσπότας εὑρεῖν. ἐντεῦθέν τε	ὁρμώμενοι	καθάπερ ἐξ ἐπιτειχίσματος οἱ πολέμιοι
[7, 8]	αὖθις Ῥωμαῖοι ἔκ τε ἐχυροῦ	ὁρμώμενοι	πράγματα Γότθοις παράσχωσιν. ἐν πεδίῳ
[7, 40]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀνέστρεφον, τρόπῳ	ὁρμώμενοι	τοιῷδε. τῶν τινα Ῥωμαίων, Σπῖνον
[7, 40]	Ῥωμαίων, Σπῖνον ὄνομα, ἐκ Σπολιτίου	ὁρμώμενόν	οἱ αὐτῷ πάρεδρον οὐ πολλῷ
[7, 6]	Βυζαντίου ἧκον ἔκ τε ὀχυροῦ	ὁρμώμενον	πράγματα Γότθοις παρέχειν δύνηται. μετὰ
[7, 25]	ὅπως μὴ ἐξ ἐχυροῦ τινος	ὁρμώμενος	ὁ τῶν πολεμίων στρατὸς σοφίζεσθαι
[7, 24]	παρὰ δύναμιν ἐς τὴν εὐτολμίαν	ὁρμῶντος.	οἵ τε Ῥωμαῖοι παρὰ δόξαν
[7, 4]	τοῖς στρατοπέδοις ἐς τὴν ἀγωνίαν	ὁρμῶσιν,	ἡμεῖς δὲ τοῖς πολεμίοις οὐκ
[7, 27]	ἀλλ´ ὅτι Λύκου Κράνα τὸ	ὄρος	ἐκλήθη, ὃ ταύτῃ ἀνέχει. ἀλλὰ
[7, 18]	καὶ οἱ μὲν ἐς τὸ	ὄρος,	ὃ ταύτῃ ἀνέχει, δύσβατόν τε
[7, 40]	μὲν Σκλαβηνοὶ ἐστρατοπεδεύοντο ἐς τὸ	ὄρος,	ὃ ταύτῃ ἀνέχει, Ῥωμαῖοι δὲ
[7, 22]	τοὺς ξὺν αὑτῷ ἀγείρας, ἀμφὶ	ὄρος	τὸ Γάργανον, ὅπερ ἐν Ἀπουλίοις
[7, 7]	ἐν ταύτῃ δὴ κατατρίψας τῇ	ὀρρωδίᾳ,	ἐπειδὴ τάς τε βασιλέως ἀπειλὰς
[7, 32]	ἀναδύεσθαι φόνον οὔτε ὀκνήσει οὔτε	ὀρρωδίᾳ	τινὶ, ὃς δὴ κάθηται ἀφύλακτος
[7, 4]	σφίσι μαχομένων οἰόμενοι ἔς τε	ὀρρωδίαν	ἔπεσον καὶ αὐτίκα ἐς φυγὴν
[7, 24]	βαθείας ἀμφὶ τὸν περίβολον ὅλον	ὀρύξας	πρότερον, ὥσπερ μοι ἐν τοῖς
[7, 12]	καὶ μάχης ὄντας παντάπασιν ἀμελετήτους.	ὁρῶμεν	δὲ καὶ τοὺς ἀπολελειμμένους ἐνταῦθα
[7, 17]	στρατηγοὶ, τύχας ἡμῖν τὰς παρούσας	ὁρῶμεν,	ὥστε εἰ καί τι δρᾶν
[7, 26]	συνειθισμένας ὁδοὺς ἐκλιπὼν διὰ τῶν	ὀρῶν,	ἅπερ ἐνταῦθα πολλὰ κρημνώδη τε
[7, 25]	τὰ ἐπαγγελλόμενα προθυμουμένους τοὺς βαρβάρους	ὁρῶν	παραίνεσίν τινα ποιεῖσθαι ἐς αὐτοὺς
[7, 32]	τινὰς ἔχοντας οὐδὲν αὐτοῖς προσῆκον	ὁρῶν	τὰς τῆς πολιτείας ἀρχὰς, αὐτὸς
[7, 25]	δὴ ξυγκαλέσας ἅπαντας ἔλεξε τοιάδε	„Ὁρῶν	ὑμᾶς, ἄνδρες ξυστρατιῶται, ἐμὲ μὲν
[7, 2]	ἤχθοντο, οὐκ ἀξιόχρεων τὸν ἄνδρα	ὁρῶντες	τὸν πόλεμον πρὸς Ῥωμαίους διενεγκεῖν,
[7, 36]	δεδόσθαι, ἅμα δὲ καὶ Ἰσαύρους	ὁρῶντες	τοὺς παραδόντας Ῥώμην τὰ πρότερα
[7, 24]	μανιώδης δόξασα εἶναι τοῖς τε	ὁρῶσι	καὶ ἀκούουσι πρῶτον, ἐκβᾶσα δὲ
[7, 37]	οὔτε ἔσεσθαί ποτε βασιλέα φάσκων,	ὅς	γε Ῥώμην ἑλὼν ἔχεσθαι μὲν
[7, 16]	ἀσελγείᾳ ἐς αὐτὸν χρήσαιτο, ἀλλ´	ὃς	ἂν ἄπρακτον ἀποπέμψασθαι τὸν ἐς
[7, 16]	καὶ πρεσβευτὴν ἔγωγε οἶμαι οὐχ	ὃς	ἂν κατὰ κόρρης πατάξαι καὶ
[7, 8]	σκαιὸν δὲ καὶ ἀτεχνῶς δύσκολον,	ὃς	ἂν τὰ νόμιμα περιστέλλειν ἐς
[7, 16]	πάντων μάλιστα τῷ πρεσβευτῇ τούτῳ,	ὃς	ἂν ὑπούλων τε καὶ ξυμπεπλασμένων
[7, 18]	προσδεχομένοις ἐπιστήσειν αὐτὸν ὑπέσχετο. καὶ	ὃς	ἀτυχήσειν μὲν αὐτὸν τῆς δεήσεως
[7, 19]	δὲ καὶ Ὅσδας σὺν αὐτοῖς,	ὃς	αὐτῶν ἦρχε, Γότθων ἁπάντων μαχιμώτατος
[7, 16]	Πελάγιος, διάκονος δὲ τὴν τιμὴν,	ὃς	δὴ ἐν Βυζαντίῳ χρόνον διατρίψας
[7, 35]	γένος, θυμοειδής τε καὶ δραστήριος,	ὃς	δὴ ἐν Ἰταλίᾳ λειφθεὶς ἔτυχε,
[7, 35]	ἐς τὰ ἐπὶ Δαλματίας χωρία.	ὃς	δὴ ἐν χωρίῳ Μουικούρῳ καλουμένῳ
[7, 35]	ἔχον φυγῇ τὸν ἄνθρωπον ἐζημίωσεν.	ὃς	δὴ ἐξ ἠθῶν ἀναστὰς τῶν
[7, 19]	ἀγαγὼν θατέρου τῶν πολεμίων πύργου,	ὃς	δὴ ἐπὶ τῆς κατὰ τὸν
[7, 40]	στρατηγὸν καταστησάμενος οὐ πολλῷ πρότερον.	ὃς	δὴ ἐς χεῖρας ἐλθὼν τῷ
[7, 32]	οὔτε ὀκνήσει οὔτε ὀρρωδίᾳ τινὶ,	ὃς	δὴ κάθηται ἀφύλακτος ἐς ἀεὶ
[7, 32]	τῷ Ἀρταβάνῃ κατὰ γένος προσήκων.	ὃς	δὴ κακουργῶν ἐς τὴν πολιτείαν
[7, 6]	καὶ Δημήτριον στρατηγὸν βασιλεὺς ἔπεμψεν,	ὃς	δὴ τὰ πρότερα ξὺν Βελισαρίῳ
[7, 2]	ἐπὶ Ἰλδιβάδῳ τὰ πρότερα ἔσχον,	ὃς	δὴ τήν τε ἀρχὴν καὶ
[7, 16]	πρεσβείαν ἐς τὸν θεὸν μεταθήσομαι,	ὃς	δὴ τοῖς τὰς ἱκεσίας ὑπερφρονοῦσι
[7, 32]	καὶ τοῦ ἀληθοῦς διαπυρώτατος ἐραστής.	ὃς	δὴ τότε οὐκ εἴα τὸν
[7, 30]	παρὰ Βελισάριον ἐκέλευεν ἰέναι. καὶ	ὃς	διαπορθμευσάμενος ἐς τὸν Δρυοῦντα κατέπλευσεν,
[7, 35]	τὰς ἀμπέλους ξυνέβη. οἴνου τε	ὃς	ἐνθένδε γεγονὼς ἔτυχε πίθων οἱ
[7, 11]	ὡς ξυμφυλάξοντας Βέσσᾳ τὴν πόλιν,	ὃς	ἐνταῦθα ἐτύγχανεν ὢν, ἐπέστελλε τοῖς
[7, 20]	σῶν, ὦ δέσποτα“ εἶπε. καὶ	ὃς	ἐπιτωθάζων τε καὶ ἐνδιαθρυπτόμενος ἔφη
[7, 16]	ὅπλα ἀντάραντας φιλανθρωπίαν ἐνδείκνυσθαι μέλλεις,	ὃς	ἐς Σικελιώτας τοὺς οὐδαμῆ σοι
[7, 20]	ἐπὶ τὴν πρᾶξιν παρακαλοῦντες. καὶ	ὃς	ἑτέρους δύο ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψεν,
[7, 32]	τὸν πάντα λόγον ἀνήνεγκε. καὶ	ὃς	Μαρκέλλῳ κοινολογησάμενος, ὃς τῶν ἐν
[7, 35]	ἀπαλλαγέντα ὅπῃ βούλοιτο διασώσασθαι. καὶ	ὃς	μελλήσει οὐδεμιᾷ ξὺν τοῖς ἑπομένοις
[7, 14]	ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη. καὶ	ὃς	οὐκ ἀπηξίου τὰ ὄντα {λέγειν}
[7, 36]	μὲν ὄνομα, Κίλιξ δὲ γένος,	ὃς	τὰ μὲν πρῶτα ἐφειστήκει τῇ
[7, 5]	ἐς λόφον δὲ μέγαν τινὰ,	ὃς	ταύτῃ ἀνέχει, ξὺν θορύβῳ ἀνέδραμον.
[7, 8]	οὖσαν οὔτι ἑκουσίαν βιάσασθαι. καὶ	ὃς	τὸν ἄνθρωπον οὐκ ἀπαρνηθέντα τὸ
[7, 8]	ποτὲ αὐτῷ πράσσειν δοκοίη. καὶ	ὃς	τὸν μὲν ἄνθρωπον οὐκ ἐς
[7, 32]	ἀνήνεγκε. καὶ ὃς Μαρκέλλῳ κοινολογησάμενος,	ὃς	τῶν ἐν Παλατίῳ φυλάκων ἦρχεν,
[7, 25]	ἐπικράτησις οὐδενὶ πόνῳ. Κυπριανὸς γὰρ	ὃς	τῶν ἐνταῦθα Ῥωμαίων ἦρχε, τύχῃ
[7, 15]	Πόρτου ἐπ´ αὐτοὺς ἔσται. καὶ	ὃς	τῶν χωρίων ὅσα ἐπιτηδείως ἐς
[7, 20]	ποιεῖν ἰσχυρίζοντο οὐδενὶ πόνῳ. καὶ	ὃς	χάριτας σφίσιν ἁδρὰς ἕξειν ὁμολογήσας,
[7, 32]	ἧς δὴ κληρονόμος τά γε	ὅσα	βεβουλῆσθαι Βοραΐδην αὐτὸς γεγονὼς, εἶτα
[7, 21]	τε πολλὰ ἐνετίθει τῷ λόγῳ,	ὅσα	δεσπότην δυσμενῆ τοὺς δεδουλωμένους ὀνειδίζειν
[7, 8]	μακρὰν διεχρήσατο, τὰ δὲ χρήματα,	ὅσα	δὴ αὐτοῦ ἐτύγχανεν ὄντα, τῇ
[7, 29]	τούτῳ ἔγνωσαν, προὔλεγον αὐτίκα ξυμβήσεσθαι	ὅσα	δὴ αὐτῶν ἑκάστῳ ἤρεσκε. φιλοῦσι
[7, 38]	ξύν τε βουσὶ καὶ προβάτοις,	ὅσα	δὴ ἐπάγεσθαι ἐς τὰ πάτρια
[7, 29]	τε ἅπαντα ἐσεσήπει τὰ σπέρματα,	ὅσα	δὴ μεταξὺ καταβεβλημένα ἐς τὴν
[7, 32]	ἅπαντα ἐς τὸν Ἰουστῖνον ἐξήνεγκεν,	ὅσα	δὴ πρότερον Ἀρσάκης αὐτῷ εἰπὼν
[7, 19]	ἐμπλησάμενος καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων	ὅσα	δὴ τοῦ πυρὸς βρῶσις ὀξυτάτη
[7, 15]	ὁ Τουτίλας ἀνεπυνθάνετο τοῦ ἱερέως	ὅσα	ἐβούλετο, ἐπενεγκών τε αὐτῷ, ὅτι
[7, 8]	περιουσίας ὑπερβολή τις, καὶ πάντα	ὅσα	ἔν γε Ἰταλιώταις ὀχυρώματά ἐστιν.
[7, 34]	σὺ δὲ, ὦ βασιλεῦ, διασκοπούμενος	ὅσα	ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ τὴν χρείαν
[7, 1]	οὐδεὶς ἐτόλμα, ἐπιτελῆ τε πράσσειν	ὅσα	ἐπιτάττοι οὐδαμοῦ ἀπηξίουν, τήν τε
[7, 15]	ἔσται. καὶ ὃς τῶν χωρίων	ὅσα	ἐπιτηδείως ἐς τοῦτο εἶχεν, ἐνέδραις
[7, 37]	ἀνοικοδομεῖσθαι ὅτι τάχιστα πάντα ἐκέλευεν,	ὅσα	καθελών τε καὶ πυρπολήσας αὐτὸς
[7, 24]	δὲ οὐχ οἷός τε ἦν	ὅσα	καθελὼν τοῦ περιβόλου Τουτίλας ἔτυχε
[7, 21]	ἐδήλου δὲ ἡ γραφὴ τάδε	„Ὅσα	μὲν ἐν Ῥωμαίων τῇ πόλει
[7, 31]	τοσαῦτα τὴν παῖδα ἐκέλευεν ἔχειν	ὅσα	ὁ νόμος ἠνάγκαζε. διὸ δὴ
[7, 21]	παρ´ αὐτὸν ἦλθον, ἀπήγγειλάν τε	ὅσα	ὁ Τουτίλας σφίσιν ἐπέστελλε καὶ
[7, 32]	γὰρ πρὸς ἐκείνου τυγχάνουσιν ἤδη	ὅσα	οὔτε ἡμεῖς οὔτε τις ἄλλος
[7, 32]	ποιεῖσθαι γνώσεις. οἵπερ ἀναλεξάμενοι ἅπαντα,	ὅσα	τοῖς εὐθυνομένοις δεδιηγῆσθαι τετύχηκεν, οὐδέν
[7, 24]	ἐργαζομένου πέντε καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν	ὅσα	τοῦ περιβόλου καθῄρητο τῷ τρόπῳ
[7, 11]	ἔν τε τῷ ἀσφαλεῖ γενομένους	ὅσα	τοῦ περιβόλου κατεπεπτώκει, ὅτῳ δὴ
[7, 17]	καὶ ἡμεῖς περιόντες ἀνθυπουργήσωμεν ὑμῖν	ὅσα	τοὺς οἰκέτας τοῖς κεκτημένοις ὑπηρετεῖν
[7, 7]	διολωλέναι. Δημήτριος μὲν τοσαῦτα εἶπεν,	ὅσα	Τουτίλας ἐκέλευεν. οἱ δὲ πολιορκούμενοι
[7, 13]	νήσοις ταῖς Αἰόλου καλουμέναις καὶ	ὅσαι	ἄλλαι τῇδε ἐπίκεινται, ἐς τὸ
[7, 13]	τὸ ἀκριβὲς τὸν διάπλουν ἐφύλασσον.	ὅσαι	οὖν νῆες ἐκ Σικελίας ἀναγόμεναι
[7, 22]	ἀπολιπεῖν. Ῥώμη μέντοι πόλεων ἁπασῶν,	ὅσαι	ὑφ´ ἡλίῳ τυγχάνουσιν οὖσαι, μεγίστη
[7, 24]	καὶ ἵπποις ἐς ἀεὶ γίγνεται.	ὁσάκις	δέ τις τοῦτον δὴ κυλίνδει
[7, 30]	τε ῥητοῦ τὰς συντάξεις ἐκτίσοι	ὅσας	δὴ αὐτοῖς τὸ δημόσιον ὤφειλε,
[7, 19]	μάλιστα ὄντας. ἐκαύθη δὲ καὶ	Ὅσδας	σὺν αὐτοῖς, ὃς αὐτῶν ἦρχε,
[7, 40]	ἀμῦναι, καὶ τὴν Σκλαβηνῶν ἔφοδον	ὅση	δύναμις ἀποκρούσασθαι. καὶ Γερμανὸς μὲν
[7, 40]	Παλατίῳ ἁμαρτάνεσθαι παρὰ τὰ εἰωθότα	ὅση	δύναμις ξυγχωρῶν, οὐδὲ στασιώταις τοῖς
[7, 16]	παντάπασιν ἐπιλιπόντων ἐς βρώσεις οὐχ	ὁσίας	τινὰς, βιαζόμενοι τῷ λιμῷ, ἦλθον.
[7, 24]	τούτῳ τετέλεστο. τῶν τε Ῥωμαίων	ὅσοι	ἀμφὶ τὰ ἐκείνῃ χωρία ᾤκηντο
[7, 39]	πολεμητέα εἴη. στρατιῶται δὲ Ῥωμαίων,	ὅσοι	Γότθοις ἐτύγχανον ἀκούσιοι ξυστρατεύοντες, ἄγγελον
[7, 18]	προσέσχον. οὗπερ οἱ Γότθοι αἰσθόμενοι,	ὅσοι	δὴ ἐτετάχατο ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ
[7, 24]	παντάπασιν ἀπαθεῖς ἦλθον. Τότε δὲ	ὅσοι	ἐν Γότθοις λόγιμοι ἦσαν Τουτίλᾳ
[7, 1]	βραχὺ δὲ προσεχώρησαν αὐτῷ ἅπαντες	ὅσοι	ἐν τῇ Λιγουρίᾳ καὶ Βενετίαις
[7, 4]	ἄλλους τινὰς ἀνθρώπων χωροῦμεν ἢ	ὅσοι	ἔναγχος ἐν μέσῃ Βερώνῃ γενόμενοι
[7, 24]	γῆν ἔρριψε. καὶ Ῥωμαίων μὲν	ὅσοι	ἐς τὰ πρῶτα ἐμάχοντο, ὥρμησαν
[7, 6]	ἐζώγρησε δὲ πλείστους, διέφυγον δὲ	ὅσοι	ἐς τῶν νεῶν τοὺς λέμβους
[7, 38]	εἶχον, οὐ πλείους αὐτοὺς ἢ	ὅσοι	καθεωρῶντο εἶναι, ἀνελόμενοι αὐτίκα τὰ
[7, 36]	ἄλλοι μέντοι τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ,	ὅσοι	καταφυγόντες ἐς τὰ τῆς πόλεως
[7, 9]	ἐδήλου δὲ ἡ γραφὴ τάδε	„Ὅσοι	μὲν ἀδικοῦσι τοὺς πέλας ἢ
[7, 5]	ἐν τῇ φυγῇ ταύτῃ ἀπώλοντο,	ὅσοι	μέντοι διεσώθησαν ἡμέρας πολλὰς οὐδαμῆ
[7, 3]	ἐν οἷς καὶ Ἀρταβάζης ἦν,	ὅσοι	μέντοι ἐς δυσχωρίας κατέπεσον, αὐτοῦ
[7, 28]	πολέμια τὴν ἐλπίδα ξύμπαντες εἶχον.	ὅσοι	μέντοι φυγεῖν ἴσχυσαν, ὥς πη
[7, 11]	οὐ πολλῷ ὕστερον Ἰλλυριοὶ ξύμπαντες,	ὅσοι	ξὺν αὐτῷ ἐστρατεύοντο, ἐκ τοῦ
[7, 39]	ἀκριβὲς φυλάσσειν ἠξίουν. ἀλλὰ καὶ	ὅσοι	ξὺν τῷ Βήρῳ τὰ πρότερα
[7, 18]	καταλαβόντες ἀναθρώσκουσιν ἐς αὐτοὺς ἅπαντες,	ὅσοι	πεζοὶ ὄντες ἐτύγχανον· οἳ δὴ
[7, 30]	τοῦ φρουρίου σταλέντες. τότε καὶ	ὅσοι	στρατιῶται πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ τῇ
[7, 23]	οὐ Ταραντηνοὺς μόνον, ἀλλὰ καὶ	ὅσοι	τὰ ἐκείνῃ χωρία ᾤκουν συνήγαγε,
[7, 38]	ἠνώχλουν. ὑποτοπήσαντες δὲ οἱ στρατιῶται,	ὅσοι	τὸ ἐνταῦθα φυλακτήριον εἶχον, οὐ
[7, 15]	αὐτῶν οὐδενὶ πόνῳ. ὅπερ κατιδόντες	ὅσοι	φρουρὰν ἐν Πόρτῳ εἶχον, ἔς
[7, 12]	Ῥωμαίων ἦλθεν, Ἡρωδιανός τε καὶ	ὅσοι	φρουρὰν ἐνταῦθα εἶχον κατὰ τὰ
[7, 17]	λαμβάνοντες χρήματα ἕτερα μεθῆκαν Ῥωμαίους	ὅσοις	ἐνθένδε βουλομένοις ἦν ἀπαλλάσσεσθαι. ὀλίγων
[7, 22]	Ῥώμης οὐ πολλῷ ἄποθεν, ἀλλ´	ὅσον	ἀπὸ σταδίων εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[7, 4]	τῶν οἱ ἑπομένων τριακοσίους ἐκέλευεν,	ὅσον	ἀπὸ σταδίων εἴκοσι τὸν ποταμὸν
[7, 3]	ἐχώρουν. γενόμενοι δὲ αὐτῆς ἄγχιστα,	ὅσον	ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα, ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν
[7, 28]	Θουρίων ἐπίνειον, ὕπερθεν δὲ αὐτοῦ	ὅσον	ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα φρούριον ἐχυρώτατον
[7, 18]	ὁ ποταμὸς ἐν στενῷ κάτεισιν,	ὅσον	ἀπὸ σταδίων τῆς πόλεως ἐνενήκοντα,
[7, 34]	ὥστε τὸν ποταμὸν διαπορθμεύεσθαι οὐδὲ	ὅσον	ἀποπειράσασθαι πώποτε ἴσχυσαν, ἔνσπονδοι δὲ
[7, 3]	ἀνὰ τὴν πόλιν πολεμίων καὶ	ὅσον	Βερώνης τὸ ἄλλο στράτευμα διέχον
[7, 1]	νόμισμα ἔλασσον μὲν αὐτὸ ἐς	ὅσον	βούλοιτο ἐξεργάζεσθαι, φυλάσσειν δὲ καὶ
[7, 14]	τὴν διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχεν, οὐχ	ὅσον	διαβῆναι τὸν Ἴστρον ἐπὶ τοὺς
[7, 25]	πρότερον πεπραγμένων ὑμᾶς ὑπομνῆσαι, οὐχ	ὅσον	ἕνεκα τοῦ τὰς αἰτίας τῶν
[7, 9]	τῶν πολεμίων οὐδαμῆ ἔχοντες οὐχ	ὅσον	ἐρυθριᾶν ὡς ἥκιστα ἐπὶ τοῖς
[7, 19]	τι τοῦ σίτου ἐλέλειπτο, ἐπεὶ	ὅσον	ἐς Ῥώμην οἱ Σικελίας ἄρχοντες
[7, 19]	ἑτέραν ἐξικνουμένην, ὅπως δὴ μηδὲ	ὅσον	ἐς τὴν γέφυραν ἰέναι οἱ
[7, 22]	ἐν χώροις πολλοῖς τοσοῦτον καθεῖλεν	ὅσον	ἐς τριτημόριον τοῦ παντὸς μάλιστα.
[7, 40]	δεδανεικὼς μεγάλα καὶ τόκον οὐδ´	ὅσον	λόγῳ κεκομισμένος πρὸς αὐτῶν πώποτε,
[7, 1]	γοῦν Βελισάριον οὐδείς ποτε εἶδεν.	ὅσον	μὲν οὖν χρόνον τοῦ Ῥωμαίων
[7, 14]	ὥστε ἐς τριῶν ἐνιαυτῶν χρόνον,	ὅσον	ξὺν ταύτῃ δὴ τῇ τιμῇ
[7, 8]	ἡμέρᾳ ἑκάστῃ τοσοῦτον τοῦ μέτρου	ὅσον	οὐ δοκεῖν αἴσθησίν τινα τῶν
[7, 14]	ἐν γῇ τῇ Ῥωμαίων, οὐχ	ὅσον	οὐκ ἀποκρύψεσθαι τὸν ἀληθῆ λόγον,
[7, 33]	ἐς τοῦτο ἀπεκρίθη, ὥστε οὐχ	ὅσον	σφίσι χρήματα καὶ σώματα ἐπ´
[7, 11]	ἠγαπημένοις ἱκανῶς ἄξιον. οὐ γὰρ	ὅσον	ὑμῖν τῶν δυσκόλων ἀπαλλαγῆναι ξυμβήσεται,
[7, 40]	τοῦ πολέμου παρασκευὴν, Σκλαβηνῶν ὅμιλος	ὅσος	οὔπω πρότερον ἀφίκετο ἐς Ῥωμαίων
[7, 36]	τοῦ αἰφνιδίου, κτεῖναι δὲ αὐτῶν	ὅσους	ἂν ἑκάστῳ δυνατὰ εἴη, οὕτω
[7, 8]	καὶ τοὺς ξὺν αὐτῷ στρατιώτας,	ὅσους	δὴ αὐτοῦ μένειν ἥκιστα ἤρεσκεν,
[7, 1]	ἅπαντας καὶ τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν	ὅσους	νεώτερα πράγματα ἤρεσκε. καὶ τῆς
[7, 13]	γεωργεῖν, τοὺς φόρους αὐτῷ ἀποφέροντας	ὅσους	τὸ πρότερον ἔς τε τὸ
[7, 3]	Βενέτοις ἀνὴρ λόγιμος, Μαρκιανὸς ὄνομα,	ὅσπερ	ἐν φρουρίῳ μὲν κατῴκητο πόλεως
[7, 19]	πολεμίων χαράκωμα τόν τε ἄργυρον,	ὅσπερ	ἐνταῦθα ἔκειτο, καὶ τὰ ἄλλα
[7, 23]	εἴρηται, δόλῳ ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος.	ὅσπερ	ξὺν στρατεύματι ἐπὶ τὸ Σπολίτιον
[7, 35]	ἀνῄρει. ἅπερ ἐπεὶ Κλαυδιανὸς ἔγνω,	ὅσπερ	τότε Σαλώνων ἦρχε, στράτευμα ἐπὶ
[7, 39]	οἱ Δομνεντίολος ὁ Βούζου ἀδελφιδοῦς,	ὅσπερ	τῶν τῇδε Ῥωμαίων ἦρχεν, ὑπαντιάσας
[7, 20]	ἐγίνετο, ἐπεὶ οὐδεὶς αὐτοῖς ἐφειστήκει,	ὅστις	ἂν καὶ λόγον τινὰ τοῦ
[7, 26]	δὴ Γότθοι ἐντυχόντες τινὲς ἐπυνθάνοντο	ὅστις	ποτὲ εἴη. κτεῖναι γὰρ τὸν
[7, 14]	ἀνδραπόδων λόγῳ, πάντας βαρβάρους λανθάνοντα	ὅστις	ποτέ ἐστιν. ἢν τοίνυν αὐτῷ
[7, 25]	ἀνθρώπεια καὶ σφάλλεσθαί ποτε πέφυκεν,	ὅστις	τε ἄνθρωπος ὢν εἶτα δυσχερῶς
[7, 14]	μηδέν· τοῦτον βασιλεὺς τὸν Χιλβούδιον,	ὅτε	δὴ τέταρτον ἔτος τὴν αὐτοκράτορα
[7, 20]	με, ὦ Πελάγιε, ἱκετεύσων ἐλήλυθας.	„Ὅτε	„με“ ὁ Πελάγιος ἀπεκρίνατο „δοῦλον
[7, 32]	ἄλλων οὐδένα, πλήν γε δὴ	ὅτι	ἅπαντας οὐ ξὺν ἀτιμίᾳ ἐν
[7, 26]	ἀποκρίνασθαι ἴσχυσε πλήν γε δὴ	ὅτι	Γιλάκιος στρατηγὸς εἴη. τὸ γὰρ
[7, 21]	ἐν εἰδόσιν ὑμῖν αὐτίκα δηλώσω·	ὅτι	Γότθοι μὲν πρότερον τῶν ἄλλων
[7, 3]	τε ἀμφὶ Ἐραρίχῳ ξυνενεχθέντα καὶ	ὅτι	Γότθοι Τουτίλαν σφίσιν ἐς τὴν
[7, 40]	τὰς ναῦς ξυνηνέχθη, ὡς δοκεῖν	ὅτι	δὴ αἱ πολλαὶ ἐς τὴν
[7, 10]	κατανοεῖν τὴν Βελισαρίου ἐπέστελλεν, ἐνδεικνυμένους	ὅτι	δὴ ἀπὸ Βόνου σταλεῖεν. Βελισάριος
[7, 37]	ὁ μὲν παρασκευασάμενος ὡς τάχιστα,	ὅτι	δὴ αὐτίκα ξὺν στρατῷ ἀποπλεύσει,
[7, 40]	δεινὰ ἐποιοῦντο, τοῖς στρατηγοῖς ἐπικαλοῦντες,	ὅτι	δὴ αὐτοὶ τὰ ἐπιτήδεια ξύμπαντα
[7, 21]	αὐτοῖς ἀποκρινόμενος καὶ Τουτίλᾳ γράψας,	ὅτι	δὴ αὐτοκράτορα τοῦ πολέμου πεποίηται
[7, 38]	ἀνέστρεφον, δόκησιν παρεχόμενοι τοῖς ἐπιοῦσιν	ὅτι	δὴ αὐτοὺς κατωρρωδηκότες ἐς ὑπαγωγὴν
[7, 1]	αὐτὸν καὶ Ψαλίδιον ἐπίκλησιν ἐκάλουν,	ὅτι	δὴ αὐτῷ ῥᾴδιον ἦν ἀποτεμνομένῳ
[7, 20]	μὲν οὖν Τουτίλᾳ νύκτωρ ἤγγελλον	ὅτι	δὴ Βέσσας τε καὶ οἱ
[7, 9]	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔπεμψεν, ἄντικρυς ἀποφαίνων	ὅτι	δὴ Γότθων τῷ πολέμῳ ἀντέχειν
[7, 2]	μεγάλων ἔργων ἐμπόδιον γεγονότα σφίσιν,	ὅτι	δὴ ἐκποδὼν Ἰλδίβαδον πεποίηται. τέλος
[7, 1]	καὶ ἀγροίκων ἄμαχός τις ἐγένετο,	ὅτι	δὴ ἐς μὲν τοὺς στρατιώτας
[7, 19]	ἱππεῖς παρὰ Βελισάριον δρόμῳ ἀγγέλλουσιν	ὅτι	δὴ ἔχοιτο πρὸς τῶν πολεμίων
[7, 17]	εὐδαίμοσιν ὁ Ῥωμαῖος οὗτος ἐτάσσετο,	ὅτι	δὴ κρέασι ζῴου τεθνηκότος ἐντρυφᾶν
[7, 18]	καραδοκῶν ἡσυχῆ ἔμενεν. ἐμέμφετό τε	ὅτι	δὴ οὐ διακινδυνεύσας τε καὶ
[7, 11]	διατριβήν τινα ἐνταῦθα ποιεῖσθαι, λογισάμενοι	ὅτι	δὴ οὔτε τοῖς πολεμίοις πολλοῖς
[7, 26]	τε τὸ τοιοῦτον Τουτίλας ἔχων,	ὅτι	δὴ οὐχ οἷόν τέ ἐστι
[7, 10]	τὰ γράμματα Βόνῳ ἀπαγγέλλειν ἐκέλευεν	ὅτι	δὴ παντὶ τῷ στρατῷ οὐκ
[7, 26]	ταύτῃ τοίνυν οἱ βάρβαροι αἰσθόμενοι	ὅτι	δὴ πολέμιος εἴη, ἐν μὲν
[7, 27]	ἐχώρησε. Βελισαρίῳ δὲ βασιλεὺς ἔγραψεν	ὅτι	δὴ πολλὴν αὐτῷ στρατιὰν πέμψειεν,
[7, 24]	ἀνέδην αὐτῷ τὴν ἀβουλίαν ὠνείδιζον,	ὅτι	δὴ Ῥώμην ἑλὼν οὔτε ξύμπασαν
[7, 14]	γὰρ τὸ παλαιὸν ἀμφοτέρους ἐκάλουν,	ὅτι	δὴ σποράδην, οἶμαι, διεσκηνημένοι τὴν
[7, 6]	σφίσιν ἐπιέναι στρατὸν ᾤοντο, τεκμαιρόμενοι	ὅτι	δὴ στόλου πολύ τι χρῆμα
[7, 26]	αὑτῷ ἔχων εὔδηλόν τε ὂν	ὅτι	δὴ στρατῷ κρείσσονι ξύμφορόν ἐστιν
[7, 36]	διαφθαρεῖεν, ἅμα δὲ καὶ μεμφόμενοι,	ὅτι	δὴ σφίσι χρόνου τὰς συντάξεις
[7, 21]	βασιλέως ξυμβαίνοι, καταλέγων ἐφεξῆς ἅπαντα,	ὅτι	δὴ τὰς μὲν ἀρχὰς ἀφῄρηντο
[7, 1]	ὑπῆρχεν· ἐς δὲ τοὺς ἀγροίκους	ὅτι	δὴ τοσαύτῃ φειδοῖ τε καὶ
[7, 20]	κτείνειν ἐν σπουδῇ ἐποιοῦντο, ἐπικαλοῦντες	ὅτι	δὴ χρήματα προϊεμένη τοῖς τοῦ
[7, 15]	ὅσα ἐβούλετο, ἐπενεγκών τε αὐτῷ,	ὅτι	δὴ ὡς ἥκιστα ἀληθίζεται, ἄμφω
[7, 25]	χωρὶς δὲ τούτων οὐκ ἐκλογίζεσθε	ὅτι	ἐμοὶ χαλεπαίνετε, δι´ ὧν ὑμῖν
[7, 27]	ὅτι λύκων κεφαλὰς ἔχουσιν, ἀλλ´	ὅτι	Λύκου Κράνα τὸ ὄρος ἐκλήθη,
[7, 27]	καλοῦσι τῶν Πισιδῶν τινας, οὐχ	ὅτι	λύκων κεφαλὰς ἔχουσιν, ἀλλ´ ὅτι
[7, 32]	ἔς τινα τῶν πάντων ἀνθρώπων	ὅτι	μὴ ἐς τὸν πατέρα μόνον
[7, 30]	δὲ Τουτίλας ἐς ἄλλον οὐδένα	ὅτι	μὴ ἐς τὸν Χαλαζὰρ ἐπιτελέσειν
[7, 1]	πρὸς ἀλλήλους ὄντες καὶ οὐδὲν	ὅτι	μὴ κέρδη οἰκεῖα ἐν νῷ
[7, 1]	οὐδὲ γὰρ οὖν οὐδὲ ἄλλης	ὅτι	μὴ τῆς γεγαμημένης γυναικὸς ἥπτετο.
