>

Livre, Chap.
[7, 14]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους οἱ πολλοὶ	ἴασιν	ἀσπίδια καὶ ἀκόντια ἐν χερσὶν
[7, 11]	ὑμᾶς ἔγνωκεν, ὅπως ἐπανορθώσω καὶ	ἰάσωμαι	εἴ τι τοῖς ἄρχουσι μὴ
[7, 6]	Ἡρωδιανὸς, τῶν δὲ Ἀρμενίων Φάζας	Ἴβηρ,	Περανίου ἀδελφιδοῦς· ξυνέπλεον δὲ αὐτοῖς
[7, 28]	χώρας εἰσόδους, Φάζαν τε τὸν	Ἴβηρα	καὶ Βαρβατίωνα τὸν δορυφόρον αὐτοῖς
[7, 9]	τοῖς ἄρχουσι παρεχόμενοι εἰς πᾶσαν	ἰδέαν	ἀτοπίας ἐνέπιπτον. τοῖς τε Ἰταλιώταις
[7, 1]	ἑκάστην ἐκ τῆς οἰκίας προϊόντα	ἰδεῖν,	ἢ ἐς αὐτὴν ἐπανήκοντα, κόρον
[7, 25]	οὐδενὶ σφάλλεσθαι χρόνῳ θεοῦ ἂν	ἴδιον	γένοιτο. τούτων τοίνυν φημὶ χρῆναι
[7, 33]	βούλοιτο ποιεῖν εἴωθε, χαρακτῆρα δὲ	ἴδιον	ἐμβαλέσθαι στατῆρι χρυσῷ οὔτε αὐτὸν
[7, 32]	καὶ τὸν ἀδελφὸν Ἰουστινιανὸν ἐν	ἰδιώτου	μοίρᾳ καθημένους τὸν πάντα αἰῶνα.
[7, 39]	τάχιστα ἐν Ἰταλίᾳ γενόμενον αὐτὸν	ἴδοιεν,	ἐνστρατοπεδευομένην τε τὴν αὐτοῦ στρατιὰν,
[7, 18]	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα ἐνθένδε	ἴδοιεν	ἐς Ῥώμην ἰόντας, ἕπεσθαι σφίσιν
[7, 21]	δέον ἐπὶ τῷ σφετέρῳ πονηρῷ	ἴδοιεν	καὶ τοὺς Γραικοὺς ἐπὶ τῇ
[7, 9]	δὲ τοὺς τὸ γράμμα τοῦτο	ἰδόντας	ἀποκρίνασθαί τι πρὸς Τουτίλαν διεκώλυσε.
[7, 10]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου τὸν στόλον	ἰδόντες	ἔδεισάν τε καὶ τὴν προσεδρείαν
[7, 29]	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου τὸ κῆτος	ἰδόντες	ἔφευγον ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ
[7, 16]	ὄντες. Σικελιῶται δὲ τὸν στόλον	ἰδόντες	οὐκ ἐς Γότθους ταῦτα ἀνήνεγκαν,
[7, 34]	τοῦ δρᾶν ἐξουσίᾳ τὸν τρόπον.	ἰδοὺ	γὰρ, ἐπειδὴ τάχιστα Γήπαιδες εἶδον
[7, 1]	γυναῖκα ἐν ἱματίοις λιτοῖς ἐνταῦθα	ἰδοῦσα,	οὔτε ὡς ξυνοικοῦσαν βασιλεῖ προσεκύνησεν,
[7, 33]	ἀμφὶ πόλιν Σιγγιδόνον, οὗ δὴ	ἵδρυνται	νῦν, Ἰλλυριούς τε καὶ τὰ
[7, 38]	ἐν Θρᾴκῃ φρουρίῳ ἐκ παλαιοῦ	ἵδρυνται,	πολλοί τε καὶ ἄριστοι ὄντες.
[7, 39]	ἱππικῶν, οἳ ἐπὶ τῆς Θρᾴκης	ἵδρυντο,	δόντος βασιλέως ξυνέλεξε. καὶ βάρβαροι
[7, 33]	Λαγγοβάρδαι ἐξαναστάντες ἐνθένδε ποταμοῦ Ἴστρου	ἱδρύσαντο,	Γηπαίδων οὐ πολλῷ ἄποθεν. καὶ
[7, 23]	τε ἔσεσθαι οὐδεμιᾷ μηχανῇ ᾤετο,	ἰδὼν	δὲ τὴν θάλασσαν τῆς πόλεως
[7, 11]	ἐτύγχανεν ἥκων· πολλοὺς δὲ πανταχόθεν	ἰδὼν	ἐπ´ αὐτὸν ἐπιρρέοντας ἐς φυγὴν
[7, 23]	ᾤχετο. καὶ αὐτὸν ὁ Τουτίλας	ἰδὼν	ὑπερφυῶς ἥσθη. εὐδοκιμοῦντα γὰρ ἐν
[7, 15]	ναυσὶ σημαίνειν ἐβούλοντο μὴ πρόσω	ἰέναι,	ἀλλ´ ἑτέρωσε, ὅπη παρατύχῃ, ἐκτρέπεσθαι.
[7, 30]	τε καὶ ἄγχιστα οὐδαμῆ ἐτόλμων	ἰέναι,	ἀλλὰ χρόνον μέν τινα τὰς
[7, 8]	καταστησάμενος ἐκέλευε μηδένα πη ἐνθένδε	ἰέναι.	αὐτὸς δὲ ἅπασι μικρολογίᾳ τινὶ
[7, 22]	εἴη ἔξω πη τοῦ Πόρτου	ἰέναι·	αὐτὸς δὲ ξὺν τῷ ἄλλῳ
[7, 27]	χιλίοις οὖσιν ἐς Ἰταλίαν ἐκέλευεν	ἰέναι.	Βῆρος οὖν πρῶτος Δρυοῦντι προσχὼν
[7, 39]	ὅπη ἑκάστῳ τετύχηκεν, ἐπειδὴ ὁδῷ	ἰέναι	Γερμανὸν ἤκουσαν, ἀθρόοι ἐν Ἰστρίᾳ
[7, 6]	μὲν κατ´ ἀρχὰς εὐθὺ Νεαπόλεως	ἰέναι	Δημήτριος ἤθελεν, οἶμαι ἂν αὐτὸν
[7, 40]	χειμῶνος ὥραν εὐθὺ Ῥαβέννης ὁδῷ	ἰέναι	διανοούμενοι. Σκλαβηνοὶ δὲ, οἵ τε
[7, 34]	αἰτοῦμεν σὺν ἡμῖν ἐπὶ Λαγγοβάρδας	ἰέναι	δυνάμει τῇ πάσῃ· εἰ δὲ
[7, 35]	οὐδαμῆ ἀποβὰς, οὐδέ πη ὁδῷ	ἰέναι	ἐνταῦθα ἰσχύσας, ἀλλὰ φυγῇ κεκρυμμένῃ
[7, 36]	μὲν τοῦ Τιβέριδος ἐρέσσοντας ἐπίπροσθεν	ἰέναι,	ἐπειδὰν δὲ τοῦ περιβόλου ἄγχιστα
[7, 19]	ἔμελλον αὐτίκα μάλα διαφθείραντες πρόσω	ἰέναι,	ἔς τε Ῥώμην κομίζεσθαι οὐδενὸς
[7, 34]	τὴν Ἰταλίαν ξὺν τοῖς ἑπομένοις	ἰέναι.	ἐτύγχανε γὰρ ἐξ Ἰταλίας καὶ
[7, 4]	ἐς ἥμισυ διαβαίνοιεν, ἐς χεῖρας	ἰέναι	ἢ πᾶσιν ἀθρόοις ἤδη γεγενημένοις.
[7, 27]	Καλαβρίᾳ ξυμμίξαντα τοῖς πολεμίοις ὁμόσε	ἰέναι.	ἤδη δὲ καὶ Βαλεριανὸς ἄγχιστα
[7, 7]	κακῶν ἀπαθεῖς ὅπη βούλοιντο συγχωροῦμεν	ἰέναι,	ἤν γε τὴν πόλιν ἐνδόντες
[7, 25]	ὁμόσε τοῖς ἐν Περυσίᾳ πολεμίοις	ἰέναι.	ἢν γὰρ ἐκείνους ἐξελεῖν δυνήσησθε,
[7, 6]	ξὺν αὐτῷ ἥκουσιν ἐς Νεάπολιν	ἰέναι	ἠνάγκαστο. ἦν δέ τις Δημήτριος
[7, 37]	πρότερον οὕτω δὴ ἐπὶ Σικελίαν	ἰέναι.	ἦρχε δὲ τότε τοῦ ἐνταῦθα
[7, 1]	Βελισάριον ἐκ Ῥαβέννης ἀναστάντα ὁδῷ	ἰέναι	Ἰλδίβαδος ἐπύθετο, τούς τε βαρβάρους
[7, 5]	στρατοῦ τοὺς λογιμωτάτους ἀπολεξάμενον πρόσω	ἰέναι	καὶ αὐτὸν μὲν ἐξ ἐπιδρομῆς
[7, 16]	ἔπασχον, πείθουσι παρὰ Τουτίλαν τε	ἰέναι	καὶ ἡμερῶν ὀλίγων τινῶν ἐκεχειρίαν
[7, 25]	ἐς πεδίον κατιὼν ἐς χεῖρας	ἰέναι.	καὶ οἱ μὲν ἔφευγον, ἐγὼ
[7, 30]	οὐδεμιᾷ μελλήσει παρὰ Βελισάριον ἐκέλευεν	ἰέναι.	καὶ ὃς διαπορθμευσάμενος ἐς τὸν
[7, 5]	ἄλλο στράτευμα σχολῇ βαδίζον ἐνταῦθα	ἰέναι.	κλήρους τε ἐπὶ τούτοις ἐμβεβλημένοι
[7, 8]	ἀναπετάσας ἕκαστον ὅπη βούλοιτο ἀφῆκεν	ἰέναι.	Κόνωνα δὲ καὶ τοὺς ξὺν
[7, 11]	μὲν ἐπὶ κατασκοπῇ οὐκ εἴα	ἰέναι,	μόνος δὲ αὐτὸς τὸν ἵππον
[7, 6]	ἐτόλμησε παρὰ τὸν στρατηγὸν Δημήτριον	ἰέναι	μόνος. ἐκ δὲ τοῦ παραδόξου
[7, 30]	ὁδῷ τε πορευομένους ἐς Πικηνοὺς	ἰέναι,	ξυνταράξοντας τῶν πολεμίων τοὺς τὰ
[7, 19]	μηδὲ ὅσον ἐς τὴν γέφυραν	ἰέναι	οἱ ἐναντίοι εὐπετῶς δύνωνται. καὶ
[7, 4]	τίς οἱ βούλοιτο ἐς χεῖρας	ἰέναι.	οἱ μὲν οὖν ἄλλοι κατωρρωδηκότες
[7, 40]	βούλονται τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας	ἰέναι.	οἷς δὴ οἱ στρατηγοὶ ἀναγκασθέντες
[7, 28]	βιαζομένου, περαιτέρω δὲ τὰς ναῦς	ἰέναι	οὐδαμῆ ἐφιέντος, τῷ Κροτωνιατῶν λιμένι
[7, 34]	οὔτε γὰρ ἔτι ἐδύναντο πρόσω	ἰέναι	οὔτε ἀναστρέφειν ὀπίσω εἶχον δειμαίνοντες
[7, 3]	ἐπί τε Τουτίλαν καὶ Τικινοὺς	ἰέναι.	οὗτος μὲν οὖν ὁ Ῥωμαίων
[7, 17]	γε οὐδὲ αὐτῆς ἐς κόρον	ἰέναι	παντάπασιν εἶχον, ἐξίτηλοι μὲν αἱ
[7, 34]	καθισταμένους ἐς κακόν τι προὖπτον	ἰέναι,	παρὸν τὴν νίκην ξὺν τοῖς
[7, 25]	ἐδέοντο παντὶ τῷ στρατῷ ἐνταῦθα	ἰέναι,	ῥᾷον ἂν οὕτω καὶ ἀπονώτερον
[7, 6]	δὲ λωβησάμενοι ὅπη βούλοιτο ἀφῆκαν	ἰέναι.	ταύτην τε Τουτίλᾳ τὴν δίκην
[7, 4]	ἐλπίδος τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας	ἰέναι,	τῇ τῶν ἀνδρῶν ἀδικίᾳ θαρροῦντας.
[7, 10]	ἔχοντες ἐπὶ Ῥαβέννης τὰ πρῶτα	ἰέναι,	τὸν δὲ πόλεμον ἐνθένδε ὅπη
[7, 29]	μέντοι τῶν πολεμίων οὐδαμῆ ἐτόλμων	ἰέναι.	τότε δὲ καὶ σεισμοὶ πολλάκις
[7, 13]	ἐς τὰ οἰκεῖα ξύμπαντας ἀφῆκαν	ἰέναι.	τότε δὲ ὁ Ναρσῆς καί
[7, 22]	ἐπί τε Ἰωάννην καὶ Λευκανοὺς	ἰέναι.	τοῦ μὲν οὖν περιβόλου ἐν
[7, 28]	ἐπάνειμι. ~Βελισάριος μὲν οὖν εὐθὺ	ἰέναι	τοῦ Τάραντος ἐν σπουδῇ εἶχεν.
