>

Livre, Chap.
[7, 2]	πρέσβεις ἔπεμψεν ἄλλους τε καὶ	Καβαλλάριον	ὄνομα. οἱ δὲ πρὸς βασιλέα
[7, 16]	καὶ παραγωγαῖς ἀεί τε καὶ	καθ´	ἡμέραν Γότθους ἐκκρούοντες κύριοι τῶν
[7, 40]	καὶ σοβαρὸς ἄγαν, ἑστιάτωρ δὲ	καθ´	ἡμέραν οἴκοι ἡδύς τε καὶ
[7, 25]	ξυμβαίνει τανῦν. ἢ Βελισάριον εὐδοκιμηκέναι	καθ´	ὑμῶν οἴεσθε, οἵπερ δορυάλωτοι ὄντες
[7, 16]	τις ὡς καὶ τὸν Ῥώμης	καθαιρεθῆναι	περίβολον μάλιστα πάντων ὑμῖν ξυνοίσει.
[7, 25]	οἱ μὲν ἔφευγον, ἐγὼ δὲ	καθαιρεῖν	τῶν πόλεων τὰς ἁλισκομένας ἐκέλευον.
[7, 16]	δεσπότας εὑρεῖν. ἐντεῦθέν τε ὁρμώμενοι	καθάπερ	ἐξ ἐπιτειχίσματος οἱ πολέμιοι τήν
[7, 2]	Κωνσταντιανὸς ἀσμένως ἀκούσας ὤμοσεν ἅπαντα	καθάπερ	ὁ Τουτίλας ᾔτησε, τακτή τε
[7, 10]	ὑπεξήγαγεν, ἑτέρους δὲ ἀντικαταστησάμενος ἀκραιφνεῖς,	καθάπερ	οἱ ἐπέστελλε Βελισάριος, καὶ τὰ
[7, 10]	ἥξει. οἱ δὲ περισκοπήσαντες ἅπαντα,	καθάπερ	σφίσιν ἐπέστελλε Τουτίλας, ἔς τε
[7, 25]	τῶν ἐπιθαλασσίων πόλεων τὰ τείχη	καθεῖλε,	Ῥώμην δὲ καὶ τὰς ἄλλας
[7, 11]	ἀρχὰς Οὐίττιγις ἐμπρήσας τὰ τείχη	καθεῖλεν	ἄχρι ἐς ἥμισυ μάλιστα, ὅπως
[7, 6]	αὐτῆς τὰ τείχη ἐς ἔδαφος	καθεῖλεν,	ὅπως μὴ στράτευμα ἐκ Βυζαντίου
[7, 24]	ἑλὼν οὔτε ξύμπασαν ἐς ἔδαφος	καθεῖλεν,	ὅπως μηκέτι τοῖς πολεμίοις καταληπτὴ
[7, 22]	περιβόλου ἐν χώροις πολλοῖς τοσοῦτον	καθεῖλεν	ὅσον ἐς τριτημόριον τοῦ παντὸς
[7, 22]	Γότθους μὲν ἐς τὸ ἔργον	καθεῖναι	ἀξύμφορον ᾤετο εἶναι, ἀγροίκων δὲ
[7, 16]	πρὸς τῶν ὑποδεξαμένων τινὸς τύχωσι,	καθεῖναι	αὑτοὺς ἐς τὴν πρεσβείαν εἰώθασιν
[7, 16]	μεθ´ ἑτέρων γὰρ τὸ λοιπὸν	καθειργμένοι	πάντων τε ἀποκεκλεισμένοι τῶν ἀναγκαίων,
[7, 16]	ἀνήνεγκαν, οὐκ ἐν τοῖς ὀχυρώμασι	καθεῖρξαν	αὑτοὺς, οὐκ ἄλλο προσκρούειν τοῖς
[7, 16]	τούτων δὲ τῶν περιβόλων ἐντὸς	καθείρξαντες	αὑτοὺς οἱ πολέμιοι ἐς μὲν
[7, 38]	ἥκιστα εἶχον, ἐν τοῖς δωματίοις	καθείρξαντες,	οὐδεμιᾷ φειδοῖ ἐνεπίμπρασαν. οὕτω μὲν
[7, 13]	βασιλέως πραγμάτων ξυμφόρῳ, ἐπεὶ ἐνταῦθα	καθείρξας	αὑτὸν ἐδεδώκει τοῖς πολεμίοις κατ´
[7, 8]	ἐν σπουδῇ ἔχων ἐν δεσμωτηρίῳ	καθεῖρξε.	δείσαντες δὲ ἀμφ´ αὐτὸν τῶν
[7, 14]	ἱκανῶς ἔχοντα) ἔν τε δεσμωτηρίῳ	καθεῖρξε	καὶ τὸν πάντα ἐξειπεῖν λόγον
[7, 25]	τοῦ ποταμοῦ γεφύρας τούτου ἕνεκα	καθελεῖν	ἔγνωκα, ὡς μή τι πάθοιμεν
[7, 25]	ἐκρατοῦμεν, ὧνπερ ὁμοίως τοὺς περιβόλους	καθελεῖν	ἔγνωμεν, ὅπως μὴ ἐξ ἐχυροῦ
[7, 8]	ξυμπέμψας. τὸ δὲ Νεαπόλεως τεῖχος	καθελεῖν	ἐς ἔδαφος ἐνεχείρησεν, ὅπως αὐτὴν
[7, 22]	ὁ Τουτίλας ἔγνω Ῥώμην μὲν	καθελεῖν	ἐς ἔδαφος, τοῦ δὲ στρατοῦ
[7, 36]	Τουτίλᾳ προσεχώρησαν. Ῥώμην δὲ οὔτε	καθελεῖν	οὔτε ἀπολιπεῖν τὸ λοιπὸν Τουτίλας
[7, 24]	φρούριον ἀνοικοδομήσασθαι σθένει παντὶ ἔγνωσαν·	καθελόντες	γὰρ αὐτὸ πρότερον ἔτυχον· τά
[7, 23]	τὸν περίβολον ἐς τὸ ἔδαφος	καθελόντες,	τοῦ δὲ πρὸ τῆς πόλεως
[7, 25]	τοίνυν Βενεβεντὸν εἵλομεν τὰ τείχη	καθελόντες,	τῶν ἄλλων εὐθὺς ἐκρατοῦμεν, ὧνπερ
[7, 31]	ἀφίκοντο, αὐτίκα δηλώσω. Ἀρταβάνῃ Γόνθαριν	καθελόντι	τὸν τύραννον, ὥσπερ μοι ἐν
[7, 21]	αὐτὸς ἀναγκάζηται Ῥώμην ἐς ἔδαφος	καθελὼν	ξύμπασαν καὶ τοὺς ἐκ τῆς
[7, 22]	μὲν οὖν νικῴης, Ῥώμην τε	καθελὼν,	οὐ τὴν ἑτέρου του, ἀλλὰ
[7, 8]	σοφίσμασι διαμάχεσθαι. μοῖραν μέντοι αὐτοῦ	καθελὼν	πολλὴν τὸ λοιπὸν εἴασεν. Ὑπὸ
[7, 37]	ὅτι τάχιστα πάντα ἐκέλευεν, ὅσα	καθελών	τε καὶ πυρπολήσας αὐτὸς ἔτυχεν,
[7, 37]	οὐδαμῆ ἴσχυσε, μοῖραν δὲ αὐτῆς	καθελὼν	τοῖς πολεμίοις μεθῆκεν αὖθις. διὸ
[7, 24]	οὐχ οἷός τε ἦν ὅσα	καθελὼν	τοῦ περιβόλου Τουτίλας ἔτυχε βραχεῖ
[7, 7]	εἴωθεν. οὕτω δὲ ὑμῖν εὖνοι	καθέσταμεν	ὥστε καὶ Κόνωνα καὶ πάντας
[7, 2]	ταραχὴν ἐπὶ τῷ Ἰλδιβάδου φόνῳ	καθεστήκει	τὰ πράγματα, βασιλέα ἐκ τοῦ
[7, 31]	μὲν τῷ Ἀρταβάνῃ οὐκ εὖ	καθεστήκει	τὰ πράγματα, οἴκοι καθῆστο ἐν
[7, 25]	ὁ μὲν γὰρ παρὰ τὰ	καθεστῶτα	τολμήσας ἐννοίᾳ τοῦ δοκοῦντος δραστηρίου
[7, 20]	ἐπικεῖσθαι ξυνέβαινε, πολλὴ ἐξουσία τοῦ	καθεύδειν	ἐγίνετο, ἐπεὶ οὐδεὶς αὐτοῖς ἐφειστήκει,
[7, 20]	ᾧ τοῖς μὲν αὐτῶν ἐχομένοις	καθεύδειν	ἐπέβαλλεν, αὐτοῖς δὲ ἡ φυλακὴ
[7, 38]	οὐ πλείους αὐτοὺς ἢ ὅσοι	καθεωρῶντο	εἶναι, ἀνελόμενοι αὐτίκα τὰ ὅπλα
[7, 19]	τείχεσι ξυλίνοις περιβαλὼν ἐς Τίβεριν	καθῆκε,	πανταχόθι τῶν ξυλίνων τειχῶν τρυπήματα
[7, 36]	νυκτῶν φυλακῇ δύο πλοῖα μακρὰ	καθῆκεν,	ἄνδρας ἐνταῦθα χρῆσθαι ταῖς σάλπιγξιν
[7, 3]	ἐς τὴν πρᾶξιν οὔτι ἀκουσίως	καθῆκεν	αὑτόν. οὗτος ὁ ἀνὴρ Περσῶν
[7, 29]	ὑφιζάνοντά τε καὶ ἀποχωροῦντα τοῖς	καθήκουσι	χρόνοις τὰ ὕδατα παρείχετο τοῖς
[7, 6]	τῇ Ῥωμαίων στρατιᾷ χρόνοις τοῖς	καθήκουσιν	οὐ κομιζομένῃ τὰς συνειθισμένας συντάξεις
[7, 32]	ἀδελφὸν Ἰουστινιανὸν ἐν ἰδιώτου μοίρᾳ	καθημένους	τὸν πάντα αἰῶνα. καὶ οὐδὲ
[7, 33]	τε τῆς ἐκείνῃ ἐκράτησαν. καὶ	κάθηνται	μὲν ἐν τῇ Ἀρελάτῳ τὸν
[7, 24]	εἴκοσιν ἡμερῶν ὅσα τοῦ περιβόλου	καθῄρητο	τῷ τρόπῳ τούτῳ τετέλεστο. τῶν
[7, 26]	τὸν Ἰωάννην ἐν τῷ στρατοπέδῳ	καθῆσθαι,	τὰς συνειθισμένας ὁδοὺς ἐκλιπὼν διὰ
[7, 32]	παρόντι ἀποδειλιάσαντα οὕτως ἀνάνδρως ἐνταῦθα	καθῆσθαι,	τῆς μὲν πατρίδος οἱ φρουρουμένης
[7, 30]	ἤθελεν, ἀλλ´ αὐτὸς μὲν ἐνταῦθα	καθῆστο,	δισχιλίους δὲ ἱππεῖς τοῦ στρατοπέδου
[7, 31]	εὖ καθεστήκει τὰ πράγματα, οἴκοι	καθῆστο	ἐν πάσῃ ἀπραγμοσύνῃ, τὰ παρόντα
[7, 32]	οὔτε ὀρρωδίᾳ τινὶ, ὃς δὴ	κάθηται	ἀφύλακτος ἐς ἀεὶ ἐπὶ λέσχης
[7, 8]	ἐς λόγους τούσδε, ὦ ξυστρατιῶται,	καθίσταμαι.	ἐγὼ μὲν οὖν τοῦτο οἶδα,
[7, 4]	διαλλάσσοντι χρώμενοι ἐς τὸν ἀγῶνα	καθιστάμεθα	τόνδε. οἱ μὲν γὰρ ἡσσηθέντες,
[7, 14]	ἕκαστοι χῶρον. ἐς μάχην δὲ	καθιστάμενοι	πεζῇ μὲν ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[7, 14]	νόσῳ ἁλοῦσιν ἢ ἐς πόλεμον	καθισταμένοις,	ἐπαγγέλλονται μὲν, ἢν διαφύγωσι, θυσίαν
[7, 8]	εἶναι δοκεῖ τοῖς ἐς πόλεμον	καθισταμένοις	ἐφόδια. ἐπεὶ δὲ ὑπὸ Θευδάτῳ
[7, 21]	ὅμιλον, ὅπερ τοῖς ἐς ἀγῶνας	καθισταμένοις	ξυμφορώτατον εἶναι δοκεῖ, πρὸς ἀνδρῶν
[7, 25]	Οὐίττιγις γὰρ τὸ ἐξ ἀρχῆς	καθιστάμενος	ἐς πόλεμον τόνδε Φανοῦ μὲν
[7, 34]	τοῖς καταδεεστέροις ἐς τὴν ἀγωνίαν	καθισταμένους	ἐς κακόν τι προὖπτον ἰέναι,
[7, 14]	δὴ ἐς ξυμβολὴν τοῖς ἐναντίοις	καθίστανται.	ἔστι δὲ καὶ μία ἑκατέροις
[7, 25]	ἐστρατοπεδεύσαντο καὶ ἐγκαθεζόμενοι ἐς πολιορκίαν	καθίσταντο.	~Ἐν ᾧ δὲ ταῦτα ἐγίνετο
[7, 5]	ἀμφὶ τὸ τεῖχος ἐς πολιορκίαν	καθίσταντο.	Ἰουστῖνος δὲ ξυνταραχθεὶς ἐπεὶ τῶν
[7, 11]	καὶ Ἄσκουλον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν	καθίσταντο.	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ
[7, 37]	τοῦ περιβόλου ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν	καθίσταντο.	πρέσβεις δὲ πέμψας παρὰ Διογένην
[7, 13]	προὐχώρει, αὐτοῦ ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν	καθίσταντο,	τῶν ἐπιτηδείων ἐνδεῖν τοὺς ἐν
[7, 9]	ἐνταῦθα ἐσταλμένους ἐκέλευεν ἐς πολιορκίαν	καθίστασθαι,	αὐτὸς δὲ τῷ πλείονι τοῦ
[7, 1]	οὐδεὶς ἔτι ἐς κίνδυνον πολέμου	καθίστασθαι	ἤθελεν, ἀλλ´ ἐθελοκακοῦντες ἐπὶ μέγα
[7, 27]	τις δημιουργὸς αὐτίκα τοῦ μύθου	καθίσταται,	μάρτυρας δὲ τῶν οὐ γεγονότων
[7, 36]	ἦγε, καὶ ἐγκαθεζόμενος εἰς πολιορκίαν	καθίστατο.	ἐτύγχανε δὲ Βελισάριος τρισχιλίους ἀριστίνδην
[7, 29]	ἀγχοτάτω καὶ ἐγκαθεζόμενος ἐς πολιορκίαν	καθίστατο.	καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ
[7, 13]	ἐπεὶ ἀγχοῦ ἐγένετο, ἐς πολιορκίαν	καθίστατο.	τοὺς μέντοι γεωργοὺς οὐδὲν ἄχαρι
[7, 6]	χωρία κεκτημένων ἐφέρετο, καὶ τἄλλα	καθίστη	ἅτε τῆς Ἰταλίας γεγονὼς κύριος.
[7, 33]	τὰ Γότθων τε καὶ Τουτίλα	καθυπέρτερα	τῷ πολέμῳ ἐγένετο, Φράγγοι Βενετίων
[7, 24]	Ῥωμαῖοι τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ ἠμύνοντο.	καθυπέρτεροί	τε τῇ ξυμβολῇ γεγενημένοι ἐπεξελθεῖν
[7, 19]	ξύλινον ἐπ´ αὐταῖς ἐτεκτήνατο, πολλῷ	καθυπέρτερον	τῶν τοῖς πολεμίοις ἐν τῇ
[7, 26]	ἄν τις ὑποτοπάζειν ἔσχεν, ἐπεὶ	καὶ	ἄβατα τὰ ὄρη ταῦτα νομίζεται
[7, 31]	ἤνεγκε πρᾴως, ἀλλ´ ἠγριαίνετό τε	καὶ	ἀγαθὰ εἰργασμένον Ῥωμαίους ἔλεγε τόσα
[7, 40]	αὐτουργὸς δεξιὸς, ἐν δὲ εἰρήνῃ	καὶ	ἀγαθοῖς πράγμασι τά τε νόμιμα
[7, 32]	κοινῆς βουλευσάμενοι τάχα ἄν τι	καὶ	ἀγαθὸν πράξαιμεν. ὑπὲρ τούτων ὁ
[7, 36]	ἐπέστησεν, ἄνδρα ξυνετόν τε διαφερόντως	καὶ	ἀγαθὸν τὰ πολέμια. διὸ δὴ
[7, 8]	γάρ τις ἀνὴρ ἐτύγχανεν ὢν	καὶ	ἀγαθὸς τὰ πολέμια) ξυλλεγέντες εὐθὺς
[7, 4]	ἄγαν, ἔτι μέντοι δραστήριός τε	καὶ	ἀγαθὸς τὰ πολέμια, τὸν ἵππον
[7, 21]	οὐ πολλῷ πρότερον, εἰρήνης δὲ	καὶ	ἀγαθῶν πραγμάτων ἅπαντα ἐνεπλήσαντο τὸν
[7, 32]	ξυγγενὴς πλησιαίτατος ὢν ἀγοραίους μὲν	καὶ	ἀγελαίους ἀνθρώπους τινὰς ἔχοντας οὐδὲν
[7, 16]	κεκτημένων χειρὸς, νέους δέ τινας	καὶ	ἀγνῶτας αὑτοῖς δεσπότας εὑρεῖν. ἐντεῦθέν
[7, 1]	ἀρχῆς πρός τε στρατιωτῶν ἀεὶ	καὶ	ἀγροίκων ἄμαχός τις ἐγένετο, ὅτι
[7, 20]	τοῖς δεομένοις προϊεμένῃ, δούλων τε	καὶ	ἀγροίκων ἀμπεχομένοις ἱμάτια, πρὸς τῶν
[7, 30]	ἐπεὶ Ῥωμαῖοι εἶδον, κατωρρώδησάν τε	καὶ	ἄγχιστα οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι, ἀλλὰ
[7, 4]	δεδόχθω νίκη. δόξαν τε γὰρ	καὶ	ἀδοξίαν ἡ τῶν πραγμάτων ἀπόβασις
[7, 1]	ὥστε ἀνθρώπῳ πένητί τε λίαν	καὶ	ἀδόξῳ ἐμφερὴς εἶναι. ἔρως δὲ
[7, 24]	ἐτεθήπεσαν ἴσα θεῷ, ἄμαχόν τινα	καὶ	ἀήττητον ἀποκαλοῦντες, ἡνίκα πόλεων τῶν
[7, 14]	πολεμίους οἱ πολλοὶ ἴασιν ἀσπίδια	καὶ	ἀκόντια ἐν χερσὶν ἔχοντες, θώρακα
[7, 24]	δόξασα εἶναι τοῖς τε ὁρῶσι	καὶ	ἀκούουσι πρῶτον, ἐκβᾶσα δὲ ἐς
[7, 7]	ἐς Γότθων τὸ ἔθνος ἐπιδεδεῖχθαι	καὶ	ἀκουσίους μάλιστα ὑπὸ τοῖς ἐναντίοις
[7, 3]	οἱ πρῶτοι ἐτύγχανον Κωνσταντιανός τε	καὶ	Ἀλέξανδρος, οἳ καὶ εὐθὺ πόλεως
[7, 3]	Ῥάβενναν ξυνελέγοντο, οὗ δὴ Κωνσταντιανὸς	καὶ	Ἀλέξανδρος, οὗ πρόσθεν ἐμνήσθην, διατριβὴν
[7, 13]	πάρεστι, παραιρουμένου αὐτὸν ἐπιστήμην τε	καὶ	ἀληθῆ δόξαν τοῦ χρῆναι παθεῖν.
[7, 32]	λόγου τε τοῦ δικαίου μεταποιούμενον	καὶ	ἀληθίζεσθαι ἐξεπιστάμενον μάλιστα. ὃν δὴ
[7, 14]	τι διαλλάσσουσιν. εὐμήκεις τε γὰρ	καὶ	ἄλκιμοι διαφερόντως εἰσὶν ἅπαντες, τὰ
[7, 14]	καὶ ποταμούς τε καὶ νύμφας	καὶ	ἄλλα ἄττα δαιμόνια, καὶ θύουσι
[7, 6]	μοῖραν, Κύμην τε τὸ φρούριον	καὶ	ἄλλα ἄττα ὀχυρώματα εἷλε, χρήματά
[7, 34]	κλῶπες οὗτοι τό τε Σίρμιον	καὶ	ἄλλα ἐπὶ Δακίας ἄττα χωρία
[7, 33]	αὑτοῖς ἐκομίζοντο, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος.	καὶ	ἄλλα μέντοι Δακίας χωρία δόντος
[7, 19]	δυνατὰ εἴη. σῖτόν τε οὖν	καὶ	ἄλλα τῶν ἐπιτηδείων πολλὰ τοῖς
[7, 14]	Σκλαβηνοῖς μέσοις. ἐπεκηρυκεύοντο γὰρ ἤδη	καὶ	ἀλλήλοις ἀνεμίγνυντο ἀδεῶς οἱ βάρβαροι
[7, 36]	πολλὰ λογισάμενοι ἐν σφίσιν αὐτοῖς,	καὶ	ἀλλήλους ἐς εὐτολμίαν παρακαλέσαντες, ἐβουλεύσαντο
[7, 16]	τῷ λιμῷ, ἦλθον. καὶ μὴν	καὶ	ἀλλήλων ἐγεύσαντο. καὶ διὰ τοῦτο
[7, 17]	ἐς γῆν ἔπιπτον. ἤδη δὲ	καὶ	ἀλλήλων τὴν κόπρον ἤσθιον. πολλοί
[7, 11]	τρόπῳ, λίθους τε καὶ πηλὸν	καὶ	ἄλλο ὁτιοῦν ἐμβαλλομένους. οἱ μὲν
[7, 4]	ἁπάσης πλῆθος αὐτοῖς στρατιωτῶν ἀπολέλειπται	καὶ	ἄλλο στράτευμα ἐκ Βυζαντίου αὐτίκα
[7, 36]	δωρησάμενος καὶ παραπομποὺς ξυμπέμψας ἀφῆκε.	καὶ	ἄλλοι μέντοι τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ,
[7, 40]	γενόμενοι, ὥσπερ μοι ἔναγχος δεδιήγηται,	καὶ	ἄλλοι οὐ πολλῷ ὕστερον Ἴστρον
[7, 30]	ξύν τε αὐτῷ καὶ Βαλεριανῷ	καὶ	ἄλλοις ἄρχουσι στόλον πολὺν ἀγείρας
[7, 33]	τοῖς ἐπὶ Παννονίας ὀχυρώμασί τε	καὶ	ἄλλοις χωρίοις πολλοῖς καὶ χρήμασι
[7, 12]	πάμπολύ τι πλῆθος Οὔννων τε	καὶ	ἄλλων βαρβάρων, οἷς καὶ χρήματα
[7, 4]	αὐτοῖς καταλῦσαι δύναμιν ἴσχυσεν, ἐπεὶ	καὶ	ἄλλως ἡ προλαβοῦσα κακοπραγία τούσδε
[7, 31]	μὲν δῆμος τῶν πεπραγμένων ἐθαύμαζε	καὶ	ἄλλως ἠγάπα. ἦν γὰρ εὐμήκης
[7, 18]	ταύτῃ ἀνέχει, δύσβατόν τε ὂν	καὶ	ἄλλως κρημνῶδες, κατέφυγον, Ἰωάννης δὲ
[7, 16]	τι μεταποιουμένους, οἷος αὐτὸς εἶ,	καὶ	ἄλλως τιμᾶν ἐν σπουδῇ ἄνωθεν
[7, 1]	ὡς ξυνοικοῦσαν βασιλεῖ προσεκύνησεν, ἀλλὰ	καὶ	ἄλλως ὑπεριδοῦσα ἐς αὐτὴν ὕβρισεν.
[7, 9]	ὑμᾶς ἀγνοεῖν τὰς Θευδερίχου τε	καὶ	Ἀμαλασούνθης εὐεργεσίας τετύχηκεν, ἢ χρόνῳ
[7, 39]	ἐσχατογέρων τε ὁ ἀνὴρ μάλιστα	καὶ	ἀμελέτητος πολεμίων ἔργων. Ἀρταβάνῃ τε
[7, 7]	ἐλπίδος ἁπάσης ἔς τε οἰμωγὰς	καὶ	ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἦν τε ἡ
[7, 34]	ἐς ὄψιν ἥκειν. ἴσως που	καὶ	ἀναιδείας περιουσίᾳ ἐς ξυμμαχίαν παρακαλέσουσιν
[7, 31]	ἀνδρὸς φόνον, αὐτὴν δὲ ἀνασωσαμένῳ	καὶ	ἀναρπάσαντι, αἰχμάλωτόν τε οὖσαν καὶ
[7, 21]	τε εὐνοίᾳ ἐς αὐτὸν χρήσονται	καὶ	ἀναστρέφειν ὅτι τάχιστα ἐς τὴν
[7, 30]	ἀπόβασιν πρύμναν τε πάντες ἐκρούοντο	καὶ	ἀναχθέντες τῷ Κροτωνιατῶν αὖθις λιμένι
[7, 29]	Ἐπιδαμνίων ἔδρασαν ἀνήκεστα ἔργα, κτείνοντες	καὶ	ἀνδραποδίζοντες τοὺς ἐν ποσὶν ἡβηδὸν
[7, 32]	ἡμέραν τινὰ ἀνιεὶς, ἀνδρεῖόν τε	καὶ	ἀνδρόγυνον ἀπὸ καιροῦ γεγονότα ὠνείδιζεν.
[7, 24]	ἦσαν Τουτίλᾳ προσελθόντες ἐλοιδοροῦντό τε	καὶ	ἀνέδην αὐτῷ τὴν ἀβουλίαν ὠνείδιζον,
[7, 21]	αὐτῶν ἐκ τοῦ αἰφνιδίου γεγενημένοι.	καὶ	ἀνεπυνθάνετο μὲν εἴ τι πρὸς
[7, 37]	αὐτὴν ἐσκομίζεσθαι διὰ σπουδῆς εἶχε	καὶ	ἀνοικοδομεῖσθαι ὅτι τάχιστα πάντα ἐκέλευεν,
[7, 36]	ἔπειτα δὲ πεζοὶ μὲν ποιεῖσθαι	καὶ	ἄνοπλοι τὴν ἀναχώρησιν αἰσχυνόμενοι, δειμαίνοντες
[7, 22]	ἐς τὰ ἐπὶ Λευκανίας χωρία.	καὶ	Ἄνται δὲ αὐτοῖς τριακόσιοι ξυνεφύλασσον,
[7, 14]	διάβασιν πολλάκις ἤδη Οὖννοί τε	καὶ	Ἄνται καὶ Σκλαβηνοὶ πεποιημένοι ἀνήκεστα
[7, 14]	γὰρ ἔθνη ταῦτα, Σκλαβηνοί τε	καὶ	Ἄνται, οὐκ ἄρχονται πρὸς ἀνδρὸς
[7, 14]	μὴν καὶ ὄνομα Σκλαβηνοῖς τε	καὶ	Ἄνταις ἓν τὸ ἀνέκαθεν ἦν.
[7, 22]	τῶν οἰκοδομιῶν τὰ κάλλιστά τε	καὶ	ἀξιολογώτατα ἔμελλε, Ῥώμην τε μηλόβοτον
[7, 22]	ἡλίῳ τυγχάνουσιν οὖσαι, μεγίστη τε	καὶ	ἀξιολογωτάτη ὡμολόγηται εἶναι. οὐ γὰρ
[7, 35]	τῆς παραλίας ὀχύρωμα διηνεκὲς ναυτιλλόμενος.	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ ἀδεέστερον τοὺς πολεμίους
[7, 6]	γὰρ πολεμίων ἔργων οὐδαμῶς ἔμπειρος	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ δειλός τε καὶ
[7, 22]	πολεμίοις ἀπροσδόκητοι ἐπιπεσόντες πολλοὺς ἔκτειναν.	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ δείσας ὁ Τουτίλας,
[7, 6]	ταύτην δὴ τὴν ἐμπειρίαν δόκιμος,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ ἐπίτροπον βασιλεὺς αὐτὸν
[7, 1]	ὀλίγῳ δὲ ὕστερον δόλῳ ἔκτεινε	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ ἐς τὸ Γότθων
[7, 27]	ἀνειμένος ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ θράσει ἀπερισκέπτῳ ἐς
[7, 25]	ἐγκεχειρημένων αὐτῷ παρὰ δόξαν κρατεῖν,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ καταπεπλῆχθαι τὸν ἄνθρωπον
[7, 40]	ἐξουσίαν, ἀδῄωτον ἐκ παλαιοῦ οὖσαν,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ λείαν αὐτοὺς πολλήν
[7, 13]	ἐναντίοις, καίπερ ἐγκειμένοις, οὐκέτι ἐτόλμων.	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ λιμός τις ἀκριβὴς
[7, 38]	ἐνθένδε ἠξίουν τῶν παραπεπτωκότων τινὰς,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ μυριάδας αἰχμαλώτων ἐπαγόμενοι
[7, 33]	τὸ ἔργον ἐπισφραγίσαντος τοῦτό γε,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ οἱ Γερμανῶν ἄρχοντες
[7, 6]	συντάξεις χρήματα μεγάλα βασιλεὺς ὤφειλε.	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ οἱ μὲν Ἰταλιῶται
[7, 5]	ἢ ὅτι τεθνεὼς Ἰωάννης εἴη.	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ οὔτε ξυνεμίγνυντο ἔτι
[7, 13]	Γότθοις ἐπικουρεῖν ἐν νῷ ἔχοντα,	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ τῶν βουλευμάτων τὰ
[7, 18]	ξὺν αὐτῷ ὁ Τουλλιανὸς ᾔει.	καὶ	ἀπ´ αὐτοῦ ὑποψίᾳ οἱ στρατιῶται
[7, 40]	πνεύματος σκληροῦ τε ὑπεράγαν ὄντος	καὶ	ἀπ´ ἐναντίας σφίσιν ἰόντος, οὕτως
[7, 19]	Πόρτον καὶ τὴν γυναῖκα ἀπολωλέναι	καὶ	ἅπαντα διεφθάρθαι σφίσι τὰ πράγματα
[7, 18]	οἱ δὲ βάρβαροι ἄνοπλοί τε	καὶ	ἀπαράσκευοι παντάπασιν ὄντες καὶ τῷ
[7, 3]	πάρεστι τὰ ἐν Βερώνῃ πρασσόμενα	καὶ	ἀπαριθμεῖσθαι τοὺς ταύτῃ ἀνθρώπους, καὶ
[7, 25]	τοιοῦτόν ἐστιν ἢ ἀπαξιοῦν τε	καὶ	ἀπαρνεῖσθαι ἀνθρώπους εἶναι. τὸ γὰρ
[7, 14]	ἅπαντες. δίαιταν δὲ σκληράν τε	καὶ	ἀπημελημένην, ὥσπερ οἱ Μασσαγέται, καὶ
[7, 3]	τε πλήθει βιαζόμενοι τῶν πολεμίων	καὶ	ἀπογνόντες τὴν ἀπὸ τῶν οἰκείων
[7, 17]	τε ὄντες, δηλώσοντές τε λόγῳ	καὶ	ἀποκλαύσοντες τὴν ξυμφορὰν παρ´ ὑμᾶς
[7, 11]	εἰς ὑμᾶς εὐνοίας ξυνεῖναί τε	καὶ	ἀπολαύειν αὐτίκα προσέσται· οὗ τί
[7, 29]	παντὸς αἰῶνος, ἔστι δὲ οὗ	καὶ	ἀπολωφῆσαν τὸ ὕδωρ ἐπέκλυσεν αὖθις
[7, 25]	ἐνταῦθα ἰέναι, ῥᾷον ἂν οὕτω	καὶ	ἀπονώτερον ἐξελεῖν Περυσίαν τε καὶ
[7, 11]	στρατῷ πολλῷ ἐπ´ αὐτοὺς ἦλθε.	καὶ	ἀποπειρασάμενος χρόνον τε ἐνταῦθα διατρίψας
[7, 6]	Βριττίους μὲν καὶ Λευκανοὺς παρεστήσατο,	καὶ	Ἀπουλίαν ξὺν Καλαβρίᾳ ἔσχε, τούς
[7, 29]	τῇ ὕπερθεν οὔσῃ ὑφιζάνοντά τε	καὶ	ἀποχωροῦντα τοῖς καθήκουσι χρόνοις τὰ
[7, 34]	ὧν δὴ Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης	καὶ	Ἀράτιος ἦρχον. ξυνῆν δὲ αὐτοῖς
[7, 40]	ἧς ἄλλοι τε καὶ Κωνσταντιανὸς	καὶ	Ἀράτιος καὶ Ναζάρης ἡγοῦντο καὶ
[7, 18]	ἑκόντας αὐτοὺς προσκεχωρηκέναι βαρβάροις τε	καὶ	Ἀρειανοῖς οὖσιν, ἀλλ´ ὡς μάλιστα
[7, 34]	πρόσεστιν. ὡς δὲ πολυανθρωπίᾳ τε	καὶ	ἀρετῇ Γήπαιδες παρὰ πολὺ Λαγγοβαρδῶν
[7, 21]	καὶ διὰ ταῦτα πλήθει τε	καὶ	ἀρετῇ καὶ τῇ ἄλλῃ τοῦ
[7, 11]	Φανὸς, μεταξὺ τῆς τε Αὐξίμου	καὶ	Ἀριμίνου πόλεως κείμενα. ὧν δὴ
[7, 18]	ἐτύγχανον· οἳ δὴ πολλοί τε	καὶ	ἄριστοι ἦσαν. ἔπειτα δὲ χωροῦσι
[7, 40]	δὴ στρατιῶται μὲν πολλοί τε	καὶ	ἄριστοι θνήσκουσιν, οἱ δὲ στρατηγοὶ
[7, 38]	ἐκ παλαιοῦ ἵδρυνται, πολλοί τε	καὶ	ἄριστοι ὄντες. καὶ αὐτοὺς οἱ
[7, 37]	ἔτυχεν. οἵπερ ἐπεὶ πολλούς τε	καὶ	ἀρίστους ξὺν αὑτοῖς εἶχον, τειχομαχοῦντάς
[7, 6]	νεῶν ξυνέπεμψε στόλον, Θρᾳκῶν τε	καὶ	Ἀρμενίων στρατιωτῶν ἐμπλησάμενος. ἡγεῖτο δὲ
[7, 26]	ἄνθρωπον διεχρήσαντο. Ἰωάννης μὲν οὖν	καὶ	Ἄρουφος ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἔφευγόν
[7, 26]	οἷς Ἰωάννης τε αὐτὸς ἦν	καὶ	Ἄρουφος ὁ τῶν Ἐρούλων ἡγούμενος.
[7, 4]	Οὐάλαρις δὲ νεκρὸς αὐτοῦ ἔπεσε.	καὶ	Ἀρταβάζης δὲ, τοῦ αἵματος οὐκέτι
[7, 3]	Ῥωμαίων στρατόπεδον ἐκομίσθησαν, ἐν οἷς	καὶ	Ἀρταβάζης ἦν, ὅσοι μέντοι ἐς
[7, 3]	χεῖρας ἰόντων οἵ τε ἄλλοι	καὶ	Ἀρταβάζης πάντων μάλιστα ἔργα θαυμαστὰ
[7, 32]	ἅπαντα λέγοντος, ἅπερ αὐτῷ τε	καὶ	Ἀρταβάνῃ καὶ τῷ Ἀρσάκῃ ἐν
[7, 32]	ὥρμα, τά τέ οἱ αὐτῷ	καὶ	Ἀρταβάνῃ ξυγκείμενα καὶ τῷ Χαναράγγῃ
[7, 32]	Ἐπεὶ οὖν Ἀρσάκης αὐτόν τε	καὶ	Ἀρταβάνην τά τε ἐς τὴν
[7, 40]	στόλῳ ἐντὸς τοῦ περιβόλου ἐγένετο.	καὶ	Ἀρταβάνης δὲ οὐ πολλῷ ὕστερον
[7, 31]	γὰρ τῶν ἐν Βυζαντίῳ στρατιωτῶν	καὶ	ἄρχοντα φοιδεράτων καταστησάμενος ἐς τῶν
[7, 9]	χρήματα ἥρπαζον, καὶ ὕβρεώς τε	καὶ	ἀσελγείας οὐδ´ ὁτιοῦν ὑπελίποντο, ἀλλ´
[7, 12]	Τούσκους τε ἀφικόμενος Σπολίτιόν τε	καὶ	Ἀσίσην ἐπολιόρκει. ἦρχε δὲ τοῦ
[7, 11]	ἐν Πικηνοῖς ἀμφί τε Φίρμον	καὶ	Ἄσκουλον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο.
[7, 12]	τούτῳ δὲ Τουτίλας Φίρμον τε	καὶ	Ἄσκουλον ὁμολογίᾳ εἷλεν. ἐς Τούσκους
[7, 21]	δὴ πολλὰ πρός τε Θευδερίχου	καὶ	Ἀταλαρίχου ἀγαθὰ πεπονθότες, ἐπί τε
[7, 39]	ἀνελέσθαι, ἀναμνησθέντας τῆς Θευδερίχου τε	καὶ	Ἀταλαρίχου ἀρχῆς. ἔπειτα δὲ χρήματα
[7, 8]	καὶ ξυντεταράχθαι ξυμβαίνει, σκαιὸν δὲ	καὶ	ἀτεχνῶς δύσκολον, ὃς ἂν τὰ
[7, 40]	διωθούμεναι ἀνέστρεφόν τε βιαζόμεναι ὑπερφυῶς	καὶ	αὖθις ἐν Πελοποννήσῳ ἐγένοντο. καὶ
[7, 22]	οἱ πρέσβεις οὗτοι ἐς Βυζάντιον	καὶ	αὖθις ἐς Ἰταλίαν ἐστέλλοντο, ἐν
[7, 18]	Ῥηγίου τε καὶ Βέβωνος ἀπροσδόκητος	καὶ	αὐτάγγελος Ἰωάννης ἐπιπεσὼν κατέπληξέ τε
[7, 31]	εἶχεν ἐγγυητὴν, γυναῖκα ποιήσασθαι. ὅπερ	καὶ	αὐτῇ βουλομένῃ ὡς μάλιστα ἦν,
[7, 19]	τῆς τε γεφύρας Ῥωμαῖοι ἥπτοντο	καὶ	αὐτὴν ἔμελλον αὐτίκα μάλα διαφθείραντες
[7, 39]	περιβαλέσθαι κλέος ἐβούλετο ἅτε δὴ	καὶ	αὐτὴν ἰσχύσας βασιλεῖ ἀνασώσασθαι. καὶ
[7, 6]	πόλιν ἐχυρὰν παρεστήσατο οὐδενὶ πόνῳ,	καὶ	αὐτῆς τὰ τείχη ἐς ἔδαφος
[7, 18]	αἰφνιδίου, οὐδεμιᾶς ἀλκῆς αὐτοὺς μεμνημένους,	καὶ	αὐτίκα ἐς φυγὴν ἔτρεψε. καὶ
[7, 4]	οἰόμενοι ἔς τε ὀρρωδίαν ἔπεσον	καὶ	αὐτίκα ἐς φυγὴν ὥρμηντο, ὥσπερ
[7, 12]	φάσκοντες τὸ δημόσιον σφίσιν ὀφείλειν	καὶ	αὐτοὶ ἁπάντων ἐνδεεῖς εἶναι. καὶ
[7, 26]	ἀλλ´, ὅπερ ἐγένετο, δείσαντες ἤλαυνον	καὶ	αὐτοὶ ἐπὶ τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον.
[7, 5]	τὸν Ἰωάννην ἐνταῦθα ἐγένοντο, ἀναδραμόντες	καὶ	αὐτοὶ ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἔργου
[7, 34]	ὅπερ ἐπεὶ Γήπαιδες ἔγνωσαν, πέμπουσι	καὶ	αὐτοὶ ἐς Βυζάντιον πρέσβεις ὑπὲρ
[7, 20]	ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ	καὶ	αὐτοὶ ἐς τὸ ἀκριβὲς ἅπαντα
[7, 14]	καὶ ἀπημελημένην, ὥσπερ οἱ Μασσαγέται,	καὶ	αὐτοὶ ἔχουσι, καὶ ῥύπου ᾗπερ
[7, 15]	ἐμπεπτωκότες τούς τε πλείστους ἀποβάλλουσι	καὶ	αὐτοὶ θνήσκουσιν. ὀλίγοι δέ τινες
[7, 33]	ἱδρύσαντο, Γηπαίδων οὐ πολλῷ ἄποθεν.	καὶ	αὐτοὶ μὲν Δαλμάτας τε καὶ
[7, 39]	ἐνστρατοπεδευομένην τε τὴν αὐτοῦ στρατιὰν,	καὶ	αὐτοὶ οὐδέν τι μελλήσαντες ξὺν
[7, 20]	ἐνταῦθα, ὥσπερ μοι ἐρρήθη, ἐλείποντο	καὶ	αὐτοὶ τῷ λιμῷ ὑπερφυῶς κεκακωμένοι.
[7, 14]	ἄλλα ἄττα δαιμόνια, καὶ θύουσι	καὶ	αὐτοῖς ἅπασι, τάς τε μαντείας
[7, 13]	Ἰωάννης, ὃν ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν,	καὶ	αὐτοῖς ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ
[7, 28]	ἀπολεξάμενος ἐπὶ τοὺς πολεμίους ᾔει.	καὶ	αὐτοῖς ἐπιπεσὼν ἀπροσδοκήτως οὐ ξυντεταγμένοις,
[7, 5]	ἐπαγόμενοι ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἐχώρουν.	καὶ	αὐτοῖς ὁδῷ πορευομένοις ξυμφορώτατον ἔδοξεν
[7, 35]	πολλοὺς ἐπαγαγόμενος ἐς Γήπαιδας ἦλθε,	καὶ	αὐτὸν Γήπαιδες κατάξειν ἐπὶ τὴν
[7, 14]	τοῦ θεοῦ ἰσχυρίσατο τἀγαθὰ ἔσεσθαι,	καὶ	αὐτὸν δὲ οὐδαμῆ ἀχάριστον δεσπότῃ
[7, 2]	τὸν πόλεμον πρὸς Ῥωμαίους διενεγκεῖν,	καὶ	αὐτὸν ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς οἱ
[7, 15]	ἐς τοὺς πολεμίους ποιήσονται παρεκάλουν	καὶ	αὐτὸν ἐς καιρὸν τοῖς βαρβάροις
[7, 5]	τοὺς λογιμωτάτους ἀπολεξάμενον πρόσω ἰέναι	καὶ	αὐτὸν μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς τοῖς
[7, 35]	καὶ Γότθοις προσεχώρησεν οὐδενὶ λόγῳ.	καὶ	αὐτὸν ὁ Τουτίλας εὐθὺς ξὺν
[7, 23]	τε τοῦτο Βελισαρίῳ, ἀπιὼν ᾤχετο.	καὶ	αὐτὸν ὁ Τουτίλας ἰδὼν ὑπερφυῶς
[7, 17]	~Τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Πελάγιος ἀπηλλάσσετο.	καὶ	αὐτὸν Ῥωμαῖοι ἐπεὶ ἄπρακτον ἐπανήκοντα
[7, 15]	τοῦ αἰφνιδίου μέλλουσι· δεήσει οὖν	καὶ	αὐτὸν τῶν ἐν Ῥώμῃ στρατιωτῶν
[7, 14]	ἐφεξῆς ἅπαντα, ὡς εἴη μὲν	καὶ	αὐτὸς Ἄντης τὸ γένος, μαχόμενος
[7, 37]	ἐπεὶ βασιλεῖ μετέμελεν αὖθις, ἡσυχῆ	καὶ	αὐτὸς ἔμενε. τότε δὴ Βῆρος
[7, 14]	λοιπὸν κατά γε τὸν νόμον	καὶ	αὐτὸς ἔσται. ὁ μὲν οὖν
[7, 14]	ἄνθρωπος ἐπαρθεὶς ταῖς ἐλπίσιν ἤδη	καὶ	αὐτὸς ἤθελέ τε καὶ ἔφασκε
[7, 34]	ἰέναι. ἐτύγχανε γὰρ ἐξ Ἰταλίας	καὶ	αὐτὸς ἥκων. ξύμμαχοι δὲ αὐτοῖς
[7, 27]	ὡμολόγησε διαχειμάσας ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ	καὶ	αὐτὸς ἥξειν. Βελισάριος οὖν ἐπειδὴ
[7, 37]	τῶν τε ἑπομένων πολλοὺς ἀποβάλλει	καὶ	αὐτὸς θνήσκει, ἀνὴρ ἀγαθὸς ἐν
[7, 12]	τε ξὺν αὐτῷ πλείστους ἀποβάλλει	καὶ	αὐτὸς θνήσκει. Ἀσίσηνοί τε τοῖς
[7, 18]	ἀμφὶ Ῥώμην χωρία. οὗ δὴ	καὶ	αὐτὸς καταίρειν τῷ ἄλλῳ στρατῷ
[7, 6]	τε καὶ Ἰσαύρων χιλίους ἔχων.	καὶ	αὐτὸς μὲν τῷ πλείονι τοῦ
[7, 35]	δίφρον ἀναβεβηκὼς πολλῷ πρότερον· ἐπεὶ	καὶ	αὐτὸς τούτων δὴ ἕνεκεν ἐς
[7, 40]	τῷ πολέμῳ στρατηγός τε ἄριστος	καὶ	αὐτουργὸς δεξιὸς, ἐν δὲ εἰρήνῃ
[7, 39]	ἐνδειξαμένων περὶ ταῦτα σπουδὴν, ἐπεὶ	καὶ	αὐτοὺς ἐπαγαγόμενος ἀπιὼν ᾤχετο. τινὰς
[7, 24]	τὰς αὐτῶν εὐθείας πανταχόθεν ἐργάζονται,	καὶ	αὐτοὺς ἐς τὴν γῆν ὅπου
[7, 38]	πολλοί τε καὶ ἄριστοι ὄντες.	καὶ	αὐτοὺς οἱ Σκλαβηνοὶ τρεψάμενοι οὐδενὶ
[7, 18]	ἀπολούμενος συνοίσειν ποτὲ Ῥωμαίοις τε	καὶ	αὐτῷ μέλλει, Γότθοις ὁ ἄνθρωπος
[7, 13]	πολλοὺς πείσει ἐς Ἰταλίαν στρατεύεσθαι.	καὶ	αὐτῷ τῶν Ἐρούλων πολλοὶ εἵποντο,
[7, 19]	ἰέναι οἱ ἐναντίοι εὐπετῶς δύνωνται.	καὶ	αὐτῶν βάλλοντες τοὺς μὲν ἔκτειναν,
[7, 11]	σπασάμενοι τὰ ξίφη ἔργου εἴχοντο.	καὶ	αὐτῶν διακοσίους μὲν ἔκτειναν, Σαβινιανὸς
[7, 20]	ἔν τε πολλῇ ὀλιγωρίᾳ ἔσχον	καὶ	αὐτῶν ἐντροπὴν οὐδεμίαν πεποίηντο. καὶ
[7, 17]	ὥς πη ἕκαστος δυνατὸς ἐγεγόνει.	καὶ	αὐτῶν οἱ πλεῖστοι τῆς δυνάμεως
[7, 26]	ἐπέστη τῷ τῶν πολεμίων στρατῷ.	καὶ	αὐτῶν οὐδεὶς μὲν τὸ παράπαν
[7, 6]	καὶ ἐς φυγὴν ἅπαντας ἔτρεψε.	καὶ	αὐτῶν πολλοὺς μὲν ἔκτεινεν, ἐζώγρησε
[7, 35]	θεράποντες ἐμπλησάμενοι μέγα τι χρῆμα,	καὶ	αὐτῶν τὰ μὲν ἔνερθεν κατορύξαντες,
[7, 15]	ξὺν αὑτῷ ἔχοντι. διὸ δὴ	καὶ	Βαλεντῖνός τε καὶ Φωκᾶς ξὺν
[7, 30]	ξυμμίξαντες τοὺς ἀμφί τε Ἰωάννην	καὶ	Βαλεριανὸν ἀποκρούσονται. Οἱ δὲ πολιορκούμενοι
[7, 30]	δισχιλίους ἐς Σικελίαν ναυσὶν ἔπεμψε	καὶ	Βαλεριανὸν οὐδεμιᾷ μελλήσει παρὰ Βελισάριον
[7, 30]	τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίσασθαι, Ἰωάννην δὲ	καὶ	Βαλεριανὸν τούς τε ἄνδρας ἐς
[7, 27]	πολεμίοις ὁμόσε ἰέναι. ἤδη δὲ	καὶ	Βαλεριανὸς ἄγχιστα κόλπου τοῦ Ἰονίου
[7, 1]	ἧκε, καί οἱ Ἴλδιγέρ τε	καὶ	Βαλεριανὸς καὶ Μαρτῖνος ξὺν Ἡρωδιανῷ
[7, 30]	Δρυοῦντα μεταπεμψάμενος ξύν τε αὐτῷ	καὶ	Βαλεριανῷ καὶ ἄλλοις ἄρχουσι στόλον
[7, 1]	παρέσχετο, ὥσπερ ἡνίκα Γελίμερά τε	καὶ	Βανδίλους νενικηκὼς ἦλθε. πᾶσι μέντοι
[7, 39]	Θρᾴκης ἵδρυντο, δόντος βασιλέως ξυνέλεξε.	καὶ	βάρβαροι πολλοὶ, οἵπερ ἀμφὶ ποταμὸν
[7, 33]	τοῦτο οἷοί τέ εἰσιν, εἰ	καὶ	βαρβάρους τοὺς ξυμβάλλοντας εἶναι ξυμβαίνει.
