Livre, Chap.
[3, 6]	μὲν εἶναι τοῦ πολέμου φήσαιμ´	ἄν,	αἰτίας γε μὴν οὐδαμῶς ἂν
[3, 35]	Ἰβήρων, ἵνα προθύμως ἐξορμῶσι πάντες,	ἄν	ποτέ τις ἐπικουρίας χρεία γένηται
[3, 11]	ἠξίου τὸν Ἀντίοχον, ἕως μὲν	ἄν	τι δυσχερὲς βουλεύηται κατὰ Ῥωμαίων,
[3, 29]	αὐτῶν τοῦ προσλαμβάνειν κατὰ καιρούς,	ἄν	τινες ἐπιτήδειοι φανῶσιν αὐτοῖς φίλοι
[3, 90]	κακῶς. ἐξ ὧν καὶ παρασημήναιτ´	ἄν	τις τὴν κατάπληξιν καὶ καταξίωσιν
[3, 9]	ἐγένετο κίνημα τοῖς Καρχηδονίοις, εὐθέως	ἂν	ἄλλην ἀρχὴν ἐποιεῖτο καὶ παρασκευὴν
[3, 76]	μὲν χρημάτων ἐγένετ´ ἐγκρατής, ὡς	ἂν	ἁπάσης τῆς ἀποσκευῆς τῶν εἰς
[3, 64]	τὴν αὑτοῦ παρουσίαν· οὐδέποτε γὰρ	ἂν	ἀπολιπὼν τὸν στόλον καὶ τὰς
[3, 49]	ὡς ἐνδέχεται μάλιστα, πεπεισμένος οὐδέποτ´	ἂν	αὐτοὺς τολμῆσαι τῇδε ποιήσασθαι τὴν
[3, 68]	ἀκολουθήσαντες συνῆψαν ταῖς ἀποσκευαῖς, πολλοὺς	ἂν	αὐτῶν ὑπὸ τῶν ἱππέων ἐν
[3, 109]	οὐ προσδεῖ. τίς γὰρ οὐκ	ἂν	βούλοιτο μάλιστα μὲν νικᾶν ἀγωνιζόμενος,
[3, 87]	δὲ καὶ τῶν ἵππων. ὡς	ἂν	γὰρ ὑπαίθρου τῆς παραχειμασίας γεγενημένης
[3, 87]	Ῥωμαϊκὸν τρόπον ἐκλεκτοῖς ὅπλοις, ὡς	ἂν	γεγονὼς κύριος τοσούτων σκύλων. ἐξαπέστειλε
[3, 22]	ὦσιν ὑπήκοοι, τῶν πόλεων ἀπεχέσθωσαν·	ἂν	δὲ λάβωσι, Ῥωμαίοις ἀποδιδότωσαν ἀκέραιον.
[3, 63]	τοὺς ἀγῶνας, μάλιστα μὲν νικήσοντας,	ἂν	δὲ μὴ τοῦτ´ ᾖ δυνατόν,
[3, 20]	γράφει Χαιρέας καὶ Σωσύλος οὐδὲν	ἂν	δέοι πλέον λέγειν· οὐ γὰρ
[3, 47]	ἀλλὰ μηδὲ πεζοὺς εὐζώνους εὐχερῶς	ἂν	διελθεῖν, ὁμοίως δὲ καὶ τὴν
[3, 50]	οὖν ἔκρυψαν τὴν ἐπίνοιαν, ὁλοσχερῶς	ἂν	διέφθειραν τὸ στράτευμα τῶν Καρχηδονίων·
[3, 26]	καὶ τὴν Ῥηγίνων παρεσπόνδησαν, εἰκότως	ἂν	δόξειεν δυσαρεστεῖν. εἰ δὲ παρὰ
[3, 59]	φιλομαθεῖν περὶ τῶν προειρημένων, δέον	ἂν	εἴη καὶ βέλτιον γινώσκειν καὶ
[3, 36]	γίνεσθαι συμβαίνῃ τὴν διήγησιν, ῥητέον	ἂν	εἴη πόθεν ὁρμήσας Ἀννίβας καὶ
[3, 4]	τοῦ συμφέροντος περιπεπτωκέναι μερίδα, προσθετέον	ἂν	εἴη ταῖς προειρημέναις πράξεσι τήν
[3, 37]	τῆς ὅλης γῆς ὑποκειμένων, ἀκόλουθον	ἂν	εἴη τὸ καὶ περὶ τῆς
[3, 36]	γίνεθ´ ἡ διήγησις. διόπερ ὑποδεικτέος	ἂν	εἴη τρόπος, δι´ οὗ δυνατὸν
[3, 29]	ὑπάρχειν. ὃ δὴ καὶ πάντως	ἂν	εἰκὸς εἶναι δόξειεν. οὐ γὰρ
[3, 26]	τῶν ἀγορανόμων ταμιείῳ, τίς οὐκ	ἂν	εἰκότως θαυμάσειεν Φιλίνου τοῦ συγγραφέως,
[3, 31]	οὐκ ἀναγκαίαν δ´ ἴσως φήσαιμ´	ἂν	εἶναι τὴν τῶν προγεγονότων ἐπιστήμην·
[3, 8]	μόνον τὴν ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί	ἂν	εἰπεῖν ἔχοι πρὸς αὐτά; δῆλον
[3, 31]	τῶν παρεληλυθότων ἐπίγνωσιν. πῶς γὰρ	ἂν	εἴτ´ αὐτὸς ἀδικούμενός τις ἢ
[3, 68]	πλῆθος ἀνελάμβανε τῶν ἀνδρῶν, ὡς	ἂν	ἐκ Λιλυβαίου τετταράκοντα συνεχῶς ἡμέρας
[3, 31]	περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα μηδὲν	ἂν	ἐκ τῶν νῦν παρόντων εὐλόγως
[3, 24]	δὲ μηδ´ οἱ Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν.	ἂν	ἔκ τινος χώρας, ἧς Καρχηδόνιοι
[3, 79]	μάλιστα διὰ τὴν ἀγρυπνίαν, ὡς	ἂν	ἑξῆς ἡμέρας τέτταρας καὶ τρεῖς
[3, 111]	ἐξ ὁμολογουμένου νενικήκατε Ῥωμαίους, ποῖος	ἂν	ἔτι λόγος ὑμῖν ἰσχυρότερον παραστήσαι
[3, 31]	πρὸς τὰς ἐπιβολάς; πῶς δ´	ἂν	εὐδοκούμενος τοῖς ὑποκειμένοις τοὺς βεβαιώσοντας
[3, 28]	πρόφασιν οὔτ´ αἰτίαν εὕροι τις	ἂν	εὔλογον, ἀλλ´ ὁμολογουμένως τοὺς Καρχηδονίους
[3, 108]	οὐδὲ δεύτερον, καὶ πλείω δ´	ἂν	εὕροι τις αἴτια, δι´ ἃ
[3, 10]	τῆς καταρχῆς αὐτοῦ, πολλὰ μὲν	ἂν	εὕροι τις εἰς τοῦτο· σχεδὸν
[3, 58]	γὰρ τῷ προγεγονότι χρόνῳ σπανίους	ἂν	εὕροι τις τῶν Ἑλλήνων τοὺς
[3, 22]	πίστει ὀφειλέσθω τῷ ἀποδομένῳ, ὅσα	ἂν	ἢ ἐν Λιβύῃ ἢ ἐν
[3, 112]	δ´ ἅπαξ κριθῇ, ὅ, τι	ἂν	ᾖ πάσχειν πάντων τῶν δοκούντων
[3, 63]	οἰκείας, δῆλον ὡς ἀνυπόστατος γίνοιτ´	ἂν	ἡ τῶν ἀπηλπικότων τόλμα. τῶν
[3, 72]	ψύχους καὶ τῆς ἐνδείας, ὡς	ἂν	ἤδη καὶ τῆς ἡμέρας προβαινούσης.
[3, 4]	καὶ πολιτευμάτων, ἐνθάδε που λήγειν	ἂν	ἡμᾶς ἔδει καὶ καταστρέφειν ἅμα
[3, 29]	ἐκδοχὴν οἱ Καρχηδόνιοι· προσέκειτο γὰρ	ἂν	ἤτοι τὸ μὴ προσλαμβάνειν ἑτέρους
[3, 14]	ἠναγκάσθησαν οἱ Καρχηδόνιοι διακινδυνεύειν, ὁμολογουμένως	ἂν	ἡττήθησαν. νῦν δὲ πραγματικῶς καὶ
[3, 52]	δεξάμενος) μὲν τὰ προτεινόμενα, τάχ´	ἂν	ἴσως εὐλαβεστέρους καὶ πρᾳοτέρους ποιήσαι
[3, 58]	τῶν αὐτοῖς εἰρημένων εἰς διόρθωσιν	ἂν	καὶ μετάθεσιν ἤγαγον. ἐν μὲν
[3, 47]	Ἀννίβαν ὑπέδειξε τὰς ὁδούς, ἐξαπορήσαντας	ἂν	καταφθαρῆναι πάντας, ὁμολογουμένως ἐκ τούτων
[3, 33]	εἰρήνην φέρειν· ἐκβαλὼν οὖν, ὁπότερον	ἂν	κελεύσωσιν, ἀπολείψειν. ὁ δὲ βασιλεὺς
[3, 31]	προγεγονότων ἐπιστήμην· εἰ δὲ μηδεὶς	ἂν	μήτε περὶ τῶν κατ´ ἰδίαν
[3, 6]	ἀληθές ἐστιν οὐδέτερον. τίς γὰρ	ἂν	νομίσειε ταύτας αἰτίας ὑπάρχειν, ὧν
[3, 63]	ποταμῶν ὧν διεπέρασεν, ἐλπίσαι ποτ´	ἂν	ὅτι φεύγων εἰς τὴν οἰκείαν
[3, 6]	ἄν, αἰτίας γε μὴν οὐδαμῶς	ἂν	συγχωρήσαιμι. πολλοῦ γε δεῖν, εἰ
[3, 48]	ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι. ~πρῶτον μὲν γὰρ	ἂν	τίς φανείη στρατηγὸς ἀλογιστότερος Ἀννίβου,
[3, 53]	τὰ θηρία· καθ´ ὃν γὰρ	ἂν	τόπον ὑπάρχοι τῆς πορείας ταῦτα,
[3, 22]	κήρυκι ἢ γραμματεῖ. ὅσα δ´	ἂν	τούτων παρόντων πραθῇ, δημοσίᾳ πίστει
[3, 73]	κεράτοιν ἐπίεζον τοὺς ὑπεναντίους, ὡς	ἂν	τῷ πλήθει πολὺ διαφέροντες καὶ
[3, 81]	ὁ προεστὼς τῶν πολεμίων, τάχιστ´	ἂν	τῶν ὅλων κατακρατοίη. καθάπερ γὰρ
[3, 22]	μηδ´ ἄλλον μηδένα Λατίνων, ὅσοι	ἂν	ὑπήκοοι· ἐὰν δέ τινες μὴ
[3, 34]	αὐταῖς ταῖς Ἄλπεσιν ἐνοικοῦντας, μόνως	ἂν	ὑπολαμβάνων ἐν Ἰταλίᾳ συστήσασθαι τὸν
[3, 31]	ἀκρίτως τὰ τοιαῦτα θεωμένων τάχ´	ἂν	φήσαιεν ἡμᾶς οὐκ ἀναγκαίως ἐπὶ
[3, 25]	καὶ κατὰ θάλατταν Ῥωμαίοις βοηθείτωσαν,	ἂν	χρεία ᾖ. τὰ δὲ πληρώματα
[3, 25]	τῶν πολεμουμένων χώρᾳ· ὁπότεροι δ´	ἂν	χρείαν ἔχωσι τῆς βοηθείας, τὰ
[3, 33]	κατ´ Ἰβηρίαν πεπραγμένων οἵᾳ μόλις	ἂν	χρήσαιτό τις αὐτὸς κεχειρικὼς τὰς
[3, 47]	ἀναγκάζονται. ἅμα μὲν γὰρ τὸν	Ἀννίβαν	ἀμίμητόν τινα παρεισάγοντες στρατηγὸν καὶ
[3, 94]	ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμὴν τὸν	Ἀννίβαν,	ἀπολιπόντες τὰς δυσχωρίας παρεβοήθουν τοῖς
[3, 8]	προσέχοντα τῷ συνεδρίῳ τῶν Καρχηδονίων.	Ἀννίβαν	δὲ κοινωνὸν καὶ ζηλωτὴν ἐκ
[3, 40]	προσπεσόντος δὲ θᾶττον ἢ προσεδόκων	Ἀννίβαν	διαβεβηκέναι τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μετὰ
[3, 97]	καὶ χρήματα τοῖς περὶ τὸν	Ἀννίβαν.	διόπερ ἐν μεγάλῳ τιθέμενοι καὶ
[3, 61]	τῶν Ἄλπεων ἤλπισε πορείᾳ τὸν	Ἀννίβαν	δυνάμεσιν ἀλλοφύλοις· εἰ δὲ καὶ
[3, 50]	μεγάλα μὲν καὶ τοὺς περὶ	Ἀννίβαν	ἔβλαψαν, οὐκ ἐλάττω δ´ ἑαυτούς.
[3, 11]	ἀεὶ καὶ μᾶλλον πρὸς τὸν	Ἀννίβαν,	ἐγένετό τις καιρὸς ὡς ἐπὶ
[3, 53]	ἀπολέσθαι συνέβη τοὺς περὶ τὸν	Ἀννίβαν,	εἰ μὴ δεδιότες ἀκμὴν ἐπὶ
[3, 86]	Πάδου στομάτων— ἀκούσας εἰσβεβληκότα τὸν	Ἀννίβαν	εἰς Τυρρηνίαν ἀντιστρατοπεδεύειν τῷ Φλαμινίῳ,
[3, 8]	Ῥωμαίους, οἰομένους δεῖν ἢ τὸν	Ἀννίβαν	ἐκδιδόναι σφίσι τοὺς Καρχηδονίους ἢ
[3, 61]	δ´ εἰς Ἰβηρίαν, ὡς πρὸς	Ἀννίβαν	ἐκεῖ διαπολεμήσοντα, παρῆν ἀγγελία διότι
[3, 14]	τοὔμπαλιν ἐπιδιαβάντες οἱ περὶ τὸν	Ἀννίβαν	ἐπὶ τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο πλείους
[3, 101]	μὲν Γερούνιον τοὺς (περὶ τὸν	Ἀννίβαν)	ἤδη κατέχειν, τὴν δὲ χώραν
[3, 50]	ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ περὶ τὸν	Ἀννίβαν	ἤρξαντο προάγειν εἰς τὰς δυσχωρίας,
[3, 118]	οὔπω προσδοκῶντες ἥξειν αὐτὸν τὸν	Ἀννίβαν.	καὶ γὰρ ὥσπερ ἐπιμετρούσης καὶ
[3, 20]	μεγάλων. ἢ γὰρ τὸν στρατηγὸν	Ἀννίβαν	καὶ τοὺς μετ´ αὐτοῦ συνέδρους
[3, 27]	ἀρχῆς ἕως εἰς τοὺς κατ´	Ἀννίβαν	καιρούς. ~Ὥσπερ οὖν τὴν εἰς
[3, 30]	ἔτεσιν ἤδη πρότερον τῶν κατ´	Ἀννίβαν	καιρῶν ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς εἰς τὴν
[3, 50]	ὧν ἔδει τοὺς περὶ τὸν	Ἀννίβαν	κατ´ ἀνάγκην ποιεῖσθαι τὴν ἀναβολήν.
[3, 105]	ἄνδρας. οἱ δὲ περὶ τὸν	Ἀννίβαν	καταπλαγέντες τὴν ἀκεραιότητα καὶ σύνταξιν
[3, 64]	δὲ καὶ νῦν ἔφη τὸν	Ἀννίβαν,	κατεφθαρκότα μὲν τὸ πλεῖστον μέρος
[3, 53]	ἦγον, οὕτως ὥστ´ ἀναγκασθῆναι τὸν	Ἀννίβαν	μετὰ τῆς ἡμισείας δυνάμεως νυκτερεῦσαι
[3, 68]	καὶ κινδύνου τοῖς περὶ τὸν	Ἀννίβαν.	οἱ δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ,
[3, 118]	καὶ Καπυανῶν τινες ἐκάλουν τὸν	Ἀννίβαν,	οἱ δὲ λοιποὶ πάντες ἀπέβλεπον
[3, 41]	ὑπερβάλλειν ἤδη τὰ Πυρηναῖα τὸν	Ἀννίβαν	ὄρη, πεπεισμένος δ´ ἔτι μακρὰν
[3, 51]	τὴν ἔφοδον ἐξ ὑπερδεξίων τὸν	Ἀννίβαν,	οὐκ ἐλάττους δὲ καὶ τῶν
[3, 13]	τὰς δυνάμεις ὁμοθυμαδὸν ᾑρῆσθαι στρατηγὸν	Ἀννίβαν,	παραυτίκα συναθροίσαντες τὸν δῆμον μιᾷ
[3, 30]	ὁμολογητέον εὐλόγως πεπολεμηκέναι τὸν κατ´	Ἀννίβαν	πόλεμον τοὺς Καρχηδονίους· καιρῷ γὰρ
[3, 8]	φιλαρχίαν αἰτίαν γίνεσθαι τοῦ κατ´	Ἀννίβαν	πολέμου. ἐκεῖνον γὰρ μεγάλην ἀνειληφότα
[3, 28]	καὶ σκέψασθαι περὶ τοῦ κατ´	Ἀννίβαν	πολέμου ποτέροις αὐτῶν τὴν αἰτίαν
[3, 12]	Αἰτίας μὲν (οὖν) τοῦ κατ´	Ἀννίβαν	πολέμου τὰς προειρημένας ἡγητέον, ἀρχὰς
[3, 6]	δὲ τῶν συγγεγραφότων τὰς κατ´	Ἀννίβαν	πράξεις βουλόμενοι τὰς αἰτίας ἡμῖν
[3, 11]	ὄντα πολεμεῖν Ῥωμαίοις, ἐθεράπευον τὸν	Ἀννίβαν,	σπουδάζοντες εἰς ὑποψίαν ἐμβαλεῖν πρὸς
[3, 96]	συμμίξειν ἐνθάδε τοῖς περὶ τὸν	Ἀννίβαν.	ταχὺ δὲ τῶν Ῥωμαίων ἀναχθέντων
[3, 32]	δὲ Φιλιππικὸν ἐκ τοῦ κατ´	Ἀννίβαν,	τὸν δ´ Ἀννιβιακὸν ἐκ τοῦ
[3, 47]	ἥρως ἀπαντήσας τοῖς περὶ τὸν	Ἀννίβαν	ὑπέδειξε τὰς ὁδούς, ἐξαπορήσαντας ἂν
[3, 52]	ποσὸν ἐπίστευσαν οἱ περὶ τὸν	Ἀννίβαν,	ὥστε καὶ καθηγεμόσιν αὐτοῖς χρῆσθαι
[3, 12]	τὸν αὑτοῦ κατὰ φύσιν υἱὸν	Ἀννίβαν	ὥστε μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν δυσμενείας.
[3, 86]	τῆς τῶν ὑπεναντίων βοηθείας, ἐξαποστέλλει	Μαάρβαν	ἔχοντα τοὺς λογχοφόρους καί τι
[3, 116]	ἐπεὶ δ´ οἱ περὶ τὸν	Ἀσδρούβαν	ἀποκτείναντες τοὺς περὶ τὸν ποταμὸν
[3, 29]	πρῶτον μὲν ὅτι τὰς πρὸς	Ἀσδρούβαν	γενομένας ὁμολογίας οὐκ ἀθετητέον, καθάπερ
[3, 27]	δὲ τοῖς προειρημένοις τελευταῖαι πρὸς	Ἀσδρούβαν	ἐν Ἰβηρίᾳ γίνονται διομολογήσεις, ἐφ´
[3, 21]	δικαιολογεῖσθαι. ~τὰς μὲν οὖν πρὸς	Ἀσδρούβαν	ὁμολογίας παρεσιώπων, ὡς οὔτε γεγενημένας,
[3, 93]	τὸν ἐπὶ τῶν λειτουργιῶν τεταγμένον	Ἀσδρούβαν	παρήγγειλε λαμπάδας δεσμεύειν ἐκ τῆς
[3, 96]	πολεμίοις. ~οἱ δὲ περὶ τὸν	Ἀσδρούβαν,	σημηνάντων αὐτοῖς τῶν σκοπῶν ἐκ
[3, 12]	τοιούτους γὰρ ἐχθροὺς παρεσκεύασε Ῥωμαίοις	Ἀσδρούβαν	τε τὸν τῆς θυγατρὸς ἄνδρα
[3, 8]	διαστῆναι πρὸς αὐτόν· τὸν δ´	Ἀσδρούβαν	ὑπιδόμενον, ἀναχωρήσαντ´ ἐκ τῆς Λιβύης
[3, 2]	καταλύσαντες τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς	μέγαν	μὲν φόβον ἐκείνους ἤγαγον περὶ
[3, 94]	χειμασίας ποῦ καὶ πῶς ποιήσεται,	μέγαν	φόβον καὶ πολλὴν ἀπορίαν παρεστακὼς
[3, 25]	τὰ ὅρκια περὶ τῶν συνθηκῶν,	ἐπειδὰν	ὀμόσῃ δημοσίᾳ πίστει, λέγει τάδε·
[3, 48]	ἥρωάς τε καὶ θεοὺς ἐπιφαινομένους,	ἐπειδὰν	τὰς ἀρχὰς ἀπιθάνους καὶ ψευδεῖς
[3, 109]	γὰρ ἔτι προσθεῖσα τοῖς ὑποκειμένοις,	ἐὰν	ἄλλως πως τὰ παρόντα κριθῇ,
[3, 108]	νῦν καιρῶν οὐδεμία λείπεται πρόφασις,	ἐὰν	ἄνδρες ὦσι, τοῦ μὴ νικᾶν
[3, 33]	ταῖς τε πρὸς Ῥωμαίους παρασκευαῖς,	ἐὰν	αὐτὸς χωρίζηταί που. τρίτον ὑπὲρ
[3, 31]	ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις. ἱστορίας γὰρ	ἐὰν	ἀφέλῃ τις τὸ διὰ τί
[3, 81]	ὅλων κατακρατοίη. καθάπερ γὰρ νεὼς	ἐὰν	ἀφέλῃ τις τὸν κυβερνήτην, τὸ
[3, 79]	παντὸς τοῦ σκευοφόρου, λογιζόμενος ὡς	ἐὰν	ἅψηται τῆς πολεμίας, ἡττηθεὶς μὲν
[3, 71]	τοὺς ἱππεῖς ἐνίοτε δύναται κρύπτειν,	ἐὰν	βραχέα τις προνοηθῇ τοῦ τὰ
[3, 58]	διὰ τὸ τῆς φωνῆς ἐξηλλαγμένον.	ἐὰν	δὲ καὶ γνῷ τις, ἔτι
[3, 24]	μηδ´ ἐμπορεύεσθαι μηδὲ πόλιν κτίζειν.	ἐὰν	δὲ Καρχηδόνιοι λάβωσιν ἐν τῇ
[3, 24]	καταγέτωσαν εἰς τοὺς Ῥωμαίων λιμένας·	ἐὰν	δὲ καταχθέντος ἐπιλάβηται ὁ Ῥωμαῖος,
[3, 117]	γένωνται τῆς τῶν πολεμίων ἀποσκευῆς,	ἐὰν	δὲ προϊδόμενος τὸ μέλλον ἀπολίπῃ
[3, 24]	ἐχέτωσαν, τὴν δὲ πόλιν ἀποδιδότωσαν.	ἐὰν	δέ τινες Καρχηδονίων λάβωσί τινας,
[3, 22]	μηδένα Λατίνων, ὅσοι ἂν ὑπήκοοι·	ἐὰν	δέ τινες μὴ ὦσιν ὑπήκοοι,
[3, 22]	ὑπὸ χειμῶνος ἢ πολεμίων ἀναγκασθῶσιν·	ἐὰν	δέ τις βίᾳ κατενεχθῇ, μὴ
[3, 24]	εἰ δέ, μὴ ἰδίᾳ μεταπορευέσθω·	ἐὰν	δέ τις τοῦτο ποιήσῃ, δημόσιον
[3, 23]	διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς χώρας.	ἐὰν	δέ τις ὑπὸ χειμῶνος ἢ
[3, 24]	ἐφόδια λαβεῖν ἢ πλοῖον ἐπισκευάσαι.	ἐὰν	δὲ χειμὼν κατενέγκῃ, ἐν πένθ´
[3, 107]	ἐπυνθάνοντο τί δεῖ ποιεῖν, ὡς	ἐὰν	ἐγγίσωσι τοῖς πολεμίοις, οὐ δυνησόμενοι
[3, 99]	μετάπτωσιν πρὸς αὐτοὺς τῶν Ἰβήρων,	ἐὰν	ἐγκρατεῖς γένωνται τῶν ὁμήρων, ἐπηγγείλατο
[3, 98]	Ζακάνθῃ, καὶ κινδυνευούσης τῆς πόλεως,	ἐὰν	ἐξαγαγὼν τοὺς ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ τοῖς
[3, 57]	θαυμάζειν οὐδ´ ἐν τοῖς ἑξῆς,	ἐὰν	ἐπί τινας τόπους ἐρχόμενοι τοιούτους
[3, 20]	ἐνιαυτῷ πρότερον ἐπηγγελκότας πόλεμον Καρχηδονίοις,	ἐὰν	ἐπιβαίνωσι τῆς Ζακανθαίων χώρας, τούτους
[3, 29]	τοῦ Λυτατίου, κυρίας εἶναι ταύτας,	ἐὰν	καὶ τῷ δήμῳ δόξῃ τῶν
[3, 79]	Κελτῶν μαλακίας καὶ φυγοπονίας, ἵν´	ἐὰν	κακοπαθοῦντες τρέπωνται πάλιν εἰς τοὐπίσω,
[3, 117]	ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ παρεμβολῆς, ἵν´	ἐὰν	μὲν Ἀννίβας ὀλιγωρήσας τοῦ χάρακος
[3, 38]	ἡμῖν ἕως τοῦ νῦν ἐστιν,	ἐὰν	μή τι μετὰ ταῦτα πολυπραγμονοῦντες
[3, 22]	συμμάχους ἐπέκεινα τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου,	ἐὰν	μὴ ὑπὸ χειμῶνος ἢ πολεμίων
[3, 77]	ἐκείνων. διόπερ ἔφη δεῖν αὐτούς,	ἐὰν	ὀρθῶς φρονῶσιν, ἀντέχεσθαι τῆς πρὸς
[3, 93]	παραβοηθῶσι καὶ συμπλέκωνται τοῖς πολεμίοις,	ἐάν	που συναντῶσι πρὸς τὰς ὑπερβολάς.
[3, 22]	Λιβύῃ ἢ ἐν Σαρδόνι πραθῇ.	ἐὰν	Ῥωμαίων τις εἰς Σικελίαν παραγίνηται,
[3, 25]	πρόσκειται δὲ τούτοις τὰ ὑπογεγραμμένα.	ἐὰν	συμμαχίαν ποιῶνται πρὸς Πύρρον ἔγγραπτον,
[3, 112]	προλαμβανόντων τὰ συμβησόμενα ταῖς ἐννοίαις,	ἐὰν	σφάλλωνται τοῖς ὅλοις. πάντα δ´
[3, 88]	παραπομπῆς εἰς τὴν Ῥώμην, ἐντειλάμενος,	ἐάν	τι κατὰ θάλατταν κινῶνται Καρχηδόνιοι,
[3, 81]	τοῖς ἐχθροῖς, τὸν αὐτὸν τρόπον	ἐὰν	τὸν προεστῶτα {πόλεμον} δυνάμεως χειρώσηταί
[3, 22]	μὴ ἐνοικοδομείτωσαν ἐν τῇ Λατίνῃ.	ἐὰν	ὡς πολέμιοι εἰς τὴν χώραν
[3, 1]	τὴν ἐξ ἀμφοῖν ἐπίστασιν καὶ	θέαν	ἀκόλουθον τοῖς εἰρημένοις ποιησόμεθα τὴν
[3, 39]	{τὴν δὲ Καινὴν πόλιν ἔνιοι	Νέαν	Καρχηδόνα καλοῦσιν} ἀπὸ δὲ ταύτης
[3, 61]	καταληγούσης ὑπὲρ τῶν Καρχηδονίων ὅτι	Ζάκανθαν	εἰλήφασιν, καὶ πρὸς ταύτην βεβουλευμένων
[3, 17]	ποιούμενος τὴν πορείαν ἐπὶ τὴν	Ζάκανθαν.	ἡ δὲ πόλις αὕτη κεῖται
[3, 13]	Ὀλκάδων ἔθνος· ἀφικόμενος δὲ πρὸς	Ἀλθαίαν	τὴν βαρυτάτην αὐτῶν πόλιν κατεστρατοπέδευσεν.
[3, 31]	αὐτάρκης ὑπάρχειν, καλὴν μέν, οὐκ	ἀναγκαίαν	δ´ ἴσως φήσαιμ´ ἂν εἶναι
[3, 31]	μόνον καλήν, ἔτι δὲ μᾶλλον	ἀναγκαίαν	εἶναί φημι διὰ ταῦτα τὴν
[3, 64]	λόγον ἑώρα τὴν πρᾶξιν ταύτην	ἀναγκαίαν	μὲν οὖσαν τῇ πατρίδι, πρόδηλον
[3, 41]	ἰδίας ἐπιβολάς, ἐξέπλεον ἐπὶ τὴν	ὡραίαν	ἐπὶ τὰς προκειμένας πράξεις, Πόπλιος
[3, 16]	διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ τὴν	ὡραίαν	Λεύκιον τὸν Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν μετὰ
[3, 22]	Ῥωμαίοις τῆς νῦν πρὸς τὴν	ἀρχαίαν	ὥστε τοὺς συνετωτάτους ἔνια μόλις
[3, 43]	δὲ πρὸς τὴν τοῦ ποταμοῦ	βίαν,	τῶν δὲ στρατοπέδων ἀμφοτέρων ἐξ
[3, 67]	τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν	Τρεβίαν	ποταμὸν καὶ τοὺς τούτῳ συνάπτοντας
[3, 108]	οἱ μὲν γὰρ περὶ τὸν	Τρεβίαν	ποταμὸν σφαλέντες, ἐκ Σικελίας τῇ
[3, 68]	οἱ πλείους ἔφθασαν διαβάντες τὸν	Τρεβίαν	ποταμόν· τῶν δὲ καταλειφθέντων ἐπὶ
[3, 103]	τὸν πρὸ τούτου χρόνον τὴν	ἀπραγίαν	καὶ κατάπληξιν τῶν στρατοπέδων μὴ
[3, 107]	τὴν ἐκ τῶν ἐπετείων καρπῶν	χορηγίαν,	ἐκίνει τὴν δύναμιν ἐκ τοῦ
[3, 97]	καὶ πρὸς τὴν ἐκ θαλάττης	χορηγίαν·	ὁμοῦ γὰρ αὐτοῖς συνέβαινε καὶ
[3, 21]	καὶ προσαπηρείδοντο παρ´ ὅλην τὴν	δικαιολογίαν	ἐπὶ τὰς τελευταίας συνθήκας τὰς
[3, 21]	Ζακανθαίων πόλεως ἐπιδέχεσθαι τὰ πράγματα	δικαιολογίαν	καὶ δυνατὸν εἶναι λόγῳ περὶ
[3, 100]	μέρη τῆς δυνάμεως ἐπὶ τὴν	σιτολογίαν	ἐξέπεμπε, προστάξας καθ´ ἑκάστην ἡμέραν
[3, 101]	ἀπομερίζειν τοὺς δ´ ἐπὶ τὴν	σιτολογίαν,	σπουδάζων κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ
[3, 81]	διὰ ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν σύμπασαν	ἀργίαν	οὐ μόνον τὰς κοινὰς πράξεις,
[3, 88]	ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς τὴν	Ἰαπυγίαν.	ἧς διῃρημένης εἰς τρεῖς ὀνομασίας,
[3, 99]	δωρεάς, τότε μὲν εἰς τὴν	ἰδίαν	ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν καὶ καιρὸν
[3, 4]	κατίσχυον περί τε τοὺς κατ´	ἰδίαν	βίους καὶ τὰς κοινὰς πολιτείας.
[3, 70]	μὲν οὖν αὐτῷ κατὰ τὴν	ἰδίαν	γνώμην χρῆσθαι τοῖς παροῦσι διὰ
[3, 57]	περὶ αὐτῶν μνήμην, ἀλλὰ κατ´	ἰδίαν	καὶ τόπον καὶ καιρὸν ἀπονείμαντες
[3, 81]	μὴν δειλία καὶ βλακεία κατ´	ἰδίαν	μὲν αὐτοῖς ὄνειδος ἐπιφέρει τοῖς
[3, 31]	ἂν μήτε περὶ τῶν κατ´	ἰδίαν	μήτε περὶ τῶν κοινῶν τολμήσαι
[3, 75]	Ῥωμαῖοι καὶ κοινῇ καὶ κατ´	ἰδίαν,	ὅταν αὐτοὺς περιστῇ φόβος ἀληθινός.
[3, 117]	συνέκλεισε τοὺς Ῥωμαίους εἰς τὴν	ἰδίαν	παρεμβολὴν καὶ δισχιλίους μὲν αὐτῶν
[3, 31]	ἐπικουρίας καὶ κοινῇ καὶ κατ´	ἰδίαν	πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον. διόπερ
[3, 103]	ἀλλὰ παρὰ τὴν τοῦ προεστῶτος	εὐλάβειαν	γεγονέναι. διὸ καὶ τὸν μὲν
[3, 105]	τὰ ὅλα, διὰ δὲ τὴν	εὐλάβειαν	τοῦ Φαβίου σέσωσται καὶ πρὸ
[3, 41]	τὰ δὲ βουλόμενος εἰδέναι τὴν	ἀκρίβειαν,	αὐτὸς μὲν ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις
[3, 21]	σαφῶς εἰδέναι τὴν ἐν τούτοις	ἀκρίβειαν,	παραπαίωσι τῆς ἀληθείας ἐν τοῖς
[3, 33]	Οὐ χρὴ δὲ θαυμάζειν τὴν	ἀκρίβειαν	τῆς ἀναγραφῆς, εἰ τοιαύτῃ κεχρήμεθα
[3, 15]	δὲ τὴν παρὰ τῶν Ῥωμαίων	πρεσβείαν	καὶ δοὺς αὑτὸν εἰς ἔντευξιν
[3, 54]	εἰς τοῦτο τὴν τῆς Ἰταλίας	ἐνάργειαν·	οὕτως γὰρ ὑποπεπτώκει τοῖς προειρημένοις
[3, 111]	τὸ ῥηθὲν ἐπισημηναμένων διὰ τὴν	ἐνάργειαν	τούτου τοιγαροῦν“ ἔφη πρῶτον μὲν
[3, 102]	καὶ πάλιν ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν	στρατοπεδείαν.	ἀπὸ δὲ τούτων τῶν καιρῶν
[3, 100]	ὠχυρώσατο τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν	στρατοπεδείαν.	γενόμενος δ´ ἀπὸ τούτων τὰ
[3, 68]	οὖν Νομάδες εἰς ἔρημον τὴν	στρατοπεδείαν	ἐμπεσόντες ταύτην ἐνεπίμπρασαν. ὃ δὴ
[3, 82]	μικρὸν ὑπεράρας τὴν τῶν Ῥωμαίων	στρατοπεδείαν	ἐνέβαλεν εἰς τὴν προκειμένην χώραν,
[3, 100]	δὲ τρίτῳ μέρει τήν τε	στρατοπεδείαν	ἐτήρει καὶ τοῖς σιτολογοῦσι παρεφήδρευε
[3, 80]	διότι παραλλάξαντος αὐτοῦ τὴν ἐκείνων	στρατοπεδείαν	καὶ καθέντος εἰς τοὺς ἔμπροσθεν
[3, 101]	καὶ μετὰ ταῦτα τὴν ὅλην	στρατοπεδείαν	μετεβίβασαν εἰς τοῦτον τὸν τόπον.
[3, 43]	τινὲς μὲν αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν τὴν	στρατοπεδείαν,	οἱ δὲ πλείους ὥρμησαν ἐπὶ
[3, 101]	ἕως μέν τινος διὰ τὴν	ἀντιστρατοπεδείαν	συνεῖχεν τὸ πλεῖστον μέρος τῆς
[3, 60]	καθυφεῖνθ´ ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς διὰ τὴν	ἔνδειαν	καὶ συνέχειαν τῶν πόνων. οὔτε
[3, 79]	δὲ καὶ ταλαιπώρως ὑπέμενον τὴν	κακοπάθειαν,	ἄπειροι πάσης τῆς τοιαύτης ὄντες
[3, 17]	εἰς τοὺς κινδύνους. πᾶσαν δὲ	κακοπάθειαν	καὶ μέριμναν ὑπομείνας τέλος ἐν
[3, 64]	καὶ διὰ τὴν τῶν λεγομένων	ἀλήθειαν	ἐκθύμως ἐχόντων πρὸς τὸ κινδυνεύειν,
[3, 58]	τερατείας ἑαυτοῦ χάριν προτιμῆσαι τὴν	ἀλήθειαν	καὶ μηδὲν τῶν πάρεξ ὄντων
[3, 57]	ὅσον οἷοί τ´ ἐσμέν, τὴν	ἀλήθειαν	περὶ αὐτῶν ἐξηγήσασθαι. διόπερ οὐ
[3, 103]	γεγονότος μειζόνως ἢ κατὰ τὴν	ἀλήθειαν,	περιχαρεῖς ἦσαν διὰ τὸ πρῶτον
[3, 31]	λίαν ἐν πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι τὴν	ἀλήθειαν.	τὰ δὲ παρεληλυθότα τῶν ἔργων,
[3, 76]	τὴν ἐνδεχομένην ποιούμενος περὶ αὐτῶν	προμήθειαν.	ἀσφαλισάμενος δὲ τοὺς προσκεχωρηκότας τῶν
[3, 50]	ἀποκεχωρηκότων τῶν βαρβάρων κατὰ τὴν	συνήθειαν	εἰς τὴν πόλιν. ~οὗ συμβάντος
[3, 40]	σπουδὴν ἐξαπέστελλον ἐπὶ τὴν τούτων	βοήθειαν,	ἡγεμόνα συστήσαντες ἑξαπέλεκυν, ἄλλα δὲ
[3, 31]	παρ´ οἷς μὲν χάριν, εὐεργεσίαν,	βοήθειαν	ἡμῖν ὑπάρχουσαν, παρ´ οἷς δὲ
[3, 113]	συνάπτων τούτοις ἐπὶ τὴν αὐτὴν	εὐθεῖαν	ἐξέταττε, λαμβάνων πᾶσι τὴν ἐπιφάνειαν
[3, 113]	ἐπεὶ δὲ πάντ´ ἐπὶ μίαν	εὐθεῖαν	ἐξέτεινε, μετὰ ταῦτα λαβὼν τὰ
[3, 72]	τοὺς μὲν πεζοὺς ἐπὶ μίαν	εὐθεῖαν	παρενέβαλε, περὶ δισμυρίους ὄντας τὸν
[3, 35]	αὐτῷ συνεξορμώντων. εἰς δὲ τὴν	οἰκείαν	ἀπέλυσε τοὺς ἴσους τοῖς προειρημένοις,
[3, 50]	δ´ ἐκεῖνοι μὲν εἰς τὴν	οἰκείαν	ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ περὶ τὸν
[3, 63]	ἂν ὅτι φεύγων εἰς τὴν	οἰκείαν	ἀφίξεται. διόπερ ᾤετο δεῖν αὐτούς,
[3, 77]	πάντας χωρὶς λύτρων εἰς τὴν	οἰκείαν,	βουλόμενος ἅμα μὲν προκαλεῖσθαι διὰ
[3, 118]	πρὸς τὴν τῆς ἱστορίας σύνταξιν	οἰκείαν	εἶναι τὴν περὶ αὐτῆς ἐξήγησιν.
[3, 85]	χωρὶς λύτρων ἅπαντας εἰς τὴν	οἰκείαν,	ἐπιφθεγξάμενος τὸν αὐτὸν ὃν καὶ
[3, 51]	τρεψάμενος ἠνάγκασε φυγεῖν εἰς τὴν	οἰκείαν,	τότε δὴ τὸ μὲν ἔτι
[3, 5]	Ῥωμαῖοι τοὺς Ἕλληνας εἰς τὴν	οἰκείαν	τοὺς ἐκ τοῦ Περσικοῦ πολέμου
[3, 92]	ἀναζυγήν, βουλόμενος μὴ καταφθεῖραι τὴν	λείαν,	ἀλλ´ εἰς τοιοῦτον ἀπερείσασθαι τόπον,
[3, 93]	αὐτὴν τὴν παρώρειαν, τὴν μὲν	λείαν	αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως περισυρεῖν, ὡς
[3, 93]	(τοὺς) ἱππεῖς, ἑξῆς δὲ τὴν	λείαν,	ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς Ἴβηρας
[3, 69]	τὸ προσταχθὲν καὶ πολλὴν περιβαλομένων	λείαν,	εὐθέως οἱ Κελτοὶ παρῆσαν ἐπὶ
[3, 76]	παραχειμασίαν ἐποιεῖτο. διαδοὺς δὲ τὴν	λείαν	ἴσως τοῖς στρατιώταις μεγάλην εὔνοιαν
[3, 101]	ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν μήτε τὴν	λείαν	καταφθεῖραι τόν τε σῖτον ὡς
[3, 94]	στενῶν μετ´ ἀσφαλείας καὶ τὴν	λείαν,	λελοιπότων τοὺς τόπους τῶν παραφυλαττόντων
[3, 29]	ταῦτα προσληφθησομένοις, τὴν παρ´ ἀμφοῖν	ἀσφάλειαν	ἀεὶ δέον ἦν ὑπάρχειν. ὃ
[3, 69]	οἱ Κελτοὶ πρὸς τὴν ἑαυτῶν	ἀσφάλειαν	ἀπεχώρουν. ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν
[3, 8]	περιποιήσασθαι δὲ τῇ χώρᾳ τὴν	ἀσφάλειαν,	ἀποτριψαμένους τὸν ἐπιφερόμενον πόλεμον, δόγματι
[3, 69]	τοιούτῳ τρόπῳ τὴν παρ´ ἀμφοῖν	ἀσφάλειαν	αὑτοῖς ὑπάρξειν, ἐξαποστέλλει πεζοὺς μὲν
[3, 21]	ἑκατέρων συμμάχοις τὴν παρ´ ἀμφοῖν	ἀσφάλειαν	εἶναι ῥητῶς κατατετάχθαι. Ζακανθαίους δὲ
[3, 10]	καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε τῇ πατρίδι τὴν	ἀσφάλειαν,	εὐθέως ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν ἐπὶ
[3, 97]	τε τὴν ἀπὸ τῶν πολεμίων	ἀσφάλειαν	καὶ πρὸς τὴν ἐκ θαλάττης
[3, 30]	συμμάχοις τὴν ὑφ´ ἑκατέρων ὑπάρχειν	ἀσφάλειαν,	κατά τε τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου,
[3, 29]	ἀμφοτέρων συμμάχοις τὴν παρ´ ἑκατέρων	ἀσφάλειαν,	οὐκ αὐτοῖς μόνον τοῖς τότε
[3, 101]	ἅμα δὲ τοῖς σιτολογοῦσι τὴν	ἀσφάλειαν	παρασκευάζειν. μετὰ δὲ ταῦτα, γεωλόφου
[3, 29]	καὶ συμμαχίαις, ὑπάρχειν τε τὴν	ἀσφάλειαν	πᾶσι τὴν παρ´ ἀμφοῖν. ~Τούτων
[3, 105]	καὶ κατέφευγον ὑπὸ τὴν τούτων	ἀσφάλειαν,	πολλοὺς μὲν ἀπολελωκότες τῶν εὐζώνων,
[3, 35]	τὴν παραχειμασίαν καὶ παρασκευάσας ἱκανὴν	ἀσφάλειαν	τοῖς τε κατὰ τὴν Λιβύην
[3, 85]	τῆς αὑτοῦ γνώμης διδοὺς τὴν	ἀσφάλειαν	τοῖς ὑποσπόνδοις, μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 27]	Ἰταλίας μεταξὺ καὶ Σικελίας. τὴν	ἀσφάλειαν	ὑπάρχειν παρ´ ἑκατέρων τοῖς ἑκατέρων
[3, 1]	τὸν χρόνον ὡρισμένον καὶ τὴν	συντέλειαν	ὁμολογουμένην, χρήσιμον ἡγούμεθ´ εἶναι καὶ
[3, 1]	προειρημένους πολέμους, καταστροφὴν δὲ καὶ	συντέλειαν	τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ
[3, 92]	τὸ παρὸν εὐωχίαν ἀλλὰ συνεχῶς	δαψίλειαν	ἔχῃ τῶν ἐπιτηδείων τὸ στρατόπεδον.
[3, 42]	Ῥοδανόν. ἔτι δὲ τὴν ἁρμόζουσαν	ξυλείαν	ἐξέλαβε πρὸς τὴν κατασκευὴν τῶν
[3, 30]	εἰ μέν τις τὴν Ζακάνθης	ἀπώλειαν	αἰτίαν τίθησι τοῦ πολέμου, συγχωρητέον
[3, 52]	τὴν τῶν ἐγχειρησάντων αὐτὸν ἀδικεῖν	ἀπώλειαν,	καὶ διασαφούντων ὅτι πάρεισι διὰ
[3, 113]	εὐθεῖαν ἐξέταττε, λαμβάνων πᾶσι τὴν	ἐπιφάνειαν	τὴν πρὸς μεσημβρίαν. τοὺς μὲν
[3, 94]	ἀμφότεροι καὶ προσανεῖχον καραδοκοῦντες τὴν	ἐπιφάνειαν	τῆς ἡμέρας διὰ τὸ μὴ
[3, 34]	καὶ τὸ μέγιστον, τὴν ὑπάρχουσαν	δυσμένειαν	αὐτοῖς ἐκ τοῦ προγεγονότος πολέμου
[3, 36]	ἐν παντὶ πρὸς γνῶσιν καὶ	σαφήνειαν	αὐτοτελὲς εἶναι τοῦτο τὸ μέρος.
[3, 79]	ἐπιδεχομένου τοῦ καιροῦ καταμονὴν οὐδὲ	θεραπείαν	διὰ τὸ τῆς περιστάσεως ἀδύνατον.
[3, 71]	ὅπλων καὶ τῶν ἵππων γίνεσθαι	θεραπείαν.	~Ὁ δὲ Τεβέριος ἅμα τῷ
[3, 112]	δ´ ἐχομένῃ περὶ παρασκευὴν καὶ	θεραπείαν	παρήγγειλε γίνεσθαι πᾶσι. τῇ δ´
[3, 72]	τοὺς Ῥωμαίους τὸν ποταμὸν προβαλόμενος	ἐφεδρείαν	τοὺς λογχοφόρους καὶ Βαλιαρεῖς, ὄντας
[3, 112]	χάρακα προσπιπτόντων καὶ διακωλυόντων τὴν	ὑδρείαν,	ὅ τε Γάιος ἔτι μᾶλλον
[3, 64]	διὰ τὸ μῆκος καὶ τὴν	δυσχέρειαν	τῆς ὁδοῦ. δι´ ὧν ἐπιδεικνύειν
[3, 39]	ἡμίσεις διεληλύθει, κατὰ δὲ τὴν	δυσχέρειαν	τὸ πλέον αὐτῷ μέρος ἀπελείπετο
[3, 42]	τοῦ βασιλέως. οἳ ποιησάμενοι τὴν	πορείαν	ἀντίοι τῷ ῥεύματι παρὰ τὸν
[3, 54]	καὶ ταύτην ἀδύνατον ποιούσης τὴν	πορείαν,	ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς. ~τὸ γὰρ
[3, 49]	ἑξῆς ἐπὶ τέτταρας ἡμέρας τὴν	πορείαν	ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἧκε πρὸς
[3, 49]	διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων καλουμένων Γαλατῶν	πορείαν	ἀπουραγήσας μετὰ τῆς σφετέρας δυνάμεως
[3, 45]	δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος εἰς	πορείαν.	αὐτὸς δὲ τοὺς ἐλέφαντας ἐξεδέχετο
[3, 49]	τῇδε ποιήσασθαι τὴν εἰς Ἰταλίαν	πορείαν	διὰ τὸ πλῆθος καὶ τὴν
[3, 56]	εἰς Πίσας. ποιησάμενος δὲ τὴν	πορείαν	διὰ Τυρρηνίας καὶ παραλαβὼν τὰ
[3, 78]	μέρους ταύτῃ προέθετο ποιεῖσθαι τὴν	πορείαν.	διαδοθείσης δὲ τῆς φήμης ἐν
[3, 79]	συνεχῶς δι´ ὕδατος ποιούμενοι τὴν	πορείαν·	διαφερόντως γε μὴν ἐπόνουν καὶ
[3, 98]	οὓς καιροὺς Ἀννίβας ἐποιεῖτο τὴν	πορείαν	εἰς Ἰταλίαν, ὅσαις πόλεσιν ἠπίστησε
[3, 88]	Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε ποιούμενος τὴν	πορείαν	εἰς τὴν Ἰαπυγίαν. ἧς διῃρημένης
[3, 76]	παντὶ τῷ στρατεύματι, ποιούμενος τὴν	πορείαν	εἰς τὴν μεσόγαιον· πολὺ γὰρ
[3, 56]	τέλος δὲ τὴν μὲν πᾶσαν	πορείαν	ἐκ Καινῆς πόλεως ἐν πέντε
[3, 62]	αἰχμαλώτων, οὓς εἰλήφει κακοποιοῦντας τὴν	πορείαν	ἐν ταῖς περὶ τὰς Ἄλπεις
[3, 17]	Καινῆς πόλεως προῆγε, ποιούμενος τὴν	πορείαν	ἐπὶ τὴν Ζάκανθαν. ἡ δὲ
[3, 51]	ἰδίων· ὁ γὰρ κατὰ τὴν	πορείαν	θόρυβος ἐξ ἀμφοῖν ηὔξετο διὰ
[3, 61]	εἴη, πρὸς δὲ τούτοις τὴν	πορείαν	ἱστορῶν τὴν ἀπὸ τοῦ Τυρρηνικοῦ
[3, 19]	διὰ τόπων ἀδήλων ποιούμενοι τὴν	πορείαν.	καὶ καταλαβόμενοι μεταξὺ τῆς πόλεως
[3, 84]	τὰς τάξεις. οἱ δὲ κατὰ	πορείαν	μεταξὺ τῆς λίμνης καὶ τῆς
[3, 79]	ἀκεραίων τῶν ἑλῶν ποιούμενοι τὴν	πορείαν	μετρίως κακοπαθοῦντες ἤνυον, ἅτε καὶ
[3, 110]	ἀπήντα καὶ προσπεσὼν ἔτι κατὰ	πορείαν	οὖσι παραδόξως συνεπλέκετο καὶ πολὺν
[3, 100]	τὴν παραχειμασίαν, προῆγε ποιούμενος τὴν	πορείαν	παρὰ τὸ Λίβυρνον ὄρος ἐπὶ
[3, 95]	πλοῦν, τοῖς δὲ πεζοῖς τὴν	πορείαν	παρὰ τὸν αἰγιαλόν, σπεύδων ἀμφοτέραις
[3, 46]	καθ´ ὕδατος ὀρθοὶ ποιούμενοι τὴν	πορείαν.	~Περαιωθέντων δὲ τῶν θηρίων, ἀναλαβὼν
[3, 44]	ἀσφαλείας ποιήσονται τὴν εἰς Ἰταλίαν	πορείαν,	πρὸς δὲ τούτοις ἡ τῆς
[3, 93]	δι´ ὧν ἔμελλε ποιεῖσθαι τὴν	πορείαν,	πρὸς ἣν ἐκέλευε προσελαύνειν τοὺς
[3, 66]	παρὰ τὸν ποταμὸν ἐποιεῖτο τὴν	πορείαν,	σπεύδων ἐπὶ τόπον εὐγεφύρωτον ἀφικέσθαι
[3, 66]	κατὰ ῥοῦν γὰρ ἐποιεῖτο τὴν	πορείαν,	σπεύδων συνάψαι τοῖς ὑπεναντίοις. ὁ
[3, 78]	τις εὐλαβῶς εἶχε πρὸς τὴν	πορείαν,	ὑφορώμενος βάραθρα καὶ τοὺς λιμνώδεις
[3, 17]	ἀσφαλῶς ποιήσεσθαι τὴν εἰς τοὔμπροσθεν	πορείαν.	χωρίς τε τούτων εὐπορήσειν μὲν
[3, 47]	ἐπὶ τὴν ἕω, ποιούμενος τὴν	πορείαν	ὡς εἰς τὴν μεσόγαιον τῆς
[3, 86]	ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος τὴν	πορείαν	ὡς ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν. διανύσας
[3, 67]	τὴν ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο τὴν	πορείαν	ὡς ἐπὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν
[3, 84]	αὐτὸν ἤδη τὴν τῶν ἐναντίων	πρωτοπορείαν	ἀποδοὺς τὰ συνθήματα καὶ διαπεμψάμενος
[3, 79]	τόπους, ἀναζεύξας εἰς μὲν τὴν	πρωτοπορείαν	ἔθηκε τοὺς Λίβυας καὶ Ἴβηρας
[3, 83]	Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους κατὰ τὴν	πρωτοπορείαν	ἐκπεριάγων ὑπὸ τοὺς ἐν δεξιᾷ
[3, 83]	ἐπὶ τὴν ἑωθινὴν ἦγε τὴν	πρωτοπορείαν	παρὰ τὴν λίμνην εἰς τὸν
[3, 84]	δυνάμενοι πρὸς τὰ ὅλα παρέχεσθαι	χρείαν·	ἀεὶ δὲ τοῦ πρόσθεν ὀρεγόμενοι
[3, 95]	ἐπιτηδειοτάτους ἄνδρας πρὸς τὴν ἐπιβατικὴν	χρείαν	ἀνήχθη καὶ κατῆρε δευτεραῖος ἐκ
[3, 73]	Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε τὴν	χρείαν,	ἅτε δὴ τῶν μὲν Ῥωμαίων
[3, 82]	δ´ εὐφυεῖς συνεθεώρησε πρὸς τὴν	χρείαν,	ἐγίνετο πρὸς τὸ διακινδυνεύειν. ~ὄντος
[3, 98]	ἐν καιρῷ πίστιν ἅμα καὶ	χρείαν,	ἐγίνετο πρὸς τῷ παρασπονδήσας τοὺς
[3, 79]	τοὺς πηλοὺς ἀπώλλυντο, μίαν παρεχόμενα	χρείαν	ἐν τῷ πεσεῖν τοῖς ἀνθρώποις·
[3, 45]	ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ τὴν αὐτὴν	χρείαν	ἐξαπεσταλμένοις ὑπὸ τοῦ Ποπλίου τοιαύτην
[3, 107]	δὲ ταύτης ἀεὶ πρὸς τὴν	χρείαν	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι. τὴν
[3, 95]	πᾶσαν ἀποτόμως σφίσι παρείχοντο τὴν	χρείαν.	εὐγενῶς γάρ, εἰ καί τινες
[3, 25]	πολεμουμένων χώρᾳ· ὁπότεροι δ´ ἂν	χρείαν	ἔχωσι τῆς βοηθείας, τὰ πλοῖα
[3, 70]	ἐκ τοῦ τραύματος ἀληθινὴν παρέξεσθαι	χρείαν	ἤλπιζε τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. διὸ
[3, 42]	δὲ παρασκευαζόμενοι πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν	χρείαν	κατὰ τὸ συντεταγμένον. καὶ μὴν
[3, 106]	πάντα τὰ κατεπείγοντα πρὸς τὴν	χρείαν.	οὗτοι μὲν οὖν περὶ ταῦτα
[3, 117]	μυριάδας, ἀπέθανον εὐγενῶς, τὴν μεγίστην	χρείαν	παρεσχημένου τοῖς Καρχηδονίοις εἰς τὸ
[3, 53]	εὐκαίρως. μεγίστην δ´ αὐτῷ παρείχετο	χρείαν	τὰ θηρία· καθ´ ὃν γὰρ
[3, 114]	δὲ Γαλατικὴ μάχαιρα μίαν εἶχε	χρείαν	τὴν ἐκ καταφορᾶς, καὶ ταύτην
[3, 97]	καὶ συμμίξας τἀδελφῷ μεγάλην παρεῖχε	χρείαν	τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. οὐδέποτε γὰρ
[3, 83]	εἰς τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν	παρώρειαν,	διελθὼν τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν
[3, 55]	τὰ δ´ ὑπὸ μέσην τὴν	παρώρειαν	ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ὑλοφόρα
[3, 93]	τοῖς ἐπιπέδοις ὑπ´ αὐτὴν τὴν	παρώρειαν,	τὴν μὲν λείαν αὐτῶν ἤλπισεν
[3, 60]	εἰσβολὴν καταστρατοπεδεύσας ὑπ´ αὐτὴν τὴν	παρώρειαν	τῶν Ἄλπεων τὰς μὲν ἀρχὰς
[3, 60]	πλείους ὀκτακισχιλίων, σχεδόν που τὴν	ἡμίσειαν	τῆς δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον,
[3, 32]	(δυς( ανά) γνωστον τὴν ἡμετέραν	πραγματείαν	διὰ τὸ πλῆθος καὶ τὸ
[3, 4]	ἅμα τὴν διήγησιν καὶ τὴν	πραγματείαν	ἐπὶ τὰς τελευταίας ῥηθείσας πράξεις
[3, 11]	εἰ βούλεται συνεξορμᾶν ἐπὶ τὴν	στρατείαν.	ἀσμένως δὲ κατανεύσαντος αὐτοῦ καί
[3, 3]	ἐπὶ πᾶσιν ἐξηγησάμενοι τὴν Ἀντιόχου	στρατείαν	εἰς Αἴγυπτον τοῦ κληθέντος Ἐπιφανοῦς
[3, 85]	μετρίως οὐδὲ κατὰ σχῆμα τὴν	περιπέτειαν	ἔφερον. οὐ μὴν ἥ γε
[3, 68]	μὲν ᾐτιῶντο τὴν τοῦ στρατηγοῦ	προπέτειαν,	οἱ δὲ τὴν τῶν Κελτῶν
[3, 16]	καὶ κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν καὶ	προπέτειαν	τὴν Δημητρίου. διεψεύσθησαν δὲ τοῖς
[3, 1]	τῆς οἰκουμένης ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων	δυναστείαν	ἐγένετο, τούτου δ´ ἔχοντος καὶ
[3, 2]	Καρχηδόνιοι καὶ καταλύσαντες τὴν Ῥωμαίων	δυναστείαν	εἰς μέγαν μὲν φόβον ἐκείνους
[3, 8]	ἐκεῖνον γὰρ μεγάλην ἀνειληφότα τὴν	δυναστείαν	ἐν τοῖς κατ´ Ἰβηρίαν τόποις,
[3, 2]	ἀνακτήσασθαι τὴν Ἰταλιωτῶν καὶ Σικελιωτῶν	δυναστείαν,	ἔτι δὲ τὴν Ἰβήρων προσλαβεῖν
[3, 118]	μόνον ἀνεκτήσαντο τὴν τῆς Ἰταλίας	δυναστείαν,	νικήσαντες μετὰ ταῦτα Καρχηδονίους, ἀλλὰ
[3, 23]	Σικελίας ὑπὸ τὴν Καρχηδονίων πίπτει	δυναστείαν.	ὁμοίως δὲ καὶ Ῥωμαῖοι περὶ
[3, 118]	Ῥωμαῖοί γε μὴν τὴν Ἰταλιωτῶν	δυναστείαν	παραχρῆμα διὰ τὴν ἧτταν ἀπεγνώκεισαν,
[3, 4]	αἱρετὴν εἶναι συμβαίνει τὴν Ῥωμαίων	δυναστείαν,	τοῖς δ´ ἐπιγενομένοις πότερον ἐπαινετὴν
[3, 59]	τὴν Ἀσίαν διὰ τὴν Ἀλεξάνδρου	δυναστείαν	τῶν δὲ λοιπῶν τόπων διὰ
[3, 109]	τὰ δ´ ἐκ τῶν ἀποβαινόντων	βραχεῖαν	ἔχει διαφοράν, ἀναγκαῖος ὁ τῆς
[3, 79]	τὰς ὁπλὰς ἀπέβαλον διὰ τὴν	συνέχειαν	τῆς διὰ τῶν πηλῶν πορείας.
[3, 73]	βελῶν ἠχρειωμένων αὐτοῖς διὰ τὴν	συνέχειαν	τῆς νοτίδος. παραπλήσια δὲ τούτοις
[3, 60]	ὁλοσχερῶς διὰ τὴν ἔνδειαν καὶ	συνέχειαν	τῶν πόνων. οὔτε (γὰρ) διακομίζειν
[3, 60]	τῇ λοιπῇ διαθέσει διὰ τὴν	συνέχειαν	τῶν προειρημένων πόνων οἷον ἀποτεθηριωμένοι
[3, 107]	τὴν ἐκ τοῦ λοιποῦ βίου	καλοκἀγαθίαν	καὶ διὰ τὸ μικροῖς πρότερον
[3, 99]	δὲ παιδικώτερον (ἢ) κατὰ τὴν	ἡλικίαν	δόξας ἐγκεχειρικέναι τοὺς ὁμήρους τοῖς
[3, 16]	καὶ θεωροῦντες ἀνθοῦσαν τὴν Μακεδόνων	οἰκίαν	ἔσπευδον ἀσφαλίσασθαι τὰ πρὸς ἕω
[3, 90]	δὲ καὶ τὴν Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων	ἀποικίαν	ὑπάρχουσαν· εἷλον δὲ καὶ πόλιν
[3, 40]	τοὺς φεύγοντας συνδιώξαντες εἰς Μοτίνην,	ἀποικίαν	ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν. ἐν οἷς
[3, 34]	τε τῶν Κελτῶν βούλησιν καὶ	προσδοκίαν	ἀπαγγειλάντων τήν τε τῶν Ἀλπεινῶν
[3, 68]	τὸ συμβεβηκὸς εἶναι παρὰ τὴν	προσδοκίαν,	οὐ μὴν ἠπόρουν γε σκήψεων
[3, 18]	καὶ πολυχρόνιον συμβῇ γενέσθαι τὴν	πολιορκίαν.	διὸ προορώμενος ἕκαστα τούτων ἐχρήσατο
[3, 17]	Ἀννίβας ἐνεργὸς ἐγίνετο περὶ τὴν	πολιορκίαν,	πολλὰ προορώμενος εὔχρηστα πρὸς τὸ
[3, 6]	πρώτην μὲν ἀποφαίνουσι τὴν Ζακάνθης	πολιορκίαν	ὑπὸ Καρχηδονίων, δευτέραν δὲ τὴν
[3, 103]	αὑτοῦ προαίρεσιν. τοῦ δὲ καὶ	λίαν	ἀσμένως δεξαμένου τὸν μερισμόν, διελόμενοι
[3, 48]	μὴν οὐχ ὡς οὗτοι γράφουσιν,	λίαν	δὲ περὶ ταῦτα πραγματικῶς ἐχρῆτο
[3, 64]	ἐλθεῖν σπουδῆς, εἰ μὴ καὶ	λίαν	ἐκ τῶν κατὰ λόγον ἑώρα
[3, 31]	εἶναι τὴν ἑκάστου προαίρεσιν καὶ	λίαν	ἐν πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι τὴν ἀλήθειαν.
