>

Livre, Chap.
[7, 21]	γινωσκομένῃ ἡσσήθημεν. οὐκοῦν τὸ φυλάξαι	τὰ	ἀγαθὰ ἐφ´ ὑμῖν κείσεται, διασώζουσι
[7, 30]	τε τὼ χεῖρε ἀποτεμὼν καὶ	τὰ	αἰδοῖα εὐθὺς ἔκτεινε, τῶν δὲ
[7, 14]	τὰς ἀναξυρίδας ἐναρμοσάμενοι μέχρι ἐς	τὰ	αἰδοῖα, οὕτω δὴ ἐς ξυμβολὴν
[7, 19]	διαφθείρας τοὺς ταύτῃ βαρβάρους, καὶ	τὰ	ἄλλα, ἅπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται.
[7, 24]	γὰρ σφίσι διέφθαρτο ἤδη) καὶ	τὰ	ἄλλα ἐν παρασκευῇ πάσῃ ποιούμενοι.
[7, 12]	τῷ πολέμῳ τῶν δυσμενῶν, καὶ	τὰ	ἄλλα ἐξαρτύεσθαι δεῖ. στρατηγὸς γάρ
[7, 18]	αὐτοῖς οὐδεμίαν παρεχομένοις· αὐτῷ γὰρ	τὰ	ἄλλα μελήσειν. δείσας τε διὰ
[7, 21]	ἡσσηθέντες, τήν τε ἀρχὴν καὶ	τὰ	ἄλλα ξύμπαντα λόγῳ οὐδενὶ ἀφῃρήμεθα.
[7, 35]	λιμένι ἀπολιπόντες. οὗ δὴ καὶ	τὰ	ἄλλα πλοῖα ἔμπλεα σίτου τε
[7, 19]	ἄργυρον, ὅσπερ ἐνταῦθα ἔκειτο, καὶ	τὰ	ἄλλα χρήματα ἥρπαζον. ἀναστρέψαντες δὲ
[7, 14]	κοινὸν ἄγεται. ὁμοίως δὲ καὶ	τὰ	ἄλλα ὡς εἰπεῖν ἅπαντα ἑκατέροις
[7, 16]	τοῦτον Ῥωμαῖοι τὸν Πελάγιον, ἐπειδὴ	τὰ	ἀμήχανα τῷ λιμῷ ἔπασχον, πείθουσι
[7, 29]	ἐνιαυτοὺς τό τε Βυζάντιον καὶ	τὰ	ἀμφ´ αὐτὸ χωρία ἠνώχλει, οὐκ
[7, 18]	ἀλλὰ πλέουσι μὲν αὐτοῖς ἐς	τὰ	ἀμφὶ Ῥώμην χωρία μᾶλλον ξυνοίσειν·
[7, 18]	Ἰονίου ξυμμῖξαι σφίσιν ἥκοντα ἐς	τὰ	ἀμφὶ Ῥώμην χωρία. οὗ δὴ
[7, 17]	δριμὺ τά τε χείλη καὶ	τὰ	ἀμφὶ τὴν φάρυγγα δάκνῃ οὐ
[7, 17]	εἰργάζετο. τοὺς μέντοι στρατιώτας οὔπω	τὰ	ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει, ἀλλ´ ἔτι ἀντεῖχον.
[7, 16]	πρὸς Τουτίλα πολιορκουμένην ἅπαντα ἤδη	τὰ	ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει. ἦν δέ τις
[7, 18]	γε τὸ εἰκὸς, βραχυτάτην τριβὴν	τὰ	ἀνήκεστα λυμανεῖσθαι τοῖς πράγμασι. καὶ
[7, 1]	δεδακρυμένη ἦλθε καί οἱ ἀμῦναι	τὰ	ἀνήκεστα πρὸς τῆς Οὐραΐου γυναικὸς
[7, 39]	οἷα δὴ ἐξεργάζεσθαι εἴωθεν ἐς	τὰ	ἀνθρώπεια προϊοῦσα ἡ φήμη, Γότθοι
[7, 27]	αὐτὸς ἥξειν. Βελισάριος οὖν ἐπειδὴ	τὰ	βασιλέως ἀνελέξατο γράμματα, ἐνακοσίους ἀριστίνδην
[7, 11]	ἱκανῶς ἴσχυσεν. ὅπερ καὶ νῦν	τὰ	βασιλέως πράγματα ἔσφηλεν. ᾧ δὴ
[7, 12]	λίαν ἔς τε Ῥωμαίους καὶ	τὰ	βασιλέως πράγματα ἔχων. Ἡρωδιανὸς μὲν
[7, 26]	αἵματι περιρρεομένους, τοὺς δὲ καὶ	τὰ	βέλη ἐν τοῖς σώμασιν ἔτι
[7, 14]	φανήσεσθαι, ἀλλ´, ἤν γε αὐτῷ	τὰ	βέλτιστα εἰσηγουμένῳ ἐπακούειν ἐθέλῃ, κύριον
[7, 13]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ τῶν βουλευμάτων	τὰ	βέλτιστα ἐς πᾶν τοὐναντίον Βελισαρίῳ
[7, 1]	διαφερόντως κἀν τοῖς ἀπόροις ἐπινοῆσαι	τὰ	βέλτιστα ἱκανώτατος. ἐν μέντοι κινδύνοις
[7, 25]	ἀφελὼν ἀντικαθιστάναι τὴν γνώμην ἐπὶ	τὰ	βελτίω δυνήσωμαι, καὶ μήτε ἀχαριστεῖν
[7, 13]	κακῶς, ἢ βεβουλεῦσθαι μὲν αὐτὸν	τὰ	βελτίω, ἐμπόδιον δὲ τὸν θεὸν
[7, 11]	νῦν παρὰ φαῦλον ἡγησάμενοι τὸ	τὰ	βελτίω σφίσιν αὐτοῖς ἑλέσθαι οἵδε
[7, 9]	μὲν οὖν ἀνθρώπων ἐς Ῥώμην	τὰ	βιβλίδια ταῦτα ἐκόμισαν οὐκ ἔχω
[7, 1]	οὖν τὴν χεῖρα ἐπιβαλὼν ἐς	τὰ	βρώματα ἐπὶ τῆς στιβάδος πρηνὴς
[7, 39]	Ἱμέριος ἦρχον, ὥσπερ μοι εἴρηται,	τὰ	γὰρ ἀναγκαῖα σφᾶς παντάπασιν ἐπελελοίπει,
[7, 25]	τὸ θεῖον ὑπὸ ἀβελτερίας χρῆσθαι.	τὰ	γὰρ ἀνθρώπεια καὶ σφάλλεσθαί ποτε
[7, 14]	τοῦ Ῥωμαίων στρατηγοῦ Χιλβουδίου γεγενημένοις.	τὰ	γὰρ ἔθνη ταῦτα, Σκλαβηνοί τε
[7, 28]	τὸ εἰκὸς, ἀποκρούεσθαι δυνατοὺς ἔσεσθαι.	τὰ	γὰρ Λευκανῶν ὄρη μέχρι ἐς
[7, 27]	καὶ ἐς ἐμὲ ξυμβαίνει εἶναι.	τὰ	γὰρ ὀνόματα τοῖς πράγμασιν ἀρχὴν
[7, 7]	ἠγμένοι κρατήσειν αὐτοὺς ἡμῶν οἴεσθε.	τὰ	γὰρ τοῦ βίου παράλογα τύχῃ
[7, 32]	εἰσιέναι ξυνέβη, ἧς δὴ κληρονόμος	τά	γε ὅσα βεβουλῆσθαι Βοραΐδην αὐτὸς
[7, 9]	μαθόντες οὕτω δὴ προήσεσθαι αὐτοῖς	τὰ	Γότθων τε καὶ Ἰταλιωτῶν πράγματα
[7, 33]	τῇδε Φράγγοις ἐχώρησεν. Ἐπεὶ δὲ	τὰ	Γότθων τε καὶ Τουτίλα καθυπέρτερα
[7, 10]	ὥσπερ εἰώθει, εἶδεν. ἀναλεξάμενός τε	τὰ	γράμματα Βόνῳ ἀπαγγέλλειν ἐκέλευεν ὅτι
[7, 22]	τε ὧν ἕνεκα ἥκοιεν καὶ	τὰ	γράμματα ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ ἡ
[7, 20]	αὐτῷ μὲν τὰ τιμιώτατα ἐξελεῖν,	τὰ	δὲ ἄλλα σφίσιν αὐτοῖς κατ´
[7, 30]	τὰ μὲν χρήματα πάντα ἀφείλετο,	τὰ	δέ γε σώματα κακῶν παντάπασιν
[7, 39]	μεγάλα τὰ μὲν ἐκ βασιλέως,	τὰ	δὲ πλείω οἴκοθεν οὐδεμιᾷ φειδοῖ
[7, 4]	αὐτῶν ζωγρήσαντες ἐν φυλακῇ εἶχον,	τὰ	δὲ σημεῖα ξύμπαντα ἔλαβον, ὅπερ
[7, 4]	βελῶν γεγονὼς τοῦ τραύματος ἐπεμελεῖτο,	τὰ	δὲ στρατεύματα ἄμφω ἐς χεῖρας
[7, 14]	καὶ ἄλκιμοι διαφερόντως εἰσὶν ἅπαντες,	τὰ	δὲ σώματα καὶ τὰς κόμας
[7, 35]	αὐτῶν τὰ μὲν ἔνερθεν κατορύξαντες,	τὰ	δὲ ὕπερθεν πηλῷ ἐς τὸ
[7, 8]	ἄνθρωπον οὐκ ἐς μακρὰν διεχρήσατο,	τὰ	δὲ χρήματα, ὅσα δὴ αὐτοῦ
[7, 1]	τοῖς βασιλέως πράγμασιν ἐβουλεύετο καὶ	τὰ	δεδογμένα ἔπρασσεν ἀεὶ αὐτονόμῳ γνώμῃ.
[7, 9]	ἐπιγενομένης τινὸς, τούτοις ἄξιον τοὺς	τὰ	δεινὰ πεπονθότας συγγνώμονας εἶναι. τὸ
[7, 1]	ἤρξαντο, καὶ οὔτε αὐτοὶ ἐφρόνουν	τὰ	δέοντα ἔτι οὔτε τοὺς στρατιώτας
[7, 34]	τοὺς τρόπους εἰσί. δίκῃ μὲν	τὰ	διάφορα διαλῦσαι, καίπερ πολλὰ προκαλουμένων
[7, 34]	αὐτόθεν δῆλον, δίκῃ γὰρ διαλύειν	τὰ	διάφορα ἐν σπουδῇ ἔχομεν, δικάζεσθαι
[7, 34]	πη εἶναι τὸν Ῥωμαίων στρατὸν,	τὰ	διάφορα εὐθὺς Λαγγοβάρδαις διέλυσαν, ἔς
[7, 8]	τὴν τῆς νίκης πρόφασιν τῷ	τὰ	δίκαια πράσσειν ξυνοίσει μᾶλλον ἢ
[7, 4]	ἀλλήλοιν ἐλάσαντε, ἐπειδὴ ἄγχιστα ἵκοντο,	τὰ	δόρατα ὤθουν, Ἀρταβάζης δὲ προτερήσας
[7, 11]	πολλὴ τῶν πολεμίων γέγονε καὶ	τὰ	δοράτια ἠκόντιζον ἐπ´ αὐτὸν ἅπαντες.
[7, 17]	τὸ τοῦ Τιβέριδος ὕδωρ, θεωμένων	τὰ	δρώμενα τῶν τε παίδων καὶ
[7, 14]	ἀεὶ τά τε ξύμφορα καὶ	τὰ	δύσκολα ἐς κοινὸν ἄγεται. ὁμοίως
[7, 38]	τε ἄχρι ἐς τῶν ἀνθρώπων	τὰ	ἔγκατα, οὕτω δὴ αὐτοὺς διαχρήσασθαι
[7, 8]	μὲν τοσαῦτα εἶπεν. ἐπαινέσαντες δὲ	τὰ	εἰρημένα οἱ Γότθων λόγιμοι τὸν
[7, 40]	τι ἐν Παλατίῳ ἁμαρτάνεσθαι παρὰ	τὰ	εἰωθότα ὅση δύναμις ξυγχωρῶν, οὐδὲ
[7, 4]	πολεμίων εὐαλωτότερον γένοιτο οἷς γε	τὰ	ἐκ θεοῦ δῆτα πεπραγμένα οὐχ
[7, 21]	ἀπέσταλκα τούσδε αὐτίκα εἴσῃ. αἰτούμεθα	τὰ	ἐκ τῆς εἰρήνης καλὰ σέ
[7, 11]	τε ἐκ τῆς εἰρήνης καὶ	τὰ	ἐκ τοῦ μεγάλου βασιλέως ἀγαθὰ
[7, 30]	ἰέναι, ξυνταράξοντας τῶν πολεμίων τοὺς	τὰ	ἐκείνῃ πολιορκοῦντας πολίσματα. οὕτω γὰρ
[7, 40]	εἰργάσαντο, οὐκ ἐξ ἐπιδρομῆς ληϊζόμενοι	τὰ	ἐκείνῃ χωρία, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν
[7, 26]	αἰσθόμενοι μὲν πολεμίων στρατὸν ἀμφὶ	τὰ	ἐκείνῃ χωρία γενέσθαι, οὐδὲν δὲ
[7, 10]	ξὺν Βαλεντίνῳ τινὲς ληΐσασθαι βουλόμενοι	τὰ	ἐκείνῃ χωρία ἐπεκδρομὰς ἐποιήσαντο. τοῖς
[7, 13]	μὲν ποταμὸν Ἴστρον, ληϊσάμενοι δὲ	τὰ	ἐκείνῃ χωρία καὶ Ῥωμαίων ἐξανδραποδίσαντες
[7, 23]	τῶν αὐτομόλων, ἐφ´ ᾧ φυλάξωσι	τὰ	ἐκείνῃ χωρία. Μαρτινιανὸς οὖν ἐπειδὴ
[7, 40]	δὲ καὶ κατὰ μόνας περιιόντας	τὰ	ἐκείνῃ χωρία τῶν τινες Ῥωμαίων
[7, 24]	τῶν τε Ῥωμαίων ὅσοι ἀμφὶ	τὰ	ἐκείνῃ χωρία ᾤκηντο ἐνταῦθα ἠγείροντο,
[7, 23]	Ταραντηνοὺς μόνον, ἀλλὰ καὶ ὅσοι	τὰ	ἐκείνῃ χωρία ᾤκουν συνήγαγε, καὶ
[7, 2]	τὰ πρότερα σπένδεσθαι ἤθελεν· ὥστε	τὰ	ἐκτὸς Πάδου ποταμοῦ Γότθους ἔχοντας
[7, 4]	ἑκατὸν Ῥαβέννης διέχει. ~Τουτίλας δὲ	τὰ	ἐν Βερώνῃ ξυμπεσόντα μαθὼν Γότθων
[7, 3]	ἀνέχει, ὅθεν ἅπαντα κατανοεῖν πάρεστι	τὰ	ἐν Βερώνῃ πρασσόμενα καὶ ἀπαριθμεῖσθαι
[7, 21]	ἤδη μὲν οὖν βασιλεὺς ἠκηκόει	τὰ	ἐν Ἰταλίᾳ ξυμπεπτωκότα. ἐπεὶ δὲ
[7, 26]	ὁμιλῆσαι ξυνέβη) στεῖλαι δέ τινας	τὰ	ἐν Καπύῃ τε κατασκεψομένους καὶ
[7, 1]	προὔστη, νικῶν τε διετέλει καὶ	τὰ	ἐν ποσὶν ἀεὶ κτώμενος. ἐπεὶ
[7, 35]	πλεῖστον διατριβὴν εἶχεν, εὖ διαθέσθαι	τὰ	ἐν σφίσιν ἀντιλεγόμενα σπουδάζων καὶ
[7, 18]	βαρβάρους ὄντας, ὑποχείρια δὲ ποιησάμενον	τὰ	ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου ξυμμῖξαι
[7, 22]	ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. οὕτω μὲν ἅπαντα	τὰ	ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου, πλὴν
[7, 19]	ταύτῃ τῇ μάχῃ ἐπιτελῆ ποιεῖν	τὰ	ἐπαγγελλόμενα ἔγνω. ἔτι γάρ οἱ
[7, 25]	Τουτίλας δὲ οὐ λίαν ἐς	τὰ	ἐπαγγελλόμενα προθυμουμένους τοὺς βαρβάρους ὁρῶν
[7, 35]	πολλῷ καὶ ναυσὶν ἔπεμψεν ἐς	τὰ	ἐπὶ Δαλματίας χωρία. ὃς δὴ
[7, 13]	ἦρχον καὶ ξὺν αὐτῷ ἐς	τὰ	ἐπὶ Θρᾴκης χωρία ἦλθον. ἐνταῦθα
[7, 33]	ἵδρυνται νῦν, Ἰλλυριούς τε καὶ	τὰ	ἐπὶ Θρᾴκης χωρία καταθέοντες καὶ
[7, 14]	χρόνον τοῦτον Ἄνται ἐπισκήψαντες εἰς	τὰ	ἐπὶ Θρᾴκης χωρία πολλοὺς ἐληΐσαντο
[7, 22]	γυναιξὶ καὶ παισὶν ἔστειλεν ἐς	τὰ	ἐπὶ Καμπανίας χωρία, ἐν Ῥώμῃ
[7, 26]	Γότθους ηὐτομοληκότων τὸ πρότερον ἐς	τὰ	ἐπὶ Καμπανίας χωρία ἰόντες, οἵπερ
[7, 23]	τῶν βαρβάρων τινὰς ἀπολιπὼν ἐς	τὰ	ἐπὶ Καμπανίας χωρία, οἷσπερ ἡ
[7, 22]	οἱ πολέμιοι κακουργήσοντες ἴοιεν ἐς	τὰ	ἐπὶ Λευκανίας χωρία. καὶ Ἄνται
[7, 9]	τῷ πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐς	τὰ	ἐπὶ Ῥώμης χωρία ᾔει. ταῦτα
[7, 13]	ἦν, ἀπανίστασθαί τε ἐνθένδε καὶ	τὰ	ἐπὶ Ῥώμης χωρία καταλαβεῖν ἔγνω,
[7, 40]	Γότθοι σχεδόν τι ἅπαντα ληϊσάμενοι	τὰ	ἐπὶ Σικελίας χωρία ἵππων μὲν
[7, 33]	τὴν Φωκαέων ἀποικίαν καὶ ξύμπαντα	τὰ	ἐπιθαλάσσια χωρία ἔσχον, θαλάσσης τε
[7, 17]	δὲ φέροντες ἐς τὴν ἀγορὰν	τὰ	ἔπιπλα πάντα βίον αὐτῶν τὸν
[7, 10]	δὲ οὐκέτι ἠδύναντο ἐκ Τούσκων	τὰ	ἐπιτήδεια διὰ τοῦ Τιβέριδος ἐσκομίζεσθαι.
[7, 28]	ἐν δὲ δὴ τῇ ἡμέρᾳ	τὰ	ἐπιτήδεια διερευνώμενοι περιήρχοντο, οὔτε τινὰς
[7, 37]	πολεμίοις μεθῆκεν αὖθις. διὸ δὴ	τὰ	ἐπιτήδεια ἐν τῷ παρόντι ἐς
[7, 7]	πολιορκούμενος. ἤδη γὰρ ἅπαντα σφᾶς	τὰ	ἐπιτήδεια ἐπελελοίπει. ὁ δὲ τὸν
[7, 10]	τούτῳ ἡμέρα ξυνέκειτο. Βελισάριος δὲ	τὰ	ἐπιτήδεια ἐς ἐνιαυτοῦ μῆκος πλοίοις
[7, 19]	τῇ ἀπορίᾳ, ὅτῳ δὴ τρόπῳ	τὰ	ἐπιτήδεια ἐς Ῥώμην εἰσκομίζειν διενοεῖτο.
[7, 10]	καθάπερ οἱ ἐπέστελλε Βελισάριος, καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια ἐς χρόνον αὐτοῖς ἀπολιπὼν
[7, 28]	οὔτε τοῖς στρατιώταις ὅθεν ἂν	τὰ	ἐπιτήδεια ἐσκομίζοιντο εἶχεν, αὐτὸς μὲν
[7, 30]	τε ὡς ἄριστα διοικήσασθαι καὶ	τὰ	ἐπιτήδεια ἐσκομίσασθαι, Ἰωάννην δὲ καὶ
[7, 6]	ἐπιστάτης εἴη καὶ τοῖς στρατιώταις	τὰ	ἐπιτήδεια κατὰ τὴν χρείαν πορίζηται.
[7, 39]	ὁ Τουτίλας ἐνδεῖν τοῖς πολιορκουμένοις	τὰ	ἐπιτήδεια, μοῖραν μὲν τοῦ στρατοῦ
[7, 40]	στρατηγοῖς ἐπικαλοῦντες, ὅτι δὴ αὐτοὶ	τὰ	ἐπιτήδεια ξύμπαντα εὔπορα ἔχοντες ἅτε
[7, 27]	ἵπποις ἐς ἐκεῖνο τοῦ καιροῦ	τὰ	ἐπιτήδεια οὐκ ἂν ἐπαρκέσειν, ἐπεὶ
[7, 28]	μὲν καὶ ἵπποις τοῖς σφετέροις	τὰ	ἐπιτήδεια πάντα πορίζεσθαι, τοὺς δὲ
[7, 17]	ἀμφὶ Βέσσαν ἀκούσαντες τὸ μὲν	τὰ	ἐπιτήδεια χορηγεῖν σφίσιν ἀδύνατον, τὸ
[7, 36]	τοῦ περιβόλου σπείρας ἐνδεῖν σφίσι	τὰ	ἐπιτήδεια ὡς ἥκιστα ἐποίει. πολλάκις
[7, 22]	ὁποῖα γὰρ ἂν τῶν ἀρχόντων	τὰ	ἔργα εἴη, τοιοῦτον ἀνάγκη καὶ
[7, 39]	πολεμίων ἔργων. Ἀρταβάνῃ τε ἀφεὶς	τὰ	ἐς αὐτὸν ἐγκλήματα πάντα καὶ
[7, 9]	ποτε ἄρα ὑμῖν ἀπολελογῆσθαι πρὸς	τὰ	ἐς Γότθους εἰργασμένα ξυμβήσεται· πότερα
[7, 9]	μὲν τὰ κρείσσω, ἐπανορθώσητε δὲ	τὰ	ἐς ἡμᾶς οὐ δέον ὑμῖν
[7, 5]	αὐτὸν περιβόλου ἐντὸς ἔμενε καὶ	τὰ	ἐς πολιορκίαν ἡτοίμαζε, δεδιὼς μὴ
[7, 40]	διέποντος, ἅπαντά τε ἰσχυρότατα ἐξαρτυομένου	τὰ	ἐς τὴν τοῦ πολέμου παρασκευὴν,
[7, 10]	ὑποτοπάζοντες σφίσιν ἔσεσθαι, ὀλιγώρως ἤδη	τὰ	ἐς τὸν Δρυοῦντα διαθέμενοι ἡσυχῆ
[7, 37]	ἅπερ ἐπεὶ Τουτίλας ἤκουσεν, αὖθις	τὰ	ἐς τὸν πόλεμον ἐν παρασκευῇ
[7, 12]	Ἰταλίαν στέλλεσθαι μόνον, ἄριστά σοι	τὰ	ἐς τὸν πόλεμον παρεσκεύασται· εἰμὶ
[7, 4]	ἀδικίᾳ θαρροῦντας. οὕτω γὰρ αὐτοῖς	τὰ	ἐς τοὺς κατηκόους βεβίωται ὥστε
[7, 14]	μάλιστα τῷ κεκτημένῳ ἐγένετο καὶ	τὰ	ἐς τοὺς πολεμίους δραστήριος. πολλάκις
[7, 34]	τοσοῦτον αἰτοῦμεν, ὅπη ποτὲ γνώμης	τὰ	ἐς φιλίαν Γήπαισιν ἔχει. οὕτω
[7, 34]	ἐπεὶ τοῖς ἀεὶ προγεγενημένοις τεκμηριοῦσθαι	τὰ	ἐσόμενα ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ δύνανται
[7, 29]	γὰρ ἄνθρωποι τοῖς παροῦσι διαπορούμενοι	τὰ	ἐσόμενα τερατεύεσθαι, καὶ τοῖς ἐνοχλοῦσιν
[7, 34]	ἥκουσιν. οὗτοι γὰρ ἂν μόνοι	τὰ	ἔσχατα ἐς τοὺς πέλας ὑβρίζοιεν,
[7, 11]	δύναμιν ᾔσθοντο οὖσαν, τῶν χωρίων	τὰ	ἐχυρώτατα ἐνοχλεῖν ἔγνωσαν. διὸ δὴ
[7, 11]	πραγμάτων φύσεως ἔξω, τὸ δὲ	τὰ	ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν βασιλεῖ τε διαρκῶς
[7, 11]	πράγματα ἔσφηλεν. ᾧ δὴ τοσοῦτον	τὰ	ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν μέλει, ὥστε τὴν
[7, 20]	ξὺν Ῥωμαίοις τοῖς ἄλλοις ἐς	τὰ	ἱερὰ καταφεύγουσι. τῶν δὲ πατρικίων
[7, 20]	πόλιν ἀπολελεῖφθαι ξυνέπεσεν, οἵπερ ἐς	τὰ	ἱερὰ κατέφυγον μόλις. τῶν γὰρ
[7, 40]	ἐτόλμων, ἀλλὰ ξύμπαντα τὰ ὄρη	τὰ	Ἰλλυριῶν διαμείψαντες ἐν Δαλματίᾳ ἐγένοντο.
[7, 11]	θεραπείαν καὶ τὰ ὅπλα καὶ	τὰ	ἱμάτια ἔφερεν. Ἔστι δὲ πολίσματα
[7, 15]	τὰς ἐπάλξεις ἀνέβαινον ἅπαντες καὶ	τὰ	ἱμάτια σείοντες τοῖς ἐν ταῖς
[7, 25]	ἀσφαλεῖς. ὁ μὲν γὰρ παρὰ	τὰ	καθεστῶτα τολμήσας ἐννοίᾳ τοῦ δοκοῦντος
[7, 4]	οὕτω ξυλλήβδην εἰπεῖν ξύμπαντα αὐτοῖς	τὰ	κακὰ πρὸς τῶν ὑποδεχθέντων γενέσθαι
[7, 22]	ἐμπιπρᾶν δὲ καὶ τῶν οἰκοδομιῶν	τὰ	κάλλιστά τε καὶ ἀξιολογώτατα ἔμελλε,
[7, 17]	χρυσοῖ. οἷς μέντοι οὐχ οὕτω	τὰ	κατὰ τὴν οἰκίαν ἐφέρετο, ὥστε
[7, 9]	ὑμῖν ἀπολελειμμένης ἐλπίδος ἕλησθε μὲν	τὰ	κρείσσω, ἐπανορθώσητε δὲ τὰ ἐς
[7, 1]	πάντα. καὶ ἡνίκα μὲν ἀκμάζοι	τὰ	λήϊα, ἐς τὸ ἀκριβὲς διεφύλασσε
[7, 37]	Σικελίαν στρατεύσων. ἅμα δὲ καὶ	τὰ	μακρὰ πλοῖα τετρακόσια ὡς ἐς
[7, 40]	χώραν πολλὴν ληϊζόμενοι ἄχρι ἐς	τὰ	μακρὰ τείχη ἀφίκοντο, ἅπερ ὀλίγῳ
[7, 34]	ἀλλὰ τῷ φίλος οἱ ἐς	τὰ	μάλιστα εἶναι θαρσῶν, τὴν τοῦ
[7, 40]	ἀνδρεῖός τε καὶ δραστήριος ἐς	τὰ	μάλιστα, ἐν μὲν τῷ πολέμῳ
[7, 2]	ἀπολέξας τινὰς τῶν οἱ ἐς	τὰ	μάλιστα ἐπιτηδείων, πρέσβεις ἔπεμψεν ἄλλους
[7, 3]	ἄποθεν, εὐνοϊκῶς δὲ βασιλεῖ ἐς	τὰ	μάλιστα ἔχων τὴν πόλιν παραδοῦναι
[7, 16]	διατρίψας συχνὸν φίλος μὲν ἐς	τὰ	μάλιστα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ γέγονε, χρήματα
[7, 6]	δειλός τε καὶ μελλητὴς ἐς	τὰ	μάλιστα. μετὰ δὲ καὶ Δημήτριον
[7, 34]	ἔνσπονδοι δὲ καὶ φίλοι Ῥωμαίοις	τὰ	μάλιστα ὄντες καὶ δῶρα πολλὰ
[7, 10]	ἄνδρας τε ἀπολεξάμενος περιέργους ἐς	τὰ	μάλιστα πέντε τά τε γράμματα
[7, 38]	ἰσχυρότατα, ὀξεῖς τε αὐτοὺς ἐς	τὰ	μάλιστα ποιησάμενοι, ἐπὶ τούτων ξὺν
[7, 34]	ᾠκημένοι ἀλλήλοις διάφοροι γεγένηνται ἐς	τὰ	μάλιστα. πολεμησείοντές τε προθυμίᾳ τῇ
[7, 36]	καίπερ πιεζομένους τῷ λιμῷ ἐς	τὰ	μάλιστα. τότε δὲ πολλὰ λογισάμενοι
[7, 21]	εἶπον, ὑμῖν δὲ αὐτὰ ἐνδεξαμένοις	τὰ	μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ξυνηνέχθη γενέσθαι.
[7, 39]	ἀρχῆς. ἔπειτα δὲ χρήματα μεγάλα	τὰ	μὲν ἐκ βασιλέως, τὰ δὲ
[7, 35]	μέγα τι χρῆμα, καὶ αὐτῶν	τὰ	μὲν ἔνερθεν κατορύξαντες, τὰ δὲ
[7, 12]	Βελισάριος τῶν βεβιωμένων ἠπείλησε πράξειν.	τὰ	μὲν οὖν ἀμφὶ Σπολιτίῳ ταύτῃ
[7, 11]	τοῖς ἐνταῦθα εἰσπλεῖν βουλομένοις ἐγίνετο.	~Τὰ	μὲν οὖν ἀμφὶ Τιβούρει οὕτω
[7, 14]	τοῦ Ἴστρου ὄχθης αὐτοὶ νέμονται.	τὰ	μὲν οὖν ἀμφὶ τὸν λεὼν
[7, 7]	τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου ἦλθον.	τὰ	μὲν οὖν ἀμφὶ τῷ Ῥωμαίων
[7, 27]	τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ληϊσάμενοι ἀπεχώρησαν.	~Τὰ	μὲν οὖν ἐν Ἰταλιώταις στρατόπεδα
[7, 21]	πλέον ἢ δισμυρίων ὄντων τετύχηκε.	τὰ	μὲν οὖν πεπραγμένα συλλήβδην εἰπεῖν
[7, 17]	τε καὶ τῆς φύσεως ὑπερορίους.	τὰ	μὲν οὖν πρῶτα Βέσσας τε
[7, 14]	ἐπὶ τούτῳ δὴ τῷ ὀνόματι.	τὰ	μὲν οὖν πρῶτα κρύφα ταῦτα
[7, 16]	ἐνιαυτοῦ μῆκος ἀντέχειν ξύμπασι Ῥωμαίοις.	τὰ	μὲν οὖν Σικελιωτῶν τοιαῦτά ἐστιν,
[7, 24]	καρτερὰ μάχη. οἱ γὰρ βάρβαροι	τὰ	μὲν πρῶτα ἐλπίδα εἶχον αὐτοβοεὶ
[7, 36]	ὄνομα, Κίλιξ δὲ γένος, ὃς	τὰ	μὲν πρῶτα ἐφειστήκει τῇ Βελισαρίου
[7, 1]	γυναικὸς παθούσῃ ἠξίου. διὸ δὴ	τὰ	μὲν πρῶτα Ἰλδίβαδος Οὐραΐαν ἐς
[7, 36]	αὐτὸν τῷ πολέμῳ. νῦν δὲ	τὰ	μὲν πρῶτα Λιβέριον ἀπολεξάμενος, ἄνδρα
[7, 35]	ἐπιθαλάσσιον ἄγχιστά πη Σαλώνων ἐστὶ,	τὰ	μὲν πρῶτα ξυνέμισγε τοῖς ταύτῃ
[7, 36]	τοὺς λόγους ἄσμενοι ἤκουσαν. καὶ	τὰ	μὲν πρῶτα τὴν ἐπὶ τὸ
[7, 30]	τῆς σφίσι ξυγκειμένης ἡμέρας. καὶ	τὰ	μὲν πρῶτα χειμῶνος ἐξαισίου ἐπιπεσόντος,
[7, 11]	τρισὶν ἐντυχὼν ἐν χώρῳ κρημνώδει	τὰ	μὲν πρῶτα ὡς ἀντιταξόμενος ἔστη·
[7, 30]	αὐτοῦ ἔμειναν. τῶν μέντοι Ἰταλῶν	τὰ	μὲν χρήματα πάντα ἀφείλετο, τὰ
[7, 37]	διενεγκεῖν, εἴ τῳ ἱκανὰ τεκμηριῶσαι	τὰ	{μετὰ} χρόνου τοσούτου ἐπὶ τῆς
[7, 8]	καὶ ἀτεχνῶς δύσκολον, ὃς ἂν	τὰ	νόμιμα περιστέλλειν ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 19]	δὲ καταπεπληγμένοι τοῖς ξυμπεσοῦσι στρέψαντες	τὰ	νῶτα, ὡς ἕκαστός πη ἠδύνατο,
[7, 11]	μέσην τοὺς πολεμίους εἶδον, σπασάμενοι	τὰ	ξίφη ἔργου εἴχοντο. καὶ αὐτῶν
[7, 5]	βουλομένοις τοῖς ἄρχουσιν ἦν ἐπιτελεῖν	τὰ	ξυγκείμενα. διὸ δὴ ξὺν τοῖς
[7, 2]	τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ παρέλαβε κατὰ	τὰ	ξυγκείμενα σφίσι τὴν ἀρχὴν Τουτίλας.
[7, 39]	παρ´ αὐτὸν ἐκέλευέν οἱ κατὰ	τὰ	ξυγκείμενα τὴν πόλιν ἐνδοῦναι. Διογένης
[7, 12]	ὅσοι φρουρὰν ἐνταῦθα εἶχον κατὰ	τὰ	ξυγκείμενα Τουτίλᾳ καὶ Γότθοις σφᾶς
[7, 10]	ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ πάντα ἐς Τουτίλαν	τὰ	ξυμβεβηκότα σφίσιν ἀνήνεγκαν. παρὰ τοσοῦτον
[7, 29]	τερατεύεσθαι, καὶ τοῖς ἐνοχλοῦσιν ἀποκναιόμενοι	τὰ	ξυμβησόμενα λόγῳ οὐδενὶ τεκμηριοῦσθαι. ἐγὼ
[7, 29]	τῶν τε σεισμῶν ᾔσθοντο καὶ	τὰ	ξυμπεσόντα ἀμφί τε τῷ Νείλῳ
[7, 28]	παρὰ Τουτίλαν τε ἀφίκοντο καὶ	τὰ	ξυμπεσόντα πάντα ἐσήγγελλον· οἵ τε
[7, 32]	εἶναι. Καὶ ὁ μὲν Ἀρσάκης	τὰ	ξυμπεσόντα τῷ Ἀρταβάνῃ ἀπήγγειλεν, ὁ
[7, 34]	Γήπαισιν ἔχει. οὕτω γὰρ ἂν	τὰ	ξυνοίσοντα ὡς ἀσφαλέστατα ἐξεργάσαισθε τῇ
[7, 14]	ὄνομα, αἰχμάλωτον εἷλεν, ἔς τε	τὰ	οἰκεῖα λαβὼν ᾤχετο. οὗτος ὁ
[7, 13]	κτείνουσι καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἐς	τὰ	οἰκεῖα ξύμπαντας ἀφῆκαν ἰέναι. τότε
[7, 33]	τῶν τε γειναμένων ἀφέλκοντες ἐς	τὰ	οἰκεῖα ξὺν αὑτοῖς ἐκομίζοντο, οὐδενὸς
[7, 11]	οὐκ ἄλλου του ἕνεκα εἰς	τὰ	οἰκεῖα τῷ τρόπῳ τούτῳ ἀφικομένοις
[7, 9]	μηδεὶς μήτε ὑπὸ νέου φιλοτιμίας	τὰ	ὀνείδη ταῦτα ἐς αὐτοὺς φέρεσθαι
[7, 14]	εἴη. καὶ ὃς οὐκ ἀπηξίου	τὰ	ὄντα {λέγειν} καταλέγειν ξὺν τῷ
[7, 24]	εἰσί. σκολόπων τεττάρων ἰσομήκων μάλιστα	τὰ	ὄπισθε πρὸς ἄλληλα ἐναρμοσάμενοι τριγώνου
[7, 38]	ὅσοι καθεωρῶντο εἶναι, ἀνελόμενοι αὐτίκα	τὰ	ὅπλα ἐξίασιν ἐπ´ αὐτοὺς ἅπαντες.
[7, 12]	τούς τε ἵππους ἀφέντες καὶ	τὰ	ὅπλα ἐς τὴν γῆν ῥίψαντες.
[7, 11]	στρατιωτῶν τήν τε θεραπείαν καὶ	τὰ	ὅπλα καὶ τὰ ἱμάτια ἔφερεν.
[7, 36]	τοὺς ἵππους ἀφέντες ἐνταῦθα καὶ	τὰ	ὅπλα καταθέμενοι, ἀπομόσαντές τε μηκέτι
[7, 26]	δὲ τοῦ στρατοπέδου γενόμενοι ἐς	τὰ	ὄρη, ἅπερ ἄγχιστά πη πολλὰ
[7, 40]	καταβῆναι οὐκέτι ἐτόλμων, ἀλλὰ ξύμπαντα	τὰ	ὄρη τὰ Ἰλλυριῶν διαμείψαντες ἐν
[7, 26]	ὑποτοπάζειν ἔσχεν, ἐπεὶ καὶ ἄβατα	τὰ	ὄρη ταῦτα νομίζεται εἶναι. οἱ
[7, 21]	τὸ δίκαιον. μεταβαλλομένοις γὰρ καὶ	τὰ	παρὰ τοῦ θεοῦ αὐτίκα δὴ
[7, 35]	τοὺς πίθους τῷ πηλῷ ἀποφράξαντες	τὰ	παρόντα ἐν σιωπῇ εἶχον. ἐπεὶ
[7, 31]	οἴκοι καθῆστο ἐν πάσῃ ἀπραγμοσύνῃ,	τὰ	παρόντα σιωπῇ φέρουσα· ἐπεὶ δὲ
[7, 27]	ἐπεὶ αὐτὸν ἐς τοῦτο ἐνῆγε,	τὰ	παρόντα σφίσι πολλάκις σημήνας. πρῶτα
[7, 18]	ἐκείνῃ πορθμὸν, ἔς τε Τουτίλαν	τὰ	παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν. ὁ δὲ
[7, 34]	αὐτοῦ γοῦν μείναντες ἐς βασιλέα	τὰ	παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν. ταῦτα μὲν
[7, 5]	ἐς Ῥάβεννάν τε ἀφίκετο καὶ	τὰ	παρόντα σφίσιν ἀπήγγειλε. διὸ δὴ
[7, 4]	οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες	τὰ	παρόντα σφίσιν ἐν βουλῇ ἐποιοῦντο.
[7, 14]	τανῦν δὲ, ἐπεὶ ἀφίκετο ἐς	τὰ	πάτρια ἤθη, ἐλεύθερος τὸ λοιπὸν
[7, 14]	Ῥωμαίων. οὕσπερ ἐπαγόμενοι ἀπεκομίσθησαν εἰς	τὰ	πάτρια ἤθη. τούτων δὲ ἕνα
[7, 38]	προβάτοις, ὅσα δὴ ἐπάγεσθαι ἐς	τὰ	πάτρια ἤθη ὡς ἥκιστα εἶχον,
[7, 8]	ξυγκαλέσας ἅπαντας παρηγόρει τε καὶ	τὰ	πιστὰ ἔτι μᾶλλον αὐτοῖς ἐπιρρώσας,
[7, 36]	ἱερὰ ἔτυχον, ἐς τριακοσίους ὄντες,	τὰ	πιστὰ λαβόντες Τουτίλᾳ προσεχώρησαν. Ῥώμην
[7, 2]	πέμψας πρὸς Κωνσταντιανὸν ἐς Ῥάβενναν,	τὰ	πιστά οἱ δοθῆναι ὑπὲρ τῆς
[7, 17]	ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν σῖτον καὶ	τὰ	πίτυρα ὠνούμενοι ἀπηλλάσσοντο· ἐπεὶ δὲ
[7, 29]	δὲ ἄλλων ζῴων ἀπορίᾳ τροφῆς	τὰ	πλεῖστα ἐφθάρη. Τότε καὶ τὸ
[7, 33]	τῷ πολέμῳ ἐγένετο, Φράγγοι Βενετίων	τὰ	πλεῖστα σφίσι προσεποιήσαντο οὐδενὶ λόγῳ,
[7, 31]	ἀδελφὸς ἔναγχος ἐτετελευτήκει, τῶν χρημάτων	τὰ	πλεῖστα τῷ τε ἀδελφῷ καὶ
[7, 18]	ἐς Ἰταλιώτας ἔτι εἴχοντο, ἀλλὰ	τὰ	πλεῖστα τῶν ἐντὸς κόλπου τοῦ
[7, 1]	πρεσβύτεροι, ἡνίκα πρὸς Γότθων πολιορκούμενοι	τὰ	ποιούμενα ἐν ταῖς τοῦ πολέμου
[7, 35]	ἐπιτηδείων πολλοὺς ἐνταῦθα ἀγείρας ἐπέδειξε	τὰ	ποιούμενα· οἵπερ τῷ ξυμβόλῳ τεκμηριούμενοι
[7, 24]	εἶεν. ἀλλὰ Βελισάριος (κατενόησε γὰρ	τὰ	ποιούμενα) τῶν ἀμφ´ αὑτὸν πολλοὺς
[7, 7]	Συρακούσας ἀφικόμενος ἡσυχῆ ἔμενε, κατορρωδῶν	τὰ	πολέμια. ἃ δὴ μαθόντες οἱ
[7, 36]	ξυνετόν τε διαφερόντως καὶ ἀγαθὸν	τὰ	πολέμια. διὸ δὴ χρόνου μῆκος
[7, 19]	οὗ Ῥουδέριχος ἦρχεν, ἀνὴρ ἀγαθὸς	τὰ	πολέμια. ἐπελθών τε ἐκ τοῦ
[7, 3]	μὲν γένος, διαφερόντως δὲ ἀγαθὸς	τὰ	πολέμια, ἐς τὴν πρᾶξιν οὔτι
[7, 14]	βασιλέως οἰκίας ἐσάγαν μὲν δραστήριος	τὰ	πολέμια, ἐς τόσον δὲ χρημάτων
[7, 30]	ἐπιστήσας, Μασσαγέτην γένος, διαφερόντως ἀγαθὸν	τὰ	πολέμια, καὶ Γουδίλαν Θρᾷκα, καὶ
[7, 8]	ἀνὴρ ἐτύγχανεν ὢν καὶ ἀγαθὸς	τὰ	πολέμια) ξυλλεγέντες εὐθὺς καὶ Τουτίλᾳ
[7, 15]	ἕνα, Φωκᾶν ὄνομα, διαφερόντως ἀγαθὸν	τὰ	πολέμια, ξὺν στρατεύματι ἐς τὸν
[7, 28]	ἐπεὶ ἐς αὐτοὺς ἅτε διαφέροντας	τὰ	πολέμια τὴν ἐλπίδα ξύμπαντες εἶχον.
[7, 4]	μέντοι δραστήριός τε καὶ ἀγαθὸς	τὰ	πολέμια, τὸν ἵππον ἐξελάσας πρὸ
[7, 39]	Ῥωμαῖοί τε γὰρ, ἄνδρες ἀγαθοὶ	τὰ	πολέμια, τῶν ἀρχόντων πολλοὺς, ὧν
[7, 32]	τὸ ἦθος καὶ τῇ σιωπῇ	τὰ	πολλὰ νέμων, οὔτε χρημάτων τι
[7, 14]	ἀπ´ ἀλλήλων, ἀμείβοντες δὲ ὡς	τὰ	πολλὰ τὸν τῆς ἐνοικήσεως ἕκαστοι
[7, 13]	ἀντιστρέφει αὐτῷ τὴν εὐβουλίαν ἐπὶ	τὰ	πονηρότατα τῶν ἀποβάσεων. ἀλλὰ ταῦτα
[7, 8]	ἄμεινον ἡμῖν ἢ κατ´ ἐλπίδα	τὰ	πράγματα ἄγει, οἷς γε ὑπὲρ
[7, 19]	ἀπολωλέναι καὶ ἅπαντα διεφθάρθαι σφίσι	τὰ	πράγματα ἄλλο τε οὐδὲν ἀπολελεῖφθαι
[7, 4]	ταύτῃ γενόμενος οὐκ ἐπὶ μικροῖς	τὰ	πράγματα αὐτὸς ἔσφηλεν. ὁ μὲν
[7, 2]	ἐπὶ τῷ Ἰλδιβάδου φόνῳ καθεστήκει	τὰ	πράγματα, βασιλέα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 1]	πολλά τε αὐτοῖς ἡμαρτήθη καὶ	τὰ	πράγματα διεφθάρη Ῥωμαίοις ξύμπαντα ἐν
[7, 25]	ἴστε, Γότθοις καὶ Οὐιττίγιδι ἐκεχωρήκει	τὰ	πράγματα. ἐγὼ τοίνυν ἐπειδὴ διδόντων
[7, 9]	τὴν ἀγωνίαν ὀκνήσεως. Ἰταλιώταις μὲν	τὰ	πράγματα ἐφέρετο τῇδε. Τουτίλας δὲ
[7, 9]	αὐτοῖς ἕνεκα ἐς τοῦτο τύχης	τὰ	πράγματα ἥκει. ὑμῶν δὲ οἰέσθω
[7, 1]	χωρεῖν ἐποίουν ἀεὶ τοῖς πολεμίοις	τὰ	πράγματα. οἱ μὲν οὖν ἄλλοι
[7, 31]	τῷ Ἀρταβάνῃ οὐκ εὖ καθεστήκει	τὰ	πράγματα, οἴκοι καθῆστο ἐν πάσῃ
[7, 32]	ἤδη ὡς αὐτοῦ εἶναι διοικεῖσθαι	τὰ	πράγματα, οὐχ αὑτὸν μόνον περιορῴη,
[7, 32]	Γερμανὸν μέν οἱ ἐπικαιρότατα ἔφη	τὰ	πρασσόμενα ἐξειπεῖν, αὐτὸν δὲ περιέργως
[7, 11]	ταῦτα ἐποίουν. Τουτίλας δὲ μαθὼν	τὰ	πρασσόμενα στρατῷ πολλῷ ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 11]	τῶν πολεμίων στρατόπεδον ἔκπυστα ἐποίησε	τὰ	πρασσόμενα. Τουτίλας τοίνυν ἄνδρας δισχιλίους
[7, 23]	δὲ βάρβαροι προλοχίσαντες ἐνέδραις τισὶ	τὰ	πρὸ τῆς Ῥώμης χωρία, ἐπειδὴ
[7, 23]	τὴν θάλασσαν τῆς πόλεως ἐς	τὰ	πρὸς βορρᾶν ἄνεμον ἀμφί τινα
[7, 22]	σταδίων εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐς	τὰ	πρὸς δύοντα ἥλιον ἐνστρατοπεδευσαμένους ἐν
[7, 18]	ἡμερῶν ὁδῷ Βρεντεσίου διέχει ἐς	τὰ	πρὸς ἑσπέραν τε καὶ Ῥώμην
[7, 21]	τε διὰ τοῦτο ἐκεῖνος εἴη	τὰ	πρὸς Τουτίλαν ὅπως βούλοιτο διοικήσασθαι.
[7, 30]	ἐπιτελέσειν τὴν κόλασιν ἐπηγγέλλετο ἅτε	τὰ	πρόσθεν ξυγκείμενα ἠλογηκότα, τοῖς δὲ
[7, 25]	ὢν εἶτα δυσχερῶς ἔχων ἐς	τὰ	προσπίπτοντα φαίνεται, αὐτὸς μὲν ἀμαθίας,
[7, 18]	ἰόντας παντὶ τῷ στρατῷ κοινῇ	τὰ	προσπίπτοντα φέρειν, Βελισαρίῳ δὲ ἀξύμφορον
[7, 31]	διάνοιαν ἐνταῦθα ἑστάναι, ἀλλὰ καραδοκοῦσι	τὰ	πρόσω, καὶ ταῖς ἐλπίσιν ἐπίπροσθεν
[7, 1]	τε τὸ πλῆθος καὶ τοιαύτας	τὰ	πρόσωπα, οἵας οὐδείς που ἀνθρώπων
[7, 36]	Ἰσαύρους ὁρῶντες τοὺς παραδόντας Ῥώμην	τὰ	πρότερα Γότθοις, κεκομψευμένους ἐπὶ μεγάλων
[7, 29]	πολλά τε καὶ δοκοῦντα ἐχυρὰ	τὰ	πρότερα εἶναι οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐξελεῖν
[7, 34]	Δακῶν χώραν ἐς φόρου ἀπαγωγὴν	τὰ	πρότερα εἶχον, Γήπαιδες δὲ τοῦ
[7, 40]	διανοούμενοι. Σκλαβηνοὶ δὲ, οἵ τε	τὰ	πρότερα ἐν γῇ τῇ βασιλέως
[7, 2]	σφίσι διεφθαρμένων, ἅσπερ ἐπὶ Ἰλδιβάδῳ	τὰ	πρότερα ἔσχον, ὃς δὴ τήν
[7, 39]	καὶ ὅσοι ξὺν τῷ Βήρῳ	τὰ	πρότερα ἢ ἄλλοις τισὶ τοῖς
[7, 39]	γὰρ τετυραννηκότος ἔν γε Λιβύῃ	τὰ	πρότερα καὶ τὸ Λιβύης κράτος
[7, 6]	στρατηγὸν βασιλεὺς ἔπεμψεν, ὃς δὴ	τὰ	πρότερα ξὺν Βελισαρίῳ ἐστράτευε καταλόγου
[7, 38]	ἐν ἀνδραπόδων πεποίηνται λόγῳ. καίτοι	τὰ	πρότερα οὐδεμιᾶς ἡλικίας ἐφείσαντο, ἀλλ´
[7, 2]	αὐτοὺς θήσεται, ἐφ´ οἷσπερ Οὐιττίγιδι	τὰ	πρότερα σπένδεσθαι ἤθελεν· ὥστε τὰ
[7, 1]	ξυμβολῇ ἠτυχηκότων χρήμασι μεγάλοις παρεμυθεῖτο	τὰ	πρότερα τραύματα καὶ τοῖς εὐδοκιμήσασι
[7, 24]	καὶ Ῥωμαίων μὲν ὅσοι ἐς	τὰ	πρῶτα ἐμάχοντο, ὥρμησαν ὥστε τὸ
[7, 10]	ἐγένοντο, γνώμην ἔχοντες ἐπὶ Ῥαβέννης	τὰ	πρῶτα ἰέναι, τὸν δὲ πόλεμον
[7, 33]	Ῥωμαίοις ὁ Γοτθικὸς πόλεμος, καίπερ	τὰ	πρῶτα κατὰ κράτος νενικηκόσιν, ὥσπερ
[7, 11]	σπανίζοντες ἀνεχώρησαν. οἷς δὴ βασιλεὺς	τὰ	πρῶτα χαλεπήνας, εἶτα συγγνώμων ἐγένετο.
[7, 1]	πλούτῳ τε καὶ σώματος κάλλει	τὰ	πρωτεῖα φερομένη ἐν τούτοις δὴ
[7, 34]	κατὰ τὴν χρείαν ἡμῖν εἴρηται,	τὰ	Ῥωμαίοις τε καὶ Λαγγοβάρδαις τοῖς
[7, 14]	τοῖς βαρβάροις κατ´ ἐξουσίαν καὶ	τὰ	Ῥωμαίων πράγματα εὐέφοδα γέγονε, ξύμπασά
[7, 19]	φθονερῶν δαιμόνων μηχανὴ γέγονεν, ἣ	τὰ	Ῥωμαίων πράγματα ἔφθειρε τρόπῳ τοιῷδε.
[7, 6]	Τίβεριν ποταμὸν διαβὰς, ἐς μὲν	τὰ	Ῥώμης ὅρια οὐδαμῆ ἦλθεν, ἐς
[7, 10]	εἴη διενεγκεῖν. τὸ γὰρ ἐπὶ	τὰ	Ῥώμης χωρία ἀποβαίνειν οὐδαμῆ ἴσχυον,
[7, 8]	ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν	τὰ	σιτία παρείχετο, προσεπιβάλλων ἡμέρᾳ ἑκάστῃ
[7, 29]	ὕστερον. ταύτῃ τε ἅπαντα ἐσεσήπει	τὰ	σπέρματα, ὅσα δὴ μεταξὺ καταβεβλημένα
[7, 19]	ἔφθειρε τρόπῳ τοιῷδε. Ἐν ᾧ	τὰ	στρατόπεδα τῇδε, ᾗπερ ἐρρήθη, ἐφέρετο,
[7, 30]	τοὺς μὲν βουλομένους μένειν ἐκέλευε	τὰ	σφέτερα αὐτῶν ἔχοντας, ἐφ´ ᾧ
[7, 7]	ἐνδόντες ἡμῖν ἐνθένδε ἀπαλλάσσοιντο, πάντα	τὰ	σφέτερα αὐτῶν ἔχοντας· καὶ ὑπὲρ
[7, 36]	ἀπαθεῖς ἐς Βυζάντιον ἀπαλλάσσωνται, ἢ	τὰ	σφέτερα αὐτῶν ἔχοντες ἐπὶ τῇ
[7, 36]	καταστάντες ἐξαπιναίως ἀπολιπόντες οὐδενὶ λόγῳ	τὰ	σφέτερα φυλακτήρια ἐβοήθουν ἐνταῦθα δρόμῳ,
[7, 37]	ᾧ βασιλεῖ μὲν ἐν τούτῳ	τὰ	σφίσι παρόντα σημήνωσιν, οὐδεμιᾶς δὲ
[7, 36]	ἄγχι ἐγένοντο, ἐχρῶντο ἤδη κατὰ	τὰ	σφίσιν ἐπηγγελμένα ταῖς σάλπιγξι. Ῥωμαῖοι
[7, 30]	Βελισάριον μὲν ἐς Ῥώμην ἰόντα	τὰ	ταύτῃ τε ὡς ἄριστα διοικήσασθαι
[7, 22]	μῆκος καὶ πλούτου ἐξουσίας ὑπερβολὴ	τά	τε ἄλλα πάντα ἐκ πάσης
[7, 32]	Γερμανὸν ἔδακνε. ~Βασιλεῖ μὲν οὖν	τά	τε ἀμφὶ Ἀρταβάνῃ καὶ Γερμανῷ
[7, 3]	~Ἐπεὶ δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἔμαθε	τά	τε ἀμφὶ Ἐραρίχῳ ξυνενεχθέντα καὶ
[7, 30]	ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ, ἐπεὶ σφᾶς	τά	τε ἀναγκαῖα ἤδη παντάπασιν ἐπελελοίπει
[7, 10]	περιέργους ἐς τὰ μάλιστα πέντε	τά	τε γράμματα ἐνεχείρισε καὶ δύναμιν
[7, 11]	γνώμην. οὕτω γὰρ ἂν ὑμῖν	τά	τε ἐκ τῆς εἰρήνης καὶ
[7, 8]	Γότθων στρατῷ φόβῳ οὐδενὶ ἀναμίγνυσθαι,	τά	τε ἐπιτήδεια ἐνθένδε ὠνεῖσθαι καὶ
[7, 32]	Ἀρσάκης αὐτόν τε καὶ Ἀρταβάνην	τά	τε ἐς τὴν γνώμην καὶ
[7, 38]	ταῦτα διαπεπραγμένοι τὰ χωρία ξύμπαντα,	τά	τε Θρᾳκῶν καὶ Ἰλλυριῶν, ἀδεέστερον
[7, 40]	δὲ εἰρήνῃ καὶ ἀγαθοῖς πράγμασι	τά	τε νόμιμα καὶ τὸν τῆς
[7, 3]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντας, ἐφ´ ᾧ	τά	τε ξυγκείμενα ἐσαγγείλωσι καὶ ξὺν
[7, 14]	τοῦτο αὐτοῖς τῶν πραγμάτων ἀεὶ	τά	τε ξύμφορα καὶ τὰ δύσκολα
[7, 1]	γνώμῃ, ὥσπερ ἐρρήθη, δυνατὸς γεγονὼς	τά	τε ξυνοίσοντα τοῖς βασιλέως πράγμασιν
[7, 32]	βασιλέα ἐπιβουλὴν τὸν νεανίαν ὥρμα,	τά	τέ οἱ αὐτῷ καὶ Ἀρταβάνῃ
[7, 20]	ἐναρμοσθέντι τὰς πύλας ἐπιζευγνύναι εἰώθεσαν,	τά	τε σιδήρια ξύμπαντα, οἷς δὴ
[7, 4]	ξυμβολῇ γεγόνατε κρείσσους, ἐπίπροσθεν ἡμῖν	τά	τε τῆς στρατιᾶς καὶ τῆς
[7, 24]	ἐπαγόμενοι. ἐνταῦθά τε ἡσυχῆ ἔμενον,	τά	τε τραύματα θεραπεύοντες καὶ τῶν
[7, 1]	ἔφασκεν, ἐκέρδαινον. τῶν δὲ στρατιωτῶν	τά	τε τραύματα καὶ τοὺς κινδύνους
[7, 17]	μὴ τὸ τῆς πόας δριμὺ	τά	τε χείλη καὶ τὰ ἀμφὶ
[7, 24]	καθελόντες γὰρ αὐτὸ πρότερον ἔτυχον·	τά	τε χρήματα ἐνταῦθα καταθέμενοι ἅπαντα
[7, 24]	τῶν ἁλισκομένων ἐκ μοίρας τινὸς	τὰ	τείχη διαφθείρειν εἴα, σφαλέντι δὲ,
[7, 6]	παρεστήσατο οὐδενὶ πόνῳ, καὶ αὐτῆς	τὰ	τείχη ἐς ἔδαφος καθεῖλεν, ὅπως
[7, 25]	καὶ Πισαύρου τῶν ἐπιθαλασσίων πόλεων	τὰ	τείχη καθεῖλε, Ῥώμην δὲ καὶ
[7, 11]	πολέμου κατ´ ἀρχὰς Οὐίττιγις ἐμπρήσας	τὰ	τείχη καθεῖλεν ἄχρι ἐς ἥμισυ
[7, 25]	τίθησιν. ἐπειδὴ τοίνυν Βενεβεντὸν εἵλομεν	τὰ	τείχη καθελόντες, τῶν ἄλλων εὐθὺς
[7, 11]	„Οὐ νῦν πρῶτον, ὦ ἄνδρες,	τὰ	τῆς ἀρετῆς ἔργα πρὸς τῆς
[7, 36]	Ῥωμαίων στρατοῦ, ὅσοι καταφυγόντες ἐς	τὰ	τῆς πόλεως ἱερὰ ἔτυχον, ἐς
[7, 25]	ἐκείνους ἐξελεῖν δυνήσησθε, αὖθις ὑμῖν	τὰ	τῆς τύχης ἐν καλῷ κείσεται.
[7, 20]	ἀλλὰ τῶν χρημάτων αὐτῷ μὲν	τὰ	τιμιώτατα ἐξελεῖν, τὰ δὲ ἄλλα
[7, 1]	καλοῦσι τὸ ὄργανον, ὅτῳ τις	τὰ	τοιαῦτα ἐργάζεται. τοῦτον βασιλεὺς τὸν
[7, 24]	ἰόντες. ἀλλὰ ταῦτα μὲν καὶ	τὰ	τοιαῦτα οὐχ οἷόν τέ ἐστι
[7, 30]	μὲν δόρατα ἔχοντας, τοὺς δὲ	τὰ	τόξα ἐντειναμένους. ὅπερ ἐπεὶ Ῥωμαῖοι
[7, 4]	ἔτι μᾶλλον τὸ δόρυ ἐς	τὰ	τοῦ ἀνδρὸς ὠθῶν ἔγκατα. οὔπω
[7, 16]	τῶν πολεμίων στρατὸν, ὥσπερ, οἶμαι,	τὰ	τῶν ἀνδραπόδων ἀπιστότατα, ἐκ χρόνου
[7, 9]	στρατοῦ ἄρχοντες ξὺν τοῖς στρατιώταις	τὰ	τῶν κατηκόων χρήματα ἥρπαζον, καὶ
[7, 19]	ἡμέρᾳ πολλῷ στρατῷ ἐπεξιόντα ξυνταράξαι	τὰ	τῶν πολεμίων στρατόπεδα, ὅπερ οἱ
[7, 8]	τῶν ἀνθρώπων ὁ πολὺς ὅμιλος	τὰ	τῶν πραγμάτων ὀνόματα μεταβάλλουσιν ἐπὶ
[7, 29]	καὶ ἀποχωροῦντα τοῖς καθήκουσι χρόνοις	τὰ	ὕδατα παρείχετο τοῖς τῇδε ᾠκημένοις
[7, 3]	οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες	τὰ	ὑπὲρ τῶν ἐν Βερώνῃ χρημάτων
[7, 15]	οἰόμενος ὅτῳ δὴ τρόπῳ τοῖς	τὰ	φορτία παραπέμπουσιν ἐς τὴν Ῥώμην
[7, 6]	Τουτίλας Καισῆνάν τε καὶ Πέτραν	τὰ	φρούρια εἷλεν. ὀλίγον τε ὕστερον
[7, 9]	τε Ἰταλιώταις περιῆν ἅπασι πάσχειν	τὰ	χαλεπώτατα πρὸς ἑκατέρων τῶν στρατοπέδων.
[7, 7]	δεδρακότες ἐν τῷδε τῷ πολέμῳ	τὰ	χαλεπώτατα πρὸς τῶν πολεμίων πεπόνθατε.
[7, 13]	τὸ πνεῦμα τῆς τύχης καὶ	τὰ	χείριστα βουλευομένοις οὐδὲν ἀπαντιάσει δεινὸν,
[7, 13]	μοι ἔδοξεν ἢ Βελισάριον ἑλέσθαι	τὰ	χείρω, ἐπεὶ χρῆν τότε Ῥωμαίοις
[7, 38]	εὐθὺς ἅπαντας ἔκτειναν καὶ πάντα	τὰ	χρήματα ἐληΐσαντο, παῖδας δὲ καὶ
[7, 1]	Θευδερίχου τό τε γένος καὶ	τὰ	χρήματα λάφυρον Ῥωμαίοις παρὰ δόξαν
[7, 29]	ἐν ποσὶν ἡβηδὸν ἅπαντας καὶ	τὰ	χρήματα ληϊζόμενοι. ἤδη δὲ καὶ
[7, 35]	τοὺς ἐν ποσὶν ἅπαντας καὶ	τὰ	χρήματα ληϊσάμενοι παρὰ Τουτίλαν ἦλθον.
[7, 40]	τῆς νήσου μετενεγκόντες καὶ πάντα	τὰ	χρήματα, μεγάλα κομιδῆ ὄντα, ἐν
[7, 35]	ἐξαπιναίως ἅπαντας ἔκτεινε. ληϊσάμενός τε	τὰ	χρήματα πάντα ἐνθένδε ἀπιὼν ᾤχετο,
[7, 1]	δοκίμοις καὶ τοῖς Ἰλδιβάδου παισὶ	τὰ	χρήματα πάντα ἐπαγόμενος ἐς Βυζάντιον
[7, 34]	πρὸς ὑμῶν γεγονότες πολλάκις καὶ	τὰ	χρήματα, ὥσπερ εἴρηται, κεκομισμένοι χρόνον
[7, 8]	εἰώθασιν, ἐξ ἧς διεφθάρθαι τε	τὰ	χρηστὰ πάντα καὶ ξυντεταράχθαι ξυμβαίνει,
[7, 35]	ἐπηγγέλλετο προνοήσειν αὐτὸς, ἀμφὶ δὲ	τὰ	Χριστιανῶν δόγματα ἐκ τοῦ ἐπὶ
[7, 20]	Πελάγιος αὐτῷ ἐς ὄψιν ἦλθε	τὰ	Χριστιανῶν λόγια ἐν ταῖς χερσὶ
[7, 32]	τοῖς τῶν ἱερέων ἐσχατογέρουσιν ἀνακυκλεῖν	τὰ	Χριστιανῶν λόγια σπουδὴν ἔχων. ἀλλὰ
[7, 39]	λελεῖφθαι τετύχηκεν, εὐέλπιδες ἰσχυρότατα γεγενημένοι,	τὰ	χωρία βασιλεῖ ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 6]	τῶν χρημάτων προσόδους ἀντὶ τῶν	τὰ	χωρία κεκτημένων ἐφέρετο, καὶ τἄλλα
[7, 38]	τοῦ ἀνθρώπου ἐκδείραντες. ταῦτα διαπεπραγμένοι	τὰ	χωρία ξύμπαντα, τά τε Θρᾳκῶν
[7, 7]	ἐφ´ ᾧ δὴ μετὰ τοῦτον	τὰ	ὡμολογημένα ποιήσωσι. πρότερον δὲ οὐ
[7, 1]	ἀπεδίδοντο γὰρ αὐτοῖς κατὰ γνώμην	τὰ	ὤνια πάντα. καὶ ἡνίκα μὲν
[7, 22]	ᾗπερ εἰώθεσαν· ἔσεσθαι γὰρ αὐτοῖς	τἀγαθὰ	ἀπήγγελλον τῶν κεκτημένων. οἱ δὲ
[7, 14]	τοῦτο πρὸς τοῦ θεοῦ ἰσχυρίσατο	τἀγαθὰ	ἔσεσθαι, καὶ αὐτὸν δὲ οὐδαμῆ
[7, 18]	πρὸς αὐτῶν τὸ λοιπὸν Ἰταλιώταις	τἀγαθὰ	ἔσεσθαι, ξὺν αὐτῷ ὁ Τουλλιανὸς
[7, 21]	τιμῷτο. πόνος τε οὐδεὶς αὐτῷ	τἀγαθὰ	ἐφ´ ἑτέρους μετενεγκεῖν. ἀνθρώπῳ μὲν
[7, 19]	πρὸς αὐτοὺς διακρίνεσθαι, πρότερον ἐπενόει	τάδε.	ἀκάτους δύο ἐσάγαν εὐρείας ζεύξας
[7, 23]	ἢ σταδίων εἴκοσιν ὄντα, ἐπενόει	τάδε.	ἀποτεμὼν ἀπὸ τῆς ἄλλης πόλεως
[7, 12]	ἔγραψεν. ἐδήλου δὲ ἡ γραφὴ	τάδε	„Ἀφίγμεθα εἰς τὴν Ἰταλίαν, ὦ
[7, 10]	ἐθέλων γνῶναι, ἥνπερ ἐπήγετο, ἐποίει	τάδε.	Βόνος ἦν τις Ἰωάννου ἀνεψιὸς
[7, 24]	ἔτυχε βραχεῖ ἀνοικοδομήσασθαι χρόνῳ, ἐποίει	τάδε.	λίθους ἄγχιστά πη ὄντας ξυναγαγὼν
[7, 22]	ἐστέλλοντο, ἐν τούτῳ ἐν Λευκανοῖς	τάδε	ξυνηνέχθη γενέσθαι. Τουλλιανὸς τοὺς ἐκείνῃ
[7, 21]	ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ ἡ γραφὴ	τάδε	„Ὅσα μὲν ἐν Ῥωμαίων τῇ
[7, 9]	ἔπεμψεν. ἐδήλου δὲ ἡ γραφὴ	τάδε	„Ὅσοι μὲν ἀδικοῦσι τοὺς πέλας
[7, 22]	ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ ἡ γραφὴ	τάδε	„Πόλεως μὲν κάλλη οὐκ ὄντα
[7, 8]	ὡς τὸ εἰκὸς, ἀποπνιγεῖεν, ἐπενόει	τάδε.	φυλακὰς ἔν τε τῷ λιμένι
[7, 18]	ἔν τε τῷ Τιβέριδι ἐπενόει	τάδε.	χῶρον κατανοήσας ᾗ μάλιστα ὁ
[7, 32]	σε οἰκτείρω τῆς ἐπ´ ἀμφοῖν	ταῖν	γυναικοῖν, ὦ βέλτιστε, τύχης, ἧς
[7, 13]	ἀκάτων πολλῶν κἀν ταῖς νήσοις	ταῖς	Αἰόλου καλουμέναις καὶ ὅσαι ἄλλαι
[7, 40]	ἀναβαλέσθαι, Θεσσαλονίκῃ δὲ καὶ πόλεσι	ταῖς	ἄλλαις ἀμῦναι, καὶ τὴν Σκλαβηνῶν
[7, 40]	αὖθις ἐν Πελοποννήσῳ ἐγένοντο. καὶ	ταῖς	ἄλλαις δὲ, ὅπη παρατύχῃ, ἢ
[7, 26]	ἐπισπόμενοι ἐς τὸν Πόρτον ἀφίκοντο,	ταῖς	δὲ γυναιξὶ πάσαις ἁλῶναι ξυνέβη.
[7, 18]	οὔπω τε σφᾶς αὐτοὺς ἐν	ταῖς	δυσχωρίαις κρατυναμένοις ἐς χεῖρας ἐλθὼν,
[7, 13]	πᾶσαι γεγόνασιν αὐτοῖς ἀνδράσιν ὑπὸ	ταῖς	ἐκείνων χερσί. Τουτίλας δὲ στράτευμα
[7, 31]	ἀλλὰ καραδοκοῦσι τὰ πρόσω, καὶ	ταῖς	ἐλπίσιν ἐπίπροσθεν ἀεὶ χωροῦσιν, ἕως
[7, 14]	ταύταις δὲ ὁ ἄνθρωπος ἐπαρθεὶς	ταῖς	ἐλπίσιν ἤδη καὶ αὐτὸς ἤθελέ
[7, 38]	ἀνίσχοντά εἰσιν ἥλιον, τοὺς ἐν	ταῖς	ἐπάλξεσι Ῥωμαίους ἠνώχλουν. ὑποτοπήσαντες δὲ
[7, 14]	τε μαντείας ἐν ταύταις δὴ	ταῖς	θυσίαις ποιοῦνται. οἰκοῦσι δὲ ἐν
[7, 30]	Βαλεριανὸς δὲ τὸν κίνδυνον δείσας	ταῖς	ναυσὶ κόλπον περιιὼν τὸν Ἰόνιον
[7, 15]	τὰ ἱμάτια σείοντες τοῖς ἐν	ταῖς	ναυσὶ σημαίνειν ἐβούλοντο μὴ πρόσω
[7, 7]	~Ὕστερον δὲ καὶ Μαξιμῖνος πάσαις	ταῖς	ναυσὶ Σικελίᾳ προσέσχεν. ἔς τε
[7, 15]	κατὰ τάχος ἐγένοντο. ἔπλεον δὲ	ταῖς	ναυσὶν ἄλλοι τε Ῥωμαίων πολλοὶ
[7, 30]	ἐκείνῃ ἀκτῆς ἀλιμένου παντάπασιν οὔσης,	ταῖς	ναυσὶν ἁπάσαις ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων
[7, 6]	ἐναντίοις πάμπολύ τι στράτευμα ἐν	ταῖς	ναυσὶν εἶναι. καὶ ἔτυχέ γε
[7, 13]	ἐνταῦθα καταστησάμενοι ἀκάτων πολλῶν κἀν	ταῖς	νήσοις ταῖς Αἰόλου καλουμέναις καὶ
[7, 20]	ληΐζεσθαι. πολλὰ μὲν οὖν ἐν	ταῖς	πατρικίων οἰκίαις εὗρε, πάντων δὲ
[7, 6]	ἔτι μᾶλλον παρεῖχον, ἔν τε	ταῖς	πόλεσιν ἄσμενοι ἔμενον. Κωνσταντιανὸς μὲν
[7, 8]	ἔν τε τῷ λιμένι καὶ	ταῖς	πύλαις καταστησάμενος ἐκέλευε μηδένα πη
[7, 36]	ἤδη κατὰ τὰ σφίσιν ἐπηγγελμένα	ταῖς	σάλπιγξι. Ῥωμαῖοι δὲ καταπλαγέντες ἐς
[7, 36]	δὲ τοῦ περιβόλου ἄγχιστα ἥκωσι,	ταῖς	σάλπιγξιν ἐνταῦθα ἠχεῖν δυνάμει τῇ
[7, 36]	μακρὰ καθῆκεν, ἄνδρας ἐνταῦθα χρῆσθαι	ταῖς	σάλπιγξιν ἐπισταμένους ἐνθέμενος. οἷς δὴ
[7, 1]	Γότθων πολιορκούμενοι τὰ ποιούμενα ἐν	ταῖς	τοῦ πολέμου ξυμβολαῖς ἔβλεπον, ἐν
[7, 31]	τοῖς ἔργοις καὶ μέγας ἐγεγόνει	ταῖς	τύχαις, οὐκ ἐνεγκοῦσα ἡ γυνὴ
[7, 30]	πλεῖστον τῆς ἀκτῆς ἀντιμετώπους ἔστησε	ταῖς	τῶν νηῶν πρῴραις, τοὺς μὲν
[7, 20]	ἦλθε τὰ Χριστιανῶν λόγια ἐν	ταῖς	χερσὶ φέρων, παντί τε τρόπῳ
[7, 37]	ποιησάμενοι. ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλαν ἤρεσκε,	τακτὴ	ἡμέρα ξυνέκειτο, ἄνδρες δὲ τριάκοντα
[7, 10]	ᾧ τὸ φρούριον ὁμολογίᾳ ἐνδώσουσι,	τακτή	τε ἀμφοτέροις ἐν τούτῳ ἡμέρα
[7, 2]	ἅπαντα καθάπερ ὁ Τουτίλας ᾔτησε,	τακτή	τε ἡμέρα ἐς τὸ ἔργον
[7, 32]	τὸν Χαναράγγην ἐς λόγους ξυμμῖξαι,	τακτή	τε ἡμέρα τῷ διαλόγῳ ξυνέκειτο.
[7, 36]	ἐλθόντες ὡμολόγησαν τὴν πόλιν ἐνδώσειν,	τακτή	τε ξυνέκειτο ἡμέρα τῇ πράξει.
[7, 34]	ἰέναι, χρόνος τε τῇ ξυμβολῇ	τακτὸς	ὥριστο. Λαγγοβάρδαι δὲ οὐκ ἂν
[7, 24]	πολὺς, κόπῳ τε πολλῷ καὶ	ταλαιπωρίᾳ	ἑκάτεροι εἴχοντο καὶ ἡ μάχη
[7, 37]	τῷ τε κινδύνῳ καὶ τῇ	ταλαιπωρίᾳ	πολλῷ ἔτι μᾶλλον ἀντεῖχον. ἀλλὰ
[7, 6]	τὰ χωρία κεκτημένων ἐφέρετο, καὶ	τἄλλα	καθίστη ἅτε τῆς Ἰταλίας γεγονὼς
[7, 35]	τετύχηκε Ῥώμην τε ἀνδραποδίσαι καὶ	τἄλλα	ὡς εἰπεῖν ἅπαντα. τότε δὲ
[7, 29]	μηχανῇ ἔσχεν. ὅπως δὲ αὐτῷ	τανῦν	ἁλῶναι ξυνέπεσεν, ἐγὼ δηλώσω. ἐτύγχανε
[7, 4]	ἅτε ἡμῶν τῷ πλήθει ἐλασσουμένων	τανῦν	ἀξιούτω, μηδὲ, ὅτι πρὸς τοὺς
[7, 14]	πρός του τῶν ἐναντίων ἁλῴη,	τανῦν	δὲ, ἐπεὶ ἀφίκετο ἐς τὰ
[7, 25]	τῆς τύχης ξυμπεπτωκὸς ἐναντίωμα, ξυναγαγεῖν	τανῦν	ἔγνωκα, ὅπως ὑμῶν δόξαν ὡς
[7, 16]	αὐτοὺς τοῖς πάλαι κεκτημένοις προήσεσθαι	τανῦν	ἐγχειρίσειν ὑμῖν γνοίημεν, οὐδὲ πρὸς
[7, 11]	ἐλάσσονος τούτων ποιούμενος ἀποστεῖλαί με	τανῦν	εἰς ὑμᾶς ἔγνωκεν, ὅπως ἐπανορθώσω
[7, 7]	ἐς ὑμᾶς ἔχοντες, ἄνδρες Νεαπολῖται,	τανῦν	ἐς πολιορκίαν τήνδε κατέστημεν, ἀλλ´
[7, 25]	δι´ ὧν ὑμῖν ἀγανακτεῖν ξυμβαίνει	τανῦν.	ἢ Βελισάριον εὐδοκιμηκέναι καθ´ ὑμῶν
[7, 4]	περιίσταται. καὶ ταῦτα οὐχ ὑποψίᾳ	τανῦν	ἠγμένος ἐν ὑμῖν εἴρηκα, ἀλλ´
[7, 27]	μέγα τι χρῆμα, οὕσπερ κυνίσκους	τανῦν	καλοῦσιν, ἐνταῦθα τοῦ πορθμοῦ ἐκ
[7, 37]	καὶ παρὰ βασιλέα στέλλεσθαι βουλομένοις,	τανῦν	πάρεστιν· ἐς χρόνον δὲ ἀναβαλέσθαι
[7, 25]	πολλῷ ἔμπροσθεν ἐν βραχεῖ τε	τανῦν	πταίσαντας οὕτω δεδουλῶσθαι τὸ φρόνημα;
[7, 4]	τοὺς κατηκόους βεβίωται ὥστε Ἰταλιώταις	τανῦν	τῆς τετολμημένης οὐ δέον αὐτοῖς
[7, 21]	διὰ τοῦτο ἐς τὴν παραίνεσιν	τανῦν	χρήσησθε. λόγων γὰρ τῶν ἐς
[7, 27]	οὐκέτι ἔγνω, ἐς δὲ τὸν	Τάραντα	ξὺν αὐτοῖς ἦλθεν, οὗ δὴ
[7, 23]	τείχισμα ὤρυσσεν. ἐνταῦθά τε οὐ	Ταραντηνοὺς	μόνον, ἀλλὰ καὶ ὅσοι τὰ
[7, 37]	τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους, ἐς δὲ	Ταραντηνοὺς	στράτευμα πέμψας τὸ ἐκείνῃ φρούριον
[7, 23]	ἐνταῦθα Ἰωάννης ξὺν ὀλίγοις τισὶ,	Ταραντηνῶν	αὐτὸν ἐπαγαγομένων, ἀφίκετο, τοὺς λοιποὺς
[7, 27]	ἀνηγάγετο, καταίρειν διανοούμενος ἐς τὸν	Ταραντηνῶν	λιμένα, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων τὸν
[7, 23]	ἐς κόλπον ἰοῦσαν, οὗ δὴ	Ταραντηνῶν	ὁ λιμήν ἐστιν, ἰσθμόν τε,
[7, 28]	μὲν οὖν εὐθὺ ἰέναι τοῦ	Τάραντος	ἐν σπουδῇ εἶχεν. ἔστι δέ
[7, 28]	δύοντά που τὸν ἥλιον, ὁ	Τάρας	δὲ πρὸς ἀνίσχοντα. κατὰ δὲ
[7, 23]	δὲ Καλαβρῶν ἐπιθαλασσία πόλις ὁ	Τάρας,	δυοῖν σχεδόν τι ἡμέραιν ὁδὸν
[7, 8]	ὁ δὲ πρᾴως τε καὶ	ταραχῇ	οὐδεμιᾷ τῶν λεγομένων τὴν μάθησιν
[7, 5]	Ἰωάννου δὲ κραυγῇ τε καὶ	ταραχῇ	πολλῇ ἐπὶ τοὺς κατ´ αὐτὸν
[7, 2]	διεσώσαντο. τοῦτον Ἐράριχον, ἐπεὶ ἐς	ταραχὴν	ἐπὶ τῷ Ἰλδιβάδου φόνῳ καθεστήκει
[7, 20]	πρὸς τῶν πολεμίων σφίσι ξυμβαίνῃ.	ταραχῆς	δὲ, ὡς τὸ εἰκὸς, τῇ
[7, 19]	οὐ δέον οἱ αὐτῷ ξυμβάσης	ταραχῆς	ᾔσθετο, τῷ τε τῆς τύχης
[7, 1]	εὔελπίν τε τὴν διάνοιαν καὶ	ταραχῆς	παρείχετο κρείσσω, εὐημερῶν δὲ οὔτε
[7, 1]	μάχης δὲ καρτερᾶς ἀμφὶ πόλιν	Ταρβήσιον	γενομένης Βιτάλιος παρὰ πολὺ ἡσσηθεὶς
[7, 2]	ξυμφρονήσαντες πέμπουσι παρὰ Τουτίλαν ἐς	Ταρβήσιον,	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν παρακαλοῦντες. πολὺν
[7, 2]	Γότθων μὲν τηνικαῦτα τῶν ἐν	Ταρβησίῳ	ἄρχων ἐτύγχανεν. ἐπεὶ δὲ ἐξ
[7, 2]	καὶ Γότθους, ὧν ἦρχε, ξὺν	Ταρβησίῳ	παραδώσει Ῥωμαίοις. ἅπερ Κωνσταντιανὸς ἀσμένως
[7, 2]	τε καὶ Γότθοι οἱ ἐν	Ταρβησίῳ	φρουρὰν ἔχοντες δέξασθαι τῇ πόλει
[7, 29]	ἐγεύσαντο, οἱ δὲ καὶ μοῖραν	ταριχεῦσαι	τὴν ἐπιβάλλουσαν σφίσιν ἔγνωσαν. Βυζάντιοι
[7, 16]	ἀλογίστῳ ταῦτα προτείνεσθαι γνώμῃ τῷ	τὰς	αἰτίας αὐτίκα ἐξειπεῖν τὴν ὑποψίαν
[7, 25]	ὑπομνῆσαι, οὐχ ὅσον ἕνεκα τοῦ	τὰς	αἰτίας τῶν ξυμβεβηκότων ἐκλύσασθαι, ἀλλὰ
[7, 17]	οὔτε Ῥωμαῖοι ὅτου ὠνοῖντο, ἐς	τὰς	ἀκαλήφας ἅπαντες ἔβλεπον. ταύτης δὲ
[7, 17]	καὶ τῶν ὀδόντων αὐτοῖς μασσομένων	τὰς	ἀκαλήφας, ἔθνησκόν τε ἐκ τοῦ
[7, 17]	δὲ δὴ ἄλλος ἅπας ὅμιλος	τὰς	ἀκαλήφας μόνας ἤσθιον, οἷαι πολλαὶ
[7, 27]	αὐτὸν καὶ τοὺς λειπομένους ἐς	τὰς	ἀκάνθας κρυπτομένους χειρώσασθαι, ἀλλὰ τύχη
[7, 19]	δρόμῳ ἐχώρουν. τότε δὴ Βελισάριος	τὰς	ἀκάτους, ἐφ´ ὧν οἱ ὁ
[7, 19]	τοῦ τε στόλου ἡγεῖτο καὶ	τὰς	ἀκάτους ἐφέλκειν ἐκέλευεν, οὗ δὴ
[7, 25]	ἐγὼ δὲ καθαιρεῖν τῶν πόλεων	τὰς	ἁλισκομένας ἐκέλευον. ὑμεῖς δὲ τὴν
[7, 20]	ξυνεχώρησεν, ἀλλ´ αὐτήν τε καὶ	τὰς	ἄλλας ἁπάσας ὕβρεως ἐκτὸς διεφύλαξε,
[7, 25]	τείχη καθεῖλε, Ῥώμην δὲ καὶ	τὰς	ἄλλας Ἰταλίας πόλεις ἁπάσας ἀφῆκεν
[7, 35]	Ῥωμαίων στρατῷ, ἐνδελεχέστατα πλήθειν οἱ	τὰς	ἀμπέλους ξυνέβη. οἴνου τε ὃς
[7, 40]	Θεσσαλονίκην τε αὐτὴν καὶ πόλεις	τὰς	ἀμφ´ αὐτὴν πολιορκίᾳ ἐξαιρήσοντες ἥκοιεν.
[7, 32]	ἐν Παλατίῳ ἐκάθισεν, οὗπερ εἰώθασι	τὰς	ἀμφὶ τοῖς ἀντιλεγομένοις ποιεῖσθαι γνώσεις.
[7, 14]	οὐδὲ τριβώνιον ἔχουσιν, ἀλλὰ μόνας	τὰς	ἀναξυρίδας ἐναρμοσάμενοι μέχρι ἐς τὰ
[7, 24]	ἀνθρώποις ἐμπέφυκε πρὸς τῶν πραγμάτων	τὰς	ἀποβάσεις ἀεὶ τὴν γνώμην ῥυθμίζειν
[7, 20]	ἐγένοντο, καταβαίνουσι μὲν ἐς πύλας	τὰς	Ἀσιναρίας, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ
[7, 24]	πρὸς ἄλληλα ἐναρμοσάμενοι τριγώνου σχῆμα	τὰς	αὐτῶν εὐθείας πανταχόθεν ἐργάζονται, καὶ
[7, 20]	μάλιστα οὗπερ ὁ Βέσσας κατέλυε.	τὰς	γὰρ ἀνοσίας, ὥς γε δεδήλωται,
[7, 6]	καὶ Δημήτριος ὁ στρατηγὸς ἦν.	τὰς	γὰρ ναῦς ἁπάσας σὺν αὐτοῖς
[7, 21]	πεπραγμένα συλλήβδην εἰπεῖν τοιαῦτά ἐστι·	τὰς	δὲ τῶν οὕτω ξυμβαινόντων αἰτίας
[7, 28]	οὔτε ἄγχιστα τῆς στενοχωρίας ἐγκαθεζόμενοι	τὰς	εἰσόδους ἐφύλασσον, ἀλλ´ ἐς ὀλιγωρίαν
[7, 29]	δὲ πλεῖστοι ἀμφὶ τοῦ Σαγάριδος	τὰς	ἐκβολὰς ἦλθον. τινὰς μὲν οὖν
[7, 15]	ἐν Πόρτῳ εἶχον, ἔς τε	τὰς	ἐπάλξεις ἀνέβαινον ἅπαντες καὶ τὰ
[7, 20]	διὰ τῶν βρόχων ἀναβαίνειν ἐς	τὰς	ἐπάλξεις ἐκέλευεν, ἐς ἐκεῖνον δηλονότι
[7, 7]	καὶ Τουτίλας αὐτοὺς ξυγκαλέσας ἐς	τὰς	ἐπάλξεις ἔλεξε τοιάδε „Οὐδεμίαν αἰτίαν
[7, 38]	οἱ βάρβαροι βιασάμενοι ἐκλιπεῖν τε	τὰς	ἐπάλξεις ἠνάγκασαν καὶ κλίμακας τῷ
[7, 3]	οὖν ξυμφρονήσαντες τοῦ περιβόλου ἀμφὶ	τὰς	ἐπάλξεις κατέφυγον, τῶν δὲ βαρβάρων
[7, 20]	τῶν καλωδίων λαβόμενοι ἀνέβαινον ἐς	τὰς	ἐπάλξεις, οὐδενὸς ἐνταῦθα ἢ φθεγγομένου
[7, 18]	ἡσυχῆ μένων ἔτι μᾶλλον ἐφύλασσε	τὰς	ἐς Ῥώμην εἰσόδους, ὡς μή
[7, 1]	εἰς τὸ δημόσιον ὑπουργήσαντας ἐπὶ	τὰς	εὐθύνας ἐκάλει, τὴν ἐς Θευδέριχον
[7, 20]	τοῖς τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχουσι	τὰς	Θευδερίχου εἰκόνας διαφθείρειε, τοὺς φόνους
[7, 9]	εἰργασμένα ξυμβήσεται· πότερα ὑμᾶς ἀγνοεῖν	τὰς	Θευδερίχου τε καὶ Ἀμαλασούνθης εὐεργεσίας
[7, 20]	τε τὰς οἰκίας περιιόντες καὶ	τὰς	θύρας ἐς ἀεὶ κόπτοντες τροφὴν
[7, 16]	θεὸν μεταθήσομαι, ὃς δὴ τοῖς	τὰς	ἱκεσίας ὑπερφρονοῦσι νεμεσᾶν εἴωθε. ~Τοσαῦτα
[7, 20]	τε σιδήρια ξύμπαντα, οἷς δὴ	τὰς	κλεῖς ἀεὶ οἱ φύλακες ἐμβαλλόμενοι
[7, 24]	τε αὐτὰς περιβαλὼν αὖθις βασιλεῖ	τὰς	κλεῖς ἔπεμψε. καὶ ὁ χειμὼν
[7, 14]	ἅπαντες, τὰ δὲ σώματα καὶ	τὰς	κόμας οὔτε λευκοὶ ἐσάγαν ἢ
[7, 7]	ἅπαντα ἐνεδίδου, ὁ δὲ κλύδων	τὰς	κώπας ἀνασπᾶν ἢ ἄλλο τι
[7, 21]	καταλέγων ἐφεξῆς ἅπαντα, ὅτι δὴ	τὰς	μὲν ἀρχὰς ἀφῄρηντο σχεδόν τι
[7, 24]	προσχωρεῖν, ἀγχιστρόφους τε ἀπ´ αὐτοῦ	τὰς	μεταστάσεις ποιεῖσθαι τῆς δόξης. διὸ
[7, 27]	ἀμφὶ τὸν Βῆρον ἄσμενοι ἐς	τὰς	ναῦς δρόμῳ ἀφίκοντο. ὅ τε
[7, 30]	ἰέναι, ἀλλὰ χρόνον μέν τινα	τὰς	ναῦς ἑκαστάτω ἀνακωχεύσαντες ἡσυχῆ ἔμενον,
[7, 27]	οὖν πρῶτος Δρυοῦντι προσχὼν καὶ	τὰς	ναῦς ἐνταῦθα ἀφεὶς μένειν μὲν
[7, 28]	μεγάλῳ πένθει ἐγίνετο καὶ ἐς	τὰς	ναῦς ἐσεπήδησεν. ἔνθεν τε ἄραντες
[7, 28]	πολλῷ ῥοθίῳ βιαζομένου, περαιτέρω δὲ	τὰς	ναῦς ἰέναι οὐδαμῆ ἐφιέντος, τῷ
[7, 40]	σφίσιν ἰόντος, οὕτως ἁπάσας διασκεδάννυσθαι	τὰς	ναῦς ξυνηνέχθη, ὡς δοκεῖν ὅτι
[7, 15]	δὲ ἄλλους ἅπαντας ἔκτειναν, καὶ	τὰς	ναῦς σὺν τοῖς φορτίοις ἐφέλκοντες
[7, 11]	ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος νυκτὸς ἐπιλαβούσης ἐφύλασσε	τὰς	ὁδοὺς, ἀπὸ σταδίων Αὐξίμου τριάκοντα,
[7, 26]	πέμψας, οἳ δὴ ἁπάσας διερευνώμενοι	τὰς	ὁδοὺς ἐφύλασσον μὴ πολεμίων στρατὸς
[7, 20]	ἀναγκαίων αἰτουμένοις βιοῦν. ἔς τε	τὰς	οἰκίας περιιόντες καὶ τὰς θύρας
[7, 11]	Ἀριμίνου πόλεως κείμενα. ὧν δὴ	τὰς	οἰκίας τοῦδε τοῦ πολέμου κατ´
[7, 13]	γράψας τε βασιλεῖ γράμματα, τύχας	τὰς	παρούσας ἐσήγγελλεν. ὁ δέ οἱ
[7, 17]	οὔσας, ὦ στρατηγοὶ, τύχας ἡμῖν	τὰς	παρούσας ὁρῶμεν, ὥστε εἰ καί
[7, 4]	ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἔφευγε, καὶ	τὰς	πόλεις ὅπη ἔτυχον διασωθέντες ἐφύλασσον.
[7, 32]	ὑπηνήτης, δραστήριος δὲ καὶ ἐς	τὰς	πράξεις ὀξύτερος· ὥστε καὶ ἐς
[7, 20]	τὴν χρείαν ἀνέῳγον. οὕτω δὲ	τὰς	πύλας ἀναπετάσαντες, ᾗπερ ἐβούλοντο, τῇ
[7, 8]	αὐτοῖς ἐπιρρώσας τὴν δύναμιν καὶ	τὰς	πύλας ἀναπετάσας ἕκαστον ὅπη βούλοιτο
[7, 23]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου διέφθειρε καὶ	τὰς	πύλας ἀναπετάσας Ῥωμαίους ἅπαντας τῷ
[7, 38]	ἔκρυψαν, ὀλίγοι δέ τινες ἀμφὶ	τὰς	πύλας γενόμενοι, αἳ πρὸς ἀνίσχοντά
[7, 24]	καὶ Ῥώμην ἦλθεν, οὔπω Βελισαρίου	τὰς	πύλας ἐναρμόσασθαι τῷ περιβόλῳ ἰσχύσαντος.
[7, 20]	ᾧπερ ἐνέρσει τοίχου ἑκατέρου ἐναρμοσθέντι	τὰς	πύλας ἐπιζευγνύναι εἰώθεσαν, τά τε
[7, 3]	χωρεῖν ἔγνωσαν. ἀποκεκλεισμένας δὲ σφίσι	τὰς	πύλας εὑρόντες ἰσχυρότατά τε τοὺς
[7, 3]	γε ὁ φύλαξ αὐτοῖς ἀνακλίνῃ	τὰς	πύλας, ἔχεσθαί τε αὐτῶν καὶ
[7, 20]	οἱ φύλακες ἐμβαλλόμενοι ἔκλειόν τε	τὰς	πύλας καὶ κατὰ τὴν χρείαν
[7, 10]	τρόπῳ τοιῷδε. τῶν τινες οἰκητόρων	τὰς	πύλας ξὺν τοῖς Ἰσαύροις ἐφύλασσον.
[7, 3]	φύλαξ ᾗπερ ξυνέκειτο ἀνεπέτασε σφίσι	τὰς	πύλας, οἱ μέν τινες ἐνταῦθα
[7, 24]	ἔμενον. καὶ Βελισάριος ἀδεέστερον ἤδη	τὰς	πύλας τοῦ Ῥώμης περιβόλου πανταχόθι
[7, 26]	Ἰωάννην ἐν τῷ στρατοπέδῳ καθῆσθαι,	τὰς	συνειθισμένας ὁδοὺς ἐκλιπὼν διὰ τῶν
[7, 6]	χρόνοις τοῖς καθήκουσιν οὐ κομιζομένῃ	τὰς	συνειθισμένας συντάξεις χρήματα μεγάλα βασιλεὺς
[7, 33]	οἳ τοὺς Ῥωμαίων κατηκόους ληΐζονται,	τὰς	συντάξεις ἁπάσας πρὸς βασιλέως κεκομισμένοι
[7, 30]	σφίσι διδοίη χρόνου τε ῥητοῦ	τὰς	συντάξεις ἐκτίσοι ὅσας δὴ αὐτοῖς
[7, 12]	ὑπερήμεροι γεγενημένοι ἐς τῶν στρατιωτῶν	τὰς	συντάξεις ἐπιτάττειν αὐτοῖς ἥκιστα ἔχομεν.
[7, 33]	ἀρχήν. διὸ δὴ βασιλεὺς αὐτοῖς	τὰς	συντάξεις οὐκέτι ἐδίδου, ἅσπερ εἴθιστο
[7, 36]	μεμφόμενοι, ὅτι δὴ σφίσι χρόνου	τὰς	συντάξεις πολλοῦ τὸ Ῥωμαίων δημόσιον
[7, 7]	ναυσὶ Σικελίᾳ προσέσχεν. ἔς τε	τὰς	Συρακούσας ἀφικόμενος ἡσυχῆ ἔμενε, κατορρωδῶν
[7, 33]	δὲ ὧδε. Γαλλίας μὲν ὅλας	τὰς	σφίσι κατηκόους κατ´ ἀρχὰς τοῦδε
[7, 7]	δὴ κατατρίψας τῇ ὀρρωδίᾳ, ἐπειδὴ	τάς	τε βασιλέως ἀπειλὰς ἔδεισε καὶ
[7, 19]	τοῦδε μεταλαχεῖν ἐν σπουδῇ εἶχε.	τάς	τε Βελισαρίου ἐντολὰς ἀλογήσας, ὅτι
[7, 25]	ὄπισθέν τις ἐς ἡμᾶς κακουργήσει·	τάς	τε γὰρ τοῦ ποταμοῦ γεφύρας
[7, 23]	κυνηγεσίου, ὅπερ καλεῖν ἀμφιθέατρον νενομίκασι,	τάς	τε εἰσόδους ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 14]	καὶ θύουσι καὶ αὐτοῖς ἅπασι,	τάς	τε μαντείας ἐν ταύταις δὴ
[7, 36]	ἐπὶ τῇ αὐτῶν φυλακῇ μείναντες	τάς	τε πύλας κατ´ ἐξουσίαν ἀνέῳγον
[7, 11]	μῆκος πύλης ἑκάστης ξυνεμετρήσατο λάθρα.	τάς	τε πύλας τεκτηνάμενος καὶ σιδήρῳ
[7, 11]	σφίσι χρόνον ἐν Ἰταλίᾳ στρατευομένοις	τάς	τε συντάξεις ὡς ἥκιστα κομιζομένοις
[7, 7]	ἀπαλλάξαντες δεσποτῶν οἷοί τε ὦμεν	τάς	τε χάριτας ὑμῖν ἐκτιννύναι, ὧνπερ
[7, 32]	ἔχοντας οὐδὲν αὐτοῖς προσῆκον ὁρῶν	τὰς	τῆς πολιτείας ἀρχὰς, αὐτὸς δὲ
[7, 28]	ἐπίπροσθεν ἐκέλευεν ἰόντας στρατοπεδεύεσθαι παρὰ	τὰς	τῆς χώρας εἰσόδους, Φάζαν τε
[7, 20]	μᾶλλον ἀπεμπολῶν ἐπλούτει, πρυτανευούσης αὐτῷ	τὰς	τιμὰς τῆς τῶν δεομένων ἀνάγκης.
[7, 24]	πόλιν ἀφίκοντο, πάσας σχεδόν τι	τὰς	τοῦ Τιβέριδος γεφύρας διελόντες, ὅπως
[7, 19]	ἐν χωρίοις ἐχυροῖς τισιν ἀμφὶ	τὰς	τοῦ Τιβέριδος ἐκβολὰς ἔστησεν, οὓς
[7, 14]	αὐτῷ βουλομένῳ εἴη προέσθαι τε	τὰς	τοῦ Χιλβουδίου τιμὰς καὶ διακομίζειν
[7, 17]	ἐκεῖνο κερδανοῦντες, τὸ μὴ περὶ	τὰς	τῶν δούλων πονεῖσθαι ταφάς· ἢν
[7, 18]	ἔφασκε, χρῆναι δέ οἱ πρῶτα	τὰς	τῶν ἵππων νομὰς ἐνδεικνύναι. ἐπεὶ
[7, 16]	ἀλλ´ ἀναπετάσαντες προθυμίᾳ τῇ πάσῃ	τὰς	τῶν πόλεων πύλας ἐδέξαντο ὑπτίαις
[7, 11]	οὖσιν ἀξιόμαχοί ποτε γένοιντο καὶ	τὰς	τῶν πολιορκουμένων καταδαπανῶντες τροφὰς ἁλώσιμον
[7, 24]	πάντων εὖ ἥκοντες ἐν περιτροπῇ	τὰς	τῶν πυλῶν χώρας ἐφύλασσον, τριβόλους
[7, 6]	δημοσίους φόρους αὐτὸς ἔπρασσε, καὶ	τὰς	τῶν χρημάτων προσόδους ἀντὶ τῶν
[7, 21]	τὸ εἰκὸς, καὶ ξυγγενεῖς γεγενημένοι	τὰς	ὑμετέρας ἀρχὰς τὸ λοιπὸν ἕξουσιν.
[7, 9]	τισὶν οὐδὲ εἰς τοὺς ὑμετέρους	τὰς	χάριτας αὐτοὺς, κατὰ δὴ τὸν
[7, 8]	ἐφόδια. ἐπεὶ δὲ ὑπὸ Θευδάτῳ	ταττόμενοι,	ἀνδρὶ τὸ δίκαιον περὶ ἐλάσσονος
[7, 33]	γεγένηνται ἐν τοῖς φοιδεράτοις καλουμένοις	ταττόμενοι.	ἡνίκα οὖν Ἐρούλων ἐς Βυζάντιον
[7, 15]	στρατιώτης δέ τις ὑπὸ Ἰννοκεντίῳ	ταττόμενος	αὐτόμολος παρὰ Τουτίλαν ἥκων ἀγγέλλει
[7, 34]	τὴν νίκην ξὺν τοῖς δυνατωτέροις	ταττομένους	ἀκίνδυνον ἔχειν, οὐκ ἄν τινας
[7, 21]	ἕξουσιν. οἱ μὲν οὖν πατρίκιοι	ταῦτα	ἀκούοντες σιωπῇ εἴχοντο. Πελάγιος δὲ
[7, 26]	ἔστειλεν ὁ Ἰωάννης. Τουτίλας δὲ	ταῦτα	ἀκούσας ἐν πένθει ἐποιεῖτο μεγάλῳ
[7, 28]	τοὺς βαρβάρους παρέσεσθαι. Βελισάριος δὲ	ταῦτα	ἀκούσας ἔν τε μεγάλῳ πένθει
[7, 37]	πόλιν Ἀρίμινον τηνικάδε προδοσίᾳ εἷλον.	Ταῦτα	ἀκούσας Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς Γερμανὸν τὸν
[7, 9]	κατεστήσαντο εὐθὺς ἅπαντας. Τουτίλας δὲ	ταῦτα	ἀκούσας μοῖραν μέν τινα τοῦ
[7, 19]	μοι ἔμπροσθεν εἴρηται. Ἰσαάκης δὲ	ταῦτα	ἀκούσας οὐκέτι οἷός τε ἦν
[7, 16]	στόλον ἰδόντες οὐκ ἐς Γότθους	ταῦτα	ἀνήνεγκαν, οὐκ ἐν τοῖς ὀχυρώμασι
[7, 15]	ὅθενπερ ἐξέβην ἐπάνειμι. ~Βασιλεὺς μὲν	ταῦτα	ἅπερ μοι δεδήλωται ἔπρασσεν. ἐν
[7, 6]	καὶ διασωθεὶς κατ´ ἀρχὰς ἔτυχε.	Ταῦτα	βασιλεὺς μαθών τε καὶ ἐν
[7, 18]	τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἐν Ῥώμῃ γενέσθαι.	ταῦτα	Βελισάριος Ἰωάννῃ ἐπιστείλας παντὶ τῷ
[7, 20]	βαρβάρων πολλοὺς ἐγεγόνει. ἀλλὰ καὶ	ταῦτα	Βέσσας τε καὶ Κόνων ἀκούσαντες
[7, 19]	ἀντιστατοῦντος. ἀλλ´ ἐπεὶ οὐκ ἦν	ταῦτα	βουλομένῃ τῇ τύχῃ, τῶν τινος
[7, 34]	δὲ μὴ, ἐκποδὼν ἀμφοτέροις στῆναι.	ταῦτα	γὰρ βουλευόμενοι δίκαιά τε ποιεῖτε
[7, 8]	γε Ἰταλιώταις ὀχυρώματά ἐστιν. καὶ	ταῦτα	γὰρ οὐκ ἀχρεῖα παντάπασιν εἶναι
[7, 2]	ὄνομα. οἱ δὲ πρὸς βασιλέα	ταῦτα	δῆθεν τῷ λόγῳ πράξειν ἔμελλον
[7, 38]	τοῦ νώτου τοῦ ἀνθρώπου ἐκδείραντες.	ταῦτα	διαπεπραγμένοι τὰ χωρία ξύμπαντα, τά
[7, 29]	λόγου ἐποιησάμην ἐπάνειμι. Τουτίλας οὖν	ταῦτα	διαπεπραγμένος, ἃ προδεδήλωται, ἐπεὶ Ῥωμαίους
[7, 18]	ἅπασιν ὁμολογίᾳ εἷλεν. Ἰωάννης μὲν	ταῦτα	διαπεπραγμένος αὐτοῦ ἔμενε, Βελισάριος δὲ
[7, 40]	ἀποκρούσασθαι. καὶ Γερμανὸς μὲν ἀμφὶ	ταῦτα	διατριβὴν εἶχε. Σκλαβηνοὶ δὲ γνόντες
[7, 26]	πολιορκίαν καθίσταντο. ~Ἐν ᾧ δὲ	ταῦτα	ἐγίνετο τῇδε, ἐν τούτῳ Ἰωάννῃ
[7, 11]	τοῖς ἐναντίοις ποιήσονται. καὶ ἐπεὶ	ταῦτα	ἐδέδοκτο, αὐτοὶ μὲν καὶ οἱ
[7, 27]	αἴσθηται. ὁ μὲν οὖν Τουτίλας	ταῦτα	εἰπὼν στρατῷ πολλῷ ἐπ´ αὐτὸν
[7, 1]	ἄλλῳ ἠγμένος, ξυνῴκισεν. ὡς δὲ	ταῦτα	ἐκ τοῦ στρατοπέδου ἐπανήκων Οὐέλας
[7, 9]	ἀνθρώπων ἐς Ῥώμην τὰ βιβλίδια	ταῦτα	ἐκόμισαν οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ἅπαντα
[7, 34]	τὴν χώραν ταύτην πεποιημένοι; καὶ	ταῦτα	ἔμμισθοι πρὸς ὑμῶν γεγονότες πολλάκις
[7, 9]	τὰ ἐπὶ Ῥώμης χωρία ᾔει.	ταῦτα	ἐπεὶ βασιλεὺς ἔμαθεν, ἔς τε
[7, 21]	ἂν βούλοιο τὸ λοιπὸν ἕξεις.	ταῦτα	ἐπεὶ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἀπενεχθέντα εἶδε,
[7, 34]	οὗτοι ξυνέβησαν ἀλλήλοις, ἀκόντων Ῥωμαίων.	ταῦτα	ἐπεὶ ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἔμαθον,
[7, 14]	καταθεῖν βουλομένοις τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν.	ταῦτα	ἐπεὶ οἱ βάρβαροι ἤκουσαν, ἐπῄνεσάν
[7, 2]	ἐπιτελῆ ποιήσει ᾗ αὐτοὶ βούλοιντο.	ταῦτα	ἐπεὶ οἱ βάρβαροι ἤκουσαν, ἐπιβουλῇ
[7, 37]	δὲ αὐτοὶ τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοι.	ταῦτα	ἐπεὶ Τουτίλαν ἤρεσκε, τακτὴ ἡμέρα
[7, 24]	διὰ τοῦ ποταμοῦ ἐσκομίσας {εἰσῆξε}	Ταῦτα	ἐπεὶ Τουτίλας ἤκουσεν, ἄρας αὐτίκα
[7, 2]	τῆς ἄλλης. καὶ ἐπεὶ Γότθοι	ταῦτα	ἐπῄνεσαν, ἀπολέξας τινὰς τῶν οἱ
[7, 22]	ἐπιγενησομένοις ἀπέλιπον, ὥστε ἡ ἐς	ταῦτα	ἐπήρεια εἰκότως ἂν ἀδίκημα μέγα
[7, 12]	δωρήσασθαι μεγάλοις ἐπαγγελλόμενος, ἤν γε	ταῦτα	ἐπιτελοίη. ἐπεί τέ οἱ πρὸς
[7, 30]	τοῖς ἑπομένοις χιλίοις οὖσι κατὰ	ταῦτα	ἐποίει· Βαλεριανὸς δὲ τὸν κίνδυνον
[7, 19]	ῥίπτειν. καὶ Ῥωμαῖοι μὲν κατὰ	ταῦτα	ἐποίουν. ἐμπεσὼν δὲ τῷ πύργῳ
[7, 9]	διδόναι. καὶ οἱ μὲν κατὰ	ταῦτα	ἐποίουν. Ἰωάννης δὲ τοὺς τὸ
[7, 11]	ἐμβαλλομένους. οἱ μὲν οὖν κατὰ	ταῦτα	ἐποίουν. Τουτίλας δὲ μαθὼν τὰ
[7, 14]	κολάζειν ἠπείλουν. ἐν ᾧ δὲ	ταῦτα	ἐπράσσετο τῇδε, ἐν τούτῳ βασιλεὺς
[7, 35]	Σκλαβηνοὺς ἀπεχώρησεν. Ἐν ᾧ δὲ	ταῦτα	ἐπράσσετο τῇδε ᾗπέρ μοι εἴρηται,
[7, 14]	τὰ μὲν οὖν πρῶτα κρύφα	ταῦτα	ἐπράσσετο τῶν ἄλλων βαρβάρων. Ἐπεὶ
[7, 2]	ἐπειδὴ ἐν Βυζαντίῳ ἐγένοντο, κατὰ	ταῦτα	ἔπρασσον. ἐν τούτῳ Γότθοι Ἐράριχον
[7, 24]	τοῦ στρατοῦ προθυμίᾳ τῇ πάσῃ	ταῦτα	ἐργαζομένου πέντε καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν
[7, 9]	ὑπὸ νέου φιλοτιμίας τὰ ὀνείδη	ταῦτα	ἐς αὐτοὺς φέρεσθαι μήτε με
[7, 32]	πρᾶγμα ξυμβουλὴν ἐποιεῖτο, εἴπερ σφίσι	ταῦτα	ἐς βασιλέα ἐξενεγκεῖν ξύμφορον εἴη.
[7, 20]	ὅλος εἰς μέριμναν τὴν περὶ	ταῦτα	ἐσπουδακὼς οὔτε φυλακῆς τοῦ περιβόλου
[7, 34]	ὑμᾶς ἐς τὴν ξυμμαχίαν ἐπαγωγὰ	ταῦτά	ἐστιν ἡμῖν. θεάσασθε δὲ ὁποῖοι
[7, 31]	εὐνὴν ξυνελθεῖν. ἐπεί τε ἄμφω	ταῦτα	ἤρεσκε, Πρεϊέκταν μὲν Ἀρταβάνης βασιλεῖ
[7, 1]	μὲν οὖν ἄλλοι ἄρχοντες διὰ	ταῦτα	ἡσυχῆ ἔμενον, Βιτάλιος δὲ μόνος
[7, 32]	ἀμφὶ τὸ ἔργον τοῦτο ἀποκαλύψας.	ταῦτα	Ἰουστῖνος ἀκούσας ξυνεταράχθη τε καὶ
[7, 18]	ἄλλα μελήσειν. δείσας τε διὰ	ταῦτα	Ἰωάννης μὴ ἐς κύκλωσιν τῶν
[7, 33]	βασιλέα τῶν πάντων βαρβάρων, καὶ	ταῦτα	μᾶλλον ὄντα χρυσοῦ κύριον, ἐπεὶ
[7, 32]	ἐνθένδε ἀδεέστερον ᾗ βούλονται διοικήσονται.	ταῦτα	Μάρκελλος πρὸς Λεοντίου μαθὼν οὐδ´
[7, 15]	ἀληθίζεται, ἄμφω τὼ χεῖρε ἀπέκοψε.	ταῦτα	μὲν δὴ οὕτω γενέσθαι τετύχηκε.
[7, 13]	τὰ πονηρότατα τῶν ἀποβάσεων. ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν εἴτε ταύτῃ εἴτε ἐκείνῃ
[7, 35]	ἀντιλεγόμενα σπουδάζων καὶ διατεινόμενος μάλιστα.	ταῦτα	μὲν ἐν Βυζαντίῳ ἐπράσσετο. ἐτύγχανε
[7, 2]	ἐς τὴν Ἐραρίχου καταστροφὴν εἴχοντο.	ταῦτα	μὲν ἐν τῷ Γότθων στρατοπέδῳ
[7, 23]	γενόμενοι Γότθων ἐς ἀπόστασιν εἶδον.	ταῦτα	μὲν ἐφέρετο τῇδε. Τουτίλας δὲ
[7, 24]	αὐτῶν οὐδεμιᾷ ὀκνήσει ἰόντες. ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν καὶ τὰ τοιαῦτα οὐχ
[7, 27]	ἐκλήθη, ὃ ταύτῃ ἀνέχει. ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν ὅπη ἑκάστῳ βουλομένῳ εἴη
[7, 34]	βασιλέα τὰ παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν.	ταῦτα	μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε. ἐγὼ
[7, 40]	ἄλλῳ στρατῷ ἐς Ἰταλίαν διεπορθμεύσατο.	ταῦτα	μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε. Ἰωάννης
[7, 39]	τὸ ξὺν αὐτῷ καραδοκῶν στράτευμα.	ταῦτα	μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε, καὶ
[7, 36]	κρατήσαντες Ῥώμην κατὰ κράτος ἐπολιόρκουν.	ταῦτα	μὲν οὖν ἐφέρετο τῇδε. βασιλεὺς
[7, 34]	ταύτης δὴ τῆς κακοτροπίας ὑπερβολή;	ταῦτα	μὲν οὖν ἡμῖν ἀφελείᾳ βαρβαρικῇ,
[7, 7]	τινὶ ἐπιβουλῇ ἐς αὐτοὺς χρῆσθαι.	ταῦτα	μὲν οὖν οὕτως ἐδέδοκτο. οἱ
[7, 35]	οἰκίαν μεγάλα προὔλεγον ἀγαθὰ ἔσεσθαι.	Ταῦτα	μὲν οὖν τῇδε Βελισαρίῳ ἐχώρησε.
[7, 27]	στρατῷ ἀφίκετο οὐ πολλῷ ὕστερον.	ταῦτα	μὲν οὖν τῇδε ἐχώρησε. Βελισαρίῳ
[7, 16]	καὶ Πλακεντίαν ὁμολογίᾳ Γότθοις παρέδωκαν.	ταῦτα	μὲν οὖν τῇδε ἐχώρησε καὶ
[7, 23]	ἐς τὸν Πόρτον εὐθὺς ἀνεχώρησαν.	ταῦτα	μὲν οὖν τῇδε ἐχώρησεν. Ἔστι
[7, 40]	πολλῶν ἐς τοῦτο ἀτοπίας ἐληλακότων.	ταῦτα	μὲν οὖν τῇδε κεχώρηκε. Βασιλεὺς
[7, 33]	βαρβάρους τοὺς ξυμβάλλοντας εἶναι ξυμβαίνει.	ταῦτα	μὲν οὖν τῇδε Φράγγοις ἐχώρησεν.
[7, 26]	ἐπεὶ καὶ ἄβατα τὰ ὄρη	ταῦτα	νομίζεται εἶναι. οἱ μέντοι ἐπὶ
[7, 18]	ἐνδεικνύναι. ἐπεὶ οὖν ὡμολόγει καὶ	ταῦτα	ὁ βάρβαρος σὺν αὐτῷ ᾔει.
[7, 32]	λέγοντός τι ὑπὲρ τούτων διαφανές.	ταῦτα	ὁ Γερμανὸς ἀκούσας Ἰουστῖνον τὸν
[7, 32]	τε ἡμέρα τῷ διαλόγῳ ξυνέκειτο.	ταῦτα	ὁ Γερμανὸς Μαρκέλλῳ σημήνας ἠξίου
[7, 14]	πρὸς βασιλέως οὐκ ἀπεικὸς εἶναι.	ταῦτα	ὁ Ῥωμαῖος εἰπὼν τὸν κεκτημένον
[7, 22]	αὐτῶν ἐγεγόνει πολύς. γνοὺς δὲ	ταῦτα	ὁ Τουτίλας ἔγνω Ῥώμην μὲν
[7, 17]	μιᾷ μυρίων ἀπαλλάξατε Ῥωμαίους δυσκόλων.	ταῦτα	οἱ ἀμφὶ Βέσσαν ἀκούσαντες τὸ
[7, 15]	ἑκάτεροι δυνήσονται μέγα. Βέσσᾳ δὲ	ταῦτα	οὐδαμῆ ἤρεσκε, καίπερ ἐς τρισχιλίους
[7, 34]	γενήσεται; οὐκ ἔστιν, ὦ βασιλεῦ,	ταῦτα,	οὐκ ἔστι. δύναμις γὰρ ἀνθρώπου
[7, 9]	δίκαιος ἂν εἴη. οὐκοῦν, ἐπειδὴ	ταῦτα	οὕτως ἔχει, λογίζεσθε ἤδη τί
[7, 4]	ἐς εὐτολμίας ὑπερβολὴν περιίσταται. καὶ	ταῦτα	οὐχ ὑποψίᾳ τανῦν ἠγμένος ἐν
[7, 16]	ὅπως τοίνυν καὶ ὕστερον μὴ	ταῦτα	πάθοιμεν προνοεῖν ἄξιον. τοὺς γὰρ
[7, 21]	τοῖς πολεμίοις ἐστράτευσε. καὶ διὰ	ταῦτα	πλήθει τε καὶ ἀρετῇ καὶ
[7, 20]	ἁδρὰς ἕξειν ὁμολογήσας, ἤνπερ ἐπιτελῆ	ταῦτα	ποιήσωσι, κυρίους τε αὐτοὺς καταστήσεσθαι
[7, 21]	αὐτοὺς χρόνον. ἢν γάρ σοι	ταῦτά	ποτε βουλομένῳ εἴη, πατήρ τε
[7, 32]	αὐτῷ μήτε Γερμανῷ τῷ πατρὶ	ταῦτά	ποτε ποιητέα εἶναι. Καὶ ὁ
[7, 16]	τοῦ δὲ μὴ δοκεῖν ἀλογίστῳ	ταῦτα	προτείνεσθαι γνώμῃ τῷ τὰς αἰτίας
[7, 14]	Χιλβουδίου γεγενημένοις. τὰ γὰρ ἔθνη	ταῦτα,	Σκλαβηνοί τε καὶ Ἄνται, οὐκ
[7, 39]	αὐτοῦ παίδων, πολλὴν ἐνδειξαμένων περὶ	ταῦτα	σπουδὴν, ἐπεὶ καὶ αὐτοὺς ἐπαγαγόμενος
[7, 20]	σφίσιν, οὐδενὸς τὸ παράπαν ἀντιστατοῦντος,	ταῦτά	τε αὐτοὺς ἀπαγγέλλειν Τουτίλᾳ κελεύσαντες
[7, 32]	ἐς τὸν πατέρα μόνον ἐξοίσειν.	ταῦτά	τε ὀμωμοκότι τῷ ἀνδρὶ ὠνείδιζεν
[7, 27]	τέχνης, ὡς τὸ εἰκὸς, ἑταιρίζεται.	ταῦτά	τοι ἐκ παλαιοῦ μὲν ὠνόμασαν
[7, 9]	βιασθείσῃ παρέσχετο. ~Ἐν ᾧ δὲ	ταῦτα	Τουτίλας ἔπρασσεν, ἐν τούτῳ οἱ
[7, 18]	βασιλεῖ ἐγεγόνει κατήκοα. Ἐπεὶ δὲ	ταῦτα	Τουτίλας ἤκουσε, Γότθων τριακοσίους ἀπολεξάμενος
[7, 3]	βασιλέως στράτευμα δέξασθαι. καὶ ἐπεὶ	ταῦτα	ὡμολόγει ὁ τῶν πυλῶν φύλαξ,
[7, 2]	τῷ ἀνθρώπῳ γενόμενοι τῷ βούλεσθαι	ταὐτά.	ὁ δὲ τοῖς παρ´ αὐτὸν
[7, 14]	ἰσχυριζόμενοι, ᾗπερ ἠβούλοντο, Χιλβούδιον εἶναι.	ταύταις	δὲ ὁ ἄνθρωπος ἐπαρθεὶς ταῖς
[7, 14]	ἅπασι, τάς τε μαντείας ἐν	ταύταις	δὴ ταῖς θυσίαις ποιοῦνται. οἰκοῦσι
[7, 25]	ἀλλὰ καὶ τοῦ δικαιότερον ἂν	ταύτας	ὑμῖν προσήκειν ἐνδείκνυσθαι. Οὐίττιγις γὰρ
[7, 27]	Κράνα τὸ ὄρος ἐκλήθη, ὃ	ταύτῃ	ἀνέχει. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὅπη
[7, 18]	μὲν ἐς τὸ ὄρος, ὃ	ταύτῃ	ἀνέχει, δύσβατόν τε ὂν καὶ
[7, 5]	λόφον δὲ μέγαν τινὰ, ὃς	ταύτῃ	ἀνέχει, ξὺν θορύβῳ ἀνέδραμον. ἐπεὶ
[7, 40]	ἐστρατοπεδεύοντο ἐς τὸ ὄρος, ὃ	ταύτῃ	ἀνέχει, Ῥωμαῖοι δὲ ἐν τῷ
[7, 35]	τὰ μὲν πρῶτα ξυνέμισγε τοῖς	ταύτῃ	ἀνθρώποις ἅτε Ῥωμαῖός τε ὢν
[7, 3]	Βερώνῃ πρασσόμενα καὶ ἀπαριθμεῖσθαι τοὺς	ταύτῃ	ἀνθρώπους, καὶ μὴν καὶ τοῦ
[7, 5]	πολλοὶ μὲν ἐν τῇ φυγῇ	ταύτῃ	ἀπώλοντο, ὅσοι μέντοι διεσώθησαν ἡμέρας
[7, 14]	φυλάσσειν κελεύσας ὅπως μηκέτι τοῖς	ταύτῃ	βαρβάροις ὁ ποταμὸς διαβατὸς ἔσται,
[7, 14]	ἔκτεινάν τε καὶ ἠνδραπόδισαν τοὺς	ταύτῃ	βαρβάρους. ἐνιαυτοῖς δὲ τρισὶν ὕστερον
[7, 40]	τῶν πολεμίων. βιασάμενός τε τοὺς	ταύτῃ	βαρβάρους ἔς τε τὸν λιμένα
[7, 19]	δὲ τὴν ἅλυσιν, διαφθείρας τοὺς	ταύτῃ	βαρβάρους, καὶ τὰ ἄλλα, ἅπερ
[7, 14]	ἐτύγχανεν οὖσα, ληϊσαμένων αὐτὴν τῶν	ταύτῃ	βαρβάρων. ταύτῃ γὰρ αὐτοὺς καὶ
[7, 14]	ληϊσαμένων αὐτὴν τῶν ταύτῃ βαρβάρων.	ταύτῃ	γὰρ αὐτοὺς καὶ τῇ ἀμφ´
[7, 30]	Ἰόνιον ἔπλει τοῦ Ἀγκῶνος εὐθύ.	ταύτῃ	γὰρ ἐν Πικηνοῖς τε γενήσεσθαι
[7, 4]	τότε ἀπόμαχος ἐν τῇ ξυμβολῇ	ταύτῃ	γενόμενος οὐκ ἐπὶ μικροῖς τὰ
[7, 14]	ἡσσηθῆναι τῶν ἐναντίων τετύχηκεν. ἐν	ταύτῃ	δὲ τῇ μάχῃ Σκλαβηνὸς ἀνὴρ
[7, 7]	δὲ τὸν καιρὸν ἅπαντα ἐν	ταύτῃ	δὴ κατατρίψας τῇ ὀρρωδίᾳ, ἐπειδὴ
[7, 26]	νομίζεται εἶναι. οἱ μέντοι ἐπὶ	ταύτῃ	δὴ τῇ κατασκοπῇ πρὸς τοῦ
[7, 16]	τὴν πόλιν Γότθοις ἐνδώσουσιν. ἐπὶ	ταύτῃ	δὴ τῇ πρεσβείᾳ Πελάγιος παρὰ
[7, 14]	τριῶν ἐνιαυτῶν χρόνον, ὅσον ξὺν	ταύτῃ	δὴ τῇ τιμῇ τὴν διατριβὴν
[7, 26]	ἀμύθητον εἶναι τῶν πολεμίων ἐσήγγελλον,	ταύτῃ	δηλονότι τὴν ἐκ τῆς φυγῆς
[7, 3]	στρατηγῶν. ἔτι τε αὐτῶν ἀμφὶ	ταύτῃ	διαμαχομένων τῇ λείᾳ ἡμέρα τε
[7, 27]	μὲν ὅπη ἑκάστῳ βουλομένῳ εἴη	ταύτῃ	δοκείτω τε καὶ λεγέσθω. ἐγὼ
[7, 18]	διά τε Καλαβρῶν καὶ τῶν	ταύτῃ	ἐθνῶν ἰόντα ἐξελάσαι μὲν ὀλίγους
[7, 13]	ἀποβάσεων. ἀλλὰ ταῦτα μὲν εἴτε	ταύτῃ	εἴτε ἐκείνῃ ἔχει οὐκ ἔχω
[7, 36]	δὴ χρόνου μῆκος τῇ προσεδρείᾳ	ταύτῃ	ἐτρίβετο. οἵ τε γὰρ πολιορκούμενοι
[7, 9]	οἱ προσχωρεῖν ἤθελον οἱ φυλακτήριον	ταύτῃ	ἔχοντες, τοὺς μὲν ἐνταῦθα ἐσταλμένους
[7, 12]	τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ Σπολιτίῳ	ταύτῃ	ἐχώρησε. Σισίφριδος δὲ ξὺν τοῖς
[7, 18]	Σκύλλαν φυλάξει πορθμὸν καὶ τὴν	ταύτῃ	ἠϊόνα, ὡς μήτε ἐνθένδε τινὲς
[7, 25]	περιβόλου καὶ τῶν ἄλλων ὀχυρωμάτων	ταύτῃ,	ᾗπερ ὑμεῖς ἴστε, Γότθοις καὶ
[7, 17]	παίδων καὶ πάντων Ῥωμαίων, οἳ	ταύτῃ	ἦσαν. καὶ τὸ λοιπὸν οἱ
[7, 37]	λόγῳ ἐπὶ τῇ ὁμολογίᾳ δέδονται	ταύτῃ	καὶ Γότθοι τὴν προσεδρείαν διαλύσαντες
[7, 13]	ὅπως δὴ ἀγχοῦ γενόμενος τοῖς	ταύτῃ	κάμνουσιν ἐπιβοηθεῖν οἷός τε εἴη.
[7, 40]	πολέμιον οὐδὲν ἐν νῷ ἔχουσι.	ταύτῃ	ὁ Τουτίλας τῇ ὑποθήκῃ ἀναπεισθεὶς
[7, 1]	Ἰλδίβαδον ἔγνω, χαριεῖσθαι Γότθοις ἅπασι	ταύτῃ	οἰόμενος. καί ποτε αὐτὸν Γότθων
[7, 32]	ἕνεκα τὸν Γερμανὸν ἀποκρύψασθαι, ἀλλὰ	ταύτῃ	πάντα ξυνενεχθῆναι, ᾗπέρ μοι ἔναγχος
[7, 3]	σταδίων ἑξήκοντα, ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν τῷ	ταύτῃ	πεδίῳ. τούτου γὰρ πανταχόσε τοῦ
[7, 32]	τε ἀμφὶ Ἀρταβάνῃ καὶ Γερμανῷ	ταύτῃ	πη εἶχεν. ἦν δέ τις
[7, 7]	οὖν ἀμφὶ τῷ Ῥωμαίων στόλῳ	ταύτῃ	πη ἔσχε. Τουτίλας δὲ καλώδιον
[7, 14]	οὖν ἀμφὶ τὸν λεὼν τοῦτον	ταύτῃ	πη ἔχει. Ἄνται δὲ τότε
[7, 27]	ποιηταὶ γεγενῆσθαί φασιν, οὐχ ὅτι	ταύτῃ	πη τὸ θηριῶδες γύναιον, ὥσπερ
[7, 40]	χρήμασι πολλοῖς ἀναπείσας ἐπιπέμψειε τοῖς	ταύτῃ	Ῥωμαίοις, ὅπως δὴ βασιλεῖ ἀδύνατα
[7, 37]	χρόνῳ ὑστέρῳ ἐξαιρήσειν καραδοκῶν τοὺς	ταύτῃ	Ῥωμαίους, ἐς δὲ Ταραντηνοὺς στράτευμα
[7, 33]	ἀφείλετο Γότθους· ἐξηνδραπόδισάν τε τοὺς	ταύτῃ	Ῥωμαίους, ἔτι μέντοι ἐπίπροσθεν ἀεὶ
[7, 25]	ἐπολιόρκουν ἐς τὸ ἀκριβὲς τοὺς	ταύτῃ	Ῥωμαίους. καὶ ἐπεὶ τῶν ἐπιτηδείων
[7, 29]	ἐπέκλυσεν αὖθις οὐ πολλῷ ὕστερον.	ταύτῃ	τε ἅπαντα ἐσεσήπει τὰ σπέρματα,
[7, 17]	αὐτίκα δὴ μάλα παρέσεσθαι ἰσχυρίσαντο,	ταύτῃ	τε αὐτοὺς παρηγορήσαντες ἀπεπέμψαντο. Ὁ
[7, 23]	φυλακὴν αὐτοῖς λόγου ἀξίαν ἐλίπετο.	ταύτῃ	τε Καλαβροὶ ἅπαντες ἐν τῷ
[7, 16]	ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἐτύγχανεν ἀφικόμενος. ἐν	ταύτῃ	τε τῇ πολιορκίᾳ τοῖς τῶν
[7, 32]	καὶ ξὺν αὐτῷ δυσφορουμένοις ἐῴκεσαν·	ταύτῃ	τε τὸν βασιλέως θυμὸν ἐπὶ
[7, 24]	τὴν γῆν ὅπου παρατύχῃ ῥίπτουσι.	ταύτῃ	τε τῶν σκολόπων οἱ μὲν
[7, 30]	ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων ξυνηνέχθη διασκεδάννυσθαι·	ταύτῃ	τε χρόνου μῆκος σφίσι τριβῆναι
[7, 30]	μὲν ἐς Ῥώμην ἰόντα τὰ	ταύτῃ	τε ὡς ἄριστα διοικήσασθαι καὶ
[7, 20]	τοῖς Ἰσαύροις ἡ φυλακὴ τοῦ	ταύτῃ	τείχους ὕπνον ἐκ περιτροπῆς τῶν
[7, 19]	Βέσσας οὔτε πρότερον οὔτε ἐν	ταύτῃ	τῇ μάχῃ ἐπιτελῆ ποιεῖν τὰ
[7, 1]	δὲ πολλοὺς αὐτοῦ ἀπολέσας. ἐν	ταύτῃ	τῇ μάχῃ Ἔρουλοί τε πολλοὶ
[7, 40]	μὲν ὅρκοις αὐτὸν σφίσιν ἀμφὶ	ταύτῃ	τῇ ὁμολογίᾳ καταληφθέντα Γότθοις ἀπέδοσαν,
[7, 12]	τόν τε παῖδα ὅμηρον ἐπὶ	ταύτῃ	τῇ ὁμολογίᾳ παρέσχετο. ἐπειδὴ δὲ
[7, 14]	στελλόμενον ἐς Βυζάντιον Ναρσῆς ἐν	ταύτῃ	τῇ πορείᾳ καταλαμβάνει. καὶ ξυγγενόμενος,
[7, 13]	ἐκάλουν Φαγᾶν, καὶ αὐτοῖς ἐν	ταύτῃ	τῇ πορείᾳ ξυνέβη τις τύχη
[7, 26]	ἐπιμελεῖσθαι (κόπῳ γὰρ πολλῷ ἐν	ταύτῃ	τῇ πορείᾳ σφίσιν ὁμιλῆσαι ξυνέβη)
[7, 40]	ἄποθεν. χρόνου δὲ σφίσιν ἐν	ταύτῃ	τῇ προσεδρείᾳ τριβομένου συχνοῦ ἤσχαλλόν
[7, 25]	εὐβουλίαν θαυμάζοντες ὑπουργεῖτε τῇ γνώμῃ	ταύτῃ,	τὸ ἔργον, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 26]	ἔτυχε, πολλάκις ἀκούσας ἐκμαθεῖν ἴσχυσε.	ταύτῃ	τοίνυν οἱ βάρβαροι αἰσθόμενοι ὅτι
[7, 3]	ἀναβάντες ἐπὶ τὸ τεῖχος τοὺς	ταύτῃ	φυλάσσοντας ἔκτειναν ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες. ἐπεὶ
[7, 26]	Καπύῃ τε κατασκεψομένους καὶ τοῖς	ταύτῃ	χωρίοις. χώραν δὲ ξυμβαίνει εἶναι
[7, 11]	Αἰμιλίαν πέμψας, ἐκέλευεν ἀποπειρᾶσθαι τῶν	ταύτῃ	χωρίων. Βιτάλιος οὖν ξὺν τῷ
[7, 13]	διά τε Δαλματίας καὶ τῶν	ταύτῃ	χωρίων κομίζεται ἐς Ἐπίδαμνον, ἵνα
[7, 29]	νύκτωρ ἅπαντες. καὶ οἱ μὲν	ταύτῃ	ᾠκημένοι καταχωσθήσεσθαι ὑποτοπήσαντες ἐν δέει
[7, 31]	τοῦ Ὑπατίου γυναῖκα γαμετὴν ἐποιήσατο.	ταύτην	Ἀρταβάνης τὴν ξυμφορὰν οὐκ ἤνεγκε
[7, 31]	ἡ βασιλὶς ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο,	ταύτην	ἀσμένως ἀπεπέμψατο τὴν γυναῖκα εὐθύς.
[7, 36]	Τουτίλαν. καὶ εἰ μὲν ἐπιτελῆ	ταύτην	δὴ ἐπεποιήκει τὴν ἔννοιαν, οἶμαι
[7, 6]	Λιβύην καὶ Ἰταλίαν ἐγένετο ἐς	ταύτην	δὴ τὴν ἐμπειρίαν δόκιμος, καὶ
[7, 35]	οἵπερ τῷ ξυμβόλῳ τεκμηριούμενοι ἐς	ταύτην	δὴ τὴν οἰκίαν μεγάλα προὔλεγον
[7, 6]	ἐθάρσυνέ τε μάλιστα καὶ ἐς	ταύτην	δὴ τὴν πρᾶξιν ἐνῆγε. Τουτίλας
[7, 1]	ἐφεστὼς λογισμοῖς· λογοθέτην τὴν τιμὴν	ταύτην	ἑλληνίζοντες καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οὗτος ἀεὶ
[7, 36]	οἰόμενος λιμῷ τοὺς ἄνδρας αἱρήσειν.	ταύτην	μὲν οὖν τὴν ἡμέραν Παῦλός
[7, 20]	λοιπὸν, ὦ „δέσ„ ποτα, φείδου.	ταύτην	ὁ Τουτίλας τὴν ἱκεσίαν δεξάμενος
[7, 34]	τίνος ἀγωνίας ἆθλα τὴν χώραν	ταύτην	πεποιημένοι; καὶ ταῦτα ἔμμισθοι πρὸς
[7, 33]	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη.	ταύτην	τε τὴν πρᾶξιν οὐχ ὅπως
[7, 6]	λωβησάμενοι ὅπη βούλοιτο ἀφῆκαν ἰέναι.	ταύτην	τε Τουτίλᾳ τὴν δίκην Δημήτριος
[7, 25]	ἀρετῇ ἐκεῖνα ὑμᾶς εἰργάσθαι ξυνέβη,	ταύτην	ὑμᾶς αἰσχυνομένους χρὴ σιωπᾶν, ἐν
[7, 9]	ἀλλ´ ἔτι βραχείας τινὸς καὶ	ταύτης	ἀνονήτου ὑμῖν ἀπολελειμμένης ἐλπίδος ἕλησθε
[7, 17]	ἐς τὰς ἀκαλήφας ἅπαντες ἔβλεπον.	ταύτης	δὲ αὐτοῖς οὐ διαρκούσης τῆς
[7, 16]	ἢν μή τις αὐτοῖς ἐπικουρία	ταύτης	δὴ ἐντὸς τῆς ἐκεχειρίας ἐκ
[7, 14]	ὑπέσχοντο, καὶ οἴονται τὴν σωτηρίαν	ταύτης	δὴ τῆς θυσίας αὐτοῖς ἐωνῆσθαι.
[7, 34]	προσηκόντων βεβούληνται, τίς ἂν εἴη	ταύτης	δὴ τῆς κακοτροπίας ὑπερβολή; ταῦτα
[7, 19]	διαφυγόντες σωθήσονται. ὀχύρωμα γὰρ ἄλλο	ταύτης	δὴ τῆς χώρας οὐδαμῆ εἶχον,
[7, 28]	καὶ ὁ μὲν τῆς ἀκτῆς	ταύτης	διάπλους ἅπας ἐς χιλίους σταδίους
[7, 24]	ἔλαβον. ψέλλιον γὰρ χρυσοῦν ἐπὶ	ταύτης	ὁ πεπτωκὼς φορῶν ἔτυχε λόγου
[7, 32]	οὖσα, ἐφ´ ἧς ἑστιᾶσθαι εἰώθει.	ταύτης	τε τῆς σινδόνος τὸν μὲν
[7, 4]	ἐπιβοηθήσειν οὐδὲν ἀπεικός. ἡμῶν δὲ	ταὐτὸ	τοῦτο παθόντων τὸ Γότθων ὄνομα
[7, 21]	ἀλλήλους καὶ τοὺς κατηκόους τηρεῖν.	ταὐτὸν	γὰρ ἂν εἴη λέγειν τὴν
[7, 17]	περὶ τὰς τῶν δούλων πονεῖσθαι	ταφάς·	ἢν δὲ μηδὲ τοῦτο ἡμῖν
[7, 36]	τετρακοσίοις ἔς τε τὸν Ἀδριανοῦ	τάφον	ἀνέδραμε καὶ τὴν γέφυραν ἔσχε
[7, 23]	μέρους ἄχρι ἐς ἕτερον καὶ	τάφρον	βαθεῖαν ἀμφὶ τὸ τείχισμα ὤρυσσεν.
[7, 24]	ἔξωθεν ἵστη. ἐτύγχανε δὲ καὶ	τάφρους	βαθείας ἀμφὶ τὸν περίβολον ὅλον
[7, 32]	προὔργου εἰπεῖν, ἐπὶ κοινῆς βουλευσάμενοι	τάχα	ἄν τι καὶ ἀγαθὸν πράξαιμεν.
[7, 15]	σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὅπως, ἐπειδὰν	τάχιστα	αἱ νῆες ἐνταῦθα κατάρωσι, κρατήσωσιν
[7, 29]	ἐκίνει, ὅπως δὴ ἐνθένδε ὅτι	τάχιστα	ἀπαλλάσσοιτο, διαφυγεῖν δὲ τὸ τέναγος
[7, 33]	πλεῖστον ἁπάσας καταλαβόντες ἔσχον, ἐπειδὴ	τάχιστα	βασιλεὺς αὐτὰς Ἰουστινιανὸς ἀφείλετο Γότθους·
[7, 32]	εἰκὸς αὐτίκα δὴ μάλα, ἐπειδὰν	τάχιστα	Βελισάριος ἐξ Ἰταλίας ἀφίκηται. ἠγγέλλετο
[7, 34]	τὸν τρόπον. ἰδοὺ γὰρ, ἐπειδὴ	τάχιστα	Γήπαιδες εἶδον Γότθους μὲν ἐκ
[7, 7]	διαφθείρεσθαι, ἀλλὰ τὴν πόλιν ὅτι	τάχιστα	Γότθοις ἐνδιδόντας μεγάλων ἀπηλλάχθαι κακῶν.