[7, 1]	ἄλλο τε πλῆθος στρατιᾶς ἔχων	καὶ	βαρβάρων Ἐρούλων πολύν τινα ὅμιλον)
[7, 13]	Ῥώμης περιβόλου ἀφικομένων Ἀρτασίρης τε	καὶ	Βαρβατίων, πολλούς τε τῶν ἑπομένων
[7, 11]	στείλας, Ἀρτασίρην τε, ἄνδρα Πέρσην,	καὶ	Βαρβατίωνα Θρᾷκα, ὡς ξυμφυλάξοντας Βέσσᾳ
[7, 28]	εἰσόδους, Φάζαν τε τὸν Ἴβηρα	καὶ	Βαρβατίωνα τὸν δορυφόρον αὐτοῖς ἐπιστήσας.
[7, 18]	τοῦ Ἰονίου φίλιά τε αὐτοῖς	καὶ	βασιλεῖ ἐγεγόνει κατήκοα. Ἐπεὶ δὲ
[7, 34]	ἐς Βυζάντιόν τε θαρσοῦσιν ἀφῖχθαι	καὶ	βασιλεῖ ἐς τοσόνδε περιυβρισμένῳ ἐς
[7, 1]	ἐκ πενήτων ἀτεχνῶς πλούσιος, ἀλλὰ	καὶ	βασιλεῖ χρήματα μεγάλα, εἴπερ τις
[7, 20]	καταφεύγουσι. τῶν δὲ πατρικίων Δέκιος	καὶ	Βασίλειος ξὺν ἑτέροις τισὶν (ἵπποι
[7, 1]	πρότερον ἀνθρώπων οὐδενὶ διαπεπρᾶχθαι ξυνέπεσε,	καὶ	βασιλεῖς μὲν ἀγαγὼν αἰχμαλώτους ἐς
[7, 33]	οὐ διακωλύειν Ῥωμαῖοι ἔσχον, ἀλλὰ	καὶ	βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐπέρρωσε σφίσι, τοῦ
[7, 34]	ξυμμάχους οὐ δυνατοὺς μόνον, ἀλλὰ	καὶ	βεβαίους κεκτήσεσθε. δικαιώματα μὲν οὖν
[7, 18]	τῷ στρατῷ μεταξὺ Ῥηγίου τε	καὶ	Βέβωνος ἀπροσδόκητος καὶ αὐτάγγελος Ἰωάννης
[7, 9]	ἔμαθεν, ἔς τε ἀμηχανίαν ἐμπέπτωκε	καὶ	Βελισάριον ἐπὶ Τουτίλαν πέμψαι, καίπερ
[7, 32]	ἐνταῦθα γενέσθαι, καὶ Μάρκελλόν τε	καὶ	Βελισάριον ξὺν βασιλεῖ κτεῖναι. οὕτω
[7, 30]	τὸν Δρυοῦντα κατέπλευσεν, οὗ δὴ	καὶ	Βελισάριον ξὺν τῇ γυναικὶ εὗρεν.
[7, 24]	ἐνταῦθα καταθέμενοι ἅπαντα ἡσυχῆ ἔμενον.	καὶ	Βελισάριος ἀδεέστερον ἤδη τὰς πύλας
[7, 10]	ἄλλῳ στρατῷ ἐς Σάλωνας ἦλθε.	καὶ	Βελισάριος παντὶ τῷ στόλῳ ἐνθένδε
[7, 18]	στράτευμα ἐς Ἐπίδαμνόν τε ἀφίκετο	καὶ	Βελισαρίῳ ξυνέμιξεν, Ἰωάννης μὲν ἅπαντας
[7, 35]	ἀνθρώποις ἅτε Ῥωμαῖός τε ὢν	καὶ	Βελισαρίῳ προσήκων, ἔπειτα δὲ αὐτός
[7, 1]	ἅπαντες ὅσοι ἐν τῇ Λιγουρίᾳ	καὶ	Βενετίαις ἦσαν. ἦν δὲ Ἀλέξανδρός
[7, 3]	Ἰωάννης τε ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς	καὶ	Βέσσας καὶ Βιτάλιος καὶ οἱ
[7, 8]	ἔστιν, οὐκ ἔστι, τὸν ἀδικοῦντα	καὶ	βιαζόμενον ἐν τοῖς ἀγῶσιν εὐδοκιμεῖν,
[7, 29]	δὲ τοὺς ἐπιβάτας ξυνταράττον τε	καὶ	βιαζόμενον ὡς ἀπωτάτω ἀπήνεγκεν. ἐπιμελὲς
[7, 32]	αἰτίαν ἐφ´ ἑαυτὸν ἕλκων τε	καὶ	βιαζόμενος δυνάμει τῇ πάσῃ Γερμανὸν
[7, 15]	ἐς τὸν Πόρτον κομίζονται. Τότε	καὶ	Βιγίλιος, ὁ τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς,
[7, 3]	ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς καὶ Βέσσας	καὶ	Βιτάλιος καὶ οἱ ἄλλοι ξύμπαντες
[7, 10]	ξυνῆν δὲ αὐτῷ βασιλέως γνώμῃ	καὶ	Βιτάλιος ὁ τῶν Ἰλλυριῶν στρατηγὸς,
[7, 20]	ἀμυνομένη Συμμάχου τε τοῦ πατρὸς	καὶ	Βοετίου τοῦ ξυνοικήσαντος. Τουτίλας δὲ
[7, 7]	πίστιν μέντοι ἐς βασιλέα φυλάσσοντες	καὶ	βοήθειάν τινα ἔτι παρέσεσθαι σφίσι
[7, 32]	αὐτοί τε γὰρ καὶ Κωνσταντιανὸς	καὶ	Βούζης διώμοτοι ἰσχυρίσαντο μηδ´ ὁτιοῦν
[7, 34]	ἱππεῖς ἔπεμψεν, ὧν δὴ Κωνσταντιανὸς	καὶ	Βούζης καὶ Ἀράτιος ἦρχον. ξυνῆν
[7, 25]	ἐνταῦθα Ῥωμαίων ἦρχε, τύχῃ τε	καὶ	βουλαῖς ἡμετέραις ἐκποδὼν γέγονε, πλῆθος
[7, 13]	χρῆναι παθεῖν. ἢν δέ τι	καὶ	βουλεύσηταί ποτε τῶν δεόντων, ἀλλὰ
[7, 17]	καὶ τρυφερωτάτην ποιούσης τὴν βρῶσιν.	καὶ	βοῦν δὲ, ὃν ἂν ἐπεξιόντες
[7, 40]	Σκλαβηνῶν ἔφοδον ὅση δύναμις ἀποκρούσασθαι.	καὶ	Γερμανὸς μὲν ἀμφὶ ταῦτα διατριβὴν
[7, 32]	οὖν τά τε ἀμφὶ Ἀρταβάνῃ	καὶ	Γερμανῷ ταύτῃ πη εἶχεν. ἦν
[7, 21]	τινὰ, ὡς ἔνι μάλιστα, ἐνδεικνύμενοι,	καὶ	γερόντων ξυνετωτάτων πολὺν ὅμιλον, ὅπερ
[7, 14]	τὴν χώραν οἰκοῦσι. διὸ δὴ	καὶ	γῆν τινα πολλὴν ἔχουσι· τὸ
[7, 34]	λίαν ἐπιτηδείως τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ.	Καὶ	Γήπαιδες μὲν τοσαῦτα εἶπον. βουλευσάμενος
[7, 35]	μελλήσει οὐδεμιᾷ ξὺν τοῖς ἑπομένοις	καὶ	Γηπαίδων τισὶν ἐθελουσίοις ἐς Σκλαβηνοὺς
[7, 34]	πράγματος ἀξίωσιν πεποιῆσθαι δοκεῖ, ὅπερ	καὶ	Γήπαισιν ἐς Ῥωμαίους τετύχηκεν εἶναι.
[7, 40]	στρατηγοὶ ἀναγκασθέντες τοῖς ἐναντίοις ξυνέμιξαν.	καὶ	γίνεται μὲν καρτερὰ μάχη, ἡσσῶνται
[7, 34]	τῆς χάριτος τὸν προτερήσαντά τε	καὶ	γνώμῃ τὸ δῶρον αὐτονόμῳ ἑλόμενον
[7, 34]	ὑμῖν ἐνσπόνδους τε τὸ ἀνέκαθεν	καὶ	γνωρίμους γεγονέναι ξυμβαίνει. φιλία δὲ
[7, 22]	ἀφανίζειν τούς γε ἀξυνέτους εἰκὸς	καὶ	γνώρισμα τοῦτο τῆς αὑτῶν φύσεως
[7, 37]	ἐκείνῃ φρούριον παρεστήσατο οὐδενὶ πόνῳ,	καὶ	Γότθοι δὲ, οὕσπερ ἐλίπετο ἐν
[7, 35]	ἐτύγχανεν. ἅπερ ἅπαντα Ἰνδούλφ τε	καὶ	Γότθοι ἑλόντες κτείναντές τε τοὺς
[7, 24]	ποιεῖσθαι τῆς δόξης. διὸ δὴ	καὶ	Γότθοι εὐημεροῦντα μὲν τοῖς ἐγχειρήμασι
[7, 20]	φέροντος αὐτοῖς αἰσχύνην τοῦ ἔργου.	καὶ	Γότθοι μὲν Ῥουστικιανὴν κτείνειν ἐν
[7, 2]	ἐν ᾗ ἔμελλε Τουτίλας τε	καὶ	Γότθοι οἱ ἐν Ταρβησίῳ φρουρὰν
[7, 40]	ἐς Πάνορμον ἀπεχώρησε. Τουτίλας δὲ	καὶ	Γότθοι σχεδόν τι ἅπαντα ληϊσάμενοι
[7, 37]	ἐπὶ τῇ ὁμολογίᾳ δέδονται ταύτῃ	καὶ	Γότθοι τὴν προσεδρείαν διαλύσαντες ἐπὶ
[7, 13]	τὴν πόλιν ὁμολογίᾳ Τουτίλᾳ τε	καὶ	Γότθοις ἐνδοῖεν. ὡς δὲ οὐδὲν
[7, 26]	Νεαπόλεως ἄγχιστά ἐστι, Τουτίλᾳ τε	καὶ	Γότθοις ἐνδοὺς πρότερον τὴν βασιλέως,
[7, 13]	τὸν θεὸν γεγονέναι, Τουτίλᾳ τε	καὶ	Γότθοις ἐπικουρεῖν ἐν νῷ ἔχοντα,
[7, 30]	τὸ δημόσιον ὤφειλε, Τουτίλᾳ τε	καὶ	Γότθοις οὐδὲν μελλήσαντες προσχωρήσουσι. βασιλεύς
[7, 35]	Ἰταλίᾳ λειφθεὶς ἔτυχε, Τουτίλᾳ τε	καὶ	Γότθοις προσεχώρησεν οὐδενὶ λόγῳ. καὶ
[7, 12]	εἶχον κατὰ τὰ ξυγκείμενα Τουτίλᾳ	καὶ	Γότθοις σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ
[7, 35]	τε ἀναστὰς παρὰ Τουτίλαν τε	καὶ	Γότθους ᾔει, στράτευμα οὐχ ἧσσον
[7, 18]	ἔκτεινεν, ἰσχυρότατα ἀμυνομένους, Ῥεκιμοῦνδον δὲ	καὶ	Γότθους ξὺν τοῖς λοιποῖς ἅπασιν
[7, 40]	βασιλέως στελλόμενον ἐπὶ Τουτίλαν τε	καὶ	Γότθους, ὁδοῦ μὲν εὐθὺς τῆς
[7, 6]	ἕπεσθαι Δημητρίῳ ἐπὶ Τουτίλαν τε	καὶ	Γότθους οὐδαμῆ ἤθελον. διὸ δὴ
[7, 39]	δὲ τοῦ πρὸς Τουτίλαν τε	καὶ	Γότθους πολέμου Γερμανὸν κατεστήσατο τὸν
[7, 18]	ὡς ὑπαντιάσων ἐν παρασκευῇ ἐποιήσατο	καὶ	Γότθους τοὺς ἐν Καλαβρίᾳ ἐκέλευεν,
[7, 3]	στρατεύεσθαι, καὶ ἐπειδὰν αὐτήν τε	καὶ	Γότθους τοὺς ἐνταῦθα ἐξέλωσιν, οὕτω
[7, 2]	ἐδεῖτο, ἐφ´ ᾧ αὑτόν τε	καὶ	Γότθους, ὧν ἦρχε, ξὺν Ταρβησίῳ
[7, 1]	αἰχμαλώτους οὖν ἔκ τε Βανδίλων	καὶ	Γότθων ἑλὼν τοσαύτας τε τὸ
[7, 1]	ἐπεί οἱ Βανδίλων τε πλῆθος	καὶ	Γότθων τε καὶ Μαυρουσίων ἀεὶ
[7, 1]	πραγμάτων ᾐωρημένων, ξύν τε Οὐιττίγιδι	καὶ	Γότθων τοῖς δοκίμοις καὶ τοῖς
[7, 30]	γένος, διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ πολέμια,	καὶ	Γουδίλαν Θρᾷκα, καὶ πεζοὶ ἑκατὸν
[7, 21]	ἐς Ἰλλυριοὺς τὸν πόλεμον ἄγειν.	καὶ	γράμματα δὲ Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔγραψεν.
[7, 22]	ἀλλὰ Βελισάριος μαθὼν πρέσβεις τε	καὶ	γράμματα παρ´ αὐτὸν ἔπεμψεν. οἵπερ
[7, 12]	εἶναι. καὶ ἦν δὲ οὕτως.	καὶ	γράμματα ὑπὲρ τούτων βασιλεῖ ἔγραψεν.
[7, 40]	Γότθων ἐξ ἐπιδρομῆς παῖδάς τε	καὶ	γυναῖκας ἀνδραποδίσουσι καὶ χρήματα ληΐσονται
[7, 38]	τὰ χρήματα ἐληΐσαντο, παῖδας δὲ	καὶ	γυναῖκας ἐν ἀνδραπόδων πεποίηνται λόγῳ.
[7, 11]	τοῖς Ἰλλυριοῖς ἐπισκήψαντος παῖδάς τε	καὶ	γυναῖκας ἐξηνδραποδίσθαι τετύχηκεν. ἃ δὴ
[7, 36]	ἐδέοντο στεῖλαι. παῖδάς τε γὰρ	καὶ	γυναῖκας σφίσιν ἐν γῇ τῇ
[7, 6]	τε ἐνθένδε περιβαλέσθαι μεγάλα ἴσχυσε.	καὶ	γυναῖκας τῶν ἐκ βουλῆς ἐνταῦθα
[7, 37]	Γότθων στρατῷ, ἐπεὶ παίδων τε	καὶ	γυναικῶν τῶν σφετέρων χωρὶς βιοτεύειν
[7, 24]	ἐς ἀρετῆς ἔργον ὑψηλόν τε	καὶ	δαιμονίως ὑπέρογκον. τῶν γὰρ στρατιωτῶν
[7, 33]	Γήπαιδες δὲ πόλιν τε Σίρμιον	καὶ	Δακίας ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον
[7, 32]	πατρίδος οἱ φρουρουμένης τε ἐνδελεχέστατα	καὶ	δασμοῖς ἐκτετηκυίας ἀήθεσι, τοῦ δὲ
[7, 1]	ἀπηξίουν, τήν τε ἀρετὴν αἰσχυνόμενοι	καὶ	δεδιότες τὴν δύναμιν. ἑπτακισχιλίους γὰρ
[7, 21]	Τουτίλαν ὑπὲρ ἀνδρῶν ἐπταικότων τε	καὶ	δεδυστυχηκότων παραιτούμενος οὐκέτι ἀνίει, ἕως
[7, 40]	συχνοῦ ἤσχαλλόν τε οἱ στρατιῶται	καὶ	δεινὰ ἐποιοῦντο, τοῖς στρατηγοῖς ἐπικαλοῦντες,
[7, 35]	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τέταρτον	καὶ	δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 11]	καθίσταντο. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 39]	χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ πέμπτον	καὶ	δέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 3]	τοῦ περιβόλου τοὺς ἑτέρους θεώμενοι	καὶ	δεομένους μὴ σφᾶς ἀπολιπεῖν, ἀλλ´
[7, 30]	εἶχον, Γουδίλαν τε τὸν δορυφόρον	καὶ	Δεοφέροντα τὸν Ἰταλιώτην παρὰ Τουτίλαν
[7, 30]	τούτῳ πολλοί τε καὶ λόγιμοι,	καὶ	Δεοφέρων ὁ Τουλλιανοῦ ἀδελφὸς, τοῦ
[7, 6]	ἐς τὰ μάλιστα. μετὰ δὲ	καὶ	Δημήτριον στρατηγὸν βασιλεὺς ἔπεμψεν, ὃς
[7, 6]	οἱ βάρβαροι εἷλον. οὗ δὴ	καὶ	Δημήτριον τὸν Νεαπόλεως ἐπίτροπον εὗρον.
[7, 7]	ἐζώγρησαν δὲ ἄλλους τε πολλοὺς	καὶ	Δημήτριον τὸν στρατηγόν. Ἡρωδιανὸς δὲ
[7, 6]	κατ´ ἀρχὰς ἴσχυσαν, ἐν τοῖς	καὶ	Δημήτριος ὁ στρατηγὸς ἦν. τὰς
[7, 7]	στρατὸν ἅπαντα ξύν τε Ἡρωδιανῷ	καὶ	Δημητρίῳ καὶ Φάζᾳ ἐς Νεάπολιν
[7, 34]	δικαίως, τοῖς δὲ Ἀρειανοῖς οὖσι	καὶ	δι´ αὐτὸ τοῦτο ἀπ´ ἐναντίας
[7, 21]	τότε ξὺν τοῖς πολεμίοις ἐστράτευσε.	καὶ	διὰ ταῦτα πλήθει τε καὶ
[7, 14]	ἐν δημοκρατίᾳ ἐκ παλαιοῦ βιοτεύουσι,	καὶ	διὰ τοῦτο αὐτοῖς τῶν πραγμάτων
[7, 16]	καὶ μὴν καὶ ἀλλήλων ἐγεύσαντο.	καὶ	διὰ τοῦτο σφᾶς τε αὐτοὺς
[7, 14]	τε τὰς τοῦ Χιλβουδίου τιμὰς	καὶ	διακομίζειν τὸν ἄνθρωπον ἐς Ῥωμαίων
[7, 32]	ἐς φῶς τε ἤδη ἐληλύθει	καὶ	διαρρήδην ἐν γράμμασιν ἦν, ἅπαντας
[7, 6]	ἄλλων ἕκαστος ὅπη φυγών τε	καὶ	διασωθεὶς κατ´ ἀρχὰς ἔτυχε. Ταῦτα
[7, 26]	ὅπως ἐπιπεσὼν ἀπροσδόκητος ἀναρπάσαι τε	καὶ	διασώσασθαι τοὺς ἀπὸ τῆς συγκλήτου
[7, 35]	τὰ ἐν σφίσιν ἀντιλεγόμενα σπουδάζων	καὶ	διατεινόμενος μάλιστα. ταῦτα μὲν ἐν
[7, 40]	ὁ Γερμανὸς ἐς πάντας ἀνθρώπους	καὶ	διαφερόντως ἐς τούτους δὴ τοὺς
[7, 11]	μοχθηρία τῶν πονηροτάτων ἀναχαιτίζειν τε	καὶ	διαφθείρειν ἱκανῶς ἴσχυσεν. ὅπερ καὶ
[7, 33]	ἅτε ὁμόρων γεγενημένων δηιουμένους τε	καὶ	διαφθειρομένους οὐδενὶ κόσμῳ. ἐγένετο δὲ
[7, 22]	ἀπολωλεκὼς ἂν, ὦ βέλτιστε, εἴης,	καὶ	διαφυλάξας, κτήματι, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 28]	ἔμεινεν, ὅπως ἐνθένδε μεταπέμπεσθαί τε	καὶ	διέπειν τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ
[7, 40]	τῇ Ἰλλυριῶν πόλει, ἀγείραντός τε	καὶ	διέποντος, ἅπαντά τε ἰσχυρότατα ἐξαρτυομένου
[7, 34]	τῇ σῇ βασιλείᾳ περίεστιν ὥστε	καὶ	διερευνᾶσθαι τῶν ἀνθρώπων τινὰς, οἷς
[7, 39]	γὰρ ἡ ξυγκειμένη αὐτῷ τε	καὶ	Διογένει ἀμφὶ Κεντουκέλλαις εἱστήκει, πέμψας
[7, 36]	αὐτῶν διέφυγον μόλις, ἐν οἷς	καὶ	Διογένην πληγέντα φασὶ διασεσῶσθαι. Ἦν
[7, 36]	Γότθων στρατὸν ἀξιόμαχοι ὄντες ἐφαίνοντο	καὶ	Διογένης ἔς τε τὸ ἀκριβὲς
[7, 37]	ἐπὶ Βυζαντίου κομίζεσθαι. Ῥωμαῖοι δὲ	καὶ	Διογένης οὔτε μάχῃ διακρίνεσθαι βουλομένοις
[7, 34]	τῶν ἀνθρώπων τινὰς, οἷς ἂν	καὶ	δοίης μοῖράν τινα πρὸς ἐνοίκησιν.
[7, 29]	καὶ φρούρια ἐνταῦθα πολλά τε	καὶ	δοκοῦντα ἐχυρὰ τὰ πρότερα εἶναι
[7, 22]	ἔργου ἀπόνασθαι. καταλήψεται δέ σε	καὶ	δόξα τῆς πράξεως ἀξία πρὸς
[7, 1]	ἐξουσίᾳ, δυνάμει δὲ ὑπασπιστῶν τε	καὶ	δορυφόρων τοὺς πώποτε στρατηγοὺς ὑπεραίρων,
[7, 15]	ἐπιδρομῆς, βοηθεῖν δρόμῳ, ὅπως τι	καὶ	δρᾶν τοὺς βαρβάρους ἑκάτεροι δυνήσονται
[7, 25]	ὑμῶν οἴεσθε, οἵπερ δορυάλωτοι ὄντες	καὶ	δραπέται γεγενημένοι ὑπ´ ἐμοί τε
[7, 40]	ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἀνὴρ ἀνδρεῖός τε	καὶ	δραστήριος ἐς τὰ μάλιστα, ἐν
[7, 35]	ὄνομα, βάρβαρος γένος, θυμοειδής τε	καὶ	δραστήριος, ὃς δὴ ἐν Ἰταλίᾳ
[7, 26]	τῶν βαρβάρων τινὲς φυγεῖν ἴσχυσαν,	καὶ	δρόμῳ ἐχόμενοι ἐς Μεντοῦρναν ἀφίκοντο.
[7, 10]	πέντε τά τε γράμματα ἐνεχείρισε	καὶ	δύναμιν ἀκριβῶς κατανοεῖν τὴν Βελισαρίου
[7, 40]	μοι εἴρηται, Σκλαβηνοὶ, ἅμα δὲ	καὶ	δύναμιν ἀξιολογωτάτην αὐτὸν ἐπάγεσθαι οἰόμενοι
[7, 4]	νενικηκόσιν ἀεὶ τὸ πλείοσί τε	καὶ	δυνατωτέροις γεγονέναι ξυμβαίνει. προθυμείσθω τοίνυν
[7, 34]	φίλοι Ῥωμαίοις τὰ μάλιστα ὄντες	καὶ	δῶρα πολλὰ τῷ τῆς φιλίας
[7, 5]	ἐστράτευον. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	ἕβδομον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 25]	ἀφικόμενοι ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐστρατοπεδεύσαντο	καὶ	ἐγκαθεζόμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. ~Ἐν
[7, 36]	ἐπὶ Ῥώμην τὸ στράτευμα ἦγε,	καὶ	ἐγκαθεζόμενος εἰς πολιορκίαν καθίστατο. ἐτύγχανε
[7, 29]	ὦσιν, ἐστρατοπεδεύσατό τε ὡς ἀγχοτάτω	καὶ	ἐγκαθεζόμενος ἐς πολιορκίαν καθίστατο. καὶ
[7, 36]	Γότθους τε διενοεῖτο καὶ Τουτίλαν.	καὶ	εἰ μὲν ἐπιτελῆ ταύτην δὴ
[7, 6]	χρῆμα πλεῖν ἐκ Σικελίας ἐπύθοντο.	καὶ	εἰ μὲν κατ´ ἀρχὰς εὐθὺ
[7, 5]	ἀφικόμενοι φάλαγγά τε ποιησάμενοι ἵσταντο.	καὶ	εἰ μὲν φυγόντας τοὺς ἀμφὶ
[7, 39]	βασιλέως στρατοῦ ἔν τε Ῥαβέννῃ	καὶ	εἴ που ἄλλη πόλις σφίσι
[7, 19]	πόλιν καὶ τὴν γυναῖκα παρέδωκε	καὶ	εἴ τι ἄλλο ἐνταῦθα ἔχων
[7, 8]	τά τε ἐπιτήδεια ἐνθένδε ὠνεῖσθαι	καὶ	εἴ του ἄλλου δέοιντο, ἅτε
[7, 23]	μονομαχίαις τὸν νεανίαν ἤκουσέ τε	καὶ	εἶδε πολλάκις. ὄντων δὲ αὐτῷ
[7, 18]	Ῥώμην ἰόντι. τούτου Κανουσίου πέντε	καὶ	εἴκοσι σταδίους ἀπέχουσι Κάνναι, ἵνα
[7, 30]	ἀνθρώπων ἠφάνιστο, ἐνιαυτοὺς ἕνα τε	καὶ	εἴκοσι τῇ βασιλείᾳ ἐπιβιοῦσα καὶ
[7, 20]	τρόπῳ τῶν μὲν στρατιωτῶν ἓξ	καὶ	εἴκοσι, τοῦ δὲ δήμου ἑξήκοντα.
[7, 24]	τῇ πάσῃ ταῦτα ἐργαζομένου πέντε	καὶ	εἴκοσιν ἡμερῶν ὅσα τοῦ περιβόλου
[7, 2]	τοῖς Γότθοις οὐδαμῶς ἤρεσκεν, ἀλλὰ	καὶ	εἰς πολλὴν οἱ πλεῖστοι ἀθυμίαν
[7, 39]	ἐπαγαγόμενος ἀπιὼν ᾤχετο. τινὰς δὲ	καὶ	ἐκ καταλόγων ἱππικῶν, οἳ ἐπὶ
[7, 31]	γυνὴ πρότερον ξυγγενής τε οὖσα	καὶ	ἐκ παιδὸς αὐτῷ ἐς γάμον
[7, 19]	πύργων ἠμύνοντο καρτερώτατα. ἤδη δὲ	καὶ	ἐκ τῶν χαρακωμάτων ἐξαναστάντες ἐπὶ
[7, 21]	βουλῆς ξυγκαλέσας πολλὰ ὠνείδισέ τε	καὶ	ἐκάκισεν, οἳ δὴ πολλὰ πρός
[7, 10]	πολλοὶ ἔφυγον, ἵνα δὴ ἑβδομήκοντα	καὶ	ἑκατὸν ἀποβαλόντες ἐς τὸ φρούριον
[7, 10]	ὕπερθεν ὡς ἀπὸ σταδίων εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν ἐπιτείχισμα τὸ λοιπὸν τοῖς
[7, 22]	ἀλλ´ ὅσον ἀπὸ σταδίων εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν ἐς τὰ πρὸς δύοντα
[7, 3]	Αἰμιλίας ἐστὶ, σταδίους δὲ εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν Ῥαβέννης διέχει. ~Τουτίλας δὲ
[7, 40]	καθ´ ἡμέραν οἴκοι ἡδύς τε	καὶ	ἐλευθέριος καὶ ἐπίχαρις, οὐδέ τι
[7, 39]	ἅμα μὲν ἔδεισαν, ἅμα δὲ	καὶ	ἐν ἀπόρῳ ἐγένοντο, εἰ σφίσιν
[7, 6]	ἔτυχε. Ταῦτα βασιλεὺς μαθών τε	καὶ	ἐν ξυμφορᾷ πεποιημένος τῶν Ἰταλίας
[7, 15]	πλείονι τοῖς πολεμίοις ἐμπεσεῖσθαι διενοοῦντο	καὶ	ἐν παρασκευῇ ἤδη ἐγένοντο. στρατιώτης
[7, 20]	εἶπε. καὶ ὃς ἐπιτωθάζων τε	καὶ	ἐνδιαθρυπτόμενος ἔφη „Νῦν με, ὦ
[7, 4]	νώτου αὐτῶν ἰόντας βάλλειν τε	καὶ	ἐνοχλεῖν δυνάμει τῇ πάσῃ, ὅπως
[7, 9]	γε ὑμᾶς αὐτοὺς ἔναγχός τε	καὶ	ἐξ ὑπογυίου, ὦ φίλοι Ῥωμαῖοι.
[7, 40]	μοίρᾳ τε αὐτῶν ἐντυχόντες τινὶ	καὶ	ἐξαπιναίως ἐς χεῖρας ἐλθόντες ἐτρέψαντο.
[7, 13]	δὲ Τουτίλας ἐπὶ Ῥώμην ᾔει,	καὶ	ἐπεὶ ἀγχοῦ ἐγένετο, ἐς πολιορκίαν
[7, 2]	ἔχοντας ἀπαλλάσσεσθαι Ἰταλίας τῆς ἄλλης.	καὶ	ἐπεὶ Γότθοι ταῦτα ἐπῄνεσαν, ἀπολέξας
[7, 4]	τῶν Γότθων στρατὸς ἄγχιστα ἐγεγόνει,	καὶ	ἐπεὶ διαβαίνειν τὸν ποταμὸν ἔμελλον,
[7, 19]	ἐπιτήδεια ἐς Ῥώμην εἰσκομίζειν διενοεῖτο.	καὶ	ἐπεὶ δύναμιν ἀξιόμαχον πρός γε
[7, 3]	νυκτῶν ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐγένετο.	καὶ	ἐπεὶ ὁ φύλαξ ᾗπερ ξυνέκειτο
[7, 6]	φιλανθρωπίᾳ ἐς Ῥωμαίους ἅπαντας ἔσχε.	καὶ	ἐπεί οἱ πολέμιον οὐδὲν ὑπηντίαζεν,
[7, 36]	τε ξυνέκειτο ἡμέρα τῇ πράξει.	καὶ	ἐπεὶ παρῆν ἡ κυρία, Τουτίλας
[7, 4]	τῶν ἐκ Βερώνης πολλοὺς μετεπέμπετο,	καὶ	ἐπεὶ παρῆσαν, παντὶ τῷ στρατῷ,
[7, 11]	τὴν πόλιν τοῖς ἐναντίοις ποιήσονται.	καὶ	ἐπεὶ ταῦτα ἐδέδοκτο, αὐτοὶ μὲν
[7, 3]	πόλει τὸ βασιλέως στράτευμα δέξασθαι.	καὶ	ἐπεὶ ταῦτα ὡμολόγει ὁ τῶν
[7, 23]	τῇ τοῦ Δρυοῦντος φυλακῇ καταστησάμενος.	καὶ	ἐπεὶ τὴν πόλιν εἶδε μεγίστην
[7, 25]	τὸ ἀκριβὲς τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους.	καὶ	ἐπεὶ τῶν ἐπιτηδείων αὐτοὺς σπανίζοντας
[7, 3]	ἣ ἐν Βενετίαις ἐστὶ, στρατεύεσθαι,	καὶ	ἐπειδὰν αὐτήν τε καὶ Γότθους
[7, 4]	τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου γενέσθαι,	καὶ	ἐπειδὰν ἡ μάχη ἐν χερσὶ
[7, 37]	τειχομαχοῦντάς τε ἀπεκρούσαντο τοὺς πολεμίους	καὶ	ἐπεξελθόντες τὸ πλέον ἐν ξυμβολῇ
[7, 40]	οἴκοι ἡδύς τε καὶ ἐλευθέριος	καὶ	ἐπίχαρις, οὐδέ τι ἐν Παλατίῳ
[7, 3]	τὴν ἀρχὴν κατεστήσαντο, κακίζων τε	καὶ	ἐρεσχελῶν τοὺς ἐνταῦθα τοῦ στρατοῦ
[7, 34]	οἱ στρατηγοὶ μὴ Γήπαιδές τε	καὶ	Ἔρουλοι καταθέοντες τὴν Ἰλλυριῶν ληΐσωνται
[7, 17]	ἔθνησκόν τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	καὶ	ἐς γῆν ἔπιπτον. ἤδη δὲ
[7, 27]	τοῦ πορθμοῦ ἐκ παλαιοῦ τε	καὶ	ἐς ἐμὲ ξυμβαίνει εἶναι. τὰ
[7, 1]	τὴν τράπεζαν καταρραγεῖσα ἐξέπληξέ τε	καὶ	ἐς θάμβος τι μέγα τοὺς
[7, 19]	μῆκος ὑπερφυῶς τε αὐτὸν ἠνία	καὶ	ἐς κίνδυνον θανάτου ἦγεν. ἡμέραιν
[7, 6]	Ἰταλιῶται τῶν τε προσηκόντων ἐκπεπτωκότες	καὶ	ἐς κινδύνου μέγεθος αὖθις ἐληλακότες
[7, 23]	γέγονεν ἐς Ῥώμην τε ἀναβῆναι	καὶ	ἐς ὅ τι τύχης ἐληλύθει
[7, 2]	χρήματά τε αὐτὸς πολλὰ λήψεται	καὶ	ἐς πατρικίους ἀνάγραπτος εἴη ἐφ´
[7, 28]	ἔν τε μεγάλῳ πένθει ἐγίνετο	καὶ	ἐς τὰς ναῦς ἐσεπήδησεν. ἔνθεν
[7, 32]	καὶ πρῶτον ὑπηνήτης, δραστήριος δὲ	καὶ	ἐς τὰς πράξεις ὀξύτερος· ὥστε
[7, 6]	τῷ Δημητρίῳ ἐθάρσυνέ τε μάλιστα	καὶ	ἐς ταύτην δὴ τὴν πρᾶξιν
[7, 40]	τήν τε νῆσον ἐξαπιναίως ἐξέλιπον	καὶ	ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀνέστρεφον, τρόπῳ
[7, 26]	ἑπομένοις ἔφευγόν τε πάσῃ δυνάμει	καὶ	ἐς τὸν Δρυοῦντα δρόμῳ ἀφίκοντο,
[7, 13]	πρότερον ἔς τε τὸ δημόσιον	καὶ	ἐς τοὺς κεκτημένους ἀποφέρειν ἠξίουν.
[7, 32]	τά τε ἐς τὴν γνώμην	καὶ	ἐς τοὺς λόγους ξυνέμιξεν, ἀπηλλάσσετο
[7, 32]	ἐς τὰς πράξεις ὀξύτερος· ὥστε	καὶ	ἐς τῶν ὑπάτων τὸν δίφρον
[7, 6]	ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου κατέπληξέ τε	καὶ	ἐς φυγὴν ἅπαντας ἔτρεψε. καὶ
[7, 39]	ὑπαντιάσας τε πρὸ τοῦ περιβόλου	καὶ	ἐς χεῖρας ἐλθὼν οὐκ ἔλασσον
[7, 32]	αὐτὸν γεγονέναι, φίλον τε ὄντα	καὶ	ἑστιάτορα Γόνθαριν αὐτοχειρὶ λαβόντα κτεῖναι
[7, 6]	στράτευμα ἐν ταῖς ναυσὶν εἶναι.	καὶ	ἔτυχέ γε τῆς τῶν πολεμίων
[7, 3]	Κωνσταντιανός τε καὶ Ἀλέξανδρος, οἳ	καὶ	εὐθὺ πόλεως Βερώνης ἐχώρουν. γενόμενοι
[7, 1]	μάλιστα. οὕτω δὲ πρᾷόν τε	καὶ	εὐπρόσοδον παρεῖχεν ἑαυτὸν τοῖς ἐντυγχάνουσιν
[7, 1]	σῶμα καλός τε καὶ μέγας	καὶ	εὐπρόσωπος πάντων μάλιστα. οὕτω δὲ
[7, 14]	ἤδη καὶ αὐτὸς ἤθελέ τε	καὶ	ἔφασκε Χιλβούδιος ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς
[7, 25]	ἂν αὕτη ἐγγένηται, φθόνον τε	καὶ	ἔχθος ἐπάναγκες ξυνοικίζεσθαι. ὧν δὴ
[7, 40]	λείαν γὰρ ἐπήγοντο ἀνθρώπων τε	καὶ	ζῴων ἄλλων καὶ πάντων χρημάτων
[7, 40]	Σικελίας χωρία ἵππων μὲν ἐπαγόμενοι	καὶ	ζῴων ἄλλων μέγα τι χρῆμα,
[7, 24]	πολλῷ καὶ ταλαιπωρίᾳ ἑκάτεροι εἴχοντο	καὶ	ἡ μάχη πρωῒ ἀρξαμένη ἐτελεύτα
[7, 38]	ἡλικίας ἐφείσαντο, ἀλλ´ αὐτοί τε	καὶ	ἡ συμμορία ἡ ἑτέρα, ἐξ
[7, 7]	ἀλλὰ ξύγχυσίς τε λαμπρῶς ἐκράτει	καὶ	ἡ τοῦ πνεύματος ἐπρυτάνευε βία,
[7, 8]	λαβὼν, οἷς δὴ ὑπ´ αὐτοῦ	καὶ	ἡ τοῦ σώματος ἰσχὺς ὀπίσω
[7, 32]	ἧς τε οὐ δέον ἐστέρησαι	καὶ	ᾗ ξυνοικεῖν ἠναγκάσθης. καίτοι οὐδένα
[7, 32]	ἀλλὰ βίον σκληρόν τέ τινα	καὶ	ἡδονῆς ἀλλότριον ἐς ἀεὶ ἔχων,
[7, 11]	ἀπ´ ἐναντίας ἡμῖν ἴωσιν, ἀνάγκη	καὶ	ἡμᾶς αὐτοῖς ὡς μάλιστα ἀκουσίους
[7, 17]	ἀποζῆν διαρκῶς ἔχουσαν, ὅπως δὴ	καὶ	ἡμεῖς περιόντες ἀνθυπουργήσωμεν ὑμῖν ὅσα
[7, 16]	πείθουσι παρὰ Τουτίλαν τε ἰέναι	καὶ	ἡμερῶν ὀλίγων τινῶν ἐκεχειρίαν διαπράξασθαι
[7, 21]	καλὰ σέ τε προσίεσθαι αὐτὸν	καὶ	ἡμῖν ξυγχωρεῖν. ὧνπερ μνημεῖά τε
[7, 32]	οἱ ἀμφὶ Ἀρταβάνην αὐτὸ μεμηνύσθαι,	καὶ	ἤν που Ἀρσάκης διαφυγὼν λαθεῖν
[7, 19]	δὴ ἐκέλευσε μένειν τε αὐτοῦ	καὶ,	ἢν τῶν πολεμίων τινὲς ἐπὶ
[7, 32]	ἐς τὸ ἔργον θήσεσθαι σφίσι.	καὶ	ἦν γὰρ Ἰουστῖνος ὁ πρεσβύτερος
[7, 3]	Ῥωμαίων στρατῷ ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο.	καὶ,	ἦν γάρ οἱ τῶν τις
[7, 12]	καὶ αὐτοὶ ἁπάντων ἐνδεεῖς εἶναι.	καὶ	ἦν δὲ οὕτως. καὶ γράμματα
[7, 14]	Χιλβουδίῳ πολλάκις ἰόντες ἔκτεινάν τε	καὶ	ἠνδραπόδισαν τοὺς ταύτῃ βαρβάρους. ἐνιαυτοῖς
[7, 14]	ἐπὶ Θρᾴκης χωρία πολλοὺς ἐληΐσαντο	καὶ	ἠνδραπόδισαν τῶν ἐκείνῃ Ῥωμαίων. οὕσπερ
[7, 1]	κατὰ γνώμην τὰ ὤνια πάντα.	καὶ	ἡνίκα μὲν ἀκμάζοι τὰ λήϊα,
[7, 29]	ἀναβὰς ἐπέκλυσε μὲν τὴν Αἴγυπτον	καὶ	ἤρδευσε πᾶσαν, ἀλλὰ ἐν μὲν
[7, 1]	τὴν πολιτείαν ἀποκομίσας, γῆς τε	καὶ	θαλάσσης τὴν ἡμίσειαν μάλιστα μοῖραν
[7, 19]	λέμβον τινὰ ἔθετο, πίσσης τε	καὶ	θείου καὶ ῥητίνης αὐτὸν ἐμπλησάμενος
[7, 1]	τε περιβεβλημένη πολύ τι χρῆμα	καὶ	θεραπείαν ἐπαγομένη λόγου πολλοῦ ἀξίαν.
[7, 21]	παραδείγματα κάλλιστα ἔχομεν Ἀναστάσιόν τε	καὶ	Θευδέριχον, οἳ βεβασιλεύκασι μὲν οὐ
[7, 1]	ἐς Βυζάντιον δύο, Γιζερίχου δὲ	καὶ	Θευδερίχου τό τε γένος καὶ
[7, 36]	καταπλαγέντες ἐς μέγα τε δέος	καὶ	θόρυβον καταστάντες ἐξαπιναίως ἀπολιπόντες οὐδενὶ
[7, 20]	ὡς τὸ εἰκὸς, τῇ πόλει	καὶ	θορύβου ἐπιπεσόντος οἱ μὲν πλεῖστοι
[7, 24]	ἡλίῳ ἀνίσχοντι θυμῷ τε πολλῷ	καὶ	θορύβῳ ἐχόμενοι ἀμφὶ τὸ τεῖχος
[7, 11]	ἐκέλευε τοὺς ἀμφὶ Σαβινιανόν τε	καὶ	Θουριμοὺθ κατὰ τάχος τοῖς τείχεσιν
[7, 11]	καταστροφὴν κληρωσάμενον. ἔπειτα Σαβινιανός τε	καὶ	Θουριμοὺθ Μάγνῳ κοινολογησάμενοι ἀξύμφορον σφίσιν
[7, 11]	διακοσίους μὲν ἔκτειναν, Σαβινιανὸς δὲ	καὶ	Θουριμοὺθ ξὺν τοῖς λοιποῖς ἅτε
[7, 11]	αὐτῷ ἀναρπάσοντας. ἀλλὰ Βιτάλιός τε	καὶ	Θουριμοὺθ προλοχίσαντες ἐνέδραις τισὶ τοὺς
[7, 33]	Ἰταλίαν προσαπολέσθαι, καὶ Ἰλλυριούς τε	καὶ	Θρᾷκας σχεδόν τι ξύμπαντας ἐπιδεῖν
[7, 38]	γῆν ἅπασαν, ἥπερ Ἰλλυριῶν τε	καὶ	Θρᾳκῶν ἐστι, νεκρῶν ἔμπλεων ἐπὶ
[7, 38]	στρατοῦ ἄρχοντες ἔν τε Ἰλλυριοῖς	καὶ	Θρᾳξὶν, ἡσσήθησάν τε ἐκ τοῦ
[7, 14]	νύμφας καὶ ἄλλα ἄττα δαιμόνια,	καὶ	θύουσι καὶ αὐτοῖς ἅπασι, τάς
[7, 14]	κύριον μόνον αὐτὸν νομίζουσιν εἶναι,	καὶ	θύουσιν αὐτῷ βόας τε καὶ
[7, 11]	εἰς ὑμᾶς ἔγνωκεν, ὅπως ἐπανορθώσω	καὶ	ἰάσωμαι εἴ τι τοῖς ἄρχουσι
[7, 14]	καὶ θύουσιν αὐτῷ βόας τε	καὶ	ἱερεῖα πάντα· εἱμαρμένην δὲ οὔτε
[7, 32]	ταῦτα Ἰουστῖνος ἀκούσας ξυνεταράχθη τε	καὶ	ἰλιγγιάσας ἄντικρυς τῷ Ἀρσάκῃ ἀπεῖπε
[7, 12]	ἱκανὸς εἴη. Θρᾷκας μὲν γὰρ	καὶ	Ἰλλυριοὺς ἐνδελεχέστατα περιελθόντες στρατιώτας ξυνήγομεν
[7, 33]	καὶ αὐτοὶ μὲν Δαλμάτας τε	καὶ	Ἰλλυριοὺς μέχρι τῶν Ἐπιδάμνου ὁρίων
[7, 33]	πολλὰ, ἀλλὰ καὶ Ἰταλίαν προσαπολέσθαι,	καὶ	Ἰλλυριούς τε καὶ Θρᾷκας σχεδόν
[7, 38]	χωρία ξύμπαντα, τά τε Θρᾳκῶν	καὶ	Ἰλλυριῶν, ἀδεέστερον ἐληΐζοντο, καὶ φρούρια
[7, 39]	στρατιὰν ἐπέστελλεν ἔκ τε Θρᾳκῶν	καὶ	Ἰλλυριῶν ἀξιολογωτάτην ἀγείραντι οὕτω δὴ
[7, 39]	καὶ τῶν ἐπὶ Θρᾴκης χωρίων	καὶ	Ἰλλυριῶν οὐδέν τι ἧσσον, Ἰουστίνου
[7, 39]	πολιορκούμενοι, ὧν δὴ Θουριμούθ τε	καὶ	Ἱμέριος ἦρχον, ὥσπερ μοι εἴρηται,
[7, 37]	τοῦ ἐνταῦθα φυλακτηρίου Θουριμούθ τε	καὶ	Ἱμέριος, οὕσπερ Βελισάριος ἐνταῦθα καταστησάμενος
[7, 40]	Ἰωάννην δὲ τὸν αὐτοῦ κηδεστὴν	καὶ	Ἰουστινιανὸν τὸν αὐτοῦ παῖδα παντὶ
[7, 39]	οὐδέν τι ἧσσον, Ἰουστίνου τε	καὶ	Ἰουστινιανοῦ, τῶν αὐτοῦ παίδων, πολλὴν
[7, 32]	τι ἧσσον ἐς Γερμανόν τε	καὶ	Ἰουστῖνον τὸν αὐτοῦ παῖδα τὸ
[7, 40]	καὶ Ἀράτιος καὶ Ναζάρης ἡγοῦντο	καὶ	Ἰουστῖνος ὁ Γερμανοῦ παῖς καὶ
[7, 6]	δὲ Ῥώμην, Σπολίτιον δὲ Βέσσας,	καὶ	Ἰουστῖνος Φλωρεντίαν, Κυπριανὸς δὲ Περυσίαν,
[7, 19]	στρατιώτας δὲ ἄλλους πεζούς τε	καὶ	ἱππεῖς ἑκατέρωθεν ἐν χωρίοις ἐχυροῖς
[7, 24]	ἀνέχων μόνος ἐμπόδιον ἀνδράσι τε	καὶ	ἵπποις ἐς ἀεὶ γίγνεται. ὁσάκις
[7, 27]	ἀξύμφορον εἶναι. στρατιώταις τε γὰρ	καὶ	ἵπποις ἐς ἐκεῖνο τοῦ καιροῦ
[7, 28]	αὐτοὺς ῥᾷστα ᾤετο σφίσι μὲν	καὶ	ἵπποις τοῖς σφετέροις τὰ ἐπιτήδεια
[7, 12]	πέμψαι, καὶ μέντοι καὶ ὅπλα	καὶ	ἵππους. οἱ γὰρ στρατιῶται ὀλίγοι
[7, 12]	ὦ βασιλεῦ κράτιστε, ἀνδρῶν τε	καὶ	ἵππων καὶ ὅπλων καὶ χρημάτων
[7, 21]	στρατιωτῶν πλούτῳ τε ὑπερφυεῖ χρώμενοι	καὶ	ἵππων τε καὶ ὅπλων περιουσίαν
[7, 18]	δὲ τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ	καὶ	Ἰσαάκῃ στράτευμα ἐς Ἐπίδαμνόν τε
[7, 13]	Ἰωάννην τε τὸν Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν	καὶ	Ἰσαάκην Ἀρμένιον Ἀρατίου τε καὶ
[7, 36]	βασιλέως σφίσι δεδόσθαι, ἅμα δὲ	καὶ	Ἰσαύρους ὁρῶντες τοὺς παραδόντας Ῥώμην
[7, 6]	γὰρ ἐνταῦθα ἐφύλασσε, Ῥωμαίων τε	καὶ	Ἰσαύρων χιλίους ἔχων. καὶ αὐτὸς
[7, 20]	τῶν ἐν Γότθοις, ἀνδρίας τε	καὶ	ἰσχύος πέρι εὖ ἥκοντας, ξὺν
[7, 1]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἔν τε Λιβύῃ	καὶ	Ἰταλίᾳ προὔστη, νικῶν τε διετέλει
[7, 39]	ἀναδήσασθαι, ὅπως οἱ Λιβύην τε	καὶ	Ἰταλίαν ἀνασώσασθαι περιέσται τῇ Ῥωμαίων
[7, 6]	ξὺν Βελισαρίῳ ἔς τε Λιβύην	καὶ	Ἰταλίαν ἐγένετο ἐς ταύτην δὴ
[7, 33]	οὐδεμιᾷ ὀνήσει διεφθάρθαι πολλὰ, ἀλλὰ	καὶ	Ἰταλίαν προσαπολέσθαι, καὶ Ἰλλυριούς τε
[7, 9]	προήσεσθαι αὐτοῖς τὰ Γότθων τε	καὶ	Ἰταλιωτῶν πράγματα ἔγνωτε; καίτοι ἐξεναγεῖσθε
[7, 25]	καὶ ὑπόπτους ξυμβαίνει Βελισάριόν τε	καὶ	Ἰωάννην ἀλλήλοις εἶναι, ὅπερ διὰ
[7, 39]	τὸν Ἔρουλον ξὺν τοῖς ἑπομένοις	καὶ	Ἰωάννην τὸν αὐτοῦ μὲν Γερμανοῦ
[7, 5]	δὴ Βέσσας τε καὶ Κυπριανὸς	καὶ	Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς ἡγοῦντο.
[7, 34]	Ἀράτιος ἦρχον. ξυνῆν δὲ αὐτοῖς	καὶ	Ἰωάννης, ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς, προρρηθὲν
[7, 27]	ξὺν αὐτοῖς ἦλθεν, οὗ δὴ	καὶ	Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ παντὶ τῷ
[7, 13]	Βελισάριον στέλλεσθαι. ξυνῆν δὲ αὐτοῖς	καὶ	Ἰωάννης, ὃν ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν,
[7, 40]	καὶ Ἰουστῖνος ὁ Γερμανοῦ παῖς	καὶ	Ἰωάννης, ὅνπερ ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν.