[7, 40]	ἠπείγοντο τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας	ἰέναι,	τούτοις δὲ αὐτοῖς αἴσθησιν ὡς
[7, 34]	ὤργων τοῖς πολεμίοις διὰ μάχης	ἰέναι,	χρόνος τε τῇ ξυμβολῇ τακτὸς
[7, 26]	ὄρθρου τοῖς πολεμίοις ἐς χεῖρας	ἰέναι,	ὡς μὴ ἐν σκότῳ διαλαθεῖν
[7, 36]	καταφυγόντες ἐς τὰ τῆς πόλεως	ἱερὰ	ἔτυχον, ἐς τριακοσίους ὄντες, τὰ
[7, 20]	Ῥωμαίοις τοῖς ἄλλοις ἐς τὰ	ἱερὰ	καταφεύγουσι. τῶν δὲ πατρικίων Δέκιος
[7, 20]	ἀπολελεῖφθαι ξυνέπεσεν, οἵπερ ἐς τὰ	ἱερὰ	κατέφυγον μόλις. τῶν γὰρ ἄλλων
[7, 9]	πολλῇ ἐς τῶν Ἀρειανῶν τοὺς	ἱερέας	ἐχόμενοι ἔξω τῆς πόλεως κατεστήσαντο
[7, 10]	ἀλλὰ ξὺν τῷ τῆς πόλεως	ἱερεῖ	ἅπαντας ἔκτειναν τρόπῳ δὴ ὅνπερ
[7, 14]	θύουσιν αὐτῷ βόας τε καὶ	ἱερεῖα	πάντα· εἱμαρμένην δὲ οὔτε ἴσασιν
[7, 16]	δέ τις ἐν τοῖς Ῥώμης	ἱερεῦσιν,	ὄνομα μὲν Πελάγιος, διάκονος δὲ
[7, 32]	ἀωρὶ νύκτωρ, ὁμοῦ τοῖς τῶν	ἱερέων	ἐσχατογέρουσιν ἀνακυκλεῖν τὰ Χριστιανῶν λόγια
[7, 30]	σφετέρῳ ἐπενεγκόντες. πρέσβεις τε τῶν	ἱερέων	τινὰς πέμπουσιν, ἀπισχυριζόμενοι ὡς, ἢν
[7, 15]	τούτου ὁ Τουτίλας ἀνεπυνθάνετο τοῦ	ἱερέως	ὅσα ἐβούλετο, ἐπενεγκών τε αὐτῷ,
[7, 20]	ὁ Τουτίλας ἀφίκετο ἐς τὸ	ἱερὸν,	Πελάγιος αὐτῷ ἐς ὄψιν ἦλθε
[7, 32]	Ἀρσάκης ἔφασκέν οἱ λάθρα ἐν	ἱερῷ	τινι ἐντυχεῖν βούλεσθαι. ἐπεί τε
[7, 26]	πολεμίων στρατὸς κακουργήσων ἐπ´ αὐτοὺς	ἴῃ.	ἐν νῷ τε τὸ τοιοῦτον
[7, 37]	Γότθους τόνδε διενεγκεῖν, εἴ τῳ	ἱκανὰ	τεκμηριῶσαι τὰ {μετὰ} χρόνου τοσούτου
[7, 8]	ἀσέλγειαν χρώμενοι ἀδεέστερον ἐξαμαρτάνειν τε	ἱκανοὶ	εἶεν καὶ τὴν μοχθηρίαν ἐνδείκνυσθαι.
[7, 32]	τὸν ἄνθρωπον οὐδεμιᾷ μηχανῇ ἀπωθεῖσθαι	ἱκανοὶ	ἔσονται. δεήσει γοῦν ἐς μὲν
[7, 17]	βρώσεως ἐς τόσον ἀξιωτέρας μεταλαγχάνειν	ἱκανοῖς	εἶναι, οἱ δὲ τῆς τιμῆς
[7, 12]	οἶμαι, διενεγκεῖν οὐ μή ποτε	ἱκανὸς	εἴη. Θρᾷκας μὲν γὰρ καὶ
[7, 2]	τὸ Ἰταλίας κράτος Γότθοις ἀνασώσασθαι	ἱκανὸς	ἦν. Ἐράριχος μέντοι οὐδὲν ὅ
[7, 11]	πρέπον καὶ παραψυχῆς τοῖς ἠγαπημένοις	ἱκανῶς	ἄξιον. οὐ γὰρ ὅσον ὑμῖν
[7, 14]	ἐκμαθόντα τε ἤδη καὶ προσποιεῖσθαι	ἱκανῶς	ἔχοντα) ἔν τε δεσμωτηρίῳ καθεῖρξε
[7, 8]	ἡμῶν ὁ θεὸς ὧν ἐξημάρτομεν	ἱκανῶς	ἔχων αὖθις ἡμῖν κατὰ τὸ
[7, 11]	πονηροτάτων ἀναχαιτίζειν τε καὶ διαφθείρειν	ἱκανῶς	ἴσχυσεν. ὅπερ καὶ νῦν τὰ
[7, 1]	τοῖς ἀπόροις ἐπινοῆσαι τὰ βέλτιστα	ἱκανώτατος.	ἐν μέντοι κινδύνοις πολέμου εὔψυχός
[7, 20]	φείδου. ταύτην ὁ Τουτίλας τὴν	ἱκεσίαν	δεξάμενος ἀπεῖπε Γότθοις μηδένα τὸ
[7, 20]	φέρων, παντί τε τρόπῳ τὴν	ἱκεσίαν	προτεινόμενος „Φείδου τῶν σῶν, ὦ
[7, 16]	μεταθήσομαι, ὃς δὴ τοῖς τὰς	ἱκεσίας	ὑπερφρονοῦσι νεμεσᾶν εἴωθε. ~Τοσαῦτα εἰπὼν
[7, 20]	ἔφη „Νῦν με, ὦ Πελάγιε,	ἱκετεύσων	ἐλήλυθας. „Ὅτε „με“ ὁ Πελάγιος
[7, 31]	τὴν ἀτιμίαν ἐς Βυζάντιον ἦλθεν.	ἱκέτις	τε γενομένη τῆς βασιλίδος ἀπολαβεῖν
[7, 4]	κατ´ ἀλλήλοιν ἐλάσαντε, ἐπειδὴ ἄγχιστα	ἵκοντο,	τὰ δόρατα ὤθουν, Ἀρταβάζης δὲ
[7, 1]	οὐκ ἤνεγκεν, ἀλλὰ αὐτίκα κτεῖναι	Ἰλδίβαδον	ἔγνω, χαριεῖσθαι Γότθοις ἅπασι ταύτῃ
[7, 2]	ἐπεὶ δὲ ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι	Ἰλδίβαδον	οὕτως, ὥσπερ ἐρρήθη, ἐπύθετο, πέμψας
[7, 2]	γεγονότα σφίσιν, ὅτι δὴ ἐκποδὼν	Ἰλδίβαδον	πεποίηται. τέλος δὲ ξυμφρονήσαντες πέμπουσι
[7, 1]	ἤνεγκεν ἅπαντας. αὕτη μὲν τίσις	Ἰλδίβαδον	περιῆλθε τοῦ Οὐραΐα φόνου. καὶ
[7, 1]	μνηστὴν ἑτέρῳ τῶν βαρβάρων τινὶ	Ἰλδίβαδος,	εἴτε ἀγνοίᾳ εἴτε τῳ ἄλλῳ
[7, 1]	ἐκ Ῥαβέννης ἀναστάντα ὁδῷ ἰέναι	Ἰλδίβαδος	ἐπύθετο, τούς τε βαρβάρους ξυνῆγεν
[7, 1]	διὸ δὴ τὰ μὲν πρῶτα	Ἰλδίβαδος	Οὐραΐαν ἐς τοὺς βαρβάρους διέβαλεν,
[7, 1]	ἐς αὐτὴν ὕβρισεν. ἔτι γὰρ	Ἰλδίβαδος	πενίᾳ ξυνῆν ὡς ἥκιστα βασιλικοῖς
[7, 2]	τρόπῳ τοιῷδε. Τουτίλας ἦν τις,	Ἰλδιβάδου	ἀνεψιὸς, ἐπὶ πλεῖστον ξυνέσεως ἥκων
[7, 2]	πολὺν γὰρ ἤδη πόθον τῆς	Ἰλδιβάδου	ἀρχῆς ἐν αὐτοῖς ἔχοντες τὴν
[7, 1]	λόγου πολλοῦ ἀξίαν. τήν τε	Ἰλδιβάδου	γυναῖκα ἐν ἱματίοις λιτοῖς ἐνταῦθα
[7, 1]	τῆς ὕβρεως τῇ ἀτοπίᾳ τοῦ	Ἰλδιβάδου	γυνὴ, παρά τε τὸν ἄνδρα
[7, 1]	Γότθων τοῖς δοκίμοις καὶ τοῖς	Ἰλδιβάδου	παισὶ τὰ χρήματα πάντα ἐπαγόμενος
[7, 1]	ὅμως δὲ ξὺν Βιταλίῳ διέφυγεν.	Ἰλδιβάδου	τε ὄνομα ἐκ τοῦ ἔργου
[7, 2]	ἐπεὶ ἐς ταραχὴν ἐπὶ τῷ	Ἰλδιβάδου	φόνῳ καθεστήκει τὰ πράγματα, βασιλέα
[7, 1]	ἤδη ἐν σφίσιν αὐτοῖς ξυνιστάμενοι	Ἰλδιβάδῳ	ἅτε ἀνόσια εἰργασμένῳ ἐλοιδοροῦντο. τίσασθαι
[7, 1]	τινα ὅμιλον) διὰ μάχης ἐλθεῖν	Ἰλδιβάδῳ	ἐτόλμησε, δείσας, ὅπερ ἐγένετο, μὴ
[7, 4]	εἶναι, ὡς ἡνίκα μὲν ξὺν	Ἰλδιβάδῳ	ὅπλα ἀνταίρειν βασιλεῖ ἔγνωτε, τὸ
[7, 1]	πάντας ἀνθρώπους. Ὕστερον δὲ Οὐραΐαν	Ἰλδιβάδῳ	προσκεκρουκέναι ξυνέπεσεν ἀπ´ αἰτίας τοιᾶσδε.
[7, 2]	ἐλπίδων σφίσι διεφθαρμένων, ἅσπερ ἐπὶ	Ἰλδιβάδῳ	τὰ πρότερα ἔσχον, ὃς δὴ
[7, 1]	ἐς Βυζάντιον ἧκε, καί οἱ	Ἴλδιγέρ	τε καὶ Βαλεριανὸς καὶ Μαρτῖνος
[7, 35]	ἕνεκα ὁ μὲν Αὐδουὶν τὸν	Ἰλδίγην	εὐθὺς ἅτε πρὸς φίλων ἐξῃτεῖτο
[7, 35]	πόλεμος κατέστη, ὥσπερ μοι εἴρηται,	Ἰλδίγης	εὐθὺς Λαγγοβαρδῶν τε τούς οἱ
[7, 35]	νόσῳ, ὁ δὲ δὴ ἕτερος,	Ἰλδίγης	ὄνομα, ἐς Σκλαβηνοὺς φεύγει. οὐ
[7, 8]	ἐς τὸ πλουτεῖν ἐπιθυμίας πεποιημένῳ,	ἵλεων	ἡμῖν αὐτοῖς τὸν θεὸν παρανομίᾳ
[7, 32]	Ἰουστῖνος ἀκούσας ξυνεταράχθη τε καὶ	ἰλιγγιάσας	ἄντικρυς τῷ Ἀρσάκῃ ἀπεῖπε μήτ´
[7, 11]	χρόνῳ δὲ οὐ πολλῷ ὕστερον	Ἰλλυριοὶ	ξύμπαντες, ὅσοι ξὺν αὐτῷ ἐστρατεύοντο,
[7, 30]	δὲ Ῥωμαίων στρατοῦ ἱππεῖς μὲν	Ἰλλυριοὶ	τριακόσιοι, οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα καταστησάμενος
[7, 11]	γένος, στρατιωτῶν τε τῶν ἐν	Ἰλλυριοῖς	ἄρχων, ἔργα θαυμαστὰ ἐς τοὺς
[7, 11]	ὤφειλε. στρατεύματος δὲ Οὐννικοῦ τοῖς	Ἰλλυριοῖς	ἐπισκήψαντος παῖδάς τε καὶ γυναῖκας
[7, 32]	ἀφίκηται. ἠγγέλλετο γὰρ ὢν ἐν	Ἰλλυριοῖς	ἤδη που μέσοις. τοσαῦτα ὑπειπὼν
[7, 38]	Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες ἔν τε	Ἰλλυριοῖς	καὶ Θρᾳξὶν, ἡσσήθησάν τε ἐκ
[7, 39]	(στρατηγὸς γὰρ ὢν τῶν ἐν	Ἰλλυριοῖς	καταλόγων διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχε) ξὺν
[7, 11]	ξύν τε Βιταλίῳ καὶ τοῖς	Ἰλλυριοῖς	στρατιώταις ἐς Αἰμιλίαν πέμψας, ἐκέλευεν
[7, 11]	ἔτρεψαν. ἔνθα Ναζάρης, ἀνὴρ λόγιμος,	Ἰλλυριὸς	γένος, στρατιωτῶν τε τῶν ἐν
[7, 29]	Σκλαβηνῶν στράτευμα διαβάντες ποταμὸν Ἴστρον	Ἰλλυριοὺς	ἅπαντας ἄχρι Ἐπιδαμνίων ἔδρασαν ἀνήκεστα
[7, 12]	εἴη. Θρᾷκας μὲν γὰρ καὶ	Ἰλλυριοὺς	ἐνδελεχέστατα περιελθόντες στρατιώτας ξυνήγομεν κομιδῆ
[7, 33]	αὐτοὶ μὲν Δαλμάτας τε καὶ	Ἰλλυριοὺς	μέχρι τῶν Ἐπιδάμνου ὁρίων ληϊσάμενοι
[7, 10]	ἐξ Ἰταλίας, οὗ δὴ τοὺς	Ἰλλυριοὺς	στρατιώτας ἀπολιπὼν ἔτυχεν. ἄμφω γοῦν
[7, 33]	ἀλλὰ καὶ Ἰταλίαν προσαπολέσθαι, καὶ	Ἰλλυριούς	τε καὶ Θρᾷκας σχεδόν τι
[7, 33]	Σιγγιδόνον, οὗ δὴ ἵδρυνται νῦν,	Ἰλλυριούς	τε καὶ τὰ ἐπὶ Θρᾴκης
[7, 21]	τῆς συγκλήτου διαφθείρας βουλῆς ἐς	Ἰλλυριοὺς	τὸν πόλεμον ἄγειν. καὶ γράμματα
[7, 38]	ξύμπαντα, τά τε Θρᾳκῶν καὶ	Ἰλλυριῶν,	ἀδεέστερον ἐληΐζοντο, καὶ φρούρια πολλὰ
[7, 11]	δὲ ὁ Τουτίλας τὴν τῶν	Ἰλλυριῶν	ἀναχώρησιν στράτευμα ἐπὶ Βονώνειαν ἔπεμψεν,
[7, 39]	ἐπέστελλεν ἔκ τε Θρᾳκῶν καὶ	Ἰλλυριῶν	ἀξιολογωτάτην ἀγείραντι οὕτω δὴ στέλλεσθαι
[7, 29]	ἐξουσίαν διερευνώμενοι. οἱ δὲ τῶν	Ἰλλυριῶν	ἄρχοντες στράτευμα πεντακισχιλίων τε καὶ
[7, 40]	ἀλλὰ ξύμπαντα τὰ ὄρη τὰ	Ἰλλυριῶν	διαμείψαντες ἐν Δαλματίᾳ ἐγένοντο. ὧν
[7, 34]	τε καὶ Ἔρουλοι καταθέοντες τὴν	Ἰλλυριῶν	ληΐσωνται χώραν. αὐτοῦ γοῦν μείναντες
[7, 39]	τῶν ἐπὶ Θρᾴκης χωρίων καὶ	Ἰλλυριῶν	οὐδέν τι ἧσσον, Ἰουστίνου τε
[7, 40]	τὸ στράτευμα ἐν Σαρδικῇ, τῇ	Ἰλλυριῶν	πόλει, ἀγείραντός τε καὶ διέποντος,
[7, 10]	γνώμῃ καὶ Βιτάλιος ὁ τῶν	Ἰλλυριῶν	στρατηγὸς, ἄρτι ἐπανήκων ἐξ Ἰταλίας,
[7, 38]	ἔκτεινον. ὥστε γῆν ἅπασαν, ἥπερ	Ἰλλυριῶν	τε καὶ Θρᾳκῶν ἐστι, νεκρῶν
[7, 29]	γῆς ἐκπεσὸν ἔλαθεν. ἐνταῦθά τε	ἰλύϊ	βαθείᾳ κομιδῆ ἐντυχὸν ἐβιάζετο μὲν
[7, 38]	ἐς πυρὸς ἐμβεβλημένον φλόγα ἔκαυσαν,	ἱμάντας	πρότερον ἐκ τοῦ νώτου τοῦ
[7, 11]	καὶ τὰ ὅπλα καὶ τὰ	ἱμάτια	ἔφερεν. Ἔστι δὲ πολίσματα δύο
[7, 20]	δούλων τε καὶ ἀγροίκων ἀμπεχομένοις	ἱμάτια,	πρὸς τῶν πολεμίων ἄρτον ἢ
[7, 15]	ἐπάλξεις ἀνέβαινον ἅπαντες καὶ τὰ	ἱμάτια	σείοντες τοῖς ἐν ταῖς ναυσὶ
[7, 1]	τήν τε Ἰλδιβάδου γυναῖκα ἐν	ἱματίοις	λιτοῖς ἐνταῦθα ἰδοῦσα, οὔτε ὡς
[7, 39]	ὧν δὴ Θουριμούθ τε καὶ	Ἱμέριος	ἦρχον, ὥσπερ μοι εἴρηται, τὰ
[7, 37]	ἐνταῦθα φυλακτηρίου Θουριμούθ τε καὶ	Ἱμέριος,	οὕσπερ Βελισάριος ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχεν.