[7, 17]	ὁ δὲ οὔτε ἀνοιμώξας οὔτε	ὅτι	ξυνεταράχθη ἔνδηλος γεγονὼς, ἀλλ´ ἰσχυρότατα
[7, 31]	τοῦ ἀνθρώπου ἐνταῦθα ἠγμένῃ, ἀλλ´	ὅτι	οἱ χάριτας ὡμολόγει πολλὰς ἅτε
[7, 36]	στρατῷ ἀνεμίγνυντο, πλήν γε δὴ	ὅτι	Παῦλός τε καὶ τῶν τις
[7, 6]	ἀξιόλογον εἵπετο, ἐπενόει τοιάδε. ναῦς	ὅτι	πλείστας ἐκ Σικελίας ἁπάσης ἀγείρας
[7, 24]	ἥνπερ Βελισάριος ποιεῖν ἴσχυσε, ναῦς	ὅτι	πλείστας πάντων ἐμπλησάμενος τῶν ἀναγκαίων,
[7, 15]	ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων ναῦς	ὅτι	πλείστας σίτου ἐμπλησάμενος ἔπεμψεν, οἰόμενος
[7, 4]	πλήθει ἐλασσουμένων τανῦν ἀξιούτω, μηδὲ,	ὅτι	πρὸς τοὺς Βελισαρίῳ δεδουλωμένους ἀγωνίζεται,
[7, 21]	εὐεργεσίαν ἀπειπεῖν ἄξιον. λέγω δὲ	ὅτι	πρώην μὲν ἐς μυριάδας εἴκοσι
[7, 27]	ὥσπερ ἐκεῖνοι λέγουσιν, ἦν, ἀλλ´	ὅτι	σκυλάκων μέγα τι χρῆμα, οὕσπερ
[7, 11]	τῷ τρόπῳ τούτῳ ἀφικομένοις ἢ	ὅτι	συχνὸν σφίσι χρόνον ἐν Ἰταλίᾳ
[7, 27]	οἱ ποιηταὶ γεγενῆσθαί φασιν, οὐχ	ὅτι	ταύτῃ πη τὸ θηριῶδες γύναιον,
[7, 29]	πάντα ἐκίνει, ὅπως δὴ ἐνθένδε	ὅτι	τάχιστα ἀπαλλάσσοιτο, διαφυγεῖν δὲ τὸ
[7, 7]	πιστεύοντας διαφθείρεσθαι, ἀλλὰ τὴν πόλιν	ὅτι	τάχιστα Γότθοις ἐνδιδόντας μεγάλων ἀπηλλάχθαι
[7, 12]	αὐτὸν δεινοτάτοις καταλαβὼν, ὡς ἐπανήκειν	ὅτι	τάχιστα ἐν σπουδῇ θήσεται, βασιλέως
[7, 23]	Περυσίᾳ φυλακτηρίου ἐκέλευέν οἱ στράτευμα	ὅτι	τάχιστα ἐς Σπολίτιον πέμψαι, τοῦ
[7, 19]	τάς τε Βελισαρίου ἐντολὰς ἀλογήσας,	ὅτι	τάχιστα ἐς τὴν ἑτέραν τοῦ
[7, 21]	ἐς αὐτὸν χρήσονται καὶ ἀναστρέφειν	ὅτι	τάχιστα ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐν
[7, 29]	ὑποσπανίζειν ἐπύθετο, ἐξαιρήσειν αὐτοὺς οἰόμενος	ὅτι	τάχιστα, ἢν μή τι ἐσκομίζεσθαι
[7, 10]	φύλακας τοῦ φρουρίου ἐνθένδε ὑπεξαγαγεῖν	ὅτι	τάχιστα, οὓς δὴ νόσῳ τε
[7, 37]	διὰ σπουδῆς εἶχε καὶ ἀνοικοδομεῖσθαι	ὅτι	τάχιστα πάντα ἐκέλευεν, ὅσα καθελών
[7, 10]	Βελισάριον ἔγραψεν ἅτε παρακαλοῦντος αὐτὸν	ὅτι	τάχιστα παραγενέσθαι σφίσιν ἐν κινδύνοις
[7, 11]	τυράννῳ τυγχάνουσιν ὄντες, μεταπεμψάσθω τούτους	ὅτι	τάχιστα τὴν βασιλέως δηλώσας γνώμην.
[7, 21]	ἔστειλεν, ὅρκοις αὐτοὺς δεινοτάτοις καταλαβὼν,	ὅτι	τε εὐνοίᾳ ἐς αὐτὸν χρήσονται
[7, 5]	οὐδὲν ἀπήγγελλον τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἢ	ὅτι	τεθνεὼς Ἰωάννης εἴη. καὶ ἀπ´
[7, 17]	Ῥωμαίοις ἀπόδωνται, πλήν γε δὴ	ὅτι	τῷ Βέσσᾳ ὀλίγος ἔτι ἐλέλειπτο,
[7, 24]	ἐν Ῥώμῃ οἰκήσεως ἐπιθυμίᾳ καὶ	ὅτι	τῶν ἐπιτηδείων τέως σπανίζοντες ἀφθονίαν
[7, 14]	ἄνδρα τοῦτον ἠνάγκαζον ὁμολογεῖν σφίσιν	ὅτι	Χιλβούδιος αὐτὸς ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς
[7, 28]	ἐπὶ κατασκοπῇ στείλαντες οὔτε ἄλλο	ὁτιοῦν	ἀσφαλείας πέρι βεβουλευμένοι. Τουτίλας οὖν,
[7, 11]	τε καὶ πηλὸν καὶ ἄλλο	ὁτιοῦν	ἐμβαλλομένους. οἱ μὲν οὖν κατὰ
[7, 25]	Ἰταλίας πόλεις ἁπάσας ἀφῆκεν οὐδ´	ὁτιοῦν	λυμηνάμενος. ἐκ μὲν οὖν Φανοῦ
[7, 32]	καὶ Βούζης διώμοτοι ἰσχυρίσαντο μηδ´	ὁτιοῦν	σφᾶς τούτων δὴ ἕνεκα τὸν
[7, 9]	ὕβρεώς τε καὶ ἀσελγείας οὐδ´	ὁτιοῦν	ὑπελίποντο, ἀλλ´ οἱ μὲν ἄρχοντες
[7, 16]	ὦ Πελάγιε, τῶν ἄλλων ἁπάντων,	ὅτου	ἂν δεηθείης, οὐ μή ποτε
[7, 40]	καταλαβόντες τε καὶ ξυνδήσαντες ἀνεπυνθάνοντο	ὅτου	δὴ ἕνεκα οὗτος δὴ ὁ
[7, 38]	ἡ συμμορία ἡ ἑτέρα, ἐξ	ὅτου	δὴ τῇ Ῥωμαίων ἐπέσκηψαν χώρᾳ,
[7, 38]	χρόνου, πλήν γε δὴ ἐξ	ὅτου	μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. Οὗτοι δὲ
[7, 17]	ὀλίγος ἔτι ἐλέλειπτο, οὔτε Ῥωμαῖοι	ὅτου	ὠνοῖντο, ἐς τὰς ἀκαλήφας ἅπαντες
[7, 11]	τὸ μὲν οὖν μηδὲν ὑφ´	ὁτουοῦν	ἁμαρτάνεσθαι οὔτε ἀνθρώπινον καὶ τῆς
[7, 20]	φυλακῆς τοῦ περιβόλου οὔτε ἄλλου	ὁτουοῦν	ἀσφαλείας πέρι ἐπεμελεῖτο, ἀλλὰ ἀναπεπτωκέναι
[7, 1]	δὲ ἢ τόξου ἢ ἄλλου	ὁτουοῦν	στρατιώτου ἐν τῇ μάχῃ ἀπολωλότος
[7, 21]	τε καὶ οἰκτροὺς καὶ οὐδ´	ὁτουοῦν	τῶν πάντων ἐμπείρους κρατεῖν τῶν
[7, 16]	μὲν γὰρ διαφερόντως ἐκείνῳ ξυμβαίνει,	ὅτῳ	ἂν ἐκ τοῦ εὐθέος ἀποκαλύψαντες
[7, 34]	μὲν οὖν οὐκ εἶχον ἐφ´	ὅτῳ	ἂν ὑμᾶς ἀδικοῖεν, οὐ γνώμῃ
[7, 31]	τοῦτο κατέστησαν καὶ τρόπῳ δὴ	ὅτῳ	ἀποκρουσθέντες οὐδαμῆ ἐς τὸ ἔργον
[7, 17]	λάβοιεν, ἀπεδίδοντο κατὰ πεντήκοντα χρυσῶν.	ὅτῳ	δὲ ἵππος τεθνεὼς ἢ ἄλλο
[7, 11]	γενομένους ὅσα τοῦ περιβόλου κατεπεπτώκει,	ὅτῳ	δὴ ἀνοικοδομήσασθαι τρόπῳ, λίθους τε
[7, 1]	ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ. ἅπερ ἐγὼ	ὅτῳ	δὴ τρόπῳ ἐρῶν ἔρχομαι. Ἐπειδὴ
[7, 19]	δράσωσι τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ,	ὅτῳ	δὴ τρόπῳ τὰ ἐπιτήδεια ἐς
[7, 15]	πλείστας σίτου ἐμπλησάμενος ἔπεμψεν, οἰόμενος	ὅτῳ	δὴ τρόπῳ τοῖς τὰ φορτία
[7, 17]	οὔτε ἄλλο τι ζῷον νεκρὸν	ὅτῳ	σιτίζοιντο. ἦν δέ τις ἐνταῦθα
[7, 11]	ἂν τῆς ἐντεῦθεν ὠφελείας ἀπόναισθε.	ὅτῳ	τε ὑμῶν ξυγγενεῖς ἢ φίλοι
[7, 1]	γὰρ τοῦτο καλοῦσι τὸ ὄργανον,	ὅτῳ	τις τὰ τοιαῦτα ἐργάζεται. τοῦτον
[7, 32]	ξυνοικεῖν ἠναγκάσθης. καίτοι οὐδένα εἰκὸς,	ὅτῳ	φρονήματος καὶ κατὰ βραχύ τινος
[7, 10]	Καμπανοῖς ἤκουσαν) οὔτε αὐτοὺς τρόπῳ	ὁτῳοῦν	βιαζόμενοι. οὐ γὰρ ἐξ ἀντιπάλου
[7, 40]	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένους καὶ	οὐ	βούλονται τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας
[7, 25]	πταίσαντας οὕτω δεδουλῶσθαι τὸ φρόνημα;	οὐ	γὰρ ἄλλο οὐδὲν τὸ τοιοῦτόν
[7, 22]	τε καὶ ἀξιολογωτάτη ὡμολόγηται εἶναι.	οὐ	γὰρ ἀνδρὸς ἑνὸς ἀρετῇ εἴργασται
[7, 21]	αὐτίκα δὴ μάλα πολέμια ἔσται.	οὐ	γὰρ ἀνθρώπων γένει οὐδὲ φύσει
[7, 18]	τῶν γονάτων λαβόμενος ζωγρεῖσθαι ἠξίου.	„οὐ	γὰρ ἀχρεῖός σοι“ ἔφη, „καὶ
[7, 10]	οὔτε αὐτοὺς τρόπῳ ὁτῳοῦν βιαζόμενοι.	οὐ	γὰρ ἐξ ἀντιπάλου τῆς δυνάμεως
[7, 4]	ἐς τὸν ἀγῶνα γίνεσθαι πρέποι.	οὐ	γὰρ ἐπ´ ἄλλους τινὰς ἀνθρώπων
[7, 9]	καίτοι οὐκ ἔστι τούτων οὐδέτερον.	οὐ	γὰρ ἐπὶ φαύλοις τισὶν οὐδὲ
[7, 16]	πρὸς ὑμᾶς τὸ πιστὸν ἕξομεν.	οὐ	γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι, τὸν
[7, 8]	ἐφ´ ἡμῖν αὐτοῖς γεγενῆσθαι δοκεῖν.	οὐ	γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι, τὸν
[7, 9]	ἄρχοντα κομπωδεστέρους ποιεῖσθαι τοὺς λόγους.	οὐ	γὰρ ἡμετέρας ἀρετῆς ἔργον εἶναί
[7, 16]	ἡμῖν οἰκετῶν, τοὺς λόγους ποιήσεις.	οὐ	γὰρ οἷόν τέ ἐστιν ἢ
[7, 16]	τὸν ἐς αὐτὸν ἥκοντα γνοίη.	οὐ	γὰρ ὅπως τιμῆς πρὸς τῶν
[7, 11]	παραψυχῆς τοῖς ἠγαπημένοις ἱκανῶς ἄξιον.	οὐ	γὰρ ὅσον ὑμῖν τῶν δυσκόλων
[7, 33]	δὴ τῶν βαρβάρων ἐκπεπολεμωμένων ὑπαντιάσαι.	οὐ	γάρ ποτε ᾤοντο Γαλλίας ξὺν
[7, 9]	ποτὲ περὶ τῶν πεπραγμένων λελείψεται.	οὐ	γὰρ τοῦ ἔργου μόνον, ἀλλὰ
[7, 34]	καίτοι τῆς παρούσης αὐτῶν πρεσβείας	οὐ	γέγονε πρᾶξις μιαρωτέρα ἐκ τοῦ
[7, 19]	λοιπὸν σώζοιντο, ἐς ἀφασίαν ἐμπέπτωκεν	οὐ	γεγονὸς αὐτῷ πρότερον τοῦτό γε.
[7, 27]	μύθου καθίσταται, μάρτυρας δὲ τῶν	οὐ	γεγονότων τοὺς ποιητὰς ἐξουσίᾳ τῆς
[7, 34]	ἐφ´ ὅτῳ ἂν ὑμᾶς ἀδικοῖεν,	οὐ	γνώμῃ τινὶ, ἀλλ´ ἀπορίᾳ ἠναγκασμένοι
[7, 34]	Ῥωμαίους ἀνελέσθαι τὸν ὑπὲρ αὐτῶν	οὐ	δέον ἀγῶνα. πάντως δὲ οἱ
[7, 4]	ὥστε Ἰταλιώταις τανῦν τῆς τετολμημένης	οὐ	δέον αὐτοῖς ἐς Γότθους προδοσίας
[7, 15]	αὖθις ᾐτιῶντο μὲν ὄκνησίν τινα	οὐ	δέον αὐτῷ ἐμπεπτωκέναι, ἰσχυριζόμενοι δὲ
[7, 32]	βεβουλῆσθαι Βοραΐδην αὐτὸς γεγονὼς, εἶτα	οὐ	δέον ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον
[7, 21]	ἀγνωμοσύνῃ ἐχόμενοι, ἐς ἀπόστασίν τε	οὐ	δέον ἐπὶ τῷ σφετέρῳ πονηρῷ
[7, 32]	ὦ βέλτιστε, τύχης, ἧς τε	οὐ	δέον ἐστέρησαι καὶ ᾗ ξυνοικεῖν
[7, 19]	Ἰσαάκου μανίαν ἔγνω καὶ τῆς	οὐ	δέον οἱ αὐτῷ ξυμβάσης ταραχῆς
[7, 9]	ἐπανορθώσητε δὲ τὰ ἐς ἡμᾶς	οὐ	δέον ὑμῖν πεπραγμένα. τοσαῦτα μὲν
[7, 31]	ἀεὶ χωροῦσιν, ἕως καὶ τῆς	οὐ	δέον ὑπαρξάσης αὐτοῖς εὐδαιμονίας στερήσονται.
[7, 18]	ἔμενεν. ἐμέμφετό τε ὅτι δὴ	οὐ	διακινδυνεύσας τε καὶ τοῖς ἐν
[7, 33]	τε τὴν πρᾶξιν οὐχ ὅπως	οὐ	διακωλύειν Ῥωμαῖοι ἔσχον, ἀλλὰ καὶ
[7, 17]	ἅπαντες ἔβλεπον. ταύτης δὲ αὐτοῖς	οὐ	διαρκούσης τῆς βρώσεως, οἵ γε
[7, 19]	δὲ καταπλαγεὶς οἷς ἠκηκόει καὶ	οὐ	διερευνησάμενος ὁποίᾳ ποτὲ μηχανῇ Ἰσαάκης
[7, 4]	τοὺς νενικηκότας εἰώθασιν ἐπαινεῖν ἄνθρωποι,	οὐ	διερευνώμενοι τῆς νίκης τὸν τρόπον.
[7, 8]	ἑκάστῃ τοσοῦτον τοῦ μέτρου ὅσον	οὐ	δοκεῖν αἴσθησίν τινα τῶν ἐντιθεμένων
[7, 31]	εὐημερίας ἐκ τοῦ παραλόγου ἐπιλαβόμενοι	οὐ	δύνανται τὴν διάνοιαν ἐνταῦθα ἑστάναι,
[7, 34]	οὐκ εὐπετῆ ἔχει. ὥστε ξυμμάχους	οὐ	δυνατοὺς μόνον, ἀλλὰ καὶ βεβαίους
[7, 21]	ξυγκαλέσας ὁ Τουτίλας ἔλεξε τοιάδε	„Οὐ	καινήν τινα οὐδὲ ἀγνῶτα ὑμῖν
[7, 17]	χορηγεῖτε τοῖς ὑμετέροις αἰχμαλώτοις τροφὴν	οὐ	κατὰ τὴν χρείαν ἡμῖν ἀποχρῶσαν,
[7, 18]	οἵ τε Γότθοι ἀφροντιστήσαντες δίαιταν	οὐ	κατεσπουδασμένην ἐν Καλαβροῖς εἶχον καὶ
[7, 27]	ᾔει. ἦν γὰρ οὗτος ἀνὴρ	οὐ	κατεσπουδασμένος, ἀλλὰ μέθης νόσῳ ἀνειμένος
[7, 34]	λόγῳ τῆς τοῦ πράγματος ἀτοπίας;	οὐ	κατεφρόνησαν τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς; οὐκ
[7, 6]	Ῥωμαίων στρατιᾷ χρόνοις τοῖς καθήκουσιν	οὐ	κομιζομένῃ τὰς συνειθισμένας συντάξεις χρήματα
[7, 20]	ὣς ἐς τοὺς Ἰσαύρους ἐχόμενος	οὐ	λίαν αὐτοῖς πιστεύειν ἠξίου. ἡμέραις
[7, 25]	ἐνταῦθα Ῥωμαίους οἰόμενοι. Τουτίλας δὲ	οὐ	λίαν ἐς τὰ ἐπαγγελλόμενα προθυμουμένους
[7, 7]	ἴσχυσαν, ἐπεὶ αὐτῶν αἱ νῆες	οὐ	λίαν που ἄγχιστα τοῦ τῶν
[7, 6]	ἐκείνῃ ἀκτὴν οἱ πολέμιοι Νεαπόλεως	οὐ	μακρὰν ἄποθεν, ἐλθὼν ἐκ τοῦ
[7, 38]	χρώμενοι τοῦ ἀπεῶσθαι τὸν κίνδυνον	οὐ	μακράν που ἐγένοντο. ἔπειτα δὲ
[7, 26]	καὶ οἱ πλεῖστοι ἔτι ἐκάθευδον,	οὐ	μέντοι ἀνελεῖν πολλοὺς δεδύνηνται Γότθοι,
[7, 35]	τρεψάμενός τε αὐτοὺς πολλοὺς ἔκτεινεν.	οὐ	μέντοι Γότθοις ξυνέμιξεν, ἀλλ´ Ἴστρον
[7, 32]	μὲν, καλὸς δὲ τὸ σῶμα,	οὐ	μέντοι κατεσπουδασμένος, ἀλλ´ ἐπὶ πλεῖστον
[7, 17]	δὲ ἀποκτιννύναι ἀνόσιον ἔφασαν εἶναι,	οὐ	μέντοι οὐδὲ τὸ ἀφεῖναι ἀκίνδυνον.
[7, 16]	ἆθλον δὲ τῶν νικώντων ὑμεῖς	οὐ	μετὰ κινδύνων ὑμετέρων γενήσεσθε. τῶν
[7, 14]	ἀφασίαν ἐμπεπτωκὼς ἤσχαλλεν, ἐλπίδος ἀποτυχὼν	οὐ	μετρίας τινός. ὁ δὲ Ῥωμαῖος
[7, 12]	διαρκῶς ἔχων πόλεμον, οἶμαι, διενεγκεῖν	οὐ	μή ποτε ἱκανὸς εἴη. Θρᾷκας
[7, 16]	ἄλλων ἁπάντων, ὅτου ἂν δεηθείης,	οὐ	μή ποτε πρὸς ἡμῶν ἀτυχήσεις.
[7, 25]	ἀναγκαίων ὑποσπανίζον ἀνδραγαθίζεσθαι ἥκιστα πέφυκεν.	οὐ	μὴν οὐδὲ ὄπισθέν τις ἐς
[7, 38]	ἐγκεχειρήκασι οἱ βάρβαροι οὗτοι πώποτε.	οὐ	μὴν οὐδὲ στρατῷ ποταμὸν Ἴστρον
[7, 20]	ὅ τί ποτε ποιοῦσιν ἠξίουν,	οὐ	μὴν οὐδέ τις τῶν οἰκητόρων
[7, 14]	μία ἑκατέροις φωνὴ ἀτεχνῶς βάρβαρος.	οὐ	μὴν οὐδὲ τὸ εἶδος ἐς
[7, 32]	δὲ αὐτὸν εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι,	οὐ	μὴν οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδένα,
[7, 32]	σώματος οὔτε τῆς οὐσίας ἀφείλετο,	οὐ	μὴν οὐδὲ φυγῇ ἐζημίωσε. δυσφορούμενος
[7, 34]	εἴργασται. ἀλλ´ οὐκ ἂν ἔχοιεν	οὐ	μικρὸν ἢ μέγα εἰπεῖν. ἕως
[7, 11]	Ῥωμαίων στρατιώτας ξυναγαγὼν ἔλεξε τοιάδε	„Οὐ	νῦν πρῶτον, ὦ ἄνδρες, τὰ
[7, 29]	διαγέγονε τὸν τοῦ σπείρειν καιρὸν,	οὐ	ξυμπεσὸν τοῦτό γε πρότερον ἐκ
[7, 32]	πλήν γε δὴ ὅτι ἅπαντας	οὐ	ξὺν ἀτιμίᾳ ἐν φυλακῇ ἔσχεν,
[7, 36]	δὲ αὐτοὺς τῷ τῆς ἐδωδῆς	οὐ	ξυνειθισμένῳ διεκρούσατο μέχρι ἐς δείλην
[7, 15]	ἐκτρέπεσθαι. οἱ δὲ τῶν ποιουμένων	οὐ	ξυνιέντες, ἀλλὰ χαίρειν τε τοὺς
[7, 17]	ἥκομεν· ὅπως δὲ ἀκούσησθε πρᾴως,	οὐ	ξυνταρασσόμενοι τῷ τῶν λόγων θράσει,
[7, 28]	ᾔει. καὶ αὐτοῖς ἐπιπεσὼν ἀπροσδοκήτως	οὐ	ξυντεταγμένοις, ἀλλ´ οὕτω περιιοῦσιν, ὥσπερ
[7, 17]	τὰ ἀμφὶ τὴν φάρυγγα δάκνῃ	οὐ	παρέργως αὐτὰς ἕψοντες ἤσθιον. τέως
[7, 40]	κομίζεσθαι· διαπορθμεύεσθαι γὰρ νηῶν σφίσιν	οὐ	παρουσῶν ἀμήχανα ἦν. Λιβέριος δὲ,
[7, 38]	ὅσοι τὸ ἐνταῦθα φυλακτήριον εἶχον,	οὐ	πλείους αὐτοὺς ἢ ὅσοι καθεωρῶντο
[7, 38]	τοῦτον τὸν χρόνον στράτευμα Σκλαβηνῶν	οὐ	πλέον ἢ ἐς τρισχιλίους ἀγηγερμένοι,
[7, 4]	ἔγνωτε, τὸ μὲν πλῆθος ὑμῖν	οὐ	πλέον ἢ ἐς χιλίους ξυμβιοῦν
[7, 26]	δὲ ξυμβαίνει εἶναι τὴν μεταξὺ	οὐ	πλέον ἢ σταδίους τριακοσίους. τετρακοσίους
[7, 1]	ἐποιεῖτο. κατ´ ἀρχὰς μὲν οὖν	οὐ	πλέον ἢ χίλιοι αὐτῷ εἵποντο
[7, 20]	αὐτοῖς πιστεύειν ἠξίου. ἡμέραις τε	οὐ	πολλαῖς ὕστερον αὖθις οἱ ἄνθρωποι
[7, 32]	εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι, ξάνας δὲ	οὐ	πολλὰς κατὰ νώτου ἐπόμπευσε καμήλῳ
[7, 19]	δὲ Ἰσαάκην ξὺν ἑτέροις τισὶν	οὐ	πολλοῖς εἷλον. ἥκοντές τε ἱππεῖς
[7, 22]	στρατοῦ τὸ πλεῖστον μέρος Ῥώμης	οὐ	πολλῷ ἄποθεν, ἀλλ´ ὅσον ἀπὸ
[7, 20]	ἐπὶ κατασκοπῇ στελλόμενοι τῆς πόλεως	οὐ	πολλῷ ἄποθεν Γότθοις δέκα ὁδῷ
[7, 3]	φρουρίῳ μὲν κατῴκητο πόλεως Βερώνης	οὐ	πολλῷ ἄποθεν, εὐνοϊκῶς δὲ βασιλεῖ
[7, 33]	ἐνθένδε ποταμοῦ Ἴστρου ἱδρύσαντο, Γηπαίδων	οὐ	πολλῷ ἄποθεν. καὶ αὐτοὶ μὲν
[7, 6]	τῷ πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενος	οὐ	πολλῷ ἄποθεν τοῦ περιβόλου ἡσύχαζε,
[7, 37]	ἐς χεῖρας ἐλθὼν πόλεως Ῥαβέννης	οὐ	πολλῷ ἄποθεν, τῶν τε ἑπομένων
[7, 40]	Ῥωμαῖοι δὲ ἐν τῷ πεδίῳ	οὐ	πολλῷ ἄποθεν. χρόνου δὲ σφίσιν
[7, 40]	ἢ ἡμέρας ὁδὸν Βυζαντίου διέχει.	οὐ	πολλῷ δὲ ὕστερον ὁ Ῥωμαίων
[7, 26]	ἐν μὲν τῷ παρόντι ἐζώγρησαν,	οὐ	πολλῷ δὲ ὕστερον τὸν ἄνθρωπον
[7, 32]	ἐς τῶν ὑπάτων τὸν δίφρον	οὐ	πολλῷ ἔμπροσθεν ἀναβεβήκει. ἀφικόμενός τε
[7, 25]	τε καὶ μεγάλα περιβεβλημένους εὐτυχήματα	οὐ	πολλῷ ἔμπροσθεν ἐν βραχεῖ τε
[7, 34]	Γήπαισιν ἐτετάχατο, ἐπεὶ Ῥωμαίων ἀποστάντες	οὐ	πολλῷ ἔμπροσθεν ἔτυχον ἐξ αἰτίας
[7, 32]	δὴ κακουργῶν ἐς τὴν πολιτείαν	οὐ	πολλῷ ἔμπροσθεν ἐφωράθη καὶ προδοσίας
[7, 35]	Ἰλδίγης ὄνομα, ἐς Σκλαβηνοὺς φεύγει.	οὐ	πολλῷ μὲν οὖν ὕστερον ὁ
[7, 21]	καὶ Θευδέριχον, οἳ βεβασιλεύκασι μὲν	οὐ	πολλῷ πρότερον, εἰρήνης δὲ καὶ
[7, 19]	ἐπὶ τῇ φυλακῇ ἐτετάχατο, ἣν	οὐ	πολλῷ πρότερον ἐνταῦθα ἐναποθέμενος Τουτίλας
[7, 40]	Σπολιτίου ὁρμώμενόν οἱ αὐτῷ πάρεδρον	οὐ	πολλῷ πρότερον καταστησάμενος Τουτίλας ἔτυχεν.
