>

Livre, Chap.
[7, 16]	ὡς τὸ εἰκὸς, περιίστασθαι. προσθείη	δ´	ἄν τις ὡς καὶ τὸν
[7, 25]	ἐς ἀλλήλους ἀμφοῖν ὑποψία. οἷς	δ´	ἂν αὕτη ἐγγένηται, φθόνον τε
[7, 34]	Γότθων αὐτοὺς ἀνεσόβει δέος. τίς	δ´	ἂν εὐγνωμοσύνην ποτὲ τὴν ἀδυναμίαν
[7, 4]	τῶν ὑποδεχθέντων γενέσθαι ξυνέβη. τί	δ´	ἂν πολεμίων εὐαλωτότερον γένοιτο οἷς
[7, 21]	ξύμπαντα λόγῳ οὐδενὶ ἀφῃρήμεθα. νῦν	δ´	ἡμῖν ἐς ὁλίγους ἀπολειφθεῖσι γυμνούς
[7, 14]	καὶ νύμφας καὶ ἄλλα ἄττα	δαιμόνια,	καὶ θύουσι καὶ αὐτοῖς ἅπασι,
[7, 35]	προὔλεγέ τινι οὐκ ἀφανεῖ τὸ	δαιμόνιον.	ὁ δὲ ξύμβολος ἐγένετο ὧδε.
[7, 13]	ἀπαντιάσει δεινὸν, ἀντιπεριάγοντος αὐτὰ τοῦ	δαιμονίου	ἐς πᾶν ξύμφορον· ἀνδρὶ δὲ,
[7, 24]	ἀρετῆς ἔργον ὑψηλόν τε καὶ	δαιμονίως	ὑπέρογκον. τῶν γὰρ στρατιωτῶν ὀλίγους
[7, 19]	τῇ τύχῃ, τῶν τινος φθονερῶν	δαιμόνων	μηχανὴ γέγονεν, ἣ τὰ Ῥωμαίων
[7, 34]	Ῥωμαίους ἀνδραποδίζουσιν, ὅλην τε προσποιεῖσθαι	Δακίαν	αὐχοῦσι. τίνα πόλεμον ὑπὲρ ὑμῶν
[7, 34]	Γήπαιδες εἶδον Γότθους μὲν ἐκ	Δακίας	ἀπεληλαμένους ἁπάσης, ὑμᾶς δὲ ἀσχολίᾳ
[7, 34]	τε Σίρμιον καὶ ἄλλα ἐπὶ	Δακίας	ἄττα χωρία ὑπόθεσιν ὑμῖν τοῦ
[7, 33]	δὲ πόλιν τε Σίρμιον καὶ	Δακίας	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἁπάσας
[7, 33]	σφίσιν ἀντιστατοῦντος. καὶ ἄλλα μέντοι	Δακίας	χωρία δόντος βασιλέως Ἔρουλοι ἔσχον
[7, 17]	καὶ τὰ ἀμφὶ τὴν φάρυγγα	δάκνῃ	οὐ παρέργως αὐτὰς ἕψοντες ἤσθιον.
[7, 1]	ἐχομένων ἐν τοῖς τοῦ ἀνθρώπου	δακτύλοις,	ἡ κεφαλὴ εἰς τὴν τράπεζαν
[7, 34]	σκέψασθε γάρ· Γότθοι μὲν τὴν	Δακῶν	χώραν ἐς φόρου ἀπαγωγὴν τὰ
[7, 33]	πολλῷ ἄποθεν. καὶ αὐτοὶ μὲν	Δαλμάτας	τε καὶ Ἰλλυριοὺς μέχρι τῶν
[7, 40]	ὄρη τὰ Ἰλλυριῶν διαμείψαντες ἐν	Δαλματίᾳ	ἐγένοντο. ὧν δὴ ὁ Γερμανὸς
[7, 40]	στρατῷ εἶναι μὲν ἤδη ἐν	Δαλματίᾳ,	εὐθὺ δὲ Λιγουρίας αὐτίκα δὴ
[7, 40]	ὁ βασιλέως στρατὸς ἀφικόμενοι ἐς	Δαλματίαν	ἐν Σάλωσι διαχειμάζειν ἔγνωσαν, ἐνθένδε
[7, 40]	καὶ οἱ μὲν τὴν ἐπὶ	Δαλματίας	ᾔεσαν, ὡς ἐν Σάλωσι διαχειμάσοντες,
[7, 13]	τισὶν αὐτὸς ἐνθένδε διά τε	Δαλματίας	καὶ τῶν ταύτῃ χωρίων κομίζεται
[7, 35]	ναυσὶν ἔπεμψεν ἐς τὰ ἐπὶ	Δαλματίας	χωρία. ὃς δὴ ἐν χωρίῳ
[7, 32]	οἱ φρουρουμένης τε ἐνδελεχέστατα καὶ	δασμοῖς	ἐκτετηκυίας ἀήθεσι, τοῦ δὲ πατρὸς
[7, 3]	μόνος Ἀρμένιος μὲν γένος, διαφερόντως	δὲ	ἀγαθὸς τὰ πολέμια, ἐς τὴν
[7, 22]	μεθίεσθαι μὲν τῶν πρασσομένων, τοὺς	δὲ	ἀγροὺς γεωργεῖν ᾗπερ εἰώθεσαν· ἔσεσθαι
[7, 23]	ἐπὶ τὸ Σπολίτιον ᾔει. Μαρτινιανὸς	δὲ	ἄγχιστά πη εἶναι τὸ στράτευμα
[7, 27]	ἀπερισκέπτῳ ἐς ἀεὶ εἴχετο. ἐπεὶ	δὲ	ἄγχιστά πη πόλεως Βρεντεσίου ἀφίκοντο,
[7, 39]	αὐτοῦ μὲν Γερμανοῦ κηδεστὴν, Βιταλιανοῦ	δὲ	ἀδελφιδοῦν (στρατηγὸς γὰρ ὢν τῶν
[7, 1]	τὸ δημόσιον ἐπεκάλει ζημίαν. τοιούτων	δὲ	ἀδικημάτων αὐτοὺς ὑπάγων, αὐτὸς μὲν
[7, 17]	ξυμφορὰν παρ´ ὑμᾶς ἥκομεν· ὅπως	δὲ	ἀκούσησθε πρᾴως, οὐ ξυνταρασσόμενοι τῷ
[7, 1]	Λιγουρίᾳ καὶ Βενετίαις ἦσαν. ἦν	δὲ	Ἀλέξανδρός τις ἐν Βυζαντίῳ τοῖς
[7, 20]	μὲν τὰ τιμιώτατα ἐξελεῖν, τὰ	δὲ	ἄλλα σφίσιν αὐτοῖς κατ´ ἐξουσίαν
[7, 5]	ἀπροσδόκητον ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, τὸ	δὲ	ἄλλο στράτευμα σχολῇ βαδίζον ἐνταῦθα
[7, 1]	ἔπρασσεν ἀεὶ αὐτονόμῳ γνώμῃ. Οἱ	δὲ	ἄλλοι ἄρχοντες, ἴσοι μᾶλλον αὐτοὶ
[7, 32]	συμφορὰς ἐν σπουδῇ ἔχοντες. οἱ	δὲ	ἄλλοι κατεπτηχότες σιωπῇ εἴχοντο, τῷ
[7, 30]	ἐς τὸν Κρότωνα ἦλθον, οἱ	δὲ	ἄλλοι ξὺν τοῖς χρήμασιν αὐτοῦ
[7, 30]	τὰ πρόσθεν ξυγκείμενα ἠλογηκότα, τοῖς	δὲ	ἄλλοις τὸ ἔγκλημα ἐπιχωρεῖν πᾶσιν.
[7, 33]	χρυσῷ οὔτε αὐτὸν θέμις οὔτε	δὲ	ἄλλον ὁντιναοῦν βασιλέα τῶν πάντων
[7, 15]	παρὰ τὸν Τουτίλαν ἤγαγον, τοὺς	δὲ	ἄλλους ἅπαντας ἔκτειναν, καὶ τὰς
[7, 22]	βουλῆς ξὺν αὑτῷ εἶχε, τοὺς	δὲ	ἄλλους ἅπαντας ξύν τε γυναιξὶ
[7, 19]	αὐτοὺς τῶν μαχιμωτάτων ἐπλήρου. στρατιώτας	δὲ	ἄλλους πεζούς τε καὶ ἱππεῖς
[7, 20]	ἔργον τὸν ἄνδρα ἐνῆγον. ὁ	δὲ	ἄλλους τε ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε
[7, 7]	κατέδυον οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος. ἐζώγρησαν	δὲ	ἄλλους τε πολλοὺς καὶ Δημήτριον
[7, 35]	πάντα ἐνθένδε ἀπιὼν ᾤχετο, ἐπέσκηψε	δὲ	ἄλλῳ ἐν τῇ παραλίᾳ κειμένῳ
[7, 22]	πλεῖστον ἐνταῦθά πη ἀπολιπεῖν, τῷ	δὲ	ἄλλῳ ἐπί τε Ἰωάννην καὶ
[7, 25]	αἰὼν ἀποίητον τίθεσθαι δύναιτο, εὐτυχημάτων	δὲ	ἄλλων ἐπιγινομένων τοῖς ἐπταικόσι λελωφηκέναι
[7, 29]	ξυμφορᾶς ἀμηχανίᾳ πολλῇ εἴχοντο, τῶν	δὲ	ἄλλων ζῴων ἀπορίᾳ τροφῆς τὰ
[7, 16]	Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπε, Πελάγιος	δὲ	ἀμείβεται ὧδε „Κατεσπουδάσθαι σοι μάλιστα
[7, 17]	ἀπολογίαν ἐφ´ ἑαυτῆς ἔχει. νῦν	δὲ	ἀμύνειν ἔργῳ ἡμῖν αὐτοῖς οὐχ
[7, 12]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βελισάριος	δὲ	ἀμύνειν τοῖς πολιορκουμένοις οὐδαμῆ ἔχων
[7, 8]	ἔχων ἐν δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε. δείσαντες	δὲ	ἀμφ´ αὐτὸν τῶν βαρβάρων οἱ
[7, 37]	βουλομένοις, τανῦν πάρεστιν· ἐς χρόνον	δὲ	ἀναβαλέσθαι τινὰ τὴν πρᾶξιν ἐδέοντο,
[7, 3]	ἑστῶτες τὸ στράτευμα μετεπέμποντο, οἱ	δὲ	ἀναβάντες ἐπὶ τὸ τεῖχος τοὺς
[7, 28]	Ῥωμαῖοι αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον, ἅτε	δὲ	ἄναρχοι καὶ νενικηκότες ἀδεέστερον τῇ
[7, 25]	βουλαῖς ἡμετέραις ἐκποδὼν γέγονε, πλῆθος	δὲ	ἄναρχον ἄλλως τε καὶ τῶν
[7, 31]	Ἀρεοβίνδου τοῦ ἀνδρὸς φόνον, αὐτὴν	δὲ	ἀνασωσαμένῳ καὶ ἀναρπάσαντι, αἰχμάλωτόν τε
[7, 3]	τὸ Σισαυράνων ἐξελὼν φρούριον. τότε	δὲ	ἄνδρας ἑκατὸν ἐκ τοῦ παντὸς
[7, 26]	οἵπερ Ἰωάννῃ προσχωρεῖν ἔγνωσαν. Ἰωάννης	δὲ	ἄνδρας μὲν τῶν ἐκ βουλῆς
[7, 24]	τῷ περιβόλῳ φυλακὴν εἶχον, οἱ	δὲ	ἀνδρίας πέρι μάλιστα πάντων εὖ
[7, 8]	τάχος ἐπὶ Ῥώμης διενοοῦντο. τοῦ	δὲ	ἀνέμου σφίσιν ἀντιστατοῦντος ἀπαίρειν ἐνθένδε
[7, 23]	χιλίους ἀπολεξάμενος ἐνταῦθα ᾔει. Ῥωμαῖος	δὲ	ἀνὴρ ἀφικόμενος δρόμῳ ἐς τοὺς
[7, 24]	ἐς τὸ ἔδαφος ἕστηκεν, ἄλλος	δὲ	ἀντ´ αὐτοῦ γιγνόμενος ἄνω τοῖς
[7, 10]	ἐνθένδε ἡμιθνῆτας εὑρὼν ὑπεξήγαγεν, ἑτέρους	δὲ	ἀντικαταστησάμενος ἀκραιφνεῖς, καθάπερ οἱ ἐπέστελλε
[7, 18]	κοινῇ τὰ προσπίπτοντα φέρειν, Βελισαρίῳ	δὲ	ἀξύμφορον τοῦτο ἔδοξεν εἶναι, ἀλλὰ
[7, 27]	πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιόν ἐστιν, ἄλλοι	δὲ	ἀπ´ αὐτοῦ κυνοκεφάλους τινὰς εἶναι
[7, 8]	μηδένα πη ἐνθένδε ἰέναι. αὐτὸς	δὲ	ἅπασι μικρολογίᾳ τινὶ προμηθεῖ ἐνδεεστέρως
[7, 22]	τἀγαθὰ ἀπήγγελλον τῶν κεκτημένων. οἱ	δὲ	ἀπετάξαντο μὲν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ,
[7, 20]	τοῖς τείχεσιν ἦν, καὶ τοῦτο	δὲ	ἀπημελημένον ὡς μάλιστα. οἷς γὰρ
[7, 30]	ἑκαστάτω ἀνακωχεύσαντες ἡσυχῆ ἔμενον, ὕστερον	δὲ	ἀπογνόντες τὴν ἀπόβασιν πρύμναν τε
[7, 17]	ἐπιτήδεια χορηγεῖν σφίσιν ἀδύνατον, τὸ	δὲ	ἀποκτιννύναι ἀνόσιον ἔφασαν εἶναι, οὐ
[7, 26]	μέν πη ἐτύγχανεν ὢν, ἵππων	δὲ	ἀπορίᾳ ὡς ἥκιστα ἐθέλων αὐτοῦ
[7, 34]	ἀρχῆς συντετάξονται Ῥωμαῖοι δικαίως, τοῖς	δὲ	Ἀρειανοῖς οὖσι καὶ δι´ αὐτὸ
[7, 22]	ἀλλὰ βασιλέων μὲν πλῆθος, ἀνδρῶν	δὲ	ἀρίστων συμμορίαι πολλαὶ, χρόνου τε
[7, 6]	τῶν μὲν Θρᾳκῶν Ἡρωδιανὸς, τῶν	δὲ	Ἀρμενίων Φάζας Ἴβηρ, Περανίου ἀδελφιδοῦς·
[7, 32]	Μαρκέλλου ἐπίταξις ἐπιτελὴς εἴη. ὁ	δὲ	Ἀρσάκῃ μέν τι ὑπὲρ τούτου
[7, 4]	πεσεῖν αὐτὸν οὐδαμῆ εἴα. ὁ	δὲ	Ἀρταβάζης ἐνέκειτο ἔτι μᾶλλον τὸ
[7, 31]	τὰ παρόντα σιωπῇ φέρουσα· ἐπεὶ	δὲ	Ἀρταβάνης ἤδη λαμπρός τε τοῖς
[7, 34]	ἐκ Δακίας ἀπεληλαμένους ἁπάσης, ὑμᾶς	δὲ	ἀσχολίᾳ τῇ πρὸς τοὺς πολεμίους
[7, 36]	ἐν παρασκευῇ ἐκέλευε γενέσθαι, μετὰ	δὲ	ἀσχολίας οἱ ἴσως ἐπιγενομένης ἑτέρας
[7, 14]	τὸν ἄνδρα ἰσχυρίζετο εἶναι, δεδιότα	δὲ	ἅτε δὴ ὄντα ἐν μέσοις
[7, 6]	ἀγείρειν ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. οἱ	δὲ	ἅτε πρὸς τῶν βαρβάρων ἡσσημένοι
[7, 21]	πολλάκις ἐς ὑμᾶς εἶπον, ὑμῖν	δὲ	αὐτὰ ἐνδεξαμένοις τὰ μέγιστα τῶν
[7, 38]	διέχει ὁδῷ ἡμερῶν δυοκαίδεκα. εἷλον	δὲ	αὐτὴν τρόπῳ τοιῷδε. οἱ μὲν
[7, 9]	μὲν ἡ γραφὴ ἐδήλου. ἐγχειρίσας	δὲ	αὐτὴν τῶν τισιν αἰχμαλώτων ὁ
[7, 3]	εὐθὺ πόλεως Βερώνης ἐχώρουν. γενόμενοι	δὲ	αὐτῆς ἄγχιστα, ὅσον ἀπὸ σταδίων
[7, 37]	μὲν αὐτῆς οὐδαμῆ ἴσχυσε, μοῖραν	δὲ	αὐτῆς καθελὼν τοῖς πολεμίοις μεθῆκεν
[7, 32]	τὸν πάντα λόγον ἀνήνεγκεν, ὁ	δὲ	αὐτίκα ἐς τὴν εἱρκτὴν ἀπαχθῆναι
[7, 19]	τὰ ἄλλα χρήματα ἥρπαζον. ἀναστρέψαντες	δὲ	αὐτίκα οἱ Γότθοι πολλοὺς μὲν
[7, 37]	τὴν πόλιν ἐνδόντες, οὐκ ἀπροφάσιστον	δὲ	αὐτοὶ τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοι. ταῦτα
[7, 40]	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι, τούτοις	δὲ	αὐτοῖς αἴσθησιν ὡς ἥκιστα {παρεχόμενοι{
[7, 2]	ἅπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται, λάθρα	δὲ	αὐτοῖς ἄλλο μηδὲν πρὸς βασιλέα
[7, 26]	ὡς τὸ εἰκὸς, ἀναγκάζοιντο. ὁ	δὲ	αὐτοῖς ἄλλο οὐδὲν ἀποκρίνασθαι ἴσχυσε
[7, 28]	τοῦ τῇδε φρουρίου. ἐς χεῖρας	δὲ	αὐτοῖς αὐτίκα ἐλθόντες ἀρετῇ τε
[7, 34]	Ἰταλίας καὶ αὐτὸς ἥκων. ξύμμαχοι	δὲ	αὐτοῖς Ἔρουλοι πεντακόσιοί τε καὶ
[7, 34]	Βούζης καὶ Ἀράτιος ἦρχον. ξυνῆν	δὲ	αὐτοῖς καὶ Ἰωάννης, ὁ Βιταλιανοῦ
[7, 13]	ἀρχομένῳ παρὰ Βελισάριον στέλλεσθαι. ξυνῆν	δὲ	αὐτοῖς καὶ Ἰωάννης, ὃν ἐπίκλησιν
[7, 6]	Φάζας Ἴβηρ, Περανίου ἀδελφιδοῦς· ξυνέπλεον	δὲ	αὐτοῖς καὶ Οὖννοι ὀλίγοι. Μαξιμῖνος
[7, 17]	πανταχῆ τῆς πόλεως φύονται. ὅπως	δὲ	αὐτοῖς μὴ τὸ τῆς πόας
[7, 17]	τὰς ἀκαλήφας ἅπαντες ἔβλεπον. ταύτης	δὲ	αὐτοῖς οὐ διαρκούσης τῆς βρώσεως,
[7, 22]	ἐπὶ Λευκανίας χωρία. καὶ Ἄνται	δὲ	αὐτοῖς τριακόσιοι ξυνεφύλασσον, οὕσπερ Ἰωάννης
[7, 12]	δεδιττόμενος μὲν, ἢν ἀπειθήσῃ, χρήμασι	δὲ	αὐτὸν δωρήσασθαι μεγάλοις ἐπαγγελλόμενος, ἤν
[7, 32]	Ἀρταβάνην ἧς εἶχεν ἀρχῆς, ἄλλο	δὲ	αὐτὸν εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι, οὐ
[7, 31]	καὶ ὀλίγα ἄττα φθεγγόμενος. βασιλεὺς	δὲ	αὐτὸν ἐν τοῖς μάλιστα ἐτετιμήκει.
[7, 35]	ἄνθρωπον ἐκδοῦναι οὐδαμῆ ἔγνωσαν, ἐκέλευον	δὲ	αὐτὸν ἐνθένδε ἀπαλλαγέντα ὅπῃ βούλοιτο
[7, 38]	μὲν τῷ παραυτίκα ἐζώγρησαν, ὕστερον	δὲ	αὐτὸν ἐς πυρὸς ἐμβεβλημένον φλόγα
[7, 18]	τῷ Ῥωμαίων „στρατῷ ἔσομαι“ ἐρομένου	δὲ	αὐτὸν Ἰωάννου, τί δὲ οὐκ
[7, 1]	αἰτιώτατος ἐγένετο ἀνθρώπων ἁπάντων. Βυζάντιοι	δὲ	αὐτὸν καὶ Ψαλίδιον ἐπίκλησιν ἐκάλουν,
[7, 35]	ὢν καὶ Βελισαρίῳ προσήκων, ἔπειτα	δὲ	αὐτός τε τὸ ξίφος ἀράμενος
[7, 11]	κατασκοπῇ οὐκ εἴα ἰέναι, μόνος	δὲ	αὐτὸς τὸν ἵππον ἐξελάσας κατὰ
[7, 1]	τῆς στιβάδος πρηνὴς ἔκειτο, Οὐέλας	δὲ	αὐτοῦ ἄφνω τῷ ξίφει τὸν
[7, 1]	ἐξαίσιόν τινα ἔρωτα ἤρα, ἐσταλμένου	δὲ	αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς πολεμίους, ἐφ´
[7, 40]	πάντων χρημάτων ἀριθμοῦ κρείσσονα. μένοντες	δὲ	αὐτοῦ ἠπείγοντο τοῖς πολεμίοις ἐς
[7, 28]	ἐστι τὸ Θουρίων ἐπίνειον, ὕπερθεν	δὲ	αὐτοῦ ὅσον ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα
[7, 2]	Γότθοι Ἐράριχον κτείνουσι δόλῳ. τελευτήσαντος	δὲ	αὐτοῦ παρέλαβε κατὰ τὰ ξυγκείμενα
[7, 1]	καὶ ἀδόξῳ ἐμφερὴς εἶναι. ἔρως	δὲ	αὐτοῦ τῆς ἀρχῆς πρός τε
[7, 18]	μὲν ἕνα εὐθὺς ἔκτεινεν, ἅτερος	δὲ	αὐτοῦ τῶν γονάτων λαβόμενος ζωγρεῖσθαι
[7, 20]	στρατὸν οὐδενὶ πόνῳ ἐδέξαντο. Τουτίλας	δὲ	αὐτοὺς ἐνταῦθα ἐς ἕνα χῶρον
[7, 38]	οὐ μακράν που ἐγένοντο. ἔπειτα	δὲ	αὐτοὺς πλήθει βελῶν οἱ βάρβαροι
[7, 2]	τε τὸ παλαιὸν ἐβίουν. Θευδερίχου	δὲ	αὐτοὺς τὸ κατ´ ἀρχὰς ἑταιρισαμένου
[7, 36]	σιτίζεσθαι τῶν ἵππων τισὶν, ὄκνησις	δὲ	αὐτοὺς τῷ τῆς ἐδωδῆς οὐ
[7, 10]	προϊέμενος, ξυνῆγε νέους ἐθελουσίους. ξυνῆν	δὲ	αὐτῷ βασιλέως γνώμῃ καὶ Βιτάλιος
[7, 31]	παισὶ τοῖς ἐκείνου ἀπολιπών. οὔσης	δὲ	αὐτῷ γυναικός τε καὶ παιδὸς
[7, 4]	ἄλλοι κατωρρωδηκότες ἡσυχῆ ἔμενον, Ἀρταβάζης	δὲ	αὐτῷ ἐς ἀγῶνα κατέστη μόνος.
[7, 23]	τε καὶ εἶδε πολλάκις. ὄντων	δὲ	αὐτῷ παίδων τε δύο καὶ
[7, 29]	βούλευμα οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἔσχεν. ὅπως	δὲ	αὐτῷ τανῦν ἁλῶναι ξυνέπεσεν, ἐγὼ
[7, 38]	εὐθὺς διαβάντες δίχα ἐγένοντο. εἶχε	δὲ	αὐτῶν ἁτέρα μὲν συμμορία ὀκτακοσίους
[7, 3]	τε καὶ μυρίους ξυνείλεκτο, ἄρχοντες	δὲ	αὐτῶν ἕνδεκα ἦσαν, ὧν οἱ
[7, 9]	ὑμεῖς αὐτοὺς, οἶμαι, ἄριστα, ὁποίων	δὲ	αὐτῶν ἐτύχετε ξένων καὶ φίλων
[7, 33]	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον. τινὲς	δὲ	αὐτῶν καὶ Ῥωμαίων στρατιῶται γεγένηνται
[7, 36]	πολεμίους ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, κτεῖναι	δὲ	αὐτῶν ὅσους ἂν ἑκάστῳ δυνατὰ
[7, 22]	καὶ πολιτικῶς βιοτεύειν ἐπισταμένων, ὄντα	δὲ	ἀφανίζειν τούς γε ἀξυνέτους εἰκὸς
[7, 35]	κατ´ ἄκρας ἑάλω. ἐς Βυζάντιον	δὲ	ἀφικόμενος διατριβὴν τὸ λοιπὸν ἐνταῦθα
[7, 37]	διαλύσαντες ἐπὶ Σικελίας ἐχώρησαν. ἐπεὶ	δὲ	ἀφίκοντο ἐς τὸ Ῥήγιον, οὐ
[7, 18]	τὸ τῶν ἐναντίων στρατόπεδον. οἱ	δὲ	βάρβαροι ἄνοπλοί τε καὶ ἀπαράσκευοι
[7, 38]	ἐξίασιν ἐπ´ αὐτοὺς ἅπαντες. οἱ	δὲ	βάρβαροι ὀπίσω ἀνέστρεφον, δόκησιν παρεχόμενοι
[7, 23]	τὸ Βελισαρίου στράτευμα ἤγγειλεν. οἱ	δὲ	βάρβαροι προλοχίσαντες ἐνέδραις τισὶ τὰ
[7, 5]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους χωρεῖν. οἱ	δὲ	βάρβαροι τὴν τῶν ἐναντίων ἔφοδον
[7, 4]	πλευρὰν τὴν δεξιὰν παίσας. ὁ	δὲ	βάρβαρος καιρίαν τυπεὶς ὕπτιος ἐς
[7, 3]	ἀμφὶ τὰς ἐπάλξεις κατέφυγον, τῶν	δὲ	βαρβάρων αὐτοῖς πλήθει πολλῷ ἐς
[7, 3]	Βερώνης οὐ πολλῷ ἄποθεν, εὐνοϊκῶς	δὲ	βασιλεῖ ἐς τὰ μάλιστα ἔχων
[7, 31]	ἀπεπέμψατο τὴν γυναῖκα εὐθύς. ἐτύγχανε	δὲ	βασιλεῖ τὸν Γερμανὸν ἀνεψιὸν ὄντα
[7, 27]	μὲν οὖν τῇδε ἐχώρησε. Βελισαρίῳ	δὲ	βασιλεὺς ἔγραψεν ὅτι δὴ πολλὴν
[7, 33]	ἀνέκαθεν πρὸς Ῥωμαίων κομίζεσθαι. Λαγγοβάρδας	δὲ	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐδωρήσατο Νωρικῶν τε
[7, 31]	ἀπολαβεῖν τὸν ἄνδρα ἠξίου. ἡ	δὲ	βασιλὶς (ἐπεφύκει γὰρ ἀεὶ δυστυχούσαις
[7, 30]	παρασκευῇ τὸν πόλεμον ἐξαρτύεσθαι. ἡ	δὲ	βασιλὶς Θεοδώρα νοσήσασα ἐξ ἀνθρώπων
[7, 15]	μοι δεδήλωται ἔπρασσεν. ἐν τούτῳ	δὲ	Βελισάριος Βαλεντῖνόν τε καὶ τῶν
[7, 18]	πόλιν ἐσιτητὰ εἴη. Ἐν τούτῳ	δὲ	Βελισάριος μὲν ἐς τὸν τῶν
[7, 18]	δίοδον ἐν φυλακῇ ἔχειν. ἐπεὶ	δὲ	Βελισάριος πνεύματος ἐπιφόρου ἐπιπνεύσαντος ἐκ
[7, 36]	ἐγκαθεζόμενος εἰς πολιορκίαν καθίστατο. ἐτύγχανε	δὲ	Βελισάριος τρισχιλίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος, οὕσπερ
[7, 6]	εἶχεν, Ἰωάννης δὲ Ῥώμην, Σπολίτιον	δὲ	Βέσσας, καὶ Ἰουστῖνος Φλωρεντίαν, Κυπριανὸς
[7, 27]	μὲν ἢ διακοσίους διέφθειραν, ἔμελλον	δὲ	Βῆρόν τε αὐτὸν καὶ τοὺς
[7, 27]	ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα ξυνέμιξαν. μετὰ	δὲ	Βῆρόν τε ξὺν Ἐρούλοις τριακοσίοις
[7, 5]	κλῆρος ἐκπεπήδηκεν ἐς Ἰωάννην, οὐκέτι	δὲ	βουλομένοις τοῖς ἄρχουσιν ἦν ἐπιτελεῖν
[7, 18]	Βελισάριον μὲν οὐκέτι ᾔει, ἐς	δὲ	Βριττίους καὶ Λευκανοὺς ἐχώρει. ἦν
[7, 38]	Θρᾳκῶν τῶν παραλίων ἐστὶ, τοῦ	δὲ	Βυζαντίου διέχει ὁδῷ ἡμερῶν δυοκαίδεκα.
[7, 40]	τὸν Βιταλιανοῦ μὲν ἀδελφιδοῦν, Γερμανοῦ	δὲ	γαμβρὸν, ξὺν Ἰουστινιανῷ θατέρῳ τοῖν
[7, 34]	τῆς εὐεργεσίας τυχὼν εἴσεται. εἰ	δέ	γε μηδὲ νῦν ἐκστῆναι τῶν
[7, 3]	ἕνα ξὺν ὀλίγοις τισίν· ἢν	δέ	γε ὁ φύλαξ αὐτοῖς ἀνακλίνῃ
[7, 30]	μὲν χρήματα πάντα ἀφείλετο, τὰ	δέ	γε σώματα κακῶν παντάπασιν ἀπαθῆ
[7, 22]	τῶν πάντων καλλίστῳ πλουτήσεις· ἢν	δέ	γε τὴν χείρω σοι τύχην
[7, 32]	λαβόντα κτεῖναι οὐδενὶ λόγῳ. ἐν	δέ	γε τῷ παρόντι ἀποδειλιάσαντα οὕτως
[7, 1]	μετεπέμψατο, ἐς Ἰταλίαν πέμπει. ὁ	δὲ	γεγονὼς ἐν Ῥαβέννῃ λογισμοὺς προὔθηκε
[7, 1]	ἥκιστα βασιλικοῖς ἐντυχὼν χρήμασι. περιαλγὴς	δὲ	γενομένη τῆς ὕβρεως τῇ ἀτοπίᾳ
[7, 4]	ἄμφω ἐς χεῖρας ἦλθον. καρτερᾶς	δὲ	γενομένης τῆς ξυμβολῆς οἱ τριακόσιοι
[7, 36]	στρατῷ Παῦλος μὲν ὄνομα, Κίλιξ	δὲ	γένος, ὃς τὰ μὲν πρῶτα
[7, 40]	ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν. ἐτύγχανε	δὲ	Γερμανὸν βασιλεὺς Θρᾴκης ὅλης στρατηγὸν
[7, 34]	τε Ἐρούλων πολλοὺς ἔκτειναν. γνόντες	δὲ	Γήπαιδες ἄγχιστά πη εἶναι τὸν
[7, 40]	ἀμφὶ ταῦτα διατριβὴν εἶχε. Σκλαβηνοὶ	δὲ	γνόντες διαρρήδην πρὸς τῶν αἰχμαλώτων
[7, 3]	φυλάσσοντας ἔκτειναν ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες. ἐπεὶ	δὲ	Γότθοι ἅπαντες ᾔσθοντο τοῦ κακοῦ,
[7, 20]	ποτε ὁ Τουτίλας διανοοῖτο, οἱ	δὲ	Γότθοι ἐν ἐλπίδι ἔφασαν εἶναι
[7, 19]	καὶ Ῥουδέριχον ὑπαντιάσαντα ἔπληξεν. οἱ	δὲ	Γότθοι εὐθὺς λιπόντες τὸ στρατόπεδον
[7, 23]	ξὺν ἑτέροις τισὶν ἔπεμψεν. ἐτύγχανον	δὲ	Γότθοι, ἡνίκα Ἡρωδιανοῦ ἐνδιδόντος Σπολίτιον
[7, 2]	αὐτοὺς ξὺν αὐτῇ ἐγχειρίσαι. Ἤδη	δὲ	Γότθοι τῇ Ἐραρίχου ἀρχῇ ἤχθοντο,
[7, 39]	ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν ἅπαντες. ~Ὕστερον	δὲ	Γότθοι τῷ Ῥηγίνων προσέβαλον ὀχυρώματι,
[7, 21]	ἐν οἰκετῶν λόγῳ γεγένησθε, οὗτοι	δὲ	Γότθοις φίλοι τε, ὡς τὸ
[7, 2]	ἐς τοὺς βαρβάρους διενοοῦντο. Ἐράριχος	δὲ	Γότθους ἅπαντας συγκαλέσας πρέσβεις ἀνέπεισε
[7, 37]	πόλεμον τόνδε καταλύειν αἰτῶν, ἐνσπόνδους	δὲ	Γότθους ποιεῖσθαι, ἐφ´ ᾧ δὴ
[7, 36]	ἀποστόλου τὸν νεὼν φέρουσαν. τοῦ	δὲ	Γότθων στρατοῦ, ὄρθρου τε ὄντος
[7, 1]	ἀρχῆς ὡς μάλιστα ἐπεμελεῖτο, ἀνασώσασθαι	δὲ	Γότθων τῷ γένει τὸ Ἰταλιωτῶν
[7, 26]	ἐς τὸν Πόρτον ἀφίκοντο, ταῖς	δὲ	γυναιξὶ πάσαις ἁλῶναι ξυνέβη. Κλημεντῖνος
[7, 29]	πηχῶν μάλιστα τριάκοντα ὂν, εὖρος	δὲ	δέκα. ἐνταῦθά τε κατὰ συμμορίας
[7, 17]	ζῴου τεθνηκότος ἐντρυφᾶν εἶχεν. ὁ	δὲ	δὴ ἄλλος ἅπας ὅμιλος τὰς
[7, 4]	Ἀρταβάζης μὲν τοσαῦτα εἶπεν. οἱ	δὲ	δὴ ἄρχοντες τῷ διαμαχομένῳ τῆς
[7, 38]	ὀκτακοσίους τε καὶ χιλίους, ἡ	δὲ	δὴ ἑτέρα τοὺς καταλοίπους. ἑκατέροις
[7, 35]	μὲν εἷς ἐτελεύτησε νόσῳ, ὁ	δὲ	δὴ ἕτερος, Ἰλδίγης ὄνομα, ἐς
[7, 28]	ἀπωτάτω ἀλλήλων διεσκηνημένοι ἐκάθευδον, ἐν	δὲ	δὴ τῇ ἡμέρᾳ τὰ ἐπιτήδεια
[7, 20]	στρατιωτῶν ἓξ καὶ εἴκοσι, τοῦ	δὲ	δήμου ἑξήκοντα. ἐπεὶ δὲ ὁ
[7, 18]	τι ὑπαντιάσειν ἴσως ἐμπόδιον· Ἰωάννην	δὲ	διά τε Καλαβρῶν καὶ τῶν
[7, 27]	ἀπολεξάμενος, ἱππεῖς μὲν ἑπτακοσίους, πεζοὺς	δὲ	διακοσίους, τούς τε λοιποὺς ἅπαντας
[7, 34]	εὐηθείας παρ´ αὐτοὺς ἥκοιεν. ὑμᾶς	δὲ	διασκοπεῖσθαι τοσοῦτον αἰτοῦμεν, ὅπη ποτὲ
[7, 18]	καὶ ἄλλως κρημνῶδες, κατέφυγον, Ἰωάννης	δὲ	διώξας τε καὶ ξὺν τοῖς
[7, 19]	ἐς κίνδυνον θανάτου ἦγεν. ἡμέραιν	δὲ	δυοῖν ὕστερον Ῥουδερίχῳ τε ξυνέβη
[7, 3]	μὲν τῆς Αἰμιλίας ἐστὶ, σταδίους	δὲ	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν Ῥαβέννης διέχει.
[7, 14]	τούτῳ Ἄνται σχεδὸν ἅπαντες, κοινὴν	δὲ	εἶναι τὴν πρᾶξιν ἠξίουν, μεγάλα
[7, 40]	ἄριστος καὶ αὐτουργὸς δεξιὸς, ἐν	δὲ	εἰρήνῃ καὶ ἀγαθοῖς πράγμασι τά
[7, 27]	ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἔπεμψεν. οἱ	δὲ	εἰς Ἰταλίαν ἀφικόμενοι τῷ ἄλλῳ
[7, 32]	εἰς τὴν πολιτείαν ἡμαρτηκότων. ἐπεὶ	δὲ	εἴσω πάντες ἐν βασιλέως ἐγένοντο,
[7, 18]	λιμένα καταίρειν δυνατὰ ἔσεσθαι, στρατῷ	δὲ	ἐκ Δρυοῦντος πεζῇ ἰοῦσιν οὐδ´
[7, 14]	ἄνω χρόνοις αὐτὴν δειμαμένου, ἔρημος	δὲ	ἐκ παλαιοῦ ἐτύγχανεν οὖσα, ληϊσαμένων
[7, 1]	ἀπόβλητος μὲν οὐδεὶς ἐγεγόνει, αὐτῶν	δὲ	ἕκαστος πρῶτός τε ἐν τῇ
[7, 12]	ἐν Σπολιτίῳ φυλακτηρίου Ἡρωδιανὸς, τοῦ	δὲ	ἐν Ἀσίσῃ Σισίφριδος, Γότθος μὲν
[7, 14]	δὴ ταῖς θυσίαις ποιοῦνται. οἰκοῦσι	δὲ	ἐν καλύβαις οἰκτραῖς διεσκηνημένοι πολλῷ
[7, 35]	δὴ Παντείχιον μὲν ὀνομάζεται, κεῖται	δὲ	ἐν τῇ ἀντιπέρας ἠπείρῳ. ἐνταῦθα
[7, 39]	ἐλθὼν οὐκ ἔλασσον ἔσχεν. αὖθις	δὲ	ἐν τῇ πόλει γενόμενος φυλακῆς
[7, 40]	ὄρος, ὃ ταύτῃ ἀνέχει, Ῥωμαῖοι	δὲ	ἐν τῷ πεδίῳ οὐ πολλῷ
[7, 14]	εἰς τὰ πάτρια ἤθη. τούτων	δὲ	ἕνα τῶν αἰχμαλώτων εἰς φιλάνθρωπόν
[7, 21]	ἅπαντα οἶμαι, σιωπᾶν ἔγνωκα. ὧν	δὲ	ἕνεκα τοὺς πρέσβεις ἀπέσταλκα τούσδε
[7, 34]	προσποιεῖσθαι ὑμεῖς οὐδὲν ἠξιοῦτε, τὸ	δὲ	ἐνθένδε τὸ ἐκ Γότθων αὐτοὺς
[7, 2]	ἐν Ταρβησίῳ ἄρχων ἐτύγχανεν. ἐπεὶ	δὲ	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι Ἰλδίβαδον οὕτως,
[7, 14]	του τῶν ἐναντίων ἁλῴη, τανῦν	δὲ,	ἐπεὶ ἀφίκετο ἐς τὰ πάτρια
[7, 17]	αὐτῶν τὸν ἐφήμερον ἀντηλλάσσοντο. τελευτῶντες	δὲ,	ἐπεὶ οἱ τοῦ βασιλέως στρατιῶται
[7, 20]	ἐς τὴν πρᾶξιν ἐπέρρωσαν. Τουτίλας	δὲ,	ἐπειδὴ τάχιστα νὺξ ἐγεγόνει, ἅπαν
[7, 29]	τὴν ἐπιβάλλουσαν σφίσιν ἔγνωσαν. Βυζάντιοι	δὲ,	ἐπειδὴ τῶν τε σεισμῶν ᾔσθοντο
[7, 36]	τε νύκτα οὕτως ηὐλίσαντο· τῇ	δὲ	ἐπιγενομένῃ ἐβουλεύσαντο μὲν σιτίζεσθαι τῶν
[7, 24]	ὁρῶσι καὶ ἀκούουσι πρῶτον, ἐκβᾶσα	δὲ	ἐς ἀρετῆς ἔργον ὑψηλόν τε
[7, 20]	ἀκριβὲς ἅπαντα διερευνησάμενοι ἀπαγγείλωσιν. οἱ	δὲ	ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες ἅπαντα ὁμοίως
[7, 1]	ἐν ποσὶν ἀεὶ κτώμενος. ἐπεὶ	δὲ	ἐς Βυζάντιον μετάπεμπτος ἦλθεν, ἔτι
[7, 19]	σφίσι πανταχόσε πολέμια ἦν. αὐτὸς	δὲ	ἐς ἕνα τῶν δρομώνων ἐσβὰς
[7, 18]	τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα ἔμενεν. Ἰωάννης	δὲ	ἐς Καλαβρίαν διαπορθμεύεται, Γότθων ἥκιστα
[7, 1]	ὄγκῳ τῶν πεπραγμένων φιλοτιμούμενος, οὔτε	δὲ	ἐς τὸν δῆμον ἐξήνεγκεν οὔτε
[7, 17]	δὴ τροφὴν ληψομένους ἐκέλευεν. ἐπεὶ	δὲ	ἐς τοῦ Τιβέριδος τὴν γέφυραν
[7, 23]	εὐθὺς τῷ ἀνθρώπῳ ἀπέδωκε, τὸν	δὲ	ἕτερον ἐν ὁμήρου λόγῳ ἐφύλασσεν,
[7, 34]	Γηπαίδων μὲν Θορισὶν ὄνομα, τῶν	δὲ	ἑτέρων Αὐδουίν. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς
[7, 23]	μὲν τῶν πολεμίων πλείστους, τινὰς	δὲ	ζωγρήσαντες παρὰ Βελισάριον ἦγον. Ὀλίγῳ
[7, 1]	στρεπτοὺς ἔχειν ἆθλα παρεῖχεν, ἵππου	δὲ	ἢ τόξου ἢ ἄλλου ὁτουοῦν
[7, 12]	ὑπὲρ τούτων βασιλεῖ ἔγραψεν. ἐδήλου	δὲ	ἡ γραφὴ τάδε „Ἀφίγμεθα εἰς
[7, 21]	καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἐνεχείρισαν. ἐδήλου	δὲ	ἡ γραφὴ τάδε „Ὅσα μὲν
[7, 9]	τῇ βουλῇ ἐπιστολὴν ἔπεμψεν. ἐδήλου	δὲ	ἡ γραφὴ τάδε „Ὅσοι μὲν
[7, 22]	καὶ τὰ γράμματα ἐνεχείρισαν. ἐδήλου	δὲ	ἡ γραφὴ τάδε „Πόλεως μὲν
[7, 32]	ἐπ´ αὐτοῖς ἐπέτρεπε βάσανον. ἐπεὶ	δὲ	ἡ ἐπιβουλὴ ξύμπασα ἐς φῶς
[7, 30]	κακῶν παντάπασιν ἀπαθῆ εἴασεν. Ἀντωνίνα	δὲ	ἡ τοῦ Βελισαρίου γυνὴ τῆς
[7, 20]	αὐτῶν ἐχομένοις καθεύδειν ἐπέβαλλεν, αὐτοῖς	δὲ	ἡ φυλακὴ τοῦ ἐκείνῃ τείχους
[7, 22]	τε καὶ Τουτίλᾳ γέγονε. θαρσοῦντες	δὲ	ἤδη οἱ βάρβαροι καὶ κατὰ
[7, 19]	Γότθων ἁπάντων μαχιμώτατος ὤν. θαρσήσαντες	δὲ	ἤδη Ῥωμαῖοι τοὺς ἐκ τῶν
[7, 10]	διέπων χρόνον τινὰ ἔμενε. Τουτίλας	δὲ	ἥκειν αὐτὸν ἐνταῦθα ἀκούσας, τήν
[7, 4]	πρὸς τοὺς ἐναντίους ἀμήχανον. ἄξιον	δὲ	ἡμᾶς μετὰ τῆς ἀγαθῆς ἐλπίδος
[7, 21]	ἐνδιδόναι τὴν ἡμέραν ἐγνώκατε, οἵδε	δὲ	ἡμᾶς Ῥώμῃ τε αὐτῇ καὶ
[7, 20]	γένοιτο, ἔφη, πολεμίων φευγόντων; Ἐπειδὴ	δὲ	ἡμέρα τε ἦν ἤδη καὶ
[7, 18]	ἐν Ἀπουλίοις που μέσοις, πέντε	δὲ	ἡμερῶν ὁδῷ Βρεντεσίου διέχει ἐς
[7, 9]	τῆς ἐς ὑμᾶς συγγνώμης. δώσετε	δὲ,	ἤν γε μὴ ἀναμενοῦντες τὸ
[7, 18]	ἐς Ἰταλιώτας αὐτοῖς εἰργασμένων, ὡμολόγει	δὲ,	ἤν τινι τὸ λοιπὸν ἐπιεικείᾳ
[7, 2]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐράριχος	δὲ	ἦν τις ἐν τῷ Γότθων
[7, 21]	πάθοιεν αὐτοὶ κακὸν πώποτε. λέγειν	δὲ	ἠνάγκαζεν, εἴ τι ἀγαθὸν σφίσι
[7, 12]	αὐτοὺς καὶ Σπολίτιον ἐνεχείρισαν. φασὶ	δὲ	Ἡρωδιανὸν κατὰ τὸ ἐς Βελισάριον
[7, 37]	βιοτεύειν οὐκ ἂν δύναιντο. πόλιν	δὲ,	ἧσπερ φυλακὴν ἔχουσιν, ἐν μὲν
[7, 12]	παρὰ Τουτίλαν φεύγων ᾤχετο. οὐδὲν	δὲ	ἧσσον οἱ Κυπριανοῦ στρατιῶται βασιλεῖ
[7, 1]	καὶ μεγέθους πέρι ἐθαύμασε. τὸν	δὲ	Θευδερίχου πλοῦτον ἀξιοθέατον ὄντα δεξάμενος
[7, 11]	οὔτε Γότθος οὔτε Ῥωμαῖος. ἔπειτα	δὲ	Θουριμούθ τε τὸν δορυφόρον καὶ
[7, 14]	τῆς ψυχῆς αὐτίκα ποιήσειν, διαφυγόντες	δὲ	θύουσιν ὅπερ ὑπέσχοντο, καὶ οἴονται
[7, 33]	ᾗ βούλοιτο ποιεῖν εἴωθε, χαρακτῆρα	δὲ	ἴδιον ἐμβαλέσθαι στατῆρι χρυσῷ οὔτε
[7, 3]	σφίσι τὴν ἀρχὴν Τουτίλας. ~Ἐπεὶ	δὲ	Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἔμαθε τά τε
[7, 40]	οὐδέν τε δεδιότες πολέμιον. ὕστερον	δὲ	Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς στρατιὰν ἀξιολογωτάτην ἐπ´
[7, 36]	μὲν οὖν ἐφέρετο τῇδε. βασιλεὺς	δὲ	Ἰουστινιανὸς ἐπειδὴ Βελισάριον ἐς Βυζάντιον
[7, 34]	τῶν δὲ ἑτέρων Αὐδουίν. βασιλεὺς	δὲ	Ἰουστινιανὸς λόγους μὲν τοὺς πρὸς
[7, 1]	ξὺν Ἡρωδιανῷ εἵποντο μόνοι. βασιλεὺς	δὲ	Ἰουστινιανὸς Οὐίττιγιν μὲν ξὺν τῇ
[7, 37]	πολεμίους τοὺς ἄλλους ἰόντι. βασιλεὺς	δὲ	Ἰουστινιανὸς οὔτε τὸν πρεσβευτήν οἱ
[7, 32]	ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις μεταποιούμενος. βασιλεὺς	δὲ	Ἰουστινιανὸς παρέλυσε τὸν Ἀρταβάνην ἧς
[7, 30]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βασιλεὺς	δὲ	Ἰουστινιανὸς πεζοὺς στρατιώτας οὐχ ἧσσον
[7, 27]	Ἰταλιώταις στρατόπεδα τῇδε ἐφέρετο. βασιλεὺς	δὲ	Ἰουστινιανὸς στράτευμα πέμπειν ἄλλο ἐπὶ
[7, 21]	τὸν πόλεμον ἄγειν. καὶ γράμματα	δὲ	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔγραψεν. ἤδη μὲν
[7, 13]	ἔχει οὐκ ἔχω εἰπεῖν. Βελισάριος	δὲ	Ἰουστῖνον ἐπὶ τῇ Ῥαβέννης φυλακῇ
[7, 32]	Ἀρσάκης αὐτῷ εἰπὼν ἔτυχεν. Ἐπεὶ	δὲ	Ἰουστῖνος αὐτός τε ἅπαντα ἐπιτελέσειν
[7, 32]	ξυμπεσόντα τῷ Ἀρταβάνῃ ἀπήγγειλεν, ὁ	δὲ	Ἰουστῖνος ἐς τὸν πατέρα τὸν
[7, 28]	τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα δύνηται· τοὺς	δὲ	ἱππεῖς ἅπαντας ἐπίπροσθεν ἐκέλευεν ἰόντας
[7, 30]	αὐτὸς μὲν ἐνταῦθα καθῆστο, δισχιλίους	δὲ	ἱππεῖς τοῦ στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐς
[7, 38]	Κανδιδάτους καλουμένους τελῶν ἔτυχε, τῶν	δὲ	ἱππικῶν καταλόγων ἦρχεν, οἳ ἐν
[7, 17]	ἀπεδίδοντο κατὰ πεντήκοντα χρυσῶν. ὅτῳ	δὲ	ἵππος τεθνεὼς ἢ ἄλλο τι
[7, 19]	διακωλύειν δυνάμει τῇ πάσῃ. τὸν	δὲ	Ἰσαάκην ἐς τὸν Πόρτον ἐσαγαγὼν
[7, 19]	μὲν κτείνουσι τῶν ἐναντίων, ζῶντα	δὲ	Ἰσαάκην ξὺν ἑτέροις τισὶν οὐ
[7, 40]	κατεργασόμενοι διέβησαν ποταμὸν Ἴστρον. οἱ	δὲ	ἰσχυρίσαντο ὡς Θεσσαλονίκην τε αὐτὴν
[7, 35]	Βυζάντιον ἀφικόμενος ἔτυχεν ἔναγχος. βασιλεὺς	δὲ	Ἰταλίας μὲν ἐπηγγέλλετο προνοήσειν αὐτὸς,
[7, 30]	ἀπαθεῖς κακῶν ἅπαντες μείνωσιν. ἦσαν	δὲ	Ἰταλῶν μὲν ἐν τῷ φρουρίῳ
[7, 18]	ταῦτα διαπεπραγμένος αὐτοῦ ἔμενε, Βελισάριος	δὲ	Ἰωάννην ἐς ἀεὶ καραδοκῶν ἡσυχῆ
[7, 26]	φρουρᾶς ἕνεκα ἐνταῦθα ἀπολιπών. ἐτύγχανε	δὲ	Ἰωάννης ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν,
[7, 40]	τε καὶ σοβαρὸς ἄγαν, ἑστιάτωρ	δὲ	καθ´ ἡμέραν οἴκοι ἡδύς τε
[7, 25]	καὶ οἱ μὲν ἔφευγον, ἐγὼ	δὲ	καθαιρεῖν τῶν πόλεων τὰς ἁλισκομένας
[7, 14]	ἐνοικήσεως ἕκαστοι χῶρον. ἐς μάχην	δὲ	καθιστάμενοι πεζῇ μὲν ἐπὶ τοὺς
[7, 21]	μὲν οὐ πολλῷ πρότερον, εἰρήνης	δὲ	καὶ ἀγαθῶν πραγμάτων ἅπαντα ἐνεπλήσαντο
[7, 17]	καὶ ἐς γῆν ἔπιπτον. ἤδη	δὲ	καὶ ἀλλήλων τὴν κόπρον ἤσθιον.