[7, 32]	οἰκίαν ἐσαγαγὼν ἐν δωματίῳ ἐκάθισεν,	ἵνα	δὴ ἀπεκρέματό τις παχεῖα σινδὼν
[7, 10]	θαλάσσης ὕδωρ οἱ πολλοὶ ἔφυγον,	ἵνα	δὴ ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν ἀποβαλόντες
[7, 18]	καὶ εἴκοσι σταδίους ἀπέχουσι Κάνναι,	ἵνα	δὴ λέγουσι Λιβύων στρατηγοῦντος ἐν
[7, 13]	ταύτῃ χωρίων κομίζεται ἐς Ἐπίδαμνον,	ἵνα	δὴ στράτευμα ἐκ Βυζαντίου καραδοκῶν
[7, 35]	τούτῳ τῶν τις Βελισαρίου δορυφόρων,	Ἰνδοὺλφ	ὄνομα, βάρβαρος γένος, θυμοειδής τε
[7, 35]	ἐπιτηδείων ὄντα ἐτύγχανεν. ἅπερ ἅπαντα	Ἰνδούλφ	τε καὶ Γότθοι ἑλόντες κτείναντές
[7, 15]	ξυμφυλάξουσι τοῖς ἐνταῦθα φρουροῖς, ὧνπερ	Ἰννοκέντιος	ἦρχε, καὶ ὅπη ἂν σφίσι
[7, 15]	ἐγένοντο. στρατιώτης δέ τις ὑπὸ	Ἰννοκεντίῳ	ταττόμενος αὐτόμολος παρὰ Τουτίλαν ἥκων
[7, 36]	τις κακουργήσων ἐπὶ τὸ τεῖχος	ἴοι	καὶ πανταχόθι τῆς πόλεως σῖτον
[7, 26]	πολεμίων ἐς τοὺς αἰχμαλώτους κακουργήσων	ἴοι,	στράτευμα ἐπὶ Καμπανίας ἱππέων στεῖλαι.
[7, 22]	ὅπως μὴ οἱ πολέμιοι κακουργήσοντες	ἴοιεν	ἐς τὰ ἐπὶ Λευκανίας χωρία.
[7, 30]	ταῖς ναυσὶ κόλπον περιιὼν τὸν	Ἰόνιον	ἔπλει τοῦ Ἀγκῶνος εὐθύ. ταύτῃ
[7, 27]	καὶ Βαλεριανὸς ἄγχιστα κόλπου τοῦ	Ἰονίου	ἥκων διαπορθμεύσασθαι μὲν ᾤετό οἱ
[7, 11]	δύο πρὸς τῇ ἀκτῇ τοῦ	Ἰονίου	κόλπου, Πίσαυρός τε καὶ Φανὸς,
[7, 18]	ποιησάμενον τὰ ἐντὸς κόλπου τοῦ	Ἰονίου	ξυμμῖξαι σφίσιν ἥκοντα ἐς τὰ
[7, 22]	ἅπαντα τὰ ἐντὸς κόλπου τοῦ	Ἰονίου,	πλὴν τοῦ Δρυοῦντος, αὖθις ὑποχείρια
[7, 18]	πλεῖστα τῶν ἐντὸς κόλπου τοῦ	Ἰονίου	φίλιά τε αὐτοῖς καὶ βασιλεῖ
[7, 18]	Καλαβρῶν καὶ τῶν ταύτῃ ἐθνῶν	ἰόντα	ἐξελάσαι μὲν ὀλίγους κομιδῆ τοὺς
[7, 30]	εἶναι Βελισάριον μὲν ἐς Ῥώμην	ἰόντα	τὰ ταύτῃ τε ὡς ἄριστα
[7, 4]	χερσὶ γένηται, κατὰ νώτου αὐτῶν	ἰόντας	βάλλειν τε καὶ ἐνοχλεῖν δυνάμει
[7, 18]	στράτευμα ἐνθένδε ἴδοιεν ἐς Ῥώμην	ἰόντας,	ἕπεσθαι σφίσιν αἴσθησιν αὐτοῖς οὐδεμίαν
[7, 18]	διαπορθμευσαμένους ἠξίου τὸν κόλπον πεζῇ	ἰόντας	παντὶ τῷ στρατῷ κοινῇ τὰ
[7, 8]	δωρησάμενος, ἐς Ῥώμην ἐκέλευεν ὁδῷ	ἰόντας	πορεύεσθαι, πομπούς τινας τῶν ἐν
[7, 28]	δὲ ἱππεῖς ἅπαντας ἐπίπροσθεν ἐκέλευεν	ἰόντας	στρατοπεδεύεσθαι παρὰ τὰς τῆς χώρας
[7, 9]	ὁ Τουτίλας ἐπὶ Ῥώμης ἐκέλευεν	ἰόντας	τοῖς ἐκ βουλῆς διδόναι. καὶ
[7, 18]	πολεμίων λαβὼν ἐπὶ κατασκοπῇ ὁδῷ	ἰόντας	τὸν μὲν ἕνα εὐθὺς ἔκτεινεν,
[7, 8]	μᾶλλον ἢ ἀπ´ ἐναντίας αὐτῇ	ἰόντας	φθονεροὺς ἡμᾶς ἐφ´ ἡμῖν αὐτοῖς
[7, 24]	ἐναντίας τε αὐτῶν οὐδεμιᾷ ὀκνήσει	ἰόντες.	ἀλλὰ ταῦτα μὲν καὶ τὰ
[7, 17]	λιμῷ ἤδη πλέοντες ἢ ὁδῷ	ἰόντες	ἀπέθανον. πολλοὶ δὲ καὶ καταληφθέντες
[7, 4]	ὑπηντίαζον. ἐπειδή τε ἀμφότεροι ὁδῷ	ἰόντες	ἐγγυτέρω ἀλλήλων ἐγένοντο, Γότθος ἀνὴρ,
[7, 4]	κατόπισθεν τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ὁδῷ	ἰόντες	ἐκ τοῦ αἰφνιδίου ἐφάνησαν, οὓς
[7, 14]	τὴν ἀντιπέρας σὺν Χιλβουδίῳ πολλάκις	ἰόντες	ἔκτεινάν τε καὶ ἠνδραπόδισαν τοὺς
[7, 33]	ἔτι μέντοι ἐπίπροσθεν ἀεὶ ὁδῷ	ἰόντες	ἐληΐζοντο βιαζόμενοι τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν.
[7, 26]	ἐς τὰ ἐπὶ Καμπανίας χωρία	ἰόντες,	οἵπερ Ἰωάννῃ προσχωρεῖν ἔγνωσαν. Ἰωάννης
[7, 28]	οὖν Βελισαρίου στρατιῶται ἐνταῦθά πη	ἰόντες	πολεμίων στρατεύματι ἐντυγχάνουσιν, οὕσπερ ὁ
[7, 36]	οἱ δὲ τὴν ἐπὶ Κεντουκέλλας	ἰόντες	ὑπό τε τοῖς ἐνεδρεύουσι γενόμενοι
[7, 37]	ξυμμαχήσουσιν ἐπὶ πολεμίους τοὺς ἄλλους	ἰόντι.	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς οὔτε τὸν
[7, 19]	ἐκ τοῦ Πόρτου ἐς Ῥώμην	ἰόντι	ἐν δεξιᾷ, καὶ πεζὸς παραβεβοηθήκει
[7, 23]	τε Θουρίους καὶ Ῥηγίνους ἐνθένδε	ἰόντι.	ἐνταῦθα Ἰωάννης ξὺν ὀλίγοις τισὶ,
[7, 18]	πρὸς ἑσπέραν τε καὶ Ῥώμην	ἰόντι.	τούτου Κανουσίου πέντε καὶ εἴκοσι
[7, 35]	ἀπέλιπεν, ἥπερ αὐτοῦ ἔτι ὁδῷ	ἰόντος	κατ´ ἄκρας ἑάλω. ἐς Βυζάντιον
[7, 32]	Βελισαρίου ἔτι ἐς Βυζάντιον ὁδῷ	ἰόντος	οὐδὲν ἂν τῶν βεβουλευμένων προχωρήσειε
[7, 40]	ὄντος καὶ ἀπ´ ἐναντίας σφίσιν	ἰόντος,	οὕτως ἁπάσας διασκεδάννυσθαι τὰς ναῦς
[7, 34]	τῶν παρὰ Λαγγοβάρδας ἐπὶ ξυμμαχίᾳ	ἰόντων	Ἐρούλων τισὶ ξὺν Ἀόρδῳ τῷ
[7, 3]	αὐτοῖς πλήθει πολλῷ ἐς χεῖρας	ἰόντων	οἵ τε ἄλλοι καὶ Ἀρταβάζης
[7, 23]	στενὸν μάλιστα ἑκατέρωθεν ἐς κόλπον	ἰοῦσαν,	οὗ δὴ Ταραντηνῶν ὁ λιμήν
[7, 37]	μεταξὺ βοηθείας ἐκ βασιλέως ἐνταῦθα	ἰούσης	οὕτω δὴ ἀπαλλάσσοιντο, Γότθοις μὲν
[7, 34]	καὶ ὑμῖν ἐφ´ ἑτέρους τινὰς	ἰοῦσι	ξυντετάξονται τὸ λοιπὸν Γήπαιδες, χάριν
[7, 18]	χωρία μᾶλλον ξυνοίσειν· πεζῇ γὰρ	ἰοῦσι	χρόνον τε σφίσι τετρίψεσθαι πλείω
[7, 20]	πολλῷ ἄποθεν Γότθοις δέκα ὁδῷ	ἰοῦσιν	ἐνέτυχον, οὓς δὴ ἑλόντες παρὰ
[7, 18]	στρατῷ δὲ ἐκ Δρυοῦντος πεζῇ	ἰοῦσιν	οὐδ´ ἂν τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἐν
[7, 2]	ἅπαντας συγκαλέσας πρέσβεις ἀνέπεισε πρὸς	Ἰουστινιανὸν	βασιλέα πέμψαι, δεησομένους ἐφ´ ᾧ
[7, 31]	δέ τινες ἐπίθεσιν ἐπὶ βασιλέα	Ἰουστινιανὸν	ἐβουλεύσαντο. οἵπερ ὅπως τε ἐς
[7, 32]	ἀρετῆς ἥκοντα, καὶ τὸν ἀδελφὸν	Ἰουστινιανὸν	ἐν ἰδιώτου μοίρᾳ καθημένους τὸν
[7, 30]	Μηδικὸς πόλεμος ἐπικείμενος ἰσχυρότατα βασιλέα	Ἰουστινιανὸν	ἐς τοῦτο ἐνῆγεν. ~Ἐν τούτῳ
[7, 21]	Θεόδωρον ὄνομα, πρέσβεις ἐς βασιλέα	Ἰουστινιανὸν	ἔστειλεν, ὅρκοις αὐτοὺς δεινοτάτοις καταλαβὼν,
[7, 34]	ἐπαγαγέσθαι. πέμψαντες οὖν παρὰ βασιλέα	Ἰουστινιανὸν	πρέσβεις στράτευμα σφίσιν ἐδέοντο πέμψαι.
