>

Livre, Chap.
[7, 32]	ἄλλο μὲν εἰργάσατο οὐδὲν ἄχαρι,	ξάνας	δὲ οὐ πολλὰς κατὰ νώτου
[7, 14]	κόμας οὔτε λευκοὶ ἐσάγαν ἢ	ξανθοί	εἰσιν οὔτε πη ἐς τὸ
[7, 9]	ἄριστα, ὁποίων δὲ αὐτῶν ἐτύχετε	ξένων	καὶ φίλων ἐπίστασθε δή που,
[7, 38]	ἔκτεινον δὲ τοὺς παραπίπτοντας οὔτε	ξίφει	οὔτε δόρατι οὔτε τῳ ἄλλῳ
[7, 1]	Οὐέλας δὲ αὐτοῦ ἄφνω τῷ	ξίφει	τὸν τράχηλον παίει. ὥστε, τῶν
[7, 11]	τοὺς πολεμίους εἶδον, σπασάμενοι τὰ	ξίφη	ἔργου εἴχοντο. καὶ αὐτῶν διακοσίους
[7, 35]	ἔπειτα δὲ αὐτός τε τὸ	ξίφος	ἀράμενος καὶ τοῖς ἐπισπομένοις ἐγκελευσάμενος
[7, 32]	μόνον „Καὶ σὺ μὲν“ ἔφη	„ξυγγενεῖ	τέ μοι ὄντι καὶ πεπονθότι
[7, 21]	τε, ὡς τὸ εἰκὸς, καὶ	ξυγγενεῖς	γεγενημένοι τὰς ὑμετέρας ἀρχὰς τὸ
[7, 11]	ὠφελείας ἀπόναισθε. ὅτῳ τε ὑμῶν	ξυγγενεῖς	ἢ φίλοι παρὰ Τουτίλᾳ τῷ
[7, 4]	ἄλλαι ξύμπασαι μάχαι, ὦ ἄνδρες	ξυγγενεῖς,	ὁμοίαν τινὰ μάχην ἐκ τοῦ
[7, 17]	ὦ στρατηγοὶ, μήτε Ῥωμαίους μήτε	ξυγγενεῖς	ὑμῖν νομίζετε εἶναι, μήτε ὁμοτρόπους
[7, 32]	ξυναχθόμενόν οἱ τὸν Ἀρταβάνην ἅτε	ξυγγενῆ	εἶδεν, ἔτι μᾶλλον ἠρέθιζέ τε
[7, 2]	νίκης ἐπὶ Τουτίλαν τὸν ἐκείνου	ξυγγενῆ	ἔτρεπον, εὐέλπιδες ἐπὶ τῷ ἀνθρώπῳ
[7, 32]	τῷ ἀνδρὶ ὠνείδιζεν εἰ βασιλεῖ	ξυγγενὴς	πλησιαίτατος ὢν ἀγοραίους μὲν καὶ
[7, 31]	ἦν γὰρ αὐτῷ γυνὴ πρότερον	ξυγγενής	τε οὖσα καὶ ἐκ παιδὸς
[7, 14]	ταύτῃ τῇ πορείᾳ καταλαμβάνει. καὶ	ξυγγενόμενος,	ἐπεὶ φενακίζοντα τὸν ἄνθρωπον εὗρε
[7, 6]	τοῦ παραδόξου σωθείς τε καὶ	ξυγγενόμενος	τῷ Δημητρίῳ ἐθάρσυνέ τε μάλιστα
[7, 32]	ξυμβάσεως λόγῳ, παντὸς δὲ τοῦ	ξυγγενοῦς	δεδουλωμένου τε καὶ σκεδαννυμένου ἀεὶ
[7, 32]	τίς σοι ἀντιστήσεται τῶν Ἰουστινιανοῦ	ξυγγενῶν.	ὁ μέντοι γε πάντων δυνατώτατος
[7, 8]	„Οὐκ ἀπανθρωπίας ὑπερβολῇ εἴκων οὐδὲ	ξυγγενῶν	ὑπερηδόμενος ξυμφοραῖς, ἀλλ´ ὡς ἔνι
[7, 30]	δεόμενοι σφίσιν αὐτοῖς τῶν πεπραγμένων	ξυγγνώμονα	εἶναι. ὁ δὲ Τουτίλας ἐς
[7, 25]	ἐς αὐτοὺς ἤθελε. διὸ δὴ	ξυγκαλέσας	ἅπαντας ἔλεξε τοιάδε „Ὁρῶν ὑμᾶς,
[7, 8]	ὧνπερ ἐπεὶ ὁ Τουτίλας ᾔσθετο,	ξυγκαλέσας	ἅπαντας παρηγόρει τε καὶ τὰ
[7, 7]	Μετὰ δὲ καὶ Τουτίλας αὐτοὺς	ξυγκαλέσας	ἐς τὰς ἐπάλξεις ἔλεξε τοιάδε
[7, 21]	~Τῇ δὲ ὑστεραίᾳ Γότθους ἅπαντας	ξυγκαλέσας	ὁ Τουτίλας ἔλεξε τοιάδε „Οὐ
[7, 21]	τοὺς ἐκ τῆς Ῥωμαίων βουλῆς	ξυγκαλέσας	πολλὰ ὠνείδισέ τε καὶ ἐκάκισεν,
[7, 4]	ἐπεὶ διαβαίνειν τὸν ποταμὸν ἔμελλον,	ξυγκαλέσας	Τουτίλας ἅπαντας τοιαῦτα παρεκελεύσατο „Αἱ
[7, 5]	τοῖς ἄρχουσιν ἦν ἐπιτελεῖν τὰ	ξυγκείμενα.	διὸ δὴ ξὺν τοῖς ἑπομένοις
[7, 3]	ἄρχοντας, ἐφ´ ᾧ τά τε	ξυγκείμενα	ἐσαγγείλωσι καὶ ξὺν αὐτοῖς ἐς
[7, 30]	κόλασιν ἐπηγγέλλετο ἅτε τὰ πρόσθεν	ξυγκείμενα	ἠλογηκότα, τοῖς δὲ ἄλλοις τὸ
[7, 32]	τέ οἱ αὐτῷ καὶ Ἀρταβάνῃ	ξυγκείμενα	καὶ τῷ Χαναράγγῃ ἀμφὶ τὸ
[7, 2]	δὲ αὐτοῦ παρέλαβε κατὰ τὰ	ξυγκείμενα	σφίσι τὴν ἀρχὴν Τουτίλας. ~Ἐπεὶ
[7, 39]	αὐτὸν ἐκέλευέν οἱ κατὰ τὰ	ξυγκείμενα	τὴν πόλιν ἐνδοῦναι. Διογένης δὲ
[7, 12]	φρουρὰν ἐνταῦθα εἶχον κατὰ τὰ	ξυγκείμενα	Τουτίλᾳ καὶ Γότθοις σφᾶς τε
[7, 39]	ὁ Τουτίλας, ἡμέρα γὰρ ἡ	ξυγκειμένη	αὐτῷ τε καὶ Διογένει ἀμφὶ
[7, 30]	καίπερ ἐνισταμένης ἤδη τῆς σφίσι	ξυγκειμένης	ἡμέρας. καὶ τὰ μὲν πρῶτα
[7, 16]	ἔστιν, οὐκ ἔστι, τὸν τῶν	ξυγκειμένων	ἐς τοὺς ἁπάντων οἰκτροτάτους ὀλιγωροῦντα
[7, 7]	ἀλλήλων κατακούειν οὐκ ἦν, ἀλλὰ	ξύγχυσίς	τε λαμπρῶς ἐκράτει καὶ ἡ
[7, 21]	τε προσίεσθαι αὐτὸν καὶ ἡμῖν	ξυγχωρεῖν.	ὧνπερ μνημεῖά τε καὶ παραδείγματα
[7, 40]	παρὰ τὰ εἰωθότα ὅση δύναμις	ξυγχωρῶν,	οὐδὲ στασιώταις τοῖς ἐν Βυζαντίῳ
[7, 38]	δὴ αὐτοὺς διαχρήσασθαι ἠξίουν. καὶ	ξύλα	δὲ παχέα τέτταρα ἐπὶ πλεῖστον
[7, 19]	ἐστέλλοντο. δρόμωνάς τε διακοσίους τείχεσι	ξυλίνοις	περιβαλὼν ἐς Τίβεριν καθῆκε, πανταχόθι
[7, 19]	λίαν ἐς ἀλλήλας ξυνδήσας, πύργον	ξύλινον	ἐπ´ αὐταῖς ἐτεκτήνατο, πολλῷ καθυπέρτερον
[7, 18]	κατέθετο σχῆμα. πύργους τε δύο	ξυλίνους	παρ´ ἑκατέραν ὄχθην τεκτηνάμενος φυλακτήριον
[7, 19]	ἐς Τίβεριν καθῆκε, πανταχόθι τῶν	ξυλίνων	τειχῶν τρυπήματα ποιησάμενος, ὅπως δὴ
[7, 22]	δὲ καὶ τῆς δυσχωρίας σφίσι	ξυλλαμβανούσης,	ξὺν τοῖς ἀμφὶ Τουλλιανὸν ἀγροίκοις
[7, 8]	ὢν καὶ ἀγαθὸς τὰ πολέμια)	ξυλλεγέντες	εὐθὺς καὶ Τουτίλᾳ ἐς ὄψιν
[7, 4]	κολάσεως οὐδεμιᾶς ἑτέρας προσδεῖ· οὕτω	ξυλλήβδην	εἰπεῖν ξύμπαντα αὐτοῖς τὰ κακὰ
[7, 32]	γε πάντων δυνατώτατος Γερμανὸς, οἶμαι,	ξυλλήψεταί	σοι προθυμούμενος ξὺν τοῖς παισὶ
[7, 20]	σφίσιν ἀντιστατοῦντος, καὶ τό τε	ξύλον	πελέκεσι διαφθείρουσιν, ᾧπερ ἐνέρσει τοίχου
[7, 8]	ὡμολογημένων ὀλιγωρεῖν διὰ τὸ κεκρατηκέναι	ξυμβαίη,	καὶ κακόν τι μέγα πρὸς
[7, 22]	τὴν χείρω σοι τύχην πληροῦσθαι	ξυμβαίη,	σώσαντι μὲν Ῥώμην χάρις ἂν
[7, 31]	δὴ ἕνεκα γυναῖκας ἀνδράσι προσκρούειν	ξυμβαίνει.	αὕτη, τέως μὲν τῷ Ἀρταβάνῃ
[7, 25]	ἐξ ἐπιδρομῆς ἀπροσδόκητον, καὶ ὑπόπτους	ξυμβαίνει	Βελισάριόν τε καὶ Ἰωάννην ἀλλήλοις
[7, 27]	παλαιοῦ τε καὶ ἐς ἐμὲ	ξυμβαίνει	εἶναι. τὰ γὰρ ὀνόματα τοῖς
[7, 26]	τοῖς ταύτῃ χωρίοις. χώραν δὲ	ξυμβαίνει	εἶναι τὴν μεταξὺ οὐ πλέον
[7, 34]	βασιλεῦ, καταπεπλῆχθαι τῇ Γηπαίδων ἀτοπίᾳ	ξυμβαίνει,	οἵ γε τοσαῦτά τε τὸ
[7, 16]	τετιμῆσθαι μὲν γὰρ διαφερόντως ἐκείνῳ	ξυμβαίνει,	ὅτῳ ἂν ἐκ τοῦ εὐθέος
[7, 4]	πλείοσί τε καὶ δυνατωτέροις γεγονέναι	ξυμβαίνει.	προθυμείσθω τοίνυν ὑμῶν ἕκαστος παντὶ
[7, 25]	τὸν ἄνθρωπον ἅτε ἀνδρεῖον ὑμῖν	ξυμβαίνει.	ῥᾷον γὰρ οἱ θρασεῖς εὔτολμοι
[7, 8]	τὰ χρηστὰ πάντα καὶ ξυντεταράχθαι	ξυμβαίνει,	σκαιὸν δὲ καὶ ἀτεχνῶς δύσκολον,
[7, 25]	χαλεπαίνετε, δι´ ὧν ὑμῖν ἀγανακτεῖν	ξυμβαίνει	τανῦν. ἢ Βελισάριον εὐδοκιμηκέναι καθ´
[7, 33]	καὶ βαρβάρους τοὺς ξυμβάλλοντας εἶναι	ξυμβαίνει.	ταῦτα μὲν οὖν τῇδε Φράγγοις
[7, 25]	ἄλλων ἐπιγινομένων τοῖς ἐπταικόσι λελωφηκέναι	ξυμβαίνει	τὴν τῶν κακῶν μνήμην. ἔσται
[7, 34]	τὸ ἀνέκαθεν καὶ γνωρίμους γεγονέναι	ξυμβαίνει.	φιλία δὲ χρόνου μήκει ξυμπλεκομένη
[7, 20]	ἐνέδρα πρὸς τῶν πολεμίων σφίσι	ξυμβαίνῃ.	ταραχῆς δὲ, ὡς τὸ εἰκὸς,
[7, 21]	ἀγαθὸν σφίσι πρὸς Ἰουστινιανοῦ βασιλέως	ξυμβαίνοι,	καταλέγων ἐφεξῆς ἅπαντα, ὅτι δὴ
[7, 21]	ἐστι· τὰς δὲ τῶν οὕτω	ξυμβαινόντων	αἰτίας ἐν εἰδόσιν ὑμῖν αὐτίκα
[7, 33]	εἰσιν, εἰ καὶ βαρβάρους τοὺς	ξυμβάλλοντας	εἶναι ξυμβαίνει. ταῦτα μὲν οὖν
[7, 16]	γνώρισμα ἐς πάντας τοὺς αὐτῷ	ξυμβάλλοντας	τὴν ἀπιστίαν ἀεὶ περιφέρειν φιλεῖ.
