>

Livre, Chap.
[7, 32]	σιωπῇ εἴχοντο, τῷ μὴ ἀντιστατεῖν	ἃ	βούλοιτο ἐγχωροῦντες αὐτῷ· Μάρκελλος δὲ
[7, 13]	ἀρχὰς ἐς Ῥάβενναν ἀφικομένῳ μετέμελεν,	ἃ	δὴ Βιταλίῳ ἀναπεισθεὶς ἔδρασε πρότερον
[7, 7]	ἡσυχῆ ἔμενε, κατορρωδῶν τὰ πολέμια.	ἃ	δὴ μαθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων
[7, 11]	τε καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσθαι τετύχηκεν.	ἃ	δὴ πυθόμενοι καὶ τῶν ἀναγκαίων
[7, 16]	μή ποτε πρὸς ἡμῶν ἀτυχήσεις.	ἃ	δὴ φυλασσόμενόν σε σιωπᾶν ἄμεινον,
[7, 29]	ἐπάνειμι. Τουτίλας οὖν ταῦτα διαπεπραγμένος,	ἃ	προδεδήλωται, ἐπεὶ Ῥωμαίους τοὺς ἐν
[7, 11]	μέντοι ὑποζυγίων ἁπάντων Γότθοι ἐκράτησαν,	ἃ	τῶν στρατιωτῶν τήν τε θεραπείαν
[7, 26]	τις ὑποτοπάζειν ἔσχεν, ἐπεὶ καὶ	ἄβατα	τὰ ὄρη ταῦτα νομίζεται εἶναι.
[7, 26]	ἐχόμενος τῆς ἐκ τοῦ θυμοῦ	ἀβελτερίας	ἀπώνατο. στράτευμα γὰρ δεκαπλάσιον ἢ
[7, 25]	ἀγνωμοσύνῃ εἰς τὸ θεῖον ὑπὸ	ἀβελτερίας	χρῆσθαι. τὰ γὰρ ἀνθρώπεια καὶ
[7, 24]	τε καὶ ἀνέδην αὐτῷ τὴν	ἀβουλίαν	ὠνείδιζον, ὅτι δὴ Ῥώμην ἑλὼν
[7, 31]	οἱ αὐτῷ κατηγγυημένην ἑκόντα ἑκοῦσαν	ἀγαγέσθαι	οὐδεὶς ἐῴη, τῇ δὲ πάντων
[7, 1]	διαπεπρᾶχθαι ξυνέπεσε, καὶ βασιλεῖς μὲν	ἀγαγὼν	αἰχμαλώτους ἐς Βυζάντιον δύο, Γιζερίχου
[7, 19]	ὁ πύργος πεποίηται, ὡς ἀγχοτάτω	ἀγαγὼν	θατέρου τῶν πολεμίων πύργου, ὃς
[7, 11]	τὰ ἐκ τοῦ μεγάλου βασιλέως	ἀγαθὰ	γένοιτο· ὡς ἔγωγε οὔτε τῳ
[7, 23]	πολεμίους ἠξίου, μεγάλα Ῥωμαίους ἐπαγγελλόμενος	ἀγαθὰ	δράσειν· δόξαν τε τοῦτο Βελισαρίῳ,
[7, 31]	πρᾴως, ἀλλ´ ἠγριαίνετό τε καὶ	ἀγαθὰ	εἰργασμένον Ῥωμαίους ἔλεγε τόσα γυναῖκα
[7, 13]	ξυνέβη τις τύχη μεγάλα Ῥωμαίους	ἀγαθὰ	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ἐργάσασθαι. βαρβάρων
[7, 18]	βασιλέως καὶ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἀγαθὰ	ἔσεσθαι. ἄρας τε ὡς εἶχε
[7, 14]	πρᾶξιν ἠξίουν, μεγάλα σφίσιν οἰόμενοι	ἀγαθὰ	ἔσεσθαι, κυρίοις ἤδη τοῦ Ῥωμαίων
[7, 35]	δὴ τὴν οἰκίαν μεγάλα προὔλεγον	ἀγαθὰ	ἔσεσθαι. Ταῦτα μὲν οὖν τῇδε
[7, 21]	ἡσσήθημεν. οὐκοῦν τὸ φυλάξαι τὰ	ἀγαθὰ	ἐφ´ ὑμῖν κείσεται, διασώζουσι δηλονότι
[7, 21]	πρός τε Θευδερίχου καὶ Ἀταλαρίχου	ἀγαθὰ	πεπονθότες, ἐπί τε τῆς ἀρχῆς
[7, 31]	ἐλπὶς, ἄλλα τε πολλὰ ἐνθένδε	ἀγαθὰ	ὑποφαίνουσα καὶ τῆς βασιλείας οὐ
[7, 14]	Ῥωμαίων τὴν γῆν, δόξαν τε	ἀγαθὴν	καὶ πλούτου αὐτὸν πάμπολυ χρῆμα
[7, 4]	ἄξιον δὲ ἡμᾶς μετὰ τῆς	ἀγαθῆς	ἐλπίδος τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας
[7, 22]	δεηθέντι Τουλλιανῷ ἀπολιπὼν πρότερον ἔτυχεν·	ἀγαθοὶ	γὰρ οἱ βάρβαροι οὗτοι μάχεσθαι
[7, 39]	ἴσχυσε. Ῥωμαῖοί τε γὰρ, ἄνδρες	ἀγαθοὶ	τὰ πολέμια, τῶν ἀρχόντων πολλοὺς,
[7, 40]	δεξιὸς, ἐν δὲ εἰρήνῃ καὶ	ἀγαθοῖς	πράγμασι τά τε νόμιμα καὶ
[7, 16]	εἰώθασιν ἄνθρωποι, ἀλλ´ ὅπως τι	ἀγαθὸν	διαπεπραγμένοι τοῖς ἐσταλκόσιν ἐς αὐτοὺς
[7, 34]	ὑπὲρ τούτων αὐτοῖς ἐς Ῥωμαίους	ἀγαθὸν	εἴργασται. ἀλλ´ οὐκ ἂν ἔχοιεν
[7, 32]	βουλευσάμενοι τάχα ἄν τι καὶ	ἀγαθὸν	πράξαιμεν. ὑπὲρ τούτων ὁ Χαναράγγης
[7, 21]	λέγειν δὲ ἠνάγκαζεν, εἴ τι	ἀγαθὸν	σφίσι πρὸς Ἰουστινιανοῦ βασιλέως ξυμβαίνοι,
[7, 36]	ἄνδρα ξυνετόν τε διαφερόντως καὶ	ἀγαθὸν	τὰ πολέμια. διὸ δὴ χρόνου
[7, 30]	δορυφόρον ἐπιστήσας, Μασσαγέτην γένος, διαφερόντως	ἀγαθὸν	τὰ πολέμια, καὶ Γουδίλαν Θρᾷκα,
[7, 15]	αὑτοῦ ἕνα, Φωκᾶν ὄνομα, διαφερόντως	ἀγαθὸν	τὰ πολέμια, ξὺν στρατεύματι ἐς
[7, 37]	ἀποβάλλει καὶ αὐτὸς θνήσκει, ἀνὴρ	ἀγαθὸς	ἐν τῷ πόνῳ τούτῳ γενόμενος.
[7, 19]	ἤλαυνεν, οὗ Ῥουδέριχος ἦρχεν, ἀνὴρ	ἀγαθὸς	τὰ πολέμια. ἐπελθών τε ἐκ
[7, 3]	Ἀρμένιος μὲν γένος, διαφερόντως δὲ	ἀγαθὸς	τὰ πολέμια, ἐς τὴν πρᾶξιν
[7, 8]	τις ἀνὴρ ἐτύγχανεν ὢν καὶ	ἀγαθὸς	τὰ πολέμια) ξυλλεγέντες εὐθὺς καὶ
[7, 4]	ἔτι μέντοι δραστήριός τε καὶ	ἀγαθὸς	τὰ πολέμια, τὸν ἵππον ἐξελάσας
[7, 4]	παρακαλεῖ. τύχη γὰρ εἰς ἀπόγνωσιν	ἀγαθῶν	ἐλπίδων ἐλθοῦσα ἐς εὐτολμίας ὑπερβολὴν
[7, 21]	αὐτὰ ἐνδεξαμένοις τὰ μέγιστα τῶν	ἀγαθῶν	ξυνηνέχθη γενέσθαι. μὴ τοίνυν τινὶ
[7, 21]	πολλῷ πρότερον, εἰρήνης δὲ καὶ	ἀγαθῶν	πραγμάτων ἅπαντα ἐνεπλήσαντο τὸν κατ´
[7, 11]	ἀτεχνῶς πράγμασι, πολλάς τε ἀνδρῶν	ἀγαθῶν	πράξεις μοχθηρία τῶν πονηροτάτων ἀναχαιτίζειν
[7, 37]	νεῶν μεγάλων τε καὶ πολλῶν	ἄγαν,	ἅσπερ ἐκ βασιλέως ἐκ τῆς
[7, 33]	χωρίοις πολλοῖς καὶ χρήμασι μεγάλοις	ἄγαν.	διά τοι τοῦτο ἐξ ἠθῶν
[7, 40]	ἀγορᾷ ἐμβριθέστατός τε καὶ σοβαρὸς	ἄγαν,	ἑστιάτωρ δὲ καθ´ ἡμέραν οἴκοι
[7, 4]	σῶμα καὶ τὸ εἶδος φοβερὸς	ἄγαν,	ἔτι μέντοι δραστήριός τε καὶ
[7, 17]	τι τοιοῦτον ὑπῆρχεν, ἐν τοῖς	ἄγαν	εὐδαίμοσιν ὁ Ῥωμαῖος οὗτος ἐτάσσετο,
[7, 40]	ἥκοιεν. ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσεν,	ἄγαν	τε ξυνεταράχθη καὶ πρὸς Γερμανὸν
[7, 3]	ᾤχοντο. πέτρα δέ τις ἐς	ἄγαν	ὑψηλὴ πρὸ τοῦ περιβόλου ἀνέχει,
[7, 25]	ἐμοὶ χαλεπαίνετε, δι´ ὧν ὑμῖν	ἀγανακτεῖν	ξυμβαίνει τανῦν. ἢ Βελισάριον εὐδοκιμηκέναι
[7, 25]	οὐκ ὀρθῶς δι´ ὀργῆς ἔχοντας,	ἀγανακτοῦντας	δὲ πρὸς τὸ τῆς τύχης
[7, 20]	ἐπανήκοντες καὶ τὸν πάντα λόγον	ἀγγείλαντες	ἐς τὴν πρᾶξιν ἐπέρρωσαν. Τουτίλας
[7, 20]	ἤκουσεν, ἥσθη μέν πως τῇ	ἀγγελίᾳ,	ὑποψίᾳ δὲ καὶ ὣς ἐς
[7, 15]	ταττόμενος αὐτόμολος παρὰ Τουτίλαν ἥκων	ἀγγέλλει	ὡς ἡμέρᾳ τῇ ἐπιγενησομένῃ ἔφοδος
[7, 39]	καὶ πλειοτέρων ἐς τὴν Ἰταλίαν	ἀγγελλομένων,	οἷα δὴ ἐξεργάζεσθαι εἴωθεν ἐς
[7, 19]	τε ἱππεῖς παρὰ Βελισάριον δρόμῳ	ἀγγέλλουσιν	ὅτι δὴ ἔχοιτο πρὸς τῶν
[7, 39]	ὅσοι Γότθοις ἐτύγχανον ἀκούσιοι ξυστρατεύοντες,	ἄγγελον	πέμψαντες Γερμανῷ σημαίνειν ἐκέλευον ὡς,
[7, 8]	ἢ κατ´ ἐλπίδα τὰ πράγματα	ἄγει,	οἷς γε ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν
[7, 21]	βουλῆς ἐς Ἰλλυριοὺς τὸν πόλεμον	ἄγειν.	καὶ γράμματα δὲ Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ
[7, 39]	τοῦ ἀπροσδοκήτου πολλὴν ἀνδρῶν μαχιμωτάτων	ἀγεῖραι	δι´ ὀλίγου εὐπετῶς ἴσχυσε. Ῥωμαῖοί
[7, 10]	ἔτυχεν. ἄμφω γοῦν ἐς τετρακισχιλίους	ἀγείραντες	ἐν Σάλωσιν ἐγένοντο, γνώμην ἔχοντες
[7, 39]	τε Θρᾳκῶν καὶ Ἰλλυριῶν ἀξιολογωτάτην	ἀγείραντι	οὕτω δὴ στέλλεσθαι σπουδῇ ἐς
[7, 40]	ἐν Σαρδικῇ, τῇ Ἰλλυριῶν πόλει,	ἀγείραντός	τε καὶ διέποντος, ἅπαντά τε
[7, 22]	ἅπαντάς τε τοὺς ξὺν αὑτῷ	ἀγείρας,	ἀμφὶ ὄρος τὸ Γάργανον, ὅπερ
[7, 22]	ᾤετο εἶναι, ἀγροίκων δὲ πλῆθος	ἀγείρας,	Γότθων τε ξυμπέμψας αὐτοῖς ὀλίγους
[7, 35]	δὲ τῶν ἐπιτηδείων πολλοὺς ἐνταῦθα	ἀγείρας	ἐπέδειξε τὰ ποιούμενα· οἵπερ τῷ
[7, 30]	καὶ ἄλλοις ἄρχουσι στόλον πολὺν	ἀγείρας	εὐθὺ Ῥουσκιανῆς κατὰ τάχος ἔπλει,
[7, 37]	δὴ Βῆρος ξὺν ἀνδράσιν, οὓς	ἀγείρας	μαχιμωτάτους ἀμφ´ αὑτὸν ἔτυχε, Γότθοις
[7, 39]	ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσε, στόλον τε	ἀγείρας	νηῶν καὶ στράτευμα λόγου ἄξιον
[7, 6]	ὅτι πλείστας ἐκ Σικελίας ἁπάσης	ἀγείρας	σίτου τε αὐτὰς ἐμπλησάμενος καὶ
[7, 22]	γενέσθαι. Τουλλιανὸς τοὺς ἐκείνῃ ἀγροίκους	ἀγείρας	τὴν εἴσοδον στενοτάτην οὖσαν ἐφύλασσεν,
[7, 6]	Ῥώμης καταπλεύσας λιμένα, στρατιώτας ἐνθένδε	ἀγείρειν	ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. οἱ δὲ
[7, 39]	ἄλλοι τε βάρβαροι ἐκ πάσης	ἀγειρόμενοι	ξυνέρρεον γῆς. καὶ ὁ τῶν
[7, 14]	πη ἔχει. Ἄνται δὲ τότε	ἀγειρόμενοι,	ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν ἄνδρα τοῦτον
[7, 32]	πλησιαίτατος ὢν ἀγοραίους μὲν καὶ	ἀγελαίους	ἀνθρώπους τινὰς ἔχοντας οὐδὲν αὐτοῖς
[7, 14]	καὶ τὰ δύσκολα ἐς κοινὸν	ἄγεται.	ὁμοίως δὲ καὶ τὰ ἄλλα
[7, 30]	σφίσι τριβῆναι ξυνέβη. αὖθίς τε	ἀγηγερμένοι	ἐν τῷ Κροτωνιατῶν λιμένι ἐπὶ
[7, 28]	τῇ διαίτῃ ἐχρῶντο. οὔτε γὰρ	ἀγηγερμένοι	ἡσύχαζον οὔτε ἄγχιστα τῆς στενοχωρίας
[7, 38]	οὐ πλέον ἢ ἐς τρισχιλίους	ἀγηγερμένοι,	ποταμόν τε Ἴστρον, οὐδενὸς σφίσιν
[7, 30]	περιιὼν τὸν Ἰόνιον ἔπλει τοῦ	Ἀγκῶνος	εὐθύ. ταύτῃ γὰρ ἐν Πικηνοῖς
[7, 9]	Γότθους εἰργασμένα ξυμβήσεται· πότερα ὑμᾶς	ἀγνοεῖν	τὰς Θευδερίχου τε καὶ Ἀμαλασούνθης
[7, 1]	τῶν βαρβάρων τινὶ Ἰλδίβαδος, εἴτε	ἀγνοίᾳ	εἴτε τῳ ἄλλῳ ἠγμένος, ξυνῴκισεν.
[7, 16]	προνοεῖν ἄξιον. τοὺς γὰρ ἅπαξ	ἀγνοίᾳ	σφαλέντας ἐς τὴν αὐτὴν αὖθις
[7, 27]	ἀνθρώπους τινὰς δόξας οὐκ ὀρθὰς	ἀγνοίᾳ	τῶν ἀληθινῶν ἐνταῦθα ποιεῖται. καὶ
[7, 9]	ἀδικοῦσι τοὺς πέλας ἢ προλαβούσης	ἀγνοίας	ἴσως ἢ λήθης ἐπιγενομένης τινὸς,
[7, 25]	προσῆκον ἐς ἐμὲ δόξητε μήτε	ἀγνωμοσύνῃ	εἰς τὸ θεῖον ὑπὸ ἀβελτερίας
[7, 21]	ἐς Γότθους τοὺς εὐεργέτας πολλῇ	ἀγνωμοσύνῃ	ἐχόμενοι, ἐς ἀπόστασίν τε οὐ
[7, 34]	οὖν ἐς ἑτέρους τινὰς τὴν	ἀγνωμοσύνην	ἐπιδεδεῖχθαι μόνον τὸ Γηπαίδων ἔθνος
[7, 21]	τοιάδε „Οὐ καινήν τινα οὐδὲ	ἀγνῶτα	ὑμῖν παραίνεσιν ποιησόμενος ἐνθάδε ὑμᾶς,
[7, 16]	χειρὸς, νέους δέ τινας καὶ	ἀγνῶτας	αὑτοῖς δεσπότας εὑρεῖν. ἐντεῦθέν τε
[7, 35]	παῖδα τὸν αὑτοῦ ἡ ἀρχὴ	ἄγοιτο,	ἔγκλημα Ῥισιούλφῳ ἐπενεγκὼν αἰτίαν οὐκ
[7, 22]	τε πατρικίων οἱ ἐς Καμπανίαν	ἀγόμενοι	ἐς Λευκανοὺς πέμψαντες τῶν οἰκείων
[7, 21]	λόγων γὰρ τῶν ἐς εὐδαιμονίαν	ἀγόντων	κόρον οὐκ εἰκὸς ἀνθρώπῳ γενέσθαι,
[7, 40]	ἐν Παλατίῳ μὲν καὶ τῇ	ἀγορᾷ	ἐμβριθέστατός τε καὶ σοβαρὸς ἄγαν,
[7, 32]	εἰ βασιλεῖ ξυγγενὴς πλησιαίτατος ὢν	ἀγοραίους	μὲν καὶ ἀγελαίους ἀνθρώπους τινὰς
[7, 17]	οἱ δὲ φέροντες ἐς τὴν	ἀγορὰν	τὰ ἔπιπλα πάντα βίον αὐτῶν
[7, 1]	πρὸς ἡδονὴν Βελισάριον ἐπὶ τῆς	ἀγορᾶς	ἐς ἡμέραν ἑκάστην ἐκ τῆς
[7, 20]	ἑλόντες παρὰ τὸν Βέσσαν εὐθὺς	ἄγουσι.	καὶ ὁ μὲν ἀνεπυνθάνετο τούτων
[7, 22]	ξυλλαμβανούσης, ξὺν τοῖς ἀμφὶ Τουλλιανὸν	ἀγροίκοις	τοὺς ἐναντίους ἐτρέψαντο. φόνος τε
[7, 22]	ξυνηνέχθη γενέσθαι. Τουλλιανὸς τοὺς ἐκείνῃ	ἀγροίκους	ἀγείρας τὴν εἴσοδον στενοτάτην οὖσαν
[7, 22]	τινὰς, Τουτίλα γνώμῃ, τοὺς σφετέρους	ἀγροίκους	ἐκέλευον μεθίεσθαι μὲν τῶν πρασσομένων,
[7, 1]	αὐτίκα ὑπῆρχεν· ἐς δὲ τοὺς	ἀγροίκους	ὅτι δὴ τοσαύτῃ φειδοῖ τε
[7, 1]	πρός τε στρατιωτῶν ἀεὶ καὶ	ἀγροίκων	ἄμαχός τις ἐγένετο, ὅτι δὴ
[7, 20]	δεομένοις προϊεμένῃ, δούλων τε καὶ	ἀγροίκων	ἀμπεχομένοις ἱμάτια, πρὸς τῶν πολεμίων
[7, 22]	ἔργον καθεῖναι ἀξύμφορον ᾤετο εἶναι,	ἀγροίκων	δὲ πλῆθος ἀγείρας, Γότθων τε
[7, 22]	Ῥωμαίων στρατοῦ, ἐν δὲ τοῖς	ἀγροῖς	ἡσυχῆ ἔμενον· Τουλλιανὸς δὲ φυγὼν
[7, 22]	μὲν τῶν πρασσομένων, τοὺς δὲ	ἀγροὺς	γεωργεῖν ᾗπερ εἰώθεσαν· ἔσεσθαι γὰρ
[7, 9]	τῶν στρατοπέδων. τοὺς μὲν γὰρ	ἀγροὺς	ἐστέρηντο πρὸς τῶν πολεμίων, ὑπὸ
[7, 13]	τι τῶν ἀναγκαίων ἐκ τῶν	ἀγρῶν	εἰσκομίζεσθαι, καὶ τῶν ἐκ θαλάσσης
[7, 36]	πλοίοις ὄντες, ἐπεὶ τῆς πόλεως	ἄγχι	ἐγένοντο, ἐχρῶντο ἤδη κατὰ τὰ
[7, 1]	δὲ πρὸς τοῖς ἄλλοις ἅπασιν	ἀγχίνους	τε διαφερόντως κἀν τοῖς ἀπόροις
[7, 28]	καὶ συνετάραξεν ἅπαντας. ἐνταῦθα Φάζας	(ἄγχιστα	γάρ πη ἐσκηνημένος ἐτύγχανεν) ὑπαντιάσας
[7, 4]	δὲ ὁ τῶν Γότθων στρατὸς	ἄγχιστα	ἐγεγόνει, καὶ ἐπεὶ διαβαίνειν τὸν
[7, 26]	ἤθελεν, ἐπεὶ φρούριον, ὃ Νεαπόλεως	ἄγχιστά	ἐστι, Τουτίλᾳ τε καὶ Γότθοις
[7, 36]	ἰέναι, ἐπειδὰν δὲ τοῦ περιβόλου	ἄγχιστα	ἥκωσι, ταῖς σάλπιγξιν ἐνταῦθα ἠχεῖν
[7, 4]	ἵππω κατ´ ἀλλήλοιν ἐλάσαντε, ἐπειδὴ	ἄγχιστα	ἵκοντο, τὰ δόρατα ὤθουν, Ἀρταβάζης
[7, 27]	ἰέναι. ἤδη δὲ καὶ Βαλεριανὸς	ἄγχιστα	κόλπου τοῦ Ἰονίου ἥκων διαπορθμεύσασθαι
[7, 26]	τε, ὁ Ῥωμαίων γεγονὼς ὕπατος,	ἄγχιστα	μέν πη ἐτύγχανεν ὢν, ἵππων
[7, 29]	τε καὶ μυρίων ἔχοντες εἵποντο,	ἄγχιστα	μέντοι τῶν πολεμίων οὐδαμῆ ἐτόλμων
[7, 3]	Βερώνης ἐχώρουν. γενόμενοι δὲ αὐτῆς	ἄγχιστα,	ὅσον ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα, ἐστρατοπεδεύσαντο
[7, 30]	Ῥωμαῖοι εἶδον, κατωρρώδησάν τε καὶ	ἄγχιστα	οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι, ἀλλὰ χρόνον
[7, 23]	πρὸ τῆς Ῥώμης χωρία, ἐπειδὴ	ἄγχιστά	πη ἀφικομένους τοὺς ἀμφὶ Βελισάριον
[7, 11]	ἡμέραν μέσην τῶν πολεμίων τινὰς	ἄγχιστά	πη εἶναι ἐξῆλθον μὲν ὡς
[7, 23]	τὸ Σπολίτιον ᾔει. Μαρτινιανὸς δὲ	ἄγχιστά	πη εἶναι τὸ στράτευμα τοῦτο
[7, 34]	πολλοὺς ἔκτειναν. γνόντες δὲ Γήπαιδες	ἄγχιστά	πη εἶναι τὸν Ῥωμαίων στρατὸν,
[7, 24]	ἀνοικοδομήσασθαι χρόνῳ, ἐποίει τάδε. λίθους	ἄγχιστά	πη ὄντας ξυναγαγὼν ἐπ´ ἀλλήλους
[7, 27]	ἐς ἀεὶ εἴχετο. ἐπεὶ δὲ	ἄγχιστά	πη πόλεως Βρεντεσίου ἀφίκοντο, αὐτοῦ
[7, 26]	γενόμενοι ἐς τὰ ὄρη, ἅπερ	ἄγχιστά	πη πολλὰ ἀνέχει, ἀναδραμόντες ἐσώθησαν.
[7, 35]	Μουικούρῳ καλουμένῳ γενόμενος, ὅπερ ἐπιθαλάσσιον	ἄγχιστά	πη Σαλώνων ἐστὶ, τὰ μὲν
[7, 29]	ἧσσον ἐδίωκεν, ἕως δὴ αὐτὸ	ἄγχιστά	πη τῆς γῆς ἐκπεσὸν ἔλαθεν.
[7, 29]	δελφίνων δὲ πάμπολύ τι πλῆθος	ἄγχιστά	πη τοῦ στόματος Πόντου τοῦ
[7, 23]	φρούριον ἐν Λευκανοῖς καταλαβὼν ἐχυρώτατον	ἄγχιστά	πη τῶν Καλαβρίας ὁρίων κείμενον,
[7, 10]	οὐδεμιᾶς πρὸς αὐτῶν γινομένης αἰτίας	ἄγχιστά	που ἐνστρατοπεδευομένους τοὺς πολεμίους ἐπηγάγοντο
[7, 32]	πολλαῖς ὕστερον, ἐπειδὴ παρὼν Βελισάριος	ἄγχιστά	που ἤδη ἠγγέλλετο, Μάρκελλος μὲν
[7, 36]	αὐτὸς δὲ τὸν Γότθων στρατὸν	ἄγχιστα	πύλης τῆς εἰρημένης, ἣ Παύλου
[7, 19]	ἡσυχῆ ἔμενον. ἤδη δὲ Ῥωμαῖοι	ἄγχιστα	τῆς γεφύρας γενόμενοι φρουρᾷ πολεμίων
[7, 24]	ἐστι, διαφθεῖραι οὐδαμῆ ἴσχυσαν, ἐπεὶ	ἄγχιστα	τῆς πόλεως ἐτύγχανεν οὖσα. τό
[7, 28]	οὔτε γὰρ ἀγηγερμένοι ἡσύχαζον οὔτε	ἄγχιστα	τῆς στενοχωρίας ἐγκαθεζόμενοι τὰς εἰσόδους
[7, 3]	στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἀωρὶ τῶν νυκτῶν	ἄγχιστα	τοῦ περιβόλου ἐγένετο. καὶ ἐπεὶ
[7, 37]	στρατὸς, ἐπειδὴ ἐς Κεντουκέλλας ἀφίκοντο,	ἄγχιστα	τοῦ περιβόλου ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν
[7, 25]	τὸ στράτευμα, ἐνταῦθά τε ἀφικόμενοι	ἄγχιστα	τοῦ περιβόλου ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ ἐγκαθεζόμενοι
[7, 13]	ἀποφέρειν ἠξίουν. Γότθων δέ τινων	ἄγχιστα	τοῦ Ῥώμης περιβόλου ἀφικομένων Ἀρτασίρης
[7, 7]	αἱ νῆες οὐ λίαν που	ἄγχιστα	τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου ἦλθον.
[7, 40]	βασιλείαν εἶχεν, Ἄνται, οἳ Σκλαβηνῶν	ἄγχιστα	ᾤκηνται, Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες στρατῷ
[7, 24]	τῷ τῆς τύχης ῥεύματι προσχωρεῖν,	ἀγχιστρόφους	τε ἀπ´ αὐτοῦ τὰς μεταστάσεις
[7, 19]	οἱ ὁ πύργος πεποίηται, ὡς	ἀγχοτάτω	ἀγαγὼν θατέρου τῶν πολεμίων πύργου,
[7, 29]	τε ὦσιν, ἐστρατοπεδεύσατό τε ὡς	ἀγχοτάτω	καὶ ἐγκαθεζόμενος ἐς πολιορκίαν καθίστατο.
[7, 13]	χωρία καταλαβεῖν ἔγνω, ὅπως δὴ	ἀγχοῦ	γενόμενος τοῖς ταύτῃ κάμνουσιν ἐπιβοηθεῖν
[7, 13]	ἐπὶ Ῥώμην ᾔει, καὶ ἐπεὶ	ἀγχοῦ	ἐγένετο, ἐς πολιορκίαν καθίστατο. τοὺς
[7, 7]	δὲ Νεαπόλεως ὁ Ῥωμαίων στόλος	ἀγχοῦ	ἐγένετο, κατέβαινε σκληρὸς ἄνεμος, ἐξαίσιόν
[7, 40]	καλούμενον διέβη. ἐπεὶ δὲ Καλαβρῶν	ἀγχοῦ	ἐγένετο, χειμῶνός οἱ ἐξαισίου ἐπιπεσόντος
[7, 13]	δὲ ὁ στρατὸς οὗτος Πλακεντίας	ἀγχοῦ	ἐγένοντο, λόγους προὔφερον τοῖς ἐνταῦθα
[7, 24]	δὲ ὁ τῶν βαρβάρων στρατὸς	ἀγχοῦ	ἐγένοντο, τότε μὲν ἐνστρατοπεδευσάμενοι ηὐλίσαντο
[7, 4]	εὐέλπιδας ἂν ἡμᾶς ἐς τὸν	ἀγῶνα	γίνεσθαι πρέποι. οὐ γὰρ ἐπ´
[7, 33]	ἐν τῇ Ἀρελάτῳ τὸν ἱππικὸν	ἀγῶνα	θεώμενοι, νόμισμα δὲ χρυσοῦν ἐκ
[7, 4]	τῷ διαλλάσσοντι χρώμενοι ἐς τὸν	ἀγῶνα	καθιστάμεθα τόνδε. οἱ μὲν γὰρ
[7, 4]	ἔμενον, Ἀρταβάζης δὲ αὐτῷ ἐς	ἀγῶνα	κατέστη μόνος. ἄμφω τοίνυν τὼ
[7, 34]	τὸν ὑπὲρ αὐτῶν οὐ δέον	ἀγῶνα.	πάντως δὲ οἱ κλῶπες οὗτοι
[7, 37]	Καμπανίας ἐφύλασσε, μετεπέμπετο. ἐνταῦθά τε	ἀγῶνα	τὸν ἱππικὸν θεασάμενος, τὴν στρατιὰν
[7, 21]	πολὺν ὅμιλον, ὅπερ τοῖς ἐς	ἀγῶνας	καθισταμένοις ξυμφορώτατον εἶναι δοκεῖ, πρὸς
[7, 34]	ξὺν τοῖς καταδεεστέροις ἐς τὴν	ἀγωνίαν	καθισταμένους ἐς κακόν τι προὖπτον
[7, 9]	ὁμολογίαν ἐσήμαινον τῆς ἐς τὴν	ἀγωνίαν	ὀκνήσεως. Ἰταλιώταις μὲν τὰ πράγματα
[7, 4]	ἐπαγγελλόμεναι τοῖς στρατοπέδοις ἐς τὴν	ἀγωνίαν	ὁρμῶσιν, ἡμεῖς δὲ τοῖς πολεμίοις
[7, 34]	ὑμᾶς αὐτοὺς νενικηκότες; ἢ τίνος	ἀγωνίας	ἆθλα τὴν χώραν ταύτην πεποιημένοι;
[7, 4]	ὅτι πρὸς τοὺς Βελισαρίῳ δεδουλωμένους	ἀγωνίζεται,	λογισμῷ ἀναπεπτωκότι ἐπ´ αὐτοὺς ἴτω.
[7, 8]	ἀδικοῦντα καὶ βιαζόμενον ἐν τοῖς	ἀγῶσιν	εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ πρὸς τὸν βίον
[7, 38]	τά τε Θρᾳκῶν καὶ Ἰλλυριῶν,	ἀδεέστερον	ἐληΐζοντο, καὶ φρούρια πολλὰ πολιορκίᾳ
[7, 8]	παραπετάσμασιν ἐς τὴν ἀσέλγειαν χρώμενοι	ἀδεέστερον	ἐξαμαρτάνειν τε ἱκανοὶ εἶεν καὶ
[7, 40]	ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ παρέσται ἡμῖν	ἀδεέστερον	ἐπιβήσεσθαι πολέμιον οὐδὲν ἐν νῷ
[7, 32]	κτεῖναι. οὕτω γὰρ τὸ ἐνθένδε	ἀδεέστερον	ᾗ βούλονται διοικήσονται. ταῦτα Μάρκελλος
[7, 24]	ἅπαντα ἡσυχῆ ἔμενον. καὶ Βελισάριος	ἀδεέστερον	ἤδη τὰς πύλας τοῦ Ῥώμης
[7, 18]	ἐκ τῆς νήσου ἐνταῦθα καταπλεῖν	ἀδεέστερον	οἷοί τε ὦσι. τούτῳ τῷ
[7, 28]	ἅτε δὲ ἄναρχοι καὶ νενικηκότες	ἀδεέστερον	τῇ διαίτῃ ἐχρῶντο. οὔτε γὰρ
[7, 35]	διηνεκὲς ναυτιλλόμενος. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	ἀδεέστερον	τοὺς πολεμίους τετύχηκε Ῥώμην τε
[7, 31]	ἐπιθυμία ἐγένετο Πρεϊέκταν τὴν βασιλέως	ἀδελφιδῆν,	ἣν εἶχεν ἐγγυητὴν, γυναῖκα ποιήσασθαι.
[7, 40]	Ἰωάννην ἐκέλευε, τὸν Βιταλιανοῦ μὲν	ἀδελφιδοῦν,	Γερμανοῦ δὲ γαμβρὸν, ξὺν Ἰουστινιανῷ
[7, 27]	Περανίου καὶ Σέργιον τὸν Σολόμωνος	ἀδελφιδοῦν	ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἔπεμψεν. οἱ
[7, 39]	μὲν Γερμανοῦ κηδεστὴν, Βιταλιανοῦ δὲ	ἀδελφιδοῦν	(στρατηγὸς γὰρ ὢν τῶν ἐν
[7, 5]	Κυπριανὸς καὶ Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ	ἀδελφιδοῦς	ἡγοῦντο. ὅπερ ἐπεὶ Γότθοι πρὸς
[7, 3]	ἑκάστῃ Ἰωάννης τε ὁ Βιταλιανοῦ	ἀδελφιδοῦς	καὶ Βέσσας καὶ Βιτάλιος καὶ
[7, 6]	δὲ Ἀρμενίων Φάζας Ἴβηρ, Περανίου	ἀδελφιδοῦς·	ξυνέπλεον δὲ αὐτοῖς καὶ Οὖννοι
[7, 39]	καί οἱ Δομνεντίολος ὁ Βούζου	ἀδελφιδοῦς,	ὅσπερ τῶν τῇδε Ῥωμαίων ἦρχεν,
[7, 34]	αὐτοῖς καὶ Ἰωάννης, ὁ Βιταλιανοῦ	ἀδελφιδοῦς,	προρρηθὲν αὐτῷ ἐκ βασιλέως, ἐπειδὰν
[7, 31]	τὸν Γερμανὸν ἀνεψιὸν ὄντα Βοραΐδην	ἀδελφὸν	ἔχειν. οὗτος οὖν Βοραΐδης ὁ
[7, 32]	ἄκρον ἀρετῆς ἥκοντα, καὶ τὸν	ἀδελφὸν	Ἰουστινιανὸν ἐν ἰδιώτου μοίρᾳ καθημένους
[7, 13]	Ἀρμένιον Ἀρατίου τε καὶ Ναρσοῦ	ἀδελφὸν	ξὺν στρατῷ ἔπεμψε βαρβάρων τε
[7, 31]	οὗτος οὖν Βοραΐδης ὁ Γερμανοῦ	ἀδελφὸς	ἔναγχος ἐτετελευτήκει, τῶν χρημάτων τὰ
[7, 30]	λόγιμοι, καὶ Δεοφέρων ὁ Τουλλιανοῦ	ἀδελφὸς,	τοῦ δὲ Ῥωμαίων στρατοῦ ἱππεῖς
[7, 34]	ξὺν Ἀόρδῳ τῷ τοῦ ἄρχοντος	ἀδελφῷ	ἐξαπιναίως ἐπιτυγχάνουσι. μάχης τε καρτερᾶς
[7, 31]	χρημάτων τὰ πλεῖστα τῷ τε	ἀδελφῷ	καὶ παισὶ τοῖς ἐκείνου ἀπολιπών.
[7, 13]	Ἰταλίαν εἰργάσατο, ἀλλὰ τὴν γῆν	ἀδεῶς	ἐκέλευεν, ᾗπερ εἰώθασιν, ἐς ἀεὶ
[7, 14]	γὰρ ἤδη καὶ ἀλλήλοις ἀνεμίγνυντο	ἀδεῶς	οἱ βάρβαροι οὗτοι. χρήματα γοῦν
[7, 40]	Ἀστικὴν καλουμένην ἐληΐζοντο κατ´ ἐξουσίαν,	ἀδῄωτον	ἐκ παλαιοῦ οὖσαν, καὶ ἀπ´
[7, 21]	ἀνθρώπῳ μὲν γὰρ τὸ μὴ	ἀδικεῖν	μόνον ἐν γνώμῃ ἐστὶ, θεῷ
[7, 9]	ἢν δέ τις ἐκ προνοίας	ἀδικῇ	μόνης, τούτῳ δὴ μηδὲ ἀντιλέγειν
[7, 22]	ἐς ταῦτα ἐπήρεια εἰκότως ἂν	ἀδίκημα	μέγα ἐς τοὺς ἀνθρώπους τοῦ
[7, 1]	δημόσιον ἐπεκάλει ζημίαν. τοιούτων δὲ	ἀδικημάτων	αὐτοὺς ὑπάγων, αὐτὸς μὲν ἔνδοξος
[7, 4]	χεῖρας ἰέναι, τῇ τῶν ἀνδρῶν	ἀδικίᾳ	θαρροῦντας. οὕτω γὰρ αὐτοῖς τὰ
[7, 1]	καὶ τοὺς ἄλλους Γότθων ἄρχοντας	ἀδικίαν	ἐπικαλῶν, ἀναγκάζων τε ἀποτιννύναι, εἴ
[7, 9]	τινὰ ἰσχυρίζομαι τῆς εἰς ὑμᾶς	ἀδικίας	αὐτοὺς μετελθεῖν. καίτοι πῶς οὐκ
[7, 34]	εἶχον ἐφ´ ὅτῳ ἂν ὑμᾶς	ἀδικοῖεν,	οὐ γνώμῃ τινὶ, ἀλλ´ ἀπορίᾳ
[7, 18]	πρὸς δὲ τῶν βασιλέως στρατιωτῶν	ἀδικουμένους.	Ἰωάννου δὲ πάντα ἰσχυριζομένου πρὸς
[7, 8]	γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι, τὸν	ἀδικοῦντα	καὶ βιαζόμενον ἐν τοῖς ἀγῶσιν
[7, 8]	τοῦδε αὐτοὶ τὸ μέρος οὐδὲν	ἀδικοῦντες	μεταλαχεῖν. τό τε γὰρ ἐξαμαρτεῖν
[7, 9]	ἡ γραφὴ τάδε „Ὅσοι μὲν	ἀδικοῦσι	τοὺς πέλας ἢ προλαβούσης ἀγνοίας
[7, 4]	νίκη. δόξαν τε γὰρ καὶ	ἀδοξίαν	ἡ τῶν πραγμάτων ἀπόβασις ὀνομάζειν
[7, 4]	ἀθρόοις ἤδη γεγενημένοις. μηδενί τε	ἄδοξος	εἶναι ἡ τοιαύτη δεδόχθω νίκη.
[7, 1]	ἀνθρώπῳ πένητί τε λίαν καὶ	ἀδόξῳ	ἐμφερὴς εἶναι. ἔρως δὲ αὐτοῦ
[7, 1]	ὑπάγων, αὐτὸς μὲν ἔνδοξος ἐξ	ἀδόξων	ταχὺ γέγονεν, ἐκ πενήτων ἀτεχνῶς
[7, 29]	οὐδ´ ὣς ἔκτειναν, ἀλλὰ σχοίνοις	ἁδραῖς	τισιν εἷλκον. ἔν τε ἁμάξαις
[7, 20]	πόνῳ. καὶ ὃς χάριτας σφίσιν	ἁδρὰς	ἕξειν ὁμολογήσας, ἤνπερ ἐπιτελῆ ταῦτα
[7, 36]	ἱππεῦσι τετρακοσίοις ἔς τε τὸν	Ἀδριανοῦ	τάφον ἀνέδραμε καὶ τὴν γέφυραν
[7, 40]	μοῖραν τῶν βαρβάρων καταλαμβάνουσιν ἀμφὶ	Ἀδριανούπολιν,	ἥπερ ἐπὶ Θρᾴκης ἐν μεσογείοις
[7, 40]	ἄρας ἐνθένδε πέλαγος αὐτίκα τὸ	Ἀδριατικὸν	καλούμενον διέβη. ἐπεὶ δὲ Καλαβρῶν
[7, 34]	δ´ ἂν εὐγνωμοσύνην ποτὲ τὴν	ἀδυναμίαν	καλοίη; ποία δὲ φιλίας βεβαίωσις
[7, 40]	ταύτῃ Ῥωμαίοις, ὅπως δὴ βασιλεῖ	ἀδύνατα	εἴη τὸν πρὸς Γότθους πόλεμον
[7, 12]	πρόσοδον ἐξ Ἰταλίας πορίζεσθαι ἡμῖν	ἀδύνατά	ἐστι, πάλιν πρὸς τῶν πολεμίων
[7, 13]	ἄλλως τε καὶ στρατῷ ὀλίγῳ	ἀδύνατα	ἦν, ἀπανίστασθαί τε ἐνθένδε καὶ
[7, 40]	ὡς ἐν Σάλωσι διαχειμάσοντες, ἐπεὶ	ἀδύνατα	σφίσιν ᾤοντο εἶναι τηνικάδε τοῦ
[7, 7]	Γότθοις ἐνδιδόντας μεγάλων ἀπηλλάχθαι κακῶν.	ἀδύνατον	γὰρ βασιλέα τὸ λοιπὸν ἄλλην
[7, 37]	τινὰ ἐκ βασιλέως σφίσιν ἀφίξεσθαι.	ἀδύνατον	γὰρ Ἰουστινιανὸν τὸ λοιπὸν εἶναι
[7, 17]	μὲν τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν σφίσιν	ἀδύνατον,	τὸ δὲ ἀποκτιννύναι ἀνόσιον ἔφασαν
[7, 25]	ἐπιπεσόντων γενέσθαι τι τῶν δεόντων	ἀδύνατον.	τοσαῦτα ὁ Τουτίλας εἰπὼν ἐπὶ
[7, 6]	βοηθεῖν μὲν κατὰ τάχος ἤθελεν,	ἀδύνατος	δὲ ὢν, ἐπεί οἱ στράτευμα
[7, 9]	δὴ Γότθων τῷ πολέμῳ ἀντέχειν	ἀδύνατος	εἴη. οἵ τε ἄλλοι ἄρχοντες,
[7, 24]	μὴ οὐχὶ τοῖς ἀνθρώποις ἐς	ἀεὶ	ἁμαρτάνεσθαι, ἐπεὶ καὶ φύσει γίγνεσθαι
[7, 38]	οὕτω μὲν Σκλαβηνοὶ τοὺς ἐντυχόντας	ἀεὶ	ἀνῄρουν. ἀλλὰ νῦν αὐτοί τε
[7, 1]	ἐβουλεύετο καὶ τὰ δεδογμένα ἔπρασσεν	ἀεὶ	αὐτονόμῳ γνώμῃ. Οἱ δὲ ἄλλοι
[7, 14]	λοιπὸν ὄντες Οὔννοις ἐμπόδιοι ἐς	ἀεὶ	γένωνται, καταθεῖν βουλομένοις τὴν Ῥωμαίων
[7, 13]	ἀδεῶς ἐκέλευεν, ᾗπερ εἰώθασιν, ἐς	ἀεὶ	γεωργεῖν, τοὺς φόρους αὐτῷ ἀποφέροντας
[7, 8]	αἴσθησίν τινα τῶν ἐντιθεμένων ἐς	ἀεὶ	γίγνεσθαι. οὕτω τε αὐτοῖς ἐπιρρώσας
[7, 24]	ἀνδράσι τε καὶ ἵπποις ἐς	ἀεὶ	γίγνεται. ὁσάκις δέ τις τοῦτον
[7, 27]	πράγμασιν ἀρχὴν μὲν εἰκότα ἐς	ἀεὶ	γίνεται, ἡ δὲ φήμη αὐτὰ
[7, 21]	εἴη λέγειν τὴν εὐημερίαν ἐς	ἀεὶ	διασώζεσθαι. Τοσαῦτα ὁ Τουτίλας ἐς
[7, 31]	ἡ δὲ βασιλὶς (ἐπεφύκει γὰρ	ἀεὶ	δυστυχούσαις γυναιξὶ προσχωρεῖν) ἀκουσίῳ αὐτὴν
[7, 1]	ἐν τῇ ἐπὶ τοὺς πολεμίους	ἀεὶ	ἐγχειρήσει, κατὰ τὴν χρείαν ἑκάτερον.
[7, 1]	καὶ Γότθων τε καὶ Μαυρουσίων	ἀεὶ	εἵπετο. ἦν δὲ καὶ τὸ
[7, 27]	ἀπ´ αὐτοῦ θράσει ἀπερισκέπτῳ ἐς	ἀεὶ	εἴχετο. ἐπεὶ δὲ ἄγχιστά πη
[7, 32]	ὃς δὴ κάθηται ἀφύλακτος ἐς	ἀεὶ	ἐπὶ λέσχης τινὸς ἀωρὶ νύκτωρ,
[7, 35]	τὸν χρόνον, ἔκ τε ὀχυρώματος	ἀεὶ	ἐπιθαλασσίου τινὸς ἐς ἄλλο ἐπὶ
[7, 39]	ἔργα τε ὁ Θουριμοὺθ ἐπεδείκνυτο	ἀεὶ	ἐς αὐτοὺς ἀρετῆς ἄξια. γνοὺς
[7, 19]	ἀπολωλέναι, ἀλλὰ τῆς φυλακῆς ἐς	ἀεὶ	ἔχεσθαι, ὅπως, ἤν τι σφίσιν
[7, 32]	τινα καὶ ἡδονῆς ἀλλότριον ἐς	ἀεὶ	ἔχων, τοῦ μέντοι δικαίου ἐπιμελητὴς
[7, 1]	τῆς ἀρχῆς πρός τε στρατιωτῶν	ἀεὶ	καὶ ἀγροίκων ἄμαχός τις ἐγένετο,
[7, 18]	ἔμενε, Βελισάριος δὲ Ἰωάννην ἐς	ἀεὶ	καραδοκῶν ἡσυχῆ ἔμενεν. ἐμέμφετό τε
[7, 32]	ἄλλος Ἀρμενίων οὐδείς. τοιούτοις Ἀρσάκης	ἀεὶ	καταγοητεύων τὸν Ἀρταβάνην, ἐπειδή ποτε
[7, 21]	τῆς ἀρχῆς ἁπάσης αὐτοὶ ἐς	ἀεὶ	καταστάντες καὶ τήν τε πολιτείαν
[7, 20]	περιιόντες καὶ τὰς θύρας ἐς	ἀεὶ	κόπτοντες τροφὴν διδόναι σφίσιν ἐδέοντο,
[7, 1]	διετέλει καὶ τὰ ἐν ποσὶν	ἀεὶ	κτώμενος. ἐπεὶ δὲ ἐς Βυζάντιον
[7, 33]	ταύτῃ Ῥωμαίους, ἔτι μέντοι ἐπίπροσθεν	ἀεὶ	ὁδῷ ἰόντες ἐληΐζοντο βιαζόμενοι τὴν
[7, 20]	ξύμπαντα, οἷς δὴ τὰς κλεῖς	ἀεὶ	οἱ φύλακες ἐμβαλλόμενοι ἔκλειόν τε
[7, 32]	ξυγγενοῦς δεδουλωμένου τε καὶ σκεδαννυμένου	ἀεὶ	πανταχόσε τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. ἀλλὰ
[7, 16]	τοὺς αὐτῷ ξυμβάλλοντας τὴν ἀπιστίαν	ἀεὶ	περιφέρειν φιλεῖ. Τουτίλας μὲν τοσαῦτα
[7, 34]	τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ, ἐπεὶ τοῖς	ἀεὶ	προγεγενημένοις τεκμηριοῦσθαι τὰ ἐσόμενα ξὺν
[7, 14]	διὰ τοῦτο αὐτοῖς τῶν πραγμάτων	ἀεὶ	τά τε ξύμφορα καὶ τὰ
[7, 16]	ἔγνωσαν, σοφίσμασι δὲ καὶ παραγωγαῖς	ἀεί	τε καὶ καθ´ ἡμέραν Γότθους
[7, 24]	πρὸς τῶν πραγμάτων τὰς ἀποβάσεις	ἀεὶ	τὴν γνώμην ῥυθμίζειν καὶ τὴν
[7, 20]	ἀπημελημένον ὡς μάλιστα. οἷς γὰρ	ἀεὶ	τὴν φυλακὴν ἐπικεῖσθαι ξυνέβαινε, πολλὴ
[7, 4]	ἐλπίδα ἔχω. τοῖς γὰρ νενικηκόσιν	ἀεὶ	τὸ πλείοσί τε καὶ δυνατωτέροις
[7, 14]	λοιπὸν ὅ τε ποταμὸς ἐσβατὸς	ἀεὶ	τοῖς βαρβάροις κατ´ ἐξουσίαν καὶ
[7, 20]	δὲ Συμμάχου, καὶ τὴν οὐσίαν	ἀεὶ	τοῖς δεομένοις προϊεμένῃ, δούλων τε
[7, 1]	ἐθελοκακοῦντες ἐπὶ μέγα χωρεῖν ἐποίουν	ἀεὶ	τοῖς πολεμίοις τὰ πράγματα. οἱ
[7, 1]	ταύτην ἑλληνίζοντες καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οὗτος	ἀεὶ	τοῖς στρατιώταις τὴν εἰς τὸ
[7, 6]	οἱ πολέμιον οὐδὲν ὑπηντίαζεν, ὀλίγους	ἀεὶ	τοῦ στρατοῦ περιπέμπων ἔργα λόγου
[7, 31]	πρόσω, καὶ ταῖς ἐλπίσιν ἐπίπροσθεν	ἀεὶ	χωροῦσιν, ἕως καὶ τῆς οὐ
[7, 24]	ἐκ τῶν σκολόπων τὴν τοῦ	ἀέρος	ὄρθιον κληρωσάμενος χώραν ἐς τὸ
[7, 32]	τε ἐνδελεχέστατα καὶ δασμοῖς ἐκτετηκυίας	ἀήθεσι,	τοῦ δὲ πατρὸς ἀνῃρημένου ἐπὶ
[7, 24]	ἴσα θεῷ, ἄμαχόν τινα καὶ	ἀήττητον	ἀποκαλοῦντες, ἡνίκα πόλεων τῶν ἁλισκομένων
[7, 32]	ὁ δὲ Λεόντιον παρείχετο, τὸν	Ἀθανασίου	γαμβρὸν, ἄνδρα λόγου τε τοῦ
[7, 1]	ψέλλιά τε καὶ στρεπτοὺς ἔχειν	ἆθλα	παρεῖχεν, ἵππου δὲ ἢ τόξου
[7, 34]	αὐτοὺς νενικηκότες; ἢ τίνος ἀγωνίας	ἆθλα	τὴν χώραν ταύτην πεποιημένοι; καὶ
[7, 16]	τῇ μάχῃ πρὸς ἀλλήλους ἑκάτεροι,	ἆθλον	δὲ τῶν νικώντων ὑμεῖς οὐ
[7, 32]	εἴη, Βελισάριον δὲ πλῆθος στρατιᾶς	ἀθροίσειν	εἰκὸς ἐκ τῶν ἐπὶ Θρᾴκης
[7, 39]	ἐπειδὴ ὁδῷ ἰέναι Γερμανὸν ἤκουσαν,	ἀθρόοι	ἐν Ἰστρίᾳ γεγενημένοι, ἐνταῦθά τε
[7, 17]	ἀλλ´ ἔτι ἀντεῖχον. διὸ δὴ	ἀθρόοι	Ῥωμαῖοι γενόμενοι καὶ τοῖς τοῦ
[7, 4]	ἐς χεῖρας ἰέναι ἢ πᾶσιν	ἀθρόοις	ἤδη γεγενημένοις. μηδενί τε ἄδοξος
[7, 2]	καὶ εἰς πολλὴν οἱ πλεῖστοι	ἀθυμίαν	κατέστησαν ἅτε τῶν ἐλπίδων σφίσι
[7, 6]	Τουτίλαν συχνὰ ὕβριζε, λίαν τε	ἀθυρόγλωσσος	ἐν τούτῳ τῷ πόνῳ ὁ
[7, 3]	ὁμαλοῦ χωρίου ξυνέβη, οὗτοι δὴ	ἀθῷοι	ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ἐκομίσθησαν,
[7, 4]	ξυγκαλέσας Τουτίλας ἅπαντας τοιαῦτα παρεκελεύσατο	„Αἱ	μὲν ἄλλαι ξύμπασαι μάχαι, ὦ
[7, 15]	ἐς τὴν Ῥώμην ἐσιτητὰ εἶναι.	αἱ	μὲν οὖν νῆες αὗται ἔπλεον
[7, 15]	αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὅπως, ἐπειδὰν τάχιστα	αἱ	νῆες ἐνταῦθα κατάρωσι, κρατήσωσιν αὐτῶν
[7, 7]	τισὶ διαφυγεῖν ἴσχυσαν, ἐπεὶ αὐτῶν	αἱ	νῆες οὐ λίαν που ἄγχιστα
[7, 40]	ξυνηνέχθη, ὡς δοκεῖν ὅτι δὴ	αἱ	πολλαὶ ἐς τὴν Καλαβρίαν ἐξενεχθεῖσαι
[7, 17]	ἰέναι παντάπασιν εἶχον, ἐξίτηλοι μὲν	αἱ	σάρκες ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον
[7, 38]	τινες ἀμφὶ τὰς πύλας γενόμενοι,	αἳ	πρὸς ἀνίσχοντά εἰσιν ἥλιον, τοὺς
[7, 29]	πήχυς ἀναβὰς ἐπέκλυσε μὲν τὴν	Αἴγυπτον	καὶ ἤρδευσε πᾶσαν, ἀλλὰ ἐν
[7, 16]	τε αὐτὸν ὁ Τουτίλας ἀσπασάμενος	αἰδοῖ	τε καὶ φιλοφροσύνῃ πολλῇ πρῶτος
[7, 30]	τὼ χεῖρε ἀποτεμὼν καὶ τὰ	αἰδοῖα	εὐθὺς ἔκτεινε, τῶν δὲ στρατιωτῶν
[7, 14]	ἀναξυρίδας ἐναρμοσάμενοι μέχρι ἐς τὰ	αἰδοῖα,	οὕτω δὴ ἐς ξυμβολὴν τοῖς
[7, 9]	ἔπιπλα πάντα. καὶ προσῆν αὐτοῖς	αἰκίζεσθαί	τε καὶ οὐδενὶ λόγῳ διαφθείρεσθαι,
[7, 21]	πρὸς δὲ τῶν καλουμένων λογοθετῶν	αἰκιζόμενοι	λογισμοὺς ἐκτίνειν τῶν σφίσιν ἐς
[7, 26]	οἱ ἄλλοι εἶδον τοὺς μὲν	αἵματι	περιρρεομένους, τοὺς δὲ καὶ τὰ
[7, 4]	τέμνει, καὶ ῥύσις αὐτίκα πολλοῦ	αἵματος	ἦν. αἴσθησις δὲ ὀδύνης οὐδεμία
[7, 4]	ἔπεσε. καὶ Ἀρταβάζης δὲ, τοῦ	αἵματος	οὐκέτι λωφήσαντος, τρίτῃ ὕστερον ἡμέρᾳ
[7, 28]	ποιεῖται, ὧν ἁτέρα μὲν Πέτρα	Αἵματος	τῇ Λατίνων φωνῇ κέκληται, Λαβοῦλαν
[7, 38]	ἑτέρας συμμορίας, ὥσπερ τῷ τῶν	αἱμάτων	μεθύοντες πλήθει, ζωγρεῖν τὸ ἐνθένδε
[7, 11]	καὶ τοῖς Ἰλλυριοῖς στρατιώταις ἐς	Αἰμιλίαν	πέμψας, ἐκέλευεν ἀποπειρᾶσθαι τῶν ταύτῃ
[7, 13]	χερσί. Τουτίλας δὲ στράτευμα ἐς	Αἰμιλίαν	πέμψας, πόλιν Πλακεντίαν ἐξελεῖν ἢ
[7, 3]	ἐγένοντο, ἣ χώρας μὲν τῆς	Αἰμιλίας	ἐστὶ, σταδίους δὲ εἴκοσι καὶ
[7, 13]	αὕτη δὲ πρώτη μέν ἐστιν	Αἰμιλίων	τῆς χώρας, ὀχύρωμα ἰσχυρὸν ἔχουσα.
[7, 13]	πολλῶν κἀν ταῖς νήσοις ταῖς	Αἰόλου	καλουμέναις καὶ ὅσαι ἄλλαι τῇδε
[7, 36]	παρ´ αὐτοὺς δυοῖν προὐτείνετο αὐτοῖς	αἵρεσιν,	ὅπως ἢ τοὺς ἵππους ἀφέντες
[7, 37]	τοσούτου ἐπὶ τῆς Ῥώμης ξυμβάντα.	αἵρεσιν	οὖν προὐτείνετο ἑλέσθαι ὁποτέραν ἂν
[7, 8]	τῶν παρόντων διάγνωσιν, ὡς νῦν	αἵρεσις	ὑμῖν δυοῖν πρόκειται, ἢ τὸν
[7, 36]	ἐκέλευεν, οἰόμενος λιμῷ τοὺς ἄνδρας	αἱρήσειν.	ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν
[7, 24]	ἐλπίδα εἶχον αὐτοβοεὶ τὴν πόλιν	αἱρήσειν,	τοῦ δὲ πράγματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος,
[7, 20]	ὕπνον ἐκ περιτροπῆς τῶν ἄλλων	αἱρουμένων	ἐπέβαλεν. οἵπερ, ἐπειδὴ ἐντὸς τοῦ
[7, 27]	τοῦ παραδόξου. νῆες γὰρ, ἐν	αἷς	ὅ τε Οὐαράζης καὶ οἱ
[7, 18]	ἐς Ῥώμην ἰόντας, ἕπεσθαι σφίσιν	αἴσθησιν	αὐτοῖς οὐδεμίαν παρεχομένοις· αὐτῷ γὰρ
[7, 20]	ἢ φθεγγομένου ἢ τῶν ποιουμένων	αἴσθησιν	ἔχοντος. ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἐγένοντο,
[7, 11]	ἀπὸ σταδίων Αὐξίμου τριάκοντα, οὐδενὶ	αἴσθησιν	παρεχόμενος. οἳ ἐπεὶ παριόντας ἀμφὶ
[7, 8]	τοῦ μέτρου ὅσον οὐ δοκεῖν	αἴσθησίν	τινα τῶν ἐντιθεμένων ἐς ἀεὶ
[7, 40]	χεῖρας ἰέναι, τούτοις δὲ αὐτοῖς	αἴσθησιν	ὡς ἥκιστα {παρεχόμενοι{ καὶ} οἱ
[7, 4]	ῥύσις αὐτίκα πολλοῦ αἵματος ἦν.	αἴσθησις	δὲ ὀδύνης οὐδεμία τῷ ἀνθρώπῳ
[7, 15]	στρατοπέδῳ ὀλίγους μέν τινας ἔκτειναν,	αἴσθησίς	τε τοῦ ἐνθένδε θορύβου τοῖς
[7, 27]	τῆς ἀνοίας ἐκεῖνος τῆς αὑτοῦ	αἴσθηται.	ὁ μὲν οὖν Τουτίλας ταῦτα
[7, 15]	στρατιωτῶν τοὺς μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενον, ἡνίκα	αἴσθηται	τῆς ἐπιδρομῆς, βοηθεῖν δρόμῳ, ὅπως
[7, 15]	ἔπλεον ἐπὶ τὸν Ῥωμαίων λιμένα,	αἰσθόμενοι	δὲ οἱ πολέμιοι χρόνῳ τε
[7, 11]	αὐτὸν ἅπαντες. ὧν δὴ Ῥωμαῖοι	αἰσθόμενοι	ἐβοήθουν δρόμῳ. καὶ Ῥικίλας μὲν
[7, 26]	κατασκοπῇ πρὸς τοῦ Ἰωάννου σταλέντες	αἰσθόμενοι	μὲν πολεμίων στρατὸν ἀμφὶ τὰ
[7, 18]	Δρυοῦντι προσέσχον. οὗπερ οἱ Γότθοι	αἰσθόμενοι,	ὅσοι δὴ ἐτετάχατο ἐπὶ τῇ
[7, 26]	ἴσχυσε. ταύτῃ τοίνυν οἱ βάρβαροι	αἰσθόμενοι	ὅτι δὴ πολέμιος εἴη, ἐν
[7, 13]	ἐνδεῖν τοὺς ἐν τῇ πόλει	αἰσθόμενοι.	Τότε τοῖς ἐν Ῥώμῃ τοῦ
[7, 23]	πη εἶναι τὸ στράτευμα τοῦτο	αἰσθόμενος,	ἅμα τοῖς πεντεκαίδεκα στρατιώταις {τοσούτους
[7, 18]	ἐς Καλαβρίαν διαπορθμεύεται, Γότθων ἥκιστα	αἰσθομένων,	οἳ δὴ ἀμφὶ τὸ Βρεντέσιον,
[7, 5]	οὐκέτι ἠξίουν, ἀλλ´ ἐς ὑπαγωγὴν	αἰσχράν	τινα ξύμπαντες ᾔεσαν. οὐδὲ γὰρ
[7, 38]	τρεψάμενοι οὐδενὶ πόνῳ πλείστους μὲν	αἰσχρότατα	φεύγοντας ἔκτειναν, Ἄσβαδον δὲ καταλαβόντες
[7, 4]	πάντων αὐτοὺς οὐδενὸς, οὕτω δὴ	αἰσχρῶς	ἐς φυγὴν ὥρμηντο. Τοσαῦτα ὁ
[7, 39]	τῷ στρατοπέδῳ ἡ γυνὴ εἴη,	αἰσχύνεσθαι,	ὡς τὸ εἰκὸς, Γότθους ὅπλα
[7, 26]	δηλονότι τὴν ἐκ τῆς φυγῆς	αἰσχύνην	ἰώμενοι. ἐτύγχανον δὲ στρατιῶται Ῥωμαῖοι
[7, 24]	δηλονότι τὴν ἀπὸ τοῦ ἔργου	αἰσχύνην.	καὶ ὁ μὲν τῶν βαρβάρων
[7, 8]	ἐξουσίαν ἐκέλευε. καὶ οἱ μὲν	αἰσχύνην	σφίσι φέρειν οἰόμενοι τὴν ἐς
[7, 20]	σφίσιν ἐδέοντο, οὐ φέροντος αὐτοῖς	αἰσχύνην	τοῦ ἔργου. καὶ Γότθοι μὲν
[7, 7]	πιστὸν ὑμῶν, ὡς τὸ εἰκὸς,	αἰσχυνόμεθα,	καίπερ οὐκ ἐπὶ τῷ πονηρῷ
[7, 36]	ποιεῖσθαι καὶ ἄνοπλοι τὴν ἀναχώρησιν	αἰσχυνόμενοι,	δειμαίνοντες δὲ μή τισιν ἐνέδραις
[7, 1]	οὐδαμοῦ ἀπηξίουν, τήν τε ἀρετὴν	αἰσχυνόμενοι	καὶ δεδιότες τὴν δύναμιν. ἑπτακισχιλίους
[7, 25]	ὑμᾶς εἰργάσθαι ξυνέβη, ταύτην ὑμᾶς	αἰσχυνομένους	χρὴ σιωπᾶν, ἐν τοῖς πταίσμασι
[7, 22]	τοῦτο τῆς αὑτῶν φύσεως οὐκ	αἰσχυνομένους	χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ ἀπολιπεῖν. Ῥώμη
[7, 16]	γὰρ μὴ ἐπιτηδείως τοῖς παροῦσιν	αἰτεῖσθαι	τὸ μηδὲν κατορθοῦν ἐκ τοῦ
[7, 34]	ὦ βασιλεῦ, τοὺς ἐπὶ ξυμμαχίας	αἰτήσει	παρὰ τοὺς πέλας ἀφικομένους ἀναδιδάξαι
[7, 37]	γαμετὴν δοῦναι. ὁ δὲ τὴν	αἴτησιν	ἀπεσείσατο, Ἰταλίας αὐτὸν οὔτε εἶναι
[7, 29]	ἐπὶ τῆς χώρας διατριβὴ μεγάλων	αἰτία	ἔν γε τῷ παρόντι συμφορῶν
[7, 8]	ἐλθόντες ἐδέοντο τῷ ἀνθρώπῳ τὴν	αἰτίαν	ἀφεῖναι. ὁ δὲ πρᾴως τε
[7, 9]	τῆς γνώμης αὐτὸς φέρεσθαι τὴν	αἰτίαν	δίκαιος ἂν εἴη. οὐκοῦν, ἐπειδὴ
[7, 7]	τοὺς φίλους εὐεργετεῖν ἐπειγόμενοι οὐδεμίαν	αἰτίαν	εἰσὶν ἄξιοι πρὸς αὐτῶν φέρεσθαι,
[7, 25]	τὸν κίνδυνον ἀποτυχών τε τὴν	αἰτίαν	ἐπισπᾶται τῶν ξυμπιπτόντων καὶ πράξας
[7, 32]	τὸν ἄνθρωπον ἴσχυσε. τὴν γὰρ	αἰτίαν	ἐφ´ ἑαυτὸν ἕλκων τε καὶ
[7, 7]	τὰς ἐπάλξεις ἔλεξε τοιάδε „Οὐδεμίαν	αἰτίαν	ἢ μέμψιν ἐς ὑμᾶς ἔχοντες,
[7, 35]	ἀρχὴ ἄγοιτο, ἔγκλημα Ῥισιούλφῳ ἐπενεγκὼν	αἰτίαν	οὐκ ἔχον φυγῇ τὸν ἄνθρωπον
[7, 10]	ἀπ´ οὐδεμιᾶς πρὸς αὐτῶν γινομένης	αἰτίας	ἄγχιστά που ἐνστρατοπεδευομένους τοὺς πολεμίους
[7, 16]	ταῦτα προτείνεσθαι γνώμῃ τῷ τὰς	αἰτίας	αὐτίκα ἐξειπεῖν τὴν ὑποψίαν ἐκλύσομεν.
[7, 21]	τὰς δὲ τῶν οὕτω ξυμβαινόντων	αἰτίας	ἐν εἰδόσιν ὑμῖν αὐτίκα δηλώσω·
[7, 34]	οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἔτυχον ἐξ	αἰτίας	ἥ μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[7, 1]	Οὐραΐαν Ἰλδιβάδῳ προσκεκρουκέναι ξυνέπεσεν ἀπ´	αἰτίας	τοιᾶσδε. ἦν τῷ Οὐραΐᾳ γυνὴ
[7, 40]	βαρβάρους ὁ Γερμανὸς εἶχεν ἐξ	αἰτίας	τοιᾶσδε. ἡνίκα Ἰουστινιανὸς ὁ Γερμανοῦ
[7, 35]	ἀνὴρ ἐς Γήπαιδας φεύγων ἐξ	αἰτίας	τοιᾶσδε. ἡνίκα Λαγγοβαρδῶν Οὐάκης ἦρχεν,
[7, 36]	ἅπαντας ξυνοικίζειν ἐνταῦθα ἔγνω ἐξ	αἰτίας	τοιᾶσδε. ~Τουτίλας οὐ πολλῷ πρότερον
[7, 25]	οὐχ ὅσον ἕνεκα τοῦ τὰς	αἰτίας	τῶν ξυμβεβηκότων ἐκλύσασθαι, ἀλλὰ καὶ
[7, 31]	ἔτυχε τῶν τινος ἴσως παραπεπτωκυίας	αἰτίας,	ὧν δὴ ἕνεκα γυναῖκας ἀνδράσι
[7, 9]	τὸ γὰρ τῆς ἁμαρτάδος ξυμπεσὸν	αἴτιον	τῶν ἐγκλημάτων αὐτοῖς παραιτεῖται τὸ
[7, 28]	ἐνδειξάμενος, τισὶ μὲν τοῦ διαφυγεῖν	αἴτιος	γέγονεν, αὐτὸς δὲ ξὺν τοῖς
[7, 32]	ἠγριαίνετο τὴν βραδυτῆτα τῆς δηλώσεως	αἰτιώμενος,	τῶν τε ἀρχόντων δύο μέν
[7, 16]	σιωπᾶν ἄμεινον, ὅπως μὴ σαυτῷ	αἰτιώτατος	γεγονὼς τοῦ μηδὲν ἀνύειν ὧν
[7, 1]	ὀκνηρῶς εἰς τοὺς κινδύνους ἔχειν	αἰτιώτατος	ἐγένετο ἀνθρώπων ἁπάντων. Βυζάντιοι δὲ
[7, 34]	ἐπεβάτευσαν, οὐδὲν σφίσι προσῆκον, Λαγγοβάρδας	αἰτιωτάτους	τῆς ἐνθένδε ὠφελείας λογιστέον Ῥωμαίοις,
[7, 21]	πρέσβεις ἀπέσταλκα τούσδε αὐτίκα εἴσῃ.	αἰτούμεθα	τὰ ἐκ τῆς εἰρήνης καλὰ
[7, 34]	ἥκοιεν. ὑμᾶς δὲ διασκοπεῖσθαι τοσοῦτον	αἰτοῦμεν,	ὅπη ποτὲ γνώμης τὰ ἐς
[7, 34]	μάλιστα μὲν κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν	αἰτοῦμεν	σὺν ἡμῖν ἐπὶ Λαγγοβάρδας ἰέναι
[7, 20]	ἢ ἄλλο τι τῶν ἀναγκαίων	αἰτουμένοις	βιοῦν. ἔς τε τὰς οἰκίας
[7, 37]	τὸν μὲν πόλεμον τόνδε καταλύειν	αἰτῶν,	ἐνσπόνδους δὲ Γότθους ποιεῖσθαι, ἐφ´
[7, 21]	προδόται σφῶν αὐτῶν ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	γεγενημένοι. καὶ ἀνεπυνθάνετο μὲν εἴ
[7, 23]	φυλακτηρίου τὸν ἄρχοντα ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	διέφθειρε καὶ τὰς πύλας ἀναπετάσας
[7, 8]	δείσας μὴ βρώσεως ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	ἐς κόρον ἐλθόντες, ὡς τὸ
[7, 13]	οἷς δὴ Ἔρουλοι ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	ἐς χεῖρας ἐλθόντες, νικήσαντές τε
[7, 4]	στρατοῦ ὁδῷ ἰόντες ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	ἐφάνησαν, οὓς δὴ κατιδόντες Ῥωμαῖοι
[7, 26]	καὶ μάχη μὲν ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	ἰσχυρὰ γίνεται· ἅμα γὰρ τῇ
[7, 17]	ἀκαλήφας, ἔθνησκόν τε ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	καὶ ἐς γῆν ἔπιπτον. ἤδη
[7, 11]	ξὺν αὐτῷ ἐστρατεύοντο, ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου,	κακὸν οὐδὲν οὔτε παθόντες οὔτε
[7, 36]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου,	κτεῖναι δὲ αὐτῶν ὅσους ἂν
[7, 15]	ἐναντίων τῷ χαρακώματι ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	μέλλουσι· δεήσει οὖν καὶ αὐτὸν
[7, 2]	τὰ πράγματα, βασιλέα ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	οἱ Ῥογοὶ ἀνεῖπον. ὅπερ τοῖς
[7, 18]	ἐπιπεσὼν κατέπληξέ τε ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου,	οὐδεμιᾶς ἀλκῆς αὐτοὺς μεμνημένους, καὶ
[7, 29]	Εὐξείνου ξυνέρρεον. οἵπερ ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	τὸ κῆτος ἰδόντες ἔφευγον ὥς
[7, 19]	πολέμια. ἐπελθών τε ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	τοῖς ἐκείνῃ βαρβάροις ἄλλους τέ
[7, 10]	τότε μέντοι καταπλέοντα ἐκ τοῦ	αἰφνιδίου	τὸν στόλον ἰδόντες ἔδεισάν τε
[7, 23]	καὶ τῆς γυναικὸς ἐν τοῖς	αἰχμαλώτοις,	τὴν μὲν γυναῖκα καὶ τῶν
[7, 17]	νόμον. καὶ χορηγεῖτε τοῖς ὑμετέροις	αἰχμαλώτοις	τροφὴν οὐ κατὰ τὴν χρείαν
[7, 14]	πολεμίων ἄρτι γενειάσκοντα, Χιλβούδιον ὄνομα,	αἰχμάλωτον	εἷλεν, ἔς τε τὰ οἰκεῖα
[7, 40]	ἐπειγόμενος τῶν τινα ἐπιφανῶν γυναῖκα,	αἰχμάλωτον	οὖσαν, ἀφεῖναι Ῥωμαίοις ἀντ´ αὐτοῦ
[7, 31]	αὐτὴν δὲ ἀνασωσαμένῳ καὶ ἀναρπάσαντι,	αἰχμάλωτόν	τε οὖσαν καὶ οὐκ ἐς
[7, 1]	ξυνέπεσε, καὶ βασιλεῖς μὲν ἀγαγὼν	αἰχμαλώτους	ἐς Βυζάντιον δύο, Γιζερίχου δὲ
[7, 13]	αὐτούς τε κτείνουσι καὶ τοὺς	αἰχμαλώτους	ἐς τὰ οἰκεῖα ξύμπαντας ἀφῆκαν
[7, 26]	τις τῶν πολεμίων ἐς τοὺς	αἰχμαλώτους	κακουργήσων ἴοι, στράτευμα ἐπὶ Καμπανίας
[7, 1]	μὴ τῆς γεγαμημένης γυναικὸς ἥπτετο.	αἰχμαλώτους	οὖν ἔκ τε Βανδίλων καὶ
[7, 5]	Τουτίλας δὲ φιλοφροσύνην ἐς τοὺς	αἰχμαλώτους	πολλὴν ἐνδεικνύμενος, προσποιεῖσθαί τε αὐτοὺς
[7, 40]	δὲ γνόντες διαρρήδην πρὸς τῶν	αἰχμαλώτων	Γερμανὸν ἐν Σαρδικῇ εἶναι ἐς
[7, 14]	ἤθη. τούτων δὲ ἕνα τῶν	αἰχμαλώτων	εἰς φιλάνθρωπόν τινα ἤγαγεν ἡ
[7, 33]	ἠνδραπόδισαν, ἐπειδή τε τῶν τινες	αἰχμαλώτων	ἐνθένδε φυγόντες οἴκαδε ἀποκομίζεσθαι ἴσχυσαν,
[7, 38]	τινὰς, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ μυριάδας	αἰχμαλώτων	ἐπαγόμενοι ἀριθμοῦ κρείσσους ἐπ´ οἴκου
[7, 40]	πολλοὺς ἔκτειναν, Ῥωμαίων δὲ τῶν	αἰχμαλώτων	μέγα τι διεσώσαντο χρῆμα, τό
[7, 9]	ἐγχειρίσας δὲ αὐτὴν τῶν τισιν	αἰχμαλώτων	ὁ Τουτίλας ἐπὶ Ῥώμης ἐκέλευεν
[7, 25]	ξυμπεσὸν οὐδ´ ἂν ὁ πᾶς	αἰὼν	ἀποίητον τίθεσθαι δύναιτο, εὐτυχημάτων δὲ
[7, 32]	ἰδιώτου μοίρᾳ καθημένους τὸν πάντα	αἰῶνα.	καὶ οὐδὲ τοῦ θείου τὴν
[7, 22]	ἐς τοὺς ἀνθρώπους τοῦ παντὸς	αἰῶνος	δόξειεν εἶναι· ἀφαιρεῖται γὰρ τοὺς
[7, 29]	γε πρότερον ἐκ τοῦ παντὸς	αἰῶνος,	ἔστι δὲ οὗ καὶ ἀπολωφῆσαν
[7, 17]	Ῥωμαῖοι ὅτου ὠνοῖντο, ἐς τὰς	ἀκαλήφας	ἅπαντες ἔβλεπον. ταύτης δὲ αὐτοῖς
[7, 17]	τῶν ὀδόντων αὐτοῖς μασσομένων τὰς	ἀκαλήφας,	ἔθνησκόν τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 17]	δὴ ἄλλος ἅπας ὅμιλος τὰς	ἀκαλήφας	μόνας ἤσθιον, οἷαι πολλαὶ ἀμφὶ
[7, 27]	καὶ τοὺς λειπομένους ἐς τὰς	ἀκάνθας	κρυπτομένους χειρώσασθαι, ἀλλὰ τύχη τις
[7, 11]	καὶ σιδήρῳ περιβαλὼν εἶτά τισιν	ἀκατίοις	ἐνθέμενος ἔπεμψεν, ἃς δὴ ἐκέλευε
[7, 18]	κατεστήσατο μαχίμων ἀνδρῶν, ὡς μηκέτι	ἀκάτοις	τισὶν, ἢ πλοίοις ἄλλοις, ἐκ
[7, 19]	αὐτοὺς διακρίνεσθαι, πρότερον ἐπενόει τάδε.	ἀκάτους	δύο ἐσάγαν εὐρείας ζεύξας τε
[7, 19]	ἐχώρουν. τότε δὴ Βελισάριος τὰς	ἀκάτους,	ἐφ´ ὧν οἱ ὁ πύργος
[7, 19]	τε στόλου ἡγεῖτο καὶ τὰς	ἀκάτους	ἐφέλκειν ἐκέλευεν, οὗ δὴ τὸν
[7, 13]	Νεάπολιν εἷλον, ναυτικὸν ἐνταῦθα καταστησάμενοι	ἀκάτων	πολλῶν κἀν ταῖς νήσοις ταῖς
[7, 39]	κύριος ἔφασκεν αὐτὸς οὐκέτι εἶναι.	ἀκηκοέναι	γὰρ αὐτοκράτορα τοῦδε τοῦ πολέμου
[7, 40]	ἐνταῦθα ἔχειν. ἔναγχος γὰρ ἰσχυρίζετο	ἀκηκοέναι,	ἡνίκα παρὰ τοῖς πολεμίοις ἐτύγχανεν
[7, 16]	Σικελιώτας τοὺς οὐδαμῆ σοι ἀπηντηκότας	ἀκήρυκτον	τὸ ἔχθος ἐξενεγκεῖν ἔγνως. ἀλλ´
[7, 17]	οὐ μέντοι οὐδὲ τὸ ἀφεῖναι	ἀκίνδυνον.	Βελισάριον δὲ καὶ τὸν ἐκ
[7, 34]	νίκην ξὺν τοῖς δυνατωτέροις ταττομένους	ἀκίνδυνον	ἔχειν, οὐκ ἄν τινας οἰόμεθα
[7, 40]	εἴτε δὲ Τουτίλᾳ χαριζόμενοι εἴτε	ἄκλητοι	Σκλαβηνοὶ ἐνταῦθα ἦλθον οὐκ ἔχω
[7, 1]	ὤνια πάντα. καὶ ἡνίκα μὲν	ἀκμάζοι	τὰ λήϊα, ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 17]	ἀμηχανίᾳ ἐγένοντο. ἔτι τε μᾶλλον	ἀκμάζων	ὁ λιμὸς ἡμέρᾳ ἑκάστῃ ἀνήκεστα
[7, 17]	Ὁ δὲ λιμὸς ἔτι μᾶλλον	ἀκμάζων	τε καὶ μηκυνόμενος ἐπὶ μέγα
[7, 17]	θράσει, ἀλλὰ τῇ τοῦ πάθους	ἀκμῇ	τοῦτο σταθμώμενοι. ὁ γὰρ ἀπογνῶναι
[7, 38]	δειλαίους ἐκάθιζον, τήν τε σκολόπων	ἀκμὴν	γλουτῶν κατὰ μέσον ἐνείροντες ὠθοῦντές
[7, 10]	καταστήσασθαι· ῥᾷον γὰρ οὕτως αὐτοὺς	ἀκμῆτάς	τε ὄντας καὶ οὐδενὸς τῶν
[7, 9]	ἐς τὸ ὑπήκοον ἀρετὴν ἢ	ἀκοῇ	λαβόντες ἢ πείρᾳ μαθόντες οὕτω
[7, 6]	Τουτίλᾳ τὴν δίκην Δημήτριος γλώσσης	ἀκολάστου	ἐξέτισεν. ~Ὕστερον δὲ καὶ Μαξιμῖνος
[7, 14]	οἱ πολλοὶ ἴασιν ἀσπίδια καὶ	ἀκόντια	ἐν χερσὶν ἔχοντες, θώρακα δὲ
[7, 5]	ἕνα πρός του τῶν πολεμίων	ἀκοντίῳ	βληθέντα πεσεῖν· ἀπ´ αὐτοῦ τε
[7, 34]	οἱ βάρβαροι οὗτοι ξυνέβησαν ἀλλήλοις,	ἀκόντων	Ῥωμαίων. ταῦτα ἐπεὶ ὁ Ῥωμαίων
[7, 34]	λόγους μὲν τοὺς πρὸς ἀμφοτέρων	ἀκούειν	ἔγνω, οὐχ ἅμα μέντοι ξυνιόντων,
[7, 21]	οἱ μὲν οὖν πατρίκιοι ταῦτα	ἀκούοντες	σιωπῇ εἴχοντο. Πελάγιος δὲ Τουτίλαν
[7, 24]	εἶναι τοῖς τε ὁρῶσι καὶ	ἀκούουσι	πρῶτον, ἐκβᾶσα δὲ ἐς ἀρετῆς
[7, 32]	ἐπιτηδείων τινὰ ἐκ παρασκευῆς ὑμετέρας	ἀκοῦσαι	τοῦ ἀνθρώπου λέγοντός τι ὑπὲρ
[7, 26]	τι πρότερον τῶν ἐναντίων πέρι	ἀκούσαντας.	καὶ μάχη μὲν ἐκ τοῦ
[7, 16]	ἕνεκα ἦλθον ἢ λόγων ἐπιεικεστέρων	ἀκούσαντας	τῆς ἐλπίδος ἀποτυχόντας ἐπανελθεῖν. παραιτεῖσθαι
[7, 20]	ταῦτα Βέσσας τε καὶ Κόνων	ἀκούσαντες	ἔν τε πολλῇ ὀλιγωρίᾳ ἔσχον
[7, 11]	κακὸν οὐδὲν οὔτε παθόντες οὔτε	ἀκούσαντες,	λάθρα ἐνθένδε ἀναχωρήσαντες ἐπ´ οἴκου
[7, 17]	δυσκόλων. ταῦτα οἱ ἀμφὶ Βέσσαν	ἀκούσαντες	τὸ μὲν τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν
[7, 26]	καὶ τὸν Γότθων στρατὸν τειχομαχεῖν	ἀκούσας	ἀμφὶ τὸν Ῥώμης περίβολον, τῶν
[7, 6]	λόγον ἀμφὶ τῷ στόλῳ τούτῳ	ἀκούσας	δρόμωνας μὲν πολλοὺς ἄριστα πλέοντας
[7, 26]	πρὸς βασιλέως λαβὼν ἔτυχε, πολλάκις	ἀκούσας	ἐκμαθεῖν ἴσχυσε. ταύτῃ τοίνυν οἱ
[7, 26]	ὁ Ἰωάννης. Τουτίλας δὲ ταῦτα	ἀκούσας	ἐν πένθει ἐποιεῖτο μεγάλῳ καὶ
[7, 28]	βαρβάρους παρέσεσθαι. Βελισάριος δὲ ταῦτα	ἀκούσας	ἔν τε μεγάλῳ πένθει ἐγίνετο
[7, 37]	Ἀρίμινον τηνικάδε προδοσίᾳ εἷλον. Ταῦτα	ἀκούσας	Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς Γερμανὸν τὸν ἀνεψιὸν
[7, 32]	τούτων διαφανές. ταῦτα ὁ Γερμανὸς	ἀκούσας	Ἰουστῖνον τὸν παῖδα ἐκέλευε πράσσειν
[7, 9]	εὐθὺς ἅπαντας. Τουτίλας δὲ ταῦτα	ἀκούσας	μοῖραν μέν τινα τοῦ στρατοῦ
[7, 32]	ἔργον τοῦτο ἀποκαλύψας. ταῦτα Ἰουστῖνος	ἀκούσας	ξυνεταράχθη τε καὶ ἰλιγγιάσας ἄντικρυς
[7, 19]	ἔμπροσθεν εἴρηται. Ἰσαάκης δὲ ταῦτα	ἀκούσας	οὐκέτι οἷός τε ἦν ἐν
[7, 16]	ἂν ὑπούλων τε καὶ ξυμπεπλασμένων	ἀκούσας	ῥημάτων ἀπιὼν οἴχοιτο. τριῶν τοίνυν
[7, 10]	Τουτίλας δὲ ἥκειν αὐτὸν ἐνταῦθα	ἀκούσας,	τήν τε δύναμιν ἐθέλων γνῶναι,
[7, 2]	παραδώσει Ῥωμαίοις. ἅπερ Κωνσταντιανὸς ἀσμένως	ἀκούσας	ὤμοσεν ἅπαντα καθάπερ ὁ Τουτίλας
[7, 17]	παρ´ ὑμᾶς ἥκομεν· ὅπως δὲ	ἀκούσησθε	πρᾴως, οὐ ξυνταρασσόμενοι τῷ τῶν
[7, 39]	δὲ Ῥωμαίων, ὅσοι Γότθοις ἐτύγχανον	ἀκούσιοι	ξυστρατεύοντες, ἄγγελον πέμψαντες Γερμανῷ σημαίνειν
[7, 34]	ὧνπερ τῷ δέει ἀναγκασθέντες τὴν	ἀκούσιον	εὐγνωμοσύνην ὀψὲ τοῦ καιροῦ μεταμπίσχονται.
[7, 30]	τινά οἱ τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων	ἀκούσιον	ξυστρατεύεσθαι. ὀγδοήκοντα μὲν οὖν τοῦ
[7, 7]	Γότθων τὸ ἔθνος ἐπιδεδεῖχθαι καὶ	ἀκουσίους	μάλιστα ὑπὸ τοῖς ἐναντίοις γεγενῆσθαι
[7, 11]	καὶ ἡμᾶς αὐτοῖς ὡς μάλιστα	ἀκουσίους	ὡς πολεμίοις χρῆσθαι. τοσαῦτα μὲν
[7, 31]	γὰρ ἀεὶ δυστυχούσαις γυναιξὶ προσχωρεῖν)	ἀκουσίῳ	αὐτὴν τῷ Ἀρταβάνῃ ὡς μάλιστα
[7, 3]	πολέμια, ἐς τὴν πρᾶξιν οὔτι	ἀκουσίως	καθῆκεν αὑτόν. οὗτος ὁ ἀνὴρ
[7, 10]	εὑρὼν ὑπεξήγαγεν, ἑτέρους δὲ ἀντικαταστησάμενος	ἀκραιφνεῖς,	καθάπερ οἱ ἐπέστελλε Βελισάριος, καὶ
[7, 2]	μέντοι ὡς ἥκιστα ἐπιμιγνύμενοι ἀλλοτρίαις,	ἀκραιφνέσι	παίδων διαδοχαῖς τὸ τοῦ ἔθνους
[7, 26]	δὴ ἵπποις τε καὶ σώμασιν	ἀκραιφνέσι	χρῆσθαι ξυνέτυχε, ἐπὶ κατασκοπῇ ἔπεμψαν.
[7, 27]	μὲν ὠνόμασαν ἐπιχώριοι Κυνὸς Κεφαλὴν	ἄκραν	τὴν μίαν Κερκύρας τῆς νήσου,
[7, 35]	αὐτοῦ ἔτι ὁδῷ ἰόντος κατ´	ἄκρας	ἑάλω. ἐς Βυζάντιον δὲ ἀφικόμενος
[7, 3]	καὶ οἱ Γότθοι ἀπὸ τῆς	ἄκρας	ἐς τὸ ἀκριβὲς κατανενοηκότες τῶν
[7, 20]	ᾧ καὶ αὐτοὶ ἐς τὸ	ἀκριβὲς	ἅπαντα διερευνησάμενοι ἀπαγγείλωσιν. οἱ δὲ
[7, 23]	τάς τε εἰσόδους ἐς τὸ	ἀκριβὲς	ἀποφράξαντες καὶ φρουρὰν ἐνταῦθα καταστησάμενοι
[7, 8]	τὰ νόμιμα περιστέλλειν ἐς τὸ	ἀκριβὲς	βούληται, ὅπως δὴ τοῖς ὀνόμασι
[7, 1]	ἀκμάζοι τὰ λήϊα, ἐς τὸ	ἀκριβὲς	διεφύλασσε μή τινι παριοῦσα ἡ
[7, 35]	δὲ ὕπερθεν πηλῷ ἐς τὸ	ἀκριβὲς	ἐπιβύσαντες, ἐν τῷ οἰνῶνι κατέθεντο.