[3, 12]	δὲ παρέδωκαν οἱ καιροὶ καὶ	λίαν	ἐναποδείξασθαι τὴν πατρῴαν ἔχθραν εἰς
[3, 34]	ὑπερβολὴν ἐπίπονον μὲν καὶ δυσχερῆ	λίαν,	οὐ μὴν ἀδύνατον εἶναι φασκόντων,
[3, 75]	ἀνὰ τὸν Πάδον ποταμόν, καὶ	λίαν	σαφῶς ἔγνωσαν τὰ γεγονότα περὶ
[3, 91]	ἐν αὑτοῖς. τὴν μὲν γὰρ	παραλίαν	αὐτῶν Σενοεσανοὶ καὶ Κυμαῖοι καὶ
[3, 76]	μὲν ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν τὴν	παραλίαν	κατοικούντων ἕως Ἴβηρος ποταμοῦ, τοὺς
[3, 41]	ἀπὸ Πισῶν εἰς τοὺς κατὰ	Μασσαλίαν	τόπους, καὶ καθορμισθεὶς πρὸς τὸ
[3, 77]	πρὸς αὑτὸν τοὺς κατοικοῦντας τὴν	Ἰταλίαν,	ἅμα δ´ ἀπαλλοτριοῦν τῆς πρὸς
[3, 94]	πόλεσι καὶ τοῖς κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	ἀνθρώποις. Φάβιος δὲ κακῶς μὲν
[3, 2]	προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν ὡς εἰς	Ἰταλίαν	ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ καταλύσαντες τὴν
[3, 47]	τὸν Ῥοδανὸν τόπων ἐνέβαλεν εἰς	Ἰταλίαν.	Ἔνιοι δὲ τῶν γεγραφότων περὶ
[3, 49]	αὐτὸς δὲ πάλιν ὑποστρέψας εἰς	Ἰταλίαν	ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, σπεύδων καταταχῆσαι
[3, 87]	τὴν εἰσβολὴν ἐποιήσατο τὴν εἰς	Ἰταλίαν.	ἐφ´ οἷς ἀκούσαντες μεγαλείως ἐχάρησαν
[3, 57]	ἀμφοτέρων καὶ τὸν πόλεμον εἰς	Ἰταλίαν	ἠγάγομεν, πρὸ τοῦ τῶν ἀγώνων
[3, 60]	ὅπερ ἔχων Ἀννίβας ἐνέβαλεν εἰς	Ἰταλίαν,	ἤδη δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ τὴν
[3, 91]	μέν ἐστι τῶν κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	καὶ διὰ τὴν ἀρετὴν καὶ
[3, 32]	σαφῶς ταῖς μὲν κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	καὶ Σικελίαν καὶ Λιβύην πράξεσιν
[3, 76]	ἁπάσης τῆς ἀποσκευῆς τῶν εἰς	Ἰταλίαν	ὁρμησάντων παρὰ τούτοις ἀπολελειμμένης, πάντας
[3, 98]	Ἀννίβας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς	Ἰταλίαν,	ὅσαις πόλεσιν ἠπίστησε τῶν κατὰ
[3, 86]	Γαλατικὰ πεδία πρὸς τὴν ἄλλην	Ἰταλίαν,	οὐ μακρὰν τῆς εἰς θάλατταν
[3, 16]	καὶ κατὰ πᾶσαν γενέσθαι τὴν	Ἰταλίαν.	Οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις χρησάμενοι
[3, 91]	οἰκουμένης κατατρέχουσιν οἱ πλέοντες εἰς	Ἰταλίαν.	περιέχουσι δὲ καὶ τὰς ἐπιφανεστάτας
[3, 49]	τολμῆσαι τῇδε ποιήσασθαι τὴν εἰς	Ἰταλίαν	πορείαν διὰ τὸ πλῆθος καὶ
[3, 44]	μετ´ ἀσφαλείας ποιήσονται τὴν εἰς	Ἰταλίαν	πορείαν, πρὸς δὲ τούτοις ἡ
[3, 90]	πόλις ἀπέστη τῶν κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	πρὸς Καρχηδονίους, ἀλλὰ διετήρουν τὴν
[3, 110]	διείργει πάσας τὰς κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	ῥύσεις, τὰς μὲν εἰς τὸ
[3, 97]	συνεπιθῶνται δὲ τοῖς κατὰ τὴν	Ἰταλίαν,	στρατόπεδα πέμποντες καὶ χρήματα τοῖς
[3, 39]	τὴν ὁρμὴν Ἀννίβας τὴν εἰς	Ἰταλίαν·	{τὴν δὲ Καινὴν πόλιν ἔνιοι
[3, 95]	~Τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	τοιαύτην εἶχε τὴν διάθεσιν. κατὰ
[3, 33]	καιροὺς ἐν τοῖς κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	τόποις ἀνεστρέφετο, πάντως ἐνομίσαμεν αὐτὴν
[3, 39]	ἀναβολὴν τῶν Ἄλπεων τὴν εἰς	Ἰταλίαν	χίλιοι τετρακόσιοι. λοιπαὶ δ´ αἱ
[3, 26]	ἐπιλαμβάνεται Ῥωμαίων περὶ τῆς εἰς	Σικελίαν	διαβάσεως, ὅτι καθόλου Μαμερτίνους προσέλαβον
[3, 26]	ἐπεὶ ἐποιήσαντο τὴν πρώτην εἰς	Σικελίαν	διάβασιν, μήτε γεγονότος μήθ´ ὑπάρχοντος
[3, 28]	καιρούς. ~Ὥσπερ οὖν τὴν εἰς	Σικελίαν	διάβασιν Ῥωμαίων οὐ παρὰ τοὺς
[3, 23]	τῆς Λιβύης καὶ Σαρδόνα καὶ	Σικελίαν,	ἧς ἐπάρχουσι Καρχηδόνιοι, κατ´ ἐμπορίαν
[3, 32]	μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ	Σικελίαν	καὶ Λιβύην πράξεσιν ἀπὸ τῶν
[3, 22]	πραθῇ. ἐὰν Ῥωμαίων τις εἰς	Σικελίαν	παραγίνηται, ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν, ἴσα
[3, 75]	τόπων, πέμποντες εἰς Σαρδόνα καὶ	Σικελίαν	στρατόπεδα, πρὸς δὲ τούτοις εἰς
[3, 29]	καὶ μὴν ἐν ταῖς περὶ	Σικελίαν	συνθήκαις ἦν ἔγγραπτον, καθάπερ κἀκεῖνοί
[3, 32]	δ´ Ἀννιβιακὸν ἐκ τοῦ περὶ	Σικελίαν,	τὰ δὲ μεταξὺ τούτων πολλὰς
[3, 99]	παρώρμησε πρὸς τὴν τῶν Ῥωμαίων	φιλίαν.	Βώστωρ δὲ παιδικώτερον (ἢ) κατὰ
[3, 69]	πεποιημένους μὲν καὶ πρὸς αὑτὸν	φιλίαν,	διαπεμπομένους δὲ καὶ πρὸς Ῥωμαίους
[3, 22]	συνθῆκαι τοιαίδε τινές· ἐπὶ τοῖσδε	φιλίαν	εἶναι Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων
[3, 24]	δὲ τοιαίδε τινές· ἐπὶ τοῖσδε	φιλίαν	εἶναι Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων
[3, 26]	καθόλου Μαμερτίνους προσέλαβον εἰς τὴν	φιλίαν	καὶ μετὰ ταῦτα δεομένοις ἐβοήθησαν,
[3, 40]	οἷον λοχῶντες τὴν πρὸς Ῥωμαίους	φιλίαν,	οὐκ ἔχοντες δὲ τότε καιρόν,
[3, 52]	τοῖς λεγομένοις καὶ συνυπεκρίθη τίθεσθαι	φιλίαν	πρὸς αὐτούς. τῶν δὲ βαρβάρων
[3, 100]	διὰ λόγων τοὺς ἐνοικοῦντας εἰς	φιλίαν	προυκαλεῖτο καὶ πίστεις ἐδίδου τῶν
[3, 60]	τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς εἰς	φιλίαν	προυκαλεῖτο καὶ συμμαχίαν· οὐχ ὑπακουόντων
[3, 11]	ἀληθινώτατον. ἐπὰν δὲ διαλύσεις ἢ	φιλίαν	συντίθηται πρὸς αὐτούς, τότε μὴ
[3, 27]	μηδὲ ξενολογεῖν μηδὲ προσλαμβάνειν εἰς	φιλίαν	τοὺς ἀλλήλων συμμάχους. ἐξενεγκεῖν Καρχηδονίους
[3, 75]	πάντας ἀπονενευκέναι πρὸς τὴν ἐκείνων	φιλίαν,	τοὺς δὲ παρ´ αὑτῶν ἀπολελοιπότας
[3, 114]	βλάπτειν, ἡ δὲ Γαλατικὴ μάχαιρα	μίαν	εἶχε χρείαν τὴν ἐκ καταφορᾶς,
[3, 110]	ἐπιοῦσαν ἡμέραν διὰ τὸ παρὰ	μίαν	ἐκ τῶν ἐθισμῶν μεταλαμβάνειν τὴν
[3, 40]	εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν μὲν	μίαν	ἔκτιζον ἐπὶ τάδε τοῦ Πάδου
[3, 52]	αὐτοῦ ποιησάμενος τὴν παρεμβολὴν καὶ	μίαν	ἐπιμείνας ἡμέραν αὖθις ὥρμα. ταῖς
[3, 113]	ἱππεῖς. ἐπεὶ δὲ πάντ´ ἐπὶ	μίαν	εὐθεῖαν ἐξέτεινε, μετὰ ταῦτα λαβὼν
[3, 72]	στρατοπεδείας τοὺς μὲν πεζοὺς ἐπὶ	μίαν	εὐθεῖαν παρενέβαλε, περὶ δισμυρίους ὄντας
[3, 89]	τὸ δὲ μέγιστον, ἀπεγνωκότας πάντα	μίαν	ἔχειν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας τὴν
[3, 54]	ἔτι προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο συναθροίσας παρακαλεῖν,	μίαν	ἔχων ἀφορμὴν εἰς τοῦτο τὴν
[3, 79]	πίπτοντα διὰ τοὺς πηλοὺς ἀπώλλυντο,	μίαν	παρεχόμενα χρείαν ἐν τῷ πεσεῖν
[3, 49]	πλὴν ἐκείνου μὲν θάλαττα τὴν	μίαν	πλευρὰν καὶ τὰς τῶν ποταμῶν
[3, 14]	ἐπειρᾶτο κατὰ δύναμιν ἀπέχεσθαι, βουλόμενος	μηδεμίαν	ἀφορμὴν ὁμολογουμένην δοῦναι τοῦ πολέμου
[3, 64]	τοιάδε. ἔφη γὰρ δεῖν καὶ	μηδεμίαν	μὲν εἰληφότας πεῖραν ἐπὶ τοῦ
[3, 78]	ἄλλας ἐμβολὰς τὰς εἰς τὴν	πολεμίαν	μακρὰς εὕρισκε καὶ προδήλους τοῖς
[3, 78]	καὶ μετεώρους ὄντας εἰς τὴν	πολεμίαν,	προφάσει μὲν διὰ τὴν πρὸς
[3, 6]	πᾶσαν τὴν Ἀσίαν διαπορευομένων αὐτῶν	πολεμίαν	ὑπάρχουσαν οὐδεὶς ἐτόλμα μένειν κατὰ
[3, 45]	ὑπὸ τοῦ Ποπλίου τοιαύτην ἐποιήσαντο	φιλοτιμίαν	ἀμφότεροι κατὰ τὴν συμπλοκὴν ὥστε
[3, 104]	τε τῶν ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους	φιλοτιμίαν	καὶ τὴν ὁρμὴν καὶ τὴν
[3, 98]	μὲν αὐτὸν τῶν Ῥωμαίων τὴν	φιλοτιμίαν·	τοῦτο γὰρ αὐτὸ καὶ μάλιστα
[3, 55]	ἀνὰ μέρος προῆγε πρὸς τὴν	οἰκοδομίαν	καὶ μόλις ἐν ἡμέραις τρισὶ
[3, 6]	ὅτι σπεύδει μετελθεῖν τὴν Περσῶν	παρανομίαν	εἰς τοὺς Ἕλληνας, ὁρμὴν ἔσχε
[3, 32]	τὴν τοῦ πολέμου τοῦ σύμπαντος	οἰκονομίαν	καὶ διάθεσιν. ἀλλ´ οὐκ ἔστι
[3, 100]	τάγματος τοῖς προκεχειρισμένοις ἐπὶ τὴν	οἰκονομίαν	ταύτην, τῷ δὲ τρίτῳ μέρει
[3, 6]	συλλογισάμενος τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ	ῥᾳθυμίαν	καὶ τὴν αὑτοῦ καὶ Μακεδόνων
[3, 81]	ἡγεμόνος, ἐπειδὴ πολλοὶ μὲν διὰ	ῥᾳθυμίαν	καὶ τὴν σύμπασαν ἀργίαν οὐ
[3, 81]	διὰ τὴν πρὸς τὸν οἶνον	ἐπιθυμίαν	οὐδ´ ὑπνῶσαι δύνανται χωρὶς ἀλλοιώσεως
[3, 63]	διὰ τὴν πρὸς τὸ ζῆν	ἐπιθυμίαν	ὑπομένουσι φεύγειν ἢ κατ´ ἄλλον
[3, 115]	τῶν Ῥωμαίων σπεῖραι κατὰ τὴν	ἐκθυμίαν	ἑπόμεναι τούτοις διέκοψαν ῥᾳδίως τὴν
[3, 17]	αὐτὸς ὑπελάμβανεν πρὸς τὰς ἐπιβολάς,	προθυμίαν	δ´ ἐνεργάσεσθαι ταῖς δυνάμεσιν ἐκ
[3, 44]	ἐπισημαινομένου καὶ μεγάλην ὁρμὴν καὶ	προθυμίαν	ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ τοῖς
[3, 76]	τοῖς στρατιώταις μεγάλην εὔνοιαν καὶ	προθυμίαν	ἐνειργάσατο πρὸς τὸ μέλλον. ~Καὶ
[3, 109]	ἔχει. πᾶσαν γὰρ τὴν αὑτῆς	προθυμίαν	καὶ δύναμιν εἰς ὑμᾶς ἀπήρεισται,
[3, 108]	ἡμέρᾳ παρετάξαντο· τοῖς δὲ κατὰ	Τυρρηνίαν	ἀγωνισαμένοις οὐχ οἷον πρότερον, ἀλλ´
[3, 86]	ἀκούσας εἰσβεβληκότα τὸν Ἀννίβαν εἰς	Τυρρηνίαν	ἀντιστρατοπεδεύειν τῷ Φλαμινίῳ, πᾶσι μὲν
[3, 78]	δὲ διὰ τῶν ἑλῶν εἰς	Τυρρηνίαν	φέρουσαν δυσχερῆ μὲν σύντομον δὲ
[3, 75]	εἰς Ἀρίμινον τὰς δ´ εἰς	Τυρρηνίαν,	ὡς ἐπὶ τούτοις ποιησόμενοι τοῖς
[3, 61]	πλοῦν τὸν ἀπὸ Μασσαλίας εἰς	Τυρρηνίαν	ὡς μακρὸς καὶ δυσπαρακόμιστος εἴη,
[3, 79]	ἐκακοπάθουν καὶ μάλιστα διὰ τὴν	ἀγρυπνίαν,	ὡς ἂν ἑξῆς ἡμέρας τέτταρας
[3, 88]	Ἀριμίνου βοηθούσαις δυνάμεσι περὶ τὴν	Ναρνίαν,	Γνάιον μὲν τὸν ὑπάρχοντα στρατηγὸν
[3, 88]	Μεσσαπίων, εἰς πρώτην ἐνέβαλε τὴν	Δαυνίαν.	ἀρξάμενος δὲ ταύτης ἀπὸ Λουκαρίας,
[3, 88]	καὶ πᾶσαν ἀδεῶς ἐλεηλάτει τὴν	Δαυνίαν.	ἐν ᾧ καιρῷ καὶ Φάβιος
[3, 17]	δὲ σώματα διένειμε κατὰ τὴν	ἀξίαν	ἑκάστοις τῶν συστρατευομένων, τὴν δὲ
[3, 43]	δὲ Κελτοὶ καὶ διὰ τὴν	ἀταξίαν	καὶ διὰ τὸ παράδοξον τοῦ
[3, 82]	Κυρτώνιον καὶ τὰ ταύτης ὄρη,	δεξιὰν	δὲ τὴν Ταρσιμέννην καλουμένην λίμνην·
[3, 8]	Ζακανθαίους ἀδικήματι καὶ τὴν Ἀσδρούβου	πλεονεξίαν	καὶ φιλαρχίαν αἰτίαν γίνεσθαι τοῦ
[3, 6]	καὶ τὴν αὑτοῦ καὶ Μακεδόνων	εὐεξίαν	ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἔτι δὲ
[3, 88]	διὰ τὸ πλῆθος ἐξεθεράπευσε τὴν	καχεξίαν	αὐτῶν καὶ τὴν ψώραν, παραπλησίως
[3, 104]	καὶ τὴν ὁρμὴν καὶ τὴν	φιλοδοξίαν	τοῦ Μάρκου. διόπερ οὐ καθ´
[3, 41]	ἦν καὶ τοιαύτην εἰλήφει διέξοδον,	οἵαν	ἔν τε τοῖς πρὸ τοῦ
[3, 63]	καὶ λαμβανόντων ὁρμὴν καὶ παράστασιν	οἵαν	ὁ παρακαλῶν ἐσπούδασε, τότε μὲν
[3, 36]	δὲ τῶν ἀγνοουμένων εἰς τέλος	ὁμοίαν	ἔχει τὴν δύναμιν ἡ τῶν
[3, 58]	δὲ μᾶλλον καὶ διορθουμένους τὴν	ἄγνοιαν	αὐτῶν, γινώσκοντας ὅτι κἀκεῖνοι τῶν
[3, 59]	ἵνα διορθωσάμενοι τὴν τῶν προγεγονότων	ἄγνοιαν	ἐν τούτοις γνώριμα ποιήσωμεν τοῖς
[3, 16]	καταταχήσειν διορθωσάμενοι μὲν τὴν Ἰλλυριῶν	ἄγνοιαν,	ἐπιτιμήσαντες δὲ καὶ κολάσαντες τὴν
[3, 52]	πίστιν Ἀννίβας ἐξήτασε φιλοτίμως τὴν	ἐπίνοιαν	αὐτῶν καὶ τὴν ὅλην ἐπιβολήν.
[3, 50]	τοῦ κατασκέψασθαι τὴν τῶν ὑπεναντίων	ἐπίνοιαν	καὶ τὴν ὅλην ὑπόθεσιν. ὧν
[3, 50]	εἰ μὲν οὖν ἔκρυψαν τὴν	ἐπίνοιαν,	ὁλοσχερῶς ἂν διέφθειραν τὸ στράτευμα
[3, 5]	καθόλου καὶ κατὰ μέρος εἰς	ἔννοιαν	ἀγαγεῖν τῆς ὅλης ἱστορίας τοὺς
[3, 61]	καὶ πρὸς ταύτην βεβουλευμένων τὴν	ἔννοιαν,	καὶ τὸν μὲν ἕνα τῶν
[3, 2]	τὸ κρατήσαντας τῷ πολέμῳ Καρχηδονίων	ἔννοιαν	σχεῖν τῆς τῶν ὅλων ἐπιβολῆς.
[3, 1]	ὑπολαμβάνομεν τοῖς φιλομαθοῦσι παρασκευάσειν ἱκανὴν	ἔννοιαν	τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. πολλὰ μὲν
[3, 60]	πάντες ἦσαν. πολλὴν οὖν ποιούμενος	πρόνοιαν	Ἀννίβας τῆς ἐπιμελείας αὐτῶν ἀνεκτᾶτο
[3, 106]	Κελτοῖς τοῖς μετ´ Ἀννίβου στρατευομένοις.	πρόνοιαν	δ´ ἐποιήσαντο καὶ τῆς ἀνακομιδῆς
[3, 115]	οὗ συνέβη κατὰ τὴν Ἀννίβου	πρόνοιαν	μέσους ἀποληφθῆναι τοὺς Ῥωμαίους ὑπὸ
[3, 87]	καὶ πολλὴν ἐποιοῦντο σπουδὴν καὶ	πρόνοιαν	ὑπὲρ τοῦ κατὰ πάντα τρόπον
[3, 35]	ἠπίστει διὰ τὴν πρὸς Ῥωμαίους	εὔνοιαν.	ἀπεμέρισε δὲ καὶ τῆς δυνάμεως
[3, 67]	ἐπάνω προεῖπον, ἀποδεξάμενος Ἀννίβας τὴν	εὔνοιαν	αὐτῶν ὑπὲρ μὲν τῆς φιλίας
[3, 98]	οὐ μόνον τὴν παρ´ αὐτῶν	εὔνοιαν	ἐπισπάσεσθαι τῶν γεννησάντων ἀλλὰ καὶ
[3, 13]	συστρατευομένοις τὰ δ´ ὑπισχνούμενος πολλὴν	εὔνοιαν	καὶ μεγάλας ἐλπίδας ἐνειργάσατο ταῖς
[3, 98]	κατὰ δὲ τὴν πρὸς Καρχηδονίους	εὔνοιαν	καὶ πίστιν πολύ τι διαφέρειν
[3, 76]	λείαν ἴσως τοῖς στρατιώταις μεγάλην	εὔνοιαν	καὶ προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς τὸ
[3, 34]	ἀφίξονται, καὶ τὴν τῶν Κελτῶν	εὔνοιαν	καὶ συμμαχίαν. εὐθύμως δὲ τῶν
[3, 6]	περιποιήσασθαι τὴν ἐκ τῶν Ἑλλήνων	εὔνοιαν	ὁμολογουμένην, εὐθέως προφάσει χρώμενος ὅτι
[3, 98]	τῶν Ἰβήρων πάντων πρὸς Καρχηδονίους	εὔνοιαν,	προϊδόμενον τὸ μέλλον καὶ προνοηθέντα
[3, 17]	ἑκάστοις ὠφελείας, προκαλέσεσθαι δὲ τὴν	εὔνοιαν	τῶν ἐν οἴκῳ Καρχηδονίων διὰ
[3, 15]	μὴ λανθάνειν Ῥωμαίους τὴν γινομένην	εὔροιαν	Καρχηδονίοις τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων.
[3, 10]	αἰτίαν νομιστέον, λέγω δὲ τὴν	εὔροιαν	τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων Καρχηδονίοις.
[3, 38]	καθὸ συνάπτουσιν ἀλλήλαις περὶ τὴν	Αἰθιοπίαν,	οὐδεὶς ἔχει λέγειν ἀτρεκῶς ἕως
[3, 11]	ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι τὴν ὑποικουρουμένην	ἀτοπίαν	ἐν αὐτοῖς. ἐν ᾧ καὶ
[3, 2]	μὲν τοῖς κατ´ Αἴγαιον καὶ	Καρίαν	καὶ Σάμον, Ἀντίοχος δὲ τοῖς
[3, 100]	σῖτον ἐν τῇ περὶ τὴν	Λουκαρίαν	καὶ τὸ καλούμενον Γερούνιον χώρᾳ,
[3, 36]	καὶ μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις,	μεσημβρίαν,	ἄρκτον γνωρίζομεν· δευτέρα δέ, καθ´
[3, 91]	τὰ δὲ πρὸς ἕω καὶ	μεσημβρίαν	Δαύνιοι* καὶ Νωλανοί. κατὰ μέσα
[3, 38]	τὸ συνεχὲς τὰ πρὸς τὴν	μεσημβρίαν	ἢ θαλάττῃ περιέχεται, τὸν αὐτὸν
[3, 37]	περιέχοντος πέπτωκεν ὑπό τε τὴν	μεσημβρίαν	καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς ὑπὸ
[3, 23]	καθάπαξ ἐπέκεινα πλεῖν ὡς πρὸς	μεσημβρίαν	οὐκ οἴονται δεῖν οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 37]	καθολικώτερον θεωρούμεναι τὸν πρὸς τὴν	μεσημβρίαν	τόπον ἐπέχουσι τῆς καθ´ ἡμᾶς
[3, 113]	πᾶσι τὴν ἐπιφάνειαν τὴν πρὸς	μεσημβρίαν.	τοὺς μὲν οὖν τῶν Ῥωμαίων
[3, 114]	μὲν τῶν Ῥωμαίων τάξεως πρὸς	μεσημβρίαν,	ὡς ἐπάνω προεῖπα, τῆς δὲ
[3, 110]	πέλαγος, τὰς δ´ εἰς τὸν	Ἀδρίαν·	δι´ οὗ ῥέοντα συμβαίνει τὸν
[3, 86]	τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν	Ἀδρίαν.	διανύσας τε τήν τε τῶν
[3, 87]	ᾧ καιρῷ καταστρατοπεδεύσας παρὰ τὸν	Ἀδρίαν	ἐν χώρᾳ πρὸς πάντα τὰ
[3, 61]	δ´ ἔστι πόλις παρὰ τὸν	Ἀδρίαν	ἐπὶ τῷ πέρατι κειμένη τῶν
[3, 86]	εἰσὶν ἐπὶ τῆς παρὰ τὸν	Ἀδρίαν	πλευρᾶς, οὗ συνάπτει τὰ Γαλατικὰ
[3, 86]	δεκαταῖος πρὸς τοὺς κατὰ τὸν	Ἀδρίαν	τόπους, πολλῆς μὲν λείας γεγονὼς
[3, 110]	δὲ τὴν ἐκβολὴν εἰς τὸν	Ἀδρίαν—	τῷ δὲ τρίτῳ πέραν, ἀπὸ
[3, 88]	παρεμβολὴν ἐνδιέτριβε τῇ παρὰ τὸν	Ἀδρίαν	χώρᾳ καὶ τοὺς μὲν ἵππους
[3, 6]	κατανοήσας καὶ συλλογισάμενος τὴν Περσῶν	ἀνανδρίαν	καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν αὑτοῦ
[3, 77]	παρεῖναι γὰρ πρῶτον μὲν τὴν	ἐλευθερίαν	ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις, ὁμοίως δὲ τὰς
[3, 35]	τῆς συνεχείας τῶν κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	ἀγώνων. ~Ἵνα δὲ μὴ τῶν
[3, 97]	μὴ προΐεσθαι τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν,	ἀλλ´ ἐνίστασθαι τοῖς Καρχηδονίοις καὶ
[3, 96]	Τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	ἀπὸ τούτων (ἐπι) κυδεστέρας εἰλήφει
[3, 33]	ἐκλογιζόμενος ἐκ μὲν Λιβύης εἰς	Ἰβηρίαν,	ἐκ δ´ Ἰβηρίας εἰς Λιβύην
[3, 98]	πόλεσιν ἠπίστησε τῶν κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν,	ἔλαβε παρὰ τούτων ὅμηρα τοὺς
[3, 77]	~Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	ἐν τούτοις ἦν. ἐνισταμένης δὲ
[3, 99]	καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	ἐν τούτοις ἦν. ~Ὁ δὲ
[3, 41]	πράξεις, Πόπλιος μὲν οὖν εἰς	Ἰβηρίαν	ἑξήκοντα ναυσί, Τεβέριος δὲ Σεμπρώνιος
[3, 11]	ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν εἰς	Ἰβηρίαν	ἔξοδον μέλλοι στρατεύεσθαι μετὰ τῶν
[3, 59]	τῇ κατὰ Λιβύην καὶ κατ´	Ἰβηρίαν,	ἔτι δὲ Γαλατίαν καὶ τὴν
[3, 30]	αὐτῶν καὶ τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	ἤδη πραττόντων, ἀλλὰ Ῥωμαίοις καὶ
[3, 97]	Πόπλιον. ὃς καὶ παραγενόμενος εἰς	Ἰβηρίαν	καὶ συμμίξας τἀδελφῷ μεγάλην παρεῖχε
[3, 97]	μετ´ ἐκείνου τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν.	πάνυ γὰρ ἠγωνίων μὴ κρατήσαντες
[3, 33]	περὶ τῶν ὑπ´ Ἀννίβου κατ´	Ἰβηρίαν	πεπραγμένων οἵᾳ μόλις ἂν χρήσαιτό
[3, 10]	ὁρμὴν ἐπὶ τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	πράγματα, σπουδάζων ταύτῃ χρήσασθαι παρασκευῇ
[3, 10]	δὲ τὴν εὔροιαν τῶν κατ´	Ἰβηρίαν	πραγμάτων Καρχηδονίοις. ταύταις γὰρ ταῖς
[3, 15]	γινομένην εὔροιαν Καρχηδονίοις τῶν κατ´	Ἰβηρίαν	πραγμάτων. Ῥωμαῖοι δὲ πλεονάκις αὐτῶν
[3, 98]	φόβῳ συνέχειν τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν,	προσδεῖσθαι δὲ τοὺς καιροὺς τῆς
[3, 40]	στρατοπέδων Πόπλιον μὲν Κορνήλιον εἰς	Ἰβηρίαν,	Τεβέριον δὲ Σεμπρώνιον εἰς Λιβύην.
[3, 8]	τότε διαδεξάμενον τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι
[3, 13]	θάνατον ἐνεχείρισαν τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν,	τὸ μὲν πρῶτον ἐκαραδόκουν τὰς
[3, 15]	Καρχηδονίων ἐν τοῖς κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	τόποις. καταλαβὼν δὲ τὴν παρὰ
[3, 8]	τὴν δυναστείαν ἐν τοῖς κατ´	Ἰβηρίαν	τόποις, μετὰ ταῦτα παραγενόμενον ἐπὶ
[3, 57]	τῶν κατὰ Λιβύην καὶ κατ´	Ἰβηρίαν	τόπων οὔτε περὶ τοῦ καθ´
[3, 57]	καὶ χρυσείων τῶν κατ´ αὐτὴν	Ἰβηρίαν,	ὑπὲρ ὧν οἱ συγγραφεῖς ἀμφισβητοῦντες
[3, 13]	ἅμα τῷ τὰ πλεῖστα κατ´	Ἰβηρίαν	ὑφ´ αὑτοὺς ποιήσασθαι πρὸς πᾶν
[3, 8]	λοιπὸν ἤδη τὰ κατὰ τὴν	Ἰβηρίαν	χειρίζειν κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν,
[3, 61]	πολιορκήσοντα, τὸν ἕτερον δ´ εἰς	Ἰβηρίαν,	ὡς πρὸς Ἀννίβαν ἐκεῖ διαπολεμήσοντα,
[3, 63]	πρόδηλον εἶναι τοῖς πλείστοις τὴν	σωτηρίαν,	παρακειμένης αὐτοῖς τῆς οἰκείας, δῆλον
[3, 69]	δεδιότας ἀπελπίζειν τὴν παρ´ αὐτοῦ	σωτηρίαν	τοὺς ὑπὸ τῶν καιρῶν καταλαμβανομένους.
[3, 93]	ἐπιθήσειν διὰ τὴν τῶν τόπων	εὐκαιρίαν.	καὶ δὴ περὶ ταῦτα καὶ
[3, 109]	ἄνδρας εἶναι Καρχηδονίων, ἀλλὰ δι´	ἀπειρίαν	τῶν τότε μαχομένων καὶ διὰ
[3, 110]	τοῦ δὲ Γαΐου διὰ τὴν	ἀπειρίαν	ὑπὲρ τῆς ἐναντίας ὑπάρχοντος γνώμης,
[3, 90]	εὐκαίρους προκατελάμβανε τόπους κατὰ τὴν	ἐμπειρίαν.	ἔχων δὲ κατὰ νώτου τὰς
[3, 59]	ἔγνωσάν τι καὶ προεβίβασαν τὴν	ἐμπειρίαν	τὴν περὶ τούτων ἐν τοιούτοις
[3, 49]	καὶ σιτοφόρον, ἔχουσαν δὲ τὴν	προσηγορίαν	ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ συμπτώματος. ᾗ
[3, 85]	τοῖς ὑποσπόνδοις, μετὰ δὲ ταῦτα	κατηγορίαν	ἐποιήσατο Ῥωμαίων. λήξας δὲ τούτων,
[3, 102]	Ἀννίβας δὲ τούτου συμβάντος εἰς	ἀπορίαν	ἐνεπεπτώκει μεγάλην· οὔτε γὰρ ἀντεξάγειν
[3, 94]	ποιήσεται, μέγαν φόβον καὶ πολλὴν	ἀπορίαν	παρεστακὼς ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς
[3, 22]	ἡμέραις ἀποτρεχέτω. τοῖς δὲ κατ´	ἐμπορίαν	παραγινομένοις μηδὲν ἔστω τέλος πλὴν
[3, 23]	Σικελίαν, ἧς ἐπάρχουσι Καρχηδόνιοι, κατ´	ἐμπορίαν	πλεῖν Ῥωμαίοις ἔξεστι, καὶ τὸ
[3, 51]	ἐπὶ δυεῖν καὶ τρισὶν ἡμέραις	εὐπορίαν,	τὸ δὲ συνέχον, φόβον ἐνειργάσατο
[3, 47]	καὶ θεῶν παῖδας εἰς πραγματικὴν	ἱστορίαν	παρεισάγουσιν. ὑποθέμενοι γὰρ τὰς ἐρυμνότητας
[3, 32]	ἀκοῦσαι, τοσούτῳ καὶ τὴν ἡμετέραν	ἱστορίαν	ὑπολαμβάνω διαφέρειν τῶν ἐπὶ μέρους
[3, 70]	τὸν χρόνον. τῷ γὰρ εἰς	ἀλλοτρίαν	καθέντι χώραν στρατόπεδα καὶ παραδόξοις
[3, 13]	συναθροίσαντες τὸν δῆμον μιᾷ γνώμῃ	κυρίαν	ἐποίησαν τὴν τῶν στρατοπέδων αἵρεσιν.
[3, 2]	Ἀντίοχος δὲ τοῖς κατὰ Κοίλην	Συρίαν	καὶ Φοινίκην. ~μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 54]	ἀλλὰ ταύτην μὲν ὑπέφερον τὴν	ταλαιπωρίαν,	ἅτε συνήθεις ὄντες ἤδη τοῖς
[3, 54]	διακείμενα καὶ διὰ τὴν προγεγενημένην	ταλαιπωρίαν	καὶ διὰ τὴν ἔτι προσδοκωμένην,
[3, 6]	τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν	Ἀσίαν	αἰτίαν εἶναί τις φήσει τοῦ
[3, 5]	τῶν Λιβύων· περὶ δὲ τὴν	Ἀσίαν	Ἄτταλος μὲν καὶ Προυσίας πρὸς
[3, 59]	ἡμᾶς τῶν μὲν κατὰ τὴν	Ἀσίαν	διὰ τὴν Ἀλεξάνδρου δυναστείαν τῶν
[3, 6]	ἐπάνοδος, ἐν ᾗ πᾶσαν τὴν	Ἀσίαν	διαπορευομένων αὐτῶν πολεμίαν ὑπάρχουσαν οὐδεὶς
[3, 6]	βασιλέως Ἀγησιλάου διάβασις εἰς τὴν	Ἀσίαν,	ἐν ᾗ ´κεῖνος οὐδὲν ἀξιόχρεων
[3, 6]	τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν	Ἀσίαν.	~καὶ μὴν τοῦ κατ´ Ἀντίοχον
[3, 37]	οὖν καὶ Τανάιδος μεταξὺ τὴν	Ἀσίαν	κεῖσθαι συμβέβηκε, πίπτειν δὲ τοῦ
[3, 37]	τὸ μὲν ἓν μέρος αὐτῆς	Ἀσίαν,	τὸ δ´ ἕτερον Λιβύην, τὸ
[3, 98]	τὴν δὲ χάριν αὐξήσειν ἔφη	πολλαπλασίαν,	αὐτὸς γενόμενος χειριστὴς τοῦ πράγματος.
[3, 109]	τέκνων ὁ κίνδυνος συνέστηκεν, καὶ	πολλαπλασίαν	τὰ μετὰ ταῦτα συμβαίνοντα τὴν
[3, 105]	ἐπιστήσαντες λοιπὸν ἤδη πρὸς τὴν	χειμασίαν	ἀσφαλῶς ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ τῶν
[3, 78]	Φοινικικῷ στρατηγήματι τοιούτῳ κατὰ τὴν	παραχειμασίαν.	ἀγωνιῶν γὰρ τὴν ἀθεσίαν τῶν
[3, 99]	τῆς ὥρας κατεπειγούσης, διέλυον εἰς	παραχειμασίαν	ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις, ἱκανοῦ τινος
[3, 101]	ἵνα πάντων ᾖ κατὰ τὴν	παραχειμασίαν	δαψίλεια τοῖς ἀνδράσιν, μὴ χεῖρον
[3, 76]	τοῦ ποταμοῦ τόπων, ποιούμενος τὴν	παραχειμασίαν	ἐν Καινῇ πόλει. ὁ δὲ
[3, 76]	ναυτικὴν στρατιὰν ἐν Ταρράκωνι τὴν	παραχειμασίαν	ἐποιεῖτο. διαδοὺς δὲ τὴν λείαν
[3, 92]	ᾧ δυνήσεται ποιήσασθαι καὶ τὴν	παραχειμασίαν,	ἵνα μὴ μόνον κατὰ τὸ
[3, 35]	δὲ τὰ προειρημένα κατὰ τὴν	παραχειμασίαν	καὶ παρασκευάσας ἱκανὴν ἀσφάλειαν τοῖς
[3, 100]	Γερούνιον, κρίνας ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν	παραχειμασίαν,	προῆγε ποιούμενος τὴν πορείαν παρὰ
[3, 100]	βουλόμενος σιτοβολίοις χρήσασθαι πρὸς τὴν	παραχειμασίαν.	τὴν δὲ δύναμιν πρὸ τῆς
[3, 31]	αὐτῶν τῶν πραγμάτων λαμβάνοντα τὴν	δοκιμασίαν,	ἀληθινῶς ἐμφαίνει τὰς ἑκάστων αἱρέσεις
[3, 37]	καὶ μεγάλην προσαγορευομένην κοινὴν μὲν	ὀνομασίαν	οὐκ ἔχει διὰ τὸ προσφάτως
[3, 31]	δηλοῖ παρ´ οἷς μὲν χάριν,	εὐεργεσίαν,	βοήθειαν ἡμῖν ὑπάρχουσαν, παρ´ οἷς
[3, 70]	γενήσεσθαι, τήν τε τῶν Κελτῶν	ἀθεσίαν	οὐκ ἐμμενεῖν ἐν τῇ πίστει,
[3, 49]	διὰ τὸ πλῆθος καὶ τὴν	ἀθεσίαν	τῶν κατοικούντων τοὺς τόπους βαρβάρων.
[3, 78]	τὴν παραχειμασίαν. ἀγωνιῶν γὰρ τὴν	ἀθεσίαν	τῶν Κελτῶν καὶ τὰς ἐπιβουλὰς
[3, 85]	γεγονότα, συναθροίσαντες τὸν δῆμον εἰς	ἐκκλησίαν.	διόπερ ἅμα τῷ τὸν στρατηγὸν
[3, 34]	ἔξοδον, τότε μὲν διέλυσε τὴν	ἐκκλησίαν.	~Ἐπιτελέσας δὲ τὰ προειρημένα κατὰ
[3, 19]	ἄκριτον. διὸ καὶ τὴν καταστροφὴν	παραπλησίαν	αὐτῷ συνέβη γενέσθαι τῇ κατὰ
[3, 64]	παρουσίαν τῶν ἡμετέρων στρατιωτῶν φυγῇ	παραπλησίαν	ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν καὶ παρὰ
[3, 11]	μὲν ἄλλους τοὺς περὶ τὴν	θυσίαν	ἀποστῆναι κελεῦσαι μικρόν, αὐτὸν δὲ
[3, 90]	ὑπάρχουσαν· εἷλον δὲ καὶ πόλιν	Οὐενουσίαν,	ἀτείχιστον οὖσαν καὶ πολλῆς καὶ
[3, 116]	ἵππων. ὀλίγοι δέ τινες εἰς	Οὐενουσίαν	διέφυγον, ἐν οἷς ἦν καὶ
[3, 117]	ἑξακισχιλίων ἱππέων ἑβδομήκοντα μὲν εἰς	Οὐενουσίαν	μετὰ Γαΐου διέφυγον, περὶ τριακοσίους
[3, 106]	παραλαβόντες τὴν ἐν τοῖς ὑπαίθροις	ἐξουσίαν	ἐχείριζον κατὰ τὴν ἑαυτῶν γνώμην
[3, 4]	πεσεῖν εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων	ἐξουσίαν	ἕως τῆς μετὰ ταῦτα πάλιν
[3, 23]	μὴ πίπτειν ὑπὸ τὴν αὐτῶν	ἐξουσίαν.	~Μετὰ δὲ ταύτας ἑτέρας ποιοῦνται
[3, 29]	συνθήκας δι´ ὧν ἀφελοῦνται τὴν	ἐξουσίαν	σφῶν αὐτῶν τοῦ προσλαμβάνειν κατὰ
[3, 41]	ἀρχῆς ἕως εἰς τὴν Ἀννίβου	παρουσίαν	ἐν τούτοις ἦν καὶ τοιαύτην
[3, 40]	δὲ Βοῖοι συνέντες αὐτοῦ τὴν	παρουσίαν,	ἔν τισι δρυμοῖς ἑτοιμάσαντες ἐνέδρας
[3, 64]	αὐτοὺς βλέποντας εἰς τὴν αὑτοῦ	παρουσίαν·	οὐδέποτε γὰρ ἂν ἀπολιπὼν τὸν
[3, 80]	προτέρημα καὶ μὴ προσδέξασθαι τὴν	παρουσίαν	τοῦ τὴν ἴσην ἀρχὴν ἔχοντος.
[3, 89]	σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ συνεὶς τὴν	παρουσίαν	τοῦ Φαβίου καὶ βουλόμενος ἐξ
[3, 67]	δὲ φιλοφρόνως ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν	παρουσίαν,	τούτους μὲν εὐθέως παρακαλέσας καὶ
[3, 43]	αὑτοῦ στρατιώτας, σημηνάντων ἐκείνων τὴν	παρουσίαν	τῷ καπνῷ κατὰ τὸ συντεταγμένον,
[3, 64]	τὴν σύμπασαν δύναμιν ἐπιγνόντας τὴν	παρουσίαν	τῶν ἡμετέρων στρατιωτῶν φυγῇ παραπλησίαν
[3, 45]	ἠπείγοντο, διασαφήσοντες τῷ στρατηγῷ τὴν	παρουσίαν	τῶν πολεμίων· ἀφικόμενοι δ´ εἰς
[3, 61]	Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες μὲν τὴν	παρουσίαν	τῶν πολεμίων, οἰόμενοι δὲ δεῖν
[3, 3]	τοὺς Εὐμένει συστάντας πρός τε	Προυσίαν	καὶ Γαλάτας πολέμους, ὁμοίως δὲ
[3, 40]	οἳ δὴ πρότερον ἦσαν εἰς	Γαλατίαν	ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι. τὰς μὲν οὖν
[3, 106]	ὄντα στρατηγόν, στρατόπεδον δόντες εἰς	Γαλατίαν	ἐξαπέστειλαν, βουλόμενοι ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα τοῖς
[3, 59]	καὶ κατ´ Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ	Γαλατίαν	καὶ τὴν ἔξωθεν ταύταις ταῖς
[3, 118]	πόλιν, καὶ τὸν εἰς τὴν	Γαλατίαν	στρατηγὸν ἀποσταλέντ´ εἰς ἐνέδραν ἐμπεσόντα
[3, 87]	παραχειμασίας γεγενημένης ἐν τοῖς κατὰ	Γαλατίαν	τόποις, ὑπό τε τοῦ ψύχους
[3, 35]	παρ´ αὐτῶν. τὴν δὲ λοιπὴν	στρατιὰν	ἀναλαβὼν εὔζωνον πεζοὺς μὲν πεντακισμυρίους
[3, 76]	τε πεζὴν καὶ τὴν ναυτικὴν	στρατιὰν	ἐν Ταρράκωνι τὴν παραχειμασίαν ἐποιεῖτο.
[3, 110]	οὔτε μὴν ἀπάγειν ἀσφαλῶς τὴν	στρατιὰν	ἔτι δυνάμενος τοῖς μὲν δυσὶ
[3, 52]	μέν τινος ἀσφαλῶς διῆγε τὴν	στρατιάν·	ἤδη δὲ τεταρταῖος ὢν αὖθις
[3, 89]	περὶ δὲ τὴν τῶν Ῥωμαίων	στρατιὰν	τἀναντία τούτοις ὑπῆρχε. διόπερ εἰς
[3, 15]	νῦν δὲ τὴν μὲν οὖσαν	αἰτίαν	ἀληθινὴν παρασιωπῶν, τὴν δ´ οὐχ
[3, 28]	Ἀννίβαν πολέμου ποτέροις αὐτῶν τὴν	αἰτίαν	ἀναθετέον. ~Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ
[3, 8]	τὴν Ἀσδρούβου πλεονεξίαν καὶ φιλαρχίαν	αἰτίαν	γίνεσθαι τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου.
[3, 6]	Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν	αἰτίαν	εἶναί τις φήσει τοῦ πρὸς
[3, 28]	Σαρδόνος συνθήκας, οὔτε πρόφασιν οὔτ´	αἰτίαν	εὕροι τις ἂν εὔλογον, ἀλλ´
[3, 117]	τοῦ κινδύνου, καὶ διὰ τοιαύτην	αἰτίαν.	Λεύκιος ἀπέλιπε μυρίους πεζοὺς ἐπὶ
[3, 7]	Ἀντίοχον καὶ Ῥωμαίους δῆλον ὡς	αἰτίαν	μὲν τὴν Αἰτωλῶν ὀργὴν θετέον.
[3, 10]	πόλεμον. ἣν δὴ καὶ τρίτην	αἰτίαν	νομιστέον, λέγω δὲ τὴν εὔροιαν
[3, 30]	μέν τις τὴν Ζακάνθης ἀπώλειαν	αἰτίαν	τίθησι τοῦ πολέμου, συγχωρητέον ἀδίκως
[3, 10]	δευτέραν, μεγίστην δὲ ταύτην θετέον	αἰτίαν	τοῦ μετὰ ταῦτα συστάντος πολέμου.
[3, 114]	παραπλήσιος, τὰ δὲ ξίφη τὴν	ἐναντίαν	εἶχε διάθεσιν· τῆς μὲν γὰρ
[3, 70]	αὐτόν. ὁ δὲ Πόπλιος τὴν	ἐναντίαν	εἶχε διάληψιν περὶ τῶν ἐνεστώτων·
[3, 63]	καὶ τοῖς πολεμίοις συμβαίνῃ τὴν	ἐναντίαν	ἐλπίδα ταύτης ὑπάρχειν, ὃ νῦν
[3, 66]	προῆγεν παρὰ τὸν ποταμόν, τὴν	ἐναντίαν	ποιούμενος τῇ πρόσθεν παρόδῳ· κατὰ
[3, 66]	Πάδον καὶ στρατοπεδεύσας περὶ πόλιν	Πλακεντίαν,	ἥτις ἦν ἀποικία Ῥωμαίων, ἅμα
[3, 74]	ἁθρόοι μετ´ ἀσφαλείας ἀπεχώρησαν εἰς	Πλακεντίαν,	ὄντες οὐκ ἐλάττους μυρίων. τῶν
[3, 40]	τάδε τοῦ Πάδου ποταμοῦ, προσαγορεύσαντες	Πλακεντίαν,	τὴν δ´ ἄλλην ἐπὶ θάτερα,
[3, 74]	ἀποχώρησιν ἀνεκομίσθησαν ἅμα τούτοις εἰς	Πλακεντίαν.	τὸ δὲ τῶν Καρχηδονίων στρατόπεδον
[3, 42]	δυνάμεις. μάλιστα δ´ αὐτῷ παρεῖχε	δυσχρηστίαν	ἡ τῶν ἐλεφάντων διάβασις· οὗτοι
[3, 74]	τὰ μέσα, μεγάλην ταραχὴν καὶ	δυσχρηστίαν	συνέβαινε γίνεσθαι περὶ τὰς τῶν
[3, 49]	πρὸς τούτοις ὑποδέσει κοσμήσας μεγάλην	εὐχρηστίαν	παρέσχετο πρὸς τὰς τῶν ὀρῶν
[3, 99]	καὶ μεγαλοψυχίαν παρὰ τὴν Καρχηδονίων	ἀπιστίαν	καὶ βαρύτητα καὶ προσπαρατιθεὶς τὴν
[3, 16]	ἐπιτιμήσαντες δὲ καὶ κολάσαντες τὴν	ἀχαριστίαν	καὶ προπέτειαν τὴν Δημητρίου. διεψεύσθησαν
[3, 55]	γὰρ τὴν προϋπάρχουσαν χιόνα καὶ	διαμεμενηκυῖαν	ἐκ τοῦ πρότερον χειμῶνος ἄρτι
[3, 55]	διαπατήσαντες ἐπὶ τὴν ὑποκάτω καὶ	συνεστηκυῖαν	ἐπιβαῖεν, οὐκέτι διέκοπτον, ἀλλ´ ἐπέπλεον
[3, 91]	συμβαίνει τὴν πασῶν ποτε μακαριωτάτην	γεγονυῖαν	πόλιν Καπύην. ἐπιεικέστατος δὲ καὶ
[3, 34]	τὴν τῶν Κελτῶν εὔνοιαν καὶ	συμμαχίαν.	εὐθύμως δὲ τῶν ὄχλων αὐτῷ
[3, 67]	παρακαλέσοντας δὲ πρὸς τὴν αὑτοῦ	συμμαχίαν.	ᾔδει γὰρ ὅτι πάντες κατ´
[3, 60]	αὐτοὺς εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ	συμμαχίαν·	οὐχ ὑπακουόντων δὲ περιστρατοπεδεύσας τὴν
[3, 29]	ἑτέρων ἐπιδέξεσθαί τινας τούτων εἰς	συμμαχίαν,	περὶ δὲ τῶν μετὰ ταῦτα
[3, 25]	δὲ τούτοις τὰ ὑπογεγραμμένα. ἐὰν	συμμαχίαν	ποιῶνται πρὸς Πύρρον ἔγγραπτον, ποιείσθωσαν
[3, 109]	τισι στρατευομένοις ἢ τοῖς κατὰ	συμμαχίαν	ὑπὲρ τῶν πέλας μέλλουσι κινδυνεύειν,
[3, 68]	Ῥώμῃ, προσπεπτωκότων τῶν κατὰ τὴν	ἱππομαχίαν,	ἐξενίζοντο μὲν τῷ τὸ συμβεβηκὸς
[3, 97]	διὰ τοῦ Γναΐου περὶ τὴν	ναυμαχίαν	καὶ νομίσαντες χρήσιμον εἶναι, μᾶλλον
[3, 8]	καὶ τὴν Ἀσδρούβου πλεονεξίαν καὶ	φιλαρχίαν	αἰτίαν γίνεσθαι τοῦ κατ´ Ἀννίβαν
[3, 8]	ἐπιβαλέσθαι καταλύσαντα τοὺς νόμους εἰς	μοναρχίαν	περιστῆσαι τὸ πολίτευμα τῶν Καρχηδονίων·
[3, 64]	καὶ δύσχρηστον ἔχοντα διὰ τὴν	κακουχίαν,	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἵππων
[3, 70]	τῶν Καρχηδονίων ἀπραγούντων καὶ τὴν	ἡσυχίαν	ἀναγκαζομένων ἄγειν, ἀλλὰ καινοτομήσειν τι
[3, 66]	ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι νομίζων ἦγε τὴν	ἡσυχίαν.	Ἀννίβας δὲ παραγενόμενος δευτεραῖος ἀπὸ
[3, 112]	πορισμὸν τῶν ἐπιτηδείων, εἶχε τὴν	ἡσυχίαν,	ἀσφαλισάμενος ταῖς ἐφεδρείαις τὰς παρεμβολάς.
[3, 83]	τὸν αὐλῶνα ταῖς ἐνέδραις τὴν	ἡσυχίαν	εἶχεν. ὁ δὲ Φλαμίνιος εἵπετο
[3, 94]	παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις, ἦγε τὴν	ἡσυχίαν	ἐπὶ τῷ χάρακι καὶ προσεδέχετο
[3, 60]	τοὺς πλείστους αὐτῶν καὶ διακεκλεικότων,	ἡσυχίαν	ἦγον· τινὲς δὲ καὶ συστρατεύειν
[3, 99]	τὴν τῶν Ῥωμαίων πρᾳότητα καὶ	μεγαλοψυχίαν	παρὰ τὴν Καρχηδονίων ἀπιστίαν καὶ
[3, 98]	πρὸς τοὺς συμμάχους αἵρεσιν καὶ	μεγαλοψυχίαν.	προσδοκᾶν δ´ αὐτὸν ἐκέλευσε καὶ
[3, 92]	μὴ μόνον κατὰ τὸ παρὸν	εὐωχίαν	ἀλλὰ συνεχῶς δαψίλειαν ἔχῃ τῶν
[3, 11]	ἐθεράπευον τὸν Ἀννίβαν, σπουδάζοντες εἰς	ὑποψίαν	ἐμβαλεῖν πρὸς τὸν Ἀντίοχον. ὃ
[3, 5]	τέλος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι μὲν γάρ,	κἄν	τι συμβῇ περὶ ἡμᾶς ἀνθρώπινον,
[3, 31]	εἰπεῖν ἄνθρωπος ὢν διὰ τό,	κἂν	κατὰ τὸ παρὸν εὐτυχῇ, τήν
[3, 5]	μὲν πρὸς Κελτίβηρας καὶ Οὐακκαίους	ἐξήνεγκαν	πόλεμον, Καρχηδόνιοι δὲ τὸν πρὸς
[3, 109]	οὐκ ἂν βούλοιτο μάλιστα μὲν	νικᾶν	ἀγωνιζόμενος, εἰ δὲ μὴ τοῦτ´
[3, 63]	εἶναι δ´ ἐκ μὲν τοῦ	νικᾶν	ἆθλον οὐχ ἵππους καὶ σάγους,
[3, 63]	τῇ προθέσει ταύτῃ, καὶ τὸ	νικᾶν	ἅμα καὶ τὸ σῴζεσθαι προδήλως
[3, 109]	ἐκ τοῦ λείπεσθαι καὶ τοῦ	νικᾶν	διαφορὰν καὶ τὰ συνεξακολουθοῦντα τούτοις,
[3, 64]	κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον ἔχειν τὴν τοῦ	νικᾶν	ἐλπίδα, καὶ καθόλου δεινὸν ἡγεῖσθαι
[3, 109]	πάντων ὑμῖν παρεσκευασμένων πρὸς τὸ	νικᾶν,	ἑνὸς προσδεῖται τὰ πράγματα, τῆς
[3, 63]	ἆθλα προτεθεικέναι. δεῖν γὰρ ἢ	νικᾶν	ἢ θνήσκειν ἢ τοῖς ἐχθροῖς
[3, 117]	παρεσχημένου τοῖς Καρχηδονίοις εἰς τὸ	νικᾶν	καὶ τότε καὶ πρὸ τοῦ
[3, 89]	τῆς σωτηρίας τὴν ἐν τῷ	νικᾶν·	περὶ δὲ τὴν τῶν Ῥωμαίων
[3, 81]	ζυγὸν ἀγωνισμάτων δεῖ τὸν μέλλοντα	νικᾶν	συνθεωρεῖν πῶς δυνατὸν ἐφικέσθαι τοῦ
[3, 108]	ἐὰν ἄνδρες ὦσι, τοῦ μὴ	νικᾶν	τοὺς ἐχθρούς. τότε μὲν γὰρ
[3, 95]	καταφράκτοις ἐκ Καινῆς πόλεως, προχειρισάμενος	Ἀμίλκαν	τοῦ στόλου ναύαρχον. ἅμα δὲ
[3, 98]	τοὺς συμμάχους αἵρεσιν καὶ μεγαλοψυχίαν.	προσδοκᾶν	δ´ αὐτὸν ἐκέλευσε καὶ δώρων
[3, 13]	συμβάντος οἱ λοιποὶ γενόμενοι καταπλαγεῖς	ἐνέδωκαν	αὑτοὺς τοῖς Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας δὲ
[3, 12]	τὴν αὑτοῦ πρόθεσιν· Ἀννίβᾳ δὲ	παρέδωκαν	οἱ καιροὶ καὶ λίαν ἐναποδείξασθαι
[3, 45]	ἀφικόμενοι δ´ εἰς τὴν παρεμβολὴν	ἀνήγγειλαν.	Πόπλιος δὲ παραυτίκα τὴν ἀποσκευὴν
[3, 40]	δ´ οἰκήτορας ἐν ἡμέραις τριάκοντα	παρήγγειλαν	ἐπιτόπους γίνεσθαι, τὸν ἀριθμὸν ὄντας
[3, 40]	καταγράφειν ἐκ τῶν συμμάχων αὐτῷ	παρήγγειλαν.	~Τὰ μὲν οὖν κατὰ Κελτοὺς
[3, 106]	στρατηγόν, στρατόπεδον δόντες εἰς Γαλατίαν	ἐξαπέστειλαν,	βουλόμενοι ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα τοῖς Κελτοῖς
[3, 20]	παραχρῆμα πρεσβευτὰς ἑλόμενοι κατὰ σπουδὴν	ἐξαπέστειλαν	εἰς τὴν Καρχηδόνα, δύο προτείνοντες
[3, 108]	μέρος ἀποβησομένων ἐκ τῆς μάχης	ἐξαπέστειλαν,	ἐντειλάμενοι σὺν καιρῷ κρίνειν τὰ
[3, 96]	ἐλαττώματος, παραχρῆμα πληρώσαντες ἑβδομήκοντα νῆας	ἐξαπέστειλαν,	κρίναντες ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς πάσας
[3, 16]	τὴν ὡραίαν Λεύκιον τὸν Αἰμίλιον	ἐξαπέστειλαν	μετὰ δυνάμεως ἐπὶ τὰς κατὰ
[3, 11]	συνθεωροῦντες ἤδη τὴν Αἰτωλῶν ἐπιβολὴν	ἐξαπέστειλαν	πρεσβευτὰς πρὸς Ἀντίοχον, βουλόμενοι μὴ
[3, 97]	τιθέμενοι καὶ τοῦτον τὸν πόλεμον	ἐξαπέστειλαν	τάς τε ναῦς καὶ τὸν
[3, 106]	τὴν ὅλην ἐπιβολὴν παραχρῆμα καταγράψαντες	ἐξαπέστειλαν,	τοῖς δὲ περὶ τὸν Γνάιον
[3, 15]	πλεονάκις αὐτῶν παρακηκοότες τότε πρεσβευτὰς	ἐξαπέστειλαν	τοὺς ἐπισκεψομένους ὑπὲρ τῶν προσπιπτόντων.
[3, 98]	ἑκάστους ἐγκρατεῖς γινομένους τῶν ἀναγκαιοτάτων	ἅμιλλαν	ποιήσεσθαι τῆς εἰς τὸν κύριον
[3, 82]	ἀναζυγὴν ἀπὸ τῶν κατὰ τὴν	Φαισόλαν	τόπων καὶ μικρὸν ὑπεράρας τὴν
[3, 59]	παρέλιπον οἱ συγγραφεῖς ἢ διήμαρτον,	ἐπιτιμᾶν	αὐτοῖς ἄξιον, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον
[3, 105]	ὅτι διὰ μὲν τὴν Μάρκου	τόλμαν	ἀπόλωλε τὰ ὅλα, διὰ δὲ
[3, 51]	τοῖς ἑξῆς πρὸς τὸ μὴ	τολμᾶν	αὐτῷ ῥᾳδίως ἐγχειρεῖν μηδένα τῶν
[3, 104]	περὶ τὸν Μάρκον, σπουδάζων τὴν	τόλμαν	ἀφελέσθαι καὶ προκαταλαβεῖν αὐτοῦ τὴν
[3, 34]	πρὸς τοὺς πολέμους τῶν ἀνδρῶν	τόλμαν,	καὶ τὸ μέγιστον, τὴν ὑπάρχουσαν
[3, 61]	πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ, κατεπέπληκτο τὴν	τόλμαν	καὶ τὸ παράβολον τἀνδρός. τὸ
[3, 19]	μέρος, ἀνὴρ θράσος μὲν καὶ	τόλμαν	κεκτημένος, ἀλόγιστον δὲ ταύτην καὶ
[3, 92]	κατεπέπληκτο μὲν τὴν ἐπιβολὴν καὶ	τόλμαν	τῶν ὑπεναντίων, τοσούτῳ δὲ μᾶλλον
[3, 103]	παρωρμήθη πρὸς τὸ παραβάλλεσθαι (καὶ)	κατατολμᾶν	τῶν πολεμίων. ἧκε δὲ καὶ
[3, 11]	προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι φιλοφρόνως εἰ βούλεται	συνεξορμᾶν	ἐπὶ τὴν στρατείαν. ἀσμένως δὲ
[3, 57]	ἕκαστα διασπᾶν τὴν διήγησιν οὐδ´	ἀποπλανᾶν	ἀπὸ τῆς πραγματικῆς ὑποθέσεως τοὺς
[3, 42]	ἐχυρὸν ἐκείνην μὲν τὴν ἡμέραν	ἔμειναν	ἀναπαύοντες σφᾶς ἐκ τῆς προγεγενημένης
[3, 94]	ἀκροβολισάμενοι, τῶν βοῶν αὐτοῖς ἐμπιπτόντων	ἔμειναν	διαστάντες ἐπὶ τῶν ἄκρων ἀμφότεροι
[3, 65]	ἀλλήλων, τότε μὲν αὐτοῦ καταστρατοπεδεύσαντες	ἔμειναν.	τῇ δ´ ἐπαύριον πᾶσαν τὴν
[3, 107]	χειμῶνα καὶ τὴν ἐαρινὴν ὥραν	διέμειναν	ἀντιστρατοπεδεύοντες ἀλλήλοις· ἤδη δὲ παραδιδόντος
[3, 42]	νησίζον περισχίζεσθαι τὸν ποταμόν, ἐνταῦθα	κατέμειναν.	ἐκ δὲ τῆς παρακειμένης ὕλης
[3, 115]	Καρχηδονίων καὶ τοὺς μὲν πλείστους	ἀπέκτειναν	ἐν τῇ συμπλοκῇ, πάντων ἐκθύμως
[3, 84]	ὅλοις προσπεσόντες τινὲς τῶν Κελτῶν	ἀπέκτειναν.	ἔπεσον οὖν τῶν Ῥωμαίων κατὰ
[3, 102]	προνομεύοντας ἐξαποσταλέντες πολλοὺς τῶν ἐσκεδασμένων	ἀπέκτειναν·	οἱ δὲ παρατεταγμένοι τέλος εἰς
[3, 67]	παραστρατοπεδεύουσι. καὶ πολλοὺς μὲν αὐτῶν	ἀπέκτειναν,	οὐκ ὀλίγους δὲ κατετραυμάτισαν· τέλος
[3, 116]	τῶν ἱππέων τοὺς μὲν πλείστους	ἀπέκτειναν,	τοὺς δὲ κατεκρήμνισαν ἀπὸ τῶν
[3, 40]	τόπους πανταχόθεν ἅμα προσπεσόντες πολλοὺς	ἀπέκτειναν	τῶν Ῥωμαίων. οἱ δὲ λοιποὶ
[3, 17]	κινδύνους. πᾶσαν δὲ κακοπάθειαν καὶ	μέριμναν	ὑπομείνας τέλος ἐν ὀκτὼ μησὶ
[3, 117]	πεποιημένος. ~Ἡ μὲν οὖν περὶ	Κάνναν	γενομένη μάχη Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων
[3, 53]	γενέσθαι τὸ πάθος· οὗτοι γὰρ	ἔστεξαν	τὴν ἐπιφορὰν τῶν βαρβάρων. οὐ
[3, 98]	Ἀβίλυξ ὄνομα, κατὰ μὲν τὴν	δόξαν	καὶ τὴν τοῦ βίου περίστασιν
[3, 61]	καὶ τῶν συμβαινόντων πᾶσι παρὰ	δόξαν	προσπιπτόντων, ἦν παρ´ ἑκάστοις ἐπίστασις
[3, 74]	Καρχηδονίων στρατόπεδον ἕως τοῦ ποταμοῦ	καταδιῶξαν	τοὺς πολεμίους, ὑπὸ δὲ τοῦ
[3, 11]	διαβολῆς, ἀλλ´ ἀπιστεῖν καὶ φυλάττεσθαι·	πᾶν	γάρ τι πρᾶξαι κατ´ αὐτῶν
[3, 7]	προεῖπον, οὐ μόνον Ἀντίοχον ἐπεσπάσαντο,	πᾶν	δὲ καὶ πρᾶξαι καὶ παθεῖν
[3, 57]	τὴν ἀνάδοσιν καὶ τροφὴν κομίζονται,	πᾶν	δὲ τοὐναντίον· οἵ τε περὶ
[3, 92]	μέρους εἶχε, ταῖς δὲ προνομαῖς	πᾶν	ἐπιτρέχων ἐπόρθει τὸ πεδίον ἀδεῶς.
[3, 13]	Ἰβηρίαν ὑφ´ αὑτοὺς ποιήσασθαι πρὸς	πᾶν	ἑτοίμως διέκειντο τὸ κατὰ Ῥωμαίων
[3, 9]	τοῦ συνεδρίου μετεῖχε τῶν Ῥωμαίων,	πᾶν	εὐθέως ἡγοῦνται τὸ λεγόμενον ὑπὸ
[3, 46]	δύο πλέθρα τῷ μήκει τὸ	πᾶν	ζεῦγμα τῆς προβολῆς, μετὰ ταῦτα
[3, 112]	στόματος, σημείων δὲ καὶ τεράτων	πᾶν	μὲν ἱερόν, πᾶσα δ´ ἦν
[3, 10]	πόλεμον, τὸ μὲν πρῶτον εἰς	πᾶν	συγκατέβαινον, ὑπολαμβάνοντες αὑτοὺς νικήσειν τοῖς
[3, 54]	ἄδηλον ποιούσης ἑκάστοις τὴν ἐπίβασιν,	πᾶν	τὸ παραπεσὸν τῆς ὁδοῦ καὶ
[3, 51]	τὴν εἰς τοὔμπροσθεν ὁρμὴν ἐξωθοῦντες	πᾶν	τὸ παραπῖπτον ἐν ταῖς δυσχωρίαις,
[3, 12]	ὡς ὑπηκόοις ἢ φίλοις ἀληθινοῖς	πᾶν	τὸ παραπῖπτον ἐξ ἑτοίμου παραγγέλλωσιν.
[3, 46]	καὶ διαπνέοντες, ἅμα δ´ ἐκφυσῶντες	πᾶν	τὸ παρεμπῖπτον ἀντέσχον, τὸ πολὺ
[3, 92]	καταπειράσας τῶν πολεμίων καὶ καταφθείρας	πᾶν	τὸ πεδίον ἥθροισε λείας ἄπλετον
[3, 65]	τὴν μὲν κεχαλινωμένην ἵππον καὶ	πᾶν	τὸ στάσιμον αὐτῆς κατὰ πρόσωπον
[3, 105]	τοὺς εὐζώνους μόνον, ἀλλὰ περὶ	πᾶν	τὸ στράτευμα μέγας κίνδυνος συνειστήκει
[3, 79]	τοὺς Λίβυας καὶ Ἴβηρας καὶ	πᾶν	τὸ χρησιμώτερον μέρος τῆς σφετέρας
[3, 34]	εἴχετο ταύτης τῆς ἐλπίδος καὶ	πᾶν	ὑπισχνεῖτο, διαπεμπόμενος ἐπιμελῶς πρὸς τοὺς
[3, 37]	τὸ προσφάτως κατωπτεῦσθαι, κατοικεῖται δὲ	πᾶν	ὑπὸ βαρβάρων ἐθνῶν καὶ πολυανθρώπων,
[3, 32]	μηδὲ ψαύειν αὐτοὺς δύνασθαι τὸ	παράπαν.	ἀκμὴν γάρ φαμεν ἀναγκαιότατα μέρη
[3, 26]	διάβασιν, μήτε γεγονότος μήθ´ ὑπάρχοντος	παράπαν	ἐγγράφου τοιούτου μηδενός. ταῦτα γὰρ
[3, 31]	τὸ μέλλον οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ	παράπαν.	~Ἧι καὶ τοὺς ὑπολαμβάνοντας δύσκτητον
[3, 20]	εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστι τὸ	παράπαν	οὐδέν, εἰ μὴ νὴ Δία
[3, 48]	φασιν, οὔτε ποῦ πορεύεται τὸ	παράπαν	οὔτε πρὸς τίνας ἐγίνωσκε, τὸ
[3, 11]	αὐτὸν συνεργὸν ἕξειν νομίζοντ´ ἀληθινώτατον.	ἐπὰν	δὲ διαλύσεις ἢ φιλίαν συντίθηται
[3, 107]	περὶ τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ διακοσίους.	ἐπὰν	δέ τις ὁλοσχερεστέρα προφαίνηται χρεία,
[3, 33]	τῶν Καρχηδονίων ἄλλο μὲν οὐδὲν	εἶπαν,	ὁ δὲ πρεσβύτατος αὐτῶν δείξας
[3, 107]	τὸ δὲ τῶν ἱππέων ὡς	ἐπίπαν	τριπλάσιον. τούτων δὲ τοὺς ἡμίσεις
[3, 73]	ἱππεῖς γίνεσθαι καὶ περὶ τὸ	σύμπαν	αὐτοῖς στρατόπεδον. περί γε μὴν
[3, 60]	τὰς ὑπερβολάς, δεινῶς τεταλαιπωρήκει τὸ	σύμπαν	αὐτῷ στρατόπεδον, ἀλλὰ καὶ τῇ
[3, 114]	μὲν τῶν ἱππικῶν πλῆθος τὸ	σύμπαν	τοῖς Καρχηδονίοις εἰς μυρίους, τὸ
[3, 57]	μὲν οὐ βουλόμενοι παρ´ ἕκαστα	διασπᾶν	τὴν διήγησιν οὐδ´ ἀποπλανᾶν ἀπὸ
[3, 102]	τοῦτ´ ἦλθον καταφρονήσεως ὥστε καὶ	διασπᾶν	τὸν χάρακα καὶ μόνον οὐ
[3, 81]	φίλοις. πρὸς γὰρ πᾶσαν ἐπιβουλήν,	ἐνέδραν,	ἀπάτην ἕτοιμος ὅ γε τοιοῦτος.
[3, 71]	καὶ ψιλόν, εὐφυῆ δὲ πρὸς	ἐνέδραν	διά τι ῥεῖθρον ἔχον ὀφρῦν,
[3, 118]	τὴν Γαλατίαν στρατηγὸν ἀποσταλέντ´ εἰς	ἐνέδραν	ἐμπεσόντα παραδόξως ἄρδην ὑπὸ τῶν
[3, 71]	τοσούτους ἐξαπέστειλε νυκτὸς εἰς τὴν	ἐνέδραν,	συστήσας ὁδηγοὺς καὶ τἀδελφῷ διαταξάμενος
[3, 100]	συγκομιδήν, ἄπλετον συνέβαινε καθ´ ἑκάστην	ἡμέραν	ἁθροίζεσθαι τοῦ σίτου τὸ πλῆθος.