[7, 33]	χρυσοῦ κύριον, ἐπεὶ οὐδὲ τοῖς	ξυμβάλλουσι	προΐεσθαι τὸ νόμισμα τοῦτο οἷοί
[7, 37]	χρόνου τοσούτου ἐπὶ τῆς Ῥώμης	ξυμβάντα.	αἵρεσιν οὖν προὐτείνετο ἑλέσθαι ὁποτέραν
[7, 27]	χειρώσασθαι, ἀλλὰ τύχη τις αὐτοῖς	ξυμβᾶσα	διεσώσατο ἐκ τοῦ παραδόξου. νῆες
[7, 32]	ἀνῃρημένου ἐπὶ ξυνθηκῶν τε καὶ	ξυμβάσεως	λόγῳ, παντὸς δὲ τοῦ ξυγγενοῦς
[7, 19]	τῆς οὐ δέον οἱ αὐτῷ	ξυμβάσης	ταραχῆς ᾔσθετο, τῷ τε τῆς
[7, 16]	πρὸ τῆς ἀπολογίας ἀπειπόντα τὴν	ξύμβασιν;	ἐκεῖνο δὲ οὐκ ἂν σιωπῴην,
[7, 4]	εἴκοσιν ἐς πεντακισχιλίους ἡμᾶς ἀποκεκρίσθαι	ξυμβέβηκε.	τοσαῦτα ὑπειπὼν κἀκεῖνο ὑμᾶς ὑπομνῆσαι
[7, 11]	ἔργα πρὸς τῆς κακίας διερρυηκέναι	ξυμβέβηκεν.	ἄνωθεν γὰρ τοῦτο τοῖς ἀνθρωπίνοις
[7, 25]	καὶ Πισαύρου φλαῦρον οὐδὲν Γότθοις	ξυμβέβηκεν,	ἐκ δὲ τοῦ Ῥώμης περιβόλου
[7, 7]	μάλιστα ὑπὸ τοῖς ἐναντίοις γεγενῆσθαι	ξυμβέβηκεν.	ὥστε καὶ νῦν πολιορκεῖν ὑμᾶς
[7, 35]	εὐτυχήμασι δὲ τοῖς ἔμπροσθεν αὐτῷ	ξυμβεβηκόσιν	ἀπόβλεπτος ὢν, ἅπερ οἱ πρότερον
[7, 10]	καὶ πάντα ἐς Τουτίλαν τὰ	ξυμβεβηκότα	σφίσιν ἀνήνεγκαν. παρὰ τοσοῦτον μὲν
[7, 25]	ἕνεκα τοῦ τὰς αἰτίας τῶν	ξυμβεβηκότων	ἐκλύσασθαι, ἀλλὰ καὶ τοῦ δικαιότερον
[7, 18]	χρόνοις Ἀννίβαλος τὸ μέγα πάθος	ξυμβῆναι	Ῥωμαίοις. Ἐνταῦθα Τουλλιανός τις, Βεναντίου
[7, 29]	κήτει τούτῳ ἔγνωσαν, προὔλεγον αὐτίκα	ξυμβήσεσθαι	ὅσα δὴ αὐτῶν ἑκάστῳ ἤρεσκε.
[7, 11]	ὅσον ὑμῖν τῶν δυσκόλων ἀπαλλαγῆναι	ξυμβήσεται,	ἀλλὰ καὶ τῆς βασιλέως εἰς
[7, 9]	πρὸς τὰ ἐς Γότθους εἰργασμένα	ξυμβήσεται·	πότερα ὑμᾶς ἀγνοεῖν τὰς Θευδερίχου
[7, 8]	μάλιστα δεδιὼς μή τι Γότθοις	ξυμβήσεται	φλαῦρον, ἐς λόγους τούσδε, ὦ
[7, 29]	καὶ τοῖς ἐνοχλοῦσιν ἀποκναιόμενοι τὰ	ξυμβησόμενα	λόγῳ οὐδενὶ τεκμηριοῦσθαι. ἐγὼ δὲ
[7, 4]	οὐ πλέον ἢ ἐς χιλίους	ξυμβιοῦν	ἔτυχεν, ἡ δὲ χώρα περιίστατο
[7, 1]	ποιούμενα ἐν ταῖς τοῦ πολέμου	ξυμβολαῖς	ἔβλεπον, ἐν θαύματι μεγάλῳ ποιούμενοι
[7, 24]	εἰρημένῳ ἠμύνοντο. καθυπέρτεροί τε τῇ	ξυμβολῇ	γεγενημένοι ἐπεξελθεῖν τοῖς πολεμίοις ἐθάρσησαν.
[7, 4]	Τικινὸν πόλιν. ἐπεὶ δὲ τῇ	ξυμβολῇ	γεγόνατε κρείσσους, ἐπίπροσθεν ἡμῖν τά
[7, 39]	τε τῶν ἐναντίων ἐν τῇ	ξυμβολῇ	διέφυγόν τε καὶ σκεδαννύμενοι περιῄεσαν,
[7, 37]	καὶ ἐπεξελθόντες τὸ πλέον ἐν	ξυμβολῇ	ἔσχον. ὕστερον μέντοι πλήθει τῶν
[7, 1]	ἁπάντων· τῶν τε γὰρ ἐν	ξυμβολῇ	ἠτυχηκότων χρήμασι μεγάλοις παρεμυθεῖτο τὰ
[7, 5]	πολεμίοις χωρήσαντες ἐνίκησάν τε τῇ	ξυμβολῇ	καὶ σχεδόν τι ἅπαντας ἑλεῖν
[7, 34]	μάχης ἰέναι, χρόνος τε τῇ	ξυμβολῇ	τακτὸς ὥριστο. Λαγγοβάρδαι δὲ οὐκ
[7, 4]	καὶ τότε ἀπόμαχος ἐν τῇ	ξυμβολῇ	ταύτῃ γενόμενος οὐκ ἐπὶ μικροῖς
[7, 14]	τὰ αἰδοῖα, οὕτω δὴ ἐς	ξυμβολὴν	τοῖς ἐναντίοις καθίστανται. ἔστι δὲ
[7, 4]	ἦλθον. καρτερᾶς δὲ γενομένης τῆς	ξυμβολῆς	οἱ τριακόσιοι βάρβαροι κατόπισθεν τοῦ
[7, 35]	ἀφανεῖ τὸ δαιμόνιον. ὁ δὲ	ξύμβολος	ἐγένετο ὧδε. ἦν τις Βελισαρίῳ
[7, 35]	πρότερον ἢ ἐς Λιβύην ἐστράτευσε	ξυμβόλῳ	προὔλεγέ τινι οὐκ ἀφανεῖ τὸ
[7, 35]	ἐπέδειξε τὰ ποιούμενα· οἵπερ τῷ	ξυμβόλῳ	τεκμηριούμενοι ἐς ταύτην δὴ τὴν
[7, 32]	φυλάκων ἦρχεν, ἀμφὶ τὸ πρᾶγμα	ξυμβουλὴν	ἐποιεῖτο, εἴπερ σφίσι ταῦτα ἐς
[7, 21]	ἀνθρώπων γένει οὐδὲ φύσει ἐθνῶν	ξυμμαχεῖν	εἴωθεν, ἀλλ´ οἷς ἂν μᾶλλον
[7, 37]	ποιεῖσθαι, ἐφ´ ᾧ δὴ αὐτῷ	ξυμμαχήσουσιν	ἐπὶ πολεμίους τοὺς ἄλλους ἰόντι.
[7, 34]	δεησόμενοι πάρεισι καὶ ξύμφορα τοῖς	ξυμμαχήσουσιν,	οὕτω τε τοὺς λόγους, ὧνπερ
[7, 34]	Ῥωμαίων τῶν παρὰ Λαγγοβάρδας ἐπὶ	ξυμμαχίᾳ	ἰόντων Ἐρούλων τισὶ ξὺν Ἀόρδῳ
[7, 34]	πολεμίων ξυνέβαινε) Ῥωμαίους ἔγνωσαν ἐς	ξυμμαχίαν	ἐπαγαγέσθαι. πέμψαντες οὖν παρὰ βασιλέα
[7, 34]	οὖν πρὸς ὑμᾶς ἐς τὴν	ξυμμαχίαν	ἐπαγωγὰ ταῦτά ἐστιν ἡμῖν. θεάσασθε
[7, 34]	που καὶ ἀναιδείας περιουσίᾳ ἐς	ξυμμαχίαν	παρακαλέσουσιν ἐφ´ ἡμῖν τοῖς οὕτω
[7, 34]	„Δίκαιον, ὦ βασιλεῦ, τοὺς ἐπὶ	ξυμμαχίας	αἰτήσει παρὰ τοὺς πέλας ἀφικομένους
[7, 34]	ὑμᾶς μάλιστα μὲν κατὰ τὸ	ξυμμαχικὸν	αἰτοῦμεν σὺν ἡμῖν ἐπὶ Λαγγοβάρδας
[7, 34]	ἐξ Ἰταλίας καὶ αὐτὸς ἥκων.	ξύμμαχοι	δὲ αὐτοῖς Ἔρουλοι πεντακόσιοί τε
[7, 21]	ἂν ἐμὸς εἰκότως καλοῖο καὶ	ξυμμάχους	ἡμᾶς ἐφ´ οὓς ἂν βούλοιο
[7, 34]	διάλυσιν οὐκ εὐπετῆ ἔχει. ὥστε	ξυμμάχους	οὐ δυνατοὺς μόνον, ἀλλὰ καὶ
[7, 19]	πολεμίοις ἐν τῇ γεφύρᾳ πεποιημένων.	ξυμμετρησάμενος	γὰρ αὐτοὺς ἐς τὸ ἀκριβὲς
[7, 30]	ἀσφαλεῖ ᾤετο καὶ τῷ Ἰωάννῃ	ξυμμῖξαι.	ἀλλὰ Τουτίλας διαλῦσαι τὴν προσεδρείαν
[7, 18]	τὰ ἐντὸς κόλπου τοῦ Ἰονίου	ξυμμῖξαι	σφίσιν ἥκοντα ἐς τὰ ἀμφὶ
[7, 32]	Γερμανῷ τὸν Χαναράγγην ἐς λόγους	ξυμμῖξαι,	τακτή τε ἡμέρα τῷ διαλόγῳ
[7, 27]	οἷσπερ αὐτὸν δεῖν ἐν Καλαβρίᾳ	ξυμμίξαντα	τοῖς πολεμίοις ὁμόσε ἰέναι. ἤδη
[7, 30]	ἐφ´ ᾧ τοῖς ἐνταῦθα βαρβάροις	ξυμμίξαντες	τοὺς ἀμφί τε Ἰωάννην καὶ
[7, 38]	Ἀσβάδῳ ἡ ἑτέρα τῶν πολεμίων	ξυμμορία	ξυνέμιξεν. ἦν δὲ οὗτος ἀνὴρ
[7, 5]	οὐδὲ γὰρ ξυντεταγμένοι οὐδὲ κατὰ	ξυμμορίας	τινὰς, ἀλλ´ αὐτὸς ἕκαστος ὥς
[7, 8]	ῥυθμίζει τὸν βίον καὶ τὸ	ξύμπαν	εἰπεῖν ἄμεινον ἡμῖν ἢ κατ´
[7, 4]	ἑτέρας προσδεῖ· οὕτω ξυλλήβδην εἰπεῖν	ξύμπαντα	αὐτοῖς τὰ κακὰ πρὸς τῶν
[7, 29]	οὐκέτι ἀπέβη, ἀλλ´ ἐνοχλῶν αὐτῇ	ξύμπαντα	διαγέγονε τὸν τοῦ σπείρειν καιρὸν,
[7, 4]	φυλακῇ εἶχον, τὰ δὲ σημεῖα	ξύμπαντα	ἔλαβον, ὅπερ οὔπω πρότερον Ῥωμαίοις
[7, 21]	ἐν γνώμῃ ἐστὶ, θεῷ δὲ	ξύμπαντα	ἐν τῇ ἐξουσίᾳ πέφυκε κεῖσθαι.