[7, 40]	βασιλεὺς Θρᾴκης ὅλης στρατηγὸν καταστησάμενος	οὐ	πολλῷ πρότερον. ὃς δὴ ἐς
[7, 37]	ἔγνω ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ~Τουτίλας	οὐ	πολλῷ πρότερον παρὰ τῶν Φράγγων
[7, 40]	περιβόλου ἐγένετο. καὶ Ἀρταβάνης δὲ	οὐ	πολλῷ ὕστερον ἐν Κεφαλωνίᾳ γενόμενος,
[7, 31]	ψυχὴν ἀνιᾶν πέφυκεν. ὥστε ἀμέλει	οὐ	πολλῷ ὕστερον ἐπειδὴ τάχιστα ἡ
[7, 11]	Βονωνείᾳ πόλει ἡσύχαζε. χρόνῳ δὲ	οὐ	πολλῷ ὕστερον Ἰλλυριοὶ ξύμπαντες, ὅσοι
[7, 40]	μοι ἔναγχος δεδιήγηται, καὶ ἄλλοι	οὐ	πολλῷ ὕστερον Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες
[7, 13]	παρούσας ἐσήγγελλεν. ὁ δέ οἱ	οὐ	πολλῷ ὕστερον Ἰωάννην τε τὸν
[7, 5]	διασωθέντες ἐφύλασσον. ~Χρόνῳ δὲ Τουτίλας	οὐ	πολλῷ ὕστερον στράτευμα ἐπί τε
[7, 27]	Βιταλιανοῦ παντὶ τῷ στρατῷ ἀφίκετο	οὐ	πολλῷ ὕστερον. ταῦτα μὲν οὖν
[7, 29]	ἀπολωφῆσαν τὸ ὕδωρ ἐπέκλυσεν αὖθις	οὐ	πολλῷ ὕστερον. ταύτῃ τε ἅπαντα
[7, 39]	ἀνεψιόν. ᾧ δὴ στράτευμα μὲν	οὐ	πολὺ ἔδωκε, χρήματα δὲ λόγου
[7, 39]	Σικελίαν εὐθὺς ἔπεμψε, στράτευμα μὲν	οὐ	πολὺ παρασχόμενος, ἐπιστείλας δὲ τὸν
[7, 31]	ἀγαθὰ ὑποφαίνουσα καὶ τῆς βασιλείας	οὐ	πόρρω αὐτὸν τὸ λοιπὸν ἔσεσθαι.
[7, 16]	καὶ ὕβριν ἐς ἄνδρα πρεσβευτὴν	οὐ	πρᾳότητι προσώπων οὐδὲ ῥημάτων ὄγκῳ
[7, 16]	τὴν αὐτὴν αὖθις ἐκπεπτωκέναι κακοπραγίαν	οὐ	προειδομένους τὴν ἀπὸ τῆς πείρας
[7, 26]	νύκτωρ. ὀργῇ δὲ πολλῇ καὶ	οὐ	προμηθεῖ γνώμῃ ὁ Τουτίλας ἤδη
[7, 7]	τὰ ὡμολογημένα ποιήσωσι. πρότερον δὲ	οὐ	προσβολήν τινα κατὰ τοῦ περιβόλου
[7, 34]	γε μηδὲ νῦν ἐκστῆναι τῶν	οὐ	προσηκόντων βεβούληνται, τίς ἂν εἴη
[7, 37]	δὲ ἀφίκοντο ἐς τὸ Ῥήγιον,	οὐ	πρότερον διέβησαν τὸν τῇδε πορθμὸν,
[7, 17]	ὑπηρετεῖν ἄξιον. εἰ δὲ τοῦτο	οὐ	ῥᾴδιον ἢ βουλομένοις ὑμῖν, ἀλλ´
[7, 17]	τὴν σωτηρίαν ἠναγκασμένος οὐκ ἔργοις,	οὐ	ῥήμασι τὴν εὐκοσμίαν διασώσασθαι τὸ
[7, 23]	τὸ τείχισμα ὤρυσσεν. ἐνταῦθά τε	οὐ	Ταραντηνοὺς μόνον, ἀλλὰ καὶ ὅσοι
[7, 25]	διδάσκαλος κρείσσω τὸν ἐκμαθόντα τῶν	οὐ	τετυχηκότων τῆς διδασκαλίας τῷ παντὶ
[7, 22]	οὖν νικῴης, Ῥώμην τε καθελὼν,	οὐ	τὴν ἑτέρου του, ἀλλὰ τὴν
[7, 29]	διαδείκνυται οὖσα. τινὲς δέ φασιν	οὐ	τὸ κῆτος τοῦτο, οὗπερ ἐμνήσθην,
[7, 16]	ἐκεῖ φυομένων πασῶν μάλιστα, ὥστε	οὐ	τοῖς αὐτὴν ἐνοικοῦσιν ἐπαρκεῖν μόνον,
[7, 33]	τῶν ἐν Γάλλοις μετάλλων πεποίηνται,	οὐ	τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος, ᾗπερ εἴθισται,
[7, 16]	πείρας ἤδη συνειθισμένην αὐτοῖς συμφορὰν	οὐ	τύχης ἐναντίωμα γεγενῆσθαι δοκεῖ, ἀλλ´
[7, 20]	κόπτοντες τροφὴν διδόναι σφίσιν ἐδέοντο,	οὐ	φέροντος αὐτοῖς αἰσχύνην τοῦ ἔργου.
[7, 5]	ἔφοδον γνόντες τὸ μὲν πεδίον,	οὗ	δὴ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐτύγχανον, δέει πολλῷ
[7, 30]	τῷ Κροτωνιατῶν αὖθις λιμένι προσέσχον.	οὗ	δὴ ἐπὶ κοινῆς βουλευσαμένοις ἔδοξε
[7, 35]	φρουρίῳ, ὅπερ Λαυρεάτην καλοῦσι Ῥωμαῖοι.	οὗ	δὴ ἐπιβὰς τοὺς παραπεπτωκότας ἀνῄρει.
[7, 7]	ἐθελουσίους ἐς τὴν ἀκτὴν ἤνεγκεν,	οὗ	δὴ ἐστρατοπεδεύοντο οἱ πολέμιοι. ἐπιβαίνοντες
[7, 33]	Ἔρουλοι ἔσχον ἀμφὶ πόλιν Σιγγιδόνον,	οὗ	δὴ ἵδρυνται νῦν, Ἰλλυριούς τε
[7, 18]	ἐς τὰ ἀμφὶ Ῥώμην χωρία.	οὗ	δὴ καὶ αὐτὸς καταίρειν τῷ
[7, 30]	διαπορθμευσάμενος ἐς τὸν Δρυοῦντα κατέπλευσεν,	οὗ	δὴ καὶ Βελισάριον ξὺν τῇ
[7, 6]	αὐτοῖς ἀνδράσιν, οἱ βάρβαροι εἷλον.	οὗ	δὴ καὶ Δημήτριον τὸν Νεαπόλεως
[7, 27]	τὸν Τάραντα ξὺν αὐτοῖς ἦλθεν,	οὗ	δὴ καὶ Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ
[7, 35]	δρόμωνας ἐν τῷ λιμένι ἀπολιπόντες.	οὗ	δὴ καὶ τὰ ἄλλα πλοῖα
[7, 27]	μένειν μὲν αὐτοῦ οὐδαμῆ ἤθελεν,	οὗ	δὴ καὶ τὸ Ἰωάννου στρατόπεδον
[7, 3]	ἄλλοι ξύμπαντες ἐς Ῥάβενναν ξυνελέγοντο,	οὗ	δὴ Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀλέξανδρος, οὗ
[7, 23]	μάλιστα ἑκατέρωθεν ἐς κόλπον ἰοῦσαν,	οὗ	δὴ Ταραντηνῶν ὁ λιμήν ἐστιν,
[7, 15]	ἐνέδραις ἔγνω προλοχίζειν ἀνδρῶν μαχίμων.	οὗ	δὴ τῇ ὑστεραίᾳ Βαλεντῖνός τε
[7, 27]	τὸν Σκύλαιον καλούμενον χῶρον, ἐφ´	οὗ	δὴ τὴν Σκύλλαν οἱ ποιηταὶ
[7, 28]	δέ τις ἀκτὴ μηνοειδὴς ἐνταῦθα,	οὗ	δὴ τῆς ἠϊόνος ὑποχωρούσης ἡ
[7, 10]	στόλῳ ἐνθένδε ἄρας Πόλῃ προσέσχεν.	οὗ	δὴ τὸ στράτευμα διέπων χρόνον
[7, 19]	καὶ τὰς ἀκάτους ἐφέλκειν ἐκέλευεν,	οὗ	δὴ τὸν πύργον ἐτύγχανε τεκτηνάμενος.
[7, 10]	στρατηγὸς, ἄρτι ἐπανήκων ἐξ Ἰταλίας,	οὗ	δὴ τοὺς Ἰλλυριοὺς στρατιώτας ἀπολιπὼν
[7, 13]	ἐνέδραις ὑπὸ τῶν πολεμίων ἐνέτυχον.	οὗ	δὴ τοὺς πλείστους ἀποβαλόντες αὐτοὶ
[7, 29]	τοῦ παντὸς αἰῶνος, ἔστι δὲ	οὗ	καὶ ἀπολωφῆσαν τὸ ὕδωρ ἐπέκλυσεν
[7, 3]	οὗ δὴ Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀλέξανδρος,	οὗ	πρόσθεν ἐμνήσθην, διατριβὴν εἶχον. ἐπειδή
[7, 19]	τὸ τῶν πολεμίων χαράκωμα ἤλαυνεν,	οὗ	Ῥουδέριχος ἦρχεν, ἀνὴρ ἀγαθὸς τὰ
[7, 11]	τε καὶ ἀπολαύειν αὐτίκα προσέσται·	οὗ	τί ἂν ἀξιώτερον γένοιτο ἀνθρώπῳ
[7, 35]	ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ἡνίκα Λαγγοβαρδῶν	Οὐάκης	ἦρχεν, ἦν τίς οἱ ἀνεψιὸς
[7, 35]	μὲν οὖν ὕστερον ὁ μὲν	Οὐάκης	νοσήσας ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐς
[7, 35]	τὴν ἡγεμονίαν ἐκάλει. προνοήσας οὖν	Οὐάκης	ὅπως εἰς τὸν παῖδα τὸν
[7, 35]	ὃν δὴ ὁ νόμος, ἐπειδὰν	Οὐάκης	τελευτήσειεν, ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν ἐκάλει.
[7, 35]	ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα δυοῖν. χρήμασι δὲ	Οὐάκης	τοὺς βαρβάρους τούτους ἀνέπεισε τὸν
[7, 35]	ἠφάνιστο, ἐς δὲ Οὐάλδαρον, τὸν	Οὐάκου	υἱὸν, ἡ Λαγγοβαρδῶν ἦλθεν ἀρχή.
[7, 4]	πληγῇ ὑπετόπαζεν. οὕτω τε ξυνέβη	Οὐαλάριδος	τὸ τοῦ δόρατος ἄκρον σιδήριον
[7, 4]	Ἀρταβάζης δὲ προτερήσας ἔφθασε τὸν	Οὐάλαριν	ἐς πλευρὰν τὴν δεξιὰν παίσας.
[7, 4]	Ῥωμαίων στράτευμα τὸν ἵππον ἀπήλαυνεν,	Οὐάλαρις	δὲ νεκρὸς αὐτοῦ ἔπεσε. καὶ
[7, 4]	ἐγγυτέρω ἀλλήλων ἐγένοντο, Γότθος ἀνὴρ,	Οὐάλαρις	ὄνομα, μέγας τε τὸ σῶμα
[7, 35]	ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐς δὲ	Οὐάλδαρον,	τὸν Οὐάκου υἱὸν, ἡ Λαγγοβαρδῶν
[7, 27]	τε ξὺν Ἐρούλοις τριακοσίοις καὶ	Οὐαράζην	Ἀρμένιον γένος ξὺν ὀκτακοσίοις Ἀρμενίοις
[7, 27]	γὰρ, ἐν αἷς ὅ τε	Οὐαράζης	καὶ οἱ ξὺν αὐτῷ Ἀρμένιοι
[7, 27]	ναῦς δρόμῳ ἀφίκοντο. ὅ τε	Οὐαράζης	πλεῖν μὲν ἐπίπροσθεν οὐκέτι ἔγνω,
[7, 35]	ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἐς τοὺς	Οὐάρνους	αὐτίκα φεύγει, παίδων οἱ ἀπολελειμμένων
[7, 12]	ὅπλων καὶ χρημάτων χωρίς. ὧν	οὐδ´	ἄν τις μὴ διαρκῶς ἔχων
[7, 25]	κείσεται. τὸ μὲν γὰρ ξυμπεσὸν	οὐδ´	ἂν ὁ πᾶς αἰὼν ἀποίητον
[7, 18]	δὲ ἐκ Δρυοῦντος πεζῇ ἰοῦσιν	οὐδ´	ἂν τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἐν Ῥώμῃ
[7, 40]	ἅπασι δεδανεικὼς μεγάλα καὶ τόκον	οὐδ´	ὅσον λόγῳ κεκομισμένος πρὸς αὐτῶν
[7, 25]	ἄλλας Ἰταλίας πόλεις ἁπάσας ἀφῆκεν	οὐδ´	ὁτιοῦν λυμηνάμενος. ἐκ μὲν οὖν
[7, 9]	καὶ ὕβρεώς τε καὶ ἀσελγείας	οὐδ´	ὁτιοῦν ὑπελίποντο, ἀλλ´ οἱ μὲν
[7, 21]	γυμνούς τε καὶ οἰκτροὺς καὶ	οὐδ´	ὁτουοῦν τῶν πάντων ἐμπείρους κρατεῖν
[7, 29]	ἀξίναις τε πανταχόθεν ἐνδελεχέστατα κόψαντες	οὐδ´	ὣς ἔκτειναν, ἀλλὰ σχοίνοις ἁδραῖς
[7, 32]	ταῦτα Μάρκελλος πρὸς Λεοντίου μαθὼν	οὐδ´	ὣς ἐς βασιλέα τὸν λόγον
[7, 30]	ἀλλὰ Τουτίλας διαλῦσαι τὴν προσεδρείαν	οὐδ´	ὣς ἤθελεν, ἀλλ´ αὐτὸς μὲν
[7, 35]	γῆς μὲν τῆς Ἰταλῶν πενταετὲς	οὐδαμῆ	ἀποβὰς, οὐδέ πη ὁδῷ ἰέναι
[7, 14]	τἀγαθὰ ἔσεσθαι, καὶ αὐτὸν δὲ	οὐδαμῆ	ἀχάριστον δεσπότῃ φιλανθρωποτάτῳ φανήσεσθαι, ἀλλ´,
[7, 40]	πολλοῖς οὖσιν ἐς πλείω χρόνον	οὐδαμῆ	διαρκούντων, ἄρας ἐνθένδε ξὺν τοῖς
[7, 5]	ὅσοι μέντοι διεσώθησαν ἡμέρας πολλὰς	οὐδαμῆ	διωκόμενοι ἔφευγον. χρόνῳ τε ὕστερον
[7, 35]	δὲ τὸν μὲν ἄνθρωπον ἐκδοῦναι	οὐδαμῆ	ἔγνωσαν, ἐκέλευον δὲ αὐτὸν ἐνθένδε
[7, 34]	διαλῦσαι, καίπερ πολλὰ προκαλουμένων ἡμῶν,	οὐδαμῆ	ἔγνωσαν, θράσει ἀλογίστῳ ἐχόμενοι· ἐπεὶ
[7, 16]	τὸ πεδίον καταβαίνοντες παρατάσσεσθαι ἡμῖν	οὐδαμῆ	ἔγνωσαν, σοφίσμασι δὲ καὶ παραγωγαῖς
[7, 40]	αὐτοῦ ἤθελε. γυναῖκα δὲ Ῥωμαῖοι	οὐδαμῆ	ἐδικαίουν ἀνταλλάξασθαι ἀνδρὸς τὴν τοῦ
[7, 4]	πέτρας τινὸς ἐρεισθὲν πεσεῖν αὐτὸν	οὐδαμῆ	εἴα. ὁ δὲ Ἀρταβάζης ἐνέκειτο
[7, 20]	ἐς ἕνα χῶρον ξυναγαγὼν σκεδάννυσθαι	οὐδαμῆ	εἴασεν· ἔδεισε γὰρ μή τις
[7, 29]	διαφυγεῖν δὲ τὸ τέναγος τοῦτο	οὐδαμῆ	εἶχεν, ἀλλ´ ὑπὸ τῷ πηλῷ
[7, 19]	ἀξιόμαχον πρός γε τοὺς πολεμίους	οὐδαμῆ	εἶχεν, ὥστε μάχῃ ἐν τῷ
[7, 19]	ἄλλο ταύτης δὴ τῆς χώρας	οὐδαμῆ	εἶχον, ἀλλὰ πάντα σφίσι πανταχόσε
[7, 32]	πιστεύειν αὐτὸς ἢ βασιλεῖ ἐσαγγέλλειν	οὐδαμῆ	εἴωθα. βούλομαι τοίνυν ἢ τῶν
[7, 14]	ἐν χερσὶν ἔχοντες, θώρακα δὲ	οὐδαμῆ	ἐνδιδύσκονται. τινὲς δὲ οὐδὲ χιτῶνα
[7, 34]	βαρβαρικῇ, λόγων σπανιζούσῃ, τῶν πραγμάτων	οὐδαμῆ	ἐπαξίως εἰρήσθω. σὺ δὲ, ὦ
[7, 31]	καὶ τρόπῳ δὴ ὅτῳ ἀποκρουσθέντες	οὐδαμῆ	ἐς τὸ ἔργον ἀφίκοντο, αὐτίκα
[7, 30]	εἶδον, κατωρρώδησάν τε καὶ ἄγχιστα	οὐδαμῆ	ἐτόλμων ἰέναι, ἀλλὰ χρόνον μέν
[7, 29]	εἵποντο, ἄγχιστα μέντοι τῶν πολεμίων	οὐδαμῆ	ἐτόλμων ἰέναι. τότε δὲ καὶ
[7, 18]	ἀτυχήσειν μὲν αὐτὸν τῆς δεήσεως	οὐδαμῆ	ἔφασκε, χρῆναι δέ οἱ πρῶτα
[7, 28]	περαιτέρω δὲ τὰς ναῦς ἰέναι	οὐδαμῆ	ἐφιέντος, τῷ Κροτωνιατῶν λιμένι προσέσχε.
[7, 37]	παρόντι λόγῳ τινὶ εὐπρεπεῖ ἐνδοῦναι	οὐδαμῆ	ἔχειν, ἐπεὶ οὐδέ τις σκῆψις
[7, 8]	ἀνέμου σφίσιν ἀντιστατοῦντος ἀπαίρειν ἐνθένδε	οὐδαμῆ	ἔχοντες διηποροῦντο, δεδιότες μή τι
[7, 9]	σφίσι κακουμένοις πρὸς τῶν πολεμίων	οὐδαμῆ	ἔχοντες οὐχ ὅσον ἐρυθριᾶν ὡς
[7, 12]	~Βελισάριος δὲ ἀμύνειν τοῖς πολιορκουμένοις	οὐδαμῆ	ἔχων Ἰωάννην τὸν Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν
[7, 26]	νεῶν, τῷ Ῥωμαίων στρατῷ ἕπεσθαι	οὐδαμῆ	ἤθελεν, ἐπεὶ φρούριον, ὃ Νεαπόλεως
[7, 27]	ἐνταῦθα ἀφεὶς μένειν μὲν αὐτοῦ	οὐδαμῆ	ἤθελεν, οὗ δὴ καὶ τὸ
[7, 6]	ἐπὶ Τουτίλαν τε καὶ Γότθους	οὐδαμῆ	ἤθελον. διὸ δὴ μόνοις τοῖς
[7, 26]	εἴη. κτεῖναι γὰρ τὸν παραπίπτοντα	οὐδαμῆ	ἤθελον, ὡς μὴ ἀλλήλους διαφθείρειν
[7, 6]	ἐς μὲν τὰ Ῥώμης ὅρια	οὐδαμῆ	ἦλθεν, ἐς Καμπανοὺς δὲ καὶ
[7, 15]	δυνήσονται μέγα. Βέσσᾳ δὲ ταῦτα	οὐδαμῆ	ἤρεσκε, καίπερ ἐς τρισχιλίους στρατιώτας
[7, 10]	ἐπὶ τὰ Ῥώμης χωρία ἀποβαίνειν	οὐδαμῆ	ἴσχυον, οὔτε τοὺς πολεμίους λανθάνοντες
[7, 24]	ἣ Μολιβίου ἐπώνυμός ἐστι, διαφθεῖραι	οὐδαμῆ	ἴσχυσαν, ἐπεὶ ἄγχιστα τῆς πόλεως
[7, 10]	τοῦ ἐν Μήδοις στρατοπέδου ἀποστῆσαι	οὐδαμῆ	ἴσχυσε) Θρᾴκην ὅλην περιιὼν χρήματά
[7, 37]	Ῥώμην ἑλὼν ἔχεσθαι μὲν αὐτῆς	οὐδαμῆ	ἴσχυσε, μοῖραν δὲ αὐτῆς καθελὼν
[7, 14]	γενέσθαι ἐν τῷ ἔργῳ τούτῳ	οὐδαμῆ	ἴσχυσε. Χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἄνται
[7, 31]	ἀξίωμα. τῇ μέντοι Πρεϊέκτᾳ ξυνοικίζεσθαι	οὐδαμῆ	ἴσχυσεν. ἦν γὰρ αὐτῷ γυνὴ
[7, 13]	ἀνδρὶ δὲ, οἶμαι, κακοτυχοῦντι εὐβουλία	οὐδαμῆ	πάρεστι, παραιρουμένου αὐτὸν ἐπιστήμην τε
[7, 34]	δὲ οἷς ἂν σπουδάζηται βιάζεσθαι	οὐδαμῆ	πρόσεστιν. ὡς δὲ πολυανθρωπίᾳ τε
[7, 16]	μέλλεις, ὃς ἐς Σικελιώτας τοὺς	οὐδαμῆ	σοι ἀπηντηκότας ἀκήρυκτον τὸ ἔχθος
[7, 32]	ὄντι καὶ πεπονθότι ἀνήκεστα ἔργα	οὐδαμῆ	συναλγεῖς· ἐγὼ δέ σε οἰκτείρω
[7, 36]	ὀχύρωμα ἕτερον τῶν τῇδε χωρίων	οὐδαμῆ	σφίσιν ἐλέλειπτο, ἀνδρῶν μαχίμων ἐνέδραις
[7, 19]	σφίσιν ἀντιστατοῦντος ᾔεσαν. Γότθοι δὲ	οὐδαμῆ	ὑπηντίαζον, ἀλλ´ ἐν τοῖς χαρακώμασιν
[7, 12]	μὲν ἡ κυρία, στράτευμα δὲ	οὐδαμόθεν	Ῥωμαίων ἦλθεν, Ἡρωδιανός τε καὶ
[7, 1]	ἐπιτελῆ τε πράσσειν ὅσα ἐπιτάττοι	οὐδαμοῦ	ἀπηξίουν, τήν τε ἀρετὴν αἰσχυνόμενοι
[7, 6]	λόγῳ. ἦν γὰρ πολεμίων ἔργων	οὐδαμῶς	ἔμπειρος καὶ ἀπ´ αὐτοῦ δειλός
[7, 2]	Ῥογοὶ ἀνεῖπον. ὅπερ τοῖς Γότθοις	οὐδαμῶς	ἤρεσκεν, ἀλλὰ καὶ εἰς πολλὴν
[7, 21]	ἔλεξε τοιάδε „Οὐ καινήν τινα	οὐδὲ	ἀγνῶτα ὑμῖν παραίνεσιν ποιησόμενος ἐνθάδε
[7, 7]	κατὰ τοῦ περιβόλου ποιήσεσθαι ἰσχυρίζετο,	οὐδὲ	ἄλλῃ τινὶ ἐπιβουλῇ ἐς αὐτοὺς
[7, 1]	ὑπερφυῶς μετεποιεῖτο. οὐδὲ γὰρ οὖν	οὐδὲ	ἄλλης ὅτι μὴ τῆς γεγαμημένης
[7, 17]	διαρκούσης τῆς βρώσεως, οἵ γε	οὐδὲ	αὐτῆς ἐς κόρον ἰέναι παντάπασιν
[7, 12]	γὰρ στρατιῶται ὀλίγοι λίαν ὄντες	οὐδὲ	αὐτοὶ μάχεσθαι ἤθελον, χρήματά τε
[7, 3]	πυλῶν ὅθεν ἀπαλλαγέντες πρότερον ἔτυχον.	οὐδὲ	γὰρ αὐτῶν οἱ ἐσεληλυθότες ἔχεσθαι
[7, 18]	τι ἧσσον ἢ πρότερον ἦσαν.	οὐδὲ	γὰρ ἑκόντας αὐτοὺς προσκεχωρηκέναι βαρβάροις
[7, 5]	ὑπαγωγὴν αἰσχράν τινα ξύμπαντες ᾔεσαν.	οὐδὲ	γὰρ ξυντεταγμένοι οὐδὲ κατὰ ξυμμορίας
[7, 1]	μὴν καὶ σωφροσύνης ὑπερφυῶς μετεποιεῖτο.	οὐδὲ	γὰρ οὖν οὐδὲ ἄλλης ὅτι
[7, 38]	τὸ πεδίον καταβῆναι τολμήσαντες, ἐπεὶ	οὐδὲ	γῆν τὴν Ῥωμαίων καταθεῖν ἐγκεχειρήκασι
[7, 12]	ἐκείνων πολλάκις ἡσσῆσθαι, οἵ γε	οὐδὲ	εἰκῆ τοὺς ἐναντίους διέφυγον, ἀλλὰ
[7, 9]	οὐ γὰρ ἐπὶ φαύλοις τισὶν	οὐδὲ	εἰς τοὺς ὑμετέρους τὰς χάριτας
[7, 5]	ξύμπαντες ᾔεσαν. οὐδὲ γὰρ ξυντεταγμένοι	οὐδὲ	κατὰ ξυμμορίας τινὰς, ἀλλ´ αὐτὸς
[7, 16]	περίβολον μάλιστα πάντων ὑμῖν ξυνοίσει.	οὐδὲ	μεθ´ ἑτέρων γὰρ τὸ λοιπὸν
[7, 8]	τοιάδε „Οὐκ ἀπανθρωπίας ὑπερβολῇ εἴκων	οὐδὲ	ξυγγενῶν ὑπερηδόμενος ξυμφοραῖς, ἀλλ´ ὡς
[7, 25]	ἀνδραγαθίζεσθαι ἥκιστα πέφυκεν. οὐ μὴν	οὐδὲ	ὄπισθέν τις ἐς ἡμᾶς κακουργήσει·
[7, 34]	δύναμιν ὥστε τὸν ποταμὸν διαπορθμεύεσθαι	οὐδὲ	ὅσον ἀποπειράσασθαι πώποτε ἴσχυσαν, ἔνσπονδοι
[7, 20]	λόγον τινὰ τοῦ τοιούτου ποιοῖτο·	οὐδὲ	περιιόντες τινὲς κύκλῳ τῶν περιβόλων,
[7, 25]	διὰ τῶν ἔργων ἐλέγχονται. οὐκοῦν	οὐδέ	πη ἀλλήλοις ἐπιμίγνυσθαι ἐς τόδε
[7, 35]	τῆς Ἰταλῶν πενταετὲς οὐδαμῆ ἀποβὰς,	οὐδέ	πη ὁδῷ ἰέναι ἐνταῦθα ἰσχύσας,
[7, 21]	πολυλογίᾳ τις ἀποκναίειν δοκῇ· ἐπεὶ	οὐδὲ	πρὸς τὴν ἐξ αὐτῶν εὐεργεσίαν
[7, 16]	προήσεσθαι τανῦν ἐγχειρίσειν ὑμῖν γνοίημεν,	οὐδὲ	πρὸς ὑμᾶς τὸ πιστὸν ἕξομεν.