[3, 52]	τὴν παρεμβολὴν καὶ μίαν ἐπιμείνας	ἡμέραν	αὖθις ὥρμα. ταῖς δ´ ἑξῆς
[3, 109]	διαμαχόμενοι μόνον οὐ καθ´ ἑκάστην	ἡμέραν	δεύτερον ἐνιαυτὸν ἤδη διατελεῖτε. πάντων
[3, 110]	Γαΐῳ καθηκούσης εἰς τὴν ἐπιοῦσαν	ἡμέραν	διὰ τὸ παρὰ μίαν ἐκ
[3, 42]	τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην μὲν τὴν	ἡμέραν	ἔμειναν ἀναπαύοντες σφᾶς ἐκ τῆς
[3, 61]	ἐξώρκισε διὰ τῶν χιλιάρχων, τάξας	ἡμέραν	ἐν ᾗ δεήσει πάντας ἐν
[3, 34]	συνεξισταμένων, ἐπαινέσας καὶ παραγγείλας τακτὴν	ἡμέραν,	ἐν ᾗ ποιήσεται τὴν ἔξοδον,
[3, 99]	~καὶ τότε μὲν ἐπανῆλθε, ταξάμενος	ἡμέραν,	ᾗ παρέσται μετὰ τῶν ἐπιτηδείων
[3, 99]	εἰς τὴν ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος	ἡμέραν	καὶ καιρὸν καὶ τόπον, ἐν
[3, 94]	τῷ χάρακι καὶ προσεδέχετο τὴν	ἡμέραν.	κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[3, 112]	γίνονται τῶν προκινδυνευόντων ἀν´ ἑκάστην	ἡμέραν,	ὀρθὴ καὶ περίφοβος ἦν ἡ
[3, 93]	δέ, ταῦτα πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν	ἡμέραν	παρασκευαζομένων τῶν πολεμίων, συλλογιζόμενος ἐκ
[3, 100]	σιτολογίαν ἐξέπεμπε, προστάξας καθ´ ἑκάστην	ἡμέραν	τακτὸν ἀναφέρειν μέτρον ἕκαστον τοῖς
[3, 110]	τὸν Ἀδρίαν— τῷ δὲ τρίτῳ	πέραν,	ἀπὸ διαβάσεως πρὸς τὰς ἀνατολάς,
[3, 44]	ἐγίνετο πρὸς τῇ παρακομιδῇ τῶν	πέραν	ἀπολειπομένων ἀνδρῶν, πάσας δ´ ἐν
[3, 43]	ἅμα τῷ συνιδεῖν ἐν τῷ	πέραν	ἐγγίζοντας ἤδη τοὺς παρ´ αὑτοῦ
[3, 43]	ἐπιπεσόντες ἄφνω καὶ παραδόξως οἱ	πέραν	Καρχηδόνιοι, τινὲς μὲν αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν
[3, 110]	προκαθῆσθαι μὲν τῶν ἐκ τῆς	πέραν	παρεμβολῆς προνομευόντων, ἐπικεῖσθαι δὲ τοῖς
[3, 42]	τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν τῷ	πέραν	πλῆθος ἡθροίσθη βαρβάρων χάριν τοῦ
[3, 97]	τότε πρῶτον ἐθάρρησαν ἀντιποιεῖσθαι τῶν	πέραν	πραγμάτων, μεγάλα καὶ ταὐτομάτου συνεργήσαντος
[3, 66]	κομισάμενος τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ	πέραν	προῆγεν παρὰ τὸν ποταμόν, τὴν
[3, 69]	χιλίους. σπουδῇ δὲ τούτων προσμιξάντων	πέραν	τοῦ Τρεβία καὶ διαμαχομένων τοῖς
[3, 43]	οἱ μὲν προδιαβάντες ἐκ τοῦ	πέραν	ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν προῆγον παρ´
[3, 47]	τὸν Ἀδριατικὸν μυχὸν πρὸς τὴν	ἑσπέραν	νευούσας, ἐν τοῖς ἀποκλίνουσι μέρεσι
[3, 49]	δ´ Ἰσάρας προσαγορευόμενος, ῥέοντες παρ´	ἑκατέραν	τὴν πλευράν, ἀποκορυφοῦσιν αὐτῆς τὸ
[3, 40]	γίνεσθαι, τὸν ἀριθμὸν ὄντας εἰς	ἑκατέραν	τὴν πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν
[3, 32]	μόνον ἀκοῦσαι, τοσούτῳ καὶ τὴν	ἡμετέραν	ἱστορίαν ὑπολαμβάνω διαφέρειν τῶν ἐπὶ
[3, 32]	καὶ (δυς( ανά) γνωστον τὴν	ἡμετέραν	πραγματείαν διὰ τὸ πλῆθος καὶ
[3, 29]	οὐδὲ μὴν προσλαβόντες εἰς τὴν	σφετέραν	πίστιν περιόψεσθαι τούτους ὑπό τινων
[3, 87]	περὶ μὲν τούτων ἐν ἄλλοις	ἀκριβεστέραν	ποιησόμεθα τὴν διαστολήν. ἅμα δὲ
[3, 6]	Πέρσας πολέμου, πρόφασιν δὲ τὴν	δευτέραν,	ἀρχὴν δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν
[3, 6]	τὴν Ζακάνθης πολιορκίαν ὑπὸ Καρχηδονίων,	δευτέραν	δὲ τὴν διάβασιν αὐτῶν παρὰ
[3, 10]	ἀναδέξασθαι τοῖς καιροῖς. διὸ καὶ	δευτέραν,	μεγίστην δὲ ταύτην θετέον αἰτίαν
[3, 12]	καὶ λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν πατρῴαν	ἔχθραν	εἰς Ῥωμαίους. διὸ καὶ τοὺς
[3, 15]	παρωρμημένος πρὸς τὴν κατὰ Ῥωμαίων	ἔχθραν,	πρὸς μὲν ἐκείνους, ὡς κηδόμενος
[3, 50]	ἔκρυψαν τὴν ἐπίνοιαν, ὁλοσχερῶς ἂν	διέφθειραν	τὸ στράτευμα τῶν Καρχηδονίων· νῦν
[3, 86]	συμπλοκῇ σχεδὸν τοὺς ἡμίσεις αὐτῶν	διέφθειραν,	τοὺς δὲ λοιποὺς εἴς τινα
[3, 64]	δεῖν καὶ μηδεμίαν μὲν εἰληφότας	πεῖραν	ἐπὶ τοῦ παρόντος τῶν ὑπεναντίων,
[3, 64]	παρόντων ἀνδρῶν ἔχωμεν ἐπὶ ποσὸν	πεῖραν	ὅτι μόνον οὐ τολμῶσι κατὰ
[3, 63]	χειρῶν νόμῳ, μηδενὸς κακοῦ λαβόντας	πεῖραν,	τοῖς δ´ ἡττωμένοις καὶ διὰ
[3, 107]	τὴν τῆς Κάννης προσαγορευομένης πόλεως	ἄκραν.	εἰς γὰρ ταύτην συνέβαινε τόν
[3, 101]	ῥάχιν. ἀφικόμενος δ´ ἐπὶ τὴν	ἄκραν,	ἣ κεῖται μὲν ἐπὶ τῆς
[3, 41]	Ἀννίβαν ὄρη, πεπεισμένος δ´ ἔτι	μακρὰν	ἀπέχειν αὐτὸν διά τε τὰς
[3, 45]	προτροπάδην πεφευγότες. συμπεσόντες γὰρ οὐ	μακρὰν	ἀπὸ τῆς ἰδίας στρατοπεδείας τοῖς
[3, 16]	μέγας ἔσται καὶ πολυχρόνιος καὶ	μακρὰν	ἀπὸ τῆς οἰκείας ὁ πόλεμος.
[3, 86]	πρὸς τὴν ἄλλην Ἰταλίαν, οὐ	μακρὰν	τῆς εἰς θάλατταν ἐκβολῆς τῶν
[3, 50]	καὶ συνεγγίσας ταῖς δυσχωρίαις οὐ	μακρὰν	τῶν πολεμίων κατεστρατοπέδευσε. τῆς δὲ
[3, 19]	προσπίπτοντες θόρυβον καὶ ταραχὴν οὐ	μικρὰν	ἐν τοῖς Ἰλλυριοῖς κατεσκεύαζον. ἐξ
[3, 107]	τῆς ἄκρας τότε καταληφθείσης, οὐ	μικρὰν	συνέπεσε ταραχὴν γενέσθαι περὶ τὰς
[3, 23]	Βυσσάτιν μήτε τοὺς κατὰ τὴν	μικρὰν	Σύρτιν τόπους, ἃ δὴ καλοῦσιν
[3, 82]	πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος τὴν	καταφθορὰν	αὐτῆς, ἐσχετλίαζε, δεινὸν ἡγούμενος τὸ
[3, 109]	τὴν τῶν προειρημένων ὕβριν καὶ	καταφθοράν;	διόπερ, ὦ ἄνδρες, χωρὶς τῶν
[3, 80]	ἐπιτωθασμὸν τῶν ὄχλων οὐ δυνήσεται	περιορᾶν	δῃουμένην τὴν χώραν, τὰ δὲ
[3, 15]	Καρχηδονίοις τὸ μηδένα τῶν ἀδικουμένων	περιορᾶν·	πρὸς δὲ Καρχηδονίους διεπέμπετο, πυνθανόμενος
[3, 92]	εἰς τὰ πεδία καὶ μὴ	περιορᾶν	τὴν ἐπιφανεστάτην χώραν δῃουμένην. Φάβιος
[3, 84]	ὑπεναντίους ἠδυνάτουν διὰ τὸ μηδὲν	συνορᾶν	τῶν γινομένων, καίπερ μεγάλην δυνάμενοι
[3, 71]	τὸ δύνασθαι μὲν ἐκ πολλοῦ	προορᾶν	πάντα τοὺς ἐνεδρεύοντας, εἶναι δ´
[3, 109]	ἐκ τῶν ἀποβαινόντων βραχεῖαν ἔχει	διαφοράν,	ἀναγκαῖος ὁ τῆς παρακλήσεως γίνεται
[3, 109]	τὰ μετὰ ταῦτα συμβαίνοντα τὴν	διαφορὰν	ἔχει τῶν ἐνεστώτων ἀεὶ κινδύνων,
[3, 109]	τοῦ λείπεσθαι καὶ τοῦ νικᾶν	διαφορὰν	καὶ τὰ συνεξακολουθοῦντα τούτοις, οὕτως
[3, 87]	δὲ δικτάτωρ ταύτην ἔχει τὴν	διαφορὰν	τῶν ὑπάτων· τῶν μὲν γὰρ
[3, 110]	δὲ Ῥωμαῖοι τὴν μὲν πρώτην	ἐπιφορὰν	ἐδέξαντο, προθέμενοί τινας τῶν ἐν
[3, 65]	παρ´ αὑτῶν ἴλας, καταπλαγέντας τὴν	ἐπιφορὰν	καὶ περιδεεῖς γενομένους μὴ συμπατηθῶσιν
[3, 74]	διὰ τὸν ποταμὸν καὶ τὴν	ἐπιφορὰν	καὶ συστροφὴν τοῦ κατὰ κεφαλὴν
[3, 53]	πάθος· οὗτοι γὰρ ἔστεξαν τὴν	ἐπιφορὰν	τῶν βαρβάρων. οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 49]	προσαγορευόμενος, ῥέοντες παρ´ ἑκατέραν τὴν	πλευράν,	ἀποκορυφοῦσιν αὐτῆς τὸ σχῆμα κατὰ
[3, 46]	τὴν δ´ ἀπὸ τοῦ ῥεύματος	πλευρὰν	ἠσφαλίζοντο τοῖς ἐκ τῆς γῆς
[3, 49]	ἐκείνου μὲν θάλαττα τὴν μίαν	πλευρὰν	καὶ τὰς τῶν ποταμῶν ῥύσεις
[3, 47]	τὴν δ´ ἀπὸ μεσημβρίας αὐτοῦ	πλευρὰν	ὁρίζουσι πᾶσαν (αἱ) πρὸς ἄρκτον
[3, 115]	ἐκ δόρατος ποιούμενοι παρίσταντο παρὰ	πλευρὰν	τοῖς πολεμίοις, οἱ δ´ ἀπὸ
[3, 111]	τὸν χάρακα παρὰ τὴν αὐτὴν	πλευρὰν	τοῦ ποταμοῦ τῇ μείζονι στρατοπεδείᾳ
[3, 96]	γενόμενος κύριος νήσου Κοσσύρου καὶ	φρουρὰν	εἰς τὸ πολισμάτιον εἰσαγαγὼν αὖθις
[3, 18]	μὲν εἰς τὴν Διμάλην ἀξιόχρεων	φρουρὰν	εἰσέπεμψε καὶ τὰς ἁρμοζούσας ταύτης
[3, 40]	συμφρονήσαντες κατὰ τὴν προγεγενημένην ὀργὴν	κατέσυραν	τὴν κατακεκληρουχημένην χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 66]	ἀνεσπασμένας, τοὺς δὲ φυλάττοντας τὴν	γέφυραν	ἔτι περὶ τὸν ποταμὸν ὑπολειπομένους,
[3, 66]	πεδίων ἐπὶ τὴν τοῦ Πάδου	γέφυραν,	σπεύδων φθάσαι διαβιβάσας τὰ στρατόπεδα.
[3, 18]	πυνθανόμενος δὲ τήν τε πόλιν	ὀχυρὰν	εἶναι καὶ πλῆθος ἀνθρώπων διαφερόντων
[3, 116]	ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, ἀνὴρ	αἰσχρὰν	μὲν τὴν ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ
[3, 107]	οὖν χειμῶνα καὶ τὴν ἐαρινὴν	ὥραν	διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες ἀλλήλοις· ἤδη δὲ
[3, 78]	ὁρμάς. διόπερ ἅμα τῷ τὴν	ὥραν	μεταβάλλειν πυνθανόμενος τῶν μάλιστα τῆς
[3, 93]	δὲ τοῦτο δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι καθ´	ὥραν	παρήγγειλε πᾶσιν. ἅμα δὲ τῷ
[3, 34]	τῆς παραχειμασίας ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν	ὥραν.	προσπεπτωκότων δὲ προσφάτως αὐτῷ καὶ
[3, 96]	χρήματα τοῦ μὴ πορθῆσαι τὴν	χώραν	ἀπηλλάγη. κατὰ δὲ τὸν ἀνάπλουν
[3, 82]	προάγων ἐπυρπόλει καὶ κατέφθειρε τὴν	χώραν,	βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι τὸν θυμὸν τῶν
[3, 92]	καὶ μὴ περιορᾶν τὴν ἐπιφανεστάτην	χώραν	δῃουμένην. Φάβιος δὲ μέχρι μὲν
[3, 22]	ἐὰν ὡς πολέμιοι εἰς τὴν	χώραν	εἰσέλθωσιν, ἐν τῇ χώρᾳ μὴ
[3, 86]	τὸ παρὸν ἀπεδοκίμασεν, τὴν δὲ	χώραν	ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος τὴν
[3, 117]	τοὺς ἐπὶ τὰ κατὰ τὴν	χώραν	ἐρύματα συμπεφευγότας ἐκπολιορκήσαντες οἱ Νομάδες
[3, 82]	στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν εἰς τὴν προκειμένην	χώραν,	εὐθέως μετέωρος ἦν ὁ Φλαμίνιος
[3, 77]	δὲ τὰς πόλεις καὶ τὴν	χώραν,	ἣν ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολωλεκότες ἕκαστοι
[3, 86]	τήν τε τῶν Ὄμβρων καλουμένην	χώραν	καὶ τὴν τῶν Πικέντων ἧκεν
[3, 46]	ἀπεδειλία καὶ μένειν ἠναγκάζετο κατὰ	χώραν.	καὶ τοιούτῳ δὴ τρόπῳ προσαρμοζομένων
[3, 88]	οὔσης ἀποικίας Ῥωμαίων, ἐπόρθει τὴν	χώραν.	μετὰ δὲ ταῦτα καταστρατοπεδεύσας περὶ
[3, 17]	ὡς ἑπτὰ στάδια. νέμονται δὲ	χώραν	οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν πάμφορον καὶ
[3, 90]	καὶ κατάραντες εἰς τὴν Σαυνῖτιν	χώραν,	οὖσαν εὐδαίμονα καὶ πολλῶν χρόνων
[3, 107]	κατὰ τὴν πέριξ εὐφυῶς κεῖσθαι	χώραν.	πέμποντες οὖν εἰς τὴν Ῥώμην
[3, 49]	ἧκε πρὸς τὴν καλουμένην Νῆσον,	χώραν	πολύοχλον καὶ σιτοφόρον, ἔχουσαν δὲ
[3, 101]	Ἀννίβαν) ἤδη κατέχειν, τὴν δὲ	χώραν	σιτολογεῖν, πρὸ δὲ τῆς πόλεως
[3, 70]	τῷ γὰρ εἰς ἀλλοτρίαν καθέντι	χώραν	στρατόπεδα καὶ παραδόξοις ἐγχειροῦντι πράγμασιν
[3, 80]	οὐ δυνήσεται περιορᾶν δῃουμένην τὴν	χώραν,	τὰ δὲ κατηλγηκὼς παρέσται προχείρως
[3, 80]	τόπων. πυνθανόμενος δὲ τὴν μὲν	χώραν	τὴν πρόσθεν πολλῆς γέμειν ὠφελείας,
[3, 69]	χιλίους, προστάξας ἐπιδραμεῖν αὐτῶν τὴν	χώραν.	τῶν δὲ πραξάντων τὸ προσταχθὲν
[3, 24]	περιέχουσαι παρὰ θάλατταν τὴν Λατίνην	χώραν,	ὑπὲρ ἧς ποιοῦνται τὰς συνθήκας.
[3, 40]	προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν τὴν κατακεκληρουχημένην	χώραν	ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ τοὺς φεύγοντας
[3, 88]	δὲ τὴν Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν	χώραν	ὥρμησε ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς
[3, 88]	τὴν καχεξίαν αὐτῶν καὶ τὴν	ψώραν,	παραπλησίως δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν
[3, 59]	ἐφ´ ὅσον ἔγνωσάν τι καὶ	προεβίβασαν	τὴν ἐμπειρίαν τὴν περὶ τούτων
[3, 94]	τοὺς παρὰ σφῶν εὐζώνους ἐκδεξάμενοι	κατεβίβασαν.	Ἀννίβας μὲν οὖν τοιαύτην ἐκ
[3, 101]	μετὰ ταῦτα τὴν ὅλην στρατοπεδείαν	μετεβίβασαν	εἰς τοῦτον τὸν τόπον. ὁ
[3, 68]	διαφθαρῆναι. νῦν δ´ οἱ πλείους	ἔφθασαν	διαβάντες τὸν Τρεβίαν ποταμόν· τῶν
[3, 2]	Προυσίας ἀναλαβόντες πρὸς Βυζαντίους πόλεμον	ἠνάγκασαν	αὐτοὺς ἀποστῆναι τοῦ παραγωγιάζειν τοὺς
[3, 5]	πόλεμον, Καρχηδόνιοι δὲ τὸν πρὸς	Μασαννάσαν	βασιλέα τῶν Λιβύων· περὶ δὲ
[3, 88]	Οἰβώνιον ἐπέτρεχε τὴν Ἀργυριππανὴν καὶ	πᾶσαν	ἀδεῶς ἐλεηλάτει τὴν Δαυνίαν. ἐν
[3, 47]	ἀπὸ μεσημβρίας αὐτοῦ πλευρὰν ὁρίζουσι	πᾶσαν	(αἱ) πρὸς ἄρκτον κεκλιμέναι τῶν
[3, 95]	προκαθηγοῦντο καὶ προεκινδύνευον οὗτοι καὶ	πᾶσαν	ἀποτόμως σφίσι παρείχοντο τὴν χρείαν.
[3, 109]	περιγενήσεται τῶν ἐχθρῶν, οὐκ ἔχει.	πᾶσαν	γὰρ τὴν αὑτῆς προθυμίαν καὶ
[3, 16]	δὲ τῇ Ῥώμῃ καὶ κατὰ	πᾶσαν	γενέσθαι τὴν Ἰταλίαν. Οὐ μὴν
[3, 17]	διδοὺς αὑτὸν εἰς τοὺς κινδύνους.	πᾶσαν	δὲ κακοπάθειαν καὶ μέριμναν ὑπομείνας
[3, 17]	συστρατευομένων, τὴν δὲ κατασκευὴν παραχρῆμα	πᾶσαν	ἐξέπεμψε τοῖς Καρχηδονίοις. ταῦτα δὲ
[3, 81]	δὲ τοῖς φίλοις. πρὸς γὰρ	πᾶσαν	ἐπιβουλήν, ἐνέδραν, ἀπάτην ἕτοιμος ὅ
[3, 3]	θεωρηθήσεται πῶς ἕκαστα χειρίσαντες Ῥωμαῖοι	πᾶσαν	ἐποιήσαντο τὴν οἰκουμένην ὑπήκοον αὑτοῖς.
[3, 31]	εἰ μέν τις ὑπείληφεν πρὸς	πᾶσαν	περίστασιν αὐτάρκης ὑπάρχειν, καλὴν μέν,
[3, 56]	ὑποζύγια. τέλος δὲ τὴν μὲν	πᾶσαν	πορείαν ἐκ Καινῆς πόλεως ἐν
[3, 84]	χεῖρας καὶ δεόμενοι ζωγρεῖν καὶ	πᾶσαν	προϊέμενοι φωνὴν τὸ τελευταῖον οἱ
[3, 6]	ἄνω σατραπειῶν ἐπάνοδος, ἐν ᾗ	πᾶσαν	τὴν Ἀσίαν διαπορευομένων αὐτῶν πολεμίαν
[3, 49]	τὰ πεπονηκότα πάντα διαλλάξας ἐκαινοποίησε	πᾶσαν	τὴν δύναμιν εὐκαίρως, ἔτι δὲ
[3, 56]	ἔστιν. ~Ἀννίβας δὲ συναθροίσας ὁμοῦ	πᾶσαν	τὴν δύναμιν κατέβαινε καὶ τριταῖος
[3, 23]	καθορμισθέντας. εἰς δὲ Καρχηδόνα καὶ	πᾶσαν	τὴν ἐπὶ τάδε τοῦ Καλοῦ
[3, 65]	καταστρατοπεδεύσαντες ἔμειναν. τῇ δ´ ἐπαύριον	πᾶσαν	τὴν ἵππον ἀναλαβόντες ἀμφότεροι, Πόπλιος
[3, 82]	κομίζοντας ἁλύσεις καὶ πέδας καὶ	πᾶσαν	τὴν τοιαύτην παρασκευήν. ὅ γε
[3, 81]	μὲν διὰ ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν	σύμπασαν	ἀργίαν οὐ μόνον τὰς κοινὰς
[3, 64]	τε στρατηγὸν αὐτῶν καὶ τὴν	σύμπασαν	δύναμιν ἐπιγνόντας τὴν παρουσίαν τῶν
[3, 46]	λέμβοις ἐπισπασάμενοι τὰ ῥύματα ταχέως	ἀπέσπασαν	ἀπὸ τοῦ χώματος τά τε
[3, 68]	ἔρημον τὴν στρατοπεδείαν ἐμπεσόντες ταύτην	ἐνεπίμπρασαν.	ὃ δὴ καὶ σφόδρα συνήνεγκε
[3, 43]	πέραν Καρχηδόνιοι, τινὲς μὲν αὐτῶν	ἐνεπίμπρασαν	τὴν στρατοπεδείαν, οἱ δὲ πλείους
[3, 75]	ἄλλων τόπων εἰς τοὺς εὐκαίρους·	παρεσκεύασαν	δὲ καὶ ναῦς ἑξήκοντα πεντήρεις.
[3, 3]	Γαλατῶν ὕβριν ἀδήριτον μὲν σφίσι	παρεσκεύασαν	τὴν τῆς Ἀσίας ἀρχήν, ἀπέλυσαν
[3, 21]	πολέμῳ τῷ περὶ Σικελίας, ταύτας	ἔφασαν	ἤδη συνωμολογημένας ὑπὸ Λυτατίου μετὰ
[3, 21]	αἷς περὶ μὲν Ἰβηρίας οὐκ	ἔφασαν	ὑπάρχειν ἔγγραφον οὐδέν, περὶ δὲ
[3, 19]	τῶν Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν καὶ συντεταγμένην	ἀντέπεσαν	ταῖς σπείραις καταπληκτικῶς. ἅμα δὲ
[3, 60]	πρὸς τὴν τροφὴν οἷοί τ´	ἦσαν,	ἅ τε καὶ παρεκόμιζον, ἅμα
[3, 6]	τῶν ἐπιφερομένων. τίνες γὰρ ἀληθῶς	ἦσαν	αἰτίαι, καὶ πόθεν φῦναι συνέβη
[3, 50]	μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἐπιπέδοις	ἦσαν,	ἀπείχοντο πάντες αὐτῶν οἱ κατὰ
[3, 33]	ἀλλήλους διὰ τῆς τοιαύτης οἰκονομίας.	ἦσαν	δ´ οἱ διαβάντες εἰς τὴν
[3, 113]	προέστησε τοὺς εὐζώνους ἐν ἀποστάσει.	ἦσαν	δὲ σὺν τοῖς συμμάχοις πεζῶν
[3, 103]	ἢ κατὰ τὴν ἀλήθειαν, περιχαρεῖς	ἦσαν	διὰ τὸ πρῶτον μὲν ἐκ
[3, 90]	τοῖς πολεμίοις οὐχ οἷοί τ´	ἦσαν.	διόπερ Ἀννίβας ὁρῶν τὸν Φάβιον
[3, 118]	μὲν λοιπῆς παραλίας σχεδὸν πάσης	ἦσαν	ἐγκρατεῖς· Ταραντῖνοί τε γὰρ εὐθέως
[3, 40]	τὰς ἀποικίας, οἳ δὴ πρότερον	ἦσαν	εἰς Γαλατίαν ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι. τὰς
[3, 42]	τῶν ἐλεφάντων διάβασις· οὗτοι δ´	ἦσαν	ἑπτὰ καὶ τριάκοντα τὸν ἀριθμόν.
[3, 107]	τότε (γε) μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς	ἦσαν	καὶ κατάφοβοι τὸ μέλλον ὡς
[3, 58]	ἐπιβολῆς ἀδύνατον. πολλοὶ μὲν γὰρ	ἦσαν	οἱ κατὰ θάλατταν τότε κίνδυνοι
[3, 62]	ἐδηλώθη τὰ κατὰ τὸν κλῆρον,	ἦσαν	οἱ μὲν εἰληχότες περιχαρεῖς, οἱ
[3, 85]	χιλίους καὶ πεντακοσίους ἔπεσον, ὧν	ἦσαν	οἱ πλείους Κελτοί. ταῦτα δὲ
[3, 118]	μεγάλοις δὲ φόβοις καὶ κινδύνοις	ἦσαν	περί τε σφῶν αὐτῶν καὶ
[3, 60]	προειρημένων πόνων οἷον ἀποτεθηριωμένοι πάντες	ἦσαν.	πολλὴν οὖν ποιούμενος πρόνοιαν Ἀννίβας
[3, 85]	λήξας δὲ τούτων, ὅσοι μὲν	ἦσαν	Ῥωμαῖοι τῶν ἑαλωκότων, διέδωκεν εἰς
[3, 74]	ἐπὶ μὲν τῇ μάχῃ περιχαρεῖς	ἦσαν,	ὡς κατωρθωκότες· συνέβαινε γὰρ ὀλίγους
[3, 90]	ἐν τοιαύτῃ περιουσίᾳ τῶν ἐπιτηδείων	ἦσαν	ὥστε μήτε χρωμένους μήτε καταφθείροντας
[3, 97]	τάδε φιλίᾳ καὶ συμμαχίᾳ τότε	διέβησαν	καὶ τότε πρῶτον ἐθάρρησαν ἀντιποιεῖσθαι
[3, 10]	γὰρ ταῖς χερσὶ πιστεύσαντες εὐθαρσῶς	ἐνέβησαν	εἰς τὸν προειρημένον πόλεμον. Ὅτι
[3, 50]	ἐκεῖνοι μὲν εἰς τὴν οἰκείαν	ἀπηλλάγησαν,	οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν
[3, 26]	πόλιν ἀλλὰ καὶ τὴν Ῥηγίνων	παρεσπόνδησαν,	εἰκότως ἂν δόξειεν δυσαρεστεῖν. εἰ
[3, 51]	ἐκμηρυομένους καὶ μακρῶς τὰς δυσχωρίας,	ἐξεκλήθησαν	ὑπὸ τοῦ συμβαίνοντος ἐξάπτεσθαι τῆς
[3, 1]	καὶ δι´ ἃς ἐπὶ τοσοῦτον	ηὐξήθησαν,	μετ´ ἀποδείξεως ἐξαγγέλλειν, βραχέα προειπόντες
[3, 26]	φιλίαν καὶ μετὰ ταῦτα δεομένοις	ἐβοήθησαν,	οἵτινες οὐ μόνον τὴν Μεσσηνίων
[3, 116]	ποταμὸν ἱππεῖς πλὴν παντελῶς ὀλίγων	παρεβοήθησαν	ἀπὸ τῶν εὐωνύμων τοῖς Νομάσιν,
[3, 65]	τὴν σύμπτωσιν τῶν ἱππέων τότε	συνεπατήθησαν	ὑπὸ τοῦ πλήθους καὶ τῆς
[3, 14]	οἱ Καρχηδόνιοι διακινδυνεύειν, ὁμολογουμένως ἂν	ἡττήθησαν.	νῦν δὲ πραγματικῶς καὶ νουνεχῶς
[3, 14]	οὓς εἰ μὲν ἐκ παρατάξεως	ἠναγκάσθησαν	οἱ Καρχηδόνιοι διακινδυνεύειν, ὁμολογουμένως ἂν
[3, 42]	πρὸς τὸ παρόν· ἐφ´ αἷς	διεκομίσθησαν	ἀσφαλῶς οὐδενὸς κωλύοντος. καταλαβόμενοι δὲ
[3, 74]	προειρημένον σύστημα ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν	ἀνεκομίσθησαν	ἅμα τούτοις εἰς Πλακεντίαν. τὸ
[3, 33]	καὶ τὸ συνέδριον ἐπὶ τούτοις	ἐχωρίσθησαν.	Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων ἐν Καινῇ
[3, 110]	τότε μὲν οὖν ἐπιγενομένης νυκτὸς	ἐχωρίσθησαν	ἀπ´ ἀλλήλων, οὐ κατὰ τὴν
[3, 16]	ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν τὴν Δημητρίου.	διεψεύσθησαν	δὲ τοῖς λογισμοῖς· κατετάχησε γὰρ
[3, 19]	τῆς πόλεως· τέλος δὲ πάντες	ἐξεχύθησαν	εἰς τὸν κίνδυνον. τῶν δὲ
[3, 117]	συμμάχων σποράδες εἰς τὰς πόλεις	ἐσώθησαν·	ἐκ δὲ τῶν πεζῶν μαχόμενοι
[3, 13]	τὸν δῆμον μιᾷ γνώμῃ κυρίαν	ἐποίησαν	τὴν τῶν στρατοπέδων αἵρεσιν. Ἀννίβας
[3, 73]	~ἤδη δὲ σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις,	συνεπλέκησαν	οἱ προκείμενοι τῶν δυνάμεων εὔζωνοι.
[3, 5]	μὲν καὶ Προυσίας πρὸς ἀλλήλους	ἐπολέμησαν,	ὁ δὲ τῶν Καππαδοκῶν βασιλεὺς
[3, 2]	ὁ Φιλοπάτωρ ἠμφισβήτουν, τέλος δ´	ἐπολέμησαν	ὑπὲρ Κοίλης Συρίας πρὸς ἀλλήλους,
[3, 99]	οἱ δὲ περὶ τὸν Πόπλιον	ἐτίμησάν	τε διαφερόντως τὸν Ἀβίλυγα καὶ
[3, 18]	Δημήτριον καὶ καταφρονοῦντες τοῦ πλήθους	ὥρμησαν	ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ τὸν
[3, 43]	τὴν στρατοπεδείαν, οἱ δὲ πλείους	ὥρμησαν	ἐπὶ τοὺς τὴν διάβασιν τηροῦντας.
[3, 96]	πολὺ δὲ πρὸς τὸ κλίνειν	ὥρμησαν.	ἡ γὰρ ἐφεδρεία τῶν πεζῶν
[3, 19]	δὲ σφᾶς αὐτοὺς καὶ παρακαλέσαντες	ὥρμησαν,	κρίναντες ἐκ παρατάξεως διακινδυνεύειν πρὸς
[3, 40]	δὲ λοιποὶ τὰς μὲν ἀρχὰς	ὥρμησαν	πρὸς φυγήν· ἐπεὶ δὲ τῶν
[3, 43]	παράδοξον τοῦ συμβαίνοντος ταχέως τραπέντες	ὥρμησαν	πρὸς φυγήν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς
[3, 33]	Ῥωμαίου φήσαντος τὸν πόλεμον ἐκβαλεῖν,	ἀνεφώνησαν	ἅμα καὶ πλείους τῶν ἐκ
[3, 74]	πλαγίων ἐπιφανείας ὑπὸ τῶν εὐζώνων,	ἐτράπησαν	καὶ συνωθοῦντο κατὰ τὸν διωγμὸν
[3, 19]	τέλος οἱ περὶ τὸν Δημήτριον	ἐτράπησαν·	καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν ἔφυγον
[3, 69]	τοῖς πολεμίοις ὑπὲρ τῆς λείας,	ἐτράπησαν	οἱ Κελτοὶ σὺν τοῖς Νομάσι
[3, 65]	συνεπιθεμένων ἀπ´ οὐρᾶς τῶν Νομάδων,	ἐτράπησαν,	οἱ μὲν πολλοὶ σποράδες, τινὲς
[3, 74]	μὲν πλεῖστοι περὶ τὸν ποταμὸν	ἐφθάρησαν	ὑπό τε τῶν θηρίων καὶ
[3, 84]	πολεμίων, τινὲς δὲ παρακαλέσαντες αὑτοὺς	διεφθάρησαν.	ἑξακισχίλιοι δ´ ἴσως τῶν κατὰ
[3, 68]	ἐπὶ τῆς οὐραγίας οἱ μὲν	διεφθάρησαν,	οἱ δὲ ζῶντες ἑάλωσαν ὑπὸ
[3, 18]	ψυχαῖς τοὺς ὑπεναντίους. διόπερ εὐθέως	παρῆσαν	ἐκ πασῶν τῶν πόλεων ἐπιτρέποντες
[3, 69]	περιβαλομένων λείαν, εὐθέως οἱ Κελτοὶ	παρῆσαν	ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν Ῥωμαίων,
[3, 19]	πλείους ἀνοδίᾳ κατὰ τῆς νήσου	διεσπάρησαν.	ὁ δὲ Δημήτριος ἔχων ἑτοίμους
[3, 87]	Ἰταλίαν. ἐφ´ οἷς ἀκούσαντες μεγαλείως	ἐχάρησαν	οἱ Καρχηδόνιοι καὶ πολλὴν ἐποιοῦντο
[3, 97]	τότε διέβησαν καὶ τότε πρῶτον	ἐθάρρησαν	ἀντιποιεῖσθαι τῶν πέραν πραγμάτων, μεγάλα
[3, 44]	μὲν οὖν Κελτοὶ τοιαῦτα διαλεχθέντες	ἀνεχώρησαν.	μετὰ δὲ τούτους εἰσελθὼν αὐτὸς
[3, 10]	δὲ ποιεῖν οὐδὲν ἐξεχώρησαν Σαρδόνος,	συνεχώρησαν	δ´ εἰσοίσειν ἄλλα χίλια καὶ
[3, 10]	οὐκ ἔχοντες δὲ ποιεῖν οὐδὲν	ἐξεχώρησαν	Σαρδόνος, συνεχώρησαν δ´ εἰσοίσειν ἄλλα
[3, 74]	τὰς τάξεις ἁθρόοι μετ´ ἀσφαλείας	ἀπεχώρησαν	εἰς Πλακεντίαν, ὄντες οὐκ ἐλάττους
[3, 84]	προκατέχειν ἤδη τοὺς πολεμίους, συστραφέντες	ἀπεχώρησαν	εἴς τινα κώμην Τυρρηνίδα. μετὰ
[3, 115]	ἀπὸ τῶν ἵππων. ἐπειδὴ δ´	ἐκράτησαν	οἱ παρὰ τῶν Καρχηδονίων καὶ
[3, 74]	περὶ τὰς πρώτας χώρας ἐπαναγκασθέντες	ἐκράτησαν	τῶν Κελτῶν καὶ μέρους τινὸς
[3, 101]	γενομένου δ´ ἀκροβολισμοῦ νεανικοῦ, τέλος	ἐπεκράτησαν	οἱ Ῥωμαῖοι καὶ μετὰ ταῦτα
[3, 40]	ψιλῶν ἥψαντο χωρίων, ἐπὶ ποσὸν	συνέστησαν	οὕτως ὥστε μόλις εὐσχήμονα ποιήσασθαι
[3, 40]	διαπεμπομένων τῇ παρουσίᾳ τῶν Καρχηδονίων	ἀπέστησαν	ἀπὸ Ῥωμαίων, ἐγκαταλιπόντες τοὺς ὁμήρους,
[3, 19]	τοῦ μὲν διακωλύειν τοὺς ἀποβαίνοντας	ἀπέστησαν,	συναθροίσαντες δὲ σφᾶς αὐτοὺς καὶ
[3, 51]	τὸ γεγονὸς τὰς μὲν ἀρχὰς	ἀπέστησαν	τῆς ἐπιβολῆς· μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 105]	καὶ σύνταξιν τῶν παραβεβοηθηκότων στρατοπέδων	ἀπέστησαν	τοῦ διωγμοῦ καὶ τῆς μάχης.
[3, 46]	ἐπεὶ δ´ ἐπὶ τὰς τελευταίας	ἐπέστησαν	σχεδίας, διακόψαντες τοὺς δεσμούς, οἷς
[3, 7]	δὲ καὶ πρᾶξαι καὶ παθεῖν	ὑπέστησαν	διὰ τὴν ἐπιγενομένην ὀργὴν ἐκ
[3, 87]	διαστολήν. ἅμα δὲ τῷ δικτάτορι	κατέστησαν	ἱππάρχην Μάρκον Μινύκιον. οὗτος δὲ
[3, 87]	πράγμασι. Ῥωμαῖοι δὲ δικτάτορα μὲν	κατέστησαν	Κόιντον Φάβιον, ἄνδρα καὶ φρονήσει
[3, 103]	μηδέποτε γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ κἀκεῖνον	κατέστησαν,	πεπεισμένοι ταχέως αὐτὸν τέλος ἐπιθήσειν
[3, 5]	ἐπ´ αὐτὸν τῶν ἄλλων βασιλέων.	ἀποκατέστησαν	δὲ καὶ Ῥωμαῖοι τοὺς Ἕλληνας
[3, 107]	περὶ τὸν Γνάιον ἐπισχεῖν ἔτι	διεσάφησαν,	αὐτοὶ δὲ τοὺς ὑπάτους ἐξαπέστελλον.
[3, 106]	τοῖς δὲ περὶ τὸν Γνάιον	διεσάφησαν	ὁλοσχερῆ μὲν κίνδυνον κατὰ μηδένα
[3, 108]	τήν τε τῆς συγκλήτου γνώμην	διεσάφησαν	τοῖς πολλοῖς καὶ παρεκάλουν τὰ
[3, 49]	παρεσκεύασε τὴν δίοδον αὐτοῖς, ἕως	ἤγγισαν	τῇ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολῇ. ~Ἀννίβας
[3, 39]	καθ´ Ἡρακλείους στήλας πόρον ὁμοίως	ἐκεκρατήκεισαν	καὶ τῆς Ἰβηρίας ἁπάσης ἕως
[3, 30]	πρότερον τῶν κατ´ Ἀννίβαν καιρῶν	ἐδεδώκεισαν	αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων
[3, 118]	δυναστείαν παραχρῆμα διὰ τὴν ἧτταν	ἀπεγνώκεισαν,	ἐν μεγάλοις δὲ φόβοις καὶ
[3, 19]	καὶ τοῦ λιμένος λόφον ἐρυμνὸν	διέκλεισαν	ἀπὸ τῆς πόλεως τοὺς ἐκβεβοηθηκότας.
[3, 40]	ἀποχώρησιν. οἱ δὲ Βοῖοι κατακολουθήσαντες	συνέκλεισαν	καὶ τούτους εἰς τὴν Τάννητος
[3, 40]	καὶ τρεῖς ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν	συνέκλεισαν	τοὺς ἐπὶ τὴν διαίρεσιν τῆς
[3, 103]	πράγμασι· καὶ δὴ δύο δικτάτορες	ἐγεγόνεισαν	ἐπὶ τὰς αὐτὰς πράξεις, ὃ
[3, 46]	δύο πρὸς ἀλλήλας ζεύξαντες βιαίως	ἤρεισαν	ἀμφοτέρας εἰς τὴν γῆν κατὰ
[3, 14]	ἀστυγειτόνων ἁθροισθέντων ἅμα τούτοις, οὓς	ἠρέθισαν	μάλιστα μὲν οἱ τῶν Ὀλκάδων
[3, 116]	μὲν πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ	κατεκρήμνισαν	ἀπὸ τῶν ἵππων. ὀλίγοι δέ
[3, 15]	μὴν ἐν Ἰταλίᾳ γε πολεμήσειν	ἤλπισαν,	ἀλλ´ ἐν Ἰβηρίᾳ, χρήσεσθαι δὲ
[3, 13]	ᾧ μετὰ τὸν Ἀμίλκου θάνατον	ἐνεχείρισαν	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, τὸ
[3, 67]	αὐτῶν ἀπέκτειναν, οὐκ ὀλίγους δὲ	κατετραυμάτισαν·	τέλος δὲ τὰς κεφαλὰς ἀποτεμόντες
[3, 40]	Ῥωμαίων, ἐγκαταλιπόντες τοὺς ὁμήρους, οὓς	ἔδοσαν	ἐκβαίνοντες ἐκ τοῦ πολέμου τοῦ
[3, 84]	ἀπορίας περιεστώσης, ἀποθέμενοι τὰ ὅπλα	παρέδοσαν	αὑτοὺς ὑποσπόνδους, ὡς τευξόμενοι τῆς
[3, 42]	συνδεσμεύοντες ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰς	ἥρμοσαν	σχεδίας, ἀρκούσας τῇ χρείᾳ πρὸς
[3, 76]	ἀντιστρατοπεδευσάντων αὐτοῖς περὶ πόλιν προσαγορευομένην	Κίσσαν,	συμβαλὼν ὁ Γνάιος ἐκ παρατάξεως
[3, 3]	τῆς Ἀσίας Ἀχαιοῖς καὶ Ῥωμαίοις	ἐξέκαυσαν	πόλεμον. οὗ δηλώσαντες τὰς αἰτίας
[3, 14]	μὲν οἱ τῶν Ὀλκάδων φυγάδες,	συνεξέκαυσαν	δὲ καὶ τῶν ἐκ τῆς
[3, 103]	μερισμόν, διελόμενοι τὸ πλῆθος χωρὶς	ἐστρατοπέδευσαν	ἀλλήλων, ἀπέχοντες ὡς δώδεκα σταδίους.
[3, 105]	βαλόμενοι χάρακα πάλιν ἕνα πάντες	ἐστρατοπέδευσαν	ὁμόσε καὶ λοιπὸν ἤδη Φαβίῳ
[3, 97]	περὶ τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν	κατεστρατοπέδευσαν,	λαβόντες τόπον εὐφυῶς κείμενον πρός
[3, 67]	Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους, ὧν κατ´ ἀρχὰς	ἐκυρίευσαν	τοῦ πολέμου παρασπονδήσαντες, καθάπερ ἐπάνω
[3, 15]	μὲν εἴη πολεμητέον σαφῶς εἰδότες,	ἀπέπλευσαν	εἰς Καρχηδόνα, τὰ παραπλήσια θέλοντες
[3, 96]	τὸν ἀνάπλουν οὗτοι μὲν αὖθις	ἀπέπλευσαν	εἰς τὴν Σαρδόνα, μετὰ δὲ
[3, 40]	στρατοπέδων καὶ τὴν ἄλλην παρασκευήν,	ἔσπευσαν	ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὰ κατὰ
[3, 105]	βουνοῦ καὶ τῆς σφετέρας παρεμβολῆς	διετάφρευσαν,	περὶ δὲ τὴν κορυφὴν τοῦ
[3, 52]	τὰς χεῖρας ἀπαρατηρήτως, ἐπὶ ποσὸν	ἐπίστευσαν	οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν, ὥστε
[3, 69]	δὲ Ῥωμαῖοι βραχὺν ἐπισχόντες χρόνον	ἀνέλυσαν,	ὀλίγους μὲν αὑτῶν ἀποβαλόντες, πλείους
[3, 3]	παρεσκεύασαν τὴν τῆς Ἀσίας ἀρχήν,	ἀπέλυσαν	δὲ τοὺς ἐπὶ τάδε τοῦ
[3, 15]	πολεμήσειν; νῦν δὲ τὴν μὲν	οὖσαν	αἰτίαν ἀληθινὴν παρασιωπῶν, τὴν δ´
[3, 55]	συνέβαινε καὶ διὰ τὸ πρόσφατον	οὖσαν	ἁπαλὴν ὑπάρχειν καὶ διὰ τὸ
[3, 90]	κατάραντες εἰς τὴν Σαυνῖτιν χώραν,	οὖσαν	εὐδαίμονα καὶ πολλῶν χρόνων ἀπολέμητον,
[3, 90]	δὲ καὶ πόλιν Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον	οὖσαν	καὶ πολλῆς καὶ παντοδαπῆς ἀποσκευῆς
[3, 64]	τὴν πρᾶξιν ταύτην ἀναγκαίαν μὲν	οὖσαν	τῇ πατρίδι, πρόδηλον δ´ ἐν
[3, 24]	τῇ Λατίνῃ πόλιν τινὰ μὴ	οὖσαν	ὑπήκοον Ῥωμαίοις, τὰ χρήματα καὶ
[3, 114]	χιτωνίσκοις κεκοσμημένων κατὰ τὰ πάτρια,	ξενίζουσαν	ἅμα καὶ καταπληκτικὴν συνέβαινε γίνεσθαι
[3, 42]	τὸν Ῥοδανόν. ἔτι δὲ τὴν	ἁρμόζουσαν	ξυλείαν ἐξέλαβε πρὸς τὴν κατασκευὴν
[3, 16]	ἃ βλέποντες Ῥωμαῖοι καὶ θεωροῦντες	ἀνθοῦσαν	τὴν Μακεδόνων οἰκίαν ἔσπευδον ἀσφαλίσασθαι
[3, 110]	τῷ Γαΐῳ καθηκούσης εἰς τὴν	ἐπιοῦσαν	ἡμέραν διὰ τὸ παρὰ μίαν
[3, 93]	Ἀννίβας δέ, ταῦτα πρὸς τὴν	ἐπιοῦσαν	ἡμέραν παρασκευαζομένων τῶν πολεμίων, συλλογιζόμενος
[3, 42]	ἅμα δὲ παρασκευαζόμενοι πρὸς τὴν	ἐπιοῦσαν	χρείαν κατὰ τὸ συντεταγμένον. καὶ
[3, 40]	τούτων εἰς λόγους σφίσι συνελθεῖν,	ὑπήκουσαν	οἱ Βοῖοι. τῶν δ´ ἀνδρῶν
[3, 117]	τινὶ τρόπῳ. καταλιπόντος Ἀννίβου φυλακὴν	ἀρκοῦσαν	ἐπὶ τοῦ χάρακος, ἅμα τῷ
[3, 90]	καὶ πολλῆς καὶ παντοδαπῆς ἀποσκευῆς	γέμουσαν.	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι κατόπιν μὲν
[3, 101]	κατὰ τὴν ἐπὶ τὰ πεδία	κατατείνουσαν	ῥάχιν. ἀφικόμενος δ´ ἐπὶ τὴν
[3, 71]	δὲ καὶ παραστήσας τούτοις τὴν	πρέπουσαν	ὁρμὴν τῷ καιρῷ παρήγγελλε δέκα
[3, 83]	ἀπ´ οὐρᾶς λίμνην τελείως στενὴν	ἀπολείπουσαν	πάροδον ὡς εἰς τὸν αὐλῶνα
[3, 78]	διὰ τῶν ἑλῶν εἰς Τυρρηνίαν	φέρουσαν	δυσχερῆ μὲν σύντομον δὲ καὶ
[3, 83]	τὴν λίμνην καὶ τὰς παρωρείας	φέρουσαν	εἰς τὸν προειρημένον τόπον. Ὁ
[3, 17]	οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν πάμφορον καὶ	διαφέρουσαν	ἀρετῇ πάσης τῆς Ἰβηρίας. ᾗ
[3, 59]	τὴν ἔξωθεν ταύταις ταῖς χώραις	συγκυροῦσαν	θάλατταν, ἵνα διορθωσάμενοι τὴν τῶν
[3, 49]	Νῆσον, χώραν πολύοχλον καὶ σιτοφόρον,	ἔχουσαν	δὲ τὴν προσηγορίαν ἀπ´ αὐτοῦ
[3, 34]	τόλμαν, καὶ τὸ μέγιστον, τὴν	ὑπάρχουσαν	δυσμένειαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ προγεγονότος
[3, 90]	καὶ τὴν Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων ἀποικίαν	ὑπάρχουσαν·	εἷλον δὲ καὶ πόλιν Οὐενουσίαν,
[3, 6]	τὴν Ἀσίαν διαπορευομένων αὐτῶν πολεμίαν	ὑπάρχουσαν	οὐδεὶς ἐτόλμα μένειν κατὰ πρόσωπον
[3, 64]	δ´ ἐν αὐτῇ τὴν νίκην	ὑπάρχουσαν.	πάντων δὲ καὶ διὰ τὴν
[3, 31]	μὲν χάριν, εὐεργεσίαν, βοήθειαν ἡμῖν	ὑπάρχουσαν,	παρ´ οἷς δὲ τἀναντία τούτων.
[3, 15]	ἀληθινὴν παρασιωπῶν, τὴν δ´ οὐχ	ὑπάρχουσαν	περὶ Ζακανθαίων πλάττων, οὐ μόνον
[3, 40]	φεύγοντας συνδιώξαντες εἰς Μοτίνην, ἀποικίαν	ὑπάρχουσαν	Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν. ἐν οἷς καὶ
[3, 55]	καὶ παρηλλαγμένον. ἐπὶ γὰρ τὴν	προϋπάρχουσαν	χιόνα καὶ διαμεμενηκυῖαν ἐκ τοῦ
[3, 22]	μὴ ὦσιν ὑπήκοοι, τῶν πόλεων	ἀπεχέσθωσαν·	ἂν δὲ λάβωσι, Ῥωμαίοις ἀποδιδότωσαν
[3, 25]	συμμαχίαν ποιῶνται πρὸς Πύρρον ἔγγραπτον,	ποιείσθωσαν	ἀμφότεροι, ἵνα ἐξῇ βοηθεῖν ἀλλήλοις
[3, 46]	ἐπὶ πάσας πολύν, ἕως ἐπιβάλλοντες	ἐξωμοίωσαν,	ὁμαλὴν καὶ σύγχρουν ποιοῦντες τῇ
[3, 117]	περὶ τῶν ὅλων γένηται κίνδυνος.	ἑάλωσαν	δὲ τοιούτῳ τινὶ τρόπῳ. καταλιπόντος
[3, 117]	δὲ τῶν πεζῶν μαχόμενοι μὲν	ἑάλωσαν	εἰς μυρίους— οἱ δ´ ἐκτὸς
[3, 68]	μὲν διεφθάρησαν, οἱ δὲ ζῶντες	ἑάλωσαν	ὑπὸ τῶν Καρχηδονίων. Πόπλιος μὲν
[3, 75]	Πάδον ποταμόν, καὶ λίαν σαφῶς	ἔγνωσαν	τὰ γεγονότα περὶ τὸν κίνδυνον.
[3, 59]	αὐτοῖς ἄξιον, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον	ἔγνωσάν	τι καὶ προεβίβασαν τὴν ἐμπειρίαν
[3, 74]	εἰς τὴν ἑαυτῶν ἀπιέναι παρεμβολὴν	ἀπέγνωσαν,	ὑφορώμενοι μὲν τὸ πλῆθος τῶν
[3, 24]	ὑποτάττονται δέ τι αὐτοῖς, μὴ	καταγέτωσαν	εἰς τοὺς Ῥωμαίων λιμένας· ἐὰν
[3, 22]	εἰσέλθωσιν, ἐν τῇ χώρᾳ μὴ	ἐννυκτερευέτωσαν.	~Τὸ μὲν οὖν Καλὸν ἀκρωτήριόν
[3, 24]	τὰ χρήματα καὶ τοὺς ἄνδρας	ἐχέτωσαν,	τὴν δὲ πόλιν ἀποδιδότωσαν. ἐὰν
[3, 25]	ἔχωσι τῆς βοηθείας, τὰ πλοῖα	παρεχέτωσαν	Καρχηδόνιοι καὶ εἰς τὴν ὁδὸν
[3, 25]	δὲ καὶ κατὰ θάλατταν Ῥωμαίοις	βοηθείτωσαν,	ἂν χρεία ᾖ. τὰ δὲ
[3, 24]	ὡσαύτως δὲ μηδ´ οἱ Ῥωμαῖοι	ποιείτωσαν.	ἂν ἔκ τινος χώρας, ἧς
[3, 22]	Ῥωμαίων πάντα. Καρχηδόνιοι δὲ μὴ	ἀδικείτωσαν	δῆμον Ἀρδεατῶν, Ἀντιατῶν, Λαρεντίνων, Κιρκαιιτῶν,
[3, 22]	Ῥωμαίοις ἀποδιδότωσαν ἀκέραιον. φρούριον μὴ	ἐνοικοδομείτωσαν	ἐν τῇ Λατίνῃ. ἐὰν ὡς
[3, 22]	ἀπεχέσθωσαν· ἂν δὲ λάβωσι, Ῥωμαίοις	ἀποδιδότωσαν	ἀκέραιον. φρούριον μὴ ἐνοικοδομείτωσαν ἐν
[3, 24]	ἄνδρας ἐχέτωσαν, τὴν δὲ πόλιν	ἀποδιδότωσαν.	ἐὰν δέ τινες Καρχηδονίων λάβωσί
[3, 95]	παρασκευῆς τὸ μὲν κατὰ γῆν	ἀπαντᾶν	ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας δὲ πέντε καὶ
[3, 75]	καὶ κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν,	ὅταν	αὐτοὺς περιστῇ φόβος ἀληθινός. ~Κατὰ
[3, 112]	ὁ τοῦ μέλλειν γίνεται χρόνος·	ὅταν	δ´ ἅπαξ κριθῇ, ὅ, τι
[3, 63]	διεψεῦσθαι τοῦ κρατεῖν τῶν ἀντιταξαμένων.	ὅταν	δὲ δὴ καὶ τοῖς πολεμίοις
[3, 118]	πρὸς ταῖς ἑκατὸν ὀλυμπιάσι δηλώσαντες·	ὅταν	δὲ τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις τὰς
[3, 93]	τινος συνεργεῖν παρεκελεύετο τοῖς ἐλαύνουσιν,	ὅταν	δὲ τὴν πρώτην ἅπαξ ὁρμὴν
[3, 64]	δουλεύοντες αὐτοῖς ἤδη τοσούτους χρόνους.	ὅταν	δέ, χωρὶς τῶν προειρημένων, καὶ
[3, 93]	βοῦς ἐνεργῶς καὶ μετὰ βίας,	ὅταν	δοθῇ τὸ παράγγελμα, μέχρι συνάψωσι
[3, 19]	ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος,	ὅταν	ἐπὶ τοὺς καιροὺς ἔλθωμεν, διασαφήσομεν.
[3, 4]	ὀλίγοις δὲ τὰς ἐκπληκτικωτάτας περιπετείας,	ὅταν	εὐγενῶς αὐτὰς ἀναδέξωνται, πολλάκις εἰς
[3, 4]	μέγιστα δοκοῦντ´ εἶναι τῶν κατορθωμάτων,	ὅταν	μὴ δεόντως αὐτοῖς χρήσωνται, τὰς
[3, 62]	οἵαις εἰώθασιν οἱ βασιλεῖς αὐτῶν,	ὅταν	μονομαχεῖν μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι· πρὸς δὲ
[3, 72]	ἐπιβολὰς ἐκ τοσούτων ἀνδρῶν ἐστιν,	ὅταν	ὁμοῦ τοὺς ὑπάτους ἑκατέρους οἱ
[3, 95]	ἐπεβάλετο (κατὰ γῆν καὶ) κατὰ	θάλατταν	ἐκ τῆς παραχειμασίας ποιεῖσθαι τὴν
[3, 86]	Ἰταλίαν, οὐ μακρὰν τῆς εἰς	θάλατταν	ἐκβολῆς τῶν τοῦ Πάδου στομάτων—
[3, 87]	τοσούτων σκύλων. ἐξαπέστειλε δὲ κατὰ	θάλατταν	ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ
[3, 45]	ἱππεῖς προέθετο πάντας ὡς πρὸς	θάλατταν,	ἐφεδρείας ἔχοντας τάξιν, τὴν δὲ
[3, 59]	ἔξωθεν ταύταις ταῖς χώραις συγκυροῦσαν	θάλατταν,	ἵνα διορθωσάμενοι τὴν τῶν προγεγονότων
[3, 17]	κεῖται μὲν ἐπὶ τῷ πρὸς	θάλατταν	καθήκοντι πρόποδι τῆς ὀρεινῆς τῆς
[3, 88]	Ῥώμην, ἐντειλάμενος, ἐάν τι κατὰ	θάλατταν	κινῶνται Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν ἀεὶ τοῖς
[3, 98]	τῆς Ζακάνθης ἐν τοῖς πρὸς	θάλατταν	μέρεσιν, τοῦτον μὲν ἄκακον ὄντα
[3, 39]	πάντων τῶν ἐπὶ τὴν ἔσω	θάλατταν	νευόντων μερῶν ἀπὸ τῶν Φιλαίνου
[3, 25]	ἑκάτεροι. Καρχηδόνιοι δὲ καὶ κατὰ	θάλατταν	Ῥωμαίοις βοηθείτωσαν, ἂν χρεία ᾖ.
[3, 24]	αἱ πόλεις αἱ περιέχουσαι παρὰ	θάλατταν	τὴν Λατίνην χώραν, ὑπὲρ ἧς
[3, 58]	μὲν γὰρ ἦσαν οἱ κατὰ	θάλατταν	τότε κίνδυνοι καὶ δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι
[3, 118]	Ἰταλιωτῶν δυναστείαν παραχρῆμα διὰ τὴν	ἧτταν	ἀπεγνώκεισαν, ἐν μεγάλοις δὲ φόβοις
[3, 68]	πρὸς τὸ μὴ δοκεῖν αὐτοῖς	ἧτταν	εἶναι τὸ γεγονός, ἀλλ´ οἱ
[3, 13]	ἔφερον καὶ τὴν ὑπὲρ Σικελίας	ἧτταν,	συνεπέτεινε δ´ αὐτῶν τὴν ὀργήν,
[3, 9]	ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τῶν Καρχηδονίων	ἧτταν	τοῖς καιροῖς εἴκων πεποιῆσθαι τὰς
[3, 50]	μὲν καὶ τοὺς περὶ Ἀννίβαν	ἔβλαψαν,	οὐκ ἐλάττω δ´ ἑαυτούς. γνοὺς
[3, 30]	Ζακανθαῖοι πρὸς σφᾶς οὐ Καρχηδονίοις	ἐπέτρεψαν,	καίπερ ἐγγὺς ὄντων αὐτῶν καὶ
[3, 46]	ῥύματα δὲ καὶ πλείω ταύταις	ἐνῆψαν,	οἷς ἔμελλον οἱ λέμβοι ῥυμουλκοῦντες
[3, 19]	ἀποβάντες εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον	συνῆψαν,	διὰ τόπων ἀδήλων ποιούμενοι τὴν
[3, 68]	εἴπερ οὗτοι κατὰ πόδας ἀκολουθήσαντες	συνῆψαν	ταῖς ἀποσκευαῖς, πολλοὺς ἂν αὐτῶν
[3, 75]	ποιησόμενοι τοῖς τόποις τὴν ἔξοδον.	ἔπεμψαν	δὲ καὶ πρὸς Ἱέρωνα περὶ
[3, 115]	κατὰ τὴν ἐκθυμίαν ἑπόμεναι τούτοις	διέκοψαν	ῥᾳδίως τὴν τῶν ὑπεναντίων τάξιν,
[3, 74]	Λιβύων καὶ πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείναντες	διέκοψαν	τὴν τῶν Καρχηδονίων τάξιν. θεωροῦντες
[3, 50]	τὴν ἀναβολήν. εἰ μὲν οὖν	ἔκρυψαν	τὴν ἐπίνοιαν, ὁλοσχερῶς ἂν διέφθειραν
[3, 5]	αὖθις ἀνεκτήσατο δι´ Ἀττάλου τὴν	πατρῴαν	ἀρχήν. ὁ δὲ Σελεύκου Δημήτριος
[3, 12]	καιροὶ καὶ λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν	πατρῴαν	ἔχθραν εἰς Ῥωμαίους. διὸ καὶ
[3, 106]	συμπλοκαὶ κατὰ μέρος ἐγίνοντο πλείους,	ἐν	αἷς εὐδοκίμουν οἱ προεστῶτες τῶν
[3, 44]	προγεγενημένων πράξεων ἀνέμνησε τοὺς ὄχλους·	ἐν	αἷς ἔφη πολλοῖς αὐτοὺς καὶ
[3, 29]	αὐτοτελῶς ἐποιήσατο τὰς ὁμολογίας Ἀσδρούβας,	ἐν	αἷς ἦν, τὸν Ἴβηρα ποταμὸν
[3, 21]	ἐν τῷ περὶ Σικελίας πολέμῳ.	ἐν	αἷς περὶ μὲν Ἰβηρίας οὐκ
[3, 24]	δὲ ταύτας ἑτέρας ποιοῦνται συνθήκας,	ἐν	αἷς προσπεριειλήφασι Καρχηδόνιοι Τυρίους καὶ
[3, 25]	Καρχηδονίους τὸν περὶ Σικελίας πόλεμον·	ἐν	αἷς τὰ μὲν ἄλλα τηροῦσι
[3, 27]	Σικελίας πολέμου ποιοῦνται συνθήκας ἄλλας,	ἐν	αἷς τὰ συνέχοντα τῶν ἐγγράπτων
[3, 87]	μὴν ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἐν	ἄλλοις ἀκριβεστέραν ποιησόμεθα τὴν διαστολήν.
[3, 113]	τῆς δυνάμεως προέστησε τοὺς εὐζώνους	ἐν	ἀποστάσει. ἦσαν δὲ σὺν τοῖς
[3, 95]	τόπους. καθορμισθεὶς δὲ τῶν πολεμίων	ἐν	ἀποστήματι περὶ τοὺς ὀγδοήκοντα σταδίους
[3, 61]	ἡμέραν ἐν ᾗ δεήσει πάντας	ἐν	Ἀριμίνῳ γενέσθαι κοιταίους. αὕτη δ´
[3, 101]	τὴν σιτολογίαν, σπουδάζων κατὰ τὴν	ἐν	ἀρχῇ πρόθεσιν μήτε τὴν λείαν
[3, 111]	περὶ τῶν πόλεων καὶ τῶν	ἐν	αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ κρατήσαντες κύριοι
[3, 34]	τοὺς ἐπὶ τάδε καὶ τοὺς	ἐν	αὐταῖς ταῖς Ἄλπεσιν ἐνοικοῦντας, μόνως
[3, 1]	συνεταξάμεθα τὰς πρὸ ταύτης βύβλους,	ἐν	αὐτῇ ´κείνῃ διεσαφήσαμεν. νῦν δὲ
[3, 1]	δεδηλώκαμεν. τῶν δὲ κατὰ μέρος	ἐν	αὐτῇ γεγονότων ἀρχὰς μὲν εἶναι
[3, 49]	πρὸς ἣν ἀφικόμενος καὶ καταλαβὼν	ἐν	αὐτῇ δύ´ ἀδελφοὺς ὑπὲρ τῆς
[3, 86]	συμπεσόντες τοῖς περὶ τὸν Γάιον	ἐν	αὐτῇ μὲν τῇ πρώτῃ συμπλοκῇ
[3, 4]	ἧς διὰ τὸ μέγεθος τῶν	ἐν	αὐτῇ πράξεων καὶ τὸ παράδοξον
[3, 8]	περὶ τῆς πατρίδος καὶ τῶν	ἐν	αὐτῇ σωμάτων παρεγένοντο κίνδυνον. ~Τίνος
[3, 108]	οὐχ οἷον πρότερον, ἀλλ´ οὐδ´	ἐν	αὐτῇ τῇ μάχῃ συνιδεῖν ἐξεγένετο
[3, 65]	τὸ πλῆθος τῶν παρακαταβαινόντων ἀνδρῶν	ἐν	αὐτῇ τῇ μάχῃ. τῶν δὲ
[3, 64]	οὖσαν τῇ πατρίδι, πρόδηλον δ´	ἐν	αὐτῇ τὴν νίκην ὑπάρχουσαν. πάντων
[3, 11]	λόγον ἀχθῆναι τὴν ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν	ἐν	αὐτοῖς. ἐν ᾧ καὶ πλείους
[3, 110]	οὖσι παραδόξως συνεπλέκετο καὶ πολὺν	ἐν	αὐτοῖς ἐποιεῖτο θόρυβον. οἱ δὲ
[3, 91]	καὶ καλλίστας πόλεις τῆς Ἰταλίας	ἐν	αὑτοῖς. τὴν μὲν γὰρ παραλίαν
[3, 1]	καὶ τὸ περὶ τῶν μεγίστων	ἐν	αὐτῷ μερῶν, ὅσα μεταξὺ κεῖται
[3, 84]	διὸ καὶ συνέβη τοὺς πλείστους	ἐν	αὐτῷ τῷ τῆς πορείας σχήματι
[3, 19]	Μεσσηνίων πόλιν εἰκῇ καὶ παραβόλως	ἐν	αὐτῷ τῷ τῆς πράξεως καιρῷ
[3, 42]	σπεύδοντος μὴ προσδεῖσθαι τοῦ πέλας,	ἐν	αὑτῷ δ´ ἔχειν τὰς τῆς
[3, 44]	πέραν ἀπολειπομένων ἀνδρῶν, πάσας δ´	ἐν	βραχεῖ χρόνῳ διαπεραιώσας τὰς δυνάμεις
[3, 86]	πόδας ἡμέρᾳ πάντας ἔλαβον ὑποχειρίους.	ἐν	δὲ τῇ Ῥώμῃ, τριταίας οὔσης
[3, 59]	ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν αὐτοὺς δίκαιον.	ἐν	δὲ τοῖς καθ´ ἡμᾶς τῶν
[3, 83]	τὴν πρωτοπορείαν ἐκπεριάγων ὑπὸ τοὺς	ἐν	δεξιᾷ βουνοὺς τῶν παρὰ τὸν
[3, 107]	προφαίνηται χρεία, τοὺς μὲν πεζοὺς	ἐν	ἑκάστῳ στρατοπέδῳ ποιοῦσι περὶ πεντακισχιλίους,
[3, 27]	τοὺς ἀλλήλων συμμάχους. ἐξενεγκεῖν Καρχηδονίους	ἐν	ἔτεσιν δέκα δισχίλια καὶ διακόσια
[3, 6]	Ἀγησιλάου διάβασις εἰς τὴν Ἀσίαν,	ἐν	ᾗ ´κεῖνος οὐδὲν ἀξιόχρεων οὐδ´
[3, 61]	διὰ τῶν χιλιάρχων, τάξας ἡμέραν	ἐν	ᾗ δεήσει πάντας ἐν Ἀριμίνῳ
[3, 6]	ἐκ τῶν ἄνω σατραπειῶν ἐπάνοδος,	ἐν	ᾗ πᾶσαν τὴν Ἀσίαν διαπορευομένων
[3, 34]	ἐπαινέσας καὶ παραγγείλας τακτὴν ἡμέραν,	ἐν	ᾗ ποιήσεται τὴν ἔξοδον, τότε
[3, 54]	ἐπαύριον ἀναζεύξας ἐνήρχετο τῆς καταβάσεως.	ἐν	ᾗ πολεμίοις μὲν οὐκέτι περιέτυχε
[3, 5]	~ἦν δ´ ἡ προειρημένη κίνησις,	ἐν	ᾗ Ῥωμαῖοι μὲν πρὸς Κελτίβηρας
[3, 55]	τοῖς ἵπποις ἱκανὴν ἐποίησε πάροδον	ἐν	ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ καὶ ταῦτα
[3, 50]	τῶν Ἄλπεων ὑπερβολῇ. ~Ἀννίβας δ´	ἐν	ἡμέραις δέκα πορευθεὶς παρὰ τὸν
[3, 18]	πολιορκεῖν. λαβὼν δὲ κατὰ κράτος	ἐν	ἡμέραις ἑπτὰ παραχρῆμα πάντας ἥττησε
[3, 40]	ἐνεργῶς ἐτείχιζον, τοὺς δ´ οἰκήτορας	ἐν	ἡμέραις τριάκοντα παρήγγειλαν ἐπιτόπους γίνεσθαι,
[3, 55]	πρὸς τὴν οἰκοδομίαν καὶ μόλις	ἐν	ἡμέραις τρισὶ κακοπαθήσας διήγαγε τὰ
[3, 27]	τοῖς προειρημένοις τελευταῖαι πρὸς Ἀσδρούβαν	ἐν	Ἰβηρίᾳ γίνονται διομολογήσεις, ἐφ´ ᾧ
[3, 17]	ἐλπίδα τοῦ συστήσασθαι τὸν πόλεμον	ἐν	Ἰβηρίᾳ· δεύτερον δὲ καταπληξάμενος ἅπαντας
[3, 3]	~μετὰ δὲ ταῦτα συγκεφαλαιωσάμενοι τὰς	ἐν	Ἰβηρίᾳ καὶ Λιβύῃ καὶ Σικελίᾳ
[3, 34]	κατὰ Λιβύην πραγμάτων καὶ τῶν	ἐν	Ἰβηρίᾳ λοιπὸν ἐκαραδόκει καὶ προσεδέχετο
[3, 89]	χρείας, νενικηκέναι δὲ πολλὰς μὲν	ἐν	Ἰβηρίᾳ μάχας, δὶς δὲ Ῥωμαίους
[3, 35]	κατὰ τὴν Λιβύην καὶ τοῖς	ἐν	Ἰβηρίᾳ πράγμασι, παραγενομένης τῆς ταχθείσης
[3, 87]	τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς	ἐν	Ἰβηρίᾳ πράγμασι. Ῥωμαῖοι δὲ δικτάτορα
[3, 56]	καὶ παρακεκληκὼς αὐτὸν ἔχεσθαι τῶν	ἐν	Ἰβηρίᾳ πραγμάτων καὶ πολεμεῖν ἐρρωμένως
[3, 49]	μὲν ἀδελφὸν ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς	ἐν	Ἰβηρίᾳ πράξεις, αὐτὸς δὲ πάλιν
[3, 64]	ἀπολιπὼν τὸν στόλον καὶ τὰς	ἐν	Ἰβηρίᾳ πράξεις, ἐφ´ ἃς ἀπεστάλη,
[3, 16]	τοῦτο συνέβη τὸν πόλεμον οὐκ	ἐν	Ἰβηρίᾳ, πρὸς αὐτῇ δὲ τῇ
[3, 106]	στόλου, διεπέμψαντο δὲ καὶ τοῖς	ἐν	Ἰβηρίᾳ στρατηγοῖς πάντα τὰ κατεπείγοντα
[3, 15]	Ἰταλίᾳ γε πολεμήσειν ἤλπισαν, ἀλλ´	ἐν	Ἰβηρίᾳ, χρήσεσθαι δὲ πρὸς τὸν
[3, 1]	ὅσας οὐδεὶς τῶν προγεγονότων καιρῶν	ἐν	ἴσῳ περιέλαβε διαστήματι. περὶ ὧν
[3, 15]	θέλοντες ἐπιμαρτύρασθαι κἀκείνους· οὐ μὴν	ἐν	Ἰταλίᾳ γε πολεμήσειν ἤλπισαν, ἀλλ´
[3, 61]	καὶ πολιορκεῖ τινας ἤδη πόλεις	ἐν	Ἰταλίᾳ. διότι παραδόξου φανέντος αὐτοῖς
[3, 87]	πάντα τρόπον ἐπικουρεῖν καὶ τοῖς	ἐν	Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 61]	πολιορκεῖν αὐτὸν ἤδη τινὰς πόλεις	ἐν	Ἰταλίᾳ, κατεπέπληκτο τὴν τόλμαν καὶ
[3, 59]	δηλοῦν τοὺς γενομένους ἐκ παρατάξεως	ἐν	Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ἀγῶνας.