[7, 8]	πάντα καὶ ξυντεταράχθαι ξυμβαίνει, σκαιὸν	δὲ	καὶ ἀτεχνῶς δύσκολον, ὃς ἂν
[7, 30]	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίσασθαι, Ἰωάννην	δὲ	καὶ Βαλεριανὸν τούς τε ἄνδρας
[7, 27]	τοῖς πολεμίοις ὁμόσε ἰέναι. ἤδη	δὲ	καὶ Βαλεριανὸς ἄγχιστα κόλπου τοῦ
[7, 40]	λαθὼν ἐς Πάνορμον ἀπεχώρησε. Τουτίλας	δὲ	καὶ Γότθοι σχεδόν τι ἅπαντα
[7, 18]	στρατιωτῶν ἔκτεινεν, ἰσχυρότατα ἀμυνομένους, Ῥεκιμοῦνδον	δὲ	καὶ Γότθους ξὺν τοῖς λοιποῖς
[7, 38]	πάντα τὰ χρήματα ἐληΐσαντο, παῖδας	δὲ	καὶ γυναῖκας ἐν ἀνδραπόδων πεποίηνται
[7, 6]	μελλητὴς ἐς τὰ μάλιστα. μετὰ	δὲ	καὶ Δημήτριον στρατηγὸν βασιλεὺς ἔπεμψεν,
[7, 37]	ἀπαλλασσομένοις ἐπὶ Βυζαντίου κομίζεσθαι. Ῥωμαῖοι	δὲ	καὶ Διογένης οὔτε μάχῃ διακρίνεσθαι
[7, 40]	ὥσπερ μοι εἴρηται, Σκλαβηνοὶ, ἅμα	δὲ	καὶ δύναμιν ἀξιολογωτάτην αὐτὸν ἐπάγεσθαι
[7, 39]	αὐτοὺς ἐπαγαγόμενος ἀπιὼν ᾤχετο. τινὰς	δὲ	καὶ ἐκ καταλόγων ἱππικῶν, οἳ
[7, 19]	τῶν πύργων ἠμύνοντο καρτερώτατα. ἤδη	δὲ	καὶ ἐκ τῶν χαρακωμάτων ἐξαναστάντες
[7, 39]	Γότθοι ἅμα μὲν ἔδεισαν, ἅμα	δὲ	καὶ ἐν ἀπόρῳ ἐγένοντο, εἰ
[7, 32]	μὲν καὶ πρῶτον ὑπηνήτης, δραστήριος	δὲ	καὶ ἐς τὰς πράξεις ὀξύτερος·
[7, 1]	αἰχμαλώτους ἐς Βυζάντιον δύο, Γιζερίχου	δὲ	καὶ Θευδερίχου τό τε γένος
[7, 11]	αὐτῶν διακοσίους μὲν ἔκτειναν, Σαβινιανὸς	δὲ	καὶ Θουριμοὺθ ξὺν τοῖς λοιποῖς
[7, 36]	πρὸς βασιλέως σφίσι δεδόσθαι, ἅμα	δὲ	καὶ Ἰσαύρους ὁρῶντες τοὺς παραδόντας
[7, 40]	ἀποσκεδασθέντας μὲν τοῦ στρατοπέδου, πλανωμένους	δὲ	καὶ κατὰ μόνας περιιόντας τὰ
[7, 17]	ἢ ὁδῷ ἰόντες ἀπέθανον. πολλοὶ	δὲ	καὶ καταληφθέντες πρὸς τῶν πολεμίων
[7, 7]	Δημήτριος γλώσσης ἀκολάστου ἐξέτισεν. ~Ὕστερον	δὲ	καὶ Μαξιμῖνος πάσαις ταῖς ναυσὶ
[7, 36]	τῇ ἀποπορείᾳ περιπεπτωκότες διαφθαρεῖεν, ἅμα	δὲ	καὶ μεμφόμενοι, ὅτι δὴ σφίσι
[7, 14]	ξυμβολὴν τοῖς ἐναντίοις καθίστανται. ἔστι	δὲ	καὶ μία ἑκατέροις φωνὴ ἀτεχνῶς
[7, 29]	ἐν τῷ παρόντι ἐγεύσαντο, οἱ	δὲ	καὶ μοῖραν ταριχεῦσαι τὴν ἐπιβάλλουσαν
[7, 40]	μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε. Ἰωάννης	δὲ	καὶ ὁ βασιλέως στρατὸς ἀφικόμενοι
[7, 11]	πολεμίοις ὡς ἥκιστα ἐπεξιέναι. Τουτίλας	δὲ	καὶ ὁ Γότθων στρατὸς, ἐπεὶ
[7, 5]	Ῥωμαῖοι ἀποκρουσθέντες ὀπίσω ἐχώρουν. ἤδη	δὲ	καὶ ὁ λοιπὸς τῶν Ῥωμαίων
[7, 24]	καὶ φύσει γίγνεσθαι εἴωθε. Τουτίλας	δὲ	καὶ οἱ βάρβαροι λύσαντες τὴν
[7, 21]	τὰ ἐν Ἰταλίᾳ ξυμπεπτωκότα. ἐπεὶ	δὲ	καὶ οἱ πρέσβεις παρ´ αὐτὸν
[7, 38]	τὴν πόλιν οὐκέτι ἐποίουν. ἀναστρέψαντες	δὲ	καὶ οἱ φεύγειν δοκοῦντες ἀμφιβόλους
[7, 20]	τῷ Βέσσᾳ φυγεῖν ἴσχυσαν. Μάξιμος	δὲ	καὶ Ὀλύβριος καὶ Ὀρέστης καί
[7, 8]	ξυνελόντα εἰπεῖν ἀριθμοῦ κρείσσω, ἵππων	δὲ	καὶ ὅπλων περιουσίας ὑπερβολή τις,
[7, 19]	ἐς διακοσίους μάλιστα ὄντας. ἐκαύθη	δὲ	καὶ Ὅσδας σὺν αὐτοῖς, ὃς
[7, 19]	καὶ πεζὸς παραβεβοηθήκει στρατός. πέμψας	δὲ	καὶ παρὰ Βέσσαν τῇ προτεραίᾳ
[7, 12]	πόλιν τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν. πέμψας	δὲ	καὶ παρὰ Κυπριανὸν εὐθὺς Τουτίλας,
[7, 16]	παρατάσσεσθαι ἡμῖν οὐδαμῆ ἔγνωσαν, σοφίσμασι	δὲ	καὶ παραγωγαῖς ἀεί τε καὶ
[7, 35]	τἄλλα ὡς εἰπεῖν ἅπαντα. τότε	δὲ	καὶ Περυσίαν πόλιν, ἣ πρώτη
[7, 40]	τὴν ἐπὶ Ἰταλίαν ἀναβαλέσθαι, Θεσσαλονίκῃ	δὲ	καὶ πόλεσι ταῖς ἄλλαις ἀμῦναι,
[7, 35]	ᾧπερ ἐπέφρακτο αὐτῶν ἕκαστος, ὑπερβλύσας	δὲ	καὶ ῥεύσας πολὺς ἐς τοσόνδε
[7, 6]	ὅρια οὐδαμῆ ἦλθεν, ἐς Καμπανοὺς	δὲ	καὶ Σαμνίτας αὐτίκα ἥκων Βενεβεντὸν
[7, 29]	πολεμίων οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι. τότε	δὲ	καὶ σεισμοὶ πολλάκις χειμῶνος ὥρᾳ
[7, 14]	δύσκολα ἐς κοινὸν ἄγεται. ὁμοίως	δὲ	καὶ τὰ ἄλλα ὡς εἰπεῖν
[7, 26]	τοὺς μὲν αἵματι περιρρεομένους, τοὺς	δὲ	καὶ τὰ βέλη ἐν τοῖς
[7, 37]	ὡς ἐπὶ Σικελίαν στρατεύσων. ἅμα	δὲ	καὶ τὰ μακρὰ πλοῖα τετρακόσια
[7, 25]	πόλεων τὰ τείχη καθεῖλε, Ῥώμην	δὲ	καὶ τὰς ἄλλας Ἰταλίας πόλεις
[7, 24]	τι χρῆμα ἔξωθεν ἵστη. ἐτύγχανε	δὲ	καὶ τάφρους βαθείας ἀμφὶ τὸν
[7, 22]	δὲ τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ, ἅμα	δὲ	καὶ τῆς δυσχωρίας σφίσι ξυλλαμβανούσης,
[7, 1]	καὶ Μαυρουσίων ἀεὶ εἵπετο. ἦν	δὲ	καὶ τὸ σῶμα καλός τε
[7, 17]	οὐδὲ τὸ ἀφεῖναι ἀκίνδυνον. Βελισάριον	δὲ	καὶ τὸν ἐκ Βυζαντίου στρατὸν
[7, 40]	ἄλλων μέγα τι χρῆμα, σῖτον	δὲ	καὶ τοὺς ἄλλους καρποὺς ἅπαντας
[7, 12]	μάχης ὄντας παντάπασιν ἀμελετήτους. ὁρῶμεν	δὲ	καὶ τοὺς ἀπολελειμμένους ἐνταῦθα οὔτε
[7, 8]	ὅπη βούλοιτο ἀφῆκεν ἰέναι. Κόνωνα	δὲ	καὶ τοὺς ξὺν αὐτῷ στρατιώτας,
[7, 7]	πολλοῦ καὶ κωκυτοῦ ἔμπλεως. Μετὰ	δὲ	καὶ Τουτίλας αὐτοὺς ξυγκαλέσας ἐς
[7, 12]	τὴν παρρησίαν τὸ ὄφλημα. εὖ	δὲ	καὶ τοῦτο, ὦ δέσποτα, ἴσθι,
[7, 22]	τριτημόριον τοῦ παντὸς μάλιστα. ἐμπιπρᾶν	δὲ	καὶ τῶν οἰκοδομιῶν τὰ κάλλιστά
[7, 16]	ἐν σπουδῇ ἄνωθεν γέγονε. τιμὴν	δὲ	καὶ ὕβριν ἐς ἄνδρα πρεσβευτὴν
[7, 7]	καὶ Δημήτριον τὸν στρατηγόν. Ἡρωδιανὸς	δὲ	καὶ Φάζας ξὺν ὀλίγοις τισὶ
[7, 34]	ὅσον ἀποπειράσασθαι πώποτε ἴσχυσαν, ἔνσπονδοι	δὲ	καὶ φίλοι Ῥωμαίοις τὰ μάλιστα
[7, 29]	καὶ τὰ χρήματα ληϊζόμενοι. ἤδη	δὲ	καὶ φρούρια ἐνταῦθα πολλά τε
[7, 20]	μέν πως τῇ ἀγγελίᾳ, ὑποψίᾳ	δὲ	καὶ ὣς ἐς τοὺς Ἰσαύρους
[7, 1]	ἐς ὅσον βούλοιτο ἐξεργάζεσθαι, φυλάσσειν	δὲ	καὶ ὣς τὸ κυκλοτερὲς σχῆμα
[7, 31]	μὲν Ἀρταβάνης βασιλεῖ ἔπεμψεν, αὐτὸς	δὲ,	καίπερ Λιβύης ὅλης στρατηγὸς καταστὰς,
[7, 18]	διαφυγόντες παρὰ Τουτίλαν ἐκομίσθησαν. Ἰωάννης	δὲ	Καλαβροὺς ἅπαντας παρηγορῶν τε καὶ
[7, 40]	τὸ Ἀδριατικὸν καλούμενον διέβη. ἐπεὶ	δὲ	Καλαβρῶν ἀγχοῦ ἐγένετο, χειμῶνός οἱ
[7, 23]	μὲν οὖν τῇδε ἐχώρησεν. Ἔστι	δὲ	Καλαβρῶν ἐπιθαλασσία πόλις ὁ Τάρας,
[7, 7]	στόλῳ ταύτῃ πη ἔσχε. Τουτίλας	δὲ	καλώδιον ἀναψάμενος ἐς τὸν Δημητρίου
[7, 1]	ἀναστέλλειν οἷοί τε ὦσι. μάχης	δὲ	καρτερᾶς ἀμφὶ πόλιν Ταρβήσιον γενομένης
[7, 40]	γίνεται μὲν καρτερὰ μάχη, ἡσσῶνται	δὲ	κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι. ἔνθα δὴ
[7, 26]	ὄψει ἐς χεῖρας ἦλθον· νικῶσι	δὲ	κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι καὶ τοὺς
[7, 38]	μὲν αἰσχρότατα φεύγοντας ἔκτειναν, Ἄσβαδον	δὲ	καταλαβόντες ἐν μὲν τῷ παραυτίκα
[7, 36]	ἐφειστήκει τῇ Βελισαρίου οἰκίᾳ, ὕστερον	δὲ	καταλόγου ἱππικοῦ ἄρχων ἔς τε
[7, 28]	Κρότωνος ἑπτακοσίους σταδίους διέχει, Ῥηγίνων	δὲ	καταντικρὺ κεῖται. ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν
[7, 19]	μᾶλλον ἢ πρότερον ἔβαλλον. οἱ	δὲ	καταπεπληγμένοι τοῖς ξυμπεσοῦσι στρέψαντες τὰ
[7, 19]	πρὸς τῶν πολεμίων Ἰσαάκης. Βελισάριος	δὲ	καταπλαγεὶς οἷς ἠκηκόει καὶ οὐ
[7, 36]	σφίσιν ἐπηγγελμένα ταῖς σάλπιγξι. Ῥωμαῖοι	δὲ	καταπλαγέντες ἐς μέγα τε δέος
[7, 6]	πλέοντας ἐν παρασκευῇ εἶχεν, ἐπειδὴ	δὲ	κατῆραν ἐς τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν
[7, 6]	διασώσασθαι, οὐδενός οἱ ἀντιστατοῦντος. νῦν	δὲ	κατορρωδήσας τὸν κίνδυνον καταίρειν μὲν
[7, 29]	τῷ παρόντι συμφορῶν γέγονε, τὸ	δὲ	κῆτος ἀφανισθὲν πολλῶν ἀπαλλαγὴ κακῶν
[7, 26]	μὲν τὴν βουλὴν διασώσασθαι, αὐτῷ	δὲ	κλέος περιβαλέσθαι μέγα τε καὶ
[7, 7]	μὲν ζόφος ἅπαντα ἐνεδίδου, ὁ	δὲ	κλύδων τὰς κώπας ἀνασπᾶν ἢ
[7, 38]	οἱ μὲν αὐτοῦ διεφθάρησαν, οἱ	δὲ	κόσμῳ οὐδενὶ διαφυγόντες ἐσώθησαν. ἐπεὶ
[7, 5]	ἔργα ἐνδεικνύμενοι θαυμαστὰ ἔπιπτον. Ἰωάννου	δὲ	κραυγῇ τε καὶ ταραχῇ πολλῇ
[7, 35]	μὲν ἐν Βυζαντίῳ ἐπράσσετο. ἐτύγχανε	δὲ	Λαγγοβάρδης ἀνὴρ ἐς Γήπαιδας φεύγων
[7, 24]	ἔδαφος ἰσχυρότατα ἑστήκασι πάντες, ὁ	δὲ	λειπόμενος ἀνέχων μόνος ἐμπόδιον ἀνδράσι
[7, 32]	τῶν Χαναράγγου λόγων ἐσόμενον. ὁ	δὲ	Λεόντιον παρείχετο, τὸν Ἀθανασίου γαμβρὸν,
[7, 12]	Σισίφριδος, Γότθος μὲν γένος, εὐνοϊκῶς	δὲ	λίαν ἔς τε Ῥωμαίους καὶ
[7, 40]	μὲν ἤδη ἐν Δαλματίᾳ, εὐθὺ	δὲ	Λιγουρίας αὐτίκα δὴ μάλα ξυσκευαζομένους
[7, 17]	τε αὐτοὺς παρηγορήσαντες ἀπεπέμψαντο. Ὁ	δὲ	λιμὸς ἔτι μᾶλλον ἀκμάζων τε
[7, 39]	μὲν οὐ πολὺ ἔδωκε, χρήματα	δὲ	λόγου ἄξια παρασχόμενος στρατιὰν ἐπέστελλεν
[7, 40]	Κωνσταντιανοῦ σημεῖον εὑρόντες ἀνείλοντο. οἱ	δὲ	λοιποὶ βάρβαροι ξὺν τῇ ἄλλῃ
[7, 28]	πλέον ἢ διακοσίους διέφθειραν. οἱ	δὲ	λοιποὶ φεύγοντες παρὰ Τουτίλαν τε
[7, 24]	χώραν τῶν πυλῶν ἔστησε, τοὺς	δὲ	λοιποὺς ἄνωθεν ἀπὸ τῶν περιβόλων
[7, 11]	ἐπιόντας πολλοὺς μὲν διέφθειραν, τοὺς	δὲ	λοιποὺς ἐς φυγὴν ἔτρεψαν. ἔνθα
[7, 13]	πολλοὺς μὲν εὐθὺς ἔκτειναν, τοὺς	δὲ	λοιποὺς ἐς φυγὴν ἔτρεψαν. οἷς
[7, 6]	ἀποτεμόντες οὐκ ἔκτειναν μὲν, οὕτω	δὲ	λωβησάμενοι ὅπη βούλοιτο ἀφῆκαν ἰέναι.
[7, 11]	οὖν κατὰ ταῦτα ἐποίουν. Τουτίλας	δὲ	μαθὼν τὰ πρασσόμενα στρατῷ πολλῷ
[7, 20]	ταῖς πατρικίων οἰκίαις εὗρε, πάντων	δὲ	μάλιστα οὗπερ ὁ Βέσσας κατέλυε.
[7, 29]	ξυμβησόμενα λόγῳ οὐδενὶ τεκμηριοῦσθαι. ἐγὼ	δὲ	μαντείας τε καὶ τεράτων δηλώσεις
[7, 14]	μὲν δυνάμει τῇ πάσῃ, χρήματα	δὲ	μεγάλα σφίσι προΐεσθαι, ἐφ´ ᾧ
[7, 5]	πολλῷ ἀπολιπεῖν ἔγνωσαν, ἐς λόφον	δὲ	μέγαν τινὰ, ὃς ταύτῃ ἀνέχει,
[7, 25]	τῶν πεπραγμένων αὐτουργὸς γίνεται. νῦν	δὲ	μεταβέβλησθε, ὦ φίλτατοι Γότθοι, ἐπειδὴ
[7, 37]	τὰ σφίσι παρόντα σημήνωσιν, οὐδεμιᾶς	δὲ	μεταξὺ βοηθείας ἐκ βασιλέως ἐνταῦθα
[7, 16]	τοῖς πάλαι κεκτημένοις δουλεύειν. τοῦ	δὲ	μὴ δοκεῖν ἀλογίστῳ ταῦτα προτείνεσθαι
[7, 34]	ἰέναι δυνάμει τῇ πάσῃ· εἰ	δὲ	μὴ, ἐκποδὼν ἀμφοτέροις στῆναι. ταῦτα
[7, 36]	ἄνοπλοι τὴν ἀναχώρησιν αἰσχυνόμενοι, δειμαίνοντες	δὲ	μή τισιν ἐνέδραις ἐν τῇ
[7, 17]	τῶν δούλων πονεῖσθαι ταφάς· ἢν	δὲ	μηδὲ τοῦτο ἡμῖν ἀπολέλειπται, ἀποκτιννύναι
[7, 39]	ἐνταῦθα ἐπιμελούμενος ἡσυχίαν ἦγε. Γότθοι	δὲ,	μηδενὸς σφίσιν ἐπεξιόντος, ἐληΐσαντο Σικελίαν
[7, 40]	διεφθάρθαι ἢ διασεσῶσθαι τετύχηκε. ναῦς	δὲ	μία, ἐν ᾗ ἔπλει Ἀρταβάνης
[7, 37]	τοῦ περιβόλου κατακλεισθέντες ἡσύχαζον. Τουτίλας	δὲ	μοῖραν μὲν τοῦ Γότθων στρατοῦ
[7, 3]	τὸν κίνδυνον οὐδεὶς ἤθελεν, Ἀρταβάζης	δὲ	μόνος Ἀρμένιος μὲν γένος, διαφερόντως
[7, 1]	διὰ ταῦτα ἡσυχῆ ἔμενον, Βιτάλιος	δὲ	μόνος (ἔτυχε γὰρ ἐν Βενετίοις
[7, 32]	ἃ βούλοιτο ἐγχωροῦντες αὐτῷ· Μάρκελλος	δὲ	μόνος ὀρθοστομήσας διασώσασθαι τὸν ἄνθρωπον
[7, 7]	τῆς τοῦ χειμῶνος ὥρας. ἐπεὶ	δὲ	Νεαπόλεως ὁ Ῥωμαίων στόλος ἀγχοῦ
[7, 8]	Γότθοις δοκίμων σφίσι ξυμπέμψας. τὸ	δὲ	Νεαπόλεως τεῖχος καθελεῖν ἐς ἔδαφος
[7, 8]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐπειδὴ	δὲ	Νεάπολιν Τουτίλας εἷλε, φιλανθρωπίαν ἐς
[7, 6]	πράγματα Γότθοις παρέχειν δύνηται. μετὰ	δὲ	Νεαπολίτας πολιορκεῖν ἔγνω, ἐπεὶ αὐτὸν
[7, 4]	στράτευμα τὸν ἵππον ἀπήλαυνεν, Οὐάλαρις	δὲ	νεκρὸς αὐτοῦ ἔπεσε. καὶ Ἀρταβάζης
[7, 26]	καὶ τοῖς ταύτῃ χωρίοις. χώραν	δὲ	ξυμβαίνει εἶναι τὴν μεταξὺ οὐ
[7, 35]	οὐκ ἀφανεῖ τὸ δαιμόνιον. ὁ	δὲ	ξύμβολος ἐγένετο ὧδε. ἦν τις
[7, 21]	μόνον ἐν γνώμῃ ἐστὶ, θεῷ	δὲ	ξύμπαντα ἐν τῇ ἐξουσίᾳ πέφυκε
[7, 40]	ἐν ὀχυρώμασι τέτρασιν εἴασεν, αὐτὸς	δὲ	ξύμπασαν τὴν λείαν ἐπαγόμενος παντὶ
[7, 10]	ξυντετηκέναι καὶ λιμῷ ἔμαθε, τῶν	δὲ	ξυμπλεόντων τινὰς ἐπὶ τῷ φυλακτηρίῳ
[7, 2]	δὴ ἐκποδὼν Ἰλδίβαδον πεποίηται. τέλος	δὲ	ξυμφρονήσαντες πέμπουσι παρὰ Τουτίλαν ἐς
[7, 10]	τὸ φρούριον κινδύνου ἦλθε. τῶν	δὲ	ξὺν Βαλεντίνῳ τινὲς ληΐσασθαι βουλόμενοι
[7, 6]	καὶ κινδύνων ἀκριβῶς ἔμπειρος, πλεύσας	δὲ	ξὺν Βελισαρίῳ ἔς τε Λιβύην
[7, 1]	κίνδυνον μὲν θανάτου ἦλθεν, ὅμως	δὲ	ξὺν Βιταλίῳ διέφυγεν. Ἰλδιβάδου τε
[7, 32]	μὲν Λεόντιον ἐντὸς ἔκρυψεν, αὐτὸς	δὲ	ξὺν Ἰουστίνῳ τῷ παιδὶ ἐκτὸς
[7, 38]	ἄλλο τι θηρίον διέφθειρον. ἄλλους	δὲ	ξύν τε βουσὶ καὶ προβάτοις,
[7, 28]	τοῦ διαφυγεῖν αἴτιος γέγονεν, αὐτὸς	δὲ	ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν ἅπασι
[7, 27]	τὸ Ἰωάννου στρατόπεδον ἦν, ἱππεύων	δὲ	ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν πρόσθεν
[7, 12]	ἀμφὶ Σπολιτίῳ ταύτῃ ἐχώρησε. Σισίφριδος	δὲ	ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἐπεκδρομὴν ποιησάμενος,
[7, 34]	τις ἐν εἰδόσι μακρολογοίη; τὸ	δὲ	ξὺν τοῖς καταδεεστέροις ἐς τὴν
[7, 14]	αὐτὸς Ἄντης τὸ γένος, μαχόμενος	δὲ	ξὺν τοῖς ὁμογενέσι πρὸς Σκλαβηνοὺς,
[7, 22]	πη τοῦ Πόρτου ἰέναι· αὐτὸς	δὲ	ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπί
[7, 8]	τοὺς κινδύνους ἐμπειρίᾳ λαμπρὸν, χρήματα	δὲ	ξυνελόντα εἰπεῖν ἀριθμοῦ κρείσσω, ἵππων
[7, 5]	τεῖχος ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. Ἰουστῖνος	δὲ	ξυνταραχθεὶς ἐπεὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐσκομισάμενος
[7, 32]	παρουσίαν ἀποθέσθαι τὴν πρᾶξιν, ἐπειδὰν	δὲ	ὁ ἀνὴρ τάχιστα ἐς Βυζάντιόν
[7, 14]	ᾗπερ ἠβούλοντο, Χιλβούδιον εἶναι. ταύταις	δὲ	ὁ ἄνθρωπος ἐπαρθεὶς ταῖς ἐλπίσιν
[7, 11]	ἀνεπισκέπτως ἐπ´ αὐτοὺς ἴωσι. Ῥικίλας	δὲ	ὁ Βελισαρίου δορυφόρος (οἰνωμένος γὰρ
[7, 14]	ἐπράσσετο τῶν ἄλλων βαρβάρων. Ἐπεὶ	δὲ	ὁ λόγος περιφερόμενος ἐς ἅπαντας
[7, 1]	τῶν Ἐρούλων ἀρχηγὸς θνήσκει. Θευδιμοῦνδος	δὲ	ὁ Μαυρικίου τοῦ Μούνδου υἱὸς,
[7, 13]	οἰκεῖα ξύμπαντας ἀφῆκαν ἰέναι. τότε	δὲ	ὁ Ναρσῆς καί τινα εὑρὼν
[7, 34]	ἔγνωσαν, θράσει ἀλογίστῳ ἐχόμενοι· ἐπεὶ	δὲ	ὁ πόλεμος ἤδη που ἐν
[7, 2]	Γότθων στρατοπέδῳ ἐγίνοντο. ἐν τούτῳ	δὲ	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἐν τῷ
[7, 5]	Φλωρεντίας διέχον ἡμέρας ὁδόν. ἐπεὶ	δὲ	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς Ἰουστίνῳ ξυνέμιξεν,
[7, 13]	κατήκοος οὖσα ἔτι ἐλέλειπτο. ἐπεὶ	δὲ	ὁ στρατὸς οὗτος Πλακεντίας ἀγχοῦ
[7, 16]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βιγίλιος	δὲ,	ὁ τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς, βασιλεῖ
[7, 35]	οὖν τῇδε Βελισαρίῳ ἐχώρησε. Βιγίλιος	δὲ,	ὁ τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς, ξὺν
[7, 20]	τοῦ δὲ δήμου ἑξήκοντα. ἐπεὶ	δὲ	ὁ Τουτίλας ἀφίκετο ἐς τὸ
[7, 39]	ἐς αὐτοὺς ἀρετῆς ἄξια. γνοὺς	δὲ	ὁ Τουτίλας ἐνδεῖν τοῖς πολιορκουμένοις
[7, 6]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἔπειτα	δὲ	ὁ Τουτίλας Καισῆνάν τε καὶ
[7, 11]	χαλεπήνας, εἶτα συγγνώμων ἐγένετο. γνοὺς	δὲ	ὁ Τουτίλας τὴν τῶν Ἰλλυριῶν
[7, 24]	τεχνιτῶν ἀπορίᾳ Βελισάριος τεκτηνάμενος. ἐπεὶ	δὲ	ὁ τῶν βαρβάρων στρατὸς ἀγχοῦ
[7, 4]	μένοντες τὸν καιρὸν ἔτριβον. Ἤδη	δὲ	ὁ τῶν Γότθων στρατὸς ἄγχιστα
[7, 13]	τὴν ἐπιβουλὴν ῥᾳδίως ἔσχε. τοῦτο	δὲ	ὅ τί ποτε ἦν αὐτίκα
[7, 4]	αὐτίκα πολλοῦ αἵματος ἦν. αἴσθησις	δὲ	ὀδύνης οὐδεμία τῷ ἀνθρώπῳ ἐγίνετο,
[7, 29]	ὃ δὴ ἁλῶναι ξυνέπεσεν. ἐγὼ	δὲ	ὅθεν τὴν ἐκβολὴν τοῦ λόγου
[7, 34]	μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε. ἐγὼ	δὲ	ὅθεν τὴν ἐκβολὴν τοῦ λόγου
[7, 14]	Βυζάντιον ξὺν αὑτῷ ἤγαγεν. ἐγὼ	δὲ	ὅθενπερ ἐξέβην ἐπάνειμι. ~Βασιλεὺς μὲν
[7, 27]	δοκείτω τε καὶ λεγέσθω. ἐγὼ	δὲ	ὅθενπερ ἐξέβην ἐπάνειμι. ~Βελισάριος μὲν
[7, 5]	ἀνέχει, ξὺν θορύβῳ ἀνέδραμον. ἐπεὶ	δὲ	οἱ ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐνταῦθα
[7, 36]	ἐπιτήδεια ὡς ἥκιστα ἐποίει. πολλάκις	δὲ	οἱ βάρβαροι τειχομαχεῖν ἐγχειρήσαντες καὶ
[7, 37]	πόλεμον ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο. ξύμφορον	δέ	οἱ ἔδοξεν εἶναι, Κεντουκελλῶν ἀποπειρασαμένῳ
[7, 10]	ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν. ἐν τούτῳ	δὲ	οἱ ἐν Δρυοῦντι πολιορκούμενοι τῶν
[7, 39]	Σικελίαν σχεδόν τι ὅλην. Ῥωμαῖοι	δὲ	οἱ ἐν Ῥηγίῳ πολιορκούμενοι, ὧν
[7, 30]	καὶ μῆνας τρεῖς. ἐν τούτῳ	δὲ	οἱ ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς
[7, 11]	ἐπιρρέοντας ἐς φυγὴν ὥρμητο. τοῦ	δέ	οἱ ἵππου ἐν δυσχωρίᾳ ὀκλάσαντος,
[7, 34]	αὐτῶν οὐ δέον ἀγῶνα. πάντως	δὲ	οἱ κλῶπες οὗτοι τό τε
[7, 24]	ἐν σφίσι τραυματιῶν ἐπιμελούμενοι, Ῥωμαίων	δὲ	οἱ μὲν ἄλλοι ἐν τῷ
[7, 13]	τύχας τὰς παρούσας ἐσήγγελλεν. ὁ	δέ	οἱ οὐ πολλῷ ὕστερον Ἰωάννην
[7, 15]	ἐπὶ τὸν Ῥωμαίων λιμένα, αἰσθόμενοι	δὲ	οἱ πολέμιοι χρόνῳ τε βραχεῖ
[7, 22]	ὅπως βούλοιτο διοικήσασθαι. ~Ἐν ᾧ	δὲ	οἱ πρέσβεις οὗτοι ἐς Βυζάντιον
[7, 1]	τῶν πολεμίων ἀρίστους ἠξίουν. Ῥωμαίων	δὲ	οἱ πρεσβύτεροι, ἡνίκα πρὸς Γότθων
[7, 18]	τῆς δεήσεως οὐδαμῆ ἔφασκε, χρῆναι	δέ	οἱ πρῶτα τὰς τῶν ἵππων
[7, 38]	κόσμῳ οὐδενὶ διαφυγόντες ἐσώθησαν. ἐπεὶ	δὲ	οἱ στρατηγοὶ πάντες οὕτω παρ´
[7, 38]	ταῖς ἐπάλξεσι Ῥωμαίους ἠνώχλουν. ὑποτοπήσαντες	δὲ	οἱ στρατιῶται, ὅσοι τὸ ἐνταῦθα
[7, 38]	ὅτου μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. Οὗτοι	δὲ	οἱ τὸν Ἄσβαδον νενικηκότες μέχρι
[7, 11]	τοσαῦτα μὲν Βελισάριος εἶπε. προσεχώρει	δέ	οἱ τῶν ἐναντίων οὐδεὶς οὔτε
[7, 36]	ἔτι ὑπ´ αὐτῷ οὔσης, σεσωσμένων	δέ	οἱ τῶν ἐνταῦθα στρατιωτῶν καὶ
[7, 7]	Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπεν, ἐπῄνεσαν	δὲ	οἵ τε Νεαπολῖται καὶ οἱ
[7, 40]	Ῥαβέννης ὁδῷ ἰέναι διανοούμενοι. Σκλαβηνοὶ	δὲ,	οἵ τε τὰ πρότερα ἐν
[7, 9]	τύχης τὰ πράγματα ἥκει. ὑμῶν	δὲ	οἰέσθω μηδεὶς μήτε ὑπὸ νέου
[7, 10]	τι ἅπαντες διαφυγεῖν ἴσχυσαν. τῶν	δὲ	οἰκητόρων οὐδενὸς οἱ Γότθοι ἐφείσαντο,
[7, 13]	δαιμονίου ἐς πᾶν ξύμφορον· ἀνδρὶ	δὲ,	οἶμαι, κακοτυχοῦντι εὐβουλία οὐδαμῆ πάρεστι,
[7, 34]	διάφορα ἐν σπουδῇ ἔχομεν, δικάζεσθαι	δὲ	οἷς ἂν σπουδάζηται βιάζεσθαι οὐδαμῆ
[7, 35]	ἐν τῷ οἰνῶνι κατέθεντο. μησὶ	δὲ	ὀκτὼ ὕστερον ἐν πίθοις τισὶν
[7, 20]	τοῖς γε βουλομένοις ἐξῆν, φυλακτήριον	δὲ	ὀλίγων τινῶν ἐν τοῖς τείχεσιν
[7, 39]	στρατῷ οὐκ ἄποθεν εἶναι. τῶν	δὲ	ὁμήρων βουλομένῳ οἱ αὐτῷ εἶναι
[7, 32]	μὴν οὐδὲ φυγῇ ἐζημίωσε. δυσφορούμενος	δὲ	ὅμως τοῖς ξυμπεπτωκόσιν Ἀρσάκης δολώσεις
[7, 17]	ποιούσης τὴν βρῶσιν. καὶ βοῦν	δὲ,	ὃν ἂν ἐπεξιόντες οἱ Βέσσα
[7, 40]	Πελοποννήσῳ ἐγένοντο. καὶ ταῖς ἄλλαις	δὲ,	ὅπη παρατύχῃ, ἢ διεφθάρθαι ἢ
[7, 34]	που ἐν χερσὶ γέγονεν, οἱ	δὲ	ὀπίσω τῶν πραγμάτων ἀναποδίζοντες τῷ
[7, 34]	ἐπαγωγὰ ταῦτά ἐστιν ἡμῖν. θεάσασθε	δὲ	ὁποῖοι Λαγγοβάρδαι τοὺς τρόπους εἰσί.
[7, 16]	τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἐμπέφυκε. λέγω	δὲ,	ὅπως μήτε Σικελιωτῶν τινος ἕνεκα
[7, 24]	κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς ἦλθον. Τότε	δὲ	ὅσοι ἐν Γότθοις λόγιμοι ἦσαν
[7, 6]	ἔκτεινεν, ἐζώγρησε δὲ πλείστους, διέφυγον	δὲ	ὅσοι ἐς τῶν νεῶν τοὺς
[7, 21]	αὐτῶν εὐεργεσίαν ἀπειπεῖν ἄξιον. λέγω	δὲ	ὅτι πρώην μὲν ἐς μυριάδας
[7, 25]	τοὺς ἐνταῦθα Ῥωμαίους οἰόμενοι. Τουτίλας	δὲ	οὐ λίαν ἐς τὰ ἐπαγγελλόμενα
[7, 32]	μὲν εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι, ξάνας	δὲ	οὐ πολλὰς κατὰ νώτου ἐπόμπευσε
[7, 40]	τοῦ περιβόλου ἐγένετο. καὶ Ἀρταβάνης	δὲ	οὐ πολλῷ ὕστερον ἐν Κεφαλωνίᾳ
[7, 11]	ἐν Βονωνείᾳ πόλει ἡσύχαζε. χρόνῳ	δὲ	οὐ πολλῷ ὕστερον Ἰλλυριοὶ ξύμπαντες,
[7, 7]	τοῦτον τὰ ὡμολογημένα ποιήσωσι. πρότερον	δὲ	οὐ προσβολήν τινα κατὰ τοῦ
[7, 29]	ἐκ τοῦ παντὸς αἰῶνος, ἔστι	δὲ	οὗ καὶ ἀπολωφῆσαν τὸ ὕδωρ
[7, 35]	οἱ ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα δυοῖν. χρήμασι	δὲ	Οὐάκης τοὺς βαρβάρους τούτους ἀνέπεισε
[7, 35]	νοσήσας ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐς	δὲ	Οὐάλδαρον, τὸν Οὐάκου υἱὸν, ἡ
[7, 14]	ἰσχυρίσατο τἀγαθὰ ἔσεσθαι, καὶ αὐτὸν	δὲ	οὐδαμῆ ἀχάριστον δεσπότῃ φιλανθρωποτάτῳ φανήσεσθαι,
[7, 14]	ἀκόντια ἐν χερσὶν ἔχοντες, θώρακα	δὲ	οὐδαμῆ ἐνδιδύσκονται. τινὲς δὲ οὐδὲ
[7, 19]	ῥεύματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος ᾔεσαν. Γότθοι	δὲ	οὐδαμῆ ὑπηντίαζον, ἀλλ´ ἐν τοῖς
[7, 12]	παρῆν μὲν ἡ κυρία, στράτευμα	δὲ	οὐδαμόθεν Ῥωμαίων ἦλθεν, Ἡρωδιανός τε
[7, 14]	θώρακα δὲ οὐδαμῆ ἐνδιδύσκονται. τινὲς	δὲ	οὐδὲ χιτῶνα οὐδὲ τριβώνιον ἔχουσιν,
[7, 15]	τοῖς πολιορκουμένοις ταχὺ γέγονεν. ὡς	δὲ	οὐδεὶς ἐκ τῆς πόλεως ἐπεξῄει,
[7, 20]	καὶ Βοετίου τοῦ ξυνοικήσαντος. Τουτίλας	δὲ	οὐδὲν ἄχαρι παθεῖν αὐτὴν ξυνεχώρησεν,
[7, 13]	τε καὶ Γότθοις ἐνδοῖεν. ὡς	δὲ	οὐδὲν σφίσι προὐχώρει, αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι
[7, 15]	ἐπιθέσθαι δυνάμει τῇ πάσῃ. ὁ	δὲ	οὐδέν τι ἧσσον τὸ μὴ
[7, 34]	τῇ ξυμβολῇ τακτὸς ὥριστο. Λαγγοβάρδαι	δὲ	οὐκ ἂν οἰόμενοι Γήπαισιν ἀξιόμαχοι
[7, 16]	ἀπολογίας ἀπειπόντα τὴν ξύμβασιν; ἐκεῖνο	δὲ	οὐκ ἂν σιωπῴην, ὡς ἔνδηλος
[7, 18]	ἐρομένου δὲ αὐτὸν Ἰωάννου, τί	δὲ	οὐκ ἀπολούμενος συνοίσειν ποτὲ Ῥωμαίοις
[7, 10]	μὲν βάρβαροι Τίβουριν ἔσχον, Ῥωμαῖοι	δὲ	οὐκέτι ἠδύναντο ἐκ Τούσκων τὰ
[7, 11]	πολλὰ τὸ δημόσιον ὤφειλε. στρατεύματος	δὲ	Οὐννικοῦ τοῖς Ἰλλυριοῖς ἐπισκήψαντος παῖδάς
[7, 23]	λόγου τὴν δήλωσιν ποιησάμενος. Ὁδολγὰν	δὲ	Οὖννος ἦρχε τότε τῆς ἐν
[7, 40]	οὐ παρουσῶν ἀμήχανα ἦν. Λιβέριος	δὲ,	οὔπω τι πεπυσμένος ὧνπερ βασιλεῖ
[7, 1]	ἦλθε καὶ πάντας ἀνθρώπους. Ὕστερον	δὲ	Οὐραΐαν Ἰλδιβάδῳ προσκεκρουκέναι ξυνέπεσεν ἀπ´
[7, 37]	παρεστήσατο οὐδενὶ πόνῳ, καὶ Γότθοι	δὲ,	οὕσπερ ἐλίπετο ἐν Πικηνῶν τῇ
[7, 17]	ἐσθῆτος ἁπτόμενοι τροφὴν ἔπραττον· ὁ	δὲ	οὔτε ἀνοιμώξας οὔτε ὅτι ξυνεταράχθη
[7, 1]	καὶ ταραχῆς παρείχετο κρείσσω, εὐημερῶν	δὲ	οὔτε ἐπῆρτο οὔτε ἐτρύφα· μεθύοντα
[7, 14]	τε καὶ ἱερεῖα πάντα· εἱμαρμένην	δὲ	οὔτε ἴσασιν οὔτε ἄλλως ὁμολογοῦσιν
[7, 36]	πιστὰ λαβόντες Τουτίλᾳ προσεχώρησαν. Ῥώμην	δὲ	οὔτε καθελεῖν οὔτε ἀπολιπεῖν τὸ
[7, 26]	τοῖς σώμασιν ἔτι φέροντας, ἄλλους	δὲ	οὔτε τι φθεγγομένους οὔτε τι
[7, 40]	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ξυνέπεσε. Λιβέριος	δὲ	οὔτε τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπεξιέναι ἢ
[7, 38]	τῶν πολεμίων ξυμμορία ξυνέμιξεν. ἦν	δὲ	οὗτος ἀνὴρ βασιλέως μὲν Ἰουστινιανοῦ
[7, 14]	τύχη καὶ πρᾷον δεσπότην. ἦν	δὲ	οὗτος ἀνὴρ κακοῦργός τε λίαν
[7, 32]	βασιλέα ἐξενεγκεῖν ξύμφορον εἴη. ἦν	δὲ	οὗτος ὁ Μάρκελλος ἐμβριθέστατός τε
[7, 32]	ὄνομα, τὸ πρᾶγμα ἦγεν. ἦν	δὲ	οὗτος ὁ Χαναράγγης νεανίας μὲν,
[7, 24]	μὲν τρίβολοι τοιοίδε εἰσίν. ἑκάτεροι	δὲ	οὕτω μετὰ τὴν μάχην ηὐλίσαντο.
[7, 14]	ἀνήκεστα Ῥωμαίους ἔργα εἰργάσαντο. Χιλβούδιος	δὲ	οὕτω τοῖς βαρβάροις φοβερὸς γέγονεν
[7, 40]	τοῖς πολεμίοις ἐγένοντο. οὐκ ἦν	δὲ	οὕτως, ἀλλὰ πρὸς τοῦ πνεύματος
[7, 12]	ἁπάντων ἐνδεεῖς εἶναι. καὶ ἦν	δὲ	οὕτως. καὶ γράμματα ὑπὲρ τούτων
[7, 24]	αὐτὴν σθένει παντὶ ἤθελεν. ἐπεὶ	δὲ	οὐχ οἷός τε ἦν ὅσα
[7, 29]	τὴν θάλασσαν πολλὴ ἔχουσα, δελφίνων	δὲ	πάμπολύ τι πλῆθος ἄγχιστά πη
[7, 14]	εἰώθει ξὺν ὀλίγῳ στρατῷ, Σκλαβηνοὶ	δὲ	πανδημεὶ ὑπηντίαζον. μάχης τε καρτερᾶς
[7, 18]	τῶν βασιλέως στρατιωτῶν ἀδικουμένους. Ἰωάννου	δὲ	πάντα ἰσχυριζομένου πρὸς αὐτῶν τὸ
[7, 18]	τὰ παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν. ὁ	δὲ	πάντα τε τὸν στρατὸν ὡς
[7, 11]	γὰρ ἀνδρίας ἐτύγχανεν ἥκων· πολλοὺς	δὲ	πανταχόθεν ἰδὼν ἐπ´ αὐτὸν ἐπιρρέοντας
[7, 4]	ξυνταραχθέντες οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μνήσονται. αὐτὸς	δὲ	παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα
[7, 11]	Τιβούρει οὕτω γενέσθαι ξυνέπεσε. Βελισάριος	δὲ	παντὶ τῷ στόλῳ ἐς Ῥάβενναν
[7, 35]	μεταποιεῖσθαι δυνάμει τῇ πάσῃ. μάλιστα	δὲ	πάντων αὐτὸν Γόθιγος ἐνῆγε, πατρίκιος
[7, 31]	ἑκοῦσαν ἀγαγέσθαι οὐδεὶς ἐῴη, τῇ	δὲ	πάντων αὐτῷ δυσμενεστάτῃ οὔσῃ πλησιάζειν
[7, 16]	οὕτω τὸν ἄνθρωπον ἀποπέμποιντο, περιυβρίσθαι	δὲ	πάντων μάλιστα τῷ πρεσβευτῇ τούτῳ,
[7, 1]	πώποτε στρατηγοῦντος Βελισαρίου τετύχηκε, πλουτεῖν	δὲ	παρὰ δόξαν ξυνέβαινε πᾶσιν οἷς
[7, 28]	ἐς χιλίους σταδίους διήκει, ἑκατέρωθι	δὲ	παρὰ τοῦ ῥεύματος τὴν ἐκβολὴν
[7, 8]	καὶ τὴν μοχθηρίαν ἐνδείκνυσθαι. ὑμῖν	δὲ	παραινῶ μὴ τῆς ὑμῶν αὐτῶν
[7, 12]	ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ παρέσχετο. ἐπειδὴ	δὲ	παρῆν μὲν ἡ κυρία, στράτευμα
[7, 27]	πολλῷ ἐπ´ αὐτὸν ᾔει, Ἔρουλοι	δὲ	παρόντας ἤδη κατιδόντες τοὺς πολεμίους
[7, 7]	ὡμολόγουν ἐνδώσειν τὴν πόλιν. Τουτίλας	δὲ	πᾶσαν αὐτοῖς ἐκ βασιλέως ἀνασοβεῖν
[7, 19]	ἔτι τοῖς πολεμίοις οὖσιν, ἀνασωσόμενος	δὲ	πάσῃ μηχανῇ τὸ χωρίον. οὕτω
[7, 20]	ἐς τὰ ἱερὰ καταφεύγουσι. τῶν	δὲ	πατρικίων Δέκιος καὶ Βασίλειος ξὺν
[7, 32]	καὶ δασμοῖς ἐκτετηκυίας ἀήθεσι, τοῦ	δὲ	πατρὸς ἀνῃρημένου ἐπὶ ξυνθηκῶν τε
[7, 38]	αὐτοὺς διαχρήσασθαι ἠξίουν. καὶ ξύλα	δὲ	παχέα τέτταρα ἐπὶ πλεῖστον ἐς
[7, 36]	τὸ Βυζάντιον εἵλοντο ἅπαντες, ἔπειτα	δὲ	πεζοὶ μὲν ποιεῖσθαι καὶ ἄνοπλοι
[7, 29]	κῆτος καταπιεῖν εὐθὺς ἴσχυσεν. εἴτε	δὲ	πείνῃ εἴτε φιλονεικίᾳ ἔτι ἐχόμενον
[7, 25]	μέγα διαφέρειν ἀλλήλων δοκοῦσιν, ἡ	δὲ	πεῖρά τισι γινομένη διδάσκαλος κρείσσω
[7, 21]	φιλανθρωπίας ὑπόσχεσιν ποιησάμενος ἀπεπέμψατο. Ἔπειτα	δὲ	Πελάγιόν τε καὶ τῶν ἐν
[7, 11]	ἐξῆλθον μὲν ὡς ὑπαντιάσοντες, κατασκόπους	δὲ	πέμψαι πρότερον ἐπ´ αὐτοὺς ἔγνωσαν,
[7, 37]	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. πρέσβεις	δὲ	πέμψας παρὰ Διογένην ὁ Τουτίλας,
[7, 13]	ἐς Κεντουκέλλας ἀπιὼν ᾤχετο. Βελισάριος	δὲ	περί τε τῇ Ῥώμῃ καὶ
[7, 2]	στρατῷ Ῥογὸς μὲν γένος, δύναμιν	δὲ	περιβεβλημένος ἐν τούτοις δὴ τοῖς
[7, 16]	μάλιστα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ γέγονε, χρήματα	δὲ	περιβεβλημένος μεγάλα ἐς Ῥώμην ὀλίγῳ
[7, 12]	Ἰταλιώταις ἤδη που μέσοις· εἰ	δὲ	περιεῖναι βούλει τῷ πολέμῳ τῶν
[7, 32]	ἔφη τὰ πρασσόμενα ἐξειπεῖν, αὐτὸν	δὲ	περιέργως ἀκριβολογούμενον σχολαιότερον αὐτὰ μεμηνυκέναι.
