HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Procope, Le livre des guerres, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ν = 93 formes différentes pour 213 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[7, 11]   λοιποὺς ἐς φυγὴν ἔτρεψαν. ἔνθα Ναζάρης, ἀνὴρ λόγιμος, Ἰλλυριὸς γένος, στρατιωτῶν

[7, 40]   καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀράτιος καὶ Ναζάρης ἡγοῦντο καὶ Ἰουστῖνος ὁ Γερμανοῦ

[7, 40]   Ἴστρον τε ποταμὸν διαβάντες ἀμφὶ Νάϊσον ἦλθον. ὧν δὴ ὀλίγους τινὰς

[7, 13]   Ἐπίδαμνον ἀφικόμενοι Βελισαρίῳ ξυνέμιξαν. καὶ Ναρσῆν δὲ τὸν εὐνοῦχον παρὰ τῶν

[7, 14]   δὴ αὐτὸν στελλόμενον ἐς Βυζάντιον Ναρσῆς ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ καταλαμβάνει.

[7, 13]   ἀφῆκαν ἰέναι. τότε δὲ ὁ Ναρσῆς καί τινα εὑρὼν ἐπιβατεύοντα τοῦ

[7, 13]   Ἰσαάκην Ἀρμένιον Ἀρατίου τε καὶ Ναρσοῦ ἀδελφὸν ξὺν στρατῷ ἔπεμψε βαρβάρων

[7, 37]   μακρὰ πλοῖα τετρακόσια ὡς ἐς ναυμαχίαν ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο, καὶ στόλον

[7, 6]   ὁ στρατηγὸς ἦν. τὰς γὰρ ναῦς ἁπάσας σὺν αὐτοῖς φορτίοις, αὐτοῖς

[7, 40]   ἢ διεφθάρθαι ἢ διασεσῶσθαι τετύχηκε. ναῦς δὲ μία, ἐν ᾗ ἔπλει

[7, 27]   τὸν Βῆρον ἄσμενοι ἐς τὰς ναῦς δρόμῳ ἀφίκοντο. ὅ τε Οὐαράζης

[7, 30]   ἀλλὰ χρόνον μέν τινα τὰς ναῦς ἑκαστάτω ἀνακωχεύσαντες ἡσυχῆ ἔμενον, ὕστερον

[7, 8]   αὐτοῦ μένειν ἥκιστα ἤρεσκεν, ἐς ναῦς ἐμβιβάσας πλεῖν κατ´ ἐξουσίαν ἐκέλευε.

[7, 27]   πρῶτος Δρυοῦντι προσχὼν καὶ τὰς ναῦς ἐνταῦθα ἀφεὶς μένειν μὲν αὐτοῦ

[7, 28]   πένθει ἐγίνετο καὶ ἐς τὰς ναῦς ἐσεπήδησεν. ἔνθεν τε ἄραντες καὶ

[7, 28]   ῥοθίῳ βιαζομένου, περαιτέρω δὲ τὰς ναῦς ἰέναι οὐδαμῆ ἐφιέντος, τῷ Κροτωνιατῶν

[7, 40]   ἰόντος, οὕτως ἁπάσας διασκεδάννυσθαι τὰς ναῦς ξυνηνέχθη, ὡς δοκεῖν ὅτι δὴ

[7, 6]   οὐκ ἀξιόλογον εἵπετο, ἐπενόει τοιάδε. ναῦς ὅτι πλείστας ἐκ Σικελίας ἁπάσης

[7, 24]   εὗρον, ἥνπερ Βελισάριος ποιεῖν ἴσχυσε, ναῦς ὅτι πλείστας πάντων ἐμπλησάμενος τῶν

[7, 15]   ἀρχιερεὺς, ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων ναῦς ὅτι πλείστας σίτου ἐμπλησάμενος ἔπεμψεν,

[7, 15]   ἄλλους ἅπαντας ἔκτειναν, καὶ τὰς ναῦς σὺν τοῖς φορτίοις ἐφέλκοντες ᾤχοντο.

[7, 30]   δὲ τὸν κίνδυνον δείσας ταῖς ναυσὶ κόλπον περιιὼν τὸν Ἰόνιον ἔπλει

[7, 15]   ἱμάτια σείοντες τοῖς ἐν ταῖς ναυσὶ σημαίνειν ἐβούλοντο μὴ πρόσω ἰέναι,

[7, 7]   δὲ καὶ Μαξιμῖνος πάσαις ταῖς ναυσὶ Σικελίᾳ προσέσχεν. ἔς τε τὰς

[7, 15]   τάχος ἐγένοντο. ἔπλεον δὲ ταῖς ναυσὶν ἄλλοι τε Ῥωμαίων πολλοὶ καί

[7, 30]   ἀκτῆς ἀλιμένου παντάπασιν οὔσης, ταῖς ναυσὶν ἁπάσαις ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων ξυνηνέχθη

[7, 6]   πάμπολύ τι στράτευμα ἐν ταῖς ναυσὶν εἶναι. καὶ ἔτυχέ γε τῆς

[7, 30]   ἧσσον ἢ δισχιλίους ἐς Σικελίαν ναυσὶν ἔπεμψε καὶ Βαλεριανὸν οὐδεμιᾷ μελλήσει

[7, 35]   εὐθὺς ξὺν στρατῷ πολλῷ καὶ ναυσὶν ἔπεμψεν ἐς τὰ ἐπὶ Δαλματίας

[7, 7]   ἢ ἄλλο τι ἐνεργεῖν τοὺς ναύτας οὐκ εἴα. διά τε τῶν

[7, 6]   τις Δημήτριος ἕτερος, Κεφαληνὸς γένος, ναύτης μὲν τὸ παλαιὸν καὶ τῶν

[7, 13]   ἐπειδὴ γὰρ Γότθοι Νεάπολιν εἷλον, ναυτικὸν ἐνταῦθα καταστησάμενοι ἀκάτων πολλῶν κἀν

[7, 35]   ἐπὶ τῆς παραλίας ὀχύρωμα διηνεκὲς ναυτιλλόμενος. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἀδεέστερον τοὺς

[7, 32]   βούλεσθαι. ἐπεί τε ἐν τῷ ναῷ ἐγενέσθην ἄμφω, ἠξίου πρῶτον Ἀρσάκης

[7, 32]   ξὺν τοῖς παισὶ τοῖς αὑτοῦ, νεανίαις τε οὖσι καὶ τῇ τε

[7, 23]   εὐδοκιμοῦντα γὰρ ἐν μονομαχίαις τὸν νεανίαν ἤκουσέ τε καὶ εἶδε πολλάκις.

[7, 32]   τὴν ἐς βασιλέα ἐπιβουλὴν τὸν νεανίαν ὥρμα, τά τέ οἱ αὐτῷ

[7, 32]   ὁ πρεσβύτερος τῶν Γερμανοῦ παίδων νεανίας μὲν καὶ πρῶτον ὑπηνήτης, δραστήριος

[7, 32]   ἦν δὲ οὗτος ὁ Χαναράγγης νεανίας μὲν, καλὸς δὲ τὸ σῶμα,

[7, 26]   οὐδαμῆ ἤθελεν, ἐπεὶ φρούριον, ὃ Νεαπόλεως ἄγχιστά ἐστι, Τουτίλᾳ τε καὶ

[7, 6]   οὗ δὴ καὶ Δημήτριον τὸν Νεαπόλεως ἐπίτροπον εὗρον. γλῶσσάν τε καὶ

[7, 6]   εἰ μὲν κατ´ ἀρχὰς εὐθὺ Νεαπόλεως ἰέναι Δημήτριος ἤθελεν, οἶμαι ἂν

[7, 7]   τε ἄλλοι καὶ Κόνων ἐκ Νεαπόλεως ἰσχυρότατα πρὸς τῶν βαρβάρων πολιορκούμενος.

[7, 6]   ἀπ´ αὐτοῦ ἐπίτροπον βασιλεὺς αὐτὸν Νεαπόλεως κατεστήσατο. ἐπειδή τε οἱ βάρβαροι

[7, 7]   τοῦ χειμῶνος ὥρας. ἐπεὶ δὲ Νεαπόλεως ὁ Ῥωμαίων στόλος ἀγχοῦ ἐγένετο,

[7, 6]   τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν οἱ πολέμιοι Νεαπόλεως οὐ μακρὰν ἄποθεν, ἐλθὼν ἐκ

[7, 7]   Δημητρίου αὐχένα, ἔς τε τὸν Νεαπόλεως περίβολον εἷλκε καὶ παραινεῖν τοῖς

[7, 8]   δοκίμων σφίσι ξυμπέμψας. τὸ δὲ Νεαπόλεως τεῖχος καθελεῖν ἐς ἔδαφος ἐνεχείρησεν,

[7, 13]   ἀποκεκλεισμένων φορτίων. ἐπειδὴ γὰρ Γότθοι Νεάπολιν εἷλον, ναυτικὸν ἐνταῦθα καταστησάμενοι ἀκάτων

[7, 7]   καὶ Δημητρίῳ καὶ Φάζᾳ ἐς Νεάπολιν ἔπεμψε, σφοδρότατα ἐγκειμένης ἤδη τῆς

[7, 6]   τὸν κίνδυνον καταίρειν μὲν ἐς Νεάπολιν ἥκιστα ἔγνω, ἐς δὲ τὸν

[7, 6]   Βυζαντίου ξὺν αὐτῷ ἥκουσιν ἐς Νεάπολιν ἰέναι ἠνάγκαστο. ἦν δέ τις

[7, 8]   ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐπειδὴ δὲ Νεάπολιν Τουτίλας εἷλε, φιλανθρωπίαν ἐς τοὺς