[3, 34]	Ἄλπεσιν ἐνοικοῦντας, μόνως ἂν ὑπολαμβάνων	ἐν	Ἰταλίᾳ συστήσασθαι τὸν πρὸς Ῥωμαίους
[3, 76]	ποταμοῦ τόπων, ποιούμενος τὴν παραχειμασίαν	ἐν	Καινῇ πόλει. ὁ δὲ Γνάιος
[3, 33]	τούτοις ἐχωρίσθησαν. Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων	ἐν	Καινῇ πόλει πρῶτον μὲν διαφῆκε
[3, 98]	μέγας γενέσθαι παρὰ Ῥωμαίοις προσενεγκάμενος	ἐν	καιρῷ πίστιν ἅμα καὶ χρείαν,
[3, 102]	ὁ δ´ Ἀννίβας ἦν μὲν	ἐν	κακοῖς, ὅμως δὲ χειμαζόμενος ἔμενε,
[3, 92]	στρατόπεδον χιλίαρχοι καὶ ταξίαρχοι νομίζοντες	ἐν	καλῷ τοὺς πολεμίους ἀπειληφέναι, σπεύδειν
[3, 24]	Σικελίᾳ ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσι καὶ	ἐν	Καρχηδόνι πάντα καὶ ποιείτω καὶ
[3, 8]	γὰρ εὐδοκεῖν τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν	ἐν	Καρχηδόνι τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου περὶ
[3, 22]	τῷ ἀποδομένῳ, ὅσα ἂν ἢ	ἐν	Λιβύῃ ἢ ἐν Σαρδόνι πραθῇ.
[3, 33]	τρίτον ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας τῶν	ἐν	Λιβύῃ προυνοεῖτο πραγμάτων. πάνυ δ´
[3, 3]	πόλεμον καὶ τὴν κατάλυσιν τῆς	ἐν	Μακεδονίᾳ βασιλείας. δι´ ὧν ἅμα
[3, 1]	καὶ συντέλειαν τὴν κατάλυσιν τῆς	ἐν	Μακεδονίᾳ βασιλείας, χρόνον δὲ τὸν
[3, 118]	παραχρῆμα διὰ τὴν ἧτταν ἀπεγνώκεισαν,	ἐν	μεγάλοις δὲ φόβοις καὶ κινδύνοις
[3, 97]	τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν. διόπερ	ἐν	μεγάλῳ τιθέμενοι καὶ τοῦτον τὸν
[3, 58]	διόρθωσιν ἂν καὶ μετάθεσιν ἤγαγον.	ἐν	μὲν γὰρ τῷ προγεγονότι χρόνῳ
[3, 109]	μᾶλλον δ´ ὡς εἰπεῖν ἀδύνατον,	ἐν	μὲν τοῖς κατὰ μέρος ἀκροβολισμοῖς
[3, 65]	Γαλατικοὺς ἱππεῖς, τοὺς δὲ λοιποὺς	ἐν	μετώπῳ καταστήσας προῄει βάδην. ὁ
[3, 115]	μέσα διὰ (τὸ) τοὺς Κελτοὺς	ἐν	μηνοειδεῖ σχήματι τεταγμένους πολὺ προπεπτωκέναι
[3, 9]	δὲ φημὶ μὲν δεῖν οὐκ	ἐν	μικρῷ προσλαμβάνεσθαι τὴν τοῦ συγγραφέως
[3, 9]	αὐτὸν τὸν λέγοντα καὶ λαβόντες	ἐν	νῷ διότι κατὰ τοὺς καιροὺς
[3, 82]	ἀποφαινομένων ταῦτα, παρεκάλει δ´ αὐτοὺς	ἐν	νῷ λαμβάνειν τί λέγειν εἰκὸς
[3, 94]	παθεῖν δεινόν. ὧν οὐδὲ μικρὸν	ἐν	νῷ τιθέμενος Μάρκος ἔτι λέγοντος
[3, 63]	κατὰ μηδένα τρόπον ἠξίου λαμβάνειν	ἐν	νῷ. τούτῳ γὰρ χρησαμένων αὐτῶν
[3, 17]	προκαλέσεσθαι δὲ τὴν εὔνοιαν τῶν	ἐν	οἴκῳ Καρχηδονίων διὰ τῶν ἀποσταλησομένων
[3, 35]	οὐχ ἧττον δὲ καὶ τοῖς	ἐν	οἴκῳ μένουσι τῶν Ἰβήρων, ἵνα
[3, 116]	δέ τινες εἰς Οὐενουσίαν διέφυγον,	ἐν	οἷς ἦν καὶ Γάιος Τερέντιος
[3, 116]	βραχὺ συγκλειόμενοι, τέλος αὐτοῦ πάντες,	ἐν	οἷς καὶ Μάρκος καὶ Γνάιος,
[3, 40]	Μοτίνην, ἀποικίαν ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν.	ἐν	οἷς καὶ τρεῖς ἄνδρας τῶν
[3, 110]	προάγειν μᾶλλον εἰς τόπους τοιούτους	ἐν	οἷς τὸ πλέον ἔσται διὰ
[3, 17]	κακοπάθειαν καὶ μέριμναν ὑπομείνας τέλος	ἐν	ὀκτὼ μησὶ κατὰ κράτος εἷλε
[3, 53]	τῶν ὑποζυγίων, ἐφεδρεύοντα τούτοις, ἕως	ἐν	ὅλῃ τῇ νυκτὶ ταῦτα μόλις
[3, 42]	τῶν ξύλων τὰ δὲ συνδεσμεύοντες	ἐν	ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰς ἥρμοσαν σχεδίας,
[3, 40]	Τεβέριον δὲ Σεμπρώνιον εἰς Λιβύην.	ἐν	ὅσῳ δ´ οὗτοι περὶ τὰς
[3, 44]	παραβόλοις ἔργοις καὶ κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας	ἐν	οὐδενὶ διεσφάλθαι, κατακολουθήσαντας τῇ ´κείνου
[3, 36]	ἔνιοι ποιοῦσι τῶν συγγραφέων, ὑπολαμβάνοντες	ἐν	παντὶ πρὸς γνῶσιν καὶ σαφήνειαν
[3, 57]	δὲ κρίνοντες οὐ διερριμμένην οὐδ´	ἐν	παρέργῳ ποιήσασθαι τὴν περὶ αὐτῶν
[3, 111]	τὰς ἡμετέρας ἐπαγγελίας, ἀψευστούντων ἡμῶν	ἐν	πᾶσι τοῖς πρὸς ὑμᾶς εἰρημένοις·
[3, 23]	δεῖν λαμβάνειν, (καὶ) κατ´ ἀνάγκην	ἐν	πένθ´ ἡμέραις ἀπαλλάττεσθαι τοὺς καθορμισθέντας.
[3, 24]	ἐπισκευάσαι. ἐὰν δὲ χειμὼν κατενέγκῃ,	ἐν	πένθ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω. ἐν Σικελίᾳ
[3, 22]	πλοίου ἐπισκευὴν ἢ πρὸς ἱερά,	(ἐν	πέντε δ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω. τοῖς
[3, 56]	πᾶσαν πορείαν ἐκ Καινῆς πόλεως	ἐν	πέντε μησὶ ποιησάμενος τὴν δὲ
[3, 59]	τὰς κακοπαθείας} τοὺς συμβάντας ἡμῖν	ἐν	πλάνῃ τῇ κατὰ Λιβύην καὶ
[3, 58]	τόπων τῆς καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης,	ἐν	πολλοῖς δὲ τῶν πλείστων διημαρτηκότων,
[3, 31]	τὴν ἑκάστου προαίρεσιν καὶ λίαν	ἐν	πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι τὴν ἀλήθειαν. τὰ
[3, 87]	εἴκοσι καὶ τέτταρες, κἀκεῖνοι μὲν	ἐν	πολλοῖς προσδέονται τῆς συγκλήτου πρὸς
[3, 4]	δὴ τοῦτ´ εἶναι τέλος ὑποληπτέον	ἐν	πράγμασιν οὔτε τοῖς ἡγουμένοις οὔτε
[3, 24]	δὲ καὶ ὁ Καρχηδόνιος ποιείτω	ἐν	Ῥώμῃ. Πάλιν ἐν ταύταις ταῖς
[3, 24]	ποιήσῃ, δημόσιον γινέσθω τὸ ἀδίκημα.	ἐν	Σαρδόνι καὶ Λιβύῃ μηδεὶς Ῥωμαίων
[3, 22]	ἂν ἢ ἐν Λιβύῃ ἢ	ἐν	Σαρδόνι πραθῇ. ἐὰν Ῥωμαίων τις
[3, 24]	κατενέγκῃ, ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω.	ἐν	Σικελίᾳ ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσι καὶ
[3, 78]	δύσγνωστος ἦν, ἀλλὰ καὶ τοῖς	ἐν	συνηθείᾳ γεγονόσιν. Θεωρῶν δὲ τοὺς
[3, 66]	τῇ τρίτῃ παρέταξε τὴν δύναμιν	ἐν	συνόψει τοῖς ὑπεναντίοις. οὐδενὸς δὲ
[3, 5]	κύριος γενόμενος ἔτη δώδεκα τῆς	ἐν	Συρίᾳ βασιλείας ἅμα τοῦ βίου
[3, 29]	ξενολογεῖν μήτ´ ἐπιτάττειν μηδετέρους μηδὲν	ἐν	ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις καὶ συμμαχίαις,
[3, 27]	ἑκατέρων τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις. μηδετέρους	ἐν	ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις μηδὲν ἐπιτάττειν
[3, 51]	ὁρμὴν ἐξωθοῦντες πᾶν τὸ παραπῖπτον	ἐν	ταῖς δυσχωρίαις, μεγάλην ἀπειργάζοντο ταραχήν.
[3, 67]	καιρὸν ἐπετήρουν πρὸς ἐπίθεσιν, μένοντες	ἐν	ταῖς ἑαυτῶν ἕκαστοι σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων
[3, 105]	δὲ τοῦ συνθήματος ἀποδοθέντος τοῖς	ἐν	ταῖς ἐνέδραις, πανταχόθεν ἐπιφαινομένων καὶ
[3, 84]	συνθήματα καὶ διαπεμψάμενος πρὸς τοὺς	ἐν	ταῖς ἐνέδραις συνεπεχείρει πανταχόθεν ἅμα
[3, 15]	δὲ πολεμικῆς ὁρμῆς, ἐπιτυχὴς δ´	ἐν	ταῖς ἐπιβολαῖς, πάλαι δὲ παρωρμημένος
[3, 86]	ἦν φονεύειν τοὺς ὑποπίπτοντας τῶν	ἐν	ταῖς ἡλικίαις. ταῦτα δ´ ἐποίει
[3, 25]	πράξαιμι, πάντων τῶν ἄλλων σῳζομένων	ἐν	ταῖς ἰδίαις πατρίσιν, ἐν τοῖς
[3, 29]	ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους. καὶ μὴν	ἐν	ταῖς περὶ Σικελίαν συνθήκαις ἦν
[3, 62]	οὓς εἰλήφει κακοποιοῦντας τὴν πορείαν	ἐν	ταῖς περὶ τὰς Ἄλπεις δυσχωρίαις.
[3, 112]	ἐπεῖχον τὴν πόλιν. δεινοὶ γὰρ	ἐν	ταῖς περιστάσεσι Ῥωμαῖοι καὶ θεοὺς
[3, 10]	αὑτοὺς νικήσειν τοῖς δικαίοις, καθάπερ	ἐν	ταῖς πρὸ ταύτης βύβλοις περὶ
[3, 108]	ἐπειρᾶτο συνιστάνειν ὅτι τῶν μὲν	ἐν	ταῖς προγεγενημέναις μάχαις ἐλαττωμάτων οὐχ
[3, 113]	καὶ ποιῶν πολλαπλάσιον τὸ βάθος	ἐν	ταῖς σπείραις τοῦ μετώπου· τοὺς
[3, 29]	τὸ συνέχον τῆς ἐννοίας τῆς	ἐν	ταῖς συνθήκαις τῶν μὲν ὑπαρχόντων
[3, 86]	κατὰ τὴν δίοδον· καθάπερ γὰρ	ἐν	ταῖς τῶν πόλεων καταλήψεσι, καὶ
[3, 60]	τῆς δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον,	ἐν	ταῖς ὑπερβολαῖς διέφθειρεν. οἵ γε
[3, 72]	τετρακισχιλίους, ἐπῄει τοῖς ὑπεναντίοις σοβαρῶς,	ἐν	τάξει καὶ βάδην ποιούμενος τὴν
[3, 76]	πεζὴν καὶ τὴν ναυτικὴν στρατιὰν	ἐν	Ταρράκωνι τὴν παραχειμασίαν ἐποιεῖτο. διαδοὺς
[3, 24]	Καρχηδόνιος ποιείτω ἐν Ῥώμῃ. Πάλιν	ἐν	ταύταις ταῖς συνθήκαις τὰ μὲν
[3, 57]	τῆς ἔξω θαλάττης καὶ τῶν	ἐν	ταύτῃ συμβαινόντων ἰδιωμάτων, οὐδὲ μὴν
[3, 26]	ἐγγράφου τοιούτου μηδενός. ταῦτα γὰρ	ἐν	τῇ δευτέρᾳ λέγει βύβλῳ διαρρήδην.
[3, 56]	τῶν πολεμίων καὶ τῶν ποταμῶν	ἐν	τῇ καθόλου πορείᾳ, πολλοὺς δ´
[3, 77]	τῶν ὑπεναντίων. Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων	ἐν	τῇ Κελτικῇ τοὺς μὲν Ῥωμαίους
[3, 22]	ἀποδιδότωσαν ἀκέραιον. φρούριον μὴ ἐνοικοδομείτωσαν	ἐν	τῇ Λατίνῃ. ἐὰν ὡς πολέμιοι
[3, 24]	κτίζειν. ἐὰν δὲ Καρχηδόνιοι λάβωσιν	ἐν	τῇ Λατίνῃ πόλιν τινὰ μὴ
[3, 16]	πάσας δ´ ἔχοντα τὰς ἐλπίδας	ἐν	τῇ Μακεδόνων οἰκίᾳ διὰ τὸ
[3, 113]	σχῆμα, βουλόμενος ἐφεδρείας μὲν τάξιν	ἐν	τῇ μάχῃ τοὺς Λίβυας αὐτῶν
[3, 9]	αὐτὸς ἦν, διὰ δὲ τὴν	ἐν	τῇ ναυμαχίᾳ τῶν Καρχηδονίων ἧτταν
[3, 72]	προσαναβεβηκότος τῷ ῥεύματι διὰ τὸν	ἐν	τῇ νυκτὶ γενόμενον ἐν τοῖς
[3, 78]	δυσχεραίνοντας ἐπὶ τῷ τὸν πόλεμον	ἐν	τῇ παρ´ αὑτῶν χώρᾳ λαμβάνειν
[3, 26]	βύβλῳ διαρρήδην. περὶ ὧν ἡμεῖς	ἐν	τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας πραγματείας
[3, 95]	ἐπὶ τῆς Ἰβηρίας στρατηγὸς κατηρτικὼς	ἐν	τῇ παραχειμασίᾳ τὰς ὑπὸ τἀδελφοῦ
[3, 77]	συμμάχους αὐτῶν τὸ μὲν πρῶτον	ἐν	τῇ πάσῃ φιλανθρωπίᾳ διεξῆγεν, μετὰ
[3, 82]	λαμβάνειν τί λέγειν εἰκὸς τοὺς	ἐν	τῇ πατρίδι τῆς μὲν χώρας
[3, 100]	τῶν κατασκόπων πλεῖστον ὑπάρχειν σῖτον	ἐν	τῇ περὶ τὴν Λουκαρίαν καὶ
[3, 102]	κίνδυνον. Μάρκος δὲ πολλοὺς μὲν	ἐν	τῇ περὶ τὸν χάρακα συμπλοκῇ
[3, 70]	τῶν Κελτῶν ἀθεσίαν οὐκ ἐμμενεῖν	ἐν	τῇ πίστει, τῶν Καρχηδονίων ἀπραγούντων
[3, 59]	πειρασόμεθα ποιεῖν, λαβόντες ἁρμόζοντα τόπον	ἐν	τῇ πραγματείᾳ τῷ μέρει τούτῳ,
[3, 28]	ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος	ἐν	τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ δεδηλώκαμεν.
[3, 34]	Ῥωμαίους, ὑπὲρ οὗ διήλθομεν ἡμεῖς	ἐν	τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ χάριν
[3, 40]	ὑπὲρ οὗ τὴν ἐξήγησιν ἡμεῖς	ἐν	τῇ προτέρᾳ βύβλῳ ταύτης ἐποιησάμεθα.
[3, 1]	τὸν περὶ Κοίλης Συρίας πόλεμον,	ἐν	τῇ πρώτῃ μὲν τῆς ὅλης
[3, 53]	σκευοφόρα καὶ τοὺς ἱππεῖς εἶχον	ἐν	τῇ πρωτοπορείᾳ, τοὺς δ´ ὁπλίτας
[3, 61]	δ´ αὐτὸ συνέβαινεν καὶ τοῖς	ἐν	τῇ Ῥώμῃ πεπονθέναι περὶ τῶν
[3, 87]	διαλύεσθαι συμβαίνει πάσας τὰς ἀρχὰς	ἐν	τῇ Ῥώμῃ πλὴν τῶν δημάρχων.
[3, 68]	περὶ τὸν Ἀννίβαν. οἱ δ´	ἐν	τῇ Ῥώμῃ, προσπεπτωκότων τῶν κατὰ
[3, 40]	Τάννητος καλουμένην κώμην. τοῖς δ´	ἐν	τῇ Ῥώμῃ προσπεσόντος ὅτι τὸ
[3, 103]	θαρραλεώτερον καὶ προπετέστερον. ~Οἱ δ´	ἐν	τῇ Ῥώμῃ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ
[3, 75]	δὲ κατὰ δύναμιν ἐπικρύπτεσθαι τοὺς	ἐν	τῇ Ῥώμῃ τὸ γεγονὸς ἔπεμψε
[3, 105]	τοῦ καὶ νῦν· τοῖς δ´	ἐν	τῇ Ῥώμῃ τότ´ ἐγένετο φανερὸν
[3, 56]	οὐ πλείους ἑξακισχιλίων, ὡς αὐτὸς	ἐν	τῇ στήλῃ τῇ περὶ τοῦ
[3, 115]	καὶ τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν	ἐν	τῇ συμπλοκῇ, πάντων ἐκθύμως καὶ
[3, 15]	Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι— κεῖσθαι γὰρ αὐτοὺς	ἐν	τῇ σφετέρᾳ πίστει— καὶ τὸν
[3, 25]	ἀμφότεροι, ἵνα ἐξῇ βοηθεῖν ἀλλήλοις	ἐν	τῇ τῶν πολεμουμένων χώρᾳ· ὁπότεροι
[3, 22]	πολέμιοι εἰς τὴν χώραν εἰσέλθωσιν,	ἐν	τῇ χώρᾳ μὴ ἐννυκτερευέτωσαν. ~Τὸ
[3, 90]	εὐδαίμονα καὶ πολλῶν χρόνων ἀπολέμητον,	ἐν	τοιαύτῃ περιουσίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἦσαν
[3, 59]	τὴν ἐμπειρίαν τὴν περὶ τούτων	ἐν	τοιούτοις καιροῖς, ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν
[3, 111]	παρὰ πολὺ τῶν πολεμίων ἱπποκρατοῦντας	ἐν	τοιούτοις τόποις διακριθῆναι περὶ τῶν
[3, 61]	καταφθαρήσεσθαι προδήλως αὐτὸν ὑπελάμβανεν. διόπερ	ἐν	τοιούτοις ὢν διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο
[3, 94]	δὲ τῷ φωτὶ συνιδὼν τοὺς	ἐν	τοῖς ἄκροις ἀντικαθημένους τοῖς λογχοφόροις
[3, 21]	τούτοις ἀκρίβειαν, παραπαίωσι τῆς ἀληθείας	ἐν	τοῖς ἀναγκαιοτάτοις διαβουλίοις, μήθ´ οἱ
[3, 47]	μυχὸν πρὸς τὴν ἑσπέραν νευούσας,	ἐν	τοῖς ἀποκλίνουσι μέρεσι τῶν Ἄλπεων
[3, 113]	τούτοις πεζοὺς τοὺς ἡμίσεις τῶν	ἐν	τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς Λιβύων, ἑξῆς
[3, 110]	ἐπιφορὰν ἐδέξαντο, προθέμενοί τινας τῶν	ἐν	τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς· μετὰ δὲ
[3, 115]	τοὺς Λίβυας αὐτῶν γενέσθαι τοὺς	ἐν	τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς· ὧν οἱ
[3, 73]	πρόσωπον οὐκ εἴων. οἱ δ´	ἐν	τοῖς βαρέσιν ὅπλοις παρ´ ἀμφοῖν
[3, 87]	δ´ οἱονεὶ διάδοχος τῆς ἀρχῆς	ἐν	τοῖς ἐκείνου περισπασμοῖς. ~Ἀννίβας δὲ
[3, 57]	διόπερ οὐ χρὴ θαυμάζειν οὐδ´	ἐν	τοῖς ἑξῆς, ἐὰν ἐπί τινας
[3, 5]	αὐτοὺς ἐξαναστῆσαι προθέμενοι διὰ τὰς	ἐν	τοῖς ἑξῆς ῥηθησομένας αἰτίας. οἷς
[3, 50]	περιπεσεῖν κινδύνοις. ἕως μὲν γὰρ	ἐν	τοῖς ἐπιπέδοις ἦσαν, ἀπείχοντο πάντες
[3, 68]	ἂν αὐτῶν ὑπὸ τῶν ἱππέων	ἐν	τοῖς ἐπιπέδοις συνέβη διαφθαρῆναι. νῦν
[3, 93]	Καρχηδονίων καὶ ποιησαμένων τὴν παρεμβολὴν	ἐν	τοῖς ἐπιπέδοις ὑπ´ αὐτὴν τὴν
[3, 17]	αὑτὸν καὶ γινόμενος αὐτουργὸς τῆς	ἐν	τοῖς ἔργοις ταλαιπωρίας, ἔστι δ´
[3, 111]	τοῦτο διαφυγεῖν· καὶ μάχεσθαι προφανῶς	ἐν	τοῖς ἡμετέροις προτερήμασι. τὸ δὲ
[3, 25]	σῳζομένων ἐν ταῖς ἰδίαις πατρίσιν,	ἐν	τοῖς ἰδίοις νόμοις, ἐπὶ τῶν
[3, 19]	θόρυβον καὶ ταραχὴν οὐ μικρὰν	ἐν	τοῖς Ἰλλυριοῖς κατεσκεύαζον. ἐξ οὗ
[3, 8]	γὰρ μεγάλην ἀνειληφότα τὴν δυναστείαν	ἐν	τοῖς κατ´ Ἰβηρίαν τόποις, μετὰ
[3, 87]	γὰρ ὑπαίθρου τῆς παραχειμασίας γεγενημένης	ἐν	τοῖς κατὰ Γαλατίαν τόποις, ὑπό
[3, 15]	πρόσχημα καὶ βασίλειον ἦν Καρχηδονίων	ἐν	τοῖς κατὰ τὴν Ἰβηρίαν τόποις.
[3, 33]	ὑπ´ Ἀννίβου, καθ´ οὓς καιροὺς	ἐν	τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν τόποις
[3, 118]	ἡττηθέντων τότε καὶ παραχωρησάντων τῆς	ἐν	τοῖς ὅπλοις ἀρετῆς, τῇ τοῦ
[3, 116]	τῆς κατὰ τὸν ἀγῶνα κρίσεως	ἐν	τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις κείμενον, παριππεύων
[3, 71]	ἐνεδρεύοντας, εἶναι δ´ ἐπιπροσθήσεις ἱκανὰς	ἐν	τοῖς πλείστοις τόποις. τὸ γὰρ
[3, 43]	δὲ τούτου γενομένου, καὶ τῶν	ἐν	τοῖς πλοίοις ἁμιλλωμένων μὲν πρὸς
[3, 6]	τὴν αὑτοῦ καὶ Μακεδόνων εὐεξίαν	ἐν	τοῖς πολεμικοῖς, ἔτι δὲ καὶ
[3, 89]	ἐκ τῆς πρώτης ἡλικίας συνεχῶς	ἐν	τοῖς πολεμικοῖς, ἡγεμόνι δὲ χρῆσθαι
[3, 48]	Πάδον πεδία κατοικοῦσι, καθάπερ ἡμεῖς	ἐν	τοῖς πρὸ τούτων ἐδηλώσαμεν, πρὸς
[3, 98]	ποιεῖν ἀνακεχωρηκὼς ἐστρατοπέδευε τῆς Ζακάνθης	ἐν	τοῖς πρὸς θάλατταν μέρεσιν, τοῦτον
[3, 110]	Αὔφιδον τὰς μὲν πηγὰς ἔχειν	ἐν	τοῖς πρὸς τὸ Τυρρηνικὸν κλίμασι
[3, 84]	τῆς λίμνης καὶ τῆς παρωρείας	ἐν	τοῖς στενοῖς συγκλεισθέντες αἰσχρῶς, ἔτι
[3, 112]	καὶ μηδὲν ἀπρεπὲς μηδ´ ἀγεννὲς	ἐν	τοῖς τοιούτοις καιροῖς ἡγεῖσθαι τῶν
[3, 71]	Κελτοὺς ἀεὶ τιθέναι τὰς ἐνέδρας	ἐν	τοῖς τοιούτοις χωρίοις, τοῖς δ´
[3, 106]	Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι καὶ παραλαβόντες τὴν	ἐν	τοῖς ὑπαίθροις ἐξουσίαν ἐχείριζον κατὰ
[3, 89]	σφίσι καὶ παιδομαθεῖ περὶ τὰς	ἐν	τοῖς ὑπαίθροις χρείας, νενικηκέναι δὲ
[3, 72]	τὸν ἐν τῇ νυκτὶ γενόμενον	ἐν	τοῖς ὑπὲρ τὰ στρατόπεδα τόποις
[3, 21]	διαφέρει τὸ σαφῶς εἰδέναι τὴν	ἐν	τούτοις ἀκρίβειαν, παραπαίωσι τῆς ἀληθείας
[3, 59]	διορθωσάμενοι τὴν τῶν προγεγονότων ἄγνοιαν	ἐν	τούτοις γνώριμα ποιήσωμεν τοῖς Ἕλλησι
[3, 89]	σφέτερα προτερήματα τοῖς λογισμοῖς ἀναχωρήσας	ἐν	τούτοις διέτριβε καὶ διὰ τούτων
[3, 81]	τῶν ἀφροδισίων ὁρμὰς καὶ τὴν	ἐν	τούτοις ἔκπληξιν οὐ μόνον πόλεις
[3, 77]	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	ἐν	τούτοις ἦν. ἐνισταμένης δὲ τῆς
[3, 41]	ἕως εἰς τὴν Ἀννίβου παρουσίαν	ἐν	τούτοις ἦν καὶ τοιαύτην εἰλήφει
[3, 99]	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	ἐν	τούτοις ἦν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς
[3, 9]	προκαταληφθεὶς δὲ ταῖς ἐμφυλίοις ταραχαῖς	ἐν	τούτοις καὶ περὶ ταύτας διέτριβε
[3, 26]	καὶ πλείους διεψεῦσθαι τῆς ἀληθείας	ἐν	τούτοις, πιστεύσαντας τῇ Φιλίνου γραφῇ.
[3, 39]	προκειμένης ἡμῖν διηγήσεως. Καρχηδόνιοι γὰρ	ἐν	τούτοις τοῖς καιροῖς τῆς μὲν
[3, 48]	καὶ τὰς μεγίστας ἐλπίδας ἔχων	ἐν	τούτοις τοῦ κατορθώσειν τοῖς ὅλοις,
[3, 4]	παρὸν καὶ πρὸς τὸ μέλλον	ἐν	τούτῳ πλεῖστον κείσεται τῷ μέρει.
[3, 1]	ἔτη πεντήκοντα τρία, περιέχεσθαι δ´	ἐν	τούτῳ τηλικαύτας καὶ τοιαύτας πράξεις,
[3, 60]	δὲ περιστρατοπεδεύσας τὴν βαρυτάτην πόλιν	ἐν	τρισὶν ἡμέραις ἐξεπολιόρκησεν. κατασφάξας δὲ
[3, 84]	τὸν ὅλον κίνδυνον τὸν γενόμενον	ἐν	Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις τοῦτον
[3, 82]	αὐτῶν δὲ κατόπιν τῶν πολεμίων	ἐν	Τυρρηνίᾳ στρατοπεδευόντων. τέλος δέ, ταῦτ´
[3, 80]	τοὺς ἑλώδεις τόπους καὶ καταλαβὼν	ἐν	Τυρρηνίᾳ τὸν Φλαμίνιον στρατοπεδεύοντα πρὸ
[3, 105]	τοῖς ὄμμασι περιεσπασμένων περὶ τοὺς	ἐν	τῷ γεωλόφῳ κινδυνεύοντας, ἀνύποπτος ἦν
[3, 87]	σκύλων. ἐξαπέστειλε δὲ κατὰ θάλατταν	ἐν	τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ τοὺς
[3, 41]	πολεμεῖν καὶ τοιαύτας ἐποιεῖτο παρασκευὰς	ἐν	τῷ Λιλυβαίῳ, πάντας καὶ πανταχόθεν
[3, 106]	καὶ τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ παραχειμάζοντος	ἐν	τῷ Λιλυβαίῳ στόλου, διεπέμψαντο δὲ
[3, 105]	Ἀννίβου συνεχῶς μὲν ἐπαποστέλλοντος τοῖς	ἐν	τῷ λόφῳ τοὺς βοηθήσοντας, ἑπομένου
[3, 89]	ἔχειν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας τὴν	ἐν	τῷ νικᾶν· περὶ δὲ τὴν
[3, 43]	Ἀννίβας δ´ ἅμα τῷ συνιδεῖν	ἐν	τῷ πέραν ἐγγίζοντας ἤδη τοὺς
[3, 42]	κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον	ἐν	τῷ πέραν πλῆθος ἡθροίσθη βαρβάρων
[3, 21]	τὰς τελευταίας συνθήκας τὰς γενομένας	ἐν	τῷ περὶ Σικελίας πολέμῳ. ἐν
[3, 79]	πηλοὺς ἀπώλλυντο, μίαν παρεχόμενα χρείαν	ἐν	τῷ πεσεῖν τοῖς ἀνθρώποις· καθεζόμενοι
[3, 21]	γὰρ ἐπὶ Λυτατίου γενομένας συνθήκας	ἐν	τῷ πολέμῳ τῷ περὶ Σικελίας,
[3, 78]	πορείαν. διαδοθείσης δὲ τῆς φήμης	ἐν	τῷ στρατοπέδῳ διότι μέλλει διά
[3, 33]	δὲ πρεσβύτατος αὐτῶν δείξας τοῖς	ἐν	τῷ συνεδρίῳ τὸν κόλπον ἐνταῦθα
[3, 26]	παρὰ τὸν Δία τὸν Καπετώλιον	ἐν	τῷ τῶν ἀγορανόμων ταμιείῳ, τίς
[3, 101]	πλείστας ἐλπίδας τῆς αὑτοῦ δυνάμεως	ἐν	τῷ τῶν ἱππέων τάγματι. ~Καθ´
[3, 117]	οἱ Ῥωμαῖοι, προσβάλλοντες τοὺς ἀπολελειμμένους	ἐν	τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι. τὸ
[3, 67]	δειπνοποιησαμένων δὲ καὶ κατακοιμισθέντων τῶν	ἐν	τῷ χάρακι, παρελθεῖν ἐάσαντες τὸ
[3, 109]	τὰς ἐλπίδας ἔχει τῆς σωτηρίας	ἐν	ὑμῖν. ὧν ὑμεῖς αὐτὴν μὴ
[3, 77]	τῶν ἐκ τῆς μάχης αἰχμαλώτων	ἐν	φυλακῇ συνεῖχεν, τὰ μέτρια τῶν
[3, 26]	τηρουμένων (τῶν) συνθηκῶν ἔτι νῦν	ἐν	χαλκώμασι παρὰ τὸν Δία τὸν
[3, 33]	ἐπὶ Λακινίῳ τὴν γραφὴν ταύτην	ἐν	χαλκώματι κατατεταγμένην ὑπ´ Ἀννίβου, καθ´
[3, 28]	τοὺς κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο χωρὶς λύτρων	ἐν	χάριτι τοὺς παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντας
[3, 116]	Λεύκιος Αἰμίλιος περιπεσὼν βιαίοις πληγαῖς	ἐν	χειρῶν νόμῳ μετήλλαξε τὸν βίον,
[3, 63]	καλλίστης ἐλπίδος μεταλλάξαι τὸν βίον	ἐν	χειρῶν νόμῳ, μηδενὸς κακοῦ λαβόντας
[3, 87]	καιρῷ καταστρατοπεδεύσας παρὰ τὸν Ἀδρίαν	ἐν	χώρᾳ πρὸς πάντα τὰ γεννήματα
[3, 99]	ἡμέραν καὶ καιρὸν καὶ τόπον,	ἐν	ᾧ δεήσει τοὺς ἐκδεξομένους αὐτὸν
[3, 92]	ἀλλ´ εἰς τοιοῦτον ἀπερείσασθαι τόπον,	ἐν	ᾧ δυνήσεται ποιήσασθαι καὶ τὴν
[3, 11]	τὴν ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν ἐν αὐτοῖς.	ἐν	ᾧ καὶ πλείους ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος
[3, 74]	συστάδην, ἐφάμιλλον ποιούμενοι τὸν κίνδυνον.	~ἐν	ᾧ καιρῷ διαναστάντων τῶν ἐκ
[3, 116]	κατέπληξε ταῖς ψυχαῖς τοὺς Ῥωμαίους.	ἐν	ᾧ καιρῷ καὶ Λεύκιος Αἰμίλιος
[3, 84]	τί δεῖ πράττειν ἀπώλλυντο παραδόξως.	ἐν	ᾧ καιρῷ καὶ τὸν Φλαμίνιον
[3, 88]	πᾶσαν ἀδεῶς ἐλεηλάτει τὴν Δαυνίαν.	ἐν	ᾧ καιρῷ καὶ Φάβιος μετὰ
[3, 87]	αὐτῷ μῖσος ἔμφυτον πρὸς Ῥωμαίους.	~ἐν	ᾧ καιρῷ καταστρατοπεδεύσας παρὰ τὸν
[3, 53]	δύσβατον καὶ κρημνώδη περαιουμένων αὐτῶν.	~ἐν	ᾧ καιρῷ πάντας ἄρδην ἀπολέσθαι
[3, 116]	τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς ἐκκλίναντες ἀπεχώρουν.	ἐν	ᾧ καιρῷ πραγματικὸν δοκεῖ ποιῆσαι
[3, 53]	ἅμα δὲ προσδέξασθαι τοὺς ἀπολειπομένους.	ἐν	ᾧ καιρῷ συνέβη πολλοὺς μὲν
[3, 43]	γινόμενον ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν ἀγωνίας.	ἐν	ᾧ καιρῷ τῶν βαρβάρων ἀπολελοιπότων
[3, 42]	στάδια, παραγενόμενοι πρός τινα τόπον,	ἐν	ᾧ συνέβαινε περί τι χωρίον
[3, 41]	καὶ τοιαύτην εἰλήφει διέξοδον, οἵαν	ἔν	τε τοῖς πρὸ τοῦ καὶ
[3, 40]	Βοῖοι συνέντες αὐτοῦ τὴν παρουσίαν,	ἔν	τισι δρυμοῖς ἑτοιμάσαντες ἐνέδρας ἅμα
[3, 19]	ἑτοίμους λέμβους πρὸς τὸ συμβαῖνον	ἔν	τισι τόποις ἐρήμοις ὑφορμοῦντας ἐπὶ
[3, 37]	καὶ τρεῖς ὀνομασίας, τὸ μὲν	ἓν	μέρος αὐτῆς Ἀσίαν, τὸ δ´
[3, 108]	ταῖς προγεγενημέναις μάχαις ἐλαττωμάτων οὐχ	ἓν	οὐδὲ δεύτερον, καὶ πλείω δ´
[3, 118]	τούτων τῶν ἔργων καταστρέψομεν, ἃ	περιέλαβεν	Ἰβηρικῶν καὶ τῶν Ἰταλικῶν ἡ
[3, 62]	παραίνεσιν. συναγαγὼν γὰρ τὰ πλήθη	παρήγαγεν	νεανίσκους τῶν αἰχμαλώτων, οὓς εἰλήφει
[3, 35]	πεντακισμυρίους ἱππεῖς δὲ πρὸς ἐννακισχιλίους	ἦγεν	διὰ τῶν Πυρηναίων λεγομένων ὀρῶν
[3, 4]	χρόνος ὁ πεντηκοντακαιτριετὴς εἰς ταῦτ´	ἔληγεν,	ἥ τ´ αὔξησις καὶ προκοπὴ
[3, 77]	πρῶτον ἐν τῇ πάσῃ φιλανθρωπίᾳ	διεξῆγεν,	μετὰ δὲ ταῦτα συναγαγὼν παρεκάλει,
[3, 50]	πρᾶξιν τοιαύτην. ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν	προῆγεν	ἐμφανῶς καὶ συνεγγίσας ταῖς δυσχωρίαις
[3, 66]	τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ πέραν	προῆγεν	παρὰ τὸν ποταμόν, τὴν ἐναντίαν
[3, 90]	~διόπερ κατὰ τοὺς ἑξῆς χρόνους	ἀντιπαρῆγεν	τοῖς πολεμίοις ἀεὶ καὶ τοὺς
[3, 3]	τίνα τρόπον ἐκ τῆς Ἑλλάδος	ἔφυγεν,	δεύτερον δὲ πῶς ἡττηθεὶς τῆς
[3, 22]	βίᾳ κατενεχθῇ, μὴ ἐξέστω αὐτῷ	μηδὲν	ἀγοράζειν μηδὲ λαμβάνειν πλὴν ὅσα
[3, 31]	γε περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα	μηδὲν	ἂν ἐκ τῶν νῦν παρόντων
[3, 112]	θεοὺς ἐξιλάσασθαι καὶ ἀνθρώπους καὶ	μηδὲν	ἀπρεπὲς μηδ´ ἀγεννὲς ἐν τοῖς
[3, 94]	τοὺς πολεμίους ἡλίκην ὑπὲρ τοῦ	μηδὲν	αὐτοὺς παθεῖν δεινόν. ὧν οὐδὲ
[3, 52]	βουλόμενοι μήτε ποιῆσαι μήτε παθεῖν	μηδὲν	δυσχερές, ὑπισχνουμένων δὲ καὶ δώσειν
[3, 31]	τὴν κατάστασιν παροξύναι δικαίως, εἰ	μηδὲν	εἰδείη τῆς τῶν προγεγονότων περὶ
[3, 29]	μήτε ξενολογεῖν μήτ´ ἐπιτάττειν μηδετέρους	μηδὲν	ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις καὶ
[3, 27]	μηδετέρους ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις	μηδὲν	ἐπιτάττειν μηδ´ οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ μηδὲ
[3, 22]	τοῖς δὲ κατ´ ἐμπορίαν παραγινομένοις	μηδὲν	ἔστω τέλος πλὴν ἐπὶ κήρυκι
[3, 110]	διὰ τὸ τοῖς μὲν Καρχηδονίοις	μηδὲν	ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον, τοῖς δὲ Ῥωμαίοις
[3, 23]	ἐπισκευὴν πλοίου, ταῦτα, πάρεξ δὲ	μηδὲν	οἴονται δεῖν λαμβάνειν, (καὶ) κατ´
[3, 71]	τὸ λαθεῖν καὶ πρὸς τὸ	μηδὲν	παθεῖν τοὺς ἐνεδρεύσαντας εὐφυέστεροι τυγχάνουσιν
[3, 84]	τοὺς ὑπεναντίους ἠδυνάτουν διὰ τὸ	μηδὲν	συνορᾶν τῶν γινομένων, καίπερ μεγάλην
[3, 58]	χάριν προτιμῆσαι τὴν ἀλήθειαν καὶ	μηδὲν	τῶν πάρεξ ὄντων ἡμῖν ἀναγγεῖλαι.
[3, 70]	καὶ καταπιστεύων τοῖς πράγμασι παραλόγως	ἔσπευδεν	κρῖναι δι´ αὑτοῦ τὰ ὅλα
[3, 32]	διάθεσιν. ἀλλ´ οὐκ ἔστι τούτων	οὐδέν,	ἀλλ´ ὅσῳ διαφέρει τὸ μαθεῖν
[3, 20]	οἷα γράφει Χαιρέας καὶ Σωσύλος	οὐδὲν	ἂν δέοι πλέον λέγειν· οὐ
[3, 6]	τὴν Ἀσίαν, ἐν ᾗ ´κεῖνος	οὐδὲν	ἀξιόχρεων οὐδ´ ἀντίπαλον εὑρὼν ταῖς
[3, 118]	οὐ μὴν ἥ γε σύγκλητος	οὐδὲν	ἀπέλειπε τῶν ἐνδεχομένων, ἀλλὰ παρεκάλει
[3, 36]	λέξεσι. τῆς γὰρ διανοίας ἐπ´	οὐδὲν	ἀπερειδομένης οὐδὲ δυναμένης ἐφαρμόττειν τὸ
[3, 17]	τῶν Ἰβήρων, τὸ δὲ μέγιστον,	οὐδὲν	ἀπολιπὼν ὄπισθεν πολέμιον ἀσφαλῶς ποιήσεσθαι
[3, 36]	δυναμένης ἐφαρμόττειν τὸ λεγόμενον ἐπ´	οὐδὲν	γνώριμον, ἀνυπότακτος καὶ κωφὴ γίνεθ´
[3, 84]	εἴκειν τοῖς παροῦσιν οὔτε πράττειν	οὐδὲν	δυνάμενοι, τοῦτο δ´ ἐκ τῶν
[3, 20]	οὔτ´ ἀληθές ἐστι τὸ παράπαν	οὐδέν,	εἰ μὴ νὴ Δία πρὸς
[3, 33]	παρὰ τῶν Καρχηδονίων ἄλλο μὲν	οὐδὲν	εἶπαν, ὁ δὲ πρεσβύτατος αὐτῶν
[3, 10]	μέν, οὐκ ἔχοντες δὲ ποιεῖν	οὐδὲν	ἐξεχώρησαν Σαρδόνος, συνεχώρησαν δ´ εἰσοίσειν
[3, 57]	τοῦ καθ´ Ἡρακλέους στήλας στόματος	οὐδὲν	ἐπὶ πλεῖον εἰρήκαμεν οὔτε περὶ
[3, 106]	γὰρ ἢ μνήμης ἄξιον ἁπλῶς	οὐδὲν	ἐπράχθη διὰ τὴν ἐντολὴν καὶ
[3, 103]	καὶ Φάβιος ἐπὶ τὰς δυνάμεις	οὐδὲν	ἠλλοιωμένος ὑπὸ τῶν συμβεβηκότων, ἔτι
[3, 90]	Μάρκῳ γε τῷ συνάρχοντι τούτων	οὐδὲν	ἤρεσκεν. σύμψηφον δὲ τοῖς ὄχλοις
[3, 8]	πρὸς αὐτά; δῆλον γὰρ ὡς	οὐδέν.	οἵ γε τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ
[3, 7]	σωμάτων θεραπείας, οὔτε τὸν πραγματικὸν	οὐδὲν	οἷόν τε κατὰ τρόπον χειρίσαι
[3, 32]	οὐδὲ καταλαβεῖν ἐξ αὐτῶν βεβαίως	οὐδὲν	οἷόν τε τοὺς ἀναγινώσκοντας, πρῶτον
[3, 84]	τὸ γεγονὸς ἀτύχημα καὶ ποιεῖν	οὐδὲν	ὄντες ἔτι δυνατοὶ διὰ τὸ
[3, 21]	οὔτε γεγενημένας, εἴ τε γεγόνασιν,	οὐδὲν	οὔσας πρὸς αὑτοὺς διὰ τὸ
[3, 116]	τεταγμένοις μέγα μὲν οὔτ´ ἐποίουν	οὐδὲν	οὔτ´ ἔπασχον διὰ τὴν ἰδιότητα
[3, 7]	τῆς τῶν προειρημένων ἐπιγνώσεως. διόπερ	οὐδὲν	οὕτω φυλακτέον καὶ ζητητέον ὡς
[3, 21]	Ἰβηρίας οὐκ ἔφασαν ὑπάρχειν ἔγγραφον	οὐδέν,	περὶ δὲ τοῦ τοῖς ἑκατέρων
[3, 20]	ἀναγκαίων οὐδενὶ προΐεσθαι τῶν ἀπορρήτων	οὐδέν;	ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές
[3, 31]	τέρπει, πρὸς δὲ τὸ μέλλον	οὐδὲν	ὠφελεῖ τὸ παράπαν. ~Ἧι καὶ
[3, 111]	τῶν ὅλων. πάντων δὲ τὸ	ῥηθὲν	ἐπισημηναμένων διὰ τὴν ἐνάργειαν τούτου
[3, 96]	τὸ μὲν πρῶτον εἰς Σαρδόν´,	ἐκεῖθεν	δὲ πρὸς τοὺς περὶ Πίσας
[3, 19]	τῆς θερείας εἰς τὴν Ῥώμην	ἐπανῆλθεν	καὶ τὴν εἴσοδον ἐποιήσατο μετὰ
[3, 102]	τῆς χώρας διεφθαρκώς, τότε μὲν	ἐπανῆλθεν,	μεγάλας ἐλπίδας ἔχων ὑπὲρ τοῦ
[3, 100]	ἦν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς Ἀννίβας,	ὅθεν	ἀπελίπομεν, πυνθανόμενος παρὰ τῶν κατασκόπων
[3, 55]	τὸ πῆγμα τῆς προϋπαρχούσης χιόνος.	ὅθεν	ἀποστὰς τῆς τοιαύτης ἐλπίδος ἐστρατοπέδευσε
[3, 39]	ἀπὸ στηλῶν εἶναι συμβαίνει τρισχιλίους,	ὅθεν	ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν Ἀννίβας τὴν
[3, 68]	τὰς ὑπὲρ τῶν ὅλων ἐλπίδας.	ὅθεν	καὶ συνάψαντος τοῦ Τεβερίου καὶ
[3, 7]	πῶς καὶ διὰ τί καὶ	πόθεν	ἕκαστα τῶν πραγμάτων τὰς ἀφορμὰς
[3, 26]	τὰ κοινὰ σπουδάζειν ἠγνόουν— ἀλλὰ	πόθεν	ἢ πῶς ἐθάρρησε γράψαι τἀναντία
[3, 36]	τὴν διήγησιν, ῥητέον ἂν εἴη	πόθεν	ὁρμήσας Ἀννίβας καὶ τίνας καὶ
[3, 93]	τοῖς τόποις καὶ τίνες καὶ	πόθεν	πρῶτον ἐγχειρήσουσι τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας
[3, 6]	γὰρ ἀληθῶς ἦσαν αἰτίαι, καὶ	πόθεν	φῦναι συνέβη τὸν πρὸς τοὺς
[3, 41]	ἐν τῷ Λιλυβαίῳ, πάντας καὶ	πανταχόθεν	ἁθροίζων, ὡς εὐθέως ἐκ κατάπλου
[3, 40]	παρελθεῖν εἰς τοὺς ὑλώδεις τόπους	πανταχόθεν	ἅμα προσπεσόντες πολλοὺς ἀπέκτειναν τῶν
[3, 84]	τοὺς ἐν ταῖς ἐνέδραις συνεπεχείρει	πανταχόθεν	ἅμα τοῖς πολεμίοις. οἱ δὲ
[3, 61]	Πάδον πεδίων ὡς ἀπὸ μεσημβρίας.	πανταχόθεν	δὲ τοῦ κινήματος ἅμα γινομένου,
[3, 75]	χιλίους πελτοφόρους· πάντα δὲ καὶ	πανταχόθεν	ἐνεργῶς ἡτοίμαζον. τότε γάρ εἰσι
[3, 105]	ἀποδοθέντος τοῖς ἐν ταῖς ἐνέδραις,	πανταχόθεν	ἐπιφαινομένων καὶ προσπιπτόντων τούτων, οὐκέτι
[3, 42]	πολεμίων ἐφεστώτων, οὔτ´ ἐπιμένειν, μὴ	πανταχόθεν	προσδέξηται τοὺς ὑπεναντίους, ἐπιγενομένης τῆς
[3, 116]	τοὺς πολεμίους παρεσκεύαζον, περισπῶντες καὶ	πανταχόθεν	προσπίπτοντες. ἐπεὶ δ´ οἱ περὶ
[3, 19]	τὸ γινόμενον, προσέκειντο κατόπιν· καὶ	πανταχόθεν	προσπίπτοντες θόρυβον καὶ ταραχὴν οὐ
[3, 82]	ταῦτα πορθουμένης τῆς χώρας, καὶ	πανταχόθεν	τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος τὴν καταφθορὰν
[3, 46]	πάντα τόπον ὥρμα· περιεχόμενα δὲ	πανταχόθεν	ὑπὸ τοῦ ῥεύματος ἀπεδειλία καὶ
[3, 17]	τὸ δὲ μέγιστον, οὐδὲν ἀπολιπὼν	ὄπισθεν	πολέμιον ἀσφαλῶς ποιήσεσθαι τὴν εἰς
[3, 85]	ἐπιφθεγξάμενος τὸν αὐτὸν ὃν καὶ	πρόσθεν	λόγον ὅτι πάρεστι πολεμήσων οὐκ
[3, 109]	μὴ τοῦτ´ εἴη δυνατόν, τεθνάναι	πρόσθεν	μαχόμενος ἢ ζῶν ἐπιδεῖν τὴν
[3, 84]	παρέχεσθαι χρείαν· ἀεὶ δὲ τοῦ	πρόσθεν	ὀρεγόμενοι προῆγον, πεπεισμένοι συμπεσεῖσθαί τισιν,
[3, 66]	ποταμόν, τὴν ἐναντίαν ποιούμενος τῇ	πρόσθεν	παρόδῳ· κατὰ ῥοῦν γὰρ ἐποιεῖτο
[3, 80]	δὲ τὴν μὲν χώραν τὴν	πρόσθεν	πολλῆς γέμειν ὠφελείας, τὸν δὲ
[3, 113]	αὐτῆς εὐθείας ἐξέτεινε, πυκνοτέρας ἢ	πρόσθεν	τὰς σημείας καθιστάνων, καὶ ποιῶν
[3, 80]	στρατοπεδείαν καὶ καθέντος εἰς τοὺς	ἔμπροσθεν	τόπους τὰ μὲν ἀγωνιῶν τὸν
[3, 15]	Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι μικροῖς	ἔμπροσθεν	χρόνοις, στασιαζόντων αὐτῶν, λαβόντες τὴν
[3, 64]	τὸν δὲ Τίκινον κρίνων εἰς	τοὔμπροσθεν	διαβαίνειν, τοῖς μὲν ἐπιτηδείοις γεφυροποιεῖν
[3, 60]	μὴ μέλλειν ἀλλὰ προάγειν εἰς	τοὔμπροσθεν	καὶ πράττειν τι πρὸς τὸ
[3, 51]	οἱ δὲ κατὰ τὴν εἰς	τοὔμπροσθεν	ὁρμὴν ἐξωθοῦντες πᾶν τὸ παραπῖπτον
[3, 17]	πολέμιον ἀσφαλῶς ποιήσεσθαι τὴν εἰς	τοὔμπροσθεν	πορείαν. χωρίς τε τούτων εὐπορήσειν
[3, 79]	δὲ Κελτοὶ δυσχερῶς μὲν εἰς	τοὔμπροσθεν	προύβαινον, τεταραγμένων καὶ διαπεπατημένων εἰς
[3, 82]	μὴν Ἀννίβας ἅμα μὲν εἰς	τοὔμπροσθεν	ὡς πρὸς τὴν Ῥώμην προῄει
[3, 76]	καλούμενον Ἐμπόριον τόπους. ἀρξάμενος δ´	ἐντεῦθεν	ἀποβάσεις ἐποιεῖτο καὶ τοὺς μὲν
[3, 39]	εἰς περὶ ἑξακοσίους) καὶ μὴν	ἐντεῦθεν	ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν
[3, 33]	Ῥωμαίων πρέσβεις— τὴν γὰρ παρέκβασιν	ἐντεῦθεν	ἐποιησάμεθα— διακούσαντες τὰ παρὰ τῶν
[3, 9]	Καρχηδονίων πολέμου— τὴν γὰρ παρέκβασιν	ἐντεῦθεν	ἐποιησάμεθα νομιστέον πρῶτον μὲν αἴτιον
[3, 69]	προκαθήμενοι τῆς τῶν Καρχηδονίων παρεμβολῆς	ἐντεῦθεν	ταῖς ἐφεδρείαις ἐβοήθουν τοῖς πιεζομένοις·
[3, 31]	καὶ τίνος χάριν ἐπράχθη τὸ	πραχθὲν	καὶ πότερον εὔλογον ἔσχε τὸ
[3, 50]	ὅλην ὑπόθεσιν. ὧν πραξάντων τὸ	συνταχθέν,	ἐπιγνοὺς ὁ στρατηγὸς ὅτι τὰς
[3, 117]	κατάρξασθαι τὴν μάχην κατὰ τὸ	συνταχθὲν	ἐπολιόρκουν οἱ Ῥωμαῖοι, προσβάλλοντες τοὺς
[3, 71]	στρατοπεδείας. τῶν δὲ πραξάντων τὸ	συνταχθέν,	τούτους μὲν ὄντας ἱππεῖς χιλίους
[3, 69]	χώραν. τῶν δὲ πραξάντων τὸ	προσταχθὲν	καὶ πολλὴν περιβαλομένων λείαν, εὐθέως
[3, 59]	ἔτι δὲ Γαλατίαν καὶ τὴν	ἔξωθεν	ταύταις ταῖς χώραις συγκυροῦσαν θάλατταν,
[3, 55]	ἐπὶ τὴν ὑποκάτω καὶ συνεστηκυῖαν	ἐπιβαῖεν,	οὐκέτι διέκοπτον, ἀλλ´ ἐπέπλεον ὀλισθάνοντες
[3, 34]	μὲν ὃν τρόπον ἔκδοτον αὐτὸν	ἐγχειρήσαιεν	αἰτεῖσθαι Ῥωμαῖοι καὶ πάντας τοὺς
[3, 31]	τὰ τοιαῦτα θεωμένων τάχ´ ἂν	φήσαιεν	ἡμᾶς οὐκ ἀναγκαίως ἐπὶ πλεῖον
[3, 55]	κάτω χιόνα διακόπτειν, ὁπότε πεσόντες	βουληθεῖεν	ἢ τοῖς γόνασιν ἢ ταῖς
[3, 51]	ἀντίοι συμπίπτοντες τοῖς ὑποζυγίοις, ὁπότε	διαπτοηθεῖεν	ἐκ τῆς πληγῆς, οἱ δὲ
[3, 26]	τὴν Ῥηγίνων παρεσπόνδησαν, εἰκότως ἂν	δόξειεν	δυσαρεστεῖν. εἰ δὲ παρὰ τοὺς
[3, 29]	καὶ πάντως ἂν εἰκὸς εἶναι	δόξειεν.	οὐ γὰρ δήπου τοιαύτας ἔμελλον
[3, 26]	ταμιείῳ, τίς οὐκ ἂν εἰκότως	θαυμάσειεν	Φιλίνου τοῦ συγγραφέως, οὐ διότι
[3, 26]	τούτοις, διότι Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις	ὑπάρχοιεν	συνθῆκαι, καθ´ ἃς ἔδει Ῥωμαίους
[3, 4]	τοῖς πέλας οὐδεὶς νοῦν ἔχων	ἕνεκεν	αὐτοῦ τοῦ καταγωνίσασθαι τοὺς ἀντιταττομένους,
[3, 86]	χώραν καὶ τὴν τῶν Πικέντων	ἧκεν	δεκαταῖος πρὸς τοὺς κατὰ τὸν
[3, 6]	ἀρχὴ τί διαφέρει καὶ πόσον	διέστηκεν	αἰτίας καὶ προφάσεως, καὶ διότι
[3, 111]	εἰρημένοις· ὁ δὲ νῦν ἀγὼν	ἐνέστηκεν	περὶ τῶν πόλεων καὶ τῶν
[3, 109]	γυναικῶν καὶ τέκνων ὁ κίνδυνος	συνέστηκεν,	καὶ πολλαπλασίαν τὰ μετὰ ταῦτα
[3, 90]	γε τῷ συνάρχοντι τούτων οὐδὲν	ἤρεσκεν.	σύμψηφον δὲ τοῖς ὄχλοις ποιῶν
[3, 85]	μὲν ἦσαν Ῥωμαῖοι τῶν ἑαλωκότων,	διέδωκεν	εἰς φυλακὴν ἐπὶ τὰ τάγματα,
[3, 94]	ἀπελθεῖν θυσίας εἰς τὴν Ῥώμην	παρέδωκεν	τῷ συνάρχοντι τὰ στρατόπεδα καὶ
[3, 37]	στηλῶν Ἡρακλείων, τοῦ δὲ περιέχοντος	πέπτωκεν	ὑπό τε τὴν μεσημβρίαν καὶ
[3, 47]	τῶν κατὰ τὸν Ῥοδανὸν τόπων	ἐνέβαλεν	εἰς Ἰταλίαν. Ἔνιοι δὲ τῶν
[3, 60]	τῆς δυνάμεως, ὅπερ ἔχων Ἀννίβας	ἐνέβαλεν	εἰς Ἰταλίαν, ἤδη δεδηλώκαμεν. μετὰ
[3, 82]	ὑπεράρας τὴν τῶν Ῥωμαίων στρατοπεδείαν	ἐνέβαλεν	εἰς τὴν προκειμένην χώραν, εὐθέως
[3, 54]	τὸ παραπεσὸν τῆς ὁδοῦ καὶ	σφαλὲν	ἐφέρετο κατὰ τῶν κρημνῶν. οὐ
[3, 33]	τῶν πόλεων τῶν Μεταγωνιτῶν καλουμένων	ἀπέστειλεν	ἄλλους εἰς Καρχηδόνα πεζοὺς τετρακισχιλίους,
[3, 71]	πρὸς τῷ στρατηγεῖν τοὺς ὑπεναντίους.	ἔμελλεν	δ´ εὐχερῶς λήσειν· οἱ γὰρ
[3, 39]	περὶ χιλίους διακοσίους· ἃς ὑπερβαλὼν	ἔμελλεν	ἥξειν εἰς τὰ περὶ τὸν
[3, 80]	εἰς τοὺς ἔμπροσθεν τόπους τὰ	μὲν	ἀγωνιῶν τὸν ἐπιτωθασμὸν τῶν ὄχλων
[3, 15]	ἔπεμπον εἰς τὴν Ῥώμην, ἅμα	μὲν	ἀγωνιῶντες περὶ σφῶν καὶ προορώμενοι
[3, 49]	ἐνεβίβαζε τὰς δυνάμεις. καὶ τὸν	μὲν	ἀδελφὸν ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς ἐν
[3, 20]	δύο προτείνοντες αὐτοῖς, ὧν τὸ	μὲν	αἰσχύνην ἅμα καὶ βλάβην ἐδόκει
[3, 9]	παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα νομιστέον πρῶτον	μὲν	αἴτιον γεγονέναι τὸν Ἀμίλκου θυμὸν
[3, 98]	τοῖς πρὸς θάλατταν μέρεσιν, τοῦτον	μὲν	ἄκακον ὄντα τὸν ἄνδρα καὶ
[3, 9]	τῇ ψυχῇ τῷ δοκεῖν αὐτὸς	μὲν	ἀκέραια διατετηρηκέναι τὰ περὶ τὸν
[3, 104]	δώδεκα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ τὰ	μὲν	ἀκούων τῶν ἁλισκομένων αἰχμαλώτων, τὰ
[3, 55]	διατεθεῖσθαι· τῶν γὰρ Ἄλπεων τὰ	μὲν	ἄκρα καὶ τὰ πρὸς τὰς
[3, 6]	ταύτας αἰτίας ὑπάρχειν, ὧν πολλὰ	μὲν	Ἀλέξανδρος πρότερον, οὐκ ὀλίγα δὲ
[3, 15]	θυμοῦ βιαίου· διὸ καὶ ταῖς	μὲν	ἀληθιναῖς αἰτίαις οὐκ ἐχρῆτο, κατέφευγε
[3, 25]	Σικελίας πόλεμον· ἐν αἷς τὰ	μὲν	ἄλλα τηροῦσι πάντα κατὰ τὰς
[3, 78]	τῆς χώρας δοκούντων ἐμπειρεῖν τὰς	μὲν	ἄλλας ἐμβολὰς τὰς εἰς τὴν
[3, 11]	καὶ ποιήσαι τὰ νομιζόμενα, τοὺς	μὲν	ἄλλους τοὺς περὶ τὴν θυσίαν
[3, 11]	σαφῶς ἠξίου τὸν Ἀντίοχον, ἕως	μὲν	ἄν τι δυσχερὲς βουλεύηται κατὰ
[3, 10]	πρότερον τῆς καταρχῆς αὐτοῦ, πολλὰ	μὲν	ἂν εὕροι τις εἰς τοῦτο·
[3, 53]	δύ´ ἡμέρας προσέμεινε, βουλόμενος ἅμα	μὲν	ἀναπαῦσαι τοὺς διασῳζομένους, ἅμα δὲ
[3, 41]	βουλόμενος εἰδέναι τὴν ἀκρίβειαν, αὐτὸς	μὲν	ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ
[3, 117]	τῆς ἑαυτοῦ παρεμβολῆς, ἵν´ ἐὰν	μὲν	Ἀννίβας ὀλιγωρήσας τοῦ χάρακος ἐκτάξῃ
[3, 35]	τῆς δυνάμεως ἧς εἶχε τῷ	μὲν	Ἄννωνι πεζοὺς μυρίους ἱππεῖς δὲ
[3, 51]	τῶν ἵππων· τούτων γὰρ οἱ	μὲν	ἀντίοι συμπίπτοντες τοῖς ὑποζυγίοις, ὁπότε
[3, 32]	τὰς αἰτίας. θεωροῦμεν δὲ τὸν	μὲν	Ἀντιοχικὸν πόλεμον ἐκ τοῦ Φιλιππικοῦ
[3, 18]	δὲ τῶν λοιπῶν πόλεων τοὺς	μὲν	ἀντιπολιτευομένους ἐπανείλετο, τοῖς δ´ αὑτοῦ
[3, 76]	ἐντεῦθεν ἀποβάσεις ἐποιεῖτο καὶ τοὺς	μὲν	ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν τὴν παραλίαν
[3, 26]	συνθῆκαι, καθ´ ἃς ἔδει Ῥωμαίους	μὲν	ἀπέχεσθαι Σικελίας ἁπάσης, Καρχηδονίους δ´
[3, 41]	αὐτῷ παρεῖναι τοὺς ὑπεναντίους, τὰ	μὲν	ἀπιστῶν διὰ τὸ τάχος τῆς
[3, 53]	παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν· ὧν οἱ	μὲν	ἀπὸ τῆς οὐραγίας, οἱ δ´
[3, 5]	ῥηθησομένας αἰτίας. οἷς κατάλληλα Μακεδόνων	μὲν	ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων φιλίας, Λακεδαιμονίων
[3, 91]	μεσογαίου στεναὶ καὶ δύσβατοι, μία	μὲν	ἀπὸ τῆς Σαυνίτιδος, (δευτέρα δ´
[3, 115]	τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς· ὧν οἱ	μὲν	ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος κλίναντες
[3, 61]	πράγμασιν. ὁ δὲ Τεβέριος τοὺς	μὲν	ἀπὸ τοῦ στόλου παραυτίκα συναθροίσας
[3, 62]	πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἐκείνου	μὲν	ἀπολελυμένου, σφᾶς δ´ αὐτοὺς ἀκμὴν
[3, 105]	ὑπὸ τὴν τούτων ἀσφάλειαν, πολλοὺς	μὲν	ἀπολελωκότες τῶν εὐζώνων, ἔτι δὲ
[3, 56]	διανύσας ἥψατο τῶν ἐπιπέδων, πολλοὺς	μὲν	ἀπολωλεκὼς τῶν στρατιωτῶν ὑπό τε
[3, 94]	τὸ γινόμενον. Φάβιος δὲ τὰ	μὲν	ἀπορούμενος ἐπὶ τῷ συμβαίνοντι καὶ
[3, 6]	ὁ προειρημένος ἐνέστη πόλεμος, πρώτην	μὲν	ἀποφαίνουσι τὴν Ζακάνθης πολιορκίαν ὑπὸ
[3, 60]	τὴν παρώρειαν τῶν Ἄλπεων τὰς	μὲν	ἀρχὰς ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις. οὐ
[3, 51]	βάρβαροι συνθεασάμενοι τὸ γεγονὸς τὰς	μὲν	ἀρχὰς ἀπέστησαν τῆς ἐπιβολῆς· μετὰ
[3, 115]	πρώτης ἐκ τῶν προτεταγμένων, τὰς	μὲν	ἀρχὰς αὐτῶν τῶν εὐζώνων ἔπισος
[3, 100]	Λουκαρίας ἀπέχει διακόσια στάδια, τὰς	μὲν	ἀρχὰς διὰ λόγων τοὺς ἐνοικοῦντας
[3, 1]	~ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΤΡΙΤΗ. ~Ὅτι	μὲν	ἀρχὰς ὑποτιθέμεθα τῆς αὑτῶν πραγματείας
[3, 40]	Ῥωμαίων. οἱ δὲ λοιποὶ τὰς	μὲν	ἀρχὰς ὥρμησαν πρὸς φυγήν· ἐπεὶ
[3, 96]	πεντηρικοῖς, πυθόμενοι τὸν ἀνάπλουν οὗτοι	μὲν	αὖθις ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Σαρδόνα,
[3, 96]	σωτηρίας ἑτοίμην παρασκευάζουσα. πλὴν δύο	μὲν	αὐτάνδρους νῆας ἀποβαλόντες, τεττάρων δὲ
[3, 72]	ἐγγίζοντας τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς παραυτίκα	μὲν	αὐτὴν τὴν ἵππον ἐξαπέστελλε, προστάξας
[3, 81]	δειλία καὶ βλακεία κατ´ ἰδίαν	μὲν	αὐτοῖς ὄνειδος ἐπιφέρει τοῖς ἔχουσι,
[3, 98]	γονεῦσι καὶ ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν	μὲν	αὐτὸν τῶν Ῥωμαίων τὴν φιλοτιμίαν·
[3, 66]	ἥτις ἦν ἀποικία Ῥωμαίων, ἅμα	μὲν	αὑτὸν ἐθεράπευε καὶ τοὺς ἄλλους
[3, 116]	μέσα τῆς ὅλης παρατάξεως ἅμα	μὲν	αὐτὸς συνεπλέκετο καὶ προσέφερε τὰς
[3, 65]	ὅτι σύνεγγύς εἰσιν ἀλλήλων, τότε	μὲν	αὐτοῦ καταστρατοπεδεύσαντες ἔμειναν. τῇ δ´
[3, 80]	τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως, τότε	μὲν	αὐτοῦ πρὸς τοῖς ἕλεσι κατεστρατοπέδευσε,
[3, 96]	κατῆρε. καὶ τὸ λοιπὸν οὗτος	μὲν	αὐτοῦ συνορμίσας τὸν στόλον μετ´
[3, 67]	τῶν Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι. καὶ πολλοὺς	μὲν	αὐτῶν ἀπέκτειναν, οὐκ ὀλίγους δὲ
[3, 117]	τὴν ἰδίαν παρεμβολὴν καὶ δισχιλίους	μὲν	αὐτῶν ἀπέκτεινε, τῶν δὲ λοιπῶν
[3, 76]	τοὺς ἀπὸ τῶν πλοίων, πολλοὺς	μὲν	αὐτῶν ἀπέκτεινεν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 43]	παραδόξως οἱ πέραν Καρχηδόνιοι, τινὲς	μὲν	αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν τὴν στρατοπεδείαν, οἱ
[3, 19]	τὸν Δημήτριον ἐτράπησαν· καὶ τινὲς	μὲν	αὐτῶν ἔφυγον ὡς πρὸς τὴν
[3, 69]	βραχὺν ἐπισχόντες χρόνον ἀνέλυσαν, ὀλίγους	μὲν	αὑτῶν ἀποβαλόντες, πλείους δὲ τῶν
[3, 65]	διαμαχόμενοι πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, πολλοὺς	μὲν	αὑτῶν ἀπολωλεκότες, ἔτι δὲ πλείους
[3, 90]	ταῦτα δ´ ἐποίει, βουλόμενος ἅμα	μὲν	ἀφ´ ὡρισμένου πλήθους ἐλαττοῦν ἀεὶ
[3, 37]	συνεχὲς ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν παρήκουσα	μὲν	ἄχρι πρὸς τὰς δύσεις, κεῖται
[3, 113]	κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς	μὲν	Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους διαβιβάσας τὸν
[3, 102]	τῇ παρεμβολῇ τῶν Καρχηδονίων τὰ	μὲν	βαρέα τῶν ὅπλων ἐξέταξε, τοὺς
[3, 46]	προσέβαλον ταῖς ἐσχάταις, πρὸς αὑτὰς	μὲν	βιαίως δεδεμένας, πρὸς δὲ τὰς
[3, 93]	ἀνάψαι παρήγγειλε πάσας καὶ τοὺς	μὲν	βοῦς ἐλαύνειν καὶ προσβάλλειν πρὸς
[3, 94]	ἐπιγενομένων δὲ τῶν λογχοφόρων, οὗτοι	μὲν	βραχέα πρὸς ἀλλήλους ἀκροβολισάμενοι, τῶν
[3, 48]	τῶν προειρημένων ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι. ~πρῶτον	μὲν	γὰρ ἂν τίς φανείη στρατηγὸς
[3, 55]	τούτοις ἔτι δυσχερέστερον ὑπῆρχεν. οἱ	μὲν	γὰρ ἄνδρες οὐ δυνάμενοι τὴν
[3, 111]	οὐδαμῶς μοι δοκεῖ καθήκειν. ὅτε	μὲν	γὰρ ἀπείρως διέκεισθε τῆς πρὸς
[3, 61]	πάσχειν καὶ τὸν Πόπλιον· τὰς	μὲν	γὰρ ἀρχὰς οὐδ´ ἐπιβάλλεσθαι τῇ
[3, 118]	τοῖς ὑπ´ ἀμφοτέρων προσδοκωμένοις. Καρχηδόνιοι	μὲν	γὰρ διὰ τῆς πράξεως ταύτης
[3, 84]	δὲ μᾶλλον ταλαιπώρως διεφθείροντο. συνωθούμενοι	{μὲν}	γὰρ εἰς τὴν λίμνην οἱ
[3, 51]	καὶ πρὸς τὸ μέλλον. παραυτίκα	μὲν	γὰρ ἐκομίσατο πλῆθος ἵππων καὶ
[3, 50]	μεγίστοις αὐτὸν περιπεσεῖν κινδύνοις. ἕως	μὲν	γὰρ ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἦσαν,
[3, 117]	ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων. τῶν	μὲν	γὰρ ἑξακισχιλίων ἱππέων ἑβδομήκοντα μὲν
[3, 58]	οὕτως ἤνυεν τὸ προκείμενον. δυσχερὲς	μὲν	γὰρ ἐπὶ πλέον τινῶν αὐτόπτην
[3, 106]	γράφειν ὑπὲρ αὐτῶν παρήσομεν. ὁλοσχερὲς	μὲν	γὰρ ἢ μνήμης ἄξιον ἁπλῶς
[3, 58]	τὸ τῆς ἐπιβολῆς ἀδύνατον. πολλοὶ	μὲν	γὰρ ἦσαν οἱ κατὰ θάλατταν
[3, 91]	τελέως εἶναι τὰ πεδία· τὰ	μὲν	γὰρ θαλάττῃ τὸ δὲ πλεῖον
[3, 39]	τόπος περὶ ὀκτακισχιλίους σταδίους. ἐπὶ	μὲν	γὰρ Καινὴν πόλιν ἀπὸ στηλῶν
[3, 5]	πρόθεσιν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι	μὲν	γάρ, κἄν τι συμβῇ περὶ
[3, 49]	ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ συμπτώματος. ᾗ	μὲν	γὰρ ὁ Ῥοδανός, ᾗ δ´
[3, 26]	οὐ διότι ταῦτ´ ἠγνόει— τοῦτο	μὲν	γὰρ οὐ θαυμαστόν, ἐπεὶ καθ´
[3, 114]	τὴν ἐναντίαν εἶχε διάθεσιν· τῆς	μὲν	γὰρ οὐκ ἔλαττον τὸ κέντημα
[3, 108]	μὴ νικᾶν τοὺς ἐχθρούς. τότε	μὲν	γὰρ οὔτε τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρους
[3, 85]	εἰς τριάκοντα τὸν ἀριθμόν· οἱ	μὲν	γὰρ πάντες εἰς χιλίους καὶ
[3, 9]	μὴ πιστευθῇ παρά τισιν— ἡ	μὲν	γὰρ {παρὰ} τούτων ἀλογία καὶ
[3, 91]	τῆς Ἰταλίας ἐν αὑτοῖς. τὴν	μὲν	γὰρ παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ καὶ
[3, 108]	εἰς τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους. οἱ	μὲν	γὰρ περὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν
[3, 1]	ἔννοιαν τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. πολλὰ	μὲν	γὰρ προλαμβανούσης τῆς ψυχῆς ἐκ
[3, 31]	προγεγονότων περὶ ἑκάστους ὑπομνήσεως; πρὸς	μὲν	γὰρ τὸ παρὸν ἀεί πως
[3, 47]	μαχόμενα γράφειν αὑτοῖς ἀναγκάζονται. ἅμα	μὲν	γὰρ τὸν Ἀννίβαν ἀμίμητόν τινα
[3, 58]	ἂν καὶ μετάθεσιν ἤγαγον. ἐν	μὲν	γὰρ τῷ προγεγονότι χρόνῳ σπανίους
[3, 89]	καὶ τοῦτ´ εἰκότως ἐγένετο. τὰς	μὲν	γὰρ τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις συνέβαινε
[3, 87]	τὴν διαφορὰν τῶν ὑπάτων· τῶν	μὲν	γὰρ ὑπάτων ἑκατέρῳ δώδεκα πελέκεις
[3, 17]	κατὰ κράτος ἑλεῖν αὐτήν. πρῶτον	μὲν	γὰρ ὑπέλαβε παρελέσθαι Ῥωμαίων τὴν
[3, 28]	προειρημένον πλῆθος τῶν χρημάτων. τὸ	μὲν	γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων περὶ τούτων
[3, 109]	πλείω πρέπειν ὑμῖν ὑπολαμβάνω. τοῖς	μέν	γε μισθοῦ παρά τισι στρατευομένοις