[7, 1]	καὶ τὰ πράγματα διεφθάρη Ῥωμαίοις	ξύμπαντα	ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ. ἅπερ ἐγὼ
[7, 40]	ὅτι δὴ αὐτοὶ τὰ ἐπιτήδεια	ξύμπαντα	εὔπορα ἔχοντες ἅτε τοῦ Ῥωμαίων
[7, 29]	ἀμυνομένου ἐξελεῖν ἴσχυσαν, καὶ περιήρχοντο	ξύμπαντα	κατ´ ἐξουσίαν διερευνώμενοι. οἱ δὲ
[7, 21]	τε ἀρχὴν καὶ τὰ ἄλλα	ξύμπαντα	λόγῳ οὐδενὶ ἀφῃρήμεθα. νῦν δ´
[7, 20]	ἐπιζευγνύναι εἰώθεσαν, τά τε σιδήρια	ξύμπαντα,	οἷς δὴ τὰς κλεῖς ἀεὶ
[7, 33]	{καὶ} τὴν Φωκαέων ἀποικίαν καὶ	ξύμπαντα	τὰ ἐπιθαλάσσια χωρία ἔσχον, θαλάσσης
[7, 40]	πεδίον καταβῆναι οὐκέτι ἐτόλμων, ἀλλὰ	ξύμπαντα	τὰ ὄρη τὰ Ἰλλυριῶν διαμείψαντες
[7, 38]	ἐκδείραντες. ταῦτα διαπεπραγμένοι τὰ χωρία	ξύμπαντα,	τά τε Θρᾳκῶν καὶ Ἰλλυριῶν,
[7, 13]	τοὺς αἰχμαλώτους ἐς τὰ οἰκεῖα	ξύμπαντας	ἀφῆκαν ἰέναι. τότε δὲ ὁ
[7, 33]	τε καὶ Θρᾷκας σχεδόν τι	ξύμπαντας	ἐπιδεῖν πρὸς τῶν βαρβάρων ἅτε
[7, 28]	διαφέροντας τὰ πολέμια τὴν ἐλπίδα	ξύμπαντες	εἶχον. ὅσοι μέντοι φυγεῖν ἴσχυσαν,
[7, 34]	Φιλημοὺθ ἦρχον. οἱ γὰρ ἄλλοι	ξύμπαντες	Ἔρουλοι ἐς τρισχιλίους ὄντες ξὺν
[7, 3]	καὶ Βιτάλιος καὶ οἱ ἄλλοι	ξύμπαντες	ἐς Ῥάβενναν ξυνελέγοντο, οὗ δὴ
[7, 5]	ἀλλ´ ἐς ὑπαγωγὴν αἰσχράν τινα	ξύμπαντες	ᾔεσαν. οὐδὲ γὰρ ξυντεταγμένοι οὐδὲ
[7, 11]	δὲ οὐ πολλῷ ὕστερον Ἰλλυριοὶ	ξύμπαντες,	ὅσοι ξὺν αὐτῷ ἐστρατεύοντο, ἐκ
[7, 4]	ἔτυχεν, ἡ δὲ χώρα περιίστατο	ξύμπασα	ἐς Τικινὸν πόλιν. ἐπεὶ δὲ
[7, 32]	βάσανον. ἐπεὶ δὲ ἡ ἐπιβουλὴ	ξύμπασα	ἐς φῶς τε ἤδη ἐληλύθει
[7, 14]	τὰ Ῥωμαίων πράγματα εὐέφοδα γέγονε,	ξύμπασά	τε ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ ἀνδρὸς
[7, 4]	τοιαῦτα παρεκελεύσατο „Αἱ μὲν ἄλλαι	ξύμπασαι	μάχαι, ὦ ἄνδρες ξυγγενεῖς, ὁμοίαν
[7, 24]	ὅτι δὴ Ῥώμην ἑλὼν οὔτε	ξύμπασαν	ἐς ἔδαφος καθεῖλεν, ὅπως μηκέτι
[7, 21]	ἀναγκάζηται Ῥώμην ἐς ἔδαφος καθελὼν	ξύμπασαν	καὶ τοὺς ἐκ τῆς συγκλήτου
[7, 40]	ὀχυρώμασι τέτρασιν εἴασεν, αὐτὸς δὲ	ξύμπασαν	τὴν λείαν ἐπαγόμενος παντὶ τῷ
[7, 2]	εἴη ἐφ´ ᾧ Ἰταλίαν παραδοὺς	ξύμπασαν	τὸ τῆς ἀρχῆς κατάθοιτο σχῆμα.
[7, 16]	πολιορκουμένοις ἐς ἐνιαυτοῦ μῆκος ἀντέχειν	ξύμπασι	Ῥωμαίοις. τὰ μὲν οὖν Σικελιωτῶν
[7, 22]	δὲ πλῆθος ἀγείρας, Γότθων τε	ξυμπέμψας	αὐτοῖς ὀλίγους τινὰς, ἐκέλευε τῆς
[7, 36]	ἐφοδίοις τε δωρησάμενος καὶ παραπομποὺς	ξυμπέμψας	ἀφῆκε. καὶ ἄλλοι μέντοι τοῦ
[7, 8]	τῶν ἐν Γότθοις δοκίμων σφίσι	ξυμπέμψας.	τὸ δὲ Νεαπόλεως τεῖχος καθελεῖν
[7, 16]	ὃς ἂν ὑπούλων τε καὶ	ξυμπεπλασμένων	ἀκούσας ῥημάτων ἀπιὼν οἴχοιτο. τριῶν
[7, 25]	δὲ πρὸς τὸ τῆς τύχης	ξυμπεπτωκὸς	ἐναντίωμα, ξυναγαγεῖν τανῦν ἔγνωκα, ὅπως
[7, 32]	ἐζημίωσε. δυσφορούμενος δὲ ὅμως τοῖς	ξυμπεπτωκόσιν	Ἀρσάκης δολώσεις ἐπί τε Ἰουστινιανῷ
[7, 21]	βασιλεὺς ἠκηκόει τὰ ἐν Ἰταλίᾳ	ξυμπεπτωκότα.	ἐπεὶ δὲ καὶ οἱ πρέσβεις
[7, 9]	εἶναι. τὸ γὰρ τῆς ἁμαρτάδος	ξυμπεσὸν	αἴτιον τῶν ἐγκλημάτων αὐτοῖς παραιτεῖται
[7, 25]	καλῷ κείσεται. τὸ μὲν γὰρ	ξυμπεσὸν	οὐδ´ ἂν ὁ πᾶς αἰὼν
[7, 29]	τὸν τοῦ σπείρειν καιρὸν, οὐ	ξυμπεσὸν	τοῦτό γε πρότερον ἐκ τοῦ
[7, 29]	τε σεισμῶν ᾔσθοντο καὶ τὰ	ξυμπεσόντα	ἀμφί τε τῷ Νείλῳ καὶ
[7, 4]	~Τουτίλας δὲ τὰ ἐν Βερώνῃ	ξυμπεσόντα	μαθὼν Γότθων τε τῶν ἐκ
[7, 28]	Τουτίλαν τε ἀφίκοντο καὶ τὰ	ξυμπεσόντα	πάντα ἐσήγγελλον· οἵ τε Ῥωμαῖοι
[7, 32]	Καὶ ὁ μὲν Ἀρσάκης τὰ	ξυμπεσόντα	τῷ Ἀρταβάνῃ ἀπήγγειλεν, ὁ δὲ
[7, 26]	φθεγγομένους οὔτε τι ἀπαγγέλλοντας τῶν	ξυμπεσόντων,	ἀλλ´ ἔτι τῆς ὑπαγωγῆς ἐχομένους
[7, 40]	τῇδε κεχώρηκε. Βασιλεὺς δὲ τοῖς	ξυμπεσοῦσι	περιώδυνος γεγονὼς Ἰωάννην ἐκέλευε, τὸν
[7, 19]	ἔβαλλον. οἱ δὲ καταπεπληγμένοι τοῖς	ξυμπεσοῦσι	στρέψαντες τὰ νῶτα, ὡς ἕκαστός
[7, 25]	τε τὴν αἰτίαν ἐπισπᾶται τῶν	ξυμπιπτόντων	καὶ πράξας κατὰ νοῦν οὐδὲν
[7, 34]	ξυμβαίνει. φιλία δὲ χρόνου μήκει	ξυμπλεκομένη	τὴν διάλυσιν οὐκ εὐπετῆ ἔχει.
[7, 10]	καὶ λιμῷ ἔμαθε, τῶν δὲ	ξυμπλεόντων	τινὰς ἐπὶ τῷ φυλακτηρίῳ ἀντ´
[7, 34]	πεπραγμένων ὀφείλοντες, δυνάμεως δὲ περιουσίᾳ	ξυμποριζόμενοι	τὴν τῶν πολεμίων, ὡς τὸ
[7, 14]	τῶν πραγμάτων ἀεὶ τά τε	ξύμφορα	καὶ τὰ δύσκολα ἐς κοινὸν
[7, 6]	βασιλεὺς μαθών τε καὶ ἐν	ξυμφορᾷ	πεποιημένος τῶν Ἰταλίας πραιτωρίων ἔπαρχον
[7, 34]	δίκαιά τε δεησόμενοι πάρεισι καὶ	ξύμφορα	τοῖς ξυμμαχήσουσιν, οὕτω τε τοὺς
[7, 19]	καὶ ὁ Τουτίλας περιαλγήσας τῇ	ξυμφορᾷ	τὸν Ἰσαάκην διέφθειρε. ~Βέσσας τε
[7, 8]	ὑπερβολῇ εἴκων οὐδὲ ξυγγενῶν ὑπερηδόμενος	ξυμφοραῖς,	ἀλλ´ ὡς ἔνι μάλιστα δεδιὼς
[7, 31]	γαμετὴν ἐποιήσατο. ταύτην Ἀρταβάνης τὴν	ξυμφορὰν	οὐκ ἤνεγκε πρᾴως, ἀλλ´ ἠγριαίνετό
[7, 17]	τε λόγῳ καὶ ἀποκλαύσοντες τὴν	ξυμφορὰν	παρ´ ὑμᾶς ἥκομεν· ὅπως δὲ
[7, 29]	μὲν ἄνθρωποι τῷ παραλόγῳ τῆς	ξυμφορᾶς	ἀμηχανίᾳ πολλῇ εἴχοντο, τῶν δὲ
[7, 13]	αὐτὰ τοῦ δαιμονίου ἐς πᾶν	ξύμφορον·	ἀνδρὶ δὲ, οἶμαι, κακοτυχοῦντι εὐβουλία
[7, 37]	τὸν πόλεμον ἐν παρασκευῇ ἐποιεῖτο.	ξύμφορον	δέ οἱ ἔδοξεν εἶναι, Κεντουκελλῶν
[7, 32]	σφίσι ταῦτα ἐς βασιλέα ἐξενεγκεῖν	ξύμφορον	εἴη. ἦν δὲ οὗτος ὁ
[7, 3]	νύκτωρ. ἔδοξε δὲ τοῖς ἄρχουσι	ξύμφορον	εἶναι προτερῆσαι μὲν αὐτῶν ἕνα
[7, 26]	ὂν ὅτι δὴ στρατῷ κρείσσονι	ξύμφορόν	ἐστιν ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς διαμάχεσθαι,
[7, 40]	ἥκων οὐκ ἐπὶ τῷ σφετέρῳ	ξυμφόρῳ	Γότθους ἔφασκε Σικελίαν ληϊσαμένους σχεδόν
[7, 13]	ἐπὶ τῷ τῶν βασιλέως πραγμάτων	ξυμφόρῳ,	ἐπεὶ ἐνταῦθα καθείρξας αὑτὸν ἐδεδώκει
[7, 5]	ἐχώρουν. καὶ αὐτοῖς ὁδῷ πορευομένοις	ξυμφορώτατον	ἔδοξεν εἶναι τῶν ἀρχόντων ἕνα
[7, 21]	ὅπερ τοῖς ἐς ἀγῶνας καθισταμένοις	ξυμφορώτατον	εἶναι δοκεῖ, πρὸς ἀνδρῶν ἑπτακισχιλίων
[7, 10]	νύκτωρ. οἱ μὲν οὖν Ἴσαυροι	ξυμφρονήσαντες	ἁλισκομένης τῆς πόλεως σχεδόν τι
[7, 2]	ἐκποδὼν Ἰλδίβαδον πεποίηται. τέλος δὲ	ξυμφρονήσαντες	πέμπουσι παρὰ Τουτίλαν ἐς Ταρβήσιον,
[7, 3]	ἔχεσθαι ἴσχυσαν. Ῥωμαῖοι μὲν οὖν	ξυμφρονήσαντες	τοῦ περιβόλου ἀμφὶ τὰς ἐπάλξεις