[7, 7]   εἶπεν, ἐπῄνεσαν δὲ οἵ τε Νεαπολῖται καὶ οἱ ξὺν τῷ Κόνωνι

[7, 7]   μέμψιν ἐς ὑμᾶς ἔχοντες, ἄνδρες Νεαπολῖται, τανῦν ἐς πολιορκίαν τήνδε κατέστημεν,

[7, 6]   Σικελίαν, ἐπεὶ Κόνωνά τε καὶ Νεαπολίτας πικρότατα πολιορκεῖσθαι τῶν ἐπιτηδείων παντάπασι

[7, 6]   Γότθοις παρέχειν δύνηται. μετὰ δὲ Νεαπολίτας πολιορκεῖν ἔγνω, ἐπεὶ αὐτὸν δέχεσθαι

[7, 7]   ὑπὲρ τούτων ἡμᾶς καὶ τῆς Νεαπολιτῶν σωτηρίας ὀμεῖσθαι οὐδὲν κωλύσει. Τουτίλας

[7, 7]   καίπερ οὐκ ἐπὶ τῷ πονηρῷ Νεαπολιτῶν τὴν προσεδρείαν ποιούμενοι. μὴ τοίνυν

[7, 29]   αὐτοῖς ξυνηνέχθη παθεῖν. τότε καὶ Νεῖλος ὁ ποταμὸς ὑπὲρ ὀκτωκαίδεκα πήχυς

[7, 29]   οἶδα, ὡς ἡ μὲν τοῦ Νείλου ἐπὶ τῆς χώρας διατριβὴ μεγάλων

[7, 29]   τὰ ξυμπεσόντα ἀμφί τε τῷ Νείλῳ καὶ τῷ κήτει τούτῳ ἔγνωσαν,

[7, 24]   ὥστε τὸ σημεῖον καὶ τὸν νεκρὸν ἁρπασόμενοι. φθάσαντες δὲ τῶν βαρβάρων

[7, 11]   ἀμφὶ Θουριμοὺθ, ἄραντές τε τὸν νεκρὸν, ἐς Αὔξιμον πόλιν ἐκόμισαν, οὐκ

[7, 17]   εὕρισκον οὔτε ἄλλο τι ζῷον νεκρὸν ὅτῳ σιτίζοιντο. ἦν δέ τις

[7, 4]   τὸν ἵππον ἀπήλαυνεν, Οὐάλαρις δὲ νεκρὸς αὐτοῦ ἔπεσε. καὶ Ἀρταβάζης δὲ,

[7, 24]   δὲ τὸ μὲν ἄλλο τοῦ νεκροῦ σῶμα ἐσκύλευσαν, τοὺς δὲ πολεμίους

[7, 24]   τε σημεῖον ἁρπάζουσι καὶ τοῦ νεκροῦ χεῖρα τὴν λαιὰν ἀποτεμόντες ξὺν

[7, 38]   Ἰλλυριῶν τε καὶ Θρᾳκῶν ἐστι, νεκρῶν ἔμπλεων ἐπὶ πλεῖστον ἀτάφων γενέσθαι.

[7, 16]   δὴ τοῖς τὰς ἱκεσίας ὑπερφρονοῦσι νεμεσᾶν εἴωθε. ~Τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Πελάγιος

[7, 18]   μὲν τῶν πολεμίων τοὺς ἵππους νεμομένους καταλαβόντες ἀναθρώσκουσιν ἐς αὐτοὺς ἅπαντες,

[7, 14]   ἑτέρας τοῦ Ἴστρου ὄχθης αὐτοὶ νέμονται. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ τὸν

[7, 32]   καὶ τῇ σιωπῇ τὰ πολλὰ νέμων, οὔτε χρημάτων τι ἕνεκα πράσσων

[7, 8]   γε ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν νενικηκέναι τοὺς πολεμίους τετύχηκε· περιστέλλειν οὖν

[7, 4]   ἐναντίων ἐλπίδα ἔχω. τοῖς γὰρ νενικηκόσιν ἀεὶ τὸ πλείοσί τε καὶ

[7, 33]   καίπερ τὰ πρῶτα κατὰ κράτος νενικηκόσιν, ὥσπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται, ἐς

[7, 4]   ἀπόβασις ὀνομάζειν φιλεῖ, καὶ τοὺς νενικηκότας εἰώθασιν ἐπαινεῖν ἄνθρωποι, οὐ διερευνώμενοι

[7, 28]   ἔμενον, ἅτε δὲ ἄναρχοι καὶ νενικηκότες ἀδεέστερον τῇ διαίτῃ ἐχρῶντο. οὔτε

[7, 34]   ὑμῖν ἢ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς νενικηκότες; ἢ τίνος ἀγωνίας ἆθλα τὴν

[7, 38]   Οὗτοι δὲ οἱ τὸν Ἄσβαδον νενικηκότες μέχρι ἐς θάλασσαν ληϊσάμενοι ἐφεξῆς

[7, 22]   χάρις ἂν σώζοιτο παρὰ τῷ νενικηκότι πολλὴ, διαφθείραντι δὲ φιλανθρωπίας τε

[7, 1]   ἡνίκα Γελίμερά τε καὶ Βανδίλους νενικηκὼς ἦλθε. πᾶσι μέντοι ἐν διηγήμασι

[7, 23]   πόλεως κυνηγεσίου, ὅπερ καλεῖν ἀμφιθέατρον νενομίκασι, τάς τε εἰσόδους ἐς τὸ

[7, 28]   τὴν ἑτέραν καλεῖν οἱ ἐπιχώριοι νενομίκασιν. ἐνταῦθα μὲν παρὰ τὴν ἀκτὴν

[7, 14]   ἅπαντα ἑκατέροις ἐστί τε καὶ νενόμισται τούτοις ἄνωθεν τοῖς βαρβάροις. θεὸν

[7, 8]   τοὺς μὲν γὰρ Ῥωμαίους λιμῷ νενοσηκότας λαβὼν, οἷς δὴ ὑπ´ αὐτοῦ

[7, 9]   δὲ οἰέσθω μηδεὶς μήτε ὑπὸ νέου φιλοτιμίας τὰ ὀνείδη ταῦτα ἐς

[7, 16]   μὲν τῆς τῶν κεκτημένων χειρὸς, νέους δέ τινας καὶ ἀγνῶτας αὑτοῖς

[7, 10]   περιιὼν χρήματά τε προϊέμενος, ξυνῆγε νέους ἐθελουσίους. ξυνῆν δὲ αὐτῷ βασιλέως

[7, 20]   ἐς τὸν Πέτρου τοῦ ἀποστόλου νεὼν ἔφυγον. τοῦ μέντοι δήμου πεντακοσίους

[7, 37]   ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο, καὶ στόλον νεῶν μεγάλων τε καὶ πολλῶν ἄγαν,

[7, 6]   τὴν χρείαν πορίζηται. καί οἱ νεῶν ξυνέπεμψε στόλον, Θρᾳκῶν τε καὶ

[7, 20]   Τουτίλας μὲν ἐς τὸν Πέτρου νεὼν τοῦ ἀποστόλου εὐξόμενος ᾔει, Γότθοι

[7, 6]   διέφυγον δὲ ὅσοι ἐς τῶν νεῶν τοὺς λέμβους ἐσπηδῆσαι κατ´ ἀρχὰς

[7, 26]   καταφυγὼν ἔς τινα τῶν ἐκείνῃ νεῶν, τῷ Ῥωμαίων στρατῷ ἕπεσθαι οὐδαμῆ

[7, 36]   ἐς Πέτρου τοῦ ἀποστόλου τὸν νεὼν φέρουσαν. τοῦ δὲ Γότθων στρατοῦ,

[7, 1]   καὶ τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν ὅσους νεώτερα πράγματα ἤρεσκε. καὶ τῆς μὲν

[7, 32]   Περσῶν βασιλέα πράγματα ἐπὶ Ῥωμαίοις νεώτερα πράσσων. βασιλεύς τε αὐτὸν ἄλλο

[7, 15]   ἐσιτητὰ εἶναι. αἱ μὲν οὖν νῆες αὗται ἔπλεον ἐπὶ τὸν Ῥωμαίων

[7, 27]   ξυμβᾶσα διεσώσατο ἐκ τοῦ παραδόξου. νῆες γὰρ, ἐν αἷς ὅ τε

[7, 13]   τὸν διάπλουν ἐφύλασσον. ὅσαι οὖν νῆες ἐκ Σικελίας ἀναγόμεναι ἔπλεον ἐπὶ

[7, 15]   ἔκρυψαν, ὅπως, ἐπειδὰν τάχιστα αἱ νῆες ἐνταῦθα κατάρωσι, κρατήσωσιν αὐτῶν οὐδενὶ

[7, 7]   διαφυγεῖν ἴσχυσαν, ἐπεὶ αὐτῶν αἱ νῆες οὐ λίαν που ἄγχιστα τοῦ

[7, 13]   καταστησάμενοι ἀκάτων πολλῶν κἀν ταῖς νήσοις ταῖς Αἰόλου καλουμέναις καὶ ὅσαι

[7, 39]   ἐπὶ Σικελίας ἐκέλευσε, καὶ τὴν νῆσον διασώσασθαι δυνάμει τῇ πάσῃ. ἀλλά

[7, 40]   τοῖς πλοίοις ἐνθέμενοι, τήν τε νῆσον ἐξαπιναίως ἐξέλιπον καὶ ἐς τὴν

[7, 16]   ὑποψίαν ἐκλύσομεν. ἦν μὲν ἡ νῆσος εὐδαίμων ἐκ παλαιοῦ χρημάτων προσόδῳ

[7, 18]   ἐς Σικελίαν μήτε ἐκ τῆς νήσου ἐνταῦθα καταπλεῖν ἀδεέστερον οἷοί τε

[7, 27]   ἄκραν τὴν μίαν Κερκύρας τῆς νήσου, ἣ πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιόν ἐστιν,

[7, 40]   ἄλλους καρποὺς ἅπαντας ἐκ τῆς νήσου μετενεγκόντες καὶ πάντα τὰ χρήματα,

[7, 40]   κλύδωνι ἐπισπομένη Μελίτῃ προσέσχε τῇ νήσῳ. οὕτω μὲν Ἀρταβάνην διασεσῶσθαι ἐκ

[7, 39]   βασιλεὺς ἤκουσε, στόλον τε ἀγείρας νηῶν καὶ στράτευμα λόγου ἄξιον ἐκ

[7, 30]   ἀκτῆς ἀντιμετώπους ἔστησε ταῖς τῶν νηῶν πρῴραις, τοὺς μὲν δόρατα ἔχοντας,

[7, 40]   ἐς Ἰταλίαν κομίζεσθαι· διαπορθμεύεσθαι γὰρ νηῶν σφίσιν οὐ παρουσῶν ἀμήχανα ἦν.