[3, 101]	τοῖς Καρχηδονίοις. ἀκούσας δὲ τὸ	μὲν	Γερούνιον τοὺς (περὶ τὸν Ἀννίβαν)
[3, 9]	τούτου πιστόν. ἐγὼ δὲ φημὶ	μὲν	δεῖν οὐκ ἐν μικρῷ προσλαμβάνεσθαι
[3, 114]	τοῖς Κελτοῖς. εἶχε δὲ τὸ	μὲν	δεξιὸν τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος, τὸ
[3, 81]	τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος, ἐπειδὴ πολλοὶ	μὲν	διὰ ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν σύμπασαν
[3, 84]	γὰρ εἰς τὴν λίμνην οἱ	μὲν	διὰ τὴν παράστασιν τῆς διανοίας
[3, 78]	ὄντας εἰς τὴν πολεμίαν, προφάσει	μὲν	διὰ τὴν πρὸς Ῥωμαίους ὀργήν,
[3, 32]	οἷόν τε τοὺς ἀναγινώσκοντας, πρῶτον	μὲν	διὰ τὸ τοὺς πλείστους μὴ
[3, 16]	ὑπὸ Ῥωμαίων, καταπεφρονηκότα δὲ πρότερον	μὲν	διὰ τὸν ἀπὸ Γαλατῶν τότε
[3, 19]	Δημήτριον συννοήσαντες τὸ γεγονὸς τοῦ	μὲν	διακωλύειν τοὺς ἀποβαίνοντας ἀπέστησαν, συναθροίσαντες
[3, 33]	παραχειμάζων ἐν Καινῇ πόλει πρῶτον	μὲν	διαφῆκε τοὺς Ἴβηρας ἐπὶ τὰς
[3, 34]	ᾗ ποιήσεται τὴν ἔξοδον, τότε	μὲν	διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. ~Ἐπιτελέσας δὲ
[3, 85]	τῶν μυρίων καὶ πεντακισχιλίων, πρῶτον	μὲν	διεσάφησεν ὅτι Μαάρβας οὐκ εἴη
[3, 68]	καταλειφθέντων ἐπὶ τῆς οὐραγίας οἱ	μὲν	διεφθάρησαν, οἱ δὲ ζῶντες ἑάλωσαν
[3, 21]	τὰς συνθήκας. Ῥωμαῖοι δὲ τοῦ	μὲν	δικαιολογεῖσθαι καθάπαξ ἀπεγίνωσκον, φάσκοντες ἀκεραίου
[3, 106]	Γάιον Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων οἱ	μὲν	δικτάτορες ἀπέθεντο τὴν ἀρχήν, οἱ
[3, 69]	ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρξειν, ἐξαποστέλλει πεζοὺς	μὲν	δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ Κελτοὺς καὶ
[3, 13]	χρησάμενος τοῖς ὑποταττομένοις καὶ τὰ	μὲν	δοὺς τῶν ὀψωνίων τοῖς συστρατευομένοις
[3, 100]	γενόμενος δ´ ἀπὸ τούτων τὰ	μὲν	δύο μέρη τῆς δυνάμεως ἐπὶ
[3, 110]	τὴν στρατιὰν ἔτι δυνάμενος τοῖς	μὲν	δυσὶ μέρεσι κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν
[3, 117]	ἐκ δὲ τῶν πεζῶν μαχόμενοι	μὲν	ἑάλωσαν εἰς μυρίους— οἱ δ´
[3, 44]	καὶ τῶν ὑπεναντίων κεκρατηκὼς παραυτίκα	μὲν	ἐγίνετο πρὸς τῇ παρακομιδῇ τῶν
[3, 66]	περὶ τὸν ποταμὸν ὑπολειπομένους, τούτων	μὲν	ἐγκρατὴς ἐγένετο, σχεδὸν ἑξακοσίων ὄντων
[3, 15]	δὲ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις, ὅτι	μὲν	εἴη πολεμητέον σαφῶς εἰδότες, ἀπέπλευσαν
[3, 64]	ἔφη γὰρ δεῖν καὶ μηδεμίαν	μὲν	εἰληφότας πεῖραν ἐπὶ τοῦ παρόντος
[3, 62]	κατὰ τὸν κλῆρον, ἦσαν οἱ	μὲν	εἰληχότες περιχαρεῖς, οἱ δ´ ἄλλοι
[3, 1]	μέρος ἐν αὐτῇ γεγονότων ἀρχὰς	μὲν	εἶναι συμβαίνει τοὺς προειρημένους πολέμους,
[3, 6]	ποταμοῦ· ἐγὼ δὲ ταύτας ἀρχὰς	μὲν	εἶναι τοῦ πολέμου φήσαιμ´ ἄν,
[3, 76]	ἔλαβε. τοῦτον δὲ συνέβαινε τύραννον	μὲν	εἶναι τῶν κατὰ τὴν μεσόγαιον
[3, 6]	εἰρημένων. ἐγὼ δὲ παντὸς ἀρχὰς	μὲν	εἶναί φημι τὰς πρώτας ἐπιβολὰς
[3, 90]	γέμουσαν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι κατόπιν	μὲν	εἵποντο συνεχῶς, μιᾶς καὶ δυεῖν
[3, 75]	δὲ καὶ τὰς ἀγορὰς τὰς	μὲν	εἰς Ἀρίμινον τὰς δ´ εἰς
[3, 67]	πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, ὄντες πεζοὶ	μὲν	εἰς δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ μικρῷ
[3, 76]	ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως πεζοὺς	μὲν	εἰς ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς δὲ περὶ
[3, 60]	τῆς τοῦ Ῥοδανοῦ διαβάσεως, πεζοὺς	μὲν	εἰς ὀκτακισχιλίους καὶ τρισμυρίους ἔχων
[3, 113]	δὲ σὺν τοῖς συμμάχοις πεζῶν	μὲν	εἰς ὀκτὼ μυριάδας, ἱππεῖς δὲ
[3, 117]	μὲν γὰρ ἑξακισχιλίων ἱππέων ἑβδομήκοντα	μὲν	εἰς Οὐενουσίαν μετὰ Γαΐου διέφυγον,
[3, 18]	τὴν ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων παραυτίκα	μὲν	εἰς τὴν Διμάλην ἀξιόχρεων φρουρὰν
[3, 99]	καὶ μεγάλας ὑπισχνουμένων δωρεάς, τότε	μὲν	εἰς τὴν ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος
[3, 50]	παραπέμποντας βαρβάρους· ἐπειδὴ δ´ ἐκεῖνοι	μὲν	εἰς τὴν οἰκείαν ἀπηλλάγησαν, οἱ
[3, 110]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν ῥύσεις, τὰς	μὲν	εἰς τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος, τὰς
[3, 79]	ταλαιπωρίαις. οἱ δὲ Κελτοὶ δυσχερῶς	μὲν	εἰς τοὔμπροσθεν προύβαινον, τεταραγμένων καὶ
[3, 82]	ὅ γε μὴν Ἀννίβας ἅμα	μὲν	εἰς τοὔμπροσθεν ὡς πρὸς τὴν
[3, 69]	συνεγγίσαντας τῷ χάρακι καὶ στῆναι	μὲν	ἐκ μεταβολῆς ἠνάγκασε, διώκειν δὲ
[3, 14]	οἱ διασωθέντες. πρὸς οὓς εἰ	μὲν	ἐκ παρατάξεως ἠναγκάσθησαν οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 71]	τῶν ὑλωδῶν διὰ τὸ δύνασθαι	μὲν	ἐκ πολλοῦ προορᾶν πάντα τοὺς
[3, 103]	περιχαρεῖς ἦσαν διὰ τὸ πρῶτον	μὲν	ἐκ τῆς προϋπαρχούσης ὑπὲρ τῶν
[3, 89]	τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις συνέβαινε γεγυμνάσθαι	μὲν	ἐκ τῆς πρώτης ἡλικίας συνεχῶς
[3, 113]	ἅμα τῆς παρεμβολῆς καὶ τοὺς	μὲν	ἐκ τοῦ μείζονος χάρακος διαβιβάζων
[3, 7]	ἑκάστου τῶν συμβαινόντων, ἐπειδὴ φύεται	μὲν	ἐκ τῶν τυχόντων πολλάκις τὰ
[3, 70]	ὑποκειμένων. ὁ δὲ προειρημένος ᾔδει	μὲν	ἕκαστα τούτων ἀληθινῶς λεγόμενα καὶ
[3, 58]	αὐτόπτην γενέσθαι διὰ τὸ τοὺς	μὲν	ἐκβεβαρβαρῶσθαι τοὺς δ´ ἐρήμους εἶναι
[3, 15]	τὴν κατὰ Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς	μὲν	ἐκείνους, ὡς κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει
[3, 106]	βουλευσάμενοι μετὰ τῆς συγκλήτου τὸ	μὲν	ἐλλεῖπον πλῆθος ἔτι τῶν στρατιωτῶν
[3, 116]	ποιήσας. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι μέχρι	μὲν	ἐμάχοντο κατὰ τὰς ἐπιφανείας στρεφόμενοι
[3, 89]	ὑπαίθροις χρείας, νενικηκέναι δὲ πολλὰς	μὲν	ἐν Ἰβηρίᾳ μάχας, δὶς δὲ
[3, 102]	Καρχηδονίους. ὁ δ´ Ἀννίβας ἦν	μὲν	ἐν κακοῖς, ὅμως δὲ χειμαζόμενος
[3, 87]	δ´ εἴκοσι καὶ τέτταρες, κἀκεῖνοι	μὲν	ἐν πολλοῖς προσδέονται τῆς συγκλήτου
[3, 108]	διόπερ ἐπειρᾶτο συνιστάνειν ὅτι τῶν	μὲν	ἐν ταῖς προγεγενημέναις μάχαις ἐλαττωμάτων
[3, 102]	ἐνεστῶτα κίνδυνον. Μάρκος δὲ πολλοὺς	μὲν	ἐν τῇ περὶ τὸν χάρακα
[3, 37]	μέρη καὶ τρεῖς ὀνομασίας, τὸ	μὲν	ἓν μέρος αὐτῆς Ἀσίαν, τὸ
[3, 61]	βεβουλευμένων τὴν ἔννοιαν, καὶ τὸν	μὲν	ἕνα τῶν στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων εἰς
[3, 14]	ὁρμήσας ἐπὶ τοὺς Οὐακκαίους Ἑλμαντικὴν	μὲν	ἐξ ἐφόδου ποιησάμενος προσβολὰς κατέσχεν,
[3, 96]	μετὰ χαρᾶς ὑπερβαλλούσης ἀπέπλεον, νενικηκότες	μὲν	ἐξ ἐφόδου τοὺς ὑπεναντίους, κρατοῦντες
[3, 43]	εὐκινητοτάτων πεζῶν. εἶχον δὲ τὴν	μὲν	ἐξ ὑπερδεξίου καὶ παρὰ τὸ
[3, 104]	καὶ νομίσας ἑρμαῖον εἶναι παραυτίκα	μὲν	ἐξαπέστειλε τοὺς ψιλούς, κελεύσας ἀγωνίζεσθαι
[3, 58]	γε, τῶν πλείστων συγγραφέων πεπειραμένων	μὲν	ἐξηγεῖσθαι τὰς ἰδιότητας καὶ θέσεις
[3, 63]	οἵαν ὁ παρακαλῶν ἐσπούδασε, τότε	μὲν	ἐπαινέσας αὐτοὺς διαφῆκε, τῇ δ´
[3, 99]	συγκαταθέσθαι τοῖς λεγομένοις. ~καὶ τότε	μὲν	ἐπανῆλθε, ταξάμενος ἡμέραν, ᾗ παρέσται
[3, 102]	ἐπὶ τῆς χώρας διεφθαρκώς, τότε	μὲν	ἐπανῆλθεν, μεγάλας ἐλπίδας ἔχων ὑπὲρ
[3, 105]	ὑποβολή. τοῦ δ´ Ἀννίβου συνεχῶς	μὲν	ἐπαποστέλλοντος τοῖς ἐν τῷ λόφῳ
[3, 86]	Τυρρηνίαν ἀντιστρατοπεδεύειν τῷ Φλαμινίῳ, πᾶσι	μὲν	ἐπεβάλετο τοῖς στρατοπέδοις αὐτὸς συνάπτειν,
[3, 17]	δεύτερον δὲ καταπληξάμενος ἅπαντας εὐτακτοτέρους	μὲν	ἐπέπειστο παρασκευάσειν τοὺς ὑφ´ αὐτὸν
[3, 117]	τῶν δὲ μετ´ Ἀννίβου Κελτοὶ	μὲν	ἔπεσον εἰς τετρακισχιλίους, Ἴβηρες δὲ
[3, 69]	φατέον ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ, τότε	μὲν	ἐπέσχε τοὺς παρ´ αὑτοῦ συνεγγίσαντας
[3, 66]	ποταμίοις πλοίοις τὴν διάβασιν Ἀσδρούβᾳ	μὲν	ἐπέταξεν διακομίζειν τὸ πλῆθος, αὐτὸς
[3, 35]	δὲ πολλῆς καταφθορᾶς ἀνδρῶν, ἡγεμόνα	μὲν	ἐπὶ πάσης κατέλιπε τῆς ἐπὶ
[3, 43]	τοῦ πράγματος φανέντος αὐτοῖς, οἱ	μὲν	ἐπὶ τὰς σκηνὰς ἐφέροντο βοηθήσοντες,
[3, 101]	δὲ γενομένων ἡμερῶν, ἠναγκάζετο τοὺς	μὲν	ἐπὶ τὴν νομὴν τῶν θρεμμάτων
[3, 101]	ἐπὶ τὴν ἄκραν, ἣ κεῖται	μὲν	ἐπὶ τῆς Λαρινάτιδος χώρας προσαγορεύεται
[3, 94]	διεκβολάς. ~τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ	μὲν	ἐπὶ τοῖς στενοῖς φυλάττοντες ἅμα
[3, 102]	διεσπαρμένοις. τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ	μὲν	ἐπὶ τοὺς προνομεύοντας ἐξαποσταλέντες πολλοὺς
[3, 17]	ἡ δὲ πόλις αὕτη κεῖται	μὲν	ἐπὶ τῷ πρὸς θάλατταν καθήκοντι
[3, 74]	τῶν ἰδίων κεράτων ἐκπεπιεσμένους, τὸ	μὲν	ἐπιβοηθεῖν τούτοις ἢ πάλιν εἰς
[3, 9]	τὸν Ἀμίλκου θυμὸν τοῦ Βάρκα	μὲν	ἐπικαλουμένου, πατρὸς δὲ κατὰ φύσιν
[3, 71]	βραχέα τις προνοηθῇ τοῦ τὰ	μὲν	ἐπίσημα τῶν ὅπλων ὕπτια τιθέναι
[3, 75]	ἀφείλετο. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι παραυτίκα	μὲν	ἐπίστευον τοῖς προσπίπτουσιν· μετ´ οὐ
[3, 64]	κρίνων εἰς τοὔμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς	μὲν	ἐπιτηδείοις γεφυροποιεῖν παρήγγειλε, τὰς δὲ
[3, 111]	αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ κρατήσαντες κύριοι	μὲν	ἔσεσθε παραχρῆμα πάσης Ἰταλίας, ἀπαλλαγέντες
[3, 6]	καὶ προφάσεως, καὶ διότι τὰ	μέν	ἐστι πρῶτα τῶν ἁπάντων, ἡ
[3, 91]	πεδία τὰ κατὰ Καπύην ἐπιφανέστατα	μέν	ἐστι τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[3, 24]	λάβωσί τινας, πρὸς οὓς εἰρήνη	μέν	ἐστιν ἔγγραπτος Ῥωμαίοις, μὴ ὑποτάττονται
[3, 21]	δικαιολογεῖσθαι καθάπαξ ἀπεγίνωσκον, φάσκοντες ἀκεραίου	μὲν	ἔτι διαμενούσης τῆς τῶν Ζακανθαίων
[3, 51]	τὴν οἰκείαν, τότε δὴ τὸ	μὲν	ἔτι περιλειπόμενον πλῆθος τῶν ὑποζυγίων
[3, 55]	τῆς ἐπ´ ἔτους πεπτωκυίας, ταύτην	μὲν	εὐδιάκοπτον εἶναι συνέβαινε καὶ διὰ
[3, 55]	ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ καὶ ταῦτα	μὲν	εὐθέως διαγαγὼν καὶ καταστρατοπεδεύσας περὶ
[3, 67]	ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν παρουσίαν, τούτους	μὲν	εὐθέως παρακαλέσας καὶ δωρεὰς ἑκάστοις
[3, 72]	διὰ τὸ τοὺς Νομάδας ἀποχωρεῖν	μὲν	εὐχερῶς καὶ σποράδην, ἐπικεῖσθαι δὲ
[3, 114]	στρατηγοῦντες. τῶν δὲ Καρχηδονίων τὸ	μὲν	εὐώνυμον Ἀσδρούβας εἶχε, τὸ δὲ
[3, 12]	ποιοῦνται τὰς συνθήκας, ἵνα τοὺς	μὲν	ἐφέδρους νομίζοντες εἶναι τῶν καιρῶν
[3, 13]	μελλούσας λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι γὰρ βαρέως	μὲν	ἔφερον καὶ τὴν ὑπὲρ Σικελίας
[3, 11]	στρατεύεσθαι μετὰ τῶν δυνάμεων, ἔτη	μὲν	ἔχειν ἐννέα, θύοντος δ´ αὐτοῦ
[3, 68]	ταῖς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίσι, δαψιλῶς	μὲν	ἐχορήγει τὸ στρατόπεδον τοῖς ἐπιτηδείοις,
[3, 35]	τῆς ταχθείσης ἡμέρας, προῆγε, πεζῶν	μὲν	ἔχων εἰς ἐννέα μυριάδας, ἱππεῖς
[3, 85]	ἤδη τοῦ γεγονότος ἀτυχήματος, στέλλεσθαι	μὲν	ἢ ταπεινοῦν τὸ συμβεβηκὸς οἱ
[3, 44]	πρὸς θάρσος τῶν πολλῶν πρῶτον	μὲν	ἡ τῆς παρουσίας ἐνάργεια τῶν
[3, 6]	τυχόντι συνιδεῖν. ἦν δὲ πρώτη	μὲν	ἡ τῶν μετὰ Ξενοφῶντος Ἑλλήνων
[3, 68]	ἐπιμελῶς συνήδρευε τῷ Ποπλίῳ, τὰ	μὲν	ἤδη γεγονότα πυνθανόμενος, περὶ δὲ
[3, 99]	τυχόντας ἐπεπτώκει κινδύνους. καὶ τότε	μέν,	ἤδη τῆς ὥρας κατεπειγούσης, διέλυον
[3, 94]	Ἰταλίαν ἀνθρώποις. Φάβιος δὲ κακῶς	μὲν	ἤκουε παρὰ τοῖς πολλοῖς, ὡς
[3, 62]	ἀγομένων καὶ ζώντων ταλαιπωρίας, τούτους	μὲν	ἠλέουν, τὸν δὲ τεθνεῶτα πάντες
[3, 50]	ἐπιγνοὺς ὁ στρατηγὸς ὅτι τὰς	μὲν	ἡμέρας ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι καὶ τηροῦσι
[3, 40]	τῆς χώρας ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς	μὲν	ἦν Γάιος Λυτάτιος ὁ τὴν
[3, 85]	Ῥωμαίων. λήξας δὲ τούτων, ὅσοι	μὲν	ἦσαν Ῥωμαῖοι τῶν ἑαλωκότων, διέδωκεν
[3, 68]	εἶναι τὸ γεγονός, ἀλλ´ οἱ	μὲν	ᾐτιῶντο τὴν τοῦ στρατηγοῦ προπέτειαν,
[3, 49]	Αἴγυπτον καλουμένῳ Δέλτα, πλὴν ἐκείνου	μὲν	θάλαττα τὴν μίαν πλευρὰν καὶ
[3, 74]	οὕτως διετίθεντο δεινῶς ὥστε τὰ	μὲν	θηρία διαφθαρῆναι πλὴν ἑνός, πολλοὺς
[3, 114]	δ´ Ἰβήρων καὶ Κελτῶν ὁ	μὲν	θυρεὸς ἦν παραπλήσιος, τὰ δὲ
[3, 21]	Σικελίας πολέμῳ. ἐν αἷς περὶ	μὲν	Ἰβηρίας οὐκ ἔφασαν ὑπάρχειν ἔγγραφον
[3, 110]	τὰς ἀνατολάς, ἐβάλετο χάρακα, τῆς	μὲν	ἰδίας παρεμβολῆς περὶ δέκα σταδίους
[3, 43]	τοῦ ποταμοῦ παρεστώτων, καὶ τῶν	μὲν	ἰδίων συναγωνιώντων καὶ παρακολουθούντων μετὰ
[3, 112]	σημείων δὲ καὶ τεράτων πᾶν	μὲν	ἱερόν, πᾶσα δ´ ἦν οἰκία
[3, 46]	διὰ τὸν φόβον· ὧν τοὺς	μὲν	Ἰνδοὺς ἀπολέσθαι συνέβη πάντας, τοὺς
[3, 72]	κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς	μὲν	ἱππεῖς ἀνεκαλεῖτο, θεωρῶν οὐκ ἔχοντας
[3, 73]	βαρέα τῶν ὅπλων ἀλλήλοις, οἱ	μὲν	ἱππεῖς οἱ τῶν Καρχηδονίων εὐθέως
[3, 45]	ἐκκλησίας ἅμα τῷ φωτὶ τοὺς	μὲν	ἱππεῖς προέθετο πάντας ὡς πρὸς
[3, 104]	ἀνὰ διακοσίους καὶ τριακοσίους, πεντακοσίους	μὲν	ἱππεῖς, ψιλοὺς δὲ καὶ πεζοὺς
[3, 69]	τότε λαβὼν πρόφασιν ἐξαπέστειλε τῶν	μὲν	ἱππέων τὸ πλεῖστον μέρος, πεζοὺς
[3, 88]	τὸν Ἀδρίαν χώρᾳ καὶ τοὺς	μὲν	ἵππους ἐκλούων τοῖς παλαιοῖς οἴνοις
[3, 53]	ἐν ᾧ καιρῷ συνέβη πολλοὺς	μὲν	ἵππους τῶν ἀπεπτοημένων, πολλὰ δ´
[3, 80]	ὠφελείας, τὸν δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον	μὲν	καὶ δημαγωγὸν εἶναι τέλειον, πρὸς
[3, 34]	τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν ὑπερβολὴν ἐπίπονον	μὲν	καὶ δυσχερῆ λίαν, οὐ μὴν
[3, 16]	πρὸς Κλεομένη κινδύνων Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν	μὲν	καὶ καταστρέφεσθαι τὰς κατὰ τὴν
[3, 33]	πέντε. καὶ μὴν ἱππεῖς Λιβυφοινίκων	μὲν	καὶ Λιβύων τετρακοσίους πεντήκοντα, Λεργητῶν
[3, 95]	Ῥωμαίοις πραγμάτων καὶ Μασσαλιῶται, πολλάκις	μὲν	καὶ μετὰ ταῦτα, μάλιστα δὲ
[3, 35]	πόλεις κατὰ κράτος ἑλών, ταχέως	μὲν	καὶ παρ´ ἐλπίδα, μετὰ πολλῶν
[3, 69]	καὶ τοῦ Τρεβία ποταμοῦ, πεποιημένους	μὲν	καὶ πρὸς αὑτὸν φιλίαν, διαπεμπομένους
[3, 5]	περὶ δὲ τὴν Ἀσίαν Ἄτταλος	μὲν	καὶ Προυσίας πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμησαν,
[3, 51]	εἰς δὲ τὸ μέλλον ἔσχε	μὲν	καὶ σίτου καὶ θρεμμάτων ἐπὶ
[3, 19]	τοῦ βίου μέρος, ἀνὴρ θράσος	μὲν	καὶ τόλμαν κεκτημένος, ἀλόγιστον δὲ
[3, 50]	νῦν δὲ καταφανεῖς γενόμενοι μεγάλα	μὲν	καὶ τοὺς περὶ Ἀννίβαν ἔβλαψαν,
[3, 71]	μεταξὺ τῶν στρατοπέδων τόπον ἐπίπεδον	μὲν	καὶ ψιλόν, εὐφυῆ δὲ πρὸς
[3, 33]	Βαλιαρεῖς (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα) οὓς κυρίως	μὲν	καλοῦσι σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ τῆς
[3, 102]	δὲ τούτων τῶν καιρῶν οἱ	μὲν	Καρχηδόνιοι ταῖς προνομαῖς εὐλαβέστερον ἐχρῶντο
[3, 110]	ὅλην συμπλοκὴν διὰ τὸ τοῖς	μὲν	Καρχηδονίοις μηδὲν ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον, τοῖς
[3, 75]	οὐ πολὺ δὲ πυνθανόμενοι τοὺς	μὲν	Καρχηδονίους καὶ τὴν παρεμβολὴν τὴν
[3, 95]	τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς τὸ	μὲν	κατὰ γῆν ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας
[3, 24]	ἐν ταύταις ταῖς συνθήκαις τὰ	μὲν	κατὰ Λιβύην καὶ Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν
[3, 84]	τὸ γινόμενον. ἅμα γὰρ οἱ	μὲν	κατὰ πρόσωπον, οἱ δ´ ἀπ´
[3, 83]	αὐλῶνα παρὰ τὴν λίμνην τὸν	μὲν	κατὰ πρόσωπον τῆς πορείας λόφον
[3, 19]	Ἰλλυριοῖς κατεσκεύαζον. ἐξ οὗ τῶν	μὲν	κατὰ πρόσωπον τῶν δὲ κατὰ
[3, 59]	δὲ τοῖς καθ´ ἡμᾶς τῶν	μὲν	κατὰ τὴν Ἀσίαν διὰ τὴν
[3, 99]	τὰς ἐπικειμένας ἐπιβολάς. καὶ τὰ	μὲν	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις
[3, 77]	πρὸς τὸ μέλλον. ~Καὶ τὰ	μὲν	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις
[3, 32]	ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς	μὲν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν
[3, 101]	τινος βουνοῦ κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος ἅμα	μὲν	καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ
[3, 50]	βάρβαροι τοὺς εὐκαίρους τόπους, αὐτὸς	μὲν	καταστρατοπεδεύσας πρὸς ταῖς ὑπερβολαῖς ἐπέμενε,
[3, 87]	Ἰβηρίᾳ πράγμασι. Ῥωμαῖοι δὲ δικτάτορα	μὲν	κατέστησαν Κόιντον Φάβιον, ἄνδρα καὶ
[3, 74]	κίνδυνον ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων οἱ	μὲν	κατόπιν ἐφεστῶτες ὑπὸ τῶν ἐκ
[3, 114]	σπείραις αὐτῶν παρατεταγμένων, καὶ τῶν	μὲν	Κελτῶν γυμνῶν, τῶν δ´ Ἰβήρων
[3, 115]	ὑπεναντίων τάξιν, ἅτε δὴ τῶν	μὲν	Κελτῶν ἐπὶ λεπτὸν ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ
[3, 65]	βάδην. ὁ δ´ Ἀννίβας τὴν	μὲν	κεχαλινωμένην ἵππον καὶ πᾶν τὸ
[3, 106]	περὶ τὸν Γνάιον διεσάφησαν ὁλοσχερῆ	μὲν	κίνδυνον κατὰ μηδένα τρόπον συνίστασθαι,
[3, 60]	τὰ πεδία κατοικούντων Κελτῶν ἐσπούδαζε	μὲν	κοινωνεῖν τοῖς Καρχηδονίοις τῶν πραγμάτων
[3, 40]	προεχειρίσαντο πέμπειν μετὰ στρατοπέδων Πόπλιον	μὲν	Κορνήλιον εἰς Ἰβηρίαν, Τεβέριον δὲ
[3, 107]	ίζονται. τὸ δὲ στρατόπεδον) πεζοὺς	μὲν	λαμβάνει περὶ τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ
[3, 93]	ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν, τὴν	μὲν	λείαν αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως περισυρεῖν,
[3, 86]	κατὰ τὸν Ἀδρίαν τόπους, πολλῆς	μὲν	λείας γεγονὼς ἐγκρατής, ὥστε μήτ´
[3, 43]	στρατιώτας ἐπεῖχε τῇ διαβάσει, τοὺς	μὲν	λέμβους πεπληρωκὼς τῶν πελτοφόρων ἱππέων,
[3, 33]	ἐμπείρως καὶ φρονίμως ἐκλογιζόμενος ἐκ	μὲν	Λιβύης εἰς Ἰβηρίαν, ἐκ δ´
[3, 39]	ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς τῆς	μὲν	Λιβύης ἐκυρίευον πάντων τῶν ἐπὶ
[3, 114]	~Ἦν δ´ ὁ καθοπλισμὸς τῶν	μὲν	Λιβύων Ῥωμαϊκός, οὓς πάντας Ἀννίβας
[3, 112]	ἱκανὸν μείνας, οὐδενὸς ἀντεξιόντος, τὴν	μὲν	λοιπὴν δύναμιν αὖθις εἰς χάρακα
[3, 118]	τῆς πράξεως ταύτης παραχρῆμα τῆς	μὲν	λοιπῆς παραλίας σχεδὸν πάσης ἦσαν
[3, 31]	τέλος, τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς ἀγώνισμα	μὲν	μάθημα δ´ οὐ γίνεται, καὶ
[3, 14]	ἱππέων ἀπώλοντο διὰ τὸ κρατεῖν	μὲν	μᾶλλον τοῦ ῥεύματος τοὺς ἵππους,
[3, 37]	μεσημβρίας. ἡ δὲ Λιβύη κεῖται	μὲν	μεταξὺ Νείλου καὶ στηλῶν Ἡρακλείων,
[3, 105]	παραγγελλομένοις. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὸν	μὲν	μεταξὺ τόπον τοῦ βουνοῦ καὶ
[3, 40]	πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν	μὲν	μίαν ἔκτιζον ἐπὶ τάδε τοῦ
[3, 25]	δημοσίᾳ πίστει, λέγει τάδε· εὐορκοῦντι	μέν	μοι εἴη τἀγαθά· εἰ δ´
[3, 96]	τῶν Ῥωμαίων αὐτοῖς ἐκθύμως, τὰς	μὲν	ναῦς ἐξέβαλον εἰς τὸν αἰγιαλόν,
[3, 95]	ἡθροικὼς δύναμιν ἀνέζευξε· καὶ ταῖς	μὲν	ναυσὶ παρὰ τὴν χέρσον ἐποιεῖτο
[3, 109]	γὰρ οὐκ ἂν βούλοιτο μάλιστα	μὲν	νικᾶν ἀγωνιζόμενος, εἰ δὲ μὴ
[3, 63]	καθάπερ γὰρ ἐπ´ ἐκείνων τὸν	μὲν	νικήσαντα καὶ τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον
[3, 62]	πρὸς ἀλλήλους ἐφ´ ᾧ τὸν	μὲν	νικήσαντα τὰ προκείμενα λαμβάνειν ἆθλα,
[3, 63]	ἰέναι πρὸς τοὺς ἀγῶνας, μάλιστα	μὲν	νικήσοντας, ἂν δὲ μὴ τοῦτ´
[3, 4]	ἐκ τούτων φανερὸν ἔσται τοῖς	μὲν	νῦν οὖσιν πότερα φευκτὴν ἢ
[3, 2]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος	μὲν	ὁ Μακεδὼν διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς καὶ
[3, 49]	θέας. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ Πόπλιος	μὲν	ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς ἡμέραις
[3, 65]	τὰς Ἄλπεις μέρους, ἔχοντες εὐώνυμον	μὲν	οἱ Ῥωμαῖοι, δεξιὸν δὲ τὸν
[3, 14]	ἅμα τούτοις, οὓς ἠρέθισαν μάλιστα	μὲν	οἱ τῶν Ὀλκάδων φυγάδες, συνεξέκαυσαν
[3, 100]	ταχὺ δὲ γενόμενος κύριος τοὺς	μὲν	οἰκήτορας κατέφθειρε, τὰς δὲ πλείστας
[3, 40]	οἱ Βοῖοι καλούμενοι Γαλάται, πάλαι	μὲν	οἷον λοχῶντες τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[3, 37]	δύσεις, κεῖται δ´ αὐτῆς τὸ	μὲν	ὁλοσχερέστερον καὶ βαθύτερον μέρος ὑπ´
[3, 34]	τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐμφανίζων	μὲν	ὃν τρόπον ἔκδοτον αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν
[3, 37]	ἔξω καὶ μεγάλην προσαγορευομένην κοινὴν	μὲν	ὀνομασίαν οὐκ ἔχει διὰ τὸ
[3, 71]	δὲ πραξάντων τὸ συνταχθέν, τούτους	μὲν	ὄντας ἱππεῖς χιλίους καὶ πεζοὺς
[3, 71]	Μάγωνα τὸν ἀδελφόν, ὄντα νέον	μὲν	ὁρμῆς δὲ πλήρη καὶ παιδομαθῆ
[3, 61]	πρῶτον ἠπίστει τοῖς προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος	μὲν	ὅτι πρότερον ἡμέραις ὀλίγαις αὐτὸν
[3, 29]	ὑπὸ πολλῶν παρ´ αὐτοῖς. πρῶτον	μὲν	ὅτι τὰς πρὸς Ἀσδρούβαν γενομένας
[3, 57]	διὰ τοῦτο παρελείπομεν, ἀλλὰ πρῶτον	μὲν	οὐ βουλόμενοι παρ´ ἕκαστα διασπᾶν
[3, 79]	ἐὰν ἅψηται τῆς πολεμίας, ἡττηθεὶς	μὲν	οὐ προσδεήσεται τῶν ἀναγκαίων, κρατῶν
[3, 58]	δὲ τῶν πλείστων διημαρτηκότων, παραλείπειν	μὲν	οὐδαμῶς καθήκει, ῥητέον δέ τι
[3, 33]	τὰ παρὰ τῶν Καρχηδονίων ἄλλο	μὲν	οὐδὲν εἶπαν, ὁ δὲ πρεσβύτατος
[3, 53]	τὰς ἀνωτάτω τῶν Ἄλπεων, ὁλοσχερεῖ	μὲν	οὐδενὶ περιπίπτων ἔτι συστήματι τῶν
[3, 31]	πᾶσαν περίστασιν αὐτάρκης ὑπάρχειν, καλὴν	μέν,	οὐκ ἀναγκαίαν δ´ ἴσως φήσαιμ´
[3, 10]	εἴξαντες τῇ περιστάσει καὶ βαρυνόμενοι	μέν,	οὐκ ἔχοντες δὲ ποιεῖν οὐδὲν
[3, 29]	λεγόμενα νῦν ἐροῦμεν· οἷς τότε	μὲν	οὐκ ἐχρήσαντο διὰ τὸν ἐπὶ
[3, 54]	τῆς καταβάσεως. ἐν ᾗ πολεμίοις	μὲν	οὐκέτι περιέτυχε πλὴν τῶν λάθρᾳ
[3, 37]	πίπτει καθ´ Ἡρακλείους στήλας. αὗται	μὲν	οὖν αἱ χῶραι καθολικώτερον θεωρούμεναι
[3, 62]	ἐκέλευσε μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλους. παραυτίκα	μὲν	οὖν ἀκούσαντες οἱ νεανίσκοι ταῦτα
[3, 66]	περὶ τὸν ἡγεμόνα συστραφέντες. ~Πόπλιος	μὲν	οὖν ἀναζεύξας προσῆγε διὰ τῶν
[3, 76]	φυγεῖν ἐπὶ τὰς ναῦς. οὗτος	μὲν	οὖν ἀναχωρήσας καὶ διαβὰς αὖθις
[3, 83]	εἰς τὸν προειρημένον τόπον. Ὁ	μὲν	οὖν Ἀννίβας ταῦτα προκατασκευασάμενος τῆς
[3, 12]	αὐτῶν ὃ δυνατὸς εἴη. ~ὁ	μὲν	οὖν Ἀντίοχος ἀκούσας καὶ δόξας
[3, 89]	ἐπὶ τῆς διαλήψεως ταύτης. τὰς	μὲν	οὖν ἀρχὰς κατεφρονεῖτο καὶ παρεῖχε
[3, 52]	τῶν παρακειμένων ταῖς ἀναβολαῖς. ~Τότε	μὲν	οὖν αὐτοῦ ποιησάμενος τὴν παρεμβολὴν
[3, 70]	ταχίστην κρῖναι τὰ ὅλα. προέκειτο	μὲν	οὖν αὐτῷ κατὰ τὴν ἰδίαν
[3, 62]	πρέποντα τοῖς παροῦσι καιροῖς. Ἀννίβας	μὲν	οὖν διὰ τοιοῦδέ τινος ἐνεχείρει
[3, 68]	ἑάλωσαν ὑπὸ τῶν Καρχηδονίων. Πόπλιος	μὲν	οὖν διαβὰς τὸν προειρημένον ποταμὸν
[3, 15]	διήκουε περὶ τῶν ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι	μὲν	οὖν διεμαρτύροντο Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι— κεῖσθαι
[3, 58]	μέλλον ὠφελείας στοχάζονται δεόντως. ~Διότι	μὲν	οὖν, εἰ καί τι τῶν
[3, 70]	τὰς τῶν συμμάχων ἐλπίδας. Ἀννίβας	μὲν	οὖν εἰδὼς τὴν ἐσομένην ὁρμὴν
[3, 38]	καὶ μύθους διατιθέναι νομιστέον. Ταῦτα	μὲν	οὖν εἰρήσθω μοι χάριν τοῦ
[3, 41]	ἐπὶ τὰς προκειμένας πράξεις, Πόπλιος	μὲν	οὖν εἰς Ἰβηρίαν ἑξήκοντα ναυσί,
[3, 79]	τοὺς ἐφεστῶτας αὐτοῖς ἱππεῖς. πάντες	μὲν	οὖν ἐκακοπάθουν καὶ μάλιστα διὰ
[3, 50]	ἀνάγκην ποιεῖσθαι τὴν ἀναβολήν. εἰ	μὲν	οὖν ἔκρυψαν τὴν ἐπίνοιαν, ὁλοσχερῶς
[3, 40]	μέρος ἀπελείπετο τῆς πορείας. ~Ἀννίβας	μὲν	οὖν ἐνεχείρει ταῖς διεκβολαῖς τῶν
[3, 4]	τὴν οἰκουμένην ὑπήκοον αὑτοῖς. ~Εἰ	μὲν	οὖν ἐξ αὐτῶν τῶν κατορθωμάτων
[3, 110]	ὁμόσε κινδυνεύειν τινὰς σπείρας. τότε	μὲν	οὖν ἐπιγενομένης νυκτὸς ἐχωρίσθησαν ἀπ´
[3, 79]	προσφέρῃ τὰς χεῖρας αὐτοῖς. οἱ	μὲν	οὖν Ἴβηρες καὶ Λίβυες δι´
[3, 21]	καὶ συναναδέχεσθαι τὸν πόλεμον. οἱ	μὲν)	οὖν καθολικώτερόν πως ἐχρήσαντο τοῖς
[3, 1]	προέκθεσιν τῆς αὑτῶν πραγματείας. τὴν	μὲν	οὖν καθόλου τῆς ὑποθέσεως ἔμφασιν
[3, 36]	ἐννοίας ἄγειν τοὺς ἀκούοντας. Πρώτη	μὲν	οὖν καὶ μεγίστη γνῶσις, ἔτι
[3, 37]	καθ´ Ἡρακλέους στήλας στόμα. Νείλου	μὲν	οὖν καὶ Τανάιδος μεταξὺ τὴν
[3, 23]	τῇ χώρᾳ μὴ ἐννυκτερευέτωσαν. ~Τὸ	μὲν	οὖν Καλὸν ἀκρωτήριόν ἐστι τὸ
[3, 41]	τῶν συμμάχων αὐτῷ παρήγγειλαν. ~Τὰ	μὲν	οὖν κατὰ Κελτοὺς ἀπὸ τῆς
[3, 65]	ὑπὸ τῶν ἐπιφερομένων ἱππέων. οἱ	μὲν	οὖν κατὰ πρόσωπον ἀλλήλοις συμπεσόντες
[3, 96]	ναῦς ἔχοντες τῶν πολεμίων. Τὰ	μὲν	οὖν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἀπὸ
[3, 95]	ὅλος καὶ πᾶς ἦν. ~Τὰ	μὲν	οὖν κατὰ τὴν Ἰταλίαν τοιαύτην
[3, 44]	τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις. οἱ	μὲν	οὖν Κελτοὶ τοιαῦτα διαλεχθέντες ἀνεχώρησαν.
[3, 110]	σταδίους ἀποσχόντες τῶν πολεμίων. ὁ	μὲν	οὖν Λεύκιος συνθεασάμενος ἐπιπέδους καὶ
[3, 9]	τηρῶν ἀεὶ πρὸς ἐπίθεσιν. εἰ	μὲν	οὖν μὴ τὸ περὶ τοὺς
[3, 68]	ἔχων αὐτὸς εἵπετο κατόπιν. οἱ	μὲν	οὖν Νομάδες εἰς ἔρημον τὴν
[3, 115]	ἐπὶ τοὺς Κελτοὺς παράπτωσιν. οὗτοι	μὲν	οὖν οὐκέτι φαλαγγηδόν, ἀλλὰ κατ´
[3, 105]	διωγμοῦ καὶ τῆς μάχης. τοῖς	μὲν	οὖν παρ´ αὐτὸν γενομένοις τὸν
[3, 117]	αὑτοῦ τῇ πατρίδι πεποιημένος. ~Ἡ	μὲν	οὖν περὶ Κάνναν γενομένη μάχη
[3, 106]	κατεπείγοντα πρὸς τὴν χρείαν. οὗτοι	μὲν	οὖν περὶ ταῦτα καὶ περὶ
[3, 107]	καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις. τοῖς	μὲν	οὖν περὶ τὸν Γνάιον ἐπισχεῖν
[3, 84]	ὡς τευξόμενοι τῆς σωτηρίας. Τὰ	μὲν	οὖν περὶ τὸν ὅλον κίνδυνον
[3, 60]	Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ἀγῶνας. ~Τὸ	μὲν	οὖν πλῆθος τῆς δυνάμεως, ὅπερ
[3, 40]	εἰς Γαλατίαν ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι. τὰς	μὲν	οὖν πόλεις ἐνεργῶς ἐτείχιζον, τοὺς
[3, 107]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι. τὴν	μὲν	οὖν πόλιν ἔτι πρότερον συνέβαινε
[3, 64]	λοιπὰς δυνάμεις συναγαγὼν παρεκάλει. τὰ	μὲν	οὖν πολλὰ τῶν λεγομένων ἦν
[3, 65]	εὐθέως συνετάττοντο πρὸς μάχην. ὁ	μὲν	οὖν Πόπλιος προθέμενος τοὺς ἀκοντιστὰς
[3, 33]	τοῦ συνεδρίου, δέχεσθαι φάσκοντες. οἱ	μὲν	οὖν πρέσβεις καὶ τὸ συνέδριον
[3, 12]	μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας	μὲν	οὖν προαποθανὼν οὐ πᾶσιν ἔκδηλον
[3, 21]	ἤρξαντο περὶ σφῶν δικαιολογεῖσθαι. ~τὰς	μὲν	οὖν πρὸς Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων,
[3, 117]	τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι. τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον ἀντεῖχον· ἤδη δ´
[3, 54]	διατραπῆναι συνέβη τὸ πλῆθος. τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον ἐπεβάλετο περιελθεῖν τὰς
[3, 20]	αὐτοὺς εὐθέως ἐκ γενετῆς. πρὸς	μὲν	οὖν τὰ τοιαῦτα τῶν συγγραμμάτων
[3, 109]	ἐκ τῶν καιρῶν περιστάσεις. τότε	μὲν	οὖν ταῦτα καὶ τοιαῦτα παρακαλέσας
[3, 5]	ἀτύχημα πάσης τῆς Ἑλλάδος. Τὰ	μὲν	οὖν τῆς ἐπιβολῆς ἡμῶν τοιαῦτα·
[3, 94]	σφῶν εὐζώνους ἐκδεξάμενοι κατεβίβασαν. Ἀννίβας	μὲν	οὖν τοιαύτην ἐκ τοῦ Φαλέρνου
[3, 92]	φανήσεσθαι τῶν ὑπαίθρων κρατοῦντες. ~Ἀννίβας	μὲν	οὖν τοιούτοις χρησάμενος λογισμοῖς καὶ
[3, 12]	παραπῖπτον ἐξ ἑτοίμου παραγγέλλωσιν. Αἰτίας	μὲν	(οὖν) τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου
[3, 115]	εὐζώνους συνέπεσεν ἀλλήλοις. ἐπὶ βραχὺ	μὲν	οὖν τῶν Ἰβήρων καὶ τῶν
[3, 111]	θάρσος αὐτῶν τῶν ἔργων; διὰ	μὲν	οὖν τῶν πρὸ τοῦ κινδύνων
[3, 113]	ἐπιφάνειαν τὴν πρὸς μεσημβρίαν. τοὺς	μὲν	οὖν τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς παρ´
[3, 29]	αὐτῶν τὴν αἰτίαν ἀναθετέον. ~Τὰ	μὲν	οὖν ὑπὸ Καρχηδονίων τότε ῥηθέντα
[3, 55]	ἐξῳκοδόμει μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας. τοῖς	μὲν	οὖν ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἵπποις
[3, 107]	νουνεχῶς ἐδόκουν ἕκαστα χειρίζειν. ~Τὸν	μὲν	οὖν χειμῶνα καὶ τὴν ἐαρινὴν
[3, 15]	φάναι πολεμήσειν; νῦν δὲ τὴν	μὲν	οὖσαν αἰτίαν ἀληθινὴν παρασιωπῶν, τὴν
[3, 64]	ἑώρα τὴν πρᾶξιν ταύτην ἀναγκαίαν	μὲν	οὖσαν τῇ πατρίδι, πρόδηλον δ´
[3, 54]	τῆς ἀπορρῶγος καὶ πρὸ τοῦ	μὲν	οὔσης, τότε δὲ καὶ μᾶλλον
[3, 116]	ἐπὶ τῶν εὐωνύμων τεταγμένοις μέγα	μὲν	οὔτ´ ἐποίουν οὐδὲν οὔτ´ ἔπασχον
[3, 105]	τοῦ πλήθους τῶν ἱππέων, ἅμα	μὲν	οὗτοι καταφεύγοντες εἰς τὰ βαρέα
[3, 37]	ἔξω θαλάττης, καλεῖται δὲ τὸ	μὲν	παρὰ τὴν καθ´ ἡμᾶς παρῆκον
[3, 92]	τὰ προειρημένα πεδία. καὶ τὴν	μὲν	παρεμβολὴν ἐκ τοῦ πρὸς Ῥώμην
[3, 92]	ἐγγίσας δὲ τῷ Φαλέρνῳ ταῖς	μὲν	παρωρείαις ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε τοῖς πολεμίοις,
[3, 56]	καὶ ὑποζύγια. τέλος δὲ τὴν	μὲν	πᾶσαν πορείαν ἐκ Καινῆς πόλεως
[3, 65]	κυκλωσάντων καὶ κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ	μὲν	πεζακοντισταὶ τὸ πρῶτον διαφυγόντες τὴν
[3, 107]	τις ὁλοσχερεστέρα προφαίνηται χρεία, τοὺς	μὲν	πεζοὺς ἐν ἑκάστῳ στρατοπέδῳ ποιοῦσι
[3, 72]	στάδια πρὸ τῆς στρατοπεδείας τοὺς	μὲν	πεζοὺς ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν παρενέβαλε,
[3, 35]	λοιπὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν εὔζωνον πεζοὺς	μὲν	πεντακισμυρίους ἱππεῖς δὲ πρὸς ἐννακισχιλίους
[3, 33]	Ἰβηρίας ἀπέλιπεν Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ πεντήρεις	μὲν	πεντήκοντα, τετρήρεις δὲ δύο καὶ
[3, 110]	ῥέοντα συμβαίνει τὸν Αὔφιδον τὰς	μὲν	πηγὰς ἔχειν ἐν τοῖς πρὸς
[3, 47]	ὁ δὲ Ῥοδανὸς ἔχει τὰς	μὲν	πηγὰς ὑπὲρ τὸν Ἀδριατικὸν μυχὸν
[3, 18]	νῆσον παντὶ τῷ στρατεύματι τὸ	μὲν	πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως ἀπεβίβασεν
[3, 50]	συντάξας τὰ πυρὰ καίειν, τὸ	μὲν	πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ
[3, 33]	νῆσον. τῶν δὲ προειρημένων τοὺς	μὲν	πλείους εἰς τὰ Μεταγώνια τῆς
[3, 66]	γεφύρας ἠκολούθει, καταλαβὼν δὲ τὰς	μὲν	πλείστας τῶν σανίδων ἀνεσπασμένας, τοὺς
[3, 74]	μυρίων. τῶν δὲ λοιπῶν οἱ	μὲν	πλεῖστοι περὶ τὸν ποταμὸν ἐφθάρησαν
[3, 14]	καὶ περαιοῦσθαι τὸν ποταμόν, τὸ	μὲν	πλεῖστον αὐτῶν μέρος διεφθάρη περὶ
[3, 107]	ἐπὶ τὰς πράξεις. καὶ τοὺς	μὲν	πλείστους ἀγῶνας δι´ ἑνὸς ὑπάτου
[3, 115]	παρὰ τῶν Καρχηδονίων καὶ τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπέκτειναν ἐν τῇ συμπλοκῇ,
[3, 116]	τοῖς φεύγουσι τῶν ἱππέων τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ κατεκρήμνισαν
[3, 64]	δὲ καὶ τῶν ἵππων τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπολωλεκότα, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 45]	προαποσταλέντες ἐπὶ τὴν κατασκοπήν, τοὺς	μὲν	πλείστους αὑτῶν ἀπολωλεκότες, οἱ δὲ
[3, 51]	καὶ συμπλοκήν. ἐπεὶ δὲ τοὺς	μὲν	πλείστους τῶν Ἀλλοβρίγων ἀπέκτεινε, τοὺς
[3, 68]	ὐτοῖς) ταῖς οἰκείαις δυνάμεσι τὸ	μὲν	πλῆθος ἀνελάμβανε τῶν ἀνδρῶν, ὡς
[3, 82]	προῄει διὰ τῆς Τυρρηνίας, εὐώνυμον	μὲν	πόλιν ἔχων τὴν προσαγορευομένην Κυρτώνιον
[3, 104]	περὶ τὸν λόφον ὑπαρχόντων ψιλῶν	μέν,	πολλὰς δὲ καὶ παντοδαπὰς ἐχόντων
[3, 65]	οὐρᾶς τῶν Νομάδων, ἐτράπησαν, οἱ	μὲν	πολλοὶ σποράδες, τινὲς δὲ περὶ
[3, 106]	τοῖς στρατοπέδοις. αὐτοὶ δὲ Λεύκιον	μὲν	Ποστόμιον, ἑξαπέλεκυν ὄντα στρατηγόν, στρατόπεδον
[3, 90]	Ἀννίβας ὁρῶν τὸν Φάβιον φυγομαχοῦντα	μὲν	προδήλως τοῖς δ´ ὅλοις οὐκ
[3, 43]	ἐπιγενομένης τῆς πέμπτης νυκτὸς οἱ	μὲν	προδιαβάντες ἐκ τοῦ πέραν ὑπὸ
[3, 77]	εἰς τὴν οἰκείαν, βουλόμενος ἅμα	μὲν	προκαλεῖσθαι διὰ τοιούτου τρόπου πρὸς
[3, 43]	τῶν ἐν τοῖς πλοίοις ἁμιλλωμένων	μὲν	πρὸς ἀλλήλους μετὰ κραυγῆς, διαγωνιζομένων
[3, 5]	προειρημένη κίνησις, ἐν ᾗ Ῥωμαῖοι	μὲν	πρὸς Κελτίβηρας καὶ Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν
[3, 91]	ἔθνος. τῆς δὲ μεσογαίου τὰ	μὲν	πρὸς τὰς ἄρκτους Καληνοὶ καὶ
[3, 69]	τῆς τοῦ σίτου παραθέσεως τούτῳ	μὲν	πρὸς τὸ παρὸν ἐχρήσατο, τοὺς
[3, 46]	θηρίων εἰθισμένων τοῖς Ἰνδοῖς μέχρι	μὲν	πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀεὶ πειθαρχεῖν,
[3, 60]	πρὸς τῇ παρωρείᾳ κατοικοῦντες, στασιαζόντων	μὲν	πρὸς τοὺς Ἴνσομβρας ἀπιστούντων δὲ
[3, 88]	εἰς τρεῖς ὀνομασίας, καὶ τῶν	μὲν	προσαγορευομένων Δαυνίων, (τῶν δὲ Πευκετίων)
[3, 76]	Ἰβήρων. ἅμα δὲ προϊὼν ἃς	μὲν	προσήγετο τὰς δὲ κατεστρέφετο τῶν
[3, 110]	θόρυβον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὴν	μὲν	πρώτην ἐπιφορὰν ἐδέξαντο, προθέμενοί τινας
[3, 70]	ἔσπευδε συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις, θέλων	μὲν	πρῶτον ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι ταῖς τῶν
[3, 101]	τὰς δυνάμεις παρὰ Φαβίου τὸ	μὲν	πρῶτον ἀντιπαρῆγε ταῖς ἀκρωρείαις, πεπεισμένος
[3, 60]	ἀπιστούντων δὲ τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ	μὲν	πρῶτον αὐτοὺς εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο
[3, 10]	ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς πόλεμον, τὸ	μὲν	πρῶτον εἰς πᾶν συγκατέβαινον, ὑπολαμβάνοντες
[3, 96]	ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης. αἳ τὸ	μὲν	πρῶτον εἰς Σαρδόν´, ἐκεῖθεν δὲ
[3, 13]	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, τὸ	μὲν	πρῶτον ἐκαραδόκουν τὰς τῶν δυνάμεων
[3, 77]	τοὺς δὲ συμμάχους αὐτῶν τὸ	μὲν	πρῶτον ἐν τῇ πάσῃ φιλανθρωπίᾳ
[3, 95]	ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος τῶν Καρχηδονίων τὸ	μὲν	πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ γῆν καὶ)
[3, 61]	δυνάμεων καὶ σύνεγγυς εἶναι, τὸ	μὲν	πρῶτον ἠπίστει τοῖς προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος
[3, 5]	Καρχηδονίοις ἐπέβαλον τὰς χεῖρας, τὸ	μὲν	πρῶτον μεταναστῆσαι, μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 72]	εἰπεῖν ἁπάντων ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων, τὸ	μὲν	πρῶτον ὁρμῇ καὶ προθυμίᾳ (περι(
[3, 96]	δὲ καθυστερῶν ἀπέγνω. καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον τῆς Σικελίας Λιλυβαίῳ προσέσχε·
[3, 105]	νουνεχής. οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ	μὲν	Ῥωμαῖοι διδαχθέντες ὑπὸ τῶν πραγμάτων
[3, 73]	εὔζωνοι. τούτου δὲ συμβάντος οἱ	μὲν	Ῥωμαῖοι κατὰ πολλοὺς τρόπους ἠλαττοῦντο,
[3, 48]	στρατοπέδοις ὑπερβάντας τὰς Ἄλπεις παρατετάχθαι	μὲν	Ῥωμαίοις, συνηγωνίσθαι δὲ Κελτοῖς τοῖς
[3, 72]	παρ´ αὐτοῖς τάξεις, ὄντας τοὺς	μὲν	Ῥωμαίους εἰς μυρίους ἑξακισχιλίους, τοὺς
[3, 77]	παραχειμάζων ἐν τῇ Κελτικῇ τοὺς	μὲν	Ῥωμαίους τῶν ἐκ τῆς μάχης
[3, 73]	τὴν χρείαν, ἅτε δὴ τῶν	μὲν	Ῥωμαίων πεζακοντιστῶν κακοπαθούντων ἐξ ὄρθρου
[3, 28]	δίκαια διὰ τὸν καιρὸν ἐκχωρῆσαι	μὲν	Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν δὲ τὸ προειρημένον
[3, 23]	δὲ τούτων τῶν συνθηκῶν περὶ	μὲν	Σαρδόνος καὶ Λιβύης ἐμφαίνουσιν ὡς
[3, 53]	καὶ προορώμενοι τὸ μέλλον τὰ	μὲν	σκευοφόρα καὶ τοὺς ἱππεῖς εἶχον
[3, 35]	ἐπανόδου καὶ τοῖς μεθ´ ἑαυτοῦ	μὲν	στρατευομένοις, οὐχ ἧττον δὲ καὶ
[3, 42]	δὲ τῆς παρακειμένης ὕλης τὰ	μὲν	συμπηγνύντες τῶν ξύλων τὰ δὲ
[3, 10]	πόλεμον. Ὅτι δ´ Ἀμίλκας πλεῖστα	μὲν	συνεβάλετο πρὸς τὴν σύστασιν τοῦ
[3, 86]	κατατεθαρρηκὼς τοῖς ὅλοις ἤδη τὸ	μὲν	συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ κατὰ τὸ
[3, 4]	μὴ μόνον αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν	μὲν	συνεργὸς ὧν δὲ καὶ χειριστὴς
[3, 78]	ἑλῶν εἰς Τυρρηνίαν φέρουσαν δυσχερῆ	μὲν	σύντομον δὲ καὶ παράδοξον φανησομένην
[3, 3]	καταλύσαντες τὴν Γαλατῶν ὕβριν ἀδήριτον	μὲν	σφίσι παρεσκεύασαν τὴν τῆς Ἀσίας
[3, 93]	καιρὸν τοῦτον αὐτὸς ἀναλαβὼν πρῶτα	μὲν	τὰ βαρέα τῶν ὅπλων, ἐπὶ
[3, 4]	ἀγωνισμάτων διαλήψεις, διὰ τὸ πολλοῖς	μὲν	τὰ μέγιστα δοκοῦντ´ εἶναι τῶν
[3, 67]	εἰς τὰς αὑτῶν πόλεις, δηλώσοντας	μὲν	τὰ πεπραγμένα τοῖς πολίταις, παρακαλέσοντας
[3, 52]	συλλογιζόμενος (δ´ Ἀννίβας ὡς δεξάμενος)	μὲν	τὰ προτεινόμενα, τάχ´ ἂν ἴσως
[3, 75]	ψῦχος. ~Ὁ δὲ Τεβέριος εἰδὼς	μὲν	τὰ συμβεβηκότα, βουλόμενος δὲ κατὰ
[3, 113]	τούτων αὐτῶν σχῆμα, βουλόμενος ἐφεδρείας	μὲν	τάξιν ἐν τῇ μάχῃ τοὺς
[3, 47]	πολὺ δι´ αὐλῶνος, οὗ πρὸς	μὲν	τὰς ἄρκτους Ἄρδυες Κελτοὶ κατοικοῦσι,
[3, 46]	γενομένου διαταραχθέντα τὰ ζῷα κατὰ	μὲν	τὰς ἀρχὰς ἐστρέφετο καὶ κατὰ
[3, 83]	αὐλῶνος ἐπιπέδου, τούτου δὲ παρὰ	μὲν	τὰς εἰς μῆκος πλευρὰς ἑκατέρας
[3, 53]	βάρβαροι ταῖς παρωρείαις καὶ τοῖς	μὲν	τὰς πέτρας ἐπικυλίοντες τοὺς δ´
[3, 6]	τὸ μέρος ἡτοίμαζε. διόπερ αἰτίας	μὲν	τὰς πρώτας ῥηθείσας ἡγητέον τοῦ
[3, 31]	δ´ οὐ γίνεται, καὶ παραυτίκα	μὲν	τέρπει, πρὸς δὲ τὸ μέλλον
[3, 74]	τὴν παρεμβολήν. καὶ πάντες ἐπὶ	μὲν	τῇ μάχῃ περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς
[3, 109]	μὴ διαψεύσητε νῦν, ἀλλ´ ἀπόδοτε	μὲν	τῇ πατρίδι τὰς ἁρμοζούσας χάριτας,
[3, 86]	περὶ τὸν Γάιον ἐν αὐτῇ	μὲν	τῇ πρώτῃ συμπλοκῇ σχεδὸν τοὺς
[3, 7]	καὶ Ῥωμαίους δῆλον ὡς αἰτίαν	μὲν	τὴν Αἰτωλῶν ὀργὴν θετέον. ἐκεῖνοι
[3, 83]	δὲ τὰς εἰς πλάτος κατὰ	μὲν	τὴν ἀντικρὺ λόφον ἐπικείμενον ἐρυμνὸν
[3, 118]	ὀλίγους χρόνους. διόπερ ἡμεῖς ταύτην	μὲν	τὴν βύβλον ἐπὶ τούτων τῶν
[3, 98]	ἀνὴρ Ἴβηρ, Ἀβίλυξ ὄνομα, κατὰ	μὲν	τὴν δόξαν καὶ τὴν τοῦ
[3, 77]	αὑτὸν φιλίας. παρεῖναι γὰρ πρῶτον	μὲν	τὴν ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις, ὁμοίως
[3, 92]	πεδίον ἀδεῶς. Φάβιος δὲ κατεπέπληκτο	μὲν	τὴν ἐπιβολὴν καὶ τόλμαν τῶν
[3, 42]	καταλαβόμενοι δὲ τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην	μὲν	τὴν ἡμέραν ἔμειναν ἀναπαύοντες σφᾶς
[3, 16]	τῆς Ἰταλίας πεπεισμένοι καταταχήσειν διορθωσάμενοι	μὲν	τὴν Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ
[3, 105]	κίνδυνον ἦν ἐναργὲς ὅτι διὰ	μὲν	τὴν Μάρκου τόλμαν ἀπόλωλε τὰ
[3, 44]	χρόνῳ διαπεραιώσας τὰς δυνάμεις ἐκείνην	μὲν	τὴν νύκτα παρ´ αὐτὸν τὸν
[3, 61]	εἰς τὸ Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες	μὲν	τὴν παρουσίαν τῶν πολεμίων, οἰόμενοι
[3, 79]	τὴν δίοδον τόπους, ἀναζεύξας εἰς	μὲν	τὴν πρωτοπορείαν ἔθηκε τοὺς Λίβυας
[3, 20]	δὲ καὶ τίνα τρόπον ἅμα	μὲν	τὴν στυγνότητα τοῦ συνεδρίου παρεισάγουσι
[3, 116]	τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, ἀνὴρ αἰσχρὰν	μὲν	τὴν ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ τὴν
[3, 92]	εὐφυεῖς πρὸς ἐπίθεσιν, ἐπ´ αὐτῆς	μὲν	τῆς διεκβολῆς περὶ τετρακισχιλίους ἐπέστησε,
[3, 97]	χορηγίας ἀφθόνους καὶ χεῖρας ἀντιποιήσωνται	μὲν	τῆς θαλάττης ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται δὲ
[3, 1]	Συρίας πόλεμον, ἐν τῇ πρώτῃ	μὲν	τῆς ὅλης συντάξεως, τρίτῃ δὲ
[3, 67]	Ἀννίβας τὴν εὔνοιαν αὐτῶν ὑπὲρ	μὲν	τῆς φιλίας καὶ συμμαχίας ἔθετο
[3, 3]	εἰς τὴν Εὐρώπην διασαφήσομεν πρῶτον	μὲν	τίνα τρόπον ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[3, 96]	συμβαλόντες δὲ τοῖς πολεμίοις βραχὺν	μέν	τινα χρόνον ἀντεποιήσαντο τῆς νίκης,
[3, 52]	ὥρμα. ταῖς δ´ ἑξῆς μέχρι	μέν	τινος ἀσφαλῶς διῆγε τὴν στρατιάν·
[3, 101]	τόπον. ὁ δ´ Ἀννίβας ἕως	μέν	τινος διὰ τὴν ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν
[3, 96]	ἔχων τὸν προειρημένον στόλον ἕως	μέν	τινος ἐπηκολούθει τοῖς Καρχηδονίοις, συνάψειν
[3, 93]	λογχοφόρους κατόπιν ἐπιστήσας τούτοις ἕως	μέν	τινος συνεργεῖν παρεκελεύετο τοῖς ἐλαύνουσιν,
[3, 66]	τὰς δυνάμεις. Ἀννίβας δὲ μέχρι	μέν	τινος ὑπέλαβε τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις
[3, 30]	κατόρθωσιν τῆς πολιτείας. διόπερ εἰ	μέν	τις τὴν Ζακάνθης ἀπώλειαν αἰτίαν
[3, 31]	τοιούτων λόγους. ἐγὼ δ´, εἰ	μέν	τις ὑπείληφεν πρὸς πᾶσαν περίστασιν
[3, 39]	τούτων δὴ τῶν τόπων κατὰ	μὲν	τὸ μῆκος ἤδη σχεδὸν τοὺς
[3, 64]	νῦν ἔφη τὸν Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα	μὲν	τὸ πλεῖστον μέρος τῆς δυνάμεως,
[3, 74]	ἑαυτῶν ἀπιέναι παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι	μὲν	τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων, κωλυόμενοι
[3, 81]	δὲ κενοδοξία καὶ τῦφος εὐχείρωτα	μὲν	τοῖς ἐχθροῖς, ἐπισφαλέστατα δὲ τοῖς
[3, 111]	ἐνάργειαν τούτου τοιγαροῦν“ ἔφη πρῶτον	μὲν	τοῖς θεοῖς ἔχετε χάριν· ἐκεῖνοι
[3, 84]	τοὺς κατὰ πρόσωπον νικήσαντες παραβοηθεῖν	μὲν	τοῖς ἰδίοις καὶ περιίστασθαι τοὺς
[3, 2]	καὶ τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος	μὲν	τοῖς κατ´ Αἴγαιον καὶ Καρίαν
[3, 109]	δ´ ὡς εἰπεῖν ἀδύνατον, ἐν	μὲν	τοῖς κατὰ μέρος ἀκροβολισμοῖς ἴσους
[3, 112]	ὑπεναντίοις. ὁ δὲ Λεύκιος δυσαρεστούμενος	μὲν	τοῖς τόποις, ὁρῶν δ´ ὅτι
[3, 8]	τοῖς ὑπὸ Ῥωμαίων παρακαλουμένοις ἐκδοῦναι	μὲν	τὸν αἴτιον τῶν ἀδικημάτων, ἐπανελέσθαι
[3, 39]	ἀπὸ δὲ ταύτης εἰσὶν ἐπὶ	μὲν	τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἑξακόσιοι στάδιοι
[3, 113]	πολεμίοις. ἐτίθει δ´ ἐπ´ αὐτὸν	μὲν	τὸν ποταμόν, ἐπὶ τῶν εὐωνύμων,
[3, 68]	καὶ χάρακι τὴν παρεμβολὴν ἀνεδέχετο	μὲν	τὸν Τεβέριον καὶ τὰς μετ´
[3, 88]	δυνάμεσι περὶ τὴν Ναρνίαν, Γνάιον	μὲν	τὸν ὑπάρχοντα στρατηγὸν ἀπολύσας τῆς
[3, 89]	τἀναντία τούτοις ὑπῆρχε. διόπερ εἰς	μὲν	τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων κίνδυνον
[3, 66]	τὰ στρατόπεδα. θεωρῶν γὰρ τοὺς	μὲν	τόπους ἐπιπέδους ὄντας, τοὺς δ´
[3, 84]	τὸ δὲ πολὺ πλῆθος μέχρι	μὲν	τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον εἰς τὴν
[3, 63]	νωθρὸν αὐτῶν ὑπάρχειν, ὃς μνημονεύων	μὲν	τοῦ μήκους τῆς ὁδοῦ τῆς
[3, 63]	γενέσθαι ζῶντας. εἶναι δ´ ἐκ	μὲν	τοῦ νικᾶν ἆθλον οὐχ ἵππους
[3, 66]	κεκινηκότας ἐκ τῆς παρεμβολῆς, ἕως	μὲν	τοῦ πρώτου ποταμοῦ καὶ τῆς
[3, 92]	χώραν δῃουμένην. Φάβιος δὲ μέχρι	μὲν	τοῦ συνάψαι τοῖς τόποις ἔσπευδε
[3, 25]	μὲν τῶν πρώτων συνθηκῶν Καρχηδονίους	μὲν	τοὺς θεοὺς τοὺς πατρῴους, Ῥωμαίους
[3, 50]	μέρος ἡγεμόνες τῶν Ἀλλοβρίγων, τὰ	μὲν	τοὺς ἱππεῖς δεδιότες, τὰ δὲ
[3, 87]	γενόμενος ἐγκρατὴς χώρας εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε	μὲν	τοὺς ἵππους, ἀνεκτήσατο δὲ τά
[3, 116]	ἅμα κατὰ πολλοὺς τόπους ἐπέρρωσε	μὲν	τοὺς Λίβυας, ἐταπείνωσε δὲ καὶ
[3, 68]	τὴν ἀναζυγὴν αὐτῶν ἐπιγνοὺς παραυτίκα	μὲν	τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς ἐξαπέστελλε, μετ´
[3, 118]	ἀπέλειπε τῶν ἐνδεχομένων, ἀλλὰ παρεκάλει	μὲν	τοὺς πολλούς, ἠσφαλίζετο δὲ τὰ
[3, 71]	λήσειν· οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι πρὸς	μὲν	τοὺς ὑλώδεις τόπους ὑπόπτως εἶχον
[3, 87]	δημάρχων. οὐ μὴν ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν ἄλλοις ἀκριβεστέραν ποιησόμεθα
[3, 88]	δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν τοὺς	μὲν	τραυματίας ἐξυγίασε, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 33]	πέντε· τούτων ἐχούσας πληρώματα πεντήρεις	μὲν	τριάκοντα δύο, τριήρεις δὲ πέντε.