[7, 34]	μὲν τῶν πεπραγμένων ὀφείλοντες, δυνάμεως	δὲ	περιουσίᾳ ξυμποριζόμενοι τὴν τῶν πολεμίων,
[7, 10]	οὐκ εἰς μακρὰν ἥξει. οἱ	δὲ	περισκοπήσαντες ἅπαντα, καθάπερ σφίσιν ἐπέστελλε
[7, 6]	Βέσσας, καὶ Ἰουστῖνος Φλωρεντίαν, Κυπριανὸς	δὲ	Περυσίαν, καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστος
[7, 29]	πη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονεν, οἱ	δὲ	πλεῖστοι ἀμφὶ τοῦ Σαγάριδος τὰς
[7, 19]	κομιδῆ τῷ δήμῳ ἀφῆκε, τὸν	δὲ	πλεῖστον κεκομισμένος ἐπὶ τῷ τῶν
[7, 6]	αὐτῶν πολλοὺς μὲν ἔκτεινεν, ἐζώγρησε	δὲ	πλείστους, διέφυγον δὲ ὅσοι ἐς
[7, 39]	τὰ μὲν ἐκ βασιλέως, τὰ	δὲ	πλείω οἴκοθεν οὐδεμιᾷ φειδοῖ προϊέμενος
[7, 22]	καθεῖναι ἀξύμφορον ᾤετο εἶναι, ἀγροίκων	δὲ	πλῆθος ἀγείρας, Γότθων τε ξυμπέμψας
[7, 32]	Γερμανὸν καταστήσεσθαι βουλομένοις εἴη, Βελισάριον	δὲ	πλῆθος στρατιᾶς ἀθροίσειν εἰκὸς ἐκ
[7, 18]	τοὺς ἐνταῦθα βαρβάρους ὄντας, ὑποχείρια	δὲ	ποιησάμενον τὰ ἐντὸς κόλπου τοῦ
[7, 28]	τὰ ἐπιτήδεια πάντα πορίζεσθαι, τοὺς	δὲ	πολεμίους ἐν στενοχωρίᾳ, ὡς τὸ
[7, 24]	τοῦ νεκροῦ σῶμα ἐσκύλευσαν, τοὺς	δὲ	πολεμίους ἐπὶ πλεῖστον διώκοντες πολλοὺς
[7, 7]	πρὸς αὐτοὺς διαπράσσεσθαι χάριν. τῶν	δὲ	πολεμίων ὡς ἥκιστα ὑμᾶς δέος
[7, 10]	Ῥαβέννης τὰ πρῶτα ἰέναι, τὸν	δὲ	πόλεμον ἐνθένδε ὅπη ἂν δυνατὸν
[7, 33]	πόλεμον πρὸς ἑκατέρους διενεγκεῖν. Γήπαιδες	δὲ	πόλιν τε Σίρμιον καὶ Δακίας
[7, 30]	Ἰωάννην καὶ Βαλεριανὸν ἀποκρούσονται. Οἱ	δὲ	πολιορκούμενοι ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς
[7, 39]	τῷ Ῥηγίνων προσέβαλον ὀχυρώματι, οἱ	δὲ	πολιορκούμενοι καρτερώτατα σφᾶς ἀμυνόμενοι ἀπεκρούοντο,
[7, 7]	μὲν οὖν οὕτως ἐδέδοκτο. οἱ	δὲ	πολιορκούμενοι οὐκ ἀναμείναντες τὴν κυρίαν
[7, 7]	εἶπεν, ὅσα Τουτίλας ἐκέλευεν. οἱ	δὲ	πολιορκούμενοι τῷ τε λιμῷ ἤδη
[7, 11]	καὶ τὰ ἱμάτια ἔφερεν. Ἔστι	δὲ	πολίσματα δύο πρὸς τῇ ἀκτῇ
[7, 34]	Γήπαιδες μὲν τοσαῦτα εἶπον. βουλευσάμενος	δὲ	πολλὰ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς αὐτοὺς μὲν
[7, 36]	λιμῷ ἐς τὰ μάλιστα. τότε	δὲ	πολλὰ λογισάμενοι ἐν σφίσιν αὐτοῖς,
[7, 32]	τῆς μελλήσεως ὑποψίαν λάβῃ. Ἡμέραις	δὲ	πολλαῖς ὕστερον, ἐπειδὴ παρὼν Βελισάριος
[7, 24]	ἐν παρασκευῇ πάσῃ ποιούμενοι. ἡμέραις	δὲ	πολλαῖς ὕστερον ἐπὶ τὸν περίβολον
[7, 22]	τοσαῦτα μὲν Βελισάριος ἔγραψε. Τουτίλας	δὲ	πολλάκις ἀναλεξάμενος τὴν ἐπιστολὴν καὶ
[7, 20]	οὐδὲν ἂν ἐμπόδιον εἴη, ἀνελθοῦσι	δὲ	πολλὴ ἂν ἐξουσία γένοιτο σφίσιν,
[7, 26]	βαρβάροις ἐνταῦθα γενέσθαι νύκτωρ. ὀργῇ	δὲ	πολλῇ καὶ οὐ προμηθεῖ γνώμῃ
[7, 1]	ὀλίγους μέν τινας σώσας, τοὺς	δὲ	πολλοὺς αὐτοῦ ἀπολέσας. ἐν ταύτῃ
[7, 25]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐτύγχανε	δὲ	πολλῷ πρότερον στράτευμα ἐπὶ Περυσίαν
[7, 34]	σπουδάζηται βιάζεσθαι οὐδαμῆ πρόσεστιν. ὡς	δὲ	πολυανθρωπίᾳ τε καὶ ἀρετῇ Γήπαιδες
[7, 24]	αὐτοβοεὶ τὴν πόλιν αἱρήσειν, τοῦ	δὲ	πράγματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ τῶν
[7, 1]	καὶ εὐπρόσωπος πάντων μάλιστα. οὕτω	δὲ	πρᾷόν τε καὶ εὐπρόσοδον παρεῖχεν
[7, 8]	ἀνθρώπῳ τὴν αἰτίαν ἀφεῖναι. ὁ	δὲ	πρᾴως τε καὶ ταραχῇ οὐδεμιᾷ
[7, 23]	ἐς τὸ ἔδαφος καθελόντες, τοῦ	δὲ	πρὸ τῆς πόλεως κυνηγεσίου, ὅπερ
[7, 25]	τοῦ δοκοῦντος δραστηρίου τετίμηται, ὁ	δὲ	προμηθεῖ γνώμῃ ἀποκνήσας τὸν κίνδυνον
[7, 28]	που τὸν ἥλιον, ὁ Τάρας	δὲ	πρὸς ἀνίσχοντα. κατὰ δὲ τὸ
[7, 2]	τε καὶ Καβαλλάριον ὄνομα. οἱ	δὲ	πρὸς βασιλέα ταῦτα δῆθεν τῷ
[7, 39]	τοὺς μὲν σφετέρους ἀπολαβεῖν, τοὺς	δὲ	πρὸς Γότθων σφίσι δεδομένους ἀποτιννύναι.
[7, 34]	μὲν ἀποπέμψασθαι ἀπράκτους ἔγνω, ὁμαιχμίαν	δὲ	πρὸς Λαγγοβάρδας διώμοτον πεποιημένος πλέον
[7, 25]	ὀρθῶς δι´ ὀργῆς ἔχοντας, ἀγανακτοῦντας	δὲ	πρὸς τὸ τῆς τύχης ξυμπεπτωκὸς
[7, 1]	οὔτε ἄλλως ἐντυχεῖν εἴασεν. ἦν	δὲ	πρὸς τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἀγχίνους
[7, 1]	μίαν Τικινὸν εἶχον, κατὰ βραχὺ	δὲ	προσεχώρησαν αὐτῷ ἅπαντες ὅσοι ἐν
[7, 12]	ἐς τὴν γῆν ῥίψαντες. χρημάτων	δὲ	πρόσοδον ἐξ Ἰταλίας πορίζεσθαι ἡμῖν
[7, 4]	ἵκοντο, τὰ δόρατα ὤθουν, Ἀρταβάζης	δὲ	προτερήσας ἔφθασε τὸν Οὐάλαριν ἐς
[7, 13]	βίᾳ ἢ ὁμολογίᾳ ἐκέλευεν. αὕτη	δὲ	πρώτη μέν ἐστιν Αἰμιλίων τῆς
[7, 19]	τὸν πύργον ἐτύγχανε τεκτηνάμενος. τοῦ	δὲ	πύργου ὕπερθεν λέμβον τινὰ ἔθετο,
[7, 35]	ἀνέπεισε τὸν Ῥισιοῦλφον κτεῖναι. τῶν	δὲ	Ῥισιούλφου παίδων ὁ μὲν εἷς
[7, 2]	δὴ τοῖς βαρβάροις μεγάλην. οἱ	δὲ	Ῥογοὶ οὗτοι ἔθνος μέν εἰσι
[7, 19]	τοῖς χαρακώμασιν ἡσυχῆ ἔμενον. ἤδη	δὲ	Ῥωμαῖοι ἄγχιστα τῆς γεφύρας γενόμενοι
[7, 26]	ὁ τῶν Ἐρούλων ἡγούμενος. ἀπέθανον	δὲ	Ῥωμαῖοι ἐς ἑκατὸν μάλιστα. ἦν
[7, 4]	εὐθὺ τῶν ἐναντίων ἐχώρει· οἱ	δὲ	Ῥωμαῖοι εὐθὺς ὑπηντίαζον. ἐπειδή τε
[7, 40]	Ῥωμαίοις ἀντ´ αὐτοῦ ἤθελε. γυναῖκα	δὲ	Ῥωμαῖοι οὐδαμῆ ἐδικαίουν ἀνταλλάξασθαι ἀνδρὸς
[7, 20]	τοῖς προτέροις ἤγγελλον. ἐν τούτῳ	δὲ	Ῥωμαῖοι στρατιῶται πολλοὶ ἐπὶ κατασκοπῇ
[7, 37]	πάντας ἀνθρώπους οὖσα ἐτύγχανεν. εὐέλπιδες	δὲ	Ῥωμαῖοί τε γεγενημένοι εὐθὺς ἅπαντες
[7, 24]	τῷ στρατῷ τειχομαχεῖν ἔγνω, οἱ	δὲ	Ῥωμαῖοι τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ ἠμύνοντο.
[7, 14]	ἀποτυχὼν οὐ μετρίας τινός. ὁ	δὲ	Ῥωμαῖος τόν τε ἄνθρωπον παρηγορεῖν
[7, 11]	εἰς τὸ στρατόπεδον ἀνεχώρησεν. ἐπεξῄει	δὲ	Ῥωμαίων ἔτι τοῖς πολεμίοις οὐδεὶς,
[7, 39]	τὸ Θευδερίχου πολεμητέα εἴη. στρατιῶται	δὲ	Ῥωμαίων, ὅσοι Γότθοις ἐτύγχανον ἀκούσιοι
[7, 3]	τὴν νύκτα ὅλην ἡσύχαζον. ὁ	δὲ	Ῥωμαίων στρατὸς ἀπὸ σταδίων τεσσαράκοντα
[7, 30]	Δεοφέρων ὁ Τουλλιανοῦ ἀδελφὸς, τοῦ	δὲ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἱππεῖς μὲν Ἰλλυριοὶ
[7, 9]	τὰ πράγματα ἐφέρετο τῇδε. Τουτίλας	δὲ	Ῥωμαίων τῇ βουλῇ ἐπιστολὴν ἔπεμψεν.
[7, 34]	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἐρρήθη. μοῖρα	δὲ	Ῥωμαίων τῶν παρὰ Λαγγοβάρδας ἐπὶ
[7, 6]	μὲν οὖν Ῥάβενναν εἶχεν, Ἰωάννης	δὲ	Ῥώμην, Σπολίτιον δὲ Βέσσας, καὶ
[7, 22]	μηδὲν τοῦ ἔργου ἀπόνασθαι. καταλήψεται	δέ	σε καὶ δόξα τῆς πράξεως
[7, 32]	ἀνήκεστα ἔργα οὐδαμῆ συναλγεῖς· ἐγὼ	δέ	σε οἰκτείρω τῆς ἐπ´ ἀμφοῖν
[7, 4]	ζωγρήσαντες ἐν φυλακῇ εἶχον, τὰ	δὲ	σημεῖα ξύμπαντα ἔλαβον, ὅπερ οὔπω
[7, 14]	ἀλλ´ ὑπέρυθροί εἰσιν ἅπαντες. δίαιταν	δὲ	σκληράν τε καὶ ἀπημελημένην, ὥσπερ
[7, 18]	τῷ στόλῳ ἐνθένδε ἀπῆρε· πνεύματος	δὲ	σκληροῦ σφίσιν ἐπιπεσόντος Δρυοῦντι προσέσχον.
[7, 13]	ὑπὸ ταῖς ἐκείνων χερσί. Τουτίλας	δὲ	στράτευμα ἐς Αἰμιλίαν πέμψας, πόλιν
[7, 4]	γεγονὼς τοῦ τραύματος ἐπεμελεῖτο, τὰ	δὲ	στρατεύματα ἄμφω ἐς χεῖρας ἦλθον.
[7, 40]	τε καὶ ἄριστοι θνήσκουσιν, οἱ	δὲ	στρατηγοὶ παρ´ ὀλίγον ἐλθόντες ὑπὸ
[7, 9]	ὀχυρώμασιν ἔχοντες ἐρωμένας ἐκώμαζον, οἱ	δὲ	στρατιῶται ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσι
[7, 6]	ἐν πένθει μεγάλῳ ἐγίνοντο. οἱ	δὲ	στρατιῶται ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσιν
[7, 26]	τῆς φυγῆς αἰσχύνην ἰώμενοι. ἐτύγχανον	δὲ	στρατιῶται Ῥωμαῖοι οὐχ ἧσσον ἢ
[7, 1]	εἴπερ τις ἄλλος, ἐπράξατο, τοὺς	δὲ	στρατιώτας ὀλίγους τε καὶ πτωχοὺς
[7, 10]	δεύτερον ἐς Ἰταλίαν ᾔει. ἐπεὶ	δὲ	στρατιώτας ὡς μάλιστα ὀλίγους εἶχε
[7, 1]	ὥσπερ αὐτὸς ἔφασκεν, ἐκέρδαινον. τῶν	δὲ	στρατιωτῶν τά τε τραύματα καὶ
[7, 30]	τὰ αἰδοῖα εὐθὺς ἔκτεινε, τῶν	δὲ	στρατιωτῶν τοὺς μὲν βουλομένους μένειν
[7, 7]	τι ἧσσον αὐτοῦ ἔμεινε, τὸν	δὲ	στρατὸν ἅπαντα ξύν τε Ἡρωδιανῷ
[7, 22]	μὲν καθελεῖν ἐς ἔδαφος, τοῦ	δὲ	στρατοῦ τὸ μὲν πλεῖστον ἐνταῦθά
[7, 20]	Βοετίου μὲν γαμετῇ γενομένῃ, παιδὶ	δὲ	Συμμάχου, καὶ τὴν οὐσίαν ἀεὶ
[7, 3]	τὴν πόλιν χωρεῖν ἔγνωσαν. ἀποκεκλεισμένας	δὲ	σφίσι τὰς πύλας εὑρόντες ἰσχυρότατά
[7, 40]	πεδίῳ οὐ πολλῷ ἄποθεν. χρόνου	δὲ	σφίσιν ἐν ταύτῃ τῇ προσεδρείᾳ
[7, 24]	περίβολον ὡς τειχομαχήσοντες ᾔεσαν. Ῥωμαῖοι	δὲ	σφίσιν ὑπαντιάσαντες ἐς χεῖρας ἦλθον.
[7, 26]	ὀλίγους τινὰς ἐνταῦθα εὗρε, γυναῖκας	δὲ	σχεδόν τι ἁπάσας. Ῥώμης γὰρ
[7, 40]	ὅνπερ ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν. ἐπιστάτην	δὲ	Σχολαστικὸν ἐφ´ ἅπασι κατεστήσατο, τῶν
[7, 14]	ἄλκιμοι διαφερόντως εἰσὶν ἅπαντες, τὰ	δὲ	σώματα καὶ τὰς κόμας οὔτε
[7, 33]	οὖν τῇδε Φράγγοις ἐχώρησεν. Ἐπεὶ	δὲ	τὰ Γότθων τε καὶ Τουτίλα
[7, 8]	Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπεν. ἐπαινέσαντες	δὲ	τὰ εἰρημένα οἱ Γότθων λόγιμοι
[7, 13]	διαβάντες μὲν ποταμὸν Ἴστρον, ληϊσάμενοι	δὲ	τὰ ἐκείνῃ χωρία καὶ Ῥωμαίων
[7, 4]	καὶ ἑκατὸν Ῥαβέννης διέχει. ~Τουτίλας	δὲ	τὰ ἐν Βερώνῃ ξυμπεσόντα μαθὼν
[7, 10]	ἐν τούτῳ ἡμέρα ξυνέκειτο. Βελισάριος	δὲ	τὰ ἐπιτήδεια ἐς ἐνιαυτοῦ μῆκος
[7, 9]	ἕλησθε μὲν τὰ κρείσσω, ἐπανορθώσητε	δὲ	τὰ ἐς ἡμᾶς οὐ δέον
[7, 11]	τῶν πραγμάτων φύσεως ἔξω, τὸ	δὲ	τὰ ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν βασιλεῖ τε
[7, 36]	ἐναντίων αὐτὸν τῷ πολέμῳ. νῦν	δὲ	τὰ μὲν πρῶτα Λιβέριον ἀπολεξάμενος,
[7, 30]	τοὺς μὲν δόρατα ἔχοντας, τοὺς	δὲ	τὰ τόξα ἐντειναμένους. ὅπερ ἐπεὶ
[7, 35]	μὲν ἐπηγγέλλετο προνοήσειν αὐτὸς, ἀμφὶ	δὲ	τὰ Χριστιανῶν δόγματα ἐκ τοῦ
[7, 15]	λιμένος κατὰ τάχος ἐγένοντο. ἔπλεον	δὲ	ταῖς ναυσὶν ἄλλοι τε Ῥωμαίων
[7, 37]	καραδοκῶν τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους, ἐς	δὲ	Ταραντηνοὺς στράτευμα πέμψας τὸ ἐκείνῃ
[7, 28]	σὺν πολλῷ ῥοθίῳ βιαζομένου, περαιτέρω	δὲ	τὰς ναῦς ἰέναι οὐδαμῆ ἐφιέντος,
[7, 20]	κατὰ τὴν χρείαν ἀνέῳγον. οὕτω	δὲ	τὰς πύλας ἀναπετάσαντες, ᾗπερ ἐβούλοντο,
[7, 26]	εὐθὺς ἔστειλεν ὁ Ἰωάννης. Τουτίλας	δὲ	ταῦτα ἀκούσας ἐν πένθει ἐποιεῖτο
[7, 28]	καὶ τοὺς βαρβάρους παρέσεσθαι. Βελισάριος	δὲ	ταῦτα ἀκούσας ἔν τε μεγάλῳ
[7, 9]	πόλεως κατεστήσαντο εὐθὺς ἅπαντας. Τουτίλας	δὲ	ταῦτα ἀκούσας μοῖραν μέν τινα
[7, 19]	ἅπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. Ἰσαάκης	δὲ	ταῦτα ἀκούσας οὐκέτι οἷός τε
[7, 26]	ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. ~Ἐν ᾧ	δὲ	ταῦτα ἐγίνετο τῇδε, ἐν τούτῳ
[7, 1]	τῳ ἄλλῳ ἠγμένος, ξυνῴκισεν. ὡς	δὲ	ταῦτα ἐκ τοῦ στρατοπέδου ἐπανήκων
[7, 14]	τε κολάζειν ἠπείλουν. ἐν ᾧ	δὲ	ταῦτα ἐπράσσετο τῇδε, ἐν τούτῳ
[7, 35]	ἐς Σκλαβηνοὺς ἀπεχώρησεν. Ἐν ᾧ	δὲ	ταῦτα ἐπράσσετο τῇδε ᾗπέρ μοι
[7, 22]	τε αὐτῶν ἐγεγόνει πολύς. γνοὺς	δὲ	ταῦτα ὁ Τουτίλας ἔγνω Ῥώμην
[7, 15]	βαρβάρους ἑκάτεροι δυνήσονται μέγα. Βέσσᾳ	δὲ	ταῦτα οὐδαμῆ ἤρεσκε, καίπερ ἐς
[7, 9]	τῇ βιασθείσῃ παρέσχετο. ~Ἐν ᾧ	δὲ	ταῦτα Τουτίλας ἔπρασσεν, ἐν τούτῳ
[7, 18]	καὶ βασιλεῖ ἐγεγόνει κατήκοα. Ἐπεὶ	δὲ	ταῦτα Τουτίλας ἤκουσε, Γότθων τριακοσίους
[7, 4]	μάλα ἐπιβοηθήσειν οὐδὲν ἀπεικός. ἡμῶν	δὲ	ταὐτὸ τοῦτο παθόντων τὸ Γότθων
[7, 18]	ἡμέραιν ὁδῷ Δρυοῦντος διέχουσαν, πρὸς	δὲ	τῇ ἀκτῇ τοῦ κόλπου κειμένην,
[7, 14]	τῶν ἐναντίων τετύχηκεν. ἐν ταύτῃ	δὲ	τῇ μάχῃ Σκλαβηνὸς ἀνὴρ τῶν
[7, 4]	ξύμπασα ἐς Τικινὸν πόλιν. ἐπεὶ	δὲ	τῇ ξυμβολῇ γεγόνατε κρείσσους, ἐπίπροσθεν
[7, 36]	τινὸς τὴν προθυμίαν κατέπαυσε. Χρόνου	δὲ	τῇ Ῥώμης πολιορκίᾳ τριβέντος πολλοῦ,
[7, 22]	μὲν ἀμφοτέρων πολὺς ἐγεγόνει, Ἄνται	δὲ	τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ, ἅμα δὲ
[7, 9]	ὑπὲρ ὑμῶν αὐτοὺς τίννυσθαι, ὑμᾶς	δὲ	τῇ τούτων ἐμφιλοχωρεῖν ἀτοπίᾳ καὶ
[7, 34]	Λαγγοβάρδαι μὲν τοσαῦτα εἶπον. γενόμενοι	δὲ	τῇ ὑστεραίᾳ παρὰ βασιλέα καὶ
[7, 34]	οὐκ ἄν τις διαριθμήσαιτο. ἡμεῖς	δὲ	τῇ φιλίᾳ τῇ σῇ τὸ
[7, 32]	τὰς τῆς πολιτείας ἀρχὰς, αὐτὸς	δὲ	τηλίκος ὢν ἤδη ὡς αὐτοῦ
[7, 37]	γυναῖκα ἐδεῖτο γαμετὴν δοῦναι. ὁ	δὲ	τὴν αἴτησιν ἀπεσείσατο, Ἰταλίας αὐτὸν
[7, 19]	ὡς νικῴη μὲν Βελισάριος, ἀνέλοιτο	δὲ	τὴν ἅλυσιν, διαφθείρας τοὺς ταύτῃ
[7, 8]	καὶ ὁπόσων ἡσσημένοις ἀνδρῶν. νῦν	δὲ	τὴν δίκην παρ´ ἡμῶν ὁ
[7, 18]	ξυνειλεγμένους ξὺν αὑτῷ ἔχων. Ἰωάννης	δὲ	τὴν δίοδον ἀπογνοὺς ἐπὶ Ἀπουλίας
[7, 36]	δι´ ἑτέρων πυλῶν ᾤχοντο, οἱ	δὲ	τὴν ἐπὶ Κεντουκέλλας ἰόντες ὑπό
[7, 28]	τῇ Λατίνων φωνῇ κέκληται, Λαβοῦλαν	δὲ	τὴν ἑτέραν καλεῖν οἱ ἐπιχώριοι
[7, 19]	βρῶσις ὀξυτάτη γίνεσθαι πέφυκε. κατὰ	δὲ	τὴν ἑτέραν τοῦ ποταμοῦ ὄχθην,
[7, 25]	πόλεων τὰς ἁλισκομένας ἐκέλευον. ὑμεῖς	δὲ	τὴν εὐβουλίαν θαυμάζοντες ὑπουργεῖτε τῇ
[7, 23]	ἔσεσθαι οὐδεμιᾷ μηχανῇ ᾤετο, ἰδὼν	δὲ	τὴν θάλασσαν τῆς πόλεως ἐς
[7, 16]	ἱερεῦσιν, ὄνομα μὲν Πελάγιος, διάκονος	δὲ	τὴν τιμὴν, ὃς δὴ ἐν
[7, 29]	ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι ᾗπερ εἰώθει· χώρας	δὲ	τῆς ἔνερθεν ἐπειδὴ πρῶτον ἐπεπόλασεν,
[7, 9]	ἐς τοὺς Γότθους ἀπολογίας, ἡμῖν	δὲ	τῆς ἐς ὑμᾶς συγγνώμης. δώσετε
[7, 38]	διαφθείραντες τῷ περιβόλῳ προσέβαλον. οἱ	δὲ	τῆς πόλεως οἰκήτορες τῶν στρατιωτῶν
[7, 6]	ἄποθεν τοῦ περιβόλου ἡσύχαζε, πέμψας	δὲ	τῆς στρατιᾶς μοῖραν, Κύμην τε
[7, 17]	ἀξιωτέρας μεταλαγχάνειν ἱκανοῖς εἶναι, οἱ	δὲ	τῆς τιμῆς τὸ τεταρτημόριον κατατιθέντες
[7, 13]	δόξαν τοῦ χρῆναι παθεῖν. ἢν	δέ	τι καὶ βουλεύσηταί ποτε τῶν
[7, 32]	ἀνεξέλεγκτον τὸ ἔγκλημα μενεῖ. ἐγὼ	δέ	τι μὴ λίαν ἀκριβολογησάμενος ἢ
[7, 34]	τοῦτο, ὅπερ ἐβούλου, διαπεπράγμεθα· ὁ	δέ	τι προΐεσθαι τῶν ὑπαρχόντων βεβουλευμένος
[7, 16]	τῆς τῶν κεκτημένων χειρὸς, νέους	δέ	τινας καὶ ἀγνῶτας αὑτοῖς δεσπότας
[7, 23]	ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον. στείλας	δέ	τινας καὶ παρὰ τὸν ἄρχοντα
[7, 26]	πορείᾳ σφίσιν ὁμιλῆσαι ξυνέβη) στεῖλαι	δέ	τινας τὰ ἐν Καπύῃ τε
[7, 38]	περιβόλου σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὀλίγοι	δέ	τινες ἀμφὶ τὰς πύλας γενόμενοι,
[7, 18]	διεφθάρησαν, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μεμνημένοι, ὀλίγοι	δέ	τινες διαφυγόντες παρὰ Τουτίλαν ἐκομίσθησαν.
[7, 31]	ἐς τοῦτο ἐνῆγεν. ~Ἐν τούτῳ	δέ	τινες ἐπίθεσιν ἐπὶ βασιλέα Ἰουστινιανὸν
[7, 15]	ἀποβάλλουσι καὶ αὐτοὶ θνήσκουσιν. ὀλίγοι	δέ	τινες μόλις διαφυγόντες ἐς τὸν
[7, 20]	πη ἑκάστῳ εὐπετὲς γέγονεν, ὀλίγοι	δέ	τινες ξὺν Ῥωμαίοις τοῖς ἄλλοις
[7, 13]	τοὺς κεκτημένους ἀποφέρειν ἠξίουν. Γότθων	δέ	τινων ἄγχιστα τοῦ Ῥώμης περιβόλου
[7, 28]	Τάραντος ἐν σπουδῇ εἶχεν. ἔστι	δέ	τις ἀκτὴ μηνοειδὴς ἐνταῦθα, οὗ
[7, 32]	Γερμανῷ ταύτῃ πη εἶχεν. ἦν	δέ	τις Ἀρσάκης ὄνομα ἐν Βυζαντίῳ,
[7, 6]	ἐς Νεάπολιν ἰέναι ἠνάγκαστο. ἦν	δέ	τις Δημήτριος ἕτερος, Κεφαληνὸς γένος,
[7, 9]	αὐτοῖς παραιτεῖται τὸ πλεῖστον. ἢν	δέ	τις ἐκ προνοίας ἀδικῇ μόνης,
[7, 1]	φόνου αὐτὸν οὐδεὶς ἤθελεν. ἦν	δέ	τις ἐν αὐτοῖς Οὐέλας, Γήπαις
[7, 3]	πόλεως Βερώνης ἡμέρας ὁδῷ. ἦν	δέ	τις ἐν Βενέτοις ἀνὴρ λόγιμος,
[7, 18]	Βριττίους καὶ Λευκανοὺς ἐχώρει. ἦν	δέ	τις ἐν Γότθοις Ῥεκιμοῦνδος, ἀνὴρ
[7, 16]	ἤδη τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει. ἦν	δέ	τις ἐν τοῖς Ῥώμης ἱερεῦσιν,
[7, 36]	Διογένην πληγέντα φασὶ διασεσῶσθαι. Ἦν	δέ	τις ἐν τῷ Ῥωμαίων στρατῷ
[7, 17]	ζῷον νεκρὸν ὅτῳ σιτίζοιντο. ἦν	δέ	τις ἐνταῦθα Ῥωμαῖος ἀνὴρ, πέντε
[7, 3]	πυλῶν ἑτέρων φεύγοντες ᾤχοντο. πέτρα	δέ	τις ἐς ἄγαν ὑψηλὴ πρὸ
[7, 26]	Ῥωμαῖοι ἐς ἑκατὸν μάλιστα. ἦν	δέ	τις ξὺν τῷ Ἰωάννῃ Γιλάκιος
[7, 24]	ἵπποις ἐς ἀεὶ γίγνεται. ὁσάκις	δέ	τις τοῦτον δὴ κυλίνδει τὸν
[7, 25]	πέφυκεν ἐφ´ ἑαυτοῦ μένειν· εἰ	δέ	τις ὑμῖν τύχη ἐκεῖνο τὸ
[7, 15]	ἐν παρασκευῇ ἤδη ἐγένοντο. στρατιώτης	δέ	τις ὑπὸ Ἰννοκεντίῳ ταττόμενος αὐτόμολος
[7, 29]	τὸ θηρίον τοῦτο χειρώσασθαι, ἐπιτελέσαι	δὲ	τὸ βούλευμα οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἔσχεν.
[7, 24]	ὑπαγωγὴν ἐτράποντο οὐδενὶ κόσμῳ, Ῥωμαῖοι	δὲ	τὸ μὲν ἄλλο τοῦ νεκροῦ
[7, 30]	τοῖς ἁλισκομένοις πράσσειν εἰώθει· οἷς	δὲ	τὸ μένειν ἐν ἡδονῇ ὡς
[7, 28]	Τάρας δὲ πρὸς ἀνίσχοντα. κατὰ	δὲ	τὸ μέσον τῆς ἠϊόνος Θουρίων
[7, 18]	ἐς τοῦτο ἡ τύχη. ~Ἐπεὶ	δὲ	τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ καὶ
[7, 34]	τὸν τῶν ἀνδρῶν τρόπον· νῦν	δὲ	τὸ παράδειγμα ἐγγύθεν παρ´ ὑμῶν
[7, 40]	τῆς ἐπὶ Θεσσαλονίκην ἀπέσχοντο, ἐς	δὲ	τὸ πεδίον καταβῆναι οὐκέτι ἐτόλμων,
[7, 8]	ἅτε παρὰ φίλων κομίζεσθαι. ἐπεὶ	δὲ	τὸ πνεῦμα ἔτι σφίσιν ἀπ´
[7, 26]	τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκοντο, Γότθοι	δὲ	τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ληϊσάμενοι ἀπεχώρησαν.
[7, 40]	ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε. καὶ Κωνσταντιανοῦ	δὲ	τὸ σημεῖον οἱ βάρβαροι εἷλον,
[7, 40]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Γερμανοῦ	δὲ	τὸ στράτευμα ἐν Σαρδικῇ, τῇ
[7, 32]	ὁ Χαναράγγης νεανίας μὲν, καλὸς	δὲ	τὸ σῶμα, οὐ μέντοι κατεσπουδασμένος,
[7, 29]	ἐνθένδε ὅτι τάχιστα ἀπαλλάσσοιτο, διαφυγεῖν	δὲ	τὸ τέναγος τοῦτο οὐδαμῆ εἶχεν,
[7, 1]	Οὐέλας, Γήπαις μὲν γένος, ἐς	δὲ	τὸ τῶν βασιλέως δορυφόρων ἀξίωμα
[7, 22]	τῶν ἔργων τὴν θέαν. τούτων	δὲ	τοιούτων ὄντων ἐκεῖνο εὖ ἴσθι,
[7, 16]	ἄλλῃ εὐδαιμονίᾳ ἐμπόδιον εἴη. τούτων	δὲ	τοιούτων ὄντων κατέπλευσεν ἐς Σικελίαν
[7, 22]	μὲν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ, ἐν	δὲ	τοῖς ἀγροῖς ἡσυχῆ ἔμενον· Τουλλιανὸς
[7, 3]	τὴν πόλιν εἰσβάλλωσι νύκτωρ. ἔδοξε	δὲ	τοῖς ἄρχουσι ξύμφορον εἶναι προτερῆσαι
[7, 40]	μὲν ὀρθότατα πάντων μάλιστα, χρήματα	δὲ	τοῖς δεομένοις ἅπασι δεδανεικὼς μεγάλα
[7, 35]	μὲν ἐξουσίαν περιβεβλημένος πολλὴν, εὐτυχήμασι	δὲ	τοῖς ἔμπροσθεν αὐτῷ ξυμβεβηκόσιν ἀπόβλεπτος
[7, 40]	μὲν οὖν τῇδε κεχώρηκε. Βασιλεὺς	δὲ	τοῖς ξυμπεσοῦσι περιώδυνος γεγονὼς Ἰωάννην
[7, 2]	γενόμενοι τῷ βούλεσθαι ταὐτά. ὁ	δὲ	τοῖς παρ´ αὐτὸν ἥκουσιν ἄντικρυς
[7, 36]	μὲν αὐτίκα τὴν μάχην, Γότθους	δὲ	τοῖς πολεμίοις ἀντικαθεζομένους ἡσυχάζειν ἐκέλευεν,
[7, 4]	ἐς τὴν ἀγωνίαν ὁρμῶσιν, ἡμεῖς	δὲ	τοῖς πολεμίοις οὐκ ἐξ ἀντιπάλου
[7, 24]	συγκλήτου βουλῆς ἐνταῦθα ὄντων. ~Βελισαρίῳ	δὲ	τόλμα προμηθὴς γέγονε τότε ἀρχὴν
[7, 31]	στρατηγὸν, ᾗπέρ μοι δεδιήγηται. γενόμενον	δὲ	τὸν Ἀρταβάνην ἐν Βυζαντίῳ ὁ
[7, 40]	ἀνεψιὸν ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι, Ἰωάννην	δὲ	τὸν αὐτοῦ κηδεστὴν καὶ Ἰουστινιανὸν
[7, 36]	ἠχεῖν δυνάμει τῇ πάσῃ. αὐτὸς	δὲ	τὸν Γότθων στρατὸν ἄγχιστα πύλης
[7, 13]	ἀφικόμενοι Βελισαρίῳ ξυνέμιξαν. καὶ Ναρσῆν	δὲ	τὸν εὐνοῦχον παρὰ τῶν Ἐρούλων
[7, 13]	μὲν αὐτὸν τὰ βελτίω, ἐμπόδιον	δὲ	τὸν θεὸν γεγονέναι, Τουτίλᾳ τε
[7, 30]	τὴν δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει. Βελισάριος	δὲ	τὸν Ἰωάννην ἐς τὸν Δρυοῦντα
[7, 7]	σφᾶς τὰ ἐπιτήδεια ἐπελελοίπει. ὁ	δὲ	τὸν καιρὸν ἅπαντα ἐν ταύτῃ
[7, 30]	οὖσι κατὰ ταῦτα ἐποίει· Βαλεριανὸς	δὲ	τὸν κίνδυνον δείσας ταῖς ναυσὶ
[7, 35]	πρὸς φίλων ἐξῃτεῖτο Γηπαίδων, οἱ	δὲ	τὸν μὲν ἄνθρωπον ἐκδοῦναι οὐδαμῆ
[7, 39]	μὲν οὐ πολὺ παρασχόμενος, ἐπιστείλας	δὲ	τὸν ξὺν τῷ Λιβερίῳ παραλαβεῖν
[7, 6]	δὴ τὴν πρᾶξιν ἐνῆγε. Τουτίλας	δὲ	τὸν πάντα λόγον ἀμφὶ τῷ
[7, 6]	ἐς Νεάπολιν ἥκιστα ἔγνω, ἐς	δὲ	τὸν Ῥώμης καταπλεύσας λιμένα, στρατιώτας
[7, 16]	ἀξιόμαχοι πρὸς ἡμᾶς ὄντες. Σικελιῶται	δὲ	τὸν στόλον ἰδόντες οὐκ ἐς
[7, 27]	μὲν ἐπίπροσθεν οὐκέτι ἔγνω, ἐς	δὲ	τὸν Τάραντα ξὺν αὐτοῖς ἦλθεν,
[7, 33]	ἐν τῷ δημοσίῳ οἰκήματι. ~Ὑπὸ	δὲ	τὸν χρόνον τοῦ πολέμου τόνδε
[7, 14]	περιβαλέσθαι ἀπ´ αὐτοῦ μέγα. ὑπὸ	δὲ	τὸν χρόνον τοῦτον Ἄνται ἐπισκήψαντες
[7, 14]	τοῦτον ταύτῃ πη ἔχει. Ἄνται	δὲ	τότε ἀγειρόμενοι, ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν
[7, 34]	ὑπὲρ τῶν αὐτῶν δεησομένους. ἦρχε	δὲ	τότε Γηπαίδων μὲν Θορισὶν ὄνομα,
[7, 37]	δὴ ἐπὶ Σικελίαν ἰέναι. ἦρχε	δὲ	τότε τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου Διογένης,
[7, 4]	νεκρὸς αὐτοῦ ἔπεσε. καὶ Ἀρταβάζης	δὲ,	τοῦ αἵματος οὐκέτι λωφήσαντος, τρίτῃ
[7, 9]	ἐστέρηντο πρὸς τῶν πολεμίων, ὑπὸ	δὲ	τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἔπιπλα πάντα.
[7, 12]	διεπράξατο ὧν ἕνεκα ἦλθεν, ἔγημε	δὲ	τοῦ Γερμανοῦ βασιλέως ἀνεψιοῦ παῖδα.
[7, 4]	μὲν τὸν θώρακα ὅλον, ὀλισθῆσαν	δὲ	τοῦ δέρματος ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζου
[7, 37]	τοῦ ἐν Ῥηγίῳ ἀπεπειράσαντο. ἦρχον	δὲ	τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου Θουριμούθ τε
[7, 34]	ἀπαγωγὴν τὰ πρότερα εἶχον, Γήπαιδες	δὲ	τοῦ Ἴστρου ἐπὶ θάτερα τὸ
[7, 6]	πόνῳ ὁ ἀνὴρ ὤφθη. προϊόντος	δὲ	τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἀπωλείας
[7, 12]	τε καὶ Ἀσίσην ἐπολιόρκει. ἦρχε	δὲ	τοῦ μὲν ἐν Σπολιτίῳ φυλακτηρίου
[7, 32]	τε καὶ ξυμβάσεως λόγῳ, παντὸς	δὲ	τοῦ ξυγγενοῦς δεδουλωμένου τε καὶ
[7, 6]	στρατηγὸν Δημήτριον ἰέναι μόνος. ἐκ	δὲ	τοῦ παραδόξου σωθείς τε καὶ
[7, 36]	Τιβέριδος ἐρέσσοντας ἐπίπροσθεν ἰέναι, ἐπειδὰν	δὲ	τοῦ περιβόλου ἄγχιστα ἥκωσι, ταῖς
[7, 39]	Λιβέριον ἐς Βυζάντιον μετεπέμπετο. αὐτοκράτορα	δὲ	τοῦ πρὸς Τουτίλαν τε καὶ
[7, 9]	ἐπεὶ ἐγένετο ἡμέρα, ἐγνώσθη· οἱ	δὲ	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ὑποψίᾳ
[7, 25]	φλαῦρον οὐδὲν Γότθοις ξυμβέβηκεν, ἐκ	δὲ	τοῦ Ῥώμης περιβόλου καὶ τῶν
[7, 26]	ἐν σκότῳ διαλαθεῖν ἴσχυσαν. ἔξω	δὲ	τοῦ στρατοπέδου γενόμενοι ἐς τὰ
[7, 24]	τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. παντὸς	δὲ	τοῦ στρατοῦ προθυμίᾳ τῇ πάσῃ
[7, 1]	πρὸς Βελισαρίου αὐτίκα ὑπῆρχεν· ἐς	δὲ	τοὺς ἀγροίκους ὅτι δὴ τοσαύτῃ
[7, 5]	τῆς πόλεως αὐτοῦ εἴασαν, αὐτοὶ	δὲ	τοὺς ἄλλους ἐπαγόμενοι ἐπὶ τοὺς
[7, 11]	δόρασι πολλοῖς κεκαλυμμένος θνήσκει, τρέψαντες	δὲ	τοὺς ἐναντίους οἱ ἀμφὶ Θουριμοὺθ,
[7, 29]	πολλὰ μὲν κατέδυσε πλοῖα, πολλῶν	δὲ	τοὺς ἐπιβάτας ξυνταράττον τε καὶ
[7, 38]	ἐν ἀμηχανίᾳ πολλῇ, καὶ ὣς	δὲ	τοὺς ἐπιόντας ἐκ τῶν παρόντων
[7, 10]	φρούριον οἱ λοιποὶ ἀνεχώρησαν. Βαλεντῖνος	δὲ	τοὺς μὲν πάλαι φρουροὺς ἐνθένδε
[7, 20]	τοῦ ἀποστόλου εὐξόμενος ᾔει, Γότθοι	δὲ	τοὺς παραπεπτωκότας διέφθειρον. ἀπέθανόν τε
[7, 38]	ἐπὶ πλεῖστον ἀτάφων γενέσθαι. ἔκτεινον	δὲ	τοὺς παραπίπτοντας οὔτε ξίφει οὔτε
[7, 16]	χρῆμα τῶν πρέσβεων σέβειν, ἐμοὶ	δὲ	τοὺς τῆς ἀρετῆς τι μεταποιουμένους,
[7, 9]	μὲν κατὰ ταῦτα ἐποίουν. Ἰωάννης	δὲ	τοὺς τὸ γράμμα τοῦτο ἰδόντας
[7, 40]	αὐτοῦ τὴν γυναῖκα κεκομισμένοι. ὁ	δὲ	Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἥκων οὐκ
[7, 40]	τοὺς βαρβάρους εὖ διοικήσασθαι. εἴτε	δὲ	Τουτίλᾳ χαριζόμενοι εἴτε ἄκλητοι Σκλαβηνοὶ
[7, 22]	αὐτὴν τὸ παράπαν ἀπολιπών. Ἰωάννης	δὲ	Τουτίλαν οἱ ἐπιέναι μαθὼν, μένειν
[7, 11]	Ῥωμαίοις ἐνταῦθα πολιορκουμένοις ἐπαμυνοῦντας. οἱ	δὲ	Τουτίλαν τε λαθόντες καὶ τὸ
[7, 21]	ταῦτα ἀκούοντες σιωπῇ εἴχοντο. Πελάγιος	δὲ	Τουτίλαν ὑπὲρ ἀνδρῶν ἐπταικότων τε
[7, 36]	τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Μετὰ	δὲ	Τουτίλας ἅπαν ἐπὶ Ῥώμην τὸ
[7, 13]	Γότθοι ἐνθένδε ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. ~Μετὰ	δὲ	Τουτίλας ἐπὶ Ῥώμην ᾔει, καὶ
[7, 30]	τῶν πεπραγμένων ξυγγνώμονα εἶναι. ὁ	δὲ	Τουτίλας ἐς ἄλλον οὐδένα ὅτι
[7, 5]	ὅπη ἔτυχον διασωθέντες ἐφύλασσον. ~Χρόνῳ	δὲ	Τουτίλας οὐ πολλῷ ὕστερον στράτευμα
[7, 10]	δύναμιν ἰσχυρίζοντο εἶναι. Ἐν τούτῳ	δὲ	Τουτίλας Τίβουριν πόλιν, Ἰσαύρων φρουρὰν
[7, 12]	βασιλέως ἀνεψιοῦ παῖδα. ἐν τούτῳ	δὲ	Τουτίλας Φίρμον τε καὶ Ἄσκουλον
[7, 17]	τὰ πίτυρα ὠνούμενοι ἀπηλλάσσοντο· ἐπεὶ	δὲ	τοῦτο αὐτοὺς ἤδη ἐπελελοίπει, οἱ
[7, 29]	πηλῷ ἔτι μᾶλλον ἐγίνετο. ἐπεὶ	δὲ	τοῦτο ἐς τοὺς περιοίκους ἅπαντας
[7, 17]	τοῖς κεκτημένοις ὑπηρετεῖν ἄξιον. εἰ	δὲ	τοῦτο οὐ ῥᾴδιον ἢ βουλομένοις
[7, 35]	παρόντα ἐν σιωπῇ εἶχον. ἐπεὶ	δὲ	τοῦτο πολλάκις ὑπὸ τὸν αὐτὸν
[7, 26]	τὰ ἐκείνῃ χωρία γενέσθαι, οὐδὲν	δὲ	τούτου δὴ ἕνεκα σαφὲς πεπυσμένοι,
[7, 39]	ξυγκείμενα τὴν πόλιν ἐνδοῦναι. Διογένης	δὲ	τούτου δὴ κύριος ἔφασκεν αὐτὸς
[7, 35]	ἐνθένδε ἀμφορέας ἐμπλήσασθαι ἔσχον, αὖθις	δὲ	τούτους δὴ τοὺς πίθους τῷ
[7, 1]	κατὰ τὴν χρείαν ἑκάτερον. ἄνευ	δὲ	τούτων ἐν μὲν τοῖς δεινοῖς
[7, 25]	γε ἀμαθέσιν ἐργάσασθαι δοκεῖ. χωρὶς	δὲ	τούτων οὐκ ἐκλογίζεσθε ὅτι ἐμοὶ
[7, 24]	τῶν ἐν σφίσι μαχίμων, πλείστους	δὲ	τραυματίας ἐς τὸ στρατόπεδον ἐπαγόμενοι.