[7, 2]	ἐπιτηδείων, πρέσβεις ἔπεμψεν ἄλλους τε	καὶ	Καβαλλάριον ὄνομα. οἱ δὲ πρὸς
[7, 16]	δὲ καὶ παραγωγαῖς ἀεί τε	καὶ	καθ´ ἡμέραν Γότθους ἐκκρούοντες κύριοι
[7, 33]	θαλάσσης τε τῆς ἐκείνῃ ἐκράτησαν.	καὶ	κάθηνται μὲν ἐν τῇ Ἀρελάτῳ
[7, 7]	τάς τε βασιλέως ἀπειλὰς ἔδεισε	καὶ	κακιζόμενος πρὸς τῶν ἄλλων ἀπεῖπεν,
[7, 8]	ὀλιγωρεῖν διὰ τὸ κεκρατηκέναι ξυμβαίη,	καὶ	κακόν τι μέγα πρὸς αὐτοῦ
[7, 22]	δυνάμει ἐς τόσον μεγέθους τε	καὶ	κάλλους ἀφῖκται, ἀλλὰ βασιλέων μὲν
[7, 31]	γὰρ εὐμήκης τε τὸ σῶμα	καὶ	καλὸς, τό τε ἦθος ἐλευθέριος
[7, 10]	αὐτοὺς ἔν τε Καλαβροῖς στρατοπεδεύεσθαι	καὶ	Καμπανοῖς ἤκουσαν) οὔτε αὐτοὺς τρόπῳ
[7, 16]	εὐδαίμων ἐκ παλαιοῦ χρημάτων προσόδῳ	καὶ	καρπῶν ἀφθονίᾳ τῶν ἐκεῖ φυομένων
[7, 34]	οὐκ ἄν τινας οἰόμεθα τῶν	καὶ	κατὰ βραχὺ σωφρονούντων ἑλέσθαι. ὥστε
[7, 32]	καίτοι οὐδένα εἰκὸς, ὅτῳ φρονήματος	καὶ	κατὰ βραχύ τινος μέτεστι, τὸν
[7, 40]	μὲν τοῦ στρατοπέδου, πλανωμένους δὲ	καὶ	κατὰ μόνας περιιόντας τὰ ἐκείνῃ
[7, 22]	θαρσοῦντες δὲ ἤδη οἱ βάρβαροι	καὶ	κατὰ συμμορίας σκεδαννύμενοι περιῄεσαν κύκλῳ
[7, 20]	ἐμβαλλόμενοι ἔκλειόν τε τὰς πύλας	καὶ	κατὰ τὴν χρείαν ἀνέῳγον. οὕτω
[7, 17]	ὁδῷ ἰόντες ἀπέθανον. πολλοὶ δὲ	καὶ	καταληφθέντες πρὸς τῶν πολεμίων ἐν
[7, 4]	ἀληθεῖ ἐξηπατημένοι σφᾶς αὐτοὺς ἔσφηλαν,	καὶ	καταφρόνημά τισιν οὐκ ἐν δέοντι
[7, 7]	σκάφεσι τῶν ἐναντίων, ἔκτεινόν τε	καὶ	κατέδυον οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος. ἐζώγρησαν
[7, 10]	τῷ ὄπισθεν χρόνῳ· ἐν οἷς	καὶ	Κάτελλος ἀπώλετο ἔν γε Ἰταλιώταις
[7, 12]	ἀπολελειμμένους ἐνταῦθα οὔτε αὐτάρκεις ὄντας	καὶ	κατεπτηχότας τοὺς πολεμίους δεδουλωμένους τε
[7, 6]	τῶν κατὰ θάλασσαν ἔργων τε	καὶ	κινδύνων ἀκριβῶς ἔμπειρος, πλεύσας δὲ
[7, 14]	δεσπότου προκινδυνεύσας ἠρίστευσέ τε διαφερόντως	καὶ	κλέος ἴσχυσε περιβαλέσθαι ἀπ´ αὐτοῦ
[7, 38]	ἐκλιπεῖν τε τὰς ἐπάλξεις ἠνάγκασαν	καὶ	κλίμακας τῷ περιβόλῳ ἐρείσαντες κατὰ
[7, 20]	ἀλλὰ καὶ ταῦτα Βέσσας τε	καὶ	Κόνων ἀκούσαντες ἔν τε πολλῇ
[7, 7]	τάχος δεόμενοι οἵ τε ἄλλοι	καὶ	Κόνων ἐκ Νεαπόλεως ἰσχυρότατα πρὸς
[7, 17]	μὲν οὖν πρῶτα Βέσσας τε	καὶ	Κόνων, οἵπερ τοῦ ἐν Ῥώμῃ
[7, 7]	δὲ ὑμῖν εὖνοι καθέσταμεν ὥστε	καὶ	Κόνωνα καὶ πάντας στρατιώτας κακῶν
[7, 17]	βασιλέως στρατοῦ ἄρχουσι, Βέσσᾳ τε	καὶ	Κόνωνι, προσελθόντες, δεδακρυμένοι ξὺν οἰμωγῇ
[7, 4]	ἐν μεταιχμίῳ ἔστη, τεθωρακισμένος τε	καὶ	κράνος ἐν τῇ κεφαλῇ ἔχων,
[7, 5]	ᾔει, ὧν δὴ Βέσσας τε	καὶ	Κυπριανὸς καὶ Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ
[7, 7]	τε ἡ πόλις θορύβου πολλοῦ	καὶ	κωκυτοῦ ἔμπλεως. Μετὰ δὲ καὶ
[7, 32]	Γερμανὸς ἅπαντα ἔς τε Βούζην	καὶ	Κωνσταντιανὸν ἐξήνεγκε, δείσας, ὅπερ ἐγένετο,
[7, 40]	αὐτοὺς ἔπεμψεν, ἧς ἄλλοι τε	καὶ	Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀράτιος καὶ Ναζάρης
[7, 32]	ὑποψίαν ἔσχεν. αὐτοί τε γὰρ	καὶ	Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης διώμοτοι ἰσχυρίσαντο
[7, 40]	ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε.	καὶ	Κωνσταντιανοῦ δὲ τὸ σημεῖον οἱ
[7, 34]	χρόνῳ δὲ ὕστερον Γήπαιδές τε	καὶ	Λαγγοβάρδαι ἅτε δὴ ἐν γειτόνων
[7, 35]	ἀφανισθέντος. ἡνίκα τοίνυν Γήπαισί τε	καὶ	Λαγγοβάρδαις ὁ πόλεμος κατέστη, ὥσπερ
[7, 34]	ἡμῖν εἴρηται, τὰ Ῥωμαίοις τε	καὶ	Λαγγοβάρδαις τοῖς σοῖς ξυνοίσοντα πρᾶσσε,
[7, 27]	βουλομένῳ εἴη ταύτῃ δοκείτω τε	καὶ	λεγέσθω. ἐγὼ δὲ ὅθενπερ ἐξέβην
[7, 32]	ἕως ὁ Γερμανὸς Μαρκέλλου τε	καὶ	Λεοντίου τὴν μαρτυρίαν παρασχόμενος ἐκλύειν
[7, 18]	δύναμιν πολλὴν ἔν τε Βριττίοις	καὶ	Λευκανοῖς ἔχων, Ἰωάννῃ ἐς ὄψιν
[7, 18]	ἐς αὐτοὺς χρήσωνται, Βριττίους τε	καὶ	Λευκανοὺς ἐγχειριεῖν σφίσι, κατηκόους βασιλεῖ
[7, 18]	οὐκέτι ᾔει, ἐς δὲ Βριττίους	καὶ	Λευκανοὺς ἐχώρει. ἦν δέ τις
[7, 22]	ἄλλῳ στρατῷ ἐπί τε Ἰωάννην	καὶ	Λευκανοὺς ᾔει. Ῥωμαίων μέντοι τοὺς
[7, 22]	δὲ ἄλλῳ ἐπί τε Ἰωάννην	καὶ	Λευκανοὺς ἰέναι. τοῦ μὲν οὖν
[7, 6]	πολλοῦ ἄξια ἔπρασσε. Βριττίους μὲν	καὶ	Λευκανοὺς παρεστήσατο, καὶ Ἀπουλίαν ξὺν
[7, 9]	τετύχηκεν, ἢ χρόνῳ τε αὐτὰς	καὶ	λήθῃ ἐν ὑμῖν ἐξιτήλους εἶναι;
[7, 33]	τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία καταθέοντες	καὶ	ληϊζόμενοι ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον.
[7, 34]	γὰρ βουλευόμενοι δίκαιά τε ποιεῖτε	καὶ	λίαν ἐπιτηδείως τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ.
[7, 19]	δύο ἐσάγαν εὐρείας ζεύξας τε	καὶ	λίαν ἐς ἀλλήλας ξυνδήσας, πύργον
[7, 39]	νικήσας τήν τε τυραννίδα κατέπαυσε	καὶ	Λιβύην αὖθις ἀνεσώσατο τῇ Ῥωμαίων
[7, 35]	ἔμελλε Βελισάριος ἐπί τε Γελίμερα	καὶ	Λιβύην ἐξηγήσασθαι τῷ Ῥωμαίων στρατῷ,
[7, 38]	πλεῖστον θερμήναντες τῶν τειχομαχούντων κατέχεον,	καὶ	λίθων βολαῖς πανδημεὶ ἐς αὐτοὺς
[7, 10]	οὓς δὴ νόσῳ τε ξυντετηκέναι	καὶ	λιμῷ ἔμαθε, τῶν δὲ ξυμπλεόντων
[7, 30]	τῷ φρουρίῳ τούτῳ πολλοί τε	καὶ	λόγιμοι, καὶ Δεοφέρων ὁ Τουλλιανοῦ
[7, 35]	ἐνταῦθα τηνικάδε παροῦσι, πολλοῖς τε	καὶ	λογιμωτάτοις ἐσάγαν οὖσιν, οὐκέτι ἀνίει,
[7, 20]	οὐδεὶς αὐτοῖς ἐφειστήκει, ὅστις ἂν	καὶ	λόγον τινὰ τοῦ τοιούτου ποιοῖτο·
[7, 2]	Ἐράριχος μέντοι οὐδὲν ὅ τι	καὶ	λόγου ἄξιον ἔδρασε· μῆνας γὰρ
[7, 2]	τὸ δραστήριον ὡς μάλιστα ἔχων	καὶ	λόγου ἐν Γότθοις πολλοῦ ἄξιος.
[7, 32]	εἶδεν, ἔτι μᾶλλον ἠρέθιζέ τε	καὶ	λόγων ἐνέδραις τὸν ἄνθρωπον καταλαβὼν
[7, 3]	στρατόπεδον ἦλθε, πολλά τε ὀνειδίσας	καὶ	λοιδορησάμενος ἅπασι ξὺν αὐτοῖς ᾔει,
[7, 27]	βούλονται τοὺς τῇδε ἀνθρώπους. ἀλλὰ	καὶ	Λυκοκρανίτας καλοῦσι τῶν Πισιδῶν τινας,
[7, 7]	γλώσσης ἀκολάστου ἐξέτισεν. ~Ὕστερον δὲ	καὶ	Μαξιμῖνος πάσαις ταῖς ναυσὶ Σικελίᾳ
[7, 32]	ἐγχειρίδια φέροντας ἀπροσδοκήτους ἐνταῦθα γενέσθαι,	καὶ	Μάρκελλόν τε καὶ Βελισάριον ξὺν
[7, 1]	οἱ Ἴλδιγέρ τε καὶ Βαλεριανὸς	καὶ	Μαρτῖνος ξὺν Ἡρωδιανῷ εἵποντο μόνοι.
[7, 1]	τε πλῆθος καὶ Γότθων τε	καὶ	Μαυρουσίων ἀεὶ εἵπετο. ἦν δὲ
[7, 18]	Γότθων τε καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν	καὶ	Μαυρουσίων αὐτομόλων τινὰς ἔχοντα, ἐφ´
[7, 26]	πρότερον τῶν ἐναντίων πέρι ἀκούσαντας.	καὶ	μάχη μὲν ἐκ τοῦ αἰφνιδίου
[7, 39]	ἔχοντος αὐτὸς ἐκ βασιλέως σταλεὶς	καὶ	μάχῃ τοὺς στασιώτας παρὰ δόξαν
[7, 12]	τι ὅπλων ἐν χερσὶν ἔχοντας	καὶ	μάχης ὄντας παντάπασιν ἀμελετήτους. ὁρῶμεν
[7, 4]	ἐκμεμάθηκα τὴν τῶν ἀνδρῶν τόλμαν.	καί	με νομιζέτω μηδεὶς ξὺν ὀλίγοις
[7, 6]	πρὸς τῶν βαρβάρων ἡσσημένοι τε	καὶ	μέγα δέος ἔτι ἀπ´ αὐτῶν
[7, 25]	τρόπου φανείη τοὺς πολλά τε	καὶ	μεγάλα περιβεβλημένους εὐτυχήματα οὐ πολλῷ
[7, 9]	ἄρχοντας, ὧν τῆς τε φιλοφροσύνης	καὶ	μεγαλοψυχίας ἀπώνασθε· ὧν δὴ αὐτοῖς
[7, 31]	ἤδη λαμπρός τε τοῖς ἔργοις	καὶ	μέγας ἐγεγόνει ταῖς τύχαις, οὐκ
[7, 1]	καὶ τὸ σῶμα καλός τε	καὶ	μέγας καὶ εὐπρόσωπος πάντων μάλιστα.
[7, 1]	τὸν ὅμιλον κάλλους τε σώματος	καὶ	μεγέθους πέρι ἐθαύμασε. τὸν δὲ
[7, 1]	ξὺν λογισμῷ εὐτολμότατος, ὀξύς τε	καὶ	μελλητὴς ἐν τῇ ἐπὶ τοὺς
[7, 6]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ δειλός τε	καὶ	μελλητὴς ἐς τὰ μάλιστα. μετὰ
[7, 36]	Γότθων στρατοῦ, ὄρθρου τε ὄντος	καὶ	μέλλοντός τι ὑποφαίνειν ἡμέρας, τούτοις
[7, 36]	ἀποπορείᾳ περιπεπτωκότες διαφθαρεῖεν, ἅμα δὲ	καὶ	μεμφόμενοι, ὅτι δὴ σφίσι χρόνου
[7, 12]	σφίσι καὶ χρήματα μεγάλα πέμψαι,	καὶ	μέντοι καὶ ὅπλα καὶ ἵππους.
[7, 17]	ἡμῖν ἀπολέλειπται, ἀποκτιννύναι ἡμᾶς ἀξιοῦτε	καὶ	μὴ ἀποστερήσητε τελευτῆς σώφρονος μηδὲ
[7, 11]	ἐς τὸ ἀκριβὲς εὖρός τε	καὶ	μῆκος πύλης ἑκάστης ξυνεμετρήσατο λάθρα.
[7, 17]	λιμὸς ἔτι μᾶλλον ἀκμάζων τε	καὶ	μηκυνόμενος ἐπὶ μέγα κακοῦ ᾔρετο,
[7, 34]	ἡμῖν τοῖς οὕτω κατεσπουδασμένοις ὑμῖν.	καὶ	μὴν εἰ μὲν ἀποδωσείοντες ἥκουσιν
[7, 16]	τινὰς, βιαζόμενοι τῷ λιμῷ, ἦλθον.	καὶ	μὴν καὶ ἀλλήλων ἐγεύσαντο. καὶ
[7, 14]	ἀφελεῖ διασώζουσι τὸ Οὐννικὸν ἦθος.	καὶ	μὴν καὶ ὄνομα Σκλαβηνοῖς τε
[7, 1]	οὐδενὶ τὸ παράπαν ἐξουσία ἐγίνετο.	καὶ	μὴν καὶ σωφροσύνης ὑπερφυῶς μετεποιεῖτο.
[7, 3]	καὶ ἀπαριθμεῖσθαι τοὺς ταύτῃ ἀνθρώπους,	καὶ	μὴν καὶ τοῦ πεδίου ἐπὶ
[7, 34]	πολεμίων, ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπικράτησιν.	καὶ	μὴν καὶ τοῦτο λογίζεσθαι ὑμᾶς
[7, 4]	δῆτα πεπραγμένα οὐχ ὑγιῶς ἔχει;	καὶ	μὴν καὶ τῷ ἐξ ἡμῶν
[7, 30]	καὶ εἴκοσι τῇ βασιλείᾳ ἐπιβιοῦσα	καὶ	μῆνας τρεῖς. ἐν τούτῳ δὲ
[7, 25]	γνώμην ἐπὶ τὰ βελτίω δυνήσωμαι,	καὶ	μήτε ἀχαριστεῖν οὐδὲν ὑμῖν προσῆκον
[7, 14]	τοῖς ἐναντίοις καθίστανται. ἔστι δὲ	καὶ	μία ἑκατέροις φωνὴ ἀτεχνῶς βάρβαρος.
[7, 13]	τὴν τοῦ πολέμου διοικεῖσθαι ῥοπήν.	καί	μοι ἔδοξεν ἢ Βελισάριον ἑλέσθαι
[7, 29]	τῷ παρόντι ἐγεύσαντο, οἱ δὲ	καὶ	μοῖραν ταριχεῦσαι τὴν ἐπιβάλλουσαν σφίσιν
[7, 13]	δὲ τῷ ποταμῷ Ἠριδανῷ κεῖται	καὶ	μόνη τῶν τῇδε χωρίων Ῥωμαίων
[7, 38]	μὲν οὖν ἐς πεντακισχιλίους τε	καὶ	μυρίους εὐθὺς ἅπαντας ἔκτειναν καὶ
[7, 3]	Ῥωμαίων στρατὸς εἰς δισχιλίους τε	καὶ	μυρίους ξυνείλεκτο, ἄρχοντες δὲ αὐτῶν
[7, 29]	Ἰλλυριῶν ἄρχοντες στράτευμα πεντακισχιλίων τε	καὶ	μυρίων ἔχοντες εἵποντο, ἄγχιστα μέντοι
[7, 40]	τε καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀράτιος	καὶ	Ναζάρης ἡγοῦντο καὶ Ἰουστῖνος ὁ
[7, 13]	ἐς Ἐπίδαμνον ἀφικόμενοι Βελισαρίῳ ξυνέμιξαν.	καὶ	Ναρσῆν δὲ τὸν εὐνοῦχον παρὰ
[7, 13]	καὶ Ἰσαάκην Ἀρμένιον Ἀρατίου τε	καὶ	Ναρσοῦ ἀδελφὸν ξὺν στρατῷ ἔπεμψε
[7, 35]	Τουτίλας εὐθὺς ξὺν στρατῷ πολλῷ	καὶ	ναυσὶν ἔπεμψεν ἐς τὰ ἐπὶ
[7, 6]	ἐς Σικελίαν, ἐπεὶ Κόνωνά τε	καὶ	Νεαπολίτας πικρότατα πολιορκεῖσθαι τῶν ἐπιτηδείων
[7, 29]	φλαῦρον αὐτοῖς ξυνηνέχθη παθεῖν. τότε	καὶ	Νεῖλος ὁ ποταμὸς ὑπὲρ ὀκτωκαίδεκα
[7, 28]	ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἔμενον, ἅτε δὲ ἄναρχοι	καὶ	νενικηκότες ἀδεέστερον τῇ διαίτῃ ἐχρῶντο.
[7, 14]	εἰπεῖν ἅπαντα ἑκατέροις ἐστί τε	καὶ	νενόμισται τούτοις ἄνωθεν τοῖς βαρβάροις.
[7, 14]	σέβουσι μέντοι καὶ ποταμούς τε	καὶ	νύμφας καὶ ἄλλα ἄττα δαιμόνια,
[7, 4]	τῆς χώρας κεχώρηκεν. ὥστε ἢν	καὶ	νῦν ἀνδραγαθίζεσθαι ᾖ βουλομένοις ὑμῖν,
[7, 39]	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις ἐρρήθη.	καὶ	νῦν δὲ τῶν Ἰταλίας πραγμάτων
[7, 11]	κατηκόοις πολέμιος εἴην. εἰ μέντοι	καὶ	νῦν παρὰ φαῦλον ἡγησάμενοι τὸ
[7, 7]	τοῖς ἐναντίοις γεγενῆσθαι ξυμβέβηκεν. ὥστε	καὶ	νῦν πολιορκεῖν ὑμᾶς ξὺν ἐκείνοις
[7, 11]	καὶ διαφθείρειν ἱκανῶς ἴσχυσεν. ὅπερ	καὶ	νῦν τὰ βασιλέως πράγματα ἔσφηλεν.
[7, 21]	φίλοι τε, ὡς τὸ εἰκὸς,	καὶ	ξυγγενεῖς γεγενημένοι τὰς ὑμετέρας ἀρχὰς
[7, 14]	ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ καταλαμβάνει.	καὶ	ξυγγενόμενος, ἐπεὶ φενακίζοντα τὸν ἄνθρωπον
[7, 6]	δὲ τοῦ παραδόξου σωθείς τε	καὶ	ξυγγενόμενος τῷ Δημητρίῳ ἐθάρσυνέ τε
[7, 38]	οὕτω δὴ αὐτοὺς διαχρήσασθαι ἠξίουν.	καὶ	ξύλα δὲ παχέα τέτταρα ἐπὶ
[7, 32]	πατρὸς ἀνῃρημένου ἐπὶ ξυνθηκῶν τε	καὶ	ξυμβάσεως λόγῳ, παντὸς δὲ τοῦ
[7, 21]	τε ἂν ἐμὸς εἰκότως καλοῖο	καὶ	ξυμμάχους ἡμᾶς ἐφ´ οὓς ἂν
[7, 33]	τε {καὶ} τὴν Φωκαέων ἀποικίαν	καὶ	ξύμπαντα τὰ ἐπιθαλάσσια χωρία ἔσχον,
[7, 16]	τούτῳ, ὃς ἂν ὑπούλων τε	καὶ	ξυμπεπλασμένων ἀκούσας ῥημάτων ἀπιὼν οἴχοιτο.
[7, 34]	ὡς δίκαιά τε δεησόμενοι πάρεισι	καὶ	ξύμφορα τοῖς ξυμμαχήσουσιν, οὕτω τε
[7, 3]	ᾧ τά τε ξυγκείμενα ἐσαγγείλωσι	καὶ	ξὺν αὐτοῖς ἐς τὴν πόλιν
[7, 2]	τε τὸ Γότθων ἀποκέκριντο γένος	καὶ	ξὺν αὐτοῖς ἐς τοὺς πολεμίους
[7, 14]	κεκτημένῳ προέμενοι τὸν ἄνδρα ὠνοῦντο	καὶ	ξὺν αὐτῷ ἀπιόντες εὐθὺς ᾤχοντο.
[7, 14]	εἰπὼν τὸν κεκτημένον εὐθὺς ἔπεισε,	καὶ	ξὺν αὐτῷ γίνεται ἐν Σκλαβηνοῖς
[7, 19]	αὐτόν τε αὐτίκα μάλα ἐνέπρησε	καὶ	ξὺν αὐτῷ Γότθους ἅπαντας, ἐς
[7, 32]	θεραπεύοντες αὐτὸν ὡμολόγουν τὴν γνώμην,	καὶ	ξὺν αὐτῷ δυσφορουμένοις ἐῴκεσαν· ταύτῃ
[7, 13]	ἄλλοι τε καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον	καὶ	ξὺν αὐτῷ ἐς τὰ ἐπὶ
[7, 1]	τε ἦν ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ	καὶ	ξὺν λογισμῷ εὐτολμότατος, ὀξύς τε
[7, 6]	βουλῆς ἐνταῦθα εὑρὼν οὔτε ὕβρισε	καὶ	ξὺν πολλῇ φιλοφροσύνῃ ἐλευθέρας ἀφῆκε,
[7, 18]	κατέφυγον, Ἰωάννης δὲ διώξας τε	καὶ	ξὺν τοῖς πολεμίοις ἐν τῷ
[7, 36]	ἄρχων ἔς τε Ἰταλίαν ἐστράτευσε	καὶ	ξὺν τῷ Διογένει ἐπὶ τῷ
[7, 39]	πολέμου τὸν Γερμανὸν καταστῆναί τε	καὶ	ξὺν τῷ στρατῷ οὐκ ἄποθεν
[7, 40]	τῶν τινες Ῥωμαίων καταλαβόντες τε	καὶ	ξυνδήσαντες ἀνεπυνθάνοντο ὅτου δὴ ἕνεκα
[7, 26]	αὐτοὶ ἐπὶ τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον.	καὶ	ξυνηνέχθη ὁμοῦ τοῖς βαρβάροις ἐνταῦθα
[7, 8]	διεφθάρθαι τε τὰ χρηστὰ πάντα	καὶ	ξυντεταράχθαι ξυμβαίνει, σκαιὸν δὲ καὶ
[7, 40]	οὖν ἐπράσσετο τῇδε. Ἰωάννης δὲ	καὶ	ὁ βασιλέως στρατὸς ἀφικόμενοι ἐς
[7, 11]	ὡς ἥκιστα ἐπεξιέναι. Τουτίλας δὲ	καὶ	ὁ Γότθων στρατὸς, ἐπεὶ οὐκ
[7, 5]	ἀποκρουσθέντες ὀπίσω ἐχώρουν. ἤδη δὲ	καὶ	ὁ λοιπὸς τῶν Ῥωμαίων στρατὸς
[7, 20]	παρὰ τὸν Βέσσαν εὐθὺς ἄγουσι.	καὶ	ὁ μὲν ἀνεπυνθάνετο τούτων δὴ
[7, 32]	πατρὶ ταῦτά ποτε ποιητέα εἶναι.	Καὶ	ὁ μὲν Ἀρσάκης τὰ ξυμπεσόντα
[7, 37]	δύναμιν ἀξιόχρεων ξὺν αὑτῷ ἔχων.	καὶ	ὁ μὲν Γότθων στρατὸς, ἐπειδὴ
[7, 7]	ἄνεμος, ἐξαίσιόν τινα χειμῶνα ἐγείρων.	καὶ	ὁ μὲν ζόφος ἅπαντα ἐνεδίδου,
[7, 37]	ἔργον καταστήσασθαι ἀντὶ Γερμανοῦ ἔγνω.	καὶ	ὁ μὲν παρασκευασάμενος ὡς τάχιστα,
[7, 28]	ἐπὶ πλεῖστον τῆς γῆς ἀναβαίνει.	καὶ	ὁ μὲν τῆς ἀκτῆς ταύτης
[7, 24]	τὴν ἀπὸ τοῦ ἔργου αἰσχύνην.	καὶ	ὁ μὲν τῶν βαρβάρων στρατὸς
[7, 30]	τε διεπράξατο τοῦτο. ἤδη γὰρ	καὶ	ὁ Μηδικὸς πόλεμος ἐπικείμενος ἰσχυρότατα
[7, 19]	ἥκιστα ἤθελε. Βελισάριος μὲν οὖν	καὶ	ὁ Ῥωμαίων στόλος πόνῳ ἀναπλέοντες
[7, 18]	οὐ κατεσπουδασμένην ἐν Καλαβροῖς εἶχον	καὶ	ὁ Τουτίλας ἡσυχῆ μένων ἔτι
[7, 19]	τε ξυνέβη τελευτῆσαι τὸν βίον	καὶ	ὁ Τουτίλας περιαλγήσας τῇ ξυμφορᾷ
[7, 39]	ἐκ πάσης ἀγειρόμενοι ξυνέρρεον γῆς.	καὶ	ὁ τῶν Λαγγοβαρδῶν ἡγούμενος ὁπλίτας
[7, 11]	Ἄσκουλον ἐνστρατοπεδευσάμενοι ἐς πολιορκίαν καθίσταντο.	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ δέκατον
[7, 5]	οἱ πλεῖστοι ἐπὶ Ῥωμαίους ἐστράτευον.	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ ἕβδομον
[7, 7]	τε καὶ τοὺς βαρβάρους ἐδέξαντο.	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ ὄγδοον
[7, 35]	χρήματα ληϊσάμενοι παρὰ Τουτίλαν ἦλθον.	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τέταρτον
[7, 15]	μὲν δὴ οὕτω γενέσθαι τετύχηκε.	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ
[7, 24]	αὖθις βασιλεῖ τὰς κλεῖς ἔπεμψε.	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ
[7, 1]	Ἰλδίβαδον περιῆλθε τοῦ Οὐραΐα φόνου.	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ
[7, 9]	ἔτι Περσῶν ἰσχυρότατα ἐγκειμένων, ἠνάγκαστο.	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ
[7, 39]	ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε,	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τὸ
[7, 29]	καὶ ἐγκαθεζόμενος ἐς πολιορκίαν καθίστατο.	καὶ	ὁ χειμὼν ἔληγε, καὶ τρισκαιδέκατον
[7, 40]	δὴ ὁ τῶν Σκλαβηνῶν στρατὸς	καὶ	ὅ τι κατεργασόμενοι διέβησαν ποταμὸν
[7, 7]	ἐδέξαντο. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	ὄγδοον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 3]	ἀδελφιδοῦς καὶ Βέσσας καὶ Βιτάλιος	καὶ	οἱ ἄλλοι ξύμπαντες ἐς Ῥάβενναν
[7, 1]	τε τὸν ἄνδρα δεδακρυμένη ἦλθε	καί	οἱ ἀμῦναι τὰ ἀνήκεστα πρὸς
[7, 24]	φύσει γίγνεσθαι εἴωθε. Τουτίλας δὲ	καὶ	οἱ βάρβαροι λύσαντες τὴν προσεδρείαν
[7, 34]	δὲ τῇ ὑστεραίᾳ παρὰ βασιλέα	καὶ	οἱ Γηπαίδων πρέσβεις ἔλεξαν ὧδε
[7, 3]	ἡμέρα τε ἤδη διαφανῶς γέγονε	καὶ	οἱ Γότθοι ἀπὸ τῆς ἄκρας
[7, 39]	διαπορθμευσάμενος τῷ Μεσηνῶν προσέβαλε τείχει.	καί	οἱ Δομνεντίολος ὁ Βούζου ἀδελφιδοῦς,
[7, 37]	Γότθους τε καὶ Τουτίλαν καταστήσασθαι,	καί	οἱ ἐν παρασκευῇ ἐπέστελλεν εἶναι·
[7, 19]	τι ἄλλο ἐνταῦθα ἔχων ἐτύγχανε.	καί	οἱ ἐπέστελλε μηδεμιᾷ ἐνθένδε μηχανῇ
[7, 1]	πάντα ἐπαγόμενος ἐς Βυζάντιον ἧκε,	καί	οἱ Ἴλδιγέρ τε καὶ Βαλεριανὸς
[7, 8]	ἐμβιβάσας πλεῖν κατ´ ἐξουσίαν ἐκέλευε.	καὶ	οἱ μὲν αἰσχύνην σφίσι φέρειν
[7, 29]	καταβεβλημένα ἐς τὴν γῆν ἔτυχε.	καὶ	οἱ μὲν ἄνθρωποι τῷ παραλόγῳ
[7, 38]	ἡσσήθησάν τε ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου	καὶ	οἱ μὲν αὐτοῦ διεφθάρησαν, οἱ
[7, 10]	ἔν γε Ἰταλιώταις ἀνὴρ δόκιμος.	καὶ	οἱ μὲν βάρβαροι Τίβουριν ἔσχον,
[7, 18]	καὶ αὐτίκα ἐς φυγὴν ἔτρεψε.	καὶ	οἱ μὲν ἐς τὸ ὄρος,
[7, 25]	πεδίον κατιὼν ἐς χεῖρας ἰέναι.	καὶ	οἱ μὲν ἔφευγον, ἐγὼ δὲ
[7, 9]	ἰόντας τοῖς ἐκ βουλῆς διδόναι.	καὶ	οἱ μὲν κατὰ ταῦτα ἐποίουν.
[7, 40]	Γότθων στρατῷ ἐς Ἰταλίαν διαπορθμεύσασθαι.	καὶ	οἱ μὲν ὅρκοις αὐτὸν σφίσιν
[7, 40]	αὐτοῖς αἴσθησιν ὡς ἥκιστα {παρεχόμενοι{	καὶ}	οἱ μὲν Σκλαβηνοὶ ἐστρατοπεδεύοντο ἐς
[7, 29]	χωρίοις ἄλλοις ἐγένοντο, νύκτωρ ἅπαντες.	καὶ	οἱ μὲν ταύτῃ ᾠκημένοι καταχωσθήσεσθαι
[7, 40]	τούτῳ ἐς τὴν Ἰταλίαν ἡγήσασθαι.	καὶ	οἱ μὲν τὴν ἐπὶ Δαλματίας
[7, 6]	ἐπιτήδεια κατὰ τὴν χρείαν πορίζηται.	καί	οἱ νεῶν ξυνέπεμψε στόλον, Θρᾳκῶν
[7, 27]	ἐν αἷς ὅ τε Οὐαράζης	καὶ	οἱ ξὺν αὐτῷ Ἀρμένιοι ἔπλεον,
[7, 7]	ἐπῄνεσαν δὲ οἵ τε Νεαπολῖται	καὶ	οἱ ξὺν τῷ Κόνωνι στρατιῶται
[7, 26]	παράπαν ἐς ἀλκὴν εἶδεν, ἐπεὶ	καὶ	οἱ πλεῖστοι ἔτι ἐκάθευδον, οὐ
[7, 20]	ἤγγελλον ὅτι δὴ Βέσσας τε	καὶ	οἱ πολέμιοι φεύγουσιν. ὁ δὲ
[7, 21]	ἐν Ἰταλίᾳ ξυμπεπτωκότα. ἐπεὶ δὲ	καὶ	οἱ πρέσβεις παρ´ αὐτὸν ἦλθον,
[7, 38]	αὐτοὺς κατωρρωδηκότες ἐς ὑπαγωγὴν χωροῦσι·	καὶ	οἱ Ῥωμαῖοι ἐς τὴν δίωξιν
[7, 17]	Ῥώμης περιβόλου ἐναποθέμενοι σφίσιν ἔτυχον)	καὶ	οἱ στρατιῶται χρείας τῆς οἰκείας
[7, 36]	οὖν τὴν ἡμέραν Παῦλός τε	καὶ	οἱ τετρακόσιοι ἀπόσιτοι διαγεγόνασι, τήν
[7, 38]	ἀνῄρουν. ἀλλὰ νῦν αὐτοί τε	καὶ	οἱ τῆς ἑτέρας συμμορίας, ὥσπερ
[7, 13]	κάμνουσιν ἐπιβοηθεῖν οἷός τε εἴη.	καί	οἱ τὸ κατ´ ἀρχὰς ἐς
[7, 37]	Ῥωμαῖοί τε γεγενημένοι εὐθὺς ἅπαντες	καὶ	οἱ τοῦ βασιλέως στρατοῦ τῷ
[7, 22]	ἔμενον· Τουλλιανὸς δὲ φυγὼν ᾤχετο,	καὶ	οἱ τριακόσιοι Ἄνται παρὰ τὸν
[7, 38]	πόλιν οὐκέτι ἐποίουν. ἀναστρέψαντες δὲ	καὶ	οἱ φεύγειν δοκοῦντες ἀμφιβόλους ἤδη
[7, 39]	σπουδῇ ἐς τὴν Ἰταλίαν πολλῇ.	καί	οἱ Φιλημούθ τε τὸν Ἔρουλον
[7, 11]	ἐπεὶ ταῦτα ἐδέδοκτο, αὐτοὶ μὲν	καὶ	οἱ χίλιοι παρεσκευάζοντο εἰς τὴν
[7, 21]	ἐς ὁλίγους ἀπολειφθεῖσι γυμνούς τε	καὶ	οἰκτροὺς καὶ οὐδ´ ὁτουοῦν τῶν
[7, 14]	διαφυγόντες δὲ θύουσιν ὅπερ ὑπέσχοντο,	καὶ	οἴονται τὴν σωτηρίαν ταύτης δὴ
[7, 14]	οὗτος ἀνὴρ κακοῦργός τε λίαν	καὶ	οἷος ἀπάτῃ τοὺς ἐντυχόντας περιελθεῖν.
[7, 1]	ὀλίγους τε καὶ πτωχοὺς εἶναι	καὶ	ὀκνηρῶς εἰς τοὺς κινδύνους ἔχειν
[7, 31]	καλὸς, τό τε ἦθος ἐλευθέριος	καὶ	ὀλίγα ἄττα φθεγγόμενος. βασιλεὺς δὲ
[7, 20]	τιμὰς τῆς τῶν δεομένων ἀνάγκης.	καὶ	ὅλος εἰς μέριμναν τὴν περὶ
[7, 20]	Βέσσᾳ φυγεῖν ἴσχυσαν. Μάξιμος δὲ	καὶ	Ὀλύβριος καὶ Ὀρέστης καί τινες
[7, 30]	τὸ λοιπὸν ἐπὶ τῇ ἴσῃ	καὶ	ὁμοίᾳ Γότθοις ξυντάξονται· ὅπερ κἀν
[7, 36]	αὐτῶν ἔχοντες ἐπὶ τῇ ἴσῃ	καὶ	ὁμοίᾳ Γότθοις τὸ λοιπὸν ξυστρατεύσωσι.
[7, 37]	βούλοιντο, ἢ ἐπὶ τῇ ἴσῃ	καὶ	ὁμοίᾳ τῷ Γότθων στρατῷ ἀναμίγνυσθαι,
[7, 14]	τὸ Οὐννικὸν ἦθος. καὶ μὴν	καὶ	ὄνομα Σκλαβηνοῖς τε καὶ Ἄνταις
[7, 15]	ἐνταῦθα φρουροῖς, ὧνπερ Ἰννοκέντιος ἦρχε,	καὶ	ὅπη ἂν σφίσι δυνατὰ ᾖ
[7, 17]	πολεμίους τὸ ἐξ ἀρχῆς ὄντας	καὶ	ὅπλα ἐφ´ ὑμῖν ἀραμένους, εἶτα
[7, 12]	χρήματα μεγάλα πέμψαι, καὶ μέντοι	καὶ	ὅπλα καὶ ἵππους. οἱ γὰρ
[7, 12]	κράτιστε, ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων	καὶ	ὅπλων καὶ χρημάτων χωρίς. ὧν
[7, 21]	ὑπερφυεῖ χρώμενοι καὶ ἵππων τε	καὶ	ὅπλων περιουσίαν τινὰ, ὡς ἔνι
[7, 8]	εἰπεῖν ἀριθμοῦ κρείσσω, ἵππων δὲ	καὶ	ὅπλων περιουσίας ὑπερβολή τις, καὶ
[7, 8]	δή που, ὑφ´ οἵων τε	καὶ	ὁπόσων ἡσσημένοις ἀνδρῶν. νῦν δὲ
[7, 20]	ἴσχυσαν. Μάξιμος δὲ καὶ Ὀλύβριος	καὶ	Ὀρέστης καί τινες ἄλλοι ἐς
[7, 18]	ἥκιστα προσδεχομένοις ἐπιστήσειν αὐτὸν ὑπέσχετο.	καὶ	ὃς ἀτυχήσειν μὲν αὐτὸν τῆς
[7, 30]	μελλήσει παρὰ Βελισάριον ἐκέλευεν ἰέναι.	καὶ	ὃς διαπορθμευσάμενος ἐς τὸν Δρυοῦντα
[7, 20]	τῶν σῶν, ὦ δέσποτα“ εἶπε.	καὶ	ὃς ἐπιτωθάζων τε καὶ ἐνδιαθρυπτόμενος
[7, 20]	ἧκον, ἐπὶ τὴν πρᾶξιν παρακαλοῦντες.	καὶ	ὃς ἑτέρους δύο ξὺν αὐτοῖς
[7, 32]	πατέρα τὸν πάντα λόγον ἀνήνεγκε.	καὶ	ὃς Μαρκέλλῳ κοινολογησάμενος, ὃς τῶν
[7, 35]	ἐνθένδε ἀπαλλαγέντα ὅπῃ βούλοιτο διασώσασθαι.	καὶ	ὃς μελλήσει οὐδεμιᾷ ξὺν τοῖς
[7, 14]	αὐτὸς ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη.	καὶ	ὃς οὐκ ἀπηξίου τὰ ὄντα
[7, 8]	παρθένον οὖσαν οὔτι ἑκουσίαν βιάσασθαι.	καὶ	ὃς τὸν ἄνθρωπον οὐκ ἀπαρνηθέντα
[7, 8]	ὅπως ποτὲ αὐτῷ πράσσειν δοκοίη.	καὶ	ὃς τὸν μὲν ἄνθρωπον οὐκ
[7, 15]	τοῦ Πόρτου ἐπ´ αὐτοὺς ἔσται.	καὶ	ὃς τῶν χωρίων ὅσα ἐπιτηδείως
[7, 20]	τοῦτο ποιεῖν ἰσχυρίζοντο οὐδενὶ πόνῳ.	καὶ	ὃς χάριτας σφίσιν ἁδρὰς ἕξειν
[7, 13]	ταῖς νήσοις ταῖς Αἰόλου καλουμέναις	καὶ	ὅσαι ἄλλαι τῇδε ἐπίκεινται, ἐς
[7, 19]	διακοσίους μάλιστα ὄντας. ἐκαύθη δὲ	καὶ	Ὅσδας σὺν αὐτοῖς, ὃς αὐτῶν
[7, 39]	τὸ ἀκριβὲς φυλάσσειν ἠξίουν. ἀλλὰ	καὶ	ὅσοι ξὺν τῷ Βήρῳ τὰ
[7, 30]	φυλακῇ τοῦ φρουρίου σταλέντες. τότε	καὶ	ὅσοι στρατιῶται πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ
[7, 23]	τε οὐ Ταραντηνοὺς μόνον, ἀλλὰ	καὶ	ὅσοι τὰ ἐκείνῃ χωρία ᾤκουν
[7, 12]	οὐδαμόθεν Ῥωμαίων ἦλθεν, Ἡρωδιανός τε	καὶ	ὅσοι φρουρὰν ἐνταῦθα εἶχον κατὰ
[7, 3]	τε ἀνὰ τὴν πόλιν πολεμίων	καὶ	ὅσον Βερώνης τὸ ἄλλο στράτευμα
[7, 3]	τά τε ἀμφὶ Ἐραρίχῳ ξυνενεχθέντα	καὶ	ὅτι Γότθοι Τουτίλαν σφίσιν ἐς
[7, 24]	τε ἐν Ῥώμῃ οἰκήσεως ἐπιθυμίᾳ	καὶ	ὅτι τῶν ἐπιτηδείων τέως σπανίζοντες
[7, 40]	τῶν ἀναγκαίων τῇ ἀπορίᾳ πιεζομένους	καὶ	οὐ βούλονται τοῖς πολεμίοις ἐς
[7, 19]	Βελισάριος δὲ καταπλαγεὶς οἷς ἠκηκόει	καὶ	οὐ διερευνησάμενος ὁποίᾳ ποτὲ μηχανῇ
[7, 26]	γενέσθαι νύκτωρ. ὀργῇ δὲ πολλῇ	καὶ	οὐ προμηθεῖ γνώμῃ ὁ Τουτίλας
[7, 27]	Βῆρόν τε ξὺν Ἐρούλοις τριακοσίοις	καὶ	Οὐαράζην Ἀρμένιον γένος ξὺν ὀκτακοσίοις
[7, 21]	ἀπολειφθεῖσι γυμνούς τε καὶ οἰκτροὺς	καὶ	οὐδ´ ὁτουοῦν τῶν πάντων ἐμπείρους
[7, 32]	μοίρᾳ καθημένους τὸν πάντα αἰῶνα.	καὶ	οὐδὲ τοῦ θείου τὴν οὐσίαν
[7, 20]	δὲ ἡμέρα τε ἦν ἤδη	καὶ	οὐδεμία ἔτι ἐνέδρας τινὸς ὑποψία
[7, 30]	τε ἀναγκαῖα ἤδη παντάπασιν ἐπελελοίπει	καὶ	οὐδεμίαν ἔτι ἀπὸ Ῥωμαίων ἐπικουρίας
[7, 1]	μᾶλλον αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους ὄντες	καὶ	οὐδὲν ὅτι μὴ κέρδη οἰκεῖα
[7, 9]	καὶ προσῆν αὐτοῖς αἰκίζεσθαί τε	καὶ	οὐδενὶ λόγῳ διαφθείρεσθαι, τῶν ἀναγκαίων
[7, 10]	οὕτως αὐτοὺς ἀκμῆτάς τε ὄντας	καὶ	οὐδενὸς τῶν ἀναγκαίων σπανίζοντας τὸ
[7, 1]	μάχῃ Ἔρουλοί τε πολλοὶ πίπτουσι	καὶ	Οὐίσανδος ὁ τῶν Ἐρούλων ἀρχηγὸς
[7, 25]	ταύτῃ, ᾗπερ ὑμεῖς ἴστε, Γότθοις	καὶ	Οὐιττίγιδι ἐκεχωρήκει τὰ πράγματα. ἐγὼ
[7, 6]	ἐπεί οἱ στράτευμα βραχύ τε	καὶ	οὐκ ἀξιόλογον εἵπετο, ἐπενόει τοιάδε.
[7, 31]	καὶ ἀναρπάσαντι, αἰχμάλωτόν τε οὖσαν	καὶ	οὐκ ἐς μακρὰν τῷ τυράννῳ
[7, 5]	μαχιμωτάτους ἐπέστησε, Βλέδαν καὶ Ῥουδέριχον	καὶ	Οὐλίαριν. οἵπερ ἐπειδὴ ἐς Φλωρεντίαν
[7, 6]	Περανίου ἀδελφιδοῦς· ξυνέπλεον δὲ αὐτοῖς	καὶ	Οὖννοι ὀλίγοι. Μαξιμῖνος μὲν οὖν
[7, 1]	ἐνδιδόναι τοὺς κατηκόους ἤδη ἤρξαντο,	καὶ	οὔτε αὐτοὶ ἐφρόνουν τὰ δέοντα
[7, 20]	τοῖς ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς	καὶ	οὐχ ἥκιστα Ῥουστικιανῇ, τῇ Βοετίου
[7, 31]	οὔσης δὲ αὐτῷ γυναικός τε	καὶ	παιδὸς μιᾶς, τοσαῦτα τὴν παῖδα
[7, 31]	τὰ πλεῖστα τῷ τε ἀδελφῷ	καὶ	παισὶ τοῖς ἐκείνου ἀπολιπών. οὔσης
[7, 22]	ἄλλους ἅπαντας ξύν τε γυναιξὶ	καὶ	παισὶν ἔστειλεν ἐς τὰ ἐπὶ
[7, 29]	βαθείᾳ κομιδῆ ἐντυχὸν ἐβιάζετο μὲν	καὶ	πάντα ἐκίνει, ὅπως δὴ ἐνθένδε
[7, 2]	ἐντὸς κτείνουσιν, ἕψεταί τε αὐτοῖς	καὶ	πάντα ἐπιτελῆ ποιήσει ᾗ αὐτοὶ
[7, 10]	ἄποθεν τοῦ χωρίου γενόμενοι ἐστρατοπεδεύσαντο	καὶ	πάντα ἐς Τουτίλαν τὰ ξυμβεβηκότα
[7, 8]	καὶ ὅπλων περιουσίας ὑπερβολή τις,	καὶ	πάντα ὅσα ἔν γε Ἰταλιώταις
[7, 38]	καὶ μυρίους εὐθὺς ἅπαντας ἔκτειναν	καὶ	πάντα τὰ χρήματα ἐληΐσαντο, παῖδας
[7, 40]	ἅπαντας ἐκ τῆς νήσου μετενεγκόντες	καὶ	πάντα τὰ χρήματα, μεγάλα κομιδῆ
[7, 23]	πόλιν εἶδε μεγίστην τε ὑπερφυῶς	καὶ	παντάπασιν ἀτείχιστον οὖσαν, πᾶσαν μὲν
[7, 1]	τούτου παρά τε βασιλέα ἦλθε	καὶ	πάντας ἀνθρώπους. Ὕστερον δὲ Οὐραΐαν
[7, 7]	εὖνοι καθέσταμεν ὥστε καὶ Κόνωνα	καὶ	πάντας στρατιώτας κακῶν ἀπαθεῖς ὅπη
[7, 36]	κακουργήσων ἐπὶ τὸ τεῖχος ἴοι	καὶ	πανταχόθι τῆς πόλεως σῖτον ἐντὸς
[7, 40]	ἔς τε τὸν λιμένα κατῆρε	καὶ	παντὶ τῷ στόλῳ ἐντὸς τοῦ
[7, 17]	τὰ δρώμενα τῶν τε παίδων	καὶ	πάντων Ῥωμαίων, οἳ ταύτῃ ἦσαν.