[7, 37]	βασιλέως σφίσιν ἀφίξεσθαι. ἀδύνατον γὰρ	Ἰουστινιανὸν	τὸ λοιπὸν εἶναι πόλεμον πρὸς
[7, 40]	δὲ τὸν αὐτοῦ κηδεστὴν καὶ	Ἰουστινιανὸν	τὸν αὐτοῦ παῖδα παντὶ τῷ
[7, 21]	λοιπὸν ἕξεις. ταῦτα ἐπεὶ βασιλεὺς	Ἰουστινιανὸς	ἀπενεχθέντα εἶδε, καὶ τοὺς λόγους
[7, 33]	ἔσχον, ἐπειδὴ τάχιστα βασιλεὺς αὐτὰς	Ἰουστινιανὸς	ἀφείλετο Γότθους· ἐξηνδραπόδισάν τε τοὺς
[7, 14]	καὶ τῇ ἀμφ´ αὐτὴν χώρᾳ	Ἰουστινιανὸς	βασιλεὺς ἅτε προσηκούσῃ τὸ ἐξ
[7, 34]	τοσαῦτα εἶπον. βουλευσάμενος δὲ πολλὰ	Ἰουστινιανὸς	βασιλεὺς αὐτοὺς μὲν ἀποπέμψασθαι ἀπράκτους
[7, 37]	τηνικάδε προδοσίᾳ εἷλον. Ταῦτα ἀκούσας	Ἰουστινιανὸς	βασιλεὺς Γερμανὸν τὸν ἀνεψιὸν τὸν
[7, 3]	τὴν ἀρχὴν Τουτίλας. ~Ἐπεὶ δὲ	Ἰουστινιανὸς	βασιλεὺς ἔμαθε τά τε ἀμφὶ
[7, 40]	τε δεδιότες πολέμιον. ὕστερον δὲ	Ἰουστινιανὸς	βασιλεὺς στρατιὰν ἀξιολογωτάτην ἐπ´ αὐτοὺς
[7, 33]	Ῥωμαίων κομίζεσθαι. Λαγγοβάρδας δὲ βασιλεὺς	Ἰουστινιανὸς	ἐδωρήσατο Νωρικῶν τε πόλει καὶ
[7, 36]	οὖν ἐφέρετο τῇδε. βασιλεὺς δὲ	Ἰουστινιανὸς	ἐπειδὴ Βελισάριον ἐς Βυζάντιον ἥκοντα
[7, 33]	Ῥωμαῖοι ἔσχον, ἀλλὰ καὶ βασιλεὺς	Ἰουστινιανὸς	ἐπέρρωσε σφίσι, τοῦ μή τί
[7, 34]	δὲ ἑτέρων Αὐδουίν. βασιλεὺς δὲ	Ἰουστινιανὸς	λόγους μὲν τοὺς πρὸς ἀμφοτέρων
[7, 40]	εἶχεν ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε. ἡνίκα	Ἰουστινιανὸς	ὁ Γερμανοῦ θεῖος τὴν βασιλείαν
[7, 1]	Ἡρωδιανῷ εἵποντο μόνοι. βασιλεὺς δὲ	Ἰουστινιανὸς	Οὐίττιγιν μὲν ξὺν τῇ γυναικὶ
[7, 37]	τοὺς ἄλλους ἰόντι. βασιλεὺς δὲ	Ἰουστινιανὸς	οὔτε τὸν πρεσβευτήν οἱ ἐς
[7, 32]	τοῖς ἀναγκαιοτάτοις μεταποιούμενος. βασιλεὺς δὲ	Ἰουστινιανὸς	παρέλυσε τὸν Ἀρταβάνην ἧς εἶχεν
[7, 30]	ὃν Προκόπιος ξυνέγραψε. ~Βασιλεὺς δὲ	Ἰουστινιανὸς	πεζοὺς στρατιώτας οὐχ ἧσσον ἢ
[7, 14]	ἐπράσσετο τῇδε, ἐν τούτῳ βασιλεὺς	Ἰουστινιανὸς	πρέσβεις τινὰς παρὰ τούτους δὴ
[7, 27]	στρατόπεδα τῇδε ἐφέρετο. βασιλεὺς δὲ	Ἰουστινιανὸς	στράτευμα πέμπειν ἄλλο ἐπὶ Γότθους
[7, 32]	κατὰ βραχύ τινος μέτεστι, τὸν	Ἰουστινιανοῦ	ἀναδύεσθαι φόνον οὔτε ὀκνήσει οὔτε
[7, 21]	εἴ τι ἀγαθὸν σφίσι πρὸς	Ἰουστινιανοῦ	βασιλέως ξυμβαίνοι, καταλέγων ἐφεξῆς ἅπαντα,
[7, 14]	~Χιλβούδιος ἦν τις ἐκ τῆς	Ἰουστινιανοῦ	βασιλέως οἰκίας ἐσάγαν μὲν δραστήριος
[7, 38]	δὲ οὗτος ἀνὴρ βασιλέως μὲν	Ἰουστινιανοῦ	δορυφόρος, ἐπεὶ ἐς τοὺς Κανδιδάτους
[7, 32]	„οὐδέ τίς σοι ἀντιστήσεται τῶν	Ἰουστινιανοῦ	ξυγγενῶν. ὁ μέντοι γε πάντων
[7, 39]	τι ἧσσον, Ἰουστίνου τε καὶ	Ἰουστινιανοῦ,	τῶν αὐτοῦ παίδων, πολλὴν ἐνδειξαμένων
[7, 16]	φίλος μὲν ἐς τὰ μάλιστα	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ γέγονε, χρήματα δὲ περιβεβλημένος
[7, 1]	διὸ δὴ οἵ τε Ἰταλιῶται	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ δύσνοι ἐγένοντο καὶ τῶν
[7, 29]	ἀπωτάτω ἀπήνεγκεν. ἐπιμελὲς μὲν οὖν	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ ἐγεγόνει τὸ θηρίον τοῦτο
[7, 21]	πόλεμον ἄγειν. καὶ γράμματα δὲ	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ ἔγραψεν. ἤδη μὲν οὖν
[7, 9]	οἷς δὴ Κωνσταντιανὸς ἀπορούμενος γράμματα	Ἰουστινιανῷ	βασιλεῖ ἔπεμψεν, ἄντικρυς ἀποφαίνων ὅτι
[7, 40]	ἀδελφιδοῦν, Γερμανοῦ δὲ γαμβρὸν, ξὺν	Ἰουστινιανῷ	θατέρῳ τοῖν Γερμανοῦ παίδοιν τῷ
[7, 32]	ξυμπεπτωκόσιν Ἀρσάκης δολώσεις ἐπί τε	Ἰουστινιανῷ	καὶ τῇ πολιτείᾳ ἐπινοεῖν ἤρξατο.
[7, 32]	ἄμφω, ἠξίου πρῶτον Ἀρσάκης τὸν	Ἰουστῖνον	δι´ ὅρκων ἰσχυρίσασθαι μή ποτε
[7, 32]	Ἀρταβάνῃ κοινολογησάμενος ἅπαντα ἐς τὸν	Ἰουστῖνον	ἐξήνεγκεν, ὅσα δὴ πρότερον Ἀρσάκης
[7, 13]	οὐκ ἔχω εἰπεῖν. Βελισάριος δὲ	Ἰουστῖνον	ἐπὶ τῇ Ῥαβέννης φυλακῇ καταστησάμενος
[7, 5]	πολλῷ ὕστερον στράτευμα ἐπί τε	Ἰουστῖνον	καὶ Φλωρεντίαν ἔπεμψεν, οἷς δὴ
[7, 32]	ἧσσον ἐς Γερμανόν τε καὶ	Ἰουστῖνον	τὸν αὐτοῦ παῖδα τὸ ἔγκλημα
[7, 32]	διαφανές. ταῦτα ὁ Γερμανὸς ἀκούσας	Ἰουστῖνον	τὸν παῖδα ἐκέλευε πράσσειν ὅπως
[7, 32]	τὸ ἔργον τοῦτο ἀποκαλύψας. ταῦτα	Ἰουστῖνος	ἀκούσας ξυνεταράχθη τε καὶ ἰλιγγιάσας
[7, 32]	αὐτῷ εἰπὼν ἔτυχεν. Ἐπεὶ δὲ	Ἰουστῖνος	αὐτός τε ἅπαντα ἐπιτελέσειν καὶ
[7, 5]	τὸ τεῖχος ἐς πολιορκίαν καθίσταντο.	Ἰουστῖνος	δὲ ξυνταραχθεὶς ἐπεὶ τῶν ἐπιτηδείων
[7, 32]	τῷ Ἀρταβάνῃ ἀπήγγειλεν, ὁ δὲ	Ἰουστῖνος	ἐς τὸν πατέρα τὸν πάντα
[7, 40]	Ἀράτιος καὶ Ναζάρης ἡγοῦντο καὶ	Ἰουστῖνος	ὁ Γερμανοῦ παῖς καὶ Ἰωάννης,
[7, 32]	θήσεσθαι σφίσι. καὶ ἦν γὰρ	Ἰουστῖνος	ὁ πρεσβύτερος τῶν Γερμανοῦ παίδων
[7, 6]	Ῥώμην, Σπολίτιον δὲ Βέσσας, καὶ	Ἰουστῖνος	Φλωρεντίαν, Κυπριανὸς δὲ Περυσίαν, καὶ
[7, 39]	καὶ Ἰλλυριῶν οὐδέν τι ἧσσον,	Ἰουστίνου	τε καὶ Ἰουστινιανοῦ, τῶν αὐτοῦ
[7, 5]	ἐπεὶ δὲ ὁ Ῥωμαίων στρατὸς	Ἰουστίνῳ	ξυνέμιξεν, ὀλίγους μέν τινας τῶν
[7, 32]	ἐντὸς ἔκρυψεν, αὐτὸς δὲ ξὺν	Ἰουστίνῳ	τῷ παιδὶ ἐκτὸς ἔμενεν. ἐνταῦθα
[7, 1]	δεδιότες τὴν δύναμιν. ἑπτακισχιλίους γὰρ	ἱππέας	ἐκ τῆς οἰκίας παρείχετο· ὧν
[7, 28]	Ἰωάννῃ στράτευμα δύνηται· τοὺς δὲ	ἱππεῖς	ἅπαντας ἐπίπροσθεν ἐκέλευεν ἰόντας στρατοπεδεύεσθαι
[7, 19]	δὲ ἄλλους πεζούς τε καὶ	ἱππεῖς	ἑκατέρωθεν ἐν χωρίοις ἐχυροῖς τισιν
[7, 19]	οὕσπερ ἐνταῦθα Βελισάριος καταστησάμενος ἔτυχεν,	ἱππεῖς	ἐπαγόμενος ἑκατὸν ἐπὶ τὸ τῶν
[7, 34]	πλέον αὐτοῖς ἢ ἐς μυρίους	ἱππεῖς	ἔπεμψεν, ὧν δὴ Κωνσταντιανὸς καὶ
[7, 27]	ἀνελέξατο γράμματα, ἐνακοσίους ἀριστίνδην ἀπολεξάμενος,	ἱππεῖς	μὲν ἑπτακοσίους, πεζοὺς δὲ διακοσίους,
[7, 30]	ἀδελφὸς, τοῦ δὲ Ῥωμαίων στρατοῦ	ἱππεῖς	μὲν Ἰλλυριοὶ τριακόσιοι, οὕσπερ Ἰωάννης
[7, 19]	οὐ πολλοῖς εἷλον. ἥκοντές τε	ἱππεῖς	παρὰ Βελισάριον δρόμῳ ἀγγέλλουσιν ὅτι
[7, 28]	ἐπειδὴ ἐπύθετο ἅπαντα, ἐς τρισχιλίους	ἱππεῖς	τοῦ παντὸς στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐπὶ
[7, 30]	μὲν ἐνταῦθα καθῆστο, δισχιλίους δὲ	ἱππεῖς	τοῦ στρατοπέδου ἀπολεξάμενος ἐς Πικηνοὺς
[7, 36]	ἁλισκομένης τότε τῆς πόλεως, ξὺν	ἱππεῦσι	τετρακοσίοις ἔς τε τὸν Ἀδριανοῦ
[7, 27]	καὶ τὸ Ἰωάννου στρατόπεδον ἦν,	ἱππεύων	δὲ ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν
[7, 26]	κακουργήσων ἴοι, στράτευμα ἐπὶ Καμπανίας	ἱππέων	στεῖλαι. οἳ δὴ ἐπεὶ ἐν
[7, 26]	ἀμφὶ τὸν Ῥώμης περίβολον, τῶν	ἱππέων	τοὺς δοκιμωτάτους ἀπολεξάμενος, τῶν πάντων
[7, 3]	γὰρ πανταχόσε τοῦ χωρίου πεδία	ἱππήλατά	ἐστι, διήκοντα ἐς Μάντουαν πόλιν,
[7, 33]	μὲν ἐν τῇ Ἀρελάτῳ τὸν	ἱππικὸν	ἀγῶνα θεώμενοι, νόμισμα δὲ χρυσοῦν
[7, 37]	μετεπέμπετο. ἐνταῦθά τε ἀγῶνα τὸν	ἱππικὸν	θεασάμενος, τὴν στρατιὰν ἡτοίμαζε πᾶσαν,
[7, 36]	Βελισαρίου οἰκίᾳ, ὕστερον δὲ καταλόγου	ἱππικοῦ	ἄρχων ἔς τε Ἰταλίαν ἐστράτευσε
[7, 38]	καλουμένους τελῶν ἔτυχε, τῶν δὲ	ἱππικῶν	καταλόγων ἦρχεν, οἳ ἐν Τζουρουλῷ
[7, 39]	τινὰς δὲ καὶ ἐκ καταλόγων	ἱππικῶν,	οἳ ἐπὶ τῆς Θρᾴκης ἵδρυντο,
[7, 20]	καὶ Βασίλειος ξὺν ἑτέροις τισὶν	(ἵπποι	γὰρ σφίσι παρόντες ἔτυχον) ξὺν
[7, 24]	μόνος ἐμπόδιον ἀνδράσι τε καὶ	ἵπποις	ἐς ἀεὶ γίγνεται. ὁσάκις δέ
[7, 27]	εἶναι. στρατιώταις τε γὰρ καὶ	ἵπποις	ἐς ἐκεῖνο τοῦ καιροῦ τὰ
[7, 26]	τριακοσίους. τετρακοσίους οὖν, οὕσπερ δὴ	ἵπποις	τε καὶ σώμασιν ἀκραιφνέσι χρῆσθαι
[7, 28]	ῥᾷστα ᾤετο σφίσι μὲν καὶ	ἵπποις	τοῖς σφετέροις τὰ ἐπιτήδεια πάντα
[7, 4]	ἐς τὸ Ῥωμαίων στράτευμα τὸν	ἵππον	ἀπήλαυνεν, Οὐάλαρις δὲ νεκρὸς αὐτοῦ
[7, 11]	ἰέναι, μόνος δὲ αὐτὸς τὸν	ἵππον	ἐξελάσας κατὰ τάχος ᾔει. Γότθοις
[7, 4]	καὶ ἀγαθὸς τὰ πολέμια, τὸν	ἵππον	ἐξελάσας πρὸ τοῦ ἄλλου στρατοῦ
[7, 1]	διεφύλασσε μή τινι παριοῦσα ἡ	ἵππος	λυμήνηται. τῶν δὲ ὡραίων ἐν
[7, 17]	κατὰ πεντήκοντα χρυσῶν. ὅτῳ δὲ	ἵππος	τεθνεὼς ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον
[7, 1]	καὶ στρεπτοὺς ἔχειν ἆθλα παρεῖχεν,	ἵππου	δὲ ἢ τόξου ἢ ἄλλου
[7, 24]	πληγεὶς αὐτός τε ἐκ τοῦ	ἵππου	ἐκπίπτει καὶ τὸ σημεῖον ἐς
[7, 11]	φυγὴν ὥρμητο. τοῦ δέ οἱ	ἵππου	ἐν δυσχωρίᾳ ὀκλάσαντος, κραυγή τε
[7, 30]	οἱ βάρβαροι εἶδον, ἐπὶ τοὺς	ἵππους	ἀναθορόντες ἀμφὶ τὴν ἠϊόνα ἐγένοντο
[7, 26]	δέος ἐνδεικνύντας, αὐτίκα ἐς τοὺς	ἵππους	ἀναθορόντες ξὺν αὐτοῖς ἔφευγον. καὶ
[7, 30]	ἄνδρας ἐς γῆν καὶ τοὺς	ἵππους	ἀποβιβάσαντας ὁδῷ τε πορευομένους ἐς
[7, 36]	αὐτοῖς αἵρεσιν, ὅπως ἢ τοὺς	ἵππους	ἀφέντες ἐνταῦθα καὶ τὰ ὅπλα
[7, 12]	ἐναντίους διέφυγον, ἀλλὰ τούς τε	ἵππους	ἀφέντες καὶ τὰ ὅπλα ἐς
[7, 18]	πρῶτα μὲν τῶν πολεμίων τοὺς	ἵππους	νεμομένους καταλαβόντες ἀναθρώσκουσιν ἐς αὐτοὺς
[7, 12]	καὶ μέντοι καὶ ὅπλα καὶ	ἵππους.	οἱ γὰρ στρατιῶται ὀλίγοι λίαν
[7, 8]	ἐφέρετο καὶ χρόνος ἐτρίβη συχνὸς,	ἵππους	τε καὶ ὑποζύγια παρασχόμενος, ἐφοδίοις
[7, 4]	κατέστη μόνος. ἄμφω τοίνυν τὼ	ἵππω	κατ´ ἀλλήλοιν ἐλάσαντε, ἐπειδὴ ἄγχιστα
[7, 26]	ἄγχιστα μέν πη ἐτύγχανεν ὢν,	ἵππων	δὲ ἀπορίᾳ ὡς ἥκιστα ἐθέλων
[7, 8]	δὲ ξυνελόντα εἰπεῖν ἀριθμοῦ κρείσσω,	ἵππων	δὲ καὶ ὅπλων περιουσίας ὑπερβολή
[7, 26]	ἐνταῦθα ἡσυχῆ μένειν τῶν τε	ἵππων	ἐπιμελεῖσθαι (κόπῳ γὰρ πολλῷ ἐν
[7, 12]	βασιλεῦ κράτιστε, ἀνδρῶν τε καὶ	ἵππων	καὶ ὅπλων καὶ χρημάτων χωρίς.