[7, 19]	ξυμμετρησάμενος γὰρ αὐτοὺς ἐς τὸ	ἀκριβὲς	ἔτυχε πρότερον, πέμψας τῶν οἱ
[7, 11]	οἱ ἐπιτηδείων τινὰς ἐς τὸ	ἀκριβὲς	εὖρός τε καὶ μῆκος πύλης
[7, 3]	ἀπὸ τῆς ἄκρας ἐς τὸ	ἀκριβὲς	κατανενοηκότες τῶν τε ἀνὰ τὴν
[7, 22]	καὶ τῆς παραινέσεως ἐς τὸ	ἀκριβὲς	πεποιημένος τὴν μάθησιν, ἐπείσθη τε
[7, 36]	καὶ Διογένης ἔς τε τὸ	ἀκριβὲς	τῇ φυλακῇ ἐχρῆτο ὡς μή
[7, 13]	ἄλλαι τῇδε ἐπίκεινται, ἐς τὸ	ἀκριβὲς	τὸν διάπλουν ἐφύλασσον. ὅσαι οὖν
[7, 25]	περίβολον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐπολιόρκουν ἐς τὸ	ἀκριβὲς	τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους. καὶ ἐπεὶ
[7, 39]	τὰ χωρία βασιλεῖ ἐς τὸ	ἀκριβὲς	φυλάσσειν ἠξίουν. ἀλλὰ καὶ ὅσοι
[7, 32]	ἔχων, τοῦ μέντοι δικαίου ἐπιμελητὴς	ἀκριβὴς	καὶ τοῦ ἀληθοῦς διαπυρώτατος ἐραστής.
[7, 13]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ λιμός τις	ἀκριβὴς	τοὺς Ῥωμαίους ἐπίεζεν, οὐκέτι δυναμένους
[7, 32]	ἐγὼ δέ τι μὴ λίαν	ἀκριβολογησάμενος	ἢ πιστεύειν αὐτὸς ἢ βασιλεῖ
[7, 32]	πρασσόμενα ἐξειπεῖν, αὐτὸν δὲ περιέργως	ἀκριβολογούμενον	σχολαιότερον αὐτὰ μεμηνυκέναι. καὶ τὴν
[7, 6]	θάλασσαν ἔργων τε καὶ κινδύνων	ἀκριβῶς	ἔμπειρος, πλεύσας δὲ ξὺν Βελισαρίῳ
[7, 10]	τε γράμματα ἐνεχείρισε καὶ δύναμιν	ἀκριβῶς	κατανοεῖν τὴν Βελισαρίου ἐπέστελλεν, ἐνδεικνυμένους
[7, 32]	καὶ τὸν πατέρα, καίπερ ἐπ´	ἄκρον	ἀρετῆς ἥκοντα, καὶ τὸν ἀδελφὸν
[7, 4]	ξυνέβη Οὐαλάριδος τὸ τοῦ δόρατος	ἄκρον	σιδήριον σχεδόν τι ὀρθὸν γεγενημένον
[7, 28]	σπουδῇ εἶχεν. ἔστι δέ τις	ἀκτὴ	μηνοειδὴς ἐνταῦθα, οὗ δὴ τῆς
[7, 11]	δὲ πολίσματα δύο πρὸς τῇ	ἀκτῇ	τοῦ Ἰονίου κόλπου, Πίσαυρός τε
[7, 18]	Δρυοῦντος διέχουσαν, πρὸς δὲ τῇ	ἀκτῇ	τοῦ κόλπου κειμένην, ἀτείχιστον οὖσαν,
[7, 7]	ὡς ἥκιστα ἐθελουσίους ἐς τὴν	ἀκτὴν	ἤνεγκεν, οὗ δὴ ἐστρατοπεδεύοντο οἱ
[7, 27]	ἔπλεον, ἄφνω ἐς τὴν ἐκείνῃ	ἀκτὴν	κατῆραν. ὅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας
[7, 6]	δὲ κατῆραν ἐς τὴν ἐκείνῃ	ἀκτὴν	οἱ πολέμιοι Νεαπόλεως οὐ μακρὰν
[7, 28]	νενομίκασιν. ἐνταῦθα μὲν παρὰ τὴν	ἀκτὴν	Ῥουσκιανή ἐστι τὸ Θουρίων ἐπίνειον,
[7, 30]	ἄλλως τε καὶ τῆς ἐκείνῃ	ἀκτῆς	ἀλιμένου παντάπασιν οὔσης, ταῖς ναυσὶν
[7, 30]	τε αὐτοὺς ἐπὶ πλεῖστον τῆς	ἀκτῆς	ἀντιμετώπους ἔστησε ταῖς τῶν νηῶν
[7, 28]	ἀναβαίνει. καὶ ὁ μὲν τῆς	ἀκτῆς	ταύτης διάπλους ἅπας ἐς χιλίους
[7, 22]	δύοντα ἥλιον ἐνστρατοπεδευσαμένους ἐν χωρίῳ	Ἀλγηδόνι	ἐκέλευεν ἡσυχῆ μένειν, ὅπως δὴ
[7, 23]	τοὺς πολεμίους, οἵπερ ἐστρατοπεδεύοντο ἐν	Ἀλγηδόνι,	τὸ Βελισαρίου στράτευμα ἤγγειλεν. οἱ
[7, 1]	τοιαῦτα ἐργάζεται. τοῦτον βασιλεὺς τὸν	Ἀλέξανδρον,	ἐπειδὴ Βελισάριον μετεπέμψατο, ἐς Ἰταλίαν
[7, 3]	πρῶτοι ἐτύγχανον Κωνσταντιανός τε καὶ	Ἀλέξανδρος,	οἳ καὶ εὐθὺ πόλεως Βερώνης
[7, 3]	ξυνελέγοντο, οὗ δὴ Κωνσταντιανὸς καὶ	Ἀλέξανδρος,	οὗ πρόσθεν ἐμνήσθην, διατριβὴν εἶχον.
[7, 1]	καὶ Βενετίαις ἦσαν. ἦν δὲ	Ἀλέξανδρός	τις ἐν Βυζαντίῳ τοῖς δημοσίοις
[7, 9]	δή που, εἴ τι τῶν	Ἀλεξάνδρου	μέμνησθε λογισμῶν. ἐῶ γὰρ λέγειν
[7, 4]	ἴτω. πολλοὶ γὰρ δόξῃ οὐκ	ἀληθεῖ	ἐξηπατημένοι σφᾶς αὐτοὺς ἔσφηλαν, καὶ
[7, 14]	ὄντα {λέγειν} καταλέγειν ξὺν τῷ	ἀληθεῖ	λόγῳ ἐφεξῆς ἅπαντα, ὡς εἴη
[7, 14]	τε ἄνθρωπον παρηγορεῖν τήν τε	ἀλήθειαν	ἐκκρούειν ἐθέλων, ὡς μή τι
[7, 13]	παραιρουμένου αὐτὸν ἐπιστήμην τε καὶ	ἀληθῆ	δόξαν τοῦ χρῆναι παθεῖν. ἢν
[7, 14]	οὐχ ὅσον οὐκ ἀποκρύψεσθαι τὸν	ἀληθῆ	λόγον, ἀλλὰ καὶ φιλοτιμήσεσθαι, ὡς
[7, 16]	ἐκ τοῦ εὐθέος ἀποκαλύψαντες τὸν	ἀληθῆ	λόγον, οὕτω τὸν ἄνθρωπον ἀποπέμποιντο,
[7, 5]	τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον φήμην οὐκ	ἀληθῆ	περιφέρεσθαι, ὡς δὴ Ἰωάννης πρός
[7, 32]	τε τοῦ δικαίου μεταποιούμενον καὶ	ἀληθίζεσθαι	ἐξεπιστάμενον μάλιστα. ὃν δὴ ὁ
[7, 16]	οἶμαι, ἀλλ´ ἔν γε τῷ	ἀληθίζεσθαι	ἢ λόγοις οὐχ ὑγιαίνουσιν ἐς
[7, 15]	αὐτῷ, ὅτι δὴ ὡς ἥκιστα	ἀληθίζεται,	ἄμφω τὼ χεῖρε ἀπέκοψε. ταῦτα
[7, 36]	εἶναι. οὕσπερ ὁ Τουτίλας ἅτε	ἀληθιζομένους	ἀποδεξάμενος, ἐφοδίοις τε δωρησάμενος καὶ
[7, 27]	δόξας οὐκ ὀρθὰς ἀγνοίᾳ τῶν	ἀληθινῶν	ἐνταῦθα ποιεῖται. καὶ προϊὼν οὗτος
[7, 32]	δικαίου ἐπιμελητὴς ἀκριβὴς καὶ τοῦ	ἀληθοῦς	διαπυρώτατος ἐραστής. ὃς δὴ τότε
[7, 30]	τε καὶ τῆς ἐκείνῃ ἀκτῆς	ἀλιμένου	παντάπασιν οὔσης, ταῖς ναυσὶν ἁπάσαις
[7, 25]	δὲ καθαιρεῖν τῶν πόλεων τὰς	ἁλισκομένας	ἐκέλευον. ὑμεῖς δὲ τὴν εὐβουλίαν
[7, 26]	σχεδόν τι ἁπάσας. Ῥώμης γὰρ	ἁλισκομένης	πολλοὶ μὲν ἄνδρες φεύγουσι τοῖς
[7, 10]	οἱ μὲν οὖν Ἴσαυροι ξυμφρονήσαντες	ἁλισκομένης	τῆς πόλεως σχεδόν τι ἅπαντες
[7, 36]	φυλακτηρίῳ ἐτέτακτο. οὗτος ὁ Παῦλος,	ἁλισκομένης	τότε τῆς πόλεως, ξὺν ἱππεῦσι
[7, 30]	κἀν τοῖς ἄλλοις ὀχυρώμασι τοῖς	ἁλισκομένοις	πράσσειν εἰώθει· οἷς δὲ τὸ
[7, 24]	ἀήττητον ἀποκαλοῦντες, ἡνίκα πόλεων τῶν	ἁλισκομένων	ἐκ μοίρας τινὸς τὰ τείχη
[7, 26]	οὐδεὶς μὲν τὸ παράπαν ἐς	ἀλκὴν	εἶδεν, ἐπεὶ καὶ οἱ πλεῖστοι
[7, 18]	τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, οὐδεμιᾶς	ἀλκῆς	αὐτοὺς μεμνημένους, καὶ αὐτίκα ἐς
[7, 18]	μὲν οἱ πολλοὶ διεφθάρησαν, οὐδεμιᾶς	ἀλκῆς	μεμνημένοι, ὀλίγοι δέ τινες διαφυγόντες
[7, 4]	πάσῃ, ὅπως ἐκεῖνοι ξυνταραχθέντες οὐδεμιᾶς	ἀλκῆς	μνήσονται. αὐτὸς δὲ παντὶ τῷ
[7, 14]	διαλλάσσουσιν. εὐμήκεις τε γὰρ καὶ	ἄλκιμοι	διαφερόντως εἰσὶν ἅπαντες, τὰ δὲ
[7, 16]	προσκρούειν τοῖς ἐναντίοις οὐδὲν ἔγνωσαν,	ἀλλ´	ἀναπετάσαντες προθυμίᾳ τῇ πάσῃ τὰς
[7, 34]	ὑμᾶς ἀδικοῖεν, οὐ γνώμῃ τινὶ,	ἀλλ´	ἀπορίᾳ ἠναγκασμένοι ἡσυχῆ ἔμενον. τοῦ
[7, 20]	οὐδὲν ἄχαρι παθεῖν αὐτὴν ξυνεχώρησεν,	ἀλλ´	αὐτήν τε καὶ τὰς ἄλλας
[7, 38]	τὰ πρότερα οὐδεμιᾶς ἡλικίας ἐφείσαντο,	ἀλλ´	αὐτοί τε καὶ ἡ συμμορία
[7, 5]	ξυντεταγμένοι οὐδὲ κατὰ ξυμμορίας τινὰς,	ἀλλ´	αὐτὸς ἕκαστος ὥς πη ἐδύνατο
[7, 30]	τὴν προσεδρείαν οὐδ´ ὣς ἤθελεν,	ἀλλ´	αὐτὸς μὲν ἐνταῦθα καθῆστο, δισχιλίους
[7, 4]	ὀδύνης οὐδεμία τῷ ἀνθρώπῳ ἐγίνετο,	ἀλλ´	αὐτὸς μὲν ἐς τὸ Ῥωμαίων
[7, 3]	καὶ δεομένους μὴ σφᾶς ἀπολιπεῖν,	ἀλλ´	αὐτοῦ μένειν, ἕως ἂν καταφυγόντες
[7, 4]	γνώμης τῶν δεόντων οὐδὲν ἔπρασσον,	ἀλλ´	αὐτοῦ μένοντες τὸν καιρὸν ἔτριβον.
[7, 17]	οὐ ῥᾴδιον ἢ βουλομένοις ὑμῖν,	ἀλλ´	ἀφεῖναι ἡμᾶς τῆς ὑμετέρας δικαιοῦτε
[7, 16]	ἀκήρυκτον τὸ ἔχθος ἐξενεγκεῖν ἔγνως.	ἀλλ´	ἔγωγε μεθεὶς τὴν πρὸς σὲ
[7, 1]	ἐς κίνδυνον πολέμου καθίστασθαι ἤθελεν,	ἀλλ´	ἐθελοκακοῦντες ἐπὶ μέγα χωρεῖν ἐποίουν
[7, 32]	ἐπ´ ἐκείνῳ τοιῷδε ὄντι καταλιπεῖν.	ἀλλ´	εἴ μοι βούλοιό τι αὐτὸς
[7, 8]	λόγιμοι τὸν δορυφόρον οὐκέτι ἐξῃτοῦντο,	ἀλλ´	εἴων ὅπως ποτὲ αὐτῷ πράσσειν
[7, 25]	σοφίζεσθαι τὸν πόλεμον δυνατὸς εἴη,	ἀλλ´	ἐκ τοῦ εὐθέος ἀναγκάζηται ἡμῖν
[7, 5]	λοιπὸν ἐπὶ τοὺς πολεμίους διενοοῦντο,	ἀλλ´	ἕκαστος τοῦ κατ´ αὐτὸν περιβόλου
[7, 21]	ἐνθάδε ὑμᾶς, ἄνδρες ξυστρατιῶται, ξυνήγαγον,	ἀλλ´	ἐκεῖνα ἐρῶν, ἅπερ ἐγὼ μὲν
[7, 14]	οὐκ ἄρχονται πρὸς ἀνδρὸς ἑνὸς,	ἀλλ´	ἐν δημοκρατίᾳ ἐκ παλαιοῦ βιοτεύουσι,
[7, 9]	τὸν παλαιὸν χρόνον, ἐπιδεδεῖχθαι ξυνέβη,	ἀλλ´	ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις ἔς γε
[7, 19]	ᾔεσαν. Γότθοι δὲ οὐδαμῆ ὑπηντίαζον,	ἀλλ´	ἐν τοῖς χαρακώμασιν ἡσυχῆ ἔμενον.
[7, 16]	ὄγκῳ τῶν ὑποδεξαμένων διακεκρίσθαι οἶμαι,	ἀλλ´	ἔν γε τῷ ἀληθίζεσθαι ἢ
[7, 29]	ἐπειδὴ πρῶτον ἐπεπόλασεν, οὐκέτι ἀπέβη,	ἀλλ´	ἐνοχλῶν αὐτῇ ξύμπαντα διαγέγονε τὸν
[7, 11]	Ῥωμαίων ἔτι τοῖς πολεμίοις οὐδεὶς,	ἀλλ´	ἐντὸς τειχῶν ἕκαστοι ἔμενον. ἀλλὰ
[7, 37]	ξὺν στρατῷ ἀποπλεύσει, ἐπίδοξος ἦν.	ἀλλ´	ἐπεὶ βασιλεῖ μετέμελεν αὖθις, ἡσυχῆ
[7, 19]	Ῥώμην κομίζεσθαι οὐδενὸς ἔτι ἀντιστατοῦντος.	ἀλλ´	ἐπεὶ οὐκ ἦν ταῦτα βουλομένῃ
[7, 14]	γε ἀνθρώποις ῥοπήν τινα ἔχειν,	ἀλλ´	ἐπειδὰν αὐτοῖς ἐν ποσὶν ἤδη
[7, 32]	τὸ σῶμα, οὐ μέντοι κατεσπουδασμένος,	ἀλλ´	ἐπὶ πλεῖστον παιδαριώδης. Ἐπεὶ οὖν
[7, 7]	λοιπὸν ἄλλην σφίσιν ἐπικουρίαν πέμψαι,	ἀλλ´	ἐπὶ τῷ στόλῳ τούτῳ πᾶσαν
[7, 22]	ἐν Ῥώμῃ ἄνθρωπον οὐδένα ἐάσας,	ἀλλ´	ἔρημον αὐτὴν τὸ παράπαν ἀπολιπών.
[7, 16]	οὐ τύχης ἐναντίωμα γεγενῆσθαι δοκεῖ,	ἀλλ´	ἐς ἄνοιαν τῶν ἐπταικότων, ὡς
[7, 28]	στενοχωρίας ἐγκαθεζόμενοι τὰς εἰσόδους ἐφύλασσον,	ἀλλ´	ἐς ὀλιγωρίαν τραπόμενοι νύκτωρ μὲν
[7, 22]	ἐπὶ τῆς Ἀπουλίας οὐκέτι ἠξίου,	ἀλλ´	ἐς τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκετο.
[7, 5]	ἦλθε, μένειν ἐνταῦθα οὐκέτι ἠξίουν,	ἀλλ´	ἐς ὑπαγωγὴν αἰσχράν τινα ξύμπαντες
[7, 29]	τὸ κῆτος τοῦτο, οὗπερ ἐμνήσθην,	ἀλλ´	ἕτερον εἶναι, ὃ δὴ ἁλῶναι
[7, 15]	σημαίνειν ἐβούλοντο μὴ πρόσω ἰέναι,	ἀλλ´	ἑτέρωσε, ὅπη παρατύχῃ, ἐκτρέπεσθαι. οἱ
[7, 17]	στρατιώτας οὔπω τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει,	ἀλλ´	ἔτι ἀντεῖχον. διὸ δὴ ἀθρόοι
[7, 9]	ἀναμενοῦντες τὸ τοῦ πολέμου πέρας,	ἀλλ´	ἔτι βραχείας τινὸς καὶ ταύτης
[7, 32]	βασιλέα τὸν λόγον ἀνενεγκεῖν ἔγνω,	ἀλλ´	ἔτι ὀκνήσει πολλῇ εἴχετο, τοῦ
[7, 26]	οὔτε τι ἀπαγγέλλοντας τῶν ξυμπεσόντων,	ἀλλ´	ἔτι τῆς ὑπαγωγῆς ἐχομένους καὶ
[7, 35]	λογιμωτάτοις ἐσάγαν οὖσιν, οὐκέτι ἀνίει,	ἀλλ´	ἔχρῃζε βασιλέως Ἰταλίας μεταποιεῖσθαι δυνάμει
[7, 31]	τὴν ξυμφορὰν οὐκ ἤνεγκε πρᾴως,	ἀλλ´	ἠγριαίνετό τε καὶ ἀγαθὰ εἰργασμένον
[7, 14]	οὐδαμῆ ἀχάριστον δεσπότῃ φιλανθρωποτάτῳ φανήσεσθαι,	ἀλλ´,	ἤν γε αὐτῷ τὰ βέλτιστα
[7, 35]	ἔκτεινεν. οὐ μέντοι Γότθοις ξυνέμιξεν,	ἀλλ´	Ἴστρον ποταμὸν διαβὰς αὖθις ἐς
[7, 17]	οὔτε ὅτι ξυνεταράχθη ἔνδηλος γεγονὼς,	ἀλλ´	ἰσχυρότατα ἐν τῇ διανοίᾳ τὸ
[7, 9]	καὶ ἀσελγείας οὐδ´ ὁτιοῦν ὑπελίποντο,	ἀλλ´	οἱ μὲν ἄρχοντες ἐν τοῖς
[7, 19]	ὁποίᾳ ποτὲ μηχανῇ Ἰσαάκης ἁλῴη,	ἀλλ´	οἰόμενος τόν τε Πόρτον καὶ
[7, 21]	οὐδὲ φύσει ἐθνῶν ξυμμαχεῖν εἴωθεν,	ἀλλ´	οἷς ἂν μᾶλλον ὁ τοῦ
[7, 4]	τανῦν ἠγμένος ἐν ὑμῖν εἴρηκα,	ἀλλ´	οἷς διακινδυνεύσας πρὸς αὐτοὺς ἔναγχος
[7, 26]	τούτου δὴ ἕνεκα σαφὲς πεπυσμένοι,	ἀλλ´,	ὅπερ ἐγένετο, δείσαντες ἤλαυνον καὶ
[7, 24]	καταληπτὴ εἴη, οὔτε αὐτὸς ἔσχεν,	ἀλλ´	ὅπερ πόνῳ τε καὶ χρόνῳ
[7, 7]	τανῦν ἐς πολιορκίαν τήνδε κατέστημεν,	ἀλλ´	ὅπως ἐχθίστων ὑμᾶς ἀπαλλάξαντες δεσποτῶν
[7, 24]	εἶχεν οὔτε τι ἄλλο τοιοῦτον,	ἀλλ´	ὅπως μόνον τὸ τῆς οἰκοδομίας
[7, 16]	ἐς τὴν πρεσβείαν εἰώθασιν ἄνθρωποι,	ἀλλ´	ὅπως τι ἀγαθὸν διαπεπραγμένοι τοῖς
[7, 16]	ἄλλῃ ἀσελγείᾳ ἐς αὐτὸν χρήσαιτο,	ἀλλ´	ὃς ἂν ἄπρακτον ἀποπέμψασθαι τὸν
[7, 22]	μέρος Ῥώμης οὐ πολλῷ ἄποθεν,	ἀλλ´	ὅσον ἀπὸ σταδίων εἴκοσι καὶ
[7, 27]	οὐχ ὅτι λύκων κεφαλὰς ἔχουσιν,	ἀλλ´	ὅτι Λύκου Κράνα τὸ ὄρος
[7, 31]	ἔρωτι τοῦ ἀνθρώπου ἐνταῦθα ἠγμένῃ,	ἀλλ´	ὅτι οἱ χάριτας ὡμολόγει πολλὰς
[7, 27]	γύναιον, ὥσπερ ἐκεῖνοι λέγουσιν, ἦν,	ἀλλ´	ὅτι σκυλάκων μέγα τι χρῆμα,
[7, 34]	αὐτοῖς ἐς Ῥωμαίους ἀγαθὸν εἴργασται.	ἀλλ´	οὐκ ἂν ἔχοιεν οὐ μικρὸν
[7, 28]	αὐτοῖς ἐπιπεσὼν ἀπροσδοκήτως οὐ ξυντεταγμένοις,	ἀλλ´	οὕτω περιιοῦσιν, ὥσπερ εἴρηται, κατέπληξέ
[7, 14]	τὸ μέλαν αὐτοῖς παντελῶς τέτραπται,	ἀλλ´	ὑπέρυθροί εἰσιν ἅπαντες. δίαιταν δὲ
[7, 29]	τὸ τέναγος τοῦτο οὐδαμῆ εἶχεν,	ἀλλ´	ὑπὸ τῷ πηλῷ ἔτι μᾶλλον
[7, 8]	εἴκων οὐδὲ ξυγγενῶν ὑπερηδόμενος ξυμφοραῖς,	ἀλλ´	ὡς ἔνι μάλιστα δεδιὼς μή
[7, 18]	βαρβάροις τε καὶ Ἀρειανοῖς οὖσιν,	ἀλλ´	ὡς μάλιστα πρὸς μὲν τῶν
[7, 40]	ἐπιδρομῆς ληϊζόμενοι τὰ ἐκείνῃ χωρία,	ἀλλ´	ὥσπερ ἐν χώρᾳ οἰκείᾳ διαχειμάζοντες
[7, 16]	τινὰ τὴν αὑτοῦ γνώμην ἐνδείκνυσθαι,	ἀλλ´	ὥσπερ τῆς φύσεως ἄλλο τι
[7, 17]	κατὰ τὴν χρείαν ἡμῖν ἀποχρῶσαν,	ἀλλ´	ὥστε ἀποζῆν διαρκῶς ἔχουσαν, ὅπως
[7, 20]	ἄλλου ὁτουοῦν ἀσφαλείας πέρι ἐπεμελεῖτο,	ἀλλὰ	ἀναπεπτωκέναι μὲν τῶν στρατιωτῶν τοῖς
[7, 26]	μέντοι ἀνελεῖν πολλοὺς δεδύνηνται Γότθοι,	ἀλλὰ	ἀναστάντες οἱ πλεῖστοι ἅτε ἐν
[7, 1]	τοῦ ἔργου ὕβριν οὐκ ἤνεγκεν,	ἀλλὰ	αὐτίκα κτεῖναι Ἰλδίβαδον ἔγνω, χαριεῖσθαι
[7, 37]	ταλαιπωρίᾳ πολλῷ ἔτι μᾶλλον ἀντεῖχον.	ἀλλὰ	βασιλεὺς οὐκ οἶδα ὅπως μεταμαθὼν
[7, 22]	μεγέθους τε καὶ κάλλους ἀφῖκται,	ἀλλὰ	βασιλέων μὲν πλῆθος, ἀνδρῶν δὲ
[7, 24]	ἐς τὴν πόλιν δυνατοὶ εἶεν.	ἀλλὰ	Βελισάριος (κατενόησε γὰρ τὰ ποιούμενα)
[7, 22]	ἔμελλε, Ῥώμην τε μηλόβοτον καταστήσεσθαι,	ἀλλὰ	Βελισάριος μαθὼν πρέσβεις τε καὶ
[7, 19]	πρότερον ἐπιστείλας πολλάκις ἤδη ἐτύγχανεν.	ἀλλὰ	Βέσσας οὔτε πρότερον οὔτε ἐν
[7, 32]	οὔτε ἄλλως ἀνειμένῃ διαίτῃ χαίρων,	ἀλλὰ	βίον σκληρόν τέ τινα καὶ
[7, 11]	καὶ τοὺς ξὺν αὐτῷ ἀναρπάσοντας.	ἀλλὰ	Βιτάλιός τε καὶ Θουριμοὺθ προλοχίσαντες
[7, 32]	τὰ Χριστιανῶν λόγια σπουδὴν ἔχων.	ἀλλὰ	γὰρ“ ἔφη „οὐδέ τίς σοι
[7, 36]	ἀπολιπεῖν τὸ λοιπὸν Τουτίλας ἤθελεν,	ἀλλὰ	Γότθους τε καὶ Ῥωμαίους τοὺς
[7, 29]	χωρία ἠνώχλει, οὐκ ἐφεξῆς μέντοι,	ἀλλὰ	διαλεῖπον, ἂν οὕτω τύχῃ, πολύν
[7, 20]	σὸν ὁ θεὸς εἶναι „πεποίηκεν.	ἀλλὰ	δούλων τῶν σῶν τὸ λοιπὸν,
[7, 29]	τὴν Αἴγυπτον καὶ ἤρδευσε πᾶσαν,	ἀλλὰ	ἐν μὲν Θηβαΐδι τῇ ὕπερθεν
[7, 1]	οὔτε ὡς ξυνοικοῦσαν βασιλεῖ προσεκύνησεν,	ἀλλὰ	καὶ ἄλλως ὑπεριδοῦσα ἐς αὐτὴν
[7, 1]	γέγονεν, ἐκ πενήτων ἀτεχνῶς πλούσιος,	ἀλλὰ	καὶ βασιλεῖ χρήματα μεγάλα, εἴπερ
[7, 33]	ὅπως οὐ διακωλύειν Ῥωμαῖοι ἔσχον,	ἀλλὰ	καὶ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐπέρρωσε σφίσι,
[7, 34]	ὥστε ξυμμάχους οὐ δυνατοὺς μόνον,	ἀλλὰ	καὶ βεβαίους κεκτήσεσθε. δικαιώματα μὲν
[7, 2]	ὅπερ τοῖς Γότθοις οὐδαμῶς ἤρεσκεν,	ἀλλὰ	καὶ εἰς πολλὴν οἱ πλεῖστοι
[7, 33]	ἐπ´ οὐδεμιᾷ ὀνήσει διεφθάρθαι πολλὰ,	ἀλλὰ	καὶ Ἰταλίαν προσαπολέσθαι, καὶ Ἰλλυριούς
[7, 27]	εἶναι βούλονται τοὺς τῇδε ἀνθρώπους.	ἀλλὰ	καὶ Λυκοκρανίτας καλοῦσι τῶν Πισιδῶν
[7, 39]	ἐς τὸ ἀκριβὲς φυλάσσειν ἠξίουν.	ἀλλὰ	καὶ ὅσοι ξὺν τῷ Βήρῳ
[7, 23]	ἐνταῦθά τε οὐ Ταραντηνοὺς μόνον,	ἀλλὰ	καὶ ὅσοι τὰ ἐκείνῃ χωρία
[7, 14]	ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους οὐδεὶς ἴσχυσεν,	ἀλλὰ	καὶ Ῥωμαῖοι ἐς ἤπειρον τὴν
[7, 20]	ἐς τῶν βαρβάρων πολλοὺς ἐγεγόνει.	ἀλλὰ	καὶ ταῦτα Βέσσας τε καὶ
[7, 11]	ὑμῖν τῶν δυσκόλων ἀπαλλαγῆναι ξυμβήσεται,	ἀλλὰ	καὶ τῆς βασιλέως εἰς ὑμᾶς
[7, 9]	οὐ γὰρ τοῦ ἔργου μόνον,	ἀλλὰ	καὶ τῆς γνώμης αὐτὸς φέρεσθαι
[7, 32]	πράγματα, οὐχ αὑτὸν μόνον περιορῴη,	ἀλλὰ	καὶ τὸν πατέρα, καίπερ ἐπ´
[7, 25]	τὰς αἰτίας τῶν ξυμβεβηκότων ἐκλύσασθαι,	ἀλλὰ	καὶ τοῦ δικαιότερον ἂν ταύτας
[7, 9]	ἥκιστα ἐπὶ τοῖς παροῦσιν ἐγίνωσκον,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς βαρβάρους ποθεινοὺς αὐτοῖς
[7, 16]	τοῖς αὐτὴν ἐνοικοῦσιν ἐπαρκεῖν μόνον,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς Ῥωμαίους ὑμᾶς ἐνθένδε
[7, 11]	ἀλλ´ ἐντὸς τειχῶν ἕκαστοι ἔμενον.	ἀλλὰ	καὶ τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ
[7, 14]	οὐκ ἀποκρύψεσθαι τὸν ἀληθῆ λόγον,	ἀλλὰ	καὶ φιλοτιμήσεσθαι, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 34]	ἔγνω, οὐχ ἅμα μέντοι ξυνιόντων,	ἀλλὰ	καὶ χωρὶς παρ´ αὐτὸν γινομένων.
[7, 14]	κακοῦργοι ὡς ἥκιστα τυγχάνουσιν ὄντες,	ἀλλὰ	κἀν τῷ ἀφελεῖ διασώζουσι τὸ
[7, 31]	δύνανται τὴν διάνοιαν ἐνταῦθα ἑστάναι,	ἀλλὰ	καραδοκοῦσι τὰ πρόσω, καὶ ταῖς
[7, 16]	ἀναγκαίων, πολιορκηθήσεσθε πρὸς τῶν ἐπιόντων,	ἀλλὰ	κινδυνεύσουσι μὲν τῇ μάχῃ πρὸς
[7, 19]	τε ἦν ἐν αὐτῷ μένειν,	ἀλλὰ	κλέους τοῦδε μεταλαχεῖν ἐν σπουδῇ
[7, 27]	γὰρ οὗτος ἀνὴρ οὐ κατεσπουδασμένος,	ἀλλὰ	μέθης νόσῳ ἀνειμένος ἐκ τοῦ
[7, 14]	οὐδὲ χιτῶνα οὐδὲ τριβώνιον ἔχουσιν,	ἀλλὰ	μόνας τὰς ἀναξυρίδας ἐναρμοσάμενοι μέχρι
[7, 38]	Σκλαβηνοὶ τοὺς ἐντυχόντας ἀεὶ ἀνῄρουν.	ἀλλὰ	νῦν αὐτοί τε καὶ οἱ
[7, 7]	ἔτι ἀλλήλων κατακούειν οὐκ ἦν,	ἀλλὰ	ξύγχυσίς τε λαμπρῶς ἐκράτει καὶ
[7, 40]	τὸ πεδίον καταβῆναι οὐκέτι ἐτόλμων,	ἀλλὰ	ξύμπαντα τὰ ὄρη τὰ Ἰλλυριῶν
[7, 10]	οἰκητόρων οὐδενὸς οἱ Γότθοι ἐφείσαντο,	ἀλλὰ	ξὺν τῷ τῆς πόλεως ἱερεῖ
[7, 39]	νῆσον διασώσασθαι δυνάμει τῇ πάσῃ.	ἀλλά	οἱ ἄρχοντα τοῦ στόλου καταστησαμένῳ
[7, 4]	ἐς τὴν γῆν πεσεῖν ἔμελλεν,	ἀλλά	οἱ τὸ δόρυ ἐξόπισθεν ἐπὶ
[7, 19]	δὴ τῆς χώρας οὐδαμῆ εἶχον,	ἀλλὰ	πάντα σφίσι πανταχόσε πολέμια ἦν.
[7, 18]	δὲ ἀξύμφορον τοῦτο ἔδοξεν εἶναι,	ἀλλὰ	πλέουσι μὲν αὐτοῖς ἐς τὰ
[7, 13]	καὶ βουλεύσηταί ποτε τῶν δεόντων,	ἀλλὰ	πνέουσα τῷ βουλεύσαντι ἀπ´ ἐναντίας
[7, 17]	πόλει τὸν βασιλέως δέχεσθαι στρατὸν,	ἀλλὰ	πολεμίους τὸ ἐξ ἀρχῆς ὄντας
[7, 4]	οὐκ ἐξ ἀντιπάλου τῆς τύχης,	ἀλλὰ	πολλῷ τῷ διαλλάσσοντι χρώμενοι ἐς
[7, 17]	θανάτου φθονήσητε τοῦ πάντων ἡδίστου,	ἀλλὰ	πράξει μιᾷ μυρίων ἀπαλλάξατε Ῥωμαίους
[7, 8]	βιαζόμενον ἐν τοῖς ἀγῶσιν εὐδοκιμεῖν,	ἀλλὰ	πρὸς τὸν βίον ἑκάστου ἡ
[7, 40]	ἐγένοντο. οὐκ ἦν δὲ οὕτως,	ἀλλὰ	πρὸς τοῦ πνεύματος ξὺν βίᾳ
[7, 38]	οὔτε τῳ ἄλλῳ εἰωθότι τρόπῳ,	ἀλλὰ	σκόλοπας ἐπὶ τῆς γῆς πηξάμενοι
[7, 29]	ἐνδελεχέστατα κόψαντες οὐδ´ ὣς ἔκτειναν,	ἀλλὰ	σχοίνοις ἁδραῖς τισιν εἷλκον. ἔν
[7, 18]	οὐδεμιᾷ ἐς Ἰταλιώτας ἔτι εἴχοντο,	ἀλλὰ	τὰ πλεῖστα τῶν ἐντὸς κόλπου
[7, 13]	ἐπὶ τὰ πονηρότατα τῶν ἀποβάσεων.	ἀλλὰ	ταῦτα μὲν εἴτε ταύτῃ εἴτε
[7, 24]	τε αὐτῶν οὐδεμιᾷ ὀκνήσει ἰόντες.	ἀλλὰ	ταῦτα μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα
[7, 27]	ὄρος ἐκλήθη, ὃ ταύτῃ ἀνέχει.	ἀλλὰ	ταῦτα μὲν ὅπη ἑκάστῳ βουλομένῳ
[7, 32]	δὴ ἕνεκα τὸν Γερμανὸν ἀποκρύψασθαι,	ἀλλὰ	ταύτῃ πάντα ξυνενεχθῆναι, ᾗπέρ μοι
[7, 17]	ξυνταρασσόμενοι τῷ τῶν λόγων θράσει,	ἀλλὰ	τῇ τοῦ πάθους ἀκμῇ τοῦτο
[7, 13]	ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἰταλίαν εἰργάσατο,	ἀλλὰ	τὴν γῆν ἀδεῶς ἐκέλευεν, ᾗπερ
[7, 9]	ἐξ ὑπογυίου, ὦ φίλοι Ῥωμαῖοι.	ἀλλὰ	τὴν Γραικῶν ἐς τὸ ὑπήκοον
[7, 7]	μηκέτι ἀνονήτοις ἐλπίσι πιστεύοντας διαφθείρεσθαι,	ἀλλὰ	τὴν πόλιν ὅτι τάχιστα Γότθοις
[7, 22]	καθελὼν, οὐ τὴν ἑτέρου του,	ἀλλὰ	τὴν σαυτοῦ ἀπολωλεκὼς ἂν, ὦ
[7, 33]	χαρακτῆρα ἐνθέμενοι τῷ στατῆρι τούτῳ,	ἀλλὰ	τὴν σφετέραν αὐτῶν εἰκόνα. καίτοι
[7, 19]	πύθηται πρὸς τῶν πολεμίων ἀπολωλέναι,	ἀλλὰ	τῆς φυλακῆς ἐς ἀεὶ ἔχεσθαι,
[7, 40]	τῆς ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ἀρξόμενος.	ἀλλά	τις αὐτῷ ξυνέπεσε τύχη νοσήσαντι
[7, 9]	φημι τὴν τῶν ἀνδρῶν ἐπικράτησιν,	ἀλλὰ	τίσιν τινὰ ἰσχυρίζομαι τῆς εἰς
[7, 12]	οὐδὲ εἰκῆ τοὺς ἐναντίους διέφυγον,	ἀλλὰ	τούς τε ἵππους ἀφέντες καὶ
[7, 30]	ᾤετο καὶ τῷ Ἰωάννῃ ξυμμῖξαι.	ἀλλὰ	Τουτίλας διαλῦσαι τὴν προσεδρείαν οὐδ´
[7, 32]	ἀεὶ πανταχόσε τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς.	ἀλλὰ	τούτων τοιούτων ὄντων αὐτῷ Ἀρταβάνης
[7, 5]	σχεδόν τι ἅπαντας ἑλεῖν ἴσχυσαν.	ἀλλὰ	τύχῃ τινὶ ξυνέβη ἐς τὸ
[7, 27]	ἐς τὰς ἀκάνθας κρυπτομένους χειρώσασθαι,	ἀλλὰ	τύχη τις αὐτοῖς ξυμβᾶσα διεσώσατο
[7, 26]	σαγηνεύσας εὐθὺς τοὺς ἐναντίους εἷλεν·	ἀλλὰ	τῷ θυμῷ χαριζόμενος ἀωρὶ τῶν
[7, 34]	μὴ ἐς τὸν κεκτημένον ὑβρίζων,	ἀλλὰ	τῷ φίλος οἱ ἐς τὰ
[7, 20]	λοιπὸν ἀποκτιννύναι τῶν πάντων Ῥωμαίων,	ἀλλὰ	τῶν χρημάτων αὐτῷ μὲν τὰ
[7, 35]	πη ὁδῷ ἰέναι ἐνταῦθα ἰσχύσας,	ἀλλὰ	φυγῇ κεκρυμμένῃ ἐχόμενος πάντα τοῦτον
[7, 15]	δὲ τῶν ποιουμένων οὐ ξυνιέντες,	ἀλλὰ	χαίρειν τε τοὺς ἐν τῷ
[7, 30]	καὶ ἄγχιστα οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι,	ἀλλὰ	χρόνον μέν τινα τὰς ναῦς
[7, 19]	τοὺς ταύτῃ βαρβάρους, καὶ τὰ	ἄλλα,	ἅπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. Ἰσαάκης
[7, 14]	ποταμούς τε καὶ νύμφας καὶ	ἄλλα	ἄττα δαιμόνια, καὶ θύουσι καὶ
[7, 6]	Κύμην τε τὸ φρούριον καὶ	ἄλλα	ἄττα ὀχυρώματα εἷλε, χρήματά τε
[7, 24]	σφίσι διέφθαρτο ἤδη) καὶ τὰ	ἄλλα	ἐν παρασκευῇ πάσῃ ποιούμενοι. ἡμέραις
[7, 12]	πολέμῳ τῶν δυσμενῶν, καὶ τὰ	ἄλλα	ἐξαρτύεσθαι δεῖ. στρατηγὸς γάρ τις,
[7, 34]	οὗτοι τό τε Σίρμιον καὶ	ἄλλα	ἐπὶ Δακίας ἄττα χωρία ὑπόθεσιν
[7, 18]	οὐδεμίαν παρεχομένοις· αὐτῷ γὰρ τὰ	ἄλλα	μελήσειν. δείσας τε διὰ ταῦτα
[7, 33]	ἐκομίζοντο, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος. καὶ	ἄλλα	μέντοι Δακίας χωρία δόντος βασιλέως
[7, 21]	τήν τε ἀρχὴν καὶ τὰ	ἄλλα	ξύμπαντα λόγῳ οὐδενὶ ἀφῃρήμεθα. νῦν
[7, 22]	πλούτου ἐξουσίας ὑπερβολὴ τά τε	ἄλλα	πάντα ἐκ πάσης τῆς γῆς
[7, 35]	ἀπολιπόντες. οὗ δὴ καὶ τὰ	ἄλλα	πλοῖα ἔμπλεα σίτου τε καὶ
[7, 20]	τὰ τιμιώτατα ἐξελεῖν, τὰ δὲ	ἄλλα	σφίσιν αὐτοῖς κατ´ ἐξουσίαν ληΐζεσθαι.
[7, 21]	τῇ εἰρήνῃ τοῖς Γραικοῖς φέροιεν·	ἄλλα	τε πολλὰ ἐνετίθει τῷ λόγῳ,
[7, 31]	αὐτὸν ἡ τοῦ γάμου ἐλπὶς,	ἄλλα	τε πολλὰ ἐνθένδε ἀγαθὰ ὑποφαίνουσα
[7, 19]	εἴη. σῖτόν τε οὖν καὶ	ἄλλα	τῶν ἐπιτηδείων πολλὰ τοῖς δρόμωσι
[7, 19]	ὅσπερ ἐνταῦθα ἔκειτο, καὶ τὰ	ἄλλα	χρήματα ἥρπαζον. ἀναστρέψαντες δὲ αὐτίκα
[7, 14]	ἄγεται. ὁμοίως δὲ καὶ τὰ	ἄλλα	ὡς εἰπεῖν ἅπαντα ἑκατέροις ἐστί
[7, 4]	ἅπαντας τοιαῦτα παρεκελεύσατο „Αἱ μὲν	ἄλλαι	ξύμπασαι μάχαι, ὦ ἄνδρες ξυγγενεῖς,
[7, 13]	ταῖς Αἰόλου καλουμέναις καὶ ὅσαι	ἄλλαι	τῇδε ἐπίκεινται, ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 40]	Θεσσαλονίκῃ δὲ καὶ πόλεσι ταῖς	ἄλλαις	ἀμῦναι, καὶ τὴν Σκλαβηνῶν ἔφοδον
[7, 40]	ἐν Πελοποννήσῳ ἐγένοντο. καὶ ταῖς	ἄλλαις	δὲ, ὅπη παρατύχῃ, ἢ διεφθάρθαι
[7, 20]	ἀλλ´ αὐτήν τε καὶ τὰς	ἄλλας	ἁπάσας ὕβρεως ἐκτὸς διεφύλαξε, καίπερ
[7, 25]	καθεῖλε, Ῥώμην δὲ καὶ τὰς	ἄλλας	Ἰταλίας πόλεις ἁπάσας ἀφῆκεν οὐδ´
[7, 7]	τε λιμῷ ἤδη καὶ τῇ	ἄλλῃ	ἀπορίᾳ ὑπερφυῶς πιεζόμενοι, ἐπεὶ τό
[7, 16]	κατὰ κόρρης πατάξαι καὶ τῇ	ἄλλῃ	ἀσελγείᾳ ἐς αὐτὸν χρήσαιτο, ἀλλ´
[7, 16]	αὐτῶν τῇ ἐλευθερίᾳ ἢ τῇ	ἄλλῃ	εὐδαιμονίᾳ ἐμπόδιον εἴη. τούτων δὲ
[7, 40]	δὲ λοιποὶ βάρβαροι ξὺν τῇ	ἄλλῃ	λείᾳ ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν.
[7, 39]	τε Ῥαβέννῃ καὶ εἴ που	ἄλλη	πόλις σφίσι λελεῖφθαι τετύχηκεν, εὐέλπιδες
[7, 7]	τοῦ περιβόλου ποιήσεσθαι ἰσχυρίζετο, οὐδὲ	ἄλλῃ	τινὶ ἐπιβουλῇ ἐς αὐτοὺς χρῆσθαι.
[7, 21]	τε καὶ ἀρετῇ καὶ τῇ	ἄλλῃ	τοῦ πολέμου παρασκευῇ τῶν ἐναντίων
[7, 28]	ἐς Βριττίους διήκοντα καὶ πρὸς	ἄλληλα	ἐν στενῷ ξυνιόντα δύο μόνας
[7, 24]	ἰσομήκων μάλιστα τὰ ὄπισθε πρὸς	ἄλληλα	ἐναρμοσάμενοι τριγώνου σχῆμα τὰς αὐτῶν
[7, 25]	πεπραγμένων ὁρᾶν πάρεστι. γνῶμαι γὰρ	ἀλλήλαις	μαχόμεναι διὰ τῶν ἔργων ἐλέγχονται.
[7, 19]	ζεύξας τε καὶ λίαν ἐς	ἀλλήλας	ξυνδήσας, πύργον ξύλινον ἐπ´ αὐταῖς
[7, 4]	ἄμφω τοίνυν τὼ ἵππω κατ´	ἀλλήλοιν	ἐλάσαντε, ἐπειδὴ ἄγχιστα ἵκοντο, τὰ
[7, 34]	σπονδὰς οἱ βάρβαροι οὗτοι ξυνέβησαν	ἀλλήλοις,	ἀκόντων Ῥωμαίων. ταῦτα ἐπεὶ ὁ
[7, 3]	τῶν ἐν τῇ πόλει χρημάτων	ἀλλήλοις	ἀμφισβητούντων τῶν στρατηγῶν. ἔτι τε
[7, 14]	μέσοις. ἐπεκηρυκεύοντο γὰρ ἤδη καὶ	ἀλλήλοις	ἀνεμίγνυντο ἀδεῶς οἱ βάρβαροι οὗτοι.
[7, 14]	ὕστερον Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ διάφοροι	ἀλλήλοις	γενόμενοι ἐς χεῖρας ἦλθον, ἔνθα
[7, 34]	δὴ ἐν γειτόνων πη ᾠκημένοι	ἀλλήλοις	διάφοροι γεγένηνται ἐς τὰ μάλιστα.
[7, 25]	ξυμβαίνει Βελισάριόν τε καὶ Ἰωάννην	ἀλλήλοις	εἶναι, ὅπερ διὰ τῶν πεπραγμένων
[7, 25]	ἔργων ἐλέγχονται. οὐκοῦν οὐδέ πη	ἀλλήλοις	ἐπιμίγνυσθαι ἐς τόδε τοῦ χρόνου
[7, 22]	σθένει παντὶ ἀποπειρᾶσθαι. οἵπερ ἐπειδὴ	ἀλλήλοις	ξυνέμιξαν, ὠθισμὸς μὲν ἀμφοτέρων πολὺς
[7, 5]	ἀπ´ αὐτοῦ οὔτε ξυνεμίγνυντο ἔτι	ἀλλήλοις	οὔτε ξυνίστασθαι τὸ λοιπὸν ἐπὶ
[7, 25]	ἀναχαιτίζει γὰρ ἑκάτερον ἡ ἐς	ἀλλήλους	ἀμφοῖν ὑποψία. οἷς δ´ ἂν
[7, 26]	παραπίπτοντα οὐδαμῆ ἤθελον, ὡς μὴ	ἀλλήλους	διαφθείρειν ἐν νυκτομαχίᾳ, ὡς τὸ
[7, 3]	τῶν ἐν Βερώνῃ χρημάτων πρὸς	ἀλλήλους	διοικησάμενοι παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ
[7, 16]	κινδυνεύσουσι μὲν τῇ μάχῃ πρὸς	ἀλλήλους	ἑκάτεροι, ἆθλον δὲ τῶν νικώντων
[7, 34]	τε προθυμίᾳ τῇ πάσῃ ἐς	ἀλλήλους	ἑκάτεροι ὤργων τοῖς πολεμίοις διὰ
[7, 36]	λογισάμενοι ἐν σφίσιν αὐτοῖς, καὶ	ἀλλήλους	ἐς εὐτολμίαν παρακαλέσαντες, ἐβουλεύσαντο ἄμεινον
[7, 21]	τὸ δίκαιον, ἔπρασσον ἔς τε	ἀλλήλους	καὶ τοὺς κατηκόους Ῥωμαίους ἀνόσια
[7, 21]	χρῆναι τὴν δικαιοσύνην ἔς τε	ἀλλήλους	καὶ τοὺς κατηκόους τηρεῖν. ταὐτὸν
[7, 1]	ἄρχοντες, ἴσοι μᾶλλον αὐτοὶ πρὸς	ἀλλήλους	ὄντες καὶ οὐδὲν ὅτι μὴ
[7, 24]	ἄγχιστά πη ὄντας ξυναγαγὼν ἐπ´	ἀλλήλους	οὐδενὶ κόσμῳ ξυνέβαλεν, οὐδὲν τὸ
[7, 14]	μὴν οὐδὲ τὸ εἶδος ἐς	ἀλλήλους	τι διαλλάσσουσιν. εὐμήκεις τε γὰρ
[7, 36]	ἀνδρείως τῆς τελευτῆς τυχεῖν ἅπαντες.	ἀλλήλους	τοίνυν ἐξαπιναίως περιπλακέντες καὶ τῶν
[7, 14]	οἰκτραῖς διεσκηνημένοι πολλῷ μὲν ἀπ´	ἀλλήλων,	ἀμείβοντες δὲ ὡς τὰ πολλὰ
[7, 38]	καταλοίπους. ἑκατέροις μὲν οὖν καίπερ	ἀλλήλων	ἀπολελειμμένοις ἐς χεῖρας ἐλθόντες οἱ
[7, 28]	τραπόμενοι νύκτωρ μὲν ὡς ἀπωτάτω	ἀλλήλων	διεσκηνημένοι ἐκάθευδον, ἐν δὲ δὴ
[7, 25]	ἄνθρωποι οὐδέν τι μέγα διαφέρειν	ἀλλήλων	δοκοῦσιν, ἡ δὲ πεῖρά τισι
[7, 4]	τε ἀμφότεροι ὁδῷ ἰόντες ἐγγυτέρω	ἀλλήλων	ἐγένοντο, Γότθος ἀνὴρ, Οὐάλαρις ὄνομα,
[7, 16]	λιμῷ, ἦλθον. καὶ μὴν καὶ	ἀλλήλων	ἐγεύσαντο. καὶ διὰ τοῦτο σφᾶς
[7, 7]	τῶν ῥοθίων τὸν κτύπον ἔτι	ἀλλήλων	κατακούειν οὐκ ἦν, ἀλλὰ ξύγχυσίς
[7, 30]	ταῖς ναυσὶν ἁπάσαις ὡς ἀπωτάτω	ἀλλήλων	ξυνηνέχθη διασκεδάννυσθαι· ταύτῃ τε χρόνου
[7, 17]	γῆν ἔπιπτον. ἤδη δὲ καὶ	ἀλλήλων	τὴν κόπρον ἤσθιον. πολλοί τε
[7, 16]	ἐπιτειχίσματος οἱ πολέμιοι τήν τε	ἄλλην	Ἰταλίαν ἀπονητὶ ἔσχον καὶ Ῥώμην
[7, 7]	ἀδύνατον γὰρ βασιλέα τὸ λοιπὸν	ἄλλην	σφίσιν ἐπικουρίαν πέμψαι, ἀλλ´ ἐπὶ
[7, 26]	οὔτε Λατίνην ἢ Γοτθικὴν ἢ	ἄλλην	τινὰ ἢ Ἀρμενίαν μόνην ἀφεῖναι
[7, 2]	Γότθους ἔχοντας ἀπαλλάσσεσθαι Ἰταλίας τῆς	ἄλλης.	καὶ ἐπεὶ Γότθοι ταῦτα ἐπῄνεσαν,
[7, 1]	μετεποιεῖτο. οὐδὲ γὰρ οὖν οὐδὲ	ἄλλης	ὅτι μὴ τῆς γεγαμημένης γυναικὸς
[7, 23]	ἐπενόει τάδε. ἀποτεμὼν ἀπὸ τῆς	ἄλλης	πόλεως τὴν τοῦ ἰσθμοῦ μοῖραν
[7, 32]	τὸν Ἀρταβάνην ἧς εἶχεν ἀρχῆς,	ἄλλο	δὲ αὐτὸν εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι,
[7, 19]	γυναῖκα παρέδωκε καὶ εἴ τι	ἄλλο	ἐνταῦθα ἔχων ἐτύγχανε. καί οἱ
[7, 27]	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς στράτευμα πέμπειν	ἄλλο	ἐπὶ Γότθους καὶ Τουτίλαν ἔγνω,
[7, 35]	ὀχυρώματος ἀεὶ ἐπιθαλασσίου τινὸς ἐς	ἄλλο	ἐπὶ τῆς παραλίας ὀχύρωμα διηνεκὲς
[7, 32]	νεώτερα πράσσων. βασιλεύς τε αὐτὸν	ἄλλο	μὲν εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι, ξάνας
[7, 2]	ἔμπροσθεν εἴρηται, λάθρα δὲ αὐτοῖς	ἄλλο	μηδὲν πρὸς βασιλέα πράσσειν ἐπέστελλε,
[7, 28]	τινὰς ἐπὶ κατασκοπῇ στείλαντες οὔτε	ἄλλο	ὁτιοῦν ἀσφαλείας πέρι βεβουλευμένοι. Τουτίλας
[7, 11]	λίθους τε καὶ πηλὸν καὶ	ἄλλο	ὁτιοῦν ἐμβαλλομένους. οἱ μὲν οὖν
[7, 5]	ἔτυχεν ἐς ὀχυρώματά τινα ἐσελθόντες	ἄλλο	οὐδὲν ἀπήγγελλον τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἢ
[7, 26]	εἰκὸς, ἀναγκάζοιντο. ὁ δὲ αὐτοῖς	ἄλλο	οὐδὲν ἀποκρίνασθαι ἴσχυσε πλήν γε
[7, 25]	δεδουλῶσθαι τὸ φρόνημα; οὐ γὰρ	ἄλλο	οὐδὲν τὸ τοιοῦτόν ἐστιν ἢ
[7, 16]	τοῖς ὀχυρώμασι καθεῖρξαν αὑτοὺς, οὐκ	ἄλλο	προσκρούειν τοῖς ἐναντίοις οὐδὲν ἔγνωσαν,
[7, 3]	πολεμίων καὶ ὅσον Βερώνης τὸ	ἄλλο	στράτευμα διέχον εἱστήκει, δρόμῳ ἐπὶ
[7, 4]	πλῆθος αὐτοῖς στρατιωτῶν ἀπολέλειπται καὶ	ἄλλο	στράτευμα ἐκ Βυζαντίου αὐτίκα δὴ
[7, 5]	ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, τὸ δὲ	ἄλλο	στράτευμα σχολῇ βαδίζον ἐνταῦθα ἰέναι.
[7, 19]	ὅπη διαφυγόντες σωθήσονται. ὀχύρωμα γὰρ	ἄλλο	ταύτης δὴ τῆς χώρας οὐδαμῆ
[7, 19]	ἅπαντα διεφθάρθαι σφίσι τὰ πράγματα	ἄλλο	τε οὐδὲν ἀπολελεῖφθαι ὀχύρωμα, ὅποι
[7, 1]	μόνος (ἔτυχε γὰρ ἐν Βενετίοις	ἄλλο	τε πλῆθος στρατιᾶς ἔχων καὶ
[7, 16]	ἐνδείκνυσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ τῆς φύσεως	ἄλλο	τι γνώρισμα ἐς πάντας τοὺς
[7, 7]	κλύδων τὰς κώπας ἀνασπᾶν ἢ	ἄλλο	τι ἐνεργεῖν τοὺς ναύτας οὐκ
[7, 17]	κύνας οὔτε μῦς εὕρισκον οὔτε	ἄλλο	τι ζῷον νεκρὸν ὅτῳ σιτίζοιντο.
[7, 38]	δὴ κύνας ἢ ὄφεις ἢ	ἄλλο	τι θηρίον διέφθειρον. ἄλλους δὲ
[7, 17]	ὅτῳ δὲ ἵππος τεθνεὼς ἢ	ἄλλο	τι τοιοῦτον ὑπῆρχεν, ἐν τοῖς
[7, 20]	πρὸς τῶν πολεμίων ἄρτον ἢ	ἄλλο	τι τῶν ἀναγκαίων αἰτουμένοις βιοῦν.
[7, 24]	οὔτε τίτανον εἶχεν οὔτε τι	ἄλλο	τοιοῦτον, ἀλλ´ ὅπως μόνον τὸ
[7, 24]	κόσμῳ, Ῥωμαῖοι δὲ τὸ μὲν	ἄλλο	τοῦ νεκροῦ σῶμα ἐσκύλευσαν, τοὺς
[7, 17]	ὀλίγων τε ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα οἱ	ἄλλοι	ἅπαντες ᾤχοντο φεύγοντες ὥς πη
[7, 1]	τὰ πράγματα. οἱ μὲν οὖν	ἄλλοι	ἄρχοντες διὰ ταῦτα ἡσυχῆ ἔμενον,
[7, 1]	ἀεὶ αὐτονόμῳ γνώμῃ. Οἱ δὲ	ἄλλοι	ἄρχοντες, ἴσοι μᾶλλον αὐτοὶ πρὸς
[7, 9]	ἀντέχειν ἀδύνατος εἴη. οἵ τε	ἄλλοι	ἄρχοντες, ὥσπερ τὴν γνώμην ἐπιψηφίζοντες,
[7, 27]	ἣ πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιόν ἐστιν,	ἄλλοι	δὲ ἀπ´ αὐτοῦ κυνοκεφάλους τινὰς
[7, 26]	Μεντοῦρναν ἀφίκοντο. οὕσπερ ἐπεὶ οἱ	ἄλλοι	εἶδον τοὺς μὲν αἵματι περιρρεομένους,
[7, 24]	ἐπιμελούμενοι, Ῥωμαίων δὲ οἱ μὲν	ἄλλοι	ἐν τῷ περιβόλῳ φυλακὴν εἶχον,
[7, 20]	Ὀλύβριος καὶ Ὀρέστης καί τινες	ἄλλοι	ἐς τὸν Πέτρου τοῦ ἀποστόλου
[7, 3]	ἐς χεῖρας ἰόντων οἵ τε	ἄλλοι	καὶ Ἀρταβάζης πάντων μάλιστα ἔργα
[7, 7]	κατὰ τάχος δεόμενοι οἵ τε	ἄλλοι	καὶ Κόνων ἐκ Νεαπόλεως ἰσχυρότατα
[7, 32]	ἐν σπουδῇ ἔχοντες. οἱ δὲ	ἄλλοι	κατεπτηχότες σιωπῇ εἴχοντο, τῷ μὴ
[7, 4]	χεῖρας ἰέναι. οἱ μὲν οὖν	ἄλλοι	κατωρρωδηκότες ἡσυχῆ ἔμενον, Ἀρταβάζης δὲ
[7, 36]	καὶ παραπομποὺς ξυμπέμψας ἀφῆκε. καὶ	ἄλλοι	μέντοι τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ, ὅσοι
[7, 34]	καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον. οἱ γὰρ	ἄλλοι	ξύμπαντες Ἔρουλοι ἐς τρισχιλίους ὄντες
[7, 3]	Βέσσας καὶ Βιτάλιος καὶ οἱ	ἄλλοι	ξύμπαντες ἐς Ῥάβενναν ξυνελέγοντο, οὗ
[7, 30]	τὸν Κρότωνα ἦλθον, οἱ δὲ	ἄλλοι	ξὺν τοῖς χρήμασιν αὐτοῦ ἔμειναν.
[7, 40]	ὥσπερ μοι ἔναγχος δεδιήγηται, καὶ	ἄλλοι	οὐ πολλῷ ὕστερον Ἴστρον ποταμὸν
[7, 39]	κεκομισμένοι ἀνεμίγνυντο τῷ Ῥωμαίων στρατῷ.	ἄλλοι	τε βάρβαροι ἐκ πάσης ἀγειρόμενοι
[7, 40]	ἀξιολογωτάτην ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν, ἧς	ἄλλοι	τε καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀράτιος
[7, 13]	τῶν Ἐρούλων πολλοὶ εἵποντο, ὧν	ἄλλοι	τε καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον καὶ
[7, 34]	τε καὶ χίλιοι εἵποντο, ὧν	ἄλλοι	τε καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον. οἱ
[7, 15]	ἐγένοντο. ἔπλεον δὲ ταῖς ναυσὶν	ἄλλοι	τε Ῥωμαίων πολλοὶ καί τις
[7, 1]	εἴασεν. ἦν δὲ πρὸς τοῖς	ἄλλοις	ἅπασιν ἀγχίνους τε διαφερόντως κἀν
[7, 34]	ξυνοίσοντα πρᾶσσε, τοῦτο πρὸς τοῖς	ἄλλοις	ἅπασιν ἐννοῶν, ὡς ἡμῖν μὲν
[7, 30]	τε αὐτῷ καὶ Βαλεριανῷ καὶ	ἄλλοις	ἄρχουσι στόλον πολὺν ἀγείρας εὐθὺ
[7, 29]	μαντείας τε καὶ τεράτων δηλώσεις	ἄλλοις	ἀφιεὶς ἐκεῖνο εὖ οἶδα, ὡς
[7, 29]	ἔν τε Βυζαντίῳ καὶ χωρίοις	ἄλλοις	ἐγένοντο, νύκτωρ ἅπαντες. καὶ οἱ
[7, 18]	μηκέτι ἀκάτοις τισὶν, ἢ πλοίοις	ἄλλοις,	ἐκ τοῦ Πόρτου ἀναγομένοις ἐς
[7, 20]	δέ τινες ξὺν Ῥωμαίοις τοῖς	ἄλλοις	ἐς τὰ ἱερὰ καταφεύγουσι. τῶν
[7, 30]	Γότθοις ξυντάξονται· ὅπερ κἀν τοῖς	ἄλλοις	ὀχυρώμασι τοῖς ἁλισκομένοις πράσσειν εἰώθει·
[7, 20]	οὕτω τε περιέστη τοῖς τε	ἄλλοις	Ῥωμαίοις καὶ τοῖς ἐκ τῆς
[7, 39]	τῷ Βήρῳ τὰ πρότερα ἢ	ἄλλοις	τισὶ τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας
[7, 2]	τὸ κατ´ ἀρχὰς ἑταιρισαμένου σὺν	ἄλλοις	τισὶν ἔθνεσιν, ἔς τε τὸ
[7, 30]	πρόσθεν ξυγκείμενα ἠλογηκότα, τοῖς δὲ	ἄλλοις	τὸ ἔγκλημα ἐπιχωρεῖν πᾶσιν. οὕτω
[7, 33]	ἐπὶ Παννονίας ὀχυρώμασί τε καὶ	ἄλλοις	χωρίοις πολλοῖς καὶ χρήμασι μεγάλοις
[7, 36]	εἶδεν, ἄρχοντα πέμπειν ξὺν στρατῷ	ἄλλον	ἐπὶ Γότθους τε διενοεῖτο καὶ
[7, 33]	οὔτε αὐτὸν θέμις οὔτε δὲ	ἄλλον	ὁντιναοῦν βασιλέα τῶν πάντων βαρβάρων,
[7, 30]	εἶναι. ὁ δὲ Τουτίλας ἐς	ἄλλον	οὐδένα ὅτι μὴ ἐς τὸν
[7, 17]	ἐντρυφᾶν εἶχεν. ὁ δὲ δὴ	ἄλλος	ἅπας ὅμιλος τὰς ἀκαλήφας μόνας
[7, 32]	ὅσα οὔτε ἡμεῖς οὔτε τις	ἄλλος	Ἀρμενίων οὐδείς. τοιούτοις Ἀρσάκης ἀεὶ
[7, 24]	χώραν ἐς τὸ ἔδαφος ἕστηκεν,	ἄλλος	δὲ ἀντ´ αὐτοῦ γιγνόμενος ἄνω
[7, 1]	βασιλεῖ χρήματα μεγάλα, εἴπερ τις	ἄλλος,	ἐπράξατο, τοὺς δὲ στρατιώτας ὀλίγους
[7, 2]	γυναιξὶ μέντοι ὡς ἥκιστα ἐπιμιγνύμενοι	ἀλλοτρίαις,	ἀκραιφνέσι παίδων διαδοχαῖς τὸ τοῦ
[7, 32]	βασιλέως θυμὸν ἐπὶ μέγα ἐξῇρον,	ἀλλοτρίας	αὐτῷ χαριεῖσθαι συμφορὰς ἐν σπουδῇ
[7, 32]	ὠνείδιζεν. ἐπὶ μὲν γὰρ κακοῖς	ἀλλοτρίοις	γενναῖόν τε καὶ τῆς τυραννίδος
[7, 32]	σκληρόν τέ τινα καὶ ἡδονῆς	ἀλλότριον	ἐς ἀεὶ ἔχων, τοῦ μέντοι
[7, 8]	ἐνθένδε ὠνεῖσθαι καὶ εἴ του	ἄλλου	δέοιντο, ἅτε παρὰ φίλων κομίζεσθαι.
[7, 20]	οὔτε φυλακῆς τοῦ περιβόλου οὔτε	ἄλλου	ὁτουοῦν ἀσφαλείας πέρι ἐπεμελεῖτο, ἀλλὰ
[7, 1]	ἵππου δὲ ἢ τόξου ἢ	ἄλλου	ὁτουοῦν στρατιώτου ἐν τῇ μάχῃ
[7, 4]	τὸν ἵππον ἐξελάσας πρὸ τοῦ	ἄλλου	στρατοῦ ἐν μεταιχμίῳ ἔστη, τεθωρακισμένος
[7, 11]	συγγνώμην διδόναι σφίσιν ἐδέοντο, οὐκ	ἄλλου	του ἕνεκα εἰς τὰ οἰκεῖα
[7, 27]	δὲ φήμη αὐτὰ περιαγαγοῦσα ἐς	ἄλλους	ἀνθρώπους τινὰς δόξας οὐκ ὀρθὰς
[7, 15]	τὸν Τουτίλαν ἤγαγον, τοὺς δὲ	ἄλλους	ἅπαντας ἔκτειναν, καὶ τὰς ναῦς
[7, 22]	ξὺν αὑτῷ εἶχε, τοὺς δὲ	ἄλλους	ἅπαντας ξύν τε γυναιξὶ καὶ
[7, 36]	τῆς συγκλήτου βουλῆς καὶ τοὺς	ἄλλους	ἅπαντας ξυνοικίζειν ἐνταῦθα ἔγνω ἐξ
[7, 37]	τῆς συγκλήτου βουλῆς καὶ τοὺς	ἄλλους	ἅπαντας, οὕσπερ ἐπὶ Καμπανίας ἐφύλασσε,
[7, 1]	τὴν ἐς Θευδέριχον καὶ τοὺς	ἄλλους	Γότθων ἄρχοντας ἀδικίαν ἐπικαλῶν, ἀναγκάζων
[7, 38]	ἢ ἄλλο τι θηρίον διέφθειρον.	ἄλλους	δὲ ξύν τε βουσὶ καὶ
[7, 26]	ἐν τοῖς σώμασιν ἔτι φέροντας,	ἄλλους	δὲ οὔτε τι φθεγγομένους οὔτε
[7, 5]	αὐτοῦ εἴασαν, αὐτοὶ δὲ τοὺς	ἄλλους	ἐπαγόμενοι ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἐχώρουν.
[7, 37]	αὐτῷ ξυμμαχήσουσιν ἐπὶ πολεμίους τοὺς	ἄλλους	ἰόντι. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς οὔτε
[7, 1]	γὰρ τὸν βασιλέα πολλούς τε	ἄλλους	καὶ τοὺς δορυφόρους περιίστασθαι νόμος.
[7, 40]	χρῆμα, σῖτον δὲ καὶ τοὺς	ἄλλους	καρποὺς ἅπαντας ἐκ τῆς νήσου
[7, 11]	δορυφόρος (οἰνωμένος γὰρ τηνικαῦτα ἐτύγχανεν)	ἄλλους	μὲν ἐπὶ κατασκοπῇ οὐκ εἴα
[7, 19]	τῶν μαχιμωτάτων ἐπλήρου. στρατιώτας δὲ	ἄλλους	πεζούς τε καὶ ἱππεῖς ἑκατέρωθεν
[7, 2]	τὰ μάλιστα ἐπιτηδείων, πρέσβεις ἔπεμψεν	ἄλλους	τε καὶ Καβαλλάριον ὄνομα. οἱ
[7, 20]	τὸν ἄνδρα ἐνῆγον. ὁ δὲ	ἄλλους	τε ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε καὶ
[7, 7]	οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος. ἐζώγρησαν δὲ	ἄλλους	τε πολλοὺς καὶ Δημήτριον τὸν
[7, 19]	τοῦ αἰφνιδίου τοῖς ἐκείνῃ βαρβάροις	ἄλλους	τέ τινας καὶ Ῥουδέριχον ὑπαντιάσαντα
[7, 4]	γίνεσθαι πρέποι. οὐ γὰρ ἐπ´	ἄλλους	τινὰς ἀνθρώπων χωροῦμεν ἢ ὅσοι
[7, 38]	ξίφει οὔτε δόρατι οὔτε τῳ	ἄλλῳ	εἰωθότι τρόπῳ, ἀλλὰ σκόλοπας ἐπὶ
[7, 35]	ἐνθένδε ἀπιὼν ᾤχετο, ἐπέσκηψε δὲ	ἄλλῳ	ἐν τῇ παραλίᾳ κειμένῳ φρουρίῳ,
[7, 22]	ἐνταῦθά πη ἀπολιπεῖν, τῷ δὲ	ἄλλῳ	ἐπί τε Ἰωάννην καὶ Λευκανοὺς
[7, 1]	Ἰλδίβαδος, εἴτε ἀγνοίᾳ εἴτε τῳ	ἄλλῳ	ἠγμένος, ξυνῴκισεν. ὡς δὲ ταῦτα
[7, 27]	δὲ εἰς Ἰταλίαν ἀφικόμενοι τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ αὐτίκα ξυνέμιξαν. μετὰ δὲ
[7, 4]	μνήσονται. αὐτὸς δὲ παντὶ τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ αὐτίκα τὸν ποταμὸν διαβὰς
[7, 18]	δὴ καὶ αὐτὸς καταίρειν τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ διενοεῖτο. ᾤετο γὰρ πικρότατα
[7, 23]	τετρακοσίων καταστησάμενος αὐτὸς ξὺν τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἐπὶ Ῥάβενναν ᾔει, τῶν
[7, 22]	ἰέναι· αὐτὸς δὲ ξὺν τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἐπί τε Ἰωάννην καὶ
[7, 3]	πρὸς ἀλλήλους διοικησάμενοι παντὶ τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἐπὶ τὴν πόλιν χωρεῖν
[7, 40]	τὴν λείαν ἐπαγόμενος παντὶ τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἐς Ἰταλίαν διεπορθμεύσατο. ταῦτα
[7, 24]	Πόρτῳ ἀπολιπὼν αὐτὸς ξὺν τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἐς Ῥώμην ἦλθε, προσποιεῖσθαί
[7, 10]	αὐτοῖς ἀπολιπὼν ἐνιαύσιον, ξὺν τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἐς Σάλωνας ἦλθε. καὶ
[7, 39]	Γότθοις ἐνδώσουσιν· αὐτὸς δὲ τῷ	ἄλλῳ	στρατῷ ἐς Σικελίαν διαπορθμευσάμενος τῷ
[7, 16]	στρατὸς, οὔτε ἀνδρῶν πλήθει οὔτε	ἄλλῳ	τῶν πάντων οὐδενὶ ἀξιόμαχοι πρὸς
[7, 20]	τείχους ὕπνον ἐκ περιτροπῆς τῶν	ἄλλων	αἱρουμένων ἐπέβαλεν. οἵπερ, ἐπειδὴ ἐντὸς
[7, 20]	ἱερὰ κατέφυγον μόλις. τῶν γὰρ	ἄλλων	ἁπάντων οἱ μὲν ἀπιόντες ἤδη
[7, 19]	ῥητίνης αὐτὸν ἐμπλησάμενος καὶ τῶν	ἄλλων	ἁπάντων ὅσα δὴ τοῦ πυρὸς
[7, 16]	τοίνυν ἐκτὸς, ὦ Πελάγιε, τῶν	ἄλλων	ἁπάντων, ὅτου ἂν δεηθείης, οὐ
[7, 21]	ὅτι Γότθοι μὲν πρότερον τῶν	ἄλλων	ἁπάντων περὶ ἐλάσσονος πεποιημένοι τὸ
[7, 7]	ἔδεισε καὶ κακιζόμενος πρὸς τῶν	ἄλλων	ἀπεῖπεν, αὐτὸς μὲν οὐδέν τι
[7, 14]	πρῶτα κρύφα ταῦτα ἐπράσσετο τῶν	ἄλλων	βαρβάρων. Ἐπεὶ δὲ ὁ λόγος
[7, 12]	τι πλῆθος Οὔννων τε καὶ	ἄλλων	βαρβάρων, οἷς καὶ χρήματα ἤδη
[7, 6]	Κυπριανὸς δὲ Περυσίαν, καὶ τῶν	ἄλλων	ἕκαστος ὅπη φυγών τε καὶ
[7, 25]	ἀποίητον τίθεσθαι δύναιτο, εὐτυχημάτων δὲ	ἄλλων	ἐπιγινομένων τοῖς ἐπταικόσι λελωφηκέναι ξυμβαίνει
[7, 29]	τε τὴν γῆν καὶ τῶν	ἄλλων	ἐπιμελεῖσθαι ᾗπερ εἰώθει· χώρας δὲ
[7, 30]	τοῦ τε σίτου καὶ τῶν	ἄλλων	ἐπιτηδείων ἐπὶ πονηρῷ τῷ σφετέρῳ
[7, 6]	τε αὐτὰς ἐμπλησάμενος καὶ τῶν	ἄλλων	ἐπιτηδείων ἔπλει, δόκησιν παρέχων τοῖς
[7, 35]	ἔμπλεα σίτου τε καὶ τῶν	ἄλλων	ἐπιτηδείων ὄντα ἐτύγχανεν. ἅπερ ἅπαντα
[7, 25]	εἵλομεν τὰ τείχη καθελόντες, τῶν	ἄλλων	εὐθὺς ἐκρατοῦμεν, ὧνπερ ὁμοίως τοὺς
[7, 29]	ἀμηχανίᾳ πολλῇ εἴχοντο, τῶν δὲ	ἄλλων	ζῴων ἀπορίᾳ τροφῆς τὰ πλεῖστα
[7, 40]	ἐπήγοντο ἀνθρώπων τε καὶ ζῴων	ἄλλων	καὶ πάντων χρημάτων ἀριθμοῦ κρείσσονα.
[7, 40]	ἵππων μὲν ἐπαγόμενοι καὶ ζῴων	ἄλλων	μέγα τι χρῆμα, σῖτον δὲ
[7, 32]	ἄχαρι, οὐ μὴν οὐδὲ τῶν	ἄλλων	οὐδένα, πλήν γε δὴ ὅτι
[7, 25]	τοῦ Ῥώμης περιβόλου καὶ τῶν	ἄλλων	ὀχυρωμάτων ταύτῃ, ᾗπερ ὑμεῖς ἴστε,
[7, 16]	οἰκτροτάτους ὀλιγωροῦντα βέβαιον ἐς τῶν	ἄλλων	τινὰ τὴν αὑτοῦ γνώμην ἐνδείκνυσθαι,
[7, 3]	στρατὸν δέξασθαι. τῶν μὲν οὖν	ἄλλων	ὑποστῆναι τὸν κίνδυνον οὐδεὶς ἤθελεν,
[7, 32]	ἢ πράξεων γελωτοποιῶν ἀνεχόμενος οὔτε	ἄλλως	ἀνειμένῃ διαίτῃ χαίρων, ἀλλὰ βίον
[7, 1]	ὄψιν αὐτῶν τινα ἥκειν οὔτε	ἄλλως	ἐντυχεῖν εἴασεν. ἦν δὲ πρὸς
[7, 4]	καταλῦσαι δύναμιν ἴσχυσεν, ἐπεὶ καὶ	ἄλλως	ἡ προλαβοῦσα κακοπραγία τούσδε τοὺς
[7, 31]	δῆμος τῶν πεπραγμένων ἐθαύμαζε καὶ	ἄλλως	ἠγάπα. ἦν γὰρ εὐμήκης τε
[7, 18]	ἀνέχει, δύσβατόν τε ὂν καὶ	ἄλλως	κρημνῶδες, κατέφυγον, Ἰωάννης δὲ διώξας
[7, 14]	εἱμαρμένην δὲ οὔτε ἴσασιν οὔτε	ἄλλως	ὁμολογοῦσιν ἔν γε ἀνθρώποις ῥοπήν
[7, 37]	ἐπεὶ οὐδέ τις σκῆψις αὐτοῖς,	ἄλλως	τε καὶ παρὰ βασιλέα στέλλεσθαι
[7, 13]	δείσας, ἐπεὶ ἐκ Ῥαβέννης ἀμύνειν	ἄλλως	τε καὶ στρατῷ ὀλίγῳ ἀδύνατα
[7, 30]	μὲν πρῶτα χειμῶνος ἐξαισίου ἐπιπεσόντος,	ἄλλως	τε καὶ τῆς ἐκείνῃ ἀκτῆς
[7, 25]	ἐκποδὼν γέγονε, πλῆθος δὲ ἄναρχον	ἄλλως	τε καὶ τῶν ἀναγκαίων ὑποσπανίζον
[7, 16]	μεταποιουμένους, οἷος αὐτὸς εἶ, καὶ	ἄλλως	τιμᾶν ἐν σπουδῇ ἄνωθεν γέγονε.
[7, 1]	ξυνοικοῦσαν βασιλεῖ προσεκύνησεν, ἀλλὰ καὶ	ἄλλως	ὑπεριδοῦσα ἐς αὐτὴν ὕβρισεν. ἔτι
[7, 19]	εἶχε. τάς τε Βελισαρίου ἐντολὰς	ἀλογήσας,	ὅτι τάχιστα ἐς τὴν ἑτέραν
[7, 34]	προκαλουμένων ἡμῶν, οὐδαμῆ ἔγνωσαν, θράσει	ἀλογίστῳ	ἐχόμενοι· ἐπεὶ δὲ ὁ πόλεμος
[7, 16]	δουλεύειν. τοῦ δὲ μὴ δοκεῖν	ἀλογίστῳ	ταῦτα προτείνεσθαι γνώμῃ τῷ τὰς
[7, 14]	ὁ θάνατος εἴη, ἢ νόσῳ	ἁλοῦσιν	ἢ ἐς πόλεμον καθισταμένοις, ἐπαγγέλλονται
[7, 19]	τοὺς δὲ τρεψάμενοι καὶ τὴν	ἅλυσιν	ἀνελόμενοι εὐθὺ τῆς γεφύρας ἐχώρησαν.
[7, 19]	μὲν Βελισάριος, ἀνέλοιτο δὲ τὴν	ἅλυσιν,	διαφθείρας τοὺς ταύτῃ βαρβάρους, καὶ
[7, 19]	διερευνησάμενος ὁποίᾳ ποτὲ μηχανῇ Ἰσαάκης	ἁλῴη,	ἀλλ´ οἰόμενος τόν τε Πόρτον
[7, 14]	ὄντας, πρός του τῶν ἐναντίων	ἁλῴη,	τανῦν δὲ, ἐπεὶ ἀφίκετο ἐς
[7, 4]	ἔγκατα. οὔπω γὰρ αὐτὸν ἤδη	ἁλῶναι	καιρίᾳ πληγῇ ὑπετόπαζεν. οὕτω τε
[7, 26]	ἀφίκοντο, ταῖς δὲ γυναιξὶ πάσαις	ἁλῶναι	ξυνέβη. Κλημεντῖνος μέντοι, πατρίκιος ἀνὴρ,
[7, 29]	ἀλλ´ ἕτερον εἶναι, ὃ δὴ	ἁλῶναι	ξυνέπεσεν. ἐγὼ δὲ ὅθεν τὴν
[7, 29]	ἔσχεν. ὅπως δὲ αὐτῷ τανῦν	ἁλῶναι	ξυνέπεσεν, ἐγὼ δηλώσω. ἐτύγχανε μὲν
[7, 11]	τὰς τῶν πολιορκουμένων καταδαπανῶντες τροφὰς	ἁλώσιμον	ἔτι θᾶσσον τὴν πόλιν τοῖς
[7, 26]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἰσχυρὰ γίνεται·	ἅμα	γὰρ τῇ ὄψει ἐς χεῖρας
[7, 40]	αὐτὸν, ὥσπερ μοι εἴρηται, Σκλαβηνοὶ,	ἅμα	δὲ καὶ δύναμιν ἀξιολογωτάτην αὐτὸν
[7, 39]	φήμη, Γότθοι ἅμα μὲν ἔδεισαν,	ἅμα	δὲ καὶ ἐν ἀπόρῳ ἐγένοντο,
[7, 36]	οὐδὲν πρὸς βασιλέως σφίσι δεδόσθαι,	ἅμα	δὲ καὶ Ἰσαύρους ὁρῶντες τοὺς
[7, 36]	ἐν τῇ ἀποπορείᾳ περιπεπτωκότες διαφθαρεῖεν,	ἅμα	δὲ καὶ μεμφόμενοι, ὅτι δὴ
[7, 37]	πᾶσαν, ὡς ἐπὶ Σικελίαν στρατεύσων.	ἅμα	δὲ καὶ τὰ μακρὰ πλοῖα
[7, 22]	Ἄνται δὲ τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ,	ἅμα	δὲ καὶ τῆς δυσχωρίας σφίσι
[7, 24]	ποταμὸν, ἡμέρᾳ τε τῇ ἐπιγενομένῃ	ἅμα	ἡλίῳ ἀνίσχοντι θυμῷ τε πολλῷ
[7, 27]	ἑπομένων Ἰωάννῃ πέμψας ὡμολόγησε διαχειμάσας	ἅμα	ἦρι ἀρχομένῳ καὶ αὐτὸς ἥξειν.
[7, 13]	ἦλθον. ἐνταῦθα γὰρ διαχειμάσαντες ἔμελλον	ἅμα	ἦρι ἀρχομένῳ παρὰ Βελισάριον στέλλεσθαι.
[7, 40]	γὰρ ἐκείνων περιεσόμεθα, Σικελίας αὖθις	ἅμα	ἦρι ἀρχομένῳ παρέσται ἡμῖν ἀδεέστερον
[7, 39]	ἀνθρώπεια προϊοῦσα ἡ φήμη, Γότθοι	ἅμα	μὲν ἔδεισαν, ἅμα δὲ καὶ
[7, 36]	ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι, φυλακὴν εἶχον,	(ἅμα	μὲν ἐπικαλοῦντες ἐνιαυτῶν πολλῶν οὐδὲν
[7, 34]	πρὸς ἀμφοτέρων ἀκούειν ἔγνω, οὐχ	ἅμα	μέντοι ξυνιόντων, ἀλλὰ καὶ χωρὶς
[7, 23]	εἶναι τὸ στράτευμα τοῦτο αἰσθόμενος,	ἅμα	τοῖς πεντεκαίδεκα στρατιώταις {τοσούτους γὰρ
[7, 25]	νοῦν οὐδὲν αὐτὸς τοῖς γε	ἀμαθέσιν	ἐργάσασθαι δοκεῖ. χωρὶς δὲ τούτων
[7, 25]	τὰ προσπίπτοντα φαίνεται, αὐτὸς μὲν	ἀμαθίας,	ὡς τὸ εἰκὸς, ἀποίσεται δόξαν,
[7, 9]	ἀγνοεῖν τὰς Θευδερίχου τε καὶ	Ἀμαλασούνθης	εὐεργεσίας τετύχηκεν, ἢ χρόνῳ τε
[7, 39]	ἐν γαμετῆς ἐποιήσατο λόγῳ, τὴν	Ἀμαλασούνθης	τῆς Θευδερίχου θυγατρὸς παῖδα, Οὐιττίγιδος
[7, 29]	ἁδραῖς τισιν εἷλκον. ἔν τε	ἁμάξαις	ἐνθέμενοι εὕρισκον μῆκος μὲν πηχῶν
[7, 8]	μὴ τῆς ὑμῶν αὐτῶν σωτηρίας	ἁμαρτάδα	ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνταλλάξασθαι, μηδὲ τοῦ
[7, 8]	ἀπαρνηθέντα τὸ ἔγκλημα τίσασθαι τῆς	ἁμαρτάδος	ἐν σπουδῇ ἔχων ἐν δεσμωτηρίῳ
[7, 9]	συγγνώμονας εἶναι. τὸ γὰρ τῆς	ἁμαρτάδος	ξυμπεσὸν αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων αὐτοῖς
[7, 24]	οὐχὶ τοῖς ἀνθρώποις ἐς ἀεὶ	ἁμαρτάνεσθαι,	ἐπεὶ καὶ φύσει γίγνεσθαι εἴωθε.
[7, 11]	μὲν οὖν μηδὲν ὑφ´ ὁτουοῦν	ἁμαρτάνεσθαι	οὔτε ἀνθρώπινον καὶ τῆς τῶν
[7, 40]	ἐπίχαρις, οὐδέ τι ἐν Παλατίῳ	ἁμαρτάνεσθαι	παρὰ τὰ εἰωθότα ὅση δύναμις
[7, 24]	ἐγχειρήμασι Τουτίλαν ἐτεθήπεσαν ἴσα θεῷ,	ἄμαχόν	τινα καὶ ἀήττητον ἀποκαλοῦντες, ἡνίκα
[7, 1]	τε στρατιωτῶν ἀεὶ καὶ ἀγροίκων	ἄμαχός	τις ἐγένετο, ὅτι δὴ ἐς
[7, 16]	μὲν τοσαῦτα εἶπε, Πελάγιος δὲ	ἀμείβεται	ὧδε „Κατεσπουδάσθαι σοι μάλιστα πάντων
[7, 14]	διεσκηνημένοι πολλῷ μὲν ἀπ´ ἀλλήλων,	ἀμείβοντες	δὲ ὡς τὰ πολλὰ τὸν
[7, 40]	ληΐσονται πάντα, οἷσπερ ἡμᾶς ὑπαντιάζειν	ἄμεινον	ἂν εἴη ἐν τῷ ἀσφαλεῖ
[7, 30]	ἐπὶ κοινῆς βουλευσαμένοις ἔδοξε σφίσιν	ἄμεινον	εἶναι Βελισάριον μὲν ἐς Ῥώμην
[7, 3]	τε ἅπαντες ξυνελέγησαν, ἔδοξε σφίσιν	ἄμεινον	εἶναι πρῶτον ἐπὶ Βερώνην, ἣ
[7, 8]	βίον καὶ τὸ ξύμπαν εἰπεῖν	ἄμεινον	ἡμῖν ἢ κατ´ ἐλπίδα τὰ
[7, 16]	ἃ δὴ φυλασσόμενόν σε σιωπᾶν	ἄμεινον,	ὅπως μὴ σαυτῷ αἰτιώτατος γεγονὼς
[7, 26]	ἐπεὶ ἐν Μεντούρνῃ πόλει ἐγένοντο,	ἄμεινον	σφίσιν ἔδοξεν εἶναι τοὺς μὲν
[7, 36]	ἀλλήλους ἐς εὐτολμίαν παρακαλέσαντες, ἐβουλεύσαντο	ἄμεινον	σφίσιν εἶναι εὐπρεπεῖ θανάτῳ αὐτίκα
[7, 25]	ἔλαβον, ἐλογισάμην τῶν ἔργων τοῖς	ἀμείνοσι	δόξασιν εἶναι μᾶλλον ἕπεσθαι ἢ
[7, 34]	μοῖράν τινα πρὸς ἐνοίκησιν. Φράγγους	ἀμέλει	καὶ τὸ Ἐρούλων ἔθνος καὶ
[7, 31]	ἀνθρώπου ψυχὴν ἀνιᾶν πέφυκεν. ὥστε	ἀμέλει	οὐ πολλῷ ὕστερον ἐπειδὴ τάχιστα
[7, 39]	τε ὁ ἀνὴρ μάλιστα καὶ	ἀμελέτητος	πολεμίων ἔργων. Ἀρταβάνῃ τε ἀφεὶς
[7, 12]	ἔχοντας καὶ μάχης ὄντας παντάπασιν	ἀμελετήτους.	ὁρῶμεν δὲ καὶ τοὺς ἀπολελειμμένους
[7, 40]	γὰρ νηῶν σφίσιν οὐ παρουσῶν	ἀμήχανα	ἦν. Λιβέριος δὲ, οὔπω τι
[7, 16]	Ῥωμαῖοι τὸν Πελάγιον, ἐπειδὴ τὰ	ἀμήχανα	τῷ λιμῷ ἔπασχον, πείθουσι παρὰ
[7, 34]	βεβαίωσις ἐν τῇ τοῦ ἐξαμαρτάνειν	ἀμηχανίᾳ	γενήσεται; οὐκ ἔστιν, ὦ βασιλεῦ,
[7, 17]	ἄπρακτον ἐπανήκοντα εἶδον, ἐν πολλῇ	ἀμηχανίᾳ	ἐγένοντο. ἔτι τε μᾶλλον ἀκμάζων
[7, 34]	Ῥωμαίων στρατὸς ἔμαθον, ἐν πολλῇ	ἀμηχανίᾳ	ἐγένοντο. οὔτε γὰρ ἔτι ἐδύναντο
[7, 29]	ἄνθρωποι τῷ παραλόγῳ τῆς ξυμφορᾶς	ἀμηχανίᾳ	πολλῇ εἴχοντο, τῶν δὲ ἄλλων
[7, 38]	δυνάμεως ἐστερημένοι, γίνονται μὲν ἐν	ἀμηχανίᾳ	πολλῇ, καὶ ὣς δὲ τοὺς
[7, 9]	ἐπεὶ βασιλεὺς ἔμαθεν, ἔς τε	ἀμηχανίαν	ἐμπέπτωκε καὶ Βελισάριον ἐπὶ Τουτίλαν
[7, 7]	ἁπάσης ἔς τε οἰμωγὰς καὶ	ἀμηχανίαν	ἐνέπιπτον, ἦν τε ἡ πόλις
[7, 4]	ἡμῖν ἀναμάχεσθαι πρὸς τοὺς ἐναντίους	ἀμήχανον.	ἄξιον δὲ ἡμᾶς μετὰ τῆς
[7, 24]	ἔναγχος σφίσιν ἀμφ´ αὐτὸν εἰρημένων	ἀμνημονοῦντες,	ἀπ´ ἐναντίας τε αὐτῶν οὐδεμιᾷ
[7, 30]	βασιλεὺς τούτου δὴ τοῦ ἐγκλήματος	ἀμνηστίαν	σφίσι διδοίη χρόνου τε ῥητοῦ
[7, 35]	στρατῷ, ἐνδελεχέστατα πλήθειν οἱ τὰς	ἀμπέλους	ξυνέβη. οἴνου τε ὃς ἐνθένδε
[7, 20]	προϊεμένῃ, δούλων τε καὶ ἀγροίκων	ἀμπεχομένοις	ἱμάτια, πρὸς τῶν πολεμίων ἄρτον
[7, 26]	καὶ παρὰ Τουτίλαν ἐλθόντες πλῆθος	ἀμύθητον	εἶναι τῶν πολεμίων ἐσήγγελλον, ταύτῃ
[7, 40]	δὲ καὶ πόλεσι ταῖς ἄλλαις	ἀμῦναι,	καὶ τὴν Σκλαβηνῶν ἔφοδον ὅση
[7, 1]	ἄνδρα δεδακρυμένη ἦλθε καί οἱ	ἀμῦναι	τὰ ἀνήκεστα πρὸς τῆς Οὐραΐου
[7, 13]	πράγμασι δείσας, ἐπεὶ ἐκ Ῥαβέννης	ἀμύνειν	ἄλλως τε καὶ στρατῷ ὀλίγῳ
[7, 17]	ἐφ´ ἑαυτῆς ἔχει. νῦν δὲ	ἀμύνειν	ἔργῳ ἡμῖν αὐτοῖς οὐχ οἷοί
[7, 31]	δὴ βασιλεὺς τῇ παιδὶ μᾶλλον	ἀμύνειν	ἠξίου. ὅπερ ἐν τοῖς μάλιστα
[7, 9]	ἀπορίᾳ πιεζομένοις. οἱ γὰρ στρατιῶται	ἀμύνειν	σφίσι κακουμένοις πρὸς τῶν πολεμίων
[7, 12]	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βελισάριος δὲ	ἀμύνειν	τοῖς πολιορκουμένοις οὐδαμῆ ἔχων Ἰωάννην
[7, 33]	λόγῳ, οὔτε Ῥωμαίων δυναμένων ἔτι	ἀμύνεσθαι	οὔτε Γότθων οἵων τε ὄντων
[7, 24]	λοιποὺς ἄνωθεν ἀπὸ τῶν περιβόλων	ἀμύνεσθαι	τοὺς ἐπιόντας πάσῃ δυνάμει ἐκέλευε.