[7, 1]   μέντοι ἐν διηγήμασι Βελισάριος ἦν, νίκας τε δύο ἀναδησάμενος, οἵας οὔπω

[7, 4]   ἄδοξος εἶναι ἡ τοιαύτη δεδόχθω νίκη. δόξαν τε γὰρ καὶ ἀδοξίαν

[7, 34]   τι προὖπτον ἰέναι, παρὸν τὴν νίκην ξὺν τοῖς δυνατωτέροις ταττομένους ἀκίνδυνον

[7, 2]   αὐτοῖς ἔχοντες τὴν ἐλπίδα τῆς νίκης ἐπὶ Τουτίλαν τὸν ἐκείνου ξυγγενῆ

[7, 8]   τετύχηκε· περιστέλλειν οὖν τὴν τῆς νίκης πρόφασιν τῷ τὰ δίκαια πράσσειν

[7, 4]   ἐπαινεῖν ἄνθρωποι, οὐ διερευνώμενοι τῆς νίκης τὸν τρόπον. Ἀρταβάζης μὲν τοσαῦτα

[7, 13]   τοῦ αἰφνιδίου ἐς χεῖρας ἐλθόντες, νικήσαντές τε παρὰ δόξαν μέτρῳ σφᾶς

[7, 40]   στρατῷ κατὰ κράτος τε μάχῃ νικήσας σχεδόν τι ἅπαντας ἔκτεινε, κλέος

[7, 39]   μάχῃ τοὺς στασιώτας παρὰ δόξαν νικήσας τήν τε τυραννίδα κατέπαυσε καὶ

[7, 19]   ἐς Πόρτον ἐλθοῦσα περιήγγελλεν, ὡς νικῴη μὲν Βελισάριος, ἀνέλοιτο δὲ τὴν

[7, 22]   οὕτω τύχοι. ἢν μὲν οὖν νικῴης, Ῥώμην τε καθελὼν, οὐ τὴν

[7, 1]   τε Λιβύῃ καὶ Ἰταλίᾳ προὔστη, νικῶν τε διετέλει καὶ τὰ ἐν

[7, 16]   ἀλλήλους ἑκάτεροι, ἆθλον δὲ τῶν νικώντων ὑμεῖς οὐ μετὰ κινδύνων ὑμετέρων

[7, 26]   τῇ ὄψει ἐς χεῖρας ἦλθον· νικῶσι δὲ κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι καὶ

[7, 34]   ἐπιτυγχάνουσι. μάχης τε καρτερᾶς γενομένης νικῶσι Ῥωμαῖοι, καὶ τόν τε Ἄορδον

[7, 18]   οἱ πρῶτα τὰς τῶν ἵππων νομὰς ἐνδεικνύναι. ἐπεὶ οὖν ὡμολόγει καὶ

[7, 11]   ἔδοξε γάρ οἱ ἐς ἵππων νομὰς ἐπιτηδείως τὸ χωρίον κεῖσθαι. πέμψας

[7, 26]   καὶ ἄβατα τὰ ὄρη ταῦτα νομίζεται εἶναι. οἱ μέντοι ἐπὶ ταύτῃ

[7, 17]   μήτε Ῥωμαίους μήτε ξυγγενεῖς ὑμῖν νομίζετε εἶναι, μήτε ὁμοτρόπους τοῖς τῆς

[7, 4]   τῶν ἀνδρῶν τόλμαν. καί με νομιζέτω μηδεὶς ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἡσσηθέντα

[7, 14]   δημιουργὸν ἁπάντων κύριον μόνον αὐτὸν νομίζουσιν εἶναι, καὶ θύουσιν αὐτῷ βόας

[7, 40]   καὶ ἀγαθοῖς πράγμασι τά τε νόμιμα καὶ τὸν τῆς πολιτείας κόσμον

[7, 8]   ἀτεχνῶς δύσκολον, ὃς ἂν τὰ νόμιμα περιστέλλειν ἐς τὸ ἀκριβὲς βούληται,

[7, 33]   Ἀρελάτῳ τὸν ἱππικὸν ἀγῶνα θεώμενοι, νόμισμα δὲ χρυσοῦν ἐκ τῶν ἐν

[7, 17]   οὖν Ῥωμαῖοι τὸ τοῦ χρυσοῦ νόμισμα εἶχον, οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν

[7, 1]   ἦν ἀποτεμνομένῳ κύκλῳ τὸ χρυσοῦν νόμισμα ἔλασσον μὲν αὐτὸ ἐς ὅσον

[7, 33]   τὴν σφετέραν αὐτῶν εἰκόνα. καίτοι νόμισμα μὲν ἀργυροῦν ὁ Περσῶν βασιλεὺς

[7, 33]   οὐδὲ τοῖς ξυμβάλλουσι προΐεσθαι τὸ νόμισμα τοῦτο οἷοί τέ εἰσιν, εἰ

[7, 14]   τὸ λοιπὸν κατά γε τὸν νόμον καὶ αὐτὸς ἔσται. ὁ μὲν

[7, 17]   γε τὸν τοῦ πολέμου γενέσθαι νόμον. καὶ χορηγεῖτε τοῖς ὑμετέροις αἰχμαλώτοις

[7, 16]   μὲν, ὡς ἐπὶ πλεῖστον εἰπεῖν, νόμος βαρβάροις τὸ χρῆμα τῶν πρέσβεων

[7, 35]   Ῥισιοῦλφος ὄνομα, ὃν δὴ ὁ νόμος, ἐπειδὰν Οὐάκης τελευτήσειεν, ἐπὶ τὴν

[7, 31]   παῖδα ἐκέλευεν ἔχειν ὅσα ὁ νόμος ἠνάγκαζε. διὸ δὴ βασιλεὺς τῇ

[7, 1]   ἄλλους καὶ τοὺς δορυφόρους περιίστασθαι νόμος. ὁ μὲν οὖν τὴν χεῖρα

[7, 40]   ἀλλά τις αὐτῷ ξυνέπεσε τύχη νοσήσαντι ἐξαπιναίως τὸν βίον διαμετρήσασθαι. εὐθυωρόν

[7, 35]   οὖν ὕστερον ὁ μὲν Οὐάκης νοσήσας ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐς δὲ

[7, 30]   ἐξαρτύεσθαι. ἡ δὲ βασιλὶς Θεοδώρα νοσήσασα ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐνιαυτοὺς ἕνα

[7, 14]   ἤδη ὁ θάνατος εἴη, ἢ νόσῳ ἁλοῦσιν ἢ ἐς πόλεμον καθισταμένοις,

[7, 27]   ἀνὴρ οὐ κατεσπουδασμένος, ἀλλὰ μέθης νόσῳ ἀνειμένος ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον,

[7, 35]   μακρὰν ἔσχε, τοῦ παιδὸς τούτου νόσῳ αὐτίκα ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἡνίκα

[7, 35]   παίδων ὁ μὲν εἷς ἐτελεύτησε νόσῳ, ὁ δὲ δὴ ἕτερος, Ἰλδίγης

[7, 10]   ὑπεξαγαγεῖν ὅτι τάχιστα, οὓς δὴ νόσῳ τε ξυντετηκέναι καὶ λιμῷ ἔμαθε,

[7, 25]   τῶν ξυμπιπτόντων καὶ πράξας κατὰ νοῦν οὐδὲν αὐτὸς τοῖς γε ἀμαθέσιν

[7, 26]   οὐδενὶ προρρηθὲν, ἐς Καμπανοὺς, οὔτε νύκτα ἀνιεὶς οὔτε ἡμέραν, ᾔει (ἐνταῦθα

[7, 24]   μάχη πρωῒ ἀρξαμένη ἐτελεύτα ἐς νύκτα. ἔπειτα οἱ μὲν βάρβαροι ἐν

[7, 11]   παρεχόμενος. οἳ ἐπεὶ παριόντας ἀμφὶ νύκτα μέσην τοὺς πολεμίους εἶδον, σπασάμενοι

[7, 3]   ἐνταῦθα οἱ Γότθοι καταφυγόντες τὴν νύκτα ὅλην ἡσύχαζον. ὁ δὲ Ῥωμαίων

[7, 32]   τὸν ἄνθρωπον καταλαβὼν ἐκάκιζεν, οὔτε νύκτα οὔτε ἡμέραν τινὰ ἀνιεὶς, ἀνδρεῖόν

[7, 36]   τετρακόσιοι ἀπόσιτοι διαγεγόνασι, τήν τε νύκτα οὕτως ηὐλίσαντο· τῇ δὲ ἐπιγενομένῃ

[7, 26]   ὡς μὴ ἀλλήλους διαφθείρειν ἐν νυκτομαχίᾳ, ὡς τὸ εἰκὸς, ἀναγκάζοιντο. ὁ

[7, 11]   τοίνυν ἄνδρας δισχιλίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος νυκτὸς ἐπιλαβούσης ἐφύλασσε τὰς ὁδοὺς, ἀπὸ

[7, 20]   Ἀσιναρίαν φυλακὴν ἔχοντες, τηρήσαντες τῆς νυκτὸς τὸν καιρὸν, ἐν ᾧ τοῖς

[7, 20]   ἐκέλευεν, ἐς ἐκεῖνον δηλονότι τῆς νυκτὸς τὸν καιρὸν, ἐς ὃν τούτοις

[7, 3]   παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐγένετο. καὶ

[7, 9]   εἰπεῖν. ἅπαντα γὰρ ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἐν τοῖς διαφανέσι τῆς πόλεως

[7, 26]   τῷ θυμῷ χαριζόμενος ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἐπέστη τῷ τῶν πολεμίων στρατῷ.