[7, 34]	προρρηθὲν αὐτῷ ἐκ βασιλέως, ἐπειδὰν	τάχιστα	διαμαχήσωνται πρὸς τὸ Γηπαίδων ἔθνος,
[7, 39]	Γερμανῷ σημαίνειν ἐκέλευον ὡς, ἐπειδὰν	τάχιστα	ἐν Ἰταλίᾳ γενόμενον αὐτὸν ἴδοιεν,
[7, 12]	δεινοτάτοις καταλαβὼν, ὡς ἐπανήκειν ὅτι	τάχιστα	ἐν σπουδῇ θήσεται, βασιλέως δεησόμενον
[7, 19]	τῆς γεφύρας ἐχώρησαν. ἐπειδή τε	τάχιστα	ἐς αὐτὴν ἦλθον, ἔργου εἴχοντο,
[7, 32]	πρᾶξιν, ἐπειδὰν δὲ ὁ ἀνὴρ	τάχιστα	ἐς Βυζάντιόν τε ἀφίκηται καὶ
[7, 23]	φυλακτηρίου ἐκέλευέν οἱ στράτευμα ὅτι	τάχιστα	ἐς Σπολίτιον πέμψαι, τοῦ παντὸς
[7, 19]	τε Βελισαρίου ἐντολὰς ἀλογήσας, ὅτι	τάχιστα	ἐς τὴν ἑτέραν τοῦ ποταμοῦ
[7, 21]	αὐτὸν χρήσονται καὶ ἀναστρέφειν ὅτι	τάχιστα	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐν σπουδῇ
[7, 31]	ἀμέλει οὐ πολλῷ ὕστερον ἐπειδὴ	τάχιστα	ἡ βασιλὶς ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο,
[7, 29]	ἐπύθετο, ἐξαιρήσειν αὐτοὺς οἰόμενος ὅτι	τάχιστα,	ἢν μή τι ἐσκομίζεσθαι τῶν
[7, 6]	Ἰταλίας πραιτωρίων ἔπαρχον Μαξιμῖνον ὡς	τάχιστα	κατεστήσατο, ἐφ´ ᾧ τοῖς τε
[7, 20]	πρᾶξιν ἐπέρρωσαν. Τουτίλας δὲ, ἐπειδὴ	τάχιστα	νὺξ ἐγεγόνει, ἅπαν ἡσυχῆ ἐξοπλίσας
[7, 37]	καὶ ὁ μὲν παρασκευασάμενος ὡς	τάχιστα,	ὅτι δὴ αὐτίκα ξὺν στρατῷ
[7, 10]	τοῦ φρουρίου ἐνθένδε ὑπεξαγαγεῖν ὅτι	τάχιστα,	οὓς δὴ νόσῳ τε ξυντετηκέναι
[7, 37]	σπουδῆς εἶχε καὶ ἀνοικοδομεῖσθαι ὅτι	τάχιστα	πάντα ἐκέλευεν, ὅσα καθελών τε
[7, 10]	ἔγραψεν ἅτε παρακαλοῦντος αὐτὸν ὅτι	τάχιστα	παραγενέσθαι σφίσιν ἐν κινδύνοις τισὶ
[7, 11]	τυγχάνουσιν ὄντες, μεταπεμψάσθω τούτους ὅτι	τάχιστα	τὴν βασιλέως δηλώσας γνώμην. οὕτω
[7, 3]	τοὺς πολεμίους ἀμυνομένους ὀπίσω κατὰ	τάχος	ἀπήλαυνον, καίπερ μαχομένους ἐντὸς τοῦ
[7, 7]	ἐς αὐτὸν ἔπεμπον, βοηθεῖν κατὰ	τάχος	δεόμενοι οἵ τε ἄλλοι καὶ
[7, 5]	στρατοῦ ἄρχοντας, βοηθεῖν σφίσι κατὰ	τάχος	δεόμενος. νύκτωρ τε ὁ σταλεὶς
[7, 15]	ὄντος, ἐντὸς τοῦ λιμένος κατὰ	τάχος	ἐγένοντο. ἔπλεον δὲ ταῖς ναυσὶν
[7, 8]	ἐς Βυζάντιον ἀναχώρησιν, πλεῖν κατὰ	τάχος	ἐπὶ Ῥώμης διενοοῦντο. τοῦ δὲ
[7, 39]	Λιβέριον αὐτοῖς ἐπιστήσας, πλεῖν κατὰ	τάχος	ἐπὶ Σικελίας ἐκέλευσε, καὶ τὴν
[7, 30]	πολὺν ἀγείρας εὐθὺ Ῥουσκιανῆς κατὰ	τάχος	ἔπλει, τοῖς πολιορκουμένοις ἐπαμύνειν ἐν
[7, 15]	ἐκ τῆς πόλεως ἐπεξῄει, κατὰ	τάχος	ἐς τὸν λιμένα κακῶν παντάπασιν
[7, 11]	αὐτὸς τὸν ἵππον ἐξελάσας κατὰ	τάχος	ᾔει. Γότθοις τε τρισὶν ἐντυχὼν
[7, 6]	σπανίζοντας ἤκουσε, βοηθεῖν μὲν κατὰ	τάχος	ἤθελεν, ἀδύνατος δὲ ὢν, ἐπεί
[7, 19]	τοῦτό γε. διὸ δὴ κατὰ	τάχος	ὀπίσω ὑπῆγε τὸ στράτευμα, ὡς
[7, 11]	Σαβινιανόν τε καὶ Θουριμοὺθ κατὰ	τάχος	τοῖς τείχεσιν ἐναρμόσαντας ἐντὸς τοῦ
[7, 18]	ἔσεσθαι. ἄρας τε ὡς εἶχε	τάχους	ἐκ τοῦ Βρεντεσίου, πόλιν καταλαμβάνει
[7, 1]	αὐτὸς μὲν ἔνδοξος ἐξ ἀδόξων	ταχὺ	γέγονεν, ἐκ πενήτων ἀτεχνῶς πλούσιος,
[7, 15]	τοῦ ἐνθένδε θορύβου τοῖς πολιορκουμένοις	ταχὺ	γέγονεν. ὡς δὲ οὐδεὶς ἐκ
[7, 14]	ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν, δόξαν	τε	ἀγαθὴν καὶ πλούτου αὐτὸν πάμπολυ
[7, 39]	Ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσε, στόλον	τε	ἀγείρας νηῶν καὶ στράτευμα λόγου
[7, 30]	μῆκος σφίσι τριβῆναι ξυνέβη. αὖθίς	τε	ἀγηγερμένοι ἐν τῷ Κροτωνιατῶν λιμένι
[7, 37]	ἐπὶ Καμπανίας ἐφύλασσε, μετεπέμπετο. ἐνταῦθά	τε	ἀγῶνα τὸν ἱππικὸν θεασάμενος, τὴν
[7, 31]	τῶν χρημάτων τὰ πλεῖστα τῷ	τε	ἀδελφῷ καὶ παισὶ τοῖς ἐκείνου
[7, 4]	πᾶσιν ἀθρόοις ἤδη γεγενημένοις. μηδενί	τε	ἄδοξος εἶναι ἡ τοιαύτη δεδόχθω
[7, 6]	τὸν Τουτίλαν συχνὰ ὕβριζε, λίαν	τε	ἀθυρόγλωσσος ἐν τούτῳ τῷ πόνῳ
[7, 14]	τόν τε ἄνθρωπον παρηγορεῖν τήν	τε	ἀλήθειαν ἐκκρούειν ἐθέλων, ὡς μή
[7, 22]	καὶ πλούτου ἐξουσίας ὑπερβολὴ τά	τε	ἄλλα πάντα ἐκ πάσης τῆς
[7, 21]	πεποιημένοι τὸ δίκαιον, ἔπρασσον ἔς	τε	ἀλλήλους καὶ τοὺς κατηκόους Ῥωμαίους
[7, 21]	ὑμᾶς χρῆναι τὴν δικαιοσύνην ἔς	τε	ἀλλήλους καὶ τοὺς κατηκόους τηρεῖν.
[7, 16]	ἐξ ἐπιτειχίσματος οἱ πολέμιοι τήν	τε	ἄλλην Ἰταλίαν ἀπονητὶ ἔσχον καὶ
[7, 9]	πολέμῳ ἀντέχειν ἀδύνατος εἴη. οἵ	τε	ἄλλοι ἄρχοντες, ὥσπερ τὴν γνώμην
[7, 3]	πολλῷ ἐς χεῖρας ἰόντων οἵ	τε	ἄλλοι καὶ Ἀρταβάζης πάντων μάλιστα
[7, 7]	βοηθεῖν κατὰ τάχος δεόμενοι οἵ	τε	ἄλλοι καὶ Κόνων ἐκ Νεαπόλεως
[7, 20]	ἤθροιζεν. οὕτω τε περιέστη τοῖς	τε	ἄλλοις Ῥωμαίοις καὶ τοῖς ἐκ
[7, 1]	ἀριστῶντα γὰρ τὸν βασιλέα πολλούς	τε	ἄλλους καὶ τοὺς δορυφόρους περιίστασθαι
[7, 29]	σχοίνοις ἁδραῖς τισιν εἷλκον. ἔν	τε	ἁμάξαις ἐνθέμενοι εὕρισκον μῆκος μὲν
[7, 9]	ταῦτα ἐπεὶ βασιλεὺς ἔμαθεν, ἔς	τε	ἀμηχανίαν ἐμπέπτωκε καὶ Βελισάριον ἐπὶ
[7, 32]	ἔδακνε. ~Βασιλεῖ μὲν οὖν τά	τε	ἀμφὶ Ἀρταβάνῃ καὶ Γερμανῷ ταύτῃ
[7, 3]	δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἔμαθε τά	τε	ἀμφὶ Ἐραρίχῳ ξυνενεχθέντα καὶ ὅτι
[7, 27]	ἄρας αὐτίκα ἐνθένδε ἀπήλαυνεν, οἵ	τε	ἀμφὶ τὸν Βῆρον ἄσμενοι ἐς
[7, 4]	δὲ Ῥωμαῖοι εὐθὺς ὑπηντίαζον. ἐπειδή	τε	ἀμφότεροι ὁδῷ ἰόντες ἐγγυτέρω ἀλλήλων
[7, 10]	τὸ φρούριον ὁμολογίᾳ ἐνδώσουσι, τακτή	τε	ἀμφοτέροις ἐν τούτῳ ἡμέρα ξυνέκειτο.
[7, 31]	ἑκουσίαν ἐς εὐνὴν ξυνελθεῖν. ἐπεί	τε	ἄμφω ταῦτα ἤρεσκε, Πρεϊέκταν μὲν
[7, 21]	ταῦτά ποτε βουλομένῳ εἴη, πατήρ	τε	ἂν ἐμὸς εἰκότως καλοῖο καὶ
[7, 34]	Γηπαίδων ἔθνος ξυνέβαινε, πολλοῦ λόγου	τε	ἂν ἡμῖν καὶ χρόνου καὶ
[7, 3]	ἐς τὸ ἀκριβὲς κατανενοηκότες τῶν	τε	ἀνὰ τὴν πόλιν πολεμίων καὶ
[7, 23]	Βελισαρίῳ ἔννοια γέγονεν ἐς Ῥώμην	τε	ἀναβῆναι καὶ ἐς ὅ τι
[7, 30]	Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ, ἐπεὶ σφᾶς τά	τε	ἀναγκαῖα ἤδη παντάπασιν ἐπελελοίπει καὶ
[7, 35]	ἐς Σκλαβηνοὺς αὖθις ἀφίκετο. ἔνθεν	τε	ἀναστὰς παρὰ Τουτίλαν τε καὶ
[7, 11]	Βελισάριος ἐς Ῥώμην στείλας, Ἀρτασίρην	τε,	ἄνδρα Πέρσην, καὶ Βαρβατίωνα Θρᾷκα,
[7, 37]	τὸν χρόνον ἑλὼν ἔτυχε. Στέφανόν	τε	ἄνδρα Ῥωμαῖον παρὰ βασιλέα πρεσβευτὴν
[7, 35]	ἀδεέστερον τοὺς πολεμίους τετύχηκε Ῥώμην	τε	ἀνδραποδίσαι καὶ τἄλλα ὡς εἰπεῖν
[7, 30]	Ἰωάννην δὲ καὶ Βαλεριανὸν τούς	τε	ἄνδρας ἐς γῆν καὶ τοὺς
[7, 36]	ἂν ἑκάστῳ δυνατὰ εἴη, οὕτω	τε	ἀνδρείως τῆς τελευτῆς τυχεῖν ἅπαντες.
[7, 11]	ἀνθρωπίνοις ἐμπέφυκεν ἀτεχνῶς πράγμασι, πολλάς	τε	ἀνδρῶν ἀγαθῶν πράξεις μοχθηρία τῶν
[7, 27]	ἐπὶ Σικελίας αὐτίκα ἔπλει. ἔνθεν	τε	ἀνηγάγετο, καταίρειν διανοούμενος ἐς τὸν
[7, 14]	τινός. ὁ δὲ Ῥωμαῖος τόν	τε	ἄνθρωπον παρηγορεῖν τήν τε ἀλήθειαν
[7, 25]	καὶ σφάλλεσθαί ποτε πέφυκεν, ὅστις	τε	ἄνθρωπος ὢν εἶτα δυσχερῶς ἔχων
[7, 1]	καταλύοι. Βελισάριος μὲν οὖν τῷ	τε	ἀξιώματι καὶ τῇ γνώμῃ, ὥσπερ
[7, 34]	γενομένης νικῶσι Ῥωμαῖοι, καὶ τόν	τε	Ἄορδον τῶν τε Ἐρούλων πολλοὺς
[7, 32]	βασιλέως ὀργὴν οὕτω κατέπαυσε. μέγα	τε	ἀπ´ αὐτοῦ κλέος οὗτος ὁ
[7, 6]	πολλῇ φιλοφροσύνῃ ἐλευθέρας ἀφῆκε, μέγα	τε	ἀπ´ αὐτοῦ ὄνομα ἐπί τε
[7, 24]	τῆς τύχης ῥεύματι προσχωρεῖν, ἀγχιστρόφους	τε	ἀπ´ αὐτοῦ τὰς μεταστάσεις ποιεῖσθαι
[7, 32]	ἔτυχεν. Ἐπεὶ δὲ Ἰουστῖνος αὐτός	τε	ἅπαντα ἐπιτελέσειν καὶ τὸν πατέρα
[7, 29]	αὖθις οὐ πολλῷ ὕστερον. ταύτῃ	τε	ἅπαντα ἐσεσήπει τὰ σπέρματα, ὅσα
[7, 3]	πρόσθεν ἐμνήσθην, διατριβὴν εἶχον. ἐπειδή	τε	ἅπαντες ξυνελέγησαν, ἔδοξε σφίσιν ἄμεινον
[7, 37]	ἀρίστους ξὺν αὑτοῖς εἶχον, τειχομαχοῦντάς	τε	ἀπεκρούσαντο τοὺς πολεμίους καὶ ἐπεξελθόντες
[7, 10]	καὶ τὴν προσεδρείαν διέλυσαν, μακράν	τε	ἄποθεν τοῦ χωρίου γενόμενοι ἐστρατοπεδεύσαντο
[7, 16]	γὰρ τὸ λοιπὸν καθειργμένοι πάντων	τε	ἀποκεκλεισμένοι τῶν ἀναγκαίων, πολιορκηθήσεσθε πρὸς
[7, 24]	διασώσασθαι τοὺς ἄνδρας ἴσχυσεν. οὕτω	τε	ἀποκρουσθέντες οἱ βάρβαροι ἀνεχώρησαν, πολλοὺς
[7, 17]	ἐνθένδε βουλομένοις ἦν ἀπαλλάσσεσθαι. ὀλίγων	τε	ἀπολελειμμένων ἐνταῦθα οἱ ἄλλοι ἅπαντες
[7, 10]	κινδύνοις τισὶ χαλεποῖς οὖσιν. ἄνδρας	τε	ἀπολεξάμενος περιέργους ἐς τὰ μάλιστα
[7, 1]	Γότθων ἄρχοντας ἀδικίαν ἐπικαλῶν, ἀναγκάζων	τε	ἀποτιννύναι, εἴ τι ἐκείνους ἐξαπατήσαντες,
[7, 28]	ἐς τὰς ναῦς ἐσεπήδησεν. ἔνθεν	τε	ἄραντες καὶ πνεύματος ἐπιτυχόντες ἐκείνῃ
[7, 19]	τὸ τῶν πολεμίων χαράκωμα τόν	τε	ἄργυρον, ὅσπερ ἐνταῦθα ἔκειτο, καὶ
[7, 1]	ὅσα ἐπιτάττοι οὐδαμοῦ ἀπηξίουν, τήν	τε	ἀρετὴν αἰσχυνόμενοι καὶ δεδιότες τὴν
[7, 28]	ἐτύγχανεν) ὑπαντιάσας τοῖς πολεμίοις ἔργα	τε	ἀρετῆς ἄξια ἐνδειξάμενος, τισὶ μὲν
[7, 40]	ἐν μὲν τῷ πολέμῳ στρατηγός	τε	ἄριστος καὶ αὐτουργὸς δεξιὸς, ἐν
[7, 3]	κατέπεσον, αὐτοῦ ἅπαντες διεφθάρησαν. ἐπεί	τε	Ἀρταβάζης ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον
[7, 21]	ἀνδρῶν ἑπτακισχιλίων Γραικῶν ἡσσηθέντες, τήν	τε	ἀρχὴν καὶ τὰ ἄλλα ξύμπαντα
[7, 2]	πρότερα ἔσχον, ὃς δὴ τήν	τε	ἀρχὴν καὶ τὸ Ἰταλίας κράτος
[7, 32]	βραδυτῆτα τῆς δηλώσεως αἰτιώμενος, τῶν	τε	ἀρχόντων δύο μέν τινες θεραπεύοντες
[7, 32]	τοὺς ἀμφὶ Ἀρταβάνην ἐκέλευε, τῶν	τε	ἀρχόντων τισὶ τὴν ἐπ´ αὐτοῖς
[7, 4]	οὔπω πρότερον Ῥωμαίοις ξυνέπεσε. τῶν	τε	ἀρχόντων ὡς ἕκαστός πη ἐδύνατο
[7, 6]	τάχιστα κατεστήσατο, ἐφ´ ᾧ τοῖς	τε	ἄρχουσιν ἐς τὸν πόλεμον ἐπιστάτης
[7, 11]	τε καὶ Φανὸς, μεταξὺ τῆς	τε	Αὐξίμου καὶ Ἀριμίνου πόλεως κείμενα.
[7, 6]	ἐκ Σικελίας ἁπάσης ἀγείρας σίτου	τε	αὐτὰς ἐμπλησάμενος καὶ τῶν ἄλλων
[7, 9]	Ἀμαλασούνθης εὐεργεσίας τετύχηκεν, ἢ χρόνῳ	τε	αὐτὰς καὶ λήθῃ ἐν ὑμῖν
[7, 24]	Ῥώμης περιβόλου πανταχόθι ἐφαρμοσάμενος σιδήρῳ	τε	αὐτὰς περιβαλὼν αὖθις βασιλεῖ τὰς
[7, 21]	ἐγνώκατε, οἵδε δὲ ἡμᾶς Ῥώμῃ	τε	αὐτῇ καὶ Σπολιτίῳ ἐδέξαντο. διόπερ
[7, 40]	οἱ δὲ ἰσχυρίσαντο ὡς Θεσσαλονίκην	τε	αὐτὴν καὶ πόλεις τὰς ἀμφ´
[7, 23]	τὴν τοῦ ἰσθμοῦ μοῖραν τειχίσματί	τε	αὐτὴν περιέβαλεν ἐκ θατέρου θαλάσσης
[7, 24]	στρατῷ ἐς Ῥώμην ἦλθε, προσποιεῖσθαί	τε	αὐτὴν σθένει παντὶ ἤθελεν. ἐπεὶ
[7, 19]	τῷ πύργῳ ὁ λέμβος αὐτόν	τε	αὐτίκα μάλα ἐνέπρησε καὶ ξὺν
[7, 21]	τοὺς δεδουλωμένους ὀνειδίζειν εἰκός. Ἡρωδιανόν	τε	αὐτοῖς ἐνδεικνύμενος καὶ τοὺς τὴν
[7, 8]	ἐντιθεμένων ἐς ἀεὶ γίγνεσθαι. οὕτω	τε	αὐτοῖς ἐπιρρώσας τὴν δύναμιν καὶ
[7, 1]	ἐπακούοντας εἶχον. διὸ δὴ πολλά	τε	αὐτοῖς ἡμαρτήθη καὶ τὰ πράγματα
[7, 18]	ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου φίλιά	τε	αὐτοῖς καὶ βασιλεῖ ἐγεγόνει κατήκοα.
[7, 2]	τῆς κυρίας ἐντὸς κτείνουσιν, ἕψεταί	τε	αὐτοῖς καὶ πάντα ἐπιτελῆ ποιήσει
[7, 27]	τῆς ἐκείνῃ χώρας καταστησάμενος, ἄρχοντά	τε	αὐτοῖς Κόνωνα ἐπιστήσας ἐπὶ Σικελίας
[7, 30]	Γότθοις οὐδὲν μελλήσαντες προσχωρήσουσι. βασιλεύς	τε	αὐτοῖς τὴν δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει.
[7, 21]	Ἰταλίαν ἐν σπουδῇ ἕξουσιν. ἐπέστελλέ	τε	αὐτοῖς τὴν εἰρήνην οἱ παντὶ
[7, 30]	Ἰωάννης ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχε, Χαλαζάρ	τε	αὐτοῖς τὸν δορυφόρον ἐπιστήσας, Μασσαγέτην
[7, 9]	Τουτίλας γράψας γραμμάτια πολλὰ, ὅρκους	τε	αὐτοῖς τοὺς δεινοτάτους ἐνθέμενος διαρρήδην
[7, 32]	ἐπὶ Ῥωμαίοις νεώτερα πράσσων. βασιλεύς	τε	αὐτὸν ἄλλο μὲν εἰργάσατο οὐδὲν
[7, 19]	ἐπιγενόμενος ἐς χρόνου μῆκος ὑπερφυῶς	τε	αὐτὸν ἠνία καὶ ἐς κίνδυνον
[7, 12]	μόνῳ τῷ Κυπριανῷ ἐντυχὼν ἔκτεινέ	τε	αὐτὸν καὶ παρὰ Τουτίλαν φεύγων
[7, 27]	διακοσίους διέφθειραν, ἔμελλον δὲ Βῆρόν	τε	αὐτὸν καὶ τοὺς λειπομένους ἐς
[7, 16]	Πελάγιος παρὰ Τουτίλαν ἦλθεν. ἥκοντά	τε	αὐτὸν ὁ Τουτίλας ἀσπασάμενος αἰδοῖ
[7, 26]	ἀναδραμόντες ἐσώθησαν. ἐν οἷς Ἰωάννης	τε	αὐτὸς ἦν καὶ Ἄρουφος ὁ
[7, 2]	πλήν γε δὴ ὅπως χρήματά	τε	αὐτὸς πολλὰ λήψεται καὶ ἐς
[7, 19]	ἔστησεν, οὓς δὴ ἐκέλευσε μένειν	τε	αὐτοῦ καὶ, ἢν τῶν πολεμίων
[7, 20]	οὐδενὸς τὸ παράπαν ἀντιστατοῦντος, ταῦτά	τε	αὐτοὺς ἀπαγγέλλειν Τουτίλᾳ κελεύσαντες ἀπεπέμψαντο.
[7, 8]	τε καὶ ὑποζύγια παρασχόμενος, ἐφοδίοις	τε	αὐτοὺς δωρησάμενος, ἐς Ῥώμην ἐκέλευεν
[7, 30]	τοῖς πολεμίοις ἀναστέλλειν διανοούμενοι. Τουτίλας	τε	αὐτοὺς ἐπὶ πλεῖστον τῆς ἀκτῆς
[7, 38]	τῆς γῆς πηξάμενοι ἰσχυρότατα, ὀξεῖς	τε	αὐτοὺς ἐς τὰ μάλιστα ποιησάμενοι,
[7, 5]	τοὺς αἰχμαλώτους πολλὴν ἐνδεικνύμενος, προσποιεῖσθαί	τε	αὐτοὺς ἴσχυσε καὶ τὸ λοιπὸν
[7, 16]	ἐγεύσαντο. καὶ διὰ τοῦτο σφᾶς	τε	αὐτοὺς καὶ Πλακεντίαν ὁμολογίᾳ Γότθοις
[7, 12]	ξυγκείμενα Τουτίλᾳ καὶ Γότθοις σφᾶς	τε	αὐτοὺς καὶ Σπολίτιον ἐνεχείρισαν. φασὶ
[7, 39]	ἀπορίᾳ δὲ τῶν ἀναγκαίων σφᾶς	τε	αὐτοὺς καὶ τὸ φρούριον Γότθοις
[7, 20]	ἤνπερ ἐπιτελῆ ταῦτα ποιήσωσι, κυρίους	τε	αὐτοὺς καταστήσεσθαι χρημάτων μεγάλων, δύο
[7, 27]	τινὰ ἐγγύς πη οὖσαν. κυκλώσαντές	τε	αὐτοὺς οἱ πολέμιοι πλέον μὲν
[7, 16]	ἐκεχειρίας ἐκ Βυζαντίου ἀφίκηται, σφᾶς	τε	αὐτοὺς ὁμολογίᾳ καὶ τὴν πόλιν
[7, 17]	δὴ μάλα παρέσεσθαι ἰσχυρίσαντο, ταύτῃ	τε	αὐτοὺς παρηγορήσαντες ἀπεπέμψαντο. Ὁ δὲ
[7, 35]	ἡγεῖτο, ἐς χεῖρας ἦλθε, τρεψάμενός	τε	αὐτοὺς πολλοὺς ἔκτεινεν. οὐ μέντοι
[7, 30]	ἐς τὸν Δρυοῦντα μεταπεμψάμενος ξύν	τε	αὐτῷ καὶ Βαλεριανῷ καὶ ἄλλοις
[7, 15]	τοῦ ἱερέως ὅσα ἐβούλετο, ἐπενεγκών	τε	αὐτῷ, ὅτι δὴ ὡς ἥκιστα
[7, 3]	ἀλλήλοις ἀμφισβητούντων τῶν στρατηγῶν. ἔτι	τε	αὐτῶν ἀμφὶ ταύτῃ διαμαχομένων τῇ
[7, 22]	ἀγροίκοις τοὺς ἐναντίους ἐτρέψαντο. φόνος	τε	αὐτῶν ἐγεγόνει πολύς. γνοὺς δὲ
[7, 40]	δὴ ἐπισπόμενοι τοῖς βαρβάροις, μοίρᾳ	τε	αὐτῶν ἐντυχόντες τινὶ καὶ ἐξαπιναίως
[7, 3]	αὐτοῖς ἀνακλίνῃ τὰς πύλας, ἔχεσθαί	τε	αὐτῶν καὶ τῇ πόλει ξὺν
[7, 24]	αὐτὸν εἰρημένων ἀμνημονοῦντες, ἀπ´ ἐναντίας	τε	αὐτῶν οὐδεμιᾷ ὀκνήσει ἰόντες. ἀλλὰ
[7, 1]	ἢ ἐς αὐτὴν ἐπανήκοντα, κόρον	τε	αὐτῶν τοῦ θεάματος τούτου οὐδεὶς
[7, 39]	καὶ ἀμελέτητος πολεμίων ἔργων. Ἀρταβάνῃ	τε	ἀφεὶς τὰ ἐς αὐτὸν ἐγκλήματα
[7, 18]	καὶ Ἰσαάκῃ στράτευμα ἐς Ἐπίδαμνόν	τε	ἀφίκετο καὶ Βελισαρίῳ ξυνέμιξεν, Ἰωάννης
[7, 5]	τοὺς πολεμίους λαθὼν ἐς Ῥάβεννάν	τε	ἀφίκετο καὶ τὰ παρόντα σφίσιν
[7, 32]	ὁ ἀνὴρ τάχιστα ἐς Βυζάντιόν	τε	ἀφίκηται καὶ παρὰ βασιλέα ἐν
[7, 25]	Περυσίαν ἐξῆγε τὸ στράτευμα, ἐνταῦθά	τε	ἀφικόμενοι ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐστρατοπεδεύσαντο
[7, 12]	Ἄσκουλον ὁμολογίᾳ εἷλεν. ἐς Τούσκους	τε	ἀφικόμενος Σπολίτιόν τε καὶ Ἀσίσην
[7, 28]	δὲ λοιποὶ φεύγοντες παρὰ Τουτίλαν	τε	ἀφίκοντο καὶ τὰ ξυμπεσόντα πάντα
[7, 38]	γλουτῶν κατὰ μέσον ἐνείροντες ὠθοῦντές	τε	ἄχρι ἐς τῶν ἀνθρώπων τὰ
[7, 17]	εἰδώλοις αὐτοὺς ἐμφερεστάτους εἰργάζετο. πολλοί	τε	βαδίζοντες ἔτι καὶ τῶν ὀδόντων
[7, 1]	γυναικὸς ἥπτετο. αἰχμαλώτους οὖν ἔκ	τε	Βανδίλων καὶ Γότθων ἑλὼν τοσαύτας
[7, 39]	ἀνεμίγνυντο τῷ Ῥωμαίων στρατῷ. ἄλλοι	τε	βάρβαροι ἐκ πάσης ἀγειρόμενοι ξυνέρρεον
[7, 19]	αὐτὴν ἦλθον, ἔργου εἴχοντο, οἵ	τε	βάρβαροι ἐκ τῶν πύργων ἠμύνοντο
[7, 1]	ὁδῷ ἰέναι Ἰλδίβαδος ἐπύθετο, τούς	τε	βαρβάρους ξυνῆγεν ἀμφ´ αὑτὸν ἅπαντας
[7, 36]	ὑφιστάμενοι τὸ πλέον ἔσχον· τῶν	τε	βαρβάρων ἅτε πλήθους τε μεγάλου
[7, 28]	ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε, διεσώθησαν. πρῶτός	τε	Βαρβατίων ὁ Βελισαρίου δορυφόρος ξὺν
[7, 1]	ἐκ τοῦ ἔργου τούτου παρά	τε	βασιλέα ἦλθε καὶ πάντας ἀνθρώπους.
[7, 13]	Βυζαντίου καραδοκῶν ἡσυχῆ ἔμενε. γράψας	τε	βασιλεῖ γράμματα, τύχας τὰς παρούσας
[7, 7]	κατατρίψας τῇ ὀρρωδίᾳ, ἐπειδὴ τάς	τε	βασιλέως ἀπειλὰς ἔδεισε καὶ κακιζόμενος
[7, 18]	ἐπηγάγετο, πολλὰ σφίσιν ὑποσχόμενος πρός	τε	βασιλέως καὶ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 19]	μεταλαχεῖν ἐν σπουδῇ εἶχε. τάς	τε	Βελισαρίου ἐντολὰς ἀλογήσας, ὅτι τάχιστα
[7, 22]	εἰργάσατο ἄχαρι περαιτέρω οὐδέν. σημήνας	τε	Βελισαρίῳ τὴν αὑτοῦ γνώμην τοὺς
[7, 35]	ἑξακισχιλίους ξὺν αὑτῷ ἔχων, ἔς	τε	Βενετίας ἀφικόμενος Ῥωμαίοις τισὶν ὑπαντήσας,
[7, 40]	ξὺν βίᾳ πολλῇ διωθούμεναι ἀνέστρεφόν	τε	βιαζόμεναι ὑπερφυῶς καὶ αὖθις ἐν
[7, 11]	καὶ τῶν ἑπομένων τινὰς ξύν	τε	Βιταλίῳ καὶ τοῖς Ἰλλυριοῖς στρατιώταις
[7, 32]	ὁ μέντοι Γερμανὸς ἅπαντα ἔς	τε	Βούζην καὶ Κωνσταντιανὸν ἐξήνεγκε, δείσας,
[7, 17]	ὁδῷ διεφθάρησαν. Ῥωμαίων μὲν τῇ	τε	βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ ἐκεχωρήκει
[7, 14]	ἀπάτῃ τοὺς ἐντυχόντας περιελθεῖν. ἐπειδή	τε	βουλόμενος ἐπανήκειν ἐς Ῥωμαίων τὴν
[7, 38]	θηρίον διέφθειρον. ἄλλους δὲ ξύν	τε	βουσὶ καὶ προβάτοις, ὅσα δὴ
[7, 15]	αἰσθόμενοι δὲ οἱ πολέμιοι χρόνῳ	τε	βραχεῖ προτερήσαντες ἐν τῷ λιμένι
[7, 18]	ἀνὴρ Ῥωμαῖος, δύναμιν πολλὴν ἔν	τε	Βριττίοις καὶ Λευκανοῖς ἔχων, Ἰωάννῃ
[7, 1]	ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ ἀνασωσάμενος. ἦν	τε	Βυζαντίοις πρὸς ἡδονὴν Βελισάριον ἐπὶ
[7, 29]	ἢ ἐς πεντήκοντα ἐνιαυτοὺς τό	τε	Βυζάντιον καὶ τὰ ἀμφ´ αὐτὸ
[7, 39]	ὀλιγωρίᾳ πεποιημένοι, Γερμανῷ εἵποντο, ἔκ	τε	Βυζαντίου καὶ τῶν ἐπὶ Θρᾴκης
[7, 29]	τε λίαν καὶ ὑπερφυεῖς ἔν	τε	Βυζαντίῳ καὶ χωρίοις ἄλλοις ἐγένοντο,
[7, 39]	δι´ ὀλίγου εὐπετῶς ἴσχυσε. Ῥωμαῖοί	τε	γὰρ, ἄνδρες ἀγαθοὶ τὰ πολέμια,
[7, 1]	φιλοδωρότατος ἐγεγόνει ἀνθρώπων ἁπάντων· τῶν	τε	γὰρ ἐν ξυμβολῇ ἠτυχηκότων χρήμασι
[7, 8]	μέρος οὐδὲν ἀδικοῦντες μεταλαχεῖν. τό	τε	γὰρ ἐξαμαρτεῖν καὶ τὸ διακωλύειν
[7, 1]	πᾶσι καὶ στρατιώταις ἐγένετο. ἀντιτείνειν	τε	γὰρ ἐπιτάττοντι, οἶμαι, οὐδεὶς ἐτόλμα,
[7, 4]	ἡ τοιαύτη δεδόχθω νίκη. δόξαν	τε	γὰρ καὶ ἀδοξίαν ἡ τῶν
[7, 14]	ἐς ἀλλήλους τι διαλλάσσουσιν. εὐμήκεις	τε	γὰρ καὶ ἄλκιμοι διαφερόντως εἰσὶν
[7, 36]	Βυζάντιον σφᾶς ἐδέοντο στεῖλαι. παῖδάς	τε	γὰρ καὶ γυναῖκας σφίσιν ἐν
[7, 27]	τῷ παρόντι ἀξύμφορον εἶναι. στρατιώταις	τε	γὰρ καὶ ἵπποις ἐς ἐκεῖνο
[7, 32]	ἐκλύειν τὴν ὑποψίαν ἔσχεν. αὐτοί	τε	γὰρ καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης
[7, 20]	οἰκητόρων αὐτοῖς ξυμφυλάσσειν ἠδύνατο. ὀλίγοι	τε	γὰρ κομιδῆ ἐνταῦθα, ὥσπερ μοι
[7, 1]	ἀρετὴ ἐπὶ πλεῖστον ἐγνώσθη. αὐτός	τε	γὰρ πάσῃ ἀρετῇ προὔχων καὶ
[7, 36]	τῇ προσεδρείᾳ ταύτῃ ἐτρίβετο. οἵ	τε	γὰρ πολιορκούμενοι ἀρετῆς περιουσίᾳ πρὸς
[7, 4]	ἀναμάχεσθαι πρὸς ἡμᾶς ἕξουσιν. ἔν	τε	γὰρ τοῖς ὀχυρώμασιν Ἰταλίας ἁπάσης
[7, 25]	τις ἐς ἡμᾶς κακουργήσει· τάς	τε	γὰρ τοῦ ποταμοῦ γεφύρας τούτου
[7, 31]	ἐν τοῖς μάλιστα ἐτετιμήκει. στρατηγόν	τε	γὰρ τῶν ἐν Βυζαντίῳ στρατιωτῶν
[7, 37]	οὖσα ἐτύγχανεν. εὐέλπιδες δὲ Ῥωμαῖοί	τε	γεγενημένοι εὐθὺς ἅπαντες καὶ οἱ
[7, 33]	ἀνδραπόδων οἰκείων δεδραπετευκότων ἐπελαμβάνοντο, τῶν	τε	γειναμένων ἀφέλκοντες ἐς τὰ οἰκεῖα
[7, 35]	ἔμπροσθεν ἢ ἔμελλε Βελισάριος ἐπί	τε	Γελίμερα καὶ Λιβύην ἐξηγήσασθαι τῷ
[7, 30]	εὐθύ. ταύτῃ γὰρ ἐν Πικηνοῖς	τε	γενήσεσθαι ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ ᾤετο
[7, 31]	ἀτιμίαν ἐς Βυζάντιον ἦλθεν. ἱκέτις	τε	γενομένη τῆς βασιλίδος ἀπολαβεῖν τὸν
[7, 30]	ἅτε ἀφ´ ὑψηλοῦ κατιδόντες εὐέλπιδές	τε	γενόμενοι οὐκέτι τοῖς πολεμίοις προσχωρεῖν
[7, 1]	Γιζερίχου δὲ καὶ Θευδερίχου τό	τε	γένος καὶ τὰ χρήματα λάφυρον
[7, 19]	ἠδύνατο, ἐς φυγὴν ὥρμηντο. τῆς	τε	γεφύρας Ῥωμαῖοι ἥπτοντο καὶ αὐτὴν
[7, 18]	ἐπιπνεύσαντος ἐκ Δρυοῦντος ἀπέπλευσεν, οἵ	τε	Γότθοι ἀφροντιστήσαντες δίαιταν οὐ κατεσπουδασμένην
[7, 10]	ἐς τὰ μάλιστα πέντε τά	τε	γράμματα ἐνεχείρισε καὶ δύναμιν ἀκριβῶς
[7, 22]	τοὺς δὲ ἄλλους ἅπαντας ξύν	τε	γυναιξὶ καὶ παισὶν ἔστειλεν ἐς
[7, 13]	ὀλίγοις τισὶν αὐτὸς ἐνθένδε διά	τε	Δαλματίας καὶ τῶν ταύτῃ χωρίων
[7, 40]	ἐν χώρᾳ οἰκείᾳ διαχειμάζοντες οὐδέν	τε	δεδιότες πολέμιον. ὕστερον δὲ Ἰουστινιανὸς
[7, 34]	ἀφικομένους ἀναδιδάξαι πρῶτον, ὡς δίκαιά	τε	δεησόμενοι πάρεισι καὶ ξύμφορα τοῖς
[7, 36]	Ῥωμαῖοι δὲ καταπλαγέντες ἐς μέγα	τε	δέος καὶ θόρυβον καταστάντες ἐξαπιναίως
[7, 14]	καὶ προσποιεῖσθαι ἱκανῶς ἔχοντα) ἔν	τε	δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε καὶ τὸν πάντα
[7, 6]	Ἀπουλίαν ξὺν Καλαβρίᾳ ἔσχε, τούς	τε	δημοσίους φόρους αὐτὸς ἔπρασσε, καὶ
[7, 18]	γὰρ τὰ ἄλλα μελήσειν. δείσας	τε	διὰ ταῦτα Ἰωάννης μὴ ἐς
[7, 21]	τοῦ πολέμου πεποίηται Βελισάριον, κύριός	τε	διὰ τοῦτο ἐκεῖνος εἴη τὰ
[7, 19]	δῆθεν τῷ λόγῳ ἐστέλλοντο. δρόμωνάς	τε	διακοσίους τείχεσι ξυλίνοις περιβαλὼν ἐς
[7, 11]	δὲ τὰ ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν βασιλεῖ	τε	διαρκῶς πρέπον καὶ παραψυχῆς τοῖς
[7, 36]	αὑτοῦ ἕνα, ἐπέστησεν, ἄνδρα ξυνετόν	τε	διαφερόντως καὶ ἀγαθὸν τὰ πολέμια.
[7, 14]	τε τοῦ δεσπότου προκινδυνεύσας ἠρίστευσέ	τε	διαφερόντως καὶ κλέος ἴσχυσε περιβαλέσθαι
[7, 1]	πρὸς τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἀγχίνους	τε	διαφερόντως κἀν τοῖς ἀπόροις ἐπινοῆσαι
[7, 23]	Ῥωμαῖοι τοὺς πολεμίους τρεψάμενοι, πλείστους	τε	διαφθείραντες ἐς τὸν Πόρτον εὐθὺς
[7, 36]	ξὺν στρατῷ ἄλλον ἐπὶ Γότθους	τε	διενοεῖτο καὶ Τουτίλαν. καὶ εἰ
[7, 30]	τὸν ἄνδρα ἐνταῦθα ἐλθεῖν. ῥᾷστά	τε	διεπράξατο τοῦτο. ἤδη γὰρ καὶ
[7, 1]	Λιβύῃ καὶ Ἰταλίᾳ προὔστη, νικῶν	τε	διετέλει καὶ τὰ ἐν ποσὶν
[7, 10]	ἥκειν αὐτὸν ἐνταῦθα ἀκούσας, τήν	τε	δύναμιν ἐθέλων γνῶναι, ἥνπερ ἐπήγετο,
[7, 7]	στόλῳ τούτῳ πᾶσαν αὐτοῖς τήν	τε	δύναμιν καὶ τὴν ἐλπίδα διολωλέναι.
[7, 1]	ἐν διηγήμασι Βελισάριος ἦν, νίκας	τε	δύο ἀναδησάμενος, οἵας οὔπω πρότερον
[7, 23]	πολλάκις. ὄντων δὲ αὐτῷ παίδων	τε	δύο καὶ τῆς γυναικὸς ἐν
[7, 18]	ἐς γεφύρας κατέθετο σχῆμα. πύργους	τε	δύο ξυλίνους παρ´ ἑκατέραν ὄχθην
[7, 36]	Τουτίλας ἅτε ἀληθιζομένους ἀποδεξάμενος, ἐφοδίοις	τε	δωρησάμενος καὶ παραπομποὺς ξυμπέμψας ἀφῆκε.
[7, 26]	ἀπὸ τῆς συγκλήτου βουλῆς οἷός	τε	εἴη ἅτε τῶν ἐνταῦθα χωρίων
[7, 13]	τοῖς ταύτῃ κάμνουσιν ἐπιβοηθεῖν οἷός	τε	εἴη. καί οἱ τὸ κατ´
[7, 36]	ὧνπερ χωρὶς βιοτεύειν οὐχ οἷοί	τε	εἶναι. οὕσπερ ὁ Τουτίλας ἅτε
[7, 33]	οἰόμενοι πρὸς ἑκατέρους ἀντιτάξασθαι οἷοί	τε	εἶναι, ὥσπερ μοι ἐν τοῖς
[7, 33]	προΐεσθαι τὸ νόμισμα τοῦτο οἷοί	τέ	εἰσιν, εἰ καὶ βαρβάρους τοὺς
[7, 23]	ὅπερ καλεῖν ἀμφιθέατρον νενομίκασι, τάς	τε	εἰσόδους ἐς τὸ ἀκριβὲς ἀποφράξαντες
[7, 11]	οὕτω γὰρ ἂν ὑμῖν τά	τε	ἐκ τῆς εἰρήνης καὶ τὰ
[7, 17]	αὐτοῖς μασσομένων τὰς ἀκαλήφας, ἔθνησκόν	τε	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου καὶ ἐς
[7, 18]	καὶ αὐτάγγελος Ἰωάννης ἐπιπεσὼν κατέπληξέ	τε	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς
[7, 19]	ἀνὴρ ἀγαθὸς τὰ πολέμια. ἐπελθών	τε	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου τοῖς ἐκείνῃ
[7, 38]	τε Ἰλλυριοῖς καὶ Θρᾳξὶν, ἡσσήθησάν	τε	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου καὶ οἱ
[7, 24]	σημεῖον φέρων καιρίαν πληγεὶς αὐτός	τε	ἐκ τοῦ ἵππου ἐκπίπτει καὶ
[7, 20]	τοῦ ἐκείνῃ τείχους ἐπέκειτο, κάλως	τε	ἐκ τῶν ἐπάλξεων ἀναρτήσαντες ἄχρι
[7, 10]	τε τὸν λιμένα εὑρὼν αὐτοῦ	τε	ἐκράτησε καὶ πόνῳ οὐδενὶ ἐς
[7, 14]	αὐτῷ ἀπιόντες εὐθὺς ᾤχοντο. ἐπεί	τε	ἐν ἤθεσι τοῖς σφετέροις ἐγένοντο,
[7, 15]	λιμένα ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ τό	τε	ἐν Πόρτῳ φρούριον ξυμφυλάξουσι τοῖς
[7, 24]	χωρία ᾤκηντο ἐνταῦθα ἠγείροντο, τῆς	τε	ἐν Ῥώμῃ οἰκήσεως ἐπιθυμίᾳ καὶ
[7, 1]	ἐγεγόνει, αὐτῶν δὲ ἕκαστος πρῶτός	τε	ἐν τῇ παρατάξει ἑστάναι καὶ
[7, 24]	τῆς πόλεως ἐτύγχανεν οὖσα. τό	τε	ἐν Τιβούρει φρούριον ἀνοικοδομήσασθαι σθένει
[7, 32]	ἱερῷ τινι ἐντυχεῖν βούλεσθαι. ἐπεί	τε	ἐν τῷ ναῷ ἐγενέσθην ἄμφω,
[7, 30]	ἐπαμύνειν ἐν σπουδῇ ἔχων. οἵ	τε	ἐν τῷ φρουρίῳ τὸν στόλον
[7, 32]	τῆς μὲν πατρίδος οἱ φρουρουμένης	τε	ἐνδελεχέστατα καὶ δασμοῖς ἐκτετηκυίας ἀήθεσι,
[7, 13]	στρατῷ ὀλίγῳ ἀδύνατα ἦν, ἀπανίστασθαί	τε	ἐνθένδε καὶ τὰ ἐπὶ Ῥώμης
[7, 6]	ἄλλα ἄττα ὀχυρώματα εἷλε, χρήματά	τε	ἐνθένδε περιβαλέσθαι μεγάλα ἴσχυσε. καὶ
[7, 11]	αὐτοὺς ἦλθε. καὶ ἀποπειρασάμενος χρόνον	τε	ἐνταῦθα διατρίψας τινὰ, ἐπεὶ ἐξελεῖν
[7, 20]	τῶν ποιουμένων αἴσθησιν ἔχοντος. ἐπειδή	τε	ἐνταῦθα ἐγένοντο, τοῖς βαρβάροις οἱ
[7, 5]	σχολῇ βαδίζον ἐνταῦθα ἰέναι. κλήρους	τε	ἐπὶ τούτοις ἐμβεβλημένοι τὴν τῆς
[7, 8]	στρατῷ φόβῳ οὐδενὶ ἀναμίγνυσθαι, τά	τε	ἐπιτήδεια ἐνθένδε ὠνεῖσθαι καὶ εἴ
[7, 37]	Ῥαβέννης οὐ πολλῷ ἄποθεν, τῶν	τε	ἑπομένων πολλοὺς ἀποβάλλει καὶ αὐτὸς
[7, 34]	καὶ τόν τε Ἄορδον τῶν	τε	Ἐρούλων πολλοὺς ἔκτειναν. γνόντες δὲ
[7, 14]	πάντα ἐξειπεῖν λόγον ἠνάγκασεν, οὕτω	τε	ἐς Βυζάντιον ξὺν αὑτῷ ἤγαγεν.
[7, 32]	αὐτόν τε καὶ Ἀρταβάνην τά	τε	ἐς τὴν γνώμην καὶ ἐς
[7, 31]	βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἐβουλεύσαντο. οἵπερ ὅπως	τε	ἐς τὸ βούλευμα τοῦτο κατέστησαν
[7, 23]	οὖσαν, πᾶσαν μὲν φυλάξαι οἷός	τε	ἔσεσθαι οὐδεμιᾷ μηχανῇ ᾤετο, ἰδὼν
[7, 26]	ἔχων, ὅτι δὴ οὐχ οἷόν	τέ	ἐστι κατασκόπων χωρὶς τοὺς ἀμφὶ
[7, 24]	καὶ τὰ τοιαῦτα οὐχ οἷόν	τέ	ἐστι μὴ οὐχὶ τοῖς ἀνθρώποις
[7, 16]	λόγους ποιήσεις. οὐ γὰρ οἷόν	τέ	ἐστιν ἢ Γότθους φειδοῖ ἐς
[7, 32]	λάθρα ἐρεῖν βασιλεῖ βούλοιο, ὑποτοπήσουσί	τε	εὐθὺς οἱ ἀμφὶ Ἀρταβάνην αὐτὸ
[7, 21]	ὅρκοις αὐτοὺς δεινοτάτοις καταλαβὼν, ὅτι	τε	εὐνοίᾳ ἐς αὐτὸν χρήσονται καὶ
[7, 8]	μὴ καταλαβόντες αὖθις Ῥωμαῖοι ἔκ	τε	ἐχυροῦ ὁρμώμενοι πράγματα Γότθοις παράσχωσιν.
[7, 7]	οἰμωγὰς καὶ ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἦν	τε	ἡ πόλις θορύβου πολλοῦ καὶ
[7, 14]	Ῥωμαίων πράγματα εὐέφοδα γέγονε, ξύμπασά	τε	ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἀνδρὸς ἑνὸς
[7, 3]	ταύτῃ διαμαχομένων τῇ λείᾳ ἡμέρα	τε	ἤδη διαφανῶς γέγονε καὶ οἱ
[7, 32]	ἡ ἐπιβουλὴ ξύμπασα ἐς φῶς	τε	ἤδη ἐληλύθει καὶ διαρρήδην ἐν
[7, 1]	Οὐραΐαν ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι. πολλοί	τε	ἤδη ἐν σφίσιν αὐτοῖς ξυνιστάμενοι
[7, 14]	τῶν Χιλβουδίου γνωρισμάτων πολλὰ ἐκμαθόντα	τε	ἤδη καὶ προσποιεῖσθαι ἱκανῶς ἔχοντα)
[7, 31]	τὸ σῶμα καὶ καλὸς, τό	τε	ἦθος ἐλευθέριος καὶ ὀλίγα ἄττα
[7, 32]	νεανίαις τε οὖσι καὶ τῇ	τε	ἡλικίᾳ καὶ τῷ θυμῷ ἐπ´
[7, 2]	καθάπερ ὁ Τουτίλας ᾔτησε, τακτή	τε	ἡμέρα ἐς τὸ ἔργον ἀμφοτέροις
[7, 32]	Χαναράγγην ἐς λόγους ξυμμῖξαι, τακτή	τε	ἡμέρα τῷ διαλόγῳ ξυνέκειτο. ταῦτα
[7, 16]	ἐροῦμεν, ὡς, ἤνπερ ἐκείνους συνταξαμένους	τε	ἡμῖν ἐπὶ τοὺς ἐναντίους καὶ
[7, 11]	τινὰ, ἐπεὶ ἐξελεῖν οὐχ οἷός	τε	ἦν, ἄπρακτος ἐν Αὐξίμῳ εἰς
[7, 19]	δὲ ταῦτα ἀκούσας οὐκέτι οἷός	τε	ἦν ἐν αὐτῷ μένειν, ἀλλὰ
[7, 20]	πολεμίων φευγόντων; Ἐπειδὴ δὲ ἡμέρα	τε	ἦν ἤδη καὶ οὐδεμία ἔτι
[7, 1]	ἐν μέντοι κινδύνοις πολέμου εὔψυχός	τε	ἦν ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ καὶ
[7, 24]	ἤθελεν. ἐπεὶ δὲ οὐχ οἷός	τε	ἦν ὅσα καθελὼν τοῦ περιβόλου
[7, 3]	ἅπασι ξὺν αὐτοῖς ᾔει, τόν	τε	Ἠριδανὸν διαβάντες ἐν Φαβεντίᾳ πόλει
[7, 7]	τὸν δὲ στρατὸν ἅπαντα ξύν	τε	Ἡρωδιανῷ καὶ Δημητρίῳ καὶ Φάζᾳ
[7, 35]	ἐς χεῖρας ἦλθον. παρὰ πολύ	τε	ἡσσηθέντες τῇ μάχῃ ἔφυγον ὅπη
[7, 24]	ἐς τὸ στρατόπεδον ἐπαγόμενοι. ἐνταῦθά	τε	ἡσυχῆ ἔμενον, τά τε τραύματα
[7, 34]	ἐπ´ αὐτοὺς εἶδον, ἐς Βυζάντιόν	τε	θαρσοῦσιν ἀφῖχθαι καὶ βασιλεῖ ἐς
[7, 11]	ἐκράτησαν, ἃ τῶν στρατιωτῶν τήν	τε	θεραπείαν καὶ τὰ ὅπλα καὶ
[7, 21]	ἐκάκισεν, οἳ δὴ πολλὰ πρός	τε	Θευδερίχου καὶ Ἀταλαρίχου ἀγαθὰ πεπονθότες,
[7, 23]	ἡμέραιν ὁδὸν Δρυοῦντος διέχουσα, ἐπί	τε	Θουρίους καὶ Ῥηγίνους ἐνθένδε ἰόντι.
[7, 38]	διαπεπραγμένοι τὰ χωρία ξύμπαντα, τά	τε	Θρᾳκῶν καὶ Ἰλλυριῶν, ἀδεέστερον ἐληΐζοντο,
[7, 39]	ἄξια παρασχόμενος στρατιὰν ἐπέστελλεν ἔκ	τε	Θρᾳκῶν καὶ Ἰλλυριῶν ἀξιολογωτάτην ἀγείραντι
[7, 16]	λιμῷ ἔπασχον, πείθουσι παρὰ Τουτίλαν	τε	ἰέναι καὶ ἡμερῶν ὀλίγων τινῶν
[7, 8]	τὴν ἀσέλγειαν χρώμενοι ἀδεέστερον ἐξαμαρτάνειν	τε	ἱκανοὶ εἶεν καὶ τὴν μοχθηρίαν
[7, 1]	ἐπαγομένη λόγου πολλοῦ ἀξίαν. τήν	τε	Ἰλδιβάδου γυναῖκα ἐν ἱματίοις λιτοῖς
[7, 38]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ἔν	τε	Ἰλλυριοῖς καὶ Θρᾳξὶν, ἡσσήθησάν τε
[7, 29]	τῆς γῆς ἐκπεσὸν ἔλαθεν. ἐνταῦθά	τε	ἰλύϊ βαθείᾳ κομιδῆ ἐντυχὸν ἐβιάζετο
[7, 32]	τοῖς ξυμπεπτωκόσιν Ἀρσάκης δολώσεις ἐπί	τε	Ἰουστινιανῷ καὶ τῇ πολιτείᾳ ἐπινοεῖν
[7, 5]	οὐ πολλῷ ὕστερον στράτευμα ἐπί	τε	Ἰουστῖνον καὶ Φλωρεντίαν ἔπεμψεν, οἷς
[7, 19]	τισὶν οὐ πολλοῖς εἷλον. ἥκοντές	τε	ἱππεῖς παρὰ Βελισάριον δρόμῳ ἀγγέλλουσιν
[7, 12]	τοὺς ἐναντίους διέφυγον, ἀλλὰ τούς	τε	ἵππους ἀφέντες καὶ τὰ ὅπλα
[7, 26]	πλείστους ἐνταῦθα ἡσυχῆ μένειν τῶν	τε	ἵππων ἐπιμελεῖσθαι (κόπῳ γὰρ πολλῷ
[7, 19]	τῷ Πόρτῳ γενόμενος Βελισάριος, τήν	τε	Ἰσαάκου μανίαν ἔγνω καὶ τῆς
[7, 38]	ἢ ἐς τρισχιλίους ἀγηγερμένοι, ποταμόν	τε	Ἴστρον, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος, διέβησαν,
[7, 40]	ἀγείραντός τε καὶ διέποντος, ἅπαντά	τε	ἰσχυρότατα ἐξαρτυομένου τὰ ἐς τὴν
[7, 36]	δὲ καταλόγου ἱππικοῦ ἄρχων ἔς	τε	Ἰταλίαν ἐστράτευσε καὶ ξὺν τῷ
[7, 1]	δόξαν ἠμείβετο. διὸ δὴ οἵ	τε	Ἰταλιῶται Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ δύσνοι ἐγένοντο
[7, 9]	πᾶσαν ἰδέαν ἀτοπίας ἐνέπιπτον. τοῖς	τε	Ἰταλιώταις περιῆν ἅπασι πάσχειν τὰ
[7, 30]	ἐνταῦθα βαρβάροις ξυμμίξαντες τοὺς ἀμφί	τε	Ἰωάννην καὶ Βαλεριανὸν ἀποκρούσονται. Οἱ
[7, 22]	ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπί	τε	Ἰωάννην καὶ Λευκανοὺς ᾔει. Ῥωμαίων
[7, 22]	ἀπολιπεῖν, τῷ δὲ ἄλλῳ ἐπί	τε	Ἰωάννην καὶ Λευκανοὺς ἰέναι. τοῦ
[7, 22]	ἢν μὲν οὖν νικῴης, Ῥώμην	τε	καθελὼν, οὐ τὴν ἑτέρου του,
[7, 31]	οὐκ ἤνεγκε πρᾴως, ἀλλ´ ἠγριαίνετό	τε	καὶ ἀγαθὰ εἰργασμένον Ῥωμαίους ἔλεγε
[7, 4]	φοβερὸς ἄγαν, ἔτι μέντοι δραστήριός	τε	καὶ ἀγαθὸς τὰ πολέμια, τὸν
[7, 20]	ἀεὶ τοῖς δεομένοις προϊεμένῃ, δούλων	τε	καὶ ἀγροίκων ἀμπεχομένοις ἱμάτια, πρὸς
[7, 30]	ὅπερ ἐπεὶ Ῥωμαῖοι εἶδον, κατωρρώδησάν	τε	καὶ ἄγχιστα οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι,
[7, 3]	ὧν οἱ πρῶτοι ἐτύγχανον Κωνσταντιανός	τε	καὶ Ἀλέξανδρος, οἳ καὶ εὐθὺ
[7, 13]	οὐδαμῆ πάρεστι, παραιρουμένου αὐτὸν ἐπιστήμην	τε	καὶ ἀληθῆ δόξαν τοῦ χρῆναι
[7, 33]	καὶ τοῖς ἐπὶ Παννονίας ὀχυρώμασί	τε	καὶ ἄλλοις χωρίοις πολλοῖς καὶ
[7, 12]	ἔπειτα πάμπολύ τι πλῆθος Οὔννων	τε	καὶ ἄλλων βαρβάρων, οἷς καὶ
[7, 9]	πότερα ὑμᾶς ἀγνοεῖν τὰς Θευδερίχου	τε	καὶ Ἀμαλασούνθης εὐεργεσίας τετύχηκεν, ἢ
[7, 32]	οὔτε ἡμέραν τινὰ ἀνιεὶς, ἀνδρεῖόν	τε	καὶ ἀνδρόγυνον ἀπὸ καιροῦ γεγονότα
[7, 24]	λόγιμοι ἦσαν Τουτίλᾳ προσελθόντες ἐλοιδοροῦντό	τε	καὶ ἀνέδην αὐτῷ τὴν ἀβουλίαν
[7, 14]	τὴν διάβασιν πολλάκις ἤδη Οὖννοί	τε	καὶ Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ πεποιημένοι
[7, 14]	τὰ γὰρ ἔθνη ταῦτα, Σκλαβηνοί	τε	καὶ Ἄνται, οὐκ ἄρχονται πρὸς
[7, 14]	καὶ μὴν καὶ ὄνομα Σκλαβηνοῖς	τε	καὶ Ἄνταις ἓν τὸ ἀνέκαθεν
[7, 22]	καὶ τῶν οἰκοδομιῶν τὰ κάλλιστά	τε	καὶ ἀξιολογώτατα ἔμελλε, Ῥώμην τε
[7, 22]	ὑφ´ ἡλίῳ τυγχάνουσιν οὖσαι, μεγίστη	τε	καὶ ἀξιολογωτάτη ὡμολόγηται εἶναι. οὐ
[7, 18]	στρατόπεδον. οἱ δὲ βάρβαροι ἄνοπλοί	τε	καὶ ἀπαράσκευοι παντάπασιν ὄντες καὶ
[7, 25]	τὸ τοιοῦτόν ἐστιν ἢ ἀπαξιοῦν	τε	καὶ ἀπαρνεῖσθαι ἀνθρώπους εἶναι. τὸ
[7, 14]	εἰσιν ἅπαντες. δίαιταν δὲ σκληράν	τε	καὶ ἀπημελημένην, ὥσπερ οἱ Μασσαγέται,
[7, 11]	βασιλέως εἰς ὑμᾶς εὐνοίας ξυνεῖναί	τε	καὶ ἀπολαύειν αὐτίκα προσέσται· οὗ
[7, 29]	Θηβαΐδι τῇ ὕπερθεν οὔσῃ ὑφιζάνοντά	τε	καὶ ἀποχωροῦντα τοῖς καθήκουσι χρόνοις
[7, 18]	γὰρ ἑκόντας αὐτοὺς προσκεχωρηκέναι βαρβάροις	τε	καὶ Ἀρειανοῖς οὖσιν, ἀλλ´ ὡς
[7, 34]	οὐδαμῆ πρόσεστιν. ὡς δὲ πολυανθρωπίᾳ	τε	καὶ ἀρετῇ Γήπαιδες παρὰ πολὺ
[7, 21]	ἐστράτευσε. καὶ διὰ ταῦτα πλήθει	τε	καὶ ἀρετῇ καὶ τῇ ἄλλῃ
[7, 18]	ὄντες ἐτύγχανον· οἳ δὴ πολλοί	τε	καὶ ἄριστοι ἦσαν. ἔπειτα δὲ
[7, 40]	ἔνθα δὴ στρατιῶται μὲν πολλοί	τε	καὶ ἄριστοι θνήσκουσιν, οἱ δὲ
[7, 38]	φρουρίῳ ἐκ παλαιοῦ ἵδρυνται, πολλοί	τε	καὶ ἄριστοι ὄντες. καὶ αὐτοὺς
[7, 37]	καταστησάμενος ἔτυχεν. οἵπερ ἐπεὶ πολλούς	τε	καὶ ἀρίστους ξὺν αὑτοῖς εἶχον,
[7, 6]	οἱ νεῶν ξυνέπεμψε στόλον, Θρᾳκῶν	τε	καὶ Ἀρμενίων στρατιωτῶν ἐμπλησάμενος. ἡγεῖτο
[7, 32]	Λεόντιος ἅπαντα λέγοντος, ἅπερ αὐτῷ	τε	καὶ Ἀρταβάνῃ καὶ τῷ Ἀρσάκῃ
[7, 32]	παιδαριώδης. Ἐπεὶ οὖν Ἀρσάκης αὐτόν	τε	καὶ Ἀρταβάνην τά τε ἐς
[7, 9]	κατηκόων χρήματα ἥρπαζον, καὶ ὕβρεώς	τε	καὶ ἀσελγείας οὐδ´ ὁτιοῦν ὑπελίποντο,
[7, 12]	ἐς Τούσκους τε ἀφικόμενος Σπολίτιόν	τε	καὶ Ἀσίσην ἐπολιόρκει. ἦρχε δὲ
[7, 12]	ἐν τούτῳ δὲ Τουτίλας Φίρμον	τε	καὶ Ἄσκουλον ὁμολογίᾳ εἷλεν. ἐς
[7, 39]	αὐτὴν ἀνελέσθαι, ἀναμνησθέντας τῆς Θευδερίχου	τε	καὶ Ἀταλαρίχου ἀρχῆς. ἔπειτα δὲ
[7, 18]	οὐκ ἀπολούμενος συνοίσειν ποτὲ Ῥωμαίοις	τε	καὶ αὐτῷ μέλλει, Γότθοις ὁ
[7, 1]	Βυζάντιον ἧκε, καί οἱ Ἴλδιγέρ	τε	καὶ Βαλεριανὸς καὶ Μαρτῖνος ξὺν
[7, 1]	Βελισαρίῳ παρέσχετο, ὥσπερ ἡνίκα Γελίμερά	τε	καὶ Βανδίλους νενικηκὼς ἦλθε. πᾶσι
[7, 13]	τοῦ Ῥώμης περιβόλου ἀφικομένων Ἀρτασίρης	τε	καὶ Βαρβατίων, πολλούς τε τῶν
[7, 18]	τούτῳ τῷ στρατῷ μεταξὺ Ῥηγίου	τε	καὶ Βέβωνος ἀπροσδόκητος καὶ αὐτάγγελος
[7, 32]	ἀπροσδοκήτους ἐνταῦθα γενέσθαι, καὶ Μάρκελλόν	τε	καὶ Βελισάριον ξὺν βασιλεῖ κτεῖναι.
[7, 29]	πολλῶν δὲ τοὺς ἐπιβάτας ξυνταράττον	τε	καὶ βιαζόμενον ὡς ἀπωτάτω ἀπήνεγκεν.
[7, 32]	γὰρ αἰτίαν ἐφ´ ἑαυτὸν ἕλκων	τε	καὶ βιαζόμενος δυνάμει τῇ πάσῃ
[7, 25]	τῶν ἐνταῦθα Ῥωμαίων ἦρχε, τύχῃ	τε	καὶ βουλαῖς ἡμετέραις ἐκποδὼν γέγονε,
[7, 34]	τετυχηκότος τῆς χάριτος τὸν προτερήσαντά	τε	καὶ γνώμῃ τὸ δῶρον αὐτονόμῳ
[7, 35]	ὄντα ἐτύγχανεν. ἅπερ ἅπαντα Ἰνδούλφ	τε	καὶ Γότθοι ἑλόντες κτείναντές τε
[7, 2]	ξυνέκειτο, ἐν ᾗ ἔμελλε Τουτίλας	τε	καὶ Γότθοι οἱ ἐν Ταρβησίῳ
[7, 13]	ὅπως τὴν πόλιν ὁμολογίᾳ Τουτίλᾳ	τε	καὶ Γότθοις ἐνδοῖεν. ὡς δὲ
[7, 26]	ὃ Νεαπόλεως ἄγχιστά ἐστι, Τουτίλᾳ	τε	καὶ Γότθοις ἐνδοὺς πρότερον τὴν
[7, 13]	δὲ τὸν θεὸν γεγονέναι, Τουτίλᾳ	τε	καὶ Γότθοις ἐπικουρεῖν ἐν νῷ
[7, 30]	αὐτοῖς τὸ δημόσιον ὤφειλε, Τουτίλᾳ	τε	καὶ Γότθοις οὐδὲν μελλήσαντες προσχωρήσουσι.
[7, 35]	ἐν Ἰταλίᾳ λειφθεὶς ἔτυχε, Τουτίλᾳ	τε	καὶ Γότθοις προσεχώρησεν οὐδενὶ λόγῳ.
[7, 35]	ἔνθεν τε ἀναστὰς παρὰ Τουτίλαν	τε	καὶ Γότθους ᾔει, στράτευμα οὐχ
[7, 40]	πρὸς βασιλέως στελλόμενον ἐπὶ Τουτίλαν	τε	καὶ Γότθους, ὁδοῦ μὲν εὐθὺς
[7, 6]	ἔχοντες, ἕπεσθαι Δημητρίῳ ἐπὶ Τουτίλαν	τε	καὶ Γότθους οὐδαμῆ ἤθελον. διὸ
[7, 39]	αὐτοκράτορα δὲ τοῦ πρὸς Τουτίλαν	τε	καὶ Γότθους πολέμου Γερμανὸν κατεστήσατο
[7, 3]	ἐστὶ, στρατεύεσθαι, καὶ ἐπειδὰν αὐτήν	τε	καὶ Γότθους τοὺς ἐνταῦθα ἐξέλωσιν,
[7, 2]	σωτηρίας ἐδεῖτο, ἐφ´ ᾧ αὑτόν	τε	καὶ Γότθους, ὧν ἦρχε, ξὺν
[7, 22]	καταστήσεσθαι, ἀλλὰ Βελισάριος μαθὼν πρέσβεις	τε	καὶ γράμματα παρ´ αὐτὸν ἔπεμψεν.
[7, 40]	δὴ Γότθων ἐξ ἐπιδρομῆς παῖδάς	τε	καὶ γυναῖκας ἀνδραποδίσουσι καὶ χρήματα
[7, 11]	Οὐννικοῦ τοῖς Ἰλλυριοῖς ἐπισκήψαντος παῖδάς	τε	καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσθαι τετύχηκεν. ἃ
[7, 37]	τῷ Γότθων στρατῷ, ἐπεὶ παίδων	τε	καὶ γυναικῶν τῶν σφετέρων χωρὶς
[7, 24]	δὲ ἐς ἀρετῆς ἔργον ὑψηλόν	τε	καὶ δαιμονίως ὑπέρογκον. τῶν γὰρ
[7, 21]	δὲ Τουτίλαν ὑπὲρ ἀνδρῶν ἐπταικότων	τε	καὶ δεδυστυχηκότων παραιτούμενος οὐκέτι ἀνίει,
[7, 6]	τῶν ἄλλων ἕκαστος ὅπη φυγών	τε	καὶ διασωθεὶς κατ´ ἀρχὰς ἔτυχε.
[7, 26]	ἔτυχεν) ὅπως ἐπιπεσὼν ἀπροσδόκητος ἀναρπάσαι	τε	καὶ διασώσασθαι τοὺς ἀπὸ τῆς
[7, 11]	πράξεις μοχθηρία τῶν πονηροτάτων ἀναχαιτίζειν	τε	καὶ διαφθείρειν ἱκανῶς ἴσχυσεν. ὅπερ
[7, 33]	βαρβάρων ἅτε ὁμόρων γεγενημένων δηιουμένους	τε	καὶ διαφθειρομένους οὐδενὶ κόσμῳ. ἐγένετο
[7, 28]	αὐτοῦ ἔμεινεν, ὅπως ἐνθένδε μεταπέμπεσθαί	τε	καὶ διέπειν τὸ ξὺν τῷ
[7, 40]	Σαρδικῇ, τῇ Ἰλλυριῶν πόλει, ἀγείραντός	τε	καὶ διέποντος, ἅπαντά τε ἰσχυρότατα
[7, 39]	ἡμέρα γὰρ ἡ ξυγκειμένη αὐτῷ	τε	καὶ Διογένει ἀμφὶ Κεντουκέλλαις εἱστήκει,
[7, 29]	δὲ καὶ φρούρια ἐνταῦθα πολλά	τε	καὶ δοκοῦντα ἐχυρὰ τὰ πρότερα
[7, 1]	πολλοῦ ἐξουσίᾳ, δυνάμει δὲ ὑπασπιστῶν	τε	καὶ δορυφόρων τοὺς πώποτε στρατηγοὺς
[7, 40]	ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἀνὴρ ἀνδρεῖός	τε	καὶ δραστήριος ἐς τὰ μάλιστα,
[7, 35]	Ἰνδοὺλφ ὄνομα, βάρβαρος γένος, θυμοειδής	τε	καὶ δραστήριος, ὃς δὴ ἐν
[7, 4]	γὰρ νενικηκόσιν ἀεὶ τὸ πλείοσί	τε	καὶ δυνατωτέροις γεγονέναι ξυμβαίνει. προθυμείσθω
[7, 23]	ἐν μονομαχίαις τὸν νεανίαν ἤκουσέ	τε	καὶ εἶδε πολλάκις. ὄντων δὲ
[7, 30]	ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐνιαυτοὺς ἕνα	τε	καὶ εἴκοσι τῇ βασιλείᾳ ἐπιβιοῦσα
[7, 21]	Ῥωμαίων βουλῆς ξυγκαλέσας πολλὰ ὠνείδισέ	τε	καὶ ἐκάκισεν, οἳ δὴ πολλὰ
[7, 40]	δὲ καθ´ ἡμέραν οἴκοι ἡδύς	τε	καὶ ἐλευθέριος καὶ ἐπίχαρις, οὐδέ
[7, 6]	ἀρχὰς ἔτυχε. Ταῦτα βασιλεὺς μαθών	τε	καὶ ἐν ξυμφορᾷ πεποιημένος τῶν
[7, 20]	δέσποτα“ εἶπε. καὶ ὃς ἐπιτωθάζων	τε	καὶ ἐνδιαθρυπτόμενος ἔφη „Νῦν με,
[7, 4]	κατὰ νώτου αὐτῶν ἰόντας βάλλειν	τε	καὶ ἐνοχλεῖν δυνάμει τῇ πάσῃ,
[7, 9]	ἔς γε ὑμᾶς αὐτοὺς ἔναγχός	τε	καὶ ἐξ ὑπογυίου, ὦ φίλοι
[7, 3]	ἐς τὴν ἀρχὴν κατεστήσαντο, κακίζων	τε	καὶ ἐρεσχελῶν τοὺς ἐνταῦθα τοῦ
[7, 34]	δειμαίνοντες οἱ στρατηγοὶ μὴ Γήπαιδές	τε	καὶ Ἔρουλοι καταθέοντες τὴν Ἰλλυριῶν
[7, 27]	ἐνταῦθα τοῦ πορθμοῦ ἐκ παλαιοῦ	τε	καὶ ἐς ἐμὲ ξυμβαίνει εἶναι.
[7, 1]	εἰς τὴν τράπεζαν καταρραγεῖσα ἐξέπληξέ	τε	καὶ ἐς θάμβος τι μέγα
[7, 6]	ἐλθὼν ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου κατέπληξέ	τε	καὶ ἐς φυγὴν ἅπαντας ἔτρεψε.
[7, 1]	πάντων μάλιστα. οὕτω δὲ πρᾷόν	τε	καὶ εὐπρόσοδον παρεῖχεν ἑαυτὸν τοῖς
[7, 14]	ἐλπίσιν ἤδη καὶ αὐτὸς ἤθελέ	τε	καὶ ἔφασκε Χιλβούδιος ὁ Ῥωμαίων
[7, 25]	δ´ ἂν αὕτη ἐγγένηται, φθόνον	τε	καὶ ἔχθος ἐπάναγκες ξυνοικίζεσθαι. ὧν
[7, 40]	εἶχον. λείαν γὰρ ἐπήγοντο ἀνθρώπων	τε	καὶ ζῴων ἄλλων καὶ πάντων
[7, 38]	οὐδεμιᾶς ἡλικίας ἐφείσαντο, ἀλλ´ αὐτοί	τε	καὶ ἡ συμμορία ἡ ἑτέρα,
[7, 14]	σὺν Χιλβουδίῳ πολλάκις ἰόντες ἔκτεινάν	τε	καὶ ἠνδραπόδισαν τοὺς ταύτῃ βαρβάρους.
[7, 1]	ἐς τὴν πολιτείαν ἀποκομίσας, γῆς	τε	καὶ θαλάσσης τὴν ἡμίσειαν μάλιστα
[7, 19]	ὕπερθεν λέμβον τινὰ ἔθετο, πίσσης	τε	καὶ θείου καὶ ῥητίνης αὐτὸν
[7, 21]	καὶ παραδείγματα κάλλιστα ἔχομεν Ἀναστάσιόν	τε	καὶ Θευδέριχον, οἳ βεβασιλεύκασι μὲν
[7, 11]	δὴ ἐκέλευε τοὺς ἀμφὶ Σαβινιανόν	τε	καὶ Θουριμοὺθ κατὰ τάχος τοῖς
[7, 11]	βίου καταστροφὴν κληρωσάμενον. ἔπειτα Σαβινιανός	τε	καὶ Θουριμοὺθ Μάγνῳ κοινολογησάμενοι ἀξύμφορον
[7, 11]	ξὺν αὐτῷ ἀναρπάσοντας. ἀλλὰ Βιτάλιός	τε	καὶ Θουριμοὺθ προλοχίσαντες ἐνέδραις τισὶ
[7, 33]	καὶ Ἰταλίαν προσαπολέσθαι, καὶ Ἰλλυριούς	τε	καὶ Θρᾷκας σχεδόν τι ξύμπαντας
[7, 38]	ὥστε γῆν ἅπασαν, ἥπερ Ἰλλυριῶν	τε	καὶ Θρᾳκῶν ἐστι, νεκρῶν ἔμπλεων
[7, 14]	εἶναι, καὶ θύουσιν αὐτῷ βόας	τε	καὶ ἱερεῖα πάντα· εἱμαρμένην δὲ
[7, 32]	ἀποκαλύψας. ταῦτα Ἰουστῖνος ἀκούσας ξυνεταράχθη	τε	καὶ ἰλιγγιάσας ἄντικρυς τῷ Ἀρσάκῃ
[7, 33]	ἄποθεν. καὶ αὐτοὶ μὲν Δαλμάτας	τε	καὶ Ἰλλυριοὺς μέχρι τῶν Ἐπιδάμνου
[7, 39]	Ῥηγίῳ πολιορκούμενοι, ὧν δὴ Θουριμούθ	τε	καὶ Ἱμέριος ἦρχον, ὥσπερ μοι
[7, 37]	δὲ τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου Θουριμούθ	τε	καὶ Ἱμέριος, οὕσπερ Βελισάριος ἐνταῦθα
[7, 39]	Ἰλλυριῶν οὐδέν τι ἧσσον, Ἰουστίνου	τε	καὶ Ἰουστινιανοῦ, τῶν αὐτοῦ παίδων,
[7, 32]	οὐδέν τι ἧσσον ἐς Γερμανόν	τε	καὶ Ἰουστῖνον τὸν αὐτοῦ παῖδα
[7, 19]	ἐπλήρου. στρατιώτας δὲ ἄλλους πεζούς	τε	καὶ ἱππεῖς ἑκατέρωθεν ἐν χωρίοις
[7, 24]	λειπόμενος ἀνέχων μόνος ἐμπόδιον ἀνδράσι	τε	καὶ ἵπποις ἐς ἀεὶ γίγνεται.
[7, 12]	Ἰταλίαν, ὦ βασιλεῦ κράτιστε, ἀνδρῶν	τε	καὶ ἵππων καὶ ὅπλων καὶ
[7, 6]	Κόνων γὰρ ἐνταῦθα ἐφύλασσε, Ῥωμαίων	τε	καὶ Ἰσαύρων χιλίους ἔχων. καὶ
[7, 20]	τέσσαρας τῶν ἐν Γότθοις, ἀνδρίας	τε	καὶ ἰσχύος πέρι εὖ ἥκοντας,
[7, 39]	ἐπικράτησιν ἀναδήσασθαι, ὅπως οἱ Λιβύην	τε	καὶ Ἰταλίαν ἀνασώσασθαι περιέσται τῇ
[7, 9]	δὴ προήσεσθαι αὐτοῖς τὰ Γότθων	τε	καὶ Ἰταλιωτῶν πράγματα ἔγνωτε; καίτοι
[7, 25]	ἀπροσδόκητον, καὶ ὑπόπτους ξυμβαίνει Βελισάριόν	τε	καὶ Ἰωάννην ἀλλήλοις εἶναι, ὅπερ
[7, 2]	μάλιστα ἐπιτηδείων, πρέσβεις ἔπεμψεν ἄλλους	τε	καὶ Καβαλλάριον ὄνομα. οἱ δὲ
[7, 16]	σοφίσμασι δὲ καὶ παραγωγαῖς ἀεί	τε	καὶ καθ´ ἡμέραν Γότθους ἐκκρούοντες
[7, 22]	βραχέος δυνάμει ἐς τόσον μεγέθους	τε	καὶ κάλλους ἀφῖκται, ἀλλὰ βασιλέων
[7, 7]	τοῖς σκάφεσι τῶν ἐναντίων, ἔκτεινόν	τε	καὶ κατέδυον οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος.
[7, 6]	καὶ τῶν κατὰ θάλασσαν ἔργων	τε	καὶ κινδύνων ἀκριβῶς ἔμπειρος, πλεύσας
[7, 20]	ἐγεγόνει. ἀλλὰ καὶ ταῦτα Βέσσας	τε	καὶ Κόνων ἀκούσαντες ἔν τε
[7, 17]	τὰ μὲν οὖν πρῶτα Βέσσας	τε	καὶ Κόνων, οἵπερ τοῦ ἐν
[7, 17]	τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἄρχουσι, Βέσσᾳ	τε	καὶ Κόνωνι, προσελθόντες, δεδακρυμένοι ξὺν
[7, 4]	στρατοῦ ἐν μεταιχμίῳ ἔστη, τεθωρακισμένος	τε	καὶ κράνος ἐν τῇ κεφαλῇ
[7, 5]	Φλωρεντίαν ᾔει, ὧν δὴ Βέσσας	τε	καὶ Κυπριανὸς καὶ Ἰωάννης ὁ
[7, 40]	ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν, ἧς ἄλλοι	τε	καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀράτιος καὶ
[7, 34]	ἀρχήν. χρόνῳ δὲ ὕστερον Γήπαιδές	τε	καὶ Λαγγοβάρδαι ἅτε δὴ ἐν
[7, 35]	ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἡνίκα τοίνυν Γήπαισί	τε	καὶ Λαγγοβάρδαις ὁ πόλεμος κατέστη,
[7, 34]	χρείαν ἡμῖν εἴρηται, τὰ Ῥωμαίοις	τε	καὶ Λαγγοβάρδαις τοῖς σοῖς ξυνοίσοντα
[7, 27]	ἑκάστῳ βουλομένῳ εἴη ταύτῃ δοκείτω	τε	καὶ λεγέσθω. ἐγὼ δὲ ὅθενπερ
[7, 32]	ἦγον, ἕως ὁ Γερμανὸς Μαρκέλλου	τε	καὶ Λεοντίου τὴν μαρτυρίαν παρασχόμενος
[7, 18]	ἐπιεικείᾳ ἐς αὐτοὺς χρήσωνται, Βριττίους	τε	καὶ Λευκανοὺς ἐγχειριεῖν σφίσι, κατηκόους
[7, 19]	ἀκάτους δύο ἐσάγαν εὐρείας ζεύξας	τε	καὶ λίαν ἐς ἀλλήλας ξυνδήσας,
[7, 30]	ἐν τῷ φρουρίῳ τούτῳ πολλοί	τε	καὶ λόγιμοι, καὶ Δεοφέρων ὁ
[7, 35]	τοῖς ἐνταῦθα τηνικάδε παροῦσι, πολλοῖς	τε	καὶ λογιμωτάτοις ἐσάγαν οὖσιν, οὐκέτι
[7, 32]	ξυγγενῆ εἶδεν, ἔτι μᾶλλον ἠρέθιζέ	τε	καὶ λόγων ἐνέδραις τὸν ἄνθρωπον
[7, 1]	Βανδίλων τε πλῆθος καὶ Γότθων	τε	καὶ Μαυρουσίων ἀεὶ εἵπετο. ἦν
[7, 6]	ἅτε πρὸς τῶν βαρβάρων ἡσσημένοι	τε	καὶ μέγα δέος ἔτι ἀπ´
[7, 25]	σώφρονος τρόπου φανείη τοὺς πολλά	τε	καὶ μεγάλα περιβεβλημένους εὐτυχήματα οὐ
[7, 1]	δὲ καὶ τὸ σῶμα καλός	τε	καὶ μέγας καὶ εὐπρόσωπος πάντων
[7, 1]	καὶ ξὺν λογισμῷ εὐτολμότατος, ὀξύς	τε	καὶ μελλητὴς ἐν τῇ ἐπὶ
[7, 6]	ἔμπειρος καὶ ἀπ´ αὐτοῦ δειλός	τε	καὶ μελλητὴς ἐς τὰ μάλιστα.
[7, 11]	τινὰς ἐς τὸ ἀκριβὲς εὖρός	τε	καὶ μῆκος πύλης ἑκάστης ξυνεμετρήσατο
[7, 17]	δὲ λιμὸς ἔτι μᾶλλον ἀκμάζων	τε	καὶ μηκυνόμενος ἐπὶ μέγα κακοῦ
[7, 38]	ἄνδρας μὲν οὖν ἐς πεντακισχιλίους	τε	καὶ μυρίους εὐθὺς ἅπαντας ἔκτειναν
[7, 3]	ὁ Ῥωμαίων στρατὸς εἰς δισχιλίους	τε	καὶ μυρίους ξυνείλεκτο, ἄρχοντες δὲ
[7, 29]	τῶν Ἰλλυριῶν ἄρχοντες στράτευμα πεντακισχιλίων	τε	καὶ μυρίων ἔχοντες εἵποντο, ἄγχιστα
[7, 13]	ἀνεψιὸν καὶ Ἰσαάκην Ἀρμένιον Ἀρατίου	τε	καὶ Ναρσοῦ ἀδελφὸν ξὺν στρατῷ
[7, 6]	Δημήτριος ἐς Σικελίαν, ἐπεὶ Κόνωνά	τε	καὶ Νεαπολίτας πικρότατα πολιορκεῖσθαι τῶν
[7, 14]	ὡς εἰπεῖν ἅπαντα ἑκατέροις ἐστί	τε	καὶ νενόμισται τούτοις ἄνωθεν τοῖς
[7, 14]	ἐωνῆσθαι. σέβουσι μέντοι καὶ ποταμούς	τε	καὶ νύμφας καὶ ἄλλα ἄττα
[7, 6]	ἐκ δὲ τοῦ παραδόξου σωθείς	τε	καὶ ξυγγενόμενος τῷ Δημητρίῳ ἐθάρσυνέ
[7, 32]	δὲ πατρὸς ἀνῃρημένου ἐπὶ ξυνθηκῶν	τε	καὶ ξυμβάσεως λόγῳ, παντὸς δὲ
[7, 16]	πρεσβευτῇ τούτῳ, ὃς ἂν ὑπούλων	τε	καὶ ξυμπεπλασμένων ἀκούσας ῥημάτων ἀπιὼν
[7, 18]	κρημνῶδες, κατέφυγον, Ἰωάννης δὲ διώξας	τε	καὶ ξὺν τοῖς πολεμίοις ἐν
[7, 39]	τοῦ πολέμου τὸν Γερμανὸν καταστῆναί	τε	καὶ ξὺν τῷ στρατῷ οὐκ
[7, 40]	χωρία τῶν τινες Ῥωμαίων καταλαβόντες	τε	καὶ ξυνδήσαντες ἀνεπυνθάνοντο ὅτου δὴ
[7, 20]	νύκτωρ ἤγγελλον ὅτι δὴ Βέσσας	τε	καὶ οἱ πολέμιοι φεύγουσιν. ὁ
[7, 36]	μὲν οὖν τὴν ἡμέραν Παῦλός	τε	καὶ οἱ τετρακόσιοι ἀπόσιτοι διαγεγόνασι,
[7, 38]	ἀεὶ ἀνῄρουν. ἀλλὰ νῦν αὐτοί	τε	καὶ οἱ τῆς ἑτέρας συμμορίας,
[7, 21]	ἡμῖν ἐς ὁλίγους ἀπολειφθεῖσι γυμνούς	τε	καὶ οἰκτροὺς καὶ οὐδ´ ὁτουοῦν
[7, 21]	τε ὑπερφυεῖ χρώμενοι καὶ ἵππων	τε	καὶ ὅπλων περιουσίαν τινὰ, ὡς
[7, 8]	ἐπίστασθε δή που, ὑφ´ οἵων	τε	καὶ ὁπόσων ἡσσημένοις ἀνδρῶν. νῦν
[7, 12]	δὲ οὐδαμόθεν Ῥωμαίων ἦλθεν, Ἡρωδιανός	τε	καὶ ὅσοι φρουρὰν ἐνταῦθα εἶχον
[7, 9]	πάντα. καὶ προσῆν αὐτοῖς αἰκίζεσθαί	τε	καὶ οὐδενὶ λόγῳ διαφθείρεσθαι, τῶν
[7, 6]	ὢν, ἐπεί οἱ στράτευμα βραχύ	τε	καὶ οὐκ ἀξιόλογον εἵπετο, ἐπενόει
[7, 31]	ἀπολιπών. οὔσης δὲ αὐτῷ γυναικός	τε	καὶ παιδὸς μιᾶς, τοσαῦτα τὴν
[7, 37]	οὐδέ τις σκῆψις αὐτοῖς, ἄλλως	τε	καὶ παρὰ βασιλέα στέλλεσθαι βουλομένοις,
[7, 21]	καὶ ἡμῖν ξυγχωρεῖν. ὧνπερ μνημεῖά	τε	καὶ παραδείγματα κάλλιστα ἔχομεν Ἀναστάσιόν
[7, 6]	~Ἔπειτα δὲ ὁ Τουτίλας Καισῆνάν	τε	καὶ Πέτραν τὰ φρούρια εἷλεν.
[7, 11]	ὅτῳ δὴ ἀνοικοδομήσασθαι τρόπῳ, λίθους	τε	καὶ πηλὸν καὶ ἄλλο ὁτιοῦν
[7, 38]	ἠμύνοντο. καὶ πρῶτα μὲν ἔλαιόν	τε	καὶ πίσσαν ἐπὶ πλεῖστον θερμήναντες
[7, 38]	οὗτοι, ἐπ´ αὐτῶν τε χεῖράς	τε	καὶ πόδας τῶν ἡλωκότων δεσμεύοντες,
[7, 37]	ἐποιεῖτο, καὶ στόλον νεῶν μεγάλων	τε	καὶ πολλῶν ἄγαν, ἅσπερ ἐκ
[7, 14]	ἐπεὶ οἱ βάρβαροι ἤκουσαν, ἐπῄνεσάν	τε	καὶ πράξειν ἅπαντα ὑπέσχοντο, εἴπερ
[7, 16]	ὑβρίζειν γὰρ εἰς ἄνδρα φίλον	τε	καὶ πρεσβευτὴν ἔγωγε οἶμαι οὐχ
[7, 1]	ἀγροίκους ὅτι δὴ τοσαύτῃ φειδοῖ	τε	καὶ προνοίᾳ ἐχρῆτο ὥστε βιασθῆναι
[7, 1]	ἐπράξατο, τοὺς δὲ στρατιώτας ὀλίγους	τε	καὶ πτωχοὺς εἶναι καὶ ὀκνηρῶς
[7, 37]	τάχιστα πάντα ἐκέλευεν, ὅσα καθελών	τε	καὶ πυρπολήσας αὐτὸς ἔτυχεν, ἡνίκα
[7, 11]	τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ, Θουριμούθ	τε	καὶ Ῥικίλαν καὶ Σαβινιανὸν, ἔστειλε
[7, 11]	στρατιώταις ἐς Αὔξιμον πόλιν, Μάγνῳ	τε	καὶ Ῥωμαίοις ἐνταῦθα πολιορκουμένοις ἐπαμυνοῦντας.
[7, 36]	λοιπὸν Τουτίλας ἤθελεν, ἀλλὰ Γότθους	τε	καὶ Ῥωμαίους τοὺς ἐκ τῆς
[7, 18]	Βριττίων φρουρᾷ καταστησάμενος ἔτυχε, Γότθων	τε	καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν καὶ Μαυρουσίων
[7, 13]	ἀδελφὸν ξὺν στρατῷ ἔπεμψε βαρβάρων	τε	καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν. οἳ δὴ
[7, 23]	καὶ φρουρὰν ἐνταῦθα καταστησάμενοι Γότθων	τε	καὶ Ῥωμαίων τῶν αὐτομόλων, ἐφ´
[7, 22]	ἀκριβὲς πεποιημένος τὴν μάθησιν, ἐπείσθη	τε	καὶ Ῥώμην εἰργάσατο ἄχαρι περαιτέρω
[7, 24]	παντὶ τῷ στρατῷ ἐπὶ Βελισάριόν	τε	καὶ Ῥώμην ἦλθεν, οὔπω Βελισαρίου
[7, 18]	διέχει ἐς τὰ πρὸς ἑσπέραν	τε	καὶ Ῥώμην ἰόντι. τούτου Κανουσίου
[7, 39]	ἐναντίων ἐν τῇ ξυμβολῇ διέφυγόν	τε	καὶ σκεδαννύμενοι περιῄεσαν, ὅπη ἑκάστῳ
[7, 32]	παντὸς δὲ τοῦ ξυγγενοῦς δεδουλωμένου	τε	καὶ σκεδαννυμένου ἀεὶ πανταχόσε τῆς
[7, 40]	μὲν καὶ τῇ ἀγορᾷ ἐμβριθέστατός	τε	καὶ σοβαρὸς ἄγαν, ἑστιάτωρ δὲ
[7, 12]	τὸ ἐς Βελισάριον ἔχθος αὑτόν	τε	καὶ Σπολίτιον Γότθοις ἐνδοῦναι· λογισμοὺς
[7, 13]	ἐπεὶ ἐκ Ῥαβέννης ἀμύνειν ἄλλως	τε	καὶ στρατῷ ὀλίγῳ ἀδύνατα ἦν,
[7, 1]	τραύματα καὶ τοῖς εὐδοκιμήσασι ψέλλιά	τε	καὶ στρεπτοὺς ἔχειν ἆθλα παρεῖχεν,
[7, 34]	Ῥωμαίων ἀρχῆς; οὐκ ἔλυσαν σπονδῶν	τε	καὶ συμμάχων θεσμούς; οὐχ ὕβρισαν
[7, 28]	οὕτω περιιοῦσιν, ὥσπερ εἴρηται, κατέπληξέ	τε	καὶ συνετάραξεν ἅπαντας. ἐνταῦθα Φάζας
[7, 26]	τετρακοσίους οὖν, οὕσπερ δὴ ἵπποις	τε	καὶ σώμασιν ἀκραιφνέσι χρῆσθαι ξυνέτυχε,
[7, 1]	ἦν τῷ Οὐραΐᾳ γυνὴ πλούτῳ	τε	καὶ σώματος κάλλει τὰ πρωτεῖα
[7, 33]	οὗ δὴ ἵδρυνται νῦν, Ἰλλυριούς	τε	καὶ τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία
[7, 8]	Τουτίλας ᾔσθετο, ξυγκαλέσας ἅπαντας παρηγόρει	τε	καὶ τὰ πιστὰ ἔτι μᾶλλον
[7, 8]	αἰτίαν ἀφεῖναι. ὁ δὲ πρᾴως	τε	καὶ ταραχῇ οὐδεμιᾷ τῶν λεγομένων
[7, 5]	θαυμαστὰ ἔπιπτον. Ἰωάννου δὲ κραυγῇ	τε	καὶ ταραχῇ πολλῇ ἐπὶ τοὺς
[7, 20]	παθεῖν αὐτὴν ξυνεχώρησεν, ἀλλ´ αὐτήν	τε	καὶ τὰς ἄλλας ἁπάσας ὕβρεως
[7, 29]	οὐδενὶ τεκμηριοῦσθαι. ἐγὼ δὲ μαντείας	τε	καὶ τεράτων δηλώσεις ἄλλοις ἀφιεὶς
[7, 8]	πολέμου στρατιωτῶν μὲν πλῆθος δόξῃ	τε	καὶ τῇ ἐς τοὺς κινδύνους
[7, 12]	ἐπικουρία τις αὐτοῖς ἐπιγένηται, αὑτόν	τε	καὶ τὴν πόλιν ξύν τε
[7, 10]	αἰφνιδίου τὸν στόλον ἰδόντες ἔδεισάν	τε	καὶ τὴν προσεδρείαν διέλυσαν, μακράν
[7, 33]	αὐτοῦ οἱ Γερμανῶν ἄρχοντες Μασαλίαν	τε	{καὶ} τὴν Φωκαέων ἀποικίαν καὶ
[7, 30]	πρῶτα χειμῶνος ἐξαισίου ἐπιπεσόντος, ἄλλως	τε	καὶ τῆς ἐκείνῃ ἀκτῆς ἀλιμένου
[7, 32]	μὲν γὰρ κακοῖς ἀλλοτρίοις γενναῖόν	τε	καὶ τῆς τυραννίδος διαλυτὴν αὐτὸν
[7, 17]	κακοῦ ᾔρετο, βρώσεις ὑποβάλλων ἐκτόπους	τε	καὶ τῆς φύσεως ὑπερορίους. τὰ
[7, 18]	Ἰωάννης δὲ Καλαβροὺς ἅπαντας παρηγορῶν	τε	καὶ τιθασσεύων ἐς εὔνοιαν τοῦ
[7, 39]	τῆς πόλεως φυλακτηρίου ἐπεμελεῖτο, Γερμανόν	τε	καὶ τὸ ξὺν αὐτῷ καραδοκῶν
[7, 8]	ἢ τὸ Γότθων γένος σεσῶσθαί	τε	καὶ τὸ τοῦ πολέμου κεκτῆσθαι
[7, 39]	ἀναγκαῖα σφᾶς παντάπασιν ἐπελελοίπει, αὑτούς	τε	καὶ τὸ φρούριον ὁμολογίᾳ τοῖς
[7, 18]	τε ὅτι δὴ οὐ διακινδυνεύσας	τε	καὶ τοῖς ἐν Καπύῃ φυλάσσουσι
[7, 20]	ᾗπερ ἐβούλοντο, τῇ πόλει Τουτίλαν	τε	καὶ τὸν Γότθων στρατὸν οὐδενὶ
[7, 32]	ἐκ τῆς συγκλήτου εὐθὺς αὐτοῦ	τε	καὶ τοῦ παιδὸς ἀπεψηφίσαντο ἅπαντες
[7, 32]	λόγους ξυνέμιξεν, ἀπηλλάσσετο ἐπαγγειλάμενος Γερμανόν	τε	καὶ τοὺς αὐτοῦ παῖδας ὁμογνώμονας
[7, 7]	ὀλίγῳ ὕστερον τῇ πόλει Τουτίλαν	τε	καὶ τοὺς βαρβάρους ἐδέξαντο. καὶ
[7, 25]	οὕτω καὶ ἀπονώτερον ἐξελεῖν Περυσίαν	τε	καὶ τοὺς ἐνταῦθα Ῥωμαίους οἰόμενοι.
[7, 22]	τοῦ Δρυοῦντος, αὖθις ὑποχείρια Γότθοις	τε	καὶ Τουτίλᾳ γέγονε. θαρσοῦντες δὲ
[7, 33]	ἐχώρησεν. Ἐπεὶ δὲ τὰ Γότθων	τε	καὶ Τουτίλα καθυπέρτερα τῷ πολέμῳ
[7, 37]	ἐβούλευσε πολέμου τοῦ πρὸς Γότθους	τε	καὶ Τουτίλαν καταστήσασθαι, καί οἱ
[7, 17]	ἤσθιον, τῆς ἀνάγκης αὐτοῖς ἡδίστην	τε	καὶ τρυφερωτάτην ποιούσης τὴν βρῶσιν.
[7, 35]	τὰ ἄλλα πλοῖα ἔμπλεα σίτου	τε	καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ὄντα
[7, 25]	γέγονε, πλῆθος δὲ ἄναρχον ἄλλως	τε	καὶ τῶν ἀναγκαίων ὑποσπανίζον ἀνδραγαθίζεσθαι
[7, 15]	ἐν τούτῳ δὲ Βελισάριος Βαλεντῖνόν	τε	καὶ τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ
[7, 21]	ποιησάμενος ἀπεπέμψατο. Ἔπειτα δὲ Πελάγιόν	τε	καὶ τῶν ἐν Ῥώμῃ ῥητόρων
[7, 36]	πλήν γε δὴ ὅτι Παῦλός	τε	καὶ τῶν τις Ἰσαύρων, Μίνδης
[7, 39]	ἀρχόντων πολλοὺς, ὧν δὴ δορυφόροι	τε	καὶ ὑπασπισταὶ ἦσαν, ἐν ὀλιγωρίᾳ
[7, 27]	ἀναστήσας ξὺν τοῖς ἑπομένοις δορυφόροις	τε	καὶ ὑπασπισταῖς πλέον ἢ χιλίοις
[7, 26]	αὐτῷ δὲ κλέος περιβαλέσθαι μέγα	τε	καὶ ὑπερφυὲς ἐς ἀνθρώπους ἅπαντας
[7, 32]	αὐτὸς μὲν ὀξυθυμωθεὶς βασιλεὺς ἠγανάκτει	τε	καὶ ὑπερφυῶς ἐπὶ τὸν Γερμανὸν
[7, 8]	καὶ χρόνος ἐτρίβη συχνὸς, ἵππους	τε	καὶ ὑποζύγια παρασχόμενος, ἐφοδίοις τε
[7, 26]	ὀρῶν, ἅπερ ἐνταῦθα πολλὰ κρημνώδη	τε	καὶ ὑψηλὰ λίαν ἀνέχει, ἐπ´
[7, 11]	ἀκτῇ τοῦ Ἰονίου κόλπου, Πίσαυρός	τε	καὶ Φανὸς, μεταξὺ τῆς τε
[7, 13]	Ἐρούλων πολλοὶ εἵποντο, ὧν ἄλλοι	τε	καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον καὶ ξὺν
[7, 34]	καὶ χίλιοι εἵποντο, ὧν ἄλλοι	τε	καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον. οἱ γὰρ
[7, 16]	αὐτὸν ὁ Τουτίλας ἀσπασάμενος αἰδοῖ	τε	καὶ φιλοφροσύνῃ πολλῇ πρῶτος ἔλεξεν
[7, 37]	ἑῴας ἐνταῦθα σταλείσας αὐτοῖς ἀνδράσι	τε	καὶ φορτίοις πάντα τοῦτον τὸν
[7, 11]	λοιποῖς ἅτε ἐν σκότῳ λαθεῖν	τε	καὶ φυγεῖν ἐς τὴν Ἀρίμινον
[7, 15]	ἀπεῖπεν. οἱ μέντοι ἀμφὶ Βαλεντῖνόν	τε	καὶ Φωκᾶν ξὺν στρατῷ πλείονι
[7, 15]	οἱ μὲν οὖν ἀμφὶ Βαλεντῖνόν	τε	καὶ Φωκᾶν πέμψαντες λάθρα ἐς
[7, 15]	ἔχοντι. διὸ δὴ καὶ Βαλεντῖνός	τε	καὶ Φωκᾶς ξὺν πεντακοσίοις ἐκ
[7, 15]	οὗ δὴ τῇ ὑστεραίᾳ Βαλεντῖνός	τε	καὶ Φωκᾶς ξὺν τοῖς ἑπομένοις
[7, 6]	τὸν Νεαπόλεως ἐπίτροπον εὗρον. γλῶσσάν	τε	καὶ χεῖρας ἄμφω ἀποτεμόντες οὐκ
[7, 34]	ξύμμαχοι δὲ αὐτοῖς Ἔρουλοι πεντακόσιοί	τε	καὶ χίλιοι εἵποντο, ὧν ἄλλοι
[7, 38]	αὐτῶν ἁτέρα μὲν συμμορία ὀκτακοσίους	τε	καὶ χιλίους, ἡ δὲ δὴ
[7, 24]	αὐτὸς ἔσχεν, ἀλλ´ ὅπερ πόνῳ	τε	καὶ χρόνῳ πολλῷ αὐτοῖς ἐργασθὲν
[7, 34]	τοῦδε προΐσχονται εἶναι. καίτοι πόλεών	τε	καὶ χώρας τοσοῦτον τῇ σῇ
[7, 34]	τούτους Λαγγοβάρδας τοσούτοις ἐδωρήσω πόλεώς	τε	καὶ χώρας, ὦ βασιλεῦ, μέτροις,
[7, 21]	πολὺ ὑπεραίροντες δυνάμει τινὶ ἀφανεῖ	τε	καὶ ὡς ἥκιστα γινωσκομένῃ ἡσσήθημεν.
[7, 23]	αὐτοῖς λόγου ἀξίαν ἐλίπετο. ταύτῃ	τε	Καλαβροὶ ἅπαντες ἐν τῷ ἀσφαλεῖ
[7, 10]	πολεμίους λανθάνοντες (ἐπεὶ αὐτοὺς ἔν	τε	Καλαβροῖς στρατοπεδεύεσθαι καὶ Καμπανοῖς ἤκουσαν)
[7, 18]	ἴσως ἐμπόδιον· Ἰωάννην δὲ διά	τε	Καλαβρῶν καὶ τῶν ταύτῃ ἐθνῶν
[7, 34]	ἄρχοντος ἀδελφῷ ἐξαπιναίως ἐπιτυγχάνουσι. μάχης	τε	καρτερᾶς γενομένης νικῶσι Ῥωμαῖοι, καὶ
[7, 14]	Σκλαβηνοὶ δὲ πανδημεὶ ὑπηντίαζον. μάχης	τε	καρτερᾶς γενομένης Ῥωμαίων τε πολλοὶ
[7, 23]	ἀναστάντες ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν. μάχης	τε	καρτερᾶς γενομένης, τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ
[7, 18]	ἐφ´ ᾧ ξὺν αὐτοῖς τόν	τε	κατὰ Σκύλλαν φυλάξει πορθμὸν καὶ
[7, 29]	ὂν, εὖρος δὲ δέκα. ἐνταῦθά	τε	κατὰ συμμορίας τινὰς διασπασάμενοι οἱ
[7, 26]	δέ τινας τὰ ἐν Καπύῃ	τε	κατασκεψομένους καὶ τοῖς ταύτῃ χωρίοις.
[7, 4]	ἡμέρᾳ ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, Ῥωμαίοις	τε	κατέσεισε τὴν πᾶσαν ἐλπίδα, ἐπεὶ
[7, 37]	οἱ τοῦ βασιλέως στρατοῦ τῷ	τε	κινδύνῳ καὶ τῇ ταλαιπωρίᾳ πολλῷ
[7, 20]	παρθένῳ ἢ χήρᾳ οὔσῃ, μέγα	τε	κλέος ἐπὶ σωφροσύνῃ ἐκ τούτου
[7, 14]	ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη. ἀρνηθέντα	τε	κολάζειν ἠπείλουν. ἐν ᾧ δὲ
[7, 13]	μέτρῳ σφᾶς πολλῷ ὑπεραίροντας, αὐτούς	τε	κτείνουσι καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἐς
[7, 40]	μέγα τι διεσώσαντο χρῆμα, τό	τε	Κωνσταντιανοῦ σημεῖον εὑρόντες ἀνείλοντο. οἱ
[7, 11]	πολιορκουμένοις ἐπαμυνοῦντας. οἱ δὲ Τουτίλαν	τε	λαθόντες καὶ τὸ τῶν πολεμίων
[7, 7]	κατακούειν οὐκ ἦν, ἀλλὰ ξύγχυσίς	τε	λαμπρῶς ἐκράτει καὶ ἡ τοῦ
[7, 14]	τὸν ἄνθρωπον εὗρε (καίπερ τήν	τε	Λατίνων ἀφιέντα φωνὴν καὶ τῶν
[7, 1]	τοῖς ἐντυγχάνουσιν ὥστε ἀνθρώπῳ πένητί	τε	λίαν καὶ ἀδόξῳ ἐμφερὴς εἶναι.
[7, 14]	ἦν δὲ οὗτος ἀνὴρ κακοῦργός	τε	λίαν καὶ οἷος ἀπάτῃ τοὺς
[7, 29]	σεισμοὶ πολλάκις χειμῶνος ὥρᾳ σκληροί	τε	λίαν καὶ ὑπερφυεῖς ἔν τε
[7, 39]	τῷ στόλῳ τούτῳ ἐνθέμενος, ἄρχοντά	τε	Λιβέριον αὐτοῖς ἐπιστήσας, πλεῖν κατὰ
[7, 1]	χρόνον τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἔν	τε	Λιβύῃ καὶ Ἰταλίᾳ προὔστη, νικῶν
[7, 6]	πλεύσας δὲ ξὺν Βελισαρίῳ ἔς	τε	Λιβύην καὶ Ἰταλίαν ἐγένετο ἐς
[7, 7]	ἐκέλευεν. οἱ δὲ πολιορκούμενοι τῷ	τε	λιμῷ ἤδη καὶ τῇ ἄλλῃ
[7, 28]	πολλῷ πρότερον καταλαβὼν ἔτυχε φρουράν	τε	λόγου ἀξίαν ἐκείνῃ καταστησάμενος. Οἱ
[7, 17]	οὐχ οἷοί τε ὄντες, δηλώσοντές	τε	λόγῳ καὶ ἀποκλαύσοντες τὴν ξυμφορὰν
[7, 27]	ἑπτακοσίους, πεζοὺς δὲ διακοσίους, τούς	τε	λοιποὺς ἅπαντας ἐς φυλακὴν τῆς
[7, 6]	καὶ ξυγγενόμενος τῷ Δημητρίῳ ἐθάρσυνέ	τε	μάλιστα καὶ ἐς ταύτην δὴ
[7, 17]	ἐν πολλῇ ἀμηχανίᾳ ἐγένοντο. ἔτι	τε	μᾶλλον ἀκμάζων ὁ λιμὸς ἡμέρᾳ
[7, 26]	ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς διαμάχεσθαι, δέον	τε	μᾶλλον αὐτὸν ὄρθρου τοῖς πολεμίοις
[7, 14]	θύουσι καὶ αὐτοῖς ἅπασι, τάς	τε	μαντείας ἐν ταύταις δὴ ταῖς
[7, 18]	χεῖρας ἐλθὼν, πλείστους μὲν τῶν	τε	Μαυρουσίων καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν ἔκτεινεν,
[7, 40]	τῶν πολεμίων στρατῷ κατὰ κράτος	τε	μάχῃ νικήσας σχεδόν τι ἅπαντας
[7, 40]	σχεδόν τι ἅπαντας ἔκτεινε, κλέος	τε	μέγα ἐκ τοῦ ἔργου τούτου
[7, 24]	τῆς οἰκοδομίας σώζοιτο πρόσωπον, σκολόπων	τε	μέγα τι χρῆμα ἔξωθεν ἵστη.
[7, 36]	τῶν τε βαρβάρων ἅτε πλήθους	τε	μεγάλου καὶ στενοχωρίας ἐν αὐτοῖς
[7, 28]	Βελισάριος δὲ ταῦτα ἀκούσας ἔν	τε	μεγάλῳ πένθει ἐγίνετο καὶ ἐς
[7, 30]	λόγους τοῖς πολεμίοις ξυνίασιν, ὡμολόγησάν	τε	μεσούσης μάλιστα τῆς τοῦ θέρους
[7, 10]	ὡμολογημένοις οἱ Γότθοι θαρσοῦντες οὐδέν	τε	μεταξὺ ἐναντίωμα ὑποτοπάζοντες σφίσιν ἔσεσθαι,
[7, 36]	καὶ τὰ ὅπλα καταθέμενοι, ἀπομόσαντές	τε	μηκέτι ἐπὶ Γότθους στρατεύεσθαι, κακῶν
[7, 22]	δὲ ἀρίστων συμμορίαι πολλαὶ, χρόνου	τε	μῆκος καὶ πλούτου ἐξουσίας ὑπερβολὴ
[7, 22]	τε καὶ ἀξιολογώτατα ἔμελλε, Ῥώμην	τε	μηλόβοτον καταστήσεσθαι, ἀλλὰ Βελισάριος μαθὼν
[7, 32]	„Καὶ σὺ μὲν“ ἔφη „ξυγγενεῖ	τέ	μοι ὄντι καὶ πεπονθότι ἀνήκεστα
[7, 21]	αὐτοὺς αὐτίκα δὴ μάλα, τοῦτό	τε	μόνον αὐτοῖς ἀποκρινόμενος καὶ Τουτίλᾳ
[7, 7]	τοσαῦτα εἶπεν, ἐπῄνεσαν δὲ οἵ	τε	Νεαπολῖται καὶ οἱ ξὺν τῷ
[7, 40]	ἐν τοῖς πλοίοις ἐνθέμενοι, τήν	τε	νῆσον ἐξαπιναίως ἐξέλιπον καὶ ἐς
[7, 40]	εἰρήνῃ καὶ ἀγαθοῖς πράγμασι τά	τε	νόμιμα καὶ τὸν τῆς πολιτείας
[7, 36]	οἱ τετρακόσιοι ἀπόσιτοι διαγεγόνασι, τήν	τε	νύκτα οὕτως ηὐλίσαντο· τῇ δὲ
[7, 3]	στρατοῦ ἄρχοντας, ἐφ´ ᾧ τά	τε	ξυγκείμενα ἐσαγγείλωσι καὶ ξὺν αὐτοῖς
[7, 20]	οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ τό	τε	ξύλον πελέκεσι διαφθείρουσιν, ᾧπερ ἐνέρσει
[7, 22]	ἀγροίκων δὲ πλῆθος ἀγείρας, Γότθων	τε	ξυμπέμψας αὐτοῖς ὀλίγους τινὰς, ἐκέλευε
[7, 14]	αὐτοῖς τῶν πραγμάτων ἀεὶ τά	τε	ξύμφορα καὶ τὰ δύσκολα ἐς
[7, 20]	ἄνδρα ἐνῆγον. ὁ δὲ ἄλλους	τε	ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε καὶ τῶν
[7, 12]	τοῖς ἑπομένοις ἐπεκδρομὴν ποιησάμενος, τῶν	τε	ξὺν αὐτῷ πλείστους ἀποβάλλει καὶ
[7, 27]	αὐτίκα ξυνέμιξαν. μετὰ δὲ Βῆρόν	τε	ξὺν Ἐρούλοις τριακοσίοις καὶ Οὐαράζην
[7, 26]	ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον τόν	τε	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στρατὸν καὶ
[7, 32]	τῇ πολιτείᾳ ἐπινοεῖν ἤρξατο. ἐπειδή	τε	ξυναχθόμενόν οἱ τὸν Ἀρταβάνην ἅτε
[7, 4]	ἁλῶναι καιρίᾳ πληγῇ ὑπετόπαζεν. οὕτω	τε	ξυνέβη Οὐαλάριδος τὸ τοῦ δόρατος
[7, 19]	ἡμέραιν δὲ δυοῖν ὕστερον Ῥουδερίχῳ	τε	ξυνέβη τελευτῆσαι τὸν βίον καὶ
[7, 36]	ὡμολόγησαν τὴν πόλιν ἐνδώσειν, τακτή	τε	ξυνέκειτο ἡμέρα τῇ πράξει. καὶ
[7, 6]	τε ἀπ´ αὐτοῦ ὄνομα ἐπί	τε	ξυνέσει καὶ φιλανθρωπίᾳ ἐς Ῥωμαίους
[7, 40]	ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσεν, ἄγαν	τε	ξυνεταράχθη καὶ πρὸς Γερμανὸν εὐθὺς
[7, 1]	ὥσπερ ἐρρήθη, δυνατὸς γεγονὼς τά	τε	ξυνοίσοντα τοῖς βασιλέως πράγμασιν ἐβουλεύετο
[7, 10]	ὅτι τάχιστα, οὓς δὴ νόσῳ	τε	ξυντετηκέναι καὶ λιμῷ ἔμαθε, τῶν
[7, 39]	μάλα μετέμελεν. ἦν γὰρ ἐσχατογέρων	τε	ὁ ἀνὴρ μάλιστα καὶ ἀμελέτητος
[7, 3]	καταστησάμενοι ἐν πόλει ἑκάστῃ Ἰωάννης	τε	ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς καὶ Βέσσας
[7, 40]	ἐξαπιναίως τὸν βίον διαμετρήσασθαι. εὐθυωρόν	τε	ὁ Γερμανὸς ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο,
[7, 39]	καρτερώτατα σφᾶς ἀμυνόμενοι ἀπεκρούοντο, ἔργα	τε	ὁ Θουριμοὺθ ἐπεδείκνυτο ἀεὶ ἐς
[7, 11]	πολεμίους πάντων μάλιστα ἐπεδείξατο. οὕτω	τε	ὁ Θουριμοὺθ παρὰ Βελισάριον ἐς
[7, 5]	τούτῳ ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθείη. ἐπεί	τε	ὁ λόγος ἐς τοὺς ἄρχοντας
[7, 37]	ἐν παρασκευῇ ἐπέστελλεν εἶναι· ἐπεί	τε	ὁ περὶ τούτου λόγος ἐς
[7, 26]	τὸ εἰκὸς, ὀργὴν ἐδεδίει, Ὀρέστης	τε,	ὁ Ῥωμαίων γεγονὼς ὕπατος, ἄγχιστα
[7, 5]	σφίσι κατὰ τάχος δεόμενος. νύκτωρ	τε	ὁ σταλεὶς τοὺς πολεμίους λαθὼν
[7, 32]	ἐπιβουλὴν τὸν νεανίαν ὥρμα, τά	τέ	οἱ αὐτῷ καὶ Ἀρταβάνῃ ξυγκείμενα
[7, 4]	ὥσπερ ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε. φεύγοντάς	τε	οἱ βάρβαροι οὐδενὶ κόσμῳ Ῥωμαίους
[7, 6]	βασιλεὺς αὐτὸν Νεαπόλεως κατεστήσατο. ἐπειδή	τε	οἱ βάρβαροι τὸ χωρίον πολιορκεῖν
[7, 36]	ἐκείνῃ τεῖχος εἶναι οἰόμενοι. μόνοι	τε	οἱ προδιδόντες Ἴσαυροι ἐπὶ τῇ
[7, 12]	ἤν γε ταῦτα ἐπιτελοίη. ἐπεί	τέ	οἱ πρὸς Κυπριανοῦ οὐδὲν προὐχώρει,
[7, 40]	τῇ προσεδρείᾳ τριβομένου συχνοῦ ἤσχαλλόν	τε	οἱ στρατιῶται καὶ δεινὰ ἐποιοῦντο,
[7, 7]	ἤκουσαν, ἀπογνόντες ἐλπίδος ἁπάσης ἔς	τε	οἰμωγὰς καὶ ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἦν
[7, 32]	τὸν πατέρα μόνον ἐξοίσειν. ταῦτά	τε	ὀμωμοκότι τῷ ἀνδρὶ ὠνείδιζεν εἰ
[7, 18]	ὄρος, ὃ ταύτῃ ἀνέχει, δύσβατόν	τε	ὂν καὶ ἄλλως κρημνῶδες, κατέφυγον,
[7, 26]	ἦν ξὺν αὑτῷ ἔχων εὔδηλόν	τε	ὂν ὅτι δὴ στρατῷ κρείσσονι
[7, 3]	τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον ἦλθε, πολλά	τε	ὀνειδίσας καὶ λοιδορησάμενος ἅπασι ξὺν
[7, 1]	δὲ ξὺν Βιταλίῳ διέφυγεν. Ἰλδιβάδου	τε	ὄνομα ἐκ τοῦ ἔργου τούτου
[7, 32]	τυραννίδος διαλυτὴν αὐτὸν γεγονέναι, φίλον	τε	ὄντα καὶ ἑστιάτορα Γόνθαριν αὐτοχειρὶ
[7, 10]	ῥᾷον γὰρ οὕτως αὐτοὺς ἀκμῆτάς	τε	ὄντας καὶ οὐδενὸς τῶν ἀναγκαίων
[7, 17]	ἔργῳ ἡμῖν αὐτοῖς οὐχ οἷοί	τε	ὄντες, δηλώσοντές τε λόγῳ καὶ
[7, 36]	τοῦ δὲ Γότθων στρατοῦ, ὄρθρου	τε	ὄντος καὶ μέλλοντός τι ὑποφαίνειν
[7, 33]	ἔτι ἀμύνεσθαι οὔτε Γότθων οἵων	τε	ὄντων τὸν πόλεμον πρὸς ἑκατέρους
[7, 16]	ἀγνῶτας αὑτοῖς δεσπότας εὑρεῖν. ἐντεῦθέν	τε	ὁρμώμενοι καθάπερ ἐξ ἐπιτειχίσματος οἱ
[7, 4]	τῶν σφίσι μαχομένων οἰόμενοι ἔς	τε	ὀρρωδίαν ἔπεσον καὶ αὐτίκα ἐς
[7, 24]	μὲν μανιώδης δόξασα εἶναι τοῖς	τε	ὁρῶσι καὶ ἀκούουσι πρῶτον, ἐκβᾶσα
[7, 35]	οἱ τὰς ἀμπέλους ξυνέβη. οἴνου	τε	ὃς ἐνθένδε γεγονὼς ἔτυχε πίθων
[7, 21]	πρέσβεις παρ´ αὐτὸν ἦλθον, ἀπήγγειλάν	τε	ὅσα ὁ Τουτίλας σφίσιν ἐπέστελλε
[7, 18]	ἀεὶ καραδοκῶν ἡσυχῆ ἔμενεν. ἐμέμφετό	τε	ὅτι δὴ οὐ διακινδυνεύσας τε
[7, 21]	πολλῇ ἀγνωμοσύνῃ ἐχόμενοι, ἐς ἀπόστασίν	τε	οὐ δέον ἐπὶ τῷ σφετέρῳ
[7, 32]	γυναικοῖν, ὦ βέλτιστε, τύχης, ἧς	τε	οὐ δέον ἐστέρησαι καὶ ᾗ
[7, 20]	λίαν αὐτοῖς πιστεύειν ἠξίου. ἡμέραις	τε	οὐ πολλαῖς ὕστερον αὖθις οἱ
[7, 23]	ἀμφὶ τὸ τείχισμα ὤρυσσεν. ἐνταῦθά	τε	οὐ Ταραντηνοὺς μόνον, ἀλλὰ καὶ
[7, 27]	νῆες γὰρ, ἐν αἷς ὅ	τε	Οὐαράζης καὶ οἱ ξὺν αὐτῷ
[7, 27]	τὰς ναῦς δρόμῳ ἀφίκοντο. ὅ	τε	Οὐαράζης πλεῖν μὲν ἐπίπροσθεν οὐκέτι
[7, 21]	τοῦ δικαίου λόγος τιμῷτο. πόνος	τε	οὐδεὶς αὐτῷ τἀγαθὰ ἐφ´ ἑτέρους
[7, 22]	νενικηκότι πολλὴ, διαφθείραντι δὲ φιλανθρωπίας	τε	οὐδεὶς ἔτι λελείψεται λόγος καὶ
[7, 19]	διεφθάρθαι σφίσι τὰ πράγματα ἄλλο	τε	οὐδὲν ἀπολελεῖφθαι ὀχύρωμα, ὅποι ἂν
[7, 4]	ἐν μέσῃ Βερώνῃ γενόμενοι μεθέντες	τε	οὐδενὶ λόγῳ, καίπερ διώκοντος τῶν
[7, 28]	δὲ αὐτοῖς αὐτίκα ἐλθόντες ἀρετῇ	τε	οὐδενὶ πόνῳ ἔτρεψαν, καίπερ αὐτῶν
[7, 1]	ἔτι τῶν πραγμάτων ᾐωρημένων, ξύν	τε	Οὐιττίγιδι καὶ Γότθων τοῖς δοκίμοις
[7, 19]	ἐνθένδε σφίσι δυνατὰ εἴη. σῖτόν	τε	οὖν καὶ ἄλλα τῶν ἐπιτηδείων
[7, 31]	γὰρ αὐτῷ γυνὴ πρότερον ξυγγενής	τε	οὖσα καὶ ἐκ παιδὸς αὐτῷ
[7, 31]	δὲ ἀνασωσαμένῳ καὶ ἀναρπάσαντι, αἰχμάλωτόν	τε	οὖσαν καὶ οὐκ ἐς μακρὰν
[7, 32]	τοῖς παισὶ τοῖς αὑτοῦ, νεανίαις	τε	οὖσι καὶ τῇ τε ἡλικίᾳ
[7, 6]	στράτευμα ἐκ Βυζαντίου ἧκον ἔκ	τε	ὀχυροῦ ὁρμώμενον πράγματα Γότθοις παρέχειν
[7, 35]	πάντα τοῦτον τὸν χρόνον, ἔκ	τε	ὀχυρώματος ἀεὶ ἐπιθαλασσίου τινὸς ἐς
[7, 7]	ἀπορίᾳ ὑπερφυῶς πιεζόμενοι, ἐπεὶ τό	τε	πάθος Δημητρίου εἶδον καὶ τοὺς
[7, 28]	ἀμφ´ αὐτὸν ἅπασι θνήσκει. μέγα	τε	πάθος τοῦτο Ῥωμαίοις ξυνέβη, ἐπεὶ
[7, 12]	τοῖς ἐνοικοῦσι Γότθοις ἐνδώσειν. τόν	τε	παῖδα ὅμηρον ἐπὶ ταύτῃ τῇ
[7, 17]	ὕδωρ, θεωμένων τὰ δρώμενα τῶν	τε	παίδων καὶ πάντων Ῥωμαίων, οἳ
[7, 29]	εὐθὺς ἐπ´ αὐτὸ ᾔεσαν, ἀξίναις	τε	πανταχόθεν ἐνδελεχέστατα κόψαντες οὐδ´ ὣς
[7, 30]	δὲ ἀπογνόντες τὴν ἀπόβασιν πρύμναν	τε	πάντες ἐκρούοντο καὶ ἀναχθέντες τῷ
[7, 32]	οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἀναβεβήκει. ἀφικόμενός	τε	παρ´ αὐτὸν Ἀρσάκης ἔφασκέν οἱ
[7, 11]	ἀναχωρήσαντες ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν. πρέσβεις	τε	παρὰ βασιλέα πέμψαντες συγγνώμην διδόναι
[7, 15]	κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς ἀνεχώρησαν. πέμψαντές	τε	παρὰ Βέσσαν αὖθις ᾐτιῶντο μὲν
[7, 13]	αἰφνιδίου ἐς χεῖρας ἐλθόντες, νικήσαντές	τε	παρὰ δόξαν μέτρῳ σφᾶς πολλῷ
[7, 37]	αὐτίκα δὴ μάλα. ἐν ἐλπίδι	τε	παρῄνει μηδεμιᾷ ἔχειν, δύναμιν ἑτέραν
[7, 26]	Ἄρουφος ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἔφευγόν	τε	πάσῃ δυνάμει καὶ ἐς τὸν
[7, 1]	φοβερὸς, ὡς τὸ εἰκὸς, ἄρχουσί	τε	πᾶσι καὶ στρατιώταις ἐγένετο. ἀντιτείνειν
[7, 22]	τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκετο. τῶν	τε	πατρικίων οἱ ἐς Καμπανίαν ἀγόμενοι
[7, 1]	τὸ βαλανεῖον κατῆλθέ ποτε, κόσμου	τε	περιβεβλημένη πολύ τι χρῆμα καὶ
[7, 21]	τήν τε πολιτείαν διοικησάμενοι, πλούτου	τε	περιβεβλημένοι μέγα τι χρῆμα, εἶτα
[7, 20]	ὁ κακοδαίμων Τουτίλᾳ ἤθροιζεν. οὕτω	τε	περιέστη τοῖς τε ἄλλοις Ῥωμαίοις
[7, 15]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἐμπεπτωκότες τούς	τε	πλείστους ἀποβάλλουσι καὶ αὐτοὶ θνήσκουσιν.
[7, 3]	οἱ ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζην τῷ	τε	πλήθει βιαζόμενοι τῶν πολεμίων καὶ
[7, 1]	πρόοδος ἐῴκει, ἐπεί οἱ Βανδίλων	τε	πλῆθος καὶ Γότθων τε καὶ
[7, 1]	(ἔτυχε γὰρ ἐν Βενετίοις ἄλλο	τε	πλῆθος στρατιᾶς ἔχων καὶ βαρβάρων
[7, 34]	στῆναι. ταῦτα γὰρ βουλευόμενοι δίκαιά	τε	ποιεῖτε καὶ λίαν ἐπιτηδείως τῇ
[7, 5]	ἐς τὸ πεδίον ἀφικόμενοι φάλαγγά	τε	ποιησάμενοι ἵσταντο. καὶ εἰ μὲν
[7, 33]	δὲ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐδωρήσατο Νωρικῶν	τε	πόλει καὶ τοῖς ἐπὶ Παννονίας
[7, 10]	ἐκείνῃ χωρία ἐπεκδρομὰς ἐποιήσαντο. τοῖς	τε	πολεμίοις τύχῃ τινὶ ὑπαντιάσαντες πρὸς
[7, 19]	ἐς τὸν Πόρτον ἐσαγαγὼν τήν	τε	πόλιν καὶ τὴν γυναῖκα παρέδωκε
[7, 21]	ἐς ἀεὶ καταστάντες καὶ τήν	τε	πολιτείαν διοικησάμενοι, πλούτου τε περιβεβλημένοι
[7, 21]	εἰρήνῃ τοῖς Γραικοῖς φέροιεν· ἄλλα	τε	πολλὰ ἐνετίθει τῷ λόγῳ, ὅσα
[7, 31]	ἡ τοῦ γάμου ἐλπὶς, ἄλλα	τε	πολλὰ ἐνθένδε ἀγαθὰ ὑποφαίνουσα καὶ
[7, 12]	οὐδὲ αὐτοὶ μάχεσθαι ἤθελον, χρήματά	τε	πολλὰ φάσκοντες τὸ δημόσιον σφίσιν
[7, 35]	Αὐδουὶν τὴν ἀρχὴν διῳκεῖτο. δυνάμει	τε	πολλῇ ἀπ´ αὐτοῦ χρώμενος αὐτὸς
[7, 20]	τε καὶ Κόνων ἀκούσαντες ἔν	τε	πολλῇ ὀλιγωρίᾳ ἔσχον καὶ αὐτῶν
[7, 11]	ἵππου ἐν δυσχωρίᾳ ὀκλάσαντος, κραυγή	τε	πολλὴ τῶν πολεμίων γέγονε καὶ
[7, 12]	σπουδῇ θήσεται, βασιλέως δεησόμενον στρατιάν	τε	πολλὴν σφίσι καὶ χρήματα μεγάλα
[7, 14]	μάχης τε καρτερᾶς γενομένης Ῥωμαίων	τε	πολλοὶ ἔπεσον καὶ Χιλβούδιος ὁ
[7, 1]	ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ Ἔρουλοί	τε	πολλοὶ πίπτουσι καὶ Οὐίσανδος ὁ
[7, 7]	σφίσιν ἀντιστατοῦντος. ἐζώγρησαν δὲ ἄλλους	τε	πολλοὺς καὶ Δημήτριον τὸν στρατηγόν.
[7, 24]	ἐπιγενομένῃ ἅμα ἡλίῳ ἀνίσχοντι θυμῷ	τε	πολλῷ καὶ θορύβῳ ἐχόμενοι ἀμφὶ
[7, 24]	ἀφ´ ὑψηλοῦ βαλλομένων πολὺς, κόπῳ	τε	πολλῷ καὶ ταλαιπωρίᾳ ἑκάτεροι εἴχοντο
[7, 5]	δὲ τῶν βαρβάρων ἀμυνομένων ὠθισμός	τε	πολὺς γέγονε καὶ πολλοὶ ἑκατέρωθεν
[7, 30]	καὶ τοὺς ἵππους ἀποβιβάσαντας ὁδῷ	τε	πορευομένους ἐς Πικηνοὺς ἰέναι, ξυνταράξοντας
[7, 19]	Ἰσαάκης ἁλῴη, ἀλλ´ οἰόμενος τόν	τε	Πόρτον καὶ τὴν γυναῖκα ἀπολωλέναι
[7, 40]	ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν. Ἴστρον	τε	ποταμὸν διαβάντες ἀμφὶ Νάϊσον ἦλθον.
[7, 14]	στρατηγός. καὶ τὸ λοιπὸν ὅ	τε	ποταμὸς ἐσβατὸς ἀεὶ τοῖς βαρβάροις
[7, 1]	ἐπιτάττοντι, οἶμαι, οὐδεὶς ἐτόλμα, ἐπιτελῆ	τε	πράσσειν ὅσα ἐπιτάττοι οὐδαμοῦ ἀπηξίουν,
[7, 31]	ὡς μάλιστα ξυνοικεῖν ἔγνω, τήν	τε	Πρεϊέκταν Ἰωάννης ὁ Πομπηίου τοῦ
[7, 39]	τῶν τῇδε Ῥωμαίων ἦρχεν, ὑπαντιάσας	τε	πρὸ τοῦ περιβόλου καὶ ἐς
[7, 34]	γεγένηνται ἐς τὰ μάλιστα. πολεμησείοντές	τε	προθυμίᾳ τῇ πάσῃ ἐς ἀλλήλους
[7, 10]	ἴσχυσε) Θρᾴκην ὅλην περιιὼν χρήματά	τε	προϊέμενος, ξυνῆγε νέους ἐθελουσίους. ξυνῆν
[7, 4]	Ἀρταβάζου θώρακος ἅπτεσθαι, κατὰ βραχύ	τε	προϊὸν διελθεῖν μὲν τὸν θώρακα
[7, 6]	αὐτοῦ οἱ μὲν Ἰταλιῶται τῶν	τε	προσηκόντων ἐκπεπτωκότες καὶ ἐς κινδύνου
[7, 21]	ἐκ τῆς εἰρήνης καλὰ σέ	τε	προσίεσθαι αὐτὸν καὶ ἡμῖν ξυγχωρεῖν.
[7, 34]	ἔχουσι καὶ Ῥωμαίους ἀνδραποδίζουσιν, ὅλην	τε	προσποιεῖσθαι Δακίαν αὐχοῦσι. τίνα πόλεμον
[7, 26]	ἐν Λευκανοῖς στρατόπεδον ποιησάμενος κατασκόπους	τε	πρότερον πέμψας, οἳ δὴ ἁπάσας
[7, 37]	παρὰ Διογένην ὁ Τουτίλας, αὐτόν	τε	προὐκαλεῖτο καὶ τοὺς ἀμφ´ αὐτὸν
[7, 36]	τῇ αὐτῶν φυλακῇ μείναντες τάς	τε	πύλας κατ´ ἐξουσίαν ἀνέῳγον καὶ
[7, 11]	πύλης ἑκάστης ξυνεμετρήσατο λάθρα. τάς	τε	πύλας τεκτηνάμενος καὶ σιδήρῳ περιβαλὼν
[7, 39]	οἱ τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἔν	τε	Ῥαβέννῃ καὶ εἴ που ἄλλη
[7, 30]	ἐγκλήματος ἀμνηστίαν σφίσι διδοίη χρόνου	τε	ῥητοῦ τὰς συντάξεις ἐκτίσοι ὅσας
[7, 5]	ἀκοντίῳ βληθέντα πεσεῖν· ἀπ´ αὐτοῦ	τε	Ῥωμαῖοι ἀποκρουσθέντες ὀπίσω ἐχώρουν. ἤδη
[7, 28]	τὰ ξυμπεσόντα πάντα ἐσήγγελλον· οἵ	τε	Ῥωμαῖοι αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον, ἅτε
[7, 24]	ἐς τὴν εὐτολμίαν ὁρμῶντος. οἵ	τε	Ῥωμαῖοι παρὰ δόξαν ἀντείχοντο, τοῦ
[7, 33]	βάρβαροι διαρρήδην ἐγένοντο πάσης. τοῖς	τε	Ῥωμαίοις ὁ Γοτθικὸς πόλεμος, καίπερ
[7, 12]	γένος, εὐνοϊκῶς δὲ λίαν ἔς	τε	Ῥωμαίους καὶ τὰ βασιλέως πράγματα
[7, 1]	ἐν νῷ ἔχοντες διαπράσσεσθαι, τούς	τε	Ῥωμαίους ληΐζεσθαι καὶ τοῖς στρατιώταις
[7, 32]	Ἀρταβάνης ἀποχρῆν οἴεται, εἰ στρατηγός	τε	Ῥωμαίων εἴη καὶ ὕπατος καλοῖτο
[7, 24]	τῷ τρόπῳ τούτῳ τετέλεστο. τῶν	τε	Ῥωμαίων ὅσοι ἀμφὶ τὰ ἐκείνῃ
[7, 15]	ἔπλεον δὲ ταῖς ναυσὶν ἄλλοι	τε	Ῥωμαίων πολλοὶ καί τις ἐπίσκοπος
[7, 40]	σημεῖον οἱ βάρβαροι εἷλον, τοῦ	τε	Ῥωμαίων στρατοῦ ἐς ὀλιγωρίαν τραπόμενοι
[7, 37]	Ῥώμην τὸ πρότερον εἷλε· τῶν	τε	Ῥωμαίων τοὺς ἐκ τῆς συγκλήτου
[7, 24]	πάντων ἐμπλησάμενος τῶν ἀναγκαίων, ἔς	τε	Ῥώμην διὰ τοῦ ποταμοῦ ἐσκομίσας
[7, 19]	μάλα διαφθείραντες πρόσω ἰέναι, ἔς	τε	Ῥώμην κομίζεσθαι οὐδενὸς ἔτι ἀντιστατοῦντος.
[7, 29]	ἔγνωσαν. Βυζάντιοι δὲ, ἐπειδὴ τῶν	τε	σεισμῶν ᾔσθοντο καὶ τὰ ξυμπεσόντα
[7, 24]	τῶν βαρβάρων οἱ εὐτολμότατοι τό	τε	σημεῖον ἁρπάζουσι καὶ τοῦ νεκροῦ
[7, 20]	τὰς πύλας ἐπιζευγνύναι εἰώθεσαν, τά	τε	σιδήρια ξύμπαντα, οἷς δὴ τὰς
[7, 34]	δὲ οἱ κλῶπες οὗτοι τό	τε	Σίρμιον καὶ ἄλλα ἐπὶ Δακίας
[7, 33]	ἑκατέρους διενεγκεῖν. Γήπαιδες δὲ πόλιν	τε	Σίρμιον καὶ Δακίας ἐκ τοῦ
[7, 30]	Κόνωνα κτείνουσιν, ἐμπορίαν αὐτῷ τοῦ	τε	σίτου καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων
[7, 38]	πολλῇ τοὺς δειλαίους ἐκάθιζον, τήν	τε	σκολόπων ἀκμὴν γλουτῶν κατὰ μέσον
[7, 23]	ἐν ὁμήρου λόγῳ ἐφύλασσεν, ἔς	τε	Σπολίτιον ξὺν ἑτέροις τισὶν ἔπεμψεν.
[7, 34]	διάφορα εὐθὺς Λαγγοβάρδαις διέλυσαν, ἔς	τε	σπονδὰς οἱ βάρβαροι οὗτοι ξυνέβησαν
[7, 39]	Γότθων σφίσι δεδομένους ἀποτιννύναι. τούς	τε	σταλέντας ἀποπεμψάμενος τοῦ τῆς πόλεως
[7, 19]	ἕνα τῶν δρομώνων ἐσβὰς τοῦ	τε	στόλου ἡγεῖτο καὶ τὰς ἀκάτους
[7, 25]	καὶ δραπέται γεγενημένοι ὑπ´ ἐμοί	τε	στρατηγοῦντι ὅπλα ἀντάραντες ὑπερβαλέσθαι πολλάκις
[7, 19]	Σικελίας ἄρχοντες πρότερον ἔπεμψαν τοῖς	τε	στρατιώταις ἐπαρκέσοντα καὶ τῷ δήμῳ
[7, 9]	λογισμῶν. ἐῶ γὰρ λέγειν τούς	τε	στρατιώτας καὶ τοὺς στρατιωτῶν ἄρχοντας,
[7, 1]	δὲ αὐτοῦ τῆς ἀρχῆς πρός	τε	στρατιωτῶν ἀεὶ καὶ ἀγροίκων ἄμαχός
[7, 11]	χρόνον ἐν Ἰταλίᾳ στρατευομένοις τάς	τε	συντάξεις ὡς ἥκιστα κομιζομένοις χρήματα
[7, 18]	ἐν τῷ ἀνάντει γενόμενος, οὔπω	τε	σφᾶς αὐτοὺς ἐν ταῖς δυσχωρίαις
[7, 17]	ἀλλήλων τὴν κόπρον ἤσθιον. πολλοί	τε	σφᾶς αὐτοὺς τῷ λιμῷ πιεζόμενοι
[7, 18]	ξυνοίσειν· πεζῇ γὰρ ἰοῦσι χρόνον	τε	σφίσι τετρίψεσθαι πλείω καί τι
[7, 32]	τῶν ἐπὶ Θρᾴκης χωρίων, οὕτω	τε	σφίσιν ἐπιόντα τὸν ἄνθρωπον οὐδεμιᾷ
[7, 18]	πράγμασι. καὶ πλέουσι μὲν ἀνέμου	τε	σφίσιν ἐπιφόρου ἐπιπεσόντος πεμπταίοις ἐς
[7, 1]	τῶν βαρβάρων τὸν ὅμιλον κάλλους	τε	σώματος καὶ μεγέθους πέρι ἐθαύμασε.