[7, 20]	Θευδερίχου εἰκόνας διαφθείρειε, τοὺς φόνους	ἀμυνομένη	Συμμάχου τε τοῦ πατρὸς καὶ
[7, 39]	οἱ δὲ πολιορκούμενοι καρτερώτατα σφᾶς	ἀμυνόμενοι	ἀπεκρούοντο, ἔργα τε ὁ Θουριμοὺθ
[7, 15]	βάρβαροι τῶν πλοίων ἁπάντων οὐδενὸς	ἀμυνομένου	ἐκράτησαν. καὶ τὸν μὲν ἐπίσκοπον
[7, 29]	ἐχυρὰ τὰ πρότερα εἶναι οὐδενὸς	ἀμυνομένου	ἐξελεῖν ἴσχυσαν, καὶ περιήρχοντο ξύμπαντα
[7, 3]	εὑρόντες ἰσχυρότατά τε τοὺς πολεμίους	ἀμυνομένους	ὀπίσω κατὰ τάχος ἀπήλαυνον, καίπερ
[7, 18]	καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν ἔκτεινεν, ἰσχυρότατα	ἀμυνομένους,	Ῥεκιμοῦνδον δὲ καὶ Γότθους ξὺν
[7, 24]	ἀντιστατοῦντος, καὶ τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρότατα	ἀμυνομένων,	ὀργῇ χρώμενοι τοῖς πολεμίοις ἐπέκειντο,
[7, 5]	εἴχοντο. καρτερῶς δὲ τῶν βαρβάρων	ἀμυνομένων	ὠθισμός τε πολὺς γέγονε καὶ
[7, 40]	τε αὐτὴν καὶ πόλεις τὰς	ἀμφ´	αὐτὴν πολιορκίᾳ ἐξαιρήσοντες ἥκοιεν. ἅπερ
[7, 14]	ταύτῃ γὰρ αὐτοὺς καὶ τῇ	ἀμφ´	αὐτὴν χώρᾳ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἅτε
[7, 29]	τό τε Βυζάντιον καὶ τὰ	ἀμφ´	αὐτὸ χωρία ἠνώχλει, οὐκ ἐφεξῆς
[7, 28]	γέγονεν, αὐτὸς δὲ ξὺν τοῖς	ἀμφ´	αὐτὸν ἅπασι θνήσκει. μέγα τε
[7, 24]	οὐκ ἀπηξίουν τῶν ἔναγχος σφίσιν	ἀμφ´	αὐτὸν εἰρημένων ἀμνημονοῦντες, ἀπ´ ἐναντίας
[7, 27]	ἦν, ἱππεύων δὲ ξὺν τοῖς	ἀμφ´	αὐτὸν πρόσθεν ᾔει. ἦν γὰρ
[7, 37]	αὐτόν τε προὐκαλεῖτο καὶ τοὺς	ἀμφ´	αὐτὸν στρατιώτας, ἢν μὲν σφίσι
[7, 8]	ἐν δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε. δείσαντες δὲ	ἀμφ´	αὐτὸν τῶν βαρβάρων οἱ δοκιμώτατοι
[7, 26]	ἐτύγχανε δὲ Ἰωάννης ξὺν τοῖς	ἀμφ´	αὐτὸν, χιλίοις οὖσιν, ἐν Λευκανοῖς
[7, 1]	ἐπύθετο, τούς τε βαρβάρους ξυνῆγεν	ἀμφ´	αὑτὸν ἅπαντας καὶ τῶν Ῥωμαίων
[7, 37]	ξὺν ἀνδράσιν, οὓς ἀγείρας μαχιμωτάτους	ἀμφ´	αὑτὸν ἔτυχε, Γότθοις τοῖς ἐν
[7, 24]	(κατενόησε γὰρ τὰ ποιούμενα) τῶν	ἀμφ´	αὑτὸν πολλοὺς ἐνταῦθα στείλας διασώσασθαι
[7, 40]	στρατὸς μοῖραν τῶν βαρβάρων καταλαμβάνουσιν	ἀμφὶ	Ἀδριανούπολιν, ἥπερ ἐπὶ Θρᾴκης ἐν
[7, 32]	~Βασιλεῖ μὲν οὖν τά τε	ἀμφὶ	Ἀρταβάνῃ καὶ Γερμανῷ ταύτῃ πη
[7, 32]	βούλοιο, ὑποτοπήσουσί τε εὐθὺς οἱ	ἀμφὶ	Ἀρταβάνην αὐτὸ μεμηνύσθαι, καὶ ἤν
[7, 32]	ἐς τὴν εἱρκτὴν ἀπαχθῆναι τοὺς	ἀμφὶ	Ἀρταβάνην ἐκέλευε, τῶν τε ἀρχόντων
[7, 15]	ἐπεξιόντα διακινδυνεύειν ἀπεῖπεν. οἱ μέντοι	ἀμφὶ	Βαλεντῖνόν τε καὶ Φωκᾶν ξὺν
[7, 15]	πολεμίων στρατόπεδον. οἱ μὲν οὖν	ἀμφὶ	Βαλεντῖνόν τε καὶ Φωκᾶν πέμψαντες
[7, 23]	ἐπειδὴ ἄγχιστά πη ἀφικομένους τοὺς	ἀμφὶ	Βελισάριον εἶδον, ἐκ τῶν ἐνεδρῶν
[7, 22]	ὅπως δὴ μηδεμία ἐξουσία τοῖς	ἀμφὶ	Βελισάριον εἴη ἔξω πη τοῦ
[7, 17]	ἀπαλλάξατε Ῥωμαίους δυσκόλων. ταῦτα οἱ	ἀμφὶ	Βέσσαν ἀκούσαντες τὸ μὲν τὰ
[7, 37]	ἐγένοντο. δεξιὰ γάρ τις ἡ	ἀμφὶ	Γερμανῷ δόξα ἐς πάντας ἀνθρώπους
[7, 35]	Ἰταλίας μὲν ἐπηγγέλλετο προνοήσειν αὐτὸς,	ἀμφὶ	δὲ τὰ Χριστιανῶν δόγματα ἐκ
[7, 3]	Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἔμαθε τά τε	ἀμφὶ	Ἐραρίχῳ ξυνενεχθέντα καὶ ὅτι Γότθοι
[7, 11]	διενοοῦντο. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ πυθόμενοι	ἀμφὶ	ἡμέραν μέσην τῶν πολεμίων τινὰς
[7, 11]	τρέψαντες δὲ τοὺς ἐναντίους οἱ	ἀμφὶ	Θουριμοὺθ, ἄραντές τε τὸν νεκρὸν,
[7, 39]	ξυγκειμένη αὐτῷ τε καὶ Διογένει	ἀμφὶ	Κεντουκέλλαις εἱστήκει, πέμψας παρ´ αὐτὸν
[7, 40]	ἐν Κεφαλωνίᾳ γενόμενος, ἐπειδὴ τοὺς	ἀμφὶ	Λιβέριον ἤδη ἐνθένδε ἀναχθέντας ἐπὶ
[7, 40]	γῆν. Ἴστρον τε ποταμὸν διαβάντες	ἀμφὶ	Νάϊσον ἦλθον. ὧν δὴ ὀλίγους
[7, 11]	αἴσθησιν παρεχόμενος. οἳ ἐπεὶ παριόντας	ἀμφὶ	νύκτα μέσην τοὺς πολεμίους εἶδον,
[7, 22]	τε τοὺς ξὺν αὑτῷ ἀγείρας,	ἀμφὶ	ὄρος τὸ Γάργανον, ὅπερ ἐν
[7, 11]	οὖν ξὺν τῷ στρατῷ τούτῳ	ἀμφὶ	πόλιν Βονώνειαν γενόμενος τινά τε
[7, 18]	διαλύσαντες τὴν προσεδρείαν εὐθὺς κομίζονται	ἀμφὶ	πόλιν Βρεντέσιον, δυοῖν μὲν ἡμέραιν
[7, 33]	χωρία δόντος βασιλέως Ἔρουλοι ἔσχον	ἀμφὶ	πόλιν Σιγγιδόνον, οὗ δὴ ἵδρυνται
[7, 1]	τε ὦσι. μάχης δὲ καρτερᾶς	ἀμφὶ	πόλιν Ταρβήσιον γενομένης Βιτάλιος παρὰ
[7, 39]	ξυνέλεξε. καὶ βάρβαροι πολλοὶ, οἵπερ	ἀμφὶ	ποταμὸν Ἴστρον διατριβὴν εἶχον, κατὰ
[7, 20]	ἡσυχῆ ἐξοπλίσας τὸ στράτευμα ἐπῆγεν	ἀμφὶ	πύλην Ἀσιναρίαν. καὶ τέσσαρας τῶν
[7, 20]	ὑπερφυῶς κεκακωμένοι. Τέσσαρες οὖν Ἴσαυροι,	ἀμφὶ	πύλην Ἀσιναρίαν φυλακὴν ἔχοντες, τηρήσαντες
[7, 36]	πολλοῦ, τῶν τινες Ἰσαύρων, οἳ	ἀμφὶ	πύλην, ἣ Παύλου τοῦ ἀποστόλου
[7, 18]	πλέουσι μὲν αὐτοῖς ἐς τὰ	ἀμφὶ	Ῥώμην χωρία μᾶλλον ξυνοίσειν· πεζῇ
[7, 18]	ξυμμῖξαι σφίσιν ἥκοντα ἐς τὰ	ἀμφὶ	Ῥώμην χωρία. οὗ δὴ καὶ
[7, 11]	ἔπεμψεν, ἃς δὴ ἐκέλευε τοὺς	ἀμφὶ	Σαβινιανόν τε καὶ Θουριμοὺθ κατὰ
[7, 12]	ἠπείλησε πράξειν. τὰ μὲν οὖν	ἀμφὶ	Σπολιτίῳ ταύτῃ ἐχώρησε. Σισίφριδος δὲ
[7, 26]	σταλέντες αἰσθόμενοι μὲν πολεμίων στρατὸν	ἀμφὶ	τὰ ἐκείνῃ χωρία γενέσθαι, οὐδὲν
[7, 24]	τετέλεστο. τῶν τε Ῥωμαίων ὅσοι	ἀμφὶ	τὰ ἐκείνῃ χωρία ᾤκηντο ἐνταῦθα
[7, 3]	μὲν οὖν ξυμφρονήσαντες τοῦ περιβόλου	ἀμφὶ	τὰς ἐπάλξεις κατέφυγον, τῶν δὲ
[7, 38]	αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὀλίγοι δέ τινες	ἀμφὶ	τὰς πύλας γενόμενοι, αἳ πρὸς
[7, 19]	ἑκατέρωθεν ἐν χωρίοις ἐχυροῖς τισιν	ἀμφὶ	τὰς τοῦ Τιβέριδος ἐκβολὰς ἔστησεν,
[7, 40]	δύναμις ἀποκρούσασθαι. καὶ Γερμανὸς μὲν	ἀμφὶ	ταῦτα διατριβὴν εἶχε. Σκλαβηνοὶ δὲ
[7, 3]	τῶν στρατηγῶν. ἔτι τε αὐτῶν	ἀμφὶ	ταύτῃ διαμαχομένων τῇ λείᾳ ἡμέρα
[7, 40]	οἱ μὲν ὅρκοις αὐτὸν σφίσιν	ἀμφὶ	ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ καταληφθέντα Γότθοις
[7, 30]	τοῖς ἐνταῦθα βαρβάροις ξυμμίξαντες τοὺς	ἀμφί	τε Ἰωάννην καὶ Βαλεριανὸν ἀποκρούσονται.
[7, 29]	σεισμῶν ᾔσθοντο καὶ τὰ ξυμπεσόντα	ἀμφί	τε τῷ Νείλῳ καὶ τῷ
[7, 11]	ἔγνωσαν. διὸ δὴ ἐν Πικηνοῖς	ἀμφί	τε Φίρμον καὶ Ἄσκουλον ἐνστρατοπεδευσάμενοι
[7, 30]	Ἰταλιώτην παρὰ Τουτίλαν πέμψαντες ἐπρεσβεύοντο	ἀμφὶ	τῇ σωτηρίᾳ, δεόμενοι σφίσιν αὐτοῖς
[7, 30]	εἶδον, ἐπὶ τοὺς ἵππους ἀναθορόντες	ἀμφὶ	τὴν ἠϊόνα ἐγένοντο τὴν ἀπόβασιν
[7, 17]	τά τε χείλη καὶ τὰ	ἀμφὶ	τὴν φάρυγγα δάκνῃ οὐ παρέργως
[7, 11]	βουλομένοις ἐγίνετο. ~Τὰ μὲν οὖν	ἀμφὶ	Τιβούρει οὕτω γενέσθαι ξυνέπεσε. Βελισάριος
[7, 23]	ἐς τὰ πρὸς βορρᾶν ἄνεμον	ἀμφί	τινα χῶρον στενὸν μάλιστα ἑκατέρωθεν
[7, 18]	Γότθων ἥκιστα αἰσθομένων, οἳ δὴ	ἀμφὶ	τὸ Βρεντέσιον, ὥσπερ ἐρρήθη, διατριβὴν
[7, 32]	Ἀρταβάνῃ ξυγκείμενα καὶ τῷ Χαναράγγῃ	ἀμφὶ	τὸ ἔργον τοῦτο ἀποκαλύψας. ταῦτα
[7, 32]	τῶν ἐν Παλατίῳ φυλάκων ἦρχεν,	ἀμφὶ	τὸ πρᾶγμα ξυμβουλὴν ἐποιεῖτο, εἴπερ
[7, 23]	ἐς ἕτερον καὶ τάφρον βαθεῖαν	ἀμφὶ	τὸ τείχισμα ὤρυσσεν. ἐνταῦθά τε
[7, 5]	ἐπειδὴ ἐς Φλωρεντίαν ἦλθον, ἐγκαθεζόμενοι	ἀμφὶ	τὸ τεῖχος ἐς πολιορκίαν καθίσταντο.
[7, 24]	τε πολλῷ καὶ θορύβῳ ἐχόμενοι	ἀμφὶ	τὸ τεῖχος ᾔεσαν. Βελισάριος δὲ
[7, 32]	Παλατίῳ ἐκάθισεν, οὗπερ εἰώθασι τὰς	ἀμφὶ	τοῖς ἀντιλεγομένοις ποιεῖσθαι γνώσεις. οἵπερ
[7, 19]	καλουμένῳ ἡσύχαζε. ~Δείσας οὖν Βελισάριος	ἀμφὶ	τοῖς πολιορκουμένοις, μή τι ἀνήκεστον
[7, 3]	αὐτοὺς σώζοιντο. διὸ δὴ οἱ	ἀμφὶ	τὸν Ἀρταβάζην τῷ τε πλήθει
[7, 4]	ὅλον, ὀλισθῆσαν δὲ τοῦ δέρματος	ἀμφὶ	τὸν Ἀρταβάζου αὐχένα ψαῦσαι. τύχῃ
[7, 27]	αὐτίκα ἐνθένδε ἀπήλαυνεν, οἵ τε	ἀμφὶ	τὸν Βῆρον ἄσμενοι ἐς τὰς
[7, 19]	ὑπεχώρησαν, ἢ πλῆθος πολεμίων ὑποτοπήσαντες	ἀμφὶ	τὸν Ἰσαάκην ὄπισθεν εἶναι, ἢ
[7, 5]	καὶ εἰ μὲν φυγόντας τοὺς	ἀμφὶ	τὸν Ἰωάννην ἐδέξαντο, ξὺν αὐτοῖς
[7, 26]	τέ ἐστι κατασκόπων χωρὶς τοὺς	ἀμφὶ	τὸν Ἰωάννην ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[7, 5]	θορύβῳ ἀνέδραμον. ἐπεὶ δὲ οἱ	ἀμφὶ	τὸν Ἰωάννην ἐνταῦθα ἐγένοντο, ἀναδραμόντες
[7, 14]	αὐτοὶ νέμονται. τὰ μὲν οὖν	ἀμφὶ	τὸν λεὼν τοῦτον ταύτῃ πη
[7, 17]	ἀκαλήφας μόνας ἤσθιον, οἷαι πολλαὶ	ἀμφὶ	τὸν περίβολον κἀν τοῖς ἐρειπίοις
[7, 24]	ἐτύγχανε δὲ καὶ τάφρους βαθείας	ἀμφὶ	τὸν περίβολον ὅλον ὀρύξας πρότερον,
[7, 26]	τὸν Γότθων στρατὸν τειχομαχεῖν ἀκούσας	ἀμφὶ	τὸν Ῥώμης περίβολον, τῶν ἱππέων
[7, 25]	Περυσίαν ὁ Τουτίλας στείλας, οἵπερ	ἀμφὶ	τὸν τῆς πόλεως περίβολον ἐνστρατοπεδευσάμενοι
[7, 29]	δυνατὰ γέγονεν, οἱ δὲ πλεῖστοι	ἀμφὶ	τοῦ Σαγάριδος τὰς ἐκβολὰς ἦλθον.
[7, 22]	δυσχωρίας σφίσι ξυλλαμβανούσης, ξὺν τοῖς	ἀμφὶ	Τουλλιανὸν ἀγροίκοις τοὺς ἐναντίους ἐτρέψαντο.
[7, 27]	ἐπιτήδεια οὐκ ἂν ἐπαρκέσειν, ἐπεὶ	ἀμφὶ	τροπὰς χειμερινὰς ἦν. τριακοσίους δὲ
[7, 34]	ἅπασιν ἐννοῶν, ὡς ἡμῖν μὲν	ἀμφὶ	τῷ θεῷ ὁμογνωμονοῦσι τὸ ἐξ
[7, 7]	στρατοπέδου ἦλθον. τὰ μὲν οὖν	ἀμφὶ	τῷ Ῥωμαίων στόλῳ ταύτῃ πη
[7, 6]	Τουτίλας δὲ τὸν πάντα λόγον	ἀμφὶ	τῷ στόλῳ τούτῳ ἀκούσας δρόμωνας
[7, 40]	οὔπω τι πεπυσμένος ὧνπερ βασιλεῖ	ἀμφὶ	τῷ στόλῳ τούτῳ μετέμελε, Συρακούσαις
[7, 38]	δὲ καὶ οἱ φεύγειν δοκοῦντες	ἀμφιβόλους	ἤδη τοὺς Ῥωμαίους πεποίηνται. οὓς
[7, 23]	τῆς πόλεως κυνηγεσίου, ὅπερ καλεῖν	ἀμφιθέατρον	νενομίκασι, τάς τε εἰσόδους ἐς
[7, 3]	ἐν τῇ πόλει χρημάτων ἀλλήλοις	ἀμφισβητούντων	τῶν στρατηγῶν. ἔτι τε αὐτῶν
[7, 32]	δέ σε οἰκτείρω τῆς ἐπ´	ἀμφοῖν	ταῖν γυναικοῖν, ὦ βέλτιστε, τύχης,
[7, 25]	γὰρ ἑκάτερον ἡ ἐς ἀλλήλους	ἀμφοῖν	ὑποψία. οἷς δ´ ἂν αὕτη
[7, 35]	μεγάλῳ γενόμενοι πολλοὺς μὲν ἐνθένδε	ἀμφορέας	ἐμπλήσασθαι ἔσχον, αὖθις δὲ τούτους
[7, 20]	ἔδαφος ἐξικνουμένους, καὶ τούτων χερσὶν	ἀμφοτέραις	λαβόμενοι ἔξω τοῦ περιβόλου ἐγένοντο
[7, 4]	Ῥωμαῖοι εὐθὺς ὑπηντίαζον. ἐπειδή τε	ἀμφότεροι	ὁδῷ ἰόντες ἐγγυτέρω ἀλλήλων ἐγένοντο,
[7, 10]	φρούριον ὁμολογίᾳ ἐνδώσουσι, τακτή τε	ἀμφοτέροις	ἐν τούτῳ ἡμέρα ξυνέκειτο. Βελισάριος
[7, 2]	τε ἡμέρα ἐς τὸ ἔργον	ἀμφοτέροις	ξυνέκειτο, ἐν ᾗ ἔμελλε Τουτίλας
[7, 34]	πάσῃ· εἰ δὲ μὴ, ἐκποδὼν	ἀμφοτέροις	στῆναι. ταῦτα γὰρ βουλευόμενοι δίκαιά
[7, 14]	ἦν. Σπόρους γὰρ τὸ παλαιὸν	ἀμφοτέρους	ἐκάλουν, ὅτι δὴ σποράδην, οἶμαι,
[7, 34]	Ἰουστινιανὸς λόγους μὲν τοὺς πρὸς	ἀμφοτέρων	ἀκούειν ἔγνω, οὐχ ἅμα μέντοι
[7, 22]	ἐπειδὴ ἀλλήλοις ξυνέμιξαν, ὠθισμὸς μὲν	ἀμφοτέρων	πολὺς ἐγεγόνει, Ἄνται δὲ τῇ
[7, 6]	εὗρον. γλῶσσάν τε καὶ χεῖρας	ἄμφω	ἀποτεμόντες οὐκ ἔκτειναν μὲν, οὕτω
[7, 10]	τοὺς Ἰλλυριοὺς στρατιώτας ἀπολιπὼν ἔτυχεν.	ἄμφω	γοῦν ἐς τετρακισχιλίους ἀγείραντες ἐν
[7, 4]	τραύματος ἐπεμελεῖτο, τὰ δὲ στρατεύματα	ἄμφω	ἐς χεῖρας ἦλθον. καρτερᾶς δὲ
[7, 32]	τε ἐν τῷ ναῷ ἐγενέσθην	ἄμφω,	ἠξίου πρῶτον Ἀρσάκης τὸν Ἰουστῖνον
[7, 31]	ἐς εὐνὴν ξυνελθεῖν. ἐπεί τε	ἄμφω	ταῦτα ἤρεσκε, Πρεϊέκταν μὲν Ἀρταβάνης
[7, 30]	ἐδέξατο. καὶ τὸν μὲν Χαλαζὰρ	ἄμφω	τε τὼ χεῖρε ἀποτεμὼν καὶ
[7, 4]	αὐτῷ ἐς ἀγῶνα κατέστη μόνος.	ἄμφω	τοίνυν τὼ ἵππω κατ´ ἀλλήλοιν
[7, 15]	ὅτι δὴ ὡς ἥκιστα ἀληθίζεται,	ἄμφω	τὼ χεῖρε ἀπέκοψε. ταῦτα μὲν
[7, 32]	ἄντικρυς τῷ Ἀρσάκῃ ἀπεῖπε μήτ´	ἄν	οἱ αὐτῷ μήτε Γερμανῷ τῷ
[7, 32]	ἥκοι. „Ἐγὼ μὲν γὰρ „οὐκ	ἄν	ποτε“ ἔφη „τῶν τι ἀπορρήτων
[7, 32]	εἰπεῖν, ἐπὶ κοινῆς βουλευσάμενοι τάχα	ἄν	τι καὶ ἀγαθὸν πράξαιμεν. ὑπὲρ
[7, 17]	ὑμᾶς ἀνόσιον ἔργον ἰσχύομεν, οὐκ	ἄν	τινα ἡμῖν τὸ ἔγκλημα τοῦτο
[7, 34]	δυνατωτέροις ταττομένους ἀκίνδυνον ἔχειν, οὐκ	ἄν	τινας οἰόμεθα τῶν καὶ κατὰ
[7, 34]	ὦ βασιλεῦ, μέτροις, ὁπόσα οὐκ	ἄν	τις διαριθμήσαιτο. ἡμεῖς δὲ τῇ
[7, 34]	Λαγγοβαρδῶν κρείσσους τυγχάνουσιν ὄντες, τί	ἄν	τις ἐν εἰδόσι μακρολογοίη; τὸ
[7, 16]	ὧν αὐτὸς εἴρηκας. τί γὰρ	ἄν	τις ἐνοχλοίη τόν γε πρὸ
[7, 34]	ὑμετέρας οἱ μιαρώτατοι τετολμήκασι. πῶς	ἄν	τις ἐφικέσθαι δύναιτο λόγῳ τῆς
[7, 12]	καὶ χρημάτων χωρίς. ὧν οὐδ´	ἄν	τις μὴ διαρκῶς ἔχων πόλεμον,
[7, 26]	ἐπ´ αὐτοὺς ἤλαυνεν, ὅπερ οὐκ	ἄν	τις ὑποτοπάζειν ἔσχεν, ἐπεὶ καὶ
[7, 16]	τὸ εἰκὸς, περιίστασθαι. προσθείη δ´	ἄν	τις ὡς καὶ τὸν Ῥώμης
[7, 22]	ἡ ἐς ταῦτα ἐπήρεια εἰκότως	ἂν	ἀδίκημα μέγα ἐς τοὺς ἀνθρώπους
[7, 11]	ἀπολαύειν αὐτίκα προσέσται· οὗ τί	ἂν	ἀξιώτερον γένοιτο ἀνθρώπῳ τῶν πάντων
[7, 25]	μεταμαθεῖν βιάζησθε. καίτοι πῶς οὐκ	ἂν	ἀπὸ τοῦ σώφρονος τρόπου φανείη
[7, 16]	ἐς αὐτὸν χρήσαιτο, ἀλλ´ ὃς	ἂν	ἄπρακτον ἀποπέμψασθαι τὸν ἐς αὐτὸν
[7, 25]	ἀλλήλους ἀμφοῖν ὑποψία. οἷς δ´	ἂν	αὕτη ἐγγένηται, φθόνον τε καὶ
[7, 37]	αἵρεσιν οὖν προὐτείνετο ἑλέσθαι ὁποτέραν	ἂν	αὐτοὶ βούλοιντο, ἢ ἐπὶ τῇ
[7, 30]	ἐκείνῃ πολιορκοῦντας πολίσματα. οὕτω γὰρ	ἂν	αὐτοῖς Τουτίλαν διαλύσαντα τὴν προσεδρείαν
[7, 6]	Νεαπόλεως ἰέναι Δημήτριος ἤθελεν, οἶμαι	ἂν	αὐτὸν ἐκπλῆξαί τε τοὺς πολεμίους
[7, 1]	παρὰ δόξαν ξυνέβαινε πᾶσιν οἷς	ἂν	αὐτοῦ ἐπιδημοίη στρατιᾶς πλῆθος. ἀπεδίδοντο
[7, 21]	καὶ ξυμμάχους ἡμᾶς ἐφ´ οὓς	ἂν	βούλοιο τὸ λοιπὸν ἕξεις. ταῦτα
[7, 12]	οἶμαι, τῶν ὑπουργούντων χωρὶς οὐκ	ἂν	γένοιτο. δορυφόρους τοίνυν καὶ ὑπασπιστὰς
[7, 16]	Πελάγιε, τῶν ἄλλων ἁπάντων, ὅτου	ἂν	δεηθείης, οὐ μή ποτε πρὸς
[7, 37]	τῶν σφετέρων χωρὶς βιοτεύειν οὐκ	ἂν	δύναιντο. πόλιν δὲ, ἧσπερ φυλακὴν
[7, 10]	τὸν δὲ πόλεμον ἐνθένδε ὅπη	ἂν	δυνατὸν εἴη διενεγκεῖν. τὸ γὰρ
[7, 40]	πάντα, οἷσπερ ἡμᾶς ὑπαντιάζειν ἄμεινον	ἂν	εἴη ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ξὺν
[7, 21]	τοὺς κατηκόους τηρεῖν. ταὐτὸν γὰρ	ἂν	εἴη λέγειν τὴν εὐημερίαν ἐς
[7, 9]	αὐτὸς φέρεσθαι τὴν αἰτίαν δίκαιος	ἂν	εἴη. οὐκοῦν, ἐπειδὴ ταῦτα οὕτως
[7, 34]	τῶν οὐ προσηκόντων βεβούληνται, τίς	ἂν	εἴη ταύτης δὴ τῆς κακοτροπίας
[7, 16]	γὰρ διαφερόντως ἐκείνῳ ξυμβαίνει, ὅτῳ	ἂν	ἐκ τοῦ εὐθέος ἀποκαλύψαντες τὸν
[7, 36]	αἰφνιδίου, κτεῖναι δὲ αὐτῶν ὅσους	ἂν	ἑκάστῳ δυνατὰ εἴη, οὕτω τε
[7, 11]	τῳ πολεμησείων ἐνθάδε ἀφῖγμαι οὔτ´	ἂν	ἑκών ποτε τοῖς βασιλέως κατηκόοις
[7, 21]	ποτε βουλομένῳ εἴη, πατήρ τε	ἂν	ἐμὸς εἰκότως καλοῖο καὶ ξυμμάχους
[7, 20]	ὡς ἀνιέναι μὲν βουλομένοις οὐδὲν	ἂν	ἐμπόδιον εἴη, ἀνελθοῦσι δὲ πολλὴ
[7, 20]	ἐμπόδιον εἴη, ἀνελθοῦσι δὲ πολλὴ	ἂν	ἐξουσία γένοιτο σφίσιν, οὐδενὸς τὸ
[7, 27]	τοῦ καιροῦ τὰ ἐπιτήδεια οὐκ	ἂν	ἐπαρκέσειν, ἐπεὶ ἀμφὶ τροπὰς χειμερινὰς
[7, 17]	βρῶσιν. καὶ βοῦν δὲ, ὃν	ἂν	ἐπεξιόντες οἱ Βέσσα ὑπασπισταὶ λάβοιεν,
[7, 34]	αὐτοὺς ἀνεσόβει δέος. τίς δ´	ἂν	εὐγνωμοσύνην ποτὲ τὴν ἀδυναμίαν καλοίη;
[7, 34]	οὐκ ἐβιάσαντο βασιλείαν, ἧς δοῦλοι	ἂν	εὔξαιντο εἶναι, ἤν τις σχολὴ
[7, 34]	Ῥωμαίους ἀγαθὸν εἴργασται. ἀλλ´ οὐκ	ἂν	ἔχοιεν οὐ μικρὸν ἢ μέγα
[7, 20]	οὐκ εἴα διώκειν. τί γὰρ	ἂν	ἥδιον ἀνθρώπῳ γένοιτο, ἔφη, πολεμίων
[7, 4]	ἡμῶν ἐς αὐτοὺς δέει εὐέλπιδας	ἂν	ἡμᾶς ἐς τὸν ἀγῶνα γίνεσθαι
[7, 34]	ἔθνος ξυνέβαινε, πολλοῦ λόγου τε	ἂν	ἡμῖν καὶ χρόνου καὶ τῆς
[7, 25]	ἐν οὐδενὶ σφάλλεσθαι χρόνῳ θεοῦ	ἂν	ἴδιον γένοιτο. τούτων τοίνυν φημὶ
[7, 34]	διερευνᾶσθαι τῶν ἀνθρώπων τινὰς, οἷς	ἂν	καὶ δοίης μοῖράν τινα πρὸς
[7, 20]	ἐπεὶ οὐδεὶς αὐτοῖς ἐφειστήκει, ὅστις	ἂν	καὶ λόγον τινὰ τοῦ τοιούτου
[7, 16]	πρεσβευτὴν ἔγωγε οἶμαι οὐχ ὃς	ἂν	κατὰ κόρρης πατάξαι καὶ τῇ
[7, 3]	ἀπολιπεῖν, ἀλλ´ αὐτοῦ μένειν, ἕως	ἂν	καταφυγόντες ἐς αὐτοὺς σώζοιντο. διὸ
[7, 19]	τε οὐδὲν ἀπολελεῖφθαι ὀχύρωμα, ὅποι	ἂν	καταφυγόντες τὸ λοιπὸν σώζοιντο, ἐς
[7, 21]	ἐθνῶν ξυμμαχεῖν εἴωθεν, ἀλλ´ οἷς	ἂν	μᾶλλον ὁ τοῦ δικαίου λόγος
[7, 34]	ἐφ´ ὑμᾶς ἥκουσιν. οὗτοι γὰρ	ἂν	μόνοι τὰ ἔσχατα ἐς τοὺς
[7, 25]	τὸ μὲν γὰρ ξυμπεσὸν οὐδ´	ἂν	ὁ πᾶς αἰὼν ἀποίητον τίθεσθαι
[7, 34]	τακτὸς ὥριστο. Λαγγοβάρδαι δὲ οὐκ	ἂν	οἰόμενοι Γήπαισιν ἀξιόμαχοι κατὰ μόνας
[7, 33]	πολέμου Γερμανοῖς ἔδοσαν Γότθοι, οὐκ	ἂν	οἰόμενοι πρὸς ἑκατέρους ἀντιτάξασθαι οἷοί
[7, 5]	τὸν Ἰωάννην ἐδέξαντο, ξὺν αὐτοῖς	ἂν	ὁμόσε τοῖς πολεμίοις χωρήσαντες ἐνίκησάν
[7, 34]	μέντοι οὐδέν τι ἧσσον. ἡδέως	ἂν	οὖν πυθοίμεθα τούτων δὴ τῶν
[7, 25]	τῷ στρατῷ ἐνταῦθα ἰέναι, ῥᾷον	ἂν	οὕτω καὶ ἀπονώτερον ἐξελεῖν Περυσίαν
[7, 29]	οὐκ ἐφεξῆς μέντοι, ἀλλὰ διαλεῖπον,	ἂν	οὕτω τύχῃ, πολύν τινα μεταξὺ
[7, 22]	τῷδε τῷ πόνῳ, ἢ περιέσῃ,	ἂν	οὕτω τύχοι. ἢν μὲν οὖν
[7, 4]	τόνδε. οἱ μὲν γὰρ ἡσσηθέντες,	ἂν	οὕτω τύχοι, οὐκ ἐς μακρὰν
[7, 4]	ὑποδεχθέντων γενέσθαι ξυνέβη. τί δ´	ἂν	πολεμίων εὐαλωτότερον γένοιτο οἷς γε
[7, 34]	μὴν καὶ τοῦτο λογίζεσθαι ὑμᾶς	ἂν	πρέποι, ὡς Λαγγοβάρδαι μὲν ἐξ
[7, 36]	δὴ ἐπεποιήκει τὴν ἔννοιαν, οἶμαι	ἂν,	Ῥώμης μὲν ἔτι ὑπ´ αὐτῷ
[7, 16]	τὴν ξύμβασιν; ἐκεῖνο δὲ οὐκ	ἂν	σιωπῴην, ὡς ἔνδηλος εἶ ὁπόσην
[7, 34]	σπουδῇ ἔχομεν, δικάζεσθαι δὲ οἷς	ἂν	σπουδάζηται βιάζεσθαι οὐδαμῆ πρόσεστιν. ὡς
[7, 18]	τοὺς ἐν Καλαβρίᾳ ἐκέλευεν, ὅπη	ἂν	σφίσι δυνατὰ εἴη, τὴν δίοδον
[7, 15]	ὧνπερ Ἰννοκέντιος ἦρχε, καὶ ὅπη	ἂν	σφίσι δυνατὰ ᾖ ἐπεκδρομὰς ποιούμενοι
[7, 22]	ξυμβαίη, σώσαντι μὲν Ῥώμην χάρις	ἂν	σώζοιτο παρὰ τῷ νενικηκότι πολλὴ,
[7, 28]	εὗρεν οὔτε τοῖς στρατιώταις ὅθεν	ἂν	τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίζοιντο εἶχεν, αὐτὸς
[7, 8]	δὲ καὶ ἀτεχνῶς δύσκολον, ὃς	ἂν	τὰ νόμιμα περιστέλλειν ἐς τὸ
[7, 34]	φιλίαν Γήπαισιν ἔχει. οὕτω γὰρ	ἂν	τὰ ξυνοίσοντα ὡς ἀσφαλέστατα ἐξεργάσαισθε
[7, 25]	ἐκλύσασθαι, ἀλλὰ καὶ τοῦ δικαιότερον	ἂν	ταύτας ὑμῖν προσήκειν ἐνδείκνυσθαι. Οὐίττιγις
[7, 18]	ἐκ Δρυοῦντος πεζῇ ἰοῦσιν οὐδ´	ἂν	τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἐν Ῥώμῃ γενέσθαι.
[7, 11]	ἕκαστον πάσῃ δυνάμει χρήσασθαι, ὅπως	ἂν	τῆς ἐντεῦθεν ὠφελείας ἀπόναισθε. ὅτῳ
[7, 22]	γνώμης ἑτοίμως ἕστηκεν. ὁποῖα γὰρ	ἂν	τῶν ἀρχόντων τὰ ἔργα εἴη,
[7, 9]	αὐτοὺς μετελθεῖν. καίτοι πῶς οὐκ	ἂν	τῶν ἀτοπωτάτων δόξειεν εἶναι τὸν
[7, 32]	ἐς Βυζάντιον ὁδῷ ἰόντος οὐδὲν	ἂν	τῶν βεβουλευμένων προχωρήσειε σφίσιν· εἴπερ
[7, 34]	οὖν οὐκ εἶχον ἐφ´ ὅτῳ	ἂν	ὑμᾶς ἀδικοῖεν, οὐ γνώμῃ τινὶ,
[7, 11]	βασιλέως δηλώσας γνώμην. οὕτω γὰρ	ἂν	ὑμῖν τά τε ἐκ τῆς
[7, 16]	μάλιστα τῷ πρεσβευτῇ τούτῳ, ὃς	ἂν	ὑπούλων τε καὶ ξυμπεπλασμένων ἀκούσας
[7, 22]	κάλλη οὐκ ὄντα ἐργάζεσθαι ἀνθρώπων	ἂν	φρονίμων εὑρήματα εἶεν καὶ πολιτικῶς
[7, 22]	του, ἀλλὰ τὴν σαυτοῦ ἀπολωλεκὼς	ἂν,	ὦ βέλτιστε, εἴης, καὶ διαφυλάξας,
[7, 28]	δορυφόρος ξὺν ἑτέροις δυοῖν φεύγων	ἀνὰ	κράτος ἐς τὸν Κρότωνα ἦλθε.
[7, 34]	τῷ τῆς φιλίας ὀνόματι κομιζόμενοι	ἀνὰ	πᾶν ἔτος πρός τε τῶν
[7, 16]	τοὺς Ῥωμαίους ὑμᾶς ἐνθένδε εἰσκομιζομένους	ἀνὰ	πᾶν ἔτος τὴν τῶν ἐπιτηδείων
[7, 13]	τοὺς μέντοι γεωργοὺς οὐδὲν ἄχαρι	ἀνὰ	πᾶσαν τὴν Ἰταλίαν εἰργάσατο, ἀλλὰ
[7, 20]	τοῦ μέντοι δήμου πεντακοσίους ἄνδρας	ἀνὰ	πᾶσαν τὴν πόλιν ἀπολελεῖφθαι ξυνέπεσεν,
[7, 32]	πολλὰς κατὰ νώτου ἐπόμπευσε καμήλῳ	ἀνὰ	τὴν πόλιν ὀχούμενον, οὐδὲν μέντοι
[7, 3]	τὸ ἀκριβὲς κατανενοηκότες τῶν τε	ἀνὰ	τὴν πόλιν πολεμίων καὶ ὅσον
[7, 28]	κόλπῳ ἐπὶ πλεῖστον τῆς γῆς	ἀναβαίνει.	καὶ ὁ μὲν τῆς ἀκτῆς
[7, 20]	τοῖς Ἰσαύροις διὰ τῶν βρόχων	ἀναβαίνειν	ἐς τὰς ἐπάλξεις ἐκέλευεν, ἐς
[7, 40]	τῷ παραυτίκα τὴν ἐπὶ Ἰταλίαν	ἀναβαλέσθαι,	Θεσσαλονίκῃ δὲ καὶ πόλεσι ταῖς
[7, 37]	τανῦν πάρεστιν· ἐς χρόνον δὲ	ἀναβαλέσθαι	τινὰ τὴν πρᾶξιν ἐδέοντο, ἐφ´
[7, 3]	τὸ στράτευμα μετεπέμποντο, οἱ δὲ	ἀναβάντες	ἐπὶ τὸ τεῖχος τοὺς ταύτῃ
[7, 29]	ὁ ποταμὸς ὑπὲρ ὀκτωκαίδεκα πήχυς	ἀναβὰς	ἐπέκλυσε μὲν τὴν Αἴγυπτον καὶ
[7, 32]	τὸν δίφρον οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν	ἀναβεβήκει.	ἀφικόμενός τε παρ´ αὐτὸν Ἀρσάκης
[7, 35]	ἐς τῶν ὑπάτων τὸν δίφρον	ἀναβεβηκὼς	πολλῷ πρότερον· ἐπεὶ καὶ αὐτὸς
[7, 23]	ἔννοια γέγονεν ἐς Ῥώμην τε	ἀναβῆναι	καὶ ἐς ὅ τι τύχης
[7, 35]	ὀκτὼ ὕστερον ἐν πίθοις τισὶν	ἀναβράσσων	ὁ οἶνος διεσπάσατο μὲν τὸν
[7, 25]	εἴη, ἀλλ´ ἐκ τοῦ εὐθέος	ἀναγκάζηται	ἡμῖν ἐς πεδίον κατιὼν ἐς
[7, 21]	πορίζεσθαι, ὅπως δὴ μὴ αὐτὸς	ἀναγκάζηται	Ῥώμην ἐς ἔδαφος καθελὼν ξύμπασαν
[7, 31]	πάντων αὐτῷ δυσμενεστάτῃ οὔσῃ πλησιάζειν	ἀναγκάζηται	τὸν ἅπαντα χρόνον· ὃ δὴ
[7, 26]	ἐν νυκτομαχίᾳ, ὡς τὸ εἰκὸς,	ἀναγκάζοιντο.	ὁ δὲ αὐτοῖς ἄλλο οὐδὲν
[7, 1]	ἄλλους Γότθων ἄρχοντας ἀδικίαν ἐπικαλῶν,	ἀναγκάζων	τε ἀποτιννύναι, εἴ τι ἐκείνους
[7, 7]	μὴ διὰ τῶν πρὸς ἡδονὴν	ἀναγκάζωνται	τὴν πρὸς αὐτοὺς διαπράσσεσθαι χάριν.
[7, 17]	τοὺς μέντοι στρατιώτας οὔπω τὰ	ἀναγκαῖα	ἐπελελοίπει, ἀλλ´ ἔτι ἀντεῖχον. διὸ
[7, 16]	Τουτίλα πολιορκουμένην ἅπαντα ἤδη τὰ	ἀναγκαῖα	ἐπελελοίπει. ἦν δέ τις ἐν
[7, 30]	φρουρίῳ, ἐπεὶ σφᾶς τά τε	ἀναγκαῖα	ἤδη παντάπασιν ἐπελελοίπει καὶ οὐδεμίαν
[7, 39]	ὥσπερ μοι εἴρηται, τὰ γὰρ	ἀναγκαῖα	σφᾶς παντάπασιν ἐπελελοίπει, αὑτούς τε
[7, 9]	ἐπιδεδεῖχθαι ξυνέβη, ἀλλ´ ἐν τοῖς	ἀναγκαιοτάτοις	ἔς γε ὑμᾶς αὐτοὺς ἔναγχός
[7, 32]	ἀνθρώπους ἅτε ἀρετῆς ἐν τοῖς	ἀναγκαιοτάτοις	μεταποιούμενος. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς παρέλυσε
[7, 20]	ἄρτον ἢ ἄλλο τι τῶν	ἀναγκαίων	αἰτουμένοις βιοῦν. ἔς τε τὰς
[7, 16]	τε τῇ πολιορκίᾳ τοῖς τῶν	ἀναγκαίων	ἀπορουμένοις πλεῖστα τῶν χρημάτων προέμενος,
[7, 13]	ἐπίεζεν, οὐκέτι δυναμένους τι τῶν	ἀναγκαίων	ἐκ τῶν ἀγρῶν εἰσκομίζεσθαι, καὶ
[7, 11]	ἃ δὴ πυθόμενοι καὶ τῶν	ἀναγκαίων	ἔν γε Ἰταλιώταις σπανίζοντες ἀνεχώρησαν.
[7, 24]	ὅτι πλείστας πάντων ἐμπλησάμενος τῶν	ἀναγκαίων,	ἔς τε Ῥώμην διὰ τοῦ
[7, 16]	πολιορκούμενοι ἁπάντων ἤδη σφᾶς τῶν	ἀναγκαίων	παντάπασιν ἐπιλιπόντων ἐς βρώσεις οὐχ
[7, 16]	καθειργμένοι πάντων τε ἀποκεκλεισμένοι τῶν	ἀναγκαίων,	πολιορκηθήσεσθε πρὸς τῶν ἐπιόντων, ἀλλὰ
[7, 10]	τε ὄντας καὶ οὐδενὸς τῶν	ἀναγκαίων	σπανίζοντας τὸ φρούριον ξὺν τῷ
[7, 10]	οἱ ἐν Δρυοῦντι πολιορκούμενοι τῶν	ἀναγκαίων	σφᾶς παντάπασιν ἐκλελοιπότων βαρβάροις τοῖς
[7, 39]	λοιποῦ ἐσκομίζωνται, ἀπορίᾳ δὲ τῶν	ἀναγκαίων	σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ τὸ
[7, 30]	Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ πολιορκούμενοι πιεζόμενοι τῶν	ἀναγκαίων	τῇ ἀπορίᾳ ἐς λόγους τοῖς
[7, 7]	κυρίαν (λίαν γὰρ ἐβιάζοντο τῶν	ἀναγκαίων	τῇ ἀπορίᾳ) ὀλίγῳ ὕστερον τῇ
[7, 19]	μή τι ἀνήκεστον δράσωσι τῶν	ἀναγκαίων	τῇ ἀπορίᾳ, ὅτῳ δὴ τρόπῳ
[7, 9]	καὶ οὐδενὶ λόγῳ διαφθείρεσθαι, τῶν	ἀναγκαίων	τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένοις. οἱ γὰρ
[7, 40]	ἄρχοντες τοὺς στρατιώτας περιορῶσι τῶν	ἀναγκαίων	τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένους καὶ οὐ
[7, 29]	τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ τῶν	ἀναγκαίων	ὑποσπανίζειν ἐπύθετο, ἐξαιρήσειν αὐτοὺς οἰόμενος
[7, 25]	ἄναρχον ἄλλως τε καὶ τῶν	ἀναγκαίων	ὑποσπανίζον ἀνδραγαθίζεσθαι ἥκιστα πέφυκεν. οὐ
[7, 21]	τῶν σφίσιν ἐς Γότθους πεπολιτευμένων	ἀναγκασθεῖεν	καὶ τῷ πολέμῳ κεκακωμένοι φόρους
[7, 34]	λογιστέον Ῥωμαίοις, ὧνπερ τῷ δέει	ἀναγκασθέντες	τὴν ἀκούσιον εὐγνωμοσύνην ὀψὲ τοῦ
[7, 40]	ἰέναι. οἷς δὴ οἱ στρατηγοὶ	ἀναγκασθέντες	τοῖς ἐναντίοις ξυνέμιξαν. καὶ γίνεται
[7, 11]	οἵδε ἀπ´ ἐναντίας ἡμῖν ἴωσιν,	ἀνάγκη	καὶ ἡμᾶς αὐτοῖς ὡς μάλιστα
[7, 22]	ἀρχόντων τὰ ἔργα εἴη, τοιοῦτον	ἀνάγκη	καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ὄνομα φέρεσθαι.
[7, 22]	ἐκεῖνο εὖ ἴσθι, ὡς δυοῖν	ἀνάγκη	τὸ ἕτερον εἶναι· ἢ γὰρ
[7, 7]	στρατιῶται πάντες. πολλὴ γὰρ αὐτοὺς	ἀνάγκη	τοῦ λιμοῦ ἐπίεζε. πίστιν μέντοι
[7, 25]	ὑπεκστήσεται τὴν ἀπὸ τῆς τύχης	ἀνάγκην.	βούλομαι δὲ τῶν πρότερον πεπραγμένων
[7, 34]	καιροῦ μεταμπίσχονται. τῷ γὰρ τὴν	ἀνάγκην	πεποιημένῳ τὴν χάριν εἰκότως ὁ
[7, 17]	τὸ μέδιμνον ἐμπλησάμενοι ἤσθιον, τῆς	ἀνάγκης	αὐτοῖς ἡδίστην τε καὶ τρυφερωτάτην
[7, 20]	τὰς τιμὰς τῆς τῶν δεομένων	ἀνάγκης.	καὶ ὅλος εἰς μέριμναν τὴν
[7, 17]	μέμψιν ἐπήνεγκεν. ἡ γὰρ τῆς	ἀνάγκης	ὑπερβολὴ τὴν ἀπολογίαν ἐφ´ ἑαυτῆς
[7, 13]	ὅσαι οὖν νῆες ἐκ Σικελίας	ἀναγόμεναι	ἔπλεον ἐπὶ τὸν Ῥωμαίων λιμένα,
[7, 18]	πλοίοις ἄλλοις, ἐκ τοῦ Πόρτου	ἀναγομένοις	ἐς τὴν πόλιν ἐσιτητὰ εἴη.
[7, 2]	πολλὰ λήψεται καὶ ἐς πατρικίους	ἀνάγραπτος	εἴη ἐφ´ ᾧ Ἰταλίαν παραδοὺς
[7, 1]	Βελισάριος ἦν, νίκας τε δύο	ἀναδησάμενος,	οἵας οὔπω πρότερον ἀνθρώπων οὐδενὶ
[7, 39]	τις ἔσχε, Γότθων τὴν ἐπικράτησιν	ἀναδήσασθαι,	ὅπως οἱ Λιβύην τε καὶ
[7, 34]	αἰτήσει παρὰ τοὺς πέλας ἀφικομένους	ἀναδιδάξαι	πρῶτον, ὡς δίκαιά τε δεησόμενοι
[7, 26]	ἅπερ ἄγχιστά πη πολλὰ ἀνέχει,	ἀναδραμόντες	ἐσώθησαν. ἐν οἷς Ἰωάννης τε
[7, 5]	ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐνταῦθα ἐγένοντο,	ἀναδραμόντες	καὶ αὐτοὶ ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[7, 32]	βραχύ τινος μέτεστι, τὸν Ἰουστινιανοῦ	ἀναδύεσθαι	φόνον οὔτε ὀκνήσει οὔτε ὀρρωδίᾳ
[7, 16]	τὴν ὑπὲρ αὐτῶν μέμψιν ἡμῖν	ἀναθήσεις.	τῷ γὰρ μὴ ἐπιτηδείως τοῖς
[7, 30]	βάρβαροι εἶδον, ἐπὶ τοὺς ἵππους	ἀναθορόντες	ἀμφὶ τὴν ἠϊόνα ἐγένοντο τὴν
[7, 26]	ἐνδεικνύντας, αὐτίκα ἐς τοὺς ἵππους	ἀναθορόντες	ξὺν αὐτοῖς ἔφευγον. καὶ παρὰ
[7, 18]	πολεμίων τοὺς ἵππους νεμομένους καταλαβόντες	ἀναθρώσκουσιν	ἐς αὐτοὺς ἅπαντες, ὅσοι πεζοὶ
[7, 34]	ὄψιν ἥκειν. ἴσως που καὶ	ἀναιδείας	περιουσίᾳ ἐς ξυμμαχίαν παρακαλέσουσιν ἐφ´
[7, 3]	δέ γε ὁ φύλαξ αὐτοῖς	ἀνακλίνῃ	τὰς πύλας, ἔχεσθαί τε αὐτῶν
[7, 32]	ὁμοῦ τοῖς τῶν ἱερέων ἐσχατογέρουσιν	ἀνακυκλεῖν	τὰ Χριστιανῶν λόγια σπουδὴν ἔχων.
[7, 30]	μέν τινα τὰς ναῦς ἑκαστάτω	ἀνακωχεύσαντες	ἡσυχῆ ἔμενον, ὕστερον δὲ ἀπογνόντες
[7, 32]	τοῖς ἀντιλεγομένοις ποιεῖσθαι γνώσεις. οἵπερ	ἀναλεξάμενοι	ἅπαντα, ὅσα τοῖς εὐθυνομένοις δεδιηγῆσθαι
[7, 10]	φιλοφροσύνῃ πολλῇ, ὥσπερ εἰώθει, εἶδεν.	ἀναλεξάμενός	τε τὰ γράμματα Βόνῳ ἀπαγγέλλειν
[7, 22]	Βελισάριος ἔγραψε. Τουτίλας δὲ πολλάκις	ἀναλεξάμενος	τὴν ἐπιστολὴν καὶ τῆς παραινέσεως
[7, 4]	οὕτω τύχοι, οὐκ ἐς μακρὰν	ἀναμάχεσθαι	πρὸς ἡμᾶς ἕξουσιν. ἔν τε
[7, 4]	τὴν νῦν οὐκ εὐδοκιμηκόσιν ἡμῖν	ἀναμάχεσθαι	πρὸς τοὺς ἐναντίους ἀμήχανον. ἄξιον
[7, 7]	ἐδέδοκτο. οἱ δὲ πολιορκούμενοι οὐκ	ἀναμείναντες	τὴν κυρίαν (λίαν γὰρ ἐβιάζοντο
[7, 9]	δώσετε δὲ, ἤν γε μὴ	ἀναμενοῦντες	τὸ τοῦ πολέμου πέρας, ἀλλ´
[7, 36]	καὶ τοῖς ἐκ Βυζαντίου ἐπιβεβοηθηκόσιν	ἀναμίγνυσθαι	δυναμένων, περιέσεσθαι τῶν ἐναντίων αὐτὸν
[7, 37]	καὶ ὁμοίᾳ τῷ Γότθων στρατῷ	ἀναμίγνυσθαι,	ἢ κακῶν ἀπαθέσιν ἐνθένδε ἀπαλλασσομένοις
[7, 8]	τῷ Γότθων στρατῷ φόβῳ οὐδενὶ	ἀναμίγνυσθαι,	τά τε ἐπιτήδεια ἐνθένδε ὠνεῖσθαι
[7, 37]	αὐτοῖς ἔφασκον εἶναι οὔτε μέντοι	ἀναμίγνυσθαι	τῷ Γότθων στρατῷ, ἐπεὶ παίδων
[7, 40]	ποταμὸν διαβάντες καὶ τοῖς προτέροις	ἀναμιχθέντες,	κατέθεον ἐν πολλῇ ἐξουσίᾳ τὴν
[7, 39]	Γότθους ὅπλα ἐπ´ αὐτὴν ἀνελέσθαι,	ἀναμνησθέντας	τῆς Θευδερίχου τε καὶ Ἀταλαρίχου
[7, 32]	γε τῷ παρόντι ἀποδειλιάσαντα οὕτως	ἀνάνδρως	ἐνταῦθα καθῆσθαι, τῆς μὲν πατρίδος
[7, 18]	ξὺν τοῖς πολεμίοις ἐν τῷ	ἀνάντει	γενόμενος, οὔπω τε σφᾶς αὐτοὺς
[7, 14]	τριβώνιον ἔχουσιν, ἀλλὰ μόνας τὰς	ἀναξυρίδας	ἐναρμοσάμενοι μέχρι ἐς τὰ αἰδοῖα,
[7, 12]	δορυφόρων ἕνα, Οὔλιφον ὄνομα, χρήμασιν	ἀναπείθει	δόλῳ τὸν ἄνθρωπον διαχρήσασθαι. Οὔλιφος
[7, 3]	τῶν οἱ ἐπιτηδείων τινὰς χρήμασιν	ἀναπείθει	τὸν ἄνθρωπον τῇ πόλει τὸ
[7, 40]	δὴ τοὺς βαρβάρους χρήμασι πολλοῖς	ἀναπείσας	ἐπιπέμψειε τοῖς ταύτῃ Ῥωμαίοις, ὅπως
[7, 40]	διαφθαρείη, ὡμολόγησε Ῥωμαίοις αὐτίκα Τουτίλαν	ἀναπείσειν	Σικελίας μὲν ἀπανίστασθαι, παντὶ δὲ
[7, 13]	ἀφικομένῳ μετέμελεν, ἃ δὴ Βιταλίῳ	ἀναπεισθεὶς	ἔδρασε πρότερον οὐκ ἐπὶ τῷ
[7, 40]	ταύτῃ ὁ Τουτίλας τῇ ὑποθήκῃ	ἀναπεισθεὶς	φρουροὺς μὲν ἐν ὀχυρώμασι τέτρασιν
[7, 20]	ὁτουοῦν ἀσφαλείας πέρι ἐπεμελεῖτο, ἀλλὰ	ἀναπεπτωκέναι	μὲν τῶν στρατιωτῶν τοῖς γε
[7, 4]	τοὺς Βελισαρίῳ δεδουλωμένους ἀγωνίζεται, λογισμῷ	ἀναπεπτωκότι	ἐπ´ αὐτοὺς ἴτω. πολλοὶ γὰρ
[7, 20]	ἀνέῳγον. οὕτω δὲ τὰς πύλας	ἀναπετάσαντες,	ᾗπερ ἐβούλοντο, τῇ πόλει Τουτίλαν
[7, 16]	τοῖς ἐναντίοις οὐδὲν ἔγνωσαν, ἀλλ´	ἀναπετάσαντες	προθυμίᾳ τῇ πάσῃ τὰς τῶν
[7, 8]	τὴν δύναμιν καὶ τὰς πύλας	ἀναπετάσας	ἕκαστον ὅπη βούλοιτο ἀφῆκεν ἰέναι.
[7, 23]	αἰφνιδίου διέφθειρε καὶ τὰς πύλας	ἀναπετάσας	Ῥωμαίους ἅπαντας τῷ φρουρίῳ ἐδέξατο.
[7, 31]	ὅλης στρατηγὸς καταστὰς, ἔχρῃζε βασιλέως,	ἀναπλάσας	τινὰς οὐχ ὑγιεῖς σκήψεις, ὅπως
[7, 19]	καὶ ὁ Ῥωμαίων στόλος πόνῳ	ἀναπλέοντες	ἅτε τοῦ ῥεύματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος
[7, 34]	οἱ δὲ ὀπίσω τῶν πραγμάτων	ἀναποδίζοντες	τῷ τὴν οἰκείαν ἀσθένειαν ξυνεπίστασθαι
[7, 26]	Τουτίλας ἔτυχεν) ὅπως ἐπιπεσὼν ἀπροσδόκητος	ἀναρπάσαι	τε καὶ διασώσασθαι τοὺς ἀπὸ
[7, 31]	φόνον, αὐτὴν δὲ ἀνασωσαμένῳ καὶ	ἀναρπάσαντι,	αἰχμάλωτόν τε οὖσαν καὶ οὐκ
[7, 11]	Βιτάλιον καὶ τοὺς ξὺν αὐτῷ	ἀναρπάσοντας.	ἀλλὰ Βιτάλιός τε καὶ Θουριμοὺθ
[7, 20]	κάλως τε ἐκ τῶν ἐπάλξεων	ἀναρτήσαντες	ἄχρι ἐς τὸ ἔδαφος ἐξικνουμένους,
[7, 28]	αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον, ἅτε δὲ	ἄναρχοι	καὶ νενικηκότες ἀδεέστερον τῇ διαίτῃ
[7, 25]	ἡμετέραις ἐκποδὼν γέγονε, πλῆθος δὲ	ἄναρχον	ἄλλως τε καὶ τῶν ἀναγκαίων
[7, 7]	δὲ πᾶσαν αὐτοῖς ἐκ βασιλέως	ἀνασοβεῖν	ἐλπίδα ἐθέλων τριῶν μηνῶν ἔταξε
[7, 7]	ὁ δὲ κλύδων τὰς κώπας	ἀνασπᾶν	ἢ ἄλλο τι ἐνεργεῖν τοὺς
[7, 1]	ἔρχομαι. Ἐπειδὴ Βελισάριον ἐκ Ῥαβέννης	ἀναστάντα	ὁδῷ ἰέναι Ἰλδίβαδος ἐπύθετο, τούς
[7, 23]	Βελισάριον εἶδον, ἐκ τῶν ἐνεδρῶν	ἀναστάντες	ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν. μάχης τε
[7, 15]	ὄνομα. ἔκ τε τῶν ἐνεδρῶν	ἀναστάντες	οἱ βάρβαροι τῶν πλοίων ἁπάντων
[7, 26]	ἀνελεῖν πολλοὺς δεδύνηνται Γότθοι, ἀλλὰ	ἀναστάντες	οἱ πλεῖστοι ἅτε ἐν σκότῳ
[7, 38]	πόρρω που τοῦ περιβόλου ἐγένοντο.	ἀναστάντες	οὖν οἱ ἐκ τῶν ἐνεδρῶν
[7, 35]	Σκλαβηνοὺς αὖθις ἀφίκετο. ἔνθεν τε	ἀναστὰς	παρὰ Τουτίλαν τε καὶ Γότθους
[7, 35]	ἐζημίωσεν. ὃς δὴ ἐξ ἠθῶν	ἀναστὰς	τῶν πατρίων ξὺν ὀλίγοις τισὶν
[7, 21]	τε καὶ παραδείγματα κάλλιστα ἔχομεν	Ἀναστάσιόν	τε καὶ Θευδέριχον, οἳ βεβασιλεύκασι
[7, 30]	ἐγένοντο τὴν ἀπόβασιν τοῖς πολεμίοις	ἀναστέλλειν	διανοούμενοι. Τουτίλας τε αὐτοὺς ἐπὶ
[7, 1]	τῷ ὑστέρῳ αὐτὸν ἥκοντα οὐκέτι	ἀναστέλλειν	οἷοί τε ὦσι. μάχης δὲ
[7, 27]	τὸν τῶν Ἀρμενίων στρατηγὸν ἐνθένδε	ἀναστήσας	ξὺν τοῖς ἑπομένοις δορυφόροις τε
[7, 24]	οἱ βάρβαροι ἔμελλον, ὡς μὴ	ἀναστρέφειν	ἐς τὴν πόλιν δυνατοὶ εἶεν.
[7, 34]	ἔτι ἐδύναντο πρόσω ἰέναι οὔτε	ἀναστρέφειν	ὀπίσω εἶχον δειμαίνοντες οἱ στρατηγοὶ
[7, 21]	εὐνοίᾳ ἐς αὐτὸν χρήσονται καὶ	ἀναστρέφειν	ὅτι τάχιστα ἐς τὴν Ἰταλίαν
[7, 19]	καὶ τὰ ἄλλα χρήματα ἥρπαζον.	ἀναστρέψαντες	δὲ αὐτίκα οἱ Γότθοι πολλοὺς
[7, 38]	ἐς τὴν πόλιν οὐκέτι ἐποίουν.	ἀναστρέψαντες	δὲ καὶ οἱ φεύγειν δοκοῦντες
[7, 1]	τῇ βασιλείᾳ ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ	ἀνασωσάμενος.	ἦν τε Βυζαντίοις πρὸς ἡδονὴν
[7, 31]	τοῦ ἀνδρὸς φόνον, αὐτὴν δὲ	ἀνασωσαμένῳ	καὶ ἀναρπάσαντι, αἰχμάλωτόν τε οὖσαν
[7, 1]	μὲν ἀρχῆς ὡς μάλιστα ἐπεμελεῖτο,	ἀνασώσασθαι	δὲ Γότθων τῷ γένει τὸ
[7, 2]	καὶ τὸ Ἰταλίας κράτος Γότθοις	ἀνασώσασθαι	ἱκανὸς ἦν. Ἐράριχος μέντοι οὐδὲν
[7, 39]	δὴ καὶ αὐτὴν ἰσχύσας βασιλεῖ	ἀνασώσασθαι.	καὶ πρῶτα μὲν (ἐτετελευτήκει γάρ
[7, 39]	οἱ Λιβύην τε καὶ Ἰταλίαν	ἀνασώσασθαι	περιέσται τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ. Στότζα
[7, 19]	ἀτάκτοις ἔτι τοῖς πολεμίοις οὖσιν,	ἀνασωσόμενος	δὲ πάσῃ μηχανῇ τὸ χωρίον.
[7, 25]	ἐς τόδε τοῦ χρόνου δεδύνηνται.	ἀναχαιτίζει	γὰρ ἑκάτερον ἡ ἐς ἀλλήλους
[7, 11]	ἀγαθῶν πράξεις μοχθηρία τῶν πονηροτάτων	ἀναχαιτίζειν	τε καὶ διαφθείρειν ἱκανῶς ἴσχυσεν.
[7, 40]	τοὺς ἀμφὶ Λιβέριον ἤδη ἐνθένδε	ἀναχθέντας	ἐπὶ Σικελίας κεχωρηκέναι ἔγνω, ἄρας
[7, 30]	πρύμναν τε πάντες ἐκρούοντο καὶ	ἀναχθέντες	τῷ Κροτωνιατῶν αὖθις λιμένι προσέσχον.
[7, 12]	ἐφύλασσον, διὸ δὴ Γότθοι ἐνθένδε	ἀναχωρεῖν	ἔγνωσαν. ~Μετὰ δὲ Τουτίλας ἐπὶ
[7, 22]	τριακόσιοι Ἄνται παρὰ τὸν Ἰωάννην	ἀναχωρεῖν	ἔγνωσαν. οὕτω μὲν ἅπαντα τὰ
[7, 11]	παθόντες οὔτε ἀκούσαντες, λάθρα ἐνθένδε	ἀναχωρήσαντες	ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν. πρέσβεις τε
[7, 36]	μὲν ποιεῖσθαι καὶ ἄνοπλοι τὴν	ἀναχώρησιν	αἰσχυνόμενοι, δειμαίνοντες δὲ μή τισιν
[7, 8]	φέρειν οἰόμενοι τὴν ἐς Βυζάντιον	ἀναχώρησιν,	πλεῖν κατὰ τάχος ἐπὶ Ῥώμης
[7, 37]	οὐκ ἀπροφάσιστον δὲ αὐτοὶ τὴν	ἀναχώρησιν	ποιησάμενοι. ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλαν ἤρεσκε,
[7, 11]	ὁ Τουτίλας τὴν τῶν Ἰλλυριῶν	ἀναχώρησιν	στράτευμα ἐπὶ Βονώνειαν ἔπεμψεν, ὡς
[7, 7]	πη ἔσχε. Τουτίλας δὲ καλώδιον	ἀναψάμενος	ἐς τὸν Δημητρίου αὐχένα, ἔς
[7, 1]	Ἰλδιβάδου γυνὴ, παρά τε τὸν	ἄνδρα	δεδακρυμένη ἦλθε καί οἱ ἀμῦναι
[7, 20]	ἐλθόντες ἐς τὸ ἔργον τὸν	ἄνδρα	ἐνῆγον. ὁ δὲ ἄλλους τε
[7, 30]	ἐδέετο βασιλέως μετάπεμπτόν οἱ τὸν	ἄνδρα	ἐνταῦθα ἐλθεῖν. ῥᾷστά τε διεπράξατο
[7, 31]	γενομένη τῆς βασιλίδος ἀπολαβεῖν τὸν	ἄνδρα	ἠξίου. ἡ δὲ βασιλὶς (ἐπεφύκει
[7, 14]	ἐκεῖνον ἔτι τοῦτον δὴ τὸν	ἄνδρα	ἰσχυρίζετο εἶναι, δεδιότα δὲ ἅτε
[7, 13]	πέρι ἐγένετο ἐς Κέθηγον, πατρίκιον	ἄνδρα	καὶ πρῶτον τῆς Ῥωμαίων βουλῆς.
[7, 32]	Λεόντιον παρείχετο, τὸν Ἀθανασίου γαμβρὸν,	ἄνδρα	λόγου τε τοῦ δικαίου μεταποιούμενον
[7, 36]	δορυφόρων τῶν αὑτοῦ ἕνα, ἐπέστησεν,	ἄνδρα	ξυνετόν τε διαφερόντως καὶ ἀγαθὸν
[7, 2]	ἀρχῇ ἤχθοντο, οὐκ ἀξιόχρεων τὸν	ἄνδρα	ὁρῶντες τὸν πόλεμον πρὸς Ῥωμαίους
[7, 11]	ἐς Ῥώμην στείλας, Ἀρτασίρην τε,	ἄνδρα	Πέρσην, καὶ Βαρβατίωνα Θρᾷκα, ὡς
[7, 16]	τιμὴν δὲ καὶ ὕβριν ἐς	ἄνδρα	πρεσβευτὴν οὐ πρᾳότητι προσώπων οὐδὲ
[7, 37]	οὐκ οἶδα ὅπως μεταμαθὼν Λιβέριον	ἄνδρα	Ῥωμαῖον, οὗπερ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[7, 37]	χρόνον ἑλὼν ἔτυχε. Στέφανόν τε	ἄνδρα	Ῥωμαῖον παρὰ βασιλέα πρεσβευτὴν ἔπεμψε,
[7, 14]	τότε ἀγειρόμενοι, ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν	ἄνδρα	τοῦτον ἠνάγκαζον ὁμολογεῖν σφίσιν ὅτι
[7, 8]	ὑμῖν δυοῖν πρόκειται, ἢ τὸν	ἄνδρα	τοῦτον ὧν ἠδίκηκε μὴ δοῦναι
[7, 36]	τὰ μὲν πρῶτα Λιβέριον ἀπολεξάμενος,	ἄνδρα	τῶν ἐκ Ῥώμης πατρικίων, ἐν
[7, 16]	ἀτιμοτάτῃ ξυνέταξας. ὑβρίζειν γὰρ εἰς	ἄνδρα	φίλον τε καὶ πρεσβευτὴν ἔγωγε
[7, 14]	τῷ Χιλβούδιον κεκτημένῳ προέμενοι τὸν	ἄνδρα	ὠνοῦντο καὶ ξὺν αὐτῷ ἀπιόντες
[7, 4]	κεχώρηκεν. ὥστε ἢν καὶ νῦν	ἀνδραγαθίζεσθαι	ᾖ βουλομένοις ὑμῖν, προϊόντος, ὡς
[7, 25]	τε καὶ τῶν ἀναγκαίων ὑποσπανίζον	ἀνδραγαθίζεσθαι	ἥκιστα πέφυκεν. οὐ μὴν οὐδὲ
[7, 17]	ἀραμένους, εἶτα ἡσσηθέντας τῇ μάχῃ,	ἀνδράποδα	δορυάλωτα ὑμῶν αὐτῶν κατά γε
[7, 29]	ἔδρασαν ἀνήκεστα ἔργα, κτείνοντες καὶ	ἀνδραποδίζοντες	τοὺς ἐν ποσὶν ἡβηδὸν ἅπαντας
[7, 34]	βασιλεῦ, Σίρμιον ἔχουσι καὶ Ῥωμαίους	ἀνδραποδίζουσιν,	ὅλην τε προσποιεῖσθαι Δακίαν αὐχοῦσι.
[7, 35]	τοὺς πολεμίους τετύχηκε Ῥώμην τε	ἀνδραποδίσαι	καὶ τἄλλα ὡς εἰπεῖν ἅπαντα.
[7, 40]	ἐπιδρομῆς παῖδάς τε καὶ γυναῖκας	ἀνδραποδίσουσι	καὶ χρήματα ληΐσονται πάντα, οἷσπερ
[7, 16]	στρατὸν, ὥσπερ, οἶμαι, τὰ τῶν	ἀνδραπόδων	ἀπιστότατα, ἐκ χρόνου καιροφυλακοῦντες πολλοῦ
[7, 14]	Χιλβούδιον, τὸν Ῥωμαίων στρατηγήσαντα, ἐν	ἀνδραπόδων	λόγῳ, πάντας βαρβάρους λανθάνοντα ὅστις
[7, 33]	τῶν ἀποδράντων ἐπιγνοῖεν ἐνταῦθα, ὥσπερ	ἀνδραπόδων	οἰκείων δεδραπετευκότων ἐπελαμβάνοντο, τῶν τε
[7, 38]	παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας ἐν	ἀνδραπόδων	πεποίηνται λόγῳ. καίτοι τὰ πρότερα
[7, 36]	ἡσυχάζειν ἐκέλευεν, οἰόμενος λιμῷ τοὺς	ἄνδρας	αἱρήσειν. ταύτην μὲν οὖν τὴν
[7, 20]	ἔφυγον. τοῦ μέντοι δήμου πεντακοσίους	ἄνδρας	ἀνὰ πᾶσαν τὴν πόλιν ἀπολελεῖφθαι
[7, 11]	ἐποίησε τὰ πρασσόμενα. Τουτίλας τοίνυν	ἄνδρας	δισχιλίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος νυκτὸς ἐπιλαβούσης
[7, 3]	Σισαυράνων ἐξελὼν φρούριον. τότε δὲ	ἄνδρας	ἑκατὸν ἐκ τοῦ παντὸς στρατοπέδου
[7, 36]	φυλακῇ δύο πλοῖα μακρὰ καθῆκεν,	ἄνδρας	ἐνταῦθα χρῆσθαι ταῖς σάλπιγξιν ἐπισταμένους
[7, 30]	δὲ καὶ Βαλεριανὸν τούς τε	ἄνδρας	ἐς γῆν καὶ τοὺς ἵππους
[7, 4]	ἡ προλαβοῦσα κακοπραγία τούσδε τοὺς	ἄνδρας	ἐς εὐτυχίαν παρακαλεῖ. τύχη γὰρ
[7, 24]	πολλοὺς ἐνταῦθα στείλας διασώσασθαι τοὺς	ἄνδρας	ἴσχυσεν. οὕτω τε ἀποκρουσθέντες οἱ
[7, 38]	κατὰ κράτος τὴν πόλιν εἷλον.	ἄνδρας	μὲν οὖν ἐς πεντακισχιλίους τε
[7, 26]	Ἰωάννῃ προσχωρεῖν ἔγνωσαν. Ἰωάννης δὲ	ἄνδρας	μὲν τῶν ἐκ βουλῆς ὀλίγους
[7, 10]	σταλεῖεν. Βελισάριος μὲν οὖν τοὺς	ἄνδρας	οἱ ἐς ὄψιν ἐλθόντας ξὺν
[7, 10]	ἐν κινδύνοις τισὶ χαλεποῖς οὖσιν.	ἄνδρας	τε ἀπολεξάμενος περιέργους ἐς τὰ
[7, 31]	αἰτίας, ὧν δὴ ἕνεκα γυναῖκας	ἀνδράσι	προσκρούειν ξυμβαίνει. αὕτη, τέως μὲν
[7, 24]	δὲ λειπόμενος ἀνέχων μόνος ἐμπόδιον	ἀνδράσι	τε καὶ ἵπποις ἐς ἀεὶ
[7, 37]	τῆς ἑῴας ἐνταῦθα σταλείσας αὐτοῖς	ἀνδράσι	τε καὶ φορτίοις πάντα τοῦτον
[7, 36]	ὑποφαίνειν ἡμέρας, τούτοις δὴ τοῖς	ἀνδράσιν	ἐς χεῖρας ἐλθόντος, ἐνταῦθα ἰσχυρότατα
[7, 6]	ἁπάσας σὺν αὐτοῖς φορτίοις, αὐτοῖς	ἀνδράσιν,	οἱ βάρβαροι εἷλον. οὗ δὴ
[7, 37]	ἔμενε. τότε δὴ Βῆρος ξὺν	ἀνδράσιν,	οὓς ἀγείρας μαχιμωτάτους ἀμφ´ αὑτὸν
[7, 13]	Ῥωμαίων λιμένα, πᾶσαι γεγόνασιν αὐτοῖς	ἀνδράσιν	ὑπὸ ταῖς ἐκείνων χερσί. Τουτίλας
[7, 32]	νύκτα οὔτε ἡμέραν τινὰ ἀνιεὶς,	ἀνδρεῖόν	τε καὶ ἀνδρόγυνον ἀπὸ καιροῦ
[7, 25]	αὐτοῦ καταπεπλῆχθαι τὸν ἄνθρωπον ἅτε	ἀνδρεῖον	ὑμῖν ξυμβαίνει. ῥᾷον γὰρ οἱ
[7, 40]	Γερμανὸς ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἀνὴρ	ἀνδρεῖός	τε καὶ δραστήριος ἐς τὰ
[7, 36]	ἑκάστῳ δυνατὰ εἴη, οὕτω τε	ἀνδρείως	τῆς τελευτῆς τυχεῖν ἅπαντες. ἀλλήλους
[7, 39]	εὐπετῶς ἴσχυσε. Ῥωμαῖοί τε γὰρ,	ἄνδρες	ἀγαθοὶ τὰ πολέμια, τῶν ἀρχόντων
[7, 4]	Ἀρταβάζης ἔλεξε τοιάδε „Μηδεὶς ὑμῶν,	ἄνδρες	ἄρχοντες, ὑπερφρονεῖν τῶν πολεμίων ἅτε
[7, 37]	Τουτίλαν ἤρεσκε, τακτὴ ἡμέρα ξυνέκειτο,	ἄνδρες	δὲ τριάκοντα ἑκατέρωθεν ἐν ὁμήρων
[7, 7]	ἢ μέμψιν ἐς ὑμᾶς ἔχοντες,	ἄνδρες	Νεαπολῖται, τανῦν ἐς πολιορκίαν τήνδε
[7, 4]	μὲν ἄλλαι ξύμπασαι μάχαι, ὦ	ἄνδρες	ξυγγενεῖς, ὁμοίαν τινὰ μάχην ἐκ
[7, 25]	ἅπαντας ἔλεξε τοιάδε „Ὁρῶν ὑμᾶς,	ἄνδρες	ξυστρατιῶται, ἐμὲ μὲν οὐκ ὀρθῶς
[7, 21]	ὑμῖν παραίνεσιν ποιησόμενος ἐνθάδε ὑμᾶς,	ἄνδρες	ξυστρατιῶται, ξυνήγαγον, ἀλλ´ ἐκεῖνα ἐρῶν,
[7, 11]	τοιάδε „Οὐ νῦν πρῶτον, ὦ	ἄνδρες,	τὰ τῆς ἀρετῆς ἔργα πρὸς
[7, 26]	Ῥώμης γὰρ ἁλισκομένης πολλοὶ μὲν	ἄνδρες	φεύγουσι τοῖς στρατιώταις ἐπισπόμενοι ἐς
[7, 13]	τοῦ δαιμονίου ἐς πᾶν ξύμφορον·	ἀνδρὶ	δὲ, οἶμαι, κακοτυχοῦντι εὐβουλία οὐδαμῆ
[7, 20]	τὸ σῶμα ὑβρίσθαι ξυνέβη οὔτε	ἀνδρὶ	ξυνοικούσῃ οὔτε παρθένῳ ἢ χήρᾳ
[7, 8]	ἐπεδείξατο οὔτε πολεμίῳ οὔτε βαρβάρῳ	ἀνδρὶ	πρέπουσαν. τοὺς μὲν γὰρ Ῥωμαίους
[7, 8]	ἐπεὶ δὲ ὑπὸ Θευδάτῳ ταττόμενοι,	ἀνδρὶ	τὸ δίκαιον περὶ ἐλάσσονος τῆς
[7, 32]	ἐξοίσειν. ταῦτά τε ὀμωμοκότι τῷ	ἀνδρὶ	ὠνείδιζεν εἰ βασιλεῖ ξυγγενὴς πλησιαίτατος
[7, 11]	ἀντιταξόμενος ἔστη· ἐπὶ πλεῖστον γὰρ	ἀνδρίας	ἐτύγχανεν ἥκων· πολλοὺς δὲ πανταχόθεν
[7, 24]	περιβόλῳ φυλακὴν εἶχον, οἱ δὲ	ἀνδρίας	πέρι μάλιστα πάντων εὖ ἥκοντες
[7, 20]	καὶ τέσσαρας τῶν ἐν Γότθοις,	ἀνδρίας	τε καὶ ἰσχύος πέρι εὖ
[7, 32]	τινὰ ἀνιεὶς, ἀνδρεῖόν τε καὶ	ἀνδρόγυνον	ἀπὸ καιροῦ γεγονότα ὠνείδιζεν. ἐπὶ
[7, 8]	ὑμῶν αὐτῶν σωτηρίας ἁμαρτάδα ἑνὸς	ἀνδρὸς	ἀνταλλάξασθαι, μηδὲ τοῦ μιάσματος τοῦδε
[7, 14]	καὶ Ἄνται, οὐκ ἄρχονται πρὸς	ἀνδρὸς	ἑνὸς, ἀλλ´ ἐν δημοκρατίᾳ ἐκ
[7, 14]	ξύμπασά τε ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ	ἀνδρὸς	ἑνὸς ἀρετῇ ἀντίρροπος γενέσθαι ἐν
[7, 22]	ἀξιολογωτάτη ὡμολόγηται εἶναι. οὐ γὰρ	ἀνδρὸς	ἑνὸς ἀρετῇ εἴργασται οὐδὲ χρόνου
[7, 13]	εὑρὼν ἐπιβατεύοντα τοῦ Χιλβουδίου ὀνόματος,	ἀνδρὸς	ἐπιφανοῦς καὶ Ῥωμαίων ποτὲ στρατηγήσαντος,
[7, 40]	δὲ Ῥωμαῖοι οὐδαμῆ ἐδικαίουν ἀνταλλάξασθαι	ἀνδρὸς	τὴν τοῦ καλουμένου κοιαίστωρος ἀρχὴν
[7, 31]	τισαμένῳ μὲν τὸν Ἀρεοβίνδου τοῦ	ἀνδρὸς	φόνον, αὐτὴν δὲ ἀνασωσαμένῳ καὶ
[7, 4]	τὸ δόρυ ἐς τὰ τοῦ	ἀνδρὸς	ὠθῶν ἔγκατα. οὔπω γὰρ αὐτὸν
[7, 11]	ἐμπέφυκεν ἀτεχνῶς πράγμασι, πολλάς τε	ἀνδρῶν	ἀγαθῶν πράξεις μοχθηρία τῶν πονηροτάτων
[7, 4]	ἐς χεῖρας ἰέναι, τῇ τῶν	ἀνδρῶν	ἀδικίᾳ θαρροῦντας. οὕτω γὰρ αὐτοῖς
[7, 4]	πολεμίων θαυμάσαι τὴν δύναμιν, ἐπεὶ	ἀνδρῶν	ἀρετὴ καὶ πλήθει ὑπεραιρόντων καὶ
[7, 22]	ἀφῖκται, ἀλλὰ βασιλέων μὲν πλῆθος,	ἀνδρῶν	δὲ ἀρίστων συμμορίαι πολλαὶ, χρόνου
[7, 9]	ἔργον εἶναί φημι τὴν τῶν	ἀνδρῶν	ἐπικράτησιν, ἀλλὰ τίσιν τινὰ ἰσχυρίζομαι
[7, 21]	εἴχοντο. Πελάγιος δὲ Τουτίλαν ὑπὲρ	ἀνδρῶν	ἐπταικότων τε καὶ δεδυστυχηκότων παραιτούμενος
[7, 21]	καθισταμένοις ξυμφορώτατον εἶναι δοκεῖ, πρὸς	ἀνδρῶν	ἑπτακισχιλίων Γραικῶν ἡσσηθέντες, τήν τε
[7, 36]	τῇδε χωρίων οὐδαμῆ σφίσιν ἐλέλειπτο,	ἀνδρῶν	μαχίμων ἐνέδραις τισὶ προλοχίζειν ἔγνω
[7, 15]	τοῦτο εἶχεν, ἐνέδραις ἔγνω προλοχίζειν	ἀνδρῶν	μαχίμων. οὗ δὴ τῇ ὑστεραίᾳ
[7, 39]	στρατιὰν ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου πολλὴν	ἀνδρῶν	μαχιμωτάτων ἀγεῖραι δι´ ὀλίγου εὐπετῶς
[7, 8]	οἵων τε καὶ ὁπόσων ἡσσημένοις	ἀνδρῶν.	νῦν δὲ τὴν δίκην παρ´
[7, 33]	πρέσβεις σταλεῖεν, τούτων δὴ τῶν	ἀνδρῶν,	οἳ τοὺς Ῥωμαίων κατηκόους ληΐζονται,
[7, 23]	καλοῦσι Ῥωμαῖοι, ἐνταῦθά τε φυλακτήριον	ἀνδρῶν	οὐχ ἧσσον ἢ τετρακοσίων καταστησάμενος
[7, 16]	ὁ τῶν πολεμίων στρατὸς, οὔτε	ἀνδρῶν	πλήθει οὔτε ἄλλῳ τῶν πάντων
[7, 12]	τὴν Ἰταλίαν, ὦ βασιλεῦ κράτιστε,	ἀνδρῶν	τε καὶ ἵππων καὶ ὅπλων
[7, 34]	οὖν πυθοίμεθα τούτων δὴ τῶν	ἀνδρῶν	τί ποτε ὑπὲρ τούτων αὐτοῖς
[7, 4]	αὐτοὺς ἔναγχος ἐκμεμάθηκα τὴν τῶν	ἀνδρῶν	τόλμαν. καί με νομιζέτω μηδεὶς
[7, 34]	ἐδέησε, διελέγχειν ἐφιεμένοις τὸν τῶν	ἀνδρῶν	τρόπον· νῦν δὲ τὸ παράδειγμα
[7, 18]	ὄχθην τεκτηνάμενος φυλακτήριον κατεστήσατο μαχίμων	ἀνδρῶν,	ὡς μηκέτι ἀκάτοις τισὶν, ἢ
[7, 15]	εἶχον, ἔς τε τὰς ἐπάλξεις	ἀνέβαινον	ἅπαντες καὶ τὰ ἱμάτια σείοντες
[7, 20]	τεῖχος ἀφίκοντο, τῶν καλωδίων λαβόμενοι	ἀνέβαινον	ἐς τὰς ἐπάλξεις, οὐδενὸς ἐνταῦθα
[7, 31]	φοιδεράτων καταστησάμενος ἐς τῶν ὑπάτων	ἀνεγράψατο	τὸ ἀξίωμα. τῇ μέντοι Πρεϊέκτᾳ
[7, 24]	Τουτίλᾳ προσελθόντες ἐλοιδοροῦντό τε καὶ	ἀνέδην	αὐτῷ τὴν ἀβουλίαν ὠνείδιζον, ὅτι
[7, 36]	ἔς τε τὸν Ἀδριανοῦ τάφον	ἀνέδραμε	καὶ τὴν γέφυραν ἔσχε τὴν
[7, 5]	ὃς ταύτῃ ἀνέχει, ξὺν θορύβῳ	ἀνέδραμον.	ἐπεὶ δὲ οἱ ἀμφὶ τὸν
[7, 40]	τό τε Κωνσταντιανοῦ σημεῖον εὑρόντες	ἀνείλοντο.	οἱ δὲ λοιποὶ βάρβαροι ξὺν
[7, 32]	πράξεων γελωτοποιῶν ἀνεχόμενος οὔτε ἄλλως	ἀνειμένῃ	διαίτῃ χαίρων, ἀλλὰ βίον σκληρόν
[7, 27]	οὐ κατεσπουδασμένος, ἀλλὰ μέθης νόσῳ	ἀνειμένος	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον, καὶ
[7, 2]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου οἱ Ῥογοὶ	ἀνεῖπον.	ὅπερ τοῖς Γότθοις οὐδαμῶς ἤρεσκεν,
[7, 14]	αὐτοκράτορα εἶχεν ἀρχὴν, Θρᾴκης στρατηγὸν	ἀνειπὼν,	ἐπὶ τῇ τοῦ Ἴστρου ποταμοῦ
[7, 14]	τε καὶ Ἄνταις ἓν τὸ	ἀνέκαθεν	ἦν. Σπόρους γὰρ τὸ παλαιὸν
[7, 34]	δὲ ὑμῖν ἐνσπόνδους τε τὸ	ἀνέκαθεν	καὶ γνωρίμους γεγονέναι ξυμβαίνει. φιλία
[7, 33]	οὐκέτι ἐδίδου, ἅσπερ εἴθιστο σφᾶς	ἀνέκαθεν	πρὸς Ῥωμαίων κομίζεσθαι. Λαγγοβάρδας δὲ
[7, 26]	πλεῖστοι ἔτι ἐκάθευδον, οὐ μέντοι	ἀνελεῖν	πολλοὺς δεδύνηνται Γότθοι, ἀλλὰ ἀναστάντες
[7, 27]	Βελισάριος οὖν ἐπειδὴ τὰ βασιλέως	ἀνελέξατο	γράμματα, ἐνακοσίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος, ἱππεῖς
[7, 39]	εἰκὸς, Γότθους ὅπλα ἐπ´ αὐτὴν	ἀνελέσθαι,	ἀναμνησθέντας τῆς Θευδερίχου τε καὶ
[7, 34]	παρ´ ὑμᾶς ἥκουσιν, ἀξιοῦντες Ῥωμαίους	ἀνελέσθαι	τὸν ὑπὲρ αὐτῶν οὐ δέον
[7, 20]	βουλομένοις οὐδὲν ἂν ἐμπόδιον εἴη,	ἀνελθοῦσι	δὲ πολλὴ ἂν ἐξουσία γένοιτο
[7, 19]	περιήγγελλεν, ὡς νικῴη μὲν Βελισάριος,	ἀνέλοιτο	δὲ τὴν ἅλυσιν, διαφθείρας τοὺς
[7, 38]	αὐτοὺς ἢ ὅσοι καθεωρῶντο εἶναι,	ἀνελόμενοι	αὐτίκα τὰ ὅπλα ἐξίασιν ἐπ´
[7, 19]	δὲ τρεψάμενοι καὶ τὴν ἅλυσιν	ἀνελόμενοι	εὐθὺ τῆς γεφύρας ἐχώρησαν. ἐπειδή
[7, 14]	ἐπεκηρυκεύοντο γὰρ ἤδη καὶ ἀλλήλοις	ἀνεμίγνυντο	ἀδεῶς οἱ βάρβαροι οὗτοι. χρήματα
[7, 36]	ἅπαντες ἐθελούσιοι τῷ Γότθων στρατῷ	ἀνεμίγνυντο,	πλήν γε δὴ ὅτι Παῦλός
[7, 39]	ἥκοντες καὶ χρήματα πολλὰ κεκομισμένοι	ἀνεμίγνυντο	τῷ Ῥωμαίων στρατῷ. ἄλλοι τε
[7, 23]	πόλεως ἐς τὰ πρὸς βορρᾶν	ἄνεμον	ἀμφί τινα χῶρον στενὸν μάλιστα
[7, 7]	στόλος ἀγχοῦ ἐγένετο, κατέβαινε σκληρὸς	ἄνεμος,	ἐξαίσιόν τινα χειμῶνα ἐγείρων. καὶ
[7, 8]	ἐπὶ Ῥώμης διενοοῦντο. τοῦ δὲ	ἀνέμου	σφίσιν ἀντιστατοῦντος ἀπαίρειν ἐνθένδε οὐδαμῆ
[7, 18]	τοῖς πράγμασι. καὶ πλέουσι μὲν	ἀνέμου	τε σφίσιν ἐπιφόρου ἐπιπεσόντος πεμπταίοις
[7, 32]	ὣς ἐς βασιλέα τὸν λόγον	ἀνενεγκεῖν	ἔγνω, ἀλλ´ ἔτι ὀκνήσει πολλῇ
[7, 32]	που Ἀρσάκης διαφυγὼν λαθεῖν δύνηται,	ἀνεξέλεγκτον	τὸ ἔγκλημα μενεῖ. ἐγὼ δέ
[7, 23]	στρατιώτας πεντεκαίδεκα ἑταιρίσασθαι ἴσχυσεν, οὕσπερ	ἀνέπειθε	δράσαντάς τι ἐς τοὺς βαρβάρους
[7, 2]	δὲ Γότθους ἅπαντας συγκαλέσας πρέσβεις	ἀνέπεισε	πρὸς Ἰουστινιανὸν βασιλέα πέμψαι, δεησομένους
[7, 35]	δὲ Οὐάκης τοὺς βαρβάρους τούτους	ἀνέπεισε	τὸν Ῥισιοῦλφον κτεῖναι. τῶν δὲ
[7, 3]	ἐπεὶ ὁ φύλαξ ᾗπερ ξυνέκειτο	ἀνεπέτασε	σφίσι τὰς πύλας, οἱ μέν
[7, 11]	κατασκεψομένους τὴν δύναμιν, ὡς μὴ	ἀνεπισκέπτως	ἐπ´ αὐτοὺς ἴωσι. Ῥικίλας δὲ
[7, 1]	αὐτοῖς ὡς ἥκιστα ἦν οὕτως	ἀνεπισκέπτως	Οὐραΐαν ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι. πολλοί
[7, 32]	ἀπειπὼν ἔτυχε. τοῦ δὲ Χαναράγγου	ἀνεπυνθάνετο	εἰ Ἀρταβάνου γνώμῃ ἔναγχος Ἀρσάκης
[7, 21]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου γεγενημένοι. καὶ	ἀνεπυνθάνετο	μὲν εἴ τι πρὸς Γότθων
[7, 14]	ἐν ἤθεσι τοῖς σφετέροις ἐγένοντο,	ἀνεπυνθάνετο	τοῦ ἀνθρώπου ὁ πριάμενος, εἰ
[7, 15]	ἐφέλκοντες ᾤχοντο. τούτου ὁ Τουτίλας	ἀνεπυνθάνετο	τοῦ ἱερέως ὅσα ἐβούλετο, ἐπενεγκών
[7, 20]	εὐθὺς ἄγουσι. καὶ ὁ μὲν	ἀνεπυνθάνετο	τούτων δὴ τῶν βαρβάρων ὅ
[7, 40]	Ῥωμαίων καταλαβόντες τε καὶ ξυνδήσαντες	ἀνεπυνθάνοντο	ὅτου δὴ ἕνεκα οὗτος δὴ
[7, 34]	ἐνθένδε τὸ ἐκ Γότθων αὐτοὺς	ἀνεσόβει	δέος. τίς δ´ ἂν εὐγνωμοσύνην
[7, 38]	ἅπαντες. οἱ δὲ βάρβαροι ὀπίσω	ἀνέστρεφον,	δόκησιν παρεχόμενοι τοῖς ἐπιοῦσιν ὅτι
[7, 40]	πνεύματος ξὺν βίᾳ πολλῇ διωθούμεναι	ἀνέστρεφόν	τε βιαζόμεναι ὑπερφυῶς καὶ αὖθις
[7, 40]	ἐξέλιπον καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν	ἀνέστρεφον,	τρόπῳ ὁρμώμενοι τοιῷδε. τῶν τινα
[7, 39]	τυραννίδα κατέπαυσε καὶ Λιβύην αὖθις	ἀνεσώσατο	τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ, ὥσπερ μοι
[7, 1]	ἐγχειρήσει, κατὰ τὴν χρείαν ἑκάτερον.	ἄνευ	δὲ τούτων ἐν μὲν τοῖς
[7, 1]	ἔβλεπον, ἐν θαύματι μεγάλῳ ποιούμενοι	ἀνεφθέγγοντο	ὡς οἰκία μία τὴν Θευδερίχου
[7, 27]	τὸ ὄρος ἐκλήθη, ὃ ταύτῃ	ἀνέχει.	ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὅπη ἑκάστῳ
[7, 26]	ὄρη, ἅπερ ἄγχιστά πη πολλὰ	ἀνέχει,	ἀναδραμόντες ἐσώθησαν. ἐν οἷς Ἰωάννης
[7, 18]	ἐς τὸ ὄρος, ὃ ταύτῃ	ἀνέχει,	δύσβατόν τε ὂν καὶ ἄλλως
[7, 22]	ὅπερ ἐν Ἀπουλίοις που μέσοις	ἀνέχει,	ἐν τῷ Ἀννίβαλος τοῦ Λίβυος
[7, 26]	κρημνώδη τε καὶ ὑψηλὰ λίαν	ἀνέχει,	ἐπ´ αὐτοὺς ἤλαυνεν, ὅπερ οὐκ
[7, 5]	δὲ μέγαν τινὰ, ὃς ταύτῃ	ἀνέχει,	ξὺν θορύβῳ ἀνέδραμον. ἐπεὶ δὲ
[7, 3]	ἄγαν ὑψηλὴ πρὸ τοῦ περιβόλου	ἀνέχει,	ὅθεν ἅπαντα κατανοεῖν πάρεστι τὰ
[7, 40]	ἐς τὸ ὄρος, ὃ ταύτῃ	ἀνέχει,	Ῥωμαῖοι δὲ ἐν τῷ πεδίῳ
[7, 32]	οὔτε λόγων ἢ πράξεων γελωτοποιῶν	ἀνεχόμενος	οὔτε ἄλλως ἀνειμένῃ διαίτῃ χαίρων,
[7, 24]	ἑστήκασι πάντες, ὁ δὲ λειπόμενος	ἀνέχων	μόνος ἐμπόδιον ἀνδράσι τε καὶ
[7, 10]	ἐς τὸ φρούριον οἱ λοιποὶ	ἀνεχώρησαν.	Βαλεντῖνος δὲ τοὺς μὲν πάλαι
[7, 5]	κατασκόπων ἐπύθοντο, λύσαντες τὴν προσεδρείαν,	ἀνεχώρησαν	εἰς χωρίον Μουκέλλιν ὄνομα, Φλωρεντίας
[7, 19]	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἐνθένδε ἄπρακτοι	ἀνεχώρησαν.	ἐν δὲ τῷ Πόρτῳ γενόμενος
[7, 11]	ἀναγκαίων ἔν γε Ἰταλιώταις σπανίζοντες	ἀνεχώρησαν.	οἷς δὴ βασιλεὺς τὰ πρῶτα
[7, 15]	τὸν λιμένα κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς	ἀνεχώρησαν.	πέμψαντές τε παρὰ Βέσσαν αὖθις
[7, 24]	οὕτω τε ἀποκρουσθέντες οἱ βάρβαροι	ἀνεχώρησαν,	πολλοὺς μὲν ἀποβεβληκότες τῶν ἐν
[7, 23]	διαφθείραντες ἐς τὸν Πόρτον εὐθὺς	ἀνεχώρησαν.	ταῦτα μὲν οὖν τῇδε ἐχώρησεν.