[7, 16]	ἄνδρα πρεσβευτὴν οὐ πρᾳότητι προσώπων	οὐδὲ	ῥημάτων ὄγκῳ τῶν ὑποδεξαμένων διακεκρίσθαι
[7, 40]	τὰ εἰωθότα ὅση δύναμις ξυγχωρῶν,	οὐδὲ	στασιώταις τοῖς ἐν Βυζαντίῳ τῆς
[7, 38]	βάρβαροι οὗτοι πώποτε. οὐ μὴν	οὐδὲ	στρατῷ ποταμὸν Ἴστρον φαίνονται διαβεβηκότες
[7, 40]	τε καὶ ἐλευθέριος καὶ ἐπίχαρις,	οὐδέ	τι ἐν Παλατίῳ ἁμαρτάνεσθαι παρὰ
[7, 12]	στρατιώτας ξυνήγομεν κομιδῆ ὀλίγους οἰκτροὺς	οὐδέ	τι ὅπλων ἐν χερσὶν ἔχοντας
[7, 37]	εὐπρεπεῖ ἐνδοῦναι οὐδαμῆ ἔχειν, ἐπεὶ	οὐδέ	τις σκῆψις αὐτοῖς, ἄλλως τε
[7, 32]	σπουδὴν ἔχων. ἀλλὰ γὰρ“ ἔφη	„οὐδέ	τίς σοι ἀντιστήσεται τῶν Ἰουστινιανοῦ
[7, 20]	ποτε ποιοῦσιν ἠξίουν, οὐ μὴν	οὐδέ	τις τῶν οἰκητόρων αὐτοῖς ξυμφυλάσσειν
[7, 17]	ἀνόσιον ἔφασαν εἶναι, οὐ μέντοι	οὐδὲ	τὸ ἀφεῖναι ἀκίνδυνον. Βελισάριον δὲ
[7, 14]	φωνὴ ἀτεχνῶς βάρβαρος. οὐ μὴν	οὐδὲ	τὸ εἶδος ἐς ἀλλήλους τι
[7, 33]	μᾶλλον ὄντα χρυσοῦ κύριον, ἐπεὶ	οὐδὲ	τοῖς ξυμβάλλουσι προΐεσθαι τὸ νόμισμα
[7, 32]	καθημένους τὸν πάντα αἰῶνα. καὶ	οὐδὲ	τοῦ θείου τὴν οὐσίαν αὐτὸν
[7, 14]	ἐνδιδύσκονται. τινὲς δὲ οὐδὲ χιτῶνα	οὐδὲ	τριβώνιον ἔχουσιν, ἀλλὰ μόνας τὰς
[7, 32]	εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι, οὐ μὴν	οὐδὲ	τῶν ἄλλων οὐδένα, πλήν γε
[7, 32]	τῆς οὐσίας ἀφείλετο, οὐ μὴν	οὐδὲ	φυγῇ ἐζημίωσε. δυσφορούμενος δὲ ὅμως
[7, 21]	ἔσται. οὐ γὰρ ἀνθρώπων γένει	οὐδὲ	φύσει ἐθνῶν ξυμμαχεῖν εἴωθεν, ἀλλ´
[7, 14]	δὲ οὐδαμῆ ἐνδιδύσκονται. τινὲς δὲ	οὐδὲ	χιτῶνα οὐδὲ τριβώνιον ἔχουσιν, ἀλλὰ
[7, 22]	γὰρ ἀνδρὸς ἑνὸς ἀρετῇ εἴργασται	οὐδὲ	χρόνου βραχέος δυνάμει ἐς τόσον
[7, 21]	μὲν“ ἔφη „ξύντροφοι Γότθοις γεγενημένοι	οὐδὲ	χῶρόν „τινα ἔρημον ἐς τήνδε
[7, 11]	δὲ Ῥωμαίων ἔτι τοῖς πολεμίοις	οὐδεὶς,	ἀλλ´ ἐντὸς τειχῶν ἕκαστοι ἔμενον.
[7, 20]	ἐξουσία τοῦ καθεύδειν ἐγίνετο, ἐπεὶ	οὐδεὶς	αὐτοῖς ἐφειστήκει, ὅστις ἂν καὶ
[7, 21]	δικαίου λόγος τιμῷτο. πόνος τε	οὐδεὶς	αὐτῷ τἀγαθὰ ἐφ´ ἑτέρους μετενεγκεῖν.
[7, 1]	παρείχετο· ὧν δὴ ἀπόβλητος μὲν	οὐδεὶς	ἐγεγόνει, αὐτῶν δὲ ἕκαστος πρῶτός
[7, 15]	πολιορκουμένοις ταχὺ γέγονεν. ὡς δὲ	οὐδεὶς	ἐκ τῆς πόλεως ἐπεξῄει, κατὰ
[7, 1]	τε αὐτῶν τοῦ θεάματος τούτου	οὐδεὶς	ἔλαβε. πομπῇ γὰρ αὐτοῦ ἰσχυροτάτῃ
[7, 1]	δύσνοι ἐγένοντο καὶ τῶν στρατιωτῶν	οὐδεὶς	ἔτι ἐς κίνδυνον πολέμου καθίστασθαι
[7, 22]	πολλὴ, διαφθείραντι δὲ φιλανθρωπίας τε	οὐδεὶς	ἔτι λελείψεται λόγος καὶ προσέσται
[7, 1]	ἀντιτείνειν τε γὰρ ἐπιτάττοντι, οἶμαι,	οὐδεὶς	ἐτόλμα, ἐπιτελῆ τε πράσσειν ὅσα
[7, 31]	αὐτῷ κατηγγυημένην ἑκόντα ἑκοῦσαν ἀγαγέσθαι	οὐδεὶς	ἐῴη, τῇ δὲ πάντων αὐτῷ
[7, 6]	χωρίων ἀποπειρασάμενος, ἐπεί οἱ προσχωρεῖν	οὐδεὶς	ἤθελε, Τίβεριν ποταμὸν διαβὰς, ἐς
[7, 3]	οὖν ἄλλων ὑποστῆναι τὸν κίνδυνον	οὐδεὶς	ἤθελεν, Ἀρταβάζης δὲ μόνος Ἀρμένιος
[7, 1]	τούτου δὴ τοῦ φόνου αὐτὸν	οὐδεὶς	ἤθελεν. ἦν δέ τις ἐν
[7, 14]	τὸν Ἴστρον ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους	οὐδεὶς	ἴσχυσεν, ἀλλὰ καὶ Ῥωμαῖοι ἐς
[7, 26]	τῶν πολεμίων στρατῷ. καὶ αὐτῶν	οὐδεὶς	μὲν τὸ παράπαν ἐς ἀλκὴν
[7, 11]	προσεχώρει δέ οἱ τῶν ἐναντίων	οὐδεὶς	οὔτε Γότθος οὔτε Ῥωμαῖος. ἔπειτα
[7, 1]	οὔτε ἐτρύφα· μεθύοντα γοῦν Βελισάριον	οὐδείς	ποτε εἶδεν. ὅσον μὲν οὖν
[7, 1]	καὶ τοιαύτας τὰ πρόσωπα, οἵας	οὐδείς	που ἀνθρώπων εἶδεν, οὔτε οἱ
[7, 1]	δὴ ἐπιφανέστερος ἔν γε βαρβάροις	οὐδεὶς	πώποτε γεγονὼς ἔτυχε, καὶ τὸν
[7, 32]	ἡμεῖς οὔτε τις ἄλλος Ἀρμενίων	οὐδείς.	τοιούτοις Ἀρσάκης ἀεὶ καταγοητεύων τὸν
[7, 18]	ἀπ´ αὐτοῦ ὑποψίᾳ οἱ στρατιῶται	οὐδεμιᾷ	ἐς Ἰταλιώτας ἔτι εἴχοντο, ἀλλὰ
[7, 20]	ἐφιεμένων αὐταῖς ξυνελθεῖν. διόπερ αὐτῶν	οὐδεμιᾷ	ἐς τὸ σῶμα ὑβρίσθαι ξυνέβη
[7, 20]	ἡμέρα τε ἦν ἤδη καὶ	οὐδεμία	ἔτι ἐνέδρας τινὸς ὑποψία ἐλέλειπτο,
[7, 30]	Σικελίαν ναυσὶν ἔπεμψε καὶ Βαλεριανὸν	οὐδεμιᾷ	μελλήσει παρὰ Βελισάριον ἐκέλευεν ἰέναι.
[7, 32]	τε σφίσιν ἐπιόντα τὸν ἄνθρωπον	οὐδεμιᾷ	μηχανῇ ἀπωθεῖσθαι ἱκανοὶ ἔσονται. δεήσει
[7, 14]	ἐπανήκειν ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν	οὐδεμιᾷ	μηχανῇ εἶχεν, ἐπενόει τοιάδε. τῷ
[7, 16]	ὧνπερ αὐτοῖς Γότθους συγγνώμονας εἶναι	οὐδεμία	μηχανὴ ἔσται, τοῦ τῶν ἐγκλημάτων
[7, 29]	χειρώσασθαι, ἐπιτελέσαι δὲ τὸ βούλευμα	οὐδεμιᾷ	μηχανῇ ἔσχεν. ὅπως δὲ αὐτῷ
[7, 23]	μὲν φυλάξαι οἷός τε ἔσεσθαι	οὐδεμιᾷ	μηχανῇ ᾤετο, ἰδὼν δὲ τὴν
[7, 35]	βούλοιτο διασώσασθαι. καὶ ὃς μελλήσει	οὐδεμιᾷ	ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ Γηπαίδων
[7, 24]	ἀμνημονοῦντες, ἀπ´ ἐναντίας τε αὐτῶν	οὐδεμιᾷ	ὀκνήσει ἰόντες. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[7, 33]	σφίσι χρήματα καὶ σώματα ἐπ´	οὐδεμιᾷ	ὀνήσει διεφθάρθαι πολλὰ, ἀλλὰ καὶ
[7, 4]	αἵματος ἦν. αἴσθησις δὲ ὀδύνης	οὐδεμία	τῷ ἀνθρώπῳ ἐγίνετο, ἀλλ´ αὐτὸς
[7, 8]	δὲ πρᾴως τε καὶ ταραχῇ	οὐδεμιᾷ	τῶν λεγομένων τὴν μάθησιν ποιησάμενος
[7, 38]	εἶχον, ἐν τοῖς δωματίοις καθείρξαντες,	οὐδεμιᾷ	φειδοῖ ἐνεπίμπρασαν. οὕτω μὲν Σκλαβηνοὶ
[7, 39]	βασιλέως, τὰ δὲ πλείω οἴκοθεν	οὐδεμιᾷ	φειδοῖ προϊέμενος στρατιὰν ἐκ τοῦ
[7, 7]	γὰρ τοὺς φίλους εὐεργετεῖν ἐπειγόμενοι	οὐδεμίαν	αἰτίαν εἰσὶν ἄξιοι πρὸς αὐτῶν
[7, 7]	ἐς τὰς ἐπάλξεις ἔλεξε τοιάδε	„Οὐδεμίαν	αἰτίαν ἢ μέμψιν ἐς ὑμᾶς
[7, 30]	ἀναγκαῖα ἤδη παντάπασιν ἐπελελοίπει καὶ	οὐδεμίαν	ἔτι ἀπὸ Ῥωμαίων ἐπικουρίας ἐλπίδα
[7, 18]	ἰόντας, ἕπεσθαι σφίσιν αἴσθησιν αὐτοῖς	οὐδεμίαν	παρεχομένοις· αὐτῷ γὰρ τὰ ἄλλα
[7, 20]	ὀλιγωρίᾳ ἔσχον καὶ αὐτῶν ἐντροπὴν	οὐδεμίαν	πεποίηντο. καὶ τρίτον οἱ Ἴσαυροι
[7, 36]	ἄνθρωποι καὶ σωτηρίας πέρι ἐλπίδα	οὐδεμίαν	τὸ λοιπὸν ἔχοντες ἀνήκεστα ἔργα
[7, 18]	κατέπληξέ τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου,	οὐδεμιᾶς	ἀλκῆς αὐτοὺς μεμνημένους, καὶ αὐτίκα
[7, 18]	αὐτοῦ μὲν οἱ πολλοὶ διεφθάρησαν,	οὐδεμιᾶς	ἀλκῆς μεμνημένοι, ὀλίγοι δέ τινες
[7, 4]	τῇ πάσῃ, ὅπως ἐκεῖνοι ξυνταραχθέντες	οὐδεμιᾶς	ἀλκῆς μνήσονται. αὐτὸς δὲ παντὶ
[7, 37]	τούτῳ τὰ σφίσι παρόντα σημήνωσιν,	οὐδεμιᾶς	δὲ μεταξὺ βοηθείας ἐκ βασιλέως
[7, 4]	αὐτοῖς ἐς Γότθους προδοσίας κολάσεως	οὐδεμιᾶς	ἑτέρας προσδεῖ· οὕτω ξυλλήβδην εἰπεῖν
[7, 38]	πεποίηνται λόγῳ. καίτοι τὰ πρότερα	οὐδεμιᾶς	ἡλικίας ἐφείσαντο, ἀλλ´ αὐτοί τε
[7, 10]	τοῖς ξυμφυλάσσουσι διάφοροι γεγενημένοι ἀπ´	οὐδεμιᾶς	πρὸς αὐτῶν γινομένης αἰτίας ἄγχιστά
[7, 8]	μιάσματος τοῦδε αὐτοὶ τὸ μέρος	οὐδὲν	ἀδικοῦντες μεταλαχεῖν. τό τε γὰρ
[7, 20]	ἐδείκνυον, ὡς ἀνιέναι μὲν βουλομένοις	οὐδὲν	ἂν ἐμπόδιον εἴη, ἀνελθοῦσι δὲ
[7, 32]	ἔτι ἐς Βυζάντιον ὁδῷ ἰόντος	οὐδὲν	ἂν τῶν βεβουλευμένων προχωρήσειε σφίσιν·
[7, 13]	τύχης καὶ τὰ χείριστα βουλευομένοις	οὐδὲν	ἀπαντιάσει δεινὸν, ἀντιπεριάγοντος αὐτὰ τοῦ
[7, 4]	Βυζαντίου αὐτίκα δὴ μάλα ἐπιβοηθήσειν	οὐδὲν	ἀπεικός. ἡμῶν δὲ ταὐτὸ τοῦτο
[7, 5]	ἐς ὀχυρώματά τινα ἐσελθόντες ἄλλο	οὐδὲν	ἀπήγγελλον τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἢ ὅτι
[7, 26]	ἀναγκάζοιντο. ὁ δὲ αὐτοῖς ἄλλο	οὐδὲν	ἀποκρίνασθαι ἴσχυσε πλήν γε δὴ
[7, 19]	σφίσι τὰ πράγματα ἄλλο τε	οὐδὲν	ἀπολελεῖφθαι ὀχύρωμα, ὅποι ἂν καταφυγόντες
[7, 32]	καὶ ἀγελαίους ἀνθρώπους τινὰς ἔχοντας	οὐδὲν	αὐτοῖς προσῆκον ὁρῶν τὰς τῆς
[7, 25]	ξυμπιπτόντων καὶ πράξας κατὰ νοῦν	οὐδὲν	αὐτὸς τοῖς γε ἀμαθέσιν ἐργάσασθαι
[7, 13]	πολιορκίαν καθίστατο. τοὺς μέντοι γεωργοὺς	οὐδὲν	ἄχαρι ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἰταλίαν
[7, 32]	τε αὐτὸν ἄλλο μὲν εἰργάσατο	οὐδὲν	ἄχαρι, ξάνας δὲ οὐ πολλὰς
[7, 32]	ἀρχῆς, ἄλλο δὲ αὐτὸν εἰργάσατο	οὐδὲν	ἄχαρι, οὐ μὴν οὐδὲ τῶν
[7, 20]	Βοετίου τοῦ ξυνοικήσαντος. Τουτίλας δὲ	οὐδὲν	ἄχαρι παθεῖν αὐτὴν ξυνεχώρησεν, ἀλλ´
[7, 25]	οὖν Φανοῦ καὶ Πισαύρου φλαῦρον	οὐδὲν	Γότθοις ξυμβέβηκεν, ἐκ δὲ τοῦ
[7, 12]	καὶ παρὰ Τουτίλαν φεύγων ᾤχετο.	οὐδὲν	δὲ ἧσσον οἱ Κυπριανοῦ στρατιῶται
[7, 26]	ἀμφὶ τὰ ἐκείνῃ χωρία γενέσθαι,	οὐδὲν	δὲ τούτου δὴ ἕνεκα σαφὲς
[7, 25]	ὡς τὸ εἰκὸς, ἀποίσεται δόξαν,	οὐδὲν	δὲ ὑπεκστήσεται τὴν ἀπὸ τῆς
[7, 16]	οὐκ ἄλλο προσκρούειν τοῖς ἐναντίοις	οὐδὲν	ἔγνωσαν, ἀλλ´ ἀναπετάσαντες προθυμίᾳ τῇ
[7, 32]	τοῦ παιδὸς ἀπεψηφίσαντο ἅπαντες ἅτε	οὐδὲν	εἰς τὴν πολιτείαν ἡμαρτηκότων. ἐπεὶ
[7, 40]	παρέσται ἡμῖν ἀδεέστερον ἐπιβήσεσθαι πολέμιον	οὐδὲν	ἐν νῷ ἔχουσι. ταύτῃ ὁ
[7, 4]	διαμαχομένῳ τῆς γνώμης τῶν δεόντων	οὐδὲν	ἔπρασσον, ἀλλ´ αὐτοῦ μένοντες τὸν
[7, 5]	ξυνταραχθεὶς ἐπεὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐσκομισάμενος	οὐδὲν	ἔτυχεν, ἔπεμψεν ἐς Ῥάβενναν πρὸς
[7, 34]	γὰρ Ἴστρου ἐπέκεινα προσποιεῖσθαι ὑμεῖς	οὐδὲν	ἠξιοῦτε, τὸ δὲ ἐνθένδε τὸ
[7, 7]	καὶ τῆς Νεαπολιτῶν σωτηρίας ὀμεῖσθαι	οὐδὲν	κωλύσει. Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπεν,
[7, 30]	ὤφειλε, Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις	οὐδὲν	μελλήσαντες προσχωρήσουσι. βασιλεύς τε αὐτοῖς
[7, 12]	χρόνον ἐν Βυζαντίῳ διατρίψας πολὺν	οὐδὲν	μὲν διεπράξατο ὧν ἕνεκα ἦλθεν,
[7, 32]	καμήλῳ ἀνὰ τὴν πόλιν ὀχούμενον,	οὐδὲν	μέντοι αὐτὸν οὔτε τοῦ σώματος
[7, 29]	ὑποτοπήσαντες ἐν δέει μεγάλῳ ἐγένοντο,	οὐδὲν	μέντοι ἐνθένδε φλαῦρον αὐτοῖς ξυνηνέχθη
[7, 2]	ἀνασώσασθαι ἱκανὸς ἦν. Ἐράριχος μέντοι	οὐδὲν	ὅ τι καὶ λόγου ἄξιον
[7, 1]	αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους ὄντες καὶ	οὐδὲν	ὅτι μὴ κέρδη οἰκεῖα ἐν
[7, 11]	ἐστρατεύοντο, ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, κακὸν	οὐδὲν	οὔτε παθόντες οὔτε ἀκούσαντες, λάθρα
[7, 25]	δὴ τῶν ἀνθρώπων ἐνθυμουμένους ὡς	οὐδὲν	πέφυκεν ἐφ´ ἑαυτοῦ μένειν· εἰ
[7, 36]	(ἅμα μὲν ἐπικαλοῦντες ἐνιαυτῶν πολλῶν	οὐδὲν	πρὸς βασιλέως σφίσι δεδόσθαι, ἅμα
[7, 26]	Ἀχεροντίδα τὸ φρούριον πολιορκοῦντι, ἐπεὶ	οὐδὲν	προὐχώρει, ἔννοιά τις καὶ τόλμα
[7, 12]	ἐπεί τέ οἱ πρὸς Κυπριανοῦ	οὐδὲν	προὐχώρει, τῶν ἐκείνου δορυφόρων ἕνα,
[7, 1]	ἐχρῆτο ὥστε βιασθῆναι μὲν αὐτοῖς	οὐδὲν	πώποτε στρατηγοῦντος Βελισαρίου τετύχηκε, πλουτεῖν
[7, 22]	καὶ Ῥώμην εἰργάσατο ἄχαρι περαιτέρω	οὐδέν.	σημήνας τε Βελισαρίῳ τὴν αὑτοῦ
[7, 34]	μὲν ἀποδωσείοντες ἥκουσιν ὧνπερ ἐπεβάτευσαν,	οὐδὲν	σφίσι προσῆκον, Λαγγοβάρδας αἰτιωτάτους τῆς
[7, 13]	καὶ Γότθοις ἐνδοῖεν. ὡς δὲ	οὐδὲν	σφίσι προὐχώρει, αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς
[7, 40]	ὥσπερ ἐν χώρᾳ οἰκείᾳ διαχειμάζοντες	οὐδέν	τε δεδιότες πολέμιον. ὕστερον δὲ
[7, 10]	γὰρ ὡμολογημένοις οἱ Γότθοι θαρσοῦντες	οὐδέν	τε μεταξὺ ἐναντίωμα ὑποτοπάζοντες σφίσιν
[7, 21]	πολέμῳ κεκακωμένοι φόρους τοὺς δημοσίους	οὐδέν	τι ἐνδεέστερον ἢ ἐν τῇ
[7, 7]	τῶν ἄλλων ἀπεῖπεν, αὐτὸς μὲν	οὐδέν	τι ἧσσον αὐτοῦ ἔμεινε, τὸν
[7, 29]	πείνῃ εἴτε φιλονεικίᾳ ἔτι ἐχόμενον	οὐδέν	τι ἧσσον ἐδίωκεν, ἕως δὴ
[7, 32]	ὅσα τοῖς εὐθυνομένοις δεδιηγῆσθαι τετύχηκεν,	οὐδέν	τι ἧσσον ἐς Γερμανόν τε
[7, 18]	αὖθις ἐς φόρου ἀπαγωγὴν ἐσομένους	οὐδέν	τι ἧσσον ἢ πρότερον ἦσαν.
[7, 34]	βεβασιλευκότων, καὶ παρὰ σοῦ μέντοι	οὐδέν	τι ἧσσον. ἡδέως ἂν οὖν
[7, 39]	ἐπὶ Θρᾴκης χωρίων καὶ Ἰλλυριῶν	οὐδέν	τι ἧσσον, Ἰουστίνου τε καὶ
[7, 15]	δυνάμει τῇ πάσῃ. ὁ δὲ	οὐδέν	τι ἧσσον τὸ μὴ τοῖς
[7, 25]	ὁ γὰρ ἐπαινέσας τὸν δράσαντα	οὐδέν	τι ἧσσον τῶν πεπραγμένων αὐτουργὸς
[7, 25]	βλάβος. φύσει μὲν γὰρ ἄνθρωποι	οὐδέν	τι μέγα διαφέρειν ἀλλήλων δοκοῦσιν,
[7, 39]	τὴν αὐτοῦ στρατιὰν, καὶ αὐτοὶ	οὐδέν	τι μελλήσαντες ξὺν ἐκείνοις τετάξονται
[7, 24]	ἐπ´ ἀλλήλους οὐδενὶ κόσμῳ ξυνέβαλεν,	οὐδὲν	τὸ παράπαν ἐντὸς ἔχοντας, ἐπεὶ
[7, 25]	τὸ φρόνημα; οὐ γὰρ ἄλλο	οὐδὲν	τὸ τοιοῦτόν ἐστιν ἢ ἀπαξιοῦν
[7, 25]	βελτίω δυνήσωμαι, καὶ μήτε ἀχαριστεῖν	οὐδὲν	ὑμῖν προσῆκον ἐς ἐμὲ δόξητε
[7, 6]	ἔσχε. καὶ ἐπεί οἱ πολέμιον	οὐδὲν	ὑπηντίαζεν, ὀλίγους ἀεὶ τοῦ στρατοῦ
[7, 22]	Καμπανίας χωρία, ἐν Ῥώμῃ ἄνθρωπον	οὐδένα	ἐάσας, ἀλλ´ ἔρημον αὐτὴν τὸ
[7, 32]	καὶ ᾗ ξυνοικεῖν ἠναγκάσθης. καίτοι	οὐδένα	εἰκὸς, ὅτῳ φρονήματος καὶ κατὰ
[7, 30]	ὁ δὲ Τουτίλας ἐς ἄλλον	οὐδένα	ὅτι μὴ ἐς τὸν Χαλαζὰρ
[7, 32]	οὐ μὴν οὐδὲ τῶν ἄλλων	οὐδένα,	πλήν γε δὴ ὅτι ἅπαντας
[7, 11]	ὁδοὺς, ἀπὸ σταδίων Αὐξίμου τριάκοντα,	οὐδενὶ	αἴσθησιν παρεχόμενος. οἳ ἐπεὶ παριόντας
[7, 8]	καὶ τῷ Γότθων στρατῷ φόβῳ	οὐδενὶ	ἀναμίγνυσθαι, τά τε ἐπιτήδεια ἐνθένδε
[7, 16]	πλήθει οὔτε ἄλλῳ τῶν πάντων	οὐδενὶ	ἀξιόμαχοι πρὸς ἡμᾶς ὄντες. Σικελιῶται
[7, 33]	ἁπάσας πρὸς βασιλέως κεκομισμένοι πόνῳ	οὐδενὶ	ἀπαλλάσσονται. ~Οὕτω μὲν οἱ βάρβαροι
[7, 21]	καὶ τὰ ἄλλα ξύμπαντα λόγῳ	οὐδενὶ	ἀφῃρήμεθα. νῦν δ´ ἡμῖν ἐς
[7, 1]	ἀναδησάμενος, οἵας οὔπω πρότερον ἀνθρώπων	οὐδενὶ	διαπεπρᾶχθαι ξυνέπεσε, καὶ βασιλεῖς μὲν
[7, 24]	ἐργασθὲν ἔτυχε, τοῦτο λόγῳ αὐτὸς	οὐδενὶ	διαφθείρειεν. οὕτω τοῖς ἀνθρώποις ἐμπέφυκε
[7, 38]	αὐτοῦ διεφθάρησαν, οἱ δὲ κόσμῳ	οὐδενὶ	διαφυγόντες ἐσώθησαν. ἐπεὶ δὲ οἱ
[7, 10]	αὐτοῦ τε ἐκράτησε καὶ πόνῳ	οὐδενὶ	ἐς τὸ φρούριον εἰσελθεῖν ἴσχυσε.