[7, 11]	Πέρσην, καὶ Βαρβατίωνα Θρᾷκα, ὡς	ξυμφυλάξοντας	Βέσσᾳ τὴν πόλιν, ὃς ἐνταῦθα
[7, 15]	τό τε ἐν Πόρτῳ φρούριον	ξυμφυλάξουσι	τοῖς ἐνταῦθα φρουροῖς, ὧνπερ Ἰννοκέντιος
[7, 20]	οὐδέ τις τῶν οἰκητόρων αὐτοῖς	ξυμφυλάσσειν	ἠδύνατο. ὀλίγοι τε γὰρ κομιδῆ
[7, 10]	Ἰσαύροις ἐφύλασσον. οὗτοι Ἰσαύροις τοῖς	ξυμφυλάσσουσι	διάφοροι γεγενημένοι ἀπ´ οὐδεμιᾶς πρὸς
[7, 37]	αὐτὸς ἔμενε. τότε δὴ Βῆρος	ξὺν	ἀνδράσιν, οὓς ἀγείρας μαχιμωτάτους ἀμφ´
[7, 34]	ἐπὶ ξυμμαχίᾳ ἰόντων Ἐρούλων τισὶ	ξὺν	Ἀόρδῳ τῷ τοῦ ἄρχοντος ἀδελφῷ
[7, 32]	γε δὴ ὅτι ἅπαντας οὐ	ξὺν	ἀτιμίᾳ ἐν φυλακῇ ἔσχεν, ἐν
[7, 2]	ἐπιτηδείων καὶ σφᾶς γε αὐτοὺς	ξὺν	αὐτῇ ἐγχειρίσαι. Ἤδη δὲ Γότθοι
[7, 5]	τοὺς ἀμφὶ τὸν Ἰωάννην ἐδέξαντο,	ξὺν	αὐτοῖς ἂν ὁμόσε τοῖς πολεμίοις
[7, 20]	ἐνῆγον. ὁ δὲ ἄλλους τε	ξὺν	αὐτοῖς ἔπεμψε καὶ τῶν αὐτῷ
[7, 20]	χρημάτων μεγάλων, δύο τῶν ἑπομένων	ξὺν	αὐτοῖς ἔπεμψε κατασκεψομένους τὸν χῶρον,
[7, 20]	παρακαλοῦντες. καὶ ὃς ἑτέρους δύο	ξὺν	αὐτοῖς ἔπεμψεν, ἐφ´ ᾧ καὶ
[7, 3]	τά τε ξυγκείμενα ἐσαγγείλωσι καὶ	ξὺν	αὐτοῖς ἐς τὴν πόλιν εἰσβάλλωσι
[7, 2]	τὸ Γότθων ἀποκέκριντο γένος καὶ	ξὺν	αὐτοῖς ἐς τοὺς πολεμίους ἅπαντα
[7, 26]	αὐτίκα ἐς τοὺς ἵππους ἀναθορόντες	ξὺν	αὐτοῖς ἔφευγον. καὶ παρὰ Τουτίλαν
[7, 3]	τε ὀνειδίσας καὶ λοιδορησάμενος ἅπασι	ξὺν	αὐτοῖς ᾔει, τόν τε Ἠριδανὸν
[7, 27]	ἔγνω, ἐς δὲ τὸν Τάραντα	ξὺν	αὐτοῖς ἦλθεν, οὗ δὴ καὶ
[7, 10]	ἐνιαυτοῦ μῆκος πλοίοις ἐνθέμενος Βαλεντῖνον	ξὺν	αὐτοῖς πλεῖν εἰς Δρυοῦντα ἐκέλευε,
[7, 18]	αὐτομόλων τινὰς ἔχοντα, ἐφ´ ᾧ	ξὺν	αὐτοῖς τόν τε κατὰ Σκύλλαν
[7, 37]	ἐπεὶ πολλούς τε καὶ ἀρίστους	ξὺν	αὑτοῖς εἶχον, τειχομαχοῦντάς τε ἀπεκρούσαντο
[7, 33]	γειναμένων ἀφέλκοντες ἐς τὰ οἰκεῖα	ξὺν	αὑτοῖς ἐκομίζοντο, οὐδενὸς σφίσιν ἀντιστατοῦντος.
[7, 24]	νεκροῦ χεῖρα τὴν λαιὰν ἀποτεμόντες	ξὺν	αὑτοῖς ἔλαβον. ψέλλιον γὰρ χρυσοῦν
[7, 11]	ἔπεμψεν, ὡς Βιτάλιον καὶ τοὺς	ξὺν	αὐτῷ ἀναρπάσοντας. ἀλλὰ Βιτάλιός τε
[7, 14]	προέμενοι τὸν ἄνδρα ὠνοῦντο καὶ	ξὺν	αὐτῷ ἀπιόντες εὐθὺς ᾤχοντο. ἐπεί
[7, 27]	ὅ τε Οὐαράζης καὶ οἱ	ξὺν	αὐτῷ Ἀρμένιοι ἔπλεον, ἄφνω ἐς
[7, 14]	τὸν κεκτημένον εὐθὺς ἔπεισε, καὶ	ξὺν	αὐτῷ γίνεται ἐν Σκλαβηνοῖς μέσοις.
[7, 19]	τε αὐτίκα μάλα ἐνέπρησε καὶ	ξὺν	αὐτῷ Γότθους ἅπαντας, ἐς διακοσίους
[7, 32]	αὐτὸν ὡμολόγουν τὴν γνώμην, καὶ	ξὺν	αὐτῷ δυσφορουμένοις ἐῴκεσαν· ταύτῃ τε
[7, 39]	ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ἤλπιζε γὰρ, ἢν	ξὺν	αὐτῷ ἐν τῷ στρατοπέδῳ ἡ
[7, 13]	τε καὶ Φιλημοὺθ ἦρχον καὶ	ξὺν	αὐτῷ ἐς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης
[7, 11]	πολλῷ ὕστερον Ἰλλυριοὶ ξύμπαντες, ὅσοι	ξὺν	αὐτῷ ἐστρατεύοντο, ἐκ τοῦ αἰφνιδίου,
[7, 6]	δὴ μόνοις τοῖς ἐκ Βυζαντίου	ξὺν	αὐτῷ ἥκουσιν ἐς Νεάπολιν ἰέναι
[7, 39]	ἐπεμελεῖτο, Γερμανόν τε καὶ τὸ	ξὺν	αὐτῷ καραδοκῶν στράτευμα. ταῦτα μὲν
[7, 18]	τὸ λοιπὸν Ἰταλιώταις τἀγαθὰ ἔσεσθαι,	ξὺν	αὐτῷ ὁ Τουλλιανὸς ᾔει. καὶ
[7, 5]	ἴσχυσε καὶ τὸ λοιπὸν ἐθελούσιοι	ξὺν	αὐτῷ οἱ πλεῖστοι ἐπὶ Ῥωμαίους
[7, 12]	ἑπομένοις ἐπεκδρομὴν ποιησάμενος, τῶν τε	ξὺν	αὐτῷ πλείστους ἀποβάλλει καὶ αὐτὸς
[7, 8]	ἰέναι. Κόνωνα δὲ καὶ τοὺς	ξὺν	αὐτῷ στρατιώτας, ὅσους δὴ αὐτοῦ
[7, 22]	ὁ Τουτίλας, ἅπαντάς τε τοὺς	ξὺν	αὑτῷ ἀγείρας, ἀμφὶ ὄρος τὸ
[7, 22]	μὲν ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς	ξὺν	αὑτῷ εἶχε, τοὺς δὲ ἄλλους
[7, 39]	Ἰλλυριοῖς καταλόγων διατριβὴν ἐνταῦθα εἶχε)	ξὺν	αὑτῷ ἐς τὴν Ἰταλίαν ἐπαγαγέσθαι
[7, 15]	ἤρεσκε, καίπερ ἐς τρισχιλίους στρατιώτας	ξὺν	αὑτῷ ἔχοντι. διὸ δὴ καὶ
[7, 35]	οὐχ ἧσσον ἢ ἐς ἑξακισχιλίους	ξὺν	αὑτῷ ἔχων, ἔς τε Βενετίας
[7, 26]	ἢ τὸ τῶν ἐναντίων ἦν	ξὺν	αὑτῷ ἔχων εὔδηλόν τε ὂν
[7, 18]	ἐνεχείρησε, καίπερ βαρβάρους ἀριστίνδην ξυνειλεγμένους	ξὺν	αὑτῷ ἔχων. Ἰωάννης δὲ τὴν
[7, 37]	ὁ Βελισαρίου δορυφόρος, δύναμιν ἀξιόχρεων	ξὺν	αὑτῷ ἔχων. καὶ ὁ μὲν
[7, 14]	ἠνάγκασεν, οὕτω τε ἐς Βυζάντιον	ξὺν	αὑτῷ ἤγαγεν. ἐγὼ δὲ ὅθενπερ
[7, 10]	φρούριον κινδύνου ἦλθε. τῶν δὲ	ξὺν	Βαλεντίνῳ τινὲς ληΐσασθαι βουλόμενοι τὰ
[7, 32]	καὶ Μάρκελλόν τε καὶ Βελισάριον	ξὺν	βασιλεῖ κτεῖναι. οὕτω γὰρ τὸ
[7, 6]	κινδύνων ἀκριβῶς ἔμπειρος, πλεύσας δὲ	ξὺν	Βελισαρίῳ ἔς τε Λιβύην καὶ
[7, 6]	ἔπεμψεν, ὃς δὴ τὰ πρότερα	ξὺν	Βελισαρίῳ ἐστράτευε καταλόγου πεζικοῦ ἄρχων.
[7, 40]	οὕτως, ἀλλὰ πρὸς τοῦ πνεύματος	ξὺν	βίᾳ πολλῇ διωθούμεναι ἀνέστρεφόν τε
[7, 38]	τὰ μάλιστα ποιησάμενοι, ἐπὶ τούτων	ξὺν	βίᾳ πολλῇ τοὺς δειλαίους ἐκάθιζον,
[7, 1]	μὲν θανάτου ἦλθεν, ὅμως δὲ	ξὺν	Βιταλίῳ διέφυγεν. Ἰλδιβάδου τε ὄνομα
[7, 7]	ὥστε καὶ νῦν πολιορκεῖν ὑμᾶς	ξὺν	ἐκείνοις ἠναγκασμένοι τὸ πιστὸν ὑμῶν,
[7, 39]	καὶ αὐτοὶ οὐδέν τι μελλήσαντες	ξὺν	ἐκείνοις τετάξονται πάντως. οἷς δὴ
[7, 27]	ξυνέμιξαν. μετὰ δὲ Βῆρόν τε	ξὺν	Ἐρούλοις τριακοσίοις καὶ Οὐαράζην Ἀρμένιον
[7, 28]	τε Βαρβατίων ὁ Βελισαρίου δορυφόρος	ξὺν	ἑτέροις δυοῖν φεύγων ἀνὰ κράτος
[7, 1]	πολεμίους, ἐφ´ ᾧ τινα ποιοίη	ξὺν	ἑτέροις τισὶν ἐπ´ αὐτοὺς ἔφοδον,
[7, 23]	λόγῳ ἐφύλασσεν, ἔς τε Σπολίτιον	ξὺν	ἑτέροις τισὶν ἔπεμψεν. ἐτύγχανον δὲ
[7, 20]	δὲ πατρικίων Δέκιος καὶ Βασίλειος	ξὺν	ἑτέροις τισὶν (ἵπποι γὰρ σφίσι
[7, 19]	τῶν ἐναντίων, ζῶντα δὲ Ἰσαάκην	ξὺν	ἑτέροις τισὶν οὐ πολλοῖς εἷλον.
[7, 16]	τεῖχος ἑστάναι, ἢ δούλους τοὺς	ξὺν	ἡμῖν στρατευσαμένους τοῖς πάλαι κεκτημένοις
[7, 1]	τε καὶ Βαλεριανὸς καὶ Μαρτῖνος	ξὺν	Ἡρωδιανῷ εἵποντο μόνοι. βασιλεὺς δὲ
[7, 5]	μέγαν τινὰ, ὃς ταύτῃ ἀνέχει,	ξὺν	θορύβῳ ἀνέδραμον. ἐπεὶ δὲ οἱ
[7, 4]	οἴομαι εἶναι, ὡς ἡνίκα μὲν	ξὺν	Ἰλδιβάδῳ ὅπλα ἀνταίρειν βασιλεῖ ἔγνωτε,
[7, 40]	μὲν ἀδελφιδοῦν, Γερμανοῦ δὲ γαμβρὸν,	ξὺν	Ἰουστινιανῷ θατέρῳ τοῖν Γερμανοῦ παίδοιν
[7, 32]	Λεόντιον ἐντὸς ἔκρυψεν, αὐτὸς δὲ	ξὺν	Ἰουστίνῳ τῷ παιδὶ ἐκτὸς ἔμενεν.