[7, 40]	ἀνθρώπων τε καὶ ζῴων ἄλλων	καὶ	πάντων χρημάτων ἀριθμοῦ κρείσσονα. μένοντες
[7, 16]	τε ἡμῖν ἐπὶ τοὺς ἐναντίους	καὶ	παρ´ ἡμῶν τὴν ὁμολογίαν κεκομισμένους
[7, 32]	τάχιστα ἐς Βυζάντιόν τε ἀφίκηται	καὶ	παρὰ βασιλέα ἐν Παλατίῳ εἴη,
[7, 37]	τις σκῆψις αὐτοῖς, ἄλλως τε	καὶ	παρὰ βασιλέα στέλλεσθαι βουλομένοις, τανῦν
[7, 19]	πεζὸς παραβεβοηθήκει στρατός. πέμψας δὲ	καὶ	παρὰ Βέσσαν τῇ προτεραίᾳ ἐκέλευε
[7, 12]	τοῖς πολεμίοις ἐνέδοσαν. πέμψας δὲ	καὶ	παρὰ Κυπριανὸν εὐθὺς Τουτίλας, ἐνδοῦναί
[7, 10]	θαλάσσης ἠϊόνι ἐς χεῖρας ἦλθον.	καὶ	παρὰ πολὺ ἡσσηθέντες τῇ μάχῃ
[7, 34]	πρός τε τῶν ἔμπροσθεν βεβασιλευκότων,	καὶ	παρὰ σοῦ μέντοι οὐδέν τι
[7, 23]	Ῥωμαίων στρατόπεδον. στείλας δέ τινας	καὶ	παρὰ τὸν ἄρχοντα τοῦ ἐν
[7, 20]	λαβόμενοι ἔξω τοῦ περιβόλου ἐγένοντο	καὶ	παρὰ Τουτίλαν ἀφικόμενοι δέξασθαι τῇ
[7, 26]	ἵππους ἀναθορόντες ξὺν αὐτοῖς ἔφευγον.	καὶ	παρὰ Τουτίλαν ἐλθόντες πλῆθος ἀμύθητον
[7, 12]	Κυπριανῷ ἐντυχὼν ἔκτεινέ τε αὐτὸν	καὶ	παρὰ Τουτίλαν φεύγων ᾤχετο. οὐδὲν
[7, 16]	ἡμῖν οὐδαμῆ ἔγνωσαν, σοφίσμασι δὲ	καὶ	παραγωγαῖς ἀεί τε καὶ καθ´
[7, 21]	ἡμῖν ξυγχωρεῖν. ὧνπερ μνημεῖά τε	καὶ	παραδείγματα κάλλιστα ἔχομεν Ἀναστάσιόν τε
[7, 7]	τε τὸν Νεαπόλεως περίβολον εἷλκε	καὶ	παραινεῖν τοῖς πολιορκουμένοις ἐκέλευε μηκέτι
[7, 36]	ἀληθιζομένους ἀποδεξάμενος, ἐφοδίοις τε δωρησάμενος	καὶ	παραπομποὺς ξυμπέμψας ἀφῆκε. καὶ ἄλλοι
[7, 11]	ἐπανορθοῦν βασιλεῖ τε διαρκῶς πρέπον	καὶ	παραψυχῆς τοῖς ἠγαπημένοις ἱκανῶς ἄξιον.
[7, 4]	παρόντα σφίσιν ἐν βουλῇ ἐποιοῦντο.	καὶ	παρελθὼν Ἀρταβάζης ἔλεξε τοιάδε „Μηδεὶς
[7, 30]	τὰ πολέμια, καὶ Γουδίλαν Θρᾷκα,	καὶ	πεζοὶ ἑκατὸν πρὸς Βελισαρίου ἐπὶ
[7, 19]	ἐς Ῥώμην ἰόντι ἐν δεξιᾷ,	καὶ	πεζὸς παραβεβοηθήκει στρατός. πέμψας δὲ
[7, 32]	ἔφη „ξυγγενεῖ τέ μοι ὄντι	καὶ	πεπονθότι ἀνήκεστα ἔργα οὐδαμῆ συναλγεῖς·
[7, 29]	εἶναι οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐξελεῖν ἴσχυσαν,	καὶ	περιήρχοντο ξύμπαντα κατ´ ἐξουσίαν διερευνώμενοι.
[7, 35]	ὡς εἰπεῖν ἅπαντα. τότε δὲ	καὶ	Περυσίαν πόλιν, ἣ πρώτη ἐν
[7, 6]	δὲ ὁ Τουτίλας Καισῆνάν τε	καὶ	Πέτραν τὰ φρούρια εἷλεν. ὀλίγον
[7, 11]	δὴ ἀνοικοδομήσασθαι τρόπῳ, λίθους τε	καὶ	πηλὸν καὶ ἄλλο ὁτιοῦν ἐμβαλλομένους.
[7, 25]	ἐς πόλεμον τόνδε Φανοῦ μὲν	καὶ	Πισαύρου τῶν ἐπιθαλασσίων πόλεων τὰ
[7, 25]	λυμηνάμενος. ἐκ μὲν οὖν Φανοῦ	καὶ	Πισαύρου φλαῦρον οὐδὲν Γότθοις ξυμβέβηκεν,
[7, 38]	καὶ πρῶτα μὲν ἔλαιόν τε	καὶ	πίσσαν ἐπὶ πλεῖστον θερμήναντες τῶν
[7, 16]	διὰ τοῦτο σφᾶς τε αὐτοὺς	καὶ	Πλακεντίαν ὁμολογίᾳ Γότθοις παρέδωκαν. ταῦτα
[7, 39]	μάλα ὑπέσχετο πέμψειν. Τούτων δὴ	καὶ	πλειοτέρων ἐς τὴν Ἰταλίαν ἀγγελλομένων,
[7, 28]	τῷ πλήθει παρὰ πολὺ ἐλασσούμενοι,	καὶ	πλέον ἢ διακοσίους διέφθειραν. οἱ
[7, 18]	τὰ ἀνήκεστα λυμανεῖσθαι τοῖς πράγμασι.	καὶ	πλέουσι μὲν ἀνέμου τε σφίσιν
[7, 4]	τὴν δύναμιν, ἐπεὶ ἀνδρῶν ἀρετὴ	καὶ	πλήθει ὑπεραιρόντων καὶ τούτῳ ἐλασσουμένων
[7, 14]	τὴν γῆν, δόξαν τε ἀγαθὴν	καὶ	πλούτου αὐτὸν πάμπολυ χρῆμα περιβαλέσθαι
[7, 22]	συμμορίαι πολλαὶ, χρόνου τε μῆκος	καὶ	πλούτου ἐξουσίας ὑπερβολὴ τά τε
[7, 1]	τε γὰρ πάσῃ ἀρετῇ προὔχων	καὶ	πλούτου μὲν πολλοῦ ἐξουσίᾳ, δυνάμει
[7, 28]	ναῦς ἐσεπήδησεν. ἔνθεν τε ἄραντες	καὶ	πνεύματος ἐπιτυχόντες ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ
[7, 38]	ἐπ´ αὐτῶν τε χεῖράς τε	καὶ	πόδας τῶν ἡλωκότων δεσμεύοντες, εἶτα
[7, 40]	ἰσχυρίσαντο ὡς Θεσσαλονίκην τε αὐτὴν	καὶ	πόλεις τὰς ἀμφ´ αὐτὴν πολιορκίᾳ
[7, 40]	ἐπὶ Ἰταλίαν ἀναβαλέσθαι, Θεσσαλονίκῃ δὲ	καὶ	πόλεσι ταῖς ἄλλαις ἀμῦναι, καὶ
[7, 38]	ἐς θάλασσαν ληϊσάμενοι ἐφεξῆς ἅπαντα	καὶ	πόλιν ἐπιθαλασσίαν τειχομαχήσαντες εἷλον, καίπερ
[7, 1]	πλέον ἢ χίλιοι αὐτῷ εἵποντο	καὶ	πόλιν μίαν Τικινὸν εἶχον, κατὰ
[7, 22]	ἀνθρώπων ἂν φρονίμων εὑρήματα εἶεν	καὶ	πολιτικῶς βιοτεύειν ἐπισταμένων, ὄντα δὲ
[7, 29]	τύχῃ, πολύν τινα μεταξὺ χρόνον.	καὶ	πολλὰ μὲν κατέδυσε πλοῖα, πολλῶν
[7, 14]	ἥκων τῆς τε φιλανθρωπίας ἐπῄνεσε	καὶ	πολλὰ μέν οἱ διὰ τοῦτο
[7, 5]	ἀμυνομένων ὠθισμός τε πολὺς γέγονε	καὶ	πολλοὶ ἑκατέρωθεν ἔργα ἐνδεικνύμενοι θαυμαστὰ
[7, 5]	πη ἐδύνατο ἐς φυγὴν ὥρμητο.	καὶ	πολλοὶ μὲν ἐν τῇ φυγῇ
[7, 4]	βάρβαροι οὐδενὶ κόσμῳ Ῥωμαίους ἔκτεινον,	καὶ	πολλοὺς μὲν αὐτῶν ζωγρήσαντες ἐν
[7, 13]	ἐπαινοῦντος, ἐπεκδρομὴν ἐπ´ αὐτοὺς ἐποιήσαντο.	καὶ	πολλοὺς μὲν εὐθὺς ἔκτειναν, τοὺς
[7, 37]	καὶ στόλον νεῶν μεγάλων τε	καὶ	πολλῶν ἄγαν, ἅσπερ ἐκ βασιλέως
[7, 4]	ἐφάνησαν, οὓς δὴ κατιδόντες Ῥωμαῖοι	καὶ	πολὺ πλῆθος εἶναι τῶν σφίσι
[7, 36]	τῇ πόλει τοὺς πολεμίους ἐδέξαντο.	καὶ	πολὺς μὲν τῶν παραπεπτωκότων ἐνταῦθα
[7, 10]	λιμένα εὑρὼν αὐτοῦ τε ἐκράτησε	καὶ	πόνῳ οὐδενὶ ἐς τὸ φρούριον
[7, 38]	Ἴστρον, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος, διέβησαν,	καὶ	πόνῳ οὐδενὶ ποταμὸν Εὗρον εὐθὺς
[7, 14]	θυσίας αὐτοῖς ἐωνῆσθαι. σέβουσι μέντοι	καὶ	ποταμούς τε καὶ νύμφας καὶ
[7, 1]	χαριεῖσθαι Γότθοις ἅπασι ταύτῃ οἰόμενος.	καί	ποτε αὐτὸν Γότθων τοὺς ἀρίστους
[7, 25]	τὴν αἰτίαν ἐπισπᾶται τῶν ξυμπιπτόντων	καὶ	πράξας κατὰ νοῦν οὐδὲν αὐτὸς
[7, 14]	οἱ βάρβαροι ἤκουσαν, ἐπῄνεσάν τε	καὶ	πράξειν ἅπαντα ὑπέσχοντο, εἴπερ αὐτοῖς
[7, 14]	φιλάνθρωπόν τινα ἤγαγεν ἡ τύχη	καὶ	πρᾷον δεσπότην. ἦν δὲ οὗτος
[7, 16]	γὰρ εἰς ἄνδρα φίλον τε	καὶ	πρεσβευτὴν ἔγωγε οἶμαι οὐχ ὃς
[7, 38]	ἄλλους δὲ ξύν τε βουσὶ	καὶ	προβάτοις, ὅσα δὴ ἐπάγεσθαι ἐς
[7, 32]	πολιτείαν οὐ πολλῷ ἔμπροσθεν ἐφωράθη	καὶ	προδοσίας διαφανῶς ἑάλω ἅτε δὴ
[7, 27]	ἀγνοίᾳ τῶν ἀληθινῶν ἐνταῦθα ποιεῖται.	καὶ	προϊὼν οὗτος ὁ χρόνος ἰσχυρὸς
[7, 1]	τε ἐν τῇ παρατάξει ἑστάναι	καὶ	προκαλεῖσθαι τοὺς τῶν πολεμίων ἀρίστους
[7, 1]	ὅτι δὴ τοσαύτῃ φειδοῖ τε	καὶ	προνοίᾳ ἐχρῆτο ὥστε βιασθῆναι μὲν
[7, 28]	ὄρη μέχρι ἐς Βριττίους διήκοντα	καὶ	πρὸς ἄλληλα ἐν στενῷ ξυνιόντα
[7, 40]	βασιλεὺς ἤκουσεν, ἄγαν τε ξυνεταράχθη	καὶ	πρὸς Γερμανὸν εὐθὺς ἔγραψεν, ὁδὸν
[7, 22]	τε οὐδεὶς ἔτι λελείψεται λόγος	καὶ	προσέσται τὸ μηδὲν τοῦ ἔργου
[7, 9]	τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἔπιπλα πάντα.	καὶ	προσῆν αὐτοῖς αἰκίζεσθαί τε καὶ
[7, 14]	γνωρισμάτων πολλὰ ἐκμαθόντα τε ἤδη	καὶ	προσποιεῖσθαι ἱκανῶς ἔχοντα) ἔν τε
[7, 40]	πέντε ἡμερῶν ὁδὸν Βυζαντίου διέχουσα.	καὶ	πρόσω μὲν χωρεῖν οἱ βάρβαροι
[7, 16]	πλεῖστα τῶν χρημάτων προέμενος, ὢν	καὶ	πρότερον ἔν γε Ἰταλιώταις ἅπασι
[7, 19]	τῶν πολεμίων στρατόπεδα, ὅπερ οἱ	καὶ	πρότερον ἐπιστείλας πολλάκις ἤδη ἐτύγχανεν.
[7, 38]	ἐπιόντας ἐκ τῶν παρόντων ἠμύνοντο.	καὶ	πρῶτα μὲν ἔλαιόν τε καὶ
[7, 39]	καὶ αὐτὴν ἰσχύσας βασιλεῖ ἀνασώσασθαι.	καὶ	πρῶτα μὲν (ἐτετελευτήκει γάρ οἱ
[7, 18]	ὁ βάρβαρος σὺν αὐτῷ ᾔει.	καὶ	πρῶτα μὲν τῶν πολεμίων τοὺς
[7, 13]	ἐγένετο ἐς Κέθηγον, πατρίκιον ἄνδρα	καὶ	πρῶτον τῆς Ῥωμαίων βουλῆς. διὸ
[7, 32]	τῶν Γερμανοῦ παίδων νεανίας μὲν	καὶ	πρῶτον ὑπηνήτης, δραστήριος δὲ καὶ
[7, 1]	τοὺς δὲ στρατιώτας ὀλίγους τε	καὶ	πτωχοὺς εἶναι καὶ ὀκνηρῶς εἰς
[7, 37]	πάντα ἐκέλευεν, ὅσα καθελών τε	καὶ	πυρπολήσας αὐτὸς ἔτυχεν, ἡνίκα Ῥώμην
[7, 35]	ἐπέφρακτο αὐτῶν ἕκαστος, ὑπερβλύσας δὲ	καὶ	ῥεύσας πολὺς ἐς τοσόνδε γῆν
[7, 23]	Δρυοῦντος διέχουσα, ἐπί τε Θουρίους	καὶ	Ῥηγίνους ἐνθένδε ἰόντι. ἐνταῦθα Ἰωάννης
[7, 19]	ἔθετο, πίσσης τε καὶ θείου	καὶ	ῥητίνης αὐτὸν ἐμπλησάμενος καὶ τῶν
[7, 11]	δορυφόρων τῶν αὑτοῦ, Θουριμούθ τε	καὶ	Ῥικίλαν καὶ Σαβινιανὸν, ἔστειλε ξὺν
[7, 11]	δὴ Ῥωμαῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθουν δρόμῳ.	καὶ	Ῥικίλας μὲν δόρασι πολλοῖς κεκαλυμμένος
[7, 5]	Γότθων τοὺς μαχιμωτάτους ἐπέστησε, Βλέδαν	καὶ	Ῥουδέριχον καὶ Οὐλίαριν. οἵπερ ἐπειδὴ
[7, 19]	ἐκείνῃ βαρβάροις ἄλλους τέ τινας	καὶ	Ῥουδέριχον ὑπαντιάσαντα ἔπληξεν. οἱ δὲ
[7, 14]	οἱ Μασσαγέται, καὶ αὐτοὶ ἔχουσι,	καὶ	ῥύπου ᾗπερ ἐκεῖνοι ἐνδελεχέστατα γέμουσι,
[7, 4]	ἐπίπροσθεν ἰὼν ὁ σίδηρος τέμνει,	καὶ	ῥύσις αὐτίκα πολλοῦ αἵματος ἦν.
[7, 14]	τοὺς Ῥωμαίους οὐδεὶς ἴσχυσεν, ἀλλὰ	καὶ	Ῥωμαῖοι ἐς ἤπειρον τὴν ἀντιπέρας
[7, 19]	τῶν πολεμίων τοῦ πύργου ῥίπτειν.	καὶ	Ῥωμαῖοι μὲν κατὰ ταῦτα ἐποίουν.
[7, 17]	στρατιῶται σῖτον οὐκ εἶχον, ὅνπερ	καὶ	Ῥωμαίοις ἀπόδωνται, πλήν γε δὴ
[7, 11]	ἐς Αὔξιμον πόλιν, Μάγνῳ τε	καὶ	Ῥωμαίοις ἐνταῦθα πολιορκουμένοις ἐπαμυνοῦντας. οἱ
[7, 34]	Γήπαιδες, ὦ βασιλεῦ, Σίρμιον ἔχουσι	καὶ	Ῥωμαίους ἀνδραποδίζουσιν, ὅλην τε προσποιεῖσθαι
[7, 4]	κράνος ἐν τῇ κεφαλῇ ἔχων,	καὶ	Ῥωμαίους ἅπαντας προὐκαλεῖτο, εἴ τίς
[7, 36]	Τουτίλας ἤθελεν, ἀλλὰ Γότθους τε	καὶ	Ῥωμαίους τοὺς ἐκ τῆς συγκλήτου
[7, 13]	ληϊσάμενοι δὲ τὰ ἐκείνῃ χωρία	καὶ	Ῥωμαίων ἐξανδραποδίσαντες πάμπολυ πλῆθος. οἷς
[7, 24]	σημεῖον ἐς τὴν γῆν ἔρριψε.	καὶ	Ῥωμαίων μὲν ὅσοι ἐς τὰ
[7, 13]	τοῦ Χιλβουδίου ὀνόματος, ἀνδρὸς ἐπιφανοῦς	καὶ	Ῥωμαίων ποτὲ στρατηγήσαντος, διελέγξαι τὴν
[7, 33]	ἐπὶ πλεῖστον. τινὲς δὲ αὐτῶν	καὶ	Ῥωμαίων στρατιῶται γεγένηνται ἐν τοῖς
[7, 11]	ἀφικόμενος Γότθους τε τοὺς παρόντας	καὶ	Ῥωμαίων στρατιώτας ξυναγαγὼν ἔλεξε τοιάδε
[7, 18]	πλείστους μὲν τῶν τε Μαυρουσίων	καὶ	Ῥωμαίων στρατιωτῶν ἔκτεινεν, ἰσχυρότατα ἀμυνομένους,
[7, 18]	φρουρᾷ καταστησάμενος ἔτυχε, Γότθων τε	καὶ	Ῥωμαίων στρατιωτῶν καὶ Μαυρουσίων αὐτομόλων
[7, 13]	ξὺν στρατῷ ἔπεμψε βαρβάρων τε	καὶ	Ῥωμαίων στρατιωτῶν. οἳ δὴ ἐς
[7, 23]	φρουρὰν ἐνταῦθα καταστησάμενοι Γότθων τε	καὶ	Ῥωμαίων τῶν αὐτομόλων, ἐφ´ ᾧ
[7, 22]	πεποιημένος τὴν μάθησιν, ἐπείσθη τε	καὶ	Ῥώμην εἰργάσατο ἄχαρι περαιτέρω οὐδέν.
[7, 24]	τῷ στρατῷ ἐπὶ Βελισάριόν τε	καὶ	Ῥώμην ἦλθεν, οὔπω Βελισαρίου τὰς
[7, 18]	ἐς τὰ πρὸς ἑσπέραν τε	καὶ	Ῥώμην ἰόντι. τούτου Κανουσίου πέντε
[7, 16]	ταῦτα μὲν οὖν τῇδε ἐχώρησε	καὶ	Ῥώμην πρὸς Τουτίλα πολιορκουμένην ἅπαντα
[7, 16]	τε ἄλλην Ἰταλίαν ἀπονητὶ ἔσχον	καὶ	Ῥώμην τήνδε κατέλαβον, σῖτον ἐκ
[7, 11]	αὑτοῦ, Θουριμούθ τε καὶ Ῥικίλαν	καὶ	Σαβινιανὸν, ἔστειλε ξὺν χιλίοις στρατιώταις
[7, 6]	οὐδαμῆ ἦλθεν, ἐς Καμπανοὺς δὲ	καὶ	Σαμνίτας αὐτίκα ἥκων Βενεβεντὸν πόλιν
[7, 29]	οὐδαμῆ ἐτόλμων ἰέναι. τότε δὲ	καὶ	σεισμοὶ πολλάκις χειμῶνος ὥρᾳ σκληροί
[7, 27]	οὖν Πακούριόν τε τὸν Περανίου	καὶ	Σέργιον τὸν Σολόμωνος ἀδελφιδοῦν ξὺν
[7, 11]	λάθρα. τάς τε πύλας τεκτηνάμενος	καὶ	σιδήρῳ περιβαλὼν εἶτά τισιν ἀκατίοις
[7, 39]	ἐν τῇ ξυμβολῇ διέφυγόν τε	καὶ	σκεδαννύμενοι περιῄεσαν, ὅπη ἑκάστῳ τετύχηκεν,
[7, 32]	δὲ τοῦ ξυγγενοῦς δεδουλωμένου τε	καὶ	σκεδαννυμένου ἀεὶ πανταχόσε τῆς Ῥωμαίων
[7, 14]	ἴσχυσε. Χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἄνται	καὶ	Σκλαβηνοὶ διάφοροι ἀλλήλοις γενόμενοι ἐς
[7, 14]	ἤδη Οὖννοί τε καὶ Ἄνται	καὶ	Σκλαβηνοὶ πεποιημένοι ἀνήκεστα Ῥωμαίους ἔργα
[7, 35]	Λαγγοβαρδῶν τε τούς οἱ ἐπισπομένους	καὶ	Σκλαβηνῶν πολλοὺς ἐπαγαγόμενος ἐς Γήπαιδας
[7, 40]	καὶ τῇ ἀγορᾷ ἐμβριθέστατός τε	καὶ	σοβαρὸς ἄγαν, ἑστιάτωρ δὲ καθ´
[7, 8]	αὐτοὺς ἤθελεν ἢ τέχναις τισὶ	καὶ	σοφίσμασι διαμάχεσθαι. μοῖραν μέντοι αὐτοῦ
[7, 12]	ἐς Βελισάριον ἔχθος αὑτόν τε	καὶ	Σπολίτιον Γότθοις ἐνδοῦναι· λογισμοὺς γὰρ
[7, 12]	καὶ Γότθοις σφᾶς τε αὐτοὺς	καὶ	Σπολίτιον ἐνεχείρισαν. φασὶ δὲ Ἡρωδιανὸν
[7, 21]	δὲ ἡμᾶς Ῥώμῃ τε αὐτῇ	καὶ	Σπολιτίῳ ἐδέξαντο. διόπερ ὑμεῖς μὲν
[7, 36]	βαρβάρων ἅτε πλήθους τε μεγάλου	καὶ	στενοχωρίας ἐν αὐτοῖς οὔσης πολλοὺς
[7, 37]	ἐς ναυμαχίαν ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο,	καὶ	στόλον νεῶν μεγάλων τε καὶ
[7, 39]	ἤκουσε, στόλον τε ἀγείρας νηῶν	καὶ	στράτευμα λόγου ἄξιον ἐκ καταλόγων
[7, 39]	τὰ ἐς αὐτὸν ἐγκλήματα πάντα	καὶ	στρατηγὸν καταλόγων τῶν ἐπὶ Θρᾴκης
[7, 1]	τὸ εἰκὸς, ἄρχουσί τε πᾶσι	καὶ	στρατιώταις ἐγένετο. ἀντιτείνειν τε γὰρ
[7, 13]	ἐκ Ῥαβέννης ἀμύνειν ἄλλως τε	καὶ	στρατῷ ὀλίγῳ ἀδύνατα ἦν, ἀπανίστασθαί
[7, 1]	καὶ τοῖς εὐδοκιμήσασι ψέλλιά τε	καὶ	στρεπτοὺς ἔχειν ἆθλα παρεῖχεν, ἵππου
[7, 32]	εἴη καὶ ὕπατος καλοῖτο μόνον	„Καὶ	σὺ μὲν“ ἔφη „ξυγγενεῖ τέ
[7, 34]	ἀρχῆς; οὐκ ἔλυσαν σπονδῶν τε	καὶ	συμμάχων θεσμούς; οὐχ ὕβρισαν εἰς
[7, 28]	περιιοῦσιν, ὥσπερ εἴρηται, κατέπληξέ τε	καὶ	συνετάραξεν ἅπαντας. ἐνταῦθα Φάζας (ἄγχιστα
[7, 25]	ἀβελτερίας χρῆσθαι. τὰ γὰρ ἀνθρώπεια	καὶ	σφάλλεσθαί ποτε πέφυκεν, ὅστις τε
[7, 2]	πόλει τινὰς τῶν Κωνσταντιανῷ ἐπιτηδείων	καὶ	σφᾶς γε αὐτοὺς ξὺν αὐτῇ
[7, 15]	ἐν τῷ Πόρτῳ Ῥωμαίους οἰόμενοι	καὶ	σφᾶς ἐπὶ τὸν λιμένα παρακαλεῖν,
[7, 14]	ἐξ ἀρχῆς Ῥωμαίοις ὡμολόγει δεδωρήσεσθαι	καὶ	σφίσι ξυνοικιεῖν μὲν δυνάμει τῇ
[7, 5]	χωρήσαντες ἐνίκησάν τε τῇ ξυμβολῇ	καὶ	σχεδόν τι ἅπαντας ἑλεῖν ἴσχυσαν.
[7, 26]	οὖν, οὕσπερ δὴ ἵπποις τε	καὶ	σώμασιν ἀκραιφνέσι χρῆσθαι ξυνέτυχε, ἐπὶ
[7, 33]	ὥστε οὐχ ὅσον σφίσι χρήματα	καὶ	σώματα ἐπ´ οὐδεμιᾷ ὀνήσει διεφθάρθαι
[7, 1]	τῷ Οὐραΐᾳ γυνὴ πλούτῳ τε	καὶ	σώματος κάλλει τὰ πρωτεῖα φερομένη
[7, 36]	Τουτίλας ἔδεισε μὴ θανατῶντες ἄνθρωποι	καὶ	σωτηρίας πέρι ἐλπίδα οὐδεμίαν τὸ
[7, 1]	παράπαν ἐξουσία ἐγίνετο. καὶ μὴν	καὶ	σωφροσύνης ὑπερφυῶς μετεποιεῖτο. οὐδὲ γὰρ
[7, 30]	ἄμφω τε τὼ χεῖρε ἀποτεμὼν	καὶ	τὰ αἰδοῖα εὐθὺς ἔκτεινε, τῶν
[7, 19]	ἅλυσιν, διαφθείρας τοὺς ταύτῃ βαρβάρους,	καὶ	τὰ ἄλλα, ἅπερ μοι ἔμπροσθεν
[7, 24]	(πολλὰ γὰρ σφίσι διέφθαρτο ἤδη)	καὶ	τὰ ἄλλα ἐν παρασκευῇ πάσῃ
[7, 12]	βούλει τῷ πολέμῳ τῶν δυσμενῶν,	καὶ	τὰ ἄλλα ἐξαρτύεσθαι δεῖ. στρατηγὸς
[7, 21]	Γραικῶν ἡσσηθέντες, τήν τε ἀρχὴν	καὶ	τὰ ἄλλα ξύμπαντα λόγῳ οὐδενὶ
[7, 35]	τῷ λιμένι ἀπολιπόντες. οὗ δὴ	καὶ	τὰ ἄλλα πλοῖα ἔμπλεα σίτου
[7, 19]	τε ἄργυρον, ὅσπερ ἐνταῦθα ἔκειτο,	καὶ	τὰ ἄλλα χρήματα ἥρπαζον. ἀναστρέψαντες
[7, 14]	ἐς κοινὸν ἄγεται. ὁμοίως δὲ	καὶ	τὰ ἄλλα ὡς εἰπεῖν ἅπαντα
[7, 29]	πεντήκοντα ἐνιαυτοὺς τό τε Βυζάντιον	καὶ	τὰ ἀμφ´ αὐτὸ χωρία ἠνώχλει,
[7, 17]	πόας δριμὺ τά τε χείλη	καὶ	τὰ ἀμφὶ τὴν φάρυγγα δάκνῃ
[7, 12]	δὲ λίαν ἔς τε Ῥωμαίους	καὶ	τὰ βασιλέως πράγματα ἔχων. Ἡρωδιανὸς
[7, 26]	μὲν αἵματι περιρρεομένους, τοὺς δὲ	καὶ	τὰ βέλη ἐν τοῖς σώμασιν
[7, 22]	εἶπόν τε ὧν ἕνεκα ἥκοιεν	καὶ	τὰ γράμματα ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ
[7, 1]	ξυνοίσοντα τοῖς βασιλέως πράγμασιν ἐβουλεύετο	καὶ	τὰ δεδογμένα ἔπρασσεν ἀεὶ αὐτονόμῳ
[7, 11]	τε πολλὴ τῶν πολεμίων γέγονε	καὶ	τὰ δοράτια ἠκόντιζον ἐπ´ αὐτὸν
[7, 14]	πραγμάτων ἀεὶ τά τε ξύμφορα	καὶ	τὰ δύσκολα ἐς κοινὸν ἄγεται.
[7, 11]	τά τε ἐκ τῆς εἰρήνης	καὶ	τὰ ἐκ τοῦ μεγάλου βασιλέως
[7, 1]	Ἰταλίᾳ προὔστη, νικῶν τε διετέλει	καὶ	τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ κτώμενος.
[7, 33]	δὴ ἵδρυνται νῦν, Ἰλλυριούς τε	καὶ	τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία καταθέοντες
[7, 13]	ἀδύνατα ἦν, ἀπανίστασθαί τε ἐνθένδε	καὶ	τὰ ἐπὶ Ῥώμης χωρία καταλαβεῖν
[7, 10]	ἀκραιφνεῖς, καθάπερ οἱ ἐπέστελλε Βελισάριος,	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια ἐς χρόνον αὐτοῖς
[7, 30]	ταύτῃ τε ὡς ἄριστα διοικήσασθαι	καὶ	τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίσασθαι, Ἰωάννην δὲ
[7, 5]	κατ´ αὐτὸν περιβόλου ἐντὸς ἔμενε	καὶ	τὰ ἐς πολιορκίαν ἡτοίμαζε, δεδιὼς
[7, 14]	ἔνι μάλιστα τῷ κεκτημένῳ ἐγένετο	καὶ	τὰ ἐς τοὺς πολεμίους δραστήριος.
[7, 11]	τε θεραπείαν καὶ τὰ ὅπλα	καὶ	τὰ ἱμάτια ἔφερεν. Ἔστι δὲ
[7, 15]	τε τὰς ἐπάλξεις ἀνέβαινον ἅπαντες	καὶ	τὰ ἱμάτια σείοντες τοῖς ἐν
[7, 37]	ἐπὶ Σικελίαν στρατεύσων. ἅμα δὲ	καὶ	τὰ μακρὰ πλοῖα τετρακόσια ὡς
[7, 36]	Ῥωμαῖοι τοὺς λόγους ἄσμενοι ἤκουσαν.	καὶ	τὰ μὲν πρῶτα τὴν ἐπὶ
[7, 30]	ἤδη τῆς σφίσι ξυγκειμένης ἡμέρας.	καὶ	τὰ μὲν πρῶτα χειμῶνος ἐξαισίου
[7, 29]	ἐπειδὴ τῶν τε σεισμῶν ᾔσθοντο	καὶ	τὰ ξυμπεσόντα ἀμφί τε τῷ
[7, 28]	φεύγοντες παρὰ Τουτίλαν τε ἀφίκοντο	καὶ	τὰ ξυμπεσόντα πάντα ἐσήγγελλον· οἵ
[7, 12]	ἀλλὰ τούς τε ἵππους ἀφέντες	καὶ	τὰ ὅπλα ἐς τὴν γῆν
[7, 11]	τῶν στρατιωτῶν τήν τε θεραπείαν	καὶ	τὰ ὅπλα καὶ τὰ ἱμάτια
[7, 36]	ἢ τοὺς ἵππους ἀφέντες ἐνταῦθα	καὶ	τὰ ὅπλα καταθέμενοι, ἀπομόσαντές τε
[7, 21]	δηλονότι τὸ δίκαιον. μεταβαλλομένοις γὰρ	καὶ	τὰ παρὰ τοῦ θεοῦ αὐτίκα
[7, 5]	λαθὼν ἐς Ῥάβεννάν τε ἀφίκετο	καὶ	τὰ παρόντα σφίσιν ἀπήγγειλε. διὸ
[7, 8]	ᾔσθετο, ξυγκαλέσας ἅπαντας παρηγόρει τε	καὶ	τὰ πιστὰ ἔτι μᾶλλον αὐτοῖς
[7, 17]	οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη, τὸν σῖτον	καὶ	τὰ πίτυρα ὠνούμενοι ἀπηλλάσσοντο· ἐπεὶ
[7, 1]	δὴ πολλά τε αὐτοῖς ἡμαρτήθη	καὶ	τὰ πράγματα διεφθάρη Ῥωμαίοις ξύμπαντα
[7, 14]	ἀεὶ τοῖς βαρβάροις κατ´ ἐξουσίαν	καὶ	τὰ Ῥωμαίων πράγματα εὐέφοδα γέγονε,
[7, 24]	ὀκνήσει ἰόντες. ἀλλὰ ταῦτα μὲν	καὶ	τὰ τοιαῦτα οὐχ οἷόν τέ
[7, 13]	οὐρίας τὸ πνεῦμα τῆς τύχης	καὶ	τὰ χείριστα βουλευομένοις οὐδὲν ἀπαντιάσει
[7, 1]	καὶ Θευδερίχου τό τε γένος	καὶ	τὰ χρήματα λάφυρον Ῥωμαίοις παρὰ
[7, 29]	τοὺς ἐν ποσὶν ἡβηδὸν ἅπαντας	καὶ	τὰ χρήματα ληϊζόμενοι. ἤδη δὲ
[7, 35]	τε τοὺς ἐν ποσὶν ἅπαντας	καὶ	τὰ χρήματα ληϊσάμενοι παρὰ Τουτίλαν
[7, 34]	ἔμμισθοι πρὸς ὑμῶν γεγονότες πολλάκις	καὶ	τὰ χρήματα, ὥσπερ εἴρηται, κεκομισμένοι
[7, 40]	καὶ αὖθις ἐν Πελοποννήσῳ ἐγένοντο.	καὶ	ταῖς ἄλλαις δὲ, ὅπη παρατύχῃ,
[7, 31]	ἑστάναι, ἀλλὰ καραδοκοῦσι τὰ πρόσω,	καὶ	ταῖς ἐλπίσιν ἐπίπροσθεν ἀεὶ χωροῦσιν,
[7, 8]	φυλακὰς ἔν τε τῷ λιμένι	καὶ	ταῖς πύλαις καταστησάμενος ἐκέλευε μηδένα
[7, 24]	βαλλομένων πολὺς, κόπῳ τε πολλῷ	καὶ	ταλαιπωρίᾳ ἑκάτεροι εἴχοντο καὶ ἡ
[7, 6]	τῶν τὰ χωρία κεκτημένων ἐφέρετο,	καὶ	τἄλλα καθίστη ἅτε τῆς Ἰταλίας
[7, 35]	πολεμίους τετύχηκε Ῥώμην τε ἀνδραποδίσαι	καὶ	τἄλλα ὡς εἰπεῖν ἅπαντα. τότε
[7, 8]	ἀφεῖναι. ὁ δὲ πρᾴως τε	καὶ	ταραχῇ οὐδεμιᾷ τῶν λεγομένων τὴν
[7, 5]	ἔπιπτον. Ἰωάννου δὲ κραυγῇ τε	καὶ	ταραχῇ πολλῇ ἐπὶ τοὺς κατ´
[7, 1]	δεινοῖς εὔελπίν τε τὴν διάνοιαν	καὶ	ταραχῆς παρείχετο κρείσσω, εὐημερῶν δὲ
[7, 19]	ἐσβὰς τοῦ τε στόλου ἡγεῖτο	καὶ	τὰς ἀκάτους ἐφέλκειν ἐκέλευεν, οὗ
[7, 20]	αὐτὴν ξυνεχώρησεν, ἀλλ´ αὐτήν τε	καὶ	τὰς ἄλλας ἁπάσας ὕβρεως ἐκτὸς
[7, 25]	τὰ τείχη καθεῖλε, Ῥώμην δὲ	καὶ	τὰς ἄλλας Ἰταλίας πόλεις ἁπάσας
[7, 20]	ἔς τε τὰς οἰκίας περιιόντες	καὶ	τὰς θύρας ἐς ἀεὶ κόπτοντες
[7, 14]	εἰσὶν ἅπαντες, τὰ δὲ σώματα	καὶ	τὰς κόμας οὔτε λευκοὶ ἐσάγαν
[7, 27]	Βῆρος οὖν πρῶτος Δρυοῦντι προσχὼν	καὶ	τὰς ναῦς ἐνταῦθα ἀφεὶς μένειν
[7, 15]	τοὺς δὲ ἄλλους ἅπαντας ἔκτειναν,	καὶ	τὰς ναῦς σὺν τοῖς φορτίοις
[7, 4]	ἐδύνατο ξὺν ὀλίγοις τισὶν ἔφευγε,	καὶ	τὰς πόλεις ὅπη ἔτυχον διασωθέντες
[7, 8]	τε αὐτοῖς ἐπιρρώσας τὴν δύναμιν	καὶ	τὰς πύλας ἀναπετάσας ἕκαστον ὅπη
[7, 23]	ἄρχοντα ἐκ τοῦ αἰφνιδίου διέφθειρε	καὶ	τὰς πύλας ἀναπετάσας Ῥωμαίους ἅπαντας
[7, 11]	γε οὖσιν ἀξιόμαχοί ποτε γένοιντο	καὶ	τὰς τῶν πολιορκουμένων καταδαπανῶντες τροφὰς
[7, 6]	τε δημοσίους φόρους αὐτὸς ἔπρασσε,	καὶ	τὰς τῶν χρημάτων προσόδους ἀντὶ
[7, 20]	τῶν βαρβάρων πολλοὺς ἐγεγόνει. ἀλλὰ	καὶ	ταῦτα Βέσσας τε καὶ Κόνων
[7, 8]	ἔν γε Ἰταλιώταις ὀχυρώματά ἐστιν.	καὶ	ταῦτα γὰρ οὐκ ἀχρεῖα παντάπασιν
[7, 34]	ἆθλα τὴν χώραν ταύτην πεποιημένοι;	καὶ	ταῦτα ἔμμισθοι πρὸς ὑμῶν γεγονότες
[7, 33]	ὁντιναοῦν βασιλέα τῶν πάντων βαρβάρων,	καὶ	ταῦτα μᾶλλον ὄντα χρυσοῦ κύριον,
[7, 18]	νομὰς ἐνδεικνύναι. ἐπεὶ οὖν ὡμολόγει	καὶ	ταῦτα ὁ βάρβαρος σὺν αὐτῷ
[7, 4]	ἐλθοῦσα ἐς εὐτολμίας ὑπερβολὴν περιίσταται.	καὶ	ταῦτα οὐχ ὑποψίᾳ τανῦν ἠγμένος
[7, 9]	πέρας, ἀλλ´ ἔτι βραχείας τινὸς	καὶ	ταύτης ἀνονήτου ὑμῖν ἀπολελειμμένης ἐλπίδος
[7, 23]	θαλάσσης μέρους ἄχρι ἐς ἕτερον	καὶ	τάφρον βαθεῖαν ἀμφὶ τὸ τείχισμα
[7, 24]	χρῆμα ἔξωθεν ἵστη. ἐτύγχανε δὲ	καὶ	τάφρους βαθείας ἀμφὶ τὸν περίβολον
[7, 35]	γῆν τὴν ἐχομένην ἐπέκλυσεν ὥστε	καὶ	τέλμα ἐν τούτῳ τῷ ἐδάφει
[7, 29]	τεκμηριοῦσθαι. ἐγὼ δὲ μαντείας τε	καὶ	τεράτων δηλώσεις ἄλλοις ἀφιεὶς ἐκεῖνο
[7, 20]	στράτευμα ἐπῆγεν ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν.	καὶ	τέσσαρας τῶν ἐν Γότθοις, ἀνδρίας
[7, 35]	ἦλθον. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	τέταρτον καὶ δέκατον ἔτος ἐτελεύτα
[7, 22]	πάντα ἐκ πάσης τῆς γῆς	καὶ	τεχνίτας ἀνθρώπους ἐνταῦθα ξυναγαγεῖν ἴσχυσαν.
[7, 40]	αὐτῶν πώποτε, ἐν Παλατίῳ μὲν	καὶ	τῇ ἀγορᾷ ἐμβριθέστατός τε καὶ
[7, 7]	πολιορκούμενοι τῷ τε λιμῷ ἤδη	καὶ	τῇ ἄλλῃ ἀπορίᾳ ὑπερφυῶς πιεζόμενοι,
[7, 16]	ὃς ἂν κατὰ κόρρης πατάξαι	καὶ	τῇ ἄλλῃ ἀσελγείᾳ ἐς αὐτὸν
[7, 21]	ταῦτα πλήθει τε καὶ ἀρετῇ	καὶ	τῇ ἄλλῃ τοῦ πολέμου παρασκευῇ
[7, 14]	ταύτῃ βαρβάρων. ταύτῃ γὰρ αὐτοὺς	καὶ	τῇ ἀμφ´ αὐτὴν χώρᾳ Ἰουστινιανὸς
[7, 1]	μὲν οὖν τῷ τε ἀξιώματι	καὶ	τῇ γνώμῃ, ὥσπερ ἐρρήθη, δυνατὸς
[7, 8]	στρατιωτῶν μὲν πλῆθος δόξῃ τε	καὶ	τῇ ἐς τοὺς κινδύνους ἐμπειρίᾳ
[7, 3]	τὰς πύλας, ἔχεσθαί τε αὐτῶν	καὶ	τῇ πόλει ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ
[7, 36]	τε πύλας κατ´ ἐξουσίαν ἀνέῳγον	καὶ	τῇ πόλει τοὺς πολεμίους ἐδέξαντο.
[7, 32]	Ἀρσάκης δολώσεις ἐπί τε Ἰουστινιανῷ	καὶ	τῇ πολιτείᾳ ἐπινοεῖν ἤρξατο. ἐπειδή
[7, 32]	Μάρκελλος ἐμβριθέστατός τε τὸ ἦθος	καὶ	τῇ σιωπῇ τὰ πολλὰ νέμων,
[7, 37]	βασιλέως στρατοῦ τῷ τε κινδύνῳ	καὶ	τῇ ταλαιπωρίᾳ πολλῷ ἔτι μᾶλλον
[7, 32]	τοῖς αὑτοῦ, νεανίαις τε οὖσι	καὶ	τῇ τε ἡλικίᾳ καὶ τῷ
[7, 19]	μὲν ἔκτειναν, τοὺς δὲ τρεψάμενοι	καὶ	τὴν ἅλυσιν ἀνελόμενοι εὐθὺ τῆς
[7, 32]	περιέργως ἀκριβολογούμενον σχολαιότερον αὐτὰ μεμηνυκέναι.	καὶ	τὴν βασιλέως ὀργὴν οὕτω κατέπαυσε.
[7, 36]	τε τὸν Ἀδριανοῦ τάφον ἀνέδραμε	καὶ	τὴν γέφυραν ἔσχε τὴν ἐς
[7, 19]	ἀλλ´ οἰόμενος τόν τε Πόρτον	καὶ	τὴν γυναῖκα ἀπολωλέναι καὶ ἅπαντα
[7, 19]	Πόρτον ἐσαγαγὼν τήν τε πόλιν	καὶ	τὴν γυναῖκα παρέδωκε καὶ εἴ
[7, 24]	ἀποβάσεις ἀεὶ τὴν γνώμην ῥυθμίζειν	καὶ	τὴν διάνοιαν τῷ τῆς τύχης
[7, 7]	πᾶσαν αὐτοῖς τήν τε δύναμιν	καὶ	τὴν ἐλπίδα διολωλέναι. Δημήτριος μὲν
[7, 21]	ὅσα ὁ Τουτίλας σφίσιν ἐπέστελλε	καὶ	τὴν ἐπιστολὴν ἐνεχείρισαν. ἐδήλου δὲ
[7, 34]	τὴν ὑμετέραν παρανενομηκότες ἀρχὴν νῦν	καὶ	τὴν μεγίστην τῶν ὕβρεων ὑμῖν
[7, 8]	ἀδεέστερον ἐξαμαρτάνειν τε ἱκανοὶ εἶεν	καὶ	τὴν μοχθηρίαν ἐνδείκνυσθαι. ὑμῖν δὲ
[7, 39]	κατὰ τάχος ἐπὶ Σικελίας ἐκέλευσε,	καὶ	τὴν νῆσον διασώσασθαι δυνάμει τῇ
[7, 20]	γαμετῇ γενομένῃ, παιδὶ δὲ Συμμάχου,	καὶ	τὴν οὐσίαν ἀεὶ τοῖς δεομένοις
[7, 16]	ἀφίκηται, σφᾶς τε αὐτοὺς ὁμολογίᾳ	καὶ	τὴν πόλιν Γότθοις ἐνδώσουσιν. ἐπὶ
[7, 6]	αὐτὸν ἐκπλῆξαί τε τοὺς πολεμίους	καὶ	τὴν πόλιν διασώσασθαι, οὐδενός οἱ
[7, 12]	τις αὐτοῖς ἐπιγένηται, αὑτόν τε	καὶ	τὴν πόλιν ξύν τε τοῖς
[7, 32]	ἐπ´ αὐτὸν ζέουσιν, οὕς γε	καὶ	τὴν πρᾶξιν αὐτοματίσειν ἐλπίδα ἔχω.
[7, 10]	τὸν στόλον ἰδόντες ἔδεισάν τε	καὶ	τὴν προσεδρείαν διέλυσαν, μακράν τε
[7, 40]	καὶ πόλεσι ταῖς ἄλλαις ἀμῦναι,	καὶ	τὴν Σκλαβηνῶν ἔφοδον ὅση δύναμις
[7, 18]	τε κατὰ Σκύλλαν φυλάξει πορθμὸν	καὶ	τὴν ταύτῃ ἠϊόνα, ὡς μήτε
[7, 21]	ἁπάσης αὐτοὶ ἐς ἀεὶ καταστάντες	καὶ	τήν τε πολιτείαν διοικησάμενοι, πλούτου
[7, 33]	οἱ Γερμανῶν ἄρχοντες Μασαλίαν τε	{καὶ}	τὴν Φωκαέων ἀποικίαν καὶ ξύμπαντα
[7, 6]	ὤφθη. προϊόντος δὲ τοῦ κακοῦ	καὶ	τῆς ἀπωλείας τοῖς πολιορκουμένοις ἐπὶ
[7, 31]	τε πολλὰ ἐνθένδε ἀγαθὰ ὑποφαίνουσα	καὶ	τῆς βασιλείας οὐ πόρρω αὐτὸν
[7, 11]	τῶν δυσκόλων ἀπαλλαγῆναι ξυμβήσεται, ἀλλὰ	καὶ	τῆς βασιλέως εἰς ὑμᾶς εὐνοίας
[7, 9]	γὰρ τοῦ ἔργου μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τῆς γνώμης αὐτὸς φέρεσθαι τὴν
[7, 23]	δὲ αὐτῷ παίδων τε δύο	καὶ	τῆς γυναικὸς ἐν τοῖς αἰχμαλώτοις,
[7, 22]	τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ, ἅμα δὲ	καὶ	τῆς δυσχωρίας σφίσι ξυλλαμβανούσης, ξὺν
[7, 30]	χειμῶνος ἐξαισίου ἐπιπεσόντος, ἄλλως τε	καὶ	τῆς ἐκείνῃ ἀκτῆς ἀλιμένου παντάπασιν
[7, 34]	τε ἂν ἡμῖν καὶ χρόνου	καὶ	τῆς ἔξωθεν μαρτυρίας ἐδέησε, διελέγχειν
[7, 17]	ὃν δὴ περιστάντες οἱ παῖδες	καὶ	τῆς ἐσθῆτος ἁπτόμενοι τροφὴν ἔπραττον·
[7, 1]	στρατιωτῶν ὅσους νεώτερα πράγματα ἤρεσκε.	καὶ	τῆς μὲν ἀρχῆς ὡς μάλιστα
[7, 7]	ἔχοντας· καὶ ὑπὲρ τούτων ἡμᾶς	καὶ	τῆς Νεαπολιτῶν σωτηρίας ὀμεῖσθαι οὐδὲν
[7, 19]	τήν τε Ἰσαάκου μανίαν ἔγνω	καὶ	τῆς οὐ δέον οἱ αὐτῷ
[7, 31]	ἐλπίσιν ἐπίπροσθεν ἀεὶ χωροῦσιν, ἕως	καὶ	τῆς οὐ δέον ὑπαρξάσης αὐτοῖς
[7, 22]	δὲ πολλάκις ἀναλεξάμενος τὴν ἐπιστολὴν	καὶ	τῆς παραινέσεως ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 32]	γὰρ κακοῖς ἀλλοτρίοις γενναῖόν τε	καὶ	τῆς τυραννίδος διαλυτὴν αὐτὸν γεγονέναι,
[7, 11]	ὑφ´ ὁτουοῦν ἁμαρτάνεσθαι οὔτε ἀνθρώπινον	καὶ	τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως ἔξω,
[7, 17]	ᾔρετο, βρώσεις ὑποβάλλων ἐκτόπους τε	καὶ	τῆς φύσεως ὑπερορίους. τὰ μὲν
[7, 4]	ἡμῖν τά τε τῆς στρατιᾶς	καὶ	τῆς χώρας κεχώρηκεν. ὥστε ἢν
[7, 17]	τὰς παρούσας ὁρῶμεν, ὥστε εἰ	καί	τι δρᾶν ὑμᾶς ἀνόσιον ἔργον
[7, 18]	χρόνον τε σφίσι τετρίψεσθαι πλείω	καί	τι ὑπαντιάσειν ἴσως ἐμπόδιον· Ἰωάννην
[7, 18]	δὲ Καλαβροὺς ἅπαντας παρηγορῶν τε	καὶ	τιθασσεύων ἐς εὔνοιαν τοῦ βασιλέως
[7, 3]	οὕτω δὴ ἐπί τε Τουτίλαν	καὶ	Τικινοὺς ἰέναι. οὗτος μὲν οὖν
[7, 13]	ἰέναι. τότε δὲ ὁ Ναρσῆς	καί	τινα εὑρὼν ἐπιβατεύοντα τοῦ Χιλβουδίου
[7, 18]	ᾤετο γὰρ πικρότατα πολιορκουμένων Ῥωμαίων,	καί	τινα, ὥς γε τὸ εἰκὸς,
[7, 20]	δὲ καὶ Ὀλύβριος καὶ Ὀρέστης	καί	τινες ἄλλοι ἐς τὸν Πέτρου
[7, 40]	πολλῇ ἐξουσίᾳ τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν.	καί	τινες μὲν ἐν ὑποψίᾳ εἶχον
[7, 15]	ναυσὶν ἄλλοι τε Ῥωμαίων πολλοὶ	καί	τις ἐπίσκοπος Βαλεντῖνος ὄνομα. ἔκ
[7, 26]	ἀκούσας ἐν πένθει ἐποιεῖτο μεγάλῳ	καὶ	τίσασθαι Ἰωάννην τοῦ ἔργου τούτου
[7, 8]	μεταλαχεῖν. τό τε γὰρ ἐξαμαρτεῖν	καὶ	τὸ διακωλύειν τὴν ἐς τοὺς
[7, 2]	ἀνεψιὸς, ἐπὶ πλεῖστον ξυνέσεως ἥκων	καὶ	τὸ δραστήριον ὡς μάλιστα ἔχων
[7, 24]	ἔπεμψε. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	τὸ δωδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ
[7, 4]	ὄνομα, μέγας τε τὸ σῶμα	καὶ	τὸ εἶδος φοβερὸς ἄγαν, ἔτι
[7, 1]	φόνου. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	τὸ ἕκτον ἔτος ἐτελεύτα τῷ
[7, 26]	ἀλλ´ ἔτι τῆς ὑπαγωγῆς ἐχομένους	καὶ	τὸ ἐν σφίσιν αὐτοῖς δέος
[7, 9]	ἠνάγκαστο. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	τὸ ἔνατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ
[7, 15]	τετύχηκε. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	τὸ ἑνδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ
[7, 34]	τινα πρὸς ἐνοίκησιν. Φράγγους ἀμέλει	καὶ	τὸ Ἐρούλων ἔθνος καὶ τούτους
[7, 2]	ὃς δὴ τήν τε ἀρχὴν	καὶ	τὸ Ἰταλίας κράτος Γότθοις ἀνασώσασθαι
[7, 27]	αὐτοῦ οὐδαμῆ ἤθελεν, οὗ δὴ	καὶ	τὸ Ἰωάννου στρατόπεδον ἦν, ἱππεύων
[7, 29]	τροφῆς τὰ πλεῖστα ἐφθάρη. Τότε	καὶ	τὸ κῆτος, ὃ δὴ Βυζάντιοι
[7, 39]	ἔν γε Λιβύῃ τὰ πρότερα	καὶ	τὸ Λιβύης κράτος βεβαιότατα ἤδη
[7, 5]	ἐνδεικνύμενος, προσποιεῖσθαί τε αὐτοὺς ἴσχυσε	καὶ	τὸ λοιπὸν ἐθελούσιοι ξὺν αὐτῷ
[7, 13]	ξὺν ὀλίγοις τισὶ διέφυγον μόλις,	καὶ	τὸ λοιπὸν ἐπεξιέναι τοῖς ἐναντίοις,
[7, 14]	ἔπεσον καὶ Χιλβούδιος ὁ στρατηγός.	καὶ	τὸ λοιπὸν ὅ τε ποταμὸς
[7, 17]	πάντων Ῥωμαίων, οἳ ταύτῃ ἦσαν.	καὶ	τὸ λοιπὸν οἱ τοῦ βασιλέως
[7, 8]	τὸ βούλημα ῥυθμίζει τὸν βίον	καὶ	τὸ ξύμπαν εἰπεῖν ἄμεινον ἡμῖν
[7, 39]	πόλεως φυλακτηρίου ἐπεμελεῖτο, Γερμανόν τε	καὶ	τὸ ξὺν αὐτῷ καραδοκῶν στράτευμα.