[7, 10]	πολλῇ, ὥσπερ εἰώθει, εἶδεν. ἀναλεξάμενός	τε	τὰ γράμματα Βόνῳ ἀπαγγέλλειν ἐκέλευεν
[7, 14]	Χιλβούδιον ὄνομα, αἰχμάλωτον εἷλεν, ἔς	τε	τὰ οἰκεῖα λαβὼν ᾤχετο. οὗτος
[7, 40]	ἰέναι διανοούμενοι. Σκλαβηνοὶ δὲ, οἵ	τε	τὰ πρότερα ἐν γῇ τῇ
[7, 35]	ἐγκελευσάμενος ἐξαπιναίως ἅπαντας ἔκτεινε. ληϊσάμενός	τε	τὰ χρήματα πάντα ἐνθένδε ἀπιὼν
[7, 8]	παρανομίαν εἰώθασιν, ἐξ ἧς διεφθάρθαι	τε	τὰ χρηστὰ πάντα καὶ ξυντεταράχθαι
[7, 6]	ἄρχουσιν ἔτι μᾶλλον παρεῖχον, ἔν	τε	ταῖς πόλεσιν ἄσμενοι ἔμενον. Κωνσταντιανὸς
[7, 25]	οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἐν βραχεῖ	τε	τανῦν πταίσαντας οὕτω δεδουλῶσθαι τὸ
[7, 15]	φρουρὰν ἐν Πόρτῳ εἶχον, ἔς	τε	τὰς ἐπάλξεις ἀνέβαινον ἅπαντες καὶ
[7, 38]	βελῶν οἱ βάρβαροι βιασάμενοι ἐκλιπεῖν	τε	τὰς ἐπάλξεις ἠνάγκασαν καὶ κλίμακας
[7, 20]	τῶν ἀναγκαίων αἰτουμένοις βιοῦν. ἔς	τε	τὰς οἰκίας περιιόντες καὶ τὰς
[7, 20]	ἀεὶ οἱ φύλακες ἐμβαλλόμενοι ἔκλειόν	τε	τὰς πύλας καὶ κατὰ τὴν
[7, 7]	ταῖς ναυσὶ Σικελίᾳ προσέσχεν. ἔς	τε	τὰς Συρακούσας ἀφικόμενος ἡσυχῆ ἔμενε,
[7, 14]	τοίνυν αὐτῷ βουλομένῳ εἴη προέσθαι	τε	τὰς τοῦ Χιλβουδίου τιμὰς καὶ
[7, 19]	εὐθὺ τῆς γεφύρας ἐχώρησαν. ἐπειδή	τε	τάχιστα ἐς αὐτὴν ἦλθον, ἔργου
[7, 28]	ἐσκομίζοιντο εἶχεν, αὐτὸς μὲν ξύν	τε	τῇ γυναικὶ καὶ τοῖς πεζοῖς
[7, 24]	ηὐλίσαντο παρὰ Τίβεριν ποταμὸν, ἡμέρᾳ	τε	τῇ ἐπιγενομένῃ ἅμα ἡλίῳ ἀνίσχοντι
[7, 24]	τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ ἠμύνοντο. καθυπέρτεροί	τε	τῇ ξυμβολῇ γεγενημένοι ἐπεξελθεῖν τοῖς
[7, 5]	ὁμόσε τοῖς πολεμίοις χωρήσαντες ἐνίκησάν	τε	τῇ ξυμβολῇ καὶ σχεδόν τι
[7, 34]	πολεμίοις διὰ μάχης ἰέναι, χρόνος	τε	τῇ ξυμβολῇ τακτὸς ὥριστο. Λαγγοβάρδαι
[7, 16]	ἔμπροσθεν ἐτύγχανεν ἀφικόμενος. ἐν ταύτῃ	τε	τῇ πολιορκίᾳ τοῖς τῶν ἀναγκαίων
[7, 13]	ἀπιὼν ᾤχετο. Βελισάριος δὲ περί	τε	τῇ Ῥώμῃ καὶ τοῖς ὅλοις
[7, 25]	γνώμῃ ἀποκνήσας τὸν κίνδυνον ἀποτυχών	τε	τὴν αἰτίαν ἐπισπᾶται τῶν ξυμπιπτόντων
[7, 39]	Ἰταλίᾳ γενόμενον αὐτὸν ἴδοιεν, ἐνστρατοπεδευομένην	τε	τὴν αὐτοῦ στρατιὰν, καὶ αὐτοὶ
[7, 29]	παρείχετο τοῖς τῇδε ᾠκημένοις σπείρειν	τε	τὴν γῆν καὶ τῶν ἄλλων
[7, 1]	ἐν μὲν τοῖς δεινοῖς εὔελπίν	τε	τὴν διάνοιαν καὶ ταραχῆς παρείχετο
[7, 13]	ἔτρεψαν. οἷς δὴ ἐπισπόμενοι, ἔς	τε	τὴν δίωξιν ἐπὶ πλεῖστον ἐκπεπτωκότες
[7, 7]	γὰρ Ἰταλιωτῶν ὑμᾶς ἁπάντων εὔνοιάν	τε	τὴν μεγίστην ἐς Γότθων τὸ
[7, 24]	πλεῖστον διώκοντες πολλοὺς ἔκτειναν, ἔς	τε	τὴν πόλιν κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς
[7, 22]	ἀνθρώπους ἐνταῦθα ξυναγαγεῖν ἴσχυσαν. οὕτω	τε	τὴν πόλιν τοιαύτην, οἵανπερ ὁρᾷς,
[7, 33]	τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. ταύτην	τε	τὴν πρᾶξιν οὐχ ὅπως οὐ
[7, 21]	καὶ Ἀταλαρίχου ἀγαθὰ πεπονθότες, ἐπί	τε	τῆς ἀρχῆς ἁπάσης αὐτοὶ ἐς
[7, 33]	τὰ ἐπιθαλάσσια χωρία ἔσχον, θαλάσσης	τε	τῆς ἐκείνῃ ἐκράτησαν. καὶ κάθηνται
[7, 39]	ἐν τῇ πόλει γενόμενος φυλακῆς	τε	τῆς ἐνταῦθα ἐπιμελούμενος ἡσυχίαν ἦγε.
[7, 32]	ἐφ´ ἧς ἑστιᾶσθαι εἰώθει. ταύτης	τε	τῆς σινδόνος τὸν μὲν Λεόντιον
[7, 4]	γεγόνατε κρείσσους, ἐπίπροσθεν ἡμῖν τά	τε	τῆς στρατιᾶς καὶ τῆς χώρας
[7, 19]	αὐτῷ ξυμβάσης ταραχῆς ᾔσθετο, τῷ	τε	τῆς τύχης ἐναντιώματι περιώδυνος γεγονὼς
[7, 32]	διαίτῃ χαίρων, ἀλλὰ βίον σκληρόν	τέ	τινα καὶ ἡδονῆς ἀλλότριον ἐς
[7, 19]	αἰφνιδίου τοῖς ἐκείνῃ βαρβάροις ἄλλους	τέ	τινας καὶ Ῥουδέριχον ὑπαντιάσαντα ἔπληξεν.
[7, 11]	νύκτωρ ἐν Αὐξίμῳ ἐγένοντο, ἐπεκδρομάς	τέ	τινας ποιεῖσθαι ἐπὶ τοὺς ἐναντίους
[7, 4]	τὸν Ἀρταβάζου αὐχένα ψαῦσαι. τύχῃ	τέ	τινι ἀρτηρίαν ἐνταῦθά πη οὖσαν
[7, 26]	ξυνέτυχε, ἐπὶ κατασκοπῇ ἔπεμψαν. τύχῃ	τέ	τινι ξυνηνέχθη ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ
[7, 24]	ὑπαντιάσαντες ἐς χεῖρας ἦλθον. τύχῃ	τέ	τινι ὁ τὸ Τουτίλα σημεῖον
[7, 40]	ἀτειχίστῳ οὔσῃ, διατριβὴν εἶχε. τύχη	τέ	τις αὐτῷ ξυνέβη ὑπὸ τοῖς
[7, 36]	ὄντες ἐφαίνοντο καὶ Διογένης ἔς	τε	τὸ ἀκριβὲς τῇ φυλακῇ ἐχρῆτο
[7, 34]	φίλοι, Γήπαιδας δὲ ὑμῖν ἐνσπόνδους	τε	τὸ ἀνέκαθεν καὶ γνωρίμους γεγονέναι
[7, 2]	σὺν ἄλλοις τισὶν ἔθνεσιν, ἔς	τε	τὸ Γότθων ἀποκέκριντο γένος καὶ
[7, 10]	καθάπερ σφίσιν ἐπέστελλε Τουτίλας, ἔς	τε	τὸ Γότθων στρατόπεδον ἐπανῆκον καὶ
[7, 13]	ἀποφέροντας ὅσους τὸ πρότερον ἔς	τε	τὸ δημόσιον καὶ ἐς τοὺς
[7, 32]	δὲ οὗτος ὁ Μάρκελλος ἐμβριθέστατός	τε	τὸ ἦθος καὶ τῇ σιωπῇ
[7, 29]	Βυζάντιοι Πορφύριον ἐκάλουν, ἑάλω. τοῦτό	τε	τὸ κῆτος πλέον μὲν ἢ
[7, 17]	τιμῆς τὸ τεταρτημόριον κατατιθέντες πιτύρων	τε	τὸ μέδιμνον ἐμπλησάμενοι ἤσθιον, τῆς
[7, 35]	Βελισαρίῳ προσήκων, ἔπειτα δὲ αὐτός	τε	τὸ ξίφος ἀράμενος καὶ τοῖς
[7, 2]	ἔθνος μέν εἰσι Γοτθικὸν, αὐτόνομοί	τε	τὸ παλαιὸν ἐβίουν. Θευδερίχου δὲ
[7, 34]	ἀτοπίᾳ ξυμβαίνει, οἵ γε τοσαῦτά	τε	τὸ πλῆθος καὶ τοιαῦτα τὸ
[7, 1]	Βανδίλων καὶ Γότθων ἑλὼν τοσαύτας	τε	τὸ πλῆθος καὶ τοιαύτας τὰ
[7, 39]	ἀθρόοι ἐν Ἰστρίᾳ γεγενημένοι, ἐνταῦθά	τε	τὸ στράτευμα τοῦτο προσδεχόμενοι, ἡσυχῆ
[7, 31]	ἄλλως ἠγάπα. ἦν γὰρ εὐμήκης	τε	τὸ σῶμα καὶ καλὸς, τό
[7, 4]	Γότθος ἀνὴρ, Οὐάλαρις ὄνομα, μέγας	τε	τὸ σῶμα καὶ τὸ εἶδος
[7, 26]	ἐπ´ αὐτοὺς ἴῃ. ἐν νῷ	τε	τὸ τοιοῦτον Τουτίλας ἔχων, ὅτι
[7, 12]	καὶ κατεπτηχότας τοὺς πολεμίους δεδουλωμένους	τε	τὸ φρόνημα τῷ πρὸς ἐκείνων
[7, 6]	δὲ τῆς στρατιᾶς μοῖραν, Κύμην	τε	τὸ φρούριον καὶ ἄλλα ἄττα
[7, 36]	τὴν ἐπὶ Κεντουκέλλας ἰόντες ὑπό	τε	τοῖς ἐνεδρεύουσι γενόμενοι διεφθάρησαν. ὀλίγοι
[7, 31]	ἐπεὶ δὲ Ἀρταβάνης ἤδη λαμπρός	τε	τοῖς ἔργοις καὶ μέγας ἐγεγόνει
[7, 12]	ἀποβάλλει καὶ αὐτὸς θνήσκει. Ἀσίσηνοί	τε	τοῖς παροῦσιν ἀπορούμενοι, αὐτίκα τὴν
[7, 12]	τε καὶ τὴν πόλιν ξύν	τε	τοῖς στρατιώταις καὶ τοῖς ἐνοικοῦσι
[7, 36]	πόλεως, ξὺν ἱππεῦσι τετρακοσίοις ἔς	τε	τὸν Ἀδριανοῦ τάφον ἀνέδραμε καὶ
[7, 1]	ἀτοπίᾳ τοῦ Ἰλδιβάδου γυνὴ, παρά	τε	τὸν ἄνδρα δεδακρυμένη ἦλθε καί
[7, 32]	ξὺν αὐτῷ δυσφορουμένοις ἐῴκεσαν· ταύτῃ	τε	τὸν βασιλέως θυμὸν ἐπὶ μέγα
[7, 13]	οἱ οὐ πολλῷ ὕστερον Ἰωάννην	τε	τὸν Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν καὶ Ἰσαάκην
[7, 30]	Ῥωμαίων ἐπικουρίας ἐλπίδα εἶχον, Γουδίλαν	τε	τὸν δορυφόρον καὶ Δεοφέροντα τὸν
[7, 11]	οὔτε Ῥωμαῖος. ἔπειτα δὲ Θουριμούθ	τε	τὸν δορυφόρον καὶ τῶν ἑπομένων
[7, 39]	Ἰταλίαν πολλῇ. καί οἱ Φιλημούθ	τε	τὸν Ἔρουλον ξὺν τοῖς ἑπομένοις
[7, 28]	τὰς τῆς χώρας εἰσόδους, Φάζαν	τε	τὸν Ἴβηρα καὶ Βαρβατίωνα τὸν
[7, 10]	πρότερον τῆς κυρίας ἡμέραις, ἀφύλακτόν	τε	τὸν λιμένα εὑρὼν αὐτοῦ τε
[7, 40]	τε τοὺς ταύτῃ βαρβάρους ἔς	τε	τὸν λιμένα κατῆρε καὶ παντὶ
[7, 7]	ἐς τὸν Δημητρίου αὐχένα, ἔς	τε	τὸν Νεαπόλεως περίβολον εἷλκε καὶ
[7, 11]	ἐναντίους οἱ ἀμφὶ Θουριμοὺθ, ἄραντές	τε	τὸν νεκρὸν, ἐς Αὔξιμον πόλιν
[7, 27]	σημήνας. πρῶτα μὲν οὖν Πακούριόν	τε	τὸν Περανίου καὶ Σέργιον τὸν
[7, 20]	ξυμφορᾷ τὸν Ἰσαάκην διέφθειρε. ~Βέσσας	τε	τὸν σῖτον ἔτι μᾶλλον ἀπεμπολῶν
[7, 18]	σφίσιν ἀνήνεγκαν. ὁ δὲ πάντα	τε	τὸν στρατὸν ὡς ὑπαντιάσων ἐν
[7, 27]	ξὺν ὀκτακοσίοις Ἀρμενίοις στέλλει, Βαλεριανόν	τε	τὸν τῶν Ἀρμενίων στρατηγὸν ἐνθένδε
[7, 14]	ἐς τοὺς πολεμίους δραστήριος. πολλάκις	τε	τοῦ δεσπότου προκινδυνεύσας ἠρίστευσέ τε
[7, 32]	τὸν Ἀθανασίου γαμβρὸν, ἄνδρα λόγου	τε	τοῦ δικαίου μεταποιούμενον καὶ ἀληθίζεσθαι
[7, 15]	ὀλίγους μέν τινας ἔκτειναν, αἴσθησίς	τε	τοῦ ἐνθένδε θορύβου τοῖς πολιορκουμένοις
[7, 20]	διαφθείρειε, τοὺς φόνους ἀμυνομένη Συμμάχου	τε	τοῦ πατρὸς καὶ Βοετίου τοῦ
[7, 40]	ἐς τοσόνδε κινδύνου ἐλθοῦσα, πρός	τε	τοῦ ῥοθίου φερομένη καὶ τῷ
[7, 35]	τε καὶ Γότθοι ἑλόντες κτείναντές	τε	τοὺς ἐν ποσὶν ἅπαντας καὶ
[7, 15]	ποιουμένων οὐ ξυνιέντες, ἀλλὰ χαίρειν	τε	τοὺς ἐν τῷ Πόρτῳ Ῥωμαίους
[7, 34]	καὶ ξύμφορα τοῖς ξυμμαχήσουσιν, οὕτω	τε	τοὺς λόγους, ὧνπερ ἕνεκα πρεσβεύουσι,
[7, 22]	αὐτοῦ δείσας ὁ Τουτίλας, ἅπαντάς	τε	τοὺς ξὺν αὑτῷ ἀγείρας, ἀμφὶ
[7, 35]	μοι εἴρηται, Ἰλδίγης εὐθὺς Λαγγοβαρδῶν	τε	τούς οἱ ἐπισπομένους καὶ Σκλαβηνῶν
[7, 17]	ἐπὶ τῷ προσώπῳ θοἰμάτιον, τούτῳ	τε	τοὺς ὀφθαλμοὺς καλυπτόμενος ἥλατο ἀπὸ
[7, 11]	στόλῳ ἐς Ῥάβενναν ἀφικόμενος Γότθους	τε	τοὺς παρόντας καὶ Ῥωμαίων στρατιώτας
[7, 3]	σφίσι τὰς πύλας εὑρόντες ἰσχυρότατά	τε	τοὺς πολεμίους ἀμυνομένους ὀπίσω κατὰ
[7, 6]	ἤθελεν, οἶμαι ἂν αὐτὸν ἐκπλῆξαί	τε	τοὺς πολεμίους καὶ τὴν πόλιν
[7, 40]	πολιορκουμέναις πρὸς τῶν πολεμίων. βιασάμενός	τε	τοὺς ταύτῃ βαρβάρους ἔς τε
[7, 33]	αὐτὰς Ἰουστινιανὸς ἀφείλετο Γότθους· ἐξηνδραπόδισάν	τε	τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους, ἔτι μέντοι
[7, 6]	ὅπη βούλοιτο ἀφῆκαν ἰέναι. ταύτην	τε	Τουτίλᾳ τὴν δίκην Δημήτριος γλώσσης
[7, 3]	ἐνταῦθα ἐξέλωσιν, οὕτω δὴ ἐπί	τε	Τουτίλαν καὶ Τικινοὺς ἰέναι. οὗτος
[7, 18]	διαβήσεσθαι τὸν ἐκείνῃ πορθμὸν, ἔς	τε	Τουτίλαν τὰ παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν.
[7, 23]	Ῥωμαίους ἐπαγγελλόμενος ἀγαθὰ δράσειν· δόξαν	τε	τοῦτο Βελισαρίῳ, ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ
[7, 20]	δὲ τοὺς παραπεπτωκότας διέφθειρον. ἀπέθανόν	τε	τούτῳ τῷ τρόπῳ τῶν μὲν
[7, 24]	ἐνταῦθά τε ἡσυχῆ ἔμενον, τά	τε	τραύματα θεραπεύοντες καὶ τῶν ὅπλων
[7, 1]	ἐκέρδαινον. τῶν δὲ στρατιωτῶν τά	τε	τραύματα καὶ τοὺς κινδύνους τῇ
[7, 11]	ἐξελάσας κατὰ τάχος ᾔει. Γότθοις	τε	τρισὶν ἐντυχὼν ἐν χώρῳ κρημνώδει
[7, 20]	ἐν ταῖς χερσὶ φέρων, παντί	τε	τρόπῳ τὴν ἱκεσίαν προτεινόμενος „Φείδου
[7, 39]	στασιώτας παρὰ δόξαν νικήσας τήν	τε	τυραννίδα κατέπαυσε καὶ Λιβύην αὖθις
[7, 11]	ἐντὸς τοῦ περιβόλου μένειν, ἔν	τε	τῷ ἀσφαλεῖ γενομένους ὅσα τοῦ
[7, 8]	ἀποπνιγεῖεν, ἐπενόει τάδε. φυλακὰς ἔν	τε	τῷ λιμένι καὶ ταῖς πύλαις
[7, 29]	ᾔσθοντο καὶ τὰ ξυμπεσόντα ἀμφί	τε	τῷ Νείλῳ καὶ τῷ κήτει
[7, 18]	τῶν ἐπιτηδείων δυνατὰ εἴη. ἔν	τε	τῷ Τιβέριδι ἐπενόει τάδε. χῶρον
[7, 30]	καὶ τὸν μὲν Χαλαζὰρ ἄμφω	τε	τὼ χεῖρε ἀποτεμὼν καὶ τὰ
[7, 26]	τῶν πολεμίων εὐθὺς ἔκτειναν. ὀλίγοι	τε	τῶν βαρβάρων τινὲς φυγεῖν ἴσχυσαν,
[7, 38]	οἱ ἐκ τῶν ἐνεδρῶν κατόπισθέν	τε	τῶν διωκόντων γενόμενοι ἐσιτητὰ σφίσιν
[7, 4]	ἐν Βερώνῃ ξυμπεσόντα μαθὼν Γότθων	τε	τῶν ἐκ Βερώνης πολλοὺς μετεπέμπετο,
[7, 34]	κομιζόμενοι ἀνὰ πᾶν ἔτος πρός	τε	τῶν ἔμπροσθεν βεβασιλευκότων, καὶ παρὰ
[7, 11]	ἀνὴρ λόγιμος, Ἰλλυριὸς γένος, στρατιωτῶν	τε	τῶν ἐν Ἰλλυριοῖς ἄρχων, ἔργα
[7, 39]	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἐλθόντες ἡσσημένοι	τε	τῶν ἐναντίων ἐν τῇ ξυμβολῇ
[7, 15]	τις ἐπίσκοπος Βαλεντῖνος ὄνομα. ἔκ	τε	τῶν ἐνεδρῶν ἀναστάντες οἱ βάρβαροι
[7, 11]	ἀμφὶ πόλιν Βονώνειαν γενόμενος τινά	τε	τῶν ἐνταῦθα φρουρίων ὁμολογίᾳ ἑλὼν
[7, 13]	Ἀρτασίρης τε καὶ Βαρβατίων, πολλούς	τε	τῶν ἑπομένων ἐπαγαγόμενοι, Βέσσα ὡς
[7, 30]	πονηρῷ τῷ σφετέρῳ ἐπενεγκόντες. πρέσβεις	τε	τῶν ἱερέων τινὰς πέμπουσιν, ἀπισχυριζόμενοι
[7, 18]	ὥσπερ ἐρρήθη, διατριβὴν εἶχον. δύο	τε	τῶν πολεμίων λαβὼν ἐπὶ κατασκοπῇ
[7, 7]	τοὺς ναύτας οὐκ εἴα. διά	τε	τῶν ῥοθίων τὸν κτύπον ἔτι
[7, 24]	γῆν ὅπου παρατύχῃ ῥίπτουσι. ταύτῃ	τε	τῶν σκολόπων οἱ μὲν τρεῖς
[7, 33]	Ἐπιδάμνου ὁρίων ληϊσάμενοι ἠνδραπόδισαν, ἐπειδή	τε	τῶν τινες αἰχμαλώτων ἐνθένδε φυγόντες
[7, 11]	τῆς ἐντεῦθεν ὠφελείας ἀπόναισθε. ὅτῳ	τε	ὑμῶν ξυγγενεῖς ἢ φίλοι παρὰ
[7, 40]	ἐπιπεσόντος καὶ τοῦ πνεύματος σκληροῦ	τε	ὑπεράγαν ὄντος καὶ ἀπ´ ἐναντίας
[7, 21]	εἴκοσι μαχιμωτάτων ξυνιόντες στρατιωτῶν πλούτῳ	τε	ὑπερφυεῖ χρώμενοι καὶ ἵππων τε
[7, 23]	ἐπεὶ τὴν πόλιν εἶδε μεγίστην	τε	ὑπερφυῶς καὶ παντάπασιν ἀτείχιστον οὖσαν,
[7, 6]	Πέτραν τὰ φρούρια εἷλεν. ὀλίγον	τε	ὕστερον ἐς Τουσκίαν ἀφίκετο, καὶ
[7, 5]	πολλὰς οὐδαμῆ διωκόμενοι ἔφευγον. χρόνῳ	τε	ὕστερον ὡς ἑκάστῳ ἔτυχεν ἐς
[7, 14]	κεκτημένῳ ἐς ὄψιν ἥκων τῆς	τε	φιλανθρωπίας ἐπῄνεσε καὶ πολλὰ μέν
[7, 9]	τοὺς στρατιωτῶν ἄρχοντας, ὧν τῆς	τε	φιλοφροσύνης καὶ μεγαλοψυχίας ἀπώνασθε· ὧν
[7, 11]	διὸ δὴ ἐν Πικηνοῖς ἀμφί	τε	Φίρμον καὶ Ἄσκουλον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς
[7, 23]	ὅπερ Ἀχεροντίδα καλοῦσι Ῥωμαῖοι, ἐνταῦθά	τε	φυλακτήριον ἀνδρῶν οὐχ ἧσσον ἢ
[7, 23]	{τοσούτους γὰρ ἑταιρίσασθαι ἴσχυσε} τοῦ	τε	φυλακτηρίου τὸν ἄρχοντα ἐκ τοῦ
[7, 7]	δεσποτῶν οἷοί τε ὦμεν τάς	τε	χάριτας ὑμῖν ἐκτιννύναι, ὧνπερ ἡμᾶς
[7, 17]	τὸ τῆς πόας δριμὺ τά	τε	χείλη καὶ τὰ ἀμφὶ τὴν
[7, 38]	οἱ βάρβαροι οὗτοι, ἐπ´ αὐτῶν	τε	χεῖράς τε καὶ πόδας τῶν
[7, 24]	γὰρ αὐτὸ πρότερον ἔτυχον· τά	τε	χρήματα ἐνταῦθα καταθέμενοι ἅπαντα ἡσυχῆ
[7, 30]	ἀπωτάτω ἀλλήλων ξυνηνέχθη διασκεδάννυσθαι· ταύτῃ	τε	χρόνου μῆκος σφίσι τριβῆναι ξυνέβη.
[7, 18]	ἀπογνοὺς ἐπὶ Ἀπουλίας ἐχώρησεν, ἔν	τε	χωρίῳ Κερβαρίῳ καλουμένῳ ἡσύχαζε. ~Δείσας
[7, 16]	„Κατεσπουδάσθαι σοι μάλιστα πάντων ἐμέ	τε,	ὦ γενναῖε, καὶ τὸ τῆς
[7, 7]	ἐχθίστων ὑμᾶς ἀπαλλάξαντες δεσποτῶν οἷοί	τε	ὦμεν τάς τε χάριτας ὑμῖν
[7, 20]	ἀφικόμενοι δέξασθαι τῇ πόλει αὐτόν	τε	ὡμολόγουν καὶ τὸν Γότθων στρατόν·
[7, 40]	ἢ μάχῃ πρὸς αὐτοὺς οἷός	τε	ὢν διακρίνεσθαι, καὶ τῶν ἐπιτηδείων
[7, 35]	τοῖς ταύτῃ ἀνθρώποις ἅτε Ῥωμαῖός	τε	ὢν καὶ Βελισαρίῳ προσήκων, ἔπειτα
[7, 22]	Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἦλθον, εἶπόν	τε	ὧν ἕνεκα ἥκοιεν καὶ τὰ
[7, 29]	ἐπιτηδείων οἷοί τε ὦσιν, ἐστρατοπεδεύσατό	τε	ὡς ἀγχοτάτω καὶ ἐγκαθεζόμενος ἐς
[7, 30]	ἐς Ῥώμην ἰόντα τὰ ταύτῃ	τε	ὡς ἄριστα διοικήσασθαι καὶ τὰ
[7, 18]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἀγαθὰ ἔσεσθαι. ἄρας	τε	ὡς εἶχε τάχους ἐκ τοῦ
[7, 14]	Χιλβούδιος προϊόντος τοῦ χρόνου εὔνους	τε	ὡς ἔνι μάλιστα τῷ κεκτημένῳ
[7, 36]	πολεμίους ἐν παρασκευῇ εἶχε. λογισάμενός	τε	ὡς ἤν τινες τοῦ Ῥωμαίων
[7, 21]	γεγένησθε, οὗτοι δὲ Γότθοις φίλοι	τε,	ὡς τὸ εἰκὸς, καὶ ξυγγενεῖς
[7, 23]	Ταραντηνῶν ὁ λιμήν ἐστιν, ἰσθμόν	τε,	ὡς τὸ εἰκὸς, τὸν ἐν
[7, 24]	Ῥωμαῖοι εὐπετῶς σφίσιν ἐπιέναι οἷοί	τε	ὦσι. γέφυραν μέντοι μίαν, ἣ
[7, 1]	αὐτὸν ἥκοντα οὐκέτι ἀναστέλλειν οἷοί	τε	ὦσι. μάχης δὲ καρτερᾶς ἀμφὶ
[7, 18]	νήσου ἐνταῦθα καταπλεῖν ἀδεέστερον οἷοί	τε	ὦσι. τούτῳ τῷ στρατῷ μεταξὺ
[7, 29]	τι ἐσκομίζεσθαι τῶν ἐπιτηδείων οἷοί	τε	ὦσιν, ἐστρατοπεδεύσατό τε ὡς ἀγχοτάτω
[7, 36]	ἐκ τῆς πόλεως διαδρᾶναι οἷοί	τε	ὦσιν, ἴωσιν ἐς Κεντουκέλλας, ἐπεὶ
[7, 17]	πεντήκοντα χρυσῶν. ὅτῳ δὲ ἵππος	τεθνεὼς	ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον ὑπῆρχεν,
[7, 5]	ἀπήγγελλον τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἢ ὅτι	τεθνεὼς	Ἰωάννης εἴη. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 17]	ἐτάσσετο, ὅτι δὴ κρέασι ζῴου	τεθνηκότος	ἐντρυφᾶν εἶχεν. ὁ δὲ δὴ
[7, 4]	ἄλλου στρατοῦ ἐν μεταιχμίῳ ἔστη,	τεθωρακισμένος	τε καὶ κράνος ἐν τῇ
[7, 39]	Σικελίαν διαπορθμευσάμενος τῷ Μεσηνῶν προσέβαλε	τείχει.	καί οἱ Δομνεντίολος ὁ Βούζου
[7, 19]	λόγῳ ἐστέλλοντο. δρόμωνάς τε διακοσίους	τείχεσι	ξυλίνοις περιβαλὼν ἐς Τίβεριν καθῆκε,
[7, 11]	καὶ Θουριμοὺθ κατὰ τάχος τοῖς	τείχεσιν	ἐναρμόσαντας ἐντὸς τοῦ περιβόλου μένειν,
[7, 20]	δὲ ὀλίγων τινῶν ἐν τοῖς	τείχεσιν	ἦν, καὶ τοῦτο δὲ ἀπημελημένον
[7, 40]	ληϊζόμενοι ἄχρι ἐς τὰ μακρὰ	τείχη	ἀφίκοντο, ἅπερ ὀλίγῳ πλέον ἢ
[7, 24]	ἁλισκομένων ἐκ μοίρας τινὸς τὰ	τείχη	διαφθείρειν εἴα, σφαλέντι δὲ, ὥσπερ
[7, 6]	οὐδενὶ πόνῳ, καὶ αὐτῆς τὰ	τείχη	ἐς ἔδαφος καθεῖλεν, ὅπως μὴ
[7, 25]	Πισαύρου τῶν ἐπιθαλασσίων πόλεων τὰ	τείχη	καθεῖλε, Ῥώμην δὲ καὶ τὰς
[7, 11]	κατ´ ἀρχὰς Οὐίττιγις ἐμπρήσας τὰ	τείχη	καθεῖλεν ἄχρι ἐς ἥμισυ μάλιστα,
[7, 25]	ἐπειδὴ τοίνυν Βενεβεντὸν εἵλομεν τὰ	τείχη	καθελόντες, τῶν ἄλλων εὐθὺς ἐκρατοῦμεν,
[7, 23]	καὶ τάφρον βαθεῖαν ἀμφὶ τὸ	τείχισμα	ὤρυσσεν. ἐνταῦθά τε οὐ Ταραντηνοὺς
[7, 23]	πόλεως τὴν τοῦ ἰσθμοῦ μοῖραν	τειχίσματί	τε αὐτὴν περιέβαλεν ἐκ θατέρου
[7, 26]	γὰρ καὶ τὸν Γότθων στρατὸν	τειχομαχεῖν	ἀκούσας ἀμφὶ τὸν Ῥώμης περίβολον,
[7, 24]	Τουτίλας αὖθις παντὶ τῷ στρατῷ	τειχομαχεῖν	ἔγνω, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τρόπῳ
[7, 36]	ἐποίει. πολλάκις δὲ οἱ βάρβαροι	τειχομαχεῖν	ἐγχειρήσαντες καὶ τοῦ περιβόλου ἀποπειράσασθαι
[7, 38]	ἐφεξῆς ἅπαντα καὶ πόλιν ἐπιθαλασσίαν	τειχομαχήσαντες	εἷλον, καίπερ στρατιωτῶν φρουρὰν ἔχουσαν,
[7, 38]	πολλὰ πολιορκίᾳ ἑκάτεροι εἷλον, οὔτε	τειχομαχήσαντες	πρότερον, οὔτε ἐς τὸ πεδίον
[7, 24]	ὕστερον ἐπὶ τὸν περίβολον ὡς	τειχομαχήσοντες	ᾔεσαν. Ῥωμαῖοι δὲ σφίσιν ὑπαντιάσαντες
[7, 37]	καὶ ἀρίστους ξὺν αὑτοῖς εἶχον,	τειχομαχοῦντάς	τε ἀπεκρούσαντο τοὺς πολεμίους καὶ
[7, 38]	πίσσαν ἐπὶ πλεῖστον θερμήναντες τῶν	τειχομαχούντων	κατέχεον, καὶ λίθων βολαῖς πανδημεὶ
[7, 20]	εἶναι. οἵπερ ἐπειδὴ παρὰ τὸ	τεῖχος	ἀφίκοντο, τῶν καλωδίων λαβόμενοι ἀνέβαινον
[7, 36]	τὴν ἐπιβουλὴν ἐς τὸ ἐκείνῃ	τεῖχος	εἶναι οἰόμενοι. μόνοι τε οἱ
[7, 5]	Φλωρεντίαν ἦλθον, ἐγκαθεζόμενοι ἀμφὶ τὸ	τεῖχος	ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. Ἰουστῖνος δὲ
[7, 16]	τινα χρήσεσθαι, ἢ τόδε τὸ	τεῖχος	ἑστάναι, ἢ δούλους τοὺς ξὺν
[7, 24]	καὶ θορύβῳ ἐχόμενοι ἀμφὶ τὸ	τεῖχος	ᾔεσαν. Βελισάριος δὲ τῶν μὲν
[7, 36]	μή τις κακουργήσων ἐπὶ τὸ	τεῖχος	ἴοι καὶ πανταχόθι τῆς πόλεως
[7, 8]	σφίσι ξυμπέμψας. τὸ δὲ Νεαπόλεως	τεῖχος	καθελεῖν ἐς ἔδαφος ἐνεχείρησεν, ὅπως
[7, 3]	οἱ δὲ ἀναβάντες ἐπὶ τὸ	τεῖχος	τοὺς ταύτῃ φυλάσσοντας ἔκτειναν ἀπροσδόκητοι
[7, 3]	τῶν οἰκείων ἐπικουρίαν, ἀπὸ τοῦ	τείχους	ἔξω ἥλαντο ἅπαντες. οἷς μὲν
[7, 20]	δὲ ἡ φυλακὴ τοῦ ἐκείνῃ	τείχους	ἐπέκειτο, κάλως τε ἐκ τῶν
[7, 20]	Ἰσαύροις ἡ φυλακὴ τοῦ ταύτῃ	τείχους	ὕπνον ἐκ περιτροπῆς τῶν ἄλλων
[7, 11]	τοῖς πολεμίοις οὐδεὶς, ἀλλ´ ἐντὸς	τειχῶν	ἕκαστοι ἔμενον. ἀλλὰ καὶ τῶν
[7, 15]	τῷ λιμένι ἐγένοντο καὶ τῶν	τειχῶν	ἐντὸς σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὅπως,
[7, 19]	Τίβεριν καθῆκε, πανταχόθι τῶν ξυλίνων	τειχῶν	τρυπήματα ποιησάμενος, ὅπως δὴ βάλλειν
[7, 6]	γὰρ σφίσιν ἐπιέναι στρατὸν ᾤοντο,	τεκμαιρόμενοι	ὅτι δὴ στόλου πολύ τι
[7, 35]	τὰ ποιούμενα· οἵπερ τῷ ξυμβόλῳ	τεκμηριούμενοι	ἐς ταύτην δὴ τὴν οἰκίαν
[7, 29]	ἀποκναιόμενοι τὰ ξυμβησόμενα λόγῳ οὐδενὶ	τεκμηριοῦσθαι.	ἐγὼ δὲ μαντείας τε καὶ
[7, 34]	ἀρχῇ, ἐπεὶ τοῖς ἀεὶ προγεγενημένοις	τεκμηριοῦσθαι	τὰ ἐσόμενα ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ
[7, 37]	τόνδε διενεγκεῖν, εἴ τῳ ἱκανὰ	τεκμηριῶσαι	τὰ {μετὰ} χρόνου τοσούτου ἐπὶ
[7, 22]	τοιαύτην, οἵανπερ ὁρᾷς, κατὰ βραχὺ	τεκτηνάμενοι,	μνημεῖα τῆς πάντων ἀρετῆς τοῖς
[7, 24]	οὐκ ἔφθη τεχνιτῶν ἀπορίᾳ Βελισάριος	τεκτηνάμενος.	ἐπεὶ δὲ ὁ τῶν βαρβάρων
[7, 11]	ξυνεμετρήσατο λάθρα. τάς τε πύλας	τεκτηνάμενος	καὶ σιδήρῳ περιβαλὼν εἶτά τισιν
[7, 19]	οὗ δὴ τὸν πύργον ἐτύγχανε	τεκτηνάμενος.	τοῦ δὲ πύργου ὕπερθεν λέμβον
[7, 18]	δύο ξυλίνους παρ´ ἑκατέραν ὄχθην	τεκτηνάμενος	φυλακτήριον κατεστήσατο μαχίμων ἀνδρῶν, ὡς
[7, 17]	ἡμᾶς ἀξιοῦτε καὶ μὴ ἀποστερήσητε	τελευτῆς	σώφρονος μηδὲ θανάτου φθονήσητε τοῦ
[7, 36]	εἴη, οὕτω τε ἀνδρείως τῆς	τελευτῆς	τυχεῖν ἅπαντες. ἀλλήλους τοίνυν ἐξαπιναίως
[7, 19]	δυοῖν ὕστερον Ῥουδερίχῳ τε ξυνέβη	τελευτῆσαι	τὸν βίον καὶ ὁ Τουτίλας
[7, 2]	τούτῳ Γότθοι Ἐράριχον κτείνουσι δόλῳ.	τελευτήσαντος	δὲ αὐτοῦ παρέλαβε κατὰ τὰ
[7, 35]	δὴ ὁ νόμος, ἐπειδὰν Οὐάκης	τελευτήσειεν,	ἐπὶ τὴν ἡγεμονίαν ἐκάλει. προνοήσας
[7, 17]	βίον αὐτῶν τὸν ἐφήμερον ἀντηλλάσσοντο.	τελευτῶντες	δὲ, ἐπεὶ οἱ τοῦ βασιλέως
[7, 40]	ἔχω εἰπεῖν. ἐς τρία μέντοι	τέλη	σφᾶς αὐτοὺς διελόντες οἱ βάρβαροι
[7, 35]	τὴν ἐχομένην ἐπέκλυσεν ὥστε καὶ	τέλμα	ἐν τούτῳ τῷ ἐδάφει ἐργάσασθαι
[7, 2]	ὅτι δὴ ἐκποδὼν Ἰλδίβαδον πεποίηται.	τέλος	δὲ ξυμφρονήσαντες πέμπουσι παρὰ Τουτίλαν
[7, 38]	ἐπεὶ ἐς τοὺς Κανδιδάτους καλουμένους	τελῶν	ἔτυχε, τῶν δὲ ἱππικῶν καταλόγων
[7, 4]	οὖσαν ἐπίπροσθεν ἰὼν ὁ σίδηρος	τέμνει,	καὶ ῥύσις αὐτίκα πολλοῦ αἵματος
[7, 29]	τάχιστα ἀπαλλάσσοιτο, διαφυγεῖν δὲ τὸ	τέναγος	τοῦτο οὐδαμῆ εἶχεν, ἀλλ´ ὑπὸ
[7, 29]	τοῖς παροῦσι διαπορούμενοι τὰ ἐσόμενα	τερατεύεσθαι,	καὶ τοῖς ἐνοχλοῦσιν ἀποκναιόμενοι τὰ
[7, 29]	ἐγὼ δὲ μαντείας τε καὶ	τεράτων	δηλώσεις ἄλλοις ἀφιεὶς ἐκεῖνο εὖ
[7, 18]	Δρυοῦντος πεζῇ ἰοῦσιν οὐδ´ ἂν	τεσσαράκοντα	ἡμερῶν ἐν Ῥώμῃ γενέσθαι. ταῦτα
[7, 3]	δὲ Ῥωμαίων στρατὸς ἀπὸ σταδίων	τεσσαράκοντα	τῆς πόλεως ἥκων οὐκέτι ἐπίπροσθεν
[7, 20]	ἐπῆγεν ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν. καὶ	τέσσαρας	τῶν ἐν Γότθοις, ἀνδρίας τε
[7, 20]	αὐτοὶ τῷ λιμῷ ὑπερφυῶς κεκακωμένοι.	Τέσσαρες	οὖν Ἴσαυροι, ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν
[7, 39]	οὐδέν τι μελλήσαντες ξὺν ἐκείνοις	τετάξονται	πάντως. οἷς δὴ ἅπασι θαρσήσαντες
[7, 17]	οἱ δὲ τῆς τιμῆς τὸ	τεταρτημόριον	κατατιθέντες πιτύρων τε τὸ μέδιμνον
[7, 14]	βασιλεὺς τὸν Χιλβούδιον, ὅτε δὴ	τέταρτον	ἔτος τὴν αὐτοκράτορα εἶχεν ἀρχὴν,
[7, 35]	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ	τέταρτον	καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ
[7, 24]	περιβόλου καθῄρητο τῷ τρόπῳ τούτῳ	τετέλεστο.	τῶν τε Ῥωμαίων ὅσοι ἀμφὶ
[7, 16]	οὐχ ὑγιαίνουσιν ἐς αὐτὸν χρῆσθαι.	τετιμῆσθαι	μὲν γὰρ διαφερόντως ἐκείνῳ ξυμβαίνει,
[7, 25]	τολμήσας ἐννοίᾳ τοῦ δοκοῦντος δραστηρίου	τετίμηται,	ὁ δὲ προμηθεῖ γνώμῃ ἀποκνήσας
[7, 34]	ἐπιβατεῦσαι τῆς ὑμετέρας οἱ μιαρώτατοι	τετολμήκασι.	πῶς ἄν τις ἐφικέσθαι δύναιτο
[7, 4]	βεβίωται ὥστε Ἰταλιώταις τανῦν τῆς	τετολμημένης	οὐ δέον αὐτοῖς ἐς Γότθους
[7, 10]	ἀπολιπὼν ἔτυχεν. ἄμφω γοῦν ἐς	τετρακισχιλίους	ἀγείραντες ἐν Σάλωσιν ἐγένοντο, γνώμην
[7, 37]	δὲ καὶ τὰ μακρὰ πλοῖα	τετρακόσια	ὡς ἐς ναυμαχίαν ἐν παρασκευῇ
[7, 36]	ἡμέραν Παῦλός τε καὶ οἱ	τετρακόσιοι	ἀπόσιτοι διαγεγόνασι, τήν τε νύκτα
[7, 36]	τότε τῆς πόλεως, ξὺν ἱππεῦσι	τετρακοσίοις	ἔς τε τὸν Ἀδριανοῦ τάφον
[7, 26]	στρατὸν καὶ τούτους δὴ τοὺς	τετρακοσίους	βαρβάρους ἐν Καπύῃ γενέσθαι, οὐδετέρους
[7, 26]	οὐ πλέον ἢ σταδίους τριακοσίους.	τετρακοσίους	οὖν, οὕσπερ δὴ ἵπποις τε
[7, 23]	φυλακτήριον ἀνδρῶν οὐχ ἧσσον ἢ	τετρακοσίων	καταστησάμενος αὐτὸς ξὺν τῷ ἄλλῳ
[7, 14]	ἐς τὸ μέλαν αὐτοῖς παντελῶς	τέτραπται,	ἀλλ´ ὑπέρυθροί εἰσιν ἅπαντες. δίαιταν
[7, 10]	ἐπιτυχὼν ἐς τὸν Δρυοῦντα κατέπλευσε	τέτρασι	πρότερον τῆς κυρίας ἡμέραις, ἀφύλακτόν
[7, 40]	ἀναπεισθεὶς φρουροὺς μὲν ἐν ὀχυρώμασι	τέτρασιν	εἴασεν, αὐτὸς δὲ ξύμπασαν τὴν
[7, 18]	γὰρ ἰοῦσι χρόνον τε σφίσι	τετρίψεσθαι	πλείω καί τι ὑπαντιάσειν ἴσως
[7, 38]	ἠξίουν. καὶ ξύλα δὲ παχέα	τέτταρα	ἐπὶ πλεῖστον ἐς γῆν κατορύξαντες
[7, 24]	δὲ τρίβολοι τοιοίδε εἰσί. σκολόπων	τεττάρων	ἰσομήκων μάλιστα τὰ ὄπισθε πρὸς
[7, 39]	τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ. Στότζα γὰρ	τετυραννηκότος	ἔν γε Λιβύῃ τὰ πρότερα
[7, 15]	ταῦτα μὲν δὴ οὕτω γενέσθαι	τετύχηκε.	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ
[7, 40]	παρατύχῃ, ἢ διεφθάρθαι ἢ διασεσῶσθαι	τετύχηκε.	ναῦς δὲ μία, ἐν ᾗ
[7, 8]	ὑπάρχουσαν δύναμιν νενικηκέναι τοὺς πολεμίους	τετύχηκε·	περιστέλλειν οὖν τὴν τῆς νίκης
[7, 1]	αὐτοῖς οὐδὲν πώποτε στρατηγοῦντος Βελισαρίου	τετύχηκε,	πλουτεῖν δὲ παρὰ δόξαν ξυνέβαινε
[7, 35]	ἀπ´ αὐτοῦ ἀδεέστερον τοὺς πολεμίους	τετύχηκε	Ῥώμην τε ἀνδραποδίσαι καὶ τἄλλα
[7, 21]	πολεμίων πλέον ἢ δισμυρίων ὄντων	τετύχηκε.	τὰ μὲν οὖν πεπραγμένα συλλήβδην
[7, 11]	παῖδάς τε καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσθαι	τετύχηκεν.	ἃ δὴ πυθόμενοι καὶ τῶν
[7, 34]	ὅπερ καὶ Γήπαισιν ἐς Ῥωμαίους	τετύχηκεν	εἶναι. ὧν ἐνθυμουμένους ὑμᾶς μάλιστα
[7, 14]	τοῖς Ἄνταις ἡσσηθῆναι τῶν ἐναντίων	τετύχηκεν.	ἐν ταύτῃ δὲ τῇ μάχῃ
[7, 39]	καὶ σκεδαννύμενοι περιῄεσαν, ὅπη ἑκάστῳ	τετύχηκεν,	ἐπειδὴ ὁδῷ ἰέναι Γερμανὸν ἤκουσαν,
[7, 39]	που ἄλλη πόλις σφίσι λελεῖφθαι	τετύχηκεν,	εὐέλπιδες ἰσχυρότατα γεγενημένοι, τὰ χωρία
[7, 9]	Θευδερίχου τε καὶ Ἀμαλασούνθης εὐεργεσίας	τετύχηκεν,	ἢ χρόνῳ τε αὐτὰς καὶ
[7, 32]	ἅπαντα, ὅσα τοῖς εὐθυνομένοις δεδιηγῆσθαι	τετύχηκεν,	οὐδέν τι ἧσσον ἐς Γερμανόν
[7, 34]	παρὰ πολὺ τοῦ πρὸς αὐτοῦ	τετυχηκότος	τῆς χάριτος τὸν προτερήσαντά τε
[7, 25]	κρείσσω τὸν ἐκμαθόντα τῶν οὐ	τετυχηκότων	τῆς διδασκαλίας τῷ παντὶ τίθησιν.
[7, 8]	μάχῃ πρὸς αὐτοὺς ἤθελεν ἢ	τέχναις	τισὶ καὶ σοφίσμασι διαμάχεσθαι. μοῖραν
[7, 27]	γεγονότων τοὺς ποιητὰς ἐξουσίᾳ τῆς	τέχνης,	ὡς τὸ εἰκὸς, ἑταιρίζεται. ταῦτά
[7, 22]	ἐκ πάσης τῆς γῆς καὶ	τεχνίτας	ἀνθρώπους ἐνταῦθα ξυναγαγεῖν ἴσχυσαν. οὕτω
[7, 24]	Τουτίλας ἔτυχεν, ἅσπερ οὐκ ἔφθη	τεχνιτῶν	ἀπορίᾳ Βελισάριος τεκτηνάμενος. ἐπεὶ δὲ
[7, 24]	κυλίνδει τὸν τρίβολον, ὁ μὲν	τέως	ἐκ τῶν σκολόπων τὴν τοῦ
[7, 17]	οὐ παρέργως αὐτὰς ἕψοντες ἤσθιον.	τέως	μὲν οὖν Ῥωμαῖοι τὸ τοῦ
[7, 31]	γυναῖκας ἀνδράσι προσκρούειν ξυμβαίνει. αὕτη,	τέως	μὲν τῷ Ἀρταβάνῃ οὐκ εὖ
[7, 24]	ἐπιθυμίᾳ καὶ ὅτι τῶν ἐπιτηδείων	τέως	σπανίζοντες ἀφθονίαν ἐνταῦθα εὗρον, ἥνπερ
[7, 38]	ἱππικῶν καταλόγων ἦρχεν, οἳ ἐν	Τζουρουλῷ	τῷ ἐν Θρᾴκῃ φρουρίῳ ἐκ
[7, 20]	Τουτίλας ἤκουσεν, ἥσθη μέν πως	τῇ	ἀγγελίᾳ, ὑποψίᾳ δὲ καὶ ὣς
[7, 40]	πώποτε, ἐν Παλατίῳ μὲν καὶ	τῇ	ἀγορᾷ ἐμβριθέστατός τε καὶ σοβαρὸς
[7, 11]	Ἔστι δὲ πολίσματα δύο πρὸς	τῇ	ἀκτῇ τοῦ Ἰονίου κόλπου, Πίσαυρός
[7, 18]	ὁδῷ Δρυοῦντος διέχουσαν, πρὸς δὲ	τῇ	ἀκτῇ τοῦ κόλπου κειμένην, ἀτείχιστον
[7, 7]	τῷ τε λιμῷ ἤδη καὶ	τῇ	ἄλλῃ ἀπορίᾳ ὑπερφυῶς πιεζόμενοι, ἐπεὶ
[7, 16]	ἂν κατὰ κόρρης πατάξαι καὶ	τῇ	ἄλλῃ ἀσελγείᾳ ἐς αὐτὸν χρήσαιτο,
[7, 16]	μηδὲν αὐτῶν τῇ ἐλευθερίᾳ ἢ	τῇ	ἄλλῃ εὐδαιμονίᾳ ἐμπόδιον εἴη. τούτων
[7, 40]	οἱ δὲ λοιποὶ βάρβαροι ξὺν	τῇ	ἄλλῃ λείᾳ ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν.
[7, 21]	πλήθει τε καὶ ἀρετῇ καὶ	τῇ	ἄλλῃ τοῦ πολέμου παρασκευῇ τῶν
[7, 14]	βαρβάρων. ταύτῃ γὰρ αὐτοὺς καὶ	τῇ	ἀμφ´ αὐτὴν χώρᾳ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς
[7, 35]	μὲν ὀνομάζεται, κεῖται δὲ ἐν	τῇ	ἀντιπέρας ἠπείρῳ. ἐνταῦθα ὀλίγῳ ἔμπροσθεν
[7, 36]	δὲ μή τισιν ἐνέδραις ἐν	τῇ	ἀποπορείᾳ περιπεπτωκότες διαφθαρεῖεν, ἅμα δὲ
[7, 30]	φρουρίῳ πολιορκούμενοι πιεζόμενοι τῶν ἀναγκαίων	τῇ	ἀπορίᾳ ἐς λόγους τοῖς πολεμίοις
[7, 7]	(λίαν γὰρ ἐβιάζοντο τῶν ἀναγκαίων	τῇ	ἀπορίᾳ) ὀλίγῳ ὕστερον τῇ πόλει
[7, 19]	τι ἀνήκεστον δράσωσι τῶν ἀναγκαίων	τῇ	ἀπορίᾳ, ὅτῳ δὴ τρόπῳ τὰ
[7, 9]	οὐδενὶ λόγῳ διαφθείρεσθαι, τῶν ἀναγκαίων	τῇ	ἀπορίᾳ πιεζομένοις. οἱ γὰρ στρατιῶται
[7, 40]	τοὺς στρατιώτας περιορῶσι τῶν ἀναγκαίων	τῇ	ἀπορίᾳ πιεζομένους καὶ οὐ βούλονται
[7, 37]	εἴασε φρουρᾶς ἕνεκα, τῶν ἐπιτηδείων	τῇ	ἀπορίᾳ χρόνῳ ὑστέρῳ ἐξαιρήσειν καραδοκῶν
[7, 33]	ἐκράτησαν. καὶ κάθηνται μὲν ἐν	τῇ	Ἀρελάτῳ τὸν ἱππικὸν ἀγῶνα θεώμενοι,
[7, 16]	ὑπειπὼν ὄνομα ἐν μοίρᾳ ἡμᾶς	τῇ	ἀτιμοτάτῃ ξυνέταξας. ὑβρίζειν γὰρ εἰς
[7, 1]	περιαλγὴς δὲ γενομένη τῆς ὕβρεως	τῇ	ἀτοπίᾳ τοῦ Ἰλδιβάδου γυνὴ, παρά
[7, 14]	μεγίστου κτήματος ἐν τῇ οὐσίᾳ	τῇ	αὑτοῦ εἶχε τὸ κεκτῆσθαι μηδέν·
[7, 36]	τε οἱ προδιδόντες Ἴσαυροι ἐπὶ	τῇ	αὐτῶν φυλακῇ μείναντες τάς τε
[7, 1]	θαλάσσης τὴν ἡμίσειαν μάλιστα μοῖραν	τῇ	βασιλείᾳ ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ ἀνασωσάμενος.
[7, 30]	ἐνιαυτοὺς ἕνα τε καὶ εἴκοσι	τῇ	βασιλείᾳ ἐπιβιοῦσα καὶ μῆνας τρεῖς.
[7, 40]	τε τὰ πρότερα ἐν γῇ	τῇ	βασιλέως γενόμενοι, ὥσπερ μοι ἔναγχος
[7, 36]	ὃς τὰ μὲν πρῶτα ἐφειστήκει	τῇ	Βελισαρίου οἰκίᾳ, ὕστερον δὲ καταλόγου
[7, 8]	ὅσα δὴ αὐτοῦ ἐτύγχανεν ὄντα,	τῇ	βιασθείσῃ παρέσχετο. ~Ἐν ᾧ δὲ
[7, 20]	βουλῆς καὶ οὐχ ἥκιστα Ῥουστικιανῇ,	τῇ	Βοετίου μὲν γαμετῇ γενομένῃ, παιδὶ
[7, 9]	ἐφέρετο τῇδε. Τουτίλας δὲ Ῥωμαίων	τῇ	βουλῇ ἐπιστολὴν ἔπεμψεν. ἐδήλου δὲ
[7, 18]	δόκιμος, ὅνπερ ὁ Τουτίλας ἐπὶ	τῇ	Βριττίων φρουρᾷ καταστησάμενος ἔτυχε, Γότθων
[7, 19]	καθυπέρτερον τῶν τοῖς πολεμίοις ἐν	τῇ	γεφύρᾳ πεποιημένων. ξυμμετρησάμενος γὰρ αὐτοὺς
[7, 34]	„Ἡμῖν μὲν, ὦ βασιλεῦ, καταπεπλῆχθαι	τῇ	Γηπαίδων ἀτοπίᾳ ξυμβαίνει, οἵ γε
[7, 25]	δὲ τὴν εὐβουλίαν θαυμάζοντες ὑπουργεῖτε	τῇ	γνώμῃ ταύτῃ, τὸ ἔργον, ὡς
[7, 1]	οὖν τῷ τε ἀξιώματι καὶ	τῇ	γνώμῃ, ὥσπερ ἐρρήθη, δυνατὸς γεγονὼς
[7, 1]	δὲ Ἰουστινιανὸς Οὐίττιγιν μὲν ξὺν	τῇ	γυναικὶ ἀσμένως εἶδε, καὶ τῶν
[7, 30]	οὗ δὴ καὶ Βελισάριον ξὺν	τῇ	γυναικὶ εὗρεν. ὑπὸ τοῦτον τὸν
[7, 28]	εἶχεν, αὐτὸς μὲν ξύν τε	τῇ	γυναικὶ καὶ τοῖς πεζοῖς αὐτοῦ
[7, 36]	τήν τε νύκτα οὕτως ηὐλίσαντο·	τῇ	δὲ ἐπιγενομένῃ ἐβουλεύσαντο μὲν σιτίζεσθαι
[7, 31]	ἑκόντα ἑκοῦσαν ἀγαγέσθαι οὐδεὶς ἐῴη,	τῇ	δὲ πάντων αὐτῷ δυσμενεστάτῃ οὔσῃ
[7, 21]	τούτου τοῦ ἔργου Τουτίλας ἔσχε.	~Τῇ	δὲ ὑστεραίᾳ Γότθους ἅπαντας ξυγκαλέσας
[7, 11]	ποιεῖσθαι ἐπὶ τοὺς ἐναντίους διενοοῦντο.	τῇ	δὲ ὑστεραίᾳ πυθόμενοι ἀμφὶ ἡμέραν
[7, 24]	οὕτω μετὰ τὴν μάχην ηὐλίσαντο.	Τῇ	δὲ ὑστεραίᾳ Τουτίλας αὖθις παντὶ
[7, 28]	δὲ ἄναρχοι καὶ νενικηκότες ἀδεέστερον	τῇ	διαίτῃ ἐχρῶντο. οὔτε γὰρ ἀγηγερμένοι
[7, 17]	ἔνδηλος γεγονὼς, ἀλλ´ ἰσχυρότατα ἐν	τῇ	διανοίᾳ τὸ πάθος ὅλον ἀποκρυψάμενος,
[7, 21]	οὐδέν τι ἐνδεέστερον ἢ ἐν	τῇ	εἰρήνῃ τοῖς Γραικοῖς φέροιεν· ἄλλα
[7, 16]	καταστῆναι φρουρὰν, ὡς μηδὲν αὐτῶν	τῇ	ἐλευθερίᾳ ἢ τῇ ἄλλῃ εὐδαιμονίᾳ
[7, 21]	ἐστὶ, θεῷ δὲ ξύμπαντα ἐν	τῇ	ἐξουσίᾳ πέφυκε κεῖσθαι. φημὶ τοίνυν
[7, 1]	ὀξύς τε καὶ μελλητὴς ἐν	τῇ	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἀεὶ ἐγχειρήσει,
[7, 1]	Γότθων τοὺς ἀρίστους ἑστιῶντα τηρήσας	τῇ	ἐπιβουλῇ ἐπεχείρησεν. ἀριστῶντα γὰρ τὸν
[7, 15]	Τουτίλαν ἥκων ἀγγέλλει ὡς ἡμέρᾳ	τῇ	ἐπιγενησομένῃ ἔφοδος ἐκ τοῦ Πόρτου
[7, 19]	παρὰ Βέσσαν τῇ προτεραίᾳ ἐκέλευε	τῇ	ἐπιγενησομένῃ ἡμέρᾳ πολλῷ στρατῷ ἐπεξιόντα
[7, 24]	παρὰ Τίβεριν ποταμὸν, ἡμέρᾳ τε	τῇ	ἐπιγενομένῃ ἅμα ἡλίῳ ἀνίσχοντι θυμῷ
[7, 2]	αὐτῇ ἐγχειρίσαι. Ἤδη δὲ Γότθοι	τῇ	Ἐραρίχου ἀρχῇ ἤχθοντο, οὐκ ἀξιόχρεων
[7, 8]	ἡμῖν αὐτοῖς τὸν θεὸν παρανομίᾳ	τῇ	ἐς τὴν δίαιταν ὡς ἥκιστα
[7, 8]	μὲν πλῆθος δόξῃ τε καὶ	τῇ	ἐς τοὺς κινδύνους ἐμπειρίᾳ λαμπρὸν,
[7, 40]	τὸν πρὸς Γότθους πόλεμον ἀσχολίᾳ	τῇ	ἐς τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους
[7, 28]	διεσκηνημένοι ἐκάθευδον, ἐν δὲ δὴ	τῇ	ἡμέρᾳ τὰ ἐπιτήδεια διερευνώμενοι περιήρχοντο,
[7, 28]	ἄραντες καὶ πνεύματος ἐπιτυχόντες ἐκείνῃ	τῇ	ἡμέρᾳ τῇ Σικελίας Μεσήνῃ προσέσχον,
[7, 26]	τύχῃ τέ τινι ξυνηνέχθη ἐκείνῃ	τῇ	ἡμέρᾳ ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον
[7, 40]	δὲ τὸ στράτευμα ἐν Σαρδικῇ,	τῇ	Ἰλλυριῶν πόλει, ἀγείραντός τε καὶ
[7, 30]	ἐφ´ ᾧ τὸ λοιπὸν ἐπὶ	τῇ	ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ Γότθοις ξυντάξονται·
[7, 36]	τὰ σφέτερα αὐτῶν ἔχοντες ἐπὶ	τῇ	ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ Γότθοις τὸ
[7, 37]	ἂν αὐτοὶ βούλοιντο, ἢ ἐπὶ	τῇ	ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ τῷ Γότθων
[7, 26]	οἱ μέντοι ἐπὶ ταύτῃ δὴ	τῇ	κατασκοπῇ πρὸς τοῦ Ἰωάννου σταλέντες
[7, 4]	τεθωρακισμένος τε καὶ κράνος ἐν	τῇ	κεφαλῇ ἔχων, καὶ Ῥωμαίους ἅπαντας
[7, 28]	ὧν ἁτέρα μὲν Πέτρα Αἵματος	τῇ	Λατίνων φωνῇ κέκληται, Λαβοῦλαν δὲ
[7, 3]	τε αὐτῶν ἀμφὶ ταύτῃ διαμαχομένων	τῇ	λείᾳ ἡμέρα τε ἤδη διαφανῶς
[7, 1]	προσεχώρησαν αὐτῷ ἅπαντες ὅσοι ἐν	τῇ	Λιγουρίᾳ καὶ Βενετίαις ἦσαν. ἦν
[7, 17]	ἐφ´ ὑμῖν ἀραμένους, εἶτα ἡσσηθέντας	τῇ	μάχῃ, ἀνδράποδα δορυάλωτα ὑμῶν αὐτῶν
[7, 1]	ἢ ἄλλου ὁτουοῦν στρατιώτου ἐν	τῇ	μάχῃ ἀπολωλότος ἕτερον ἀντ´ αὐτοῦ
[7, 19]	οὔτε πρότερον οὔτε ἐν ταύτῃ	τῇ	μάχῃ ἐπιτελῆ ποιεῖν τὰ ἐπαγγελλόμενα
[7, 1]	πολλοὺς αὐτοῦ ἀπολέσας. ἐν ταύτῃ	τῇ	μάχῃ Ἔρουλοί τε πολλοὶ πίπτουσι
[7, 10]	ἦλθον. καὶ παρὰ πολὺ ἡσσηθέντες	τῇ	μάχῃ ἐς τὸ τῆς θαλάσσης
[7, 35]	ἦλθον. παρὰ πολύ τε ἡσσηθέντες	τῇ	μάχῃ ἔφυγον ὅπη ἑκάστῳ δυνατὰ
[7, 16]	τῶν ἐπιόντων, ἀλλὰ κινδυνεύσουσι μὲν	τῇ	μάχῃ πρὸς ἀλλήλους ἑκάτεροι, ἆθλον
[7, 14]	ἐναντίων τετύχηκεν. ἐν ταύτῃ δὲ	τῇ	μάχῃ Σκλαβηνὸς ἀνὴρ τῶν τινα
[7, 31]	τῶν ὑπάτων ἀνεγράψατο τὸ ἀξίωμα.	τῇ	μέντοι Πρεϊέκτᾳ ξυνοικίζεσθαι οὐδαμῆ ἴσχυσεν.
[7, 40]	τῷ κλύδωνι ἐπισπομένη Μελίτῃ προσέσχε	τῇ	νήσῳ. οὕτω μὲν Ἀρταβάνην διασεσῶσθαι
[7, 24]	τῷ εἰρημένῳ ἠμύνοντο. καθυπέρτεροί τε	τῇ	ξυμβολῇ γεγενημένοι ἐπεξελθεῖν τοῖς πολεμίοις
[7, 4]	ἐς Τικινὸν πόλιν. ἐπεὶ δὲ	τῇ	ξυμβολῇ γεγόνατε κρείσσους, ἐπίπροσθεν ἡμῖν
[7, 39]	ἡσσημένοι τε τῶν ἐναντίων ἐν	τῇ	ξυμβολῇ διέφυγόν τε καὶ σκεδαννύμενοι
[7, 5]	τοῖς πολεμίοις χωρήσαντες ἐνίκησάν τε	τῇ	ξυμβολῇ καὶ σχεδόν τι ἅπαντας
[7, 34]	διὰ μάχης ἰέναι, χρόνος τε	τῇ	ξυμβολῇ τακτὸς ὥριστο. Λαγγοβάρδαι δὲ
[7, 4]	ἐπεὶ καὶ τότε ἀπόμαχος ἐν	τῇ	ξυμβολῇ ταύτῃ γενόμενος οὐκ ἐπὶ
[7, 19]	βίον καὶ ὁ Τουτίλας περιαλγήσας	τῇ	ξυμφορᾷ τὸν Ἰσαάκην διέφθειρε. ~Βέσσας
[7, 17]	καταληφθέντες πρὸς τῶν πολεμίων ἐν	τῇ	ὁδῷ διεφθάρησαν. Ῥωμαίων μὲν τῇ
[7, 40]	βάρβαροι οὗτοι ἀνήκεστα ἐν Εὐρώπῃ	τῇ	ὅλῃ ἔργα εἰργάσαντο, οὐκ ἐξ
[7, 37]	ἑκατέρωθεν ἐν ὁμήρων λόγῳ ἐπὶ	τῇ	ὁμολογίᾳ δέδονται ταύτῃ καὶ Γότθοι
[7, 40]	ὅρκοις αὐτὸν σφίσιν ἀμφὶ ταύτῃ	τῇ	ὁμολογίᾳ καταληφθέντα Γότθοις ἀπέδοσαν, ἀντ´
[7, 12]	τε παῖδα ὅμηρον ἐπὶ ταύτῃ	τῇ	ὁμολογίᾳ παρέσχετο. ἐπειδὴ δὲ παρῆν
[7, 7]	ἅπαντα ἐν ταύτῃ δὴ κατατρίψας	τῇ	ὀρρωδίᾳ, ἐπειδὴ τάς τε βασιλέως
[7, 14]	ὥστε ἀντὶ μεγίστου κτήματος ἐν	τῇ	οὐσίᾳ τῇ αὑτοῦ εἶχε τὸ
[7, 26]	αἰφνιδίου ἰσχυρὰ γίνεται· ἅμα γὰρ	τῇ	ὄψει ἐς χεῖρας ἦλθον· νικῶσι
[7, 31]	νόμος ἠνάγκαζε. διὸ δὴ βασιλεὺς	τῇ	παιδὶ μᾶλλον ἀμύνειν ἠξίου. ὅπερ
[7, 35]	ᾤχετο, ἐπέσκηψε δὲ ἄλλῳ ἐν	τῇ	παραλίᾳ κειμένῳ φρουρίῳ, ὅπερ Λαυρεάτην
[7, 1]	δὲ ἕκαστος πρῶτός τε ἐν	τῇ	παρατάξει ἑστάναι καὶ προκαλεῖσθαι τοὺς
[7, 39]	καὶ τὴν νῆσον διασώσασθαι δυνάμει	τῇ	πάσῃ. ἀλλά οἱ ἄρχοντα τοῦ
[7, 36]	ταῖς σάλπιγξιν ἐνταῦθα ἠχεῖν δυνάμει	τῇ	πάσῃ. αὐτὸς δὲ τὸν Γότθων
[7, 32]	ἕλκων τε καὶ βιαζόμενος δυνάμει	τῇ	πάσῃ Γερμανὸν μέν οἱ ἐπικαιρότατα
[7, 34]	ἡμῖν ἐπὶ Λαγγοβάρδας ἰέναι δυνάμει	τῇ	πάσῃ· εἰ δὲ μὴ, ἐκποδὼν
[7, 34]	τὰ μάλιστα. πολεμησείοντές τε προθυμίᾳ	τῇ	πάσῃ ἐς ἀλλήλους ἑκάτεροι ὤργων
[7, 35]	ἔχρῃζε βασιλέως Ἰταλίας μεταποιεῖσθαι δυνάμει	τῇ	πάσῃ. μάλιστα δὲ πάντων αὐτὸν
[7, 15]	καιρὸν τοῖς βαρβάροις ἐπιθέσθαι δυνάμει	τῇ	πάσῃ. ὁ δὲ οὐδέν τι
[7, 25]	φημὶ χρῆναι ἀφεμένους ὑμᾶς προθυμίᾳ	τῇ	πάσῃ ὁμόσε τοῖς ἐν Περυσίᾳ
[7, 4]	βάλλειν τε καὶ ἐνοχλεῖν δυνάμει	τῇ	πάσῃ, ὅπως ἐκεῖνοι ξυνταραχθέντες οὐδεμιᾶς
[7, 16]	οὐδὲν ἔγνωσαν, ἀλλ´ ἀναπετάσαντες προθυμίᾳ	τῇ	πάσῃ τὰς τῶν πόλεων πύλας
[7, 24]	παντὸς δὲ τοῦ στρατοῦ προθυμίᾳ	τῇ	πάσῃ ταῦτα ἐργαζομένου πέντε καὶ
[7, 19]	τὸν Πόρτον ἴωσι, διακωλύειν δυνάμει	τῇ	πάσῃ. τὸν δὲ Ἰσαάκην ἐς
[7, 14]	καὶ σφίσι ξυνοικιεῖν μὲν δυνάμει	τῇ	πάσῃ, χρήματα δὲ μεγάλα σφίσι
[7, 21]	ἴδοιεν καὶ τοὺς Γραικοὺς ἐπὶ	τῇ	πατρίδι ἐπαγάγοιντο, προδόται σφῶν αὐτῶν
[7, 36]	καὶ γυναῖκας σφίσιν ἐν γῇ	τῇ	πατρῴᾳ ἔφασκον εἶναι, ὧνπερ χωρὶς
[7, 13]	τῶν ἐπιτηδείων ἐνδεῖν τοὺς ἐν	τῇ	πόλει αἰσθόμενοι. Τότε τοῖς ἐν
[7, 20]	καὶ παρὰ Τουτίλαν ἀφικόμενοι δέξασθαι	τῇ	πόλει αὐτόν τε ὡμολόγουν καὶ
[7, 21]	τάδε „Ὅσα μὲν ἐν Ῥωμαίων	τῇ	πόλει γενέσθαι ξυνέβη, ἐπεὶ μεμαθηκέναι
[7, 39]	ἔλασσον ἔσχεν. αὖθις δὲ ἐν	τῇ	πόλει γενόμενος φυλακῆς τε τῆς
[7, 20]	ταραχῆς δὲ, ὡς τὸ εἰκὸς,	τῇ	πόλει καὶ θορύβου ἐπιπεσόντος οἱ
[7, 6]	πολιορκεῖν ἔγνω, ἐπεὶ αὐτὸν δέχεσθαι	τῇ	πόλει, καίπερ ἐπαγωγὰ πολλὰ λέγοντα,
[7, 3]	πύλας, ἔχεσθαί τε αὐτῶν καὶ	τῇ	πόλει ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ τὸν
[7, 2]	ἐν Ταρβησίῳ φρουρὰν ἔχοντες δέξασθαι	τῇ	πόλει τινὰς τῶν Κωνσταντιανῷ ἐπιτηδείων
[7, 3]	τινὰς χρήμασιν ἀναπείθει τὸν ἄνθρωπον	τῇ	πόλει τὸ βασιλέως στράτευμα δέξασθαι.
[7, 17]	ἤθεσι γεγονέναι, μήτε ἀρχὴν ἑκόντας	τῇ	πόλει τὸν βασιλέως δέχεσθαι στρατὸν,
[7, 36]	πύλας κατ´ ἐξουσίαν ἀνέῳγον καὶ	τῇ	πόλει τοὺς πολεμίους ἐδέξαντο. καὶ
[7, 20]	τὰς πύλας ἀναπετάσαντες, ᾗπερ ἐβούλοντο,	τῇ	πόλει Τουτίλαν τε καὶ τὸν
[7, 7]	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ) ὀλίγῳ ὕστερον	τῇ	πόλει Τουτίλαν τε καὶ τοὺς
[7, 3]	οὐκέτι ἐπίπροσθεν ᾔει, τῶν ἐν	τῇ	πόλει χρημάτων ἀλλήλοις ἀμφισβητούντων τῶν
[7, 16]	ἐτύγχανεν ἀφικόμενος. ἐν ταύτῃ τε	τῇ	πολιορκίᾳ τοῖς τῶν ἀναγκαίων ἀπορουμένοις
[7, 18]	αἰσθόμενοι, ὅσοι δὴ ἐτετάχατο ἐπὶ	τῇ	πολιορκίᾳ τοῦ ἐνταῦθα φρουρίου, διαλύσαντες
[7, 32]	δολώσεις ἐπί τε Ἰουστινιανῷ καὶ	τῇ	πολιτείᾳ ἐπινοεῖν ἤρξατο. ἐπειδή τε
[7, 21]	οὐκ εἰκὸς ἀνθρώπῳ γενέσθαι, κἂν	τῇ	πολυλογίᾳ τις ἀποκναίειν δοκῇ· ἐπεὶ
[7, 14]	ἐς Βυζάντιον Ναρσῆς ἐν ταύτῃ	τῇ	πορείᾳ καταλαμβάνει. καὶ ξυγγενόμενος, ἐπεὶ
[7, 13]	Φαγᾶν, καὶ αὐτοῖς ἐν ταύτῃ	τῇ	πορείᾳ ξυνέβη τις τύχη μεγάλα
[7, 26]	(κόπῳ γὰρ πολλῷ ἐν ταύτῃ	τῇ	πορείᾳ σφίσιν ὁμιλῆσαι ξυνέβη) στεῖλαι
[7, 36]	ἐνδώσειν, τακτή τε ξυνέκειτο ἡμέρα	τῇ	πράξει. καὶ ἐπεὶ παρῆν ἡ
[7, 16]	Γότθοις ἐνδώσουσιν. ἐπὶ ταύτῃ δὴ	τῇ	πρεσβείᾳ Πελάγιος παρὰ Τουτίλαν ἦλθεν.
[7, 34]	ἀπεληλαμένους ἁπάσης, ὑμᾶς δὲ ἀσχολίᾳ	τῇ	πρὸς τοὺς πολεμίους ἐχομένους, πανταχόθι
[7, 36]	πολέμια. διὸ δὴ χρόνου μῆκος	τῇ	προσεδρείᾳ ταύτῃ ἐτρίβετο. οἵ τε
[7, 40]	χρόνου δὲ σφίσιν ἐν ταύτῃ	τῇ	προσεδρείᾳ τριβομένου συχνοῦ ἤσχαλλόν τε
[7, 19]	πέμψας δὲ καὶ παρὰ Βέσσαν	τῇ	προτεραίᾳ ἐκέλευε τῇ ἐπιγενησομένῃ ἡμέρᾳ
[7, 13]	εἰπεῖν. Βελισάριος δὲ Ἰουστῖνον ἐπὶ	τῇ	Ῥαβέννης φυλακῇ καταστησάμενος ξὺν ὀλίγοις
[7, 34]	τὰ ξυνοίσοντα ὡς ἀσφαλέστατα ἐξεργάσαισθε	τῇ	Ῥωμαίων ἀρχῇ, ἐπεὶ τοῖς ἀεὶ
[7, 34]	τε ποιεῖτε καὶ λίαν ἐπιτηδείως	τῇ	Ῥωμαίων ἀρχῇ. Καὶ Γήπαιδες μὲν
[7, 39]	τε καὶ Ἰταλίαν ἀνασώσασθαι περιέσται	τῇ	Ῥωμαίων ἀρχῇ. Στότζα γὰρ τετυραννηκότος
[7, 39]	κατέπαυσε καὶ Λιβύην αὖθις ἀνεσώσατο	τῇ	Ῥωμαίων ἀρχῇ, ὥσπερ μοι ἐν
[7, 38]	ἡ ἑτέρα, ἐξ ὅτου δὴ	τῇ	Ῥωμαίων ἐπέσκηψαν χώρᾳ, τοὺς παραπίπτοντας
[7, 14]	ἢν μέντοι γένηται ἐν γῇ	τῇ	Ῥωμαίων, οὐχ ὅσον οὐκ ἀποκρύψεσθαι
[7, 6]	Ἰταλίας γεγονὼς κύριος. διὸ δὴ	τῇ	Ῥωμαίων στρατιᾷ χρόνοις τοῖς καθήκουσιν
[7, 13]	ᾤχετο. Βελισάριος δὲ περί τε	τῇ	Ῥώμῃ καὶ τοῖς ὅλοις πράγμασι
[7, 36]	τὴν προθυμίαν κατέπαυσε. Χρόνου δὲ	τῇ	Ῥώμης πολιορκίᾳ τριβέντος πολλοῦ, τῶν
[7, 30]	ὅσοι στρατιῶται πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ	τῇ	Ῥώμης φρουρᾷ ἐτετάχατο τὸν σφῶν
[7, 34]	πόλεών τε καὶ χώρας τοσοῦτον	τῇ	σῇ βασιλείᾳ περίεστιν ὥστε καὶ
[7, 34]	διαριθμήσαιτο. ἡμεῖς δὲ τῇ φιλίᾳ	τῇ	σῇ τὸ θαρσεῖν ἔχοντες, τοῦτο,
[7, 28]	πνεύματος ἐπιτυχόντες ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ	τῇ	Σικελίας Μεσήνῃ προσέσχον, ἣ τοῦ
[7, 32]	ἐμβριθέστατός τε τὸ ἦθος καὶ	τῇ	σιωπῇ τὰ πολλὰ νέμων, οὔτε
[7, 40]	ὁ Γερμανὸς ἀφροντιστήσας πάσῃ ἐπήγγελλε	τῇ	στρατιᾷ ξυσκευάζεσθαι, ὡς ἡμέραιν δυοῖν
[7, 22]	ἀμφοτέρων πολὺς ἐγεγόνει, Ἄνται δὲ	τῇ	σφετέρᾳ ἀρετῇ, ἅμα δὲ καὶ
[7, 23]	ᾔεσαν. μάχης τε καρτερᾶς γενομένης,	τῇ	σφετέρᾳ ἀρετῇ Ῥωμαῖοι τοὺς πολεμίους
[7, 30]	παρὰ Τουτίλαν πέμψαντες ἐπρεσβεύοντο ἀμφὶ	τῇ	σωτηρίᾳ, δεόμενοι σφίσιν αὐτοῖς τῶν
[7, 37]	στρατοῦ τῷ τε κινδύνῳ καὶ	τῇ	ταλαιπωρίᾳ πολλῷ ἔτι μᾶλλον ἀντεῖχον.
[7, 17]	τῇ ὁδῷ διεφθάρησαν. Ῥωμαίων μὲν	τῇ	τε βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ
[7, 32]	αὑτοῦ, νεανίαις τε οὖσι καὶ	τῇ	τε ἡλικίᾳ καὶ τῷ θυμῷ
[7, 10]	πολεμίοις τύχῃ τινὶ ὑπαντιάσαντες πρὸς	τῇ	τῆς θαλάσσης ἠϊόνι ἐς χεῖρας
[7, 14]	χρόνον, ὅσον ξὺν ταύτῃ δὴ	τῇ	τιμῇ τὴν διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχεν,
[7, 34]	μόνη, ἐξάγουσα πᾶσιν ἐν δημοσίῳ	τῇ	τοῦ δρᾶν ἐξουσίᾳ τὸν τρόπον.
[7, 23]	ἐπαγαγομένων, ἀφίκετο, τοὺς λοιποὺς ἐπὶ	τῇ	τοῦ Δρυοῦντος φυλακῇ καταστησάμενος. καὶ
[7, 34]	ποία δὲ φιλίας βεβαίωσις ἐν	τῇ	τοῦ ἐξαμαρτάνειν ἀμηχανίᾳ γενήσεται; οὐκ
[7, 14]	ἀρχὴν, Θρᾴκης στρατηγὸν ἀνειπὼν, ἐπὶ	τῇ	τοῦ Ἴστρου ποταμοῦ φυλακῇ κατεστήσατο,
[7, 17]	τῷ τῶν λόγων θράσει, ἀλλὰ	τῇ	τοῦ πάθους ἀκμῇ τοῦτο σταθμώμενοι.
[7, 9]	ὑμῶν αὐτοὺς τίννυσθαι, ὑμᾶς δὲ	τῇ	τούτων ἐμφιλοχωρεῖν ἀτοπίᾳ καὶ τῶν
[7, 19]	ἐπεὶ οὐκ ἦν ταῦτα βουλομένῃ	τῇ	τύχῃ, τῶν τινος φθονερῶν δαιμόνων
[7, 4]	τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι,	τῇ	τῶν ἀνδρῶν ἀδικίᾳ θαρροῦντας. οὕτω
[7, 1]	τε τραύματα καὶ τοὺς κινδύνους	τῇ	τῶν λογισμῶν μικρολογίᾳ παρὰ δόξαν
[7, 29]	πᾶσαν, ἀλλὰ ἐν μὲν Θηβαΐδι	τῇ	ὕπερθεν οὔσῃ ὑφιζάνοντά τε καὶ
[7, 40]	νῷ ἔχουσι. ταύτῃ ὁ Τουτίλας	τῇ	ὑποθήκῃ ἀναπεισθεὶς φρουροὺς μὲν ἐν
[7, 15]	προλοχίζειν ἀνδρῶν μαχίμων. οὗ δὴ	τῇ	ὑστεραίᾳ Βαλεντῖνός τε καὶ Φωκᾶς
[7, 34]	μὲν τοσαῦτα εἶπον. γενόμενοι δὲ	τῇ	ὑστεραίᾳ παρὰ βασιλέα καὶ οἱ
[7, 34]	ἄν τις διαριθμήσαιτο. ἡμεῖς δὲ	τῇ	φιλίᾳ τῇ σῇ τὸ θαρσεῖν
[7, 5]	ὥρμητο. καὶ πολλοὶ μὲν ἐν	τῇ	φυγῇ ταύτῃ ἀπώλοντο, ὅσοι μέντοι
[7, 19]	τοῦ ποταμοῦ σειρᾶς σιδηρᾶς ἐπὶ	τῇ	φυλακῇ ἐτετάχατο, ἣν οὐ πολλῷ
[7, 36]	Διογένης ἔς τε τὸ ἀκριβὲς	τῇ	φυλακῇ ἐχρῆτο ὡς μή τις
[7, 30]	πεζοὶ ἑκατὸν πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ	τῇ	φυλακῇ τοῦ φρουρίου σταλέντες. τότε
[7, 37]	δὲ, οὕσπερ ἐλίπετο ἐν Πικηνῶν	τῇ	χώρᾳ, πόλιν Ἀρίμινον τηνικάδε προδοσίᾳ
[7, 27]	κυνοκεφάλους τινὰς εἶναι βούλονται τοὺς	τῇδε	ἀνθρώπους. ἀλλὰ καὶ Λυκοκρανίτας καλοῦσι
[7, 36]	ἐπολιόρκουν. ταῦτα μὲν οὖν ἐφέρετο	τῇδε.	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς ἐπειδὴ Βελισάριον
[7, 35]	ἀγαθὰ ἔσεσθαι. Ταῦτα μὲν οὖν	τῇδε	Βελισαρίῳ ἐχώρησε. Βιγίλιος δὲ, ὁ
[7, 34]	ἀνήνεγκαν. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο	τῇδε.	ἐγὼ δὲ ὅθεν τὴν ἐκβολὴν
[7, 14]	ἐν ᾧ δὲ ταῦτα ἐπράσσετο	τῇδε,	ἐν τούτῳ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς πρέσβεις
[7, 26]	~Ἐν ᾧ δὲ ταῦτα ἐγίνετο	τῇδε,	ἐν τούτῳ Ἰωάννῃ Ἀχεροντίδα τὸ
[7, 13]	Αἰόλου καλουμέναις καὶ ὅσαι ἄλλαι	τῇδε	ἐπίκεινται, ἐς τὸ ἀκριβὲς τὸν
[7, 27]	μὲν οὖν ἐν Ἰταλιώταις στρατόπεδα	τῇδε	ἐφέρετο. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς στράτευμα
[7, 27]	πολλῷ ὕστερον. ταῦτα μὲν οὖν	τῇδε	ἐχώρησε. Βελισαρίῳ δὲ βασιλεὺς ἔγραψεν
[7, 16]	Γότθοις παρέδωκαν. ταῦτα μὲν οὖν	τῇδε	ἐχώρησε καὶ Ῥώμην πρὸς Τουτίλα
[7, 23]	εὐθὺς ἀνεχώρησαν. ταῦτα μὲν οὖν	τῇδε	ἐχώρησεν. Ἔστι δὲ Καλαβρῶν ἐπιθαλασσία
[7, 19]	τοιῷδε. Ἐν ᾧ τὰ στρατόπεδα	τῇδε,	ᾗπερ ἐρρήθη, ἐφέρετο, ἐν τούτῳ
[7, 35]	Ἐν ᾧ δὲ ταῦτα ἐπράσσετο	τῇδε	ᾗπέρ μοι εἴρηται, ἐν τούτῳ
[7, 40]	διεπορθμεύσατο. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο	τῇδε.	Ἰωάννης δὲ καὶ ὁ βασιλέως
[7, 39]	στράτευμα. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο	τῇδε,	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ
[7, 40]	ἀτοπίας ἐληλακότων. ταῦτα μὲν οὖν	τῇδε	κεχώρηκε. Βασιλεὺς δὲ τοῖς ξυμπεσοῦσι
[7, 37]	Ῥήγιον, οὐ πρότερον διέβησαν τὸν	τῇδε	πορθμὸν, ἕως φρουρίου τοῦ ἐν
[7, 39]	ὁ Βούζου ἀδελφιδοῦς, ὅσπερ τῶν	τῇδε	Ῥωμαίων ἦρχεν, ὑπαντιάσας τε πρὸ
[7, 9]	Ἰταλιώταις μὲν τὰ πράγματα ἐφέρετο	τῇδε.	Τουτίλας δὲ Ῥωμαίων τῇ βουλῇ
[7, 23]	ἀπόστασιν εἶδον. ταῦτα μὲν ἐφέρετο	τῇδε.	Τουτίλας δὲ φρούριον ἐν Λευκανοῖς
[7, 33]	εἶναι ξυμβαίνει. ταῦτα μὲν οὖν	τῇδε	Φράγγοις ἐχώρησεν. Ἐπεὶ δὲ τὰ
[7, 28]	ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ ἀποπειράσονται τοῦ	τῇδε	φρουρίου. ἐς χεῖρας δὲ αὐτοῖς
[7, 36]	Κεντουκέλλας, ἐπεὶ ὀχύρωμα ἕτερον τῶν	τῇδε	χωρίων οὐδαμῆ σφίσιν ἐλέλειπτο, ἀνδρῶν
[7, 13]	Ἠριδανῷ κεῖται καὶ μόνη τῶν	τῇδε	χωρίων Ῥωμαίων κατήκοος οὖσα ἔτι
[7, 29]	χρόνοις τὰ ὕδατα παρείχετο τοῖς	τῇδε	ᾠκημένοις σπείρειν τε τὴν γῆν
[7, 32]	τῆς πολιτείας ἀρχὰς, αὐτὸς δὲ	τηλίκος	ὢν ἤδη ὡς αὐτοῦ εἶναι
[7, 24]	ἐλοιδοροῦντό τε καὶ ἀνέδην αὐτῷ	τὴν	ἀβουλίαν ὠνείδιζον, ὅτι δὴ Ῥώμην
[7, 34]	μὲν οὖν ἐς ἑτέρους τινὰς	τὴν	ἀγνωμοσύνην ἐπιδεδεῖχθαι μόνον τὸ Γηπαίδων
[7, 17]	ἐπελελοίπει, οἱ δὲ φέροντες ἐς	τὴν	ἀγορὰν τὰ ἔπιπλα πάντα βίον
[7, 34]	δὲ ξὺν τοῖς καταδεεστέροις ἐς	τὴν	ἀγωνίαν καθισταμένους ἐς κακόν τι
[7, 9]	τὴν ὁμολογίαν ἐσήμαινον τῆς ἐς	τὴν	ἀγωνίαν ὀκνήσεως. Ἰταλιώταις μὲν τὰ
[7, 4]	πλεῖστον ἐπαγγελλόμεναι τοῖς στρατοπέδοις ἐς	τὴν	ἀγωνίαν ὁρμῶσιν, ἡμεῖς δὲ τοῖς
[7, 34]	τίς δ´ ἂν εὐγνωμοσύνην ποτὲ	τὴν	ἀδυναμίαν καλοίη; ποία δὲ φιλίας
[7, 29]	ὀκτωκαίδεκα πήχυς ἀναβὰς ἐπέκλυσε μὲν	τὴν	Αἴγυπτον καὶ ἤρδευσε πᾶσαν, ἀλλὰ
[7, 37]	ἐδεῖτο γαμετὴν δοῦναι. ὁ δὲ	τὴν	αἴτησιν ἀπεσείσατο, Ἰταλίας αὐτὸν οὔτε
[7, 8]	ὄψιν ἐλθόντες ἐδέοντο τῷ ἀνθρώπῳ	τὴν	αἰτίαν ἀφεῖναι. ὁ δὲ πρᾴως
[7, 9]	καὶ τῆς γνώμης αὐτὸς φέρεσθαι	τὴν	αἰτίαν δίκαιος ἂν εἴη. οὐκοῦν,
[7, 25]	ἀποκνήσας τὸν κίνδυνον ἀποτυχών τε	τὴν	αἰτίαν ἐπισπᾶται τῶν ξυμπιπτόντων καὶ
[7, 34]	Ῥωμαίοις, ὧνπερ τῷ δέει ἀναγκασθέντες	τὴν	ἀκούσιον εὐγνωμοσύνην ὀψὲ τοῦ καιροῦ
[7, 7]	αὐτοὺς ὡς ἥκιστα ἐθελουσίους ἐς	τὴν	ἀκτὴν ἤνεγκεν, οὗ δὴ ἐστρατοπεδεύοντο
[7, 28]	ἐπιχώριοι νενομίκασιν. ἐνταῦθα μὲν παρὰ	τὴν	ἀκτὴν Ῥουσκιανή ἐστι τὸ Θουρίων
[7, 19]	ἔκτειναν, τοὺς δὲ τρεψάμενοι καὶ	τὴν	ἅλυσιν ἀνελόμενοι εὐθὺ τῆς γεφύρας
[7, 19]	νικῴη μὲν Βελισάριος, ἀνέλοιτο δὲ	τὴν	ἅλυσιν, διαφθείρας τοὺς ταύτῃ βαρβάρους,
[7, 39]	Ματασοῦνθαν ἐν γαμετῆς ἐποιήσατο λόγῳ,	τὴν	Ἀμαλασούνθης τῆς Θευδερίχου θυγατρὸς παῖδα,
[7, 34]	τοῦ καιροῦ μεταμπίσχονται. τῷ γὰρ	τὴν	ἀνάγκην πεποιημένῳ τὴν χάριν εἰκότως
[7, 36]	πεζοὶ μὲν ποιεῖσθαι καὶ ἄνοπλοι	τὴν	ἀναχώρησιν αἰσχυνόμενοι, δειμαίνοντες δὲ μή
[7, 37]	ἐνδόντες, οὐκ ἀπροφάσιστον δὲ αὐτοὶ	τὴν	ἀναχώρησιν ποιησάμενοι. ταῦτα ἐπεὶ Τουτίλαν
[7, 14]	ἀλλὰ καὶ Ῥωμαῖοι ἐς ἤπειρον	τὴν	ἀντιπέρας σὺν Χιλβουδίῳ πολλάκις ἰόντες
[7, 16]	ἐς πάντας τοὺς αὐτῷ ξυμβάλλοντας	τὴν	ἀπιστίαν ἀεὶ περιφέρειν φιλεῖ. Τουτίλας
[7, 16]	αὖθις ἐκπεπτωκέναι κακοπραγίαν οὐ προειδομένους	τὴν	ἀπὸ τῆς πείρας ἤδη συνειθισμένην
[7, 25]	ἀποίσεται δόξαν, οὐδὲν δὲ ὑπεκστήσεται	τὴν	ἀπὸ τῆς τύχης ἀνάγκην. βούλομαι
[7, 24]	ἐναντίους ἥκιστα ἤθελον, φεύγοντες δηλονότι	τὴν	ἀπὸ τοῦ ἔργου αἰσχύνην. καὶ
[7, 3]	βιαζόμενοι τῶν πολεμίων καὶ ἀπογνόντες	τὴν	ἀπὸ τῶν οἰκείων ἐπικουρίαν, ἀπὸ
[7, 30]	ἡσυχῆ ἔμενον, ὕστερον δὲ ἀπογνόντες	τὴν	ἀπόβασιν πρύμναν τε πάντες ἐκρούοντο
[7, 30]	ἀναθορόντες ἀμφὶ τὴν ἠϊόνα ἐγένοντο	τὴν	ἀπόβασιν τοῖς πολεμίοις ἀναστέλλειν διανοούμενοι.
[7, 17]	ἡ γὰρ τῆς ἀνάγκης ὑπερβολὴ	τὴν	ἀπολογίαν ἐφ´ ἑαυτῆς ἔχει. νῦν
[7, 11]	λαθεῖν τε καὶ φυγεῖν ἐς	τὴν	Ἀρίμινον ἴσχυσαν. τῶν μέντοι ὑποζυγίων
[7, 35]	κομιδῆ ὄντι ἐπίτροπος καταστὰς Αὐδουὶν	τὴν	ἀρχὴν διῳκεῖτο. δυνάμει τε πολλῇ
[7, 25]	ἐγὼ τοίνυν ἐπειδὴ διδόντων ὑμῶν	τὴν	ἀρχὴν ἔλαβον, ἐλογισάμην τῶν ἔργων
[7, 35]	καὶ αὐτὸν Γήπαιδες κατάξειν ἐπὶ	τὴν	ἀρχὴν ἐλπίδα εἶχον. γενομένων δὲ
[7, 3]	ὅτι Γότθοι Τουτίλαν σφίσιν ἐς	τὴν	ἀρχὴν κατεστήσαντο, κακίζων τε καὶ
[7, 35]	πολλῇ ἀπ´ αὐτοῦ χρώμενος αὐτὸς	τὴν	ἀρχὴν οὐκ ἐς μακρὰν ἔσχε,
[7, 2]	παρὰ Τουτίλαν ἐς Ταρβήσιον, ἐπὶ	τὴν	ἀρχὴν παρακαλοῦντες. πολὺν γὰρ ἤδη
[7, 2]	παρέλαβε κατὰ τὰ ξυγκείμενα σφίσι	τὴν	ἀρχὴν Τουτίλας. ~Ἐπεὶ δὲ Ἰουστινιανὸς
[7, 8]	τοῖς ὀνόμασι τούτοις παραπετάσμασιν ἐς	τὴν	ἀσέλγειαν χρώμενοι ἀδεέστερον ἐξαμαρτάνειν τε
[7, 40]	τραπόμενοι πρόσω ἐχώρουν. καὶ χώραν	τὴν	Ἀστικὴν καλουμένην ἐληΐζοντο κατ´ ἐξουσίαν,
[7, 31]	οὐκ ἐνεγκοῦσα ἡ γυνὴ ἔτι	τὴν	ἀτιμίαν ἐς Βυζάντιον ἦλθεν. ἱκέτις
[7, 16]	γὰρ ἅπαξ ἀγνοίᾳ σφαλέντας ἐς	τὴν	αὐτὴν αὖθις ἐκπεπτωκέναι κακοπραγίαν οὐ
[7, 14]	Χιλβούδιον, ὅτε δὴ τέταρτον ἔτος	τὴν	αὐτοκράτορα εἶχεν ἀρχὴν, Θρᾴκης στρατηγὸν
[7, 39]	γενόμενον αὐτὸν ἴδοιεν, ἐνστρατοπεδευομένην τε	τὴν	αὐτοῦ στρατιὰν, καὶ αὐτοὶ οὐδέν
[7, 16]	βέβαιον ἐς τῶν ἄλλων τινὰ	τὴν	αὑτοῦ γνώμην ἐνδείκνυσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ
[7, 22]	περαιτέρω οὐδέν. σημήνας τε Βελισαρίῳ	τὴν	αὑτοῦ γνώμην τοὺς πρέσβεις εὐθὺς
[7, 11]	καὶ οἱ χίλιοι παρεσκευάζοντο εἰς	τὴν	ἄφοδον, ὡς νύκτωρ τῆς ἀποπορείας
[7, 40]	ἡνίκα Ἰουστινιανὸς ὁ Γερμανοῦ θεῖος	τὴν	βασιλείαν εἶχεν, Ἄνται, οἳ Σκλαβηνῶν
[7, 31]	ἐξαισία τις ἐπιθυμία ἐγένετο Πρεϊέκταν	τὴν	βασιλέως ἀδελφιδῆν, ἣν εἶχεν ἐγγυητὴν,
[7, 11]	ὄντες, μεταπεμψάσθω τούτους ὅτι τάχιστα	τὴν	βασιλέως δηλώσας γνώμην. οὕτω γὰρ
[7, 32]	ἀκριβολογούμενον σχολαιότερον αὐτὰ μεμηνυκέναι. καὶ	τὴν	βασιλέως ὀργὴν οὕτω κατέπαυσε. μέγα
[7, 26]	τε καὶ Γότθοις ἐνδοὺς πρότερον	τὴν	βασιλέως, ὡς τὸ εἰκὸς, ὀργὴν
[7, 11]	ἐπεὶ οὐκ ἀξιόχρεων ἀντιτάξασθαι σφίσι	τὴν	Βελισαρίου δύναμιν ᾔσθοντο οὖσαν, τῶν
[7, 10]	καὶ ὡς ἥκιστα λόγου ἀξίαν	τὴν	Βελισαρίου δύναμιν ἰσχυρίζοντο εἶναι. Ἐν
[7, 10]	ἐνεχείρισε καὶ δύναμιν ἀκριβῶς κατανοεῖν	τὴν	Βελισαρίου ἐπέστελλεν, ἐνδεικνυμένους ὅτι δὴ
[7, 32]	ἔσονται. δεήσει γοῦν ἐς μὲν	τὴν	Βελισαρίου παρουσίαν ἀποθέσθαι τὴν πρᾶξιν,
[7, 26]	τόλμα γέγονεν, ἣ Ῥωμαίων μὲν	τὴν	βουλὴν διασώσασθαι, αὐτῷ δὲ κλέος
[7, 32]	ὑπερφυῶς ἐπὶ τὸν Γερμανὸν ἠγριαίνετο	τὴν	βραδυτῆτα τῆς δηλώσεως αἰτιώμενος, τῶν
[7, 17]	ἡδίστην τε καὶ τρυφερωτάτην ποιούσης	τὴν	βρῶσιν. καὶ βοῦν δὲ, ὃν
[7, 32]	ὀρθοστομήσας διασώσασθαι τὸν ἄνθρωπον ἴσχυσε.	τὴν	γὰρ αἰτίαν ἐφ´ ἑαυτὸν ἕλκων
[7, 19]	ἐκ τῶν χαρακωμάτων ἐξαναστάντες ἐπὶ	τὴν	γέφυραν δρόμῳ ἐχώρουν. τότε δὴ
[7, 36]	τὸν Ἀδριανοῦ τάφον ἀνέδραμε καὶ	τὴν	γέφυραν ἔσχε τὴν ἐς Πέτρου
[7, 17]	ἐπεὶ δὲ ἐς τοῦ Τιβέριδος	τὴν	γέφυραν ἦλθε, δήσας ἐπὶ τῷ
[7, 19]	ὅπως δὴ μηδὲ ὅσον ἐς	τὴν	γέφυραν ἰέναι οἱ ἐναντίοι εὐπετῶς
[7, 13]	πᾶσαν τὴν Ἰταλίαν εἰργάσατο, ἀλλὰ	τὴν	γῆν ἀδεῶς ἐκέλευεν, ᾗπερ εἰώθασιν,
[7, 14]	διακομίζειν τὸν ἄνθρωπον ἐς Ῥωμαίων	τὴν	γῆν, δόξαν τε ἀγαθὴν καὶ
[7, 24]	ἐκπίπτει καὶ τὸ σημεῖον ἐς	τὴν	γῆν ἔρριψε. καὶ Ῥωμαίων μὲν
[7, 40]	στρατῷ μεγάλῳ ἐσέβαλον ἐς Ῥωμαίων	τὴν	γῆν. ἐτύγχανε δὲ Γερμανὸν βασιλεὺς
[7, 29]	ὅσα δὴ μεταξὺ καταβεβλημένα ἐς	τὴν	γῆν ἔτυχε. καὶ οἱ μὲν
[7, 40]	οὔπω πρότερον ἀφίκετο ἐς Ῥωμαίων	τὴν	γῆν. Ἴστρον τε ποταμὸν διαβάντες
[7, 29]	τοῖς τῇδε ᾠκημένοις σπείρειν τε	τὴν	γῆν καὶ τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι
[7, 24]	πανταχόθεν ἐργάζονται, καὶ αὐτοὺς ἐς	τὴν	γῆν ὅπου παρατύχῃ ῥίπτουσι. ταύτῃ
[7, 14]	τε βουλόμενος ἐπανήκειν ἐς Ῥωμαίων	τὴν	γῆν οὐδεμιᾷ μηχανῇ εἶχεν, ἐπενόει
[7, 4]	βάρβαρος καιρίαν τυπεὶς ὕπτιος ἐς	τὴν	γῆν πεσεῖν ἔμελλεν, ἀλλά οἱ
[7, 12]	ἀφέντες καὶ τὰ ὅπλα ἐς	τὴν	γῆν ῥίψαντες. χρημάτων δὲ πρόσοδον
[7, 25]	ὡς ἥκιστα ὀρθὴν ἀφελὼν ἀντικαθιστάναι	τὴν	γνώμην ἐπὶ τὰ βελτίω δυνήσωμαι,
[7, 9]	οἵ τε ἄλλοι ἄρχοντες, ὥσπερ	τὴν	γνώμην ἐπιψηφίζοντες, ἐν τούτῳ δὴ
[7, 32]	καὶ Ἀρταβάνην τά τε ἐς	τὴν	γνώμην καὶ ἐς τοὺς λόγους
[7, 32]	μέν τινες θεραπεύοντες αὐτὸν ὡμολόγουν	τὴν	γνώμην, καὶ ξὺν αὐτῷ δυσφορουμένοις
[7, 24]	τῶν πραγμάτων τὰς ἀποβάσεις ἀεὶ	τὴν	γνώμην ῥυθμίζειν καὶ τὴν διάνοιαν
[7, 9]	ὑπογυίου, ὦ φίλοι Ῥωμαῖοι. ἀλλὰ	τὴν	Γραικῶν ἐς τὸ ὑπήκοον ἀρετὴν
[7, 19]	οἰόμενος τόν τε Πόρτον καὶ	τὴν	γυναῖκα ἀπολωλέναι καὶ ἅπαντα διεφθάρθαι
[7, 31]	ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ταύτην ἀσμένως ἀπεπέμψατο	τὴν	γυναῖκα εὐθύς. ἐτύγχανε δὲ βασιλεῖ
[7, 40]	καταληφθέντα Γότθοις ἀπέδοσαν, ἀντ´ αὐτοῦ	τὴν	γυναῖκα κεκομισμένοι. ὁ δὲ Τουτίλᾳ
[7, 19]	ἐσαγαγὼν τήν τε πόλιν καὶ	τὴν	γυναῖκα παρέδωκε καὶ εἴ τι
[7, 34]	πάρεστι. σκέψασθε γάρ· Γότθοι μὲν	τὴν	Δακῶν χώραν ἐς φόρου ἀπαγωγὴν
[7, 30]	μελλήσαντες προσχωρήσουσι. βασιλεύς τε αὐτοῖς	τὴν	δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει. Βελισάριος δὲ
[7, 31]	αὐτοῖς εὐδαιμονίας στερήσονται. βασιλεὺς μέντοι	τὴν	δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει. καὶ τὸν
[7, 4]	ἔφθασε τὸν Οὐάλαριν ἐς πλευρὰν	τὴν	δεξιὰν παίσας. ὁ δὲ βάρβαρος
[7, 23]	Σπολίτιον πέμψαι, τοῦ παντὸς λόγου	τὴν	δήλωσιν ποιησάμενος. Ὁδολγὰν δὲ Οὖννος
[7, 14]	ποταμὸς διαβατὸς ἔσται, ἐπεὶ αὐτοῦ	τὴν	διάβασιν πολλάκις ἤδη Οὖννοί τε
[7, 4]	μᾶλλον ξυνοίσειν τοῦ ποταμοῦ τηρήσασι	τὴν	διάβασιν τοῖς βαρβάροις, ἐπειδὰν ἐς
[7, 8]	τὸν θεὸν παρανομίᾳ τῇ ἐς	τὴν	δίαιταν ὡς ἥκιστα κατεστήσαμεν, ὅπη
[7, 34]	φιλία δὲ χρόνου μήκει ξυμπλεκομένη	τὴν	διάλυσιν οὐκ εὐπετῆ ἔχει. ὥστε
[7, 31]	τοῦ παραλόγου ἐπιλαβόμενοι οὐ δύνανται	τὴν	διάνοιαν ἐνταῦθα ἑστάναι, ἀλλὰ καραδοκοῦσι
[7, 1]	μὲν τοῖς δεινοῖς εὔελπίν τε	τὴν	διάνοιαν καὶ ταραχῆς παρείχετο κρείσσω,
[7, 24]	ἀεὶ τὴν γνώμην ῥυθμίζειν καὶ	τὴν	διάνοιαν τῷ τῆς τύχης ῥεύματι
[7, 14]	ξὺν ταύτῃ δὴ τῇ τιμῇ	τὴν	διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχεν, οὐχ ὅσον
[7, 21]	κεῖσθαι. φημὶ τοίνυν ὑμᾶς χρῆναι	τὴν	δικαιοσύνην ἔς τε ἀλλήλους καὶ
[7, 6]	ἀφῆκαν ἰέναι. ταύτην τε Τουτίλᾳ	τὴν	δίκην Δημήτριος γλώσσης ἀκολάστου ἐξέτισεν.
[7, 8]	τοῦτον ὧν ἠδίκηκε μὴ δοῦναι	τὴν	δίκην, ἢ τὸ Γότθων γένος
[7, 8]	ὁπόσων ἡσσημένοις ἀνδρῶν. νῦν δὲ	τὴν	δίκην παρ´ ἡμῶν ὁ θεὸς
[7, 18]	ξὺν αὑτῷ ἔχων. Ἰωάννης δὲ	τὴν	δίοδον ἀπογνοὺς ἐπὶ Ἀπουλίας ἐχώρησεν,
[7, 18]	ὅπη ἂν σφίσι δυνατὰ εἴη,	τὴν	δίοδον ἐν φυλακῇ ἔχειν. ἐπεὶ
[7, 18]	οὖσιν ἐς χεῖρας ἥκων ποιεῖσθαι	τὴν	δίοδον ἐνεχείρησε, καίπερ βαρβάρους ἀριστίνδην
[7, 38]	χωροῦσι· καὶ οἱ Ῥωμαῖοι ἐς	τὴν	δίωξιν ἐκπεπτωκότες πόρρω που τοῦ
[7, 13]	οἷς δὴ ἐπισπόμενοι, ἔς τε	τὴν	δίωξιν ἐπὶ πλεῖστον ἐκπεπτωκότες ἐνέδραις
[7, 4]	τισὶν ἡσσηθέντα τῶν πολεμίων θαυμάσαι	τὴν	δύναμιν, ἐπεὶ ἀνδρῶν ἀρετὴ καὶ
[7, 1]	τε ἀρετὴν αἰσχυνόμενοι καὶ δεδιότες	τὴν	δύναμιν. ἑπτακισχιλίους γὰρ ἱππέας ἐκ
[7, 8]	γίγνεσθαι. οὕτω τε αὐτοῖς ἐπιρρώσας	τὴν	δύναμιν καὶ τὰς πύλας ἀναπετάσας
[7, 11]	πρότερον ἐπ´ αὐτοὺς ἔγνωσαν, κατασκεψομένους	τὴν	δύναμιν, ὡς μὴ ἀνεπισκέπτως ἐπ´
[7, 34]	ἅπαντες, Γότθων μὲν οὕτω κατεπτηχότες	τὴν	δύναμιν ὥστε τὸν ποταμὸν διαπορθμεύεσθαι
[7, 21]	σπουδῇ ἕξουσιν. ἐπέστελλέ τε αὐτοῖς	τὴν	εἰρήνην οἱ παντὶ σθένει παρὰ
[7, 32]	ἀνήνεγκεν, ὁ δὲ αὐτίκα ἐς	τὴν	εἱρκτὴν ἀπαχθῆναι τοὺς ἀμφὶ Ἀρταβάνην
[7, 1]	Ῥωμαῖοι. οὗτος ἀεὶ τοῖς στρατιώταις	τὴν	εἰς τὸ δημόσιον ἐπεκάλει ζημίαν.
[7, 22]	Τουλλιανὸς τοὺς ἐκείνῃ ἀγροίκους ἀγείρας	τὴν	εἴσοδον στενοτάτην οὖσαν ἐφύλασσεν, ὅπως
[7, 26]	τῶν πολεμίων ἐσήγγελλον, ταύτῃ δηλονότι	τὴν	ἐκ τῆς φυγῆς αἰσχύνην ἰώμενοι.
[7, 1]	Οὐέλας ἤκουσε, θυμοειδὴς ὢν φύσει,	τὴν	ἐκ τοῦ ἔργου ὕβριν οὐκ
[7, 28]	ἑκατέρωθι δὲ παρὰ τοῦ ῥεύματος	τὴν	ἐκβολὴν κεῖται πολίσματα δύο· θάτερον
[7, 34]	ἐπράσσετο τῇδε. ἐγὼ δὲ ὅθεν	τὴν	ἐκβολὴν τοῦ λόγου ἐποιησάμην ἐπάνειμι.
[7, 29]	ἁλῶναι ξυνέπεσεν. ἐγὼ δὲ ὅθεν	τὴν	ἐκβολὴν τοῦ λόγου ἐποιησάμην ἐπάνειμι.
[7, 27]	αὐτῷ Ἀρμένιοι ἔπλεον, ἄφνω ἐς	τὴν	ἐκείνῃ ἀκτὴν κατῆραν. ὅπερ ἐπεὶ
[7, 6]	εἶχεν, ἐπειδὴ δὲ κατῆραν ἐς	τὴν	ἐκείνῃ ἀκτὴν οἱ πολέμιοι Νεαπόλεως
[7, 7]	αὐτοῖς τήν τε δύναμιν καὶ	τὴν	ἐλπίδα διολωλέναι. Δημήτριος μὲν τοσαῦτα
[7, 28]	αὐτοὺς ἅτε διαφέροντας τὰ πολέμια	τὴν	ἐλπίδα ξύμπαντες εἶχον. ὅσοι μέντοι
[7, 2]	Ἰλδιβάδου ἀρχῆς ἐν αὐτοῖς ἔχοντες	τὴν	ἐλπίδα τῆς νίκης ἐπὶ Τουτίλαν
[7, 6]	Ἰταλίαν ἐγένετο ἐς ταύτην δὴ	τὴν	ἐμπειρίαν δόκιμος, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 36]	μὲν ἐπιτελῆ ταύτην δὴ ἐπεποιήκει	τὴν	ἔννοιαν, οἶμαι ἂν, Ῥώμης μὲν
[7, 36]	μαχίμων ἐνέδραις τισὶ προλοχίζειν ἔγνω	τὴν	ἐνταῦθα ὁδὸν φέρουσαν, οἷς δὴ
[7, 21]	ἀποκναίειν δοκῇ· ἐπεὶ οὐδὲ πρὸς	τὴν	ἐξ αὐτῶν εὐεργεσίαν ἀπειπεῖν ἄξιον.
[7, 32]	ἐκέλευε, τῶν τε ἀρχόντων τισὶ	τὴν	ἐπ´ αὐτοῖς ἐπέτρεπε βάσανον. ἐπεὶ
[7, 40]	Ἰταλίαν ἡγήσασθαι. καὶ οἱ μὲν	τὴν	ἐπὶ Δαλματίας ᾔεσαν, ὡς ἐν
[7, 36]	περιπλακέντες καὶ τῶν προσώπων καταφιλήσαντες	τὴν	ἐπὶ θανάτῳ ἠσπάζοντο, ὡς ἀπολούμενοι
[7, 40]	ὁδὸν μὲν ἐν τῷ παραυτίκα	τὴν	ἐπὶ Ἰταλίαν ἀναβαλέσθαι, Θεσσαλονίκῃ δὲ
[7, 36]	ἑτέρων πυλῶν ᾤχοντο, οἱ δὲ	τὴν	ἐπὶ Κεντουκέλλας ἰόντες ὑπό τε
[7, 36]	ἤκουσαν. καὶ τὰ μὲν πρῶτα	τὴν	ἐπὶ τὸ Βυζάντιον εἵλοντο ἅπαντες,
[7, 35]	λόγου ἐποιησάμην ἐπάνειμι. ~Βελισάριος μὲν	τὴν	ἐπὶ τὸ Βυζάντιον οὐδενὶ κόσμῳ
[7, 29]	οἱ δὲ καὶ μοῖραν ταριχεῦσαι	τὴν	ἐπιβάλλουσαν σφίσιν ἔγνωσαν. Βυζάντιοι δὲ,
[7, 36]	σφέτερα φυλακτήρια ἐβοήθουν ἐνταῦθα δρόμῳ,	τὴν	ἐπιβουλὴν ἐς τὸ ἐκείνῃ τεῖχος
[7, 13]	καὶ Ῥωμαίων ποτὲ στρατηγήσαντος, διελέγξαι	τὴν	ἐπιβουλὴν ῥᾳδίως ἔσχε. τοῦτο δὲ
[7, 8]	τινὶ προμηθεῖ ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ	τὴν	ἐπιθυμίαν τὰ σιτία παρείχετο, προσεπιβάλλων
[7, 39]	φιλοτιμία πολλή τις ἔσχε, Γότθων	τὴν	ἐπικράτησιν ἀναδήσασθαι, ὅπως οἱ Λιβύην
[7, 21]	ὁ Τουτίλας σφίσιν ἐπέστελλε καὶ	τὴν	ἐπιστολὴν ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ ἡ
[7, 22]	ἔγραψε. Τουτίλας δὲ πολλάκις ἀναλεξάμενος	τὴν	ἐπιστολὴν καὶ τῆς παραινέσεως ἐς
[7, 2]	οἱ βάρβαροι ἤκουσαν, ἐπιβουλῇ ἐς	τὴν	Ἐραρίχου καταστροφὴν εἴχοντο. ταῦτα μὲν
[7, 32]	μέσοις. τοσαῦτα ὑπειπὼν Ἀρσάκης ἐς	τὴν	ἐς βασιλέα ἐπιβουλὴν τὸν νεανίαν
[7, 8]	μὲν αἰσχύνην σφίσι φέρειν οἰόμενοι	τὴν	ἐς Βυζάντιον ἀναχώρησιν, πλεῖν κατὰ
[7, 1]	ὑπουργήσαντας ἐπὶ τὰς εὐθύνας ἐκάλει,	τὴν	ἐς Θευδέριχον καὶ τοὺς ἄλλους
[7, 36]	ἀνέδραμε καὶ τὴν γέφυραν ἔσχε	τὴν	ἐς Πέτρου τοῦ ἀποστόλου τὸν
[7, 2]	τοῖς παρ´ αὐτὸν ἥκουσιν ἄντικρυς	τὴν	ἐς Ῥωμαίους ὁμολογίαν ἀποκαλύψας ἔφασκεν
[7, 8]	γὰρ ἐξαμαρτεῖν καὶ τὸ διακωλύειν	τὴν	ἐς τοὺς ἐξημαρτηκότας τιμωρίαν, οἶμαι,
[7, 18]	τῆς ἑτέρας ὄχθης ἄχρι ἐς	τὴν	ἑτέραν ἐξικνουμένας ἐνταῦθα ἐς γεφύρας
[7, 19]	τοῦ Τιβέριδος ὄχθης ἄχρι ἐς	τὴν	ἑτέραν ἐξικνουμένην, ὅπως δὴ μηδὲ
[7, 28]	Λατίνων φωνῇ κέκληται, Λαβοῦλαν δὲ	τὴν	ἑτέραν καλεῖν οἱ ἐπιχώριοι νενομίκασιν.
[7, 19]	ἐντολὰς ἀλογήσας, ὅτι τάχιστα ἐς	τὴν	ἑτέραν τοῦ ποταμοῦ ὄχθην ἀπιὼν
[7, 19]	ὀξυτάτη γίνεσθαι πέφυκε. κατὰ δὲ	τὴν	ἑτέραν τοῦ ποταμοῦ ὄχθην, ἥ
[7, 22]	νικῴης, Ῥώμην τε καθελὼν, οὐ	τὴν	ἑτέρου του, ἀλλὰ τὴν σαυτοῦ
[7, 13]	εὐθὺς ἡ τύχη ἀντιστρέφει αὐτῷ	τὴν	εὐβουλίαν ἐπὶ τὰ πονηρότατα τῶν
[7, 25]	τὰς ἁλισκομένας ἐκέλευον. ὑμεῖς δὲ	τὴν	εὐβουλίαν θαυμάζοντες ὑπουργεῖτε τῇ γνώμῃ
[7, 25]	ὑμῖν ξυνοίσει, ὡς μὴ προσκεκρουκότες	τὴν	εὐγνωμοσύνην μεταμαθεῖν βιάζησθε. καίτοι πῶς
[7, 21]	ταὐτὸν γὰρ ἂν εἴη λέγειν	τὴν	εὐημερίαν ἐς ἀεὶ διασώζεσθαι. Τοσαῦτα
[7, 17]	ἠναγκασμένος οὐκ ἔργοις, οὐ ῥήμασι	τὴν	εὐκοσμίαν διασώσασθαι τὸ λοιπὸν δύναται.
[7, 24]	θυμοῦ σφᾶς παρὰ δύναμιν ἐς	τὴν	εὐτολμίαν ὁρμῶντος. οἵ τε Ῥωμαῖοι
[7, 24]	κινδύνου, ὡς τὸ εἰκὸς, ἐς	τὴν	εὐψυχίαν ἐνάγοντος. γέγονεν οὖν φόνος
[7, 35]	ῥεύσας πολὺς ἐς τοσόνδε γῆν	τὴν	ἐχομένην ἐπέκλυσεν ὥστε καὶ τέλμα
[7, 35]	νόμος, ἐπειδὰν Οὐάκης τελευτήσειεν, ἐπὶ	τὴν	ἡγεμονίαν ἐκάλει. προνοήσας οὖν Οὐάκης
[7, 30]	ἐπὶ τοὺς ἵππους ἀναθορόντες ἀμφὶ	τὴν	ἠϊόνα ἐγένοντο τὴν ἀπόβασιν τοῖς
[7, 21]	ἔρημον ἐς τήνδε ἡμῖν ἐνδιδόναι	τὴν	ἡμέραν ἐγνώκατε, οἵδε δὲ ἡμᾶς
[7, 36]	ἄνδρας αἱρήσειν. ταύτην μὲν οὖν	τὴν	ἡμέραν Παῦλός τε καὶ οἱ
[7, 1]	ἀποκομίσας, γῆς τε καὶ θαλάσσης	τὴν	ἡμίσειαν μάλιστα μοῖραν τῇ βασιλείᾳ
[7, 6]	τῷ στόλῳ τῆς Ἑλλάδος ἐς	τὴν	Ἤπειρον ἦλθεν· ἔνθα δὴ τὸν
[7, 29]	ἐγὼ δηλώσω. ἐτύγχανε μὲν γαλήνη	τὴν	θάλασσαν πολλὴ ἔχουσα, δελφίνων δὲ
[7, 23]	οὐδεμιᾷ μηχανῇ ᾤετο, ἰδὼν δὲ	τὴν	θάλασσαν τῆς πόλεως ἐς τὰ
[7, 22]	δὲ ὕστερον ἐπιγενησομένους τῶν ἔργων	τὴν	θέαν. τούτων δὲ τοιούτων ὄντων
[7, 1]	ποιούμενοι ἀνεφθέγγοντο ὡς οἰκία μία	τὴν	Θευδερίχου δύναμιν καταλύοι. Βελισάριος μὲν
[7, 20]	ποτα, φείδου. ταύτην ὁ Τουτίλας	τὴν	ἱκεσίαν δεξάμενος ἀπεῖπε Γότθοις μηδένα
[7, 20]	χερσὶ φέρων, παντί τε τρόπῳ	τὴν	ἱκεσίαν προτεινόμενος „Φείδου τῶν σῶν,
[7, 34]	Γήπαιδές τε καὶ Ἔρουλοι καταθέοντες	τὴν	Ἰλλυριῶν ληΐσωνται χώραν. αὐτοῦ γοῦν
[7, 39]	Τούτων δὴ καὶ πλειοτέρων ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἀγγελλομένων, οἷα δὴ ἐξεργάζεσθαι
[7, 40]	νῆσον ἐξαπιναίως ἐξέλιπον καὶ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἀνέστρεφον, τρόπῳ ὁρμώμενοι τοιῷδε.
[7, 40]	ὕστερον ὁδοῦ ἐνθένδε τῆς ἐπὶ	τὴν	Ἰταλίαν ἀρξόμενος. ἀλλά τις αὐτῷ
[7, 13]	γεωργοὺς οὐδὲν ἄχαρι ἀνὰ πᾶσαν	τὴν	Ἰταλίαν εἰργάσατο, ἀλλὰ τὴν γῆν
[7, 21]	καὶ ἀναστρέφειν ὅτι τάχιστα ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἐν σπουδῇ ἕξουσιν. ἐπέστελλέ
[7, 39]	ἐνταῦθα εἶχε) ξὺν αὑτῷ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἐπαγαγέσθαι ἐπήγγελλε. Τότε δὴ
[7, 40]	παίδοιν τῷ στρατῷ τούτῳ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ἡγήσασθαι. καὶ οἱ μὲν
[7, 34]	Γηπαίδων ἔθνος, ἐνθένδε σπουδῇ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἰέναι.
[7, 39]	οὕτω δὴ στέλλεσθαι σπουδῇ ἐς	τὴν	Ἰταλίαν πολλῇ. καί οἱ Φιλημούθ
[7, 12]	ἡ γραφὴ τάδε „Ἀφίγμεθα εἰς	τὴν	Ἰταλίαν, ὦ βασιλεῦ κράτιστε, ἀνδρῶν
[7, 40]	ὅτι δὴ αἱ πολλαὶ ἐς	τὴν	Καλαβρίαν ἐξενεχθεῖσαι ὑπὸ τοῖς πολεμίοις
[7, 30]	μὴ ἐς τὸν Χαλαζὰρ ἐπιτελέσειν	τὴν	κόλασιν ἐπηγγέλλετο ἅτε τὰ πρόσθεν
[7, 17]	ἔπιπτον. ἤδη δὲ καὶ ἀλλήλων	τὴν	κόπρον ἤσθιον. πολλοί τε σφᾶς
[7, 7]	οἱ δὲ πολιορκούμενοι οὐκ ἀναμείναντες	τὴν	κυρίαν (λίαν γὰρ ἐβιάζοντο τῶν
[7, 24]	ἁρπάζουσι καὶ τοῦ νεκροῦ χεῖρα	τὴν	λαιὰν ἀποτεμόντες ξὺν αὑτοῖς ἔλαβον.
[7, 40]	τέτρασιν εἴασεν, αὐτὸς δὲ ξύμπασαν	τὴν	λείαν ἐπαγόμενος παντὶ τῷ ἄλλῳ
[7, 22]	παραινέσεως ἐς τὸ ἀκριβὲς πεποιημένος	τὴν	μάθησιν, ἐπείσθη τε καὶ Ῥώμην
[7, 8]	καὶ ταραχῇ οὐδεμιᾷ τῶν λεγομένων	τὴν	μάθησιν ποιησάμενος ἔλεξε τοιάδε „Οὐκ
[7, 32]	Γερμανὸς Μαρκέλλου τε καὶ Λεοντίου	τὴν	μαρτυρίαν παρασχόμενος ἐκλύειν τὴν ὑποψίαν
[7, 36]	Τουτίλας εἶδε, κατέπαυσε μὲν αὐτίκα	τὴν	μάχην, Γότθους δὲ τοῖς πολεμίοις
[7, 4]	σθένει τοῖς πολεμίοις ὁμόσε χωρεῖν	τὴν	μάχην ἐξεπιστάμενος τὴν νῦν οὐκ
[7, 24]	εἰσίν. ἑκάτεροι δὲ οὕτω μετὰ	τὴν	μάχην ηὐλίσαντο. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[7, 7]	Ἰταλιωτῶν ὑμᾶς ἁπάντων εὔνοιάν τε	τὴν	μεγίστην ἐς Γότθων τὸ ἔθνος
[7, 34]	ὑμετέραν παρανενομηκότες ἀρχὴν νῦν καὶ	τὴν	μεγίστην τῶν ὕβρεων ὑμῖν κομιοῦντες
[7, 23]	τῆς γυναικὸς ἐν τοῖς αἰχμαλώτοις,	τὴν	μὲν γυναῖκα καὶ τῶν παίδων
[7, 26]	χωρίοις. χώραν δὲ ξυμβαίνει εἶναι	τὴν	μεταξὺ οὐ πλέον ἢ σταδίους
[7, 27]	ὠνόμασαν ἐπιχώριοι Κυνὸς Κεφαλὴν ἄκραν	τὴν	μίαν Κερκύρας τῆς νήσου, ἣ
[7, 1]	ἑτέροις τισὶν ἐπ´ αὐτοὺς ἔφοδον,	τὴν	μνηστὴν ἑτέρῳ τῶν βαρβάρων τινὶ
[7, 8]	ἐξαμαρτάνειν τε ἱκανοὶ εἶεν καὶ	τὴν	μοχθηρίαν ἐνδείκνυσθαι. ὑμῖν δὲ παραινῶ
[7, 39]	τάχος ἐπὶ Σικελίας ἐκέλευσε, καὶ	τὴν	νῆσον διασώσασθαι δυνάμει τῇ πάσῃ.
[7, 34]	κακόν τι προὖπτον ἰέναι, παρὸν	τὴν	νίκην ξὺν τοῖς δυνατωτέροις ταττομένους
[7, 3]	ὁρᾶν. ἐνταῦθα οἱ Γότθοι καταφυγόντες	τὴν	νύκτα ὅλην ἡσύχαζον. ὁ δὲ
[7, 4]	ὁμόσε χωρεῖν τὴν μάχην ἐξεπιστάμενος	τὴν	νῦν οὐκ εὐδοκιμηκόσιν ἡμῖν ἀναμάχεσθαι
[7, 16]	γε πρὸ τῆς ἀπολογίας ἀπειπόντα	τὴν	ξύμβασιν; ἐκεῖνο δὲ οὐκ ἂν
[7, 34]	μὲν οὖν πρὸς ὑμᾶς ἐς	τὴν	ξυμμαχίαν ἐπαγωγὰ ταῦτά ἐστιν ἡμῖν.
[7, 31]	γυναῖκα γαμετὴν ἐποιήσατο. ταύτην Ἀρταβάνης	τὴν	ξυμφορὰν οὐκ ἤνεγκε πρᾴως, ἀλλ´
[7, 17]	δηλώσοντές τε λόγῳ καὶ ἀποκλαύσοντες	τὴν	ξυμφορὰν παρ´ ὑμᾶς ἥκομεν· ὅπως
[7, 31]	Ῥωμαίους ἔλεγε τόσα γυναῖκα μὲν	τήν	οἱ αὐτῷ κατηγγυημένην ἑκόντα ἑκοῦσαν
[7, 34]	ὀπίσω τῶν πραγμάτων ἀναποδίζοντες τῷ	τὴν	οἰκείαν ἀσθένειαν ξυνεπίστασθαι παρ´ ὑμᾶς
[7, 14]	μή τι αὐτῷ τῆς ἐς	τὴν	οἰκείαν ἐπανόδου χαλεπὸν εἴη, Χιλβούδιον
[7, 32]	ὃν δὴ ὁ Γερμανὸς ἐς	τὴν	οἰκίαν ἐσαγαγὼν ἐν δωματίῳ ἐκάθισεν,
[7, 17]	μέντοι οὐχ οὕτω τὰ κατὰ	τὴν	οἰκίαν ἐφέρετο, ὥστε βρώσεως ἐς
[7, 35]	ξυμβόλῳ τεκμηριούμενοι ἐς ταύτην δὴ	τὴν	οἰκίαν μεγάλα προὔλεγον ἀγαθὰ ἔσεσθαι.
[7, 9]	ἐν τούτῳ δὴ τῷ γραμματείῳ	τὴν	ὁμολογίαν ἐσήμαινον τῆς ἐς τὴν
[7, 16]	τοὺς ἐναντίους καὶ παρ´ ἡμῶν	τὴν	ὁμολογίαν κεκομισμένους τοῦ μή ποτε
[7, 20]	γενομένῃ, παιδὶ δὲ Συμμάχου, καὶ	τὴν	οὐσίαν ἀεὶ τοῖς δεομένοις προϊεμένῃ,
[7, 32]	αἰῶνα. καὶ οὐδὲ τοῦ θείου	τὴν	οὐσίαν αὐτὸν εἰσιέναι ξυνέβη, ἧς
[7, 1]	οὗτος ἀνὴρ, μνησθεὶς γυναικὸς εὐπρεποῦς	τὴν	ὄψιν, ἐξαίσιόν τινα ἔρωτα ἤρα,
[7, 31]	τε καὶ παιδὸς μιᾶς, τοσαῦτα	τὴν	παῖδα ἐκέλευεν ἔχειν ὅσα ὁ
[7, 37]	τῶν Φράγγων τὸν ἄρχοντα πέμψας,	τὴν	παῖδά οἱ γυναῖκα ἐδεῖτο γαμετὴν
[7, 8]	τῶν δορυφόρων τῶν αὐτοῦ τινα	τὴν	παῖδα παρθένον οὖσαν οὔτι ἑκουσίαν
[7, 21]	τινὶ ὀλιγωρίᾳ διὰ τοῦτο ἐς	τὴν	παραίνεσιν τανῦν χρήσησθε. λόγων γὰρ
[7, 8]	τοὐναντίον. φιλανθρωπίαν μὲν γὰρ καλεῖν	τὴν	παρανομίαν εἰώθασιν, ἐξ ἧς διεφθάρθαι
[7, 28]	τὸν Κρότωνα ἦλθε. καὶ τύχην	τὴν	παροῦσαν ἀπαγγέλλων ἐπεῖπεν οἴεσθαι αὐτίκα
[7, 12]	ἥκιστα ἔχομεν. ἀφείλετο γὰρ ἡμῶν	τὴν	παρρησίαν τὸ ὄφλημα. εὖ δὲ
[7, 4]	ἀνθρώπων ἠφάνιστο, Ῥωμαίοις τε κατέσεισε	τὴν	πᾶσαν ἐλπίδα, ἐπεὶ καὶ τότε
[7, 20]	ἀνάγκης. καὶ ὅλος εἰς μέριμναν	τὴν	περὶ ταῦτα ἐσπουδακὼς οὔτε φυλακῆς
[7, 11]	τὰ ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν μέλει, ὥστε	τὴν	Περσῶν ἐπικράτησιν περὶ ἐλάσσονος τούτων
[7, 24]	μὲν πρῶτα ἐλπίδα εἶχον αὐτοβοεὶ	τὴν	πόλιν αἱρήσειν, τοῦ δὲ πράγματος
[7, 20]	δήμου πεντακοσίους ἄνδρας ἀνὰ πᾶσαν	τὴν	πόλιν ἀπολελεῖφθαι ξυνέπεσεν, οἵπερ ἐς
[7, 21]	τε αὐτοῖς ἐνδεικνύμενος καὶ τοὺς	τὴν	πόλιν αὐτῷ παραδόντας Ἰσαύρους „Ὑμεῖς
[7, 16]	σφᾶς τε αὐτοὺς ὁμολογίᾳ καὶ	τὴν	πόλιν Γότθοις ἐνδώσουσιν. ἐπὶ ταύτῃ
[7, 6]	ἐκπλῆξαί τε τοὺς πολεμίους καὶ	τὴν	πόλιν διασώσασθαι, οὐδενός οἱ ἀντιστατοῦντος.
[7, 24]	ἔμελλον, ὡς μὴ ἀναστρέφειν ἐς	τὴν	πόλιν δυνατοὶ εἶεν. ἀλλὰ Βελισάριος
[7, 23]	Δρυοῦντος φυλακῇ καταστησάμενος. καὶ ἐπεὶ	τὴν	πόλιν εἶδε μεγίστην τε ὑπερφυῶς
[7, 38]	τῷ περιβόλῳ ἐρείσαντες κατὰ κράτος	τὴν	πόλιν εἷλον. ἄνδρας μὲν οὖν
[7, 3]	ἐσαγγείλωσι καὶ ξὺν αὐτοῖς ἐς	τὴν	πόλιν εἰσβάλλωσι νύκτωρ. ἔδοξε δὲ
[7, 7]	βούλοιντο συγχωροῦμεν ἰέναι, ἤν γε	τὴν	πόλιν ἐνδόντες ἡμῖν ἐνθένδε ἀπαλλάσσοιντο,
[7, 37]	οὕτω δὴ ἀπαλλάσσοιντο, Γότθοις μὲν	τὴν	πόλιν ἐνδόντες, οὐκ ἀπροφάσιστον δὲ
[7, 39]	ἐκέλευέν οἱ κατὰ τὰ ξυγκείμενα	τὴν	πόλιν ἐνδοῦναι. Διογένης δὲ τούτου
[7, 36]	λαθραιότατα ἐς λόγους ἐλθόντες ὡμολόγησαν	τὴν	πόλιν ἐνδώσειν, τακτή τε ξυνέκειτο
[7, 18]	ἐκ τοῦ Πόρτου ἀναγομένοις ἐς	τὴν	πόλιν ἐσιτητὰ εἴη. Ἐν τούτῳ
[7, 20]	οἱ ἄνθρωποι Γότθοις ἔφασκον ἐς	τὴν	πόλιν ἐσιτητὰ εἶναι. οἵπερ ἐπειδὴ
[7, 12]	ἧσσον οἱ Κυπριανοῦ στρατιῶται βασιλεῖ	τὴν	πόλιν ἐφύλασσον, διὸ δὴ Γότθοι
[7, 3]	στράτευμα διέχον εἱστήκει, δρόμῳ ἐπὶ	τὴν	πόλιν ἐχώρουν δι´ αὐτῶν τῶν
[7, 20]	τῶν τινας σφίσιν Ἰσαύρων ἐνδώσειν	τὴν	πόλιν· ἤδη γὰρ ἔκπυστος ὁ
[7, 24]	διώκοντες πολλοὺς ἔκτειναν, ἔς τε	τὴν	πόλιν κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς ἦλθον.
[7, 12]	αὐτοῖς ἐπιγένηται, αὑτόν τε καὶ	τὴν	πόλιν ξύν τε τοῖς στρατιώταις
[7, 13]	προὔφερον τοῖς ἐνταῦθα φρουροῖς, ὅπως	τὴν	πόλιν ὁμολογίᾳ Τουτίλᾳ τε καὶ
[7, 11]	Βαρβατίωνα Θρᾷκα, ὡς ξυμφυλάξοντας Βέσσᾳ	τὴν	πόλιν, ὃς ἐνταῦθα ἐτύγχανεν ὢν,
[7, 7]	ἀνονήτοις ἐλπίσι πιστεύοντας διαφθείρεσθαι, ἀλλὰ	τὴν	πόλιν ὅτι τάχιστα Γότθοις ἐνδιδόντας
[7, 38]	διωκόντων γενόμενοι ἐσιτητὰ σφίσιν ἐς	τὴν	πόλιν οὐκέτι ἐποίουν. ἀναστρέψαντες δὲ
[7, 32]	κατὰ νώτου ἐπόμπευσε καμήλῳ ἀνὰ	τὴν	πόλιν ὀχούμενον, οὐδὲν μέντοι αὐτὸν
[7, 3]	βασιλεῖ ἐς τὰ μάλιστα ἔχων	τὴν	πόλιν παραδοῦναι τῷ Ῥωμαίων στρατῷ
[7, 3]	ἀκριβὲς κατανενοηκότες τῶν τε ἀνὰ	τὴν	πόλιν πολεμίων καὶ ὅσον Βερώνης
[7, 22]	ἐνταῦθα ξυναγαγεῖν ἴσχυσαν. οὕτω τε	τὴν	πόλιν τοιαύτην, οἵανπερ ὁρᾷς, κατὰ
[7, 11]	καταδαπανῶντες τροφὰς ἁλώσιμον ἔτι θᾶσσον	τὴν	πόλιν τοῖς ἐναντίοις ποιήσονται. καὶ
[7, 12]	τε τοῖς παροῦσιν ἀπορούμενοι, αὐτίκα	τὴν	πόλιν τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν. πέμψας
[7, 7]	καραδοκοῦντες τριάκοντα ἡμερῶν ὡμολόγουν ἐνδώσειν	τὴν	πόλιν. Τουτίλας δὲ πᾶσαν αὐτοῖς
[7, 3]	παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ	τὴν	πόλιν χωρεῖν ἔγνωσαν. ἀποκεκλεισμένας δὲ
[7, 19]	βουλῆς ἀποδιδόμενος χρημάτων μεγάλων διαλύεσθαι	τὴν	πολιορκίαν ἥκιστα ἤθελε. Βελισάριος μὲν
[7, 1]	ἐκ τῶν πολεμίων αὖθις ἐς	τὴν	πολιτείαν ἀποκομίσας, γῆς τε καὶ
[7, 32]	ἀπεψηφίσαντο ἅπαντες ἅτε οὐδὲν εἰς	τὴν	πολιτείαν ἡμαρτηκότων. ἐπεὶ δὲ εἴσω
[7, 32]	προσήκων. ὃς δὴ κακουργῶν ἐς	τὴν	πολιτείαν οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἐφωράθη
[7, 32]	αὐτὸν ζέουσιν, οὕς γε καὶ	τὴν	πρᾶξιν αὐτοματίσειν ἐλπίδα ἔχω. ἠδικημένοι
[7, 37]	ἐς χρόνον δὲ ἀναβαλέσθαι τινὰ	τὴν	πρᾶξιν ἐδέοντο, ἐφ´ ᾧ βασιλεῖ
[7, 6]	μάλιστα καὶ ἐς ταύτην δὴ	τὴν	πρᾶξιν ἐνῆγε. Τουτίλας δὲ τὸν
[7, 32]	μὲν τὴν Βελισαρίου παρουσίαν ἀποθέσθαι	τὴν	πρᾶξιν, ἐπειδὰν δὲ ὁ ἀνὴρ
[7, 20]	τὸν πάντα λόγον ἀγγείλαντες ἐς	τὴν	πρᾶξιν ἐπέρρωσαν. Τουτίλας δὲ, ἐπειδὴ
[7, 14]	σχεδὸν ἅπαντες, κοινὴν δὲ εἶναι	τὴν	πρᾶξιν ἠξίουν, μεγάλα σφίσιν οἰόμενοι
[7, 3]	δὲ ἀγαθὸς τὰ πολέμια, ἐς	τὴν	πρᾶξιν οὔτι ἀκουσίως καθῆκεν αὑτόν.