[7, 36]	Παῦλος, ἁλισκομένης τότε τῆς πόλεως,	ξὺν	ἱππεῦσι τετρακοσίοις ἔς τε τὸν
[7, 35]	δὲ, ὁ τῆς Ῥώμης ἀρχιερεὺς,	ξὺν	Ἰταλοῖς τοῖς ἐνταῦθα τηνικάδε παροῦσι,
[7, 6]	καὶ Λευκανοὺς παρεστήσατο, καὶ Ἀπουλίαν	ξὺν	Καλαβρίᾳ ἔσχε, τούς τε δημοσίους
[7, 1]	ἦν ξὺν τῷ ἀσφαλεῖ καὶ	ξὺν	λογισμῷ εὐτολμότατος, ὀξύς τε καὶ
[7, 17]	τε καὶ Κόνωνι, προσελθόντες, δεδακρυμένοι	ξὺν	οἰμωγῇ πολλῇ ἔλεξαν τοιάδε „Τοιαύτας
[7, 27]	τριακοσίοις καὶ Οὐαράζην Ἀρμένιον γένος	ξὺν	ὀκτακοσίοις Ἀρμενίοις στέλλει, Βαλεριανόν τε
[7, 7]	στρατηγόν. Ἡρωδιανὸς δὲ καὶ Φάζας	ξὺν	ὀλίγοις τισὶ διαφυγεῖν ἴσχυσαν, ἐπεὶ
[7, 13]	δὴ τοὺς πλείστους ἀποβαλόντες αὐτοὶ	ξὺν	ὀλίγοις τισὶ διέφυγον μόλις, καὶ
[7, 23]	Ῥηγίνους ἐνθένδε ἰόντι. ἐνταῦθα Ἰωάννης	ξὺν	ὀλίγοις τισὶ, Ταραντηνῶν αὐτὸν ἐπαγαγομένων,
[7, 13]	ἐπὶ τῇ Ῥαβέννης φυλακῇ καταστησάμενος	ξὺν	ὀλίγοις τισὶν αὐτὸς ἐνθένδε διά
[7, 27]	καὶ Σέργιον τὸν Σολόμωνος ἀδελφιδοῦν	ξὺν	ὀλίγοις τισὶν ἔπεμψεν. οἱ δὲ
[7, 35]	ἐξ ἠθῶν ἀναστὰς τῶν πατρίων	ξὺν	ὀλίγοις τισὶν ἐς τοὺς Οὐάρνους
[7, 4]	ἀρχόντων ὡς ἕκαστός πη ἐδύνατο	ξὺν	ὀλίγοις τισὶν ἔφευγε, καὶ τὰς
[7, 3]	εἶναι προτερῆσαι μὲν αὐτῶν ἕνα	ξὺν	ὀλίγοις τισίν· ἢν δέ γε
[7, 4]	τόλμαν. καί με νομιζέτω μηδεὶς	ξὺν	ὀλίγοις τισὶν ἡσσηθέντα τῶν πολεμίων
[7, 14]	Χιλβούδιος τὸν ποταμὸν ᾗπερ εἰώθει	ξὺν	ὀλίγῳ στρατῷ, Σκλαβηνοὶ δὲ πανδημεὶ
[7, 15]	καὶ Βαλεντῖνός τε καὶ Φωκᾶς	ξὺν	πεντακοσίοις ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου ἐπισκήψαντες
[7, 6]	ἐνταῦθα εὑρὼν οὔτε ὕβρισε καὶ	ξὺν	πολλῇ φιλοφροσύνῃ ἐλευθέρας ἀφῆκε, μέγα
[7, 20]	εὐπετὲς γέγονεν, ὀλίγοι δέ τινες	ξὺν	Ῥωμαίοις τοῖς ἄλλοις ἐς τὰ
[7, 23]	δόλῳ ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθέντος. ὅσπερ	ξὺν	στρατεύματι ἐπὶ τὸ Σπολίτιον ᾔει.
[7, 15]	ὄνομα, διαφερόντως ἀγαθὸν τὰ πολέμια,	ξὺν	στρατεύματι ἐς τὸν Ῥωμαίων λιμένα
[7, 36]	Βυζάντιον ἥκοντα εἶδεν, ἄρχοντα πέμπειν	ξὺν	στρατῷ ἄλλον ἐπὶ Γότθους τε
[7, 37]	ὡς τάχιστα, ὅτι δὴ αὐτίκα	ξὺν	στρατῷ ἀποπλεύσει, ἐπίδοξος ἦν. ἀλλ´
[7, 13]	Ἀρατίου τε καὶ Ναρσοῦ ἀδελφὸν	ξὺν	στρατῷ ἔπεμψε βαρβάρων τε καὶ
[7, 15]	ἀμφὶ Βαλεντῖνόν τε καὶ Φωκᾶν	ξὺν	στρατῷ πλείονι τοῖς πολεμίοις ἐμπεσεῖσθαι
[7, 35]	καὶ αὐτὸν ὁ Τουτίλας εὐθὺς	ξὺν	στρατῷ πολλῷ καὶ ναυσὶν ἔπεμψεν
[7, 2]	τε καὶ Γότθους, ὧν ἦρχε,	ξὺν	Ταρβησίῳ παραδώσει Ῥωμαίοις. ἅπερ Κωνσταντιανὸς
[7, 14]	ἐς τριῶν ἐνιαυτῶν χρόνον, ὅσον	ξὺν	ταύτῃ δὴ τῇ τιμῇ τὴν
[7, 30]	Ἰωάννην ἐς τὸν Δρυοῦντα μεταπεμψάμενος	ξύν	τε αὐτῷ καὶ Βαλεριανῷ καὶ
[7, 11]	δορυφόρον καὶ τῶν ἑπομένων τινὰς	ξύν	τε Βιταλίῳ καὶ τοῖς Ἰλλυριοῖς
[7, 38]	τι θηρίον διέφθειρον. ἄλλους δὲ	ξύν	τε βουσὶ καὶ προβάτοις, ὅσα
[7, 22]	εἶχε, τοὺς δὲ ἄλλους ἅπαντας	ξύν	τε γυναιξὶ καὶ παισὶν ἔστειλεν
[7, 7]	ἔμεινε, τὸν δὲ στρατὸν ἅπαντα	ξύν	τε Ἡρωδιανῷ καὶ Δημητρίῳ καὶ
[7, 1]	Βελισάριος, ἔτι τῶν πραγμάτων ᾐωρημένων,	ξύν	τε Οὐιττίγιδι καὶ Γότθων τοῖς
[7, 28]	ἐπιτήδεια ἐσκομίζοιντο εἶχεν, αὐτὸς μὲν	ξύν	τε τῇ γυναικὶ καὶ τοῖς
[7, 12]	αὑτόν τε καὶ τὴν πόλιν	ξύν	τε τοῖς στρατιώταις καὶ τοῖς
[7, 40]	ἀνείλοντο. οἱ δὲ λοιποὶ βάρβαροι	ξὺν	τῇ ἄλλῃ λείᾳ ἐπ´ οἴκου
[7, 1]	βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς Οὐίττιγιν μὲν	ξὺν	τῇ γυναικὶ ἀσμένως εἶδε, καὶ
[7, 30]	κατέπλευσεν, οὗ δὴ καὶ Βελισάριον	ξὺν	τῇ γυναικὶ εὗρεν. ὑπὸ τοῦτον
[7, 28]	διαφυγεῖν αἴτιος γέγονεν, αὐτὸς δὲ	ξὺν	τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν ἅπασι θνήσκει.
[7, 27]	Ἰωάννου στρατόπεδον ἦν, ἱππεύων δὲ	ξὺν	τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν πρόσθεν ᾔει.
[7, 26]	ἐνταῦθα ἀπολιπών. ἐτύγχανε δὲ Ἰωάννης	ξὺν	τοῖς ἀμφ´ αὐτὸν, χιλίοις οὖσιν,
[7, 22]	καὶ τῆς δυσχωρίας σφίσι ξυλλαμβανούσης,	ξὺν	τοῖς ἀμφὶ Τουλλιανὸν ἀγροίκοις τοὺς
[7, 20]	Ῥωμαίων στρατιωτῶν διὰ πύλης ἑτέρας	ξὺν	τοῖς ἄρχουσιν ἔφευγον, ὥς πη
[7, 34]	ξύμπαντες Ἔρουλοι ἐς τρισχιλίους ὄντες	ξὺν	τοῖς Γήπαισιν ἐτετάχατο, ἐπεὶ Ῥωμαίων
[7, 34]	προὖπτον ἰέναι, παρὸν τὴν νίκην	ξὺν	τοῖς δυνατωτέροις ταττομένους ἀκίνδυνον ἔχειν,
[7, 27]	τῶν Ἀρμενίων στρατηγὸν ἐνθένδε ἀναστήσας	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις δορυφόροις τε καὶ
[7, 15]	ὑστεραίᾳ Βαλεντῖνός τε καὶ Φωκᾶς	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις ἐμπεπτωκότες τούς τε
[7, 12]	Σπολιτίῳ ταύτῃ ἐχώρησε. Σισίφριδος δὲ	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις ἐπεκδρομὴν ποιησάμενος, τῶν
[7, 26]	Ἰωάννης μὲν οὖν καὶ Ἄρουφος	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις ἔφευγόν τε πάσῃ
[7, 34]	ἐνθένδε σπουδῇ ἐς τὴν Ἰταλίαν	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις ἰέναι. ἐτύγχανε γὰρ
[7, 5]	ἐπιτελεῖν τὰ ξυγκείμενα. διὸ δὴ	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις Ἰωάννης ἠνάγκαστο ἐπίπροσθεν
[7, 35]	διασώσασθαι. καὶ ὃς μελλήσει οὐδεμιᾷ	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις καὶ Γηπαίδων τισὶν
[7, 39]	οἱ Φιλημούθ τε τὸν Ἔρουλον	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις καὶ Ἰωάννην τὸν
[7, 40]	χρόνον οὐδαμῆ διαρκούντων, ἄρας ἐνθένδε	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις καὶ τοὺς πολεμίους
[7, 30]	ἐλπίδα εἶχον. Ἰωάννης μὲν οὖν	ξὺν	τοῖς ἑπομένοις χιλίοις οὖσι κατὰ
[7, 20]	καὶ ἰσχύος πέρι εὖ ἥκοντας,	ξὺν	τοῖς Ἰσαύροις διὰ τῶν βρόχων
[7, 10]	τῶν τινες οἰκητόρων τὰς πύλας	ξὺν	τοῖς Ἰσαύροις ἐφύλασσον. οὗτοι Ἰσαύροις
[7, 34]	ἐν εἰδόσι μακρολογοίη; τὸ δὲ	ξὺν	τοῖς καταδεεστέροις ἐς τὴν ἀγωνίαν
[7, 40]	ἐλθόντες ὑπὸ τοῖς πολεμίοις γενέσθαι	ξὺν	τοῖς καταλοίποις μόλις διαφυγόντες ἐσώθησαν,
[7, 18]	ἀμυνομένους, Ῥεκιμοῦνδον δὲ καὶ Γότθους	ξὺν	τοῖς λοιποῖς ἅπασιν ὁμολογίᾳ εἷλεν.
[7, 11]	ἔκτειναν, Σαβινιανὸς δὲ καὶ Θουριμοὺθ	ξὺν	τοῖς λοιποῖς ἅτε ἐν σκότῳ
[7, 40]	ἂν εἴη ἐν τῷ ἀσφαλεῖ	ξὺν	τοῖς οἰκείοις διαχειμάζοντας. ἢν γὰρ
[7, 14]	Ἄντης τὸ γένος, μαχόμενος δὲ	ξὺν	τοῖς ὁμογενέσι πρὸς Σκλαβηνοὺς, τότε
[7, 32]	Γερμανὸς, οἶμαι, ξυλλήψεταί σοι προθυμούμενος	ξὺν	τοῖς παισὶ τοῖς αὑτοῦ, νεανίαις
[7, 18]	Ἰωάννης δὲ διώξας τε καὶ	ξὺν	τοῖς πολεμίοις ἐν τῷ ἀνάντει
[7, 21]	ὁ θεὸς ἐπ´ αὐτοὺς τότε	ξὺν	τοῖς πολεμίοις ἐστράτευσε. καὶ διὰ
[7, 26]	οὖν ἐκ τῆς συγκλήτου βουλῆς	ξὺν	τοῖς προσκεχωρηκόσιν ἑβδομήκοντα στρατιώταις ἐς
[7, 9]	οἱ τοῦ Ῥωμαίων στρατοῦ ἄρχοντες	ξὺν	τοῖς στρατιώταις τὰ τῶν κατηκόων
[7, 30]	Κρότωνα ἦλθον, οἱ δὲ ἄλλοι	ξὺν	τοῖς χρήμασιν αὐτοῦ ἔμειναν. τῶν
[7, 14]	ἀπηξίου τὰ ὄντα {λέγειν} καταλέγειν	ξὺν	τῷ ἀληθεῖ λόγῳ ἐφεξῆς ἅπαντα,
[7, 23]	ἧσσον ἢ τετρακοσίων καταστησάμενος αὐτὸς	ξὺν	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπὶ Ῥάβενναν
[7, 22]	τοῦ Πόρτου ἰέναι· αὐτὸς δὲ	ξὺν	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐπί τε
[7, 24]	τῆς ἐν Πόρτῳ ἀπολιπὼν αὐτὸς	ξὺν	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς Ῥώμην
[7, 10]	ἐς χρόνον αὐτοῖς ἀπολιπὼν ἐνιαύσιον,	ξὺν	τῷ ἄλλῳ στρατῷ ἐς Σάλωνας
[7, 10]	τῶν ἀναγκαίων σπανίζοντας τὸ φρούριον	ξὺν	τῷ ἀσφαλεῖ διαφυλάξειν. Βαλεντῖνος μὲν
[7, 34]	ἀεὶ προγεγενημένοις τεκμηριοῦσθαι τὰ ἐσόμενα	ξὺν	τῷ ἀσφαλεῖ δύνανται ἄνθρωποι. εἰ
[7, 1]	κινδύνοις πολέμου εὔψυχός τε ἦν	ξὺν	τῷ ἀσφαλεῖ καὶ ξὺν λογισμῷ
[7, 33]	οὐ γάρ ποτε ᾤοντο Γαλλίας	ξὺν	τῷ ἀσφαλεῖ κεκτῆσθαι Φράγγοι, μὴ
[7, 3]	τε αὐτῶν καὶ τῇ πόλει	ξὺν	τῷ ἀσφαλεῖ τὸν στρατὸν δέξασθαι.