[7, 18]	τὸν τῶν Ῥωμαίων λιμένα κατῆρε,	καὶ	τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα
[7, 39]	τῇδε, καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	τὸ πέμπτον καὶ δέκατον ἔτος
[7, 24]	τε ἐκ τοῦ ἵππου ἐκπίπτει	καὶ	τὸ σημεῖον ἐς τὴν γῆν
[7, 1]	Μαυρουσίων ἀεὶ εἵπετο. ἦν δὲ	καὶ	τὸ σῶμα καλός τε καὶ
[7, 20]	τὰς Ἀσιναρίας, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος,	καὶ	τό τε ξύλον πελέκεσι διαφθείρουσιν,
[7, 16]	πάντων ἐμέ τε, ὦ γενναῖε,	καὶ	τὸ τῆς πρεσβείας ὑπειπὼν ὄνομα
[7, 8]	τὸ Γότθων γένος σεσῶσθαί τε	καὶ	τὸ τοῦ πολέμου κεκτῆσθαι κράτος.
[7, 11]	οἱ δὲ Τουτίλαν τε λαθόντες	καὶ	τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον νύκτωρ
[7, 39]	τῶν ἀναγκαίων σφᾶς τε αὐτοὺς	καὶ	τὸ φρούριον Γότθοις ἐνδώσουσιν· αὐτὸς
[7, 39]	σφᾶς παντάπασιν ἐπελελοίπει, αὑτούς τε	καὶ	τὸ φρούριον ὁμολογίᾳ τοῖς πολεμίοις
[7, 32]	ἐν βουλῇ ἐγεγόνει. ἐν τοῖς	καὶ	τόδε ἐς τὸν λόγον ἦλθεν,
[7, 34]	γε τοσαῦτά τε τὸ πλῆθος	καὶ	τοιαῦτα τὸ μέγεθος ἐς τὴν
[7, 1]	ἑλὼν τοσαύτας τε τὸ πλῆθος	καὶ	τοιαύτας τὰ πρόσωπα, οἵας οὐδείς
[7, 36]	δέ οἱ τῶν ἐνταῦθα στρατιωτῶν	καὶ	τοῖς ἐκ Βυζαντίου ἐπιβεβοηθηκόσιν ἀναμίγνυσθαι
[7, 20]	περιέστη τοῖς τε ἄλλοις Ῥωμαίοις	καὶ	τοῖς ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς
[7, 18]	ὅτι δὴ οὐ διακινδυνεύσας τε	καὶ	τοῖς ἐν Καπύῃ φυλάσσουσι τριακοσίοις
[7, 12]	πόλιν ξύν τε τοῖς στρατιώταις	καὶ	τοῖς ἐνοικοῦσι Γότθοις ἐνδώσειν. τόν
[7, 29]	παροῦσι διαπορούμενοι τὰ ἐσόμενα τερατεύεσθαι,	καὶ	τοῖς ἐνοχλοῦσιν ἀποκναιόμενοι τὰ ξυμβησόμενα
[7, 33]	Ἰουστινιανὸς ἐδωρήσατο Νωρικῶν τε πόλει	καὶ	τοῖς ἐπὶ Παννονίας ὀχυρώμασί τε
[7, 35]	αὐτός τε τὸ ξίφος ἀράμενος	καὶ	τοῖς ἐπισπομένοις ἐγκελευσάμενος ἐξαπιναίως ἅπαντας
[7, 1]	μεγάλοις παρεμυθεῖτο τὰ πρότερα τραύματα	καὶ	τοῖς εὐδοκιμήσασι ψέλλιά τε καὶ
[7, 1]	Οὐιττίγιδι καὶ Γότθων τοῖς δοκίμοις	καὶ	τοῖς Ἰλδιβάδου παισὶ τὰ χρήματα
[7, 11]	ἑπομένων τινὰς ξύν τε Βιταλίῳ	καὶ	τοῖς Ἰλλυριοῖς στρατιώταις ἐς Αἰμιλίαν
[7, 13]	δὲ περί τε τῇ Ῥώμῃ	καὶ	τοῖς ὅλοις πράγμασι δείσας, ἐπεὶ
[7, 28]	μὲν ξύν τε τῇ γυναικὶ	καὶ	τοῖς πεζοῖς αὐτοῦ ἔμεινεν, ὅπως
[7, 40]	πολλῷ ὕστερον Ἴστρον ποταμὸν διαβάντες	καὶ	τοῖς προτέροις ἀναμιχθέντες, κατέθεον ἐν
[7, 1]	διαπράσσεσθαι, τούς τε Ῥωμαίους ληΐζεσθαι	καὶ	τοῖς στρατιώταις ἐνδιδόναι τοὺς κατηκόους
[7, 6]	ἐς τὸν πόλεμον ἐπιστάτης εἴη	καὶ	τοῖς στρατιώταις τὰ ἐπιτήδεια κατὰ
[7, 26]	τὰ ἐν Καπύῃ τε κατασκεψομένους	καὶ	τοῖς ταύτῃ χωρίοις. χώραν δὲ
[7, 17]	διὸ δὴ ἀθρόοι Ῥωμαῖοι γενόμενοι	καὶ	τοῖς τοῦ βασιλέως στρατοῦ ἄρχουσι,
[7, 40]	τοῖς δεομένοις ἅπασι δεδανεικὼς μεγάλα	καὶ	τόκον οὐδ´ ὅσον λόγῳ κεκομισμένος
[7, 26]	ἐπεὶ οὐδὲν προὐχώρει, ἔννοιά τις	καὶ	τόλμα γέγονεν, ἣ Ῥωμαίων μὲν
[7, 32]	καίπερ ἐπ´ ἄκρον ἀρετῆς ἥκοντα,	καὶ	τὸν ἀδελφὸν Ἰουστινιανὸν ἐν ἰδιώτου
[7, 31]	μέντοι τὴν δέησιν ἐπιτελῆ ἐποίει.	καὶ	τὸν Ἀρταβάνην ἐς Βυζάντιον μετεπέμπετο,
[7, 20]	τῇ πόλει αὐτόν τε ὡμολόγουν	καὶ	τὸν Γότθων στρατόν· δυνατοὶ γὰρ
[7, 20]	ἐβούλοντο, τῇ πόλει Τουτίλαν τε	καὶ	τὸν Γότθων στρατὸν οὐδενὶ πόνῳ
[7, 26]	ἀνθρώπους ἅπαντας ἴσχυσε. Τουτίλαν γὰρ	καὶ	τὸν Γότθων στρατὸν τειχομαχεῖν ἀκούσας
[7, 17]	τὸ ἀφεῖναι ἀκίνδυνον. Βελισάριον δὲ	καὶ	τὸν ἐκ Βυζαντίου στρατὸν αὐτίκα
[7, 15]	πλοίων ἁπάντων οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐκράτησαν.	καὶ	τὸν μὲν ἐπίσκοπον ζωγρήσαντες παρὰ
[7, 1]	βαρβάροις οὐδεὶς πώποτε γεγονὼς ἔτυχε,	καὶ	τὸν μὲν πλοῦτον ἐκ τῶν
[7, 30]	τοίνυν αὐτὸς τὸ φρούριον ἐδέξατο.	καὶ	τὸν μὲν Χαλαζὰρ ἄμφω τε
[7, 24]	ἐμάχοντο, ὥρμησαν ὥστε τὸ σημεῖον	καὶ	τὸν νεκρὸν ἁρπασόμενοι. φθάσαντες δὲ
[7, 14]	ἔχοντα) ἔν τε δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε	καὶ	τὸν πάντα ἐξειπεῖν λόγον ἠνάγκασεν,
[7, 20]	τινὰ, οἵπερ ἐς αὐτὸν ἐπανήκοντες	καὶ	τὸν πάντα λόγον ἀγγείλαντες ἐς
[7, 32]	οὐχ αὑτὸν μόνον περιορῴη, ἀλλὰ	καὶ	τὸν πατέρα, καίπερ ἐπ´ ἄκρον
[7, 32]	Ἰουστῖνος αὐτός τε ἅπαντα ἐπιτελέσειν	καὶ	τὸν πατέρα ὡμολόγει ὁμογνωμονοῦντα παρέξεσθαι,
[7, 16]	προσθείη δ´ ἄν τις ὡς	καὶ	τὸν Ῥώμης καθαιρεθῆναι περίβολον μάλιστα
[7, 34]	τε καρτερᾶς γενομένης νικῶσι Ῥωμαῖοι,	καὶ	τόν τε Ἄορδον τῶν τε
[7, 40]	ἀγαθοῖς πράγμασι τά τε νόμιμα	καὶ	τὸν τῆς πολιτείας κόσμον βεβαιότατα
[7, 4]	κατέσεισε τὴν πᾶσαν ἐλπίδα, ἐπεὶ	καὶ	τότε ἀπόμαχος ἐν τῇ ξυμβολῇ
[7, 3]	ἐνδεικνύμενοι καρτερώτατα τοὺς ἐπιόντας ἠμύνοντο.	καὶ	τότε δὴ οἱ τοῦ Ῥωμαίων
[7, 32]	τοῦ μέντοι δικαίου ἐπιμελητὴς ἀκριβὴς	καὶ	τοῦ ἀληθοῦς διαπυρώτατος ἐραστής. ὃς
[7, 25]	αἰτίας τῶν ξυμβεβηκότων ἐκλύσασθαι, ἀλλὰ	καὶ	τοῦ δικαιότερον ἂν ταύτας ὑμῖν
[7, 22]	γνώμην τοὺς πρέσβεις εὐθὺς ἀπεπέμψατο.	καὶ	τοῦ μὲν στρατοῦ τὸ πλεῖστον
[7, 24]	εὐτολμότατοι τό τε σημεῖον ἁρπάζουσι	καὶ	τοῦ νεκροῦ χεῖρα τὴν λαιὰν
[7, 32]	τῆς συγκλήτου εὐθὺς αὐτοῦ τε	καὶ	τοῦ παιδὸς ἀπεψηφίσαντο ἅπαντες ἅτε
[7, 3]	τοὺς ταύτῃ ἀνθρώπους, καὶ μὴν	καὶ	τοῦ πεδίου ἐπὶ πλεῖστον ὁρᾶν.
[7, 36]	δὲ οἱ βάρβαροι τειχομαχεῖν ἐγχειρήσαντες	καὶ	τοῦ περιβόλου ἀποπειράσασθαι ἀπεκρούσθησαν, ἀρετῇ
[7, 40]	ἐγένετο, χειμῶνός οἱ ἐξαισίου ἐπιπεσόντος	καὶ	τοῦ πνεύματος σκληροῦ τε ὑπεράγαν
[7, 28]	οἰκεῖται. τοῦ δὲ χειμῶνος ἀντιστατοῦντος	καὶ	τοῦ πνεύματος σὺν πολλῷ ῥοθίῳ
[7, 18]	σφίσιν ὑποσχόμενος πρός τε βασιλέως	καὶ	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἀγαθὰ ἔσεσθαι.
[7, 13]	πολλῷ ὑπεραίροντας, αὐτούς τε κτείνουσι	καὶ	τοὺς αἰχμαλώτους ἐς τὰ οἰκεῖα
[7, 36]	τοὺς ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς	καὶ	τοὺς ἄλλους ἅπαντας ξυνοικίζειν ἐνταῦθα
[7, 37]	τοὺς ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς	καὶ	τοὺς ἄλλους ἅπαντας, οὕσπερ ἐπὶ
[7, 1]	εὐθύνας ἐκάλει, τὴν ἐς Θευδέριχον	καὶ	τοὺς ἄλλους Γότθων ἄρχοντας ἀδικίαν
[7, 40]	μέγα τι χρῆμα, σῖτον δὲ	καὶ	τοὺς ἄλλους καρποὺς ἅπαντας ἐκ
[7, 37]	ὁ Τουτίλας, αὐτόν τε προὐκαλεῖτο	καὶ	τοὺς ἀμφ´ αὐτὸν στρατιώτας, ἢν
[7, 12]	ὄντας παντάπασιν ἀμελετήτους. ὁρῶμεν δὲ	καὶ	τοὺς ἀπολελειμμένους ἐνταῦθα οὔτε αὐτάρκεις
[7, 32]	ξυνέμιξεν, ἀπηλλάσσετο ἐπαγγειλάμενος Γερμανόν τε	καὶ	τοὺς αὐτοῦ παῖδας ὁμογνώμονας ἐς
[7, 7]	ὕστερον τῇ πόλει Τουτίλαν τε	καὶ	τοὺς βαρβάρους ἐδέξαντο. καὶ ὁ
[7, 28]	ἐπεῖπεν οἴεσθαι αὐτίκα δὴ μάλα	καὶ	τοὺς βαρβάρους παρέσεσθαι. Βελισάριος δὲ
[7, 9]	ἐπὶ τοῖς παροῦσιν ἐγίνωσκον, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς βαρβάρους ποθεινοὺς αὐτοῖς εἶναι
[7, 21]	ἐπὶ τῷ σφετέρῳ πονηρῷ ἴδοιεν	καὶ	τοὺς Γραικοὺς ἐπὶ τῇ πατρίδι
[7, 1]	τὸν βασιλέα πολλούς τε ἄλλους	καὶ	τοὺς δορυφόρους περιίστασθαι νόμος. ὁ
[7, 21]	Τουτίλας ἐς τοὺς Γότθους εἰπὼν	καὶ	τοὺς ἐκ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς
[7, 21]	Ῥώμην ἐς ἔδαφος καθελὼν ξύμπασαν	καὶ	τοὺς ἐκ τῆς συγκλήτου διαφθείρας
[7, 25]	καὶ ἀπονώτερον ἐξελεῖν Περυσίαν τε	καὶ	τοὺς ἐνταῦθα Ῥωμαίους οἰόμενοι. Τουτίλας
[7, 30]	τούς τε ἄνδρας ἐς γῆν	καὶ	τοὺς ἵππους ἀποβιβάσαντας ὁδῷ τε
[7, 21]	δίκαιον, ἔπρασσον ἔς τε ἀλλήλους	καὶ	τοὺς κατηκόους Ῥωμαίους ἀνόσια ἔργα,
[7, 21]	τὴν δικαιοσύνην ἔς τε ἀλλήλους	καὶ	τοὺς κατηκόους τηρεῖν. ταὐτὸν γὰρ
[7, 1]	δὲ στρατιωτῶν τά τε τραύματα	καὶ	τοὺς κινδύνους τῇ τῶν λογισμῶν
[7, 27]	ἔμελλον δὲ Βῆρόν τε αὐτὸν	καὶ	τοὺς λειπομένους ἐς τὰς ἀκάνθας
[7, 7]	τό τε πάθος Δημητρίου εἶδον	καὶ	τοὺς λόγους ἅπαντας ἤκουσαν, ἀπογνόντες
[7, 21]	ἐπεὶ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἀπενεχθέντα εἶδε,	καὶ	τοὺς λόγους τῶν πρέσβεων ἅπαντας
[7, 10]	αὐτοῖς πλεῖν εἰς Δρυοῦντα ἐκέλευε,	καὶ	τοὺς μὲν προτέρους φύλακας τοῦ
[7, 4]	τῶν πραγμάτων ἀπόβασις ὀνομάζειν φιλεῖ,	καὶ	τοὺς νενικηκότας εἰώθασιν ἐπαινεῖν ἄνθρωποι,
[7, 11]	ἐπὶ Βονώνειαν ἔπεμψεν, ὡς Βιτάλιον	καὶ	τοὺς ξὺν αὐτῷ ἀναρπάσοντας. ἀλλὰ
[7, 8]	βούλοιτο ἀφῆκεν ἰέναι. Κόνωνα δὲ	καὶ	τοὺς ξὺν αὐτῷ στρατιώτας, ὅσους
[7, 26]	νικῶσι δὲ κατὰ κράτος Ῥωμαῖοι	καὶ	τοὺς πλείστους τῶν πολεμίων εὐθὺς
[7, 40]	ἄρας ἐνθένδε ξὺν τοῖς ἑπομένοις	καὶ	τοὺς πολεμίους λαθὼν ἐς Πάνορμον
[7, 16]	αὐτὴν ἐνοικοῦσιν ἐπαρκεῖν μόνον, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς Ῥωμαίους ὑμᾶς ἐνθένδε εἰσκομιζομένους
[7, 9]	γὰρ λέγειν τούς τε στρατιώτας	καὶ	τοὺς στρατιωτῶν ἄρχοντας, ὧν τῆς
[7, 21]	εἰκός. Ἡρωδιανόν τε αὐτοῖς ἐνδεικνύμενος	καὶ	τοὺς τὴν πόλιν αὐτῷ παραδόντας
[7, 22]	Δρυοῦντος, αὖθις ὑποχείρια Γότθοις τε	καὶ	Τουτίλᾳ γέγονε. θαρσοῦντες δὲ ἤδη
[7, 21]	τοῦτό τε μόνον αὐτοῖς ἀποκρινόμενος	καὶ	Τουτίλᾳ γράψας, ὅτι δὴ αὐτοκράτορα
[7, 8]	ἀγαθὸς τὰ πολέμια) ξυλλεγέντες εὐθὺς	καὶ	Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐδέοντο
[7, 33]	Ἐπεὶ δὲ τὰ Γότθων τε	καὶ	Τουτίλα καθυπέρτερα τῷ πολέμῳ ἐγένετο,
[7, 27]	στράτευμα πέμπειν ἄλλο ἐπὶ Γότθους	καὶ	Τουτίλαν ἔγνω, γράμμασι τοῖς Βελισαρίου
[7, 36]	ἄλλον ἐπὶ Γότθους τε διενοεῖτο	καὶ	Τουτίλαν. καὶ εἰ μὲν ἐπιτελῆ
[7, 37]	πολέμου τοῦ πρὸς Γότθους τε	καὶ	Τουτίλαν καταστήσασθαι, καί οἱ ἐν
[7, 7]	καὶ κωκυτοῦ ἔμπλεως. Μετὰ δὲ	καὶ	Τουτίλας αὐτοὺς ξυγκαλέσας ἐς τὰς
[7, 20]	τινῶν ἐν τοῖς τείχεσιν ἦν,	καὶ	τοῦτο δὲ ἀπημελημένον ὡς μάλιστα.
[7, 34]	τὸ εἰκὸς, ἐπικράτησιν. καὶ μὴν	καὶ	τοῦτο λογίζεσθαι ὑμᾶς ἂν πρέποι,
[7, 12]	παρρησίαν τὸ ὄφλημα. εὖ δὲ	καὶ	τοῦτο, ὦ δέσποτα, ἴσθι, ὡς
[7, 26]	τε ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στρατὸν	καὶ	τούτους δὴ τοὺς τετρακοσίους βαρβάρους
[7, 34]	ἀμέλει καὶ τὸ Ἐρούλων ἔθνος	καὶ	τούτους Λαγγοβάρδας τοσούτοις ἐδωρήσω πόλεώς
[7, 4]	ἀνδρῶν ἀρετὴ καὶ πλήθει ὑπεραιρόντων	καὶ	τούτῳ ἐλασσουμένων τοῖς γε πρὸς
[7, 20]	ἄχρι ἐς τὸ ἔδαφος ἐξικνουμένους,	καὶ	τούτων χερσὶν ἀμφοτέραις λαβόμενοι ἔξω
[7, 29]	καθίστατο. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,	καὶ	τρισκαιδέκατον ἔτος ἐτελεύτα τῷ πολέμῳ
[7, 20]	καὶ αὐτῶν ἐντροπὴν οὐδεμίαν πεποίηντο.	καὶ	τρίτον οἱ Ἴσαυροι Τουτίλᾳ ἐς
[7, 31]	ἐς τὸ βούλευμα τοῦτο κατέστησαν	καὶ	τρόπῳ δὴ ὅτῳ ἀποκρουσθέντες οὐδαμῆ
[7, 17]	τῆς ἀνάγκης αὐτοῖς ἡδίστην τε	καὶ	τρυφερωτάτην ποιούσης τὴν βρῶσιν. καὶ
[7, 28]	κράτος ἐς τὸν Κρότωνα ἦλθε.	καὶ	τύχην τὴν παροῦσαν ἀπαγγέλλων ἐπεῖπεν
[7, 18]	τε καὶ ἀπαράσκευοι παντάπασιν ὄντες	καὶ	τῷ ἀπροσδοκήτῳ καταπλαγέντες αὐτοῦ μὲν
[7, 32]	ἅπερ αὐτῷ τε καὶ Ἀρταβάνῃ	καὶ	τῷ Ἀρσάκῃ ἐν βουλῇ ἐγεγόνει.
[7, 8]	ἐπιρρώσας, θαρσεῖν μὲν ἤδη ἐκέλευε	καὶ	τῷ Γότθων στρατῷ φόβῳ οὐδενὶ
[7, 17]	Ῥωμαίων μὲν τῇ τε βουλῇ	καὶ	τῷ δήμῳ ἐκεχωρήκει ἐς τοῦτο
[7, 19]	ἔπεμψαν τοῖς τε στρατιώταις ἐπαρκέσοντα	καὶ	τῷ δήμῳ παντὶ, αὐτὸς ὀλίγον
[7, 4]	οὐχ ὑγιῶς ἔχει; καὶ μὴν	καὶ	τῷ ἐξ ἡμῶν ἐς αὐτοὺς
[7, 32]	οὖσι καὶ τῇ τε ἡλικίᾳ	καὶ	τῷ θυμῷ ἐπ´ αὐτὸν ζέουσιν,
[7, 30]	γενήσεσθαι ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ ᾤετο	καὶ	τῷ Ἰωάννῃ ξυμμῖξαι. ἀλλὰ Τουτίλας
[7, 29]	ξυμπεσόντα ἀμφί τε τῷ Νείλῳ	καὶ	τῷ κήτει τούτῳ ἔγνωσαν, προὔλεγον
[7, 40]	πρός τε τοῦ ῥοθίου φερομένη	καὶ	τῷ κλύδωνι ἐπισπομένη Μελίτῃ προσέσχε
[7, 21]	σφίσιν ἐς Γότθους πεπολιτευμένων ἀναγκασθεῖεν	καὶ	τῷ πολέμῳ κεκακωμένοι φόρους τοὺς
[7, 18]	„οὐ γὰρ ἀχρεῖός σοι“ ἔφη,	„καὶ	τῷ Ῥωμαίων „στρατῷ ἔσομαι“ ἐρομένου
[7, 32]	οἱ αὐτῷ καὶ Ἀρταβάνῃ ξυγκείμενα	καὶ	τῷ Χαναράγγῃ ἀμφὶ τὸ ἔργον
[7, 19]	θείου καὶ ῥητίνης αὐτὸν ἐμπλησάμενος	καὶ	τῶν ἄλλων ἁπάντων ὅσα δὴ
[7, 6]	Ἰουστῖνος Φλωρεντίαν, Κυπριανὸς δὲ Περυσίαν,	καὶ	τῶν ἄλλων ἕκαστος ὅπη φυγών
[7, 29]	ᾠκημένοις σπείρειν τε τὴν γῆν	καὶ	τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαι ᾗπερ εἰώθει·
[7, 30]	ἐμπορίαν αὐτῷ τοῦ τε σίτου	καὶ	τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἐπὶ πονηρῷ
[7, 6]	ἀγείρας σίτου τε αὐτὰς ἐμπλησάμενος	καὶ	τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἔπλει, δόκησιν
[7, 35]	ἄλλα πλοῖα ἔμπλεα σίτου τε	καὶ	τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ὄντα ἐτύγχανεν.
[7, 25]	ἐκ δὲ τοῦ Ῥώμης περιβόλου	καὶ	τῶν ἄλλων ὀχυρωμάτων ταύτῃ, ᾗπερ
[7, 11]	ἐξηνδραποδίσθαι τετύχηκεν. ἃ δὴ πυθόμενοι	καὶ	τῶν ἀναγκαίων ἔν γε Ἰταλιώταις
[7, 25]	πλῆθος δὲ ἄναρχον ἄλλως τε	καὶ	τῶν ἀναγκαίων ὑποσπανίζον ἀνδραγαθίζεσθαι ἥκιστα
[7, 20]	ἄλλους τε ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε	καὶ	τῶν αὐτῷ κατὰ γένος προσηκόντων
[7, 1]	ξὺν τῇ γυναικὶ ἀσμένως εἶδε,	καὶ	τῶν βαρβάρων τὸν ὅμιλον κάλλους
[7, 24]	γεγενημένοι ἐπεξελθεῖν τοῖς πολεμίοις ἐθάρσησαν.	καὶ	τῶν βαρβάρων ὑποχωρούντων διώκοντες τῶν
[7, 11]	ἐντὸς τειχῶν ἕκαστοι ἔμενον. ἀλλὰ	καὶ	τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ δύο
[7, 15]	τούτῳ δὲ Βελισάριος Βαλεντῖνόν τε	καὶ	τῶν δορυφόρων τῶν αὑτοῦ ἕνα,
[7, 13]	ἀναγκαίων ἐκ τῶν ἀγρῶν εἰσκομίζεσθαι,	καὶ	τῶν ἐκ θαλάσσης ἀποκεκλεισμένων φορτίων.
[7, 40]	τῆς ὁμιλίας μεταλαχὼν πώποτε, καίπερ	καὶ	τῶν ἐν δυνάμει πολλῶν ἐς
[7, 21]	ἀπεπέμψατο. Ἔπειτα δὲ Πελάγιόν τε	καὶ	τῶν ἐν Ῥώμῃ ῥητόρων ἕνα,
[7, 6]	τε ὕστερον ἐς Τουσκίαν ἀφίκετο,	καὶ	τῶν ἐνταῦθα χωρίων ἀποπειρασάμενος, ἐπεί
[7, 9]	δὲ τῇ τούτων ἐμφιλοχωρεῖν ἀτοπίᾳ	καὶ	τῶν ἐντεῦθεν οὐκ ἐθέλειν ἀπηλλάχθαι
[7, 39]	Γερμανῷ εἵποντο, ἔκ τε Βυζαντίου	καὶ	τῶν ἐπὶ Θρᾴκης χωρίων καὶ
[7, 40]	αὐτοὺς οἷός τε ὢν διακρίνεσθαι,	καὶ	τῶν ἐπιτηδείων σφίσιν ἅτε πολλοῖς
[7, 11]	δὲ Θουριμούθ τε τὸν δορυφόρον	καὶ	τῶν ἑπομένων τινὰς ξύν τε
[7, 6]	γένος, ναύτης μὲν τὸ παλαιὸν	καὶ	τῶν κατὰ θάλασσαν ἔργων τε
[7, 40]	ἐξαπιναίως ἐς χεῖρας ἐλθόντες ἐτρέψαντο.	καὶ	τῶν μὲν πολεμίων πολλοὺς ἔκτειναν,
[7, 17]	εἰργάζετο. πολλοί τε βαδίζοντες ἔτι	καὶ	τῶν ὀδόντων αὐτοῖς μασσομένων τὰς
[7, 22]	τοῦ παντὸς μάλιστα. ἐμπιπρᾶν δὲ	καὶ	τῶν οἰκοδομιῶν τὰ κάλλιστά τε
[7, 24]	ἔμενον, τά τε τραύματα θεραπεύοντες	καὶ	τῶν ὅπλων ἐπιμελούμενοι (πολλὰ γὰρ
[7, 23]	τοῖς αἰχμαλώτοις, τὴν μὲν γυναῖκα	καὶ	τῶν παίδων τὸν ἕτερον εὐθὺς
[7, 36]	ἅπαντες. ἀλλήλους τοίνυν ἐξαπιναίως περιπλακέντες	καὶ	τῶν προσώπων καταφιλήσαντες τὴν ἐπὶ
[7, 24]	τοῦ δὲ πράγματος σφίσιν ἀντιστατοῦντος,	καὶ	τῶν Ῥωμαίων ἰσχυρότατα ἀμυνομένων, ὀργῇ
[7, 1]	βαρβάρους ξυνῆγεν ἀμφ´ αὑτὸν ἅπαντας	καὶ	τῶν Ῥωμαίων στρατιωτῶν ὅσους νεώτερα
[7, 1]	Ἰταλιῶται Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ δύσνοι ἐγένοντο	καὶ	τῶν στρατιωτῶν οὐδεὶς ἔτι ἐς
[7, 19]	τοῦ ποταμοῦ ὄχθην ἀπιὼν ᾤχετο.	καὶ	τῶν στρατιωτῶν, οὕσπερ ἐνταῦθα Βελισάριος
[7, 18]	Ἰωάννην δὲ διά τε Καλαβρῶν	καὶ	τῶν ταύτῃ ἐθνῶν ἰόντα ἐξελάσαι
[7, 13]	αὐτὸς ἐνθένδε διά τε Δαλματίας	καὶ	τῶν ταύτῃ χωρίων κομίζεται ἐς
[7, 15]	προτερήσαντες ἐν τῷ λιμένι ἐγένοντο	καὶ	τῶν τειχῶν ἐντὸς σφᾶς αὐτοὺς
[7, 36]	γε δὴ ὅτι Παῦλός τε	καὶ	τῶν τις Ἰσαύρων, Μίνδης ὄνομα,
[7, 14]	τήν τε Λατίνων ἀφιέντα φωνὴν	καὶ	τῶν Χιλβουδίου γνωρισμάτων πολλὰ ἐκμαθόντα
[7, 9]	τὰ τῶν κατηκόων χρήματα ἥρπαζον,	καὶ	ὕβρεώς τε καὶ ἀσελγείας οὐδ´
[7, 16]	σπουδῇ ἄνωθεν γέγονε. τιμὴν δὲ	καὶ	ὕβριν ἐς ἄνδρα πρεσβευτὴν οὐ
[7, 34]	κατὰ βραχὺ σωφρονούντων ἑλέσθαι. ὥστε	καὶ	ὑμῖν ἐφ´ ἑτέρους τινὰς ἰοῦσι
[7, 11]	αὐτῷ τούτῳ ὑμῖν πάρειμι, προσήκει	καὶ	ὑμῶν ἕκαστον πάσῃ δυνάμει χρήσασθαι,
[7, 39]	πολλοὺς, ὧν δὴ δορυφόροι τε	καὶ	ὑπασπισταὶ ἦσαν, ἐν ὀλιγωρίᾳ πεποιημένοι,
[7, 27]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις δορυφόροις τε	καὶ	ὑπασπισταῖς πλέον ἢ χιλίοις οὖσιν
[7, 12]	οὐκ ἂν γένοιτο. δορυφόρους τοίνυν	καὶ	ὑπασπιστὰς τοὺς ἐμοὺς μάλιστά μοι
[7, 32]	εἰ στρατηγός τε Ῥωμαίων εἴη	καὶ	ὕπατος καλοῖτο μόνον „Καὶ σὺ
[7, 22]	τὰ ἔργα εἴη, τοιοῦτον ἀνάγκη	καὶ	ὑπὲρ αὐτῶν ὄνομα φέρεσθαι. τοσαῦτα
[7, 7]	πάντα τὰ σφέτερα αὐτῶν ἔχοντας·	καὶ	ὑπὲρ τούτων ἡμᾶς καὶ τῆς
[7, 12]	τῶν πολεμίων κατειλημμένης. διὸ δὴ	καὶ	ὑπερήμεροι γεγενημένοι ἐς τῶν στρατιωτῶν
[7, 29]	χειμῶνος ὥρᾳ σκληροί τε λίαν	καὶ	ὑπερφυεῖς ἔν τε Βυζαντίῳ καὶ
[7, 26]	δὲ κλέος περιβαλέσθαι μέγα τε	καὶ	ὑπερφυὲς ἐς ἀνθρώπους ἅπαντας ἴσχυσε.
[7, 32]	μὲν ὀξυθυμωθεὶς βασιλεὺς ἠγανάκτει τε	καὶ	ὑπερφυῶς ἐπὶ τὸν Γερμανὸν ἠγριαίνετο
[7, 8]	χρόνος ἐτρίβη συχνὸς, ἵππους τε	καὶ	ὑποζύγια παρασχόμενος, ἐφοδίοις τε αὐτοὺς
[7, 25]	τι πάθοιμεν ἐξ ἐπιδρομῆς ἀπροσδόκητον,	καὶ	ὑπόπτους ξυμβαίνει Βελισάριόν τε καὶ
[7, 16]	τοῦ παραλόγου γεγένηνται. ὅπως τοίνυν	καὶ	ὕστερον μὴ ταῦτα πάθοιμεν προνοεῖν
[7, 26]	ἅπερ ἐνταῦθα πολλὰ κρημνώδη τε	καὶ	ὑψηλὰ λίαν ἀνέχει, ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 7]	ξύν τε Ἡρωδιανῷ καὶ Δημητρίῳ	καὶ	Φάζᾳ ἐς Νεάπολιν ἔπεμψε, σφοδρότατα
[7, 7]	Δημήτριον τὸν στρατηγόν. Ἡρωδιανὸς δὲ	καὶ	Φάζας ξὺν ὀλίγοις τισὶ διαφυγεῖν
[7, 11]	τοῦ Ἰονίου κόλπου, Πίσαυρός τε	καὶ	Φανὸς, μεταξὺ τῆς τε Αὐξίμου
[7, 6]	αὐτοῦ ὄνομα ἐπί τε ξυνέσει	καὶ	φιλανθρωπίᾳ ἐς Ῥωμαίους ἅπαντας ἔσχε.
[7, 13]	πολλοὶ εἵποντο, ὧν ἄλλοι τε	καὶ	Φιλημοὺθ ἦρχον καὶ ξὺν αὐτῷ
[7, 34]	χίλιοι εἵποντο, ὧν ἄλλοι τε	καὶ	Φιλημοὺθ ἦρχον. οἱ γὰρ ἄλλοι
[7, 34]	ἀποπειράσασθαι πώποτε ἴσχυσαν, ἔνσπονδοι δὲ	καὶ	φίλοι Ῥωμαίοις τὰ μάλιστα ὄντες
[7, 14]	ἀποκρύψεσθαι τὸν ἀληθῆ λόγον, ἀλλὰ	καὶ	φιλοτιμήσεσθαι, ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπὶ
[7, 16]	ὁ Τουτίλας ἀσπασάμενος αἰδοῖ τε	καὶ	φιλοφροσύνῃ πολλῇ πρῶτος ἔλεξεν ὧδε
[7, 9]	ὁποίων δὲ αὐτῶν ἐτύχετε ξένων	καὶ	φίλων ἐπίστασθε δή που, εἴ
[7, 5]	ὕστερον στράτευμα ἐπί τε Ἰουστῖνον	καὶ	Φλωρεντίαν ἔπεμψεν, οἷς δὴ ἄρχοντας
[7, 37]	ἐνταῦθα σταλείσας αὐτοῖς ἀνδράσι τε	καὶ	φορτίοις πάντα τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 23]	εἰσόδους ἐς τὸ ἀκριβὲς ἀποφράξαντες	καὶ	φρουρὰν ἐνταῦθα καταστησάμενοι Γότθων τε
[7, 29]	τὰ χρήματα ληϊζόμενοι. ἤδη δὲ	καὶ	φρούρια ἐνταῦθα πολλά τε καὶ
[7, 38]	Θρᾳκῶν καὶ Ἰλλυριῶν, ἀδεέστερον ἐληΐζοντο,	καὶ	φρούρια πολλὰ πολιορκίᾳ ἑκάτεροι εἷλον,
[7, 11]	ἅτε ἐν σκότῳ λαθεῖν τε	καὶ	φυγεῖν ἐς τὴν Ἀρίμινον ἴσχυσαν.
[7, 23]	τὰ ἐκείνῃ χωρία ᾤκουν συνήγαγε,	καὶ	φυλακὴν αὐτοῖς λόγου ἀξίαν ἐλίπετο.
[7, 24]	ἀνθρώποις ἐς ἀεὶ ἁμαρτάνεσθαι, ἐπεὶ	καὶ	φύσει γίγνεσθαι εἴωθε. Τουτίλας δὲ
[7, 15]	οἱ μέντοι ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε	καὶ	Φωκᾶν ξὺν στρατῷ πλείονι τοῖς
[7, 15]	μὲν οὖν ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε	καὶ	Φωκᾶν πέμψαντες λάθρα ἐς Ῥώμην
[7, 15]	διὸ δὴ καὶ Βαλεντῖνός τε	καὶ	Φωκᾶς ξὺν πεντακοσίοις ἐκ τοῦ
[7, 15]	δὴ τῇ ὑστεραίᾳ Βαλεντῖνός τε	καὶ	Φωκᾶς ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἐμπεπτωκότες
[7, 6]	Νεαπόλεως ἐπίτροπον εὗρον. γλῶσσάν τε	καὶ	χεῖρας ἄμφω ἀποτεμόντες οὐκ ἔκτειναν
[7, 14]	γενομένης Ῥωμαίων τε πολλοὶ ἔπεσον	καὶ	Χιλβούδιος ὁ στρατηγός. καὶ τὸ
[7, 34]	δὲ αὐτοῖς Ἔρουλοι πεντακόσιοί τε	καὶ	χίλιοι εἵποντο, ὧν ἄλλοι τε
[7, 38]	ἁτέρα μὲν συμμορία ὀκτακοσίους τε	καὶ	χιλίους, ἡ δὲ δὴ ἑτέρα
[7, 17]	τὸν τοῦ πολέμου γενέσθαι νόμον.	καὶ	χορηγεῖτε τοῖς ὑμετέροις αἰχμαλώτοις τροφὴν
[7, 33]	τε καὶ ἄλλοις χωρίοις πολλοῖς	καὶ	χρήμασι μεγάλοις ἄγαν. διά τοι
[7, 12]	τε καὶ ἄλλων βαρβάρων, οἷς	καὶ	χρήματα ἤδη δοτέον. Τοσαῦτα μὲν
[7, 40]	παῖδάς τε καὶ γυναῖκας ἀνδραποδίσουσι	καὶ	χρήματα ληΐσονται πάντα, οἷσπερ ἡμᾶς
[7, 12]	δεησόμενον στρατιάν τε πολλὴν σφίσι	καὶ	χρήματα μεγάλα πέμψαι, καὶ μέντοι
[7, 39]	κατὰ κλέος τοῦ Γερμανοῦ ἥκοντες	καὶ	χρήματα πολλὰ κεκομισμένοι ἀνεμίγνυντο τῷ
[7, 12]	τε καὶ ἵππων καὶ ὅπλων	καὶ	χρημάτων χωρίς. ὧν οὐδ´ ἄν
[7, 8]	ἔτι σφίσιν ἀπ´ ἐναντίας ἐφέρετο	καὶ	χρόνος ἐτρίβη συχνὸς, ἵππους τε
[7, 34]	πολλοῦ λόγου τε ἂν ἡμῖν	καὶ	χρόνου καὶ τῆς ἔξωθεν μαρτυρίας
[7, 24]	ἔσχεν, ἀλλ´ ὅπερ πόνῳ τε	καὶ	χρόνῳ πολλῷ αὐτοῖς ἐργασθὲν ἔτυχε,
[7, 40]	ἐς ὀλιγωρίαν τραπόμενοι πρόσω ἐχώρουν.	καὶ	χώραν τὴν Ἀστικὴν καλουμένην ἐληΐζοντο
[7, 34]	προΐσχονται εἶναι. καίτοι πόλεών τε	καὶ	χώρας τοσοῦτον τῇ σῇ βασιλείᾳ
[7, 34]	Λαγγοβάρδας τοσούτοις ἐδωρήσω πόλεώς τε	καὶ	χώρας, ὦ βασιλεῦ, μέτροις, ὁπόσα
[7, 29]	καὶ ὑπερφυεῖς ἔν τε Βυζαντίῳ	καὶ	χωρίοις ἄλλοις ἐγένοντο, νύκτωρ ἅπαντες.
[7, 34]	οὐχ ἅμα μέντοι ξυνιόντων, ἀλλὰ	καὶ	χωρὶς παρ´ αὐτὸν γινομένων. ἐν
[7, 1]	ἀνθρώπων ἁπάντων. Βυζάντιοι δὲ αὐτὸν	καὶ	Ψαλίδιον ἐπίκλησιν ἐκάλουν, ὅτι δὴ
[7, 21]	ὑπεραίροντες δυνάμει τινὶ ἀφανεῖ τε	καὶ	ὡς ἥκιστα γινωσκομένῃ ἡσσήθημεν. οὐκοῦν
[7, 10]	τε τὸ Γότθων στρατόπεδον ἐπανῆκον	καὶ	ὡς ἥκιστα λόγου ἀξίαν τὴν
[7, 38]	γίνονται μὲν ἐν ἀμηχανίᾳ πολλῇ,	καὶ	ὣς δὲ τοὺς ἐπιόντας ἐκ
[7, 20]	πως τῇ ἀγγελίᾳ, ὑποψίᾳ δὲ	καὶ	ὣς ἐς τοὺς Ἰσαύρους ἐχόμενος
[7, 1]	ὅσον βούλοιτο ἐξεργάζεσθαι, φυλάσσειν δὲ	καὶ	ὣς τὸ κυκλοτερὲς σχῆμα ἐφ´
[7, 21]	ὁ Τουτίλας ἔλεξε τοιάδε „Οὐ	καινήν	τινα οὐδὲ ἀγνῶτα ὑμῖν παραίνεσιν
[7, 38]	τοὺς καταλοίπους. ἑκατέροις μὲν οὖν	καίπερ	ἀλλήλων ἀπολελειμμένοις ἐς χεῖρας ἐλθόντες
[7, 28]	ἀρετῇ τε οὐδενὶ πόνῳ ἔτρεψαν,	καίπερ	αὐτῶν τῷ πλήθει παρὰ πολὺ
[7, 18]	ἥκων ποιεῖσθαι τὴν δίοδον ἐνεχείρησε,	καίπερ	βαρβάρους ἀριστίνδην ξυνειλεγμένους ξὺν αὑτῷ
[7, 20]	ἄλλας ἁπάσας ὕβρεως ἐκτὸς διεφύλαξε,	καίπερ	Γότθων ἐς κοίτην ὡς μάλιστα
[7, 4]	γενόμενοι μεθέντες τε οὐδενὶ λόγῳ,	καίπερ	διώκοντος τῶν πάντων αὐτοὺς οὐδενὸς,
[7, 13]	τὸ λοιπὸν ἐπεξιέναι τοῖς ἐναντίοις,	καίπερ	ἐγκειμένοις, οὐκέτι ἐτόλμων. καὶ ἀπ´
[7, 38]	παρ´ ἑκατέρων τῶν βαρβαρικῶν στρατοπέδων,	καίπερ	ἐλασσόνων παρὰ πολὺ ὄντων, ἀπήλλαξαν,
[7, 30]	οὐκέτι τοῖς πολεμίοις προσχωρεῖν ἔγνωσαν,	καίπερ	ἐνισταμένης ἤδη τῆς σφίσι ξυγκειμένης
[7, 32]	περιορῴη, ἀλλὰ καὶ τὸν πατέρα,	καίπερ	ἐπ´ ἄκρον ἀρετῆς ἥκοντα, καὶ
[7, 6]	ἐπεὶ αὐτὸν δέχεσθαι τῇ πόλει,	καίπερ	ἐπαγωγὰ πολλὰ λέγοντα, ὡς ἥκιστα
[7, 15]	Βέσσᾳ δὲ ταῦτα οὐδαμῆ ἤρεσκε,	καίπερ	ἐς τρισχιλίους στρατιώτας ξὺν αὑτῷ
[7, 9]	καὶ Βελισάριον ἐπὶ Τουτίλαν πέμψαι,	καίπερ	ἔτι Περσῶν ἰσχυρότατα ἐγκειμένων, ἠνάγκαστο.
[7, 40]	ἢ τῆς ὁμιλίας μεταλαχὼν πώποτε,	καίπερ	καὶ τῶν ἐν δυνάμει πολλῶν
[7, 31]	Ἀρταβάνης βασιλεῖ ἔπεμψεν, αὐτὸς δὲ,	καίπερ	Λιβύης ὅλης στρατηγὸς καταστὰς, ἔχρῃζε
[7, 3]	ἀμυνομένους ὀπίσω κατὰ τάχος ἀπήλαυνον,	καίπερ	μαχομένους ἐντὸς τοῦ περιβόλου τοὺς
[7, 7]	ὑμῶν, ὡς τὸ εἰκὸς, αἰσχυνόμεθα,	καίπερ	οὐκ ἐπὶ τῷ πονηρῷ Νεαπολιτῶν
[7, 36]	διεκρούσατο μέχρι ἐς δείλην ὀψίαν,	καίπερ	πιεζομένους τῷ λιμῷ ἐς τὰ
[7, 34]	δίκῃ μὲν τὰ διάφορα διαλῦσαι,	καίπερ	πολλὰ προκαλουμένων ἡμῶν, οὐδαμῆ ἔγνωσαν,
[7, 38]	καὶ πόλιν ἐπιθαλασσίαν τειχομαχήσαντες εἷλον,	καίπερ	στρατιωτῶν φρουρὰν ἔχουσαν, Τόπηρον ὄνομα·
[7, 33]	τε Ῥωμαίοις ὁ Γοτθικὸς πόλεμος,	καίπερ	τὰ πρῶτα κατὰ κράτος νενικηκόσιν,
[7, 14]	ἐπεὶ φενακίζοντα τὸν ἄνθρωπον εὗρε	(καίπερ	τήν τε Λατίνων ἀφιέντα φωνὴν
[7, 4]	οὔπω γὰρ αὐτὸν ἤδη ἁλῶναι	καιρίᾳ	πληγῇ ὑπετόπαζεν. οὕτω τε ξυνέβη
[7, 24]	ὁ τὸ Τουτίλα σημεῖον φέρων	καιρίαν	πληγεὶς αὐτός τε ἐκ τοῦ
[7, 4]	δεξιὰν παίσας. ὁ δὲ βάρβαρος	καιρίαν	τυπεὶς ὕπτιος ἐς τὴν γῆν
[7, 7]	ἐπιτήδεια ἐπελελοίπει. ὁ δὲ τὸν	καιρὸν	ἅπαντα ἐν ταύτῃ δὴ κατατρίψας
[7, 20]	ἔχοντες, τηρήσαντες τῆς νυκτὸς τὸν	καιρὸν,	ἐν ᾧ τοῖς μὲν αὐτῶν
[7, 20]	ἐκεῖνον δηλονότι τῆς νυκτὸς τὸν	καιρὸν,	ἐς ὃν τούτοις δὴ τοῖς
[7, 4]	ἔπρασσον, ἀλλ´ αὐτοῦ μένοντες τὸν	καιρὸν	ἔτριβον. Ἤδη δὲ ὁ τῶν
[7, 6]	Ἤπειρον ἦλθεν· ἔνθα δὴ τὸν	καιρὸν	κατατρίβων ἐκάθητο οὐδενὶ λόγῳ. ἦν
[7, 29]	ξύμπαντα διαγέγονε τὸν τοῦ σπείρειν	καιρὸν,	οὐ ξυμπεσὸν τοῦτό γε πρότερον
[7, 15]	ποιήσονται παρεκάλουν καὶ αὐτὸν ἐς	καιρὸν	τοῖς βαρβάροις ἐπιθέσθαι δυνάμει τῇ
[7, 32]	ἀνδρεῖόν τε καὶ ἀνδρόγυνον ἀπὸ	καιροῦ	γεγονότα ὠνείδιζεν. ἐπὶ μὲν γὰρ
[7, 34]	τὴν ἀκούσιον εὐγνωμοσύνην ὀψὲ τοῦ	καιροῦ	μεταμπίσχονται. τῷ γὰρ τὴν ἀνάγκην
[7, 40]	σφίσιν ᾤοντο εἶναι τηνικάδε τοῦ	καιροῦ	περιιοῦσι τὴν τοῦ κόλπου περίοδον
[7, 27]	καὶ ἵπποις ἐς ἐκεῖνο τοῦ	καιροῦ	τὰ ἐπιτήδεια οὐκ ἂν ἐπαρκέσειν,
[7, 16]	τῶν ἀνδραπόδων ἀπιστότατα, ἐκ χρόνου	καιροφυλακοῦντες	πολλοῦ δραπετεῦσαι μὲν τῆς τῶν
[7, 0]	~ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ	ΚΑΙΣΑΡΕΩΣ	ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ.