[7, 33]	ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. ταύτην τε	τὴν	πρᾶξιν οὐχ ὅπως οὐ διακωλύειν
[7, 20]	ἄνθρωποι παρ´ αὐτὸν ἧκον, ἐπὶ	τὴν	πρᾶξιν παρακαλοῦντες. καὶ ὃς ἑτέρους
[7, 16]	τινὸς τύχωσι, καθεῖναι αὑτοὺς ἐς	τὴν	πρεσβείαν εἰώθασιν ἄνθρωποι, ἀλλ´ ὅπως
[7, 16]	μεθεὶς τὴν πρὸς σὲ δέησιν	τὴν	πρεσβείαν ἐς τὸν θεὸν μεταθήσομαι,
[7, 36]	οἱ ἴσως ἐπιγενομένης ἑτέρας τινὸς	τὴν	προθυμίαν κατέπαυσε. Χρόνου δὲ τῇ
[7, 7]	διὰ τῶν πρὸς ἡδονὴν ἀναγκάζωνται	τὴν	πρὸς αὐτοὺς διαπράσσεσθαι χάριν. τῶν
[7, 16]	ἐξενεγκεῖν ἔγνως. ἀλλ´ ἔγωγε μεθεὶς	τὴν	πρὸς σὲ δέησιν τὴν πρεσβείαν
[7, 5]	πρὸς τῶν κατασκόπων ἐπύθοντο, λύσαντες	τὴν	προσεδρείαν, ἀνεχώρησαν εἰς χωρίον Μουκέλλιν
[7, 37]	ὁμολογίᾳ δέδονται ταύτῃ καὶ Γότθοι	τὴν	προσεδρείαν διαλύσαντες ἐπὶ Σικελίας ἐχώρησαν.
[7, 10]	στόλον ἰδόντες ἔδεισάν τε καὶ	τὴν	προσεδρείαν διέλυσαν, μακράν τε ἄποθεν
[7, 30]	γὰρ ἂν αὐτοῖς Τουτίλαν διαλύσαντα	τὴν	προσεδρείαν ἐπισπέσθαι ἐλπίδα εἶχον. Ἰωάννης
[7, 24]	δὲ καὶ οἱ βάρβαροι λύσαντες	τὴν	προσεδρείαν ἐς Τίβουριν πόλιν ἀφίκοντο,
[7, 18]	πολιορκίᾳ τοῦ ἐνταῦθα φρουρίου, διαλύσαντες	τὴν	προσεδρείαν εὐθὺς κομίζονται ἀμφὶ πόλιν
[7, 30]	Ἰωάννῃ ξυμμῖξαι. ἀλλὰ Τουτίλας διαλῦσαι	τὴν	προσεδρείαν οὐδ´ ὣς ἤθελεν, ἀλλ´
[7, 7]	οὐκ ἐπὶ τῷ πονηρῷ Νεαπολιτῶν	τὴν	προσεδρείαν ποιούμενοι. μὴ τοίνυν ἀχθόμενοι
[7, 33]	ἀεὶ ὁδῷ ἰόντες ἐληΐζοντο βιαζόμενοι	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχήν. διὸ δὴ βασιλεὺς
[7, 40]	ἀναμιχθέντες, κατέθεον ἐν πολλῇ ἐξουσίᾳ	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχήν. καί τινες μὲν
[7, 33]	φυγόντες οἴκαδε ἀποκομίζεσθαι ἴσχυσαν, περιιόντες	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχὴν οἱ βάρβαροι οὗτοι
[7, 14]	ἐς ἀεὶ γένωνται, καταθεῖν βουλομένοις	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχήν. ταῦτα ἐπεὶ οἱ
[7, 34]	~Οὕτω μὲν οἱ βάρβαροι διεδάσαντο	τὴν	Ῥωμαίων ἀρχήν. χρόνῳ δὲ ὕστερον
[7, 38]	καταβῆναι τολμήσαντες, ἐπεὶ οὐδὲ γῆν	τὴν	Ῥωμαίων καταθεῖν ἐγκεχειρήκασι οἱ βάρβαροι
[7, 15]	τοῖς τὰ φορτία παραπέμπουσιν ἐς	τὴν	Ῥώμην ἐσιτητὰ εἶναι. αἱ μὲν
[7, 22]	οὐ τὴν ἑτέρου του, ἀλλὰ	τὴν	σαυτοῦ ἀπολωλεκὼς ἂν, ὦ βέλτιστε,
[7, 40]	πόλεσι ταῖς ἄλλαις ἀμῦναι, καὶ	τὴν	Σκλαβηνῶν ἔφοδον ὅση δύναμις ἀποκρούσασθαι.
[7, 27]	καλούμενον χῶρον, ἐφ´ οὗ δὴ	τὴν	Σκύλλαν οἱ ποιηταὶ γεγενῆσθαί φασιν,
[7, 37]	τε ἀγῶνα τὸν ἱππικὸν θεασάμενος,	τὴν	στρατιὰν ἡτοίμαζε πᾶσαν, ὡς ἐπὶ
[7, 33]	ἐνθέμενοι τῷ στατῆρι τούτῳ, ἀλλὰ	τὴν	σφετέραν αὐτῶν εἰκόνα. καίτοι νόμισμα
[7, 17]	τοῦτο σταθμώμενοι. ὁ γὰρ ἀπογνῶναι	τὴν	σωτηρίαν ἠναγκασμένος οὐκ ἔργοις, οὐ
[7, 14]	θύουσιν ὅπερ ὑπέσχοντο, καὶ οἴονται	τὴν	σωτηρίαν ταύτης δὴ τῆς θυσίας
[7, 18]	κατὰ Σκύλλαν φυλάξει πορθμὸν καὶ	τὴν	ταύτῃ ἠϊόνα, ὡς μήτε ἐνθένδε
[7, 14]	Ῥωμαῖος τόν τε ἄνθρωπον παρηγορεῖν	τήν	τε ἀλήθειαν ἐκκρούειν ἐθέλων, ὡς
[7, 16]	καθάπερ ἐξ ἐπιτειχίσματος οἱ πολέμιοι	τήν	τε ἄλλην Ἰταλίαν ἀπονητὶ ἔσχον
[7, 1]	πράσσειν ὅσα ἐπιτάττοι οὐδαμοῦ ἀπηξίουν,	τήν	τε ἀρετὴν αἰσχυνόμενοι καὶ δεδιότες
[7, 21]	πρὸς ἀνδρῶν ἑπτακισχιλίων Γραικῶν ἡσσηθέντες,	τήν	τε ἀρχὴν καὶ τὰ ἄλλα
[7, 2]	τὰ πρότερα ἔσχον, ὃς δὴ	τήν	τε ἀρχὴν καὶ τὸ Ἰταλίας
[7, 10]	δὲ ἥκειν αὐτὸν ἐνταῦθα ἀκούσας,	τήν	τε δύναμιν ἐθέλων γνῶναι, ἥνπερ
[7, 7]	τῷ στόλῳ τούτῳ πᾶσαν αὐτοῖς	τήν	τε δύναμιν καὶ τὴν ἐλπίδα
[7, 11]	Γότθοι ἐκράτησαν, ἃ τῶν στρατιωτῶν	τήν	τε θεραπείαν καὶ τὰ ὅπλα
[7, 1]	θεραπείαν ἐπαγομένη λόγου πολλοῦ ἀξίαν.	τήν	τε Ἰλδιβάδου γυναῖκα ἐν ἱματίοις
[7, 19]	δὲ τῷ Πόρτῳ γενόμενος Βελισάριος,	τήν	τε Ἰσαάκου μανίαν ἔγνω καὶ
[7, 14]	φενακίζοντα τὸν ἄνθρωπον εὗρε (καίπερ	τήν	τε Λατίνων ἀφιέντα φωνὴν καὶ
[7, 40]	ὄντα, ἐν τοῖς πλοίοις ἐνθέμενοι,	τήν	τε νῆσον ἐξαπιναίως ἐξέλιπον καὶ
[7, 36]	καὶ οἱ τετρακόσιοι ἀπόσιτοι διαγεγόνασι,	τήν	τε νύκτα οὕτως ηὐλίσαντο· τῇ
[7, 19]	Ἰσαάκην ἐς τὸν Πόρτον ἐσαγαγὼν	τήν	τε πόλιν καὶ τὴν γυναῖκα
[7, 21]	αὐτοὶ ἐς ἀεὶ καταστάντες καὶ	τήν	τε πολιτείαν διοικησάμενοι, πλούτου τε
[7, 31]	Ἀρταβάνῃ ὡς μάλιστα ξυνοικεῖν ἔγνω,	τήν	τε Πρεϊέκταν Ἰωάννης ὁ Πομπηίου
[7, 38]	βίᾳ πολλῇ τοὺς δειλαίους ἐκάθιζον,	τήν	τε σκολόπων ἀκμὴν γλουτῶν κατὰ
[7, 39]	τοὺς στασιώτας παρὰ δόξαν νικήσας	τήν	τε τυραννίδα κατέπαυσε καὶ Λιβύην
[7, 22]	ἀφαιρεῖται γὰρ τοὺς μὲν προγεγενημένους	τὴν	τῆς ἀρετῆς μνήμην, τοὺς δὲ
[7, 8]	τοὺς πολεμίους τετύχηκε· περιστέλλειν οὖν	τὴν	τῆς νίκης πρόφασιν τῷ τὰ
[7, 5]	κλήρους τε ἐπὶ τούτοις ἐμβεβλημένοι	τὴν	τῆς τύχης ἐκαραδόκουν ἐς τοῦτο
[7, 16]	ὄνομα μὲν Πελάγιος, διάκονος δὲ	τὴν	τιμὴν, ὃς δὴ ἐν Βυζαντίῳ
[7, 1]	τοῖς δημοσίοις ἐφεστὼς λογισμοῖς· λογοθέτην	τὴν	τιμὴν ταύτην ἑλληνίζοντες καλοῦσι Ῥωμαῖοι.
[7, 24]	μὲν τέως ἐκ τῶν σκολόπων	τὴν	τοῦ ἀέρος ὄρθιον κληρωσάμενος χώραν
[7, 11]	ἐκόμισαν, οὐκ ἐπαξίως τῆς ἀρετῆς	τὴν	τοῦ βίου καταστροφὴν κληρωσάμενον. ἔπειτα
[7, 23]	ἀποτεμὼν ἀπὸ τῆς ἄλλης πόλεως	τὴν	τοῦ ἰσθμοῦ μοῖραν τειχίσματί τε
[7, 40]	Ῥωμαῖοι οὐδαμῆ ἐδικαίουν ἀνταλλάξασθαι ἀνδρὸς	τὴν	τοῦ καλουμένου κοιαίστωρος ἀρχὴν ἔχοντος.
[7, 40]	εἶναι τηνικάδε τοῦ καιροῦ περιιοῦσι	τὴν	τοῦ κόλπου περίοδον ἐς Ἰταλίαν
[7, 13]	ἐδεδώκει τοῖς πολεμίοις κατ´ ἐξουσίαν	τὴν	τοῦ πολέμου διοικεῖσθαι ῥοπήν. καί
[7, 40]	τε ἰσχυρότατα ἐξαρτυομένου τὰ ἐς	τὴν	τοῦ πολέμου παρασκευὴν, Σκλαβηνῶν ὅμιλος
[7, 34]	ἐς τὰ μάλιστα εἶναι θαρσῶν,	τὴν	τοῦ πράγματος ἀξίωσιν πεποιῆσθαι δοκεῖ,
[7, 40]	Σάλωσι διαχειμάζειν ἔγνωσαν, ἐνθένδε μετὰ	τὴν	τοῦ χειμῶνος ὥραν εὐθὺ Ῥαβέννης
[7, 1]	ἀνθρώπου δακτύλοις, ἡ κεφαλὴ εἰς	τὴν	τράπεζαν καταρραγεῖσα ἐξέπληξέ τε καὶ
[7, 9]	ἡμετέρας ἀρετῆς ἔργον εἶναί φημι	τὴν	τῶν ἀνδρῶν ἐπικράτησιν, ἀλλὰ τίσιν
[7, 4]	διακινδυνεύσας πρὸς αὐτοὺς ἔναγχος ἐκμεμάθηκα	τὴν	τῶν ἀνδρῶν τόλμαν. καί με
[7, 5]	πολεμίους χωρεῖν. οἱ δὲ βάρβαροι	τὴν	τῶν ἐναντίων ἔφοδον γνόντες τὸ
[7, 16]	ἐνθένδε εἰσκομιζομένους ἀνὰ πᾶν ἔτος	τὴν	τῶν ἐπιτηδείων φορὰν διαρκῶς ἔχειν.
[7, 11]	ἐγένετο. γνοὺς δὲ ὁ Τουτίλας	τὴν	τῶν Ἰλλυριῶν ἀναχώρησιν στράτευμα ἐπὶ
[7, 25]	ἐπιγινομένων τοῖς ἐπταικόσι λελωφηκέναι ξυμβαίνει	τὴν	τῶν κακῶν μνήμην. ἔσται δὲ
[7, 34]	ὀφείλοντες, δυνάμεως δὲ περιουσίᾳ ξυμποριζόμενοι	τὴν	τῶν πολεμίων, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 34]	καὶ τοιαῦτα τὸ μέγεθος ἐς	τὴν	ὑμετέραν παρανενομηκότες ἀρχὴν νῦν καὶ
[7, 4]	τισιν οὐκ ἐν δέοντι γινόμενον	τὴν	ὑπάρχουσαν αὐτοῖς καταλῦσαι δύναμιν ἴσχυσεν,
[7, 8]	πράγματα ἄγει, οἷς γε ὑπὲρ	τὴν	ὑπάρχουσαν δύναμιν νενικηκέναι τοὺς πολεμίους
[7, 16]	μηδὲν ἀνύειν ὧν ἕνεκα ἦλθες	τὴν	ὑπὲρ αὐτῶν μέμψιν ἡμῖν ἀναθήσεις.
[7, 8]	τοίνυν οὑτωσὶ σκοπουμένους ὑμᾶς ποιήσασθαι	τὴν	ὑπὲρ τῶν παρόντων διάγνωσιν, ὡς
[7, 16]	τῷ τὰς αἰτίας αὐτίκα ἐξειπεῖν	τὴν	ὑποψίαν ἐκλύσομεν. ἦν μὲν ἡ
[7, 32]	Λεοντίου τὴν μαρτυρίαν παρασχόμενος ἐκλύειν	τὴν	ὑποψίαν ἔσχεν. αὐτοί τε γὰρ
[7, 17]	τε χείλη καὶ τὰ ἀμφὶ	τὴν	φάρυγγα δάκνῃ οὐ παρέργως αὐτὰς
[7, 20]	ὡς μάλιστα. οἷς γὰρ ἀεὶ	τὴν	φυλακὴν ἐπικεῖσθαι ξυνέβαινε, πολλὴ ἐξουσία
[7, 33]	Γερμανῶν ἄρχοντες Μασαλίαν τε {καὶ}	τὴν	Φωκαέων ἀποικίαν καὶ ξύμπαντα τὰ
[7, 34]	τῷ γὰρ τὴν ἀνάγκην πεποιημένῳ	τὴν	χάριν εἰκότως ὁ τῆς εὐεργεσίας
[7, 1]	περιίστασθαι νόμος. ὁ μὲν οὖν	τὴν	χεῖρα ἐπιβαλὼν ἐς τὰ βρώματα
[7, 22]	καλλίστῳ πλουτήσεις· ἢν δέ γε	τὴν	χείρω σοι τύχην πληροῦσθαι ξυμβαίη,
[7, 20]	τε τὰς πύλας καὶ κατὰ	τὴν	χρείαν ἀνέῳγον. οὕτω δὲ τὰς
[7, 1]	τοὺς πολεμίους ἀεὶ ἐγχειρήσει, κατὰ	τὴν	χρείαν ἑκάτερον. ἄνευ δὲ τούτων
[7, 17]	ὑμετέροις αἰχμαλώτοις τροφὴν οὐ κατὰ	τὴν	χρείαν ἡμῖν ἀποχρῶσαν, ἀλλ´ ὥστε
[7, 34]	διασκοπούμενος ὅσα ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ	τὴν	χρείαν ἡμῖν εἴρηται, τὰ Ῥωμαίοις
[7, 6]	τοῖς στρατιώταις τὰ ἐπιτήδεια κατὰ	τὴν	χρείαν πορίζηται. καί οἱ νεῶν
[7, 14]	ὅτι δὴ σποράδην, οἶμαι, διεσκηνημένοι	τὴν	χώραν οἰκοῦσι. διὸ δὴ καὶ
[7, 34]	νενικηκότες; ἢ τίνος ἀγωνίας ἆθλα	τὴν	χώραν ταύτην πεποιημένοι; καὶ ταῦτα
[7, 24]	στρατιωτῶν τοὺς μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενος ἐς	τὴν	χώραν τῶν πυλῶν ἔστησε, τοὺς
[7, 21]	οὐδὲ χῶρόν „τινα ἔρημον ἐς	τήνδε	ἡμῖν ἐνδιδόναι τὴν ἡμέραν ἐγνώκατε,
[7, 16]	Ἰταλίαν ἀπονητὶ ἔσχον καὶ Ῥώμην	τήνδε	κατέλαβον, σῖτον ἐκ Σικελίας ἐπαγαγόμενοι
[7, 7]	ἄνδρες Νεαπολῖται, τανῦν ἐς πολιορκίαν	τήνδε	κατέστημεν, ἀλλ´ ὅπως ἐχθίστων ὑμᾶς
[7, 35]	ἀρχιερεὺς, ξὺν Ἰταλοῖς τοῖς ἐνταῦθα	τηνικάδε	παροῦσι, πολλοῖς τε καὶ λογιμωτάτοις
[7, 37]	Πικηνῶν τῇ χώρᾳ, πόλιν Ἀρίμινον	τηνικάδε	προδοσίᾳ εἷλον. Ταῦτα ἀκούσας Ἰουστινιανὸς
[7, 40]	ἐπεὶ ἀδύνατα σφίσιν ᾤοντο εἶναι	τηνικάδε	τοῦ καιροῦ περιιοῦσι τὴν τοῦ
[7, 11]	ὁ Βελισαρίου δορυφόρος (οἰνωμένος γὰρ	τηνικαῦτα	ἐτύγχανεν) ἄλλους μὲν ἐπὶ κατασκοπῇ
[7, 2]	οὗτος ὁ Τουτίλας Γότθων μὲν	τηνικαῦτα	τῶν ἐν Ταρβησίῳ ἄρχων ἐτύγχανεν.
[7, 21]	τε ἀλλήλους καὶ τοὺς κατηκόους	τηρεῖν.	ταὐτὸν γὰρ ἂν εἴη λέγειν
[7, 20]	ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν φυλακὴν ἔχοντες,	τηρήσαντες	τῆς νυκτὸς τὸν καιρὸν, ἐν
[7, 1]	αὐτὸν Γότθων τοὺς ἀρίστους ἑστιῶντα	τηρήσας	τῇ ἐπιβουλῇ ἐπεχείρησεν. ἀριστῶντα γὰρ
[7, 4]	ἡμῖν μᾶλλον ξυνοίσειν τοῦ ποταμοῦ	τηρήσασι	τὴν διάβασιν τοῖς βαρβάροις, ἐπειδὰν
[7, 4]	ἀμήχανον. ἄξιον δὲ ἡμᾶς μετὰ	τῆς	ἀγαθῆς ἐλπίδος τοῖς πολεμίοις ἐς
[7, 1]	Βυζαντίοις πρὸς ἡδονὴν Βελισάριον ἐπὶ	τῆς	ἀγορᾶς ἐς ἡμέραν ἑκάστην ἐκ
[7, 3]	πόλει ἐγένοντο, ἣ χώρας μὲν	τῆς	Αἰμιλίας ἐστὶ, σταδίους δὲ εἴκοσι
[7, 3]	γέγονε καὶ οἱ Γότθοι ἀπὸ	τῆς	ἄκρας ἐς τὸ ἀκριβὲς κατανενοηκότες
[7, 30]	Τουτίλας τε αὐτοὺς ἐπὶ πλεῖστον	τῆς	ἀκτῆς ἀντιμετώπους ἔστησε ταῖς τῶν
[7, 28]	γῆς ἀναβαίνει. καὶ ὁ μὲν	τῆς	ἀκτῆς ταύτης διάπλους ἅπας ἐς
[7, 2]	ποταμοῦ Γότθους ἔχοντας ἀπαλλάσσεσθαι Ἰταλίας	τῆς	ἄλλης. καὶ ἐπεὶ Γότθοι ταῦτα
[7, 23]	ὄντα, ἐπενόει τάδε. ἀποτεμὼν ἀπὸ	τῆς	ἄλλης πόλεως τὴν τοῦ ἰσθμοῦ
[7, 8]	οὐκ ἀπαρνηθέντα τὸ ἔγκλημα τίσασθαι	τῆς	ἁμαρτάδος ἐν σπουδῇ ἔχων ἐν
[7, 9]	πεπονθότας συγγνώμονας εἶναι. τὸ γὰρ	τῆς	ἁμαρτάδος ξυμπεσὸν αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων
[7, 17]	τε τὸ μέδιμνον ἐμπλησάμενοι ἤσθιον,	τῆς	ἀνάγκης αὐτοῖς ἡδίστην τε καὶ
[7, 17]	τοῦτο μέμψιν ἐπήνεγκεν. ἡ γὰρ	τῆς	ἀνάγκης ὑπερβολὴ τὴν ἀπολογίαν ἐφ´
[7, 27]	δυνάμεως ἀποπειρασώμεθα τοῦ ἀνθρώπου, ἢ	τῆς	ἀνοίας ἐκεῖνος τῆς αὑτοῦ αἴσθηται.
[7, 16]	τις ἐνοχλοίη τόν γε πρὸ	τῆς	ἀπολογίας ἀπειπόντα τὴν ξύμβασιν; ἐκεῖνο
[7, 11]	εἰς τὴν ἄφοδον, ὡς νύκτωρ	τῆς	ἀποπορείας ἀρξόμενοι, αὐτίκα δὲ τῶν
[7, 22]	οἱ ἐπιέναι μαθὼν, μένειν ἐπὶ	τῆς	Ἀπουλίας οὐκέτι ἠξίου, ἀλλ´ ἐς
[7, 6]	προϊόντος δὲ τοῦ κακοῦ καὶ	τῆς	ἀπωλείας τοῖς πολιορκουμένοις ἐπὶ μέγα
[7, 11]	νῦν πρῶτον, ὦ ἄνδρες, τὰ	τῆς	ἀρετῆς ἔργα πρὸς τῆς κακίας
[7, 22]	γὰρ τοὺς μὲν προγεγενημένους τὴν	τῆς	ἀρετῆς μνήμην, τοὺς δὲ ὕστερον
[7, 11]	Αὔξιμον πόλιν ἐκόμισαν, οὐκ ἐπαξίως	τῆς	ἀρετῆς τὴν τοῦ βίου καταστροφὴν
[7, 16]	πρέσβεων σέβειν, ἐμοὶ δὲ τοὺς	τῆς	ἀρετῆς τι μεταποιουμένους, οἷος αὐτὸς
[7, 21]	Ἀταλαρίχου ἀγαθὰ πεπονθότες, ἐπί τε	τῆς	ἀρχῆς ἁπάσης αὐτοὶ ἐς ἀεὶ
[7, 2]	ᾧ Ἰταλίαν παραδοὺς ξύμπασαν τὸ	τῆς	ἀρχῆς κατάθοιτο σχῆμα. οἱ μὲν
[7, 1]	ἐμφερὴς εἶναι. ἔρως δὲ αὐτοῦ	τῆς	ἀρχῆς πρός τε στρατιωτῶν ἀεὶ
[7, 14]	θεὸν μὲν γὰρ ἕνα τὸν	τῆς	ἀστραπῆς δημιουργὸν ἁπάντων κύριον μόνον
[7, 27]	ἀνθρώπου, ἢ τῆς ἀνοίας ἐκεῖνος	τῆς	αὑτοῦ αἴσθηται. ὁ μὲν οὖν
[7, 22]	ἀξυνέτους εἰκὸς καὶ γνώρισμα τοῦτο	τῆς	αὑτῶν φύσεως οὐκ αἰσχυνομένους χρόνῳ
[7, 31]	πολλὰ ἐνθένδε ἀγαθὰ ὑποφαίνουσα καὶ	τῆς	βασιλείας οὐ πόρρω αὐτὸν τὸ
[7, 11]	δυσκόλων ἀπαλλαγῆναι ξυμβήσεται, ἀλλὰ καὶ	τῆς	βασιλέως εἰς ὑμᾶς εὐνοίας ξυνεῖναί
[7, 30]	δὲ ἡ τοῦ Βελισαρίου γυνὴ	τῆς	βασιλίδος ἀπογενομένης ἐς Βυζάντιον ἀφικομένη
[7, 31]	Βυζάντιον ἦλθεν. ἱκέτις τε γενομένη	τῆς	βασιλίδος ἀπολαβεῖν τὸν ἄνδρα ἠξίου.
[7, 30]	Βελισαρίου γυνὴ ἐς Βυζάντιον στέλλεται,	τῆς	βασιλίδος δεησομένη μείζονι παρασκευῇ τὸν
[7, 40]	οὐδὲ στασιώταις τοῖς ἐν Βυζαντίῳ	τῆς	βουλήσεως ἢ τῆς ὁμιλίας μεταλαχὼν
[7, 17]	ταύτης δὲ αὐτοῖς οὐ διαρκούσης	τῆς	βρώσεως, οἵ γε οὐδὲ αὐτῆς
[7, 1]	οὖν οὐδὲ ἄλλης ὅτι μὴ	τῆς	γεγαμημένης γυναικὸς ἥπτετο. αἰχμαλώτους οὖν
[7, 19]	ἔμενον. ἤδη δὲ Ῥωμαῖοι ἄγχιστα	τῆς	γεφύρας γενόμενοι φρουρᾷ πολεμίων ἐνέτυχον,
[7, 17]	τοὺς ὀφθαλμοὺς καλυπτόμενος ἥλατο ἀπὸ	τῆς	γεφύρας ἐς τὸ τοῦ Τιβέριδος
[7, 19]	καὶ τὴν ἅλυσιν ἀνελόμενοι εὐθὺ	τῆς	γεφύρας ἐχώρησαν. ἐπειδή τε τάχιστα
[7, 28]	ὥσπερ ἐν κόλπῳ ἐπὶ πλεῖστον	τῆς	γῆς ἀναβαίνει. καὶ ὁ μὲν
[7, 29]	ἕως δὴ αὐτὸ ἄγχιστά πη	τῆς	γῆς ἐκπεσὸν ἔλαθεν. ἐνταῦθά τε
[7, 34]	πρὸς τοὺς πολεμίους ἐχομένους, πανταχόθι	τῆς	γῆς ἐπιβατεῦσαι τῆς ὑμετέρας οἱ
[7, 22]	τε ἄλλα πάντα ἐκ πάσης	τῆς	γῆς καὶ τεχνίτας ἀνθρώπους ἐνταῦθα
[7, 38]	εἰωθότι τρόπῳ, ἀλλὰ σκόλοπας ἐπὶ	τῆς	γῆς πηξάμενοι ἰσχυρότατα, ὀξεῖς τε
[7, 9]	τοῦ ἔργου μόνον, ἀλλὰ καὶ	τῆς	γνώμης αὐτὸς φέρεσθαι τὴν αἰτίαν
[7, 22]	ἀνθρώπων, ἥπερ ἐφ´ ἑκάτερά σοι	τῆς	γνώμης ἑτοίμως ἕστηκεν. ὁποῖα γὰρ
[7, 4]	δὲ δὴ ἄρχοντες τῷ διαμαχομένῳ	τῆς	γνώμης τῶν δεόντων οὐδὲν ἔπρασσον,
[7, 23]	αὐτῷ παίδων τε δύο καὶ	τῆς	γυναικὸς ἐν τοῖς αἰχμαλώτοις, τὴν
[7, 18]	καὶ ὃς ἀτυχήσειν μὲν αὐτὸν	τῆς	δεήσεως οὐδαμῆ ἔφασκε, χρῆναι δέ
[7, 32]	τὸν Γερμανὸν ἠγριαίνετο τὴν βραδυτῆτα	τῆς	δηλώσεως αἰτιώμενος, τῶν τε ἀρχόντων
[7, 25]	τὸν ἐκμαθόντα τῶν οὐ τετυχηκότων	τῆς	διδασκαλίας τῷ παντὶ τίθησιν. ἐπειδὴ
[7, 24]	ἀπ´ αὐτοῦ τὰς μεταστάσεις ποιεῖσθαι	τῆς	δόξης. διὸ δὴ καὶ Γότθοι
[7, 27]	αὐτίκα δὴ μάλα, ὅπως ἢ	τῆς	δυνάμεως ἀποπειρασώμεθα τοῦ ἀνθρώπου, ἢ
[7, 10]	βιαζόμενοι. οὐ γὰρ ἐξ ἀντιπάλου	τῆς	δυνάμεως ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν. ἐν
[7, 38]	τῆς πόλεως οἰκήτορες τῶν στρατιωτῶν	τῆς	δυνάμεως ἐστερημένοι, γίνονται μὲν ἐν
[7, 17]	ἐγεγόνει. καὶ αὐτῶν οἱ πλεῖστοι	τῆς	δυνάμεως καταμαρανθείσης αὐτοῖς τῷ λιμῷ
[7, 22]	σφετέρᾳ ἀρετῇ, ἅμα δὲ καὶ	τῆς	δυσχωρίας σφίσι ξυλλαμβανούσης, ξὺν τοῖς
[7, 36]	τισὶν, ὄκνησις δὲ αὐτοὺς τῷ	τῆς	ἐδωδῆς οὐ ξυνειθισμένῳ διεκρούσατο μέχρι
[7, 36]	τὸν Γότθων στρατὸν ἄγχιστα πύλης	τῆς	εἰρημένης, ἣ Παύλου τοῦ ἀποστόλου
[7, 11]	ἂν ὑμῖν τά τε ἐκ	τῆς	εἰρήνης καὶ τὰ ἐκ τοῦ
[7, 21]	αὐτίκα εἴσῃ. αἰτούμεθα τὰ ἐκ	τῆς	εἰρήνης καλὰ σέ τε προσίεσθαι
[7, 9]	ἐπικράτησιν, ἀλλὰ τίσιν τινὰ ἰσχυρίζομαι	τῆς	εἰς ὑμᾶς ἀδικίας αὐτοὺς μετελθεῖν.
[7, 22]	ξυμπέμψας αὐτοῖς ὀλίγους τινὰς, ἐκέλευε	τῆς	εἰσόδου σθένει παντὶ ἀποπειρᾶσθαι. οἵπερ
[7, 26]	γνώμῃ ὁ Τουτίλας ἤδη ἐχόμενος	τῆς	ἐκ τοῦ θυμοῦ ἀβελτερίας ἀπώνατο.
[7, 30]	ἐξαισίου ἐπιπεσόντος, ἄλλως τε καὶ	τῆς	ἐκείνῃ ἀκτῆς ἀλιμένου παντάπασιν οὔσης,
[7, 33]	ἐπιθαλάσσια χωρία ἔσχον, θαλάσσης τε	τῆς	ἐκείνῃ ἐκράτησαν. καὶ κάθηνται μὲν
[7, 27]	τε λοιποὺς ἅπαντας ἐς φυλακὴν	τῆς	ἐκείνῃ χώρας καταστησάμενος, ἄρχοντά τε
[7, 16]	αὐτοῖς ἐπικουρία ταύτης δὴ ἐντὸς	τῆς	ἐκεχειρίας ἐκ Βυζαντίου ἀφίκηται, σφᾶς
[7, 6]	ἐκ Βυζαντίου παντὶ τῷ στόλῳ	τῆς	Ἑλλάδος ἐς τὴν Ἤπειρον ἦλθεν·
[7, 4]	παθόντων τὸ Γότθων ὄνομα μετὰ	τῆς	ἐλπίδος ἀπολωλέναι λελείψεται. ἐκ μυριάδων
[7, 16]	ἦλθον ἢ λόγων ἐπιεικεστέρων ἀκούσαντας	τῆς	ἐλπίδος ἀποτυχόντας ἐπανελθεῖν. παραιτεῖσθαι μὲν
[7, 10]	τις Ἰωάννου ἀνεψιὸς φρουρᾶς ἄρχων	τῆς	ἐν Γενούᾳ. τούτου δὲ τῷ
[7, 23]	Ὁδολγὰν δὲ Οὖννος ἦρχε τότε	τῆς	ἐν Περυσίᾳ φρουρᾶς, Κυπριανοῦ πρός
[7, 24]	στρατιωτῶν ὀλίγους τινὰς φρουρᾶς ἕνεκα	τῆς	ἐν Πόρτῳ ἀπολιπὼν αὐτὸς ξὺν
[7, 29]	ἐπιμελεῖσθαι ᾗπερ εἰώθει· χώρας δὲ	τῆς	ἔνερθεν ἐπειδὴ πρῶτον ἐπεπόλασεν, οὐκέτι
[7, 34]	οὐδὲν σφίσι προσῆκον, Λαγγοβάρδας αἰτιωτάτους	τῆς	ἐνθένδε ὠφελείας λογιστέον Ῥωμαίοις, ὧνπερ
[7, 14]	δὲ ὡς τὰ πολλὰ τὸν	τῆς	ἐνοικήσεως ἕκαστοι χῶρον. ἐς μάχην
[7, 39]	τῇ πόλει γενόμενος φυλακῆς τε	τῆς	ἐνταῦθα ἐπιμελούμενος ἡσυχίαν ἦγε. Γότθοι
[7, 11]	πάσῃ δυνάμει χρήσασθαι, ὅπως ἂν	τῆς	ἐντεῦθεν ὠφελείας ἀπόναισθε. ὅτῳ τε
[7, 34]	ἂν ἡμῖν καὶ χρόνου καὶ	τῆς	ἔξωθεν μαρτυρίας ἐδέησε, διελέγχειν ἐφιεμένοις
[7, 32]	συναλγεῖς· ἐγὼ δέ σε οἰκτείρω	τῆς	ἐπ´ ἀμφοῖν ταῖν γυναικοῖν, ὦ
[7, 40]	καὶ Γότθους, ὁδοῦ μὲν εὐθὺς	τῆς	ἐπὶ Θεσσαλονίκην ἀπέσχοντο, ἐς δὲ
[7, 40]	ἡμέραιν δυοῖν ὕστερον ὁδοῦ ἐνθένδε	τῆς	ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ἀρξόμενος. ἀλλά
[7, 15]	τοὺς μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενον, ἡνίκα αἴσθηται	τῆς	ἐπιδρομῆς, βοηθεῖν δρόμῳ, ὅπως τι
[7, 9]	τῷ γραμματείῳ τὴν ὁμολογίαν ἐσήμαινον	τῆς	ἐς τὴν ἀγωνίαν ὀκνήσεως. Ἰταλιώταις
[7, 14]	ἐθέλων, ὡς μή τι αὐτῷ	τῆς	ἐς τὴν οἰκείαν ἐπανόδου χαλεπὸν
[7, 8]	ἀνδρὶ τὸ δίκαιον περὶ ἐλάσσονος	τῆς	ἐς τὸ πλουτεῖν ἐπιθυμίας πεποιημένῳ,
[7, 9]	τινὰ πρόφασιν ὑμῖν μὲν αὐτοῖς	τῆς	ἐς τοὺς Γότθους ἀπολογίας, ἡμῖν
[7, 9]	τοὺς Γότθους ἀπολογίας, ἡμῖν δὲ	τῆς	ἐς ὑμᾶς συγγνώμης. δώσετε δὲ,
[7, 17]	δὴ περιστάντες οἱ παῖδες καὶ	τῆς	ἐσθῆτος ἁπτόμενοι τροφὴν ἔπραττον· ὁ
[7, 33]	χρόνον τοῦ πολέμου τόνδε κύριοι	τῆς	ἑσπερίας οἱ βάρβαροι διαρρήδην ἐγένοντο
[7, 18]	ἐνενήκοντα, δοκοὺς ἐσάγαν μακρὰς ἐκ	τῆς	ἑτέρας ὄχθης ἄχρι ἐς τὴν
[7, 38]	νῦν αὐτοί τε καὶ οἱ	τῆς	ἑτέρας συμμορίας, ὥσπερ τῷ τῶν
[7, 14]	πολλὴν ἔχουσι· τὸ γὰρ πλεῖστον	τῆς	ἑτέρας τοῦ Ἴστρου ὄχθης αὐτοὶ
[7, 19]	ἐνταῦθα ἐναποθέμενος Τουτίλας ἔτυχεν, ἐκ	τῆς	ἑτέρας τοῦ Τιβέριδος ὄχθης ἄχρι
[7, 34]	πεποιημένῳ τὴν χάριν εἰκότως ὁ	τῆς	εὐεργεσίας τυχὼν εἴσεται. εἰ δέ
[7, 37]	ἄγαν, ἅσπερ ἐκ βασιλέως ἐκ	τῆς	ἑῴας ἐνταῦθα σταλείσας αὐτοῖς ἀνδράσι
[7, 28]	ἀνίσχοντα. κατὰ δὲ τὸ μέσον	τῆς	ἠϊόνος Θουρίων ἡ πόλις οἰκεῖται.
[7, 28]	ἀκτὴ μηνοειδὴς ἐνταῦθα, οὗ δὴ	τῆς	ἠϊόνος ὑποχωρούσης ἡ θάλασσα ὥσπερ
[7, 10]	τύχῃ τινὶ ὑπαντιάσαντες πρὸς τῇ	τῆς	θαλάσσης ἠϊόνι ἐς χεῖρας ἦλθον.
[7, 10]	ἡσσηθέντες τῇ μάχῃ ἐς τὸ	τῆς	θαλάσσης ὕδωρ οἱ πολλοὶ ἔφυγον,
[7, 39]	γαμετῆς ἐποιήσατο λόγῳ, τὴν Ἀμαλασούνθης	τῆς	Θευδερίχου θυγατρὸς παῖδα, Οὐιττίγιδος ἤδη
[7, 39]	ὅπλα ἐπ´ αὐτὴν ἀνελέσθαι, ἀναμνησθέντας	τῆς	Θευδερίχου τε καὶ Ἀταλαρίχου ἀρχῆς.
[7, 39]	ἐκ καταλόγων ἱππικῶν, οἳ ἐπὶ	τῆς	Θρᾴκης ἵδρυντο, δόντος βασιλέως ξυνέλεξε.
[7, 14]	οἴονται τὴν σωτηρίαν ταύτης δὴ	τῆς	θυσίας αὐτοῖς ἐωνῆσθαι. σέβουσι μέντοι
[7, 2]	παρακαλοῦντες. πολὺν γὰρ ἤδη πόθον	τῆς	Ἰλδιβάδου ἀρχῆς ἐν αὐτοῖς ἔχοντες
[7, 14]	δηλώσω. ~Χιλβούδιος ἦν τις ἐκ	τῆς	Ἰουστινιανοῦ βασιλέως οἰκίας ἐσάγαν μὲν
[7, 6]	ἐφέρετο, καὶ τἄλλα καθίστη ἅτε	τῆς	Ἰταλίας γεγονὼς κύριος. διὸ δὴ
[7, 35]	οὐδενὶ κόσμῳ ᾔει, γῆς μὲν	τῆς	Ἰταλῶν πενταετὲς οὐδαμῆ ἀποβὰς, οὐδέ
[7, 11]	τὰ τῆς ἀρετῆς ἔργα πρὸς	τῆς	κακίας διερρυηκέναι ξυμβέβηκεν. ἄνωθεν γὰρ
[7, 34]	τίς ἂν εἴη ταύτης δὴ	τῆς	κακοτροπίας ὑπερβολή; ταῦτα μὲν οὖν
[7, 19]	πολεμίων πύργου, ὃς δὴ ἐπὶ	τῆς	κατὰ τὸν Πόρτον ὁδοῦ ἐπ´
[7, 2]	ἔφασκεν ὡς, ἢν Γότθοι Ἐράριχον	τῆς	κυρίας ἐντὸς κτείνουσιν, ἕψεταί τε
[7, 10]	τὸν Δρυοῦντα κατέπλευσε τέτρασι πρότερον	τῆς	κυρίας ἡμέραις, ἀφύλακτόν τε τὸν
[7, 32]	ὅπερ ἐγένετο, μή τινα ἐκ	τῆς	μελλήσεως ὑποψίαν λάβῃ. Ἡμέραις δὲ
[7, 1]	ὅσους νεώτερα πράγματα ἤρεσκε. καὶ	τῆς	μὲν ἀρχῆς ὡς μάλιστα ἐπεμελεῖτο,
[7, 32]	ἀποδειλιάσαντα οὕτως ἀνάνδρως ἐνταῦθα καθῆσθαι,	τῆς	μὲν πατρίδος οἱ φρουρουμένης τε
[7, 23]	ἡνίκα Ἡρωδιανοῦ ἐνδιδόντος Σπολίτιον εἷλον,	τῆς	μὲν πόλεως τὸν περίβολον ἐς
[7, 7]	καὶ ὑπὲρ τούτων ἡμᾶς καὶ	τῆς	Νεαπολιτῶν σωτηρίας ὀμεῖσθαι οὐδὲν κωλύσει.
[7, 18]	ἀπαίρειν ἐς Σικελίαν μήτε ἐκ	τῆς	νήσου ἐνταῦθα καταπλεῖν ἀδεέστερον οἷοί
[7, 27]	Κεφαλὴν ἄκραν τὴν μίαν Κερκύρας	τῆς	νήσου, ἣ πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιόν
[7, 40]	τοὺς ἄλλους καρποὺς ἅπαντας ἐκ	τῆς	νήσου μετενεγκόντες καὶ πάντα τὰ
[7, 2]	ἐν αὐτοῖς ἔχοντες τὴν ἐλπίδα	τῆς	νίκης ἐπὶ Τουτίλαν τὸν ἐκείνου
[7, 8]	πολεμίους τετύχηκε· περιστέλλειν οὖν τὴν	τῆς	νίκης πρόφασιν τῷ τὰ δίκαια
[7, 4]	εἰώθασιν ἐπαινεῖν ἄνθρωποι, οὐ διερευνώμενοι	τῆς	νίκης τὸν τρόπον. Ἀρταβάζης μὲν
[7, 20]	πύλην Ἀσιναρίαν φυλακὴν ἔχοντες, τηρήσαντες	τῆς	νυκτὸς τὸν καιρὸν, ἐν ᾧ
[7, 20]	ἐπάλξεις ἐκέλευεν, ἐς ἐκεῖνον δηλονότι	τῆς	νυκτὸς τὸν καιρὸν, ἐς ὃν
[7, 4]	χεῖρας ἦλθον. καρτερᾶς δὲ γενομένης	τῆς	ξυμβολῆς οἱ τριακόσιοι βάρβαροι κατόπισθεν
[7, 29]	οἱ μὲν ἄνθρωποι τῷ παραλόγῳ	τῆς	ξυμφορᾶς ἀμηχανίᾳ πολλῇ εἴχοντο, τῶν
[7, 17]	ἔτυχον) καὶ οἱ στρατιῶται χρείας	τῆς	οἰκείας ἀποτεμνόμενοι ἀπεδίδοντο Ῥωμαίων τοῖς
[7, 1]	δύναμιν. ἑπτακισχιλίους γὰρ ἱππέας ἐκ	τῆς	οἰκίας παρείχετο· ὧν δὴ ἀπόβλητος
[7, 1]	ἀγορᾶς ἐς ἡμέραν ἑκάστην ἐκ	τῆς	οἰκίας προϊόντα ἰδεῖν, ἢ ἐς
[7, 24]	τοιοῦτον, ἀλλ´ ὅπως μόνον τὸ	τῆς	οἰκοδομίας σώζοιτο πρόσωπον, σκολόπων τε
[7, 40]	ἐν Βυζαντίῳ τῆς βουλήσεως ἢ	τῆς	ὁμιλίας μεταλαχὼν πώποτε, καίπερ καὶ
[7, 19]	τε Ἰσαάκου μανίαν ἔγνω καὶ	τῆς	οὐ δέον οἱ αὐτῷ ξυμβάσης
[7, 31]	ἐπίπροσθεν ἀεὶ χωροῦσιν, ἕως καὶ	τῆς	οὐ δέον ὑπαρξάσης αὐτοῖς εὐδαιμονίας
[7, 1]	οἱ ἀμῦναι τὰ ἀνήκεστα πρὸς	τῆς	Οὐραΐου γυναικὸς παθούσῃ ἠξίου. διὸ
[7, 32]	αὐτὸν οὔτε τοῦ σώματος οὔτε	τῆς	οὐσίας ἀφείλετο, οὐ μὴν οὐδὲ
[7, 22]	ὁρᾷς, κατὰ βραχὺ τεκτηνάμενοι, μνημεῖα	τῆς	πάντων ἀρετῆς τοῖς ἐπιγενησομένοις ἀπέλιπον,
[7, 22]	πολλάκις ἀναλεξάμενος τὴν ἐπιστολὴν καὶ	τῆς	παραινέσεως ἐς τὸ ἀκριβὲς πεποιημένος
[7, 35]	ἐπιθαλασσίου τινὸς ἐς ἄλλο ἐπὶ	τῆς	παραλίας ὀχύρωμα διηνεκὲς ναυτιλλόμενος. καὶ
[7, 34]	οὐκ ἴσμεν ὁπόσον ἄνω. καίτοι	τῆς	παρούσης αὐτῶν πρεσβείας οὐ γέγονε
[7, 16]	κακοπραγίαν οὐ προειδομένους τὴν ἀπὸ	τῆς	πείρας ἤδη συνειθισμένην αὐτοῖς συμφορὰν
[7, 3]	οὓς Βελισάριος ἐς Βυζάντιον ἐκ	τῆς	Περσῶν γῆς σὺν τῷ Βλησχάμῃ
[7, 17]	ὅπως δὲ αὐτοῖς μὴ τὸ	τῆς	πόας δριμὺ τά τε χείλη
[7, 36]	ἐν τοῖς πλοίοις ὄντες, ἐπεὶ	τῆς	πόλεως ἄγχι ἐγένοντο, ἐχρῶντο ἤδη
[7, 5]	τῶν αὐτῷ ἑπομένων ἐπὶ φυλακῇ	τῆς	πόλεως αὐτοῦ εἴασαν, αὐτοὶ δὲ
[7, 36]	ἅτε ἐν σκότῳ διαλαθόντες ἐκ	τῆς	πόλεως διαδρᾶναι οἷοί τε ὦσιν,
[7, 18]	στενῷ κάτεισιν, ὅσον ἀπὸ σταδίων	τῆς	πόλεως ἐνενήκοντα, δοκοὺς ἐσάγαν μακρὰς
[7, 15]	γέγονεν. ὡς δὲ οὐδεὶς ἐκ	τῆς	πόλεως ἐπεξῄει, κατὰ τάχος ἐς
[7, 23]	ᾤετο, ἰδὼν δὲ τὴν θάλασσαν	τῆς	πόλεως ἐς τὰ πρὸς βορρᾶν
[7, 24]	διαφθεῖραι οὐδαμῆ ἴσχυσαν, ἐπεὶ ἄγχιστα	τῆς	πόλεως ἐτύγχανεν οὖσα. τό τε
[7, 3]	Ῥωμαίων στρατὸς ἀπὸ σταδίων τεσσαράκοντα	τῆς	πόλεως ἥκων οὐκέτι ἐπίπροσθεν ᾔει,
[7, 36]	στρατοῦ, ὅσοι καταφυγόντες ἐς τὰ	τῆς	πόλεως ἱερὰ ἔτυχον, ἐς τριακοσίους
[7, 10]	Γότθοι ἐφείσαντο, ἀλλὰ ξὺν τῷ	τῆς	πόλεως ἱερεῖ ἅπαντας ἔκτειναν τρόπῳ
[7, 9]	Ἀρειανῶν τοὺς ἱερέας ἐχόμενοι ἔξω	τῆς	πόλεως κατεστήσαντο εὐθὺς ἅπαντας. Τουτίλας
[7, 23]	ἔδαφος καθελόντες, τοῦ δὲ πρὸ	τῆς	πόλεως κυνηγεσίου, ὅπερ καλεῖν ἀμφιθέατρον
[7, 36]	οὗτος ὁ Παῦλος, ἁλισκομένης τότε	τῆς	πόλεως, ξὺν ἱππεῦσι τετρακοσίοις ἔς
[7, 38]	τῷ περιβόλῳ προσέβαλον. οἱ δὲ	τῆς	πόλεως οἰκήτορες τῶν στρατιωτῶν τῆς
[7, 20]	στρατιῶται πολλοὶ ἐπὶ κατασκοπῇ στελλόμενοι	τῆς	πόλεως οὐ πολλῷ ἄποθεν Γότθοις
[7, 25]	Τουτίλας στείλας, οἵπερ ἀμφὶ τὸν	τῆς	πόλεως περίβολον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐπολιόρκουν ἐς
[7, 36]	τὸ τεῖχος ἴοι καὶ πανταχόθι	τῆς	πόλεως σῖτον ἐντὸς τοῦ περιβόλου
[7, 10]	μὲν οὖν Ἴσαυροι ξυμφρονήσαντες ἁλισκομένης	τῆς	πόλεως σχεδόν τι ἅπαντες διαφυγεῖν
[7, 39]	τούς τε σταλέντας ἀποπεμψάμενος τοῦ	τῆς	πόλεως φυλακτηρίου ἐπεμελεῖτο, Γερμανόν τε
[7, 17]	περίβολον κἀν τοῖς ἐρειπίοις πανταχῆ	τῆς	πόλεως φύονται. ὅπως δὲ αὐτοῖς
[7, 9]	τῶν νυκτῶν ἐν τοῖς διαφανέσι	τῆς	πόλεως χωρίοις παγέντα, ἐπεὶ ἐγένετο
[7, 7]	μὴ τοίνυν ἀχθόμενοι τοῖς ἐκ	τῆς	πολιορκίας δεινοῖς Γότθους οἴεσθε δεῖν
[7, 32]	οὐδὲν αὐτοῖς προσῆκον ὁρῶν τὰς	τῆς	πολιτείας ἀρχὰς, αὐτὸς δὲ τηλίκος
[7, 17]	νομίζετε εἶναι, μήτε ὁμοτρόπους τοῖς	τῆς	πολιτείας ἤθεσι γεγονέναι, μήτε ἀρχὴν
[7, 40]	τά τε νόμιμα καὶ τὸν	τῆς	πολιτείας κόσμον βεβαιότατα φυλάσσειν ἐξεπιστάμενος,
[7, 22]	καταλήψεται δέ σε καὶ δόξα	τῆς	πράξεως ἀξία πρὸς πάντων ἀνθρώπων,
[7, 16]	τε, ὦ γενναῖε, καὶ τὸ	τῆς	πρεσβείας ὑπειπὼν ὄνομα ἐν μοίρᾳ
[7, 32]	τε καὶ σκεδαννυμένου ἀεὶ πανταχόσε	τῆς	Ῥωμαίων ἀρχῆς. ἀλλὰ τούτων τοιούτων
[7, 34]	τοῦ πράγματος ἀτοπίας; οὐ κατεφρόνησαν	τῆς	Ῥωμαίων ἀρχῆς; οὐκ ἔλυσαν σπονδῶν
[7, 13]	Κέθηγον, πατρίκιον ἄνδρα καὶ πρῶτον	τῆς	Ῥωμαίων βουλῆς. διὸ δὴ ἐς
[7, 21]	Γότθους εἰπὼν καὶ τοὺς ἐκ	τῆς	Ῥωμαίων βουλῆς ξυγκαλέσας πολλὰ ὠνείδισέ
[7, 16]	Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βιγίλιος δὲ, ὁ	τῆς	Ῥώμης ἀρχιερεὺς, βασιλεῖ ἐς Βυζάντιον
[7, 15]	κομίζονται. Τότε καὶ Βιγίλιος, ὁ	τῆς	Ῥώμης ἀρχιερεὺς, ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν
[7, 35]	Βελισαρίῳ ἐχώρησε. Βιγίλιος δὲ, ὁ	τῆς	Ῥώμης ἀρχιερεὺς, ξὺν Ἰταλοῖς τοῖς
[7, 37]	τὰ {μετὰ} χρόνου τοσούτου ἐπὶ	τῆς	Ῥώμης ξυμβάντα. αἵρεσιν οὖν προὐτείνετο
[7, 23]	προλοχίσαντες ἐνέδραις τισὶ τὰ πρὸ	τῆς	Ῥώμης χωρία, ἐπειδὴ ἄγχιστά πη
[7, 32]	ἧς ἑστιᾶσθαι εἰώθει. ταύτης τε	τῆς	σινδόνος τὸν μὲν Λεόντιον ἐντὸς
[7, 28]	γὰρ ἀγηγερμένοι ἡσύχαζον οὔτε ἄγχιστα	τῆς	στενοχωρίας ἐγκαθεζόμενοι τὰς εἰσόδους ἐφύλασσον,
[7, 32]	ἀπεκρέματό τις παχεῖα σινδὼν παραπέτασμα	τῆς	στιβάδος οὖσα, ἐφ´ ἧς ἑστιᾶσθαι
[7, 1]	ἐπιβαλὼν ἐς τὰ βρώματα ἐπὶ	τῆς	στιβάδος πρηνὴς ἔκειτο, Οὐέλας δὲ
[7, 4]	κρείσσους, ἐπίπροσθεν ἡμῖν τά τε	τῆς	στρατιᾶς καὶ τῆς χώρας κεχώρηκεν.
[7, 6]	τοῦ περιβόλου ἡσύχαζε, πέμψας δὲ	τῆς	στρατιᾶς μοῖραν, Κύμην τε τὸ
[7, 32]	ἦν, ἅπαντας βασιλεὺς τοὺς ἐκ	τῆς	συγκλήτου βουλῆς ἐν Παλατίῳ ἐκάθισεν,
[7, 23]	Ῥωμαίων ἐπέκειτο φυλακὴ, τῶν ἐκ	τῆς	συγκλήτου βουλῆς ἐνταῦθα ὄντων. ~Βελισαρίῳ
[7, 20]	ἄλλοις Ῥωμαίοις καὶ τοῖς ἐκ	τῆς	συγκλήτου βουλῆς καὶ οὐχ ἥκιστα
[7, 37]	τῶν τε Ῥωμαίων τοὺς ἐκ	τῆς	συγκλήτου βουλῆς καὶ τοὺς ἄλλους
[7, 36]	τε καὶ Ῥωμαίους τοὺς ἐκ	τῆς	συγκλήτου βουλῆς καὶ τοὺς ἄλλους
[7, 22]	Ῥωμαίων μέντοι τοὺς μὲν ἐκ	τῆς	συγκλήτου βουλῆς ξὺν αὑτῷ εἶχε,
[7, 26]	ἔμενε. τοὺς μὲν οὖν ἐκ	τῆς	συγκλήτου βουλῆς ξὺν τοῖς προσκεχωρηκόσιν
[7, 26]	τε καὶ διασώσασθαι τοὺς ἀπὸ	τῆς	συγκλήτου βουλῆς οἷός τε εἴη
[7, 21]	καθελὼν ξύμπασαν καὶ τοὺς ἐκ	τῆς	συγκλήτου διαφθείρας βουλῆς ἐς Ἰλλυριοὺς
[7, 32]	δεδιήγηται. οἱ μὲν οὖν ἐκ	τῆς	συγκλήτου εὐθὺς αὐτοῦ τε καὶ
[7, 30]	προσχωρεῖν ἔγνωσαν, καίπερ ἐνισταμένης ἤδη	τῆς	σφίσι ξυγκειμένης ἡμέρας. καὶ τὰ
[7, 2]	τὰ πιστά οἱ δοθῆναι ὑπὲρ	τῆς	σωτηρίας ἐδεῖτο, ἐφ´ ᾧ αὑτόν
[7, 11]	Πίσαυρός τε καὶ Φανὸς, μεταξὺ	τῆς	τε Αὐξίμου καὶ Ἀριμίνου πόλεως
[7, 19]	πη ἠδύνατο, ἐς φυγὴν ὥρμηντο.	τῆς	τε γεφύρας Ῥωμαῖοι ἥπτοντο καὶ
[7, 24]	ἐκείνῃ χωρία ᾤκηντο ἐνταῦθα ἠγείροντο,	τῆς	τε ἐν Ῥώμῃ οἰκήσεως ἐπιθυμίᾳ
[7, 14]	τῷ κεκτημένῳ ἐς ὄψιν ἥκων	τῆς	τε φιλανθρωπίας ἐπῄνεσε καὶ πολλὰ
[7, 9]	καὶ τοὺς στρατιωτῶν ἄρχοντας, ὧν	τῆς	τε φιλοφροσύνης καὶ μεγαλοψυχίας ἀπώνασθε·
[7, 36]	δυνατὰ εἴη, οὕτω τε ἀνδρείως	τῆς	τελευτῆς τυχεῖν ἅπαντες. ἀλλήλους τοίνυν
[7, 4]	κατηκόους βεβίωται ὥστε Ἰταλιώταις τανῦν	τῆς	τετολμημένης οὐ δέον αὐτοῖς ἐς
[7, 27]	οὐ γεγονότων τοὺς ποιητὰς ἐξουσίᾳ	τῆς	τέχνης, ὡς τὸ εἰκὸς, ἑταιρίζεται.
[7, 17]	μεταλαγχάνειν ἱκανοῖς εἶναι, οἱ δὲ	τῆς	τιμῆς τὸ τεταρτημόριον κατατιθέντες πιτύρων
[7, 30]	ξυνίασιν, ὡμολόγησάν τε μεσούσης μάλιστα	τῆς	τοῦ θέρους ὥρας τὸ φρούριον
[7, 34]	ἄν τις ἐφικέσθαι δύναιτο λόγῳ	τῆς	τοῦ πράγματος ἀτοπίας; οὐ κατεφρόνησαν
[7, 7]	Νεάπολιν ἔπεμψε, σφοδρότατα ἐγκειμένης ἤδη	τῆς	τοῦ χειμῶνος ὥρας. ἐπεὶ δὲ
[7, 32]	κακοῖς ἀλλοτρίοις γενναῖόν τε καὶ	τῆς	τυραννίδος διαλυτὴν αὐτὸν γεγονέναι, φίλον
[7, 4]	τοῖς πολεμίοις οὐκ ἐξ ἀντιπάλου	τῆς	τύχης, ἀλλὰ πολλῷ τῷ διαλλάσσοντι
[7, 25]	οὐδὲν δὲ ὑπεκστήσεται τὴν ἀπὸ	τῆς	τύχης ἀνάγκην. βούλομαι δὲ τῶν
[7, 5]	τε ἐπὶ τούτοις ἐμβεβλημένοι τὴν	τῆς	τύχης ἐκαραδόκουν ἐς τοῦτο γνώμην.
[7, 25]	ἐξελεῖν δυνήσησθε, αὖθις ὑμῖν τὰ	τῆς	τύχης ἐν καλῷ κείσεται. τὸ
[7, 19]	ξυμβάσης ταραχῆς ᾔσθετο, τῷ τε	τῆς	τύχης ἐναντιώματι περιώδυνος γεγονὼς ἐνόσει
[7, 13]	ἐπιπνεῖ ἐξ οὐρίας τὸ πνεῦμα	τῆς	τύχης καὶ τὰ χείριστα βουλευομένοις
[7, 25]	ἔχοντας, ἀγανακτοῦντας δὲ πρὸς τὸ	τῆς	τύχης ξυμπεπτωκὸς ἐναντίωμα, ξυναγαγεῖν τανῦν
[7, 24]	ῥυθμίζειν καὶ τὴν διάνοιαν τῷ	τῆς	τύχης ῥεύματι προσχωρεῖν, ἀγχιστρόφους τε
[7, 20]	ἐπλούτει, πρυτανευούσης αὐτῷ τὰς τιμὰς	τῆς	τῶν δεομένων ἀνάγκης. καὶ ὅλος
[7, 34]	εὐπετεῖς εἰς τὸ ἐξαπατᾶσθαι οἰόμενοι	τῆς	τῶν ἠδικημένων ἀπολαύσοντες εὐηθείας παρ´
[7, 16]	χρόνου καιροφυλακοῦντες πολλοῦ δραπετεῦσαι μὲν	τῆς	τῶν κεκτημένων χειρὸς, νέους δέ
[7, 2]	Ῥωμαίων στρατὸς ἐν τῷ ἀσφαλεῖ	τῆς	τῶν πολεμίων ἀπολαύοντες ἀσχολίας οὔτε
[7, 6]	ναυσὶν εἶναι. καὶ ἔτυχέ γε	τῆς	τῶν πολεμίων ἐννοίας. μέγαν γὰρ
[7, 11]	ὁτουοῦν ἁμαρτάνεσθαι οὔτε ἀνθρώπινον καὶ	τῆς	τῶν πραγμάτων φύσεως ἔξω, τὸ
[7, 1]	ἐντυχὼν χρήμασι. περιαλγὴς δὲ γενομένη	τῆς	ὕβρεως τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ Ἰλδιβάδου
[7, 17]	βουλομένοις ὑμῖν, ἀλλ´ ἀφεῖναι ἡμᾶς	τῆς	ὑμετέρας δικαιοῦτε χειρὸς, ἐκεῖνο κερδανοῦντες,
[7, 34]	ἐχομένους, πανταχόθι τῆς γῆς ἐπιβατεῦσαι	τῆς	ὑμετέρας οἱ μιαρώτατοι τετολμήκασι. πῶς
[7, 8]	ἐνδείκνυσθαι. ὑμῖν δὲ παραινῶ μὴ	τῆς	ὑμῶν αὐτῶν σωτηρίας ἁμαρτάδα ἑνὸς
[7, 26]	ἀπαγγέλλοντας τῶν ξυμπεσόντων, ἀλλ´ ἔτι	τῆς	ὑπαγωγῆς ἐχομένους καὶ τὸ ἐν
[7, 34]	ὄντες καὶ δῶρα πολλὰ τῷ	τῆς	φιλίας ὀνόματι κομιζόμενοι ἀνὰ πᾶν
[7, 26]	ἐσήγγελλον, ταύτῃ δηλονότι τὴν ἐκ	τῆς	φυγῆς αἰσχύνην ἰώμενοι. ἐτύγχανον δὲ
[7, 19]	πρὸς τῶν πολεμίων ἀπολωλέναι, ἀλλὰ	τῆς	φυλακῆς ἐς ἀεὶ ἔχεσθαι, ὅπως,
[7, 16]	αὑτοῦ γνώμην ἐνδείκνυσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ	τῆς	φύσεως ἄλλο τι γνώρισμα ἐς
[7, 17]	βρώσεις ὑποβάλλων ἐκτόπους τε καὶ	τῆς	φύσεως ὑπερορίους. τὰ μὲν οὖν
[7, 34]	πολὺ τοῦ πρὸς αὐτοῦ τετυχηκότος	τῆς	χάριτος τὸν προτερήσαντά τε καὶ
[7, 29]	ἡ μὲν τοῦ Νείλου ἐπὶ	τῆς	χώρας διατριβὴ μεγάλων αἰτία ἔν
[7, 28]	ἐκέλευεν ἰόντας στρατοπεδεύεσθαι παρὰ τὰς	τῆς	χώρας εἰσόδους, Φάζαν τε τὸν
[7, 4]	τά τε τῆς στρατιᾶς καὶ	τῆς	χώρας κεχώρηκεν. ὥστε ἢν καὶ
[7, 19]	ὀχύρωμα γὰρ ἄλλο ταύτης δὴ	τῆς	χώρας οὐδαμῆ εἶχον, ἀλλὰ πάντα
[7, 13]	δὲ πρώτη μέν ἐστιν Αἰμιλίων	τῆς	χώρας, ὀχύρωμα ἰσχυρὸν ἔχουσα. πρὸς
[7, 14]	διαφύγωσι, θυσίαν τῷ θεῷ ἀντὶ	τῆς	ψυχῆς αὐτίκα ποιήσειν, διαφυγόντες δὲ
[7, 16]	πρεσβείαν εἰώθασιν ἄνθρωποι, ἀλλ´ ὅπως	τι	ἀγαθὸν διαπεπραγμένοι τοῖς ἐσταλκόσιν ἐς
[7, 21]	πώποτε. λέγειν δὲ ἠνάγκαζεν, εἴ	τι	ἀγαθὸν σφίσι πρὸς Ἰουστινιανοῦ βασιλέως
[7, 19]	τὴν γυναῖκα παρέδωκε καὶ εἴ	τι	ἄλλο ἐνταῦθα ἔχων ἐτύγχανε. καί
[7, 24]	ἐπεὶ οὔτε τίτανον εἶχεν οὔτε	τι	ἄλλο τοιοῦτον, ἀλλ´ ὅπως μόνον
[7, 34]	πολὺ Λαγγοβαρδῶν κρείσσους τυγχάνουσιν ὄντες,	τί	ἄν τις ἐν εἰδόσι μακρολογοίη;
[7, 11]	καὶ ἀπολαύειν αὐτίκα προσέσται· οὗ	τί	ἂν ἀξιώτερον γένοιτο ἀνθρώπῳ τῶν
[7, 19]	Βελισάριος ἀμφὶ τοῖς πολιορκουμένοις, μή	τι	ἀνήκεστον δράσωσι τῶν ἀναγκαίων τῇ
[7, 26]	δὲ οὔτε τι φθεγγομένους οὔτε	τι	ἀπαγγέλλοντας τῶν ξυμπεσόντων, ἀλλ´ ἔτι
[7, 40]	Τουτίλας δὲ καὶ Γότθοι σχεδόν	τι	ἅπαντα ληϊσάμενοι τὰ ἐπὶ Σικελίας
[7, 40]	κράτος τε μάχῃ νικήσας σχεδόν	τι	ἅπαντας ἔκτεινε, κλέος τε μέγα
[7, 5]	τε τῇ ξυμβολῇ καὶ σχεδόν	τι	ἅπαντας ἑλεῖν ἴσχυσαν. ἀλλὰ τύχῃ
[7, 10]	ξυμφρονήσαντες ἁλισκομένης τῆς πόλεως σχεδόν	τι	ἅπαντες διαφυγεῖν ἴσχυσαν. τῶν δὲ
[7, 21]	τὰς μὲν ἀρχὰς ἀφῄρηντο σχεδόν	τι	ἁπάσας, πρὸς δὲ τῶν καλουμένων
[7, 26]	ἐνταῦθα εὗρε, γυναῖκας δὲ σχεδόν	τι	ἁπάσας. Ῥώμης γὰρ ἁλισκομένης πολλοὶ
[7, 32]	„οὐκ ἄν ποτε“ ἔφη „τῶν	τι	ἀπορρήτων ἐθάρσησα ἐπ´ ἐκείνῳ τοιῷδε
[7, 1]	τῶν βασιλέως ἁψαμένους χρημάτων οὔτε	τι	ἄτοπον εἰς τὸ δημόσιον ὑπουργήσαντας
[7, 32]	καταλιπεῖν. ἀλλ´ εἴ μοι βούλοιό	τι	αὐτὸς τῶν προὔργου εἰπεῖν, ἐπὶ
[7, 14]	ἀλήθειαν ἐκκρούειν ἐθέλων, ὡς μή	τι	αὐτῷ τῆς ἐς τὴν οἰκείαν
[7, 16]	περὶ τούτων ὧν αὐτὸς εἴρηκας.	τί	γὰρ ἄν τις ἐνοχλοίη τόν
[7, 20]	εἰρηκέναι εἰπὼν οὐκ εἴα διώκειν.	τί	γὰρ ἂν ἥδιον ἀνθρώπῳ γένοιτο,
[7, 16]	ἀλλ´ ὥσπερ τῆς φύσεως ἄλλο	τι	γνώρισμα ἐς πάντας τοὺς αὐτῷ
[7, 8]	ὡς ἔνι μάλιστα δεδιὼς μή	τι	Γότθοις ξυμβήσεται φλαῦρον, ἐς λόγους
[7, 4]	πρὸς τῶν ὑποδεχθέντων γενέσθαι ξυνέβη.	τί	δ´ ἂν πολεμίων εὐαλωτότερον γένοιτο
[7, 18]	ἔσομαι“ ἐρομένου δὲ αὐτὸν Ἰωάννου,	τί	δὲ οὐκ ἀπολούμενος συνοίσειν ποτὲ
[7, 16]	μὲν οὖν οὐκ οἶδα ὅ	τι	δεῖ περὶ τούτων ὧν αὐτὸς
[7, 14]	οὐδὲ τὸ εἶδος ἐς ἀλλήλους	τι	διαλλάσσουσιν. εὐμήκεις τε γὰρ καὶ
[7, 40]	Ῥωμαίων δὲ τῶν αἰχμαλώτων μέγα	τι	διεσώσαντο χρῆμα, τό τε Κωνσταντιανοῦ
[7, 2]	ἀπολαύοντες ἀσχολίας οὔτε ξυνίσταντο οὔτε	τι	δρᾶν ἐς τοὺς βαρβάρους διενοοῦντο.
[7, 17]	παρούσας ὁρῶμεν, ὥστε εἰ καί	τι	δρᾶν ὑμᾶς ἀνόσιον ἔργον ἰσχύομεν,
[7, 1]	ἐπικαλῶν, ἀναγκάζων τε ἀποτιννύναι, εἴ	τι	ἐκείνους ἐξαπατήσαντες, ὥσπερ αὐτὸς ἔφασκεν,
[7, 40]	καὶ ἐλευθέριος καὶ ἐπίχαρις, οὐδέ	τι	ἐν Παλατίῳ ἁμαρτάνεσθαι παρὰ τὰ
[7, 21]	κεκακωμένοι φόρους τοὺς δημοσίους οὐδέν	τι	ἐνδεέστερον ἢ ἐν τῇ εἰρήνῃ
[7, 32]	τὰ πολλὰ νέμων, οὔτε χρημάτων	τι	ἕνεκα πράσσων οὔτε λόγων ἢ
[7, 7]	τὰς κώπας ἀνασπᾶν ἢ ἄλλο	τι	ἐνεργεῖν τοὺς ναύτας οὐκ εἴα.
[7, 9]	ἀπώμοσε μήποτε Ῥωμαίων τινὰ κακόν	τι	ἐργάσασθαι Γότθους. οἵτινες μὲν οὖν
[7, 23]	ἑταιρίσασθαι ἴσχυσεν, οὕσπερ ἀνέπειθε δράσαντάς	τι	ἐς τοὺς βαρβάρους μέγα οὕτω
[7, 18]	ἐς Ῥώμην εἰσόδους, ὡς μή	τι	ἐσκομίζεσθαι τῶν ἐπιτηδείων δυνατὰ εἴη.
[7, 29]	οἰόμενος ὅτι τάχιστα, ἢν μή	τι	ἐσκομίζεσθαι τῶν ἐπιτηδείων οἷοί τε
[7, 17]	οὔτε μῦς εὕρισκον οὔτε ἄλλο	τι	ζῷον νεκρὸν ὅτῳ σιτίζοιντο. ἦν
[7, 23]	πόλις ὁ Τάρας, δυοῖν σχεδόν	τι	ἡμέραιν ὁδὸν Δρυοῦντος διέχουσα, ἐπί
[7, 7]	ἄλλων ἀπεῖπεν, αὐτὸς μὲν οὐδέν	τι	ἧσσον αὐτοῦ ἔμεινε, τὸν δὲ
[7, 29]	εἴτε φιλονεικίᾳ ἔτι ἐχόμενον οὐδέν	τι	ἧσσον ἐδίωκεν, ἕως δὴ αὐτὸ
[7, 32]	τοῖς εὐθυνομένοις δεδιηγῆσθαι τετύχηκεν, οὐδέν	τι	ἧσσον ἐς Γερμανόν τε καὶ
[7, 18]	ἐς φόρου ἀπαγωγὴν ἐσομένους οὐδέν	τι	ἧσσον ἢ πρότερον ἦσαν. οὐδὲ
[7, 34]	καὶ παρὰ σοῦ μέντοι οὐδέν	τι	ἧσσον. ἡδέως ἂν οὖν πυθοίμεθα
[7, 39]	Θρᾴκης χωρίων καὶ Ἰλλυριῶν οὐδέν	τι	ἧσσον, Ἰουστίνου τε καὶ Ἰουστινιανοῦ,
[7, 15]	τῇ πάσῃ. ὁ δὲ οὐδέν	τι	ἧσσον τὸ μὴ τοῖς ἐναντίοις
[7, 25]	γὰρ ἐπαινέσας τὸν δράσαντα οὐδέν	τι	ἧσσον τῶν πεπραγμένων αὐτουργὸς γίνεται.
[7, 38]	κύνας ἢ ὄφεις ἢ ἄλλο	τι	θηρίον διέφθειρον. ἄλλους δὲ ξύν
[7, 32]	ἐπὶ κοινῆς βουλευσάμενοι τάχα ἄν	τι	καὶ ἀγαθὸν πράξαιμεν. ὑπὲρ τούτων
[7, 13]	τοῦ χρῆναι παθεῖν. ἢν δέ	τι	καὶ βουλεύσηταί ποτε τῶν δεόντων,
[7, 15]	τῆς ἐπιδρομῆς, βοηθεῖν δρόμῳ, ὅπως	τι	καὶ δρᾶν τοὺς βαρβάρους ἑκάτεροι
[7, 2]	ἦν. Ἐράριχος μέντοι οὐδὲν ὅ	τι	καὶ λόγου ἄξιον ἔδρασε· μῆνας
[7, 40]	τῶν Σκλαβηνῶν στρατὸς καὶ ὅ	τι	κατεργασόμενοι διέβησαν ποταμὸν Ἴστρον. οἱ
[7, 32]	„μηνυτὴν γενέσθαι ἀξύμφορον. ἢν γάρ	τι	λάθρα ἐρεῖν βασιλεῖ βούλοιο, ὑποτοπήσουσί
[7, 25]	φύσει μὲν γὰρ ἄνθρωποι οὐδέν	τι	μέγα διαφέρειν ἀλλήλων δοκοῦσιν, ἡ
[7, 8]	τὸ κεκρατηκέναι ξυμβαίη, καὶ κακόν	τι	μέγα πρὸς αὐτοῦ λάβωσιν. ὧνπερ
[7, 1]	ἐξέπληξέ τε καὶ ἐς θάμβος	τι	μέγα τοὺς παρόντας ἤνεγκεν ἅπαντας.
[7, 39]	αὐτοῦ στρατιὰν, καὶ αὐτοὶ οὐδέν	τι	μελλήσαντες ξὺν ἐκείνοις τετάξονται πάντως.
[7, 16]	ἐμοὶ δὲ τοὺς τῆς ἀρετῆς	τι	μεταποιουμένους, οἷος αὐτὸς εἶ, καὶ
[7, 17]	φυλακτηρίου ἦρχον (σίτου γὰρ πολύ	τι	μέτρον ἐντὸς τοῦ Ῥώμης περιβόλου
[7, 32]	τὸ ἔγκλημα μενεῖ. ἐγὼ δέ	τι	μὴ λίαν ἀκριβολογησάμενος ἢ πιστεύειν
[7, 33]	Ἰλλυριούς τε καὶ Θρᾷκας σχεδόν	τι	ξύμπαντας ἐπιδεῖν πρὸς τῶν βαρβάρων
[7, 33]	Ἰουστινιανὸς ἐπέρρωσε σφίσι, τοῦ μή	τί	οἱ ἐναντίωμα τούτων δὴ τῶν
[7, 40]	Γότθους ἔφασκε Σικελίαν ληϊσαμένους σχεδόν	τι	ὅλην ὀλίγων τινῶν φρουρίων διατριβὴν
[7, 39]	σφίσιν ἐπεξιόντος, ἐληΐσαντο Σικελίαν σχεδόν	τι	ὅλην. Ῥωμαῖοι δὲ οἱ ἐν
[7, 12]	ξυνήγομεν κομιδῆ ὀλίγους οἰκτροὺς οὐδέ	τι	ὅπλων ἐν χερσὶν ἔχοντας καὶ
[7, 4]	τοῦ δόρατος ἄκρον σιδήριον σχεδόν	τι	ὀρθὸν γεγενημένον τοῦ Ἀρταβάζου θώρακος
[7, 28]	προσέσχε. Βελισάριος οὖν, ἐπεὶ οὔτε	τι	ὀχύρωμα ἐνταῦθα εὗρεν οὔτε τοῖς
[7, 25]	ἕνεκα καθελεῖν ἔγνωκα, ὡς μή	τι	πάθοιμεν ἐξ ἐπιδρομῆς ἀπροσδόκητον, καὶ
[7, 40]	ἀμήχανα ἦν. Λιβέριος δὲ, οὔπω	τι	πεπυσμένος ὧνπερ βασιλεῖ ἀμφὶ τῷ
[7, 29]	πολλὴ ἔχουσα, δελφίνων δὲ πάμπολύ	τι	πλῆθος ἄγχιστά πη τοῦ στόματος
[7, 12]	πάντων σταλῆναι προσήκει, ἔπειτα πάμπολύ	τι	πλῆθος Οὔννων τε καὶ ἄλλων
[7, 9]	ταῦτα οὕτως ἔχει, λογίζεσθε ἤδη	τί	ποτε ἄρα ὑμῖν ἀπολελογῆσθαι πρὸς
[7, 13]	ῥᾳδίως ἔσχε. τοῦτο δὲ ὅ	τί	ποτε ἦν αὐτίκα δηλώσω. ~Χιλβούδιος
[7, 20]	τούτων δὴ τῶν βαρβάρων ὅ	τί	ποτε ὁ Τουτίλας διανοοῖτο, οἱ
[7, 20]	εἰώθει, διερευνᾶσθαι τοὺς φύλακας ὅ	τί	ποτε ποιοῦσιν ἠξίουν, οὐ μὴν
[7, 34]	πυθοίμεθα τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν	τί	ποτε ὑπὲρ τούτων αὐτοῖς ἐς
[7, 34]	ὅπερ ἐβούλου, διαπεπράγμεθα· ὁ δέ	τι	προΐεσθαι τῶν ὑπαρχόντων βεβουλευμένος κρείσσω
[7, 21]	γεγενημένοι. καὶ ἀνεπυνθάνετο μὲν εἴ	τι	πρὸς Γότθων πάθοιεν αὐτοὶ κακὸν
[7, 9]	τὸ γράμμα τοῦτο ἰδόντας ἀποκρίνασθαί	τι	πρὸς Τουτίλαν διεκώλυσε. διὸ δὴ
[7, 26]	βαρβάρους ἐν Καπύῃ γενέσθαι, οὐδετέρους	τι	πρότερον τῶν ἐναντίων πέρι ἀκούσαντας.
[7, 34]	τὴν ἀγωνίαν καθισταμένους ἐς κακόν	τι	προὖπτον ἰέναι, παρὸν τὴν νίκην
[7, 6]	δόκησιν παρέχων τοῖς ἐναντίοις πάμπολύ	τι	στράτευμα ἐν ταῖς ναυσὶν εἶναι.
[7, 19]	ἐς ἀεὶ ἔχεσθαι, ὅπως, ἤν	τι	σφίσιν ἐναντίωμα ὑπαντιάσῃ, ἕξουσιν ὅπη
[7, 24]	Τίβουριν πόλιν ἀφίκοντο, πάσας σχεδόν	τι	τὰς τοῦ Τιβέριδος γεφύρας διελόντες,
[7, 17]	δὲ ἵππος τεθνεὼς ἢ ἄλλο	τι	τοιοῦτον ὑπῆρχεν, ἐν τοῖς ἄγαν
[7, 11]	ὅπως ἐπανορθώσω καὶ ἰάσωμαι εἴ	τι	τοῖς ἄρχουσι μὴ ὀρθῶς ἢ
[7, 19]	ἔγνω. ἔτι γάρ οἱ μόνῳ	τι	τοῦ σίτου ἐλέλειπτο, ἐπεὶ ὅσον
[7, 8]	οὐδαμῆ ἔχοντες διηποροῦντο, δεδιότες μή	τι	Τουτίλαν τῶν ὡμολογημένων ὀλιγωρεῖν διὰ
[7, 23]	τε ἀναβῆναι καὶ ἐς ὅ	τι	τύχης ἐληλύθει θεάσασθαι. τῶν στρατιωτῶν
[7, 9]	φίλων ἐπίστασθε δή που, εἴ	τι	τῶν Ἀλεξάνδρου μέμνησθε λογισμῶν. ἐῶ
[7, 20]	τῶν πολεμίων ἄρτον ἢ ἄλλο	τι	τῶν ἀναγκαίων αἰτουμένοις βιοῦν. ἔς
[7, 13]	τοὺς Ῥωμαίους ἐπίεζεν, οὐκέτι δυναμένους	τι	τῶν ἀναγκαίων ἐκ τῶν ἀγρῶν
[7, 25]	ὧν δὴ μεταξὺ ἐπιπεσόντων γενέσθαι	τι	τῶν δεόντων ἀδύνατον. τοσαῦτα ὁ
[7, 18]	τε σφίσι τετρίψεσθαι πλείω καί	τι	ὑπαντιάσειν ἴσως ἐμπόδιον· Ἰωάννην δὲ
[7, 32]	εἴη. ὁ δὲ Ἀρσάκῃ μέν	τι	ὑπὲρ τούτου εἰπεῖν οὐκέτι εἶχεν,
[7, 32]	ὑμετέρας ἀκοῦσαι τοῦ ἀνθρώπου λέγοντός	τι	ὑπὲρ τούτων διαφανές. ταῦτα ὁ
[7, 36]	ὄρθρου τε ὄντος καὶ μέλλοντός	τι	ὑποφαίνειν ἡμέρας, τούτοις δὴ τοῖς
[7, 26]	ἔτι φέροντας, ἄλλους δὲ οὔτε	τι	φθεγγομένους οὔτε τι ἀπαγγέλλοντας τῶν
[7, 21]	διοικησάμενοι, πλούτου τε περιβεβλημένοι μέγα	τι	χρῆμα, εἶτα ἐς Γότθους τοὺς
[7, 24]	σώζοιτο πρόσωπον, σκολόπων τε μέγα	τι	χρῆμα ἔξωθεν ἵστη. ἐτύγχανε δὲ
[7, 35]	πίθων οἱ θεράποντες ἐμπλησάμενοι μέγα	τι	χρῆμα, καὶ αὐτῶν τὰ μὲν
[7, 1]	ποτε, κόσμου τε περιβεβλημένη πολύ	τι	χρῆμα καὶ θεραπείαν ἐπαγομένη λόγου
[7, 27]	ἦν, ἀλλ´ ὅτι σκυλάκων μέγα	τι	χρῆμα, οὕσπερ κυνίσκους τανῦν καλοῦσιν,
[7, 6]	τεκμαιρόμενοι ὅτι δὴ στόλου πολύ	τι	χρῆμα πλεῖν ἐκ Σικελίας ἐπύθοντο.
[7, 40]	ἐπαγόμενοι καὶ ζῴων ἄλλων μέγα	τι	χρῆμα, σῖτον δὲ καὶ τοὺς
[7, 16]	ὥστε προπηλακισθέντας ξυνοίσει μᾶλλον διαπεπρᾶχθαί	τι	ὧν ἕνεκα ἦλθον ἢ λόγων
[7, 18]	δυνατὰ εἴη. ἔν τε τῷ	Τιβέριδι	ἐπενόει τάδε. χῶρον κατανοήσας ᾗ
[7, 24]	πάσας σχεδόν τι τὰς τοῦ	Τιβέριδος	γεφύρας διελόντες, ὅπως μὴ Ῥωμαῖοι
[7, 19]	ἐχυροῖς τισιν ἀμφὶ τὰς τοῦ	Τιβέριδος	ἐκβολὰς ἔστησεν, οὓς δὴ ἐκέλευσε
[7, 36]	δὴ ἐπέστελλε διὰ μὲν τοῦ	Τιβέριδος	ἐρέσσοντας ἐπίπροσθεν ἰέναι, ἐπειδὰν δὲ
[7, 10]	Τούσκων τὰ ἐπιτήδεια διὰ τοῦ	Τιβέριδος	ἐσκομίζεσθαι. πρὸς γὰρ τῷ ποταμῷ
[7, 19]	ἔτυχεν, ἐκ τῆς ἑτέρας τοῦ	Τιβέριδος	ὄχθης ἄχρι ἐς τὴν ἑτέραν
[7, 17]	ἐκέλευεν. ἐπεὶ δὲ ἐς τοῦ	Τιβέριδος	τὴν γέφυραν ἦλθε, δήσας ἐπὶ
[7, 17]	τῆς γεφύρας ἐς τὸ τοῦ	Τιβέριδος	ὕδωρ, θεωμένων τὰ δρώμενα τῶν
[7, 36]	Τουτίλας μηχανᾶται τοιάδε. ἐς ποταμὸν	Τίβεριν	ἐν πρώτῃ τῶν νυκτῶν φυλακῇ
[7, 19]	διακοσίους τείχεσι ξυλίνοις περιβαλὼν ἐς	Τίβεριν	καθῆκε, πανταχόθι τῶν ξυλίνων τειχῶν
[7, 6]	ἐπεί οἱ προσχωρεῖν οὐδεὶς ἤθελε,	Τίβεριν	ποταμὸν διαβὰς, ἐς μὲν τὰ
[7, 24]	τότε μὲν ἐνστρατοπεδευσάμενοι ηὐλίσαντο παρὰ	Τίβεριν	ποταμὸν, ἡμέρᾳ τε τῇ ἐπιγενομένῃ
[7, 11]	ἐγίνετο. ~Τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ	Τιβούρει	οὕτω γενέσθαι ξυνέπεσε. Βελισάριος δὲ
[7, 24]	ἐτύγχανεν οὖσα. τό τε ἐν	Τιβούρει	φρούριον ἀνοικοδομήσασθαι σθένει παντὶ ἔγνωσαν·
[7, 10]	δόκιμος. καὶ οἱ μὲν βάρβαροι	Τίβουριν	ἔσχον, Ῥωμαῖοι δὲ οὐκέτι ἠδύναντο
[7, 24]	βάρβαροι λύσαντες τὴν προσεδρείαν ἐς	Τίβουριν	πόλιν ἀφίκοντο, πάσας σχεδόν τι
[7, 10]	εἶναι. Ἐν τούτῳ δὲ Τουτίλας	Τίβουριν	πόλιν, Ἰσαύρων φρουρὰν ἔχουσαν, προδοσίᾳ
[7, 18]	Καλαβροὺς ἅπαντας παρηγορῶν τε καὶ	τιθασσεύων	ἐς εὔνοιαν τοῦ βασιλέως ἐπηγάγετο,
[7, 25]	ἂν ὁ πᾶς αἰὼν ἀποίητον	τίθεσθαι	δύναιτο, εὐτυχημάτων δὲ ἄλλων ἐπιγινομένων
[7, 25]	τετυχηκότων τῆς διδασκαλίας τῷ παντὶ	τίθησιν.	ἐπειδὴ τοίνυν Βενεβεντὸν εἵλομεν τὰ
[7, 1]	αὐτῷ εἵποντο καὶ πόλιν μίαν	Τικινὸν	εἶχον, κατὰ βραχὺ δὲ προσεχώρησαν
[7, 4]	δὲ χώρα περιίστατο ξύμπασα ἐς	Τικινὸν	πόλιν. ἐπεὶ δὲ τῇ ξυμβολῇ
[7, 3]	δὴ ἐπί τε Τουτίλαν καὶ	Τικινοὺς	ἰέναι. οὗτος μὲν οὖν ὁ
[7, 16]	οἷος αὐτὸς εἶ, καὶ ἄλλως	τιμᾶν	ἐν σπουδῇ ἄνωθεν γέγονε. τιμὴν
[7, 14]	προέσθαι τε τὰς τοῦ Χιλβουδίου	τιμὰς	καὶ διακομίζειν τὸν ἄνθρωπον ἐς
[7, 20]	ὥς γε δεδήλωται, τοῦ σίτου	τιμὰς	ὁ κακοδαίμων Τουτίλᾳ ἤθροιζεν. οὕτω
[7, 20]	ἀπεμπολῶν ἐπλούτει, πρυτανευούσης αὐτῷ τὰς	τιμὰς	τῆς τῶν δεομένων ἀνάγκης. καὶ
[7, 17]	χρημάτων μεγάλων· μεδίμνου μὲν γὰρ	τιμὴ	ἑπτὰ ἐγεγόνει χρυσοῖ. οἷς μέντοι
[7, 14]	ὅσον ξὺν ταύτῃ δὴ τῇ	τιμῇ	τὴν διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχεν, οὐχ
[7, 16]	τιμᾶν ἐν σπουδῇ ἄνωθεν γέγονε.	τιμὴν	δὲ καὶ ὕβριν ἐς ἄνδρα
[7, 16]	μὲν Πελάγιος, διάκονος δὲ τὴν	τιμὴν,	ὃς δὴ ἐν Βυζαντίῳ χρόνον
[7, 1]	δημοσίοις ἐφεστὼς λογισμοῖς· λογοθέτην τὴν	τιμὴν	ταύτην ἑλληνίζοντες καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οὗτος
[7, 16]	ἥκοντα γνοίη. οὐ γὰρ ὅπως	τιμῆς	πρὸς τῶν ὑποδεξαμένων τινὸς τύχωσι,
[7, 17]	ἱκανοῖς εἶναι, οἱ δὲ τῆς	τιμῆς	τὸ τεταρτημόριον κατατιθέντες πιτύρων τε
[7, 20]	τῶν χρημάτων αὐτῷ μὲν τὰ	τιμιώτατα	ἐξελεῖν, τὰ δὲ ἄλλα σφίσιν
[7, 8]	διακωλύειν τὴν ἐς τοὺς ἐξημαρτηκότας	τιμωρίαν,	οἶμαι, ἐν ἴσῳ ἐστί. βούλομαι
[7, 21]	μᾶλλον ὁ τοῦ δικαίου λόγος	τιμῷτο.	πόνος τε οὐδεὶς αὐτῷ τἀγαθὰ
[7, 32]	ἐκάκιζεν, οὔτε νύκτα οὔτε ἡμέραν	τινὰ	ἀνιεὶς, ἀνδρεῖόν τε καὶ ἀνδρόγυνον
[7, 27]	τοὺς πολεμίους κατέφυγον ἐς ὕλην	τινὰ	ἐγγύς πη οὖσαν. κυκλώσαντές τε
[7, 19]	τοῦ δὲ πύργου ὕπερθεν λέμβον	τινὰ	ἔθετο, πίσσης τε καὶ θείου
[7, 37]	παρῄνει μηδεμιᾷ ἔχειν, δύναμιν ἑτέραν	τινὰ	ἐκ βασιλέως σφίσιν ἀφίξεσθαι. ἀδύνατον
[7, 32]	γενέσθαι ἢ τῶν μοι ἐπιτηδείων	τινὰ	ἐκ παρασκευῆς ὑμετέρας ἀκοῦσαι τοῦ
[7, 32]	ἐξήνεγκε, δείσας, ὅπερ ἐγένετο, μή	τινα	ἐκ τῆς μελλήσεως ὑποψίαν λάβῃ.
[7, 10]	δὴ τὸ στράτευμα διέπων χρόνον	τινὰ	ἔμενε. Τουτίλας δὲ ἥκειν αὐτὸν
[7, 18]	μὴ ἐς κύκλωσιν τῶν πολεμίων	τινὰ	ἐμπέσῃ, παρὰ Βελισάριον μὲν οὐκέτι
[7, 40]	ἀπ´ αὐτοῦ λείαν αὐτοὺς πολλήν	τινα	ἐνταῦθα εὑρεῖν ξυνηνέχθη· οὕτω δὲ
[7, 11]	σφίσιν εὕρισκον εἶναι περαιτέρω διατριβήν	τινα	ἐνταῦθα ποιεῖσθαι, λογισάμενοι ὅτι δὴ
[7, 11]	ἀποπειρασάμενος χρόνον τε ἐνταῦθα διατρίψας	τινὰ,	ἐπεὶ ἐξελεῖν οὐχ οἷός τε
[7, 40]	ῥύεσθαι ὁ Τουτίλας ἐπειγόμενος τῶν	τινα	ἐπιφανῶν γυναῖκα, αἰχμάλωτον οὖσαν, ἀφεῖναι
[7, 21]	„ξύντροφοι Γότθοις γεγενημένοι οὐδὲ χῶρόν	„τινα	ἔρημον ἐς τήνδε ἡμῖν ἐνδιδόναι
[7, 1]	γυναικὸς εὐπρεποῦς τὴν ὄψιν, ἐξαίσιόν	τινα	ἔρωτα ἤρα, ἐσταλμένου δὲ αὐτοῦ
[7, 5]	ὡς ἑκάστῳ ἔτυχεν ἐς ὀχυρώματά	τινα	ἐσελθόντες ἄλλο οὐδὲν ἀπήγγελλον τοῖς
[7, 7]	ἐς βασιλέα φυλάσσοντες καὶ βοήθειάν	τινα	ἔτι παρέσεσθαι σφίσι καραδοκοῦντες τριάκοντα
[7, 13]	τότε δὲ ὁ Ναρσῆς καί	τινα	εὑρὼν ἐπιβατεύοντα τοῦ Χιλβουδίου ὀνόματος,
[7, 14]	ὁμολογοῦσιν ἔν γε ἀνθρώποις ῥοπήν	τινα	ἔχειν, ἀλλ´ ἐπειδὰν αὐτοῖς ἐν
[7, 26]	Λατίνην ἢ Γοτθικὴν ἢ ἄλλην	τινὰ	ἢ Ἀρμενίαν μόνην ἀφεῖναι φωνήν.
[7, 14]	ἕνα τῶν αἰχμαλώτων εἰς φιλάνθρωπόν	τινα	ἤγαγεν ἡ τύχη καὶ πρᾷον
[7, 1]	οὔτε οἱ ἐς ὄψιν αὐτῶν	τινα	ἥκειν οὔτε ἄλλως ἐντυχεῖν εἴασεν.
[7, 17]	ἀνόσιον ἔργον ἰσχύομεν, οὐκ ἄν	τινα	ἡμῖν τὸ ἔγκλημα τοῦτο μέμψιν
[7, 9]	τῶν ἀνδρῶν ἐπικράτησιν, ἀλλὰ τίσιν	τινὰ	ἰσχυρίζομαι τῆς εἰς ὑμᾶς ἀδικίας
[7, 24]	Τουτίλαν ἐτεθήπεσαν ἴσα θεῷ, ἄμαχόν	τινα	καὶ ἀήττητον ἀποκαλοῦντες, ἡνίκα πόλεων
[7, 32]	χαίρων, ἀλλὰ βίον σκληρόν τέ	τινα	καὶ ἡδονῆς ἀλλότριον ἐς ἀεὶ
[7, 9]	ἐνθέμενος διαρρήδην ἀπώμοσε μήποτε Ῥωμαίων	τινὰ	κακόν τι ἐργάσασθαι Γότθους. οἵτινες
[7, 7]	ποιήσωσι. πρότερον δὲ οὐ προσβολήν	τινα	κατὰ τοῦ περιβόλου ποιήσεσθαι ἰσχυρίζετο,
[7, 6]	χωρούσης γνώμῃ Κόνωνος ἐς λέμβον	τινὰ	λάθρα ἐσβὰς ἐτόλμησε παρὰ τὸν
[7, 4]	μάχαι, ὦ ἄνδρες ξυγγενεῖς, ὁμοίαν	τινὰ	μάχην ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον
[7, 29]	διαλεῖπον, ἂν οὕτω τύχῃ, πολύν	τινα	μεταξὺ χρόνον. καὶ πολλὰ μὲν
[7, 5]	ἠξίουν, ἀλλ´ ἐς ὑπαγωγὴν αἰσχράν	τινα	ξύμπαντες ᾔεσαν. οὐδὲ γὰρ ξυντεταγμένοι
[7, 32]	Γερμανὸς Μαρκέλλῳ σημήνας ἠξίου τῶν	τινά	οἱ ἐπιτηδείων παρέχεσθαι σφίσιν, αὐτήκοον
[7, 30]	βούλοιντο ἐκέλευεν ἀπαλλάσσεσθαι, τοῦ μή	τινά	οἱ τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων ἀκούσιον
[7, 20]	τῶν αὐτῷ κατὰ γένος προσηκόντων	τινὰ,	οἵπερ ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες καὶ
[7, 1]	ἔχων καὶ βαρβάρων Ἐρούλων πολύν	τινα	ὅμιλον) διὰ μάχης ἐλθεῖν Ἰλδιβάδῳ
[7, 5]	ἔγνωσαν, ἐς λόφον δὲ μέγαν	τινὰ,	ὃς ταύτῃ ἀνέχει, ξὺν θορύβῳ
[7, 15]	Βέσσαν αὖθις ᾐτιῶντο μὲν ὄκνησίν	τινα	οὐ δέον αὐτῷ ἐμπεπτωκέναι, ἰσχυριζόμενοι
[7, 21]	Τουτίλας ἔλεξε τοιάδε „Οὐ καινήν	τινα	οὐδὲ ἀγνῶτα ὑμῖν παραίνεσιν ποιησόμενος
[7, 32]	ποτε αὐτὸν ἐνδόντα εἶδεν, ἐπί	τινα	Περσαρμένιον ἕτερον, Χαναράγγην ὄνομα, τὸ
[7, 25]	προθυμουμένους τοὺς βαρβάρους ὁρῶν παραίνεσίν	τινα	ποιεῖσθαι ἐς αὐτοὺς ἤθελε. διὸ
[7, 1]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους, ἐφ´ ᾧ	τινα	ποιοίη ξὺν ἑτέροις τισὶν ἐπ´
[7, 14]	τῇ μάχῃ Σκλαβηνὸς ἀνὴρ τῶν	τινα	πολεμίων ἄρτι γενειάσκοντα, Χιλβούδιον ὄνομα,
[7, 34]	ὅλην τε προσποιεῖσθαι Δακίαν αὐχοῦσι.	τίνα	πόλεμον ὑπὲρ ὑμῶν ποτε ἢ
[7, 14]	οἰκοῦσι. διὸ δὴ καὶ γῆν	τινα	πολλὴν ἔχουσι· τὸ γὰρ πλεῖστον
[7, 34]	οἷς ἂν καὶ δοίης μοῖράν	τινα	πρὸς ἐνοίκησιν. Φράγγους ἀμέλει καὶ
[7, 9]	ἐθέλειν ἀπηλλάχθαι κακῶν; δότε τοίνυν	τινὰ	πρόφασιν ὑμῖν μὲν αὐτοῖς τῆς
[7, 40]	ἀνέστρεφον, τρόπῳ ὁρμώμενοι τοιῷδε. τῶν	τινα	Ῥωμαίων, Σπῖνον ὄνομα, ἐκ Σπολιτίου
[7, 30]	ἐτόλμων ἰέναι, ἀλλὰ χρόνον μέν	τινα	τὰς ναῦς ἑκαστάτω ἀνακωχεύσαντες ἡσυχῆ
[7, 11]	τούτῳ ἀμφὶ πόλιν Βονώνειαν γενόμενος	τινά	τε τῶν ἐνταῦθα φρουρίων ὁμολογίᾳ
[7, 16]	ὀλιγωροῦντα βέβαιον ἐς τῶν ἄλλων	τινὰ	τὴν αὑτοῦ γνώμην ἐνδείκνυσθαι, ἀλλ´
[7, 8]	ᾐτιᾶτο τῶν δορυφόρων τῶν αὐτοῦ	τινα	τὴν παῖδα παρθένον οὖσαν οὔτι
[7, 37]	πάρεστιν· ἐς χρόνον δὲ ἀναβαλέσθαι	τινὰ	τὴν πρᾶξιν ἐδέοντο, ἐφ´ ᾧ
[7, 9]	δὲ ταῦτα ἀκούσας μοῖραν μέν	τινα	τοῦ στρατοῦ πέμψας ἐς Καλαβρίαν
[7, 20]	ἐφειστήκει, ὅστις ἂν καὶ λόγον	τινὰ	τοῦ τοιούτου ποιοῖτο· οὐδὲ περιιόντες
[7, 26]	μέντοι, πατρίκιος ἀνὴρ, καταφυγὼν ἔς	τινα	τῶν ἐκείνῃ νεῶν, τῷ Ῥωμαίων
[7, 8]	μέτρου ὅσον οὐ δοκεῖν αἴσθησίν	τινα	τῶν ἐντιθεμένων ἐς ἀεὶ γίγνεσθαι.
[7, 37]	ἐς ὄψιν ἐλθεῖν ξυνεχώρησεν οὔτε	τινὰ	τῶν λεγομένων ἐντροπὴν τὸ παράπαν
[7, 32]	μή ποτε τοὺς λόγους ἔς	τινα	τῶν πάντων ἀνθρώπων ὅτι μὴ
[7, 26]	ἤλαυνε, τῶν οἱ ἑπομένων μοῖράν	τινα	φρουρᾶς ἕνεκα ἐνταῦθα ἀπολιπών. ἐτύγχανε
[7, 7]	ἐγένετο, κατέβαινε σκληρὸς ἄνεμος, ἐξαίσιόν	τινα	χειμῶνα ἐγείρων. καὶ ὁ μὲν
[7, 16]	ἢ Γότθους φειδοῖ ἐς Σικελιωτῶν	τινα	χρήσεσθαι, ἢ τόδε τὸ τεῖχος
[7, 16]	μετάπεμπτος ἦλθεν. ἐτύγχανε γὰρ πολύν	τινα	χρόνον διὰ τοῦτο ἐν Σικελίᾳ
[7, 23]	τὰ πρὸς βορρᾶν ἄνεμον ἀμφί	τινα	χῶρον στενὸν μάλιστα ἑκατέρωθεν ἐς
[7, 21]	ἵππων τε καὶ ὅπλων περιουσίαν	τινὰ,	ὡς ἔνι μάλιστα, ἐνδεικνύμενοι, καὶ
[7, 18]	γὰρ πικρότατα πολιορκουμένων Ῥωμαίων, καί	τινα,	ὥς γε τὸ εἰκὸς, βραχυτάτην
[7, 11]	ἀμφὶ ἡμέραν μέσην τῶν πολεμίων	τινὰς	ἄγχιστά πη εἶναι ἐξῆλθον μὲν
[7, 5]	γὰρ ξυντεταγμένοι οὐδὲ κατὰ ξυμμορίας	τινὰς,	ἀλλ´ αὐτὸς ἕκαστος ὥς πη
[7, 4]	πρέποι. οὐ γὰρ ἐπ´ ἄλλους	τινὰς	ἀνθρώπων χωροῦμεν ἢ ὅσοι ἔναγχος
[7, 23]	ἐπὶ Ῥάβενναν ᾔει, τῶν βαρβάρων	τινὰς	ἀπολιπὼν ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας
[7, 40]	Νάϊσον ἦλθον. ὧν δὴ ὀλίγους	τινὰς	ἀποσκεδασθέντας μὲν τοῦ στρατοπέδου, πλανωμένους
[7, 16]	ἐπιλιπόντων ἐς βρώσεις οὐχ ὁσίας	τινὰς,	βιαζόμενοι τῷ λιμῷ, ἦλθον. καὶ
[7, 23]	κτείνουσι μὲν τῶν πολεμίων πλείστους,	τινὰς	δὲ ζωγρήσαντες παρὰ Βελισάριον ἦγον.
[7, 39]	καὶ αὐτοὺς ἐπαγαγόμενος ἀπιὼν ᾤχετο.	τινὰς	δὲ καὶ ἐκ καταλόγων ἱππικῶν,
[7, 29]	δέκα. ἐνταῦθά τε κατὰ συμμορίας	τινὰς	διασπασάμενοι οἱ μέν τινες αὐτοῦ
[7, 27]	αὐτὰ περιαγαγοῦσα ἐς ἄλλους ἀνθρώπους	τινὰς	δόξας οὐκ ὀρθὰς ἀγνοίᾳ τῶν
[7, 27]	ἄλλοι δὲ ἀπ´ αὐτοῦ κυνοκεφάλους	τινὰς	εἶναι βούλονται τοὺς τῇδε ἀνθρώπους.
[7, 22]	Γότθων τε ξυμπέμψας αὐτοῖς ὀλίγους	τινὰς,	ἐκέλευε τῆς εἰσόδου σθένει παντὶ
[7, 15]	τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ ὀλίγους μέν	τινας	ἔκτειναν, αἴσθησίς τε τοῦ ἐνθένδε
[7, 26]	μὲν τῶν ἐκ βουλῆς ὀλίγους	τινὰς	ἐνταῦθα εὗρε, γυναῖκας δὲ σχεδόν
[7, 28]	τὰ ἐπιτήδεια διερευνώμενοι περιήρχοντο, οὔτε	τινὰς	ἐπὶ κατασκοπῇ στείλαντες οὔτε ἄλλο
[7, 10]	λιμῷ ἔμαθε, τῶν δὲ ξυμπλεόντων	τινὰς	ἐπὶ τῷ φυλακτηρίῳ ἀντ´ αὐτῶν
[7, 11]	οὖν νύκτωρ τῶν οἱ ἐπιτηδείων	τινὰς	ἐς τὸ ἀκριβὲς εὖρός τε
[7, 18]	Ῥωμαίων στρατιωτῶν καὶ Μαυρουσίων αὐτομόλων	τινὰς	ἔχοντα, ἐφ´ ᾧ ξὺν αὐτοῖς
[7, 32]	ἀγοραίους μὲν καὶ ἀγελαίους ἀνθρώπους	τινὰς	ἔχοντας οὐδὲν αὐτοῖς προσῆκον ὁρῶν
[7, 34]	ὥστε καὶ ὑμῖν ἐφ´ ἑτέρους	τινὰς	ἰοῦσι ξυντετάξονται τὸ λοιπὸν Γήπαιδες,
[7, 16]	τῶν κεκτημένων χειρὸς, νέους δέ	τινας	καὶ ἀγνῶτας αὑτοῖς δεσπότας εὑρεῖν.
[7, 38]	τὸ ἐνθένδε ἠξίουν τῶν παραπεπτωκότων	τινὰς,	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ μυριάδας αἰχμαλώτων
[7, 23]	τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον. στείλας δέ	τινας	καὶ παρὰ τὸν ἄρχοντα τοῦ
[7, 19]	τοῖς ἐκείνῃ βαρβάροις ἄλλους τέ	τινας	καὶ Ῥουδέριχον ὑπαντιάσαντα ἔπληξεν. οἱ
[7, 29]	τοῦ Σαγάριδος τὰς ἐκβολὰς ἦλθον.	τινὰς	μὲν οὖν αὐτῶν καταλαβὸν τὸ
[7, 11]	τὸν δορυφόρον καὶ τῶν ἑπομένων	τινὰς	ξύν τε Βιταλίῳ καὶ τοῖς
[7, 34]	ταττομένους ἀκίνδυνον ἔχειν, οὐκ ἄν	τινας	οἰόμεθα τῶν καὶ κατὰ βραχὺ
[7, 19]	πρότερον, πέμψας τῶν οἱ ἑπομένων	τινὰς,	οἵπερ εἰς τοὺς βαρβάρους αὐτόμολοι
[7, 34]	ὥστε καὶ διερευνᾶσθαι τῶν ἀνθρώπων	τινὰς,	οἷς ἂν καὶ δοίης μοῖράν
[7, 27]	καὶ Λυκοκρανίτας καλοῦσι τῶν Πισιδῶν	τινας,	οὐχ ὅτι λύκων κεφαλὰς ἔχουσιν,
[7, 31]	στρατηγὸς καταστὰς, ἔχρῃζε βασιλέως, ἀναπλάσας	τινὰς	οὐχ ὑγιεῖς σκήψεις, ὅπως αὐτὸν
[7, 14]	ἐν τούτῳ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς πρέσβεις	τινὰς	παρὰ τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους
[7, 30]	ἐπενεγκόντες. πρέσβεις τε τῶν ἱερέων	τινὰς	πέμπουσιν, ἀπισχυριζόμενοι ὡς, ἢν μὴ
[7, 11]	ἐν Αὐξίμῳ ἐγένοντο, ἐπεκδρομάς τέ	τινας	ποιεῖσθαι ἐπὶ τοὺς ἐναντίους διενοοῦντο.
[7, 20]	ἐν ἐλπίδι ἔφασαν εἶναι τῶν	τινας	σφίσιν Ἰσαύρων ἐνδώσειν τὴν πόλιν·
[7, 1]	πολὺ ἡσσηθεὶς ἔφυγεν, ὀλίγους μέν	τινας	σώσας, τοὺς δὲ πολλοὺς αὐτοῦ
[7, 26]	σφίσιν ὁμιλῆσαι ξυνέβη) στεῖλαι δέ	τινας	τὰ ἐν Καπύῃ τε κατασκεψομένους
[7, 34]	εἰ μὲν οὖν ἐς ἑτέρους	τινὰς	τὴν ἀγνωμοσύνην ἐπιδεδεῖχθαι μόνον τὸ
[7, 22]	ἐς Λευκανοὺς πέμψαντες τῶν οἰκείων	τινὰς,	Τουτίλα γνώμῃ, τοὺς σφετέρους ἀγροίκους
[7, 33]	ἅτε Ῥωμαίοις ἔνσπονδοι ὄντες ἤν	τινας	τῶν ἀποδράντων ἐπιγνοῖεν ἐνταῦθα, ὥσπερ
[7, 5]	στρατὸς Ἰουστίνῳ ξυνέμιξεν, ὀλίγους μέν	τινας	τῶν αὐτῷ ἑπομένων ἐπὶ φυλακῇ
[7, 8]	ἐκέλευεν ὁδῷ ἰόντας πορεύεσθαι, πομπούς	τινας	τῶν ἐν Γότθοις δοκίμων σφίσι
[7, 2]	φρουρὰν ἔχοντες δέξασθαι τῇ πόλει	τινὰς	τῶν Κωνσταντιανῷ ἐπιτηδείων καὶ σφᾶς
[7, 2]	ἐπεὶ Γότθοι ταῦτα ἐπῄνεσαν, ἀπολέξας	τινὰς	τῶν οἱ ἐς τὰ μάλιστα
[7, 24]	ὑπέρογκον. τῶν γὰρ στρατιωτῶν ὀλίγους	τινὰς	φρουρᾶς ἕνεκα τῆς ἐν Πόρτῳ
[7, 3]	παρ´ αὐτὸν τῶν οἱ ἐπιτηδείων	τινὰς	χρήμασιν ἀναπείθει τὸν ἄνθρωπον τῇ
[7, 33]	ληϊσάμενοι ἠνδραπόδισαν, ἐπειδή τε τῶν	τινες	αἰχμαλώτων ἐνθένδε φυγόντες οἴκαδε ἀποκομίζεσθαι
[7, 20]	καὶ Ὀλύβριος καὶ Ὀρέστης καί	τινες	ἄλλοι ἐς τὸν Πέτρου τοῦ
[7, 38]	σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὀλίγοι δέ	τινες	ἀμφὶ τὰς πύλας γενόμενοι, αἳ
[7, 18]	ταύτῃ ἠϊόνα, ὡς μήτε ἐνθένδε	τινὲς	ἀπαίρειν ἐς Σικελίαν μήτε ἐκ
[7, 29]	συμμορίας τινὰς διασπασάμενοι οἱ μέν	τινες	αὐτοῦ ἐν τῷ παρόντι ἐγεύσαντο,
[7, 33]	ληϊζόμενοι ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον.	τινὲς	δὲ αὐτῶν καὶ Ῥωμαίων στρατιῶται
[7, 14]	ἔχοντες, θώρακα δὲ οὐδαμῆ ἐνδιδύσκονται.	τινὲς	δὲ οὐδὲ χιτῶνα οὐδὲ τριβώνιον
[7, 29]	πολλῶν ἀπαλλαγὴ κακῶν διαδείκνυται οὖσα.	τινὲς	δέ φασιν οὐ τὸ κῆτος
[7, 18]	οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μεμνημένοι, ὀλίγοι δέ	τινες	διαφυγόντες παρὰ Τουτίλαν ἐκομίσθησαν. Ἰωάννης
[7, 3]	σφίσι τὰς πύλας, οἱ μέν	τινες	ἐνταῦθα ἑστῶτες τὸ στράτευμα μετεπέμποντο,
[7, 19]	αὐτοῦ καὶ, ἢν τῶν πολεμίων	τινὲς	ἐπὶ τὸν Πόρτον ἴωσι, διακωλύειν
[7, 31]	τοῦτο ἐνῆγεν. ~Ἐν τούτῳ δέ	τινες	ἐπίθεσιν ἐπὶ βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἐβουλεύσαντο.
[7, 26]	φωνήν. τούτῳ δὴ Γότθοι ἐντυχόντες	τινὲς	ἐπυνθάνοντο ὅστις ποτὲ εἴη. κτεῖναι
[7, 32]	τῶν τε ἀρχόντων δύο μέν	τινες	θεραπεύοντες αὐτὸν ὡμολόγουν τὴν γνώμην,
[7, 36]	Ῥώμης πολιορκίᾳ τριβέντος πολλοῦ, τῶν	τινες	Ἰσαύρων, οἳ ἀμφὶ πύλην, ἣ
[7, 20]	τοῦ τοιούτου ποιοῖτο· οὐδὲ περιιόντες	τινὲς	κύκλῳ τῶν περιβόλων, ᾗπερ εἰώθει,
[7, 10]	ἦλθε. τῶν δὲ ξὺν Βαλεντίνῳ	τινὲς	ληΐσασθαι βουλόμενοι τὰ ἐκείνῃ χωρία
[7, 40]	ἐξουσίᾳ τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. καί	τινες	μὲν ἐν ὑποψίᾳ εἶχον ὡς
[7, 15]	καὶ αὐτοὶ θνήσκουσιν. ὀλίγοι δέ	τινες	μόλις διαφυγόντες ἐς τὸν Πόρτον
[7, 20]	ἑκάστῳ εὐπετὲς γέγονεν, ὀλίγοι δέ	τινες	ξὺν Ῥωμαίοις τοῖς ἄλλοις ἐς
[7, 10]	προδοσίᾳ εἷλε τρόπῳ τοιῷδε. τῶν	τινες	οἰκητόρων τὰς πύλας ξὺν τοῖς
[7, 24]	βαρβάρων ὑποχωρούντων διώκοντες τῶν Ῥωμαίων	τινὲς	πόρρω που τοῦ περιβόλου ἐγένοντο.
[7, 40]	περιιόντας τὰ ἐκείνῃ χωρία τῶν	τινες	Ῥωμαίων καταλαβόντες τε καὶ ξυνδήσαντες
[7, 36]	εἶχε. λογισάμενός τε ὡς ἤν	τινες	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἅτε ἐν
[7, 26]	ἔκτειναν. ὀλίγοι τε τῶν βαρβάρων	τινὲς	φυγεῖν ἴσχυσαν, καὶ δρόμῳ ἐχόμενοι
[7, 34]	ἂν ὑμᾶς ἀδικοῖεν, οὐ γνώμῃ	τινὶ,	ἀλλ´ ἀπορίᾳ ἠναγκασμένοι ἡσυχῆ ἔμενον.
[7, 4]	Ἀρταβάζου αὐχένα ψαῦσαι. τύχῃ τέ	τινι	ἀρτηρίαν ἐνταῦθά πη οὖσαν ἐπίπροσθεν
[7, 21]	ἐναντίων παρὰ πολὺ ὑπεραίροντες δυνάμει	τινὶ	ἀφανεῖ τε καὶ ὡς ἥκιστα
[7, 32]	ἔφασκέν οἱ λάθρα ἐν ἱερῷ	τινι	ἐντυχεῖν βούλεσθαι. ἐπεί τε ἐν
[7, 7]	περιβόλου ποιήσεσθαι ἰσχυρίζετο, οὐδὲ ἄλλῃ	τινὶ	ἐπιβουλῇ ἐς αὐτοὺς χρῆσθαι. ταῦτα
[7, 37]	ἐν μὲν τῷ παρόντι λόγῳ	τινὶ	εὐπρεπεῖ ἐνδοῦναι οὐδαμῆ ἔχειν, ἐπεὶ
[7, 1]	τὴν μνηστὴν ἑτέρῳ τῶν βαρβάρων	τινὶ	Ἰλδίβαδος, εἴτε ἀγνοίᾳ εἴτε τῳ
[7, 40]	βαρβάροις, μοίρᾳ τε αὐτῶν ἐντυχόντες	τινὶ	καὶ ἐξαπιναίως ἐς χεῖρας ἐλθόντες
[7, 5]	ἅπαντας ἑλεῖν ἴσχυσαν. ἀλλὰ τύχῃ	τινὶ	ξυνέβη ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον
[7, 26]	ἐπὶ κατασκοπῇ ἔπεμψαν. τύχῃ τέ	τινι	ξυνηνέχθη ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὑπὸ
[7, 24]	ἐς χεῖρας ἦλθον. τύχῃ τέ	τινι	ὁ τὸ Τουτίλα σημεῖον φέρων
[7, 21]	ἀγαθῶν ξυνηνέχθη γενέσθαι. μὴ τοίνυν	τινὶ	ὀλιγωρίᾳ διὰ τοῦτο ἐς τὴν
[7, 32]	φόνον οὔτε ὀκνήσει οὔτε ὀρρωδίᾳ	τινὶ,	ὃς δὴ κάθηται ἀφύλακτος ἐς
[7, 35]	ἐς Λιβύην ἐστράτευσε ξυμβόλῳ προὔλεγέ	τινι	οὐκ ἀφανεῖ τὸ δαιμόνιον. ὁ
[7, 7]	γὰρ τοῦ βίου παράλογα τύχῃ	τινὶ	παρὰ δόξαν ἐλθόντα τῷ χρόνῳ
[7, 1]	ἐς τὸ ἀκριβὲς διεφύλασσε μή	τινι	παριοῦσα ἡ ἵππος λυμήνηται. τῶν
[7, 8]	ἰέναι. αὐτὸς δὲ ἅπασι μικρολογίᾳ	τινὶ	προμηθεῖ ἐνδεεστέρως ἢ κατὰ τὴν
[7, 18]	αὐτοῖς εἰργασμένων, ὡμολόγει δὲ, ἤν	τινι	τὸ λοιπὸν ἐπιεικείᾳ ἐς αὐτοὺς
[7, 10]	ἐποιήσαντο. τοῖς τε πολεμίοις τύχῃ	τινὶ	ὑπαντιάσαντες πρὸς τῇ τῆς θαλάσσης
[7, 9]	μὲν θεὸν ὑπὲρ ὑμῶν αὐτοὺς	τίννυσθαι,	ὑμᾶς δὲ τῇ τούτων ἐμφιλοχωρεῖν
[7, 34]	πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς νενικηκότες; ἢ	τίνος	ἀγωνίας ἆθλα τὴν χώραν ταύτην
[7, 32]	ἀφύλακτος ἐς ἀεὶ ἐπὶ λέσχης	τινὸς	ἀωρὶ νύκτωρ, ὁμοῦ τοῖς τῶν
[7, 16]	λέγω δὲ, ὅπως μήτε Σικελιωτῶν	τινος	ἕνεκα μήτε τῶν Ῥώμης περιβόλων,
[7, 4]	ἐπὶ τὸ ἔδαφος ἐπὶ πέτρας	τινὸς	ἐρεισθὲν πεσεῖν αὐτὸν οὐδαμῆ εἴα.
[7, 35]	ἔκ τε ὀχυρώματος ἀεὶ ἐπιθαλασσίου	τινὸς	ἐς ἄλλο ἐπὶ τῆς παραλίας
[7, 31]	ἔμπροσθεν ἀποσεισάμενος αὐτὸς ἔτυχε τῶν	τινος	ἴσως παραπεπτωκυίας αἰτίας, ὧν δὴ
[7, 9]	πολέμου πέρας, ἀλλ´ ἔτι βραχείας	τινὸς	καὶ ταύτης ἀνονήτου ὑμῖν ἀπολελειμμένης
[7, 32]	ὅτῳ φρονήματος καὶ κατὰ βραχύ	τινος	μέτεστι, τὸν Ἰουστινιανοῦ ἀναδύεσθαι φόνον
[7, 14]	ἤσχαλλεν, ἐλπίδος ἀποτυχὼν οὐ μετρίας	τινός.	ὁ δὲ Ῥωμαῖος τόν τε
[7, 25]	ἔγνωμεν, ὅπως μὴ ἐξ ἐχυροῦ	τινος	ὁρμώμενος ὁ τῶν πολεμίων στρατὸς
[7, 24]	πόλεων τῶν ἁλισκομένων ἐκ μοίρας	τινὸς	τὰ τείχη διαφθείρειν εἴα, σφαλέντι
[7, 36]	ἀσχολίας οἱ ἴσως ἐπιγενομένης ἑτέρας	τινὸς	τὴν προθυμίαν κατέπαυσε. Χρόνου δὲ
[7, 9]	ἀγνοίας ἴσως ἢ λήθης ἐπιγενομένης	τινὸς,	τούτοις ἄξιον τοὺς τὰ δεινὰ
[7, 16]	ὅπως τιμῆς πρὸς τῶν ὑποδεξαμένων	τινὸς	τύχωσι, καθεῖναι αὑτοὺς ἐς τὴν
[7, 20]	ἤδη καὶ οὐδεμία ἔτι ἐνέδρας	τινὸς	ὑποψία ἐλέλειπτο, Τουτίλας μὲν ἐς
[7, 19]	ταῦτα βουλομένῃ τῇ τύχῃ, τῶν	τινος	φθονερῶν δαιμόνων μηχανὴ γέγονεν, ἣ
[7, 13]	κεκτημένους ἀποφέρειν ἠξίουν. Γότθων δέ	τινων	ἄγχιστα τοῦ Ῥώμης περιβόλου ἀφικομένων
[7, 26]	Γιλάκιος ὄνομα, Ἀρμένιος γένος, ὀλίγων	τινῶν	Ἀρμενίων ἄρχων. οὗτος ὁ Γιλάκιος
[7, 16]	τε ἰέναι καὶ ἡμερῶν ὀλίγων	τινῶν	ἐκεχειρίαν διαπράξασθαι σφίσιν, ἐφ´ ᾧ,
[7, 20]	βουλομένοις ἐξῆν, φυλακτήριον δὲ ὀλίγων	τινῶν	ἐν τοῖς τείχεσιν ἦν, καὶ
[7, 40]	ληϊσαμένους σχεδόν τι ὅλην ὀλίγων	τινῶν	φρουρίων διατριβὴν ἐνταῦθα ἔχειν. ἔναγχος
[7, 36]	πρότερα Γότθοις, κεκομψευμένους ἐπὶ μεγάλων	τινῶν	χρημάτων ὄγκῳ) Τουτίλᾳ λαθραιότατα ἐς
[7, 13]	ἐτόλμων. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ λιμός	τις	ἀκριβὴς τοὺς Ῥωμαίους ἐπίεζεν, οὐκέτι
[7, 28]	ἐν σπουδῇ εἶχεν. ἔστι δέ	τις	ἀκτὴ μηνοειδὴς ἐνταῦθα, οὗ δὴ
[7, 32]	ἤδη ὅσα οὔτε ἡμεῖς οὔτε	τις	ἄλλος Ἀρμενίων οὐδείς. τοιούτοις Ἀρσάκης
[7, 1]	καὶ βασιλεῖ χρήματα μεγάλα, εἴπερ	τις	ἄλλος, ἐπράξατο, τοὺς δὲ στρατιώτας
[7, 34]	ἐκστῆναι τῶν οὐ προσηκόντων βεβούληνται,	τίς	ἂν εἴη ταύτης δὴ τῆς
[7, 8]	βαρβάρων οἱ δοκιμώτατοι (δραστήριος γάρ	τις	ἀνὴρ ἐτύγχανεν ὢν καὶ ἀγαθὸς
[7, 21]	ἀνθρώπῳ γενέσθαι, κἂν τῇ πολυλογίᾳ	τις	ἀποκναίειν δοκῇ· ἐπεὶ οὐδὲ πρὸς
[7, 32]	ταύτῃ πη εἶχεν. ἦν δέ	τις	Ἀρσάκης ὄνομα ἐν Βυζαντίῳ, Ἀρμένιος
[7, 12]	μείνωσιν. ὧν ἢν μὴ ἐπικουρία	τις	αὐτοῖς ἐπιγένηται, αὑτόν τε καὶ
[7, 16]	σφίσιν, ἐφ´ ᾧ, ἢν μή	τις	αὐτοῖς ἐπικουρία ταύτης δὴ ἐντὸς
[7, 27]	ἀκάνθας κρυπτομένους χειρώσασθαι, ἀλλὰ τύχη	τις	αὐτοῖς ξυμβᾶσα διεσώσατο ἐκ τοῦ
[7, 40]	οὔσῃ, διατριβὴν εἶχε. τύχη τέ	τις	αὐτῷ ξυνέβη ὑπὸ τοῖς πολεμίοις
[7, 40]	ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν ἀρξόμενος. ἀλλά	τις	αὐτῷ ξυνέπεσε τύχη νοσήσαντι ἐξαπιναίως
[7, 8]	Ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον Ῥωμαῖός	τις	αὐτῷ προσελθὼν, Καλαβρὸς γένος, ᾐτιᾶτο
[7, 35]	μοι εἴρηται, ἐν τούτῳ τῶν	τις	Βελισαρίου δορυφόρων, Ἰνδοὺλφ ὄνομα, βάρβαρος
[7, 35]	δὲ ξύμβολος ἐγένετο ὧδε. ἦν	τις	Βελισαρίῳ κλῆρος ἐν Βυζαντίων τῷ
[7, 18]	πάθος ξυμβῆναι Ῥωμαίοις. Ἐνταῦθα Τουλλιανός	τις,	Βεναντίου παῖς, ἀνὴρ Ῥωμαῖος, δύναμιν
[7, 34]	ἐκ Γότθων αὐτοὺς ἀνεσόβει δέος.	τίς	δ´ ἂν εὐγνωμοσύνην ποτὲ τὴν
[7, 6]	Νεάπολιν ἰέναι ἠνάγκαστο. ἦν δέ	τις	Δημήτριος ἕτερος, Κεφαληνὸς γένος, ναύτης
[7, 27]	οὗτος ὁ χρόνος ἰσχυρὸς μέν	τις	δημιουργὸς αὐτίκα τοῦ μύθου καθίσταται,
[7, 34]	βασιλεῦ, μέτροις, ὁπόσα οὐκ ἄν	τις	διαριθμήσαιτο. ἡμεῖς δὲ τῇ φιλίᾳ
[7, 1]	στρατιωτῶν ἀεὶ καὶ ἀγροίκων ἄμαχός	τις	ἐγένετο, ὅτι δὴ ἐς μὲν
[7, 9]	παραιτεῖται τὸ πλεῖστον. ἢν δέ	τις	ἐκ προνοίας ἀδικῇ μόνης, τούτῳ
[7, 14]	ἦν αὐτίκα δηλώσω. ~Χιλβούδιος ἦν	τις	ἐκ τῆς Ἰουστινιανοῦ βασιλέως οἰκίας
[7, 1]	αὐτὸν οὐδεὶς ἤθελεν. ἦν δέ	τις	ἐν αὐτοῖς Οὐέλας, Γήπαις μὲν
[7, 3]	Βερώνης ἡμέρας ὁδῷ. ἦν δέ	τις	ἐν Βενέτοις ἀνὴρ λόγιμος, Μαρκιανὸς
[7, 1]	Βενετίαις ἦσαν. ἦν δὲ Ἀλέξανδρός	τις	ἐν Βυζαντίῳ τοῖς δημοσίοις ἐφεστὼς
[7, 18]	καὶ Λευκανοὺς ἐχώρει. ἦν δέ	τις	ἐν Γότθοις Ῥεκιμοῦνδος, ἀνὴρ δόκιμος,
[7, 34]	κρείσσους τυγχάνουσιν ὄντες, τί ἄν	τις	ἐν εἰδόσι μακρολογοίη; τὸ δὲ
[7, 16]	τὰ ἀναγκαῖα ἐπελελοίπει. ἦν δέ	τις	ἐν τοῖς Ῥώμης ἱερεῦσιν, ὄνομα
[7, 2]	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐράριχος δὲ ἦν	τις	ἐν τῷ Γότθων στρατῷ Ῥογὸς
[7, 36]	πληγέντα φασὶ διασεσῶσθαι. Ἦν δέ	τις	ἐν τῷ Ῥωμαίων στρατῷ Παῦλος
[7, 20]	οὐδαμῆ εἴασεν· ἔδεισε γὰρ μή	τις	ἐνέδρα πρὸς τῶν πολεμίων σφίσι
[7, 16]	αὐτὸς εἴρηκας. τί γὰρ ἄν	τις	ἐνοχλοίη τόν γε πρὸ τῆς
[7, 17]	νεκρὸν ὅτῳ σιτίζοιντο. ἦν δέ	τις	ἐνταῦθα Ῥωμαῖος ἀνὴρ, πέντε παίδων
[7, 30]	τὸ φρούριον ἐνδώσειν, ἢν μή	τις	ἐπιγένηται μεταξὺ βοήθεια σφίσιν, ἐφ´
[7, 31]	τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη, ἐξαισία	τις	ἐπιθυμία ἐγένετο Πρεϊέκταν τὴν βασιλέως
[7, 15]	ἄλλοι τε Ῥωμαίων πολλοὶ καί	τις	ἐπίσκοπος Βαλεντῖνος ὄνομα. ἔκ τε
[7, 3]	ἑτέρων φεύγοντες ᾤχοντο. πέτρα δέ	τις	ἐς ἄγαν ὑψηλὴ πρὸ τοῦ
[7, 25]	πέφυκεν. οὐ μὴν οὐδὲ ὄπισθέν	τις	ἐς ἡμᾶς κακουργήσει· τάς τε
[7, 39]	Τότε δὴ Γερμανὸν φιλοτιμία πολλή	τις	ἔσχε, Γότθων τὴν ἐπικράτησιν ἀναδήσασθαι,
[7, 34]	οἱ μιαρώτατοι τετολμήκασι. πῶς ἄν	τις	ἐφικέσθαι δύναιτο λόγῳ τῆς τοῦ
[7, 37]	φροντίδι μεγάλῃ ἐγένοντο. δεξιὰ γάρ	τις	ἡ ἀμφὶ Γερμανῷ δόξα ἐς
[7, 2]	ἐτελεύτησε τρόπῳ τοιῷδε. Τουτίλας ἦν	τις,	Ἰλδιβάδου ἀνεψιὸς, ἐπὶ πλεῖστον ξυνέσεως
[7, 36]	ὅτι Παῦλός τε καὶ τῶν	τις	Ἰσαύρων, Μίνδης ὄνομα, Τουτίλᾳ ἐς
[7, 10]	ἐπήγετο, ἐποίει τάδε. Βόνος ἦν	τις	Ἰωάννου ἀνεψιὸς φρουρᾶς ἄρχων τῆς
[7, 8]	δὲ καὶ ὅπλων περιουσίας ὑπερβολή	τις,	καὶ πάντα ὅσα ἔν γε
[7, 26]	πολιορκοῦντι, ἐπεὶ οὐδὲν προὐχώρει, ἔννοιά	τις	καὶ τόλμα γέγονεν, ἣ Ῥωμαίων
[7, 36]	τῇ φυλακῇ ἐχρῆτο ὡς μή	τις	κακουργήσων ἐπὶ τὸ τεῖχος ἴοι
[7, 12]	χρημάτων χωρίς. ὧν οὐδ´ ἄν	τις	μὴ διαρκῶς ἔχων πόλεμον, οἶμαι,
[7, 26]	ἐς ἑκατὸν μάλιστα. ἦν δέ	τις	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ Γιλάκιος ὄνομα,
[7, 23]	ἔμενεν. ~Ἐν τούτῳ δὲ τῶν	τις	ξὺν τῷ Κόνωνι ἐκ Ῥώμης
[7, 35]	ἡνίκα Λαγγοβαρδῶν Οὐάκης ἦρχεν, ἦν	τίς	οἱ ἀνεψιὸς Ῥισιοῦλφος ὄνομα, ὃν
[7, 4]	καὶ Ῥωμαίους ἅπαντας προὐκαλεῖτο, εἴ	τίς	οἱ βούλοιτο ἐς χεῖρας ἰέναι.
[7, 12]	ἄλλα ἐξαρτύεσθαι δεῖ. στρατηγὸς γάρ	τις,	οἶμαι, τῶν ὑπουργούντων χωρὶς οὐκ
[7, 32]	δωματίῳ ἐκάθισεν, ἵνα δὴ ἀπεκρέματό	τις	παχεῖα σινδὼν παραπέτασμα τῆς στιβάδος
[7, 37]	ἐνδοῦναι οὐδαμῆ ἔχειν, ἐπεὶ οὐδέ	τις	σκῆψις αὐτοῖς, ἄλλως τε καὶ
[7, 32]	ἔχων. ἀλλὰ γὰρ“ ἔφη „οὐδέ	τίς	σοι ἀντιστήσεται τῶν Ἰουστινιανοῦ ξυγγενῶν.
[7, 11]	ἀποπορείας ἀρξόμενοι, αὐτίκα δὲ τῶν	τις	στρατιωτῶν αὐτομολήσας λάθρα ἐς τὸ
[7, 34]	δοῦλοι ἂν εὔξαιντο εἶναι, ἤν	τις	σχολὴ ὑμῖν ἐπ´ αὐτοῖς γένηται;
[7, 1]	τοῦτο καλοῦσι τὸ ὄργανον, ὅτῳ	τις	τὰ τοιαῦτα ἐργάζεται. τοῦτον βασιλεὺς
[7, 24]	ἐς ἀεὶ γίγνεται. ὁσάκις δέ	τις	τοῦτον δὴ κυλίνδει τὸν τρίβολον,
[7, 13]	ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ ξυνέβη	τις	τύχη μεγάλα Ῥωμαίους ἀγαθὰ ἐκ
[7, 20]	ποιοῦσιν ἠξίουν, οὐ μὴν οὐδέ	τις	τῶν οἰκητόρων αὐτοῖς ξυμφυλάσσειν ἠδύνατο.
[7, 26]	Τουτίλαν δείσαντα, ὅπερ ἐγένετο, μή	τις	τῶν πολεμίων ἐς τοὺς αἰχμαλώτους
[7, 25]	ἐφ´ ἑαυτοῦ μένειν· εἰ δέ	τις	ὑμῖν τύχη ἐκεῖνο τὸ κράτος
[7, 15]	παρασκευῇ ἤδη ἐγένοντο. στρατιώτης δέ	τις	ὑπὸ Ἰννοκεντίῳ ταττόμενος αὐτόμολος παρὰ
[7, 26]	αὐτοὺς ἤλαυνεν, ὅπερ οὐκ ἄν	τις	ὑποτοπάζειν ἔσχεν, ἐπεὶ καὶ ἄβατα
[7, 19]	ᾗπερ ἐρρήθη, ἐφέρετο, ἐν τούτῳ	τις	φήμη ἐπὶ πονηρῷ τῷ Ῥωμαίων
[7, 3]	καὶ, ἦν γάρ οἱ τῶν	τις	φυλάκων ἐκ παιδὸς γνώριμος, πέμψας
[7, 16]	εἰκὸς, περιίστασθαι. προσθείη δ´ ἄν	τις	ὡς καὶ τὸν Ῥώμης καθαιρεθῆναι
[7, 31]	οἱ χάριτας ὡμολόγει πολλὰς ἅτε	τισαμένῳ	μὲν τὸν Ἀρεοβίνδου τοῦ ἀνδρὸς
[7, 26]	ἐν πένθει ἐποιεῖτο μεγάλῳ καὶ	τίσασθαι	Ἰωάννην τοῦ ἔργου τούτου ἠπείγετο.
[7, 1]	Ἰλδιβάδῳ ἅτε ἀνόσια εἰργασμένῳ ἐλοιδοροῦντο.	τίσασθαι	μέντοι τούτου δὴ τοῦ φόνου
[7, 8]	ἄνθρωπον οὐκ ἀπαρνηθέντα τὸ ἔγκλημα	τίσασθαι	τῆς ἁμαρτάδος ἐν σπουδῇ ἔχων
[7, 25]	ἀλλήλων δοκοῦσιν, ἡ δὲ πεῖρά	τισι	γινομένη διδάσκαλος κρείσσω τὸν ἐκμαθόντα
[7, 7]	δὲ καὶ Φάζας ξὺν ὀλίγοις	τισὶ	διαφυγεῖν ἴσχυσαν, ἐπεὶ αὐτῶν αἱ
[7, 13]	πλείστους ἀποβαλόντες αὐτοὶ ξὺν ὀλίγοις	τισὶ	διέφυγον μόλις, καὶ τὸ λοιπὸν
[7, 8]	πρὸς αὐτοὺς ἤθελεν ἢ τέχναις	τισὶ	καὶ σοφίσμασι διαμάχεσθαι. μοῖραν μέντοι
[7, 28]	ἔργα τε ἀρετῆς ἄξια ἐνδειξάμενος,	τισὶ	μὲν τοῦ διαφυγεῖν αἴτιος γέγονεν,
[7, 34]	Λαγγοβάρδας ἐπὶ ξυμμαχίᾳ ἰόντων Ἐρούλων	τισὶ	ξὺν Ἀόρδῳ τῷ τοῦ ἄρχοντος
[7, 36]	σφίσιν ἐλέλειπτο, ἀνδρῶν μαχίμων ἐνέδραις	τισὶ	προλοχίζειν ἔγνω τὴν ἐνταῦθα ὁδὸν
[7, 23]	οἱ δὲ βάρβαροι προλοχίσαντες ἐνέδραις	τισὶ	τὰ πρὸ τῆς Ῥώμης χωρία,
[7, 23]	ἰόντι. ἐνταῦθα Ἰωάννης ξὺν ὀλίγοις	τισὶ,	Ταραντηνῶν αὐτὸν ἐπαγαγομένων, ἀφίκετο, τοὺς
[7, 32]	Ἀρταβάνην ἐκέλευε, τῶν τε ἀρχόντων	τισὶ	τὴν ἐπ´ αὐτοῖς ἐπέτρεπε βάσανον.
[7, 39]	Βήρῳ τὰ πρότερα ἢ ἄλλοις	τισὶ	τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας ἐλθόντες
[7, 11]	τε καὶ Θουριμοὺθ προλοχίσαντες ἐνέδραις	τισὶ	τοὺς ἐπιόντας πολλοὺς μὲν διέφθειραν,
[7, 10]	τάχιστα παραγενέσθαι σφίσιν ἐν κινδύνοις	τισὶ	χαλεποῖς οὖσιν. ἄνδρας τε ἀπολεξάμενος
[7, 9]	ἐδήλου. ἐγχειρίσας δὲ αὐτὴν τῶν	τισιν	αἰχμαλώτων ὁ Τουτίλας ἐπὶ Ῥώμης
[7, 11]	τεκτηνάμενος καὶ σιδήρῳ περιβαλὼν εἶτά	τισιν	ἀκατίοις ἐνθέμενος ἔπεμψεν, ἃς δὴ
[7, 19]	ἱππεῖς ἑκατέρωθεν ἐν χωρίοις ἐχυροῖς	τισιν	ἀμφὶ τὰς τοῦ Τιβέριδος ἐκβολὰς
[7, 35]	δὲ ὀκτὼ ὕστερον ἐν πίθοις	τισὶν	ἀναβράσσων ὁ οἶνος διεσπάσατο μὲν
[7, 13]	Ῥαβέννης φυλακῇ καταστησάμενος ξὺν ὀλίγοις	τισὶν	αὐτὸς ἐνθένδε διά τε Δαλματίας
[7, 35]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ Γηπαίδων	τισὶν	ἐθελουσίοις ἐς Σκλαβηνοὺς αὖθις ἀφίκετο.