[7, 40]	ληϊσάμενοι τὰ ἐπὶ Σικελίας χωρία	ἵππων	μὲν ἐπαγόμενοι καὶ ζῴων ἄλλων
[7, 18]	δέ οἱ πρῶτα τὰς τῶν	ἵππων	νομὰς ἐνδεικνύναι. ἐπεὶ οὖν ὡμολόγει
[7, 11]	ἔγνω· ἔδοξε γάρ οἱ ἐς	ἵππων	νομὰς ἐπιτηδείως τὸ χωρίον κεῖσθαι.
[7, 21]	πλούτῳ τε ὑπερφυεῖ χρώμενοι καὶ	ἵππων	τε καὶ ὅπλων περιουσίαν τινὰ,
[7, 36]	ἐπιγενομένῃ ἐβουλεύσαντο μὲν σιτίζεσθαι τῶν	ἵππων	τισὶν, ὄκνησις δὲ αὐτοὺς τῷ
[7, 24]	μὲν τοῖς ἐγχειρήμασι Τουτίλαν ἐτεθήπεσαν	ἴσα	θεῷ, ἄμαχόν τινα καὶ ἀήττητον
[7, 19]	οἱ μὲν οὖν ξὺν τῷ	Ἰσαάκῃ	εἰσδύσαντες ἐς τὸ τῶν πολεμίων
[7, 18]	τὸ ξὺν τῷ Ἰωάννῃ καὶ	Ἰσαάκῃ	στράτευμα ἐς Ἐπίδαμνόν τε ἀφίκετο
[7, 13]	τε τὸν Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν καὶ	Ἰσαάκην	Ἀρμένιον Ἀρατίου τε καὶ Ναρσοῦ
[7, 19]	Τουτίλας περιαλγήσας τῇ ξυμφορᾷ τὸν	Ἰσαάκην	διέφθειρε. ~Βέσσας τε τὸν σῖτον
[7, 19]	δυνάμει τῇ πάσῃ. τὸν δὲ	Ἰσαάκην	ἐς τὸν Πόρτον ἐσαγαγὼν τήν
[7, 19]	κτείνουσι τῶν ἐναντίων, ζῶντα δὲ	Ἰσαάκην	ξὺν ἑτέροις τισὶν οὐ πολλοῖς
[7, 19]	πλῆθος πολεμίων ὑποτοπήσαντες ἀμφὶ τὸν	Ἰσαάκην	ὄπισθεν εἶναι, ἢ τοὺς ἐναντίους
[7, 19]	οὐ διερευνησάμενος ὁποίᾳ ποτὲ μηχανῇ	Ἰσαάκης	ἁλῴη, ἀλλ´ οἰόμενος τόν τε
[7, 19]	δὴ ἔχοιτο πρὸς τῶν πολεμίων	Ἰσαάκης.	Βελισάριος δὲ καταπλαγεὶς οἷς ἠκηκόει
[7, 19]	ἄλλα, ἅπερ μοι ἔμπροσθεν εἴρηται.	Ἰσαάκης	δὲ ταῦτα ἀκούσας οὐκέτι οἷός
[7, 19]	Πόρτῳ γενόμενος Βελισάριος, τήν τε	Ἰσαάκου	μανίαν ἔγνω καὶ τῆς οὐ
[7, 14]	ἱερεῖα πάντα· εἱμαρμένην δὲ οὔτε	ἴσασιν	οὔτε ἄλλως ὁμολογοῦσιν ἔν γε
[7, 20]	λιμῷ ὑπερφυῶς κεκακωμένοι. Τέσσαρες οὖν	Ἴσαυροι,	ἀμφὶ πύλην Ἀσιναρίαν φυλακὴν ἔχοντες,
[7, 36]	οἰόμενοι. μόνοι τε οἱ προδιδόντες	Ἴσαυροι	ἐπὶ τῇ αὐτῶν φυλακῇ μείναντες
[7, 10]	ἐπηγάγοντο νύκτωρ. οἱ μὲν οὖν	Ἴσαυροι	ξυμφρονήσαντες ἁλισκομένης τῆς πόλεως σχεδόν
[7, 20]	ἐνταῦθα ἐγένοντο, τοῖς βαρβάροις οἱ	Ἴσαυροι	πάντα ἐδείκνυον, ὡς ἀνιέναι μὲν
[7, 20]	οὐδεμίαν πεποίηντο. καὶ τρίτον οἱ	Ἴσαυροι	Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν ἐλθόντες ἐς
[7, 20]	πέρι εὖ ἥκοντας, ξὺν τοῖς	Ἰσαύροις	διὰ τῶν βρόχων ἀναβαίνειν ἐς
[7, 10]	οἰκητόρων τὰς πύλας ξὺν τοῖς	Ἰσαύροις	ἐφύλασσον. οὗτοι Ἰσαύροις τοῖς ξυμφυλάσσουσι
[7, 20]	ἐς ὃν τούτοις δὴ τοῖς	Ἰσαύροις	ἡ φυλακὴ τοῦ ταύτῃ τείχους
[7, 10]	ξὺν τοῖς Ἰσαύροις ἐφύλασσον. οὗτοι	Ἰσαύροις	τοῖς ξυμφυλάσσουσι διάφοροι γεγενημένοι ἀπ´
[7, 20]	δὲ καὶ ὣς ἐς τοὺς	Ἰσαύρους	ἐχόμενος οὐ λίαν αὐτοῖς πιστεύειν
[7, 36]	σφίσι δεδόσθαι, ἅμα δὲ καὶ	Ἰσαύρους	ὁρῶντες τοὺς παραδόντας Ῥώμην τὰ
[7, 21]	τοὺς τὴν πόλιν αὐτῷ παραδόντας	Ἰσαύρους	„Ὑμεῖς μὲν“ ἔφη „ξύντροφοι Γότθοις
[7, 20]	ἔφασαν εἶναι τῶν τινας σφίσιν	Ἰσαύρων	ἐνδώσειν τὴν πόλιν· ἤδη γὰρ
[7, 36]	Παῦλός τε καὶ τῶν τις	Ἰσαύρων,	Μίνδης ὄνομα, Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν
[7, 36]	πολιορκίᾳ τριβέντος πολλοῦ, τῶν τινες	Ἰσαύρων,	οἳ ἀμφὶ πύλην, ἣ Παύλου
[7, 10]	τούτῳ δὲ Τουτίλας Τίβουριν πόλιν,	Ἰσαύρων	φρουρὰν ἔχουσαν, προδοσίᾳ εἷλε τρόπῳ
[7, 6]	ἐνταῦθα ἐφύλασσε, Ῥωμαίων τε καὶ	Ἰσαύρων	χιλίους ἔχων. καὶ αὐτὸς μὲν
[7, 30]	ᾧ τὸ λοιπὸν ἐπὶ τῇ	ἴσῃ	καὶ ὁμοίᾳ Γότθοις ξυντάξονται· ὅπερ
[7, 36]	σφέτερα αὐτῶν ἔχοντες ἐπὶ τῇ	ἴσῃ	καὶ ὁμοίᾳ Γότθοις τὸ λοιπὸν
[7, 37]	αὐτοὶ βούλοιντο, ἢ ἐπὶ τῇ	ἴσῃ	καὶ ὁμοίᾳ τῷ Γότθων στρατῷ
[7, 22]	δὲ τοιούτων ὄντων ἐκεῖνο εὖ	ἴσθι,	ὡς δυοῖν ἀνάγκη τὸ ἕτερον
[7, 12]	δὲ καὶ τοῦτο, ὦ δέσποτα,	ἴσθι,	ὡς τῶν ὑπὸ σοὶ στρατευομένων
[7, 23]	δὴ Ταραντηνῶν ὁ λιμήν ἐστιν,	ἰσθμόν	τε, ὡς τὸ εἰκὸς, τὸν
[7, 23]	τῆς ἄλλης πόλεως τὴν τοῦ	ἰσθμοῦ	μοῖραν τειχίσματί τε αὐτὴν περιέβαλεν
[7, 34]	ὥσπερ εἴρηται, κεκομισμένοι χρόνον οὐκ	ἴσμεν	ὁπόσον ἄνω. καίτοι τῆς παρούσης
[7, 1]	γνώμῃ. Οἱ δὲ ἄλλοι ἄρχοντες,	ἴσοι	μᾶλλον αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους ὄντες
[7, 24]	τρίβολοι τοιοίδε εἰσί. σκολόπων τεττάρων	ἰσομήκων	μάλιστα τὰ ὄπισθε πρὸς ἄλληλα
[7, 5]	πεδίον ἀφικόμενοι φάλαγγά τε ποιησάμενοι	ἵσταντο.	καὶ εἰ μὲν φυγόντας τοὺς
[7, 25]	ἄλλων ὀχυρωμάτων ταύτῃ, ᾗπερ ὑμεῖς	ἴστε,	Γότθοις καὶ Οὐιττίγιδι ἐκεχωρήκει τὰ
[7, 24]	τε μέγα τι χρῆμα ἔξωθεν	ἵστη.	ἐτύγχανε δὲ καὶ τάφρους βαθείας
[7, 40]	ᾗ ἔπλει Ἀρταβάνης αὐτὸς, τοῦ	ἱστοῦ	οἱ ἐν τῷ σάλῳ τούτῳ
[7, 39]	ἰέναι Γερμανὸν ἤκουσαν, ἀθρόοι ἐν	Ἰστρίᾳ	γεγενημένοι, ἐνταῦθά τε τὸ στράτευμα
[7, 39]	βάρβαροι πολλοὶ, οἵπερ ἀμφὶ ποταμὸν	Ἴστρον	διατριβὴν εἶχον, κατὰ κλέος τοῦ
[7, 14]	εἶχεν, οὐχ ὅσον διαβῆναι τὸν	Ἴστρον	ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους οὐδεὶς ἴσχυσεν,
[7, 29]	χρόνον Σκλαβηνῶν στράτευμα διαβάντες ποταμὸν	Ἴστρον	Ἰλλυριοὺς ἅπαντας ἄχρι Ἐπιδαμνίων ἔδρασαν
[7, 13]	ἔτυχον ἔναγχος διαβάντες μὲν ποταμὸν	Ἴστρον,	ληϊσάμενοι δὲ τὰ ἐκείνῃ χωρία
[7, 40]	ὅ τι κατεργασόμενοι διέβησαν ποταμὸν	Ἴστρον.	οἱ δὲ ἰσχυρίσαντο ὡς Θεσσαλονίκην
[7, 38]	ἐς τρισχιλίους ἀγηγερμένοι, ποταμόν τε	Ἴστρον,	οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος, διέβησαν, καὶ
[7, 40]	καὶ ἄλλοι οὐ πολλῷ ὕστερον	Ἴστρον	ποταμὸν διαβάντες καὶ τοῖς προτέροις
[7, 40]	Ἄνται, οἳ Σκλαβηνῶν ἄγχιστα ᾤκηνται,	Ἴστρον	ποταμὸν διαβάντες στρατῷ μεγάλῳ ἐσέβαλον
[7, 35]	οὐ μέντοι Γότθοις ξυνέμιξεν, ἀλλ´	Ἴστρον	ποταμὸν διαβὰς αὖθις ἐς Σκλαβηνοὺς
[7, 40]	ἀφίκετο ἐς Ῥωμαίων τὴν γῆν.	Ἴστρον	τε ποταμὸν διαβάντες ἀμφὶ Νάϊσον
[7, 14]	ἣ κεῖται μὲν ὑπὲρ ποταμὸν	Ἴστρον,	Τραϊανοῦ τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος ἐν
[7, 38]	οὐ μὴν οὐδὲ στρατῷ ποταμὸν	Ἴστρον	φαίνονται διαβεβηκότες ἐκ τοῦ παντὸς
[7, 34]	ἡσυχῆ ἔμενον. τοῦ μὲν γὰρ	Ἴστρου	ἐπέκεινα προσποιεῖσθαι ὑμεῖς οὐδὲν ἠξιοῦτε,
[7, 34]	πρότερα εἶχον, Γήπαιδες δὲ τοῦ	Ἴστρου	ἐπὶ θάτερα τὸ ἐξ ἀρχῆς
[7, 33]	πατρίων Λαγγοβάρδαι ἐξαναστάντες ἐνθένδε ποταμοῦ	Ἴστρου	ἱδρύσαντο, Γηπαίδων οὐ πολλῷ ἄποθεν.