[7, 36]   ποταμὸν Τίβεριν ἐν πρώτῃ τῶν νυκτῶν φυλακῇ δύο πλοῖα μακρὰ καθῆκεν,

[7, 29]   Βυζαντίῳ καὶ χωρίοις ἄλλοις ἐγένοντο, νύκτωρ ἅπαντες. καὶ οἱ μὲν ταύτῃ

[7, 3]   αὐτοῖς ἐς τὴν πόλιν εἰσβάλλωσι νύκτωρ. ἔδοξε δὲ τοῖς ἄρχουσι ξύμφορον

[7, 11]   καὶ τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον νύκτωρ ἐν Αὐξίμῳ ἐγένοντο, ἐπεκδρομάς τέ

[7, 20]   εἴρηται. πολλοὶ μὲν οὖν Τουτίλᾳ νύκτωρ ἤγγελλον ὅτι δὴ Βέσσας τε

[7, 28]   ἐφύλασσον, ἀλλ´ ἐς ὀλιγωρίαν τραπόμενοι νύκτωρ μὲν ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων διεσκηνημένοι

[7, 10]   που ἐνστρατοπεδευομένους τοὺς πολεμίους ἐπηγάγοντο νύκτωρ. οἱ μὲν οὖν Ἴσαυροι ξυμφρονήσαντες

[7, 32]   ἀεὶ ἐπὶ λέσχης τινὸς ἀωρὶ νύκτωρ, ὁμοῦ τοῖς τῶν ἱερέων ἐσχατογέρουσιν

[7, 26]   ὁμοῦ τοῖς βαρβάροις ἐνταῦθα γενέσθαι νύκτωρ. ὀργῇ δὲ πολλῇ καὶ οὐ

[7, 5]   βοηθεῖν σφίσι κατὰ τάχος δεόμενος. νύκτωρ τε ὁ σταλεὶς τοὺς πολεμίους

[7, 11]   παρεσκευάζοντο εἰς τὴν ἄφοδον, ὡς νύκτωρ τῆς ἀποπορείας ἀρξόμενοι, αὐτίκα δὲ

[7, 11]   τὸ χωρίον κεῖσθαι. πέμψας οὖν νύκτωρ τῶν οἱ ἐπιτηδείων τινὰς ἐς

[7, 14]   μέντοι καὶ ποταμούς τε καὶ νύμφας καὶ ἄλλα ἄττα δαιμόνια, καὶ

[7, 8]   ὑπὲρ τῶν παρόντων διάγνωσιν, ὡς νῦν αἵρεσις ὑμῖν δυοῖν πρόκειται, ἢ

[7, 4]   χώρας κεχώρηκεν. ὥστε ἢν καὶ νῦν ἀνδραγαθίζεσθαι ᾖ βουλομένοις ὑμῖν, προϊόντος,

[7, 38]   τοὺς ἐντυχόντας ἀεὶ ἀνῄρουν. ἀλλὰ νῦν αὐτοί τε καὶ οἱ τῆς

[7, 21]   ἄλλα ξύμπαντα λόγῳ οὐδενὶ ἀφῃρήμεθα. νῦν δ´ ἡμῖν ἐς ὁλίγους ἀπολειφθεῖσι

[7, 17]   τὴν ἀπολογίαν ἐφ´ ἑαυτῆς ἔχει. νῦν δὲ ἀμύνειν ἔργῳ ἡμῖν αὐτοῖς

[7, 6]   πόλιν διασώσασθαι, οὐδενός οἱ ἀντιστατοῦντος. νῦν δὲ κατορρωδήσας τὸν κίνδυνον καταίρειν

[7, 25]   ἧσσον τῶν πεπραγμένων αὐτουργὸς γίνεται. νῦν δὲ μεταβέβλησθε, ὦ φίλτατοι Γότθοι,

[7, 36]   τῶν ἐναντίων αὐτὸν τῷ πολέμῳ. νῦν δὲ τὰ μὲν πρῶτα Λιβέριον

[7, 8]   τε καὶ ὁπόσων ἡσσημένοις ἀνδρῶν. νῦν δὲ τὴν δίκην παρ´ ἡμῶν

[7, 34]   ἐφιεμένοις τὸν τῶν ἀνδρῶν τρόπον· νῦν δὲ τὸ παράδειγμα ἐγγύθεν παρ´

[7, 39]   τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. καὶ νῦν δὲ τῶν Ἰταλίας πραγμάτων ἐς

[7, 34]   εἴσεται. εἰ δέ γε μηδὲ νῦν ἐκστῆναι τῶν οὐ προσηκόντων βεβούληνται,

[7, 33]   πόλιν Σιγγιδόνον, οὗ δὴ ἵδρυνται νῦν, Ἰλλυριούς τε καὶ τὰ ἐπὶ

[7, 34]   ἐς τὴν ὑμετέραν παρανενομηκότες ἀρχὴν νῦν καὶ τὴν μεγίστην τῶν ὕβρεων

[7, 20]   ἐπιτωθάζων τε καὶ ἐνδιαθρυπτόμενος ἔφη „Νῦν με, ὦ Πελάγιε, ἱκετεύσων ἐλήλυθας.

[7, 4]   χωρεῖν τὴν μάχην ἐξεπιστάμενος τὴν νῦν οὐκ εὐδοκιμηκόσιν ἡμῖν ἀναμάχεσθαι πρὸς

[7, 11]   πολέμιος εἴην. εἰ μέντοι καὶ νῦν παρὰ φαῦλον ἡγησάμενοι τὸ τὰ

[7, 7]   ἐναντίοις γεγενῆσθαι ξυμβέβηκεν. ὥστε καὶ νῦν πολιορκεῖν ὑμᾶς ξὺν ἐκείνοις ἠναγκασμένοι

[7, 11]   στρατιώτας ξυναγαγὼν ἔλεξε τοιάδε „Οὐ νῦν πρῶτον, ὦ ἄνδρες, τὰ τῆς

[7, 11]   διαφθείρειν ἱκανῶς ἴσχυσεν. ὅπερ καὶ νῦν τὰ βασιλέως πράγματα ἔσφηλεν. ᾧ

[7, 20]   ἐπέρρωσαν. Τουτίλας δὲ, ἐπειδὴ τάχιστα νὺξ ἐγεγόνει, ἅπαν ἡσυχῆ ἐξοπλίσας τὸ

[7, 13]   τε καὶ Γότθοις ἐπικουρεῖν ἐν νῷ ἔχοντα, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τῶν

[7, 1]   ὅτι μὴ κέρδη οἰκεῖα ἐν νῷ ἔχοντες διαπράσσεσθαι, τούς τε Ῥωμαίους

[7, 40]   ἀδεέστερον ἐπιβήσεσθαι πολέμιον οὐδὲν ἐν νῷ ἔχουσι. ταύτῃ ὁ Τουτίλας τῇ

[7, 26]   κακουργήσων ἐπ´ αὐτοὺς ἴῃ. ἐν νῷ τε τὸ τοιοῦτον Τουτίλας ἔχων,

[7, 33]   Λαγγοβάρδας δὲ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐδωρήσατο Νωρικῶν τε πόλει καὶ τοῖς ἐπὶ

[7, 19]   καταπεπληγμένοι τοῖς ξυμπεσοῦσι στρέψαντες τὰ νῶτα, ὡς ἕκαστός πη ἠδύνατο, ἐς

[7, 4]   μάχη ἐν χερσὶ γένηται, κατὰ νώτου αὐτῶν ἰόντας βάλλειν τε καὶ

[7, 32]   ξάνας δὲ οὐ πολλὰς κατὰ νώτου ἐπόμπευσε καμήλῳ ἀνὰ τὴν πόλιν

[7, 38]   ἔκαυσαν, ἱμάντας πρότερον ἐκ τοῦ νώτου τοῦ ἀνθρώπου ἐκδείραντες. ταῦτα διαπεπραγμένοι