[7, 33]	γεγενημένων δηιουμένους τε καὶ διαφθειρομένους	οὐδενὶ	κόσμῳ. ἐγένετο δὲ ὧδε. Γαλλίας
[7, 35]	μὲν τὴν ἐπὶ τὸ Βυζάντιον	οὐδενὶ	κόσμῳ ᾔει, γῆς μὲν τῆς
[7, 24]	πη ὄντας ξυναγαγὼν ἐπ´ ἀλλήλους	οὐδενὶ	κόσμῳ ξυνέβαλεν, οὐδὲν τὸ παράπαν
[7, 24]	βαρβάρων στρατὸς ἐς ὑπαγωγὴν ἐτράποντο	οὐδενὶ	κόσμῳ, Ῥωμαῖοι δὲ τὸ μὲν
[7, 4]	γέγονε. φεύγοντάς τε οἱ βάρβαροι	οὐδενὶ	κόσμῳ Ῥωμαίους ἔκτεινον, καὶ πολλοὺς
[7, 9]	προσῆν αὐτοῖς αἰκίζεσθαί τε καὶ	οὐδενὶ	λόγῳ διαφθείρεσθαι, τῶν ἀναγκαίων τῇ
[7, 32]	ἑστιάτορα Γόνθαριν αὐτοχειρὶ λαβόντα κτεῖναι	οὐδενὶ	λόγῳ. ἐν δέ γε τῷ
[7, 6]	δὴ τὸν καιρὸν κατατρίβων ἐκάθητο	οὐδενὶ	λόγῳ. ἦν γὰρ πολεμίων ἔργων
[7, 35]	Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις προσεχώρησεν	οὐδενὶ	λόγῳ. καὶ αὐτὸν ὁ Τουτίλας
[7, 4]	μέσῃ Βερώνῃ γενόμενοι μεθέντες τε	οὐδενὶ	λόγῳ, καίπερ διώκοντος τῶν πάντων
[7, 33]	Βενετίων τὰ πλεῖστα σφίσι προσεποιήσαντο	οὐδενὶ	λόγῳ, οὔτε Ῥωμαίων δυναμένων ἔτι
[7, 36]	καὶ θόρυβον καταστάντες ἐξαπιναίως ἀπολιπόντες	οὐδενὶ	λόγῳ τὰ σφέτερα φυλακτήρια ἐβοήθουν
[7, 20]	τε καὶ τὸν Γότθων στρατὸν	οὐδενὶ	πόνῳ ἐδέξαντο. Τουτίλας δὲ αὐτοὺς
[7, 28]	αὐτοῖς αὐτίκα ἐλθόντες ἀρετῇ τε	οὐδενὶ	πόνῳ ἔτρεψαν, καίπερ αὐτῶν τῷ
[7, 6]	ἥκων Βενεβεντὸν πόλιν ἐχυρὰν παρεστήσατο	οὐδενὶ	πόνῳ, καὶ αὐτῆς τὰ τείχη
[7, 37]	πέμψας τὸ ἐκείνῃ φρούριον παρεστήσατο	οὐδενὶ	πόνῳ, καὶ Γότθοι δὲ, οὕσπερ
[7, 20]	γὰρ εἶναι τοῦτο ποιεῖν ἰσχυρίζοντο	οὐδενὶ	πόνῳ. καὶ ὃς χάριτας σφίσιν
[7, 25]	δὲ ὑμῖν ἡ Περυσίας ἐπικράτησις	οὐδενὶ	πόνῳ. Κυπριανὸς γὰρ ὃς τῶν
[7, 15]	νῆες ἐνταῦθα κατάρωσι, κρατήσωσιν αὐτῶν	οὐδενὶ	πόνῳ. ὅπερ κατιδόντες ὅσοι φρουρὰν
[7, 38]	καὶ αὐτοὺς οἱ Σκλαβηνοὶ τρεψάμενοι	οὐδενὶ	πόνῳ πλείστους μὲν αἰσχρότατα φεύγοντας
[7, 38]	σφίσιν ἀντιστατοῦντος, διέβησαν, καὶ πόνῳ	οὐδενὶ	ποταμὸν Εὗρον εὐθὺς διαβάντες δίχα
[7, 26]	τοὺς δοκιμωτάτους ἀπολεξάμενος, τῶν πάντων	οὐδενὶ	προρρηθὲν, ἐς Καμπανοὺς, οὔτε νύκτα
[7, 25]	ἀνθρώπους εἶναι. τὸ γὰρ ἐν	οὐδενὶ	σφάλλεσθαι χρόνῳ θεοῦ ἂν ἴδιον
[7, 29]	ἐνοχλοῦσιν ἀποκναιόμενοι τὰ ξυμβησόμενα λόγῳ	οὐδενὶ	τεκμηριοῦσθαι. ἐγὼ δὲ μαντείας τε
[7, 1]	τοῖς δένδροις ὄντων ἅψασθαι αὐτῶν	οὐδενὶ	τὸ παράπαν ἐξουσία ἐγίνετο. καὶ
[7, 15]	οἱ βάρβαροι τῶν πλοίων ἁπάντων	οὐδενὸς	ἀμυνομένου ἐκράτησαν. καὶ τὸν μὲν
[7, 29]	δοκοῦντα ἐχυρὰ τὰ πρότερα εἶναι	οὐδενὸς	ἀμυνομένου ἐξελεῖν ἴσχυσαν, καὶ περιήρχοντο
[7, 20]	λαβόμενοι ἀνέβαινον ἐς τὰς ἐπάλξεις,	οὐδενὸς	ἐνταῦθα ἢ φθεγγομένου ἢ τῶν
[7, 19]	ἰέναι, ἔς τε Ῥώμην κομίζεσθαι	οὐδενὸς	ἔτι ἀντιστατοῦντος. ἀλλ´ ἐπεὶ οὐκ
[7, 6]	πολεμίους καὶ τὴν πόλιν διασώσασθαι,	οὐδενός	οἱ ἀντιστατοῦντος. νῦν δὲ κατορρωδήσας
[7, 10]	διαφυγεῖν ἴσχυσαν. τῶν δὲ οἰκητόρων	οὐδενὸς	οἱ Γότθοι ἐφείσαντο, ἀλλὰ ξὺν
[7, 4]	καίπερ διώκοντος τῶν πάντων αὐτοὺς	οὐδενὸς,	οὕτω δὴ αἰσχρῶς ἐς φυγὴν
[7, 38]	τρισχιλίους ἀγηγερμένοι, ποταμόν τε Ἴστρον,	οὐδενὸς	σφίσιν ἀντιστατοῦντος, διέβησαν, καὶ πόνῳ
[7, 7]	ἐναντίων, ἔκτεινόν τε καὶ κατέδυον	οὐδενὸς	σφίσιν ἀντιστατοῦντος. ἐζώγρησαν δὲ ἄλλους
[7, 33]	τὰ οἰκεῖα ξὺν αὑτοῖς ἐκομίζοντο,	οὐδενὸς	σφίσιν ἀντιστατοῦντος. καὶ ἄλλα μέντοι
[7, 20]	μὲν ἐς πύλας τὰς Ἀσιναρίας,	οὐδενὸς	σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ τό τε
[7, 20]	πολλὴ ἂν ἐξουσία γένοιτο σφίσιν,	οὐδενὸς	τὸ παράπαν ἀντιστατοῦντος, ταῦτά τε
[7, 10]	αὐτοὺς ἀκμῆτάς τε ὄντας καὶ	οὐδενὸς	τῶν ἀναγκαίων σπανίζοντας τὸ φρούριον
[7, 9]	εἶναι; καίτοι οὐκ ἔστι τούτων	οὐδέτερον.	οὐ γὰρ ἐπὶ φαύλοις τισὶν
[7, 26]	τετρακοσίους βαρβάρους ἐν Καπύῃ γενέσθαι,	οὐδετέρους	τι πρότερον τῶν ἐναντίων πέρι
[7, 1]	ἦν δέ τις ἐν αὐτοῖς	Οὐέλας,	Γήπαις μὲν γένος, ἐς δὲ
[7, 1]	ἐπὶ τῆς στιβάδος πρηνὴς ἔκειτο,	Οὐέλας	δὲ αὐτοῦ ἄφνω τῷ ξίφει
[7, 1]	ταῦτα ἐκ τοῦ στρατοπέδου ἐπανήκων	Οὐέλας	ἤκουσε, θυμοειδὴς ὢν φύσει, τὴν
[7, 1]	Ἔρουλοί τε πολλοὶ πίπτουσι καὶ	Οὐίσανδος	ὁ τῶν Ἐρούλων ἀρχηγὸς θνήσκει.
[7, 25]	ᾗπερ ὑμεῖς ἴστε, Γότθοις καὶ	Οὐιττίγιδι	ἐκεχωρήκει τὰ πράγματα. ἐγὼ τοίνυν
[7, 1]	τῶν πραγμάτων ᾐωρημένων, ξύν τε	Οὐιττίγιδι	καὶ Γότθων τοῖς δοκίμοις καὶ
[7, 2]	πρὸς αὐτοὺς θήσεται, ἐφ´ οἷσπερ	Οὐιττίγιδι	τὰ πρότερα σπένδεσθαι ἤθελεν· ὥστε
[7, 39]	Ἀμαλασούνθης τῆς Θευδερίχου θυγατρὸς παῖδα,	Οὐιττίγιδος	ἤδη ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἤλπιζε
[7, 1]	εἵποντο μόνοι. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς	Οὐίττιγιν	μὲν ξὺν τῇ γυναικὶ ἀσμένως
[7, 25]	ἂν ταύτας ὑμῖν προσήκειν ἐνδείκνυσθαι.	Οὐίττιγις	γὰρ τὸ ἐξ ἀρχῆς καθιστάμενος
[7, 11]	τοῦδε τοῦ πολέμου κατ´ ἀρχὰς	Οὐίττιγις	ἐμπρήσας τὰ τείχη καθεῖλεν ἄχρι
[7, 22]	γνώρισμα τοῦτο τῆς αὑτῶν φύσεως	οὐκ	αἰσχυνομένους χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ ἀπολιπεῖν.
[7, 4]	αὐτοὺς ἴτω. πολλοὶ γὰρ δόξῃ	οὐκ	ἀληθεῖ ἐξηπατημένοι σφᾶς αὐτοὺς ἔσφηλαν,
[7, 5]	ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον φήμην	οὐκ	ἀληθῆ περιφέρεσθαι, ὡς δὴ Ἰωάννης
[7, 16]	ἐν τοῖς ὀχυρώμασι καθεῖρξαν αὑτοὺς,	οὐκ	ἄλλο προσκρούειν τοῖς ἐναντίοις οὐδὲν
[7, 11]	πέμψαντες συγγνώμην διδόναι σφίσιν ἐδέοντο,	οὐκ	ἄλλου του ἕνεκα εἰς τὰ
[7, 32]	αὐτὸν ἥκοι. „Ἐγὼ μὲν γὰρ	„οὐκ	ἄν ποτε“ ἔφη „τῶν τι
[7, 17]	δρᾶν ὑμᾶς ἀνόσιον ἔργον ἰσχύομεν,	οὐκ	ἄν τινα ἡμῖν τὸ ἔγκλημα
[7, 34]	τοῖς δυνατωτέροις ταττομένους ἀκίνδυνον ἔχειν,	οὐκ	ἄν τινας οἰόμεθα τῶν καὶ
[7, 34]	χώρας, ὦ βασιλεῦ, μέτροις, ὁπόσα	οὐκ	ἄν τις διαριθμήσαιτο. ἡμεῖς δὲ
[7, 26]	ἀνέχει, ἐπ´ αὐτοὺς ἤλαυνεν, ὅπερ	οὐκ	ἄν τις ὑποτοπάζειν ἔσχεν, ἐπεὶ
[7, 25]	εὐγνωμοσύνην μεταμαθεῖν βιάζησθε. καίτοι πῶς	οὐκ	ἂν ἀπὸ τοῦ σώφρονος τρόπου
[7, 12]	τις, οἶμαι, τῶν ὑπουργούντων χωρὶς	οὐκ	ἂν γένοιτο. δορυφόρους τοίνυν καὶ
[7, 37]	γυναικῶν τῶν σφετέρων χωρὶς βιοτεύειν	οὐκ	ἂν δύναιντο. πόλιν δὲ, ἧσπερ
[7, 27]	ἐκεῖνο τοῦ καιροῦ τὰ ἐπιτήδεια	οὐκ	ἂν ἐπαρκέσειν, ἐπεὶ ἀμφὶ τροπὰς
[7, 34]	ἐς Ῥωμαίους ἀγαθὸν εἴργασται. ἀλλ´	οὐκ	ἂν ἔχοιεν οὐ μικρὸν ἢ
[7, 34]	ξυμβολῇ τακτὸς ὥριστο. Λαγγοβάρδαι δὲ	οὐκ	ἂν οἰόμενοι Γήπαισιν ἀξιόμαχοι κατὰ
[7, 33]	τοῦ πολέμου Γερμανοῖς ἔδοσαν Γότθοι,	οὐκ	ἂν οἰόμενοι πρὸς ἑκατέρους ἀντιτάξασθαι
[7, 16]	ἀπειπόντα τὴν ξύμβασιν; ἐκεῖνο δὲ	οὐκ	ἂν σιωπῴην, ὡς ἔνδηλος εἶ
[7, 9]	ἀδικίας αὐτοὺς μετελθεῖν. καίτοι πῶς	οὐκ	ἂν τῶν ἀτοπωτάτων δόξειεν εἶναι
[7, 7]	οὕτως ἐδέδοκτο. οἱ δὲ πολιορκούμενοι	οὐκ	ἀναμείναντες τὴν κυρίαν (λίαν γὰρ
[7, 6]	οἱ στράτευμα βραχύ τε καὶ	οὐκ	ἀξιόλογον εἵπετο, ἐπενόει τοιάδε. ναῦς
[7, 11]	καὶ ὁ Γότθων στρατὸς, ἐπεὶ	οὐκ	ἀξιόχρεων ἀντιτάξασθαι σφίσι τὴν Βελισαρίου
[7, 2]	Γότθοι τῇ Ἐραρίχου ἀρχῇ ἤχθοντο,	οὐκ	ἀξιόχρεων τὸν ἄνδρα ὁρῶντες τὸν
[7, 8]	τὴν μάθησιν ποιησάμενος ἔλεξε τοιάδε	„Οὐκ	ἀπανθρωπίας ὑπερβολῇ εἴκων οὐδὲ ξυγγενῶν
[7, 8]	βιάσασθαι. καὶ ὃς τὸν ἄνθρωπον	οὐκ	ἀπαρνηθέντα τὸ ἔγκλημα τίσασθαι τῆς
[7, 14]	πάμπολυ χρῆμα περιβαλέσθαι πρὸς βασιλέως	οὐκ	ἀπεικὸς εἶναι. ταῦτα ὁ Ῥωμαῖος
[7, 14]	Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη. καὶ ὃς	οὐκ	ἀπηξίου τὰ ὄντα {λέγειν} καταλέγειν
[7, 24]	σφαλέντι δὲ, ὥσπερ ἐρρήθη, λοιδορεῖσθαι	οὐκ	ἀπηξίουν τῶν ἔναγχος σφίσιν ἀμφ´
[7, 4]	τοσαῦτα ὑπειπὼν κἀκεῖνο ὑμᾶς ὑπομνῆσαι	οὐκ	ἄπο τρόπου οἴομαι εἶναι, ὡς
[7, 39]	τε καὶ ξὺν τῷ στρατῷ	οὐκ	ἄποθεν εἶναι. τῶν δὲ ὁμήρων
[7, 14]	γῇ τῇ Ῥωμαίων, οὐχ ὅσον	οὐκ	ἀποκρύψεσθαι τὸν ἀληθῆ λόγον, ἀλλὰ
[7, 18]	δὲ αὐτὸν Ἰωάννου, τί δὲ	οὐκ	ἀπολούμενος συνοίσειν ποτὲ Ῥωμαίοις τε
[7, 37]	Γότθοις μὲν τὴν πόλιν ἐνδόντες,	οὐκ	ἀπροφάσιστον δὲ αὐτοὶ τὴν ἀναχώρησιν
[7, 14]	ταῦτα, Σκλαβηνοί τε καὶ Ἄνται,	οὐκ	ἄρχονται πρὸς ἀνδρὸς ἑνὸς, ἀλλ´
[7, 35]	Λιβύην ἐστράτευσε ξυμβόλῳ προὔλεγέ τινι	οὐκ	ἀφανεῖ τὸ δαιμόνιον. ὁ δὲ
[7, 8]	ὀχυρώματά ἐστιν. καὶ ταῦτα γὰρ	οὐκ	ἀχρεῖα παντάπασιν εἶναι δοκεῖ τοῖς
[7, 34]	ὕβρισαν εἰς οὓς ἥκιστα ἐχρῆν;	οὐκ	ἐβιάσαντο βασιλείαν, ἧς δοῦλοι ἂν
[7, 9]	ἐμφιλοχωρεῖν ἀτοπίᾳ καὶ τῶν ἐντεῦθεν	οὐκ	ἐθέλειν ἀπηλλάχθαι κακῶν; δότε τοίνυν
[7, 7]	ἄλλο τι ἐνεργεῖν τοὺς ναύτας	οὐκ	εἴα. διά τε τῶν ῥοθίων
[7, 20]	τὸν λόγον αὐτοὺς εἰρηκέναι εἰπὼν	οὐκ	εἴα διώκειν. τί γὰρ ἂν
[7, 11]	ἐτύγχανεν) ἄλλους μὲν ἐπὶ κατασκοπῇ	οὐκ	εἴα ἰέναι, μόνος δὲ αὐτὸς
[7, 32]	διαπυρώτατος ἐραστής. ὃς δὴ τότε	οὐκ	εἴα τὸν λόγον ἐς βασιλέα
[7, 21]	τῶν ἐς εὐδαιμονίαν ἀγόντων κόρον	οὐκ	εἰκὸς ἀνθρώπῳ γενέσθαι, κἂν τῇ
[7, 10]	ὅτι δὴ παντὶ τῷ στρατῷ	οὐκ	εἰς μακρὰν ἥξει. οἱ δὲ
[7, 14]	εἰσηγουμένῳ ἐπακούειν ἐθέλῃ, κύριον αὐτὸν	οὐκ	εἰς μακρὰν καταστήσεσθαι χρημάτων μεγάλων.
[7, 34]	μέγα εἰπεῖν. ἕως μὲν οὖν	οὐκ	εἶχον ἐφ´ ὅτῳ ἂν ὑμᾶς
[7, 17]	οἱ τοῦ βασιλέως στρατιῶται σῖτον	οὐκ	εἶχον, ὅνπερ καὶ Ῥωμαίοις ἀπόδωνται,
[7, 25]	ἐργάσασθαι δοκεῖ. χωρὶς δὲ τούτων	οὐκ	ἐκλογίζεσθε ὅτι ἐμοὶ χαλεπαίνετε, δι´
[7, 6]	τε καὶ χεῖρας ἄμφω ἀποτεμόντες	οὐκ	ἔκτειναν μὲν, οὕτω δὲ λωβησάμενοι
[7, 39]	περιβόλου καὶ ἐς χεῖρας ἐλθὼν	οὐκ	ἔλασσον ἔσχεν. αὖθις δὲ ἐν
[7, 34]	οὐ κατεφρόνησαν τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς;	οὐκ	ἔλυσαν σπονδῶν τε καὶ συμμάχων
[7, 4]	αὐτοὺς ἔσφηλαν, καὶ καταφρόνημά τισιν	οὐκ	ἐν δέοντι γινόμενον τὴν ὑπάρχουσαν
[7, 16]	οὐκ ἐς Γότθους ταῦτα ἀνήνεγκαν,	οὐκ	ἐν τοῖς ὀχυρώμασι καθεῖρξαν αὑτοὺς,
[7, 32]	φυλακῇ ἔσχεν, ἐν Παλατίῳ μέντοι,	οὐκ	ἐν τῷ δημοσίῳ οἰκήματι. ~Ὑπὸ
[7, 31]	καὶ μέγας ἐγεγόνει ταῖς τύχαις,	οὐκ	ἐνεγκοῦσα ἡ γυνὴ ἔτι τὴν
[7, 4]	ὁρμῶσιν, ἡμεῖς δὲ τοῖς πολεμίοις	οὐκ	ἐξ ἀντιπάλου τῆς τύχης, ἀλλὰ
[7, 40]	Εὐρώπῃ τῇ ὅλῃ ἔργα εἰργάσαντο,	οὐκ	ἐξ ἐπιδρομῆς ληϊζόμενοι τὰ ἐκείνῃ
[7, 11]	νεκρὸν, ἐς Αὔξιμον πόλιν ἐκόμισαν,	οὐκ	ἐπαξίως τῆς ἀρετῆς τὴν τοῦ
[7, 4]	ἐν τῇ ξυμβολῇ ταύτῃ γενόμενος	οὐκ	ἐπὶ μικροῖς τὰ πράγματα αὐτὸς
[7, 7]	ὡς τὸ εἰκὸς, αἰσχυνόμεθα, καίπερ	οὐκ	ἐπὶ τῷ πονηρῷ Νεαπολιτῶν τὴν
[7, 40]	δὲ Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἥκων	οὐκ	ἐπὶ τῷ σφετέρῳ ξυμφόρῳ Γότθους
[7, 13]	δὴ Βιταλίῳ ἀναπεισθεὶς ἔδρασε πρότερον	οὐκ	ἐπὶ τῷ τῶν βασιλέως πραγμάτων
[7, 17]	γὰρ ἀπογνῶναι τὴν σωτηρίαν ἠναγκασμένος	οὐκ	ἔργοις, οὐ ῥήμασι τὴν εὐκοσμίαν
[7, 31]	αὐτῇ βουλομένῃ ὡς μάλιστα ἦν,	οὐκ	ἔρωτι τοῦ ἀνθρώπου ἐνταῦθα ἠγμένῃ,
[7, 16]	Σικελιῶται δὲ τὸν στόλον ἰδόντες	οὐκ	ἐς Γότθους ταῦτα ἀνήνεγκαν, οὐκ
[7, 4]	γὰρ ἡσσηθέντες, ἂν οὕτω τύχοι,	οὐκ	ἐς μακρὰν ἀναμάχεσθαι πρὸς ἡμᾶς
[7, 8]	καὶ ὃς τὸν μὲν ἄνθρωπον	οὐκ	ἐς μακρὰν διεχρήσατο, τὰ δὲ
[7, 35]	αὐτοῦ χρώμενος αὐτὸς τὴν ἀρχὴν	οὐκ	ἐς μακρὰν ἔσχε, τοῦ παιδὸς
[7, 31]	ἀναρπάσαντι, αἰχμάλωτόν τε οὖσαν καὶ	οὐκ	ἐς μακρὰν τῷ τυράννῳ Γονθάριδι
[7, 34]	οὐκ ἔστιν, ὦ βασιλεῦ, ταῦτα,	οὐκ	ἔστι. δύναμις γὰρ ἀνθρώπου φύσιν
[7, 8]	γεγενῆσθαι δοκεῖν. οὐ γὰρ ἔστιν,	οὐκ	ἔστι, τὸν ἀδικοῦντα καὶ βιαζόμενον
[7, 16]	πιστὸν ἕξομεν. οὐ γὰρ ἔστιν,	οὐκ	ἔστι, τὸν τῶν ξυγκειμένων ἐς
[7, 9]	ἐν ὑμῖν ἐξιτήλους εἶναι; καίτοι	οὐκ	ἔστι τούτων οὐδέτερον. οὐ γὰρ
[7, 34]	τῇ τοῦ ἐξαμαρτάνειν ἀμηχανίᾳ γενήσεται;	οὐκ	ἔστιν, ὦ βασιλεῦ, ταῦτα, οὐκ
[7, 31]	αὕτη, τέως μὲν τῷ Ἀρταβάνῃ	οὐκ	εὖ καθεστήκει τὰ πράγματα, οἴκοι
[7, 4]	τὴν μάχην ἐξεπιστάμενος τὴν νῦν	οὐκ	εὐδοκιμηκόσιν ἡμῖν ἀναμάχεσθαι πρὸς τοὺς
[7, 34]	χρόνου μήκει ξυμπλεκομένη τὴν διάλυσιν	οὐκ	εὐπετῆ ἔχει. ὥστε ξυμμάχους οὐ
[7, 29]	τὰ ἀμφ´ αὐτὸ χωρία ἠνώχλει,	οὐκ	ἐφεξῆς μέντοι, ἀλλὰ διαλεῖπον, ἂν
[7, 24]	γὰρ διαφθείρας Τουτίλας ἔτυχεν, ἅσπερ	οὐκ	ἔφθη τεχνιτῶν ἀπορίᾳ Βελισάριος τεκτηνάμενος.
[7, 35]	ἄγοιτο, ἔγκλημα Ῥισιούλφῳ ἐπενεγκὼν αἰτίαν	οὐκ	ἔχον φυγῇ τὸν ἄνθρωπον ἐζημίωσεν.
[7, 1]	ἐν Ῥαβέννῃ λογισμοὺς προὔθηκε λόγον	οὐκ	ἔχοντας. τοὺς μὲν γὰρ Ἰταλιώτας
[7, 9]	Ῥώμην τὰ βιβλίδια ταῦτα ἐκόμισαν	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν. ἅπαντα γὰρ ἀωρὶ
[7, 13]	εἴτε ταύτῃ εἴτε ἐκείνῃ ἔχει	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν. Βελισάριος δὲ Ἰουστῖνον
[7, 40]	εἴτε ἄκλητοι Σκλαβηνοὶ ἐνταῦθα ἦλθον	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν. ἐς τρία μέντοι
[7, 7]	τὸν κτύπον ἔτι ἀλλήλων κατακούειν	οὐκ	ἦν, ἀλλὰ ξύγχυσίς τε λαμπρῶς
[7, 40]	ἐξενεχθεῖσαι ὑπὸ τοῖς πολεμίοις ἐγένοντο.	οὐκ	ἦν δὲ οὕτως, ἀλλὰ πρὸς
[7, 19]	οὐδενὸς ἔτι ἀντιστατοῦντος. ἀλλ´ ἐπεὶ	οὐκ	ἦν ταῦτα βουλομένῃ τῇ τύχῃ,
[7, 31]	ἐποιήσατο. ταύτην Ἀρταβάνης τὴν ξυμφορὰν	οὐκ	ἤνεγκε πρᾴως, ἀλλ´ ἠγριαίνετό τε
[7, 1]	τὴν ἐκ τοῦ ἔργου ὕβριν	οὐκ	ἤνεγκεν, ἀλλὰ αὐτίκα κτεῖναι Ἰλδίβαδον
[7, 34]	χρήματα, ὥσπερ εἴρηται, κεκομισμένοι χρόνον	οὐκ	ἴσμεν ὁπόσον ἄνω. καίτοι τῆς
[7, 16]	ἀποτυχόντας ἐπανελθεῖν. παραιτεῖσθαι μὲν οὖν	οὐκ	οἶδα ὅ τι δεῖ περὶ
[7, 37]	ἔτι μᾶλλον ἀντεῖχον. ἀλλὰ βασιλεὺς	οὐκ	οἶδα ὅπως μεταμαθὼν Λιβέριον ἄνδρα
[7, 22]	γραφὴ τάδε „Πόλεως μὲν κάλλη	οὐκ	ὄντα ἐργάζεσθαι ἀνθρώπων ἂν φρονίμων
[7, 27]	ἐς ἄλλους ἀνθρώπους τινὰς δόξας	οὐκ	ὀρθὰς ἀγνοίᾳ τῶν ἀληθινῶν ἐνταῦθα
[7, 25]	ὑμᾶς, ἄνδρες ξυστρατιῶται, ἐμὲ μὲν	οὐκ	ὀρθῶς δι´ ὀργῆς ἔχοντας, ἀγανακτοῦντας
[7, 1]	χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ αὐτὸν ἥκοντα	οὐκέτι	ἀναστέλλειν οἷοί τε ὦσι. μάχης
[7, 35]	τε καὶ λογιμωτάτοις ἐσάγαν οὖσιν,	οὐκέτι	ἀνίει, ἀλλ´ ἔχρῃζε βασιλέως Ἰταλίας
[7, 3]	τοὺς ἐνταῦθα τοῦ στρατοῦ ἄρχοντας	οὐκέτι	ἀνίει. διὸ δὴ φυλακτήρια καταστησάμενοι
[7, 21]	ἐπταικότων τε καὶ δεδυστυχηκότων παραιτούμενος	οὐκέτι	ἀνίει, ἕως αὐτοὺς φιλανθρωπίας ὑπόσχεσιν
[7, 29]	τῆς ἔνερθεν ἐπειδὴ πρῶτον ἐπεπόλασεν,	οὐκέτι	ἀπέβη, ἀλλ´ ἐνοχλῶν αὐτῇ ξύμπαντα
[7, 5]	οὖν κλῆρος ἐκπεπήδηκεν ἐς Ἰωάννην,	οὐκέτι	δὲ βουλομένοις τοῖς ἄρχουσιν ἦν
[7, 13]	τις ἀκριβὴς τοὺς Ῥωμαίους ἐπίεζεν,	οὐκέτι	δυναμένους τι τῶν ἀναγκαίων ἐκ
[7, 27]	τε Οὐαράζης πλεῖν μὲν ἐπίπροσθεν	οὐκέτι	ἔγνω, ἐς δὲ τὸν Τάραντα
[7, 33]	δὴ βασιλεὺς αὐτοῖς τὰς συντάξεις	οὐκέτι	ἐδίδου, ἅσπερ εἴθιστο σφᾶς ἀνέκαθεν
[7, 39]	τούτου δὴ κύριος ἔφασκεν αὐτὸς	οὐκέτι	εἶναι. ἀκηκοέναι γὰρ αὐτοκράτορα τοῦδε
[7, 32]	μέν τι ὑπὲρ τούτου εἰπεῖν	οὐκέτι	εἶχεν, ἐπεὶ ἄντικρυς αὐτῷ, ὥσπερ
[7, 40]	πρόσω μὲν χωρεῖν οἱ βάρβαροι	οὐκέτι	εἶχον. λείαν γὰρ ἐπήγοντο ἀνθρώπων
[7, 8]	οἱ Γότθων λόγιμοι τὸν δορυφόρον	οὐκέτι	ἐξῃτοῦντο, ἀλλ´ εἴων ὅπως ποτὲ
[7, 3]	σταδίων τεσσαράκοντα τῆς πόλεως ἥκων	οὐκέτι	ἐπίπροσθεν ᾔει, τῶν ἐν τῇ
[7, 38]	ἐσιτητὰ σφίσιν ἐς τὴν πόλιν	οὐκέτι	ἐποίουν. ἀναστρέψαντες δὲ καὶ οἱ
[7, 40]	ἐς δὲ τὸ πεδίον καταβῆναι	οὐκέτι	ἐτόλμων, ἀλλὰ ξύμπαντα τὰ ὄρη
[7, 13]	ἐπεξιέναι τοῖς ἐναντίοις, καίπερ ἐγκειμένοις,	οὐκέτι	ἐτόλμων. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ λιμός
[7, 10]	βάρβαροι Τίβουριν ἔσχον, Ῥωμαῖοι δὲ	οὐκέτι	ἠδύναντο ἐκ Τούσκων τὰ ἐπιτήδεια
[7, 18]	τινὰ ἐμπέσῃ, παρὰ Βελισάριον μὲν	οὐκέτι	ᾔει, ἐς δὲ Βριττίους καὶ
[7, 22]	μαθὼν, μένειν ἐπὶ τῆς Ἀπουλίας	οὐκέτι	ἠξίου, ἀλλ´ ἐς τὸν Δρυοῦντα
[7, 5]	τοὺς ἄρχοντας ἦλθε, μένειν ἐνταῦθα	οὐκέτι	ἠξίουν, ἀλλ´ ἐς ὑπαγωγὴν αἰσχράν
[7, 4]	καὶ Ἀρταβάζης δὲ, τοῦ αἵματος	οὐκέτι	λωφήσαντος, τρίτῃ ὕστερον ἡμέρᾳ ἐξ
[7, 19]	εἴρηται. Ἰσαάκης δὲ ταῦτα ἀκούσας	οὐκέτι	οἷός τε ἦν ἐν αὐτῷ
[7, 17]	τῷ λιμῷ πιεζόμενοι διεχρήσαντο, ἐπεὶ	οὐκέτι	οὔτε κύνας οὔτε μῦς εὕρισκον
[7, 30]	ὑψηλοῦ κατιδόντες εὐέλπιδές τε γενόμενοι	οὐκέτι	τοῖς πολεμίοις προσχωρεῖν ἔγνωσαν, καίπερ
[7, 9]	τὴν αἰτίαν δίκαιος ἂν εἴη.	οὐκοῦν,	ἐπειδὴ ταῦτα οὕτως ἔχει, λογίζεσθε
[7, 25]	μαχόμεναι διὰ τῶν ἔργων ἐλέγχονται.	οὐκοῦν	οὐδέ πη ἀλλήλοις ἐπιμίγνυσθαι ἐς
[7, 21]	καὶ ὡς ἥκιστα γινωσκομένῃ ἡσσήθημεν.	οὐκοῦν	τὸ φυλάξαι τὰ ἀγαθὰ ἐφ´
[7, 5]	ἐπέστησε, Βλέδαν καὶ Ῥουδέριχον καὶ	Οὐλίαριν.	οἵπερ ἐπειδὴ ἐς Φλωρεντίαν ἦλθον,
[7, 12]	προὐχώρει, τῶν ἐκείνου δορυφόρων ἕνα,	Οὔλιφον	ὄνομα, χρήμασιν ἀναπείθει δόλῳ τὸν
[7, 12]	ἀναπείθει δόλῳ τὸν ἄνθρωπον διαχρήσασθαι.	Οὔλιφος	μὲν οὖν μόνῳ τῷ Κυπριανῷ
[7, 1]	πολεμίοις τὰ πράγματα. οἱ μὲν	οὖν	ἄλλοι ἄρχοντες διὰ ταῦτα ἡσυχῆ
[7, 4]	ἐς χεῖρας ἰέναι. οἱ μὲν	οὖν	ἄλλοι κατωρρωδηκότες ἡσυχῆ ἔμενον, Ἀρταβάζης
[7, 3]	τὸν στρατὸν δέξασθαι. τῶν μὲν	οὖν	ἄλλων ὑποστῆναι τὸν κίνδυνον οὐδεὶς
[7, 15]	τῶν πολεμίων στρατόπεδον. οἱ μὲν	οὖν	ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε καὶ Φωκᾶν
[7, 12]	βεβιωμένων ἠπείλησε πράξειν. τὰ μὲν	οὖν	ἀμφὶ Σπολιτίῳ ταύτῃ ἐχώρησε. Σισίφριδος
[7, 11]	εἰσπλεῖν βουλομένοις ἐγίνετο. ~Τὰ μὲν	οὖν	ἀμφὶ Τιβούρει οὕτω γενέσθαι ξυνέπεσε.