[7, 14]	γὰρ πλεῖστον τῆς ἑτέρας τοῦ	Ἴστρου	ὄχθης αὐτοὶ νέμονται. τὰ μὲν
[7, 14]	στρατηγὸν ἀνειπὼν, ἐπὶ τῇ τοῦ	Ἴστρου	ποταμοῦ φυλακῇ κατεστήσατο, φυλάσσειν κελεύσας
[7, 17]	τι δρᾶν ὑμᾶς ἀνόσιον ἔργον	ἰσχύομεν,	οὐκ ἄν τινα ἡμῖν τὸ
[7, 10]	τὰ Ῥώμης χωρία ἀποβαίνειν οὐδαμῆ	ἴσχυον,	οὔτε τοὺς πολεμίους λανθάνοντες (ἐπεὶ
[7, 20]	ἐν Γότθοις, ἀνδρίας τε καὶ	ἰσχύος	πέρι εὖ ἥκοντας, ξὺν τοῖς
[7, 26]	μάχη μὲν ἐκ τοῦ αἰφνιδίου	ἰσχυρὰ	γίνεται· ἅμα γὰρ τῇ ὄψει
[7, 40]	διατριβὴν ἐνταῦθα ἔχειν. ἔναγχος γὰρ	ἰσχυρίζετο	ἀκηκοέναι, ἡνίκα παρὰ τοῖς πολεμίοις
[7, 14]	ἔτι τοῦτον δὴ τὸν ἄνδρα	ἰσχυρίζετο	εἶναι, δεδιότα δὲ ἅτε δὴ
[7, 7]	τινα κατὰ τοῦ περιβόλου ποιήσεσθαι	ἰσχυρίζετο,	οὐδὲ ἄλλῃ τινὶ ἐπιβουλῇ ἐς
[7, 9]	ἀνδρῶν ἐπικράτησιν, ἀλλὰ τίσιν τινὰ	ἰσχυρίζομαι	τῆς εἰς ὑμᾶς ἀδικίας αὐτοὺς
[7, 15]	τινα οὐ δέον αὐτῷ ἐμπεπτωκέναι,	ἰσχυριζόμενοι	δὲ ὡς ὀλίγῳ ὕστερον ἑτέραν
[7, 14]	καταστησάμενος ξυνοικιστὴν δοίη, αὐτὸν ἐκεῖνον	ἰσχυριζόμενοι,	ᾗπερ ἠβούλοντο, Χιλβούδιον εἶναι. ταύταις
[7, 18]	στρατιωτῶν ἀδικουμένους. Ἰωάννου δὲ πάντα	ἰσχυριζομένου	πρὸς αὐτῶν τὸ λοιπὸν Ἰταλιώταις
[7, 10]	λόγου ἀξίαν τὴν Βελισαρίου δύναμιν	ἰσχυρίζοντο	εἶναι. Ἐν τούτῳ δὲ Τουτίλας
[7, 20]	δυνατοὶ γὰρ εἶναι τοῦτο ποιεῖν	ἰσχυρίζοντο	οὐδενὶ πόνῳ. καὶ ὃς χάριτας
[7, 32]	καὶ Κωνσταντιανὸς καὶ Βούζης διώμοτοι	ἰσχυρίσαντο	μηδ´ ὁτιοῦν σφᾶς τούτων δὴ
[7, 17]	στρατὸν αὐτίκα δὴ μάλα παρέσεσθαι	ἰσχυρίσαντο,	ταύτῃ τε αὐτοὺς παρηγορήσαντες ἀπεπέμψαντο.
[7, 40]	διέβησαν ποταμὸν Ἴστρον. οἱ δὲ	ἰσχυρίσαντο	ὡς Θεσσαλονίκην τε αὐτὴν καὶ
[7, 32]	Ἀρσάκης τὸν Ἰουστῖνον δι´ ὅρκων	ἰσχυρίσασθαι	μή ποτε τοὺς λόγους ἔς
[7, 14]	διὰ τοῦτο πρὸς τοῦ θεοῦ	ἰσχυρίσατο	τἀγαθὰ ἔσεσθαι, καὶ αὐτὸν δὲ
[7, 13]	ἐστιν Αἰμιλίων τῆς χώρας, ὀχύρωμα	ἰσχυρὸν	ἔχουσα. πρὸς δὲ τῷ ποταμῷ
[7, 27]	καὶ προϊὼν οὗτος ὁ χρόνος	ἰσχυρὸς	μέν τις δημιουργὸς αὐτίκα τοῦ
[7, 18]	Μαυρουσίων καὶ Ῥωμαίων στρατιωτῶν ἔκτεινεν,	ἰσχυρότατα	ἀμυνομένους, Ῥεκιμοῦνδον δὲ καὶ Γότθους
[7, 24]	σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ τῶν Ῥωμαίων	ἰσχυρότατα	ἀμυνομένων, ὀργῇ χρώμενοι τοῖς πολεμίοις
[7, 30]	καὶ ὁ Μηδικὸς πόλεμος ἐπικείμενος	ἰσχυρότατα	βασιλέα Ἰουστινιανὸν ἐς τοῦτο ἐνῆγεν.
[7, 39]	πόλις σφίσι λελεῖφθαι τετύχηκεν, εὐέλπιδες	ἰσχυρότατα	γεγενημένοι, τὰ χωρία βασιλεῖ ἐς
[7, 9]	Τουτίλαν πέμψαι, καίπερ ἔτι Περσῶν	ἰσχυρότατα	ἐγκειμένων, ἠνάγκαστο. καὶ ὁ χειμὼν
[7, 17]	ὅτι ξυνεταράχθη ἔνδηλος γεγονὼς, ἀλλ´	ἰσχυρότατα	ἐν τῇ διανοίᾳ τὸ πάθος
[7, 40]	τε καὶ διέποντος, ἅπαντά τε	ἰσχυρότατα	ἐξαρτυομένου τὰ ἐς τὴν τοῦ
[7, 24]	μὲν τρεῖς ἐς τὸ ἔδαφος	ἰσχυρότατα	ἑστήκασι πάντες, ὁ δὲ λειπόμενος
[7, 38]	σκόλοπας ἐπὶ τῆς γῆς πηξάμενοι	ἰσχυρότατα,	ὀξεῖς τε αὐτοὺς ἐς τὰ
[7, 7]	ἄλλοι καὶ Κόνων ἐκ Νεαπόλεως	ἰσχυρότατα	πρὸς τῶν βαρβάρων πολιορκούμενος. ἤδη
[7, 3]	δὲ σφίσι τὰς πύλας εὑρόντες	ἰσχυρότατά	τε τοὺς πολεμίους ἀμυνομένους ὀπίσω
[7, 36]	ἀνδράσιν ἐς χεῖρας ἐλθόντος, ἐνταῦθα	ἰσχυρότατα	τοὺς πολεμίους ὑφιστάμενοι τὸ πλέον
[7, 1]	οὐδεὶς ἔλαβε. πομπῇ γὰρ αὐτοῦ	ἰσχυροτάτῃ	ἡ πρόοδος ἐῴκει, ἐπεί οἱ
[7, 8]	αὐτοῦ καὶ ἡ τοῦ σώματος	ἰσχὺς	ὀπίσω ἤδη ἐκεχωρήκει, δείσας μὴ
[7, 5]	καὶ σχεδόν τι ἅπαντας ἑλεῖν	ἴσχυσαν.	ἀλλὰ τύχῃ τινὶ ξυνέβη ἐς
[7, 6]	τοὺς λέμβους ἐσπηδῆσαι κατ´ ἀρχὰς	ἴσχυσαν,	ἐν τοῖς καὶ Δημήτριος ὁ
[7, 34]	διαπορθμεύεσθαι οὐδὲ ὅσον ἀποπειράσασθαι πώποτε	ἴσχυσαν,	ἔνσπονδοι δὲ καὶ φίλοι Ῥωμαίοις
[7, 26]	πλεῖστοι ἅτε ἐν σκότῳ διαλαθεῖν	ἴσχυσαν.	ἔξω δὲ τοῦ στρατοπέδου γενόμενοι
[7, 24]	Μολιβίου ἐπώνυμός ἐστι, διαφθεῖραι οὐδαμῆ	ἴσχυσαν,	ἐπεὶ ἄγχιστα τῆς πόλεως ἐτύγχανεν
[7, 7]	Φάζας ξὺν ὀλίγοις τισὶ διαφυγεῖν	ἴσχυσαν,	ἐπεὶ αὐτῶν αἱ νῆες οὐ
[7, 26]	τε τῶν βαρβάρων τινὲς φυγεῖν	ἴσχυσαν,	καὶ δρόμῳ ἐχόμενοι ἐς Μεντοῦρναν
[7, 29]	πρότερα εἶναι οὐδενὸς ἀμυνομένου ἐξελεῖν	ἴσχυσαν,	καὶ περιήρχοντο ξύμπαντα κατ´ ἐξουσίαν
[7, 20]	ἔτυχον) ξὺν τῷ Βέσσᾳ φυγεῖν	ἴσχυσαν.	Μάξιμος δὲ καὶ Ὀλύβριος καὶ
[7, 22]	καὶ τεχνίτας ἀνθρώπους ἐνταῦθα ξυναγαγεῖν	ἴσχυσαν.	οὕτω τε τὴν πόλιν τοιαύτην,
[7, 33]	αἰχμαλώτων ἐνθένδε φυγόντες οἴκαδε ἀποκομίζεσθαι	ἴσχυσαν,	περιιόντες τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν οἱ
[7, 3]	γὰρ αὐτῶν οἱ ἐσεληλυθότες ἔχεσθαι	ἴσχυσαν.	Ῥωμαῖοι μὲν οὖν ξυμφρονήσαντες τοῦ
[7, 10]	πόλεως σχεδόν τι ἅπαντες διαφυγεῖν	ἴσχυσαν.	τῶν δὲ οἰκητόρων οὐδενὸς οἱ
[7, 11]	καὶ φυγεῖν ἐς τὴν Ἀρίμινον	ἴσχυσαν.	τῶν μέντοι ὑποζυγίων ἁπάντων Γότθοι
[7, 28]	ξύμπαντες εἶχον. ὅσοι μέντοι φυγεῖν	ἴσχυσαν,	ὥς πη ἑκάστῳ δυνατὰ γέγονε,
[7, 24]	τὰς πύλας ἐναρμόσασθαι τῷ περιβόλῳ	ἰσχύσαντος.	πάσας γὰρ διαφθείρας Τουτίλας ἔτυχεν,
[7, 35]	οὐδέ πη ὁδῷ ἰέναι ἐνταῦθα	ἰσχύσας,	ἀλλὰ φυγῇ κεκρυμμένῃ ἐχόμενος πάντα
[7, 39]	ἐβούλετο ἅτε δὴ καὶ αὐτὴν	ἰσχύσας	βασιλεῖ ἀνασώσασθαι. καὶ πρῶτα μὲν
[7, 10]	ἐν Μήδοις στρατοπέδου ἀποστῆσαι οὐδαμῆ	ἴσχυσε)	Θρᾴκην ὅλην περιιὼν χρήματά τε
[7, 6]	χρήματά τε ἐνθένδε περιβαλέσθαι μεγάλα	ἴσχυσε.	καὶ γυναῖκας τῶν ἐκ βουλῆς
[7, 5]	πολλὴν ἐνδεικνύμενος, προσποιεῖσθαί τε αὐτοὺς	ἴσχυσε	καὶ τὸ λοιπὸν ἐθελούσιοι ξὺν
[7, 37]	ἑλὼν ἔχεσθαι μὲν αὐτῆς οὐδαμῆ	ἴσχυσε,	μοῖραν δὲ αὐτῆς καθελὼν τοῖς
[7, 24]	ἐνταῦθα εὗρον, ἥνπερ Βελισάριος ποιεῖν	ἴσχυσε,	ναῦς ὅτι πλείστας πάντων ἐμπλησάμενος
[7, 14]	ἠρίστευσέ τε διαφερόντως καὶ κλέος	ἴσχυσε	περιβαλέσθαι ἀπ´ αὐτοῦ μέγα. ὑπὸ
[7, 26]	δὲ αὐτοῖς ἄλλο οὐδὲν ἀποκρίνασθαι	ἴσχυσε	πλήν γε δὴ ὅτι Γιλάκιος
[7, 39]	μαχιμωτάτων ἀγεῖραι δι´ ὀλίγου εὐπετῶς	ἴσχυσε.	Ῥωμαῖοί τε γὰρ, ἄνδρες ἀγαθοὶ
[7, 26]	λαβὼν ἔτυχε, πολλάκις ἀκούσας ἐκμαθεῖν	ἴσχυσε.	ταύτῃ τοίνυν οἱ βάρβαροι αἰσθόμενοι
[7, 32]	μόνος ὀρθοστομήσας διασώσασθαι τὸν ἄνθρωπον	ἴσχυσε.	τὴν γὰρ αἰτίαν ἐφ´ ἑαυτὸν
[7, 10]	οὐδενὶ ἐς τὸ φρούριον εἰσελθεῖν	ἴσχυσε.	τοῖς γὰρ ὡμολογημένοις οἱ Γότθοι
[7, 23]	πεντεκαίδεκα στρατιώταις {τοσούτους γὰρ ἑταιρίσασθαι	ἴσχυσε}	τοῦ τε φυλακτηρίου τὸν ἄρχοντα
[7, 26]	καὶ ὑπερφυὲς ἐς ἀνθρώπους ἅπαντας	ἴσχυσε.	Τουτίλαν γὰρ καὶ τὸν Γότθων
[7, 14]	ἐν τῷ ἔργῳ τούτῳ οὐδαμῆ	ἴσχυσε.	Χρόνῳ δὲ ὕστερον Ἄνται καὶ
[7, 14]	Ἴστρον ἐπὶ τοὺς Ῥωμαίους οὐδεὶς	ἴσχυσεν,	ἀλλὰ καὶ Ῥωμαῖοι ἐς ἤπειρον
[7, 29]	καταλαβὸν τὸ κῆτος καταπιεῖν εὐθὺς	ἴσχυσεν.	εἴτε δὲ πείνῃ εἴτε φιλονεικίᾳ
[7, 4]	τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς καταλῦσαι δύναμιν	ἴσχυσεν,	ἐπεὶ καὶ ἄλλως ἡ προλαβοῦσα
[7, 31]	τῇ μέντοι Πρεϊέκτᾳ ξυνοικίζεσθαι οὐδαμῆ	ἴσχυσεν.	ἦν γὰρ αὐτῷ γυνὴ πρότερον
[7, 11]	ἀναχαιτίζειν τε καὶ διαφθείρειν ἱκανῶς	ἴσχυσεν.	ὅπερ καὶ νῦν τὰ βασιλέως
[7, 23]	Σπολίτιον ἦλθε, στρατιώτας πεντεκαίδεκα ἑταιρίσασθαι	ἴσχυσεν,	οὕσπερ ἀνέπειθε δράσαντάς τι ἐς
[7, 24]	ἐνταῦθα στείλας διασώσασθαι τοὺς ἄνδρας	ἴσχυσεν.	οὕτω τε ἀποκρουσθέντες οἱ βάρβαροι
[7, 8]	τοὺς ἐξημαρτηκότας τιμωρίαν, οἶμαι, ἐν	ἴσῳ	ἐστί. βούλομαι τοίνυν οὑτωσὶ σκοπουμένους
[7, 18]	τετρίψεσθαι πλείω καί τι ὑπαντιάσειν	ἴσως	ἐμπόδιον· Ἰωάννην δὲ διά τε
[7, 36]	γενέσθαι, μετὰ δὲ ἀσχολίας οἱ	ἴσως	ἐπιγενομένης ἑτέρας τινὸς τὴν προθυμίαν
[7, 9]	τοὺς πέλας ἢ προλαβούσης ἀγνοίας	ἴσως	ἢ λήθης ἐπιγενομένης τινὸς, τούτοις
[7, 31]	ἀποσεισάμενος αὐτὸς ἔτυχε τῶν τινος	ἴσως	παραπεπτωκυίας αἰτίας, ὧν δὴ ἕνεκα
[7, 34]	τοσόνδε περιυβρισμένῳ ἐς ὄψιν ἥκειν.	ἴσως	που καὶ ἀναιδείας περιουσίᾳ ἐς
[7, 39]	ἐκέλευον ὡς, ἐπειδὰν τάχιστα ἐν	Ἰταλίᾳ	γενόμενον αὐτὸν ἴδοιεν, ἐνστρατοπεδευομένην τε
[7, 35]	καὶ δραστήριος, ὃς δὴ ἐν	Ἰταλίᾳ	λειφθεὶς ἔτυχε, Τουτίλᾳ τε καὶ
[7, 21]	οὖν βασιλεὺς ἠκηκόει τὰ ἐν	Ἰταλίᾳ	ξυμπεπτωκότα. ἐπεὶ δὲ καὶ οἱ
[7, 1]	στρατοῦ ἔν τε Λιβύῃ καὶ	Ἰταλίᾳ	προὔστη, νικῶν τε διετέλει καὶ
[7, 11]	ὅτι συχνὸν σφίσι χρόνον ἐν	Ἰταλίᾳ	στρατευομένοις τάς τε συντάξεις ὡς
[7, 39]	δὴ καὶ πλειοτέρων ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἀγγελλομένων, οἷα δὴ ἐξεργάζεσθαι εἴωθεν
[7, 40]	ἐν τῷ παραυτίκα τὴν ἐπὶ	Ἰταλίαν	ἀναβαλέσθαι, Θεσσαλονίκῃ δὲ καὶ πόλεσι
[7, 39]	ὅπως οἱ Λιβύην τε καὶ	Ἰταλίαν	ἀνασώσασθαι περιέσται τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ.