Livre, Chap.
[7, 11]	λοιποὺς ἐς φυγὴν ἔτρεψαν. ἔνθα	Ναζάρης,	ἀνὴρ λόγιμος, Ἰλλυριὸς γένος, στρατιωτῶν
[7, 40]	καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀράτιος καὶ	Ναζάρης	ἡγοῦντο καὶ Ἰουστῖνος ὁ Γερμανοῦ
[7, 40]	Ἴστρον τε ποταμὸν διαβάντες ἀμφὶ	Νάϊσον	ἦλθον. ὧν δὴ ὀλίγους τινὰς
[7, 13]	Ἐπίδαμνον ἀφικόμενοι Βελισαρίῳ ξυνέμιξαν. καὶ	Ναρσῆν	δὲ τὸν εὐνοῦχον παρὰ τῶν
[7, 14]	δὴ αὐτὸν στελλόμενον ἐς Βυζάντιον	Ναρσῆς	ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ καταλαμβάνει.
[7, 13]	ἀφῆκαν ἰέναι. τότε δὲ ὁ	Ναρσῆς	καί τινα εὑρὼν ἐπιβατεύοντα τοῦ
[7, 13]	Ἰσαάκην Ἀρμένιον Ἀρατίου τε καὶ	Ναρσοῦ	ἀδελφὸν ξὺν στρατῷ ἔπεμψε βαρβάρων
[7, 37]	μακρὰ πλοῖα τετρακόσια ὡς ἐς	ναυμαχίαν	ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο, καὶ στόλον
[7, 6]	ὁ στρατηγὸς ἦν. τὰς γὰρ	ναῦς	ἁπάσας σὺν αὐτοῖς φορτίοις, αὐτοῖς
[7, 40]	ἢ διεφθάρθαι ἢ διασεσῶσθαι τετύχηκε.	ναῦς	δὲ μία, ἐν ᾗ ἔπλει
[7, 27]	τὸν Βῆρον ἄσμενοι ἐς τὰς	ναῦς	δρόμῳ ἀφίκοντο. ὅ τε Οὐαράζης
[7, 30]	ἀλλὰ χρόνον μέν τινα τὰς	ναῦς	ἑκαστάτω ἀνακωχεύσαντες ἡσυχῆ ἔμενον, ὕστερον
[7, 8]	αὐτοῦ μένειν ἥκιστα ἤρεσκεν, ἐς	ναῦς	ἐμβιβάσας πλεῖν κατ´ ἐξουσίαν ἐκέλευε.
[7, 27]	πρῶτος Δρυοῦντι προσχὼν καὶ τὰς	ναῦς	ἐνταῦθα ἀφεὶς μένειν μὲν αὐτοῦ
[7, 28]	πένθει ἐγίνετο καὶ ἐς τὰς	ναῦς	ἐσεπήδησεν. ἔνθεν τε ἄραντες καὶ
[7, 28]	ῥοθίῳ βιαζομένου, περαιτέρω δὲ τὰς	ναῦς	ἰέναι οὐδαμῆ ἐφιέντος, τῷ Κροτωνιατῶν
[7, 40]	ἰόντος, οὕτως ἁπάσας διασκεδάννυσθαι τὰς	ναῦς	ξυνηνέχθη, ὡς δοκεῖν ὅτι δὴ
[7, 6]	οὐκ ἀξιόλογον εἵπετο, ἐπενόει τοιάδε.	ναῦς	ὅτι πλείστας ἐκ Σικελίας ἁπάσης
[7, 24]	εὗρον, ἥνπερ Βελισάριος ποιεῖν ἴσχυσε,	ναῦς	ὅτι πλείστας πάντων ἐμπλησάμενος τῶν
[7, 15]	ἀρχιερεὺς, ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων	ναῦς	ὅτι πλείστας σίτου ἐμπλησάμενος ἔπεμψεν,
[7, 15]	ἄλλους ἅπαντας ἔκτειναν, καὶ τὰς	ναῦς	σὺν τοῖς φορτίοις ἐφέλκοντες ᾤχοντο.
[7, 30]	δὲ τὸν κίνδυνον δείσας ταῖς	ναυσὶ	κόλπον περιιὼν τὸν Ἰόνιον ἔπλει
[7, 15]	ἱμάτια σείοντες τοῖς ἐν ταῖς	ναυσὶ	σημαίνειν ἐβούλοντο μὴ πρόσω ἰέναι,
[7, 7]	δὲ καὶ Μαξιμῖνος πάσαις ταῖς	ναυσὶ	Σικελίᾳ προσέσχεν. ἔς τε τὰς
[7, 15]	τάχος ἐγένοντο. ἔπλεον δὲ ταῖς	ναυσὶν	ἄλλοι τε Ῥωμαίων πολλοὶ καί
[7, 30]	ἀκτῆς ἀλιμένου παντάπασιν οὔσης, ταῖς	ναυσὶν	ἁπάσαις ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων ξυνηνέχθη
[7, 6]	πάμπολύ τι στράτευμα ἐν ταῖς	ναυσὶν	εἶναι. καὶ ἔτυχέ γε τῆς
[7, 30]	ἧσσον ἢ δισχιλίους ἐς Σικελίαν	ναυσὶν	ἔπεμψε καὶ Βαλεριανὸν οὐδεμιᾷ μελλήσει
[7, 35]	εὐθὺς ξὺν στρατῷ πολλῷ καὶ	ναυσὶν	ἔπεμψεν ἐς τὰ ἐπὶ Δαλματίας
[7, 7]	ἢ ἄλλο τι ἐνεργεῖν τοὺς	ναύτας	οὐκ εἴα. διά τε τῶν
[7, 6]	τις Δημήτριος ἕτερος, Κεφαληνὸς γένος,	ναύτης	μὲν τὸ παλαιὸν καὶ τῶν
[7, 13]	ἐπειδὴ γὰρ Γότθοι Νεάπολιν εἷλον,	ναυτικὸν	ἐνταῦθα καταστησάμενοι ἀκάτων πολλῶν κἀν
[7, 35]	ἐπὶ τῆς παραλίας ὀχύρωμα διηνεκὲς	ναυτιλλόμενος.	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἀδεέστερον τοὺς
[7, 32]	βούλεσθαι. ἐπεί τε ἐν τῷ	ναῷ	ἐγενέσθην ἄμφω, ἠξίου πρῶτον Ἀρσάκης
[7, 32]	ξὺν τοῖς παισὶ τοῖς αὑτοῦ,	νεανίαις	τε οὖσι καὶ τῇ τε
[7, 23]	εὐδοκιμοῦντα γὰρ ἐν μονομαχίαις τὸν	νεανίαν	ἤκουσέ τε καὶ εἶδε πολλάκις.
[7, 32]	τὴν ἐς βασιλέα ἐπιβουλὴν τὸν	νεανίαν	ὥρμα, τά τέ οἱ αὐτῷ
[7, 32]	ὁ πρεσβύτερος τῶν Γερμανοῦ παίδων	νεανίας	μὲν καὶ πρῶτον ὑπηνήτης, δραστήριος
[7, 32]	ἦν δὲ οὗτος ὁ Χαναράγγης	νεανίας	μὲν, καλὸς δὲ τὸ σῶμα,
[7, 26]	οὐδαμῆ ἤθελεν, ἐπεὶ φρούριον, ὃ	Νεαπόλεως	ἄγχιστά ἐστι, Τουτίλᾳ τε καὶ
[7, 6]	οὗ δὴ καὶ Δημήτριον τὸν	Νεαπόλεως	ἐπίτροπον εὗρον. γλῶσσάν τε καὶ
[7, 6]	εἰ μὲν κατ´ ἀρχὰς εὐθὺ	Νεαπόλεως	ἰέναι Δημήτριος ἤθελεν, οἶμαι ἂν
[7, 7]	τε ἄλλοι καὶ Κόνων ἐκ	Νεαπόλεως	ἰσχυρότατα πρὸς τῶν βαρβάρων πολιορκούμενος.
[7, 6]	ἀπ´ αὐτοῦ ἐπίτροπον βασιλεὺς αὐτὸν	Νεαπόλεως	κατεστήσατο. ἐπειδή τε οἱ βάρβαροι
[7, 7]	τοῦ χειμῶνος ὥρας. ἐπεὶ δὲ	Νεαπόλεως	ὁ Ῥωμαίων στόλος ἀγχοῦ ἐγένετο,
[7, 6]	τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν οἱ πολέμιοι	Νεαπόλεως	οὐ μακρὰν ἄποθεν, ἐλθὼν ἐκ
[7, 7]	Δημητρίου αὐχένα, ἔς τε τὸν	Νεαπόλεως	περίβολον εἷλκε καὶ παραινεῖν τοῖς
[7, 8]	δοκίμων σφίσι ξυμπέμψας. τὸ δὲ	Νεαπόλεως	τεῖχος καθελεῖν ἐς ἔδαφος ἐνεχείρησεν,
[7, 13]	ἀποκεκλεισμένων φορτίων. ἐπειδὴ γὰρ Γότθοι	Νεάπολιν	εἷλον, ναυτικὸν ἐνταῦθα καταστησάμενοι ἀκάτων
[7, 7]	καὶ Δημητρίῳ καὶ Φάζᾳ ἐς	Νεάπολιν	ἔπεμψε, σφοδρότατα ἐγκειμένης ἤδη τῆς
[7, 6]	τὸν κίνδυνον καταίρειν μὲν ἐς	Νεάπολιν	ἥκιστα ἔγνω, ἐς δὲ τὸν
[7, 6]	Βυζαντίου ξὺν αὐτῷ ἥκουσιν ἐς	Νεάπολιν	ἰέναι ἠνάγκαστο. ἦν δέ τις
[7, 8]	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐπειδὴ δὲ	Νεάπολιν	Τουτίλας εἷλε, φιλανθρωπίαν ἐς τοὺς