[7, 6]	ξυνέγραψεν. ~Ἔπειτα δὲ ὁ Τουτίλας	Καισῆνάν	τε καὶ Πέτραν τὰ φρούρια
[7, 25]	πολλάκις αὐτὸν τῷ πολέμῳ δεδύνησθε;	καίτοι	εἰ μὲν ἐμῇ ἀρετῇ ἐκεῖνα
[7, 9]	τε καὶ Ἰταλιωτῶν πράγματα ἔγνωτε;	καίτοι	ἐξεναγεῖσθε μὲν ὑμεῖς αὐτοὺς, οἶμαι,
[7, 33]	ἀλλὰ τὴν σφετέραν αὐτῶν εἰκόνα.	καίτοι	νόμισμα μὲν ἀργυροῦν ὁ Περσῶν
[7, 32]	ἐστέρησαι καὶ ᾗ ξυνοικεῖν ἠναγκάσθης.	καίτοι	οὐδένα εἰκὸς, ὅτῳ φρονήματος καὶ
[7, 9]	λήθῃ ἐν ὑμῖν ἐξιτήλους εἶναι;	καίτοι	οὐκ ἔστι τούτων οὐδέτερον. οὐ
[7, 34]	τοῦ πολέμου τοῦδε προΐσχονται εἶναι.	καίτοι	πόλεών τε καὶ χώρας τοσοῦτον
[7, 32]	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἀφῄρηται.	καίτοι	πολλῷ ἔτι μᾶλλον αὐτοὺς περιοφθήσεσθαι
[7, 25]	προσκεκρουκότες τὴν εὐγνωμοσύνην μεταμαθεῖν βιάζησθε.	καίτοι	πῶς οὐκ ἂν ἀπὸ τοῦ
[7, 9]	εἰς ὑμᾶς ἀδικίας αὐτοὺς μετελθεῖν.	καίτοι	πῶς οὐκ ἂν τῶν ἀτοπωτάτων
[7, 38]	γυναῖκας ἐν ἀνδραπόδων πεποίηνται λόγῳ.	καίτοι	τὰ πρότερα οὐδεμιᾶς ἡλικίας ἐφείσαντο,
[7, 34]	χρόνον οὐκ ἴσμεν ὁπόσον ἄνω.	καίτοι	τῆς παρούσης αὐτῶν πρεσβείας οὐ
[7, 4]	ξυλλήβδην εἰπεῖν ξύμπαντα αὐτοῖς τὰ	κακὰ	πρὸς τῶν ὑποδεχθέντων γενέσθαι ξυνέβη.
[7, 4]	ἡμᾶς ἀποκεκρίσθαι ξυμβέβηκε. τοσαῦτα ὑπειπὼν	κἀκεῖνο	ὑμᾶς ὑπομνῆσαι οὐκ ἄπο τρόπου
[7, 11]	τῆς ἀρετῆς ἔργα πρὸς τῆς	κακίας	διερρυηκέναι ξυμβέβηκεν. ἄνωθεν γὰρ τοῦτο
[7, 7]	τε βασιλέως ἀπειλὰς ἔδεισε καὶ	κακιζόμενος	πρὸς τῶν ἄλλων ἀπεῖπεν, αὐτὸς
[7, 3]	σφίσιν ἐς τὴν ἀρχὴν κατεστήσαντο,	κακίζων	τε καὶ ἐρεσχελῶν τοὺς ἐνταῦθα
[7, 20]	δεδήλωται, τοῦ σίτου τιμὰς ὁ	κακοδαίμων	Τουτίλᾳ ἤθροιζεν. οὕτω τε περιέστη
[7, 32]	γεγονότα ὠνείδιζεν. ἐπὶ μὲν γὰρ	κακοῖς	ἀλλοτρίοις γενναῖόν τε καὶ τῆς
[7, 11]	αὐτῷ ἐστρατεύοντο, ἐκ τοῦ αἰφνιδίου,	κακὸν	οὐδὲν οὔτε παθόντες οὔτε ἀκούσαντες,
[7, 21]	τι πρὸς Γότθων πάθοιεν αὐτοὶ	κακὸν	πώποτε. λέγειν δὲ ἠνάγκαζεν, εἴ
[7, 9]	διαρρήδην ἀπώμοσε μήποτε Ῥωμαίων τινὰ	κακόν	τι ἐργάσασθαι Γότθους. οἵτινες μὲν
[7, 8]	διὰ τὸ κεκρατηκέναι ξυμβαίη, καὶ	κακόν	τι μέγα πρὸς αὐτοῦ λάβωσιν.
[7, 34]	ἐς τὴν ἀγωνίαν καθισταμένους ἐς	κακόν	τι προὖπτον ἰέναι, παρὸν τὴν
[7, 4]	ἐπεὶ καὶ ἄλλως ἡ προλαβοῦσα	κακοπραγία	τούσδε τοὺς ἄνδρας ἐς εὐτυχίαν
[7, 16]	ἐς τὴν αὐτὴν αὖθις ἐκπεπτωκέναι	κακοπραγίαν	οὐ προειδομένους τὴν ἀπὸ τῆς
[7, 34]	ἂν εἴη ταύτης δὴ τῆς	κακοτροπίας	ὑπερβολή; ταῦτα μὲν οὖν ἡμῖν
[7, 13]	πᾶν ξύμφορον· ἀνδρὶ δὲ, οἶμαι,	κακοτυχοῦντι	εὐβουλία οὐδαμῆ πάρεστι, παραιρουμένου αὐτὸν
[7, 3]	δὲ Γότθοι ἅπαντες ᾔσθοντο τοῦ	κακοῦ,	διὰ πυλῶν ἑτέρων φεύγοντες ᾤχοντο.
[7, 17]	τε καὶ μηκυνόμενος ἐπὶ μέγα	κακοῦ	ᾔρετο, βρώσεις ὑποβάλλων ἐκτόπους τε
[7, 6]	ἀνὴρ ὤφθη. προϊόντος δὲ τοῦ	κακοῦ	καὶ τῆς ἀπωλείας τοῖς πολιορκουμένοις
[7, 9]	οἱ γὰρ στρατιῶται ἀμύνειν σφίσι	κακουμένοις	πρὸς τῶν πολεμίων οὐδαμῆ ἔχοντες
[7, 25]	οὐδὲ ὄπισθέν τις ἐς ἡμᾶς	κακουργήσει·	τάς τε γὰρ τοῦ ποταμοῦ
[7, 22]	ἐφύλασσεν, ὅπως μὴ οἱ πολέμιοι	κακουργήσοντες	ἴοιεν ἐς τὰ ἐπὶ Λευκανίας
[7, 26]	ὁδοὺς ἐφύλασσον μὴ πολεμίων στρατὸς	κακουργήσων	ἐπ´ αὐτοὺς ἴῃ. ἐν νῷ
[7, 36]	φυλακῇ ἐχρῆτο ὡς μή τις	κακουργήσων	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἴοι καὶ
[7, 26]	τῶν πολεμίων ἐς τοὺς αἰχμαλώτους	κακουργήσων	ἴοι, στράτευμα ἐπὶ Καμπανίας ἱππέων
[7, 14]	ἐνδελεχέστατα γέμουσι, πονηροὶ μέντοι ἢ	κακοῦργοι	ὡς ἥκιστα τυγχάνουσιν ὄντες, ἀλλὰ
[7, 14]	δεσπότην. ἦν δὲ οὗτος ἀνὴρ	κακοῦργός	τε λίαν καὶ οἷος ἀπάτῃ
[7, 32]	κατὰ γένος προσήκων. ὃς δὴ	κακουργῶν	ἐς τὴν πολιτείαν οὐ πολλῷ
[7, 7]	τάχιστα Γότθοις ἐνδιδόντας μεγάλων ἀπηλλάχθαι	κακῶν.	ἀδύνατον γὰρ βασιλέα τὸ λοιπὸν
[7, 36]	τε μηκέτι ἐπὶ Γότθους στρατεύεσθαι,	κακῶν	ἀπαθεῖς ἐς Βυζάντιον ἀπαλλάσσωνται, ἢ
[7, 7]	καὶ Κόνωνα καὶ πάντας στρατιώτας	κακῶν	ἀπαθεῖς ὅπη βούλοιντο συγχωροῦμεν ἰέναι,
[7, 37]	τῷ Γότθων στρατῷ ἀναμίγνυσθαι, ἢ	κακῶν	ἀπαθέσιν ἐνθένδε ἀπαλλασσομένοις ἐπὶ Βυζαντίου
[7, 30]	σφίσιν, ἐφ´ ᾧ μέντοι ἀπαθεῖς	κακῶν	ἅπαντες μείνωσιν. ἦσαν δὲ Ἰταλῶν
[7, 29]	δὲ κῆτος ἀφανισθὲν πολλῶν ἀπαλλαγὴ	κακῶν	διαδείκνυται οὖσα. τινὲς δέ φασιν
[7, 9]	τῶν ἐντεῦθεν οὐκ ἐθέλειν ἀπηλλάχθαι	κακῶν;	δότε τοίνυν τινὰ πρόφασιν ὑμῖν
[7, 25]	ἐπταικόσι λελωφηκέναι ξυμβαίνει τὴν τῶν	κακῶν	μνήμην. ἔσται δὲ ὑμῖν ἡ
[7, 15]	κατὰ τάχος ἐς τὸν λιμένα	κακῶν	παντάπασιν ἀπαθεῖς ἀνεχώρησαν. πέμψαντές τε
[7, 24]	ἔκτειναν, ἔς τε τὴν πόλιν	κακῶν	παντάπασιν ἀπαθεῖς ἦλθον. Τότε δὲ
[7, 30]	ἀφείλετο, τὰ δέ γε σώματα	κακῶν	παντάπασιν ἀπαθῆ εἴασεν. Ἀντωνίνα δὲ
[7, 13]	ἐπεὶ χρῆν τότε Ῥωμαίοις γενέσθαι	κακῶς,	ἢ βεβουλεῦσθαι μὲν αὐτὸν τὰ
[7, 21]	αἰτούμεθα τὰ ἐκ τῆς εἰρήνης	καλὰ	σέ τε προσίεσθαι αὐτὸν καὶ
[7, 18]	ἐποιήσατο καὶ Γότθους τοὺς ἐν	Καλαβρίᾳ	ἐκέλευεν, ὅπη ἂν σφίσι δυνατὰ
[7, 6]	Λευκανοὺς παρεστήσατο, καὶ Ἀπουλίαν ξὺν	Καλαβρίᾳ	ἔσχε, τούς τε δημοσίους φόρους
[7, 27]	πέμψειεν, οἷσπερ αὐτὸν δεῖν ἐν	Καλαβρίᾳ	ξυμμίξαντα τοῖς πολεμίοις ὁμόσε ἰέναι.
[7, 9]	τινα τοῦ στρατοῦ πέμψας ἐς	Καλαβρίαν	ἀποπειράσασθαι τοῦ ἐν Δρυοῦντι φρουρίου
[7, 18]	στράτευμα ἔμενεν. Ἰωάννης δὲ ἐς	Καλαβρίαν	διαπορθμεύεται, Γότθων ἥκιστα αἰσθομένων, οἳ
[7, 40]	δὴ αἱ πολλαὶ ἐς τὴν	Καλαβρίαν	ἐξενεχθεῖσαι ὑπὸ τοῖς πολεμίοις ἐγένοντο.
[7, 23]	καταλαβὼν ἐχυρώτατον ἄγχιστά πη τῶν	Καλαβρίας	ὁρίων κείμενον, ὅπερ Ἀχεροντίδα καλοῦσι
[7, 23]	λόγου ἀξίαν ἐλίπετο. ταύτῃ τε	Καλαβροὶ	ἅπαντες ἐν τῷ ἀσφαλεῖ ἤδη
[7, 18]	ἀφροντιστήσαντες δίαιταν οὐ κατεσπουδασμένην ἐν	Καλαβροῖς	εἶχον καὶ ὁ Τουτίλας ἡσυχῆ
[7, 10]	λανθάνοντες (ἐπεὶ αὐτοὺς ἔν τε	Καλαβροῖς	στρατοπεδεύεσθαι καὶ Καμπανοῖς ἤκουσαν) οὔτε
[7, 8]	χρόνον Ῥωμαῖός τις αὐτῷ προσελθὼν,	Καλαβρὸς	γένος, ᾐτιᾶτο τῶν δορυφόρων τῶν
[7, 18]	παρὰ Τουτίλαν ἐκομίσθησαν. Ἰωάννης δὲ	Καλαβροὺς	ἅπαντας παρηγορῶν τε καὶ τιθασσεύων
[7, 40]	Ἀδριατικὸν καλούμενον διέβη. ἐπεὶ δὲ	Καλαβρῶν	ἀγχοῦ ἐγένετο, χειμῶνός οἱ ἐξαισίου
[7, 23]	οὖν τῇδε ἐχώρησεν. Ἔστι δὲ	Καλαβρῶν	ἐπιθαλασσία πόλις ὁ Τάρας, δυοῖν
[7, 18]	ἐμπόδιον· Ἰωάννην δὲ διά τε	Καλαβρῶν	καὶ τῶν ταύτῃ ἐθνῶν ἰόντα
[7, 23]	πρὸ τῆς πόλεως κυνηγεσίου, ὅπερ	καλεῖν	ἀμφιθέατρον νενομίκασι, τάς τε εἰσόδους
[7, 28]	κέκληται, Λαβοῦλαν δὲ τὴν ἑτέραν	καλεῖν	οἱ ἐπιχώριοι νενομίκασιν. ἐνταῦθα μὲν
[7, 8]	ἐπὶ τοὐναντίον. φιλανθρωπίαν μὲν γὰρ	καλεῖν	τὴν παρανομίαν εἰώθασιν, ἐξ ἧς
[7, 1]	γυνὴ πλούτῳ τε καὶ σώματος	κάλλει	τὰ πρωτεῖα φερομένη ἐν τούτοις
[7, 22]	ἡ γραφὴ τάδε „Πόλεως μὲν	κάλλη	οὐκ ὄντα ἐργάζεσθαι ἀνθρώπων ἂν
[7, 21]	ὧνπερ μνημεῖά τε καὶ παραδείγματα	κάλλιστα	ἔχομεν Ἀναστάσιόν τε καὶ Θευδέριχον,
[7, 22]	δὲ καὶ τῶν οἰκοδομιῶν τὰ	κάλλιστά	τε καὶ ἀξιολογώτατα ἔμελλε, Ῥώμην
[7, 22]	ὡς τὸ εἰκὸς, τῶν πάντων	καλλίστῳ	πλουτήσεις· ἢν δέ γε τὴν
[7, 22]	ἐς τόσον μεγέθους τε καὶ	κάλλους	ἀφῖκται, ἀλλὰ βασιλέων μὲν πλῆθος,
[7, 1]	καὶ τῶν βαρβάρων τὸν ὅμιλον	κάλλους	τε σώματος καὶ μεγέθους πέρι
[7, 34]	ἂν εὐγνωμοσύνην ποτὲ τὴν ἀδυναμίαν	καλοίη;	ποία δὲ φιλίας βεβαίωσις ἐν
[7, 21]	πατήρ τε ἂν ἐμὸς εἰκότως	καλοῖο	καὶ ξυμμάχους ἡμᾶς ἐφ´ οὓς
[7, 32]	τε Ῥωμαίων εἴη καὶ ὕπατος	καλοῖτο	μόνον „Καὶ σὺ μὲν“ ἔφη
[7, 32]	οὗτος ὁ Χαναράγγης νεανίας μὲν,	καλὸς	δὲ τὸ σῶμα, οὐ μέντοι
[7, 1]	ἦν δὲ καὶ τὸ σῶμα	καλός	τε καὶ μέγας καὶ εὐπρόσωπος
[7, 31]	εὐμήκης τε τὸ σῶμα καὶ	καλὸς,	τό τε ἦθος ἐλευθέριος καὶ
[7, 13]	κἀν ταῖς νήσοις ταῖς Αἰόλου	καλουμέναις	καὶ ὅσαι ἄλλαι τῇδε ἐπίκεινται,
[7, 40]	ἐχώρουν. καὶ χώραν τὴν Ἀστικὴν	καλουμένην	ἐληΐζοντο κατ´ ἐξουσίαν, ἀδῄωτον ἐκ
[7, 33]	στρατιῶται γεγένηνται ἐν τοῖς φοιδεράτοις	καλουμένοις	ταττόμενοι. ἡνίκα οὖν Ἐρούλων ἐς
[7, 40]	ἐνθένδε πέλαγος αὐτίκα τὸ Ἀδριατικὸν	καλούμενον	διέβη. ἐπεὶ δὲ Καλαβρῶν ἀγχοῦ
[7, 27]	ἐν ἀριστερᾷ ἔχων τὸν Σκύλαιον	καλούμενον	χῶρον, ἐφ´ οὗ δὴ τὴν
[7, 40]	ἐδικαίουν ἀνταλλάξασθαι ἀνδρὸς τὴν τοῦ	καλουμένου	κοιαίστωρος ἀρχὴν ἔχοντος. δείσας οὖν
[7, 38]	δορυφόρος, ἐπεὶ ἐς τοὺς Κανδιδάτους	καλουμένους	τελῶν ἔτυχε, τῶν δὲ ἱππικῶν
[7, 35]	ὃς δὴ ἐν χωρίῳ Μουικούρῳ	καλουμένῳ	γενόμενος, ὅπερ ἐπιθαλάσσιον ἄγχιστά πη
[7, 18]	ἐχώρησεν, ἔν τε χωρίῳ Κερβαρίῳ	καλουμένῳ	ἡσύχαζε. ~Δείσας οὖν Βελισάριος ἀμφὶ
[7, 35]	Σαλώνων ἦρχε, στράτευμα ἐπὶ τῶν	καλουμένων	δρομώνων ἐπ´ αὐτὸν ἔπεμψεν. οἳ
[7, 21]	τι ἁπάσας, πρὸς δὲ τῶν	καλουμένων	λογοθετῶν αἰκιζόμενοι λογισμοὺς ἐκτίνειν τῶν
[7, 23]	Καλαβρίας ὁρίων κείμενον, ὅπερ Ἀχεροντίδα	καλοῦσι	Ῥωμαῖοι, ἐνταῦθά τε φυλακτήριον ἀνδρῶν
[7, 35]	παραλίᾳ κειμένῳ φρουρίῳ, ὅπερ Λαυρεάτην	καλοῦσι	Ῥωμαῖοι. οὗ δὴ ἐπιβὰς τοὺς
[7, 1]	λογοθέτην τὴν τιμὴν ταύτην ἑλληνίζοντες	καλοῦσι	Ῥωμαῖοι. οὗτος ἀεὶ τοῖς στρατιώταις
[7, 1]	πρότερον ἦν. ψαλίδιον γὰρ τοῦτο	καλοῦσι	τὸ ὄργανον, ὅτῳ τις τὰ
[7, 27]	τῇδε ἀνθρώπους. ἀλλὰ καὶ Λυκοκρανίτας	καλοῦσι	τῶν Πισιδῶν τινας, οὐχ ὅτι
[7, 27]	τι χρῆμα, οὕσπερ κυνίσκους τανῦν	καλοῦσιν,	ἐνταῦθα τοῦ πορθμοῦ ἐκ παλαιοῦ
[7, 14]	θυσίαις ποιοῦνται. οἰκοῦσι δὲ ἐν	καλύβαις	οἰκτραῖς διεσκηνημένοι πολλῷ μὲν ἀπ´
[7, 17]	θοἰμάτιον, τούτῳ τε τοὺς ὀφθαλμοὺς	καλυπτόμενος	ἥλατο ἀπὸ τῆς γεφύρας ἐς
[7, 25]	ὑμῖν τὰ τῆς τύχης ἐν	καλῷ	κείσεται. τὸ μὲν γὰρ ξυμπεσὸν
[7, 7]	ταύτῃ πη ἔσχε. Τουτίλας δὲ	καλώδιον	ἀναψάμενος ἐς τὸν Δημητρίου αὐχένα,
[7, 20]	παρὰ τὸ τεῖχος ἀφίκοντο, τῶν	καλωδίων	λαβόμενοι ἀνέβαινον ἐς τὰς ἐπάλξεις,
[7, 20]	φυλακὴ τοῦ ἐκείνῃ τείχους ἐπέκειτο,	κάλως	τε ἐκ τῶν ἐπάλξεων ἀναρτήσαντες
[7, 32]	οὐ πολλὰς κατὰ νώτου ἐπόμπευσε	καμήλῳ	ἀνὰ τὴν πόλιν ὀχούμενον, οὐδὲν
[7, 13]	δὴ ἀγχοῦ γενόμενος τοῖς ταύτῃ	κάμνουσιν	ἐπιβοηθεῖν οἷός τε εἴη. καί
[7, 22]	τῶν τε πατρικίων οἱ ἐς	Καμπανίαν	ἀγόμενοι ἐς Λευκανοὺς πέμψαντες τῶν
[7, 37]	τοὺς ἄλλους ἅπαντας, οὕσπερ ἐπὶ	Καμπανίας	ἐφύλασσε, μετεπέμπετο. ἐνταῦθά τε ἀγῶνα
[7, 26]	αἰχμαλώτους κακουργήσων ἴοι, στράτευμα ἐπὶ	Καμπανίας	ἱππέων στεῖλαι. οἳ δὴ ἐπεὶ
[7, 22]	παισὶν ἔστειλεν ἐς τὰ ἐπὶ	Καμπανίας	χωρία, ἐν Ῥώμῃ ἄνθρωπον οὐδένα
[7, 26]	τὸ πρότερον ἐς τὰ ἐπὶ	Καμπανίας	χωρία ἰόντες, οἵπερ Ἰωάννῃ προσχωρεῖν
[7, 23]	τινὰς ἀπολιπὼν ἐς τὰ ἐπὶ	Καμπανίας	χωρία, οἷσπερ ἡ Ῥωμαίων ἐπέκειτο
[7, 10]	ἔν τε Καλαβροῖς στρατοπεδεύεσθαι καὶ	Καμπανοῖς	ἤκουσαν) οὔτε αὐτοὺς τρόπῳ ὁτῳοῦν
[7, 6]	Ῥώμης ὅρια οὐδαμῆ ἦλθεν, ἐς	Καμπανοὺς	δὲ καὶ Σαμνίτας αὐτίκα ἥκων
[7, 26]	τῶν πάντων οὐδενὶ προρρηθὲν, ἐς	Καμπανοὺς,	οὔτε νύκτα ἀνιεὶς οὔτε ἡμέραν,
[7, 13]	ναυτικὸν ἐνταῦθα καταστησάμενοι ἀκάτων πολλῶν	κἀν	ταῖς νήσοις ταῖς Αἰόλου καλουμέναις
[7, 30]	καὶ ὁμοίᾳ Γότθοις ξυντάξονται· ὅπερ	κἀν	τοῖς ἄλλοις ὀχυρώμασι τοῖς ἁλισκομένοις
[7, 1]	ἄλλοις ἅπασιν ἀγχίνους τε διαφερόντως	κἀν	τοῖς ἀπόροις ἐπινοῆσαι τὰ βέλτιστα
[7, 17]	οἷαι πολλαὶ ἀμφὶ τὸν περίβολον	κἀν	τοῖς ἐρειπίοις πανταχῆ τῆς πόλεως
[7, 14]	ὡς ἥκιστα τυγχάνουσιν ὄντες, ἀλλὰ	κἀν	τῷ ἀφελεῖ διασώζουσι τὸ Οὐννικὸν
[7, 7]	εἰσὶν ἄξιοι πρὸς αὐτῶν φέρεσθαι,	κἂν	μὴ διὰ τῶν πρὸς ἡδονὴν
[7, 21]	κόρον οὐκ εἰκὸς ἀνθρώπῳ γενέσθαι,	κἂν	τῇ πολυλογίᾳ τις ἀποκναίειν δοκῇ·
[7, 38]	Ἰουστινιανοῦ δορυφόρος, ἐπεὶ ἐς τοὺς	Κανδιδάτους	καλουμένους τελῶν ἔτυχε, τῶν δὲ
[7, 18]	πέντε καὶ εἴκοσι σταδίους ἀπέχουσι	Κάνναι,	ἵνα δὴ λέγουσι Λιβύων στρατηγοῦντος
[7, 18]	ἐκ τοῦ Βρεντεσίου, πόλιν καταλαμβάνει	Κανούσιον	ὄνομα, ἣ κεῖται μὲν ἐν
[7, 18]	τε καὶ Ῥώμην ἰόντι. τούτου	Κανουσίου	πέντε καὶ εἴκοσι σταδίους ἀπέχουσι
[7, 26]	δὴ τοὺς τετρακοσίους βαρβάρους ἐν	Καπύῃ	γενέσθαι, οὐδετέρους τι πρότερον τῶν
[7, 26]	στεῖλαι δέ τινας τὰ ἐν	Καπύῃ	τε κατασκεψομένους καὶ τοῖς ταύτῃ
[7, 18]	διακινδυνεύσας τε καὶ τοῖς ἐν	Καπύῃ	φυλάσσουσι τριακοσίοις οὖσιν ἐς χεῖρας
[7, 18]	ἤκουσε, Γότθων τριακοσίους ἀπολεξάμενος ἐς	Καπύην	πέμπει. οἷς δὴ ἐπέστελλεν, ἐπειδὰν
[7, 7]	βοήθειάν τινα ἔτι παρέσεσθαι σφίσι	καραδοκοῦντες	τριάκοντα ἡμερῶν ὡμολόγουν ἐνδώσειν τὴν
[7, 31]	τὴν διάνοιαν ἐνταῦθα ἑστάναι, ἀλλὰ	καραδοκοῦσι	τὰ πρόσω, καὶ ταῖς ἐλπίσιν
[7, 13]	ἵνα δὴ στράτευμα ἐκ Βυζαντίου	καραδοκῶν	ἡσυχῆ ἔμενε. γράψας τε βασιλεῖ
[7, 18]	Βελισάριος δὲ Ἰωάννην ἐς ἀεὶ	καραδοκῶν	ἡσυχῆ ἔμενεν. ἐμέμφετό τε ὅτι
[7, 39]	τε καὶ τὸ ξὺν αὐτῷ	καραδοκῶν	στράτευμα. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο
[7, 37]	τῇ ἀπορίᾳ χρόνῳ ὑστέρῳ ἐξαιρήσειν	καραδοκῶν	τοὺς ταύτῃ Ῥωμαίους, ἐς δὲ
[7, 40]	σῖτον δὲ καὶ τοὺς ἄλλους	καρποὺς	ἅπαντας ἐκ τῆς νήσου μετενεγκόντες
[7, 16]	ἐκ παλαιοῦ χρημάτων προσόδῳ καὶ	καρπῶν	ἀφθονίᾳ τῶν ἐκεῖ φυομένων πασῶν
[7, 40]	ἐναντίοις ξυνέμιξαν. καὶ γίνεται μὲν	καρτερὰ	μάχη, ἡσσῶνται δὲ κατὰ κράτος
[7, 24]	πάσῃ δυνάμει ἐκέλευε. γέγονε τοίνυν	καρτερὰ	μάχη. οἱ γὰρ βάρβαροι τὰ
[7, 1]	οἷοί τε ὦσι. μάχης δὲ	καρτερᾶς	ἀμφὶ πόλιν Ταρβήσιον γενομένης Βιτάλιος
[7, 34]	ἀδελφῷ ἐξαπιναίως ἐπιτυγχάνουσι. μάχης τε	καρτερᾶς	γενομένης νικῶσι Ῥωμαῖοι, καὶ τόν
[7, 14]	δὲ πανδημεὶ ὑπηντίαζον. μάχης τε	καρτερᾶς	γενομένης Ῥωμαίων τε πολλοὶ ἔπεσον
[7, 23]	ἐπ´ αὐτοὺς ᾔεσαν. μάχης τε	καρτερᾶς	γενομένης, τῇ σφετέρᾳ ἀρετῇ Ῥωμαῖοι
[7, 4]	στρατεύματα ἄμφω ἐς χεῖρας ἦλθον.	καρτερᾶς	δὲ γενομένης τῆς ξυμβολῆς οἱ
[7, 5]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἔργου εἴχοντο.	καρτερῶς	δὲ τῶν βαρβάρων ἀμυνομένων ὠθισμός
[7, 19]	βάρβαροι ἐκ τῶν πύργων ἠμύνοντο	καρτερώτατα.	ἤδη δὲ καὶ ἐκ τῶν
[7, 39]	προσέβαλον ὀχυρώματι, οἱ δὲ πολιορκούμενοι	καρτερώτατα	σφᾶς ἀμυνόμενοι ἀπεκρούοντο, ἔργα τε
[7, 3]	πάντων μάλιστα ἔργα θαυμαστὰ ἐνδεικνύμενοι	καρτερώτατα	τοὺς ἐπιόντας ἠμύνοντο. καὶ τότε
[7, 35]	ἥπερ αὐτοῦ ἔτι ὁδῷ ἰόντος	κατ´	ἄκρας ἑάλω. ἐς Βυζάντιον δὲ
[7, 4]	μόνος. ἄμφω τοίνυν τὼ ἵππω	κατ´	ἀλλήλοιν ἐλάσαντε, ἐπειδὴ ἄγχιστα ἵκοντο,
[7, 16]	ἐπιτηδείων φορὰν διαρκῶς ἔχειν. διόπερ	κατ´	ἀρχὰς ἐδέοντο Θευδερίχου Ῥωμαῖοι μὴ
[7, 13]	τε εἴη. καί οἱ τὸ	κατ´	ἀρχὰς ἐς Ῥάβενναν ἀφικομένῳ μετέμελεν,
[7, 2]	ἐβίουν. Θευδερίχου δὲ αὐτοὺς τὸ	κατ´	ἀρχὰς ἑταιρισαμένου σὺν ἄλλοις τισὶν
[7, 6]	ὅπη φυγών τε καὶ διασωθεὶς	κατ´	ἀρχὰς ἔτυχε. Ταῦτα βασιλεὺς μαθών
[7, 6]	Σικελίας ἐπύθοντο. καὶ εἰ μὲν	κατ´	ἀρχὰς εὐθὺ Νεαπόλεως ἰέναι Δημήτριος
[7, 6]	τῶν νεῶν τοὺς λέμβους ἐσπηδῆσαι	κατ´	ἀρχὰς ἴσχυσαν, ἐν τοῖς καὶ
[7, 1]	Ἰταλιωτῶν κράτος ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο.	κατ´	ἀρχὰς μὲν οὖν οὐ πλέον
[7, 11]	τὰς οἰκίας τοῦδε τοῦ πολέμου	κατ´	ἀρχὰς Οὐίττιγις ἐμπρήσας τὰ τείχη
[7, 33]	μὲν ὅλας τὰς σφίσι κατηκόους	κατ´	ἀρχὰς τοῦδε τοῦ πολέμου Γερμανοῖς
[7, 8]	κράτος. σκέψασθε γάρ· ἦν ἡμῖν	κατ´	ἀρχὰς τοῦδε τοῦ πολέμου στρατιωτῶν
[7, 5]	πολεμίους διενοοῦντο, ἀλλ´ ἕκαστος τοῦ	κατ´	αὐτὸν περιβόλου ἐντὸς ἔμενε καὶ
[7, 5]	καὶ ταραχῇ πολλῇ ἐπὶ τοὺς	κατ´	αὐτὸν πολεμίους ὁρμήσαντος ξυνέβη τῶν
[7, 21]	ἀγαθῶν πραγμάτων ἅπαντα ἐνεπλήσαντο τὸν	κατ´	αὐτοὺς χρόνον. ἢν γάρ σοι
[7, 8]	ξύμπαν εἰπεῖν ἄμεινον ἡμῖν ἢ	κατ´	ἐλπίδα τὰ πράγματα ἄγει, οἷς
[7, 40]	χώραν τὴν Ἀστικὴν καλουμένην ἐληΐζοντο	κατ´	ἐξουσίαν, ἀδῄωτον ἐκ παλαιοῦ οὖσαν,
[7, 36]	φυλακῇ μείναντες τάς τε πύλας	κατ´	ἐξουσίαν ἀνέῳγον καὶ τῇ πόλει
[7, 29]	ἐξελεῖν ἴσχυσαν, καὶ περιήρχοντο ξύμπαντα	κατ´	ἐξουσίαν διερευνώμενοι. οἱ δὲ τῶν
[7, 8]	ἤρεσκεν, ἐς ναῦς ἐμβιβάσας πλεῖν	κατ´	ἐξουσίαν ἐκέλευε. καὶ οἱ μὲν
[7, 14]	ποταμὸς ἐσβατὸς ἀεὶ τοῖς βαρβάροις	κατ´	ἐξουσίαν καὶ τὰ Ῥωμαίων πράγματα
[7, 20]	τὰ δὲ ἄλλα σφίσιν αὐτοῖς	κατ´	ἐξουσίαν ληΐζεσθαι. πολλὰ μὲν οὖν
[7, 7]	ἐστρατοπεδεύοντο οἱ πολέμιοι. ἐπιβαίνοντες οὖν	κατ´	ἐξουσίαν οἱ βάρβαροι τοῖς σκάφεσι
[7, 13]	καθείρξας αὑτὸν ἐδεδώκει τοῖς πολεμίοις	κατ´	ἐξουσίαν τὴν τοῦ πολέμου διοικεῖσθαι
[7, 1]	καὶ πόλιν μίαν Τικινὸν εἶχον,	κατὰ	βραχὺ δὲ προσεχώρησαν αὐτῷ ἅπαντες
[7, 17]	δὲ χρῶμα ἐς τὸ πελιδνὸν	κατὰ	βραχὺ ἧκον εἰδώλοις αὐτοὺς ἐμφερεστάτους
[7, 34]	ἄν τινας οἰόμεθα τῶν καὶ	κατὰ	βραχὺ σωφρονούντων ἑλέσθαι. ὥστε καὶ
[7, 4]	γεγενημένον τοῦ Ἀρταβάζου θώρακος ἅπτεσθαι,	κατὰ	βραχύ τε προϊὸν διελθεῖν μὲν
[7, 22]	τὴν πόλιν τοιαύτην, οἵανπερ ὁρᾷς,	κατὰ	βραχὺ τεκτηνάμενοι, μνημεῖα τῆς πάντων
[7, 32]	οὐδένα εἰκὸς, ὅτῳ φρονήματος καὶ	κατὰ	βραχύ τινος μέτεστι, τὸν Ἰουστινιανοῦ
[7, 14]	πάτρια ἤθη, ἐλεύθερος τὸ λοιπὸν	κατά	γε τὸν νόμον καὶ αὐτὸς
[7, 17]	μάχῃ, ἀνδράποδα δορυάλωτα ὑμῶν αὐτῶν	κατά	γε τὸν τοῦ πολέμου γενέσθαι
[7, 20]	αὐτοῖς ἔπεμψε καὶ τῶν αὐτῷ	κατὰ	γένος προσηκόντων τινὰ, οἵπερ ἐς
[7, 32]	γένος, Ἀρσακίδης ἀνὴρ, τῷ Ἀρταβάνῃ	κατὰ	γένος προσήκων. ὃς δὴ κακουργῶν
[7, 1]	στρατιᾶς πλῆθος. ἀπεδίδοντο γὰρ αὐτοῖς	κατὰ	γνώμην τὰ ὤνια πάντα. καὶ
[7, 19]	πυρὸς βρῶσις ὀξυτάτη γίνεσθαι πέφυκε.	κατὰ	δὲ τὴν ἑτέραν τοῦ ποταμοῦ
[7, 28]	ὁ Τάρας δὲ πρὸς ἀνίσχοντα.	κατὰ	δὲ τὸ μέσον τῆς ἠϊόνος
[7, 9]	τοὺς ὑμετέρους τὰς χάριτας αὐτοὺς,	κατὰ	δὴ τὸν παλαιὸν χρόνον, ἐπιδεδεῖχθαι
[7, 6]	μὲν τὸ παλαιὸν καὶ τῶν	κατὰ	θάλασσαν ἔργων τε καὶ κινδύνων
[7, 39]	ἀμφὶ ποταμὸν Ἴστρον διατριβὴν εἶχον,	κατὰ	κλέος τοῦ Γερμανοῦ ἥκοντες καὶ
[7, 38]	ἡλωκότων δεσμεύοντες, εἶτα ῥοπάλοις αὐτοὺς	κατὰ	κόρρης ἐνδελεχέστατα παίοντες, ὡς δὴ
[7, 16]	ἔγωγε οἶμαι οὐχ ὃς ἂν	κατὰ	κόρρης πατάξαι καὶ τῇ ἄλλῃ
[7, 36]	τοῦ μέντοι Πόρτου κρατήσαντες Ῥώμην	κατὰ	κράτος ἐπολιόρκουν. ταῦτα μὲν οὖν
[7, 33]	Γοτθικὸς πόλεμος, καίπερ τὰ πρῶτα	κατὰ	κράτος νενικηκόσιν, ὥσπερ μοι ἔμπροσθεν
[7, 40]	μὲν καρτερὰ μάχη, ἡσσῶνται δὲ	κατὰ	κράτος Ῥωμαῖοι. ἔνθα δὴ στρατιῶται
[7, 26]	ἐς χεῖρας ἦλθον· νικῶσι δὲ	κατὰ	κράτος Ῥωμαῖοι καὶ τοὺς πλείστους
[7, 40]	ἐλθὼν τῷ τῶν πολεμίων στρατῷ	κατὰ	κράτος τε μάχῃ νικήσας σχεδόν
[7, 38]	καὶ κλίμακας τῷ περιβόλῳ ἐρείσαντες	κατὰ	κράτος τὴν πόλιν εἷλον. ἄνδρας
[7, 38]	τήν τε σκολόπων ἀκμὴν γλουτῶν	κατὰ	μέσον ἐνείροντες ὠθοῦντές τε ἄχρι
[7, 34]	οὐκ ἂν οἰόμενοι Γήπαισιν ἀξιόμαχοι	κατὰ	μόνας αὐτοὶ ἔσεσθαι (πλήθει γὰρ
[7, 40]	τοῦ στρατοπέδου, πλανωμένους δὲ καὶ	κατὰ	μόνας περιιόντας τὰ ἐκείνῃ χωρία
[7, 25]	ἐπισπᾶται τῶν ξυμπιπτόντων καὶ πράξας	κατὰ	νοῦν οὐδὲν αὐτὸς τοῖς γε
[7, 4]	ἡ μάχη ἐν χερσὶ γένηται,	κατὰ	νώτου αὐτῶν ἰόντας βάλλειν τε
[7, 32]	ἄχαρι, ξάνας δὲ οὐ πολλὰς	κατὰ	νώτου ἐπόμπευσε καμήλῳ ἀνὰ τὴν
[7, 5]	ᾔεσαν. οὐδὲ γὰρ ξυντεταγμένοι οὐδὲ	κατὰ	ξυμμορίας τινὰς, ἀλλ´ αὐτὸς ἕκαστος
[7, 17]	οἱ Βέσσα ὑπασπισταὶ λάβοιεν, ἀπεδίδοντο	κατὰ	πεντήκοντα χρυσῶν. ὅτῳ δὲ ἵππος
[7, 18]	ᾧ ξὺν αὐτοῖς τόν τε	κατὰ	Σκύλλαν φυλάξει πορθμὸν καὶ τὴν
[7, 22]	δὲ ἤδη οἱ βάρβαροι καὶ	κατὰ	συμμορίας σκεδαννύμενοι περιῄεσαν κύκλῳ ἅπαντα.
[7, 29]	εὖρος δὲ δέκα. ἐνταῦθά τε	κατὰ	συμμορίας τινὰς διασπασάμενοι οἱ μέν
[7, 2]	δόλῳ. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ παρέλαβε	κατὰ	τὰ ξυγκείμενα σφίσι τὴν ἀρχὴν
[7, 39]	πέμψας παρ´ αὐτὸν ἐκέλευέν οἱ	κατὰ	τὰ ξυγκείμενα τὴν πόλιν ἐνδοῦναι.
[7, 12]	καὶ ὅσοι φρουρὰν ἐνταῦθα εἶχον	κατὰ	τὰ ξυγκείμενα Τουτίλᾳ καὶ Γότθοις
[7, 36]	πόλεως ἄγχι ἐγένοντο, ἐχρῶντο ἤδη	κατὰ	τὰ σφίσιν ἐπηγγελμένα ταῖς σάλπιγξι.
[7, 30]	ξὺν τοῖς ἑπομένοις χιλίοις οὖσι	κατὰ	ταῦτα ἐποίει· Βαλεριανὸς δὲ τὸν
[7, 19]	πύργου ῥίπτειν. καὶ Ῥωμαῖοι μὲν	κατὰ	ταῦτα ἐποίουν. ἐμπεσὼν δὲ τῷ
[7, 9]	βουλῆς διδόναι. καὶ οἱ μὲν	κατὰ	ταῦτα ἐποίουν. Ἰωάννης δὲ τοὺς
[7, 11]	ὁτιοῦν ἐμβαλλομένους. οἱ μὲν οὖν	κατὰ	ταῦτα ἐποίουν. Τουτίλας δὲ μαθὼν
[7, 2]	πρέσβεις ἐπειδὴ ἐν Βυζαντίῳ ἐγένοντο,	κατὰ	ταῦτα ἔπρασσον. ἐν τούτῳ Γότθοι
[7, 3]	τε τοὺς πολεμίους ἀμυνομένους ὀπίσω	κατὰ	τάχος ἀπήλαυνον, καίπερ μαχομένους ἐντὸς
[7, 7]	πολλῇ ἐς αὐτὸν ἔπεμπον, βοηθεῖν	κατὰ	τάχος δεόμενοι οἵ τε ἄλλοι
[7, 5]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντας, βοηθεῖν σφίσι	κατὰ	τάχος δεόμενος. νύκτωρ τε ὁ
[7, 15]	ἐπιφόρου ὄντος, ἐντὸς τοῦ λιμένος	κατὰ	τάχος ἐγένοντο. ἔπλεον δὲ ταῖς
[7, 8]	τὴν ἐς Βυζάντιον ἀναχώρησιν, πλεῖν	κατὰ	τάχος ἐπὶ Ῥώμης διενοοῦντο. τοῦ
[7, 39]	τε Λιβέριον αὐτοῖς ἐπιστήσας, πλεῖν	κατὰ	τάχος ἐπὶ Σικελίας ἐκέλευσε, καὶ
[7, 30]	στόλον πολὺν ἀγείρας εὐθὺ Ῥουσκιανῆς	κατὰ	τάχος ἔπλει, τοῖς πολιορκουμένοις ἐπαμύνειν
[7, 15]	οὐδεὶς ἐκ τῆς πόλεως ἐπεξῄει,	κατὰ	τάχος ἐς τὸν λιμένα κακῶν
[7, 11]	δὲ αὐτὸς τὸν ἵππον ἐξελάσας	κατὰ	τάχος ᾔει. Γότθοις τε τρισὶν
[7, 6]	παντάπασι σπανίζοντας ἤκουσε, βοηθεῖν μὲν	κατὰ	τάχος ἤθελεν, ἀδύνατος δὲ ὢν,
[7, 19]	πρότερον τοῦτό γε. διὸ δὴ	κατὰ	τάχος ὀπίσω ὑπῆγε τὸ στράτευμα,
[7, 11]	ἀμφὶ Σαβινιανόν τε καὶ Θουριμοὺθ	κατὰ	τάχος τοῖς τείχεσιν ἐναρμόσαντας ἐντὸς
[7, 8]	μικρολογίᾳ τινὶ προμηθεῖ ἐνδεεστέρως ἢ	κατὰ	τὴν ἐπιθυμίαν τὰ σιτία παρείχετο,
[7, 17]	οἷς μέντοι οὐχ οὕτω τὰ	κατὰ	τὴν οἰκίαν ἐφέρετο, ὥστε βρώσεως
[7, 20]	ἔκλειόν τε τὰς πύλας καὶ	κατὰ	τὴν χρείαν ἀνέῳγον. οὕτω δὲ
[7, 1]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἀεὶ ἐγχειρήσει,	κατὰ	τὴν χρείαν ἑκάτερον. ἄνευ δὲ
[7, 17]	τοῖς ὑμετέροις αἰχμαλώτοις τροφὴν οὐ	κατὰ	τὴν χρείαν ἡμῖν ἀποχρῶσαν, ἀλλ´
[7, 34]	βασιλεῦ, διασκοπούμενος ὅσα ἐνδεεστέρως ἢ	κατὰ	τὴν χρείαν ἡμῖν εἴρηται, τὰ
[7, 6]	καὶ τοῖς στρατιώταις τὰ ἐπιτήδεια	κατὰ	τὴν χρείαν πορίζηται. καί οἱ
[7, 8]	ἐξημάρτομεν ἱκανῶς ἔχων αὖθις ἡμῖν	κατὰ	τὸ βούλημα ῥυθμίζει τὸν βίον
[7, 12]	Σπολίτιον ἐνεχείρισαν. φασὶ δὲ Ἡρωδιανὸν	κατὰ	τὸ ἐς Βελισάριον ἔχθος αὑτόν
[7, 34]	ὧν ἐνθυμουμένους ὑμᾶς μάλιστα μὲν	κατὰ	τὸ ξυμμαχικὸν αἰτοῦμεν σὺν ἡμῖν
[7, 19]	πύργου, ὃς δὴ ἐπὶ τῆς	κατὰ	τὸν Πόρτον ὁδοῦ ἐπ´ αὐτὸ
[7, 7]	πρότερον δὲ οὐ προσβολήν τινα	κατὰ	τοῦ περιβόλου ποιήσεσθαι ἰσχυρίζετο, οὐδὲ
[7, 16]	πολέμιοι ἐς μὲν τὸ πεδίον	καταβαίνοντες	παρατάσσεσθαι ἡμῖν οὐδαμῆ ἔγνωσαν, σοφίσμασι
[7, 20]	ἐπειδὴ ἐντὸς τοῦ περιβόλου ἐγένοντο,	καταβαίνουσι	μὲν ἐς πύλας τὰς Ἀσιναρίας,
[7, 29]	τὰ σπέρματα, ὅσα δὴ μεταξὺ	καταβεβλημένα	ἐς τὴν γῆν ἔτυχε. καὶ
[7, 40]	ἀπέσχοντο, ἐς δὲ τὸ πεδίον	καταβῆναι	οὐκέτι ἐτόλμων, ἀλλὰ ξύμπαντα τὰ
[7, 38]	πρότερον, οὔτε ἐς τὸ πεδίον	καταβῆναι	τολμήσαντες, ἐπεὶ οὐδὲ γῆν τὴν
[7, 32]	Ἀρμενίων οὐδείς. τοιούτοις Ἀρσάκης ἀεὶ	καταγοητεύων	τὸν Ἀρταβάνην, ἐπειδή ποτε αὐτὸν
[7, 11]	γένοιντο καὶ τὰς τῶν πολιορκουμένων	καταδαπανῶντες	τροφὰς ἁλώσιμον ἔτι θᾶσσον τὴν
[7, 34]	μακρολογοίη; τὸ δὲ ξὺν τοῖς	καταδεεστέροις	ἐς τὴν ἀγωνίαν καθισταμένους ἐς
[7, 14]	Οὔννοις ἐμπόδιοι ἐς ἀεὶ γένωνται,	καταθεῖν	βουλομένοις τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. ταῦτα
[7, 38]	ἐπεὶ οὐδὲ γῆν τὴν Ῥωμαίων	καταθεῖν	ἐγκεχειρήκασι οἱ βάρβαροι οὗτοι πώποτε.
[7, 24]	ἔτυχον· τά τε χρήματα ἐνταῦθα	καταθέμενοι	ἅπαντα ἡσυχῆ ἔμενον. καὶ Βελισάριος
[7, 36]	ἀφέντες ἐνταῦθα καὶ τὰ ὅπλα	καταθέμενοι,	ἀπομόσαντές τε μηκέτι ἐπὶ Γότθους
[7, 33]	καὶ τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία	καταθέοντες	καὶ ληϊζόμενοι ἐκ τοῦ ἐπὶ
[7, 34]	μὴ Γήπαιδές τε καὶ Ἔρουλοι	καταθέοντες	τὴν Ἰλλυριῶν ληΐσωνται χώραν. αὐτοῦ
[7, 2]	παραδοὺς ξύμπασαν τὸ τῆς ἀρχῆς	κατάθοιτο	σχῆμα. οἱ μὲν οὖν πρέσβεις
[7, 27]	αὐτίκα ἔπλει. ἔνθεν τε ἀνηγάγετο,	καταίρειν	διανοούμενος ἐς τὸν Ταραντηνῶν λιμένα,
[7, 18]	πεμπταίοις ἐς τὸν Ῥωμαίων λιμένα	καταίρειν	δυνατὰ ἔσεσθαι, στρατῷ δὲ ἐκ
[7, 6]	νῦν δὲ κατορρωδήσας τὸν κίνδυνον	καταίρειν	μὲν ἐς Νεάπολιν ἥκιστα ἔγνω,
[7, 18]	χωρία. οὗ δὴ καὶ αὐτὸς	καταίρειν	τῷ ἄλλῳ στρατῷ διενοεῖτο. ᾤετο
[7, 37]	πολὺ ἐλασσούμενοι ἐντὸς τοῦ περιβόλου	κατακλεισθέντες	ἡσύχαζον. Τουτίλας δὲ μοῖραν μὲν
[7, 7]	ῥοθίων τὸν κτύπον ἔτι ἀλλήλων	κατακούειν	οὐκ ἦν, ἀλλὰ ξύγχυσίς τε
[7, 11]	παρέξωσι. τούτων θάτερον, Πίσαυρον, Βελισάριος	καταλαβεῖν	ἔγνω· ἔδοξε γάρ οἱ ἐς
[7, 13]	καὶ τὰ ἐπὶ Ῥώμης χωρία	καταλαβεῖν	ἔγνω, ὅπως δὴ ἀγχοῦ γενόμενος
[7, 29]	ἦλθον. τινὰς μὲν οὖν αὐτῶν	καταλαβὸν	τὸ κῆτος καταπιεῖν εὐθὺς ἴσχυσεν.