[7, 2]	κατ´ ἀρχὰς ἑταιρισαμένου σὺν ἄλλοις	τισὶν	ἔθνεσιν, ἔς τε τὸ Γότθων
[7, 29]	ὣς ἔκτειναν, ἀλλὰ σχοίνοις ἁδραῖς	τισιν	εἷλκον. ἔν τε ἁμάξαις ἐνθέμενοι
[7, 36]	ἀναχώρησιν αἰσχυνόμενοι, δειμαίνοντες δὲ μή	τισιν	ἐνέδραις ἐν τῇ ἀποπορείᾳ περιπεπτωκότες
[7, 1]	ᾧ τινα ποιοίη ξὺν ἑτέροις	τισὶν	ἐπ´ αὐτοὺς ἔφοδον, τὴν μνηστὴν
[7, 23]	ἔς τε Σπολίτιον ξὺν ἑτέροις	τισὶν	ἔπεμψεν. ἐτύγχανον δὲ Γότθοι, ἡνίκα
[7, 27]	τὸν Σολόμωνος ἀδελφιδοῦν ξὺν ὀλίγοις	τισὶν	ἔπεμψεν. οἱ δὲ εἰς Ἰταλίαν
[7, 35]	ἀναστὰς τῶν πατρίων ξὺν ὀλίγοις	τισὶν	ἐς τοὺς Οὐάρνους αὐτίκα φεύγει,
[7, 4]	ἕκαστός πη ἐδύνατο ξὺν ὀλίγοις	τισὶν	ἔφευγε, καὶ τὰς πόλεις ὅπη
[7, 18]	μαχίμων ἀνδρῶν, ὡς μηκέτι ἀκάτοις	τισὶν,	ἢ πλοίοις ἄλλοις, ἐκ τοῦ
[7, 3]	μὲν αὐτῶν ἕνα ξὺν ὀλίγοις	τισίν·	ἢν δέ γε ὁ φύλαξ
[7, 4]	με νομιζέτω μηδεὶς ξὺν ὀλίγοις	τισὶν	ἡσσηθέντα τῶν πολεμίων θαυμάσαι τὴν
[7, 20]	Δέκιος καὶ Βασίλειος ξὺν ἑτέροις	τισὶν	(ἵπποι γὰρ σφίσι παρόντες ἔτυχον)
[7, 36]	ἐβουλεύσαντο μὲν σιτίζεσθαι τῶν ἵππων	τισὶν,	ὄκνησις δὲ αὐτοὺς τῷ τῆς
[7, 19]	ζῶντα δὲ Ἰσαάκην ξὺν ἑτέροις	τισὶν	οὐ πολλοῖς εἷλον. ἥκοντές τε
[7, 9]	οὐδέτερον. οὐ γὰρ ἐπὶ φαύλοις	τισὶν	οὐδὲ εἰς τοὺς ὑμετέρους τὰς
[7, 4]	σφᾶς αὐτοὺς ἔσφηλαν, καὶ καταφρόνημά	τισιν	οὐκ ἐν δέοντι γινόμενον τὴν
[7, 9]	τὴν τῶν ἀνδρῶν ἐπικράτησιν, ἀλλὰ	τίσιν	τινὰ ἰσχυρίζομαι τῆς εἰς ὑμᾶς
[7, 35]	ἔς τε Βενετίας ἀφικόμενος Ῥωμαίοις	τισὶν	ὑπαντήσας, ὧν Λάζαρος ἡγεῖτο, ἐς
[7, 1]	παρόντας ἤνεγκεν ἅπαντας. αὕτη μὲν	τίσις	Ἰλδίβαδον περιῆλθε τοῦ Οὐραΐα φόνου.
[7, 24]	παράπαν ἐντὸς ἔχοντας, ἐπεὶ οὔτε	τίτανον	εἶχεν οὔτε τι ἄλλο τοιοῦτον,
[7, 40]	ἔγνω, ἄρας ἐνθένδε πέλαγος αὐτίκα	τὸ	Ἀδριατικὸν καλούμενον διέβη. ἐπεὶ δὲ
[7, 20]	ἐφ´ ᾧ καὶ αὐτοὶ ἐς	τὸ	ἀκριβὲς ἅπαντα διερευνησάμενοι ἀπαγγείλωσιν. οἱ
[7, 23]	νενομίκασι, τάς τε εἰσόδους ἐς	τὸ	ἀκριβὲς ἀποφράξαντες καὶ φρουρὰν ἐνταῦθα
[7, 8]	ἂν τὰ νόμιμα περιστέλλειν ἐς	τὸ	ἀκριβὲς βούληται, ὅπως δὴ τοῖς
[7, 1]	μὲν ἀκμάζοι τὰ λήϊα, ἐς	τὸ	ἀκριβὲς διεφύλασσε μή τινι παριοῦσα
[7, 35]	τὰ δὲ ὕπερθεν πηλῷ ἐς	τὸ	ἀκριβὲς ἐπιβύσαντες, ἐν τῷ οἰνῶνι
[7, 19]	πεποιημένων. ξυμμετρησάμενος γὰρ αὐτοὺς ἐς	τὸ	ἀκριβὲς ἔτυχε πρότερον, πέμψας τῶν
[7, 11]	τῶν οἱ ἐπιτηδείων τινὰς ἐς	τὸ	ἀκριβὲς εὖρός τε καὶ μῆκος
[7, 3]	Γότθοι ἀπὸ τῆς ἄκρας ἐς	τὸ	ἀκριβὲς κατανενοηκότες τῶν τε ἀνὰ
[7, 22]	ἐπιστολὴν καὶ τῆς παραινέσεως ἐς	τὸ	ἀκριβὲς πεποιημένος τὴν μάθησιν, ἐπείσθη
[7, 36]	ἐφαίνοντο καὶ Διογένης ἔς τε	τὸ	ἀκριβὲς τῇ φυλακῇ ἐχρῆτο ὡς
[7, 13]	ὅσαι ἄλλαι τῇδε ἐπίκεινται, ἐς	τὸ	ἀκριβὲς τὸν διάπλουν ἐφύλασσον. ὅσαι
[7, 25]	πόλεως περίβολον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐπολιόρκουν ἐς	τὸ	ἀκριβὲς τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους. καὶ
[7, 39]	γεγενημένοι, τὰ χωρία βασιλεῖ ἐς	τὸ	ἀκριβὲς φυλάσσειν ἠξίουν. ἀλλὰ καὶ
[7, 3]	πόλιν πολεμίων καὶ ὅσον Βερώνης	τὸ	ἄλλο στράτευμα διέχον εἱστήκει, δρόμῳ
[7, 14]	Σκλαβηνοῖς τε καὶ Ἄνταις ἓν	τὸ	ἀνέκαθεν ἦν. Σπόρους γὰρ τὸ
[7, 34]	Γήπαιδας δὲ ὑμῖν ἐνσπόνδους τε	τὸ	ἀνέκαθεν καὶ γνωρίμους γεγονέναι ξυμβαίνει.
[7, 31]	καταστησάμενος ἐς τῶν ὑπάτων ἀνεγράψατο	τὸ	ἀξίωμα. τῇ μέντοι Πρεϊέκτᾳ ξυνοικίζεσθαι
[7, 17]	ἔφασαν εἶναι, οὐ μέντοι οὐδὲ	τὸ	ἀφεῖναι ἀκίνδυνον. Βελισάριον δὲ καὶ
[7, 1]	βαρβάροις πασῶν μάλιστα. αὕτη ἐς	τὸ	βαλανεῖον κατῆλθέ ποτε, κόσμου τε
[7, 3]	ἀναπείθει τὸν ἄνθρωπον τῇ πόλει	τὸ	βασιλέως στράτευμα δέξασθαι. καὶ ἐπεὶ
[7, 23]	πολεμίους, οἵπερ ἐστρατοπεδεύοντο ἐν Ἀλγηδόνι,	τὸ	Βελισαρίου στράτευμα ἤγγειλεν. οἱ δὲ
[7, 29]	θηρίον τοῦτο χειρώσασθαι, ἐπιτελέσαι δὲ	τὸ	βούλευμα οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἔσχεν. ὅπως
[7, 31]	ἐβουλεύσαντο. οἵπερ ὅπως τε ἐς	τὸ	βούλευμα τοῦτο κατέστησαν καὶ τρόπῳ
[7, 8]	ἱκανῶς ἔχων αὖθις ἡμῖν κατὰ	τὸ	βούλημα ῥυθμίζει τὸν βίον καὶ
[7, 18]	ἥκιστα αἰσθομένων, οἳ δὴ ἀμφὶ	τὸ	Βρεντέσιον, ὥσπερ ἐρρήθη, διατριβὴν εἶχον.
[7, 36]	τὰ μὲν πρῶτα τὴν ἐπὶ	τὸ	Βυζάντιον εἵλοντο ἅπαντες, ἔπειτα δὲ
[7, 35]	ἐπάνειμι. ~Βελισάριος μὲν τὴν ἐπὶ	τὸ	Βυζάντιον οὐδενὶ κόσμῳ ᾔει, γῆς
[7, 26]	δὴ ὅτι Γιλάκιος στρατηγὸς εἴη.	τὸ	γὰρ ἀξίωμα, ὃ δὴ πρὸς
[7, 25]	τε καὶ ἀπαρνεῖσθαι ἀνθρώπους εἶναι.	τὸ	γὰρ ἐν οὐδενὶ σφάλλεσθαι χρόνῳ
[7, 10]	ὅπη ἂν δυνατὸν εἴη διενεγκεῖν.	τὸ	γὰρ ἐπὶ τὰ Ῥώμης χωρία
[7, 14]	καὶ γῆν τινα πολλὴν ἔχουσι·	τὸ	γὰρ πλεῖστον τῆς ἑτέρας τοῦ
[7, 9]	τὰ δεινὰ πεπονθότας συγγνώμονας εἶναι.	τὸ	γὰρ τῆς ἁμαρτάδος ξυμπεσὸν αἴτιον
[7, 22]	ξὺν αὑτῷ ἀγείρας, ἀμφὶ ὄρος	τὸ	Γάργανον, ὅπερ ἐν Ἀπουλίοις που
[7, 14]	εἴη μὲν καὶ αὐτὸς Ἄντης	τὸ	γένος, μαχόμενος δὲ ξὺν τοῖς
[7, 34]	βασιλέως, ἐπειδὰν τάχιστα διαμαχήσωνται πρὸς	τὸ	Γηπαίδων ἔθνος, ἐνθένδε σπουδῇ ἐς
[7, 34]	τινὰς τὴν ἀγνωμοσύνην ἐπιδεδεῖχθαι μόνον	τὸ	Γηπαίδων ἔθνος ξυνέβαινε, πολλοῦ λόγου
[7, 2]	ἄλλοις τισὶν ἔθνεσιν, ἔς τε	τὸ	Γότθων ἀποκέκριντο γένος καὶ ξὺν
[7, 8]	μὴ δοῦναι τὴν δίκην, ἢ	τὸ	Γότθων γένος σεσῶσθαί τε καὶ
[7, 1]	ἔκτεινε καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἐς	τὸ	Γότθων ἔχθος ἐνέπεσε. βουλομένοις γὰρ
[7, 4]	ἡμῶν δὲ ταὐτὸ τοῦτο παθόντων	τὸ	Γότθων ὄνομα μετὰ τῆς ἐλπίδος
[7, 10]	σφίσιν ἐπέστελλε Τουτίλας, ἔς τε	τὸ	Γότθων στρατόπεδον ἐπανῆκον καὶ ὡς
[7, 9]	ταῦτα ἐποίουν. Ἰωάννης δὲ τοὺς	τὸ	γράμμα τοῦτο ἰδόντας ἀποκρίνασθαί τι
[7, 35]	ξυμβόλῳ προὔλεγέ τινι οὐκ ἀφανεῖ	τὸ	δαιμόνιον. ὁ δὲ ξύμβολος ἐγένετο
[7, 5]	πολεμίοις ἀπροσδόκητον ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,	τὸ	δὲ ἄλλο στράτευμα σχολῇ βαδίζον
[7, 17]	τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν σφίσιν ἀδύνατον,	τὸ	δὲ ἀποκτιννύναι ἀνόσιον ἔφασαν εἶναι,
[7, 34]	ἐπέκεινα προσποιεῖσθαι ὑμεῖς οὐδὲν ἠξιοῦτε,	τὸ	δὲ ἐνθένδε τὸ ἐκ Γότθων
[7, 29]	γε τῷ παρόντι συμφορῶν γέγονε,	τὸ	δὲ κῆτος ἀφανισθὲν πολλῶν ἀπαλλαγὴ
[7, 8]	ἐν Γότθοις δοκίμων σφίσι ξυμπέμψας.	τὸ	δὲ Νεαπόλεως τεῖχος καθελεῖν ἐς
[7, 34]	ἄν τις ἐν εἰδόσι μακρολογοίη;	τὸ	δὲ ξὺν τοῖς καταδεεστέροις ἐς
[7, 11]	τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως ἔξω,	τὸ	δὲ τὰ ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν βασιλεῖ
[7, 17]	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἐγίνοντο,	τὸ	δὲ χρῶμα ἐς τὸ πελιδνὸν
[7, 10]	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Οὕτω μὲν Βελισάριος	τὸ	δεύτερον ἐς Ἰταλίαν ᾔει. ἐπεὶ
[7, 1]	ἀεὶ τοῖς στρατιώταις τὴν εἰς	τὸ	δημόσιον ἐπεκάλει ζημίαν. τοιούτων δὲ
[7, 13]	ὅσους τὸ πρότερον ἔς τε	τὸ	δημόσιον καὶ ἐς τοὺς κεκτημένους
[7, 12]	ἤθελον, χρήματά τε πολλὰ φάσκοντες	τὸ	δημόσιον σφίσιν ὀφείλειν καὶ αὐτοὶ
[7, 1]	χρημάτων οὔτε τι ἄτοπον εἰς	τὸ	δημόσιον ὑπουργήσαντας ἐπὶ τὰς εὐθύνας
[7, 11]	ἥκιστα κομιζομένοις χρήματα δὴ πολλὰ	τὸ	δημόσιον ὤφειλε. στρατεύματος δὲ Οὐννικοῦ
[7, 30]	συντάξεις ἐκτίσοι ὅσας δὴ αὐτοῖς	τὸ	δημόσιον ὤφειλε, Τουτίλᾳ τε καὶ
[7, 8]	τό τε γὰρ ἐξαμαρτεῖν καὶ	τὸ	διακωλύειν τὴν ἐς τοὺς ἐξημαρτηκότας
[7, 21]	ἄλλων ἁπάντων περὶ ἐλάσσονος πεποιημένοι	τὸ	δίκαιον, ἔπρασσον ἔς τε ἀλλήλους
[7, 21]	ἐφ´ ὑμῖν κείσεται, διασώζουσι δηλονότι	τὸ	δίκαιον. μεταβαλλομένοις γὰρ καὶ τὰ
[7, 8]	δὲ ὑπὸ Θευδάτῳ ταττόμενοι, ἀνδρὶ	τὸ	δίκαιον περὶ ἐλάσσονος τῆς ἐς
[7, 4]	γῆν πεσεῖν ἔμελλεν, ἀλλά οἱ	τὸ	δόρυ ἐξόπισθεν ἐπὶ τὸ ἔδαφος
[7, 4]	δὲ Ἀρταβάζης ἐνέκειτο ἔτι μᾶλλον	τὸ	δόρυ ἐς τὰ τοῦ ἀνδρὸς
[7, 2]	ἐπὶ πλεῖστον ξυνέσεως ἥκων καὶ	τὸ	δραστήριον ὡς μάλιστα ἔχων καὶ
[7, 24]	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ	τὸ	δωδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 34]	τὸν προτερήσαντά τε καὶ γνώμῃ	τὸ	δῶρον αὐτονόμῳ ἑλόμενον οἴεται εἶναι,
[7, 30]	ξυγκείμενα ἠλογηκότα, τοῖς δὲ ἄλλοις	τὸ	ἔγκλημα ἐπιχωρεῖν πᾶσιν. οὕτω τοίνυν
[7, 32]	καὶ Ἰουστῖνον τὸν αὐτοῦ παῖδα	τὸ	ἔγκλημα ἦγον, ἕως ὁ Γερμανὸς
[7, 32]	Ἀρσάκης διαφυγὼν λαθεῖν δύνηται, ἀνεξέλεγκτον	τὸ	ἔγκλημα μενεῖ. ἐγὼ δέ τι
[7, 8]	ὃς τὸν ἄνθρωπον οὐκ ἀπαρνηθέντα	τὸ	ἔγκλημα τίσασθαι τῆς ἁμαρτάδος ἐν
[7, 17]	ἰσχύομεν, οὐκ ἄν τινα ἡμῖν	τὸ	ἔγκλημα τοῦτο μέμψιν ἐπήνεγκεν. ἡ
[7, 20]	τῶν ἐπάλξεων ἀναρτήσαντες ἄχρι ἐς	τὸ	ἔδαφος ἐξικνουμένους, καὶ τούτων χερσὶν
[7, 4]	οἱ τὸ δόρυ ἐξόπισθεν ἐπὶ	τὸ	ἔδαφος ἐπὶ πέτρας τινὸς ἐρεισθὲν
[7, 24]	ἀέρος ὄρθιον κληρωσάμενος χώραν ἐς	τὸ	ἔδαφος ἕστηκεν, ἄλλος δὲ ἀντ´
[7, 24]	σκολόπων οἱ μὲν τρεῖς ἐς	τὸ	ἔδαφος ἰσχυρότατα ἑστήκασι πάντες, ὁ
[7, 23]	μὲν πόλεως τὸν περίβολον ἐς	τὸ	ἔδαφος καθελόντες, τοῦ δὲ πρὸ
[7, 7]	τε τὴν μεγίστην ἐς Γότθων	τὸ	ἔθνος ἐπιδεδεῖχθαι καὶ ἀκουσίους μάλιστα
[7, 14]	ἀτεχνῶς βάρβαρος. οὐ μὴν οὐδὲ	τὸ	εἶδος ἐς ἀλλήλους τι διαλλάσσουσιν.
[7, 4]	μέγας τε τὸ σῶμα καὶ	τὸ	εἶδος φοβερὸς ἄγαν, ἔτι μέντοι
[7, 7]	ἠναγκασμένοι τὸ πιστὸν ὑμῶν, ὡς	τὸ	εἰκὸς, αἰσχυνόμεθα, καίπερ οὐκ ἐπὶ
[7, 26]	ἀλλήλους διαφθείρειν ἐν νυκτομαχίᾳ, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἀναγκάζοιντο. ὁ δὲ αὐτοῖς
[7, 25]	φαίνεται, αὐτὸς μὲν ἀμαθίας, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἀποίσεται δόξαν, οὐδὲν δὲ
[7, 28]	δὲ πολεμίους ἐν στενοχωρίᾳ, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἀποκρούεσθαι δυνατοὺς ἔσεσθαι. τὰ
[7, 8]	αἰφνιδίου ἐς κόρον ἐλθόντες, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἀποπνιγεῖεν, ἐπενόει τάδε. φυλακὰς
[7, 1]	πώποτε στρατηγοὺς ὑπεραίρων, φοβερὸς, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἄρχουσί τε πᾶσι καὶ
[7, 18]	Ῥωμαίων, καί τινα, ὥς γε	τὸ	εἰκὸς, βραχυτάτην τριβὴν τὰ ἀνήκεστα
[7, 39]	ἡ γυνὴ εἴη, αἰσχύνεσθαι, ὡς	τὸ	εἰκὸς, Γότθους ὅπλα ἐπ´ αὐτὴν
[7, 14]	λόγον, ἀλλὰ καὶ φιλοτιμήσεσθαι, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἐπὶ τούτῳ δὴ τῷ
[7, 16]	Ἰταλιώταις ἅπασι δόκιμος, μεῖζον, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ κλέος ἀπήνεγκε.
[7, 34]	ξυμποριζόμενοι τὴν τῶν πολεμίων, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἐπικράτησιν. καὶ μὴν καὶ
[7, 24]	δόξαν ἀντείχοντο, τοῦ κινδύνου, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἐς τὴν εὐψυχίαν ἐνάγοντος.
[7, 27]	ποιητὰς ἐξουσίᾳ τῆς τέχνης, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἑταιρίζεται. ταῦτά τοι ἐκ
[7, 21]	ἀνόσια ἔργα, οἷς δὴ, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ἠγμένος ὁ θεὸς ἐπ´
[7, 21]	δὲ Γότθοις φίλοι τε, ὡς	τὸ	εἰκὸς, καὶ ξυγγενεῖς γεγενημένοι τὰς
[7, 25]	γνώμῃ ταύτῃ, τὸ ἔργον, ὡς	τὸ	εἰκὸς, οἰκειούμενοι. ὁ γὰρ ἐπαινέσας
[7, 26]	ἐνδοὺς πρότερον τὴν βασιλέως, ὡς	τὸ	εἰκὸς, ὀργὴν ἐδεδίει, Ὀρέστης τε,
[7, 16]	ἐς ἄνοιαν τῶν ἐπταικότων, ὡς	τὸ	εἰκὸς, περιίστασθαι. προσθείη δ´ ἄν
[7, 20]	σφίσι ξυμβαίνῃ. ταραχῆς δὲ, ὡς	τὸ	εἰκὸς, τῇ πόλει καὶ θορύβου
[7, 23]	λιμήν ἐστιν, ἰσθμόν τε, ὡς	τὸ	εἰκὸς, τὸν ἐν μέσῳ χῶρον
[7, 4]	ᾖ βουλομένοις ὑμῖν, προϊόντος, ὡς	τὸ	εἰκὸς, τοῦ πολέμου πάμπαν κρατήσειν
[7, 22]	εἴης, καὶ διαφυλάξας, κτήματι, ὡς	τὸ	εἰκὸς, τῶν πάντων καλλίστῳ πλουτήσεις·
[7, 34]	οὐδὲν ἠξιοῦτε, τὸ δὲ ἐνθένδε	τὸ	ἐκ Γότθων αὐτοὺς ἀνεσόβει δέος.
[7, 36]	ἐνταῦθα δρόμῳ, τὴν ἐπιβουλὴν ἐς	τὸ	ἐκείνῃ τεῖχος εἶναι οἰόμενοι. μόνοι
[7, 37]	ἐς δὲ Ταραντηνοὺς στράτευμα πέμψας	τὸ	ἐκείνῃ φρούριον παρεστήσατο οὐδενὶ πόνῳ,
[7, 1]	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ	τὸ	ἕκτον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 26]	ἔτι τῆς ὑπαγωγῆς ἐχομένους καὶ	τὸ	ἐν σφίσιν αὐτοῖς δέος ἐνδεικνύντας,
[7, 9]	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ	τὸ	ἔνατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 15]	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ	τὸ	ἑνδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 32]	ξὺν βασιλεῖ κτεῖναι. οὕτω γὰρ	τὸ	ἐνθένδε ἀδεέστερον ᾗ βούλονται διοικήσονται.
[7, 38]	τῶν αἱμάτων μεθύοντες πλήθει, ζωγρεῖν	τὸ	ἐνθένδε ἠξίουν τῶν παραπεπτωκότων τινὰς,
[7, 38]	ὑποτοπήσαντες δὲ οἱ στρατιῶται, ὅσοι	τὸ	ἐνταῦθα φυλακτήριον εἶχον, οὐ πλείους
[7, 25]	ὑμῖν προσήκειν ἐνδείκνυσθαι. Οὐίττιγις γὰρ	τὸ	ἐξ ἀρχῆς καθιστάμενος ἐς πόλεμον
[7, 17]	βασιλέως δέχεσθαι στρατὸν, ἀλλὰ πολεμίους	τὸ	ἐξ ἀρχῆς ὄντας καὶ ὅπλα
[7, 14]	χώρᾳ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἅτε προσηκούσῃ	τὸ	ἐξ ἀρχῆς Ῥωμαίοις ὡμολόγει δεδωρήσεσθαι
[7, 34]	μὲν ἀμφὶ τῷ θεῷ ὁμογνωμονοῦσι	τὸ	ἐξ ἀρχῆς συντετάξονται Ῥωμαῖοι δικαίως,
[7, 34]	δὲ τοῦ Ἴστρου ἐπὶ θάτερα	τὸ	ἐξ ἀρχῆς ᾤκηντο ἅπαντες, Γότθων
[7, 34]	οἳ λίαν αὐτοὺς εὐπετεῖς εἰς	τὸ	ἐξαπατᾶσθαι οἰόμενοι τῆς τῶν ἠδικημένων
[7, 2]	ᾔτησε, τακτή τε ἡμέρα ἐς	τὸ	ἔργον ἀμφοτέροις ξυνέκειτο, ἐν ᾗ
[7, 31]	δὴ ὅτῳ ἀποκρουσθέντες οὐδαμῆ ἐς	τὸ	ἔργον ἀφίκοντο, αὐτίκα δηλώσω. Ἀρταβάνῃ
[7, 33]	κεκτῆσθαι Φράγγοι, μὴ τοῦ αὐτοκράτορος	τὸ	ἔργον ἐπισφραγίσαντος τοῦτό γε, καὶ
[7, 32]	τοὺς αὐτοῦ παῖδας ὁμογνώμονας ἐς	τὸ	ἔργον θήσεσθαι σφίσι. καὶ ἦν
[7, 22]	Τουτίλας ἔμαθε, Γότθους μὲν ἐς	τὸ	ἔργον καθεῖναι ἀξύμφορον ᾤετο εἶναι,
[7, 37]	τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐμνήσθην, ἐς	τὸ	ἔργον καταστήσασθαι ἀντὶ Γερμανοῦ ἔγνω.
[7, 20]	Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐς	τὸ	ἔργον τὸν ἄνδρα ἐνῆγον. ὁ
[7, 32]	ξυγκείμενα καὶ τῷ Χαναράγγῃ ἀμφὶ	τὸ	ἔργον τοῦτο ἀποκαλύψας. ταῦτα Ἰουστῖνος
[7, 25]	θαυμάζοντες ὑπουργεῖτε τῇ γνώμῃ ταύτῃ,	τὸ	ἔργον, ὡς τὸ εἰκὸς, οἰκειούμενοι.
[7, 34]	πρὸς ἐνοίκησιν. Φράγγους ἀμέλει καὶ	τὸ	Ἐρούλων ἔθνος καὶ τούτους Λαγγοβάρδας
[7, 12]	ἐνεχείρισαν. φασὶ δὲ Ἡρωδιανὸν κατὰ	τὸ	ἐς Βελισάριον ἔχθος αὑτόν τε
[7, 22]	εὖ ἴσθι, ὡς δυοῖν ἀνάγκη	τὸ	ἕτερον εἶναι· ἢ γὰρ ἡσσηθήσῃ
[7, 27]	μαθὼν „Ὁ Βῆρος δυοῖν“ ἔφη	„τὸ	ἕτερον· ἢ δυνάμει μεγάλῃ χρῆται,
[7, 16]	τοὺς οὐδαμῆ σοι ἀπηντηκότας ἀκήρυκτον	τὸ	ἔχθος ἐξενεγκεῖν ἔγνως. ἀλλ´ ἔγωγε
[7, 32]	οὗτος ὁ Μάρκελλος ἐμβριθέστατός τε	τὸ	ἦθος καὶ τῇ σιωπῇ τὰ
[7, 34]	δὲ τῇ φιλίᾳ τῇ σῇ	τὸ	θαρσεῖν ἔχοντες, τοῦτο, ὅπερ ἐβούλου,
[7, 25]	ἐμὲ δόξητε μήτε ἀγνωμοσύνῃ εἰς	τὸ	θεῖον ὑπὸ ἀβελτερίας χρῆσθαι. τὰ
[7, 39]	ἐγένοντο, εἰ σφίσιν ἐς γένος	τὸ	Θευδερίχου πολεμητέα εἴη. στρατιῶται δὲ
[7, 29]	μὲν οὖν Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἐγεγόνει	τὸ	θηρίον τοῦτο χειρώσασθαι, ἐπιτελέσαι δὲ
[7, 27]	φασιν, οὐχ ὅτι ταύτῃ πη	τὸ	θηριῶδες γύναιον, ὥσπερ ἐκεῖνοι λέγουσιν,
[7, 28]	παρὰ τὴν ἀκτὴν Ῥουσκιανή ἐστι	τὸ	Θουρίων ἐπίνειον, ὕπερθεν δὲ αὐτοῦ
[7, 20]	δὲ ὁ Τουτίλας ἀφίκετο ἐς	τὸ	ἱερὸν, Πελάγιος αὐτῷ ἐς ὄψιν
[7, 2]	δὴ τήν τε ἀρχὴν καὶ	τὸ	Ἰταλίας κράτος Γότθοις ἀνασώσασθαι ἱκανὸς
[7, 1]	ἀνασώσασθαι δὲ Γότθων τῷ γένει	τὸ	Ἰταλιωτῶν κράτος ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο.
[7, 27]	οὐδαμῆ ἤθελεν, οὗ δὴ καὶ	τὸ	Ἰωάννου στρατόπεδον ἦν, ἱππεύων δὲ
[7, 13]	οἷός τε εἴη. καί οἱ	τὸ	κατ´ ἀρχὰς ἐς Ῥάβενναν ἀφικομένῳ
[7, 2]	παλαιὸν ἐβίουν. Θευδερίχου δὲ αὐτοὺς	τὸ	κατ´ ἀρχὰς ἑταιρισαμένου σὺν ἄλλοις
[7, 8]	Τουτίλαν τῶν ὡμολογημένων ὀλιγωρεῖν διὰ	τὸ	κεκρατηκέναι ξυμβαίη, καὶ κακόν τι
[7, 14]	τῇ οὐσίᾳ τῇ αὑτοῦ εἶχε	τὸ	κεκτῆσθαι μηδέν· τοῦτον βασιλεὺς τὸν
[7, 29]	ξυνέρρεον. οἵπερ ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	τὸ	κῆτος ἰδόντες ἔφευγον ὥς πη
[7, 29]	τινὰς μὲν οὖν αὐτῶν καταλαβὸν	τὸ	κῆτος καταπιεῖν εὐθὺς ἴσχυσεν. εἴτε
[7, 29]	τὰ πλεῖστα ἐφθάρη. Τότε καὶ	τὸ	κῆτος, ὃ δὴ Βυζάντιοι Πορφύριον
[7, 29]	Πορφύριον ἐκάλουν, ἑάλω. τοῦτό τε	τὸ	κῆτος πλέον μὲν ἢ ἐς
[7, 29]	οὖσα. τινὲς δέ φασιν οὐ	τὸ	κῆτος τοῦτο, οὗπερ ἐμνήσθην, ἀλλ´
[7, 25]	δέ τις ὑμῖν τύχη ἐκεῖνο	τὸ	κράτος ἐβράβευσε, σέβειν μᾶλλον ἢ
[7, 1]	ἐξεργάζεσθαι, φυλάσσειν δὲ καὶ ὣς	τὸ	κυκλοτερὲς σχῆμα ἐφ´ οὗπερ τὸ
[7, 39]	γε Λιβύῃ τὰ πρότερα καὶ	τὸ	Λιβύης κράτος βεβαιότατα ἤδη ἔχοντος
[7, 7]	ἀπηλλάχθαι κακῶν. ἀδύνατον γὰρ βασιλέα	τὸ	λοιπὸν ἄλλην σφίσιν ἐπικουρίαν πέμψαι,
[7, 20]	ἱκεσίαν δεξάμενος ἀπεῖπε Γότθοις μηδένα	τὸ	λοιπὸν ἀποκτιννύναι τῶν πάντων Ῥωμαίων,
[7, 34]	ἐφ´ ἑτέρους τινὰς ἰοῦσι ξυντετάξονται	τὸ	λοιπὸν Γήπαιδες, χάριν μὲν τῶν
[7, 17]	οὐ ῥήμασι τὴν εὐκοσμίαν διασώσασθαι	τὸ	λοιπὸν δύναται. ἡμᾶς, ὦ στρατηγοὶ,
[7, 5]	προσποιεῖσθαί τε αὐτοὺς ἴσχυσε καὶ	τὸ	λοιπὸν ἐθελούσιοι ξὺν αὐτῷ οἱ
[7, 8]	μοῖραν μέντοι αὐτοῦ καθελὼν πολλὴν	τὸ	λοιπὸν εἴασεν. Ὑπὸ τοῦτον τὸν
[7, 37]	σφίσιν ἀφίξεσθαι. ἀδύνατον γὰρ Ἰουστινιανὸν	τὸ	λοιπὸν εἶναι πόλεμον πρὸς Γότθους
[7, 35]	ἐς Βυζάντιον δὲ ἀφικόμενος διατριβὴν	τὸ	λοιπὸν ἐνταῦθα εἶχε, πλούτου μὲν
[7, 21]	ἡμᾶς ἐφ´ οὓς ἂν βούλοιο	τὸ	λοιπὸν ἕξεις. ταῦτα ἐπεὶ βασιλεὺς
[7, 21]	ξυγγενεῖς γεγενημένοι τὰς ὑμετέρας ἀρχὰς	τὸ	λοιπὸν ἕξουσιν. οἱ μὲν οὖν
[7, 13]	ὀλίγοις τισὶ διέφυγον μόλις, καὶ	τὸ	λοιπὸν ἐπεξιέναι τοῖς ἐναντίοις, καίπερ
[7, 30]	σφέτερα αὐτῶν ἔχοντας, ἐφ´ ᾧ	τὸ	λοιπὸν ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ
[7, 5]	ξυνεμίγνυντο ἔτι ἀλλήλοις οὔτε ξυνίστασθαι	τὸ	λοιπὸν ἐπὶ τοὺς πολεμίους διενοοῦντο,
[7, 18]	εἰργασμένων, ὡμολόγει δὲ, ἤν τινι	τὸ	λοιπὸν ἐπιεικείᾳ ἐς αὐτοὺς χρήσωνται,
[7, 31]	τῆς βασιλείας οὐ πόρρω αὐτὸν	τὸ	λοιπὸν ἔσεσθαι. οἱ γὰρ ἄνθρωποι
[7, 36]	καὶ σωτηρίας πέρι ἐλπίδα οὐδεμίαν	τὸ	λοιπὸν ἔχοντες ἀνήκεστα ἔργα Γότθους
[7, 18]	δὲ πάντα ἰσχυριζομένου πρὸς αὐτῶν	τὸ	λοιπὸν Ἰταλιώταις τἀγαθὰ ἔσεσθαι, ξὺν
[7, 16]	ξυνοίσει. οὐδὲ μεθ´ ἑτέρων γὰρ	τὸ	λοιπὸν καθειργμένοι πάντων τε ἀποκεκλεισμένοι
[7, 14]	ἐς τὰ πάτρια ἤθη, ἐλεύθερος	τὸ	λοιπὸν κατά γε τὸν νόμον
[7, 36]	τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ Γότθοις	τὸ	λοιπὸν ξυστρατεύσωσι. τούτους Ῥωμαῖοι τοὺς
[7, 14]	καὶ Χιλβούδιος ὁ στρατηγός. καὶ	τὸ	λοιπὸν ὅ τε ποταμὸς ἐσβατὸς
[7, 17]	Ῥωμαίων, οἳ ταύτῃ ἦσαν. καὶ	τὸ	λοιπὸν οἱ τοῦ βασιλέως ἄρχοντες
[7, 14]	προΐεσθαι, ἐφ´ ᾧ οἱ ἔνσπονδοι	τὸ	λοιπὸν ὄντες Οὔννοις ἐμπόδιοι ἐς
[7, 19]	ἀπολελεῖφθαι ὀχύρωμα, ὅποι ἂν καταφυγόντες	τὸ	λοιπὸν σώζοιντο, ἐς ἀφασίαν ἐμπέπτωκεν
[7, 10]	σταδίων εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἐπιτείχισμα	τὸ	λοιπὸν τοῖς ἐνταῦθα εἰσπλεῖν βουλομένοις
[7, 36]	δὲ οὔτε καθελεῖν οὔτε ἀπολιπεῖν	τὸ	λοιπὸν Τουτίλας ἤθελεν, ἀλλὰ Γότθους
[7, 20]	„πεποίηκεν. ἀλλὰ δούλων τῶν σῶν	τὸ	λοιπὸν, ὦ „δέσ„ ποτα, φείδου.
[7, 18]	ἐν τοῖς ἄνω χρόνοις Ἀννίβαλος	τὸ	μέγα πάθος ξυμβῆναι Ῥωμαίοις. Ἐνταῦθα
[7, 34]	τε τὸ πλῆθος καὶ τοιαῦτα	τὸ	μέγεθος ἐς τὴν ὑμετέραν παρανενομηκότες
[7, 17]	τὸ τεταρτημόριον κατατιθέντες πιτύρων τε	τὸ	μέδιμνον ἐμπλησάμενοι ἤσθιον, τῆς ἀνάγκης
[7, 14]	ξανθοί εἰσιν οὔτε πη ἐς	τὸ	μέλαν αὐτοῖς παντελῶς τέτραπται, ἀλλ´
[7, 24]	ἐτράποντο οὐδενὶ κόσμῳ, Ῥωμαῖοι δὲ	τὸ	μὲν ἄλλο τοῦ νεκροῦ σῶμα
[7, 25]	τῆς τύχης ἐν καλῷ κείσεται.	τὸ	μὲν γὰρ ξυμπεσὸν οὐδ´ ἂν
[7, 11]	αὐτοῦ ἢ εἰς Γότθους εἴργασται.	τὸ	μὲν οὖν μηδὲν ὑφ´ ὁτουοῦν
[7, 5]	τὴν τῶν ἐναντίων ἔφοδον γνόντες	τὸ	μὲν πεδίον, οὗ δὴ ἐνστρατοπεδευσάμενοι
[7, 22]	ἐς ἔδαφος, τοῦ δὲ στρατοῦ	τὸ	μὲν πλεῖστον ἐνταῦθά πη ἀπολιπεῖν,
[7, 4]	Ἰλδιβάδῳ ὅπλα ἀνταίρειν βασιλεῖ ἔγνωτε,	τὸ	μὲν πλῆθος ὑμῖν οὐ πλέον
[7, 17]	ταῦτα οἱ ἀμφὶ Βέσσαν ἀκούσαντες	τὸ	μὲν τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν σφίσιν
[7, 30]	ἁλισκομένοις πράσσειν εἰώθει· οἷς δὲ	τὸ	μένειν ἐν ἡδονῇ ὡς ἥκιστα
[7, 8]	μηδὲ τοῦ μιάσματος τοῦδε αὐτοὶ	τὸ	μέρος οὐδὲν ἀδικοῦντες μεταλαχεῖν. τό
[7, 28]	δὲ πρὸς ἀνίσχοντα. κατὰ δὲ	τὸ	μέσον τῆς ἠϊόνος Θουρίων ἡ
[7, 21]	ἑτέρους μετενεγκεῖν. ἀνθρώπῳ μὲν γὰρ	τὸ	μὴ ἀδικεῖν μόνον ἐν γνώμῃ
[7, 17]	ὑμετέρας δικαιοῦτε χειρὸς, ἐκεῖνο κερδανοῦντες,	τὸ	μὴ περὶ τὰς τῶν δούλων
[7, 15]	ὁ δὲ οὐδέν τι ἧσσον	τὸ	μὴ τοῖς ἐναντίοις ἐπεξιόντα διακινδυνεύειν
[7, 16]	μὴ ἐπιτηδείως τοῖς παροῦσιν αἰτεῖσθαι	τὸ	μηδὲν κατορθοῦν ἐκ τοῦ ἐπὶ
[7, 22]	ἔτι λελείψεται λόγος καὶ προσέσται	τὸ	μηδὲν τοῦ ἔργου ἀπόνασθαι. καταλήψεται
[7, 33]	ἐπεὶ οὐδὲ τοῖς ξυμβάλλουσι προΐεσθαι	τὸ	νόμισμα τοῦτο οἷοί τέ εἰσιν,
[7, 35]	προσήκων, ἔπειτα δὲ αὐτός τε	τὸ	ξίφος ἀράμενος καὶ τοῖς ἐπισπομένοις
[7, 34]	ἐνθυμουμένους ὑμᾶς μάλιστα μὲν κατὰ	τὸ	ξυμμαχικὸν αἰτοῦμεν σὺν ἡμῖν ἐπὶ
[7, 8]	βούλημα ῥυθμίζει τὸν βίον καὶ	τὸ	ξύμπαν εἰπεῖν ἄμεινον ἡμῖν ἢ
[7, 39]	φυλακτηρίου ἐπεμελεῖτο, Γερμανόν τε καὶ	τὸ	ξὺν αὐτῷ καραδοκῶν στράτευμα. ταῦτα
[7, 18]	τοῦτο ἡ τύχη. ~Ἐπεὶ δὲ	τὸ	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ καὶ Ἰσαάκῃ
[7, 28]	ἐνθένδε μεταπέμπεσθαί τε καὶ διέπειν	τὸ	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα δύνηται·
[7, 18]	τῶν Ῥωμαίων λιμένα κατῆρε, καὶ	τὸ	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα ἔμενεν.
[7, 18]	πέμπει. οἷς δὴ ἐπέστελλεν, ἐπειδὰν	τὸ	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα ἐνθένδε
[7, 1]	ἦν. ψαλίδιον γὰρ τοῦτο καλοῦσι	τὸ	ὄργανον, ὅτῳ τις τὰ τοιαῦτα
[7, 27]	ἔχουσιν, ἀλλ´ ὅτι Λύκου Κράνα	τὸ	ὄρος ἐκλήθη, ὃ ταύτῃ ἀνέχει.
[7, 18]	ἔτρεψε. καὶ οἱ μὲν ἐς	τὸ	ὄρος, ὃ ταύτῃ ἀνέχει, δύσβατόν
[7, 40]	οἱ μὲν Σκλαβηνοὶ ἐστρατοπεδεύοντο ἐς	τὸ	ὄρος, ὃ ταύτῃ ἀνέχει, Ῥωμαῖοι
[7, 14]	ἀλλὰ κἀν τῷ ἀφελεῖ διασώζουσι	τὸ	Οὐννικὸν ἦθος. καὶ μὴν καὶ
[7, 12]	ἀφείλετο γὰρ ἡμῶν τὴν παρρησίαν	τὸ	ὄφλημα. εὖ δὲ καὶ τοῦτο,
[7, 17]	ἀλλ´ ἰσχυρότατα ἐν τῇ διανοίᾳ	τὸ	πάθος ὅλον ἀποκρυψάμενος, ἕπεσθαί οἱ
[7, 14]	τὸ ἀνέκαθεν ἦν. Σπόρους γὰρ	τὸ	παλαιὸν ἀμφοτέρους ἐκάλουν, ὅτι δὴ
[7, 2]	μέν εἰσι Γοτθικὸν, αὐτόνομοί τε	τὸ	παλαιὸν ἐβίουν. Θευδερίχου δὲ αὐτοὺς
[7, 6]	ἕτερος, Κεφαληνὸς γένος, ναύτης μὲν	τὸ	παλαιὸν καὶ τῶν κατὰ θάλασσαν
[7, 34]	τῶν ἀνδρῶν τρόπον· νῦν δὲ	τὸ	παράδειγμα ἐγγύθεν παρ´ ὑμῶν αὐτῶν
[7, 20]	ἂν ἐξουσία γένοιτο σφίσιν, οὐδενὸς	τὸ	παράπαν ἀντιστατοῦντος, ταῦτά τε αὐτοὺς
[7, 22]	οὐδένα ἐάσας, ἀλλ´ ἔρημον αὐτὴν	τὸ	παράπαν ἀπολιπών. Ἰωάννης δὲ Τουτίλαν
[7, 24]	ἀλλήλους οὐδενὶ κόσμῳ ξυνέβαλεν, οὐδὲν	τὸ	παράπαν ἐντὸς ἔχοντας, ἐπεὶ οὔτε
[7, 1]	δένδροις ὄντων ἅψασθαι αὐτῶν οὐδενὶ	τὸ	παράπαν ἐξουσία ἐγίνετο. καὶ μὴν
[7, 26]	στρατῷ. καὶ αὐτῶν οὐδεὶς μὲν	τὸ	παράπαν ἐς ἀλκὴν εἶδεν, ἐπεὶ
[7, 37]	οὔτε τινὰ τῶν λεγομένων ἐντροπὴν	τὸ	παράπαν πεποίηται. ἅπερ ἐπεὶ Τουτίλας
[7, 5]	λοιπὸς τῶν Ῥωμαίων στρατὸς ἐς	τὸ	πεδίον ἀφικόμενοι φάλαγγά τε ποιησάμενοι
[7, 16]	αὑτοὺς οἱ πολέμιοι ἐς μὲν	τὸ	πεδίον καταβαίνοντες παρατάσσεσθαι ἡμῖν οὐδαμῆ
[7, 40]	ἐπὶ Θεσσαλονίκην ἀπέσχοντο, ἐς δὲ	τὸ	πεδίον καταβῆναι οὐκέτι ἐτόλμων, ἀλλὰ
[7, 38]	οὔτε τειχομαχήσαντες πρότερον, οὔτε ἐς	τὸ	πεδίον καταβῆναι τολμήσαντες, ἐπεὶ οὐδὲ
[7, 17]	ἐγίνοντο, τὸ δὲ χρῶμα ἐς	τὸ	πελιδνὸν κατὰ βραχὺ ἧκον εἰδώλοις
[7, 39]	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ	τὸ	πέμπτον καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα
[7, 16]	ὑμῖν γνοίημεν, οὐδὲ πρὸς ὑμᾶς	τὸ	πιστὸν ἕξομεν. οὐ γὰρ ἔστιν,
[7, 7]	πολιορκεῖν ὑμᾶς ξὺν ἐκείνοις ἠναγκασμένοι	τὸ	πιστὸν ὑμῶν, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 4]	ἔχω. τοῖς γὰρ νενικηκόσιν ἀεὶ	τὸ	πλείοσί τε καὶ δυνατωτέροις γεγονέναι
[7, 9]	αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων αὐτοῖς παραιτεῖται	τὸ	πλεῖστον. ἢν δέ τις ἐκ
[7, 22]	ἀπεπέμψατο. καὶ τοῦ μὲν στρατοῦ	τὸ	πλεῖστον μέρος Ῥώμης οὐ πολλῷ
[7, 37]	ἀπεκρούσαντο τοὺς πολεμίους καὶ ἐπεξελθόντες	τὸ	πλέον ἐν ξυμβολῇ ἔσχον. ὕστερον
[7, 36]	ἐνταῦθα ἰσχυρότατα τοὺς πολεμίους ὑφιστάμενοι	τὸ	πλέον ἔσχον· τῶν τε βαρβάρων
[7, 34]	ξυμβαίνει, οἵ γε τοσαῦτά τε	τὸ	πλῆθος καὶ τοιαῦτα τὸ μέγεθος
[7, 1]	καὶ Γότθων ἑλὼν τοσαύτας τε	τὸ	πλῆθος καὶ τοιαύτας τὰ πρόσωπα,
[7, 16]	σῖτον ἐκ Σικελίας ἐπαγαγόμενοι τοσοῦτον	τὸ	πλῆθος, ὥστε πολιορκουμένοις ἐς ἐνιαυτοῦ
[7, 8]	δίκαιον περὶ ἐλάσσονος τῆς ἐς	τὸ	πλουτεῖν ἐπιθυμίας πεποιημένῳ, ἵλεων ἡμῖν
[7, 8]	παρὰ φίλων κομίζεσθαι. ἐπεὶ δὲ	τὸ	πνεῦμα ἔτι σφίσιν ἀπ´ ἐναντίας
[7, 13]	μὲν γὰρ ἐπιπνεῖ ἐξ οὐρίας	τὸ	πνεῦμα τῆς τύχης καὶ τὰ
[7, 32]	τινα Περσαρμένιον ἕτερον, Χαναράγγην ὄνομα,	τὸ	πρᾶγμα ἦγεν. ἦν δὲ οὗτος
[7, 35]	αὐτοὶ μὲν ἐπὶ τὸν κεκτημένον	τὸ	πρᾶγμα ἦγον, ὁ δὲ τῶν
[7, 32]	ἐν Παλατίῳ φυλάκων ἦρχεν, ἀμφὶ	τὸ	πρᾶγμα ξυμβουλὴν ἐποιεῖτο, εἴπερ σφίσι
[7, 37]	πυρπολήσας αὐτὸς ἔτυχεν, ἡνίκα Ῥώμην	τὸ	πρότερον εἷλε· τῶν τε Ῥωμαίων
[7, 26]	ἑβδομήκοντα τῶν εἰς Γότθους ηὐτομοληκότων	τὸ	πρότερον ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας
[7, 13]	τοὺς φόρους αὐτῷ ἀποφέροντας ὅσους	τὸ	πρότερον ἔς τε τὸ δημόσιον
[7, 1]	τὸ κυκλοτερὲς σχῆμα ἐφ´ οὗπερ	τὸ	πρότερον ἦν. ψαλίδιον γὰρ τοῦτο
[7, 37]	ἐχώρησαν. ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο ἐς	τὸ	Ῥήγιον, οὐ πρότερον διέβησαν τὸν
[7, 36]	σφίσι χρόνου τὰς συντάξεις πολλοῦ	τὸ	Ῥωμαίων δημόσιον ὤφειλεν, ἅπαντες ἐθελούσιοι
[7, 4]	ἐγίνετο, ἀλλ´ αὐτὸς μὲν ἐς	τὸ	Ῥωμαίων στράτευμα τὸν ἵππον ἀπήλαυνεν,
[7, 3]	ξυνέβη, οὗτοι δὴ ἀθῷοι ἐς	τὸ	Ῥωμαίων στρατόπεδον ἐκομίσθησαν, ἐν οἷς
[7, 3]	διεφθάρησαν. ἐπεί τε Ἀρταβάζης ἐς	τὸ	Ῥωμαίων στρατόπεδον ἦλθε, πολλά τε
[7, 26]	δείσαντες ἤλαυνον καὶ αὐτοὶ ἐπὶ	τὸ	Ῥωμαίων στρατόπεδον. καὶ ξυνηνέχθη ὁμοῦ
[7, 26]	Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκοντο, Γότθοι δὲ	τὸ	Ῥωμαίων στρατόπεδον ληϊσάμενοι ἀπεχώρησαν. ~Τὰ
[7, 23]	μέγα οὕτω δὴ ἐπανήκειν ἐς	τὸ	Ῥωμαίων στρατόπεδον. στείλας δέ τινας
[7, 5]	ἀλλὰ τύχῃ τινὶ ξυνέβη ἐς	τὸ	Ῥωμαίων στρατόπεδον φήμην οὐκ ἀληθῆ
[7, 24]	ἐκ τοῦ ἵππου ἐκπίπτει καὶ	τὸ	σημεῖον ἐς τὴν γῆν ἔρριψε.
[7, 24]	τὰ πρῶτα ἐμάχοντο, ὥρμησαν ὥστε	τὸ	σημεῖον καὶ τὸν νεκρὸν ἁρπασόμενοι.
[7, 40]	δυνατὰ γέγονε. καὶ Κωνσταντιανοῦ δὲ	τὸ	σημεῖον οἱ βάρβαροι εἷλον, τοῦ
[7, 3]	Βλησχάμῃ ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἐτύγχανε πέμψας,	τὸ	Σισαυράνων ἐξελὼν φρούριον. τότε δὲ
[7, 23]	ἀφανισθέντος. ὅσπερ ξὺν στρατεύματι ἐπὶ	τὸ	Σπολίτιον ᾔει. Μαρτινιανὸς δὲ ἄγχιστά
[7, 10]	ἄρας Πόλῃ προσέσχεν. οὗ δὴ	τὸ	στράτευμα διέπων χρόνον τινὰ ἔμενε.
[7, 40]	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Γερμανοῦ δὲ	τὸ	στράτευμα ἐν Σαρδικῇ, τῇ Ἰλλυριῶν
[7, 25]	Τουτίλας εἰπὼν ἐπὶ Περυσίαν ἐξῆγε	τὸ	στράτευμα, ἐνταῦθά τε ἀφικόμενοι ἄγχιστα
[7, 20]	νὺξ ἐγεγόνει, ἅπαν ἡσυχῆ ἐξοπλίσας	τὸ	στράτευμα ἐπῆγεν ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν.
[7, 36]	δὲ Τουτίλας ἅπαν ἐπὶ Ῥώμην	τὸ	στράτευμα ἦγε, καὶ ἐγκαθεζόμενος εἰς
[7, 3]	οἱ μέν τινες ἐνταῦθα ἑστῶτες	τὸ	στράτευμα μετεπέμποντο, οἱ δὲ ἀναβάντες
[7, 23]	Μαρτινιανὸς δὲ ἄγχιστά πη εἶναι	τὸ	στράτευμα τοῦτο αἰσθόμενος, ἅμα τοῖς
[7, 39]	ἐν Ἰστρίᾳ γεγενημένοι, ἐνταῦθά τε	τὸ	στράτευμα τοῦτο προσδεχόμενοι, ἡσυχῆ ἔμενον
[7, 19]	δὴ κατὰ τάχος ὀπίσω ὑπῆγε	τὸ	στράτευμα, ὡς ἐπιθησόμενος μὲν ἀτάκτοις
[7, 11]	ἦν, ἄπρακτος ἐν Αὐξίμῳ εἰς	τὸ	στρατόπεδον ἀνεχώρησεν. ἐπεξῄει δὲ Ῥωμαίων
[7, 24]	μαχίμων, πλείστους δὲ τραυματίας ἐς	τὸ	στρατόπεδον ἐπαγόμενοι. ἐνταῦθά τε ἡσυχῆ
[7, 19]	οἱ δὲ Γότθοι εὐθὺς λιπόντες	τὸ	στρατόπεδον ὑπεχώρησαν, ἢ πλῆθος πολεμίων
[7, 31]	ἠγάπα. ἦν γὰρ εὐμήκης τε	τὸ	σῶμα καὶ καλὸς, τό τε
[7, 4]	ἀνὴρ, Οὐάλαρις ὄνομα, μέγας τε	τὸ	σῶμα καὶ τὸ εἶδος φοβερὸς
[7, 1]	ἀεὶ εἵπετο. ἦν δὲ καὶ	τὸ	σῶμα καλός τε καὶ μέγας
[7, 32]	Χαναράγγης νεανίας μὲν, καλὸς δὲ	τὸ	σῶμα, οὐ μέντοι κατεσπουδασμένος, ἀλλ´
[7, 19]	τύχης ἐναντιώματι περιώδυνος γεγονὼς ἐνόσει	τὸ	σῶμα. πυρετὸς γὰρ ἐπιγενόμενος ἐς
[7, 20]	ξυνελθεῖν. διόπερ αὐτῶν οὐδεμιᾷ ἐς	τὸ	σῶμα ὑβρίσθαι ξυνέβη οὔτε ἀνδρὶ
[7, 11]	καὶ νῦν παρὰ φαῦλον ἡγησάμενοι	τὸ	τὰ βελτίω σφίσιν αὐτοῖς ἑλέσθαι
[7, 29]	μὲν ἢ ἐς πεντήκοντα ἐνιαυτοὺς	τό	τε Βυζάντιον καὶ τὰ ἀμφ´
[7, 8]	τὸ μέρος οὐδὲν ἀδικοῦντες μεταλαχεῖν.	τό	τε γὰρ ἐξαμαρτεῖν καὶ τὸ
[7, 1]	δύο, Γιζερίχου δὲ καὶ Θευδερίχου	τό	τε γένος καὶ τὰ χρήματα
[7, 15]	Ῥωμαίων λιμένα ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ	τό	τε ἐν Πόρτῳ φρούριον ξυμφυλάξουσι
[7, 24]	ἄγχιστα τῆς πόλεως ἐτύγχανεν οὖσα.	τό	τε ἐν Τιβούρει φρούριον ἀνοικοδομήσασθαι
[7, 31]	τε τὸ σῶμα καὶ καλὸς,	τό	τε ἦθος ἐλευθέριος καὶ ὀλίγα
[7, 40]	αἰχμαλώτων μέγα τι διεσώσαντο χρῆμα,	τό	τε Κωνσταντιανοῦ σημεῖον εὑρόντες ἀνείλοντο.
[7, 20]	Ἀσιναρίας, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ	τό	τε ξύλον πελέκεσι διαφθείρουσιν, ᾧπερ
[7, 7]	ἄλλῃ ἀπορίᾳ ὑπερφυῶς πιεζόμενοι, ἐπεὶ	τό	τε πάθος Δημητρίου εἶδον καὶ
[7, 24]	δὲ τῶν βαρβάρων οἱ εὐτολμότατοι	τό	τε σημεῖον ἁρπάζουσι καὶ τοῦ
[7, 34]	πάντως δὲ οἱ κλῶπες οὗτοι	τό	τε Σίρμιον καὶ ἄλλα ἐπὶ
[7, 23]	ἕτερον καὶ τάφρον βαθεῖαν ἀμφὶ	τὸ	τείχισμα ὤρυσσεν. ἐνταῦθά τε οὐ
[7, 20]	ἐσιτητὰ εἶναι. οἵπερ ἐπειδὴ παρὰ	τὸ	τεῖχος ἀφίκοντο, τῶν καλωδίων λαβόμενοι
[7, 5]	ἐς Φλωρεντίαν ἦλθον, ἐγκαθεζόμενοι ἀμφὶ	τὸ	τεῖχος ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. Ἰουστῖνος
[7, 16]	Σικελιωτῶν τινα χρήσεσθαι, ἢ τόδε	τὸ	τεῖχος ἑστάναι, ἢ δούλους τοὺς
[7, 24]	πολλῷ καὶ θορύβῳ ἐχόμενοι ἀμφὶ	τὸ	τεῖχος ᾔεσαν. Βελισάριος δὲ τῶν
[7, 36]	ὡς μή τις κακουργήσων ἐπὶ	τὸ	τεῖχος ἴοι καὶ πανταχόθι τῆς
[7, 3]	μετεπέμποντο, οἱ δὲ ἀναβάντες ἐπὶ	τὸ	τεῖχος τοὺς ταύτῃ φυλάσσοντας ἔκτειναν
[7, 29]	ὅτι τάχιστα ἀπαλλάσσοιτο, διαφυγεῖν δὲ	τὸ	τέναγος τοῦτο οὐδαμῆ εἶχεν, ἀλλ´
[7, 17]	εἶναι, οἱ δὲ τῆς τιμῆς	τὸ	τεταρτημόριον κατατιθέντες πιτύρων τε τὸ
[7, 2]	ἐφ´ ᾧ Ἰταλίαν παραδοὺς ξύμπασαν	τὸ	τῆς ἀρχῆς κατάθοιτο σχῆμα. οἱ
[7, 10]	πολὺ ἡσσηθέντες τῇ μάχῃ ἐς	τὸ	τῆς θαλάσσης ὕδωρ οἱ πολλοὶ
[7, 24]	ἄλλο τοιοῦτον, ἀλλ´ ὅπως μόνον	τὸ	τῆς οἰκοδομίας σώζοιτο πρόσωπον, σκολόπων
[7, 17]	φύονται. ὅπως δὲ αὐτοῖς μὴ	τὸ	τῆς πόας δριμὺ τά τε
[7, 16]	ἐμέ τε, ὦ γενναῖε, καὶ	τὸ	τῆς πρεσβείας ὑπειπὼν ὄνομα ἐν
[7, 25]	ὀργῆς ἔχοντας, ἀγανακτοῦντας δὲ πρὸς	τὸ	τῆς τύχης ξυμπεπτωκὸς ἐναντίωμα, ξυναγαγεῖν
[7, 25]	φρόνημα; οὐ γὰρ ἄλλο οὐδὲν	τὸ	τοιοῦτόν ἐστιν ἢ ἀπαξιοῦν τε
[7, 26]	αὐτοὺς ἴῃ. ἐν νῷ τε	τὸ	τοιοῦτον Τουτίλας ἔχων, ὅτι δὴ
[7, 4]	ὑπετόπαζεν. οὕτω τε ξυνέβη Οὐαλάριδος	τὸ	τοῦ δόρατος ἄκρον σιδήριον σχεδόν
[7, 2]	ἐπιμιγνύμενοι ἀλλοτρίαις, ἀκραιφνέσι παίδων διαδοχαῖς	τὸ	τοῦ ἔθνους ὄνομα ἐν σφίσιν
[7, 8]	Γότθων γένος σεσῶσθαί τε καὶ	τὸ	τοῦ πολέμου κεκτῆσθαι κράτος. σκέψασθε
[7, 9]	δὲ, ἤν γε μὴ ἀναμενοῦντες	τὸ	τοῦ πολέμου πέρας, ἀλλ´ ἔτι
[7, 17]	ἥλατο ἀπὸ τῆς γεφύρας ἐς	τὸ	τοῦ Τιβέριδος ὕδωρ, θεωμένων τὰ
[7, 17]	ἤσθιον. τέως μὲν οὖν Ῥωμαῖοι	τὸ	τοῦ χρυσοῦ νόμισμα εἶχον, οὕτως,
[7, 24]	ἦλθον. τύχῃ τέ τινι ὁ	τὸ	Τουτίλα σημεῖον φέρων καιρίαν πληγεὶς
[7, 1]	Γήπαις μὲν γένος, ἐς δὲ	τὸ	τῶν βασιλέως δορυφόρων ἀξίωμα ἥκων.
[7, 26]	ἀπώνατο. στράτευμα γὰρ δεκαπλάσιον ἢ	τὸ	τῶν ἐναντίων ἦν ξὺν αὑτῷ
[7, 18]	ἔπειτα δὲ χωροῦσι δρόμῳ ἐπὶ	τὸ	τῶν ἐναντίων στρατόπεδον. οἱ δὲ
[7, 11]	τις στρατιωτῶν αὐτομολήσας λάθρα ἐς	τὸ	τῶν πολεμίων στρατόπεδον ἔκπυστα ἐποίησε
[7, 11]	δὲ Τουτίλαν τε λαθόντες καὶ	τὸ	τῶν πολεμίων στρατόπεδον νύκτωρ ἐν
[7, 15]	δυνατὰ ᾖ ἐπεκδρομὰς ποιούμενοι ξυνταράξουσι	τὸ	τῶν πολεμίων στρατόπεδον. οἱ μὲν
[7, 19]	ἔτυχεν, ἱππεῖς ἐπαγόμενος ἑκατὸν ἐπὶ	τὸ	τῶν πολεμίων χαράκωμα ἤλαυνεν, οὗ
[7, 19]	ξὺν τῷ Ἰσαάκῃ εἰσδύσαντες ἐς	τὸ	τῶν πολεμίων χαράκωμα τόν τε
[7, 19]	ὁδοῦ ἐπ´ αὐτὸ τοῦ ποταμοῦ	τὸ	ὕδωρ εἱστήκει, ἐκέλευε τὸν λέμβον
[7, 29]	ἔστι δὲ οὗ καὶ ἀπολωφῆσαν	τὸ	ὕδωρ ἐπέκλυσεν αὖθις οὐ πολλῷ
[7, 9]	Ῥωμαῖοι. ἀλλὰ τὴν Γραικῶν ἐς	τὸ	ὑπήκοον ἀρετὴν ἢ ἀκοῇ λαβόντες
[7, 25]	τε τανῦν πταίσαντας οὕτω δεδουλῶσθαι	τὸ	φρόνημα; οὐ γὰρ ἄλλο οὐδὲν
[7, 12]	κατεπτηχότας τοὺς πολεμίους δεδουλωμένους τε	τὸ	φρόνημα τῷ πρὸς ἐκείνων πολλάκις
[7, 39]	ἀναγκαίων σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ	τὸ	φρούριον Γότθοις ἐνδώσουσιν· αὐτὸς δὲ
[7, 30]	ἐπιχωρεῖν πᾶσιν. οὕτω τοίνυν αὐτὸς	τὸ	φρούριον ἐδέξατο. καὶ τὸν μὲν
[7, 10]	ἐκράτησε καὶ πόνῳ οὐδενὶ ἐς	τὸ	φρούριον εἰσελθεῖν ἴσχυσε. τοῖς γὰρ
[7, 30]	μάλιστα τῆς τοῦ θέρους ὥρας	τὸ	φρούριον ἐνδώσειν, ἢν μή τις
[7, 6]	τῆς στρατιᾶς μοῖραν, Κύμην τε	τὸ	φρούριον καὶ ἄλλα ἄττα ὀχυρώματα
[7, 10]	ἀνήνεγκαν. παρὰ τοσοῦτον μὲν Δρυοῦντος	τὸ	φρούριον κινδύνου ἦλθε. τῶν δὲ
[7, 10]	καὶ οὐδενὸς τῶν ἀναγκαίων σπανίζοντας	τὸ	φρούριον ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ διαφυλάξειν.
[7, 10]	ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν ἀποβαλόντες ἐς	τὸ	φρούριον οἱ λοιποὶ ἀνεχώρησαν. Βαλεντῖνος
[7, 10]	ἐς λόγους ξυνῆλθον, ἐφ´ ᾧ	τὸ	φρούριον ὁμολογίᾳ ἐνδώσουσι, τακτή τε
[7, 39]	παντάπασιν ἐπελελοίπει, αὑτούς τε καὶ	τὸ	φρούριον ὁμολογίᾳ τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν.
[7, 26]	τῇδε, ἐν τούτῳ Ἰωάννῃ Ἀχεροντίδα	τὸ	φρούριον πολιορκοῦντι, ἐπεὶ οὐδὲν προὐχώρει,
[7, 21]	ὡς ἥκιστα γινωσκομένῃ ἡσσήθημεν. οὐκοῦν	τὸ	φυλάξαι τὰ ἀγαθὰ ἐφ´ ὑμῖν
[7, 16]	ἐπὶ πλεῖστον εἰπεῖν, νόμος βαρβάροις	τὸ	χρῆμα τῶν πρέσβεων σέβειν, ἐμοὶ
[7, 1]	αὐτῷ ῥᾴδιον ἦν ἀποτεμνομένῳ κύκλῳ	τὸ	χρυσοῦν νόμισμα ἔλασσον μὲν αὐτὸ
[7, 11]	οἱ ἐς ἵππων νομὰς ἐπιτηδείως	τὸ	χωρίον κεῖσθαι. πέμψας οὖν νύκτωρ
[7, 19]	οὖσιν, ἀνασωσόμενος δὲ πάσῃ μηχανῇ	τὸ	χωρίον. οὕτω μὲν ὁ Ῥωμαίων
[7, 6]	κατεστήσατο. ἐπειδή τε οἱ βάρβαροι	τὸ	χωρίον πολιορκεῖν ἤρξαντο, ἀσελγείᾳ πολλῇ
[7, 32]	βουλῇ ἐγεγόνει. ἐν τοῖς καὶ	τόδε	ἐς τὸν λόγον ἦλθεν, ὡς,
[7, 16]	ἐς Σικελιωτῶν τινα χρήσεσθαι, ἢ	τόδε	τὸ τεῖχος ἑστάναι, ἢ δούλους
[7, 25]	οὐδέ πη ἀλλήλοις ἐπιμίγνυσθαι ἐς	τόδε	τοῦ χρόνου δεδύνηνται. ἀναχαιτίζει γὰρ
[7, 27]	ὡς τὸ εἰκὸς, ἑταιρίζεται. ταῦτά	τοι	ἐκ παλαιοῦ μὲν ὠνόμασαν ἐπιχώριοι
[7, 33]	καὶ χρήμασι μεγάλοις ἄγαν. διά	τοι	τοῦτο ἐξ ἠθῶν τῶν πατρίων
[7, 36]	παρῆν ἡ κυρία, Τουτίλας μηχανᾶται	τοιάδε.	ἐς ποταμὸν Τίβεριν ἐν πρώτῃ
[7, 34]	βασιλεῖ ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἔλεξαν	τοιάδε	„Ἡμῖν μὲν, ὦ βασιλεῦ, καταπεπλῆχθαι
[7, 4]	ἐποιοῦντο. καὶ παρελθὼν Ἀρταβάζης ἔλεξε	τοιάδε	„Μηδεὶς ὑμῶν, ἄνδρες ἄρχοντες, ὑπερφρονεῖν
[7, 6]	καὶ οὐκ ἀξιόλογον εἵπετο, ἐπενόει	τοιάδε.	ναῦς ὅτι πλείστας ἐκ Σικελίας
[7, 25]	διὸ δὴ ξυγκαλέσας ἅπαντας ἔλεξε	τοιάδε	„Ὁρῶν ὑμᾶς, ἄνδρες ξυστρατιῶται, ἐμὲ
[7, 21]	ἅπαντας ξυγκαλέσας ὁ Τουτίλας ἔλεξε	τοιάδε	„Οὐ καινήν τινα οὐδὲ ἀγνῶτα
[7, 11]	καὶ Ῥωμαίων στρατιώτας ξυναγαγὼν ἔλεξε	τοιάδε	„Οὐ νῦν πρῶτον, ὦ ἄνδρες,
[7, 7]	ξυγκαλέσας ἐς τὰς ἐπάλξεις ἔλεξε	τοιάδε	„Οὐδεμίαν αἰτίαν ἢ μέμψιν ἐς
[7, 8]	λεγομένων τὴν μάθησιν ποιησάμενος ἔλεξε	τοιάδε	„Οὐκ ἀπανθρωπίας ὑπερβολῇ εἴκων οὐδὲ
[7, 17]	δεδακρυμένοι ξὺν οἰμωγῇ πολλῇ ἔλεξαν	τοιάδε	„Τοιαύτας μὲν οὔσας, ὦ στρατηγοὶ,
[7, 14]	γῆν οὐδεμιᾷ μηχανῇ εἶχεν, ἐπενόει	τοιάδε.	τῷ κεκτημένῳ ἐς ὄψιν ἥκων
[7, 1]	Ἰλδιβάδῳ προσκεκρουκέναι ξυνέπεσεν ἀπ´ αἰτίας	τοιᾶσδε.	ἦν τῷ Οὐραΐᾳ γυνὴ πλούτῳ
[7, 40]	ὁ Γερμανὸς εἶχεν ἐξ αἰτίας	τοιᾶσδε.	ἡνίκα Ἰουστινιανὸς ὁ Γερμανοῦ θεῖος
[7, 35]	ἐς Γήπαιδας φεύγων ἐξ αἰτίας	τοιᾶσδε.	ἡνίκα Λαγγοβαρδῶν Οὐάκης ἦρχεν, ἦν
[7, 36]	ξυνοικίζειν ἐνταῦθα ἔγνω ἐξ αἰτίας	τοιᾶσδε.	~Τουτίλας οὐ πολλῷ πρότερον παρὰ
[7, 1]	τὸ ὄργανον, ὅτῳ τις τὰ	τοιαῦτα	ἐργάζεται. τοῦτον βασιλεὺς τὸν Ἀλέξανδρον,
[7, 21]	μὲν οὖν πεπραγμένα συλλήβδην εἰπεῖν	τοιαῦτά	ἐστι· τὰς δὲ τῶν οὕτω
[7, 16]	Ῥωμαίοις. τὰ μὲν οὖν Σικελιωτῶν	τοιαῦτά	ἐστιν, ὧνπερ αὐτοῖς Γότθους συγγνώμονας
[7, 24]	ἀλλὰ ταῦτα μὲν καὶ τὰ	τοιαῦτα	οὐχ οἷόν τέ ἐστι μὴ
[7, 4]	ποταμὸν ἔμελλον, ξυγκαλέσας Τουτίλας ἅπαντας	τοιαῦτα	παρεκελεύσατο „Αἱ μὲν ἄλλαι ξύμπασαι
[7, 34]	τοσαῦτά τε τὸ πλῆθος καὶ	τοιαῦτα	τὸ μέγεθος ἐς τὴν ὑμετέραν
[7, 17]	ξὺν οἰμωγῇ πολλῇ ἔλεξαν τοιάδε	„Τοιαύτας	μὲν οὔσας, ὦ στρατηγοὶ, τύχας
[7, 1]	τοσαύτας τε τὸ πλῆθος καὶ	τοιαύτας	τὰ πρόσωπα, οἵας οὐδείς που
[7, 4]	μηδενί τε ἄδοξος εἶναι ἡ	τοιαύτη	δεδόχθω νίκη. δόξαν τε γὰρ
[7, 22]	ἴσχυσαν. οὕτω τε τὴν πόλιν	τοιαύτην,	οἵανπερ ὁρᾷς, κατὰ βραχὺ τεκτηνάμενοι,
[7, 40]	δὲ γαμβρὸν, ξὺν Ἰουστινιανῷ θατέρῳ	τοῖν	Γερμανοῦ παίδοιν τῷ στρατῷ τούτῳ
[7, 11]	ἔκπυστα ἐποίησε τὰ πρασσόμενα. Τουτίλας	τοίνυν	ἄνδρας δισχιλίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος νυκτὸς
[7, 30]	τὸ ἔγκλημα ἐπιχωρεῖν πᾶσιν. οὕτω	τοίνυν	αὐτὸς τὸ φρούριον ἐδέξατο. καὶ
[7, 14]	λανθάνοντα ὅστις ποτέ ἐστιν. ἢν	τοίνυν	αὐτῷ βουλομένῳ εἴη προέσθαι τε
[7, 7]	Νεαπολιτῶν τὴν προσεδρείαν ποιούμενοι. μὴ	τοίνυν	ἀχθόμενοι τοῖς ἐκ τῆς πολιορκίας
[7, 25]	διδασκαλίας τῷ παντὶ τίθησιν. ἐπειδὴ	τοίνυν	Βενεβεντὸν εἵλομεν τὰ τείχη καθελόντες,
[7, 35]	αὐτίκα ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἡνίκα	τοίνυν	Γήπαισί τε καὶ Λαγγοβάρδαις ὁ
[7, 16]	ἀκούσας ῥημάτων ἀπιὼν οἴχοιτο. τριῶν	τοίνυν	ἐκτὸς, ὦ Πελάγιε, τῶν ἄλλων
[7, 36]	τῆς τελευτῆς τυχεῖν ἅπαντες. ἀλλήλους	τοίνυν	ἐξαπιναίως περιπλακέντες καὶ τῶν προσώπων
[7, 27]	ἢ ἀνοίᾳ πολλῇ ἔχεται. ἴωμεν	τοίνυν	ἐπ´ αὐτὸν αὐτίκα δὴ μάλα,
[7, 11]	ἀνθρώπῳ τῶν πάντων χρημάτων; ἐπειδὴ	τοίνυν	ἐπ´ αὐτῷ τούτῳ ὑμῖν πάρειμι,
[7, 25]	Οὐιττίγιδι ἐκεχωρήκει τὰ πράγματα. ἐγὼ	τοίνυν	ἐπειδὴ διδόντων ὑμῶν τὴν ἀρχὴν
[7, 32]	βασιλεῖ ἐσαγγέλλειν οὐδαμῆ εἴωθα. βούλομαι	τοίνυν	ἢ τῶν λόγων αὐτήκοος γενέσθαι
[7, 4]	αὐτοὺς διαμαχησομένοις ἔνδηλος γίνεται. οἶμαι	τοίνυν	ἡμῖν μᾶλλον ξυνοίσειν τοῦ ποταμοῦ
[7, 12]	χωρὶς οὐκ ἂν γένοιτο. δορυφόρους	τοίνυν	καὶ ὑπασπιστὰς τοὺς ἐμοὺς μάλιστά
[7, 16]	ἐκ τοῦ παραλόγου γεγένηνται. ὅπως	τοίνυν	καὶ ὕστερον μὴ ταῦτα πάθοιμεν
[7, 24]	ἐπιόντας πάσῃ δυνάμει ἐκέλευε. γέγονε	τοίνυν	καρτερὰ μάχη. οἱ γὰρ βάρβαροι
[7, 26]	πολλάκις ἀκούσας ἐκμαθεῖν ἴσχυσε. ταύτῃ	τοίνυν	οἱ βάρβαροι αἰσθόμενοι ὅτι δὴ
[7, 8]	οἶμαι, ἐν ἴσῳ ἐστί. βούλομαι	τοίνυν	οὑτωσὶ σκοπουμένους ὑμᾶς ποιήσασθαι τὴν
[7, 9]	οὐκ ἐθέλειν ἀπηλλάχθαι κακῶν; δότε	τοίνυν	τινὰ πρόφασιν ὑμῖν μὲν αὐτοῖς
[7, 21]	τῶν ἀγαθῶν ξυνηνέχθη γενέσθαι. μὴ	τοίνυν	τινὶ ὀλιγωρίᾳ διὰ τοῦτο ἐς
[7, 4]	ἐς ἀγῶνα κατέστη μόνος. ἄμφω	τοίνυν	τὼ ἵππω κατ´ ἀλλήλοιν ἐλάσαντε,
[7, 21]	τῇ ἐξουσίᾳ πέφυκε κεῖσθαι. φημὶ	τοίνυν	ὑμᾶς χρῆναι τὴν δικαιοσύνην ἔς
[7, 4]	καὶ δυνατωτέροις γεγονέναι ξυμβαίνει. προθυμείσθω	τοίνυν	ὑμῶν ἕκαστος παντὶ σθένει τοῖς
[7, 25]	θεοῦ ἂν ἴδιον γένοιτο. τούτων	τοίνυν	φημὶ χρῆναι ἀφεμένους ὑμᾶς προθυμίᾳ
[7, 24]	σφᾶς ἴωσιν. οἱ δὲ τρίβολοι	τοιοίδε	εἰσί. σκολόπων τεττάρων ἰσομήκων μάλιστα
[7, 24]	ἐμπόδιόν ἐστιν. οἱ μὲν τρίβολοι	τοιοίδε	εἰσίν. ἑκάτεροι δὲ οὕτω μετὰ
[7, 32]	οὔτε τις ἄλλος Ἀρμενίων οὐδείς.	τοιούτοις	Ἀρσάκης ἀεὶ καταγοητεύων τὸν Ἀρταβάνην,
[7, 24]	τίτανον εἶχεν οὔτε τι ἄλλο	τοιοῦτον,	ἀλλ´ ὅπως μόνον τὸ τῆς
[7, 22]	τῶν ἀρχόντων τὰ ἔργα εἴη,	τοιοῦτον	ἀνάγκη καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ὄνομα
[7, 25]	οὐ γὰρ ἄλλο οὐδὲν τὸ	τοιοῦτόν	ἐστιν ἢ ἀπαξιοῦν τε καὶ
[7, 26]	ἴῃ. ἐν νῷ τε τὸ	τοιοῦτον	Τουτίλας ἔχων, ὅτι δὴ οὐχ
[7, 17]	ἵππος τεθνεὼς ἢ ἄλλο τι	τοιοῦτον	ὑπῆρχεν, ἐν τοῖς ἄγαν εὐδαίμοσιν
[7, 20]	ἂν καὶ λόγον τινὰ τοῦ	τοιούτου	ποιοῖτο· οὐδὲ περιιόντες τινὲς κύκλῳ
[7, 1]	εἰς τὸ δημόσιον ἐπεκάλει ζημίαν.	τοιούτων	δὲ ἀδικημάτων αὐτοὺς ὑπάγων, αὐτὸς
[7, 32]	τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. ἀλλὰ τούτων	τοιούτων	ὄντων αὐτῷ Ἀρταβάνης ἀποχρῆν οἴεται,
[7, 22]	ἔργων τὴν θέαν. τούτων δὲ	τοιούτων	ὄντων ἐκεῖνο εὖ ἴσθι, ὡς
[7, 16]	εὐδαιμονίᾳ ἐμπόδιον εἴη. τούτων δὲ	τοιούτων	ὄντων κατέπλευσεν ἐς Σικελίαν ὁ
[7, 17]	ἄλλο τι τοιοῦτον ὑπῆρχεν, ἐν	τοῖς	ἄγαν εὐδαίμοσιν ὁ Ῥωμαῖος οὗτος
[7, 22]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ, ἐν δὲ	τοῖς	ἀγροῖς ἡσυχῆ ἔμενον· Τουλλιανὸς δὲ
[7, 8]	τὸν ἀδικοῦντα καὶ βιαζόμενον ἐν	τοῖς	ἀγῶσιν εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ πρὸς τὸν
[7, 34]	ἐξεργάσαισθε τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ, ἐπεὶ	τοῖς	ἀεὶ προγεγενημένοις τεκμηριοῦσθαι τὰ ἐσόμενα
[7, 23]	δύο καὶ τῆς γυναικὸς ἐν	τοῖς	αἰχμαλώτοις, τὴν μὲν γυναῖκα καὶ
[7, 30]	ὅπερ κἀν τοῖς ἄλλοις ὀχυρώμασι	τοῖς	ἁλισκομένοις πράσσειν εἰώθει· οἷς δὲ
[7, 1]	ἐντυχεῖν εἴασεν. ἦν δὲ πρὸς	τοῖς	ἄλλοις ἅπασιν ἀγχίνους τε διαφερόντως
[7, 34]	σοῖς ξυνοίσοντα πρᾶσσε, τοῦτο πρὸς	τοῖς	ἄλλοις ἅπασιν ἐννοῶν, ὡς ἡμῖν
[7, 20]	ὀλίγοι δέ τινες ξὺν Ῥωμαίοις	τοῖς	ἄλλοις ἐς τὰ ἱερὰ καταφεύγουσι.
[7, 30]	ὁμοίᾳ Γότθοις ξυντάξονται· ὅπερ κἀν	τοῖς	ἄλλοις ὀχυρώμασι τοῖς ἁλισκομένοις πράσσειν
[7, 25]	ἀρχὴν ἔλαβον, ἐλογισάμην τῶν ἔργων	τοῖς	ἀμείνοσι δόξασιν εἶναι μᾶλλον ἕπεσθαι
[7, 28]	αἴτιος γέγονεν, αὐτὸς δὲ ξὺν	τοῖς	ἀμφ´ αὐτὸν ἅπασι θνήσκει. μέγα
[7, 27]	στρατόπεδον ἦν, ἱππεύων δὲ ξὺν	τοῖς	ἀμφ´ αὐτὸν πρόσθεν ᾔει. ἦν
[7, 26]	ἀπολιπών. ἐτύγχανε δὲ Ἰωάννης ξὺν	τοῖς	ἀμφ´ αὐτὸν, χιλίοις οὖσιν, ἐν
[7, 22]	μένειν, ὅπως δὴ μηδεμία ἐξουσία	τοῖς	ἀμφὶ Βελισάριον εἴη ἔξω πη
[7, 22]	τῆς δυσχωρίας σφίσι ξυλλαμβανούσης, ξὺν	τοῖς	ἀμφὶ Τουλλιανὸν ἀγροίκοις τοὺς ἐναντίους
[7, 9]	χρόνον, ἐπιδεδεῖχθαι ξυνέβη, ἀλλ´ ἐν	τοῖς	ἀναγκαιοτάτοις ἔς γε ὑμᾶς αὐτοὺς
[7, 32]	πάντας ἀνθρώπους ἅτε ἀρετῆς ἐν	τοῖς	ἀναγκαιοτάτοις μεταποιούμενος. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς
[7, 36]	τι ὑποφαίνειν ἡμέρας, τούτοις δὴ	τοῖς	ἀνδράσιν ἐς χεῖρας ἐλθόντος, ἐνταῦθα
[7, 11]	διερρυηκέναι ξυμβέβηκεν. ἄνωθεν γὰρ τοῦτο	τοῖς	ἀνθρωπίνοις ἐμπέφυκεν ἀτεχνῶς πράγμασι, πολλάς
[7, 24]	λόγῳ αὐτὸς οὐδενὶ διαφθείρειεν. οὕτω	τοῖς	ἀνθρώποις ἐμπέφυκε πρὸς τῶν πραγμάτων
[7, 24]	οἷόν τέ ἐστι μὴ οὐχὶ	τοῖς	ἀνθρώποις ἐς ἀεὶ ἁμαρτάνεσθαι, ἐπεὶ
[7, 14]	ἐς χεῖρας ἦλθον, ἔνθα δὴ	τοῖς	Ἄνταις ἡσσηθῆναι τῶν ἐναντίων τετύχηκεν.
[7, 32]	ἐκάθισεν, οὗπερ εἰώθασι τὰς ἀμφὶ	τοῖς	ἀντιλεγομένοις ποιεῖσθαι γνώσεις. οἵπερ ἀναλεξάμενοι
[7, 18]	δὴ λέγουσι Λιβύων στρατηγοῦντος ἐν	τοῖς	ἄνω χρόνοις Ἀννίβαλος τὸ μέγα
[7, 14]	Τραϊανοῦ τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος ἐν	τοῖς	ἄνω χρόνοις αὐτὴν δειμαμένου, ἔρημος
[7, 1]	ἅπασιν ἀγχίνους τε διαφερόντως κἀν	τοῖς	ἀπόροις ἐπινοῆσαι τὰ βέλτιστα ἱκανώτατος.
[7, 11]	ἐπανορθώσω καὶ ἰάσωμαι εἴ τι	τοῖς	ἄρχουσι μὴ ὀρθῶς ἢ ἐς
[7, 3]	πόλιν εἰσβάλλωσι νύκτωρ. ἔδοξε δὲ	τοῖς	ἄρχουσι ξύμφορον εἶναι προτερῆσαι μὲν
[7, 9]	οἱ δὲ στρατιῶται ἀπειθεστέρους αὑτοὺς	τοῖς	ἄρχουσι παρεχόμενοι εἰς πᾶσαν ἰδέαν
[7, 6]	οἱ δὲ στρατιῶται ἀπειθεστέρους αὑτοὺς	τοῖς	ἄρχουσιν ἔτι μᾶλλον παρεῖχον, ἔν
[7, 20]	στρατιωτῶν διὰ πύλης ἑτέρας ξὺν	τοῖς	ἄρχουσιν ἔφευγον, ὥς πη ἑκάστῳ
[7, 5]	ἐς Ἰωάννην, οὐκέτι δὲ βουλομένοις	τοῖς	ἄρχουσιν ἦν ἐπιτελεῖν τὰ ξυγκείμενα.
[7, 16]	φυομένων πασῶν μάλιστα, ὥστε οὐ	τοῖς	αὐτὴν ἐνοικοῦσιν ἐπαρκεῖν μόνον, ἀλλὰ
[7, 32]	σοι προθυμούμενος ξὺν τοῖς παισὶ	τοῖς	αὑτοῦ, νεανίαις τε οὖσι καὶ
[7, 26]	Ῥωμαίων στρατόπεδον. καὶ ξυνηνέχθη ὁμοῦ	τοῖς	βαρβάροις ἐνταῦθα γενέσθαι νύκτωρ. ὀργῇ
[7, 4]	τοῦ ποταμοῦ τηρήσασι τὴν διάβασιν	τοῖς	βαρβάροις, ἐπειδὰν ἐς ἥμισυ διαβαίνοιεν,
[7, 15]	παρεκάλουν καὶ αὐτὸν ἐς καιρὸν	τοῖς	βαρβάροις ἐπιθέσθαι δυνάμει τῇ πάσῃ.
[7, 14]	τε καὶ νενόμισται τούτοις ἄνωθεν	τοῖς	βαρβάροις. θεὸν μὲν γὰρ ἕνα
[7, 14]	ὅ τε ποταμὸς ἐσβατὸς ἀεὶ	τοῖς	βαρβάροις κατ´ ἐξουσίαν καὶ τὰ
[7, 2]	δὲ περιβεβλημένος ἐν τούτοις δὴ	τοῖς	βαρβάροις μεγάλην. οἱ δὲ Ῥογοὶ
[7, 40]	Ῥωμαίων στρατὸς τούτοις δὴ ἐπισπόμενοι	τοῖς	βαρβάροις, μοίρᾳ τε αὐτῶν ἐντυχόντες
[7, 20]	ἔχοντος. ἐπειδή τε ἐνταῦθα ἐγένοντο,	τοῖς	βαρβάροις οἱ Ἴσαυροι πάντα ἐδείκνυον,
[7, 1]	πρωτεῖα φερομένη ἐν τούτοις δὴ	τοῖς	βαρβάροις πασῶν μάλιστα. αὕτη ἐς
[7, 14]	ἔργα εἰργάσαντο. Χιλβούδιος δὲ οὕτω	τοῖς	βαρβάροις φοβερὸς γέγονεν ὥστε ἐς
[7, 11]	ἀφῖγμαι οὔτ´ ἂν ἑκών ποτε	τοῖς	βασιλέως κατηκόοις πολέμιος εἴην. εἰ
[7, 1]	δυνατὸς γεγονὼς τά τε ξυνοίσοντα	τοῖς	βασιλέως πράγμασιν ἐβουλεύετο καὶ τὰ
[7, 27]	Γότθους καὶ Τουτίλαν ἔγνω, γράμμασι	τοῖς	Βελισαρίου ἠγμένος, ἐπεὶ αὐτὸν ἐς
[7, 4]	κρατήσειν τῶν ἐναντίων ἐλπίδα ἔχω.	τοῖς	γὰρ νενικηκόσιν ἀεὶ τὸ πλείοσί
[7, 10]	ἐς τὸ φρούριον εἰσελθεῖν ἴσχυσε.	τοῖς	γὰρ ὡμολογημένοις οἱ Γότθοι θαρσοῦντες
[7, 25]	πράξας κατὰ νοῦν οὐδὲν αὐτὸς	τοῖς	γε ἀμαθέσιν ἐργάσασθαι δοκεῖ. χωρὶς
[7, 20]	ἀλλὰ ἀναπεπτωκέναι μὲν τῶν στρατιωτῶν	τοῖς	γε βουλομένοις ἐξῆν, φυλακτήριον δὲ
[7, 4]	πλήθει ὑπεραιρόντων καὶ τούτῳ ἐλασσουμένων	τοῖς	γε πρὸς αὐτοὺς διαμαχησομένοις ἔνδηλος
[7, 34]	Ἔρουλοι ἐς τρισχιλίους ὄντες ξὺν	τοῖς	Γήπαισιν ἐτετάχατο, ἐπεὶ Ῥωμαίων ἀποστάντες
[7, 2]	αἰφνιδίου οἱ Ῥογοὶ ἀνεῖπον. ὅπερ	τοῖς	Γότθοις οὐδαμῶς ἤρεσκεν, ἀλλὰ καὶ
[7, 21]	ἐνδεέστερον ἢ ἐν τῇ εἰρήνῃ	τοῖς	Γραικοῖς φέροιεν· ἄλλα τε πολλὰ
[7, 30]	ἅτε τὰ πρόσθεν ξυγκείμενα ἠλογηκότα,	τοῖς	δὲ ἄλλοις τὸ ἔγκλημα ἐπιχωρεῖν
[7, 34]	ἐξ ἀρχῆς συντετάξονται Ῥωμαῖοι δικαίως,	τοῖς	δὲ Ἀρειανοῖς οὖσι καὶ δι´
[7, 1]	ἄνευ δὲ τούτων ἐν μὲν	τοῖς	δεινοῖς εὔελπίν τε τὴν διάνοιαν
[7, 1]	λυμήνηται. τῶν δὲ ὡραίων ἐν	τοῖς	δένδροις ὄντων ἅψασθαι αὐτῶν οὐδενὶ
[7, 40]	ὀρθότατα πάντων μάλιστα, χρήματα δὲ	τοῖς	δεομένοις ἅπασι δεδανεικὼς μεγάλα καὶ
[7, 20]	Συμμάχου, καὶ τὴν οὐσίαν ἀεὶ	τοῖς	δεομένοις προϊεμένῃ, δούλων τε καὶ
[7, 1]	δὲ Ἀλέξανδρός τις ἐν Βυζαντίῳ	τοῖς	δημοσίοις ἐφεστὼς λογισμοῖς· λογοθέτην τὴν
[7, 9]	γὰρ ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἐν	τοῖς	διαφανέσι τῆς πόλεως χωρίοις παγέντα,
[7, 1]	ξύν τε Οὐιττίγιδι καὶ Γότθων	τοῖς	δοκίμοις καὶ τοῖς Ἰλδιβάδου παισὶ
[7, 19]	καὶ ἄλλα τῶν ἐπιτηδείων πολλὰ	τοῖς	δρόμωσι τούτοις ἐνθέμενος στρατιωτῶν αὐτοὺς
[7, 34]	ἰέναι, παρὸν τὴν νίκην ξὺν	τοῖς	δυνατωτέροις ταττομένους ἀκίνδυνον ἔχειν, οὐκ
[7, 38]	ἤθη ὡς ἥκιστα εἶχον, ἐν	τοῖς	δωματίοις καθείρξαντες, οὐδεμιᾷ φειδοῖ ἐνεπίμπρασαν.
[7, 24]	δὴ καὶ Γότθοι εὐημεροῦντα μὲν	τοῖς	ἐγχειρήμασι Τουτίλαν ἐτεθήπεσαν ἴσα θεῷ,
[7, 19]	τῶν στρατιωτῶν λόγῳ ἀπέκρυψεν, ὅνπερ	τοῖς	ἐκ βουλῆς ἀποδιδόμενος χρημάτων μεγάλων
[7, 9]	Τουτίλας ἐπὶ Ῥώμης ἐκέλευεν ἰόντας	τοῖς	ἐκ βουλῆς διδόναι. καὶ οἱ
[7, 36]	οἱ τῶν ἐνταῦθα στρατιωτῶν καὶ	τοῖς	ἐκ Βυζαντίου ἐπιβεβοηθηκόσιν ἀναμίγνυσθαι δυναμένων,
[7, 6]	οὐδαμῆ ἤθελον. διὸ δὴ μόνοις	τοῖς	ἐκ Βυζαντίου ξὺν αὐτῷ ἥκουσιν
[7, 7]	προσεδρείαν ποιούμενοι. μὴ τοίνυν ἀχθόμενοι	τοῖς	ἐκ τῆς πολιορκίας δεινοῖς Γότθους
[7, 20]	τοῖς τε ἄλλοις Ῥωμαίοις καὶ	τοῖς	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς καὶ
[7, 19]	ἐπελθών τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	τοῖς	ἐκείνῃ βαρβάροις ἄλλους τέ τινας
[7, 31]	τῷ τε ἀδελφῷ καὶ παισὶ	τοῖς	ἐκείνου ἀπολιπών. οὔσης δὲ αὐτῷ
[7, 35]	ἐξουσίαν περιβεβλημένος πολλὴν, εὐτυχήμασι δὲ	τοῖς	ἔμπροσθεν αὐτῷ ξυμβεβηκόσιν ἀπόβλεπτος ὢν,
[7, 34]	ἐξ αἰτίας ἥ μοι ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν ἐρρήθη. μοῖρα δὲ Ῥωμαίων
[7, 37]	Λιβέριον ἄνδρα Ῥωμαῖον, οὗπερ ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν λόγοις ἐμνήσθην, ἐς τὸ
[7, 31]	τὸν τύραννον, ὥσπερ μοι ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη, ἐξαισία τις
[7, 39]	Ῥωμαίων ἀρχῇ, ὥσπερ μοι ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. καὶ νῦν
[7, 24]	ὀρύξας πρότερον, ὥσπερ μοι ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. παντὸς δὲ
[7, 33]	τε εἶναι, ὥσπερ μοι ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. ταύτην τε
[7, 40]	ὅση δύναμις ξυγχωρῶν, οὐδὲ στασιώταις	τοῖς	ἐν Βυζαντίῳ τῆς βουλήσεως ἢ
[7, 18]	δὴ οὐ διακινδυνεύσας τε καὶ	τοῖς	ἐν Καπύῃ φυλάσσουσι τριακοσίοις οὖσιν
[7, 25]	ὑμᾶς προθυμίᾳ τῇ πάσῃ ὁμόσε	τοῖς	ἐν Περυσίᾳ πολεμίοις ἰέναι. ἢν
[7, 37]	μαχιμωτάτους ἀμφ´ αὑτὸν ἔτυχε, Γότθοις	τοῖς	ἐν Πικηνῷ οὖσιν ἐς χεῖρας
[7, 13]	ἐν τῇ πόλει αἰσθόμενοι. Τότε	τοῖς	ἐν Ῥώμῃ τοῦ βασιλέως στρατοῦ
[7, 15]	ἅπαντες καὶ τὰ ἱμάτια σείοντες	τοῖς	ἐν ταῖς ναυσὶ σημαίνειν ἐβούλοντο
[7, 7]	ἐπιδεδεῖχθαι καὶ ἀκουσίους μάλιστα ὑπὸ	τοῖς	ἐναντίοις γεγενῆσθαι ξυμβέβηκεν. ὥστε καὶ
[7, 15]	οὐδέν τι ἧσσον τὸ μὴ	τοῖς	ἐναντίοις ἐπεξιόντα διακινδυνεύειν ἀπεῖπεν. οἱ
[7, 14]	αἰδοῖα, οὕτω δὴ ἐς ξυμβολὴν	τοῖς	ἐναντίοις καθίστανται. ἔστι δὲ καὶ
[7, 13]	μόλις, καὶ τὸ λοιπὸν ἐπεξιέναι	τοῖς	ἐναντίοις, καίπερ ἐγκειμένοις, οὐκέτι ἐτόλμων.
[7, 40]	οἷς δὴ οἱ στρατηγοὶ ἀναγκασθέντες	τοῖς	ἐναντίοις ξυνέμιξαν. καὶ γίνεται μὲν
[7, 16]	καθεῖρξαν αὑτοὺς, οὐκ ἄλλο προσκρούειν	τοῖς	ἐναντίοις οὐδὲν ἔγνωσαν, ἀλλ´ ἀναπετάσαντες
[7, 6]	ἄλλων ἐπιτηδείων ἔπλει, δόκησιν παρέχων	τοῖς	ἐναντίοις πάμπολύ τι στράτευμα ἐν
[7, 11]	ἁλώσιμον ἔτι θᾶσσον τὴν πόλιν	τοῖς	ἐναντίοις ποιήσονται. καὶ ἐπεὶ ταῦτα
[7, 36]	ἐπὶ Κεντουκέλλας ἰόντες ὑπό τε	τοῖς	ἐνεδρεύουσι γενόμενοι διεφθάρησαν. ὀλίγοι μέντοι
[7, 12]	ξύν τε τοῖς στρατιώταις καὶ	τοῖς	ἐνοικοῦσι Γότθοις ἐνδώσειν. τόν τε
[7, 29]	διαπορούμενοι τὰ ἐσόμενα τερατεύεσθαι, καὶ	τοῖς	ἐνοχλοῦσιν ἀποκναιόμενοι τὰ ξυμβησόμενα λόγῳ
[7, 30]	ἐς Πικηνοὺς στέλλει, ἐφ´ ᾧ	τοῖς	ἐνταῦθα βαρβάροις ξυμμίξαντες τοὺς ἀμφί
[7, 10]	καὶ ἑκατὸν ἐπιτείχισμα τὸ λοιπὸν	τοῖς	ἐνταῦθα εἰσπλεῖν βουλομένοις ἐγίνετο. ~Τὰ
[7, 35]	τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς, ξὺν Ἰταλοῖς	τοῖς	ἐνταῦθα τηνικάδε παροῦσι, πολλοῖς τε
[7, 13]	Πλακεντίας ἀγχοῦ ἐγένοντο, λόγους προὔφερον	τοῖς	ἐνταῦθα φρουροῖς, ὅπως τὴν πόλιν
[7, 15]	τε ἐν Πόρτῳ φρούριον ξυμφυλάξουσι	τοῖς	ἐνταῦθα φρουροῖς, ὧνπερ Ἰννοκέντιος ἦρχε,
[7, 5]	τινα ἐσελθόντες ἄλλο οὐδὲν ἀπήγγελλον	τοῖς	ἐντυγχάνουσιν ἢ ὅτι τεθνεὼς Ἰωάννης
[7, 1]	τε καὶ εὐπρόσοδον παρεῖχεν ἑαυτὸν	τοῖς	ἐντυγχάνουσιν ὥστε ἀνθρώπῳ πένητί τε
[7, 33]	ἐδωρήσατο Νωρικῶν τε πόλει καὶ	τοῖς	ἐπὶ Παννονίας ὀχυρώμασί τε καὶ
[7, 22]	τεκτηνάμενοι, μνημεῖα τῆς πάντων ἀρετῆς	τοῖς	ἐπιγενησομένοις ἀπέλιπον, ὥστε ἡ ἐς
[7, 24]	δὲ ἀντ´ αὐτοῦ γιγνόμενος ἄνω	τοῖς	ἐπιέναι βουλομένοις ἐμπόδιόν ἐστιν. οἱ
[7, 38]	βάρβαροι ὀπίσω ἀνέστρεφον, δόκησιν παρεχόμενοι	τοῖς	ἐπιοῦσιν ὅτι δὴ αὐτοὺς κατωρρωδηκότες
[7, 35]	τε τὸ ξίφος ἀράμενος καὶ	τοῖς	ἐπισπομένοις ἐγκελευσάμενος ἐξαπιναίως ἅπαντας ἔκτεινε.
[7, 27]	Ἀρμενίων στρατηγὸν ἐνθένδε ἀναστήσας ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις δορυφόροις τε καὶ ὑπασπισταῖς
[7, 15]	Βαλεντῖνός τε καὶ Φωκᾶς ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις ἐμπεπτωκότες τούς τε πλείστους
[7, 12]	ταύτῃ ἐχώρησε. Σισίφριδος δὲ ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις ἐπεκδρομὴν ποιησάμενος, τῶν τε
[7, 26]	μὲν οὖν καὶ Ἄρουφος ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις ἔφευγόν τε πάσῃ δυνάμει
[7, 34]	σπουδῇ ἐς τὴν Ἰταλίαν ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις ἰέναι. ἐτύγχανε γὰρ ἐξ
[7, 5]	τὰ ξυγκείμενα. διὸ δὴ ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις Ἰωάννης ἠνάγκαστο ἐπίπροσθεν ἰὼν
[7, 35]	καὶ ὃς μελλήσει οὐδεμιᾷ ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις καὶ Γηπαίδων τισὶν ἐθελουσίοις
[7, 39]	Φιλημούθ τε τὸν Ἔρουλον ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις καὶ Ἰωάννην τὸν αὐτοῦ
[7, 40]	οὐδαμῆ διαρκούντων, ἄρας ἐνθένδε ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις καὶ τοὺς πολεμίους λαθὼν
[7, 30]	εἶχον. Ἰωάννης μὲν οὖν ξὺν	τοῖς	ἑπομένοις χιλίοις οὖσι κατὰ ταῦτα
[7, 25]	δύναιτο, εὐτυχημάτων δὲ ἄλλων ἐπιγινομένων	τοῖς	ἐπταικόσι λελωφηκέναι ξυμβαίνει τὴν τῶν
[7, 31]	δὲ Ἀρταβάνης ἤδη λαμπρός τε	τοῖς	ἔργοις καὶ μέγας ἐγεγόνει ταῖς
[7, 17]	πολλαὶ ἀμφὶ τὸν περίβολον κἀν	τοῖς	ἐρειπίοις πανταχῆ τῆς πόλεως φύονται.
[7, 21]	γερόντων ξυνετωτάτων πολὺν ὅμιλον, ὅπερ	τοῖς	ἐς ἀγῶνας καθισταμένοις ξυμφορώτατον εἶναι
[7, 8]	οὐκ ἀχρεῖα παντάπασιν εἶναι δοκεῖ	τοῖς	ἐς πόλεμον καθισταμένοις ἐφόδια. ἐπεὶ
[7, 16]	ἀλλ´ ὅπως τι ἀγαθὸν διαπεπραγμένοι	τοῖς	ἐσταλκόσιν ἐς αὐτοὺς ἐπανήξωσιν. ὥστε
[7, 17]	τῆς οἰκείας ἀποτεμνόμενοι ἀπεδίδοντο Ῥωμαίων	τοῖς	εὖ πράσσουσι χρημάτων μεγάλων· μεδίμνου
[7, 1]	παρεμυθεῖτο τὰ πρότερα τραύματα καὶ	τοῖς	εὐδοκιμήσασι ψέλλιά τε καὶ στρεπτοὺς
[7, 32]	γνώσεις. οἵπερ ἀναλεξάμενοι ἅπαντα, ὅσα	τοῖς	εὐθυνομένοις δεδιηγῆσθαι τετύχηκεν, οὐδέν τι
[7, 11]	τε διαρκῶς πρέπον καὶ παραψυχῆς	τοῖς	ἠγαπημένοις ἱκανῶς ἄξιον. οὐ γὰρ
[7, 16]	τοῦ τῶν ἐγκλημάτων ὄγκου παραιρουμένου	τοῖς	ἠδικηκόσι τὸν ἔλεον. τούτων δὲ
[7, 1]	καὶ Γότθων τοῖς δοκίμοις καὶ	τοῖς	Ἰλδιβάδου παισὶ τὰ χρήματα πάντα
[7, 11]	δημόσιον ὤφειλε. στρατεύματος δὲ Οὐννικοῦ	τοῖς	Ἰλλυριοῖς ἐπισκήψαντος παῖδάς τε καὶ
[7, 11]	τινὰς ξύν τε Βιταλίῳ καὶ	τοῖς	Ἰλλυριοῖς στρατιώταις ἐς Αἰμιλίαν πέμψας,
[7, 20]	ἰσχύος πέρι εὖ ἥκοντας, ξὺν	τοῖς	Ἰσαύροις διὰ τῶν βρόχων ἀναβαίνειν
[7, 10]	τινες οἰκητόρων τὰς πύλας ξὺν	τοῖς	Ἰσαύροις ἐφύλασσον. οὗτοι Ἰσαύροις τοῖς
[7, 20]	καιρὸν, ἐς ὃν τούτοις δὴ	τοῖς	Ἰσαύροις ἡ φυλακὴ τοῦ ταύτῃ
[7, 29]	οὔσῃ ὑφιζάνοντά τε καὶ ἀποχωροῦντα	τοῖς	καθήκουσι χρόνοις τὰ ὕδατα παρείχετο
[7, 6]	δὴ τῇ Ῥωμαίων στρατιᾷ χρόνοις	τοῖς	καθήκουσιν οὐ κομιζομένῃ τὰς συνειθισμένας
[7, 6]	ἐσπηδῆσαι κατ´ ἀρχὰς ἴσχυσαν, ἐν	τοῖς	καὶ Δημήτριος ὁ στρατηγὸς ἦν.
[7, 32]	Ἀρσάκῃ ἐν βουλῇ ἐγεγόνει. ἐν	τοῖς	καὶ τόδε ἐς τὸν λόγον
[7, 34]	εἰδόσι μακρολογοίη; τὸ δὲ ξὺν	τοῖς	καταδεεστέροις ἐς τὴν ἀγωνίαν καθισταμένους
[7, 40]	ὑπὸ τοῖς πολεμίοις γενέσθαι ξὺν	τοῖς	καταλοίποις μόλις διαφυγόντες ἐσώθησαν, ὥς
[7, 17]	ἀνθυπουργήσωμεν ὑμῖν ὅσα τοὺς οἰκέτας	τοῖς	κεκτημένοις ὑπηρετεῖν ἄξιον. εἰ δὲ
[7, 18]	Ῥεκιμοῦνδον δὲ καὶ Γότθους ξὺν	τοῖς	λοιποῖς ἅπασιν ὁμολογίᾳ εἷλεν. Ἰωάννης
[7, 11]	Σαβινιανὸς δὲ καὶ Θουριμοὺθ ξὺν	τοῖς	λοιποῖς ἅτε ἐν σκότῳ λαθεῖν
[7, 31]	μᾶλλον ἀμύνειν ἠξίου. ὅπερ ἐν	τοῖς	μάλιστα Γερμανὸν ἔδακνε. ~Βασιλεῖ μὲν
[7, 31]	φθεγγόμενος. βασιλεὺς δὲ αὐτὸν ἐν	τοῖς	μάλιστα ἐτετιμήκει. στρατηγόν τε γὰρ
[7, 20]	νυκτὸς τὸν καιρὸν, ἐν ᾧ	τοῖς	μὲν αὐτῶν ἐχομένοις καθεύδειν ἐπέβαλλεν,
[7, 1]	ἀξιοθέατον ὄντα δεξάμενος ἐν Παλατίῳ	τοῖς	μὲν ἐκ βουλῆς ἐν παραβύστῳ
[7, 33]	ὄντα χρυσοῦ κύριον, ἐπεὶ οὐδὲ	τοῖς	ξυμβάλλουσι προΐεσθαι τὸ νόμισμα τοῦτο
[7, 34]	τε δεησόμενοι πάρεισι καὶ ξύμφορα	τοῖς	ξυμμαχήσουσιν, οὕτω τε τοὺς λόγους,
[7, 32]	φυγῇ ἐζημίωσε. δυσφορούμενος δὲ ὅμως	τοῖς	ξυμπεπτωκόσιν Ἀρσάκης δολώσεις ἐπί τε
[7, 40]	οὖν τῇδε κεχώρηκε. Βασιλεὺς δὲ	τοῖς	ξυμπεσοῦσι περιώδυνος γεγονὼς Ἰωάννην ἐκέλευε,
[7, 19]	πρότερον ἔβαλλον. οἱ δὲ καταπεπληγμένοι	τοῖς	ξυμπεσοῦσι στρέψαντες τὰ νῶτα, ὡς
[7, 10]	τοῖς Ἰσαύροις ἐφύλασσον. οὗτοι Ἰσαύροις	τοῖς	ξυμφυλάσσουσι διάφοροι γεγενημένοι ἀπ´ οὐδεμιᾶς
[7, 40]	εἴη ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ξὺν	τοῖς	οἰκείοις διαχειμάζοντας. ἢν γὰρ ἐκείνων
[7, 13]	περί τε τῇ Ῥώμῃ καὶ	τοῖς	ὅλοις πράγμασι δείσας, ἐπεὶ ἐκ
[7, 14]	τὸ γένος, μαχόμενος δὲ ξὺν	τοῖς	ὁμογενέσι πρὸς Σκλαβηνοὺς, τότε πολεμίους
[7, 8]	τὸ ἀκριβὲς βούληται, ὅπως δὴ	τοῖς	ὀνόμασι τούτοις παραπετάσμασιν ἐς τὴν
[7, 34]	ἐς ξυμμαχίαν παρακαλέσουσιν ἐφ´ ἡμῖν	τοῖς	οὕτω κατεσπουδασμένοις ὑμῖν. καὶ μὴν
[7, 16]	Γότθους ταῦτα ἀνήνεγκαν, οὐκ ἐν	τοῖς	ὀχυρώμασι καθεῖρξαν αὑτοὺς, οὐκ ἄλλο
[7, 9]	ἀλλ´ οἱ μὲν ἄρχοντες ἐν	τοῖς	ὀχυρώμασιν ἔχοντες ἐρωμένας ἐκώμαζον, οἱ
[7, 4]	ἡμᾶς ἕξουσιν. ἔν τε γὰρ	τοῖς	ὀχυρώμασιν Ἰταλίας ἁπάσης πλῆθος αὐτοῖς
[7, 32]	οἶμαι, ξυλλήψεταί σοι προθυμούμενος ξὺν	τοῖς	παισὶ τοῖς αὑτοῦ, νεανίαις τε
[7, 16]	δούλους τοὺς ξὺν ἡμῖν στρατευσαμένους	τοῖς	πάλαι κεκτημένοις δουλεύειν. τοῦ δὲ
[7, 16]	κεκομισμένους τοῦ μή ποτε αὐτοὺς	τοῖς	πάλαι κεκτημένοις προήσεσθαι τανῦν ἐγχειρίσειν
[7, 2]	τῷ βούλεσθαι ταὐτά. ὁ δὲ	τοῖς	παρ´ αὐτὸν ἥκουσιν ἄντικρυς τὴν
[7, 29]	ἑκάστῳ ἤρεσκε. φιλοῦσι γὰρ ἄνθρωποι	τοῖς	παροῦσι διαπορούμενοι τὰ ἐσόμενα τερατεύεσθαι,
[7, 16]	ἀναθήσεις. τῷ γὰρ μὴ ἐπιτηδείως	τοῖς	παροῦσιν αἰτεῖσθαι τὸ μηδὲν κατορθοῦν
[7, 12]	καὶ αὐτὸς θνήσκει. Ἀσίσηνοί τε	τοῖς	παροῦσιν ἀπορούμενοι, αὐτίκα τὴν πόλιν
[7, 9]	ὅσον ἐρυθριᾶν ὡς ἥκιστα ἐπὶ	τοῖς	παροῦσιν ἐγίνωσκον, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[7, 28]	ξύν τε τῇ γυναικὶ καὶ	τοῖς	πεζοῖς αὐτοῦ ἔμεινεν, ὅπως ἐνθένδε
[7, 23]	τὸ στράτευμα τοῦτο αἰσθόμενος, ἅμα	τοῖς	πεντεκαίδεκα στρατιώταις {τοσούτους γὰρ ἑταιρίσασθαι
[7, 40]	χρήματα, μεγάλα κομιδῆ ὄντα, ἐν	τοῖς	πλοίοις ἐνθέμενοι, τήν τε νῆσον
[7, 36]	διαχρήσασθαι. οἱ μὲν οὖν ἐν	τοῖς	πλοίοις ὄντες, ἐπεὶ τῆς πόλεως
[7, 30]	τὴν ἠϊόνα ἐγένοντο τὴν ἀπόβασιν	τοῖς	πολεμίοις ἀναστέλλειν διανοούμενοι. Τουτίλας τε
[7, 36]	αὐτίκα τὴν μάχην, Γότθους δὲ	τοῖς	πολεμίοις ἀντικαθεζομένους ἡσυχάζειν ἐκέλευεν, οἰόμενος
[7, 22]	ἐπ´ αὐτοὺς ἔπεμψεν. οἳ δὴ	τοῖς	πολεμίοις ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες πολλοὺς ἔκτειναν.
[7, 5]	καὶ αὐτὸν μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς	τοῖς	πολεμίοις ἀπροσδόκητον ἐς χεῖρας ἐλθεῖν,
[7, 40]	στρατηγοὶ παρ´ ὀλίγον ἐλθόντες ὑπὸ	τοῖς	πολεμίοις γενέσθαι ξὺν τοῖς καταλοίποις
[7, 34]	πάσῃ ἐς ἀλλήλους ἑκάτεροι ὤργων	τοῖς	πολεμίοις διὰ μάχης ἰέναι, χρόνος
[7, 40]	οὖν ὁ ἀνὴρ μὴ παρὰ	τοῖς	πολεμίοις διαφθαρείη, ὡμολόγησε Ῥωμαίοις αὐτίκα
[7, 40]	ἐς τὴν Καλαβρίαν ἐξενεχθεῖσαι ὑπὸ	τοῖς	πολεμίοις ἐγένοντο. οὐκ ἦν δὲ
[7, 24]	τε τῇ ξυμβολῇ γεγενημένοι ἐπεξελθεῖν	τοῖς	πολεμίοις ἐθάρσησαν. καὶ τῶν βαρβάρων
[7, 15]	καὶ Φωκᾶν ξὺν στρατῷ πλείονι	τοῖς	πολεμίοις ἐμπεσεῖσθαι διενοοῦντο καὶ ἐν
[7, 19]	αὐταῖς ἐτεκτήνατο, πολλῷ καθυπέρτερον τῶν	τοῖς	πολεμίοις ἐν τῇ γεφύρᾳ πεποιημένων.
[7, 18]	δὲ διώξας τε καὶ ξὺν	τοῖς	πολεμίοις ἐν τῷ ἀνάντει γενόμενος,
[7, 39]	τε καὶ τὸ φρούριον ὁμολογίᾳ	τοῖς	πολεμίοις ἐνέδοσαν. Ἅπερ ἐπεὶ βασιλεὺς
[7, 12]	παροῦσιν ἀπορούμενοι, αὐτίκα τὴν πόλιν	τοῖς	πολεμίοις ἐνέδοσαν. πέμψας δὲ καὶ
[7, 40]	τέ τις αὐτῷ ξυνέβη ὑπὸ	τοῖς	πολεμίοις ἐνταῦθα γενέσθαι. ὃν δὴ
[7, 24]	Ῥωμαίων ἰσχυρότατα ἀμυνομένων, ὀργῇ χρώμενοι	τοῖς	πολεμίοις ἐπέκειντο, τοῦ θυμοῦ σφᾶς
[7, 28]	γάρ πη ἐσκηνημένος ἐτύγχανεν) ὑπαντιάσας	τοῖς	πολεμίοις ἔργα τε ἀρετῆς ἄξια
[7, 12]	πράγματα ἔχων. Ἡρωδιανὸς μὲν οὖν	τοῖς	πολεμίοις ἐς λόγους ἦλθεν, ἐφ´
[7, 39]	τὰ πρότερα ἢ ἄλλοις τισὶ	τοῖς	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἐλθόντες ἡσσημένοι
[7, 35]	δὴ ἐπεὶ ἐν Λαυρεάτῃ ἐγένοντο,	τοῖς	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἦλθον. παρὰ
[7, 40]	ἀπορίᾳ πιεζομένους καὶ οὐ βούλονται	τοῖς	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι. οἷς
[7, 4]	ἡμᾶς μετὰ τῆς ἀγαθῆς ἐλπίδος	τοῖς	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι, τῇ
[7, 40]	κρείσσονα. μένοντες δὲ αὐτοῦ ἠπείγοντο	τοῖς	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι, τούτοις
[7, 26]	δέον τε μᾶλλον αὐτὸν ὄρθρου	τοῖς	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι, ὡς
[7, 21]	θεὸς ἐπ´ αὐτοὺς τότε ξὺν	τοῖς	πολεμίοις ἐστράτευσε. καὶ διὰ ταῦτα
[7, 40]	γὰρ ἰσχυρίζετο ἀκηκοέναι, ἡνίκα παρὰ	τοῖς	πολεμίοις ἐτύγχανεν ὢν, Γερμανὸν μὲν
[7, 13]	ἐπεὶ ἐνταῦθα καθείρξας αὑτὸν ἐδεδώκει	τοῖς	πολεμίοις κατ´ ἐξουσίαν τὴν τοῦ
[7, 24]	ἐς ἔδαφος καθεῖλεν, ὅπως μηκέτι	τοῖς	πολεμίοις καταληπτὴ εἴη, οὔτε αὐτὸς
[7, 37]	ἴσχυσε, μοῖραν δὲ αὐτῆς καθελὼν	τοῖς	πολεμίοις μεθῆκεν αὖθις. διὸ δὴ
[7, 30]	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ ἐς λόγους	τοῖς	πολεμίοις ξυνίασιν, ὡμολόγησάν τε μεσούσης
[7, 27]	αὐτὸν δεῖν ἐν Καλαβρίᾳ ξυμμίξαντα	τοῖς	πολεμίοις ὁμόσε ἰέναι. ἤδη δὲ
[7, 4]	τοίνυν ὑμῶν ἕκαστος παντὶ σθένει	τοῖς	πολεμίοις ὁμόσε χωρεῖν τὴν μάχην
[7, 11]	ἀνεχώρησεν. ἐπεξῄει δὲ Ῥωμαίων ἔτι	τοῖς	πολεμίοις οὐδεὶς, ἀλλ´ ἐντὸς τειχῶν
[7, 4]	τὴν ἀγωνίαν ὁρμῶσιν, ἡμεῖς δὲ	τοῖς	πολεμίοις οὐκ ἐξ ἀντιπάλου τῆς
[7, 19]	ὡς ἐπιθησόμενος μὲν ἀτάκτοις ἔτι	τοῖς	πολεμίοις οὖσιν, ἀνασωσόμενος δὲ πάσῃ
[7, 11]	ποιεῖσθαι, λογισάμενοι ὅτι δὴ οὔτε	τοῖς	πολεμίοις πολλοῖς γε οὖσιν ἀξιόμαχοί
[7, 30]	κατιδόντες εὐέλπιδές τε γενόμενοι οὐκέτι	τοῖς	πολεμίοις προσχωρεῖν ἔγνωσαν, καίπερ ἐνισταμένης
[7, 1]	ἐπὶ μέγα χωρεῖν ἐποίουν ἀεὶ	τοῖς	πολεμίοις τὰ πράγματα. οἱ μὲν
[7, 5]	ἐδέξαντο, ξὺν αὐτοῖς ἂν ὁμόσε	τοῖς	πολεμίοις χωρήσαντες ἐνίκησάν τε τῇ
[7, 11]	ὃς ἐνταῦθα ἐτύγχανεν ὢν, ἐπέστελλε	τοῖς	πολεμίοις ὡς ἥκιστα ἐπεξιέναι. Τουτίλας
[7, 7]	Νεαπόλεως περίβολον εἷλκε καὶ παραινεῖν	τοῖς	πολιορκουμένοις ἐκέλευε μηκέτι ἀνονήτοις ἐλπίσι
[7, 30]	εὐθὺ Ῥουσκιανῆς κατὰ τάχος ἔπλει,	τοῖς	πολιορκουμένοις ἐπαμύνειν ἐν σπουδῇ ἔχων.
[7, 6]	τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἀπωλείας	τοῖς	πολιορκουμένοις ἐπὶ μέγα χωρούσης γνώμῃ
[7, 19]	ἡσύχαζε. ~Δείσας οὖν Βελισάριος ἀμφὶ	τοῖς	πολιορκουμένοις, μή τι ἀνήκεστον δράσωσι
[7, 12]	Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βελισάριος δὲ ἀμύνειν	τοῖς	πολιορκουμένοις οὐδαμῆ ἔχων Ἰωάννην τὸν
[7, 39]	γνοὺς δὲ ὁ Τουτίλας ἐνδεῖν	τοῖς	πολιορκουμένοις τὰ ἐπιτήδεια, μοῖραν μὲν
[7, 15]	αἴσθησίς τε τοῦ ἐνθένδε θορύβου	τοῖς	πολιορκουμένοις ταχὺ γέγονεν. ὡς δὲ
[7, 40]	ἀπροσδοκήτου ξυνέπεσε. Λιβέριος δὲ οὔτε	τοῖς	πολιορκοῦσιν ἐπεξιέναι ἢ μάχῃ πρὸς
[7, 10]	ἀναγκαίων σφᾶς παντάπασιν ἐκλελοιπότων βαρβάροις	τοῖς	πολιορκοῦσιν ἐς λόγους ξυνῆλθον, ἐφ´
[7, 25]	ἕπεσθαι ἢ ἐκ τῶν λυμηναμένων	τοῖς	πράγμασι διδόναι βλάβος. φύσει μὲν
[7, 18]	βραχυτάτην τριβὴν τὰ ἀνήκεστα λυμανεῖσθαι	τοῖς	πράγμασι. καὶ πλέουσι μὲν ἀνέμου
[7, 27]	ξυμβαίνει εἶναι. τὰ γὰρ ὀνόματα	τοῖς	πράγμασιν ἀρχὴν μὲν εἰκότα ἐς
[7, 7]	ἥκιστα ὑμᾶς δέος εἰσίτω, μηδὲ	τοῖς	προλαβοῦσιν ἠγμένοι κρατήσειν αὐτοὺς ἡμῶν
[7, 26]	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς ξὺν	τοῖς	προσκεχωρηκόσιν ἑβδομήκοντα στρατιώταις ἐς Σικελίαν
[7, 40]	ὕστερον Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες καὶ	τοῖς	προτέροις ἀναμιχθέντες, κατέθεον ἐν πολλῇ
[7, 20]	ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες ἅπαντα ὁμοίως	τοῖς	προτέροις ἤγγελλον. ἐν τούτῳ δὲ
[7, 34]	χωρὶς παρ´ αὐτὸν γινομένων. ἐν	τοῖς	πρῶτοι οὖν Λαγγοβάρδαι βασιλεῖ ἐς
[7, 25]	ὑμᾶς αἰσχυνομένους χρὴ σιωπᾶν, ἐν	τοῖς	πταίσμασι δὴ τῶν ἀνθρώπων ἐνθυμουμένους
[7, 16]	ἐπελελοίπει. ἦν δέ τις ἐν	τοῖς	Ῥώμης ἱερεῦσιν, ὄνομα μὲν Πελάγιος,
[7, 7]	οὖν κατ´ ἐξουσίαν οἱ βάρβαροι	τοῖς	σκάφεσι τῶν ἐναντίων, ἔκτεινόν τε
[7, 34]	τὰ Ῥωμαίοις τε καὶ Λαγγοβάρδαις	τοῖς	σοῖς ξυνοίσοντα πρᾶσσε, τοῦτο πρὸς
[7, 40]	οἱ στρατιῶται καὶ δεινὰ ἐποιοῦντο,	τοῖς	στρατηγοῖς ἐπικαλοῦντες, ὅτι δὴ αὐτοὶ
[7, 1]	τούς τε Ῥωμαίους ληΐζεσθαι καὶ	τοῖς	στρατιώταις ἐνδιδόναι τοὺς κατηκόους ἤδη
[7, 26]	ἁλισκομένης πολλοὶ μὲν ἄνδρες φεύγουσι	τοῖς	στρατιώταις ἐπισπόμενοι ἐς τὸν Πόρτον
[7, 12]	καὶ τὴν πόλιν ξύν τε	τοῖς	στρατιώταις καὶ τοῖς ἐνοικοῦσι Γότθοις
[7, 28]	τι ὀχύρωμα ἐνταῦθα εὗρεν οὔτε	τοῖς	στρατιώταις ὅθεν ἂν τὰ ἐπιτήδεια
[7, 6]	τὸν πόλεμον ἐπιστάτης εἴη καὶ	τοῖς	στρατιώταις τὰ ἐπιτήδεια κατὰ τὴν
[7, 9]	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ξὺν	τοῖς	στρατιώταις τὰ τῶν κατηκόων χρήματα
[7, 1]	ἑλληνίζοντες καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οὗτος ἀεὶ	τοῖς	στρατιώταις τὴν εἰς τὸ δημόσιον
[7, 24]	ἔπειτα οἱ μὲν βάρβαροι ἐν	τοῖς	στρατοπέδοις γενόμενοι ἐνυκτέρευσαν, τῶν ἐν
[7, 4]	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἐπαγγελλόμεναι	τοῖς	στρατοπέδοις ἐς τὴν ἀγωνίαν ὁρμῶσιν,
[7, 14]	ᾤχοντο. ἐπεί τε ἐν ἤθεσι	τοῖς	σφετέροις ἐγένοντο, ἀνεπυνθάνετο τοῦ ἀνθρώπου
[7, 28]	ᾤετο σφίσι μὲν καὶ ἵπποις	τοῖς	σφετέροις τὰ ἐπιτήδεια πάντα πορίζεσθαι,
[7, 26]	δὲ καὶ τὰ βέλη ἐν	τοῖς	σώμασιν ἔτι φέροντας, ἄλλους δὲ
[7, 15]	ἔπεμψεν, οἰόμενος ὅτῳ δὴ τρόπῳ	τοῖς	τὰ φορτία παραπέμπουσιν ἐς τὴν
[7, 16]	τὸν θεὸν μεταθήσομαι, ὃς δὴ	τοῖς	τὰς ἱκεσίας ὑπερφρονοῦσι νεμεσᾶν εἴωθε.
[7, 35]	ἐστὶ, τὰ μὲν πρῶτα ξυνέμισγε	τοῖς	ταύτῃ ἀνθρώποις ἅτε Ῥωμαῖός τε
[7, 14]	κατεστήσατο, φυλάσσειν κελεύσας ὅπως μηκέτι	τοῖς	ταύτῃ βαρβάροις ὁ ποταμὸς διαβατὸς
[7, 13]	ἔγνω, ὅπως δὴ ἀγχοῦ γενόμενος	τοῖς	ταύτῃ κάμνουσιν ἐπιβοηθεῖν οἷός τε
[7, 40]	βαρβάρους χρήμασι πολλοῖς ἀναπείσας ἐπιπέμψειε	τοῖς	ταύτῃ Ῥωμαίοις, ὅπως δὴ βασιλεῖ
[7, 26]	ἐν Καπύῃ τε κατασκεψομένους καὶ	τοῖς	ταύτῃ χωρίοις. χώραν δὲ ξυμβαίνει
[7, 20]	Τουτίλᾳ ἤθροιζεν. οὕτω τε περιέστη	τοῖς	τε ἄλλοις Ῥωμαίοις καὶ τοῖς
[7, 6]	ὡς τάχιστα κατεστήσατο, ἐφ´ ᾧ	τοῖς	τε ἄρχουσιν ἐς τὸν πόλεμον
[7, 9]	εἰς πᾶσαν ἰδέαν ἀτοπίας ἐνέπιπτον.	τοῖς	τε Ἰταλιώταις περιῆν ἅπασι πάσχειν
[7, 24]	ἀρχὴν μὲν μανιώδης δόξασα εἶναι	τοῖς	τε ὁρῶσι καὶ ἀκούουσι πρῶτον,
[7, 10]	τὰ ἐκείνῃ χωρία ἐπεκδρομὰς ἐποιήσαντο.	τοῖς	τε πολεμίοις τύχῃ τινὶ ὑπαντιάσαντες
[7, 33]	οἱ βάρβαροι διαρρήδην ἐγένοντο πάσης.	τοῖς	τε Ῥωμαίοις ὁ Γοτθικὸς πόλεμος,
[7, 19]	οἱ Σικελίας ἄρχοντες πρότερον ἔπεμψαν	τοῖς	τε στρατιώταις ἐπαρκέσοντα καὶ τῷ
[7, 11]	τε καὶ Θουριμοὺθ κατὰ τάχος	τοῖς	τείχεσιν ἐναρμόσαντας ἐντὸς τοῦ περιβόλου
[7, 20]	φυλακτήριον δὲ ὀλίγων τινῶν ἐν	τοῖς	τείχεσιν ἦν, καὶ τοῦτο δὲ
[7, 29]	καθήκουσι χρόνοις τὰ ὕδατα παρείχετο	τοῖς	τῇδε ᾠκημένοις σπείρειν τε τὴν
[7, 17]	ὑμῖν νομίζετε εἶναι, μήτε ὁμοτρόπους	τοῖς	τῆς πολιτείας ἤθεσι γεγονέναι, μήτε
[7, 1]	τῶν βρωμάτων ἔτι ἐχομένων ἐν	τοῖς	τοῦ ἀνθρώπου δακτύλοις, ἡ κεφαλὴ
[7, 17]	δὴ ἀθρόοι Ῥωμαῖοι γενόμενοι καὶ	τοῖς	τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἄρχουσι, Βέσσᾳ
[7, 20]	ἐπικαλοῦντες ὅτι δὴ χρήματα προϊεμένη	τοῖς	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχουσι τὰς
[7, 16]	ἐν ταύτῃ τε τῇ πολιορκίᾳ	τοῖς	τῶν ἀναγκαίων ἀπορουμένοις πλεῖστα τῶν
[7, 32]	λέσχης τινὸς ἀωρὶ νύκτωρ, ὁμοῦ	τοῖς	τῶν ἱερέων ἐσχατογέρουσιν ἀνακυκλεῖν τὰ
[7, 17]	πολέμου γενέσθαι νόμον. καὶ χορηγεῖτε	τοῖς	ὑμετέροις αἰχμαλώτοις τροφὴν οὐ κατὰ
[7, 33]	καὶ Ῥωμαίων στρατιῶται γεγένηνται ἐν	τοῖς	φοιδεράτοις καλουμένοις ταττόμενοι. ἡνίκα οὖν
[7, 15]	ἔκτειναν, καὶ τὰς ναῦς σὺν	τοῖς	φορτίοις ἐφέλκοντες ᾤχοντο. τούτου ὁ
[7, 19]	δὲ οὐδαμῆ ὑπηντίαζον, ἀλλ´ ἐν	τοῖς	χαρακώμασιν ἡσυχῆ ἔμενον. ἤδη δὲ
[7, 30]	ἦλθον, οἱ δὲ ἄλλοι ξὺν	τοῖς	χρήμασιν αὐτοῦ ἔμειναν. τῶν μέντοι
[7, 20]	ξύλον πελέκεσι διαφθείρουσιν, ᾧπερ ἐνέρσει	τοίχου	ἑκατέρου ἐναρμοσθέντι τὰς πύλας ἐπιζευγνύναι
[7, 19]	τὰ Ῥωμαίων πράγματα ἔφθειρε τρόπῳ	τοιῷδε.	Ἐν ᾧ τὰ στρατόπεδα τῇδε,
[7, 38]	δυοκαίδεκα. εἷλον δὲ αὐτὴν τρόπῳ	τοιῷδε.	οἱ μὲν πλεῖστοι ἐν δυσχωρίαις
[7, 32]	τι ἀπορρήτων ἐθάρσησα ἐπ´ ἐκείνῳ	τοιῷδε	ὄντι καταλιπεῖν. ἀλλ´ εἴ μοι
[7, 2]	γὰρ πέντε ἐπιβιοὺς ἐτελεύτησε τρόπῳ	τοιῷδε.	Τουτίλας ἦν τις, Ἰλδιβάδου ἀνεψιὸς,
[7, 40]	τὴν Ἰταλίαν ἀνέστρεφον, τρόπῳ ὁρμώμενοι	τοιῷδε.	τῶν τινα Ῥωμαίων, Σπῖνον ὄνομα,
[7, 10]	φρουρὰν ἔχουσαν, προδοσίᾳ εἷλε τρόπῳ	τοιῷδε.	τῶν τινες οἰκητόρων τὰς πύλας
[7, 40]	δεομένοις ἅπασι δεδανεικὼς μεγάλα καὶ	τόκον	οὐδ´ ὅσον λόγῳ κεκομισμένος πρὸς
[7, 26]	οὐδὲν προὐχώρει, ἔννοιά τις καὶ	τόλμα	γέγονεν, ἣ Ῥωμαίων μὲν τὴν
[7, 24]	βουλῆς ἐνταῦθα ὄντων. ~Βελισαρίῳ δὲ	τόλμα	προμηθὴς γέγονε τότε ἀρχὴν μὲν
[7, 4]	ἔναγχος ἐκμεμάθηκα τὴν τῶν ἀνδρῶν	τόλμαν.	καί με νομιζέτω μηδεὶς ξὺν
[7, 38]	οὔτε ἐς τὸ πεδίον καταβῆναι	τολμήσαντες,	ἐπεὶ οὐδὲ γῆν τὴν Ῥωμαίων
[7, 25]	μὲν γὰρ παρὰ τὰ καθεστῶτα	τολμήσας	ἐννοίᾳ τοῦ δοκοῦντος δραστηρίου τετίμηται,
[7, 4]	δέει εὐέλπιδας ἂν ἡμᾶς ἐς	τὸν	ἀγῶνα γίνεσθαι πρέποι. οὐ γὰρ
[7, 4]	πολλῷ τῷ διαλλάσσοντι χρώμενοι ἐς	τὸν	ἀγῶνα καθιστάμεθα τόνδε. οἱ μὲν
[7, 32]	ἐπ´ ἄκρον ἀρετῆς ἥκοντα, καὶ	τὸν	ἀδελφὸν Ἰουστινιανὸν ἐν ἰδιώτου μοίρᾳ
[7, 8]	οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι,	τὸν	ἀδικοῦντα καὶ βιαζόμενον ἐν τοῖς
[7, 36]	ξὺν ἱππεῦσι τετρακοσίοις ἔς τε	τὸν	Ἀδριανοῦ τάφον ἀνέδραμε καὶ τὴν
[7, 32]	ἐσόμενον. ὁ δὲ Λεόντιον παρείχετο,	τὸν	Ἀθανασίου γαμβρὸν, ἄνδρα λόγου τε
[7, 1]	τὰ τοιαῦτα ἐργάζεται. τοῦτον βασιλεὺς	τὸν	Ἀλέξανδρον, ἐπειδὴ Βελισάριον μετεπέμψατο, ἐς
[7, 14]	Ῥωμαίων, οὐχ ὅσον οὐκ ἀποκρύψεσθαι	τὸν	ἀληθῆ λόγον, ἀλλὰ καὶ φιλοτιμήσεσθαι,
[7, 16]	ἂν ἐκ τοῦ εὐθέος ἀποκαλύψαντες	τὸν	ἀληθῆ λόγον, οὕτω τὸν ἄνθρωπον
[7, 1]	τοῦ Ἰλδιβάδου γυνὴ, παρά τε	τὸν	ἄνδρα δεδακρυμένη ἦλθε καί οἱ
[7, 20]	ὄψιν ἐλθόντες ἐς τὸ ἔργον	τὸν	ἄνδρα ἐνῆγον. ὁ δὲ ἄλλους
[7, 30]	ἀφικομένη ἐδέετο βασιλέως μετάπεμπτόν οἱ	τὸν	ἄνδρα ἐνταῦθα ἐλθεῖν. ῥᾷστά τε
[7, 31]	τε γενομένη τῆς βασιλίδος ἀπολαβεῖν	τὸν	ἄνδρα ἠξίου. ἡ δὲ βασιλὶς
[7, 14]	μὲν ἐκεῖνον ἔτι τοῦτον δὴ	τὸν	ἄνδρα ἰσχυρίζετο εἶναι, δεδιότα δὲ
[7, 2]	Ἐραρίχου ἀρχῇ ἤχθοντο, οὐκ ἀξιόχρεων	τὸν	ἄνδρα ὁρῶντες τὸν πόλεμον πρὸς
[7, 14]	δὲ τότε ἀγειρόμενοι, ὥσπερ ἐρρήθη,	τὸν	ἄνδρα τοῦτον ἠνάγκαζον ὁμολογεῖν σφίσιν
[7, 8]	αἵρεσις ὑμῖν δυοῖν πρόκειται, ἢ	τὸν	ἄνδρα τοῦτον ὧν ἠδίκηκε μὴ
[7, 14]	πολλὰ τῷ Χιλβούδιον κεκτημένῳ προέμενοι	τὸν	ἄνδρα ὠνοῦντο καὶ ξὺν αὐτῷ
[7, 37]	Ταῦτα ἀκούσας Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς Γερμανὸν	τὸν	ἀνεψιὸν τὸν αὑτοῦ αὐτοκράτορα ἐβούλευσε
[7, 16]	ἀποκαλύψαντες τὸν ἀληθῆ λόγον, οὕτω	τὸν	ἄνθρωπον ἀποπέμποιντο, περιυβρίσθαι δὲ πάντων
[7, 25]	κρατεῖν, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ καταπεπλῆχθαι	τὸν	ἄνθρωπον ἅτε ἀνδρεῖον ὑμῖν ξυμβαίνει.
[7, 12]	Οὔλιφον ὄνομα, χρήμασιν ἀναπείθει δόλῳ	τὸν	ἄνθρωπον διαχρήσασθαι. Οὔλιφος μὲν οὖν
[7, 26]	ἐζώγρησαν, οὐ πολλῷ δὲ ὕστερον	τὸν	ἄνθρωπον διεχρήσαντο. Ἰωάννης μὲν οὖν
[7, 35]	ἐπενεγκὼν αἰτίαν οὐκ ἔχον φυγῇ	τὸν	ἄνθρωπον ἐζημίωσεν. ὃς δὴ ἐξ
[7, 14]	τοῦ Χιλβουδίου τιμὰς καὶ διακομίζειν	τὸν	ἄνθρωπον ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν,
[7, 14]	καταλαμβάνει. καὶ ξυγγενόμενος, ἐπεὶ φενακίζοντα	τὸν	ἄνθρωπον εὗρε (καίπερ τήν τε
[7, 32]	Μάρκελλος δὲ μόνος ὀρθοστομήσας διασώσασθαι	τὸν	ἄνθρωπον ἴσχυσε. τὴν γὰρ αἰτίαν
[7, 32]	ἠρέθιζέ τε καὶ λόγων ἐνέδραις	τὸν	ἄνθρωπον καταλαβὼν ἐκάκιζεν, οὔτε νύκτα
[7, 32]	χωρίων, οὕτω τε σφίσιν ἐπιόντα	τὸν	ἄνθρωπον οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἀπωθεῖσθαι ἱκανοὶ
[7, 8]	οὔτι ἑκουσίαν βιάσασθαι. καὶ ὃς	τὸν	ἄνθρωπον οὐκ ἀπαρνηθέντα τὸ ἔγκλημα
[7, 3]	οἱ ἐπιτηδείων τινὰς χρήμασιν ἀναπείθει	τὸν	ἄνθρωπον τῇ πόλει τὸ βασιλέως
[7, 31]	αὐτῷ δυσμενεστάτῃ οὔσῃ πλησιάζειν ἀναγκάζηται	τὸν	ἅπαντα χρόνον· ὃ δὴ μάλιστα
[7, 31]	ὡμολόγει πολλὰς ἅτε τισαμένῳ μὲν	τὸν	Ἀρεοβίνδου τοῦ ἀνδρὸς φόνον, αὐτὴν
[7, 3]	σώζοιντο. διὸ δὴ οἱ ἀμφὶ	τὸν	Ἀρταβάζην τῷ τε πλήθει βιαζόμενοι
[7, 4]	ὀλισθῆσαν δὲ τοῦ δέρματος ἀμφὶ	τὸν	Ἀρταβάζου αὐχένα ψαῦσαι. τύχῃ τέ
[7, 32]	ἤρξατο. ἐπειδή τε ξυναχθόμενόν οἱ	τὸν	Ἀρταβάνην ἅτε ξυγγενῆ εἶδεν, ἔτι
[7, 31]	ᾗπέρ μοι δεδιήγηται. γενόμενον δὲ	τὸν	Ἀρταβάνην ἐν Βυζαντίῳ ὁ μὲν
[7, 32]	οὐδείς. τοιούτοις Ἀρσάκης ἀεὶ καταγοητεύων	τὸν	Ἀρταβάνην, ἐπειδή ποτε αὐτὸν ἐνδόντα
[7, 31]	τὴν δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει. καὶ	τὸν	Ἀρταβάνην ἐς Βυζάντιον μετεπέμπετο, ἕτερον
[7, 32]	μεταποιούμενος. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς παρέλυσε	τὸν	Ἀρταβάνην ἧς εἶχεν ἀρχῆς, ἄλλο
[7, 32]	ὀκνήσει πολλῇ εἴχετο, τοῦ μὴ	τὸν	Ἀρταβάνην σπουδῇ πολλῇ κατεργάσασθαι ἀπερισκέπτως.