[7, 19]	βάλλοντες τοὺς μὲν ἔκτειναν, τοὺς	δὲ	τρεψάμενοι καὶ τὴν ἅλυσιν ἀνελόμενοι
[7, 37]	ἤρεσκε, τακτὴ ἡμέρα ξυνέκειτο, ἄνδρες	δὲ	τριάκοντα ἑκατέρωθεν ἐν ὁμήρων λόγῳ
[7, 24]	πολέμιοι ἐπὶ σφᾶς ἴωσιν. οἱ	δὲ	τρίβολοι τοιοίδε εἰσί. σκολόπων τεττάρων
[7, 14]	ἠνδραπόδισαν τοὺς ταύτῃ βαρβάρους. ἐνιαυτοῖς	δὲ	τρισὶν ὕστερον διέβη μὲν ὁ
[7, 39]	τὸ φρούριον Γότθοις ἐνδώσουσιν· αὐτὸς	δὲ	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς Σικελίαν
[7, 40]	ἀναπείσειν Σικελίας μὲν ἀπανίστασθαι, παντὶ	δὲ	τῷ Γότθων στρατῷ ἐς Ἰταλίαν
[7, 20]	ἐς ἑτέρας ᾤχοντο χώρας, οἱ	δὲ	τῷ λιμῷ διεφθάρησαν, ὥσπερ μοι
[7, 10]	ἄρχων τῆς ἐν Γενούᾳ. τούτου	δὲ	τῷ ὀνόματι χρησάμενος γράμματα δῆθεν
[7, 9]	ἐκέλευεν ἐς πολιορκίαν καθίστασθαι, αὐτὸς	δὲ	τῷ πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐς
[7, 19]	στρατὸς ἐνθένδε ἄπρακτοι ἀνεχώρησαν. ἐν	δὲ	τῷ Πόρτῳ γενόμενος Βελισάριος, τήν
[7, 13]	χώρας, ὀχύρωμα ἰσχυρὸν ἔχουσα. πρὸς	δὲ	τῷ ποταμῷ Ἠριδανῷ κεῖται καὶ
[7, 19]	μὲν κατὰ ταῦτα ἐποίουν. ἐμπεσὼν	δὲ	τῷ πύργῳ ὁ λέμβος αὐτόν
[7, 40]	μὲν πολεμίων πολλοὺς ἔκτειναν, Ῥωμαίων	δὲ	τῶν αἰχμαλώτων μέγα τι διεσώσαντο
[7, 39]	μὲν τοῦ λοιποῦ ἐσκομίζωνται, ἀπορίᾳ	δὲ	τῶν ἀναγκαίων σφᾶς τε αὐτοὺς
[7, 27]	ἀμφὶ τροπὰς χειμερινὰς ἦν. τριακοσίους	δὲ	τῶν αὐτῷ ἑπομένων Ἰωάννῃ πέμψας
[7, 5]	τοὺς πολεμίους ἔργου εἴχοντο. καρτερῶς	δὲ	τῶν βαρβάρων ἀμυνομένων ὠθισμός τε
[7, 24]	καὶ τὸν νεκρὸν ἁρπασόμενοι. φθάσαντες	δὲ	τῶν βαρβάρων οἱ εὐτολμότατοι τό
[7, 18]	μὲν τῶν ἐναντίων βιαζομένους, πρὸς	δὲ	τῶν βασιλέως στρατιωτῶν ἀδικουμένους. Ἰωάννου
[7, 35]	τὴν ἀρχὴν ἐλπίδα εἶχον. γενομένων	δὲ	τῶν ἐν τῷ παρόντι πρὸς
[7, 35]	κεκτημένον τὸ πρᾶγμα ἦγον, ὁ	δὲ	τῶν ἐπιτηδείων πολλοὺς ἐνταῦθα ἀγείρας
[7, 29]	ξύμπαντα κατ´ ἐξουσίαν διερευνώμενοι. οἱ	δὲ	τῶν Ἰλλυριῶν ἄρχοντες στράτευμα πεντακισχιλίων
[7, 39]	ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. καὶ νῦν	δὲ	τῶν Ἰταλίας πραγμάτων ἐς τοῦτο
[7, 21]	ἀφῄρηντο σχεδόν τι ἁπάσας, πρὸς	δὲ	τῶν καλουμένων λογοθετῶν αἰκιζόμενοι λογισμοὺς
[7, 6]	καὶ Ἀρμενίων στρατιωτῶν ἐμπλησάμενος. ἡγεῖτο	δὲ	τῶν μὲν Θρᾳκῶν Ἡρωδιανὸς, τῶν
[7, 24]	ἀμφὶ τὸ τεῖχος ᾔεσαν. Βελισάριος	δὲ	τῶν μὲν στρατιωτῶν τοὺς μαχιμωτάτους
[7, 16]	μάχῃ πρὸς ἀλλήλους ἑκάτεροι, ἆθλον	δὲ	τῶν νικώντων ὑμεῖς οὐ μετὰ
[7, 27]	αὐτίκα τοῦ μύθου καθίσταται, μάρτυρας	δὲ	τῶν οὐ γεγονότων τοὺς ποιητὰς
[7, 21]	συλλήβδην εἰπεῖν τοιαῦτά ἐστι· τὰς	δὲ	τῶν οὕτω ξυμβαινόντων αἰτίας ἐν
[7, 16]	τοῖς ἠδικηκόσι τὸν ἔλεον. τούτων	δὲ	τῶν περιβόλων ἐντὸς καθείρξαντες αὑτοὺς
[7, 15]	ἑτέρωσε, ὅπη παρατύχῃ, ἐκτρέπεσθαι. οἱ	δὲ	τῶν ποιουμένων οὐ ξυνιέντες, ἀλλὰ
[7, 25]	ἀπὸ τῆς τύχης ἀνάγκην. βούλομαι	δὲ	τῶν πρότερον πεπραγμένων ὑμᾶς ὑπομνῆσαι,
[7, 23]	στρατοπεδευσάμενος ἡσυχῆ ἔμενεν. ~Ἐν τούτῳ	δὲ	τῶν τις ξὺν τῷ Κόνωνι
[7, 11]	νύκτωρ τῆς ἀποπορείας ἀρξόμενοι, αὐτίκα	δὲ	τῶν τις στρατιωτῶν αὐτομολήσας λάθρα
[7, 34]	ὑπογυίου Ῥωμαίοις γεγένηνται φίλοι, Γήπαιδας	δὲ	ὑμῖν ἐνσπόνδους τε τὸ ἀνέκαθεν
[7, 7]	χρόνῳ αὖθις καταρρεῖν εἴωθεν. οὕτω	δὲ	ὑμῖν εὖνοι καθέσταμεν ὥστε καὶ
[7, 25]	τὴν τῶν κακῶν μνήμην. ἔσται	δὲ	ὑμῖν ἡ Περυσίας ἐπικράτησις οὐδενὶ
[7, 1]	πλούτου μὲν πολλοῦ ἐξουσίᾳ, δυνάμει	δὲ	ὑπασπιστῶν τε καὶ δορυφόρων τοὺς
[7, 25]	τὸ εἰκὸς, ἀποίσεται δόξαν, οὐδὲν	δὲ	ὑπεκστήσεται τὴν ἀπὸ τῆς τύχης
[7, 35]	τὰ μὲν ἔνερθεν κατορύξαντες, τὰ	δὲ	ὕπερθεν πηλῷ ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 8]	ἐς πόλεμον καθισταμένοις ἐφόδια. ἐπεὶ	δὲ	ὑπὸ Θευδάτῳ ταττόμενοι, ἀνδρὶ τὸ
[7, 26]	χωρίων ἀτειχίστων παντάπασιν ὄντων. ξυνηνέχθη	δὲ	ὑπὸ τὸν χρόνον τοῦτον Τουτίλαν
[7, 21]	τοῦ ἔργου Τουτίλας ἔσχε. ~Τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ Γότθους ἅπαντας ξυγκαλέσας ὁ
[7, 11]	ἐπὶ τοὺς ἐναντίους διενοοῦντο. τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ πυθόμενοι ἀμφὶ ἡμέραν μέσην
[7, 24]	μετὰ τὴν μάχην ηὐλίσαντο. Τῇ	δὲ	ὑστεραίᾳ Τουτίλας αὖθις παντὶ τῷ
[7, 14]	ἔργῳ τούτῳ οὐδαμῆ ἴσχυσε. Χρόνῳ	δὲ	ὕστερον Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ διάφοροι
[7, 23]	ζωγρήσαντες παρὰ Βελισάριον ἦγον. Ὀλίγῳ	δὲ	ὕστερον Βελισαρίῳ ἔννοια γέγονεν ἐς
[7, 34]	διεδάσαντο τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. χρόνῳ	δὲ	ὕστερον Γήπαιδές τε καὶ Λαγγοβάρδαι
[7, 1]	τοὺς πολεμίους αὐτομολεῖν μέλλοι, ὀλίγῳ	δὲ	ὕστερον δόλῳ ἔκτεινε καὶ ἀπ´
[7, 22]	τὴν τῆς ἀρετῆς μνήμην, τοὺς	δὲ	ὕστερον ἐπιγενησομένους τῶν ἔργων τὴν
[7, 40]	ὁδὸν Βυζαντίου διέχει. οὐ πολλῷ	δὲ	ὕστερον ὁ Ῥωμαίων στρατὸς τούτοις
[7, 26]	τῷ παρόντι ἐζώγρησαν, οὐ πολλῷ	δὲ	ὕστερον τὸν ἄνθρωπον διεχρήσαντο. Ἰωάννης
[7, 29]	ἀπαλλαγὴ κακῶν διαδείκνυται οὖσα. τινὲς	δέ	φασιν οὐ τὸ κῆτος τοῦτο,
[7, 17]	τοῦτο αὐτοὺς ἤδη ἐπελελοίπει, οἱ	δὲ	φέροντες ἐς τὴν ἀγορὰν τὰ
[7, 36]	παραπεπτωκότων ἐνταῦθα γεγένηται φόνος, πολλοὶ	δὲ	φεύγοντες δι´ ἑτέρων πυλῶν ᾤχοντο,
[7, 27]	εἰκότα ἐς ἀεὶ γίνεται, ἡ	δὲ	φήμη αὐτὰ περιαγαγοῦσα ἐς ἄλλους
[7, 22]	παρὰ τῷ νενικηκότι πολλὴ, διαφθείραντι	δὲ	φιλανθρωπίας τε οὐδεὶς ἔτι λελείψεται
[7, 34]	ποτὲ τὴν ἀδυναμίαν καλοίη; ποία	δὲ	φιλίας βεβαίωσις ἐν τῇ τοῦ
[7, 5]	βάρβαροι ἐπ´ αὐτὸν ἴωσι. Τουτίλας	δὲ	φιλοφροσύνην ἐς τοὺς αἰχμαλώτους πολλὴν
[7, 23]	ταῦτα μὲν ἐφέρετο τῇδε. Τουτίλας	δὲ	φρούριον ἐν Λευκανοῖς καταλαβὼν ἐχυρώτατον
[7, 22]	τοῖς ἀγροῖς ἡσυχῆ ἔμενον· Τουλλιανὸς	δὲ	φυγὼν ᾤχετο, καὶ οἱ τριακόσιοι
[7, 32]	μοι ἐρρήθη, ἀπειπὼν ἔτυχε. τοῦ	δὲ	Χαναράγγου ἀνεπυνθάνετο εἰ Ἀρταβάνου γνώμῃ
[7, 20]	καὶ οἱ πολέμιοι φεύγουσιν. ὁ	δὲ	χαρίεντα τὸν λόγον αὐτοὺς εἰρηκέναι
[7, 28]	Θουρίων ἡ πόλις οἰκεῖται. τοῦ	δὲ	χειμῶνος ἀντιστατοῦντος καὶ τοῦ πνεύματος
[7, 39]	τε καὶ Ἀταλαρίχου ἀρχῆς. ἔπειτα	δὲ	χρήματα μεγάλα τὰ μὲν ἐκ
[7, 8]	οὐκ ἐς μακρὰν διεχρήσατο, τὰ	δὲ	χρήματα, ὅσα δὴ αὐτοῦ ἐτύγχανεν
[7, 14]	δραστήριος τὰ πολέμια, ἐς τόσον	δὲ	χρημάτων κρείσσων ὥστε ἀντὶ μεγίστου
[7, 12]	Τοσαῦτα μὲν Βελισάριος ἔγραψεν. Ἰωάννης	δὲ	χρόνον ἐν Βυζαντίῳ διατρίψας πολὺν
[7, 34]	καὶ γνωρίμους γεγονέναι ξυμβαίνει. φιλία	δὲ	χρόνου μήκει ξυμπλεκομένη τὴν διάλυσιν
[7, 33]	τὸν ἱππικὸν ἀγῶνα θεώμενοι, νόμισμα	δὲ	χρυσοῦν ἐκ τῶν ἐν Γάλλοις
[7, 17]	τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἐγίνοντο, τὸ	δὲ	χρῶμα ἐς τὸ πελιδνὸν κατὰ
[7, 4]	ἐς χιλίους ξυμβιοῦν ἔτυχεν, ἡ	δὲ	χώρα περιίστατο ξύμπασα ἐς Τικινὸν
[7, 40]	τινα ἐνταῦθα εὑρεῖν ξυνηνέχθη· οὕτω	δὲ	χώραν πολλὴν ληϊζόμενοι ἄχρι ἐς
[7, 18]	τε καὶ ἄριστοι ἦσαν. ἔπειτα	δὲ	χωροῦσι δρόμῳ ἐπὶ τὸ τῶν
[7, 34]	πραγμάτων οὐδαμῆ ἐπαξίως εἰρήσθω. σὺ	δὲ,	ὦ βασιλεῦ, διασκοπούμενος ὅσα ἐνδεεστέρως
[7, 33]	καὶ διαφθειρομένους οὐδενὶ κόσμῳ. ἐγένετο	δὲ	ὧδε. Γαλλίας μὲν ὅλας τὰς
[7, 6]	μὲν κατὰ τάχος ἤθελεν, ἀδύνατος	δὲ	ὢν, ἐπεί οἱ στράτευμα βραχύ
[7, 1]	παριοῦσα ἡ ἵππος λυμήνηται. τῶν	δὲ	ὡραίων ἐν τοῖς δένδροις ὄντων
[7, 9]	ἐν Δρυοῦντι φρουρίου ἐπέστελλεν. ἐπεὶ	δὲ	ὡς ἥκιστά οἱ προσχωρεῖν ἤθελον
[7, 15]	οὐ δέον αὐτῷ ἐμπεπτωκέναι, ἰσχυριζόμενοι	δὲ	ὡς ὀλίγῳ ὕστερον ἑτέραν ἐπεκδρομὴν
[7, 14]	πολλῷ μὲν ἀπ´ ἀλλήλων, ἀμείβοντες	δὲ	ὡς τὰ πολλὰ τὸν τῆς
[7, 20]	τῶν πολεμίων σφίσι ξυμβαίνῃ. ταραχῆς	δὲ,	ὡς τὸ εἰκὸς, τῇ πόλει
[7, 24]	τὰ τείχη διαφθείρειν εἴα, σφαλέντι	δὲ,	ὥσπερ ἐρρήθη, λοιδορεῖσθαι οὐκ ἀπηξίουν
[7, 1]	γυνὴ, παρά τε τὸν ἄνδρα	δεδακρυμένη	ἦλθε καί οἱ ἀμῦναι τὰ
[7, 17]	Βέσσᾳ τε καὶ Κόνωνι, προσελθόντες,	δεδακρυμένοι	ξὺν οἰμωγῇ πολλῇ ἔλεξαν τοιάδε
[7, 40]	χρήματα δὲ τοῖς δεομένοις ἅπασι	δεδανεικὼς	μεγάλα καὶ τόκον οὐδ´ ὅσον
[7, 15]	~Βασιλεὺς μὲν ταῦτα ἅπερ μοι	δεδήλωται	ἔπρασσεν. ἐν τούτῳ δὲ Βελισάριος
[7, 20]	τὰς γὰρ ἀνοσίας, ὥς γε	δεδήλωται,	τοῦ σίτου τιμὰς ὁ κακοδαίμων
[7, 32]	ἀναλεξάμενοι ἅπαντα, ὅσα τοῖς εὐθυνομένοις	δεδιηγῆσθαι	τετύχηκεν, οὐδέν τι ἧσσον ἐς
[7, 31]	ἀντικαταστήσας Λιβύης στρατηγὸν, ᾗπέρ μοι	δεδιήγηται.	γενόμενον δὲ τὸν Ἀρταβάνην ἐν
[7, 40]	βασιλέως γενόμενοι, ὥσπερ μοι ἔναγχος	δεδιήγηται,	καὶ ἄλλοι οὐ πολλῷ ὕστερον
[7, 39]	ἐληλακότων, ἐς ὅ μοι ἔναγχος	δεδιήγηται,	μέγα δὴ ἐνθένδε περιβαλέσθαι κλέος
[7, 32]	πάντα ξυνενεχθῆναι, ᾗπέρ μοι ἔναγχος	δεδιήγηται.	οἱ μὲν οὖν ἐκ τῆς
[7, 14]	δὴ τὸν ἄνδρα ἰσχυρίζετο εἶναι,	δεδιότα	δὲ ἅτε δὴ ὄντα ἐν
[7, 8]	ἀπαίρειν ἐνθένδε οὐδαμῆ ἔχοντες διηποροῦντο,	δεδιότες	μή τι Τουτίλαν τῶν ὡμολογημένων
[7, 40]	χώρᾳ οἰκείᾳ διαχειμάζοντες οὐδέν τε	δεδιότες	πολέμιον. ὕστερον δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς
[7, 1]	τήν τε ἀρετὴν αἰσχυνόμενοι καὶ	δεδιότες	τὴν δύναμιν. ἑπτακισχιλίους γὰρ ἱππέας
[7, 12]	ἐνδοῦναί οἱ αὐτῷ Περυσίαν ἠξίου,	δεδιττόμενος	μὲν, ἢν ἀπειθήσῃ, χρήμασι δὲ
[7, 5]	καὶ τὰ ἐς πολιορκίαν ἡτοίμαζε,	δεδιὼς	μὴ οἱ βάρβαροι ἐπ´ αὐτὸν
[7, 8]	ξυμφοραῖς, ἀλλ´ ὡς ἔνι μάλιστα	δεδιὼς	μή τι Γότθοις ξυμβήσεται φλαῦρον,
[7, 1]	βασιλέως πράγμασιν ἐβουλεύετο καὶ τὰ	δεδογμένα	ἔπρασσεν ἀεὶ αὐτονόμῳ γνώμῃ. Οἱ
[7, 39]	τοὺς δὲ πρὸς Γότθων σφίσι	δεδομένους	ἀποτιννύναι. τούς τε σταλέντας ἀποπεμψάμενος
[7, 37]	ὁμήρων λόγῳ ἐπὶ τῇ ὁμολογίᾳ	δέδονται	ταύτῃ καὶ Γότθοι τὴν προσεδρείαν
[7, 36]	πολλῶν οὐδὲν πρὸς βασιλέως σφίσι	δεδόσθαι,	ἅμα δὲ καὶ Ἰσαύρους ὁρῶντες
[7, 32]	λόγῳ, παντὸς δὲ τοῦ ξυγγενοῦς	δεδουλωμένου	τε καὶ σκεδαννυμένου ἀεὶ πανταχόσε
[7, 4]	μηδὲ, ὅτι πρὸς τοὺς Βελισαρίῳ	δεδουλωμένους	ἀγωνίζεται, λογισμῷ ἀναπεπτωκότι ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 21]	λόγῳ, ὅσα δεσπότην δυσμενῆ τοὺς	δεδουλωμένους	ὀνειδίζειν εἰκός. Ἡρωδιανόν τε αὐτοῖς
[7, 12]	ὄντας καὶ κατεπτηχότας τοὺς πολεμίους	δεδουλωμένους	τε τὸ φρόνημα τῷ πρὸς
[7, 25]	βραχεῖ τε τανῦν πταίσαντας οὕτω	δεδουλῶσθαι	τὸ φρόνημα; οὐ γὰρ ἄλλο
[7, 4]	τε ἄδοξος εἶναι ἡ τοιαύτη	δεδόχθω	νίκη. δόξαν τε γὰρ καὶ
[7, 7]	χάριτας ὑμῖν ἐκτιννύναι, ὧνπερ ἡμᾶς	δεδρακότες	ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ τὰ
[7, 33]	ἐπιγνοῖεν ἐνταῦθα, ὥσπερ ἀνδραπόδων οἰκείων	δεδραπετευκότων	ἐπελαμβάνοντο, τῶν τε γειναμένων ἀφέλκοντες
[7, 25]	ἐπιμίγνυσθαι ἐς τόδε τοῦ χρόνου	δεδύνηνται.	ἀναχαιτίζει γὰρ ἑκάτερον ἡ ἐς
[7, 26]	ἐκάθευδον, οὐ μέντοι ἀνελεῖν πολλοὺς	δεδύνηνται	Γότθοι, ἀλλὰ ἀναστάντες οἱ πλεῖστοι
[7, 25]	ὑπερβαλέσθαι πολλάκις αὐτὸν τῷ πολέμῳ	δεδύνησθε;	καίτοι εἰ μὲν ἐμῇ ἀρετῇ
[7, 21]	ὑπὲρ ἀνδρῶν ἐπταικότων τε καὶ	δεδυστυχηκότων	παραιτούμενος οὐκέτι ἀνίει, ἕως αὐτοὺς
[7, 14]	τὸ ἐξ ἀρχῆς Ῥωμαίοις ὡμολόγει	δεδωρήσεσθαι	καὶ σφίσι ξυνοικιεῖν μὲν δυνάμει
[7, 34]	ὠφελείας λογιστέον Ῥωμαίοις, ὧνπερ τῷ	δέει	ἀναγκασθέντες τὴν ἀκούσιον εὐγνωμοσύνην ὀψὲ
[7, 4]	τῷ ἐξ ἡμῶν ἐς αὐτοὺς	δέει	εὐέλπιδας ἂν ἡμᾶς ἐς τὸν
[7, 29]	ταύτῃ ᾠκημένοι καταχωσθήσεσθαι ὑποτοπήσαντες ἐν	δέει	μεγάλῳ ἐγένοντο, οὐδὲν μέντοι ἐνθένδε
[7, 5]	πεδίον, οὗ δὴ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐτύγχανον,	δέει	πολλῷ ἀπολιπεῖν ἔγνωσαν, ἐς λόφον
[7, 16]	τῶν ἄλλων ἁπάντων, ὅτου ἂν	δεηθείης,	οὐ μή ποτε πρὸς ἡμῶν
[7, 22]	τριακόσιοι ξυνεφύλασσον, οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα	δεηθέντι	Τουλλιανῷ ἀπολιπὼν πρότερον ἔτυχεν· ἀγαθοὶ
[7, 32]	οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἀπωθεῖσθαι ἱκανοὶ ἔσονται.	δεήσει	γοῦν ἐς μὲν τὴν Βελισαρίου
[7, 15]	χαρακώματι ἐκ τοῦ αἰφνιδίου μέλλουσι·	δεήσει	οὖν καὶ αὐτὸν τῶν ἐν
[7, 18]	ὃς ἀτυχήσειν μὲν αὐτὸν τῆς	δεήσεως	οὐδαμῆ ἔφασκε, χρῆναι δέ οἱ
[7, 30]	προσχωρήσουσι. βασιλεύς τε αὐτοῖς τὴν	δέησιν	ἐπιτελῆ ἐποίει. Βελισάριος δὲ τὸν
[7, 31]	εὐδαιμονίας στερήσονται. βασιλεὺς μέντοι τὴν	δέησιν	ἐπιτελῆ ἐποίει. καὶ τὸν Ἀρταβάνην
[7, 16]	ἔγωγε μεθεὶς τὴν πρὸς σὲ	δέησιν	τὴν πρεσβείαν ἐς τὸν θεὸν
[7, 30]	ἐς Βυζάντιον στέλλεται, τῆς βασιλίδος	δεησομένη	μείζονι παρασκευῇ τὸν πόλεμον ἐξαρτύεσθαι.
[7, 34]	ἀναδιδάξαι πρῶτον, ὡς δίκαιά τε	δεησόμενοι	πάρεισι καὶ ξύμφορα τοῖς ξυμμαχήσουσιν,
[7, 12]	τάχιστα ἐν σπουδῇ θήσεται, βασιλέως	δεησόμενον	στρατιάν τε πολλὴν σφίσι καὶ
[7, 2]	ἀνέπεισε πρὸς Ἰουστινιανὸν βασιλέα πέμψαι,	δεησομένους	ἐφ´ ᾧ εἰρήνην πρὸς αὐτοὺς
[7, 34]	Βυζάντιον πρέσβεις ὑπὲρ τῶν αὐτῶν	δεησομένους.	ἦρχε δὲ τότε Γηπαίδων μὲν
[7, 16]	οὖν οὐκ οἶδα ὅ τι	δεῖ	περὶ τούτων ὧν αὐτὸς εἴρηκας.
[7, 12]	δυσμενῶν, καὶ τὰ ἄλλα ἐξαρτύεσθαι	δεῖ.	στρατηγὸς γάρ τις, οἶμαι, τῶν
[7, 38]	τούτων ξὺν βίᾳ πολλῇ τοὺς	δειλαίους	ἐκάθιζον, τήν τε σκολόπων ἀκμὴν
[7, 36]	οὐ ξυνειθισμένῳ διεκρούσατο μέχρι ἐς	δείλην	ὀψίαν, καίπερ πιεζομένους τῷ λιμῷ
[7, 6]	οὐδαμῶς ἔμπειρος καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	δειλός	τε καὶ μελλητὴς ἐς τὰ
[7, 36]	καὶ ἄνοπλοι τὴν ἀναχώρησιν αἰσχυνόμενοι,	δειμαίνοντες	δὲ μή τισιν ἐνέδραις ἐν
[7, 34]	ἰέναι οὔτε ἀναστρέφειν ὀπίσω εἶχον	δειμαίνοντες	οἱ στρατηγοὶ μὴ Γήπαιδές τε
[7, 40]	τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους περιεβάλετο.	δειμαίνοντες	οὖν αὐτὸν, ὥσπερ μοι εἴρηται,
[7, 14]	ἐν τοῖς ἄνω χρόνοις αὐτὴν	δειμαμένου,	ἔρημος δὲ ἐκ παλαιοῦ ἐτύγχανεν
[7, 7]	τῆς πολιορκίας δεινοῖς Γότθους οἴεσθε	δεῖν	δι´ ὀργῆς ἔχειν. οἱ γὰρ
[7, 27]	αὐτῷ στρατιὰν πέμψειεν, οἷσπερ αὐτὸν	δεῖν	ἐν Καλαβρίᾳ ξυμμίξαντα τοῖς πολεμίοις
[7, 40]	ἤσχαλλόν τε οἱ στρατιῶται καὶ	δεινὰ	ἐποιοῦντο, τοῖς στρατηγοῖς ἐπικαλοῦντες, ὅτι
[7, 9]	τινὸς, τούτοις ἄξιον τοὺς τὰ	δεινὰ	πεπονθότας συγγνώμονας εἶναι. τὸ γὰρ
[7, 7]	ἀχθόμενοι τοῖς ἐκ τῆς πολιορκίας	δεινοῖς	Γότθους οἴεσθε δεῖν δι´ ὀργῆς
[7, 1]	δὲ τούτων ἐν μὲν τοῖς	δεινοῖς	εὔελπίν τε τὴν διάνοιαν καὶ
[7, 13]	τὰ χείριστα βουλευομένοις οὐδὲν ἀπαντιάσει	δεινὸν,	ἀντιπεριάγοντος αὐτὰ τοῦ δαιμονίου ἐς
[7, 21]	βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἔστειλεν, ὅρκοις αὐτοὺς	δεινοτάτοις	καταλαβὼν, ὅτι τε εὐνοίᾳ ἐς
[7, 12]	ἐς Βυζάντιον ἔπεμψεν, ὅρκοις αὐτὸν	δεινοτάτοις	καταλαβὼν, ὡς ἐπανήκειν ὅτι τάχιστα
[7, 9]	πολλὰ, ὅρκους τε αὐτοῖς τοὺς	δεινοτάτους	ἐνθέμενος διαρρήδην ἀπώμοσε μήποτε Ῥωμαίων
[7, 26]	ὑπὸ τὸν χρόνον τοῦτον Τουτίλαν	δείσαντα,	ὅπερ ἐγένετο, μή τις τῶν
[7, 8]	σπουδῇ ἔχων ἐν δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε.	δείσαντες	δὲ ἀμφ´ αὐτὸν τῶν βαρβάρων
[7, 26]	σαφὲς πεπυσμένοι, ἀλλ´, ὅπερ ἐγένετο,	δείσαντες	ἤλαυνον καὶ αὐτοὶ ἐπὶ τὸ
[7, 13]	Ῥώμῃ καὶ τοῖς ὅλοις πράγμασι	δείσας,	ἐπεὶ ἐκ Ῥαβέννης ἀμύνειν ἄλλως
[7, 8]	σώματος ἰσχὺς ὀπίσω ἤδη ἐκεχωρήκει,	δείσας	μὴ βρώσεως ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 22]	πολλοὺς ἔκτειναν. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	δείσας	ὁ Τουτίλας, ἅπαντάς τε τοὺς
[7, 1]	διὰ μάχης ἐλθεῖν Ἰλδιβάδῳ ἐτόλμησε,	δείσας,	ὅπερ ἐγένετο, μὴ ἐπὶ μέγα
[7, 32]	τε Βούζην καὶ Κωνσταντιανὸν ἐξήνεγκε,	δείσας,	ὅπερ ἐγένετο, μή τινα ἐκ
[7, 19]	τε χωρίῳ Κερβαρίῳ καλουμένῳ ἡσύχαζε.	~Δείσας	οὖν Βελισάριος ἀμφὶ τοῖς πολιορκουμένοις,
[7, 40]	τοῦ καλουμένου κοιαίστωρος ἀρχὴν ἔχοντος.	δείσας	οὖν ὁ ἀνὴρ μὴ παρὰ
[7, 30]	ἐποίει· Βαλεριανὸς δὲ τὸν κίνδυνον	δείσας	ταῖς ναυσὶ κόλπον περιιὼν τὸν
[7, 18]	αὐτῷ γὰρ τὰ ἄλλα μελήσειν.	δείσας	τε διὰ ταῦτα Ἰωάννης μὴ
[7, 29]	μάλιστα τριάκοντα ὂν, εὖρος δὲ	δέκα.	ἐνταῦθά τε κατὰ συμμορίας τινὰς
[7, 20]	πόλεως οὐ πολλῷ ἄποθεν Γότθοις	δέκα	ὁδῷ ἰοῦσιν ἐνέτυχον, οὓς δὴ
[7, 26]	θυμοῦ ἀβελτερίας ἀπώνατο. στράτευμα γὰρ	δεκαπλάσιον	ἢ τὸ τῶν ἐναντίων ἦν
[7, 11]	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ	δέκατον	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,
[7, 35]	χειμὼν ἔληγε, καὶ τέταρτον καὶ	δέκατον	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,
[7, 39]	ἔληγε, καὶ τὸ πέμπτον καὶ	δέκατον	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,
[7, 20]	ἱερὰ καταφεύγουσι. τῶν δὲ πατρικίων	Δέκιος	καὶ Βασίλειος ξὺν ἑτέροις τισὶν
[7, 29]	γαλήνη τὴν θάλασσαν πολλὴ ἔχουσα,	δελφίνων	δὲ πάμπολύ τι πλῆθος ἄγχιστά
[7, 1]	τῶν δὲ ὡραίων ἐν τοῖς	δένδροις	ὄντων ἅψασθαι αὐτῶν οὐδενὶ τὸ
[7, 20]	ταύτην ὁ Τουτίλας τὴν ἱκεσίαν	δεξάμενος	ἀπεῖπε Γότθοις μηδένα τὸ λοιπὸν
[7, 1]	δὲ Θευδερίχου πλοῦτον ἀξιοθέατον ὄντα	δεξάμενος	ἐν Παλατίῳ τοῖς μὲν ἐκ
[7, 3]	τῇ πόλει τὸ βασιλέως στράτευμα	δέξασθαι.	καὶ ἐπεὶ ταῦτα ὡμολόγει ὁ
[7, 20]	ἐγένοντο καὶ παρὰ Τουτίλαν ἀφικόμενοι	δέξασθαι	τῇ πόλει αὐτόν τε ὡμολόγουν
[7, 2]	οἱ ἐν Ταρβησίῳ φρουρὰν ἔχοντες	δέξασθαι	τῇ πόλει τινὰς τῶν Κωνσταντιανῷ
[7, 3]	ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ τὸν στρατὸν	δέξασθαι.	τῶν μὲν οὖν ἄλλων ὑποστῆναι
[7, 37]	μὲν ἐν φροντίδι μεγάλῃ ἐγένοντο.	δεξιὰ	γάρ τις ἡ ἀμφὶ Γερμανῷ
[7, 19]	Πόρτου ἐς Ῥώμην ἰόντι ἐν	δεξιᾷ,	καὶ πεζὸς παραβεβοηθήκει στρατός. πέμψας
[7, 4]	τὸν Οὐάλαριν ἐς πλευρὰν τὴν	δεξιὰν	παίσας. ὁ δὲ βάρβαρος καιρίαν
[7, 40]	στρατηγός τε ἄριστος καὶ αὐτουργὸς	δεξιὸς,	ἐν δὲ εἰρήνῃ καὶ ἀγαθοῖς
[7, 8]	ὠνεῖσθαι καὶ εἴ του ἄλλου	δέοιντο,	ἅτε παρὰ φίλων κομίζεσθαι. ἐπεὶ
[7, 7]	αὐτὸν ἔπεμπον, βοηθεῖν κατὰ τάχος	δεόμενοι	οἵ τε ἄλλοι καὶ Κόνων
[7, 30]	πέμψαντες ἐπρεσβεύοντο ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ,	δεόμενοι	σφίσιν αὐτοῖς τῶν πεπραγμένων ξυγγνώμονα
[7, 40]	πάντων μάλιστα, χρήματα δὲ τοῖς	δεομένοις	ἅπασι δεδανεικὼς μεγάλα καὶ τόκον
[7, 20]	καὶ τὴν οὐσίαν ἀεὶ τοῖς	δεομένοις	προϊεμένῃ, δούλων τε καὶ ἀγροίκων
[7, 5]	ἄρχοντας, βοηθεῖν σφίσι κατὰ τάχος	δεόμενος.	νύκτωρ τε ὁ σταλεὶς τοὺς
[7, 3]	περιβόλου τοὺς ἑτέρους θεώμενοι καὶ	δεομένους	μὴ σφᾶς ἀπολιπεῖν, ἀλλ´ αὐτοῦ
[7, 20]	αὐτῷ τὰς τιμὰς τῆς τῶν	δεομένων	ἀνάγκης. καὶ ὅλος εἰς μέριμναν
[7, 34]	ἀνελέσθαι τὸν ὑπὲρ αὐτῶν οὐ	δέον	ἀγῶνα. πάντως δὲ οἱ κλῶπες
[7, 4]	Ἰταλιώταις τανῦν τῆς τετολμημένης οὐ	δέον	αὐτοῖς ἐς Γότθους προδοσίας κολάσεως
[7, 15]	ᾐτιῶντο μὲν ὄκνησίν τινα οὐ	δέον	αὐτῷ ἐμπεπτωκέναι, ἰσχυριζόμενοι δὲ ὡς
[7, 32]	Βοραΐδην αὐτὸς γεγονὼς, εἶτα οὐ	δέον	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἀφῄρηται.
[7, 21]	ἐχόμενοι, ἐς ἀπόστασίν τε οὐ	δέον	ἐπὶ τῷ σφετέρῳ πονηρῷ ἴδοιεν
[7, 32]	βέλτιστε, τύχης, ἧς τε οὐ	δέον	ἐστέρησαι καὶ ᾗ ξυνοικεῖν ἠναγκάσθης.
[7, 19]	μανίαν ἔγνω καὶ τῆς οὐ	δέον	οἱ αὐτῷ ξυμβάσης ταραχῆς ᾔσθετο,
[7, 26]	ἐστιν ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς διαμάχεσθαι,	δέον	τε μᾶλλον αὐτὸν ὄρθρου τοῖς
[7, 9]	δὲ τὰ ἐς ἡμᾶς οὐ	δέον	ὑμῖν πεπραγμένα. τοσαῦτα μὲν ἡ
[7, 31]	χωροῦσιν, ἕως καὶ τῆς οὐ	δέον	ὑπαρξάσης αὐτοῖς εὐδαιμονίας στερήσονται. βασιλεὺς
[7, 1]	καὶ οὔτε αὐτοὶ ἐφρόνουν τὰ	δέοντα	ἔτι οὔτε τοὺς στρατιώτας τῶν
[7, 4]	καὶ καταφρόνημά τισιν οὐκ ἐν	δέοντι	γινόμενον τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς καταλῦσαι
[7, 25]	μεταξὺ ἐπιπεσόντων γενέσθαι τι τῶν	δεόντων	ἀδύνατον. τοσαῦτα ὁ Τουτίλας εἰπὼν
[7, 13]	τι καὶ βουλεύσηταί ποτε τῶν	δεόντων,	ἀλλὰ πνέουσα τῷ βουλεύσαντι ἀπ´
[7, 4]	τῷ διαμαχομένῳ τῆς γνώμης τῶν	δεόντων	οὐδὲν ἔπρασσον, ἀλλ´ αὐτοῦ μένοντες
[7, 7]	δὲ πολεμίων ὡς ἥκιστα ὑμᾶς	δέος	εἰσίτω, μηδὲ τοῖς προλαβοῦσιν ἠγμένοι
[7, 26]	καὶ τὸ ἐν σφίσιν αὐτοῖς	δέος	ἐνδεικνύντας, αὐτίκα ἐς τοὺς ἵππους
[7, 6]	βαρβάρων ἡσσημένοι τε καὶ μέγα	δέος	ἔτι ἀπ´ αὐτῶν ἔχοντες, ἕπεσθαι
[7, 40]	Γερμανὸν ἐν Σαρδικῇ εἶναι ἐς	δέος	ἦλθον. μέγα γὰρ ὄνομα ἐς
[7, 36]	δὲ καταπλαγέντες ἐς μέγα τε	δέος	καὶ θόρυβον καταστάντες ἐξαπιναίως ἀπολιπόντες
[7, 34]	τὸ ἐκ Γότθων αὐτοὺς ἀνεσόβει	δέος.	τίς δ´ ἂν εὐγνωμοσύνην ποτὲ
[7, 30]	Γουδίλαν τε τὸν δορυφόρον καὶ	Δεοφέροντα	τὸν Ἰταλιώτην παρὰ Τουτίλαν πέμψαντες
[7, 30]	πολλοί τε καὶ λόγιμοι, καὶ	Δεοφέρων	ὁ Τουλλιανοῦ ἀδελφὸς, τοῦ δὲ
[7, 4]	θώρακα ὅλον, ὀλισθῆσαν δὲ τοῦ	δέρματος	ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζου αὐχένα ψαῦσαι.
[7, 20]	τῶν σῶν τὸ λοιπὸν, ὦ	„δέσ„	ποτα, φείδου. ταύτην ὁ Τουτίλας
[7, 38]	τε καὶ πόδας τῶν ἡλωκότων	δεσμεύοντες,	εἶτα ῥοπάλοις αὐτοὺς κατὰ κόρρης
[7, 8]	ἁμαρτάδος ἐν σπουδῇ ἔχων ἐν	δεσμωτηρίῳ	καθεῖρξε. δείσαντες δὲ ἀμφ´ αὐτὸν
[7, 14]	προσποιεῖσθαι ἱκανῶς ἔχοντα) ἔν τε	δεσμωτηρίῳ	καθεῖρξε καὶ τὸν πάντα ἐξειπεῖν
[7, 20]	προτεινόμενος „Φείδου τῶν σῶν, ὦ	δέσποτα“	εἶπε. καὶ ὃς ἐπιτωθάζων τε
[7, 12]	εὖ δὲ καὶ τοῦτο, ὦ	δέσποτα,	ἴσθι, ὡς τῶν ὑπὸ σοὶ
[7, 16]	δέ τινας καὶ ἀγνῶτας αὑτοῖς	δεσπότας	εὑρεῖν. ἐντεῦθέν τε ὁρμώμενοι καθάπερ
[7, 14]	καὶ αὐτὸν δὲ οὐδαμῆ ἀχάριστον	δεσπότῃ	φιλανθρωποτάτῳ φανήσεσθαι, ἀλλ´, ἤν γε
[7, 21]	πολλὰ ἐνετίθει τῷ λόγῳ, ὅσα	δεσπότην	δυσμενῆ τοὺς δεδουλωμένους ὀνειδίζειν εἰκός.
[7, 14]	ἤγαγεν ἡ τύχη καὶ πρᾷον	δεσπότην.	ἦν δὲ οὗτος ἀνὴρ κακοῦργός
[7, 14]	πολεμίους δραστήριος. πολλάκις τε τοῦ	δεσπότου	προκινδυνεύσας ἠρίστευσέ τε διαφερόντως καὶ
[7, 7]	ἀλλ´ ὅπως ἐχθίστων ὑμᾶς ἀπαλλάξαντες	δεσποτῶν	οἷοί τε ὦμεν τάς τε
[7, 10]	ξυνέγραψεν. ~Οὕτω μὲν Βελισάριος τὸ	δεύτερον	ἐς Ἰταλίαν ᾔει. ἐπεὶ δὲ
[7, 17]	ἑκόντας τῇ πόλει τὸν βασιλέως	δέχεσθαι	στρατὸν, ἀλλὰ πολεμίους τὸ ἐξ
[7, 6]	Νεαπολίτας πολιορκεῖν ἔγνω, ἐπεὶ αὐτὸν	δέχεσθαι	τῇ πόλει, καίπερ ἐπαγωγὰ πολλὰ
[7, 13]	Ῥώμης χωρία καταλαβεῖν ἔγνω, ὅπως	δὴ	ἀγχοῦ γενόμενος τοῖς ταύτῃ κάμνουσιν
[7, 17]	ἐπελελοίπει, ἀλλ´ ἔτι ἀντεῖχον. διὸ	δὴ	ἀθρόοι Ῥωμαῖοι γενόμενοι καὶ τοῖς
[7, 3]	ἐφ´ ὁμαλοῦ χωρίου ξυνέβη, οὗτοι	δὴ	ἀθῷοι ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον
[7, 40]	ναῦς ξυνηνέχθη, ὡς δοκεῖν ὅτι	δὴ	αἱ πολλαὶ ἐς τὴν Καλαβρίαν
[7, 4]	τῶν πάντων αὐτοὺς οὐδενὸς, οὕτω	δὴ	αἰσχρῶς ἐς φυγὴν ὥρμηντο. Τοσαῦτα
[7, 17]	τεθνηκότος ἐντρυφᾶν εἶχεν. ὁ δὲ	δὴ	ἄλλος ἅπας ὅμιλος τὰς ἀκαλήφας
[7, 29]	ἐμνήσθην, ἀλλ´ ἕτερον εἶναι, ὃ	δὴ	ἁλῶναι ξυνέπεσεν. ἐγὼ δὲ ὅθεν
[7, 18]	διαπορθμεύεται, Γότθων ἥκιστα αἰσθομένων, οἳ	δὴ	ἀμφὶ τὸ Βρεντέσιον, ὥσπερ ἐρρήθη,
[7, 11]	ὅσα τοῦ περιβόλου κατεπεπτώκει, ὅτῳ	δὴ	ἀνοικοδομήσασθαι τρόπῳ, λίθους τε καὶ
[7, 37]	ἐκ βασιλέως ἐνταῦθα ἰούσης οὕτω	δὴ	ἀπαλλάσσοιντο, Γότθοις μὲν τὴν πόλιν
[7, 38]	ἤδη τοὺς Ῥωμαίους πεποίηνται. οὓς	δὴ	ἅπαντας οἱ βάρβαροι διαφθείραντες τῷ
[7, 26]	κατασκόπους τε πρότερον πέμψας, οἳ	δὴ	ἁπάσας διερευνώμενοι τὰς ὁδοὺς ἐφύλασσον
[7, 39]	ξὺν ἐκείνοις τετάξονται πάντως. οἷς	δὴ	ἅπασι θαρσήσαντες οἱ τοῦ βασιλέως
[7, 32]	ἐσαγαγὼν ἐν δωματίῳ ἐκάθισεν, ἵνα	δὴ	ἀπεκρέματό τις παχεῖα σινδὼν παραπέτασμα
[7, 10]	τὴν Βελισαρίου ἐπέστελλεν, ἐνδεικνυμένους ὅτι	δὴ	ἀπὸ Βόνου σταλεῖεν. Βελισάριος μὲν
[7, 1]	ἐκ τῆς οἰκίας παρείχετο· ὧν	δὴ	ἀπόβλητος μὲν οὐδεὶς ἐγεγόνει, αὐτῶν
[7, 5]	Ἰουστῖνον καὶ Φλωρεντίαν ἔπεμψεν, οἷς	δὴ	ἄρχοντας Γότθων τοὺς μαχιμωτάτους ἐπέστησε,
[7, 4]	μὲν τοσαῦτα εἶπεν. οἱ δὲ	δὴ	ἄρχοντες τῷ διαμαχομένῳ τῆς γνώμης
[7, 9]	τι πρὸς Τουτίλαν διεκώλυσε. διὸ	δὴ	αὖθις ὁ Τουτίλας γράψας γραμμάτια
[7, 37]	μὲν παρασκευασάμενος ὡς τάχιστα, ὅτι	δὴ	αὐτίκα ξὺν στρατῷ ἀποπλεύσει, ἐπίδοξος
[7, 29]	οὐδέν τι ἧσσον ἐδίωκεν, ἕως	δὴ	αὐτὸ ἄγχιστά πη τῆς γῆς
[7, 40]	ἐποιοῦντο, τοῖς στρατηγοῖς ἐπικαλοῦντες, ὅτι	δὴ	αὐτοὶ τὰ ἐπιτήδεια ξύμπαντα εὔπορα
[7, 9]	φιλοφροσύνης καὶ μεγαλοψυχίας ἀπώνασθε· ὧν	δὴ	αὐτοῖς ἕνεκα ἐς τοῦτο τύχης
[7, 30]	ῥητοῦ τὰς συντάξεις ἐκτίσοι ὅσας	δὴ	αὐτοῖς τὸ δημόσιον ὤφειλε, Τουτίλᾳ
[7, 21]	ἀποκρινόμενος καὶ Τουτίλᾳ γράψας, ὅτι	δὴ	αὐτοκράτορα τοῦ πολέμου πεποίηται Βελισάριον,
[7, 14]	Ῥωμαίων στρατηγὸς εἶναι. ἐφ´ οἷς	δὴ	αὐτὸν στελλόμενον ἐς Βυζάντιον Ναρσῆς
[7, 8]	διεχρήσατο, τὰ δὲ χρήματα, ὅσα	δὴ	αὐτοῦ ἐτύγχανεν ὄντα, τῇ βιασθείσῃ
[7, 8]	τοὺς ξὺν αὐτῷ στρατιώτας, ὅσους	δὴ	αὐτοῦ μένειν ἥκιστα ἤρεσκεν, ἐς
[7, 38]	τῶν ἀνθρώπων τὰ ἔγκατα, οὕτω	δὴ	αὐτοὺς διαχρήσασθαι ἠξίουν. καὶ ξύλα
[7, 38]	δόκησιν παρεχόμενοι τοῖς ἐπιοῦσιν ὅτι	δὴ	αὐτοὺς κατωρρωδηκότες ἐς ὑπαγωγὴν χωροῦσι·
[7, 19]	ἢ τοὺς ἐναντίους ἐξαπατῶντες, ὅπως	δὴ	αὐτοὺς, ὅπερ ἐγένετο, ἑλεῖν δύνωνται.