[3, 101]	θεωρῶν ἐγγίζοντας τοὺς πολεμίους τὸ	μὲν	τρίτον μέρος τῆς δυνάμεως εἴασε
[3, 91]	εἰς θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι καταπλήξεσθαι	μὲν	τῷ παραλόγῳ πάντας, ἐκθεατριεῖν δὲ
[3, 40]	Βοίων πολιορκεῖται κατὰ κράτος, τὰ	μὲν	τῷ Ποπλίῳ προκεχειρισμένα στρατόπεδα κατὰ
[3, 68]	τῶν κατὰ τὴν ἱππομαχίαν, ἐξενίζοντο	μὲν	τῷ τὸ συμβεβηκὸς εἶναι παρὰ
[3, 36]	τὸ μέρος. οἶμαι δ´, ἐπὶ	μὲν	τῶν γνωριζομένων τόπων οὐ μικρὰ
[3, 32]	ὑπόθεσιν. ταῦτα δὴ πάντα διὰ	μὲν	τῶν γραφόντων καθόλου δυνατὸν ἐπιγνῶναι
[3, 110]	πλεῖον, βουλόμενος διὰ τούτων προκαθῆσθαι	μὲν	τῶν ἐκ τῆς πέραν παρεμβολῆς
[3, 40]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς διακούσαντες	μὲν	τῶν ἐξαποσταλέντων εἰς Καρχηδόνα πρεσβευτῶν
[3, 74]	ὡς κατωρθωκότες· συνέβαινε γὰρ ὀλίγους	μὲν	τῶν Ἰβήρων καὶ Λιβύων, τοὺς
[3, 114]	τὴν πρόσοψιν. ἦν δὲ τὸ	μὲν	τῶν ἱππικῶν πλῆθος τὸ σύμπαν
[3, 44]	γεγόνασι. διόπερ ᾤετο δεῖν περὶ	μὲν	τῶν κατὰ μέρος ῥᾳθυμεῖν, ὡς
[3, 56]	ἔχων τὸ διασῳζόμενον μέρος τῆς	μὲν	τῶν Λιβύων δυνάμεως πεζοὺς μυρίους
[3, 107]	τριακοσίους. τῶν δὲ συμμάχων τὸ	μὲν	τῶν πεζῶν πλῆθος πάρισον ποιοῦσι
[3, 51]	πορείᾳ προλαβοῦσιν. οὗ γενομένου πολλοὶ	μὲν	τῶν πολεμίων ἀπώλλυντο διὰ τὸ
[3, 112]	περίφοβος ἦν ἡ πόλις, δεδιότων	μὲν	τῶν πολλῶν τὸ μέλλον διὰ
[3, 44]	δὲ τούτους εἰσελθὼν αὐτὸς πρῶτον	μὲν	τῶν προγεγενημένων πράξεων ἀνέμνησε τοὺς
[3, 16]	καιροὺς Δημήτριον τὸν Φάριον, ἐπιλελησμένον	μὲν	τῶν προγεγονότων εἰς αὐτὸν εὐεργετημάτων
[3, 25]	ὅρκον ὀμνύειν ἔδει τοιοῦτον, ἐπὶ	μὲν	τῶν πρώτων συνθηκῶν Καρχηδονίους μὲν
[3, 94]	Ἰβήρων, οἳ καὶ συμμίξαντες κατέβαλον	μὲν	τῶν Ῥωμαίων εἰς χιλίους, ῥᾳδίως
[3, 114]	τὸν ἀδελφόν. βλεπούσης δὲ τῆς	μὲν	τῶν Ῥωμαίων τάξεως πρὸς μεσημβρίαν,
[3, 98]	τῶν Καρχηδονίων στρατηγόν, ὃς ἀπεστάλη	μὲν	ὑπ´ Ἀσδρούβου κωλύσων τοὺς Ῥωμαίους
[3, 64]	τολμῶσι Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις	μὲν	ὑπ´ αὐτῶν ἡττημένοι, πολλοὺς δ´
[3, 29]	τῆς ἐν ταῖς συνθήκαις τῶν	μὲν	ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις τότε συμμάχων ἀφέξεσθαι
[3, 41]	προσαγορευόμενον, ἀπεβίβαζε τὰς δυνάμεις, ἀκούων	μὲν	ὑπερβάλλειν ἤδη τὰ Πυρηναῖα τὸν
[3, 54]	κρημνῶν. οὐ μὴν ἀλλὰ ταύτην	μὲν	ὑπέφερον τὴν ταλαιπωρίαν, ἅτε συνήθεις
[3, 37]	καὶ πρὸς Ἡρακλείους στήλας περιέχεται	μὲν	ὑπό τε τῆς καθ´ ἡμᾶς
[3, 16]	τούτοις χρησάμενοι τοῖς διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι	μὲν	ὑπὸ τὴν ὡραίαν Λεύκιον τὸν
[3, 87]	Μάρκον Μινύκιον. οὗτος δὲ τέτακται	μὲν	ὑπὸ τὸν αὐτοκράτορα, γίνεται δ´
[3, 74]	τὸν Τεβέριον πιεζούμενα κατὰ πρόσωπον	μὲν	ὑπὸ τῶν θηρίων, πέριξ δὲ
[3, 84]	προϊέμενοι φωνὴν τὸ τελευταῖον οἱ	μὲν	ὑπὸ τῶν πολεμίων, τινὲς δὲ
[3, 17]	ἐνεργῶς προσέκειτο τῇ πολιορκίᾳ, τοτὲ	μὲν	ὑπόδειγμα τῷ πλήθει ποιῶν αὑτὸν
[3, 103]	εὐλάβειαν γεγονέναι. διὸ καὶ τὸν	μὲν	Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ κατεμέμφοντο πάντες
[3, 90]	τοῖς ὄχλοις ποιῶν αὑτὸν τὸν	μὲν	Φάβιον κατελάλει πρὸς πάντας, ὡς
[3, 19]	στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος τὴν	μὲν	Φάρον εὐθέως ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν
[3, 116]	φοβερωτάτους τοῖς ἅπαξ ἐγκλίνασιν, τοὺς	μὲν	φεύγοντας παρέδωκε τοῖς Νομάσιν, πρὸς
[3, 77]	δὲ τῆς ἐαρινῆς ὥρας, Γάιος	μὲν	Φλαμίνιος ἀναλαβὼν τὰς αὑτοῦ δυνάμεις
[3, 2]	τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς μέγαν	μὲν	φόβον ἐκείνους ἤγαγον περὶ σφῶν
[3, 31]	διαλήψεις καὶ δηλοῖ παρ´ οἷς	μὲν	χάριν, εὐεργεσίαν, βοήθειαν ἡμῖν ὑπάρχουσαν,
[3, 33]	ἀπὸ τούτων τῶν ἐθνῶν ἱππεῖς	μὲν	χίλιοι διακόσιοι, πεζοὶ δὲ μύριοι
[3, 17]	πορείαν. χωρίς τε τούτων εὐπορήσειν	μὲν	χορηγιῶν αὐτὸς ὑπελάμβανεν πρὸς τὰς
[3, 41]	Κελτῶν. Ἀννίβας δὲ παραδόξως τοὺς	μὲν	χρήμασι πείσας τῶν Κελτῶν τοὺς
[3, 17]	καὶ σωμάτων καὶ κατασκευῆς τὰ	μὲν	χρήματ´ εἰς τὰς ἰδίας ἐπιβολὰς
[3, 76]	καὶ νικήσας τῇ μάχῃ πολλῶν	μὲν	χρημάτων ἐγένετ´ ἐγκρατής, ὡς ἂν
[3, 52]	δώσειν ἐξ αὑτῶν ὅμηρα, πολὺν	μὲν	χρόνον ηὐλαβεῖτο καὶ διηπίστει τοῖς
[3, 80]	τῶν τόπων. πυνθανόμενος δὲ τὴν	μὲν	χώραν τὴν πρόσθεν πολλῆς γέμειν
[3, 82]	τοὺς ἐν τῇ πατρίδι τῆς	μὲν	χώρας καταφθειρομένης σχεδὸν ἕως πρὸς
[3, 107]	πολεμίοις, οὐ δυνησόμενοι φυγομαχεῖν, τῆς	μὲν	χώρας καταφθειρομένης, τῶν δὲ συμμάχων
[3, 100]	κατὰ τόπους. οὔσης δὲ τῆς	μὲν	χώρας τῆς πλείστης εὐεφόδου καὶ
[3, 15]	ὁ δ´ Ἀννίβας, ἅτε νέος	μὲν	ὤν, πλήρης δὲ πολεμικῆς ὁρμῆς,
[3, 49]	καταλαβὼν ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη	μὲν	ὡς ἐνδέχεται μάλιστα, πεπεισμένος οὐδέποτ´
[3, 5]	ἐπιφανεστάτας τῶν πράξεων ἐπὶ κεφαλαίου	διεληλύθαμεν,	βουλόμενοι καὶ καθόλου καὶ κατὰ
[3, 41]	τοῖς πρὸ τοῦ καὶ νῦν	διεληλύθαμεν.	οἱ δὲ στρατηγοὶ τῶν Ῥωμαίων
[3, 109]	τοῦ πρότερον ἔτους ἄρχοντας ἑτοίμους	παρεσκευάκαμεν	πρὸς τὸ μένειν καὶ μετέχειν
[3, 33]	μέρος πράξεις, οὐδὲ προκαταγινώσκειν, εἰ	πεποιήκαμεν	παραπλήσιον τοῖς ἀξιοπίστως ψευδομένοις τῶν
[3, 107]	γάρ, καθά που καὶ πρότερον	εἰρήκαμεν,	ἀεί ποτε τέτταρα στρατόπεδα (προχειρ(
[3, 57]	στήλας στόματος οὐδὲν ἐπὶ πλεῖον	εἰρήκαμεν	οὔτε περὶ τῆς ἔξω θαλάττης
[3, 1]	τοῦ σύμπαντος, ὑπὲρ οὗ γράφειν	ἐπικεχειρήκαμεν,	τοῦ πῶς καὶ πότε καὶ
[3, 60]	Ἀννίβας ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν, ἤδη	δεδηλώκαμεν.	μετὰ δὲ τὴν εἰσβολὴν καταστρατοπεδεύσας
[3, 1]	τρίτῃ δὲ ταύτης ἀνώτερον βύβλῳ	δεδηλώκαμεν·	ὁμοίως δὲ καὶ τὰς αἰτίας,
[3, 29]	οὖν ὑπὸ Καρχηδονίων τότε ῥηθέντα	δεδηλώκαμεν,	τὰ δ´ ὑπὸ Ῥωμαίων λεγόμενα
[3, 28]	ἐν τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ	δεδηλώκαμεν.	τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, λοιπὸν
[3, 1]	ἔμφασιν καὶ τὴν περιγραφὴν ἤδη	δεδηλώκαμεν.	τῶν δὲ κατὰ μέρος ἐν
[3, 10]	πρὸ ταύτης βύβλοις περὶ τούτων	δεδηλώκαμεν,	ὧν χωρὶς οὐχ οἷόν τ´
[3, 27]	καὶ διακόσια τάλαντα, καθάπερ ἐπάνω	προείπαμεν.	ἐπὶ δὲ τοῖς προειρημένοις τελευταῖαι
[3, 111]	ὅτι καὶ μάχεσθαι τοὺς πολεμίους	συνηναγκάσαμεν·	οὐ γὰρ ἔτι δύνανται τοῦτο
[3, 1]	ταύτης βύβλους, ἐν αὐτῇ ´κείνῃ	διεσαφήσαμεν.	νῦν δὲ πειρασόμεθα τοὺς προειρημένους
[3, 33]	τὴν Ἰταλίαν τόποις ἀνεστρέφετο, πάντως	ἐνομίσαμεν	αὐτὴν περί γε τῶν τοιούτων
[3, 48]	ἡμεῖς ἐν τοῖς πρὸ τούτων	ἐδηλώσαμεν,	πρὸς δὲ τούτοις οὐκ εἰδότες
[3, 32]	δύνασθαι τὸ παράπαν. ἀκμὴν γάρ	φαμεν	ἀναγκαιότατα μέρη τῆς ἱστορίας εἶναι
[3, 22]	ἦν δυνατὸν ἀκριβέστατα διερμηνεύσαντες ἡμεῖς	ὑπογεγράφαμεν.	τηλικαύτη γὰρ ἡ διαφορὰ γέγονε
[3, 57]	καὶ τὸν πόλεμον εἰς Ἰταλίαν	ἠγάγομεν,	πρὸ τοῦ τῶν ἀγώνων ἄρξασθαι
[3, 36]	ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις, μεσημβρίαν, ἄρκτον	γνωρίζομεν·	δευτέρα δέ, καθ´ ἣν ἑκάστῃ
[3, 34]	πολέμου πρὸς Ῥωμαίους, ὑπὲρ οὗ	διήλθομεν	ἡμεῖς ἐν τῇ πρὸ ταύτης
[3, 28]	Ῥωμαίων οὐ παρὰ τοὺς ὅρκους	εὑρίσκομεν	γεγενημένην, οὕτως ὑπὲρ τοῦ δευτέρου
[3, 1]	καὶ προεκθέσθαι. μάλιστα γὰρ οὕτως	ὑπολαμβάνομεν	τοῖς φιλομαθοῦσι παρασκευάσειν ἱκανὴν ἔννοιαν
[3, 2]	λόγον, ᾧ κατὰ τὸ συνεχὲς	ὑποδείξομεν	ὅτι μέγιστα συνεβάλετ´ αὐτοῖς ἡ
[3, 57]	μέρος τῆς ἱστορίας, διὰ τοῦτο	παρελείπομεν,	ἀλλὰ πρῶτον μὲν οὐ βουλόμενοι
[3, 100]	~Ὁ δὲ στρατηγὸς Ἀννίβας, ὅθεν	ἀπελίπομεν,	πυνθανόμενος παρὰ τῶν κατασκόπων πλεῖστον
[3, 3]	Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων	μεταβιβάσομεν	τὴν διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς τοὺς
[3, 106]	τὸ πλείω γράφειν ὑπὲρ αὐτῶν	παρήσομεν.	ὁλοσχερὲς μὲν γὰρ ἢ μνήμης
[3, 19]	ὅταν ἐπὶ τοὺς καιροὺς ἔλθωμεν,	διασαφήσομεν.	ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων
[3, 3]	Ἀντιόχου διάβασιν εἰς τὴν Εὐρώπην	διασαφήσομεν	πρῶτον μὲν τίνα τρόπον ἐκ
[3, 37]	ταῦτα τὸν κατὰ μέρος λόγον	ἀποδώσομεν.	~καθάπερ δὲ καὶ τῆς Ἀσίας
[3, 2]	ἅμα δὲ τούτοις κατὰ παρέκβασιν	δηλώσομεν	τὴν κατάλυσιν τῆς Ἱέρωνος τοῦ
[3, 36]	εἰς γνωρίμους καὶ συνήθεις ἐπινοίας	ἐμπίπτομεν	ὑπὲρ τῶν ἀγνώστων καὶ ἀοράτων
[3, 2]	Ἱέρωνος τοῦ Συρακοσίου δυναστείας. οἷς	ἐπισυνάψομεν	τὰς περὶ τὴν Αἴγυπτον ταραχὰς
[3, 118]	βύβλον ἐπὶ τούτων τῶν ἔργων	καταστρέψομεν,	ἃ περιέλαβεν Ἰβηρικῶν καὶ τῶν
[3, 57]	τούτῳ, καθ´ ὅσον οἷοί τ´	ἐσμέν,	τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν ἐξηγήσασθαι.
[3, 109]	ὑπάρχει. ~πρῶτον γὰρ ἡμεῖς ἀμφότεροι	πάρεσμεν,	οὐ μόνον αὐτοὶ κοινωνήσοντες ὑμῖν
[3, 3]	τὰς Αἰτωλῶν καὶ Κεφαλλήνων ἀτυχίας	ἐπιβαλοῦμεν	τοὺς Εὐμένει συστάντας πρός τε
[3, 29]	δ´ ὑπὸ Ῥωμαίων λεγόμενα νῦν	ἐροῦμεν·	οἷς τότε μὲν οὐκ ἐχρήσαντο
[3, 2]	Ῥωμαίοις πόλεμος, ὁ προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός,	ἐροῦμεν	ὡς εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι
[3, 32]	μάλιστα (τὰ) περὶ τὰς αἰτίας.	θεωροῦμεν	δὲ τὸν μὲν Ἀντιοχικὸν πόλεμον
[3, 19]	μέρος, ὅταν ἐπὶ τοὺς καιροὺς	ἔλθωμεν,	διασαφήσομεν. ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν
[3, 57]	ἐπί τινας τόπους ἐρχόμενοι τοιούτους	παραλείπωμεν	τοῦτο τὸ μέρος διὰ τὰς
[3, 59]	προγεγονότων ἄγνοιαν ἐν τούτοις γνώριμα	ποιήσωμεν	τοῖς Ἕλλησι καὶ ταῦτα τὰ
[3, 38]	μή τι μετὰ ταῦτα πολυπραγμονοῦντες	ἱστορήσωμεν.	τοὺς δὲ λέγοντάς τι περὶ
[3, 118]	τὴν αὐτὴν ὀλυμπιάδα γενομένας διεξιόντες	ἐπιστῶμεν	τοῖς καιροῖς τούτοις, τότ´ ἤδη
[3, 64]	καὶ τῶν νῦν παρόντων ἀνδρῶν	ἔχωμεν	ἐπὶ ποσὸν πεῖραν ὅτι μόνον
[3, 61]	καὶ τολμήσαι, καταφθαρήσεσθαι προδήλως αὐτὸν	ὑπελάμβανεν.	διόπερ ἐν τοιούτοις ὢν διαλογισμοῖς,
[3, 17]	τούτων εὐπορήσειν μὲν χορηγιῶν αὐτὸς	ὑπελάμβανεν	πρὸς τὰς ἐπιβολάς, προθυμίαν δ´
[3, 9]	καιροῖς εἴκων πεποιῆσθαι τὰς συνθήκας,	ἔμενεν	ἐπὶ τῆς ὀργῆς, τηρῶν ἀεὶ
[3, 92]	δὲ μᾶλλον ἐπὶ τῶν κεκριμένων	ἔμενεν.	ὁ δὲ συνάρχων αὐτοῦ Μάρκος
[3, 61]	παράβολον τἀνδρός. τὸ δ´ αὐτὸ	συνέβαινεν	καὶ τοῖς ἐν τῇ Ῥώμῃ
[3, 76]	τῶν πλοίων, πολλοὺς μὲν αὐτῶν	ἀπέκτεινεν,	τοὺς δὲ λοιποὺς ἠνάγκασε φυγεῖν
[3, 16]	ἁρμοζόμενοι τὴν ὑπόθεσιν ἡ σύγκλητος	ἔκρινεν	ἀσφαλίσασθαι τὰ κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα
[3, 102]	τῆς ἀποσκευῆς καὶ τῶν παραθέσεων,	ἔκρινεν	αὐτὸς ἀναχωρεῖν καὶ πάλιν ἐκεῖ
[3, 109]	διότι καὶ τὰ πρότερον ἐλαττώματα	γέγονεν	οὐ διὰ τὸ Ῥωμαίους χείρους
[3, 66]	πλοίοις τὴν διάβασιν Ἀσδρούβᾳ μὲν	ἐπέταξεν	διακομίζειν τὸ πλῆθος, αὐτὸς δὲ
[3, 33]	τινὰς δ´ εἰς αὐτὴν Καρχηδόνα	κατέταξεν.	ἀπὸ δὲ τῶν πόλεων τῶν
[3, 33]	τάξιν. ἐπὶ δὲ τῆς Ἰβηρίας	ἀπέλιπεν	Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ πεντήρεις μὲν πεντήκοντα,
[3, 49]	δυνάμεις. καὶ τὸν μὲν ἀδελφὸν	ἐξέπεμπεν	ἐπὶ τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις,
[3, 60]	ἐπάνω προεῖπον, ἐν ταῖς ὑπερβολαῖς	διέφθειρεν.	οἵ γε μὴν σωθέντες καὶ
[3, 18]	μὲν πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως	ἀπεβίβασεν	εἴς τινας ὑλώδεις καὶ κοίλους
[3, 86]	τῇ Ῥώμῃ κατὰ τὸ παρὸν	ἀπεδοκίμασεν,	τὴν δὲ χώραν ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς
[3, 63]	τὰ μεγέθη τῶν ποταμῶν ὧν	διεπέρασεν,	ἐλπίσαι ποτ´ ἂν ὅτι φεύγων
[3, 115]	πεζικὰ στρατόπεδα διαδεξάμενα τοὺς εὐζώνους	συνέπεσεν	ἀλλήλοις. ἐπὶ βραχὺ μὲν οὖν
[3, 60]	βαρυτάτην πόλιν ἐν τρισὶν ἡμέραις	ἐξεπολιόρκησεν.	κατασφάξας δὲ τοὺς ἐναντιωθέντας αὐτῷ
[3, 13]	δὲ παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως	ὥρμησεν	ὡς καταστρεψόμενος τὸ τῶν Ὀλκάδων
[3, 89]	τινα μείνας, οὐδενὸς ἐπεξιόντος αὖθις	ἀνεχώρησεν	εἰς τὴν ἑαυτοῦ παρεμβολήν. ὁ
[3, 112]	λοιπὴν δύναμιν αὖθις εἰς χάρακα	κατέστησεν,	τοὺς δὲ Νομάδας ἐπαφῆκε τοῖς
[3, 85]	μυρίων καὶ πεντακισχιλίων, πρῶτον μὲν	διεσάφησεν	ὅτι Μαάρβας οὐκ εἴη κύριος
[3, 93]	παρώρειαν, τὴν μὲν λείαν αὐτῶν	ἤλπισεν	ἀδηρίτως περισυρεῖν, ὡς δὲ τὸ
[3, 13]	Ἀλθαίαν τὴν βαρυτάτην αὐτῶν πόλιν	κατεστρατοπέδευσεν.	μετὰ δὲ ταῦτα χρησάμενος ἐνεργοῖς
[3, 44]	νύκτα παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν	κατεστρατοπέδευσεν,	τῇ δ´ ἐπαύριον ἀκούων τὸν
[3, 55]	τῶν χωρίων· τὰ δ´ ὑποζύγια	διέκοπτεν,	ὅτε πέσοι, τὴν κάτω χιόνα
[3, 58]	πέρατα τῆς οἰκουμένης, οὐδ´ οὕτως	ἤνυεν	τὸ προκείμενον. δυσχερὲς μὲν γὰρ
[3, 7]	ἕκαστα τῶν πραγμάτων τὰς ἀφορμὰς	εἴληφεν;	οὔτε γὰρ ἐκεῖνον εἰκὸς οὐδέποτε
[3, 31]	ἐγὼ δ´, εἰ μέν τις	ὑπείληφεν	πρὸς πᾶσαν περίστασιν αὐτάρκης ὑπάρχειν,
[3, 112]	πλήθη πρὸς τὸν κίνδυνον ὁρμὴν	εἶχεν	καὶ δυσχερῶς ἔφερε τὰς ὑπερθέσεις.
[3, 83]	αὐλῶνα ταῖς ἐνέδραις τὴν ἡσυχίαν	εἶχεν.	ὁ δὲ Φλαμίνιος εἵπετο κατόπιν,
[3, 77]	τῆς μάχης αἰχμαλώτων ἐν φυλακῇ	συνεῖχεν,	τὰ μέτρια τῶν ἐπιτηδείων διδούς,
[3, 101]	μέν τινος διὰ τὴν ἀντιστρατοπεδείαν	συνεῖχεν	τὸ πλεῖστον μέρος τῆς δυνάμεως
[3, 55]	δὲ συνεξακολουθοῦν τούτοις ἔτι δυσχερέστερον	ὑπῆρχεν.	οἱ μὲν γὰρ ἄνδρες οὐ
[3, 3]	τίνων καὶ τί τὸ τέλος	ἔσχεν,	τούτῳ συνάπτοντες τὸ συνεχὲς μνησθησόμεθα
[3, 14]	μὲν ἐξ ἐφόδου ποιησάμενος προσβολὰς	κατέσχεν,	Ἀρβουκάλην δὲ διὰ τὸ μέγεθος
[3, 85]	τῆς σφετέρας δυνάμεως τοὺς ἐπιφανεστάτους	ἔθαψεν,	ὄντας εἰς τριάκοντα τὸν ἀριθμόν·
[3, 46]	δὲ κατὰ μέσον τὸν πόρον	ἀπέρριψεν	εἰς τὸν ποταμὸν αὑτὰ διὰ
[3, 67]	δωρεὰς ἑκάστοις τὰς ἁρμοζούσας ἐπαγγειλάμενος	ἐξέπεμψεν	εἰς τὰς αὑτῶν πόλεις, δηλώσοντας
[3, 72]	πρῶτον ὁρμῇ καὶ προθυμίᾳ (περι(	ῆν)	τὸ πλῆθος· ἐπιγενομένης δὲ τῆς
[3, 78]	μόνον τοῖς αἰφνιδίως ἰδοῦσι δύσγνωστος	ἦν,	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν συνηθείᾳ
[3, 15]	ὀλιγωροῦντες τοῦ καθήκοντος. πόσῳ γὰρ	ἦν	ἄμεινον οἴεσθαι δεῖν Ῥωμαίους ἀποδοῦναι
[3, 110]	ὑπὲρ τῆς ἐναντίας ὑπάρχοντος γνώμης,	ἦν	ἀμφισβήτησις καὶ δυσχρηστία περὶ τοὺς
[3, 29]	τούτους ὑπό τινων ἀδικουμένους· ἀλλ´	ἦν	ἀμφοτέρων τὸ συνέχον τῆς ἐννοίας
[3, 114]	ἐπὶ δὲ τοῖς μέσοις αὐτὸς	ἦν	Ἀννίβας, ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ Μάγωνα
[3, 66]	στρατοπεδεύσας περὶ πόλιν Πλακεντίαν, ἥτις	ἦν	ἀποικία Ῥωμαίων, ἅμα μὲν αὑτὸν
[3, 40]	χώρας ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς μὲν	ἦν	Γάιος Λυτάτιος ὁ τὴν ὕπατον
[3, 5]	οἷον ἀρχὴν ποιησάμενος ἄλλην γράφειν.	~ἦν	δ´ ἡ προειρημένη κίνησις, ἐν
[3, 114]	δὲ τοῖς Ἴβηρσι καὶ Κελτοῖς.	~Ἦν	δ´ ὁ καθοπλισμὸς τῶν μὲν
[3, 62]	σφᾶς δ´ αὐτοὺς ἀκμὴν ὑπομένοντας.	ἦν	δὲ παραπλησία καὶ περὶ τοὺς
[3, 6]	εὐμαρὲς καὶ τῷ τυχόντι συνιδεῖν.	ἦν	δὲ πρώτη μὲν ἡ τῶν
[3, 108]	τοῦ Λευκίου διατιθεμένου τοὺς λόγους.	ἦν	δὲ τὰ πλεῖστα τῶν λεγομένων
[3, 89]	διὰ τούτων ἐχείριζε τὸν πόλεμον.	ἦν	δὲ τὰ προτερήματα Ῥωμαίων ἀκατάτριπτα
[3, 98]	ἀπολειπομένων ἐπ´ αὐτῆς ἀνδρῶν πίστιν.	ἦν	δέ τις ἀνὴρ Ἴβηρ, Ἀβίλυξ
[3, 114]	καταπληκτικὴν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν πρόσοψιν.	ἦν	δὲ τὸ μὲν τῶν ἱππικῶν
[3, 44]	παρ´ αὐτῶν διεσάφει τοῖς ὄχλοις.	ἦν	δὲ τῶν λεγομένων ἰσχυρότατα πρὸς
[3, 9]	ταῖς ὁρμαῖς ἐφ´ ὧν αὐτὸς	ἦν,	διὰ δὲ τὴν ἐν τῇ
[3, 22]	λείπουσι δυεῖν. ἃς καθ´ ὅσον	ἦν	δυνατὸν ἀκριβέστατα διερμηνεύσαντες ἡμεῖς ὑπογεγράφαμεν.
[3, 29]	ἐν ταῖς περὶ Σικελίαν συνθήκαις	ἦν	ἔγγραπτον, καθάπερ κἀκεῖνοί φασιν, ὑπάρχειν
[3, 105]	παρ´ αὐτὸν γενομένοις τὸν κίνδυνον	ἦν	ἐναργὲς ὅτι διὰ μὲν τὴν
[3, 77]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις	ἦν.	ἐνισταμένης δὲ τῆς ἐαρινῆς ὥρας,
[3, 112]	ἑκάστην ἡμέραν, ὀρθὴ καὶ περίφοβος	ἦν	ἡ πόλις, δεδιότων μὲν τῶν
[3, 105]	ἐν τῷ γεωλόφῳ κινδυνεύοντας, ἀνύποπτος	ἦν	ἡ τῶν ἐνεδρευόντων ὑποβολή. τοῦ
[3, 65]	ἰσόρροπον τὸν κίνδυνον· ὁμοῦ γὰρ	ἦν	ἱππομαχία καὶ πεζομαχία διὰ τὸ
[3, 116]	εἰς Οὐενουσίαν διέφυγον, ἐν οἷς	ἦν	καὶ Γάιος Τερέντιος ὁ τῶν
[3, 55]	ἐπιβολῆς. ~τὸ γὰρ συμβαῖνον ἴδιον	ἦν	καὶ παρηλλαγμένον. ἐπὶ γὰρ τὴν
[3, 41]	τὴν Ἀννίβου παρουσίαν ἐν τούτοις	ἦν	καὶ τοιαύτην εἰλήφει διέξοδον, οἵαν
[3, 8]	τις ἔροιτο τὸν συγγραφέα ποῖος	ἦν	καιρὸς οἰκειότερος τοῖς Καρχηδονίοις ἢ
[3, 30]	~Τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, ὁμολογούμενον	ἦν	κἀκεῖνο διότι Ζακανθαῖοι πλείοσιν ἔτεσιν
[3, 15]	ἥτις ὡσανεὶ πρόσχημα καὶ βασίλειον	ἦν	Καρχηδονίων ἐν τοῖς κατὰ τὴν
[3, 115]	ἀληθινὴν καὶ βαρβαρικήν· οὐ γὰρ	ἦν	κατὰ νόμους ἐξ ἀναστροφῆς καὶ
[3, 112]	ἐξέταττε τὰ στρατόπεδα καὶ δῆλος	ἦν	μάχεσθαι σπεύδων τοῖς ὑπεναντίοις. ὁ
[3, 102]	τοὺς Καρχηδονίους. ὁ δ´ Ἀννίβας	ἦν	μὲν ἐν κακοῖς, ὅμως δὲ
[3, 4]	τῶν κρατούντων αἵρεσιν, ποία τις	ἦν	μετὰ ταῦτα καὶ πῶς προεστάτει
[3, 4]	κατάστασιν παρ´ ἑκάστοις, ποία τις	ἦν	μετὰ τὸ καταγωνισθῆναι τὰ ὅλα
[3, 99]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις	ἦν.	~Ὁ δὲ στρατηγὸς Ἀννίβας, ὅθεν
[3, 115]	ἀρχὰς αὐτῶν τῶν εὐζώνων ἔπισος	ἦν	ὁ κίνδυνος, ἅμα δὲ τῷ
[3, 82]	τὴν προκειμένην χώραν, εὐθέως μετέωρος	ἦν	ὁ Φλαμίνιος καὶ θυμοῦ πλήρης,
[3, 70]	παραλαβόντας τὴν ἀρχήν· οὗτος γὰρ	ἦν	ὁ χρόνος. διόπερ οὐ τὸν
[3, 112]	πᾶν μὲν ἱερόν, πᾶσα δ´	ἦν	οἰκία πλήρης, ἐξ ὧν εὐχαὶ
[3, 29]	δὲ τούτων οὐδέτερον ἐγράφη, προφανὲς	ἦν	ὅτι πᾶσι τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις,
[3, 90]	ὁμολόγου συγκαταβαίνειν οὐδαμῶς οἷός τ´	ἦν.	οὐ μὴν Μάρκῳ γε τῷ
[3, 102]	γὰρ ἀντεξάγειν τοῖς παρατεταγμένοις ἀξιόχρεως	ἦν	οὔτε παραβοηθεῖν τοῖς ἐπὶ τῆς
[3, 70]	ὁρμὴν τοῦ Τεβερίου πρὸς τούτοις	ἦν.	~πάλαι δὲ συνεωρακὼς μεταξὺ τῶν
[3, 68]	στρατόπεδον τοῖς ἐπιτηδείοις, ἕτοιμον δ´	ἦν	παντὸς κοινωνεῖν ἔργου καὶ κινδύνου
[3, 61]	συμβαινόντων πᾶσι παρὰ δόξαν προσπιπτόντων,	ἦν	παρ´ ἑκάστοις ἐπίστασις ὑπὲρ τοῦ
[3, 90]	καὶ νωθρῶς, αὐτὸς δὲ πρόθυμος	ἦν	παραβάλλεσθαι καὶ διακινδυνεύειν. Οἱ δὲ
[3, 114]	καὶ Κελτῶν ὁ μὲν θυρεὸς	ἦν	παραπλήσιος, τὰ δὲ ξίφη τὴν
[3, 54]	θηρίοις οὔτε τοῖς ὑποζυγίοις δυνατὸν	ἦν	παρελθεῖν διὰ τὴν στενότητα, σχεδὸν
[3, 64]	μὲν οὖν πολλὰ τῶν λεγομένων	ἦν	περί τε τοῦ τῆς πατρίδος
[3, 15]	αὑτοὺς ταττομένων ἀδικοῦσι. καθόλου δ´	ἦν	πλήρης ἀλογίας καὶ θυμοῦ βιαίου·
[3, 115]	αὐτοῦ τοῦ πράγματος ὃ δέον	ἦν	ποιεῖν ὑποδεικνύντος. ἐξ οὗ συνέβη
[3, 20]	ποιοῦντες. πῶς γὰρ οἷόν τ´	ἦν	Ῥωμαίους τοὺς ἐνιαυτῷ πρότερον ἐπηγγελκότας
[3, 89]	ὅλων κίνδυνον οὐχ οἷός τ´	ἦν	συγκαταβαίνειν, προδήλου τῆς ἐλαττώσεως ὑπαρχούσης·
[3, 10]	ὧν χωρὶς οὐχ οἷόν τ´	ἦν	συμπεριενεχθῆναι δεόντως οὔτε τοῖς νῦν
[3, 94]	τῷ διακινδυνεύειν ὅλος καὶ πᾶς	ἦν.	~Τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν
[3, 112]	σφάλλωνται τοῖς ὅλοις. πάντα δ´	ἦν	τὰ παρ´ αὐτοῖς λόγια πᾶσι
[3, 27]	αἷς τὰ συνέχοντα τῶν ἐγγράπτων	ἦν	ταῦτα· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους (καὶ Σικελίας
[3, 43]	παιανιζόντων καὶ προκαλουμένων τὸν κίνδυνον,	ἦν	τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν
[3, 29]	τὰς ὁμολογίας Ἀσδρούβας, ἐν αἷς	ἦν,	τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μὴ διαβαίνειν
[3, 29]	παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν ἀεὶ δέον	ἦν	ὑπάρχειν. ὃ δὴ καὶ πάντως
[3, 86]	καὶ τότε παράγγελμά τι δεδομένον	ἦν	φονεύειν τοὺς ὑποπίπτοντας τῶν ἐν
[3, 89]	νουνεχέστερον οὔτε φρονιμώτερον οὐδένα δυνατὸν	ἦν	χρῆσθαι τοῖς τότε περιεστῶσι καιροῖς.
[3, 3]	μνησθησόμεθα τῆς Αἰτωλῶν ὀργῆς, καθ´	ἣν	Ἀντίοχον ἐπισπασάμενοι τὸν ἀπὸ τῆς
[3, 49]	σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς	ἣν	ἀφικόμενος καὶ καταλαβὼν ἐν αὐτῇ
[3, 34]	τὴν τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς	ἣν	ἀφίξονται, καὶ τὴν τῶν Κελτῶν
[3, 44]	ἡ τῆς χώρας γενναιότης, εἰς	ἣν	ἀφίξονται, καὶ τὸ μέγεθος, ἔτι
[3, 10]	πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον.	ἣν	δὴ καὶ τρίτην αἰτίαν νομιστέον,
[3, 36]	ἄρκτον γνωρίζομεν· δευτέρα δέ, καθ´	ἣν	ἑκάστῃ διαφορᾷ τῶν προειρημένων τοὺς
[3, 7]	ἡγητέον τὴν τῶν Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν,	ἣν	ἐκεῖνοι περιπορευόμενοι μετ´ Ἀντιόχου τὰς
[3, 93]	ἔμελλε ποιεῖσθαι τὴν πορείαν, πρὸς	ἣν	ἐκέλευε προσελαύνειν τοὺς βοῦς ἐνεργῶς
[3, 48]	τὴν τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς	ἣν	ἐπεβάλετο καθιέναι, καὶ τὴν τῶν
[3, 79]	τῆς ἐπενεχθείσης ὀφθαλμίας αὐτῷ, δι´	ἣν	καὶ τέλος ἐστερήθη τῆς μιᾶς
[3, 36]	ἡμᾶς διαίρεσις καὶ τάξις, καθ´	ἣν	πάντες, ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος,
[3, 77]	τὰς πόλεις καὶ τὴν χώραν,	ἣν	ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολωλεκότες ἕκαστοι τυγχάνουσι,
[3, 20]	τὸ μὲν αἰσχύνην ἅμα καὶ	βλάβην	ἐδόκει φέρειν δεξαμένοις τοῖς Καρχηδονίοις,
[3, 78]	παρ´ αὑτῶν χώρᾳ λαμβάνειν τὴν	τριβήν,	σπεύδοντας δὲ καὶ μετεώρους ὄντας
[3, 58]	πολλαπλάσιοι δὲ τούτων οἱ κατὰ	γῆν.	ἀλλ´ εἰ καί τις ἢ
[3, 95]	τῆς παρασκευῆς τὸ μὲν κατὰ	γῆν	ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας δὲ πέντε
[3, 96]	τοὺς ἐπιβάτας ἔφευγον ἐκκλίναντες εἰς	γῆν.	ἐπικειμένων δὲ τῶν Ῥωμαίων αὐτοῖς
[3, 95]	τὸ μὲν πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ	γῆν	καὶ) κατὰ θάλατταν ἐκ τῆς
[3, 46]	βιαίως ἤρεισαν ἀμφοτέρας εἰς τὴν	γῆν	κατὰ τὴν ἔμβασιν τοῦ ποταμοῦ,
[3, 88]	ὑπάρχοντα στρατηγὸν ἀπολύσας τῆς κατὰ	γῆν	στρατείας ἐξαπέστειλε μετὰ παραπομπῆς εἰς
[3, 71]	ὅπλων ὕπτια τιθέναι πρὸς τὴν	γῆν,	τὰς δὲ περικεφαλαίας ὑποτιθέναι τοῖς
[3, 7]	παθεῖν ὑπέστησαν διὰ τὴν ἐπιγενομένην	ὀργὴν	ἐκ τῶν προειρημένων καιρῶν. πρόφασιν
[3, 7]	ὡς αἰτίαν μὲν τὴν Αἰτωλῶν	ὀργὴν	θετέον. ἐκεῖνοι γὰρ δόξαντες ὑπὸ
[3, 13]	ἧτταν, συνεπέτεινε δ´ αὐτῶν τὴν	ὀργήν,	καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, τὰ κατὰ
[3, 40]	καὶ συμφρονήσαντες κατὰ τὴν προγεγενημένην	ὀργὴν	κατέσυραν τὴν κατακεκληρουχημένην χώραν ὑπὸ
[3, 78]	μὲν διὰ τὴν πρὸς Ῥωμαίους	ὀργήν,	τὸ δὲ πλεῖον διὰ τὰς
[3, 10]	ἰδίοις θυμοῖς τὴν ἐπὶ τούτοις	ὀργὴν	τῶν πολιτῶν, ὡς θᾶττον τοὺς
[3, 51]	ηὔξετο διὰ τὴν τῶν προειρημένων	κραυγὴν	καὶ συμπλοκήν. ἐπεὶ δὲ τοὺς
[3, 63]	αὐτοὺς διαφῆκε, τῇ δ´ ἐπαύριον	ἀναζυγὴν	ἅμα τῷ φωτὶ παρήγγειλε. ~Πόπλιος
[3, 82]	ἐπιβολῆς. ~Ὡς γὰρ θᾶττον ποιησάμενος	ἀναζυγὴν	ἀπὸ τῶν κατὰ τὴν Φαισόλαν
[3, 68]	τῶν συμμάχων. ~Ἀννίβας δὲ τὴν	ἀναζυγὴν	αὐτῶν ἐπιγνοὺς παραυτίκα μὲν τοὺς
[3, 92]	λείας ἄπλετον πλῆθος, ἐγίνετο πρὸς	ἀναζυγήν,	βουλόμενος μὴ καταφθεῖραι τὴν λείαν,
[3, 40]	τὰς μὲν ἀρχὰς ὥρμησαν πρὸς	φυγήν·	ἐπεὶ δὲ τῶν ψιλῶν ἥψαντο
[3, 43]	συμβαίνοντος ταχέως τραπέντες ὥρμησαν πρὸς	φυγήν.	~Ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων
[3, 117]	ὄντας εἰς δισχιλίους τῶν εἰς	φυγὴν	τραπέντων ἱππέων. ~Βραβευθείσης δὲ τῆς
[3, 8]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν τὴν αὐτὴν	ἀγωγὴν	Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι τῶν πραγμάτων. διὸ
[3, 86]	καὶ παρέντες τὴν κατ´ ἐνιαυτὸν	ἀγωγὴν	τῶν πραγμάτων καὶ τὴν αἵρεσιν
[3, 100]	Γερούνιον χώρᾳ, πρὸς δὲ τὴν	συναγωγὴν	εὐφυῶς ἔχειν τὸ Γερούνιον, κρίνας
[3, 65]	λοιποὺς ἐν μετώπῳ καταστήσας προῄει	βάδην.	ὁ δ´ Ἀννίβας τὴν μὲν
[3, 72]	ὑπεναντίοις σοβαρῶς, ἐν τάξει καὶ	βάδην	ποιούμενος τὴν ἔφοδον. ~ἤδη δὲ
[3, 45]	αὑτῶν ἀπολωλεκότες, οἱ δὲ λοιποὶ	προτροπάδην	πεφευγότες. συμπεσόντες γὰρ οὐ μακρὰν
[3, 72]	Νομάδας ἀποχωρεῖν μὲν εὐχερῶς καὶ	σποράδην,	ἐπικεῖσθαι δὲ πάλιν ἐκ μεταβολῆς
[3, 43]	ἐκ τοῦ χάρακος ἐξεχέοντο καὶ	σποράδην,	πεπεισμένοι κωλύειν εὐχερῶς τὴν ἀπόβασιν
[3, 73]	τάξεις ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐμάχοντο	συστάδην,	ἐφάμιλλον ποιούμενοι τὸν κίνδυνον. ~ἐν
[3, 26]	ἐν τῇ δευτέρᾳ λέγει βύβλῳ	διαρρήδην.	περὶ ὧν ἡμεῖς ἐν τῇ
[3, 99]	μετὰ τῶν ἐπιτηδείων πρὸς τὴν	ἀνακομιδὴν	τῶν παίδων. παραγενηθεὶς δὲ νυκτὸς
[3, 100]	τῆς ὥρας ἀκμαζούσης πρὸς τὴν	συγκομιδήν,	ἄπλετον συνέβαινε καθ´ ἑκάστην ἡμέραν
[3, 53]	αὐτῶν. ~ἐν ᾧ καιρῷ πάντας	ἄρδην	ἀπολέσθαι συνέβη τοὺς περὶ τὸν
[3, 5]	μεταναστῆσαι, μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν	ἄρδην	αὐτοὺς ἐξαναστῆσαι προθέμενοι διὰ τὰς
[3, 81]	καὶ τοὺς ἰδίους καταπροΐενται βίους	ἄρδην,	πολλοὶ δὲ διὰ τὴν πρὸς
[3, 118]	ἀποσταλέντ´ εἰς ἐνέδραν ἐμπεσόντα παραδόξως	ἄρδην	ὑπὸ τῶν Κελτῶν διαφθαρῆναι μετὰ
[3, 61]	δεῖν ἀφέμενον τῶν προκειμένων κατὰ	σπουδὴν	βοηθεῖν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν. ὁ
[3, 95]	ὑπεναντίων ὁρμεῖν στόλον, ἀνήγετο κατὰ	σπουδήν,	βουλόμενος ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς πολεμίοις.
[3, 86]	στρατιᾶς βάρος Γάιον Κεντήνιον κατὰ	σπουδὴν	δοὺς τετρακισχιλίους ἱππεῖς προεξαπέστειλε, βουλόμενος,
[3, 105]	ἐξῆγε τὰς δυνάμεις καὶ κατὰ	σπουδὴν	ἐβοήθει τοῖς κινδυνεύουσι. ταχὺ δὲ
[3, 20]	ἀτυχήματος, παραχρῆμα πρεσβευτὰς ἑλόμενοι κατὰ	σπουδὴν	ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν Καρχηδόνα, δύο
[3, 40]	τῷ Ποπλίῳ προκεχειρισμένα στρατόπεδα κατὰ	σπουδὴν	ἐξαπέστελλον ἐπὶ τὴν τούτων βοήθειαν,
[3, 71]	τῷ τῶν ἐναντίων χάρακι κατὰ	σπουδὴν	ἐπιδιαβαίνειν τὸν ποταμὸν καὶ προσακροβολιζομένους
[3, 87]	οἱ Καρχηδόνιοι καὶ πολλὴν ἐποιοῦντο	σπουδὴν	καὶ πρόνοιαν ὑπὲρ τοῦ κατὰ
[3, 40]	ἀκούσας τὸ γεγονός, ἐβοήθει κατὰ	σπουδήν.	οἱ δὲ Βοῖοι συνέντες αὐτοῦ
[3, 87]	τὰ γεννήματα διαφερούσῃ μεγάλην ἐποιεῖτο	σπουδὴν	ὑπὲρ τῆς ἀναλήψεως καὶ θεραπείας
[3, 94]	χωριζόμενος ἐνετείλατο μὴ τοσαύτην ποιεῖσθαι	σπουδὴν	ὑπὲρ τοῦ βλάψαι τοὺς πολεμίους
[3, 81]	ἀναστάτους πεποιήκασιν, ἀλλὰ καὶ τὸ	ζῆν	αὑτῶν ἀφῄρηνται μετ´ αἰσχύνης. καὶ
[3, 63]	καὶ διὰ τὴν πρὸς τὸ	ζῆν	ἐπιθυμίαν ὑπομένουσι φεύγειν ἢ κατ´
[3, 63]	δυνατόν, ἀποθανουμένους. τὴν δὲ τοῦ	ζῆν	ἡττημένους ἐλπίδα κατὰ μηδένα τρόπον
[3, 63]	ἄλλον τινὰ τρόπον ἑλομένοις τὸ	ζῆν	παντὸς κακοῦ καὶ πάσης ἀτυχίας
[3, 95]	ναύαρχον. ἅμα δὲ καὶ τὴν	πεζὴν	ἐκ τῆς παραχειμασίας ἡθροικὼς δύναμιν
[3, 76]	συναγαγὼν ἐπὶ ταὐτὸ τήν τε	πεζὴν	καὶ τὴν ναυτικὴν στρατιὰν ἐν
[3, 9]	παρεγένοντο κίνδυνον. ~Τίνος δὴ χάριν	ἐμνήσθην	Φαβίου καὶ τῶν ὑπ´ ἐκείνου
[3, 4]	ὧν δὲ καὶ χειριστὴς γεγονέναι,	προήχθην	οἷον ἀρχὴν ποιησάμενος ἄλλην γράφειν.
[3, 25]	εἴη τἀγαθά· εἰ δ´ ἄλλως	διανοηθείην	τι ἢ πράξαιμι, πάντων τῶν
[3, 117]	δὲ προϊδόμενος τὸ μέλλον ἀπολίπῃ	φυλακὴν	ἀξιόχρεων, πρὸς ἐλάττους αὐτοῖς ὁ
[3, 117]	τοιούτῳ τινὶ τρόπῳ. καταλιπόντος Ἀννίβου	φυλακὴν	ἀρκοῦσαν ἐπὶ τοῦ χάρακος, ἅμα
[3, 85]	Ῥωμαῖοι τῶν ἑαλωκότων, διέδωκεν εἰς	φυλακὴν	ἐπὶ τὰ τάγματα, τοὺς δὲ
[3, 105]	καταληφθέντος λόφου χάρακα περιβαλόντες καὶ	φυλακὴν	ἐπιστήσαντες λοιπὸν ἤδη πρὸς τὴν
[3, 67]	νυκτὸς καθωπλισμένοι περὶ τὴν ἑωθινὴν	φυλακὴν	ἐπιτίθενται τοῖς σύνεγγυς τῶν Ῥωμαίων
[3, 76]	ποταμὸν ἐγίνετο περὶ παρασκευὴν καὶ	φυλακὴν	τῶν ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ τόπων,
[3, 75]	παρασκευὰς διαφερόντως ἐγίνοντο καὶ περὶ	φυλακὴν	τῶν προκειμένων τόπων, πέμποντες εἰς
[3, 3]	καὶ τὸν μετ´ Ἀριαράθου πρὸς	Φαρνάκην.	οἷς ἑξῆς ἐπιμνησθέντες τῆς παρὰ
[3, 67]	ᾔδει γὰρ ὅτι πάντες κατ´	ἀνάγκην	αὐτῷ κοινωνήσουσι τῶν πραγμάτων, ἐπιγνόντες
[3, 23]	οἴονται δεῖν λαμβάνειν, (καὶ) κατ´	ἀνάγκην	ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀπαλλάττεσθαι τοὺς
[3, 58]	εἰ καί τις ἢ κατ´	ἀνάγκην	ἢ κατὰ προαίρεσιν ἐξίκοιτο πρὸς
[3, 50]	τοὺς περὶ τὸν Ἀννίβαν κατ´	ἀνάγκην	ποιεῖσθαι τὴν ἀναβολήν. εἰ μὲν
[3, 63]	ἢ κατὰ προαίρεσιν ἢ κατ´	ἀνάγκην	τοιαύτῃ προθέσει κεχρημένους οὐδέποτε διεψεῦσθαι
[3, 94]	ὑπὲρ τοῦ βλάψαι τοὺς πολεμίους	ἡλίκην	ὑπὲρ τοῦ μηδὲν αὐτοὺς παθεῖν
[3, 75]	ἀπαγγελοῦντας ὅτι μάχης γενομένης τὴν	νίκην	αὐτῶν ὁ χειμὼν ἀφείλετο. οἱ
[3, 111]	ἐκεῖνοι γὰρ ἡμῖν συγκατασκευάζοντες τὴν	νίκην	εἰς τοιούτους τόπους ἤχασι τοὺς
[3, 64]	πρόδηλον δ´ ἐν αὐτῇ τὴν	νίκην	ὑπάρχουσαν. πάντων δὲ καὶ διὰ
[3, 2]	τοῖς κατὰ Κοίλην Συρίαν καὶ	Φοινίκην.	~μετὰ δὲ ταῦτα συγκεφαλαιωσάμενοι τὰς
[3, 115]	ἐποίουν οὗτοι μάχην ἀληθινὴν καὶ	βαρβαρικήν·	οὐ γὰρ ἦν κατὰ νόμους
[3, 95]	τοὺς ἐπιτηδειοτάτους ἄνδρας πρὸς τὴν	ἐπιβατικὴν	χρείαν ἀνήχθη καὶ κατῆρε δευτεραῖος
[3, 47]	θεοὺς καὶ θεῶν παῖδας εἰς	πραγματικὴν	ἱστορίαν παρεισάγουσιν. ὑποθέμενοι γὰρ τὰς
[3, 114]	τὰ πάτρια, ξενίζουσαν ἅμα καὶ	καταπληκτικὴν	συνέβαινε γίνεσθαι τὴν πρόσοψιν. ἦν
[3, 14]	πάλιν ὁρμήσας ἐπὶ τοὺς Οὐακκαίους	Ἑλμαντικὴν	μὲν ἐξ ἐφόδου ποιησάμενος προσβολὰς
[3, 76]	τήν τε πεζὴν καὶ τὴν	ναυτικὴν	στρατιὰν ἐν Ταρράκωνι τὴν παραχειμασίαν
[3, 110]	ἐπαφέντες ἐπροτέρουν κατὰ τὴν ὅλην	συμπλοκὴν	διὰ τὸ τοῖς μὲν Καρχηδονίοις
[3, 51]	τὴν τῶν προειρημένων κραυγὴν καὶ	συμπλοκήν.	ἐπεὶ δὲ τοὺς μὲν πλείστους
[3, 116]	τὸν τούτων φόνον καὶ τὴν	συμπλοκὴν	οἱ Νομάδες ἑπόμενοι τοῖς φεύγουσι
[3, 73]	κατὰ τὴν πρὸς τοὺς Νομάδας	συμπλοκήν,	τῶν δὲ καταλειπομένων βελῶν ἠχρειωμένων
[3, 45]	ἐποιήσαντο φιλοτιμίαν ἀμφότεροι κατὰ τὴν	συμπλοκὴν	ὥστε τῶν Ῥωμαίων καὶ Κελτῶν
[3, 76]	Ἄννωνα καὶ τὸν τῶν Ἰβήρων	Ἀνδοβάλην	ἔλαβε. τοῦτον δὲ συνέβαινε τύραννον
[3, 8]	κατ´ Ἀννίβαν πολέμου. ἐκεῖνον γὰρ	μεγάλην	ἀνειληφότα τὴν δυναστείαν ἐν τοῖς
[3, 51]	τὸ παραπῖπτον ἐν ταῖς δυσχωρίαις,	μεγάλην	ἀπειργάζοντο ταραχήν. εἰς ἃ βλέπων
[3, 84]	μηδὲν συνορᾶν τῶν γινομένων, καίπερ	μεγάλην	δυνάμενοι πρὸς τὰ ὅλα παρέχεσθαι
[3, 87]	πρὸς πάντα τὰ γεννήματα διαφερούσῃ	μεγάλην	ἐποιεῖτο σπουδὴν ὑπὲρ τῆς ἀναλήψεως
[3, 76]	τὴν λείαν ἴσως τοῖς στρατιώταις	μεγάλην	εὔνοιαν καὶ προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς
[3, 49]	καὶ πρὸς τούτοις ὑποδέσει κοσμήσας	μεγάλην	εὐχρηστίαν παρέσχετο πρὸς τὰς τῶν
[3, 44]	τοῦ δὲ πλήθους ἐπισημαινομένου καὶ	μεγάλην	ὁρμὴν καὶ προθυμίαν ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας
[3, 102]	τούτου συμβάντος εἰς ἀπορίαν ἐνεπεπτώκει	μεγάλην·	οὔτε γὰρ ἀντεξάγειν τοῖς παρατεταγμένοις
[3, 97]	εἰς Ἰβηρίαν καὶ συμμίξας τἀδελφῷ	μεγάλην	παρεῖχε χρείαν τοῖς κοινοῖς πράγμασιν.