[7, 23]	ἑταιρίσασθαι ἴσχυσε} τοῦ τε φυλακτηρίου	τὸν	ἄρχοντα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου διέφθειρε
[7, 37]	πολλῷ πρότερον παρὰ τῶν Φράγγων	τὸν	ἄρχοντα πέμψας, τὴν παῖδά οἱ
[7, 23]	στείλας δέ τινας καὶ παρὰ	τὸν	ἄρχοντα τοῦ ἐν Περυσίᾳ φυλακτηρίου
[7, 38]	ἔμπροσθεν εἴρηται. Οὗτοι δὲ οἱ	τὸν	Ἄσβαδον νενικηκότες μέχρι ἐς θάλασσαν
[7, 35]	ἐπεὶ δὲ τοῦτο πολλάκις ὑπὸ	τὸν	αὐτὸν χρόνον γεγονὸς εἶδον, αὐτοὶ
[7, 26]	ξυνηνέχθη ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὑπὸ	τὸν	αὐτὸν χρόνον τόν τε ξὺν
[7, 40]	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι, Ἰωάννην δὲ	τὸν	αὐτοῦ κηδεστὴν καὶ Ἰουστινιανὸν τὸν
[7, 39]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ Ἰωάννην	τὸν	αὐτοῦ μὲν Γερμανοῦ κηδεστὴν, Βιταλιανοῦ
[7, 40]	τὸν αὐτοῦ κηδεστὴν καὶ Ἰουστινιανὸν	τὸν	αὐτοῦ παῖδα παντὶ τῷ πρὸς
[7, 32]	ἐς Γερμανόν τε καὶ Ἰουστῖνον	τὸν	αὐτοῦ παῖδα τὸ ἔγκλημα ἦγον,
[7, 39]	καὶ Γότθους πολέμου Γερμανὸν κατεστήσατο	τὸν	αὑτοῦ ἀνεψιόν. ᾧ δὴ στράτευμα
[7, 37]	Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς Γερμανὸν τὸν ἀνεψιὸν	τὸν	αὑτοῦ αὐτοκράτορα ἐβούλευσε πολέμου τοῦ
[7, 35]	Οὐάκης ὅπως εἰς τὸν παῖδα	τὸν	αὑτοῦ ἡ ἀρχὴ ἄγοιτο, ἔγκλημα
[7, 1]	τῇ ἐπιβουλῇ ἐπεχείρησεν. ἀριστῶντα γὰρ	τὸν	βασιλέα πολλούς τε ἄλλους καὶ
[7, 40]	πολεμίοις ἐτύγχανεν ὢν, Γερμανὸν μὲν	τὸν	βασιλέως ἀνεψιὸν ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι,
[7, 17]	μήτε ἀρχὴν ἑκόντας τῇ πόλει	τὸν	βασιλέως δέχεσθαι στρατὸν, ἀλλὰ πολεμίους
[7, 32]	αὐτῷ δυσφορουμένοις ἐῴκεσαν· ταύτῃ τε	τὸν	βασιλέως θυμὸν ἐπὶ μέγα ἐξῇρον,
[7, 18]	ἐς ὄψιν ἥκων ᾐτιᾶτο μὲν	τὸν	βασιλέως στρατὸν τῶν πρόσθεν ἐς
[7, 20]	ἐνέτυχον, οὓς δὴ ἑλόντες παρὰ	τὸν	Βέσσαν εὐθὺς ἄγουσι. καὶ ὁ
[7, 27]	ἐνθένδε ἀπήλαυνεν, οἵ τε ἀμφὶ	τὸν	Βῆρον ἄσμενοι ἐς τὰς ναῦς
[7, 40]	αὐτῷ ξυνέπεσε τύχη νοσήσαντι ἐξαπιναίως	τὸν	βίον διαμετρήσασθαι. εὐθυωρόν τε ὁ
[7, 8]	τοῖς ἀγῶσιν εὐδοκιμεῖν, ἀλλὰ πρὸς	τὸν	βίον ἑκάστου ἡ τοῦ πολέμου
[7, 19]	ὕστερον Ῥουδερίχῳ τε ξυνέβη τελευτῆσαι	τὸν	βίον καὶ ὁ Τουτίλας περιαλγήσας
[7, 8]	ἡμῖν κατὰ τὸ βούλημα ῥυθμίζει	τὸν	βίον καὶ τὸ ξύμπαν εἰπεῖν
[7, 36]	θανάτῳ αὐτίκα δὴ μάλα καταλῦσαι	τὸν	βίον. ὁρμῆσαι μὲν γὰρ ἔγνωσαν
[7, 12]	τοῖς πολιορκουμένοις οὐδαμῆ ἔχων Ἰωάννην	τὸν	Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν ἐς Βυζάντιον ἔπεμψεν,
[7, 13]	οὐ πολλῷ ὕστερον Ἰωάννην τε	τὸν	Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν καὶ Ἰσαάκην Ἀρμένιον
[7, 40]	ξυμπεσοῦσι περιώδυνος γεγονὼς Ἰωάννην ἐκέλευε,	τὸν	Βιταλιανοῦ μὲν ἀδελφιδοῦν, Γερμανοῦ δὲ
[7, 16]	τί γὰρ ἄν τις ἐνοχλοίη	τόν	γε πρὸ τῆς ἀπολογίας ἀπειπόντα
[7, 31]	γυναῖκα εὐθύς. ἐτύγχανε δὲ βασιλεῖ	τὸν	Γερμανὸν ἀνεψιὸν ὄντα Βοραΐδην ἀδελφὸν
[7, 32]	ὁτιοῦν σφᾶς τούτων δὴ ἕνεκα	τὸν	Γερμανὸν ἀποκρύψασθαι, ἀλλὰ ταύτῃ πάντα
[7, 32]	ἠγανάκτει τε καὶ ὑπερφυῶς ἐπὶ	τὸν	Γερμανὸν ἠγριαίνετο τὴν βραδυτῆτα τῆς
[7, 39]	γὰρ αὐτοκράτορα τοῦδε τοῦ πολέμου	τὸν	Γερμανὸν καταστῆναί τε καὶ ξὺν
[7, 36]	δυνάμει τῇ πάσῃ. αὐτὸς δὲ	τὸν	Γότθων στρατὸν ἄγχιστα πύλης τῆς
[7, 36]	πολιορκούμενοι ἀρετῆς περιουσίᾳ πρὸς ἅπαντα	τὸν	Γότθων στρατὸν ἀξιόμαχοι ὄντες ἐφαίνοντο
[7, 20]	πόλει αὐτόν τε ὡμολόγουν καὶ	τὸν	Γότθων στρατόν· δυνατοὶ γὰρ εἶναι
[7, 20]	τῇ πόλει Τουτίλαν τε καὶ	τὸν	Γότθων στρατὸν οὐδενὶ πόνῳ ἐδέξαντο.
[7, 26]	ἅπαντας ἴσχυσε. Τουτίλαν γὰρ καὶ	τὸν	Γότθων στρατὸν τειχομαχεῖν ἀκούσας ἀμφὶ
[7, 23]	ἕτερον εὐθὺς τῷ ἀνθρώπῳ ἀπέδωκε,	τὸν	δὲ ἕτερον ἐν ὁμήρου λόγῳ
[7, 1]	σώματος καὶ μεγέθους πέρι ἐθαύμασε.	τὸν	δὲ Θευδερίχου πλοῦτον ἀξιοθέατον ὄντα
[7, 19]	ἴωσι, διακωλύειν δυνάμει τῇ πάσῃ.	τὸν	δὲ Ἰσαάκην ἐς τὸν Πόρτον
[7, 19]	μὲν κομιδῆ τῷ δήμῳ ἀφῆκε,	τὸν	δὲ πλεῖστον κεκομισμένος ἐπὶ τῷ
[7, 10]	ἐπὶ Ῥαβέννης τὰ πρῶτα ἰέναι,	τὸν	δὲ πόλεμον ἐνθένδε ὅπη ἂν
[7, 7]	οὐδέν τι ἧσσον αὐτοῦ ἔμεινε,	τὸν	δὲ στρατὸν ἅπαντα ξύν τε
[7, 7]	Τουτίλας δὲ καλώδιον ἀναψάμενος ἐς	τὸν	Δημητρίου αὐχένα, ἔς τε τὸν
[7, 1]	πεπραγμένων φιλοτιμούμενος, οὔτε δὲ ἐς	τὸν	δῆμον ἐξήνεγκεν οὔτε τὸν θρίαμβον
[7, 13]	τῇδε ἐπίκεινται, ἐς τὸ ἀκριβὲς	τὸν	διάπλουν ἐφύλασσον. ὅσαι οὖν νῆες
[7, 35]	πατρίκιος ἀνὴρ, ἐς τῶν ὑπάτων	τὸν	δίφρον ἀναβεβηκὼς πολλῷ πρότερον· ἐπεὶ
[7, 32]	ὥστε καὶ ἐς τῶν ὑπάτων	τὸν	δίφρον οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἀναβεβήκει.
[7, 28]	τε τὸν Ἴβηρα καὶ Βαρβατίωνα	τὸν	δορυφόρον αὐτοῖς ἐπιστήσας. οὕτω γὰρ
[7, 30]	καταστησάμενος ἔτυχε, Χαλαζάρ τε αὐτοῖς	τὸν	δορυφόρον ἐπιστήσας, Μασσαγέτην γένος, διαφερόντως
[7, 30]	ἐπικουρίας ἐλπίδα εἶχον, Γουδίλαν τε	τὸν	δορυφόρον καὶ Δεοφέροντα τὸν Ἰταλιώτην
[7, 11]	Ῥωμαῖος. ἔπειτα δὲ Θουριμούθ τε	τὸν	δορυφόρον καὶ τῶν ἑπομένων τινὰς
[7, 8]	τὰ εἰρημένα οἱ Γότθων λόγιμοι	τὸν	δορυφόρον οὐκέτι ἐξῃτοῦντο, ἀλλ´ εἴων
[7, 25]	εἰκὸς, οἰκειούμενοι. ὁ γὰρ ἐπαινέσας	τὸν	δράσαντα οὐδέν τι ἧσσον τῶν
[7, 10]	ἔσεσθαι, ὀλιγώρως ἤδη τὰ ἐς	τὸν	Δρυοῦντα διαθέμενοι ἡσυχῆ ἔμενον. τότε
[7, 22]	Ἀπουλίας οὐκέτι ἠξίου, ἀλλ´ ἐς	τὸν	Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκετο. τῶν τε
[7, 26]	τε πάσῃ δυνάμει καὶ ἐς	τὸν	Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκοντο, Γότθοι δὲ
[7, 10]	τούτῳ πνεύματος ἐπιφόρου ἐπιτυχὼν ἐς	τὸν	Δρυοῦντα κατέπλευσε τέτρασι πρότερον τῆς
[7, 30]	ἰέναι. καὶ ὃς διαπορθμευσάμενος ἐς	τὸν	Δρυοῦντα κατέπλευσεν, οὗ δὴ καὶ
[7, 30]	Βελισάριος δὲ τὸν Ἰωάννην ἐς	τὸν	Δρυοῦντα μεταπεμψάμενος ξύν τε αὐτῷ
[7, 17]	ἀφεῖναι ἀκίνδυνον. Βελισάριον δὲ καὶ	τὸν	ἐκ Βυζαντίου στρατὸν αὐτίκα δὴ
[7, 18]	ὑποτοπάζοντες Βελισάριον αὐτίκα δὴ διαβήσεσθαι	τὸν	ἐκείνῃ πορθμὸν, ἔς τε Τουτίλαν
[7, 2]	ἐλπίδα τῆς νίκης ἐπὶ Τουτίλαν	τὸν	ἐκείνου ξυγγενῆ ἔτρεπον, εὐέλπιδες ἐπὶ
[7, 25]	πεῖρά τισι γινομένη διδάσκαλος κρείσσω	τὸν	ἐκμαθόντα τῶν οὐ τετυχηκότων τῆς
[7, 16]	ἐγκλημάτων ὄγκου παραιρουμένου τοῖς ἠδικηκόσι	τὸν	ἔλεον. τούτων δὲ τῶν περιβόλων
[7, 23]	ἰσθμόν τε, ὡς τὸ εἰκὸς,	τὸν	ἐν μέσῳ χῶρον οὐχ ἧσσον
[7, 39]	πολλῇ. καί οἱ Φιλημούθ τε	τὸν	Ἔρουλον ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ
[7, 16]	ἀλλ´ ὃς ἂν ἄπρακτον ἀποπέμψασθαι	τὸν	ἐς αὐτὸν ἥκοντα γνοίη. οὐ
[7, 23]	μὲν γυναῖκα καὶ τῶν παίδων	τὸν	ἕτερον εὐθὺς τῷ ἀνθρώπῳ ἀπέδωκε,
[7, 13]	Βελισαρίῳ ξυνέμιξαν. καὶ Ναρσῆν δὲ	τὸν	εὐνοῦχον παρὰ τῶν Ἐρούλων τοὺς
[7, 17]	τὰ ἔπιπλα πάντα βίον αὐτῶν	τὸν	ἐφήμερον ἀντηλλάσσοντο. τελευτῶντες δὲ, ἐπεὶ
[7, 28]	ὁ Κρότων πρὸς δύοντά που	τὸν	ἥλιον, ὁ Τάρας δὲ πρὸς
[7, 13]	αὐτὸν τὰ βελτίω, ἐμπόδιον δὲ	τὸν	θεὸν γεγονέναι, Τουτίλᾳ τε καὶ
[7, 16]	σὲ δέησιν τὴν πρεσβείαν ἐς	τὸν	θεὸν μεταθήσομαι, ὃς δὴ τοῖς
[7, 8]	ἐπιθυμίας πεποιημένῳ, ἵλεων ἡμῖν αὐτοῖς	τὸν	θεὸν παρανομίᾳ τῇ ἐς τὴν
[7, 1]	ἐς τὸν δῆμον ἐξήνεγκεν οὔτε	τὸν	θρίαμβον Βελισαρίῳ παρέσχετο, ὥσπερ ἡνίκα
[7, 4]	βραχύ τε προϊὸν διελθεῖν μὲν	τὸν	θώρακα ὅλον, ὀλισθῆσαν δὲ τοῦ
[7, 28]	τῆς χώρας εἰσόδους, Φάζαν τε	τὸν	Ἴβηρα καὶ Βαρβατίωνα τὸν δορυφόρον
[7, 35]	σπονδῶν ἕνεκα ὁ μὲν Αὐδουὶν	τὸν	Ἰλδίγην εὐθὺς ἅτε πρὸς φίλων
[7, 30]	δείσας ταῖς ναυσὶ κόλπον περιιὼν	τὸν	Ἰόνιον ἔπλει τοῦ Ἀγκῶνος εὐθύ.
[7, 32]	καὶ κατὰ βραχύ τινος μέτεστι,	τὸν	Ἰουστινιανοῦ ἀναδύεσθαι φόνον οὔτε ὀκνήσει
[7, 32]	ἐγενέσθην ἄμφω, ἠξίου πρῶτον Ἀρσάκης	τὸν	Ἰουστῖνον δι´ ὅρκων ἰσχυρίσασθαι μή
[7, 32]	τῷ Ἀρταβάνῃ κοινολογησάμενος ἅπαντα ἐς	τὸν	Ἰουστῖνον ἐξήνεγκεν, ὅσα δὴ πρότερον
[7, 33]	κάθηνται μὲν ἐν τῇ Ἀρελάτῳ	τὸν	ἱππικὸν ἀγῶνα θεώμενοι, νόμισμα δὲ
[7, 37]	ἐφύλασσε, μετεπέμπετο. ἐνταῦθά τε ἀγῶνα	τὸν	ἱππικὸν θεασάμενος, τὴν στρατιὰν ἡτοίμαζε
[7, 4]	μὲν ἐς τὸ Ῥωμαίων στράτευμα	τὸν	ἵππον ἀπήλαυνεν, Οὐάλαρις δὲ νεκρὸς
[7, 11]	εἴα ἰέναι, μόνος δὲ αὐτὸς	τὸν	ἵππον ἐξελάσας κατὰ τάχος ᾔει.
[7, 4]	τε καὶ ἀγαθὸς τὰ πολέμια,	τὸν	ἵππον ἐξελάσας πρὸ τοῦ ἄλλου
[7, 19]	ὁ Τουτίλας περιαλγήσας τῇ ξυμφορᾷ	τὸν	Ἰσαάκην διέφθειρε. ~Βέσσας τε τὸν
[7, 19]	ἢ πλῆθος πολεμίων ὑποτοπήσαντες ἀμφὶ	τὸν	Ἰσαάκην ὄπισθεν εἶναι, ἢ τοὺς
[7, 14]	ἐνταῦθα εἶχεν, οὐχ ὅσον διαβῆναι	τὸν	Ἴστρον ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους οὐδεὶς
[7, 30]	τε τὸν δορυφόρον καὶ Δεοφέροντα	τὸν	Ἰταλιώτην παρὰ Τουτίλαν πέμψαντες ἐπρεσβεύοντο
[7, 22]	καὶ οἱ τριακόσιοι Ἄνται παρὰ	τὸν	Ἰωάννην ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. οὕτω μὲν
[7, 5]	εἰ μὲν φυγόντας τοὺς ἀμφὶ	τὸν	Ἰωάννην ἐδέξαντο, ξὺν αὐτοῖς ἂν
[7, 26]	ἐστι κατασκόπων χωρὶς τοὺς ἀμφὶ	τὸν	Ἰωάννην ἐν τῷ στρατοπέδῳ καθῆσθαι,
[7, 5]	ἀνέδραμον. ἐπεὶ δὲ οἱ ἀμφὶ	τὸν	Ἰωάννην ἐνταῦθα ἐγένοντο, ἀναδραμόντες καὶ
[7, 30]	δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει. Βελισάριος δὲ	τὸν	Ἰωάννην ἐς τὸν Δρυοῦντα μεταπεμψάμενος
[7, 7]	τὰ ἐπιτήδεια ἐπελελοίπει. ὁ δὲ	τὸν	καιρὸν ἅπαντα ἐν ταύτῃ δὴ
[7, 20]	φυλακὴν ἔχοντες, τηρήσαντες τῆς νυκτὸς	τὸν	καιρὸν, ἐν ᾧ τοῖς μὲν
[7, 20]	ἐς ἐκεῖνον δηλονότι τῆς νυκτὸς	τὸν	καιρὸν, ἐς ὃν τούτοις δὴ
[7, 4]	οὐδὲν ἔπρασσον, ἀλλ´ αὐτοῦ μένοντες	τὸν	καιρὸν ἔτριβον. Ἤδη δὲ ὁ
[7, 6]	τὴν Ἤπειρον ἦλθεν· ἔνθα δὴ	τὸν	καιρὸν κατατρίβων ἐκάθητο οὐδενὶ λόγῳ.
[7, 21]	καὶ ἀγαθῶν πραγμάτων ἅπαντα ἐνεπλήσαντο	τὸν	κατ´ αὐτοὺς χρόνον. ἢν γάρ
[7, 14]	εἶναι. ταῦτα ὁ Ῥωμαῖος εἰπὼν	τὸν	κεκτημένον εὐθὺς ἔπεισε, καὶ ξὺν
[7, 35]	γεγονὸς εἶδον, αὐτοὶ μὲν ἐπὶ	τὸν	κεκτημένον τὸ πρᾶγμα ἦγον, ὁ
[7, 34]	οἴεται εἶναι, ἢν μὴ ἐς	τὸν	κεκτημένον ὑβρίζων, ἀλλὰ τῷ φίλος
[7, 25]	ὁ δὲ προμηθεῖ γνώμῃ ἀποκνήσας	τὸν	κίνδυνον ἀποτυχών τε τὴν αἰτίαν
[7, 30]	κατὰ ταῦτα ἐποίει· Βαλεριανὸς δὲ	τὸν	κίνδυνον δείσας ταῖς ναυσὶ κόλπον
[7, 6]	οἱ ἀντιστατοῦντος. νῦν δὲ κατορρωδήσας	τὸν	κίνδυνον καταίρειν μὲν ἐς Νεάπολιν
[7, 38]	ἐς αὐτοὺς χρώμενοι τοῦ ἀπεῶσθαι	τὸν	κίνδυνον οὐ μακράν που ἐγένοντο.
[7, 3]	τῶν μὲν οὖν ἄλλων ὑποστῆναι	τὸν	κίνδυνον οὐδεὶς ἤθελεν, Ἀρταβάζης δὲ
[7, 18]	Ἰωάννης μὲν ἅπαντας διαπορθμευσαμένους ἠξίου	τὸν	κόλπον πεζῇ ἰόντας παντὶ τῷ
[7, 28]	δυοῖν φεύγων ἀνὰ κράτος ἐς	τὸν	Κρότωνα ἦλθε. καὶ τύχην τὴν
[7, 30]	στρατοῦ τῶν χρημάτων ἀπολελειμμένων ἐς	τὸν	Κρότωνα ἦλθον, οἱ δὲ ἄλλοι
[7, 7]	εἴα. διά τε τῶν ῥοθίων	τὸν	κτύπον ἔτι ἀλλήλων κατακούειν οὐκ
[7, 19]	ποταμοῦ τὸ ὕδωρ εἱστήκει, ἐκέλευε	τὸν	λέμβον ὑφάψαντας ὕπερθεν τῶν πολεμίων
[7, 14]	νέμονται. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ	τὸν	λεὼν τοῦτον ταύτῃ πη ἔχει.
[7, 10]	τῆς κυρίας ἡμέραις, ἀφύλακτόν τε	τὸν	λιμένα εὑρὼν αὐτοῦ τε ἐκράτησε
[7, 15]	πόλεως ἐπεξῄει, κατὰ τάχος ἐς	τὸν	λιμένα κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς ἀνεχώρησαν.
[7, 40]	τοὺς ταύτῃ βαρβάρους ἔς τε	τὸν	λιμένα κατῆρε καὶ παντὶ τῷ
[7, 15]	Ῥωμαίους οἰόμενοι καὶ σφᾶς ἐπὶ	τὸν	λιμένα παρακαλεῖν, τοῦ πνεύματος αὐτοῖς
[7, 32]	μαθὼν οὐδ´ ὣς ἐς βασιλέα	τὸν	λόγον ἀνενεγκεῖν ἔγνω, ἀλλ´ ἔτι
[7, 20]	πολέμιοι φεύγουσιν. ὁ δὲ χαρίεντα	τὸν	λόγον αὐτοὺς εἰρηκέναι εἰπὼν οὐκ
[7, 32]	ὃς δὴ τότε οὐκ εἴα	τὸν	λόγον ἐς βασιλέα φέρεσθαι. „Σὲ
[7, 32]	ἐν τοῖς καὶ τόδε ἐς	τὸν	λόγον ἦλθεν, ὡς, ἢν βασιλέα
[7, 35]	φίλων ἐξῃτεῖτο Γηπαίδων, οἱ δὲ	τὸν	μὲν ἄνθρωπον ἐκδοῦναι οὐδαμῆ ἔγνωσαν,
[7, 8]	αὐτῷ πράσσειν δοκοίη. καὶ ὃς	τὸν	μὲν ἄνθρωπον οὐκ ἐς μακρὰν
[7, 18]	λαβὼν ἐπὶ κατασκοπῇ ὁδῷ ἰόντας	τὸν	μὲν ἕνα εὐθὺς ἔκτεινεν, ἅτερος
[7, 15]	ἁπάντων οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐκράτησαν. καὶ	τὸν	μὲν ἐπίσκοπον ζωγρήσαντες παρὰ τὸν
[7, 9]	ἂν τῶν ἀτοπωτάτων δόξειεν εἶναι	τὸν	μὲν θεὸν ὑπὲρ ὑμῶν αὐτοὺς
[7, 32]	εἰώθει. ταύτης τε τῆς σινδόνος	τὸν	μὲν Λεόντιον ἐντὸς ἔκρυψεν, αὐτὸς
[7, 1]	οὐδεὶς πώποτε γεγονὼς ἔτυχε, καὶ	τὸν	μὲν πλοῦτον ἐκ τῶν πολεμίων
[7, 37]	Ῥωμαῖον παρὰ βασιλέα πρεσβευτὴν ἔπεμψε,	τὸν	μὲν πόλεμον τόνδε καταλύειν αἰτῶν,
[7, 30]	αὐτὸς τὸ φρούριον ἐδέξατο. καὶ	τὸν	μὲν Χαλαζὰρ ἄμφω τε τὼ
[7, 23]	ἥσθη. εὐδοκιμοῦντα γὰρ ἐν μονομαχίαις	τὸν	νεανίαν ἤκουσέ τε καὶ εἶδε
[7, 32]	ἐς τὴν ἐς βασιλέα ἐπιβουλὴν	τὸν	νεανίαν ὥρμα, τά τέ οἱ
[7, 6]	εἷλον. οὗ δὴ καὶ Δημήτριον	τὸν	Νεαπόλεως ἐπίτροπον εὗρον. γλῶσσάν τε
[7, 7]	τὸν Δημητρίου αὐχένα, ἔς τε	τὸν	Νεαπόλεως περίβολον εἷλκε καὶ παραινεῖν
[7, 24]	ὥρμησαν ὥστε τὸ σημεῖον καὶ	τὸν	νεκρὸν ἁρπασόμενοι. φθάσαντες δὲ τῶν
[7, 11]	οἱ ἀμφὶ Θουριμοὺθ, ἄραντές τε	τὸν	νεκρὸν, ἐς Αὔξιμον πόλιν ἐκόμισαν,
[7, 36]	τὴν ἐς Πέτρου τοῦ ἀποστόλου	τὸν	νεὼν φέρουσαν. τοῦ δὲ Γότθων
[7, 14]	ἐλεύθερος τὸ λοιπὸν κατά γε	τὸν	νόμον καὶ αὐτὸς ἔσται. ὁ
[7, 39]	οὐ πολὺ παρασχόμενος, ἐπιστείλας δὲ	τὸν	ξὺν τῷ Λιβερίῳ παραλαβεῖν στόλον,
[7, 1]	ἀσμένως εἶδε, καὶ τῶν βαρβάρων	τὸν	ὅμιλον κάλλους τε σώματος καὶ
[7, 35]	ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐς δὲ Οὐάλδαρον,	τὸν	Οὐάκου υἱὸν, ἡ Λαγγοβαρδῶν ἦλθεν
[7, 4]	ὤθουν, Ἀρταβάζης δὲ προτερήσας ἔφθασε	τὸν	Οὐάλαριν ἐς πλευρὰν τὴν δεξιὰν
[7, 32]	ταῦτα ὁ Γερμανὸς ἀκούσας Ἰουστῖνον	τὸν	παῖδα ἐκέλευε πράσσειν ὅπως ἡ
[7, 35]	προνοήσας οὖν Οὐάκης ὅπως εἰς	τὸν	παῖδα τὸν αὑτοῦ ἡ ἀρχὴ
[7, 9]	τὰς χάριτας αὐτοὺς, κατὰ δὴ	τὸν	παλαιὸν χρόνον, ἐπιδεδεῖχθαι ξυνέβη, ἀλλ´
[7, 32]	Ἰουστινιανὸν ἐν ἰδιώτου μοίρᾳ καθημένους	τὸν	πάντα αἰῶνα. καὶ οὐδὲ τοῦ
[7, 14]	ἔν τε δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε καὶ	τὸν	πάντα ἐξειπεῖν λόγον ἠνάγκασεν, οὕτω
[7, 20]	οἵπερ ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες καὶ	τὸν	πάντα λόγον ἀγγείλαντες ἐς τὴν
[7, 6]	τὴν πρᾶξιν ἐνῆγε. Τουτίλας δὲ	τὸν	πάντα λόγον ἀμφὶ τῷ στόλῳ
[7, 32]	δὲ Ἰουστῖνος ἐς τὸν πατέρα	τὸν	πάντα λόγον ἀνήνεγκε. καὶ ὃς
[7, 32]	ἠγγέλλετο, Μάρκελλος μὲν ἐς βασιλέα	τὸν	πάντα λόγον ἀνήνεγκεν, ὁ δὲ
[7, 14]	βαρβάροις ὡς ἥκιστα ἐθέλειν ἀποκαλύψαι	τὸν	πάντα λόγον, ἢν μέντοι γένηται
[7, 26]	ὅστις ποτὲ εἴη. κτεῖναι γὰρ	τὸν	παραπίπτοντα οὐδαμῆ ἤθελον, ὡς μὴ
[7, 32]	αὑτὸν μόνον περιορῴη, ἀλλὰ καὶ	τὸν	πατέρα, καίπερ ἐπ´ ἄκρον ἀρετῆς
[7, 32]	πάντων ἀνθρώπων ὅτι μὴ ἐς	τὸν	πατέρα μόνον ἐξοίσειν. ταῦτά τε
[7, 32]	ἀπήγγειλεν, ὁ δὲ Ἰουστῖνος ἐς	τὸν	πατέρα τὸν πάντα λόγον ἀνήνεγκε.
[7, 32]	αὐτός τε ἅπαντα ἐπιτελέσειν καὶ	τὸν	πατέρα ὡμολόγει ὁμογνωμονοῦντα παρέξεσθαι, ἐδόκει
[7, 16]	φιλανθρωπίᾳ κλέος ἀπήνεγκε. τοῦτον Ῥωμαῖοι	τὸν	Πελάγιον, ἐπειδὴ τὰ ἀμήχανα τῷ
[7, 27]	πρῶτα μὲν οὖν Πακούριόν τε	τὸν	Περανίου καὶ Σέργιον τὸν Σολόμωνος
[7, 23]	Σπολίτιον εἷλον, τῆς μὲν πόλεως	τὸν	περίβολον ἐς τὸ ἔδαφος καθελόντες,
[7, 17]	μόνας ἤσθιον, οἷαι πολλαὶ ἀμφὶ	τὸν	περίβολον κἀν τοῖς ἐρειπίοις πανταχῆ
[7, 24]	δὲ καὶ τάφρους βαθείας ἀμφὶ	τὸν	περίβολον ὅλον ὀρύξας πρότερον, ὥσπερ
[7, 24]	ἡμέραις δὲ πολλαῖς ὕστερον ἐπὶ	τὸν	περίβολον ὡς τειχομαχήσοντες ᾔεσαν. Ῥωμαῖοι
[7, 32]	ἑάλω ἅτε δὴ ἐς Χοσρόην	τὸν	Περσῶν βασιλέα πράγματα ἐπὶ Ῥωμαίοις
[7, 20]	ὑποψία ἐλέλειπτο, Τουτίλας μὲν ἐς	τὸν	Πέτρου νεὼν τοῦ ἀποστόλου εὐξόμενος
[7, 20]	Ὀρέστης καί τινες ἄλλοι ἐς	τὸν	Πέτρου τοῦ ἀποστόλου νεὼν ἔφυγον.
[7, 35]	ἀναβράσσων ὁ οἶνος διεσπάσατο μὲν	τὸν	πηλὸν ᾧπερ ἐπέφρακτο αὐτῶν ἕκαστος,
[7, 21]	συγκλήτου διαφθείρας βουλῆς ἐς Ἰλλυριοὺς	τὸν	πόλεμον ἄγειν. καὶ γράμματα δὲ
[7, 25]	ὁ τῶν πολεμίων στρατὸς σοφίζεσθαι	τὸν	πόλεμον δυνατὸς εἴη, ἀλλ´ ἐκ
[7, 37]	Τουτίλας ἤκουσεν, αὖθις τὰ ἐς	τὸν	πόλεμον ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο. ξύμφορον
[7, 30]	τῆς βασιλίδος δεησομένη μείζονι παρασκευῇ	τὸν	πόλεμον ἐξαρτύεσθαι. ἡ δὲ βασιλὶς
[7, 6]	ᾧ τοῖς τε ἄρχουσιν ἐς	τὸν	πόλεμον ἐπιστάτης εἴη καὶ τοῖς
[7, 12]	μόνον, ἄριστά σοι τὰ ἐς	τὸν	πόλεμον παρεσκεύασται· εἰμὶ γὰρ ἐν
[7, 33]	οὔτε Γότθων οἵων τε ὄντων	τὸν	πόλεμον πρὸς ἑκατέρους διενεγκεῖν. Γήπαιδες
[7, 2]	οὐκ ἀξιόχρεων τὸν ἄνδρα ὁρῶντες	τὸν	πόλεμον πρὸς Ῥωμαίους διενεγκεῖν, καὶ
[7, 26]	φεύγουσι τοῖς στρατιώταις ἐπισπόμενοι ἐς	τὸν	Πόρτον ἀφίκοντο, ταῖς δὲ γυναιξὶ
[7, 19]	πάσῃ. τὸν δὲ Ἰσαάκην ἐς	τὸν	Πόρτον ἐσαγαγὼν τήν τε πόλιν
[7, 23]	τρεψάμενοι, πλείστους τε διαφθείραντες ἐς	τὸν	Πόρτον εὐθὺς ἀνεχώρησαν. ταῦτα μὲν
[7, 19]	ἢν τῶν πολεμίων τινὲς ἐπὶ	τὸν	Πόρτον ἴωσι, διακωλύειν δυνάμει τῇ
[7, 15]	δέ τινες μόλις διαφυγόντες ἐς	τὸν	Πόρτον κομίζονται. Τότε καὶ Βιγίλιος,
[7, 19]	ὃς δὴ ἐπὶ τῆς κατὰ	τὸν	Πόρτον ὁδοῦ ἐπ´ αὐτὸ τοῦ
[7, 4]	ἐκέλευεν, ὅσον ἀπὸ σταδίων εἴκοσι	τὸν	ποταμὸν διαβαίνοντας, κατόπισθεν τοῦ τῶν
[7, 4]	παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα	τὸν	ποταμὸν διαβὰς εὐθὺ τῶν ἐναντίων
[7, 34]	οὕτω κατεπτηχότες τὴν δύναμιν ὥστε	τὸν	ποταμὸν διαπορθμεύεσθαι οὐδὲ ὅσον ἀποπειράσασθαι
[7, 4]	ἄγχιστα ἐγεγόνει, καὶ ἐπεὶ διαβαίνειν	τὸν	ποταμὸν ἔμελλον, ξυγκαλέσας Τουτίλας ἅπαντας
[7, 14]	ὕστερον διέβη μὲν ὁ Χιλβούδιος	τὸν	ποταμὸν ᾗπερ εἰώθει ξὺν ὀλίγῳ
[7, 37]	ἰόντι. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς οὔτε	τὸν	πρεσβευτήν οἱ ἐς ὄψιν ἐλθεῖν
[7, 40]	ὅπως δὴ βασιλεῖ ἀδύνατα εἴη	τὸν	πρὸς Γότθους πόλεμον ἀσχολίᾳ τῇ
[7, 34]	πρὸς αὐτοῦ τετυχηκότος τῆς χάριτος	τὸν	προτερήσαντά τε καὶ γνώμῃ τὸ
[7, 19]	ἀκάτους ἐφέλκειν ἐκέλευεν, οὗ δὴ	τὸν	πύργον ἐτύγχανε τεκτηνάμενος. τοῦ δὲ
[7, 35]	Οὐάκης τοὺς βαρβάρους τούτους ἀνέπεισε	τὸν	Ῥισιοῦλφον κτεῖναι. τῶν δὲ Ῥισιούλφου
[7, 15]	οὖν νῆες αὗται ἔπλεον ἐπὶ	τὸν	Ῥωμαίων λιμένα, αἰσθόμενοι δὲ οἱ
[7, 15]	τὰ πολέμια, ξὺν στρατεύματι ἐς	τὸν	Ῥωμαίων λιμένα ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ
[7, 18]	σφίσιν ἐπιφόρου ἐπιπεσόντος πεμπταίοις ἐς	τὸν	Ῥωμαίων λιμένα καταίρειν δυνατὰ ἔσεσθαι,
[7, 13]	ἐκ Σικελίας ἀναγόμεναι ἔπλεον ἐπὶ	τὸν	Ῥωμαίων λιμένα, πᾶσαι γεγόνασιν αὐτοῖς
[7, 14]	ἐν τῷ Σκλαβηνῶν ἔθνει Χιλβούδιον,	τὸν	Ῥωμαίων στρατηγήσαντα, ἐν ἀνδραπόδων λόγῳ,
[7, 34]	δὲ Γήπαιδες ἄγχιστά πη εἶναι	τὸν	Ῥωμαίων στρατὸν, τὰ διάφορα εὐθὺς
[7, 16]	δ´ ἄν τις ὡς καὶ	τὸν	Ῥώμης καθαιρεθῆναι περίβολον μάλιστα πάντων
[7, 6]	Νεάπολιν ἥκιστα ἔγνω, ἐς δὲ	τὸν	Ῥώμης καταπλεύσας λιμένα, στρατιώτας ἐνθένδε
[7, 26]	Γότθων στρατὸν τειχομαχεῖν ἀκούσας ἀμφὶ	τὸν	Ῥώμης περίβολον, τῶν ἱππέων τοὺς
[7, 20]	τὸν Ἰσαάκην διέφθειρε. ~Βέσσας τε	τὸν	σῖτον ἔτι μᾶλλον ἀπεμπολῶν ἐπλούτει,
[7, 17]	νόμισμα εἶχον, οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη,	τὸν	σῖτον καὶ τὰ πίτυρα ὠνούμενοι
[7, 27]	Ταραντηνῶν λιμένα, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων	τὸν	Σκύλαιον καλούμενον χῶρον, ἐφ´ οὗ
[7, 27]	τε τὸν Περανίου καὶ Σέργιον	τὸν	Σολόμωνος ἀδελφιδοῦν ξὺν ὀλίγοις τισὶν
[7, 10]	μέντοι καταπλέοντα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	τὸν	στόλον ἰδόντες ἔδεισάν τε καὶ
[7, 16]	πρὸς ἡμᾶς ὄντες. Σικελιῶται δὲ	τὸν	στόλον ἰδόντες οὐκ ἐς Γότθους
[7, 30]	οἵ τε ἐν τῷ φρουρίῳ	τὸν	στόλον τοῦτον ἅτε ἀφ´ ὑψηλοῦ
[7, 6]	τινὰ λάθρα ἐσβὰς ἐτόλμησε παρὰ	τὸν	στρατηγὸν Δημήτριον ἰέναι μόνος. ἐκ
[7, 7]	ἄλλους τε πολλοὺς καὶ Δημήτριον	τὸν	στρατηγόν. Ἡρωδιανὸς δὲ καὶ Φάζας
[7, 3]	τῇ πόλει ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ	τὸν	στρατὸν δέξασθαι. τῶν μὲν οὖν
[7, 18]	ἀνήνεγκαν. ὁ δὲ πάντα τε	τὸν	στρατὸν ὡς ὑπαντιάσων ἐν παρασκευῇ
[7, 30]	ἐπὶ τῇ Ῥώμης φρουρᾷ ἐτετάχατο	τὸν	σφῶν ἄρχοντα Κόνωνα κτείνουσιν, ἐμπορίαν
[7, 27]	ἐπίπροσθεν οὐκέτι ἔγνω, ἐς δὲ	τὸν	Τάραντα ξὺν αὐτοῖς ἦλθεν, οὗ
[7, 27]	τε ἀνηγάγετο, καταίρειν διανοούμενος ἐς	τὸν	Ταραντηνῶν λιμένα, ἐν ἀριστερᾷ ἔχων
[7, 14]	μετρίας τινός. ὁ δὲ Ῥωμαῖος	τόν	τε ἄνθρωπον παρηγορεῖν τήν τε
[7, 34]	καρτερᾶς γενομένης νικῶσι Ῥωμαῖοι, καὶ	τόν	τε Ἄορδον τῶν τε Ἐρούλων
[7, 19]	ἐς τὸ τῶν πολεμίων χαράκωμα	τόν	τε ἄργυρον, ὅσπερ ἐνταῦθα ἔκειτο,
[7, 3]	λοιδορησάμενος ἅπασι ξὺν αὐτοῖς ᾔει,	τόν	τε Ἠριδανὸν διαβάντες ἐν Φαβεντίᾳ
[7, 18]	ἔχοντα, ἐφ´ ᾧ ξὺν αὐτοῖς	τόν	τε κατὰ Σκύλλαν φυλάξει πορθμὸν
[7, 26]	ἡμέρᾳ ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον	τόν	τε ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στρατὸν
[7, 12]	καὶ τοῖς ἐνοικοῦσι Γότθοις ἐνδώσειν.	τόν	τε παῖδα ὅμηρον ἐπὶ ταύτῃ
[7, 19]	μηχανῇ Ἰσαάκης ἁλῴη, ἀλλ´ οἰόμενος	τόν	τε Πόρτον καὶ τὴν γυναῖκα
[7, 37]	τὸ Ῥήγιον, οὐ πρότερον διέβησαν	τὸν	τῇδε πορθμὸν, ἕως φρουρίου τοῦ
[7, 14]	βαρβάροις. θεὸν μὲν γὰρ ἕνα	τὸν	τῆς ἀστραπῆς δημιουργὸν ἁπάντων κύριον
[7, 14]	ἀμείβοντες δὲ ὡς τὰ πολλὰ	τὸν	τῆς ἐνοικήσεως ἕκαστοι χῶρον. ἐς
[7, 25]	ὁ Τουτίλας στείλας, οἵπερ ἀμφὶ	τὸν	τῆς πόλεως περίβολον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐπολιόρκουν
[7, 40]	πράγμασι τά τε νόμιμα καὶ	τὸν	τῆς πολιτείας κόσμον βεβαιότατα φυλάσσειν
[7, 17]	δορυάλωτα ὑμῶν αὐτῶν κατά γε	τὸν	τοῦ πολέμου γενέσθαι νόμον. καὶ
[7, 29]	ἀλλ´ ἐνοχλῶν αὐτῇ ξύμπαντα διαγέγονε	τὸν	τοῦ σπείρειν καιρὸν, οὐ ξυμπεσὸν
[7, 15]	τὸν μὲν ἐπίσκοπον ζωγρήσαντες παρὰ	τὸν	Τουτίλαν ἤγαγον, τοὺς δὲ ἄλλους
[7, 6]	ἤρξαντο, ἀσελγείᾳ πολλῇ ἐχόμενος ἐς	τὸν	Τουτίλαν συχνὰ ὕβριζε, λίαν τε
[7, 1]	δὲ αὐτοῦ ἄφνω τῷ ξίφει	τὸν	τράχηλον παίει. ὥστε, τῶν βρωμάτων
[7, 24]	δέ τις τοῦτον δὴ κυλίνδει	τὸν	τρίβολον, ὁ μὲν τέως ἐκ
[7, 4]	ἄνθρωποι, οὐ διερευνώμενοι τῆς νίκης	τὸν	τρόπον. Ἀρταβάζης μὲν τοσαῦτα εἶπεν.
[7, 34]	δημοσίῳ τῇ τοῦ δρᾶν ἐξουσίᾳ	τὸν	τρόπον. ἰδοὺ γὰρ, ἐπειδὴ τάχιστα
[7, 31]	αὐτίκα δηλώσω. Ἀρταβάνῃ Γόνθαριν καθελόντι	τὸν	τύραννον, ὥσπερ μοι ἐν τοῖς
[7, 34]	ἔξωθεν μαρτυρίας ἐδέησε, διελέγχειν ἐφιεμένοις	τὸν	τῶν ἀνδρῶν τρόπον· νῦν δὲ
[7, 27]	ὀκτακοσίοις Ἀρμενίοις στέλλει, Βαλεριανόν τε	τὸν	τῶν Ἀρμενίων στρατηγὸν ἐνθένδε ἀναστήσας
[7, 16]	οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι,	τὸν	τῶν ξυγκειμένων ἐς τοὺς ἁπάντων
[7, 27]	πλείονα ἤπερ ἦν ὑποτοπάζων εἶναι	τὸν	τῶν πολεμίων στρατὸν ἄρας αὐτίκα
[7, 16]	πόλεων πύλας ἐδέξαντο ὑπτίαις χερσὶ	τὸν	τῶν πολεμίων στρατὸν, ὥσπερ, οἶμαι,
[7, 18]	τούτῳ δὲ Βελισάριος μὲν ἐς	τὸν	τῶν Ῥωμαίων λιμένα κατῆρε, καὶ
[7, 34]	ὑμᾶς ἥκουσιν, ἀξιοῦντες Ῥωμαίους ἀνελέσθαι	τὸν	ὑπὲρ αὐτῶν οὐ δέον ἀγῶνα.
[7, 30]	ἄλλον οὐδένα ὅτι μὴ ἐς	τὸν	Χαλαζὰρ ἐπιτελέσειν τὴν κόλασιν ἐπηγγέλλετο
[7, 32]	ὁμογνωμονοῦντα παρέξεσθαι, ἐδόκει τῷ Γερμανῷ	τὸν	Χαναράγγην ἐς λόγους ξυμμῖξαι, τακτή
[7, 14]	τὸ κεκτῆσθαι μηδέν· τοῦτον βασιλεὺς	τὸν	Χιλβούδιον, ὅτε δὴ τέταρτον ἔτος
[7, 14]	πράξειν ἅπαντα ὑπέσχοντο, εἴπερ αὐτοῖς	τὸν	Χιλβούδιον στρατηγὸν Ῥωμαίων αὖθις καταστησάμενος
[7, 30]	τῇ γυναικὶ εὗρεν. ὑπὸ τοῦτον	τὸν	χρόνον Ἀντωνίνα μὲν ἡ Βελισαρίου
[7, 35]	φυγῇ κεκρυμμένῃ ἐχόμενος πάντα τοῦτον	τὸν	χρόνον, ἔκ τε ὀχυρώματος ἀεὶ
[7, 37]	τε καὶ φορτίοις πάντα τοῦτον	τὸν	χρόνον ἑλὼν ἔτυχε. Στέφανόν τε
[7, 16]	Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων. ὑπὸ τοῦτον	τὸν	χρόνον Ῥωμαῖοι ἐν Πλακεντίᾳ πολιορκούμενοι
[7, 8]	τὸ λοιπὸν εἴασεν. Ὑπὸ τοῦτον	τὸν	χρόνον Ῥωμαῖός τις αὐτῷ προσελθὼν,
[7, 29]	δὲ καταντικρὺ κεῖται. ~Ὑπὸ τοῦτον	τὸν	χρόνον Σκλαβηνῶν στράτευμα διαβάντες ποταμὸν
[7, 38]	πόνῳ τούτῳ γενόμενος. ~Ὑπὸ τοῦτον	τὸν	χρόνον στράτευμα Σκλαβηνῶν οὐ πλέον
[7, 33]	τῷ δημοσίῳ οἰκήματι. ~Ὑπὸ δὲ	τὸν	χρόνον τοῦ πολέμου τόνδε κύριοι
[7, 14]	ἀπ´ αὐτοῦ μέγα. ὑπὸ δὲ	τὸν	χρόνον τοῦτον Ἄνται ἐπισκήψαντες εἰς
[7, 26]	παντάπασιν ὄντων. ξυνηνέχθη δὲ ὑπὸ	τὸν	χρόνον τοῦτον Τουτίλαν δείσαντα, ὅπερ
[7, 20]	ἑπομένων ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε κατασκεψομένους	τὸν	χῶρον, ὅθεν οἱ ἄνθρωποι Γότθοις
[7, 37]	λοιπὸν εἶναι πόλεμον πρὸς Γότθους	τόνδε	διενεγκεῖν, εἴ τῳ ἱκανὰ τεκμηριῶσαι
[7, 37]	πρεσβευτὴν ἔπεμψε, τὸν μὲν πόλεμον	τόνδε	καταλύειν αἰτῶν, ἐνσπόνδους δὲ Γότθους
[7, 33]	δὲ τὸν χρόνον τοῦ πολέμου	τόνδε	κύριοι τῆς ἑσπερίας οἱ βάρβαροι
[7, 4]	χρώμενοι ἐς τὸν ἀγῶνα καθιστάμεθα	τόνδε.	οἱ μὲν γὰρ ἡσσηθέντες, ἂν
[7, 25]	ἐξ ἀρχῆς καθιστάμενος ἐς πόλεμον	τόνδε	Φανοῦ μὲν καὶ Πισαύρου τῶν
[7, 30]	δόρατα ἔχοντας, τοὺς δὲ τὰ	τόξα	ἐντειναμένους. ὅπερ ἐπεὶ Ῥωμαῖοι εἶδον,
[7, 1]	ἆθλα παρεῖχεν, ἵππου δὲ ἢ	τόξου	ἢ ἄλλου ὁτουοῦν στρατιώτου ἐν
[7, 38]	εἷλον, καίπερ στρατιωτῶν φρουρὰν ἔχουσαν,	Τόπηρον	ὄνομα· ἣ πρώτη μὲν Θρᾳκῶν
[7, 31]	καὶ ἀγαθὰ εἰργασμένον Ῥωμαίους ἔλεγε	τόσα	γυναῖκα μὲν τήν οἱ αὐτῷ
[7, 16]	ἀεὶ περιφέρειν φιλεῖ. Τουτίλας μὲν	τοσαῦτα	εἶπε, Πελάγιος δὲ ἀμείβεται ὧδε
[7, 8]	πολέμου πρυτανεύεται τύχη. Τουτίλας μὲν	τοσαῦτα	εἶπεν. ἐπαινέσαντες δὲ τὰ εἰρημένα
[7, 7]	ὀμεῖσθαι οὐδὲν κωλύσει. Τουτίλας μὲν	τοσαῦτα	εἶπεν, ἐπῄνεσαν δὲ οἵ τε
[7, 4]	νίκης τὸν τρόπον. Ἀρταβάζης μὲν	τοσαῦτα	εἶπεν. οἱ δὲ δὴ ἄρχοντες
[7, 7]	τὴν ἐλπίδα διολωλέναι. Δημήτριος μὲν	τοσαῦτα	εἶπεν, ὅσα Τουτίλας ἐκέλευεν. οἱ
[7, 34]	Ῥωμαίων ἀρχῇ. Καὶ Γήπαιδες μὲν	τοσαῦτα	εἶπον. βουλευσάμενος δὲ πολλὰ Ἰουστινιανὸς
[7, 34]	ἀπ´ ἐναντίας χωρήσουσι. Λαγγοβάρδαι μὲν	τοσαῦτα	εἶπον. γενόμενοι δὲ τῇ ὑστεραίᾳ
[7, 17]	τὰς ἱκεσίας ὑπερφρονοῦσι νεμεσᾶν εἴωθε.	~Τοσαῦτα	εἰπὼν ὁ Πελάγιος ἀπηλλάσσετο. καὶ
[7, 16]	μέντοι προσκεχωρηκότων ἡμῖν οἰκετῶν ἕνεκα	τοσαῦτα	ἐροῦμεν, ὡς, ἤνπερ ἐκείνους συνταξαμένους
[7, 22]	καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ὄνομα φέρεσθαι.	τοσαῦτα	μὲν Βελισάριος ἔγραψε. Τουτίλας δὲ
[7, 12]	οἷς καὶ χρήματα ἤδη δοτέον.	Τοσαῦτα	μὲν Βελισάριος ἔγραψεν. Ἰωάννης δὲ
[7, 11]	μάλιστα ἀκουσίους ὡς πολεμίοις χρῆσθαι.	τοσαῦτα	μὲν Βελισάριος εἶπε. προσεχώρει δέ
[7, 9]	ἡμᾶς οὐ δέον ὑμῖν πεπραγμένα.	τοσαῦτα	μὲν ἡ γραφὴ ἐδήλου. ἐγχειρίσας
[7, 25]	γενέσθαι τι τῶν δεόντων ἀδύνατον.	τοσαῦτα	ὁ Τουτίλας εἰπὼν ἐπὶ Περυσίαν
[7, 21]	τὴν εὐημερίαν ἐς ἀεὶ διασώζεσθαι.	Τοσαῦτα	ὁ Τουτίλας ἐς τοὺς Γότθους
[7, 4]	δὴ αἰσχρῶς ἐς φυγὴν ὥρμηντο.	Τοσαῦτα	ὁ Τουτίλας παρακελευσάμενος τῶν οἱ
[7, 34]	Γηπαίδων ἀτοπίᾳ ξυμβαίνει, οἵ γε	τοσαῦτά	τε τὸ πλῆθος καὶ τοιαῦτα
[7, 31]	γυναικός τε καὶ παιδὸς μιᾶς,	τοσαῦτα	τὴν παῖδα ἐκέλευεν ἔχειν ὅσα
[7, 32]	ἐν Ἰλλυριοῖς ἤδη που μέσοις.	τοσαῦτα	ὑπειπὼν Ἀρσάκης ἐς τὴν ἐς
[7, 4]	ἐς πεντακισχιλίους ἡμᾶς ἀποκεκρίσθαι ξυμβέβηκε.	τοσαῦτα	ὑπειπὼν κἀκεῖνο ὑμᾶς ὑπομνῆσαι οὐκ
[7, 1]	τε Βανδίλων καὶ Γότθων ἑλὼν	τοσαύτας	τε τὸ πλῆθος καὶ τοιαύτας
[7, 1]	δὲ τοὺς ἀγροίκους ὅτι δὴ	τοσαύτῃ	φειδοῖ τε καὶ προνοίᾳ ἐχρῆτο
[7, 17]	οἰκίαν ἐφέρετο, ὥστε βρώσεως ἐς	τόσον	ἀξιωτέρας μεταλαγχάνειν ἱκανοῖς εἶναι, οἱ
[7, 14]	μὲν δραστήριος τὰ πολέμια, ἐς	τόσον	δὲ χρημάτων κρείσσων ὥστε ἀντὶ
[7, 22]	οὐδὲ χρόνου βραχέος δυνάμει ἐς	τόσον	μεγέθους τε καὶ κάλλους ἀφῖκται,
[7, 35]	δὲ καὶ ῥεύσας πολὺς ἐς	τοσόνδε	γῆν τὴν ἐχομένην ἐπέκλυσεν ὥστε
[7, 40]	τῷ σάλῳ τούτῳ ἀποκοπέντος, ἐς	τοσόνδε	κινδύνου ἐλθοῦσα, πρός τε τοῦ
[7, 34]	θαρσοῦσιν ἀφῖχθαι καὶ βασιλεῖ ἐς	τοσόνδε	περιυβρισμένῳ ἐς ὄψιν ἥκειν. ἴσως
[7, 34]	Ἐρούλων ἔθνος καὶ τούτους Λαγγοβάρδας	τοσούτοις	ἐδωρήσω πόλεώς τε καὶ χώρας,
[7, 34]	αὐτοὺς ἥκοιεν. ὑμᾶς δὲ διασκοπεῖσθαι	τοσοῦτον	αἰτοῦμεν, ὅπη ποτὲ γνώμης τὰ
[7, 22]	οὖν περιβόλου ἐν χώροις πολλοῖς	τοσοῦτον	καθεῖλεν ὅσον ἐς τριτημόριον τοῦ
[7, 10]	τὰ ξυμβεβηκότα σφίσιν ἀνήνεγκαν. παρὰ	τοσοῦτον	μὲν Δρυοῦντος τὸ φρούριον κινδύνου
[7, 11]	βασιλέως πράγματα ἔσφηλεν. ᾧ δὴ	τοσοῦτον	τὰ ἡμαρτημένα ἐπανορθοῦν μέλει, ὥστε
[7, 34]	καίτοι πόλεών τε καὶ χώρας	τοσοῦτον	τῇ σῇ βασιλείᾳ περίεστιν ὥστε
[7, 16]	κατέλαβον, σῖτον ἐκ Σικελίας ἐπαγαγόμενοι	τοσοῦτον	τὸ πλῆθος, ὥστε πολιορκουμένοις ἐς
[7, 8]	σιτία παρείχετο, προσεπιβάλλων ἡμέρᾳ ἑκάστῃ	τοσοῦτον	τοῦ μέτρου ὅσον οὐ δοκεῖν
[7, 37]	ἱκανὰ τεκμηριῶσαι τὰ {μετὰ} χρόνου	τοσούτου	ἐπὶ τῆς Ῥώμης ξυμβάντα. αἵρεσιν
[7, 23]	αἰσθόμενος, ἅμα τοῖς πεντεκαίδεκα στρατιώταις	{τοσούτους	γὰρ ἑταιρίσασθαι ἴσχυσε} τοῦ τε
[7, 14]	ταύτῃ πη ἔχει. Ἄνται δὲ	τότε	ἀγειρόμενοι, ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν ἄνδρα
[7, 4]	τὴν πᾶσαν ἐλπίδα, ἐπεὶ καὶ	τότε	ἀπόμαχος ἐν τῇ ξυμβολῇ ταύτῃ
[7, 24]	~Βελισαρίῳ δὲ τόλμα προμηθὴς γέγονε	τότε	ἀρχὴν μὲν μανιώδης δόξασα εἶναι
[7, 34]	τῶν αὐτῶν δεησομένους. ἦρχε δὲ	τότε	Γηπαίδων μὲν Θορισὶν ὄνομα, τῶν
[7, 3]	πέμψας, τὸ Σισαυράνων ἐξελὼν φρούριον.	τότε	δὲ ἄνδρας ἑκατὸν ἐκ τοῦ
[7, 35]	καὶ τἄλλα ὡς εἰπεῖν ἅπαντα.	τότε	δὲ καὶ Περυσίαν πόλιν, ἣ
[7, 29]	τῶν πολεμίων οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι.	τότε	δὲ καὶ σεισμοὶ πολλάκις χειμῶνος
[7, 13]	τὰ οἰκεῖα ξύμπαντας ἀφῆκαν ἰέναι.	τότε	δὲ ὁ Ναρσῆς καί τινα
[7, 24]	πόλιν κακῶν παντάπασιν ἀπαθεῖς ἦλθον.	Τότε	δὲ ὅσοι ἐν Γότθοις λόγιμοι
[7, 36]	τῷ λιμῷ ἐς τὰ μάλιστα.	τότε	δὲ πολλὰ λογισάμενοι ἐν σφίσιν
[7, 19]	ἐπὶ τὴν γέφυραν δρόμῳ ἐχώρουν.	τότε	δὴ Βελισάριος τὰς ἀκάτους, ἐφ´
[7, 11]	παρὰ Βελισάριον ἐς Ῥάβενναν ἦλθε.	Τότε	δὴ Βελισάριος τρεῖς τῶν δορυφόρων
[7, 37]	αὖθις, ἡσυχῆ καὶ αὐτὸς ἔμενε.	τότε	δὴ Βῆρος ξὺν ἀνδράσιν, οὓς
[7, 39]	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐπαγαγέσθαι ἐπήγγελλε.	Τότε	δὴ Γερμανὸν φιλοτιμία πολλή τις
[7, 32]	παρὰ βασιλέα ἐν Παλατίῳ εἴη,	τότε	δὴ, ἑσπέρας βαθείας που οὔσης,
[7, 39]	στράτευμα τοῦτο προσδεχόμενοι, ἡσυχῆ ἔμενον	τότε	δὴ ὁ Τουτίλας, ἡμέρα γὰρ
[7, 3]	καρτερώτατα τοὺς ἐπιόντας ἠμύνοντο. καὶ	τότε	δὴ οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 15]	διαφυγόντες ἐς τὸν Πόρτον κομίζονται.	Τότε	καὶ Βιγίλιος, ὁ τῆς Ῥώμης
[7, 29]	ἐνθένδε φλαῦρον αὐτοῖς ξυνηνέχθη παθεῖν.	τότε	καὶ Νεῖλος ὁ ποταμὸς ὑπὲρ
[7, 30]	τῇ φυλακῇ τοῦ φρουρίου σταλέντες.	τότε	καὶ ὅσοι στρατιῶται πρὸς Βελισαρίου
[7, 29]	ἀπορίᾳ τροφῆς τὰ πλεῖστα ἐφθάρη.	Τότε	καὶ τὸ κῆτος, ὃ δὴ
[7, 24]	τῶν βαρβάρων στρατὸς ἀγχοῦ ἐγένοντο,	τότε	μὲν ἐνστρατοπεδευσάμενοι ηὐλίσαντο παρὰ Τίβεριν
[7, 10]	τὸν Δρυοῦντα διαθέμενοι ἡσυχῆ ἔμενον.	τότε	μέντοι καταπλέοντα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 21]	ἠγμένος ὁ θεὸς ἐπ´ αὐτοὺς	τότε	ξὺν τοῖς πολεμίοις ἐστράτευσε. καὶ
[7, 32]	ἀληθοῦς διαπυρώτατος ἐραστής. ὃς δὴ	τότε	οὐκ εἴα τὸν λόγον ἐς
[7, 14]	ξὺν τοῖς ὁμογενέσι πρὸς Σκλαβηνοὺς,	τότε	πολεμίους σφίσιν ὄντας, πρός του
[7, 13]	ἑλέσθαι τὰ χείρω, ἐπεὶ χρῆν	τότε	Ῥωμαίοις γενέσθαι κακῶς, ἢ βεβουλεῦσθαι
[7, 35]	ἅπερ ἐπεὶ Κλαυδιανὸς ἔγνω, ὅσπερ	τότε	Σαλώνων ἦρχε, στράτευμα ἐπὶ τῶν
[7, 23]	ποιησάμενος. Ὁδολγὰν δὲ Οὖννος ἦρχε	τότε	τῆς ἐν Περυσίᾳ φρουρᾶς, Κυπριανοῦ
[7, 36]	ἐτέτακτο. οὗτος ὁ Παῦλος, ἁλισκομένης	τότε	τῆς πόλεως, ξὺν ἱππεῦσι τετρακοσίοις
[7, 13]	τοὺς ἐν τῇ πόλει αἰσθόμενοι.	Τότε	τοῖς ἐν Ῥώμῃ τοῦ βασιλέως
[7, 37]	ἐπὶ Σικελίαν ἰέναι. ἦρχε δὲ	τότε	τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου Διογένης, ὁ
[7, 30]	κόλπον περιιὼν τὸν Ἰόνιον ἔπλει	τοῦ	Ἀγκῶνος εὐθύ. ταύτῃ γὰρ ἐν
[7, 24]	τέως ἐκ τῶν σκολόπων τὴν	τοῦ	ἀέρος ὄρθιον κληρωσάμενος χώραν ἐς
[7, 4]	αὐτοῦ ἔπεσε. καὶ Ἀρταβάζης δὲ,	τοῦ	αἵματος οὐκέτι λωφήσαντος, τρίτῃ ὕστερον
[7, 21]	ἐπαγάγοιντο, προδόται σφῶν αὐτῶν ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου γεγενημένοι. καὶ ἀνεπυνθάνετο μὲν
[7, 23]	τε φυλακτηρίου τὸν ἄρχοντα ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου διέφθειρε καὶ τὰς πύλας
[7, 8]	ἐκεχωρήκει, δείσας μὴ βρώσεως ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου ἐς κόρον ἐλθόντες, ὡς
[7, 13]	πλῆθος. οἷς δὴ Ἔρουλοι ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου ἐς χεῖρας ἐλθόντες, νικήσαντές
[7, 4]	Ῥωμαίων στρατοῦ ὁδῷ ἰόντες ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου ἐφάνησαν, οὓς δὴ κατιδόντες
[7, 26]	ἀκούσαντας. καὶ μάχη μὲν ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου ἰσχυρὰ γίνεται· ἅμα γὰρ
[7, 17]	τὰς ἀκαλήφας, ἔθνησκόν τε ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου καὶ ἐς γῆν ἔπιπτον.
[7, 11]	ὅσοι ξὺν αὐτῷ ἐστρατεύοντο, ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου, κακὸν οὐδὲν οὔτε παθόντες
[7, 36]	ἔγνωσαν ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου, κτεῖναι δὲ αὐτῶν ὅσους
[7, 15]	τῶν ἐναντίων τῷ χαρακώματι ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου μέλλουσι· δεήσει οὖν καὶ
[7, 2]	καθεστήκει τὰ πράγματα, βασιλέα ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου οἱ Ῥογοὶ ἀνεῖπον. ὅπερ
[7, 18]	Ἰωάννης ἐπιπεσὼν κατέπληξέ τε ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς αὐτοὺς μεμνημένους,
[7, 29]	τοῦ Εὐξείνου ξυνέρρεον. οἵπερ ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου τὸ κῆτος ἰδόντες ἔφευγον
[7, 19]	τὰ πολέμια. ἐπελθών τε ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου τοῖς ἐκείνῃ βαρβάροις ἄλλους
[7, 10]	ἔμενον. τότε μέντοι καταπλέοντα ἐκ	τοῦ	αἰφνιδίου τὸν στόλον ἰδόντες ἔδεισάν
[7, 32]	μέντοι δικαίου ἐπιμελητὴς ἀκριβὴς καὶ	τοῦ	ἀληθοῦς διαπυρώτατος ἐραστής. ὃς δὴ
[7, 22]	τε καθελὼν, οὐ τὴν ἑτέρου	του,	ἀλλὰ τὴν σαυτοῦ ἀπολωλεκὼς ἂν,
[7, 8]	ἐπιτήδεια ἐνθένδε ὠνεῖσθαι καὶ εἴ	του	ἄλλου δέοιντο, ἅτε παρὰ φίλων
[7, 4]	πολέμια, τὸν ἵππον ἐξελάσας πρὸ	τοῦ	ἄλλου στρατοῦ ἐν μεταιχμίῳ ἔστη,
[7, 31]	ἅτε τισαμένῳ μὲν τὸν Ἀρεοβίνδου	τοῦ	ἀνδρὸς φόνον, αὐτὴν δὲ ἀνασωσαμένῳ
[7, 4]	μᾶλλον τὸ δόρυ ἐς τὰ	τοῦ	ἀνδρὸς ὠθῶν ἔγκατα. οὔπω γὰρ
[7, 1]	βρωμάτων ἔτι ἐχομένων ἐν τοῖς	τοῦ	ἀνθρώπου δακτύλοις, ἡ κεφαλὴ εἰς
[7, 38]	ἱμάντας πρότερον ἐκ τοῦ νώτου	τοῦ	ἀνθρώπου ἐκδείραντες. ταῦτα διαπεπραγμένοι τὰ
[7, 31]	ὡς μάλιστα ἦν, οὐκ ἔρωτι	τοῦ	ἀνθρώπου ἐνταῦθα ἠγμένῃ, ἀλλ´ ὅτι
[7, 27]	ὅπως ἢ τῆς δυνάμεως ἀποπειρασώμεθα	τοῦ	ἀνθρώπου, ἢ τῆς ἀνοίας ἐκεῖνος
[7, 32]	τινὰ ἐκ παρασκευῆς ὑμετέρας ἀκοῦσαι	τοῦ	ἀνθρώπου λέγοντός τι ὑπὲρ τούτων
[7, 14]	ἤθεσι τοῖς σφετέροις ἐγένοντο, ἀνεπυνθάνετο	τοῦ	ἀνθρώπου ὁ πριάμενος, εἰ Χιλβούδιος
[7, 38]	βολαῖς πανδημεὶ ἐς αὐτοὺς χρώμενοι	τοῦ	ἀπεῶσθαι τὸν κίνδυνον οὐ μακράν
[7, 36]	πύλης τῆς εἰρημένης, ἣ Παύλου	τοῦ	ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι, λανθάνων τοὺς
[7, 36]	οἳ ἀμφὶ πύλην, ἣ Παύλου	τοῦ	ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι, φυλακὴν εἶχον,
[7, 20]	μὲν ἐς τὸν Πέτρου νεὼν	τοῦ	ἀποστόλου εὐξόμενος ᾔει, Γότθοι δὲ
[7, 20]	τινες ἄλλοι ἐς τὸν Πέτρου	τοῦ	ἀποστόλου νεὼν ἔφυγον. τοῦ μέντοι
[7, 36]	γέφυραν ἔσχε τὴν ἐς Πέτρου	τοῦ	ἀποστόλου τὸν νεὼν φέρουσαν. τοῦ
[7, 15]	καὶ Φωκᾶς ξὺν πεντακοσίοις ἐκ	τοῦ	ἀπροσδοκήτου ἐπισκήψαντες τῷ τῶν πολεμίων
[7, 13]	τύχη μεγάλα Ῥωμαίους ἀγαθὰ ἐκ	τοῦ	ἀπροσδοκήτου ἐργάσασθαι. βαρβάρων γὰρ Σκλαβηνῶν
[7, 38]	καὶ Θρᾳξὶν, ἡσσήθησάν τε ἐκ	τοῦ	ἀπροσδοκήτου καὶ οἱ μὲν αὐτοῦ
[7, 6]	οὐ μακρὰν ἄποθεν, ἐλθὼν ἐκ	τοῦ	ἀπροσδοκήτου κατέπληξέ τε καὶ ἐς
[7, 40]	οὕτω μὲν Ἀρταβάνην διασεσῶσθαι ἐκ	τοῦ	ἀπροσδοκήτου ξυνέπεσε. Λιβέριος δὲ οὔτε
[7, 39]	οὐδεμιᾷ φειδοῖ προϊέμενος στρατιὰν ἐκ	τοῦ	ἀπροσδοκήτου πολλὴν ἀνδρῶν μαχιμωτάτων ἀγεῖραι
[7, 4]	σιδήριον σχεδόν τι ὀρθὸν γεγενημένον	τοῦ	Ἀρταβάζου θώρακος ἅπτεσθαι, κατὰ βραχύ
[7, 34]	Ἐρούλων τισὶ ξὺν Ἀόρδῳ τῷ	τοῦ	ἄρχοντος ἀδελφῷ ἐξαπιναίως ἐπιτυγχάνουσι. μάχης
[7, 33]	τῷ ἀσφαλεῖ κεκτῆσθαι Φράγγοι, μὴ	τοῦ	αὐτοκράτορος τὸ ἔργον ἐπισφραγίσαντος τοῦτό
[7, 17]	ἦσαν. καὶ τὸ λοιπὸν οἱ	τοῦ	βασιλέως ἄρχοντες λαμβάνοντες χρήματα ἕτερα
[7, 18]	τε καὶ τιθασσεύων ἐς εὔνοιαν	τοῦ	βασιλέως ἐπηγάγετο, πολλὰ σφίσιν ὑποσχόμενος
[7, 17]	ἀντηλλάσσοντο. τελευτῶντες δὲ, ἐπεὶ οἱ	τοῦ	βασιλέως στρατιῶται σῖτον οὐκ εἶχον,
[7, 17]	ἀθρόοι Ῥωμαῖοι γενόμενοι καὶ τοῖς	τοῦ	βασιλέως στρατοῦ ἄρχουσι, Βέσσᾳ τε
[7, 13]	αἰσθόμενοι. Τότε τοῖς ἐν Ῥώμῃ	τοῦ	βασιλέως στρατοῦ ἄρχουσιν ὑποψία προδοσίας
[7, 39]	οἷς δὴ ἅπασι θαρσήσαντες οἱ	τοῦ	βασιλέως στρατοῦ ἔν τε Ῥαβέννῃ
[7, 9]	πρὸς τῶν πολεμίων, ὑπὸ δὲ	τοῦ	βασιλέως στρατοῦ ἔπιπλα πάντα. καὶ
[7, 37]	γεγενημένοι εὐθὺς ἅπαντες καὶ οἱ	τοῦ	βασιλέως στρατοῦ τῷ τε κινδύνῳ
[7, 30]	ἀπαθῆ εἴασεν. Ἀντωνίνα δὲ ἡ	τοῦ	Βελισαρίου γυνὴ τῆς βασιλίδος ἀπογενομένης
[7, 11]	οὐκ ἐπαξίως τῆς ἀρετῆς τὴν	τοῦ	βίου καταστροφὴν κληρωσάμενον. ἔπειτα Σαβινιανός
[7, 7]	αὐτοὺς ἡμῶν οἴεσθε. τὰ γὰρ	τοῦ	βίου παράλογα τύχῃ τινὶ παρὰ
[7, 18]	τε ὡς εἶχε τάχους ἐκ	τοῦ	Βρεντεσίου, πόλιν καταλαμβάνει Κανούσιον ὄνομα,
[7, 31]	γὰρ ἐς τοῦτο αὐτὸν ἡ	τοῦ	γάμου ἐλπὶς, ἄλλα τε πολλὰ
[7, 12]	ὧν ἕνεκα ἦλθεν, ἔγημε δὲ	τοῦ	Γερμανοῦ βασιλέως ἀνεψιοῦ παῖδα. ἐν
[7, 39]	Ἴστρον διατριβὴν εἶχον, κατὰ κλέος	τοῦ	Γερμανοῦ ἥκοντες καὶ χρήματα πολλὰ
[7, 37]	ἡσύχαζον. Τουτίλας δὲ μοῖραν μὲν	τοῦ	Γότθων στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε φρουρᾶς
[7, 13]	οὐδὲν ἀπαντιάσει δεινὸν, ἀντιπεριάγοντος αὐτὰ	τοῦ	δαιμονίου ἐς πᾶν ξύμφορον· ἀνδρὶ
[7, 8]	κατὰ τάχος ἐπὶ Ῥώμης διενοοῦντο.	τοῦ	δὲ ἀνέμου σφίσιν ἀντιστατοῦντος ἀπαίρειν
[7, 38]	μὲν Θρᾳκῶν τῶν παραλίων ἐστὶ,	τοῦ	δὲ Βυζαντίου διέχει ὁδῷ ἡμερῶν
[7, 36]	τοῦ ἀποστόλου τὸν νεὼν φέρουσαν.	τοῦ	δὲ Γότθων στρατοῦ, ὄρθρου τε
[7, 20]	μὲν στρατιωτῶν ἓξ καὶ εἴκοσι,	τοῦ	δὲ δήμου ἑξήκοντα. ἐπεὶ δὲ
[7, 12]	μὲν ἐν Σπολιτίῳ φυλακτηρίου Ἡρωδιανὸς,	τοῦ	δὲ ἐν Ἀσίσῃ Σισίφριδος, Γότθος
[7, 16]	στρατευσαμένους τοῖς πάλαι κεκτημένοις δουλεύειν.	τοῦ	δὲ μὴ δοκεῖν ἀλογίστῳ ταῦτα
[7, 11]	αὐτὸν ἐπιρρέοντας ἐς φυγὴν ὥρμητο.	τοῦ	δέ οἱ ἵππου ἐν δυσχωρίᾳ
[7, 32]	ἐνδελεχέστατα καὶ δασμοῖς ἐκτετηκυίας ἀήθεσι,	τοῦ	δὲ πατρὸς ἀνῃρημένου ἐπὶ ξυνθηκῶν
[7, 24]	εἶχον αὐτοβοεὶ τὴν πόλιν αἱρήσειν,	τοῦ	δὲ πράγματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ
[7, 23]	περίβολον ἐς τὸ ἔδαφος καθελόντες,	τοῦ	δὲ πρὸ τῆς πόλεως κυνηγεσίου,
[7, 19]	δὴ τὸν πύργον ἐτύγχανε τεκτηνάμενος.	τοῦ	δὲ πύργου ὕπερθεν λέμβον τινὰ
[7, 30]	καὶ Δεοφέρων ὁ Τουλλιανοῦ ἀδελφὸς,	τοῦ	δὲ Ῥωμαίων στρατοῦ ἱππεῖς μὲν
[7, 22]	Ῥώμην μὲν καθελεῖν ἐς ἔδαφος,	τοῦ	δὲ στρατοῦ τὸ μὲν πλεῖστον
[7, 32]	ὥσπερ μοι ἐρρήθη, ἀπειπὼν ἔτυχε.	τοῦ	δὲ Χαναράγγου ἀνεπυνθάνετο εἰ Ἀρταβάνου
[7, 28]	ἠϊόνος Θουρίων ἡ πόλις οἰκεῖται.	τοῦ	δὲ χειμῶνος ἀντιστατοῦντος καὶ τοῦ
[7, 4]	τὸν θώρακα ὅλον, ὀλισθῆσαν δὲ	τοῦ	δέρματος ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζου αὐχένα
[7, 14]	τοὺς πολεμίους δραστήριος. πολλάκις τε	τοῦ	δεσπότου προκινδυνεύσας ἠρίστευσέ τε διαφερόντως
[7, 28]	ἀρετῆς ἄξια ἐνδειξάμενος, τισὶ μὲν	τοῦ	διαφυγεῖν αἴτιος γέγονεν, αὐτὸς δὲ
[7, 25]	τῶν ξυμβεβηκότων ἐκλύσασθαι, ἀλλὰ καὶ	τοῦ	δικαιότερον ἂν ταύτας ὑμῖν προσήκειν
[7, 21]	ἀλλ´ οἷς ἂν μᾶλλον ὁ	τοῦ	δικαίου λόγος τιμῷτο. πόνος τε
[7, 32]	Ἀθανασίου γαμβρὸν, ἄνδρα λόγου τε	τοῦ	δικαίου μεταποιούμενον καὶ ἀληθίζεσθαι ἐξεπιστάμενον
[7, 25]	παρὰ τὰ καθεστῶτα τολμήσας ἐννοίᾳ	τοῦ	δοκοῦντος δραστηρίου τετίμηται, ὁ δὲ
[7, 4]	οὕτω τε ξυνέβη Οὐαλάριδος τὸ	τοῦ	δόρατος ἄκρον σιδήριον σχεδόν τι
[7, 34]	ἐξάγουσα πᾶσιν ἐν δημοσίῳ τῇ	τοῦ	δρᾶν ἐξουσίᾳ τὸν τρόπον. ἰδοὺ
[7, 22]	ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου, πλὴν	τοῦ	Δρυοῦντος, αὖθις ὑποχείρια Γότθοις τε
[7, 23]	ἀφίκετο, τοὺς λοιποὺς ἐπὶ τῇ	τοῦ	Δρυοῦντος φυλακῇ καταστησάμενος. καὶ ἐπεὶ
[7, 30]	ἢν μὴ βασιλεὺς τούτου δὴ	τοῦ	ἐγκλήματος ἀμνηστίαν σφίσι διδοίη χρόνου
[7, 2]	ἀλλοτρίαις, ἀκραιφνέσι παίδων διαδοχαῖς τὸ	τοῦ	ἔθνους ὄνομα ἐν σφίσιν αὐτοῖς
[7, 20]	ἐπέβαλλεν, αὐτοῖς δὲ ἡ φυλακὴ	τοῦ	ἐκείνῃ τείχους ἐπέκειτο, κάλως τε
[7, 26]	στρατῷ κρείσσονι ξύμφορόν ἐστιν ἐκ	τοῦ	ἐμφανοῦς διαμάχεσθαι, δέον τε μᾶλλον
[7, 2]	Ῥωμαίους διενεγκεῖν, καὶ αὐτὸν ἐκ	τοῦ	ἐμφανοῦς οἱ πλεῖστοι ἐκάκιζον ἅτε
[7, 9]	στρατοῦ πέμψας ἐς Καλαβρίαν ἀποπειράσασθαι	τοῦ	ἐν Δρυοῦντι φρουρίου ἐπέστελλεν. ἐπεὶ
[7, 10]	εἶχε (τοὺς γάρ οἱ ἑπομένους	τοῦ	ἐν Μήδοις στρατοπέδου ἀποστῆσαι οὐδαμῆ
[7, 23]	τινας καὶ παρὰ τὸν ἄρχοντα	τοῦ	ἐν Περυσίᾳ φυλακτηρίου ἐκέλευέν οἱ
[7, 37]	τὸν τῇδε πορθμὸν, ἕως φρουρίου	τοῦ	ἐν Ῥηγίῳ ἀπεπειράσαντο. ἦρχον δὲ
[7, 17]	Βέσσας τε καὶ Κόνων, οἵπερ	τοῦ	ἐν Ῥώμῃ φυλακτηρίου ἦρχον (σίτου
[7, 11]	διδόναι σφίσιν ἐδέοντο, οὐκ ἄλλου	του	ἕνεκα εἰς τὰ οἰκεῖα τῷ
[7, 15]	μέν τινας ἔκτειναν, αἴσθησίς τε	τοῦ	ἐνθένδε θορύβου τοῖς πολιορκουμένοις ταχὺ
[7, 18]	δὴ ἐτετάχατο ἐπὶ τῇ πολιορκίᾳ	τοῦ	ἐνταῦθα φρουρίου, διαλύσαντες τὴν προσεδρείαν
[7, 37]	Σικελίαν ἰέναι. ἦρχε δὲ τότε	τοῦ	ἐνταῦθα φυλακτηρίου Διογένης, ὁ Βελισαρίου
[7, 37]	ἐν Ῥηγίῳ ἀπεπειράσαντο. ἦρχον δὲ	τοῦ	ἐνταῦθα φυλακτηρίου Θουριμούθ τε καὶ
[7, 34]	δὲ φιλίας βεβαίωσις ἐν τῇ	τοῦ	ἐξαμαρτάνειν ἀμηχανίᾳ γενήσεται; οὐκ ἔστιν,
[7, 33]	τε Σίρμιον καὶ Δακίας ἐκ	τοῦ	ἐπὶ πλεῖστον ἁπάσας καταλαβόντες ἔσχον,
[7, 32]	γεγονὼς, εἶτα οὐ δέον ἐκ	τοῦ	ἐπὶ πλεῖστον ἀφῄρηται. καίτοι πολλῷ
[7, 35]	δὲ τὰ Χριστιανῶν δόγματα ἐκ	τοῦ	ἐπὶ πλεῖστον διατριβὴν εἶχεν, εὖ
[7, 17]	ἐξίτηλοι μὲν αἱ σάρκες ἐκ	τοῦ	ἐπὶ πλεῖστον ἐγίνοντο, τὸ δὲ
[7, 16]	αἰτεῖσθαι τὸ μηδὲν κατορθοῦν ἐκ	τοῦ	ἐπὶ πλεῖστον ἐμπέφυκε. λέγω δὲ,
[7, 4]	ξυγγενεῖς, ὁμοίαν τινὰ μάχην ἐκ	τοῦ	ἐπὶ πλεῖστον ἐπαγγελλόμεναι τοῖς στρατοπέδοις
[7, 27]	ἀλλὰ μέθης νόσῳ ἀνειμένος ἐκ	τοῦ	ἐπὶ πλεῖστον, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 33]	χωρία καταθέοντες καὶ ληϊζόμενοι ἐκ	τοῦ	ἐπὶ πλεῖστον. τινὲς δὲ αὐτῶν
[7, 24]	ἤθελον, φεύγοντες δηλονότι τὴν ἀπὸ	τοῦ	ἔργου αἰσχύνην. καὶ ὁ μὲν
[7, 22]	λόγος καὶ προσέσται τὸ μηδὲν	τοῦ	ἔργου ἀπόνασθαι. καταλήψεται δέ σε
[7, 20]	ἐδέοντο, οὐ φέροντος αὐτοῖς αἰσχύνην	τοῦ	ἔργου. καὶ Γότθοι μὲν Ῥουστικιανὴν
[7, 9]	τῶν πεπραγμένων λελείψεται. οὐ γὰρ	τοῦ	ἔργου μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς
[7, 20]	κλέος ἐπὶ σωφροσύνῃ ἐκ τούτου	τοῦ	ἔργου Τουτίλας ἔσχε. ~Τῇ δὲ
[7, 26]	ἐποιεῖτο μεγάλῳ καὶ τίσασθαι Ἰωάννην	τοῦ	ἔργου τούτου ἠπείγετο. διὸ δὴ
[7, 40]	ἔκτεινε, κλέος τε μέγα ἐκ	τοῦ	ἔργου τούτου ὁ Γερμανὸς ἐς
[7, 1]	διέφυγεν. Ἰλδιβάδου τε ὄνομα ἐκ	τοῦ	ἔργου τούτου παρά τε βασιλέα
[7, 1]	θυμοειδὴς ὢν φύσει, τὴν ἐκ	τοῦ	ἔργου ὕβριν οὐκ ἤνεγκεν, ἀλλὰ
[7, 25]	πόλεμον δυνατὸς εἴη, ἀλλ´ ἐκ	τοῦ	εὐθέος ἀναγκάζηται ἡμῖν ἐς πεδίον
[7, 16]	ἐκείνῳ ξυμβαίνει, ὅτῳ ἂν ἐκ	τοῦ	εὐθέος ἀποκαλύψαντες τὸν ἀληθῆ λόγον,
[7, 8]	ἐν πεδίῳ γὰρ μᾶλλον ἐκ	τοῦ	εὐθέος διακρίνεσθαι μάχῃ πρὸς αὐτοὺς
[7, 29]	ἄγχιστά πη τοῦ στόματος Πόντου	τοῦ	Εὐξείνου ξυνέρρεον. οἵπερ ἐκ τοῦ
[7, 1]	αὐτὴν ἐπανήκοντα, κόρον τε αὐτῶν	τοῦ	θεάματος τούτου οὐδεὶς ἔλαβε. πομπῇ
[7, 32]	τὸν πάντα αἰῶνα. καὶ οὐδὲ	τοῦ	θείου τὴν οὐσίαν αὐτὸν εἰσιέναι
[7, 21]	μεταβαλλομένοις γὰρ καὶ τὰ παρὰ	τοῦ	θεοῦ αὐτίκα δὴ μάλα πολέμια
[7, 14]	μέν οἱ διὰ τοῦτο πρὸς	τοῦ	θεοῦ ἰσχυρίσατο τἀγαθὰ ἔσεσθαι, καὶ
[7, 30]	ὡμολόγησάν τε μεσούσης μάλιστα τῆς	τοῦ	θέρους ὥρας τὸ φρούριον ἐνδώσειν,
[7, 26]	Τουτίλας ἤδη ἐχόμενος τῆς ἐκ	τοῦ	θυμοῦ ἀβελτερίας ἀπώνατο. στράτευμα γὰρ
[7, 24]	ὀργῇ χρώμενοι τοῖς πολεμίοις ἐπέκειντο,	τοῦ	θυμοῦ σφᾶς παρὰ δύναμιν ἐς
[7, 15]	ᾤχοντο. τούτου ὁ Τουτίλας ἀνεπυνθάνετο	τοῦ	ἱερέως ὅσα ἐβούλετο, ἐπενεγκών τε
[7, 1]	γενομένη τῆς ὕβρεως τῇ ἀτοπίᾳ	τοῦ	Ἰλδιβάδου γυνὴ, παρά τε τὸν
[7, 27]	δὲ καὶ Βαλεριανὸς ἄγχιστα κόλπου	τοῦ	Ἰονίου ἥκων διαπορθμεύσασθαι μὲν ᾤετό
[7, 11]	πολίσματα δύο πρὸς τῇ ἀκτῇ	τοῦ	Ἰονίου κόλπου, Πίσαυρός τε καὶ
[7, 18]	δὲ ποιησάμενον τὰ ἐντὸς κόλπου	τοῦ	Ἰονίου ξυμμῖξαι σφίσιν ἥκοντα ἐς
[7, 22]	μὲν ἅπαντα τὰ ἐντὸς κόλπου	τοῦ	Ἰονίου, πλὴν τοῦ Δρυοῦντος, αὖθις
[7, 18]	τὰ πλεῖστα τῶν ἐντὸς κόλπου	τοῦ	Ἰονίου φίλιά τε αὐτοῖς καὶ
[7, 24]	καιρίαν πληγεὶς αὐτός τε ἐκ	τοῦ	ἵππου ἐκπίπτει καὶ τὸ σημεῖον
[7, 23]	ἀπὸ τῆς ἄλλης πόλεως τὴν	τοῦ	ἰσθμοῦ μοῖραν τειχίσματί τε αὐτὴν
[7, 40]	ἐν ᾗ ἔπλει Ἀρταβάνης αὐτὸς,	τοῦ	ἱστοῦ οἱ ἐν τῷ σάλῳ
[7, 34]	τὰ πρότερα εἶχον, Γήπαιδες δὲ	τοῦ	Ἴστρου ἐπὶ θάτερα τὸ ἐξ
[7, 14]	τὸ γὰρ πλεῖστον τῆς ἑτέρας	τοῦ	Ἴστρου ὄχθης αὐτοὶ νέμονται. τὰ
[7, 14]	Θρᾴκης στρατηγὸν ἀνειπὼν, ἐπὶ τῇ	τοῦ	Ἴστρου ποταμοῦ φυλακῇ κατεστήσατο, φυλάσσειν
[7, 26]	ταύτῃ δὴ τῇ κατασκοπῇ πρὸς	τοῦ	Ἰωάννου σταλέντες αἰσθόμενοι μὲν πολεμίων
[7, 20]	φυλακὴν ἐπικεῖσθαι ξυνέβαινε, πολλὴ ἐξουσία	τοῦ	καθεύδειν ἐγίνετο, ἐπεὶ οὐδεὶς αὐτοῖς
[7, 34]	ἀναγκασθέντες τὴν ἀκούσιον εὐγνωμοσύνην ὀψὲ	τοῦ	καιροῦ μεταμπίσχονται. τῷ γὰρ τὴν
[7, 40]	ἀδύνατα σφίσιν ᾤοντο εἶναι τηνικάδε	τοῦ	καιροῦ περιιοῦσι τὴν τοῦ κόλπου
[7, 27]	γὰρ καὶ ἵπποις ἐς ἐκεῖνο	τοῦ	καιροῦ τὰ ἐπιτήδεια οὐκ ἂν
[7, 3]	ἐπεὶ δὲ Γότθοι ἅπαντες ᾔσθοντο	τοῦ	κακοῦ, διὰ πυλῶν ἑτέρων φεύγοντες
[7, 6]	ὁ ἀνὴρ ὤφθη. προϊόντος δὲ	τοῦ	κακοῦ καὶ τῆς ἀπωλείας τοῖς
[7, 40]	οὐδαμῆ ἐδικαίουν ἀνταλλάξασθαι ἀνδρὸς τὴν	τοῦ	καλουμένου κοιαίστωρος ἀρχὴν ἔχοντος. δείσας
[7, 5]	τοὺς πολεμίους διενοοῦντο, ἀλλ´ ἕκαστος	τοῦ	κατ´ αὐτὸν περιβόλου ἐντὸς ἔμενε
[7, 24]	τε Ῥωμαῖοι παρὰ δόξαν ἀντείχοντο,	τοῦ	κινδύνου, ὡς τὸ εἰκὸς, ἐς
[7, 18]	διέχουσαν, πρὸς δὲ τῇ ἀκτῇ	τοῦ	κόλπου κειμένην, ἀτείχιστον οὖσαν, ὑποτοπάζοντες
[7, 40]	τηνικάδε τοῦ καιροῦ περιιοῦσι τὴν	τοῦ	κόλπου περίοδον ἐς Ἰταλίαν κομίζεσθαι·
[7, 22]	μέσοις ἀνέχει, ἐν τῷ Ἀννίβαλος	τοῦ	Λίβυος χαρακώματι στρατοπεδευσάμενος ἡσυχῆ ἔμενεν.
[7, 15]	πνεύματος αὐτοῖς ἐπιφόρου ὄντος, ἐντὸς	τοῦ	λιμένος κατὰ τάχος ἐγένοντο. ἔπλεον
[7, 7]	πάντες. πολλὴ γὰρ αὐτοὺς ἀνάγκη	τοῦ	λιμοῦ ἐπίεζε. πίστιν μέντοι ἐς
[7, 34]	ἐγὼ δὲ ὅθεν τὴν ἐκβολὴν	τοῦ	λόγου ἐποιησάμην ἐπάνειμι. ~Βελισάριος μὲν
[7, 29]	ἐγὼ δὲ ὅθεν τὴν ἐκβολὴν	τοῦ	λόγου ἐποιησάμην ἐπάνειμι. Τουτίλας οὖν
[7, 39]	δὴ οἱ πολέμιοι μηδὲν μὲν	τοῦ	λοιποῦ ἐσκομίζωνται, ἀπορίᾳ δὲ τῶν
[7, 11]	τῆς εἰρήνης καὶ τὰ ἐκ	τοῦ	μεγάλου βασιλέως ἀγαθὰ γένοιτο· ὡς
[7, 34]	ἀλλ´ ἀπορίᾳ ἠναγκασμένοι ἡσυχῆ ἔμενον.	τοῦ	μὲν γὰρ Ἴστρου ἐπέκεινα προσποιεῖσθαι
[7, 12]	καὶ Ἀσίσην ἐπολιόρκει. ἦρχε δὲ	τοῦ	μὲν ἐν Σπολιτίῳ φυλακτηρίου Ἡρωδιανὸς,
[7, 28]	τῇ Σικελίας Μεσήνῃ προσέσχον, ἣ	τοῦ	μὲν Κρότωνος ἑπτακοσίους σταδίους διέχει,
[7, 22]	τε Ἰωάννην καὶ Λευκανοὺς ἰέναι.	τοῦ	μὲν οὖν περιβόλου ἐν χώροις
[7, 22]	τοὺς πρέσβεις εὐθὺς ἀπεπέμψατο. καὶ	τοῦ	μὲν στρατοῦ τὸ πλεῖστον μέρος
[7, 20]	Πέτρου τοῦ ἀποστόλου νεὼν ἔφυγον.	τοῦ	μέντοι δήμου πεντακοσίους ἄνδρας ἀνὰ
[7, 32]	ἡδονῆς ἀλλότριον ἐς ἀεὶ ἔχων,	τοῦ	μέντοι δικαίου ἐπιμελητὴς ἀκριβὴς καὶ
[7, 36]	ἀρετῇ σφᾶς ἀπωσαμένων ἐνθένδε Ῥωμαίων.	τοῦ	μέντοι Πόρτου κρατήσαντες Ῥώμην κατὰ
[7, 8]	παρείχετο, προσεπιβάλλων ἡμέρᾳ ἑκάστῃ τοσοῦτον	τοῦ	μέτρου ὅσον οὐ δοκεῖν αἴσθησίν
[7, 16]	παρ´ ἡμῶν τὴν ὁμολογίαν κεκομισμένους	τοῦ	μή ποτε αὐτοὺς τοῖς πάλαι
[7, 33]	καὶ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐπέρρωσε σφίσι,	τοῦ	μή τί οἱ ἐναντίωμα τούτων
[7, 30]	γυμνοὺς ὅπη βούλοιντο ἐκέλευεν ἀπαλλάσσεσθαι,	τοῦ	μή τινά οἱ τῶν ἁπάντων
[7, 32]	ἀλλ´ ἔτι ὀκνήσει πολλῇ εἴχετο,	τοῦ	μὴ τὸν Ἀρταβάνην σπουδῇ πολλῇ
[7, 16]	ὅπως μὴ σαυτῷ αἰτιώτατος γεγονὼς	τοῦ	μηδὲν ἀνύειν ὧν ἕνεκα ἦλθες
[7, 8]	ἁμαρτάδα ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνταλλάξασθαι, μηδὲ	τοῦ	μιάσματος τοῦδε αὐτοὶ τὸ μέρος
[7, 1]	θνήσκει. Θευδιμοῦνδος δὲ ὁ Μαυρικίου	τοῦ	Μούνδου υἱὸς, μειράκιον ὢν ἔτι,
[7, 27]	ἰσχυρὸς μέν τις δημιουργὸς αὐτίκα	τοῦ	μύθου καθίσταται, μάρτυρας δὲ τῶν
[7, 29]	εὖ οἶδα, ὡς ἡ μὲν	τοῦ	Νείλου ἐπὶ τῆς χώρας διατριβὴ
[7, 24]	Ῥωμαῖοι δὲ τὸ μὲν ἄλλο	τοῦ	νεκροῦ σῶμα ἐσκύλευσαν, τοὺς δὲ
[7, 24]	τό τε σημεῖον ἁρπάζουσι καὶ	τοῦ	νεκροῦ χεῖρα τὴν λαιὰν ἀποτεμόντες
[7, 38]	φλόγα ἔκαυσαν, ἱμάντας πρότερον ἐκ	τοῦ	νώτου τοῦ ἀνθρώπου ἐκδείραντες. ταῦτα
[7, 32]	καὶ ξυμβάσεως λόγῳ, παντὸς δὲ	τοῦ	ξυγγενοῦς δεδουλωμένου τε καὶ σκεδαννυμένου
[7, 20]	τε τοῦ πατρὸς καὶ Βοετίου	τοῦ	ξυνοικήσαντος. Τουτίλας δὲ οὐδὲν ἄχαρι
[7, 1]	αὕτη μὲν τίσις Ἰλδίβαδον περιῆλθε	τοῦ	Οὐραΐα φόνου. καὶ ὁ χειμὼν
[7, 17]	τῶν λόγων θράσει, ἀλλὰ τῇ	τοῦ	πάθους ἀκμῇ τοῦτο σταθμώμενοι. ὁ
[7, 32]	συγκλήτου εὐθὺς αὐτοῦ τε καὶ	τοῦ	παιδὸς ἀπεψηφίσαντο ἅπαντες ἅτε οὐδὲν
[7, 35]	ἀρχὴν οὐκ ἐς μακρὰν ἔσχε,	τοῦ	παιδὸς τούτου νόσῳ αὐτίκα ἐξ
[7, 22]	ἀδίκημα μέγα ἐς τοὺς ἀνθρώπους	τοῦ	παντὸς αἰῶνος δόξειεν εἶναι· ἀφαιρεῖται
[7, 29]	ξυμπεσὸν τοῦτό γε πρότερον ἐκ	τοῦ	παντὸς αἰῶνος, ἔστι δὲ οὗ
[7, 23]	ὅτι τάχιστα ἐς Σπολίτιον πέμψαι,	τοῦ	παντὸς λόγου τὴν δήλωσιν ποιησάμενος.
[7, 22]	τοσοῦτον καθεῖλεν ὅσον ἐς τριτημόριον	τοῦ	παντὸς μάλιστα. ἐμπιπρᾶν δὲ καὶ
[7, 3]	τότε δὲ ἄνδρας ἑκατὸν ἐκ	τοῦ	παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἀωρὶ τῶν
[7, 28]	ἐπύθετο ἅπαντα, ἐς τρισχιλίους ἱππεῖς	τοῦ	παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐπὶ τοὺς
[7, 34]	οὐ γέγονε πρᾶξις μιαρωτέρα ἐκ	τοῦ	παντὸς χρόνου. ἐπειδὴ γὰρ ἡμᾶς
[7, 38]	ποταμὸν Ἴστρον φαίνονται διαβεβηκότες ἐκ	τοῦ	παντὸς χρόνου, πλήν γε δὴ
[7, 17]	τελευτῆς σώφρονος μηδὲ θανάτου φθονήσητε	τοῦ	πάντων ἡδίστου, ἀλλὰ πράξει μιᾷ
[7, 27]	τις αὐτοῖς ξυμβᾶσα διεσώσατο ἐκ	τοῦ	παραδόξου. νῆες γὰρ, ἐν αἷς
[7, 6]	Δημήτριον ἰέναι μόνος. ἐκ δὲ	τοῦ	παραδόξου σωθείς τε καὶ ξυγγενόμενος
[7, 16]	ἐκκρούοντες κύριοι τῶν ἡμετέρων ἐκ	τοῦ	παραλόγου γεγένηνται. ὅπως τοίνυν καὶ
[7, 31]	οἱ γὰρ ἄνθρωποι εὐημερίας ἐκ	τοῦ	παραλόγου ἐπιλαβόμενοι οὐ δύνανται τὴν
[7, 20]	τοὺς φόνους ἀμυνομένη Συμμάχου τε	τοῦ	πατρὸς καὶ Βοετίου τοῦ ξυνοικήσαντος.
[7, 3]	ταύτῃ ἀνθρώπους, καὶ μὴν καὶ	τοῦ	πεδίου ἐπὶ πλεῖστον ὁρᾶν. ἐνταῦθα
[7, 36]	ἐρέσσοντας ἐπίπροσθεν ἰέναι, ἐπειδὰν δὲ	τοῦ	περιβόλου ἄγχιστα ἥκωσι, ταῖς σάλπιγξιν
[7, 3]	ἴσχυσαν. Ῥωμαῖοι μὲν οὖν ξυμφρονήσαντες	τοῦ	περιβόλου ἀμφὶ τὰς ἐπάλξεις κατέφυγον,
[7, 3]	τις ἐς ἄγαν ὑψηλὴ πρὸ	τοῦ	περιβόλου ἀνέχει, ὅθεν ἅπαντα κατανοεῖν
[7, 36]	οἱ βάρβαροι τειχομαχεῖν ἐγχειρήσαντες καὶ	τοῦ	περιβόλου ἀποπειράσασθαι ἀπεκρούσθησαν, ἀρετῇ σφᾶς
[7, 40]	καὶ παντὶ τῷ στόλῳ ἐντὸς	τοῦ	περιβόλου ἐγένετο. καὶ Ἀρταβάνης δὲ
[7, 3]	ἀπολεξάμενος ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἄγχιστα	τοῦ	περιβόλου ἐγένετο. καὶ ἐπεὶ ὁ
[7, 38]	τὴν δίωξιν ἐκπεπτωκότες πόρρω που	τοῦ	περιβόλου ἐγένοντο. ἀναστάντες οὖν οἱ
[7, 20]	τούτων χερσὶν ἀμφοτέραις λαβόμενοι ἔξω	τοῦ	περιβόλου ἐγένοντο καὶ παρὰ Τουτίλαν
[7, 20]	αἱρουμένων ἐπέβαλεν. οἵπερ, ἐπειδὴ ἐντὸς	τοῦ	περιβόλου ἐγένοντο, καταβαίνουσι μὲν ἐς
[7, 24]	τῶν Ῥωμαίων τινὲς πόρρω που	τοῦ	περιβόλου ἐγένοντο. οὓς δὴ κυκλώσεσθαι
[7, 37]	ἐπειδὴ ἐς Κεντουκέλλας ἀφίκοντο, ἄγχιστα	τοῦ	περιβόλου ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο.
[7, 25]	στράτευμα, ἐνταῦθά τε ἀφικόμενοι ἄγχιστα	τοῦ	περιβόλου ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ ἐγκαθεζόμενοι ἐς
[7, 6]	στρατοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενος οὐ πολλῷ ἄποθεν	τοῦ	περιβόλου ἡσύχαζε, πέμψας δὲ τῆς
[7, 24]	πέντε καὶ εἴκοσιν ἡμερῶν ὅσα	τοῦ	περιβόλου καθῄρητο τῷ τρόπῳ τούτῳ
[7, 39]	Ῥωμαίων ἦρχεν, ὑπαντιάσας τε πρὸ	τοῦ	περιβόλου καὶ ἐς χεῖρας ἐλθὼν
[7, 37]	ἐναντίων παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι ἐντὸς	τοῦ	περιβόλου κατακλεισθέντες ἡσύχαζον. Τουτίλας δὲ
[7, 11]	τε τῷ ἀσφαλεῖ γενομένους ὅσα	τοῦ	περιβόλου κατεπεπτώκει, ὅτῳ δὴ ἀνοικοδομήσασθαι
[7, 11]	τάχος τοῖς τείχεσιν ἐναρμόσαντας ἐντὸς	τοῦ	περιβόλου μένειν, ἔν τε τῷ
[7, 20]	περὶ ταῦτα ἐσπουδακὼς οὔτε φυλακῆς	τοῦ	περιβόλου οὔτε ἄλλου ὁτουοῦν ἀσφαλείας
[7, 7]	δὲ οὐ προσβολήν τινα κατὰ	τοῦ	περιβόλου ποιήσεσθαι ἰσχυρίζετο, οὐδὲ ἄλλῃ
[7, 36]	πανταχόθι τῆς πόλεως σῖτον ἐντὸς	τοῦ	περιβόλου σπείρας ἐνδεῖν σφίσι τὰ
[7, 38]	μὲν πλεῖστοι ἐν δυσχωρίαις πρὸ	τοῦ	περιβόλου σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν, ὀλίγοι
[7, 3]	τάχος ἀπήλαυνον, καίπερ μαχομένους ἐντὸς	τοῦ	περιβόλου τοὺς ἑτέρους θεώμενοι καὶ
[7, 24]	οἷός τε ἦν ὅσα καθελὼν	τοῦ	περιβόλου Τουτίλας ἔτυχε βραχεῖ ἀνοικοδομήσασθαι
[7, 15]	σφᾶς ἐπὶ τὸν λιμένα παρακαλεῖν,	τοῦ	πνεύματος αὐτοῖς ἐπιφόρου ὄντος, ἐντὸς
[7, 7]	τε λαμπρῶς ἐκράτει καὶ ἡ	τοῦ	πνεύματος ἐπρυτάνευε βία, ἥπερ αὐτοὺς
[7, 40]	ἦν δὲ οὕτως, ἀλλὰ πρὸς	τοῦ	πνεύματος ξὺν βίᾳ πολλῇ διωθούμεναι
[7, 40]	χειμῶνός οἱ ἐξαισίου ἐπιπεσόντος καὶ	τοῦ	πνεύματος σκληροῦ τε ὑπεράγαν ὄντος
[7, 28]	τοῦ δὲ χειμῶνος ἀντιστατοῦντος καὶ	τοῦ	πνεύματος σὺν πολλῷ ῥοθίῳ βιαζομένου,
[7, 17]	ὑμῶν αὐτῶν κατά γε τὸν	τοῦ	πολέμου γενέσθαι νόμον. καὶ χορηγεῖτε
[7, 33]	σφίσι κατηκόους κατ´ ἀρχὰς τοῦδε	τοῦ	πολέμου Γερμανοῖς ἔδοσαν Γότθοι, οὐκ
[7, 13]	τοῖς πολεμίοις κατ´ ἐξουσίαν τὴν	τοῦ	πολέμου διοικεῖσθαι ῥοπήν. καί μοι
[7, 11]	ὧν δὴ τὰς οἰκίας τοῦδε	τοῦ	πολέμου κατ´ ἀρχὰς Οὐίττιγις ἐμπρήσας
[7, 8]	γένος σεσῶσθαί τε καὶ τὸ	τοῦ	πολέμου κεκτῆσθαι κράτος. σκέψασθε γάρ·
[7, 1]	πολιορκούμενοι τὰ ποιούμενα ἐν ταῖς	τοῦ	πολέμου ξυμβολαῖς ἔβλεπον, ἐν θαύματι
[7, 4]	ὑμῖν, προϊόντος, ὡς τὸ εἰκὸς,	τοῦ	πολέμου πάμπαν κρατήσειν τῶν ἐναντίων
[7, 21]	καὶ ἀρετῇ καὶ τῇ ἄλλῃ	τοῦ	πολέμου παρασκευῇ τῶν ἐναντίων παρὰ
[7, 40]	ἰσχυρότατα ἐξαρτυομένου τὰ ἐς τὴν	τοῦ	πολέμου παρασκευὴν, Σκλαβηνῶν ὅμιλος ὅσος
[7, 21]	Τουτίλᾳ γράψας, ὅτι δὴ αὐτοκράτορα	τοῦ	πολέμου πεποίηται Βελισάριον, κύριός τε
[7, 9]	ἤν γε μὴ ἀναμενοῦντες τὸ	τοῦ	πολέμου πέρας, ἀλλ´ ἔτι βραχείας
[7, 8]	πρὸς τὸν βίον ἑκάστου ἡ	τοῦ	πολέμου πρυτανεύεται τύχη. Τουτίλας μὲν
[7, 8]	ἦν ἡμῖν κατ´ ἀρχὰς τοῦδε	τοῦ	πολέμου στρατιωτῶν μὲν πλῆθος δόξῃ
[7, 39]	εἶναι. ἀκηκοέναι γὰρ αὐτοκράτορα τοῦδε	τοῦ	πολέμου τὸν Γερμανὸν καταστῆναί τε
[7, 33]	οἰκήματι. ~Ὑπὸ δὲ τὸν χρόνον	τοῦ	πολέμου τόνδε κύριοι τῆς ἑσπερίας
[7, 34]	Δακίας ἄττα χωρία ὑπόθεσιν ὑμῖν	τοῦ	πολέμου τοῦδε προΐσχονται εἶναι. καίτοι
[7, 27]	οὕσπερ κυνίσκους τανῦν καλοῦσιν, ἐνταῦθα	τοῦ	πορθμοῦ ἐκ παλαιοῦ τε καὶ
[7, 18]	τισὶν, ἢ πλοίοις ἄλλοις, ἐκ	τοῦ	Πόρτου ἀναγομένοις ἐς τὴν πόλιν
[7, 15]	ἡμέρᾳ τῇ ἐπιγενησομένῃ ἔφοδος ἐκ	τοῦ	Πόρτου ἐπ´ αὐτοὺς ἔσται. καὶ
[7, 19]	ποταμοῦ ὄχθην, ἥ ἐστιν ἐκ	τοῦ	Πόρτου ἐς Ῥώμην ἰόντι ἐν
[7, 22]	ἀμφὶ Βελισάριον εἴη ἔξω πη	τοῦ	Πόρτου ἰέναι· αὐτὸς δὲ ξὺν
[7, 25]	ἡμᾶς κακουργήσει· τάς τε γὰρ	τοῦ	ποταμοῦ γεφύρας τούτου ἕνεκα καθελεῖν
[7, 24]	ἀναγκαίων, ἔς τε Ῥώμην διὰ	τοῦ	ποταμοῦ ἐσκομίσας {εἰσῆξε} Ταῦτα ἐπεὶ
[7, 19]	ὅτι τάχιστα ἐς τὴν ἑτέραν	τοῦ	ποταμοῦ ὄχθην ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ
[7, 19]	πέφυκε. κατὰ δὲ τὴν ἑτέραν	τοῦ	ποταμοῦ ὄχθην, ἥ ἐστιν ἐκ
[7, 19]	ἐνέτυχον, οἳ δὴ ἐφ´ ἑκάτερα	τοῦ	ποταμοῦ σειρᾶς σιδηρᾶς ἐπὶ τῇ
[7, 4]	οἶμαι τοίνυν ἡμῖν μᾶλλον ξυνοίσειν	τοῦ	ποταμοῦ τηρήσασι τὴν διάβασιν τοῖς
[7, 19]	τὸν Πόρτον ὁδοῦ ἐπ´ αὐτὸ	τοῦ	ποταμοῦ τὸ ὕδωρ εἱστήκει, ἐκέλευε
[7, 34]	τὰ μάλιστα εἶναι θαρσῶν, τὴν	τοῦ	πράγματος ἀξίωσιν πεποιῆσθαι δοκεῖ, ὅπερ
[7, 34]	τις ἐφικέσθαι δύναιτο λόγῳ τῆς	τοῦ	πράγματος ἀτοπίας; οὐ κατεφρόνησαν τῆς
[7, 34]	ὑπαρχόντων βεβουλευμένος κρείσσω παρὰ πολὺ	τοῦ	πρὸς αὐτοῦ τετυχηκότος τῆς χάριτος
[7, 37]	τὸν αὑτοῦ αὐτοκράτορα ἐβούλευσε πολέμου	τοῦ	πρὸς Γότθους τε καὶ Τουτίλαν
[7, 39]	ἐς Βυζάντιον μετεπέμπετο. αὐτοκράτορα δὲ	τοῦ	πρὸς Τουτίλαν τε καὶ Γότθους
[7, 19]	λέμβον ὑφάψαντας ὕπερθεν τῶν πολεμίων	τοῦ	πύργου ῥίπτειν. καὶ Ῥωμαῖοι μὲν
[7, 19]	τῶν ἄλλων ἁπάντων ὅσα δὴ	τοῦ	πυρὸς βρῶσις ὀξυτάτη γίνεσθαι πέφυκε.
[7, 19]	Ῥωμαίων στόλος πόνῳ ἀναπλέοντες ἅτε	τοῦ	ῥεύματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος ᾔεσαν. Γότθοι
[7, 28]	σταδίους διήκει, ἑκατέρωθι δὲ παρὰ	τοῦ	ῥεύματος τὴν ἐκβολὴν κεῖται πολίσματα
[7, 40]	τοσόνδε κινδύνου ἐλθοῦσα, πρός τε	τοῦ	ῥοθίου φερομένη καὶ τῷ κλύδωνι
[7, 14]	μὲν ὑπὲρ ποταμὸν Ἴστρον, Τραϊανοῦ	τοῦ	Ῥωμαίων αὐτοκράτορος ἐν τοῖς ἄνω
[7, 33]	ἐν Γάλλοις μετάλλων πεποίηνται, οὐ	τοῦ	Ῥωμαίων αὐτοκράτορος, ᾗπερ εἴθισται, χαρακτῆρα
[7, 14]	οἰόμενοι ἀγαθὰ ἔσεσθαι, κυρίοις ἤδη	τοῦ	Ῥωμαίων στρατηγοῦ Χιλβουδίου γεγενημένοις. τὰ
[7, 18]	ὑποσχόμενος πρός τε βασιλέως καὶ	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἀγαθὰ ἔσεσθαι. ἄρας
[7, 5]	ἔπεμψεν ἐς Ῥάβενναν πρὸς τοὺς	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντας, βοηθεῖν σφίσι
[7, 3]	πράξαντας ὁ Μαρκιανὸς παρὰ τοὺς	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντας, ἐφ´ ᾧ
[7, 38]	ἀπολελειμμένοις ἐς χεῖρας ἐλθόντες οἱ	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ἔν τε
[7, 9]	Τουτίλας ἔπρασσεν, ἐν τούτῳ οἱ	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ξὺν τοῖς
[7, 7]	πολέμια. ἃ δὴ μαθόντες οἱ	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες σπουδῇ πολλῇ
[7, 4]	ᾔει. ὃ δὴ μαθόντες οἱ	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τὰ παρόντα
[7, 3]	ἠμύνοντο. καὶ τότε δὴ οἱ	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τὰ ὑπὲρ
[7, 40]	ἐπιτήδεια ξύμπαντα εὔπορα ἔχοντες ἅτε	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τοὺς στρατιώτας
[7, 9]	ἐγένετο ἡμέρα, ἐγνώσθη· οἱ δὲ	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ὑποψίᾳ πολλῇ
[7, 20]	ὅτι δὴ χρήματα προϊεμένη τοῖς	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχουσι τὰς Θευδερίχου
[7, 36]	λογισάμενός τε ὡς ἤν τινες	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἅτε ἐν σκότῳ
[7, 22]	κεκτημένων. οἱ δὲ ἀπετάξαντο μὲν	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ, ἐν δὲ τοῖς
[7, 1]	εἶδεν. ὅσον μὲν οὖν χρόνον	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ἔν τε Λιβύῃ
[7, 4]	ξυμβολῆς οἱ τριακόσιοι βάρβαροι κατόπισθεν	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ ὁδῷ ἰόντες ἐκ
[7, 36]	ξυμπέμψας ἀφῆκε. καὶ ἄλλοι μέντοι	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ, ὅσοι καταφυγόντες ἐς
[7, 30]	ἀκούσιον ξυστρατεύεσθαι. ὀγδοήκοντα μὲν οὖν	τοῦ	Ῥωμαίων στρατοῦ τῶν χρημάτων ἀπολελειμμένων
[7, 13]	ἠξίουν. Γότθων δέ τινων ἄγχιστα	τοῦ	Ῥώμης περιβόλου ἀφικομένων Ἀρτασίρης τε
[7, 17]	γὰρ πολύ τι μέτρον ἐντὸς	τοῦ	Ῥώμης περιβόλου ἐναποθέμενοι σφίσιν ἔτυχον)
[7, 25]	οὐδὲν Γότθοις ξυμβέβηκεν, ἐκ δὲ	τοῦ	Ῥώμης περιβόλου καὶ τῶν ἄλλων
[7, 24]	Βελισάριος ἀδεέστερον ἤδη τὰς πύλας	τοῦ	Ῥώμης περιβόλου πανταχόθι ἐφαρμοσάμενος σιδήρῳ
[7, 29]	γέγονεν, οἱ δὲ πλεῖστοι ἀμφὶ	τοῦ	Σαγάριδος τὰς ἐκβολὰς ἦλθον. τινὰς
[7, 19]	ἔτι γάρ οἱ μόνῳ τι	τοῦ	σίτου ἐλέλειπτο, ἐπεὶ ὅσον ἐς
[7, 20]	γὰρ ἀνοσίας, ὥς γε δεδήλωται,	τοῦ	σίτου τιμὰς ὁ κακοδαίμων Τουτίλᾳ
[7, 29]	ἐνοχλῶν αὐτῇ ξύμπαντα διαγέγονε τὸν	τοῦ	σπείρειν καιρὸν, οὐ ξυμπεσὸν τοῦτό
[7, 39]	τῇ πάσῃ. ἀλλά οἱ ἄρχοντα	τοῦ	στόλου καταστησαμένῳ Λιβέριον αὐτίκα δὴ
[7, 29]	πάμπολύ τι πλῆθος ἄγχιστά πη	τοῦ	στόματος Πόντου τοῦ Εὐξείνου ξυνέρρεον.
[7, 30]	ἐνταῦθα καθῆστο, δισχιλίους δὲ ἱππεῖς	τοῦ	στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐς Πικηνοὺς στέλλει,
[7, 26]	σκότῳ διαλαθεῖν ἴσχυσαν. ἔξω δὲ	τοῦ	στρατοπέδου γενόμενοι ἐς τὰ ὄρη,
[7, 1]	ξυνῴκισεν. ὡς δὲ ταῦτα ἐκ	τοῦ	στρατοπέδου ἐπανήκων Οὐέλας ἤκουσε, θυμοειδὴς
[7, 40]	δὴ ὀλίγους τινὰς ἀποσκεδασθέντας μὲν	τοῦ	στρατοπέδου, πλανωμένους δὲ καὶ κατὰ
[7, 3]	τε καὶ ἐρεσχελῶν τοὺς ἐνταῦθα	τοῦ	στρατοῦ ἄρχοντας οὐκέτι ἀνίει. διὸ
[7, 39]	πολιορκουμένοις τὰ ἐπιτήδεια, μοῖραν μὲν	τοῦ	στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε φυλακῆς ἕνεκα,
[7, 6]	καὶ αὐτὸς μὲν τῷ πλείονι	τοῦ	στρατοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενος οὐ πολλῷ ἄποθεν
[7, 26]	διὸ δὴ ξὺν τῷ πλείονι	τοῦ	στρατοῦ ἐπ´ αὐτὸν ἤλαυνε, τῶν
[7, 9]	καθίστασθαι, αὐτὸς δὲ τῷ πλείονι	τοῦ	στρατοῦ ἐς τὰ ἐπὶ Ῥώμης
[7, 9]	ταῦτα ἀκούσας μοῖραν μέν τινα	τοῦ	στρατοῦ πέμψας ἐς Καλαβρίαν ἀποπειράσασθαι
[7, 6]	πολέμιον οὐδὲν ὑπηντίαζεν, ὀλίγους ἀεὶ	τοῦ	στρατοῦ περιπέμπων ἔργα λόγου πολλοῦ
[7, 24]	ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη. παντὸς δὲ	τοῦ	στρατοῦ προθυμίᾳ τῇ πάσῃ ταῦτα
[7, 5]	εἶναι τῶν ἀρχόντων ἕνα παντὸς	τοῦ	στρατοῦ τοὺς λογιμωτάτους ἀπολεξάμενον πρόσω
[7, 8]	δὴ ὑπ´ αὐτοῦ καὶ ἡ	τοῦ	σώματος ἰσχὺς ὀπίσω ἤδη ἐκεχωρήκει,
[7, 32]	ὀχούμενον, οὐδὲν μέντοι αὐτὸν οὔτε	τοῦ	σώματος οὔτε τῆς οὐσίας ἀφείλετο,
[7, 25]	καίτοι πῶς οὐκ ἂν ἀπὸ	τοῦ	σώφρονος τρόπου φανείη τοὺς πολλά
[7, 28]	~Βελισάριος μὲν οὖν εὐθὺ ἰέναι	τοῦ	Τάραντος ἐν σπουδῇ εἶχεν. ἔστι
[7, 25]	ὑμᾶς ὑπομνῆσαι, οὐχ ὅσον ἕνεκα	τοῦ	τὰς αἰτίας τῶν ξυμβεβηκότων ἐκλύσασθαι,
[7, 20]	δὴ τοῖς Ἰσαύροις ἡ φυλακὴ	τοῦ	ταύτῃ τείχους ὕπνον ἐκ περιτροπῆς
[7, 40]	τὸ σημεῖον οἱ βάρβαροι εἷλον,	τοῦ	τε Ῥωμαίων στρατοῦ ἐς ὀλιγωρίαν
[7, 30]	ἄρχοντα Κόνωνα κτείνουσιν, ἐμπορίαν αὐτῷ	τοῦ	τε σίτου καὶ τῶν ἄλλων
[7, 19]	ἐς ἕνα τῶν δρομώνων ἐσβὰς	τοῦ	τε στόλου ἡγεῖτο καὶ τὰς
[7, 23]	στρατιώταις {τοσούτους γὰρ ἑταιρίσασθαι ἴσχυσε}	τοῦ	τε φυλακτηρίου τὸν ἄρχοντα ἐκ
[7, 3]	ἀπὸ τῶν οἰκείων ἐπικουρίαν, ἀπὸ	τοῦ	τείχους ἔξω ἥλαντο ἅπαντες. οἷς
[7, 28]	Τουτίλας ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ ἀποπειράσονται	τοῦ	τῇδε φρουρίου. ἐς χεῖρας δὲ
[7, 39]	ἀποτιννύναι. τούς τε σταλέντας ἀποπεμψάμενος	τοῦ	τῆς πόλεως φυλακτηρίου ἐπεμελεῖτο, Γερμανόν
[7, 24]	ἀφίκοντο, πάσας σχεδόν τι τὰς	τοῦ	Τιβέριδος γεφύρας διελόντες, ὅπως μὴ
[7, 19]	χωρίοις ἐχυροῖς τισιν ἀμφὶ τὰς	τοῦ	Τιβέριδος ἐκβολὰς ἔστησεν, οὓς δὴ
[7, 36]	οἷς δὴ ἐπέστελλε διὰ μὲν	τοῦ	Τιβέριδος ἐρέσσοντας ἐπίπροσθεν ἰέναι, ἐπειδὰν
[7, 10]	ἐκ Τούσκων τὰ ἐπιτήδεια διὰ	τοῦ	Τιβέριδος ἐσκομίζεσθαι. πρὸς γὰρ τῷ
[7, 19]	Τουτίλας ἔτυχεν, ἐκ τῆς ἑτέρας	τοῦ	Τιβέριδος ὄχθης ἄχρι ἐς τὴν
[7, 17]	ληψομένους ἐκέλευεν. ἐπεὶ δὲ ἐς	τοῦ	Τιβέριδος τὴν γέφυραν ἦλθε, δήσας
[7, 17]	ἀπὸ τῆς γεφύρας ἐς τὸ	τοῦ	Τιβέριδος ὕδωρ, θεωμένων τὰ δρώμενα
[7, 20]	ὅστις ἂν καὶ λόγον τινὰ	τοῦ	τοιούτου ποιοῖτο· οὐδὲ περιιόντες τινὲς
[7, 4]	μὲν γὰρ ἔξω βελῶν γεγονὼς	τοῦ	τραύματος ἐπεμελεῖτο, τὰ δὲ στρατεύματα
[7, 5]	περιφέρεσθαι, ὡς δὴ Ἰωάννης πρός	του	τῶν αὐτοῦ δορυφόρων ἐν τῷ
[7, 23]	ἐν Περυσίᾳ φρουρᾶς, Κυπριανοῦ πρός	του	τῶν αὐτοῦ δορυφόρων, ὥς μοι
[7, 16]	συγγνώμονας εἶναι οὐδεμία μηχανὴ ἔσται,	τοῦ	τῶν ἐγκλημάτων ὄγκου παραιρουμένου τοῖς
[7, 14]	τότε πολεμίους σφίσιν ὄντας, πρός	του	τῶν ἐναντίων ἁλῴη, τανῦν δὲ,
[7, 5]	δορυφόρων τῶν αὐτοῦ ἕνα πρός	του	τῶν πολεμίων ἀκοντίῳ βληθέντα πεσεῖν·
[7, 4]	εἴκοσι τὸν ποταμὸν διαβαίνοντας, κατόπισθεν	τοῦ	τῶν πολεμίων στρατοπέδου γενέσθαι, καὶ
[7, 7]	νῆες οὐ λίαν που ἄγχιστα	τοῦ	τῶν πολεμίων στρατοπέδου ἦλθον. τὰ
[7, 31]	τε Πρεϊέκταν Ἰωάννης ὁ Πομπηίου	τοῦ	Ὑπατίου γυναῖκα γαμετὴν ἐποιήσατο. ταύτην
[7, 1]	ἐλοιδοροῦντο. τίσασθαι μέντοι τούτου δὴ	τοῦ	φόνου αὐτὸν οὐδεὶς ἤθελεν. ἦν
[7, 10]	καὶ τοὺς μὲν προτέρους φύλακας	τοῦ	φρουρίου ἐνθένδε ὑπεξαγαγεῖν ὅτι τάχιστα,
[7, 30]	πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ τῇ φυλακῇ	τοῦ	φρουρίου σταλέντες. τότε καὶ ὅσοι
[7, 32]	τῷ παιδὶ ἐκτὸς ἔμενεν. ἐνταῦθα	τοῦ	Χαναράγγου ἀφικομένου ἤκουσε σαφῶς ὁ
[7, 40]	διαχειμάζειν ἔγνωσαν, ἐνθένδε μετὰ τὴν	τοῦ	χειμῶνος ὥραν εὐθὺ Ῥαβέννης ὁδῷ
[7, 7]	ἔπεμψε, σφοδρότατα ἐγκειμένης ἤδη τῆς	τοῦ	χειμῶνος ὥρας. ἐπεὶ δὲ Νεαπόλεως
[7, 13]	Ναρσῆς καί τινα εὑρὼν ἐπιβατεύοντα	τοῦ	Χιλβουδίου ὀνόματος, ἀνδρὸς ἐπιφανοῦς καὶ
[7, 14]	βουλομένῳ εἴη προέσθαι τε τὰς	τοῦ	Χιλβουδίου τιμὰς καὶ διακομίζειν τὸν
[7, 13]	ἐπιστήμην τε καὶ ἀληθῆ δόξαν	τοῦ	χρῆναι παθεῖν. ἢν δέ τι
[7, 25]	πη ἀλλήλοις ἐπιμίγνυσθαι ἐς τόδε	τοῦ	χρόνου δεδύνηνται. ἀναχαιτίζει γὰρ ἑκάτερον
[7, 14]	ᾤχετο. οὗτος ὁ Χιλβούδιος προϊόντος	τοῦ	χρόνου εὔνους τε ὡς ἔνι
[7, 17]	τέως μὲν οὖν Ῥωμαῖοι τὸ	τοῦ	χρυσοῦ νόμισμα εἶχον, οὕτως, ὥσπερ
[7, 10]	προσεδρείαν διέλυσαν, μακράν τε ἄποθεν	τοῦ	χωρίου γενόμενοι ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ πάντα
[7, 3]	ταύτῃ πεδίῳ. τούτου γὰρ πανταχόσε	τοῦ	χωρίου πεδία ἱππήλατά ἐστι, διήκοντα
[7, 8]	ἀνδρὸς ἀνταλλάξασθαι, μηδὲ τοῦ μιάσματος	τοῦδε	αὐτοὶ τὸ μέρος οὐδὲν ἀδικοῦντες
[7, 19]	ἐν αὐτῷ μένειν, ἀλλὰ κλέους	τοῦδε	μεταλαχεῖν ἐν σπουδῇ εἶχε. τάς
[7, 34]	χωρία ὑπόθεσιν ὑμῖν τοῦ πολέμου	τοῦδε	προΐσχονται εἶναι. καίτοι πόλεών τε
[7, 33]	τὰς σφίσι κατηκόους κατ´ ἀρχὰς	τοῦδε	τοῦ πολέμου Γερμανοῖς ἔδοσαν Γότθοι,
[7, 11]	κείμενα. ὧν δὴ τὰς οἰκίας	τοῦδε	τοῦ πολέμου κατ´ ἀρχὰς Οὐίττιγις
[7, 8]	γάρ· ἦν ἡμῖν κατ´ ἀρχὰς	τοῦδε	τοῦ πολέμου στρατιωτῶν μὲν πλῆθος
[7, 39]	οὐκέτι εἶναι. ἀκηκοέναι γὰρ αὐτοκράτορα	τοῦδε	τοῦ πολέμου τὸν Γερμανὸν καταστῆναί
[7, 22]	σφίσι ξυλλαμβανούσης, ξὺν τοῖς ἀμφὶ	Τουλλιανὸν	ἀγροίκοις τοὺς ἐναντίους ἐτρέψαντο. φόνος
[7, 22]	δὲ τοῖς ἀγροῖς ἡσυχῆ ἔμενον·	Τουλλιανὸς	δὲ φυγὼν ᾤχετο, καὶ οἱ
[7, 18]	τἀγαθὰ ἔσεσθαι, ξὺν αὐτῷ ὁ	Τουλλιανὸς	ᾔει. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ὑποψίᾳ
[7, 18]	μέγα πάθος ξυμβῆναι Ῥωμαίοις. Ἐνταῦθα	Τουλλιανός	τις, Βεναντίου παῖς, ἀνὴρ Ῥωμαῖος,
[7, 22]	ἐν Λευκανοῖς τάδε ξυνηνέχθη γενέσθαι.	Τουλλιανὸς	τοὺς ἐκείνῃ ἀγροίκους ἀγείρας τὴν
[7, 30]	καὶ λόγιμοι, καὶ Δεοφέρων ὁ	Τουλλιανοῦ	ἀδελφὸς, τοῦ δὲ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 22]	ξυνεφύλασσον, οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα δεηθέντι	Τουλλιανῷ	ἀπολιπὼν πρότερον ἔτυχεν· ἀγαθοὶ γὰρ
[7, 13]	βουλευμάτων τὰ βέλτιστα ἐς πᾶν	τοὐναντίον	Βελισαρίῳ ἀποκεκρίσθαι. οἷς μὲν γὰρ
[7, 8]	τῶν πραγμάτων ὀνόματα μεταβάλλουσιν ἐπὶ	τοὐναντίον.	φιλανθρωπίαν μὲν γὰρ καλεῖν τὴν
[7, 14]	ξυνοικίζεσθαι ἅπαντας εἰς πόλιν ἀρχαίαν,	Τούρριν	ὄνομα, ἣ κεῖται μὲν ὑπὲρ
[7, 1]	Βελισαρίου αὐτίκα ὑπῆρχεν· ἐς δὲ	τοὺς	ἀγροίκους ὅτι δὴ τοσαύτῃ φειδοῖ
[7, 13]	ὑπεραίροντας, αὐτούς τε κτείνουσι καὶ	τοὺς	αἰχμαλώτους ἐς τὰ οἰκεῖα ξύμπαντας
[7, 26]	μή τις τῶν πολεμίων ἐς	τοὺς	αἰχμαλώτους κακουργήσων ἴοι, στράτευμα ἐπὶ
[7, 5]	ἴωσι. Τουτίλας δὲ φιλοφροσύνην ἐς	τοὺς	αἰχμαλώτους πολλὴν ἐνδεικνύμενος, προσποιεῖσθαί τε
[7, 36]	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς καὶ	τοὺς	ἄλλους ἅπαντας ξυνοικίζειν ἐνταῦθα ἔγνω
[7, 37]	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς καὶ	τοὺς	ἄλλους ἅπαντας, οὕσπερ ἐπὶ Καμπανίας
[7, 1]	ἐκάλει, τὴν ἐς Θευδέριχον καὶ	τοὺς	ἄλλους Γότθων ἄρχοντας ἀδικίαν ἐπικαλῶν,
[7, 5]	πόλεως αὐτοῦ εἴασαν, αὐτοὶ δὲ	τοὺς	ἄλλους ἐπαγόμενοι ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[7, 37]	δὴ αὐτῷ ξυμμαχήσουσιν ἐπὶ πολεμίους	τοὺς	ἄλλους ἰόντι. βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς
[7, 40]	τι χρῆμα, σῖτον δὲ καὶ	τοὺς	ἄλλους καρποὺς ἅπαντας ἐκ τῆς
[7, 37]	Τουτίλας, αὐτόν τε προὐκαλεῖτο καὶ	τοὺς	ἀμφ´ αὐτὸν στρατιώτας, ἢν μὲν
[7, 32]	αὐτίκα ἐς τὴν εἱρκτὴν ἀπαχθῆναι	τοὺς	ἀμφὶ Ἀρταβάνην ἐκέλευε, τῶν τε
[7, 23]	χωρία, ἐπειδὴ ἄγχιστά πη ἀφικομένους	τοὺς	ἀμφὶ Βελισάριον εἶδον, ἐκ τῶν
[7, 40]	ὕστερον ἐν Κεφαλωνίᾳ γενόμενος, ἐπειδὴ	τοὺς	ἀμφὶ Λιβέριον ἤδη ἐνθένδε ἀναχθέντας
[7, 11]	ἐνθέμενος ἔπεμψεν, ἃς δὴ ἐκέλευε	τοὺς	ἀμφὶ Σαβινιανόν τε καὶ Θουριμοὺθ
[7, 30]	ᾧ τοῖς ἐνταῦθα βαρβάροις ξυμμίξαντες	τοὺς	ἀμφί τε Ἰωάννην καὶ Βαλεριανὸν
[7, 5]	ἵσταντο. καὶ εἰ μὲν φυγόντας	τοὺς	ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐδέξαντο, ξὺν
[7, 26]	οἷόν τέ ἐστι κατασκόπων χωρὶς	τοὺς	ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐν τῷ
[7, 36]	ἀντικαθεζομένους ἡσυχάζειν ἐκέλευεν, οἰόμενος λιμῷ	τοὺς	ἄνδρας αἱρήσειν. ταύτην μὲν οὖν
[7, 4]	ἄλλως ἡ προλαβοῦσα κακοπραγία τούσδε	τοὺς	ἄνδρας ἐς εὐτυχίαν παρακαλεῖ. τύχη
[7, 24]	αὑτὸν πολλοὺς ἐνταῦθα στείλας διασώσασθαι	τοὺς	ἄνδρας ἴσχυσεν. οὕτω τε ἀποκρουσθέντες
[7, 10]	Βόνου σταλεῖεν. Βελισάριος μὲν οὖν	τοὺς	ἄνδρας οἱ ἐς ὄψιν ἐλθόντας
[7, 22]	εἰκότως ἂν ἀδίκημα μέγα ἐς	τοὺς	ἀνθρώπους τοῦ παντὸς αἰῶνος δόξειεν
[7, 16]	ἔστι, τὸν τῶν ξυγκειμένων ἐς	τοὺς	ἁπάντων οἰκτροτάτους ὀλιγωροῦντα βέβαιον ἐς
[7, 26]	ἀπροσδόκητος ἀναρπάσαι τε καὶ διασώσασθαι	τοὺς	ἀπὸ τῆς συγκλήτου βουλῆς οἷός
[7, 12]	παντάπασιν ἀμελετήτους. ὁρῶμεν δὲ καὶ	τοὺς	ἀπολελειμμένους ἐνταῦθα οὔτε αὐτάρκεις ὄντας
[7, 1]	οἰόμενος. καί ποτε αὐτὸν Γότθων	τοὺς	ἀρίστους ἑστιῶντα τηρήσας τῇ ἐπιβουλῇ
[7, 13]	τὸν εὐνοῦχον παρὰ τῶν Ἐρούλων	τοὺς	ἄρχοντας ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ δὴ
[7, 5]	ἐπεί τε ὁ λόγος ἐς	τοὺς	ἄρχοντας ἦλθε, μένειν ἐνταῦθα οὐκέτι
[7, 11]	ὀρθῶς ἢ ἐς τοὺς στρατιώτας	τοὺς	αὐτοῦ ἢ εἰς Γότθους εἴργασται.
[7, 32]	ἀπηλλάσσετο ἐπαγγειλάμενος Γερμανόν τε καὶ	τοὺς	αὐτοῦ παῖδας ὁμογνώμονας ἐς τὸ
[7, 16]	ἄλλο τι γνώρισμα ἐς πάντας	τοὺς	αὐτῷ ξυμβάλλοντας τὴν ἀπιστίαν ἀεὶ
[7, 19]	οἱ ἑπομένων τινὰς, οἵπερ εἰς	τοὺς	βαρβάρους αὐτόμολοι δῆθεν τῷ λόγῳ
[7, 1]	μὲν πρῶτα Ἰλδίβαδος Οὐραΐαν ἐς	τοὺς	βαρβάρους διέβαλεν, ὡς δὴ ἐς
[7, 2]	ξυνίσταντο οὔτε τι δρᾶν ἐς	τοὺς	βαρβάρους διενοοῦντο. Ἐράριχος δὲ Γότθους
[7, 7]	τῇ πόλει Τουτίλαν τε καὶ	τοὺς	βαρβάρους ἐδέξαντο. καὶ ὁ χειμὼν
[7, 15]	δρόμῳ, ὅπως τι καὶ δρᾶν	τοὺς	βαρβάρους ἑκάτεροι δυνήσονται μέγα. Βέσσᾳ
[7, 40]	ἀσχολίᾳ τῇ ἐς τούτους δὴ	τοὺς	βαρβάρους εὖ διοικήσασθαι. εἴτε δὲ
[7, 23]	οὕσπερ ἀνέπειθε δράσαντάς τι ἐς	τοὺς	βαρβάρους μέγα οὕτω δὴ ἐπανήκειν
[7, 40]	γὰρ ὄνομα ἐς τούτους δὴ	τοὺς	βαρβάρους ὁ Γερμανὸς εἶχεν ἐξ
[7, 25]	λίαν ἐς τὰ ἐπαγγελλόμενα προθυμουμένους	τοὺς	βαρβάρους ὁρῶν παραίνεσίν τινα ποιεῖσθαι
[7, 28]	οἴεσθαι αὐτίκα δὴ μάλα καὶ	τοὺς	βαρβάρους παρέσεσθαι. Βελισάριος δὲ ταῦτα
[7, 40]	καὶ διαφερόντως ἐς τούτους δὴ	τοὺς	βαρβάρους περιεβάλετο. δειμαίνοντες οὖν αὐτὸν,
[7, 9]	τοῖς παροῦσιν ἐγίνωσκον, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	βαρβάρους ποθεινοὺς αὐτοῖς εἶναι οἷς
[7, 14]	πρέσβεις τινὰς παρὰ τούτους δὴ	τοὺς	βαρβάρους στείλας ἠξίου ξυνοικίζεσθαι ἅπαντας
[7, 35]	ἐνταῦθα δυοῖν. χρήμασι δὲ Οὐάκης	τοὺς	βαρβάρους τούτους ἀνέπεισε τὸν Ῥισιοῦλφον
[7, 40]	εἶχον ὡς Τουτίλας τούτους δὴ	τοὺς	βαρβάρους χρήμασι πολλοῖς ἀναπείσας ἐπιπέμψειε
[7, 4]	τανῦν ἀξιούτω, μηδὲ, ὅτι πρὸς	τοὺς	Βελισαρίῳ δεδουλωμένους ἀγωνίζεται, λογισμῷ ἀναπεπτωκότι
[7, 16]	μὴ ταῦτα πάθοιμεν προνοεῖν ἄξιον.	τοὺς	γὰρ ἅπαξ ἀγνοίᾳ σφαλέντας ἐς
[7, 10]	στρατιώτας ὡς μάλιστα ὀλίγους εἶχε	(τοὺς	γάρ οἱ ἑπομένους τοῦ ἐν
[7, 22]	βιοτεύειν ἐπισταμένων, ὄντα δὲ ἀφανίζειν	τούς	γε ἀξυνέτους εἰκὸς καὶ γνώρισμα
[7, 9]	ὑμῖν μὲν αὐτοῖς τῆς ἐς	τοὺς	Γότθους ἀπολογίας, ἡμῖν δὲ τῆς
[7, 21]	διασώζεσθαι. Τοσαῦτα ὁ Τουτίλας ἐς	τοὺς	Γότθους εἰπὼν καὶ τοὺς ἐκ
[7, 21]	τῷ σφετέρῳ πονηρῷ ἴδοιεν καὶ	τοὺς	Γραικοὺς ἐπὶ τῇ πατρίδι ἐπαγάγοιντο,
[7, 22]	ἐκέλευον μεθίεσθαι μὲν τῶν πρασσομένων,	τοὺς	δὲ ἀγροὺς γεωργεῖν ᾗπερ εἰώθεσαν·
[7, 15]	ζωγρήσαντες παρὰ τὸν Τουτίλαν ἤγαγον,	τοὺς	δὲ ἄλλους ἅπαντας ἔκτειναν, καὶ
[7, 22]	συγκλήτου βουλῆς ξὺν αὑτῷ εἶχε,	τοὺς	δὲ ἄλλους ἅπαντας ξύν τε
[7, 28]	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα δύνηται·	τοὺς	δὲ ἱππεῖς ἅπαντας ἐπίπροσθεν ἐκέλευεν
[7, 26]	εἶδον τοὺς μὲν αἵματι περιρρεομένους,	τοὺς	δὲ καὶ τὰ βέλη ἐν
[7, 24]	τὴν χώραν τῶν πυλῶν ἔστησε,	τοὺς	δὲ λοιποὺς ἄνωθεν ἀπὸ τῶν
[7, 11]	τοὺς ἐπιόντας πολλοὺς μὲν διέφθειραν,	τοὺς	δὲ λοιποὺς ἐς φυγὴν ἔτρεψαν.