[7, 40]	ἐξαπιναίως ἐξέλιπον καὶ ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἀνέστρεφον, τρόπῳ ὁρμώμενοι τοιῷδε. τῶν
[7, 16]	οἱ πολέμιοι τήν τε ἄλλην	Ἰταλίαν	ἀπονητὶ ἔσχον καὶ Ῥώμην τήνδε
[7, 40]	ὁδοῦ ἐνθένδε τῆς ἐπὶ τὴν	Ἰταλίαν	ἀρξόμενος. ἀλλά τις αὐτῷ ξυνέπεσε
[7, 27]	τισὶν ἔπεμψεν. οἱ δὲ εἰς	Ἰταλίαν	ἀφικόμενοι τῷ ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα
[7, 40]	δὲ τῷ Γότθων στρατῷ ἐς	Ἰταλίαν	διαπορθμεύσασθαι. καὶ οἱ μὲν ὅρκοις
[7, 40]	παντὶ τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς	Ἰταλίαν	διεπορθμεύσατο. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο
[7, 6]	Βελισαρίῳ ἔς τε Λιβύην καὶ	Ἰταλίαν	ἐγένετο ἐς ταύτην δὴ τὴν
[7, 13]	οὐδὲν ἄχαρι ἀνὰ πᾶσαν τὴν	Ἰταλίαν	εἰργάσατο, ἀλλὰ τὴν γῆν ἀδεῶς
[7, 27]	πλέον ἢ χιλίοις οὖσιν ἐς	Ἰταλίαν	ἐκέλευεν ἰέναι. Βῆρος οὖν πρῶτος
[7, 21]	ἀναστρέφειν ὅτι τάχιστα ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἐν σπουδῇ ἕξουσιν. ἐπέστελλέ τε
[7, 39]	εἶχε) ξὺν αὑτῷ ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἐπαγαγέσθαι ἐπήγγελλε. Τότε δὴ Γερμανὸν
[7, 22]	ἐς Βυζάντιον καὶ αὖθις ἐς	Ἰταλίαν	ἐστέλλοντο, ἐν τούτῳ ἐν Λευκανοῖς
[7, 36]	καταλόγου ἱππικοῦ ἄρχων ἔς τε	Ἰταλίαν	ἐστράτευσε καὶ ξὺν τῷ Διογένει
[7, 40]	τῷ στρατῷ τούτῳ ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ἡγήσασθαι. καὶ οἱ μὲν τὴν
[7, 10]	μὲν Βελισάριος τὸ δεύτερον ἐς	Ἰταλίαν	ᾔει. ἐπεὶ δὲ στρατιώτας ὡς
[7, 37]	ὁ περὶ τούτου λόγος ἐς	Ἰταλίαν	ἦλθε, Γότθοι μὲν ἐν φροντίδι
[7, 40]	τὴν τοῦ κόλπου περίοδον ἐς	Ἰταλίαν	κομίζεσθαι· διαπορθμεύεσθαι γὰρ νηῶν σφίσιν
[7, 34]	ἔθνος, ἐνθένδε σπουδῇ ἐς τὴν	Ἰταλίαν	ξὺν τοῖς ἑπομένοις ἰέναι. ἐτύγχανε
[7, 2]	πατρικίους ἀνάγραπτος εἴη ἐφ´ ᾧ	Ἰταλίαν	παραδοὺς ξύμπασαν τὸ τῆς ἀρχῆς
[7, 1]	Ἀλέξανδρον, ἐπειδὴ Βελισάριον μετεπέμψατο, ἐς	Ἰταλίαν	πέμπει. ὁ δὲ γεγονὼς ἐν
[7, 39]	δὴ στέλλεσθαι σπουδῇ ἐς τὴν	Ἰταλίαν	πολλῇ. καί οἱ Φιλημούθ τε
[7, 33]	ὀνήσει διεφθάρθαι πολλὰ, ἀλλὰ καὶ	Ἰταλίαν	προσαπολέσθαι, καὶ Ἰλλυριούς τε καὶ
[7, 12]	μὲν οὖν ἔδει Βελισάριον ἐς	Ἰταλίαν	στέλλεσθαι μόνον, ἄριστά σοι τὰ
[7, 13]	αὐτῶν τοὺς πολλοὺς πείσει ἐς	Ἰταλίαν	στρατεύεσθαι. καὶ αὐτῷ τῶν Ἐρούλων
[7, 12]	γραφὴ τάδε „Ἀφίγμεθα εἰς τὴν	Ἰταλίαν,	ὦ βασιλεῦ κράτιστε, ἀνδρῶν τε
[7, 4]	ἔν τε γὰρ τοῖς ὀχυρώμασιν	Ἰταλίας	ἁπάσης πλῆθος αὐτοῖς στρατιωτῶν ἀπολέλειπται
[7, 37]	ὁ δὲ τὴν αἴτησιν ἀπεσείσατο,	Ἰταλίας	αὐτὸν οὔτε εἶναι οὔτε ἔσεσθαί
[7, 32]	μάλα, ἐπειδὰν τάχιστα Βελισάριος ἐξ	Ἰταλίας	ἀφίκηται. ἠγγέλλετο γὰρ ὢν ἐν
[7, 6]	καὶ τἄλλα καθίστη ἅτε τῆς	Ἰταλίας	γεγονὼς κύριος. διὸ δὴ τῇ
[7, 34]	ἑπομένοις ἰέναι. ἐτύγχανε γὰρ ἐξ	Ἰταλίας	καὶ αὐτὸς ἥκων. ξύμμαχοι δὲ
[7, 2]	τήν τε ἀρχὴν καὶ τὸ	Ἰταλίας	κράτος Γότθοις ἀνασώσασθαι ἱκανὸς ἦν.
[7, 35]	ἀφικόμενος ἔτυχεν ἔναγχος. βασιλεὺς δὲ	Ἰταλίας	μὲν ἐπηγγέλλετο προνοήσειν αὐτὸς, ἀμφὶ
[7, 35]	οὐκέτι ἀνίει, ἀλλ´ ἔχρῃζε βασιλέως	Ἰταλίας	μεταποιεῖσθαι δυνάμει τῇ πάσῃ. μάλιστα
[7, 10]	Ἰλλυριῶν στρατηγὸς, ἄρτι ἐπανήκων ἐξ	Ἰταλίας,	οὗ δὴ τοὺς Ἰλλυριοὺς στρατιώτας
[7, 25]	Ῥώμην δὲ καὶ τὰς ἄλλας	Ἰταλίας	πόλεις ἁπάσας ἀφῆκεν οὐδ´ ὁτιοῦν
[7, 12]	ῥίψαντες. χρημάτων δὲ πρόσοδον ἐξ	Ἰταλίας	πορίζεσθαι ἡμῖν ἀδύνατά ἐστι, πάλιν
[7, 39]	ἐρρήθη. καὶ νῦν δὲ τῶν	Ἰταλίας	πραγμάτων ἐς τοῦτο τύχης ἐληλακότων,
[7, 6]	καὶ ἐν ξυμφορᾷ πεποιημένος τῶν	Ἰταλίας	πραιτωρίων ἔπαρχον Μαξιμῖνον ὡς τάχιστα
[7, 2]	Πάδου ποταμοῦ Γότθους ἔχοντας ἀπαλλάσσεσθαι	Ἰταλίας	τῆς ἄλλης. καὶ ἐπεὶ Γότθοι
[7, 1]	ἠμείβετο. διὸ δὴ οἵ τε	Ἰταλιῶται	Ἰουστινιανῷ βασιλεῖ δύσνοι ἐγένοντο καὶ
[7, 6]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ οἱ μὲν	Ἰταλιῶται	τῶν τε προσηκόντων ἐκπεπτωκότες καὶ
[7, 10]	καὶ Κάτελλος ἀπώλετο ἔν γε	Ἰταλιώταις	ἀνὴρ δόκιμος. καὶ οἱ μὲν
[7, 16]	ὢν καὶ πρότερον ἔν γε	Ἰταλιώταις	ἅπασι δόκιμος, μεῖζον, ὡς τὸ
[7, 12]	πόλεμον παρεσκεύασται· εἰμὶ γὰρ ἐν	Ἰταλιώταις	ἤδη που μέσοις· εἰ δὲ
[7, 9]	τῆς ἐς τὴν ἀγωνίαν ὀκνήσεως.	Ἰταλιώταις	μὲν τὰ πράγματα ἐφέρετο τῇδε.
[7, 8]	καὶ πάντα ὅσα ἔν γε	Ἰταλιώταις	ὀχυρώματά ἐστιν. καὶ ταῦτα γὰρ
[7, 9]	ἰδέαν ἀτοπίας ἐνέπιπτον. τοῖς τε	Ἰταλιώταις	περιῆν ἅπασι πάσχειν τὰ χαλεπώτατα
[7, 11]	καὶ τῶν ἀναγκαίων ἔν γε	Ἰταλιώταις	σπανίζοντες ἀνεχώρησαν. οἷς δὴ βασιλεὺς
[7, 27]	ἀπεχώρησαν. ~Τὰ μὲν οὖν ἐν	Ἰταλιώταις	στρατόπεδα τῇδε ἐφέρετο. βασιλεὺς δὲ
[7, 18]	ἰσχυριζομένου πρὸς αὐτῶν τὸ λοιπὸν	Ἰταλιώταις	τἀγαθὰ ἔσεσθαι, ξὺν αὐτῷ ὁ
[7, 4]	ἐς τοὺς κατηκόους βεβίωται ὥστε	Ἰταλιώταις	τανῦν τῆς τετολμημένης οὐ δέον
[7, 18]	βασιλέως στρατὸν τῶν πρόσθεν ἐς	Ἰταλιώτας	αὐτοῖς εἰργασμένων, ὡμολόγει δὲ, ἤν
[7, 18]	ὑποψίᾳ οἱ στρατιῶται οὐδεμιᾷ ἐς	Ἰταλιώτας	ἔτι εἴχοντο, ἀλλὰ τὰ πλεῖστα
[7, 1]	οὐκ ἔχοντας. τοὺς μὲν γὰρ	Ἰταλιώτας	οὔτε τῶν βασιλέως ἁψαμένους χρημάτων
[7, 30]	τὸν δορυφόρον καὶ Δεοφέροντα τὸν	Ἰταλιώτην	παρὰ Τουτίλαν πέμψαντες ἐπρεσβεύοντο ἀμφὶ
[7, 1]	δὲ Γότθων τῷ γένει τὸ	Ἰταλιωτῶν	κράτος ἐν σπουδῇ ἐποιεῖτο. κατ´
[7, 9]	αὐτοῖς τὰ Γότθων τε καὶ	Ἰταλιωτῶν	πράγματα ἔγνωτε; καίτοι ἐξεναγεῖσθε μὲν
[7, 7]	τῶν πολεμίων πεπόνθατε. μόνους γὰρ	Ἰταλιωτῶν	ὑμᾶς ἁπάντων εὔνοιάν τε τὴν
[7, 35]	ὁ τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς, ξὺν	Ἰταλοῖς	τοῖς ἐνταῦθα τηνικάδε παροῦσι, πολλοῖς
[7, 30]	κακῶν ἅπαντες μείνωσιν. ἦσαν δὲ	Ἰταλῶν	μὲν ἐν τῷ φρουρίῳ τούτῳ
[7, 35]	κόσμῳ ᾔει, γῆς μὲν τῆς	Ἰταλῶν	πενταετὲς οὐδαμῆ ἀποβὰς, οὐδέ πη
[7, 30]	χρήμασιν αὐτοῦ ἔμειναν. τῶν μέντοι	Ἰταλῶν	τὰ μὲν χρήματα πάντα ἀφείλετο,
[7, 4]	ἀγωνίζεται, λογισμῷ ἀναπεπτωκότι ἐπ´ αὐτοὺς	ἴτω.	πολλοὶ γὰρ δόξῃ οὐκ ἀληθεῖ
[7, 26]	ταῦτα ἐγίνετο τῇδε, ἐν τούτῳ	Ἰωάννῃ	Ἀχεροντίδα τὸ φρούριον πολιορκοῦντι, ἐπεὶ
[7, 26]	ἦν δέ τις ξὺν τῷ	Ἰωάννῃ	Γιλάκιος ὄνομα, Ἀρμένιος γένος, ὀλίγων
[7, 18]	ἐν Ῥώμῃ γενέσθαι. ταῦτα Βελισάριος	Ἰωάννῃ	ἐπιστείλας παντὶ τῷ στόλῳ ἐνθένδε
[7, 18]	τε Βριττίοις καὶ Λευκανοῖς ἔχων,	Ἰωάννῃ	ἐς ὄψιν ἥκων ᾐτιᾶτο μὲν
[7, 18]	~Ἐπεὶ δὲ τὸ ξὺν τῷ	Ἰωάννῃ	καὶ Ἰσαάκῃ στράτευμα ἐς Ἐπίδαμνόν
[7, 30]	τῷ ἀσφαλεῖ ᾤετο καὶ τῷ	Ἰωάννῃ	ξυμμῖξαι. ἀλλὰ Τουτίλας διαλῦσαι τὴν
[7, 27]	τριακοσίους δὲ τῶν αὐτῷ ἑπομένων	Ἰωάννῃ	πέμψας ὡμολόγησε διαχειμάσας ἅμα ἦρι
[7, 26]	ἐπὶ Καμπανίας χωρία ἰόντες, οἵπερ	Ἰωάννῃ	προσχωρεῖν ἔγνωσαν. Ἰωάννης δὲ ἄνδρας
[7, 28]	καὶ διέπειν τὸ ξὺν τῷ	Ἰωάννῃ	στράτευμα δύνηται· τοὺς δὲ ἱππεῖς
[7, 18]	κατῆρε, καὶ τὸ ξὺν τῷ	Ἰωάννῃ	στράτευμα ἔμενεν. Ἰωάννης δὲ ἐς
[7, 18]	ἐπέστελλεν, ἐπειδὰν τὸ ξὺν τῷ	Ἰωάννῃ	στράτευμα ἐνθένδε ἴδοιεν ἐς Ῥώμην
[7, 26]	χρόνον τόν τε ξὺν τῷ	Ἰωάννῃ	στρατὸν καὶ τούτους δὴ τοὺς
[7, 25]	ὑπόπτους ξυμβαίνει Βελισάριόν τε καὶ	Ἰωάννην	ἀλλήλοις εἶναι, ὅπερ διὰ τῶν
[7, 22]	οἱ τριακόσιοι Ἄνται παρὰ τὸν	Ἰωάννην	ἀναχωρεῖν ἔγνωσαν. οὕτω μὲν ἅπαντα
[7, 18]	καί τι ὑπαντιάσειν ἴσως ἐμπόδιον·	Ἰωάννην	δὲ διά τε Καλαβρῶν καὶ
[7, 30]	διοικήσασθαι καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐσκομίσασθαι,	Ἰωάννην	δὲ καὶ Βαλεριανὸν τούς τε
[7, 40]	βασιλέως ἀνεψιὸν ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι,	Ἰωάννην	δὲ τὸν αὐτοῦ κηδεστὴν καὶ
[7, 5]	μὲν φυγόντας τοὺς ἀμφὶ τὸν	Ἰωάννην	ἐδέξαντο, ξὺν αὐτοῖς ἂν ὁμόσε
[7, 40]	δὲ τοῖς ξυμπεσοῦσι περιώδυνος γεγονὼς	Ἰωάννην	ἐκέλευε, τὸν Βιταλιανοῦ μὲν ἀδελφιδοῦν,
[7, 26]	κατασκόπων χωρὶς τοὺς ἀμφὶ τὸν	Ἰωάννην	ἐν τῷ στρατοπέδῳ καθῆσθαι, τὰς
[7, 5]	ἐπεὶ δὲ οἱ ἀμφὶ τὸν	Ἰωάννην	ἐνταῦθα ἐγένοντο, ἀναδραμόντες καὶ αὐτοὶ
[7, 18]	διαπεπραγμένος αὐτοῦ ἔμενε, Βελισάριος δὲ	Ἰωάννην	ἐς ἀεὶ καραδοκῶν ἡσυχῆ ἔμενεν.