[7, 11]	ἐν Αὐξίμῳ εἰς τὸ στρατόπεδον	ἀνεχώρησεν.	ἐπεξῄει δὲ Ῥωμαίων ἔτι τοῖς
[7, 40]	ὢν, Γερμανὸν μὲν τὸν βασιλέως	ἀνεψιὸν	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι, Ἰωάννην δὲ
[7, 12]	οὐδαμῆ ἔχων Ἰωάννην τὸν Βιταλιανοῦ	ἀνεψιὸν	ἐς Βυζάντιον ἔπεμψεν, ὅρκοις αὐτὸν
[7, 13]	ὕστερον Ἰωάννην τε τὸν Βιταλιανοῦ	ἀνεψιὸν	καὶ Ἰσαάκην Ἀρμένιον Ἀρατίου τε
[7, 31]	ἐτύγχανε δὲ βασιλεῖ τὸν Γερμανὸν	ἀνεψιὸν	ὄντα Βοραΐδην ἀδελφὸν ἔχειν. οὗτος
[7, 37]	ἀκούσας Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς Γερμανὸν τὸν	ἀνεψιὸν	τὸν αὑτοῦ αὐτοκράτορα ἐβούλευσε πολέμου
[7, 39]	πολέμου Γερμανὸν κατεστήσατο τὸν αὑτοῦ	ἀνεψιόν.	ᾧ δὴ στράτευμα μὲν οὐ
[7, 2]	τοιῷδε. Τουτίλας ἦν τις, Ἰλδιβάδου	ἀνεψιὸς,	ἐπὶ πλεῖστον ξυνέσεως ἥκων καὶ
[7, 35]	Οὐάκης ἦρχεν, ἦν τίς οἱ	ἀνεψιὸς	Ῥισιοῦλφος ὄνομα, ὃν δὴ ὁ
[7, 10]	τάδε. Βόνος ἦν τις Ἰωάννου	ἀνεψιὸς	φρουρᾶς ἄρχων τῆς ἐν Γενούᾳ.
[7, 12]	ἔγημε δὲ τοῦ Γερμανοῦ βασιλέως	ἀνεψιοῦ	παῖδα. ἐν τούτῳ δὲ Τουτίλας
[7, 36]	τάς τε πύλας κατ´ ἐξουσίαν	ἀνέῳγον	καὶ τῇ πόλει τοὺς πολεμίους
[7, 20]	πύλας καὶ κατὰ τὴν χρείαν	ἀνέῳγον.	οὕτω δὲ τὰς πύλας ἀναπετάσαντες,
[7, 27]	Σικελίας αὐτίκα ἔπλει. ἔνθεν τε	ἀνηγάγετο,	καταίρειν διανοούμενος ἐς τὸν Ταραντηνῶν
[7, 30]	τῷ Κροτωνιατῶν λιμένι ἐπὶ Ῥουσκιανὴν	ἀνήγοντο.	οὕσπερ ἐπεὶ οἱ βάρβαροι εἶδον,
[7, 17]	ἀκμάζων ὁ λιμὸς ἡμέρᾳ ἑκάστῃ	ἀνήκεστα	αὐτοὺς ἔργα εἰργάζετο. τοὺς μέντοι
[7, 40]	αὐτοὺς διελόντες οἱ βάρβαροι οὗτοι	ἀνήκεστα	ἐν Εὐρώπῃ τῇ ὅλῃ ἔργα
[7, 36]	ἐλπίδα οὐδεμίαν τὸ λοιπὸν ἔχοντες	ἀνήκεστα	ἔργα Γότθους δράσωσι. πέμψας οὖν
[7, 29]	Ἰλλυριοὺς ἅπαντας ἄχρι Ἐπιδαμνίων ἔδρασαν	ἀνήκεστα	ἔργα, κτείνοντες καὶ ἀνδραποδίζοντες τοὺς
[7, 32]	τέ μοι ὄντι καὶ πεπονθότι	ἀνήκεστα	ἔργα οὐδαμῆ συναλγεῖς· ἐγὼ δέ
[7, 18]	τὸ εἰκὸς, βραχυτάτην τριβὴν τὰ	ἀνήκεστα	λυμανεῖσθαι τοῖς πράγμασι. καὶ πλέουσι
[7, 1]	ἦλθε καί οἱ ἀμῦναι τὰ	ἀνήκεστα	πρὸς τῆς Οὐραΐου γυναικὸς παθούσῃ
[7, 14]	καὶ Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ πεποιημένοι	ἀνήκεστα	Ῥωμαίους ἔργα εἰργάσαντο. Χιλβούδιος δὲ
[7, 19]	ἀμφὶ τοῖς πολιορκουμένοις, μή τι	ἀνήκεστον	δράσωσι τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ,
[7, 18]	τε Τουτίλαν τὰ παρόντα σφίσιν	ἀνήνεγκαν.	ὁ δὲ πάντα τε τὸν
[7, 16]	ἰδόντες οὐκ ἐς Γότθους ταῦτα	ἀνήνεγκαν,	οὐκ ἐν τοῖς ὀχυρώμασι καθεῖρξαν
[7, 10]	ἐς Τουτίλαν τὰ ξυμβεβηκότα σφίσιν	ἀνήνεγκαν.	παρὰ τοσοῦτον μὲν Δρυοῦντος τὸ
[7, 34]	ἐς βασιλέα τὰ παρόντα σφίσιν	ἀνήνεγκαν.	ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε.
[7, 32]	τὸν πατέρα τὸν πάντα λόγον	ἀνήνεγκε.	καὶ ὃς Μαρκέλλῳ κοινολογησάμενος, ὃς
[7, 32]	ἐς βασιλέα τὸν πάντα λόγον	ἀνήνεγκεν,	ὁ δὲ αὐτίκα ἐς τὴν
[7, 37]	πολλοὺς ἀποβάλλει καὶ αὐτὸς θνήσκει,	ἀνὴρ	ἀγαθὸς ἐν τῷ πόνῳ τούτῳ
[7, 19]	χαράκωμα ἤλαυνεν, οὗ Ῥουδέριχος ἦρχεν,	ἀνὴρ	ἀγαθὸς τὰ πολέμια. ἐπελθών τε
[7, 40]	ὁ Γερμανὸς ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο,	ἀνὴρ	ἀνδρεῖός τε καὶ δραστήριος ἐς
[7, 23]	ἀπολεξάμενος ἐνταῦθα ᾔει. Ῥωμαῖος δὲ	ἀνὴρ	ἀφικόμενος δρόμῳ ἐς τοὺς πολεμίους,
[7, 38]	ξυμμορία ξυνέμιξεν. ἦν δὲ οὗτος	ἀνὴρ	βασιλέως μὲν Ἰουστινιανοῦ δορυφόρος, ἐπεὶ
[7, 10]	Κάτελλος ἀπώλετο ἔν γε Ἰταλιώταις	ἀνὴρ	δόκιμος. καὶ οἱ μὲν βάρβαροι
[7, 18]	δέ τις ἐν Γότθοις Ῥεκιμοῦνδος,	ἀνὴρ	δόκιμος, ὅνπερ ὁ Τουτίλας ἐπὶ
[7, 40]	πρότερον καταστησάμενος Τουτίλας ἔτυχεν. οὗτος	ἀνὴρ	ἐν πόλει Κατάνῃ, ἀτειχίστῳ οὔσῃ,
[7, 35]	Βυζαντίῳ ἐπράσσετο. ἐτύγχανε δὲ Λαγγοβάρδης	ἀνὴρ	ἐς Γήπαιδας φεύγων ἐξ αἰτίας
[7, 35]	πάντων αὐτὸν Γόθιγος ἐνῆγε, πατρίκιος	ἀνὴρ,	ἐς τῶν ὑπάτων τὸν δίφρον
[7, 8]	οἱ δοκιμώτατοι (δραστήριος γάρ τις	ἀνὴρ	ἐτύγχανεν ὢν καὶ ἀγαθὸς τὰ
[7, 14]	πρᾷον δεσπότην. ἦν δὲ οὗτος	ἀνὴρ	κακοῦργός τε λίαν καὶ οἷος
[7, 26]	ἁλῶναι ξυνέβη. Κλημεντῖνος μέντοι, πατρίκιος	ἀνὴρ,	καταφυγὼν ἔς τινα τῶν ἐκείνῃ
[7, 11]	ἐς φυγὴν ἔτρεψαν. ἔνθα Ναζάρης,	ἀνὴρ	λόγιμος, Ἰλλυριὸς γένος, στρατιωτῶν τε
[7, 3]	ἦν δέ τις ἐν Βενέτοις	ἀνὴρ	λόγιμος, Μαρκιανὸς ὄνομα, ὅσπερ ἐν
[7, 39]	ἦν γὰρ ἐσχατογέρων τε ὁ	ἀνὴρ	μάλιστα καὶ ἀμελέτητος πολεμίων ἔργων.
[7, 40]	ἀρχὴν ἔχοντος. δείσας οὖν ὁ	ἀνὴρ	μὴ παρὰ τοῖς πολεμίοις διαφθαρείη,
[7, 1]	βασιλέως δορυφόρων ἀξίωμα ἥκων. οὗτος	ἀνὴρ,	μνησθεὶς γυναικὸς εὐπρεποῦς τὴν ὄψιν,
[7, 27]	πρόσθεν ᾔει. ἦν γὰρ οὗτος	ἀνὴρ	οὐ κατεσπουδασμένος, ἀλλὰ μέθης νόσῳ
[7, 4]	ἰόντες ἐγγυτέρω ἀλλήλων ἐγένοντο, Γότθος	ἀνὴρ,	Οὐάλαρις ὄνομα, μέγας τε τὸ
[7, 17]	ἦν δέ τις ἐνταῦθα Ῥωμαῖος	ἀνὴρ,	πέντε παίδων πατὴρ, ὃν δὴ
[7, 3]	ἀκουσίως καθῆκεν αὑτόν. οὗτος ὁ	ἀνὴρ	Περσῶν μὲν ἡγεῖτο, οὓς Βελισάριος
[7, 18]	Ἐνταῦθα Τουλλιανός τις, Βεναντίου παῖς,	ἀνὴρ	Ῥωμαῖος, δύναμιν πολλὴν ἔν τε
[7, 32]	τὴν πρᾶξιν, ἐπειδὰν δὲ ὁ	ἀνὴρ	τάχιστα ἐς Βυζάντιόν τε ἀφίκηται
[7, 32]	ἐν Βυζαντίῳ, Ἀρμένιος γένος, Ἀρσακίδης	ἀνὴρ,	τῷ Ἀρταβάνῃ κατὰ γένος προσήκων.
[7, 14]	ταύτῃ δὲ τῇ μάχῃ Σκλαβηνὸς	ἀνὴρ	τῶν τινα πολεμίων ἄρτι γενειάσκοντα,
[7, 6]	ἐν τούτῳ τῷ πόνῳ ὁ	ἀνὴρ	ὤφθη. προϊόντος δὲ τοῦ κακοῦ
[7, 35]	οὗ δὴ ἐπιβὰς τοὺς παραπεπτωκότας	ἀνῄρει.	ἅπερ ἐπεὶ Κλαυδιανὸς ἔγνω, ὅσπερ
[7, 32]	ἐκτετηκυίας ἀήθεσι, τοῦ δὲ πατρὸς	ἀνῃρημένου	ἐπὶ ξυνθηκῶν τε καὶ ξυμβάσεως
[7, 38]	μὲν Σκλαβηνοὶ τοὺς ἐντυχόντας ἀεὶ	ἀνῄρουν.	ἀλλὰ νῦν αὐτοί τε καὶ
[7, 25]	ὑπὸ ἀβελτερίας χρῆσθαι. τὰ γὰρ	ἀνθρώπεια	καὶ σφάλλεσθαί ποτε πέφυκεν, ὅστις
[7, 39]	δὴ ἐξεργάζεσθαι εἴωθεν ἐς τὰ	ἀνθρώπεια	προϊοῦσα ἡ φήμη, Γότθοι ἅμα
[7, 11]	ξυμβέβηκεν. ἄνωθεν γὰρ τοῦτο τοῖς	ἀνθρωπίνοις	ἐμπέφυκεν ἀτεχνῶς πράγμασι, πολλάς τε
[7, 11]	μηδὲν ὑφ´ ὁτουοῦν ἁμαρτάνεσθαι οὔτε	ἀνθρώπινον	καὶ τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως
[7, 16]	αὑτοὺς ἐς τὴν πρεσβείαν εἰώθασιν	ἄνθρωποι,	ἀλλ´ ὅπως τι ἀγαθὸν διαπεπραγμένοι
[7, 20]	κατασκεψομένους τὸν χῶρον, ὅθεν οἱ	ἄνθρωποι	Γότθοις ἔφασκον ἐς τὴν πόλιν
[7, 34]	ἐσόμενα ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ δύνανται	ἄνθρωποι.	εἰ μὲν οὖν ἐς ἑτέρους
[7, 31]	τὸ λοιπὸν ἔσεσθαι. οἱ γὰρ	ἄνθρωποι	εὐημερίας ἐκ τοῦ παραλόγου ἐπιλαβόμενοι
[7, 36]	ὁ Τουτίλας ἔδεισε μὴ θανατῶντες	ἄνθρωποι	καὶ σωτηρίας πέρι ἐλπίδα οὐδεμίαν
[7, 4]	καὶ τοὺς νενικηκότας εἰώθασιν ἐπαινεῖν	ἄνθρωποι,	οὐ διερευνώμενοι τῆς νίκης τὸν
[7, 25]	διδόναι βλάβος. φύσει μὲν γὰρ	ἄνθρωποι	οὐδέν τι μέγα διαφέρειν ἀλλήλων
[7, 20]	οὐ πολλαῖς ὕστερον αὖθις οἱ	ἄνθρωποι	παρ´ αὐτὸν ἧκον, ἐπὶ τὴν
[7, 29]	αὐτῶν ἑκάστῳ ἤρεσκε. φιλοῦσι γὰρ	ἄνθρωποι	τοῖς παροῦσι διαπορούμενοι τὰ ἐσόμενα
[7, 29]	γῆν ἔτυχε. καὶ οἱ μὲν	ἄνθρωποι	τῷ παραλόγῳ τῆς ξυμφορᾶς ἀμηχανίᾳ
[7, 35]	μὲν πρῶτα ξυνέμισγε τοῖς ταύτῃ	ἀνθρώποις	ἅτε Ῥωμαῖός τε ὢν καὶ
[7, 24]	αὐτὸς οὐδενὶ διαφθείρειεν. οὕτω τοῖς	ἀνθρώποις	ἐμπέφυκε πρὸς τῶν πραγμάτων τὰς
[7, 24]	τέ ἐστι μὴ οὐχὶ τοῖς	ἀνθρώποις	ἐς ἀεὶ ἁμαρτάνεσθαι, ἐπεὶ καὶ
[7, 14]	οὔτε ἄλλως ὁμολογοῦσιν ἔν γε	ἀνθρώποις	ῥοπήν τινα ἔχειν, ἀλλ´ ἐπειδὰν
[7, 16]	τὸν ἀληθῆ λόγον, οὕτω τὸν	ἄνθρωπον	ἀποπέμποιντο, περιυβρίσθαι δὲ πάντων μάλιστα
[7, 25]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ καταπεπλῆχθαι τὸν	ἄνθρωπον	ἅτε ἀνδρεῖον ὑμῖν ξυμβαίνει. ῥᾷον
[7, 12]	ὄνομα, χρήμασιν ἀναπείθει δόλῳ τὸν	ἄνθρωπον	διαχρήσασθαι. Οὔλιφος μὲν οὖν μόνῳ
[7, 26]	οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον τὸν	ἄνθρωπον	διεχρήσαντο. Ἰωάννης μὲν οὖν καὶ
[7, 35]	αἰτίαν οὐκ ἔχον φυγῇ τὸν	ἄνθρωπον	ἐζημίωσεν. ὃς δὴ ἐξ ἠθῶν
[7, 35]	Γηπαίδων, οἱ δὲ τὸν μὲν	ἄνθρωπον	ἐκδοῦναι οὐδαμῆ ἔγνωσαν, ἐκέλευον δὲ
[7, 14]	Χιλβουδίου τιμὰς καὶ διακομίζειν τὸν	ἄνθρωπον	ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν, δόξαν
[7, 14]	καὶ ξυγγενόμενος, ἐπεὶ φενακίζοντα τὸν	ἄνθρωπον	εὗρε (καίπερ τήν τε Λατίνων
[7, 32]	δὲ μόνος ὀρθοστομήσας διασώσασθαι τὸν	ἄνθρωπον	ἴσχυσε. τὴν γὰρ αἰτίαν ἐφ´
[7, 32]	τε καὶ λόγων ἐνέδραις τὸν	ἄνθρωπον	καταλαβὼν ἐκάκιζεν, οὔτε νύκτα οὔτε
[7, 32]	οὕτω τε σφίσιν ἐπιόντα τὸν	ἄνθρωπον	οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἀπωθεῖσθαι ἱκανοὶ ἔσονται.
[7, 22]	ἐπὶ Καμπανίας χωρία, ἐν Ῥώμῃ	ἄνθρωπον	οὐδένα ἐάσας, ἀλλ´ ἔρημον αὐτὴν
[7, 8]	ἑκουσίαν βιάσασθαι. καὶ ὃς τὸν	ἄνθρωπον	οὐκ ἀπαρνηθέντα τὸ ἔγκλημα τίσασθαι
[7, 8]	δοκοίη. καὶ ὃς τὸν μὲν	ἄνθρωπον	οὐκ ἐς μακρὰν διεχρήσατο, τὰ
[7, 14]	ὁ δὲ Ῥωμαῖος τόν τε	ἄνθρωπον	παρηγορεῖν τήν τε ἀλήθειαν ἐκκρούειν
[7, 3]	ἐπιτηδείων τινὰς χρήμασιν ἀναπείθει τὸν	ἄνθρωπον	τῇ πόλει τὸ βασιλέως στράτευμα
[7, 14]	Χιλβούδιον εἶναι. ταύταις δὲ ὁ	ἄνθρωπος	ἐπαρθεὶς ταῖς ἐλπίσιν ἤδη καὶ
[7, 25]	σφάλλεσθαί ποτε πέφυκεν, ὅστις τε	ἄνθρωπος	ὢν εἶτα δυσχερῶς ἔχων ἐς
[7, 18]	καὶ αὐτῷ μέλλει, Γότθοις ὁ	ἄνθρωπος	ὡς ἥκιστα προσδεχομένοις ἐπιστήσειν αὐτὸν
[7, 1]	ἔτι ἐχομένων ἐν τοῖς τοῦ	ἀνθρώπου	δακτύλοις, ἡ κεφαλὴ εἰς τὴν
[7, 38]	πρότερον ἐκ τοῦ νώτου τοῦ	ἀνθρώπου	ἐκδείραντες. ταῦτα διαπεπραγμένοι τὰ χωρία
[7, 31]	μάλιστα ἦν, οὐκ ἔρωτι τοῦ	ἀνθρώπου	ἐνταῦθα ἠγμένῃ, ἀλλ´ ὅτι οἱ
[7, 27]	ἢ τῆς δυνάμεως ἀποπειρασώμεθα τοῦ	ἀνθρώπου,	ἢ τῆς ἀνοίας ἐκεῖνος τῆς
[7, 32]	ἐκ παρασκευῆς ὑμετέρας ἀκοῦσαι τοῦ	ἀνθρώπου	λέγοντός τι ὑπὲρ τούτων διαφανές.
[7, 14]	τοῖς σφετέροις ἐγένοντο, ἀνεπυνθάνετο τοῦ	ἀνθρώπου	ὁ πριάμενος, εἰ Χιλβούδιος αὐτὸς
[7, 34]	ταῦτα, οὐκ ἔστι. δύναμις γὰρ	ἀνθρώπου	φύσιν ἐνδείκνυται μόνη, ἐξάγουσα πᾶσιν
[7, 31]	ἅπαντα χρόνον· ὃ δὴ μάλιστα	ἀνθρώπου	ψυχὴν ἀνιᾶν πέφυκεν. ὥστε ἀμέλει
[7, 27]	τινὰς εἶναι βούλονται τοὺς τῇδε	ἀνθρώπους.	ἀλλὰ καὶ Λυκοκρανίτας καλοῦσι τῶν
[7, 26]	μέγα τε καὶ ὑπερφυὲς ἐς	ἀνθρώπους	ἅπαντας ἴσχυσε. Τουτίλαν γὰρ καὶ
[7, 32]	ὁ Μάρκελλος περιεβάλετο ἐς πάντας	ἀνθρώπους	ἅτε ἀρετῆς ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις
[7, 25]	ἢ ἀπαξιοῦν τε καὶ ἀπαρνεῖσθαι	ἀνθρώπους	εἶναι. τὸ γὰρ ἐν οὐδενὶ
[7, 22]	πάσης τῆς γῆς καὶ τεχνίτας	ἀνθρώπους	ἐνταῦθα ξυναγαγεῖν ἴσχυσαν. οὕτω τε
[7, 40]	τούτου ὁ Γερμανὸς ἐς πάντας	ἀνθρώπους	καὶ διαφερόντως ἐς τούτους δὴ
[7, 3]	πρασσόμενα καὶ ἀπαριθμεῖσθαι τοὺς ταύτῃ	ἀνθρώπους,	καὶ μὴν καὶ τοῦ πεδίου
[7, 37]	ἀμφὶ Γερμανῷ δόξα ἐς πάντας	ἀνθρώπους	οὖσα ἐτύγχανεν. εὐέλπιδες δὲ Ῥωμαῖοί
[7, 27]	φήμη αὐτὰ περιαγαγοῦσα ἐς ἄλλους	ἀνθρώπους	τινὰς δόξας οὐκ ὀρθὰς ἀγνοίᾳ
[7, 32]	ὢν ἀγοραίους μὲν καὶ ἀγελαίους	ἀνθρώπους	τινὰς ἔχοντας οὐδὲν αὐτοῖς προσῆκον
[7, 22]	ἂν ἀδίκημα μέγα ἐς τοὺς	ἀνθρώπους	τοῦ παντὸς αἰῶνος δόξειεν εἶναι·
[7, 1]	τε βασιλέα ἦλθε καὶ πάντας	ἀνθρώπους.	Ὕστερον δὲ Οὐραΐαν Ἰλδιβάδῳ προσκεκρουκέναι
[7, 23]	παίδων τὸν ἕτερον εὐθὺς τῷ	ἀνθρώπῳ	ἀπέδωκε, τὸν δὲ ἕτερον ἐν
[7, 21]	εὐδαιμονίαν ἀγόντων κόρον οὐκ εἰκὸς	ἀνθρώπῳ	γενέσθαι, κἂν τῇ πολυλογίᾳ τις
[7, 20]	διώκειν. τί γὰρ ἂν ἥδιον	ἀνθρώπῳ	γένοιτο, ἔφη, πολεμίων φευγόντων; Ἐπειδὴ
[7, 2]	ξυγγενῆ ἔτρεπον, εὐέλπιδες ἐπὶ τῷ	ἀνθρώπῳ	γενόμενοι τῷ βούλεσθαι ταὐτά. ὁ
[7, 4]	αἴσθησις δὲ ὀδύνης οὐδεμία τῷ	ἀνθρώπῳ	ἐγίνετο, ἀλλ´ αὐτὸς μὲν ἐς
[7, 21]	αὐτῷ τἀγαθὰ ἐφ´ ἑτέρους μετενεγκεῖν.	ἀνθρώπῳ	μὲν γὰρ τὸ μὴ ἀδικεῖν
[7, 1]	παρεῖχεν ἑαυτὸν τοῖς ἐντυγχάνουσιν ὥστε	ἀνθρώπῳ	πένητί τε λίαν καὶ ἀδόξῳ
[7, 8]	ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐδέοντο τῷ	ἀνθρώπῳ	τὴν αἰτίαν ἀφεῖναι. ὁ δὲ
[7, 11]	οὗ τί ἂν ἀξιώτερον γένοιτο	ἀνθρώπῳ	τῶν πάντων χρημάτων; ἐπειδὴ τοίνυν
[7, 30]	μή τινά οἱ τῶν ἁπάντων	ἀνθρώπων	ἀκούσιον ξυστρατεύεσθαι. ὀγδοήκοντα μὲν οὖν
[7, 22]	μὲν κάλλη οὐκ ὄντα ἐργάζεσθαι	ἀνθρώπων	ἂν φρονίμων εὑρήματα εἶεν καὶ
[7, 1]	τοὺς κινδύνους ἔχειν αἰτιώτατος ἐγένετο	ἀνθρώπων	ἁπάντων. Βυζάντιοι δὲ αὐτὸν καὶ
[7, 1]	μὲν τοὺς στρατιώτας φιλοδωρότατος ἐγεγόνει	ἀνθρώπων	ἁπάντων· τῶν τε γὰρ ἐν
[7, 5]	ἐν τῷ ἔργῳ τούτῳ ἐξ	ἀνθρώπων	ἀφανισθείη. ἐπεί τε ὁ λόγος
[7, 39]	θυγατρὸς παῖδα, Οὐιττίγιδος ἤδη ἐξ	ἀνθρώπων	ἀφανισθέντος. ἤλπιζε γὰρ, ἢν ξὺν
[7, 35]	παιδὸς τούτου νόσῳ αὐτίκα ἐξ	ἀνθρώπων	ἀφανισθέντος. ἡνίκα τοίνυν Γήπαισί τε
[7, 23]	μοι ἔμπροσθεν εἴρηται, δόλῳ ἐξ	ἀνθρώπων	ἀφανισθέντος. ὅσπερ ξὺν στρατεύματι ἐπὶ
[7, 2]	ἄρχων ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δὲ ἐξ	ἀνθρώπων	ἀφανισθῆναι Ἰλδίβαδον οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη,
[7, 40]	μὲν τὸν βασιλέως ἀνεψιὸν ἐξ	ἀνθρώπων	ἀφανισθῆναι, Ἰωάννην δὲ τὸν αὐτοῦ
[7, 1]	ἦν οὕτως ἀνεπισκέπτως Οὐραΐαν ἐξ	ἀνθρώπων	ἀφανισθῆναι. πολλοί τε ἤδη ἐν
[7, 21]	μάλα πολέμια ἔσται. οὐ γὰρ	ἀνθρώπων	γένει οὐδὲ φύσει ἐθνῶν ξυμμαχεῖν
[7, 1]	τὰ πρόσωπα, οἵας οὐδείς που	ἀνθρώπων	εἶδεν, οὔτε οἱ ἐς ὄψιν
[7, 25]	ἐν τοῖς πταίσμασι δὴ τῶν	ἀνθρώπων	ἐνθυμουμένους ὡς οὐδὲν πέφυκεν ἐφ´
[7, 9]	ἐργάσασθαι Γότθους. οἵτινες μὲν οὖν	ἀνθρώπων	ἐς Ῥώμην τὰ βιβλίδια ταῦτα
[7, 22]	τῆς πράξεως ἀξία πρὸς πάντων	ἀνθρώπων,	ἥπερ ἐφ´ ἑκάτερά σοι τῆς
[7, 40]	εὐθυωρόν τε ὁ Γερμανὸς ἐξ	ἀνθρώπων	ἠφάνιστο, ἀνὴρ ἀνδρεῖός τε καὶ
[7, 30]	δὲ βασιλὶς Θεοδώρα νοσήσασα ἐξ	ἀνθρώπων	ἠφάνιστο, ἐνιαυτοὺς ἕνα τε καὶ
[7, 35]	ὁ μὲν Οὐάκης νοσήσας ἐξ	ἀνθρώπων	ἠφάνιστο, ἐς δὲ Οὐάλδαρον, τὸν
[7, 4]	λωφήσαντος, τρίτῃ ὕστερον ἡμέρᾳ ἐξ	ἀνθρώπων	ἠφάνιστο, Ῥωμαίοις τε κατέσεισε τὴν
[7, 31]	ἐπειδὴ τάχιστα ἡ βασιλὶς ἐξ	ἀνθρώπων	ἠφάνιστο, ταύτην ἀσμένως ἀπεπέμψατο τὴν
[7, 8]	οὖν τοῦτο οἶδα, ὡς τῶν	ἀνθρώπων	ὁ πολὺς ὅμιλος τὰ τῶν
[7, 32]	λόγους ἔς τινα τῶν πάντων	ἀνθρώπων	ὅτι μὴ ἐς τὸν πατέρα
[7, 1]	δύο ἀναδησάμενος, οἵας οὔπω πρότερον	ἀνθρώπων	οὐδενὶ διαπεπρᾶχθαι ξυνέπεσε, καὶ βασιλεῖς
[7, 38]	ὠθοῦντές τε ἄχρι ἐς τῶν	ἀνθρώπων	τὰ ἔγκατα, οὕτω δὴ αὐτοὺς
[7, 40]	οὐκέτι εἶχον. λείαν γὰρ ἐπήγοντο	ἀνθρώπων	τε καὶ ζῴων ἄλλων καὶ
[7, 34]	περίεστιν ὥστε καὶ διερευνᾶσθαι τῶν	ἀνθρώπων	τινὰς, οἷς ἂν καὶ δοίης
[7, 4]	οὐ γὰρ ἐπ´ ἄλλους τινὰς	ἀνθρώπων	χωροῦμεν ἢ ὅσοι ἔναγχος ἐν
[7, 17]	ὅπως δὴ καὶ ἡμεῖς περιόντες	ἀνθυπουργήσωμεν	ὑμῖν ὅσα τοὺς οἰκέτας τοῖς
[7, 31]	ὃ δὴ μάλιστα ἀνθρώπου ψυχὴν	ἀνιᾶν	πέφυκεν. ὥστε ἀμέλει οὐ πολλῷ
[7, 35]	καὶ λογιμωτάτοις ἐσάγαν οὖσιν, οὐκέτι	ἀνίει,	ἀλλ´ ἔχρῃζε βασιλέως Ἰταλίας μεταποιεῖσθαι
[7, 3]	ἐνταῦθα τοῦ στρατοῦ ἄρχοντας οὐκέτι	ἀνίει.	διὸ δὴ φυλακτήρια καταστησάμενοι ἐν
[7, 21]	τε καὶ δεδυστυχηκότων παραιτούμενος οὐκέτι	ἀνίει,	ἕως αὐτοὺς φιλανθρωπίας ὑπόσχεσιν ποιησάμενος
[7, 32]	οὔτε νύκτα οὔτε ἡμέραν τινὰ	ἀνιεὶς,	ἀνδρεῖόν τε καὶ ἀνδρόγυνον ἀπὸ
[7, 26]	προρρηθὲν, ἐς Καμπανοὺς, οὔτε νύκτα	ἀνιεὶς	οὔτε ἡμέραν, ᾔει (ἐνταῦθα γὰρ
[7, 20]	οἱ Ἴσαυροι πάντα ἐδείκνυον, ὡς	ἀνιέναι	μὲν βουλομένοις οὐδὲν ἂν ἐμπόδιον
[7, 38]	τὰς πύλας γενόμενοι, αἳ πρὸς	ἀνίσχοντά	εἰσιν ἥλιον, τοὺς ἐν ταῖς
[7, 27]	Κερκύρας τῆς νήσου, ἣ πρὸς	ἀνίσχοντα	ἥλιόν ἐστιν, ἄλλοι δὲ ἀπ´
[7, 28]	ἥλιον, ὁ Τάρας δὲ πρὸς	ἀνίσχοντα.	κατὰ δὲ τὸ μέσον τῆς
[7, 24]	τε τῇ ἐπιγενομένῃ ἅμα ἡλίῳ	ἀνίσχοντι	θυμῷ τε πολλῷ καὶ θορύβῳ
[7, 18]	στρατηγοῦντος ἐν τοῖς ἄνω χρόνοις	Ἀννίβαλος	τὸ μέγα πάθος ξυμβῆναι Ῥωμαίοις.
[7, 22]	που μέσοις ἀνέχει, ἐν τῷ	Ἀννίβαλος	τοῦ Λίβυος χαρακώματι στρατοπεδευσάμενος ἡσυχῆ
[7, 27]	ἢ δυνάμει μεγάλῃ χρῆται, ἢ	ἀνοίᾳ	πολλῇ ἔχεται. ἴωμεν τοίνυν ἐπ´
[7, 16]	ἐναντίωμα γεγενῆσθαι δοκεῖ, ἀλλ´ ἐς	ἄνοιαν	τῶν ἐπταικότων, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 27]	ἀποπειρασώμεθα τοῦ ἀνθρώπου, ἢ τῆς	ἀνοίας	ἐκεῖνος τῆς αὑτοῦ αἴσθηται. ὁ
[7, 37]	ἐσκομίζεσθαι διὰ σπουδῆς εἶχε καὶ	ἀνοικοδομεῖσθαι	ὅτι τάχιστα πάντα ἐκέλευεν, ὅσα
[7, 24]	τό τε ἐν Τιβούρει φρούριον	ἀνοικοδομήσασθαι	σθένει παντὶ ἔγνωσαν· καθελόντες γὰρ
[7, 11]	τοῦ περιβόλου κατεπεπτώκει, ὅτῳ δὴ	ἀνοικοδομήσασθαι	τρόπῳ, λίθους τε καὶ πηλὸν
[7, 24]	τοῦ περιβόλου Τουτίλας ἔτυχε βραχεῖ	ἀνοικοδομήσασθαι	χρόνῳ, ἐποίει τάδε. λίθους ἄγχιστά
[7, 17]	τροφὴν ἔπραττον· ὁ δὲ οὔτε	ἀνοιμώξας	οὔτε ὅτι ξυνεταράχθη ἔνδηλος γεγονὼς,
[7, 7]	παραινεῖν τοῖς πολιορκουμένοις ἐκέλευε μηκέτι	ἀνονήτοις	ἐλπίσι πιστεύοντας διαφθείρεσθαι, ἀλλὰ τὴν
[7, 9]	ἔτι βραχείας τινὸς καὶ ταύτης	ἀνονήτου	ὑμῖν ἀπολελειμμένης ἐλπίδος ἕλησθε μὲν
[7, 18]	ἐναντίων στρατόπεδον. οἱ δὲ βάρβαροι	ἄνοπλοί	τε καὶ ἀπαράσκευοι παντάπασιν ὄντες
[7, 36]	δὲ πεζοὶ μὲν ποιεῖσθαι καὶ	ἄνοπλοι	τὴν ἀναχώρησιν αἰσχυνόμενοι, δειμαίνοντες δὲ
[7, 1]	σφίσιν αὐτοῖς ξυνιστάμενοι Ἰλδιβάδῳ ἅτε	ἀνόσια	εἰργασμένῳ ἐλοιδοροῦντο. τίσασθαι μέντοι τούτου
[7, 21]	ἀλλήλους καὶ τοὺς κατηκόους Ῥωμαίους	ἀνόσια	ἔργα, οἷς δὴ, ὡς τὸ
[7, 20]	ὁ Βέσσας κατέλυε. τὰς γὰρ	ἀνοσίας,	ὥς γε δεδήλωται, τοῦ σίτου
[7, 17]	εἰ καί τι δρᾶν ὑμᾶς	ἀνόσιον	ἔργον ἰσχύομεν, οὐκ ἄν τινα
[7, 17]	σφίσιν ἀδύνατον, τὸ δὲ ἀποκτιννύναι	ἀνόσιον	ἔφασαν εἶναι, οὐ μέντοι οὐδὲ
[7, 24]	τὸ ἔδαφος ἕστηκεν, ἄλλος δὲ	ἀντ´	αὐτοῦ γιγνόμενος ἄνω τοῖς ἐπιέναι
[7, 40]	γυναῖκα, αἰχμάλωτον οὖσαν, ἀφεῖναι Ῥωμαίοις	ἀντ´	αὐτοῦ ἤθελε. γυναῖκα δὲ Ῥωμαῖοι
[7, 1]	ἐν τῇ μάχῃ ἀπολωλότος ἕτερον	ἀντ´	αὐτοῦ πρὸς Βελισαρίου αὐτίκα ὑπῆρχεν·
[7, 40]	τῇ ὁμολογίᾳ καταληφθέντα Γότθοις ἀπέδοσαν,	ἀντ´	αὐτοῦ τὴν γυναῖκα κεκομισμένοι. ὁ
[7, 10]	ξυμπλεόντων τινὰς ἐπὶ τῷ φυλακτηρίῳ	ἀντ´	αὐτῶν καταστήσασθαι· ῥᾷον γὰρ οὕτως
[7, 22]	τὰ ἐπὶ Λευκανίας χωρία. καὶ	Ἄνται	δὲ αὐτοῖς τριακόσιοι ξυνεφύλασσον, οὕσπερ
[7, 22]	ὠθισμὸς μὲν ἀμφοτέρων πολὺς ἐγεγόνει,	Ἄνται	δὲ τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ, ἅμα
[7, 14]	λεὼν τοῦτον ταύτῃ πη ἔχει.	Ἄνται	δὲ τότε ἀγειρόμενοι, ὥσπερ ἐρρήθη,
[7, 14]	ὑπὸ δὲ τὸν χρόνον τοῦτον	Ἄνται	ἐπισκήψαντες εἰς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης
[7, 14]	οὐδαμῆ ἴσχυσε. Χρόνῳ δὲ ὕστερον	Ἄνται	καὶ Σκλαβηνοὶ διάφοροι ἀλλήλοις γενόμενοι
[7, 14]	πολλάκις ἤδη Οὖννοί τε καὶ	Ἄνται	καὶ Σκλαβηνοὶ πεποιημένοι ἀνήκεστα Ῥωμαίους
[7, 40]	Γερμανοῦ θεῖος τὴν βασιλείαν εἶχεν,	Ἄνται,	οἳ Σκλαβηνῶν ἄγχιστα ᾤκηνται, Ἴστρον
[7, 14]	ἔθνη ταῦτα, Σκλαβηνοί τε καὶ	Ἄνται,	οὐκ ἄρχονται πρὸς ἀνδρὸς ἑνὸς,
[7, 22]	φυγὼν ᾤχετο, καὶ οἱ τριακόσιοι	Ἄνται	παρὰ τὸν Ἰωάννην ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν.
[7, 14]	ἦλθεν, ἠγείροντο μὲν ἐπὶ τούτῳ	Ἄνται	σχεδὸν ἅπαντες, κοινὴν δὲ εἶναι
[7, 4]	ἡνίκα μὲν ξὺν Ἰλδιβάδῳ ὅπλα	ἀνταίρειν	βασιλεῖ ἔγνωτε, τὸ μὲν πλῆθος
[7, 14]	καὶ ὄνομα Σκλαβηνοῖς τε καὶ	Ἄνταις	ἓν τὸ ἀνέκαθεν ἦν. Σπόρους
[7, 14]	χεῖρας ἦλθον, ἔνθα δὴ τοῖς	Ἄνταις	ἡσσηθῆναι τῶν ἐναντίων τετύχηκεν. ἐν
[7, 40]	γυναῖκα δὲ Ῥωμαῖοι οὐδαμῆ ἐδικαίουν	ἀνταλλάξασθαι	ἀνδρὸς τὴν τοῦ καλουμένου κοιαίστωρος
[7, 8]	αὐτῶν σωτηρίας ἁμαρτάδα ἑνὸς ἀνδρὸς	ἀνταλλάξασθαι,	μηδὲ τοῦ μιάσματος τοῦδε αὐτοὶ
[7, 16]	ἐς Ῥωμαίους τοὺς σοὶ ὅπλα	ἀντάραντας	φιλανθρωπίαν ἐνδείκνυσθαι μέλλεις, ὃς ἐς
[7, 25]	ὑπ´ ἐμοί τε στρατηγοῦντι ὅπλα	ἀντάραντες	ὑπερβαλέσθαι πολλάκις αὐτὸν τῷ πολέμῳ
[7, 37]	τῇ ταλαιπωρίᾳ πολλῷ ἔτι μᾶλλον	ἀντεῖχον.	ἀλλὰ βασιλεὺς οὐκ οἶδα ὅπως
[7, 17]	τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει, ἀλλ´ ἔτι	ἀντεῖχον.	διὸ δὴ ἀθρόοι Ῥωμαῖοι γενόμενοι
[7, 24]	οἵ τε Ῥωμαῖοι παρὰ δόξαν	ἀντείχοντο,	τοῦ κινδύνου, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 9]	ὅτι δὴ Γότθων τῷ πολέμῳ	ἀντέχειν	ἀδύνατος εἴη. οἵ τε ἄλλοι
[7, 16]	ὥστε πολιορκουμένοις ἐς ἐνιαυτοῦ μῆκος	ἀντέχειν	ξύμπασι Ῥωμαίοις. τὰ μὲν οὖν
[7, 17]	πάντα βίον αὐτῶν τὸν ἐφήμερον	ἀντηλλάσσοντο.	τελευτῶντες δὲ, ἐπεὶ οἱ τοῦ
[7, 14]	ὡς εἴη μὲν καὶ αὐτὸς	Ἄντης	τὸ γένος, μαχόμενος δὲ ξὺν
[7, 37]	ἐμνήσθην, ἐς τὸ ἔργον καταστήσασθαι	ἀντὶ	Γερμανοῦ ἔγνω. καὶ ὁ μὲν
[7, 14]	τόσον δὲ χρημάτων κρείσσων ὥστε	ἀντὶ	μεγίστου κτήματος ἐν τῇ οὐσίᾳ
[7, 14]	ἢν διαφύγωσι, θυσίαν τῷ θεῷ	ἀντὶ	τῆς ψυχῆς αὐτίκα ποιήσειν, διαφυγόντες
[7, 6]	καὶ τὰς τῶν χρημάτων προσόδους	ἀντὶ	τῶν τὰ χωρία κεκτημένων ἐφέρετο,
[7, 36]	μάχην, Γότθους δὲ τοῖς πολεμίοις	ἀντικαθεζομένους	ἡσυχάζειν ἐκέλευεν, οἰόμενος λιμῷ τοὺς
[7, 25]	δόξαν ὡς ἥκιστα ὀρθὴν ἀφελὼν	ἀντικαθιστάναι	τὴν γνώμην ἐπὶ τὰ βελτίω
[7, 10]	ἡμιθνῆτας εὑρὼν ὑπεξήγαγεν, ἑτέρους δὲ	ἀντικαταστησάμενος	ἀκραιφνεῖς, καθάπερ οἱ ἐπέστελλε Βελισάριος,
[7, 31]	Ἀρταβάνην ἐς Βυζάντιον μετεπέμπετο, ἕτερον	ἀντικαταστήσας	Λιβύης στρατηγὸν, ᾗπέρ μοι δεδιήγηται.
[7, 9]	ἀπορούμενος γράμματα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔπεμψεν,	ἄντικρυς	ἀποφαίνων ὅτι δὴ Γότθων τῷ
[7, 32]	τούτου εἰπεῖν οὐκέτι εἶχεν, ἐπεὶ	ἄντικρυς	αὐτῷ, ὥσπερ μοι ἐρρήθη, ἀπειπὼν
[7, 2]	δὲ τοῖς παρ´ αὐτὸν ἥκουσιν	ἄντικρυς	τὴν ἐς Ῥωμαίους ὁμολογίαν ἀποκαλύψας
[7, 32]	ἀκούσας ξυνεταράχθη τε καὶ ἰλιγγιάσας	ἄντικρυς	τῷ Ἀρσάκῃ ἀπεῖπε μήτ´ ἄν
[7, 9]	ἀδικῇ μόνης, τούτῳ δὴ μηδὲ	ἀντιλέγειν	ποτὲ περὶ τῶν πεπραγμένων λελείψεται.
[7, 35]	εὖ διαθέσθαι τὰ ἐν σφίσιν	ἀντιλεγόμενα	σπουδάζων καὶ διατεινόμενος μάλιστα. ταῦτα
[7, 32]	οὗπερ εἰώθασι τὰς ἀμφὶ τοῖς	ἀντιλεγομένοις	ποιεῖσθαι γνώσεις. οἵπερ ἀναλεξάμενοι ἅπαντα,
[7, 30]	αὐτοὺς ἐπὶ πλεῖστον τῆς ἀκτῆς	ἀντιμετώπους	ἔστησε ταῖς τῶν νηῶν πρῴραις,
[7, 10]	ὁτῳοῦν βιαζόμενοι. οὐ γὰρ ἐξ	ἀντιπάλου	τῆς δυνάμεως ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν.
[7, 4]	δὲ τοῖς πολεμίοις οὐκ ἐξ	ἀντιπάλου	τῆς τύχης, ἀλλὰ πολλῷ τῷ
[7, 35]	ὀνομάζεται, κεῖται δὲ ἐν τῇ	ἀντιπέρας	ἠπείρῳ. ἐνταῦθα ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἢ
[7, 14]	καὶ Ῥωμαῖοι ἐς ἤπειρον τὴν	ἀντιπέρας	σὺν Χιλβουδίῳ πολλάκις ἰόντες ἔκτεινάν
[7, 13]	χείριστα βουλευομένοις οὐδὲν ἀπαντιάσει δεινὸν,	ἀντιπεριάγοντος	αὐτὰ τοῦ δαιμονίου ἐς πᾶν
[7, 14]	Ῥωμαίων ἀρχὴ ἀνδρὸς ἑνὸς ἀρετῇ	ἀντίρροπος	γενέσθαι ἐν τῷ ἔργῳ τούτῳ
[7, 32]	κατεπτηχότες σιωπῇ εἴχοντο, τῷ μὴ	ἀντιστατεῖν	ἃ βούλοιτο ἐγχωροῦντες αὐτῷ· Μάρκελλος
[7, 19]	τε Ῥώμην κομίζεσθαι οὐδενὸς ἔτι	ἀντιστατοῦντος.	ἀλλ´ ἐπεὶ οὐκ ἦν ταῦτα
[7, 8]	διενοοῦντο. τοῦ δὲ ἀνέμου σφίσιν	ἀντιστατοῦντος	ἀπαίρειν ἐνθένδε οὐδαμῆ ἔχοντες διηποροῦντο,
[7, 38]	ποταμόν τε Ἴστρον, οὐδενὸς σφίσιν	ἀντιστατοῦντος,	διέβησαν, καὶ πόνῳ οὐδενὶ ποταμὸν
[7, 7]	τε καὶ κατέδυον οὐδενὸς σφίσιν	ἀντιστατοῦντος.	ἐζώγρησαν δὲ ἄλλους τε πολλοὺς
[7, 19]	ἀναπλέοντες ἅτε τοῦ ῥεύματος σφίσιν	ἀντιστατοῦντος	ᾔεσαν. Γότθοι δὲ οὐδαμῆ ὑπηντίαζον,
[7, 33]	ξὺν αὑτοῖς ἐκομίζοντο, οὐδενὸς σφίσιν	ἀντιστατοῦντος.	καὶ ἄλλα μέντοι Δακίας χωρία
[7, 20]	πύλας τὰς Ἀσιναρίας, οὐδενὸς σφίσιν	ἀντιστατοῦντος,	καὶ τό τε ξύλον πελέκεσι
[7, 28]	πόλις οἰκεῖται. τοῦ δὲ χειμῶνος	ἀντιστατοῦντος	καὶ τοῦ πνεύματος σὺν πολλῷ
[7, 24]	αἱρήσειν, τοῦ δὲ πράγματος σφίσιν	ἀντιστατοῦντος,	καὶ τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρότατα ἀμυνομένων,
[7, 6]	τὴν πόλιν διασώσασθαι, οὐδενός οἱ	ἀντιστατοῦντος.	νῦν δὲ κατορρωδήσας τὸν κίνδυνον
[7, 20]	γένοιτο σφίσιν, οὐδενὸς τὸ παράπαν	ἀντιστατοῦντος,	ταῦτά τε αὐτοὺς ἀπαγγέλλειν Τουτίλᾳ
[7, 32]	γὰρ“ ἔφη „οὐδέ τίς σοι	ἀντιστήσεται	τῶν Ἰουστινιανοῦ ξυγγενῶν. ὁ μέντοι
[7, 13]	ἀπ´ ἐναντίας εὐθὺς ἡ τύχη	ἀντιστρέφει	αὐτῷ τὴν εὐβουλίαν ἐπὶ τὰ
[7, 33]	οὐκ ἂν οἰόμενοι πρὸς ἑκατέρους	ἀντιτάξασθαι	οἷοί τε εἶναι, ὥσπερ μοι
[7, 11]	Γότθων στρατὸς, ἐπεὶ οὐκ ἀξιόχρεων	ἀντιτάξασθαι	σφίσι τὴν Βελισαρίου δύναμιν ᾔσθοντο
[7, 11]	κρημνώδει τὰ μὲν πρῶτα ὡς	ἀντιταξόμενος	ἔστη· ἐπὶ πλεῖστον γὰρ ἀνδρίας
[7, 1]	τε πᾶσι καὶ στρατιώταις ἐγένετο.	ἀντιτείνειν	τε γὰρ ἐπιτάττοντι, οἶμαι, οὐδεὶς
[7, 30]	σώματα κακῶν παντάπασιν ἀπαθῆ εἴασεν.	Ἀντωνίνα	δὲ ἡ τοῦ Βελισαρίου γυνὴ
[7, 30]	εὗρεν. ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον	Ἀντωνίνα	μὲν ἡ Βελισαρίου γυνὴ ἐς
[7, 16]	σαυτῷ αἰτιώτατος γεγονὼς τοῦ μηδὲν	ἀνύειν	ὧν ἕνεκα ἦλθες τὴν ὑπὲρ
[7, 34]	κεκομισμένοι χρόνον οὐκ ἴσμεν ὁπόσον	ἄνω.	καίτοι τῆς παρούσης αὐτῶν πρεσβείας
[7, 24]	ἄλλος δὲ ἀντ´ αὐτοῦ γιγνόμενος	ἄνω	τοῖς ἐπιέναι βουλομένοις ἐμπόδιόν ἐστιν.
[7, 18]	λέγουσι Λιβύων στρατηγοῦντος ἐν τοῖς	ἄνω	χρόνοις Ἀννίβαλος τὸ μέγα πάθος
[7, 14]	τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος ἐν τοῖς	ἄνω	χρόνοις αὐτὴν δειμαμένου, ἔρημος δὲ
[7, 24]	πυλῶν ἔστησε, τοὺς δὲ λοιποὺς	ἄνωθεν	ἀπὸ τῶν περιβόλων ἀμύνεσθαι τοὺς
[7, 11]	πρὸς τῆς κακίας διερρυηκέναι ξυμβέβηκεν.	ἄνωθεν	γὰρ τοῦτο τοῖς ἀνθρωπίνοις ἐμπέφυκεν
[7, 16]	καὶ ἄλλως τιμᾶν ἐν σπουδῇ	ἄνωθεν	γέγονε. τιμὴν δὲ καὶ ὕβριν
[7, 14]	ἐστί τε καὶ νενόμισται τούτοις	ἄνωθεν	τοῖς βαρβάροις. θεὸν μὲν γὰρ
[7, 22]	σε καὶ δόξα τῆς πράξεως	ἀξία	πρὸς πάντων ἀνθρώπων, ἥπερ ἐφ´
[7, 39]	ἐπεδείκνυτο ἀεὶ ἐς αὐτοὺς ἀρετῆς	ἄξια.	γνοὺς δὲ ὁ Τουτίλας ἐνδεῖν
[7, 28]	τοῖς πολεμίοις ἔργα τε ἀρετῆς	ἄξια	ἐνδειξάμενος, τισὶ μὲν τοῦ διαφυγεῖν
[7, 6]	στρατοῦ περιπέμπων ἔργα λόγου πολλοῦ	ἄξια	ἔπρασσε. Βριττίους μὲν καὶ Λευκανοὺς
[7, 39]	πολὺ ἔδωκε, χρήματα δὲ λόγου	ἄξια	παρασχόμενος στρατιὰν ἐπέστελλεν ἔκ τε
[7, 28]	καταλαβὼν ἔτυχε φρουράν τε λόγου	ἀξίαν	ἐκείνῃ καταστησάμενος. Οἱ μὲν οὖν
[7, 23]	συνήγαγε, καὶ φυλακὴν αὐτοῖς λόγου	ἀξίαν	ἐλίπετο. ταύτῃ τε Καλαβροὶ ἅπαντες
[7, 10]	ἐπανῆκον καὶ ὡς ἥκιστα λόγου	ἀξίαν	τὴν Βελισαρίου δύναμιν ἰσχυρίζοντο εἶναι.
[7, 1]	καὶ θεραπείαν ἐπαγομένη λόγου πολλοῦ	ἀξίαν.	τήν τε Ἰλδιβάδου γυναῖκα ἐν
[7, 29]	δρόμῳ εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸ ᾔεσαν,	ἀξίναις	τε πανταχόθεν ἐνδελεχέστατα κόψαντες οὐδ´
[7, 1]	ἐθαύμασε. τὸν δὲ Θευδερίχου πλοῦτον	ἀξιοθέατον	ὄντα δεξάμενος ἐν Παλατίῳ τοῖς
[7, 7]	εὐεργετεῖν ἐπειγόμενοι οὐδεμίαν αἰτίαν εἰσὶν	ἄξιοι	πρὸς αὐτῶν φέρεσθαι, κἂν μὴ
[7, 6]	στράτευμα βραχύ τε καὶ οὐκ	ἀξιόλογον	εἵπετο, ἐπενόει τοιάδε. ναῦς ὅτι
[7, 22]	οἰκοδομιῶν τὰ κάλλιστά τε καὶ	ἀξιολογώτατα	ἔμελλε, Ῥώμην τε μηλόβοτον καταστήσεσθαι,
[7, 22]	τυγχάνουσιν οὖσαι, μεγίστη τε καὶ	ἀξιολογωτάτη	ὡμολόγηται εἶναι. οὐ γὰρ ἀνδρὸς
[7, 39]	ἔκ τε Θρᾳκῶν καὶ Ἰλλυριῶν	ἀξιολογωτάτην	ἀγείραντι οὕτω δὴ στέλλεσθαι σπουδῇ
[7, 40]	Σκλαβηνοὶ, ἅμα δὲ καὶ δύναμιν	ἀξιολογωτάτην	αὐτὸν ἐπάγεσθαι οἰόμενοι ἅτε πρὸς
[7, 40]	ὕστερον δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς στρατιὰν	ἀξιολογωτάτην	ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν, ἧς ἄλλοι
[7, 34]	δὲ οὐκ ἂν οἰόμενοι Γήπαισιν	ἀξιόμαχοι	κατὰ μόνας αὐτοὶ ἔσεσθαι (πλήθει
[7, 36]	πρὸς ἅπαντα τὸν Γότθων στρατὸν	ἀξιόμαχοι	ὄντες ἐφαίνοντο καὶ Διογένης ἔς
[7, 11]	τοῖς πολεμίοις πολλοῖς γε οὖσιν	ἀξιόμαχοί	ποτε γένοιντο καὶ τὰς τῶν
[7, 16]	οὔτε ἄλλῳ τῶν πάντων οὐδενὶ	ἀξιόμαχοι	πρὸς ἡμᾶς ὄντες. Σικελιῶται δὲ
[7, 19]	εἰσκομίζειν διενοεῖτο. καὶ ἐπεὶ δύναμιν	ἀξιόμαχον	πρός γε τοὺς πολεμίους οὐδαμῆ
[7, 4]	ἀναμάχεσθαι πρὸς τοὺς ἐναντίους ἀμήχανον.	ἄξιον	δὲ ἡμᾶς μετὰ τῆς ἀγαθῆς
[7, 2]	οὐδὲν ὅ τι καὶ λόγου	ἄξιον	ἔδρασε· μῆνας γὰρ πέντε ἐπιβιοὺς
[7, 17]	τοὺς οἰκέτας τοῖς κεκτημένοις ὑπηρετεῖν	ἄξιον.	εἰ δὲ τοῦτο οὐ ῥᾴδιον
[7, 39]	ἀγείρας νηῶν καὶ στράτευμα λόγου	ἄξιον	ἐκ καταλόγων πεζῶν ἐν τῷ
[7, 5]	διὸ δὴ στράτευμα Ῥωμαίων λόγου	ἄξιον	εὐθὺς ἐς Φλωρεντίαν ᾔει, ὧν
[7, 21]	τὴν ἐξ αὐτῶν εὐεργεσίαν ἀπειπεῖν	ἄξιον.	λέγω δὲ ὅτι πρώην μὲν
[7, 11]	καὶ παραψυχῆς τοῖς ἠγαπημένοις ἱκανῶς	ἄξιον.	οὐ γὰρ ὅσον ὑμῖν τῶν
[7, 16]	ὕστερον μὴ ταῦτα πάθοιμεν προνοεῖν	ἄξιον.	τοὺς γὰρ ἅπαξ ἀγνοίᾳ σφαλέντας
[7, 9]	ἢ λήθης ἐπιγενομένης τινὸς, τούτοις	ἄξιον	τοὺς τὰ δεινὰ πεπονθότας συγγνώμονας
[7, 24]	ὁ πεπτωκὼς φορῶν ἔτυχε λόγου	ἄξιον,	ᾧπερ ἐναβρύνεσθαι τοὺς ἐναντίους ἥκιστα
[7, 2]	καὶ λόγου ἐν Γότθοις πολλοῦ	ἄξιος.	οὗτος ὁ Τουτίλας Γότθων μὲν
[7, 34]	ἀσθένειαν ξυνεπίστασθαι παρ´ ὑμᾶς ἥκουσιν,	ἀξιοῦντες	Ῥωμαίους ἀνελέσθαι τὸν ὑπὲρ αὐτῶν
[7, 17]	τοῦτο ἡμῖν ἀπολέλειπται, ἀποκτιννύναι ἡμᾶς	ἀξιοῦτε	καὶ μὴ ἀποστερήσητε τελευτῆς σώφρονος
[7, 4]	ἡμῶν τῷ πλήθει ἐλασσουμένων τανῦν	ἀξιούτω,	μηδὲ, ὅτι πρὸς τοὺς Βελισαρίῳ
[7, 11]	ὁ Γότθων στρατὸς, ἐπεὶ οὐκ	ἀξιόχρεων	ἀντιτάξασθαι σφίσι τὴν Βελισαρίου δύναμιν
[7, 37]	Διογένης, ὁ Βελισαρίου δορυφόρος, δύναμιν	ἀξιόχρεων	ξὺν αὑτῷ ἔχων. καὶ ὁ
[7, 2]	τῇ Ἐραρίχου ἀρχῇ ἤχθοντο, οὐκ	ἀξιόχρεων	τὸν ἄνδρα ὁρῶντες τὸν πόλεμον
[7, 1]	δὲ τὸ τῶν βασιλέως δορυφόρων	ἀξίωμα	ἥκων. οὗτος ἀνὴρ, μνησθεὶς γυναικὸς
[7, 26]	Γιλάκιος στρατηγὸς εἴη. τὸ γὰρ	ἀξίωμα,	ὃ δὴ πρὸς βασιλέως λαβὼν
[7, 31]	ἐς τῶν ὑπάτων ἀνεγράψατο τὸ	ἀξίωμα.	τῇ μέντοι Πρεϊέκτᾳ ξυνοικίζεσθαι οὐδαμῆ
[7, 1]	Βελισάριος μὲν οὖν τῷ τε	ἀξιώματι	καὶ τῇ γνώμῃ, ὥσπερ ἐρρήθη,
[7, 34]	εἶναι θαρσῶν, τὴν τοῦ πράγματος	ἀξίωσιν	πεποιῆσθαι δοκεῖ, ὅπερ καὶ Γήπαισιν
[7, 17]	ἐφέρετο, ὥστε βρώσεως ἐς τόσον	ἀξιωτέρας	μεταλαγχάνειν ἱκανοῖς εἶναι, οἱ δὲ
[7, 11]	αὐτίκα προσέσται· οὗ τί ἂν	ἀξιώτερον	γένοιτο ἀνθρώπῳ τῶν πάντων χρημάτων;
[7, 27]	οἱ ἔν γε τῷ παρόντι	ἀξύμφορον	εἶναι. στρατιώταις τε γὰρ καὶ
[7, 32]	γὰρ τούτου“ ἔφη „μηνυτὴν γενέσθαι	ἀξύμφορον.	ἢν γάρ τι λάθρα ἐρεῖν
[7, 11]	τε καὶ Θουριμοὺθ Μάγνῳ κοινολογησάμενοι	ἀξύμφορον	σφίσιν εὕρισκον εἶναι περαιτέρω διατριβήν
[7, 18]	τὰ προσπίπτοντα φέρειν, Βελισαρίῳ δὲ	ἀξύμφορον	τοῦτο ἔδοξεν εἶναι, ἀλλὰ πλέουσι
[7, 22]	μὲν ἐς τὸ ἔργον καθεῖναι	ἀξύμφορον	ᾤετο εἶναι, ἀγροίκων δὲ πλῆθος
[7, 22]	ὄντα δὲ ἀφανίζειν τούς γε	ἀξυνέτους	εἰκὸς καὶ γνώρισμα τοῦτο τῆς
[7, 34]	νικῶσι Ῥωμαῖοι, καὶ τόν τε	Ἄορδον	τῶν τε Ἐρούλων πολλοὺς ἔκτειναν.
[7, 34]	ξυμμαχίᾳ ἰόντων Ἐρούλων τισὶ ξὺν	Ἀόρδῳ	τῷ τοῦ ἄρχοντος ἀδελφῷ ἐξαπιναίως
[7, 1]	δὲ Οὐραΐαν Ἰλδιβάδῳ προσκεκρουκέναι ξυνέπεσεν	ἀπ´	αἰτίας τοιᾶσδε. ἦν τῷ Οὐραΐᾳ
[7, 14]	καλύβαις οἰκτραῖς διεσκηνημένοι πολλῷ μὲν	ἀπ´	ἀλλήλων, ἀμείβοντες δὲ ὡς τὰ
[7, 35]	παραλίας ὀχύρωμα διηνεκὲς ναυτιλλόμενος. καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ ἀδεέστερον τοὺς πολεμίους τετύχηκε
[7, 6]	πολεμίων ἔργων οὐδαμῶς ἔμπειρος καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ δειλός τε καὶ μελλητὴς
[7, 22]	ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες πολλοὺς ἔκτειναν. καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ δείσας ὁ Τουτίλας, ἅπαντάς
[7, 6]	δὴ τὴν ἐμπειρίαν δόκιμος, καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ ἐπίτροπον βασιλεὺς αὐτὸν Νεαπόλεως
[7, 1]	δὲ ὕστερον δόλῳ ἔκτεινε καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ ἐς τὸ Γότθων ἔχθος
[7, 27]	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον, καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ θράσει ἀπερισκέπτῳ ἐς ἀεὶ
[7, 25]	αὐτῷ παρὰ δόξαν κρατεῖν, καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ καταπεπλῆχθαι τὸν ἄνθρωπον ἅτε
[7, 32]	ὀργὴν οὕτω κατέπαυσε. μέγα τε	ἀπ´	αὐτοῦ κλέος οὗτος ὁ Μάρκελλος
[7, 27]	ἀνίσχοντα ἥλιόν ἐστιν, ἄλλοι δὲ	ἀπ´	αὐτοῦ κυνοκεφάλους τινὰς εἶναι βούλονται
[7, 40]	ἀδῄωτον ἐκ παλαιοῦ οὖσαν, καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ λείαν αὐτοὺς πολλήν τινα
[7, 13]	καίπερ ἐγκειμένοις, οὐκέτι ἐτόλμων. καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ λιμός τις ἀκριβὴς τοὺς
[7, 14]	διαφερόντως καὶ κλέος ἴσχυσε περιβαλέσθαι	ἀπ´	αὐτοῦ μέγα. ὑπὸ δὲ τὸν
[7, 38]	ἠξίουν τῶν παραπεπτωκότων τινὰς, καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ μυριάδας αἰχμαλώτων ἐπαγόμενοι ἀριθμοῦ
[7, 33]	ἔργον ἐπισφραγίσαντος τοῦτό γε, καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ οἱ Γερμανῶν ἄρχοντες Μασαλίαν
[7, 6]	χρήματα μεγάλα βασιλεὺς ὤφειλε. καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ οἱ μὲν Ἰταλιῶται τῶν
[7, 6]	φιλοφροσύνῃ ἐλευθέρας ἀφῆκε, μέγα τε	ἀπ´	αὐτοῦ ὄνομα ἐπί τε ξυνέσει
[7, 5]	ὅτι τεθνεὼς Ἰωάννης εἴη. καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ οὔτε ξυνεμίγνυντο ἔτι ἀλλήλοις
[7, 24]	τύχης ῥεύματι προσχωρεῖν, ἀγχιστρόφους τε	ἀπ´	αὐτοῦ τὰς μεταστάσεις ποιεῖσθαι τῆς
[7, 5]	τῶν πολεμίων ἀκοντίῳ βληθέντα πεσεῖν·	ἀπ´	αὐτοῦ τε Ῥωμαῖοι ἀποκρουσθέντες ὀπίσω
[7, 13]	ἐπικουρεῖν ἐν νῷ ἔχοντα, καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ τῶν βουλευμάτων τὰ βέλτιστα
[7, 18]	αὐτῷ ὁ Τουλλιανὸς ᾔει. καὶ	ἀπ´	αὐτοῦ ὑποψίᾳ οἱ στρατιῶται οὐδεμιᾷ
[7, 35]	ἀρχὴν διῳκεῖτο. δυνάμει τε πολλῇ	ἀπ´	αὐτοῦ χρώμενος αὐτὸς τὴν ἀρχὴν
[7, 6]	τε καὶ μέγα δέος ἔτι	ἀπ´	αὐτῶν ἔχοντες, ἕπεσθαι Δημητρίῳ ἐπὶ
[7, 8]	δίκαια πράσσειν ξυνοίσει μᾶλλον ἢ	ἀπ´	ἐναντίας αὐτῇ ἰόντας φθονεροὺς ἡμᾶς
[7, 13]	δεόντων, ἀλλὰ πνέουσα τῷ βουλεύσαντι	ἀπ´	ἐναντίας εὐθὺς ἡ τύχη ἀντιστρέφει
[7, 8]	δὲ τὸ πνεῦμα ἔτι σφίσιν	ἀπ´	ἐναντίας ἐφέρετο καὶ χρόνος ἐτρίβη
[7, 11]	βελτίω σφίσιν αὐτοῖς ἑλέσθαι οἵδε	ἀπ´	ἐναντίας ἡμῖν ἴωσιν, ἀνάγκη καὶ
[7, 40]	σκληροῦ τε ὑπεράγαν ὄντος καὶ	ἀπ´	ἐναντίας σφίσιν ἰόντος, οὕτως ἁπάσας
[7, 24]	σφίσιν ἀμφ´ αὐτὸν εἰρημένων ἀμνημονοῦντες,	ἀπ´	ἐναντίας τε αὐτῶν οὐδεμιᾷ ὀκνήσει
[7, 34]	οὖσι καὶ δι´ αὐτὸ τοῦτο	ἀπ´	ἐναντίας χωρήσουσι. Λαγγοβάρδαι μὲν τοσαῦτα
[7, 10]	Ἰσαύροις τοῖς ξυμφυλάσσουσι διάφοροι γεγενημένοι	ἀπ´	οὐδεμιᾶς πρὸς αὐτῶν γινομένης αἰτίας
[7, 20]	ἐς τὸ ἀκριβὲς ἅπαντα διερευνησάμενοι	ἀπαγγείλωσιν.	οἱ δὲ ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες
[7, 10]	ἀναλεξάμενός τε τὰ γράμματα Βόνῳ	ἀπαγγέλλειν	ἐκέλευεν ὅτι δὴ παντὶ τῷ
[7, 20]	παράπαν ἀντιστατοῦντος, ταῦτά τε αὐτοὺς	ἀπαγγέλλειν	Τουτίλᾳ κελεύσαντες ἀπεπέμψαντο. ἅπερ ἐπεὶ
[7, 26]	οὔτε τι φθεγγομένους οὔτε τι	ἀπαγγέλλοντας	τῶν ξυμπεσόντων, ἀλλ´ ἔτι τῆς
[7, 28]	ἦλθε. καὶ τύχην τὴν παροῦσαν	ἀπαγγέλλων	ἐπεῖπεν οἴεσθαι αὐτίκα δὴ μάλα
[7, 18]	κατηκόους βασιλεῖ αὖθις ἐς φόρου	ἀπαγωγὴν	ἐσομένους οὐδέν τι ἧσσον ἢ
[7, 34]	τὴν Δακῶν χώραν ἐς φόρου	ἀπαγωγὴν	τὰ πρότερα εἶχον, Γήπαιδες δὲ
[7, 15]	ἐς τὸν λιμένα κακῶν παντάπασιν	ἀπαθεῖς	ἀνεχώρησαν. πέμψαντές τε παρὰ Βέσσαν
[7, 36]	μηκέτι ἐπὶ Γότθους στρατεύεσθαι, κακῶν	ἀπαθεῖς	ἐς Βυζάντιον ἀπαλλάσσωνται, ἢ τὰ
[7, 24]	τε τὴν πόλιν κακῶν παντάπασιν	ἀπαθεῖς	ἦλθον. Τότε δὲ ὅσοι ἐν
[7, 30]	βοήθεια σφίσιν, ἐφ´ ᾧ μέντοι	ἀπαθεῖς	κακῶν ἅπαντες μείνωσιν. ἦσαν δὲ
[7, 7]	Κόνωνα καὶ πάντας στρατιώτας κακῶν	ἀπαθεῖς	ὅπη βούλοιντο συγχωροῦμεν ἰέναι, ἤν
[7, 37]	Γότθων στρατῷ ἀναμίγνυσθαι, ἢ κακῶν	ἀπαθέσιν	ἐνθένδε ἀπαλλασσομένοις ἐπὶ Βυζαντίου κομίζεσθαι.
[7, 30]	δέ γε σώματα κακῶν παντάπασιν	ἀπαθῆ	εἴασεν. Ἀντωνίνα δὲ ἡ τοῦ
[7, 8]	τοῦ δὲ ἀνέμου σφίσιν ἀντιστατοῦντος	ἀπαίρειν	ἐνθένδε οὐδαμῆ ἔχοντες διηποροῦντο, δεδιότες
[7, 18]	ἠϊόνα, ὡς μήτε ἐνθένδε τινὲς	ἀπαίρειν	ἐς Σικελίαν μήτε ἐκ τῆς
[7, 35]	ἔγνωσαν, ἐκέλευον δὲ αὐτὸν ἐνθένδε	ἀπαλλαγέντα	ὅπῃ βούλοιτο διασώσασθαι. καὶ ὃς
[7, 3]	δι´ αὐτῶν τῶν πυλῶν ὅθεν	ἀπαλλαγέντες	πρότερον ἔτυχον. οὐδὲ γὰρ αὐτῶν
[7, 29]	τὸ δὲ κῆτος ἀφανισθὲν πολλῶν	ἀπαλλαγὴ	κακῶν διαδείκνυται οὖσα. τινὲς δέ
[7, 11]	γὰρ ὅσον ὑμῖν τῶν δυσκόλων	ἀπαλλαγῆναι	ξυμβήσεται, ἀλλὰ καὶ τῆς βασιλέως
[7, 7]	κατέστημεν, ἀλλ´ ὅπως ἐχθίστων ὑμᾶς	ἀπαλλάξαντες	δεσποτῶν οἷοί τε ὦμεν τάς
[7, 17]	ἡδίστου, ἀλλὰ πράξει μιᾷ μυρίων	ἀπαλλάξατε	Ῥωμαίους δυσκόλων. ταῦτα οἱ ἀμφὶ
[7, 2]	ἐκτὸς Πάδου ποταμοῦ Γότθους ἔχοντας	ἀπαλλάσσεσθαι	Ἰταλίας τῆς ἄλλης. καὶ ἐπεὶ
[7, 19]	οἱ ἐπέστελλε μηδεμιᾷ ἐνθένδε μηχανῇ	ἀπαλλάσσεσθαι,	μηδ´ ἢν Βελισάριον πύθηται πρὸς
[7, 17]	Ῥωμαίους ὅσοις ἐνθένδε βουλομένοις ἦν	ἀπαλλάσσεσθαι.	ὀλίγων τε ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα οἱ
[7, 30]	δὴ γυμνοὺς ὅπη βούλοιντο ἐκέλευεν	ἀπαλλάσσεσθαι,	τοῦ μή τινά οἱ τῶν
[7, 37]	βασιλέως ἐνταῦθα ἰούσης οὕτω δὴ	ἀπαλλάσσοιντο,	Γότθοις μὲν τὴν πόλιν ἐνδόντες,
[7, 7]	τὴν πόλιν ἐνδόντες ἡμῖν ἐνθένδε	ἀπαλλάσσοιντο,	πάντα τὰ σφέτερα αὐτῶν ἔχοντας·
[7, 29]	ὅπως δὴ ἐνθένδε ὅτι τάχιστα	ἀπαλλάσσοιτο,	διαφυγεῖν δὲ τὸ τέναγος τοῦτο
[7, 37]	ἀναμίγνυσθαι, ἢ κακῶν ἀπαθέσιν ἐνθένδε	ἀπαλλασσομένοις	ἐπὶ Βυζαντίου κομίζεσθαι. Ῥωμαῖοι δὲ
[7, 33]	πρὸς βασιλέως κεκομισμένοι πόνῳ οὐδενὶ	ἀπαλλάσσονται.	~Οὕτω μὲν οἱ βάρβαροι διεδάσαντο
[7, 36]	στρατεύεσθαι, κακῶν ἀπαθεῖς ἐς Βυζάντιον	ἀπαλλάσσωνται,	ἢ τὰ σφέτερα αὐτῶν ἔχοντες
[7, 36]	Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Μετὰ δὲ Τουτίλας	ἅπαν	ἐπὶ Ῥώμην τὸ στράτευμα ἦγε,
[7, 20]	δὲ, ἐπειδὴ τάχιστα νὺξ ἐγεγόνει,	ἅπαν	ἡσυχῆ ἐξοπλίσας τὸ στράτευμα ἐπῆγεν
[7, 10]	ὡς ἥκιστα ἐπιμνήσομαι, ὡς μὴ	ἀπανθρωπίας	ἀπολείπω μνημεῖα τῷ ὄπισθεν χρόνῳ·
[7, 8]	μάθησιν ποιησάμενος ἔλεξε τοιάδε „Οὐκ	ἀπανθρωπίας	ὑπερβολῇ εἴκων οὐδὲ ξυγγενῶν ὑπερηδόμενος
[7, 40]	αὐτίκα Τουτίλαν ἀναπείσειν Σικελίας μὲν	ἀπανίστασθαι,	παντὶ δὲ τῷ Γότθων στρατῷ
[7, 13]	καὶ στρατῷ ὀλίγῳ ἀδύνατα ἦν,	ἀπανίστασθαί	τε ἐνθένδε καὶ τὰ ἐπὶ
[7, 9]	ταῦτα ἐκόμισαν οὐκ ἔχω εἰπεῖν.	ἅπαντα	γὰρ ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἐν
[7, 20]	καὶ αὐτοὶ ἐς τὸ ἀκριβὲς	ἅπαντα	διερευνησάμενοι ἀπαγγείλωσιν. οἱ δὲ ἐς
[7, 19]	καὶ τὴν γυναῖκα ἀπολωλέναι καὶ	ἅπαντα	διεφθάρθαι σφίσι τὰ πράγματα ἄλλο
[7, 14]	καὶ τὰ ἄλλα ὡς εἰπεῖν	ἅπαντα	ἑκατέροις ἐστί τε καὶ νενόμισται
[7, 7]	ἐπελελοίπει. ὁ δὲ τὸν καιρὸν	ἅπαντα	ἐν ταύτῃ δὴ κατατρίψας τῇ
[7, 7]	ἐγείρων. καὶ ὁ μὲν ζόφος	ἅπαντα	ἐνεδίδου, ὁ δὲ κλύδων τὰς
[7, 21]	εἰρήνης δὲ καὶ ἀγαθῶν πραγμάτων	ἅπαντα	ἐνεπλήσαντο τὸν κατ´ αὐτοὺς χρόνον.