[7, 14]	ὄχθης αὐτοὶ νέμονται. τὰ μὲν	οὖν	ἀμφὶ τὸν λεὼν τοῦτον ταύτῃ
[7, 7]	πολεμίων στρατοπέδου ἦλθον. τὰ μὲν	οὖν	ἀμφὶ τῷ Ῥωμαίων στόλῳ ταύτῃ
[7, 9]	τι ἐργάσασθαι Γότθους. οἵτινες μὲν	οὖν	ἀνθρώπων ἐς Ῥώμην τὰ βιβλίδια
[7, 6]	καὶ Οὖννοι ὀλίγοι. Μαξιμῖνος μὲν	οὖν	ἄρας ἐκ Βυζαντίου παντὶ τῷ
[7, 32]	ἀλλ´ ἐπὶ πλεῖστον παιδαριώδης. Ἐπεὶ	οὖν	Ἀρσάκης αὐτόν τε καὶ Ἀρταβάνην
[7, 40]	δὴ τοὺς βαρβάρους περιεβάλετο. δειμαίνοντες	οὖν	αὐτὸν, ὥσπερ μοι εἴρηται, Σκλαβηνοὶ,
[7, 29]	τὰς ἐκβολὰς ἦλθον. τινὰς μὲν	οὖν	αὐτῶν καταλαβὸν τὸ κῆτος καταπιεῖν
[7, 21]	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔγραψεν. ἤδη μὲν	οὖν	βασιλεὺς ἠκηκόει τὰ ἐν Ἰταλίᾳ
[7, 19]	χωρίῳ Κερβαρίῳ καλουμένῳ ἡσύχαζε. ~Δείσας	οὖν	Βελισάριος ἀμφὶ τοῖς πολιορκουμένοις, μή
[7, 28]	ἀξίαν ἐκείνῃ καταστησάμενος. Οἱ μὲν	οὖν	Βελισαρίου στρατιῶται ἐνταῦθά πη ἰόντες
[7, 31]	ὄντα Βοραΐδην ἀδελφὸν ἔχειν. οὗτος	οὖν	Βοραΐδης ὁ Γερμανοῦ ἀδελφὸς ἔναγχος
[7, 12]	ηὐτομοληκότες τυγχάνουσιν ὄντες. εἰ μὲν	οὖν	ἔδει Βελισάριον ἐς Ἰταλίαν στέλλεσθαι
[7, 26]	ἐθέλων αὐτοῦ ἔμενε. τοὺς μὲν	οὖν	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς ξὺν
[7, 32]	μοι ἔναγχος δεδιήγηται. οἱ μὲν	οὖν	ἐκ τῆς συγκλήτου εὐθὺς αὐτοῦ
[7, 1]	τῆς γεγαμημένης γυναικὸς ἥπτετο. αἰχμαλώτους	οὖν	ἔκ τε Βανδίλων καὶ Γότθων
[7, 27]	στρατόπεδον ληϊσάμενοι ἀπεχώρησαν. ~Τὰ μὲν	οὖν	ἐν Ἰταλιώταις στρατόπεδα τῇδε ἐφέρετο.
[7, 20]	κατ´ ἐξουσίαν ληΐζεσθαι. πολλὰ μὲν	οὖν	ἐν ταῖς πατρικίων οἰκίαις εὗρε,
[7, 36]	τοὺς φεύγοντας διαχρήσασθαι. οἱ μὲν	οὖν	ἐν τοῖς πλοίοις ὄντες, ἐπεὶ
[7, 28]	τῷ Κροτωνιατῶν λιμένι προσέσχε. Βελισάριος	οὖν,	ἐπεὶ οὔτε τι ὀχύρωμα ἐνταῦθα
[7, 23]	φυλάξωσι τὰ ἐκείνῃ χωρία. Μαρτινιανὸς	οὖν	ἐπειδὴ εἰς Σπολίτιον ἦλθε, στρατιώτας
[7, 28]	ὁτιοῦν ἀσφαλείας πέρι βεβουλευμένοι. Τουτίλας	οὖν,	ἐπειδὴ ἐπύθετο ἅπαντα, ἐς τρισχιλίους
[7, 27]	ἀρχομένῳ καὶ αὐτὸς ἥξειν. Βελισάριος	οὖν	ἐπειδὴ τὰ βασιλέως ἀνελέξατο γράμματα,
[7, 34]	παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν. ταῦτα μὲν	οὖν	ἐπράσσετο τῇδε. ἐγὼ δὲ ὅθεν
[7, 40]	ἐς Ἰταλίαν διεπορθμεύσατο. ταῦτα μὲν	οὖν	ἐπράσσετο τῇδε. Ἰωάννης δὲ καὶ
[7, 39]	αὐτῷ καραδοκῶν στράτευμα. ταῦτα μὲν	οὖν	ἐπράσσετο τῇδε, καὶ ὁ χειμὼν
[7, 33]	τοῖς φοιδεράτοις καλουμένοις ταττόμενοι. ἡνίκα	οὖν	Ἐρούλων ἐς Βυζάντιον πρέσβεις σταλεῖεν,
[7, 34]	ἀσφαλεῖ δύνανται ἄνθρωποι. εἰ μὲν	οὖν	ἐς ἑτέρους τινὰς τὴν ἀγνωμοσύνην
[7, 38]	τὴν πόλιν εἷλον. ἄνδρας μὲν	οὖν	ἐς πεντακισχιλίους τε καὶ μυρίους
[7, 28]	ὅθενπερ ἐξέβην ἐπάνειμι. ~Βελισάριος μὲν	οὖν	εὐθὺ ἰέναι τοῦ Τάραντος ἐν
[7, 36]	κατὰ κράτος ἐπολιόρκουν. ταῦτα μὲν	οὖν	ἐφέρετο τῇδε. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς
[7, 34]	ἕνεκα πρεσβεύουσι, ποιεῖσθαι. ὡς μὲν	οὖν	ἠδικήμεθα πρὸς Λαγγοβαρδῶν, αὐτόθεν δῆλον,
[7, 34]	τῆς κακοτροπίας ὑπερβολή; ταῦτα μὲν	οὖν	ἡμῖν ἀφελείᾳ βαρβαρικῇ, λόγων σπανιζούσῃ,
[7, 29]	ὡς ἀπωτάτω ἀπήνεγκεν. ἐπιμελὲς μὲν	οὖν	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἐγεγόνει τὸ θηρίον
[7, 20]	τῷ λιμῷ ὑπερφυῶς κεκακωμένοι. Τέσσαρες	οὖν	Ἴσαυροι, ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν φυλακὴν
[7, 10]	πολεμίους ἐπηγάγοντο νύκτωρ. οἱ μὲν	οὖν	Ἴσαυροι ξυμφρονήσαντες ἁλισκομένης τῆς πόλεως
[7, 19]	σφίσι δυνατὰ εἴη. σῖτόν τε	οὖν	καὶ ἄλλα τῶν ἐπιτηδείων πολλὰ
[7, 26]	τὸν ἄνθρωπον διεχρήσαντο. Ἰωάννης μὲν	οὖν	καὶ Ἄρουφος ξὺν τοῖς ἑπομένοις
[7, 15]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου μέλλουσι· δεήσει	οὖν	καὶ αὐτὸν τῶν ἐν Ῥώμῃ
[7, 19]	πολιορκίαν ἥκιστα ἤθελε. Βελισάριος μὲν	οὖν	καὶ ὁ Ῥωμαίων στόλος πόνῳ
[7, 38]	ἑτέρα τοὺς καταλοίπους. ἑκατέροις μὲν	οὖν	καίπερ ἀλλήλων ἀπολελειμμένοις ἐς χεῖρας
[7, 7]	δὴ ἐστρατοπεδεύοντο οἱ πολέμιοι. ἐπιβαίνοντες	οὖν	κατ´ ἐξουσίαν οἱ βάρβαροι τοῖς
[7, 11]	ἄλλο ὁτιοῦν ἐμβαλλομένους. οἱ μὲν	οὖν	κατὰ ταῦτα ἐποίουν. Τουτίλας δὲ
[7, 3]	ἔξω ἥλαντο ἅπαντες. οἷς μὲν	οὖν	καταπεσεῖν ἐφ´ ὁμαλοῦ χωρίου ξυνέβη,
[7, 5]	ἐς τοῦτο γνώμην. ὁ μὲν	οὖν	κλῆρος ἐκπεπήδηκεν ἐς Ἰωάννην, οὐκέτι
[7, 34]	αὐτὸν γινομένων. ἐν τοῖς πρῶτοι	οὖν	Λαγγοβάρδαι βασιλεῖ ἐς ὄψιν ἐλθόντες
[7, 11]	εἰς Γότθους εἴργασται. τὸ μὲν	οὖν	μηδὲν ὑφ´ ὁτουοῦν ἁμαρτάνεσθαι οὔτε
[7, 12]	τὸν ἄνθρωπον διαχρήσασθαι. Οὔλιφος μὲν	οὖν	μόνῳ τῷ Κυπριανῷ ἐντυχὼν ἔκτεινέ
[7, 15]	Ῥώμην ἐσιτητὰ εἶναι. αἱ μὲν	οὖν	νῆες αὗται ἔπλεον ἐπὶ τὸν
[7, 13]	ἀκριβὲς τὸν διάπλουν ἐφύλασσον. ὅσαι	οὖν	νῆες ἐκ Σικελίας ἀναγόμεναι ἔπλεον
[7, 22]	ἂν οὕτω τύχοι. ἢν μὲν	οὖν	νικῴης, Ῥώμην τε καθελὼν, οὐ
[7, 11]	ἐπιτηδείως τὸ χωρίον κεῖσθαι. πέμψας	οὖν	νύκτωρ τῶν οἱ ἐπιτηδείων τινὰς
[7, 3]	ἐσεληλυθότες ἔχεσθαι ἴσχυσαν. Ῥωμαῖοι μὲν	οὖν	ξυμφρονήσαντες τοῦ περιβόλου ἀμφὶ τὰς
[7, 30]	ἐπισπέσθαι ἐλπίδα εἶχον. Ἰωάννης μὲν	οὖν	ξὺν τοῖς ἑπομένοις χιλίοις οὖσι
[7, 19]	ἐγένετο, ἑλεῖν δύνωνται. οἱ μὲν	οὖν	ξὺν τῷ Ἰσαάκῃ εἰσδύσαντες ἐς
[7, 11]	ἀποπειρᾶσθαι τῶν ταύτῃ χωρίων. Βιτάλιος	οὖν	ξὺν τῷ στρατῷ τούτῳ ἀμφὶ
[7, 40]	καλουμένου κοιαίστωρος ἀρχὴν ἔχοντος. δείσας	οὖν	ὁ ἀνὴρ μὴ παρὰ τοῖς
[7, 6]	ἐστράτευε καταλόγου πεζικοῦ ἄρχων. καταπλεύσας	οὖν	ὁ Δημήτριος ἐς Σικελίαν, ἐπεὶ
[7, 3]	καὶ Τικινοὺς ἰέναι. οὗτος μὲν	οὖν	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς εἰς δισχιλίους
[7, 38]	που τοῦ περιβόλου ἐγένοντο. ἀναστάντες	οὖν	οἱ ἐκ τῶν ἐνεδρῶν κατόπισθέν
[7, 1]	σπουδῇ ἐποιεῖτο. κατ´ ἀρχὰς μὲν	οὖν	οὐ πλέον ἢ χίλιοι αὐτῷ
[7, 35]	ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν ἐκάλει. προνοήσας	οὖν	Οὐάκης ὅπως εἰς τὸν παῖδα
[7, 1]	σωφροσύνης ὑπερφυῶς μετεποιεῖτο. οὐδὲ γὰρ	οὖν	οὐδὲ ἄλλης ὅτι μὴ τῆς
[7, 34]	ἢ μέγα εἰπεῖν. ἕως μὲν	οὖν	οὐκ εἶχον ἐφ´ ὅτῳ ἂν
[7, 16]	ἐλπίδος ἀποτυχόντας ἐπανελθεῖν. παραιτεῖσθαι μὲν	οὖν	οὐκ οἶδα ὅ τι δεῖ
[7, 26]	πλέον ἢ σταδίους τριακοσίους. τετρακοσίους	οὖν,	οὕσπερ δὴ ἵπποις τε καὶ
[7, 7]	ἐς αὐτοὺς χρῆσθαι. ταῦτα μὲν	οὖν	οὕτως ἐδέδοκτο. οἱ δὲ πολιορκούμενοι
[7, 27]	σφίσι πολλάκις σημήνας. πρῶτα μὲν	οὖν	Πακούριόν τε τὸν Περανίου καὶ
[7, 36]	ἀνήκεστα ἔργα Γότθους δράσωσι. πέμψας	οὖν	παρ´ αὐτοὺς δυοῖν προὐτείνετο αὐτοῖς
[7, 34]	ἔγνωσαν ἐς ξυμμαχίαν ἐπαγαγέσθαι. πέμψαντες	οὖν	παρὰ βασιλέα Ἰουστινιανὸν πρέσβεις στράτευμα
[7, 21]	τὸ λοιπὸν ἕξουσιν. οἱ μὲν	οὖν	πατρίκιοι ταῦτα ἀκούοντες σιωπῇ εἴχοντο.
[7, 21]	δισμυρίων ὄντων τετύχηκε. τὰ μὲν	οὖν	πεπραγμένα συλλήβδην εἰπεῖν τοιαῦτά ἐστι·
[7, 22]	καὶ Λευκανοὺς ἰέναι. τοῦ μὲν	οὖν	περιβόλου ἐν χώροις πολλοῖς τοσοῦτον
[7, 2]	ἀρχῆς κατάθοιτο σχῆμα. οἱ μὲν	οὖν	πρέσβεις ἐπειδὴ ἐν Βυζαντίῳ ἐγένοντο,
[7, 34]	καὶ βεβαίους κεκτήσεσθε. δικαιώματα μὲν	οὖν	πρὸς ὑμᾶς ἐς τὴν ξυμμαχίαν
[7, 37]	ἐπὶ τῆς Ῥώμης ξυμβάντα. αἵρεσιν	οὖν	προὐτείνετο ἑλέσθαι ὁποτέραν ἂν αὐτοὶ
[7, 17]	τῆς φύσεως ὑπερορίους. τὰ μὲν	οὖν	πρῶτα Βέσσας τε καὶ Κόνων,
[7, 14]	δὴ τῷ ὀνόματι. τὰ μὲν	οὖν	πρῶτα κρύφα ταῦτα ἐπράσσετο τῶν
[7, 27]	ἐς Ἰταλίαν ἐκέλευεν ἰέναι. Βῆρος	οὖν	πρῶτος Δρυοῦντι προσχὼν καὶ τὰς
[7, 34]	οὐδέν τι ἧσσον. ἡδέως ἂν	οὖν	πυθοίμεθα τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν
[7, 6]	πόλεσιν ἄσμενοι ἔμενον. Κωνσταντιανὸς μὲν	οὖν	Ῥάβενναν εἶχεν, Ἰωάννης δὲ Ῥώμην,
[7, 17]	αὐτὰς ἕψοντες ἤσθιον. τέως μὲν	οὖν	Ῥωμαῖοι τὸ τοῦ χρυσοῦ νόμισμα
[7, 16]	ἀντέχειν ξύμπασι Ῥωμαίοις. τὰ μὲν	οὖν	Σικελιωτῶν τοιαῦτά ἐστιν, ὧνπερ αὐτοῖς
[7, 32]	μάλιστα Γερμανὸν ἔδακνε. ~Βασιλεῖ μὲν	οὖν	τά τε ἀμφὶ Ἀρταβάνῃ καὶ
[7, 29]	τοῦ λόγου ἐποιησάμην ἐπάνειμι. Τουτίλας	οὖν	ταῦτα διαπεπραγμένος, ἃ προδεδήλωται, ἐπεὶ
[7, 35]	προὔλεγον ἀγαθὰ ἔσεσθαι. Ταῦτα μὲν	οὖν	τῇδε Βελισαρίῳ ἐχώρησε. Βιγίλιος δὲ,
[7, 27]	οὐ πολλῷ ὕστερον. ταῦτα μὲν	οὖν	τῇδε ἐχώρησε. Βελισαρίῳ δὲ βασιλεὺς
[7, 16]	ὁμολογίᾳ Γότθοις παρέδωκαν. ταῦτα μὲν	οὖν	τῇδε ἐχώρησε καὶ Ῥώμην πρὸς
[7, 23]	Πόρτον εὐθὺς ἀνεχώρησαν. ταῦτα μὲν	οὖν	τῇδε ἐχώρησεν. Ἔστι δὲ Καλαβρῶν
[7, 40]	τοῦτο ἀτοπίας ἐληλακότων. ταῦτα μὲν	οὖν	τῇδε κεχώρηκε. Βασιλεὺς δὲ τοῖς
[7, 33]	ξυμβάλλοντας εἶναι ξυμβαίνει. ταῦτα μὲν	οὖν	τῇδε Φράγγοις ἐχώρησεν. Ἐπεὶ δὲ
[7, 36]	τοὺς ἄνδρας αἱρήσειν. ταύτην μὲν	οὖν	τὴν ἡμέραν Παῦλός τε καὶ
[7, 8]	νενικηκέναι τοὺς πολεμίους τετύχηκε· περιστέλλειν	οὖν	τὴν τῆς νίκης πρόφασιν τῷ
[7, 1]	δορυφόρους περιίστασθαι νόμος. ὁ μὲν	οὖν	τὴν χεῖρα ἐπιβαλὼν ἐς τὰ
[7, 12]	βασιλέως πράγματα ἔχων. Ἡρωδιανὸς μὲν	οὖν	τοῖς πολεμίοις ἐς λόγους ἦλθεν,
[7, 30]	ἀνθρώπων ἀκούσιον ξυστρατεύεσθαι. ὀγδοήκοντα μὲν	οὖν	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ τῶν χρημάτων
[7, 10]	ἀπὸ Βόνου σταλεῖεν. Βελισάριος μὲν	οὖν	τοὺς ἄνδρας οἱ ἐς ὄψιν
[7, 20]	μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. πολλοὶ μὲν	οὖν	Τουτίλᾳ νύκτωρ ἤγγελλον ὅτι δὴ
[7, 27]	τῆς αὑτοῦ αἴσθηται. ὁ μὲν	οὖν	Τουτίλας ταῦτα εἰπὼν στρατῷ πολλῷ
[7, 8]	ὦ ξυστρατιῶται, καθίσταμαι. ἐγὼ μὲν	οὖν	τοῦτο οἶδα, ὡς τῶν ἀνθρώπων
[7, 10]	τῷ ἀσφαλεῖ διαφυλάξειν. Βαλεντῖνος μὲν	οὖν	τῷ στόλῳ τούτῳ πνεύματος ἐπιφόρου
[7, 1]	Θευδερίχου δύναμιν καταλύοι. Βελισάριος μὲν	οὖν	τῷ τε ἀξιώματι καὶ τῇ
[7, 14]	καὶ αὐτὸς ἔσται. ὁ μὲν	οὖν	ὑπὲρ αὐτοῦ χρυσίον προέμενος εἰς
[7, 35]	Σκλαβηνοὺς φεύγει. οὐ πολλῷ μὲν	οὖν	ὕστερον ὁ μὲν Οὐάκης νοσήσας
[7, 25]	οὐδ´ ὁτιοῦν λυμηνάμενος. ἐκ μὲν	οὖν	Φανοῦ καὶ Πισαύρου φλαῦρον οὐδὲν
[7, 24]	ἐς τὴν εὐψυχίαν ἐνάγοντος. γέγονεν	οὖν	φόνος τῶν βαρβάρων ἅτε ἀφ´
[7, 23]	τύχης ἐληλύθει θεάσασθαι. τῶν στρατιωτῶν	οὖν	χιλίους ἀπολεξάμενος ἐνταῦθα ᾔει. Ῥωμαῖος
[7, 1]	οὐδείς ποτε εἶδεν. ὅσον μὲν	οὖν	χρόνον τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἔν
[7, 18]	τῶν ἵππων νομὰς ἐνδεικνύναι. ἐπεὶ	οὖν	ὡμολόγει καὶ ταῦτα ὁ βάρβαρος
[7, 14]	κἀν τῷ ἀφελεῖ διασώζουσι τὸ	Οὐννικὸν	ἦθος. καὶ μὴν καὶ ὄνομα
[7, 11]	τὸ δημόσιον ὤφειλε. στρατεύματος δὲ	Οὐννικοῦ	τοῖς Ἰλλυριοῖς ἐπισκήψαντος παῖδάς τε
[7, 6]	ἀδελφιδοῦς· ξυνέπλεον δὲ αὐτοῖς καὶ	Οὖννοι	ὀλίγοι. Μαξιμῖνος μὲν οὖν ἄρας
[7, 14]	αὐτοῦ τὴν διάβασιν πολλάκις ἤδη	Οὖννοί	τε καὶ Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ
[7, 14]	οἱ ἔνσπονδοι τὸ λοιπὸν ὄντες	Οὔννοις	ἐμπόδιοι ἐς ἀεὶ γένωνται, καταθεῖν
[7, 23]	τὴν δήλωσιν ποιησάμενος. Ὁδολγὰν δὲ	Οὖννος	ἦρχε τότε τῆς ἐν Περυσίᾳ
[7, 12]	προσήκει, ἔπειτα πάμπολύ τι πλῆθος	Οὔννων	τε καὶ ἄλλων βαρβάρων, οἷς
[7, 32]	συγκλήτου βουλῆς ἐν Παλατίῳ ἐκάθισεν,	οὗπερ	εἰώθασι τὰς ἀμφὶ τοῖς ἀντιλεγομένοις
[7, 29]	φασιν οὐ τὸ κῆτος τοῦτο,	οὗπερ	ἐμνήσθην, ἀλλ´ ἕτερον εἶναι, ὃ
[7, 37]	ὅπως μεταμαθὼν Λιβέριον ἄνδρα Ῥωμαῖον,	οὗπερ	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐμνήσθην,
[7, 20]	οἰκίαις εὗρε, πάντων δὲ μάλιστα	οὗπερ	ὁ Βέσσας κατέλυε. τὰς γὰρ
[7, 18]	σκληροῦ σφίσιν ἐπιπεσόντος Δρυοῦντι προσέσχον.	οὗπερ	οἱ Γότθοι αἰσθόμενοι, ὅσοι δὴ
[7, 1]	ὣς τὸ κυκλοτερὲς σχῆμα ἐφ´	οὗπερ	τὸ πρότερον ἦν. ψαλίδιον γὰρ
[7, 24]	Βελισάριόν τε καὶ Ῥώμην ἦλθεν,	οὔπω	Βελισαρίου τὰς πύλας ἐναρμόσασθαι τῷ
[7, 4]	τὰ τοῦ ἀνδρὸς ὠθῶν ἔγκατα.	οὔπω	γὰρ αὐτὸν ἤδη ἁλῶναι καιρίᾳ
[7, 1]	νίκας τε δύο ἀναδησάμενος, οἵας	οὔπω	πρότερον ἀνθρώπων οὐδενὶ διαπεπρᾶχθαι ξυνέπεσε,
[7, 40]	πολέμου παρασκευὴν, Σκλαβηνῶν ὅμιλος ὅσος	οὔπω	πρότερον ἀφίκετο ἐς Ῥωμαίων τὴν
[7, 4]	δὲ σημεῖα ξύμπαντα ἔλαβον, ὅπερ	οὔπω	πρότερον Ῥωμαίοις ξυνέπεσε. τῶν τε
[7, 17]	ἔργα εἰργάζετο. τοὺς μέντοι στρατιώτας	οὔπω	τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει, ἀλλ´ ἔτι
[7, 18]	πολεμίοις ἐν τῷ ἀνάντει γενόμενος,	οὔπω	τε σφᾶς αὐτοὺς ἐν ταῖς
[7, 40]	παρουσῶν ἀμήχανα ἦν. Λιβέριος δὲ,	οὔπω	τι πεπυσμένος ὧνπερ βασιλεῖ ἀμφὶ
[7, 1]	ἀπ´ αἰτίας τοιᾶσδε. ἦν τῷ	Οὐραΐᾳ	γυνὴ πλούτῳ τε καὶ σώματος
[7, 1]	μὲν τίσις Ἰλδίβαδον περιῆλθε τοῦ	Οὐραΐα	φόνου. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,
[7, 1]	ὡς ἥκιστα ἦν οὕτως ἀνεπισκέπτως	Οὐραΐαν	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι. πολλοί τε
[7, 1]	δὴ τὰ μὲν πρῶτα Ἰλδίβαδος	Οὐραΐαν	ἐς τοὺς βαρβάρους διέβαλεν, ὡς
[7, 1]	καὶ πάντας ἀνθρώπους. Ὕστερον δὲ	Οὐραΐαν	Ἰλδιβάδῳ προσκεκρουκέναι ξυνέπεσεν ἀπ´ αἰτίας
[7, 1]	ἀμῦναι τὰ ἀνήκεστα πρὸς τῆς	Οὐραΐου	γυναικὸς παθούσῃ ἠξίου. διὸ δὴ
[7, 13]	οἷς μὲν γὰρ ἐπιπνεῖ ἐξ	οὐρίας	τὸ πνεῦμα τῆς τύχης καὶ
[7, 32]	τῷ θυμῷ ἐπ´ αὐτὸν ζέουσιν,	οὕς	γε καὶ τὴν πρᾶξιν αὐτοματίσειν
[7, 37]	τότε δὴ Βῆρος ξὺν ἀνδράσιν,	οὓς	ἀγείρας μαχιμωτάτους ἀμφ´ αὑτὸν ἔτυχε,
[7, 21]	καλοῖο καὶ ξυμμάχους ἡμᾶς ἐφ´	οὓς	ἂν βούλοιο τὸ λοιπὸν ἕξεις.
[7, 3]	ὁ ἀνὴρ Περσῶν μὲν ἡγεῖτο,	οὓς	Βελισάριος ἐς Βυζάντιον ἐκ τῆς
[7, 38]	ἀμφιβόλους ἤδη τοὺς Ῥωμαίους πεποίηνται.	οὓς	δὴ ἅπαντας οἱ βάρβαροι διαφθείραντες
[7, 19]	τὰς τοῦ Τιβέριδος ἐκβολὰς ἔστησεν,	οὓς	δὴ ἐκέλευσε μένειν τε αὐτοῦ
[7, 20]	Γότθοις δέκα ὁδῷ ἰοῦσιν ἐνέτυχον,	οὓς	δὴ ἑλόντες παρὰ τὸν Βέσσαν
[7, 4]	ἰόντες ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐφάνησαν,	οὓς	δὴ κατιδόντες Ῥωμαῖοι καὶ πολὺ
[7, 24]	πόρρω που τοῦ περιβόλου ἐγένοντο.	οὓς	δὴ κυκλώσεσθαι οἱ βάρβαροι ἔμελλον,
[7, 10]	φρουρίου ἐνθένδε ὑπεξαγαγεῖν ὅτι τάχιστα,	οὓς	δὴ νόσῳ τε ξυντετηκέναι καὶ
[7, 34]	συμμάχων θεσμούς; οὐχ ὕβρισαν εἰς	οὓς	ἥκιστα ἐχρῆν; οὐκ ἐβιάσαντο βασιλείαν,
[7, 13]	τῶν τῇδε χωρίων Ῥωμαίων κατήκοος	οὖσα	ἔτι ἐλέλειπτο. ἐπεὶ δὲ ὁ
[7, 35]	πόλιν, ἣ πρώτη ἐν Τούσκοις	οὖσα	ἐτύγχανε, πικρότατα πολιορκουμένην ἀπέλιπεν, ἥπερ
[7, 37]	Γερμανῷ δόξα ἐς πάντας ἀνθρώπους	οὖσα	ἐτύγχανεν. εὐέλπιδες δὲ Ῥωμαῖοί τε
[7, 32]	παχεῖα σινδὼν παραπέτασμα τῆς στιβάδος	οὖσα,	ἐφ´ ἧς ἑστιᾶσθαι εἰώθει. ταύτης
[7, 31]	αὐτῷ γυνὴ πρότερον ξυγγενής τε	οὖσα	καὶ ἐκ παιδὸς αὐτῷ ἐς
[7, 14]	ἔρημος δὲ ἐκ παλαιοῦ ἐτύγχανεν	οὖσα,	ληϊσαμένων αὐτὴν τῶν ταύτῃ βαρβάρων.
[7, 29]	ἀφανισθὲν πολλῶν ἀπαλλαγὴ κακῶν διαδείκνυται	οὖσα.	τινὲς δέ φασιν οὐ τὸ
[7, 24]	ἐπεὶ ἄγχιστα τῆς πόλεως ἐτύγχανεν	οὖσα.	τό τε ἐν Τιβούρει φρούριον
[7, 22]	ἁπασῶν, ὅσαι ὑφ´ ἡλίῳ τυγχάνουσιν	οὖσαι,	μεγίστη τε καὶ ἀξιολογωτάτη ὡμολόγηται
[7, 40]	τῶν τινα ἐπιφανῶν γυναῖκα, αἰχμάλωτον	οὖσαν,	ἀφεῖναι Ῥωμαίοις ἀντ´ αὐτοῦ ἤθελε.