[7, 7]	εἶπεν, ἐπῄνεσαν δὲ οἵ τε	Νεαπολῖται	καὶ οἱ ξὺν τῷ Κόνωνι
[7, 7]	μέμψιν ἐς ὑμᾶς ἔχοντες, ἄνδρες	Νεαπολῖται,	τανῦν ἐς πολιορκίαν τήνδε κατέστημεν,
[7, 6]	Σικελίαν, ἐπεὶ Κόνωνά τε καὶ	Νεαπολίτας	πικρότατα πολιορκεῖσθαι τῶν ἐπιτηδείων παντάπασι
[7, 6]	Γότθοις παρέχειν δύνηται. μετὰ δὲ	Νεαπολίτας	πολιορκεῖν ἔγνω, ἐπεὶ αὐτὸν δέχεσθαι
[7, 7]	ὑπὲρ τούτων ἡμᾶς καὶ τῆς	Νεαπολιτῶν	σωτηρίας ὀμεῖσθαι οὐδὲν κωλύσει. Τουτίλας
[7, 7]	καίπερ οὐκ ἐπὶ τῷ πονηρῷ	Νεαπολιτῶν	τὴν προσεδρείαν ποιούμενοι. μὴ τοίνυν
[7, 29]	αὐτοῖς ξυνηνέχθη παθεῖν. τότε καὶ	Νεῖλος	ὁ ποταμὸς ὑπὲρ ὀκτωκαίδεκα πήχυς
[7, 29]	οἶδα, ὡς ἡ μὲν τοῦ	Νείλου	ἐπὶ τῆς χώρας διατριβὴ μεγάλων
[7, 29]	τὰ ξυμπεσόντα ἀμφί τε τῷ	Νείλῳ	καὶ τῷ κήτει τούτῳ ἔγνωσαν,
[7, 24]	ὥστε τὸ σημεῖον καὶ τὸν	νεκρὸν	ἁρπασόμενοι. φθάσαντες δὲ τῶν βαρβάρων
[7, 11]	ἀμφὶ Θουριμοὺθ, ἄραντές τε τὸν	νεκρὸν,	ἐς Αὔξιμον πόλιν ἐκόμισαν, οὐκ
[7, 17]	εὕρισκον οὔτε ἄλλο τι ζῷον	νεκρὸν	ὅτῳ σιτίζοιντο. ἦν δέ τις
[7, 4]	τὸν ἵππον ἀπήλαυνεν, Οὐάλαρις δὲ	νεκρὸς	αὐτοῦ ἔπεσε. καὶ Ἀρταβάζης δὲ,
[7, 24]	δὲ τὸ μὲν ἄλλο τοῦ	νεκροῦ	σῶμα ἐσκύλευσαν, τοὺς δὲ πολεμίους
[7, 24]	τε σημεῖον ἁρπάζουσι καὶ τοῦ	νεκροῦ	χεῖρα τὴν λαιὰν ἀποτεμόντες ξὺν
[7, 38]	Ἰλλυριῶν τε καὶ Θρᾳκῶν ἐστι,	νεκρῶν	ἔμπλεων ἐπὶ πλεῖστον ἀτάφων γενέσθαι.
[7, 16]	δὴ τοῖς τὰς ἱκεσίας ὑπερφρονοῦσι	νεμεσᾶν	εἴωθε. ~Τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Πελάγιος
[7, 18]	μὲν τῶν πολεμίων τοὺς ἵππους	νεμομένους	καταλαβόντες ἀναθρώσκουσιν ἐς αὐτοὺς ἅπαντες,
[7, 14]	ἑτέρας τοῦ Ἴστρου ὄχθης αὐτοὶ	νέμονται.	τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ τὸν
[7, 32]	καὶ τῇ σιωπῇ τὰ πολλὰ	νέμων,	οὔτε χρημάτων τι ἕνεκα πράσσων
[7, 8]	γε ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν	νενικηκέναι	τοὺς πολεμίους τετύχηκε· περιστέλλειν οὖν
[7, 4]	ἐναντίων ἐλπίδα ἔχω. τοῖς γὰρ	νενικηκόσιν	ἀεὶ τὸ πλείοσί τε καὶ
[7, 33]	καίπερ τὰ πρῶτα κατὰ κράτος	νενικηκόσιν,	ὥσπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται, ἐς
[7, 4]	ἀπόβασις ὀνομάζειν φιλεῖ, καὶ τοὺς	νενικηκότας	εἰώθασιν ἐπαινεῖν ἄνθρωποι, οὐ διερευνώμενοι
[7, 28]	ἔμενον, ἅτε δὲ ἄναρχοι καὶ	νενικηκότες	ἀδεέστερον τῇ διαίτῃ ἐχρῶντο. οὔτε
[7, 34]	ὑμῖν ἢ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς	νενικηκότες;	ἢ τίνος ἀγωνίας ἆθλα τὴν
[7, 38]	Οὗτοι δὲ οἱ τὸν Ἄσβαδον	νενικηκότες	μέχρι ἐς θάλασσαν ληϊσάμενοι ἐφεξῆς
[7, 22]	χάρις ἂν σώζοιτο παρὰ τῷ	νενικηκότι	πολλὴ, διαφθείραντι δὲ φιλανθρωπίας τε
[7, 1]	ἡνίκα Γελίμερά τε καὶ Βανδίλους	νενικηκὼς	ἦλθε. πᾶσι μέντοι ἐν διηγήμασι
[7, 23]	πόλεως κυνηγεσίου, ὅπερ καλεῖν ἀμφιθέατρον	νενομίκασι,	τάς τε εἰσόδους ἐς τὸ
[7, 28]	τὴν ἑτέραν καλεῖν οἱ ἐπιχώριοι	νενομίκασιν.	ἐνταῦθα μὲν παρὰ τὴν ἀκτὴν
[7, 14]	ἅπαντα ἑκατέροις ἐστί τε καὶ	νενόμισται	τούτοις ἄνωθεν τοῖς βαρβάροις. θεὸν
[7, 8]	τοὺς μὲν γὰρ Ῥωμαίους λιμῷ	νενοσηκότας	λαβὼν, οἷς δὴ ὑπ´ αὐτοῦ
[7, 9]	δὲ οἰέσθω μηδεὶς μήτε ὑπὸ	νέου	φιλοτιμίας τὰ ὀνείδη ταῦτα ἐς
[7, 16]	μὲν τῆς τῶν κεκτημένων χειρὸς,	νέους	δέ τινας καὶ ἀγνῶτας αὑτοῖς
[7, 10]	περιιὼν χρήματά τε προϊέμενος, ξυνῆγε	νέους	ἐθελουσίους. ξυνῆν δὲ αὐτῷ βασιλέως
[7, 20]	ἐς τὸν Πέτρου τοῦ ἀποστόλου	νεὼν	ἔφυγον. τοῦ μέντοι δήμου πεντακοσίους
[7, 37]	ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο, καὶ στόλον	νεῶν	μεγάλων τε καὶ πολλῶν ἄγαν,
[7, 6]	τὴν χρείαν πορίζηται. καί οἱ	νεῶν	ξυνέπεμψε στόλον, Θρᾳκῶν τε καὶ
[7, 20]	Τουτίλας μὲν ἐς τὸν Πέτρου	νεὼν	τοῦ ἀποστόλου εὐξόμενος ᾔει, Γότθοι
[7, 6]	διέφυγον δὲ ὅσοι ἐς τῶν	νεῶν	τοὺς λέμβους ἐσπηδῆσαι κατ´ ἀρχὰς
[7, 26]	καταφυγὼν ἔς τινα τῶν ἐκείνῃ	νεῶν,	τῷ Ῥωμαίων στρατῷ ἕπεσθαι οὐδαμῆ
[7, 36]	ἐς Πέτρου τοῦ ἀποστόλου τὸν	νεὼν	φέρουσαν. τοῦ δὲ Γότθων στρατοῦ,
[7, 1]	καὶ τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν ὅσους	νεώτερα	πράγματα ἤρεσκε. καὶ τῆς μὲν
[7, 32]	Περσῶν βασιλέα πράγματα ἐπὶ Ῥωμαίοις	νεώτερα	πράσσων. βασιλεύς τε αὐτὸν ἄλλο
[7, 15]	ἐσιτητὰ εἶναι. αἱ μὲν οὖν	νῆες	αὗται ἔπλεον ἐπὶ τὸν Ῥωμαίων
[7, 27]	ξυμβᾶσα διεσώσατο ἐκ τοῦ παραδόξου.	νῆες	γὰρ, ἐν αἷς ὅ τε
[7, 13]	τὸν διάπλουν ἐφύλασσον. ὅσαι οὖν	νῆες	ἐκ Σικελίας ἀναγόμεναι ἔπλεον ἐπὶ
[7, 15]	ἔκρυψαν, ὅπως, ἐπειδὰν τάχιστα αἱ	νῆες	ἐνταῦθα κατάρωσι, κρατήσωσιν αὐτῶν οὐδενὶ
[7, 7]	διαφυγεῖν ἴσχυσαν, ἐπεὶ αὐτῶν αἱ	νῆες	οὐ λίαν που ἄγχιστα τοῦ
[7, 13]	καταστησάμενοι ἀκάτων πολλῶν κἀν ταῖς	νήσοις	ταῖς Αἰόλου καλουμέναις καὶ ὅσαι
[7, 39]	ἐπὶ Σικελίας ἐκέλευσε, καὶ τὴν	νῆσον	διασώσασθαι δυνάμει τῇ πάσῃ. ἀλλά
[7, 40]	τοῖς πλοίοις ἐνθέμενοι, τήν τε	νῆσον	ἐξαπιναίως ἐξέλιπον καὶ ἐς τὴν
[7, 16]	ὑποψίαν ἐκλύσομεν. ἦν μὲν ἡ	νῆσος	εὐδαίμων ἐκ παλαιοῦ χρημάτων προσόδῳ