[7, 32]	Ἐπεὶ δὲ Ἰουστῖνος αὐτός τε	ἅπαντα	ἐπιτελέσειν καὶ τὸν πατέρα ὡμολόγει
[7, 2]	ξὺν αὐτοῖς ἐς τοὺς πολεμίους	ἅπαντα	ἔπρασσον. γυναιξὶ μέντοι ὡς ἥκιστα
[7, 32]	ὁ Χαναράγγης τῷ Ἀρταβάνῃ κοινολογησάμενος	ἅπαντα	ἐς τὸν Ἰουστῖνον ἐξήνεγκεν, ὅσα
[7, 28]	βεβουλευμένοι. Τουτίλας οὖν, ἐπειδὴ ἐπύθετο	ἅπαντα,	ἐς τρισχιλίους ἱππεῖς τοῦ παντὸς
[7, 32]	κατεργάσασθαι ἀπερισκέπτως. ὁ μέντοι Γερμανὸς	ἅπαντα	ἔς τε Βούζην καὶ Κωνσταντιανὸν
[7, 29]	οὐ πολλῷ ὕστερον. ταύτῃ τε	ἅπαντα	ἐσεσήπει τὰ σπέρματα, ὅσα δὴ
[7, 16]	καὶ Ῥώμην πρὸς Τουτίλα πολιορκουμένην	ἅπαντα	ἤδη τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει. ἦν
[7, 24]	τά τε χρήματα ἐνταῦθα καταθέμενοι	ἅπαντα	ἡσυχῆ ἔμενον. καὶ Βελισάριος ἀδεέστερον
[7, 35]	ἄλλων ἐπιτηδείων ὄντα ἐτύγχανεν. ἅπερ	ἅπαντα	Ἰνδούλφ τε καὶ Γότθοι ἑλόντες
[7, 2]	ἅπερ Κωνσταντιανὸς ἀσμένως ἀκούσας ὤμοσεν	ἅπαντα	καθάπερ ὁ Τουτίλας ᾔτησε, τακτή
[7, 10]	μακρὰν ἥξει. οἱ δὲ περισκοπήσαντες	ἅπαντα,	καθάπερ σφίσιν ἐπέστελλε Τουτίλας, ἔς
[7, 38]	μέχρι ἐς θάλασσαν ληϊσάμενοι ἐφεξῆς	ἅπαντα	καὶ πόλιν ἐπιθαλασσίαν τειχομαχήσαντες εἷλον,
[7, 3]	πρὸ τοῦ περιβόλου ἀνέχει, ὅθεν	ἅπαντα	κατανοεῖν πάρεστι τὰ ἐν Βερώνῃ
[7, 32]	ἀφικομένου ἤκουσε σαφῶς ὁ Λεόντιος	ἅπαντα	λέγοντος, ἅπερ αὐτῷ τε καὶ
[7, 40]	δὲ καὶ Γότθοι σχεδόν τι	ἅπαντα	ληϊσάμενοι τὰ ἐπὶ Σικελίας χωρία
[7, 7]	αὐτοῦ ἔμεινε, τὸν δὲ στρατὸν	ἅπαντα	ξύν τε Ἡρωδιανῷ καὶ Δημητρίῳ
[7, 21]	γενέσθαι ξυνέβη, ἐπεὶ μεμαθηκέναι σε	ἅπαντα	οἶμαι, σιωπᾶν ἔγνωκα. ὧν δὲ
[7, 20]	οἱ δὲ ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες	ἅπαντα	ὁμοίως τοῖς προτέροις ἤγγελλον. ἐν
[7, 22]	κατὰ συμμορίας σκεδαννύμενοι περιῄεσαν κύκλῳ	ἅπαντα.	ὅπερ Ἰωάννης μαθὼν τῶν οἱ
[7, 32]	ἀντιλεγομένοις ποιεῖσθαι γνώσεις. οἵπερ ἀναλεξάμενοι	ἅπαντα,	ὅσα τοῖς εὐθυνομένοις δεδιηγῆσθαι τετύχηκεν,
[7, 21]	Ἰουστινιανοῦ βασιλέως ξυμβαίνοι, καταλέγων ἐφεξῆς	ἅπαντα,	ὅτι δὴ τὰς μὲν ἀρχὰς
[7, 7]	τῶν βαρβάρων πολιορκούμενος. ἤδη γὰρ	ἅπαντα	σφᾶς τὰ ἐπιτήδεια ἐπελελοίπει. ὁ
[7, 22]	Ἰωάννην ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. οὕτω μὲν	ἅπαντα	τὰ ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου,
[7, 40]	πόλει, ἀγείραντός τε καὶ διέποντος,	ἅπαντά	τε ἰσχυρότατα ἐξαρτυομένου τὰ ἐς
[7, 36]	γὰρ πολιορκούμενοι ἀρετῆς περιουσίᾳ πρὸς	ἅπαντα	τὸν Γότθων στρατὸν ἀξιόμαχοι ὄντες
[7, 35]	ἀνδραποδίσαι καὶ τἄλλα ὡς εἰπεῖν	ἅπαντα.	τότε δὲ καὶ Περυσίαν πόλιν,
[7, 14]	ἤκουσαν, ἐπῄνεσάν τε καὶ πράξειν	ἅπαντα	ὑπέσχοντο, εἴπερ αὐτοῖς τὸν Χιλβούδιον
[7, 31]	δυσμενεστάτῃ οὔσῃ πλησιάζειν ἀναγκάζηται τὸν	ἅπαντα	χρόνον· ὃ δὴ μάλιστα ἀνθρώπου
[7, 14]	ξὺν τῷ ἀληθεῖ λόγῳ ἐφεξῆς	ἅπαντα,	ὡς εἴη μὲν καὶ αὐτὸς
[7, 1]	τι μέγα τοὺς παρόντας ἤνεγκεν	ἅπαντας.	αὕτη μὲν τίσις Ἰλδίβαδον περιῆλθε
[7, 29]	στράτευμα διαβάντες ποταμὸν Ἴστρον Ἰλλυριοὺς	ἅπαντας	ἄχρι Ἐπιδαμνίων ἔδρασαν ἀνήκεστα ἔργα,
[7, 32]	καὶ διαρρήδην ἐν γράμμασιν ἦν,	ἅπαντας	βασιλεὺς τοὺς ἐκ τῆς συγκλήτου
[7, 18]	καὶ Βελισαρίῳ ξυνέμιξεν, Ἰωάννης μὲν	ἅπαντας	διαπορθμευσαμένους ἠξίου τὸν κόλπον πεζῇ
[7, 14]	τοὺς βαρβάρους στείλας ἠξίου ξυνοικίζεσθαι	ἅπαντας	εἰς πόλιν ἀρχαίαν, Τούρριν ὄνομα,
[7, 40]	δὲ καὶ τοὺς ἄλλους καρποὺς	ἅπαντας	ἐκ τῆς νήσου μετενεγκόντες καὶ
[7, 38]	πεντακισχιλίους τε καὶ μυρίους εὐθὺς	ἅπαντας	ἔκτειναν καὶ πάντα τὰ χρήματα
[7, 15]	Τουτίλαν ἤγαγον, τοὺς δὲ ἄλλους	ἅπαντας	ἔκτειναν, καὶ τὰς ναῦς σὺν
[7, 10]	ξὺν τῷ τῆς πόλεως ἱερεῖ	ἅπαντας	ἔκτειναν τρόπῳ δὴ ὅνπερ ἐξεπιστάμενος
[7, 40]	τε μάχῃ νικήσας σχεδόν τι	ἅπαντας	ἔκτεινε, κλέος τε μέγα ἐκ
[7, 35]	καὶ τοῖς ἐπισπομένοις ἐγκελευσάμενος ἐξαπιναίως	ἅπαντας	ἔκτεινε. ληϊσάμενός τε τὰ χρήματα
[7, 38]	ἐπέσκηψαν χώρᾳ, τοὺς παραπίπτοντας ἡβηδὸν	ἅπαντας	ἔκτεινον. ὥστε γῆν ἅπασαν, ἥπερ
[7, 5]	τῇ ξυμβολῇ καὶ σχεδόν τι	ἅπαντας	ἑλεῖν ἴσχυσαν. ἀλλὰ τύχῃ τινὶ
[7, 25]	αὐτοὺς ἤθελε. διὸ δὴ ξυγκαλέσας	ἅπαντας	ἔλεξε τοιάδε „Ὁρῶν ὑμᾶς, ἄνδρες
[7, 28]	εἴρηται, κατέπληξέ τε καὶ συνετάραξεν	ἅπαντας.	ἐνταῦθα Φάζας (ἄγχιστα γάρ πη
[7, 28]	στράτευμα δύνηται· τοὺς δὲ ἱππεῖς	ἅπαντας	ἐπίπροσθεν ἐκέλευεν ἰόντας στρατοπεδεύεσθαι παρὰ
[7, 19]	ἐνέπρησε καὶ ξὺν αὐτῷ Γότθους	ἅπαντας,	ἐς διακοσίους μάλιστα ὄντας. ἐκαύθη
[7, 27]	δὲ διακοσίους, τούς τε λοιποὺς	ἅπαντας	ἐς φυλακὴν τῆς ἐκείνῃ χώρας
[7, 6]	ξυνέσει καὶ φιλανθρωπίᾳ ἐς Ῥωμαίους	ἅπαντας	ἔσχε. καὶ ἐπεί οἱ πολέμιον
[7, 6]	κατέπληξέ τε καὶ ἐς φυγὴν	ἅπαντας	ἔτρεψε. καὶ αὐτῶν πολλοὺς μὲν
[7, 7]	Δημητρίου εἶδον καὶ τοὺς λόγους	ἅπαντας	ἤκουσαν, ἀπογνόντες ἐλπίδος ἁπάσης ἔς
[7, 21]	καὶ τοὺς λόγους τῶν πρέσβεων	ἅπαντας	ἤκουσεν, ἀπεπέμψατο αὐτοὺς αὐτίκα δὴ
[7, 29]	δὲ τοῦτο ἐς τοὺς περιοίκους	ἅπαντας	ἦλθε, δρόμῳ εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸ
[7, 14]	δὲ ὁ λόγος περιφερόμενος ἐς	ἅπαντας	ἦλθεν, ἠγείροντο μὲν ἐπὶ τούτῳ
[7, 26]	τε καὶ ὑπερφυὲς ἐς ἀνθρώπους	ἅπαντας	ἴσχυσε. Τουτίλαν γὰρ καὶ τὸν
[7, 29]	ἀνδραποδίζοντες τοὺς ἐν ποσὶν ἡβηδὸν	ἅπαντας	καὶ τὰ χρήματα ληϊζόμενοι. ἤδη
[7, 35]	κτείναντές τε τοὺς ἐν ποσὶν	ἅπαντας	καὶ τὰ χρήματα ληϊσάμενοι παρὰ
[7, 1]	τε βαρβάρους ξυνῆγεν ἀμφ´ αὑτὸν	ἅπαντας	καὶ τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν ὅσους
[7, 21]	ἔσχε. ~Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Γότθους	ἅπαντας	ξυγκαλέσας ὁ Τουτίλας ἔλεξε τοιάδε
[7, 22]	αὑτῷ εἶχε, τοὺς δὲ ἄλλους	ἅπαντας	ξύν τε γυναιξὶ καὶ παισὶν
[7, 36]	συγκλήτου βουλῆς καὶ τοὺς ἄλλους	ἅπαντας	ξυνοικίζειν ἐνταῦθα ἔγνω ἐξ αἰτίας
[7, 38]	τοὺς Ῥωμαίους πεποίηνται. οὓς δὴ	ἅπαντας	οἱ βάρβαροι διαφθείραντες τῷ περιβόλῳ
[7, 32]	οὐδένα, πλήν γε δὴ ὅτι	ἅπαντας	οὐ ξὺν ἀτιμίᾳ ἐν φυλακῇ
[7, 37]	συγκλήτου βουλῆς καὶ τοὺς ἄλλους	ἅπαντας,	οὕσπερ ἐπὶ Καμπανίας ἐφύλασσε, μετεπέμπετο.
[7, 8]	ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ᾔσθετο, ξυγκαλέσας	ἅπαντας	παρηγόρει τε καὶ τὰ πιστὰ
[7, 18]	Τουτίλαν ἐκομίσθησαν. Ἰωάννης δὲ Καλαβροὺς	ἅπαντας	παρηγορῶν τε καὶ τιθασσεύων ἐς
[7, 4]	τῇ κεφαλῇ ἔχων, καὶ Ῥωμαίους	ἅπαντας	προὐκαλεῖτο, εἴ τίς οἱ βούλοιτο
[7, 26]	ὡς ἥκιστα ἐφυλάξατο· ἦ γὰρ	ἅπαντας	σαγηνεύσας εὐθὺς τοὺς ἐναντίους εἷλεν·
[7, 2]	βαρβάρους διενοοῦντο. Ἐράριχος δὲ Γότθους	ἅπαντας	συγκαλέσας πρέσβεις ἀνέπεισε πρὸς Ἰουστινιανὸν
[7, 22]	ἀπ´ αὐτοῦ δείσας ὁ Τουτίλας,	ἅπαντάς	τε τοὺς ξὺν αὑτῷ ἀγείρας,
[7, 4]	τὸν ποταμὸν ἔμελλον, ξυγκαλέσας Τουτίλας	ἅπαντας	τοιαῦτα παρεκελεύσατο „Αἱ μὲν ἄλλαι
[7, 9]	ἔξω τῆς πόλεως κατεστήσαντο εὐθὺς	ἅπαντας.	Τουτίλας δὲ ταῦτα ἀκούσας μοῖραν
[7, 23]	καὶ τὰς πύλας ἀναπετάσας Ῥωμαίους	ἅπαντας	τῷ φρουρίῳ ἐδέξατο. οἳ δὴ
[7, 36]	τε ἀνδρείως τῆς τελευτῆς τυχεῖν	ἅπαντες.	ἀλλήλους τοίνυν ἐξαπιναίως περιπλακέντες καὶ
[7, 32]	τε καὶ τοῦ παιδὸς ἀπεψηφίσαντο	ἅπαντες	ἅτε οὐδὲν εἰς τὴν πολιτείαν
[7, 34]	θάτερα τὸ ἐξ ἀρχῆς ᾤκηντο	ἅπαντες,	Γότθων μὲν οὕτω κατεπτηχότες τὴν
[7, 14]	παντελῶς τέτραπται, ἀλλ´ ὑπέρυθροί εἰσιν	ἅπαντες.	δίαιταν δὲ σκληράν τε καὶ
[7, 10]	ἁλισκομένης τῆς πόλεως σχεδόν τι	ἅπαντες	διαφυγεῖν ἴσχυσαν. τῶν δὲ οἰκητόρων
[7, 3]	μέντοι ἐς δυσχωρίας κατέπεσον, αὐτοῦ	ἅπαντες	διεφθάρησαν. ἐπεί τε Ἀρταβάζης ἐς
[7, 17]	ὅτου ὠνοῖντο, ἐς τὰς ἀκαλήφας	ἅπαντες	ἔβλεπον. ταύτης δὲ αὐτοῖς οὐ
[7, 36]	πολλοῦ τὸ Ῥωμαίων δημόσιον ὤφειλεν,	ἅπαντες	ἐθελούσιοι τῷ Γότθων στρατῷ ἀνεμίγνυντο,
[7, 23]	ἀξίαν ἐλίπετο. ταύτῃ τε Καλαβροὶ	ἅπαντες	ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ἤδη γενόμενοι
[7, 36]	τὴν ἐπὶ τὸ Βυζάντιον εἵλοντο	ἅπαντες,	ἔπειτα δὲ πεζοὶ μὲν ποιεῖσθαι
[7, 3]	ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες. ἐπεὶ δὲ Γότθοι	ἅπαντες	ᾔσθοντο τοῦ κακοῦ, διὰ πυλῶν
[7, 29]	καὶ χωρίοις ἄλλοις ἐγένοντο, νύκτωρ	ἅπαντες.	καὶ οἱ μὲν ταύτῃ ᾠκημένοι
[7, 37]	δὲ Ῥωμαῖοί τε γεγενημένοι εὐθὺς	ἅπαντες	καὶ οἱ τοῦ βασιλέως στρατοῦ
[7, 15]	ἔς τε τὰς ἐπάλξεις ἀνέβαινον	ἅπαντες	καὶ τὰ ἱμάτια σείοντες τοῖς
[7, 14]	μὲν ἐπὶ τούτῳ Ἄνται σχεδὸν	ἅπαντες,	κοινὴν δὲ εἶναι τὴν πρᾶξιν
[7, 30]	ἐφ´ ᾧ μέντοι ἀπαθεῖς κακῶν	ἅπαντες	μείνωσιν. ἦσαν δὲ Ἰταλῶν μὲν
[7, 3]	ἐμνήσθην, διατριβὴν εἶχον. ἐπειδή τε	ἅπαντες	ξυνελέγησαν, ἔδοξε σφίσιν ἄμεινον εἶναι
[7, 38]	τὰ ὅπλα ἐξίασιν ἐπ´ αὐτοὺς	ἅπαντες.	οἱ δὲ βάρβαροι ὀπίσω ἀνέστρεφον,
[7, 3]	ἀπὸ τοῦ τείχους ἔξω ἥλαντο	ἅπαντες.	οἷς μὲν οὖν καταπεσεῖν ἐφ´
[7, 36]	θανάτῳ ἠσπάζοντο, ὡς ἀπολούμενοι εὐθὺς	ἅπαντες.	ὅπερ κατανοήσας ὁ Τουτίλας ἔδεισε
[7, 1]	κατὰ βραχὺ δὲ προσεχώρησαν αὐτῷ	ἅπαντες	ὅσοι ἐν τῇ Λιγουρίᾳ καὶ
[7, 18]	νεμομένους καταλαβόντες ἀναθρώσκουσιν ἐς αὐτοὺς	ἅπαντες,	ὅσοι πεζοὶ ὄντες ἐτύγχανον· οἳ
[7, 14]	γὰρ καὶ ἄλκιμοι διαφερόντως εἰσὶν	ἅπαντες,	τὰ δὲ σώματα καὶ τὰς
[7, 38]	ἀριθμοῦ κρείσσους ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν	ἅπαντες.	~Ὕστερον δὲ Γότθοι τῷ Ῥηγίνων
[7, 11]	τὰ δοράτια ἠκόντιζον ἐπ´ αὐτὸν	ἅπαντες.	ὧν δὴ Ῥωμαῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθουν
[7, 17]	τε ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα οἱ ἄλλοι	ἅπαντες	ᾤχοντο φεύγοντες ὥς πη ἕκαστος
[7, 13]	καὶ τὰ χείριστα βουλευομένοις οὐδὲν	ἀπαντιάσει	δεινὸν, ἀντιπεριάγοντος αὐτὰ τοῦ δαιμονίου
[7, 30]	τοῦ μή τινά οἱ τῶν	ἁπάντων	ἀνθρώπων ἀκούσιον ξυστρατεύεσθαι. ὀγδοήκοντα μὲν
[7, 1]	κινδύνους ἔχειν αἰτιώτατος ἐγένετο ἀνθρώπων	ἁπάντων.	Βυζάντιοι δὲ αὐτὸν καὶ Ψαλίδιον
[7, 11]	Ἀρίμινον ἴσχυσαν. τῶν μέντοι ὑποζυγίων	ἁπάντων	Γότθοι ἐκράτησαν, ἃ τῶν στρατιωτῶν
[7, 12]	δημόσιον σφίσιν ὀφείλειν καὶ αὐτοὶ	ἁπάντων	ἐνδεεῖς εἶναι. καὶ ἦν δὲ
[7, 7]	πεπόνθατε. μόνους γὰρ Ἰταλιωτῶν ὑμᾶς	ἁπάντων	εὔνοιάν τε τὴν μεγίστην ἐς
[7, 16]	χρόνον Ῥωμαῖοι ἐν Πλακεντίᾳ πολιορκούμενοι	ἁπάντων	ἤδη σφᾶς τῶν ἀναγκαίων παντάπασιν
[7, 14]	ἕνα τὸν τῆς ἀστραπῆς δημιουργὸν	ἁπάντων	κύριον μόνον αὐτὸν νομίζουσιν εἶναι,
[7, 19]	αὐτοῖς, ὃς αὐτῶν ἦρχε, Γότθων	ἁπάντων	μαχιμώτατος ὤν. θαρσήσαντες δὲ ἤδη
[7, 20]	κατέφυγον μόλις. τῶν γὰρ ἄλλων	ἁπάντων	οἱ μὲν ἀπιόντες ἤδη πρότερον
[7, 16]	τὸν τῶν ξυγκειμένων ἐς τοὺς	ἁπάντων	οἰκτροτάτους ὀλιγωροῦντα βέβαιον ἐς τῶν
[7, 19]	αὐτὸν ἐμπλησάμενος καὶ τῶν ἄλλων	ἁπάντων	ὅσα δὴ τοῦ πυρὸς βρῶσις
[7, 16]	ἐκτὸς, ὦ Πελάγιε, τῶν ἄλλων	ἁπάντων,	ὅτου ἂν δεηθείης, οὐ μή
[7, 15]	ἀναστάντες οἱ βάρβαροι τῶν πλοίων	ἁπάντων	οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐκράτησαν. καὶ τὸν
[7, 21]	Γότθοι μὲν πρότερον τῶν ἄλλων	ἁπάντων	περὶ ἐλάσσονος πεποιημένοι τὸ δίκαιον,
[7, 1]	τοὺς στρατιώτας φιλοδωρότατος ἐγεγόνει ἀνθρώπων	ἁπάντων·	τῶν τε γὰρ ἐν ξυμβολῇ
[7, 16]	πάθοιμεν προνοεῖν ἄξιον. τοὺς γὰρ	ἅπαξ	ἀγνοίᾳ σφαλέντας ἐς τὴν αὐτὴν
[7, 25]	οὐδὲν τὸ τοιοῦτόν ἐστιν ἢ	ἀπαξιοῦν	τε καὶ ἀπαρνεῖσθαι ἀνθρώπους εἶναι.
[7, 18]	δὲ βάρβαροι ἄνοπλοί τε καὶ	ἀπαράσκευοι	παντάπασιν ὄντες καὶ τῷ ἀπροσδοκήτῳ
[7, 3]	τὰ ἐν Βερώνῃ πρασσόμενα καὶ	ἀπαριθμεῖσθαι	τοὺς ταύτῃ ἀνθρώπους, καὶ μὴν
[7, 25]	ἐστιν ἢ ἀπαξιοῦν τε καὶ	ἀπαρνεῖσθαι	ἀνθρώπους εἶναι. τὸ γὰρ ἐν
[7, 8]	καὶ ὃς τὸν ἄνθρωπον οὐκ	ἀπαρνηθέντα	τὸ ἔγκλημα τίσασθαι τῆς ἁμαρτάδος
[7, 28]	μὲν τῆς ἀκτῆς ταύτης διάπλους	ἅπας	ἐς χιλίους σταδίους διήκει, ἑκατέρωθι
[7, 17]	εἶχεν. ὁ δὲ δὴ ἄλλος	ἅπας	ὅμιλος τὰς ἀκαλήφας μόνας ἤσθιον,
[7, 30]	ἀλιμένου παντάπασιν οὔσης, ταῖς ναυσὶν	ἁπάσαις	ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων ξυνηνέχθη διασκεδάννυσθαι·
[7, 38]	ἡβηδὸν ἅπαντας ἔκτεινον. ὥστε γῆν	ἅπασαν,	ἥπερ Ἰλλυριῶν τε καὶ Θρᾳκῶν
[7, 25]	καὶ τὰς ἄλλας Ἰταλίας πόλεις	ἁπάσας	ἀφῆκεν οὐδ´ ὁτιοῦν λυμηνάμενος. ἐκ
[7, 40]	ἀπ´ ἐναντίας σφίσιν ἰόντος, οὕτως	ἁπάσας	διασκεδάννυσθαι τὰς ναῦς ξυνηνέχθη, ὡς
[7, 26]	τε πρότερον πέμψας, οἳ δὴ	ἁπάσας	διερευνώμενοι τὰς ὁδοὺς ἐφύλασσον μὴ
[7, 33]	Δακίας ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον	ἁπάσας	καταλαβόντες ἔσχον, ἐπειδὴ τάχιστα βασιλεὺς
[7, 33]	Ῥωμαίων κατηκόους ληΐζονται, τὰς συντάξεις	ἁπάσας	πρὸς βασιλέως κεκομισμένοι πόνῳ οὐδενὶ
[7, 21]	μὲν ἀρχὰς ἀφῄρηντο σχεδόν τι	ἁπάσας,	πρὸς δὲ τῶν καλουμένων λογοθετῶν
[7, 26]	εὗρε, γυναῖκας δὲ σχεδόν τι	ἁπάσας.	Ῥώμης γὰρ ἁλισκομένης πολλοὶ μὲν
[7, 6]	στρατηγὸς ἦν. τὰς γὰρ ναῦς	ἁπάσας	σὺν αὐτοῖς φορτίοις, αὐτοῖς ἀνδράσιν,
[7, 20]	αὐτήν τε καὶ τὰς ἄλλας	ἁπάσας	ὕβρεως ἐκτὸς διεφύλαξε, καίπερ Γότθων
[7, 6]	ναῦς ὅτι πλείστας ἐκ Σικελίας	ἁπάσης	ἀγείρας σίτου τε αὐτὰς ἐμπλησάμενος
[7, 21]	πεπονθότες, ἐπί τε τῆς ἀρχῆς	ἁπάσης	αὐτοὶ ἐς ἀεὶ καταστάντες καὶ
[7, 7]	λόγους ἅπαντας ἤκουσαν, ἀπογνόντες ἐλπίδος	ἁπάσης	ἔς τε οἰμωγὰς καὶ ἀμηχανίαν
[7, 4]	τε γὰρ τοῖς ὀχυρώμασιν Ἰταλίας	ἁπάσης	πλῆθος αὐτοῖς στρατιωτῶν ἀπολέλειπται καὶ
[7, 34]	Γότθους μὲν ἐκ Δακίας ἀπεληλαμένους	ἁπάσης,	ὑμᾶς δὲ ἀσχολίᾳ τῇ πρὸς
[7, 40]	μάλιστα, χρήματα δὲ τοῖς δεομένοις	ἅπασι	δεδανεικὼς μεγάλα καὶ τόκον οὐδ´
[7, 16]	καὶ πρότερον ἔν γε Ἰταλιώταις	ἅπασι	δόκιμος, μεῖζον, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 39]	ἐκείνοις τετάξονται πάντως. οἷς δὴ	ἅπασι	θαρσήσαντες οἱ τοῦ βασιλέως στρατοῦ
[7, 28]	δὲ ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν	ἅπασι	θνήσκει. μέγα τε πάθος τοῦτο
[7, 40]	Φαγᾶν. ἐπιστάτην δὲ Σχολαστικὸν ἐφ´	ἅπασι	κατεστήσατο, τῶν ἐν Παλατίῳ εὐνούχων
[7, 8]	πη ἐνθένδε ἰέναι. αὐτὸς δὲ	ἅπασι	μικρολογίᾳ τινὶ προμηθεῖ ἐνδεεστέρως ἢ
[7, 3]	πολλά τε ὀνειδίσας καὶ λοιδορησάμενος	ἅπασι	ξὺν αὐτοῖς ᾔει, τόν τε
[7, 9]	ἐνέπιπτον. τοῖς τε Ἰταλιώταις περιῆν	ἅπασι	πάσχειν τὰ χαλεπώτατα πρὸς ἑκατέρων
[7, 14]	δαιμόνια, καὶ θύουσι καὶ αὐτοῖς	ἅπασι,	τάς τε μαντείας ἐν ταύταις
[7, 1]	κτεῖναι Ἰλδίβαδον ἔγνω, χαριεῖσθαι Γότθοις	ἅπασι	ταύτῃ οἰόμενος. καί ποτε αὐτὸν
[7, 1]	ἦν δὲ πρὸς τοῖς ἄλλοις	ἅπασιν	ἀγχίνους τε διαφερόντως κἀν τοῖς
[7, 34]	πρᾶσσε, τοῦτο πρὸς τοῖς ἄλλοις	ἅπασιν	ἐννοῶν, ὡς ἡμῖν μὲν ἀμφὶ
[7, 18]	καὶ Γότθους ξὺν τοῖς λοιποῖς	ἅπασιν	ὁμολογίᾳ εἷλεν. Ἰωάννης μὲν ταῦτα
[7, 22]	ὑστέρῳ ἀπολιπεῖν. Ῥώμη μέντοι πόλεων	ἁπασῶν,	ὅσαι ὑφ´ ἡλίῳ τυγχάνουσιν οὖσαι,
[7, 14]	κακοῦργός τε λίαν καὶ οἷος	ἀπάτῃ	τοὺς ἐντυχόντας περιελθεῖν. ἐπειδή τε
[7, 32]	δὲ αὐτίκα ἐς τὴν εἱρκτὴν	ἀπαχθῆναι	τοὺς ἀμφὶ Ἀρταβάνην ἐκέλευε, τῶν
[7, 29]	ἔνερθεν ἐπειδὴ πρῶτον ἐπεπόλασεν, οὐκέτι	ἀπέβη,	ἀλλ´ ἐνοχλῶν αὐτῇ ξύμπαντα διαγέγονε
[7, 1]	ἂν αὐτοῦ ἐπιδημοίη στρατιᾶς πλῆθος.	ἀπεδίδοντο	γὰρ αὐτοῖς κατὰ γνώμην τὰ
[7, 17]	ἐπεξιόντες οἱ Βέσσα ὑπασπισταὶ λάβοιεν,	ἀπεδίδοντο	κατὰ πεντήκοντα χρυσῶν. ὅτῳ δὲ
[7, 17]	στρατιῶται χρείας τῆς οἰκείας ἀποτεμνόμενοι	ἀπεδίδοντο	Ῥωμαίων τοῖς εὖ πράσσουσι χρημάτων
[7, 40]	ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ καταληφθέντα Γότθοις	ἀπέδοσαν,	ἀντ´ αὐτοῦ τὴν γυναῖκα κεκομισμένοι.
[7, 23]	τὸν ἕτερον εὐθὺς τῷ ἀνθρώπῳ	ἀπέδωκε,	τὸν δὲ ἕτερον ἐν ὁμήρου
[7, 26]	Ἄρουφος ὁ τῶν Ἐρούλων ἡγούμενος.	ἀπέθανον	δὲ Ῥωμαῖοι ἐς ἑκατὸν μάλιστα.
[7, 17]	ἤδη πλέοντες ἢ ὁδῷ ἰόντες	ἀπέθανον.	πολλοὶ δὲ καὶ καταληφθέντες πρὸς
[7, 20]	Γότθοι δὲ τοὺς παραπεπτωκότας διέφθειρον.	ἀπέθανόν	τε τούτῳ τῷ τρόπῳ τῶν
[7, 9]	ἐρωμένας ἐκώμαζον, οἱ δὲ στρατιῶται	ἀπειθεστέρους	αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσι παρεχόμενοι εἰς
[7, 6]	μεγάλῳ ἐγίνοντο. οἱ δὲ στρατιῶται	ἀπειθεστέρους	αὑτοὺς τοῖς ἄρχουσιν ἔτι μᾶλλον
[7, 12]	Περυσίαν ἠξίου, δεδιττόμενος μὲν, ἢν	ἀπειθήσῃ,	χρήμασι δὲ αὐτὸν δωρήσασθαι μεγάλοις
[7, 14]	χρῆμα περιβαλέσθαι πρὸς βασιλέως οὐκ	ἀπεικὸς	εἶναι. ταῦτα ὁ Ῥωμαῖος εἰπὼν
[7, 4]	αὐτίκα δὴ μάλα ἐπιβοηθήσειν οὐδὲν	ἀπεικός.	ἡμῶν δὲ ταὐτὸ τοῦτο παθόντων
[7, 7]	ὀρρωδίᾳ, ἐπειδὴ τάς τε βασιλέως	ἀπειλὰς	ἔδεισε καὶ κακιζόμενος πρὸς τῶν
[7, 20]	ὁ Τουτίλας τὴν ἱκεσίαν δεξάμενος	ἀπεῖπε	Γότθοις μηδένα τὸ λοιπὸν ἀποκτιννύναι
[7, 32]	καὶ ἰλιγγιάσας ἄντικρυς τῷ Ἀρσάκῃ	ἀπεῖπε	μήτ´ ἄν οἱ αὐτῷ μήτε
[7, 21]	πρὸς τὴν ἐξ αὐτῶν εὐεργεσίαν	ἀπειπεῖν	ἄξιον. λέγω δὲ ὅτι πρώην
[7, 7]	καὶ κακιζόμενος πρὸς τῶν ἄλλων	ἀπεῖπεν,	αὐτὸς μὲν οὐδέν τι ἧσσον
[7, 15]	μὴ τοῖς ἐναντίοις ἐπεξιόντα διακινδυνεύειν	ἀπεῖπεν.	οἱ μέντοι ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε
[7, 16]	τόν γε πρὸ τῆς ἀπολογίας	ἀπειπόντα	τὴν ξύμβασιν; ἐκεῖνο δὲ οὐκ
[7, 32]	ἄντικρυς αὐτῷ, ὥσπερ μοι ἐρρήθη,	ἀπειπὼν	ἔτυχε. τοῦ δὲ Χαναράγγου ἀνεπυνθάνετο
[7, 9]	ποθεινοὺς αὐτοῖς εἶναι οἷς ἐξημάρτανον	ἀπειργάζοντο.	οἷς δὴ Κωνσταντιανὸς ἀπορούμενος γράμματα
[7, 40]	τῇ ἄλλῃ λείᾳ ἐπ´ οἴκου	ἀπεκομίσθησαν.
[7, 38]	ἐπαγόμενοι ἀριθμοῦ κρείσσους ἐπ´ οἴκου	ἀπεκομίσθησαν	ἅπαντες. ~Ὕστερον δὲ Γότθοι τῷ
[7, 14]	τῶν ἐκείνῃ Ῥωμαίων. οὕσπερ ἐπαγόμενοι	ἀπεκομίσθησαν	εἰς τὰ πάτρια ἤθη. τούτων
[7, 11]	λάθρα ἐνθένδε ἀναχωρήσαντες ἐπ´ οἴκου	ἀπεκομίσθησαν.	πρέσβεις τε παρὰ βασιλέα πέμψαντες
[7, 15]	ἥκιστα ἀληθίζεται, ἄμφω τὼ χεῖρε	ἀπέκοψε.	ταῦτα μὲν δὴ οὕτω γενέσθαι
[7, 32]	ἐν δωματίῳ ἐκάθισεν, ἵνα δὴ	ἀπεκρέματό	τις παχεῖα σινδὼν παραπέτασμα τῆς
[7, 33]	μοι ἔμπροσθεν εἴρηται, ἐς τοῦτο	ἀπεκρίθη,	ὥστε οὐχ ὅσον σφίσι χρήματα
[7, 20]	ἐλήλυθας. „Ὅτε „με“ ὁ Πελάγιος	ἀπεκρίνατο	„δοῦλον σὸν ὁ θεὸς εἶναι
[7, 39]	δὲ πολιορκούμενοι καρτερώτατα σφᾶς ἀμυνόμενοι	ἀπεκρούοντο,	ἔργα τε ὁ Θουριμοὺθ ἐπεδείκνυτο
[7, 37]	ξὺν αὑτοῖς εἶχον, τειχομαχοῦντάς τε	ἀπεκρούσαντο	τοὺς πολεμίους καὶ ἐπεξελθόντες τὸ
[7, 36]	ἐγχειρήσαντες καὶ τοῦ περιβόλου ἀποπειράσασθαι	ἀπεκρούσθησαν,	ἀρετῇ σφᾶς ἀπωσαμένων ἐνθένδε Ῥωμαίων.
[7, 19]	ἐπὶ τῷ τῶν στρατιωτῶν λόγῳ	ἀπέκρυψεν,	ὅνπερ τοῖς ἐκ βουλῆς ἀποδιδόμενος
[7, 34]	εἶδον Γότθους μὲν ἐκ Δακίας	ἀπεληλαμένους	ἁπάσης, ὑμᾶς δὲ ἀσχολίᾳ τῇ
[7, 35]	Τούσκοις οὖσα ἐτύγχανε, πικρότατα πολιορκουμένην	ἀπέλιπεν,	ἥπερ αὐτοῦ ἔτι ὁδῷ ἰόντος
[7, 22]	τῆς πάντων ἀρετῆς τοῖς ἐπιγενησομένοις	ἀπέλιπον,	ὥστε ἡ ἐς ταῦτα ἐπήρεια
[7, 20]	τε τὸν σῖτον ἔτι μᾶλλον	ἀπεμπολῶν	ἐπλούτει, πρυτανευούσης αὐτῷ τὰς τιμὰς
[7, 21]	ἕξεις. ταῦτα ἐπεὶ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς	ἀπενεχθέντα	εἶδε, καὶ τοὺς λόγους τῶν
[7, 37]	ἕως φρουρίου τοῦ ἐν Ῥηγίῳ	ἀπεπειράσαντο.	ἦρχον δὲ τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου
[7, 20]	τε αὐτοὺς ἀπαγγέλλειν Τουτίλᾳ κελεύσαντες	ἀπεπέμψαντο.	ἅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ἤκουσεν,
[7, 17]	ἰσχυρίσαντο, ταύτῃ τε αὐτοὺς παρηγορήσαντες	ἀπεπέμψαντο.	Ὁ δὲ λιμὸς ἔτι μᾶλλον
[7, 21]	λόγους τῶν πρέσβεων ἅπαντας ἤκουσεν,	ἀπεπέμψατο	αὐτοὺς αὐτίκα δὴ μάλα, τοῦτό
[7, 21]	ἕως αὐτοὺς φιλανθρωπίας ὑπόσχεσιν ποιησάμενος	ἀπεπέμψατο.	Ἔπειτα δὲ Πελάγιόν τε καὶ
[7, 22]	αὑτοῦ γνώμην τοὺς πρέσβεις εὐθὺς	ἀπεπέμψατο.	καὶ τοῦ μὲν στρατοῦ τὸ
[7, 31]	ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ταύτην ἀσμένως	ἀπεπέμψατο	τὴν γυναῖκα εὐθύς. ἐτύγχανε δὲ
[7, 18]	πνεύματος ἐπιφόρου ἐπιπνεύσαντος ἐκ Δρυοῦντος	ἀπέπλευσεν,	οἵ τε Γότθοι ἀφροντιστήσαντες δίαιταν
[7, 26]	στρατοπέδου γενόμενοι ἐς τὰ ὄρη,	ἅπερ	ἄγχιστά πη πολλὰ ἀνέχει, ἀναδραμόντες
[7, 35]	τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ὄντα ἐτύγχανεν.	ἅπερ	ἅπαντα Ἰνδούλφ τε καὶ Γότθοι
[7, 32]	σαφῶς ὁ Λεόντιος ἅπαντα λέγοντος,	ἅπερ	αὐτῷ τε καὶ Ἀρταβάνῃ καὶ
[7, 21]	ξυστρατιῶται, ξυνήγαγον, ἀλλ´ ἐκεῖνα ἐρῶν,	ἅπερ	ἐγὼ μὲν πολλάκις ἐς ὑμᾶς
[7, 1]	Ῥωμαίοις ξύμπαντα ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ.	ἅπερ	ἐγὼ ὅτῳ δὴ τρόπῳ ἐρῶν
[7, 26]	ὁδοὺς ἐκλιπὼν διὰ τῶν ὀρῶν,	ἅπερ	ἐνταῦθα πολλὰ κρημνώδη τε καὶ
[7, 39]	φρούριον ὁμολογίᾳ τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν.	Ἅπερ	ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσε, στόλον τε
[7, 40]	ἀμφ´ αὐτὴν πολιορκίᾳ ἐξαιρήσοντες ἥκοιεν.	ἅπερ	ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσεν, ἄγαν τε
[7, 35]	δὴ ἐπιβὰς τοὺς παραπεπτωκότας ἀνῄρει.	ἅπερ	ἐπεὶ Κλαυδιανὸς ἔγνω, ὅσπερ τότε
[7, 22]	μάχεσθαι ἐν δυσχωρίαις πάντων μάλιστα.	ἅπερ	ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ἔμαθε, Γότθους
[7, 20]	αὐτοὺς ἀπαγγέλλειν Τουτίλᾳ κελεύσαντες ἀπεπέμψαντο.	ἅπερ	ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ἤκουσεν, ἥσθη
[7, 37]	λεγομένων ἐντροπὴν τὸ παράπαν πεποίηται.	ἅπερ	ἐπεὶ Τουτίλας ἤκουσεν, αὖθις τὰ
[7, 2]	ἦρχε, ξὺν Ταρβησίῳ παραδώσει Ῥωμαίοις.	ἅπερ	Κωνσταντιανὸς ἀσμένως ἀκούσας ὤμοσεν ἅπαντα
[7, 15]	ἐξέβην ἐπάνειμι. ~Βασιλεὺς μὲν ταῦτα	ἅπερ	μοι δεδήλωται ἔπρασσεν. ἐν τούτῳ
[7, 19]	ταύτῃ βαρβάρους, καὶ τὰ ἄλλα,	ἅπερ	μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. Ἰσαάκης δὲ
[7, 2]	δῆθεν τῷ λόγῳ πράξειν ἔμελλον	ἅπερ	μοι ἔμπροσθεν εἴρηται, λάθρα δὲ
[7, 27]	Βρεντεσίου ἀφίκοντο, αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον.	ἅπερ	ὁ Τουτίλας μαθὼν „Ὁ Βῆρος
[7, 35]	ἔμπροσθεν αὐτῷ ξυμβεβηκόσιν ἀπόβλεπτος ὢν,	ἅπερ	οἱ πρότερον ἢ ἐς Λιβύην
[7, 40]	ἐς τὰ μακρὰ τείχη ἀφίκοντο,	ἅπερ	ὀλίγῳ πλέον ἢ ἡμέρας ὁδὸν
[7, 27]	πλεῖστον, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ θράσει	ἀπερισκέπτῳ	ἐς ἀεὶ εἴχετο. ἐπεὶ δὲ
[7, 32]	τὸν Ἀρταβάνην σπουδῇ πολλῇ κατεργάσασθαι	ἀπερισκέπτως.	ὁ μέντοι Γερμανὸς ἅπαντα ἔς
[7, 37]	δοῦναι. ὁ δὲ τὴν αἴτησιν	ἀπεσείσατο,	Ἰταλίας αὐτὸν οὔτε εἶναι οὔτε
[7, 21]	ὧν δὲ ἕνεκα τοὺς πρέσβεις	ἀπέσταλκα	τούσδε αὐτίκα εἴσῃ. αἰτούμεθα τὰ
[7, 40]	μὲν εὐθὺς τῆς ἐπὶ Θεσσαλονίκην	ἀπέσχοντο,	ἐς δὲ τὸ πεδίον καταβῆναι
[7, 22]	ἀπήγγελλον τῶν κεκτημένων. οἱ δὲ	ἀπετάξαντο	μὲν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ, ἐν
[7, 18]	Κανουσίου πέντε καὶ εἴκοσι σταδίους	ἀπέχουσι	Κάνναι, ἵνα δὴ λέγουσι Λιβύων
[7, 26]	δὲ τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ληϊσάμενοι	ἀπεχώρησαν.	~Τὰ μὲν οὖν ἐν Ἰταλιώταις
[7, 40]	τοὺς πολεμίους λαθὼν ἐς Πάνορμον	ἀπεχώρησε.	Τουτίλας δὲ καὶ Γότθοι σχεδόν
[7, 35]	ποταμὸν διαβὰς αὖθις ἐς Σκλαβηνοὺς	ἀπεχώρησεν.	Ἐν ᾧ δὲ ταῦτα ἐπράσσετο
[7, 32]	αὐτοῦ τε καὶ τοῦ παιδὸς	ἀπεψηφίσαντο	ἅπαντες ἅτε οὐδὲν εἰς τὴν
[7, 38]	πανδημεὶ ἐς αὐτοὺς χρώμενοι τοῦ	ἀπεῶσθαι	τὸν κίνδυνον οὐ μακράν που
[7, 21]	οἱ πρέσβεις παρ´ αὐτὸν ἦλθον,	ἀπήγγειλάν	τε ὅσα ὁ Τουτίλας σφίσιν
[7, 5]	ἀφίκετο καὶ τὰ παρόντα σφίσιν	ἀπήγγειλε.	διὸ δὴ στράτευμα Ῥωμαίων λόγου
[7, 32]	Ἀρσάκης τὰ ξυμπεσόντα τῷ Ἀρταβάνῃ	ἀπήγγειλεν,	ὁ δὲ Ἰουστῖνος ἐς τὸν
[7, 5]	ὀχυρώματά τινα ἐσελθόντες ἄλλο οὐδὲν	ἀπήγγελλον	τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἢ ὅτι τεθνεὼς
[7, 22]	εἰώθεσαν· ἔσεσθαι γὰρ αὐτοῖς τἀγαθὰ	ἀπήγγελλον	τῶν κεκτημένων. οἱ δὲ ἀπετάξαντο
[7, 27]	πολεμίων στρατὸν ἄρας αὐτίκα ἐνθένδε	ἀπήλαυνεν,	οἵ τε ἀμφὶ τὸν Βῆρον
[7, 4]	τὸ Ῥωμαίων στράτευμα τὸν ἵππον	ἀπήλαυνεν,	Οὐάλαρις δὲ νεκρὸς αὐτοῦ ἔπεσε.
[7, 3]	πολεμίους ἀμυνομένους ὀπίσω κατὰ τάχος	ἀπήλαυνον,	καίπερ μαχομένους ἐντὸς τοῦ περιβόλου
[7, 38]	καίπερ ἐλασσόνων παρὰ πολὺ ὄντων,	ἀπήλλαξαν,	Ἀσβάδῳ ἡ ἑτέρα τῶν πολεμίων
[7, 32]	καὶ ἐς τοὺς λόγους ξυνέμιξεν,	ἀπηλλάσσετο	ἐπαγγειλάμενος Γερμανόν τε καὶ τοὺς
[7, 17]	εἴωθε. ~Τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Πελάγιος	ἀπηλλάσσετο.	καὶ αὐτὸν Ῥωμαῖοι ἐπεὶ ἄπρακτον
[7, 17]	σῖτον καὶ τὰ πίτυρα ὠνούμενοι	ἀπηλλάσσοντο·	ἐπεὶ δὲ τοῦτο αὐτοὺς ἤδη
[7, 7]	ὅτι τάχιστα Γότθοις ἐνδιδόντας μεγάλων	ἀπηλλάχθαι	κακῶν. ἀδύνατον γὰρ βασιλέα τὸ
[7, 9]	καὶ τῶν ἐντεῦθεν οὐκ ἐθέλειν	ἀπηλλάχθαι	κακῶν; δότε τοίνυν τινὰ πρόφασιν
[7, 14]	δίαιταν δὲ σκληράν τε καὶ	ἀπημελημένην,	ὥσπερ οἱ Μασσαγέται, καὶ αὐτοὶ
[7, 20]	τείχεσιν ἦν, καὶ τοῦτο δὲ	ἀπημελημένον	ὡς μάλιστα. οἷς γὰρ ἀεὶ
[7, 16]	τὸ εἰκὸς, ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ κλέος	ἀπήνεγκε.	τοῦτον Ῥωμαῖοι τὸν Πελάγιον, ἐπειδὴ
[7, 29]	τε καὶ βιαζόμενον ὡς ἀπωτάτω	ἀπήνεγκεν.	ἐπιμελὲς μὲν οὖν Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ
[7, 16]	ἐς Σικελιώτας τοὺς οὐδαμῆ σοι	ἀπηντηκότας	ἀκήρυκτον τὸ ἔχθος ἐξενεγκεῖν ἔγνως.
[7, 14]	στρατηγὸς εἴη. καὶ ὃς οὐκ	ἀπηξίου	τὰ ὄντα {λέγειν} καταλέγειν ξὺν
[7, 1]	τε πράσσειν ὅσα ἐπιτάττοι οὐδαμοῦ	ἀπηξίουν,	τήν τε ἀρετὴν αἰσχυνόμενοι καὶ
[7, 24]	δὲ, ὥσπερ ἐρρήθη, λοιδορεῖσθαι οὐκ	ἀπηξίουν	τῶν ἔναγχος σφίσιν ἀμφ´ αὐτὸν
[7, 18]	ἐπιστείλας παντὶ τῷ στόλῳ ἐνθένδε	ἀπῆρε·	πνεύματος δὲ σκληροῦ σφίσιν ἐπιπεσόντος
[7, 14]	ἄνδρα ὠνοῦντο καὶ ξὺν αὐτῷ	ἀπιόντες	εὐθὺς ᾤχοντο. ἐπεί τε ἐν
[7, 20]	γὰρ ἄλλων ἁπάντων οἱ μὲν	ἀπιόντες	ἤδη πρότερον ἐς ἑτέρας ᾤχοντο
[7, 16]	πάντας τοὺς αὐτῷ ξυμβάλλοντας τὴν	ἀπιστίαν	ἀεὶ περιφέρειν φιλεῖ. Τουτίλας μὲν
[7, 16]	ὥσπερ, οἶμαι, τὰ τῶν ἀνδραπόδων	ἀπιστότατα,	ἐκ χρόνου καιροφυλακοῦντες πολλοῦ δραπετεῦσαι
[7, 30]	τε τῶν ἱερέων τινὰς πέμπουσιν,	ἀπισχυριζόμενοι	ὡς, ἢν μὴ βασιλεὺς τούτου
[7, 16]	τε καὶ ξυμπεπλασμένων ἀκούσας ῥημάτων	ἀπιὼν	οἴχοιτο. τριῶν τοίνυν ἐκτὸς, ὦ
[7, 13]	βουλῆς. διὸ δὴ ἐς Κεντουκέλλας	ἀπιὼν	ᾤχετο. Βελισάριος δὲ περί τε
[7, 35]	τε τὰ χρήματα πάντα ἐνθένδε	ἀπιὼν	ᾤχετο, ἐπέσκηψε δὲ ἄλλῳ ἐν
[7, 23]	δράσειν· δόξαν τε τοῦτο Βελισαρίῳ,	ἀπιὼν	ᾤχετο. καὶ αὐτὸν ὁ Τουτίλας
[7, 19]	τὴν ἑτέραν τοῦ ποταμοῦ ὄχθην	ἀπιὼν	ᾤχετο. καὶ τῶν στρατιωτῶν, οὕσπερ
[7, 39]	σπουδὴν, ἐπεὶ καὶ αὐτοὺς ἐπαγαγόμενος	ἀπιὼν	ᾤχετο. τινὰς δὲ καὶ ἐκ
[7, 10]	Βελισαρίου ἐπέστελλεν, ἐνδεικνυμένους ὅτι δὴ	ἀπὸ	Βόνου σταλεῖεν. Βελισάριος μὲν οὖν
[7, 32]	ἀνιεὶς, ἀνδρεῖόν τε καὶ ἀνδρόγυνον	ἀπὸ	καιροῦ γεγονότα ὠνείδιζεν. ἐπὶ μὲν
[7, 30]	παντάπασιν ἐπελελοίπει καὶ οὐδεμίαν ἔτι	ἀπὸ	Ῥωμαίων ἐπικουρίας ἐλπίδα εἶχον, Γουδίλαν
[7, 11]	νυκτὸς ἐπιλαβούσης ἐφύλασσε τὰς ὁδοὺς,	ἀπὸ	σταδίων Αὐξίμου τριάκοντα, οὐδενὶ αἴσθησιν
[7, 10]	πόλις κειμένη Ῥώμης ὕπερθεν ὡς	ἀπὸ	σταδίων εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐπιτείχισμα
[7, 22]	οὐ πολλῷ ἄποθεν, ἀλλ´ ὅσον	ἀπὸ	σταδίων εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐς
[7, 4]	οἱ ἑπομένων τριακοσίους ἐκέλευεν, ὅσον	ἀπὸ	σταδίων εἴκοσι τὸν ποταμὸν διαβαίνοντας,
[7, 3]	γενόμενοι δὲ αὐτῆς ἄγχιστα, ὅσον	ἀπὸ	σταδίων ἑξήκοντα, ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν τῷ
[7, 28]	ἐπίνειον, ὕπερθεν δὲ αὐτοῦ ὅσον	ἀπὸ	σταδίων ἑξήκοντα φρούριον ἐχυρώτατον ἐδείμαντο
[7, 3]	ἡσύχαζον. ὁ δὲ Ῥωμαίων στρατὸς	ἀπὸ	σταδίων τεσσαράκοντα τῆς πόλεως ἥκων
[7, 18]	ποταμὸς ἐν στενῷ κάτεισιν, ὅσον	ἀπὸ	σταδίων τῆς πόλεως ἐνενήκοντα, δοκοὺς
[7, 3]	διαφανῶς γέγονε καὶ οἱ Γότθοι	ἀπὸ	τῆς ἄκρας ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 23]	εἴκοσιν ὄντα, ἐπενόει τάδε. ἀποτεμὼν	ἀπὸ	τῆς ἄλλης πόλεως τὴν τοῦ
[7, 17]	τε τοὺς ὀφθαλμοὺς καλυπτόμενος ἥλατο	ἀπὸ	τῆς γεφύρας ἐς τὸ τοῦ
[7, 16]	ἐκπεπτωκέναι κακοπραγίαν οὐ προειδομένους τὴν	ἀπὸ	τῆς πείρας ἤδη συνειθισμένην αὐτοῖς
[7, 26]	ἀναρπάσαι τε καὶ διασώσασθαι τοὺς	ἀπὸ	τῆς συγκλήτου βουλῆς οἷός τε
[7, 25]	δόξαν, οὐδὲν δὲ ὑπεκστήσεται τὴν	ἀπὸ	τῆς τύχης ἀνάγκην. βούλομαι δὲ
[7, 24]	ἥκιστα ἤθελον, φεύγοντες δηλονότι τὴν	ἀπὸ	τοῦ ἔργου αἰσχύνην. καὶ ὁ
[7, 25]	βιάζησθε. καίτοι πῶς οὐκ ἂν	ἀπὸ	τοῦ σώφρονος τρόπου φανείη τοὺς
[7, 3]	τὴν ἀπὸ τῶν οἰκείων ἐπικουρίαν,	ἀπὸ	τοῦ τείχους ἔξω ἥλαντο ἅπαντες.
[7, 3]	τῶν πολεμίων καὶ ἀπογνόντες τὴν	ἀπὸ	τῶν οἰκείων ἐπικουρίαν, ἀπὸ τοῦ
[7, 24]	ἔστησε, τοὺς δὲ λοιποὺς ἄνωθεν	ἀπὸ	τῶν περιβόλων ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιόντας
[7, 4]	ὑπειπὼν κἀκεῖνο ὑμᾶς ὑπομνῆσαι οὐκ	ἄπο	τρόπου οἴομαι εἶναι, ὡς ἡνίκα
[7, 10]	γὰρ ἐπὶ τὰ Ῥώμης χωρία	ἀποβαίνειν	οὐδαμῆ ἴσχυον, οὔτε τοὺς πολεμίους
[7, 37]	ἄποθεν, τῶν τε ἑπομένων πολλοὺς	ἀποβάλλει	καὶ αὐτὸς θνήσκει, ἀνὴρ ἀγαθὸς
[7, 12]	τῶν τε ξὺν αὐτῷ πλείστους	ἀποβάλλει	καὶ αὐτὸς θνήσκει. Ἀσίσηνοί τε
[7, 15]	ἑπομένοις ἐμπεπτωκότες τούς τε πλείστους	ἀποβάλλουσι	καὶ αὐτοὶ θνήσκουσιν. ὀλίγοι δέ
[7, 13]	ἐνέτυχον. οὗ δὴ τοὺς πλείστους	ἀποβαλόντες	αὐτοὶ ξὺν ὀλίγοις τισὶ διέφυγον
[7, 10]	ἵνα δὴ ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν	ἀποβαλόντες	ἐς τὸ φρούριον οἱ λοιποὶ
[7, 35]	μὲν τῆς Ἰταλῶν πενταετὲς οὐδαμῆ	ἀποβὰς,	οὐδέ πη ὁδῷ ἰέναι ἐνταῦθα
[7, 24]	ἐμπέφυκε πρὸς τῶν πραγμάτων τὰς	ἀποβάσεις	ἀεὶ τὴν γνώμην ῥυθμίζειν καὶ
[7, 13]	εὐβουλίαν ἐπὶ τὰ πονηρότατα τῶν	ἀποβάσεων.	ἀλλὰ ταῦτα μὲν εἴτε ταύτῃ
[7, 30]	ἔμενον, ὕστερον δὲ ἀπογνόντες τὴν	ἀπόβασιν	πρύμναν τε πάντες ἐκρούοντο καὶ
[7, 30]	ἀμφὶ τὴν ἠϊόνα ἐγένοντο τὴν	ἀπόβασιν	τοῖς πολεμίοις ἀναστέλλειν διανοούμενοι. Τουτίλας
[7, 4]	καὶ ἀδοξίαν ἡ τῶν πραγμάτων	ἀπόβασις	ὀνομάζειν φιλεῖ, καὶ τοὺς νενικηκότας
[7, 24]	οἱ βάρβαροι ἀνεχώρησαν, πολλοὺς μὲν	ἀποβεβληκότες	τῶν ἐν σφίσι μαχίμων, πλείστους
[7, 30]	ἐς γῆν καὶ τοὺς ἵππους	ἀποβιβάσαντας	ὁδῷ τε πορευομένους ἐς Πικηνοὺς
[7, 35]	δὲ τοῖς ἔμπροσθεν αὐτῷ ξυμβεβηκόσιν	ἀπόβλεπτος	ὢν, ἅπερ οἱ πρότερον ἢ
[7, 1]	τῆς οἰκίας παρείχετο· ὧν δὴ	ἀπόβλητος	μὲν οὐδεὶς ἐγεγόνει, αὐτῶν δὲ
[7, 30]	τοῦ Βελισαρίου γυνὴ τῆς βασιλίδος	ἀπογενομένης	ἐς Βυζάντιον ἀφικομένη ἐδέετο βασιλέως
[7, 7]	καὶ τοὺς λόγους ἅπαντας ἤκουσαν,	ἀπογνόντες	ἐλπίδος ἁπάσης ἔς τε οἰμωγὰς
[7, 3]	πλήθει βιαζόμενοι τῶν πολεμίων καὶ	ἀπογνόντες	τὴν ἀπὸ τῶν οἰκείων ἐπικουρίαν,
[7, 30]	ἀνακωχεύσαντες ἡσυχῆ ἔμενον, ὕστερον δὲ	ἀπογνόντες	τὴν ἀπόβασιν πρύμναν τε πάντες
[7, 18]	ἔχων. Ἰωάννης δὲ τὴν δίοδον	ἀπογνοὺς	ἐπὶ Ἀπουλίας ἐχώρησεν, ἔν τε
[7, 17]	ἀκμῇ τοῦτο σταθμώμενοι. ὁ γὰρ	ἀπογνῶναι	τὴν σωτηρίαν ἠναγκασμένος οὐκ ἔργοις,
[7, 4]	εὐτυχίαν παρακαλεῖ. τύχη γὰρ εἰς	ἀπόγνωσιν	ἀγαθῶν ἐλπίδων ἐλθοῦσα ἐς εὐτολμίας
[7, 32]	ἐν δέ γε τῷ παρόντι	ἀποδειλιάσαντα	οὕτως ἀνάνδρως ἐνταῦθα καθῆσθαι, τῆς
[7, 36]	οὕσπερ ὁ Τουτίλας ἅτε ἀληθιζομένους	ἀποδεξάμενος,	ἐφοδίοις τε δωρησάμενος καὶ παραπομποὺς
[7, 19]	ἀπέκρυψεν, ὅνπερ τοῖς ἐκ βουλῆς	ἀποδιδόμενος	χρημάτων μεγάλων διαλύεσθαι τὴν πολιορκίαν
[7, 33]	ἔνσπονδοι ὄντες ἤν τινας τῶν	ἀποδράντων	ἐπιγνοῖεν ἐνταῦθα, ὥσπερ ἀνδραπόδων οἰκείων
[7, 17]	οὐκ εἶχον, ὅνπερ καὶ Ῥωμαίοις	ἀπόδωνται,	πλήν γε δὴ ὅτι τῷ
[7, 34]	ὑμῖν. καὶ μὴν εἰ μὲν	ἀποδωσείοντες	ἥκουσιν ὧνπερ ἐπεβάτευσαν, οὐδὲν σφίσι
[7, 17]	χρείαν ἡμῖν ἀποχρῶσαν, ἀλλ´ ὥστε	ἀποζῆν	διαρκῶς ἔχουσαν, ὅπως δὴ καὶ
[7, 22]	πλεῖστον μέρος Ῥώμης οὐ πολλῷ	ἄποθεν,	ἀλλ´ ὅσον ἀπὸ σταδίων εἴκοσι
[7, 20]	στελλόμενοι τῆς πόλεως οὐ πολλῷ	ἄποθεν	Γότθοις δέκα ὁδῷ ἰοῦσιν ἐνέτυχον,
[7, 39]	καὶ ξὺν τῷ στρατῷ οὐκ	ἄποθεν	εἶναι. τῶν δὲ ὁμήρων βουλομένῳ
[7, 6]	οἱ πολέμιοι Νεαπόλεως οὐ μακρὰν	ἄποθεν,	ἐλθὼν ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου κατέπληξέ
[7, 3]	κατῴκητο πόλεως Βερώνης οὐ πολλῷ	ἄποθεν,	εὐνοϊκῶς δὲ βασιλεῖ ἐς τὰ
[7, 33]	Ἴστρου ἱδρύσαντο, Γηπαίδων οὐ πολλῷ	ἄποθεν.	καὶ αὐτοὶ μὲν Δαλμάτας τε
[7, 6]	τοῦ στρατοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενος οὐ πολλῷ	ἄποθεν	τοῦ περιβόλου ἡσύχαζε, πέμψας δὲ
[7, 10]	τὴν προσεδρείαν διέλυσαν, μακράν τε	ἄποθεν	τοῦ χωρίου γενόμενοι ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ
[7, 37]	ἐλθὼν πόλεως Ῥαβέννης οὐ πολλῷ	ἄποθεν,	τῶν τε ἑπομένων πολλοὺς ἀποβάλλει
[7, 40]	ἐν τῷ πεδίῳ οὐ πολλῷ	ἄποθεν.	χρόνου δὲ σφίσιν ἐν ταύτῃ
[7, 32]	ἐς μὲν τὴν Βελισαρίου παρουσίαν	ἀποθέσθαι	τὴν πρᾶξιν, ἐπειδὰν δὲ ὁ
[7, 25]	οὐδ´ ἂν ὁ πᾶς αἰὼν	ἀποίητον	τίθεσθαι δύναιτο, εὐτυχημάτων δὲ ἄλλων
[7, 33]	Μασαλίαν τε {καὶ} τὴν Φωκαέων	ἀποικίαν	καὶ ξύμπαντα τὰ ἐπιθαλάσσια χωρία
[7, 25]	μὲν ἀμαθίας, ὡς τὸ εἰκὸς,	ἀποίσεται	δόξαν, οὐδὲν δὲ ὑπεκστήσεται τὴν
[7, 24]	θεῷ, ἄμαχόν τινα καὶ ἀήττητον	ἀποκαλοῦντες,	ἡνίκα πόλεων τῶν ἁλισκομένων ἐκ
[7, 14]	μέσοις βαρβάροις ὡς ἥκιστα ἐθέλειν	ἀποκαλύψαι	τὸν πάντα λόγον, ἢν μέντοι
[7, 16]	ὅτῳ ἂν ἐκ τοῦ εὐθέος	ἀποκαλύψαντες	τὸν ἀληθῆ λόγον, οὕτω τὸν
[7, 2]	ἄντικρυς τὴν ἐς Ῥωμαίους ὁμολογίαν	ἀποκαλύψας	ἔφασκεν ὡς, ἢν Γότθοι Ἐράριχον
[7, 32]	Χαναράγγῃ ἀμφὶ τὸ ἔργον τοῦτο	ἀποκαλύψας.	ταῦτα Ἰουστῖνος ἀκούσας ξυνεταράχθη τε
[7, 3]	ἐπὶ τὴν πόλιν χωρεῖν ἔγνωσαν.	ἀποκεκλεισμένας	δὲ σφίσι τὰς πύλας εὑρόντες
[7, 16]	τὸ λοιπὸν καθειργμένοι πάντων τε	ἀποκεκλεισμένοι	τῶν ἀναγκαίων, πολιορκηθήσεσθε πρὸς τῶν
[7, 13]	εἰσκομίζεσθαι, καὶ τῶν ἐκ θαλάσσης	ἀποκεκλεισμένων	φορτίων. ἐπειδὴ γὰρ Γότθοι Νεάπολιν
[7, 2]	ἔθνεσιν, ἔς τε τὸ Γότθων	ἀποκέκριντο	γένος καὶ ξὺν αὐτοῖς ἐς
[7, 4]	γὰρ εἴκοσιν ἐς πεντακισχιλίους ἡμᾶς	ἀποκεκρίσθαι	ξυμβέβηκε. τοσαῦτα ὑπειπὼν κἀκεῖνο ὑμᾶς
[7, 13]	βέλτιστα ἐς πᾶν τοὐναντίον Βελισαρίῳ	ἀποκεκρίσθαι.	οἷς μὲν γὰρ ἐπιπνεῖ ἐξ
[7, 17]	ὄντες, δηλώσοντές τε λόγῳ καὶ	ἀποκλαύσοντες	τὴν ξυμφορὰν παρ´ ὑμᾶς ἥκομεν·
[7, 21]	γενέσθαι, κἂν τῇ πολυλογίᾳ τις	ἀποκναίειν	δοκῇ· ἐπεὶ οὐδὲ πρὸς τὴν
[7, 29]	ἐσόμενα τερατεύεσθαι, καὶ τοῖς ἐνοχλοῦσιν	ἀποκναιόμενοι	τὰ ξυμβησόμενα λόγῳ οὐδενὶ τεκμηριοῦσθαι.
[7, 25]	τετίμηται, ὁ δὲ προμηθεῖ γνώμῃ	ἀποκνήσας	τὸν κίνδυνον ἀποτυχών τε τὴν
[7, 33]	τινες αἰχμαλώτων ἐνθένδε φυγόντες οἴκαδε	ἀποκομίζεσθαι	ἴσχυσαν, περιιόντες τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν
[7, 1]	πολεμίων αὖθις ἐς τὴν πολιτείαν	ἀποκομίσας,	γῆς τε καὶ θαλάσσης τὴν
[7, 40]	οἱ ἐν τῷ σάλῳ τούτῳ	ἀποκοπέντος,	ἐς τοσόνδε κινδύνου ἐλθοῦσα, πρός
[7, 26]	ὁ δὲ αὐτοῖς ἄλλο οὐδὲν	ἀποκρίνασθαι	ἴσχυσε πλήν γε δὴ ὅτι
[7, 9]	τοὺς τὸ γράμμα τοῦτο ἰδόντας	ἀποκρίνασθαί	τι πρὸς Τουτίλαν διεκώλυσε. διὸ
[7, 21]	μάλα, τοῦτό τε μόνον αὐτοῖς	ἀποκρινόμενος	καὶ Τουτίλᾳ γράψας, ὅτι δὴ
[7, 28]	ἐν στενοχωρίᾳ, ὡς τὸ εἰκὸς,	ἀποκρούεσθαι	δυνατοὺς ἔσεσθαι. τὰ γὰρ Λευκανῶν
[7, 40]	τὴν Σκλαβηνῶν ἔφοδον ὅση δύναμις	ἀποκρούσασθαι.	καὶ Γερμανὸς μὲν ἀμφὶ ταῦτα
[7, 24]	τοὺς ἄνδρας ἴσχυσεν. οὕτω τε	ἀποκρουσθέντες	οἱ βάρβαροι ἀνεχώρησαν, πολλοὺς μὲν
[7, 5]	πεσεῖν· ἀπ´ αὐτοῦ τε Ῥωμαῖοι	ἀποκρουσθέντες	ὀπίσω ἐχώρουν. ἤδη δὲ καὶ
[7, 31]	κατέστησαν καὶ τρόπῳ δὴ ὅτῳ	ἀποκρουσθέντες	οὐδαμῆ ἐς τὸ ἔργον ἀφίκοντο,
[7, 30]	ἀμφί τε Ἰωάννην καὶ Βαλεριανὸν	ἀποκρούσονται.	Οἱ δὲ πολιορκούμενοι ἐν τῷ
[7, 17]	τῇ διανοίᾳ τὸ πάθος ὅλον	ἀποκρυψάμενος,	ἕπεσθαί οἱ τοὺς παῖδας ὡς
[7, 32]	τούτων δὴ ἕνεκα τὸν Γερμανὸν	ἀποκρύψασθαι,	ἀλλὰ ταύτῃ πάντα ξυνενεχθῆναι, ᾗπέρ
[7, 14]	τῇ Ῥωμαίων, οὐχ ὅσον οὐκ	ἀποκρύψεσθαι	τὸν ἀληθῆ λόγον, ἀλλὰ καὶ
[7, 17]	χορηγεῖν σφίσιν ἀδύνατον, τὸ δὲ	ἀποκτιννύναι	ἀνόσιον ἔφασαν εἶναι, οὐ μέντοι
[7, 17]	δὲ μηδὲ τοῦτο ἡμῖν ἀπολέλειπται,	ἀποκτιννύναι	ἡμᾶς ἀξιοῦτε καὶ μὴ ἀποστερήσητε
[7, 20]	ἀπεῖπε Γότθοις μηδένα τὸ λοιπὸν	ἀποκτιννύναι	τῶν πάντων Ῥωμαίων, ἀλλὰ τῶν
[7, 31]	ἱκέτις τε γενομένη τῆς βασιλίδος	ἀπολαβεῖν	τὸν ἄνδρα ἠξίου. ἡ δὲ
[7, 39]	αὐτῷ εἶναι τοὺς μὲν σφετέρους	ἀπολαβεῖν,	τοὺς δὲ πρὸς Γότθων σφίσι
[7, 11]	ὑμᾶς εὐνοίας ξυνεῖναί τε καὶ	ἀπολαύειν	αὐτίκα προσέσται· οὗ τί ἂν
[7, 2]	τῷ ἀσφαλεῖ τῆς τῶν πολεμίων	ἀπολαύοντες	ἀσχολίας οὔτε ξυνίσταντο οὔτε τι
[7, 34]	ἐξαπατᾶσθαι οἰόμενοι τῆς τῶν ἠδικημένων	ἀπολαύσοντες	εὐηθείας παρ´ αὐτοὺς ἥκοιεν. ὑμᾶς
[7, 10]	ἥκιστα ἐπιμνήσομαι, ὡς μὴ ἀπανθρωπίας	ἀπολείπω	μνημεῖα τῷ ὄπισθεν χρόνῳ· ἐν
[7, 21]	νῦν δ´ ἡμῖν ἐς ὁλίγους	ἀπολειφθεῖσι	γυμνούς τε καὶ οἰκτροὺς καὶ
[7, 9]	τινὸς καὶ ταύτης ἀνονήτου ὑμῖν	ἀπολελειμμένης	ἐλπίδος ἕλησθε μὲν τὰ κρείσσω,
[7, 38]	ἑκατέροις μὲν οὖν καίπερ ἀλλήλων	ἀπολελειμμένοις	ἐς χεῖρας ἐλθόντες οἱ τοῦ
[7, 12]	ἀμελετήτους. ὁρῶμεν δὲ καὶ τοὺς	ἀπολελειμμένους	ἐνταῦθα οὔτε αὐτάρκεις ὄντας καὶ
[7, 35]	Οὐάρνους αὐτίκα φεύγει, παίδων οἱ	ἀπολελειμμένων	ἐνταῦθα δυοῖν. χρήμασι δὲ Οὐάκης
[7, 17]	βουλομένοις ἦν ἀπαλλάσσεσθαι. ὀλίγων τε	ἀπολελειμμένων	ἐνταῦθα οἱ ἄλλοι ἅπαντες ᾤχοντο
[7, 30]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ τῶν χρημάτων	ἀπολελειμμένων	ἐς τὸν Κρότωνα ἦλθον, οἱ
[7, 17]	ἢν δὲ μηδὲ τοῦτο ἡμῖν	ἀπολέλειπται,	ἀποκτιννύναι ἡμᾶς ἀξιοῦτε καὶ μὴ
[7, 4]	Ἰταλίας ἁπάσης πλῆθος αὐτοῖς στρατιωτῶν	ἀπολέλειπται	καὶ ἄλλο στράτευμα ἐκ Βυζαντίου
[7, 20]	ἄνδρας ἀνὰ πᾶσαν τὴν πόλιν	ἀπολελεῖφθαι	ξυνέπεσεν, οἵπερ ἐς τὰ ἱερὰ
[7, 19]	τὰ πράγματα ἄλλο τε οὐδὲν	ἀπολελεῖφθαι	ὀχύρωμα, ὅποι ἂν καταφυγόντες τὸ
[7, 9]	ἤδη τί ποτε ἄρα ὑμῖν	ἀπολελογῆσθαι	πρὸς τὰ ἐς Γότθους εἰργασμένα
[7, 15]	ἐν Ῥώμῃ στρατιωτῶν τοὺς μαχιμωτάτους	ἀπολεξάμενον,	ἡνίκα αἴσθηται τῆς ἐπιδρομῆς, βοηθεῖν
[7, 5]	παντὸς τοῦ στρατοῦ τοὺς λογιμωτάτους	ἀπολεξάμενον	πρόσω ἰέναι καὶ αὐτὸν μὲν
[7, 36]	δὲ τὰ μὲν πρῶτα Λιβέριον	ἀπολεξάμενος,	ἄνδρα τῶν ἐκ Ῥώμης πατρικίων,
[7, 3]	ἑκατὸν ἐκ τοῦ παντὸς στρατοπέδου	ἀπολεξάμενος	ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἄγχιστα τοῦ
[7, 23]	θεάσασθαι. τῶν στρατιωτῶν οὖν χιλίους	ἀπολεξάμενος	ἐνταῦθα ᾔει. Ῥωμαῖος δὲ ἀνὴρ
[7, 28]	τρισχιλίους ἱππεῖς τοῦ παντὸς στρατοπέδου	ἀπολεξάμενος	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ᾔει. καὶ
[7, 18]	ταῦτα Τουτίλας ἤκουσε, Γότθων τριακοσίους	ἀπολεξάμενος	ἐς Καπύην πέμπει. οἷς δὴ
[7, 30]	δισχιλίους δὲ ἱππεῖς τοῦ στρατοπέδου	ἀπολεξάμενος	ἐς Πικηνοὺς στέλλει, ἐφ´ ᾧ
[7, 24]	τῶν μὲν στρατιωτῶν τοὺς μαχιμωτάτους	ἀπολεξάμενος	ἐς τὴν χώραν τῶν πυλῶν
[7, 27]	βασιλέως ἀνελέξατο γράμματα, ἐνακοσίους ἀριστίνδην	ἀπολεξάμενος,	ἱππεῖς μὲν ἑπτακοσίους, πεζοὺς δὲ
[7, 11]	Τουτίλας τοίνυν ἄνδρας δισχιλίους ἀριστίνδην	ἀπολεξάμενος	νυκτὸς ἐπιλαβούσης ἐφύλασσε τὰς ὁδοὺς,
[7, 36]	ἐτύγχανε δὲ Βελισάριος τρισχιλίους ἀριστίνδην	ἀπολεξάμενος,	οὕσπερ ἐπὶ τῷ Ῥώμης φυλακτηρίῳ
[7, 10]	τισὶ χαλεποῖς οὖσιν. ἄνδρας τε	ἀπολεξάμενος	περιέργους ἐς τὰ μάλιστα πέντε
[7, 26]	περίβολον, τῶν ἱππέων τοὺς δοκιμωτάτους	ἀπολεξάμενος,	τῶν πάντων οὐδενὶ προρρηθὲν, ἐς
[7, 2]	καὶ ἐπεὶ Γότθοι ταῦτα ἐπῄνεσαν,	ἀπολέξας	τινὰς τῶν οἱ ἐς τὰ
[7, 1]	σώσας, τοὺς δὲ πολλοὺς αὐτοῦ	ἀπολέσας.	ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ Ἔρουλοί
[7, 3]	θεώμενοι καὶ δεομένους μὴ σφᾶς	ἀπολιπεῖν,	ἀλλ´ αὐτοῦ μένειν, ἕως ἂν
[7, 5]	δὴ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐτύγχανον, δέει πολλῷ	ἀπολιπεῖν	ἔγνωσαν, ἐς λόφον δὲ μέγαν
[7, 22]	οὐκ αἰσχυνομένους χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ	ἀπολιπεῖν.	Ῥώμη μέντοι πόλεων ἁπασῶν, ὅσαι
[7, 36]	Ῥώμην δὲ οὔτε καθελεῖν οὔτε	ἀπολιπεῖν	τὸ λοιπὸν Τουτίλας ἤθελεν, ἀλλὰ
[7, 22]	τὸ μὲν πλεῖστον ἐνταῦθά πη	ἀπολιπεῖν,	τῷ δὲ ἄλλῳ ἐπί τε
[7, 35]	τοὺς δρόμωνας ἐν τῷ λιμένι	ἀπολιπόντες.	οὗ δὴ καὶ τὰ ἄλλα
[7, 36]	δέος καὶ θόρυβον καταστάντες ἐξαπιναίως	ἀπολιπόντες	οὐδενὶ λόγῳ τὰ σφέτερα φυλακτήρια
[7, 24]	φρουρᾶς ἕνεκα τῆς ἐν Πόρτῳ	ἀπολιπὼν	αὐτὸς ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ
[7, 10]	τὰ ἐπιτήδεια ἐς χρόνον αὐτοῖς	ἀπολιπὼν	ἐνιαύσιον, ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ
[7, 23]	Ῥάβενναν ᾔει, τῶν βαρβάρων τινὰς	ἀπολιπὼν	ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας χωρία,
[7, 26]	μοῖράν τινα φρουρᾶς ἕνεκα ἐνταῦθα	ἀπολιπών.	ἐτύγχανε δὲ Ἰωάννης ξὺν τοῖς
[7, 10]	οὗ δὴ τοὺς Ἰλλυριοὺς στρατιώτας	ἀπολιπὼν	ἔτυχεν. ἄμφω γοῦν ἐς τετρακισχιλίους
[7, 22]	ἀλλ´ ἔρημον αὐτὴν τὸ παράπαν	ἀπολιπών.	Ἰωάννης δὲ Τουτίλαν οἱ ἐπιέναι
[7, 31]	ἀδελφῷ καὶ παισὶ τοῖς ἐκείνου	ἀπολιπών.	οὔσης δὲ αὐτῷ γυναικός τε
[7, 22]	οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα δεηθέντι Τουλλιανῷ	ἀπολιπὼν	πρότερον ἔτυχεν· ἀγαθοὶ γὰρ οἱ
[7, 26]	ἡμέραν, ᾔει (ἐνταῦθα γὰρ αὐτοὺς	ἀπολιπὼν	Τουτίλας ἔτυχεν) ὅπως ἐπιπεσὼν ἀπροσδόκητος
[7, 17]	γὰρ τῆς ἀνάγκης ὑπερβολὴ τὴν	ἀπολογίαν	ἐφ´ ἑαυτῆς ἔχει. νῦν δὲ
[7, 16]	ἐνοχλοίη τόν γε πρὸ τῆς	ἀπολογίας	ἀπειπόντα τὴν ξύμβασιν; ἐκεῖνο δὲ
[7, 9]	αὐτοῖς τῆς ἐς τοὺς Γότθους	ἀπολογίας,	ἡμῖν δὲ τῆς ἐς ὑμᾶς
[7, 36]	τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἠσπάζοντο, ὡς	ἀπολούμενοι	εὐθὺς ἅπαντες. ὅπερ κατανοήσας ὁ
[7, 18]	αὐτὸν Ἰωάννου, τί δὲ οὐκ	ἀπολούμενος	συνοίσειν ποτὲ Ῥωμαίοις τε καὶ
[7, 22]	ἑτέρου του, ἀλλὰ τὴν σαυτοῦ	ἀπολωλεκὼς	ἂν, ὦ βέλτιστε, εἴης, καὶ
[7, 19]	Βελισάριον πύθηται πρὸς τῶν πολεμίων	ἀπολωλέναι,	ἀλλὰ τῆς φυλακῆς ἐς ἀεὶ
[7, 19]	τε Πόρτον καὶ τὴν γυναῖκα	ἀπολωλέναι	καὶ ἅπαντα διεφθάρθαι σφίσι τὰ
[7, 4]	Γότθων ὄνομα μετὰ τῆς ἐλπίδος	ἀπολωλέναι	λελείψεται. ἐκ μυριάδων γὰρ εἴκοσιν
[7, 1]	ὁτουοῦν στρατιώτου ἐν τῇ μάχῃ	ἀπολωλότος	ἕτερον ἀντ´ αὐτοῦ πρὸς Βελισαρίου
[7, 29]	αἰῶνος, ἔστι δὲ οὗ καὶ	ἀπολωφῆσαν	τὸ ὕδωρ ἐπέκλυσεν αὖθις οὐ
[7, 4]	πᾶσαν ἐλπίδα, ἐπεὶ καὶ τότε	ἀπόμαχος	ἐν τῇ ξυμβολῇ ταύτῃ γενόμενος
[7, 36]	ἐνταῦθα καὶ τὰ ὅπλα καταθέμενοι,	ἀπομόσαντές	τε μηκέτι ἐπὶ Γότθους στρατεύεσθαι,
[7, 11]	ὅπως ἂν τῆς ἐντεῦθεν ὠφελείας	ἀπόναισθε.	ὅτῳ τε ὑμῶν ξυγγενεῖς ἢ
[7, 22]	προσέσται τὸ μηδὲν τοῦ ἔργου	ἀπόνασθαι.	καταλήψεται δέ σε καὶ δόξα
[7, 16]	πολέμιοι τήν τε ἄλλην Ἰταλίαν	ἀπονητὶ	ἔσχον καὶ Ῥώμην τήνδε κατέλαβον,
[7, 25]	ἰέναι, ῥᾷον ἂν οὕτω καὶ	ἀπονώτερον	ἐξελεῖν Περυσίαν τε καὶ τοὺς
[7, 6]	ἀφίκετο, καὶ τῶν ἐνταῦθα χωρίων	ἀποπειρασάμενος,	ἐπεί οἱ προσχωρεῖν οὐδεὶς ἤθελε,
[7, 11]	πολλῷ ἐπ´ αὐτοὺς ἦλθε. καὶ	ἀποπειρασάμενος	χρόνον τε ἐνταῦθα διατρίψας τινὰ,
[7, 37]	δέ οἱ ἔδοξεν εἶναι, Κεντουκελλῶν	ἀποπειρασαμένῳ	πρότερον οὕτω δὴ ἐπὶ Σικελίαν
[7, 36]	τειχομαχεῖν ἐγχειρήσαντες καὶ τοῦ περιβόλου	ἀποπειράσασθαι	ἀπεκρούσθησαν, ἀρετῇ σφᾶς ἀπωσαμένων ἐνθένδε
[7, 34]	τὸν ποταμὸν διαπορθμεύεσθαι οὐδὲ ὅσον	ἀποπειράσασθαι	πώποτε ἴσχυσαν, ἔνσπονδοι δὲ καὶ
[7, 9]	τοῦ στρατοῦ πέμψας ἐς Καλαβρίαν	ἀποπειράσασθαι	τοῦ ἐν Δρυοῦντι φρουρίου ἐπέστελλεν.
[7, 22]	ἐκέλευε τῆς εἰσόδου σθένει παντὶ	ἀποπειρᾶσθαι.	οἵπερ ἐπειδὴ ἀλλήλοις ξυνέμιξαν, ὠθισμὸς
[7, 11]	στρατιώταις ἐς Αἰμιλίαν πέμψας, ἐκέλευεν	ἀποπειρᾶσθαι	τῶν ταύτῃ χωρίων. Βιτάλιος οὖν
[7, 28]	ὁ Τουτίλας ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ	ἀποπειράσονται	τοῦ τῇδε φρουρίου. ἐς χεῖρας
[7, 27]	μάλα, ὅπως ἢ τῆς δυνάμεως	ἀποπειρασώμεθα	τοῦ ἀνθρώπου, ἢ τῆς ἀνοίας
[7, 16]	ἀληθῆ λόγον, οὕτω τὸν ἄνθρωπον	ἀποπέμποιντο,	περιυβρίσθαι δὲ πάντων μάλιστα τῷ
[7, 39]	δεδομένους ἀποτιννύναι. τούς τε σταλέντας	ἀποπεμψάμενος	τοῦ τῆς πόλεως φυλακτηρίου ἐπεμελεῖτο,
[7, 34]	πολλὰ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς αὐτοὺς μὲν	ἀποπέμψασθαι	ἀπράκτους ἔγνω, ὁμαιχμίαν δὲ πρὸς
[7, 16]	χρήσαιτο, ἀλλ´ ὃς ἂν ἄπρακτον	ἀποπέμψασθαι	τὸν ἐς αὐτὸν ἥκοντα γνοίη.
[7, 37]	ὅτι δὴ αὐτίκα ξὺν στρατῷ	ἀποπλεύσει,	ἐπίδοξος ἦν. ἀλλ´ ἐπεὶ βασιλεῖ
[7, 8]	κόρον ἐλθόντες, ὡς τὸ εἰκὸς,	ἀποπνιγεῖεν,	ἐπενόει τάδε. φυλακὰς ἔν τε
[7, 36]	μή τισιν ἐνέδραις ἐν τῇ	ἀποπορείᾳ	περιπεπτωκότες διαφθαρεῖεν, ἅμα δὲ καὶ
[7, 11]	τὴν ἄφοδον, ὡς νύκτωρ τῆς	ἀποπορείας	ἀρξόμενοι, αὐτίκα δὲ τῶν τις
[7, 24]	ἔτυχεν, ἅσπερ οὐκ ἔφθη τεχνιτῶν	ἀπορίᾳ	Βελισάριος τεκτηνάμενος. ἐπεὶ δὲ ὁ
[7, 39]	μηδὲν μὲν τοῦ λοιποῦ ἐσκομίζωνται,	ἀπορίᾳ	δὲ τῶν ἀναγκαίων σφᾶς τε
[7, 30]	πολιορκούμενοι πιεζόμενοι τῶν ἀναγκαίων τῇ	ἀπορίᾳ	ἐς λόγους τοῖς πολεμίοις ξυνίασιν,
[7, 34]	ἀδικοῖεν, οὐ γνώμῃ τινὶ, ἀλλ´	ἀπορίᾳ	ἠναγκασμένοι ἡσυχῆ ἔμενον. τοῦ μὲν
[7, 7]	γὰρ ἐβιάζοντο τῶν ἀναγκαίων τῇ	ἀπορίᾳ)	ὀλίγῳ ὕστερον τῇ πόλει Τουτίλαν
[7, 19]	ἀνήκεστον δράσωσι τῶν ἀναγκαίων τῇ	ἀπορίᾳ,	ὅτῳ δὴ τρόπῳ τὰ ἐπιτήδεια
[7, 9]	λόγῳ διαφθείρεσθαι, τῶν ἀναγκαίων τῇ	ἀπορίᾳ	πιεζομένοις. οἱ γὰρ στρατιῶται ἀμύνειν
[7, 40]	στρατιώτας περιορῶσι τῶν ἀναγκαίων τῇ	ἀπορίᾳ	πιεζομένους καὶ οὐ βούλονται τοῖς
[7, 29]	εἴχοντο, τῶν δὲ ἄλλων ζῴων	ἀπορίᾳ	τροφῆς τὰ πλεῖστα ἐφθάρη. Τότε
[7, 7]	λιμῷ ἤδη καὶ τῇ ἄλλῃ	ἀπορίᾳ	ὑπερφυῶς πιεζόμενοι, ἐπεὶ τό τε
[7, 37]	φρουρᾶς ἕνεκα, τῶν ἐπιτηδείων τῇ	ἀπορίᾳ	χρόνῳ ὑστέρῳ ἐξαιρήσειν καραδοκῶν τοὺς
[7, 26]	πη ἐτύγχανεν ὢν, ἵππων δὲ	ἀπορίᾳ	ὡς ἥκιστα ἐθέλων αὐτοῦ ἔμενε.
[7, 1]	ἀγχίνους τε διαφερόντως κἀν τοῖς	ἀπόροις	ἐπινοῆσαι τὰ βέλτιστα ἱκανώτατος. ἐν
[7, 12]	θνήσκει. Ἀσίσηνοί τε τοῖς παροῦσιν	ἀπορούμενοι,	αὐτίκα τὴν πόλιν τοῖς πολεμίοις
[7, 16]	τῇ πολιορκίᾳ τοῖς τῶν ἀναγκαίων	ἀπορουμένοις	πλεῖστα τῶν χρημάτων προέμενος, ὢν
[7, 9]	ἐξημάρτανον ἀπειργάζοντο. οἷς δὴ Κωνσταντιανὸς	ἀπορούμενος	γράμματα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔπεμψεν, ἄντικρυς
[7, 32]	ἄν ποτε“ ἔφη „τῶν τι	ἀπορρήτων	ἐθάρσησα ἐπ´ ἐκείνῳ τοιῷδε ὄντι
[7, 39]	ἔδεισαν, ἅμα δὲ καὶ ἐν	ἀπόρῳ	ἐγένοντο, εἰ σφίσιν ἐς γένος
[7, 31]	ἐλθοῦσα. ἣν δὴ πολλῷ ἔμπροσθεν	ἀποσεισάμενος	αὐτὸς ἔτυχε τῶν τινος ἴσως
[7, 36]	Παῦλός τε καὶ οἱ τετρακόσιοι	ἀπόσιτοι	διαγεγόνασι, τήν τε νύκτα οὕτως
[7, 40]	ἦλθον. ὧν δὴ ὀλίγους τινὰς	ἀποσκεδασθέντας	μὲν τοῦ στρατοπέδου, πλανωμένους δὲ
[7, 34]	τοῖς Γήπαισιν ἐτετάχατο, ἐπεὶ Ῥωμαίων	ἀποστάντες	οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἔτυχον ἐξ
[7, 23]	ἀσφαλεῖ ἤδη γενόμενοι Γότθων ἐς	ἀπόστασιν	εἶδον. ταῦτα μὲν ἐφέρετο τῇδε.
[7, 21]	εὐεργέτας πολλῇ ἀγνωμοσύνῃ ἐχόμενοι, ἐς	ἀπόστασίν	τε οὐ δέον ἐπὶ τῷ
[7, 11]	ἐπικράτησιν περὶ ἐλάσσονος τούτων ποιούμενος	ἀποστεῖλαί	με τανῦν εἰς ὑμᾶς ἔγνωκεν,
[7, 17]	ἀποκτιννύναι ἡμᾶς ἀξιοῦτε καὶ μὴ	ἀποστερήσητε	τελευτῆς σώφρονος μηδὲ θανάτου φθονήσητε
[7, 10]	ἑπομένους τοῦ ἐν Μήδοις στρατοπέδου	ἀποστῆσαι	οὐδαμῆ ἴσχυσε) Θρᾴκην ὅλην περιιὼν
[7, 36]	τῆς εἰρημένης, ἣ Παύλου τοῦ	ἀποστόλου	ἐπώνυμός ἐστι, λανθάνων τοὺς πολεμίους
[7, 36]	ἀμφὶ πύλην, ἣ Παύλου τοῦ	ἀποστόλου	ἐπώνυμός ἐστι, φυλακὴν εἶχον, (ἅμα
[7, 20]	ἐς τὸν Πέτρου νεὼν τοῦ	ἀποστόλου	εὐξόμενος ᾔει, Γότθοι δὲ τοὺς
[7, 20]	ἄλλοι ἐς τὸν Πέτρου τοῦ	ἀποστόλου	νεὼν ἔφυγον. τοῦ μέντοι δήμου
[7, 36]	ἔσχε τὴν ἐς Πέτρου τοῦ	ἀποστόλου	τὸν νεὼν φέρουσαν. τοῦ δὲ
[7, 17]	οἱ στρατιῶται χρείας τῆς οἰκείας	ἀποτεμνόμενοι	ἀπεδίδοντο Ῥωμαίων τοῖς εὖ πράσσουσι
[7, 1]	ὅτι δὴ αὐτῷ ῥᾴδιον ἦν	ἀποτεμνομένῳ	κύκλῳ τὸ χρυσοῦν νόμισμα ἔλασσον
[7, 24]	τοῦ νεκροῦ χεῖρα τὴν λαιὰν	ἀποτεμόντες	ξὺν αὑτοῖς ἔλαβον. ψέλλιον γὰρ
[7, 6]	γλῶσσάν τε καὶ χεῖρας ἄμφω	ἀποτεμόντες	οὐκ ἔκτειναν μὲν, οὕτω δὲ
[7, 23]	σταδίων εἴκοσιν ὄντα, ἐπενόει τάδε.	ἀποτεμὼν	ἀπὸ τῆς ἄλλης πόλεως τὴν
[7, 30]	Χαλαζὰρ ἄμφω τε τὼ χεῖρε	ἀποτεμὼν	καὶ τὰ αἰδοῖα εὐθὺς ἔκτεινε,
[7, 1]	ἄρχοντας ἀδικίαν ἐπικαλῶν, ἀναγκάζων τε	ἀποτιννύναι,	εἴ τι ἐκείνους ἐξαπατήσαντες, ὥσπερ
[7, 39]	δὲ πρὸς Γότθων σφίσι δεδομένους	ἀποτιννύναι.	τούς τε σταλέντας ἀποπεμψάμενος τοῦ
[7, 16]	λόγων ἐπιεικεστέρων ἀκούσαντας τῆς ἐλπίδος	ἀποτυχόντας	ἐπανελθεῖν. παραιτεῖσθαι μὲν οὖν οὐκ
[7, 14]	εἰς ἀφασίαν ἐμπεπτωκὼς ἤσχαλλεν, ἐλπίδος	ἀποτυχὼν	οὐ μετρίας τινός. ὁ δὲ
[7, 25]	προμηθεῖ γνώμῃ ἀποκνήσας τὸν κίνδυνον	ἀποτυχών	τε τὴν αἰτίαν ἐπισπᾶται τῶν
[7, 6]	μὲν καὶ Λευκανοὺς παρεστήσατο, καὶ	Ἀπουλίαν	ξὺν Καλαβρίᾳ ἔσχε, τούς τε
[7, 18]	δὲ τὴν δίοδον ἀπογνοὺς ἐπὶ	Ἀπουλίας	ἐχώρησεν, ἔν τε χωρίῳ Κερβαρίῳ
[7, 22]	ἐπιέναι μαθὼν, μένειν ἐπὶ τῆς	Ἀπουλίας	οὐκέτι ἠξίου, ἀλλ´ ἐς τὸν
[7, 22]	ὄρος τὸ Γάργανον, ὅπερ ἐν	Ἀπουλίοις	που μέσοις ἀνέχει, ἐν τῷ
[7, 18]	ὄνομα, ἣ κεῖται μὲν ἐν	Ἀπουλίοις	που μέσοις, πέντε δὲ ἡμερῶν
[7, 9]	γράμματα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔπεμψεν, ἄντικρυς	ἀποφαίνων	ὅτι δὴ Γότθων τῷ πολέμῳ
[7, 13]	δημόσιον καὶ ἐς τοὺς κεκτημένους	ἀποφέρειν	ἠξίουν. Γότθων δέ τινων ἄγχιστα
[7, 13]	ἀεὶ γεωργεῖν, τοὺς φόρους αὐτῷ	ἀποφέροντας	ὅσους τὸ πρότερον ἔς τε
[7, 23]	τε εἰσόδους ἐς τὸ ἀκριβὲς	ἀποφράξαντες	καὶ φρουρὰν ἐνταῦθα καταστησάμενοι Γότθων
[7, 35]	δὴ τοὺς πίθους τῷ πηλῷ	ἀποφράξαντες	τὰ παρόντα ἐν σιωπῇ εἶχον.