[7, 37]	δὲ Γότθους ποιεῖσθαι, ἐφ´ ᾧ	δὴ	αὐτῷ ξυμμαχήσουσιν ἐπὶ πολεμίους τοὺς
[7, 1]	καὶ Ψαλίδιον ἐπίκλησιν ἐκάλουν, ὅτι	δὴ	αὐτῷ ῥᾴδιον ἦν ἀποτεμνομένῳ κύκλῳ
[7, 29]	ἔγνωσαν, προὔλεγον αὐτίκα ξυμβήσεσθαι ὅσα	δὴ	αὐτῶν ἑκάστῳ ἤρεσκε. φιλοῦσι γὰρ
[7, 13]	τοὺς ἄρχοντας ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ	δὴ	αὐτῶν τοὺς πολλοὺς πείσει ἐς
[7, 19]	ξυλίνων τειχῶν τρυπήματα ποιησάμενος, ὅπως	δὴ	βάλλειν τοὺς πολεμίους ἐνθένδε σφίσι
[7, 40]	ἐπιπέμψειε τοῖς ταύτῃ Ῥωμαίοις, ὅπως	δὴ	βασιλεῖ ἀδύνατα εἴη τὸν πρὸς
[7, 33]	βιαζόμενοι τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. διὸ	δὴ	βασιλεὺς αὐτοῖς τὰς συντάξεις οὐκέτι
[7, 11]	γε Ἰταλιώταις σπανίζοντες ἀνεχώρησαν. οἷς	δὴ	βασιλεὺς τὰ πρῶτα χαλεπήνας, εἶτα
[7, 31]	ὅσα ὁ νόμος ἠνάγκαζε. διὸ	δὴ	βασιλεὺς τῇ παιδὶ μᾶλλον ἀμύνειν
[7, 19]	τὴν γέφυραν δρόμῳ ἐχώρουν. τότε	δὴ	Βελισάριος τὰς ἀκάτους, ἐφ´ ὧν
[7, 11]	Βελισάριον ἐς Ῥάβενναν ἦλθε. Τότε	δὴ	Βελισάριος τρεῖς τῶν δορυφόρων τῶν
[7, 5]	εὐθὺς ἐς Φλωρεντίαν ᾔει, ὧν	δὴ	Βέσσας τε καὶ Κυπριανὸς καὶ
[7, 20]	οὖν Τουτίλᾳ νύκτωρ ἤγγελλον ὅτι	δὴ	Βέσσας τε καὶ οἱ πολέμιοι
[7, 37]	ἡσυχῆ καὶ αὐτὸς ἔμενε. τότε	δὴ	Βῆρος ξὺν ἀνδράσιν, οὓς ἀγείρας
[7, 13]	ἐς Ῥάβενναν ἀφικομένῳ μετέμελεν, ἃ	δὴ	Βιταλίῳ ἀναπεισθεὶς ἔδρασε πρότερον οὐκ
[7, 29]	Τότε καὶ τὸ κῆτος, ὃ	δὴ	Βυζάντιοι Πορφύριον ἐκάλουν, ἑάλω. τοῦτό
[7, 39]	τὴν Ἰταλίαν ἐπαγαγέσθαι ἐπήγγελλε. Τότε	δὴ	Γερμανὸν φιλοτιμία πολλή τις ἔσχε,
[7, 12]	βασιλεῖ τὴν πόλιν ἐφύλασσον, διὸ	δὴ	Γότθοι ἐνθένδε ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. ~Μετὰ
[7, 26]	Ἀρμενίαν μόνην ἀφεῖναι φωνήν. τούτῳ	δὴ	Γότθοι ἐντυχόντες τινὲς ἐπυνθάνοντο ὅστις
[7, 40]	ξυσκευαζομένους ἐνθένδε χωρήσειν, ἐφ´ ᾧ	δὴ	Γότθων ἐξ ἐπιδρομῆς παῖδάς τε
[7, 9]	βασιλεῖ ἔπεμψεν, ἄντικρυς ἀποφαίνων ὅτι	δὴ	Γότθων τῷ πολέμῳ ἀντέχειν ἀδύνατος
[7, 30]	ἡδονῇ ὡς ἥκιστα ἦν, τούτους	δὴ	γυμνοὺς ὅπη βούλοιντο ἐκέλευεν ἀπαλλάσσεσθαι,
[7, 18]	ἀτείχιστον οὖσαν, ὑποτοπάζοντες Βελισάριον αὐτίκα	δὴ	διαβήσεσθαι τὸν ἐκείνῃ πορθμὸν, ἔς
[7, 39]	πολέμια, τῶν ἀρχόντων πολλοὺς, ὧν	δὴ	δορυφόροι τε καὶ ὑπασπισταὶ ἦσαν,
[7, 10]	ὕδωρ οἱ πολλοὶ ἔφυγον, ἵνα	δὴ	ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν ἀποβαλόντες ἐς
[7, 11]	τισιν ἀκατίοις ἐνθέμενος ἔπεμψεν, ἃς	δὴ	ἐκέλευε τοὺς ἀμφὶ Σαβινιανόν τε
[7, 19]	τοῦ Τιβέριδος ἐκβολὰς ἔστησεν, οὓς	δὴ	ἐκέλευσε μένειν τε αὐτοῦ καὶ,
[7, 2]	ἔργων ἐμπόδιον γεγονότα σφίσιν, ὅτι	δὴ	ἐκποδὼν Ἰλδίβαδον πεποίηται. τέλος δὲ
[7, 20]	δέκα ὁδῷ ἰοῦσιν ἐνέτυχον, οὓς	δὴ	ἑλόντες παρὰ τὸν Βέσσαν εὐθὺς
[7, 16]	διάκονος δὲ τὴν τιμὴν, ὃς	δὴ	ἐν Βυζαντίῳ χρόνον διατρίψας συχνὸν
[7, 34]	Γήπαιδές τε καὶ Λαγγοβάρδαι ἅτε	δὴ	ἐν γειτόνων πη ᾠκημένοι ἀλλήλοις
[7, 35]	θυμοειδής τε καὶ δραστήριος, ὃς	δὴ	ἐν Ἰταλίᾳ λειφθεὶς ἔτυχε, Τουτίλᾳ
[7, 11]	τὰ ἐχυρώτατα ἐνοχλεῖν ἔγνωσαν. διὸ	δὴ	ἐν Πικηνοῖς ἀμφί τε Φίρμον
[7, 35]	τὰ ἐπὶ Δαλματίας χωρία. ὃς	δὴ	ἐν χωρίῳ Μουικούρῳ καλουμένῳ γενόμενος,
[7, 31]	τινος ἴσως παραπεπτωκυίας αἰτίας, ὧν	δὴ	ἕνεκα γυναῖκας ἀνδράσι προσκρούειν ξυμβαίνει.
[7, 40]	τε καὶ ξυνδήσαντες ἀνεπυνθάνοντο ὅτου	δὴ	ἕνεκα οὗτος δὴ ὁ τῶν
[7, 26]	χωρία γενέσθαι, οὐδὲν δὲ τούτου	δὴ	ἕνεκα σαφὲς πεπυσμένοι, ἀλλ´, ὅπερ
[7, 32]	ἰσχυρίσαντο μηδ´ ὁτιοῦν σφᾶς τούτων	δὴ	ἕνεκα τὸν Γερμανὸν ἀποκρύψασθαι, ἀλλὰ
[7, 35]	πρότερον· ἐπεὶ καὶ αὐτὸς τούτων	δὴ	ἕνεκεν ἐς Βυζάντιον ἀφικόμενος ἔτυχεν
[7, 29]	μὲν καὶ πάντα ἐκίνει, ὅπως	δὴ	ἐνθένδε ὅτι τάχιστα ἀπαλλάσσοιτο, διαφυγεῖν
[7, 39]	ὅ μοι ἔναγχος δεδιήγηται, μέγα	δὴ	ἐνθένδε περιβαλέσθαι κλέος ἐβούλετο ἅτε
[7, 5]	γνόντες τὸ μὲν πεδίον, οὗ	δὴ	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐτύγχανον, δέει πολλῷ ἀπολιπεῖν
[7, 16]	μή τις αὐτοῖς ἐπικουρία ταύτης	δὴ	ἐντὸς τῆς ἐκεχειρίας ἐκ Βυζαντίου
[7, 35]	φυγῇ τὸν ἄνθρωπον ἐζημίωσεν. ὃς	δὴ	ἐξ ἠθῶν ἀναστὰς τῶν πατρίων
[7, 38]	τοῦ παντὸς χρόνου, πλήν γε	δὴ	ἐξ ὅτου μοι ἔμπροσθεν εἴρηται.
[7, 39]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀγγελλομένων, οἷα	δὴ	ἐξεργάζεσθαι εἴωθεν ἐς τὰ ἀνθρώπεια
[7, 38]	τε βουσὶ καὶ προβάτοις, ὅσα	δὴ	ἐπάγεσθαι ἐς τὰ πάτρια ἤθη
[7, 23]	ἐς τοὺς βαρβάρους μέγα οὕτω	δὴ	ἐπανήκειν ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον.
[7, 35]	δρομώνων ἐπ´ αὐτὸν ἔπεμψεν. οἳ	δὴ	ἐπεὶ ἐν Λαυρεάτῃ ἐγένοντο, τοῖς
[7, 26]	ἐπὶ Καμπανίας ἱππέων στεῖλαι. οἳ	δὴ	ἐπεὶ ἐν Μεντούρνῃ πόλει ἐγένοντο,
[7, 36]	καὶ εἰ μὲν ἐπιτελῆ ταύτην	δὴ	ἐπεποιήκει τὴν ἔννοιαν, οἶμαι ἂν,
[7, 36]	ταῖς σάλπιγξιν ἐπισταμένους ἐνθέμενος. οἷς	δὴ	ἐπέστελλε διὰ μὲν τοῦ Τιβέριδος
[7, 18]	ἀπολεξάμενος ἐς Καπύην πέμπει. οἷς	δὴ	ἐπέστελλεν, ἐπειδὰν τὸ ξὺν τῷ
[7, 36]	τὴν ἐνταῦθα ὁδὸν φέρουσαν, οἷς	δὴ	ἐπήγγελλε τοὺς φεύγοντας διαχρήσασθαι. οἱ
[7, 30]	Κροτωνιατῶν αὖθις λιμένι προσέσχον. οὗ	δὴ	ἐπὶ κοινῆς βουλευσαμένοις ἔδοξε σφίσιν
[7, 37]	εἶναι, Κεντουκελλῶν ἀποπειρασαμένῳ πρότερον οὕτω	δὴ	ἐπὶ Σικελίαν ἰέναι. ἦρχε δὲ
[7, 3]	Γότθους τοὺς ἐνταῦθα ἐξέλωσιν, οὕτω	δὴ	ἐπί τε Τουτίλαν καὶ Τικινοὺς
[7, 19]	θατέρου τῶν πολεμίων πύργου, ὃς	δὴ	ἐπὶ τῆς κατὰ τὸν Πόρτον
[7, 35]	ὅπερ Λαυρεάτην καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οὗ	δὴ	ἐπιβὰς τοὺς παραπεπτωκότας ἀνῄρει. ἅπερ
[7, 15]	Ῥώμην σημαίνουσι Βέσσᾳ ὡς αὐτίκα	δὴ	ἐπιέναι τῶν ἐναντίων τῷ χαρακώματι
[7, 13]	λοιποὺς ἐς φυγὴν ἔτρεψαν. οἷς	δὴ	ἐπισπόμενοι, ἔς τε τὴν δίωξιν
[7, 40]	ὕστερον ὁ Ῥωμαίων στρατὸς τούτοις	δὴ	ἐπισπόμενοι τοῖς βαρβάροις, μοίρᾳ τε
[7, 1]	Ῥωμαίοις παρὰ δόξαν πεποιημένος, ὧν	δὴ	ἐπιφανέστερος ἔν γε βαρβάροις οὐδεὶς
[7, 13]	Ῥωμαίων ἐξανδραποδίσαντες πάμπολυ πλῆθος. οἷς	δὴ	Ἔρουλοι ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐς
[7, 13]	τε καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν. οἳ	δὴ	ἐς Ἐπίδαμνον ἀφικόμενοι Βελισαρίῳ ξυνέμιξαν.
[7, 13]	πρῶτον τῆς Ῥωμαίων βουλῆς. διὸ	δὴ	ἐς Κεντουκέλλας ἀπιὼν ᾤχετο. Βελισάριος
[7, 1]	ἀγροίκων ἄμαχός τις ἐγένετο, ὅτι	δὴ	ἐς μὲν τοὺς στρατιώτας φιλοδωρότατος
[7, 14]	μέχρι ἐς τὰ αἰδοῖα, οὕτω	δὴ	ἐς ξυμβολὴν τοῖς ἐναντίοις καθίστανται.
[7, 1]	ἐς τοὺς βαρβάρους διέβαλεν, ὡς	δὴ	ἐς τοὺς πολεμίους αὐτομολεῖν μέλλοι,
[7, 40]	καταστησάμενος οὐ πολλῷ πρότερον. ὃς	δὴ	ἐς χεῖρας ἐλθὼν τῷ τῶν
[7, 32]	καὶ προδοσίας διαφανῶς ἑάλω ἅτε	δὴ	ἐς Χοσρόην τὸν Περσῶν βασιλέα
[7, 32]	βασιλέα ἐν Παλατίῳ εἴη, τότε	δὴ,	ἑσπέρας βαθείας που οὔσης, ἐγχειρίδια
[7, 7]	ἐς τὴν ἀκτὴν ἤνεγκεν, οὗ	δὴ	ἐστρατοπεδεύοντο οἱ πολέμιοι. ἐπιβαίνοντες οὖν
[7, 38]	τε καὶ χιλίους, ἡ δὲ	δὴ	ἑτέρα τοὺς καταλοίπους. ἑκατέροις μὲν
[7, 35]	εἷς ἐτελεύτησε νόσῳ, ὁ δὲ	δὴ	ἕτερος, Ἰλδίγης ὄνομα, ἐς Σκλαβηνοὺς
[7, 18]	οὗπερ οἱ Γότθοι αἰσθόμενοι, ὅσοι	δὴ	ἐτετάχατο ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ τοῦ
[7, 19]	γενόμενοι φρουρᾷ πολεμίων ἐνέτυχον, οἳ	δὴ	ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ ποταμοῦ σειρᾶς
[7, 19]	παρὰ Βελισάριον δρόμῳ ἀγγέλλουσιν ὅτι	δὴ	ἔχοιτο πρὸς τῶν πολεμίων Ἰσαάκης.
[7, 39]	οἱ ἐν Ῥηγίῳ πολιορκούμενοι, ὧν	δὴ	Θουριμούθ τε καὶ Ἱμέριος ἦρχον,
[7, 33]	ἔσχον ἀμφὶ πόλιν Σιγγιδόνον, οὗ	δὴ	ἵδρυνται νῦν, Ἰλλυριούς τε καὶ
[7, 26]	σταδίους τριακοσίους. τετρακοσίους οὖν, οὕσπερ	δὴ	ἵπποις τε καὶ σώμασιν ἀκραιφνέσι
[7, 5]	φήμην οὐκ ἀληθῆ περιφέρεσθαι, ὡς	δὴ	Ἰωάννης πρός του τῶν αὐτοῦ
[7, 32]	ὀκνήσει οὔτε ὀρρωδίᾳ τινὶ, ὃς	δὴ	κάθηται ἀφύλακτος ἐς ἀεὶ ἐπὶ
[7, 39]	ἐνθένδε περιβαλέσθαι κλέος ἐβούλετο ἅτε	δὴ	καὶ αὐτὴν ἰσχύσας βασιλεῖ ἀνασώσασθαι.
[7, 18]	τὰ ἀμφὶ Ῥώμην χωρία. οὗ	δὴ	καὶ αὐτὸς καταίρειν τῷ ἄλλῳ
[7, 15]	στρατιώτας ξὺν αὑτῷ ἔχοντι. διὸ	δὴ	καὶ Βαλεντῖνός τε καὶ Φωκᾶς
[7, 30]	ἐς τὸν Δρυοῦντα κατέπλευσεν, οὗ	δὴ	καὶ Βελισάριον ξὺν τῇ γυναικὶ
[7, 14]	διεσκηνημένοι τὴν χώραν οἰκοῦσι. διὸ	δὴ	καὶ γῆν τινα πολλὴν ἔχουσι·
[7, 24]	μεταστάσεις ποιεῖσθαι τῆς δόξης. διὸ	δὴ	καὶ Γότθοι εὐημεροῦντα μὲν τοῖς
[7, 6]	ἀνδράσιν, οἱ βάρβαροι εἷλον. οὗ	δὴ	καὶ Δημήτριον τὸν Νεαπόλεως ἐπίτροπον
[7, 17]	ὥστε ἀποζῆν διαρκῶς ἔχουσαν, ὅπως	δὴ	καὶ ἡμεῖς περιόντες ἀνθυπουργήσωμεν ὑμῖν
[7, 27]	Τάραντα ξὺν αὐτοῖς ἦλθεν, οὗ	δὴ	καὶ Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ παντὶ
[7, 39]	δὴ μάλα ὑπέσχετο πέμψειν. Τούτων	δὴ	καὶ πλειοτέρων ἐς τὴν Ἰταλίαν
[7, 35]	ἐν τῷ λιμένι ἀπολιπόντες. οὗ	δὴ	καὶ τὰ ἄλλα πλοῖα ἔμπλεα
[7, 27]	μὲν αὐτοῦ οὐδαμῆ ἤθελεν, οὗ	δὴ	καὶ τὸ Ἰωάννου στρατόπεδον ἦν,
[7, 12]	πρὸς τῶν πολεμίων κατειλημμένης. διὸ	δὴ	καὶ ὑπερήμεροι γεγενημένοι ἐς τῶν
[7, 32]	Ἀρταβάνῃ κατὰ γένος προσήκων. ὃς	δὴ	κακουργῶν ἐς τὴν πολιτείαν οὐ
[7, 19]	αὐτῷ πρότερον τοῦτό γε. διὸ	δὴ	κατὰ τάχος ὀπίσω ὑπῆγε τὸ
[7, 7]	τὸν καιρὸν ἅπαντα ἐν ταύτῃ	δὴ	κατατρίψας τῇ ὀρρωδίᾳ, ἐπειδὴ τάς
[7, 4]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐφάνησαν, οὓς	δὴ	κατιδόντες Ῥωμαῖοι καὶ πολὺ πλῆθος
[7, 32]	οὐσίαν αὐτὸν εἰσιέναι ξυνέβη, ἧς	δὴ	κληρονόμος τά γε ὅσα βεβουλῆσθαι
[7, 17]	ὁ Ῥωμαῖος οὗτος ἐτάσσετο, ὅτι	δὴ	κρέασι ζῴου τεθνηκότος ἐντρυφᾶν εἶχεν.
[7, 23]	ἅπαντας τῷ φρουρίῳ ἐδέξατο. οἳ	δὴ	κτείνουσι μὲν τῶν πολεμίων πλείστους,
[7, 24]	που τοῦ περιβόλου ἐγένοντο. οὓς	δὴ	κυκλώσεσθαι οἱ βάρβαροι ἔμελλον, ὡς
[7, 24]	γίγνεται. ὁσάκις δέ τις τοῦτον	δὴ	κυλίνδει τὸν τρίβολον, ὁ μὲν
[7, 38]	κατὰ κόρρης ἐνδελεχέστατα παίοντες, ὡς	δὴ	κύνας ἢ ὄφεις ἢ ἄλλο
[7, 39]	πόλιν ἐνδοῦναι. Διογένης δὲ τούτου	δὴ	κύριος ἔφασκεν αὐτὸς οὐκέτι εἶναι.
[7, 9]	εἶναι οἷς ἐξημάρτανον ἀπειργάζοντο. οἷς	δὴ	Κωνσταντιανὸς ἀπορούμενος γράμματα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ
[7, 3]	ξύμπαντες ἐς Ῥάβενναν ξυνελέγοντο, οὗ	δὴ	Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀλέξανδρος, οὗ πρόσθεν
[7, 34]	ἐς μυρίους ἱππεῖς ἔπεμψεν, ὧν	δὴ	Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης καὶ Ἀράτιος
[7, 18]	εἴκοσι σταδίους ἀπέχουσι Κάνναι, ἵνα	δὴ	λέγουσι Λιβύων στρατηγοῦντος ἐν τοῖς
[7, 7]	ἔμενε, κατορρωδῶν τὰ πολέμια. ἃ	δὴ	μαθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 4]	ἐπὶ τοὺς ἐναντίους ᾔει. ὃ	δὴ	μαθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 37]	αὐτοὺς διακρίνεσθαι, ἔργου ἔχεσθαι αὐτίκα	δὴ	μάλα. ἐν ἐλπίδι τε παρῄνει
[7, 32]	μᾶλλον αὐτοὺς περιοφθήσεσθαι εἰκὸς αὐτίκα	δὴ	μάλα, ἐπειδὰν τάχιστα Βελισάριος ἐξ
[7, 4]	ἄλλο στράτευμα ἐκ Βυζαντίου αὐτίκα	δὴ	μάλα ἐπιβοηθήσειν οὐδὲν ἀπεικός. ἡμῶν
[7, 28]	παροῦσαν ἀπαγγέλλων ἐπεῖπεν οἴεσθαι αὐτίκα	δὴ	μάλα καὶ τοὺς βαρβάρους παρέσεσθαι.
[7, 36]	σφίσιν εἶναι εὐπρεπεῖ θανάτῳ αὐτίκα	δὴ	μάλα καταλῦσαι τὸν βίον. ὁρμῆσαι
[7, 39]	τοῦ στόλου καταστησαμένῳ Λιβέριον αὐτίκα	δὴ	μάλα μετέμελεν. ἦν γὰρ ἐσχατογέρων
[7, 40]	Δαλματίᾳ, εὐθὺ δὲ Λιγουρίας αὐτίκα	δὴ	μάλα ξυσκευαζομένους ἐνθένδε χωρήσειν, ἐφ´
[7, 27]	ἴωμεν τοίνυν ἐπ´ αὐτὸν αὐτίκα	δὴ	μάλα, ὅπως ἢ τῆς δυνάμεως
[7, 17]	τὸν ἐκ Βυζαντίου στρατὸν αὐτίκα	δὴ	μάλα παρέσεσθαι ἰσχυρίσαντο, ταύτῃ τε
[7, 21]	τὰ παρὰ τοῦ θεοῦ αὐτίκα	δὴ	μάλα πολέμια ἔσται. οὐ γὰρ
[7, 21]	ἅπαντας ἤκουσεν, ἀπεπέμψατο αὐτοὺς αὐτίκα	δὴ	μάλα, τοῦτό τε μόνον αὐτοῖς
[7, 39]	χιλίους ἐν παρασκευῇ πεποιημένος αὐτίκα	δὴ	μάλα ὑπέσχετο πέμψειν. Τούτων δὴ
[7, 31]	ἀναγκάζηται τὸν ἅπαντα χρόνον· ὃ	δὴ	μάλιστα ἀνθρώπου ψυχὴν ἀνιᾶν πέφυκεν.
[7, 7]	μηνῶν ἔταξε χρόνον, ἐφ´ ᾧ	δὴ	μετὰ τοῦτον τὰ ὡμολογημένα ποιήσωσι.
[7, 25]	καὶ ἔχθος ἐπάναγκες ξυνοικίζεσθαι. ὧν	δὴ	μεταξὺ ἐπιπεσόντων γενέσθαι τι τῶν
[7, 29]	ἅπαντα ἐσεσήπει τὰ σπέρματα, ὅσα	δὴ	μεταξὺ καταβεβλημένα ἐς τὴν γῆν
[7, 21]	σθένει παρὰ βασιλέως πορίζεσθαι, ὅπως	δὴ	μὴ αὐτὸς ἀναγκάζηται Ῥώμην ἐς
[7, 9]	ἐκ προνοίας ἀδικῇ μόνης, τούτῳ	δὴ	μηδὲ ἀντιλέγειν ποτὲ περὶ τῶν
[7, 19]	ἐς τὴν ἑτέραν ἐξικνουμένην, ὅπως	δὴ	μηδὲ ὅσον ἐς τὴν γέφυραν
[7, 22]	Ἀλγηδόνι ἐκέλευεν ἡσυχῆ μένειν, ὅπως	δὴ	μηδεμία ἐξουσία τοῖς ἀμφὶ Βελισάριον
[7, 6]	καὶ Γότθους οὐδαμῆ ἤθελον. διὸ	δὴ	μόνοις τοῖς ἐκ Βυζαντίου ξὺν
[7, 10]	ἐνθένδε ὑπεξαγαγεῖν ὅτι τάχιστα, οὓς	δὴ	νόσῳ τε ξυντετηκέναι καὶ λιμῷ
[7, 25]	ποιεῖσθαι ἐς αὐτοὺς ἤθελε. διὸ	δὴ	ξυγκαλέσας ἅπαντας ἔλεξε τοιάδε „Ὁρῶν
[7, 5]	ἦν ἐπιτελεῖν τὰ ξυγκείμενα. διὸ	δὴ	ξὺν τοῖς ἑπομένοις Ἰωάννης ἠνάγκαστο
[7, 26]	τοῦ ἔργου τούτου ἠπείγετο. διὸ	δὴ	ξὺν τῷ πλείονι τοῦ στρατοῦ
[7, 40]	διαμείψαντες ἐν Δαλματίᾳ ἐγένοντο. ὧν	δὴ	ὁ Γερμανὸς ἀφροντιστήσας πάσῃ ἐπήγγελλε
[7, 32]	καὶ ἀληθίζεσθαι ἐξεπιστάμενον μάλιστα. ὃν	δὴ	ὁ Γερμανὸς ἐς τὴν οἰκίαν
[7, 35]	οἱ ἀνεψιὸς Ῥισιοῦλφος ὄνομα, ὃν	δὴ	ὁ νόμος, ἐπειδὰν Οὐάκης τελευτήσειεν,
[7, 39]	τοῦτο προσδεχόμενοι, ἡσυχῆ ἔμενον τότε	δὴ	ὁ Τουτίλας, ἡμέρα γὰρ ἡ
[7, 40]	ἀνεπυνθάνοντο ὅτου δὴ ἕνεκα οὗτος	δὴ	ὁ τῶν Σκλαβηνῶν στρατὸς καὶ
[7, 3]	καταφυγόντες ἐς αὐτοὺς σώζοιντο. διὸ	δὴ	οἱ ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζην τῷ
[7, 39]	αὐτοῦ εἴασε φυλακῆς ἕνεκα, ὅπως	δὴ	οἱ πολέμιοι μηδὲν μὲν τοῦ
[7, 40]	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι. οἷς	δὴ	οἱ στρατηγοὶ ἀναγκασθέντες τοῖς ἐναντίοις
[7, 3]	τοὺς ἐπιόντας ἠμύνοντο. καὶ τότε	δὴ	οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες
[7, 1]	μικρολογίᾳ παρὰ δόξαν ἠμείβετο. διὸ	δὴ	οἵ τε Ἰταλιῶται Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ
[7, 40]	διαβάντες ἀμφὶ Νάϊσον ἦλθον. ὧν	δὴ	ὀλίγους τινὰς ἀποσκεδασθέντας μὲν τοῦ
[7, 10]	πόλεως ἱερεῖ ἅπαντας ἔκτειναν τρόπῳ	δὴ	ὅνπερ ἐξεπιστάμενος ἔγωγε ὡς ἥκιστα
[7, 14]	ἰσχυρίζετο εἶναι, δεδιότα δὲ ἅτε	δὴ	ὄντα ἐν μέσοις βαρβάροις ὡς
[7, 2]	βασιλέα πράσσειν ἐπέστελλε, πλήν γε	δὴ	ὅπως χρήματά τε αὐτὸς πολλὰ
[7, 32]	τῶν ἄλλων οὐδένα, πλήν γε	δὴ	ὅτι ἅπαντας οὐ ξὺν ἀτιμίᾳ
[7, 26]	οὐδὲν ἀποκρίνασθαι ἴσχυσε πλήν γε	δὴ	ὅτι Γιλάκιος στρατηγὸς εἴη. τὸ
[7, 36]	Γότθων στρατῷ ἀνεμίγνυντο, πλήν γε	δὴ	ὅτι Παῦλός τε καὶ τῶν
[7, 17]	καὶ Ῥωμαίοις ἀπόδωνται, πλήν γε	δὴ	ὅτι τῷ Βέσσᾳ ὀλίγος ἔτι
[7, 31]	βούλευμα τοῦτο κατέστησαν καὶ τρόπῳ	δὴ	ὅτῳ ἀποκρουσθέντες οὐδαμῆ ἐς τὸ
[7, 18]	ἡσυχῆ ἔμενεν. ἐμέμφετό τε ὅτι	δὴ	οὐ διακινδυνεύσας τε καὶ τοῖς
[7, 11]	τινα ἐνταῦθα ποιεῖσθαι, λογισάμενοι ὅτι	δὴ	οὔτε τοῖς πολεμίοις πολλοῖς γε
[7, 15]	τὼ χεῖρε ἀπέκοψε. ταῦτα μὲν	δὴ	οὕτω γενέσθαι τετύχηκε. καὶ ὁ
[7, 26]	τὸ τοιοῦτον Τουτίλας ἔχων, ὅτι	δὴ	οὐχ οἷόν τέ ἐστι κατασκόπων
[7, 35]	ἡ Λαγγοβαρδῶν ἦλθεν ἀρχή. ᾧ	δὴ	παιδὶ κομιδῆ ὄντι ἐπίτροπος καταστὰς
[7, 35]	ἐν Βυζαντίων τῷ προαστείῳ, ὃ	δὴ	Παντείχιον μὲν ὀνομάζεται, κεῖται δὲ
[7, 10]	γράμματα Βόνῳ ἀπαγγέλλειν ἐκέλευεν ὅτι	δὴ	παντὶ τῷ στρατῷ οὐκ εἰς
[7, 17]	ἀνὴρ, πέντε παίδων πατὴρ, ὃν	δὴ	περιστάντες οἱ παῖδες καὶ τῆς
[7, 26]	τοίνυν οἱ βάρβαροι αἰσθόμενοι ὅτι	δὴ	πολέμιος εἴη, ἐν μὲν τῷ
[7, 21]	ὠνείδισέ τε καὶ ἐκάκισεν, οἳ	δὴ	πολλὰ πρός τε Θευδερίχου καὶ
[7, 1]	τῶν παραγγελλομένων ἐπακούοντας εἶχον. διὸ	δὴ	πολλά τε αὐτοῖς ἡμαρτήθη καὶ
[7, 11]	συντάξεις ὡς ἥκιστα κομιζομένοις χρήματα	δὴ	πολλὰ τὸ δημόσιον ὤφειλε. στρατεύματος
[7, 27]	Βελισαρίῳ δὲ βασιλεὺς ἔγραψεν ὅτι	δὴ	πολλὴν αὐτῷ στρατιὰν πέμψειεν, οἷσπερ
[7, 18]	ὅσοι πεζοὶ ὄντες ἐτύγχανον· οἳ	δὴ	πολλοί τε καὶ ἄριστοι ἦσαν.
[7, 31]	αὐτῷ ἐς γάμον ἐλθοῦσα. ἣν	δὴ	πολλῷ ἔμπροσθεν ἀποσεισάμενος αὐτὸς ἔτυχε
[7, 9]	ἐτύχετε ξένων καὶ φίλων ἐπίστασθε	δή	που, εἴ τι τῶν Ἀλεξάνδρου
[7, 8]	κεχώρηκεν ἡμῖν ἡ τύχη ἐπίστασθε	δή	που, ὑφ´ οἵων τε καὶ
[7, 9]	λαβόντες ἢ πείρᾳ μαθόντες οὕτω	δὴ	προήσεσθαι αὐτοῖς τὰ Γότθων τε
[7, 26]	εἴη. τὸ γὰρ ἀξίωμα, ὃ	δὴ	πρὸς βασιλέως λαβὼν ἔτυχε, πολλάκις
[7, 32]	ἐς τὸν Ἰουστῖνον ἐξήνεγκεν, ὅσα	δὴ	πρότερον Ἀρσάκης αὐτῷ εἰπὼν ἔτυχεν.
[7, 11]	καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσθαι τετύχηκεν. ἃ	δὴ	πυθόμενοι καὶ τῶν ἀναγκαίων ἔν
[7, 40]	τοῖς πολεμίοις ἐνταῦθα γενέσθαι. ὃν	δὴ	ῥύεσθαι ὁ Τουτίλας ἐπειγόμενος τῶν
[7, 11]	ἠκόντιζον ἐπ´ αὐτὸν ἅπαντες. ὧν	δὴ	Ῥωμαῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθουν δρόμῳ. καὶ
[7, 24]	αὐτῷ τὴν ἀβουλίαν ὠνείδιζον, ὅτι	δὴ	Ῥώμην ἑλὼν οὔτε ξύμπασαν ἐς
[7, 14]	τὸ παλαιὸν ἀμφοτέρους ἐκάλουν, ὅτι	δὴ	σποράδην, οἶμαι, διεσκηνημένοι τὴν χώραν
[7, 39]	καὶ Ἰλλυριῶν ἀξιολογωτάτην ἀγείραντι οὕτω	δὴ	στέλλεσθαι σπουδῇ ἐς τὴν Ἰταλίαν
[7, 6]	ἐπιέναι στρατὸν ᾤοντο, τεκμαιρόμενοι ὅτι	δὴ	στόλου πολύ τι χρῆμα πλεῖν
[7, 13]	χωρίων κομίζεται ἐς Ἐπίδαμνον, ἵνα	δὴ	στράτευμα ἐκ Βυζαντίου καραδοκῶν ἡσυχῆ
[7, 39]	κατεστήσατο τὸν αὑτοῦ ἀνεψιόν. ᾧ	δὴ	στράτευμα μὲν οὐ πολὺ ἔδωκε,
[7, 5]	τὰ παρόντα σφίσιν ἀπήγγειλε. διὸ	δὴ	στράτευμα Ῥωμαίων λόγου ἄξιον εὐθὺς
[7, 40]	δὲ κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι. ἔνθα	δὴ	στρατιῶται μὲν πολλοί τε καὶ
[7, 26]	ἔχων εὔδηλόν τε ὂν ὅτι	δὴ	στρατῷ κρείσσονι ξύμφορόν ἐστιν ἐκ
[7, 36]	ἅμα δὲ καὶ μεμφόμενοι, ὅτι	δὴ	σφίσι χρόνου τὰς συντάξεις πολλοῦ
[7, 37]	τοῖς πολεμίοις μεθῆκεν αὖθις. διὸ	δὴ	τὰ ἐπιτήδεια ἐν τῷ παρόντι
[7, 1]	Οὐραΐου γυναικὸς παθούσῃ ἠξίου. διὸ	δὴ	τὰ μὲν πρῶτα Ἰλδίβαδος Οὐραΐαν
[7, 6]	Δημήτριον στρατηγὸν βασιλεὺς ἔπεμψεν, ὃς	δὴ	τὰ πρότερα ξὺν Βελισαρίῳ ἐστράτευε
[7, 14]	τάς τε μαντείας ἐν ταύταις	δὴ	ταῖς θυσίαις ποιοῦνται. οἰκοῦσι δὲ
[7, 23]	ἑκατέρωθεν ἐς κόλπον ἰοῦσαν, οὗ	δὴ	Ταραντηνῶν ὁ λιμήν ἐστιν, ἰσθμόν
[7, 20]	τά τε σιδήρια ξύμπαντα, οἷς	δὴ	τὰς κλεῖς ἀεὶ οἱ φύλακες
[7, 21]	ξυμβαίνοι, καταλέγων ἐφεξῆς ἅπαντα, ὅτι	δὴ	τὰς μὲν ἀρχὰς ἀφῄρηντο σχεδόν
[7, 11]	καὶ Ἀριμίνου πόλεως κείμενα. ὧν	δὴ	τὰς οἰκίας τοῦδε τοῦ πολέμου
[7, 14]	τοῦτον βασιλεὺς τὸν Χιλβούδιον, ὅτε	δὴ	τέταρτον ἔτος τὴν αὐτοκράτορα εἶχεν
[7, 28]	ἀλλήλων διεσκηνημένοι ἐκάθευδον, ἐν δὲ	δὴ	τῇ ἡμέρᾳ τὰ ἐπιτήδεια διερευνώμενοι
[7, 26]	εἶναι. οἱ μέντοι ἐπὶ ταύτῃ	δὴ	τῇ κατασκοπῇ πρὸς τοῦ Ἰωάννου
[7, 16]	πόλιν Γότθοις ἐνδώσουσιν. ἐπὶ ταύτῃ	δὴ	τῇ πρεσβείᾳ Πελάγιος παρὰ Τουτίλαν
[7, 38]	συμμορία ἡ ἑτέρα, ἐξ ὅτου	δὴ	τῇ Ῥωμαίων ἐπέσκηψαν χώρᾳ, τοὺς
[7, 6]	τῆς Ἰταλίας γεγονὼς κύριος. διὸ	δὴ	τῇ Ῥωμαίων στρατιᾷ χρόνοις τοῖς
[7, 14]	ἐνιαυτῶν χρόνον, ὅσον ξὺν ταύτῃ	δὴ	τῇ τιμῇ τὴν διατριβὴν ἐνταῦθα
[7, 15]	ἔγνω προλοχίζειν ἀνδρῶν μαχίμων. οὗ	δὴ	τῇ ὑστεραίᾳ Βαλεντῖνός τε καὶ
[7, 6]	καὶ Ἰταλίαν ἐγένετο ἐς ταύτην	δὴ	τὴν ἐμπειρίαν δόκιμος, καὶ ἀπ´
[7, 35]	τῷ ξυμβόλῳ τεκμηριούμενοι ἐς ταύτην	δὴ	τὴν οἰκίαν μεγάλα προὔλεγον ἀγαθὰ
[7, 6]	τε μάλιστα καὶ ἐς ταύτην	δὴ	τὴν πρᾶξιν ἐνῆγε. Τουτίλας δὲ
[7, 27]	Σκύλαιον καλούμενον χῶρον, ἐφ´ οὗ	δὴ	τὴν Σκύλλαν οἱ ποιηταὶ γεγενῆσθαί
[7, 2]	Ἰλδιβάδῳ τὰ πρότερα ἔσχον, ὃς	δὴ	τήν τε ἀρχὴν καὶ τὸ
[7, 28]	τις ἀκτὴ μηνοειδὴς ἐνταῦθα, οὗ	δὴ	τῆς ἠϊόνος ὑποχωρούσης ἡ θάλασσα
[7, 14]	καὶ οἴονται τὴν σωτηρίαν ταύτης	δὴ	τῆς θυσίας αὐτοῖς ἐωνῆσθαι. σέβουσι
[7, 34]	βεβούληνται, τίς ἂν εἴη ταύτης	δὴ	τῆς κακοτροπίας ὑπερβολή; ταῦτα μὲν
[7, 19]	σωθήσονται. ὀχύρωμα γὰρ ἄλλο ταύτης	δὴ	τῆς χώρας οὐδαμῆ εἶχον, ἀλλὰ
[7, 10]	ἐνθένδε ἄρας Πόλῃ προσέσχεν. οὗ	δὴ	τὸ στράτευμα διέπων χρόνον τινὰ
[7, 36]	μέλλοντός τι ὑποφαίνειν ἡμέρας, τούτοις	δὴ	τοῖς ἀνδράσιν ἐς χεῖρας ἐλθόντος,
[7, 14]	γενόμενοι ἐς χεῖρας ἦλθον, ἔνθα	δὴ	τοῖς Ἄνταις ἡσσηθῆναι τῶν ἐναντίων
[7, 2]	δύναμιν δὲ περιβεβλημένος ἐν τούτοις	δὴ	τοῖς βαρβάροις μεγάλην. οἱ δὲ
[7, 1]	τὰ πρωτεῖα φερομένη ἐν τούτοις	δὴ	τοῖς βαρβάροις πασῶν μάλιστα. αὕτη
[7, 20]	τὸν καιρὸν, ἐς ὃν τούτοις	δὴ	τοῖς Ἰσαύροις ἡ φυλακὴ τοῦ
[7, 8]	ἐς τὸ ἀκριβὲς βούληται, ὅπως	δὴ	τοῖς ὀνόμασι τούτοις παραπετάσμασιν ἐς
[7, 22]	πολλοὺς ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν. οἳ	δὴ	τοῖς πολεμίοις ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες πολλοὺς
[7, 16]	ἐς τὸν θεὸν μεταθήσομαι, ὃς	δὴ	τοῖς τὰς ἱκεσίας ὑπερφρονοῦσι νεμεσᾶν
[7, 14]	Χιλβούδιον μὲν ἐκεῖνον ἔτι τοῦτον	δὴ	τὸν ἄνδρα ἰσχυρίζετο εἶναι, δεδιότα
[7, 6]	ἐς τὴν Ἤπειρον ἦλθεν· ἔνθα	δὴ	τὸν καιρὸν κατατρίβων ἐκάθητο οὐδενὶ
[7, 9]	ὑμετέρους τὰς χάριτας αὐτοὺς, κατὰ	δὴ	τὸν παλαιὸν χρόνον, ἐπιδεδεῖχθαι ξυνέβη,
[7, 19]	τὰς ἀκάτους ἐφέλκειν ἐκέλευεν, οὗ	δὴ	τὸν πύργον ἐτύγχανε τεκτηνάμενος. τοῦ
[7, 1]	ἐς δὲ τοὺς ἀγροίκους ὅτι	δὴ	τοσαύτῃ φειδοῖ τε καὶ προνοίᾳ
[7, 11]	τὰ βασιλέως πράγματα ἔσφηλεν. ᾧ	δὴ	τοσοῦτον τὰ ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν μέλει,
[7, 32]	τοῦ ἀληθοῦς διαπυρώτατος ἐραστής. ὃς	δὴ	τότε οὐκ εἴα τὸν λόγον
[7, 30]	ὡς, ἢν μὴ βασιλεὺς τούτου	δὴ	τοῦ ἐγκλήματος ἀμνηστίαν σφίσι διδοίη
[7, 19]	καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων ὅσα	δὴ	τοῦ πυρὸς βρῶσις ὀξυτάτη γίνεσθαι
[7, 1]	εἰργασμένῳ ἐλοιδοροῦντο. τίσασθαι μέντοι τούτου	δὴ	τοῦ φόνου αὐτὸν οὐδεὶς ἤθελεν.
[7, 40]	πόλεμον ἀσχολίᾳ τῇ ἐς τούτους	δὴ	τοὺς βαρβάρους εὖ διοικήσασθαι. εἴτε
[7, 40]	μέγα γὰρ ὄνομα ἐς τούτους	δὴ	τοὺς βαρβάρους ὁ Γερμανὸς εἶχεν
[7, 40]	ἀνθρώπους καὶ διαφερόντως ἐς τούτους	δὴ	τοὺς βαρβάρους περιεβάλετο. δειμαίνοντες οὖν
[7, 14]	Ἰουστινιανὸς πρέσβεις τινὰς παρὰ τούτους	δὴ	τοὺς βαρβάρους στείλας ἠξίου ξυνοικίζεσθαι
[7, 40]	ὑποψίᾳ εἶχον ὡς Τουτίλας τούτους	δὴ	τοὺς βαρβάρους χρήμασι πολλοῖς ἀναπείσας
[7, 10]	ἄρτι ἐπανήκων ἐξ Ἰταλίας, οὗ	δὴ	τοὺς Ἰλλυριοὺς στρατιώτας ἀπολιπὼν ἔτυχεν.
[7, 35]	ἐμπλήσασθαι ἔσχον, αὖθις δὲ τούτους	δὴ	τοὺς πίθους τῷ πηλῷ ἀποφράξαντες
[7, 13]	ὑπὸ τῶν πολεμίων ἐνέτυχον. οὗ	δὴ	τοὺς πλείστους ἀποβαλόντες αὐτοὶ ξὺν
[7, 26]	τῷ Ἰωάννῃ στρατὸν καὶ τούτους	δὴ	τοὺς τετρακοσίους βαρβάρους ἐν Καπύῃ
[7, 1]	χρόνῳ ὀλίγῳ. ἅπερ ἐγὼ ὅτῳ	δὴ	τρόπῳ ἐρῶν ἔρχομαι. Ἐπειδὴ Βελισάριον
[7, 19]	τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ, ὅτῳ	δὴ	τρόπῳ τὰ ἐπιτήδεια ἐς Ῥώμην
[7, 15]	σίτου ἐμπλησάμενος ἔπεμψεν, οἰόμενος ὅτῳ	δὴ	τρόπῳ τοῖς τὰ φορτία παραπέμπουσιν
[7, 17]	ἕπεσθαί οἱ τοὺς παῖδας ὡς	δὴ	τροφὴν ληψομένους ἐκέλευεν. ἐπεὶ δὲ
[7, 9]	τὴν γνώμην ἐπιψηφίζοντες, ἐν τούτῳ	δὴ	τῷ γραμματείῳ τὴν ὁμολογίαν ἐσήμαινον
[7, 14]	ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπὶ τούτῳ	δὴ	τῷ ὀνόματι. τὰ μὲν οὖν
[7, 33]	ἐς Βυζάντιον πρέσβεις σταλεῖεν, τούτων	δὴ	τῶν ἀνδρῶν, οἳ τοὺς Ῥωμαίων
[7, 34]	ἡδέως ἂν οὖν πυθοίμεθα τούτων	δὴ	τῶν ἀνδρῶν τί ποτε ὑπὲρ
[7, 25]	χρὴ σιωπᾶν, ἐν τοῖς πταίσμασι	δὴ	τῶν ἀνθρώπων ἐνθυμουμένους ὡς οὐδὲν
[7, 33]	μή τί οἱ ἐναντίωμα τούτων	δὴ	τῶν βαρβάρων ἐκπεπολεμωμένων ὑπαντιάσαι. οὐ
[7, 20]	καὶ ὁ μὲν ἀνεπυνθάνετο τούτων	δὴ	τῶν βαρβάρων ὅ τί ποτε
[7, 8]	Ῥωμαίους λιμῷ νενοσηκότας λαβὼν, οἷς	δὴ	ὑπ´ αὐτοῦ καὶ ἡ τοῦ
[7, 3]	στρατοῦ ἄρχοντας οὐκέτι ἀνίει. διὸ	δὴ	φυλακτήρια καταστησάμενοι ἐν πόλει ἑκάστῃ
[7, 16]	ποτε πρὸς ἡμῶν ἀτυχήσεις. ἃ	δὴ	φυλασσόμενόν σε σιωπᾶν ἄμεινον, ὅπως
[7, 20]	ἐν σπουδῇ ἐποιοῦντο, ἐπικαλοῦντες ὅτι	δὴ	χρήματα προϊεμένη τοῖς τοῦ Ῥωμαίων
[7, 36]	καὶ ἀγαθὸν τὰ πολέμια. διὸ	δὴ	χρόνου μῆκος τῇ προσεδρείᾳ ταύτῃ
[7, 15]	ἐβούλετο, ἐπενεγκών τε αὐτῷ, ὅτι	δὴ	ὡς ἥκιστα ἀληθίζεται, ἄμφω τὼ
[7, 21]	κατηκόους Ῥωμαίους ἀνόσια ἔργα, οἷς	δὴ,	ὡς τὸ εἰκὸς, ἠγμένος ὁ
[7, 19]	οἵπερ εἰς τοὺς βαρβάρους αὐτόμολοι	δῆθεν	τῷ λόγῳ ἐστέλλοντο. δρόμωνάς τε
[7, 10]	δὲ τῷ ὀνόματι χρησάμενος γράμματα	δῆθεν	τῷ λόγῳ παρ´ αὐτοῦ πρὸς
[7, 23]	γένος, Βελισαρίῳ προσελθὼν στέλλεσθαι αὐτόμολος	δῆθεν	τῷ λόγῳ παρὰ τοὺς πολεμίους
[7, 2]	οἱ δὲ πρὸς βασιλέα ταῦτα	δῆθεν	τῷ λόγῳ πράξειν ἔμελλον ἅπερ
[7, 33]	τῶν βαρβάρων ἅτε ὁμόρων γεγενημένων	δηιουμένους	τε καὶ διαφθειρομένους οὐδενὶ κόσμῳ.
[7, 34]	οὖν ἠδικήμεθα πρὸς Λαγγοβαρδῶν, αὐτόθεν	δῆλον,	δίκῃ γὰρ διαλύειν τὰ διάφορα
[7, 24]	τοὺς ἐναντίους ἥκιστα ἤθελον, φεύγοντες	δηλονότι	τὴν ἀπὸ τοῦ ἔργου αἰσχύνην.