[7, 18]	τῶν πολεμίων τοὺς ἵππους νεμομένους	καταλαβόντες	ἀναθρώσκουσιν ἐς αὐτοὺς ἅπαντες, ὅσοι
[7, 8]	ἔδαφος ἐνεχείρησεν, ὅπως αὐτὴν μὴ	καταλαβόντες	αὖθις Ῥωμαῖοι ἔκ τε ἐχυροῦ
[7, 11]	ἐς ἥμισυ μάλιστα, ὅπως μὴ	καταλαβόντες	αὐτὰ Ῥωμαῖοι πράγματα Γότθοις παρέξωσι.
[7, 38]	αἰσχρότατα φεύγοντας ἔκτειναν, Ἄσβαδον δὲ	καταλαβόντες	ἐν μὲν τῷ παραυτίκα ἐζώγρησαν,
[7, 33]	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἁπάσας	καταλαβόντες	ἔσχον, ἐπειδὴ τάχιστα βασιλεὺς αὐτὰς
[7, 40]	ἐκείνῃ χωρία τῶν τινες Ῥωμαίων	καταλαβόντες	τε καὶ ξυνδήσαντες ἀνεπυνθάνοντο ὅτου
[7, 32]	καὶ λόγων ἐνέδραις τὸν ἄνθρωπον	καταλαβὼν	ἐκάκιζεν, οὔτε νύκτα οὔτε ἡμέραν
[7, 28]	Ῥωμαῖοι. ὅπερ Ἰωάννης πολλῷ πρότερον	καταλαβὼν	ἔτυχε φρουράν τε λόγου ἀξίαν
[7, 23]	Τουτίλας δὲ φρούριον ἐν Λευκανοῖς	καταλαβὼν	ἐχυρώτατον ἄγχιστά πη τῶν Καλαβρίας
[7, 21]	Ἰουστινιανὸν ἔστειλεν, ὅρκοις αὐτοὺς δεινοτάτοις	καταλαβὼν,	ὅτι τε εὐνοίᾳ ἐς αὐτὸν
[7, 12]	Βυζάντιον ἔπεμψεν, ὅρκοις αὐτὸν δεινοτάτοις	καταλαβὼν,	ὡς ἐπανήκειν ὅτι τάχιστα ἐν
[7, 14]	Ναρσῆς ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ	καταλαμβάνει.	καὶ ξυγγενόμενος, ἐπεὶ φενακίζοντα τὸν
[7, 18]	τάχους ἐκ τοῦ Βρεντεσίου, πόλιν	καταλαμβάνει	Κανούσιον ὄνομα, ἣ κεῖται μὲν
[7, 40]	ὁ στρατὸς μοῖραν τῶν βαρβάρων	καταλαμβάνουσιν	ἀμφὶ Ἀδριανούπολιν, ἥπερ ἐπὶ Θρᾴκης
[7, 14]	οὐκ ἀπηξίου τὰ ὄντα {λέγειν}	καταλέγειν	ξὺν τῷ ἀληθεῖ λόγῳ ἐφεξῆς
[7, 21]	σφίσι πρὸς Ἰουστινιανοῦ βασιλέως ξυμβαίνοι,	καταλέγων	ἐφεξῆς ἅπαντα, ὅτι δὴ τὰς
[7, 24]	καθεῖλεν, ὅπως μηκέτι τοῖς πολεμίοις	καταληπτὴ	εἴη, οὔτε αὐτὸς ἔσχεν, ἀλλ´
[7, 40]	σφίσιν ἀμφὶ ταύτῃ τῇ ὁμολογίᾳ	καταληφθέντα	Γότθοις ἀπέδοσαν, ἀντ´ αὐτοῦ τὴν
[7, 17]	ἰόντες ἀπέθανον. πολλοὶ δὲ καὶ	καταληφθέντες	πρὸς τῶν πολεμίων ἐν τῇ
[7, 22]	τὸ μηδὲν τοῦ ἔργου ἀπόνασθαι.	καταλήψεται	δέ σε καὶ δόξα τῆς
[7, 32]	ἐθάρσησα ἐπ´ ἐκείνῳ τοιῷδε ὄντι	καταλιπεῖν.	ἀλλ´ εἴ μοι βούλοιό τι
[7, 36]	τῇ Βελισαρίου οἰκίᾳ, ὕστερον δὲ	καταλόγου	ἱππικοῦ ἄρχων ἔς τε Ἰταλίαν
[7, 6]	τὰ πρότερα ξὺν Βελισαρίῳ ἐστράτευε	καταλόγου	πεζικοῦ ἄρχων. καταπλεύσας οὖν ὁ
[7, 39]	γὰρ ὢν τῶν ἐν Ἰλλυριοῖς	καταλόγων	διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχε) ξὺν αὑτῷ
[7, 38]	τελῶν ἔτυχε, τῶν δὲ ἱππικῶν	καταλόγων	ἦρχεν, οἳ ἐν Τζουρουλῷ τῷ
[7, 39]	ᾤχετο. τινὰς δὲ καὶ ἐκ	καταλόγων	ἱππικῶν, οἳ ἐπὶ τῆς Θρᾴκης
[7, 39]	καὶ στράτευμα λόγου ἄξιον ἐκ	καταλόγων	πεζῶν ἐν τῷ στόλῳ τούτῳ
[7, 39]	αὐτὸν ἐγκλήματα πάντα καὶ στρατηγὸν	καταλόγων	τῶν ἐπὶ Θρᾴκης καταστησάμενος ἐς
[7, 40]	τοῖς πολεμίοις γενέσθαι ξὺν τοῖς	καταλοίποις	μόλις διαφυγόντες ἐσώθησαν, ὥς πη
[7, 38]	ἡ δὲ δὴ ἑτέρα τοὺς	καταλοίπους.	ἑκατέροις μὲν οὖν καίπερ ἀλλήλων
[7, 37]	ἔπεμψε, τὸν μὲν πόλεμον τόνδε	καταλύειν	αἰτῶν, ἐνσπόνδους δὲ Γότθους ποιεῖσθαι,
[7, 1]	οἰκία μία τὴν Θευδερίχου δύναμιν	καταλύοι.	Βελισάριος μὲν οὖν τῷ τε
[7, 4]	δέοντι γινόμενον τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς	καταλῦσαι	δύναμιν ἴσχυσεν, ἐπεὶ καὶ ἄλλως
[7, 36]	εὐπρεπεῖ θανάτῳ αὐτίκα δὴ μάλα	καταλῦσαι	τὸν βίον. ὁρμῆσαι μὲν γὰρ
[7, 17]	αὐτῶν οἱ πλεῖστοι τῆς δυνάμεως	καταμαρανθείσης	αὐτοῖς τῷ λιμῷ ἤδη πλέοντες
[7, 3]	τῆς ἄκρας ἐς τὸ ἀκριβὲς	κατανενοηκότες	τῶν τε ἀνὰ τὴν πόλιν
[7, 40]	ἔτυχεν. οὗτος ἀνὴρ ἐν πόλει	Κατάνῃ,	ἀτειχίστῳ οὔσῃ, διατριβὴν εἶχε. τύχη
[7, 3]	τοῦ περιβόλου ἀνέχει, ὅθεν ἅπαντα	κατανοεῖν	πάρεστι τὰ ἐν Βερώνῃ πρασσόμενα
[7, 10]	γράμματα ἐνεχείρισε καὶ δύναμιν ἀκριβῶς	κατανοεῖν	τὴν Βελισαρίου ἐπέστελλεν, ἐνδεικνυμένους ὅτι
[7, 18]	τῷ Τιβέριδι ἐπενόει τάδε. χῶρον	κατανοήσας	ᾗ μάλιστα ὁ ποταμὸς ἐν
[7, 36]	ὡς ἀπολούμενοι εὐθὺς ἅπαντες. ὅπερ	κατανοήσας	ὁ Τουτίλας ἔδεισε μὴ θανατῶντες
[7, 28]	ἑπτακοσίους σταδίους διέχει, Ῥηγίνων δὲ	καταντικρὺ	κεῖται. ~Ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον
[7, 35]	Γήπαιδας ἦλθε, καὶ αὐτὸν Γήπαιδες	κατάξειν	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἐλπίδα εἶχον.
[7, 19]	ἢ πρότερον ἔβαλλον. οἱ δὲ	καταπεπληγμένοι	τοῖς ξυμπεσοῦσι στρέψαντες τὰ νῶτα,
[7, 34]	τοιάδε „Ἡμῖν μὲν, ὦ βασιλεῦ,	καταπεπλῆχθαι	τῇ Γηπαίδων ἀτοπίᾳ ξυμβαίνει, οἵ
[7, 25]	δόξαν κρατεῖν, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ	καταπεπλῆχθαι	τὸν ἄνθρωπον ἅτε ἀνδρεῖον ὑμῖν
[7, 3]	ἥλαντο ἅπαντες. οἷς μὲν οὖν	καταπεσεῖν	ἐφ´ ὁμαλοῦ χωρίου ξυνέβη, οὗτοι
[7, 29]	οὖν αὐτῶν καταλαβὸν τὸ κῆτος	καταπιεῖν	εὐθὺς ἴσχυσεν. εἴτε δὲ πείνῃ
[7, 19]	τῶν πολεμίων Ἰσαάκης. Βελισάριος δὲ	καταπλαγεὶς	οἷς ἠκηκόει καὶ οὐ διερευνησάμενος
[7, 18]	παντάπασιν ὄντες καὶ τῷ ἀπροσδοκήτῳ	καταπλαγέντες	αὐτοῦ μὲν οἱ πολλοὶ διεφθάρησαν,
[7, 36]	ἐπηγγελμένα ταῖς σάλπιγξι. Ῥωμαῖοι δὲ	καταπλαγέντες	ἐς μέγα τε δέος καὶ
[7, 18]	μήτε ἐκ τῆς νήσου ἐνταῦθα	καταπλεῖν	ἀδεέστερον οἷοί τε ὦσι. τούτῳ
[7, 10]	διαθέμενοι ἡσυχῆ ἔμενον. τότε μέντοι	καταπλέοντα	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου τὸν στόλον
[7, 6]	ἔγνω, ἐς δὲ τὸν Ῥώμης	καταπλεύσας	λιμένα, στρατιώτας ἐνθένδε ἀγείρειν ἐν
[7, 6]	Βελισαρίῳ ἐστράτευε καταλόγου πεζικοῦ ἄρχων.	καταπλεύσας	οὖν ὁ Δημήτριος ἐς Σικελίαν,
[7, 1]	ἡ κεφαλὴ εἰς τὴν τράπεζαν	καταρραγεῖσα	ἐξέπληξέ τε καὶ ἐς θάμβος
[7, 7]	δόξαν ἐλθόντα τῷ χρόνῳ αὖθις	καταρρεῖν	εἴωθεν. οὕτω δὲ ὑμῖν εὖνοι
[7, 15]	ἐπειδὰν τάχιστα αἱ νῆες ἐνταῦθα	κατάρωσι,	κρατήσωσιν αὐτῶν οὐδενὶ πόνῳ. ὅπερ
[7, 26]	τινας τὰ ἐν Καπύῃ τε	κατασκεψομένους	καὶ τοῖς ταύτῃ χωρίοις. χώραν
[7, 11]	πέμψαι πρότερον ἐπ´ αὐτοὺς ἔγνωσαν,	κατασκεψομένους	τὴν δύναμιν, ὡς μὴ ἀνεπισκέπτως
[7, 20]	τῶν ἑπομένων ξὺν αὐτοῖς ἔπεμψε	κατασκεψομένους	τὸν χῶρον, ὅθεν οἱ ἄνθρωποι
[7, 26]	σώμασιν ἀκραιφνέσι χρῆσθαι ξυνέτυχε, ἐπὶ	κατασκοπῇ	ἔπεμψαν. τύχῃ τέ τινι ξυνηνέχθη
[7, 18]	τε τῶν πολεμίων λαβὼν ἐπὶ	κατασκοπῇ	ὁδῷ ἰόντας τὸν μὲν ἕνα
[7, 11]	τηνικαῦτα ἐτύγχανεν) ἄλλους μὲν ἐπὶ	κατασκοπῇ	οὐκ εἴα ἰέναι, μόνος δὲ
[7, 26]	μέντοι ἐπὶ ταύτῃ δὴ τῇ	κατασκοπῇ	πρὸς τοῦ Ἰωάννου σταλέντες αἰσθόμενοι
[7, 28]	διερευνώμενοι περιήρχοντο, οὔτε τινὰς ἐπὶ	κατασκοπῇ	στείλαντες οὔτε ἄλλο ὁτιοῦν ἀσφαλείας
[7, 20]	δὲ Ῥωμαῖοι στρατιῶται πολλοὶ ἐπὶ	κατασκοπῇ	στελλόμενοι τῆς πόλεως οὐ πολλῷ
[7, 11]	εἶναι ἐξῆλθον μὲν ὡς ὑπαντιάσοντες,	κατασκόπους	δὲ πέμψαι πρότερον ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 26]	οὖσιν, ἐν Λευκανοῖς στρατόπεδον ποιησάμενος	κατασκόπους	τε πρότερον πέμψας, οἳ δὴ
[7, 5]	ὅπερ ἐπεὶ Γότθοι πρὸς τῶν	κατασκόπων	ἐπύθοντο, λύσαντες τὴν προσεδρείαν, ἀνεχώρησαν
[7, 26]	δὴ οὐχ οἷόν τέ ἐστι	κατασκόπων	χωρὶς τοὺς ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην
[7, 36]	μέγα τε δέος καὶ θόρυβον	καταστάντες	ἐξαπιναίως ἀπολιπόντες οὐδενὶ λόγῳ τὰ
[7, 21]	ἀρχῆς ἁπάσης αὐτοὶ ἐς ἀεὶ	καταστάντες	καὶ τήν τε πολιτείαν διοικησάμενοι,
[7, 35]	δὴ παιδὶ κομιδῆ ὄντι ἐπίτροπος	καταστὰς	Αὐδουὶν τὴν ἀρχὴν διῳκεῖτο. δυνάμει
[7, 31]	δὲ, καίπερ Λιβύης ὅλης στρατηγὸς	καταστὰς,	ἔχρῃζε βασιλέως, ἀναπλάσας τινὰς οὐχ
[7, 39]	τοῦδε τοῦ πολέμου τὸν Γερμανὸν	καταστῆναί	τε καὶ ξὺν τῷ στρατῷ
[7, 16]	Ῥωμαῖοι μὴ πολλῶν ἐνταῦθα Γότθων	καταστῆναι	φρουρὰν, ὡς μηδὲν αὐτῶν τῇ
[7, 13]	Γότθοι Νεάπολιν εἷλον, ναυτικὸν ἐνταῦθα	καταστησάμενοι	ἀκάτων πολλῶν κἀν ταῖς νήσοις
[7, 23]	ἀκριβὲς ἀποφράξαντες καὶ φρουρὰν ἐνταῦθα	καταστησάμενοι	Γότθων τε καὶ Ῥωμαίων τῶν
[7, 3]	οὐκέτι ἀνίει. διὸ δὴ φυλακτήρια	καταστησάμενοι	ἐν πόλει ἑκάστῃ Ἰωάννης τε
[7, 27]	ἐς φυλακὴν τῆς ἐκείνῃ χώρας	καταστησάμενος,	ἄρχοντά τε αὐτοῖς Κόνωνα ἐπιστήσας
[7, 23]	ἀνδρῶν οὐχ ἧσσον ἢ τετρακοσίων	καταστησάμενος	αὐτὸς ξὺν τῷ ἄλλῳ στρατῷ
[7, 36]	οὕσπερ ἐπὶ τῷ Ῥώμης φυλακτηρίῳ	καταστησάμενος	Διογένην αὐτοῖς ἄρχοντα, τῶν δορυφόρων
[7, 8]	τῷ λιμένι καὶ ταῖς πύλαις	καταστησάμενος	ἐκέλευε μηδένα πη ἐνθένδε ἰέναι.
[7, 39]	στρατηγὸν καταλόγων τῶν ἐπὶ Θρᾴκης	καταστησάμενος	ἐς Σικελίαν εὐθὺς ἔπεμψε, στράτευμα
[7, 31]	Βυζαντίῳ στρατιωτῶν καὶ ἄρχοντα φοιδεράτων	καταστησάμενος	ἐς τῶν ὑπάτων ἀνεγράψατο τὸ
[7, 18]	Τουτίλας ἐπὶ τῇ Βριττίων φρουρᾷ	καταστησάμενος	ἔτυχε, Γότθων τε καὶ Ῥωμαίων
[7, 30]	Ἰλλυριοὶ τριακόσιοι, οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα	καταστησάμενος	ἔτυχε, Χαλαζάρ τε αὐτοῖς τὸν
[7, 19]	τῶν στρατιωτῶν, οὕσπερ ἐνταῦθα Βελισάριος	καταστησάμενος	ἔτυχεν, ἱππεῖς ἐπαγόμενος ἑκατὸν ἐπὶ
[7, 37]	καὶ Ἱμέριος, οὕσπερ Βελισάριος ἐνταῦθα	καταστησάμενος	ἔτυχεν. οἵπερ ἐπεὶ πολλούς τε
[7, 23]	ἐπὶ τῇ τοῦ Δρυοῦντος φυλακῇ	καταστησάμενος.	καὶ ἐπεὶ τὴν πόλιν εἶδε
[7, 13]	Ἰουστῖνον ἐπὶ τῇ Ῥαβέννης φυλακῇ	καταστησάμενος	ξὺν ὀλίγοις τισὶν αὐτὸς ἐνθένδε
[7, 14]	τὸν Χιλβούδιον στρατηγὸν Ῥωμαίων αὖθις	καταστησάμενος	ξυνοικιστὴν δοίη, αὐτὸν ἐκεῖνον ἰσχυριζόμενοι,
[7, 28]	φρουράν τε λόγου ἀξίαν ἐκείνῃ	καταστησάμενος.	Οἱ μὲν οὖν Βελισαρίου στρατιῶται
[7, 40]	Γερμανὸν βασιλεὺς Θρᾴκης ὅλης στρατηγὸν	καταστησάμενος	οὐ πολλῷ πρότερον. ὃς δὴ
[7, 40]	αὐτῷ πάρεδρον οὐ πολλῷ πρότερον	καταστησάμενος	Τουτίλας ἔτυχεν. οὗτος ἀνὴρ ἐν
[7, 39]	ἀλλά οἱ ἄρχοντα τοῦ στόλου	καταστησαμένῳ	Λιβέριον αὐτίκα δὴ μάλα μετέμελεν.
[7, 37]	λόγοις ἐμνήσθην, ἐς τὸ ἔργον	καταστήσασθαι	ἀντὶ Γερμανοῦ ἔγνω. καὶ ὁ
[7, 37]	πρὸς Γότθους τε καὶ Τουτίλαν	καταστήσασθαι,	καί οἱ ἐν παρασκευῇ ἐπέστελλεν
[7, 10]	ἐπὶ τῷ φυλακτηρίῳ ἀντ´ αὐτῶν	καταστήσασθαι·	ῥᾷον γὰρ οὕτως αὐτοὺς ἀκμῆτάς
[7, 22]	ἀξιολογώτατα ἔμελλε, Ῥώμην τε μηλόβοτον	καταστήσεσθαι,	ἀλλὰ Βελισάριος μαθὼν πρέσβεις τε
[7, 32]	εἴπερ αὐτοῖς μὲν βασιλέα Γερμανὸν	καταστήσεσθαι	βουλομένοις εἴη, Βελισάριον δὲ πλῆθος
[7, 20]	ταῦτα ποιήσωσι, κυρίους τε αὐτοὺς	καταστήσεσθαι	χρημάτων μεγάλων, δύο τῶν ἑπομένων
[7, 14]	κύριον αὐτὸν οὐκ εἰς μακρὰν	καταστήσεσθαι	χρημάτων μεγάλων. εἶναι γὰρ ἐν
[7, 2]	ἤκουσαν, ἐπιβουλῇ ἐς τὴν Ἐραρίχου	καταστροφὴν	εἴχοντο. ταῦτα μὲν ἐν τῷ
[7, 11]	τῆς ἀρετῆς τὴν τοῦ βίου	καταστροφὴν	κληρωσάμενον. ἔπειτα Σαβινιανός τε καὶ
[7, 17]	δὲ τῆς τιμῆς τὸ τεταρτημόριον	κατατιθέντες	πιτύρων τε τὸ μέδιμνον ἐμπλησάμενοι
[7, 6]	ἦλθεν· ἔνθα δὴ τὸν καιρὸν	κατατρίβων	ἐκάθητο οὐδενὶ λόγῳ. ἦν γὰρ
[7, 7]	καιρὸν ἅπαντα ἐν ταύτῃ δὴ	κατατρίψας	τῇ ὀρρωδίᾳ, ἐπειδὴ τάς τε
[7, 20]	τοῖς ἄλλοις ἐς τὰ ἱερὰ	καταφεύγουσι.	τῶν δὲ πατρικίων Δέκιος καὶ
[7, 36]	ἐξαπιναίως περιπλακέντες καὶ τῶν προσώπων	καταφιλήσαντες	τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἠσπάζοντο, ὡς
[7, 4]	ἐξηπατημένοι σφᾶς αὐτοὺς ἔσφηλαν, καὶ	καταφρόνημά	τισιν οὐκ ἐν δέοντι γινόμενον
[7, 3]	ἀλλ´ αὐτοῦ μένειν, ἕως ἂν	καταφυγόντες	ἐς αὐτοὺς σώζοιντο. διὸ δὴ
[7, 36]	μέντοι τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ, ὅσοι	καταφυγόντες	ἐς τὰ τῆς πόλεως ἱερὰ
[7, 3]	πλεῖστον ὁρᾶν. ἐνταῦθα οἱ Γότθοι	καταφυγόντες	τὴν νύκτα ὅλην ἡσύχαζον. ὁ
[7, 19]	οὐδὲν ἀπολελεῖφθαι ὀχύρωμα, ὅποι ἂν	καταφυγόντες	τὸ λοιπὸν σώζοιντο, ἐς ἀφασίαν
[7, 26]	ξυνέβη. Κλημεντῖνος μέντοι, πατρίκιος ἀνὴρ,	καταφυγὼν	ἔς τινα τῶν ἐκείνῃ νεῶν,
[7, 29]	καὶ οἱ μὲν ταύτῃ ᾠκημένοι	καταχωσθήσεσθαι	ὑποτοπήσαντες ἐν δέει μεγάλῳ ἐγένοντο,
[7, 7]	ὁ Ῥωμαίων στόλος ἀγχοῦ ἐγένετο,	κατέβαινε	σκληρὸς ἄνεμος, ἐξαίσιόν τινα χειμῶνα
[7, 7]	τῶν ἐναντίων, ἔκτεινόν τε καὶ	κατέδυον	οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος. ἐζώγρησαν δὲ
[7, 29]	μεταξὺ χρόνον. καὶ πολλὰ μὲν	κατέδυσε	πλοῖα, πολλῶν δὲ τοὺς ἐπιβάτας
[7, 35]	ἀκριβὲς ἐπιβύσαντες, ἐν τῷ οἰνῶνι	κατέθεντο.	μησὶ δὲ ὀκτὼ ὕστερον ἐν
[7, 40]	διαβάντες καὶ τοῖς προτέροις ἀναμιχθέντες,	κατέθεον	ἐν πολλῇ ἐξουσίᾳ τὴν Ῥωμαίων
[7, 18]	ἑτέραν ἐξικνουμένας ἐνταῦθα ἐς γεφύρας	κατέθετο	σχῆμα. πύργους τε δύο ξυλίνους
[7, 12]	ἐστι, πάλιν πρὸς τῶν πολεμίων	κατειλημμένης.	διὸ δὴ καὶ ὑπερήμεροι γεγενημένοι
[7, 18]	μάλιστα ὁ ποταμὸς ἐν στενῷ	κάτεισιν,	ὅσον ἀπὸ σταδίων τῆς πόλεως
[7, 16]	ἀπονητὶ ἔσχον καὶ Ῥώμην τήνδε	κατέλαβον,	σῖτον ἐκ Σικελίας ἐπαγαγόμενοι τοσοῦτον
[7, 10]	ὄπισθεν χρόνῳ· ἐν οἷς καὶ	Κάτελλος	ἀπώλετο ἔν γε Ἰταλιώταις ἀνὴρ
[7, 20]	δὲ μάλιστα οὗπερ ὁ Βέσσας	κατέλυε.	τὰς γὰρ ἀνοσίας, ὥς γε
[7, 24]	πόλιν δυνατοὶ εἶεν. ἀλλὰ Βελισάριος	(κατενόησε	γὰρ τὰ ποιούμενα) τῶν ἀμφ´
[7, 39]	δόξαν νικήσας τήν τε τυραννίδα	κατέπαυσε	καὶ Λιβύην αὖθις ἀνεσώσατο τῇ
[7, 32]	καὶ τὴν βασιλέως ὀργὴν οὕτω	κατέπαυσε.	μέγα τε ἀπ´ αὐτοῦ κλέος
[7, 36]	ὅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας εἶδε,	κατέπαυσε	μὲν αὐτίκα τὴν μάχην, Γότθους
[7, 36]	ἐπιγενομένης ἑτέρας τινὸς τὴν προθυμίαν	κατέπαυσε.	Χρόνου δὲ τῇ Ῥώμης πολιορκίᾳ
[7, 11]	ἀσφαλεῖ γενομένους ὅσα τοῦ περιβόλου	κατεπεπτώκει,	ὅτῳ δὴ ἀνοικοδομήσασθαι τρόπῳ, λίθους
[7, 3]	ἦν, ὅσοι μέντοι ἐς δυσχωρίας	κατέπεσον,	αὐτοῦ ἅπαντες διεφθάρησαν. ἐπεί τε
[7, 10]	ἐπιφόρου ἐπιτυχὼν ἐς τὸν Δρυοῦντα	κατέπλευσε	τέτρασι πρότερον τῆς κυρίας ἡμέραις,
[7, 16]	εἴη. τούτων δὲ τοιούτων ὄντων	κατέπλευσεν	ἐς Σικελίαν ὁ τῶν πολεμίων
[7, 30]	ὃς διαπορθμευσάμενος ἐς τὸν Δρυοῦντα	κατέπλευσεν,	οὗ δὴ καὶ Βελισάριον ξὺν
[7, 18]	ἀπροσδόκητος καὶ αὐτάγγελος Ἰωάννης ἐπιπεσὼν	κατέπληξέ	τε ἐκ τοῦ αἰφνιδίου, οὐδεμιᾶς
[7, 6]	ἄποθεν, ἐλθὼν ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου	κατέπληξέ	τε καὶ ἐς φυγὴν ἅπαντας
[7, 28]	ἀλλ´ οὕτω περιιοῦσιν, ὥσπερ εἴρηται,	κατέπληξέ	τε καὶ συνετάραξεν ἅπαντας. ἐνταῦθα
[7, 12]	ἐνταῦθα οὔτε αὐτάρκεις ὄντας καὶ	κατεπτηχότας	τοὺς πολεμίους δεδουλωμένους τε τὸ
[7, 32]	σπουδῇ ἔχοντες. οἱ δὲ ἄλλοι	κατεπτηχότες	σιωπῇ εἴχοντο, τῷ μὴ ἀντιστατεῖν
[7, 34]	ᾤκηντο ἅπαντες, Γότθων μὲν οὕτω	κατεπτηχότες	τὴν δύναμιν ὥστε τὸν ποταμὸν
[7, 32]	μὴ τὸν Ἀρταβάνην σπουδῇ πολλῇ	κατεργάσασθαι	ἀπερισκέπτως. ὁ μέντοι Γερμανὸς ἅπαντα
[7, 40]	Σκλαβηνῶν στρατὸς καὶ ὅ τι	κατεργασόμενοι	διέβησαν ποταμὸν Ἴστρον. οἱ δὲ
[7, 4]	ἐξ ἀνθρώπων ἠφάνιστο, Ῥωμαίοις τε	κατέσεισε	τὴν πᾶσαν ἐλπίδα, ἐπεὶ καὶ
[7, 16]	εἶπε, Πελάγιος δὲ ἀμείβεται ὧδε	„Κατεσπουδάσθαι	σοι μάλιστα πάντων ἐμέ τε,
[7, 18]	τε Γότθοι ἀφροντιστήσαντες δίαιταν οὐ	κατεσπουδασμένην	ἐν Καλαβροῖς εἶχον καὶ ὁ
[7, 34]	παρακαλέσουσιν ἐφ´ ἡμῖν τοῖς οὕτω	κατεσπουδασμένοις	ὑμῖν. καὶ μὴν εἰ μὲν
[7, 32]	δὲ τὸ σῶμα, οὐ μέντοι	κατεσπουδασμένος,	ἀλλ´ ἐπὶ πλεῖστον παιδαριώδης. Ἐπεὶ
[7, 27]	ἦν γὰρ οὗτος ἀνὴρ οὐ	κατεσπουδασμένος,	ἀλλὰ μέθης νόσῳ ἀνειμένος ἐκ
[7, 4]	Ἀρταβάζης δὲ αὐτῷ ἐς ἀγῶνα	κατέστη	μόνος. ἄμφω τοίνυν τὼ ἵππω
[7, 35]	τε καὶ Λαγγοβάρδαις ὁ πόλεμος	κατέστη,	ὥσπερ μοι εἴρηται, Ἰλδίγης εὐθὺς
[7, 7]	Νεαπολῖται, τανῦν ἐς πολιορκίαν τήνδε	κατέστημεν,	ἀλλ´ ὅπως ἐχθίστων ὑμᾶς ἀπαλλάξαντες
[7, 8]	ἐς τὴν δίαιταν ὡς ἥκιστα	κατεστήσαμεν,	ὅπη ποτὲ κεχώρηκεν ἡμῖν ἡ
[7, 2]	εἰς πολλὴν οἱ πλεῖστοι ἀθυμίαν	κατέστησαν	ἅτε τῶν ἐλπίδων σφίσι διεφθαρμένων,
[7, 31]	τε ἐς τὸ βούλευμα τοῦτο	κατέστησαν	καὶ τρόπῳ δὴ ὅτῳ ἀποκρουσθέντες
[7, 9]	ἱερέας ἐχόμενοι ἔξω τῆς πόλεως	κατεστήσαντο	εὐθὺς ἅπαντας. Τουτίλας δὲ ταῦτα
[7, 3]	Τουτίλαν σφίσιν ἐς τὴν ἀρχὴν	κατεστήσαντο,	κακίζων τε καὶ ἐρεσχελῶν τοὺς
[7, 6]	αὐτοῦ ἐπίτροπον βασιλεὺς αὐτὸν Νεαπόλεως	κατεστήσατο.	ἐπειδή τε οἱ βάρβαροι τὸ
[7, 6]	πραιτωρίων ἔπαρχον Μαξιμῖνον ὡς τάχιστα	κατεστήσατο,	ἐφ´ ᾧ τοῖς τε ἄρχουσιν
[7, 18]	παρ´ ἑκατέραν ὄχθην τεκτηνάμενος φυλακτήριον	κατεστήσατο	μαχίμων ἀνδρῶν, ὡς μηκέτι ἀκάτοις
[7, 39]	τε καὶ Γότθους πολέμου Γερμανὸν	κατεστήσατο	τὸν αὑτοῦ ἀνεψιόν. ᾧ δὴ
[7, 40]	ἐπιστάτην δὲ Σχολαστικὸν ἐφ´ ἅπασι	κατεστήσατο,	τῶν ἐν Παλατίῳ εὐνούχων ἕνα.
[7, 14]	τῇ τοῦ Ἴστρου ποταμοῦ φυλακῇ	κατεστήσατο,	φυλάσσειν κελεύσας ὅπως μηκέτι τοῖς
[7, 34]	τῆς τοῦ πράγματος ἀτοπίας; οὐ	κατεφρόνησαν	τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς; οὐκ ἔλυσαν
[7, 27]	παρόντας ἤδη κατιδόντες τοὺς πολεμίους	κατέφυγον	ἐς ὕλην τινὰ ἐγγύς πη
[7, 18]	τε ὂν καὶ ἄλλως κρημνῶδες,	κατέφυγον,	Ἰωάννης δὲ διώξας τε καὶ
[7, 20]	ξυνέπεσεν, οἵπερ ἐς τὰ ἱερὰ	κατέφυγον	μόλις. τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων
[7, 3]	τοῦ περιβόλου ἀμφὶ τὰς ἐπάλξεις	κατέφυγον,	τῶν δὲ βαρβάρων αὐτοῖς πλήθει
[7, 38]	ἐπὶ πλεῖστον θερμήναντες τῶν τειχομαχούντων	κατέχεον,	καὶ λίθων βολαῖς πανδημεὶ ἐς
[7, 31]	γυναῖκα μὲν τήν οἱ αὐτῷ	κατηγγυημένην	ἑκόντα ἑκοῦσαν ἀγαγέσθαι οὐδεὶς ἐῴη,
[7, 18]	τε αὐτοῖς καὶ βασιλεῖ ἐγεγόνει	κατήκοα.	Ἐπεὶ δὲ ταῦτα Τουτίλας ἤκουσε,
[7, 11]	ἂν ἑκών ποτε τοῖς βασιλέως	κατηκόοις	πολέμιος εἴην. εἰ μέντοι καὶ
[7, 13]	μόνη τῶν τῇδε χωρίων Ῥωμαίων	κατήκοος	οὖσα ἔτι ἐλέλειπτο. ἐπεὶ δὲ
[7, 18]	τε καὶ Λευκανοὺς ἐγχειριεῖν σφίσι,	κατηκόους	βασιλεῖ αὖθις ἐς φόρου ἀπαγωγὴν
[7, 4]	γὰρ αὐτοῖς τὰ ἐς τοὺς	κατηκόους	βεβίωται ὥστε Ἰταλιώταις τανῦν τῆς
[7, 1]	καὶ τοῖς στρατιώταις ἐνδιδόναι τοὺς	κατηκόους	ἤδη ἤρξαντο, καὶ οὔτε αὐτοὶ
[7, 33]	Γαλλίας μὲν ὅλας τὰς σφίσι	κατηκόους	κατ´ ἀρχὰς τοῦδε τοῦ πολέμου
[7, 33]	τῶν ἀνδρῶν, οἳ τοὺς Ῥωμαίων	κατηκόους	ληΐζονται, τὰς συντάξεις ἁπάσας πρὸς
[7, 21]	ἔς τε ἀλλήλους καὶ τοὺς	κατηκόους	Ῥωμαίους ἀνόσια ἔργα, οἷς δὴ,
[7, 21]	ἔς τε ἀλλήλους καὶ τοὺς	κατηκόους	τηρεῖν. ταὐτὸν γὰρ ἂν εἴη
[7, 9]	ξὺν τοῖς στρατιώταις τὰ τῶν	κατηκόων	χρήματα ἥρπαζον, καὶ ὕβρεώς τε
[7, 1]	μάλιστα. αὕτη ἐς τὸ βαλανεῖον	κατῆλθέ	ποτε, κόσμου τε περιβεβλημένη πολύ
[7, 6]	ἐν παρασκευῇ εἶχεν, ἐπειδὴ δὲ	κατῆραν	ἐς τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν οἱ
[7, 27]	ἄφνω ἐς τὴν ἐκείνῃ ἀκτὴν	κατῆραν.	ὅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας εἶδε,
[7, 40]	βαρβάρους ἔς τε τὸν λιμένα	κατῆρε	καὶ παντὶ τῷ στόλῳ ἐντὸς
[7, 18]	ἐς τὸν τῶν Ῥωμαίων λιμένα	κατῆρε,	καὶ τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ
[7, 30]	στόλον τοῦτον ἅτε ἀφ´ ὑψηλοῦ	κατιδόντες	εὐέλπιδές τε γενόμενοι οὐκέτι τοῖς
[7, 15]	κρατήσωσιν αὐτῶν οὐδενὶ πόνῳ. ὅπερ	κατιδόντες	ὅσοι φρουρὰν ἐν Πόρτῳ εἶχον,
[7, 4]	τοῦ αἰφνιδίου ἐφάνησαν, οὓς δὴ	κατιδόντες	Ῥωμαῖοι καὶ πολὺ πλῆθος εἶναι
[7, 27]	ᾔει, Ἔρουλοι δὲ παρόντας ἤδη	κατιδόντες	τοὺς πολεμίους κατέφυγον ἐς ὕλην
[7, 25]	εὐθέος ἀναγκάζηται ἡμῖν ἐς πεδίον	κατιὼν	ἐς χεῖρας ἰέναι. καὶ οἱ
[7, 38]	οὖν οἱ ἐκ τῶν ἐνεδρῶν	κατόπισθέν	τε τῶν διωκόντων γενόμενοι ἐσιτητὰ
[7, 4]	τῆς ξυμβολῆς οἱ τριακόσιοι βάρβαροι	κατόπισθεν	τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ὁδῷ ἰόντες
[7, 4]	σταδίων εἴκοσι τὸν ποταμὸν διαβαίνοντας,	κατόπισθεν	τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου γενέσθαι,
[7, 16]	τοῖς παροῦσιν αἰτεῖσθαι τὸ μηδὲν	κατορθοῦν	ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον ἐμπέφυκε.
[7, 6]	οὐδενός οἱ ἀντιστατοῦντος. νῦν δὲ	κατορρωδήσας	τὸν κίνδυνον καταίρειν μὲν ἐς
[7, 7]	τὰς Συρακούσας ἀφικόμενος ἡσυχῆ ἔμενε,	κατορρωδῶν	τὰ πολέμια. ἃ δὴ μαθόντες
[7, 38]	τέτταρα ἐπὶ πλεῖστον ἐς γῆν	κατορύξαντες	οἱ βάρβαροι οὗτοι, ἐπ´ αὐτῶν
[7, 35]	καὶ αὐτῶν τὰ μὲν ἔνερθεν	κατορύξαντες,	τὰ δὲ ὕπερθεν πηλῷ ἐς
[7, 3]	ὄνομα, ὅσπερ ἐν φρουρίῳ μὲν	κατῴκητο	πόλεως Βερώνης οὐ πολλῷ ἄποθεν,
[7, 38]	τοῖς ἐπιοῦσιν ὅτι δὴ αὐτοὺς	κατωρρωδηκότες	ἐς ὑπαγωγὴν χωροῦσι· καὶ οἱ
[7, 4]	ἰέναι. οἱ μὲν οὖν ἄλλοι	κατωρρωδηκότες	ἡσυχῆ ἔμενον, Ἀρταβάζης δὲ αὐτῷ
[7, 30]	ἐντειναμένους. ὅπερ ἐπεὶ Ῥωμαῖοι εἶδον,	κατωρρώδησάν	τε καὶ ἄγχιστα οὐδαμῆ ἐτόλμων
[7, 13]	ὑποψία προδοσίας πέρι ἐγένετο ἐς	Κέθηγον,	πατρίκιον ἄνδρα καὶ πρῶτον τῆς
[7, 11]	τε Αὐξίμου καὶ Ἀριμίνου πόλεως	κείμενα.	ὧν δὴ τὰς οἰκίας τοῦδε
[7, 10]	γὰρ τῷ ποταμῷ ἡ πόλις	κειμένη	Ῥώμης ὕπερθεν ὡς ἀπὸ σταδίων
[7, 18]	δὲ τῇ ἀκτῇ τοῦ κόλπου	κειμένην,	ἀτείχιστον οὖσαν, ὑποτοπάζοντες Βελισάριον αὐτίκα
[7, 23]	ἄγχιστά πη τῶν Καλαβρίας ὁρίων	κείμενον,	ὅπερ Ἀχεροντίδα καλοῦσι Ῥωμαῖοι, ἐνταῦθά
[7, 35]	δὲ ἄλλῳ ἐν τῇ παραλίᾳ	κειμένῳ	φρουρίῳ, ὅπερ Λαυρεάτην καλοῦσι Ῥωμαῖοι.
[7, 21]	φυλάξαι τὰ ἀγαθὰ ἐφ´ ὑμῖν	κείσεται,	διασώζουσι δηλονότι τὸ δίκαιον. μεταβαλλομένοις
[7, 25]	τὰ τῆς τύχης ἐν καλῷ	κείσεται.	τὸ μὲν γὰρ ξυμπεσὸν οὐδ´
[7, 11]	ἵππων νομὰς ἐπιτηδείως τὸ χωρίον	κεῖσθαι.	πέμψας οὖν νύκτωρ τῶν οἱ
[7, 21]	ξύμπαντα ἐν τῇ ἐξουσίᾳ πέφυκε	κεῖσθαι.	φημὶ τοίνυν ὑμᾶς χρῆναι τὴν
[7, 35]	ὃ δὴ Παντείχιον μὲν ὀνομάζεται,	κεῖται	δὲ ἐν τῇ ἀντιπέρας ἠπείρῳ.
[7, 13]	πρὸς δὲ τῷ ποταμῷ Ἠριδανῷ	κεῖται	καὶ μόνη τῶν τῇδε χωρίων
[7, 18]	πόλιν καταλαμβάνει Κανούσιον ὄνομα, ἣ	κεῖται	μὲν ἐν Ἀπουλίοις που μέσοις,
[7, 14]	πόλιν ἀρχαίαν, Τούρριν ὄνομα, ἣ	κεῖται	μὲν ὑπὲρ ποταμὸν Ἴστρον, Τραϊανοῦ
[7, 40]	ἥπερ ἐπὶ Θρᾴκης ἐν μεσογείοις	κεῖται,	πέντε ἡμερῶν ὁδὸν Βυζαντίου διέχουσα.
[7, 28]	παρὰ τοῦ ῥεύματος τὴν ἐκβολὴν	κεῖται	πολίσματα δύο· θάτερον μὲν ὁ
[7, 28]	σταδίους διέχει, Ῥηγίνων δὲ καταντικρὺ	κεῖται.	~Ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον Σκλαβηνῶν
[7, 20]	καὶ αὐτοὶ τῷ λιμῷ ὑπερφυῶς	κεκακωμένοι.	Τέσσαρες οὖν Ἴσαυροι, ἀμφὶ πύλην
[7, 21]	πεπολιτευμένων ἀναγκασθεῖεν καὶ τῷ πολέμῳ	κεκακωμένοι	φόρους τοὺς δημοσίους οὐδέν τι
[7, 11]	καὶ Ῥικίλας μὲν δόρασι πολλοῖς	κεκαλυμμένος	θνήσκει, τρέψαντες δὲ τοὺς ἐναντίους
[7, 25]	ῥᾷον γὰρ οἱ θρασεῖς εὔτολμοι	κέκληνται	ἢ οἱ προμηθεῖς ἀσφαλεῖς. ὁ
[7, 28]	Πέτρα Αἵματος τῇ Λατίνων φωνῇ	κέκληται,	Λαβοῦλαν δὲ τὴν ἑτέραν καλεῖν
[7, 39]	Γερμανοῦ ἥκοντες καὶ χρήματα πολλὰ	κεκομισμένοι	ἀνεμίγνυντο τῷ Ῥωμαίων στρατῷ. ἄλλοι
[7, 40]	ἀπέδοσαν, ἀντ´ αὐτοῦ τὴν γυναῖκα	κεκομισμένοι.	ὁ δὲ Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν
[7, 33]	τὰς συντάξεις ἁπάσας πρὸς βασιλέως	κεκομισμένοι	πόνῳ οὐδενὶ ἀπαλλάσσονται. ~Οὕτω μὲν
[7, 34]	καὶ τὰ χρήματα, ὥσπερ εἴρηται,	κεκομισμένοι	χρόνον οὐκ ἴσμεν ὁπόσον ἄνω.