[3, 37]	δὲ παρὰ τὴν ἔξω καὶ	μεγάλην	προσαγορευομένην κοινὴν μὲν ὀνομασίαν οὐκ
[3, 39]	βωμῶν, οἳ κεῖνται κατὰ τὴν	μεγάλην	Σύρτιν, ἕως ἐφ´ Ἡρακλέους στήλας.
[3, 74]	τοῖς ἀγωνιζομένοις περὶ τὰ μέσα,	μεγάλην	ταραχὴν καὶ δυσχρηστίαν συνέβαινε γίνεσθαι
[3, 31]	τῶν νοῦν ἐχόντων, οὐ μόνον	καλήν,	ἔτι δὲ μᾶλλον ἀναγκαίαν εἶναί
[3, 31]	πρὸς πᾶσαν περίστασιν αὐτάρκης ὑπάρχειν,	καλὴν	μέν, οὐκ ἀναγκαίαν δ´ ἴσως
[3, 14]	ἐξ ἐφόδου ποιησάμενος προσβολὰς κατέσχεν,	Ἀρβουκάλην	δὲ διὰ τὸ μέγεθος τῆς
[3, 18]	Ῥωμαίων παραυτίκα μὲν εἰς τὴν	Διμάλην	ἀξιόχρεων φρουρὰν εἰσέπεμψε καὶ τὰς
[3, 46]	πάσας πολύν, ἕως ἐπιβάλλοντες ἐξωμοίωσαν,	ὁμαλὴν	καὶ σύγχρουν ποιοῦντες τῇ διὰ
[3, 55]	καὶ διὰ τὸ πρόσφατον οὖσαν	ἁπαλὴν	ὑπάρχειν καὶ διὰ τὸ μηδέπω
[3, 74]	ἐπιφορὰν καὶ συστροφὴν τοῦ κατὰ	κεφαλὴν	ὄμβρου. τηροῦντες δὲ τὰς τάξεις
[3, 2]	Σάμον, Ἀντίοχος δὲ τοῖς κατὰ	Κοίλην	Συρίαν καὶ Φοινίκην. ~μετὰ δὲ
[3, 9]	κίνημα τοῖς Καρχηδονίοις, εὐθέως ἂν	ἄλλην	ἀρχὴν ἐποιεῖτο καὶ παρασκευὴν πραγμάτων,
[3, 4]	γεγονέναι, προήχθην οἷον ἀρχὴν ποιησάμενος	ἄλλην	γράφειν. ~ἦν δ´ ἡ προειρημένη
[3, 40]	ποταμοῦ, προσαγορεύσαντες Πλακεντίαν, τὴν δ´	ἄλλην	ἐπὶ θάτερα, κατονομάσαντες Κρεμώνην. ἤδη
[3, 86]	τὰ Γαλατικὰ πεδία πρὸς τὴν	ἄλλην	Ἰταλίαν, οὐ μακρὰν τῆς εἰς
[3, 32]	ἅλωσιν, ταῖς δὲ κατὰ τὴν	ἄλλην	οἰκουμένην ἀπὸ τῆς Κλεομένους τοῦ
[3, 40]	ἐγίνοντο τῶν στρατοπέδων καὶ τὴν	ἄλλην	παρασκευήν, ἔσπευσαν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν
[3, 94]	πῶς ποιήσεται, μέγαν φόβον καὶ	πολλὴν	ἀπορίαν παρεστακὼς ταῖς πόλεσι καὶ
[3, 35]	ποταμοῦ διάβασιν, ἔχων οὐχ οὕτως	πολλὴν	δύναμιν ὡς χρησίμην καὶ γεγυμνασμένην
[3, 87]	μεγαλείως ἐχάρησαν οἱ Καρχηδόνιοι καὶ	πολλὴν	ἐποιοῦντο σπουδὴν καὶ πρόνοιαν ὑπὲρ
[3, 13]	τοῖς συστρατευομένοις τὰ δ´ ὑπισχνούμενος	πολλὴν	εὔνοιαν καὶ μεγάλας ἐλπίδας ἐνειργάσατο
[3, 60]	πόνων οἷον ἀποτεθηριωμένοι πάντες ἦσαν.	πολλὴν	οὖν ποιούμενος πρόνοιαν Ἀννίβας τῆς
[3, 69]	δὲ πραξάντων τὸ προσταχθὲν καὶ	πολλὴν	περιβαλομένων λείαν, εὐθέως οἱ Κελτοὶ
[3, 3]	τοῦ Ῥοδίων πολιτεύματος, συγκεφαλαιωσόμεθα τὴν	ὅλην	διήγησιν ἅμα καὶ τὰς πράξεις,
[3, 61]	προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε καὶ κατεπέπληκτο τὴν	ὅλην	ἐπιβολὴν καὶ τὴν πρᾶξιν τοῦ
[3, 106]	ἔτι τῶν στρατιωτῶν πρὸς τὴν	ὅλην	ἐπιβολὴν παραχρῆμα καταγράψαντες ἐξαπέστειλαν, τοῖς
[3, 52]	τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν καὶ τὴν	ὅλην	ἐπιβολήν. τῶν δὲ φασκόντων καλῶς
[3, 101]	Ῥωμαῖοι καὶ μετὰ ταῦτα τὴν	ὅλην	στρατοπεδείαν μετεβίβασαν εἰς τοῦτον τὸν
[3, 110]	ἱππεῖς ἐπαφέντες ἐπροτέρουν κατὰ τὴν	ὅλην	συμπλοκὴν διὰ τὸ τοῖς μὲν
[3, 105]	Ῥωμαῖοι, καίπερ λελυκότες ἤδη τὴν	ὅλην	τάξιν, αὖθις ἁθροιζόμενοι περὶ τὰς
[3, 21]	ἐπίεζον δὲ καὶ προσαπηρείδοντο παρ´	ὅλην	τὴν δικαιολογίαν ἐπὶ τὰς τελευταίας
[3, 50]	τῶν ὑπεναντίων ἐπίνοιαν καὶ τὴν	ὅλην	ὑπόθεσιν. ὧν πραξάντων τὸ συνταχθέν,
[3, 50]	Ἀννίβαν κατ´ ἀνάγκην ποιεῖσθαι τὴν	ἀναβολήν.	εἰ μὲν οὖν ἔκρυψαν τὴν
[3, 39]	τὰς πηγὰς ἕως πρὸς τὴν	ἀναβολὴν	τῶν Ἄλπεων τὴν εἰς Ἰταλίαν
[3, 103]	ὑπὲρ τῶν ὅλων δυσελπιστίας οἱονεὶ	μεταβολήν	τινα πρὸς τὸ βέλτιον αὐτοῖς
[3, 34]	χρήσασθαι Κελτοῖς εἰς τὴν προκειμένην	ἐπιβολήν.	ἀφικομένων δὲ τῶν ἀγγέλων καὶ
[3, 11]	Ῥωμαῖοι συνθεωροῦντες ἤδη τὴν Αἰτωλῶν	ἐπιβολὴν	ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς πρὸς Ἀντίοχον, βουλόμενοι
[3, 104]	ἐκ χειρὸς πρὸς ταύτην τὴν	ἐπιβολήν,	ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον. τῶν γὰρ
[3, 61]	ἐθαύμαζε καὶ κατεπέπληκτο τὴν ὅλην	ἐπιβολὴν	καὶ τὴν πρᾶξιν τοῦ στρατηγοῦ.
[3, 92]	Φάβιος δὲ κατεπέπληκτο μὲν τὴν	ἐπιβολὴν	καὶ τόλμαν τῶν ὑπεναντίων, τοσούτῳ
[3, 92]	δὲ καὶ κατανοῶν αὐτοῦ τὴν	ἐπιβολήν,	ὅτι προχειρίζεται ποιεῖσθαι τὴν ἐπάνοδον
[3, 106]	τῶν στρατιωτῶν πρὸς τὴν ὅλην	ἐπιβολὴν	παραχρῆμα καταγράψαντες ἐξαπέστειλαν, τοῖς δὲ
[3, 60]	πραγμάτων κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	ἐπιβολήν·	παρηλλαχότων δὲ τῶν Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων
[3, 8]	τοῦ πολιτεύματος προϊδομένους αὐτοῦ τὴν	ἐπιβολὴν	συμφρονῆσαι καὶ διαστῆναι πρὸς αὐτόν·
[3, 94]	αὐτῷ τῶν πραγμάτων κατὰ τὴν	ἐπιβολήν,	τήν τε δύναμιν διεκόμισε διὰ
[3, 100]	ἀναφέρειν μέτρον ἕκαστον τοῖς ἰδίοις,	ἐπιβολὴν	τοῦ τάγματος τοῖς προκεχειρισμένοις ἐπὶ
[3, 52]	ἐπίνοιαν αὐτῶν καὶ τὴν ὅλην	ἐπιβολήν.	τῶν δὲ φασκόντων καλῶς εἰδέναι
[3, 18]	Δημήτριος ἅμα τῷ συνεῖναι τὴν	ἐπιβολὴν	τῶν Ῥωμαίων παραυτίκα μὲν εἰς
[3, 43]	οἱ δὲ βάρβαροι θεωροῦντες τὴν	ἐπιβολὴν	τῶν ὑπεναντίων ἀτάκτως ἐκ τοῦ
[3, 110]	τῆς Ἰταλίας, ποιεῖσθαι δὲ τὴν	ἐκβολὴν	εἰς τὸν Ἀδρίαν— τῷ δὲ
[3, 115]	κλίναντες ἐπ´ ἀσπίδα καὶ τὴν	ἐμβολὴν	ἐκ δόρατος ποιούμενοι παρίσταντο παρὰ
[3, 68]	περιλαβὼν τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν	παρεμβολὴν	ἀνεδέχετο μὲν τὸν Τεβέριον καὶ
[3, 45]	πολεμίων· ἀφικόμενοι δ´ εἰς τὴν	παρεμβολὴν	ἀνήγγειλαν. Πόπλιος δὲ παραυτίκα τὴν
[3, 74]	πάλιν εἰς τὴν ἑαυτῶν ἀπιέναι	παρεμβολὴν	ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι μὲν τὸ πλῆθος
[3, 75]	δὲ παρ´ αὑτῶν ἀπολελοιπότας τὴν	παρεμβολὴν	ἐκ τῆς μάχης ἀνακεχωρηκέναι καὶ
[3, 92]	προειρημένα πεδία. καὶ τὴν μὲν	παρεμβολὴν	ἐκ τοῦ πρὸς Ῥώμην μέρους
[3, 93]	τῶν Καρχηδονίων καὶ ποιησαμένων τὴν	παρεμβολὴν	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ὑπ´ αὐτὴν
[3, 88]	δὲ κατὰ βραχὺ μεταθεὶς τὴν	παρεμβολὴν	ἐνδιέτριβε τῇ παρὰ τὸν Ἀδρίαν
[3, 102]	ἀποτριβόμενος καὶ μόλις διαφυλάττων τὴν	παρεμβολήν,	ἕως Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν τοὺς ἀπὸ
[3, 117]	τοὺς Ῥωμαίους εἰς τὴν ἰδίαν	παρεμβολὴν	καὶ δισχιλίους μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινε,
[3, 52]	μὲν οὖν αὐτοῦ ποιησάμενος τὴν	παρεμβολὴν	καὶ μίαν ἐπιμείνας ἡμέραν αὖθις
[3, 74]	προβαίνειν ἐπανῆλθε πάλιν εἰς τὴν	παρεμβολήν.	καὶ πάντες ἐπὶ μὲν τῇ
[3, 102]	ἐπέβη καὶ κατελάβετο τὴν ἐκείνων	παρεμβολήν.	ὁ γὰρ Ἀννίβας διαγωνιάσας τοὺς
[3, 89]	αὖθις ἀνεχώρησεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ	παρεμβολήν.	ὁ γὰρ Φάβιος διεγνωκὼς μήτε
[3, 69]	τὴν ἀπόλυσιν εἰς τὴν ἑαυτῶν	παρεμβολήν.	Τεβέριος δὲ συνορῶν τὸ γινόμενον
[3, 75]	τοὺς μὲν Καρχηδονίους καὶ τὴν	παρεμβολὴν	τὴν αὑτῶν τηρεῖν καὶ τοὺς
[3, 53]	ἑπόμενα καὶ συνάψαι πρὸς τὴν	παρεμβολήν.	~τῆς δὲ χιόνος ἤδη περὶ
[3, 49]	Τυρρηνίας πρὸς τὴν τῶν Ἄλπεων	ὑπερβολήν.	Ἀννίβας δὲ ποιησάμενος ἑξῆς ἐπὶ
[3, 12]	υἱὸν Ἀννίβαν ὥστε μὴ καταλιπεῖν	ὑπερβολὴν	δυσμενείας. Ἀσδρούβας μὲν οὖν προαποθανὼν
[3, 34]	τήν τε τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν	ὑπερβολὴν	ἐπίπονον μὲν καὶ δυσχερῆ λίαν,
[3, 92]	τόπους στενοὺς ὄντας καὶ καθ´	ὑπερβολὴν	εὐφυεῖς πρὸς ἐπίθεσιν, ἐπ´ αὐτῆς
[3, 56]	ποιησάμενος τὴν δὲ τῶν Ἄλπεων	ὑπερβολὴν	ἡμέραις δεκαπέντε κατῆρε τολμηρῶς εἰς
[3, 93]	τούτου συναγαγὼν ὑπέδειξε τοῖς λειτουργοῖς	ὑπερβολήν	τινα μεταξὺ κειμένην τῆς αὑτοῦ
[3, 87]	ἥψατο θαλάττης, ἀφ´ οὗ τὴν	εἰσβολὴν	ἐποιήσατο τὴν εἰς Ἰταλίαν. ἐφ´
[3, 60]	ἤδη δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ τὴν	εἰσβολὴν	καταστρατοπεδεύσας ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν
[3, 77]	ἐπ´ Ἀριμίνου, ταύτῃ παρατηρήσων τὴν	εἰσβολὴν	τῶν ὑπεναντίων. Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων
[3, 114]	γίνεσθαι τὴν κατὰ τὸν ἥλιον	ἀνατολήν.	~Γενομένης δὲ τῆς συμπλοκῆς τῆς
[3, 106]	ἁπλῶς οὐδὲν ἐπράχθη διὰ τὴν	ἐντολὴν	καὶ διὰ τὴν τοῦ καιροῦ
[3, 87]	ἐν ἄλλοις ἀκριβεστέραν ποιησόμεθα τὴν	διαστολήν.	ἅμα δὲ τῷ δικτάτορι κατέστησαν
[3, 7]	Ἐγὼ δὲ τὴν ἐπὶ πλεῖον	διαστολὴν	πεποίημαι περὶ τούτων οὐχ ἕνεκα
[3, 96]	ἐλπίδα τῆς σωτηρίας ἑτοίμην παρασκευάζουσα.	πλὴν	δύο μὲν αὐτάνδρους νῆας ἀποβαλόντες,
[3, 49]	τῷ κατ´ Αἴγυπτον καλουμένῳ Δέλτα,	πλὴν	ἐκείνου μὲν θάλαττα τὴν μίαν
[3, 74]	ὥστε τὰ μὲν θηρία διαφθαρῆναι	πλὴν	ἑνός, πολλοὺς δὲ καὶ τῶν
[3, 22]	ἐμπορίαν παραγινομένοις μηδὲν ἔστω τέλος	πλὴν	ἐπὶ κήρυκι ἢ γραμματεῖ. ὅσα
[3, 115]	κύρτωμα πρὸς τοὺς πολεμίους ἔχοντος.	πλὴν	ἑπόμενοί γε τούτοις οἱ Ῥωμαῖοι
[3, 14]	ῥᾳδίως πρὸς αὐτοὺς ἀντοφθαλμεῖν ἐτόλμα	πλὴν	Ζακανθαίων. ταύτης δὲ τῆς πόλεως
[3, 71]	δὲ περικεφαλαίας ὑποτιθέναι τοῖς ὅπλοις.	πλὴν	ὅ γε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς
[3, 22]	αὐτῷ μηδὲν ἀγοράζειν μηδὲ λαμβάνειν	πλὴν	ὅσα πρὸς πλοίου ἐπισκευὴν ἢ
[3, 10]	μετὰ ταῦτα ῥηθησομένοις ὑφ´ ἡμῶν.	πλὴν	οὐκ ἐντρεπομένων τῶν Ῥωμαίων, εἴξαντες
[3, 116]	τοὺς περὶ τὸν ποταμὸν ἱππεῖς	πλὴν	παντελῶς ὀλίγων παρεβοήθησαν ἀπὸ τῶν
[3, 87]	τὰς ἀρχὰς ἐν τῇ Ῥώμῃ	πλὴν	τῶν δημάρχων. οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 54]	ᾗ πολεμίοις μὲν οὐκέτι περιέτυχε	πλὴν	τῶν λάθρᾳ κακοποιούντων, ὑπὸ δὲ
[3, 42]	ποιεῖσθαι τὴν διάβασιν κατὰ τὴν	ἁπλῆν	ῥύσιν, σχεδὸν ἡμερῶν τεττάρων ὁδὸν
[3, 81]	τοῖς φίλοις. πρὸς γὰρ πᾶσαν	ἐπιβουλήν,	ἐνέδραν, ἀπάτην ἕτοιμος ὅ γε
[3, 34]	μὲν καὶ δυσχερῆ λίαν, οὐ	μὴν	ἀδύνατον εἶναι φασκόντων, συνῆγε τὰς
[3, 26]	πιστεύσαντας τῇ Φιλίνου γραφῇ. οὐ	μὴν	ἀλλ´ εἰ κατὰ τοῦτό τις
[3, 43]	καὶ τριάκοντα τὸν ἀριθμόν. ~Οὐ	μὴν	ἀλλ´ ἐπιγενομένης τῆς πέμπτης νυκτὸς
[3, 91]	συμμάχοις τοῦ Ῥωμαίων πολιτεύματος. ~Οὐ	μὴν	ἀλλ´ ὅ γ´ Ἀννίβας εἰκότως
[3, 105]	λογισμὸς ἑστὼς καὶ νουνεχής. οὐ	μὴν	ἀλλ´ οἱ μὲν Ῥωμαῖοι διδαχθέντες
[3, 9]	τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ τοῦ γε Ῥωμαίων
[3, 53]	τὴν ἐπιφορὰν τῶν βαρβάρων. οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ τούτου συγκυρήσαντος πολύ
[3, 87]	Ῥώμῃ πλὴν τῶν δημάρχων. οὐ	μὴν	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[3, 49]	γνώσεως ἕνεκα καὶ θέας. ~Οὐ	μὴν	ἀλλὰ Πόπλιος μὲν ὁ τῶν
[3, 54]	ἐφέρετο κατὰ τῶν κρημνῶν. οὐ	μὴν	ἀλλὰ ταύτην μὲν ὑπέφερον τὴν
[3, 16]	πᾶσαν γενέσθαι τὴν Ἰταλίαν. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ τούτοις χρησάμενοι τοῖς διαλογισμοῖς
[3, 67]	τοὺς παρόντας πίστεις· τούς γε	μὴν	ἄνδρας αὐτοῖς ἀπέδωκε, παραγγείλας τηρεῖν,
[3, 82]	τὴν τοιαύτην παρασκευήν. ὅ γε	μὴν	Ἀννίβας ἅμα μὲν εἰς τοὔμπροσθεν
[3, 42]	χρείαν κατὰ τὸ συντεταγμένον. καὶ	μὴν	Ἀννίβας τὸ παραπλήσιον ἐποίει περὶ
[3, 110]	Λεύκιος οὔτε μάχεσθαι κρίνων οὔτε	μὴν	ἀπάγειν ἀσφαλῶς τὴν στρατιὰν ἔτι
[3, 94]	τόπων προέμενος τοὺς ὑπεναντίους, οὐ	μὴν	ἀφίστατό γε τῆς προθέσεως. καὶ
[3, 81]	αὑτῶν ἀφῄρηνται μετ´ αἰσχύνης. καὶ	μὴν	δειλία καὶ βλακεία κατ´ ἰδίαν
[3, 15]	παραπλήσια θέλοντες ἐπιμαρτύρασθαι κἀκείνους· οὐ	μὴν	ἐν Ἰταλίᾳ γε πολεμήσειν ἤλπισαν,
[3, 29]	διαβαίνειν ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους. καὶ	μὴν	ἐν ταῖς περὶ Σικελίαν συνθήκαις
[3, 39]	πόλεως εἰς περὶ ἑξακοσίους) καὶ	μὴν	ἐντεῦθεν ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ
[3, 79]	ποιούμενοι τὴν πορείαν· διαφερόντως γε	μὴν	ἐπόνουν καὶ κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ τοὺς
[3, 85]	σχῆμα τὴν περιπέτειαν ἔφερον. οὐ	μὴν	ἥ γε σύγκλητος, ἀλλ´ ἐπὶ
[3, 118]	διαφθαρῆναι μετὰ τῆς δυνάμεως. οὐ	μὴν	ἥ γε σύγκλητος οὐδὲν ἀπέλειπε
[3, 68]	εἶναι παρὰ τὴν προσδοκίαν, οὐ	μὴν	ἠπόρουν γε σκήψεων πρὸς τὸ
[3, 33]	δύο, τριήρεις δὲ πέντε. καὶ	μὴν	ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μὲν καὶ Λιβύων
[3, 81]	μεγίστους τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά γε	μὴν	καὶ θρασύτης καὶ θυμὸς ἄλογος,
[3, 90]	ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν γε	μὴν	καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις οὐχ
[3, 91]	τῶν ἐπιφανῶν πεδίων· θεούς γε	μὴν	μάλιστα περὶ τούτων εἰκὸς ἠρικέναι
[3, 90]	οὐδαμῶς οἷός τ´ ἦν. οὐ	μὴν	Μάρκῳ γε τῷ συνάρχοντι τούτων
[3, 109]	τῶν αὐτῶν ἀγώνων. ὑμεῖς γε	μὴν	οὐ μόνον ἑωράκατε τοὺς καθοπλισμούς,
[3, 6]	πολέμου φήσαιμ´ ἄν, αἰτίας γε	μὴν	οὐδαμῶς ἂν συγχωρήσαιμι. πολλοῦ γε
[3, 4]	χάριν τοῦ περαιωθῆναι μόνον, καὶ	μὴν	οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας καὶ τέχνας
[3, 64]	μέλλοντος τοὺς ὀρθῶς λογιζομένους; καὶ	μὴν	οὔτε τοὺς ἱππεῖς συμπεσόντας τοῖς
[3, 107]	ἕνα χρῶνται κίνδυνον. τότε (γε)	μὴν	οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ κατάφοβοι
[3, 48]	εὔλογον ἐπιθεῖναι τέλος; Ἀννίβας γε	μὴν	οὐχ ὡς οὗτοι γράφουσιν, λίαν
[3, 48]	πρὸ τῆς Ἀννίβου παρουσίας, οὐδὲ	μὴν	πάλαι προσφάτως δέ, μεγάλοις στρατοπέδοις
[3, 108]	ἀέρα γενόμενον σύμπτωμα. νῦν γε	μὴν	πάντα τἀναντία τοῖς προειρημένοις ὑπάρχει.
[3, 57]	ἐν ταύτῃ συμβαινόντων ἰδιωμάτων, οὐδὲ	μὴν	περὶ τῶν Βρεττανικῶν νήσων καὶ
[3, 29]	αὐτοῖς φίλοι καὶ σύμμαχοι, οὐδὲ	μὴν	προσλαβόντες εἰς τὴν σφετέραν πίστιν
[3, 60]	ταῖς ὑπερβολαῖς διέφθειρεν. οἵ γε	μὴν	σωθέντες καὶ ταῖς ἐπιφανείαις καὶ
[3, 118]	αὐτῆς ἔσεσθαι κύριοι· Ῥωμαῖοί γε	μὴν	τὴν Ἰταλιωτῶν δυναστείαν παραχρῆμα διὰ
[3, 7]	διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν. ~καὶ	μὴν	τοῦ κατ´ Ἀντίοχον καὶ Ῥωμαίους
[3, 73]	σύμπαν αὐτοῖς στρατόπεδον. περί γε	μὴν	τοὺς Καρχηδονίους ὑπῆρχε τἀναντία τούτων·
[3, 116]	ἰδιότητα τῆς μάχης, ἀπράκτους γε	μὴν	τοὺς πολεμίους παρεσκεύαζον, περισπῶντες καὶ
[3, 111]	ὑποδειγμάτων ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς πολλοὺς	διεθέμην	λόγους· ὅτε δὲ κατὰ τὸ
[3, 57]	παρέργῳ ποιήσασθαι τὴν περὶ αὐτῶν	μνήμην,	ἀλλὰ κατ´ ἰδίαν καὶ τόπον
[3, 1]	μέρος πρὸς τὴν τῶν ὅλων	ἐπιστήμην,	ἀρίστην ἡγούμενοι τὴν ἐξ ἀμφοῖν
[3, 31]	ἂν εἶναι τὴν τῶν προγεγονότων	ἐπιστήμην·	εἰ δὲ μηδεὶς ἂν μήτε
[3, 96]	ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας	ἑτοίμην	παρασκευάζουσα. πλὴν δύο μὲν αὐτάνδρους
[3, 35]	οὐχ οὕτως πολλὴν δύναμιν ὡς	χρησίμην	καὶ γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ τῆς
[3, 17]	ἤδη ταττομένους, εὐλαβεστέρους δὲ τοὺς	ἀκμὴν	αὐτοκράτορας ὄντας τῶν Ἰβήρων, τὸ
[3, 32]	ψαύειν αὐτοὺς δύνασθαι τὸ παράπαν.	ἀκμὴν	γάρ φαμεν ἀναγκαιότατα μέρη τῆς
[3, 53]	τὸν Ἀννίβαν, εἰ μὴ δεδιότες	ἀκμὴν	ἐπὶ ποσὸν καὶ προορώμενοι τὸ
[3, 62]	μὲν ἀπολελυμένου, σφᾶς δ´ αὐτοὺς	ἀκμὴν	ὑπομένοντας. ἦν δὲ παραπλησία καὶ
[3, 101]	ἠναγκάζετο τοὺς μὲν ἐπὶ τὴν	νομὴν	τῶν θρεμμάτων ἀπομερίζειν τοὺς δ´
[3, 39]	συμβαίνει τρισχιλίους, ὅθεν ἐποιεῖτο τὴν	ὁρμὴν	Ἀννίβας τὴν εἰς Ἰταλίαν· {τὴν
[3, 111]	ἐπαινέσας καὶ δεξάμενος αὐτῶν τὴν	ὁρμὴν	ἀφῆκε καὶ παραχρῆμα κατεστρατοπέδευσε, ποιούμενος
[3, 64]	τὸ κινδυνεύειν, ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν	ὁρμὴν	διαφῆκε, προσπαρακαλέσας ἑτοίμους εἶναι πρὸς
[3, 112]	τε πλήθη πρὸς τὸν κίνδυνον	ὁρμὴν	εἶχεν καὶ δυσχερῶς ἔφερε τὰς
[3, 51]	δὲ κατὰ τὴν εἰς τοὔμπροσθεν	ὁρμὴν	ἐξωθοῦντες πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐν
[3, 10]	τὴν ἀσφάλειαν, εὐθέως ἐποιεῖτο τὴν	ὁρμὴν	ἐπὶ τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 6]	Περσῶν παρανομίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας,	ὁρμὴν	ἔσχε καὶ προέθετο πολεμεῖν καὶ
[3, 85]	καὶ πῶς δεῖ ποιεῖσθαι τὴν	ὁρμήν,	εὐθαρσὴς ὢν ἤδη περὶ τῶν
[3, 99]	δὲ διὰ πλειόνων τὴν ἐσομένην	ὁρμὴν	καὶ μετάπτωσιν πρὸς αὐτοὺς τῶν
[3, 63]	καὶ τοὺς λόγους καὶ λαμβανόντων	ὁρμὴν	καὶ παράστασιν οἵαν ὁ παρακαλῶν
[3, 44]	δὲ πλήθους ἐπισημαινομένου καὶ μεγάλην	ὁρμὴν	καὶ προθυμίαν ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας αὐτοὺς
[3, 104]	πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίαν καὶ τὴν	ὁρμὴν	καὶ τὴν φιλοδοξίαν τοῦ Μάρκου.
[3, 93]	ὅταν δὲ τὴν πρώτην ἅπαξ	ὁρμὴν	λάβῃ τὰ ζῷα, παρατρέχοντας παρὰ
[3, 51]	πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιήσαντο τὴν	ὁρμὴν	οἱ πολέμιοι. καταλαβὼν δὲ σχεδὸν
[3, 104]	ἀφελέσθαι καὶ προκαταλαβεῖν αὐτοῦ τὴν	ὁρμήν.	οὔσης δέ τινος ὑπεροχῆς μεταξὺ
[3, 94]	ὑπερβολάς, νομίσαντες ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν	ὁρμὴν	τὸν Ἀννίβαν, ἀπολιπόντες τὰς δυσχωρίας
[3, 70]	μὲν οὖν εἰδὼς τὴν ἐσομένην	ὁρμὴν	τοῦ Τεβερίου πρὸς τούτοις ἦν.
[3, 71]	καὶ παραστήσας τούτοις τὴν πρέπουσαν	ὁρμὴν	τῷ καιρῷ παρήγγελλε δέκα τοὺς
[3, 54]	ἐπειρᾶτο συναθροίσας παρακαλεῖν, μίαν ἔχων	ἀφορμὴν	εἰς τοῦτο τὴν τῆς Ἰταλίας
[3, 14]	κατὰ δύναμιν ἀπέχεσθαι, βουλόμενος μηδεμίαν	ἀφορμὴν	ὁμολογουμένην δοῦναι τοῦ πολέμου Ῥωμαίοις,
[3, 69]	Τεβέριος δὲ καὶ πάλαι ζητῶν	ἀφορμὴν	τοῦ πράττειν τότε λαβὼν πρόφασιν
[3, 84]	λογχοφόρων Μαάρβα καὶ περιστρατοπεδεύσαντος τὴν	κώμην,	ποικίλης αὐτοῖς ἀπορίας περιεστώσης, ἀποθέμενοι
[3, 40]	τούτους εἰς τὴν Τάννητος καλουμένην	κώμην.	τοῖς δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ
[3, 84]	πολεμίους, συστραφέντες ἀπεχώρησαν εἴς τινα	κώμην	Τυρρηνίδα. μετὰ δὲ τὴν μάχην
[3, 108]	πλήθη τήν τε τῆς συγκλήτου	γνώμην	διεσάφησαν τοῖς πολλοῖς καὶ παρεκάλουν
[3, 106]	μέρος ἐχείριζον κατὰ τὴν ἐκείνων	γνώμην·	διὸ καὶ τὸ πλείω γράφειν
[3, 70]	προσλαβέσθαι καὶ τὴν τοῦ συνάρχοντος	γνώμην	ἐποιεῖτο λόγους περὶ τούτων πρὸς
[3, 8]	προαίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ τὴν Καρχηδονίων	γνώμην.	οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν τῶν ἀξιολόγων
[3, 106]	ἐξουσίαν ἐχείριζον κατὰ τὴν ἑαυτῶν	γνώμην	τὰ κατὰ τὰς δυνάμεις. οἱ
[3, 70]	οὖν αὐτῷ κατὰ τὴν ἰδίαν	γνώμην	χρῆσθαι τοῖς παροῦσι διὰ τὸ
[3, 15]	Ζακανθαῖοι συνεχῶς ἔπεμπον εἰς τὴν	Ῥώμην,	ἅμα μὲν ἀγωνιῶντες περὶ σφῶν
[3, 82]	σχεδὸν ἕως πρὸς αὐτὴν τὴν	Ῥώμην,	αὐτῶν δὲ κατόπιν τῶν πολεμίων
[3, 88]	ἐξαπέστειλε μετὰ παραπομπῆς εἰς τὴν	Ῥώμην,	ἐντειλάμενος, ἐάν τι κατὰ θάλατταν
[3, 19]	ἤδη τῆς θερείας εἰς τὴν	Ῥώμην	ἐπανῆλθεν καὶ τὴν εἴσοδον ἐποιήσατο
[3, 92]	μὲν παρεμβολὴν ἐκ τοῦ πρὸς	Ῥώμην	μέρους εἶχε, ταῖς δὲ προνομαῖς
[3, 94]	τινας ἀπελθεῖν θυσίας εἰς τὴν	Ῥώμην	παρέδωκεν τῷ συνάρχοντι τὰ στρατόπεδα
[3, 82]	εἰς τοὔμπροσθεν ὡς πρὸς τὴν	Ῥώμην	προῄει διὰ τῆς Τυρρηνίας, εὐώνυμον
[3, 112]	δεινῶν ὑπομενετέον. εἰς δὲ τὴν	Ῥώμην	προσπεπτωκότος ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις καὶ
[3, 85]	τῶν ὅλων. Εἰς δὲ τὴν	Ῥώμην	προσπεσόντος ἤδη τοῦ γεγονότος ἀτυχήματος,
[3, 107]	χώραν. πέμποντες οὖν εἰς τὴν	Ῥώμην	συνεχῶς ἐπυνθάνοντο τί δεῖ ποιεῖν,
[3, 88]	τήν τε Πραιτεττιανὴν καὶ τὴν	Ἀδριανὴν	ἔτι δὲ τὴν Μαρρουκίνην καὶ
[3, 88]	δὲ καὶ καταφθείρας τήν τε	Πραιτεττιανὴν	καὶ τὴν Ἀδριανὴν ἔτι δὲ
[3, 35]	κατὰ τὴν παραχειμασίαν καὶ παρασκευάσας	ἱκανὴν	ἀσφάλειαν τοῖς τε κατὰ τὴν
[3, 4]	κατορθωμάτων ἢ καὶ τῶν ἐλαττωμάτων	ἱκανὴν	ἐνεδέχετο ποιήσασθαι τὴν διάληψιν ὑπὲρ
[3, 1]	οὕτως ὑπολαμβάνομεν τοῖς φιλομαθοῦσι παρασκευάσειν	ἱκανὴν	ἔννοιαν τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. πολλὰ
[3, 55]	οὖν ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἵπποις	ἱκανὴν	ἐποίησε πάροδον ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ.
[3, 88]	τὸ καλούμενον Οἰβώνιον ἐπέτρεχε τὴν	Ἀργυριππανὴν	καὶ πᾶσαν ἀδεῶς ἐλεηλάτει τὴν
[3, 90]	λείας. κατέδραμον δὲ καὶ τὴν	Οὐενοαντανήν,	Ῥωμαίων ἀποικίαν ὑπάρχουσαν· εἷλον δὲ
[3, 88]	ἔτι δὲ τὴν Μαρρουκίνην καὶ	Φρεντανὴν	χώραν ὥρμησε ποιούμενος τὴν πορείαν
[3, 33]	τὴν γραφὴν ταύτην ἐν χαλκώματι	κατατεταγμένην	ὑπ´ Ἀννίβου, καθ´ οὓς καιροὺς
[3, 19]	ἔφοδον τῶν Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν καὶ	συντεταγμένην	ἀντέπεσαν ταῖς σπείραις καταπληκτικῶς. ἅμα
[3, 28]	οὐ παρὰ τοὺς ὅρκους εὑρίσκομεν	γεγενημένην,	οὕτως ὑπὲρ τοῦ δευτέρου πολέμου,
[3, 40]	Ἴνσομβρας καὶ συμφρονήσαντες κατὰ τὴν	προγεγενημένην	ὀργὴν κατέσυραν τὴν κατακεκληρουχημένην χώραν
[3, 54]	δυσθύμως διακείμενα καὶ διὰ τὴν	προγεγενημένην	ταλαιπωρίαν καὶ διὰ τὴν ἔτι
[3, 73]	καὶ τῶν ἵππων διὰ τὴν	προειρημένην	ἀκεραιότητα περὶ τὴν ἔξοδον· τοῖς
[3, 10]	μετὰ τὸ καταλύσασθαι Καρχηδονίους τὴν	προειρημένην	ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς πόλεμον, τὸ
[3, 40]	τὴν προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν τὴν	κατακεκληρουχημένην	χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ τοὺς
[3, 93]	τοῖς λειτουργοῖς ὑπερβολήν τινα μεταξὺ	κειμένην	τῆς αὑτοῦ στρατοπεδείας καὶ τῶν
[3, 50]	τὰς δὲ νύκτας εἴς τινα	παρακειμένην	πόλιν ἀπαλλάττονται, πρὸς ταύτην τὴν
[3, 63]	δὲ διὰ τῶν προειρημένων τὴν	προκειμένην	διάθεσιν ἐνεργασάμενος ταῖς τῶν δυνάμεων
[3, 34]	συμμάχοις χρήσασθαι Κελτοῖς εἰς τὴν	προκειμένην	ἐπιβολήν. ἀφικομένων δὲ τῶν ἀγγέλων
[3, 82]	Ῥωμαίων στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν εἰς τὴν	προκειμένην	χώραν, εὐθέως μετέωρος ἦν ὁ
[3, 57]	φιληκοοῦντας, δεύτερον δὲ κρίνοντες οὐ	διερριμμένην	οὐδ´ ἐν παρέργῳ ποιήσασθαι τὴν
[3, 1]	δ´ ἔχοντος καὶ τὴν ἀρχὴν	γνωριζομένην	καὶ τὸν χρόνον ὡρισμένον καὶ
[3, 7]	καὶ παθεῖν ὑπέστησαν διὰ τὴν	ἐπιγενομένην	ὀργὴν ἐκ τῶν προειρημένων καιρῶν.
[3, 15]	βουλόμενοι μὴ λανθάνειν Ῥωμαίους τὴν	γινομένην	εὔροιαν Καρχηδονίοις τῶν κατ´ Ἰβηρίαν
[3, 99]	ἐκλογιζόμενος δὲ διὰ πλειόνων τὴν	ἐσομένην	ὁρμὴν καὶ μετάπτωσιν πρὸς αὐτοὺς
[3, 70]	Ἀννίβας μὲν οὖν εἰδὼς τὴν	ἐσομένην	ὁρμὴν τοῦ Τεβερίου πρὸς τούτοις
[3, 78]	μὲν σύντομον δὲ καὶ παράδοξον	φανησομένην	τοῖς περὶ τὸν Φλαμίνιον. ἀεὶ
[3, 76]	Ἄννων, ἀντιστρατοπεδευσάντων αὐτοῖς περὶ πόλιν	προσαγορευομένην	Κίσσαν, συμβαλὼν ὁ Γνάιος ἐκ
[3, 37]	παρὰ τὴν ἔξω καὶ μεγάλην	προσαγορευομένην	κοινὴν μὲν ὀνομασίαν οὐκ ἔχει
[3, 82]	εὐώνυμον μὲν πόλιν ἔχων τὴν	προσαγορευομένην	Κυρτώνιον καὶ τὰ ταύτης ὄρη,
[3, 76]	τοὺς δὲ προσδεχομένους ἐφιλανθρώπει, τὴν	ἐνδεχομένην	ποιούμενος περὶ αὐτῶν προμήθειαν. ἀσφαλισάμενος
[3, 35]	πολλὴν δύναμιν ὡς χρησίμην καὶ	γεγυμνασμένην	διαφερόντως ἐκ τῆς συνεχείας τῶν
[3, 14]	δύναμιν ἀπέχεσθαι, βουλόμενος μηδεμίαν ἀφορμὴν	ὁμολογουμένην	δοῦναι τοῦ πολέμου Ῥωμαίοις, ἕως
[3, 6]	τὴν ἐκ τῶν Ἑλλήνων εὔνοιαν	ὁμολογουμένην,	εὐθέως προφάσει χρώμενος ὅτι σπεύδει
[3, 1]	χρόνον ὡρισμένον καὶ τὴν συντέλειαν	ὁμολογουμένην,	χρήσιμον ἡγούμεθ´ εἶναι καὶ τὸ
[3, 80]	τῶν ὄχλων οὐ δυνήσεται περιορᾶν	δῃουμένην	τὴν χώραν, τὰ δὲ κατηλγηκὼς
[3, 92]	μὴ περιορᾶν τὴν ἐπιφανεστάτην χώραν	δῃουμένην.	Φάβιος δὲ μέχρι μὲν τοῦ
[3, 32]	ταῖς δὲ κατὰ τὴν ἄλλην	οἰκουμένην	ἀπὸ τῆς Κλεομένους τοῦ Σπαρτιάτου
[3, 3]	χειρίσαντες Ῥωμαῖοι πᾶσαν ἐποιήσαντο τὴν	οἰκουμένην	ὑπήκοον αὑτοῖς. ~Εἰ μὲν οὖν
[3, 40]	καὶ τούτους εἰς τὴν Τάννητος	καλουμένην	κώμην. τοῖς δ´ ἐν τῇ
[3, 82]	ὄρη, δεξιὰν δὲ τὴν Ταρσιμέννην	καλουμένην	λίμνην· ἅμα δὲ προάγων ἐπυρπόλει
[3, 49]	τῆς διαβάσεως ἧκε πρὸς τὴν	καλουμένην	Νῆσον, χώραν πολύοχλον καὶ σιτοφόρον,
[3, 86]	τε τήν τε τῶν Ὄμβρων	καλουμένην	χώραν καὶ τὴν τῶν Πικέντων
[3, 11]	ὡς ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι τὴν	ὑποικουρουμένην	ἀτοπίαν ἐν αὐτοῖς. ἐν ᾧ
[3, 54]	ταλαιπωρίαν καὶ διὰ τὴν ἔτι	προσδοκωμένην,	ἐπειρᾶτο συναθροίσας παρακαλεῖν, μίαν ἔχων
[3, 65]	ὁ δ´ Ἀννίβας τὴν μὲν	κεχαλινωμένην	ἵππον καὶ πᾶν τὸ στάσιμον
[3, 83]	τὴν ἀπ´ οὐρᾶς λίμνην τελείως	στενὴν	ἀπολείπουσαν πάροδον ὡς εἰς τὸν
[3, 71]	δειπνοποιησαμένους ἥκειν ἐπὶ τὴν αὑτοῦ	σκηνήν.	παρακαλέσας δὲ καὶ παραστήσας τούτοις
[3, 33]	πόλεμον αὐτοῖς ἔφη καὶ τὴν	εἰρήνην	φέρειν· ἐκβαλὼν οὖν, ὁπότερον ἂν
[3, 39]	ὀκτακισχιλίους σταδίους. ἐπὶ μὲν γὰρ	Καινὴν	πόλιν ἀπὸ στηλῶν εἶναι συμβαίνει
[3, 39]	τὴν εἰς Ἰταλίαν· {τὴν δὲ	Καινὴν	πόλιν ἔνιοι Νέαν Καρχηδόνα καλοῦσιν}
[3, 15]	μετὰ τῶν δυνάμεων παραχειμάσων εἰς	Καινὴν	πόλιν, ἥτις ὡσανεὶ πρόσχημα καὶ
[3, 13]	πολλῶν χρημάτων ἧκε παραχειμάσων εἰς	Καινὴν	πόλιν. μεγαλοψύχως δὲ χρησάμενος τοῖς
[3, 42]	κωλύοντος. καταλαβόμενοι δὲ τόπον ἐχυρὸν	ἐκείνην	μὲν τὴν ἡμέραν ἔμειναν ἀναπαύοντες
[3, 44]	βραχεῖ χρόνῳ διαπεραιώσας τὰς δυνάμεις	ἐκείνην	μὲν τὴν νύκτα παρ´ αὐτὸν
[3, 115]	τοῖς Ῥωμαίοις ἐποίουν οὗτοι μάχην	ἀληθινὴν	καὶ βαρβαρικήν· οὐ γὰρ ἦν
[3, 15]	δὲ τὴν μὲν οὖσαν αἰτίαν	ἀληθινὴν	παρασιωπῶν, τὴν δ´ οὐχ ὑπάρχουσαν
[3, 70]	αὐτὸς ὑγιασθεὶς ἐκ τοῦ τραύματος	ἀληθινὴν	παρέξεσθαι χρείαν ἤλπιζε τοῖς κοινοῖς
[3, 67]	ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς ὑπὸ τὴν	ἑωθινὴν	ἀναζεύξας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ὡς
[3, 83]	ἡμέρας ἐπιγενομένης εὐθέως ἐπὶ τὴν	ἑωθινὴν	ἦγε τὴν πρωτοπορείαν παρὰ τὴν
[3, 43]	ἐκ τοῦ πέραν ὑπὸ τὴν	ἑωθινὴν	προῆγον παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν
[3, 67]	τῆς νυκτὸς καθωπλισμένοι περὶ τὴν	ἑωθινὴν	φυλακὴν ἐπιτίθενται τοῖς σύνεγγυς τῶν
[3, 88]	τὴν Ἀδριανὴν ἔτι δὲ τὴν	Μαρρουκίνην	καὶ Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε ποιούμενος
[3, 37]	τὴν ἔξω καὶ μεγάλην προσαγορευομένην	κοινὴν	μὲν ὀνομασίαν οὐκ ἔχει διὰ
[3, 107]	μὲν οὖν χειμῶνα καὶ τὴν	ἐαρινὴν	ὥραν διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες ἀλλήλοις· ἤδη
[3, 34]	ἐκ τῆς παραχειμασίας ὑπὸ τὴν	ἐαρινὴν	ὥραν. προσπεπτωκότων δὲ προσφάτως αὐτῷ
[3, 24]	αἱ περιέχουσαι παρὰ θάλατταν τὴν	Λατίνην	χώραν, ὑπὲρ ἧς ποιοῦνται τὰς
[3, 40]	καὶ τοὺς φεύγοντας συνδιώξαντες εἰς	Μοτίνην,	ἀποικίαν ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν. ἐν
[3, 41]	Πόπλιος δὲ κομισθεὶς παρὰ τὴν	Λιγυστίνην	ἧκε πεμπταῖος ἀπὸ Πισῶν εἰς
[3, 82]	δεξιὰν δὲ τὴν Ταρσιμέννην καλουμένην	λίμνην·	ἅμα δὲ προάγων ἐπυρπόλει καὶ
[3, 83]	ἦγε τὴν πρωτοπορείαν παρὰ τὴν	λίμνην	εἰς τὸν ὑποκείμενον αὐλῶνα, βουλόμενος
[3, 84]	τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον εἰς τὴν	λίμνην	ἔμενε τὰς κεφαλὰς αὐτὰς ὑπὲρ
[3, 83]	εἴσοδον τὴν παρά τε τὴν	λίμνην	καὶ τὰς παρωρείας φέρουσαν εἰς
[3, 84]	συνωθούμενοι {μὲν} γὰρ εἰς τὴν	λίμνην	οἱ μὲν διὰ τὴν παράστασιν
[3, 83]	κατὰ δὲ τὴν ἀπ´ οὐρᾶς	λίμνην	τελείως στενὴν ἀπολείπουσαν πάροδον ὡς
[3, 83]	διελθὼν τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν	λίμνην	τὸν μὲν κατὰ πρόσωπον τῆς
[3, 82]	ταύτης ὄρη, δεξιὰν δὲ τὴν	Ταρσιμέννην	καλουμένην λίμνην· ἅμα δὲ προάγων
[3, 79]	ὄψεως, οὐκ ἐπιδεχομένου τοῦ καιροῦ	καταμονὴν	οὐδὲ θεραπείαν διὰ τὸ τῆς
[3, 20]	προτείνοντες αὐτοῖς, ὧν τὸ μὲν	αἰσχύνην	ἅμα καὶ βλάβην ἐδόκει φέρειν
[3, 40]	δ´ ἄλλην ἐπὶ θάτερα, κατονομάσαντες	Κρεμώνην.	ἤδη δὲ τούτων συνῳκισμένων, οἱ
[3, 84]	δεόμενοι ζωγρεῖν καὶ πᾶσαν προϊέμενοι	φωνὴν	τὸ τελευταῖον οἱ μὲν ὑπὸ
[3, 112]	μείνας, οὐδενὸς ἀντεξιόντος, τὴν μὲν	λοιπὴν	δύναμιν αὖθις εἰς χάρακα κατέστησεν,
[3, 72]	ἑξακισχιλίους· ἐκίνει δὲ καὶ τὴν	λοιπὴν	δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος, ὡς
[3, 35]	γένηται παρ´ αὐτῶν. τὴν δὲ	λοιπὴν	στρατιὰν ἀναλαβὼν εὔζωνον πεζοὺς μὲν
[3, 95]	διασαφούντων δὲ τῶν ἐπὶ τὴν	κατασκοπὴν	ἐκπεμφθέντων ὅτι περὶ τὸ στόμα
[3, 45]	Νομάδων οἱ προαποσταλέντες ἐπὶ τὴν	κατασκοπήν,	τοὺς μὲν πλείστους αὑτῶν ἀπολωλεκότες,
[3, 53]	τοῖς λίθοις τύπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ	διατροπὴν	καὶ κίνδυνον ἦγον, οὕτως ὥστ´
[3, 85]	μάχῃ μεγάλῃ“ τηλικαύτην συνέβη γενέσθαι	διατροπὴν	ὥστε τοῖς παραγενομένοις ἐφ´ ἑκατέρων
[3, 15]	χρόνοις, στασιαζόντων αὐτῶν, λαβόντες τὴν	ἐπιτροπὴν	{εἰς τὸ διαλῦσαι} ἀδίκως ἐπανέλοιντό
[3, 3]	τὴν Ἀντιόχου διάβασιν εἰς τὴν	Εὐρώπην	διασαφήσομεν πρῶτον μὲν τίνα τρόπον
[3, 37]	ἕτερον Λιβύην, τὸ δὲ τρίτον	Εὐρώπην	προσαγορεύουσι. τὰς δὲ διαφορὰς ταύτας
[3, 25]	ἔθος, ἐπὶ δὲ τούτων τὸν	Ἄρην	καὶ τὸν Ἐνυάλιον. ἔστι δὲ
[3, 61]	ὡς πρὸς Ἀννίβαν ἐκεῖ διαπολεμήσοντα,	παρῆν	ἀγγελία διότι πάρεστιν Ἀννίβας μετὰ
[3, 15]	πεποιημένος ὑφ´ αὑτὸν οὓς προέθετο	παρῆν	αὖθις μετὰ τῶν δυνάμεων παραχειμάσων
[3, 55]	καὶ χειμῶνος, τὰ δ´ ὑπὸ	μέσην	τὴν παρώρειαν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν
[3, 80]	προσδέξασθαι τὴν παρουσίαν τοῦ τὴν	ἴσην	ἀρχὴν ἔχοντος. ἐξ ὧν πολλοὺς
[3, 58]	ἐπαινοῦντας δὲ μᾶλλον καὶ διορθουμένους	τὴν	ἄγνοιαν αὐτῶν, γινώσκοντας ὅτι κἀκεῖνοι
[3, 79]	οὖν ἐκακοπάθουν καὶ μάλιστα διὰ	τὴν	ἀγρυπνίαν, ὡς ἂν ἑξῆς ἡμέρας
[3, 88]	καταφθείρας τήν τε Πραιτεττιανὴν καὶ	τὴν	Ἀδριανὴν ἔτι δὲ τὴν Μαρρουκίνην
[3, 49]	πορείαν διὰ τὸ πλῆθος καὶ	τὴν	ἀθεσίαν τῶν κατοικούντων τοὺς τόπους
[3, 78]	κατὰ τὴν παραχειμασίαν. ἀγωνιῶν γὰρ	τὴν	ἀθεσίαν τῶν Κελτῶν καὶ τὰς
[3, 2]	δυναστείας. οἷς ἐπισυνάψομεν τὰς περὶ	τὴν	Αἴγυπτον ταραχὰς καὶ τίνα τρόπον
[3, 38]	Λιβύης, καθὸ συνάπτουσιν ἀλλήλαις περὶ	τὴν	Αἰθιοπίαν, οὐδεὶς ἔχει λέγειν ἀτρεκῶς
[3, 86]	ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν τῶν πραγμάτων καὶ	τὴν	αἵρεσιν τῶν ἀρχόντων μειζόνως ἐπεβάλοντο
[3, 20]	ταῦτα, δυσχερῶς ἤκουον οἱ Καρχηδόνιοι	τὴν	αἵρεσιν τῶν προτεινομένων. ὅμως δὲ
[3, 28]	κατ´ Ἀννίβαν πολέμου ποτέροις αὐτῶν	τὴν	αἰτίαν ἀναθετέον. ~Τὰ μὲν οὖν
[3, 11]	διέτριβε, τότε Ῥωμαῖοι συνθεωροῦντες ἤδη	τὴν	Αἰτωλῶν ἐπιβολὴν ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς πρὸς
[3, 7]	Ῥωμαίους δῆλον ὡς αἰτίαν μὲν	τὴν	Αἰτωλῶν ὀργὴν θετέον. ἐκεῖνοι γὰρ
[3, 105]	δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν καταπλαγέντες	τὴν	ἀκεραιότητα καὶ σύνταξιν τῶν παραβεβοηθηκότων
[3, 101]	κατατείνουσαν ῥάχιν. ἀφικόμενος δ´ ἐπὶ	τὴν	ἄκραν, ἣ κεῖται μὲν ἐπὶ
[3, 41]	παρουσίας, τὰ δὲ βουλόμενος εἰδέναι	τὴν	ἀκρίβειαν, αὐτὸς μὲν ἀνελάμβανε τὰς
[3, 33]	ἕνα. Οὐ χρὴ δὲ θαυμάζειν	τὴν	ἀκρίβειαν τῆς ἀναγραφῆς, εἰ τοιαύτῃ
[3, 6]	δὲ τὴν δευτέραν, ἀρχὴν δὲ	τὴν	Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν.
[3, 6]	γε δεῖν, εἰ μὴ καὶ	τὴν	Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν
[3, 59]	μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν διὰ	τὴν	Ἀλεξάνδρου δυναστείαν τῶν δὲ λοιπῶν
[3, 58]	καὶ τερατείας ἑαυτοῦ χάριν προτιμῆσαι	τὴν	ἀλήθειαν καὶ μηδὲν τῶν πάρεξ
[3, 57]	καθ´ ὅσον οἷοί τ´ ἐσμέν,	τὴν	ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν ἐξηγήσασθαι. διόπερ
[3, 103]	τοῦ γεγονότος μειζόνως ἢ κατὰ	τὴν	ἀλήθειαν, περιχαρεῖς ἦσαν διὰ τὸ
[3, 31]	καὶ λίαν ἐν πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι	τὴν	ἀλήθειαν. τὰ δὲ παρεληλυθότα τῶν
[3, 86]	συνάπτει τὰ Γαλατικὰ πεδία πρὸς	τὴν	ἄλλην Ἰταλίαν, οὐ μακρὰν τῆς
[3, 32]	Καρχηδόνος ἅλωσιν, ταῖς δὲ κατὰ	τὴν	ἄλλην οἰκουμένην ἀπὸ τῆς Κλεομένους
[3, 40]	καταγραφὰς ἐγίνοντο τῶν στρατοπέδων καὶ	τὴν	ἄλλην παρασκευήν, ἔσπευσαν ἐπὶ τέλος
[3, 49]	ὑπεναντίους διὰ Τυρρηνίας πρὸς τὴν	τῶν	Ἄλπεων ὑπερβολήν. Ἀννίβας δὲ ποιησάμενος
[3, 54]	πολλῷ λείποντας ἀπέβαλε τῶν κατὰ	τὴν	ἀνάβασιν φθαρέντων. οὔσης γὰρ στενῆς
[3, 50]	τὸν Ἀννίβαν κατ´ ἀνάγκην ποιεῖσθαι	τὴν	ἀναβολήν. εἰ μὲν οὖν ἔκρυψαν
[3, 39]	ἐπὶ τὰς πηγὰς ἕως πρὸς	τὴν	ἀναβολὴν τῶν Ἄλπεων τὴν εἰς
[3, 57]	δὲ τοὐναντίον· οἵ τε περὶ	τὴν	ἀνάγνωσιν τὸ παραπλήσιον ποιοῦντες οὔτε
[3, 57]	τὸ μέλλον ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν	τὴν	ἀνάδοσιν καὶ τροφὴν κομίζονται, πᾶν
[3, 68]	παροικοῦσι τῶν συμμάχων. ~Ἀννίβας δὲ	τὴν	ἀναζυγὴν αὐτῶν ἐπιγνοὺς παραυτίκα μὲν
[3, 99]	παρέσται μετὰ τῶν ἐπιτηδείων πρὸς	τὴν	ἀνακομιδὴν τῶν παίδων. παραγενηθεὶς δὲ
[3, 41]	ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς	τὴν	Ἀννίβου παρουσίαν ἐν τούτοις ἦν
[3, 8]	ἑπτακαίδεκ´ ἔτη συνεχῶς πολεμήσαντες κατὰ	τὴν	Ἀννίβου προαίρεσιν οὐ πρότερον κατελύσαντο
[3, 115]	ὑποδεικνύντος. ἐξ οὗ συνέβη κατὰ	τὴν	Ἀννίβου πρόνοιαν μέσους ἀποληφθῆναι τοὺς
[3, 83]	τὰς εἰς πλάτος κατὰ μὲν	τὴν	ἀντικρὺ λόφον ἐπικείμενον ἐρυμνὸν καὶ
[3, 3]	οὗ δηλώσαντες τὰς αἰτίας καὶ	τὴν	Ἀντιόχου διάβασιν εἰς τὴν Εὐρώπην
[3, 3]	τὰς πράξεις, ἐπὶ πᾶσιν ἐξηγησάμενοι	τὴν	Ἀντιόχου στρατείαν εἰς Αἴγυπτον τοῦ
[3, 101]	Ἀννίβας ἕως μέν τινος διὰ	τὴν	ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν τὸ πλεῖστον μέρος
[3, 17]	τὰ δὲ σώματα διένειμε κατὰ	τὴν	ἀξίαν ἑκάστοις τῶν συστρατευομένων, τὴν
[3, 83]	ἐρυμνὸν καὶ δύσβατον, κατὰ δὲ	τὴν	ἀπ´ οὐρᾶς λίμνην τελείως στενὴν
[3, 95]	θάλατταν ἐκ τῆς παραχειμασίας ποιεῖσθαι	τὴν	ἀπάντησιν. ἀκούων δὲ τὸ πλῆθος
[3, 110]	μάχη. τοῦ δὲ Γαΐου διὰ	τὴν	ἀπειρίαν ὑπὲρ τῆς ἐναντίας ὑπάρχοντος
[3, 42]	ἐνεχείρει ποιεῖσθαι τὴν διάβασιν κατὰ	τὴν	ἁπλῆν ῥύσιν, σχεδὸν ἡμερῶν τεττάρων
[3, 90]	ἤλπιζε τὰς πόλεις ὁρμήσειν πρὸς	τὴν	ἀπὸ Ῥωμαίων ἀπόστασιν. ἕως γὰρ
[3, 61]	δὲ τούτοις τὴν πορείαν ἱστορῶν	τὴν	ἀπὸ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους διὰ
[3, 97]	τόπον εὐφυῶς κείμενον πρός τε	τὴν	ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀσφάλειαν καὶ
[3, 19]	δὲ τοῖς προειρημένοις οἱ πεποιημένοι	τὴν	ἀπόβασιν ἀπὸ τῶν πλοίων, συνορῶντες
[3, 43]	καὶ σποράδην, πεπεισμένοι κωλύειν εὐχερῶς	τὴν	ἀπόβασιν τῶν Καρχηδονίων. Ἀννίβας δ´
[3, 18]	πόλεως ἐπὶ τὸν λιμένα, κωλύσοντες	τὴν	ἀπόβασιν τῶν ὑπεναντίων. ~ἅμα δὲ
[3, 99]	διαφερόντως τὸν Ἀβίλυγα καὶ πρὸς	τὴν	ἀποκατάστασιν τῶν ὁμήρων εἰς τὰς
[3, 98]	τὴν ὀχυρότητα καὶ διὰ τὴν	τῶν	ἀπολειπομένων ἐπ´ αὐτῆς ἀνδρῶν πίστιν.
[3, 69]	τραπέντες οἱ Ῥωμαῖοι πάλιν ἐποιοῦντο	τὴν	ἀπόλυσιν εἰς τὴν ἑαυτῶν παρεμβολήν.
[3, 45]	παρεμβολὴν ἀνήγγειλαν. Πόπλιος δὲ παραυτίκα	τὴν	ἀποσκευὴν ἀναθέμενος ἐπὶ τὰς ναῦς
[3, 79]	τῆς σφετέρας δυνάμεως, συγκαταμίξας αὐτοῖς	τὴν	ἀποσκευήν, ἵνα πρὸς τὸ παρὸν
[3, 74]	πρὸς τὸ προειρημένον σύστημα ποιούμενοι	τὴν	ἀποχώρησιν ἀνεκομίσθησαν ἅμα τούτοις εἰς
[3, 19]	ἐρήμοις ὑφορμοῦντας ἐπὶ τούτους ἐποιήσατο	τὴν	ἀποχώρησιν. εἰς οὓς ἐμβὰς ἐπιγενομένης
[3, 69]	Κελτοὶ σὺν τοῖς Νομάσι καὶ	τὴν	ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν ἑαυτῶν ἐποιοῦντο
[3, 64]	ἡμετέρων στρατιωτῶν φυγῇ παραπλησίαν ποιήσασθαι	τὴν	ἀποχώρησιν καὶ παρὰ τὴν αὑτῶν
[3, 40]	οὕτως ὥστε μόλις εὐσχήμονα ποιήσασθαι	τὴν	ἀποχώρησιν. οἱ δὲ Βοῖοι κατακολουθήσαντες
[3, 103]	δοκεῖν τὸν πρὸ τούτου χρόνον	τὴν	ἀπραγίαν καὶ κατάπληξιν τῶν στρατοπέδων
[3, 88]	περὶ τὸ καλούμενον Οἰβώνιον ἐπέτρεχε	τὴν	Ἀργυριππανὴν καὶ πᾶσαν ἀδεῶς ἐλεηλάτει
[3, 91]	ἠρικέναι διὰ τὸ κάλλος καὶ	τὴν	ἀρετὴν αὐτῶν. ἅμα δὲ τοῖς
[3, 91]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ διὰ	τὴν	ἀρετὴν καὶ διὰ τὸ κάλλος
[3, 34]	ἀποστελλομένους· σαφῶς γὰρ ἐξητάκει καὶ	τὴν	ἀρετὴν τῆς ὑπὸ τὰς Ἄλπεις
[3, 23]	ἃ δὴ καλοῦσιν Ἐμπόρια, διὰ	τὴν	ἀρετὴν τῆς χώρας. ἐὰν δέ
[3, 42]	παροικούντων τὸν Ῥοδανόν. ἔτι δὲ	τὴν	ἁρμόζουσαν ξυλείαν ἐξέλαβε πρὸς τὴν
[3, 22]	παρὰ Ῥωμαίοις τῆς νῦν πρὸς	τὴν	ἀρχαίαν ὥστε τοὺς συνετωτάτους ἔνια
[3, 47]	τῶν προειρημένων ὀρῶν ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι	τὴν	ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας ἕως ἐπὶ
[3, 113]	παραλαβεῖν τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ	τὴν	ἀρχήν, ἄρτι τῆς κατὰ τὸν
[3, 49]	εἰς τὸ συμπρᾶξαι καὶ συμπεριποιῆσαι	τὴν	ἀρχὴν αὐτῷ, ὑπήκουσε, προδήλου σχεδὸν
[3, 4]	ζηλωτὴν ἢ ψεκτὴν γεγονέναι νομιστέον	τὴν	ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ γὰρ ὠφέλιμον
[3, 1]	ἐγένετο, τούτου δ´ ἔχοντος καὶ	τὴν	ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τὸν χρόνον
[3, 13]	στρατοπέδων αἵρεσιν. Ἀννίβας δὲ παραλαβὼν	τὴν	ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν ὡς καταστρεψόμενος
[3, 5]	τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας ἀποστάντων, ἅμα	τὴν	ἀρχὴν καὶ τὸ τέλος ἔσχε
[3, 106]	κατασταθέντων οἱ μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο	τὴν	ἀρχήν, οἱ δὲ προϋπάρχοντες ὕπατοι,
[3, 70]	τοὺς ἐπικαθισταμένους στρατηγοὺς φθάσαι παραλαβόντας	τὴν	ἀρχήν· οὗτος γὰρ ἦν ὁ
[3, 116]	μὲν τὴν ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ	τὴν	ἀρχὴν τὴν αὑτοῦ τῇ πατρίδι
[3, 5]	μνημονεύοντας τῆς προθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ	τὴν	ἀρχὴν τῆς αὑτῶν ὑποθέσεως. ~Ἔνιοι
[3, 110]	μίαν ἐκ τῶν ἐθισμῶν μεταλαμβάνειν	τὴν	ἀρχὴν τοὺς ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας προῆγε,
[3, 8]	τῷ κατὰ Ζακανθαίους ἀδικήματι καὶ	τὴν	Ἀσδρούβου πλεονεξίαν καὶ φιλαρχίαν αἰτίαν
[3, 6]	καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς	τὴν	Ἀσίαν αἰτίαν εἶναί τις φήσει
[3, 5]	βασιλέα τῶν Λιβύων· περὶ δὲ	τὴν	Ἀσίαν Ἄτταλος μὲν καὶ Προυσίας
[3, 59]	καθ´ ἡμᾶς τῶν μὲν κατὰ	τὴν	Ἀσίαν διὰ τὴν Ἀλεξάνδρου δυναστείαν
[3, 6]	σατραπειῶν ἐπάνοδος, ἐν ᾗ πᾶσαν	τὴν	Ἀσίαν διαπορευομένων αὐτῶν πολεμίαν ὑπάρχουσαν
[3, 6]	Λακεδαιμονίων βασιλέως Ἀγησιλάου διάβασις εἰς	τὴν	Ἀσίαν, ἐν ᾗ ´κεῖνος οὐδὲν
[3, 6]	δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς	τὴν	Ἀσίαν. ~καὶ μὴν τοῦ κατ´
[3, 37]	μὲν οὖν καὶ Τανάιδος μεταξὺ	τὴν	Ἀσίαν κεῖσθαι συμβέβηκε, πίπτειν δὲ
[3, 8]	πόλεως, περιποιήσασθαι δὲ τῇ χώρᾳ	τὴν	ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμένους τὸν ἐπιφερόμενον πόλεμον,
[3, 10]	μισθοφόρων καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε τῇ πατρίδι	τὴν	ἀσφάλειαν, εὐθέως ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν
[3, 101]	ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τοῖς σιτολογοῦσι	τὴν	ἀσφάλειαν παρασκευάζειν. μετὰ δὲ ταῦτα,
[3, 29]	ἐπαρχίαις καὶ συμμαχίαις, ὑπάρχειν τε	τὴν	ἀσφάλειαν πᾶσι τὴν παρ´ ἀμφοῖν.