[7, 30]	γὰρ ἐν Πικηνοῖς τε γενήσεσθαι	ξὺν	τῷ ἀσφαλεῖ ᾤετο καὶ τῷ
[7, 20]	(ἵπποι γὰρ σφίσι παρόντες ἔτυχον)	ξὺν	τῷ Βέσσᾳ φυγεῖν ἴσχυσαν. Μάξιμος
[7, 39]	φυλάσσειν ἠξίουν. ἀλλὰ καὶ ὅσοι	ξὺν	τῷ Βήρῳ τὰ πρότερα ἢ
[7, 36]	ἔς τε Ἰταλίαν ἐστράτευσε καὶ	ξὺν	τῷ Διογένει ἐπὶ τῷ Ῥώμης
[7, 19]	ἑλεῖν δύνωνται. οἱ μὲν οὖν	ξὺν	τῷ Ἰσαάκῃ εἰσδύσαντες ἐς τὸ
[7, 26]	ἑκατὸν μάλιστα. ἦν δέ τις	ξὺν	τῷ Ἰωάννῃ Γιλάκιος ὄνομα, Ἀρμένιος
[7, 18]	ἡ τύχη. ~Ἐπεὶ δὲ τὸ	ξὺν	τῷ Ἰωάννῃ καὶ Ἰσαάκῃ στράτευμα
[7, 28]	μεταπέμπεσθαί τε καὶ διέπειν τὸ	ξὺν	τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα δύνηται· τοὺς
[7, 18]	Ῥωμαίων λιμένα κατῆρε, καὶ τὸ	ξὺν	τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα ἔμενεν. Ἰωάννης
[7, 18]	οἷς δὴ ἐπέστελλεν, ἐπειδὰν τὸ	ξὺν	τῷ Ἰωάννῃ στράτευμα ἐνθένδε ἴδοιεν
[7, 26]	τὸν αὐτὸν χρόνον τόν τε	ξὺν	τῷ Ἰωάννῃ στρατὸν καὶ τούτους
[7, 23]	~Ἐν τούτῳ δὲ τῶν τις	ξὺν	τῷ Κόνωνι ἐκ Ῥώμης φυγόντων,
[7, 7]	οἵ τε Νεαπολῖται καὶ οἱ	ξὺν	τῷ Κόνωνι στρατιῶται πάντες. πολλὴ
[7, 39]	πολὺ παρασχόμενος, ἐπιστείλας δὲ τὸν	ξὺν	τῷ Λιβερίῳ παραλαβεῖν στόλον, ἐπεὶ
[7, 26]	ἔργου τούτου ἠπείγετο. διὸ δὴ	ξὺν	τῷ πλείονι τοῦ στρατοῦ ἐπ´
[7, 39]	τὸν Γερμανὸν καταστῆναί τε καὶ	ξὺν	τῷ στρατῷ οὐκ ἄποθεν εἶναι.
[7, 11]	τῶν ταύτῃ χωρίων. Βιτάλιος οὖν	ξὺν	τῷ στρατῷ τούτῳ ἀμφὶ πόλιν
[7, 10]	οὐδενὸς οἱ Γότθοι ἐφείσαντο, ἀλλὰ	ξὺν	τῷ τῆς πόλεως ἱερεῖ ἅπαντας
[7, 34]	πόλεμον ὑπὲρ ὑμῶν ποτε ἢ	ξὺν	ὑμῖν ἢ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς
[7, 10]	ἄνδρας οἱ ἐς ὄψιν ἐλθόντας	ξὺν	φιλοφροσύνῃ πολλῇ, ὥσπερ εἰώθει, εἶδεν.
[7, 11]	καὶ Ῥικίλαν καὶ Σαβινιανὸν, ἔστειλε	ξὺν	χιλίοις στρατιώταις ἐς Αὔξιμον πόλιν,
[7, 22]	γῆς καὶ τεχνίτας ἀνθρώπους ἐνταῦθα	ξυναγαγεῖν	ἴσχυσαν. οὕτω τε τὴν πόλιν
[7, 25]	τὸ τῆς τύχης ξυμπεπτωκὸς ἐναντίωμα,	ξυναγαγεῖν	τανῦν ἔγνωκα, ὅπως ὑμῶν δόξαν
[7, 11]	τοὺς παρόντας καὶ Ῥωμαίων στρατιώτας	ξυναγαγὼν	ἔλεξε τοιάδε „Οὐ νῦν πρῶτον,
[7, 24]	τάδε. λίθους ἄγχιστά πη ὄντας	ξυναγαγὼν	ἐπ´ ἀλλήλους οὐδενὶ κόσμῳ ξυνέβαλεν,
[7, 20]	αὐτοὺς ἐνταῦθα ἐς ἕνα χῶρον	ξυναγαγὼν	σκεδάννυσθαι οὐδαμῆ εἴασεν· ἔδεισε γὰρ
[7, 32]	πολιτείᾳ ἐπινοεῖν ἤρξατο. ἐπειδή τε	ξυναχθόμενόν	οἱ τὸν Ἀρταβάνην ἅτε ξυγγενῆ
[7, 40]	τινες Ῥωμαίων καταλαβόντες τε καὶ	ξυνδήσαντες	ἀνεπυνθάνοντο ὅτου δὴ ἕνεκα οὗτος
[7, 19]	τε καὶ λίαν ἐς ἀλλήλας	ξυνδήσας,	πύργον ξύλινον ἐπ´ αὐταῖς ἐτεκτήνατο,
[7, 1]	τετύχηκε, πλουτεῖν δὲ παρὰ δόξαν	ξυνέβαινε	πᾶσιν οἷς ἂν αὐτοῦ ἐπιδημοίη
[7, 20]	γὰρ ἀεὶ τὴν φυλακὴν ἐπικεῖσθαι	ξυνέβαινε,	πολλὴ ἐξουσία τοῦ καθεύδειν ἐγίνετο,
[7, 34]	ἐπιδεδεῖχθαι μόνον τὸ Γηπαίδων ἔθνος	ξυνέβαινε,	πολλοῦ λόγου τε ἂν ἡμῖν
[7, 34]	γὰρ αὐτοὺς ἐλασσοῦσθαι τῶν πολεμίων	ξυνέβαινε)	Ῥωμαίους ἔγνωσαν ἐς ξυμμαχίαν ἐπαγαγέσθαι.
[7, 24]	ξυναγαγὼν ἐπ´ ἀλλήλους οὐδενὶ κόσμῳ	ξυνέβαλεν,	οὐδὲν τὸ παράπαν ἐντὸς ἔχοντας,
[7, 9]	δὴ τὸν παλαιὸν χρόνον, ἐπιδεδεῖχθαι	ξυνέβη,	ἀλλ´ ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις ἔς
[7, 30]	τε χρόνου μῆκος σφίσι τριβῆναι	ξυνέβη.	αὖθίς τε ἀγηγερμένοι ἐν τῷ
[7, 25]	μεταβέβλησθε, ὦ φίλτατοι Γότθοι, ἐπειδὴ	ξυνέβη	Βελισάριον κρεῖσσον λόγου θράσος ἑλόμενον
[7, 28]	μέγα τε πάθος τοῦτο Ῥωμαίοις	ξυνέβη,	ἐπεὶ ἐς αὐτοὺς ἅτε διαφέροντας
[7, 21]	ἐν Ῥωμαίων τῇ πόλει γενέσθαι	ξυνέβη,	ἐπεὶ μεμαθηκέναι σε ἅπαντα οἶμαι,
[7, 5]	ἑλεῖν ἴσχυσαν. ἀλλὰ τύχῃ τινὶ	ξυνέβη	ἐς τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον φήμην
[7, 32]	θείου τὴν οὐσίαν αὐτὸν εἰσιέναι	ξυνέβη,	ἧς δὴ κληρονόμος τά γε
[7, 26]	ταῖς δὲ γυναιξὶ πάσαις ἁλῶναι	ξυνέβη.	Κλημεντῖνος μέντοι, πατρίκιος ἀνὴρ, καταφυγὼν
[7, 35]	ἐνδελεχέστατα πλήθειν οἱ τὰς ἀμπέλους	ξυνέβη.	οἴνου τε ὃς ἐνθένδε γεγονὼς
[7, 4]	καιρίᾳ πληγῇ ὑπετόπαζεν. οὕτω τε	ξυνέβη	Οὐαλάριδος τὸ τοῦ δόρατος ἄκρον
[7, 20]	οὐδεμιᾷ ἐς τὸ σῶμα ὑβρίσθαι	ξυνέβη	οὔτε ἀνδρὶ ξυνοικούσῃ οὔτε παρθένῳ
[7, 3]	οὖν καταπεσεῖν ἐφ´ ὁμαλοῦ χωρίου	ξυνέβη,	οὗτοι δὴ ἀθῷοι ἐς τὸ
[7, 26]	ταύτῃ τῇ πορείᾳ σφίσιν ὁμιλῆσαι	ξυνέβη)	στεῖλαι δέ τινας τὰ ἐν
[7, 25]	ἐμῇ ἀρετῇ ἐκεῖνα ὑμᾶς εἰργάσθαι	ξυνέβη,	ταύτην ὑμᾶς αἰσχυνομένους χρὴ σιωπᾶν,
[7, 19]	δὲ δυοῖν ὕστερον Ῥουδερίχῳ τε	ξυνέβη	τελευτῆσαι τὸν βίον καὶ ὁ
[7, 4]	κακὰ πρὸς τῶν ὑποδεχθέντων γενέσθαι	ξυνέβη.	τί δ´ ἂν πολεμίων εὐαλωτότερον
[7, 13]	αὐτοῖς ἐν ταύτῃ τῇ πορείᾳ	ξυνέβη	τις τύχη μεγάλα Ῥωμαίους ἀγαθὰ
[7, 5]	τοὺς κατ´ αὐτὸν πολεμίους ὁρμήσαντος	ξυνέβη	τῶν δορυφόρων τῶν αὐτοῦ ἕνα
[7, 40]	εἶχε. τύχη τέ τις αὐτῷ	ξυνέβη	ὑπὸ τοῖς πολεμίοις ἐνταῦθα γενέσθαι.