[7, 18]	ἐς Σικελίαν μήτε ἐκ τῆς	νήσου	ἐνταῦθα καταπλεῖν ἀδεέστερον οἷοί τε
[7, 27]	ἄκραν τὴν μίαν Κερκύρας τῆς	νήσου,	ἣ πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιόν ἐστιν,
[7, 40]	ἄλλους καρποὺς ἅπαντας ἐκ τῆς	νήσου	μετενεγκόντες καὶ πάντα τὰ χρήματα,
[7, 40]	κλύδωνι ἐπισπομένη Μελίτῃ προσέσχε τῇ	νήσῳ.	οὕτω μὲν Ἀρταβάνην διασεσῶσθαι ἐκ
[7, 39]	βασιλεὺς ἤκουσε, στόλον τε ἀγείρας	νηῶν	καὶ στράτευμα λόγου ἄξιον ἐκ
[7, 30]	ἀκτῆς ἀντιμετώπους ἔστησε ταῖς τῶν	νηῶν	πρῴραις, τοὺς μὲν δόρατα ἔχοντας,
[7, 40]	ἐς Ἰταλίαν κομίζεσθαι· διαπορθμεύεσθαι γὰρ	νηῶν	σφίσιν οὐ παρουσῶν ἀμήχανα ἦν.
[7, 1]	μέντοι ἐν διηγήμασι Βελισάριος ἦν,	νίκας	τε δύο ἀναδησάμενος, οἵας οὔπω
[7, 4]	ἄδοξος εἶναι ἡ τοιαύτη δεδόχθω	νίκη.	δόξαν τε γὰρ καὶ ἀδοξίαν
[7, 34]	τι προὖπτον ἰέναι, παρὸν τὴν	νίκην	ξὺν τοῖς δυνατωτέροις ταττομένους ἀκίνδυνον
[7, 2]	αὐτοῖς ἔχοντες τὴν ἐλπίδα τῆς	νίκης	ἐπὶ Τουτίλαν τὸν ἐκείνου ξυγγενῆ
[7, 8]	τετύχηκε· περιστέλλειν οὖν τὴν τῆς	νίκης	πρόφασιν τῷ τὰ δίκαια πράσσειν
[7, 4]	ἐπαινεῖν ἄνθρωποι, οὐ διερευνώμενοι τῆς	νίκης	τὸν τρόπον. Ἀρταβάζης μὲν τοσαῦτα
[7, 13]	τοῦ αἰφνιδίου ἐς χεῖρας ἐλθόντες,	νικήσαντές	τε παρὰ δόξαν μέτρῳ σφᾶς
[7, 40]	στρατῷ κατὰ κράτος τε μάχῃ	νικήσας	σχεδόν τι ἅπαντας ἔκτεινε, κλέος
[7, 39]	μάχῃ τοὺς στασιώτας παρὰ δόξαν	νικήσας	τήν τε τυραννίδα κατέπαυσε καὶ
[7, 19]	ἐς Πόρτον ἐλθοῦσα περιήγγελλεν, ὡς	νικῴη	μὲν Βελισάριος, ἀνέλοιτο δὲ τὴν
[7, 22]	οὕτω τύχοι. ἢν μὲν οὖν	νικῴης,	Ῥώμην τε καθελὼν, οὐ τὴν
[7, 1]	τε Λιβύῃ καὶ Ἰταλίᾳ προὔστη,	νικῶν	τε διετέλει καὶ τὰ ἐν
[7, 16]	ἀλλήλους ἑκάτεροι, ἆθλον δὲ τῶν	νικώντων	ὑμεῖς οὐ μετὰ κινδύνων ὑμετέρων
[7, 26]	τῇ ὄψει ἐς χεῖρας ἦλθον·	νικῶσι	δὲ κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι καὶ
[7, 34]	ἐπιτυγχάνουσι. μάχης τε καρτερᾶς γενομένης	νικῶσι	Ῥωμαῖοι, καὶ τόν τε Ἄορδον
[7, 18]	οἱ πρῶτα τὰς τῶν ἵππων	νομὰς	ἐνδεικνύναι. ἐπεὶ οὖν ὡμολόγει καὶ
[7, 11]	ἔδοξε γάρ οἱ ἐς ἵππων	νομὰς	ἐπιτηδείως τὸ χωρίον κεῖσθαι. πέμψας
[7, 26]	καὶ ἄβατα τὰ ὄρη ταῦτα	νομίζεται	εἶναι. οἱ μέντοι ἐπὶ ταύτῃ
[7, 17]	μήτε Ῥωμαίους μήτε ξυγγενεῖς ὑμῖν	νομίζετε	εἶναι, μήτε ὁμοτρόπους τοῖς τῆς
[7, 4]	τῶν ἀνδρῶν τόλμαν. καί με	νομιζέτω	μηδεὶς ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἡσσηθέντα
[7, 14]	δημιουργὸν ἁπάντων κύριον μόνον αὐτὸν	νομίζουσιν	εἶναι, καὶ θύουσιν αὐτῷ βόας
[7, 40]	καὶ ἀγαθοῖς πράγμασι τά τε	νόμιμα	καὶ τὸν τῆς πολιτείας κόσμον
[7, 8]	ἀτεχνῶς δύσκολον, ὃς ἂν τὰ	νόμιμα	περιστέλλειν ἐς τὸ ἀκριβὲς βούληται,
[7, 33]	Ἀρελάτῳ τὸν ἱππικὸν ἀγῶνα θεώμενοι,	νόμισμα	δὲ χρυσοῦν ἐκ τῶν ἐν
[7, 17]	οὖν Ῥωμαῖοι τὸ τοῦ χρυσοῦ	νόμισμα	εἶχον, οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν
[7, 1]	ἦν ἀποτεμνομένῳ κύκλῳ τὸ χρυσοῦν	νόμισμα	ἔλασσον μὲν αὐτὸ ἐς ὅσον
[7, 33]	τὴν σφετέραν αὐτῶν εἰκόνα. καίτοι	νόμισμα	μὲν ἀργυροῦν ὁ Περσῶν βασιλεὺς
[7, 33]	οὐδὲ τοῖς ξυμβάλλουσι προΐεσθαι τὸ	νόμισμα	τοῦτο οἷοί τέ εἰσιν, εἰ
[7, 14]	τὸ λοιπὸν κατά γε τὸν	νόμον	καὶ αὐτὸς ἔσται. ὁ μὲν
[7, 17]	γε τὸν τοῦ πολέμου γενέσθαι	νόμον.	καὶ χορηγεῖτε τοῖς ὑμετέροις αἰχμαλώτοις
[7, 16]	μὲν, ὡς ἐπὶ πλεῖστον εἰπεῖν,	νόμος	βαρβάροις τὸ χρῆμα τῶν πρέσβεων
[7, 35]	Ῥισιοῦλφος ὄνομα, ὃν δὴ ὁ	νόμος,	ἐπειδὰν Οὐάκης τελευτήσειεν, ἐπὶ τὴν
[7, 31]	παῖδα ἐκέλευεν ἔχειν ὅσα ὁ	νόμος	ἠνάγκαζε. διὸ δὴ βασιλεὺς τῇ
[7, 1]	ἄλλους καὶ τοὺς δορυφόρους περιίστασθαι	νόμος.	ὁ μὲν οὖν τὴν χεῖρα
[7, 40]	ἀλλά τις αὐτῷ ξυνέπεσε τύχη	νοσήσαντι	ἐξαπιναίως τὸν βίον διαμετρήσασθαι. εὐθυωρόν
[7, 35]	οὖν ὕστερον ὁ μὲν Οὐάκης	νοσήσας	ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐς δὲ
[7, 30]	ἐξαρτύεσθαι. ἡ δὲ βασιλὶς Θεοδώρα	νοσήσασα	ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐνιαυτοὺς ἕνα
[7, 14]	ἤδη ὁ θάνατος εἴη, ἢ	νόσῳ	ἁλοῦσιν ἢ ἐς πόλεμον καθισταμένοις,
[7, 27]	ἀνὴρ οὐ κατεσπουδασμένος, ἀλλὰ μέθης	νόσῳ	ἀνειμένος ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον,
[7, 35]	μακρὰν ἔσχε, τοῦ παιδὸς τούτου	νόσῳ	αὐτίκα ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἡνίκα
[7, 35]	παίδων ὁ μὲν εἷς ἐτελεύτησε	νόσῳ,	ὁ δὲ δὴ ἕτερος, Ἰλδίγης
[7, 10]	ὑπεξαγαγεῖν ὅτι τάχιστα, οὓς δὴ	νόσῳ	τε ξυντετηκέναι καὶ λιμῷ ἔμαθε,
[7, 25]	τῶν ξυμπιπτόντων καὶ πράξας κατὰ	νοῦν	οὐδὲν αὐτὸς τοῖς γε ἀμαθέσιν
[7, 26]	οὐδενὶ προρρηθὲν, ἐς Καμπανοὺς, οὔτε	νύκτα	ἀνιεὶς οὔτε ἡμέραν, ᾔει (ἐνταῦθα
[7, 24]	μάχη πρωῒ ἀρξαμένη ἐτελεύτα ἐς	νύκτα.	ἔπειτα οἱ μὲν βάρβαροι ἐν
[7, 11]	παρεχόμενος. οἳ ἐπεὶ παριόντας ἀμφὶ	νύκτα	μέσην τοὺς πολεμίους εἶδον, σπασάμενοι
[7, 3]	ἐνταῦθα οἱ Γότθοι καταφυγόντες τὴν	νύκτα	ὅλην ἡσύχαζον. ὁ δὲ Ῥωμαίων