[7, 26]	εἶναι τῶν πολεμίων ἐσήγγελλον, ταύτῃ	δηλονότι	τὴν ἐκ τῆς φυγῆς αἰσχύνην
[7, 20]	τὰς ἐπάλξεις ἐκέλευεν, ἐς ἐκεῖνον	δηλονότι	τῆς νυκτὸς τὸν καιρὸν, ἐς
[7, 21]	ἀγαθὰ ἐφ´ ὑμῖν κείσεται, διασώζουσι	δηλονότι	τὸ δίκαιον. μεταβαλλομένοις γὰρ καὶ
[7, 11]	τούτους ὅτι τάχιστα τὴν βασιλέως	δηλώσας	γνώμην. οὕτω γὰρ ἂν ὑμῖν
[7, 29]	δὲ μαντείας τε καὶ τεράτων	δηλώσεις	ἄλλοις ἀφιεὶς ἐκεῖνο εὖ οἶδα,
[7, 32]	Γερμανὸν ἠγριαίνετο τὴν βραδυτῆτα τῆς	δηλώσεως	αἰτιώμενος, τῶν τε ἀρχόντων δύο
[7, 23]	πέμψαι, τοῦ παντὸς λόγου τὴν	δήλωσιν	ποιησάμενος. Ὁδολγὰν δὲ Οὖννος ἦρχε
[7, 17]	αὐτοῖς οὐχ οἷοί τε ὄντες,	δηλώσοντές	τε λόγῳ καὶ ἀποκλαύσοντες τὴν
[7, 31]	ἐς τὸ ἔργον ἀφίκοντο, αὐτίκα	δηλώσω.	Ἀρταβάνῃ Γόνθαριν καθελόντι τὸν τύραννον,
[7, 29]	αὐτῷ τανῦν ἁλῶναι ξυνέπεσεν, ἐγὼ	δηλώσω.	ἐτύγχανε μὲν γαλήνη τὴν θάλασσαν
[7, 21]	αἰτίας ἐν εἰδόσιν ὑμῖν αὐτίκα	δηλώσω·	ὅτι Γότθοι μὲν πρότερον τῶν
[7, 13]	ὅ τί ποτε ἦν αὐτίκα	δηλώσω.	~Χιλβούδιος ἦν τις ἐκ τῆς
[7, 6]	ἐσβὰς ἐτόλμησε παρὰ τὸν στρατηγὸν	Δημήτριον	ἰέναι μόνος. ἐκ δὲ τοῦ
[7, 6]	τὰ μάλιστα. μετὰ δὲ καὶ	Δημήτριον	στρατηγὸν βασιλεὺς ἔπεμψεν, ὃς δὴ
[7, 6]	βάρβαροι εἷλον. οὗ δὴ καὶ	Δημήτριον	τὸν Νεαπόλεως ἐπίτροπον εὗρον. γλῶσσάν
[7, 7]	δὲ ἄλλους τε πολλοὺς καὶ	Δημήτριον	τὸν στρατηγόν. Ἡρωδιανὸς δὲ καὶ
[7, 6]	ταύτην τε Τουτίλᾳ τὴν δίκην	Δημήτριος	γλώσσης ἀκολάστου ἐξέτισεν. ~Ὕστερον δὲ
[7, 6]	πεζικοῦ ἄρχων. καταπλεύσας οὖν ὁ	Δημήτριος	ἐς Σικελίαν, ἐπεὶ Κόνωνά τε
[7, 6]	ἰέναι ἠνάγκαστο. ἦν δέ τις	Δημήτριος	ἕτερος, Κεφαληνὸς γένος, ναύτης μὲν
[7, 6]	κατ´ ἀρχὰς εὐθὺ Νεαπόλεως ἰέναι	Δημήτριος	ἤθελεν, οἶμαι ἂν αὐτὸν ἐκπλῆξαί
[7, 7]	δύναμιν καὶ τὴν ἐλπίδα διολωλέναι.	Δημήτριος	μὲν τοσαῦτα εἶπεν, ὅσα Τουτίλας
[7, 6]	ἀρχὰς ἴσχυσαν, ἐν τοῖς καὶ	Δημήτριος	ὁ στρατηγὸς ἦν. τὰς γὰρ
[7, 7]	δὲ καλώδιον ἀναψάμενος ἐς τὸν	Δημητρίου	αὐχένα, ἔς τε τὸν Νεαπόλεως
[7, 7]	πιεζόμενοι, ἐπεὶ τό τε πάθος	Δημητρίου	εἶδον καὶ τοὺς λόγους ἅπαντας
[7, 6]	σωθείς τε καὶ ξυγγενόμενος τῷ	Δημητρίῳ	ἐθάρσυνέ τε μάλιστα καὶ ἐς
[7, 6]	ἔτι ἀπ´ αὐτῶν ἔχοντες, ἕπεσθαι	Δημητρίῳ	ἐπὶ Τουτίλαν τε καὶ Γότθους
[7, 7]	ἅπαντα ξύν τε Ἡρωδιανῷ καὶ	Δημητρίῳ	καὶ Φάζᾳ ἐς Νεάπολιν ἔπεμψε,
[7, 14]	γὰρ ἕνα τὸν τῆς ἀστραπῆς	δημιουργὸν	ἁπάντων κύριον μόνον αὐτὸν νομίζουσιν
[7, 27]	ὁ χρόνος ἰσχυρὸς μέν τις	δημιουργὸς	αὐτίκα τοῦ μύθου καθίσταται, μάρτυρας
[7, 14]	πρὸς ἀνδρὸς ἑνὸς, ἀλλ´ ἐν	δημοκρατίᾳ	ἐκ παλαιοῦ βιοτεύουσι, καὶ διὰ
[7, 1]	φιλοτιμούμενος, οὔτε δὲ ἐς τὸν	δῆμον	ἐξήνεγκεν οὔτε τὸν θρίαμβον Βελισαρίῳ
[7, 31]	Ἀρταβάνην ἐν Βυζαντίῳ ὁ μὲν	δῆμος	τῶν πεπραγμένων ἐθαύμαζε καὶ ἄλλως
[7, 1]	Ἀλέξανδρός τις ἐν Βυζαντίῳ τοῖς	δημοσίοις	ἐφεστὼς λογισμοῖς· λογοθέτην τὴν τιμὴν
[7, 1]	τοῖς στρατιώταις τὴν εἰς τὸ	δημόσιον	ἐπεκάλει ζημίαν. τοιούτων δὲ ἀδικημάτων
[7, 13]	τὸ πρότερον ἔς τε τὸ	δημόσιον	καὶ ἐς τοὺς κεκτημένους ἀποφέρειν
[7, 12]	χρήματά τε πολλὰ φάσκοντες τὸ	δημόσιον	σφίσιν ὀφείλειν καὶ αὐτοὶ ἁπάντων
[7, 1]	οὔτε τι ἄτοπον εἰς τὸ	δημόσιον	ὑπουργήσαντας ἐπὶ τὰς εὐθύνας ἐκάλει,
[7, 11]	κομιζομένοις χρήματα δὴ πολλὰ τὸ	δημόσιον	ὤφειλε. στρατεύματος δὲ Οὐννικοῦ τοῖς
[7, 30]	ἐκτίσοι ὅσας δὴ αὐτοῖς τὸ	δημόσιον	ὤφειλε, Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις
[7, 36]	τὰς συντάξεις πολλοῦ τὸ Ῥωμαίων	δημόσιον	ὤφειλεν, ἅπαντες ἐθελούσιοι τῷ Γότθων
[7, 21]	τῷ πολέμῳ κεκακωμένοι φόρους τοὺς	δημοσίους	οὐδέν τι ἐνδεέστερον ἢ ἐν
[7, 6]	ξὺν Καλαβρίᾳ ἔσχε, τούς τε	δημοσίους	φόρους αὐτὸς ἔπρασσε, καὶ τὰς
[7, 32]	Παλατίῳ μέντοι, οὐκ ἐν τῷ	δημοσίῳ	οἰκήματι. ~Ὑπὸ δὲ τὸν χρόνον
[7, 34]	ἐνδείκνυται μόνη, ἐξάγουσα πᾶσιν ἐν	δημοσίῳ	τῇ τοῦ δρᾶν ἐξουσίᾳ τὸν
[7, 20]	ἓξ καὶ εἴκοσι, τοῦ δὲ	δήμου	ἑξήκοντα. ἐπεὶ δὲ ὁ Τουτίλας
[7, 20]	ἀποστόλου νεὼν ἔφυγον. τοῦ μέντοι	δήμου	πεντακοσίους ἄνδρας ἀνὰ πᾶσαν τὴν
[7, 19]	αὐτὸς ὀλίγον μὲν κομιδῆ τῷ	δήμῳ	ἀφῆκε, τὸν δὲ πλεῖστον κεκομισμένος
[7, 17]	τῇ τε βουλῇ καὶ τῷ	δήμῳ	ἐκεχωρήκει ἐς τοῦτο ἡ τύχη.
[7, 19]	τε στρατιώταις ἐπαρκέσοντα καὶ τῷ	δήμῳ	παντὶ, αὐτὸς ὀλίγον μὲν κομιδῆ
[7, 17]	τοῦ Τιβέριδος τὴν γέφυραν ἦλθε,	δήσας	ἐπὶ τῷ προσώπῳ θοἰμάτιον, τούτῳ
[7, 4]	οἷς γε τὰ ἐκ θεοῦ	δῆτα	πεπραγμένα οὐχ ὑγιῶς ἔχει; καὶ
[7, 34]	τοῖς δὲ Ἀρειανοῖς οὖσι καὶ	δι´	αὐτὸ τοῦτο ἀπ´ ἐναντίας χωρήσουσι.
[7, 3]	δρόμῳ ἐπὶ τὴν πόλιν ἐχώρουν	δι´	αὐτῶν τῶν πυλῶν ὅθεν ἀπαλλαγέντες
[7, 36]	γεγένηται φόνος, πολλοὶ δὲ φεύγοντες	δι´	ἑτέρων πυλῶν ᾤχοντο, οἱ δὲ
[7, 39]	ἀπροσδοκήτου πολλὴν ἀνδρῶν μαχιμωτάτων ἀγεῖραι	δι´	ὀλίγου εὐπετῶς ἴσχυσε. Ῥωμαῖοί τε
[7, 7]	πολιορκίας δεινοῖς Γότθους οἴεσθε δεῖν	δι´	ὀργῆς ἔχειν. οἱ γὰρ τοὺς
[7, 25]	ξυστρατιῶται, ἐμὲ μὲν οὐκ ὀρθῶς	δι´	ὀργῆς ἔχοντας, ἀγανακτοῦντας δὲ πρὸς
[7, 32]	ἠξίου πρῶτον Ἀρσάκης τὸν Ἰουστῖνον	δι´	ὅρκων ἰσχυρίσασθαι μή ποτε τοὺς
[7, 25]	οὐκ ἐκλογίζεσθε ὅτι ἐμοὶ χαλεπαίνετε,	δι´	ὧν ὑμῖν ἀγανακτεῖν ξυμβαίνει τανῦν.
[7, 1]	βαρβάρων Ἐρούλων πολύν τινα ὅμιλον)	διὰ	μάχης ἐλθεῖν Ἰλδιβάδῳ ἐτόλμησε, δείσας,
[7, 34]	ἀλλήλους ἑκάτεροι ὤργων τοῖς πολεμίοις	διὰ	μάχης ἰέναι, χρόνος τε τῇ
[7, 36]	ἐπισταμένους ἐνθέμενος. οἷς δὴ ἐπέστελλε	διὰ	μὲν τοῦ Τιβέριδος ἐρέσσοντας ἐπίπροσθεν
[7, 20]	μὲν πλεῖστοι τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν	διὰ	πύλης ἑτέρας ξὺν τοῖς ἄρχουσιν
[7, 3]	Γότθοι ἅπαντες ᾔσθοντο τοῦ κακοῦ,	διὰ	πυλῶν ἑτέρων φεύγοντες ᾤχοντο. πέτρα
[7, 37]	τῷ παρόντι ἐς αὐτὴν ἐσκομίζεσθαι	διὰ	σπουδῆς εἶχε καὶ ἀνοικοδομεῖσθαι ὅτι
[7, 1]	οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἄρχοντες	διὰ	ταῦτα ἡσυχῆ ἔμενον, Βιτάλιος δὲ
[7, 18]	τὰ ἄλλα μελήσειν. δείσας τε	διὰ	ταῦτα Ἰωάννης μὴ ἐς κύκλωσιν
[7, 21]	ξὺν τοῖς πολεμίοις ἐστράτευσε. καὶ	διὰ	ταῦτα πλήθει τε καὶ ἀρετῇ
[7, 13]	ξὺν ὀλίγοις τισὶν αὐτὸς ἐνθένδε	διά	τε Δαλματίας καὶ τῶν ταύτῃ
[7, 18]	ὑπαντιάσειν ἴσως ἐμπόδιον· Ἰωάννην δὲ	διά	τε Καλαβρῶν καὶ τῶν ταύτῃ
[7, 7]	ἐνεργεῖν τοὺς ναύτας οὐκ εἴα.	διά	τε τῶν ῥοθίων τὸν κτύπον
[7, 8]	τι Τουτίλαν τῶν ὡμολογημένων ὀλιγωρεῖν	διὰ	τὸ κεκρατηκέναι ξυμβαίη, καὶ κακόν
[7, 33]	πολλοῖς καὶ χρήμασι μεγάλοις ἄγαν.	διά	τοι τοῦτο ἐξ ἠθῶν τῶν
[7, 24]	τῶν ἀναγκαίων, ἔς τε Ῥώμην	διὰ	τοῦ ποταμοῦ ἐσκομίσας {εἰσῆξε} Ταῦτα
[7, 10]	ἠδύναντο ἐκ Τούσκων τὰ ἐπιτήδεια	διὰ	τοῦ Τιβέριδος ἐσκομίζεσθαι. πρὸς γὰρ
[7, 14]	δημοκρατίᾳ ἐκ παλαιοῦ βιοτεύουσι, καὶ	διὰ	τοῦτο αὐτοῖς τῶν πραγμάτων ἀεὶ
[7, 21]	πολέμου πεποίηται Βελισάριον, κύριός τε	διὰ	τοῦτο ἐκεῖνος εἴη τὰ πρὸς
[7, 16]	ἐτύγχανε γὰρ πολύν τινα χρόνον	διὰ	τοῦτο ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων.
[7, 21]	γενέσθαι. μὴ τοίνυν τινὶ ὀλιγωρίᾳ	διὰ	τοῦτο ἐς τὴν παραίνεσιν τανῦν
[7, 14]	ἐπῄνεσε καὶ πολλὰ μέν οἱ	διὰ	τοῦτο πρὸς τοῦ θεοῦ ἰσχυρίσατο
[7, 16]	μὴν καὶ ἀλλήλων ἐγεύσαντο. καὶ	διὰ	τοῦτο σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ
[7, 20]	εὖ ἥκοντας, ξὺν τοῖς Ἰσαύροις	διὰ	τῶν βρόχων ἀναβαίνειν ἐς τὰς
[7, 25]	πάρεστι. γνῶμαι γὰρ ἀλλήλαις μαχόμεναι	διὰ	τῶν ἔργων ἐλέγχονται. οὐκοῦν οὐδέ
[7, 26]	καθῆσθαι, τὰς συνειθισμένας ὁδοὺς ἐκλιπὼν	διὰ	τῶν ὀρῶν, ἅπερ ἐνταῦθα πολλὰ
[7, 25]	καὶ Ἰωάννην ἀλλήλοις εἶναι, ὅπερ	διὰ	τῶν πεπραγμένων ὁρᾶν πάρεστι. γνῶμαι
[7, 7]	πρὸς αὐτῶν φέρεσθαι, κἂν μὴ	διὰ	τῶν πρὸς ἡδονὴν ἀναγκάζωνται τὴν
[7, 4]	στρατὸς ἄγχιστα ἐγεγόνει, καὶ ἐπεὶ	διαβαίνειν	τὸν ποταμὸν ἔμελλον, ξυγκαλέσας Τουτίλας
[7, 4]	τοῖς βαρβάροις, ἐπειδὰν ἐς ἥμισυ	διαβαίνοιεν,	ἐς χεῖρας ἰέναι ἢ πᾶσιν
[7, 4]	ἀπὸ σταδίων εἴκοσι τὸν ποταμὸν	διαβαίνοντας,	κατόπισθεν τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου
[7, 40]	τὴν γῆν. Ἴστρον τε ποταμὸν	διαβάντες	ἀμφὶ Νάϊσον ἦλθον. ὧν δὴ
[7, 38]	πόνῳ οὐδενὶ ποταμὸν Εὗρον εὐθὺς	διαβάντες	δίχα ἐγένοντο. εἶχε δὲ αὐτῶν
[7, 3]	αὐτοῖς ᾔει, τόν τε Ἠριδανὸν	διαβάντες	ἐν Φαβεντίᾳ πόλει ἐγένοντο, ἣ
[7, 40]	οὐ πολλῷ ὕστερον Ἴστρον ποταμὸν	διαβάντες	καὶ τοῖς προτέροις ἀναμιχθέντες, κατέθεον
[7, 13]	Σκλαβηνῶν πολὺς ὅμιλος ἔτυχον ἔναγχος	διαβάντες	μὲν ποταμὸν Ἴστρον, ληϊσάμενοι δὲ
[7, 29]	τοῦτον τὸν χρόνον Σκλαβηνῶν στράτευμα	διαβάντες	ποταμὸν Ἴστρον Ἰλλυριοὺς ἅπαντας ἄχρι
[7, 40]	Σκλαβηνῶν ἄγχιστα ᾤκηνται, Ἴστρον ποταμὸν	διαβάντες	στρατῷ μεγάλῳ ἐσέβαλον ἐς Ῥωμαίων
[7, 35]	Γότθοις ξυνέμιξεν, ἀλλ´ Ἴστρον ποταμὸν	διαβὰς	αὖθις ἐς Σκλαβηνοὺς ἀπεχώρησεν. Ἐν
[7, 6]	προσχωρεῖν οὐδεὶς ἤθελε, Τίβεριν ποταμὸν	διαβὰς,	ἐς μὲν τὰ Ῥώμης ὅρια
[7, 4]	ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα τὸν ποταμὸν	διαβὰς	εὐθὺ τῶν ἐναντίων ἐχώρει· οἱ
[7, 14]	διαβατὸς ἔσται, ἐπεὶ αὐτοῦ τὴν	διάβασιν	πολλάκις ἤδη Οὖννοί τε καὶ
[7, 4]	ξυνοίσειν τοῦ ποταμοῦ τηρήσασι τὴν	διάβασιν	τοῖς βαρβάροις, ἐπειδὰν ἐς ἥμισυ
[7, 14]	τοῖς ταύτῃ βαρβάροις ὁ ποταμὸς	διαβατὸς	ἔσται, ἐπεὶ αὐτοῦ τὴν διάβασιν
[7, 38]	οὐδὲ στρατῷ ποταμὸν Ἴστρον φαίνονται	διαβεβηκότες	ἐκ τοῦ παντὸς χρόνου, πλήν
[7, 14]	διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχεν, οὐχ ὅσον	διαβῆναι	τὸν Ἴστρον ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους
[7, 18]	οὖσαν, ὑποτοπάζοντες Βελισάριον αὐτίκα δὴ	διαβήσεσθαι	τὸν ἐκείνῃ πορθμὸν, ἔς τε
[7, 36]	τε καὶ οἱ τετρακόσιοι ἀπόσιτοι	διαγεγόνασι,	τήν τε νύκτα οὕτως ηὐλίσαντο·
[7, 29]	ἀπέβη, ἀλλ´ ἐνοχλῶν αὐτῇ ξύμπαντα	διαγέγονε	τὸν τοῦ σπείρειν καιρὸν, οὐ
[7, 8]	ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ τῶν παρόντων	διάγνωσιν,	ὡς νῦν αἵρεσις ὑμῖν δυοῖν
[7, 29]	κῆτος ἀφανισθὲν πολλῶν ἀπαλλαγὴ κακῶν	διαδείκνυται	οὖσα. τινὲς δέ φασιν οὐ
[7, 2]	ἥκιστα ἐπιμιγνύμενοι ἀλλοτρίαις, ἀκραιφνέσι παίδων	διαδοχαῖς	τὸ τοῦ ἔθνους ὄνομα ἐν
[7, 36]	σκότῳ διαλαθόντες ἐκ τῆς πόλεως	διαδρᾶναι	οἷοί τε ὦσιν, ἴωσιν ἐς
[7, 10]	ἤδη τὰ ἐς τὸν Δρυοῦντα	διαθέμενοι	ἡσυχῆ ἔμενον. τότε μέντοι καταπλέοντα
[7, 35]	ἐπὶ πλεῖστον διατριβὴν εἶχεν, εὖ	διαθέσθαι	τὰ ἐν σφίσιν ἀντιλεγόμενα σπουδάζων
[7, 14]	τέτραπται, ἀλλ´ ὑπέρυθροί εἰσιν ἅπαντες.	δίαιταν	δὲ σκληράν τε καὶ ἀπημελημένην,
[7, 18]	ἀπέπλευσεν, οἵ τε Γότθοι ἀφροντιστήσαντες	δίαιταν	οὐ κατεσπουδασμένην ἐν Καλαβροῖς εἶχον
[7, 8]	θεὸν παρανομίᾳ τῇ ἐς τὴν	δίαιταν	ὡς ἥκιστα κατεστήσαμεν, ὅπη ποτὲ
[7, 28]	ἄναρχοι καὶ νενικηκότες ἀδεέστερον τῇ	διαίτῃ	ἐχρῶντο. οὔτε γὰρ ἀγηγερμένοι ἡσύχαζον
[7, 32]	γελωτοποιῶν ἀνεχόμενος οὔτε ἄλλως ἀνειμένῃ	διαίτῃ	χαίρων, ἀλλὰ βίον σκληρόν τέ
[7, 16]	οὐδὲ ῥημάτων ὄγκῳ τῶν ὑποδεξαμένων	διακεκρίσθαι	οἶμαι, ἀλλ´ ἔν γε τῷ
[7, 15]	τὸ μὴ τοῖς ἐναντίοις ἐπεξιόντα	διακινδυνεύειν	ἀπεῖπεν. οἱ μέντοι ἀμφὶ Βαλεντῖνόν
[7, 4]	ἐν ὑμῖν εἴρηκα, ἀλλ´ οἷς	διακινδυνεύσας	πρὸς αὐτοὺς ἔναγχος ἐκμεμάθηκα τὴν
[7, 18]	ἐμέμφετό τε ὅτι δὴ οὐ	διακινδυνεύσας	τε καὶ τοῖς ἐν Καπύῃ
[7, 14]	τὰς τοῦ Χιλβουδίου τιμὰς καὶ	διακομίζειν	τὸν ἄνθρωπον ἐς Ῥωμαίων τὴν
[7, 16]	Ῥώμης ἱερεῦσιν, ὄνομα μὲν Πελάγιος,	διάκονος	δὲ τὴν τιμὴν, ὃς δὴ
[7, 27]	οἱ πολέμιοι πλέον μὲν ἢ	διακοσίους	διέφθειραν, ἔμελλον δὲ Βῆρόν τε
[7, 28]	πολὺ ἐλασσούμενοι, καὶ πλέον ἢ	διακοσίους	διέφθειραν. οἱ δὲ λοιποὶ φεύγοντες
[7, 19]	ξὺν αὐτῷ Γότθους ἅπαντας, ἐς	διακοσίους	μάλιστα ὄντας. ἐκαύθη δὲ καὶ
[7, 11]	ξίφη ἔργου εἴχοντο. καὶ αὐτῶν	διακοσίους	μὲν ἔκτειναν, Σαβινιανὸς δὲ καὶ
[7, 19]	τῷ λόγῳ ἐστέλλοντο. δρόμωνάς τε	διακοσίους	τείχεσι ξυλίνοις περιβαλὼν ἐς Τίβεριν
[7, 27]	ἱππεῖς μὲν ἑπτακοσίους, πεζοὺς δὲ	διακοσίους,	τούς τε λοιποὺς ἅπαντας ἐς
[7, 37]	δὲ καὶ Διογένης οὔτε μάχῃ	διακρίνεσθαι	βουλομένοις σφίσιν αὐτοῖς ἔφασκον εἶναι
[7, 37]	βουλομένοις ᾖ μάχῃ πρὸς αὐτοὺς	διακρίνεσθαι,	ἔργου ἔχεσθαι αὐτίκα δὴ μάλα.
[7, 40]	πρὸς αὐτοὺς οἷός τε ὢν	διακρίνεσθαι,	καὶ τῶν ἐπιτηδείων σφίσιν ἅτε
[7, 8]	γὰρ μᾶλλον ἐκ τοῦ εὐθέος	διακρίνεσθαι	μάχῃ πρὸς αὐτοὺς ἤθελεν ἢ
[7, 19]	ἐν τῷ πεδίῳ πρὸς αὐτοὺς	διακρίνεσθαι,	πρότερον ἐπενόει τάδε. ἀκάτους δύο
[7, 19]	τινὲς ἐπὶ τὸν Πόρτον ἴωσι,	διακωλύειν	δυνάμει τῇ πάσῃ. τὸν δὲ
[7, 33]	τὴν πρᾶξιν οὐχ ὅπως οὐ	διακωλύειν	Ῥωμαῖοι ἔσχον, ἀλλὰ καὶ βασιλεὺς
[7, 8]	τε γὰρ ἐξαμαρτεῖν καὶ τὸ	διακωλύειν	τὴν ἐς τοὺς ἐξημαρτηκότας τιμωρίαν,
[7, 26]	ἰέναι, ὡς μὴ ἐν σκότῳ	διαλαθεῖν	δυνατοὶ εἶεν, τοῦτο μὲν ὡς
[7, 26]	οἱ πλεῖστοι ἅτε ἐν σκότῳ	διαλαθεῖν	ἴσχυσαν. ἔξω δὲ τοῦ στρατοπέδου
[7, 36]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἅτε ἐν σκότῳ	διαλαθόντες	ἐκ τῆς πόλεως διαδρᾶναι οἷοί
[7, 29]	ἠνώχλει, οὐκ ἐφεξῆς μέντοι, ἀλλὰ	διαλεῖπον,	ἂν οὕτω τύχῃ, πολύν τινα
[7, 4]	τῆς τύχης, ἀλλὰ πολλῷ τῷ	διαλλάσσοντι	χρώμενοι ἐς τὸν ἀγῶνα καθιστάμεθα
[7, 14]	τὸ εἶδος ἐς ἀλλήλους τι	διαλλάσσουσιν.	εὐμήκεις τε γὰρ καὶ ἄλκιμοι
[7, 32]	ξυμμῖξαι, τακτή τε ἡμέρα τῷ	διαλόγῳ	ξυνέκειτο. ταῦτα ὁ Γερμανὸς Μαρκέλλῳ
[7, 34]	Λαγγοβαρδῶν, αὐτόθεν δῆλον, δίκῃ γὰρ	διαλύειν	τὰ διάφορα ἐν σπουδῇ ἔχομεν,
[7, 19]	ἐκ βουλῆς ἀποδιδόμενος χρημάτων μεγάλων	διαλύεσθαι	τὴν πολιορκίαν ἥκιστα ἤθελε. Βελισάριος
[7, 34]	εἰσί. δίκῃ μὲν τὰ διάφορα	διαλῦσαι,	καίπερ πολλὰ προκαλουμένων ἡμῶν, οὐδαμῆ
[7, 30]	τῷ Ἰωάννῃ ξυμμῖξαι. ἀλλὰ Τουτίλας	διαλῦσαι	τὴν προσεδρείαν οὐδ´ ὣς ἤθελεν,
[7, 30]	οὕτω γὰρ ἂν αὐτοῖς Τουτίλαν	διαλύσαντα	τὴν προσεδρείαν ἐπισπέσθαι ἐλπίδα εἶχον.
[7, 37]	ταύτῃ καὶ Γότθοι τὴν προσεδρείαν	διαλύσαντες	ἐπὶ Σικελίας ἐχώρησαν. ἐπεὶ δὲ
[7, 18]	τῇ πολιορκίᾳ τοῦ ἐνταῦθα φρουρίου,	διαλύσαντες	τὴν προσεδρείαν εὐθὺς κομίζονται ἀμφὶ
[7, 34]	δὲ χρόνου μήκει ξυμπλεκομένη τὴν	διάλυσιν	οὐκ εὐπετῆ ἔχει. ὥστε ξυμμάχους
[7, 32]	γενναῖόν τε καὶ τῆς τυραννίδος	διαλυτὴν	αὐτὸν γεγονέναι, φίλον τε ὄντα
[7, 26]	ξύμφορόν ἐστιν ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς	διαμάχεσθαι,	δέον τε μᾶλλον αὐτὸν ὄρθρου
[7, 8]	ἢ τέχναις τισὶ καὶ σοφίσμασι	διαμάχεσθαι.	μοῖραν μέντοι αὐτοῦ καθελὼν πολλὴν
[7, 4]	ἐλασσουμένων τοῖς γε πρὸς αὐτοὺς	διαμαχησομένοις	ἔνδηλος γίνεται. οἶμαι τοίνυν ἡμῖν
[7, 34]	αὐτῷ ἐκ βασιλέως, ἐπειδὰν τάχιστα	διαμαχήσωνται	πρὸς τὸ Γηπαίδων ἔθνος, ἐνθένδε
[7, 4]	οἱ δὲ δὴ ἄρχοντες τῷ	διαμαχομένῳ	τῆς γνώμης τῶν δεόντων οὐδὲν
[7, 3]	ἔτι τε αὐτῶν ἀμφὶ ταύτῃ	διαμαχομένων	τῇ λείᾳ ἡμέρα τε ἤδη
[7, 40]	ξύμπαντα τὰ ὄρη τὰ Ἰλλυριῶν	διαμείψαντες	ἐν Δαλματίᾳ ἐγένοντο. ὧν δὴ
[7, 40]	τύχη νοσήσαντι ἐξαπιναίως τὸν βίον	διαμετρήσασθαι.	εὐθυωρόν τε ὁ Γερμανὸς ἐξ
[7, 17]	γεγονὼς, ἀλλ´ ἰσχυρότατα ἐν τῇ	διανοίᾳ	τὸ πάθος ὅλον ἀποκρυψάμενος, ἕπεσθαί
[7, 31]	παραλόγου ἐπιλαβόμενοι οὐ δύνανται τὴν	διάνοιαν	ἐνταῦθα ἑστάναι, ἀλλὰ καραδοκοῦσι τὰ
[7, 1]	τοῖς δεινοῖς εὔελπίν τε τὴν	διάνοιαν	καὶ ταραχῆς παρείχετο κρείσσω, εὐημερῶν
[7, 24]	τὴν γνώμην ῥυθμίζειν καὶ τὴν	διάνοιαν	τῷ τῆς τύχης ῥεύματι προσχωρεῖν,
[7, 20]	ὅ τί ποτε ὁ Τουτίλας	διανοοῖτο,	οἱ δὲ Γότθοι ἐν ἐλπίδι
[7, 40]	ὥραν εὐθὺ Ῥαβέννης ὁδῷ ἰέναι	διανοούμενοι.	Σκλαβηνοὶ δὲ, οἵ τε τὰ
[7, 30]	τὴν ἀπόβασιν τοῖς πολεμίοις ἀναστέλλειν	διανοούμενοι.	Τουτίλας τε αὐτοὺς ἐπὶ πλεῖστον
[7, 27]	ἔπλει. ἔνθεν τε ἀνηγάγετο, καταίρειν	διανοούμενος	ἐς τὸν Ταραντηνῶν λιμένα, ἐν
[7, 34]	θαρσεῖν ἔχοντες, τοῦτο, ὅπερ ἐβούλου,	διαπεπράγμεθα·	ὁ δέ τι προΐεσθαι τῶν
[7, 38]	νώτου τοῦ ἀνθρώπου ἐκδείραντες. ταῦτα	διαπεπραγμένοι	τὰ χωρία ξύμπαντα, τά τε
[7, 16]	ἄνθρωποι, ἀλλ´ ὅπως τι ἀγαθὸν	διαπεπραγμένοι	τοῖς ἐσταλκόσιν ἐς αὐτοὺς ἐπανήξωσιν.
[7, 29]	ἐποιησάμην ἐπάνειμι. Τουτίλας οὖν ταῦτα	διαπεπραγμένος,	ἃ προδεδήλωται, ἐπεὶ Ῥωμαίους τοὺς
[7, 18]	ὁμολογίᾳ εἷλεν. Ἰωάννης μὲν ταῦτα	διαπεπραγμένος	αὐτοῦ ἔμενε, Βελισάριος δὲ Ἰωάννην
[7, 1]	οἵας οὔπω πρότερον ἀνθρώπων οὐδενὶ	διαπεπρᾶχθαι	ξυνέπεσε, καὶ βασιλεῖς μὲν ἀγαγὼν
[7, 16]	ἐπανήξωσιν. ὥστε προπηλακισθέντας ξυνοίσει μᾶλλον	διαπεπρᾶχθαί	τι ὧν ἕνεκα ἦλθον ἢ
[7, 13]	ἐπίκεινται, ἐς τὸ ἀκριβὲς τὸν	διάπλουν	ἐφύλασσον. ὅσαι οὖν νῆες ἐκ
[7, 28]	ὁ μὲν τῆς ἀκτῆς ταύτης	διάπλους	ἅπας ἐς χιλίους σταδίους διήκει,
[7, 40]	κόλπου περίοδον ἐς Ἰταλίαν κομίζεσθαι·	διαπορθμεύεσθαι	γὰρ νηῶν σφίσιν οὐ παρουσῶν
[7, 34]	τὴν δύναμιν ὥστε τὸν ποταμὸν	διαπορθμεύεσθαι	οὐδὲ ὅσον ἀποπειράσασθαι πώποτε ἴσχυσαν,
[7, 18]	ἔμενεν. Ἰωάννης δὲ ἐς Καλαβρίαν	διαπορθμεύεται,	Γότθων ἥκιστα αἰσθομένων, οἳ δὴ
[7, 30]	Βελισάριον ἐκέλευεν ἰέναι. καὶ ὃς	διαπορθμευσάμενος	ἐς τὸν Δρυοῦντα κατέπλευσεν, οὗ
[7, 39]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς Σικελίαν	διαπορθμευσάμενος	τῷ Μεσηνῶν προσέβαλε τείχει. καί
[7, 18]	Βελισαρίῳ ξυνέμιξεν, Ἰωάννης μὲν ἅπαντας	διαπορθμευσαμένους	ἠξίου τὸν κόλπον πεζῇ ἰόντας
[7, 40]	τῷ Γότθων στρατῷ ἐς Ἰταλίαν	διαπορθμεύσασθαι.	καὶ οἱ μὲν ὅρκοις αὐτὸν
[7, 27]	ἄγχιστα κόλπου τοῦ Ἰονίου ἥκων	διαπορθμεύσασθαι	μὲν ᾤετό οἱ ἔν γε
[7, 29]	φιλοῦσι γὰρ ἄνθρωποι τοῖς παροῦσι	διαπορούμενοι	τὰ ἐσόμενα τερατεύεσθαι, καὶ τοῖς
[7, 16]	καὶ ἡμερῶν ὀλίγων τινῶν ἐκεχειρίαν	διαπράξασθαι	σφίσιν, ἐφ´ ᾧ, ἢν μή
[7, 1]	κέρδη οἰκεῖα ἐν νῷ ἔχοντες	διαπράσσεσθαι,	τούς τε Ῥωμαίους ληΐζεσθαι καὶ
[7, 7]	ἡδονὴν ἀναγκάζωνται τὴν πρὸς αὐτοὺς	διαπράσσεσθαι	χάριν. τῶν δὲ πολεμίων ὡς
[7, 32]	ἐπιμελητὴς ἀκριβὴς καὶ τοῦ ἀληθοῦς	διαπυρώτατος	ἐραστής. ὃς δὴ τότε οὐκ
[7, 34]	μέτροις, ὁπόσα οὐκ ἄν τις	διαριθμήσαιτο.	ἡμεῖς δὲ τῇ φιλίᾳ τῇ
[7, 40]	οὖσιν ἐς πλείω χρόνον οὐδαμῆ	διαρκούντων,	ἄρας ἐνθένδε ξὺν τοῖς ἑπομένοις
[7, 17]	ἔβλεπον. ταύτης δὲ αὐτοῖς οὐ	διαρκούσης	τῆς βρώσεως, οἵ γε οὐδὲ
[7, 16]	ἔτος τὴν τῶν ἐπιτηδείων φορὰν	διαρκῶς	ἔχειν. διόπερ κατ´ ἀρχὰς ἐδέοντο
[7, 17]	ἡμῖν ἀποχρῶσαν, ἀλλ´ ὥστε ἀποζῆν	διαρκῶς	ἔχουσαν, ὅπως δὴ καὶ ἡμεῖς
[7, 12]	ὧν οὐδ´ ἄν τις μὴ	διαρκῶς	ἔχων πόλεμον, οἶμαι, διενεγκεῖν οὐ
[7, 11]	τὰ ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν βασιλεῖ τε	διαρκῶς	πρέπον καὶ παραψυχῆς τοῖς ἠγαπημένοις
[7, 9]	τε αὐτοῖς τοὺς δεινοτάτους ἐνθέμενος	διαρρήδην	ἀπώμοσε μήποτε Ῥωμαίων τινὰ κακόν
[7, 33]	κύριοι τῆς ἑσπερίας οἱ βάρβαροι	διαρρήδην	ἐγένοντο πάσης. τοῖς τε Ῥωμαίοις
[7, 32]	φῶς τε ἤδη ἐληλύθει καὶ	διαρρήδην	ἐν γράμμασιν ἦν, ἅπαντας βασιλεὺς
[7, 40]	διατριβὴν εἶχε. Σκλαβηνοὶ δὲ γνόντες	διαρρήδην	πρὸς τῶν αἰχμαλώτων Γερμανὸν ἐν
[7, 40]	τῇ νήσῳ. οὕτω μὲν Ἀρταβάνην	διασεσῶσθαι	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ξυνέπεσε. Λιβέριος
[7, 36]	οἷς καὶ Διογένην πληγέντα φασὶ	διασεσῶσθαι.	Ἦν δέ τις ἐν τῷ
[7, 40]	ὅπη παρατύχῃ, ἢ διεφθάρθαι ἢ	διασεσῶσθαι	τετύχηκε. ναῦς δὲ μία, ἐν
[7, 40]	ἐναντίας σφίσιν ἰόντος, οὕτως ἁπάσας	διασκεδάννυσθαι	τὰς ναῦς ξυνηνέχθη, ὡς δοκεῖν
[7, 30]	ἁπάσαις ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων ξυνηνέχθη	διασκεδάννυσθαι·	ταύτῃ τε χρόνου μῆκος σφίσι
[7, 34]	παρ´ αὐτοὺς ἥκοιεν. ὑμᾶς δὲ	διασκοπεῖσθαι	τοσοῦτον αἰτοῦμεν, ὅπη ποτὲ γνώμης
[7, 34]	εἰρήσθω. σὺ δὲ, ὦ βασιλεῦ,	διασκοπούμενος	ὅσα ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ τὴν
[7, 29]	ἐνταῦθά τε κατὰ συμμορίας τινὰς	διασπασάμενοι	οἱ μέν τινες αὐτοῦ ἐν
[7, 21]	λέγειν τὴν εὐημερίαν ἐς ἀεὶ	διασώζεσθαι.	Τοσαῦτα ὁ Τουτίλας ἐς τοὺς
[7, 21]	τὰ ἀγαθὰ ἐφ´ ὑμῖν κείσεται,	διασώζουσι	δηλονότι τὸ δίκαιον. μεταβαλλομένοις γὰρ
[7, 14]	ὄντες, ἀλλὰ κἀν τῷ ἀφελεῖ	διασώζουσι	τὸ Οὐννικὸν ἦθος. καὶ μὴν
[7, 6]	ἕκαστος ὅπη φυγών τε καὶ	διασωθεὶς	κατ´ ἀρχὰς ἔτυχε. Ταῦτα βασιλεὺς
[7, 4]	καὶ τὰς πόλεις ὅπη ἔτυχον	διασωθέντες	ἐφύλασσον. ~Χρόνῳ δὲ Τουτίλας οὐ
[7, 26]	ἣ Ῥωμαίων μὲν τὴν βουλὴν	διασώσασθαι,	αὐτῷ δὲ κλέος περιβαλέσθαι μέγα
[7, 39]	Σικελίας ἐκέλευσε, καὶ τὴν νῆσον	διασώσασθαι	δυνάμει τῇ πάσῃ. ἀλλά οἱ
[7, 35]	αὐτὸν ἐνθένδε ἀπαλλαγέντα ὅπῃ βούλοιτο	διασώσασθαι.	καὶ ὃς μελλήσει οὐδεμιᾷ ξὺν
[7, 6]	τοὺς πολεμίους καὶ τὴν πόλιν	διασώσασθαι,	οὐδενός οἱ ἀντιστατοῦντος. νῦν δὲ
[7, 17]	ἔργοις, οὐ ῥήμασι τὴν εὐκοσμίαν	διασώσασθαι	τὸ λοιπὸν δύναται. ἡμᾶς, ὦ
[7, 32]	αὐτῷ· Μάρκελλος δὲ μόνος ὀρθοστομήσας	διασώσασθαι	τὸν ἄνθρωπον ἴσχυσε. τὴν γὰρ
[7, 24]	ἀμφ´ αὑτὸν πολλοὺς ἐνταῦθα στείλας	διασώσασθαι	τοὺς ἄνδρας ἴσχυσεν. οὕτω τε
[7, 26]	ἐπιπεσὼν ἀπροσδόκητος ἀναρπάσαι τε καὶ	διασώσασθαι	τοὺς ἀπὸ τῆς συγκλήτου βουλῆς
[7, 35]	ἐν σφίσιν ἀντιλεγόμενα σπουδάζων καὶ	διατεινόμενος	μάλιστα. ταῦτα μὲν ἐν Βυζαντίῳ
[7, 29]	τοῦ Νείλου ἐπὶ τῆς χώρας	διατριβὴ	μεγάλων αἰτία ἔν γε τῷ
[7, 40]	καὶ Γερμανὸς μὲν ἀμφὶ ταῦτα	διατριβὴν	εἶχε. Σκλαβηνοὶ δὲ γνόντες διαρρήδην
[7, 40]	ἐν πόλει Κατάνῃ, ἀτειχίστῳ οὔσῃ,	διατριβὴν	εἶχε. τύχη τέ τις αὐτῷ
[7, 35]	δόγματα ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον	διατριβὴν	εἶχεν, εὖ διαθέσθαι τὰ ἐν
[7, 18]	ἀμφὶ τὸ Βρεντέσιον, ὥσπερ ἐρρήθη,	διατριβὴν	εἶχον. δύο τε τῶν πολεμίων
[7, 3]	καὶ Ἀλέξανδρος, οὗ πρόσθεν ἐμνήσθην,	διατριβὴν	εἶχον. ἐπειδή τε ἅπαντες ξυνελέγησαν,
[7, 39]	πολλοὶ, οἵπερ ἀμφὶ ποταμὸν Ἴστρον	διατριβὴν	εἶχον, κατὰ κλέος τοῦ Γερμανοῦ
[7, 39]	ὢν τῶν ἐν Ἰλλυριοῖς καταλόγων	διατριβὴν	ἐνταῦθα εἶχε) ξὺν αὑτῷ ἐς
[7, 14]	ταύτῃ δὴ τῇ τιμῇ τὴν	διατριβὴν	ἐνταῦθα εἶχεν, οὐχ ὅσον διαβῆναι
[7, 40]	τι ὅλην ὀλίγων τινῶν φρουρίων	διατριβὴν	ἐνταῦθα ἔχειν. ἔναγχος γὰρ ἰσχυρίζετο
[7, 15]	τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς, ἐν Σικελίᾳ	διατριβὴν	ἔχων ναῦς ὅτι πλείστας σίτου
[7, 16]	χρόνον διὰ τοῦτο ἐν Σικελίᾳ	διατριβὴν	ἔχων. ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 11]	ἀξύμφορον σφίσιν εὕρισκον εἶναι περαιτέρω	διατριβήν	τινα ἐνταῦθα ποιεῖσθαι, λογισάμενοι ὅτι
[7, 35]	ἑάλω. ἐς Βυζάντιον δὲ ἀφικόμενος	διατριβὴν	τὸ λοιπὸν ἐνταῦθα εἶχε, πλούτου
[7, 12]	Ἰωάννης δὲ χρόνον ἐν Βυζαντίῳ	διατρίψας	πολὺν οὐδὲν μὲν διεπράξατο ὧν
[7, 16]	ὃς δὴ ἐν Βυζαντίῳ χρόνον	διατρίψας	συχνὸν φίλος μὲν ἐς τὰ
[7, 11]	καὶ ἀποπειρασάμενος χρόνον τε ἐνταῦθα	διατρίψας	τινὰ, ἐπεὶ ἐξελεῖν οὐχ οἷός
[7, 32]	ἀνθρώπου λέγοντός τι ὑπὲρ τούτων	διαφανές.	ταῦτα ὁ Γερμανὸς ἀκούσας Ἰουστῖνον
[7, 9]	ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἐν τοῖς	διαφανέσι	τῆς πόλεως χωρίοις παγέντα, ἐπεὶ
[7, 3]	τῇ λείᾳ ἡμέρα τε ἤδη	διαφανῶς	γέγονε καὶ οἱ Γότθοι ἀπὸ
[7, 32]	πολλῷ ἔμπροσθεν ἐφωράθη καὶ προδοσίας	διαφανῶς	ἑάλω ἅτε δὴ ἐς Χοσρόην
[7, 25]	γὰρ ἄνθρωποι οὐδέν τι μέγα	διαφέρειν	ἀλλήλων δοκοῦσιν, ἡ δὲ πεῖρά
[7, 28]	ξυνέβη, ἐπεὶ ἐς αὐτοὺς ἅτε	διαφέροντας	τὰ πολέμια τὴν ἐλπίδα ξύμπαντες
[7, 30]	τὸν δορυφόρον ἐπιστήσας, Μασσαγέτην γένος,	διαφερόντως	ἀγαθὸν τὰ πολέμια, καὶ Γουδίλαν
[7, 15]	τῶν αὑτοῦ ἕνα, Φωκᾶν ὄνομα,	διαφερόντως	ἀγαθὸν τὰ πολέμια, ξὺν στρατεύματι
[7, 3]	δὲ μόνος Ἀρμένιος μὲν γένος,	διαφερόντως	δὲ ἀγαθὸς τὰ πολέμια, ἐς
[7, 14]	εὐμήκεις τε γὰρ καὶ ἄλκιμοι	διαφερόντως	εἰσὶν ἅπαντες, τὰ δὲ σώματα
[7, 16]	αὐτὸν χρῆσθαι. τετιμῆσθαι μὲν γὰρ	διαφερόντως	ἐκείνῳ ξυμβαίνει, ὅτῳ ἂν ἐκ
[7, 40]	Γερμανὸς ἐς πάντας ἀνθρώπους καὶ	διαφερόντως	ἐς τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους
[7, 36]	ἕνα, ἐπέστησεν, ἄνδρα ξυνετόν τε	διαφερόντως	καὶ ἀγαθὸν τὰ πολέμια. διὸ
[7, 14]	τοῦ δεσπότου προκινδυνεύσας ἠρίστευσέ τε	διαφερόντως	καὶ κλέος ἴσχυσε περιβαλέσθαι ἀπ´
[7, 1]	τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἀγχίνους τε	διαφερόντως	κἀν τοῖς ἀπόροις ἐπινοῆσαι τὰ
[7, 36]	ἐνέδραις ἐν τῇ ἀποπορείᾳ περιπεπτωκότες	διαφθαρεῖεν,	ἅμα δὲ καὶ μεμφόμενοι, ὅτι
[7, 40]	ἀνὴρ μὴ παρὰ τοῖς πολεμίοις	διαφθαρείη,	ὡμολόγησε Ῥωμαίοις αὐτίκα Τουτίλαν ἀναπείσειν
[7, 24]	μίαν, ἣ Μολιβίου ἐπώνυμός ἐστι,	διαφθεῖραι	οὐδαμῆ ἴσχυσαν, ἐπεὶ ἄγχιστα τῆς
[7, 23]	τοὺς πολεμίους τρεψάμενοι, πλείστους τε	διαφθείραντες	ἐς τὸν Πόρτον εὐθὺς ἀνεχώρησαν.
[7, 19]	καὶ αὐτὴν ἔμελλον αὐτίκα μάλα	διαφθείραντες	πρόσω ἰέναι, ἔς τε Ῥώμην
[7, 38]	οὓς δὴ ἅπαντας οἱ βάρβαροι	διαφθείραντες	τῷ περιβόλῳ προσέβαλον. οἱ δὲ
[7, 22]	σώζοιτο παρὰ τῷ νενικηκότι πολλὴ,	διαφθείραντι	δὲ φιλανθρωπίας τε οὐδεὶς ἔτι
[7, 21]	καὶ τοὺς ἐκ τῆς συγκλήτου	διαφθείρας	βουλῆς ἐς Ἰλλυριοὺς τὸν πόλεμον
[7, 19]	Βελισάριος, ἀνέλοιτο δὲ τὴν ἅλυσιν,	διαφθείρας	τοὺς ταύτῃ βαρβάρους, καὶ τὰ
[7, 24]	τῷ περιβόλῳ ἰσχύσαντος. πάσας γὰρ	διαφθείρας	Τουτίλας ἔτυχεν, ἅσπερ οὐκ ἔφθη
[7, 20]	στρατοῦ ἄρχουσι τὰς Θευδερίχου εἰκόνας	διαφθείρειε,	τοὺς φόνους ἀμυνομένη Συμμάχου τε
[7, 24]	ἔτυχε, τοῦτο λόγῳ αὐτὸς οὐδενὶ	διαφθείρειεν.	οὕτω τοῖς ἀνθρώποις ἐμπέφυκε πρὸς
[7, 24]	ἐκ μοίρας τινὸς τὰ τείχη	διαφθείρειν	εἴα, σφαλέντι δὲ, ὥσπερ ἐρρήθη,
[7, 26]	οὐδαμῆ ἤθελον, ὡς μὴ ἀλλήλους	διαφθείρειν	ἐν νυκτομαχίᾳ, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 11]	τῶν πονηροτάτων ἀναχαιτίζειν τε καὶ	διαφθείρειν	ἱκανῶς ἴσχυσεν. ὅπερ καὶ νῦν
[7, 7]	ἐκέλευε μηκέτι ἀνονήτοις ἐλπίσι πιστεύοντας	διαφθείρεσθαι,	ἀλλὰ τὴν πόλιν ὅτι τάχιστα
[7, 9]	αἰκίζεσθαί τε καὶ οὐδενὶ λόγῳ	διαφθείρεσθαι,	τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένοις.
[7, 33]	ὁμόρων γεγενημένων δηιουμένους τε καὶ	διαφθειρομένους	οὐδενὶ κόσμῳ. ἐγένετο δὲ ὧδε.