[7, 32]	τούτων τοιούτων ὄντων αὐτῷ Ἀρταβάνης	ἀποχρῆν	οἴεται, εἰ στρατηγός τε Ῥωμαίων
[7, 17]	οὐ κατὰ τὴν χρείαν ἡμῖν	ἀποχρῶσαν,	ἀλλ´ ὥστε ἀποζῆν διαρκῶς ἔχουσαν,
[7, 29]	ὕπερθεν οὔσῃ ὑφιζάνοντά τε καὶ	ἀποχωροῦντα	τοῖς καθήκουσι χρόνοις τὰ ὕδατα
[7, 31]	πράγματα, οἴκοι καθῆστο ἐν πάσῃ	ἀπραγμοσύνῃ,	τὰ παρόντα σιωπῇ φέρουσα· ἐπεὶ
[7, 19]	μὲν ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἐνθένδε	ἄπρακτοι	ἀνεχώρησαν. ἐν δὲ τῷ Πόρτῳ
[7, 16]	αὐτὸν χρήσαιτο, ἀλλ´ ὃς ἂν	ἄπρακτον	ἀποπέμψασθαι τὸν ἐς αὐτὸν ἥκοντα
[7, 17]	ἀπηλλάσσετο. καὶ αὐτὸν Ῥωμαῖοι ἐπεὶ	ἄπρακτον	ἐπανήκοντα εἶδον, ἐν πολλῇ ἀμηχανίᾳ
[7, 11]	ἐξελεῖν οὐχ οἷός τε ἦν,	ἄπρακτος	ἐν Αὐξίμῳ εἰς τὸ στρατόπεδον
[7, 34]	Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς αὐτοὺς μὲν ἀποπέμψασθαι	ἀπράκτους	ἔγνω, ὁμαιχμίαν δὲ πρὸς Λαγγοβάρδας
[7, 3]	τεῖχος τοὺς ταύτῃ φυλάσσοντας ἔκτειναν	ἀπροσδόκητοι	ἐπιπεσόντες. ἐπεὶ δὲ Γότθοι ἅπαντες
[7, 22]	ἔπεμψεν. οἳ δὴ τοῖς πολεμίοις	ἀπροσδόκητοι	ἐπιπεσόντες πολλοὺς ἔκτειναν. καὶ ἀπ´
[7, 5]	μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς τοῖς πολεμίοις	ἀπροσδόκητον	ἐς χεῖρας ἐλθεῖν, τὸ δὲ
[7, 25]	μή τι πάθοιμεν ἐξ ἐπιδρομῆς	ἀπροσδόκητον,	καὶ ὑπόπτους ξυμβαίνει Βελισάριόν τε
[7, 26]	ἀπολιπὼν Τουτίλας ἔτυχεν) ὅπως ἐπιπεσὼν	ἀπροσδόκητος	ἀναρπάσαι τε καὶ διασώσασθαι τοὺς
[7, 18]	μεταξὺ Ῥηγίου τε καὶ Βέβωνος	ἀπροσδόκητος	καὶ αὐτάγγελος Ἰωάννης ἐπιπεσὼν κατέπληξέ
[7, 15]	Φωκᾶς ξὺν πεντακοσίοις ἐκ τοῦ	ἀπροσδοκήτου	ἐπισκήψαντες τῷ τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ
[7, 13]	μεγάλα Ῥωμαίους ἀγαθὰ ἐκ τοῦ	ἀπροσδοκήτου	ἐργάσασθαι. βαρβάρων γὰρ Σκλαβηνῶν πολὺς
[7, 38]	Θρᾳξὶν, ἡσσήθησάν τε ἐκ τοῦ	ἀπροσδοκήτου	καὶ οἱ μὲν αὐτοῦ διεφθάρησαν,
[7, 6]	μακρὰν ἄποθεν, ἐλθὼν ἐκ τοῦ	ἀπροσδοκήτου	κατέπληξέ τε καὶ ἐς φυγὴν
[7, 40]	μὲν Ἀρταβάνην διασεσῶσθαι ἐκ τοῦ	ἀπροσδοκήτου	ξυνέπεσε. Λιβέριος δὲ οὔτε τοῖς
[7, 39]	φειδοῖ προϊέμενος στρατιὰν ἐκ τοῦ	ἀπροσδοκήτου	πολλὴν ἀνδρῶν μαχιμωτάτων ἀγεῖραι δι´
[7, 32]	βαθείας που οὔσης, ἐγχειρίδια φέροντας	ἀπροσδοκήτους	ἐνταῦθα γενέσθαι, καὶ Μάρκελλόν τε
[7, 18]	ἀπαράσκευοι παντάπασιν ὄντες καὶ τῷ	ἀπροσδοκήτῳ	καταπλαγέντες αὐτοῦ μὲν οἱ πολλοὶ
[7, 28]	πολεμίους ᾔει. καὶ αὐτοῖς ἐπιπεσὼν	ἀπροσδοκήτως	οὐ ξυντεταγμένοις, ἀλλ´ οὕτω περιιοῦσιν,
[7, 37]	μὲν τὴν πόλιν ἐνδόντες, οὐκ	ἀπροφάσιστον	δὲ αὐτοὶ τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοι.
[7, 4]	ὀρθὸν γεγενημένον τοῦ Ἀρταβάζου θώρακος	ἅπτεσθαι,	κατὰ βραχύ τε προϊὸν διελθεῖν
[7, 17]	οἱ παῖδες καὶ τῆς ἐσθῆτος	ἁπτόμενοι	τροφὴν ἔπραττον· ὁ δὲ οὔτε
[7, 32]	ἐπιόντα τὸν ἄνθρωπον οὐδεμιᾷ μηχανῇ	ἀπωθεῖσθαι	ἱκανοὶ ἔσονται. δεήσει γοῦν ἐς
[7, 6]	δὲ τοῦ κακοῦ καὶ τῆς	ἀπωλείας	τοῖς πολιορκουμένοις ἐπὶ μέγα χωρούσης
[7, 10]	χρόνῳ· ἐν οἷς καὶ Κάτελλος	ἀπώλετο	ἔν γε Ἰταλιώταις ἀνὴρ δόκιμος.
[7, 5]	μὲν ἐν τῇ φυγῇ ταύτῃ	ἀπώλοντο,	ὅσοι μέντοι διεσώθησαν ἡμέρας πολλὰς
[7, 9]	αὐτοῖς τοὺς δεινοτάτους ἐνθέμενος διαρρήδην	ἀπώμοσε	μήποτε Ῥωμαίων τινὰ κακόν τι
[7, 9]	τῆς τε φιλοφροσύνης καὶ μεγαλοψυχίας	ἀπώνασθε·	ὧν δὴ αὐτοῖς ἕνεκα ἐς
[7, 26]	τῆς ἐκ τοῦ θυμοῦ ἀβελτερίας	ἀπώνατο.	στράτευμα γὰρ δεκαπλάσιον ἢ τὸ
[7, 36]	περιβόλου ἀποπειράσασθαι ἀπεκρούσθησαν, ἀρετῇ σφᾶς	ἀπωσαμένων	ἐνθένδε Ῥωμαίων. τοῦ μέντοι Πόρτου
[7, 28]	ὀλιγωρίαν τραπόμενοι νύκτωρ μὲν ὡς	ἀπωτάτω	ἀλλήλων διεσκηνημένοι ἐκάθευδον, ἐν δὲ
[7, 30]	οὔσης, ταῖς ναυσὶν ἁπάσαις ὡς	ἀπωτάτω	ἀλλήλων ξυνηνέχθη διασκεδάννυσθαι· ταύτῃ τε
[7, 29]	ξυνταράττον τε καὶ βιαζόμενον ὡς	ἀπωτάτω	ἀπήνεγκεν. ἐπιμελὲς μὲν οὖν Ἰουστινιανῷ
[7, 9]	ἔχει, λογίζεσθε ἤδη τί ποτε	ἄρα	ὑμῖν ἀπολελογῆσθαι πρὸς τὰ ἐς
[7, 35]	δὲ αὐτός τε τὸ ξίφος	ἀράμενος	καὶ τοῖς ἐπισπομένοις ἐγκελευσάμενος ἐξαπιναίως
[7, 17]	ὄντας καὶ ὅπλα ἐφ´ ὑμῖν	ἀραμένους,	εἶτα ἡσσηθέντας τῇ μάχῃ, ἀνδράποδα
[7, 28]	τὰς ναῦς ἐσεπήδησεν. ἔνθεν τε	ἄραντες	καὶ πνεύματος ἐπιτυχόντες ἐκείνῃ τῇ
[7, 11]	τοὺς ἐναντίους οἱ ἀμφὶ Θουριμοὺθ,	ἄραντές	τε τὸν νεκρὸν, ἐς Αὔξιμον
[7, 27]	εἶναι τὸν τῶν πολεμίων στρατὸν	ἄρας	αὐτίκα ἐνθένδε ἀπήλαυνεν, οἵ τε
[7, 24]	{εἰσῆξε} Ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλας ἤκουσεν,	ἄρας	αὐτίκα παντὶ τῷ στρατῷ ἐπὶ
[7, 6]	Οὖννοι ὀλίγοι. Μαξιμῖνος μὲν οὖν	ἄρας	ἐκ Βυζαντίου παντὶ τῷ στόλῳ
[7, 40]	ἐς πλείω χρόνον οὐδαμῆ διαρκούντων,	ἄρας	ἐνθένδε ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ
[7, 40]	ἀναχθέντας ἐπὶ Σικελίας κεχωρηκέναι ἔγνω,	ἄρας	ἐνθένδε πέλαγος αὐτίκα τὸ Ἀδριατικὸν
[7, 10]	Βελισάριος παντὶ τῷ στόλῳ ἐνθένδε	ἄρας	Πόλῃ προσέσχεν. οὗ δὴ τὸ
[7, 18]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἀγαθὰ ἔσεσθαι.	ἄρας	τε ὡς εἶχε τάχους ἐκ
[7, 34]	δὴ Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης καὶ	Ἀράτιος	ἦρχον. ξυνῆν δὲ αὐτοῖς καὶ
[7, 40]	ἄλλοι τε καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ	Ἀράτιος	καὶ Ναζάρης ἡγοῦντο καὶ Ἰουστῖνος
[7, 13]	Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν καὶ Ἰσαάκην Ἀρμένιον	Ἀρατίου	τε καὶ Ναρσοῦ ἀδελφὸν ξὺν
[7, 19]	τῶν πολεμίων χαράκωμα τόν τε	ἄργυρον,	ὅσπερ ἐνταῦθα ἔκειτο, καὶ τὰ
[7, 33]	αὐτῶν εἰκόνα. καίτοι νόμισμα μὲν	ἀργυροῦν	ὁ Περσῶν βασιλεὺς ᾗ βούλοιτο
[7, 34]	συντετάξονται Ῥωμαῖοι δικαίως, τοῖς δὲ	Ἀρειανοῖς	οὖσι καὶ δι´ αὐτὸ τοῦτο
[7, 18]	αὐτοὺς προσκεχωρηκέναι βαρβάροις τε καὶ	Ἀρειανοῖς	οὖσιν, ἀλλ´ ὡς μάλιστα πρὸς
[7, 9]	ἄρχοντες ὑποψίᾳ πολλῇ ἐς τῶν	Ἀρειανῶν	τοὺς ἱερέας ἐχόμενοι ἔξω τῆς
[7, 33]	καὶ κάθηνται μὲν ἐν τῇ	Ἀρελάτῳ	τὸν ἱππικὸν ἀγῶνα θεώμενοι, νόμισμα
[7, 31]	πολλὰς ἅτε τισαμένῳ μὲν τὸν	Ἀρεοβίνδου	τοῦ ἀνδρὸς φόνον, αὐτὴν δὲ
[7, 22]	ἐγεγόνει, Ἄνται δὲ τῇ σφετέρᾳ	ἀρετῇ,	ἅμα δὲ καὶ τῆς δυσχωρίας
[7, 14]	ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἀνδρὸς ἑνὸς	ἀρετῇ	ἀντίρροπος γενέσθαι ἐν τῷ ἔργῳ
[7, 34]	ὡς δὲ πολυανθρωπίᾳ τε καὶ	ἀρετῇ	Γήπαιδες παρὰ πολὺ Λαγγοβαρδῶν κρείσσους
[7, 22]	εἶναι. οὐ γὰρ ἀνδρὸς ἑνὸς	ἀρετῇ	εἴργασται οὐδὲ χρόνου βραχέος δυνάμει
[7, 25]	δεδύνησθε; καίτοι εἰ μὲν ἐμῇ	ἀρετῇ	ἐκεῖνα ὑμᾶς εἰργάσθαι ξυνέβη, ταύτην
[7, 1]	μᾶλλον ἢ πρότερον αὐτοῦ ἡ	ἀρετὴ	ἐπὶ πλεῖστον ἐγνώσθη. αὐτός τε
[7, 4]	θαυμάσαι τὴν δύναμιν, ἐπεὶ ἀνδρῶν	ἀρετὴ	καὶ πλήθει ὑπεραιρόντων καὶ τούτῳ
[7, 21]	διὰ ταῦτα πλήθει τε καὶ	ἀρετῇ	καὶ τῇ ἄλλῃ τοῦ πολέμου
[7, 1]	ἐγνώσθη. αὐτός τε γὰρ πάσῃ	ἀρετῇ	προὔχων καὶ πλούτου μὲν πολλοῦ
[7, 23]	τε καρτερᾶς γενομένης, τῇ σφετέρᾳ	ἀρετῇ	Ῥωμαῖοι τοὺς πολεμίους τρεψάμενοι, πλείστους
[7, 36]	καὶ τοῦ περιβόλου ἀποπειράσασθαι ἀπεκρούσθησαν,	ἀρετῇ	σφᾶς ἀπωσαμένων ἐνθένδε Ῥωμαίων. τοῦ
[7, 28]	χεῖρας δὲ αὐτοῖς αὐτίκα ἐλθόντες	ἀρετῇ	τε οὐδενὶ πόνῳ ἔτρεψαν, καίπερ
[7, 1]	ἐπιτάττοι οὐδαμοῦ ἀπηξίουν, τήν τε	ἀρετὴν	αἰσχυνόμενοι καὶ δεδιότες τὴν δύναμιν.
[7, 9]	τὴν Γραικῶν ἐς τὸ ὑπήκοον	ἀρετὴν	ἢ ἀκοῇ λαβόντες ἢ πείρᾳ
[7, 39]	Θουριμοὺθ ἐπεδείκνυτο ἀεὶ ἐς αὐτοὺς	ἀρετῆς	ἄξια. γνοὺς δὲ ὁ Τουτίλας
[7, 28]	ὑπαντιάσας τοῖς πολεμίοις ἔργα τε	ἀρετῆς	ἄξια ἐνδειξάμενος, τισὶ μὲν τοῦ
[7, 32]	περιεβάλετο ἐς πάντας ἀνθρώπους ἅτε	ἀρετῆς	ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις μεταποιούμενος. βασιλεὺς
[7, 11]	πρῶτον, ὦ ἄνδρες, τὰ τῆς	ἀρετῆς	ἔργα πρὸς τῆς κακίας διερρυηκέναι
[7, 9]	τοὺς λόγους. οὐ γὰρ ἡμετέρας	ἀρετῆς	ἔργον εἶναί φημι τὴν τῶν
[7, 24]	ἀκούουσι πρῶτον, ἐκβᾶσα δὲ ἐς	ἀρετῆς	ἔργον ὑψηλόν τε καὶ δαιμονίως
[7, 32]	τὸν πατέρα, καίπερ ἐπ´ ἄκρον	ἀρετῆς	ἥκοντα, καὶ τὸν ἀδελφὸν Ἰουστινιανὸν
[7, 22]	τοὺς μὲν προγεγενημένους τὴν τῆς	ἀρετῆς	μνήμην, τοὺς δὲ ὕστερον ἐπιγενησομένους
[7, 36]	ἐτρίβετο. οἵ τε γὰρ πολιορκούμενοι	ἀρετῆς	περιουσίᾳ πρὸς ἅπαντα τὸν Γότθων
[7, 11]	πόλιν ἐκόμισαν, οὐκ ἐπαξίως τῆς	ἀρετῆς	τὴν τοῦ βίου καταστροφὴν κληρωσάμενον.
[7, 16]	σέβειν, ἐμοὶ δὲ τοὺς τῆς	ἀρετῆς	τι μεταποιουμένους, οἷος αὐτὸς εἶ,
[7, 22]	βραχὺ τεκτηνάμενοι, μνημεῖα τῆς πάντων	ἀρετῆς	τοῖς ἐπιγενησομένοις ἀπέλιπον, ὥστε ἡ
[7, 40]	ζῴων ἄλλων καὶ πάντων χρημάτων	ἀριθμοῦ	κρείσσονα. μένοντες δὲ αὐτοῦ ἠπείγοντο
[7, 38]	ἀπ´ αὐτοῦ μυριάδας αἰχμαλώτων ἐπαγόμενοι	ἀριθμοῦ	κρείσσους ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν ἅπαντες.
[7, 8]	λαμπρὸν, χρήματα δὲ ξυνελόντα εἰπεῖν	ἀριθμοῦ	κρείσσω, ἵππων δὲ καὶ ὅπλων
[7, 11]	τε καὶ φυγεῖν ἐς τὴν	Ἀρίμινον	ἴσχυσαν. τῶν μέντοι ὑποζυγίων ἁπάντων
[7, 37]	ἐν Πικηνῶν τῇ χώρᾳ, πόλιν	Ἀρίμινον	τηνικάδε προδοσίᾳ εἷλον. Ταῦτα ἀκούσας
[7, 11]	μεταξὺ τῆς τε Αὐξίμου καὶ	Ἀριμίνου	πόλεως κείμενα. ὧν δὴ τὰς
[7, 30]	ἰόντα τὰ ταύτῃ τε ὡς	ἄριστα	διοικήσασθαι καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίσασθαι,
[7, 9]	ἐξεναγεῖσθε μὲν ὑμεῖς αὐτοὺς, οἶμαι,	ἄριστα,	ὁποίων δὲ αὐτῶν ἐτύχετε ξένων
[7, 6]	τούτῳ ἀκούσας δρόμωνας μὲν πολλοὺς	ἄριστα	πλέοντας ἐν παρασκευῇ εἶχεν, ἐπειδὴ
[7, 12]	Βελισάριον ἐς Ἰταλίαν στέλλεσθαι μόνον,	ἄριστά	σοι τὰ ἐς τὸν πόλεμον
[7, 27]	ἐς τὸν Ταραντηνῶν λιμένα, ἐν	ἀριστερᾷ	ἔχων τὸν Σκύλαιον καλούμενον χῶρον,
[7, 27]	τὰ βασιλέως ἀνελέξατο γράμματα, ἐνακοσίους	ἀριστίνδην	ἀπολεξάμενος, ἱππεῖς μὲν ἑπτακοσίους, πεζοὺς
[7, 11]	πρασσόμενα. Τουτίλας τοίνυν ἄνδρας δισχιλίους	ἀριστίνδην	ἀπολεξάμενος νυκτὸς ἐπιλαβούσης ἐφύλασσε τὰς
[7, 36]	καθίστατο. ἐτύγχανε δὲ Βελισάριος τρισχιλίους	ἀριστίνδην	ἀπολεξάμενος, οὕσπερ ἐπὶ τῷ Ῥώμης
[7, 18]	τὴν δίοδον ἐνεχείρησε, καίπερ βαρβάρους	ἀριστίνδην	ξυνειλεγμένους ξὺν αὑτῷ ἔχων. Ἰωάννης
[7, 18]	οἳ δὴ πολλοί τε καὶ	ἄριστοι	ἦσαν. ἔπειτα δὲ χωροῦσι δρόμῳ
[7, 40]	στρατιῶται μὲν πολλοί τε καὶ	ἄριστοι	θνήσκουσιν, οἱ δὲ στρατηγοὶ παρ´
[7, 38]	παλαιοῦ ἵδρυνται, πολλοί τε καὶ	ἄριστοι	ὄντες. καὶ αὐτοὺς οἱ Σκλαβηνοὶ
[7, 40]	μὲν τῷ πολέμῳ στρατηγός τε	ἄριστος	καὶ αὐτουργὸς δεξιὸς, ἐν δὲ
[7, 1]	καί ποτε αὐτὸν Γότθων τοὺς	ἀρίστους	ἑστιῶντα τηρήσας τῇ ἐπιβουλῇ ἐπεχείρησεν.
[7, 1]	καὶ προκαλεῖσθαι τοὺς τῶν πολεμίων	ἀρίστους	ἠξίουν. Ῥωμαίων δὲ οἱ πρεσβύτεροι,
[7, 37]	οἵπερ ἐπεὶ πολλούς τε καὶ	ἀρίστους	ξὺν αὑτοῖς εἶχον, τειχομαχοῦντάς τε
[7, 22]	βασιλέων μὲν πλῆθος, ἀνδρῶν δὲ	ἀρίστων	συμμορίαι πολλαὶ, χρόνου τε μῆκος
[7, 1]	ἑστιῶντα τηρήσας τῇ ἐπιβουλῇ ἐπεχείρησεν.	ἀριστῶντα	γὰρ τὸν βασιλέα πολλούς τε
[7, 26]	Γοτθικὴν ἢ ἄλλην τινὰ ἢ	Ἀρμενίαν	μόνην ἀφεῖναι φωνήν. τούτῳ δὴ
[7, 27]	Οὐαράζης καὶ οἱ ξὺν αὐτῷ	Ἀρμένιοι	ἔπλεον, ἄφνω ἐς τὴν ἐκείνῃ
[7, 27]	Οὐαράζην Ἀρμένιον γένος ξὺν ὀκτακοσίοις	Ἀρμενίοις	στέλλει, Βαλεριανόν τε τὸν τῶν
[7, 13]	τὸν Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν καὶ Ἰσαάκην	Ἀρμένιον	Ἀρατίου τε καὶ Ναρσοῦ ἀδελφὸν
[7, 27]	ξὺν Ἐρούλοις τριακοσίοις καὶ Οὐαράζην	Ἀρμένιον	γένος ξὺν ὀκτακοσίοις Ἀρμενίοις στέλλει,
[7, 32]	τις Ἀρσάκης ὄνομα ἐν Βυζαντίῳ,	Ἀρμένιος	γένος, Ἀρσακίδης ἀνὴρ, τῷ Ἀρταβάνῃ
[7, 26]	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ Γιλάκιος ὄνομα,	Ἀρμένιος	γένος, ὀλίγων τινῶν Ἀρμενίων ἄρχων.
[7, 3]	οὐδεὶς ἤθελεν, Ἀρταβάζης δὲ μόνος	Ἀρμένιος	μὲν γένος, διαφερόντως δὲ ἀγαθὸς
[7, 26]	ὄνομα, Ἀρμένιος γένος, ὀλίγων τινῶν	Ἀρμενίων	ἄρχων. οὗτος ὁ Γιλάκιος οὔτε
[7, 32]	οὔτε ἡμεῖς οὔτε τις ἄλλος	Ἀρμενίων	οὐδείς. τοιούτοις Ἀρσάκης ἀεὶ καταγοητεύων
[7, 27]	στέλλει, Βαλεριανόν τε τὸν τῶν	Ἀρμενίων	στρατηγὸν ἐνθένδε ἀναστήσας ξὺν τοῖς
[7, 6]	ξυνέπεμψε στόλον, Θρᾳκῶν τε καὶ	Ἀρμενίων	στρατιωτῶν ἐμπλησάμενος. ἡγεῖτο δὲ τῶν
[7, 6]	μὲν Θρᾳκῶν Ἡρωδιανὸς, τῶν δὲ	Ἀρμενίων	Φάζας Ἴβηρ, Περανίου ἀδελφιδοῦς· ξυνέπλεον
[7, 14]	αὐτὸς ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη.	ἀρνηθέντα	τε κολάζειν ἠπείλουν. ἐν ᾧ
[7, 24]	εἴχοντο καὶ ἡ μάχη πρωῒ	ἀρξαμένη	ἐτελεύτα ἐς νύκτα. ἔπειτα οἱ
[7, 11]	ἄφοδον, ὡς νύκτωρ τῆς ἀποπορείας	ἀρξόμενοι,	αὐτίκα δὲ τῶν τις στρατιωτῶν
[7, 40]	ἐνθένδε τῆς ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν	ἀρξόμενος.	ἀλλά τις αὐτῷ ξυνέπεσε τύχη
[7, 26]	διεχρήσαντο. Ἰωάννης μὲν οὖν καὶ	Ἄρουφος	ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἔφευγόν τε
[7, 26]	Ἰωάννης τε αὐτὸς ἦν καὶ	Ἄρουφος	ὁ τῶν Ἐρούλων ἡγούμενος. ἀπέθανον
[7, 24]	οἱ εὐτολμότατοι τό τε σημεῖον	ἁρπάζουσι	καὶ τοῦ νεκροῦ χεῖρα τὴν
[7, 24]	τὸ σημεῖον καὶ τὸν νεκρὸν	ἁρπασόμενοι.	φθάσαντες δὲ τῶν βαρβάρων οἱ
[7, 32]	τε καὶ ἰλιγγιάσας ἄντικρυς τῷ	Ἀρσάκῃ	ἀπεῖπε μήτ´ ἄν οἱ αὐτῷ
[7, 32]	τε καὶ Ἀρταβάνῃ καὶ τῷ	Ἀρσάκῃ	ἐν βουλῇ ἐγεγόνει. ἐν τοῖς
[7, 32]	ἐπίταξις ἐπιτελὴς εἴη. ὁ δὲ	Ἀρσάκῃ	μέν τι ὑπὲρ τούτου εἰπεῖν
[7, 32]	τις ἄλλος Ἀρμενίων οὐδείς. τοιούτοις	Ἀρσάκης	ἀεὶ καταγοητεύων τὸν Ἀρταβάνην, ἐπειδή
[7, 32]	ἐπὶ πλεῖστον παιδαριώδης. Ἐπεὶ οὖν	Ἀρσάκης	αὐτόν τε καὶ Ἀρταβάνην τά
[7, 32]	Ἰουστῖνον ἐξήνεγκεν, ὅσα δὴ πρότερον	Ἀρσάκης	αὐτῷ εἰπὼν ἔτυχεν. Ἐπεὶ δὲ
[7, 32]	αὐτὸ μεμηνύσθαι, καὶ ἤν που	Ἀρσάκης	διαφυγὼν λαθεῖν δύνηται, ἀνεξέλεγκτον τὸ
[7, 32]	δυσφορούμενος δὲ ὅμως τοῖς ξυμπεπτωκόσιν	Ἀρσάκης	δολώσεις ἐπί τε Ἰουστινιανῷ καὶ
[7, 32]	ἤδη που μέσοις. τοσαῦτα ὑπειπὼν	Ἀρσάκης	ἐς τὴν ἐς βασιλέα ἐπιβουλὴν
[7, 32]	ἀναβεβήκει. ἀφικόμενός τε παρ´ αὐτὸν	Ἀρσάκης	ἔφασκέν οἱ λάθρα ἐν ἱερῷ
[7, 32]	πη εἶχεν. ἦν δέ τις	Ἀρσάκης	ὄνομα ἐν Βυζαντίῳ, Ἀρμένιος γένος,
[7, 32]	ἀνεπυνθάνετο εἰ Ἀρταβάνου γνώμῃ ἔναγχος	Ἀρσάκης	παρ´ αὐτὸν ἥκοι. „Ἐγὼ μὲν
[7, 32]	ποιητέα εἶναι. Καὶ ὁ μὲν	Ἀρσάκης	τὰ ξυμπεσόντα τῷ Ἀρταβάνῃ ἀπήγγειλεν,
[7, 32]	ναῷ ἐγενέσθην ἄμφω, ἠξίου πρῶτον	Ἀρσάκης	τὸν Ἰουστῖνον δι´ ὅρκων ἰσχυρίσασθαι
[7, 32]	ὄνομα ἐν Βυζαντίῳ, Ἀρμένιος γένος,	Ἀρσακίδης	ἀνὴρ, τῷ Ἀρταβάνῃ κατὰ γένος
[7, 3]	διὸ δὴ οἱ ἀμφὶ τὸν	Ἀρταβάζην	τῷ τε πλήθει βιαζόμενοι τῶν
[7, 4]	οὖν ἄλλοι κατωρρωδηκότες ἡσυχῆ ἔμενον,	Ἀρταβάζης	δὲ αὐτῷ ἐς ἀγῶνα κατέστη
[7, 3]	ὑποστῆναι τὸν κίνδυνον οὐδεὶς ἤθελεν,	Ἀρταβάζης	δὲ μόνος Ἀρμένιος μὲν γένος,
[7, 4]	ἄγχιστα ἵκοντο, τὰ δόρατα ὤθουν,	Ἀρταβάζης	δὲ προτερήσας ἔφθασε τὸν Οὐάλαριν
[7, 4]	δὲ νεκρὸς αὐτοῦ ἔπεσε. καὶ	Ἀρταβάζης	δὲ, τοῦ αἵματος οὐκέτι λωφήσαντος,
[7, 4]	ἐν βουλῇ ἐποιοῦντο. καὶ παρελθὼν	Ἀρταβάζης	ἔλεξε τοιάδε „Μηδεὶς ὑμῶν, ἄνδρες
[7, 4]	αὐτὸν οὐδαμῆ εἴα. ὁ δὲ	Ἀρταβάζης	ἐνέκειτο ἔτι μᾶλλον τὸ δόρυ
[7, 3]	αὐτοῦ ἅπαντες διεφθάρησαν. ἐπεί τε	Ἀρταβάζης	ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ἦλθε,
[7, 3]	στρατόπεδον ἐκομίσθησαν, ἐν οἷς καὶ	Ἀρταβάζης	ἦν, ὅσοι μέντοι ἐς δυσχωρίας
[7, 4]	διερευνώμενοι τῆς νίκης τὸν τρόπον.	Ἀρταβάζης	μὲν τοσαῦτα εἶπεν. οἱ δὲ
[7, 3]	ἰόντων οἵ τε ἄλλοι καὶ	Ἀρταβάζης	πάντων μάλιστα ἔργα θαυμαστὰ ἐνδεικνύμενοι
[7, 4]	δὲ τοῦ δέρματος ἀμφὶ τὸν	Ἀρταβάζου	αὐχένα ψαῦσαι. τύχῃ τέ τινι
[7, 4]	σχεδόν τι ὀρθὸν γεγενημένον τοῦ	Ἀρταβάζου	θώρακος ἅπτεσθαι, κατὰ βραχύ τε
[7, 32]	μὲν Ἀρσάκης τὰ ξυμπεσόντα τῷ	Ἀρταβάνῃ	ἀπήγγειλεν, ὁ δὲ Ἰουστῖνος ἐς
[7, 31]	τὸ ἔργον ἀφίκοντο, αὐτίκα δηλώσω.	Ἀρταβάνῃ	Γόνθαριν καθελόντι τὸν τύραννον, ὥσπερ
[7, 32]	μὲν οὖν τά τε ἀμφὶ	Ἀρταβάνῃ	καὶ Γερμανῷ ταύτῃ πη εἶχεν.
[7, 32]	λέγοντος, ἅπερ αὐτῷ τε καὶ	Ἀρταβάνῃ	καὶ τῷ Ἀρσάκῃ ἐν βουλῇ
[7, 32]	Ἀρμένιος γένος, Ἀρσακίδης ἀνὴρ, τῷ	Ἀρταβάνῃ	κατὰ γένος προσήκων. ὃς δὴ
[7, 32]	ὑπὲρ τούτων ὁ Χαναράγγης τῷ	Ἀρταβάνῃ	κοινολογησάμενος ἅπαντα ἐς τὸν Ἰουστῖνον
[7, 32]	τά τέ οἱ αὐτῷ καὶ	Ἀρταβάνῃ	ξυγκείμενα καὶ τῷ Χαναράγγῃ ἀμφὶ
[7, 31]	ξυμβαίνει. αὕτη, τέως μὲν τῷ	Ἀρταβάνῃ	οὐκ εὖ καθεστήκει τὰ πράγματα,
[7, 39]	μάλιστα καὶ ἀμελέτητος πολεμίων ἔργων.	Ἀρταβάνῃ	τε ἀφεὶς τὰ ἐς αὐτὸν
[7, 31]	γυναιξὶ προσχωρεῖν) ἀκουσίῳ αὐτὴν τῷ	Ἀρταβάνῃ	ὡς μάλιστα ξυνοικεῖν ἔγνω, τήν
[7, 32]	ἐπειδή τε ξυναχθόμενόν οἱ τὸν	Ἀρταβάνην	ἅτε ξυγγενῆ εἶδεν, ἔτι μᾶλλον
[7, 32]	ὑποτοπήσουσί τε εὐθὺς οἱ ἀμφὶ	Ἀρταβάνην	αὐτὸ μεμηνύσθαι, καὶ ἤν που
[7, 40]	προσέσχε τῇ νήσῳ. οὕτω μὲν	Ἀρταβάνην	διασεσῶσθαι ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ξυνέπεσε.
[7, 32]	τὴν εἱρκτὴν ἀπαχθῆναι τοὺς ἀμφὶ	Ἀρταβάνην	ἐκέλευε, τῶν τε ἀρχόντων τισὶ
[7, 31]	μοι δεδιήγηται. γενόμενον δὲ τὸν	Ἀρταβάνην	ἐν Βυζαντίῳ ὁ μὲν δῆμος
[7, 32]	τοιούτοις Ἀρσάκης ἀεὶ καταγοητεύων τὸν	Ἀρταβάνην,	ἐπειδή ποτε αὐτὸν ἐνδόντα εἶδεν,
[7, 31]	δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει. καὶ τὸν	Ἀρταβάνην	ἐς Βυζάντιον μετεπέμπετο, ἕτερον ἀντικαταστήσας
[7, 32]	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς παρέλυσε τὸν	Ἀρταβάνην	ἧς εἶχεν ἀρχῆς, ἄλλο δὲ
[7, 32]	πολλῇ εἴχετο, τοῦ μὴ τὸν	Ἀρταβάνην	σπουδῇ πολλῇ κατεργάσασθαι ἀπερισκέπτως. ὁ
[7, 32]	οὖν Ἀρσάκης αὐτόν τε καὶ	Ἀρταβάνην	τά τε ἐς τὴν γνώμην
[7, 32]	ἀλλὰ τούτων τοιούτων ὄντων αὐτῷ	Ἀρταβάνης	ἀποχρῆν οἴεται, εἰ στρατηγός τε
[7, 40]	δὲ μία, ἐν ᾗ ἔπλει	Ἀρταβάνης	αὐτὸς, τοῦ ἱστοῦ οἱ ἐν
[7, 31]	ἄμφω ταῦτα ἤρεσκε, Πρεϊέκταν μὲν	Ἀρταβάνης	βασιλεῖ ἔπεμψεν, αὐτὸς δὲ, καίπερ
[7, 40]	ἐντὸς τοῦ περιβόλου ἐγένετο. καὶ	Ἀρταβάνης	δὲ οὐ πολλῷ ὕστερον ἐν
[7, 31]	παρόντα σιωπῇ φέρουσα· ἐπεὶ δὲ	Ἀρταβάνης	ἤδη λαμπρός τε τοῖς ἔργοις
[7, 31]	Ὑπατίου γυναῖκα γαμετὴν ἐποιήσατο. ταύτην	Ἀρταβάνης	τὴν ξυμφορὰν οὐκ ἤνεγκε πρᾴως,
[7, 32]	τοῦ δὲ Χαναράγγου ἀνεπυνθάνετο εἰ	Ἀρταβάνου	γνώμῃ ἔναγχος Ἀρσάκης παρ´ αὐτὸν
[7, 11]	δύο Βελισάριος ἐς Ῥώμην στείλας,	Ἀρτασίρην	τε, ἄνδρα Πέρσην, καὶ Βαρβατίωνα
[7, 13]	ἄγχιστα τοῦ Ῥώμης περιβόλου ἀφικομένων	Ἀρτασίρης	τε καὶ Βαρβατίων, πολλούς τε
[7, 4]	αὐχένα ψαῦσαι. τύχῃ τέ τινι	ἀρτηρίαν	ἐνταῦθά πη οὖσαν ἐπίπροσθεν ἰὼν
[7, 14]	Σκλαβηνὸς ἀνὴρ τῶν τινα πολεμίων	ἄρτι	γενειάσκοντα, Χιλβούδιον ὄνομα, αἰχμάλωτον εἷλεν,
[7, 10]	Βιτάλιος ὁ τῶν Ἰλλυριῶν στρατηγὸς,	ἄρτι	ἐπανήκων ἐξ Ἰταλίας, οὗ δὴ
[7, 20]	ἀμπεχομένοις ἱμάτια, πρὸς τῶν πολεμίων	ἄρτον	ἢ ἄλλο τι τῶν ἀναγκαίων
[7, 14]	ἠξίου ξυνοικίζεσθαι ἅπαντας εἰς πόλιν	ἀρχαίαν,	Τούρριν ὄνομα, ἣ κεῖται μὲν
[7, 32]	προσῆκον ὁρῶν τὰς τῆς πολιτείας	ἀρχὰς,	αὐτὸς δὲ τηλίκος ὢν ἤδη
[7, 21]	ἅπαντα, ὅτι δὴ τὰς μὲν	ἀρχὰς	ἀφῄρηντο σχεδόν τι ἁπάσας, πρὸς
[7, 16]	φορὰν διαρκῶς ἔχειν. διόπερ κατ´	ἀρχὰς	ἐδέοντο Θευδερίχου Ῥωμαῖοι μὴ πολλῶν
[7, 13]	εἴη. καί οἱ τὸ κατ´	ἀρχὰς	ἐς Ῥάβενναν ἀφικομένῳ μετέμελεν, ἃ
[7, 2]	Θευδερίχου δὲ αὐτοὺς τὸ κατ´	ἀρχὰς	ἑταιρισαμένου σὺν ἄλλοις τισὶν ἔθνεσιν,
[7, 6]	φυγών τε καὶ διασωθεὶς κατ´	ἀρχὰς	ἔτυχε. Ταῦτα βασιλεὺς μαθών τε
[7, 6]	ἐπύθοντο. καὶ εἰ μὲν κατ´	ἀρχὰς	εὐθὺ Νεαπόλεως ἰέναι Δημήτριος ἤθελεν,
[7, 6]	νεῶν τοὺς λέμβους ἐσπηδῆσαι κατ´	ἀρχὰς	ἴσχυσαν, ἐν τοῖς καὶ Δημήτριος
[7, 1]	κράτος ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. κατ´	ἀρχὰς	μὲν οὖν οὐ πλέον ἢ
[7, 11]	οἰκίας τοῦδε τοῦ πολέμου κατ´	ἀρχὰς	Οὐίττιγις ἐμπρήσας τὰ τείχη καθεῖλεν
[7, 21]	καὶ ξυγγενεῖς γεγενημένοι τὰς ὑμετέρας	ἀρχὰς	τὸ λοιπὸν ἕξουσιν. οἱ μὲν
[7, 33]	ὅλας τὰς σφίσι κατηκόους κατ´	ἀρχὰς	τοῦδε τοῦ πολέμου Γερμανοῖς ἔδοσαν
[7, 8]	σκέψασθε γάρ· ἦν ἡμῖν κατ´	ἀρχὰς	τοῦδε τοῦ πολέμου στρατιωτῶν μὲν
[7, 35]	τὸν παῖδα τὸν αὑτοῦ ἡ	ἀρχὴ	ἄγοιτο, ἔγκλημα Ῥισιούλφῳ ἐπενεγκὼν αἰτίαν
[7, 14]	γέγονε, ξύμπασά τε ἡ Ῥωμαίων	ἀρχὴ	ἀνδρὸς ἑνὸς ἀρετῇ ἀντίρροπος γενέσθαι
[7, 34]	ὡς ἀσφαλέστατα ἐξεργάσαισθε τῇ Ῥωμαίων	ἀρχῇ,	ἐπεὶ τοῖς ἀεὶ προγεγενημένοις τεκμηριοῦσθαι
[7, 2]	Ἤδη δὲ Γότθοι τῇ Ἐραρίχου	ἀρχῇ	ἤχθοντο, οὐκ ἀξιόχρεων τὸν ἄνδρα
[7, 34]	καὶ λίαν ἐπιτηδείως τῇ Ῥωμαίων	ἀρχῇ.	Καὶ Γήπαιδες μὲν τοσαῦτα εἶπον.
[7, 39]	Ἰταλίαν ἀνασώσασθαι περιέσται τῇ Ῥωμαίων	ἀρχῇ.	Στότζα γὰρ τετυραννηκότος ἔν γε
[7, 35]	Οὐάκου υἱὸν, ἡ Λαγγοβαρδῶν ἦλθεν	ἀρχή.	ᾧ δὴ παιδὶ κομιδῆ ὄντι
[7, 39]	Λιβύην αὖθις ἀνεσώσατο τῇ Ῥωμαίων	ἀρχῇ,	ὥσπερ μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[7, 1]	καὶ Οὐίσανδος ὁ τῶν Ἐρούλων	ἀρχηγὸς	θνήσκει. Θευδιμοῦνδος δὲ ὁ Μαυρικίου
[7, 33]	ἰόντες ἐληΐζοντο βιαζόμενοι τὴν Ῥωμαίων	ἀρχήν.	διὸ δὴ βασιλεὺς αὐτοῖς τὰς
[7, 35]	ὄντι ἐπίτροπος καταστὰς Αὐδουὶν τὴν	ἀρχὴν	διῳκεῖτο. δυνάμει τε πολλῇ ἀπ´
[7, 17]	τῆς πολιτείας ἤθεσι γεγονέναι, μήτε	ἀρχὴν	ἑκόντας τῇ πόλει τὸν βασιλέως
[7, 25]	τοίνυν ἐπειδὴ διδόντων ὑμῶν τὴν	ἀρχὴν	ἔλαβον, ἐλογισάμην τῶν ἔργων τοῖς
[7, 35]	αὐτὸν Γήπαιδες κατάξειν ἐπὶ τὴν	ἀρχὴν	ἐλπίδα εἶχον. γενομένων δὲ τῶν
[7, 40]	ἀνδρὸς τὴν τοῦ καλουμένου κοιαίστωρος	ἀρχὴν	ἔχοντος. δείσας οὖν ὁ ἀνὴρ
[7, 14]	τέταρτον ἔτος τὴν αὐτοκράτορα εἶχεν	ἀρχὴν,	Θρᾴκης στρατηγὸν ἀνειπὼν, ἐπὶ τῇ
[7, 21]	ἑπτακισχιλίων Γραικῶν ἡσσηθέντες, τήν τε	ἀρχὴν	καὶ τὰ ἄλλα ξύμπαντα λόγῳ
[7, 40]	ἐν πολλῇ ἐξουσίᾳ τὴν Ῥωμαίων	ἀρχήν.	καί τινες μὲν ἐν ὑποψίᾳ
[7, 2]	ἔσχον, ὃς δὴ τήν τε	ἀρχὴν	καὶ τὸ Ἰταλίας κράτος Γότθοις
[7, 3]	Γότθοι Τουτίλαν σφίσιν ἐς τὴν	ἀρχὴν	κατεστήσαντο, κακίζων τε καὶ ἐρεσχελῶν
[7, 27]	τὰ γὰρ ὀνόματα τοῖς πράγμασιν	ἀρχὴν	μὲν εἰκότα ἐς ἀεὶ γίνεται,
[7, 24]	δὲ τόλμα προμηθὴς γέγονε τότε	ἀρχὴν	μὲν μανιώδης δόξασα εἶναι τοῖς
[7, 34]	μέγεθος ἐς τὴν ὑμετέραν παρανενομηκότες	ἀρχὴν	νῦν καὶ τὴν μεγίστην τῶν
[7, 33]	ἀποκομίζεσθαι ἴσχυσαν, περιιόντες τὴν Ῥωμαίων	ἀρχὴν	οἱ βάρβαροι οὗτοι ἅτε Ῥωμαίοις
[7, 35]	ἀπ´ αὐτοῦ χρώμενος αὐτὸς τὴν	ἀρχὴν	οὐκ ἐς μακρὰν ἔσχε, τοῦ
[7, 2]	Τουτίλαν ἐς Ταρβήσιον, ἐπὶ τὴν	ἀρχὴν	παρακαλοῦντες. πολὺν γὰρ ἤδη πόθον
[7, 14]	γένωνται, καταθεῖν βουλομένοις τὴν Ῥωμαίων	ἀρχήν.	ταῦτα ἐπεὶ οἱ βάρβαροι ἤκουσαν,
[7, 2]	κατὰ τὰ ξυγκείμενα σφίσι τὴν	ἀρχὴν	Τουτίλας. ~Ἐπεὶ δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς
[7, 34]	οἱ βάρβαροι διεδάσαντο τὴν Ῥωμαίων	ἀρχήν.	χρόνῳ δὲ ὕστερον Γήπαιδές τε
[7, 32]	σκεδαννυμένου ἀεὶ πανταχόσε τῆς Ῥωμαίων	ἀρχῆς.	ἀλλὰ τούτων τοιούτων ὄντων αὐτῷ
[7, 32]	παρέλυσε τὸν Ἀρταβάνην ἧς εἶχεν	ἀρχῆς,	ἄλλο δὲ αὐτὸν εἰργάσατο οὐδὲν
[7, 21]	ἀγαθὰ πεπονθότες, ἐπί τε τῆς	ἀρχῆς	ἁπάσης αὐτοὶ ἐς ἀεὶ καταστάντες
[7, 2]	γὰρ ἤδη πόθον τῆς Ἰλδιβάδου	ἀρχῆς	ἐν αὐτοῖς ἔχοντες τὴν ἐλπίδα
[7, 39]	τῆς Θευδερίχου τε καὶ Ἀταλαρίχου	ἀρχῆς.	ἔπειτα δὲ χρήματα μεγάλα τὰ
[7, 25]	ἐνδείκνυσθαι. Οὐίττιγις γὰρ τὸ ἐξ	ἀρχῆς	καθιστάμενος ἐς πόλεμον τόνδε Φανοῦ
[7, 2]	Ἰταλίαν παραδοὺς ξύμπασαν τὸ τῆς	ἀρχῆς	κατάθοιτο σχῆμα. οἱ μὲν οὖν
[7, 17]	στρατὸν, ἀλλὰ πολεμίους τὸ ἐξ	ἀρχῆς	ὄντας καὶ ὅπλα ἐφ´ ὑμῖν
[7, 34]	ἀτοπίας; οὐ κατεφρόνησαν τῆς Ῥωμαίων	ἀρχῆς;	οὐκ ἔλυσαν σπονδῶν τε καὶ
[7, 1]	εἶναι. ἔρως δὲ αὐτοῦ τῆς	ἀρχῆς	πρός τε στρατιωτῶν ἀεὶ καὶ
[7, 14]	βασιλεὺς ἅτε προσηκούσῃ τὸ ἐξ	ἀρχῆς	Ῥωμαίοις ὡμολόγει δεδωρήσεσθαι καὶ σφίσι
[7, 34]	τῷ θεῷ ὁμογνωμονοῦσι τὸ ἐξ	ἀρχῆς	συντετάξονται Ῥωμαῖοι δικαίως, τοῖς δὲ
[7, 34]	Ἴστρου ἐπὶ θάτερα τὸ ἐξ	ἀρχῆς	ᾤκηντο ἅπαντες, Γότθων μὲν οὕτω
[7, 1]	πράγματα ἤρεσκε. καὶ τῆς μὲν	ἀρχῆς	ὡς μάλιστα ἐπεμελεῖτο, ἀνασώσασθαι δὲ
[7, 16]	~Βιγίλιος δὲ, ὁ τῆς Ῥώμης	ἀρχιερεὺς,	βασιλεῖ ἐς Βυζάντιον ἐκ Σικελίας
[7, 15]	καὶ Βιγίλιος, ὁ τῆς Ῥώμης	ἀρχιερεὺς,	ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων ναῦς
[7, 35]	Βιγίλιος δὲ, ὁ τῆς Ῥώμης	ἀρχιερεὺς,	ξὺν Ἰταλοῖς τοῖς ἐνταῦθα τηνικάδε
[7, 27]	πέμψας ὡμολόγησε διαχειμάσας ἅμα ἦρι	ἀρχομένῳ	καὶ αὐτὸς ἥξειν. Βελισάριος οὖν
[7, 13]	γὰρ διαχειμάσαντες ἔμελλον ἅμα ἦρι	ἀρχομένῳ	παρὰ Βελισάριον στέλλεσθαι. ξυνῆν δὲ
[7, 40]	περιεσόμεθα, Σικελίας αὖθις ἅμα ἦρι	ἀρχομένῳ	παρέσται ἡμῖν ἀδεέστερον ἐπιβήσεσθαι πολέμιον
[7, 23]	ἴσχυσε} τοῦ τε φυλακτηρίου τὸν	ἄρχοντα	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου διέφθειρε καὶ
[7, 9]	φέρεσθαι μήτε με ἅτε βαρβάρων	ἄρχοντα	κομπωδεστέρους ποιεῖσθαι τοὺς λόγους. οὐ
[7, 30]	Ῥώμης φρουρᾷ ἐτετάχατο τὸν σφῶν	ἄρχοντα	Κόνωνα κτείνουσιν, ἐμπορίαν αὐτῷ τοῦ
[7, 36]	Βελισάριον ἐς Βυζάντιον ἥκοντα εἶδεν,	ἄρχοντα	πέμπειν ξὺν στρατῷ ἄλλον ἐπὶ
[7, 37]	πρότερον παρὰ τῶν Φράγγων τὸν	ἄρχοντα	πέμψας, τὴν παῖδά οἱ γυναῖκα
[7, 27]	φυλακὴν τῆς ἐκείνῃ χώρας καταστησάμενος,	ἄρχοντά	τε αὐτοῖς Κόνωνα ἐπιστήσας ἐπὶ
[7, 39]	ἐν τῷ στόλῳ τούτῳ ἐνθέμενος,	ἄρχοντά	τε Λιβέριον αὐτοῖς ἐπιστήσας, πλεῖν
[7, 23]	δέ τινας καὶ παρὰ τὸν	ἄρχοντα	τοῦ ἐν Περυσίᾳ φυλακτηρίου ἐκέλευέν
[7, 39]	δυνάμει τῇ πάσῃ. ἀλλά οἱ	ἄρχοντα	τοῦ στόλου καταστησαμένῳ Λιβέριον αὐτίκα
[7, 36]	Ῥώμης φυλακτηρίῳ καταστησάμενος Διογένην αὐτοῖς	ἄρχοντα,	τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ ἕνα,
[7, 31]	τῶν ἐν Βυζαντίῳ στρατιωτῶν καὶ	ἄρχοντα	φοιδεράτων καταστησάμενος ἐς τῶν ὑπάτων
[7, 14]	Σκλαβηνοί τε καὶ Ἄνται, οὐκ	ἄρχονται	πρὸς ἀνδρὸς ἑνὸς, ἀλλ´ ἐν
[7, 1]	Θευδέριχον καὶ τοὺς ἄλλους Γότθων	ἄρχοντας	ἀδικίαν ἐπικαλῶν, ἀναγκάζων τε ἀποτιννύναι,
[7, 5]	πρὸς τοὺς τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχοντας,	βοηθεῖν σφίσι κατὰ τάχος δεόμενος.
[7, 5]	καὶ Φλωρεντίαν ἔπεμψεν, οἷς δὴ	ἄρχοντας	Γότθων τοὺς μαχιμωτάτους ἐπέστησε, Βλέδαν
[7, 13]	εὐνοῦχον παρὰ τῶν Ἐρούλων τοὺς	ἄρχοντας	ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ δὴ αὐτῶν
[7, 3]	παρὰ τοὺς τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχοντας,	ἐφ´ ᾧ τά τε ξυγκείμενα
[7, 5]	τε ὁ λόγος ἐς τοὺς	ἄρχοντας	ἦλθε, μένειν ἐνταῦθα οὐκέτι ἠξίουν,
[7, 3]	ἐρεσχελῶν τοὺς ἐνταῦθα τοῦ στρατοῦ	ἄρχοντας	οὐκέτι ἀνίει. διὸ δὴ φυλακτήρια
[7, 9]	τε στρατιώτας καὶ τοὺς στρατιωτῶν	ἄρχοντας,	ὧν τῆς τε φιλοφροσύνης καὶ
[7, 3]	δισχιλίους τε καὶ μυρίους ξυνείλεκτο,	ἄρχοντες	δὲ αὐτῶν ἕνδεκα ἦσαν, ὧν
[7, 1]	πράγματα. οἱ μὲν οὖν ἄλλοι	ἄρχοντες	διὰ ταῦτα ἡσυχῆ ἔμενον, Βιτάλιος
[7, 9]	ὁτιοῦν ὑπελίποντο, ἀλλ´ οἱ μὲν	ἄρχοντες	ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν ἔχοντες ἐρωμένας
[7, 38]	ἐλθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχοντες	ἔν τε Ἰλλυριοῖς καὶ Θρᾳξὶν,
[7, 1]	αὐτονόμῳ γνώμῃ. Οἱ δὲ ἄλλοι	ἄρχοντες,	ἴσοι μᾶλλον αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους
[7, 17]	τὸ λοιπὸν οἱ τοῦ βασιλέως	ἄρχοντες	λαμβάνοντες χρήματα ἕτερα μεθῆκαν Ῥωμαίους
[7, 33]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ οἱ Γερμανῶν	ἄρχοντες	Μασαλίαν τε {καὶ} τὴν Φωκαέων
[7, 9]	τούτῳ οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχοντες	ξὺν τοῖς στρατιώταις τὰ τῶν
[7, 19]	ὅσον ἐς Ῥώμην οἱ Σικελίας	ἄρχοντες	πρότερον ἔπεμψαν τοῖς τε στρατιώταις
[7, 7]	μαθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχοντες	σπουδῇ πολλῇ ἐς αὐτὸν ἔπεμπον,
[7, 29]	διερευνώμενοι. οἱ δὲ τῶν Ἰλλυριῶν	ἄρχοντες	στράτευμα πεντακισχιλίων τε καὶ μυρίων
[7, 4]	μαθόντες οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχοντες	τὰ παρόντα σφίσιν ἐν βουλῇ
[7, 3]	δὴ οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχοντες	τὰ ὑπὲρ τῶν ἐν Βερώνῃ
[7, 40]	ἔχοντες ἅτε τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχοντες	τοὺς στρατιώτας περιορῶσι τῶν ἀναγκαίων
[7, 4]	τοσαῦτα εἶπεν. οἱ δὲ δὴ	ἄρχοντες	τῷ διαμαχομένῳ τῆς γνώμης τῶν
[7, 4]	ἔλεξε τοιάδε „Μηδεὶς ὑμῶν, ἄνδρες	ἄρχοντες,	ὑπερφρονεῖν τῶν πολεμίων ἅτε ἡμῶν
[7, 9]	οἱ δὲ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχοντες	ὑποψίᾳ πολλῇ ἐς τῶν Ἀρειανῶν
[7, 9]	ἀδύνατος εἴη. οἵ τε ἄλλοι	ἄρχοντες,	ὥσπερ τὴν γνώμην ἐπιψηφίζοντες, ἐν
[7, 34]	τισὶ ξὺν Ἀόρδῳ τῷ τοῦ	ἄρχοντος	ἀδελφῷ ἐξαπιναίως ἐπιτυγχάνουσι. μάχης τε
[7, 32]	τῆς δηλώσεως αἰτιώμενος, τῶν τε	ἀρχόντων	δύο μέν τινες θεραπεύοντες αὐτὸν
[7, 5]	πορευομένοις ξυμφορώτατον ἔδοξεν εἶναι τῶν	ἀρχόντων	ἕνα παντὸς τοῦ στρατοῦ τοὺς
[7, 39]	ἄνδρες ἀγαθοὶ τὰ πολέμια, τῶν	ἀρχόντων	πολλοὺς, ὧν δὴ δορυφόροι τε
[7, 22]	ἕστηκεν. ὁποῖα γὰρ ἂν τῶν	ἀρχόντων	τὰ ἔργα εἴη, τοιοῦτον ἀνάγκη
[7, 32]	ἀμφὶ Ἀρταβάνην ἐκέλευε, τῶν τε	ἀρχόντων	τισὶ τὴν ἐπ´ αὐτοῖς ἐπέτρεπε
[7, 4]	πρότερον Ῥωμαίοις ξυνέπεσε. τῶν τε	ἀρχόντων	ὡς ἕκαστός πη ἐδύνατο ξὺν
[7, 17]	καὶ τοῖς τοῦ βασιλέως στρατοῦ	ἄρχουσι,	Βέσσᾳ τε καὶ Κόνωνι, προσελθόντες,
[7, 11]	καὶ ἰάσωμαι εἴ τι τοῖς	ἄρχουσι	μὴ ὀρθῶς ἢ ἐς τοὺς
[7, 3]	εἰσβάλλωσι νύκτωρ. ἔδοξε δὲ τοῖς	ἄρχουσι	ξύμφορον εἶναι προτερῆσαι μὲν αὐτῶν
[7, 9]	δὲ στρατιῶται ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς	ἄρχουσι	παρεχόμενοι εἰς πᾶσαν ἰδέαν ἀτοπίας
[7, 30]	αὐτῷ καὶ Βαλεριανῷ καὶ ἄλλοις	ἄρχουσι	στόλον πολὺν ἀγείρας εὐθὺ Ῥουσκιανῆς
[7, 20]	προϊεμένη τοῖς τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἄρχουσι	τὰς Θευδερίχου εἰκόνας διαφθείρειε, τοὺς
[7, 1]	ὑπεραίρων, φοβερὸς, ὡς τὸ εἰκὸς,	ἄρχουσί	τε πᾶσι καὶ στρατιώταις ἐγένετο.
[7, 6]	κατεστήσατο, ἐφ´ ᾧ τοῖς τε	ἄρχουσιν	ἐς τὸν πόλεμον ἐπιστάτης εἴη
[7, 6]	δὲ στρατιῶται ἀπειθεστέρους αὑτοὺς τοῖς	ἄρχουσιν	ἔτι μᾶλλον παρεῖχον, ἔν τε
[7, 20]	διὰ πύλης ἑτέρας ξὺν τοῖς	ἄρχουσιν	ἔφευγον, ὥς πη ἑκάστῳ εὐπετὲς
[7, 5]	Ἰωάννην, οὐκέτι δὲ βουλομένοις τοῖς	ἄρχουσιν	ἦν ἐπιτελεῖν τὰ ξυγκείμενα. διὸ
[7, 13]	ἐν Ῥώμῃ τοῦ βασιλέως στρατοῦ	ἄρχουσιν	ὑποψία προδοσίας πέρι ἐγένετο ἐς
[7, 11]	στρατιωτῶν τε τῶν ἐν Ἰλλυριοῖς	ἄρχων,	ἔργα θαυμαστὰ ἐς τοὺς πολεμίους
[7, 36]	οἰκίᾳ, ὕστερον δὲ καταλόγου ἱππικοῦ	ἄρχων	ἔς τε Ἰταλίαν ἐστράτευσε καὶ
[7, 2]	μὲν τηνικαῦτα τῶν ἐν Ταρβησίῳ	ἄρχων	ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δὲ ἐξ ἀνθρώπων
[7, 6]	ξὺν Βελισαρίῳ ἐστράτευε καταλόγου πεζικοῦ	ἄρχων.	καταπλεύσας οὖν ὁ Δημήτριος ἐς
[7, 26]	Ἀρμένιος γένος, ὀλίγων τινῶν Ἀρμενίων	ἄρχων.	οὗτος ὁ Γιλάκιος οὔτε ἑλληνίζειν
[7, 10]	ἦν τις Ἰωάννου ἀνεψιὸς φρουρᾶς	ἄρχων	τῆς ἐν Γενούᾳ. τούτου δὲ
[7, 11]	εἶτά τισιν ἀκατίοις ἐνθέμενος ἔπεμψεν,	ἃς	δὴ ἐκέλευε τοὺς ἀμφὶ Σαβινιανόν
[7, 38]	πλείστους μὲν αἰσχρότατα φεύγοντας ἔκτειναν,	Ἄσβαδον	δὲ καταλαβόντες ἐν μὲν τῷ
[7, 38]	εἴρηται. Οὗτοι δὲ οἱ τὸν	Ἄσβαδον	νενικηκότες μέχρι ἐς θάλασσαν ληϊσάμενοι
[7, 38]	ἐλασσόνων παρὰ πολὺ ὄντων, ἀπήλλαξαν,	Ἀσβάδῳ	ἡ ἑτέρα τῶν πολεμίων ξυμμορία
[7, 16]	κόρρης πατάξαι καὶ τῇ ἄλλῃ	ἀσελγείᾳ	ἐς αὐτὸν χρήσαιτο, ἀλλ´ ὃς
[7, 6]	βάρβαροι τὸ χωρίον πολιορκεῖν ἤρξαντο,	ἀσελγείᾳ	πολλῇ ἐχόμενος ἐς τὸν Τουτίλαν
[7, 8]	ὀνόμασι τούτοις παραπετάσμασιν ἐς τὴν	ἀσέλγειαν	χρώμενοι ἀδεέστερον ἐξαμαρτάνειν τε ἱκανοὶ
[7, 9]	ἥρπαζον, καὶ ὕβρεώς τε καὶ	ἀσελγείας	οὐδ´ ὁτιοῦν ὑπελίποντο, ἀλλ´ οἱ
[7, 34]	πραγμάτων ἀναποδίζοντες τῷ τὴν οἰκείαν	ἀσθένειαν	ξυνεπίστασθαι παρ´ ὑμᾶς ἥκουσιν, ἀξιοῦντες
[7, 20]	τὸ στράτευμα ἐπῆγεν ἀμφὶ πύλην	Ἀσιναρίαν.	καὶ τέσσαρας τῶν ἐν Γότθοις,
[7, 20]	Τέσσαρες οὖν Ἴσαυροι, ἀμφὶ πύλην	Ἀσιναρίαν	φυλακὴν ἔχοντες, τηρήσαντες τῆς νυκτὸς
[7, 20]	καταβαίνουσι μὲν ἐς πύλας τὰς	Ἀσιναρίας,	οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ τό
[7, 12]	φυλακτηρίου Ἡρωδιανὸς, τοῦ δὲ ἐν	Ἀσίσῃ	Σισίφριδος, Γότθος μὲν γένος, εὐνοϊκῶς
[7, 12]	τε ἀφικόμενος Σπολίτιόν τε καὶ	Ἀσίσην	ἐπολιόρκει. ἦρχε δὲ τοῦ μὲν
[7, 12]	πλείστους ἀποβάλλει καὶ αὐτὸς θνήσκει.	Ἀσίσηνοί	τε τοῖς παροῦσιν ἀπορούμενοι, αὐτίκα
[7, 11]	Πικηνοῖς ἀμφί τε Φίρμον καὶ	Ἄσκουλον	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. καὶ
[7, 12]	δὲ Τουτίλας Φίρμον τε καὶ	Ἄσκουλον	ὁμολογίᾳ εἷλεν. ἐς Τούσκους τε
[7, 6]	παρεῖχον, ἔν τε ταῖς πόλεσιν	ἄσμενοι	ἔμενον. Κωνσταντιανὸς μὲν οὖν Ῥάβενναν
[7, 27]	οἵ τε ἀμφὶ τὸν Βῆρον	ἄσμενοι	ἐς τὰς ναῦς δρόμῳ ἀφίκοντο.
[7, 36]	ξυστρατεύσωσι. τούτους Ῥωμαῖοι τοὺς λόγους	ἄσμενοι	ἤκουσαν. καὶ τὰ μὲν πρῶτα
[7, 2]	Ταρβησίῳ παραδώσει Ῥωμαίοις. ἅπερ Κωνσταντιανὸς	ἀσμένως	ἀκούσας ὤμοσεν ἅπαντα καθάπερ ὁ
[7, 31]	βασιλὶς ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ταύτην	ἀσμένως	ἀπεπέμψατο τὴν γυναῖκα εὐθύς. ἐτύγχανε
[7, 1]	Οὐίττιγιν μὲν ξὺν τῇ γυναικὶ	ἀσμένως	εἶδε, καὶ τῶν βαρβάρων τὸν
[7, 16]	ἥκοντά τε αὐτὸν ὁ Τουτίλας	ἀσπασάμενος	αἰδοῖ τε καὶ φιλοφροσύνῃ πολλῇ
[7, 33]	αὐτοῖς τὰς συντάξεις οὐκέτι ἐδίδου,	ἅσπερ	εἴθιστο σφᾶς ἀνέκαθεν πρὸς Ῥωμαίων
[7, 37]	μεγάλων τε καὶ πολλῶν ἄγαν,	ἅσπερ	ἐκ βασιλέως ἐκ τῆς ἑῴας
[7, 2]	ἅτε τῶν ἐλπίδων σφίσι διεφθαρμένων,	ἅσπερ	ἐπὶ Ἰλδιβάδῳ τὰ πρότερα ἔσχον,
[7, 24]	πάσας γὰρ διαφθείρας Τουτίλας ἔτυχεν,	ἅσπερ	οὐκ ἔφθη τεχνιτῶν ἀπορίᾳ Βελισάριος
[7, 14]	τοὺς πολεμίους οἱ πολλοὶ ἴασιν	ἀσπίδια	καὶ ἀκόντια ἐν χερσὶν ἔχοντες,
[7, 40]	πρόσω ἐχώρουν. καὶ χώραν τὴν	Ἀστικὴν	καλουμένην ἐληΐζοντο κατ´ ἐξουσίαν, ἀδῄωτον
[7, 14]	μὲν γὰρ ἕνα τὸν τῆς	ἀστραπῆς	δημιουργὸν ἁπάντων κύριον μόνον αὐτὸν
[7, 11]	περιβόλου μένειν, ἔν τε τῷ	ἀσφαλεῖ	γενομένους ὅσα τοῦ περιβόλου κατεπεπτώκει,
[7, 10]	σπανίζοντας τὸ φρούριον ξὺν τῷ	ἀσφαλεῖ	διαφυλάξειν. Βαλεντῖνος μὲν οὖν τῷ
[7, 34]	τεκμηριοῦσθαι τὰ ἐσόμενα ξὺν τῷ	ἀσφαλεῖ	δύνανται ἄνθρωποι. εἰ μὲν οὖν
[7, 23]	τε Καλαβροὶ ἅπαντες ἐν τῷ	ἀσφαλεῖ	ἤδη γενόμενοι Γότθων ἐς ἀπόστασιν
[7, 1]	εὔψυχός τε ἦν ξὺν τῷ	ἀσφαλεῖ	καὶ ξὺν λογισμῷ εὐτολμότατος, ὀξύς
[7, 33]	ποτε ᾤοντο Γαλλίας ξὺν τῷ	ἀσφαλεῖ	κεκτῆσθαι Φράγγοι, μὴ τοῦ αὐτοκράτορος
[7, 40]	ἄμεινον ἂν εἴη ἐν τῷ	ἀσφαλεῖ	ξὺν τοῖς οἰκείοις διαχειμάζοντας. ἢν
[7, 2]	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἐν τῷ	ἀσφαλεῖ	τῆς τῶν πολεμίων ἀπολαύοντες ἀσχολίας
[7, 3]	καὶ τῇ πόλει ξὺν τῷ	ἀσφαλεῖ	τὸν στρατὸν δέξασθαι. τῶν μὲν
[7, 30]	Πικηνοῖς τε γενήσεσθαι ξὺν τῷ	ἀσφαλεῖ	ᾤετο καὶ τῷ Ἰωάννῃ ξυμμῖξαι.
[7, 28]	κατασκοπῇ στείλαντες οὔτε ἄλλο ὁτιοῦν	ἀσφαλείας	πέρι βεβουλευμένοι. Τουτίλας οὖν, ἐπειδὴ
[7, 20]	τοῦ περιβόλου οὔτε ἄλλου ὁτουοῦν	ἀσφαλείας	πέρι ἐπεμελεῖτο, ἀλλὰ ἀναπεπτωκέναι μὲν
[7, 25]	εὔτολμοι κέκληνται ἢ οἱ προμηθεῖς	ἀσφαλεῖς.	ὁ μὲν γὰρ παρὰ τὰ
[7, 34]	γὰρ ἂν τὰ ξυνοίσοντα ὡς	ἀσφαλέστατα	ἐξεργάσαισθε τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ, ἐπεὶ
[7, 40]	εἴη τὸν πρὸς Γότθους πόλεμον	ἀσχολίᾳ	τῇ ἐς τούτους δὴ τοὺς
[7, 34]	Δακίας ἀπεληλαμένους ἁπάσης, ὑμᾶς δὲ	ἀσχολίᾳ	τῇ πρὸς τοὺς πολεμίους ἐχομένους,
[7, 36]	παρασκευῇ ἐκέλευε γενέσθαι, μετὰ δὲ	ἀσχολίας	οἱ ἴσως ἐπιγενομένης ἑτέρας τινὸς
[7, 2]	ἀσφαλεῖ τῆς τῶν πολεμίων ἀπολαύοντες	ἀσχολίας	οὔτε ξυνίσταντο οὔτε τι δρᾶν
[7, 19]	τὸ στράτευμα, ὡς ἐπιθησόμενος μὲν	ἀτάκτοις	ἔτι τοῖς πολεμίοις οὖσιν, ἀνασωσόμενος
[7, 21]	πολλὰ πρός τε Θευδερίχου καὶ	Ἀταλαρίχου	ἀγαθὰ πεπονθότες, ἐπί τε τῆς
[7, 39]	ἀναμνησθέντας τῆς Θευδερίχου τε καὶ	Ἀταλαρίχου	ἀρχῆς. ἔπειτα δὲ χρήματα μεγάλα
[7, 38]	ἐστι, νεκρῶν ἔμπλεων ἐπὶ πλεῖστον	ἀτάφων	γενέσθαι. ἔκτεινον δὲ τοὺς παραπίπτοντας
[7, 36]	τε εἶναι. οὕσπερ ὁ Τουτίλας	ἅτε	ἀληθιζομένους ἀποδεξάμενος, ἐφοδίοις τε δωρησάμενος
[7, 25]	ἀπ´ αὐτοῦ καταπεπλῆχθαι τὸν ἄνθρωπον	ἅτε	ἀνδρεῖον ὑμῖν ξυμβαίνει. ῥᾷον γὰρ
[7, 1]	ἐν σφίσιν αὐτοῖς ξυνιστάμενοι Ἰλδιβάδῳ	ἅτε	ἀνόσια εἰργασμένῳ ἐλοιδοροῦντο. τίσασθαι μέντοι
[7, 32]	Μάρκελλος περιεβάλετο ἐς πάντας ἀνθρώπους	ἅτε	ἀρετῆς ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις μεταποιούμενος.
[7, 24]	γέγονεν οὖν φόνος τῶν βαρβάρων	ἅτε	ἀφ´ ὑψηλοῦ βαλλομένων πολὺς, κόπῳ
[7, 30]	τῷ φρουρίῳ τὸν στόλον τοῦτον	ἅτε	ἀφ´ ὑψηλοῦ κατιδόντες εὐέλπιδές τε
[7, 9]	ἐς αὐτοὺς φέρεσθαι μήτε με	ἅτε	βαρβάρων ἄρχοντα κομπωδεστέρους ποιεῖσθαι τοὺς
[7, 28]	τε Ῥωμαῖοι αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον,	ἅτε	δὲ ἄναρχοι καὶ νενικηκότες ἀδεέστερον
[7, 34]	ὕστερον Γήπαιδές τε καὶ Λαγγοβάρδαι	ἅτε	δὴ ἐν γειτόνων πη ᾠκημένοι
[7, 32]	ἐφωράθη καὶ προδοσίας διαφανῶς ἑάλω	ἅτε	δὴ ἐς Χοσρόην τὸν Περσῶν
[7, 39]	δὴ ἐνθένδε περιβαλέσθαι κλέος ἐβούλετο	ἅτε	δὴ καὶ αὐτὴν ἰσχύσας βασιλεῖ
[7, 14]	ἄνδρα ἰσχυρίζετο εἶναι, δεδιότα δὲ	ἅτε	δὴ ὄντα ἐν μέσοις βαρβάροις
[7, 28]	Ῥωμαίοις ξυνέβη, ἐπεὶ ἐς αὐτοὺς	ἅτε	διαφέροντας τὰ πολέμια τὴν ἐλπίδα
[7, 26]	Γότθοι, ἀλλὰ ἀναστάντες οἱ πλεῖστοι	ἅτε	ἐν σκότῳ διαλαθεῖν ἴσχυσαν. ἔξω
[7, 36]	ἤν τινες τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἅτε	ἐν σκότῳ διαλαθόντες ἐκ τῆς
[7, 11]	καὶ Θουριμοὺθ ξὺν τοῖς λοιποῖς	ἅτε	ἐν σκότῳ λαθεῖν τε καὶ
[7, 4]	ἄνδρες ἄρχοντες, ὑπερφρονεῖν τῶν πολεμίων	ἅτε	ἡμῶν τῷ πλήθει ἐλασσουμένων τανῦν
[7, 2]	τοῦ ἐμφανοῦς οἱ πλεῖστοι ἐκάκιζον	ἅτε	μεγάλων ἔργων ἐμπόδιον γεγονότα σφίσιν,
[7, 32]	τε ξυναχθόμενόν οἱ τὸν Ἀρταβάνην	ἅτε	ξυγγενῆ εἶδεν, ἔτι μᾶλλον ἠρέθιζέ
[7, 33]	ξύμπαντας ἐπιδεῖν πρὸς τῶν βαρβάρων	ἅτε	ὁμόρων γεγενημένων δηιουμένους τε καὶ
[7, 32]	καὶ τοῦ παιδὸς ἀπεψηφίσαντο ἅπαντες	ἅτε	οὐδὲν εἰς τὴν πολιτείαν ἡμαρτηκότων.
[7, 8]	καὶ εἴ του ἄλλου δέοιντο,	ἅτε	παρὰ φίλων κομίζεσθαι. ἐπεὶ δὲ
[7, 10]	παρ´ αὐτοῦ πρὸς Βελισάριον ἔγραψεν	ἅτε	παρακαλοῦντος αὐτὸν ὅτι τάχιστα παραγενέσθαι
[7, 36]	πλέον ἔσχον· τῶν τε βαρβάρων	ἅτε	πλήθους τε μεγάλου καὶ στενοχωρίας
[7, 40]	διακρίνεσθαι, καὶ τῶν ἐπιτηδείων σφίσιν	ἅτε	πολλοῖς οὖσιν ἐς πλείω χρόνον
[7, 40]	δύναμιν ἀξιολογωτάτην αὐτὸν ἐπάγεσθαι οἰόμενοι	ἅτε	πρὸς βασιλέως στελλόμενον ἐπὶ Τουτίλαν
[7, 6]	ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. οἱ δὲ	ἅτε	πρὸς τῶν βαρβάρων ἡσσημένοι τε
[7, 35]	μὲν Αὐδουὶν τὸν Ἰλδίγην εὐθὺς	ἅτε	πρὸς φίλων ἐξῃτεῖτο Γηπαίδων, οἱ
[7, 14]	ἀμφ´ αὐτὴν χώρᾳ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς	ἅτε	προσηκούσῃ τὸ ἐξ ἀρχῆς Ῥωμαίοις
[7, 33]	Ῥωμαίων ἀρχὴν οἱ βάρβαροι οὗτοι	ἅτε	Ῥωμαίοις ἔνσπονδοι ὄντες ἤν τινας
[7, 35]	πρῶτα ξυνέμισγε τοῖς ταύτῃ ἀνθρώποις	ἅτε	Ῥωμαῖός τε ὢν καὶ Βελισαρίῳ
[7, 30]	Χαλαζὰρ ἐπιτελέσειν τὴν κόλασιν ἐπηγγέλλετο	ἅτε	τὰ πρόσθεν ξυγκείμενα ἠλογηκότα, τοῖς
[7, 6]	κεκτημένων ἐφέρετο, καὶ τἄλλα καθίστη	ἅτε	τῆς Ἰταλίας γεγονὼς κύριος. διὸ
[7, 31]	ὅτι οἱ χάριτας ὡμολόγει πολλὰς	ἅτε	τισαμένῳ μὲν τὸν Ἀρεοβίνδου τοῦ
[7, 19]	ὁ Ῥωμαίων στόλος πόνῳ ἀναπλέοντες	ἅτε	τοῦ ῥεύματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος ᾔεσαν.
[7, 40]	τὰ ἐπιτήδεια ξύμπαντα εὔπορα ἔχοντες	ἅτε	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τοὺς
[7, 2]	πολλὴν οἱ πλεῖστοι ἀθυμίαν κατέστησαν	ἅτε	τῶν ἐλπίδων σφίσι διεφθαρμένων, ἅσπερ
[7, 26]	συγκλήτου βουλῆς οἷός τε εἴη	ἅτε	τῶν ἐνταῦθα χωρίων ἀτειχίστων παντάπασιν
[7, 23]	μεγίστην τε ὑπερφυῶς καὶ παντάπασιν	ἀτείχιστον	οὖσαν, πᾶσαν μὲν φυλάξαι οἷός
[7, 18]	τῇ ἀκτῇ τοῦ κόλπου κειμένην,	ἀτείχιστον	οὖσαν, ὑποτοπάζοντες Βελισάριον αὐτίκα δὴ
[7, 40]	οὗτος ἀνὴρ ἐν πόλει Κατάνῃ,	ἀτειχίστῳ	οὔσῃ, διατριβὴν εἶχε. τύχη τέ
[7, 26]	εἴη ἅτε τῶν ἐνταῦθα χωρίων	ἀτειχίστων	παντάπασιν ὄντων. ξυνηνέχθη δὲ ὑπὸ
[7, 28]	στενὰς μάλιστα ἐνταῦθα ποιεῖται, ὧν	ἁτέρα	μὲν Πέτρα Αἵματος τῇ Λατίνων
[7, 38]	δίχα ἐγένοντο. εἶχε δὲ αὐτῶν	ἁτέρα	μὲν συμμορία ὀκτακοσίους τε καὶ
[7, 18]	τὸν μὲν ἕνα εὐθὺς ἔκτεινεν,	ἅτερος	δὲ αὐτοῦ τῶν γονάτων λαβόμενος
[7, 14]	δὲ καὶ μία ἑκατέροις φωνὴ	ἀτεχνῶς	βάρβαρος. οὐ μὴν οὐδὲ τὸ
[7, 8]	ξυντεταράχθαι ξυμβαίνει, σκαιὸν δὲ καὶ	ἀτεχνῶς	δύσκολον, ὃς ἂν τὰ νόμιμα
[7, 1]	ἀδόξων ταχὺ γέγονεν, ἐκ πενήτων	ἀτεχνῶς	πλούσιος, ἀλλὰ καὶ βασιλεῖ χρήματα
[7, 11]	γὰρ τοῦτο τοῖς ἀνθρωπίνοις ἐμπέφυκεν	ἀτεχνῶς	πράγμασι, πολλάς τε ἀνδρῶν ἀγαθῶν
[7, 32]	δὴ ὅτι ἅπαντας οὐ ξὺν	ἀτιμίᾳ	ἐν φυλακῇ ἔσχεν, ἐν Παλατίῳ
[7, 31]	ἐνεγκοῦσα ἡ γυνὴ ἔτι τὴν	ἀτιμίαν	ἐς Βυζάντιον ἦλθεν. ἱκέτις τε
[7, 16]	ὄνομα ἐν μοίρᾳ ἡμᾶς τῇ	ἀτιμοτάτῃ	ξυνέταξας. ὑβρίζειν γὰρ εἰς ἄνδρα
[7, 9]	ὑμᾶς δὲ τῇ τούτων ἐμφιλοχωρεῖν	ἀτοπίᾳ	καὶ τῶν ἐντεῦθεν οὐκ ἐθέλειν
[7, 34]	ὦ βασιλεῦ, καταπεπλῆχθαι τῇ Γηπαίδων	ἀτοπίᾳ	ξυμβαίνει, οἵ γε τοσαῦτά τε
[7, 1]	δὲ γενομένη τῆς ὕβρεως τῇ	ἀτοπίᾳ	τοῦ Ἰλδιβάδου γυνὴ, παρά τε
[7, 40]	ἐν δυνάμει πολλῶν ἐς τοῦτο	ἀτοπίας	ἐληλακότων. ταῦτα μὲν οὖν τῇδε
[7, 9]	ἄρχουσι παρεχόμενοι εἰς πᾶσαν ἰδέαν	ἀτοπίας	ἐνέπιπτον. τοῖς τε Ἰταλιώταις περιῆν
[7, 34]	δύναιτο λόγῳ τῆς τοῦ πράγματος	ἀτοπίας;	οὐ κατεφρόνησαν τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς;
[7, 1]	βασιλέως ἁψαμένους χρημάτων οὔτε τι	ἄτοπον	εἰς τὸ δημόσιον ὑπουργήσαντας ἐπὶ
[7, 9]	καίτοι πῶς οὐκ ἂν τῶν	ἀτοπωτάτων	δόξειεν εἶναι τὸν μὲν θεὸν
[7, 14]	τε καὶ νύμφας καὶ ἄλλα	ἄττα	δαιμόνια, καὶ θύουσι καὶ αὐτοῖς
[7, 6]	τε τὸ φρούριον καὶ ἄλλα	ἄττα	ὀχυρώματα εἷλε, χρήματά τε ἐνθένδε
[7, 31]	τε ἦθος ἐλευθέριος καὶ ὀλίγα	ἄττα	φθεγγόμενος. βασιλεὺς δὲ αὐτὸν ἐν
[7, 34]	Σίρμιον καὶ ἄλλα ἐπὶ Δακίας	ἄττα	χωρία ὑπόθεσιν ὑμῖν τοῦ πολέμου
[7, 18]	ἐπιστήσειν αὐτὸν ὑπέσχετο. καὶ ὃς	ἀτυχήσειν	μὲν αὐτὸν τῆς δεήσεως οὐδαμῆ
[7, 16]	οὐ μή ποτε πρὸς ἡμῶν	ἀτυχήσεις.	ἃ δὴ φυλασσόμενόν σε σιωπᾶν
[7, 34]	Θορισὶν ὄνομα, τῶν δὲ ἑτέρων	Αὐδουίν.	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς λόγους μὲν
[7, 35]	παιδὶ κομιδῆ ὄντι ἐπίτροπος καταστὰς	Αὐδουὶν	τὴν ἀρχὴν διῳκεῖτο. δυνάμει τε
[7, 35]	Λαγγοβάρδας σπονδῶν ἕνεκα ὁ μὲν	Αὐδουὶν	τὸν Ἰλδίγην εὐθὺς ἅτε πρὸς
[7, 40]	ἢν γὰρ ἐκείνων περιεσόμεθα, Σικελίας	αὖθις	ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ παρέσται ἡμῖν
[7, 39]	τε τυραννίδα κατέπαυσε καὶ Λιβύην	αὖθις	ἀνεσώσατο τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ, ὥσπερ
[7, 35]	Γηπαίδων τισὶν ἐθελουσίοις ἐς Σκλαβηνοὺς	αὖθις	ἀφίκετο. ἔνθεν τε ἀναστὰς παρὰ
[7, 24]	ἐφαρμοσάμενος σιδήρῳ τε αὐτὰς περιβαλὼν	αὖθις	βασιλεῖ τὰς κλεῖς ἔπεμψε. καὶ
[7, 39]	χεῖρας ἐλθὼν οὐκ ἔλασσον ἔσχεν.	αὖθις	δὲ ἐν τῇ πόλει γενόμενος
[7, 35]	μὲν ἐνθένδε ἀμφορέας ἐμπλήσασθαι ἔσχον,	αὖθις	δὲ τούτους δὴ τοὺς πίθους
[7, 37]	αὐτῆς καθελὼν τοῖς πολεμίοις μεθῆκεν	αὖθις.	διὸ δὴ τὰ ἐπιτήδεια ἐν
[7, 16]	ἀγνοίᾳ σφαλέντας ἐς τὴν αὐτὴν	αὖθις	ἐκπεπτωκέναι κακοπραγίαν οὐ προειδομένους τὴν
[7, 6]	ἐκπεπτωκότες καὶ ἐς κινδύνου μέγεθος	αὖθις	ἐληλακότες ἐν πένθει μεγάλῳ ἐγίνοντο.