[7, 34]	τε σπονδὰς οἱ βάρβαροι οὗτοι	ξυνέβησαν	ἀλλήλοις, ἀκόντων Ῥωμαίων. ταῦτα ἐπεὶ
[7, 29]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψε.	~Βασιλεὺς δὲ Ἰουστινιανὸς πεζοὺς στρατιώτας
[7, 11]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψε.	~Βελισάριος δὲ ἀμύνειν τοῖς πολιορκουμένοις
[7, 15]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψε.	~Βιγίλιος δὲ, ὁ τῆς Ῥώμης
[7, 39]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψε.	~Γερμανοῦ δὲ τὸ στράτευμα ἐν
[7, 35]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψε.	~Μετὰ δὲ Τουτίλας ἅπαν ἐπὶ
[7, 7]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψεν.	~Ἐπειδὴ δὲ Νεάπολιν Τουτίλας εἷλε,
[7, 5]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψεν.	~Ἔπειτα δὲ ὁ Τουτίλας Καισῆνάν
[7, 1]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψεν.	~Ἐράριχος δὲ ἦν τις ἐν
[7, 24]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψεν.	~Ἐτύγχανε δὲ πολλῷ πρότερον στράτευμα
[7, 9]	τῷ πολέμῳ τῷδε, ὃν Προκόπιος	ξυνέγραψεν.	~Οὕτω μὲν Βελισάριος τὸ δεύτερον
[7, 36]	αὐτοὺς τῷ τῆς ἐδωδῆς οὐ	ξυνειθισμένῳ	διεκρούσατο μέχρι ἐς δείλην ὀψίαν,
[7, 18]	δίοδον ἐνεχείρησε, καίπερ βαρβάρους ἀριστίνδην	ξυνειλεγμένους	ξὺν αὑτῷ ἔχων. Ἰωάννης δὲ
[7, 3]	εἰς δισχιλίους τε καὶ μυρίους	ξυνείλεκτο,	ἄρχοντες δὲ αὐτῶν ἕνδεκα ἦσαν,
[7, 11]	τῆς βασιλέως εἰς ὑμᾶς εὐνοίας	ξυνεῖναί	τε καὶ ἀπολαύειν αὐτίκα προσέσται·
[7, 37]	ἐπεὶ Τουτίλαν ἤρεσκε, τακτὴ ἡμέρα	ξυνέκειτο,	ἄνδρες δὲ τριάκοντα ἑκατέρωθεν ἐν
[7, 3]	καὶ ἐπεὶ ὁ φύλαξ ᾗπερ	ξυνέκειτο	ἀνεπέτασε σφίσι τὰς πύλας, οἱ
[7, 10]	τε ἀμφοτέροις ἐν τούτῳ ἡμέρα	ξυνέκειτο.	Βελισάριος δὲ τὰ ἐπιτήδεια ἐς
[7, 2]	ἡμέρα ἐς τὸ ἔργον ἀμφοτέροις	ξυνέκειτο,	ἐν ᾗ ἔμελλε Τουτίλας τε
[7, 36]	τὴν πόλιν ἐνδώσειν, τακτή τε	ξυνέκειτο	ἡμέρα τῇ πράξει. καὶ ἐπεὶ
[7, 32]	τακτή τε ἡμέρα τῷ διαλόγῳ	ξυνέκειτο.	ταῦτα ὁ Γερμανὸς Μαρκέλλῳ σημήνας
[7, 3]	διατριβὴν εἶχον. ἐπειδή τε ἅπαντες	ξυνελέγησαν,	ἔδοξε σφίσιν ἄμεινον εἶναι πρῶτον
[7, 3]	οἱ ἄλλοι ξύμπαντες ἐς Ῥάβενναν	ξυνελέγοντο,	οὗ δὴ Κωνσταντιανὸς καὶ Ἀλέξανδρος,
[7, 39]	τῆς Θρᾴκης ἵδρυντο, δόντος βασιλέως	ξυνέλεξε.	καὶ βάρβαροι πολλοὶ, οἵπερ ἀμφὶ
[7, 20]	κοίτην ὡς μάλιστα ἐφιεμένων αὐταῖς	ξυνελθεῖν.	διόπερ αὐτῶν οὐδεμιᾷ ἐς τὸ
[7, 31]	μέλλουσαν οὔτι ἑκουσίαν ἐς εὐνὴν	ξυνελθεῖν.	ἐπεί τε ἄμφω ταῦτα ἤρεσκε,
[7, 8]	κινδύνους ἐμπειρίᾳ λαμπρὸν, χρήματα δὲ	ξυνελόντα	εἰπεῖν ἀριθμοῦ κρείσσω, ἵππων δὲ
[7, 11]	τε καὶ μῆκος πύλης ἑκάστης	ξυνεμετρήσατο	λάθρα. τάς τε πύλας τεκτηνάμενος
[7, 5]	εἴη. καὶ ἀπ´ αὐτοῦ οὔτε	ξυνεμίγνυντο	ἔτι ἀλλήλοις οὔτε ξυνίστασθαι τὸ
[7, 40]	οἱ στρατηγοὶ ἀναγκασθέντες τοῖς ἐναντίοις	ξυνέμιξαν.	καὶ γίνεται μὲν καρτερὰ μάχη,
[7, 13]	δὴ ἐς Ἐπίδαμνον ἀφικόμενοι Βελισαρίῳ	ξυνέμιξαν.	καὶ Ναρσῆν δὲ τὸν εὐνοῦχον
[7, 27]	ἀφικόμενοι τῷ ἄλλῳ στρατῷ αὐτίκα	ξυνέμιξαν.	μετὰ δὲ Βῆρόν τε ξὺν
[7, 22]	παντὶ ἀποπειρᾶσθαι. οἵπερ ἐπειδὴ ἀλλήλοις	ξυνέμιξαν,	ὠθισμὸς μὲν ἀμφοτέρων πολὺς ἐγεγόνει,
[7, 35]	πολλοὺς ἔκτεινεν. οὐ μέντοι Γότθοις	ξυνέμιξεν,	ἀλλ´ Ἴστρον ποταμὸν διαβὰς αὖθις
[7, 32]	γνώμην καὶ ἐς τοὺς λόγους	ξυνέμιξεν,	ἀπηλλάσσετο ἐπαγγειλάμενος Γερμανόν τε καὶ
[7, 38]	ἡ ἑτέρα τῶν πολεμίων ξυμμορία	ξυνέμιξεν.	ἦν δὲ οὗτος ἀνὴρ βασιλέως
[7, 18]	Ἐπίδαμνόν τε ἀφίκετο καὶ Βελισαρίῳ	ξυνέμιξεν,	Ἰωάννης μὲν ἅπαντας διαπορθμευσαμένους ἠξίου
[7, 5]	δὲ ὁ Ῥωμαίων στρατὸς Ἰουστίνῳ	ξυνέμιξεν,	ὀλίγους μέν τινας τῶν αὐτῷ
[7, 35]	Σαλώνων ἐστὶ, τὰ μὲν πρῶτα	ξυνέμισγε	τοῖς ταύτῃ ἀνθρώποις ἅτε Ῥωμαῖός
[7, 3]	ἔμαθε τά τε ἀμφὶ Ἐραρίχῳ	ξυνενεχθέντα	καὶ ὅτι Γότθοι Τουτίλαν σφίσιν
[7, 32]	Γερμανὸν ἀποκρύψασθαι, ἀλλὰ ταύτῃ πάντα	ξυνενεχθῆναι,	ᾗπέρ μοι ἔναγχος δεδιήγηται. οἱ
[7, 6]	χρείαν πορίζηται. καί οἱ νεῶν	ξυνέπεμψε	στόλον, Θρᾳκῶν τε καὶ Ἀρμενίων
[7, 11]	οὖν ἀμφὶ Τιβούρει οὕτω γενέσθαι	ξυνέπεσε.	Βελισάριος δὲ παντὶ τῷ στόλῳ
[7, 1]	οὔπω πρότερον ἀνθρώπων οὐδενὶ διαπεπρᾶχθαι	ξυνέπεσε,	καὶ βασιλεῖς μὲν ἀγαγὼν αἰχμαλώτους
[7, 40]	Ἀρταβάνην διασεσῶσθαι ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου	ξυνέπεσε.	Λιβέριος δὲ οὔτε τοῖς πολιορκοῦσιν
[7, 40]	Ἰταλίαν ἀρξόμενος. ἀλλά τις αὐτῷ	ξυνέπεσε	τύχη νοσήσαντι ἐξαπιναίως τὸν βίον
[7, 4]	ἔλαβον, ὅπερ οὔπω πρότερον Ῥωμαίοις	ξυνέπεσε.	τῶν τε ἀρχόντων ὡς ἕκαστός
[7, 1]	Ὕστερον δὲ Οὐραΐαν Ἰλδιβάδῳ προσκεκρουκέναι	ξυνέπεσεν	ἀπ´ αἰτίας τοιᾶσδε. ἦν τῷ
[7, 29]	ἕτερον εἶναι, ὃ δὴ ἁλῶναι	ξυνέπεσεν.	ἐγὼ δὲ ὅθεν τὴν ἐκβολὴν
[7, 29]	ὅπως δὲ αὐτῷ τανῦν ἁλῶναι	ξυνέπεσεν,	ἐγὼ δηλώσω. ἐτύγχανε μὲν γαλήνη
[7, 20]	ἀνὰ πᾶσαν τὴν πόλιν ἀπολελεῖφθαι	ξυνέπεσεν,	οἵπερ ἐς τὰ ἱερὰ κατέφυγον
[7, 34]	ἀναποδίζοντες τῷ τὴν οἰκείαν ἀσθένειαν	ξυνεπίστασθαι	παρ´ ὑμᾶς ἥκουσιν, ἀξιοῦντες Ῥωμαίους
[7, 6]	Ἀρμενίων Φάζας Ἴβηρ, Περανίου ἀδελφιδοῦς·	ξυνέπλεον	δὲ αὐτοῖς καὶ Οὖννοι ὀλίγοι.
[7, 39]	τε βάρβαροι ἐκ πάσης ἀγειρόμενοι	ξυνέρρεον	γῆς. καὶ ὁ τῶν Λαγγοβαρδῶν
[7, 29]	τοῦ στόματος Πόντου τοῦ Εὐξείνου	ξυνέρρεον.	οἵπερ ἐκ τοῦ αἰφνιδίου τὸ
[7, 6]	ἀπ´ αὐτοῦ ὄνομα ἐπί τε	ξυνέσει	καὶ φιλανθρωπίᾳ ἐς Ῥωμαίους ἅπαντας
[7, 2]	τις, Ἰλδιβάδου ἀνεψιὸς, ἐπὶ πλεῖστον	ξυνέσεως	ἥκων καὶ τὸ δραστήριον ὡς
[7, 16]	ἐν μοίρᾳ ἡμᾶς τῇ ἀτιμοτάτῃ	ξυνέταξας.	ὑβρίζειν γὰρ εἰς ἄνδρα φίλον
[7, 17]	δὲ οὔτε ἀνοιμώξας οὔτε ὅτι	ξυνεταράχθη	ἔνδηλος γεγονὼς, ἀλλ´ ἰσχυρότατα ἐν
[7, 40]	ἐπεὶ βασιλεὺς ἤκουσεν, ἄγαν τε	ξυνεταράχθη	καὶ πρὸς Γερμανὸν εὐθὺς ἔγραψεν,
[7, 32]	τοῦτο ἀποκαλύψας. ταῦτα Ἰουστῖνος ἀκούσας	ξυνεταράχθη	τε καὶ ἰλιγγιάσας ἄντικρυς τῷ
[7, 36]	τῶν αὑτοῦ ἕνα, ἐπέστησεν, ἄνδρα	ξυνετόν	τε διαφερόντως καὶ ἀγαθὸν τὰ
[7, 26]	τε καὶ σώμασιν ἀκραιφνέσι χρῆσθαι	ξυνέτυχε,	ἐπὶ κατασκοπῇ ἔπεμψαν. τύχῃ τέ
[7, 21]	ἔνι μάλιστα, ἐνδεικνύμενοι, καὶ γερόντων	ξυνετωτάτων	πολὺν ὅμιλον, ὅπερ τοῖς ἐς
[7, 22]	καὶ Ἄνται δὲ αὐτοῖς τριακόσιοι	ξυνεφύλασσον,	οὕσπερ Ἰωάννης ἐνταῦθα δεηθέντι Τουλλιανῷ
[7, 20]	δὲ οὐδὲν ἄχαρι παθεῖν αὐτὴν	ξυνεχώρησεν,	ἀλλ´ αὐτήν τε καὶ τὰς
[7, 37]	πρεσβευτήν οἱ ἐς ὄψιν ἐλθεῖν	ξυνεχώρησεν	οὔτε τινὰ τῶν λεγομένων ἐντροπὴν
[7, 21]	ποιησόμενος ἐνθάδε ὑμᾶς, ἄνδρες ξυστρατιῶται,	ξυνήγαγον,	ἀλλ´ ἐκεῖνα ἐρῶν, ἅπερ ἐγὼ
[7, 10]	ὅλην περιιὼν χρήματά τε προϊέμενος,	ξυνῆγε	νέους ἐθελουσίους. ξυνῆν δὲ αὐτῷ
[7, 1]	Ἰλδίβαδος ἐπύθετο, τούς τε βαρβάρους	ξυνῆγεν	ἀμφ´ αὑτὸν ἅπαντας καὶ τῶν
[7, 12]	καὶ Ἰλλυριοὺς ἐνδελεχέστατα περιελθόντες στρατιώτας	ξυνήγομεν	κομιδῆ ὀλίγους οἰκτροὺς οὐδέ τι
[7, 10]	βαρβάροις τοῖς πολιορκοῦσιν ἐς λόγους	ξυνῆλθον,	ἐφ´ ᾧ τὸ φρούριον ὁμολογίᾳ
[7, 34]	καὶ Βούζης καὶ Ἀράτιος ἦρχον.	ξυνῆν	δὲ αὐτοῖς καὶ Ἰωάννης, ὁ
[7, 13]	ἦρι ἀρχομένῳ παρὰ Βελισάριον στέλλεσθαι.	ξυνῆν	δὲ αὐτοῖς καὶ Ἰωάννης, ὃν
[7, 10]	τε προϊέμενος, ξυνῆγε νέους ἐθελουσίους.	ξυνῆν	δὲ αὐτῷ βασιλέως γνώμῃ καὶ
[7, 1]	ὕβρισεν. ἔτι γὰρ Ἰλδίβαδος πενίᾳ	ξυνῆν	ὡς ἥκιστα βασιλικοῖς ἐντυχὼν χρήμασι.