[7, 20]	καὶ τό τε ξύλον πελέκεσι	διαφθείρουσιν,	ᾧπερ ἐνέρσει τοίχου ἑκατέρου ἐναρμοσθέντι
[7, 34]	τρόπους εἰσί. δίκῃ μὲν τὰ	διάφορα	διαλῦσαι, καίπερ πολλὰ προκαλουμένων ἡμῶν,
[7, 34]	δῆλον, δίκῃ γὰρ διαλύειν τὰ	διάφορα	ἐν σπουδῇ ἔχομεν, δικάζεσθαι δὲ
[7, 34]	εἶναι τὸν Ῥωμαίων στρατὸν, τὰ	διάφορα	εὐθὺς Λαγγοβάρδαις διέλυσαν, ἔς τε
[7, 14]	δὲ ὕστερον Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ	διάφοροι	ἀλλήλοις γενόμενοι ἐς χεῖρας ἦλθον,
[7, 10]	ἐφύλασσον. οὗτοι Ἰσαύροις τοῖς ξυμφυλάσσουσι	διάφοροι	γεγενημένοι ἀπ´ οὐδεμιᾶς πρὸς αὐτῶν
[7, 34]	ἐν γειτόνων πη ᾠκημένοι ἀλλήλοις	διάφοροι	γεγένηνται ἐς τὰ μάλιστα. πολεμησείοντές
[7, 28]	ἄξια ἐνδειξάμενος, τισὶ μὲν τοῦ	διαφυγεῖν	αἴτιος γέγονεν, αὐτὸς δὲ ξὺν
[7, 29]	δὴ ἐνθένδε ὅτι τάχιστα ἀπαλλάσσοιτο,	διαφυγεῖν	δὲ τὸ τέναγος τοῦτο οὐδαμῆ
[7, 7]	καὶ Φάζας ξὺν ὀλίγοις τισὶ	διαφυγεῖν	ἴσχυσαν, ἐπεὶ αὐτῶν αἱ νῆες
[7, 10]	τῆς πόλεως σχεδόν τι ἅπαντες	διαφυγεῖν	ἴσχυσαν. τῶν δὲ οἰκητόρων οὐδενὸς
[7, 14]	ἀντὶ τῆς ψυχῆς αὐτίκα ποιήσειν,	διαφυγόντες	δὲ θύουσιν ὅπερ ὑπέσχοντο, καὶ
[7, 15]	θνήσκουσιν. ὀλίγοι δέ τινες μόλις	διαφυγόντες	ἐς τὸν Πόρτον κομίζονται. Τότε
[7, 38]	διεφθάρησαν, οἱ δὲ κόσμῳ οὐδενὶ	διαφυγόντες	ἐσώθησαν. ἐπεὶ δὲ οἱ στρατηγοὶ
[7, 40]	γενέσθαι ξὺν τοῖς καταλοίποις μόλις	διαφυγόντες	ἐσώθησαν, ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ
[7, 18]	ἀλκῆς μεμνημένοι, ὀλίγοι δέ τινες	διαφυγόντες	παρὰ Τουτίλαν ἐκομίσθησαν. Ἰωάννης δὲ
[7, 19]	σφίσιν ἐναντίωμα ὑπαντιάσῃ, ἕξουσιν ὅπη	διαφυγόντες	σωθήσονται. ὀχύρωμα γὰρ ἄλλο ταύτης
[7, 32]	μεμηνύσθαι, καὶ ἤν που Ἀρσάκης	διαφυγὼν	λαθεῖν δύνηται, ἀνεξέλεγκτον τὸ ἔγκλημα
[7, 14]	πόλεμον καθισταμένοις, ἐπαγγέλλονται μὲν, ἢν	διαφύγωσι,	θυσίαν τῷ θεῷ ἀντὶ τῆς
[7, 22]	ἂν, ὦ βέλτιστε, εἴης, καὶ	διαφυλάξας,	κτήματι, ὡς τὸ εἰκὸς, τῶν
[7, 10]	τὸ φρούριον ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ	διαφυλάξειν.	Βαλεντῖνος μὲν οὖν τῷ στόλῳ
[7, 40]	ἀφικόμενοι ἐς Δαλματίαν ἐν Σάλωσι	διαχειμάζειν	ἔγνωσαν, ἐνθένδε μετὰ τὴν τοῦ
[7, 40]	τῷ ἀσφαλεῖ ξὺν τοῖς οἰκείοις	διαχειμάζοντας.	ἢν γὰρ ἐκείνων περιεσόμεθα, Σικελίας
[7, 40]	ἀλλ´ ὥσπερ ἐν χώρᾳ οἰκείᾳ	διαχειμάζοντες	οὐδέν τε δεδιότες πολέμιον. ὕστερον
[7, 13]	Θρᾴκης χωρία ἦλθον. ἐνταῦθα γὰρ	διαχειμάσαντες	ἔμελλον ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ παρὰ
[7, 27]	αὐτῷ ἑπομένων Ἰωάννῃ πέμψας ὡμολόγησε	διαχειμάσας	ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ καὶ αὐτὸς
[7, 40]	Δαλματίας ᾔεσαν, ὡς ἐν Σάλωσι	διαχειμάσοντες,	ἐπεὶ ἀδύνατα σφίσιν ᾤοντο εἶναι
[7, 38]	τὰ ἔγκατα, οὕτω δὴ αὐτοὺς	διαχρήσασθαι	ἠξίουν. καὶ ξύλα δὲ παχέα
[7, 36]	οἷς δὴ ἐπήγγελλε τοὺς φεύγοντας	διαχρήσασθαι.	οἱ μὲν οὖν ἐν τοῖς
[7, 12]	χρήμασιν ἀναπείθει δόλῳ τὸν ἄνθρωπον	διαχρήσασθαι.	Οὔλιφος μὲν οὖν μόνῳ τῷ
[7, 25]	ἐκμαθόντα τῶν οὐ τετυχηκότων τῆς	διδασκαλίας	τῷ παντὶ τίθησιν. ἐπειδὴ τοίνυν
[7, 25]	ἡ δὲ πεῖρά τισι γινομένη	διδάσκαλος	κρείσσω τὸν ἐκμαθόντα τῶν οὐ
[7, 30]	δὴ τοῦ ἐγκλήματος ἀμνηστίαν σφίσι	διδοίη	χρόνου τε ῥητοῦ τὰς συντάξεις
[7, 25]	ἐκ τῶν λυμηναμένων τοῖς πράγμασι	διδόναι	βλάβος. φύσει μὲν γὰρ ἄνθρωποι
[7, 9]	ἐκέλευεν ἰόντας τοῖς ἐκ βουλῆς	διδόναι.	καὶ οἱ μὲν κατὰ ταῦτα
[7, 20]	θύρας ἐς ἀεὶ κόπτοντες τροφὴν	διδόναι	σφίσιν ἐδέοντο, οὐ φέροντος αὐτοῖς
[7, 11]	τε παρὰ βασιλέα πέμψαντες συγγνώμην	διδόναι	σφίσιν ἐδέοντο, οὐκ ἄλλου του
[7, 25]	τὰ πράγματα. ἐγὼ τοίνυν ἐπειδὴ	διδόντων	ὑμῶν τὴν ἀρχὴν ἔλαβον, ἐλογισάμην
[7, 1]	Ἰλδίβαδος Οὐραΐαν ἐς τοὺς βαρβάρους	διέβαλεν,	ὡς δὴ ἐς τοὺς πολεμίους
[7, 40]	πέλαγος αὐτίκα τὸ Ἀδριατικὸν καλούμενον	διέβη.	ἐπεὶ δὲ Καλαβρῶν ἀγχοῦ ἐγένετο,
[7, 14]	βαρβάρους. ἐνιαυτοῖς δὲ τρισὶν ὕστερον	διέβη	μὲν ὁ Χιλβούδιος τὸν ποταμὸν
[7, 38]	τε Ἴστρον, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος,	διέβησαν,	καὶ πόνῳ οὐδενὶ ποταμὸν Εὗρον
[7, 40]	στρατὸς καὶ ὅ τι κατεργασόμενοι	διέβησαν	ποταμὸν Ἴστρον. οἱ δὲ ἰσχυρίσαντο
[7, 37]	ἐς τὸ Ῥήγιον, οὐ πρότερον	διέβησαν	τὸν τῇδε πορθμὸν, ἕως φρουρίου
[7, 34]	ἀπαλλάσσονται. ~Οὕτω μὲν οἱ βάρβαροι	διεδάσαντο	τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. χρόνῳ δὲ
[7, 36]	τῷ τῆς ἐδωδῆς οὐ ξυνειθισμένῳ	διεκρούσατο	μέχρι ἐς δείλην ὀψίαν, καίπερ
[7, 9]	ἰδόντας ἀποκρίνασθαί τι πρὸς Τουτίλαν	διεκώλυσε.	διὸ δὴ αὖθις ὁ Τουτίλας
[7, 13]	ἐπιφανοῦς καὶ Ῥωμαίων ποτὲ στρατηγήσαντος,	διελέγξαι	τὴν ἐπιβουλὴν ῥᾳδίως ἔσχε. τοῦτο
[7, 34]	καὶ τῆς ἔξωθεν μαρτυρίας ἐδέησε,	διελέγχειν	ἐφιεμένοις τὸν τῶν ἀνδρῶν τρόπον·
[7, 4]	ἅπτεσθαι, κατὰ βραχύ τε προϊὸν	διελθεῖν	μὲν τὸν θώρακα ὅλον, ὀλισθῆσαν
[7, 40]	τρία μέντοι τέλη σφᾶς αὐτοὺς	διελόντες	οἱ βάρβαροι οὗτοι ἀνήκεστα ἐν
[7, 24]	τι τὰς τοῦ Τιβέριδος γεφύρας	διελόντες,	ὅπως μὴ Ῥωμαῖοι εὐπετῶς σφίσιν
[7, 34]	στρατὸν, τὰ διάφορα εὐθὺς Λαγγοβάρδαις	διέλυσαν,	ἔς τε σπονδὰς οἱ βάρβαροι
[7, 10]	ἔδεισάν τε καὶ τὴν προσεδρείαν	διέλυσαν,	μακράν τε ἄποθεν τοῦ χωρίου
[7, 33]	ὄντων τὸν πόλεμον πρὸς ἑκατέρους	διενεγκεῖν.	Γήπαιδες δὲ πόλιν τε Σίρμιον
[7, 37]	εἶναι πόλεμον πρὸς Γότθους τόνδε	διενεγκεῖν,	εἴ τῳ ἱκανὰ τεκμηριῶσαι τὰ
[7, 2]	ὁρῶντες τὸν πόλεμον πρὸς Ῥωμαίους	διενεγκεῖν,	καὶ αὐτὸν ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς
[7, 12]	μὴ διαρκῶς ἔχων πόλεμον, οἶμαι,	διενεγκεῖν	οὐ μή ποτε ἱκανὸς εἴη.
[7, 10]	ἐνθένδε ὅπη ἂν δυνατὸν εἴη	διενεγκεῖν.	τὸ γὰρ ἐπὶ τὰ Ῥώμης
[7, 19]	τὰ ἐπιτήδεια ἐς Ῥώμην εἰσκομίζειν	διενοεῖτο.	καὶ ἐπεὶ δύναμιν ἀξιόμαχον πρός
[7, 36]	στρατῷ ἄλλον ἐπὶ Γότθους τε	διενοεῖτο	καὶ Τουτίλαν. καὶ εἰ μὲν
[7, 18]	αὐτὸς καταίρειν τῷ ἄλλῳ στρατῷ	διενοεῖτο.	ᾤετο γὰρ πικρότατα πολιορκουμένων Ῥωμαίων,
[7, 5]	τὸ λοιπὸν ἐπὶ τοὺς πολεμίους	διενοοῦντο,	ἀλλ´ ἕκαστος τοῦ κατ´ αὐτὸν
[7, 2]	τι δρᾶν ἐς τοὺς βαρβάρους	διενοοῦντο.	Ἐράριχος δὲ Γότθους ἅπαντας συγκαλέσας
[7, 15]	στρατῷ πλείονι τοῖς πολεμίοις ἐμπεσεῖσθαι	διενοοῦντο	καὶ ἐν παρασκευῇ ἤδη ἐγένοντο.
[7, 11]	τινας ποιεῖσθαι ἐπὶ τοὺς ἐναντίους	διενοοῦντο.	τῇ δὲ ὑστεραίᾳ πυθόμενοι ἀμφὶ
[7, 8]	πλεῖν κατὰ τάχος ἐπὶ Ῥώμης	διενοοῦντο.	τοῦ δὲ ἀνέμου σφίσιν ἀντιστατοῦντος
[7, 28]	ὅπως ἐνθένδε μεταπέμπεσθαί τε καὶ	διέπειν	τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα
[7, 40]	Ἰλλυριῶν πόλει, ἀγείραντός τε καὶ	διέποντος,	ἅπαντά τε ἰσχυρότατα ἐξαρτυομένου τὰ
[7, 40]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς Ἰταλίαν	διεπορθμεύσατο.	ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε.
[7, 30]	ἄνδρα ἐνταῦθα ἐλθεῖν. ῥᾷστά τε	διεπράξατο	τοῦτο. ἤδη γὰρ καὶ ὁ
[7, 12]	Βυζαντίῳ διατρίψας πολὺν οὐδὲν μὲν	διεπράξατο	ὧν ἕνεκα ἦλθεν, ἔγημε δὲ
[7, 10]	προσέσχεν. οὗ δὴ τὸ στράτευμα	διέπων	χρόνον τινὰ ἔμενε. Τουτίλας δὲ
[7, 20]	κύκλῳ τῶν περιβόλων, ᾗπερ εἰώθει,	διερευνᾶσθαι	τοὺς φύλακας ὅ τί ποτε
[7, 34]	σῇ βασιλείᾳ περίεστιν ὥστε καὶ	διερευνᾶσθαι	τῶν ἀνθρώπων τινὰς, οἷς ἂν
[7, 20]	αὐτοὶ ἐς τὸ ἀκριβὲς ἅπαντα	διερευνησάμενοι	ἀπαγγείλωσιν. οἱ δὲ ἐς αὐτὸν
[7, 19]	καταπλαγεὶς οἷς ἠκηκόει καὶ οὐ	διερευνησάμενος	ὁποίᾳ ποτὲ μηχανῇ Ἰσαάκης ἁλῴη,
[7, 29]	καὶ περιήρχοντο ξύμπαντα κατ´ ἐξουσίαν	διερευνώμενοι.	οἱ δὲ τῶν Ἰλλυριῶν ἄρχοντες
[7, 28]	δὴ τῇ ἡμέρᾳ τὰ ἐπιτήδεια	διερευνώμενοι	περιήρχοντο, οὔτε τινὰς ἐπὶ κατασκοπῇ
[7, 26]	πρότερον πέμψας, οἳ δὴ ἁπάσας	διερευνώμενοι	τὰς ὁδοὺς ἐφύλασσον μὴ πολεμίων
[7, 4]	νενικηκότας εἰώθασιν ἐπαινεῖν ἄνθρωποι, οὐ	διερευνώμενοι	τῆς νίκης τὸν τρόπον. Ἀρταβάζης
[7, 11]	ἀρετῆς ἔργα πρὸς τῆς κακίας	διερρυηκέναι	ξυμβέβηκεν. ἄνωθεν γὰρ τοῦτο τοῖς
[7, 28]	νύκτωρ μὲν ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων	διεσκηνημένοι	ἐκάθευδον, ἐν δὲ δὴ τῇ
[7, 14]	οἰκοῦσι δὲ ἐν καλύβαις οἰκτραῖς	διεσκηνημένοι	πολλῷ μὲν ἀπ´ ἀλλήλων, ἀμείβοντες
[7, 14]	ἐκάλουν, ὅτι δὴ σποράδην, οἶμαι,	διεσκηνημένοι	τὴν χώραν οἰκοῦσι. διὸ δὴ
[7, 35]	πίθοις τισὶν ἀναβράσσων ὁ οἶνος	διεσπάσατο	μὲν τὸν πηλὸν ᾧπερ ἐπέφρακτο
[7, 5]	φυγῇ ταύτῃ ἀπώλοντο, ὅσοι μέντοι	διεσώθησαν	ἡμέρας πολλὰς οὐδαμῆ διωκόμενοι ἔφευγον.
[7, 28]	ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε,	διεσώθησαν.	πρῶτός τε Βαρβατίων ὁ Βελισαρίου
[7, 2]	ἔθνους ὄνομα ἐν σφίσιν αὐτοῖς	διεσώσαντο.	τοῦτον Ἐράριχον, ἐπεὶ ἐς ταραχὴν
[7, 40]	δὲ τῶν αἰχμαλώτων μέγα τι	διεσώσαντο	χρῆμα, τό τε Κωνσταντιανοῦ σημεῖον
[7, 27]	ἀλλὰ τύχη τις αὐτοῖς ξυμβᾶσα	διεσώσατο	ἐκ τοῦ παραδόξου. νῆες γὰρ,
[7, 1]	καὶ Ἰταλίᾳ προὔστη, νικῶν τε	διετέλει	καὶ τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ
[7, 1]	αὐτοῖς ἡμαρτήθη καὶ τὰ πράγματα	διεφθάρη	Ῥωμαίοις ξύμπαντα ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ.
[7, 3]	ἐς δυσχωρίας κατέπεσον, αὐτοῦ ἅπαντες	διεφθάρησαν.	ἐπεί τε Ἀρταβάζης ἐς τὸ
[7, 38]	ἀπροσδοκήτου καὶ οἱ μὲν αὐτοῦ	διεφθάρησαν,	οἱ δὲ κόσμῳ οὐδενὶ διαφυγόντες
[7, 36]	ὑπό τε τοῖς ἐνεδρεύουσι γενόμενοι	διεφθάρησαν.	ὀλίγοι μέντοι αὐτῶν διέφυγον μόλις,
[7, 18]	καταπλαγέντες αὐτοῦ μὲν οἱ πολλοὶ	διεφθάρησαν,	οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μεμνημένοι, ὀλίγοι δέ
[7, 17]	τῶν πολεμίων ἐν τῇ ὁδῷ	διεφθάρησαν.	Ῥωμαίων μὲν τῇ τε βουλῇ
[7, 20]	χώρας, οἱ δὲ τῷ λιμῷ	διεφθάρησαν,	ὥσπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. πολλοὶ
[7, 40]	ἄλλαις δὲ, ὅπη παρατύχῃ, ἢ	διεφθάρθαι	ἢ διασεσῶσθαι τετύχηκε. ναῦς δὲ
[7, 33]	καὶ σώματα ἐπ´ οὐδεμιᾷ ὀνήσει	διεφθάρθαι	πολλὰ, ἀλλὰ καὶ Ἰταλίαν προσαπολέσθαι,
[7, 19]	τὴν γυναῖκα ἀπολωλέναι καὶ ἅπαντα	διεφθάρθαι	σφίσι τὰ πράγματα ἄλλο τε
[7, 8]	τὴν παρανομίαν εἰώθασιν, ἐξ ἧς	διεφθάρθαι	τε τὰ χρηστὰ πάντα καὶ
[7, 2]	κατέστησαν ἅτε τῶν ἐλπίδων σφίσι	διεφθαρμένων,	ἅσπερ ἐπὶ Ἰλδιβάδῳ τὰ πρότερα
[7, 24]	ὅπλων ἐπιμελούμενοι (πολλὰ γὰρ σφίσι	διέφθαρτο	ἤδη) καὶ τὰ ἄλλα ἐν
[7, 27]	πολέμιοι πλέον μὲν ἢ διακοσίους	διέφθειραν,	ἔμελλον δὲ Βῆρόν τε αὐτὸν
[7, 28]	ἐλασσούμενοι, καὶ πλέον ἢ διακοσίους	διέφθειραν.	οἱ δὲ λοιποὶ φεύγοντες παρὰ
[7, 11]	τισὶ τοὺς ἐπιόντας πολλοὺς μὲν	διέφθειραν,	τοὺς δὲ λοιποὺς ἐς φυγὴν
[7, 19]	περιαλγήσας τῇ ξυμφορᾷ τὸν Ἰσαάκην	διέφθειρε.	~Βέσσας τε τὸν σῖτον ἔτι
[7, 23]	τὸν ἄρχοντα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	διέφθειρε	καὶ τὰς πύλας ἀναπετάσας Ῥωμαίους
[7, 38]	ὄφεις ἢ ἄλλο τι θηρίον	διέφθειρον.	ἄλλους δὲ ξύν τε βουσὶ
[7, 20]	ᾔει, Γότθοι δὲ τοὺς παραπεπτωκότας	διέφθειρον.	ἀπέθανόν τε τούτῳ τῷ τρόπῳ
[7, 1]	ἦλθεν, ὅμως δὲ ξὺν Βιταλίῳ	διέφυγεν.	Ἰλδιβάδου τε ὄνομα ἐκ τοῦ
[7, 12]	γε οὐδὲ εἰκῆ τοὺς ἐναντίους	διέφυγον,	ἀλλὰ τούς τε ἵππους ἀφέντες
[7, 6]	μὲν ἔκτεινεν, ἐζώγρησε δὲ πλείστους,	διέφυγον	δὲ ὅσοι ἐς τῶν νεῶν
[7, 36]	γενόμενοι διεφθάρησαν. ὀλίγοι μέντοι αὐτῶν	διέφυγον	μόλις, ἐν οἷς καὶ Διογένην
[7, 13]	ἀποβαλόντες αὐτοὶ ξὺν ὀλίγοις τισὶ	διέφυγον	μόλις, καὶ τὸ λοιπὸν ἐπεξιέναι
[7, 39]	τῶν ἐναντίων ἐν τῇ ξυμβολῇ	διέφυγόν	τε καὶ σκεδαννύμενοι περιῄεσαν, ὅπη
[7, 20]	τὰς ἄλλας ἁπάσας ὕβρεως ἐκτὸς	διεφύλαξε,	καίπερ Γότθων ἐς κοίτην ὡς
[7, 1]	τὰ λήϊα, ἐς τὸ ἀκριβὲς	διεφύλασσε	μή τινι παριοῦσα ἡ ἵππος
[7, 18]	πέντε δὲ ἡμερῶν ὁδῷ Βρεντεσίου	διέχει	ἐς τὰ πρὸς ἑσπέραν τε
[7, 38]	παραλίων ἐστὶ, τοῦ δὲ Βυζαντίου	διέχει	ὁδῷ ἡμερῶν δυοκαίδεκα. εἷλον δὲ
[7, 40]	πλέον ἢ ἡμέρας ὁδὸν Βυζαντίου	διέχει.	οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον ὁ
[7, 3]	διήκοντα ἐς Μάντουαν πόλιν, ἥπερ	διέχει	πόλεως Βερώνης ἡμέρας ὁδῷ. ἦν
[7, 28]	τοῦ μὲν Κρότωνος ἑπτακοσίους σταδίους	διέχει,	Ῥηγίνων δὲ καταντικρὺ κεῖται. ~Ὑπὸ
[7, 3]	δὲ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν Ῥαβέννης	διέχει.	~Τουτίλας δὲ τὰ ἐν Βερώνῃ
[7, 3]	ὅσον Βερώνης τὸ ἄλλο στράτευμα	διέχον	εἱστήκει, δρόμῳ ἐπὶ τὴν πόλιν
[7, 5]	εἰς χωρίον Μουκέλλιν ὄνομα, Φλωρεντίας	διέχον	ἡμέρας ὁδόν. ἐπεὶ δὲ ὁ
[7, 23]	σχεδόν τι ἡμέραιν ὁδὸν Δρυοῦντος	διέχουσα,	ἐπί τε Θουρίους καὶ Ῥηγίνους
[7, 40]	κεῖται, πέντε ἡμερῶν ὁδὸν Βυζαντίου	διέχουσα.	καὶ πρόσω μὲν χωρεῖν οἱ
[7, 18]	δυοῖν μὲν ἡμέραιν ὁδῷ Δρυοῦντος	διέχουσαν,	πρὸς δὲ τῇ ἀκτῇ τοῦ
[7, 17]	σφᾶς αὐτοὺς τῷ λιμῷ πιεζόμενοι	διεχρήσαντο,	ἐπεὶ οὐκέτι οὔτε κύνας οὔτε
[7, 26]	πολλῷ δὲ ὕστερον τὸν ἄνθρωπον	διεχρήσαντο.	Ἰωάννης μὲν οὖν καὶ Ἄρουφος
[7, 8]	μὲν ἄνθρωπον οὐκ ἐς μακρὰν	διεχρήσατο,	τὰ δὲ χρήματα, ὅσα δὴ
[7, 1]	νενικηκὼς ἦλθε. πᾶσι μέντοι ἐν	διηγήμασι	Βελισάριος ἦν, νίκας τε δύο
[7, 28]	διάπλους ἅπας ἐς χιλίους σταδίους	διήκει,	ἑκατέρωθι δὲ παρὰ τοῦ ῥεύματος
[7, 3]	τοῦ χωρίου πεδία ἱππήλατά ἐστι,	διήκοντα	ἐς Μάντουαν πόλιν, ἥπερ διέχει
[7, 28]	Λευκανῶν ὄρη μέχρι ἐς Βριττίους	διήκοντα	καὶ πρὸς ἄλληλα ἐν στενῷ
[7, 35]	ἄλλο ἐπὶ τῆς παραλίας ὀχύρωμα	διηνεκὲς	ναυτιλλόμενος. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἀδεέστερον
[7, 8]	ἀντιστατοῦντος ἀπαίρειν ἐνθένδε οὐδαμῆ ἔχοντες	διηποροῦντο,	δεδιότες μή τι Τουτίλαν τῶν
[7, 34]	τὰ διάφορα ἐν σπουδῇ ἔχομεν,	δικάζεσθαι	δὲ οἷς ἂν σπουδάζηται βιάζεσθαι
[7, 8]	τῆς νίκης πρόφασιν τῷ τὰ	δίκαια	πράσσειν ξυνοίσει μᾶλλον ἢ ἀπ´
[7, 34]	πέλας ἀφικομένους ἀναδιδάξαι πρῶτον, ὡς	δίκαιά	τε δεησόμενοι πάρεισι καὶ ξύμφορα
[7, 34]	ἀμφοτέροις στῆναι. ταῦτα γὰρ βουλευόμενοι	δίκαιά	τε ποιεῖτε καὶ λίαν ἐπιτηδείως
[7, 21]	ἁπάντων περὶ ἐλάσσονος πεποιημένοι τὸ	δίκαιον,	ἔπρασσον ἔς τε ἀλλήλους καὶ
[7, 21]	ὑμῖν κείσεται, διασώζουσι δηλονότι τὸ	δίκαιον.	μεταβαλλομένοις γὰρ καὶ τὰ παρὰ
[7, 8]	ὑπὸ Θευδάτῳ ταττόμενοι, ἀνδρὶ τὸ	δίκαιον	περὶ ἐλάσσονος τῆς ἐς τὸ
[7, 34]	οἱ Γηπαίδων πρέσβεις ἔλεξαν ὧδε	„Δίκαιον,	ὦ βασιλεῦ, τοὺς ἐπὶ ξυμμαχίας
[7, 9]	γνώμης αὐτὸς φέρεσθαι τὴν αἰτίαν	δίκαιος	ἂν εἴη. οὐκοῦν, ἐπειδὴ ταῦτα
[7, 21]	φημὶ τοίνυν ὑμᾶς χρῆναι τὴν	δικαιοσύνην	ἔς τε ἀλλήλους καὶ τοὺς
[7, 25]	ξυμβεβηκότων ἐκλύσασθαι, ἀλλὰ καὶ τοῦ	δικαιότερον	ἂν ταύτας ὑμῖν προσήκειν ἐνδείκνυσθαι.
[7, 32]	ἐς ἀεὶ ἔχων, τοῦ μέντοι	δικαίου	ἐπιμελητὴς ἀκριβὴς καὶ τοῦ ἀληθοῦς
[7, 21]	οἷς ἂν μᾶλλον ὁ τοῦ	δικαίου	λόγος τιμῷτο. πόνος τε οὐδεὶς
[7, 32]	γαμβρὸν, ἄνδρα λόγου τε τοῦ	δικαίου	μεταποιούμενον καὶ ἀληθίζεσθαι ἐξεπιστάμενον μάλιστα.
[7, 17]	ἀλλ´ ἀφεῖναι ἡμᾶς τῆς ὑμετέρας	δικαιοῦτε	χειρὸς, ἐκεῖνο κερδανοῦντες, τὸ μὴ
[7, 34]	μόνον, ἀλλὰ καὶ βεβαίους κεκτήσεσθε.	δικαιώματα	μὲν οὖν πρὸς ὑμᾶς ἐς
[7, 34]	τὸ ἐξ ἀρχῆς συντετάξονται Ῥωμαῖοι	δικαίως,	τοῖς δὲ Ἀρειανοῖς οὖσι καὶ
[7, 40]	πολιτείας κόσμον βεβαιότατα φυλάσσειν ἐξεπιστάμενος,	δικάσας	μὲν ὀρθότατα πάντων μάλιστα, χρήματα
[7, 34]	ἠδικήμεθα πρὸς Λαγγοβαρδῶν, αὐτόθεν δῆλον,	δίκῃ	γὰρ διαλύειν τὰ διάφορα ἐν
[7, 34]	ὁποῖοι Λαγγοβάρδαι τοὺς τρόπους εἰσί.	δίκῃ	μὲν τὰ διάφορα διαλῦσαι, καίπερ
[7, 6]	ἰέναι. ταύτην τε Τουτίλᾳ τὴν	δίκην	Δημήτριος γλώσσης ἀκολάστου ἐξέτισεν. ~Ὕστερον
[7, 8]	ὧν ἠδίκηκε μὴ δοῦναι τὴν	δίκην,	ἢ τὸ Γότθων γένος σεσῶσθαί
[7, 8]	ἡσσημένοις ἀνδρῶν. νῦν δὲ τὴν	δίκην	παρ´ ἡμῶν ὁ θεὸς ὧν
[7, 17]	ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει, ἀλλ´ ἔτι ἀντεῖχον.	διὸ	δὴ ἀθρόοι Ῥωμαῖοι γενόμενοι καὶ
[7, 9]	ἀποκρίνασθαί τι πρὸς Τουτίλαν διεκώλυσε.	διὸ	δὴ αὖθις ὁ Τουτίλας γράψας
[7, 33]	ἐληΐζοντο βιαζόμενοι τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν.	διὸ	δὴ βασιλεὺς αὐτοῖς τὰς συντάξεις
[7, 31]	ἔχειν ὅσα ὁ νόμος ἠνάγκαζε.	διὸ	δὴ βασιλεὺς τῇ παιδὶ μᾶλλον
[7, 12]	στρατιῶται βασιλεῖ τὴν πόλιν ἐφύλασσον,	διὸ	δὴ Γότθοι ἐνθένδε ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν.
[7, 11]	χωρίων τὰ ἐχυρώτατα ἐνοχλεῖν ἔγνωσαν.	διὸ	δὴ ἐν Πικηνοῖς ἀμφί τε
[7, 13]	καὶ πρῶτον τῆς Ῥωμαίων βουλῆς.	διὸ	δὴ ἐς Κεντουκέλλας ἀπιὼν ᾤχετο.
[7, 15]	τρισχιλίους στρατιώτας ξὺν αὑτῷ ἔχοντι.	διὸ	δὴ καὶ Βαλεντῖνός τε καὶ
[7, 14]	οἶμαι, διεσκηνημένοι τὴν χώραν οἰκοῦσι.	διὸ	δὴ καὶ γῆν τινα πολλὴν
[7, 24]	τὰς μεταστάσεις ποιεῖσθαι τῆς δόξης.	διὸ	δὴ καὶ Γότθοι εὐημεροῦντα μὲν
[7, 12]	πάλιν πρὸς τῶν πολεμίων κατειλημμένης.	διὸ	δὴ καὶ ὑπερήμεροι γεγενημένοι ἐς
[7, 19]	γεγονὸς αὐτῷ πρότερον τοῦτό γε.	διὸ	δὴ κατὰ τάχος ὀπίσω ὑπῆγε
[7, 6]	τε καὶ Γότθους οὐδαμῆ ἤθελον.	διὸ	δὴ μόνοις τοῖς ἐκ Βυζαντίου
[7, 25]	τινα ποιεῖσθαι ἐς αὐτοὺς ἤθελε.	διὸ	δὴ ξυγκαλέσας ἅπαντας ἔλεξε τοιάδε
[7, 5]	ἄρχουσιν ἦν ἐπιτελεῖν τὰ ξυγκείμενα.	διὸ	δὴ ξὺν τοῖς ἑπομένοις Ἰωάννης
[7, 26]	Ἰωάννην τοῦ ἔργου τούτου ἠπείγετο.	διὸ	δὴ ξὺν τῷ πλείονι τοῦ
[7, 3]	ἂν καταφυγόντες ἐς αὐτοὺς σώζοιντο.	διὸ	δὴ οἱ ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζην
[7, 1]	λογισμῶν μικρολογίᾳ παρὰ δόξαν ἠμείβετο.	διὸ	δὴ οἵ τε Ἰταλιῶται Ἰουστινιανῷ
[7, 1]	στρατιώτας τῶν παραγγελλομένων ἐπακούοντας εἶχον.	διὸ	δὴ πολλά τε αὐτοῖς ἡμαρτήθη
[7, 5]	καὶ τὰ παρόντα σφίσιν ἀπήγγειλε.	διὸ	δὴ στράτευμα Ῥωμαίων λόγου ἄξιον
[7, 37]	καθελὼν τοῖς πολεμίοις μεθῆκεν αὖθις.	διὸ	δὴ τὰ ἐπιτήδεια ἐν τῷ
[7, 1]	τῆς Οὐραΐου γυναικὸς παθούσῃ ἠξίου.	διὸ	δὴ τὰ μὲν πρῶτα Ἰλδίβαδος
[7, 6]	ἅτε τῆς Ἰταλίας γεγονὼς κύριος.	διὸ	δὴ τῇ Ῥωμαίων στρατιᾷ χρόνοις
[7, 3]	τοῦ στρατοῦ ἄρχοντας οὐκέτι ἀνίει.	διὸ	δὴ φυλακτήρια καταστησάμενοι ἐν πόλει
[7, 36]	διαφερόντως καὶ ἀγαθὸν τὰ πολέμια.	διὸ	δὴ χρόνου μῆκος τῇ προσεδρείᾳ
[7, 39]	ἡ ξυγκειμένη αὐτῷ τε καὶ	Διογένει	ἀμφὶ Κεντουκέλλαις εἱστήκει, πέμψας παρ´
[7, 36]	Ἰταλίαν ἐστράτευσε καὶ ξὺν τῷ	Διογένει	ἐπὶ τῷ Ῥώμης φυλακτηρίῳ ἐτέτακτο.
[7, 36]	ἐπὶ τῷ Ῥώμης φυλακτηρίῳ καταστησάμενος	Διογένην	αὐτοῖς ἄρχοντα, τῶν δορυφόρων τῶν
[7, 37]	καθίσταντο. πρέσβεις δὲ πέμψας παρὰ	Διογένην	ὁ Τουτίλας, αὐτόν τε προὐκαλεῖτο
[7, 36]	διέφυγον μόλις, ἐν οἷς καὶ	Διογένην	πληγέντα φασὶ διασεσῶσθαι. Ἦν δέ
[7, 39]	τὰ ξυγκείμενα τὴν πόλιν ἐνδοῦναι.	Διογένης	δὲ τούτου δὴ κύριος ἔφασκεν
[7, 36]	στρατὸν ἀξιόμαχοι ὄντες ἐφαίνοντο καὶ	Διογένης	ἔς τε τὸ ἀκριβὲς τῇ
[7, 37]	δὲ τότε τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου	Διογένης,	ὁ Βελισαρίου δορυφόρος, δύναμιν ἀξιόχρεων
[7, 37]	Βυζαντίου κομίζεσθαι. Ῥωμαῖοι δὲ καὶ	Διογένης	οὔτε μάχῃ διακρίνεσθαι βουλομένοις σφίσιν
[7, 18]	αὑτῷ ἔχων. Ἰωάννης δὲ τὴν	δίοδον	ἀπογνοὺς ἐπὶ Ἀπουλίας ἐχώρησεν, ἔν
[7, 18]	ἂν σφίσι δυνατὰ εἴη, τὴν	δίοδον	ἐν φυλακῇ ἔχειν. ἐπεὶ δὲ
[7, 18]	ἐς χεῖρας ἥκων ποιεῖσθαι τὴν	δίοδον	ἐνεχείρησε, καίπερ βαρβάρους ἀριστίνδην ξυνειλεγμένους
[7, 13]	κατ´ ἐξουσίαν τὴν τοῦ πολέμου	διοικεῖσθαι	ῥοπήν. καί μοι ἔδοξεν ἢ
[7, 32]	ὢν ἤδη ὡς αὐτοῦ εἶναι	διοικεῖσθαι	τὰ πράγματα, οὐχ αὑτὸν μόνον
[7, 3]	ἐν Βερώνῃ χρημάτων πρὸς ἀλλήλους	διοικησάμενοι	παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ
[7, 21]	καταστάντες καὶ τήν τε πολιτείαν	διοικησάμενοι,	πλούτου τε περιβεβλημένοι μέγα τι
[7, 40]	τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους εὖ	διοικήσασθαι.	εἴτε δὲ Τουτίλᾳ χαριζόμενοι εἴτε
[7, 21]	τὰ πρὸς Τουτίλαν ὅπως βούλοιτο	διοικήσασθαι.	~Ἐν ᾧ δὲ οἱ πρέσβεις
[7, 30]	τὰ ταύτῃ τε ὡς ἄριστα	διοικήσασθαι	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίσασθαι, Ἰωάννην
[7, 32]	τὸ ἐνθένδε ἀδεέστερον ᾗ βούλονται	διοικήσονται.	ταῦτα Μάρκελλος πρὸς Λεοντίου μαθὼν
[7, 7]	τε δύναμιν καὶ τὴν ἐλπίδα	διολωλέναι.	Δημήτριος μὲν τοσαῦτα εἶπεν, ὅσα
[7, 20]	ὡς μάλιστα ἐφιεμένων αὐταῖς ξυνελθεῖν.	διόπερ	αὐτῶν οὐδεμιᾷ ἐς τὸ σῶμα
[7, 16]	τῶν ἐπιτηδείων φορὰν διαρκῶς ἔχειν.	διόπερ	κατ´ ἀρχὰς ἐδέοντο Θευδερίχου Ῥωμαῖοι
[7, 21]	τε αὐτῇ καὶ Σπολιτίῳ ἐδέξαντο.	διόπερ	ὑμεῖς μὲν ἐν οἰκετῶν λόγῳ
[7, 21]	κρατεῖν τῶν πολεμίων πλέον ἢ	δισμυρίων	ὄντων τετύχηκε. τὰ μὲν οὖν
[7, 11]	τὰ πρασσόμενα. Τουτίλας τοίνυν ἄνδρας	δισχιλίους	ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος νυκτὸς ἐπιλαβούσης ἐφύλασσε
[7, 30]	ἀλλ´ αὐτὸς μὲν ἐνταῦθα καθῆστο,	δισχιλίους	δὲ ἱππεῖς τοῦ στρατοπέδου ἀπολεξάμενος
[7, 30]	πεζοὺς στρατιώτας οὐχ ἧσσον ἢ	δισχιλίους	ἐς Σικελίαν ναυσὶν ἔπεμψε καὶ
[7, 3]	οὖν ὁ Ῥωμαίων στρατὸς εἰς	δισχιλίους	τε καὶ μυρίους ξυνείλεκτο, ἄρχοντες
[7, 35]	ἀνὴρ, ἐς τῶν ὑπάτων τὸν	δίφρον	ἀναβεβηκὼς πολλῷ πρότερον· ἐπεὶ καὶ
[7, 32]	καὶ ἐς τῶν ὑπάτων τὸν	δίφρον	οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἀναβεβήκει. ἀφικόμενός
[7, 38]	οὐδενὶ ποταμὸν Εὗρον εὐθὺς διαβάντες	δίχα	ἐγένοντο. εἶχε δὲ αὐτῶν ἁτέρα
[7, 40]	τοῦ πνεύματος ξὺν βίᾳ πολλῇ	διωθούμεναι	ἀνέστρεφόν τε βιαζόμεναι ὑπερφυῶς καὶ
[7, 20]	αὐτοὺς εἰρηκέναι εἰπὼν οὐκ εἴα	διώκειν.	τί γὰρ ἂν ἥδιον ἀνθρώπῳ
[7, 35]	ἐπίτροπος καταστὰς Αὐδουὶν τὴν ἀρχὴν	διῳκεῖτο.	δυνάμει τε πολλῇ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 5]	μέντοι διεσώθησαν ἡμέρας πολλὰς οὐδαμῆ	διωκόμενοι	ἔφευγον. χρόνῳ τε ὕστερον ὡς
[7, 24]	τοὺς δὲ πολεμίους ἐπὶ πλεῖστον	διώκοντες	πολλοὺς ἔκτειναν, ἔς τε τὴν
[7, 24]	ἐθάρσησαν. καὶ τῶν βαρβάρων ὑποχωρούντων	διώκοντες	τῶν Ῥωμαίων τινὲς πόρρω που
[7, 4]	μεθέντες τε οὐδενὶ λόγῳ, καίπερ	διώκοντος	τῶν πάντων αὐτοὺς οὐδενὸς, οὕτω
[7, 38]	τῶν ἐνεδρῶν κατόπισθέν τε τῶν	διωκόντων	γενόμενοι ἐσιτητὰ σφίσιν ἐς τὴν
[7, 32]	γὰρ καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης	διώμοτοι	ἰσχυρίσαντο μηδ´ ὁτιοῦν σφᾶς τούτων
[7, 34]	ἔγνω, ὁμαιχμίαν δὲ πρὸς Λαγγοβάρδας	διώμοτον	πεποιημένος πλέον αὐτοῖς ἢ ἐς
[7, 18]	ἄλλως κρημνῶδες, κατέφυγον, Ἰωάννης δὲ	διώξας	τε καὶ ξὺν τοῖς πολεμίοις
[7, 38]	καὶ οἱ Ῥωμαῖοι ἐς τὴν	δίωξιν	ἐκπεπτωκότες πόρρω που τοῦ περιβόλου
[7, 13]	δὴ ἐπισπόμενοι, ἔς τε τὴν	δίωξιν	ἐπὶ πλεῖστον ἐκπεπτωκότες ἐνέδραις ὑπὸ
[7, 35]	αὐτὸς, ἀμφὶ δὲ τὰ Χριστιανῶν	δόγματα	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον διατριβὴν
[7, 2]	ἐς Ῥάβενναν, τὰ πιστά οἱ	δοθῆναι	ὑπὲρ τῆς σωτηρίας ἐδεῖτο, ἐφ´
[7, 14]	στρατηγὸν Ῥωμαίων αὖθις καταστησάμενος ξυνοικιστὴν	δοίη,	αὐτὸν ἐκεῖνον ἰσχυριζόμενοι, ᾗπερ ἠβούλοντο,
[7, 34]	ἀνθρώπων τινὰς, οἷς ἂν καὶ	δοίης	μοῖράν τινα πρὸς ἐνοίκησιν. Φράγγους
[7, 16]	συμφορὰν οὐ τύχης ἐναντίωμα γεγενῆσθαι	δοκεῖ,	ἀλλ´ ἐς ἄνοιαν τῶν ἐπταικότων,
[7, 34]	τὴν τοῦ πράγματος ἀξίωσιν πεποιῆσθαι	δοκεῖ,	ὅπερ καὶ Γήπαισιν ἐς Ῥωμαίους
[7, 21]	ἐς ἀγῶνας καθισταμένοις ξυμφορώτατον εἶναι	δοκεῖ,	πρὸς ἀνδρῶν ἑπτακισχιλίων Γραικῶν ἡσσηθέντες,
[7, 8]	γὰρ οὐκ ἀχρεῖα παντάπασιν εἶναι	δοκεῖ	τοῖς ἐς πόλεμον καθισταμένοις ἐφόδια.
[7, 25]	αὐτὸς τοῖς γε ἀμαθέσιν ἐργάσασθαι	δοκεῖ.	χωρὶς δὲ τούτων οὐκ ἐκλογίζεσθε
[7, 8]	τοσοῦτον τοῦ μέτρου ὅσον οὐ	δοκεῖν	αἴσθησίν τινα τῶν ἐντιθεμένων ἐς
[7, 16]	κεκτημένοις δουλεύειν. τοῦ δὲ μὴ	δοκεῖν	ἀλογίστῳ ταῦτα προτείνεσθαι γνώμῃ τῷ
[7, 40]	διασκεδάννυσθαι τὰς ναῦς ξυνηνέχθη, ὡς	δοκεῖν	ὅτι δὴ αἱ πολλαὶ ἐς
[7, 8]	ἡμᾶς ἐφ´ ἡμῖν αὐτοῖς γεγενῆσθαι	δοκεῖν.	οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι,
[7, 27]	ὅπη ἑκάστῳ βουλομένῳ εἴη ταύτῃ	δοκείτω	τε καὶ λεγέσθω. ἐγὼ δὲ
[7, 21]	κἂν τῇ πολυλογίᾳ τις ἀποκναίειν	δοκῇ·	ἐπεὶ οὐδὲ πρὸς τὴν ἐξ
[7, 38]	οἱ δὲ βάρβαροι ὀπίσω ἀνέστρεφον,	δόκησιν	παρεχόμενοι τοῖς ἐπιοῦσιν ὅτι δὴ
[7, 6]	καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἔπλει,	δόκησιν	παρέχων τοῖς ἐναντίοις πάμπολύ τι
[7, 1]	τε Οὐιττίγιδι καὶ Γότθων τοῖς	δοκίμοις	καὶ τοῖς Ἰλδιβάδου παισὶ τὰ
[7, 6]	ἐς ταύτην δὴ τὴν ἐμπειρίαν	δόκιμος,	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἐπίτροπον βασιλεὺς
[7, 10]	ἀπώλετο ἔν γε Ἰταλιώταις ἀνὴρ	δόκιμος.	καὶ οἱ μὲν βάρβαροι Τίβουριν
[7, 16]	πρότερον ἔν γε Ἰταλιώταις ἅπασι	δόκιμος,	μεῖζον, ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπὶ
[7, 18]	τις ἐν Γότθοις Ῥεκιμοῦνδος, ἀνὴρ	δόκιμος,	ὅνπερ ὁ Τουτίλας ἐπὶ τῇ
[7, 8]	πομπούς τινας τῶν ἐν Γότθοις	δοκίμων	σφίσι ξυμπέμψας. τὸ δὲ Νεαπόλεως
[7, 8]	ἀμφ´ αὐτὸν τῶν βαρβάρων οἱ	δοκιμώτατοι	(δραστήριος γάρ τις ἀνὴρ ἐτύγχανεν
[7, 26]	Ῥώμης περίβολον, τῶν ἱππέων τοὺς	δοκιμωτάτους	ἀπολεξάμενος, τῶν πάντων οὐδενὶ προρρηθὲν,
[7, 8]	εἴων ὅπως ποτὲ αὐτῷ πράσσειν	δοκοίη.	καὶ ὃς τὸν μὲν ἄνθρωπον
[7, 29]	φρούρια ἐνταῦθα πολλά τε καὶ	δοκοῦντα	ἐχυρὰ τὰ πρότερα εἶναι οὐδενὸς
[7, 38]	ἀναστρέψαντες δὲ καὶ οἱ φεύγειν	δοκοῦντες	ἀμφιβόλους ἤδη τοὺς Ῥωμαίους πεποίηνται.
[7, 25]	τὰ καθεστῶτα τολμήσας ἐννοίᾳ τοῦ	δοκοῦντος	δραστηρίου τετίμηται, ὁ δὲ προμηθεῖ
[7, 18]	ἀπὸ σταδίων τῆς πόλεως ἐνενήκοντα,	δοκοὺς	ἐσάγαν μακρὰς ἐκ τῆς ἑτέρας
[7, 25]	οὐδέν τι μέγα διαφέρειν ἀλλήλων	δοκοῦσιν,	ἡ δὲ πεῖρά τισι γινομένη
[7, 1]	αὐτομολεῖν μέλλοι, ὀλίγῳ δὲ ὕστερον	δόλῳ	ἔκτεινε καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἐς
[7, 23]	δορυφόρων, ὥς μοι ἔμπροσθεν εἴρηται,	δόλῳ	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ὅσπερ ξὺν
[7, 2]	ἐν τούτῳ Γότθοι Ἐράριχον κτείνουσι	δόλῳ.	τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ παρέλαβε κατὰ
[7, 12]	ἕνα, Οὔλιφον ὄνομα, χρήμασιν ἀναπείθει	δόλῳ	τὸν ἄνθρωπον διαχρήσασθαι. Οὔλιφος μὲν
[7, 32]	δὲ ὅμως τοῖς ξυμπεπτωκόσιν Ἀρσάκης	δολώσεις	ἐπί τε Ἰουστινιανῷ καὶ τῇ
[7, 39]	Μεσηνῶν προσέβαλε τείχει. καί οἱ	Δομνεντίολος	ὁ Βούζου ἀδελφιδοῦς, ὅσπερ τῶν
[7, 33]	καὶ ἄλλα μέντοι Δακίας χωρία	δόντος	βασιλέως Ἔρουλοι ἔσχον ἀμφὶ πόλιν
[7, 39]	οἳ ἐπὶ τῆς Θρᾴκης ἵδρυντο,	δόντος	βασιλέως ξυνέλεξε. καὶ βάρβαροι πολλοὶ,
[7, 37]	γάρ τις ἡ ἀμφὶ Γερμανῷ	δόξα	ἐς πάντας ἀνθρώπους οὖσα ἐτύγχανεν.