[7, 40]	ἀνέστρεφόν τε βιαζόμεναι ὑπερφυῶς καὶ	αὖθις	ἐν Πελοποννήσῳ ἐγένοντο. καὶ ταῖς
[7, 22]	πρέσβεις οὗτοι ἐς Βυζάντιον καὶ	αὖθις	ἐς Ἰταλίαν ἐστέλλοντο, ἐν τούτῳ
[7, 35]	ξυνέμιξεν, ἀλλ´ Ἴστρον ποταμὸν διαβὰς	αὖθις	ἐς Σκλαβηνοὺς ἀπεχώρησεν. Ἐν ᾧ
[7, 1]	μὲν πλοῦτον ἐκ τῶν πολεμίων	αὖθις	ἐς τὴν πολιτείαν ἀποκομίσας, γῆς
[7, 18]	Λευκανοὺς ἐγχειριεῖν σφίσι, κατηκόους βασιλεῖ	αὖθις	ἐς φόρου ἀπαγωγὴν ἐσομένους οὐδέν
[7, 8]	θεὸς ὧν ἐξημάρτομεν ἱκανῶς ἔχων	αὖθις	ἡμῖν κατὰ τὸ βούλημα ῥυθμίζει
[7, 37]	ἦν. ἀλλ´ ἐπεὶ βασιλεῖ μετέμελεν	αὖθις,	ἡσυχῆ καὶ αὐτὸς ἔμενε. τότε
[7, 15]	ἀνεχώρησαν. πέμψαντές τε παρὰ Βέσσαν	αὖθις	ᾐτιῶντο μὲν ὄκνησίν τινα οὐ
[7, 7]	παρὰ δόξαν ἐλθόντα τῷ χρόνῳ	αὖθις	καταρρεῖν εἴωθεν. οὕτω δὲ ὑμῖν
[7, 14]	αὐτοῖς τὸν Χιλβούδιον στρατηγὸν Ῥωμαίων	αὖθις	καταστησάμενος ξυνοικιστὴν δοίη, αὐτὸν ἐκεῖνον
[7, 30]	ἐκρούοντο καὶ ἀναχθέντες τῷ Κροτωνιατῶν	αὖθις	λιμένι προσέσχον. οὗ δὴ ἐπὶ
[7, 9]	πρὸς Τουτίλαν διεκώλυσε. διὸ δὴ	αὖθις	ὁ Τουτίλας γράψας γραμμάτια πολλὰ,
[7, 20]	ἡμέραις τε οὐ πολλαῖς ὕστερον	αὖθις	οἱ ἄνθρωποι παρ´ αὐτὸν ἧκον,
[7, 29]	καὶ ἀπολωφῆσαν τὸ ὕδωρ ἐπέκλυσεν	αὖθις	οὐ πολλῷ ὕστερον. ταύτῃ τε
[7, 24]	ηὐλίσαντο. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Τουτίλας	αὖθις	παντὶ τῷ στρατῷ τειχομαχεῖν ἔγνω,
[7, 8]	ἐνεχείρησεν, ὅπως αὐτὴν μὴ καταλαβόντες	αὖθις	Ῥωμαῖοι ἔκ τε ἐχυροῦ ὁρμώμενοι
[7, 37]	πεποίηται. ἅπερ ἐπεὶ Τουτίλας ἤκουσεν,	αὖθις	τὰ ἐς τὸν πόλεμον ἐν
[7, 30]	χρόνου μῆκος σφίσι τριβῆναι ξυνέβη.	αὖθίς	τε ἀγηγερμένοι ἐν τῷ Κροτωνιατῶν
[7, 25]	ἢν γὰρ ἐκείνους ἐξελεῖν δυνήσησθε,	αὖθις	ὑμῖν τὰ τῆς τύχης ἐν
[7, 22]	τοῦ Ἰονίου, πλὴν τοῦ Δρυοῦντος,	αὖθις	ὑποχείρια Γότθοις τε καὶ Τουτίλᾳ
[7, 11]	ἄραντές τε τὸν νεκρὸν, ἐς	Αὔξιμον	πόλιν ἐκόμισαν, οὐκ ἐπαξίως τῆς
[7, 11]	ἔστειλε ξὺν χιλίοις στρατιώταις ἐς	Αὔξιμον	πόλιν, Μάγνῳ τε καὶ Ῥωμαίοις
[7, 11]	καὶ Φανὸς, μεταξὺ τῆς τε	Αὐξίμου	καὶ Ἀριμίνου πόλεως κείμενα. ὧν
[7, 11]	ἐφύλασσε τὰς ὁδοὺς, ἀπὸ σταδίων	Αὐξίμου	τριάκοντα, οὐδενὶ αἴσθησιν παρεχόμενος. οἳ
[7, 11]	τῶν πολεμίων στρατόπεδον νύκτωρ ἐν	Αὐξίμῳ	ἐγένοντο, ἐπεκδρομάς τέ τινας ποιεῖσθαι
[7, 11]	οἷός τε ἦν, ἄπρακτος ἐν	Αὐξίμῳ	εἰς τὸ στρατόπεδον ἀνεχώρησεν. ἐπεξῄει
[7, 21]	ἐς ὑμᾶς εἶπον, ὑμῖν δὲ	αὐτὰ	ἐνδεξαμένοις τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν
[7, 32]	αὐτὸν δὲ περιέργως ἀκριβολογούμενον σχολαιότερον	αὐτὰ	μεμηνυκέναι. καὶ τὴν βασιλέως ὀργὴν
[7, 27]	ἀεὶ γίνεται, ἡ δὲ φήμη	αὐτὰ	περιαγαγοῦσα ἐς ἄλλους ἀνθρώπους τινὰς
[7, 11]	ἥμισυ μάλιστα, ὅπως μὴ καταλαβόντες	αὐτὰ	Ῥωμαῖοι πράγματα Γότθοις παρέξωσι. τούτων
[7, 13]	βουλευομένοις οὐδὲν ἀπαντιάσει δεινὸν, ἀντιπεριάγοντος	αὐτὰ	τοῦ δαιμονίου ἐς πᾶν ξύμφορον·
[7, 18]	τε καὶ Βέβωνος ἀπροσδόκητος καὶ	αὐτάγγελος	Ἰωάννης ἐπιπεσὼν κατέπληξέ τε ἐκ
[7, 15]	εἶναι. αἱ μὲν οὖν νῆες	αὗται	ἔπλεον ἐπὶ τὸν Ῥωμαίων λιμένα,
[7, 19]	ἀλλήλας ξυνδήσας, πύργον ξύλινον ἐπ´	αὐταῖς	ἐτεκτήνατο, πολλῷ καθυπέρτερον τῶν τοῖς
[7, 20]	ἐς κοίτην ὡς μάλιστα ἐφιεμένων	αὐταῖς	ξυνελθεῖν. διόπερ αὐτῶν οὐδεμιᾷ ἐς
[7, 12]	καὶ τοὺς ἀπολελειμμένους ἐνταῦθα οὔτε	αὐτάρκεις	ὄντας καὶ κατεπτηχότας τοὺς πολεμίους
[7, 6]	Σικελίας ἁπάσης ἀγείρας σίτου τε	αὐτὰς	ἐμπλησάμενος καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων
[7, 17]	τὴν φάρυγγα δάκνῃ οὐ παρέργως	αὐτὰς	ἕψοντες ἤσθιον. τέως μὲν οὖν
[7, 33]	καταλαβόντες ἔσχον, ἐπειδὴ τάχιστα βασιλεὺς	αὐτὰς	Ἰουστινιανὸς ἀφείλετο Γότθους· ἐξηνδραπόδισάν τε
[7, 9]	εὐεργεσίας τετύχηκεν, ἢ χρόνῳ τε	αὐτὰς	καὶ λήθῃ ἐν ὑμῖν ἐξιτήλους
[7, 24]	περιβόλου πανταχόθι ἐφαρμοσάμενος σιδήρῳ τε	αὐτὰς	περιβαλὼν αὖθις βασιλεῖ τὰς κλεῖς
[7, 31]	ἐγγυητὴν, γυναῖκα ποιήσασθαι. ὅπερ καὶ	αὐτῇ	βουλομένῃ ὡς μάλιστα ἦν, οὐκ
[7, 2]	καὶ σφᾶς γε αὐτοὺς ξὺν	αὐτῇ	ἐγχειρίσαι. Ἤδη δὲ Γότθοι τῇ
[7, 8]	ξυνοίσει μᾶλλον ἢ ἀπ´ ἐναντίας	αὐτῇ	ἰόντας φθονεροὺς ἡμᾶς ἐφ´ ἡμῖν
[7, 21]	οἵδε δὲ ἡμᾶς Ῥώμῃ τε	αὐτῇ	καὶ Σπολιτίῳ ἐδέξαντο. διόπερ ὑμεῖς
[7, 29]	ἐπεπόλασεν, οὐκέτι ἀπέβη, ἀλλ´ ἐνοχλῶν	αὐτῇ	ξύμπαντα διαγέγονε τὸν τοῦ σπείρειν
[7, 13]	ἢ βίᾳ ἢ ὁμολογίᾳ ἐκέλευεν.	αὕτη	δὲ πρώτη μέν ἐστιν Αἰμιλίων
[7, 25]	ἀμφοῖν ὑποψία. οἷς δ´ ἂν	αὕτη	ἐγγένηται, φθόνον τε καὶ ἔχθος
[7, 1]	δὴ τοῖς βαρβάροις πασῶν μάλιστα.	αὕτη	ἐς τὸ βαλανεῖον κατῆλθέ ποτε,
[7, 1]	μέγα τοὺς παρόντας ἤνεγκεν ἅπαντας.	αὕτη	μὲν τίσις Ἰλδίβαδον περιῆλθε τοῦ
[7, 31]	ἕνεκα γυναῖκας ἀνδράσι προσκρούειν ξυμβαίνει.	αὕτη,	τέως μὲν τῷ Ἀρταβάνῃ οὐκ
[7, 32]	τινά οἱ ἐπιτηδείων παρέχεσθαι σφίσιν,	αὐτήκοον	τῶν Χαναράγγου λόγων ἐσόμενον. ὁ
[7, 32]	βούλομαι τοίνυν ἢ τῶν λόγων	αὐτήκοος	γενέσθαι ἢ τῶν μοι ἐπιτηδείων
[7, 39]	τὸ εἰκὸς, Γότθους ὅπλα ἐπ´	αὐτὴν	ἀνελέσθαι, ἀναμνησθέντας τῆς Θευδερίχου τε
[7, 16]	ἅπαξ ἀγνοίᾳ σφαλέντας ἐς τὴν	αὐτὴν	αὖθις ἐκπεπτωκέναι κακοπραγίαν οὐ προειδομένους
[7, 31]	τὸν Ἀρεοβίνδου τοῦ ἀνδρὸς φόνον,	αὐτὴν	δὲ ἀνασωσαμένῳ καὶ ἀναρπάσαντι, αἰχμάλωτόν
[7, 14]	αὐτοκράτορος ἐν τοῖς ἄνω χρόνοις	αὐτὴν	δειμαμένου, ἔρημος δὲ ἐκ παλαιοῦ
[7, 19]	τε γεφύρας Ῥωμαῖοι ἥπτοντο καὶ	αὐτὴν	ἔμελλον αὐτίκα μάλα διαφθείραντες πρόσω
[7, 16]	πασῶν μάλιστα, ὥστε οὐ τοῖς	αὐτὴν	ἐνοικοῦσιν ἐπαρκεῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ
[7, 1]	οἰκίας προϊόντα ἰδεῖν, ἢ ἐς	αὐτὴν	ἐπανήκοντα, κόρον τε αὐτῶν τοῦ
[7, 37]	ἐπιτήδεια ἐν τῷ παρόντι ἐς	αὐτὴν	ἐσκομίζεσθαι διὰ σπουδῆς εἶχε καὶ
[7, 25]	σέβειν μᾶλλον ἢ δυσκόλως πρὸς	αὐτὴν	ἔχειν ὑμῖν ξυνοίσει, ὡς μὴ
[7, 19]	ἐχώρησαν. ἐπειδή τε τάχιστα ἐς	αὐτὴν	ἦλθον, ἔργου εἴχοντο, οἵ τε
[7, 39]	κλέος ἐβούλετο ἅτε δὴ καὶ	αὐτὴν	ἰσχύσας βασιλεῖ ἀνασώσασθαι. καὶ πρῶτα
[7, 40]	δὲ ἰσχυρίσαντο ὡς Θεσσαλονίκην τε	αὐτὴν	καὶ πόλεις τὰς ἀμφ´ αὐτὴν
[7, 8]	καθελεῖν ἐς ἔδαφος ἐνεχείρησεν, ὅπως	αὐτὴν	μὴ καταλαβόντες αὖθις Ῥωμαῖοι ἔκ
[7, 20]	Τουτίλας δὲ οὐδὲν ἄχαρι παθεῖν	αὐτὴν	ξυνεχώρησεν, ἀλλ´ αὐτήν τε καὶ
[7, 23]	τοῦ ἰσθμοῦ μοῖραν τειχίσματί τε	αὐτὴν	περιέβαλεν ἐκ θατέρου θαλάσσης μέρους
[7, 40]	αὐτὴν καὶ πόλεις τὰς ἀμφ´	αὐτὴν	πολιορκίᾳ ἐξαιρήσοντες ἥκοιεν. ἅπερ ἐπεὶ
[7, 24]	ἐς Ῥώμην ἦλθε, προσποιεῖσθαί τε	αὐτὴν	σθένει παντὶ ἤθελεν. ἐπεὶ δὲ
[7, 3]	Βενετίαις ἐστὶ, στρατεύεσθαι, καὶ ἐπειδὰν	αὐτήν	τε καὶ Γότθους τοὺς ἐνταῦθα
[7, 20]	ἄχαρι παθεῖν αὐτὴν ξυνεχώρησεν, ἀλλ´	αὐτήν	τε καὶ τὰς ἄλλας ἁπάσας
[7, 22]	ἄνθρωπον οὐδένα ἐάσας, ἀλλ´ ἔρημον	αὐτὴν	τὸ παράπαν ἀπολιπών. Ἰωάννης δὲ
[7, 38]	ὁδῷ ἡμερῶν δυοκαίδεκα. εἷλον δὲ	αὐτὴν	τρόπῳ τοιῷδε. οἱ μὲν πλεῖστοι
[7, 31]	ἀεὶ δυστυχούσαις γυναιξὶ προσχωρεῖν) ἀκουσίῳ	αὐτὴν	τῷ Ἀρταβάνῃ ὡς μάλιστα ξυνοικεῖν
[7, 14]	ἐκ παλαιοῦ ἐτύγχανεν οὖσα, ληϊσαμένων	αὐτὴν	τῶν ταύτῃ βαρβάρων. ταύτῃ γὰρ
[7, 9]	ἡ γραφὴ ἐδήλου. ἐγχειρίσας δὲ	αὐτὴν	τῶν τισιν αἰχμαλώτων ὁ Τουτίλας
[7, 1]	ἀλλὰ καὶ ἄλλως ὑπεριδοῦσα ἐς	αὐτὴν	ὕβρισεν. ἔτι γὰρ Ἰλδίβαδος πενίᾳ
[7, 14]	γὰρ αὐτοὺς καὶ τῇ ἀμφ´	αὐτὴν	χώρᾳ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἅτε προσηκούσῃ
[7, 3]	πόλεως Βερώνης ἐχώρουν. γενόμενοι δὲ	αὐτῆς	ἄγχιστα, ὅσον ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα,
[7, 17]	τῆς βρώσεως, οἵ γε οὐδὲ	αὐτῆς	ἐς κόρον ἰέναι παντάπασιν εἶχον,
[7, 37]	αὐτῆς οὐδαμῆ ἴσχυσε, μοῖραν δὲ	αὐτῆς	καθελὼν τοῖς πολεμίοις μεθῆκεν αὖθις.
[7, 37]	γε Ῥώμην ἑλὼν ἔχεσθαι μὲν	αὐτῆς	οὐδαμῆ ἴσχυσε, μοῖραν δὲ αὐτῆς
[7, 6]	ἐχυρὰν παρεστήσατο οὐδενὶ πόνῳ, καὶ	αὐτῆς	τὰ τείχη ἐς ἔδαφος καθεῖλεν,
[7, 11]	ὡς νύκτωρ τῆς ἀποπορείας ἀρξόμενοι,	αὐτίκα	δὲ τῶν τις στρατιωτῶν αὐτομολήσας
[7, 18]	κειμένην, ἀτείχιστον οὖσαν, ὑποτοπάζοντες Βελισάριον	αὐτίκα	δὴ διαβήσεσθαι τὸν ἐκείνῃ πορθμὸν,
[7, 15]	ἐς Ῥώμην σημαίνουσι Βέσσᾳ ὡς	αὐτίκα	δὴ ἐπιέναι τῶν ἐναντίων τῷ
[7, 37]	πρὸς αὐτοὺς διακρίνεσθαι, ἔργου ἔχεσθαι	αὐτίκα	δὴ μάλα. ἐν ἐλπίδι τε
[7, 32]	ἔτι μᾶλλον αὐτοὺς περιοφθήσεσθαι εἰκὸς	αὐτίκα	δὴ μάλα, ἐπειδὰν τάχιστα Βελισάριος
[7, 4]	καὶ ἄλλο στράτευμα ἐκ Βυζαντίου	αὐτίκα	δὴ μάλα ἐπιβοηθήσειν οὐδὲν ἀπεικός.
[7, 28]	τὴν παροῦσαν ἀπαγγέλλων ἐπεῖπεν οἴεσθαι	αὐτίκα	δὴ μάλα καὶ τοὺς βαρβάρους
[7, 36]	ἄμεινον σφίσιν εἶναι εὐπρεπεῖ θανάτῳ	αὐτίκα	δὴ μάλα καταλῦσαι τὸν βίον.
[7, 39]	ἄρχοντα τοῦ στόλου καταστησαμένῳ Λιβέριον	αὐτίκα	δὴ μάλα μετέμελεν. ἦν γὰρ
[7, 40]	ἐν Δαλματίᾳ, εὐθὺ δὲ Λιγουρίας	αὐτίκα	δὴ μάλα ξυσκευαζομένους ἐνθένδε χωρήσειν,
[7, 27]	ἔχεται. ἴωμεν τοίνυν ἐπ´ αὐτὸν	αὐτίκα	δὴ μάλα, ὅπως ἢ τῆς
[7, 17]	καὶ τὸν ἐκ Βυζαντίου στρατὸν	αὐτίκα	δὴ μάλα παρέσεσθαι ἰσχυρίσαντο, ταύτῃ
[7, 21]	καὶ τὰ παρὰ τοῦ θεοῦ	αὐτίκα	δὴ μάλα πολέμια ἔσται. οὐ
[7, 21]	πρέσβεων ἅπαντας ἤκουσεν, ἀπεπέμψατο αὐτοὺς	αὐτίκα	δὴ μάλα, τοῦτό τε μόνον
[7, 39]	ὁπλίτας χιλίους ἐν παρασκευῇ πεποιημένος	αὐτίκα	δὴ μάλα ὑπέσχετο πέμψειν. Τούτων
[7, 31]	οὐδαμῆ ἐς τὸ ἔργον ἀφίκοντο,	αὐτίκα	δηλώσω. Ἀρταβάνῃ Γόνθαριν καθελόντι τὸν
[7, 21]	ξυμβαινόντων αἰτίας ἐν εἰδόσιν ὑμῖν	αὐτίκα	δηλώσω· ὅτι Γότθοι μὲν πρότερον
[7, 13]	δὲ ὅ τί ποτε ἦν	αὐτίκα	δηλώσω. ~Χιλβούδιος ἦν τις ἐκ
[7, 21]	ἕνεκα τοὺς πρέσβεις ἀπέσταλκα τούσδε	αὐτίκα	εἴσῃ. αἰτούμεθα τὰ ἐκ τῆς
[7, 28]	φρουρίου. ἐς χεῖρας δὲ αὐτοῖς	αὐτίκα	ἐλθόντες ἀρετῇ τε οὐδενὶ πόνῳ
[7, 27]	τὸν τῶν πολεμίων στρατὸν ἄρας	αὐτίκα	ἐνθένδε ἀπήλαυνεν, οἵ τε ἀμφὶ
[7, 35]	ἔσχε, τοῦ παιδὸς τούτου νόσῳ	αὐτίκα	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἡνίκα τοίνυν
[7, 16]	προτείνεσθαι γνώμῃ τῷ τὰς αἰτίας	αὐτίκα	ἐξειπεῖν τὴν ὑποψίαν ἐκλύσομεν. ἦν
[7, 27]	αὐτοῖς Κόνωνα ἐπιστήσας ἐπὶ Σικελίας	αὐτίκα	ἔπλει. ἔνθεν τε ἀνηγάγετο, καταίρειν
[7, 32]	πάντα λόγον ἀνήνεγκεν, ὁ δὲ	αὐτίκα	ἐς τὴν εἱρκτὴν ἀπαχθῆναι τοὺς
[7, 26]	ἐν σφίσιν αὐτοῖς δέος ἐνδεικνύντας,	αὐτίκα	ἐς τοὺς ἵππους ἀναθορόντες ξὺν
[7, 18]	οὐδεμιᾶς ἀλκῆς αὐτοὺς μεμνημένους, καὶ	αὐτίκα	ἐς φυγὴν ἔτρεψε. καὶ οἱ
[7, 4]	ἔς τε ὀρρωδίαν ἔπεσον καὶ	αὐτίκα	ἐς φυγὴν ὥρμηντο, ὥσπερ ἑκάστῳ
[7, 6]	ἐς Καμπανοὺς δὲ καὶ Σαμνίτας	αὐτίκα	ἥκων Βενεβεντὸν πόλιν ἐχυρὰν παρεστήσατο
[7, 1]	ἔργου ὕβριν οὐκ ἤνεγκεν, ἀλλὰ	αὐτίκα	κτεῖναι Ἰλδίβαδον ἔγνω, χαριεῖσθαι Γότθοις
[7, 19]	Ῥωμαῖοι ἥπτοντο καὶ αὐτὴν ἔμελλον	αὐτίκα	μάλα διαφθείραντες πρόσω ἰέναι, ἔς
[7, 19]	πύργῳ ὁ λέμβος αὐτόν τε	αὐτίκα	μάλα ἐνέπρησε καὶ ξὺν αὐτῷ
[7, 29]	τῷ κήτει τούτῳ ἔγνωσαν, προὔλεγον	αὐτίκα	ξυμβήσεσθαι ὅσα δὴ αὐτῶν ἑκάστῳ
[7, 37]	παρασκευασάμενος ὡς τάχιστα, ὅτι δὴ	αὐτίκα	ξὺν στρατῷ ἀποπλεύσει, ἐπίδοξος ἦν.
[7, 27]	Ἰταλίαν ἀφικόμενοι τῷ ἄλλῳ στρατῷ	αὐτίκα	ξυνέμιξαν. μετὰ δὲ Βῆρόν τε
[7, 19]	ἄλλα χρήματα ἥρπαζον. ἀναστρέψαντες δὲ	αὐτίκα	οἱ Γότθοι πολλοὺς μὲν κτείνουσι
[7, 24]	Ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλας ἤκουσεν, ἄρας	αὐτίκα	παντὶ τῷ στρατῷ ἐπὶ Βελισάριόν
[7, 14]	τῷ θεῷ ἀντὶ τῆς ψυχῆς	αὐτίκα	ποιήσειν, διαφυγόντες δὲ θύουσιν ὅπερ
[7, 4]	ὁ σίδηρος τέμνει, καὶ ῥύσις	αὐτίκα	πολλοῦ αἵματος ἦν. αἴσθησις δὲ
[7, 11]	εὐνοίας ξυνεῖναί τε καὶ ἀπολαύειν	αὐτίκα	προσέσται· οὗ τί ἂν ἀξιώτερον
[7, 38]	ἢ ὅσοι καθεωρῶντο εἶναι, ἀνελόμενοι	αὐτίκα	τὰ ὅπλα ἐξίασιν ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 36]	ὁ Τουτίλας εἶδε, κατέπαυσε μὲν	αὐτίκα	τὴν μάχην, Γότθους δὲ τοῖς
[7, 12]	Ἀσίσηνοί τε τοῖς παροῦσιν ἀπορούμενοι,	αὐτίκα	τὴν πόλιν τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν.
[7, 40]	κεχωρηκέναι ἔγνω, ἄρας ἐνθένδε πέλαγος	αὐτίκα	τὸ Ἀδριατικὸν καλούμενον διέβη. ἐπεὶ
[7, 4]	δὲ παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ	αὐτίκα	τὸν ποταμὸν διαβὰς εὐθὺ τῶν
[7, 27]	χρόνος ἰσχυρὸς μέν τις δημιουργὸς	αὐτίκα	τοῦ μύθου καθίσταται, μάρτυρας δὲ
[7, 40]	τοῖς πολεμίοις διαφθαρείη, ὡμολόγησε Ῥωμαίοις	αὐτίκα	Τουτίλαν ἀναπείσειν Σικελίας μὲν ἀπανίστασθαι,
[7, 1]	ἕτερον ἀντ´ αὐτοῦ πρὸς Βελισαρίου	αὐτίκα	ὑπῆρχεν· ἐς δὲ τοὺς ἀγροίκους
[7, 35]	ὀλίγοις τισὶν ἐς τοὺς Οὐάρνους	αὐτίκα	φεύγει, παίδων οἱ ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα
[7, 29]	τι ἧσσον ἐδίωκεν, ἕως δὴ	αὐτὸ	ἄγχιστά πη τῆς γῆς ἐκπεσὸν
[7, 1]	τὸ χρυσοῦν νόμισμα ἔλασσον μὲν	αὐτὸ	ἐς ὅσον βούλοιτο ἐξεργάζεσθαι, φυλάσσειν
[7, 29]	ἅπαντας ἦλθε, δρόμῳ εὐθὺς ἐπ´	αὐτὸ	ᾔεσαν, ἀξίναις τε πανταχόθεν ἐνδελεχέστατα
[7, 32]	τε εὐθὺς οἱ ἀμφὶ Ἀρταβάνην	αὐτὸ	μεμηνύσθαι, καὶ ἤν που Ἀρσάκης
[7, 24]	σθένει παντὶ ἔγνωσαν· καθελόντες γὰρ	αὐτὸ	πρότερον ἔτυχον· τά τε χρήματα
[7, 19]	κατὰ τὸν Πόρτον ὁδοῦ ἐπ´	αὐτὸ	τοῦ ποταμοῦ τὸ ὕδωρ εἱστήκει,
[7, 34]	δὲ Ἀρειανοῖς οὖσι καὶ δι´	αὐτὸ	τοῦτο ἀπ´ ἐναντίας χωρήσουσι. Λαγγοβάρδαι
[7, 29]	τε Βυζάντιον καὶ τὰ ἀμφ´	αὐτὸ	χωρία ἠνώχλει, οὐκ ἐφεξῆς μέντοι,
[7, 24]	τὰ μὲν πρῶτα ἐλπίδα εἶχον	αὐτοβοεὶ	τὴν πόλιν αἱρήσειν, τοῦ δὲ
[7, 34]	μὲν οὖν ἠδικήμεθα πρὸς Λαγγοβαρδῶν,	αὐτόθεν	δῆλον, δίκῃ γὰρ διαλύειν τὰ
[7, 12]	τὸ δημόσιον σφίσιν ὀφείλειν καὶ	αὐτοὶ	ἁπάντων ἐνδεεῖς εἶναι. καὶ ἦν
[7, 37]	οὖν προὐτείνετο ἑλέσθαι ὁποτέραν ἂν	αὐτοὶ	βούλοιντο, ἢ ἐπὶ τῇ ἴσῃ
[7, 2]	καὶ πάντα ἐπιτελῆ ποιήσει ᾗ	αὐτοὶ	βούλοιντο. ταῦτα ἐπεὶ οἱ βάρβαροι
[7, 5]	φυλακῇ τῆς πόλεως αὐτοῦ εἴασαν,	αὐτοὶ	δὲ τοὺς ἄλλους ἐπαγόμενοι ἐπὶ
[7, 26]	ὅπερ ἐγένετο, δείσαντες ἤλαυνον καὶ	αὐτοὶ	ἐπὶ τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον. καὶ
[7, 5]	Ἰωάννην ἐνταῦθα ἐγένοντο, ἀναδραμόντες καὶ	αὐτοὶ	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἔργου εἴχοντο.
[7, 21]	ἐπί τε τῆς ἀρχῆς ἁπάσης	αὐτοὶ	ἐς ἀεὶ καταστάντες καὶ τήν
[7, 34]	ἐπεὶ Γήπαιδες ἔγνωσαν, πέμπουσι καὶ	αὐτοὶ	ἐς Βυζάντιον πρέσβεις ὑπὲρ τῶν
[7, 20]	αὐτοῖς ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ καὶ	αὐτοὶ	ἐς τὸ ἀκριβὲς ἅπαντα διερευνησάμενοι
[7, 34]	οἰόμενοι Γήπαισιν ἀξιόμαχοι κατὰ μόνας	αὐτοὶ	ἔσεσθαι (πλήθει γὰρ αὐτοὺς ἐλασσοῦσθαι
[7, 1]	κατηκόους ἤδη ἤρξαντο, καὶ οὔτε	αὐτοὶ	ἐφρόνουν τὰ δέοντα ἔτι οὔτε
[7, 14]	ἀπημελημένην, ὥσπερ οἱ Μασσαγέται, καὶ	αὐτοὶ	ἔχουσι, καὶ ῥύπου ᾗπερ ἐκεῖνοι
[7, 15]	τούς τε πλείστους ἀποβάλλουσι καὶ	αὐτοὶ	θνήσκουσιν. ὀλίγοι δέ τινες μόλις
[7, 21]	εἴ τι πρὸς Γότθων πάθοιεν	αὐτοὶ	κακὸν πώποτε. λέγειν δὲ ἠνάγκαζεν,
[7, 12]	στρατιῶται ὀλίγοι λίαν ὄντες οὐδὲ	αὐτοὶ	μάχεσθαι ἤθελον, χρήματά τε πολλὰ
[7, 33]	Γηπαίδων οὐ πολλῷ ἄποθεν. καὶ	αὐτοὶ	μὲν Δαλμάτας τε καὶ Ἰλλυριοὺς
[7, 35]	τὸν αὐτὸν χρόνον γεγονὸς εἶδον,	αὐτοὶ	μὲν ἐπὶ τὸν κεκτημένον τὸ
[7, 11]	ποιήσονται. καὶ ἐπεὶ ταῦτα ἐδέδοκτο,	αὐτοὶ	μὲν καὶ οἱ χίλιοι παρεσκευάζοντο
[7, 14]	τῆς ἑτέρας τοῦ Ἴστρου ὄχθης	αὐτοὶ	νέμονται. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ
[7, 13]	οὗ δὴ τοὺς πλείστους ἀποβαλόντες	αὐτοὶ	ξὺν ὀλίγοις τισὶ διέφυγον μόλις,
[7, 39]	τε τὴν αὐτοῦ στρατιὰν, καὶ	αὐτοὶ	οὐδέν τι μελλήσαντες ξὺν ἐκείνοις
[7, 1]	δὲ ἄλλοι ἄρχοντες, ἴσοι μᾶλλον	αὐτοὶ	πρὸς ἀλλήλους ὄντες καὶ οὐδὲν
[7, 40]	τοῖς στρατηγοῖς ἐπικαλοῦντες, ὅτι δὴ	αὐτοὶ	τὰ ἐπιτήδεια ξύμπαντα εὔπορα ἔχοντες
[7, 32]	παρασχόμενος ἐκλύειν τὴν ὑποψίαν ἔσχεν.	αὐτοί	τε γὰρ καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ
[7, 38]	πρότερα οὐδεμιᾶς ἡλικίας ἐφείσαντο, ἀλλ´	αὐτοί	τε καὶ ἡ συμμορία ἡ
[7, 38]	ἐντυχόντας ἀεὶ ἀνῄρουν. ἀλλὰ νῦν	αὐτοί	τε καὶ οἱ τῆς ἑτέρας
[7, 37]	πόλιν ἐνδόντες, οὐκ ἀπροφάσιστον δὲ	αὐτοὶ	τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοι. ταῦτα ἐπεὶ
[7, 8]	ἀνταλλάξασθαι, μηδὲ τοῦ μιάσματος τοῦδε	αὐτοὶ	τὸ μέρος οὐδὲν ἀδικοῦντες μεταλαχεῖν.
[7, 20]	ὥσπερ μοι ἐρρήθη, ἐλείποντο καὶ	αὐτοὶ	τῷ λιμῷ ὑπερφυῶς κεκακωμένοι. Τέσσαρες
[7, 9]	στρατοῦ ἔπιπλα πάντα. καὶ προσῆν	αὐτοῖς	αἰκίζεσθαί τε καὶ οὐδενὶ λόγῳ
[7, 36]	οὖν παρ´ αὐτοὺς δυοῖν προὐτείνετο	αὐτοῖς	αἵρεσιν, ὅπως ἢ τοὺς ἵππους
[7, 40]	ἐς χεῖρας ἰέναι, τούτοις δὲ	αὐτοῖς	αἴσθησιν ὡς ἥκιστα {παρεχόμενοι{ καὶ}
[7, 20]	διδόναι σφίσιν ἐδέοντο, οὐ φέροντος	αὐτοῖς	αἰσχύνην τοῦ ἔργου. καὶ Γότθοι
[7, 2]	μοι ἔμπροσθεν εἴρηται, λάθρα δὲ	αὐτοῖς	ἄλλο μηδὲν πρὸς βασιλέα πράσσειν
[7, 26]	τὸ εἰκὸς, ἀναγκάζοιντο. ὁ δὲ	αὐτοῖς	ἄλλο οὐδὲν ἀποκρίνασθαι ἴσχυσε πλήν
[7, 37]	ἔχειν, ἐπεὶ οὐδέ τις σκῆψις	αὐτοῖς,	ἄλλως τε καὶ παρὰ βασιλέα
[7, 5]	ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐδέξαντο, ξὺν	αὐτοῖς	ἂν ὁμόσε τοῖς πολεμίοις χωρήσαντες
[7, 3]	ἢν δέ γε ὁ φύλαξ	αὐτοῖς	ἀνακλίνῃ τὰς πύλας, ἔχεσθαί τε
[7, 37]	ἐκ τῆς ἑῴας ἐνταῦθα σταλείσας	αὐτοῖς	ἀνδράσι τε καὶ φορτίοις πάντα
[7, 6]	ναῦς ἁπάσας σὺν αὐτοῖς φορτίοις,	αὐτοῖς	ἀνδράσιν, οἱ βάρβαροι εἷλον. οὗ
[7, 13]	τὸν Ῥωμαίων λιμένα, πᾶσαι γεγόνασιν	αὐτοῖς	ἀνδράσιν ὑπὸ ταῖς ἐκείνων χερσί.
[7, 14]	ἄττα δαιμόνια, καὶ θύουσι καὶ	αὐτοῖς	ἅπασι, τάς τε μαντείας ἐν
[7, 21]	δὴ μάλα, τοῦτό τε μόνον	αὐτοῖς	ἀποκρινόμενος καὶ Τουτίλᾳ γράψας, ὅτι
[7, 10]	καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐς χρόνον	αὐτοῖς	ἀπολιπὼν ἐνιαύσιον, ξὺν τῷ ἄλλῳ
[7, 36]	τῷ Ῥώμης φυλακτηρίῳ καταστησάμενος Διογένην	αὐτοῖς	ἄρχοντα, τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ
[7, 28]	τῇδε φρουρίου. ἐς χεῖρας δὲ	αὐτοῖς	αὐτίκα ἐλθόντες ἀρετῇ τε οὐδενὶ
[7, 8]	ἰόντας φθονεροὺς ἡμᾶς ἐφ´ ἡμῖν	αὐτοῖς	γεγενῆσθαι δοκεῖν. οὐ γὰρ ἔστιν,
[7, 34]	ἤν τις σχολὴ ὑμῖν ἐπ´	αὐτοῖς	γένηται; Γήπαιδες, ὦ βασιλεῦ, Σίρμιον
[7, 16]	οὖν Σικελιωτῶν τοιαῦτά ἐστιν, ὧνπερ	αὐτοῖς	Γότθους συγγνώμονας εἶναι οὐδεμία μηχανὴ
[7, 20]	μὲν αὐτῶν ἐχομένοις καθεύδειν ἐπέβαλλεν,	αὐτοῖς	δὲ ἡ φυλακὴ τοῦ ἐκείνῃ
[7, 26]	ἐχομένους καὶ τὸ ἐν σφίσιν	αὐτοῖς	δέος ἐνδεικνύντας, αὐτίκα ἐς τοὺς
[7, 2]	τοῦ ἔθνους ὄνομα ἐν σφίσιν	αὐτοῖς	διεσώσαντο. τοῦτον Ἐράριχον, ἐπεὶ ἐς
[7, 9]	ἀλλὰ καὶ τοὺς βαρβάρους ποθεινοὺς	αὐτοῖς	εἶναι οἷς ἐξημάρτανον ἀπειργάζοντο. οἷς
[7, 18]	στρατὸν τῶν πρόσθεν ἐς Ἰταλιώτας	αὐτοῖς	εἰργασμένων, ὡμολόγει δὲ, ἤν τινι
[7, 7]	τὴν πόλιν. Τουτίλας δὲ πᾶσαν	αὐτοῖς	ἐκ βασιλέως ἀνασοβεῖν ἐλπίδα ἐθέλων
[7, 11]	ἡγησάμενοι τὸ τὰ βελτίω σφίσιν	αὐτοῖς	ἑλέσθαι οἵδε ἀπ´ ἐναντίας ἡμῖν
[7, 14]	ῥοπήν τινα ἔχειν, ἀλλ´ ἐπειδὰν	αὐτοῖς	ἐν ποσὶν ἤδη ὁ θάνατος
[7, 13]	ὃν ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν, καὶ	αὐτοῖς	ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ ξυνέβη
[7, 21]	δεδουλωμένους ὀνειδίζειν εἰκός. Ἡρωδιανόν τε	αὐτοῖς	ἐνδεικνύμενος καὶ τοὺς τὴν πόλιν
[7, 9]	καὶ μεγαλοψυχίας ἀπώνασθε· ὧν δὴ	αὐτοῖς	ἕνεκα ἐς τοῦτο τύχης τὰ
[7, 20]	ὁ δὲ ἄλλους τε ξὺν	αὐτοῖς	ἔπεμψε καὶ τῶν αὐτῷ κατὰ
[7, 20]	μεγάλων, δύο τῶν ἑπομένων ξὺν	αὐτοῖς	ἔπεμψε κατασκεψομένους τὸν χῶρον, ὅθεν
[7, 20]	καὶ ὃς ἑτέρους δύο ξὺν	αὐτοῖς	ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ καὶ αὐτοὶ
[7, 32]	τε ἀρχόντων τισὶ τὴν ἐπ´	αὐτοῖς	ἐπέτρεπε βάσανον. ἐπεὶ δὲ ἡ
[7, 12]	ὧν ἢν μὴ ἐπικουρία τις	αὐτοῖς	ἐπιγένηται, αὑτόν τε καὶ τὴν
[7, 16]	ἐφ´ ᾧ, ἢν μή τις	αὐτοῖς	ἐπικουρία ταύτης δὴ ἐντὸς τῆς
[7, 28]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ᾔει. καὶ	αὐτοῖς	ἐπιπεσὼν ἀπροσδοκήτως οὐ ξυντεταγμένοις, ἀλλ´
[7, 8]	καὶ τὰ πιστὰ ἔτι μᾶλλον	αὐτοῖς	ἐπιρρώσας, θαρσεῖν μὲν ἤδη ἐκέλευε
[7, 8]	ἐς ἀεὶ γίγνεσθαι. οὕτω τε	αὐτοῖς	ἐπιρρώσας τὴν δύναμιν καὶ τὰς
[7, 28]	Ἴβηρα καὶ Βαρβατίωνα τὸν δορυφόρον	αὐτοῖς	ἐπιστήσας. οὕτω γὰρ αὐτοὺς ῥᾷστα
[7, 39]	τούτῳ ἐνθέμενος, ἄρχοντά τε Λιβέριον	αὐτοῖς	ἐπιστήσας, πλεῖν κατὰ τάχος ἐπὶ
[7, 15]	τὸν λιμένα παρακαλεῖν, τοῦ πνεύματος	αὐτοῖς	ἐπιφόρου ὄντος, ἐντὸς τοῦ λιμένος
[7, 24]	πόνῳ τε καὶ χρόνῳ πολλῷ	αὐτοῖς	ἐργασθὲν ἔτυχε, τοῦτο λόγῳ αὐτὸς
[7, 34]	καὶ αὐτὸς ἥκων. ξύμμαχοι δὲ	αὐτοῖς	Ἔρουλοι πεντακόσιοί τε καὶ χίλιοι
[7, 4]	τανῦν τῆς τετολμημένης οὐ δέον	αὐτοῖς	ἐς Γότθους προδοσίας κολάσεως οὐδεμιᾶς
[7, 34]	ἀνδρῶν τί ποτε ὑπὲρ τούτων	αὐτοῖς	ἐς Ῥωμαίους ἀγαθὸν εἴργασται. ἀλλ´
[7, 18]	ἔδοξεν εἶναι, ἀλλὰ πλέουσι μὲν	αὐτοῖς	ἐς τὰ ἀμφὶ Ῥώμην χωρία
[7, 3]	τε ξυγκείμενα ἐσαγγείλωσι καὶ ξὺν	αὐτοῖς	ἐς τὴν πόλιν εἰσβάλλωσι νύκτωρ.
[7, 2]	Γότθων ἀποκέκριντο γένος καὶ ξὺν	αὐτοῖς	ἐς τοὺς πολεμίους ἅπαντα ἔπρασσον.
[7, 31]	καὶ τῆς οὐ δέον ὑπαρξάσης	αὐτοῖς	εὐδαιμονίας στερήσονται. βασιλεὺς μέντοι τὴν
[7, 37]	οὔτε μάχῃ διακρίνεσθαι βουλομένοις σφίσιν	αὐτοῖς	ἔφασκον εἶναι οὔτε μέντοι ἀναμίγνυσθαι
[7, 20]	τοῦ καθεύδειν ἐγίνετο, ἐπεὶ οὐδεὶς	αὐτοῖς	ἐφειστήκει, ὅστις ἂν καὶ λόγον
[7, 26]	ἐς τοὺς ἵππους ἀναθορόντες ξὺν	αὐτοῖς	ἔφευγον. καὶ παρὰ Τουτίλαν ἐλθόντες
[7, 2]	πόθον τῆς Ἰλδιβάδου ἀρχῆς ἐν	αὐτοῖς	ἔχοντες τὴν ἐλπίδα τῆς νίκης
[7, 14]	σωτηρίαν ταύτης δὴ τῆς θυσίας	αὐτοῖς	ἐωνῆσθαι. σέβουσι μέντοι καὶ ποταμούς
[7, 34]	πρὸς Λαγγοβάρδας διώμοτον πεποιημένος πλέον	αὐτοῖς	ἢ ἐς μυρίους ἱππεῖς ἔπεμψεν,
[7, 17]	μέδιμνον ἐμπλησάμενοι ἤσθιον, τῆς ἀνάγκης	αὐτοῖς	ἡδίστην τε καὶ τρυφερωτάτην ποιούσης
[7, 3]	ὀνειδίσας καὶ λοιδορησάμενος ἅπασι ξὺν	αὐτοῖς	ᾔει, τόν τε Ἠριδανὸν διαβάντες
[7, 12]	τῶν στρατιωτῶν τὰς συντάξεις ἐπιτάττειν	αὐτοῖς	ἥκιστα ἔχομεν. ἀφείλετο γὰρ ἡμῶν
[7, 27]	ἐς δὲ τὸν Τάραντα ξὺν	αὐτοῖς	ἦλθεν, οὗ δὴ καὶ Ἰωάννης
[7, 1]	εἶχον. διὸ δὴ πολλά τε	αὐτοῖς	ἡμαρτήθη καὶ τὰ πράγματα διεφθάρη
[7, 36]	δὲ πολλὰ λογισάμενοι ἐν σφίσιν	αὐτοῖς,	καὶ ἀλλήλους ἐς εὐτολμίαν παρακαλέσαντες,
[7, 18]	κόλπου τοῦ Ἰονίου φίλιά τε	αὐτοῖς	καὶ βασιλεῖ ἐγεγόνει κατήκοα. Ἐπεὶ
[7, 34]	καὶ Ἀράτιος ἦρχον. ξυνῆν δὲ	αὐτοῖς	καὶ Ἰωάννης, ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς,
[7, 13]	παρὰ Βελισάριον στέλλεσθαι. ξυνῆν δὲ	αὐτοῖς	καὶ Ἰωάννης, ὃν ἐπίκλησιν ἐκάλουν
[7, 6]	Ἴβηρ, Περανίου ἀδελφιδοῦς· ξυνέπλεον δὲ	αὐτοῖς	καὶ Οὖννοι ὀλίγοι. Μαξιμῖνος μὲν
[7, 2]	κυρίας ἐντὸς κτείνουσιν, ἕψεταί τε	αὐτοῖς	καὶ πάντα ἐπιτελῆ ποιήσει ᾗ
[7, 20]	ἐξελεῖν, τὰ δὲ ἄλλα σφίσιν	αὐτοῖς	κατ´ ἐξουσίαν ληΐζεσθαι. πολλὰ μὲν
[7, 1]	ἐπιδημοίη στρατιᾶς πλῆθος. ἀπεδίδοντο γὰρ	αὐτοῖς	κατὰ γνώμην τὰ ὤνια πάντα.
[7, 4]	ἐν δέοντι γινόμενον τὴν ὑπάρχουσαν	αὐτοῖς	καταλῦσαι δύναμιν ἴσχυσεν, ἐπεὶ καὶ
[7, 27]	ἐκείνῃ χώρας καταστησάμενος, ἄρχοντά τε	αὐτοῖς	Κόνωνα ἐπιστήσας ἐπὶ Σικελίας αὐτίκα
[7, 23]	χωρία ᾤκουν συνήγαγε, καὶ φυλακὴν	αὐτοῖς	λόγου ἀξίαν ἐλίπετο. ταύτῃ τε
[7, 17]	βαδίζοντες ἔτι καὶ τῶν ὀδόντων	αὐτοῖς	μασσομένων τὰς ἀκαλήφας, ἔθνησκόν τε
[7, 32]	τῶν βεβουλευμένων προχωρήσειε σφίσιν· εἴπερ	αὐτοῖς	μὲν βασιλέα Γερμανὸν καταστήσεσθαι βουλομένοις
[7, 17]	τῆς πόλεως φύονται. ὅπως δὲ	αὐτοῖς	μὴ τὸ τῆς πόας δριμὺ
[7, 27]	κρυπτομένους χειρώσασθαι, ἀλλὰ τύχη τις	αὐτοῖς	ξυμβᾶσα διεσώσατο ἐκ τοῦ παραδόξου.
[7, 20]	μὴν οὐδέ τις τῶν οἰκητόρων	αὐτοῖς	ξυμφυλάσσειν ἠδύνατο. ὀλίγοι τε γὰρ
[7, 29]	ἐγένοντο, οὐδὲν μέντοι ἐνθένδε φλαῦρον	αὐτοῖς	ξυνηνέχθη παθεῖν. τότε καὶ Νεῖλος
[7, 1]	πολλοί τε ἤδη ἐν σφίσιν	αὐτοῖς	ξυνιστάμενοι Ἰλδιβάδῳ ἅτε ἀνόσια εἰργασμένῳ
[7, 5]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἐχώρουν. καὶ	αὐτοῖς	ὁδῷ πορευομένοις ξυμφορώτατον ἔδοξεν εἶναι
[7, 22]	πλῆθος ἀγείρας, Γότθων τε ξυμπέμψας	αὐτοῖς	ὀλίγους τινὰς, ἐκέλευε τῆς εἰσόδου
[7, 19]	ἐκαύθη δὲ καὶ Ὅσδας σὺν	αὐτοῖς,	ὃς αὐτῶν ἦρχε, Γότθων ἁπάντων
[7, 17]	ἀκαλήφας ἅπαντες ἔβλεπον. ταύτης δὲ	αὐτοῖς	οὐ διαρκούσης τῆς βρώσεως, οἵ
[7, 18]	Ῥώμην ἰόντας, ἕπεσθαι σφίσιν αἴσθησιν	αὐτοῖς	οὐδεμίαν παρεχομένοις· αὐτῷ γὰρ τὰ
[7, 1]	προνοίᾳ ἐχρῆτο ὥστε βιασθῆναι μὲν	αὐτοῖς	οὐδὲν πώποτε στρατηγοῦντος Βελισαρίου τετύχηκε,
[7, 1]	ἤθελεν. ἦν δέ τις ἐν	αὐτοῖς	Οὐέλας, Γήπαις μὲν γένος, ἐς
[7, 36]	τε μεγάλου καὶ στενοχωρίας ἐν	αὐτοῖς	οὔσης πολλοὺς ἔκτειναν. ὅπερ ἐπεὶ
[7, 17]	νῦν δὲ ἀμύνειν ἔργῳ ἡμῖν	αὐτοῖς	οὐχ οἷοί τε ὄντες, δηλώσοντές
[7, 14]	οὔτε πη ἐς τὸ μέλαν	αὐτοῖς	παντελῶς τέτραπται, ἀλλ´ ὑπέρυθροί εἰσιν
[7, 9]	ἁμαρτάδος ξυμπεσὸν αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων	αὐτοῖς	παραιτεῖται τὸ πλεῖστον. ἢν δέ
[7, 20]	τοὺς Ἰσαύρους ἐχόμενος οὐ λίαν	αὐτοῖς	πιστεύειν ἠξίου. ἡμέραις τε οὐ
[7, 10]	μῆκος πλοίοις ἐνθέμενος Βαλεντῖνον ξὺν	αὐτοῖς	πλεῖν εἰς Δρυοῦντα ἐκέλευε, καὶ
[7, 3]	ἐπάλξεις κατέφυγον, τῶν δὲ βαρβάρων	αὐτοῖς	πλήθει πολλῷ ἐς χεῖρας ἰόντων
[7, 32]	ἀγελαίους ἀνθρώπους τινὰς ἔχοντας οὐδὲν	αὐτοῖς	προσῆκον ὁρῶν τὰς τῆς πολιτείας
[7, 4]	τοῖς ὀχυρώμασιν Ἰταλίας ἁπάσης πλῆθος	αὐτοῖς	στρατιωτῶν ἀπολέλειπται καὶ ἄλλο στράτευμα
[7, 16]	ἀπὸ τῆς πείρας ἤδη συνειθισμένην	αὐτοῖς	συμφορὰν οὐ τύχης ἐναντίωμα γεγενῆσθαι
[7, 9]	πείρᾳ μαθόντες οὕτω δὴ προήσεσθαι	αὐτοῖς	τὰ Γότθων τε καὶ Ἰταλιωτῶν
[7, 4]	ἀνδρῶν ἀδικίᾳ θαρροῦντας. οὕτω γὰρ	αὐτοῖς	τὰ ἐς τοὺς κατηκόους βεβίωται
[7, 4]	προσδεῖ· οὕτω ξυλλήβδην εἰπεῖν ξύμπαντα	αὐτοῖς	τὰ κακὰ πρὸς τῶν ὑποδεχθέντων
[7, 22]	γεωργεῖν ᾗπερ εἰώθεσαν· ἔσεσθαι γὰρ	αὐτοῖς	τἀγαθὰ ἀπήγγελλον τῶν κεκτημένων. οἱ
[7, 33]	Ῥωμαίων ἀρχήν. διὸ δὴ βασιλεὺς	αὐτοῖς	τὰς συντάξεις οὐκέτι ἐδίδου, ἅσπερ
[7, 30]	οὐδὲν μελλήσαντες προσχωρήσουσι. βασιλεύς τε	αὐτοῖς	τὴν δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει. Βελισάριος
[7, 21]	ἐν σπουδῇ ἕξουσιν. ἐπέστελλέ τε	αὐτοῖς	τὴν εἰρήνην οἱ παντὶ σθένει
[7, 7]	ἐπὶ τῷ στόλῳ τούτῳ πᾶσαν	αὐτοῖς	τήν τε δύναμιν καὶ τὴν
[7, 9]	τοίνυν τινὰ πρόφασιν ὑμῖν μὲν	αὐτοῖς	τῆς ἐς τοὺς Γότθους ἀπολογίας,
[7, 30]	τὰς συντάξεις ἐκτίσοι ὅσας δὴ	αὐτοῖς	τὸ δημόσιον ὤφειλε, Τουτίλᾳ τε
[7, 30]	ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχε, Χαλαζάρ τε	αὐτοῖς	τὸν δορυφόρον ἐπιστήσας, Μασσαγέτην γένος,
[7, 8]	πλουτεῖν ἐπιθυμίας πεποιημένῳ, ἵλεων ἡμῖν	αὐτοῖς	τὸν θεὸν παρανομίᾳ τῇ ἐς
[7, 18]	τινὰς ἔχοντα, ἐφ´ ᾧ ξὺν	αὐτοῖς	τόν τε κατὰ Σκύλλαν φυλάξει
[7, 14]	καὶ πράξειν ἅπαντα ὑπέσχοντο, εἴπερ	αὐτοῖς	τὸν Χιλβούδιον στρατηγὸν Ῥωμαίων αὖθις
[7, 9]	γράψας γραμμάτια πολλὰ, ὅρκους τε	αὐτοῖς	τοὺς δεινοτάτους ἐνθέμενος διαρρήδην ἀπώμοσε
[7, 30]	πολιορκοῦντας πολίσματα. οὕτω γὰρ ἂν	αὐτοῖς	Τουτίλαν διαλύσαντα τὴν προσεδρείαν ἐπισπέσθαι
[7, 22]	Λευκανίας χωρία. καὶ Ἄνται δὲ	αὐτοῖς	τριακόσιοι ξυνεφύλασσον, οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα
[7, 17]	οἱ πλεῖστοι τῆς δυνάμεως καταμαρανθείσης	αὐτοῖς	τῷ λιμῷ ἤδη πλέοντες ἢ
[7, 30]	ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ, δεόμενοι σφίσιν	αὐτοῖς	τῶν πεπραγμένων ξυγγνώμονα εἶναι. ὁ
[7, 14]	παλαιοῦ βιοτεύουσι, καὶ διὰ τοῦτο	αὐτοῖς	τῶν πραγμάτων ἀεὶ τά τε
[7, 6]	τὰς γὰρ ναῦς ἁπάσας σὺν	αὐτοῖς	φορτίοις, αὐτοῖς ἀνδράσιν, οἱ βάρβαροι
[7, 1]	Γότθων ἔχθος ἐνέπεσε. βουλομένοις γὰρ	αὐτοῖς	ὡς ἥκιστα ἦν οὕτως ἀνεπισκέπτως
[7, 11]	ἡμῖν ἴωσιν, ἀνάγκη καὶ ἡμᾶς	αὐτοῖς	ὡς μάλιστα ἀκουσίους ὡς πολεμίοις
[7, 16]	νέους δέ τινας καὶ ἀγνῶτας	αὑτοῖς	δεσπότας εὑρεῖν. ἐντεῦθέν τε ὁρμώμενοι
[7, 37]	πολλούς τε καὶ ἀρίστους ξὺν	αὑτοῖς	εἶχον, τειχομαχοῦντάς τε ἀπεκρούσαντο τοὺς
[7, 33]	ἀφέλκοντες ἐς τὰ οἰκεῖα ξὺν	αὑτοῖς	ἐκομίζοντο, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος. καὶ
[7, 24]	χεῖρα τὴν λαιὰν ἀποτεμόντες ξὺν	αὑτοῖς	ἔλαβον. ψέλλιον γὰρ χρυσοῦν ἐπὶ
[7, 39]	ἐπεὶ Λιβέριον ἐς Βυζάντιον μετεπέμπετο.	αὐτοκράτορα	δὲ τοῦ πρὸς Τουτίλαν τε
[7, 37]	Γερμανὸν τὸν ἀνεψιὸν τὸν αὑτοῦ	αὐτοκράτορα	ἐβούλευσε πολέμου τοῦ πρὸς Γότθους
[7, 14]	ὅτε δὴ τέταρτον ἔτος τὴν	αὐτοκράτορα	εἶχεν ἀρχὴν, Θρᾴκης στρατηγὸν ἀνειπὼν,
[7, 21]	καὶ Τουτίλᾳ γράψας, ὅτι δὴ	αὐτοκράτορα	τοῦ πολέμου πεποίηται Βελισάριον, κύριός
[7, 39]	αὐτὸς οὐκέτι εἶναι. ἀκηκοέναι γὰρ	αὐτοκράτορα	τοῦδε τοῦ πολέμου τὸν Γερμανὸν
[7, 14]	ποταμὸν Ἴστρον, Τραϊανοῦ τοῦ Ῥωμαίων	αὐτοκράτορος	ἐν τοῖς ἄνω χρόνοις αὐτὴν
[7, 33]	μετάλλων πεποίηνται, οὐ τοῦ Ῥωμαίων	αὐτοκράτορος,	ᾗπερ εἴθισται, χαρακτῆρα ἐνθέμενοι τῷ
[7, 33]	ἀσφαλεῖ κεκτῆσθαι Φράγγοι, μὴ τοῦ	αὐτοκράτορος	τὸ ἔργον ἐπισφραγίσαντος τοῦτό γε,
[7, 32]	οὕς γε καὶ τὴν πρᾶξιν	αὐτοματίσειν	ἐλπίδα ἔχω. ἠδικημένοι γὰρ πρὸς
[7, 1]	ὡς δὴ ἐς τοὺς πολεμίους	αὐτομολεῖν	μέλλοι, ὀλίγῳ δὲ ὕστερον δόλῳ
[7, 11]	αὐτίκα δὲ τῶν τις στρατιωτῶν	αὐτομολήσας	λάθρα ἐς τὸ τῶν πολεμίων
[7, 19]	τινὰς, οἵπερ εἰς τοὺς βαρβάρους	αὐτόμολοι	δῆθεν τῷ λόγῳ ἐστέλλοντο. δρόμωνάς
[7, 23]	Βυζάντιος γένος, Βελισαρίῳ προσελθὼν στέλλεσθαι	αὐτόμολος	δῆθεν τῷ λόγῳ παρὰ τοὺς
[7, 15]	δέ τις ὑπὸ Ἰννοκεντίῳ ταττόμενος	αὐτόμολος	παρὰ Τουτίλαν ἥκων ἀγγέλλει ὡς
[7, 23]	Γότθων τε καὶ Ῥωμαίων τῶν	αὐτομόλων,	ἐφ´ ᾧ φυλάξωσι τὰ ἐκείνῃ
[7, 18]	καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν καὶ Μαυρουσίων	αὐτομόλων	τινὰς ἔχοντα, ἐφ´ ᾧ ξὺν
[7, 32]	Ῥωμαίοις νεώτερα πράσσων. βασιλεύς τε	αὐτὸν	ἄλλο μὲν εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι,
[7, 11]	καὶ τὰ δοράτια ἠκόντιζον ἐπ´	αὐτὸν	ἅπαντες. ὧν δὴ Ῥωμαῖοι αἰσθόμενοι
[7, 28]	αὐτὸς δὲ ξὺν τοῖς ἀμφ´	αὐτὸν	ἅπασι θνήσκει. μέγα τε πάθος
[7, 32]	ἔμπροσθεν ἀναβεβήκει. ἀφικόμενός τε παρ´	αὐτὸν	Ἀρσάκης ἔφασκέν οἱ λάθρα ἐν
[7, 27]	πολλῇ ἔχεται. ἴωμεν τοίνυν ἐπ´	αὐτὸν	αὐτίκα δὴ μάλα, ὅπως ἢ
[7, 12]	Σπολίτιον Γότθοις ἐνδοῦναι· λογισμοὺς γὰρ	αὐτὸν	Βελισάριος τῶν βεβιωμένων ἠπείλησε πράξειν.
[7, 32]	τε καὶ τῆς τυραννίδος διαλυτὴν	αὐτὸν	γεγονέναι, φίλον τε ὄντα καὶ
[7, 35]	ἐπαγαγόμενος ἐς Γήπαιδας ἦλθε, καὶ	αὐτὸν	Γήπαιδες κατάξειν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν
[7, 34]	ξυνιόντων, ἀλλὰ καὶ χωρὶς παρ´	αὐτὸν	γινομένων. ἐν τοῖς πρῶτοι οὖν
[7, 35]	τῇ πάσῃ. μάλιστα δὲ πάντων	αὐτὸν	Γόθιγος ἐνῆγε, πατρίκιος ἀνὴρ, ἐς
[7, 1]	ἅπασι ταύτῃ οἰόμενος. καί ποτε	αὐτὸν	Γότθων τοὺς ἀρίστους ἑστιῶντα τηρήσας
[7, 14]	θεοῦ ἰσχυρίσατο τἀγαθὰ ἔσεσθαι, καὶ	αὐτὸν	δὲ οὐδαμῆ ἀχάριστον δεσπότῃ φιλανθρωποτάτῳ
[7, 32]	ἐπικαιρότατα ἔφη τὰ πρασσόμενα ἐξειπεῖν,	αὐτὸν	δὲ περιέργως ἀκριβολογούμενον σχολαιότερον αὐτὰ
[7, 27]	πολλὴν αὐτῷ στρατιὰν πέμψειεν, οἷσπερ	αὐτὸν	δεῖν ἐν Καλαβρίᾳ ξυμμίξαντα τοῖς
[7, 12]	ἀνεψιὸν ἐς Βυζάντιον ἔπεμψεν, ὅρκοις	αὐτὸν	δεινοτάτοις καταλαβὼν, ὡς ἐπανήκειν ὅτι
[7, 6]	δὲ Νεαπολίτας πολιορκεῖν ἔγνω, ἐπεὶ	αὐτὸν	δέχεσθαι τῇ πόλει, καίπερ ἐπαγωγὰ
[7, 12]	μὲν, ἢν ἀπειθήσῃ, χρήμασι δὲ	αὐτὸν	δωρήσασθαι μεγάλοις ἐπαγγελλόμενος, ἤν γε
[7, 39]	Ἀρταβάνῃ τε ἀφεὶς τὰ ἐς	αὐτὸν	ἐγκλήματα πάντα καὶ στρατηγὸν καταλόγων
[7, 32]	ἧς εἶχεν ἀρχῆς, ἄλλο δὲ	αὐτὸν	εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι, οὐ μὴν
[7, 24]	ἀπηξίουν τῶν ἔναγχος σφίσιν ἀμφ´	αὐτὸν	εἰρημένων ἀμνημονοῦντες, ἀπ´ ἐναντίας τε
[7, 32]	οὐδὲ τοῦ θείου τὴν οὐσίαν	αὐτὸν	εἰσιέναι ξυνέβη, ἧς δὴ κληρονόμος
[7, 2]	πόλεμον πρὸς Ῥωμαίους διενεγκεῖν, καὶ	αὐτὸν	ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς οἱ πλεῖστοι
[7, 14]	Ῥωμαίων αὖθις καταστησάμενος ξυνοικιστὴν δοίη,	αὐτὸν	ἐκεῖνον ἰσχυριζόμενοι, ᾗπερ ἠβούλοντο, Χιλβούδιον
[7, 39]	ἀμφὶ Κεντουκέλλαις εἱστήκει, πέμψας παρ´	αὐτὸν	ἐκέλευέν οἱ κατὰ τὰ ξυγκείμενα
[7, 6]	ἰέναι Δημήτριος ἤθελεν, οἶμαι ἂν	αὐτὸν	ἐκπλῆξαί τε τοὺς πολεμίους καὶ
[7, 19]	τε καὶ θείου καὶ ῥητίνης	αὐτὸν	ἐμπλησάμενος καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων
[7, 31]	ὀλίγα ἄττα φθεγγόμενος. βασιλεὺς δὲ	αὐτὸν	ἐν τοῖς μάλιστα ἐτετιμήκει. στρατηγόν
[7, 32]	καταγοητεύων τὸν Ἀρταβάνην, ἐπειδή ποτε	αὐτὸν	ἐνδόντα εἶδεν, ἐπί τινα Περσαρμένιον
[7, 35]	ἐκδοῦναι οὐδαμῆ ἔγνωσαν, ἐκέλευον δὲ	αὐτὸν	ἐνθένδε ἀπαλλαγέντα ὅπῃ βούλοιτο διασώσασθαι.
[7, 10]	τινὰ ἔμενε. Τουτίλας δὲ ἥκειν	αὐτὸν	ἐνταῦθα ἀκούσας, τήν τε δύναμιν
[7, 23]	Ἰωάννης ξὺν ὀλίγοις τισὶ, Ταραντηνῶν	αὐτὸν	ἐπαγαγομένων, ἀφίκετο, τοὺς λοιποὺς ἐπὶ
[7, 40]	ἅμα δὲ καὶ δύναμιν ἀξιολογωτάτην	αὐτὸν	ἐπάγεσθαι οἰόμενοι ἅτε πρὸς βασιλέως
[7, 20]	διερευνησάμενοι ἀπαγγείλωσιν. οἱ δὲ ἐς	αὐτὸν	ἐπανήκοντες ἅπαντα ὁμοίως τοῖς προτέροις
[7, 20]	γένος προσηκόντων τινὰ, οἵπερ ἐς	αὐτὸν	ἐπανήκοντες καὶ τὸν πάντα λόγον
[7, 7]	στρατοῦ ἄρχοντες σπουδῇ πολλῇ ἐς	αὐτὸν	ἔπεμπον, βοηθεῖν κατὰ τάχος δεόμενοι
[7, 35]	ἐπὶ τῶν καλουμένων δρομώνων ἐπ´	αὐτὸν	ἔπεμψεν. οἳ δὴ ἐπεὶ ἐν
[7, 22]	πρέσβεις τε καὶ γράμματα παρ´	αὐτὸν	ἔπεμψεν. οἵπερ ἐπειδὴ Τουτίλᾳ ἐς
[7, 11]	πολλοὺς δὲ πανταχόθεν ἰδὼν ἐπ´	αὐτὸν	ἐπιρρέοντας ἐς φυγὴν ὥρμητο. τοῦ
[7, 13]	κακοτυχοῦντι εὐβουλία οὐδαμῆ πάρεστι, παραιρουμένου	αὐτὸν	ἐπιστήμην τε καὶ ἀληθῆ δόξαν
[7, 31]	τινὰς οὐχ ὑγιεῖς σκήψεις, ὅπως	αὐτὸν	ἐς Βυζάντιον μεταπέμποιτο. ἐνῆγε γὰρ
[7, 15]	τοὺς πολεμίους ποιήσονται παρεκάλουν καὶ	αὐτὸν	ἐς καιρὸν τοῖς βαρβάροις ἐπιθέσθαι
[7, 38]	τῷ παραυτίκα ἐζώγρησαν, ὕστερον δὲ	αὐτὸν	ἐς πυρὸς ἐμβεβλημένον φλόγα ἔκαυσαν,
[7, 27]	γράμμασι τοῖς Βελισαρίου ἠγμένος, ἐπεὶ	αὐτὸν	ἐς τοῦτο ἐνῆγε, τὰ παρόντα
[7, 32]	ἡλικίᾳ καὶ τῷ θυμῷ ἐπ´	αὐτὸν	ζέουσιν, οὕς γε καὶ τὴν
[7, 31]	μεταπέμποιτο. ἐνῆγε γὰρ ἐς τοῦτο	αὐτὸν	ἡ τοῦ γάμου ἐλπὶς, ἄλλα
[7, 4]	ἀνδρὸς ὠθῶν ἔγκατα. οὔπω γὰρ	αὐτὸν	ἤδη ἁλῶναι καιρίᾳ πληγῇ ὑπετόπαζεν.
[7, 27]	ταῦτα εἰπὼν στρατῷ πολλῷ ἐπ´	αὐτὸν	ᾔει, Ἔρουλοι δὲ παρόντας ἤδη
[7, 32]	Ἀρταβάνου γνώμῃ ἔναγχος Ἀρσάκης παρ´	αὐτὸν	ἥκοι. „Ἐγὼ μὲν γὰρ „οὐκ
[7, 20]	ὕστερον αὖθις οἱ ἄνθρωποι παρ´	αὐτὸν	ἧκον, ἐπὶ τὴν πρᾶξιν παρακαλοῦντες.
[7, 16]	ἂν ἄπρακτον ἀποπέμψασθαι τὸν ἐς	αὐτὸν	ἥκοντα γνοίη. οὐ γὰρ ὅπως
[7, 1]	μέγα δυνάμεως χρόνῳ τῷ ὑστέρῳ	αὐτὸν	ἥκοντα οὐκέτι ἀναστέλλειν οἷοί τε
[7, 2]	ταὐτά. ὁ δὲ τοῖς παρ´	αὐτὸν	ἥκουσιν ἄντικρυς τὴν ἐς Ῥωμαίους
[7, 26]	τῷ πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐπ´	αὐτὸν	ἤλαυνε, τῶν οἱ ἑπομένων μοῖράν
[7, 21]	δὲ καὶ οἱ πρέσβεις παρ´	αὐτὸν	ἦλθον, ἀπήγγειλάν τε ὅσα ὁ
[7, 19]	ἐς χρόνου μῆκος ὑπερφυῶς τε	αὐτὸν	ἠνία καὶ ἐς κίνδυνον θανάτου
[7, 33]	ἴδιον ἐμβαλέσθαι στατῆρι χρυσῷ οὔτε	αὐτὸν	θέμις οὔτε δὲ ἄλλον ὁντιναοῦν
[7, 39]	ἐπειδὰν τάχιστα ἐν Ἰταλίᾳ γενόμενον	αὐτὸν	ἴδοιεν, ἐνστρατοπεδευομένην τε τὴν αὐτοῦ
[7, 18]	Ῥωμαίων „στρατῷ ἔσομαι“ ἐρομένου δὲ	αὐτὸν	Ἰωάννου, τί δὲ οὐκ ἀπολούμενος
[7, 5]	δεδιὼς μὴ οἱ βάρβαροι ἐπ´	αὐτὸν	ἴωσι. Τουτίλας δὲ φιλοφροσύνην ἐς
[7, 21]	εἰρήνης καλὰ σέ τε προσίεσθαι	αὐτὸν	καὶ ἡμῖν ξυγχωρεῖν. ὧνπερ μνημεῖά
[7, 12]	τῷ Κυπριανῷ ἐντυχὼν ἔκτεινέ τε	αὐτὸν	καὶ παρὰ Τουτίλαν φεύγων ᾤχετο.
[7, 27]	διέφθειραν, ἔμελλον δὲ Βῆρόν τε	αὐτὸν	καὶ τοὺς λειπομένους ἐς τὰς
[7, 1]	ἐγένετο ἀνθρώπων ἁπάντων. Βυζάντιοι δὲ	αὐτὸν	καὶ Ψαλίδιον ἐπίκλησιν ἐκάλουν, ὅτι
[7, 5]	λογιμωτάτους ἀπολεξάμενον πρόσω ἰέναι καὶ	αὐτὸν	μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς τοῖς πολεμίοις
[7, 6]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἐπίτροπον βασιλεὺς	αὐτὸν	Νεαπόλεως κατεστήσατο. ἐπειδή τε οἱ
[7, 14]	ἀστραπῆς δημιουργὸν ἁπάντων κύριον μόνον	αὐτὸν	νομίζουσιν εἶναι, καὶ θύουσιν αὐτῷ
[7, 16]	παρὰ Τουτίλαν ἦλθεν. ἥκοντά τε	αὐτὸν	ὁ Τουτίλας ἀσπασάμενος αἰδοῖ τε
[7, 35]	Γότθοις προσεχώρησεν οὐδενὶ λόγῳ. καὶ	αὐτὸν	ὁ Τουτίλας εὐθὺς ξὺν στρατῷ
[7, 23]	τοῦτο Βελισαρίῳ, ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ	αὐτὸν	ὁ Τουτίλας ἰδὼν ὑπερφυῶς ἥσθη.
[7, 26]	ἐμφανοῦς διαμάχεσθαι, δέον τε μᾶλλον	αὐτὸν	ὄρθρου τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας
[7, 10]	πρὸς Βελισάριον ἔγραψεν ἅτε παρακαλοῦντος	αὐτὸν	ὅτι τάχιστα παραγενέσθαι σφίσιν ἐν
[7, 4]	ἐπὶ πέτρας τινὸς ἐρεισθὲν πεσεῖν	αὐτὸν	οὐδαμῆ εἴα. ὁ δὲ Ἀρταβάζης
[7, 1]	μέντοι τούτου δὴ τοῦ φόνου	αὐτὸν	οὐδεὶς ἤθελεν. ἦν δέ τις
[7, 14]	βέλτιστα εἰσηγουμένῳ ἐπακούειν ἐθέλῃ, κύριον	αὐτὸν	οὐκ εἰς μακρὰν καταστήσεσθαι χρημάτων
[7, 37]	δὲ τὴν αἴτησιν ἀπεσείσατο, Ἰταλίας	αὐτὸν	οὔτε εἶναι οὔτε ἔσεσθαί ποτε
[7, 32]	τὴν πόλιν ὀχούμενον, οὐδὲν μέντοι	αὐτὸν	οὔτε τοῦ σώματος οὔτε τῆς
[7, 14]	δόξαν τε ἀγαθὴν καὶ πλούτου	αὐτὸν	πάμπολυ χρῆμα περιβαλέσθαι πρὸς βασιλέως
[7, 5]	διενοοῦντο, ἀλλ´ ἕκαστος τοῦ κατ´	αὐτὸν	περιβόλου ἐντὸς ἔμενε καὶ τὰ
[7, 5]	ταραχῇ πολλῇ ἐπὶ τοὺς κατ´	αὐτὸν	πολεμίους ὁρμήσαντος ξυνέβη τῶν δορυφόρων
[7, 3]	πυλῶν φύλαξ, πέμπει τοὺς πρὸς	αὐτὸν	πράξαντας ὁ Μαρκιανὸς παρὰ τοὺς
[7, 27]	ἱππεύων δὲ ξὺν τοῖς ἀμφ´	αὐτὸν	πρόσθεν ᾔει. ἦν γὰρ οὗτος
[7, 17]	εἰπὼν ὁ Πελάγιος ἀπηλλάσσετο. καὶ	αὐτὸν	Ῥωμαῖοι ἐπεὶ ἄπρακτον ἐπανήκοντα εἶδον,
[7, 14]	στρατηγὸς εἶναι. ἐφ´ οἷς δὴ	αὐτὸν	στελλόμενον ἐς Βυζάντιον Ναρσῆς ἐν
[7, 37]	τε προὐκαλεῖτο καὶ τοὺς ἀμφ´	αὐτὸν	στρατιώτας, ἢν μὲν σφίσι βουλομένοις
[7, 40]	διαπορθμεύσασθαι. καὶ οἱ μὲν ὅρκοις	αὐτὸν	σφίσιν ἀμφὶ ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ
[7, 13]	γενέσθαι κακῶς, ἢ βεβουλεῦσθαι μὲν	αὐτὸν	τὰ βελτίω, ἐμπόδιον δὲ τὸν
[7, 19]	δὲ τῷ πύργῳ ὁ λέμβος	αὐτόν	τε αὐτίκα μάλα ἐνέπρησε καὶ
[7, 32]	πλεῖστον παιδαριώδης. Ἐπεὶ οὖν Ἀρσάκης	αὐτόν	τε καὶ Ἀρταβάνην τά τε
[7, 37]	πέμψας παρὰ Διογένην ὁ Τουτίλας,	αὐτόν	τε προὐκαλεῖτο καὶ τοὺς ἀμφ´
[7, 20]	Τουτίλαν ἀφικόμενοι δέξασθαι τῇ πόλει	αὐτόν	τε ὡμολόγουν καὶ τὸν Γότθων
[7, 18]	ὑπέσχετο. καὶ ὃς ἀτυχήσειν μὲν	αὐτὸν	τῆς δεήσεως οὐδαμῆ ἔφασκε, χρῆναι
[7, 31]	καὶ τῆς βασιλείας οὐ πόρρω	αὐτὸν	τὸ λοιπὸν ἔσεσθαι. οἱ γὰρ
[7, 25]	στρατηγοῦντι ὅπλα ἀντάραντες ὑπερβαλέσθαι πολλάκις	αὐτὸν	τῷ πολέμῳ δεδύνησθε; καίτοι εἰ
[7, 36]	ἀναμίγνυσθαι δυναμένων, περιέσεσθαι τῶν ἐναντίων	αὐτὸν	τῷ πολέμῳ. νῦν δὲ τὰ
[7, 8]	δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε. δείσαντες δὲ ἀμφ´	αὐτὸν	τῶν βαρβάρων οἱ δοκιμώτατοι (δραστήριος
[7, 15]	αἰφνιδίου μέλλουσι· δεήσει οὖν καὶ	αὐτὸν	τῶν ἐν Ῥώμῃ στρατιωτῶν τοὺς
[7, 3]	ἐκ παιδὸς γνώριμος, πέμψας παρ´	αὐτὸν	τῶν οἱ ἐπιτηδείων τινὰς χρήμασιν
[7, 18]	ἄνθρωπος ὡς ἥκιστα προσδεχομένοις ἐπιστήσειν	αὐτὸν	ὑπέσχετο. καὶ ὃς ἀτυχήσειν μὲν
[7, 26]	δὲ Ἰωάννης ξὺν τοῖς ἀμφ´	αὐτὸν,	χιλίοις οὖσιν, ἐν Λευκανοῖς στρατόπεδον
[7, 16]	καὶ τῇ ἄλλῃ ἀσελγείᾳ ἐς	αὐτὸν	χρήσαιτο, ἀλλ´ ὃς ἂν ἄπρακτον
[7, 16]	ἢ λόγοις οὐχ ὑγιαίνουσιν ἐς	αὐτὸν	χρῆσθαι. τετιμῆσθαι μὲν γὰρ διαφερόντως
[7, 21]	καταλαβὼν, ὅτι τε εὐνοίᾳ ἐς	αὐτὸν	χρήσονται καὶ ἀναστρέφειν ὅτι τάχιστα
[7, 35]	δὲ τοῦτο πολλάκις ὑπὸ τὸν	αὐτὸν	χρόνον γεγονὸς εἶδον, αὐτοὶ μὲν
[7, 26]	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὑπὸ τὸν	αὐτὸν	χρόνον τόν τε ξὺν τῷ
[7, 32]	ἀρχόντων δύο μέν τινες θεραπεύοντες	αὐτὸν	ὡμολόγουν τὴν γνώμην, καὶ ξὺν
[7, 40]	τοὺς βαρβάρους περιεβάλετο. δειμαίνοντες οὖν	αὐτὸν,	ὥσπερ μοι εἴρηται, Σκλαβηνοὶ, ἅμα
[7, 1]	τούς τε βαρβάρους ξυνῆγεν ἀμφ´	αὑτὸν	ἅπαντας καὶ τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν
[7, 13]	πραγμάτων ξυμφόρῳ, ἐπεὶ ἐνταῦθα καθείρξας	αὑτὸν	ἐδεδώκει τοῖς πολεμίοις κατ´ ἐξουσίαν
[7, 37]	ἀνδράσιν, οὓς ἀγείρας μαχιμωτάτους ἀμφ´	αὑτὸν	ἔτυχε, Γότθοις τοῖς ἐν Πικηνῷ
[7, 32]	εἶναι διοικεῖσθαι τὰ πράγματα, οὐχ	αὑτὸν	μόνον περιορῴη, ἀλλὰ καὶ τὸν
[7, 3]	τὴν πρᾶξιν οὔτι ἀκουσίως καθῆκεν	αὑτόν.	οὗτος ὁ ἀνὴρ Περσῶν μὲν
[7, 24]	γὰρ τὰ ποιούμενα) τῶν ἀμφ´	αὑτὸν	πολλοὺς ἐνταῦθα στείλας διασώσασθαι τοὺς
[7, 2]	τῆς σωτηρίας ἐδεῖτο, ἐφ´ ᾧ	αὑτόν	τε καὶ Γότθους, ὧν ἦρχε,
[7, 12]	κατὰ τὸ ἐς Βελισάριον ἔχθος	αὑτόν	τε καὶ Σπολίτιον Γότθοις ἐνδοῦναι·
[7, 12]	μὴ ἐπικουρία τις αὐτοῖς ἐπιγένηται,	αὑτόν	τε καὶ τὴν πόλιν ξύν
[7, 2]	οὗτοι ἔθνος μέν εἰσι Γοτθικὸν,	αὐτόνομοί	τε τὸ παλαιὸν ἐβίουν. Θευδερίχου
[7, 1]	καὶ τὰ δεδογμένα ἔπρασσεν ἀεὶ	αὐτονόμῳ	γνώμῃ. Οἱ δὲ ἄλλοι ἄρχοντες,
[7, 34]	τε καὶ γνώμῃ τὸ δῶρον	αὐτονόμῳ	ἑλόμενον οἴεται εἶναι, ἢν μὴ
[7, 35]	δὲ Ἰταλίας μὲν ἐπηγγέλλετο προνοήσειν	αὐτὸς,	ἀμφὶ δὲ τὰ Χριστιανῶν δόγματα
[7, 21]	βασιλέως πορίζεσθαι, ὅπως δὴ μὴ	αὐτὸς	ἀναγκάζηται Ῥώμην ἐς ἔδαφος καθελὼν
[7, 14]	ἅπαντα, ὡς εἴη μὲν καὶ	αὐτὸς	Ἄντης τὸ γένος, μαχόμενος δὲ
[7, 32]	τά γε ὅσα βεβουλῆσθαι Βοραΐδην	αὐτὸς	γεγονὼς, εἶτα οὐ δέον ἐκ
[7, 8]	ἐκέλευε μηδένα πη ἐνθένδε ἰέναι.	αὐτὸς	δὲ ἅπασι μικρολογίᾳ τινὶ προμηθεῖ
[7, 19]	πάντα σφίσι πανταχόσε πολέμια ἦν.	αὐτὸς	δὲ ἐς ἕνα τῶν δρομώνων
[7, 31]	Πρεϊέκταν μὲν Ἀρταβάνης βασιλεῖ ἔπεμψεν,	αὐτὸς	δὲ, καίπερ Λιβύης ὅλης στρατηγὸς
[7, 40]	μὲν ἐν ὀχυρώμασι τέτρασιν εἴασεν,	αὐτὸς	δὲ ξύμπασαν τὴν λείαν ἐπαγόμενος
[7, 32]	τὸν μὲν Λεόντιον ἐντὸς ἔκρυψεν,	αὐτὸς	δὲ ξὺν Ἰουστίνῳ τῷ παιδὶ
[7, 28]	μὲν τοῦ διαφυγεῖν αἴτιος γέγονεν,	αὐτὸς	δὲ ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν
[7, 22]	ἔξω πη τοῦ Πόρτου ἰέναι·	αὐτὸς	δὲ ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ
[7, 4]	ἐκεῖνοι ξυνταραχθέντες οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μνήσονται.	αὐτὸς	δὲ παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ
[7, 32]	ὁρῶν τὰς τῆς πολιτείας ἀρχὰς,	αὐτὸς	δὲ τηλίκος ὢν ἤδη ὡς
[7, 36]	ἐνταῦθα ἠχεῖν δυνάμει τῇ πάσῃ.	αὐτὸς	δὲ τὸν Γότθων στρατὸν ἄγχιστα
[7, 39]	καὶ τὸ φρούριον Γότθοις ἐνδώσουσιν·	αὐτὸς	δὲ τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς
[7, 9]	ἐσταλμένους ἐκέλευεν ἐς πολιορκίαν καθίστασθαι,	αὐτὸς	δὲ τῷ πλείονι τοῦ στρατοῦ
[7, 16]	τῆς ἀρετῆς τι μεταποιουμένους, οἷος	αὐτὸς	εἶ, καὶ ἄλλως τιμᾶν ἐν
[7, 16]	τι δεῖ περὶ τούτων ὧν	αὐτὸς	εἴρηκας. τί γὰρ ἄν τις
[7, 39]	Λιβύης κράτος βεβαιότατα ἤδη ἔχοντος	αὐτὸς	ἐκ βασιλέως σταλεὶς καὶ μάχῃ
[7, 5]	οὐδὲ κατὰ ξυμμορίας τινὰς, ἀλλ´	αὐτὸς	ἕκαστος ὥς πη ἐδύνατο ἐς
[7, 37]	βασιλεῖ μετέμελεν αὖθις, ἡσυχῆ καὶ	αὐτὸς	ἔμενε. τότε δὴ Βῆρος ξὺν
[7, 13]	φυλακῇ καταστησάμενος ξὺν ὀλίγοις τισὶν	αὐτὸς	ἐνθένδε διά τε Δαλματίας καὶ
[7, 6]	ἔσχε, τούς τε δημοσίους φόρους	αὐτὸς	ἔπρασσε, καὶ τὰς τῶν χρημάτων
[7, 14]	κατά γε τὸν νόμον καὶ	αὐτὸς	ἔσται. ὁ μὲν οὖν ὑπὲρ
[7, 4]	οὐκ ἐπὶ μικροῖς τὰ πράγματα	αὐτὸς	ἔσφηλεν. ὁ μὲν γὰρ ἔξω
[7, 24]	τοῖς πολεμίοις καταληπτὴ εἴη, οὔτε	αὐτὸς	ἔσχεν, ἀλλ´ ὅπερ πόνῳ τε
[7, 31]	ἣν δὴ πολλῷ ἔμπροσθεν ἀποσεισάμενος	αὐτὸς	ἔτυχε τῶν τινος ἴσως παραπεπτωκυίας
[7, 37]	ὅσα καθελών τε καὶ πυρπολήσας	αὐτὸς	ἔτυχεν, ἡνίκα Ῥώμην τὸ πρότερον
[7, 1]	εἴ τι ἐκείνους ἐξαπατήσαντες, ὥσπερ	αὐτὸς	ἔφασκεν, ἐκέρδαινον. τῶν δὲ στρατιωτῶν
[7, 32]	μὴ λίαν ἀκριβολογησάμενος ἢ πιστεύειν	αὐτὸς	ἢ βασιλεῖ ἐσαγγέλλειν οὐδαμῆ εἴωθα.
[7, 14]	ἐπαρθεὶς ταῖς ἐλπίσιν ἤδη καὶ	αὐτὸς	ἤθελέ τε καὶ ἔφασκε Χιλβούδιος
[7, 34]	ἐτύγχανε γὰρ ἐξ Ἰταλίας καὶ	αὐτὸς	ἥκων. ξύμμαχοι δὲ αὐτοῖς Ἔρουλοι
[7, 26]	ἐσώθησαν. ἐν οἷς Ἰωάννης τε	αὐτὸς	ἦν καὶ Ἄρουφος ὁ τῶν
[7, 27]	διαχειμάσας ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ καὶ	αὐτὸς	ἥξειν. Βελισάριος οὖν ἐπειδὴ τὰ
[7, 37]	τε ἑπομένων πολλοὺς ἀποβάλλει καὶ	αὐτὸς	θνήσκει, ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν τῷ
[7, 12]	ξὺν αὐτῷ πλείστους ἀποβάλλει καὶ	αὐτὸς	θνήσκει. Ἀσίσηνοί τε τοῖς παροῦσιν
[7, 18]	Ῥώμην χωρία. οὗ δὴ καὶ	αὐτὸς	καταίρειν τῷ ἄλλῳ στρατῷ διενοεῖτο.
[7, 25]	ἔχων ἐς τὰ προσπίπτοντα φαίνεται,	αὐτὸς	μὲν ἀμαθίας, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 1]	τοιούτων δὲ ἀδικημάτων αὐτοὺς ὑπάγων,	αὐτὸς	μὲν ἔνδοξος ἐξ ἀδόξων ταχὺ
[7, 30]	προσεδρείαν οὐδ´ ὣς ἤθελεν, ἀλλ´	αὐτὸς	μὲν ἐνταῦθα καθῆστο, δισχιλίους δὲ
[7, 4]	οὐδεμία τῷ ἀνθρώπῳ ἐγίνετο, ἀλλ´	αὐτὸς	μὲν ἐς τὸ Ῥωμαίων στράτευμα
[7, 28]	ἂν τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίζοιντο εἶχεν,	αὐτὸς	μὲν ξύν τε τῇ γυναικὶ
[7, 32]	εἴσω πάντες ἐν βασιλέως ἐγένοντο,	αὐτὸς	μὲν ὀξυθυμωθεὶς βασιλεὺς ἠγανάκτει τε
[7, 7]	κακιζόμενος πρὸς τῶν ἄλλων ἀπεῖπεν,	αὐτὸς	μὲν οὐδέν τι ἧσσον αὐτοῦ
[7, 6]	καὶ Ἰσαύρων χιλίους ἔχων. καὶ	αὐτὸς	μὲν τῷ πλείονι τοῦ στρατοῦ
[7, 23]	οὐχ ἧσσον ἢ τετρακοσίων καταστησάμενος	αὐτὸς	ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ
[7, 24]	ἕνεκα τῆς ἐν Πόρτῳ ἀπολιπὼν	αὐτὸς	ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς
[7, 14]	ἠνάγκαζον ὁμολογεῖν σφίσιν ὅτι Χιλβούδιος	αὐτὸς	ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη. ἀρνηθέντα
[7, 14]	ἀνθρώπου ὁ πριάμενος, εἰ Χιλβούδιος	αὐτὸς	ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη. καὶ
[7, 19]	ἐπαρκέσοντα καὶ τῷ δήμῳ παντὶ,	αὐτὸς	ὀλίγον μὲν κομιδῆ τῷ δήμῳ
[7, 24]	αὐτοῖς ἐργασθὲν ἔτυχε, τοῦτο λόγῳ	αὐτὸς	οὐδενὶ διαφθείρειεν. οὕτω τοῖς ἀνθρώποις
[7, 39]	δὲ τούτου δὴ κύριος ἔφασκεν	αὐτὸς	οὐκέτι εἶναι. ἀκηκοέναι γὰρ αὐτοκράτορα
[7, 2]	γε δὴ ὅπως χρήματά τε	αὐτὸς	πολλὰ λήψεται καὶ ἐς πατρικίους
[7, 32]	εἰπὼν ἔτυχεν. Ἐπεὶ δὲ Ἰουστῖνος	αὐτός	τε ἅπαντα ἐπιτελέσειν καὶ τὸν
[7, 1]	ἡ ἀρετὴ ἐπὶ πλεῖστον ἐγνώσθη.	αὐτός	τε γὰρ πάσῃ ἀρετῇ προὔχων
[7, 24]	Τουτίλα σημεῖον φέρων καιρίαν πληγεὶς	αὐτός	τε ἐκ τοῦ ἵππου ἐκπίπτει
[7, 35]	καὶ Βελισαρίῳ προσήκων, ἔπειτα δὲ	αὐτός	τε τὸ ξίφος ἀράμενος καὶ
[7, 35]	τε πολλῇ ἀπ´ αὐτοῦ χρώμενος	αὐτὸς	τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐς μακρὰν
[7, 30]	ἔγκλημα ἐπιχωρεῖν πᾶσιν. οὕτω τοίνυν	αὐτὸς	τὸ φρούριον ἐδέξατο. καὶ τὸν
[7, 25]	καὶ πράξας κατὰ νοῦν οὐδὲν	αὐτὸς	τοῖς γε ἀμαθέσιν ἐργάσασθαι δοκεῖ.
[7, 11]	οὐκ εἴα ἰέναι, μόνος δὲ	αὐτὸς	τὸν ἵππον ἐξελάσας κατὰ τάχος
[7, 40]	μία, ἐν ᾗ ἔπλει Ἀρταβάνης	αὐτὸς,	τοῦ ἱστοῦ οἱ ἐν τῷ
[7, 35]	ἀναβεβηκὼς πολλῷ πρότερον· ἐπεὶ καὶ	αὐτὸς	τούτων δὴ ἕνεκεν ἐς Βυζάντιον
[7, 32]	ἀλλ´ εἴ μοι βούλοιό τι	αὐτὸς	τῶν προὔργου εἰπεῖν, ἐπὶ κοινῆς
[7, 9]	μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς γνώμης	αὐτὸς	φέρεσθαι τὴν αἰτίαν δίκαιος ἂν
[7, 35]	ὀχύρωμα διηνεκὲς ναυτιλλόμενος. καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	ἀδεέστερον τοὺς πολεμίους τετύχηκε Ῥώμην
[7, 3]	ὅσοι μέντοι ἐς δυσχωρίας κατέπεσον,	αὐτοῦ	ἅπαντες διεφθάρησαν. ἐπεί τε Ἀρταβάζης
[7, 1]	τινας σώσας, τοὺς δὲ πολλοὺς	αὐτοῦ	ἀπολέσας. ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ
[7, 1]	στιβάδος πρηνὴς ἔκειτο, Οὐέλας δὲ	αὐτοῦ	ἄφνω τῷ ξίφει τὸν τράχηλον
[7, 24]	ἔδαφος ἕστηκεν, ἄλλος δὲ ἀντ´	αὐτοῦ	γιγνόμενος ἄνω τοῖς ἐπιέναι βουλομένοις
[7, 34]	καταθέοντες τὴν Ἰλλυριῶν ληΐσωνται χώραν.	αὐτοῦ	γοῦν μείναντες ἐς βασιλέα τὰ
[7, 6]	ἔργων οὐδαμῶς ἔμπειρος καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	δειλός τε καὶ μελλητὴς ἐς
[7, 22]	ἐπιπεσόντες πολλοὺς ἔκτειναν. καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	δείσας ὁ Τουτίλας, ἅπαντάς τε
[7, 38]	τοῦ ἀπροσδοκήτου καὶ οἱ μὲν	αὐτοῦ	διεφθάρησαν, οἱ δὲ κόσμῳ οὐδενὶ
[7, 5]	δὴ Ἰωάννης πρός του τῶν	αὐτοῦ	δορυφόρων ἐν τῷ ἔργῳ τούτῳ
[7, 23]	φρουρᾶς, Κυπριανοῦ πρός του τῶν	αὐτοῦ	δορυφόρων, ὥς μοι ἔμπροσθεν εἴρηται,
[7, 5]	ἑπομένων ἐπὶ φυλακῇ τῆς πόλεως	αὐτοῦ	εἴασαν, αὐτοὶ δὲ τοὺς ἄλλους
[7, 37]	μοῖραν μὲν τοῦ Γότθων στρατοῦ	αὐτοῦ	εἴασε φρουρᾶς ἕνεκα, τῶν ἐπιτηδείων
[7, 39]	ἐπιτήδεια, μοῖραν μὲν τοῦ στρατοῦ	αὐτοῦ	εἴασε φυλακῆς ἕνεκα, ὅπως δὴ
[7, 32]	δὲ τηλίκος ὢν ἤδη ὡς	αὐτοῦ	εἶναι διοικεῖσθαι τὰ πράγματα, οὐχ
[7, 30]	δὲ ἄλλοι ξὺν τοῖς χρήμασιν	αὐτοῦ	ἔμειναν. τῶν μέντοι Ἰταλῶν τὰ
[7, 7]	αὐτὸς μὲν οὐδέν τι ἧσσον	αὐτοῦ	ἔμεινε, τὸν δὲ στρατὸν ἅπαντα
[7, 28]	τῇ γυναικὶ καὶ τοῖς πεζοῖς	αὐτοῦ	ἔμεινεν, ὅπως ἐνθένδε μεταπέμπεσθαί τε
[7, 18]	εἷλεν. Ἰωάννης μὲν ταῦτα διαπεπραγμένος	αὐτοῦ	ἔμενε, Βελισάριος δὲ Ἰωάννην ἐς
[7, 26]	δὲ ἀπορίᾳ ὡς ἥκιστα ἐθέλων	αὐτοῦ	ἔμενε. τοὺς μὲν οὖν ἐκ
[7, 29]	τινὰς διασπασάμενοι οἱ μέν τινες	αὐτοῦ	ἐν τῷ παρόντι ἐγεύσαντο, οἱ
[7, 5]	ὁρμήσαντος ξυνέβη τῶν δορυφόρων τῶν	αὐτοῦ	ἕνα πρός του τῶν πολεμίων
[7, 27]	ἄγχιστά πη πόλεως Βρεντεσίου ἀφίκοντο,	αὐτοῦ	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον. ἅπερ ὁ Τουτίλας
[7, 28]	πάντα ἐσήγγελλον· οἵ τε Ῥωμαῖοι	αὐτοῦ	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον, ἅτε δὲ ἄναρχοι
[7, 13]	ὡς δὲ οὐδὲν σφίσι προὐχώρει,	αὐτοῦ	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο, τῶν
[7, 4]	ἵππον ἀπήλαυνεν, Οὐάλαρις δὲ νεκρὸς	αὐτοῦ	ἔπεσε. καὶ Ἀρταβάζης δὲ, τοῦ
[7, 1]	τινα ἔρωτα ἤρα, ἐσταλμένου δὲ	αὐτοῦ	ἐπὶ τοὺς πολεμίους, ἐφ´ ᾧ
[7, 1]	δόξαν ξυνέβαινε πᾶσιν οἷς ἂν	αὐτοῦ	ἐπιδημοίη στρατιᾶς πλῆθος. ἀπεδίδοντο γὰρ
[7, 6]	τὴν ἐμπειρίαν δόκιμος, καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	ἐπίτροπον βασιλεὺς αὐτὸν Νεαπόλεως κατεστήσατο.