[7, 4]	τέ τινι ἀρτηρίαν ἐνταῦθά πη	οὖσαν	ἐπίπροσθεν ἰὼν ὁ σίδηρος τέμνει,
[7, 22]	ἀγροίκους ἀγείρας τὴν εἴσοδον στενοτάτην	οὖσαν	ἐφύλασσεν, ὅπως μὴ οἱ πολέμιοι
[7, 40]	κατ´ ἐξουσίαν, ἀδῄωτον ἐκ παλαιοῦ	οὖσαν,	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ λείαν αὐτοὺς
[7, 31]	ἀνασωσαμένῳ καὶ ἀναρπάσαντι, αἰχμάλωτόν τε	οὖσαν	καὶ οὐκ ἐς μακρὰν τῷ
[7, 27]	ἐς ὕλην τινὰ ἐγγύς πη	οὖσαν.	κυκλώσαντές τε αὐτοὺς οἱ πολέμιοι
[7, 8]	αὐτοῦ τινα τὴν παῖδα παρθένον	οὖσαν	οὔτι ἑκουσίαν βιάσασθαι. καὶ ὃς
[7, 23]	τε ὑπερφυῶς καὶ παντάπασιν ἀτείχιστον	οὖσαν,	πᾶσαν μὲν φυλάξαι οἷός τε
[7, 11]	σφίσι τὴν Βελισαρίου δύναμιν ᾔσθοντο	οὖσαν,	τῶν χωρίων τὰ ἐχυρώτατα ἐνοχλεῖν
[7, 18]	ἀκτῇ τοῦ κόλπου κειμένην, ἀτείχιστον	οὖσαν,	ὑποτοπάζοντες Βελισάριον αὐτίκα δὴ διαβήσεσθαι
[7, 17]	πολλῇ ἔλεξαν τοιάδε „Τοιαύτας μὲν	οὔσας,	ὦ στρατηγοὶ, τύχας ἡμῖν τὰς
[7, 40]	ἀνὴρ ἐν πόλει Κατάνῃ, ἀτειχίστῳ	οὔσῃ,	διατριβὴν εἶχε. τύχη τέ τις
[7, 20]	ξυνοικούσῃ οὔτε παρθένῳ ἢ χήρᾳ	οὔσῃ,	μέγα τε κλέος ἐπὶ σωφροσύνῃ
[7, 31]	τῇ δὲ πάντων αὐτῷ δυσμενεστάτῃ	οὔσῃ	πλησιάζειν ἀναγκάζηται τὸν ἅπαντα χρόνον·
[7, 29]	ἐν μὲν Θηβαΐδι τῇ ὕπερθεν	οὔσῃ	ὑφιζάνοντά τε καὶ ἀποχωροῦντα τοῖς
[7, 31]	καὶ παισὶ τοῖς ἐκείνου ἀπολιπών.	οὔσης	δὲ αὐτῷ γυναικός τε καὶ
[7, 32]	τότε δὴ, ἑσπέρας βαθείας που	οὔσης,	ἐγχειρίδια φέροντας ἀπροσδοκήτους ἐνταῦθα γενέσθαι,
[7, 36]	μεγάλου καὶ στενοχωρίας ἐν αὐτοῖς	οὔσης	πολλοὺς ἔκτειναν. ὅπερ ἐπεὶ ὁ
[7, 36]	Ῥώμης μὲν ἔτι ὑπ´ αὐτῷ	οὔσης,	σεσωσμένων δέ οἱ τῶν ἐνταῦθα
[7, 30]	τῆς ἐκείνῃ ἀκτῆς ἀλιμένου παντάπασιν	οὔσης,	ταῖς ναυσὶν ἁπάσαις ὡς ἀπωτάτω
[7, 34]	Ῥωμαῖοι δικαίως, τοῖς δὲ Ἀρειανοῖς	οὖσι	καὶ δι´ αὐτὸ τοῦτο ἀπ´
[7, 32]	παισὶ τοῖς αὑτοῦ, νεανίαις τε	οὖσι	καὶ τῇ τε ἡλικίᾳ καὶ
[7, 30]	οὖν ξὺν τοῖς ἑπομένοις χιλίοις	οὖσι	κατὰ ταῦτα ἐποίει· Βαλεριανὸς δὲ
[7, 14]	ἀντὶ μεγίστου κτήματος ἐν τῇ	οὐσίᾳ	τῇ αὑτοῦ εἶχε τὸ κεκτῆσθαι
[7, 20]	παιδὶ δὲ Συμμάχου, καὶ τὴν	οὐσίαν	ἀεὶ τοῖς δεομένοις προϊεμένῃ, δούλων
[7, 32]	καὶ οὐδὲ τοῦ θείου τὴν	οὐσίαν	αὐτὸν εἰσιέναι ξυνέβη, ἧς δὴ
[7, 32]	οὔτε τοῦ σώματος οὔτε τῆς	οὐσίας	ἀφείλετο, οὐ μὴν οὐδὲ φυγῇ
[7, 18]	προσκεχωρηκέναι βαρβάροις τε καὶ Ἀρειανοῖς	οὖσιν,	ἀλλ´ ὡς μάλιστα πρὸς μὲν
[7, 19]	μὲν ἀτάκτοις ἔτι τοῖς πολεμίοις	οὖσιν,	ἀνασωσόμενος δὲ πάσῃ μηχανῇ τὸ
[7, 10]	σφίσιν ἐν κινδύνοις τισὶ χαλεποῖς	οὖσιν.	ἄνδρας τε ἀπολεξάμενος περιέργους ἐς
[7, 11]	οὔτε τοῖς πολεμίοις πολλοῖς γε	οὖσιν	ἀξιόμαχοί ποτε γένοιντο καὶ τὰς
[7, 26]	ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν, χιλίοις	οὖσιν,	ἐν Λευκανοῖς στρατόπεδον ποιησάμενος κατασκόπους
[7, 27]	καὶ ὑπασπισταῖς πλέον ἢ χιλίοις	οὖσιν	ἐς Ἰταλίαν ἐκέλευεν ἰέναι. Βῆρος
[7, 40]	τῶν ἐπιτηδείων σφίσιν ἅτε πολλοῖς	οὖσιν	ἐς πλείω χρόνον οὐδαμῆ διαρκούντων,
[7, 37]	ἔτυχε, Γότθοις τοῖς ἐν Πικηνῷ	οὖσιν	ἐς χεῖρας ἐλθὼν πόλεως Ῥαβέννης
[7, 18]	τοῖς ἐν Καπύῃ φυλάσσουσι τριακοσίοις	οὖσιν	ἐς χεῖρας ἥκων ποιεῖσθαι τὴν
[7, 35]	πολλοῖς τε καὶ λογιμωτάτοις ἐσάγαν	οὖσιν,	οὐκέτι ἀνίει, ἀλλ´ ἔχρῃζε βασιλέως
[7, 23]	ἦλθε, στρατιώτας πεντεκαίδεκα ἑταιρίσασθαι ἴσχυσεν,	οὕσπερ	ἀνέπειθε δράσαντάς τι ἐς τοὺς
[7, 37]	φυλακτηρίου Θουριμούθ τε καὶ Ἱμέριος,	οὕσπερ	Βελισάριος ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχεν. οἵπερ
[7, 26]	ἢ σταδίους τριακοσίους. τετρακοσίους οὖν,	οὕσπερ	δὴ ἵπποις τε καὶ σώμασιν
[7, 37]	οὐδενὶ πόνῳ, καὶ Γότθοι δὲ,	οὕσπερ	ἐλίπετο ἐν Πικηνῶν τῇ χώρᾳ,
[7, 19]	ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ τῶν στρατιωτῶν,	οὕσπερ	ἐνταῦθα Βελισάριος καταστησάμενος ἔτυχεν, ἱππεῖς
[7, 14]	καὶ ἠνδραπόδισαν τῶν ἐκείνῃ Ῥωμαίων.	οὕσπερ	ἐπαγόμενοι ἀπεκομίσθησαν εἰς τὰ πάτρια
[7, 26]	δρόμῳ ἐχόμενοι ἐς Μεντοῦρναν ἀφίκοντο.	οὕσπερ	ἐπεὶ οἱ ἄλλοι εἶδον τοὺς
[7, 30]	Κροτωνιατῶν λιμένι ἐπὶ Ῥουσκιανὴν ἀνήγοντο.	οὕσπερ	ἐπεὶ οἱ βάρβαροι εἶδον, ἐπὶ
[7, 37]	βουλῆς καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας,	οὕσπερ	ἐπὶ Καμπανίας ἐφύλασσε, μετεπέμπετο. ἐνταῦθά
[7, 36]	δὲ Βελισάριος τρισχιλίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος,	οὕσπερ	ἐπὶ τῷ Ῥώμης φυλακτηρίῳ καταστησάμενος
[7, 22]	Ἄνται δὲ αὐτοῖς τριακόσιοι ξυνεφύλασσον,	οὕσπερ	Ἰωάννης ἐνταῦθα δεηθέντι Τουλλιανῷ ἀπολιπὼν
[7, 30]	στρατοῦ ἱππεῖς μὲν Ἰλλυριοὶ τριακόσιοι,	οὕσπερ	Ἰωάννης ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχε, Χαλαζάρ
[7, 27]	ὅτι σκυλάκων μέγα τι χρῆμα,	οὕσπερ	κυνίσκους τανῦν καλοῦσιν, ἐνταῦθα τοῦ
[7, 36]	βιοτεύειν οὐχ οἷοί τε εἶναι.	οὕσπερ	ὁ Τουτίλας ἅτε ἀληθιζομένους ἀποδεξάμενος,
[7, 28]	πη ἰόντες πολεμίων στρατεύματι ἐντυγχάνουσιν,	οὕσπερ	ὁ Τουτίλας ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ
[7, 11]	οὔτε τῳ πολεμησείων ἐνθάδε ἀφῖγμαι	οὔτ´	ἂν ἑκών ποτε τοῖς βασιλέως
[7, 28]	ἐχρῶντο. οὔτε γὰρ ἀγηγερμένοι ἡσύχαζον	οὔτε	ἄγχιστα τῆς στενοχωρίας ἐγκαθεζόμενοι τὰς
[7, 11]	αἰφνιδίου, κακὸν οὐδὲν οὔτε παθόντες	οὔτε	ἀκούσαντες, λάθρα ἐνθένδε ἀναχωρήσαντες ἐπ´
[7, 28]	οὔτε τινὰς ἐπὶ κατασκοπῇ στείλαντες	οὔτε	ἄλλο ὁτιοῦν ἀσφαλείας πέρι βεβουλευμένοι.
[7, 17]	οὔτε κύνας οὔτε μῦς εὕρισκον	οὔτε	ἄλλο τι ζῷον νεκρὸν ὅτῳ
[7, 20]	ἐσπουδακὼς οὔτε φυλακῆς τοῦ περιβόλου	οὔτε	ἄλλου ὁτουοῦν ἀσφαλείας πέρι ἐπεμελεῖτο,
[7, 16]	πολεμίων στρατὸς, οὔτε ἀνδρῶν πλήθει	οὔτε	ἄλλῳ τῶν πάντων οὐδενὶ ἀξιόμαχοι
[7, 32]	λόγων ἢ πράξεων γελωτοποιῶν ἀνεχόμενος	οὔτε	ἄλλως ἀνειμένῃ διαίτῃ χαίρων, ἀλλὰ
[7, 1]	ἐς ὄψιν αὐτῶν τινα ἥκειν	οὔτε	ἄλλως ἐντυχεῖν εἴασεν. ἦν δὲ
[7, 14]	πάντα· εἱμαρμένην δὲ οὔτε ἴσασιν	οὔτε	ἄλλως ὁμολογοῦσιν ἔν γε ἀνθρώποις
[7, 34]	γὰρ ἔτι ἐδύναντο πρόσω ἰέναι	οὔτε	ἀναστρέφειν ὀπίσω εἶχον δειμαίνοντες οἱ
[7, 20]	ἐς τὸ σῶμα ὑβρίσθαι ξυνέβη	οὔτε	ἀνδρὶ ξυνοικούσῃ οὔτε παρθένῳ ἢ
[7, 16]	Σικελίαν ὁ τῶν πολεμίων στρατὸς,	οὔτε	ἀνδρῶν πλήθει οὔτε ἄλλῳ τῶν
[7, 11]	οὖν μηδὲν ὑφ´ ὁτουοῦν ἁμαρτάνεσθαι	οὔτε	ἀνθρώπινον καὶ τῆς τῶν πραγμάτων
[7, 17]	ἁπτόμενοι τροφὴν ἔπραττον· ὁ δὲ	οὔτε	ἀνοιμώξας οὔτε ὅτι ξυνεταράχθη ἔνδηλος
[7, 36]	προσεχώρησαν. Ῥώμην δὲ οὔτε καθελεῖν	οὔτε	ἀπολιπεῖν τὸ λοιπὸν Τουτίλας ἤθελεν,
[7, 12]	δὲ καὶ τοὺς ἀπολελειμμένους ἐνταῦθα	οὔτε	αὐτάρκεις ὄντας καὶ κατεπτηχότας τοὺς
[7, 1]	τοὺς κατηκόους ἤδη ἤρξαντο, καὶ	οὔτε	αὐτοὶ ἐφρόνουν τὰ δέοντα ἔτι
[7, 33]	δὲ ἴδιον ἐμβαλέσθαι στατῆρι χρυσῷ	οὔτε	αὐτὸν θέμις οὔτε δὲ ἄλλον
[7, 24]	μηκέτι τοῖς πολεμίοις καταληπτὴ εἴη,	οὔτε	αὐτὸς ἔσχεν, ἀλλ´ ὅπερ πόνῳ
[7, 10]	Καλαβροῖς στρατοπεδεύεσθαι καὶ Καμπανοῖς ἤκουσαν)	οὔτε	αὐτοὺς τρόπῳ ὁτῳοῦν βιαζόμενοι. οὐ
[7, 8]	τοὺς ἡλωκότας ἐπεδείξατο οὔτε πολεμίῳ	οὔτε	βαρβάρῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν. τοὺς μὲν
[7, 28]	νενικηκότες ἀδεέστερον τῇ διαίτῃ ἐχρῶντο.	οὔτε	γὰρ ἀγηγερμένοι ἡσύχαζον οὔτε ἄγχιστα
[7, 34]	ἔμαθον, ἐν πολλῇ ἀμηχανίᾳ ἐγένοντο.	οὔτε	γὰρ ἔτι ἐδύναντο πρόσω ἰέναι
[7, 11]	δέ οἱ τῶν ἐναντίων οὐδεὶς	οὔτε	Γότθος οὔτε Ῥωμαῖος. ἔπειτα δὲ
[7, 33]	οὔτε Ῥωμαίων δυναμένων ἔτι ἀμύνεσθαι	οὔτε	Γότθων οἵων τε ὄντων τὸν
[7, 33]	στατῆρι χρυσῷ οὔτε αὐτὸν θέμις	οὔτε	δὲ ἄλλον ὁντιναοῦν βασιλέα τῶν
[7, 1]	τῷ ὄγκῳ τῶν πεπραγμένων φιλοτιμούμενος,	οὔτε	δὲ ἐς τὸν δῆμον ἐξήνεγκεν
[7, 38]	δὲ τοὺς παραπίπτοντας οὔτε ξίφει	οὔτε	δόρατι οὔτε τῳ ἄλλῳ εἰωθότι
[7, 37]	τὴν αἴτησιν ἀπεσείσατο, Ἰταλίας αὐτὸν	οὔτε	εἶναι οὔτε ἔσεσθαί ποτε βασιλέα
[7, 26]	Ἀρμενίων ἄρχων. οὗτος ὁ Γιλάκιος	οὔτε	ἑλληνίζειν ἠπίστατο οὔτε Λατίνην ἢ
[7, 19]	ἐτύγχανεν. ἀλλὰ Βέσσας οὔτε πρότερον	οὔτε	ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ ἐπιτελῆ
[7, 1]	ταραχῆς παρείχετο κρείσσω, εὐημερῶν δὲ	οὔτε	ἐπῆρτο οὔτε ἐτρύφα· μεθύοντα γοῦν
[7, 38]	ἑκάτεροι εἷλον, οὔτε τειχομαχήσαντες πρότερον,	οὔτε	ἐς τὸ πεδίον καταβῆναι τολμήσαντες,
[7, 37]	ἀπεσείσατο, Ἰταλίας αὐτὸν οὔτε εἶναι	οὔτε	ἔσεσθαί ποτε βασιλέα φάσκων, ὅς
[7, 1]	κρείσσω, εὐημερῶν δὲ οὔτε ἐπῆρτο	οὔτε	ἐτρύφα· μεθύοντα γοῦν Βελισάριον οὐδείς
[7, 32]	πρὸς ἐκείνου τυγχάνουσιν ἤδη ὅσα	οὔτε	ἡμεῖς οὔτε τις ἄλλος Ἀρμενίων
[7, 26]	ἐς Καμπανοὺς, οὔτε νύκτα ἀνιεὶς	οὔτε	ἡμέραν, ᾔει (ἐνταῦθα γὰρ αὐτοὺς
[7, 32]	ἄνθρωπον καταλαβὼν ἐκάκιζεν, οὔτε νύκτα	οὔτε	ἡμέραν τινὰ ἀνιεὶς, ἀνδρεῖόν τε
[7, 14]	καὶ ἱερεῖα πάντα· εἱμαρμένην δὲ	οὔτε	ἴσασιν οὔτε ἄλλως ὁμολογοῦσιν ἔν
[7, 36]	λαβόντες Τουτίλᾳ προσεχώρησαν. Ῥώμην δὲ	οὔτε	καθελεῖν οὔτε ἀπολιπεῖν τὸ λοιπὸν
[7, 17]	λιμῷ πιεζόμενοι διεχρήσαντο, ἐπεὶ οὐκέτι	οὔτε	κύνας οὔτε μῦς εὕρισκον οὔτε
[7, 26]	ὁ Γιλάκιος οὔτε ἑλληνίζειν ἠπίστατο	οὔτε	Λατίνην ἢ Γοτθικὴν ἢ ἄλλην
[7, 14]	δὲ σώματα καὶ τὰς κόμας	οὔτε	λευκοὶ ἐσάγαν ἢ ξανθοί εἰσιν
[7, 32]	οὔτε χρημάτων τι ἕνεκα πράσσων	οὔτε	λόγων ἢ πράξεων γελωτοποιῶν ἀνεχόμενος
[7, 37]	κομίζεσθαι. Ῥωμαῖοι δὲ καὶ Διογένης	οὔτε	μάχῃ διακρίνεσθαι βουλομένοις σφίσιν αὐτοῖς
[7, 37]	βουλομένοις σφίσιν αὐτοῖς ἔφασκον εἶναι	οὔτε	μέντοι ἀναμίγνυσθαι τῷ Γότθων στρατῷ,
[7, 17]	διεχρήσαντο, ἐπεὶ οὐκέτι οὔτε κύνας	οὔτε	μῦς εὕρισκον οὔτε ἄλλο τι
[7, 26]	πάντων οὐδενὶ προρρηθὲν, ἐς Καμπανοὺς,	οὔτε	νύκτα ἀνιεὶς οὔτε ἡμέραν, ᾔει
[7, 32]	ἐνέδραις τὸν ἄνθρωπον καταλαβὼν ἐκάκιζεν,	οὔτε	νύκτα οὔτε ἡμέραν τινὰ ἀνιεὶς,
[7, 38]	γενέσθαι. ἔκτεινον δὲ τοὺς παραπίπτοντας	οὔτε	ξίφει οὔτε δόρατι οὔτε τῳ
[7, 24]	ὠνείδιζον, ὅτι δὴ Ῥώμην ἑλὼν	οὔτε	ξύμπασαν ἐς ἔδαφος καθεῖλεν, ὅπως
[7, 5]	Ἰωάννης εἴη. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	οὔτε	ξυνεμίγνυντο ἔτι ἀλλήλοις οὔτε ξυνίστασθαι
[7, 2]	τῆς τῶν πολεμίων ἀπολαύοντες ἀσχολίας	οὔτε	ξυνίσταντο οὔτε τι δρᾶν ἐς
[7, 5]	αὐτοῦ οὔτε ξυνεμίγνυντο ἔτι ἀλλήλοις	οὔτε	ξυνίστασθαι τὸ λοιπὸν ἐπὶ τοὺς
[7, 1]	οἵας οὐδείς που ἀνθρώπων εἶδεν,	οὔτε	οἱ ἐς ὄψιν αὐτῶν τινα
[7, 32]	μέτεστι, τὸν Ἰουστινιανοῦ ἀναδύεσθαι φόνον	οὔτε	ὀκνήσει οὔτε ὀρρωδίᾳ τινὶ, ὃς
[7, 32]	Ἰουστινιανοῦ ἀναδύεσθαι φόνον οὔτε ὀκνήσει	οὔτε	ὀρρωδίᾳ τινὶ, ὃς δὴ κάθηται
[7, 17]	ἔπραττον· ὁ δὲ οὔτε ἀνοιμώξας	οὔτε	ὅτι ξυνεταράχθη ἔνδηλος γεγονὼς, ἀλλ´
[7, 11]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, κακὸν οὐδὲν	οὔτε	παθόντες οὔτε ἀκούσαντες, λάθρα ἐνθένδε
[7, 20]	ὑβρίσθαι ξυνέβη οὔτε ἀνδρὶ ξυνοικούσῃ	οὔτε	παρθένῳ ἢ χήρᾳ οὔσῃ, μέγα
[7, 14]	λευκοὶ ἐσάγαν ἢ ξανθοί εἰσιν	οὔτε	πη ἐς τὸ μέλαν αὐτοῖς
[7, 8]	φιλανθρωπίαν ἐς τοὺς ἡλωκότας ἐπεδείξατο	οὔτε	πολεμίῳ οὔτε βαρβάρῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν.
[7, 19]	πολλάκις ἤδη ἐτύγχανεν. ἀλλὰ Βέσσας	οὔτε	πρότερον οὔτε ἐν ταύτῃ τῇ
[7, 17]	τῷ Βέσσᾳ ὀλίγος ἔτι ἐλέλειπτο,	οὔτε	Ῥωμαῖοι ὅτου ὠνοῖντο, ἐς τὰς
[7, 11]	τῶν ἐναντίων οὐδεὶς οὔτε Γότθος	οὔτε	Ῥωμαῖος. ἔπειτα δὲ Θουριμούθ τε
[7, 33]	πλεῖστα σφίσι προσεποιήσαντο οὐδενὶ λόγῳ,	οὔτε	Ῥωμαίων δυναμένων ἔτι ἀμύνεσθαι οὔτε
[7, 38]	φρούρια πολλὰ πολιορκίᾳ ἑκάτεροι εἷλον,	οὔτε	τειχομαχήσαντες πρότερον, οὔτε ἐς τὸ
[7, 32]	μέντοι αὐτὸν οὔτε τοῦ σώματος	οὔτε	τῆς οὐσίας ἀφείλετο, οὐ μὴν
[7, 24]	ἔχοντας, ἐπεὶ οὔτε τίτανον εἶχεν	οὔτε	τι ἄλλο τοιοῦτον, ἀλλ´ ὅπως
[7, 26]	ἄλλους δὲ οὔτε τι φθεγγομένους	οὔτε	τι ἀπαγγέλλοντας τῶν ξυμπεσόντων, ἀλλ´
[7, 1]	οὔτε τῶν βασιλέως ἁψαμένους χρημάτων	οὔτε	τι ἄτοπον εἰς τὸ δημόσιον
[7, 2]	πολεμίων ἀπολαύοντες ἀσχολίας οὔτε ξυνίσταντο	οὔτε	τι δρᾶν ἐς τοὺς βαρβάρους
[7, 28]	λιμένι προσέσχε. Βελισάριος οὖν, ἐπεὶ	οὔτε	τι ὀχύρωμα ἐνταῦθα εὗρεν οὔτε
[7, 26]	σώμασιν ἔτι φέροντας, ἄλλους δὲ	οὔτε	τι φθεγγομένους οὔτε τι ἀπαγγέλλοντας
[7, 37]	οἱ ἐς ὄψιν ἐλθεῖν ξυνεχώρησεν	οὔτε	τινὰ τῶν λεγομένων ἐντροπὴν τὸ
[7, 28]	ἡμέρᾳ τὰ ἐπιτήδεια διερευνώμενοι περιήρχοντο,	οὔτε	τινὰς ἐπὶ κατασκοπῇ στείλαντες οὔτε
[7, 32]	τυγχάνουσιν ἤδη ὅσα οὔτε ἡμεῖς	οὔτε	τις ἄλλος Ἀρμενίων οὐδείς. τοιούτοις
[7, 24]	τὸ παράπαν ἐντὸς ἔχοντας, ἐπεὶ	οὔτε	τίτανον εἶχεν οὔτε τι ἄλλο
[7, 11]	ἐνταῦθα ποιεῖσθαι, λογισάμενοι ὅτι δὴ	οὔτε	τοῖς πολεμίοις πολλοῖς γε οὖσιν
[7, 40]	τοῦ ἀπροσδοκήτου ξυνέπεσε. Λιβέριος δὲ	οὔτε	τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπεξιέναι ἢ μάχῃ
[7, 28]	οὔτε τι ὀχύρωμα ἐνταῦθα εὗρεν	οὔτε	τοῖς στρατιώταις ὅθεν ἂν τὰ
[7, 1]	δὲ ἐς τὸν δῆμον ἐξήνεγκεν	οὔτε	τὸν θρίαμβον Βελισαρίῳ παρέσχετο, ὥσπερ
[7, 37]	ἄλλους ἰόντι. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς	οὔτε	τὸν πρεσβευτήν οἱ ἐς ὄψιν
[7, 32]	πόλιν ὀχούμενον, οὐδὲν μέντοι αὐτὸν	οὔτε	τοῦ σώματος οὔτε τῆς οὐσίας
[7, 10]	Ῥώμης χωρία ἀποβαίνειν οὐδαμῆ ἴσχυον,	οὔτε	τοὺς πολεμίους λανθάνοντες (ἐπεὶ αὐτοὺς
[7, 1]	αὐτοὶ ἐφρόνουν τὰ δέοντα ἔτι	οὔτε	τοὺς στρατιώτας τῶν παραγγελλομένων ἐπακούοντας
[7, 38]	παραπίπτοντας οὔτε ξίφει οὔτε δόρατι	οὔτε	τῳ ἄλλῳ εἰωθότι τρόπῳ, ἀλλὰ
[7, 11]	βασιλέως ἀγαθὰ γένοιτο· ὡς ἔγωγε	οὔτε	τῳ πολεμησείων ἐνθάδε ἀφῖγμαι οὔτ´
[7, 1]	ἔχοντας. τοὺς μὲν γὰρ Ἰταλιώτας	οὔτε	τῶν βασιλέως ἁψαμένους χρημάτων οὔτε
[7, 6]	τῶν ἐκ βουλῆς ἐνταῦθα εὑρὼν	οὔτε	ὕβρισε καὶ ξὺν πολλῇ φιλοφροσύνῃ
[7, 20]	μέριμναν τὴν περὶ ταῦτα ἐσπουδακὼς	οὔτε	φυλακῆς τοῦ περιβόλου οὔτε ἄλλου
[7, 32]	τῇ σιωπῇ τὰ πολλὰ νέμων,	οὔτε	χρημάτων τι ἕνεκα πράσσων οὔτε
[7, 1]	ἐν ἱματίοις λιτοῖς ἐνταῦθα ἰδοῦσα,	οὔτε	ὡς ξυνοικοῦσαν βασιλεῖ προσεκύνησεν, ἀλλὰ
[7, 3]	τὰ πολέμια, ἐς τὴν πρᾶξιν	οὔτι	ἀκουσίως καθῆκεν αὑτόν. οὗτος ὁ
[7, 8]	τινα τὴν παῖδα παρθένον οὖσαν	οὔτι	ἑκουσίαν βιάσασθαι. καὶ ὃς τὸν
[7, 31]	μακρὰν τῷ τυράννῳ Γονθάριδι μέλλουσαν	οὔτι	ἑκουσίαν ἐς εὐνὴν ξυνελθεῖν. ἐπεί
[7, 40]	σφᾶς αὐτοὺς διελόντες οἱ βάρβαροι	οὗτοι	ἀνήκεστα ἐν Εὐρώπῃ τῇ ὅλῃ
[7, 33]	τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν οἱ βάρβαροι	οὗτοι	ἅτε Ῥωμαίοις ἔνσπονδοι ὄντες ἤν
[7, 34]	ὑμῖν κομιοῦντες ἐφ´ ὑμᾶς ἥκουσιν.	οὗτοι	γὰρ ἂν μόνοι τὰ ἔσχατα
[7, 21]	μὲν ἐν οἰκετῶν λόγῳ γεγένησθε,	οὗτοι	δὲ Γότθοις φίλοι τε, ὡς
[7, 38]	ἐξ ὅτου μοι ἔμπροσθεν εἴρηται.	Οὗτοι	δὲ οἱ τὸν Ἄσβαδον νενικηκότες
[7, 3]	καταπεσεῖν ἐφ´ ὁμαλοῦ χωρίου ξυνέβη,	οὗτοι	δὴ ἀθῷοι ἐς τὸ Ῥωμαίων
[7, 2]	βαρβάροις μεγάλην. οἱ δὲ Ῥογοὶ	οὗτοι	ἔθνος μέν εἰσι Γοτθικὸν, αὐτόνομοί
[7, 38]	ἐς γῆν κατορύξαντες οἱ βάρβαροι	οὗτοι,	ἐπ´ αὐτῶν τε χεῖράς τε
[7, 22]	~Ἐν ᾧ δὲ οἱ πρέσβεις	οὗτοι	ἐς Βυζάντιον καὶ αὖθις ἐς
[7, 10]	πύλας ξὺν τοῖς Ἰσαύροις ἐφύλασσον.	οὗτοι	Ἰσαύροις τοῖς ξυμφυλάσσουσι διάφοροι γεγενημένοι
[7, 22]	ἔτυχεν· ἀγαθοὶ γὰρ οἱ βάρβαροι	οὗτοι	μάχεσθαι ἐν δυσχωρίαις πάντων μάλιστα.