[7, 13]	καὶ πολλοὺς μὲν εὐθὺς ἔκτειναν,	τοὺς	δὲ λοιποὺς ἐς φυγὴν ἔτρεψαν.
[7, 28]	σφετέροις τὰ ἐπιτήδεια πάντα πορίζεσθαι,	τοὺς	δὲ πολεμίους ἐν στενοχωρίᾳ, ὡς
[7, 24]	ἄλλο τοῦ νεκροῦ σῶμα ἐσκύλευσαν,	τοὺς	δὲ πολεμίους ἐπὶ πλεῖστον διώκοντες
[7, 1]	ἔφυγεν, ὀλίγους μέν τινας σώσας,	τοὺς	δὲ πολλοὺς αὐτοῦ ἀπολέσας. ἐν
[7, 39]	εἶναι τοὺς μὲν σφετέρους ἀπολαβεῖν,	τοὺς	δὲ πρὸς Γότθων σφίσι δεδομένους
[7, 1]	μεγάλα, εἴπερ τις ἄλλος, ἐπράξατο,	τοὺς	δὲ στρατιώτας ὀλίγους τε καὶ
[7, 30]	πρῴραις, τοὺς μὲν δόρατα ἔχοντας,	τοὺς	δὲ τὰ τόξα ἐντειναμένους. ὅπερ
[7, 19]	αὐτῶν βάλλοντες τοὺς μὲν ἔκτειναν,	τοὺς	δὲ τρεψάμενοι καὶ τὴν ἅλυσιν
[7, 22]	προγεγενημένους τὴν τῆς ἀρετῆς μνήμην,	τοὺς	δὲ ὕστερον ἐπιγενησομένους τῶν ἔργων
[7, 21]	τῷ λόγῳ, ὅσα δεσπότην δυσμενῆ	τοὺς	δεδουλωμένους ὀνειδίζειν εἰκός. Ἡρωδιανόν τε
[7, 38]	ἐπὶ τούτων ξὺν βίᾳ πολλῇ	τοὺς	δειλαίους ἐκάθιζον, τήν τε σκολόπων
[7, 9]	γραμμάτια πολλὰ, ὅρκους τε αὐτοῖς	τοὺς	δεινοτάτους ἐνθέμενος διαρρήδην ἀπώμοσε μήποτε
[7, 21]	καὶ τῷ πολέμῳ κεκακωμένοι φόρους	τοὺς	δημοσίους οὐδέν τι ἐνδεέστερον ἢ
[7, 26]	τὸν Ῥώμης περίβολον, τῶν ἱππέων	τοὺς	δοκιμωτάτους ἀπολεξάμενος, τῶν πάντων οὐδενὶ
[7, 1]	βασιλέα πολλούς τε ἄλλους καὶ	τοὺς	δορυφόρους περιίστασθαι νόμος. ὁ μὲν
[7, 35]	ἔφυγον ὅπη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε,	τοὺς	δρόμωνας ἐν τῷ λιμένι ἀπολιπόντες.
[7, 21]	ἐς τοὺς Γότθους εἰπὼν καὶ	τοὺς	ἐκ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς ξυγκαλέσας
[7, 32]	ἐν γράμμασιν ἦν, ἅπαντας βασιλεὺς	τοὺς	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς ἐν
[7, 37]	πρότερον εἷλε· τῶν τε Ῥωμαίων	τοὺς	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς καὶ
[7, 36]	ἀλλὰ Γότθους τε καὶ Ῥωμαίους	τοὺς	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς καὶ
[7, 21]	ἐς ἔδαφος καθελὼν ξύμπασαν καὶ	τοὺς	ἐκ τῆς συγκλήτου διαφθείρας βουλῆς
[7, 19]	ὤν. θαρσήσαντες δὲ ἤδη Ῥωμαῖοι	τοὺς	ἐκ τῶν χαρακωμάτων ἐπιβεβοηθηκότας βαρβάρους
[7, 22]	Λευκανοῖς τάδε ξυνηνέχθη γενέσθαι. Τουλλιανὸς	τοὺς	ἐκείνῃ ἀγροίκους ἀγείρας τὴν εἴσοδον
[7, 12]	γένοιτο. δορυφόρους τοίνυν καὶ ὑπασπιστὰς	τοὺς	ἐμοὺς μάλιστά μοι πάντων σταλῆναι
[7, 18]	ἐν παρασκευῇ ἐποιήσατο καὶ Γότθους	τοὺς	ἐν Καλαβρίᾳ ἐκέλευεν, ὅπη ἂν
[7, 35]	καὶ Γότθοι ἑλόντες κτείναντές τε	τοὺς	ἐν ποσὶν ἅπαντας καὶ τὰ
[7, 29]	ἀνήκεστα ἔργα, κτείνοντες καὶ ἀνδραποδίζοντες	τοὺς	ἐν ποσὶν ἡβηδὸν ἅπαντας καὶ
[7, 38]	αἳ πρὸς ἀνίσχοντά εἰσιν ἥλιον,	τοὺς	ἐν ταῖς ἐπάλξεσι Ῥωμαίους ἠνώχλουν.
[7, 13]	πολιορκίαν καθίσταντο, τῶν ἐπιτηδείων ἐνδεῖν	τοὺς	ἐν τῇ πόλει αἰσθόμενοι. Τότε
[7, 29]	διαπεπραγμένος, ἃ προδεδήλωται, ἐπεὶ Ῥωμαίους	τοὺς	ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ
[7, 15]	οὐ ξυνιέντες, ἀλλὰ χαίρειν τε	τοὺς	ἐν τῷ Πόρτῳ Ῥωμαίους οἰόμενοι
[7, 4]	οὐκ εὐδοκιμηκόσιν ἡμῖν ἀναμάχεσθαι πρὸς	τοὺς	ἐναντίους ἀμήχανον. ἄξιον δὲ ἡμᾶς
[7, 11]	ἐπεκδρομάς τέ τινας ποιεῖσθαι ἐπὶ	τοὺς	ἐναντίους διενοοῦντο. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[7, 12]	ἡσσῆσθαι, οἵ γε οὐδὲ εἰκῆ	τοὺς	ἐναντίους διέφυγον, ἀλλὰ τούς τε
[7, 26]	ἦ γὰρ ἅπαντας σαγηνεύσας εὐθὺς	τοὺς	ἐναντίους εἷλεν· ἀλλὰ τῷ θυμῷ
[7, 19]	τὸν Ἰσαάκην ὄπισθεν εἶναι, ἢ	τοὺς	ἐναντίους ἐξαπατῶντες, ὅπως δὴ αὐτοὺς,
[7, 22]	ξὺν τοῖς ἀμφὶ Τουλλιανὸν ἀγροίκοις	τοὺς	ἐναντίους ἐτρέψαντο. φόνος τε αὐτῶν
[7, 4]	στρατῷ, ἐς πεντακισχιλίους ὄντι, ἐπὶ	τοὺς	ἐναντίους ᾔει. ὃ δὴ μαθόντες
[7, 24]	ἔτυχε λόγου ἄξιον, ᾧπερ ἐναβρύνεσθαι	τοὺς	ἐναντίους ἥκιστα ἤθελον, φεύγοντες δηλονότι
[7, 16]	ἐκείνους συνταξαμένους τε ἡμῖν ἐπὶ	τοὺς	ἐναντίους καὶ παρ´ ἡμῶν τὴν
[7, 11]	πολλοῖς κεκαλυμμένος θνήσκει, τρέψαντες δὲ	τοὺς	ἐναντίους οἱ ἀμφὶ Θουριμοὺθ, ἄραντές
[7, 18]	ἰόντα ἐξελάσαι μὲν ὀλίγους κομιδῆ	τοὺς	ἐνταῦθα βαρβάρους ὄντας, ὑποχείρια δὲ
[7, 3]	ἐπειδὰν αὐτήν τε καὶ Γότθους	τοὺς	ἐνταῦθα ἐξέλωσιν, οὕτω δὴ ἐπί
[7, 25]	ἀπονώτερον ἐξελεῖν Περυσίαν τε καὶ	τοὺς	ἐνταῦθα Ῥωμαίους οἰόμενοι. Τουτίλας δὲ
[7, 3]	κατεστήσαντο, κακίζων τε καὶ ἐρεσχελῶν	τοὺς	ἐνταῦθα τοῦ στρατοῦ ἄρχοντας οὐκέτι
[7, 38]	φειδοῖ ἐνεπίμπρασαν. οὕτω μὲν Σκλαβηνοὶ	τοὺς	ἐντυχόντας ἀεὶ ἀνῄρουν. ἀλλὰ νῦν
[7, 14]	τε λίαν καὶ οἷος ἀπάτῃ	τοὺς	ἐντυχόντας περιελθεῖν. ἐπειδή τε βουλόμενος
[7, 8]	καὶ τὸ διακωλύειν τὴν ἐς	τοὺς	ἐξημαρτηκότας τιμωρίαν, οἶμαι, ἐν ἴσῳ
[7, 34]	ἔλεξαν ὧδε „Δίκαιον, ὦ βασιλεῦ,	τοὺς	ἐπὶ ξυμμαχίας αἰτήσει παρὰ τοὺς
[7, 29]	μὲν κατέδυσε πλοῖα, πολλῶν δὲ	τοὺς	ἐπιβάτας ξυνταράττον τε καὶ βιαζόμενον
[7, 38]	ἀμηχανίᾳ πολλῇ, καὶ ὣς δὲ	τοὺς	ἐπιόντας ἐκ τῶν παρόντων ἠμύνοντο.
[7, 3]	μάλιστα ἔργα θαυμαστὰ ἐνδεικνύμενοι καρτερώτατα	τοὺς	ἐπιόντας ἠμύνοντο. καὶ τότε δὴ
[7, 24]	ἄνωθεν ἀπὸ τῶν περιβόλων ἀμύνεσθαι	τοὺς	ἐπιόντας πάσῃ δυνάμει ἐκέλευε. γέγονε
[7, 11]	καὶ Θουριμοὺθ προλοχίσαντες ἐνέδραις τισὶ	τοὺς	ἐπιόντας πολλοὺς μὲν διέφθειραν, τοὺς
[7, 3]	καίπερ μαχομένους ἐντὸς τοῦ περιβόλου	τοὺς	ἑτέρους θεώμενοι καὶ δεομένους μὴ
[7, 21]	τι χρῆμα, εἶτα ἐς Γότθους	τοὺς	εὐεργέτας πολλῇ ἀγνωμοσύνῃ ἐχόμενοι, ἐς
[7, 8]	Νεάπολιν Τουτίλας εἷλε, φιλανθρωπίαν ἐς	τοὺς	ἡλωκότας ἐπεδείξατο οὔτε πολεμίῳ οὔτε
[7, 9]	ὑποψίᾳ πολλῇ ἐς τῶν Ἀρειανῶν	τοὺς	ἱερέας ἐχόμενοι ἔξω τῆς πόλεως
[7, 10]	ἐπανήκων ἐξ Ἰταλίας, οὗ δὴ	τοὺς	Ἰλλυριοὺς στρατιώτας ἀπολιπὼν ἔτυχεν. ἄμφω
[7, 30]	ἐπεὶ οἱ βάρβαροι εἶδον, ἐπὶ	τοὺς	ἵππους ἀναθορόντες ἀμφὶ τὴν ἠϊόνα
[7, 26]	αὐτοῖς δέος ἐνδεικνύντας, αὐτίκα ἐς	τοὺς	ἵππους ἀναθορόντες ξὺν αὐτοῖς ἔφευγον.
[7, 30]	τε ἄνδρας ἐς γῆν καὶ	τοὺς	ἵππους ἀποβιβάσαντας ὁδῷ τε πορευομένους
[7, 36]	προὐτείνετο αὐτοῖς αἵρεσιν, ὅπως ἢ	τοὺς	ἵππους ἀφέντες ἐνταῦθα καὶ τὰ
[7, 18]	καὶ πρῶτα μὲν τῶν πολεμίων	τοὺς	ἵππους νεμομένους καταλαβόντες ἀναθρώσκουσιν ἐς
[7, 20]	ὑποψίᾳ δὲ καὶ ὣς ἐς	τοὺς	Ἰσαύρους ἐχόμενος οὐ λίαν αὐτοῖς
[7, 38]	μὲν Ἰουστινιανοῦ δορυφόρος, ἐπεὶ ἐς	τοὺς	Κανδιδάτους καλουμένους τελῶν ἔτυχε, τῶν
[7, 5]	τε καὶ ταραχῇ πολλῇ ἐπὶ	τοὺς	κατ´ αὐτὸν πολεμίους ὁρμήσαντος ξυνέβη
[7, 38]	χιλίους, ἡ δὲ δὴ ἑτέρα	τοὺς	καταλοίπους. ἑκατέροις μὲν οὖν καίπερ
[7, 4]	οὕτω γὰρ αὐτοῖς τὰ ἐς	τοὺς	κατηκόους βεβίωται ὥστε Ἰταλιώταις τανῦν
[7, 1]	ληΐζεσθαι καὶ τοῖς στρατιώταις ἐνδιδόναι	τοὺς	κατηκόους ἤδη ἤρξαντο, καὶ οὔτε
[7, 21]	ἔπρασσον ἔς τε ἀλλήλους καὶ	τοὺς	κατηκόους Ῥωμαίους ἀνόσια ἔργα, οἷς
[7, 21]	δικαιοσύνην ἔς τε ἀλλήλους καὶ	τοὺς	κατηκόους τηρεῖν. ταὐτὸν γὰρ ἂν
[7, 13]	τε τὸ δημόσιον καὶ ἐς	τοὺς	κεκτημένους ἀποφέρειν ἠξίουν. Γότθων δέ
[7, 8]	δόξῃ τε καὶ τῇ ἐς	τοὺς	κινδύνους ἐμπειρίᾳ λαμπρὸν, χρήματα δὲ
[7, 1]	πτωχοὺς εἶναι καὶ ὀκνηρῶς εἰς	τοὺς	κινδύνους ἔχειν αἰτιώτατος ἐγένετο ἀνθρώπων
[7, 1]	στρατιωτῶν τά τε τραύματα καὶ	τοὺς	κινδύνους τῇ τῶν λογισμῶν μικρολογίᾳ
[7, 27]	δὲ Βῆρόν τε αὐτὸν καὶ	τοὺς	λειπομένους ἐς τὰς ἀκάνθας κρυπτομένους
[7, 6]	δὲ ὅσοι ἐς τῶν νεῶν	τοὺς	λέμβους ἐσπηδῆσαι κατ´ ἀρχὰς ἴσχυσαν,
[7, 5]	ἀρχόντων ἕνα παντὸς τοῦ στρατοῦ	τοὺς	λογιμωτάτους ἀπολεξάμενον πρόσω ἰέναι καὶ
[7, 7]	τε πάθος Δημητρίου εἶδον καὶ	τοὺς	λόγους ἅπαντας ἤκουσαν, ἀπογνόντες ἐλπίδος
[7, 36]	τὸ λοιπὸν ξυστρατεύσωσι. τούτους Ῥωμαῖοι	τοὺς	λόγους ἄσμενοι ἤκουσαν. καὶ τὰ
[7, 32]	δι´ ὅρκων ἰσχυρίσασθαι μή ποτε	τοὺς	λόγους ἔς τινα τῶν πάντων
[7, 32]	ἐς τὴν γνώμην καὶ ἐς	τοὺς	λόγους ξυνέμιξεν, ἀπηλλάσσετο ἐπαγγειλάμενος Γερμανόν
[7, 9]	ἅτε βαρβάρων ἄρχοντα κομπωδεστέρους ποιεῖσθαι	τοὺς	λόγους. οὐ γὰρ ἡμετέρας ἀρετῆς
[7, 16]	ἢ τῶν προσκεχωρηκότων ἡμῖν οἰκετῶν,	τοὺς	λόγους ποιήσεις. οὐ γὰρ οἷόν
[7, 21]	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἀπενεχθέντα εἶδε, καὶ	τοὺς	λόγους τῶν πρέσβεων ἅπαντας ἤκουσεν,
[7, 34]	ξύμφορα τοῖς ξυμμαχήσουσιν, οὕτω τε	τοὺς	λόγους, ὧνπερ ἕνεκα πρεσβεύουσι, ποιεῖσθαι.
[7, 23]	τισὶ, Ταραντηνῶν αὐτὸν ἐπαγαγομένων, ἀφίκετο,	τοὺς	λοιποὺς ἐπὶ τῇ τοῦ Δρυοῦντος
[7, 15]	αὐτὸν τῶν ἐν Ῥώμῃ στρατιωτῶν	τοὺς	μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενον, ἡνίκα αἴσθηται τῆς
[7, 24]	Βελισάριος δὲ τῶν μὲν στρατιωτῶν	τοὺς	μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενος ἐς τὴν χώραν
[7, 5]	ἔπεμψεν, οἷς δὴ ἄρχοντας Γότθων	τοὺς	μαχιμωτάτους ἐπέστησε, Βλέδαν καὶ Ῥουδέριχον
[7, 26]	οὕσπερ ἐπεὶ οἱ ἄλλοι εἶδον	τοὺς	μὲν αἵματι περιρρεομένους, τοὺς δὲ
[7, 30]	εὐθὺς ἔκτεινε, τῶν δὲ στρατιωτῶν	τοὺς	μὲν βουλομένους μένειν ἐκέλευε τὰ
[7, 9]	χαλεπώτατα πρὸς ἑκατέρων τῶν στρατοπέδων.	τοὺς	μὲν γὰρ ἀγροὺς ἐστέρηντο πρὸς
[7, 1]	λογισμοὺς προὔθηκε λόγον οὐκ ἔχοντας.	τοὺς	μὲν γὰρ Ἰταλιώτας οὔτε τῶν
[7, 8]	πολεμίῳ οὔτε βαρβάρῳ ἀνδρὶ πρέπουσαν.	τοὺς	μὲν γὰρ Ῥωμαίους λιμῷ νενοσηκότας
[7, 30]	ἔστησε ταῖς τῶν νηῶν πρῴραις,	τοὺς	μὲν δόρατα ἔχοντας, τοὺς δὲ
[7, 22]	καὶ Λευκανοὺς ᾔει. Ῥωμαίων μέντοι	τοὺς	μὲν ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς
[7, 19]	εὐπετῶς δύνωνται. καὶ αὐτῶν βάλλοντες	τοὺς	μὲν ἔκτειναν, τοὺς δὲ τρεψάμενοι
[7, 9]	ἤθελον οἱ φυλακτήριον ταύτῃ ἔχοντες,	τοὺς	μὲν ἐνταῦθα ἐσταλμένους ἐκέλευεν ἐς
[7, 26]	ὡς ἥκιστα ἐθέλων αὐτοῦ ἔμενε.	τοὺς	μὲν οὖν ἐκ τῆς συγκλήτου
[7, 10]	οἱ λοιποὶ ἀνεχώρησαν. Βαλεντῖνος δὲ	τοὺς	μὲν πάλαι φρουροὺς ἐνθένδε ἡμιθνῆτας
[7, 26]	ἐγένοντο, ἄμεινον σφίσιν ἔδοξεν εἶναι	τοὺς	μὲν πλείστους ἐνταῦθα ἡσυχῆ μένειν
[7, 22]	αἰῶνος δόξειεν εἶναι· ἀφαιρεῖται γὰρ	τοὺς	μὲν προγεγενημένους τὴν τῆς ἀρετῆς
[7, 10]	πλεῖν εἰς Δρυοῦντα ἐκέλευε, καὶ	τοὺς	μὲν προτέρους φύλακας τοῦ φρουρίου
[7, 39]	ὁμήρων βουλομένῳ οἱ αὐτῷ εἶναι	τοὺς	μὲν σφετέρους ἀπολαβεῖν, τοὺς δὲ
[7, 13]	ἀγχοῦ ἐγένετο, ἐς πολιορκίαν καθίστατο.	τοὺς	μέντοι γεωργοὺς οὐδὲν ἄχαρι ἀνὰ
[7, 17]	ἑκάστῃ ἀνήκεστα αὐτοὺς ἔργα εἰργάζετο.	τοὺς	μέντοι στρατιώτας οὔπω τὰ ἀναγκαῖα
[7, 7]	ἀνασπᾶν ἢ ἄλλο τι ἐνεργεῖν	τοὺς	ναύτας οὐκ εἴα. διά τε
[7, 4]	πραγμάτων ἀπόβασις ὀνομάζειν φιλεῖ, καὶ	τοὺς	νενικηκότας εἰώθασιν ἐπαινεῖν ἄνθρωποι, οὐ
[7, 33]	τέ εἰσιν, εἰ καὶ βαρβάρους	τοὺς	ξυμβάλλοντας εἶναι ξυμβαίνει. ταῦτα μὲν
[7, 11]	Βονώνειαν ἔπεμψεν, ὡς Βιτάλιον καὶ	τοὺς	ξὺν αὐτῷ ἀναρπάσοντας. ἀλλὰ Βιτάλιός
[7, 8]	ἀφῆκεν ἰέναι. Κόνωνα δὲ καὶ	τοὺς	ξὺν αὐτῷ στρατιώτας, ὅσους δὴ
[7, 22]	δείσας ὁ Τουτίλας, ἅπαντάς τε	τοὺς	ξὺν αὑτῷ ἀγείρας, ἀμφὶ ὄρος
[7, 16]	τὸ τεῖχος ἑστάναι, ἢ δούλους	τοὺς	ξὺν ἡμῖν στρατευσαμένους τοῖς πάλαι
[7, 35]	εἴρηται, Ἰλδίγης εὐθὺς Λαγγοβαρδῶν τε	τούς	οἱ ἐπισπομένους καὶ Σκλαβηνῶν πολλοὺς
[7, 17]	ἡμεῖς περιόντες ἀνθυπουργήσωμεν ὑμῖν ὅσα	τοὺς	οἰκέτας τοῖς κεκτημένοις ὑπηρετεῖν ἄξιον.
[7, 35]	πατρίων ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἐς	τοὺς	Οὐάρνους αὐτίκα φεύγει, παίδων οἱ
[7, 16]	ἐνδείκνυσθαι μέλλεις, ὃς ἐς Σικελιώτας	τοὺς	οὐδαμῆ σοι ἀπηντηκότας ἀκήρυκτον τὸ
[7, 17]	τῷ προσώπῳ θοἰμάτιον, τούτῳ τε	τοὺς	ὀφθαλμοὺς καλυπτόμενος ἥλατο ἀπὸ τῆς
[7, 17]	πάθος ὅλον ἀποκρυψάμενος, ἕπεσθαί οἱ	τοὺς	παῖδας ὡς δὴ τροφὴν ληψομένους
[7, 36]	ἅμα δὲ καὶ Ἰσαύρους ὁρῶντες	τοὺς	παραδόντας Ῥώμην τὰ πρότερα Γότθοις,
[7, 35]	καλοῦσι Ῥωμαῖοι. οὗ δὴ ἐπιβὰς	τοὺς	παραπεπτωκότας ἀνῄρει. ἅπερ ἐπεὶ Κλαυδιανὸς
[7, 20]	ἀποστόλου εὐξόμενος ᾔει, Γότθοι δὲ	τοὺς	παραπεπτωκότας διέφθειρον. ἀπέθανόν τε τούτῳ
[7, 38]	δὴ τῇ Ῥωμαίων ἐπέσκηψαν χώρᾳ,	τοὺς	παραπίπτοντας ἡβηδὸν ἅπαντας ἔκτεινον. ὥστε
[7, 38]	πλεῖστον ἀτάφων γενέσθαι. ἔκτεινον δὲ	τοὺς	παραπίπτοντας οὔτε ξίφει οὔτε δόρατι
[7, 1]	καὶ ἐς θάμβος τι μέγα	τοὺς	παρόντας ἤνεγκεν ἅπαντας. αὕτη μὲν
[7, 11]	ἐς Ῥάβενναν ἀφικόμενος Γότθους τε	τοὺς	παρόντας καὶ Ῥωμαίων στρατιώτας ξυναγαγὼν
[7, 34]	τοὺς ἐπὶ ξυμμαχίας αἰτήσει παρὰ	τοὺς	πέλας ἀφικομένους ἀναδιδάξαι πρῶτον, ὡς
[7, 9]	γραφὴ τάδε „Ὅσοι μὲν ἀδικοῦσι	τοὺς	πέλας ἢ προλαβούσης ἀγνοίας ἴσως
[7, 34]	ἂν μόνοι τὰ ἔσχατα ἐς	τοὺς	πέλας ὑβρίζοιεν, οἳ λίαν αὐτοὺς
[7, 25]	ἄλλων εὐθὺς ἐκρατοῦμεν, ὧνπερ ὁμοίως	τοὺς	περιβόλους καθελεῖν ἔγνωμεν, ὅπως μὴ
[7, 29]	ἐγίνετο. ἐπεὶ δὲ τοῦτο ἐς	τοὺς	περιοίκους ἅπαντας ἦλθε, δρόμῳ εὐθὺς
[7, 35]	ἔσχον, αὖθις δὲ τούτους δὴ	τοὺς	πίθους τῷ πηλῷ ἀποφράξαντες τὰ
[7, 13]	τῶν πολεμίων ἐνέτυχον. οὗ δὴ	τοὺς	πλείστους ἀποβαλόντες αὐτοὶ ξὺν ὀλίγοις
[7, 26]	δὲ κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι καὶ	τοὺς	πλείστους τῶν πολεμίων εὐθὺς ἔκτειναν.
[7, 27]	μάρτυρας δὲ τῶν οὐ γεγονότων	τοὺς	ποιητὰς ἐξουσίᾳ τῆς τέχνης, ὡς
[7, 1]	καὶ μελλητὴς ἐν τῇ ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους ἀεὶ ἐγχειρήσει, κατὰ τὴν
[7, 3]	τὰς πύλας εὑρόντες ἰσχυρότατά τε	τοὺς	πολεμίους ἀμυνομένους ὀπίσω κατὰ τάχος
[7, 2]	γένος καὶ ξὺν αὐτοῖς ἐς	τοὺς	πολεμίους ἅπαντα ἔπρασσον. γυναιξὶ μέντοι
[7, 1]	βαρβάρους διέβαλεν, ὡς δὴ ἐς	τοὺς	πολεμίους αὐτομολεῖν μέλλοι, ὀλίγῳ δὲ
[7, 12]	οὔτε αὐτάρκεις ὄντας καὶ κατεπτηχότας	τοὺς	πολεμίους δεδουλωμένους τε τὸ φρόνημα
[7, 5]	οὔτε ξυνίστασθαι τὸ λοιπὸν ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους διενοοῦντο, ἀλλ´ ἕκαστος τοῦ
[7, 14]	κεκτημένῳ ἐγένετο καὶ τὰ ἐς	τοὺς	πολεμίους δραστήριος. πολλάκις τε τοῦ
[7, 36]	ἐξουσίαν ἀνέῳγον καὶ τῇ πόλει	τοὺς	πολεμίους ἐδέξαντο. καὶ πολὺς μὲν
[7, 11]	ἐπεὶ παριόντας ἀμφὶ νύκτα μέσην	τοὺς	πολεμίους εἶδον, σπασάμενοι τὰ ξίφη
[7, 36]	ὁρμῆσαι μὲν γὰρ ἔγνωσαν ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, κτεῖναι
[7, 36]	τοῦ ἀποστόλου ἐπώνυμός ἐστι, λανθάνων	τοὺς	πολεμίους ἐν παρασκευῇ εἶχε. λογισάμενός
[7, 19]	τρυπήματα ποιησάμενος, ὅπως δὴ βάλλειν	τοὺς	πολεμίους ἐνθένδε σφίσι δυνατὰ εἴη.
[7, 10]	γινομένης αἰτίας ἄγχιστά που ἐνστρατοπεδευομένους	τοὺς	πολεμίους ἐπηγάγοντο νύκτωρ. οἱ μὲν
[7, 5]	ἐγένοντο, ἀναδραμόντες καὶ αὐτοὶ ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους ἔργου εἴχοντο. καρτερῶς δὲ
[7, 1]	ἤρα, ἐσταλμένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους, ἐφ´ ᾧ τινα ποιοίη
[7, 34]	ὑμᾶς δὲ ἀσχολίᾳ τῇ πρὸς	τοὺς	πολεμίους ἐχομένους, πανταχόθι τῆς γῆς
[7, 5]	δὲ τοὺς ἄλλους ἐπαγόμενοι ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους ἐχώρουν. καὶ αὐτοῖς ὁδῷ
[7, 28]	τοῦ παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους ᾔει. καὶ αὐτοῖς ἐπιπεσὼν
[7, 23]	αὐτόμολος δῆθεν τῷ λόγῳ παρὰ	τοὺς	πολεμίους ἠξίου, μεγάλα Ῥωμαίους ἐπαγγελλόμενος
[7, 12]	σοὶ στρατευομένων οἱ πλείους πρὸς	τοὺς	πολεμίους ηὐτομοληκότες τυγχάνουσιν ὄντες. εἰ
[7, 37]	αὑτοῖς εἶχον, τειχομαχοῦντάς τε ἀπεκρούσαντο	τοὺς	πολεμίους καὶ ἐπεξελθόντες τὸ πλέον
[7, 6]	οἶμαι ἂν αὐτὸν ἐκπλῆξαί τε	τοὺς	πολεμίους καὶ τὴν πόλιν διασώσασθαι,
[7, 27]	Ἔρουλοι δὲ παρόντας ἤδη κατιδόντες	τοὺς	πολεμίους κατέφυγον ἐς ὕλην τινὰ
[7, 40]	ἐνθένδε ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ	τοὺς	πολεμίους λαθὼν ἐς Πάνορμον ἀπεχώρησε.
[7, 5]	δεόμενος. νύκτωρ τε ὁ σταλεὶς	τοὺς	πολεμίους λαθὼν ἐς Ῥάβεννάν τε
[7, 10]	χωρία ἀποβαίνειν οὐδαμῆ ἴσχυον, οὔτε	τοὺς	πολεμίους λανθάνοντες (ἐπεὶ αὐτοὺς ἔν
[7, 14]	δὲ καθιστάμενοι πεζῇ μὲν ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους οἱ πολλοὶ ἴασιν ἀσπίδια
[7, 23]	δὲ ἀνὴρ ἀφικόμενος δρόμῳ ἐς	τοὺς	πολεμίους, οἵπερ ἐστρατοπεδεύοντο ἐν Ἀλγηδόνι,
[7, 19]	ἐπεὶ δύναμιν ἀξιόμαχον πρός γε	τοὺς	πολεμίους οὐδαμῆ εἶχεν, ὥστε μάχῃ
[7, 11]	Ἰλλυριοῖς ἄρχων, ἔργα θαυμαστὰ ἐς	τοὺς	πολεμίους πάντων μάλιστα ἐπεδείξατο. οὕτω
[7, 15]	ὀλίγῳ ὕστερον ἑτέραν ἐπεκδρομὴν ἐς	τοὺς	πολεμίους ποιήσονται παρεκάλουν καὶ αὐτὸν
[7, 8]	ὑπὲρ τὴν ὑπάρχουσαν δύναμιν νενικηκέναι	τοὺς	πολεμίους τετύχηκε· περιστέλλειν οὖν τὴν
[7, 35]	ναυτιλλόμενος. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ἀδεέστερον	τοὺς	πολεμίους τετύχηκε Ῥώμην τε ἀνδραποδίσαι
[7, 23]	γενομένης, τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ Ῥωμαῖοι	τοὺς	πολεμίους τρεψάμενοι, πλείστους τε διαφθείραντες
[7, 36]	ἐς χεῖρας ἐλθόντος, ἐνταῦθα ἰσχυρότατα	τοὺς	πολεμίους ὑφιστάμενοι τὸ πλέον ἔσχον·
[7, 5]	Ἰωάννης ἠνάγκαστο ἐπίπροσθεν ἰὼν ἐπὶ	τοὺς	πολεμίους χωρεῖν. οἱ δὲ βάρβαροι
[7, 25]	ἀπὸ τοῦ σώφρονος τρόπου φανείη	τοὺς	πολλά τε καὶ μεγάλα περιβεβλημένους
[7, 13]	ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ δὴ αὐτῶν	τοὺς	πολλοὺς πείσει ἐς Ἰταλίαν στρατεύεσθαι.
[7, 21]	σιωπᾶν ἔγνωκα. ὧν δὲ ἕνεκα	τοὺς	πρέσβεις ἀπέσταλκα τούσδε αὐτίκα εἴσῃ.
[7, 22]	τε Βελισαρίῳ τὴν αὑτοῦ γνώμην	τοὺς	πρέσβεις εὐθὺς ἀπεπέμψατο. καὶ τοῦ
[7, 34]	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς λόγους μὲν	τοὺς	πρὸς ἀμφοτέρων ἀκούειν ἔγνω, οὐχ
[7, 3]	ὁ τῶν πυλῶν φύλαξ, πέμπει	τοὺς	πρὸς αὐτὸν πράξαντας ὁ Μαρκιανὸς
[7, 1]	δὲ ὑπασπιστῶν τε καὶ δορυφόρων	τοὺς	πώποτε στρατηγοὺς ὑπεραίρων, φοβερὸς, ὡς
[7, 13]	ἀπ´ αὐτοῦ λιμός τις ἀκριβὴς	τοὺς	Ῥωμαίους ἐπίεζεν, οὐκέτι δυναμένους τι
[7, 14]	ὅσον διαβῆναι τὸν Ἴστρον ἐπὶ	τοὺς	Ῥωμαίους οὐδεὶς ἴσχυσεν, ἀλλὰ καὶ
[7, 38]	οἱ φεύγειν δοκοῦντες ἀμφιβόλους ἤδη	τοὺς	Ῥωμαίους πεποίηνται. οὓς δὴ ἅπαντας
[7, 16]	ἐνοικοῦσιν ἐπαρκεῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	Ῥωμαίους ὑμᾶς ἐνθένδε εἰσκομιζομένους ἀνὰ
[7, 33]	τούτων δὴ τῶν ἀνδρῶν, οἳ	τοὺς	Ῥωμαίων κατηκόους ληΐζονται, τὰς συντάξεις
[7, 16]	ἔνδηλος εἶ ὁπόσην ἐς Ῥωμαίους	τοὺς	σοὶ ὅπλα ἀντάραντας φιλανθρωπίαν ἐνδείκνυσθαι
[7, 39]	ἐκ βασιλέως σταλεὶς καὶ μάχῃ	τοὺς	στασιώτας παρὰ δόξαν νικήσας τήν
[7, 40]	ἅτε τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες	τοὺς	στρατιώτας περιορῶσι τῶν ἀναγκαίων τῇ
[7, 11]	ἄρχουσι μὴ ὀρθῶς ἢ ἐς	τοὺς	στρατιώτας τοὺς αὐτοῦ ἢ εἰς
[7, 1]	ἐφρόνουν τὰ δέοντα ἔτι οὔτε	τοὺς	στρατιώτας τῶν παραγγελλομένων ἐπακούοντας εἶχον.
[7, 1]	ἐγένετο, ὅτι δὴ ἐς μὲν	τοὺς	στρατιώτας φιλοδωρότατος ἐγεγόνει ἀνθρώπων ἁπάντων·
[7, 9]	λέγειν τούς τε στρατιώτας καὶ	τοὺς	στρατιωτῶν ἄρχοντας, ὧν τῆς τε
[7, 22]	τῶν οἰκείων τινὰς, Τουτίλα γνώμῃ,	τοὺς	σφετέρους ἀγροίκους ἐκέλευον μεθίεσθαι μὲν
[7, 9]	λήθης ἐπιγενομένης τινὸς, τούτοις ἄξιον	τοὺς	τὰ δεινὰ πεπονθότας συγγνώμονας εἶναι.
[7, 30]	Πικηνοὺς ἰέναι, ξυνταράξοντας τῶν πολεμίων	τοὺς	τὰ ἐκείνῃ πολιορκοῦντας πολίσματα. οὕτω
[7, 3]	ἐν Βερώνῃ πρασσόμενα καὶ ἀπαριθμεῖσθαι	τοὺς	ταύτῃ ἀνθρώπους, καὶ μὴν καὶ
[7, 14]	ἰόντες ἔκτεινάν τε καὶ ἠνδραπόδισαν	τοὺς	ταύτῃ βαρβάρους. ἐνιαυτοῖς δὲ τρισὶν
[7, 40]	πρὸς τῶν πολεμίων. βιασάμενός τε	τοὺς	ταύτῃ βαρβάρους ἔς τε τὸν
[7, 19]	ἀνέλοιτο δὲ τὴν ἅλυσιν, διαφθείρας	τοὺς	ταύτῃ βαρβάρους, καὶ τὰ ἄλλα,
[7, 37]	ἀπορίᾳ χρόνῳ ὑστέρῳ ἐξαιρήσειν καραδοκῶν	τοὺς	ταύτῃ Ῥωμαίους, ἐς δὲ Ταραντηνοὺς
[7, 33]	Ἰουστινιανὸς ἀφείλετο Γότθους· ἐξηνδραπόδισάν τε	τοὺς	ταύτῃ Ῥωμαίους, ἔτι μέντοι ἐπίπροσθεν
[7, 25]	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐπολιόρκουν ἐς τὸ ἀκριβὲς	τοὺς	ταύτῃ Ῥωμαίους. καὶ ἐπεὶ τῶν
[7, 3]	δὲ ἀναβάντες ἐπὶ τὸ τεῖχος	τοὺς	ταύτῃ φυλάσσοντας ἔκτειναν ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες.
[7, 30]	ἐσκομίσασθαι, Ἰωάννην δὲ καὶ Βαλεριανὸν	τούς	τε ἄνδρας ἐς γῆν καὶ
[7, 1]	ἀναστάντα ὁδῷ ἰέναι Ἰλδίβαδος ἐπύθετο,	τούς	τε βαρβάρους ξυνῆγεν ἀμφ´ αὑτὸν
[7, 6]	καὶ Ἀπουλίαν ξὺν Καλαβρίᾳ ἔσχε,	τούς	τε δημοσίους φόρους αὐτὸς ἔπρασσε,
[7, 12]	εἰκῆ τοὺς ἐναντίους διέφυγον, ἀλλὰ	τούς	τε ἵππους ἀφέντες καὶ τὰ
[7, 27]	μὲν ἑπτακοσίους, πεζοὺς δὲ διακοσίους,	τούς	τε λοιποὺς ἅπαντας ἐς φυλακὴν
[7, 15]	Φωκᾶς ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἐμπεπτωκότες	τούς	τε πλείστους ἀποβάλλουσι καὶ αὐτοὶ
[7, 1]	οἰκεῖα ἐν νῷ ἔχοντες διαπράσσεσθαι,	τούς	τε Ῥωμαίους ληΐζεσθαι καὶ τοῖς
[7, 39]	πρὸς Γότθων σφίσι δεδομένους ἀποτιννύναι.	τούς	τε σταλέντας ἀποπεμψάμενος τοῦ τῆς
[7, 9]	μέμνησθε λογισμῶν. ἐῶ γὰρ λέγειν	τούς	τε στρατιώτας καὶ τοὺς στρατιωτῶν
[7, 26]	Ἰωάννῃ στρατὸν καὶ τούτους δὴ	τοὺς	τετρακοσίους βαρβάρους ἐν Καπύῃ γενέσθαι,
[7, 27]	αὐτοῦ κυνοκεφάλους τινὰς εἶναι βούλονται	τοὺς	τῇδε ἀνθρώπους. ἀλλὰ καὶ Λυκοκρανίτας
[7, 21]	Ἡρωδιανόν τε αὐτοῖς ἐνδεικνύμενος καὶ	τοὺς	τὴν πόλιν αὐτῷ παραδόντας Ἰσαύρους
[7, 16]	τῶν πρέσβεων σέβειν, ἐμοὶ δὲ	τοὺς	τῆς ἀρετῆς τι μεταποιουμένους, οἷος
[7, 9]	κατὰ ταῦτα ἐποίουν. Ἰωάννης δὲ	τοὺς	τὸ γράμμα τοῦτο ἰδόντας ἀποκρίνασθαί
[7, 5]	ἔτυχεν, ἔπεμψεν ἐς Ῥάβενναν πρὸς	τοὺς	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντας, βοηθεῖν
[7, 3]	αὐτὸν πράξαντας ὁ Μαρκιανὸς παρὰ	τοὺς	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντας, ἐφ´
[7, 34]	ἡμῖν. θεάσασθε δὲ ὁποῖοι Λαγγοβάρδαι	τοὺς	τρόπους εἰσί. δίκῃ μὲν τὰ
[7, 1]	τῇ παρατάξει ἑστάναι καὶ προκαλεῖσθαι	τοὺς	τῶν πολεμίων ἀρίστους ἠξίουν. Ῥωμαίων
[7, 9]	ἐπὶ φαύλοις τισὶν οὐδὲ εἰς	τοὺς	ὑμετέρους τὰς χάριτας αὐτοὺς, κατὰ
[7, 36]	ὁδὸν φέρουσαν, οἷς δὴ ἐπήγγελλε	τοὺς	φεύγοντας διαχρήσασθαι. οἱ μὲν οὖν
[7, 7]	δι´ ὀργῆς ἔχειν. οἱ γὰρ	τοὺς	φίλους εὐεργετεῖν ἐπειγόμενοι οὐδεμίαν αἰτίαν
[7, 20]	ἄρχουσι τὰς Θευδερίχου εἰκόνας διαφθείρειε,	τοὺς	φόνους ἀμυνομένη Συμμάχου τε τοῦ
[7, 13]	ᾗπερ εἰώθασιν, ἐς ἀεὶ γεωργεῖν,	τοὺς	φόρους αὐτῷ ἀποφέροντας ὅσους τὸ
[7, 20]	τῶν περιβόλων, ᾗπερ εἰώθει, διερευνᾶσθαι	τοὺς	φύλακας ὅ τί ποτε ποιοῦσιν
[7, 21]	δὲ ἕνεκα τοὺς πρέσβεις ἀπέσταλκα	τούσδε	αὐτίκα εἴσῃ. αἰτούμεθα τὰ ἐκ
[7, 4]	καὶ ἄλλως ἡ προλαβοῦσα κακοπραγία	τούσδε	τοὺς ἄνδρας ἐς εὐτυχίαν παρακαλεῖ.
[7, 8]	Γότθοις ξυμβήσεται φλαῦρον, ἐς λόγους	τούσδε,	ὦ ξυστρατιῶται, καθίσταμαι. ἐγὼ μὲν
[7, 6]	εἷλεν. ὀλίγον τε ὕστερον ἐς	Τουσκίαν	ἀφίκετο, καὶ τῶν ἐνταῦθα χωρίων
[7, 35]	Περυσίαν πόλιν, ἣ πρώτη ἐν	Τούσκοις	οὖσα ἐτύγχανε, πικρότατα πολιορκουμένην ἀπέλιπεν,
[7, 12]	καὶ Ἄσκουλον ὁμολογίᾳ εἷλεν. ἐς	Τούσκους	τε ἀφικόμενος Σπολίτιόν τε καὶ
[7, 10]	Ῥωμαῖοι δὲ οὐκέτι ἠδύναντο ἐκ	Τούσκων	τὰ ἐπιτήδεια διὰ τοῦ Τιβέριδος
[7, 22]	αὖθις ὑποχείρια Γότθοις τε καὶ	Τουτίλᾳ	γέγονε. θαρσοῦντες δὲ ἤδη οἱ
[7, 22]	Λευκανοὺς πέμψαντες τῶν οἰκείων τινὰς,	Τουτίλα	γνώμῃ, τοὺς σφετέρους ἀγροίκους ἐκέλευον
[7, 21]	τε μόνον αὐτοῖς ἀποκρινόμενος καὶ	Τουτίλᾳ	γράψας, ὅτι δὴ αὐτοκράτορα τοῦ
[7, 8]	τὰ πολέμια) ξυλλεγέντες εὐθὺς καὶ	Τουτίλᾳ	ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐδέοντο τῷ
[7, 36]	τῶν τις Ἰσαύρων, Μίνδης ὄνομα,	Τουτίλᾳ	ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐς Βυζάντιον
[7, 20]	πεποίηντο. καὶ τρίτον οἱ Ἴσαυροι	Τουτίλᾳ	ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐς τὸ
[7, 40]	τὴν γυναῖκα κεκομισμένοι. ὁ δὲ	Τουτίλᾳ	ἐς ὄψιν ἥκων οὐκ ἐπὶ
[7, 22]	παρ´ αὐτὸν ἔπεμψεν. οἵπερ ἐπειδὴ	Τουτίλᾳ	ἐς ὄψιν ἦλθον, εἶπόν τε
[7, 20]	τοῦ σίτου τιμὰς ὁ κακοδαίμων	Τουτίλᾳ	ἤθροιζεν. οὕτω τε περιέστη τοῖς
[7, 33]	δὲ τὰ Γότθων τε καὶ	Τουτίλα	καθυπέρτερα τῷ πολέμῳ ἐγένετο, Φράγγοι
[7, 12]	ἐνταῦθα εἶχον κατὰ τὰ ξυγκείμενα	Τουτίλᾳ	καὶ Γότθοις σφᾶς τε αὐτοὺς
[7, 20]	ἀντιστατοῦντος, ταῦτά τε αὐτοὺς ἀπαγγέλλειν	Τουτίλᾳ	κελεύσαντες ἀπεπέμψαντο. ἅπερ ἐπεὶ ὁ
[7, 36]	ἐπὶ μεγάλων τινῶν χρημάτων ὄγκῳ)	Τουτίλᾳ	λαθραιότατα ἐς λόγους ἐλθόντες ὡμολόγησαν
[7, 20]	ἔμπροσθεν εἴρηται. πολλοὶ μὲν οὖν	Τουτίλᾳ	νύκτωρ ἤγγελλον ὅτι δὴ Βέσσας
[7, 16]	τῇδε ἐχώρησε καὶ Ῥώμην πρὸς	Τουτίλα	πολιορκουμένην ἅπαντα ἤδη τὰ ἀναγκαῖα
[7, 24]	ὅσοι ἐν Γότθοις λόγιμοι ἦσαν	Τουτίλᾳ	προσελθόντες ἐλοιδοροῦντό τε καὶ ἀνέδην
[7, 36]	τριακοσίους ὄντες, τὰ πιστὰ λαβόντες	Τουτίλᾳ	προσεχώρησαν. Ῥώμην δὲ οὔτε καθελεῖν
[7, 24]	τύχῃ τέ τινι ὁ τὸ	Τουτίλα	σημεῖον φέρων καιρίαν πληγεὶς αὐτός
[7, 13]	φρουροῖς, ὅπως τὴν πόλιν ὁμολογίᾳ	Τουτίλᾳ	τε καὶ Γότθοις ἐνδοῖεν. ὡς
[7, 26]	φρούριον, ὃ Νεαπόλεως ἄγχιστά ἐστι,	Τουτίλᾳ	τε καὶ Γότθοις ἐνδοὺς πρότερον
[7, 13]	ἐμπόδιον δὲ τὸν θεὸν γεγονέναι,	Τουτίλᾳ	τε καὶ Γότθοις ἐπικουρεῖν ἐν
[7, 30]	δὴ αὐτοῖς τὸ δημόσιον ὤφειλε,	Τουτίλᾳ	τε καὶ Γότθοις οὐδὲν μελλήσαντες
[7, 35]	δὴ ἐν Ἰταλίᾳ λειφθεὶς ἔτυχε,	Τουτίλᾳ	τε καὶ Γότθοις προσεχώρησεν οὐδενὶ
[7, 6]	βούλοιτο ἀφῆκαν ἰέναι. ταύτην τε	Τουτίλᾳ	τὴν δίκην Δημήτριος γλώσσης ἀκολάστου
[7, 11]	ὑμῶν ξυγγενεῖς ἢ φίλοι παρὰ	Τουτίλᾳ	τῷ τυράννῳ τυγχάνουσιν ὄντες, μεταπεμψάσθω
[7, 40]	βαρβάρους εὖ διοικήσασθαι. εἴτε δὲ	Τουτίλᾳ	χαριζόμενοι εἴτε ἄκλητοι Σκλαβηνοὶ ἐνταῦθα
[7, 40]	πολεμίοις διαφθαρείη, ὡμολόγησε Ῥωμαίοις αὐτίκα	Τουτίλαν	ἀναπείσειν Σικελίας μὲν ἀπανίστασθαι, παντὶ
[7, 20]	τοῦ περιβόλου ἐγένοντο καὶ παρὰ	Τουτίλαν	ἀφικόμενοι δέξασθαι τῇ πόλει αὐτόν
[7, 26]	ὑπερφυὲς ἐς ἀνθρώπους ἅπαντας ἴσχυσε.	Τουτίλαν	γὰρ καὶ τὸν Γότθων στρατὸν
[7, 26]	δὲ ὑπὸ τὸν χρόνον τοῦτον	Τουτίλαν	δείσαντα, ὅπερ ἐγένετο, μή τις
[7, 30]	πολίσματα. οὕτω γὰρ ἂν αὐτοῖς	Τουτίλαν	διαλύσαντα τὴν προσεδρείαν ἐπισπέσθαι ἐλπίδα
[7, 9]	τοῦτο ἰδόντας ἀποκρίνασθαί τι πρὸς	Τουτίλαν	διεκώλυσε. διὸ δὴ αὖθις ὁ
[7, 27]	πέμπειν ἄλλο ἐπὶ Γότθους καὶ	Τουτίλαν	ἔγνω, γράμμασι τοῖς Βελισαρίου ἠγμένος,
[7, 25]	σπανίζοντας ᾔσθοντο ἤδη, πέμψαντες παρὰ	Τουτίλαν	ἐδέοντο παντὶ τῷ στρατῷ ἐνταῦθα
[7, 18]	ὀλίγοι δέ τινες διαφυγόντες παρὰ	Τουτίλαν	ἐκομίσθησαν. Ἰωάννης δὲ Καλαβροὺς ἅπαντας
[7, 26]	ξὺν αὐτοῖς ἔφευγον. καὶ παρὰ	Τουτίλαν	ἐλθόντες πλῆθος ἀμύθητον εἶναι τῶν
[7, 2]	τέλος δὲ ξυμφρονήσαντες πέμπουσι παρὰ	Τουτίλαν	ἐς Ταρβήσιον, ἐπὶ τὴν ἀρχὴν
[7, 24]	Γότθοι εὐημεροῦντα μὲν τοῖς ἐγχειρήμασι	Τουτίλαν	ἐτεθήπεσαν ἴσα θεῷ, ἄμαχόν τινα
[7, 15]	μὲν ἐπίσκοπον ζωγρήσαντες παρὰ τὸν	Τουτίλαν	ἤγαγον, τοὺς δὲ ἄλλους ἅπαντας
[7, 15]	ὑπὸ Ἰννοκεντίῳ ταττόμενος αὐτόμολος παρὰ	Τουτίλαν	ἥκων ἀγγέλλει ὡς ἡμέρᾳ τῇ
[7, 16]	δὴ τῇ πρεσβείᾳ Πελάγιος παρὰ	Τουτίλαν	ἦλθεν. ἥκοντά τε αὐτὸν ὁ
[7, 35]	καὶ τὰ χρήματα ληϊσάμενοι παρὰ	Τουτίλαν	ἦλθον. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,
[7, 37]	τὴν ἀναχώρησιν ποιησάμενοι. ταῦτα ἐπεὶ	Τουτίλαν	ἤρεσκε, τακτὴ ἡμέρα ξυνέκειτο, ἄνδρες
[7, 36]	ἐπὶ Γότθους τε διενοεῖτο καὶ	Τουτίλαν.	καὶ εἰ μὲν ἐπιτελῆ ταύτην
[7, 3]	ἐξέλωσιν, οὕτω δὴ ἐπί τε	Τουτίλαν	καὶ Τικινοὺς ἰέναι. οὗτος μὲν
[7, 37]	τοῦ πρὸς Γότθους τε καὶ	Τουτίλαν	καταστήσασθαι, καί οἱ ἐν παρασκευῇ
[7, 22]	τὸ παράπαν ἀπολιπών. Ἰωάννης δὲ	Τουτίλαν	οἱ ἐπιέναι μαθὼν, μένειν ἐπὶ
[7, 21]	τοῦτο ἐκεῖνος εἴη τὰ πρὸς	Τουτίλαν	ὅπως βούλοιτο διοικήσασθαι. ~Ἐν ᾧ
[7, 9]	ἀμηχανίαν ἐμπέπτωκε καὶ Βελισάριον ἐπὶ	Τουτίλαν	πέμψαι, καίπερ ἔτι Περσῶν ἰσχυρότατα
[7, 30]	καὶ Δεοφέροντα τὸν Ἰταλιώτην παρὰ	Τουτίλαν	πέμψαντες ἐπρεσβεύοντο ἀμφὶ τῇ σωτηρίᾳ,
[7, 6]	ἀσελγείᾳ πολλῇ ἐχόμενος ἐς τὸν	Τουτίλαν	συχνὰ ὕβριζε, λίαν τε ἀθυρόγλωσσος
[7, 3]	Ἐραρίχῳ ξυνενεχθέντα καὶ ὅτι Γότθοι	Τουτίλαν	σφίσιν ἐς τὴν ἀρχὴν κατεστήσαντο,
[7, 10]	γενόμενοι ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ πάντα ἐς	Τουτίλαν	τὰ ξυμβεβηκότα σφίσιν ἀνήνεγκαν. παρὰ
[7, 18]	τὸν ἐκείνῃ πορθμὸν, ἔς τε	Τουτίλαν	τὰ παρόντα σφίσιν ἀνήνεγκαν. ὁ
[7, 28]	οἱ δὲ λοιποὶ φεύγοντες παρὰ	Τουτίλαν	τε ἀφίκοντο καὶ τὰ ξυμπεσόντα
[7, 16]	τῷ λιμῷ ἔπασχον, πείθουσι παρὰ	Τουτίλαν	τε ἰέναι καὶ ἡμερῶν ὀλίγων
[7, 35]	ἀφίκετο. ἔνθεν τε ἀναστὰς παρὰ	Τουτίλαν	τε καὶ Γότθους ᾔει, στράτευμα
[7, 40]	ἅτε πρὸς βασιλέως στελλόμενον ἐπὶ	Τουτίλαν	τε καὶ Γότθους, ὁδοῦ μὲν
[7, 6]	αὐτῶν ἔχοντες, ἕπεσθαι Δημητρίῳ ἐπὶ	Τουτίλαν	τε καὶ Γότθους οὐδαμῆ ἤθελον.
[7, 39]	μετεπέμπετο. αὐτοκράτορα δὲ τοῦ πρὸς	Τουτίλαν	τε καὶ Γότθους πολέμου Γερμανὸν
[7, 20]	ἀναπετάσαντες, ᾗπερ ἐβούλοντο, τῇ πόλει	Τουτίλαν	τε καὶ τὸν Γότθων στρατὸν
[7, 7]	ἀπορίᾳ) ὀλίγῳ ὕστερον τῇ πόλει	Τουτίλαν	τε καὶ τοὺς βαρβάρους ἐδέξαντο.
[7, 11]	ἐνταῦθα πολιορκουμένοις ἐπαμυνοῦντας. οἱ δὲ	Τουτίλαν	τε λαθόντες καὶ τὸ τῶν
[7, 2]	τὴν ἐλπίδα τῆς νίκης ἐπὶ	Τουτίλαν	τὸν ἐκείνου ξυγγενῆ ἔτρεπον, εὐέλπιδες
[7, 8]	ἔχοντες διηποροῦντο, δεδιότες μή τι	Τουτίλαν	τῶν ὡμολογημένων ὀλιγωρεῖν διὰ τὸ
[7, 21]	ἀκούοντες σιωπῇ εἴχοντο. Πελάγιος δὲ	Τουτίλαν	ὑπὲρ ἀνδρῶν ἐπταικότων τε καὶ
[7, 12]	ἔκτεινέ τε αὐτὸν καὶ παρὰ	Τουτίλαν	φεύγων ᾤχετο. οὐδὲν δὲ ἧσσον
[7, 15]	φορτίοις ἐφέλκοντες ᾤχοντο. τούτου ὁ	Τουτίλας	ἀνεπυνθάνετο τοῦ ἱερέως ὅσα ἐβούλετο,
[7, 36]	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Μετὰ δὲ	Τουτίλας	ἅπαν ἐπὶ Ῥώμην τὸ στράτευμα
[7, 22]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ δείσας ὁ	Τουτίλας,	ἅπαντάς τε τοὺς ξὺν αὑτῷ
[7, 4]	διαβαίνειν τὸν ποταμὸν ἔμελλον, ξυγκαλέσας	Τουτίλας	ἅπαντας τοιαῦτα παρεκελεύσατο „Αἱ μὲν
[7, 16]	ἦλθεν. ἥκοντά τε αὐτὸν ὁ	Τουτίλας	ἀσπασάμενος αἰδοῖ τε καὶ φιλοφροσύνῃ
[7, 36]	οἷοί τε εἶναι. οὕσπερ ὁ	Τουτίλας	ἅτε ἀληθιζομένους ἀποδεξάμενος, ἐφοδίοις τε
[7, 24]	μάχην ηὐλίσαντο. Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ	Τουτίλας	αὖθις παντὶ τῷ στρατῷ τειχομαχεῖν
[7, 37]	δὲ πέμψας παρὰ Διογένην ὁ	Τουτίλας,	αὐτόν τε προὐκαλεῖτο καὶ τοὺς
[7, 7]	κωκυτοῦ ἔμπλεως. Μετὰ δὲ καὶ	Τουτίλας	αὐτοὺς ξυγκαλέσας ἐς τὰς ἐπάλξεις
[7, 20]	δήμου ἑξήκοντα. ἐπεὶ δὲ ὁ	Τουτίλας	ἀφίκετο ἐς τὸ ἱερὸν, Πελάγιος
[7, 2]	Γότθοις πολλοῦ ἄξιος. οὗτος ὁ	Τουτίλας	Γότθων μὲν τηνικαῦτα τῶν ἐν
[7, 9]	διεκώλυσε. διὸ δὴ αὖθις ὁ	Τουτίλας	γράψας γραμμάτια πολλὰ, ὅρκους τε
[7, 20]	Γότθων στρατὸν οὐδενὶ πόνῳ ἐδέξαντο.	Τουτίλας	δὲ αὐτοὺς ἐνταῦθα ἐς ἕνα
[7, 20]	ἀγγείλαντες ἐς τὴν πρᾶξιν ἐπέρρωσαν.	Τουτίλας	δὲ, ἐπειδὴ τάχιστα νὺξ ἐγεγόνει,
[7, 10]	στράτευμα διέπων χρόνον τινὰ ἔμενε.	Τουτίλας	δὲ ἥκειν αὐτὸν ἐνταῦθα ἀκούσας,
[7, 40]	πολεμίους λαθὼν ἐς Πάνορμον ἀπεχώρησε.	Τουτίλας	δὲ καὶ Γότθοι σχεδόν τι
[7, 11]	τοῖς πολεμίοις ὡς ἥκιστα ἐπεξιέναι.	Τουτίλας	δὲ καὶ ὁ Γότθων στρατὸς,
[7, 24]	ἐπεὶ καὶ φύσει γίγνεσθαι εἴωθε.	Τουτίλας	δὲ καὶ οἱ βάρβαροι λύσαντες
[7, 7]	Ῥωμαίων στόλῳ ταύτῃ πη ἔσχε.	Τουτίλας	δὲ καλώδιον ἀναψάμενος ἐς τὸν
[7, 11]	μὲν οὖν κατὰ ταῦτα ἐποίουν.	Τουτίλας	δὲ μαθὼν τὰ πρασσόμενα στρατῷ
[7, 37]	ἐντὸς τοῦ περιβόλου κατακλεισθέντες ἡσύχαζον.	Τουτίλας	δὲ μοῖραν μὲν τοῦ Γότθων
[7, 25]	καὶ τοὺς ἐνταῦθα Ῥωμαίους οἰόμενοι.	Τουτίλας	δὲ οὐ λίαν ἐς τὰ
[7, 20]	πατρὸς καὶ Βοετίου τοῦ ξυνοικήσαντος.	Τουτίλας	δὲ οὐδὲν ἄχαρι παθεῖν αὐτὴν
[7, 7]	ἡμερῶν ὡμολόγουν ἐνδώσειν τὴν πόλιν.	Τουτίλας	δὲ πᾶσαν αὐτοῖς ἐκ βασιλέως
[7, 22]	φέρεσθαι. τοσαῦτα μὲν Βελισάριος ἔγραψε.	Τουτίλας	δὲ πολλάκις ἀναλεξάμενος τὴν ἐπιστολὴν
[7, 9]	μὲν τὰ πράγματα ἐφέρετο τῇδε.	Τουτίλας	δὲ Ῥωμαίων τῇ βουλῇ ἐπιστολὴν
[7, 13]	ἀνδράσιν ὑπὸ ταῖς ἐκείνων χερσί.	Τουτίλας	δὲ στράτευμα ἐς Αἰμιλίαν πέμψας,
[7, 4]	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν Ῥαβέννης διέχει.	~Τουτίλας	δὲ τὰ ἐν Βερώνῃ ξυμπεσόντα
[7, 26]	Σικελίαν εὐθὺς ἔστειλεν ὁ Ἰωάννης.	Τουτίλας	δὲ ταῦτα ἀκούσας ἐν πένθει
[7, 9]	τῆς πόλεως κατεστήσαντο εὐθὺς ἅπαντας.	Τουτίλας	δὲ ταῦτα ἀκούσας μοῖραν μέν
[7, 6]	ταύτην δὴ τὴν πρᾶξιν ἐνῆγε.	Τουτίλας	δὲ τὸν πάντα λόγον ἀμφὶ
[7, 5]	οἱ βάρβαροι ἐπ´ αὐτὸν ἴωσι.	Τουτίλας	δὲ φιλοφροσύνην ἐς τοὺς αἰχμαλώτους
[7, 23]	εἶδον. ταῦτα μὲν ἐφέρετο τῇδε.	Τουτίλας	δὲ φρούριον ἐν Λευκανοῖς καταλαβὼν
[7, 30]	καὶ τῷ Ἰωάννῃ ξυμμῖξαι. ἀλλὰ	Τουτίλας	διαλῦσαι τὴν προσεδρείαν οὐδ´ ὣς
[7, 20]	βαρβάρων ὅ τί ποτε ὁ	Τουτίλας	διανοοῖτο, οἱ δὲ Γότθοι ἐν
[7, 22]	πολύς. γνοὺς δὲ ταῦτα ὁ	Τουτίλας	ἔγνω Ῥώμην μὲν καθελεῖν ἐς
[7, 36]	εὐθὺς ἅπαντες. ὅπερ κατανοήσας ὁ	Τουτίλας	ἔδεισε μὴ θανατῶντες ἄνθρωποι καὶ
[7, 36]	πολλοὺς ἔκτειναν. ὅπερ ἐπεὶ ὁ	Τουτίλας	εἶδε, κατέπαυσε μὲν αὐτίκα τὴν
[7, 27]	ἀκτὴν κατῆραν. ὅπερ ἐπεὶ ὁ	Τουτίλας	εἶδε, πλείονα ἤπερ ἦν ὑποτοπάζων
[7, 8]	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐπειδὴ δὲ Νεάπολιν	Τουτίλας	εἷλε, φιλανθρωπίαν ἐς τοὺς ἡλωκότας
[7, 25]	τῶν δεόντων ἀδύνατον. τοσαῦτα ὁ	Τουτίλας	εἰπὼν ἐπὶ Περυσίαν ἐξῆγε τὸ
[7, 7]	Δημήτριος μὲν τοσαῦτα εἶπεν, ὅσα	Τουτίλας	ἐκέλευεν. οἱ δὲ πολιορκούμενοι τῷ
[7, 21]	ὑστεραίᾳ Γότθους ἅπαντας ξυγκαλέσας ὁ	Τουτίλας	ἔλεξε τοιάδε „Οὐ καινήν τινα
[7, 22]	πάντων μάλιστα. ἅπερ ἐπεὶ ὁ	Τουτίλας	ἔμαθε, Γότθους μὲν ἐς τὸ
[7, 39]	ἀρετῆς ἄξια. γνοὺς δὲ ὁ	Τουτίλας	ἐνδεῖν τοῖς πολιορκουμένοις τὰ ἐπιτήδεια,
[7, 12]	δὲ καὶ παρὰ Κυπριανὸν εὐθὺς	Τουτίλας,	ἐνδοῦναί οἱ αὐτῷ Περυσίαν ἠξίου,
[7, 2]	τὰ ξυγκείμενα σφίσι τὴν ἀρχὴν	Τουτίλας.	~Ἐπεὶ δὲ Ἰουστινιανὸς βασιλεὺς ἔμαθε
[7, 40]	γενέσθαι. ὃν δὴ ῥύεσθαι ὁ	Τουτίλας	ἐπειγόμενος τῶν τινα ἐπιφανῶν γυναῖκα,
[7, 28]	πολεμίων στρατεύματι ἐντυγχάνουσιν, οὕσπερ ὁ	Τουτίλας	ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ ἀποπειράσονται τοῦ
[7, 13]	ἐνθένδε ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. ~Μετὰ δὲ	Τουτίλας	ἐπὶ Ῥώμην ᾔει, καὶ ἐπεὶ
[7, 9]	αὐτὴν τῶν τισιν αἰχμαλώτων ὁ	Τουτίλας	ἐπὶ Ῥώμης ἐκέλευεν ἰόντας τοῖς
[7, 18]	Ῥεκιμοῦνδος, ἀνὴρ δόκιμος, ὅνπερ ὁ	Τουτίλας	ἐπὶ τῇ Βριττίων φρουρᾷ καταστησάμενος
[7, 9]	παρέσχετο. ~Ἐν ᾧ δὲ ταῦτα	Τουτίλας	ἔπρασσεν, ἐν τούτῳ οἱ τοῦ
[7, 30]	πεπραγμένων ξυγγνώμονα εἶναι. ὁ δὲ	Τουτίλας	ἐς ἄλλον οὐδένα ὅτι μὴ
[7, 21]	ἐς ἀεὶ διασώζεσθαι. Τοσαῦτα ὁ	Τουτίλας	ἐς τοὺς Γότθους εἰπὼν καὶ
[7, 10]	περισκοπήσαντες ἅπαντα, καθάπερ σφίσιν ἐπέστελλε	Τουτίλας,	ἔς τε τὸ Γότθων στρατόπεδον
[7, 20]	σωφροσύνῃ ἐκ τούτου τοῦ ἔργου	Τουτίλας	ἔσχε. ~Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Γότθους
[7, 24]	ἦν ὅσα καθελὼν τοῦ περιβόλου	Τουτίλας	ἔτυχε βραχεῖ ἀνοικοδομήσασθαι χρόνῳ, ἐποίει
[7, 24]	περιβόλῳ ἰσχύσαντος. πάσας γὰρ διαφθείρας	Τουτίλας	ἔτυχεν, ἅσπερ οὐκ ἔφθη τεχνιτῶν
[7, 19]	οὐ πολλῷ πρότερον ἐνταῦθα ἐναποθέμενος	Τουτίλας	ἔτυχεν, ἐκ τῆς ἑτέρας τοῦ
[7, 26]	ᾔει (ἐνταῦθα γὰρ αὐτοὺς ἀπολιπὼν	Τουτίλας	ἔτυχεν) ὅπως ἐπιπεσὼν ἀπροσδόκητος ἀναρπάσαι
[7, 40]	πάρεδρον οὐ πολλῷ πρότερον καταστησάμενος	Τουτίλας	ἔτυχεν. οὗτος ἀνὴρ ἐν πόλει
[7, 35]	οὐδενὶ λόγῳ. καὶ αὐτὸν ὁ	Τουτίλας	εὐθὺς ξὺν στρατῷ πολλῷ καὶ
[7, 26]	ἐν νῷ τε τὸ τοιοῦτον	Τουτίλας	ἔχων, ὅτι δὴ οὐχ οἷόν
[7, 26]	καὶ οὐ προμηθεῖ γνώμῃ ὁ	Τουτίλας	ἤδη ἐχόμενος τῆς ἐκ τοῦ
[7, 36]	καθελεῖν οὔτε ἀπολιπεῖν τὸ λοιπὸν	Τουτίλας	ἤθελεν, ἀλλὰ Γότθους τε καὶ
[7, 18]	ἐγεγόνει κατήκοα. Ἐπεὶ δὲ ταῦτα	Τουτίλας	ἤκουσε, Γότθων τριακοσίους ἀπολεξάμενος ἐς
[7, 24]	ποταμοῦ ἐσκομίσας {εἰσῆξε} Ταῦτα ἐπεὶ	Τουτίλας	ἤκουσεν, ἄρας αὐτίκα παντὶ τῷ
[7, 37]	τὸ παράπαν πεποίηται. ἅπερ ἐπεὶ	Τουτίλας	ἤκουσεν, αὖθις τὰ ἐς τὸν
[7, 20]	κελεύσαντες ἀπεπέμψαντο. ἅπερ ἐπεὶ ὁ	Τουτίλας	ἤκουσεν, ἥσθη μέν πως τῇ
[7, 39]	ἡσυχῆ ἔμενον τότε δὴ ὁ	Τουτίλας,	ἡμέρα γὰρ ἡ ξυγκειμένη αὐτῷ
[7, 2]	πέντε ἐπιβιοὺς ἐτελεύτησε τρόπῳ τοιῷδε.	Τουτίλας	ἦν τις, Ἰλδιβάδου ἀνεψιὸς, ἐπὶ
[7, 8]	αὐτοῦ λάβωσιν. ὧνπερ ἐπεὶ ὁ	Τουτίλας	ᾔσθετο, ξυγκαλέσας ἅπαντας παρηγόρει τε
[7, 18]	ἐν Καλαβροῖς εἶχον καὶ ὁ	Τουτίλας	ἡσυχῆ μένων ἔτι μᾶλλον ἐφύλασσε
[7, 2]	ἀκούσας ὤμοσεν ἅπαντα καθάπερ ὁ	Τουτίλας	ᾔτησε, τακτή τε ἡμέρα ἐς
[7, 23]	ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ αὐτὸν ὁ	Τουτίλας	ἰδὼν ὑπερφυῶς ἥσθη. εὐδοκιμοῦντα γὰρ
[7, 6]	Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἔπειτα δὲ ὁ	Τουτίλας	Καισῆνάν τε καὶ Πέτραν τὰ
[7, 27]	αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον. ἅπερ ὁ	Τουτίλας	μαθὼν „Ὁ Βῆρος δυοῖν“ ἔφη
[7, 20]	ἔτι ἐνέδρας τινὸς ὑποψία ἐλέλειπτο,	Τουτίλας	μὲν ἐς τὸν Πέτρου νεὼν
[7, 16]	τὴν ἀπιστίαν ἀεὶ περιφέρειν φιλεῖ.	Τουτίλας	μὲν τοσαῦτα εἶπε, Πελάγιος δὲ
[7, 8]	ἡ τοῦ πολέμου πρυτανεύεται τύχη.	Τουτίλας	μὲν τοσαῦτα εἶπεν. ἐπαινέσαντες δὲ
[7, 7]	Νεαπολιτῶν σωτηρίας ὀμεῖσθαι οὐδὲν κωλύσει.	Τουτίλας	μὲν τοσαῦτα εἶπεν, ἐπῄνεσαν δὲ
[7, 36]	καὶ ἐπεὶ παρῆν ἡ κυρία,	Τουτίλας	μηχανᾶται τοιάδε. ἐς ποταμὸν Τίβεριν
[7, 37]	ἐνταῦθα ἔγνω ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε.	~Τουτίλας	οὐ πολλῷ πρότερον παρὰ τῶν
[7, 5]	ἔτυχον διασωθέντες ἐφύλασσον. ~Χρόνῳ δὲ	Τουτίλας	οὐ πολλῷ ὕστερον στράτευμα ἐπί
[7, 28]	ἄλλο ὁτιοῦν ἀσφαλείας πέρι βεβουλευμένοι.	Τουτίλας	οὖν, ἐπειδὴ ἐπύθετο ἅπαντα, ἐς
[7, 29]	ἐκβολὴν τοῦ λόγου ἐποιησάμην ἐπάνειμι.	Τουτίλας	οὖν ταῦτα διαπεπραγμένος, ἃ προδεδήλωται,
[7, 4]	ἐς φυγὴν ὥρμηντο. Τοσαῦτα ὁ	Τουτίλας	παρακελευσάμενος τῶν οἱ ἑπομένων τριακοσίους
[7, 19]	τελευτῆσαι τὸν βίον καὶ ὁ	Τουτίλας	περιαλγήσας τῇ ξυμφορᾷ τὸν Ἰσαάκην
[7, 25]	πρότερον στράτευμα ἐπὶ Περυσίαν ὁ	Τουτίλας	στείλας, οἵπερ ἀμφὶ τὸν τῆς
[7, 21]	ἦλθον, ἀπήγγειλάν τε ὅσα ὁ	Τουτίλας	σφίσιν ἐπέστελλε καὶ τὴν ἐπιστολὴν
[7, 27]	αὑτοῦ αἴσθηται. ὁ μὲν οὖν	Τουτίλας	ταῦτα εἰπὼν στρατῷ πολλῷ ἐπ´
[7, 30]	ἀπόβασιν τοῖς πολεμίοις ἀναστέλλειν διανοούμενοι.	Τουτίλας	τε αὐτοὺς ἐπὶ πλεῖστον τῆς
[7, 2]	ἀμφοτέροις ξυνέκειτο, ἐν ᾗ ἔμελλε	Τουτίλας	τε καὶ Γότθοι οἱ ἐν
[7, 40]	ἐν νῷ ἔχουσι. ταύτῃ ὁ	Τουτίλας	τῇ ὑποθήκῃ ἀναπεισθεὶς φρουροὺς μὲν
[7, 20]	„δέσ„ ποτα, φείδου. ταύτην ὁ	Τουτίλας	τὴν ἱκεσίαν δεξάμενος ἀπεῖπε Γότθοις
[7, 11]	συγγνώμων ἐγένετο. γνοὺς δὲ ὁ	Τουτίλας	τὴν τῶν Ἰλλυριῶν ἀναχώρησιν στράτευμα
[7, 10]	ἰσχυρίζοντο εἶναι. Ἐν τούτῳ δὲ	Τουτίλας	Τίβουριν πόλιν, Ἰσαύρων φρουρὰν ἔχουσαν,
[7, 11]	στρατόπεδον ἔκπυστα ἐποίησε τὰ πρασσόμενα.	Τουτίλας	τοίνυν ἄνδρας δισχιλίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος
[7, 40]	μὲν ἐν ὑποψίᾳ εἶχον ὡς	Τουτίλας	τούτους δὴ τοὺς βαρβάρους χρήμασι
[7, 12]	ἀνεψιοῦ παῖδα. ἐν τούτῳ δὲ	Τουτίλας	Φίρμον τε καὶ Ἄσκουλον ὁμολογίᾳ
[7, 23]	ἄγχιστά πη εἶναι τὸ στράτευμα	τοῦτο	αἰσθόμενος, ἅμα τοῖς πεντεκαίδεκα στρατιώταις
[7, 34]	Ἀρειανοῖς οὖσι καὶ δι´ αὐτὸ	τοῦτο	ἀπ´ ἐναντίας χωρήσουσι. Λαγγοβάρδαι μὲν
[7, 33]	ὥσπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται, ἐς	τοῦτο	ἀπεκρίθη, ὥστε οὐχ ὅσον σφίσι
[7, 32]	τῷ Χαναράγγῃ ἀμφὶ τὸ ἔργον	τοῦτο	ἀποκαλύψας. ταῦτα Ἰουστῖνος ἀκούσας ξυνεταράχθη
[7, 40]	τῶν ἐν δυνάμει πολλῶν ἐς	τοῦτο	ἀτοπίας ἐληλακότων. ταῦτα μὲν οὖν
[7, 14]	ἐκ παλαιοῦ βιοτεύουσι, καὶ διὰ	τοῦτο	αὐτοῖς τῶν πραγμάτων ἀεὶ τά
[7, 31]	Βυζάντιον μεταπέμποιτο. ἐνῆγε γὰρ ἐς	τοῦτο	αὐτὸν ἡ τοῦ γάμου ἐλπὶς,
[7, 17]	πίτυρα ὠνούμενοι ἀπηλλάσσοντο· ἐπεὶ δὲ	τοῦτο	αὐτοὺς ἤδη ἐπελελοίπει, οἱ δὲ
[7, 23]	ἐπαγγελλόμενος ἀγαθὰ δράσειν· δόξαν τε	τοῦτο	Βελισαρίῳ, ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ αὐτὸν
[7, 19]	ἐμπέπτωκεν οὐ γεγονὸς αὐτῷ πρότερον	τοῦτό	γε. διὸ δὴ κατὰ τάχος
[7, 33]	τοῦ αὐτοκράτορος τὸ ἔργον ἐπισφραγίσαντος	τοῦτό	γε, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ οἱ
[7, 29]	τοῦ σπείρειν καιρὸν, οὐ ξυμπεσὸν	τοῦτό	γε πρότερον ἐκ τοῦ παντὸς
[7, 5]	τὴν τῆς τύχης ἐκαραδόκουν ἐς	τοῦτο	γνώμην. ὁ μὲν οὖν κλῆρος
[7, 20]	ἐν τοῖς τείχεσιν ἦν, καὶ	τοῦτο	δὲ ἀπημελημένον ὡς μάλιστα. οἷς
[7, 13]	διελέγξαι τὴν ἐπιβουλὴν ῥᾳδίως ἔσχε.	τοῦτο	δὲ ὅ τί ποτε ἦν
[7, 18]	προσπίπτοντα φέρειν, Βελισαρίῳ δὲ ἀξύμφορον	τοῦτο	ἔδοξεν εἶναι, ἀλλὰ πλέουσι μὲν
[7, 15]	τῶν χωρίων ὅσα ἐπιτηδείως ἐς	τοῦτο	εἶχεν, ἐνέδραις ἔγνω προλοχίζειν ἀνδρῶν
[7, 21]	πεποίηται Βελισάριον, κύριός τε διὰ	τοῦτο	ἐκεῖνος εἴη τὰ πρὸς Τουτίλαν
[7, 16]	γὰρ πολύν τινα χρόνον διὰ	τοῦτο	ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων. ὑπὸ
[7, 27]	Βελισαρίου ἠγμένος, ἐπεὶ αὐτὸν ἐς	τοῦτο	ἐνῆγε, τὰ παρόντα σφίσι πολλάκις
[7, 30]	ἐπικείμενος ἰσχυρότατα βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἐς	τοῦτο	ἐνῆγεν. ~Ἐν τούτῳ δέ τινες
[7, 33]	χρήμασι μεγάλοις ἄγαν. διά τοι	τοῦτο	ἐξ ἠθῶν τῶν πατρίων Λαγγοβάρδαι
[7, 21]	μὴ τοίνυν τινὶ ὀλιγωρίᾳ διὰ	τοῦτο	ἐς τὴν παραίνεσιν τανῦν χρήσησθε.
[7, 29]	ἔτι μᾶλλον ἐγίνετο. ἐπεὶ δὲ	τοῦτο	ἐς τοὺς περιοίκους ἅπαντας ἦλθε,
[7, 17]	καὶ τῷ δήμῳ ἐκεχωρήκει ἐς	τοῦτο	ἡ τύχη. ~Ἐπεὶ δὲ τὸ
[7, 30]	ἐνταῦθα ἐλθεῖν. ῥᾷστά τε διεπράξατο	τοῦτο.	ἤδη γὰρ καὶ ὁ Μηδικὸς
[7, 17]	πονεῖσθαι ταφάς· ἢν δὲ μηδὲ	τοῦτο	ἡμῖν ἀπολέλειπται, ἀποκτιννύναι ἡμᾶς ἀξιοῦτε
[7, 9]	Ἰωάννης δὲ τοὺς τὸ γράμμα	τοῦτο	ἰδόντας ἀποκρίνασθαί τι πρὸς Τουτίλαν
[7, 1]	τὸ πρότερον ἦν. ψαλίδιον γὰρ	τοῦτο	καλοῦσι τὸ ὄργανον, ὅτῳ τις
[7, 31]	ὅπως τε ἐς τὸ βούλευμα	τοῦτο	κατέστησαν καὶ τρόπῳ δὴ ὅτῳ
[7, 34]	εἰκὸς, ἐπικράτησιν. καὶ μὴν καὶ	τοῦτο	λογίζεσθαι ὑμᾶς ἂν πρέποι, ὡς
[7, 24]	χρόνῳ πολλῷ αὐτοῖς ἐργασθὲν ἔτυχε,	τοῦτο	λόγῳ αὐτὸς οὐδενὶ διαφθείρειεν. οὕτω
[7, 17]	ἄν τινα ἡμῖν τὸ ἔγκλημα	τοῦτο	μέμψιν ἐπήνεγκεν. ἡ γὰρ τῆς
[7, 26]	ἐν σκότῳ διαλαθεῖν δυνατοὶ εἶεν,	τοῦτο	μὲν ὡς ἥκιστα ἐφυλάξατο· ἦ
[7, 8]	ξυστρατιῶται, καθίσταμαι. ἐγὼ μὲν οὖν	τοῦτο	οἶδα, ὡς τῶν ἀνθρώπων ὁ
[7, 33]	τοῖς ξυμβάλλουσι προΐεσθαι τὸ νόμισμα	τοῦτο	οἷοί τέ εἰσιν, εἰ καὶ
[7, 34]	τῇ σῇ τὸ θαρσεῖν ἔχοντες,	τοῦτο,	ὅπερ ἐβούλου, διαπεπράγμεθα· ὁ δέ
[7, 17]	κεκτημένοις ὑπηρετεῖν ἄξιον. εἰ δὲ	τοῦτο	οὐ ῥᾴδιον ἢ βουλομένοις ὑμῖν,
[7, 29]	ἀπαλλάσσοιτο, διαφυγεῖν δὲ τὸ τέναγος	τοῦτο	οὐδαμῆ εἶχεν, ἀλλ´ ὑπὸ τῷ
[7, 29]	δέ φασιν οὐ τὸ κῆτος	τοῦτο,	οὗπερ ἐμνήσθην, ἀλλ´ ἕτερον εἶναι,
[7, 4]	οὐδὲν ἀπεικός. ἡμῶν δὲ ταὐτὸ	τοῦτο	παθόντων τὸ Γότθων ὄνομα μετὰ
[7, 20]	Γότθων στρατόν· δυνατοὶ γὰρ εἶναι	τοῦτο	ποιεῖν ἰσχυρίζοντο οὐδενὶ πόνῳ. καὶ
[7, 35]	ἐν σιωπῇ εἶχον. ἐπεὶ δὲ	τοῦτο	πολλάκις ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον
[7, 34]	Λαγγοβάρδαις τοῖς σοῖς ξυνοίσοντα πρᾶσσε,	τοῦτο	πρὸς τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἐννοῶν,
[7, 14]	καὶ πολλὰ μέν οἱ διὰ	τοῦτο	πρὸς τοῦ θεοῦ ἰσχυρίσατο τἀγαθὰ
[7, 39]	γεγενημένοι, ἐνταῦθά τε τὸ στράτευμα	τοῦτο	προσδεχόμενοι, ἡσυχῆ ἔμενον τότε δὴ
[7, 28]	ἅπασι θνήσκει. μέγα τε πάθος	τοῦτο	Ῥωμαίοις ξυνέβη, ἐπεὶ ἐς αὐτοὺς
[7, 17]	ἀλλὰ τῇ τοῦ πάθους ἀκμῇ	τοῦτο	σταθμώμενοι. ὁ γὰρ ἀπογνῶναι τὴν
[7, 16]	καὶ ἀλλήλων ἐγεύσαντο. καὶ διὰ	τοῦτο	σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ Πλακεντίαν
[7, 21]	ἀπεπέμψατο αὐτοὺς αὐτίκα δὴ μάλα,	τοῦτό	τε μόνον αὐτοῖς ἀποκρινόμενος καὶ
[7, 29]	δὴ Βυζάντιοι Πορφύριον ἐκάλουν, ἑάλω.	τοῦτό	τε τὸ κῆτος πλέον μὲν
[7, 22]	γε ἀξυνέτους εἰκὸς καὶ γνώρισμα	τοῦτο	τῆς αὑτῶν φύσεως οὐκ αἰσχυνομένους
[7, 11]	κακίας διερρυηκέναι ξυμβέβηκεν. ἄνωθεν γὰρ	τοῦτο	τοῖς ἀνθρωπίνοις ἐμπέφυκεν ἀτεχνῶς πράγμασι,
[7, 39]	δὲ τῶν Ἰταλίας πραγμάτων ἐς	τοῦτο	τύχης ἐληλακότων, ἐς ὅ μοι
[7, 9]	ὧν δὴ αὐτοῖς ἕνεκα ἐς	τοῦτο	τύχης τὰ πράγματα ἥκει. ὑμῶν
[7, 29]	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἐγεγόνει τὸ θηρίον	τοῦτο	χειρώσασθαι, ἐπιτελέσαι δὲ τὸ βούλευμα
[7, 12]	τὸ ὄφλημα. εὖ δὲ καὶ	τοῦτο,	ὦ δέσποτα, ἴσθι, ὡς τῶν
[7, 14]	ἑκατέροις ἐστί τε καὶ νενόμισται	τούτοις	ἄνωθεν τοῖς βαρβάροις. θεὸν μὲν
[7, 9]	ἴσως ἢ λήθης ἐπιγενομένης τινὸς,	τούτοις	ἄξιον τοὺς τὰ δεινὰ πεπονθότας
[7, 40]	τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι,	τούτοις	δὲ αὐτοῖς αἴσθησιν ὡς ἥκιστα
[7, 40]	δὲ ὕστερον ὁ Ῥωμαίων στρατὸς	τούτοις	δὴ ἐπισπόμενοι τοῖς βαρβάροις, μοίρᾳ
[7, 36]	καὶ μέλλοντός τι ὑποφαίνειν ἡμέρας,	τούτοις	δὴ τοῖς ἀνδράσιν ἐς χεῖρας
[7, 2]	γένος, δύναμιν δὲ περιβεβλημένος ἐν	τούτοις	δὴ τοῖς βαρβάροις μεγάλην. οἱ
[7, 1]	κάλλει τὰ πρωτεῖα φερομένη ἐν	τούτοις	δὴ τοῖς βαρβάροις πασῶν μάλιστα.
[7, 20]	νυκτὸς τὸν καιρὸν, ἐς ὃν	τούτοις	δὴ τοῖς Ἰσαύροις ἡ φυλακὴ
[7, 5]	ἐνταῦθα ἰέναι. κλήρους τε ἐπὶ	τούτοις	ἐμβεβλημένοι τὴν τῆς τύχης ἐκαραδόκουν
[7, 19]	τῶν ἐπιτηδείων πολλὰ τοῖς δρόμωσι	τούτοις	ἐνθέμενος στρατιωτῶν αὐτοὺς τῶν μαχιμωτάτων
[7, 8]	βούληται, ὅπως δὴ τοῖς ὀνόμασι	τούτοις	παραπετάσμασιν ἐς τὴν ἀσέλγειαν χρώμενοι
[7, 14]	μέγα. ὑπὸ δὲ τὸν χρόνον	τοῦτον	Ἄνται ἐπισκήψαντες εἰς τὰ ἐπὶ
[7, 30]	ἐν τῷ φρουρίῳ τὸν στόλον	τοῦτον	ἅτε ἀφ´ ὑψηλοῦ κατιδόντες εὐέλπιδές
[7, 1]	ὅτῳ τις τὰ τοιαῦτα ἐργάζεται.	τοῦτον	βασιλεὺς τὸν Ἀλέξανδρον, ἐπειδὴ Βελισάριον
[7, 14]	αὑτοῦ εἶχε τὸ κεκτῆσθαι μηδέν·	τοῦτον	βασιλεὺς τὸν Χιλβούδιον, ὅτε δὴ
[7, 24]	ἀεὶ γίγνεται. ὁσάκις δέ τις	τοῦτον	δὴ κυλίνδει τὸν τρίβολον, ὁ
[7, 14]	εἴη, Χιλβούδιον μὲν ἐκεῖνον ἔτι	τοῦτον	δὴ τὸν ἄνδρα ἰσχυρίζετο εἶναι,
[7, 2]	ὄνομα ἐν σφίσιν αὐτοῖς διεσώσαντο.	τοῦτον	Ἐράριχον, ἐπεὶ ἐς ταραχὴν ἐπὶ
[7, 14]	ἀγειρόμενοι, ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν ἄνδρα	τοῦτον	ἠνάγκαζον ὁμολογεῖν σφίσιν ὅτι Χιλβούδιος
[7, 16]	εἰκὸς, ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ κλέος ἀπήνεγκε.	τοῦτον	Ῥωμαῖοι τὸν Πελάγιον, ἐπειδὴ τὰ
[7, 7]	χρόνον, ἐφ´ ᾧ δὴ μετὰ	τοῦτον	τὰ ὡμολογημένα ποιήσωσι. πρότερον δὲ
[7, 14]	μὲν οὖν ἀμφὶ τὸν λεὼν	τοῦτον	ταύτῃ πη ἔχει. Ἄνται δὲ
[7, 30]	ξὺν τῇ γυναικὶ εὗρεν. ὑπὸ	τοῦτον	τὸν χρόνον Ἀντωνίνα μὲν ἡ
[7, 35]	ἀλλὰ φυγῇ κεκρυμμένῃ ἐχόμενος πάντα	τοῦτον	τὸν χρόνον, ἔκ τε ὀχυρώματος
[7, 37]	ἀνδράσι τε καὶ φορτίοις πάντα	τοῦτον	τὸν χρόνον ἑλὼν ἔτυχε. Στέφανόν
[7, 16]	ἐν Σικελίᾳ διατριβὴν ἔχων. ὑπὸ	τοῦτον	τὸν χρόνον Ῥωμαῖοι ἐν Πλακεντίᾳ
[7, 8]	πολλὴν τὸ λοιπὸν εἴασεν. Ὑπὸ	τοῦτον	τὸν χρόνον Ῥωμαῖός τις αὐτῷ
[7, 29]	Ῥηγίνων δὲ καταντικρὺ κεῖται. ~Ὑπὸ	τοῦτον	τὸν χρόνον Σκλαβηνῶν στράτευμα διαβάντες
[7, 38]	τῷ πόνῳ τούτῳ γενόμενος. ~Ὑπὸ	τοῦτον	τὸν χρόνον στράτευμα Σκλαβηνῶν οὐ
[7, 26]	ξυνηνέχθη δὲ ὑπὸ τὸν χρόνον	τοῦτον	Τουτίλαν δείσαντα, ὅπερ ἐγένετο, μή
[7, 8]	δυοῖν πρόκειται, ἢ τὸν ἄνδρα	τοῦτον	ὧν ἠδίκηκε μὴ δοῦναι τὴν
[7, 3]	ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν τῷ ταύτῃ πεδίῳ.	τούτου	γὰρ πανταχόσε τοῦ χωρίου πεδία
[7, 10]	φρουρᾶς ἄρχων τῆς ἐν Γενούᾳ.	τούτου	δὲ τῷ ὀνόματι χρησάμενος γράμματα
[7, 26]	ἐκείνῃ χωρία γενέσθαι, οὐδὲν δὲ	τούτου	δὴ ἕνεκα σαφὲς πεπυσμένοι, ἀλλ´,
[7, 39]	τὴν πόλιν ἐνδοῦναι. Διογένης δὲ	τούτου	δὴ κύριος ἔφασκεν αὐτὸς οὐκέτι
[7, 30]	ἀπισχυριζόμενοι ὡς, ἢν μὴ βασιλεὺς	τούτου	δὴ τοῦ ἐγκλήματος ἀμνηστίαν σφίσι
[7, 1]	ἀνόσια εἰργασμένῳ ἐλοιδοροῦντο. τίσασθαι μέντοι	τούτου	δὴ τοῦ φόνου αὐτὸν οὐδεὶς
[7, 32]	δὲ Ἀρσάκῃ μέν τι ὑπὲρ	τούτου	εἰπεῖν οὐκέτι εἶχεν, ἐπεὶ ἄντικρυς
[7, 25]	τε γὰρ τοῦ ποταμοῦ γεφύρας	τούτου	ἕνεκα καθελεῖν ἔγνωκα, ὡς μή
[7, 32]	βασιλέα φέρεσθαι. „Σὲ μὲν γὰρ	τούτου“	ἔφη „μηνυτὴν γενέσθαι ἀξύμφορον. ἢν
[7, 26]	καὶ τίσασθαι Ἰωάννην τοῦ ἔργου	τούτου	ἠπείγετο. διὸ δὴ ξὺν τῷ
[7, 18]	ἑσπέραν τε καὶ Ῥώμην ἰόντι.	τούτου	Κανουσίου πέντε καὶ εἴκοσι σταδίους
[7, 37]	εἶναι· ἐπεί τε ὁ περὶ	τούτου	λόγος ἐς Ἰταλίαν ἦλθε, Γότθοι
[7, 35]	ἐς μακρὰν ἔσχε, τοῦ παιδὸς	τούτου	νόσῳ αὐτίκα ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος.
[7, 40]	τε μέγα ἐκ τοῦ ἔργου	τούτου	ὁ Γερμανὸς ἐς πάντας ἀνθρώπους
[7, 15]	σὺν τοῖς φορτίοις ἐφέλκοντες ᾤχοντο.	τούτου	ὁ Τουτίλας ἀνεπυνθάνετο τοῦ ἱερέως
[7, 1]	κόρον τε αὐτῶν τοῦ θεάματος	τούτου	οὐδεὶς ἔλαβε. πομπῇ γὰρ αὐτοῦ
[7, 1]	τε ὄνομα ἐκ τοῦ ἔργου	τούτου	παρά τε βασιλέα ἦλθε καὶ
[7, 20]	τε κλέος ἐπὶ σωφροσύνῃ ἐκ	τούτου	τοῦ ἔργου Τουτίλας ἔσχε. ~Τῇ
[7, 35]	χρήμασι δὲ Οὐάκης τοὺς βαρβάρους	τούτους	ἀνέπεισε τὸν Ῥισιοῦλφον κτεῖναι. τῶν
[7, 30]	ἐν ἡδονῇ ὡς ἥκιστα ἦν,	τούτους	δὴ γυμνοὺς ὅπη βούλοιντο ἐκέλευεν
[7, 40]	Γότθους πόλεμον ἀσχολίᾳ τῇ ἐς	τούτους	δὴ τοὺς βαρβάρους εὖ διοικήσασθαι.
[7, 40]	ἦλθον. μέγα γὰρ ὄνομα ἐς	τούτους	δὴ τοὺς βαρβάρους ὁ Γερμανὸς
[7, 40]	πάντας ἀνθρώπους καὶ διαφερόντως ἐς	τούτους	δὴ τοὺς βαρβάρους περιεβάλετο. δειμαίνοντες
[7, 14]	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς πρέσβεις τινὰς παρὰ	τούτους	δὴ τοὺς βαρβάρους στείλας ἠξίου
[7, 40]	ἐν ὑποψίᾳ εἶχον ὡς Τουτίλας	τούτους	δὴ τοὺς βαρβάρους χρήμασι πολλοῖς
[7, 35]	ἀμφορέας ἐμπλήσασθαι ἔσχον, αὖθις δὲ	τούτους	δὴ τοὺς πίθους τῷ πηλῷ
[7, 26]	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στρατὸν καὶ	τούτους	δὴ τοὺς τετρακοσίους βαρβάρους ἐν
[7, 34]	καὶ τὸ Ἐρούλων ἔθνος καὶ	τούτους	Λαγγοβάρδας τοσούτοις ἐδωρήσω πόλεώς τε
[7, 11]	τῷ τυράννῳ τυγχάνουσιν ὄντες, μεταπεμψάσθω	τούτους	ὅτι τάχιστα τὴν βασιλέως δηλώσας
[7, 36]	ὁμοίᾳ Γότθοις τὸ λοιπὸν ξυστρατεύσωσι.	τούτους	Ῥωμαῖοι τοὺς λόγους ἄσμενοι ἤκουσαν.
[7, 6]	πάντα λόγον ἀμφὶ τῷ στόλῳ	τούτῳ	ἀκούσας δρόμωνας μὲν πολλοὺς ἄριστα
[7, 33]	εἴθισται, χαρακτῆρα ἐνθέμενοι τῷ στατῆρι	τούτῳ,	ἀλλὰ τὴν σφετέραν αὐτῶν εἰκόνα.
[7, 11]	Βιτάλιος οὖν ξὺν τῷ στρατῷ	τούτῳ	ἀμφὶ πόλιν Βονώνειαν γενόμενος τινά
[7, 14]	ἅπαντας ἦλθεν, ἠγείροντο μὲν ἐπὶ	τούτῳ	Ἄνται σχεδὸν ἅπαντες, κοινὴν δὲ
[7, 40]	ἱστοῦ οἱ ἐν τῷ σάλῳ	τούτῳ	ἀποκοπέντος, ἐς τοσόνδε κινδύνου ἐλθοῦσα,
[7, 11]	εἰς τὰ οἰκεῖα τῷ τρόπῳ	τούτῳ	ἀφικομένοις ἢ ὅτι συχνὸν σφίσι
[7, 14]	δὲ ταῦτα ἐπράσσετο τῇδε, ἐν	τούτῳ	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς πρέσβεις τινὰς παρὰ
[7, 37]	ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν τῷ πόνῳ	τούτῳ	γενόμενος. ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 2]	ἐγένοντο, κατὰ ταῦτα ἔπρασσον. ἐν	τούτῳ	Γότθοι Ἐράριχον κτείνουσι δόλῳ. τελευτήσαντος
[7, 15]	ἅπερ μοι δεδήλωται ἔπρασσεν. ἐν	τούτῳ	δὲ Βελισάριος Βαλεντῖνόν τε καὶ
[7, 18]	τὴν πόλιν ἐσιτητὰ εἴη. Ἐν	τούτῳ	δὲ Βελισάριος μὲν ἐς τὸν
[7, 2]	τῷ Γότθων στρατοπέδῳ ἐγίνοντο. ἐν	τούτῳ	δὲ ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἐν
[7, 10]	δυνάμεως ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν. ἐν	τούτῳ	δὲ οἱ ἐν Δρυοῦντι πολιορκούμενοι
[7, 30]	ἐπιβιοῦσα καὶ μῆνας τρεῖς. ἐν	τούτῳ	δὲ οἱ ἐν τῷ ἐπὶ
[7, 20]	ὁμοίως τοῖς προτέροις ἤγγελλον. ἐν	τούτῳ	δὲ Ῥωμαῖοι στρατιῶται πολλοὶ ἐπὶ
[7, 31]	Ἰουστινιανὸν ἐς τοῦτο ἐνῆγεν. ~Ἐν	τούτῳ	δέ τινες ἐπίθεσιν ἐπὶ βασιλέα
[7, 10]	Βελισαρίου δύναμιν ἰσχυρίζοντο εἶναι. Ἐν	τούτῳ	δὲ Τουτίλας Τίβουριν πόλιν, Ἰσαύρων
[7, 12]	Γερμανοῦ βασιλέως ἀνεψιοῦ παῖδα. ἐν	τούτῳ	δὲ Τουτίλας Φίρμον τε καὶ
[7, 23]	χαρακώματι στρατοπεδευσάμενος ἡσυχῆ ἔμενεν. ~Ἐν	τούτῳ	δὲ τῶν τις ξὺν τῷ
[7, 26]	ἢ Ἀρμενίαν μόνην ἀφεῖναι φωνήν.	τούτῳ	δὴ Γότθοι ἐντυχόντες τινὲς ἐπυνθάνοντο
[7, 9]	τις ἐκ προνοίας ἀδικῇ μόνης,	τούτῳ	δὴ μηδὲ ἀντιλέγειν ποτὲ περὶ
[7, 9]	ὥσπερ τὴν γνώμην ἐπιψηφίζοντες, ἐν	τούτῳ	δὴ τῷ γραμματείῳ τὴν ὁμολογίαν
[7, 14]	φιλοτιμήσεσθαι, ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπὶ	τούτῳ	δὴ τῷ ὀνόματι. τὰ μὲν
[7, 29]	τῷ Νείλῳ καὶ τῷ κήτει	τούτῳ	ἔγνωσαν, προὔλεγον αὐτίκα ξυμβήσεσθαι ὅσα
[7, 4]	ἀρετὴ καὶ πλήθει ὑπεραιρόντων καὶ	τούτῳ	ἐλασσουμένων τοῖς γε πρὸς αὐτοὺς
[7, 22]	αὖθις ἐς Ἰταλίαν ἐστέλλοντο, ἐν	τούτῳ	ἐν Λευκανοῖς τάδε ξυνηνέχθη γενέσθαι.
[7, 39]	καταλόγων πεζῶν ἐν τῷ στόλῳ	τούτῳ	ἐνθέμενος, ἄρχοντά τε Λιβέριον αὐτοῖς
[7, 5]	αὐτοῦ δορυφόρων ἐν τῷ ἔργῳ	τούτῳ	ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθείη. ἐπεί τε
[7, 40]	τοῖν Γερμανοῦ παίδοιν τῷ στρατῷ	τούτῳ	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἡγήσασθαι. καὶ
[7, 10]	ἐνδώσουσι, τακτή τε ἀμφοτέροις ἐν	τούτῳ	ἡμέρα ξυνέκειτο. Βελισάριος δὲ τὰ
[7, 26]	δὲ ταῦτα ἐγίνετο τῇδε, ἐν	τούτῳ	Ἰωάννῃ Ἀχεροντίδα τὸ φρούριον πολιορκοῦντι,
[7, 40]	ὧνπερ βασιλεῖ ἀμφὶ τῷ στόλῳ	τούτῳ	μετέμελε, Συρακούσαις προσέσχε πολιορκουμέναις πρὸς
[7, 9]	δὲ ταῦτα Τουτίλας ἔπρασσεν, ἐν	τούτῳ	οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες
[7, 16]	δὲ πάντων μάλιστα τῷ πρεσβευτῇ	τούτῳ,	ὃς ἂν ὑπούλων τε καὶ
[7, 14]	ἀντίρροπος γενέσθαι ἐν τῷ ἔργῳ	τούτῳ	οὐδαμῆ ἴσχυσε. Χρόνῳ δὲ ὕστερον
[7, 7]	πέμψαι, ἀλλ´ ἐπὶ τῷ στόλῳ	τούτῳ	πᾶσαν αὐτοῖς τήν τε δύναμιν
[7, 10]	Βαλεντῖνος μὲν οὖν τῷ στόλῳ	τούτῳ	πνεύματος ἐπιφόρου ἐπιτυχὼν ἐς τὸν
[7, 30]	Ἰταλῶν μὲν ἐν τῷ φρουρίῳ	τούτῳ	πολλοί τε καὶ λόγιμοι, καὶ
[7, 37]	ἐφ´ ᾧ βασιλεῖ μὲν ἐν	τούτῳ	τὰ σφίσι παρόντα σημήνωσιν, οὐδεμιᾶς
[7, 17]	δήσας ἐπὶ τῷ προσώπῳ θοἰμάτιον,	τούτῳ	τε τοὺς ὀφθαλμοὺς καλυπτόμενος ἥλατο
[7, 24]	τοῦ περιβόλου καθῄρητο τῷ τρόπῳ	τούτῳ	τετέλεστο. τῶν τε Ῥωμαίων ὅσοι
[7, 19]	τῇδε, ᾗπερ ἐρρήθη, ἐφέρετο, ἐν	τούτῳ	τις φήμη ἐπὶ πονηρῷ τῷ
[7, 35]	ἐπέκλυσεν ὥστε καὶ τέλμα ἐν	τούτῳ	τῷ ἐδάφει ἐργάσασθαι μέγα. ὅπερ
[7, 6]	ὕβριζε, λίαν τε ἀθυρόγλωσσος ἐν	τούτῳ	τῷ πόνῳ ὁ ἀνὴρ ὤφθη.
[7, 18]	καταπλεῖν ἀδεέστερον οἷοί τε ὦσι.	τούτῳ	τῷ στρατῷ μεταξὺ Ῥηγίου τε
[7, 20]	τοὺς παραπεπτωκότας διέφθειρον. ἀπέθανόν τε	τούτῳ	τῷ τρόπῳ τῶν μὲν στρατιωτῶν
[7, 35]	τῇδε ᾗπέρ μοι εἴρηται, ἐν	τούτῳ	τῶν τις Βελισαρίου δορυφόρων, Ἰνδοὺλφ
[7, 11]	χρημάτων; ἐπειδὴ τοίνυν ἐπ´ αὐτῷ	τούτῳ	ὑμῖν πάρειμι, προσήκει καὶ ὑμῶν
[7, 34]	τῶν ἀνδρῶν τί ποτε ὑπὲρ	τούτων	αὐτοῖς ἐς Ῥωμαίους ἀγαθὸν εἴργασται.
[7, 12]	δὲ οὕτως. καὶ γράμματα ὑπὲρ	τούτων	βασιλεῖ ἔγραψεν. ἐδήλου δὲ ἡ
[7, 14]	ἀπεκομίσθησαν εἰς τὰ πάτρια ἤθη.	τούτων	δὲ ἕνα τῶν αἰχμαλώτων εἰς
[7, 22]	ἐπιγενησομένους τῶν ἔργων τὴν θέαν.	τούτων	δὲ τοιούτων ὄντων ἐκεῖνο εὖ
[7, 16]	τῇ ἄλλῃ εὐδαιμονίᾳ ἐμπόδιον εἴη.	τούτων	δὲ τοιούτων ὄντων κατέπλευσεν ἐς
[7, 16]	παραιρουμένου τοῖς ἠδικηκόσι τὸν ἔλεον.	τούτων	δὲ τῶν περιβόλων ἐντὸς καθείρξαντες
[7, 32]	διώμοτοι ἰσχυρίσαντο μηδ´ ὁτιοῦν σφᾶς	τούτων	δὴ ἕνεκα τὸν Γερμανὸν ἀποκρύψασθαι,
[7, 35]	πολλῷ πρότερον· ἐπεὶ καὶ αὐτὸς	τούτων	δὴ ἕνεκεν ἐς Βυζάντιον ἀφικόμενος
[7, 39]	αὐτίκα δὴ μάλα ὑπέσχετο πέμψειν.	Τούτων	δὴ καὶ πλειοτέρων ἐς τὴν
[7, 33]	Ἐρούλων ἐς Βυζάντιον πρέσβεις σταλεῖεν,	τούτων	δὴ τῶν ἀνδρῶν, οἳ τοὺς
[7, 34]	ἧσσον. ἡδέως ἂν οὖν πυθοίμεθα	τούτων	δὴ τῶν ἀνδρῶν τί ποτε
[7, 33]	τοῦ μή τί οἱ ἐναντίωμα	τούτων	δὴ τῶν βαρβάρων ἐκπεπολεμωμένων ὑπαντιάσαι.
[7, 20]	ἄγουσι. καὶ ὁ μὲν ἀνεπυνθάνετο	τούτων	δὴ τῶν βαρβάρων ὅ τί
[7, 32]	τοῦ ἀνθρώπου λέγοντός τι ὑπὲρ	τούτων	διαφανές. ταῦτα ὁ Γερμανὸς ἀκούσας
[7, 9]	αὐτοὺς τίννυσθαι, ὑμᾶς δὲ τῇ	τούτων	ἐμφιλοχωρεῖν ἀτοπίᾳ καὶ τῶν ἐντεῦθεν
[7, 1]	τὴν χρείαν ἑκάτερον. ἄνευ δὲ	τούτων	ἐν μὲν τοῖς δεινοῖς εὔελπίν
[7, 7]	σφέτερα αὐτῶν ἔχοντας· καὶ ὑπὲρ	τούτων	ἡμᾶς καὶ τῆς Νεαπολιτῶν σωτηρίας
[7, 11]	αὐτὰ Ῥωμαῖοι πράγματα Γότθοις παρέξωσι.	τούτων	θάτερον, Πίσαυρον, Βελισάριος καταλαβεῖν ἔγνω·
[7, 38]	ἐς τὰ μάλιστα ποιησάμενοι, ἐπὶ	τούτων	ξὺν βίᾳ πολλῇ τοὺς δειλαίους
[7, 32]	τι καὶ ἀγαθὸν πράξαιμεν. ὑπὲρ	τούτων	ὁ Χαναράγγης τῷ Ἀρταβάνῃ κοινολογησάμενος
[7, 9]	ἐξιτήλους εἶναι; καίτοι οὐκ ἔστι	τούτων	οὐδέτερον. οὐ γὰρ ἐπὶ φαύλοις
[7, 25]	ἀμαθέσιν ἐργάσασθαι δοκεῖ. χωρὶς δὲ	τούτων	οὐκ ἐκλογίζεσθε ὅτι ἐμοὶ χαλεπαίνετε,
[7, 11]	τὴν Περσῶν ἐπικράτησιν περὶ ἐλάσσονος	τούτων	ποιούμενος ἀποστεῖλαί με τανῦν εἰς
[7, 25]	χρόνῳ θεοῦ ἂν ἴδιον γένοιτο.	τούτων	τοίνυν φημὶ χρῆναι ἀφεμένους ὑμᾶς
[7, 32]	πανταχόσε τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. ἀλλὰ	τούτων	τοιούτων ὄντων αὐτῷ Ἀρταβάνης ἀποχρῆν
[7, 20]	ἐς τὸ ἔδαφος ἐξικνουμένους, καὶ	τούτων	χερσὶν ἀμφοτέραις λαβόμενοι ἔξω τοῦ
[7, 16]	οἶδα ὅ τι δεῖ περὶ	τούτων	ὧν αὐτὸς εἴρηκας. τί γὰρ
[7, 14]	κεῖται μὲν ὑπὲρ ποταμὸν Ἴστρον,	Τραϊανοῦ	τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος ἐν τοῖς
[7, 1]	δακτύλοις, ἡ κεφαλὴ εἰς τὴν	τράπεζαν	καταρραγεῖσα ἐξέπληξέ τε καὶ ἐς
[7, 28]	εἰσόδους ἐφύλασσον, ἀλλ´ ἐς ὀλιγωρίαν	τραπόμενοι	νύκτωρ μὲν ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων
[7, 40]	τε Ῥωμαίων στρατοῦ ἐς ὀλιγωρίαν	τραπόμενοι	πρόσω ἐχώρουν. καὶ χώραν τὴν
[7, 24]	τε ἡσυχῆ ἔμενον, τά τε	τραύματα	θεραπεύοντες καὶ τῶν ὅπλων ἐπιμελούμενοι
[7, 1]	χρήμασι μεγάλοις παρεμυθεῖτο τὰ πρότερα	τραύματα	καὶ τοῖς εὐδοκιμήσασι ψέλλιά τε
[7, 1]	τῶν δὲ στρατιωτῶν τά τε	τραύματα	καὶ τοὺς κινδύνους τῇ τῶν
[7, 24]	ἐν σφίσι μαχίμων, πλείστους δὲ	τραυματίας	ἐς τὸ στρατόπεδον ἐπαγόμενοι. ἐνταῦθά
[7, 24]	γενόμενοι ἐνυκτέρευσαν, τῶν ἐν σφίσι	τραυματιῶν	ἐπιμελούμενοι, Ῥωμαίων δὲ οἱ μὲν
[7, 4]	γὰρ ἔξω βελῶν γεγονὼς τοῦ	τραύματος	ἐπεμελεῖτο, τὰ δὲ στρατεύματα ἄμφω
[7, 1]	αὐτοῦ ἄφνω τῷ ξίφει τὸν	τράχηλον	παίει. ὥστε, τῶν βρωμάτων ἔτι
[7, 30]	τῇ βασιλείᾳ ἐπιβιοῦσα καὶ μῆνας	τρεῖς.	ἐν τούτῳ δὲ οἱ ἐν
[7, 24]	τε τῶν σκολόπων οἱ μὲν	τρεῖς	ἐς τὸ ἔδαφος ἰσχυρότατα ἑστήκασι
[7, 11]	Ῥάβενναν ἦλθε. Τότε δὴ Βελισάριος	τρεῖς	τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ, Θουριμούθ
[7, 19]	τοὺς μὲν ἔκτειναν, τοὺς δὲ	τρεψάμενοι	καὶ τὴν ἅλυσιν ἀνελόμενοι εὐθὺ
[7, 38]	ὄντες. καὶ αὐτοὺς οἱ Σκλαβηνοὶ	τρεψάμενοι	οὐδενὶ πόνῳ πλείστους μὲν αἰσχρότατα
[7, 23]	σφετέρᾳ ἀρετῇ Ῥωμαῖοι τοὺς πολεμίους	τρεψάμενοι,	πλείστους τε διαφθείραντες ἐς τὸν
[7, 35]	Λάζαρος ἡγεῖτο, ἐς χεῖρας ἦλθε,	τρεψάμενός	τε αὐτοὺς πολλοὺς ἔκτεινεν. οὐ
[7, 11]	μὲν δόρασι πολλοῖς κεκαλυμμένος θνήσκει,	τρέψαντες	δὲ τοὺς ἐναντίους οἱ ἀμφὶ
[7, 40]	ἦλθον οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ἐς	τρία	μέντοι τέλη σφᾶς αὐτοὺς διελόντες
[7, 37]	τακτὴ ἡμέρα ξυνέκειτο, ἄνδρες δὲ	τριάκοντα	ἑκατέρωθεν ἐν ὁμήρων λόγῳ ἐπὶ
[7, 12]	ἐς λόγους ἦλθεν, ἐφ´ ᾧ	τριάκοντα	ἡμέρας ἡσυχῆ μείνωσιν. ὧν ἢν
[7, 7]	τινα ἔτι παρέσεσθαι σφίσι καραδοκοῦντες	τριάκοντα	ἡμερῶν ὡμολόγουν ἐνδώσειν τὴν πόλιν.
[7, 29]	εὕρισκον μῆκος μὲν πηχῶν μάλιστα	τριάκοντα	ὂν, εὖρος δὲ δέκα. ἐνταῦθά
[7, 11]	τὰς ὁδοὺς, ἀπὸ σταδίων Αὐξίμου	τριάκοντα,	οὐδενὶ αἴσθησιν παρεχόμενος. οἳ ἐπεὶ
[7, 22]	δὲ φυγὼν ᾤχετο, καὶ οἱ	τριακόσιοι	Ἄνται παρὰ τὸν Ἰωάννην ἀναχωρεῖν
[7, 4]	δὲ γενομένης τῆς ξυμβολῆς οἱ	τριακόσιοι	βάρβαροι κατόπισθεν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ
[7, 22]	χωρία. καὶ Ἄνται δὲ αὐτοῖς	τριακόσιοι	ξυνεφύλασσον, οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα δεηθέντι
[7, 30]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἱππεῖς μὲν Ἰλλυριοὶ	τριακόσιοι,	οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχε,
[7, 27]	δὲ Βῆρόν τε ξὺν Ἐρούλοις	τριακοσίοις	καὶ Οὐαράζην Ἀρμένιον γένος ξὺν
[7, 18]	καὶ τοῖς ἐν Καπύῃ φυλάσσουσι	τριακοσίοις	οὖσιν ἐς χεῖρας ἥκων ποιεῖσθαι
[7, 18]	δὲ ταῦτα Τουτίλας ἤκουσε, Γότθων	τριακοσίους	ἀπολεξάμενος ἐς Καπύην πέμπει. οἷς
[7, 27]	ἐπεὶ ἀμφὶ τροπὰς χειμερινὰς ἦν.	τριακοσίους	δὲ τῶν αὐτῷ ἑπομένων Ἰωάννῃ
[7, 4]	Τουτίλας παρακελευσάμενος τῶν οἱ ἑπομένων	τριακοσίους	ἐκέλευεν, ὅσον ἀπὸ σταδίων εἴκοσι
[7, 36]	τῆς πόλεως ἱερὰ ἔτυχον, ἐς	τριακοσίους	ὄντες, τὰ πιστὰ λαβόντες Τουτίλᾳ
[7, 26]	μεταξὺ οὐ πλέον ἢ σταδίους	τριακοσίους.	τετρακοσίους οὖν, οὕσπερ δὴ ἵπποις
[7, 36]	Χρόνου δὲ τῇ Ῥώμης πολιορκίᾳ	τριβέντος	πολλοῦ, τῶν τινες Ἰσαύρων, οἳ
[7, 18]	ὥς γε τὸ εἰκὸς, βραχυτάτην	τριβὴν	τὰ ἀνήκεστα λυμανεῖσθαι τοῖς πράγμασι.
[7, 30]	ταύτῃ τε χρόνου μῆκος σφίσι	τριβῆναι	ξυνέβη. αὖθίς τε ἀγηγερμένοι ἐν
[7, 24]	ἐπὶ σφᾶς ἴωσιν. οἱ δὲ	τρίβολοι	τοιοίδε εἰσί. σκολόπων τεττάρων ἰσομήκων
[7, 24]	βουλομένοις ἐμπόδιόν ἐστιν. οἱ μὲν	τρίβολοι	τοιοίδε εἰσίν. ἑκάτεροι δὲ οὕτω
[7, 24]	τις τοῦτον δὴ κυλίνδει τὸν	τρίβολον,	ὁ μὲν τέως ἐκ τῶν
[7, 24]	τὰς τῶν πυλῶν χώρας ἐφύλασσον,	τριβόλους	ἔμπροσθεν πολλοὺς θέμενοι, ὅπως μὴ
[7, 40]	σφίσιν ἐν ταύτῃ τῇ προσεδρείᾳ	τριβομένου	συχνοῦ ἤσχαλλόν τε οἱ στρατιῶται
[7, 14]	τινὲς δὲ οὐδὲ χιτῶνα οὐδὲ	τριβώνιον	ἔχουσιν, ἀλλὰ μόνας τὰς ἀναξυρίδας
[7, 24]	τὰ ὄπισθε πρὸς ἄλληλα ἐναρμοσάμενοι	τριγώνου	σχῆμα τὰς αὐτῶν εὐθείας πανταχόθεν
[7, 11]	κατὰ τάχος ᾔει. Γότθοις τε	τρισὶν	ἐντυχὼν ἐν χώρῳ κρημνώδει τὰ
[7, 14]	τοὺς ταύτῃ βαρβάρους. ἐνιαυτοῖς δὲ	τρισὶν	ὕστερον διέβη μὲν ὁ Χιλβούδιος
[7, 29]	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ	τρισκαιδέκατον	ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ τῷδε,
[7, 38]	Σκλαβηνῶν οὐ πλέον ἢ ἐς	τρισχιλίους	ἀγηγερμένοι, ποταμόν τε Ἴστρον, οὐδενὸς
[7, 36]	πολιορκίαν καθίστατο. ἐτύγχανε δὲ Βελισάριος	τρισχιλίους	ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος, οὕσπερ ἐπὶ τῷ
[7, 28]	οὖν, ἐπειδὴ ἐπύθετο ἅπαντα, ἐς	τρισχιλίους	ἱππεῖς τοῦ παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος
[7, 34]	γὰρ ἄλλοι ξύμπαντες Ἔρουλοι ἐς	τρισχιλίους	ὄντες ξὺν τοῖς Γήπαισιν ἐτετάχατο,
[7, 15]	ταῦτα οὐδαμῆ ἤρεσκε, καίπερ ἐς	τρισχιλίους	στρατιώτας ξὺν αὑτῷ ἔχοντι. διὸ
[7, 4]	δὲ, τοῦ αἵματος οὐκέτι λωφήσαντος,	τρίτῃ	ὕστερον ἡμέρᾳ ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο,
[7, 22]	πολλοῖς τοσοῦτον καθεῖλεν ὅσον ἐς	τριτημόριον	τοῦ παντὸς μάλιστα. ἐμπιπρᾶν δὲ
[7, 20]	αὐτῶν ἐντροπὴν οὐδεμίαν πεποίηντο. καὶ	τρίτον	οἱ Ἴσαυροι Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν
[7, 14]	βαρβάροις φοβερὸς γέγονεν ὥστε ἐς	τριῶν	ἐνιαυτῶν χρόνον, ὅσον ξὺν ταύτῃ
[7, 7]	ἐκ βασιλέως ἀνασοβεῖν ἐλπίδα ἐθέλων	τριῶν	μηνῶν ἔταξε χρόνον, ἐφ´ ᾧ
[7, 16]	ξυμπεπλασμένων ἀκούσας ῥημάτων ἀπιὼν οἴχοιτο.	τριῶν	τοίνυν ἐκτὸς, ὦ Πελάγιε, τῶν
[7, 27]	οὐκ ἂν ἐπαρκέσειν, ἐπεὶ ἀμφὶ	τροπὰς	χειμερινὰς ἦν. τριακοσίους δὲ τῶν
[7, 4]	οὐ διερευνώμενοι τῆς νίκης τὸν	τρόπον.	Ἀρταβάζης μὲν τοσαῦτα εἶπεν. οἱ
[7, 34]	τῇ τοῦ δρᾶν ἐξουσίᾳ τὸν	τρόπον.	ἰδοὺ γὰρ, ἐπειδὴ τάχιστα Γήπαιδες
[7, 34]	διελέγχειν ἐφιεμένοις τὸν τῶν ἀνδρῶν	τρόπον·	νῦν δὲ τὸ παράδειγμα ἐγγύθεν
[7, 4]	κἀκεῖνο ὑμᾶς ὑπομνῆσαι οὐκ ἄπο	τρόπου	οἴομαι εἶναι, ὡς ἡνίκα μὲν
[7, 25]	οὐκ ἂν ἀπὸ τοῦ σώφρονος	τρόπου	φανείη τοὺς πολλά τε καὶ
[7, 34]	θεάσασθε δὲ ὁποῖοι Λαγγοβάρδαι τοὺς	τρόπους	εἰσί. δίκῃ μὲν τὰ διάφορα
[7, 38]	δόρατι οὔτε τῳ ἄλλῳ εἰωθότι	τρόπῳ,	ἀλλὰ σκόλοπας ἐπὶ τῆς γῆς
[7, 10]	τῆς πόλεως ἱερεῖ ἅπαντας ἔκτειναν	τρόπῳ	δὴ ὅνπερ ἐξεπιστάμενος ἔγωγε ὡς
[7, 31]	τὸ βούλευμα τοῦτο κατέστησαν καὶ	τρόπῳ	δὴ ὅτῳ ἀποκρουσθέντες οὐδαμῆ ἐς
[7, 1]	ὀλίγῳ. ἅπερ ἐγὼ ὅτῳ δὴ	τρόπῳ	ἐρῶν ἔρχομαι. Ἐπειδὴ Βελισάριον ἐκ
[7, 11]	περιβόλου κατεπεπτώκει, ὅτῳ δὴ ἀνοικοδομήσασθαι	τρόπῳ,	λίθους τε καὶ πηλὸν καὶ
[7, 40]	καὶ ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀνέστρεφον,	τρόπῳ	ὁρμώμενοι τοιῷδε. τῶν τινα Ῥωμαίων,
[7, 10]	καὶ Καμπανοῖς ἤκουσαν) οὔτε αὐτοὺς	τρόπῳ	ὁτῳοῦν βιαζόμενοι. οὐ γὰρ ἐξ
[7, 19]	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ, ὅτῳ δὴ	τρόπῳ	τὰ ἐπιτήδεια ἐς Ῥώμην εἰσκομίζειν
[7, 20]	ταῖς χερσὶ φέρων, παντί τε	τρόπῳ	τὴν ἱκεσίαν προτεινόμενος „Φείδου τῶν
[7, 15]	ἐμπλησάμενος ἔπεμψεν, οἰόμενος ὅτῳ δὴ	τρόπῳ	τοῖς τὰ φορτία παραπέμπουσιν ἐς
[7, 19]	ἣ τὰ Ῥωμαίων πράγματα ἔφθειρε	τρόπῳ	τοιῷδε. Ἐν ᾧ τὰ στρατόπεδα
[7, 38]	ἡμερῶν δυοκαίδεκα. εἷλον δὲ αὐτὴν	τρόπῳ	τοιῷδε. οἱ μὲν πλεῖστοι ἐν
[7, 2]	μῆνας γὰρ πέντε ἐπιβιοὺς ἐτελεύτησε	τρόπῳ	τοιῷδε. Τουτίλας ἦν τις, Ἰλδιβάδου
[7, 10]	Ἰσαύρων φρουρὰν ἔχουσαν, προδοσίᾳ εἷλε	τρόπῳ	τοιῷδε. τῶν τινες οἰκητόρων τὰς
[7, 11]	ἕνεκα εἰς τὰ οἰκεῖα τῷ	τρόπῳ	τούτῳ ἀφικομένοις ἢ ὅτι συχνὸν
[7, 24]	ὅσα τοῦ περιβόλου καθῄρητο τῷ	τρόπῳ	τούτῳ τετέλεστο. τῶν τε Ῥωμαίων
[7, 24]	τειχομαχεῖν ἔγνω, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	τρόπῳ	τῷ εἰρημένῳ ἠμύνοντο. καθυπέρτεροί τε
[7, 20]	διέφθειρον. ἀπέθανόν τε τούτῳ τῷ	τρόπῳ	τῶν μὲν στρατιωτῶν ἓξ καὶ
[7, 11]	καὶ τὰς τῶν πολιορκουμένων καταδαπανῶντες	τροφὰς	ἁλώσιμον ἔτι θᾶσσον τὴν πόλιν
[7, 20]	τὰς θύρας ἐς ἀεὶ κόπτοντες	τροφὴν	διδόναι σφίσιν ἐδέοντο, οὐ φέροντος
[7, 17]	παῖδες καὶ τῆς ἐσθῆτος ἁπτόμενοι	τροφὴν	ἔπραττον· ὁ δὲ οὔτε ἀνοιμώξας
[7, 17]	οἱ τοὺς παῖδας ὡς δὴ	τροφὴν	ληψομένους ἐκέλευεν. ἐπεὶ δὲ ἐς
[7, 17]	καὶ χορηγεῖτε τοῖς ὑμετέροις αἰχμαλώτοις	τροφὴν	οὐ κατὰ τὴν χρείαν ἡμῖν
[7, 29]	τῶν δὲ ἄλλων ζῴων ἀπορίᾳ	τροφῆς	τὰ πλεῖστα ἐφθάρη. Τότε καὶ
[7, 19]	καθῆκε, πανταχόθι τῶν ξυλίνων τειχῶν	τρυπήματα	ποιησάμενος, ὅπως δὴ βάλλειν τοὺς
[7, 17]	ἀνάγκης αὐτοῖς ἡδίστην τε καὶ	τρυφερωτάτην	ποιούσης τὴν βρῶσιν. καὶ βοῦν
[7, 32]	ἔχω. ἠδικημένοι γὰρ πρὸς ἐκείνου	τυγχάνουσιν	ἤδη ὅσα οὔτε ἡμεῖς οὔτε
[7, 14]	μέντοι ἢ κακοῦργοι ὡς ἥκιστα	τυγχάνουσιν	ὄντες, ἀλλὰ κἀν τῷ ἀφελεῖ
[7, 12]	πλείους πρὸς τοὺς πολεμίους ηὐτομοληκότες	τυγχάνουσιν	ὄντες. εἰ μὲν οὖν ἔδει
[7, 11]	φίλοι παρὰ Τουτίλᾳ τῷ τυράννῳ	τυγχάνουσιν	ὄντες, μεταπεμψάσθω τούτους ὅτι τάχιστα
[7, 34]	Γήπαιδες παρὰ πολὺ Λαγγοβαρδῶν κρείσσους	τυγχάνουσιν	ὄντες, τί ἄν τις ἐν
[7, 22]	πόλεων ἁπασῶν, ὅσαι ὑφ´ ἡλίῳ	τυγχάνουσιν	οὖσαι, μεγίστη τε καὶ ἀξιολογωτάτη
[7, 4]	παίσας. ὁ δὲ βάρβαρος καιρίαν	τυπεὶς	ὕπτιος ἐς τὴν γῆν πεσεῖν
[7, 39]	παρὰ δόξαν νικήσας τήν τε	τυραννίδα	κατέπαυσε καὶ Λιβύην αὖθις ἀνεσώσατο
[7, 32]	ἀλλοτρίοις γενναῖόν τε καὶ τῆς	τυραννίδος	διαλυτὴν αὐτὸν γεγονέναι, φίλον τε
[7, 31]	δηλώσω. Ἀρταβάνῃ Γόνθαριν καθελόντι τὸν	τύραννον,	ὥσπερ μοι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[7, 31]	καὶ οὐκ ἐς μακρὰν τῷ	τυράννῳ	Γονθάριδι μέλλουσαν οὔτι ἑκουσίαν ἐς
[7, 11]	ἢ φίλοι παρὰ Τουτίλᾳ τῷ	τυράννῳ	τυγχάνουσιν ὄντες, μεταπεμψάσθω τούτους ὅτι
[7, 31]	ἔργοις καὶ μέγας ἐγεγόνει ταῖς	τύχαις,	οὐκ ἐνεγκοῦσα ἡ γυνὴ ἔτι
[7, 17]	„Τοιαύτας μὲν οὔσας, ὦ στρατηγοὶ,	τύχας	ἡμῖν τὰς παρούσας ὁρῶμεν, ὥστε
[7, 13]	ἔμενε. γράψας τε βασιλεῖ γράμματα,	τύχας	τὰς παρούσας ἐσήγγελλεν. ὁ δέ
[7, 36]	οὕτω τε ἀνδρείως τῆς τελευτῆς	τυχεῖν	ἅπαντες. ἀλλήλους τοίνυν ἐξαπιναίως περιπλακέντες
[7, 13]	βουλεύσαντι ἀπ´ ἐναντίας εὐθὺς ἡ	τύχη	ἀντιστρέφει αὐτῷ τὴν εὐβουλίαν ἐπὶ
[7, 4]	τοὺς ἄνδρας ἐς εὐτυχίαν παρακαλεῖ.	τύχη	γὰρ εἰς ἀπόγνωσιν ἀγαθῶν ἐλπίδων
[7, 25]	μένειν· εἰ δέ τις ὑμῖν	τύχη	ἐκεῖνο τὸ κράτος ἐβράβευσε, σέβειν
[7, 17]	δήμῳ ἐκεχωρήκει ἐς τοῦτο ἡ	τύχη.	~Ἐπεὶ δὲ τὸ ξὺν τῷ
[7, 8]	ὅπη ποτὲ κεχώρηκεν ἡμῖν ἡ	τύχη	ἐπίστασθε δή που, ὑφ´ οἵων
[7, 14]	εἰς φιλάνθρωπόν τινα ἤγαγεν ἡ	τύχη	καὶ πρᾷον δεσπότην. ἦν δὲ
[7, 13]	ταύτῃ τῇ πορείᾳ ξυνέβη τις	τύχη	μεγάλα Ῥωμαίους ἀγαθὰ ἐκ τοῦ
[7, 40]	ἀρξόμενος. ἀλλά τις αὐτῷ ξυνέπεσε	τύχη	νοσήσαντι ἐξαπιναίως τὸν βίον διαμετρήσασθαι.
[7, 29]	μέντοι, ἀλλὰ διαλεῖπον, ἂν οὕτω	τύχῃ,	πολύν τινα μεταξὺ χρόνον. καὶ
[7, 25]	ὃς τῶν ἐνταῦθα Ῥωμαίων ἦρχε,	τύχῃ	τε καὶ βουλαῖς ἡμετέραις ἐκποδὼν
[7, 4]	ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζου αὐχένα ψαῦσαι.	τύχῃ	τέ τινι ἀρτηρίαν ἐνταῦθά πη
[7, 26]	χρῆσθαι ξυνέτυχε, ἐπὶ κατασκοπῇ ἔπεμψαν.	τύχῃ	τέ τινι ξυνηνέχθη ἐκείνῃ τῇ
[7, 24]	σφίσιν ὑπαντιάσαντες ἐς χεῖρας ἦλθον.	τύχῃ	τέ τινι ὁ τὸ Τουτίλα
[7, 40]	Κατάνῃ, ἀτειχίστῳ οὔσῃ, διατριβὴν εἶχε.	τύχη	τέ τις αὐτῷ ξυνέβη ὑπὸ
[7, 5]	τι ἅπαντας ἑλεῖν ἴσχυσαν. ἀλλὰ	τύχῃ	τινὶ ξυνέβη ἐς τὸ Ῥωμαίων
[7, 7]	τὰ γὰρ τοῦ βίου παράλογα	τύχῃ	τινὶ παρὰ δόξαν ἐλθόντα τῷ
[7, 10]	ἐπεκδρομὰς ἐποιήσαντο. τοῖς τε πολεμίοις	τύχῃ	τινὶ ὑπαντιάσαντες πρὸς τῇ τῆς
[7, 27]	τὰς ἀκάνθας κρυπτομένους χειρώσασθαι, ἀλλὰ	τύχη	τις αὐτοῖς ξυμβᾶσα διεσώσατο ἐκ
[7, 8]	ἑκάστου ἡ τοῦ πολέμου πρυτανεύεται	τύχη.	Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπεν. ἐπαινέσαντες
[7, 19]	οὐκ ἦν ταῦτα βουλομένῃ τῇ	τύχῃ,	τῶν τινος φθονερῶν δαιμόνων μηχανὴ
[7, 22]	δέ γε τὴν χείρω σοι	τύχην	πληροῦσθαι ξυμβαίη, σώσαντι μὲν Ῥώμην
[7, 28]	ἐς τὸν Κρότωνα ἦλθε. καὶ	τύχην	τὴν παροῦσαν ἀπαγγέλλων ἐπεῖπεν οἴεσθαι
[7, 4]	πολεμίοις οὐκ ἐξ ἀντιπάλου τῆς	τύχης,	ἀλλὰ πολλῷ τῷ διαλλάσσοντι χρώμενοι
[7, 25]	δὲ ὑπεκστήσεται τὴν ἀπὸ τῆς	τύχης	ἀνάγκην. βούλομαι δὲ τῶν πρότερον
[7, 5]	ἐπὶ τούτοις ἐμβεβλημένοι τὴν τῆς	τύχης	ἐκαραδόκουν ἐς τοῦτο γνώμην. ὁ
[7, 39]	τῶν Ἰταλίας πραγμάτων ἐς τοῦτο	τύχης	ἐληλακότων, ἐς ὅ μοι ἔναγχος
[7, 23]	ἀναβῆναι καὶ ἐς ὅ τι	τύχης	ἐληλύθει θεάσασθαι. τῶν στρατιωτῶν οὖν
[7, 25]	δυνήσησθε, αὖθις ὑμῖν τὰ τῆς	τύχης	ἐν καλῷ κείσεται. τὸ μὲν
[7, 16]	ἤδη συνειθισμένην αὐτοῖς συμφορὰν οὐ	τύχης	ἐναντίωμα γεγενῆσθαι δοκεῖ, ἀλλ´ ἐς
[7, 19]	ταραχῆς ᾔσθετο, τῷ τε τῆς	τύχης	ἐναντιώματι περιώδυνος γεγονὼς ἐνόσει τὸ
[7, 32]	ἀμφοῖν ταῖν γυναικοῖν, ὦ βέλτιστε,	τύχης,	ἧς τε οὐ δέον ἐστέρησαι
[7, 13]	ἐξ οὐρίας τὸ πνεῦμα τῆς	τύχης	καὶ τὰ χείριστα βουλευομένοις οὐδὲν
[7, 25]	ἀγανακτοῦντας δὲ πρὸς τὸ τῆς	τύχης	ξυμπεπτωκὸς ἐναντίωμα, ξυναγαγεῖν τανῦν ἔγνωκα,
[7, 24]	καὶ τὴν διάνοιαν τῷ τῆς	τύχης	ῥεύματι προσχωρεῖν, ἀγχιστρόφους τε ἀπ´
[7, 9]	δὴ αὐτοῖς ἕνεκα ἐς τοῦτο	τύχης	τὰ πράγματα ἥκει. ὑμῶν δὲ
[7, 22]	πόνῳ, ἢ περιέσῃ, ἂν οὕτω	τύχοι.	ἢν μὲν οὖν νικῴης, Ῥώμην
[7, 4]	μὲν γὰρ ἡσσηθέντες, ἂν οὕτω	τύχοι,	οὐκ ἐς μακρὰν ἀναμάχεσθαι πρὸς
[7, 34]	χάριν εἰκότως ὁ τῆς εὐεργεσίας	τυχὼν	εἴσεται. εἰ δέ γε μηδὲ
[7, 16]	τιμῆς πρὸς τῶν ὑποδεξαμένων τινὸς	τύχωσι,	καθεῖναι αὑτοὺς ἐς τὴν πρεσβείαν
[7, 14]	τὰ ὄντα {λέγειν} καταλέγειν ξὺν	τῷ	ἀληθεῖ λόγῳ ἐφεξῆς ἅπαντα, ὡς
[7, 16]	διακεκρίσθαι οἶμαι, ἀλλ´ ἔν γε	τῷ	ἀληθίζεσθαι ἢ λόγοις οὐχ ὑγιαίνουσιν
[7, 38]	οὔτε ξίφει οὔτε δόρατι οὔτε	τῳ	ἄλλῳ εἰωθότι τρόπῳ, ἀλλὰ σκόλοπας
[7, 1]	τινὶ Ἰλδίβαδος, εἴτε ἀγνοίᾳ εἴτε	τῳ	ἄλλῳ ἠγμένος, ξυνῴκισεν. ὡς δὲ
[7, 27]	οἱ δὲ εἰς Ἰταλίαν ἀφικόμενοι	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα ξυνέμιξαν. μετὰ
[7, 4]	ἀλκῆς μνήσονται. αὐτὸς δὲ παντὶ	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα τὸν ποταμὸν
[7, 18]	οὗ δὴ καὶ αὐτὸς καταίρειν	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ διενοεῖτο. ᾤετο γὰρ
[7, 23]	ἢ τετρακοσίων καταστησάμενος αὐτὸς ξὺν	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ Ῥάβενναν ᾔει,
[7, 22]	Πόρτου ἰέναι· αὐτὸς δὲ ξὺν	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἐπί τε Ἰωάννην
[7, 3]	χρημάτων πρὸς ἀλλήλους διοικησάμενοι παντὶ	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ τὴν πόλιν
[7, 40]	ξύμπασαν τὴν λείαν ἐπαγόμενος παντὶ	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἐς Ἰταλίαν διεπορθμεύσατο.
[7, 24]	ἐν Πόρτῳ ἀπολιπὼν αὐτὸς ξὺν	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἐς Ῥώμην ἦλθε,
[7, 10]	χρόνον αὐτοῖς ἀπολιπὼν ἐνιαύσιον, ξὺν	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἐς Σάλωνας ἦλθε.
[7, 39]	φρούριον Γότθοις ἐνδώσουσιν· αὐτὸς δὲ	τῷ	ἄλλῳ στρατῷ ἐς Σικελίαν διαπορθμευσάμενος
[7, 18]	καὶ ξὺν τοῖς πολεμίοις ἐν	τῷ	ἀνάντει γενόμενος, οὔπω τε σφᾶς
[7, 32]	μόνον ἐξοίσειν. ταῦτά τε ὀμωμοκότι	τῷ	ἀνδρὶ ὠνείδιζεν εἰ βασιλεῖ ξυγγενὴς
[7, 23]	τῶν παίδων τὸν ἕτερον εὐθὺς	τῷ	ἀνθρώπῳ ἀπέδωκε, τὸν δὲ ἕτερον
[7, 2]	ἐκείνου ξυγγενῆ ἔτρεπον, εὐέλπιδες ἐπὶ	τῷ	ἀνθρώπῳ γενόμενοι τῷ βούλεσθαι ταὐτά.