[7, 30]	ἐπιτελῆ ἐποίει. Βελισάριος δὲ τὸν	Ἰωάννην	ἐς τὸν Δρυοῦντα μεταπεμψάμενος ξύν
[7, 30]	βαρβάροις ξυμμίξαντες τοὺς ἀμφί τε	Ἰωάννην	καὶ Βαλεριανὸν ἀποκρούσονται. Οἱ δὲ
[7, 22]	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπί τε	Ἰωάννην	καὶ Λευκανοὺς ᾔει. Ῥωμαίων μέντοι
[7, 22]	τῷ δὲ ἄλλῳ ἐπί τε	Ἰωάννην	καὶ Λευκανοὺς ἰέναι. τοῦ μὲν
[7, 5]	μὲν οὖν κλῆρος ἐκπεπήδηκεν ἐς	Ἰωάννην,	οὐκέτι δὲ βουλομένοις τοῖς ἄρχουσιν
[7, 13]	δέ οἱ οὐ πολλῷ ὕστερον	Ἰωάννην	τε τὸν Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν καὶ
[7, 39]	Ἔρουλον ξὺν τοῖς ἑπομένοις καὶ	Ἰωάννην	τὸν αὐτοῦ μὲν Γερμανοῦ κηδεστὴν,
[7, 12]	ἀμύνειν τοῖς πολιορκουμένοις οὐδαμῆ ἔχων	Ἰωάννην	τὸν Βιταλιανοῦ ἀνεψιὸν ἐς Βυζάντιον
[7, 26]	πένθει ἐποιεῖτο μεγάλῳ καὶ τίσασθαι	Ἰωάννην	τοῦ ἔργου τούτου ἠπείγετο. διὸ
[7, 26]	ἰόντες, οἵπερ Ἰωάννῃ προσχωρεῖν ἔγνωσαν.	Ἰωάννης	δὲ ἄνδρας μὲν τῶν ἐκ
[7, 18]	ὂν καὶ ἄλλως κρημνῶδες, κατέφυγον,	Ἰωάννης	δὲ διώξας τε καὶ ξὺν
[7, 18]	ξὺν τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα ἔμενεν.	Ἰωάννης	δὲ ἐς Καλαβρίαν διαπορθμεύεται, Γότθων
[7, 40]	ταῦτα μὲν οὖν ἐπράσσετο τῇδε.	Ἰωάννης	δὲ καὶ ὁ βασιλέως στρατὸς
[7, 18]	τινες διαφυγόντες παρὰ Τουτίλαν ἐκομίσθησαν.	Ἰωάννης	δὲ Καλαβροὺς ἅπαντας παρηγορῶν τε
[7, 6]	Κωνσταντιανὸς μὲν οὖν Ῥάβενναν εἶχεν,	Ἰωάννης	δὲ Ῥώμην, Σπολίτιον δὲ Βέσσας,
[7, 18]	ἀριστίνδην ξυνειλεγμένους ξὺν αὑτῷ ἔχων.	Ἰωάννης	δὲ τὴν δίοδον ἀπογνοὺς ἐπὶ
[7, 9]	οἱ μὲν κατὰ ταῦτα ἐποίουν.	Ἰωάννης	δὲ τοὺς τὸ γράμμα τοῦτο
[7, 22]	ἔρημον αὐτὴν τὸ παράπαν ἀπολιπών.	Ἰωάννης	δὲ Τουτίλαν οἱ ἐπιέναι μαθὼν,
[7, 12]	δοτέον. Τοσαῦτα μὲν Βελισάριος ἔγραψεν.	Ἰωάννης	δὲ χρόνον ἐν Βυζαντίῳ διατρίψας
[7, 5]	τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἢ ὅτι τεθνεὼς	Ἰωάννης	εἴη. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ οὔτε
[7, 22]	δὲ αὐτοῖς τριακόσιοι ξυνεφύλασσον, οὕσπερ	Ἰωάννης	ἐνταῦθα δεηθέντι Τουλλιανῷ ἀπολιπὼν πρότερον
[7, 30]	ἱππεῖς μὲν Ἰλλυριοὶ τριακόσιοι, οὕσπερ	Ἰωάννης	ἐνταῦθα καταστησάμενος ἔτυχε, Χαλαζάρ τε
[7, 18]	καὶ Βέβωνος ἀπροσδόκητος καὶ αὐτάγγελος	Ἰωάννης	ἐπιπεσὼν κατέπληξέ τε ἐκ τοῦ
[7, 5]	διὸ δὴ ξὺν τοῖς ἑπομένοις	Ἰωάννης	ἠνάγκαστο ἐπίπροσθεν ἰὼν ἐπὶ τοὺς
[7, 22]	σκεδαννύμενοι περιῄεσαν κύκλῳ ἅπαντα. ὅπερ	Ἰωάννης	μαθὼν τῶν οἱ ἑπομένων πολλοὺς
[7, 18]	τε ἀφίκετο καὶ Βελισαρίῳ ξυνέμιξεν,	Ἰωάννης	μὲν ἅπαντας διαπορθμευσαμένους ἠξίου τὸν
[7, 26]	δὲ ὕστερον τὸν ἄνθρωπον διεχρήσαντο.	Ἰωάννης	μὲν οὖν καὶ Ἄρουφος ξὺν
[7, 30]	τὴν προσεδρείαν ἐπισπέσθαι ἐλπίδα εἶχον.	Ἰωάννης	μὲν οὖν ξὺν τοῖς ἑπομένοις
[7, 18]	τοῖς λοιποῖς ἅπασιν ὁμολογίᾳ εἷλεν.	Ἰωάννης	μὲν ταῦτα διαπεπραγμένος αὐτοῦ ἔμενε,
[7, 18]	μελήσειν. δείσας τε διὰ ταῦτα	Ἰωάννης	μὴ ἐς κύκλωσιν τῶν πολεμίων
[7, 23]	καὶ Ῥηγίνους ἐνθένδε ἰόντι. ἐνταῦθα	Ἰωάννης	ξὺν ὀλίγοις τισὶ, Ταραντηνῶν αὐτὸν
[7, 26]	ἕνεκα ἐνταῦθα ἀπολιπών. ἐτύγχανε δὲ	Ἰωάννης	ξὺν τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν, χιλίοις
[7, 5]	Βέσσας τε καὶ Κυπριανὸς καὶ	Ἰωάννης	ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς ἡγοῦντο. ὅπερ
[7, 34]	ἦρχον. ξυνῆν δὲ αὐτοῖς καὶ	Ἰωάννης,	ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς, προρρηθὲν αὐτῷ
[7, 27]	αὐτοῖς ἦλθεν, οὗ δὴ καὶ	Ἰωάννης	ὁ Βιταλιανοῦ παντὶ τῷ στρατῷ
[7, 31]	ξυνοικεῖν ἔγνω, τήν τε Πρεϊέκταν	Ἰωάννης	ὁ Πομπηίου τοῦ Ὑπατίου γυναῖκα
[7, 13]	στέλλεσθαι. ξυνῆν δὲ αὐτοῖς καὶ	Ἰωάννης,	ὃν ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν, καὶ
[7, 40]	Ἰουστῖνος ὁ Γερμανοῦ παῖς καὶ	Ἰωάννης,	ὅνπερ ἐπίκλησιν ἐκάλουν Φαγᾶν. ἐπιστάτην
[7, 28]	ἐδείμαντο οἱ πάλαι Ῥωμαῖοι. ὅπερ	Ἰωάννης	πολλῷ πρότερον καταλαβὼν ἔτυχε φρουράν
[7, 5]	οὐκ ἀληθῆ περιφέρεσθαι, ὡς δὴ	Ἰωάννης	πρός του τῶν αὐτοῦ δορυφόρων
[7, 26]	ἀνέχει, ἀναδραμόντες ἐσώθησαν. ἐν οἷς	Ἰωάννης	τε αὐτὸς ἦν καὶ Ἄρουφος
[7, 3]	φυλακτήρια καταστησάμενοι ἐν πόλει ἑκάστῃ	Ἰωάννης	τε ὁ Βιταλιανοῦ ἀδελφιδοῦς καὶ
[7, 26]	ἐς Σικελίαν εὐθὺς ἔστειλεν ὁ	Ἰωάννης.	Τουτίλας δὲ ταῦτα ἀκούσας ἐν
[7, 10]	ἐποίει τάδε. Βόνος ἦν τις	Ἰωάννου	ἀνεψιὸς φρουρᾶς ἄρχων τῆς ἐν
[7, 5]	ἑκατέρωθεν ἔργα ἐνδεικνύμενοι θαυμαστὰ ἔπιπτον.	Ἰωάννου	δὲ κραυγῇ τε καὶ ταραχῇ
[7, 18]	δὲ τῶν βασιλέως στρατιωτῶν ἀδικουμένους.	Ἰωάννου	δὲ πάντα ἰσχυριζομένου πρὸς αὐτῶν
[7, 26]	δὴ τῇ κατασκοπῇ πρὸς τοῦ	Ἰωάννου	σταλέντες αἰσθόμενοι μὲν πολεμίων στρατὸν
[7, 27]	ἤθελεν, οὗ δὴ καὶ τὸ	Ἰωάννου	στρατόπεδον ἦν, ἱππεύων δὲ ξὺν
[7, 18]	„στρατῷ ἔσομαι“ ἐρομένου δὲ αὐτὸν	Ἰωάννου,	τί δὲ οὐκ ἀπολούμενος συνοίσειν
[7, 27]	χρῆται, ἢ ἀνοίᾳ πολλῇ ἔχεται.	ἴωμεν	τοίνυν ἐπ´ αὐτὸν αὐτίκα δὴ
[7, 26]	τὴν ἐκ τῆς φυγῆς αἰσχύνην	ἰώμενοι.	ἐτύγχανον δὲ στρατιῶται Ῥωμαῖοι οὐχ
[7, 5]	τοῖς ἑπομένοις Ἰωάννης ἠνάγκαστο ἐπίπροσθεν	ἰὼν	ἐπὶ τοὺς πολεμίους χωρεῖν. οἱ
[7, 4]	ἀρτηρίαν ἐνταῦθά πη οὖσαν ἐπίπροσθεν	ἰὼν	ὁ σίδηρος τέμνει, καὶ ῥύσις
[7, 19]	πολεμίων τινὲς ἐπὶ τὸν Πόρτον	ἴωσι,	διακωλύειν δυνάμει τῇ πάσῃ. τὸν
[7, 11]	ὡς μὴ ἀνεπισκέπτως ἐπ´ αὐτοὺς	ἴωσι.	Ῥικίλας δὲ ὁ Βελισαρίου δορυφόρος
[7, 5]	μὴ οἱ βάρβαροι ἐπ´ αὐτὸν	ἴωσι.	Τουτίλας δὲ φιλοφροσύνην ἐς τοὺς
[7, 11]	ἑλέσθαι οἵδε ἀπ´ ἐναντίας ἡμῖν	ἴωσιν,	ἀνάγκη καὶ ἡμᾶς αὐτοῖς ὡς
[7, 36]	πόλεως διαδρᾶναι οἷοί τε ὦσιν,	ἴωσιν	ἐς Κεντουκέλλας, ἐπεὶ ὀχύρωμα ἕτερον
[7, 24]	ἐπιδρομῆς οἱ πολέμιοι ἐπὶ σφᾶς	ἴωσιν.	οἱ δὲ τρίβολοι τοιοίδε εἰσί.