[7, 34]	ἔς τε σπονδὰς οἱ βάρβαροι	οὗτοι	ξυνέβησαν ἀλλήλοις, ἀκόντων Ῥωμαίων. ταῦτα
[7, 38]	Ῥωμαίων καταθεῖν ἐγκεχειρήκασι οἱ βάρβαροι	οὗτοι	πώποτε. οὐ μὴν οὐδὲ στρατῷ
[7, 34]	ἀγῶνα. πάντως δὲ οἱ κλῶπες	οὗτοι	τό τε Σίρμιον καὶ ἄλλα
[7, 14]	ἀλλήλοις ἀνεμίγνυντο ἀδεῶς οἱ βάρβαροι	οὗτοι.	χρήματα γοῦν πολλὰ τῷ Χιλβούδιον
[7, 1]	τιμὴν ταύτην ἑλληνίζοντες καλοῦσι Ῥωμαῖοι.	οὗτος	ἀεὶ τοῖς στρατιώταις τὴν εἰς
[7, 38]	πολεμίων ξυμμορία ξυνέμιξεν. ἦν δὲ	οὗτος	ἀνὴρ βασιλέως μὲν Ἰουστινιανοῦ δορυφόρος,
[7, 40]	πολλῷ πρότερον καταστησάμενος Τουτίλας ἔτυχεν.	οὗτος	ἀνὴρ ἐν πόλει Κατάνῃ, ἀτειχίστῳ
[7, 14]	καὶ πρᾷον δεσπότην. ἦν δὲ	οὗτος	ἀνὴρ κακοῦργός τε λίαν καὶ
[7, 1]	τῶν βασιλέως δορυφόρων ἀξίωμα ἥκων.	οὗτος	ἀνὴρ, μνησθεὶς γυναικὸς εὐπρεποῦς τὴν
[7, 27]	αὐτὸν πρόσθεν ᾔει. ἦν γὰρ	οὗτος	ἀνὴρ οὐ κατεσπουδασμένος, ἀλλὰ μέθης
[7, 40]	ξυνδήσαντες ἀνεπυνθάνοντο ὅτου δὴ ἕνεκα	οὗτος	δὴ ὁ τῶν Σκλαβηνῶν στρατὸς
[7, 17]	τοῖς ἄγαν εὐδαίμοσιν ὁ Ῥωμαῖος	οὗτος	ἐτάσσετο, ὅτι δὴ κρέασι ζῴου
[7, 3]	τε Τουτίλαν καὶ Τικινοὺς ἰέναι.	οὗτος	μὲν οὖν ὁ Ῥωμαίων στρατὸς
[7, 3]	πρᾶξιν οὔτι ἀκουσίως καθῆκεν αὑτόν.	οὗτος	ὁ ἀνὴρ Περσῶν μὲν ἡγεῖτο,
[7, 26]	γένος, ὀλίγων τινῶν Ἀρμενίων ἄρχων.	οὗτος	ὁ Γιλάκιος οὔτε ἑλληνίζειν ἠπίστατο
[7, 32]	ἐξενεγκεῖν ξύμφορον εἴη. ἦν δὲ	οὗτος	ὁ Μάρκελλος ἐμβριθέστατός τε τὸ
[7, 32]	μέγα τε ἀπ´ αὐτοῦ κλέος	οὗτος	ὁ Μάρκελλος περιεβάλετο ἐς πάντας
[7, 36]	ἐπὶ τῷ Ῥώμης φυλακτηρίῳ ἐτέτακτο.	οὗτος	ὁ Παῦλος, ἁλισκομένης τότε τῆς
[7, 40]	τῶν ἐν Παλατίῳ εὐνούχων ἕνα.	οὗτος	ὁ στρατὸς μοῖραν τῶν βαρβάρων
[7, 2]	λόγου ἐν Γότθοις πολλοῦ ἄξιος.	οὗτος	ὁ Τουτίλας Γότθων μὲν τηνικαῦτα
[7, 32]	τὸ πρᾶγμα ἦγεν. ἦν δὲ	οὗτος	ὁ Χαναράγγης νεανίας μὲν, καλὸς
[7, 14]	τε τὰ οἰκεῖα λαβὼν ᾤχετο.	οὗτος	ὁ Χιλβούδιος προϊόντος τοῦ χρόνου
[7, 27]	ἀληθινῶν ἐνταῦθα ποιεῖται. καὶ προϊὼν	οὗτος	ὁ χρόνος ἰσχυρὸς μέν τις
[7, 31]	ἀνεψιὸν ὄντα Βοραΐδην ἀδελφὸν ἔχειν.	οὗτος	οὖν Βοραΐδης ὁ Γερμανοῦ ἀδελφὸς
[7, 13]	ἐλέλειπτο. ἐπεὶ δὲ ὁ στρατὸς	οὗτος	Πλακεντίας ἀγχοῦ ἐγένοντο, λόγους προὔφερον
[7, 30]	τοὺς τὰ ἐκείνῃ πολιορκοῦντας πολίσματα.	οὕτω	γὰρ ἂν αὐτοῖς Τουτίλαν διαλύσαντα
[7, 34]	τὰ ἐς φιλίαν Γήπαισιν ἔχει.	οὕτω	γὰρ ἂν τὰ ξυνοίσοντα ὡς
[7, 11]	τάχιστα τὴν βασιλέως δηλώσας γνώμην.	οὕτω	γὰρ ἂν ὑμῖν τά τε
[7, 4]	τῇ τῶν ἀνδρῶν ἀδικίᾳ θαρροῦντας.	οὕτω	γὰρ αὐτοῖς τὰ ἐς τοὺς
[7, 28]	Βαρβατίωνα τὸν δορυφόρον αὐτοῖς ἐπιστήσας.	οὕτω	γὰρ αὐτοὺς ῥᾷστα ᾤετο σφίσι
[7, 32]	καὶ Βελισάριον ξὺν βασιλεῖ κτεῖναι.	οὕτω	γὰρ τὸ ἐνθένδε ἀδεέστερον ᾗ
[7, 11]	~Τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ Τιβούρει	οὕτω	γενέσθαι ξυνέπεσε. Βελισάριος δὲ παντὶ
[7, 15]	χεῖρε ἀπέκοψε. ταῦτα μὲν δὴ	οὕτω	γενέσθαι τετύχηκε. καὶ ὁ χειμὼν
[7, 6]	ἄμφω ἀποτεμόντες οὐκ ἔκτειναν μὲν,	οὕτω	δὲ λωβησάμενοι ὅπη βούλοιτο ἀφῆκαν
[7, 1]	μέγας καὶ εὐπρόσωπος πάντων μάλιστα.	οὕτω	δὲ πρᾷόν τε καὶ εὐπρόσοδον
[7, 20]	καὶ κατὰ τὴν χρείαν ἀνέῳγον.	οὕτω	δὲ τὰς πύλας ἀναπετάσαντες, ᾗπερ
[7, 7]	τῷ χρόνῳ αὖθις καταρρεῖν εἴωθεν.	οὕτω	δὲ ὑμῖν εὖνοι καθέσταμεν ὥστε
[7, 40]	πολλήν τινα ἐνταῦθα εὑρεῖν ξυνηνέχθη·	οὕτω	δὲ χώραν πολλὴν ληϊζόμενοι ἄχρι
[7, 25]	ἐν βραχεῖ τε τανῦν πταίσαντας	οὕτω	δεδουλῶσθαι τὸ φρόνημα; οὐ γὰρ
[7, 4]	διώκοντος τῶν πάντων αὐτοὺς οὐδενὸς,	οὕτω	δὴ αἰσχρῶς ἐς φυγὴν ὥρμηντο.
[7, 37]	βοηθείας ἐκ βασιλέως ἐνταῦθα ἰούσης	οὕτω	δὴ ἀπαλλάσσοιντο, Γότθοις μὲν τὴν
[7, 38]	ἐς τῶν ἀνθρώπων τὰ ἔγκατα,	οὕτω	δὴ αὐτοὺς διαχρήσασθαι ἠξίουν. καὶ
[7, 23]	τι ἐς τοὺς βαρβάρους μέγα	οὕτω	δὴ ἐπανήκειν ἐς τὸ Ῥωμαίων
[7, 37]	ἔδοξεν εἶναι, Κεντουκελλῶν ἀποπειρασαμένῳ πρότερον	οὕτω	δὴ ἐπὶ Σικελίαν ἰέναι. ἦρχε
[7, 3]	καὶ Γότθους τοὺς ἐνταῦθα ἐξέλωσιν,	οὕτω	δὴ ἐπί τε Τουτίλαν καὶ
[7, 14]	ἐναρμοσάμενοι μέχρι ἐς τὰ αἰδοῖα,	οὕτω	δὴ ἐς ξυμβολὴν τοῖς ἐναντίοις
[7, 9]	ἀκοῇ λαβόντες ἢ πείρᾳ μαθόντες	οὕτω	δὴ προήσεσθαι αὐτοῖς τὰ Γότθων
[7, 39]	Θρᾳκῶν καὶ Ἰλλυριῶν ἀξιολογωτάτην ἀγείραντι	οὕτω	δὴ στέλλεσθαι σπουδῇ ἐς τὴν
[7, 25]	στρατῷ ἐνταῦθα ἰέναι, ῥᾷον ἂν	οὕτω	καὶ ἀπονώτερον ἐξελεῖν Περυσίαν τε
[7, 32]	μεμηνυκέναι. καὶ τὴν βασιλέως ὀργὴν	οὕτω	κατέπαυσε. μέγα τε ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 34]	ἀρχῆς ᾤκηντο ἅπαντες, Γότθων μὲν	οὕτω	κατεπτηχότες τὴν δύναμιν ὥστε τὸν
[7, 34]	ξυμμαχίαν παρακαλέσουσιν ἐφ´ ἡμῖν τοῖς	οὕτω	κατεσπουδασμένοις ὑμῖν. καὶ μὴν εἰ
[7, 22]	παρὰ τὸν Ἰωάννην ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν.	οὕτω	μὲν ἅπαντα τὰ ἐντὸς κόλπου
[7, 40]	ἐπισπομένη Μελίτῃ προσέσχε τῇ νήσῳ.	οὕτω	μὲν Ἀρταβάνην διασεσῶσθαι ἐκ τοῦ
[7, 1]	ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ.	~Οὕτω	μὲν Βελισάριος, ἔτι τῶν πραγμάτων
[7, 10]	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν.	~Οὕτω	μὲν Βελισάριος τὸ δεύτερον ἐς
[7, 19]	δὲ πάσῃ μηχανῇ τὸ χωρίον.	οὕτω	μὲν ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἐνθένδε
[7, 34]	βασιλέως κεκομισμένοι πόνῳ οὐδενὶ ἀπαλλάσσονται.	~Οὕτω	μὲν οἱ βάρβαροι διεδάσαντο τὴν
[7, 38]	δωματίοις καθείρξαντες, οὐδεμιᾷ φειδοῖ ἐνεπίμπρασαν.	οὕτω	μὲν Σκλαβηνοὶ τοὺς ἐντυχόντας ἀεὶ
[7, 24]	τρίβολοι τοιοίδε εἰσίν. ἑκάτεροι δὲ	οὕτω	μετὰ τὴν μάχην ηὐλίσαντο. Τῇ
[7, 4]	προδοσίας κολάσεως οὐδεμιᾶς ἑτέρας προσδεῖ·	οὕτω	ξυλλήβδην εἰπεῖν ξύμπαντα αὐτοῖς τὰ
[7, 21]	τοιαῦτά ἐστι· τὰς δὲ τῶν	οὕτω	ξυμβαινόντων αἰτίας ἐν εἰδόσιν ὑμῖν
[7, 38]	ἐπεὶ δὲ οἱ στρατηγοὶ πάντες	οὕτω	παρ´ ἑκατέρων τῶν βαρβαρικῶν στρατοπέδων,
[7, 28]	ἐπιπεσὼν ἀπροσδοκήτως οὐ ξυντεταγμένοις, ἀλλ´	οὕτω	περιιοῦσιν, ὥσπερ εἴρηται, κατέπληξέ τε
[7, 17]	ἐγεγόνει χρυσοῖ. οἷς μέντοι οὐχ	οὕτω	τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν ἐφέρετο,
[7, 36]	ὅσους ἂν ἑκάστῳ δυνατὰ εἴη,	οὕτω	τε ἀνδρείως τῆς τελευτῆς τυχεῖν
[7, 24]	στείλας διασώσασθαι τοὺς ἄνδρας ἴσχυσεν.	οὕτω	τε ἀποκρουσθέντες οἱ βάρβαροι ἀνεχώρησαν,
[7, 8]	τῶν ἐντιθεμένων ἐς ἀεὶ γίγνεσθαι.	οὕτω	τε αὐτοῖς ἐπιρρώσας τὴν δύναμιν
[7, 14]	τὸν πάντα ἐξειπεῖν λόγον ἠνάγκασεν,	οὕτω	τε ἐς Βυζάντιον ξὺν αὑτῷ
[7, 4]	ἤδη ἁλῶναι καιρίᾳ πληγῇ ὑπετόπαζεν.	οὕτω	τε ξυνέβη Οὐαλάριδος τὸ τοῦ
[7, 11]	τοὺς πολεμίους πάντων μάλιστα ἐπεδείξατο.	οὕτω	τε ὁ Θουριμοὺθ παρὰ Βελισάριον
[7, 20]	τιμὰς ὁ κακοδαίμων Τουτίλᾳ ἤθροιζεν.	οὕτω	τε περιέστη τοῖς τε ἄλλοις
[7, 32]	ἐκ τῶν ἐπὶ Θρᾴκης χωρίων,	οὕτω	τε σφίσιν ἐπιόντα τὸν ἄνθρωπον
[7, 22]	τεχνίτας ἀνθρώπους ἐνταῦθα ξυναγαγεῖν ἴσχυσαν.	οὕτω	τε τὴν πόλιν τοιαύτην, οἵανπερ
[7, 34]	πάρεισι καὶ ξύμφορα τοῖς ξυμμαχήσουσιν,	οὕτω	τε τοὺς λόγους, ὧνπερ ἕνεκα
[7, 30]	ἄλλοις τὸ ἔγκλημα ἐπιχωρεῖν πᾶσιν.	οὕτω	τοίνυν αὐτὸς τὸ φρούριον ἐδέξατο.
[7, 24]	τοῦτο λόγῳ αὐτὸς οὐδενὶ διαφθείρειεν.	οὕτω	τοῖς ἀνθρώποις ἐμπέφυκε πρὸς τῶν
[7, 14]	Ῥωμαίους ἔργα εἰργάσαντο. Χιλβούδιος δὲ	οὕτω	τοῖς βαρβάροις φοβερὸς γέγονεν ὥστε
[7, 16]	εὐθέος ἀποκαλύψαντες τὸν ἀληθῆ λόγον,	οὕτω	τὸν ἄνθρωπον ἀποπέμποιντο, περιυβρίσθαι δὲ
[7, 29]	ἐφεξῆς μέντοι, ἀλλὰ διαλεῖπον, ἂν	οὕτω	τύχῃ, πολύν τινα μεταξὺ χρόνον.
[7, 22]	τῷ πόνῳ, ἢ περιέσῃ, ἂν	οὕτω	τύχοι. ἢν μὲν οὖν νικῴης,
[7, 4]	οἱ μὲν γὰρ ἡσσηθέντες, ἂν	οὕτω	τύχοι, οὐκ ἐς μακρὰν ἀναμάχεσθαι
[7, 40]	πολεμίοις ἐγένοντο. οὐκ ἦν δὲ	οὕτως,	ἀλλὰ πρὸς τοῦ πνεύματος ξὺν
[7, 32]	δέ γε τῷ παρόντι ἀποδειλιάσαντα	οὕτως	ἀνάνδρως ἐνταῦθα καθῆσθαι, τῆς μὲν
[7, 1]	γὰρ αὐτοῖς ὡς ἥκιστα ἦν	οὕτως	ἀνεπισκέπτως Οὐραΐαν ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι.
[7, 40]	καὶ ἀπ´ ἐναντίας σφίσιν ἰόντος,	οὕτως	ἁπάσας διασκεδάννυσθαι τὰς ναῦς ξυνηνέχθη,
[7, 10]	ἀντ´ αὐτῶν καταστήσασθαι· ῥᾷον γὰρ	οὕτως	αὐτοὺς ἀκμῆτάς τε ὄντας καὶ
[7, 7]	αὐτοὺς χρῆσθαι. ταῦτα μὲν οὖν	οὕτως	ἐδέδοκτο. οἱ δὲ πολιορκούμενοι οὐκ
[7, 9]	ἂν εἴη. οὐκοῦν, ἐπειδὴ ταῦτα	οὕτως	ἔχει, λογίζεσθε ἤδη τί ποτε
[7, 36]	ἀπόσιτοι διαγεγόνασι, τήν τε νύκτα	οὕτως	ηὐλίσαντο· τῇ δὲ ἐπιγενομένῃ ἐβουλεύσαντο
[7, 12]	ἐνδεεῖς εἶναι. καὶ ἦν δὲ	οὕτως.	καὶ γράμματα ὑπὲρ τούτων βασιλεῖ
[7, 2]	δὲ ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι Ἰλδίβαδον	οὕτως,	ὥσπερ ἐρρήθη, ἐπύθετο, πέμψας πρὸς
[7, 17]	τὸ τοῦ χρυσοῦ νόμισμα εἶχον,	οὕτως,	ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν σῖτον καὶ
[7, 8]	ἐν ἴσῳ ἐστί. βούλομαι τοίνυν	οὑτωσὶ	σκοπουμένους ὑμᾶς ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ
[7, 34]	τοὺς πρὸς ἀμφοτέρων ἀκούειν ἔγνω,	οὐχ	ἅμα μέντοι ξυνιόντων, ἀλλὰ καὶ
[7, 32]	αὐτοῦ εἶναι διοικεῖσθαι τὰ πράγματα,	οὐχ	αὑτὸν μόνον περιορῴη, ἀλλὰ καὶ
[7, 20]	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς καὶ	οὐχ	ἥκιστα Ῥουστικιανῇ, τῇ Βοετίου μὲν
[7, 30]	~Βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς πεζοὺς στρατιώτας	οὐχ	ἧσσον ἢ δισχιλίους ἐς Σικελίαν
[7, 26]	ἰώμενοι. ἐτύγχανον δὲ στρατιῶται Ῥωμαῖοι	οὐχ	ἧσσον ἢ ἑβδομήκοντα τῶν εἰς
[7, 35]	τε καὶ Γότθους ᾔει, στράτευμα	οὐχ	ἧσσον ἢ ἐς ἑξακισχιλίους ξὺν
[7, 23]	εἰκὸς, τὸν ἐν μέσῳ χῶρον	οὐχ	ἧσσον ἢ σταδίων εἴκοσιν ὄντα,
[7, 23]	Ῥωμαῖοι, ἐνταῦθά τε φυλακτήριον ἀνδρῶν	οὐχ	ἧσσον ἢ τετρακοσίων καταστησάμενος αὐτὸς
[7, 36]	ἔφασκον εἶναι, ὧνπερ χωρὶς βιοτεύειν	οὐχ	οἷοί τε εἶναι. οὕσπερ ὁ
[7, 17]	δὲ ἀμύνειν ἔργῳ ἡμῖν αὐτοῖς	οὐχ	οἷοί τε ὄντες, δηλώσοντές τε
[7, 26]	τοιοῦτον Τουτίλας ἔχων, ὅτι δὴ	οὐχ	οἷόν τέ ἐστι κατασκόπων χωρὶς
[7, 24]	ταῦτα μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα	οὐχ	οἷόν τέ ἐστι μὴ οὐχὶ
[7, 11]	ἐνταῦθα διατρίψας τινὰ, ἐπεὶ ἐξελεῖν	οὐχ	οἷός τε ἦν, ἄπρακτος ἐν
[7, 24]	σθένει παντὶ ἤθελεν. ἐπεὶ δὲ	οὐχ	οἷός τε ἦν ὅσα καθελὼν
[7, 33]	ἐρρήθη. ταύτην τε τὴν πρᾶξιν	οὐχ	ὅπως οὐ διακωλύειν Ῥωμαῖοι ἔσχον,
[7, 16]	τε καὶ πρεσβευτὴν ἔγωγε οἶμαι	οὐχ	ὃς ἂν κατὰ κόρρης πατάξαι
[7, 16]	ἀναγκαίων παντάπασιν ἐπιλιπόντων ἐς βρώσεις	οὐχ	ὁσίας τινὰς, βιαζόμενοι τῷ λιμῷ,
[7, 14]	τιμῇ τὴν διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχεν,	οὐχ	ὅσον διαβῆναι τὸν Ἴστρον ἐπὶ
[7, 25]	τῶν πρότερον πεπραγμένων ὑμᾶς ὑπομνῆσαι,	οὐχ	ὅσον ἕνεκα τοῦ τὰς αἰτίας
[7, 9]	πρὸς τῶν πολεμίων οὐδαμῆ ἔχοντες	οὐχ	ὅσον ἐρυθριᾶν ὡς ἥκιστα ἐπὶ
[7, 14]	γένηται ἐν γῇ τῇ Ῥωμαίων,	οὐχ	ὅσον οὐκ ἀποκρύψεσθαι τὸν ἀληθῆ
[7, 33]	εἴρηται, ἐς τοῦτο ἀπεκρίθη, ὥστε	οὐχ	ὅσον σφίσι χρήματα καὶ σώματα
[7, 27]	Λυκοκρανίτας καλοῦσι τῶν Πισιδῶν τινας,	οὐχ	ὅτι λύκων κεφαλὰς ἔχουσιν, ἀλλ´
[7, 27]	Σκύλλαν οἱ ποιηταὶ γεγενῆσθαί φασιν,	οὐχ	ὅτι ταύτῃ πη τὸ θηριῶδες
[7, 17]	ἑπτὰ ἐγεγόνει χρυσοῖ. οἷς μέντοι	οὐχ	οὕτω τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν
[7, 34]	σπονδῶν τε καὶ συμμάχων θεσμούς;	οὐχ	ὕβρισαν εἰς οὓς ἥκιστα ἐχρῆν;
[7, 16]	γε τῷ ἀληθίζεσθαι ἢ λόγοις	οὐχ	ὑγιαίνουσιν ἐς αὐτὸν χρῆσθαι. τετιμῆσθαι
[7, 31]	καταστὰς, ἔχρῃζε βασιλέως, ἀναπλάσας τινὰς	οὐχ	ὑγιεῖς σκήψεις, ὅπως αὐτὸν ἐς
[7, 4]	τὰ ἐκ θεοῦ δῆτα πεπραγμένα	οὐχ	ὑγιῶς ἔχει; καὶ μὴν καὶ
[7, 4]	εὐτολμίας ὑπερβολὴν περιίσταται. καὶ ταῦτα	οὐχ	ὑποψίᾳ τανῦν ἠγμένος ἐν ὑμῖν
[7, 24]	οὐχ οἷόν τέ ἐστι μὴ	οὐχὶ	τοῖς ἀνθρώποις ἐς ἀεὶ ἁμαρτάνεσθαι,
[7, 12]	πολλὰ φάσκοντες τὸ δημόσιον σφίσιν	ὀφείλειν	καὶ αὐτοὶ ἁπάντων ἐνδεεῖς εἶναι.
[7, 34]	Γήπαιδες, χάριν μὲν τῶν πεπραγμένων	ὀφείλοντες,	δυνάμεως δὲ περιουσίᾳ ξυμποριζόμενοι τὴν
[7, 38]	παίοντες, ὡς δὴ κύνας ἢ	ὄφεις	ἢ ἄλλο τι θηρίον διέφθειρον.
[7, 17]	προσώπῳ θοἰμάτιον, τούτῳ τε τοὺς	ὀφθαλμοὺς	καλυπτόμενος ἥλατο ἀπὸ τῆς γεφύρας
[7, 12]	γὰρ ἡμῶν τὴν παρρησίαν τὸ	ὄφλημα.	εὖ δὲ καὶ τοῦτο, ὦ
[7, 19]	ἐς τὴν ἑτέραν τοῦ ποταμοῦ	ὄχθην	ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ τῶν στρατιωτῶν,
[7, 19]	δὲ τὴν ἑτέραν τοῦ ποταμοῦ	ὄχθην,	ἥ ἐστιν ἐκ τοῦ Πόρτου
[7, 18]	τε δύο ξυλίνους παρ´ ἑκατέραν	ὄχθην	τεκτηνάμενος φυλακτήριον κατεστήσατο μαχίμων ἀνδρῶν,
[7, 14]	πλεῖστον τῆς ἑτέρας τοῦ Ἴστρου	ὄχθης	αὐτοὶ νέμονται. τὰ μὲν οὖν
[7, 18]	ἐσάγαν μακρὰς ἐκ τῆς ἑτέρας	ὄχθης	ἄχρι ἐς τὴν ἑτέραν ἐξικνουμένας
[7, 19]	ἐκ τῆς ἑτέρας τοῦ Τιβέριδος	ὄχθης	ἄχρι ἐς τὴν ἑτέραν ἐξικνουμένην,
[7, 32]	ἐπόμπευσε καμήλῳ ἀνὰ τὴν πόλιν	ὀχούμενον,	οὐδὲν μέντοι αὐτὸν οὔτε τοῦ
[7, 6]	ἐκ Βυζαντίου ἧκον ἔκ τε	ὀχυροῦ	ὁρμώμενον πράγματα Γότθοις παρέχειν δύνηται.
[7, 19]	ὑπαντιάσῃ, ἕξουσιν ὅπη διαφυγόντες σωθήσονται.	ὀχύρωμα	γὰρ ἄλλο ταύτης δὴ τῆς
[7, 35]	ἐς ἄλλο ἐπὶ τῆς παραλίας	ὀχύρωμα	διηνεκὲς ναυτιλλόμενος. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 28]	Βελισάριος οὖν, ἐπεὶ οὔτε τι	ὀχύρωμα	ἐνταῦθα εὗρεν οὔτε τοῖς στρατιώταις
[7, 36]	ὦσιν, ἴωσιν ἐς Κεντουκέλλας, ἐπεὶ	ὀχύρωμα	ἕτερον τῶν τῇδε χωρίων οὐδαμῆ
[7, 13]	μέν ἐστιν Αἰμιλίων τῆς χώρας,	ὀχύρωμα	ἰσχυρὸν ἔχουσα. πρὸς δὲ τῷ
[7, 19]	πράγματα ἄλλο τε οὐδὲν ἀπολελεῖφθαι	ὀχύρωμα,	ὅποι ἂν καταφυγόντες τὸ λοιπὸν
[7, 16]	ταῦτα ἀνήνεγκαν, οὐκ ἐν τοῖς	ὀχυρώμασι	καθεῖρξαν αὑτοὺς, οὐκ ἄλλο προσκρούειν
[7, 33]	πόλει καὶ τοῖς ἐπὶ Παννονίας	ὀχυρώμασί	τε καὶ ἄλλοις χωρίοις πολλοῖς
[7, 40]	ὑποθήκῃ ἀναπεισθεὶς φρουροὺς μὲν ἐν	ὀχυρώμασι	τέτρασιν εἴασεν, αὐτὸς δὲ ξύμπασαν
[7, 30]	ξυντάξονται· ὅπερ κἀν τοῖς ἄλλοις	ὀχυρώμασι	τοῖς ἁλισκομένοις πράσσειν εἰώθει· οἷς
[7, 9]	οἱ μὲν ἄρχοντες ἐν τοῖς	ὀχυρώμασιν	ἔχοντες ἐρωμένας ἐκώμαζον, οἱ δὲ
[7, 4]	ἕξουσιν. ἔν τε γὰρ τοῖς	ὀχυρώμασιν	Ἰταλίας ἁπάσης πλῆθος αὐτοῖς στρατιωτῶν
[7, 6]	τὸ φρούριον καὶ ἄλλα ἄττα	ὀχυρώματα	εἷλε, χρήματά τε ἐνθένδε περιβαλέσθαι
[7, 8]	πάντα ὅσα ἔν γε Ἰταλιώταις	ὀχυρώματά	ἐστιν. καὶ ταῦτα γὰρ οὐκ
[7, 5]	ὕστερον ὡς ἑκάστῳ ἔτυχεν ἐς	ὀχυρώματά	τινα ἐσελθόντες ἄλλο οὐδὲν ἀπήγγελλον
[7, 39]	δὲ Γότθοι τῷ Ῥηγίνων προσέβαλον	ὀχυρώματι,	οἱ δὲ πολιορκούμενοι καρτερώτατα σφᾶς
[7, 35]	τοῦτον τὸν χρόνον, ἔκ τε	ὀχυρώματος	ἀεὶ ἐπιθαλασσίου τινὸς ἐς ἄλλο
[7, 25]	Ῥώμης περιβόλου καὶ τῶν ἄλλων	ὀχυρωμάτων	ταύτῃ, ᾗπερ ὑμεῖς ἴστε, Γότθοις
[7, 34]	δέει ἀναγκασθέντες τὴν ἀκούσιον εὐγνωμοσύνην	ὀψὲ	τοῦ καιροῦ μεταμπίσχονται. τῷ γὰρ
[7, 26]	ἰσχυρὰ γίνεται· ἅμα γὰρ τῇ	ὄψει	ἐς χεῖρας ἦλθον· νικῶσι δὲ
[7, 36]	ξυνειθισμένῳ διεκρούσατο μέχρι ἐς δείλην	ὀψίαν,	καίπερ πιεζομένους τῷ λιμῷ ἐς
[7, 1]	ἀνθρώπων εἶδεν, οὔτε οἱ ἐς	ὄψιν	αὐτῶν τινα ἥκειν οὔτε ἄλλως
[7, 37]	οὔτε τὸν πρεσβευτήν οἱ ἐς	ὄψιν	ἐλθεῖν ξυνεχώρησεν οὔτε τινὰ τῶν
[7, 10]	οὖν τοὺς ἄνδρας οἱ ἐς	ὄψιν	ἐλθόντας ξὺν φιλοφροσύνῃ πολλῇ, ὥσπερ
[7, 8]	ξυλλεγέντες εὐθὺς καὶ Τουτίλᾳ ἐς	ὄψιν	ἐλθόντες ἐδέοντο τῷ ἀνθρώπῳ τὴν
[7, 34]	πρῶτοι οὖν Λαγγοβάρδαι βασιλεῖ ἐς	ὄψιν	ἐλθόντες ἔλεξαν τοιάδε „Ἡμῖν μὲν,
[7, 36]	Ἰσαύρων, Μίνδης ὄνομα, Τουτίλᾳ ἐς	ὄψιν	ἐλθόντες ἐς Βυζάντιον σφᾶς ἐδέοντο
[7, 20]	τρίτον οἱ Ἴσαυροι Τουτίλᾳ ἐς	ὄψιν	ἐλθόντες ἐς τὸ ἔργον τὸν
[7, 1]	ἀνὴρ, μνησθεὶς γυναικὸς εὐπρεποῦς τὴν	ὄψιν,	ἐξαίσιόν τινα ἔρωτα ἤρα, ἐσταλμένου
[7, 34]	βασιλεῖ ἐς τοσόνδε περιυβρισμένῳ ἐς	ὄψιν	ἥκειν. ἴσως που καὶ ἀναιδείας
[7, 18]	καὶ Λευκανοῖς ἔχων, Ἰωάννῃ ἐς	ὄψιν	ἥκων ᾐτιᾶτο μὲν τὸν βασιλέως
[7, 40]	κεκομισμένοι. ὁ δὲ Τουτίλᾳ ἐς	ὄψιν	ἥκων οὐκ ἐπὶ τῷ σφετέρῳ
[7, 14]	ἐπενόει τοιάδε. τῷ κεκτημένῳ ἐς	ὄψιν	ἥκων τῆς τε φιλανθρωπίας ἐπῄνεσε
[7, 20]	τὸ ἱερὸν, Πελάγιος αὐτῷ ἐς	ὄψιν	ἦλθε τὰ Χριστιανῶν λόγια ἐν
[7, 22]	ἔπεμψεν. οἵπερ ἐπειδὴ Τουτίλᾳ ἐς	ὄψιν	ἦλθον, εἶπόν τε ὧν ἕνεκα