[7, 19]	δήμῳ ἀφῆκε, τὸν δὲ πλεῖστον	κεκομισμένος	ἐπὶ τῷ τῶν στρατιωτῶν λόγῳ
[7, 40]	καὶ τόκον οὐδ´ ὅσον λόγῳ	κεκομισμένος	πρὸς αὐτῶν πώποτε, ἐν Παλατίῳ
[7, 16]	καὶ παρ´ ἡμῶν τὴν ὁμολογίαν	κεκομισμένους	τοῦ μή ποτε αὐτοὺς τοῖς
[7, 36]	παραδόντας Ῥώμην τὰ πρότερα Γότθοις,	κεκομψευμένους	ἐπὶ μεγάλων τινῶν χρημάτων ὄγκῳ)
[7, 8]	τῶν ὡμολογημένων ὀλιγωρεῖν διὰ τὸ	κεκρατηκέναι	ξυμβαίη, καὶ κακόν τι μέγα
[7, 35]	ἰέναι ἐνταῦθα ἰσχύσας, ἀλλὰ φυγῇ	κεκρυμμένῃ	ἐχόμενος πάντα τοῦτον τὸν χρόνον,
[7, 16]	ξὺν ἡμῖν στρατευσαμένους τοῖς πάλαι	κεκτημένοις	δουλεύειν. τοῦ δὲ μὴ δοκεῖν
[7, 16]	μή ποτε αὐτοὺς τοῖς πάλαι	κεκτημένοις	προήσεσθαι τανῦν ἐγχειρίσειν ὑμῖν γνοίημεν,
[7, 17]	ὑμῖν ὅσα τοὺς οἰκέτας τοῖς	κεκτημένοις	ὑπηρετεῖν ἄξιον. εἰ δὲ τοῦτο
[7, 14]	ταῦτα ὁ Ῥωμαῖος εἰπὼν τὸν	κεκτημένον	εὐθὺς ἔπεισε, καὶ ξὺν αὐτῷ
[7, 35]	εἶδον, αὐτοὶ μὲν ἐπὶ τὸν	κεκτημένον	τὸ πρᾶγμα ἦγον, ὁ δὲ
[7, 34]	εἶναι, ἢν μὴ ἐς τὸν	κεκτημένον	ὑβρίζων, ἀλλὰ τῷ φίλος οἱ
[7, 13]	τὸ δημόσιον καὶ ἐς τοὺς	κεκτημένους	ἀποφέρειν ἠξίουν. Γότθων δέ τινων
[7, 14]	τε ὡς ἔνι μάλιστα τῷ	κεκτημένῳ	ἐγένετο καὶ τὰ ἐς τοὺς
[7, 14]	μηχανῇ εἶχεν, ἐπενόει τοιάδε. τῷ	κεκτημένῳ	ἐς ὄψιν ἥκων τῆς τε
[7, 14]	χρήματα γοῦν πολλὰ τῷ Χιλβούδιον	κεκτημένῳ	προέμενοι τὸν ἄνδρα ὠνοῦντο καὶ
[7, 6]	προσόδους ἀντὶ τῶν τὰ χωρία	κεκτημένων	ἐφέρετο, καὶ τἄλλα καθίστη ἅτε
[7, 22]	γὰρ αὐτοῖς τἀγαθὰ ἀπήγγελλον τῶν	κεκτημένων.	οἱ δὲ ἀπετάξαντο μὲν τοῦ
[7, 16]	πολλοῦ δραπετεῦσαι μὲν τῆς τῶν	κεκτημένων	χειρὸς, νέους δέ τινας καὶ
[7, 34]	δυνατοὺς μόνον, ἀλλὰ καὶ βεβαίους	κεκτήσεσθε.	δικαιώματα μὲν οὖν πρὸς ὑμᾶς
[7, 8]	τε καὶ τὸ τοῦ πολέμου	κεκτῆσθαι	κράτος. σκέψασθε γάρ· ἦν ἡμῖν
[7, 14]	οὐσίᾳ τῇ αὑτοῦ εἶχε τὸ	κεκτῆσθαι	μηδέν· τοῦτον βασιλεὺς τὸν Χιλβούδιον,
[7, 33]	ᾤοντο Γαλλίας ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ	κεκτῆσθαι	Φράγγοι, μὴ τοῦ αὐτοκράτορος τὸ
[7, 20]	ταῦτά τε αὐτοὺς ἀπαγγέλλειν Τουτίλᾳ	κελεύσαντες	ἀπεπέμψαντο. ἅπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας
[7, 14]	Ἴστρου ποταμοῦ φυλακῇ κατεστήσατο, φυλάσσειν	κελεύσας	ὅπως μηκέτι τοῖς ταύτῃ βαρβάροις
[7, 39]	αὐτῷ τε καὶ Διογένει ἀμφὶ	Κεντουκέλλαις	εἱστήκει, πέμψας παρ´ αὐτὸν ἐκέλευέν
[7, 13]	Ῥωμαίων βουλῆς. διὸ δὴ ἐς	Κεντουκέλλας	ἀπιὼν ᾤχετο. Βελισάριος δὲ περί
[7, 37]	μὲν Γότθων στρατὸς, ἐπειδὴ ἐς	Κεντουκέλλας	ἀφίκοντο, ἄγχιστα τοῦ περιβόλου ἐνστρατοπεδευσάμενοι
[7, 36]	οἷοί τε ὦσιν, ἴωσιν ἐς	Κεντουκέλλας,	ἐπεὶ ὀχύρωμα ἕτερον τῶν τῇδε
[7, 36]	ᾤχοντο, οἱ δὲ τὴν ἐπὶ	Κεντουκέλλας	ἰόντες ὑπό τε τοῖς ἐνεδρεύουσι
[7, 37]	ξύμφορον δέ οἱ ἔδοξεν εἶναι,	Κεντουκελλῶν	ἀποπειρασαμένῳ πρότερον οὕτω δὴ ἐπὶ
[7, 18]	Ἀπουλίας ἐχώρησεν, ἔν τε χωρίῳ	Κερβαρίῳ	καλουμένῳ ἡσύχαζε. ~Δείσας οὖν Βελισάριος
[7, 17]	τῆς ὑμετέρας δικαιοῦτε χειρὸς, ἐκεῖνο	κερδανοῦντες,	τὸ μὴ περὶ τὰς τῶν
[7, 1]	ὄντες καὶ οὐδὲν ὅτι μὴ	κέρδη	οἰκεῖα ἐν νῷ ἔχοντες διαπράσσεσθαι,
[7, 27]	Κυνὸς Κεφαλὴν ἄκραν τὴν μίαν	Κερκύρας	τῆς νήσου, ἣ πρὸς ἀνίσχοντα
[7, 27]	Πισιδῶν τινας, οὐχ ὅτι λύκων	κεφαλὰς	ἔχουσιν, ἀλλ´ ὅτι Λύκου Κράνα
[7, 1]	τοῖς τοῦ ἀνθρώπου δακτύλοις, ἡ	κεφαλὴ	εἰς τὴν τράπεζαν καταρραγεῖσα ἐξέπληξέ
[7, 4]	τε καὶ κράνος ἐν τῇ	κεφαλῇ	ἔχων, καὶ Ῥωμαίους ἅπαντας προὐκαλεῖτο,
[7, 27]	παλαιοῦ μὲν ὠνόμασαν ἐπιχώριοι Κυνὸς	Κεφαλὴν	ἄκραν τὴν μίαν Κερκύρας τῆς
[7, 6]	ἦν δέ τις Δημήτριος ἕτερος,	Κεφαληνὸς	γένος, ναύτης μὲν τὸ παλαιὸν
[7, 40]	δὲ οὐ πολλῷ ὕστερον ἐν	Κεφαλωνίᾳ	γενόμενος, ἐπειδὴ τοὺς ἀμφὶ Λιβέριον
[7, 40]	ἐληλακότων. ταῦτα μὲν οὖν τῇδε	κεχώρηκε.	Βασιλεὺς δὲ τοῖς ξυμπεσοῦσι περιώδυνος
[7, 8]	ὡς ἥκιστα κατεστήσαμεν, ὅπη ποτὲ	κεχώρηκεν	ἡμῖν ἡ τύχη ἐπίστασθε δή
[7, 4]	τῆς στρατιᾶς καὶ τῆς χώρας	κεχώρηκεν.	ὥστε ἢν καὶ νῦν ἀνδραγαθίζεσθαι
[7, 40]	ἤδη ἐνθένδε ἀναχθέντας ἐπὶ Σικελίας	κεχωρηκέναι	ἔγνω, ἄρας ἐνθένδε πέλαγος αὐτίκα
[7, 39]	Ἰωάννην τὸν αὐτοῦ μὲν Γερμανοῦ	κηδεστὴν,	Βιταλιανοῦ δὲ ἀδελφιδοῦν (στρατηγὸς γὰρ
[7, 40]	ἀφανισθῆναι, Ἰωάννην δὲ τὸν αὐτοῦ	κηδεστὴν	καὶ Ἰουστινιανὸν τὸν αὐτοῦ παῖδα
[7, 29]	τε τῷ Νείλῳ καὶ τῷ	κήτει	τούτῳ ἔγνωσαν, προὔλεγον αὐτίκα ξυμβήσεσθαι
[7, 29]	παρόντι συμφορῶν γέγονε, τὸ δὲ	κῆτος	ἀφανισθὲν πολλῶν ἀπαλλαγὴ κακῶν διαδείκνυται
[7, 29]	οἵπερ ἐκ τοῦ αἰφνιδίου τὸ	κῆτος	ἰδόντες ἔφευγον ὥς πη ἑκάστῳ
[7, 29]	μὲν οὖν αὐτῶν καταλαβὸν τὸ	κῆτος	καταπιεῖν εὐθὺς ἴσχυσεν. εἴτε δὲ
[7, 29]	πλεῖστα ἐφθάρη. Τότε καὶ τὸ	κῆτος,	ὃ δὴ Βυζάντιοι Πορφύριον ἐκάλουν,
[7, 29]	ἐκάλουν, ἑάλω. τοῦτό τε τὸ	κῆτος	πλέον μὲν ἢ ἐς πεντήκοντα
[7, 29]	τινὲς δέ φασιν οὐ τὸ	κῆτος	τοῦτο, οὗπερ ἐμνήσθην, ἀλλ´ ἕτερον
[7, 36]	Ῥωμαίων στρατῷ Παῦλος μὲν ὄνομα,	Κίλιξ	δὲ γένος, ὃς τὰ μὲν
[7, 16]	πολιορκηθήσεσθε πρὸς τῶν ἐπιόντων, ἀλλὰ	κινδυνεύσουσι	μὲν τῇ μάχῃ πρὸς ἀλλήλους
[7, 1]	τὰ βέλτιστα ἱκανώτατος. ἐν μέντοι	κινδύνοις	πολέμου εὔψυχός τε ἦν ξὺν
[7, 10]	ὅτι τάχιστα παραγενέσθαι σφίσιν ἐν	κινδύνοις	τισὶ χαλεποῖς οὖσιν. ἄνδρας τε
[7, 25]	δὲ προμηθεῖ γνώμῃ ἀποκνήσας τὸν	κίνδυνον	ἀποτυχών τε τὴν αἰτίαν ἐπισπᾶται
[7, 30]	ταῦτα ἐποίει· Βαλεριανὸς δὲ τὸν	κίνδυνον	δείσας ταῖς ναυσὶ κόλπον περιιὼν
[7, 19]	τε αὐτὸν ἠνία καὶ ἐς	κίνδυνον	θανάτου ἦγεν. ἡμέραιν δὲ δυοῖν
[7, 6]	ἀντιστατοῦντος. νῦν δὲ κατορρωδήσας τὸν	κίνδυνον	καταίρειν μὲν ἐς Νεάπολιν ἥκιστα
[7, 1]	υἱὸς, μειράκιον ὢν ἔτι, ἐς	κίνδυνον	μὲν θανάτου ἦλθεν, ὅμως δὲ
[7, 38]	αὐτοὺς χρώμενοι τοῦ ἀπεῶσθαι τὸν	κίνδυνον	οὐ μακράν που ἐγένοντο. ἔπειτα
[7, 3]	μὲν οὖν ἄλλων ὑποστῆναι τὸν	κίνδυνον	οὐδεὶς ἤθελεν, Ἀρταβάζης δὲ μόνος
[7, 1]	τῶν στρατιωτῶν οὐδεὶς ἔτι ἐς	κίνδυνον	πολέμου καθίστασθαι ἤθελεν, ἀλλ´ ἐθελοκακοῦντες
[7, 40]	σάλῳ τούτῳ ἀποκοπέντος, ἐς τοσόνδε	κινδύνου	ἐλθοῦσα, πρός τε τοῦ ῥοθίου
[7, 10]	τοσοῦτον μὲν Δρυοῦντος τὸ φρούριον	κινδύνου	ἦλθε. τῶν δὲ ξὺν Βαλεντίνῳ
[7, 6]	τε προσηκόντων ἐκπεπτωκότες καὶ ἐς	κινδύνου	μέγεθος αὖθις ἐληλακότες ἐν πένθει
[7, 24]	Ῥωμαῖοι παρὰ δόξαν ἀντείχοντο, τοῦ	κινδύνου,	ὡς τὸ εἰκὸς, ἐς τὴν
[7, 8]	τε καὶ τῇ ἐς τοὺς	κινδύνους	ἐμπειρίᾳ λαμπρὸν, χρήματα δὲ ξυνελόντα
[7, 1]	εἶναι καὶ ὀκνηρῶς εἰς τοὺς	κινδύνους	ἔχειν αἰτιώτατος ἐγένετο ἀνθρώπων ἁπάντων.
[7, 1]	τά τε τραύματα καὶ τοὺς	κινδύνους	τῇ τῶν λογισμῶν μικρολογίᾳ παρὰ
[7, 37]	τοῦ βασιλέως στρατοῦ τῷ τε	κινδύνῳ	καὶ τῇ ταλαιπωρίᾳ πολλῷ ἔτι
[7, 6]	κατὰ θάλασσαν ἔργων τε καὶ	κινδύνων	ἀκριβῶς ἔμπειρος, πλεύσας δὲ ξὺν
[7, 16]	τῶν νικώντων ὑμεῖς οὐ μετὰ	κινδύνων	ὑμετέρων γενήσεσθε. τῶν μέντοι προσκεχωρηκότων
[7, 35]	τοὺς παραπεπτωκότας ἀνῄρει. ἅπερ ἐπεὶ	Κλαυδιανὸς	ἔγνω, ὅσπερ τότε Σαλώνων ἦρχε,
[7, 20]	σιδήρια ξύμπαντα, οἷς δὴ τὰς	κλεῖς	ἀεὶ οἱ φύλακες ἐμβαλλόμενοι ἔκλειόν
[7, 24]	αὐτὰς περιβαλὼν αὖθις βασιλεῖ τὰς	κλεῖς	ἔπεμψε. καὶ ὁ χειμὼν ἔληγε,
[7, 16]	ὡς τὸ εἰκὸς, ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ	κλέος	ἀπήνεγκε. τοῦτον Ῥωμαῖοι τὸν Πελάγιον,
[7, 39]	δεδιήγηται, μέγα δὴ ἐνθένδε περιβαλέσθαι	κλέος	ἐβούλετο ἅτε δὴ καὶ αὐτὴν
[7, 20]	ἢ χήρᾳ οὔσῃ, μέγα τε	κλέος	ἐπὶ σωφροσύνῃ ἐκ τούτου τοῦ
[7, 14]	προκινδυνεύσας ἠρίστευσέ τε διαφερόντως καὶ	κλέος	ἴσχυσε περιβαλέσθαι ἀπ´ αὐτοῦ μέγα.
[7, 32]	κατέπαυσε. μέγα τε ἀπ´ αὐτοῦ	κλέος	οὗτος ὁ Μάρκελλος περιεβάλετο ἐς
[7, 26]	τὴν βουλὴν διασώσασθαι, αὐτῷ δὲ	κλέος	περιβαλέσθαι μέγα τε καὶ ὑπερφυὲς
[7, 40]	νικήσας σχεδόν τι ἅπαντας ἔκτεινε,	κλέος	τε μέγα ἐκ τοῦ ἔργου
[7, 39]	ποταμὸν Ἴστρον διατριβὴν εἶχον, κατὰ	κλέος	τοῦ Γερμανοῦ ἥκοντες καὶ χρήματα
[7, 19]	ἦν ἐν αὐτῷ μένειν, ἀλλὰ	κλέους	τοῦδε μεταλαχεῖν ἐν σπουδῇ εἶχε.
[7, 26]	δὲ γυναιξὶ πάσαις ἁλῶναι ξυνέβη.	Κλημεντῖνος	μέντοι, πατρίκιος ἀνὴρ, καταφυγὼν ἔς
[7, 32]	αὐτὸν εἰσιέναι ξυνέβη, ἧς δὴ	κληρονόμος	τά γε ὅσα βεβουλῆσθαι Βοραΐδην
[7, 5]	τοῦτο γνώμην. ὁ μὲν οὖν	κλῆρος	ἐκπεπήδηκεν ἐς Ἰωάννην, οὐκέτι δὲ
[7, 35]	ἐγένετο ὧδε. ἦν τις Βελισαρίῳ	κλῆρος	ἐν Βυζαντίων τῷ προαστείῳ, ὃ
[7, 5]	στράτευμα σχολῇ βαδίζον ἐνταῦθα ἰέναι.	κλήρους	τε ἐπὶ τούτοις ἐμβεβλημένοι τὴν
[7, 11]	ἀρετῆς τὴν τοῦ βίου καταστροφὴν	κληρωσάμενον.	ἔπειτα Σαβινιανός τε καὶ Θουριμοὺθ
[7, 24]	σκολόπων τὴν τοῦ ἀέρος ὄρθιον	κληρωσάμενος	χώραν ἐς τὸ ἔδαφος ἕστηκεν,
[7, 38]	τε τὰς ἐπάλξεις ἠνάγκασαν καὶ	κλίμακας	τῷ περιβόλῳ ἐρείσαντες κατὰ κράτος
[7, 7]	ζόφος ἅπαντα ἐνεδίδου, ὁ δὲ	κλύδων	τὰς κώπας ἀνασπᾶν ἢ ἄλλο
[7, 40]	τοῦ ῥοθίου φερομένη καὶ τῷ	κλύδωνι	ἐπισπομένη Μελίτῃ προσέσχε τῇ νήσῳ.
[7, 34]	δέον ἀγῶνα. πάντως δὲ οἱ	κλῶπες	οὗτοι τό τε Σίρμιον καὶ
[7, 40]	ἀνταλλάξασθαι ἀνδρὸς τὴν τοῦ καλουμένου	κοιαίστωρος	ἀρχὴν ἔχοντος. δείσας οὖν ὁ
[7, 18]	πεζῇ ἰόντας παντὶ τῷ στρατῷ	κοινῇ	τὰ προσπίπτοντα φέρειν, Βελισαρίῳ δὲ
[7, 14]	ἐπὶ τούτῳ Ἄνται σχεδὸν ἅπαντες,	κοινὴν	δὲ εἶναι τὴν πρᾶξιν ἠξίουν,
[7, 32]	αὐτὸς τῶν προὔργου εἰπεῖν, ἐπὶ	κοινῆς	βουλευσάμενοι τάχα ἄν τι καὶ
[7, 30]	λιμένι προσέσχον. οὗ δὴ ἐπὶ	κοινῆς	βουλευσαμένοις ἔδοξε σφίσιν ἄμεινον εἶναι
[7, 11]	Σαβινιανός τε καὶ Θουριμοὺθ Μάγνῳ	κοινολογησάμενοι	ἀξύμφορον σφίσιν εὕρισκον εἶναι περαιτέρω
[7, 32]	τούτων ὁ Χαναράγγης τῷ Ἀρταβάνῃ	κοινολογησάμενος	ἅπαντα ἐς τὸν Ἰουστῖνον ἐξήνεγκεν,
[7, 32]	λόγον ἀνήνεγκε. καὶ ὃς Μαρκέλλῳ	κοινολογησάμενος,	ὃς τῶν ἐν Παλατίῳ φυλάκων
[7, 14]	ξύμφορα καὶ τὰ δύσκολα ἐς	κοινὸν	ἄγεται. ὁμοίως δὲ καὶ τὰ
[7, 20]	ἐκτὸς διεφύλαξε, καίπερ Γότθων ἐς	κοίτην	ὡς μάλιστα ἐφιεμένων αὐταῖς ξυνελθεῖν.
[7, 14]	Ῥωμαίων στρατηγὸς εἴη. ἀρνηθέντα τε	κολάζειν	ἠπείλουν. ἐν ᾧ δὲ ταῦτα
[7, 4]	δέον αὐτοῖς ἐς Γότθους προδοσίας	κολάσεως	οὐδεμιᾶς ἑτέρας προσδεῖ· οὕτω ξυλλήβδην
[7, 30]	ἐς τὸν Χαλαζὰρ ἐπιτελέσειν τὴν	κόλασιν	ἐπηγγέλλετο ἅτε τὰ πρόσθεν ξυγκείμενα
[7, 23]	χῶρον στενὸν μάλιστα ἑκατέρωθεν ἐς	κόλπον	ἰοῦσαν, οὗ δὴ Ταραντηνῶν ὁ
[7, 18]	μὲν ἅπαντας διαπορθμευσαμένους ἠξίου τὸν	κόλπον	πεζῇ ἰόντας παντὶ τῷ στρατῷ
[7, 30]	τὸν κίνδυνον δείσας ταῖς ναυσὶ	κόλπον	περιιὼν τὸν Ἰόνιον ἔπλει τοῦ
[7, 18]	πρὸς δὲ τῇ ἀκτῇ τοῦ	κόλπου	κειμένην, ἀτείχιστον οὖσαν, ὑποτοπάζοντες Βελισάριον
[7, 40]	τοῦ καιροῦ περιιοῦσι τὴν τοῦ	κόλπου	περίοδον ἐς Ἰταλίαν κομίζεσθαι· διαπορθμεύεσθαι
[7, 11]	πρὸς τῇ ἀκτῇ τοῦ Ἰονίου	κόλπου,	Πίσαυρός τε καὶ Φανὸς, μεταξὺ
[7, 27]	ἤδη δὲ καὶ Βαλεριανὸς ἄγχιστα	κόλπου	τοῦ Ἰονίου ἥκων διαπορθμεύσασθαι μὲν
[7, 18]	ὑποχείρια δὲ ποιησάμενον τὰ ἐντὸς	κόλπου	τοῦ Ἰονίου ξυμμῖξαι σφίσιν ἥκοντα
[7, 22]	οὕτω μὲν ἅπαντα τὰ ἐντὸς	κόλπου	τοῦ Ἰονίου, πλὴν τοῦ Δρυοῦντος,
[7, 18]	ἀλλὰ τὰ πλεῖστα τῶν ἐντὸς	κόλπου	τοῦ Ἰονίου φίλιά τε αὐτοῖς
[7, 28]	ὑποχωρούσης ἡ θάλασσα ὥσπερ ἐν	κόλπῳ	ἐπὶ πλεῖστον τῆς γῆς ἀναβαίνει.
[7, 14]	τὰ δὲ σώματα καὶ τὰς	κόμας	οὔτε λευκοὶ ἐσάγαν ἢ ξανθοί
[7, 20]	ξυμφυλάσσειν ἠδύνατο. ὀλίγοι τε γὰρ	κομιδῆ	ἐνταῦθα, ὥσπερ μοι ἐρρήθη, ἐλείποντο
[7, 29]	ἔλαθεν. ἐνταῦθά τε ἰλύϊ βαθείᾳ	κομιδῆ	ἐντυχὸν ἐβιάζετο μὲν καὶ πάντα
[7, 12]	Ἰλλυριοὺς ἐνδελεχέστατα περιελθόντες στρατιώτας ξυνήγομεν	κομιδῆ	ὀλίγους οἰκτροὺς οὐδέ τι ὅπλων
[7, 40]	καὶ πάντα τὰ χρήματα, μεγάλα	κομιδῆ	ὄντα, ἐν τοῖς πλοίοις ἐνθέμενοι,
[7, 35]	ἦλθεν ἀρχή. ᾧ δὴ παιδὶ	κομιδῆ	ὄντι ἐπίτροπος καταστὰς Αὐδουὶν τὴν
[7, 18]	ἐθνῶν ἰόντα ἐξελάσαι μὲν ὀλίγους	κομιδῆ	τοὺς ἐνταῦθα βαρβάρους ὄντας, ὑποχείρια
[7, 19]	δήμῳ παντὶ, αὐτὸς ὀλίγον μὲν	κομιδῆ	τῷ δήμῳ ἀφῆκε, τὸν δὲ
[7, 40]	τοῦ κόλπου περίοδον ἐς Ἰταλίαν	κομίζεσθαι·	διαπορθμεύεσθαι γὰρ νηῶν σφίσιν οὐ
[7, 8]	ἄλλου δέοιντο, ἅτε παρὰ φίλων	κομίζεσθαι.	ἐπεὶ δὲ τὸ πνεῦμα ἔτι
[7, 33]	εἴθιστο σφᾶς ἀνέκαθεν πρὸς Ῥωμαίων	κομίζεσθαι.	Λαγγοβάρδας δὲ βασιλεὺς Ἰουστινιανὸς ἐδωρήσατο
[7, 19]	πρόσω ἰέναι, ἔς τε Ῥώμην	κομίζεσθαι	οὐδενὸς ἔτι ἀντιστατοῦντος. ἀλλ´ ἐπεὶ
[7, 37]	ἀπαθέσιν ἐνθένδε ἀπαλλασσομένοις ἐπὶ Βυζαντίου	κομίζεσθαι.	Ῥωμαῖοι δὲ καὶ Διογένης οὔτε
[7, 13]	Δαλματίας καὶ τῶν ταύτῃ χωρίων	κομίζεται	ἐς Ἐπίδαμνον, ἵνα δὴ στράτευμα
[7, 6]	στρατιᾷ χρόνοις τοῖς καθήκουσιν οὐ	κομιζομένῃ	τὰς συνειθισμένας συντάξεις χρήματα μεγάλα
[7, 34]	πολλὰ τῷ τῆς φιλίας ὀνόματι	κομιζόμενοι	ἀνὰ πᾶν ἔτος πρός τε
[7, 11]	τάς τε συντάξεις ὡς ἥκιστα	κομιζομένοις	χρήματα δὴ πολλὰ τὸ δημόσιον
[7, 18]	φρουρίου, διαλύσαντες τὴν προσεδρείαν εὐθὺς	κομίζονται	ἀμφὶ πόλιν Βρεντέσιον, δυοῖν μὲν
[7, 15]	μόλις διαφυγόντες ἐς τὸν Πόρτον	κομίζονται.	Τότε καὶ Βιγίλιος, ὁ τῆς
[7, 34]	τὴν μεγίστην τῶν ὕβρεων ὑμῖν	κομιοῦντες	ἐφ´ ὑμᾶς ἥκουσιν. οὗτοι γὰρ
[7, 9]	μήτε με ἅτε βαρβάρων ἄρχοντα	κομπωδεστέρους	ποιεῖσθαι τοὺς λόγους. οὐ γὰρ
[7, 20]	καὶ ταῦτα Βέσσας τε καὶ	Κόνων	ἀκούσαντες ἔν τε πολλῇ ὀλιγωρίᾳ
[7, 6]	πολλὰ λέγοντα, ὡς ἥκιστα ἤθελον.	Κόνων	γὰρ ἐνταῦθα ἐφύλασσε, Ῥωμαίων τε
[7, 7]	δεόμενοι οἵ τε ἄλλοι καὶ	Κόνων	ἐκ Νεαπόλεως ἰσχυρότατα πρὸς τῶν
[7, 17]	οὖν πρῶτα Βέσσας τε καὶ	Κόνων,	οἵπερ τοῦ ἐν Ῥώμῃ φυλακτηρίου
[7, 8]	ἕκαστον ὅπη βούλοιτο ἀφῆκεν ἰέναι.	Κόνωνα	δὲ καὶ τοὺς ξὺν αὐτῷ
[7, 27]	χώρας καταστησάμενος, ἄρχοντά τε αὐτοῖς	Κόνωνα	ἐπιστήσας ἐπὶ Σικελίας αὐτίκα ἔπλει.
[7, 7]	ὑμῖν εὖνοι καθέσταμεν ὥστε καὶ	Κόνωνα	καὶ πάντας στρατιώτας κακῶν ἀπαθεῖς
[7, 30]	φρουρᾷ ἐτετάχατο τὸν σφῶν ἄρχοντα	Κόνωνα	κτείνουσιν, ἐμπορίαν αὐτῷ τοῦ τε
[7, 6]	ὁ Δημήτριος ἐς Σικελίαν, ἐπεὶ	Κόνωνά	τε καὶ Νεαπολίτας πικρότατα πολιορκεῖσθαι
[7, 23]	δὲ τῶν τις ξὺν τῷ	Κόνωνι	ἐκ Ῥώμης φυγόντων, ἡνίκα ἡ
[7, 17]	στρατοῦ ἄρχουσι, Βέσσᾳ τε καὶ	Κόνωνι,	προσελθόντες, δεδακρυμένοι ξὺν οἰμωγῇ πολλῇ
[7, 7]	Νεαπολῖται καὶ οἱ ξὺν τῷ	Κόνωνι	στρατιῶται πάντες. πολλὴ γὰρ αὐτοὺς
[7, 6]	πολιορκουμένοις ἐπὶ μέγα χωρούσης γνώμῃ	Κόνωνος	ἐς λέμβον τινὰ λάθρα ἐσβὰς
[7, 17]	ἤδη δὲ καὶ ἀλλήλων τὴν	κόπρον	ἤσθιον. πολλοί τε σφᾶς αὐτοὺς
[7, 20]	καὶ τὰς θύρας ἐς ἀεὶ	κόπτοντες	τροφὴν διδόναι σφίσιν ἐδέοντο, οὐ
[7, 26]	μένειν τῶν τε ἵππων ἐπιμελεῖσθαι	(κόπῳ	γὰρ πολλῷ ἐν ταύτῃ τῇ
[7, 24]	ἅτε ἀφ´ ὑψηλοῦ βαλλομένων πολὺς,	κόπῳ	τε πολλῷ καὶ ταλαιπωρίᾳ ἑκάτεροι
[7, 8]	βρώσεως ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐς	κόρον	ἐλθόντες, ὡς τὸ εἰκὸς, ἀποπνιγεῖεν,
[7, 17]	οἵ γε οὐδὲ αὐτῆς ἐς	κόρον	ἰέναι παντάπασιν εἶχον, ἐξίτηλοι μὲν
[7, 21]	γὰρ τῶν ἐς εὐδαιμονίαν ἀγόντων	κόρον	οὐκ εἰκὸς ἀνθρώπῳ γενέσθαι, κἂν
[7, 1]	ἰδεῖν, ἢ ἐς αὐτὴν ἐπανήκοντα,	κόρον	τε αὐτῶν τοῦ θεάματος τούτου
[7, 38]	δεσμεύοντες, εἶτα ῥοπάλοις αὐτοὺς κατὰ	κόρρης	ἐνδελεχέστατα παίοντες, ὡς δὴ κύνας
[7, 16]	οἶμαι οὐχ ὃς ἂν κατὰ	κόρρης	πατάξαι καὶ τῇ ἄλλῃ ἀσελγείᾳ
[7, 40]	νόμιμα καὶ τὸν τῆς πολιτείας	κόσμον	βεβαιότατα φυλάσσειν ἐξεπιστάμενος, δικάσας μὲν
[7, 1]	ἐς τὸ βαλανεῖον κατῆλθέ ποτε,	κόσμου	τε περιβεβλημένη πολύ τι χρῆμα
[7, 33]	δηιουμένους τε καὶ διαφθειρομένους οὐδενὶ	κόσμῳ.	ἐγένετο δὲ ὧδε. Γαλλίας μὲν
[7, 35]	τὴν ἐπὶ τὸ Βυζάντιον οὐδενὶ	κόσμῳ	ᾔει, γῆς μὲν τῆς Ἰταλῶν
[7, 24]	ὄντας ξυναγαγὼν ἐπ´ ἀλλήλους οὐδενὶ	κόσμῳ	ξυνέβαλεν, οὐδὲν τὸ παράπαν ἐντὸς
[7, 38]	μὲν αὐτοῦ διεφθάρησαν, οἱ δὲ	κόσμῳ	οὐδενὶ διαφυγόντες ἐσώθησαν. ἐπεὶ δὲ
[7, 24]	στρατὸς ἐς ὑπαγωγὴν ἐτράποντο οὐδενὶ	κόσμῳ,	Ῥωμαῖοι δὲ τὸ μὲν ἄλλο
[7, 4]	φεύγοντάς τε οἱ βάρβαροι οὐδενὶ	κόσμῳ	Ῥωμαίους ἔκτεινον, καὶ πολλοὺς μὲν
[7, 29]	ᾔεσαν, ἀξίναις τε πανταχόθεν ἐνδελεχέστατα	κόψαντες	οὐδ´ ὣς ἔκτειναν, ἀλλὰ σχοίνοις
[7, 27]	κεφαλὰς ἔχουσιν, ἀλλ´ ὅτι Λύκου	Κράνα	τὸ ὄρος ἐκλήθη, ὃ ταύτῃ
[7, 4]	μεταιχμίῳ ἔστη, τεθωρακισμένος τε καὶ	κράνος	ἐν τῇ κεφαλῇ ἔχων, καὶ
[7, 25]	τῶν ἐγκεχειρημένων αὐτῷ παρὰ δόξαν	κρατεῖν,	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ καταπεπλῆχθαι τὸν
[7, 21]	οὐδ´ ὁτουοῦν τῶν πάντων ἐμπείρους	κρατεῖν	τῶν πολεμίων πλέον ἢ δισμυρίων
[7, 36]	ἐνθένδε Ῥωμαίων. τοῦ μέντοι Πόρτου	κρατήσαντες	Ῥώμην κατὰ κράτος ἐπολιόρκουν. ταῦτα
[7, 7]	εἰσίτω, μηδὲ τοῖς προλαβοῦσιν ἠγμένοι	κρατήσειν	αὐτοὺς ἡμῶν οἴεσθε. τὰ γὰρ
[7, 4]	τὸ εἰκὸς, τοῦ πολέμου πάμπαν	κρατήσειν	τῶν ἐναντίων ἐλπίδα ἔχω. τοῖς
[7, 15]	τάχιστα αἱ νῆες ἐνταῦθα κατάρωσι,	κρατήσωσιν	αὐτῶν οὐδενὶ πόνῳ. ὅπερ κατιδόντες
[7, 12]	εἰς τὴν Ἰταλίαν, ὦ βασιλεῦ	κράτιστε,	ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων καὶ
[7, 39]	τὰ πρότερα καὶ τὸ Λιβύης	κράτος	βεβαιότατα ἤδη ἔχοντος αὐτὸς ἐκ
[7, 2]	τε ἀρχὴν καὶ τὸ Ἰταλίας	κράτος	Γότθοις ἀνασώσασθαι ἱκανὸς ἦν. Ἐράριχος
[7, 25]	τις ὑμῖν τύχη ἐκεῖνο τὸ	κράτος	ἐβράβευσε, σέβειν μᾶλλον ἢ δυσκόλως
[7, 1]	Γότθων τῷ γένει τὸ Ἰταλιωτῶν	κράτος	ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. κατ´ ἀρχὰς
[7, 36]	μέντοι Πόρτου κρατήσαντες Ῥώμην κατὰ	κράτος	ἐπολιόρκουν. ταῦτα μὲν οὖν ἐφέρετο
[7, 28]	ξὺν ἑτέροις δυοῖν φεύγων ἀνὰ	κράτος	ἐς τὸν Κρότωνα ἦλθε. καὶ
[7, 33]	πόλεμος, καίπερ τὰ πρῶτα κατὰ	κράτος	νενικηκόσιν, ὥσπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται,
[7, 40]	καρτερὰ μάχη, ἡσσῶνται δὲ κατὰ	κράτος	Ῥωμαῖοι. ἔνθα δὴ στρατιῶται μὲν
[7, 26]	χεῖρας ἦλθον· νικῶσι δὲ κατὰ	κράτος	Ῥωμαῖοι καὶ τοὺς πλείστους τῶν
[7, 8]	καὶ τὸ τοῦ πολέμου κεκτῆσθαι	κράτος.	σκέψασθε γάρ· ἦν ἡμῖν κατ´
[7, 40]	τῷ τῶν πολεμίων στρατῷ κατὰ	κράτος	τε μάχῃ νικήσας σχεδόν τι
[7, 38]	κλίμακας τῷ περιβόλῳ ἐρείσαντες κατὰ	κράτος	τὴν πόλιν εἷλον. ἄνδρας μὲν
[7, 18]	σφᾶς αὐτοὺς ἐν ταῖς δυσχωρίαις	κρατυναμένοις	ἐς χεῖρας ἐλθὼν, πλείστους μὲν
[7, 5]	ἐνδεικνύμενοι θαυμαστὰ ἔπιπτον. Ἰωάννου δὲ	κραυγῇ	τε καὶ ταραχῇ πολλῇ ἐπὶ
[7, 11]	οἱ ἵππου ἐν δυσχωρίᾳ ὀκλάσαντος,	κραυγή	τε πολλὴ τῶν πολεμίων γέγονε
[7, 17]	Ῥωμαῖος οὗτος ἐτάσσετο, ὅτι δὴ	κρέασι	ζῴου τεθνηκότος ἐντρυφᾶν εἶχεν. ὁ
[7, 25]	φίλτατοι Γότθοι, ἐπειδὴ ξυνέβη Βελισάριον	κρεῖσσον	λόγου θράσος ἑλόμενον τῶν ἐγκεχειρημένων
[7, 40]	ἄλλων καὶ πάντων χρημάτων ἀριθμοῦ	κρείσσονα.	μένοντες δὲ αὐτοῦ ἠπείγοντο τοῖς
[7, 26]	τε ὂν ὅτι δὴ στρατῷ	κρείσσονι	ξύμφορόν ἐστιν ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς
[7, 38]	αὐτοῦ μυριάδας αἰχμαλώτων ἐπαγόμενοι ἀριθμοῦ	κρείσσους	ἐπ´ οἴκου ἀπεκομίσθησαν ἅπαντες. ~Ὕστερον
[7, 4]	ἐπεὶ δὲ τῇ ξυμβολῇ γεγόνατε	κρείσσους,	ἐπίπροσθεν ἡμῖν τά τε τῆς
[7, 34]	ἀρετῇ Γήπαιδες παρὰ πολὺ Λαγγοβαρδῶν	κρείσσους	τυγχάνουσιν ὄντες, τί ἄν τις
[7, 9]	ἀπολελειμμένης ἐλπίδος ἕλησθε μὲν τὰ	κρείσσω,	ἐπανορθώσητε δὲ τὰ ἐς ἡμᾶς
[7, 1]	τὴν διάνοιαν καὶ ταραχῆς παρείχετο	κρείσσω,	εὐημερῶν δὲ οὔτε ἐπῆρτο οὔτε
[7, 8]	χρήματα δὲ ξυνελόντα εἰπεῖν ἀριθμοῦ	κρείσσω,	ἵππων δὲ καὶ ὅπλων περιουσίας
[7, 34]	τι προΐεσθαι τῶν ὑπαρχόντων βεβουλευμένος	κρείσσω	παρὰ πολὺ τοῦ πρὸς αὐτοῦ
[7, 25]	δὲ πεῖρά τισι γινομένη διδάσκαλος	κρείσσω	τὸν ἐκμαθόντα τῶν οὐ τετυχηκότων
[7, 14]	πολέμια, ἐς τόσον δὲ χρημάτων	κρείσσων	ὥστε ἀντὶ μεγίστου κτήματος ἐν
[7, 11]	τε τρισὶν ἐντυχὼν ἐν χώρῳ	κρημνώδει	τὰ μὲν πρῶτα ὡς ἀντιταξόμενος
[7, 18]	δύσβατόν τε ὂν καὶ ἄλλως	κρημνῶδες,	κατέφυγον, Ἰωάννης δὲ διώξας τε
[7, 26]	τῶν ὀρῶν, ἅπερ ἐνταῦθα πολλὰ	κρημνώδη	τε καὶ ὑψηλὰ λίαν ἀνέχει,
[7, 28]	πολίσματα δύο· θάτερον μὲν ὁ	Κρότων	πρὸς δύοντά που τὸν ἥλιον,
[7, 28]	φεύγων ἀνὰ κράτος ἐς τὸν	Κρότωνα	ἦλθε. καὶ τύχην τὴν παροῦσαν
[7, 30]	τῶν χρημάτων ἀπολελειμμένων ἐς τὸν	Κρότωνα	ἦλθον, οἱ δὲ ἄλλοι ξὺν
[7, 30]	πάντες ἐκρούοντο καὶ ἀναχθέντες τῷ	Κροτωνιατῶν	αὖθις λιμένι προσέσχον. οὗ δὴ
[7, 30]	αὖθίς τε ἀγηγερμένοι ἐν τῷ	Κροτωνιατῶν	λιμένι ἐπὶ Ῥουσκιανὴν ἀνήγοντο. οὕσπερ
[7, 28]	ναῦς ἰέναι οὐδαμῆ ἐφιέντος, τῷ	Κροτωνιατῶν	λιμένι προσέσχε. Βελισάριος οὖν, ἐπεὶ
[7, 28]	Μεσήνῃ προσέσχον, ἣ τοῦ μὲν	Κρότωνος	ἑπτακοσίους σταδίους διέχει, Ῥηγίνων δὲ
[7, 27]	τοὺς λειπομένους ἐς τὰς ἀκάνθας	κρυπτομένους	χειρώσασθαι, ἀλλὰ τύχη τις αὐτοῖς
[7, 14]	ὀνόματι. τὰ μὲν οὖν πρῶτα	κρύφα	ταῦτα ἐπράσσετο τῶν ἄλλων βαρβάρων.
[7, 26]	τινὲς ἐπυνθάνοντο ὅστις ποτὲ εἴη.	κτεῖναι	γὰρ τὸν παραπίπτοντα οὐδαμῆ ἤθελον,
[7, 36]	τοὺς πολεμίους ἐκ τοῦ αἰφνιδίου,	κτεῖναι	δὲ αὐτῶν ὅσους ἂν ἑκάστῳ
[7, 1]	ὕβριν οὐκ ἤνεγκεν, ἀλλὰ αὐτίκα	κτεῖναι	Ἰλδίβαδον ἔγνω, χαριεῖσθαι Γότθοις ἅπασι
[7, 32]	καὶ ἑστιάτορα Γόνθαριν αὐτοχειρὶ λαβόντα	κτεῖναι	οὐδενὶ λόγῳ. ἐν δέ γε
[7, 32]	τε καὶ Βελισάριον ξὺν βασιλεῖ	κτεῖναι.	οὕτω γὰρ τὸ ἐνθένδε ἀδεέστερον
[7, 35]	βαρβάρους τούτους ἀνέπεισε τὸν Ῥισιοῦλφον	κτεῖναι.	τῶν δὲ Ῥισιούλφου παίδων ὁ
[7, 35]	Ἰνδούλφ τε καὶ Γότθοι ἑλόντες	κτείναντές	τε τοὺς ἐν ποσὶν ἅπαντας
[7, 20]	ἔργου. καὶ Γότθοι μὲν Ῥουστικιανὴν	κτείνειν	ἐν σπουδῇ ἐποιοῦντο, ἐπικαλοῦντες ὅτι
[7, 29]	ἄχρι Ἐπιδαμνίων ἔδρασαν ἀνήκεστα ἔργα,	κτείνοντες	καὶ ἀνδραποδίζοντες τοὺς ἐν ποσὶν
[7, 2]	ἔπρασσον. ἐν τούτῳ Γότθοι Ἐράριχον	κτείνουσι	δόλῳ. τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ παρέλαβε
[7, 13]	σφᾶς πολλῷ ὑπεραίροντας, αὐτούς τε	κτείνουσι	καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἐς τὰ
[7, 23]	τῷ φρουρίῳ ἐδέξατο. οἳ δὴ	κτείνουσι	μὲν τῶν πολεμίων πλείστους, τινὰς
[7, 19]	αὐτίκα οἱ Γότθοι πολλοὺς μὲν	κτείνουσι	τῶν ἐναντίων, ζῶντα δὲ Ἰσαάκην
[7, 30]	ἐτετάχατο τὸν σφῶν ἄρχοντα Κόνωνα	κτείνουσιν,	ἐμπορίαν αὐτῷ τοῦ τε σίτου
[7, 2]	Γότθοι Ἐράριχον τῆς κυρίας ἐντὸς	κτείνουσιν,	ἕψεταί τε αὐτοῖς καὶ πάντα
[7, 32]	λόγον ἦλθεν, ὡς, ἢν βασιλέα	κτείνωσι,	Βελισαρίου ἔτι ἐς Βυζάντιον ὁδῷ
[7, 22]	ὦ βέλτιστε, εἴης, καὶ διαφυλάξας,	κτήματι,	ὡς τὸ εἰκὸς, τῶν πάντων
[7, 14]	χρημάτων κρείσσων ὥστε ἀντὶ μεγίστου	κτήματος	ἐν τῇ οὐσίᾳ τῇ αὑτοῦ
[7, 7]	διά τε τῶν ῥοθίων τὸν	κτύπον	ἔτι ἀλλήλων κατακούειν οὐκ ἦν,
[7, 1]	καὶ τὰ ἐν ποσὶν ἀεὶ	κτώμενος.	ἐπεὶ δὲ ἐς Βυζάντιον μετάπεμπτος
[7, 1]	φυλάσσειν δὲ καὶ ὣς τὸ	κυκλοτερὲς	σχῆμα ἐφ´ οὗπερ τὸ πρότερον
[7, 22]	καὶ κατὰ συμμορίας σκεδαννύμενοι περιῄεσαν	κύκλῳ	ἅπαντα. ὅπερ Ἰωάννης μαθὼν τῶν
[7, 1]	δὴ αὐτῷ ῥᾴδιον ἦν ἀποτεμνομένῳ	κύκλῳ	τὸ χρυσοῦν νόμισμα ἔλασσον μὲν
[7, 20]	τοιούτου ποιοῖτο· οὐδὲ περιιόντες τινὲς	κύκλῳ	τῶν περιβόλων, ᾗπερ εἰώθει, διερευνᾶσθαι
[7, 27]	ὕλην τινὰ ἐγγύς πη οὖσαν.	κυκλώσαντές	τε αὐτοὺς οἱ πολέμιοι πλέον
[7, 24]	τοῦ περιβόλου ἐγένοντο. οὓς δὴ	κυκλώσεσθαι	οἱ βάρβαροι ἔμελλον, ὡς μὴ
[7, 18]	διὰ ταῦτα Ἰωάννης μὴ ἐς	κύκλωσιν	τῶν πολεμίων τινὰ ἐμπέσῃ, παρὰ
[7, 24]	ὁσάκις δέ τις τοῦτον δὴ	κυλίνδει	τὸν τρίβολον, ὁ μὲν τέως
[7, 6]	πέμψας δὲ τῆς στρατιᾶς μοῖραν,	Κύμην	τε τὸ φρούριον καὶ ἄλλα
[7, 38]	κόρρης ἐνδελεχέστατα παίοντες, ὡς δὴ	κύνας	ἢ ὄφεις ἢ ἄλλο τι
[7, 17]	πιεζόμενοι διεχρήσαντο, ἐπεὶ οὐκέτι οὔτε	κύνας	οὔτε μῦς εὕρισκον οὔτε ἄλλο
[7, 23]	τοῦ δὲ πρὸ τῆς πόλεως	κυνηγεσίου,	ὅπερ καλεῖν ἀμφιθέατρον νενομίκασι, τάς
[7, 27]	σκυλάκων μέγα τι χρῆμα, οὕσπερ	κυνίσκους	τανῦν καλοῦσιν, ἐνταῦθα τοῦ πορθμοῦ
[7, 27]	ἐστιν, ἄλλοι δὲ ἀπ´ αὐτοῦ	κυνοκεφάλους	τινὰς εἶναι βούλονται τοὺς τῇδε
[7, 27]	ἐκ παλαιοῦ μὲν ὠνόμασαν ἐπιχώριοι	Κυνὸς	Κεφαλὴν ἄκραν τὴν μίαν Κερκύρας
[7, 12]	ἐνέδοσαν. πέμψας δὲ καὶ παρὰ	Κυπριανὸν	εὐθὺς Τουτίλας, ἐνδοῦναί οἱ αὐτῷ
[7, 25]	ἡ Περυσίας ἐπικράτησις οὐδενὶ πόνῳ.	Κυπριανὸς	γὰρ ὃς τῶν ἐνταῦθα Ῥωμαίων
[7, 6]	δὲ Βέσσας, καὶ Ἰουστῖνος Φλωρεντίαν,	Κυπριανὸς	δὲ Περυσίαν, καὶ τῶν ἄλλων
[7, 5]	ὧν δὴ Βέσσας τε καὶ	Κυπριανὸς	καὶ Ἰωάννης ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς
[7, 12]	ἐπιτελοίη. ἐπεί τέ οἱ πρὸς	Κυπριανοῦ	οὐδὲν προὐχώρει, τῶν ἐκείνου δορυφόρων
[7, 23]	τότε τῆς ἐν Περυσίᾳ φρουρᾶς,	Κυπριανοῦ	πρός του τῶν αὐτοῦ δορυφόρων,
[7, 12]	ᾤχετο. οὐδὲν δὲ ἧσσον οἱ	Κυπριανοῦ	στρατιῶται βασιλεῖ τὴν πόλιν ἐφύλασσον,
[7, 12]	Οὔλιφος μὲν οὖν μόνῳ τῷ	Κυπριανῷ	ἐντυχὼν ἔκτεινέ τε αὐτὸν καὶ
[7, 12]	ἐπειδὴ δὲ παρῆν μὲν ἡ	κυρία,	στράτευμα δὲ οὐδαμόθεν Ῥωμαίων ἦλθεν,
[7, 36]	πράξει. καὶ ἐπεὶ παρῆν ἡ	κυρία,	Τουτίλας μηχανᾶται τοιάδε. ἐς ποταμὸν
[7, 7]	δὲ πολιορκούμενοι οὐκ ἀναμείναντες τὴν	κυρίαν	(λίαν γὰρ ἐβιάζοντο τῶν ἀναγκαίων
[7, 2]	ὡς, ἢν Γότθοι Ἐράριχον τῆς	κυρίας	ἐντὸς κτείνουσιν, ἕψεταί τε αὐτοῖς
[7, 10]	Δρυοῦντα κατέπλευσε τέτρασι πρότερον τῆς	κυρίας	ἡμέραις, ἀφύλακτόν τε τὸν λιμένα
[7, 33]	τὸν χρόνον τοῦ πολέμου τόνδε	κύριοι	τῆς ἑσπερίας οἱ βάρβαροι διαρρήδην
[7, 16]	καὶ καθ´ ἡμέραν Γότθους ἐκκρούοντες	κύριοι	τῶν ἡμετέρων ἐκ τοῦ παραλόγου
[7, 14]	μεγάλα σφίσιν οἰόμενοι ἀγαθὰ ἔσεσθαι,	κυρίοις	ἤδη τοῦ Ῥωμαίων στρατηγοῦ Χιλβουδίου
[7, 14]	τὰ βέλτιστα εἰσηγουμένῳ ἐπακούειν ἐθέλῃ,	κύριον	αὐτὸν οὐκ εἰς μακρὰν καταστήσεσθαι
[7, 33]	καὶ ταῦτα μᾶλλον ὄντα χρυσοῦ	κύριον,	ἐπεὶ οὐδὲ τοῖς ξυμβάλλουσι προΐεσθαι
[7, 14]	τὸν τῆς ἀστραπῆς δημιουργὸν ἁπάντων	κύριον	μόνον αὐτὸν νομίζουσιν εἶναι, καὶ
[7, 6]	καθίστη ἅτε τῆς Ἰταλίας γεγονὼς	κύριος.	διὸ δὴ τῇ Ῥωμαίων στρατιᾷ
[7, 39]	ἐνδοῦναι. Διογένης δὲ τούτου δὴ	κύριος	ἔφασκεν αὐτὸς οὐκέτι εἶναι. ἀκηκοέναι
[7, 21]	αὐτοκράτορα τοῦ πολέμου πεποίηται Βελισάριον,	κύριός	τε διὰ τοῦτο ἐκεῖνος εἴη
[7, 20]	ὁμολογήσας, ἤνπερ ἐπιτελῆ ταῦτα ποιήσωσι,	κυρίους	τε αὐτοὺς καταστήσεσθαι χρημάτων μεγάλων,
[7, 7]	ἡ πόλις θορύβου πολλοῦ καὶ	κωκυτοῦ	ἔμπλεως. Μετὰ δὲ καὶ Τουτίλας
[7, 7]	τῆς Νεαπολιτῶν σωτηρίας ὀμεῖσθαι οὐδὲν	κωλύσει.	Τουτίλας μὲν τοσαῦτα εἶπεν, ἐπῄνεσαν
[7, 32]	ἅπαντα ἔς τε Βούζην καὶ	Κωνσταντιανὸν	ἐξήνεγκε, δείσας, ὅπερ ἐγένετο, μή
[7, 2]	ὥσπερ ἐρρήθη, ἐπύθετο, πέμψας πρὸς	Κωνσταντιανὸν	ἐς Ῥάβενναν, τὰ πιστά οἱ
[7, 9]	οἷς ἐξημάρτανον ἀπειργάζοντο. οἷς δὴ	Κωνσταντιανὸς	ἀπορούμενος γράμματα Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ ἔπεμψεν,
[7, 2]	ξὺν Ταρβησίῳ παραδώσει Ῥωμαίοις. ἅπερ	Κωνσταντιανὸς	ἀσμένως ἀκούσας ὤμοσεν ἅπαντα καθάπερ
[7, 3]	ἐς Ῥάβενναν ξυνελέγοντο, οὗ δὴ	Κωνσταντιανὸς	καὶ Ἀλέξανδρος, οὗ πρόσθεν ἐμνήσθην,
[7, 40]	ἔπεμψεν, ἧς ἄλλοι τε καὶ	Κωνσταντιανὸς	καὶ Ἀράτιος καὶ Ναζάρης ἡγοῦντο
[7, 32]	ἔσχεν. αὐτοί τε γὰρ καὶ	Κωνσταντιανὸς	καὶ Βούζης διώμοτοι ἰσχυρίσαντο μηδ´
[7, 34]	μυρίους ἱππεῖς ἔπεμψεν, ὧν δὴ	Κωνσταντιανὸς	καὶ Βούζης καὶ Ἀράτιος ἦρχον.
[7, 6]	τε ταῖς πόλεσιν ἄσμενοι ἔμενον.	Κωνσταντιανὸς	μὲν οὖν Ῥάβενναν εἶχεν, Ἰωάννης
[7, 3]	ἦσαν, ὧν οἱ πρῶτοι ἐτύγχανον	Κωνσταντιανός	τε καὶ Ἀλέξανδρος, οἳ καὶ
[7, 40]	πη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε. καὶ	Κωνσταντιανοῦ	δὲ τὸ σημεῖον οἱ βάρβαροι
[7, 40]	τι διεσώσαντο χρῆμα, τό τε	Κωνσταντιανοῦ	σημεῖον εὑρόντες ἀνείλοντο. οἱ δὲ
[7, 2]	δέξασθαι τῇ πόλει τινὰς τῶν	Κωνσταντιανῷ	ἐπιτηδείων καὶ σφᾶς γε αὐτοὺς
[7, 7]	ἐνεδίδου, ὁ δὲ κλύδων τὰς	κώπας	ἀνασπᾶν ἢ ἄλλο τι ἐνεργεῖν