[7, 21]	ἐνδεξαμένοις τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν	ξυνηνέχθη	γενέσθαι. μὴ τοίνυν τινὶ ὀλιγωρίᾳ
[7, 22]	ἐν τούτῳ ἐν Λευκανοῖς τάδε	ξυνηνέχθη	γενέσθαι. Τουλλιανὸς τοὺς ἐκείνῃ ἀγροίκους
[7, 26]	ἐνταῦθα χωρίων ἀτειχίστων παντάπασιν ὄντων.	ξυνηνέχθη	δὲ ὑπὸ τὸν χρόνον τοῦτον
[7, 30]	ναυσὶν ἁπάσαις ὡς ἀπωτάτω ἀλλήλων	ξυνηνέχθη	διασκεδάννυσθαι· ταύτῃ τε χρόνου μῆκος
[7, 26]	κατασκοπῇ ἔπεμψαν. τύχῃ τέ τινι	ξυνηνέχθη	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὑπὸ τὸν
[7, 26]	ἐπὶ τὸ Ῥωμαίων στρατόπεδον. καὶ	ξυνηνέχθη	ὁμοῦ τοῖς βαρβάροις ἐνταῦθα γενέσθαι
[7, 40]	αὐτοὺς πολλήν τινα ἐνταῦθα εὑρεῖν	ξυνηνέχθη·	οὕτω δὲ χώραν πολλὴν ληϊζόμενοι
[7, 29]	οὐδὲν μέντοι ἐνθένδε φλαῦρον αὐτοῖς	ξυνηνέχθη	παθεῖν. τότε καὶ Νεῖλος ὁ
[7, 40]	οὕτως ἁπάσας διασκεδάννυσθαι τὰς ναῦς	ξυνηνέχθη,	ὡς δοκεῖν ὅτι δὴ αἱ
[7, 32]	τοῦ δὲ πατρὸς ἀνῃρημένου ἐπὶ	ξυνθηκῶν	τε καὶ ξυμβάσεως λόγῳ, παντὸς
[7, 30]	ἀπορίᾳ ἐς λόγους τοῖς πολεμίοις	ξυνίασιν,	ὡμολόγησάν τε μεσούσης μάλιστα τῆς
[7, 15]	οἱ δὲ τῶν ποιουμένων οὐ	ξυνιέντες,	ἀλλὰ χαίρειν τε τοὺς ἐν
[7, 28]	καὶ πρὸς ἄλληλα ἐν στενῷ	ξυνιόντα	δύο μόνας εἰσόδους στενὰς μάλιστα
[7, 21]	μὲν ἐς μυριάδας εἴκοσι μαχιμωτάτων	ξυνιόντες	στρατιωτῶν πλούτῳ τε ὑπερφυεῖ χρώμενοι
[7, 34]	ἀκούειν ἔγνω, οὐχ ἅμα μέντοι	ξυνιόντων,	ἀλλὰ καὶ χωρὶς παρ´ αὐτὸν
[7, 1]	τε ἤδη ἐν σφίσιν αὐτοῖς	ξυνιστάμενοι	Ἰλδιβάδῳ ἅτε ἀνόσια εἰργασμένῳ ἐλοιδοροῦντο.
[7, 2]	τῶν πολεμίων ἀπολαύοντες ἀσχολίας οὔτε	ξυνίσταντο	οὔτε τι δρᾶν ἐς τοὺς
[7, 5]	οὔτε ξυνεμίγνυντο ἔτι ἀλλήλοις οὔτε	ξυνίστασθαι	τὸ λοιπὸν ἐπὶ τοὺς πολεμίους
[7, 31]	αὐτὴν τῷ Ἀρταβάνῃ ὡς μάλιστα	ξυνοικεῖν	ἔγνω, τήν τε Πρεϊέκταν Ἰωάννης
[7, 32]	οὐ δέον ἐστέρησαι καὶ ᾗ	ξυνοικεῖν	ἠναγκάσθης. καίτοι οὐδένα εἰκὸς, ὅτῳ
[7, 20]	τοῦ πατρὸς καὶ Βοετίου τοῦ	ξυνοικήσαντος.	Τουτίλας δὲ οὐδὲν ἄχαρι παθεῖν
[7, 14]	Ῥωμαίοις ὡμολόγει δεδωρήσεσθαι καὶ σφίσι	ξυνοικιεῖν	μὲν δυνάμει τῇ πάσῃ, χρήματα
[7, 36]	βουλῆς καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας	ξυνοικίζειν	ἐνταῦθα ἔγνω ἐξ αἰτίας τοιᾶσδε.
[7, 14]	δὴ τοὺς βαρβάρους στείλας ἠξίου	ξυνοικίζεσθαι	ἅπαντας εἰς πόλιν ἀρχαίαν, Τούρριν
[7, 31]	τὸ ἀξίωμα. τῇ μέντοι Πρεϊέκτᾳ	ξυνοικίζεσθαι	οὐδαμῆ ἴσχυσεν. ἦν γὰρ αὐτῷ
[7, 25]	φθόνον τε καὶ ἔχθος ἐπάναγκες	ξυνοικίζεσθαι.	ὧν δὴ μεταξὺ ἐπιπεσόντων γενέσθαι
[7, 14]	Χιλβούδιον στρατηγὸν Ῥωμαίων αὖθις καταστησάμενος	ξυνοικιστὴν	δοίη, αὐτὸν ἐκεῖνον ἰσχυριζόμενοι, ᾗπερ
[7, 1]	λιτοῖς ἐνταῦθα ἰδοῦσα, οὔτε ὡς	ξυνοικοῦσαν	βασιλεῖ προσεκύνησεν, ἀλλὰ καὶ ἄλλως
[7, 20]	σῶμα ὑβρίσθαι ξυνέβη οὔτε ἀνδρὶ	ξυνοικούσῃ	οὔτε παρθένῳ ἢ χήρᾳ οὔσῃ,
[7, 16]	ἐς αὐτοὺς ἐπανήξωσιν. ὥστε προπηλακισθέντας	ξυνοίσει	μᾶλλον διαπεπρᾶχθαί τι ὧν ἕνεκα
[7, 8]	πρόφασιν τῷ τὰ δίκαια πράσσειν	ξυνοίσει	μᾶλλον ἢ ἀπ´ ἐναντίας αὐτῇ
[7, 16]	καθαιρεθῆναι περίβολον μάλιστα πάντων ὑμῖν	ξυνοίσει.	οὐδὲ μεθ´ ἑτέρων γὰρ τὸ
[7, 25]	δυσκόλως πρὸς αὐτὴν ἔχειν ὑμῖν	ξυνοίσει,	ὡς μὴ προσκεκρουκότες τὴν εὐγνωμοσύνην
[7, 18]	τὰ ἀμφὶ Ῥώμην χωρία μᾶλλον	ξυνοίσειν·	πεζῇ γὰρ ἰοῦσι χρόνον τε
[7, 4]	γίνεται. οἶμαι τοίνυν ἡμῖν μᾶλλον	ξυνοίσειν	τοῦ ποταμοῦ τηρήσασι τὴν διάβασιν
[7, 34]	τε καὶ Λαγγοβάρδαις τοῖς σοῖς	ξυνοίσοντα	πρᾶσσε, τοῦτο πρὸς τοῖς ἄλλοις
[7, 1]	ἐρρήθη, δυνατὸς γεγονὼς τά τε	ξυνοίσοντα	τοῖς βασιλέως πράγμασιν ἐβουλεύετο καὶ
[7, 34]	ἔχει. οὕτω γὰρ ἂν τὰ	ξυνοίσοντα	ὡς ἀσφαλέστατα ἐξεργάσαισθε τῇ Ῥωμαίων
[7, 30]	τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ Γότθοις	ξυντάξονται·	ὅπερ κἀν τοῖς ἄλλοις ὀχυρώμασι
[7, 19]	ἐπιγενησομένῃ ἡμέρᾳ πολλῷ στρατῷ ἐπεξιόντα	ξυνταράξαι	τὰ τῶν πολεμίων στρατόπεδα, ὅπερ
[7, 30]	τε πορευομένους ἐς Πικηνοὺς ἰέναι,	ξυνταράξοντας	τῶν πολεμίων τοὺς τὰ ἐκείνῃ
[7, 15]	σφίσι δυνατὰ ᾖ ἐπεκδρομὰς ποιούμενοι	ξυνταράξουσι	τὸ τῶν πολεμίων στρατόπεδον. οἱ
[7, 17]	ὅπως δὲ ἀκούσησθε πρᾴως, οὐ	ξυνταρασσόμενοι	τῷ τῶν λόγων θράσει, ἀλλὰ
[7, 29]	πλοῖα, πολλῶν δὲ τοὺς ἐπιβάτας	ξυνταράττον	τε καὶ βιαζόμενον ὡς ἀπωτάτω
[7, 5]	ἐς πολιορκίαν καθίσταντο. Ἰουστῖνος δὲ	ξυνταραχθεὶς	ἐπεὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐσκομισάμενος οὐδὲν
[7, 4]	δυνάμει τῇ πάσῃ, ὅπως ἐκεῖνοι	ξυνταραχθέντες	οὐδεμιᾶς ἀλκῆς μνήσονται. αὐτὸς δὲ
[7, 5]	τινα ξύμπαντες ᾔεσαν. οὐδὲ γὰρ	ξυντεταγμένοι	οὐδὲ κατὰ ξυμμορίας τινὰς, ἀλλ´
[7, 28]	καὶ αὐτοῖς ἐπιπεσὼν ἀπροσδοκήτως οὐ	ξυντεταγμένοις,	ἀλλ´ οὕτω περιιοῦσιν, ὥσπερ εἴρηται,
[7, 34]	ὑμῖν ἐφ´ ἑτέρους τινὰς ἰοῦσι	ξυντετάξονται	τὸ λοιπὸν Γήπαιδες, χάριν μὲν
[7, 8]	τε τὰ χρηστὰ πάντα καὶ	ξυντεταράχθαι	ξυμβαίνει, σκαιὸν δὲ καὶ ἀτεχνῶς
[7, 10]	τάχιστα, οὓς δὴ νόσῳ τε	ξυντετηκέναι	καὶ λιμῷ ἔμαθε, τῶν δὲ
[7, 21]	παραδόντας Ἰσαύρους „Ὑμεῖς μὲν“ ἔφη	„ξύντροφοι	Γότθοις γεγενημένοι οὐδὲ χῶρόν „τινα
[7, 1]	ἀγνοίᾳ εἴτε τῳ ἄλλῳ ἠγμένος,	ξυνῴκισεν.	ὡς δὲ ταῦτα ἐκ τοῦ
[7, 40]	ἀφροντιστήσας πάσῃ ἐπήγγελλε τῇ στρατιᾷ	ξυσκευάζεσθαι,	ὡς ἡμέραιν δυοῖν ὕστερον ὁδοῦ
[7, 40]	δὲ Λιγουρίας αὐτίκα δὴ μάλα	ξυσκευαζομένους	ἐνθένδε χωρήσειν, ἐφ´ ᾧ δὴ
[7, 30]	οἱ τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων ἀκούσιον	ξυστρατεύεσθαι.	ὀγδοήκοντα μὲν οὖν τοῦ Ῥωμαίων
[7, 39]	Ῥωμαίων, ὅσοι Γότθοις ἐτύγχανον ἀκούσιοι	ξυστρατεύοντες,	ἄγγελον πέμψαντες Γερμανῷ σημαίνειν ἐκέλευον
[7, 36]	καὶ ὁμοίᾳ Γότθοις τὸ λοιπὸν	ξυστρατεύσωσι.	τούτους Ῥωμαῖοι τοὺς λόγους ἄσμενοι
[7, 25]	ἔλεξε τοιάδε „Ὁρῶν ὑμᾶς, ἄνδρες	ξυστρατιῶται,	ἐμὲ μὲν οὐκ ὀρθῶς δι´
[7, 8]	φλαῦρον, ἐς λόγους τούσδε, ὦ	ξυστρατιῶται,	καθίσταμαι. ἐγὼ μὲν οὖν τοῦτο
[7, 21]	παραίνεσιν ποιησόμενος ἐνθάδε ὑμᾶς, ἄνδρες	ξυστρατιῶται,	ξυνήγαγον, ἀλλ´ ἐκεῖνα ἐρῶν, ἅπερ