[7, 22]	ἀπόνασθαι. καταλήψεται δέ σε καὶ	δόξα	τῆς πράξεως ἀξία πρὸς πάντων
[7, 24]	ὁρμῶντος. οἵ τε Ῥωμαῖοι παρὰ	δόξαν	ἀντείχοντο, τοῦ κινδύνου, ὡς τὸ
[7, 7]	βίου παράλογα τύχῃ τινὶ παρὰ	δόξαν	ἐλθόντα τῷ χρόνῳ αὖθις καταρρεῖν
[7, 1]	τῇ τῶν λογισμῶν μικρολογίᾳ παρὰ	δόξαν	ἠμείβετο. διὸ δὴ οἵ τε
[7, 25]	ἑλόμενον τῶν ἐγκεχειρημένων αὐτῷ παρὰ	δόξαν	κρατεῖν, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ καταπεπλῆχθαι
[7, 13]	χεῖρας ἐλθόντες, νικήσαντές τε παρὰ	δόξαν	μέτρῳ σφᾶς πολλῷ ὑπεραίροντας, αὐτούς
[7, 39]	καὶ μάχῃ τοὺς στασιώτας παρὰ	δόξαν	νικήσας τήν τε τυραννίδα κατέπαυσε
[7, 1]	Βελισαρίου τετύχηκε, πλουτεῖν δὲ παρὰ	δόξαν	ξυνέβαινε πᾶσιν οἷς ἂν αὐτοῦ
[7, 25]	ἀμαθίας, ὡς τὸ εἰκὸς, ἀποίσεται	δόξαν,	οὐδὲν δὲ ὑπεκστήσεται τὴν ἀπὸ
[7, 1]	τὰ χρήματα λάφυρον Ῥωμαίοις παρὰ	δόξαν	πεποιημένος, ὧν δὴ ἐπιφανέστερος ἔν
[7, 14]	ἄνθρωπον ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν,	δόξαν	τε ἀγαθὴν καὶ πλούτου αὐτὸν
[7, 4]	εἶναι ἡ τοιαύτη δεδόχθω νίκη.	δόξαν	τε γὰρ καὶ ἀδοξίαν ἡ
[7, 23]	μεγάλα Ῥωμαίους ἐπαγγελλόμενος ἀγαθὰ δράσειν·	δόξαν	τε τοῦτο Βελισαρίῳ, ἀπιὼν ᾤχετο.
[7, 13]	αὐτὸν ἐπιστήμην τε καὶ ἀληθῆ	δόξαν	τοῦ χρῆναι παθεῖν. ἢν δέ
[7, 25]	ξυναγαγεῖν τανῦν ἔγνωκα, ὅπως ὑμῶν	δόξαν	ὡς ἥκιστα ὀρθὴν ἀφελὼν ἀντικαθιστάναι
[7, 27]	περιαγαγοῦσα ἐς ἄλλους ἀνθρώπους τινὰς	δόξας	οὐκ ὀρθὰς ἀγνοίᾳ τῶν ἀληθινῶν
[7, 24]	γέγονε τότε ἀρχὴν μὲν μανιώδης	δόξασα	εἶναι τοῖς τε ὁρῶσι καὶ
[7, 25]	ἐλογισάμην τῶν ἔργων τοῖς ἀμείνοσι	δόξασιν	εἶναι μᾶλλον ἕπεσθαι ἢ ἐκ
[7, 22]	τοὺς ἀνθρώπους τοῦ παντὸς αἰῶνος	δόξειεν	εἶναι· ἀφαιρεῖται γὰρ τοὺς μὲν
[7, 9]	πῶς οὐκ ἂν τῶν ἀτοπωτάτων	δόξειεν	εἶναι τὸν μὲν θεὸν ὑπὲρ
[7, 4]	ἐπ´ αὐτοὺς ἴτω. πολλοὶ γὰρ	δόξῃ	οὐκ ἀληθεῖ ἐξηπατημένοι σφᾶς αὐτοὺς
[7, 8]	τοῦ πολέμου στρατιωτῶν μὲν πλῆθος	δόξῃ	τε καὶ τῇ ἐς τοὺς
[7, 24]	αὐτοῦ τὰς μεταστάσεις ποιεῖσθαι τῆς	δόξης.	διὸ δὴ καὶ Γότθοι εὐημεροῦντα
[7, 25]	οὐδὲν ὑμῖν προσῆκον ἐς ἐμὲ	δόξητε	μήτε ἀγνωμοσύνῃ εἰς τὸ θεῖον
[7, 11]	ἐβοήθουν δρόμῳ. καὶ Ῥικίλας μὲν	δόρασι	πολλοῖς κεκαλυμμένος θνήσκει, τρέψαντες δὲ
[7, 30]	τῶν νηῶν πρῴραις, τοὺς μὲν	δόρατα	ἔχοντας, τοὺς δὲ τὰ τόξα
[7, 4]	ἐλάσαντε, ἐπειδὴ ἄγχιστα ἵκοντο, τὰ	δόρατα	ὤθουν, Ἀρταβάζης δὲ προτερήσας ἔφθασε
[7, 38]	τοὺς παραπίπτοντας οὔτε ξίφει οὔτε	δόρατι	οὔτε τῳ ἄλλῳ εἰωθότι τρόπῳ,
[7, 11]	τῶν πολεμίων γέγονε καὶ τὰ	δοράτια	ἠκόντιζον ἐπ´ αὐτὸν ἅπαντες. ὧν
[7, 4]	τε ξυνέβη Οὐαλάριδος τὸ τοῦ	δόρατος	ἄκρον σιδήριον σχεδόν τι ὀρθὸν
[7, 4]	πεσεῖν ἔμελλεν, ἀλλά οἱ τὸ	δόρυ	ἐξόπισθεν ἐπὶ τὸ ἔδαφος ἐπὶ
[7, 4]	Ἀρταβάζης ἐνέκειτο ἔτι μᾶλλον τὸ	δόρυ	ἐς τὰ τοῦ ἀνδρὸς ὠθῶν
[7, 17]	εἶτα ἡσσηθέντας τῇ μάχῃ, ἀνδράποδα	δορυάλωτα	ὑμῶν αὐτῶν κατά γε τὸν
[7, 25]	εὐδοκιμηκέναι καθ´ ὑμῶν οἴεσθε, οἵπερ	δορυάλωτοι	ὄντες καὶ δραπέται γεγενημένοι ὑπ´
[7, 39]	τῶν ἀρχόντων πολλοὺς, ὧν δὴ	δορυφόροι	τε καὶ ὑπασπισταὶ ἦσαν, ἐν
[7, 27]	ἐνθένδε ἀναστήσας ξὺν τοῖς ἑπομένοις	δορυφόροις	τε καὶ ὑπασπισταῖς πλέον ἢ
[7, 28]	τὸν Ἴβηρα καὶ Βαρβατίωνα τὸν	δορυφόρον	αὐτοῖς ἐπιστήσας. οὕτω γὰρ αὐτοὺς
[7, 30]	ἔτυχε, Χαλαζάρ τε αὐτοῖς τὸν	δορυφόρον	ἐπιστήσας, Μασσαγέτην γένος, διαφερόντως ἀγαθὸν
[7, 30]	ἐλπίδα εἶχον, Γουδίλαν τε τὸν	δορυφόρον	καὶ Δεοφέροντα τὸν Ἰταλιώτην παρὰ
[7, 11]	ἔπειτα δὲ Θουριμούθ τε τὸν	δορυφόρον	καὶ τῶν ἑπομένων τινὰς ξύν
[7, 8]	εἰρημένα οἱ Γότθων λόγιμοι τὸν	δορυφόρον	οὐκέτι ἐξῃτοῦντο, ἀλλ´ εἴων ὅπως
[7, 37]	ἐνταῦθα φυλακτηρίου Διογένης, ὁ Βελισαρίου	δορυφόρος,	δύναμιν ἀξιόχρεων ξὺν αὑτῷ ἔχων.
[7, 38]	οὗτος ἀνὴρ βασιλέως μὲν Ἰουστινιανοῦ	δορυφόρος,	ἐπεὶ ἐς τοὺς Κανδιδάτους καλουμένους
[7, 28]	πρῶτός τε Βαρβατίων ὁ Βελισαρίου	δορυφόρος	ξὺν ἑτέροις δυοῖν φεύγων ἀνὰ
[7, 11]	ἴωσι. Ῥικίλας δὲ ὁ Βελισαρίου	δορυφόρος	(οἰνωμένος γὰρ τηνικαῦτα ἐτύγχανεν) ἄλλους
[7, 1]	πολλούς τε ἄλλους καὶ τοὺς	δορυφόρους	περιίστασθαι νόμος. ὁ μὲν οὖν
[7, 12]	ὑπουργούντων χωρὶς οὐκ ἂν γένοιτο.	δορυφόρους	τοίνυν καὶ ὑπασπιστὰς τοὺς ἐμοὺς
[7, 1]	ἐς δὲ τὸ τῶν βασιλέως	δορυφόρων	ἀξίωμα ἥκων. οὗτος ἀνὴρ, μνησθεὶς
[7, 5]	Ἰωάννης πρός του τῶν αὐτοῦ	δορυφόρων	ἐν τῷ ἔργῳ τούτῳ ἐξ
[7, 12]	Κυπριανοῦ οὐδὲν προὐχώρει, τῶν ἐκείνου	δορυφόρων	ἕνα, Οὔλιφον ὄνομα, χρήμασιν ἀναπείθει
[7, 35]	ἐν τούτῳ τῶν τις Βελισαρίου	δορυφόρων,	Ἰνδοὺλφ ὄνομα, βάρβαρος γένος, θυμοειδής
[7, 1]	δυνάμει δὲ ὑπασπιστῶν τε καὶ	δορυφόρων	τοὺς πώποτε στρατηγοὺς ὑπεραίρων, φοβερὸς,
[7, 5]	αὐτὸν πολεμίους ὁρμήσαντος ξυνέβη τῶν	δορυφόρων	τῶν αὐτοῦ ἕνα πρός του
[7, 8]	προσελθὼν, Καλαβρὸς γένος, ᾐτιᾶτο τῶν	δορυφόρων	τῶν αὐτοῦ τινα τὴν παῖδα
[7, 11]	ἕκαστοι ἔμενον. ἀλλὰ καὶ τῶν	δορυφόρων	τῶν αὑτοῦ δύο Βελισάριος ἐς
[7, 36]	καταστησάμενος Διογένην αὐτοῖς ἄρχοντα, τῶν	δορυφόρων	τῶν αὑτοῦ ἕνα, ἐπέστησεν, ἄνδρα
[7, 15]	Βελισάριος Βαλεντῖνόν τε καὶ τῶν	δορυφόρων	τῶν αὑτοῦ ἕνα, Φωκᾶν ὄνομα,
[7, 11]	Τότε δὴ Βελισάριος τρεῖς τῶν	δορυφόρων	τῶν αὑτοῦ, Θουριμούθ τε καὶ
[7, 23]	Κυπριανοῦ πρός του τῶν αὐτοῦ	δορυφόρων,	ὥς μοι ἔμπροσθεν εἴρηται, δόλῳ
[7, 9]	ἐντεῦθεν οὐκ ἐθέλειν ἀπηλλάχθαι κακῶν;	δότε	τοίνυν τινὰ πρόφασιν ὑμῖν μὲν
[7, 12]	βαρβάρων, οἷς καὶ χρήματα ἤδη	δοτέον.	Τοσαῦτα μὲν Βελισάριος ἔγραψεν. Ἰωάννης
[7, 16]	ἡμῖν στρατευσαμένους τοῖς πάλαι κεκτημένοις	δουλεύειν.	τοῦ δὲ μὴ δοκεῖν ἀλογίστῳ
[7, 34]	ἐχρῆν; οὐκ ἐβιάσαντο βασιλείαν, ἧς	δοῦλοι	ἂν εὔξαιντο εἶναι, ἤν τις
[7, 20]	„Ὅτε „με“ ὁ Πελάγιος ἀπεκρίνατο	„δοῦλον	σὸν ὁ θεὸς εἶναι „πεποίηκεν.
[7, 16]	τόδε τὸ τεῖχος ἑστάναι, ἢ	δούλους	τοὺς ξὺν ἡμῖν στρατευσαμένους τοῖς
[7, 17]	τὸ μὴ περὶ τὰς τῶν	δούλων	πονεῖσθαι ταφάς· ἢν δὲ μηδὲ
[7, 20]	οὐσίαν ἀεὶ τοῖς δεομένοις προϊεμένῃ,	δούλων	τε καὶ ἀγροίκων ἀμπεχομένοις ἱμάτια,
[7, 20]	ὁ θεὸς εἶναι „πεποίηκεν. ἀλλὰ	δούλων	τῶν σῶν τὸ λοιπὸν, ὦ
[7, 37]	παῖδά οἱ γυναῖκα ἐδεῖτο γαμετὴν	δοῦναι.	ὁ δὲ τὴν αἴτησιν ἀπεσείσατο,
[7, 8]	ἄνδρα τοῦτον ὧν ἠδίκηκε μὴ	δοῦναι	τὴν δίκην, ἢ τὸ Γότθων
[7, 34]	πᾶσιν ἐν δημοσίῳ τῇ τοῦ	δρᾶν	ἐξουσίᾳ τὸν τρόπον. ἰδοὺ γὰρ,
[7, 2]	ἀσχολίας οὔτε ξυνίσταντο οὔτε τι	δρᾶν	ἐς τοὺς βαρβάρους διενοοῦντο. Ἐράριχος
[7, 15]	βοηθεῖν δρόμῳ, ὅπως τι καὶ	δρᾶν	τοὺς βαρβάρους ἑκάτεροι δυνήσονται μέγα.
[7, 17]	ὁρῶμεν, ὥστε εἰ καί τι	δρᾶν	ὑμᾶς ἀνόσιον ἔργον ἰσχύομεν, οὐκ
[7, 25]	οἴεσθε, οἵπερ δορυάλωτοι ὄντες καὶ	δραπέται	γεγενημένοι ὑπ´ ἐμοί τε στρατηγοῦντι
[7, 16]	ἀπιστότατα, ἐκ χρόνου καιροφυλακοῦντες πολλοῦ	δραπετεῦσαι	μὲν τῆς τῶν κεκτημένων χειρὸς,
[7, 25]	οἰκειούμενοι. ὁ γὰρ ἐπαινέσας τὸν	δράσαντα	οὐδέν τι ἧσσον τῶν πεπραγμένων
[7, 23]	πεντεκαίδεκα ἑταιρίσασθαι ἴσχυσεν, οὕσπερ ἀνέπειθε	δράσαντάς	τι ἐς τοὺς βαρβάρους μέγα
[7, 23]	ἠξίου, μεγάλα Ῥωμαίους ἐπαγγελλόμενος ἀγαθὰ	δράσειν·	δόξαν τε τοῦτο Βελισαρίῳ, ἀπιὼν
[7, 2]	πλεῖστον ξυνέσεως ἥκων καὶ τὸ	δραστήριον	ὡς μάλιστα ἔχων καὶ λόγου
[7, 8]	αὐτὸν τῶν βαρβάρων οἱ δοκιμώτατοι	(δραστήριος	γάρ τις ἀνὴρ ἐτύγχανεν ὢν
[7, 32]	νεανίας μὲν καὶ πρῶτον ὑπηνήτης,	δραστήριος	δὲ καὶ ἐς τὰς πράξεις
[7, 40]	ἠφάνιστο, ἀνὴρ ἀνδρεῖός τε καὶ	δραστήριος	ἐς τὰ μάλιστα, ἐν μὲν
[7, 35]	βάρβαρος γένος, θυμοειδής τε καὶ	δραστήριος,	ὃς δὴ ἐν Ἰταλίᾳ λειφθεὶς
[7, 14]	καὶ τὰ ἐς τοὺς πολεμίους	δραστήριος.	πολλάκις τε τοῦ δεσπότου προκινδυνεύσας
[7, 14]	Ἰουστινιανοῦ βασιλέως οἰκίας ἐσάγαν μὲν	δραστήριος	τὰ πολέμια, ἐς τόσον δὲ
[7, 4]	εἶδος φοβερὸς ἄγαν, ἔτι μέντοι	δραστήριός	τε καὶ ἀγαθὸς τὰ πολέμια,
[7, 25]	καθεστῶτα τολμήσας ἐννοίᾳ τοῦ δοκοῦντος	δραστηρίου	τετίμηται, ὁ δὲ προμηθεῖ γνώμῃ
[7, 36]	λοιπὸν ἔχοντες ἀνήκεστα ἔργα Γότθους	δράσωσι.	πέμψας οὖν παρ´ αὐτοὺς δυοῖν
[7, 19]	τοῖς πολιορκουμένοις, μή τι ἀνήκεστον	δράσωσι	τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ, ὅτῳ
[7, 17]	αὐτοῖς μὴ τὸ τῆς πόας	δριμὺ	τά τε χείλη καὶ τὰ
[7, 19]	ἥκοντές τε ἱππεῖς παρὰ Βελισάριον	δρόμῳ	ἀγγέλλουσιν ὅτι δὴ ἔχοιτο πρὸς
[7, 22]	ἠξίου, ἀλλ´ ἐς τὸν Δρυοῦντα	δρόμῳ	ἀφίκετο. τῶν τε πατρικίων οἱ
[7, 26]	δυνάμει καὶ ἐς τὸν Δρυοῦντα	δρόμῳ	ἀφίκοντο, Γότθοι δὲ τὸ Ῥωμαίων
[7, 27]	Βῆρον ἄσμενοι ἐς τὰς ναῦς	δρόμῳ	ἀφίκοντο. ὅ τε Οὐαράζης πλεῖν
[7, 3]	τὸ ἄλλο στράτευμα διέχον εἱστήκει,	δρόμῳ	ἐπὶ τὴν πόλιν ἐχώρουν δι´
[7, 18]	ἄριστοι ἦσαν. ἔπειτα δὲ χωροῦσι	δρόμῳ	ἐπὶ τὸ τῶν ἐναντίων στρατόπεδον.
[7, 23]	ᾔει. Ῥωμαῖος δὲ ἀνὴρ ἀφικόμενος	δρόμῳ	ἐς τοὺς πολεμίους, οἵπερ ἐστρατοπεδεύοντο
[7, 29]	ἐς τοὺς περιοίκους ἅπαντας ἦλθε,	δρόμῳ	εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸ ᾔεσαν, ἀξίναις
[7, 26]	βαρβάρων τινὲς φυγεῖν ἴσχυσαν, καὶ	δρόμῳ	ἐχόμενοι ἐς Μεντοῦρναν ἀφίκοντο. οὕσπερ
[7, 19]	χαρακωμάτων ἐξαναστάντες ἐπὶ τὴν γέφυραν	δρόμῳ	ἐχώρουν. τότε δὴ Βελισάριος τὰς
[7, 11]	ὧν δὴ Ῥωμαῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθουν	δρόμῳ.	καὶ Ῥικίλας μὲν δόρασι πολλοῖς
[7, 15]	ἡνίκα αἴσθηται τῆς ἐπιδρομῆς, βοηθεῖν	δρόμῳ,	ὅπως τι καὶ δρᾶν τοὺς
[7, 36]	τὰ σφέτερα φυλακτήρια ἐβοήθουν ἐνταῦθα	δρόμῳ,	τὴν ἐπιβουλὴν ἐς τὸ ἐκείνῃ
[7, 35]	ὅπη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε, τοὺς	δρόμωνας	ἐν τῷ λιμένι ἀπολιπόντες. οὗ
[7, 6]	ἀμφὶ τῷ στόλῳ τούτῳ ἀκούσας	δρόμωνας	μὲν πολλοὺς ἄριστα πλέοντας ἐν
[7, 19]	αὐτόμολοι δῆθεν τῷ λόγῳ ἐστέλλοντο.	δρόμωνάς	τε διακοσίους τείχεσι ξυλίνοις περιβαλὼν
[7, 35]	ἦρχε, στράτευμα ἐπὶ τῶν καλουμένων	δρομώνων	ἐπ´ αὐτὸν ἔπεμψεν. οἳ δὴ
[7, 19]	αὐτὸς δὲ ἐς ἕνα τῶν	δρομώνων	ἐσβὰς τοῦ τε στόλου ἡγεῖτο
[7, 19]	ἄλλα τῶν ἐπιτηδείων πολλὰ τοῖς	δρόμωσι	τούτοις ἐνθέμενος στρατιωτῶν αὐτοὺς τῶν
[7, 10]	ὀλιγώρως ἤδη τὰ ἐς τὸν	Δρυοῦντα	διαθέμενοι ἡσυχῆ ἔμενον. τότε μέντοι
[7, 22]	οὐκέτι ἠξίου, ἀλλ´ ἐς τὸν	Δρυοῦντα	δρόμῳ ἀφίκετο. τῶν τε πατρικίων
[7, 26]	πάσῃ δυνάμει καὶ ἐς τὸν	Δρυοῦντα	δρόμῳ ἀφίκοντο, Γότθοι δὲ τὸ
[7, 10]	Βαλεντῖνον ξὺν αὐτοῖς πλεῖν εἰς	Δρυοῦντα	ἐκέλευε, καὶ τοὺς μὲν προτέρους
[7, 10]	πνεύματος ἐπιφόρου ἐπιτυχὼν ἐς τὸν	Δρυοῦντα	κατέπλευσε τέτρασι πρότερον τῆς κυρίας
[7, 30]	καὶ ὃς διαπορθμευσάμενος ἐς τὸν	Δρυοῦντα	κατέπλευσεν, οὗ δὴ καὶ Βελισάριον
[7, 30]	δὲ τὸν Ἰωάννην ἐς τὸν	Δρυοῦντα	μεταπεμψάμενος ξύν τε αὐτῷ καὶ
[7, 10]	ἐν τούτῳ δὲ οἱ ἐν	Δρυοῦντι	πολιορκούμενοι τῶν ἀναγκαίων σφᾶς παντάπασιν
[7, 18]	πνεύματος δὲ σκληροῦ σφίσιν ἐπιπεσόντος	Δρυοῦντι	προσέσχον. οὗπερ οἱ Γότθοι αἰσθόμενοι,
[7, 27]	ἐκέλευεν ἰέναι. Βῆρος οὖν πρῶτος	Δρυοῦντι	προσχὼν καὶ τὰς ναῦς ἐνταῦθα
[7, 9]	ἐς Καλαβρίαν ἀποπειράσασθαι τοῦ ἐν	Δρυοῦντι	φρουρίου ἐπέστελλεν. ἐπεὶ δὲ ὡς
[7, 18]	Βελισάριος πνεύματος ἐπιφόρου ἐπιπνεύσαντος ἐκ	Δρυοῦντος	ἀπέπλευσεν, οἵ τε Γότθοι ἀφροντιστήσαντες
[7, 22]	κόλπου τοῦ Ἰονίου, πλὴν τοῦ	Δρυοῦντος,	αὖθις ὑποχείρια Γότθοις τε καὶ
[7, 23]	δυοῖν σχεδόν τι ἡμέραιν ὁδὸν	Δρυοῦντος	διέχουσα, ἐπί τε Θουρίους καὶ
[7, 18]	Βρεντέσιον, δυοῖν μὲν ἡμέραιν ὁδῷ	Δρυοῦντος	διέχουσαν, πρὸς δὲ τῇ ἀκτῇ
[7, 18]	δυνατὰ ἔσεσθαι, στρατῷ δὲ ἐκ	Δρυοῦντος	πεζῇ ἰοῦσιν οὐδ´ ἂν τεσσαράκοντα
[7, 10]	σφίσιν ἀνήνεγκαν. παρὰ τοσοῦτον μὲν	Δρυοῦντος	τὸ φρούριον κινδύνου ἦλθε. τῶν
[7, 23]	τοὺς λοιποὺς ἐπὶ τῇ τοῦ	Δρυοῦντος	φυλακῇ καταστησάμενος. καὶ ἐπεὶ τὴν
[7, 17]	τοῦ Τιβέριδος ὕδωρ, θεωμένων τὰ	δρώμενα	τῶν τε παίδων καὶ πάντων
[7, 37]	σφετέρων χωρὶς βιοτεύειν οὐκ ἂν	δύναιντο.	πόλιν δὲ, ἧσπερ φυλακὴν ἔχουσιν,
[7, 25]	ὁ πᾶς αἰὼν ἀποίητον τίθεσθαι	δύναιτο,	εὐτυχημάτων δὲ ἄλλων ἐπιγινομένων τοῖς
[7, 34]	τετολμήκασι. πῶς ἄν τις ἐφικέσθαι	δύναιτο	λόγῳ τῆς τοῦ πράγματος ἀτοπίας;
[7, 1]	καὶ πλούτου μὲν πολλοῦ ἐξουσίᾳ,	δυνάμει	δὲ ὑπασπιστῶν τε καὶ δορυφόρων
[7, 24]	περιβόλων ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιόντας πάσῃ	δυνάμει	ἐκέλευε. γέγονε τοίνυν καρτερὰ μάχη.
[7, 22]	ἀρετῇ εἴργασται οὐδὲ χρόνου βραχέος	δυνάμει	ἐς τόσον μεγέθους τε καὶ
[7, 26]	τοῖς ἑπομένοις ἔφευγόν τε πάσῃ	δυνάμει	καὶ ἐς τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ
[7, 27]	δυοῖν“ ἔφη „τὸ ἕτερον· ἢ	δυνάμει	μεγάλῃ χρῆται, ἢ ἀνοίᾳ πολλῇ
[7, 40]	πώποτε, καίπερ καὶ τῶν ἐν	δυνάμει	πολλῶν ἐς τοῦτο ἀτοπίας ἐληλακότων.
[7, 35]	καταστὰς Αὐδουὶν τὴν ἀρχὴν διῳκεῖτο.	δυνάμει	τε πολλῇ ἀπ´ αὐτοῦ χρώμενος
[7, 39]	ἐκέλευσε, καὶ τὴν νῆσον διασώσασθαι	δυνάμει	τῇ πάσῃ. ἀλλά οἱ ἄρχοντα
[7, 36]	ἥκωσι, ταῖς σάλπιγξιν ἐνταῦθα ἠχεῖν	δυνάμει	τῇ πάσῃ. αὐτὸς δὲ τὸν
[7, 32]	ἑαυτὸν ἕλκων τε καὶ βιαζόμενος	δυνάμει	τῇ πάσῃ Γερμανὸν μέν οἱ
[7, 34]	σὺν ἡμῖν ἐπὶ Λαγγοβάρδας ἰέναι	δυνάμει	τῇ πάσῃ· εἰ δὲ μὴ,
[7, 35]	ἀλλ´ ἔχρῃζε βασιλέως Ἰταλίας μεταποιεῖσθαι	δυνάμει	τῇ πάσῃ. μάλιστα δὲ πάντων
[7, 15]	ἐς καιρὸν τοῖς βαρβάροις ἐπιθέσθαι	δυνάμει	τῇ πάσῃ. ὁ δὲ οὐδέν
[7, 4]	ἰόντας βάλλειν τε καὶ ἐνοχλεῖν	δυνάμει	τῇ πάσῃ, ὅπως ἐκεῖνοι ξυνταραχθέντες
[7, 19]	ἐπὶ τὸν Πόρτον ἴωσι, διακωλύειν	δυνάμει	τῇ πάσῃ. τὸν δὲ Ἰσαάκην
[7, 14]	δεδωρήσεσθαι καὶ σφίσι ξυνοικιεῖν μὲν	δυνάμει	τῇ πάσῃ, χρήματα δὲ μεγάλα
[7, 21]	τῶν ἐναντίων παρὰ πολὺ ὑπεραίροντες	δυνάμει	τινὶ ἀφανεῖ τε καὶ ὡς
[7, 11]	προσήκει καὶ ὑμῶν ἕκαστον πάσῃ	δυνάμει	χρήσασθαι, ὅπως ἂν τῆς ἐντεῦθεν
[7, 13]	ἀκριβὴς τοὺς Ῥωμαίους ἐπίεζεν, οὐκέτι	δυναμένους	τι τῶν ἀναγκαίων ἐκ τῶν
[7, 33]	προσεποιήσαντο οὐδενὶ λόγῳ, οὔτε Ῥωμαίων	δυναμένων	ἔτι ἀμύνεσθαι οὔτε Γότθων οἵων
[7, 36]	τοῖς ἐκ Βυζαντίου ἐπιβεβοηθηκόσιν ἀναμίγνυσθαι	δυναμένων,	περιέσεσθαι τῶν ἐναντίων αὐτὸν τῷ
[7, 27]	δὴ μάλα, ὅπως ἢ τῆς	δυνάμεως	ἀποπειρασώμεθα τοῦ ἀνθρώπου, ἢ τῆς
[7, 34]	χάριν μὲν τῶν πεπραγμένων ὀφείλοντες,	δυνάμεως	δὲ περιουσίᾳ ξυμποριζόμενοι τὴν τῶν
[7, 10]	οὐ γὰρ ἐξ ἀντιπάλου τῆς	δυνάμεως	ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν. ἐν τούτῳ
[7, 38]	πόλεως οἰκήτορες τῶν στρατιωτῶν τῆς	δυνάμεως	ἐστερημένοι, γίνονται μὲν ἐν ἀμηχανίᾳ
[7, 17]	καὶ αὐτῶν οἱ πλεῖστοι τῆς	δυνάμεως	καταμαρανθείσης αὐτοῖς τῷ λιμῷ ἤδη
[7, 1]	ὅπερ ἐγένετο, μὴ ἐπὶ μέγα	δυνάμεως	χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ αὐτὸν ἥκοντα
[7, 10]	τά τε γράμματα ἐνεχείρισε καὶ	δύναμιν	ἀκριβῶς κατανοεῖν τὴν Βελισαρίου ἐπέστελλεν,
[7, 40]	εἴρηται, Σκλαβηνοὶ, ἅμα δὲ καὶ	δύναμιν	ἀξιολογωτάτην αὐτὸν ἐπάγεσθαι οἰόμενοι ἅτε
[7, 19]	Ῥώμην εἰσκομίζειν διενοεῖτο. καὶ ἐπεὶ	δύναμιν	ἀξιόμαχον πρός γε τοὺς πολεμίους
[7, 37]	φυλακτηρίου Διογένης, ὁ Βελισαρίου δορυφόρος,	δύναμιν	ἀξιόχρεων ξὺν αὑτῷ ἔχων. καὶ
[7, 2]	Γότθων στρατῷ Ῥογὸς μὲν γένος,	δύναμιν	δὲ περιβεβλημένος ἐν τούτοις δὴ
[7, 10]	αὐτὸν ἐνταῦθα ἀκούσας, τήν τε	δύναμιν	ἐθέλων γνῶναι, ἥνπερ ἐπήγετο, ἐποίει
[7, 4]	ἡσσηθέντα τῶν πολεμίων θαυμάσαι τὴν	δύναμιν,	ἐπεὶ ἀνδρῶν ἀρετὴ καὶ πλήθει
[7, 1]	ἀρετὴν αἰσχυνόμενοι καὶ δεδιότες τὴν	δύναμιν.	ἑπτακισχιλίους γὰρ ἱππέας ἐκ τῆς
[7, 24]	ἐπέκειντο, τοῦ θυμοῦ σφᾶς παρὰ	δύναμιν	ἐς τὴν εὐτολμίαν ὁρμῶντος. οἵ
[7, 37]	ἐλπίδι τε παρῄνει μηδεμιᾷ ἔχειν,	δύναμιν	ἑτέραν τινὰ ἐκ βασιλέως σφίσιν
[7, 11]	ἀξιόχρεων ἀντιτάξασθαι σφίσι τὴν Βελισαρίου	δύναμιν	ᾔσθοντο οὖσαν, τῶν χωρίων τὰ
[7, 10]	ἥκιστα λόγου ἀξίαν τὴν Βελισαρίου	δύναμιν	ἰσχυρίζοντο εἶναι. Ἐν τούτῳ δὲ
[7, 4]	γινόμενον τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς καταλῦσαι	δύναμιν	ἴσχυσεν, ἐπεὶ καὶ ἄλλως ἡ
[7, 8]	οὕτω τε αὐτοῖς ἐπιρρώσας τὴν	δύναμιν	καὶ τὰς πύλας ἀναπετάσας ἕκαστον
[7, 7]	τούτῳ πᾶσαν αὐτοῖς τήν τε	δύναμιν	καὶ τὴν ἐλπίδα διολωλέναι. Δημήτριος
[7, 1]	ὡς οἰκία μία τὴν Θευδερίχου	δύναμιν	καταλύοι. Βελισάριος μὲν οὖν τῷ
[7, 8]	οἷς γε ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν	δύναμιν	νενικηκέναι τοὺς πολεμίους τετύχηκε· περιστέλλειν
[7, 18]	τις, Βεναντίου παῖς, ἀνὴρ Ῥωμαῖος,	δύναμιν	πολλὴν ἔν τε Βριττίοις καὶ
[7, 11]	ἐπ´ αὐτοὺς ἔγνωσαν, κατασκεψομένους τὴν	δύναμιν,	ὡς μὴ ἀνεπισκέπτως ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 34]	Γότθων μὲν οὕτω κατεπτηχότες τὴν	δύναμιν	ὥστε τὸν ποταμὸν διαπορθμεύεσθαι οὐδὲ
[7, 40]	καὶ τὴν Σκλαβηνῶν ἔφοδον ὅση	δύναμις	ἀποκρούσασθαι. καὶ Γερμανὸς μὲν ἀμφὶ
[7, 34]	ὦ βασιλεῦ, ταῦτα, οὐκ ἔστι.	δύναμις	γὰρ ἀνθρώπου φύσιν ἐνδείκνυται μόνη,
[7, 40]	ἁμαρτάνεσθαι παρὰ τὰ εἰωθότα ὅση	δύναμις	ξυγχωρῶν, οὐδὲ στασιώταις τοῖς ἐν
[7, 34]	τὰ ἐσόμενα ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ	δύνανται	ἄνθρωποι. εἰ μὲν οὖν ἐς
[7, 31]	ἐκ τοῦ παραλόγου ἐπιλαβόμενοι οὐ	δύνανται	τὴν διάνοιαν ἐνταῦθα ἑστάναι, ἀλλὰ
[7, 28]	φυγεῖν ἴσχυσαν, ὥς πη ἑκάστῳ	δυνατὰ	γέγονε, διεσώθησαν. πρῶτός τε Βαρβατίων
[7, 40]	διαφυγόντες ἐσώθησαν, ὥς πη ἑκάστῳ	δυνατὰ	γέγονε. καὶ Κωνσταντιανοῦ δὲ τὸ
[7, 35]	τῇ μάχῃ ἔφυγον ὅπη ἑκάστῳ	δυνατὰ	γέγονε, τοὺς δρόμωνας ἐν τῷ
[7, 4]	ἐς φυγὴν ὥρμηντο, ὥσπερ ἑκάστῳ	δυνατὰ	γέγονε. φεύγοντάς τε οἱ βάρβαροι
[7, 29]	ἰδόντες ἔφευγον ὥς πη ἑκάστῳ	δυνατὰ	γέγονεν, οἱ δὲ πλεῖστοι ἀμφὶ
[7, 18]	μή τι ἐσκομίζεσθαι τῶν ἐπιτηδείων	δυνατὰ	εἴη. ἔν τε τῷ Τιβέριδι
[7, 36]	δὲ αὐτῶν ὅσους ἂν ἑκάστῳ	δυνατὰ	εἴη, οὕτω τε ἀνδρείως τῆς
[7, 19]	βάλλειν τοὺς πολεμίους ἐνθένδε σφίσι	δυνατὰ	εἴη. σῖτόν τε οὖν καὶ
[7, 18]	Καλαβρίᾳ ἐκέλευεν, ὅπη ἂν σφίσι	δυνατὰ	εἴη, τὴν δίοδον ἐν φυλακῇ
[7, 18]	ἐς τὸν Ῥωμαίων λιμένα καταίρειν	δυνατὰ	ἔσεσθαι, στρατῷ δὲ ἐκ Δρυοῦντος
[7, 15]	ἦρχε, καὶ ὅπη ἂν σφίσι	δυνατὰ	ᾖ ἐπεκδρομὰς ποιούμενοι ξυνταράξουσι τὸ
[7, 17]	τὴν εὐκοσμίαν διασώσασθαι τὸ λοιπὸν	δύναται.	ἡμᾶς, ὦ στρατηγοὶ, μήτε Ῥωμαίους
[7, 20]	ὡμολόγουν καὶ τὸν Γότθων στρατόν·	δυνατοὶ	γὰρ εἶναι τοῦτο ποιεῖν ἰσχυρίζοντο
[7, 24]	μὴ ἀναστρέφειν ἐς τὴν πόλιν	δυνατοὶ	εἶεν. ἀλλὰ Βελισάριος (κατενόησε γὰρ
[7, 26]	ὡς μὴ ἐν σκότῳ διαλαθεῖν	δυνατοὶ	εἶεν, τοῦτο μὲν ὡς ἥκιστα
[7, 10]	δὲ πόλεμον ἐνθένδε ὅπη ἂν	δυνατὸν	εἴη διενεγκεῖν. τὸ γὰρ ἐπὶ
[7, 1]	καὶ τῇ γνώμῃ, ὥσπερ ἐρρήθη,	δυνατὸς	γεγονὼς τά τε ξυνοίσοντα τοῖς
[7, 17]	ᾤχοντο φεύγοντες ὥς πη ἕκαστος	δυνατὸς	ἐγεγόνει. καὶ αὐτῶν οἱ πλεῖστοι
[7, 25]	πολεμίων στρατὸς σοφίζεσθαι τὸν πόλεμον	δυνατὸς	εἴη, ἀλλ´ ἐκ τοῦ εὐθέος
[7, 28]	στενοχωρίᾳ, ὡς τὸ εἰκὸς, ἀποκρούεσθαι	δυνατοὺς	ἔσεσθαι. τὰ γὰρ Λευκανῶν ὄρη
[7, 34]	εὐπετῆ ἔχει. ὥστε ξυμμάχους οὐ	δυνατοὺς	μόνον, ἀλλὰ καὶ βεβαίους κεκτήσεσθε.
[7, 32]	ξυγγενῶν. ὁ μέντοι γε πάντων	δυνατώτατος	Γερμανὸς, οἶμαι, ξυλλήψεταί σοι προθυμούμενος
[7, 4]	ἀεὶ τὸ πλείοσί τε καὶ	δυνατωτέροις	γεγονέναι ξυμβαίνει. προθυμείσθω τοίνυν ὑμῶν
[7, 34]	παρὸν τὴν νίκην ξὺν τοῖς	δυνατωτέροις	ταττομένους ἀκίνδυνον ἔχειν, οὐκ ἄν
[7, 25]	ἰέναι. ἢν γὰρ ἐκείνους ἐξελεῖν	δυνήσησθε,	αὖθις ὑμῖν τὰ τῆς τύχης
[7, 15]	καὶ δρᾶν τοὺς βαρβάρους ἑκάτεροι	δυνήσονται	μέγα. Βέσσᾳ δὲ ταῦτα οὐδαμῆ
[7, 25]	τὴν γνώμην ἐπὶ τὰ βελτίω	δυνήσωμαι,	καὶ μήτε ἀχαριστεῖν οὐδὲν ὑμῖν
[7, 32]	ἤν που Ἀρσάκης διαφυγὼν λαθεῖν	δύνηται,	ἀνεξέλεγκτον τὸ ἔγκλημα μενεῖ. ἐγὼ
[7, 6]	ὀχυροῦ ὁρμώμενον πράγματα Γότθοις παρέχειν	δύνηται.	μετὰ δὲ Νεαπολίτας πολιορκεῖν ἔγνω,
[7, 28]	τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα	δύνηται·	τοὺς δὲ ἱππεῖς ἅπαντας ἐπίπροσθεν
[7, 19]	γέφυραν ἰέναι οἱ ἐναντίοι εὐπετῶς	δύνωνται.	καὶ αὐτῶν βάλλοντες τοὺς μὲν
[7, 19]	δὴ αὐτοὺς, ὅπερ ἐγένετο, ἑλεῖν	δύνωνται.	οἱ μὲν οὖν ξὺν τῷ
[7, 1]	διηγήμασι Βελισάριος ἦν, νίκας τε	δύο	ἀναδησάμενος, οἵας οὔπω πρότερον ἀνθρώπων
[7, 11]	καὶ τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ	δύο	Βελισάριος ἐς Ῥώμην στείλας, Ἀρτασίρην
[7, 1]	μὲν ἀγαγὼν αἰχμαλώτους ἐς Βυζάντιον	δύο,	Γιζερίχου δὲ καὶ Θευδερίχου τό
[7, 19]	διακρίνεσθαι, πρότερον ἐπενόει τάδε. ἀκάτους	δύο	ἐσάγαν εὐρείας ζεύξας τε καὶ
[7, 28]	ῥεύματος τὴν ἐκβολὴν κεῖται πολίσματα	δύο·	θάτερον μὲν ὁ Κρότων πρὸς
[7, 23]	ὄντων δὲ αὐτῷ παίδων τε	δύο	καὶ τῆς γυναικὸς ἐν τοῖς
[7, 32]	δηλώσεως αἰτιώμενος, τῶν τε ἀρχόντων	δύο	μέν τινες θεραπεύοντες αὐτὸν ὡμολόγουν
[7, 28]	πρὸς ἄλληλα ἐν στενῷ ξυνιόντα	δύο	μόνας εἰσόδους στενὰς μάλιστα ἐνταῦθα
[7, 18]	γεφύρας κατέθετο σχῆμα. πύργους τε	δύο	ξυλίνους παρ´ ἑκατέραν ὄχθην τεκτηνάμενος
[7, 20]	πρᾶξιν παρακαλοῦντες. καὶ ὃς ἑτέρους	δύο	ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ
[7, 36]	ἐν πρώτῃ τῶν νυκτῶν φυλακῇ	δύο	πλοῖα μακρὰ καθῆκεν, ἄνδρας ἐνταῦθα
[7, 11]	ἱμάτια ἔφερεν. Ἔστι δὲ πολίσματα	δύο	πρὸς τῇ ἀκτῇ τοῦ Ἰονίου
[7, 18]	Βρεντέσιον, ὥσπερ ἐρρήθη, διατριβὴν εἶχον.	δύο	τε τῶν πολεμίων λαβὼν ἐπὶ
[7, 20]	τε αὐτοὺς καταστήσεσθαι χρημάτων μεγάλων,	δύο	τῶν ἑπομένων ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε
[7, 22]	ὄντων ἐκεῖνο εὖ ἴσθι, ὡς	δυοῖν	ἀνάγκη τὸ ἕτερον εἶναι· ἢ
[7, 27]	ὁ Τουτίλας μαθὼν „Ὁ Βῆρος	δυοῖν“	ἔφη „τὸ ἕτερον· ἢ δυνάμει
[7, 18]	εὐθὺς κομίζονται ἀμφὶ πόλιν Βρεντέσιον,	δυοῖν	μὲν ἡμέραιν ὁδῷ Δρυοῦντος διέχουσαν,
[7, 8]	διάγνωσιν, ὡς νῦν αἵρεσις ὑμῖν	δυοῖν	πρόκειται, ἢ τὸν ἄνδρα τοῦτον
[7, 36]	δράσωσι. πέμψας οὖν παρ´ αὐτοὺς	δυοῖν	προὐτείνετο αὐτοῖς αἵρεσιν, ὅπως ἢ
[7, 23]	Καλαβρῶν ἐπιθαλασσία πόλις ὁ Τάρας,	δυοῖν	σχεδόν τι ἡμέραιν ὁδὸν Δρυοῦντος
[7, 40]	τῇ στρατιᾷ ξυσκευάζεσθαι, ὡς ἡμέραιν	δυοῖν	ὕστερον ὁδοῦ ἐνθένδε τῆς ἐπὶ
[7, 19]	κίνδυνον θανάτου ἦγεν. ἡμέραιν δὲ	δυοῖν	ὕστερον Ῥουδερίχῳ τε ξυνέβη τελευτῆσαι
[7, 28]	ὁ Βελισαρίου δορυφόρος ξὺν ἑτέροις	δυοῖν	φεύγων ἀνὰ κράτος ἐς τὸν
[7, 35]	φεύγει, παίδων οἱ ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα	δυοῖν.	χρήμασι δὲ Οὐάκης τοὺς βαρβάρους
[7, 38]	δὲ Βυζαντίου διέχει ὁδῷ ἡμερῶν	δυοκαίδεκα.	εἷλον δὲ αὐτὴν τρόπῳ τοιῷδε.
[7, 22]	καὶ ἑκατὸν ἐς τὰ πρὸς	δύοντα	ἥλιον ἐνστρατοπεδευσαμένους ἐν χωρίῳ Ἀλγηδόνι
[7, 28]	θάτερον μὲν ὁ Κρότων πρὸς	δύοντά	που τὸν ἥλιον, ὁ Τάρας
[7, 18]	τὸ ὄρος, ὃ ταύτῃ ἀνέχει,	δύσβατόν	τε ὂν καὶ ἄλλως κρημνῶδες,
[7, 14]	τά τε ξύμφορα καὶ τὰ	δύσκολα	ἐς κοινὸν ἄγεται. ὁμοίως δὲ
[7, 8]	ξυμβαίνει, σκαιὸν δὲ καὶ ἀτεχνῶς	δύσκολον,	ὃς ἂν τὰ νόμιμα περιστέλλειν
[7, 11]	οὐ γὰρ ὅσον ὑμῖν τῶν	δυσκόλων	ἀπαλλαγῆναι ξυμβήσεται, ἀλλὰ καὶ τῆς
[7, 17]	πράξει μιᾷ μυρίων ἀπαλλάξατε Ῥωμαίους	δυσκόλων.	ταῦτα οἱ ἀμφὶ Βέσσαν ἀκούσαντες
[7, 25]	κράτος ἐβράβευσε, σέβειν μᾶλλον ἢ	δυσκόλως	πρὸς αὐτὴν ἔχειν ὑμῖν ξυνοίσει,
[7, 31]	ἐῴη, τῇ δὲ πάντων αὐτῷ	δυσμενεστάτῃ	οὔσῃ πλησιάζειν ἀναγκάζηται τὸν ἅπαντα
[7, 21]	ἐνετίθει τῷ λόγῳ, ὅσα δεσπότην	δυσμενῆ	τοὺς δεδουλωμένους ὀνειδίζειν εἰκός. Ἡρωδιανόν
[7, 12]	περιεῖναι βούλει τῷ πολέμῳ τῶν	δυσμενῶν,	καὶ τὰ ἄλλα ἐξαρτύεσθαι δεῖ.
[7, 1]	οἵ τε Ἰταλιῶται Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ	δύσνοι	ἐγένοντο καὶ τῶν στρατιωτῶν οὐδεὶς
[7, 31]	δὲ βασιλὶς (ἐπεφύκει γὰρ ἀεὶ	δυστυχούσαις	γυναιξὶ προσχωρεῖν) ἀκουσίῳ αὐτὴν τῷ
[7, 32]	τὴν γνώμην, καὶ ξὺν αὐτῷ	δυσφορουμένοις	ἐῴκεσαν· ταύτῃ τε τὸν βασιλέως
[7, 32]	οὐ μὴν οὐδὲ φυγῇ ἐζημίωσε.	δυσφορούμενος	δὲ ὅμως τοῖς ξυμπεπτωκόσιν Ἀρσάκης
[7, 25]	ὅστις τε ἄνθρωπος ὢν εἶτα	δυσχερῶς	ἔχων ἐς τὰ προσπίπτοντα φαίνεται,
[7, 11]	τοῦ δέ οἱ ἵππου ἐν	δυσχωρίᾳ	ὀκλάσαντος, κραυγή τε πολλὴ τῶν
[7, 18]	τε σφᾶς αὐτοὺς ἐν ταῖς	δυσχωρίαις	κρατυναμένοις ἐς χεῖρας ἐλθὼν, πλείστους
[7, 22]	οἱ βάρβαροι οὗτοι μάχεσθαι ἐν	δυσχωρίαις	πάντων μάλιστα. ἅπερ ἐπεὶ ὁ
[7, 38]	τοιῷδε. οἱ μὲν πλεῖστοι ἐν	δυσχωρίαις	πρὸ τοῦ περιβόλου σφᾶς αὐτοὺς
[7, 3]	Ἀρταβάζης ἦν, ὅσοι μέντοι ἐς	δυσχωρίας	κατέπεσον, αὐτοῦ ἅπαντες διεφθάρησαν. ἐπεί
[7, 22]	ἀρετῇ, ἅμα δὲ καὶ τῆς	δυσχωρίας	σφίσι ξυλλαμβανούσης, ξὺν τοῖς ἀμφὶ
[7, 24]	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ	δωδέκατον	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,
[7, 38]	ὡς ἥκιστα εἶχον, ἐν τοῖς	δωματίοις	καθείρξαντες, οὐδεμιᾷ φειδοῖ ἐνεπίμπρασαν. οὕτω
[7, 32]	ἐς τὴν οἰκίαν ἐσαγαγὼν ἐν	δωματίῳ	ἐκάθισεν, ἵνα δὴ ἀπεκρέματό τις
[7, 34]	Ῥωμαίοις τὰ μάλιστα ὄντες καὶ	δῶρα	πολλὰ τῷ τῆς φιλίας ὀνόματι
[7, 8]	ὑποζύγια παρασχόμενος, ἐφοδίοις τε αὐτοὺς	δωρησάμενος,	ἐς Ῥώμην ἐκέλευεν ὁδῷ ἰόντας
[7, 36]	ἅτε ἀληθιζομένους ἀποδεξάμενος, ἐφοδίοις τε	δωρησάμενος	καὶ παραπομποὺς ξυμπέμψας ἀφῆκε. καὶ
[7, 12]	ἢν ἀπειθήσῃ, χρήμασι δὲ αὐτὸν	δωρήσασθαι	μεγάλοις ἐπαγγελλόμενος, ἤν γε ταῦτα
[7, 34]	προτερήσαντά τε καὶ γνώμῃ τὸ	δῶρον	αὐτονόμῳ ἑλόμενον οἴεται εἶναι, ἢν
[7, 9]	δὲ τῆς ἐς ὑμᾶς συγγνώμης.	δώσετε	δὲ, ἤν γε μὴ ἀναμενοῦντες