[7, 4]	ἦν. αἴσθησις δὲ ὀδύνης οὐδεμία	τῷ	ἀνθρώπῳ ἐγίνετο, ἀλλ´ αὐτὸς μὲν
[7, 8]	Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐδέοντο	τῷ	ἀνθρώπῳ τὴν αἰτίαν ἀφεῖναι. ὁ
[7, 22]	Ἀπουλίοις που μέσοις ἀνέχει, ἐν	τῷ	Ἀννίβαλος τοῦ Λίβυος χαρακώματι στρατοπεδευσάμενος
[7, 18]	καὶ ἀπαράσκευοι παντάπασιν ὄντες καὶ	τῷ	ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες αὐτοῦ μὲν οἱ
[7, 32]	ξυνεταράχθη τε καὶ ἰλιγγιάσας ἄντικρυς	τῷ	Ἀρσάκῃ ἀπεῖπε μήτ´ ἄν οἱ
[7, 32]	αὐτῷ τε καὶ Ἀρταβάνῃ καὶ	τῷ	Ἀρσάκῃ ἐν βουλῇ ἐγεγόνει. ἐν
[7, 32]	ὁ μὲν Ἀρσάκης τὰ ξυμπεσόντα	τῷ	Ἀρταβάνῃ ἀπήγγειλεν, ὁ δὲ Ἰουστῖνος
[7, 32]	Βυζαντίῳ, Ἀρμένιος γένος, Ἀρσακίδης ἀνὴρ,	τῷ	Ἀρταβάνῃ κατὰ γένος προσήκων. ὃς
[7, 32]	πράξαιμεν. ὑπὲρ τούτων ὁ Χαναράγγης	τῷ	Ἀρταβάνῃ κοινολογησάμενος ἅπαντα ἐς τὸν
[7, 31]	προσκρούειν ξυμβαίνει. αὕτη, τέως μὲν	τῷ	Ἀρταβάνῃ οὐκ εὖ καθεστήκει τὰ
[7, 31]	δυστυχούσαις γυναιξὶ προσχωρεῖν) ἀκουσίῳ αὐτὴν	τῷ	Ἀρταβάνῃ ὡς μάλιστα ξυνοικεῖν ἔγνω,
[7, 11]	τοῦ περιβόλου μένειν, ἔν τε	τῷ	ἀσφαλεῖ γενομένους ὅσα τοῦ περιβόλου
[7, 10]	ἀναγκαίων σπανίζοντας τὸ φρούριον ξὺν	τῷ	ἀσφαλεῖ διαφυλάξειν. Βαλεντῖνος μὲν οὖν
[7, 34]	προγεγενημένοις τεκμηριοῦσθαι τὰ ἐσόμενα ξὺν	τῷ	ἀσφαλεῖ δύνανται ἄνθρωποι. εἰ μὲν
[7, 23]	ταύτῃ τε Καλαβροὶ ἅπαντες ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ ἤδη γενόμενοι Γότθων ἐς
[7, 1]	πολέμου εὔψυχός τε ἦν ξὺν	τῷ	ἀσφαλεῖ καὶ ξὺν λογισμῷ εὐτολμότατος,
[7, 33]	γάρ ποτε ᾤοντο Γαλλίας ξὺν	τῷ	ἀσφαλεῖ κεκτῆσθαι Φράγγοι, μὴ τοῦ
[7, 40]	ὑπαντιάζειν ἄμεινον ἂν εἴη ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ ξὺν τοῖς οἰκείοις διαχειμάζοντας.
[7, 2]	δὲ ὁ Ῥωμαίων στρατὸς ἐν	τῷ	ἀσφαλεῖ τῆς τῶν πολεμίων ἀπολαύοντες
[7, 3]	αὐτῶν καὶ τῇ πόλει ξὺν	τῷ	ἀσφαλεῖ τὸν στρατὸν δέξασθαι. τῶν
[7, 30]	ἐν Πικηνοῖς τε γενήσεσθαι ξὺν	τῷ	ἀσφαλεῖ ᾤετο καὶ τῷ Ἰωάννῃ
[7, 14]	ἥκιστα τυγχάνουσιν ὄντες, ἀλλὰ κἀν	τῷ	ἀφελεῖ διασώζουσι τὸ Οὐννικὸν ἦθος.
[7, 17]	ἀπόδωνται, πλήν γε δὴ ὅτι	τῷ	Βέσσᾳ ὀλίγος ἔτι ἐλέλειπτο, οὔτε
[7, 20]	γὰρ σφίσι παρόντες ἔτυχον) ξὺν	τῷ	Βέσσᾳ φυγεῖν ἴσχυσαν. Μάξιμος δὲ
[7, 39]	ἠξίουν. ἀλλὰ καὶ ὅσοι ξὺν	τῷ	Βήρῳ τὰ πρότερα ἢ ἄλλοις
[7, 3]	ἐκ τῆς Περσῶν γῆς σὺν	τῷ	Βλησχάμῃ ὀλίγῳ ἔμπροσθεν ἐτύγχανε πέμψας,
[7, 2]	εὐέλπιδες ἐπὶ τῷ ἀνθρώπῳ γενόμενοι	τῷ	βούλεσθαι ταὐτά. ὁ δὲ τοῖς
[7, 13]	ποτε τῶν δεόντων, ἀλλὰ πνέουσα	τῷ	βουλεύσαντι ἀπ´ ἐναντίας εὐθὺς ἡ
[7, 16]	ὑπὲρ αὐτῶν μέμψιν ἡμῖν ἀναθήσεις.	τῷ	γὰρ μὴ ἐπιτηδείως τοῖς παροῦσιν
[7, 34]	εὐγνωμοσύνην ὀψὲ τοῦ καιροῦ μεταμπίσχονται.	τῷ	γὰρ τὴν ἀνάγκην πεποιημένῳ τὴν
[7, 1]	μάλιστα ἐπεμελεῖτο, ἀνασώσασθαι δὲ Γότθων	τῷ	γένει τὸ Ἰταλιωτῶν κράτος ἐν
[7, 32]	πατέρα ὡμολόγει ὁμογνωμονοῦντα παρέξεσθαι, ἐδόκει	τῷ	Γερμανῷ τὸν Χαναράγγην ἐς λόγους
[7, 2]	καταστροφὴν εἴχοντο. ταῦτα μὲν ἐν	τῷ	Γότθων στρατοπέδῳ ἐγίνοντο. ἐν τούτῳ
[7, 37]	ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ	τῷ	Γότθων στρατῷ ἀναμίγνυσθαι, ἢ κακῶν
[7, 36]	Ῥωμαίων δημόσιον ὤφειλεν, ἅπαντες ἐθελούσιοι	τῷ	Γότθων στρατῷ ἀνεμίγνυντο, πλήν γε
[7, 37]	ἔφασκον εἶναι οὔτε μέντοι ἀναμίγνυσθαι	τῷ	Γότθων στρατῷ, ἐπεὶ παίδων τε
[7, 40]	Σικελίας μὲν ἀπανίστασθαι, παντὶ δὲ	τῷ	Γότθων στρατῷ ἐς Ἰταλίαν διαπορθμεύσασθαι.
[7, 2]	~Ἐράριχος δὲ ἦν τις ἐν	τῷ	Γότθων στρατῷ Ῥογὸς μὲν γένος,
[7, 8]	θαρσεῖν μὲν ἤδη ἐκέλευε καὶ	τῷ	Γότθων στρατῷ φόβῳ οὐδενὶ ἀναμίγνυσθαι,
[7, 9]	γνώμην ἐπιψηφίζοντες, ἐν τούτῳ δὴ	τῷ	γραμματείῳ τὴν ὁμολογίαν ἐσήμαινον τῆς
[7, 22]	μὲν πλεῖστον ἐνταῦθά πη ἀπολιπεῖν,	τῷ	δὲ ἄλλῳ ἐπί τε Ἰωάννην
[7, 34]	ἐνθένδε ὠφελείας λογιστέον Ῥωμαίοις, ὧνπερ	τῷ	δέει ἀναγκασθέντες τὴν ἀκούσιον εὐγνωμοσύνην
[7, 6]	παραδόξου σωθείς τε καὶ ξυγγενόμενος	τῷ	Δημητρίῳ ἐθάρσυνέ τε μάλιστα καὶ
[7, 32]	ἐν Παλατίῳ μέντοι, οὐκ ἐν	τῷ	δημοσίῳ οἰκήματι. ~Ὑπὸ δὲ τὸν
[7, 19]	παντὶ, αὐτὸς ὀλίγον μὲν κομιδῆ	τῷ	δήμῳ ἀφῆκε, τὸν δὲ πλεῖστον
[7, 17]	μὲν τῇ τε βουλῇ καὶ	τῷ	δήμῳ ἐκεχωρήκει ἐς τοῦτο ἡ
[7, 19]	τοῖς τε στρατιώταις ἐπαρκέσοντα καὶ	τῷ	δήμῳ παντὶ, αὐτὸς ὀλίγον μὲν
[7, 4]	ἀντιπάλου τῆς τύχης, ἀλλὰ πολλῷ	τῷ	διαλλάσσοντι χρώμενοι ἐς τὸν ἀγῶνα
[7, 32]	λόγους ξυμμῖξαι, τακτή τε ἡμέρα	τῷ	διαλόγῳ ξυνέκειτο. ταῦτα ὁ Γερμανὸς
[7, 4]	εἶπεν. οἱ δὲ δὴ ἄρχοντες	τῷ	διαμαχομένῳ τῆς γνώμης τῶν δεόντων
[7, 36]	τε Ἰταλίαν ἐστράτευσε καὶ ξὺν	τῷ	Διογένει ἐπὶ τῷ Ῥώμης φυλακτηρίῳ
[7, 35]	ὥστε καὶ τέλμα ἐν τούτῳ	τῷ	ἐδάφει ἐργάσασθαι μέγα. ὅπερ ἐπεὶ
[7, 24]	ἔγνω, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τρόπῳ	τῷ	εἰρημένῳ ἠμύνοντο. καθυπέρτεροί τε τῇ
[7, 38]	καταλόγων ἦρχεν, οἳ ἐν Τζουρουλῷ	τῷ	ἐν Θρᾴκῃ φρουρίῳ ἐκ παλαιοῦ
[7, 4]	ὑγιῶς ἔχει; καὶ μὴν καὶ	τῷ	ἐξ ἡμῶν ἐς αὐτοὺς δέει
[7, 30]	ἀποκρούσονται. Οἱ δὲ πολιορκούμενοι ἐν	τῷ	ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ, ἐπεὶ σφᾶς
[7, 30]	ἐν τούτῳ δὲ οἱ ἐν	τῷ	ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ πολιορκούμενοι πιεζόμενοι
[7, 29]	προδεδήλωται, ἐπεὶ Ῥωμαίους τοὺς ἐν	τῷ	ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ τῶν ἀναγκαίων
[7, 5]	του τῶν αὐτοῦ δορυφόρων ἐν	τῷ	ἔργῳ τούτῳ ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθείη.
[7, 14]	ἑνὸς ἀρετῇ ἀντίρροπος γενέσθαι ἐν	τῷ	ἔργῳ τούτῳ οὐδαμῆ ἴσχυσε. Χρόνῳ
[7, 14]	ἐπαγγέλλονται μὲν, ἢν διαφύγωσι, θυσίαν	τῷ	θεῷ ἀντὶ τῆς ψυχῆς αὐτίκα
[7, 34]	ἐννοῶν, ὡς ἡμῖν μὲν ἀμφὶ	τῷ	θεῷ ὁμογνωμονοῦσι τὸ ἐξ ἀρχῆς
[7, 32]	καὶ τῇ τε ἡλικίᾳ καὶ	τῷ	θυμῷ ἐπ´ αὐτὸν ζέουσιν, οὕς
[7, 26]	εὐθὺς τοὺς ἐναντίους εἷλεν· ἀλλὰ	τῷ	θυμῷ χαριζόμενος ἀωρὶ τῶν νυκτῶν
[7, 37]	πρὸς Γότθους τόνδε διενεγκεῖν, εἴ	τῳ	ἱκανὰ τεκμηριῶσαι τὰ {μετὰ} χρόνου
[7, 2]	Ἐράριχον, ἐπεὶ ἐς ταραχὴν ἐπὶ	τῷ	Ἰλδιβάδου φόνῳ καθεστήκει τὰ πράγματα,
[7, 4]	ἀγῶνα κατέστη μόνος. ἄμφω τοίνυν	τὼ	ἵππω κατ´ ἀλλήλοιν ἐλάσαντε, ἐπειδὴ
[7, 19]	δύνωνται. οἱ μὲν οὖν ξὺν	τῷ	Ἰσαάκῃ εἰσδύσαντες ἐς τὸ τῶν
[7, 26]	μάλιστα. ἦν δέ τις ξὺν	τῷ	Ἰωάννῃ Γιλάκιος ὄνομα, Ἀρμένιος γένος,
[7, 18]	τύχη. ~Ἐπεὶ δὲ τὸ ξὺν	τῷ	Ἰωάννῃ καὶ Ἰσαάκῃ στράτευμα ἐς
[7, 30]	ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ ᾤετο καὶ	τῷ	Ἰωάννῃ ξυμμῖξαι. ἀλλὰ Τουτίλας διαλῦσαι
[7, 28]	τε καὶ διέπειν τὸ ξὺν	τῷ	Ἰωάννῃ στράτευμα δύνηται· τοὺς δὲ
[7, 18]	λιμένα κατῆρε, καὶ τὸ ξὺν	τῷ	Ἰωάννῃ στράτευμα ἔμενεν. Ἰωάννης δὲ
[7, 18]	δὴ ἐπέστελλεν, ἐπειδὰν τὸ ξὺν	τῷ	Ἰωάννῃ στράτευμα ἐνθένδε ἴδοιεν ἐς
[7, 26]	αὐτὸν χρόνον τόν τε ξὺν	τῷ	Ἰωάννῃ στρατὸν καὶ τούτους δὴ
[7, 14]	εὔνους τε ὡς ἔνι μάλιστα	τῷ	κεκτημένῳ ἐγένετο καὶ τὰ ἐς
[7, 14]	οὐδεμιᾷ μηχανῇ εἶχεν, ἐπενόει τοιάδε.	τῷ	κεκτημένῳ ἐς ὄψιν ἥκων τῆς
[7, 29]	ἀμφί τε τῷ Νείλῳ καὶ	τῷ	κήτει τούτῳ ἔγνωσαν, προὔλεγον αὐτίκα
[7, 40]	τε τοῦ ῥοθίου φερομένη καὶ	τῷ	κλύδωνι ἐπισπομένη Μελίτῃ προσέσχε τῇ
[7, 23]	τούτῳ δὲ τῶν τις ξὺν	τῷ	Κόνωνι ἐκ Ῥώμης φυγόντων, ἡνίκα
[7, 7]	τε Νεαπολῖται καὶ οἱ ξὺν	τῷ	Κόνωνι στρατιῶται πάντες. πολλὴ γὰρ
[7, 30]	τε πάντες ἐκρούοντο καὶ ἀναχθέντες	τῷ	Κροτωνιατῶν αὖθις λιμένι προσέσχον. οὗ
[7, 30]	ξυνέβη. αὖθίς τε ἀγηγερμένοι ἐν	τῷ	Κροτωνιατῶν λιμένι ἐπὶ Ῥουσκιανὴν ἀνήγοντο.
[7, 28]	τὰς ναῦς ἰέναι οὐδαμῆ ἐφιέντος,	τῷ	Κροτωνιατῶν λιμένι προσέσχε. Βελισάριος οὖν,
[7, 12]	διαχρήσασθαι. Οὔλιφος μὲν οὖν μόνῳ	τῷ	Κυπριανῷ ἐντυχὼν ἔκτεινέ τε αὐτὸν
[7, 39]	παρασχόμενος, ἐπιστείλας δὲ τὸν ξὺν	τῷ	Λιβερίῳ παραλαβεῖν στόλον, ἐπεὶ Λιβέριον
[7, 35]	δυνατὰ γέγονε, τοὺς δρόμωνας ἐν	τῷ	λιμένι ἀπολιπόντες. οὗ δὴ καὶ
[7, 15]	χρόνῳ τε βραχεῖ προτερήσαντες ἐν	τῷ	λιμένι ἐγένοντο καὶ τῶν τειχῶν
[7, 8]	ἐπενόει τάδε. φυλακὰς ἔν τε	τῷ	λιμένι καὶ ταῖς πύλαις καταστησάμενος
[7, 20]	ἑτέρας ᾤχοντο χώρας, οἱ δὲ	τῷ	λιμῷ διεφθάρησαν, ὥσπερ μοι ἔμπροσθεν
[7, 16]	τὸν Πελάγιον, ἐπειδὴ τὰ ἀμήχανα	τῷ	λιμῷ ἔπασχον, πείθουσι παρὰ Τουτίλαν
[7, 36]	ἐς δείλην ὀψίαν, καίπερ πιεζομένους	τῷ	λιμῷ ἐς τὰ μάλιστα. τότε
[7, 17]	πλεῖστοι τῆς δυνάμεως καταμαρανθείσης αὐτοῖς	τῷ	λιμῷ ἤδη πλέοντες ἢ ὁδῷ
[7, 16]	βρώσεις οὐχ ὁσίας τινὰς, βιαζόμενοι	τῷ	λιμῷ, ἦλθον. καὶ μὴν καὶ
[7, 17]	ἤσθιον. πολλοί τε σφᾶς αὐτοὺς	τῷ	λιμῷ πιεζόμενοι διεχρήσαντο, ἐπεὶ οὐκέτι
[7, 20]	μοι ἐρρήθη, ἐλείποντο καὶ αὐτοὶ	τῷ	λιμῷ ὑπερφυῶς κεκακωμένοι. Τέσσαρες οὖν
[7, 19]	εἰς τοὺς βαρβάρους αὐτόμολοι δῆθεν	τῷ	λόγῳ ἐστέλλοντο. δρόμωνάς τε διακοσίους
[7, 21]	φέροιεν· ἄλλα τε πολλὰ ἐνετίθει	τῷ	λόγῳ, ὅσα δεσπότην δυσμενῆ τοὺς
[7, 10]	τῷ ὀνόματι χρησάμενος γράμματα δῆθεν	τῷ	λόγῳ παρ´ αὐτοῦ πρὸς Βελισάριον
[7, 23]	Βελισαρίῳ προσελθὼν στέλλεσθαι αὐτόμολος δῆθεν	τῷ	λόγῳ παρὰ τοὺς πολεμίους ἠξίου,
[7, 2]	δὲ πρὸς βασιλέα ταῦτα δῆθεν	τῷ	λόγῳ πράξειν ἔμελλον ἅπερ μοι
[7, 39]	ἄλλῳ στρατῷ ἐς Σικελίαν διαπορθμευσάμενος	τῷ	Μεσηνῶν προσέβαλε τείχει. καί οἱ
[7, 32]	δὲ ἄλλοι κατεπτηχότες σιωπῇ εἴχοντο,	τῷ	μὴ ἀντιστατεῖν ἃ βούλοιτο ἐγχωροῦντες
[7, 32]	ἐντυχεῖν βούλεσθαι. ἐπεί τε ἐν	τῷ	ναῷ ἐγενέσθην ἄμφω, ἠξίου πρῶτον
[7, 29]	καὶ τὰ ξυμπεσόντα ἀμφί τε	τῷ	Νείλῳ καὶ τῷ κήτει τούτῳ
[7, 22]	Ῥώμην χάρις ἂν σώζοιτο παρὰ	τῷ	νενικηκότι πολλὴ, διαφθείραντι δὲ φιλανθρωπίας
[7, 1]	ἔκειτο, Οὐέλας δὲ αὐτοῦ ἄφνω	τῷ	ξίφει τὸν τράχηλον παίει. ὥστε,
[7, 35]	ἀγείρας ἐπέδειξε τὰ ποιούμενα· οἵπερ	τῷ	ξυμβόλῳ τεκμηριούμενοι ἐς ταύτην δὴ
[7, 1]	ἐν παραβύστῳ θέαμα προὔθηκεν, ἐπὶ	τῷ	ὄγκῳ τῶν πεπραγμένων φιλοτιμούμενος, οὔτε
[7, 35]	ἐς τὸ ἀκριβὲς ἐπιβύσαντες, ἐν	τῷ	οἰνῶνι κατέθεντο. μησὶ δὲ ὀκτὼ
[7, 14]	τὸ εἰκὸς, ἐπὶ τούτῳ δὴ	τῷ	ὀνόματι. τὰ μὲν οὖν πρῶτα
[7, 10]	τῆς ἐν Γενούᾳ. τούτου δὲ	τῷ	ὀνόματι χρησάμενος γράμματα δῆθεν τῷ
[7, 10]	ὡς μὴ ἀπανθρωπίας ἀπολείπω μνημεῖα	τῷ	ὄπισθεν χρόνῳ· ἐν οἷς καὶ
[7, 1]	ξυνέπεσεν ἀπ´ αἰτίας τοιᾶσδε. ἦν	τῷ	Οὐραΐᾳ γυνὴ πλούτῳ τε καὶ
[7, 32]	ἔκρυψεν, αὐτὸς δὲ ξὺν Ἰουστίνῳ	τῷ	παιδὶ ἐκτὸς ἔμενεν. ἐνταῦθα τοῦ
[7, 25]	τῶν οὐ τετυχηκότων τῆς διδασκαλίας	τῷ	παντὶ τίθησιν. ἐπειδὴ τοίνυν Βενεβεντὸν
[7, 29]	ἔτυχε. καὶ οἱ μὲν ἄνθρωποι	τῷ	παραλόγῳ τῆς ξυμφορᾶς ἀμηχανίᾳ πολλῇ
[7, 38]	Ἄσβαδον δὲ καταλαβόντες ἐν μὲν	τῷ	παραυτίκα ἐζώγρησαν, ὕστερον δὲ αὐτὸν
[7, 40]	εὐθὺς ἔγραψεν, ὁδὸν μὲν ἐν	τῷ	παραυτίκα τὴν ἐπὶ Ἰταλίαν ἀναβαλέσθαι,
[7, 27]	μὲν ᾤετό οἱ ἔν γε	τῷ	παρόντι ἀξύμφορον εἶναι. στρατιώταις τε
[7, 32]	οὐδενὶ λόγῳ. ἐν δέ γε	τῷ	παρόντι ἀποδειλιάσαντα οὕτως ἀνάνδρως ἐνταῦθα
[7, 29]	οἱ μέν τινες αὐτοῦ ἐν	τῷ	παρόντι ἐγεύσαντο, οἱ δὲ καὶ
[7, 26]	δὴ πολέμιος εἴη, ἐν μὲν	τῷ	παρόντι ἐζώγρησαν, οὐ πολλῷ δὲ
[7, 37]	διὸ δὴ τὰ ἐπιτήδεια ἐν	τῷ	παρόντι ἐς αὐτὴν ἐσκομίζεσθαι διὰ
[7, 37]	ἧσπερ φυλακὴν ἔχουσιν, ἐν μὲν	τῷ	παρόντι λόγῳ τινὶ εὐπρεπεῖ ἐνδοῦναι
[7, 35]	εἶχον. γενομένων δὲ τῶν ἐν	τῷ	παρόντι πρὸς Λαγγοβάρδας σπονδῶν ἕνεκα
[7, 29]	διατριβὴ μεγάλων αἰτία ἔν γε	τῷ	παρόντι συμφορῶν γέγονε, τὸ δὲ
[7, 32]	ἄν οἱ αὐτῷ μήτε Γερμανῷ	τῷ	πατρὶ ταῦτά ποτε ποιητέα εἶναι.
[7, 40]	ταύτῃ ἀνέχει, Ῥωμαῖοι δὲ ἐν	τῷ	πεδίῳ οὐ πολλῷ ἄποθεν. χρόνου
[7, 19]	οὐδαμῆ εἶχεν, ὥστε μάχῃ ἐν	τῷ	πεδίῳ πρὸς αὐτοὺς διακρίνεσθαι, πρότερον
[7, 38]	τὰς ἐπάλξεις ἠνάγκασαν καὶ κλίμακας	τῷ	περιβόλῳ ἐρείσαντες κατὰ κράτος τὴν
[7, 24]	οὔπω Βελισαρίου τὰς πύλας ἐναρμόσασθαι	τῷ	περιβόλῳ ἰσχύσαντος. πάσας γὰρ διαφθείρας
[7, 38]	δὴ ἅπαντας οἱ βάρβαροι διαφθείραντες	τῷ	περιβόλῳ προσέβαλον. οἱ δὲ τῆς
[7, 24]	δὲ οἱ μὲν ἄλλοι ἐν	τῷ	περιβόλῳ φυλακὴν εἶχον, οἱ δὲ
[7, 35]	δὲ τούτους δὴ τοὺς πίθους	τῷ	πηλῷ ἀποφράξαντες τὰ παρόντα ἐν
[7, 29]	τοῦτο οὐδαμῆ εἶχεν, ἀλλ´ ὑπὸ	τῷ	πηλῷ ἔτι μᾶλλον ἐγίνετο. ἐπεὶ
[7, 6]	χιλίους ἔχων. καὶ αὐτὸς μὲν	τῷ	πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενος οὐ
[7, 26]	τούτου ἠπείγετο. διὸ δὴ ξὺν	τῷ	πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐπ´ αὐτὸν
[7, 9]	ἐς πολιορκίαν καθίστασθαι, αὐτὸς δὲ	τῷ	πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐς τὰ
[7, 4]	ὑπερφρονεῖν τῶν πολεμίων ἅτε ἡμῶν	τῷ	πλήθει ἐλασσουμένων τανῦν ἀξιούτω, μηδὲ,
[7, 28]	οὐδενὶ πόνῳ ἔτρεψαν, καίπερ αὐτῶν	τῷ	πλήθει παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι, καὶ
[7, 11]	ἀγαθὰ γένοιτο· ὡς ἔγωγε οὔτε	τῳ	πολεμησείων ἐνθάδε ἀφῖγμαι οὔτ´ ἂν
[7, 9]	ἄντικρυς ἀποφαίνων ὅτι δὴ Γότθων	τῷ	πολέμῳ ἀντέχειν ἀδύνατος εἴη. οἵ
[7, 25]	ὅπλα ἀντάραντες ὑπερβαλέσθαι πολλάκις αὐτὸν	τῷ	πολέμῳ δεδύνησθε; καίτοι εἰ μὲν
[7, 33]	Γότθων τε καὶ Τουτίλα καθυπέρτερα	τῷ	πολέμῳ ἐγένετο, Φράγγοι Βενετίων τὰ
[7, 21]	ἐς Γότθους πεπολιτευμένων ἀναγκασθεῖεν καὶ	τῷ	πολέμῳ κεκακωμένοι φόρους τοὺς δημοσίους
[7, 36]	δυναμένων, περιέσεσθαι τῶν ἐναντίων αὐτὸν	τῷ	πολέμῳ. νῦν δὲ τὰ μὲν
[7, 40]	ἐς τὰ μάλιστα, ἐν μὲν	τῷ	πολέμῳ στρατηγός τε ἄριστος καὶ
[7, 7]	ὧνπερ ἡμᾶς δεδρακότες ἐν τῷδε	τῷ	πολέμῳ τὰ χαλεπώτατα πρὸς τῶν
[7, 35]	τέταρτον καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε.
[7, 39]	πέμπτον καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε.
[7, 29]	ἔληγε, καὶ τρισκαιδέκατον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε.
[7, 11]	ἔληγε, καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε.
[7, 15]	καὶ τὸ ἑνδέκατον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε.
[7, 5]	ἔληγε, καὶ ἕβδομον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν.
[7, 7]	ἔληγε, καὶ ὄγδοον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν.
[7, 9]	καὶ τὸ ἔνατον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν.
[7, 1]	καὶ τὸ ἕκτον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν.
[7, 24]	καὶ τὸ δωδέκατον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν.
[7, 12]	μέσοις· εἰ δὲ περιεῖναι βούλει	τῷ	πολέμῳ τῶν δυσμενῶν, καὶ τὰ
[7, 7]	εἰκὸς, αἰσχυνόμεθα, καίπερ οὐκ ἐπὶ	τῷ	πονηρῷ Νεαπολιτῶν τὴν προσεδρείαν ποιούμενοι.
[7, 22]	γὰρ ἡσσηθήσῃ βασιλέως ἐν τῷδε	τῷ	πόνῳ, ἢ περιέσῃ, ἂν οὕτω
[7, 6]	λίαν τε ἀθυρόγλωσσος ἐν τούτῳ	τῷ	πόνῳ ὁ ἀνὴρ ὤφθη. προϊόντος
[7, 37]	αὐτὸς θνήσκει, ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν	τῷ	πόνῳ τούτῳ γενόμενος. ~Ὑπὸ τοῦτον
[7, 19]	ἐνθένδε ἄπρακτοι ἀνεχώρησαν. ἐν δὲ	τῷ	Πόρτῳ γενόμενος Βελισάριος, τήν τε
[7, 15]	ἀλλὰ χαίρειν τε τοὺς ἐν	τῷ	Πόρτῳ Ῥωμαίους οἰόμενοι καὶ σφᾶς
[7, 10]	τοῦ Τιβέριδος ἐσκομίζεσθαι. πρὸς γὰρ	τῷ	ποταμῷ ἡ πόλις κειμένη Ῥώμης
[7, 13]	ὀχύρωμα ἰσχυρὸν ἔχουσα. πρὸς δὲ	τῷ	ποταμῷ Ἠριδανῷ κεῖται καὶ μόνη
[7, 16]	ἀποπέμποιντο, περιυβρίσθαι δὲ πάντων μάλιστα	τῷ	πρεσβευτῇ τούτῳ, ὃς ἂν ὑπούλων
[7, 35]	τις Βελισαρίῳ κλῆρος ἐν Βυζαντίων	τῷ	προαστείῳ, ὃ δὴ Παντείχιον μὲν
[7, 40]	Ἰουστινιανὸν τὸν αὐτοῦ παῖδα παντὶ	τῷ	πρὸς Γερμανοῦ συλλεγέντι στρατῷ εἶναι
[7, 12]	πολεμίους δεδουλωμένους τε τὸ φρόνημα	τῷ	πρὸς ἐκείνων πολλάκις ἡσσῆσθαι, οἵ
[7, 17]	τὴν γέφυραν ἦλθε, δήσας ἐπὶ	τῷ	προσώπῳ θοἰμάτιον, τούτῳ τε τοὺς
[7, 19]	κατὰ ταῦτα ἐποίουν. ἐμπεσὼν δὲ	τῷ	πύργῳ ὁ λέμβος αὐτόν τε
[7, 39]	ἀπεκομίσθησαν ἅπαντες. ~Ὕστερον δὲ Γότθοι	τῷ	Ῥηγίνων προσέβαλον ὀχυρώματι, οἱ δὲ
[7, 19]	τούτῳ τις φήμη ἐπὶ πονηρῷ	τῷ	Ῥωμαίων ἐς Πόρτον ἐλθοῦσα περιήγγελλεν,
[7, 7]	ἦλθον. τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ	τῷ	Ῥωμαίων στόλῳ ταύτῃ πη ἔσχε.
[7, 39]	καὶ χρήματα πολλὰ κεκομισμένοι ἀνεμίγνυντο	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ. ἄλλοι τε βάρβαροι
[7, 3]	μάλιστα ἔχων τὴν πόλιν παραδοῦναι	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο.
[7, 35]	τε Γελίμερα καὶ Λιβύην ἐξηγήσασθαι	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ, ἐνδελεχέστατα πλήθειν οἱ
[7, 26]	ἔς τινα τῶν ἐκείνῃ νεῶν,	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ ἕπεσθαι οὐδαμῆ ἤθελεν,
[7, 18]	γὰρ ἀχρεῖός σοι“ ἔφη, „καὶ	τῷ	Ῥωμαίων „στρατῷ ἔσομαι“ ἐρομένου δὲ
[7, 36]	διασεσῶσθαι. Ἦν δέ τις ἐν	τῷ	Ῥωμαίων στρατῷ Παῦλος μὲν ὄνομα,
[7, 36]	καὶ ξὺν τῷ Διογένει ἐπὶ	τῷ	Ῥώμης φυλακτηρίῳ ἐτέτακτο. οὗτος ὁ
[7, 36]	τρισχιλίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος, οὕσπερ ἐπὶ	τῷ	Ῥώμης φυλακτηρίῳ καταστησάμενος Διογένην αὐτοῖς
[7, 40]	αὐτὸς, τοῦ ἱστοῦ οἱ ἐν	τῷ	σάλῳ τούτῳ ἀποκοπέντος, ἐς τοσόνδε
[7, 14]	χρημάτων μεγάλων. εἶναι γὰρ ἐν	τῷ	Σκλαβηνῶν ἔθνει Χιλβούδιον, τὸν Ῥωμαίων
[7, 33]	αὐτοκράτορος, ᾗπερ εἴθισται, χαρακτῆρα ἐνθέμενοι	τῷ	στατῆρι τούτῳ, ἀλλὰ τὴν σφετέραν
[7, 18]	ταῦτα Βελισάριος Ἰωάννῃ ἐπιστείλας παντὶ	τῷ	στόλῳ ἐνθένδε ἀπῆρε· πνεύματος δὲ
[7, 10]	Σάλωνας ἦλθε. καὶ Βελισάριος παντὶ	τῷ	στόλῳ ἐνθένδε ἄρας Πόλῃ προσέσχεν.
[7, 40]	τὸν λιμένα κατῆρε καὶ παντὶ	τῷ	στόλῳ ἐντὸς τοῦ περιβόλου ἐγένετο.
[7, 11]	γενέσθαι ξυνέπεσε. Βελισάριος δὲ παντὶ	τῷ	στόλῳ ἐς Ῥάβενναν ἀφικόμενος Γότθους
[7, 6]	οὖν ἄρας ἐκ Βυζαντίου παντὶ	τῷ	στόλῳ τῆς Ἑλλάδος ἐς τὴν
[7, 6]	δὲ τὸν πάντα λόγον ἀμφὶ	τῷ	στόλῳ τούτῳ ἀκούσας δρόμωνας μὲν
[7, 39]	ἄξιον ἐκ καταλόγων πεζῶν ἐν	τῷ	στόλῳ τούτῳ ἐνθέμενος, ἄρχοντά τε
[7, 40]	τι πεπυσμένος ὧνπερ βασιλεῖ ἀμφὶ	τῷ	στόλῳ τούτῳ μετέμελε, Συρακούσαις προσέσχε
[7, 7]	σφίσιν ἐπικουρίαν πέμψαι, ἀλλ´ ἐπὶ	τῷ	στόλῳ τούτῳ πᾶσαν αὐτοῖς τήν
[7, 10]	ἀσφαλεῖ διαφυλάξειν. Βαλεντῖνος μὲν οὖν	τῷ	στόλῳ τούτῳ πνεύματος ἐπιφόρου ἐπιτυχὼν
[7, 39]	γὰρ, ἢν ξὺν αὐτῷ ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ ἡ γυνὴ εἴη, αἰσχύνεσθαι,
[7, 26]	τοὺς ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ καθῆσθαι, τὰς συνειθισμένας ὁδοὺς
[7, 27]	καὶ Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ παντὶ	τῷ	στρατῷ ἀφίκετο οὐ πολλῷ ὕστερον.
[7, 25]	πέμψαντες παρὰ Τουτίλαν ἐδέοντο παντὶ	τῷ	στρατῷ ἐνταῦθα ἰέναι, ῥᾷον ἂν
[7, 24]	Τουτίλας ἤκουσεν, ἄρας αὐτίκα παντὶ	τῷ	στρατῷ ἐπὶ Βελισάριόν τε καὶ
[7, 4]	μετεπέμπετο, καὶ ἐπεὶ παρῆσαν, παντὶ	τῷ	στρατῷ, ἐς πεντακισχιλίους ὄντι, ἐπὶ
[7, 18]	τὸν κόλπον πεζῇ ἰόντας παντὶ	τῷ	στρατῷ κοινῇ τὰ προσπίπτοντα φέρειν,
[7, 18]	ἀδεέστερον οἷοί τε ὦσι. τούτῳ	τῷ	στρατῷ μεταξὺ Ῥηγίου τε καὶ
[7, 39]	Γερμανὸν καταστῆναί τε καὶ ξὺν	τῷ	στρατῷ οὐκ ἄποθεν εἶναι. τῶν
[7, 10]	ἀπαγγέλλειν ἐκέλευεν ὅτι δὴ παντὶ	τῷ	στρατῷ οὐκ εἰς μακρὰν ἥξει.
[7, 24]	δὲ ὑστεραίᾳ Τουτίλας αὖθις παντὶ	τῷ	στρατῷ τειχομαχεῖν ἔγνω, οἱ δὲ
[7, 11]	ταύτῃ χωρίων. Βιτάλιος οὖν ξὺν	τῷ	στρατῷ τούτῳ ἀμφὶ πόλιν Βονώνειαν
[7, 40]	Ἰουστινιανῷ θατέρῳ τοῖν Γερμανοῦ παίδοιν	τῷ	στρατῷ τούτῳ ἐς τὴν Ἰταλίαν
[7, 30]	τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἐπὶ πονηρῷ	τῷ	σφετέρῳ ἐπενεγκόντες. πρέσβεις τε τῶν
[7, 40]	ἐς ὄψιν ἥκων οὐκ ἐπὶ	τῷ	σφετέρῳ ξυμφόρῳ Γότθους ἔφασκε Σικελίαν
[7, 21]	ἀπόστασίν τε οὐ δέον ἐπὶ	τῷ	σφετέρῳ πονηρῷ ἴδοιεν καὶ τοὺς
[7, 8]	οὖν τὴν τῆς νίκης πρόφασιν	τῷ	τὰ δίκαια πράσσειν ξυνοίσει μᾶλλον
[7, 16]	δοκεῖν ἀλογίστῳ ταῦτα προτείνεσθαι γνώμῃ	τῷ	τὰς αἰτίας αὐτίκα ἐξειπεῖν τὴν
[7, 3]	ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα, ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν	τῷ	ταύτῃ πεδίῳ. τούτου γὰρ πανταχόσε
[7, 31]	ἐτετελευτήκει, τῶν χρημάτων τὰ πλεῖστα	τῷ	τε ἀδελφῷ καὶ παισὶ τοῖς
[7, 1]	δύναμιν καταλύοι. Βελισάριος μὲν οὖν	τῷ	τε ἀξιώματι καὶ τῇ γνώμῃ,
[7, 37]	καὶ οἱ τοῦ βασιλέως στρατοῦ	τῷ	τε κινδύνῳ καὶ τῇ ταλαιπωρίᾳ
[7, 7]	Τουτίλας ἐκέλευεν. οἱ δὲ πολιορκούμενοι	τῷ	τε λιμῷ ἤδη καὶ τῇ
[7, 3]	δὴ οἱ ἀμφὶ τὸν Ἀρταβάζην	τῷ	τε πλήθει βιαζόμενοι τῶν πολεμίων
[7, 19]	οἱ αὐτῷ ξυμβάσης ταραχῆς ᾔσθετο,	τῷ	τε τῆς τύχης ἐναντιώματι περιώδυνος
[7, 34]	δὲ ὀπίσω τῶν πραγμάτων ἀναποδίζοντες	τῷ	τὴν οἰκείαν ἀσθένειαν ξυνεπίστασθαι παρ´
[7, 36]	ἵππων τισὶν, ὄκνησις δὲ αὐτοὺς	τῷ	τῆς ἐδωδῆς οὐ ξυνειθισμένῳ διεκρούσατο
[7, 10]	οἱ Γότθοι ἐφείσαντο, ἀλλὰ ξὺν	τῷ	τῆς πόλεως ἱερεῖ ἅπαντας ἔκτειναν
[7, 24]	γνώμην ῥυθμίζειν καὶ τὴν διάνοιαν	τῷ	τῆς τύχης ῥεύματι προσχωρεῖν, ἀγχιστρόφους
[7, 34]	μάλιστα ὄντες καὶ δῶρα πολλὰ	τῷ	τῆς φιλίας ὀνόματι κομιζόμενοι ἀνὰ
[7, 18]	ἐπιτηδείων δυνατὰ εἴη. ἔν τε	τῷ	Τιβέριδι ἐπενόει τάδε. χῶρον κατανοήσας
[7, 34]	ἰόντων Ἐρούλων τισὶ ξὺν Ἀόρδῳ	τῷ	τοῦ ἄρχοντος ἀδελφῷ ἐξαπιναίως ἐπιτυγχάνουσι.
[7, 11]	του ἕνεκα εἰς τὰ οἰκεῖα	τῷ	τρόπῳ τούτῳ ἀφικομένοις ἢ ὅτι
[7, 24]	ἡμερῶν ὅσα τοῦ περιβόλου καθῄρητο	τῷ	τρόπῳ τούτῳ τετέλεστο. τῶν τε
[7, 20]	παραπεπτωκότας διέφθειρον. ἀπέθανόν τε τούτῳ	τῷ	τρόπῳ τῶν μὲν στρατιωτῶν ἓξ
[7, 31]	οὖσαν καὶ οὐκ ἐς μακρὰν	τῷ	τυράννῳ Γονθάριδι μέλλουσαν οὔτι ἑκουσίαν
[7, 11]	ξυγγενεῖς ἢ φίλοι παρὰ Τουτίλᾳ	τῷ	τυράννῳ τυγχάνουσιν ὄντες, μεταπεμψάσθω τούτους
[7, 38]	οἱ τῆς ἑτέρας συμμορίας, ὥσπερ	τῷ	τῶν αἱμάτων μεθύοντες πλήθει, ζωγρεῖν
[7, 13]	ἀναπεισθεὶς ἔδρασε πρότερον οὐκ ἐπὶ	τῷ	τῶν βασιλέως πραγμάτων ξυμφόρῳ, ἐπεὶ
[7, 17]	δὲ ἀκούσησθε πρᾴως, οὐ ξυνταρασσόμενοι	τῷ	τῶν λόγων θράσει, ἀλλὰ τῇ
[7, 15]	πεντακοσίοις ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ἐπισκήψαντες	τῷ	τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ ὀλίγους μέν
[7, 26]	χαριζόμενος ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἐπέστη	τῷ	τῶν πολεμίων στρατῷ. καὶ αὐτῶν
[7, 40]	ὃς δὴ ἐς χεῖρας ἐλθὼν	τῷ	τῶν πολεμίων στρατῷ κατὰ κράτος
[7, 19]	τὸν δὲ πλεῖστον κεκομισμένος ἐπὶ	τῷ	τῶν στρατιωτῶν λόγῳ ἀπέκρυψεν, ὅνπερ
[7, 22]	αὑτῶν φύσεως οὐκ αἰσχυνομένους χρόνῳ	τῷ	ὑστέρῳ ἀπολιπεῖν. Ῥώμη μέντοι πόλεων
[7, 1]	μὴ ἐπὶ μέγα δυνάμεως χρόνῳ	τῷ	ὑστέρῳ αὐτὸν ἥκοντα οὐκέτι ἀναστέλλειν
[7, 34]	ἐς τὸν κεκτημένον ὑβρίζων, ἀλλὰ	τῷ	φίλος οἱ ἐς τὰ μάλιστα
[7, 23]	τὰς πύλας ἀναπετάσας Ῥωμαίους ἅπαντας	τῷ	φρουρίῳ ἐδέξατο. οἳ δὴ κτείνουσι
[7, 30]	σπουδῇ ἔχων. οἵ τε ἐν	τῷ	φρουρίῳ τὸν στόλον τοῦτον ἅτε
[7, 30]	ἦσαν δὲ Ἰταλῶν μὲν ἐν	τῷ	φρουρίῳ τούτῳ πολλοί τε καὶ
[7, 10]	τῶν δὲ ξυμπλεόντων τινὰς ἐπὶ	τῷ	φυλακτηρίῳ ἀντ´ αὐτῶν καταστήσασθαι· ῥᾷον
[7, 32]	αὐτῷ καὶ Ἀρταβάνῃ ξυγκείμενα καὶ	τῷ	Χαναράγγῃ ἀμφὶ τὸ ἔργον τοῦτο
[7, 15]	αὐτίκα δὴ ἐπιέναι τῶν ἐναντίων	τῷ	χαρακώματι ἐκ τοῦ αἰφνιδίου μέλλουσι·
[7, 15]	δὴ ὡς ἥκιστα ἀληθίζεται, ἄμφω	τὼ	χεῖρε ἀπέκοψε. ταῦτα μὲν δὴ
[7, 30]	τὸν μὲν Χαλαζὰρ ἄμφω τε	τὼ	χεῖρε ἀποτεμὼν καὶ τὰ αἰδοῖα
[7, 14]	βάρβαροι οὗτοι. χρήματα γοῦν πολλὰ	τῷ	Χιλβούδιον κεκτημένῳ προέμενοι τὸν ἄνδρα
[7, 7]	τύχῃ τινὶ παρὰ δόξαν ἐλθόντα	τῷ	χρόνῳ αὖθις καταρρεῖν εἴωθεν. οὕτω
[7, 29]	τρισκαιδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βασιλεὺς δὲ
[7, 11]	δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βελισάριος δὲ
[7, 15]	ἑνδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βιγίλιος δὲ,
[7, 39]	δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Γερμανοῦ δὲ
[7, 35]	δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Μετὰ δὲ
[7, 7]	ὄγδοον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐπειδὴ δὲ
[7, 5]	ἕβδομον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἔπειτα δὲ
[7, 1]	ἕκτον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐράριχος δὲ
[7, 24]	δωδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Ἐτύγχανε δὲ
[7, 9]	ἔνατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ	τῷδε,	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψεν. ~Οὕτω μὲν
[7, 7]	ἐκτιννύναι, ὧνπερ ἡμᾶς δεδρακότες ἐν	τῷδε	τῷ πολέμῳ τὰ χαλεπώτατα πρὸς
[7, 22]	ἢ γὰρ ἡσσηθήσῃ βασιλέως ἐν	τῷδε	τῷ πόνῳ, ἢ περιέσῃ, ἂν
[7, 21]	δὲ αὐτὰ ἐνδεξαμένοις τὰ μέγιστα	τῶν	ἀγαθῶν ξυνηνέχθη γενέσθαι. μὴ τοίνυν
[7, 13]	δυναμένους τι τῶν ἀναγκαίων ἐκ	τῶν	ἀγρῶν εἰσκομίζεσθαι, καὶ τῶν ἐκ
[7, 38]	τῆς ἑτέρας συμμορίας, ὥσπερ τῷ	τῶν	αἱμάτων μεθύοντες πλήθει, ζωγρεῖν τὸ
[7, 40]	Σκλαβηνοὶ δὲ γνόντες διαρρήδην πρὸς	τῶν	αἰχμαλώτων Γερμανὸν ἐν Σαρδικῇ εἶναι
[7, 14]	πάτρια ἤθη. τούτων δὲ ἕνα	τῶν	αἰχμαλώτων εἰς φιλάνθρωπόν τινα ἤγαγεν
[7, 40]	πολεμίων πολλοὺς ἔκτειναν, Ῥωμαίων δὲ	τῶν	αἰχμαλώτων μέγα τι διεσώσαντο χρῆμα,
[7, 9]	ἐπίστασθε δή που, εἴ τι	τῶν	Ἀλεξάνδρου μέμνησθε λογισμῶν. ἐῶ γὰρ
[7, 27]	τινὰς δόξας οὐκ ὀρθὰς ἀγνοίᾳ	τῶν	ἀληθινῶν ἐνταῦθα ποιεῖται. καὶ προϊὼν
[7, 24]	καὶ ἀήττητον ἀποκαλοῦντες, ἡνίκα πόλεων	τῶν	ἁλισκομένων ἐκ μοίρας τινὸς τὰ
[7, 20]	ταύτῃ τείχους ὕπνον ἐκ περιτροπῆς	τῶν	ἄλλων αἱρουμένων ἐπέβαλεν. οἵπερ, ἐπειδὴ
[7, 19]	καὶ ῥητίνης αὐτὸν ἐμπλησάμενος καὶ	τῶν	ἄλλων ἁπάντων ὅσα δὴ τοῦ
[7, 16]	τριῶν τοίνυν ἐκτὸς, ὦ Πελάγιε,	τῶν	ἄλλων ἁπάντων, ὅτου ἂν δεηθείης,
[7, 21]	δηλώσω· ὅτι Γότθοι μὲν πρότερον	τῶν	ἄλλων ἁπάντων περὶ ἐλάσσονος πεποιημένοι
[7, 7]	ἀπειλὰς ἔδεισε καὶ κακιζόμενος πρὸς	τῶν	ἄλλων ἀπεῖπεν, αὐτὸς μὲν οὐδέν
[7, 14]	οὖν πρῶτα κρύφα ταῦτα ἐπράσσετο	τῶν	ἄλλων βαρβάρων. Ἐπεὶ δὲ ὁ
[7, 6]	Φλωρεντίαν, Κυπριανὸς δὲ Περυσίαν, καὶ	τῶν	ἄλλων ἕκαστος ὅπη φυγών τε
[7, 29]	σπείρειν τε τὴν γῆν καὶ	τῶν	ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι ᾗπερ εἰώθει· χώρας
[7, 30]	αὐτῷ τοῦ τε σίτου καὶ	τῶν	ἄλλων ἐπιτηδείων ἐπὶ πονηρῷ τῷ
[7, 6]	σίτου τε αὐτὰς ἐμπλησάμενος καὶ	τῶν	ἄλλων ἐπιτηδείων ἔπλει, δόκησιν παρέχων
[7, 35]	πλοῖα ἔμπλεα σίτου τε καὶ	τῶν	ἄλλων ἐπιτηδείων ὄντα ἐτύγχανεν. ἅπερ
[7, 25]	Βενεβεντὸν εἵλομεν τὰ τείχη καθελόντες,	τῶν	ἄλλων εὐθὺς ἐκρατοῦμεν, ὧνπερ ὁμοίως
[7, 32]	οὐδὲν ἄχαρι, οὐ μὴν οὐδὲ	τῶν	ἄλλων οὐδένα, πλήν γε δὴ
[7, 25]	δὲ τοῦ Ῥώμης περιβόλου καὶ	τῶν	ἄλλων ὀχυρωμάτων ταύτῃ, ᾗπερ ὑμεῖς
[7, 16]	ἁπάντων οἰκτροτάτους ὀλιγωροῦντα βέβαιον ἐς	τῶν	ἄλλων τινὰ τὴν αὑτοῦ γνώμην
[7, 24]	Βελισάριος (κατενόησε γὰρ τὰ ποιούμενα)	τῶν	ἀμφ´ αὑτὸν πολλοὺς ἐνταῦθα στείλας
[7, 20]	πολεμίων ἄρτον ἢ ἄλλο τι	τῶν	ἀναγκαίων αἰτουμένοις βιοῦν. ἔς τε
[7, 16]	ταύτῃ τε τῇ πολιορκίᾳ τοῖς	τῶν	ἀναγκαίων ἀπορουμένοις πλεῖστα τῶν χρημάτων
[7, 13]	Ῥωμαίους ἐπίεζεν, οὐκέτι δυναμένους τι	τῶν	ἀναγκαίων ἐκ τῶν ἀγρῶν εἰσκομίζεσθαι,
[7, 11]	τετύχηκεν. ἃ δὴ πυθόμενοι καὶ	τῶν	ἀναγκαίων ἔν γε Ἰταλιώταις σπανίζοντες
[7, 24]	ναῦς ὅτι πλείστας πάντων ἐμπλησάμενος	τῶν	ἀναγκαίων, ἔς τε Ῥώμην διὰ
[7, 16]	Πλακεντίᾳ πολιορκούμενοι ἁπάντων ἤδη σφᾶς	τῶν	ἀναγκαίων παντάπασιν ἐπιλιπόντων ἐς βρώσεις
[7, 16]	λοιπὸν καθειργμένοι πάντων τε ἀποκεκλεισμένοι	τῶν	ἀναγκαίων, πολιορκηθήσεσθε πρὸς τῶν ἐπιόντων,
[7, 10]	ἀκμῆτάς τε ὄντας καὶ οὐδενὸς	τῶν	ἀναγκαίων σπανίζοντας τὸ φρούριον ξὺν
[7, 10]	δὲ οἱ ἐν Δρυοῦντι πολιορκούμενοι	τῶν	ἀναγκαίων σφᾶς παντάπασιν ἐκλελοιπότων βαρβάροις
[7, 39]	τοῦ λοιποῦ ἐσκομίζωνται, ἀπορίᾳ δὲ	τῶν	ἀναγκαίων σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ
[7, 30]	ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ πολιορκούμενοι πιεζόμενοι	τῶν	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ ἐς λόγους
[7, 7]	τὴν κυρίαν (λίαν γὰρ ἐβιάζοντο	τῶν	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ) ὀλίγῳ ὕστερον
[7, 19]	πολιορκουμένοις, μή τι ἀνήκεστον δράσωσι	τῶν	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ, ὅτῳ δὴ
[7, 9]	τε καὶ οὐδενὶ λόγῳ διαφθείρεσθαι,	τῶν	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένοις. οἱ
[7, 40]	στρατοῦ ἄρχοντες τοὺς στρατιώτας περιορῶσι	τῶν	ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένους καὶ
[7, 29]	ἐν τῷ ἐπὶ Ῥουσκιανῆς φρουρίῳ	τῶν	ἀναγκαίων ὑποσπανίζειν ἐπύθετο, ἐξαιρήσειν αὐτοὺς
[7, 25]	δὲ ἄναρχον ἄλλως τε καὶ	τῶν	ἀναγκαίων ὑποσπανίζον ἀνδραγαθίζεσθαι ἥκιστα πέφυκεν.
[7, 16]	πολεμίων στρατὸν, ὥσπερ, οἶμαι, τὰ	τῶν	ἀνδραπόδων ἀπιστότατα, ἐκ χρόνου καιροφυλακοῦντες
[7, 4]	πολεμίοις ἐς χεῖρας ἰέναι, τῇ	τῶν	ἀνδρῶν ἀδικίᾳ θαρροῦντας. οὕτω γὰρ
[7, 9]	ἀρετῆς ἔργον εἶναί φημι τὴν	τῶν	ἀνδρῶν ἐπικράτησιν, ἀλλὰ τίσιν τινὰ
[7, 33]	Βυζάντιον πρέσβεις σταλεῖεν, τούτων δὴ	τῶν	ἀνδρῶν, οἳ τοὺς Ῥωμαίων κατηκόους
[7, 34]	ἂν οὖν πυθοίμεθα τούτων δὴ	τῶν	ἀνδρῶν τί ποτε ὑπὲρ τούτων
[7, 4]	πρὸς αὐτοὺς ἔναγχος ἐκμεμάθηκα τὴν	τῶν	ἀνδρῶν τόλμαν. καί με νομιζέτω
[7, 34]	μαρτυρίας ἐδέησε, διελέγχειν ἐφιεμένοις τὸν	τῶν	ἀνδρῶν τρόπον· νῦν δὲ τὸ
[7, 25]	σιωπᾶν, ἐν τοῖς πταίσμασι δὴ	τῶν	ἀνθρώπων ἐνθυμουμένους ὡς οὐδὲν πέφυκεν
[7, 8]	μὲν οὖν τοῦτο οἶδα, ὡς	τῶν	ἀνθρώπων ὁ πολὺς ὅμιλος τὰ
[7, 38]	ἐνείροντες ὠθοῦντές τε ἄχρι ἐς	τῶν	ἀνθρώπων τὰ ἔγκατα, οὕτω δὴ
[7, 34]	βασιλείᾳ περίεστιν ὥστε καὶ διερευνᾶσθαι	τῶν	ἀνθρώπων τινὰς, οἷς ἂν καὶ
[7, 30]	ἀπαλλάσσεσθαι, τοῦ μή τινά οἱ	τῶν	ἁπάντων ἀνθρώπων ἀκούσιον ξυστρατεύεσθαι. ὀγδοήκοντα
[7, 13]	τὴν εὐβουλίαν ἐπὶ τὰ πονηρότατα	τῶν	ἀποβάσεων. ἀλλὰ ταῦτα μὲν εἴτε
[7, 33]	Ῥωμαίοις ἔνσπονδοι ὄντες ἤν τινας	τῶν	ἀποδράντων ἐπιγνοῖεν ἐνταῦθα, ὥσπερ ἀνδραπόδων
[7, 9]	στρατοῦ ἄρχοντες ὑποψίᾳ πολλῇ ἐς	τῶν	Ἀρειανῶν τοὺς ἱερέας ἐχόμενοι ἔξω
[7, 27]	Ἀρμενίοις στέλλει, Βαλεριανόν τε τὸν	τῶν	Ἀρμενίων στρατηγὸν ἐνθένδε ἀναστήσας ξὺν
[7, 5]	ὁδῷ πορευομένοις ξυμφορώτατον ἔδοξεν εἶναι	τῶν	ἀρχόντων ἕνα παντὸς τοῦ στρατοῦ
[7, 39]	γὰρ, ἄνδρες ἀγαθοὶ τὰ πολέμια,	τῶν	ἀρχόντων πολλοὺς, ὧν δὴ δορυφόροι
[7, 22]	ἑτοίμως ἕστηκεν. ὁποῖα γὰρ ἂν	τῶν	ἀρχόντων τὰ ἔργα εἴη, τοιοῦτον
[7, 9]	μετελθεῖν. καίτοι πῶς οὐκ ἂν	τῶν	ἀτοπωτάτων δόξειεν εἶναι τὸν μὲν
[7, 23]	καταστησάμενοι Γότθων τε καὶ Ῥωμαίων	τῶν	αὐτομόλων, ἐφ´ ᾧ φυλάξωσι τὰ
[7, 5]	ὡς δὴ Ἰωάννης πρός του	τῶν	αὐτοῦ δορυφόρων ἐν τῷ ἔργῳ
[7, 23]	Περυσίᾳ φρουρᾶς, Κυπριανοῦ πρός του	τῶν	αὐτοῦ δορυφόρων, ὥς μοι ἔμπροσθεν
[7, 5]	πολεμίους ὁρμήσαντος ξυνέβη τῶν δορυφόρων	τῶν	αὐτοῦ ἕνα πρός του τῶν
[7, 39]	ἧσσον, Ἰουστίνου τε καὶ Ἰουστινιανοῦ,	τῶν	αὐτοῦ παίδων, πολλὴν ἐνδειξαμένων περὶ
[7, 8]	Καλαβρὸς γένος, ᾐτιᾶτο τῶν δορυφόρων	τῶν	αὐτοῦ τινα τὴν παῖδα παρθένον
[7, 11]	ἔμενον. ἀλλὰ καὶ τῶν δορυφόρων	τῶν	αὑτοῦ δύο Βελισάριος ἐς Ῥώμην
[7, 36]	Διογένην αὐτοῖς ἄρχοντα, τῶν δορυφόρων	τῶν	αὑτοῦ ἕνα, ἐπέστησεν, ἄνδρα ξυνετόν
[7, 15]	Βαλεντῖνόν τε καὶ τῶν δορυφόρων	τῶν	αὑτοῦ ἕνα, Φωκᾶν ὄνομα, διαφερόντως
[7, 11]	δὴ Βελισάριος τρεῖς τῶν δορυφόρων	τῶν	αὑτοῦ, Θουριμούθ τε καὶ Ῥικίλαν
[7, 5]	Ἰουστίνῳ ξυνέμιξεν, ὀλίγους μέν τινας	τῶν	αὐτῷ ἑπομένων ἐπὶ φυλακῇ τῆς
[7, 27]	τροπὰς χειμερινὰς ἦν. τριακοσίους δὲ	τῶν	αὐτῷ ἑπομένων Ἰωάννῃ πέμψας ὡμολόγησε
[7, 20]	τε ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε καὶ	τῶν	αὐτῷ κατὰ γένος προσηκόντων τινὰ,
[7, 34]	αὐτοὶ ἐς Βυζάντιον πρέσβεις ὑπὲρ	τῶν	αὐτῶν δεησομένους. ἦρχε δὲ τότε
[7, 38]	στρατηγοὶ πάντες οὕτω παρ´ ἑκατέρων	τῶν	βαρβαρικῶν στρατοπέδων, καίπερ ἐλασσόνων παρὰ
[7, 5]	πολεμίους ἔργου εἴχοντο. καρτερῶς δὲ	τῶν	βαρβάρων ἀμυνομένων ὠθισμός τε πολὺς
[7, 24]	εὐψυχίαν ἐνάγοντος. γέγονεν οὖν φόνος	τῶν	βαρβάρων ἅτε ἀφ´ ὑψηλοῦ βαλλομένων
[7, 33]	σχεδόν τι ξύμπαντας ἐπιδεῖν πρὸς	τῶν	βαρβάρων ἅτε ὁμόρων γεγενημένων δηιουμένους
[7, 33]	τί οἱ ἐναντίωμα τούτων δὴ	τῶν	βαρβάρων ἐκπεπολεμωμένων ὑπαντιάσαι. οὐ γάρ
[7, 6]	ἐποιεῖτο. οἱ δὲ ἅτε πρὸς	τῶν	βαρβάρων ἡσσημένοι τε καὶ μέγα
[7, 40]	ἕνα. οὗτος ὁ στρατὸς μοῖραν	τῶν	βαρβάρων καταλαμβάνουσιν ἀμφὶ Ἀδριανούπολιν, ἥπερ
[7, 20]	ὁ μὲν ἀνεπυνθάνετο τούτων δὴ	τῶν	βαρβάρων ὅ τί ποτε ὁ
[7, 8]	καθεῖρξε. δείσαντες δὲ ἀμφ´ αὐτὸν	τῶν	βαρβάρων οἱ δοκιμώτατοι (δραστήριος γάρ
[7, 24]	τὸν νεκρὸν ἁρπασόμενοι. φθάσαντες δὲ	τῶν	βαρβάρων οἱ εὐτολμότατοι τό τε
[7, 7]	Κόνων ἐκ Νεαπόλεως ἰσχυρότατα πρὸς	τῶν	βαρβάρων πολιορκούμενος. ἤδη γὰρ ἅπαντα
[7, 20]	γὰρ ἔκπυστος ὁ λόγος ἐς	τῶν	βαρβάρων πολλοὺς ἐγεγόνει. ἀλλὰ καὶ
[7, 24]	Βελισάριος τεκτηνάμενος. ἐπεὶ δὲ ὁ	τῶν	βαρβάρων στρατὸς ἀγχοῦ ἐγένοντο, τότε
[7, 24]	ἔργου αἰσχύνην. καὶ ὁ μὲν	τῶν	βαρβάρων στρατὸς ἐς ὑπαγωγὴν ἐτράποντο
[7, 23]	ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ Ῥάβενναν ᾔει,	τῶν	βαρβάρων τινὰς ἀπολιπὼν ἐς τὰ
[7, 26]	πολεμίων εὐθὺς ἔκτειναν. ὀλίγοι τε	τῶν	βαρβάρων τινὲς φυγεῖν ἴσχυσαν, καὶ
[7, 1]	αὐτοὺς ἔφοδον, τὴν μνηστὴν ἑτέρῳ	τῶν	βαρβάρων τινὶ Ἰλδίβαδος, εἴτε ἀγνοίᾳ
[7, 1]	τῇ γυναικὶ ἀσμένως εἶδε, καὶ	τῶν	βαρβάρων τὸν ὅμιλον κάλλους τε
[7, 24]	ἐπεξελθεῖν τοῖς πολεμίοις ἐθάρσησαν. καὶ	τῶν	βαρβάρων ὑποχωρούντων διώκοντες τῶν Ῥωμαίων
[7, 1]	τοὺς μὲν γὰρ Ἰταλιώτας οὔτε	τῶν	βασιλέως ἁψαμένους χρημάτων οὔτε τι
[7, 1]	μὲν γένος, ἐς δὲ τὸ	τῶν	βασιλέως δορυφόρων ἀξίωμα ἥκων. οὗτος
[7, 13]	ἔδρασε πρότερον οὐκ ἐπὶ τῷ	τῶν	βασιλέως πραγμάτων ξυμφόρῳ, ἐπεὶ ἐνταῦθα
[7, 18]	τῶν ἐναντίων βιαζομένους, πρὸς δὲ	τῶν	βασιλέως στρατιωτῶν ἀδικουμένους. Ἰωάννου δὲ
[7, 12]	ἐνδοῦναι· λογισμοὺς γὰρ αὐτὸν Βελισάριος	τῶν	βεβιωμένων ἠπείλησε πράξειν. τὰ μὲν
[7, 32]	Βυζάντιον ὁδῷ ἰόντος οὐδὲν ἂν	τῶν	βεβουλευμένων προχωρήσειε σφίσιν· εἴπερ αὐτοῖς
[7, 13]	νῷ ἔχοντα, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	τῶν	βουλευμάτων τὰ βέλτιστα ἐς πᾶν
[7, 20]	ἥκοντας, ξὺν τοῖς Ἰσαύροις διὰ	τῶν	βρόχων ἀναβαίνειν ἐς τὰς ἐπάλξεις
[7, 1]	ξίφει τὸν τράχηλον παίει. ὥστε,	τῶν	βρωμάτων ἔτι ἐχομένων ἐν τοῖς
[7, 20]	ἐς τὰ ἱερὰ κατέφυγον μόλις.	τῶν	γὰρ ἄλλων ἁπάντων οἱ μὲν
[7, 24]	ὑψηλόν τε καὶ δαιμονίως ὑπέρογκον.	τῶν	γὰρ στρατιωτῶν ὀλίγους τινὰς φρουρᾶς
[7, 32]	ἦν γὰρ Ἰουστῖνος ὁ πρεσβύτερος	τῶν	Γερμανοῦ παίδων νεανίας μὲν καὶ
[7, 18]	εὐθὺς ἔκτεινεν, ἅτερος δὲ αὐτοῦ	τῶν	γονάτων λαβόμενος ζωγρεῖσθαι ἠξίου. „οὐ
[7, 4]	καιρὸν ἔτριβον. Ἤδη δὲ ὁ	τῶν	Γότθων στρατὸς ἄγχιστα ἐγεγόνει, καὶ
[7, 29]	τῆς ξυμφορᾶς ἀμηχανίᾳ πολλῇ εἴχοντο,	τῶν	δὲ ἄλλων ζῴων ἀπορίᾳ τροφῆς
[7, 6]	δὲ τῶν μὲν Θρᾳκῶν Ἡρωδιανὸς,	τῶν	δὲ Ἀρμενίων Φάζας Ἴβηρ, Περανίου
[7, 3]	περιβόλου ἀμφὶ τὰς ἐπάλξεις κατέφυγον,	τῶν	δὲ βαρβάρων αὐτοῖς πλήθει πολλῷ
[7, 34]	τότε Γηπαίδων μὲν Θορισὶν ὄνομα,	τῶν	δὲ ἑτέρων Αὐδουίν. βασιλεὺς δὲ
[7, 38]	τοὺς Κανδιδάτους καλουμένους τελῶν ἔτυχε,	τῶν	δὲ ἱππικῶν καταλόγων ἦρχεν, οἳ
[7, 10]	τε ξυντετηκέναι καὶ λιμῷ ἔμαθε,	τῶν	δὲ ξυμπλεόντων τινὰς ἐπὶ τῷ
[7, 10]	Δρυοῦντος τὸ φρούριον κινδύνου ἦλθε.	τῶν	δὲ ξὺν Βαλεντίνῳ τινὲς ληΐσασθαι
[7, 10]	σχεδόν τι ἅπαντες διαφυγεῖν ἴσχυσαν.	τῶν	δὲ οἰκητόρων οὐδενὸς οἱ Γότθοι
[7, 39]	τῷ στρατῷ οὐκ ἄποθεν εἶναι.	τῶν	δὲ ὁμήρων βουλομένῳ οἱ αὐτῷ
[7, 20]	ἄλλοις ἐς τὰ ἱερὰ καταφεύγουσι.	τῶν	δὲ πατρικίων Δέκιος καὶ Βασίλειος
[7, 7]	τὴν πρὸς αὐτοὺς διαπράσσεσθαι χάριν.	τῶν	δὲ πολεμίων ὡς ἥκιστα ὑμᾶς
[7, 35]	τούτους ἀνέπεισε τὸν Ῥισιοῦλφον κτεῖναι.	τῶν	δὲ Ῥισιούλφου παίδων ὁ μὲν
[7, 1]	ἐξαπατήσαντες, ὥσπερ αὐτὸς ἔφασκεν, ἐκέρδαινον.	τῶν	δὲ στρατιωτῶν τά τε τραύματα
[7, 30]	καὶ τὰ αἰδοῖα εὐθὺς ἔκτεινε,	τῶν	δὲ στρατιωτῶν τοὺς μὲν βουλομένους
[7, 1]	τινι παριοῦσα ἡ ἵππος λυμήνηται.	τῶν	δὲ ὡραίων ἐν τοῖς δένδροις
[7, 20]	πρυτανευούσης αὐτῷ τὰς τιμὰς τῆς	τῶν	δεομένων ἀνάγκης. καὶ ὅλος εἰς
[7, 25]	δὴ μεταξὺ ἐπιπεσόντων γενέσθαι τι	τῶν	δεόντων ἀδύνατον. τοσαῦτα ὁ Τουτίλας
[7, 13]	δέ τι καὶ βουλεύσηταί ποτε	τῶν	δεόντων, ἀλλὰ πνέουσα τῷ βουλεύσαντι
[7, 4]	ἄρχοντες τῷ διαμαχομένῳ τῆς γνώμης	τῶν	δεόντων οὐδὲν ἔπρασσον, ἀλλ´ αὐτοῦ
[7, 38]	ἐκ τῶν ἐνεδρῶν κατόπισθέν τε	τῶν	διωκόντων γενόμενοι ἐσιτητὰ σφίσιν ἐς
[7, 5]	κατ´ αὐτὸν πολεμίους ὁρμήσαντος ξυνέβη	τῶν	δορυφόρων τῶν αὐτοῦ ἕνα πρός
[7, 8]	αὐτῷ προσελθὼν, Καλαβρὸς γένος, ᾐτιᾶτο	τῶν	δορυφόρων τῶν αὐτοῦ τινα τὴν
[7, 11]	τειχῶν ἕκαστοι ἔμενον. ἀλλὰ καὶ	τῶν	δορυφόρων τῶν αὑτοῦ δύο Βελισάριος
[7, 36]	φυλακτηρίῳ καταστησάμενος Διογένην αὐτοῖς ἄρχοντα,	τῶν	δορυφόρων τῶν αὑτοῦ ἕνα, ἐπέστησεν,
[7, 15]	δὲ Βελισάριος Βαλεντῖνόν τε καὶ	τῶν	δορυφόρων τῶν αὑτοῦ ἕνα, Φωκᾶν
[7, 11]	ἦλθε. Τότε δὴ Βελισάριος τρεῖς	τῶν	δορυφόρων τῶν αὑτοῦ, Θουριμούθ τε
[7, 17]	κερδανοῦντες, τὸ μὴ περὶ τὰς	τῶν	δούλων πονεῖσθαι ταφάς· ἢν δὲ
[7, 19]	ἦν. αὐτὸς δὲ ἐς ἕνα	τῶν	δρομώνων ἐσβὰς τοῦ τε στόλου
[7, 11]	ἄξιον. οὐ γὰρ ὅσον ὑμῖν	τῶν	δυσκόλων ἀπαλλαγῆναι ξυμβήσεται, ἀλλὰ καὶ
[7, 12]	δὲ περιεῖναι βούλει τῷ πολέμῳ	τῶν	δυσμενῶν, καὶ τὰ ἄλλα ἐξαρτύεσθαι
[7, 25]	Βελισάριον κρεῖσσον λόγου θράσος ἑλόμενον	τῶν	ἐγκεχειρημένων αὐτῷ παρὰ δόξαν κρατεῖν,
[7, 9]	γὰρ τῆς ἁμαρτάδος ξυμπεσὸν αἴτιον	τῶν	ἐγκλημάτων αὐτοῖς παραιτεῖται τὸ πλεῖστον.
[7, 16]	εἶναι οὐδεμία μηχανὴ ἔσται, τοῦ	τῶν	ἐγκλημάτων ὄγκου παραιρουμένου τοῖς ἠδικηκόσι
[7, 26]	Ῥωμαῖοι οὐχ ἧσσον ἢ ἑβδομήκοντα	τῶν	εἰς Γότθους ηὐτομοληκότων τὸ πρότερον
[7, 4]	Βερώνῃ ξυμπεσόντα μαθὼν Γότθων τε	τῶν	ἐκ Βερώνης πολλοὺς μετεπέμπετο, καὶ
[7, 6]	περιβαλέσθαι μεγάλα ἴσχυσε. καὶ γυναῖκας	τῶν	ἐκ βουλῆς ἐνταῦθα εὑρὼν οὔτε
[7, 26]	ἔγνωσαν. Ἰωάννης δὲ ἄνδρας μὲν	τῶν	ἐκ βουλῆς ὀλίγους τινὰς ἐνταῦθα
[7, 13]	ἐκ τῶν ἀγρῶν εἰσκομίζεσθαι, καὶ	τῶν	ἐκ θαλάσσης ἀποκεκλεισμένων φορτίων. ἐπειδὴ
[7, 36]	μὲν πρῶτα Λιβέριον ἀπολεξάμενος, ἄνδρα	τῶν	ἐκ Ῥώμης πατρικίων, ἐν παρασκευῇ
[7, 23]	οἷσπερ ἡ Ῥωμαίων ἐπέκειτο φυλακὴ,	τῶν	ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς ἐνταῦθα
[7, 16]	χρημάτων προσόδῳ καὶ καρπῶν ἀφθονίᾳ	τῶν	ἐκεῖ φυομένων πασῶν μάλιστα, ὥστε
[7, 26]	πατρίκιος ἀνὴρ, καταφυγὼν ἔς τινα	τῶν	ἐκείνῃ νεῶν, τῷ Ῥωμαίων στρατῷ
[7, 14]	χωρία πολλοὺς ἐληΐσαντο καὶ ἠνδραπόδισαν	τῶν	ἐκείνῃ Ῥωμαίων. οὕσπερ ἐπαγόμενοι ἀπεκομίσθησαν
[7, 12]	οἱ πρὸς Κυπριανοῦ οὐδὲν προὐχώρει,	τῶν	ἐκείνου δορυφόρων ἕνα, Οὔλιφον ὄνομα,
[7, 2]	οἱ πλεῖστοι ἀθυμίαν κατέστησαν ἅτε	τῶν	ἐλπίδων σφίσι διεφθαρμένων, ἅσπερ ἐπὶ
[7, 34]	ἀνὰ πᾶν ἔτος πρός τε	τῶν	ἔμπροσθεν βεβασιλευκότων, καὶ παρὰ σοῦ
[7, 3]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες τὰ ὑπὲρ	τῶν	ἐν Βερώνῃ χρημάτων πρὸς ἀλλήλους
[7, 31]	μάλιστα ἐτετιμήκει. στρατηγόν τε γὰρ	τῶν	ἐν Βυζαντίῳ στρατιωτῶν καὶ ἄρχοντα
[7, 33]	θεώμενοι, νόμισμα δὲ χρυσοῦν ἐκ	τῶν	ἐν Γάλλοις μετάλλων πεποίηνται, οὐ
[7, 20]	ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν. καὶ τέσσαρας	τῶν	ἐν Γότθοις, ἀνδρίας τε καὶ
[7, 8]	ὁδῷ ἰόντας πορεύεσθαι, πομπούς τινας	τῶν	ἐν Γότθοις δοκίμων σφίσι ξυμπέμψας.
[7, 40]	ὁμιλίας μεταλαχὼν πώποτε, καίπερ καὶ	τῶν	ἐν δυνάμει πολλῶν ἐς τοῦτο
[7, 11]	λόγιμος, Ἰλλυριὸς γένος, στρατιωτῶν τε	τῶν	ἐν Ἰλλυριοῖς ἄρχων, ἔργα θαυμαστὰ
[7, 39]	δὲ ἀδελφιδοῦν (στρατηγὸς γὰρ ὢν	τῶν	ἐν Ἰλλυριοῖς καταλόγων διατριβὴν ἐνταῦθα
[7, 40]	δὲ Σχολαστικὸν ἐφ´ ἅπασι κατεστήσατο,	τῶν	ἐν Παλατίῳ εὐνούχων ἕνα. οὗτος
[7, 32]	καὶ ὃς Μαρκέλλῳ κοινολογησάμενος, ὃς	τῶν	ἐν Παλατίῳ φυλάκων ἦρχεν, ἀμφὶ
[7, 21]	Ἔπειτα δὲ Πελάγιόν τε καὶ	τῶν	ἐν Ῥώμῃ ῥητόρων ἕνα, Θεόδωρον
[7, 15]	μέλλουσι· δεήσει οὖν καὶ αὐτὸν	τῶν	ἐν Ῥώμῃ στρατιωτῶν τοὺς μαχιμωτάτους
[7, 24]	βάρβαροι ἀνεχώρησαν, πολλοὺς μὲν ἀποβεβληκότες	τῶν	ἐν σφίσι μαχίμων, πλείστους δὲ
[7, 24]	ἐν τοῖς στρατοπέδοις γενόμενοι ἐνυκτέρευσαν,	τῶν	ἐν σφίσι τραυματιῶν ἐπιμελούμενοι, Ῥωμαίων
[7, 2]	ὁ Τουτίλας Γότθων μὲν τηνικαῦτα	τῶν	ἐν Ταρβησίῳ ἄρχων ἐτύγχανεν. ἐπεὶ
[7, 3]	πόλεως ἥκων οὐκέτι ἐπίπροσθεν ᾔει,	τῶν	ἐν τῇ πόλει χρημάτων ἀλλήλοις
[7, 35]	ἀρχὴν ἐλπίδα εἶχον. γενομένων δὲ	τῶν	ἐν τῷ παρόντι πρὸς Λαγγοβάρδας
[7, 24]	ὥσπερ ἐρρήθη, λοιδορεῖσθαι οὐκ ἀπηξίουν	τῶν	ἔναγχος σφίσιν ἀμφ´ αὐτὸν εἰρημένων
[7, 14]	πολεμίους σφίσιν ὄντας, πρός του	τῶν	ἐναντίων ἁλῴη, τανῦν δὲ, ἐπεὶ
[7, 36]	Βυζαντίου ἐπιβεβοηθηκόσιν ἀναμίγνυσθαι δυναμένων, περιέσεσθαι	τῶν	ἐναντίων αὐτὸν τῷ πολέμῳ. νῦν
[7, 18]	ἀλλ´ ὡς μάλιστα πρὸς μὲν	τῶν	ἐναντίων βιαζομένους, πρὸς δὲ τῶν
[7, 7]	ἐξουσίαν οἱ βάρβαροι τοῖς σκάφεσι	τῶν	ἐναντίων, ἔκτεινόν τε καὶ κατέδυον
[7, 4]	εἰκὸς, τοῦ πολέμου πάμπαν κρατήσειν	τῶν	ἐναντίων ἐλπίδα ἔχω. τοῖς γὰρ
[7, 39]	ἐς χεῖρας ἐλθόντες ἡσσημένοι τε	τῶν	ἐναντίων ἐν τῇ ξυμβολῇ διέφυγόν
[7, 5]	χωρεῖν. οἱ δὲ βάρβαροι τὴν	τῶν	ἐναντίων ἔφοδον γνόντες τὸ μὲν
[7, 4]	αὐτίκα τὸν ποταμὸν διαβὰς εὐθὺ	τῶν	ἐναντίων ἐχώρει· οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[7, 19]	οἱ Γότθοι πολλοὺς μὲν κτείνουσι	τῶν	ἐναντίων, ζῶντα δὲ Ἰσαάκην ξὺν
[7, 26]	στράτευμα γὰρ δεκαπλάσιον ἢ τὸ	τῶν	ἐναντίων ἦν ξὺν αὑτῷ ἔχων
[7, 11]	Βελισάριος εἶπε. προσεχώρει δέ οἱ	τῶν	ἐναντίων οὐδεὶς οὔτε Γότθος οὔτε
[7, 37]	ξυμβολῇ ἔσχον. ὕστερον μέντοι πλήθει	τῶν	ἐναντίων παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι ἐντὸς
[7, 21]	τῇ ἄλλῃ τοῦ πολέμου παρασκευῇ	τῶν	ἐναντίων παρὰ πολὺ ὑπεραίροντες δυνάμει
[7, 26]	Καπύῃ γενέσθαι, οὐδετέρους τι πρότερον	τῶν	ἐναντίων πέρι ἀκούσαντας. καὶ μάχη
[7, 18]	δὲ χωροῦσι δρόμῳ ἐπὶ τὸ	τῶν	ἐναντίων στρατόπεδον. οἱ δὲ βάρβαροι
[7, 14]	ἔνθα δὴ τοῖς Ἄνταις ἡσσηθῆναι	τῶν	ἐναντίων τετύχηκεν. ἐν ταύτῃ δὲ
[7, 15]	Βέσσᾳ ὡς αὐτίκα δὴ ἐπιέναι	τῶν	ἐναντίων τῷ χαρακώματι ἐκ τοῦ
[7, 23]	τοὺς ἀμφὶ Βελισάριον εἶδον, ἐκ	τῶν	ἐνεδρῶν ἀναστάντες ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν.
[7, 15]	ἐπίσκοπος Βαλεντῖνος ὄνομα. ἔκ τε	τῶν	ἐνεδρῶν ἀναστάντες οἱ βάρβαροι τῶν
[7, 38]	ἐγένοντο. ἀναστάντες οὖν οἱ ἐκ	τῶν	ἐνεδρῶν κατόπισθέν τε τῶν διωκόντων
[7, 25]	οὐδενὶ πόνῳ. Κυπριανὸς γὰρ ὃς	τῶν	ἐνταῦθα Ῥωμαίων ἦρχε, τύχῃ τε
[7, 36]	αὐτῷ οὔσης, σεσωσμένων δέ οἱ	τῶν	ἐνταῦθα στρατιωτῶν καὶ τοῖς ἐκ
[7, 11]	πόλιν Βονώνειαν γενόμενος τινά τε	τῶν	ἐνταῦθα φρουρίων ὁμολογίᾳ ἑλὼν ἐν
[7, 6]	ὕστερον ἐς Τουσκίαν ἀφίκετο, καὶ	τῶν	ἐνταῦθα χωρίων ἀποπειρασάμενος, ἐπεί οἱ
[7, 26]	βουλῆς οἷός τε εἴη ἅτε	τῶν	ἐνταῦθα χωρίων ἀτειχίστων παντάπασιν ὄντων.
[7, 9]	τῇ τούτων ἐμφιλοχωρεῖν ἀτοπίᾳ καὶ	τῶν	ἐντεῦθεν οὐκ ἐθέλειν ἀπηλλάχθαι κακῶν;
[7, 8]	ὅσον οὐ δοκεῖν αἴσθησίν τινα	τῶν	ἐντιθεμένων ἐς ἀεὶ γίγνεσθαι. οὕτω
[7, 18]	ἔτι εἴχοντο, ἀλλὰ τὰ πλεῖστα	τῶν	ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου φίλιά
[7, 20]	τείχους ἐπέκειτο, κάλως τε ἐκ	τῶν	ἐπάλξεων ἀναρτήσαντες ἄχρι ἐς τὸ
[7, 39]	ἐγκλήματα πάντα καὶ στρατηγὸν καταλόγων	τῶν	ἐπὶ Θρᾴκης καταστησάμενος ἐς Σικελίαν
[7, 39]	εἵποντο, ἔκ τε Βυζαντίου καὶ	τῶν	ἐπὶ Θρᾴκης χωρίων καὶ Ἰλλυριῶν
[7, 32]	πλῆθος στρατιᾶς ἀθροίσειν εἰκὸς ἐκ	τῶν	ἐπὶ Θρᾴκης χωρίων, οὕτω τε
[7, 33]	Δαλμάτας τε καὶ Ἰλλυριοὺς μέχρι	τῶν	Ἐπιδάμνου ὁρίων ληϊσάμενοι ἠνδραπόδισαν, ἐπειδή
[7, 25]	τόνδε Φανοῦ μὲν καὶ Πισαύρου	τῶν	ἐπιθαλασσίων πόλεων τὰ τείχη καθεῖλε,
[7, 16]	ἀποκεκλεισμένοι τῶν ἀναγκαίων, πολιορκηθήσεσθε πρὸς	τῶν	ἐπιόντων, ἀλλὰ κινδυνεύσουσι μὲν τῇ
[7, 25]	τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους. καὶ ἐπεὶ	τῶν	ἐπιτηδείων αὐτοὺς σπανίζοντας ᾔσθοντο ἤδη,
[7, 18]	εἰσόδους, ὡς μή τι ἐσκομίζεσθαι	τῶν	ἐπιτηδείων δυνατὰ εἴη. ἔν τε
[7, 13]	αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο,	τῶν	ἐπιτηδείων ἐνδεῖν τοὺς ἐν τῇ
[7, 5]	καθίσταντο. Ἰουστῖνος δὲ ξυνταραχθεὶς ἐπεὶ	τῶν	ἐπιτηδείων ἐσκομισάμενος οὐδὲν ἔτυχεν, ἔπεμψεν
[7, 29]	τάχιστα, ἢν μή τι ἐσκομίζεσθαι	τῶν	ἐπιτηδείων οἷοί τε ὦσιν, ἐστρατοπεδεύσατό
[7, 6]	τε καὶ Νεαπολίτας πικρότατα πολιορκεῖσθαι	τῶν	ἐπιτηδείων παντάπασι σπανίζοντας ἤκουσε, βοηθεῖν
[7, 19]	σῖτόν τε οὖν καὶ ἄλλα	τῶν	ἐπιτηδείων πολλὰ τοῖς δρόμωσι τούτοις
[7, 35]	τὸ πρᾶγμα ἦγον, ὁ δὲ	τῶν	ἐπιτηδείων πολλοὺς ἐνταῦθα ἀγείρας ἐπέδειξε
[7, 40]	οἷός τε ὢν διακρίνεσθαι, καὶ	τῶν	ἐπιτηδείων σφίσιν ἅτε πολλοῖς οὖσιν
[7, 24]	Ῥώμῃ οἰκήσεως ἐπιθυμίᾳ καὶ ὅτι	τῶν	ἐπιτηδείων τέως σπανίζοντες ἀφθονίαν ἐνταῦθα
[7, 37]	στρατοῦ αὐτοῦ εἴασε φρουρᾶς ἕνεκα,	τῶν	ἐπιτηδείων τῇ ἀπορίᾳ χρόνῳ ὑστέρῳ
[7, 16]	εἰσκομιζομένους ἀνὰ πᾶν ἔτος τὴν	τῶν	ἐπιτηδείων φορὰν διαρκῶς ἔχειν. διόπερ
[7, 13]	τε καὶ Βαρβατίων, πολλούς τε	τῶν	ἑπομένων ἐπαγαγόμενοι, Βέσσα ὡς ἥκιστα
[7, 20]	αὐτοὺς καταστήσεσθαι χρημάτων μεγάλων, δύο	τῶν	ἑπομένων ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε κατασκεψομένους
[7, 11]	Θουριμούθ τε τὸν δορυφόρον καὶ	τῶν	ἑπομένων τινὰς ξύν τε Βιταλίῳ
[7, 16]	γεγενῆσθαι δοκεῖ, ἀλλ´ ἐς ἄνοιαν	τῶν	ἐπταικότων, ὡς τὸ εἰκὸς, περιίστασθαι.
[7, 25]	γνῶμαι γὰρ ἀλλήλαις μαχόμεναι διὰ	τῶν	ἔργων ἐλέγχονται. οὐκοῦν οὐδέ πη
[7, 22]	μνήμην, τοὺς δὲ ὕστερον ἐπιγενησομένους	τῶν	ἔργων τὴν θέαν. τούτων δὲ
[7, 25]	ὑμῶν τὴν ἀρχὴν ἔλαβον, ἐλογισάμην	τῶν	ἔργων τοῖς ἀμείνοσι δόξασιν εἶναι
[7, 1]	πολλοὶ πίπτουσι καὶ Οὐίσανδος ὁ	τῶν	Ἐρούλων ἀρχηγὸς θνήσκει. Θευδιμοῦνδος δὲ
[7, 26]	αὐτὸς ἦν καὶ Ἄρουφος ὁ	τῶν	Ἐρούλων ἡγούμενος. ἀπέθανον δὲ Ῥωμαῖοι
[7, 13]	ἐς Ἰταλίαν στρατεύεσθαι. καὶ αὐτῷ	τῶν	Ἐρούλων πολλοὶ εἵποντο, ὧν ἄλλοι
[7, 13]	Ναρσῆν δὲ τὸν εὐνοῦχον παρὰ	τῶν	Ἐρούλων τοὺς ἄρχοντας ἔπεμψεν, ἐφ´
[7, 21]	παραίνεσιν τανῦν χρήσησθε. λόγων γὰρ	τῶν	ἐς εὐδαιμονίαν ἀγόντων κόρον οὐκ
[7, 34]	εἰς τὸ ἐξαπατᾶσθαι οἰόμενοι τῆς	τῶν	ἠδικημένων ἀπολαύσοντες εὐηθείας παρ´ αὐτοὺς
[7, 38]	τε χεῖράς τε καὶ πόδας	τῶν	ἡλωκότων δεσμεύοντες, εἶτα ῥοπάλοις αὐτοὺς
[7, 16]	καθ´ ἡμέραν Γότθους ἐκκρούοντες κύριοι	τῶν	ἡμετέρων ἐκ τοῦ παραλόγου γεγένηνται.
[7, 32]	τινὸς ἀωρὶ νύκτωρ, ὁμοῦ τοῖς	τῶν	ἱερέων ἐσχατογέρουσιν ἀνακυκλεῖν τὰ Χριστιανῶν
[7, 30]	τῷ σφετέρῳ ἐπενεγκόντες. πρέσβεις τε	τῶν	ἱερέων τινὰς πέμπουσιν, ἀπισχυριζόμενοι ὡς,
[7, 11]	γνοὺς δὲ ὁ Τουτίλας τὴν	τῶν	Ἰλλυριῶν ἀναχώρησιν στράτευμα ἐπὶ Βονώνειαν
[7, 29]	κατ´ ἐξουσίαν διερευνώμενοι. οἱ δὲ	τῶν	Ἰλλυριῶν ἄρχοντες στράτευμα πεντακισχιλίων τε
[7, 10]	βασιλέως γνώμῃ καὶ Βιτάλιος ὁ	τῶν	Ἰλλυριῶν στρατηγὸς, ἄρτι ἐπανήκων ἐξ
[7, 32]	ἔφη „οὐδέ τίς σοι ἀντιστήσεται	τῶν	Ἰουστινιανοῦ ξυγγενῶν. ὁ μέντοι γε
[7, 26]	ἀκούσας ἀμφὶ τὸν Ῥώμης περίβολον,	τῶν	ἱππέων τοὺς δοκιμωτάτους ἀπολεξάμενος, τῶν
[7, 18]	χρῆναι δέ οἱ πρῶτα τὰς	τῶν	ἵππων νομὰς ἐνδεικνύναι. ἐπεὶ οὖν
[7, 36]	δὲ ἐπιγενομένῃ ἐβουλεύσαντο μὲν σιτίζεσθαι	τῶν	ἵππων τισὶν, ὄκνησις δὲ αὐτοὺς
[7, 39]	λόγοις ἐρρήθη. καὶ νῦν δὲ	τῶν	Ἰταλίας πραγμάτων ἐς τοῦτο τύχης
[7, 6]	τε καὶ ἐν ξυμφορᾷ πεποιημένος	τῶν	Ἰταλίας πραιτωρίων ἔπαρχον Μαξιμῖνον ὡς
[7, 34]	ἔχειν, οὐκ ἄν τινας οἰόμεθα	τῶν	καὶ κατὰ βραχὺ σωφρονούντων ἑλέσθαι.
[7, 25]	τοῖς ἐπταικόσι λελωφηκέναι ξυμβαίνει τὴν	τῶν	κακῶν μνήμην. ἔσται δὲ ὑμῖν
[7, 23]	Λευκανοῖς καταλαβὼν ἐχυρώτατον ἄγχιστά πη	τῶν	Καλαβρίας ὁρίων κείμενον, ὅπερ Ἀχεροντίδα
[7, 35]	τότε Σαλώνων ἦρχε, στράτευμα ἐπὶ	τῶν	καλουμένων δρομώνων ἐπ´ αὐτὸν ἔπεμψεν.
[7, 21]	σχεδόν τι ἁπάσας, πρὸς δὲ	τῶν	καλουμένων λογοθετῶν αἰκιζόμενοι λογισμοὺς ἐκτίνειν
[7, 20]	ἐπειδὴ παρὰ τὸ τεῖχος ἀφίκοντο,	τῶν	καλωδίων λαβόμενοι ἀνέβαινον ἐς τὰς
[7, 6]	ναύτης μὲν τὸ παλαιὸν καὶ	τῶν	κατὰ θάλασσαν ἔργων τε καὶ
[7, 5]	ἡγοῦντο. ὅπερ ἐπεὶ Γότθοι πρὸς	τῶν	κατασκόπων ἐπύθοντο, λύσαντες τὴν προσεδρείαν,
[7, 9]	ἄρχοντες ξὺν τοῖς στρατιώταις τὰ	τῶν	κατηκόων χρήματα ἥρπαζον, καὶ ὕβρεώς
[7, 22]	ἔσεσθαι γὰρ αὐτοῖς τἀγαθὰ ἀπήγγελλον	τῶν	κεκτημένων. οἱ δὲ ἀπετάξαντο μὲν
[7, 16]	καιροφυλακοῦντες πολλοῦ δραπετεῦσαι μὲν τῆς	τῶν	κεκτημένων χειρὸς, νέους δέ τινας
[7, 2]	ἔχοντες δέξασθαι τῇ πόλει τινὰς	τῶν	Κωνσταντιανῷ ἐπιτηδείων καὶ σφᾶς γε
[7, 39]	ἀγειρόμενοι ξυνέρρεον γῆς. καὶ ὁ	τῶν	Λαγγοβαρδῶν ἡγούμενος ὁπλίτας χιλίους ἐν
[7, 37]	ὄψιν ἐλθεῖν ξυνεχώρησεν οὔτε τινὰ	τῶν	λεγομένων ἐντροπὴν τὸ παράπαν πεποίηται.
[7, 8]	πρᾴως τε καὶ ταραχῇ οὐδεμιᾷ	τῶν	λεγομένων τὴν μάθησιν ποιησάμενος ἔλεξε
[7, 1]	τραύματα καὶ τοὺς κινδύνους τῇ	τῶν	λογισμῶν μικρολογίᾳ παρὰ δόξαν ἠμείβετο.
[7, 32]	οὐδαμῆ εἴωθα. βούλομαι τοίνυν ἢ	τῶν	λόγων αὐτήκοος γενέσθαι ἢ τῶν
[7, 17]	ἀκούσησθε πρᾴως, οὐ ξυνταρασσόμενοι τῷ	τῶν	λόγων θράσει, ἀλλὰ τῇ τοῦ
[7, 25]	εἶναι μᾶλλον ἕπεσθαι ἢ ἐκ	τῶν	λυμηναμένων τοῖς πράγμασι διδόναι βλάβος.
[7, 19]	δρόμωσι τούτοις ἐνθέμενος στρατιωτῶν αὐτοὺς	τῶν	μαχιμωτάτων ἐπλήρου. στρατιώτας δὲ ἄλλους
[7, 6]	Ἀρμενίων στρατιωτῶν ἐμπλησάμενος. ἡγεῖτο δὲ	τῶν	μὲν Θρᾳκῶν Ἡρωδιανὸς, τῶν δὲ
[7, 3]	τῷ ἀσφαλεῖ τὸν στρατὸν δέξασθαι.	τῶν	μὲν οὖν ἄλλων ὑποστῆναι τὸν
[7, 40]	ἐς χεῖρας ἐλθόντες ἐτρέψαντο. καὶ	τῶν	μὲν πολεμίων πολλοὺς ἔκτειναν, Ῥωμαίων
[7, 20]	ἀπέθανόν τε τούτῳ τῷ τρόπῳ	τῶν	μὲν στρατιωτῶν ἓξ καὶ εἴκοσι,
[7, 24]	τὸ τεῖχος ᾔεσαν. Βελισάριος δὲ	τῶν	μὲν στρατιωτῶν τοὺς μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενος
[7, 30]	ξὺν τοῖς χρήμασιν αὐτοῦ ἔμειναν.	τῶν	μέντοι Ἰταλῶν τὰ μὲν χρήματα
[7, 16]	οὐ μετὰ κινδύνων ὑμετέρων γενήσεσθε.	τῶν	μέντοι προσκεχωρηκότων ἡμῖν οἰκετῶν ἕνεκα
[7, 11]	φυγεῖν ἐς τὴν Ἀρίμινον ἴσχυσαν.	τῶν	μέντοι ὑποζυγίων ἁπάντων Γότθοι ἐκράτησαν,
[7, 32]	τῶν λόγων αὐτήκοος γενέσθαι ἢ	τῶν	μοι ἐπιτηδείων τινὰ ἐκ παρασκευῆς
[7, 6]	πλείστους, διέφυγον δὲ ὅσοι ἐς	τῶν	νεῶν τοὺς λέμβους ἐσπηδῆσαι κατ´
[7, 30]	τῆς ἀκτῆς ἀντιμετώπους ἔστησε ταῖς	τῶν	νηῶν πρῴραις, τοὺς μὲν δόρατα
[7, 16]	πρὸς ἀλλήλους ἑκάτεροι, ἆθλον δὲ	τῶν	νικώντων ὑμεῖς οὐ μετὰ κινδύνων
[7, 3]	τοῦ παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἀωρὶ	τῶν	νυκτῶν ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐγένετο.
[7, 9]	ἔχω εἰπεῖν. ἅπαντα γὰρ ἀωρὶ	τῶν	νυκτῶν ἐν τοῖς διαφανέσι τῆς
[7, 26]	ἀλλὰ τῷ θυμῷ χαριζόμενος ἀωρὶ	τῶν	νυκτῶν ἐπέστη τῷ τῶν πολεμίων
[7, 36]	ἐς ποταμὸν Τίβεριν ἐν πρώτῃ	τῶν	νυκτῶν φυλακῇ δύο πλοῖα μακρὰ
[7, 16]	γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι, τὸν	τῶν	ξυγκειμένων ἐς τοὺς ἁπάντων οἰκτροτάτους
[7, 19]	περιβαλὼν ἐς Τίβεριν καθῆκε, πανταχόθι	τῶν	ξυλίνων τειχῶν τρυπήματα ποιησάμενος, ὅπως
[7, 25]	ὅσον ἕνεκα τοῦ τὰς αἰτίας	τῶν	ξυμβεβηκότων ἐκλύσασθαι, ἀλλὰ καὶ τοῦ
[7, 26]	τι φθεγγομένους οὔτε τι ἀπαγγέλλοντας	τῶν	ξυμπεσόντων, ἀλλ´ ἔτι τῆς ὑπαγωγῆς
[7, 25]	ἀποτυχών τε τὴν αἰτίαν ἐπισπᾶται	τῶν	ξυμπιπτόντων καὶ πράξας κατὰ νοῦν
[7, 17]	πολλοί τε βαδίζοντες ἔτι καὶ	τῶν	ὀδόντων αὐτοῖς μασσομένων τὰς ἀκαλήφας,
[7, 11]	χωρίον κεῖσθαι. πέμψας οὖν νύκτωρ	τῶν	οἱ ἐπιτηδείων τινὰς ἐς τὸ
[7, 3]	παιδὸς γνώριμος, πέμψας παρ´ αὐτὸν	τῶν	οἱ ἐπιτηδείων τινὰς χρήμασιν ἀναπείθει
[7, 26]	τοῦ στρατοῦ ἐπ´ αὐτὸν ἤλαυνε,	τῶν	οἱ ἑπομένων μοῖράν τινα φρουρᾶς
[7, 22]	κύκλῳ ἅπαντα. ὅπερ Ἰωάννης μαθὼν	τῶν	οἱ ἑπομένων πολλοὺς ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 19]	τὸ ἀκριβὲς ἔτυχε πρότερον, πέμψας	τῶν	οἱ ἑπομένων τινὰς, οἵπερ εἰς
[7, 4]	ὥρμηντο. Τοσαῦτα ὁ Τουτίλας παρακελευσάμενος	τῶν	οἱ ἑπομένων τριακοσίους ἐκέλευεν, ὅσον
[7, 2]	Γότθοι ταῦτα ἐπῄνεσαν, ἀπολέξας τινὰς	τῶν	οἱ ἐς τὰ μάλιστα ἐπιτηδείων,
[7, 3]	πολεμίων καὶ ἀπογνόντες τὴν ἀπὸ	τῶν	οἰκείων ἐπικουρίαν, ἀπὸ τοῦ τείχους
[7, 22]	Καμπανίαν ἀγόμενοι ἐς Λευκανοὺς πέμψαντες	τῶν	οἰκείων τινὰς, Τουτίλα γνώμῃ, τοὺς
[7, 20]	ἠξίουν, οὐ μὴν οὐδέ τις	τῶν	οἰκητόρων αὐτοῖς ξυμφυλάσσειν ἠδύνατο. ὀλίγοι
[7, 22]	παντὸς μάλιστα. ἐμπιπρᾶν δὲ καὶ	τῶν	οἰκοδομιῶν τὰ κάλλιστά τε καὶ
[7, 24]	τά τε τραύματα θεραπεύοντες καὶ	τῶν	ὅπλων ἐπιμελούμενοι (πολλὰ γὰρ σφίσι
[7, 26]	τὰς συνειθισμένας ὁδοὺς ἐκλιπὼν διὰ	τῶν	ὀρῶν, ἅπερ ἐνταῦθα πολλὰ κρημνώδη
[7, 27]	τοῦ μύθου καθίσταται, μάρτυρας δὲ	τῶν	οὐ γεγονότων τοὺς ποιητὰς ἐξουσίᾳ
[7, 34]	δέ γε μηδὲ νῦν ἐκστῆναι	τῶν	οὐ προσηκόντων βεβούληνται, τίς ἂν
[7, 25]	γινομένη διδάσκαλος κρείσσω τὸν ἐκμαθόντα	τῶν	οὐ τετυχηκότων τῆς διδασκαλίας τῷ
[7, 21]	εἰπεῖν τοιαῦτά ἐστι· τὰς δὲ	τῶν	οὕτω ξυμβαινόντων αἰτίας ἐν εἰδόσιν
[7, 23]	αἰχμαλώτοις, τὴν μὲν γυναῖκα καὶ	τῶν	παίδων τὸν ἕτερον εὐθὺς τῷ
[7, 32]	ποτε τοὺς λόγους ἔς τινα	τῶν	πάντων ἀνθρώπων ὅτι μὴ ἐς
[7, 4]	τε οὐδενὶ λόγῳ, καίπερ διώκοντος	τῶν	πάντων αὐτοὺς οὐδενὸς, οὕτω δὴ
[7, 33]	οὔτε δὲ ἄλλον ὁντιναοῦν βασιλέα	τῶν	πάντων βαρβάρων, καὶ ταῦτα μᾶλλον
[7, 21]	καὶ οἰκτροὺς καὶ οὐδ´ ὁτουοῦν	τῶν	πάντων ἐμπείρους κρατεῖν τῶν πολεμίων
[7, 22]	διαφυλάξας, κτήματι, ὡς τὸ εἰκὸς,	τῶν	πάντων καλλίστῳ πλουτήσεις· ἢν δέ
[7, 16]	οὔτε ἀνδρῶν πλήθει οὔτε ἄλλῳ	τῶν	πάντων οὐδενὶ ἀξιόμαχοι πρὸς ἡμᾶς
[7, 26]	τῶν ἱππέων τοὺς δοκιμωτάτους ἀπολεξάμενος,	τῶν	πάντων οὐδενὶ προρρηθὲν, ἐς Καμπανοὺς,
[7, 20]	Γότθοις μηδένα τὸ λοιπὸν ἀποκτιννύναι	τῶν	πάντων Ῥωμαίων, ἀλλὰ τῶν χρημάτων
[7, 11]	τί ἂν ἀξιώτερον γένοιτο ἀνθρώπῳ	τῶν	πάντων χρημάτων; ἐπειδὴ τοίνυν ἐπ´
[7, 34]	ἔμπροσθεν ἐρρήθη. μοῖρα δὲ Ῥωμαίων	τῶν	παρὰ Λαγγοβάρδας ἐπὶ ξυμμαχίᾳ ἰόντων
[7, 1]	δέοντα ἔτι οὔτε τοὺς στρατιώτας	τῶν	παραγγελλομένων ἐπακούοντας εἶχον. διὸ δὴ
[7, 38]	ὄνομα· ἣ πρώτη μὲν Θρᾳκῶν	τῶν	παραλίων ἐστὶ, τοῦ δὲ Βυζαντίου
[7, 36]	πολεμίους ἐδέξαντο. καὶ πολὺς μὲν	τῶν	παραπεπτωκότων ἐνταῦθα γεγένηται φόνος, πολλοὶ
[7, 38]	πλήθει, ζωγρεῖν τὸ ἐνθένδε ἠξίουν	τῶν	παραπεπτωκότων τινὰς, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 8]	σκοπουμένους ὑμᾶς ποιήσασθαι τὴν ὑπὲρ	τῶν	παρόντων διάγνωσιν, ὡς νῦν αἵρεσις
[7, 38]	ὣς δὲ τοὺς ἐπιόντας ἐκ	τῶν	παρόντων ἠμύνοντο. καὶ πρῶτα μὲν
[7, 33]	διά τοι τοῦτο ἐξ ἠθῶν	τῶν	πατρίων Λαγγοβάρδαι ἐξαναστάντες ἐνθένδε ποταμοῦ
[7, 35]	ὃς δὴ ἐξ ἠθῶν ἀναστὰς	τῶν	πατρίων ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἐς
[7, 25]	τὸν δράσαντα οὐδέν τι ἧσσον	τῶν	πεπραγμένων αὐτουργὸς γίνεται. νῦν δὲ
[7, 31]	ἐν Βυζαντίῳ ὁ μὲν δῆμος	τῶν	πεπραγμένων ἐθαύμαζε καὶ ἄλλως ἠγάπα.
[7, 9]	δὴ μηδὲ ἀντιλέγειν ποτὲ περὶ	τῶν	πεπραγμένων λελείψεται. οὐ γὰρ τοῦ
[7, 30]	τῇ σωτηρίᾳ, δεόμενοι σφίσιν αὐτοῖς	τῶν	πεπραγμένων ξυγγνώμονα εἶναι. ὁ δὲ
[7, 25]	Ἰωάννην ἀλλήλοις εἶναι, ὅπερ διὰ	τῶν	πεπραγμένων ὁρᾶν πάρεστι. γνῶμαι γὰρ
[7, 34]	τὸ λοιπὸν Γήπαιδες, χάριν μὲν	τῶν	πεπραγμένων ὀφείλοντες, δυνάμεως δὲ περιουσίᾳ
[7, 1]	θέαμα προὔθηκεν, ἐπὶ τῷ ὄγκῳ	τῶν	πεπραγμένων φιλοτιμούμενος, οὔτε δὲ ἐς
[7, 24]	τοὺς δὲ λοιποὺς ἄνωθεν ἀπὸ	τῶν	περιβόλων ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιόντας πάσῃ
[7, 16]	ἠδικηκόσι τὸν ἔλεον. τούτων δὲ	τῶν	περιβόλων ἐντὸς καθείρξαντες αὑτοὺς οἱ
[7, 20]	ποιοῖτο· οὐδὲ περιιόντες τινὲς κύκλῳ	τῶν	περιβόλων, ᾗπερ εἰώθει, διερευνᾶσθαι τοὺς
[7, 27]	ἀνθρώπους. ἀλλὰ καὶ Λυκοκρανίτας καλοῦσι	τῶν	Πισιδῶν τινας, οὐχ ὅτι λύκων
[7, 15]	τῶν ἐνεδρῶν ἀναστάντες οἱ βάρβαροι	τῶν	πλοίων ἁπάντων οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐκράτησαν.
[7, 20]	οὐδενὸς ἐνταῦθα ἢ φθεγγομένου ἢ	τῶν	ποιουμένων αἴσθησιν ἔχοντος. ἐπειδή τε
[7, 15]	ὅπη παρατύχῃ, ἐκτρέπεσθαι. οἱ δὲ	τῶν	ποιουμένων οὐ ξυνιέντες, ἀλλὰ χαίρειν
[7, 5]	τῶν αὐτοῦ ἕνα πρός του	τῶν	πολεμίων ἀκοντίῳ βληθέντα πεσεῖν· ἀπ´
[7, 2]	στρατὸς ἐν τῷ ἀσφαλεῖ τῆς	τῶν	πολεμίων ἀπολαύοντες ἀσχολίας οὔτε ξυνίσταντο
[7, 19]	μηδ´ ἢν Βελισάριον πύθηται πρὸς	τῶν	πολεμίων ἀπολωλέναι, ἀλλὰ τῆς φυλακῆς
[7, 1]	παρατάξει ἑστάναι καὶ προκαλεῖσθαι τοὺς	τῶν	πολεμίων ἀρίστους ἠξίουν. Ῥωμαίων δὲ
[7, 20]	καὶ ἀγροίκων ἀμπεχομένοις ἱμάτια, πρὸς	τῶν	πολεμίων ἄρτον ἢ ἄλλο τι
[7, 4]	„Μηδεὶς ὑμῶν, ἄνδρες ἄρχοντες, ὑπερφρονεῖν	τῶν	πολεμίων ἅτε ἡμῶν τῷ πλήθει
[7, 1]	καὶ τὸν μὲν πλοῦτον ἐκ	τῶν	πολεμίων αὖθις ἐς τὴν πολιτείαν
[7, 40]	μετέμελε, Συρακούσαις προσέσχε πολιορκουμέναις πρὸς	τῶν	πολεμίων. βιασάμενός τε τοὺς ταύτῃ
[7, 11]	δυσχωρίᾳ ὀκλάσαντος, κραυγή τε πολλὴ	τῶν	πολεμίων γέγονε καὶ τὰ δοράτια
[7, 17]	πολλοὶ δὲ καὶ καταληφθέντες πρὸς	τῶν	πολεμίων ἐν τῇ ὁδῷ διεφθάρησαν.
[7, 13]	ἐπὶ πλεῖστον ἐκπεπτωκότες ἐνέδραις ὑπὸ	τῶν	πολεμίων ἐνέτυχον. οὗ δὴ τοὺς
[7, 6]	εἶναι. καὶ ἔτυχέ γε τῆς	τῶν	πολεμίων ἐννοίας. μέγαν γὰρ σφίσιν
[7, 26]	δείσαντα, ὅπερ ἐγένετο, μή τις	τῶν	πολεμίων ἐς τοὺς αἰχμαλώτους κακουργήσων
[7, 26]	Τουτίλαν ἐλθόντες πλῆθος ἀμύθητον εἶναι	τῶν	πολεμίων ἐσήγγελλον, ταύτῃ δηλονότι τὴν
[7, 26]	κράτος Ῥωμαῖοι καὶ τοὺς πλείστους	τῶν	πολεμίων εὐθὺς ἔκτειναν. ὀλίγοι τε
[7, 4]	μηδεὶς ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἡσσηθέντα	τῶν	πολεμίων θαυμάσαι τὴν δύναμιν, ἐπεὶ
[7, 19]	ἀγγέλλουσιν ὅτι δὴ ἔχοιτο πρὸς	τῶν	πολεμίων Ἰσαάκης. Βελισάριος δὲ καταπλαγεὶς
[7, 3]	Ἀρταβάζην τῷ τε πλήθει βιαζόμενοι	τῶν	πολεμίων καὶ ἀπογνόντες τὴν ἀπὸ
[7, 12]	ἡμῖν ἀδύνατά ἐστι, πάλιν πρὸς	τῶν	πολεμίων κατειλημμένης. διὸ δὴ καὶ
[7, 18]	ἐρρήθη, διατριβὴν εἶχον. δύο τε	τῶν	πολεμίων λαβὼν ἐπὶ κατασκοπῇ ὁδῷ
[7, 38]	ὄντων, ἀπήλλαξαν, Ἀσβάδῳ ἡ ἑτέρα	τῶν	πολεμίων ξυμμορία ξυνέμιξεν. ἦν δὲ
[7, 34]	ἔσεσθαι (πλήθει γὰρ αὐτοὺς ἐλασσοῦσθαι	τῶν	πολεμίων ξυνέβαινε) Ῥωμαίους ἔγνωσαν ἐς
[7, 29]	μυρίων ἔχοντες εἵποντο, ἄγχιστα μέντοι	τῶν	πολεμίων οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι. τότε
[7, 9]	στρατιῶται ἀμύνειν σφίσι κακουμένοις πρὸς	τῶν	πολεμίων οὐδαμῆ ἔχοντες οὐχ ὅσον
[7, 7]	τῷ πολέμῳ τὰ χαλεπώτατα πρὸς	τῶν	πολεμίων πεπόνθατε. μόνους γὰρ Ἰταλιωτῶν
[7, 23]	ἐδέξατο. οἳ δὴ κτείνουσι μὲν	τῶν	πολεμίων πλείστους, τινὰς δὲ ζωγρήσαντες
[7, 21]	ὁτουοῦν τῶν πάντων ἐμπείρους κρατεῖν	τῶν	πολεμίων πλέον ἢ δισμυρίων ὄντων
[7, 19]	πεποίηται, ὡς ἀγχοτάτω ἀγαγὼν θατέρου	τῶν	πολεμίων πύργου, ὃς δὴ ἐπὶ
[7, 27]	ἤπερ ἦν ὑποτοπάζων εἶναι τὸν	τῶν	πολεμίων στρατὸν ἄρας αὐτίκα ἐνθένδε
[7, 16]	πύλας ἐδέξαντο ὑπτίαις χερσὶ τὸν	τῶν	πολεμίων στρατὸν, ὥσπερ, οἶμαι, τὰ
[7, 19]	πολλῷ στρατῷ ἐπεξιόντα ξυνταράξαι τὰ	τῶν	πολεμίων στρατόπεδα, ὅπερ οἱ καὶ
[7, 11]	στρατιωτῶν αὐτομολήσας λάθρα ἐς τὸ	τῶν	πολεμίων στρατόπεδον ἔκπυστα ἐποίησε τὰ
[7, 11]	Τουτίλαν τε λαθόντες καὶ τὸ	τῶν	πολεμίων στρατόπεδον νύκτωρ ἐν Αὐξίμῳ
[7, 15]	ᾖ ἐπεκδρομὰς ποιούμενοι ξυνταράξουσι τὸ	τῶν	πολεμίων στρατόπεδον. οἱ μὲν οὖν
[7, 4]	τὸν ποταμὸν διαβαίνοντας, κατόπισθεν τοῦ	τῶν	πολεμίων στρατοπέδου γενέσθαι, καὶ ἐπειδὰν
[7, 7]	οὐ λίαν που ἄγχιστα τοῦ	τῶν	πολεμίων στρατοπέδου ἦλθον. τὰ μὲν
[7, 15]	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ἐπισκήψαντες τῷ	τῶν	πολεμίων στρατοπέδῳ ὀλίγους μέν τινας
[7, 16]	ὄντων κατέπλευσεν ἐς Σικελίαν ὁ	τῶν	πολεμίων στρατὸς, οὔτε ἀνδρῶν πλήθει
[7, 25]	ἐξ ἐχυροῦ τινος ὁρμώμενος ὁ	τῶν	πολεμίων στρατὸς σοφίζεσθαι τὸν πόλεμον
[7, 26]	ἀωρὶ τῶν νυκτῶν ἐπέστη τῷ	τῶν	πολεμίων στρατῷ. καὶ αὐτῶν οὐδεὶς
[7, 40]	δὴ ἐς χεῖρας ἐλθὼν τῷ	τῶν	πολεμίων στρατῷ κατὰ κράτος τε
[7, 20]	γὰρ μή τις ἐνέδρα πρὸς	τῶν	πολεμίων σφίσι ξυμβαίνῃ. ταραχῆς δὲ,
[7, 18]	ταῦτα Ἰωάννης μὴ ἐς κύκλωσιν	τῶν	πολεμίων τινὰ ἐμπέσῃ, παρὰ Βελισάριον
[7, 11]	ὑστεραίᾳ πυθόμενοι ἀμφὶ ἡμέραν μέσην	τῶν	πολεμίων τινὰς ἄγχιστά πη εἶναι
[7, 19]	μένειν τε αὐτοῦ καὶ, ἢν	τῶν	πολεμίων τινὲς ἐπὶ τὸν Πόρτον
[7, 19]	ἐκέλευε τὸν λέμβον ὑφάψαντας ὕπερθεν	τῶν	πολεμίων τοῦ πύργου ῥίπτειν. καὶ
[7, 18]	αὐτῷ ᾔει. καὶ πρῶτα μὲν	τῶν	πολεμίων τοὺς ἵππους νεμομένους καταλαβόντες
[7, 30]	πορευομένους ἐς Πικηνοὺς ἰέναι, ξυνταράξοντας	τῶν	πολεμίων τοὺς τὰ ἐκείνῃ πολιορκοῦντας
[7, 9]	μὲν γὰρ ἀγροὺς ἐστέρηντο πρὸς	τῶν	πολεμίων, ὑπὸ δὲ τοῦ βασιλέως
[7, 19]	ἱππεῖς ἐπαγόμενος ἑκατὸν ἐπὶ τὸ	τῶν	πολεμίων χαράκωμα ἤλαυνεν, οὗ Ῥουδέριχος
[7, 19]	τῷ Ἰσαάκῃ εἰσδύσαντες ἐς τὸ	τῶν	πολεμίων χαράκωμα τόν τε ἄργυρον,
[7, 34]	δυνάμεως δὲ περιουσίᾳ ξυμποριζόμενοι τὴν	τῶν	πολεμίων, ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπικράτησιν.
[7, 0]	~ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΩΣ ΥΠΕΡ	ΤΩΝ	ΠΟΛΕΜΩΝ ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ. ~Οὕτω μὲν
[7, 16]	ἀναπετάσαντες προθυμίᾳ τῇ πάσῃ τὰς	τῶν	πόλεων πύλας ἐδέξαντο ὑπτίαις χερσὶ
[7, 25]	μὲν ἔφευγον, ἐγὼ δὲ καθαιρεῖν	τῶν	πόλεων τὰς ἁλισκομένας ἐκέλευον. ὑμεῖς
[7, 11]	ἀξιόμαχοί ποτε γένοιντο καὶ τὰς	τῶν	πολιορκουμένων καταδαπανῶντες τροφὰς ἁλώσιμον ἔτι
[7, 11]	τε ἀνδρῶν ἀγαθῶν πράξεις μοχθηρία	τῶν	πονηροτάτων ἀναχαιτίζειν τε καὶ διαφθείρειν
[7, 14]	βιοτεύουσι, καὶ διὰ τοῦτο αὐτοῖς	τῶν	πραγμάτων ἀεὶ τά τε ξύμφορα
[7, 34]	χερσὶ γέγονεν, οἱ δὲ ὀπίσω	τῶν	πραγμάτων ἀναποδίζοντες τῷ τὴν οἰκείαν
[7, 4]	τε γὰρ καὶ ἀδοξίαν ἡ	τῶν	πραγμάτων ἀπόβασις ὀνομάζειν φιλεῖ, καὶ
[7, 1]	ΕΒΔΟΜΟΣ. ~Οὕτω μὲν Βελισάριος, ἔτι	τῶν	πραγμάτων ᾐωρημένων, ξύν τε Οὐιττίγιδι
[7, 8]	ἀνθρώπων ὁ πολὺς ὅμιλος τὰ	τῶν	πραγμάτων ὀνόματα μεταβάλλουσιν ἐπὶ τοὐναντίον.
[7, 34]	ἡμῖν ἀφελείᾳ βαρβαρικῇ, λόγων σπανιζούσῃ,	τῶν	πραγμάτων οὐδαμῆ ἐπαξίως εἰρήσθω. σὺ
[7, 24]	οὕτω τοῖς ἀνθρώποις ἐμπέφυκε πρὸς	τῶν	πραγμάτων τὰς ἀποβάσεις ἀεὶ τὴν
[7, 11]	ἁμαρτάνεσθαι οὔτε ἀνθρώπινον καὶ τῆς	τῶν	πραγμάτων φύσεως ἔξω, τὸ δὲ
[7, 22]	σφετέρους ἀγροίκους ἐκέλευον μεθίεσθαι μὲν	τῶν	πρασσομένων, τοὺς δὲ ἀγροὺς γεωργεῖν
[7, 21]	ἀπενεχθέντα εἶδε, καὶ τοὺς λόγους	τῶν	πρέσβεων ἅπαντας ἤκουσεν, ἀπεπέμψατο αὐτοὺς
[7, 16]	εἰπεῖν, νόμος βαρβάροις τὸ χρῆμα	τῶν	πρέσβεων σέβειν, ἐμοὶ δὲ τοὺς
[7, 7]	αὐτῶν φέρεσθαι, κἂν μὴ διὰ	τῶν	πρὸς ἡδονὴν ἀναγκάζωνται τὴν πρὸς
[7, 18]	ᾐτιᾶτο μὲν τὸν βασιλέως στρατὸν	τῶν	πρόσθεν ἐς Ἰταλιώτας αὐτοῖς εἰργασμένων,
[7, 16]	μήτε τῶν Ῥώμης περιβόλων, ἢ	τῶν	προσκεχωρηκότων ἡμῖν οἰκετῶν, τοὺς λόγους
[7, 36]	ἀλλήλους τοίνυν ἐξαπιναίως περιπλακέντες καὶ	τῶν	προσώπων καταφιλήσαντες τὴν ἐπὶ θανάτῳ
[7, 25]	τῆς τύχης ἀνάγκην. βούλομαι δὲ	τῶν	πρότερον πεπραγμένων ὑμᾶς ὑπομνῆσαι, οὐχ
[7, 32]	εἴ μοι βούλοιό τι αὐτὸς	τῶν	προὔργου εἰπεῖν, ἐπὶ κοινῆς βουλευσάμενοι
[7, 24]	μαχιμωτάτους ἀπολεξάμενος ἐς τὴν χώραν	τῶν	πυλῶν ἔστησε, τοὺς δὲ λοιποὺς
[7, 3]	τὴν πόλιν ἐχώρουν δι´ αὐτῶν	τῶν	πυλῶν ὅθεν ἀπαλλαγέντες πρότερον ἔτυχον.
[7, 3]	καὶ ἐπεὶ ταῦτα ὡμολόγει ὁ	τῶν	πυλῶν φύλαξ, πέμπει τοὺς πρὸς
[7, 24]	εὖ ἥκοντες ἐν περιτροπῇ τὰς	τῶν	πυλῶν χώρας ἐφύλασσον, τριβόλους ἔμπροσθεν
[7, 19]	εἴχοντο, οἵ τε βάρβαροι ἐκ	τῶν	πύργων ἠμύνοντο καρτερώτατα. ἤδη δὲ
[7, 7]	ναύτας οὐκ εἴα. διά τε	τῶν	ῥοθίων τὸν κτύπον ἔτι ἀλλήλων
[7, 24]	δὲ πράγματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ	τῶν	Ῥωμαίων ἰσχυρότατα ἀμυνομένων, ὀργῇ χρώμενοι
[7, 18]	δὲ Βελισάριος μὲν ἐς τὸν	τῶν	Ῥωμαίων λιμένα κατῆρε, καὶ τὸ
[7, 20]	θορύβου ἐπιπεσόντος οἱ μὲν πλεῖστοι	τῶν	Ῥωμαίων στρατιωτῶν διὰ πύλης ἑτέρας
[7, 1]	ξυνῆγεν ἀμφ´ αὑτὸν ἅπαντας καὶ	τῶν	Ῥωμαίων στρατιωτῶν ὅσους νεώτερα πράγματα
[7, 5]	ἤδη δὲ καὶ ὁ λοιπὸς	τῶν	Ῥωμαίων στρατὸς ἐς τὸ πεδίον
[7, 24]	καὶ τῶν βαρβάρων ὑποχωρούντων διώκοντες	τῶν	Ῥωμαίων τινὲς πόρρω που τοῦ
[7, 16]	μήτε Σικελιωτῶν τινος ἕνεκα μήτε	τῶν	Ῥώμης περιβόλων, ἢ τῶν προσκεχωρηκότων
[7, 40]	δὴ ἕνεκα οὗτος δὴ ὁ	τῶν	Σκλαβηνῶν στρατὸς καὶ ὅ τι
[7, 24]	ὅπου παρατύχῃ ῥίπτουσι. ταύτῃ τε	τῶν	σκολόπων οἱ μὲν τρεῖς ἐς
[7, 24]	τρίβολον, ὁ μὲν τέως ἐκ	τῶν	σκολόπων τὴν τοῦ ἀέρος ὄρθιον
[7, 3]	τῇ πόλει χρημάτων ἀλλήλοις ἀμφισβητούντων	τῶν	στρατηγῶν. ἔτι τε αὐτῶν ἀμφὶ
[7, 19]	δὲ πλεῖστον κεκομισμένος ἐπὶ τῷ	τῶν	στρατιωτῶν λόγῳ ἀπέκρυψεν, ὅνπερ τοῖς
[7, 1]	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ δύσνοι ἐγένοντο καὶ	τῶν	στρατιωτῶν οὐδεὶς ἔτι ἐς κίνδυνον
[7, 23]	ὅ τι τύχης ἐληλύθει θεάσασθαι.	τῶν	στρατιωτῶν οὖν χιλίους ἀπολεξάμενος ἐνταῦθα
[7, 19]	ποταμοῦ ὄχθην ἀπιὼν ᾤχετο. καὶ	τῶν	στρατιωτῶν, οὕσπερ ἐνταῦθα Βελισάριος καταστησάμενος
[7, 12]	δὴ καὶ ὑπερήμεροι γεγενημένοι ἐς	τῶν	στρατιωτῶν τὰς συντάξεις ἐπιτάττειν αὐτοῖς
[7, 11]	ὑποζυγίων ἁπάντων Γότθοι ἐκράτησαν, ἃ	τῶν	στρατιωτῶν τήν τε θεραπείαν καὶ
[7, 38]	οἱ δὲ τῆς πόλεως οἰκήτορες	τῶν	στρατιωτῶν τῆς δυνάμεως ἐστερημένοι, γίνονται
[7, 20]	πέρι ἐπεμελεῖτο, ἀλλὰ ἀναπεπτωκέναι μὲν	τῶν	στρατιωτῶν τοῖς γε βουλομένοις ἐξῆν,
[7, 9]	πάσχειν τὰ χαλεπώτατα πρὸς ἑκατέρων	τῶν	στρατοπέδων. τοὺς μὲν γὰρ ἀγροὺς
[7, 37]	ἐπεὶ παίδων τε καὶ γυναικῶν	τῶν	σφετέρων χωρὶς βιοτεύειν οὐκ ἂν
[7, 4]	Ῥωμαῖοι καὶ πολὺ πλῆθος εἶναι	τῶν	σφίσι μαχομένων οἰόμενοι ἔς τε
[7, 21]	καλουμένων λογοθετῶν αἰκιζόμενοι λογισμοὺς ἐκτίνειν	τῶν	σφίσιν ἐς Γότθους πεπολιτευμένων ἀναγκασθεῖεν
[7, 20]	θεὸς εἶναι „πεποίηκεν. ἀλλὰ δούλων	τῶν	σῶν τὸ λοιπὸν, ὦ „δέσ„
[7, 20]	τρόπῳ τὴν ἱκεσίαν προτεινόμενος „Φείδου	τῶν	σῶν, ὦ δέσποτα“ εἶπε. καὶ
[7, 6]	τὰς τῶν χρημάτων προσόδους ἀντὶ	τῶν	τὰ χωρία κεκτημένων ἐφέρετο, καὶ
[7, 14]	παλαιοῦ ἐτύγχανεν οὖσα, ληϊσαμένων αὐτὴν	τῶν	ταύτῃ βαρβάρων. ταύτῃ γὰρ αὐτοὺς
[7, 18]	δὲ διά τε Καλαβρῶν καὶ	τῶν	ταύτῃ ἐθνῶν ἰόντα ἐξελάσαι μὲν
[7, 11]	ἐς Αἰμιλίαν πέμψας, ἐκέλευεν ἀποπειρᾶσθαι	τῶν	ταύτῃ χωρίων. Βιτάλιος οὖν ξὺν
[7, 13]	ἐνθένδε διά τε Δαλματίας καὶ	τῶν	ταύτῃ χωρίων κομίζεται ἐς Ἐπίδαμνον,
[7, 3]	ἄκρας ἐς τὸ ἀκριβὲς κατανενοηκότες	τῶν	τε ἀνὰ τὴν πόλιν πολεμίων
[7, 32]	τὴν βραδυτῆτα τῆς δηλώσεως αἰτιώμενος,	τῶν	τε ἀρχόντων δύο μέν τινες
[7, 32]	ἀπαχθῆναι τοὺς ἀμφὶ Ἀρταβάνην ἐκέλευε,	τῶν	τε ἀρχόντων τισὶ τὴν ἐπ´
[7, 4]	ὅπερ οὔπω πρότερον Ῥωμαίοις ξυνέπεσε.	τῶν	τε ἀρχόντων ὡς ἕκαστός πη
[7, 36]	πολεμίους ὑφιστάμενοι τὸ πλέον ἔσχον·	τῶν	τε βαρβάρων ἅτε πλήθους τε
[7, 1]	στρατιώτας φιλοδωρότατος ἐγεγόνει ἀνθρώπων ἁπάντων·	τῶν	τε γὰρ ἐν ξυμβολῇ ἠτυχηκότων
[7, 33]	ὥσπερ ἀνδραπόδων οἰκείων δεδραπετευκότων ἐπελαμβάνοντο,	τῶν	τε γειναμένων ἀφέλκοντες ἐς τὰ
[7, 37]	πόλεως Ῥαβέννης οὐ πολλῷ ἄποθεν,	τῶν	τε ἑπομένων πολλοὺς ἀποβάλλει καὶ
[7, 34]	Ῥωμαῖοι, καὶ τόν τε Ἄορδον	τῶν	τε Ἐρούλων πολλοὺς ἔκτειναν. γνόντες
[7, 26]	μὲν πλείστους ἐνταῦθα ἡσυχῆ μένειν	τῶν	τε ἵππων ἐπιμελεῖσθαι (κόπῳ γὰρ
[7, 18]	ἐς χεῖρας ἐλθὼν, πλείστους μὲν	τῶν	τε Μαυρουσίων καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν
[7, 12]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἐπεκδρομὴν ποιησάμενος,	τῶν	τε ξὺν αὐτῷ πλείστους ἀποβάλλει
[7, 17]	Τιβέριδος ὕδωρ, θεωμένων τὰ δρώμενα	τῶν	τε παίδων καὶ πάντων Ῥωμαίων,
[7, 22]	ἐς τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκετο.	τῶν	τε πατρικίων οἱ ἐς Καμπανίαν
[7, 6]	ἀπ´ αὐτοῦ οἱ μὲν Ἰταλιῶται	τῶν	τε προσηκόντων ἐκπεπτωκότες καὶ ἐς
[7, 24]	καθῄρητο τῷ τρόπῳ τούτῳ τετέλεστο.	τῶν	τε Ῥωμαίων ὅσοι ἀμφὶ τὰ
[7, 37]	ἡνίκα Ῥώμην τὸ πρότερον εἷλε·	τῶν	τε Ῥωμαίων τοὺς ἐκ τῆς
[7, 29]	σφίσιν ἔγνωσαν. Βυζάντιοι δὲ, ἐπειδὴ	τῶν	τε σεισμῶν ᾔσθοντο καὶ τὰ
[7, 38]	καὶ πίσσαν ἐπὶ πλεῖστον θερμήναντες	τῶν	τειχομαχούντων κατέχεον, καὶ λίθων βολαῖς
[7, 15]	ἐν τῷ λιμένι ἐγένοντο καὶ	τῶν	τειχῶν ἐντὸς σφᾶς αὐτοὺς ἔκρυψαν,
[7, 39]	Δομνεντίολος ὁ Βούζου ἀδελφιδοῦς, ὅσπερ	τῶν	τῇδε Ῥωμαίων ἦρχεν, ὑπαντιάσας τε
[7, 36]	ἐς Κεντουκέλλας, ἐπεὶ ὀχύρωμα ἕτερον	τῶν	τῇδε χωρίων οὐδαμῆ σφίσιν ἐλέλειπτο,
[7, 13]	ποταμῷ Ἠριδανῷ κεῖται καὶ μόνη	τῶν	τῇδε χωρίων Ῥωμαίων κατήκοος οὖσα
[7, 32]	γὰρ „οὐκ ἄν ποτε“ ἔφη	„τῶν	τι ἀπορρήτων ἐθάρσησα ἐπ´ ἐκείνῳ
[7, 40]	δὴ ῥύεσθαι ὁ Τουτίλας ἐπειγόμενος	τῶν	τινα ἐπιφανῶν γυναῖκα, αἰχμάλωτον οὖσαν,
[7, 32]	ὁ Γερμανὸς Μαρκέλλῳ σημήνας ἠξίου	τῶν	τινά οἱ ἐπιτηδείων παρέχεσθαι σφίσιν,
[7, 14]	δὲ τῇ μάχῃ Σκλαβηνὸς ἀνὴρ	τῶν	τινα πολεμίων ἄρτι γενειάσκοντα, Χιλβούδιον
[7, 40]	Ἰταλίαν ἀνέστρεφον, τρόπῳ ὁρμώμενοι τοιῷδε.	τῶν	τινα Ῥωμαίων, Σπῖνον ὄνομα, ἐκ
[7, 20]	Γότθοι ἐν ἐλπίδι ἔφασαν εἶναι	τῶν	τινας σφίσιν Ἰσαύρων ἐνδώσειν τὴν
[7, 33]	ὁρίων ληϊσάμενοι ἠνδραπόδισαν, ἐπειδή τε	τῶν	τινες αἰχμαλώτων ἐνθένδε φυγόντες οἴκαδε
[7, 36]	τῇ Ῥώμης πολιορκίᾳ τριβέντος πολλοῦ,	τῶν	τινες Ἰσαύρων, οἳ ἀμφὶ πύλην,
[7, 10]	ἔχουσαν, προδοσίᾳ εἷλε τρόπῳ τοιῷδε.	τῶν	τινες οἰκητόρων τὰς πύλας ξὺν
[7, 40]	μόνας περιιόντας τὰ ἐκείνῃ χωρία	τῶν	τινες Ῥωμαίων καταλαβόντες τε καὶ
[7, 31]	πολλῷ ἔμπροσθεν ἀποσεισάμενος αὐτὸς ἔτυχε	τῶν	τινος ἴσως παραπεπτωκυίας αἰτίας, ὧν
[7, 19]	ἦν ταῦτα βουλομένῃ τῇ τύχῃ,	τῶν	τινος φθονερῶν δαιμόνων μηχανὴ γέγονεν,
[7, 35]	ᾗπέρ μοι εἴρηται, ἐν τούτῳ	τῶν	τις Βελισαρίου δορυφόρων, Ἰνδοὺλφ ὄνομα,
[7, 36]	δὴ ὅτι Παῦλός τε καὶ	τῶν	τις Ἰσαύρων, Μίνδης ὄνομα, Τουτίλᾳ
[7, 23]	ἡσυχῆ ἔμενεν. ~Ἐν τούτῳ δὲ	τῶν	τις ξὺν τῷ Κόνωνι ἐκ
[7, 11]	τῆς ἀποπορείας ἀρξόμενοι, αὐτίκα δὲ	τῶν	τις στρατιωτῶν αὐτομολήσας λάθρα ἐς
[7, 3]	ἐποιεῖτο. καὶ, ἦν γάρ οἱ	τῶν	τις φυλάκων ἐκ παιδὸς γνώριμος,
[7, 9]	γραφὴ ἐδήλου. ἐγχειρίσας δὲ αὐτὴν	τῶν	τισιν αἰχμαλώτων ὁ Τουτίλας ἐπὶ
[7, 19]	ἐπ´ αὐταῖς ἐτεκτήνατο, πολλῷ καθυπέρτερον	τῶν	τοῖς πολεμίοις ἐν τῇ γεφύρᾳ
[7, 34]	ἀρχὴν νῦν καὶ τὴν μεγίστην	τῶν	ὕβρεων ὑμῖν κομιοῦντες ἐφ´ ὑμᾶς
[7, 34]	διαπεπράγμεθα· ὁ δέ τι προΐεσθαι	τῶν	ὑπαρχόντων βεβουλευμένος κρείσσω παρὰ πολὺ
[7, 31]	καὶ ἄρχοντα φοιδεράτων καταστησάμενος ἐς	τῶν	ὑπάτων ἀνεγράψατο τὸ ἀξίωμα. τῇ
[7, 35]	Γόθιγος ἐνῆγε, πατρίκιος ἀνὴρ, ἐς	τῶν	ὑπάτων τὸν δίφρον ἀναβεβηκὼς πολλῷ
[7, 32]	πράξεις ὀξύτερος· ὥστε καὶ ἐς	τῶν	ὑπάτων τὸν δίφρον οὐ πολλῷ
[7, 12]	τοῦτο, ὦ δέσποτα, ἴσθι, ὡς	τῶν	ὑπὸ σοὶ στρατευομένων οἱ πλείους
[7, 16]	πρᾳότητι προσώπων οὐδὲ ῥημάτων ὄγκῳ	τῶν	ὑποδεξαμένων διακεκρίσθαι οἶμαι, ἀλλ´ ἔν
[7, 16]	οὐ γὰρ ὅπως τιμῆς πρὸς	τῶν	ὑποδεξαμένων τινὸς τύχωσι, καθεῖναι αὑτοὺς
[7, 4]	ξύμπαντα αὐτοῖς τὰ κακὰ πρὸς	τῶν	ὑποδεχθέντων γενέσθαι ξυνέβη. τί δ´
[7, 12]	δεῖ. στρατηγὸς γάρ τις, οἶμαι,	τῶν	ὑπουργούντων χωρὶς οὐκ ἂν γένοιτο.
[7, 37]	~Τουτίλας οὐ πολλῷ πρότερον παρὰ	τῶν	Φράγγων τὸν ἄρχοντα πέμψας, τὴν
[7, 32]	οἱ ἐπιτηδείων παρέχεσθαι σφίσιν, αὐτήκοον	τῶν	Χαναράγγου λόγων ἐσόμενον. ὁ δὲ
[7, 19]	καρτερώτατα. ἤδη δὲ καὶ ἐκ	τῶν	χαρακωμάτων ἐξαναστάντες ἐπὶ τὴν γέφυραν
[7, 19]	δὲ ἤδη Ῥωμαῖοι τοὺς ἐκ	τῶν	χαρακωμάτων ἐπιβεβοηθηκότας βαρβάρους ἔτι μᾶλλον
[7, 14]	τε Λατίνων ἀφιέντα φωνὴν καὶ	τῶν	Χιλβουδίου γνωρισμάτων πολλὰ ἐκμαθόντα τε
[7, 30]	μὲν οὖν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ	τῶν	χρημάτων ἀπολελειμμένων ἐς τὸν Κρότωνα
[7, 20]	ἀποκτιννύναι τῶν πάντων Ῥωμαίων, ἀλλὰ	τῶν	χρημάτων αὐτῷ μὲν τὰ τιμιώτατα
[7, 16]	τοῖς τῶν ἀναγκαίων ἀπορουμένοις πλεῖστα	τῶν	χρημάτων προέμενος, ὢν καὶ πρότερον
[7, 6]	φόρους αὐτὸς ἔπρασσε, καὶ τὰς	τῶν	χρημάτων προσόδους ἀντὶ τῶν τὰ
[7, 31]	ὁ Γερμανοῦ ἀδελφὸς ἔναγχος ἐτετελευτήκει,	τῶν	χρημάτων τὰ πλεῖστα τῷ τε
[7, 15]	ἐπ´ αὐτοὺς ἔσται. καὶ ὃς	τῶν	χωρίων ὅσα ἐπιτηδείως ἐς τοῦτο
[7, 11]	τὴν Βελισαρίου δύναμιν ᾔσθοντο οὖσαν,	τῶν	χωρίων τὰ ἐχυρώτατα ἐνοχλεῖν ἔγνωσαν.
[7, 8]	διηποροῦντο, δεδιότες μή τι Τουτίλαν	τῶν	ὡμολογημένων ὀλιγωρεῖν διὰ τὸ κεκρατηκέναι