[7, 32]	τὸν ἄνθρωπον καταλαβὼν ἐκάκιζεν, οὔτε	νύκτα	οὔτε ἡμέραν τινὰ ἀνιεὶς, ἀνδρεῖόν
[7, 36]	τετρακόσιοι ἀπόσιτοι διαγεγόνασι, τήν τε	νύκτα	οὕτως ηὐλίσαντο· τῇ δὲ ἐπιγενομένῃ
[7, 26]	ὡς μὴ ἀλλήλους διαφθείρειν ἐν	νυκτομαχίᾳ,	ὡς τὸ εἰκὸς, ἀναγκάζοιντο. ὁ
[7, 11]	τοίνυν ἄνδρας δισχιλίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος	νυκτὸς	ἐπιλαβούσης ἐφύλασσε τὰς ὁδοὺς, ἀπὸ
[7, 20]	Ἀσιναρίαν φυλακὴν ἔχοντες, τηρήσαντες τῆς	νυκτὸς	τὸν καιρὸν, ἐν ᾧ τοῖς
[7, 20]	ἐκέλευεν, ἐς ἐκεῖνον δηλονότι τῆς	νυκτὸς	τὸν καιρὸν, ἐς ὃν τούτοις
[7, 3]	παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἀωρὶ τῶν	νυκτῶν	ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐγένετο. καὶ
[7, 9]	εἰπεῖν. ἅπαντα γὰρ ἀωρὶ τῶν	νυκτῶν	ἐν τοῖς διαφανέσι τῆς πόλεως
[7, 26]	τῷ θυμῷ χαριζόμενος ἀωρὶ τῶν	νυκτῶν	ἐπέστη τῷ τῶν πολεμίων στρατῷ.
[7, 36]	ποταμὸν Τίβεριν ἐν πρώτῃ τῶν	νυκτῶν	φυλακῇ δύο πλοῖα μακρὰ καθῆκεν,
[7, 29]	Βυζαντίῳ καὶ χωρίοις ἄλλοις ἐγένοντο,	νύκτωρ	ἅπαντες. καὶ οἱ μὲν ταύτῃ
[7, 3]	αὐτοῖς ἐς τὴν πόλιν εἰσβάλλωσι	νύκτωρ.	ἔδοξε δὲ τοῖς ἄρχουσι ξύμφορον
[7, 11]	καὶ τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον	νύκτωρ	ἐν Αὐξίμῳ ἐγένοντο, ἐπεκδρομάς τέ
[7, 20]	εἴρηται. πολλοὶ μὲν οὖν Τουτίλᾳ	νύκτωρ	ἤγγελλον ὅτι δὴ Βέσσας τε
[7, 28]	ἐφύλασσον, ἀλλ´ ἐς ὀλιγωρίαν τραπόμενοι	νύκτωρ	μὲν ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων διεσκηνημένοι
[7, 10]	που ἐνστρατοπεδευομένους τοὺς πολεμίους ἐπηγάγοντο	νύκτωρ.	οἱ μὲν οὖν Ἴσαυροι ξυμφρονήσαντες
[7, 32]	ἀεὶ ἐπὶ λέσχης τινὸς ἀωρὶ	νύκτωρ,	ὁμοῦ τοῖς τῶν ἱερέων ἐσχατογέρουσιν
[7, 26]	ὁμοῦ τοῖς βαρβάροις ἐνταῦθα γενέσθαι	νύκτωρ.	ὀργῇ δὲ πολλῇ καὶ οὐ
[7, 5]	βοηθεῖν σφίσι κατὰ τάχος δεόμενος.	νύκτωρ	τε ὁ σταλεὶς τοὺς πολεμίους
[7, 11]	παρεσκευάζοντο εἰς τὴν ἄφοδον, ὡς	νύκτωρ	τῆς ἀποπορείας ἀρξόμενοι, αὐτίκα δὲ
[7, 11]	τὸ χωρίον κεῖσθαι. πέμψας οὖν	νύκτωρ	τῶν οἱ ἐπιτηδείων τινὰς ἐς
[7, 14]	μέντοι καὶ ποταμούς τε καὶ	νύμφας	καὶ ἄλλα ἄττα δαιμόνια, καὶ
[7, 8]	ὑπὲρ τῶν παρόντων διάγνωσιν, ὡς	νῦν	αἵρεσις ὑμῖν δυοῖν πρόκειται, ἢ
[7, 4]	χώρας κεχώρηκεν. ὥστε ἢν καὶ	νῦν	ἀνδραγαθίζεσθαι ᾖ βουλομένοις ὑμῖν, προϊόντος,
[7, 38]	τοὺς ἐντυχόντας ἀεὶ ἀνῄρουν. ἀλλὰ	νῦν	αὐτοί τε καὶ οἱ τῆς
[7, 21]	ἄλλα ξύμπαντα λόγῳ οὐδενὶ ἀφῃρήμεθα.	νῦν	δ´ ἡμῖν ἐς ὁλίγους ἀπολειφθεῖσι
[7, 17]	τὴν ἀπολογίαν ἐφ´ ἑαυτῆς ἔχει.	νῦν	δὲ ἀμύνειν ἔργῳ ἡμῖν αὐτοῖς
[7, 6]	πόλιν διασώσασθαι, οὐδενός οἱ ἀντιστατοῦντος.	νῦν	δὲ κατορρωδήσας τὸν κίνδυνον καταίρειν
[7, 25]	ἧσσον τῶν πεπραγμένων αὐτουργὸς γίνεται.	νῦν	δὲ μεταβέβλησθε, ὦ φίλτατοι Γότθοι,
[7, 36]	τῶν ἐναντίων αὐτὸν τῷ πολέμῳ.	νῦν	δὲ τὰ μὲν πρῶτα Λιβέριον
[7, 8]	τε καὶ ὁπόσων ἡσσημένοις ἀνδρῶν.	νῦν	δὲ τὴν δίκην παρ´ ἡμῶν
[7, 34]	ἐφιεμένοις τὸν τῶν ἀνδρῶν τρόπον·	νῦν	δὲ τὸ παράδειγμα ἐγγύθεν παρ´
[7, 39]	τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. καὶ	νῦν	δὲ τῶν Ἰταλίας πραγμάτων ἐς
[7, 34]	εἴσεται. εἰ δέ γε μηδὲ	νῦν	ἐκστῆναι τῶν οὐ προσηκόντων βεβούληνται,
[7, 33]	πόλιν Σιγγιδόνον, οὗ δὴ ἵδρυνται	νῦν,	Ἰλλυριούς τε καὶ τὰ ἐπὶ
[7, 34]	ἐς τὴν ὑμετέραν παρανενομηκότες ἀρχὴν	νῦν	καὶ τὴν μεγίστην τῶν ὕβρεων
[7, 20]	ἐπιτωθάζων τε καὶ ἐνδιαθρυπτόμενος ἔφη	„Νῦν	με, ὦ Πελάγιε, ἱκετεύσων ἐλήλυθας.
[7, 4]	χωρεῖν τὴν μάχην ἐξεπιστάμενος τὴν	νῦν	οὐκ εὐδοκιμηκόσιν ἡμῖν ἀναμάχεσθαι πρὸς
[7, 11]	πολέμιος εἴην. εἰ μέντοι καὶ	νῦν	παρὰ φαῦλον ἡγησάμενοι τὸ τὰ
[7, 7]	ἐναντίοις γεγενῆσθαι ξυμβέβηκεν. ὥστε καὶ	νῦν	πολιορκεῖν ὑμᾶς ξὺν ἐκείνοις ἠναγκασμένοι
[7, 11]	στρατιώτας ξυναγαγὼν ἔλεξε τοιάδε „Οὐ	νῦν	πρῶτον, ὦ ἄνδρες, τὰ τῆς
[7, 11]	διαφθείρειν ἱκανῶς ἴσχυσεν. ὅπερ καὶ	νῦν	τὰ βασιλέως πράγματα ἔσφηλεν. ᾧ
[7, 20]	ἐπέρρωσαν. Τουτίλας δὲ, ἐπειδὴ τάχιστα	νὺξ	ἐγεγόνει, ἅπαν ἡσυχῆ ἐξοπλίσας τὸ
[7, 13]	τε καὶ Γότθοις ἐπικουρεῖν ἐν	νῷ	ἔχοντα, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τῶν
[7, 1]	ὅτι μὴ κέρδη οἰκεῖα ἐν	νῷ	ἔχοντες διαπράσσεσθαι, τούς τε Ῥωμαίους
[7, 40]	ἀδεέστερον ἐπιβήσεσθαι πολέμιον οὐδὲν ἐν	νῷ	ἔχουσι. ταύτῃ ὁ Τουτίλας τῇ
[7, 26]	κακουργήσων ἐπ´ αὐτοὺς ἴῃ. ἐν	νῷ	τε τὸ τοιοῦτον Τουτίλας ἔχων,
[7, 33]	Λαγγοβάρδας δὲ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐδωρήσατο	Νωρικῶν	τε πόλει καὶ τοῖς ἐπὶ
[7, 19]	καταπεπληγμένοι τοῖς ξυμπεσοῦσι στρέψαντες τὰ	νῶτα,	ὡς ἕκαστός πη ἠδύνατο, ἐς
[7, 4]	μάχη ἐν χερσὶ γένηται, κατὰ	νώτου	αὐτῶν ἰόντας βάλλειν τε καὶ
[7, 32]	ξάνας δὲ οὐ πολλὰς κατὰ	νώτου	ἐπόμπευσε καμήλῳ ἀνὰ τὴν πόλιν
[7, 38]	ἔκαυσαν, ἱμάντας πρότερον ἐκ τοῦ	νώτου	τοῦ ἀνθρώπου ἐκδείραντες. ταῦτα διαπεπραγμένοι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/01/2010