[7, 1]	ὕστερον δόλῳ ἔκτεινε καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	ἐς τὸ Γότθων ἔχθος ἐνέπεσε.
[7, 35]	ἐτύγχανε, πικρότατα πολιορκουμένην ἀπέλιπεν, ἥπερ	αὐτοῦ	ἔτι ὁδῷ ἰόντος κατ´ ἄκρας
[7, 8]	τὰ δὲ χρήματα, ὅσα δὴ	αὐτοῦ	ἐτύγχανεν ὄντα, τῇ βιασθείσῃ παρέσχετο.
[7, 11]	ἢ ἐς τοὺς στρατιώτας τοὺς	αὐτοῦ	ἢ εἰς Γότθους εἴργασται. τὸ
[7, 1]	ἦλθεν, ἔτι μᾶλλον ἢ πρότερον	αὐτοῦ	ἡ ἀρετὴ ἐπὶ πλεῖστον ἐγνώσθη.
[7, 40]	αἰχμάλωτον οὖσαν, ἀφεῖναι Ῥωμαίοις ἀντ´	αὐτοῦ	ἤθελε. γυναῖκα δὲ Ῥωμαῖοι οὐδαμῆ
[7, 40]	χρημάτων ἀριθμοῦ κρείσσονα. μένοντες δὲ	αὐτοῦ	ἠπείγοντο τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας
[7, 27]	τοῦ ἐπὶ πλεῖστον, καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	θράσει ἀπερισκέπτῳ ἐς ἀεὶ εἴχετο.
[7, 1]	τούτου οὐδεὶς ἔλαβε. πομπῇ γὰρ	αὐτοῦ	ἰσχυροτάτῃ ἡ πρόοδος ἐῴκει, ἐπεί
[7, 8]	καὶ σοφίσμασι διαμάχεσθαι. μοῖραν μέντοι	αὐτοῦ	καθελὼν πολλὴν τὸ λοιπὸν εἴασεν.
[7, 8]	νενοσηκότας λαβὼν, οἷς δὴ ὑπ´	αὐτοῦ	καὶ ἡ τοῦ σώματος ἰσχὺς
[7, 19]	οὓς δὴ ἐκέλευσε μένειν τε	αὐτοῦ	καὶ, ἢν τῶν πολεμίων τινὲς
[7, 25]	παρὰ δόξαν κρατεῖν, καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	καταπεπλῆχθαι τὸν ἄνθρωπον ἅτε ἀνδρεῖον
[7, 40]	ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι, Ἰωάννην δὲ τὸν	αὐτοῦ	κηδεστὴν καὶ Ἰουστινιανὸν τὸν αὐτοῦ
[7, 32]	οὕτω κατέπαυσε. μέγα τε ἀπ´	αὐτοῦ	κλέος οὗτος ὁ Μάρκελλος περιεβάλετο
[7, 27]	ἥλιόν ἐστιν, ἄλλοι δὲ ἀπ´	αὐτοῦ	κυνοκεφάλους τινὰς εἶναι βούλονται τοὺς
[7, 8]	καὶ κακόν τι μέγα πρὸς	αὐτοῦ	λάβωσιν. ὧνπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας
[7, 40]	ἐκ παλαιοῦ οὖσαν, καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	λείαν αὐτοὺς πολλήν τινα ἐνταῦθα
[7, 13]	ἐγκειμένοις, οὐκέτι ἐτόλμων. καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	λιμός τις ἀκριβὴς τοὺς Ῥωμαίους
[7, 14]	καὶ κλέος ἴσχυσε περιβαλέσθαι ἀπ´	αὐτοῦ	μέγα. ὑπὸ δὲ τὸν χρόνον
[7, 39]	τοῖς ἑπομένοις καὶ Ἰωάννην τὸν	αὐτοῦ	μὲν Γερμανοῦ κηδεστὴν, Βιταλιανοῦ δὲ
[7, 18]	ὄντες καὶ τῷ ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες	αὐτοῦ	μὲν οἱ πολλοὶ διεφθάρησαν, οὐδεμιᾶς
[7, 3]	δεομένους μὴ σφᾶς ἀπολιπεῖν, ἀλλ´	αὐτοῦ	μένειν, ἕως ἂν καταφυγόντες ἐς
[7, 8]	ξὺν αὐτῷ στρατιώτας, ὅσους δὴ	αὐτοῦ	μένειν ἥκιστα ἤρεσκεν, ἐς ναῦς
[7, 4]	τῶν δεόντων οὐδὲν ἔπρασσον, ἀλλ´	αὐτοῦ	μένοντες τὸν καιρὸν ἔτριβον. Ἤδη
[7, 38]	τῶν παραπεπτωκότων τινὰς, καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	μυριάδας αἰχμαλώτων ἐπαγόμενοι ἀριθμοῦ κρείσσους
[7, 33]	ἐπισφραγίσαντος τοῦτό γε, καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	οἱ Γερμανῶν ἄρχοντες Μασαλίαν τε
[7, 6]	μεγάλα βασιλεὺς ὤφειλε. καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	οἱ μὲν Ἰταλιῶται τῶν τε
[7, 6]	ἐλευθέρας ἀφῆκε, μέγα τε ἀπ´	αὐτοῦ	ὄνομα ἐπί τε ξυνέσει καὶ
[7, 28]	τὸ Θουρίων ἐπίνειον, ὕπερθεν δὲ	αὐτοῦ	ὅσον ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα φρούριον
[7, 27]	ναῦς ἐνταῦθα ἀφεὶς μένειν μὲν	αὐτοῦ	οὐδαμῆ ἤθελεν, οὗ δὴ καὶ
[7, 5]	τεθνεὼς Ἰωάννης εἴη. καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	οὔτε ξυνεμίγνυντο ἔτι ἀλλήλοις οὔτε
[7, 40]	αὐτοῦ κηδεστὴν καὶ Ἰουστινιανὸν τὸν	αὐτοῦ	παῖδα παντὶ τῷ πρὸς Γερμανοῦ
[7, 32]	Γερμανόν τε καὶ Ἰουστῖνον τὸν	αὐτοῦ	παῖδα τὸ ἔγκλημα ἦγον, ἕως
[7, 32]	ἐπαγγειλάμενος Γερμανόν τε καὶ τοὺς	αὐτοῦ	παῖδας ὁμογνώμονας ἐς τὸ ἔργον
[7, 39]	Ἰουστίνου τε καὶ Ἰουστινιανοῦ, τῶν	αὐτοῦ	παίδων, πολλὴν ἐνδειξαμένων περὶ ταῦτα
[7, 2]	Ἐράριχον κτείνουσι δόλῳ. τελευτήσαντος δὲ	αὐτοῦ	παρέλαβε κατὰ τὰ ξυγκείμενα σφίσι
[7, 10]	γράμματα δῆθεν τῷ λόγῳ παρ´	αὐτοῦ	πρὸς Βελισάριον ἔγραψεν ἅτε παρακαλοῦντος
[7, 1]	τῇ μάχῃ ἀπολωλότος ἕτερον ἀντ´	αὐτοῦ	πρὸς Βελισαρίου αὐτίκα ὑπῆρχεν· ἐς
[7, 39]	αὐτὸν ἴδοιεν, ἐνστρατοπεδευομένην τε τὴν	αὐτοῦ	στρατιὰν, καὶ αὐτοὶ οὐδέν τι
[7, 24]	ῥεύματι προσχωρεῖν, ἀγχιστρόφους τε ἀπ´	αὐτοῦ	τὰς μεταστάσεις ποιεῖσθαι τῆς δόξης.
[7, 10]	ἀφύλακτόν τε τὸν λιμένα εὑρὼν	αὐτοῦ	τε ἐκράτησε καὶ πόνῳ οὐδενὶ
[7, 32]	οὖν ἐκ τῆς συγκλήτου εὐθὺς	αὐτοῦ	τε καὶ τοῦ παιδὸς ἀπεψηφίσαντο
[7, 5]	πολεμίων ἀκοντίῳ βληθέντα πεσεῖν· ἀπ´	αὐτοῦ	τε Ῥωμαῖοι ἀποκρουσθέντες ὀπίσω ἐχώρουν.
[7, 34]	κρείσσω παρὰ πολὺ τοῦ πρὸς	αὐτοῦ	τετυχηκότος τῆς χάριτος τὸν προτερήσαντά
[7, 40]	ὁμολογίᾳ καταληφθέντα Γότθοις ἀπέδοσαν, ἀντ´	αὐτοῦ	τὴν γυναῖκα κεκομισμένοι. ὁ δὲ
[7, 14]	ὁ ποταμὸς διαβατὸς ἔσται, ἐπεὶ	αὐτοῦ	τὴν διάβασιν πολλάκις ἤδη Οὖννοί
[7, 1]	ἀδόξῳ ἐμφερὴς εἶναι. ἔρως δὲ	αὐτοῦ	τῆς ἀρχῆς πρός τε στρατιωτῶν
[7, 8]	γένος, ᾐτιᾶτο τῶν δορυφόρων τῶν	αὐτοῦ	τινα τὴν παῖδα παρθένον οὖσαν
[7, 13]	ἐν νῷ ἔχοντα, καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	τῶν βουλευμάτων τὰ βέλτιστα ἐς
[7, 18]	ἕνα εὐθὺς ἔκτεινεν, ἅτερος δὲ	αὐτοῦ	τῶν γονάτων λαβόμενος ζωγρεῖσθαι ἠξίου.
[7, 18]	ὁ Τουλλιανὸς ᾔει. καὶ ἀπ´	αὐτοῦ	ὑποψίᾳ οἱ στρατιῶται οὐδεμιᾷ ἐς
[7, 14]	ἔσται. ὁ μὲν οὖν ὑπὲρ	αὐτοῦ	χρυσίον προέμενος εἰς ἀφασίαν ἐμπεπτωκὼς
[7, 35]	διῳκεῖτο. δυνάμει τε πολλῇ ἀπ´	αὐτοῦ	χρώμενος αὐτὸς τὴν ἀρχὴν οὐκ
[7, 27]	ἢ τῆς ἀνοίας ἐκεῖνος τῆς	αὑτοῦ	αἴσθηται. ὁ μὲν οὖν Τουτίλας
[7, 39]	Γότθους πολέμου Γερμανὸν κατεστήσατο τὸν	αὑτοῦ	ἀνεψιόν. ᾧ δὴ στράτευμα μὲν
[7, 37]	βασιλεὺς Γερμανὸν τὸν ἀνεψιὸν τὸν	αὑτοῦ	αὐτοκράτορα ἐβούλευσε πολέμου τοῦ πρὸς
[7, 16]	ἐς τῶν ἄλλων τινὰ τὴν	αὑτοῦ	γνώμην ἐνδείκνυσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ τῆς
[7, 22]	οὐδέν. σημήνας τε Βελισαρίῳ τὴν	αὑτοῦ	γνώμην τοὺς πρέσβεις εὐθὺς ἀπεπέμψατο.
[7, 11]	ἀλλὰ καὶ τῶν δορυφόρων τῶν	αὑτοῦ	δύο Βελισάριος ἐς Ῥώμην στείλας,
[7, 14]	κτήματος ἐν τῇ οὐσίᾳ τῇ	αὑτοῦ	εἶχε τὸ κεκτῆσθαι μηδέν· τοῦτον
[7, 36]	αὐτοῖς ἄρχοντα, τῶν δορυφόρων τῶν	αὑτοῦ	ἕνα, ἐπέστησεν, ἄνδρα ξυνετόν τε
[7, 15]	τε καὶ τῶν δορυφόρων τῶν	αὑτοῦ	ἕνα, Φωκᾶν ὄνομα, διαφερόντως ἀγαθὸν
[7, 35]	ὅπως εἰς τὸν παῖδα τὸν	αὑτοῦ	ἡ ἀρχὴ ἄγοιτο, ἔγκλημα Ῥισιούλφῳ
[7, 11]	Βελισάριος τρεῖς τῶν δορυφόρων τῶν	αὑτοῦ,	Θουριμούθ τε καὶ Ῥικίλαν καὶ
[7, 32]	προθυμούμενος ξὺν τοῖς παισὶ τοῖς	αὑτοῦ,	νεανίαις τε οὖσι καὶ τῇ
[7, 25]	οὐδέν τι ἧσσον τῶν πεπραγμένων	αὐτουργὸς	γίνεται. νῦν δὲ μεταβέβλησθε, ὦ
[7, 40]	πολέμῳ στρατηγός τε ἄριστος καὶ	αὐτουργὸς	δεξιὸς, ἐν δὲ εἰρήνῃ καὶ
[7, 10]	αὐτῶν καταστήσασθαι· ῥᾷον γὰρ οὕτως	αὐτοὺς	ἀκμῆτάς τε ὄντας καὶ οὐδενὸς
[7, 7]	Κόνωνι στρατιῶται πάντες. πολλὴ γὰρ	αὐτοὺς	ἀνάγκη τοῦ λιμοῦ ἐπίεζε. πίστιν
[7, 34]	δὲ ἐνθένδε τὸ ἐκ Γότθων	αὐτοὺς	ἀνεσόβει δέος. τίς δ´ ἂν
[7, 20]	τὸ παράπαν ἀντιστατοῦντος, ταῦτά τε	αὐτοὺς	ἀπαγγέλλειν Τουτίλᾳ κελεύσαντες ἀπεπέμψαντο. ἅπερ
[7, 38]	αὐτίκα τὰ ὅπλα ἐξίασιν ἐπ´	αὐτοὺς	ἅπαντες. οἱ δὲ βάρβαροι ὀπίσω
[7, 18]	ἵππους νεμομένους καταλαβόντες ἀναθρώσκουσιν ἐς	αὐτοὺς	ἅπαντες, ὅσοι πεζοὶ ὄντες ἐτύγχανον·
[7, 26]	οὔτε ἡμέραν, ᾔει (ἐνταῦθα γὰρ	αὐτοὺς	ἀπολιπὼν Τουτίλας ἔτυχεν) ὅπως ἐπιπεσὼν
[7, 39]	ὁ Θουριμοὺθ ἐπεδείκνυτο ἀεὶ ἐς	αὐτοὺς	ἀρετῆς ἄξια. γνοὺς δὲ ὁ
[7, 28]	τοῦτο Ῥωμαίοις ξυνέβη, ἐπεὶ ἐς	αὐτοὺς	ἅτε διαφέροντας τὰ πολέμια τὴν
[7, 21]	τῶν πρέσβεων ἅπαντας ἤκουσεν, ἀπεπέμψατο	αὐτοὺς	αὐτίκα δὴ μάλα, τοῦτό τε
[7, 4]	καὶ τῷ ἐξ ἡμῶν ἐς	αὐτοὺς	δέει εὐέλπιδας ἂν ἡμᾶς ἐς
[7, 21]	ἐς βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἔστειλεν, ὅρκοις	αὐτοὺς	δεινοτάτοις καταλαβὼν, ὅτι τε εὐνοίᾳ
[7, 37]	σφίσι βουλομένοις ᾖ μάχῃ πρὸς	αὐτοὺς	διακρίνεσθαι, ἔργου ἔχεσθαι αὐτίκα δὴ
[7, 19]	μάχῃ ἐν τῷ πεδίῳ πρὸς	αὐτοὺς	διακρίνεσθαι, πρότερον ἐπενόει τάδε. ἀκάτους
[7, 4]	τούτῳ ἐλασσουμένων τοῖς γε πρὸς	αὐτοὺς	διαμαχησομένοις ἔνδηλος γίνεται. οἶμαι τοίνυν
[7, 7]	πρὸς ἡδονὴν ἀναγκάζωνται τὴν πρὸς	αὐτοὺς	διαπράσσεσθαι χάριν. τῶν δὲ πολεμίων
[7, 38]	ἀνθρώπων τὰ ἔγκατα, οὕτω δὴ	αὐτοὺς	διαχρήσασθαι ἠξίουν. καὶ ξύλα δὲ
[7, 40]	ἐς τρία μέντοι τέλη σφᾶς	αὐτοὺς	διελόντες οἱ βάρβαροι οὗτοι ἀνήκεστα
[7, 36]	Γότθους δράσωσι. πέμψας οὖν παρ´	αὐτοὺς	δυοῖν προὐτείνετο αὐτοῖς αἵρεσιν, ὅπως
[7, 8]	καὶ ὑποζύγια παρασχόμενος, ἐφοδίοις τε	αὐτοὺς	δωρησάμενος, ἐς Ῥώμην ἐκέλευεν ὁδῷ
[7, 11]	κατασκόπους δὲ πέμψαι πρότερον ἐπ´	αὐτοὺς	ἔγνωσαν, κατασκεψομένους τὴν δύναμιν, ὡς
[7, 34]	ἐπειδὴ γὰρ ἡμᾶς πολεμησείοντας ἐπ´	αὐτοὺς	εἶδον, ἐς Βυζάντιόν τε θαρσοῦσιν
[7, 20]	ὁ δὲ χαρίεντα τὸν λόγον	αὐτοὺς	εἰρηκέναι εἰπὼν οὐκ εἴα διώκειν.
[7, 38]	δυσχωρίαις πρὸ τοῦ περιβόλου σφᾶς	αὐτοὺς	ἔκρυψαν, ὀλίγοι δέ τινες ἀμφὶ
[7, 15]	καὶ τῶν τειχῶν ἐντὸς σφᾶς	αὐτοὺς	ἔκρυψαν, ὅπως, ἐπειδὰν τάχιστα αἱ
[7, 34]	μόνας αὐτοὶ ἔσεσθαι (πλήθει γὰρ	αὐτοὺς	ἐλασσοῦσθαι τῶν πολεμίων ξυνέβαινε) Ῥωμαίους
[7, 17]	πελιδνὸν κατὰ βραχὺ ἧκον εἰδώλοις	αὐτοὺς	ἐμφερεστάτους εἰργάζετο. πολλοί τε βαδίζοντες
[7, 18]	ἀνάντει γενόμενος, οὔπω τε σφᾶς	αὐτοὺς	ἐν ταῖς δυσχωρίαις κρατυναμένοις ἐς
[7, 10]	οὔτε τοὺς πολεμίους λανθάνοντες (ἐπεὶ	αὐτοὺς	ἔν τε Καλαβροῖς στρατοπεδεύεσθαι καὶ
[7, 4]	εἴρηκα, ἀλλ´ οἷς διακινδυνεύσας πρὸς	αὐτοὺς	ἔναγχος ἐκμεμάθηκα τὴν τῶν ἀνδρῶν
[7, 9]	τοῖς ἀναγκαιοτάτοις ἔς γε ὑμᾶς	αὐτοὺς	ἔναγχός τε καὶ ἐξ ὑπογυίου,
[7, 20]	οὐδενὶ πόνῳ ἐδέξαντο. Τουτίλας δὲ	αὐτοὺς	ἐνταῦθα ἐς ἕνα χῶρον ξυναγαγὼν
[7, 39]	περὶ ταῦτα σπουδὴν, ἐπεὶ καὶ	αὐτοὺς	ἐπαγαγόμενος ἀπιὼν ᾤχετο. τινὰς δὲ
[7, 16]	ἀγαθὸν διαπεπραγμένοι τοῖς ἐσταλκόσιν ἐς	αὐτοὺς	ἐπανήξωσιν. ὥστε προπηλακισθέντας ξυνοίσει μᾶλλον
[7, 40]	Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς στρατιὰν ἀξιολογωτάτην ἐπ´	αὐτοὺς	ἔπεμψεν, ἧς ἄλλοι τε καὶ
[7, 22]	τῶν οἱ ἑπομένων πολλοὺς ἐπ´	αὐτοὺς	ἔπεμψεν. οἳ δὴ τοῖς πολεμίοις
[7, 30]	πολεμίοις ἀναστέλλειν διανοούμενοι. Τουτίλας τε	αὐτοὺς	ἐπὶ πλεῖστον τῆς ἀκτῆς ἀντιμετώπους
[7, 13]	ὡς ἥκιστα ἐπαινοῦντος, ἐπεκδρομὴν ἐπ´	αὐτοὺς	ἐποιήσαντο. καὶ πολλοὺς μὲν εὐθὺς
[7, 17]	ὁ λιμὸς ἡμέρᾳ ἑκάστῃ ἀνήκεστα	αὐτοὺς	ἔργα εἰργάζετο. τοὺς μέντοι στρατιώτας
[7, 38]	γῆς πηξάμενοι ἰσχυρότατα, ὀξεῖς τε	αὐτοὺς	ἐς τὰ μάλιστα ποιησάμενοι, ἐπὶ
[7, 24]	αὐτῶν εὐθείας πανταχόθεν ἐργάζονται, καὶ	αὐτοὺς	ἐς τὴν γῆν ὅπου παρατύχῃ
[7, 19]	τῇ γεφύρᾳ πεποιημένων. ξυμμετρησάμενος γὰρ	αὐτοὺς	ἐς τὸ ἀκριβὲς ἔτυχε πρότερον,
[7, 15]	ἔφοδος ἐκ τοῦ Πόρτου ἐπ´	αὐτοὺς	ἔσται. καὶ ὃς τῶν χωρίων
[7, 4]	δόξῃ οὐκ ἀληθεῖ ἐξηπατημένοι σφᾶς	αὐτοὺς	ἔσφηλαν, καὶ καταφρόνημά τισιν οὐκ
[7, 34]	τοὺς πέλας ὑβρίζοιεν, οἳ λίαν	αὐτοὺς	εὐπετεῖς εἰς τὸ ἐξαπατᾶσθαι οἰόμενοι
[7, 1]	ποιοίη ξὺν ἑτέροις τισὶν ἐπ´	αὐτοὺς	ἔφοδον, τὴν μνηστὴν ἑτέρῳ τῶν
[7, 38]	ἐνταῦθα φυλακτήριον εἶχον, οὐ πλείους	αὐτοὺς	ἢ ὅσοι καθεωρῶντο εἶναι, ἀνελόμενοι
[7, 17]	ὠνούμενοι ἀπηλλάσσοντο· ἐπεὶ δὲ τοῦτο	αὐτοὺς	ἤδη ἐπελελοίπει, οἱ δὲ φέροντες
[7, 10]	ἐξ ἀντιπάλου τῆς δυνάμεως ἐπ´	αὐτοὺς	ᾔεσαν. ἐν τούτῳ δὲ οἱ
[7, 23]	ἐκ τῶν ἐνεδρῶν ἀναστάντες ἐπ´	αὐτοὺς	ᾔεσαν. μάχης τε καρτερᾶς γενομένης,
[7, 25]	ὁρῶν παραίνεσίν τινα ποιεῖσθαι ἐς	αὐτοὺς	ἤθελε. διὸ δὴ ξυγκαλέσας ἅπαντας
[7, 8]	τοῦ εὐθέος διακρίνεσθαι μάχῃ πρὸς	αὐτοὺς	ἤθελεν ἢ τέχναις τισὶ καὶ
[7, 34]	τῶν ἠδικημένων ἀπολαύσοντες εὐηθείας παρ´	αὐτοὺς	ἥκοιεν. ὑμᾶς δὲ διασκοπεῖσθαι τοσοῦτον
[7, 26]	καὶ ὑψηλὰ λίαν ἀνέχει, ἐπ´	αὐτοὺς	ἤλαυνεν, ὅπερ οὐκ ἄν τις
[7, 11]	τὰ πρασσόμενα στρατῷ πολλῷ ἐπ´	αὐτοὺς	ἦλθε. καὶ ἀποπειρασάμενος χρόνον τε
[7, 7]	μηδὲ τοῖς προλαβοῦσιν ἠγμένοι κρατήσειν	αὐτοὺς	ἡμῶν οἴεσθε. τὰ γὰρ τοῦ
[7, 2]	δεησομένους ἐφ´ ᾧ εἰρήνην πρὸς	αὐτοὺς	θήσεται, ἐφ´ οἷσπερ Οὐιττίγιδι τὰ
[7, 26]	μὴ πολεμίων στρατὸς κακουργήσων ἐπ´	αὐτοὺς	ἴῃ. ἐν νῷ τε τὸ
[7, 5]	αἰχμαλώτους πολλὴν ἐνδεικνύμενος, προσποιεῖσθαί τε	αὐτοὺς	ἴσχυσε καὶ τὸ λοιπὸν ἐθελούσιοι
[7, 4]	δεδουλωμένους ἀγωνίζεται, λογισμῷ ἀναπεπτωκότι ἐπ´	αὐτοὺς	ἴτω. πολλοὶ γὰρ δόξῃ οὐκ
[7, 11]	δύναμιν, ὡς μὴ ἀνεπισκέπτως ἐπ´	αὐτοὺς	ἴωσι. Ῥικίλας δὲ ὁ Βελισαρίου
[7, 16]	καὶ διὰ τοῦτο σφᾶς τε	αὐτοὺς	καὶ Πλακεντίαν ὁμολογίᾳ Γότθοις παρέδωκαν.
[7, 12]	Τουτίλᾳ καὶ Γότθοις σφᾶς τε	αὐτοὺς	καὶ Σπολίτιον ἐνεχείρισαν. φασὶ δὲ
[7, 14]	τῶν ταύτῃ βαρβάρων. ταύτῃ γὰρ	αὐτοὺς	καὶ τῇ ἀμφ´ αὐτὴν χώρᾳ
[7, 39]	δὲ τῶν ἀναγκαίων σφᾶς τε	αὐτοὺς	καὶ τὸ φρούριον Γότθοις ἐνδώσουσιν·
[7, 9]	εἰς τοὺς ὑμετέρους τὰς χάριτας	αὐτοὺς,	κατὰ δὴ τὸν παλαιὸν χρόνον,
[7, 38]	τῶν ἡλωκότων δεσμεύοντες, εἶτα ῥοπάλοις	αὐτοὺς	κατὰ κόρρης ἐνδελεχέστατα παίοντες, ὡς
[7, 20]	ἐπιτελῆ ταῦτα ποιήσωσι, κυρίους τε	αὐτοὺς	καταστήσεσθαι χρημάτων μεγάλων, δύο τῶν
[7, 38]	παρεχόμενοι τοῖς ἐπιοῦσιν ὅτι δὴ	αὐτοὺς	κατωρρωδηκότες ἐς ὑπαγωγὴν χωροῦσι· καὶ
[7, 18]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς	αὐτοὺς	μεμνημένους, καὶ αὐτίκα ἐς φυγὴν
[7, 34]	βουλευσάμενος δὲ πολλὰ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς	αὐτοὺς	μὲν ἀποπέμψασθαι ἀπράκτους ἔγνω, ὁμαιχμίαν
[7, 9]	ἰσχυρίζομαι τῆς εἰς ὑμᾶς ἀδικίας	αὐτοὺς	μετελθεῖν. καίτοι πῶς οὐκ ἂν
[7, 34]	ξὺν ὑμῖν ἢ πρὸς ὑμᾶς	αὐτοὺς	νενικηκότες; ἢ τίνος ἀγωνίας ἆθλα
[7, 7]	ἔμπλεως. Μετὰ δὲ καὶ Τουτίλας	αὐτοὺς	ξυγκαλέσας ἐς τὰς ἐπάλξεις ἔλεξε
[7, 2]	Κωνσταντιανῷ ἐπιτηδείων καὶ σφᾶς γε	αὐτοὺς	ξὺν αὐτῇ ἐγχειρίσαι. Ἤδη δὲ
[7, 27]	ἐγγύς πη οὖσαν. κυκλώσαντές τε	αὐτοὺς	οἱ πολέμιοι πλέον μὲν ἢ
[7, 38]	τε καὶ ἄριστοι ὄντες. καὶ	αὐτοὺς	οἱ Σκλαβηνοὶ τρεψάμενοι οὐδενὶ πόνῳ
[7, 9]	ἔγνωτε; καίτοι ἐξεναγεῖσθε μὲν ὑμεῖς	αὐτοὺς,	οἶμαι, ἄριστα, ὁποίων δὲ αὐτῶν
[7, 29]	τῶν ἀναγκαίων ὑποσπανίζειν ἐπύθετο, ἐξαιρήσειν	αὐτοὺς	οἰόμενος ὅτι τάχιστα, ἢν μή
[7, 40]	πολιορκοῦσιν ἐπεξιέναι ἢ μάχῃ πρὸς	αὐτοὺς	οἷός τε ὢν διακρίνεσθαι, καὶ
[7, 16]	ἐκ Βυζαντίου ἀφίκηται, σφᾶς τε	αὐτοὺς	ὁμολογίᾳ καὶ τὴν πόλιν Γότθοις
[7, 19]	τοὺς ἐναντίους ἐξαπατῶντες, ὅπως δὴ	αὐτοὺς,	ὅπερ ἐγένετο, ἑλεῖν δύνωνται. οἱ
[7, 4]	λόγῳ, καίπερ διώκοντος τῶν πάντων	αὐτοὺς	οὐδενὸς, οὕτω δὴ αἰσχρῶς ἐς
[7, 17]	μάλα παρέσεσθαι ἰσχυρίσαντο, ταύτῃ τε	αὐτοὺς	παρηγορήσαντες ἀπεπέμψαντο. Ὁ δὲ λιμὸς
[7, 32]	ἀφῄρηται. καίτοι πολλῷ ἔτι μᾶλλον	αὐτοὺς	περιοφθήσεσθαι εἰκὸς αὐτίκα δὴ μάλα,
[7, 38]	μακράν που ἐγένοντο. ἔπειτα δὲ	αὐτοὺς	πλήθει βελῶν οἱ βάρβαροι βιασάμενοι
[7, 40]	οὖσαν, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ λείαν	αὐτοὺς	πολλήν τινα ἐνταῦθα εὑρεῖν ξυνηνέχθη·
[7, 35]	ἐς χεῖρας ἦλθε, τρεψάμενός τε	αὐτοὺς	πολλοὺς ἔκτεινεν. οὐ μέντοι Γότθοις
[7, 18]	πρότερον ἦσαν. οὐδὲ γὰρ ἑκόντας	αὐτοὺς	προσκεχωρηκέναι βαρβάροις τε καὶ Ἀρειανοῖς
[7, 28]	δορυφόρον αὐτοῖς ἐπιστήσας. οὕτω γὰρ	αὐτοὺς	ῥᾷστα ᾤετο σφίσι μὲν καὶ
[7, 25]	Ῥωμαίους. καὶ ἐπεὶ τῶν ἐπιτηδείων	αὐτοὺς	σπανίζοντας ᾔσθοντο ἤδη, πέμψαντες παρὰ
[7, 3]	μένειν, ἕως ἂν καταφυγόντες ἐς	αὐτοὺς	σώζοιντο. διὸ δὴ οἱ ἀμφὶ
[7, 13]	δόξαν μέτρῳ σφᾶς πολλῷ ὑπεραίροντας,	αὐτούς	τε κτείνουσι καὶ τοὺς αἰχμαλώτους
[7, 9]	τὸν μὲν θεὸν ὑπὲρ ὑμῶν	αὐτοὺς	τίννυσθαι, ὑμᾶς δὲ τῇ τούτων
[7, 2]	τὸ παλαιὸν ἐβίουν. Θευδερίχου δὲ	αὐτοὺς	τὸ κατ´ ἀρχὰς ἑταιρισαμένου σὺν
[7, 16]	ὁμολογίαν κεκομισμένους τοῦ μή ποτε	αὐτοὺς	τοῖς πάλαι κεκτημένοις προήσεσθαι τανῦν
[7, 21]	εἰκὸς, ἠγμένος ὁ θεὸς ἐπ´	αὐτοὺς	τότε ξὺν τοῖς πολεμίοις ἐστράτευσε.
[7, 10]	στρατοπεδεύεσθαι καὶ Καμπανοῖς ἤκουσαν) οὔτε	αὐτοὺς	τρόπῳ ὁτῳοῦν βιαζόμενοι. οὐ γὰρ
[7, 17]	κόπρον ἤσθιον. πολλοί τε σφᾶς	αὐτοὺς	τῷ λιμῷ πιεζόμενοι διεχρήσαντο, ἐπεὶ
[7, 36]	τῶν ἵππων τισὶν, ὄκνησις δὲ	αὐτοὺς	τῷ τῆς ἐδωδῆς οὐ ξυνειθισμένῳ
[7, 19]	τοῖς δρόμωσι τούτοις ἐνθέμενος στρατιωτῶν	αὐτοὺς	τῶν μαχιμωτάτων ἐπλήρου. στρατιώτας δὲ
[7, 1]	ἐπεκάλει ζημίαν. τοιούτων δὲ ἀδικημάτων	αὐτοὺς	ὑπάγων, αὐτὸς μὲν ἔνδοξος ἐξ
[7, 9]	φιλοτιμίας τὰ ὀνείδη ταῦτα ἐς	αὐτοὺς	φέρεσθαι μήτε με ἅτε βαρβάρων
[7, 21]	δεδυστυχηκότων παραιτούμενος οὐκέτι ἀνίει, ἕως	αὐτοὺς	φιλανθρωπίας ὑπόσχεσιν ποιησάμενος ἀπεπέμψατο. Ἔπειτα
[7, 7]	οὐδὲ ἄλλῃ τινὶ ἐπιβουλῇ ἐς	αὐτοὺς	χρῆσθαι. ταῦτα μὲν οὖν οὕτως
[7, 18]	τινι τὸ λοιπὸν ἐπιεικείᾳ ἐς	αὐτοὺς	χρήσωνται, Βριττίους τε καὶ Λευκανοὺς
[7, 21]	πραγμάτων ἅπαντα ἐνεπλήσαντο τὸν κατ´	αὐτοὺς	χρόνον. ἢν γάρ σοι ταῦτά
[7, 38]	καὶ λίθων βολαῖς πανδημεὶ ἐς	αὐτοὺς	χρώμενοι τοῦ ἀπεῶσθαι τὸν κίνδυνον
[7, 7]	τοῦ πνεύματος ἐπρυτάνευε βία, ἥπερ	αὐτοὺς	ὡς ἥκιστα ἐθελουσίους ἐς τὴν
[7, 16]	τῶν ὑποδεξαμένων τινὸς τύχωσι, καθεῖναι	αὑτοὺς	ἐς τὴν πρεσβείαν εἰώθασιν ἄνθρωποι,
[7, 16]	δὲ τῶν περιβόλων ἐντὸς καθείρξαντες	αὑτοὺς	οἱ πολέμιοι ἐς μὲν τὸ
[7, 16]	οὐκ ἐν τοῖς ὀχυρώμασι καθεῖρξαν	αὑτοὺς,	οὐκ ἄλλο προσκρούειν τοῖς ἐναντίοις
[7, 39]	γὰρ ἀναγκαῖα σφᾶς παντάπασιν ἐπελελοίπει,	αὑτούς	τε καὶ τὸ φρούριον ὁμολογίᾳ
[7, 9]	ἐκώμαζον, οἱ δὲ στρατιῶται ἀπειθεστέρους	αὑτοὺς	τοῖς ἄρχουσι παρεχόμενοι εἰς πᾶσαν
[7, 6]	ἐγίνοντο. οἱ δὲ στρατιῶται ἀπειθεστέρους	αὑτοὺς	τοῖς ἄρχουσιν ἔτι μᾶλλον παρεῖχον,
[7, 32]	τε ὄντα καὶ ἑστιάτορα Γόνθαριν	αὐτοχειρὶ	λαβόντα κτεῖναι οὐδενὶ λόγῳ. ἐν
[7, 11]	ὡς Βιτάλιον καὶ τοὺς ξὺν	αὐτῷ	ἀναρπάσοντας. ἀλλὰ Βιτάλιός τε καὶ
[7, 1]	εἶχον, κατὰ βραχὺ δὲ προσεχώρησαν	αὐτῷ	ἅπαντες ὅσοι ἐν τῇ Λιγουρίᾳ
[7, 14]	τὸν ἄνδρα ὠνοῦντο καὶ ξὺν	αὐτῷ	ἀπιόντες εὐθὺς ᾤχοντο. ἐπεί τε
[7, 13]	ἐς ἀεὶ γεωργεῖν, τοὺς φόρους	αὐτῷ	ἀποφέροντας ὅσους τὸ πρότερον ἔς
[7, 27]	τε Οὐαράζης καὶ οἱ ξὺν	αὐτῷ	Ἀρμένιοι ἔπλεον, ἄφνω ἐς τὴν
[7, 32]	ἀρχῆς. ἀλλὰ τούτων τοιούτων ὄντων	αὐτῷ	Ἀρταβάνης ἀποχρῆν οἴεται, εἰ στρατηγός
[7, 10]	ξυνῆγε νέους ἐθελουσίους. ξυνῆν δὲ	αὐτῷ	βασιλέως γνώμῃ καὶ Βιτάλιος ὁ
[7, 14]	αὐτὸν νομίζουσιν εἶναι, καὶ θύουσιν	αὐτῷ	βόας τε καὶ ἱερεῖα πάντα·
[7, 14]	ὅστις ποτέ ἐστιν. ἢν τοίνυν	αὐτῷ	βουλομένῳ εἴη προέσθαι τε τὰς
[7, 18]	σφίσιν αἴσθησιν αὐτοῖς οὐδεμίαν παρεχομένοις·	αὐτῷ	γὰρ τὰ ἄλλα μελήσειν. δείσας
[7, 14]	κεκτημένον εὐθὺς ἔπεισε, καὶ ξὺν	αὐτῷ	γίνεται ἐν Σκλαβηνοῖς μέσοις. ἐπεκηρυκεύοντο
[7, 19]	αὐτίκα μάλα ἐνέπρησε καὶ ξὺν	αὐτῷ	Γότθους ἅπαντας, ἐς διακοσίους μάλιστα
[7, 31]	τοῖς ἐκείνου ἀπολιπών. οὔσης δὲ	αὐτῷ	γυναικός τε καὶ παιδὸς μιᾶς,
[7, 31]	ξυνοικίζεσθαι οὐδαμῆ ἴσχυσεν. ἦν γὰρ	αὐτῷ	γυνὴ πρότερον ξυγγενής τε οὖσα
[7, 26]	Ῥωμαίων μὲν τὴν βουλὴν διασώσασθαι,	αὐτῷ	δὲ κλέος περιβαλέσθαι μέγα τε
[7, 31]	οὐδεὶς ἐῴη, τῇ δὲ πάντων	αὐτῷ	δυσμενεστάτῃ οὔσῃ πλησιάζειν ἀναγκάζηται τὸν
[7, 32]	ὡμολόγουν τὴν γνώμην, καὶ ξὺν	αὐτῷ	δυσφορουμένοις ἐῴκεσαν· ταύτῃ τε τὸν
[7, 39]	τῶν δὲ ὁμήρων βουλομένῳ οἱ	αὐτῷ	εἶναι τοὺς μὲν σφετέρους ἀπολαβεῖν,
[7, 1]	οὖν οὐ πλέον ἢ χίλιοι	αὐτῷ	εἵποντο καὶ πόλιν μίαν Τικινὸν
[7, 32]	ἐξήνεγκεν, ὅσα δὴ πρότερον Ἀρσάκης	αὐτῷ	εἰπὼν ἔτυχεν. Ἐπεὶ δὲ Ἰουστῖνος
[7, 34]	Ἰωάννης, ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς, προρρηθὲν	αὐτῷ	ἐκ βασιλέως, ἐπειδὰν τάχιστα διαμαχήσωνται
[7, 15]	μὲν ὄκνησίν τινα οὐ δέον	αὐτῷ	ἐμπεπτωκέναι, ἰσχυριζόμενοι δὲ ὡς ὀλίγῳ
[7, 39]	ἀφανισθέντος. ἤλπιζε γὰρ, ἢν ξὺν	αὐτῷ	ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἡ γυνὴ
[7, 5]	ξυνέμιξεν, ὀλίγους μέν τινας τῶν	αὐτῷ	ἑπομένων ἐπὶ φυλακῇ τῆς πόλεως
[7, 27]	χειμερινὰς ἦν. τριακοσίους δὲ τῶν	αὐτῷ	ἑπομένων Ἰωάννῃ πέμψας ὡμολόγησε διαχειμάσας
[7, 4]	κατωρρωδηκότες ἡσυχῆ ἔμενον, Ἀρταβάζης δὲ	αὐτῷ	ἐς ἀγῶνα κατέστη μόνος. ἄμφω
[7, 31]	τε οὖσα καὶ ἐκ παιδὸς	αὐτῷ	ἐς γάμον ἐλθοῦσα. ἣν δὴ
[7, 20]	ἀφίκετο ἐς τὸ ἱερὸν, Πελάγιος	αὐτῷ	ἐς ὄψιν ἦλθε τὰ Χριστιανῶν
[7, 13]	καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον καὶ ξὺν	αὐτῷ	ἐς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία
[7, 11]	ὕστερον Ἰλλυριοὶ ξύμπαντες, ὅσοι ξὺν	αὐτῷ	ἐστρατεύοντο, ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, κακὸν
[7, 18]	καὶ ταῦτα ὁ βάρβαρος σὺν	αὐτῷ	ᾔει. καὶ πρῶτα μὲν τῶν
[7, 6]	μόνοις τοῖς ἐκ Βυζαντίου ξὺν	αὐτῷ	ἥκουσιν ἐς Νεάπολιν ἰέναι ἠνάγκαστο.
[7, 32]	νεανίαν ὥρμα, τά τέ οἱ	αὐτῷ	καὶ Ἀρταβάνῃ ξυγκείμενα καὶ τῷ
[7, 30]	τὸν Δρυοῦντα μεταπεμψάμενος ξύν τε	αὐτῷ	καὶ Βαλεριανῷ καὶ ἄλλοις ἄρχουσι
[7, 39]	Γερμανόν τε καὶ τὸ ξὺν	αὐτῷ	καραδοκῶν στράτευμα. ταῦτα μὲν οὖν
[7, 20]	ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε καὶ τῶν	αὐτῷ	κατὰ γένος προσηκόντων τινὰ, οἵπερ
[7, 31]	τόσα γυναῖκα μὲν τήν οἱ	αὐτῷ	κατηγγυημένην ἑκόντα ἑκοῦσαν ἀγαγέσθαι οὐδεὶς
[7, 32]	μὴ ἀντιστατεῖν ἃ βούλοιτο ἐγχωροῦντες	αὐτῷ·	Μάρκελλος δὲ μόνος ὀρθοστομήσας διασώσασθαι
[7, 18]	συνοίσειν ποτὲ Ῥωμαίοις τε καὶ	αὐτῷ	μέλλει, Γότθοις ὁ ἄνθρωπος ὡς
[7, 20]	πάντων Ῥωμαίων, ἀλλὰ τῶν χρημάτων	αὐτῷ	μὲν τὰ τιμιώτατα ἐξελεῖν, τὰ
[7, 19]	οὐκέτι οἷός τε ἦν ἐν	αὐτῷ	μένειν, ἀλλὰ κλέους τοῦδε μεταλαχεῖν
[7, 32]	Ἀρσάκῃ ἀπεῖπε μήτ´ ἄν οἱ	αὐτῷ	μήτε Γερμανῷ τῷ πατρὶ ταῦτά
[7, 16]	τι γνώρισμα ἐς πάντας τοὺς	αὐτῷ	ξυμβάλλοντας τὴν ἀπιστίαν ἀεὶ περιφέρειν
[7, 19]	καὶ τῆς οὐ δέον οἱ	αὐτῷ	ξυμβάσης ταραχῆς ᾔσθετο, τῷ τε
[7, 35]	πολλὴν, εὐτυχήμασι δὲ τοῖς ἔμπροσθεν	αὐτῷ	ξυμβεβηκόσιν ἀπόβλεπτος ὢν, ἅπερ οἱ
[7, 37]	Γότθους ποιεῖσθαι, ἐφ´ ᾧ δὴ	αὐτῷ	ξυμμαχήσουσιν ἐπὶ πολεμίους τοὺς ἄλλους
[7, 40]	διατριβὴν εἶχε. τύχη τέ τις	αὐτῷ	ξυνέβη ὑπὸ τοῖς πολεμίοις ἐνταῦθα
[7, 40]	τὴν Ἰταλίαν ἀρξόμενος. ἀλλά τις	αὐτῷ	ξυνέπεσε τύχη νοσήσαντι ἐξαπιναίως τὸν
[7, 18]	λοιπὸν Ἰταλιώταις τἀγαθὰ ἔσεσθαι, ξὺν	αὐτῷ	ὁ Τουλλιανὸς ᾔει. καὶ ἀπ´
[7, 5]	καὶ τὸ λοιπὸν ἐθελούσιοι ξὺν	αὐτῷ	οἱ πλεῖστοι ἐπὶ Ῥωμαίους ἐστράτευον.
[7, 15]	ἱερέως ὅσα ἐβούλετο, ἐπενεγκών τε	αὐτῷ,	ὅτι δὴ ὡς ἥκιστα ἀληθίζεται,
[7, 36]	ἂν, Ῥώμης μὲν ἔτι ὑπ´	αὐτῷ	οὔσης, σεσωσμένων δέ οἱ τῶν
[7, 23]	καὶ εἶδε πολλάκις. ὄντων δὲ	αὐτῷ	παίδων τε δύο καὶ τῆς
[7, 25]	λόγου θράσος ἑλόμενον τῶν ἐγκεχειρημένων	αὐτῷ	παρὰ δόξαν κρατεῖν, καὶ ἀπ´
[7, 21]	ἐνδεικνύμενος καὶ τοὺς τὴν πόλιν	αὐτῷ	παραδόντας Ἰσαύρους „Ὑμεῖς μὲν“ ἔφη
[7, 40]	ὄνομα, ἐκ Σπολιτίου ὁρμώμενόν οἱ	αὐτῷ	πάρεδρον οὐ πολλῷ πρότερον καταστησάμενος
[7, 12]	Κυπριανὸν εὐθὺς Τουτίλας, ἐνδοῦναί οἱ	αὐτῷ	Περυσίαν ἠξίου, δεδιττόμενος μὲν, ἢν
[7, 12]	ἐπεκδρομὴν ποιησάμενος, τῶν τε ξὺν	αὐτῷ	πλείστους ἀποβάλλει καὶ αὐτὸς θνήσκει.
[7, 8]	ἐξῃτοῦντο, ἀλλ´ εἴων ὅπως ποτὲ	αὐτῷ	πράσσειν δοκοίη. καὶ ὃς τὸν
[7, 8]	τοῦτον τὸν χρόνον Ῥωμαῖός τις	αὐτῷ	προσελθὼν, Καλαβρὸς γένος, ᾐτιᾶτο τῶν
[7, 19]	ἐς ἀφασίαν ἐμπέπτωκεν οὐ γεγονὸς	αὐτῷ	πρότερον τοῦτό γε. διὸ δὴ
[7, 1]	Ψαλίδιον ἐπίκλησιν ἐκάλουν, ὅτι δὴ	αὐτῷ	ῥᾴδιον ἦν ἀποτεμνομένῳ κύκλῳ τὸ
[7, 27]	βασιλεὺς ἔγραψεν ὅτι δὴ πολλὴν	αὐτῷ	στρατιὰν πέμψειεν, οἷσπερ αὐτὸν δεῖν
[7, 8]	Κόνωνα δὲ καὶ τοὺς ξὺν	αὐτῷ	στρατιώτας, ὅσους δὴ αὐτοῦ μένειν
[7, 14]	φιλανθρωποτάτῳ φανήσεσθαι, ἀλλ´, ἤν γε	αὐτῷ	τὰ βέλτιστα εἰσηγουμένῳ ἐπακούειν ἐθέλῃ,
[7, 21]	λόγος τιμῷτο. πόνος τε οὐδεὶς	αὐτῷ	τἀγαθὰ ἐφ´ ἑτέρους μετενεγκεῖν. ἀνθρώπῳ
[7, 29]	οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἔσχεν. ὅπως δὲ	αὐτῷ	τανῦν ἁλῶναι ξυνέπεσεν, ἐγὼ δηλώσω.
[7, 20]	ἔτι μᾶλλον ἀπεμπολῶν ἐπλούτει, πρυτανευούσης	αὐτῷ	τὰς τιμὰς τῆς τῶν δεομένων
[7, 32]	ὁ Λεόντιος ἅπαντα λέγοντος, ἅπερ	αὐτῷ	τε καὶ Ἀρταβάνῃ καὶ τῷ
[7, 39]	Τουτίλας, ἡμέρα γὰρ ἡ ξυγκειμένη	αὐτῷ	τε καὶ Διογένει ἀμφὶ Κεντουκέλλαις
[7, 24]	προσελθόντες ἐλοιδοροῦντό τε καὶ ἀνέδην	αὐτῷ	τὴν ἀβουλίαν ὠνείδιζον, ὅτι δὴ
[7, 13]	ἐναντίας εὐθὺς ἡ τύχη ἀντιστρέφει	αὐτῷ	τὴν εὐβουλίαν ἐπὶ τὰ πονηρότατα
[7, 14]	ἐκκρούειν ἐθέλων, ὡς μή τι	αὐτῷ	τῆς ἐς τὴν οἰκείαν ἐπανόδου
[7, 30]	σφῶν ἄρχοντα Κόνωνα κτείνουσιν, ἐμπορίαν	αὐτῷ	τοῦ τε σίτου καὶ τῶν
[7, 11]	πάντων χρημάτων; ἐπειδὴ τοίνυν ἐπ´	αὐτῷ	τούτῳ ὑμῖν πάρειμι, προσήκει καὶ
[7, 13]	πείσει ἐς Ἰταλίαν στρατεύεσθαι. καὶ	αὐτῷ	τῶν Ἐρούλων πολλοὶ εἵποντο, ὧν
[7, 32]	θυμὸν ἐπὶ μέγα ἐξῇρον, ἀλλοτρίας	αὐτῷ	χαριεῖσθαι συμφορὰς ἐν σπουδῇ ἔχοντες.
[7, 32]	εἰπεῖν οὐκέτι εἶχεν, ἐπεὶ ἄντικρυς	αὐτῷ,	ὥσπερ μοι ἐρρήθη, ἀπειπὼν ἔτυχε.
[7, 22]	Τουτίλας, ἅπαντάς τε τοὺς ξὺν	αὑτῷ	ἀγείρας, ἀμφὶ ὄρος τὸ Γάργανον,
[7, 22]	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς ξὺν	αὑτῷ	εἶχε, τοὺς δὲ ἄλλους ἅπαντας
[7, 39]	καταλόγων διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχε) ξὺν	αὑτῷ	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐπαγαγέσθαι ἐπήγγελλε.
[7, 15]	καίπερ ἐς τρισχιλίους στρατιώτας ξὺν	αὑτῷ	ἔχοντι. διὸ δὴ καὶ Βαλεντῖνός
[7, 35]	ἧσσον ἢ ἐς ἑξακισχιλίους ξὺν	αὑτῷ	ἔχων, ἔς τε Βενετίας ἀφικόμενος
[7, 26]	τὸ τῶν ἐναντίων ἦν ξὺν	αὑτῷ	ἔχων εὔδηλόν τε ὂν ὅτι
[7, 18]	καίπερ βαρβάρους ἀριστίνδην ξυνειλεγμένους ξὺν	αὑτῷ	ἔχων. Ἰωάννης δὲ τὴν δίοδον
[7, 37]	Βελισαρίου δορυφόρος, δύναμιν ἀξιόχρεων ξὺν	αὑτῷ	ἔχων. καὶ ὁ μὲν Γότθων
[7, 14]	οὕτω τε ἐς Βυζάντιον ξὺν	αὑτῷ	ἤγαγεν. ἐγὼ δὲ ὅθενπερ ἐξέβην
[7, 7]	ὀλίγοις τισὶ διαφυγεῖν ἴσχυσαν, ἐπεὶ	αὐτῶν	αἱ νῆες οὐ λίαν που
[7, 3]	ἀμφισβητούντων τῶν στρατηγῶν. ἔτι τε	αὐτῶν	ἀμφὶ ταύτῃ διαμαχομένων τῇ λείᾳ
[7, 38]	διαβάντες δίχα ἐγένοντο. εἶχε δὲ	αὐτῶν	ἁτέρα μὲν συμμορία ὀκτακοσίους τε
[7, 19]	οἱ ἐναντίοι εὐπετῶς δύνωνται. καὶ	αὐτῶν	βάλλοντες τοὺς μὲν ἔκτειναν, τοὺς
[7, 10]	διάφοροι γεγενημένοι ἀπ´ οὐδεμιᾶς πρὸς	αὐτῶν	γινομένης αἰτίας ἄγχιστά που ἐνστρατοπεδευομένους
[7, 1]	δὴ ἀπόβλητος μὲν οὐδεὶς ἐγεγόνει,	αὐτῶν	δὲ ἕκαστος πρῶτός τε ἐν
[7, 34]	ἐς Βυζάντιον πρέσβεις ὑπὲρ τῶν	αὐτῶν	δεησομένους. ἦρχε δὲ τότε Γηπαίδων
[7, 11]	τὰ ξίφη ἔργου εἴχοντο. καὶ	αὐτῶν	διακοσίους μὲν ἔκτειναν, Σαβινιανὸς δὲ
[7, 36]	ἐνεδρεύουσι γενόμενοι διεφθάρησαν. ὀλίγοι μέντοι	αὐτῶν	διέφυγον μόλις, ἐν οἷς καὶ
[7, 22]	τοὺς ἐναντίους ἐτρέψαντο. φόνος τε	αὐτῶν	ἐγεγόνει πολύς. γνοὺς δὲ ταῦτα
[7, 33]	στατῆρι τούτῳ, ἀλλὰ τὴν σφετέραν	αὐτῶν	εἰκόνα. καίτοι νόμισμα μὲν ἀργυροῦν
[7, 21]	τῇ πατρίδι ἐπαγάγοιντο, προδόται σφῶν	αὐτῶν	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου γεγενημένοι. καὶ
[7, 35]	μὲν τὸν πηλὸν ᾧπερ ἐπέφρακτο	αὐτῶν	ἕκαστος, ὑπερβλύσας δὲ καὶ ῥεύσας
[7, 29]	προὔλεγον αὐτίκα ξυμβήσεσθαι ὅσα δὴ	αὐτῶν	ἑκάστῳ ἤρεσκε. φιλοῦσι γὰρ ἄνθρωποι
[7, 3]	ἄρχουσι ξύμφορον εἶναι προτερῆσαι μὲν	αὐτῶν	ἕνα ξὺν ὀλίγοις τισίν· ἢν
[7, 3]	καὶ μυρίους ξυνείλεκτο, ἄρχοντες δὲ	αὐτῶν	ἕνδεκα ἦσαν, ὧν οἱ πρῶτοι
[7, 20]	τε πολλῇ ὀλιγωρίᾳ ἔσχον καὶ	αὐτῶν	ἐντροπὴν οὐδεμίαν πεποίηντο. καὶ τρίτον
[7, 40]	ἐπισπόμενοι τοῖς βαρβάροις, μοίρᾳ τε	αὐτῶν	ἐντυχόντες τινὶ καὶ ἐξαπιναίως ἐς
[7, 9]	αὐτοὺς, οἶμαι, ἄριστα, ὁποίων δὲ	αὐτῶν	ἐτύχετε ξένων καὶ φίλων ἐπίστασθε
[7, 21]	ἐπεὶ οὐδὲ πρὸς τὴν ἐξ	αὐτῶν	εὐεργεσίαν ἀπειπεῖν ἄξιον. λέγω δὲ
[7, 24]	ἄλληλα ἐναρμοσάμενοι τριγώνου σχῆμα τὰς	αὐτῶν	εὐθείας πανταχόθεν ἐργάζονται, καὶ αὐτοὺς
[7, 20]	καιρὸν, ἐν ᾧ τοῖς μὲν	αὐτῶν	ἐχομένοις καθεύδειν ἐπέβαλλεν, αὐτοῖς δὲ
[7, 30]	βουλομένους μένειν ἐκέλευε τὰ σφέτερα	αὐτῶν	ἔχοντας, ἐφ´ ᾧ τὸ λοιπὸν
[7, 7]	ἐνθένδε ἀπαλλάσσοιντο, πάντα τὰ σφέτερα	αὐτῶν	ἔχοντας· καὶ ὑπὲρ τούτων ἡμᾶς
[7, 6]	καὶ μέγα δέος ἔτι ἀπ´	αὐτῶν	ἔχοντες, ἕπεσθαι Δημητρίῳ ἐπὶ Τουτίλαν
[7, 36]	Βυζάντιον ἀπαλλάσσωνται, ἢ τὰ σφέτερα	αὐτῶν	ἔχοντες ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ
[7, 4]	Ῥωμαίους ἔκτεινον, καὶ πολλοὺς μὲν	αὐτῶν	ζωγρήσαντες ἐν φυλακῇ εἶχον, τὰ
[7, 19]	καὶ Ὅσδας σὺν αὐτοῖς, ὃς	αὐτῶν	ἦρχε, Γότθων ἁπάντων μαχιμώτατος ὤν.
[7, 4]	ἐν χερσὶ γένηται, κατὰ νώτου	αὐτῶν	ἰόντας βάλλειν τε καὶ ἐνοχλεῖν
[7, 33]	τοῦ ἐπὶ πλεῖστον. τινὲς δὲ	αὐτῶν	καὶ Ῥωμαίων στρατιῶται γεγένηνται ἐν
[7, 3]	ἀνακλίνῃ τὰς πύλας, ἔχεσθαί τε	αὐτῶν	καὶ τῇ πόλει ξὺν τῷ
[7, 17]	τῇ μάχῃ, ἀνδράποδα δορυάλωτα ὑμῶν	αὐτῶν	κατά γε τὸν τοῦ πολέμου
[7, 29]	ἐκβολὰς ἦλθον. τινὰς μὲν οὖν	αὐτῶν	καταλαβὸν τὸ κῆτος καταπιεῖν εὐθὺς
[7, 10]	τινὰς ἐπὶ τῷ φυλακτηρίῳ ἀντ´	αὐτῶν	καταστήσασθαι· ῥᾷον γὰρ οὕτως αὐτοὺς
[7, 34]	τὸ παράδειγμα ἐγγύθεν παρ´ ὑμῶν	αὐτῶν	λαβεῖν πάρεστι. σκέψασθε γάρ· Γότθοι
[7, 16]	ὧν ἕνεκα ἦλθες τὴν ὑπὲρ	αὐτῶν	μέμψιν ἡμῖν ἀναθήσεις. τῷ γὰρ
[7, 3]	ἀπαλλαγέντες πρότερον ἔτυχον. οὐδὲ γὰρ	αὐτῶν	οἱ ἐσεληλυθότες ἔχεσθαι ἴσχυσαν. Ῥωμαῖοι
[7, 17]	πη ἕκαστος δυνατὸς ἐγεγόνει. καὶ	αὐτῶν	οἱ πλεῖστοι τῆς δυνάμεως καταμαρανθείσης
[7, 22]	εἴη, τοιοῦτον ἀνάγκη καὶ ὑπὲρ	αὐτῶν	ὄνομα φέρεσθαι. τοσαῦτα μὲν Βελισάριος
[7, 36]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, κτεῖναι δὲ	αὐτῶν	ὅσους ἂν ἑκάστῳ δυνατὰ εἴη,
[7, 34]	ἀξιοῦντες Ῥωμαίους ἀνελέσθαι τὸν ὑπὲρ	αὐτῶν	οὐ δέον ἀγῶνα. πάντως δὲ
[7, 26]	τῷ τῶν πολεμίων στρατῷ. καὶ	αὐτῶν	οὐδεὶς μὲν τὸ παράπαν ἐς
[7, 20]	μάλιστα ἐφιεμένων αὐταῖς ξυνελθεῖν. διόπερ	αὐτῶν	οὐδεμιᾷ ἐς τὸ σῶμα ὑβρίσθαι
[7, 24]	εἰρημένων ἀμνημονοῦντες, ἀπ´ ἐναντίας τε	αὐτῶν	οὐδεμιᾷ ὀκνήσει ἰόντες. ἀλλὰ ταῦτα
[7, 15]	αἱ νῆες ἐνταῦθα κατάρωσι, κρατήσωσιν	αὐτῶν	οὐδενὶ πόνῳ. ὅπερ κατιδόντες ὅσοι
[7, 1]	ἐν τοῖς δένδροις ὄντων ἅψασθαι	αὐτῶν	οὐδενὶ τὸ παράπαν ἐξουσία ἐγίνετο.
[7, 6]	ἐς φυγὴν ἅπαντας ἔτρεψε. καὶ	αὐτῶν	πολλοὺς μὲν ἔκτεινεν, ἐζώγρησε δὲ
[7, 34]	ὁπόσον ἄνω. καίτοι τῆς παρούσης	αὐτῶν	πρεσβείας οὐ γέγονε πρᾶξις μιαρωτέρα
[7, 40]	οὐδ´ ὅσον λόγῳ κεκομισμένος πρὸς	αὐτῶν	πώποτε, ἐν Παλατίῳ μὲν καὶ
[7, 8]	δὲ παραινῶ μὴ τῆς ὑμῶν	αὐτῶν	σωτηρίας ἁμαρτάδα ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνταλλάξασθαι,
[7, 35]	ἐμπλησάμενοι μέγα τι χρῆμα, καὶ	αὐτῶν	τὰ μὲν ἔνερθεν κατορύξαντες, τὰ
[7, 38]	κατορύξαντες οἱ βάρβαροι οὗτοι, ἐπ´	αὐτῶν	τε χεῖράς τε καὶ πόδας
[7, 16]	Γότθων καταστῆναι φρουρὰν, ὡς μηδὲν	αὐτῶν	τῇ ἐλευθερίᾳ ἢ τῇ ἄλλῃ
[7, 1]	εἶδεν, οὔτε οἱ ἐς ὄψιν	αὐτῶν	τινα ἥκειν οὔτε ἄλλως ἐντυχεῖν
[7, 18]	Ἰωάννου δὲ πάντα ἰσχυριζομένου πρὸς	αὐτῶν	τὸ λοιπὸν Ἰταλιώταις τἀγαθὰ ἔσεσθαι,
[7, 17]	ἀγορὰν τὰ ἔπιπλα πάντα βίον	αὐτῶν	τὸν ἐφήμερον ἀντηλλάσσοντο. τελευτῶντες δὲ,
[7, 1]	ἐς αὐτὴν ἐπανήκοντα, κόρον τε	αὐτῶν	τοῦ θεάματος τούτου οὐδεὶς ἔλαβε.
[7, 13]	ἄρχοντας ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ δὴ	αὐτῶν	τοὺς πολλοὺς πείσει ἐς Ἰταλίαν
[7, 28]	τε οὐδενὶ πόνῳ ἔτρεψαν, καίπερ	αὐτῶν	τῷ πλήθει παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι,
[7, 3]	ἐπὶ τὴν πόλιν ἐχώρουν δι´	αὐτῶν	τῶν πυλῶν ὅθεν ἀπαλλαγέντες πρότερον
[7, 7]	οὐδεμίαν αἰτίαν εἰσὶν ἄξιοι πρὸς	αὐτῶν	φέρεσθαι, κἂν μὴ διὰ τῶν
[7, 36]	οἱ προδιδόντες Ἴσαυροι ἐπὶ τῇ	αὐτῶν	φυλακῇ μείναντες τάς τε πύλας
[7, 22]	εἰκὸς καὶ γνώρισμα τοῦτο τῆς	αὑτῶν	φύσεως οὐκ αἰσχυνομένους χρόνῳ τῷ
[7, 7]	καλώδιον ἀναψάμενος ἐς τὸν Δημητρίου	αὐχένα,	ἔς τε τὸν Νεαπόλεως περίβολον
[7, 4]	τοῦ δέρματος ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζου	αὐχένα	ψαῦσαι. τύχῃ τέ τινι ἀρτηρίαν
[7, 34]	ἀνδραποδίζουσιν, ὅλην τε προσποιεῖσθαι Δακίαν	αὐχοῦσι.	τίνα πόλεμον ὑπὲρ ὑμῶν ποτε
[7, 24]	οὖν φόνος τῶν βαρβάρων ἅτε	ἀφ´	ὑψηλοῦ βαλλομένων πολὺς, κόπῳ τε
[7, 30]	φρουρίῳ τὸν στόλον τοῦτον ἅτε	ἀφ´	ὑψηλοῦ κατιδόντες εὐέλπιδές τε γενόμενοι
[7, 22]	τοῦ παντὸς αἰῶνος δόξειεν εἶναι·	ἀφαιρεῖται	γὰρ τοὺς μὲν προγεγενημένους τὴν
[7, 21]	παρὰ πολὺ ὑπεραίροντες δυνάμει τινὶ	ἀφανεῖ	τε καὶ ὡς ἥκιστα γινωσκομένῃ
[7, 35]	ἐστράτευσε ξυμβόλῳ προὔλεγέ τινι οὐκ	ἀφανεῖ	τὸ δαιμόνιον. ὁ δὲ ξύμβολος
[7, 22]	πολιτικῶς βιοτεύειν ἐπισταμένων, ὄντα δὲ	ἀφανίζειν	τούς γε ἀξυνέτους εἰκὸς καὶ
[7, 5]	τῷ ἔργῳ τούτῳ ἐξ ἀνθρώπων	ἀφανισθείη.	ἐπεί τε ὁ λόγος ἐς
[7, 29]	συμφορῶν γέγονε, τὸ δὲ κῆτος	ἀφανισθὲν	πολλῶν ἀπαλλαγὴ κακῶν διαδείκνυται οὖσα.
[7, 39]	παῖδα, Οὐιττίγιδος ἤδη ἐξ ἀνθρώπων	ἀφανισθέντος.	ἤλπιζε γὰρ, ἢν ξὺν αὐτῷ
[7, 35]	τούτου νόσῳ αὐτίκα ἐξ ἀνθρώπων	ἀφανισθέντος.	ἡνίκα τοίνυν Γήπαισί τε καὶ
[7, 23]	ἔμπροσθεν εἴρηται, δόλῳ ἐξ ἀνθρώπων	ἀφανισθέντος.	ὅσπερ ξὺν στρατεύματι ἐπὶ τὸ
[7, 2]	ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δὲ ἐξ ἀνθρώπων	ἀφανισθῆναι	Ἰλδίβαδον οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη, ἐπύθετο,
[7, 40]	τὸν βασιλέως ἀνεψιὸν ἐξ ἀνθρώπων	ἀφανισθῆναι,	Ἰωάννην δὲ τὸν αὐτοῦ κηδεστὴν
[7, 1]	οὕτως ἀνεπισκέπτως Οὐραΐαν ἐξ ἀνθρώπων	ἀφανισθῆναι.	πολλοί τε ἤδη ἐν σφίσιν
[7, 19]	καταφυγόντες τὸ λοιπὸν σώζοιντο, ἐς	ἀφασίαν	ἐμπέπτωκεν οὐ γεγονὸς αὐτῷ πρότερον
[7, 14]	ὑπὲρ αὐτοῦ χρυσίον προέμενος εἰς	ἀφασίαν	ἐμπεπτωκὼς ἤσχαλλεν, ἐλπίδος ἀποτυχὼν οὐ
[7, 12]	συντάξεις ἐπιτάττειν αὐτοῖς ἥκιστα ἔχομεν.	ἀφείλετο	γὰρ ἡμῶν τὴν παρρησίαν τὸ
[7, 33]	ἐπειδὴ τάχιστα βασιλεὺς αὐτὰς Ἰουστινιανὸς	ἀφείλετο	Γότθους· ἐξηνδραπόδισάν τε τοὺς ταύτῃ
[7, 32]	τοῦ σώματος οὔτε τῆς οὐσίας	ἀφείλετο,	οὐ μὴν οὐδὲ φυγῇ ἐζημίωσε.
[7, 30]	Ἰταλῶν τὰ μὲν χρήματα πάντα	ἀφείλετο,	τὰ δέ γε σώματα κακῶν
[7, 17]	εἶναι, οὐ μέντοι οὐδὲ τὸ	ἀφεῖναι	ἀκίνδυνον. Βελισάριον δὲ καὶ τὸν
[7, 17]	ῥᾴδιον ἢ βουλομένοις ὑμῖν, ἀλλ´	ἀφεῖναι	ἡμᾶς τῆς ὑμετέρας δικαιοῦτε χειρὸς,
[7, 8]	ἐδέοντο τῷ ἀνθρώπῳ τὴν αἰτίαν	ἀφεῖναι.	ὁ δὲ πρᾴως τε καὶ
[7, 40]	τινα ἐπιφανῶν γυναῖκα, αἰχμάλωτον οὖσαν,	ἀφεῖναι	Ῥωμαίοις ἀντ´ αὐτοῦ ἤθελε. γυναῖκα
[7, 26]	ἄλλην τινὰ ἢ Ἀρμενίαν μόνην	ἀφεῖναι	φωνήν. τούτῳ δὴ Γότθοι ἐντυχόντες
[7, 27]	προσχὼν καὶ τὰς ναῦς ἐνταῦθα	ἀφεὶς	μένειν μὲν αὐτοῦ οὐδαμῆ ἤθελεν,
[7, 39]	ἀμελέτητος πολεμίων ἔργων. Ἀρταβάνῃ τε	ἀφεὶς	τὰ ἐς αὐτὸν ἐγκλήματα πάντα
[7, 14]	τυγχάνουσιν ὄντες, ἀλλὰ κἀν τῷ	ἀφελεῖ	διασώζουσι τὸ Οὐννικὸν ἦθος. καὶ
[7, 34]	ὑπερβολή; ταῦτα μὲν οὖν ἡμῖν	ἀφελείᾳ	βαρβαρικῇ, λόγων σπανιζούσῃ, τῶν πραγμάτων
[7, 33]	δεδραπετευκότων ἐπελαμβάνοντο, τῶν τε γειναμένων	ἀφέλκοντες	ἐς τὰ οἰκεῖα ξὺν αὑτοῖς
[7, 25]	ὑμῶν δόξαν ὡς ἥκιστα ὀρθὴν	ἀφελὼν	ἀντικαθιστάναι τὴν γνώμην ἐπὶ τὰ
[7, 25]	γένοιτο. τούτων τοίνυν φημὶ χρῆναι	ἀφεμένους	ὑμᾶς προθυμίᾳ τῇ πάσῃ ὁμόσε
[7, 36]	αἵρεσιν, ὅπως ἢ τοὺς ἵππους	ἀφέντες	ἐνταῦθα καὶ τὰ ὅπλα καταθέμενοι,
[7, 12]	διέφυγον, ἀλλὰ τούς τε ἵππους	ἀφέντες	καὶ τὰ ὅπλα ἐς τὴν
[7, 6]	οὕτω δὲ λωβησάμενοι ὅπη βούλοιτο	ἀφῆκαν	ἰέναι. ταύτην τε Τουτίλᾳ τὴν
[7, 13]	αἰχμαλώτους ἐς τὰ οἰκεῖα ξύμπαντας	ἀφῆκαν	ἰέναι. τότε δὲ ὁ Ναρσῆς
[7, 36]	τε δωρησάμενος καὶ παραπομποὺς ξυμπέμψας	ἀφῆκε.	καὶ ἄλλοι μέντοι τοῦ Ῥωμαίων
[7, 6]	καὶ ξὺν πολλῇ φιλοφροσύνῃ ἐλευθέρας	ἀφῆκε,	μέγα τε ἀπ´ αὐτοῦ ὄνομα
[7, 19]	ὀλίγον μὲν κομιδῆ τῷ δήμῳ	ἀφῆκε,	τὸν δὲ πλεῖστον κεκομισμένος ἐπὶ
[7, 8]	πύλας ἀναπετάσας ἕκαστον ὅπη βούλοιτο	ἀφῆκεν	ἰέναι. Κόνωνα δὲ καὶ τοὺς
[7, 25]	τὰς ἄλλας Ἰταλίας πόλεις ἁπάσας	ἀφῆκεν	οὐδ´ ὁτιοῦν λυμηνάμενος. ἐκ μὲν
[7, 21]	τὰ ἄλλα ξύμπαντα λόγῳ οὐδενὶ	ἀφῃρήμεθα.	νῦν δ´ ἡμῖν ἐς ὁλίγους
[7, 21]	ὅτι δὴ τὰς μὲν ἀρχὰς	ἀφῄρηντο	σχεδόν τι ἁπάσας, πρὸς δὲ
[7, 32]	δέον ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον	ἀφῄρηται.	καίτοι πολλῷ ἔτι μᾶλλον αὐτοὺς
[7, 16]	παλαιοῦ χρημάτων προσόδῳ καὶ καρπῶν	ἀφθονίᾳ	τῶν ἐκεῖ φυομένων πασῶν μάλιστα,
[7, 24]	ὅτι τῶν ἐπιτηδείων τέως σπανίζοντες	ἀφθονίαν	ἐνταῦθα εὗρον, ἥνπερ Βελισάριος ποιεῖν
[7, 11]	ἔγωγε οὔτε τῳ πολεμησείων ἐνθάδε	ἀφῖγμαι	οὔτ´ ἂν ἑκών ποτε τοῖς
[7, 12]	ἐδήλου δὲ ἡ γραφὴ τάδε	„Ἀφίγμεθα	εἰς τὴν Ἰταλίαν, ὦ βασιλεῦ
[7, 29]	τε καὶ τεράτων δηλώσεις ἄλλοις	ἀφιεὶς	ἐκεῖνο εὖ οἶδα, ὡς ἡ
[7, 14]	εὗρε (καίπερ τήν τε Λατίνων	ἀφιέντα	φωνὴν καὶ τῶν Χιλβουδίου γνωρισμάτων
[7, 35]	τισὶν ἐθελουσίοις ἐς Σκλαβηνοὺς αὖθις	ἀφίκετο.	ἔνθεν τε ἀναστὰς παρὰ Τουτίλαν
[7, 40]	Σκλαβηνῶν ὅμιλος ὅσος οὔπω πρότερον	ἀφίκετο	ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν. Ἴστρον
[7, 14]	ἐναντίων ἁλῴη, τανῦν δὲ, ἐπεὶ	ἀφίκετο	ἐς τὰ πάτρια ἤθη, ἐλεύθερος
[7, 20]	ἑξήκοντα. ἐπεὶ δὲ ὁ Τουτίλας	ἀφίκετο	ἐς τὸ ἱερὸν, Πελάγιος αὐτῷ
[7, 18]	Ἰσαάκῃ στράτευμα ἐς Ἐπίδαμνόν τε	ἀφίκετο	καὶ Βελισαρίῳ ξυνέμιξεν, Ἰωάννης μὲν
[7, 5]	πολεμίους λαθὼν ἐς Ῥάβεννάν τε	ἀφίκετο	καὶ τὰ παρόντα σφίσιν ἀπήγγειλε.
[7, 6]	ὀλίγον τε ὕστερον ἐς Τουσκίαν	ἀφίκετο,	καὶ τῶν ἐνταῦθα χωρίων ἀποπειρασάμενος,
[7, 27]	ὁ Βιταλιανοῦ παντὶ τῷ στρατῷ	ἀφίκετο	οὐ πολλῷ ὕστερον. ταῦτα μὲν
[7, 23]	ὀλίγοις τισὶ, Ταραντηνῶν αὐτὸν ἐπαγαγομένων,	ἀφίκετο,	τοὺς λοιποὺς ἐπὶ τῇ τοῦ
[7, 22]	ἀλλ´ ἐς τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ	ἀφίκετο.	τῶν τε πατρικίων οἱ ἐς
[7, 32]	ἐπειδὰν τάχιστα Βελισάριος ἐξ Ἰταλίας	ἀφίκηται.	ἠγγέλλετο γὰρ ὢν ἐν Ἰλλυριοῖς
[7, 32]	ἀνὴρ τάχιστα ἐς Βυζάντιόν τε	ἀφίκηται	καὶ παρὰ βασιλέα ἐν Παλατίῳ
[7, 16]	ἐντὸς τῆς ἐκεχειρίας ἐκ Βυζαντίου	ἀφίκηται,	σφᾶς τε αὐτοὺς ὁμολογίᾳ καὶ
[7, 30]	τῆς βασιλίδος ἀπογενομένης ἐς Βυζάντιον	ἀφικομένη	ἐδέετο βασιλέως μετάπεμπτόν οἱ τὸν
[7, 25]	ἐξῆγε τὸ στράτευμα, ἐνταῦθά τε	ἀφικόμενοι	ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ
[7, 13]	στρατιωτῶν. οἳ δὴ ἐς Ἐπίδαμνον	ἀφικόμενοι	Βελισαρίῳ ξυνέμιξαν. καὶ Ναρσῆν δὲ
[7, 20]	περιβόλου ἐγένοντο καὶ παρὰ Τουτίλαν	ἀφικόμενοι	δέξασθαι τῇ πόλει αὐτόν τε
[7, 40]	δὲ καὶ ὁ βασιλέως στρατὸς	ἀφικόμενοι	ἐς Δαλματίαν ἐν Σάλωσι διαχειμάζειν
[7, 27]	ἔπεμψεν. οἱ δὲ εἰς Ἰταλίαν	ἀφικόμενοι	τῷ ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα ξυνέμιξαν.
[7, 5]	Ῥωμαίων στρατὸς ἐς τὸ πεδίον	ἀφικόμενοι	φάλαγγά τε ποιησάμενοι ἵσταντο. καὶ
[7, 11]	τὰ οἰκεῖα τῷ τρόπῳ τούτῳ	ἀφικομένοις	ἢ ὅτι συχνὸν σφίσι χρόνον
[7, 11]	παντὶ τῷ στόλῳ ἐς Ῥάβενναν	ἀφικόμενος	Γότθους τε τοὺς παρόντας καὶ
[7, 35]	ἄκρας ἑάλω. ἐς Βυζάντιον δὲ	ἀφικόμενος	διατριβὴν τὸ λοιπὸν ἐνταῦθα εἶχε,
[7, 23]	ἐνταῦθα ᾔει. Ῥωμαῖος δὲ ἀνὴρ	ἀφικόμενος	δρόμῳ ἐς τοὺς πολεμίους, οἵπερ
[7, 16]	ἐς Ῥώμην ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἐτύγχανεν	ἀφικόμενος.	ἐν ταύτῃ τε τῇ πολιορκίᾳ
[7, 35]	τούτων δὴ ἕνεκεν ἐς Βυζάντιον	ἀφικόμενος	ἔτυχεν ἔναγχος. βασιλεὺς δὲ Ἰταλίας
[7, 7]	προσέσχεν. ἔς τε τὰς Συρακούσας	ἀφικόμενος	ἡσυχῆ ἔμενε, κατορρωδῶν τὰ πολέμια.
[7, 35]	αὑτῷ ἔχων, ἔς τε Βενετίας	ἀφικόμενος	Ῥωμαίοις τισὶν ὑπαντήσας, ὧν Λάζαρος
[7, 12]	ὁμολογίᾳ εἷλεν. ἐς Τούσκους τε	ἀφικόμενος	Σπολίτιόν τε καὶ Ἀσίσην ἐπολιόρκει.
[7, 32]	δίφρον οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἀναβεβήκει.	ἀφικόμενός	τε παρ´ αὐτὸν Ἀρσάκης ἔφασκέν
[7, 32]	ἐκτὸς ἔμενεν. ἐνταῦθα τοῦ Χαναράγγου	ἀφικομένου	ἤκουσε σαφῶς ὁ Λεόντιος ἅπαντα
[7, 34]	ξυμμαχίας αἰτήσει παρὰ τοὺς πέλας	ἀφικομένους	ἀναδιδάξαι πρῶτον, ὡς δίκαιά τε
[7, 23]	Ῥώμης χωρία, ἐπειδὴ ἄγχιστά πη	ἀφικομένους	τοὺς ἀμφὶ Βελισάριον εἶδον, ἐκ
[7, 13]	τὸ κατ´ ἀρχὰς ἐς Ῥάβενναν	ἀφικομένῳ	μετέμελεν, ἃ δὴ Βιταλίῳ ἀναπεισθεὶς
[7, 13]	τινων ἄγχιστα τοῦ Ῥώμης περιβόλου	ἀφικομένων	Ἀρτασίρης τε καὶ Βαρβατίων, πολλούς
[7, 37]	Γότθων στρατὸς, ἐπειδὴ ἐς Κεντουκέλλας	ἀφίκοντο,	ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς
[7, 40]	ἄχρι ἐς τὰ μακρὰ τείχη	ἀφίκοντο,	ἅπερ ὀλίγῳ πλέον ἢ ἡμέρας
[7, 31]	ἀποκρουσθέντες οὐδαμῆ ἐς τὸ ἔργον	ἀφίκοντο,	αὐτίκα δηλώσω. Ἀρταβάνῃ Γόνθαριν καθελόντι
[7, 27]	δὲ ἄγχιστά πη πόλεως Βρεντεσίου	ἀφίκοντο,	αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον. ἅπερ ὁ
[7, 26]	καὶ ἐς τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ	ἀφίκοντο,	Γότθοι δὲ τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον
[7, 37]	ἐπὶ Σικελίας ἐχώρησαν. ἐπεὶ δὲ	ἀφίκοντο	ἐς τὸ Ῥήγιον, οὐ πρότερον
[7, 28]	λοιποὶ φεύγοντες παρὰ Τουτίλαν τε	ἀφίκοντο	καὶ τὰ ξυμπεσόντα πάντα ἐσήγγελλον·
[7, 27]	ἄσμενοι ἐς τὰς ναῦς δρόμῳ	ἀφίκοντο.	ὅ τε Οὐαράζης πλεῖν μὲν
[7, 26]	καὶ δρόμῳ ἐχόμενοι ἐς Μεντοῦρναν	ἀφίκοντο.	οὕσπερ ἐπεὶ οἱ ἄλλοι εἶδον
[7, 24]	τὴν προσεδρείαν ἐς Τίβουριν πόλιν	ἀφίκοντο,	πάσας σχεδόν τι τὰς τοῦ
[7, 26]	στρατιώταις ἐπισπόμενοι ἐς τὸν Πόρτον	ἀφίκοντο,	ταῖς δὲ γυναιξὶ πάσαις ἁλῶναι
[7, 20]	οἵπερ ἐπειδὴ παρὰ τὸ τεῖχος	ἀφίκοντο,	τῶν καλωδίων λαβόμενοι ἀνέβαινον ἐς
[7, 22]	τόσον μεγέθους τε καὶ κάλλους	ἀφῖκται,	ἀλλὰ βασιλέων μὲν πλῆθος, ἀνδρῶν
[7, 37]	ἑτέραν τινὰ ἐκ βασιλέως σφίσιν	ἀφίξεσθαι.	ἀδύνατον γὰρ Ἰουστινιανὸν τὸ λοιπὸν
[7, 34]	εἶδον, ἐς Βυζάντιόν τε θαρσοῦσιν	ἀφῖχθαι	καὶ βασιλεῖ ἐς τοσόνδε περιυβρισμένῳ
[7, 27]	οἱ ξὺν αὐτῷ Ἀρμένιοι ἔπλεον,	ἄφνω	ἐς τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν κατῆραν.
[7, 1]	πρηνὴς ἔκειτο, Οὐέλας δὲ αὐτοῦ	ἄφνω	τῷ ξίφει τὸν τράχηλον παίει.
[7, 11]	οἱ χίλιοι παρεσκευάζοντο εἰς τὴν	ἄφοδον,	ὡς νύκτωρ τῆς ἀποπορείας ἀρξόμενοι,
[7, 18]	Δρυοῦντος ἀπέπλευσεν, οἵ τε Γότθοι	ἀφροντιστήσαντες	δίαιταν οὐ κατεσπουδασμένην ἐν Καλαβροῖς
[7, 40]	ἐγένοντο. ὧν δὴ ὁ Γερμανὸς	ἀφροντιστήσας	πάσῃ ἐπήγγελλε τῇ στρατιᾷ ξυσκευάζεσθαι,
[7, 10]	τέτρασι πρότερον τῆς κυρίας ἡμέραις,	ἀφύλακτόν	τε τὸν λιμένα εὑρὼν αὐτοῦ
[7, 32]	ὀρρωδίᾳ τινὶ, ὃς δὴ κάθηται	ἀφύλακτος	ἐς ἀεὶ ἐπὶ λέσχης τινὸς
[7, 13]	καθίστατο. τοὺς μέντοι γεωργοὺς οὐδὲν	ἄχαρι	ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἰταλίαν εἰργάσατο,
[7, 32]	αὐτὸν ἄλλο μὲν εἰργάσατο οὐδὲν	ἄχαρι,	ξάνας δὲ οὐ πολλὰς κατὰ
[7, 32]	ἄλλο δὲ αὐτὸν εἰργάσατο οὐδὲν	ἄχαρι,	οὐ μὴν οὐδὲ τῶν ἄλλων
[7, 20]	τοῦ ξυνοικήσαντος. Τουτίλας δὲ οὐδὲν	ἄχαρι	παθεῖν αὐτὴν ξυνεχώρησεν, ἀλλ´ αὐτήν
[7, 22]	ἐπείσθη τε καὶ Ῥώμην εἰργάσατο	ἄχαρι	περαιτέρω οὐδέν. σημήνας τε Βελισαρίῳ
[7, 25]	τὰ βελτίω δυνήσωμαι, καὶ μήτε	ἀχαριστεῖν	οὐδὲν ὑμῖν προσῆκον ἐς ἐμὲ
[7, 14]	ἔσεσθαι, καὶ αὐτὸν δὲ οὐδαμῆ	ἀχάριστον	δεσπότῃ φιλανθρωποτάτῳ φανήσεσθαι, ἀλλ´, ἤν
[7, 23]	τῶν Καλαβρίας ὁρίων κείμενον, ὅπερ	Ἀχεροντίδα	καλοῦσι Ῥωμαῖοι, ἐνταῦθά τε φυλακτήριον
[7, 26]	ἐγίνετο τῇδε, ἐν τούτῳ Ἰωάννῃ	Ἀχεροντίδα	τὸ φρούριον πολιορκοῦντι, ἐπεὶ οὐδὲν
[7, 7]	τὴν προσεδρείαν ποιούμενοι. μὴ τοίνυν	ἀχθόμενοι	τοῖς ἐκ τῆς πολιορκίας δεινοῖς
[7, 8]	ἐστιν. καὶ ταῦτα γὰρ οὐκ	ἀχρεῖα	παντάπασιν εἶναι δοκεῖ τοῖς ἐς
[7, 18]	λαβόμενος ζωγρεῖσθαι ἠξίου. „οὐ γὰρ	ἀχρεῖός	σοι“ ἔφη, „καὶ τῷ Ῥωμαίων
[7, 29]	διαβάντες ποταμὸν Ἴστρον Ἰλλυριοὺς ἅπαντας	ἄχρι	Ἐπιδαμνίων ἔδρασαν ἀνήκεστα ἔργα, κτείνοντες
[7, 23]	περιέβαλεν ἐκ θατέρου θαλάσσης μέρους	ἄχρι	ἐς ἕτερον καὶ τάφρον βαθεῖαν
[7, 11]	Οὐίττιγις ἐμπρήσας τὰ τείχη καθεῖλεν	ἄχρι	ἐς ἥμισυ μάλιστα, ὅπως μὴ
[7, 40]	οὕτω δὲ χώραν πολλὴν ληϊζόμενοι	ἄχρι	ἐς τὰ μακρὰ τείχη ἀφίκοντο,
[7, 18]	μακρὰς ἐκ τῆς ἑτέρας ὄχθης	ἄχρι	ἐς τὴν ἑτέραν ἐξικνουμένας ἐνταῦθα
[7, 19]	τῆς ἑτέρας τοῦ Τιβέριδος ὄχθης	ἄχρι	ἐς τὴν ἑτέραν ἐξικνουμένην, ὅπως
[7, 20]	τε ἐκ τῶν ἐπάλξεων ἀναρτήσαντες	ἄχρι	ἐς τὸ ἔδαφος ἐξικνουμένους, καὶ
[7, 38]	κατὰ μέσον ἐνείροντες ὠθοῦντές τε	ἄχρι	ἐς τῶν ἀνθρώπων τὰ ἔγκατα,
[7, 1]	γὰρ Ἰταλιώτας οὔτε τῶν βασιλέως	ἁψαμένους	χρημάτων οὔτε τι ἄτοπον εἰς
[7, 1]	ὡραίων ἐν τοῖς δένδροις ὄντων	ἅψασθαι	αὐτῶν οὐδενὶ τὸ παράπαν ἐξουσία
[7, 32]	ἐς ἀεὶ ἐπὶ λέσχης τινὸς	ἀωρὶ	νύκτωρ, ὁμοῦ τοῖς τῶν ἱερέων
[7, 3]	ἐκ τοῦ παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος	ἀωρὶ	τῶν νυκτῶν ἄγχιστα τοῦ περιβόλου
[7, 9]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ἅπαντα γὰρ	ἀωρὶ	τῶν νυκτῶν ἐν τοῖς διαφανέσι
[7, 26]	εἷλεν· ἀλλὰ τῷ θυμῷ χαριζόμενος	ἀωρὶ	τῶν νυκτῶν ἐπέστη τῷ τῶν