[3, 85]	ἄνευ τῆς αὑτοῦ γνώμης διδοὺς	τὴν	ἀσφάλειαν τοῖς ὑποσπόνδοις, μετὰ δὲ
[3, 27]	κειμένων Ἰταλίας μεταξὺ καὶ Σικελίας.	τὴν	ἀσφάλειαν ὑπάρχειν παρ´ ἑκατέρων τοῖς
[3, 43]	οἱ δὲ Κελτοὶ καὶ διὰ	τὴν	ἀταξίαν καὶ διὰ τὸ παράδοξον
[3, 44]	παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς, ὡς εἰς	τὴν	αὔριον ἀναζυγῆς ἐσομένης. ~Λυθείσης δὲ
[3, 8]	διαδεξάμενον τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	τὴν	αὐτὴν ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι τῶν
[3, 63]	ἀποκεκομμένης καθόλου τῆς τοιαύτης ἐλπίδος,	τὴν	αὐτὴν διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τῶν
[3, 113]	ἐκ θατέρου συνάπτων τούτοις ἐπὶ	τὴν	αὐτὴν εὐθεῖαν ἐξέταττε, λαμβάνων πᾶσι
[3, 118]	τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις τὰς κατὰ	τὴν	αὐτὴν ὀλυμπιάδα γενομένας διεξιόντες ἐπιστῶμεν
[3, 111]	κατεστρατοπέδευσε, ποιούμενος τὸν χάρακα παρὰ	τὴν	αὐτὴν πλευρὰν τοῦ ποταμοῦ τῇ
[3, 32]	διαθέσεις, πάσας δὲ συννευούσας πρὸς	τὴν	αὐτὴν ὑπόθεσιν. ταῦτα δὴ πάντα
[3, 45]	τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ	τὴν	αὐτὴν χρείαν ἐξαπεσταλμένοις ὑπὸ τοῦ
[3, 109]	ἐχθρῶν, οὐκ ἔχει. πᾶσαν γὰρ	τὴν	αὑτῆς προθυμίαν καὶ δύναμιν εἰς
[3, 31]	εὐδοκούμενος τοῖς ὑποκειμένοις τοὺς βεβαιώσοντας	τὴν	αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ διαφυλάξοντας τὴν
[3, 6]	Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ	τὴν	αὑτοῦ καὶ Μακεδόνων εὐεξίαν ἐν
[3, 99]	ἀπιστίαν καὶ βαρύτητα καὶ προσπαρατιθεὶς	τὴν	αὑτοῦ μετάθεσιν πολλοὺς Ἰβήρων παρώρμησε
[3, 64]	ἠξίου θαρρεῖν αὐτοὺς βλέποντας εἰς	τὴν	αὑτοῦ παρουσίαν· οὐδέποτε γὰρ ἂν
[3, 19]	γενόμενος καὶ πάντα διατάξας κατὰ	τὴν	αὑτοῦ προαίρεσιν μετὰ ταῦτα ληγούσης
[3, 8]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν χειρίζειν κατὰ	τὴν	αὑτοῦ προαίρεσιν, οὐ προσέχοντα τῷ
[3, 8]	τὸν πόλεμον τοῦτον ἐξενηνοχέναι κατὰ	τὴν	αὑτοῦ προαίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ τὴν
[3, 103]	χρῆσθαι τοῖς σφετέροις στρατοπέδοις κατὰ	τὴν	αὑτοῦ προαίρεσιν. τοῦ δὲ καὶ
[3, 12]	προαποθανὼν οὐ πᾶσιν ἔκδηλον ἐποίησε	τὴν	αὑτοῦ πρόθεσιν· Ἀννίβᾳ δὲ παρέδωκαν
[3, 71]	εὐρωστοτάτους παρηγγέλκει δειπνοποιησαμένους ἥκειν ἐπὶ	τὴν	αὑτοῦ σκηνήν. παρακαλέσας δὲ καὶ
[3, 67]	τοῖς πολίταις, παρακαλέσοντας δὲ πρὸς	τὴν	αὑτοῦ συμμαχίαν. ᾔδει γὰρ ὅτι
[3, 116]	ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ τὴν ἀρχὴν	τὴν	αὑτοῦ τῇ πατρίδι πεποιημένος. ~Ἡ
[3, 23]	διὰ τὸ μὴ πίπτειν ὑπὸ	τὴν	αὐτῶν ἐξουσίαν. ~Μετὰ δὲ ταύτας
[3, 64]	ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν καὶ παρὰ	τὴν	αὑτῶν προαίρεσιν διὰ τὸν φόβον
[3, 75]	μὲν Καρχηδονίους καὶ τὴν παρεμβολὴν	τὴν	αὑτῶν τηρεῖν καὶ τοὺς Κελτοὺς
[3, 25]	εἰς τὴν ὁδὸν καὶ εἰς	τὴν	ἄφοδον, τὰ δὲ ὀψώνια τοῖς
[3, 16]	ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ καὶ κολάσαντες	τὴν	ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν τὴν Δημητρίου.
[3, 13]	ἔθνος· ἀφικόμενος δὲ πρὸς Ἀλθαίαν	τὴν	βαρυτάτην αὐτῶν πόλιν κατεστρατοπέδευσεν. μετὰ
[3, 60]	συμμαχίαν· οὐχ ὑπακουόντων δὲ περιστρατοπεδεύσας	τὴν	βαρυτάτην πόλιν ἐν τρισὶν ἡμέραις
[3, 79]	πολλῆς ταλαιπωρίας, ὑπεραλγὴς ὢν διὰ	τὴν	βαρύτητα τῆς ἐπενεχθείσης ὀφθαλμίας αὐτῷ,
[3, 22]	πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους μετὰ τὴν	τῶν	βασιλέων κατάλυσιν, ὑφ´ ὧν συνέβη
[3, 118]	χρόνους. διόπερ ἡμεῖς ταύτην μὲν	τὴν	βύβλον ἐπὶ τούτων τῶν ἔργων
[3, 23]	ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε τοὺς κατὰ	τὴν	Βυσσάτιν μήτε τοὺς κατὰ τὴν
[3, 118]	τὴν πόλιν, καὶ τὸν εἰς	τὴν	Γαλατίαν στρατηγὸν ἀποσταλέντ´ εἰς ἐνέδραν
[3, 3]	τρίτον τίνα τρόπον Ῥωμαῖοι καταλύσαντες	τὴν	Γαλατῶν ὕβριν ἀδήριτον μὲν σφίσι
[3, 33]	δὲ παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις—	τὴν	γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα— διακούσαντες
[3, 9]	γε Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων πολέμου—	τὴν	γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα νομιστέον
[3, 31]	κἂν κατὰ τὸ παρὸν εὐτυχῇ,	τήν	γε περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα
[3, 14]	καὶ τὸ πλῆθος, ἔτι δὲ	τὴν	γενναιότητα τῶν οἰκητόρων μετὰ πολλῆς
[3, 66]	σανίδων ἀνεσπασμένας, τοὺς δὲ φυλάττοντας	τὴν	γέφυραν ἔτι περὶ τὸν ποταμὸν
[3, 46]	ζεύξαντες βιαίως ἤρεισαν ἀμφοτέρας εἰς	τὴν	γῆν κατὰ τὴν ἔμβασιν τοῦ
[3, 71]	τῶν ὅπλων ὕπτια τιθέναι πρὸς	τὴν	γῆν, τὰς δὲ περικεφαλαίας ὑποτιθέναι
[3, 15]	δὲ βουλόμενοι μὴ λανθάνειν Ῥωμαίους	τὴν	γινομένην εὔροιαν Καρχηδονίοις τῶν κατ´
[3, 33]	ἡμεῖς γὰρ εὑρόντες ἐπὶ Λακινίῳ	τὴν	γραφὴν ταύτην ἐν χαλκώματι κατατεταγμένην
[3, 40]	τοῦ Πάδου ποταμοῦ, προσαγορεύσαντες Πλακεντίαν,	τὴν	δ´ ἄλλην ἐπὶ θάτερα, κατονομάσαντες
[3, 47]	τὰς ἄρκτους Ἄρδυες Κελτοὶ κατοικοῦσι,	τὴν	δ´ ἀπὸ μεσημβρίας αὐτοῦ πλευρὰν
[3, 46]	τοῦ ζεύγματος εἰς τὸν πόρον.	τὴν	δ´ ἀπὸ τοῦ ῥεύματος πλευρὰν
[3, 85]	Ῥωμαίοις ὑπὲρ τῆς Ἰταλιωτῶν ἐλευθερίας.	τὴν	δ´ ἑαυτοῦ δύναμιν ἀνελάμβανε καὶ
[3, 15]	μὲν οὖσαν αἰτίαν ἀληθινὴν παρασιωπῶν,	τὴν	δ´ οὐχ ὑπάρχουσαν περὶ Ζακανθαίων
[3, 43]	τὸ ῥεῦμα τάξιν οἱ λέμβοι,	τὴν	δ´ ὑπὸ τούτους τὰ λεπτὰ
[3, 88]	δὲ Μεσσαπίων, εἰς πρώτην ἐνέβαλε	τὴν	Δαυνίαν. ἀρξάμενος δὲ ταύτης ἀπὸ
[3, 88]	Ἀργυριππανὴν καὶ πᾶσαν ἀδεῶς ἐλεηλάτει	τὴν	Δαυνίαν. ἐν ᾧ καιρῷ καὶ
[3, 78]	εὕρισκε καὶ προδήλους τοῖς ὑπεναντίοις,	τὴν	δὲ διὰ τῶν ἑλῶν εἰς
[3, 100]	σιτοβολίοις χρήσασθαι πρὸς τὴν παραχειμασίαν.	τὴν	δὲ δύναμιν πρὸ τῆς πόλεως
[3, 39]	ὁρμὴν Ἀννίβας τὴν εἰς Ἰταλίαν·	{τὴν	δὲ Καινὴν πόλιν ἔνιοι Νέαν
[3, 17]	τὴν ἀξίαν ἑκάστοις τῶν συστρατευομένων,	τὴν	δὲ κατασκευὴν παραχρῆμα πᾶσαν ἐξέπεμψε
[3, 35]	ἐπικουρίας χρεία γένηται παρ´ αὐτῶν.	τὴν	δὲ λοιπὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν εὔζωνον
[3, 24]	χρήματα καὶ τοὺς ἄνδρας ἐχέτωσαν,	τὴν	δὲ πόλιν ἀποδιδότωσαν. ἐὰν δέ
[3, 63]	μὴ τοῦτ´ ᾖ δυνατόν, ἀποθανουμένους.	τὴν	δὲ τοῦ ζῆν ἡττημένους ἐλπίδα
[3, 56]	πόλεως ἐν πέντε μησὶ ποιησάμενος	τὴν	δὲ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολὴν ἡμέραις
[3, 45]	πρὸς θάλατταν, ἐφεδρείας ἔχοντας τάξιν,	τὴν	δὲ τῶν πεζῶν ἐκίνει δύναμιν
[3, 98]	προνοηθέντα τῆς τῶν ὁμήρων ἀσφαλείας.	τὴν	δὲ χάριν αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν,
[3, 86]	Ῥώμῃ κατὰ τὸ παρὸν ἀπεδοκίμασεν,	τὴν	δὲ χώραν ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς ἐπόρθει,
[3, 101]	(περὶ τὸν Ἀννίβαν) ἤδη κατέχειν,	τὴν	δὲ χώραν σιτολογεῖν, πρὸ δὲ
[3, 6]	τοὺς Πέρσας πολέμου, πρόφασιν δὲ	τὴν	δευτέραν, ἀρχὴν δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου
[3, 16]	κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν	τὴν	Δημητρίου. διεψεύσθησαν δὲ τοῖς λογισμοῖς·
[3, 49]	δὲ μέγιστον, εὐλαβῶς διακειμένοις πρὸς	τὴν	διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων καλουμένων Γαλατῶν
[3, 26]	συνθήκας ὑπολαμβάνει τις αὐτοὺς πεποιῆσθαι	τὴν	διάβασιν, ἀγνοεῖ προφανῶς. ~Συντελεσθέντος τοίνυν
[3, 66]	καὶ γεφυρώσας τοῖς ποταμίοις πλοίοις	τὴν	διάβασιν Ἀσδρούβᾳ μὲν ἐπέταξεν διακομίζειν
[3, 6]	πολιορκίαν ὑπὸ Καρχηδονίων, δευτέραν δὲ	τὴν	διάβασιν αὐτῶν παρὰ τὰς συνθήκας
[3, 42]	ποταμὸν τόποις εὐθέως ἐνεχείρει ποιεῖσθαι	τὴν	διάβασιν κατὰ τὴν ἁπλῆν ῥύσιν,
[3, 46]	διὰ τῆς χέρσου φερούσῃ πρὸς	τὴν	διάβασιν ὁδῷ. τῶν δὲ θηρίων
[3, 97]	Ἐπειδὴ γὰρ καταπληξάμενοι τοὺς περὶ	τὴν	διάβασιν οἰκοῦντας τῶν Ἰβήρων ἧκον
[3, 43]	δὲ πλείους ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς	τὴν	διάβασιν τηροῦντας. οἱ δὲ βάρβαροι,
[3, 67]	ἄνδρας ἐγχειριζόντων αὐτῷ τοὺς ἐπὶ	τὴν	διάδοσιν τῆς χώρας ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 95]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν τοιαύτην εἶχε	τὴν	διάθεσιν. κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[3, 40]	τῶν ἐπιφανῶν συνέκλεισαν τοὺς ἐπὶ	τὴν	διαίρεσιν τῆς χώρας ἀπεσταλμένους· ὧν
[3, 4]	τῶν ἐλαττωμάτων ἱκανὴν ἐνεδέχετο ποιήσασθαι	τὴν	διάληψιν ὑπὲρ τῶν ψεκτῶν ἢ
[3, 55]	πέσοι, τὴν κάτω χιόνα κατὰ	τὴν	διανάστασιν, διακόψαντα δ´ ἔμενε μετὰ
[3, 87]	τούτων ἐν ἄλλοις ἀκριβεστέραν ποιησόμεθα	τὴν	διαστολήν. ἅμα δὲ τῷ δικτάτορι
[3, 109]	πολλαπλασίαν τὰ μετὰ ταῦτα συμβαίνοντα	τὴν	διαφορὰν ἔχει τῶν ἐνεστώτων ἀεὶ
[3, 87]	ὁ δὲ δικτάτωρ ταύτην ἔχει	τὴν	διαφορὰν τῶν ὑπάτων· τῶν μὲν
[3, 38]	εἶναι τοῖς ἀπείροις τῶν τόπων	τὴν	διήγησιν, ἀλλὰ κατά γε τὰς
[3, 4]	ἡμᾶς ἔδει καὶ καταστρέφειν ἅμα	τὴν	διήγησιν καὶ τὴν πραγματείαν ἐπὶ
[3, 57]	μάχην. ~Ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ καὶ	τὴν	διήγησιν καὶ τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρων
[3, 3]	πράξεις Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν	τὴν	διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς τοὺς κατὰ
[3, 57]	οὐ βουλόμενοι παρ´ ἕκαστα διασπᾶν	τὴν	διήγησιν οὐδ´ ἀποπλανᾶν ἀπὸ τῆς
[3, 36]	ἀγνοουμένων παντάπασιν ἀσαφῆ γίνεσθαι συμβαίνῃ	τὴν	διήγησιν, ῥητέον ἂν εἴη πόθεν
[3, 2]	Πόντον. στήσαντες δ´ ἐπὶ τούτων	τὴν	διήγησιν τὸν ὑπὲρ τῆς Ῥωμαίων
[3, 21]	δὲ καὶ προσαπηρείδοντο παρ´ ὅλην	τὴν	δικαιολογίαν ἐπὶ τὰς τελευταίας συνθήκας
[3, 18]	τῶν Ῥωμαίων παραυτίκα μὲν εἰς	τὴν	Διμάλην ἀξιόχρεων φρουρὰν εἰσέπεμψε καὶ
[3, 83]	τὸ διακινδυνεύειν. ~ὄντος δὲ κατὰ	τὴν	δίοδον αὐλῶνος ἐπιπέδου, τούτου δὲ
[3, 49]	τῆς σφετέρας δυνάμεως ἀσφαλῆ παρεσκεύασε	τὴν	δίοδον αὐτοῖς, ἕως ἤγγισαν τῇ
[3, 86]	δὲ πλῆθος ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς κατὰ	τὴν	δίοδον· καθάπερ γὰρ ἐν ταῖς
[3, 52]	παρεγένετο μεγάλους. οἱ γὰρ περὶ	τὴν	δίοδον οἰκοῦντες συμφρονήσαντες ἐπὶ δόλῳ
[3, 79]	καὶ στερεοὺς ὑπάρχοντας τοὺς κατὰ	τὴν	δίοδον τόπους, ἀναζεύξας εἰς μὲν
[3, 31]	ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων λαμβάνοντα	τὴν	δοκιμασίαν, ἀληθινῶς ἐμφαίνει τὰς ἑκάστων
[3, 98]	Ἴβηρ, Ἀβίλυξ ὄνομα, κατὰ μὲν	τὴν	δόξαν καὶ τὴν τοῦ βίου
[3, 103]	τῶν στρατοπέδων μὴ παρὰ τὴν	τῶν	δυνάμεων ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ τὴν
[3, 107]	τῶν ἐπετείων καρπῶν χορηγίαν, ἐκίνει	τὴν	δύναμιν ἐκ τοῦ περὶ τὸ
[3, 66]	τῶν πολεμίων τῇ τρίτῃ παρέταξε	τὴν	δύναμιν ἐν συνόψει τοῖς ὑπεναντίοις.
[3, 113]	τὸν ἥλιον ἀνατολῆς ἐπιφαινομένης, ἐκίνει	τὴν	δύναμιν ἐξ ἑκατέρας ἅμα τῆς
[3, 49]	πεπονηκότα πάντα διαλλάξας ἐκαινοποίησε πᾶσαν	τὴν	δύναμιν εὐκαίρως, ἔτι δὲ τοὺς
[3, 92]	δὲ τὸ πεδίον οὐ καθίει	τὴν	δύναμιν, εὐλαβούμενος τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους
[3, 68]	ἄλλους· τούτοις δ´ ἐκ ποδὸς	τὴν	δύναμιν ἔχων αὐτὸς εἵπετο κατόπιν.
[3, 36]	ἀγνοουμένων εἰς τέλος ὁμοίαν ἔχει	τὴν	δύναμιν ἡ τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις
[3, 72]	Βαλιαρεῖς, ὄντας εἰς ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε	τὴν	δύναμιν. καὶ προαγαγὼν ὡς ὀκτὼ
[3, 102]	ἀκμαιότατον καιρὸν τῆς ἡμέρας ἐξῆγε	τὴν	δύναμιν καὶ συνεγγίσας τῇ παρεμβολῇ
[3, 89]	ἐφόδου καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους, ἐξαγαγὼν	τὴν	δύναμιν καὶ συνεγγίσας τῷ τῶν
[3, 46]	δ´ ἐλέφαντας διασωθῆναι. διὰ γὰρ	τὴν	δύναμιν καὶ τὸ μέγεθος τῶν
[3, 56]	~Ἀννίβας δὲ συναθροίσας ὁμοῦ πᾶσαν	τὴν	δύναμιν κατέβαινε καὶ τριταῖος ἀπὸ
[3, 110]	~Τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξαντες ἦγον	τὴν	δύναμιν οὗ τοὺς πολεμίους ἤκουον
[3, 50]	ἁρμοζόμενος συνεστήσατο πρᾶξιν τοιαύτην. ἀναλαβὼν	τὴν	δύναμιν προῆγεν ἐμφανῶς καὶ συνεγγίσας
[3, 8]	πολέμου. ἐκεῖνον γὰρ μεγάλην ἀνειληφότα	τὴν	δυναστείαν ἐν τοῖς κατ´ Ἰβηρίαν
[3, 64]	ἠχρειωκότα διὰ τὸ μῆκος καὶ	τὴν	δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ. δι´ ὧν
[3, 39]	τοὺς ἡμίσεις διεληλύθει, κατὰ δὲ	τὴν	δυσχέρειαν τὸ πλέον αὐτῷ μέρος
[3, 107]	~Τὸν μὲν οὖν χειμῶνα καὶ	τὴν	ἐαρινὴν ὥραν διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες ἀλλήλοις·
[3, 34]	δυνάμεις ἐκ τῆς παραχειμασίας ὑπὸ	τὴν	ἐαρινὴν ὥραν. προσπεπτωκότων δὲ προσφάτως
[3, 89]	οὐδενὸς ἐπεξιόντος αὖθις ἀνεχώρησεν εἰς	τὴν	ἑαυτοῦ παρεμβολήν. ὁ γὰρ Φάβιος
[3, 74]	ἐπιβοηθεῖν τούτοις ἢ πάλιν εἰς	τὴν	ἑαυτῶν ἀπιέναι παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι
[3, 69]	αὖθις ἐγκλίναντες οἱ Κελτοὶ πρὸς	τὴν	ἑαυτῶν ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν. ὁ δὲ
[3, 106]	τοῖς ὑπαίθροις ἐξουσίαν ἐχείριζον κατὰ	τὴν	ἑαυτῶν γνώμην τὰ κατὰ τὰς
[3, 69]	πάλιν ἐποιοῦντο τὴν ἀπόλυσιν εἰς	τὴν	ἑαυτῶν παρεμβολήν. Τεβέριος δὲ συνορῶν
[3, 52]	τῆς πόλεως ἅλωσιν καὶ τὴν	τῶν	ἐγχειρησάντων αὐτὸν ἀδικεῖν ἀπώλειαν, καὶ
[3, 33]	τὸν πόλεμον αὐτοῖς ἔφη καὶ	τὴν	εἰρήνην φέρειν· ἐκβαλὼν οὖν, ὁπότερον
[3, 11]	ὃν καιρὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ	τὴν	εἰς Ἰβηρίαν ἔξοδον μέλλοι στρατεύεσθαι
[3, 87]	ἀφ´ οὗ τὴν εἰσβολὴν ἐποιήσατο	τὴν	εἰς Ἰταλίαν. ἐφ´ οἷς ἀκούσαντες
[3, 49]	ἂν αὐτοὺς τολμῆσαι τῇδε ποιήσασθαι	τὴν	εἰς Ἰταλίαν πορείαν διὰ τὸ
[3, 44]	ἅμα καὶ μετ´ ἀσφαλείας ποιήσονται	τὴν	εἰς Ἰταλίαν πορείαν, πρὸς δὲ
[3, 39]	ὅθεν ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν Ἀννίβας	τὴν	εἰς Ἰταλίαν· {τὴν δὲ Καινὴν
[3, 39]	πρὸς τὴν ἀναβολὴν τῶν Ἄλπεων	τὴν	εἰς Ἰταλίαν χίλιοι τετρακόσιοι. λοιπαὶ
[3, 28]	κατ´ Ἀννίβαν καιρούς. ~Ὥσπερ οὖν	τὴν	εἰς Σικελίαν διάβασιν Ῥωμαίων οὐ
[3, 51]	τῆς πληγῆς, οἱ δὲ κατὰ	τὴν	εἰς τοὔμπροσθεν ὁρμὴν ἐξωθοῦντες πᾶν
[3, 17]	ἀπολιπὼν ὄπισθεν πολέμιον ἀσφαλῶς ποιήσεσθαι	τὴν	εἰς τοὔμπροσθεν πορείαν. χωρίς τε
[3, 87]	πρῶτον ἥψατο θαλάττης, ἀφ´ οὗ	τὴν	εἰσβολὴν ἐποιήσατο τὴν εἰς Ἰταλίαν.
[3, 60]	Ἰταλίαν, ἤδη δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ	τὴν	εἰσβολὴν καταστρατοπεδεύσας ὑπ´ αὐτὴν τὴν
[3, 77]	ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου, ταύτῃ παρατηρήσων	τὴν	εἰσβολὴν τῶν ὑπεναντίων. Ἀννίβας δὲ
[3, 19]	εἰς τὴν Ῥώμην ἐπανῆλθεν καὶ	τὴν	εἴσοδον ἐποιήσατο μετὰ θριάμβου καὶ
[3, 92]	τὴν ἐπάνοδον ᾗπερ ἐποιήσατο καὶ	τὴν	εἴσοδον, καὶ θεωρῶν τοὺς τόπους
[3, 83]	τοὺς ἐσχάτους εἶναι κατ´ αὐτὴν	τὴν	εἴσοδον τὴν παρά τε τὴν
[3, 97]	τῶν πολεμίων ἀσφάλειαν καὶ πρὸς	τὴν	ἐκ θαλάττης χορηγίαν· ὁμοῦ γὰρ
[3, 114]	Γαλατικὴ μάχαιρα μίαν εἶχε χρείαν	τὴν	ἐκ καταφορᾶς, καὶ ταύτην ἐξ
[3, 109]	λεγομένων, αὐτοὶ λαμβάνοντες πρὸ ὀφθαλμῶν	τὴν	ἐκ τοῦ λείπεσθαι καὶ τοῦ
[3, 107]	τὰς πλείστας ἐλπίδας διά τε	τὴν	ἐκ τοῦ λοιποῦ βίου καλοκἀγαθίαν
[3, 7]	κατὰ πολλὰ περὶ τὴν ἔκβασιν	τὴν	ἐκ τοῦ Φιλίππου πολέμου, καθάπερ
[3, 6]	ὀφθαλμῶν θέμενος, ἅμα τῷ περιποιήσασθαι	τὴν	ἐκ τῶν Ἑλλήνων εὔνοιαν ὁμολογουμένην,
[3, 107]	ἤδη δὲ παραδιδόντος τοῦ καιροῦ	τὴν	ἐκ τῶν ἐπετείων καρπῶν χορηγίαν,
[3, 31]	πράττουσι πάντες ὥστε δυσθεώρητον εἶναι	τὴν	ἑκάστου προαίρεσιν καὶ λίαν ἐν
[3, 33]	εἰς Λιβύην διεβίβαζε στρατιώτας, ἐκδεσμεύων	τὴν	ἑκατέρων πίστιν εἰς ἀλλήλους διὰ
[3, 7]	Ῥωμαίων ὠλιγωρῆσθαι κατὰ πολλὰ περὶ	τὴν	ἔκβασιν τὴν ἐκ τοῦ Φιλίππου
[3, 110]	κλίμασι τῆς Ἰταλίας, ποιεῖσθαι δὲ	τὴν	ἐκβολὴν εἰς τὸν Ἀδρίαν— τῷ
[3, 8]	τὸν ἐπιφερόμενον πόλεμον, δόγματι μόνον	τὴν	ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί ἂν εἰπεῖν
[3, 29]	τοῖς τότε συμμαχοῦσι, καθάπερ ἐποιοῦντο	τὴν	ἐκδοχὴν οἱ Καρχηδόνιοι· προσέκειτο γὰρ
[3, 106]	τὰ κατὰ μέρος ἐχείριζον κατὰ	τὴν	ἐκείνων γνώμην· διὸ καὶ τὸ
[3, 102]	τῶν Καρχηδονίων, ἐπέβη καὶ κατελάβετο	τὴν	ἐκείνων παρεμβολήν. ὁ γὰρ Ἀννίβας
[3, 80]	πράγμασιν, συνελογίζετο διότι παραλλάξαντος αὐτοῦ	τὴν	ἐκείνων στρατοπεδείαν καὶ καθέντος εἰς
[3, 75]	τοὺς Κελτοὺς πάντας ἀπονενευκέναι πρὸς	τὴν	ἐκείνων φιλίαν, τοὺς δὲ παρ´
[3, 115]	δὲ τῶν Ῥωμαίων σπεῖραι κατὰ	τὴν	ἐκθυμίαν ἑπόμεναι τούτοις διέκοψαν ῥᾳδίως
[3, 34]	τὴν ἔξοδον, τότε μὲν διέλυσε	τὴν	ἐκκλησίαν. ~Ἐπιτελέσας δὲ τὰ προειρημένα
[3, 37]	καθ´ ἡμᾶς θαλάττης ἕως εἰς	τὴν	ἐκτός. τὸ δὲ λοιπὸν μέρος
[3, 77]	φιλίας. παρεῖναι γὰρ πρῶτον μὲν	τὴν	ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις, ὁμοίως δὲ
[3, 44]	αὐτὸν καιρὸν καὶ πρὸς τὴν	τῶν	ἐλεφάντων διάβασιν προεχειρίσατο τοὺς ἐπιτηδείους.
[3, 6]	ἠναγκάσθη μεταξὺ διὰ τὰς περὶ	τὴν	Ἑλλάδα ταραχὰς ἐπανελθεῖν. ἐξ ὧν
[3, 3]	διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς τοὺς κατὰ	τὴν	Ἑλλάδα τόπους ἅμα ταῖς τῶν
[3, 22]	πρότερα τῆς Ξέρξου διαβάσεως εἰς	τὴν	Ἑλλάδα τριάκοντ´ ἔτεσι λείπουσι δυεῖν.
[3, 7]	καιρῶν. πρόφασιν δ´ ἡγητέον τὴν	τῶν	Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν, ἣν ἐκεῖνοι περιπορευόμενοι
[3, 99]	τὸν Πόπλιον ὑπερβολῇ προθύμως δεξαμένων	τὴν	ἐλπίδα καὶ μεγάλας ὑπισχνουμένων δωρεάς,
[3, 96]	πρὸς τὸν κίνδυνον, ὡς ἔβλαψε	τὴν	ἐλπίδα τῆς σωτηρίας ἑτοίμην παρασκευάζουσα.
[3, 110]	ἐχωρίσθησαν ἀπ´ ἀλλήλων, οὐ κατὰ	τὴν	ἐλπίδα τοῖς Καρχηδονίοις ἐκβάσης τῆς
[3, 17]	μὲν γὰρ ὑπέλαβε παρελέσθαι Ῥωμαίων	τὴν	ἐλπίδα τοῦ συστήσασθαι τὸν πόλεμον
[3, 46]	ἀμφοτέρας εἰς τὴν γῆν κατὰ	τὴν	ἔμβασιν τοῦ ποταμοῦ, πλάτος ἐχούσας
[3, 115]	κέρατος κλίναντες ἐπ´ ἀσπίδα καὶ	τὴν	ἐμβολὴν ἐκ δόρατος ποιούμενοι παρίσταντο
[3, 90]	τοὺς εὐκαίρους προκατελάμβανε τόπους κατὰ	τὴν	ἐμπειρίαν. ἔχων δὲ κατὰ νώτου
[3, 59]	ὅσον ἔγνωσάν τι καὶ προεβίβασαν	τὴν	ἐμπειρίαν τὴν περὶ τούτων ἐν
[3, 101]	ἐπὶ τὴν σιτολογίαν, σπουδάζων κατὰ	τὴν	ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν μήτε τὴν
[3, 9]	ὧν αὐτὸς ἦν, διὰ δὲ	τὴν	ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τῶν Καρχηδονίων
[3, 106]	τὸν Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι καὶ παραλαβόντες	τὴν	ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐξουσίαν ἐχείριζον
[3, 21]	καὶ διαφέρει τὸ σαφῶς εἰδέναι	τὴν	ἐν τούτοις ἀκρίβειαν, παραπαίωσι τῆς
[3, 81]	τὰς τῶν ἀφροδισίων ὁρμὰς καὶ	τὴν	ἐν τούτοις ἔκπληξιν οὐ μόνον
[3, 89]	μίαν ἔχειν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας	τὴν	ἐν τῷ νικᾶν· περὶ δὲ
[3, 114]	ἦν παραπλήσιος, τὰ δὲ ξίφη	τὴν	ἐναντίαν εἶχε διάθεσιν· τῆς μὲν
[3, 70]	πρὸς αὐτόν. ὁ δὲ Πόπλιος	τὴν	ἐναντίαν εἶχε διάληψιν περὶ τῶν
[3, 63]	δὴ καὶ τοῖς πολεμίοις συμβαίνῃ	τὴν	ἐναντίαν ἐλπίδα ταύτης ὑπάρχειν, ὃ
[3, 66]	πέραν προῆγεν παρὰ τὸν ποταμόν,	τὴν	ἐναντίαν ποιούμενος τῇ πρόσθεν παρόδῳ·
[3, 84]	συνάπτειν πρὸς αὐτὸν ἤδη τὴν	τῶν	ἐναντίων πρωτοπορείαν ἀποδοὺς τὰ συνθήματα
[3, 111]	δὲ τὸ ῥηθὲν ἐπισημηναμένων διὰ	τὴν	ἐνάργειαν τούτου τοιγαροῦν“ ἔφη πρῶτον
[3, 60]	καὶ καθυφεῖνθ´ ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς διὰ	τὴν	ἔνδειαν καὶ συνέχειαν τῶν πόνων.
[3, 38]	τὰ πρόσωπα πρὸς τὸ κατὰ	τὴν	ἔνδειξιν ὑποδεικνύμενον, οὕτως καὶ τῇ
[3, 76]	ποταμοῦ, τοὺς δὲ προσδεχομένους ἐφιλανθρώπει,	τὴν	ἐνδεχομένην ποιούμενος περὶ αὐτῶν προμήθειαν.
[3, 71]	ἄλλους τοσούτους ἐξαπέστειλε νυκτὸς εἰς	τὴν	ἐνέδραν, συστήσας ὁδηγοὺς καὶ τἀδελφῷ
[3, 61]	εἰλήφασιν, καὶ πρὸς ταύτην βεβουλευμένων	τὴν	ἔννοιαν, καὶ τὸν μὲν ἕνα
[3, 106]	ἄξιον ἁπλῶς οὐδὲν ἐπράχθη διὰ	τὴν	ἐντολὴν καὶ διὰ τὴν τοῦ
[3, 1]	τῶν ὅλων ἐπιστήμην, ἀρίστην ἡγούμενοι	τὴν	ἐξ ἀμφοῖν ἐπίστασιν καὶ θέαν
[3, 60]	τοῖς Καρχηδονίοις τῶν πραγμάτων κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολήν· παρηλλαχότων δὲ
[3, 97]	στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Πόπλιον Σκιπίωνα κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἐξαπέστελλον μετὰ
[3, 66]	ἔσπευδον οἱ παρακείμενοι Κελτοὶ κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ φίλοι
[3, 4]	τὰς τελευταίας ῥηθείσας πράξεις κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. ὅ τε
[3, 67]	κομίσωνται τοὺς αὑτῶν ὁμήρους κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. Πόπλιος δὲ
[3, 17]	τὰς ἰδίας ἐπιβολὰς παρέθετο κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, τὰ δὲ
[3, 94]	δόλον εἶναι, τὰ δὲ κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς ὑπόθεσιν οὐδαμῶς κρίνων
[3, 55]	ἢ ταῖς χερσὶ προσεξερείσασθαι πρὸς	τὴν	ἐξανάστασιν, τότε καὶ μᾶλλον ἐπέπλεον
[3, 40]	ἀρχὴν εἰληφώς, οἱ δὲ δύο	τὴν	ἑξαπέλεκυν. οἰομένων δὲ δεῖν τούτων
[3, 40]	πολέμου τοῦ προγεγονότος, ὑπὲρ οὗ	τὴν	ἐξήγησιν ἡμεῖς ἐν τῇ προτέρᾳ
[3, 75]	ἐπὶ τούτοις ποιησόμενοι τοῖς τόποις	τὴν	ἔξοδον. ἔπεμψαν δὲ καὶ πρὸς
[3, 94]	τοιαύτην ἐκ τοῦ Φαλέρνου ποιησάμενος	τὴν	ἔξοδον, λοιπὸν ἤδη στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς
[3, 73]	διὰ τὴν προειρημένην ἀκεραιότητα περὶ	τὴν	ἔξοδον· τοῖς δὲ Ῥωμαίοις τῶν
[3, 34]	τακτὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ ποιήσεται	τὴν	ἔξοδον, τότε μὲν διέλυσε τὴν
[3, 99]	ἐκ τῆς Ζακάνθης, νυκτὸς ποιησάμενος	τὴν	ἔξοδον, ὡς θέλων λαθεῖν, παραπορευθεὶς
[3, 29]	ποιήσεσθαι συνθήκας δι´ ὧν ἀφελοῦνται	τὴν	ἐξουσίαν σφῶν αὐτῶν τοῦ προσλαμβάνειν
[3, 37]	στηλῶν Ἰβηρία, τὸ δὲ παρὰ	τὴν	ἔξω καὶ μεγάλην προσαγορευομένην κοινὴν
[3, 59]	Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ Γαλατίαν καὶ	τὴν	ἔξωθεν ταύταις ταῖς χώραις συγκυροῦσαν
[3, 55]	ἐστρατοπέδευσε περὶ τὴν ῥάχιν, διαμησάμενος	τὴν	ἐπ´ αὐτῇ χιόνα, καὶ μετὰ
[3, 92]	τὴν ἐπιβολήν, ὅτι προχειρίζεται ποιεῖσθαι	τὴν	ἐπάνοδον ᾗπερ ἐποιήσατο καὶ τὴν
[3, 110]	ἐκβάσης τῆς ἐπιθέσεως· εἰς δὲ	τὴν	ἐπαύριον ὁ Λεύκιος οὔτε μάχεσθαι
[3, 7]	κατάπλουν εἰς Δημητριάδα. Ἐγὼ δὲ	τὴν	ἐπὶ πλεῖον διαστολὴν πεποίημαι περὶ
[3, 101]	ἐκ τῶν (ἀκρωρειῶν) κατέβαινε κατὰ	τὴν	ἐπὶ τὰ πεδία κατατείνουσαν ῥάχιν.
[3, 23]	εἰς δὲ Καρχηδόνα καὶ πᾶσαν	τὴν	ἐπὶ τάδε τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου
[3, 115]	Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν Λιβύων κατὰ	τὴν	ἐπὶ τοὺς Κελτοὺς παράπτωσιν. οὗτοι
[3, 10]	γὰρ προσλαβὼν τοῖς ἰδίοις θυμοῖς	τὴν	ἐπὶ τούτοις ὀργὴν τῶν πολιτῶν,
[3, 54]	δὲ χιόνος ἄδηλον ποιούσης ἑκάστοις	τὴν	ἐπίβασιν, πᾶν τὸ παραπεσὸν τῆς
[3, 95]	στρατεύματος τοὺς ἐπιτηδειοτάτους ἄνδρας πρὸς	τὴν	ἐπιβατικὴν χρείαν ἀνήχθη καὶ κατῆρε
[3, 104]	βοηθῶν ἐκ χειρὸς πρὸς ταύτην	τὴν	ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον. τῶν
[3, 92]	ἀδεῶς. Φάβιος δὲ κατεπέπληκτο μὲν	τὴν	ἐπιβολὴν καὶ τόλμαν τῶν ὑπεναντίων,
[3, 92]	Φάβιος δὲ καὶ κατανοῶν αὐτοῦ	τὴν	ἐπιβολήν, ὅτι προχειρίζεται ποιεῖσθαι τὴν
[3, 8]	ἐπὶ τοῦ πολιτεύματος προϊδομένους αὐτοῦ	τὴν	ἐπιβολὴν συμφρονῆσαι καὶ διαστῆναι πρὸς
[3, 94]	προχωρούντων αὐτῷ τῶν πραγμάτων κατὰ	τὴν	ἐπιβολήν, τήν τε δύναμιν διεκόμισε
[3, 18]	καιροὺς Δημήτριος ἅμα τῷ συνεῖναι	τὴν	ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων παραυτίκα μὲν
[3, 43]	διάβασιν. οἱ δὲ βάρβαροι θεωροῦντες	τὴν	ἐπιβολὴν τῶν ὑπεναντίων ἀτάκτως ἐκ
[3, 7]	πρᾶξαι καὶ παθεῖν ὑπέστησαν διὰ	τὴν	ἐπιγενομένην ὀργὴν ἐκ τῶν προειρημένων
[3, 9]	βύβλους ὑπομνήσεως, ἵνα μὴ πρὸς	τὴν	ἐπιγραφὴν ἀλλὰ πρὸς τὰ πράγματα
[3, 56]	τῇ περὶ τοῦ πλήθους ἐχούσῃ	τὴν	ἐπιγραφὴν ἐπὶ Λακινίῳ διασαφεῖ. κατὰ
[3, 52]	τοιαύτην πίστιν Ἀννίβας ἐξήτασε φιλοτίμως	τὴν	ἐπίνοιαν αὐτῶν καὶ τὴν ὅλην
[3, 50]	ἀναβολήν. εἰ μὲν οὖν ἔκρυψαν	τὴν	ἐπίνοιαν, ὁλοσχερῶς ἂν διέφθειραν τὸ
[3, 110]	ἡγεμονίας τῷ Γαΐῳ καθηκούσης εἰς	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν διὰ τὸ παρὰ
[3, 93]	ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δέ, ταῦτα πρὸς	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν παρασκευαζομένων τῶν πολεμίων,
[3, 42]	κακοπαθείας, ἅμα δὲ παρασκευαζόμενοι πρὸς	τὴν	ἐπιοῦσαν χρείαν κατὰ τὸ συντεταγμένον.
[3, 15]	ἔμπροσθεν χρόνοις, στασιαζόντων αὐτῶν, λαβόντες	τὴν	ἐπιτροπὴν {εἰς τὸ διαλῦσαι} ἀδίκως
[3, 113]	αὐτὴν εὐθεῖαν ἐξέταττε, λαμβάνων πᾶσι	τὴν	ἐπιφάνειαν τὴν πρὸς μεσημβρίαν. τοὺς
[3, 94]	ἄκρων ἀμφότεροι καὶ προσανεῖχον καραδοκοῦντες	τὴν	ἐπιφάνειαν τῆς ἡμέρας διὰ τὸ
[3, 92]	τὰ πεδία καὶ μὴ περιορᾶν	τὴν	ἐπιφανεστάτην χώραν δῃουμένην. Φάβιος δὲ
[3, 65]	τὰς παρ´ αὑτῶν ἴλας, καταπλαγέντας	τὴν	ἐπιφορὰν καὶ περιδεεῖς γενομένους μὴ
[3, 74]	δὲ διὰ τὸν ποταμὸν καὶ	τὴν	ἐπιφορὰν καὶ συστροφὴν τοῦ κατὰ
[3, 53]	τὸ πάθος· οὗτοι γὰρ ἔστεξαν	τὴν	ἐπιφορὰν τῶν βαρβάρων. οὐ μὴν
[3, 47]	ἂν διελθεῖν, ὁμοίως δὲ καὶ	τὴν	ἔρημον τοιαύτην τινὰ περὶ τοὺς
[3, 99]	στρατηγούς. ἐκλογιζόμενος δὲ διὰ πλειόνων	τὴν	ἐσομένην ὁρμὴν καὶ μετάπτωσιν πρὸς
[3, 70]	ἐλπίδας. Ἀννίβας μὲν οὖν εἰδὼς	τὴν	ἐσομένην ὁρμὴν τοῦ Τεβερίου πρὸς
[3, 47]	ὑπὲρ τὸν Ἀδριατικὸν μυχὸν πρὸς	τὴν	ἑσπέραν νευούσας, ἐν τοῖς ἀποκλίνουσι
[3, 39]	Λιβύης ἐκυρίευον πάντων τῶν ἐπὶ	τὴν	ἔσω θάλατταν νευόντων μερῶν ἀπὸ
[3, 54]	τὴν προγεγενημένην ταλαιπωρίαν καὶ διὰ	τὴν	ἔτι προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο συναθροίσας παρακαλεῖν,
[3, 105]	ἀπόλωλε τὰ ὅλα, διὰ δὲ	τὴν	εὐλάβειαν τοῦ Φαβίου σέσωσται καὶ
[3, 67]	καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἀποδεξάμενος Ἀννίβας	τὴν	εὔνοιαν αὐτῶν ὑπὲρ μὲν τῆς
[3, 17]	ἐσομένης ἑκάστοις ὠφελείας, προκαλέσεσθαι δὲ	τὴν	εὔνοιαν τῶν ἐν οἴκῳ Καρχηδονίων
[3, 10]	τρίτην αἰτίαν νομιστέον, λέγω δὲ	τὴν	εὔροιαν τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων
[3, 3]	καὶ τὴν Ἀντιόχου διάβασιν εἰς	τὴν	Εὐρώπην διασαφήσομεν πρῶτον μὲν τίνα
[3, 116]	εὐωνύμων τοῖς Νομάσιν, τότε προϊδόμενοι	τὴν	ἔφοδον αὐτῶν οἱ σύμμαχοι τῶν
[3, 51]	πολεμίων ἀπώλλυντο διὰ τὸ ποιεῖσθαι	τὴν	ἔφοδον ἐξ ὑπερδεξίων τὸν Ἀννίβαν,
[3, 72]	ἐν τάξει καὶ βάδην ποιούμενος	τὴν	ἔφοδον. ~ἤδη δὲ σύνεγγυς ὄντων
[3, 1]	ὀλυμπιάδος ἀρξάμενοι τοιάνδε τινὰ ποιησόμεθα	τὴν	ἔφοδον τῆς ἐξηγήσεως. ~ὑποδείξαντες γὰρ
[3, 19]	λόφον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι θεωροῦντες	τὴν	ἔφοδον τῶν Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν καὶ
[3, 47]	ποταμὸν ἀπὸ θαλάττης ὡς ἐπὶ	τὴν	ἕω, ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς
[3, 67]	διόπερ ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς ὑπὸ	τὴν	ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν
[3, 83]	τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης εὐθέως ἐπὶ	τὴν	ἑωθινὴν ἦγε τὴν πρωτοπορείαν παρὰ
[3, 43]	προδιαβάντες ἐκ τοῦ πέραν ὑπὸ	τὴν	ἑωθινὴν προῆγον παρ´ αὐτὸν τὸν
[3, 67]	μέρος τῆς νυκτὸς καθωπλισμένοι περὶ	τὴν	ἑωθινὴν φυλακὴν ἐπιτίθενται τοῖς σύνεγγυς
[3, 98]	ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν· οὓς πάντας εἰς	τὴν	Ζακανθαίων ἀπέθετο πόλιν διά τε
[3, 97]	τῶν Ἰβήρων ἧκον πρὸς τὴν	τῶν	Ζακανθαίων πόλιν, ἀποσχόντες σταδίους ὡς
[3, 16]	κατετάχησε γὰρ αὐτοὺς Ἀννίβας, ἐξελὼν	τὴν	Ζακανθαίων πόλιν. καὶ παρὰ τοῦτο
[3, 8]	Καρχηδόνι τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου περὶ	τὴν	Ζακανθαίων πόλιν πραχθεῖσιν. ταῦτα δ´
[3, 17]	προῆγε, ποιούμενος τὴν πορείαν ἐπὶ	τὴν	Ζάκανθαν. ἡ δὲ πόλις αὕτη
[3, 30]	πολιτείας. διόπερ εἰ μέν τις	τὴν	Ζακάνθης ἀπώλειαν αἰτίαν τίθησι τοῦ
[3, 6]	ἐνέστη πόλεμος, πρώτην μὲν ἀποφαίνουσι	τὴν	Ζακάνθης πολιορκίαν ὑπὸ Καρχηδονίων, δευτέραν
[3, 99]	Βώστωρ δὲ παιδικώτερον (ἢ) κατὰ	τὴν	ἡλικίαν δόξας ἐγκεχειρικέναι τοὺς ὁμήρους
[3, 42]	δὲ τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην μὲν	τὴν	ἡμέραν ἔμειναν ἀναπαύοντες σφᾶς ἐκ
[3, 94]	ἐπὶ τῷ χάρακι καὶ προσεδέχετο	τὴν	ἡμέραν. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν
[3, 32]	τοῦ μόνον ἀκοῦσαι, τοσούτῳ καὶ	τὴν	ἡμετέραν ἱστορίαν ὑπολαμβάνω διαφέρειν τῶν
[3, 32]	εἶναι καὶ (δυς( ανά) γνωστον	τὴν	ἡμετέραν πραγματείαν διὰ τὸ πλῆθος
[3, 60]	δὲ πλείους ὀκτακισχιλίων, σχεδόν που	τὴν	ἡμίσειαν τῆς δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω
[3, 70]	πίστει, τῶν Καρχηδονίων ἀπραγούντων καὶ	τὴν	ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων ἄγειν, ἀλλὰ καινοτομήσειν
[3, 66]	εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι νομίζων ἦγε	τὴν	ἡσυχίαν. Ἀννίβας δὲ παραγενόμενος δευτεραῖος
[3, 112]	τὸν πορισμὸν τῶν ἐπιτηδείων, εἶχε	τὴν	ἡσυχίαν, ἀσφαλισάμενος ταῖς ἐφεδρείαις τὰς
[3, 83]	περιειληφὼς τὸν αὐλῶνα ταῖς ἐνέδραις	τὴν	ἡσυχίαν εἶχεν. ὁ δὲ Φλαμίνιος
[3, 94]	οὐδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις, ἦγε	τὴν	ἡσυχίαν ἐπὶ τῷ χάρακι καὶ
[3, 118]	τὴν Ἰταλιωτῶν δυναστείαν παραχρῆμα διὰ	τὴν	ἧτταν ἀπεγνώκεισαν, ἐν μεγάλοις δὲ
[3, 11]	τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς περὶ	τὴν	θυσίαν ἀποστῆναι κελεῦσαι μικρόν, αὐτὸν
[3, 88]	ὥρμησε ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς	τὴν	Ἰαπυγίαν. ἧς διῃρημένης εἰς τρεῖς
[3, 35]	ἐκ τῆς συνεχείας τῶν κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν ἀγώνων. ~Ἵνα δὲ μὴ
[3, 97]	τὸ μὴ προΐεσθαι τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν, ἀλλ´ ἐνίστασθαι τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 96]	πολεμίων. Τὰ μὲν οὖν κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν ἀπὸ τούτων (ἐπι) κυδεστέρας
[3, 98]	ὅσαις πόλεσιν ἠπίστησε τῶν κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν, ἔλαβε παρὰ τούτων ὅμηρα
[3, 77]	μέλλον. ~Καὶ τὰ μὲν κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν. ἐνισταμένης
[3, 99]	ἐπιβολάς. καὶ τὰ μὲν κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Ὁ
[3, 30]	ὄντων αὐτῶν καὶ τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν ἤδη πραττόντων, ἀλλὰ Ῥωμαίοις
[3, 97]	πράξοντα μετ´ ἐκείνου τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν. πάνυ γὰρ ἠγωνίων μὴ
[3, 10]	τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν πράγματα, σπουδάζων ταύτῃ χρήσασθαι
[3, 98]	Καρχηδονίους φόβῳ συνέχειν τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν, προσδεῖσθαι δὲ τοὺς καιροὺς
[3, 8]	καὶ τότε διαδεξάμενον τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ
[3, 13]	Ἀμίλκου θάνατον ἐνεχείρισαν τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν, τὸ μὲν πρῶτον ἐκαραδόκουν
[3, 15]	ἦν Καρχηδονίων ἐν τοῖς κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν τόποις. καταλαβὼν δὲ τὴν
[3, 8]	τὸ λοιπὸν ἤδη τὰ κατὰ	τὴν	Ἰβηρίαν χειρίζειν κατὰ τὴν αὑτοῦ
[3, 98]	τῶν ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι δὲ τὴν	τῶν	Ἰβήρων πάντων πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν,
[3, 2]	καὶ Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι δὲ	τὴν	Ἰβήρων προσλαβεῖν καὶ Κελτῶν ἀρχήν,
[3, 99]	ὑπισχνουμένων δωρεάς, τότε μὲν εἰς	τὴν	ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν καὶ
[3, 70]	προέκειτο μὲν οὖν αὐτῷ κατὰ	τὴν	ἰδίαν γνώμην χρῆσθαι τοῖς παροῦσι
[3, 117]	τρεψάμενος συνέκλεισε τοὺς Ῥωμαίους εἰς	τὴν	ἰδίαν παρεμβολὴν καὶ δισχιλίους μὲν
[3, 116]	ἐποίουν οὐδὲν οὔτ´ ἔπασχον διὰ	τὴν	ἰδιότητα τῆς μάχης, ἀπράκτους γε
[3, 18]	στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων ἀφικόμενος εἰς	τὴν	Ἰλλυρίδα μετὰ τῶν δυνάμεων καὶ
[3, 16]	μὲν καὶ καταστρέφεσθαι τὰς κατὰ	τὴν	Ἰλλυρίδα πόλεις τὰς ὑπὸ Ῥωμαίους
[3, 16]	σύγκλητος ἔκρινεν ἀσφαλίσασθαι τὰ κατὰ	τὴν	Ἰλλυρίδα πράγματα, προορωμένη διότι μέγας
[3, 16]	μετὰ δυνάμεως ἐπὶ τὰς κατὰ	τὴν	Ἰλλυρίδα πράξεις κατὰ τὸ πρῶτον
[3, 16]	Ἰταλίας πεπεισμένοι καταταχήσειν διορθωσάμενοι μὲν	τὴν	Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ καὶ
[3, 68]	τῇ Ῥώμῃ, προσπεπτωκότων τῶν κατὰ	τὴν	ἱππομαχίαν, ἐξενίζοντο μὲν τῷ τὸ
[3, 65]	ἔμειναν. τῇ δ´ ἐπαύριον πᾶσαν	τὴν	ἵππον ἀναλαβόντες ἀμφότεροι, Πόπλιος δὲ
[3, 72]	Νομαδικοὺς ἱππεῖς παραυτίκα μὲν αὐτὴν	τὴν	ἵππον ἐξαπέστελλε, προστάξας ἔχεσθαι καὶ
[3, 80]	μὴ προσδέξασθαι τὴν παρουσίαν τοῦ	τὴν	ἴσην ἀρχὴν ἔχοντος. ἐξ ὧν
[3, 77]	τρόπου πρὸς αὑτὸν τοὺς κατοικοῦντας	τὴν	Ἰταλίαν, ἅμα δ´ ἀπαλλοτριοῦν τῆς
[3, 94]	ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν ἀνθρώποις. Φάβιος δὲ κακῶς
[3, 91]	ἐπιφανέστατα μέν ἐστι τῶν κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν καὶ διὰ τὴν ἀρετὴν
[3, 32]	παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς μὲν κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν καὶ Λιβύην
[3, 16]	Ῥώμῃ καὶ κατὰ πᾶσαν γενέσθαι	τὴν	Ἰταλίαν. Οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις
[3, 90]	οὐδεμία πόλις ἀπέστη τῶν κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν πρὸς Καρχηδονίους, ἀλλὰ διετήρουν
[3, 110]	ὃ διείργει πάσας τὰς κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν ῥύσεις, τὰς μὲν εἰς
[3, 97]	ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται δὲ τοῖς κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν, στρατόπεδα πέμποντες καὶ χρήματα
[3, 95]	ἦν. ~Τὰ μὲν οὖν κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν τοιαύτην εἶχε τὴν διάθεσιν.
[3, 33]	οὓς καιροὺς ἐν τοῖς κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν τόποις ἀνεστρέφετο, πάντως ἐνομίσαμεν
[3, 118]	ἔσεσθαι κύριοι· Ῥωμαῖοί γε μὴν	τὴν	Ἰταλιωτῶν δυναστείαν παραχρῆμα διὰ τὴν
[3, 2]	πρὸς τὸ μὴ μόνον ἀνακτήσασθαι	τὴν	Ἰταλιωτῶν καὶ Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι
[3, 37]	καλεῖται δὲ τὸ μὲν παρὰ	τὴν	καθ´ ἡμᾶς παρῆκον ἕως Ἡρακλείων
[3, 79]	ἐπιπόνως δὲ καὶ ταλαιπώρως ὑπέμενον	τὴν	κακοπάθειαν, ἄπειροι πάσης τῆς τοιαύτης
[3, 64]	ἀδύνατον καὶ δύσχρηστον ἔχοντα διὰ	τὴν	κακουχίαν, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[3, 49]	ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἧκε πρὸς	τὴν	καλουμένην Νῆσον, χώραν πολύοχλον καὶ
[3, 20]	ἑλόμενοι κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστειλαν εἰς	τὴν	Καρχηδόνα, δύο προτείνοντες αὐτοῖς, ὧν
[3, 87]	τούτῳ καὶ τοὺς διασαφήσοντας εἰς	τὴν	Καρχηδόνα περὶ τῶν γεγονότων· τότε
[3, 61]	εἰς τὴν Λιβύην, ὡς αὐτὴν	τὴν	Καρχηδόνα πολιορκήσοντα, τὸν ἕτερον δ´
[3, 41]	εὐθέως ἐκ κατάπλου πολιορκήσων αὐτὴν	τὴν	Καρχηδόνα. Πόπλιος δὲ κομισθεὶς παρὰ
[3, 99]	Ῥωμαίων πρᾳότητα καὶ μεγαλοψυχίαν παρὰ	τὴν	Καρχηδονίων ἀπιστίαν καὶ βαρύτητα καὶ
[3, 8]	τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ	τὴν	Καρχηδονίων γνώμην. οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν
[3, 42]	βαρβάρων χάριν τοῦ κωλύειν τὴν	τῶν	Καρχηδονίων διάβασιν. εἰς οὓς ἀποβλέπων
[3, 23]	συνθήκας, ὅσα τῆς Σικελίας ὑπὸ	τὴν	Καρχηδονίων πίπτει δυναστείαν. ὁμοίως δὲ
[3, 98]	ὄψιν τιθεὶς διὰ τοῦ συμβαίνοντος	τὴν	Καρχηδονίων πρὸς τοὺς συμμάχους αἵρεσιν
[3, 74]	πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείναντες διέκοψαν τὴν	τῶν	Καρχηδονίων τάξιν. θεωροῦντες δὲ τοὺς
[3, 32]	συγγραφέων καὶ καιρῶν ἐξηγήσεως} εἰς	τὴν	Καρχηδόνος ἅλωσιν, ταῖς δὲ κατὰ
[3, 86]	συνέβη διατραπῆναι. διὸ καὶ παρέντες	τὴν	κατ´ ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν τῶν πραγμάτων
[3, 1]	ψυχῆς ἐκ τῶν ὅλων πρὸς	τὴν	κατὰ μέρος τῶν πραγμάτων γνῶσιν,
[3, 15]	ἐπιβολαῖς, πάλαι δὲ παρωρμημένος πρὸς	τὴν	κατὰ Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς μὲν
[3, 114]	ἄρκτους, ἑκατέροις ἀβλαβῆ συνέβαινε γίνεσθαι	τὴν	κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολήν. ~Γενομένης
[3, 40]	κατὰ τὴν προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν	τὴν	κατακεκληρουχημένην χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ
[3, 1]	πολέμους, καταστροφὴν δὲ καὶ συντέλειαν	τὴν	κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας,
[3, 3]	καὶ τὸν Περσικὸν πόλεμον καὶ	τὴν	κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας.
[3, 2]	δὲ τούτοις κατὰ παρέκβασιν δηλώσομεν	τὴν	κατάλυσιν τῆς Ἱέρωνος τοῦ Συρακοσίου
[3, 90]	ὧν καὶ παρασημήναιτ´ ἄν τις	τὴν	κατάπληξιν καὶ καταξίωσιν παρὰ τοῖς
[3, 46]	ἐκ τῶν ἐκτὸς προσήρμοζον, προτείνοντες	τὴν	κατασκευὴν τοῦ ζεύγματος εἰς τὸν
[3, 42]	τὴν ἁρμόζουσαν ξυλείαν ἐξέλαβε πρὸς	τὴν	κατασκευὴν τῶν μονοξύλων· ἐξ ὧν
[3, 95]	πόλεμον. διασαφούντων δὲ τῶν ἐπὶ	τὴν	κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντων ὅτι περὶ τὸ
[3, 45]	τῶν Νομάδων οἱ προαποσταλέντες ἐπὶ	τὴν	κατασκοπήν, τοὺς μὲν πλείστους αὑτῶν
[3, 88]	ᾧ καιρῷ καὶ Φάβιος μετὰ	τὴν	κατάστασιν θύσας τοῖς θεοῖς ἐξώρμησε
[3, 4]	τοῦτ´ ἔσται τελεσιούργημα, τὸ γνῶναι	τὴν	κατάστασιν παρ´ ἑκάστοις, ποία τις
[3, 31]	τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ διαφυλάξοντας	τὴν	κατάστασιν παροξύναι δικαίως, εἰ μηδὲν
[3, 19]	καὶ τελέως ἄκριτον. διὸ καὶ	τὴν	καταστροφὴν παραπλησίαν αὐτῷ συνέβη γενέσθαι
[3, 82]	καὶ πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος	τὴν	καταφθορὰν αὐτῆς, ἐσχετλίαζε, δεινὸν ἡγούμενος
[3, 30]	Ῥωμαίοις καὶ διὰ τούτων ἐποιήσαντο	τὴν	κατόρθωσιν τῆς πολιτείας. διόπερ εἰ
[3, 55]	μὲν γὰρ ἄνδρες οὐ δυνάμενοι	τὴν	κάτω χιόνα διακόπτειν, ὁπότε πεσόντες
[3, 55]	δ´ ὑποζύγια διέκοπτεν, ὅτε πέσοι,	τὴν	κάτω χιόνα κατὰ τὴν διανάστασιν,
[3, 88]	οἴνοις διὰ τὸ πλῆθος ἐξεθεράπευσε	τὴν	καχεξίαν αὐτῶν καὶ τὴν ψώραν,
[3, 68]	στρατηγοῦ προπέτειαν, οἱ δὲ τὴν	τῶν	Κελτῶν ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι διὰ τῆς
[3, 34]	εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ τὴν	τῶν	Κελτῶν εὔνοιαν καὶ συμμαχίαν. εὐθύμως
[3, 96]	τῆς Λιβύης ὡς ἐπὶ τὴν	τῶν	Κερκινητῶν νῆσον καὶ λαβὼν παρ´
[3, 115]	τῶν εὐωνύμων ἐπὶ δόρυ ποιούμενοι	τὴν	κλίσιν ἐξ ἀσπίδος ἐπιπαρενέβαλλον, αὐτοῦ
[3, 105]	σφετέρας παρεμβολῆς διετάφρευσαν, περὶ δὲ	τὴν	κορυφὴν τοῦ καταληφθέντος λόφου χάρακα
[3, 84]	καὶ λογχοφόρων Μαάρβα καὶ περιστρατοπεδεύσαντος	τὴν	κώμην, ποικίλης αὐτοῖς ἀπορίας περιεστώσης,
[3, 24]	πόλεις αἱ περιέχουσαι παρὰ θάλατταν	τὴν	Λατίνην χώραν, ὑπὲρ ἧς ποιοῦνται
[3, 64]	λέγοντος πίστιν καὶ διὰ τὴν	τῶν	λεγομένων ἀλήθειαν ἐκθύμως ἐχόντων πρὸς
[3, 92]	πρὸς ἀναζυγήν, βουλόμενος μὴ καταφθεῖραι	τὴν	λείαν, ἀλλ´ εἰς τοιοῦτον ἀπερείσασθαι
[3, 93]	τούτοις (τοὺς) ἱππεῖς, ἑξῆς δὲ	τὴν	λείαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς
[3, 76]	τὴν παραχειμασίαν ἐποιεῖτο. διαδοὺς δὲ	τὴν	λείαν ἴσως τοῖς στρατιώταις μεγάλην
[3, 101]	τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν μήτε	τὴν	λείαν καταφθεῖραι τόν τε σῖτον
[3, 94]	τῶν στενῶν μετ´ ἀσφαλείας καὶ	τὴν	λείαν, λελοιπότων τοὺς τόπους τῶν
[3, 33]	ἦσαν δ´ οἱ διαβάντες εἰς	τὴν	Λιβύην Θερσῖται, Μαστιανοί, πρὸς δὲ
[3, 35]	ἱκανὴν ἀσφάλειαν τοῖς τε κατὰ	τὴν	Λιβύην καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 61]	ἕνα τῶν στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων εἰς	τὴν	Λιβύην, ὡς αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα
[3, 41]	Καρχηδόνα. Πόπλιος δὲ κομισθεὶς παρὰ	τὴν	Λιγυστίνην ἧκε πεμπταῖος ἀπὸ Πισῶν
[3, 83]	ἑωθινὴν ἦγε τὴν πρωτοπορείαν παρὰ	τὴν	λίμνην εἰς τὸν ὑποκείμενον αὐλῶνα,
[3, 84]	μὲν τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον εἰς	τὴν	λίμνην ἔμενε τὰς κεφαλὰς αὐτὰς
[3, 83]	τὴν εἴσοδον τὴν παρά τε	τὴν	λίμνην καὶ τὰς παρωρείας φέρουσαν
[3, 84]	διεφθείροντο. συνωθούμενοι {μὲν} γὰρ εἰς	τὴν	λίμνην οἱ μὲν διὰ τὴν
[3, 83]	παρώρειαν, διελθὼν τὸν αὐλῶνα παρὰ	τὴν	λίμνην τὸν μὲν κατὰ πρόσωπον
[3, 72]	εἰς ἑξακισχιλίους· ἐκίνει δὲ καὶ	τὴν	λοιπὴν δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος,
[3, 100]	ὑπάρχειν σῖτον ἐν τῇ περὶ	τὴν	Λουκαρίαν καὶ τὸ καλούμενον Γερούνιον
[3, 16]	βλέποντες Ῥωμαῖοι καὶ θεωροῦντες ἀνθοῦσαν	τὴν	Μακεδόνων οἰκίαν ἔσπευδον ἀσφαλίσασθαι τὰ
[3, 105]	ἦν ἐναργὲς ὅτι διὰ μὲν	τὴν	Μάρκου τόλμαν ἀπόλωλε τὰ ὅλα,
[3, 88]	καὶ τὴν Ἀδριανὴν ἔτι δὲ	τὴν	Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε
[3, 68]	Ῥώμης, ἐξ ἐπιφανείας ἐδόξαζον κριθήσεσθαι	τὴν	μάχην. ἁθροισθέντων δὲ τῶν στρατιωτῶν
[3, 117]	ἐπειδὴ κατὰ πάντα τὰ μέρη	τὴν	μάχην Ἀννίβας ἔκρινε, καὶ τότε
[3, 84]	τινα κώμην Τυρρηνίδα. μετὰ δὲ	τὴν	μάχην ἀποσταλέντος ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ
[3, 117]	τοῦ χάρακος, ἅμα τῷ κατάρξασθαι	τὴν	μάχην κατὰ τὸ συνταχθὲν ἐπολιόρκουν
[3, 115]	ἐκ τῶν πλαγίων προσπεπτωκότας ἐποιοῦντο	τὴν	μάχην· ~Λεύκιος δὲ καίπερ ὢν
[3, 86]	τούτους καταταχεῖν. Ἀννίβας δέ, μετὰ	τὴν	μάχην προσαγγελθείσης αὐτῷ τῆς τῶν
[3, 86]	Ῥώμῃ, τριταίας οὔσης τῆς κατὰ	τὴν	μάχην προσαγγελίας, καὶ μάλιστα τότε
[3, 14]	ἵππους, ἐξ ὑπερδεξίου δὲ ποιεῖσθαι	τὴν	μάχην τοὺς ἱππέας πρὸς τοὺς
[3, 109]	τούτοις, οὕτως ἑαυτοὺς παραστήσεσθε πρὸς	τὴν	μάχην ὡς τῆς πατρίδος οὐ
[3, 39]	Φιλαίνου βωμῶν, οἳ κεῖνται κατὰ	τὴν	μεγάλην Σύρτιν, ἕως ἐφ´ Ἡρακλέους
[3, 117]	εἰς ἑπτὰ μυριάδας, ἀπέθανον εὐγενῶς,	τὴν	μεγίστην χρείαν παρεσχημένου τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 91]	πόλεις τῆς Ἰταλίας ἐν αὑτοῖς.	τὴν	μὲν γὰρ παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ
[3, 43]	τῶν εὐκινητοτάτων πεζῶν. εἶχον δὲ	τὴν	μὲν ἐξ ὑπερδεξίου καὶ παρὰ
[3, 65]	προῄει βάδην. ὁ δ´ Ἀννίβας	τὴν	μὲν κεχαλινωμένην ἵππον καὶ πᾶν
[3, 93]	ἐπιπέδοις ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν,	τὴν	μὲν λείαν αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως
[3, 112]	χρόνον ἱκανὸν μείνας, οὐδενὸς ἀντεξιόντος,	τὴν	μὲν λοιπὴν δύναμιν αὖθις εἰς
[3, 40]	τὴν πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν	τὴν	μὲν μίαν ἔκτιζον ἐπὶ τάδε
[3, 1]	τὴν προέκθεσιν τῆς αὑτῶν πραγματείας.	τὴν	μὲν οὖν καθόλου τῆς ὑποθέσεως
[3, 107]	χρείαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι.	τὴν	μὲν οὖν πόλιν ἔτι πρότερον
[3, 15]	μή, φάναι πολεμήσειν; νῦν δὲ	τὴν	μὲν οὖσαν αἰτίαν ἀληθινὴν παρασιωπῶν,
[3, 92]	διαιρεῖ τὰ προειρημένα πεδία. καὶ	τὴν	μὲν παρεμβολὴν ἐκ τοῦ πρὸς
[3, 56]	ἵππους καὶ ὑποζύγια. τέλος δὲ	τὴν	μὲν πᾶσαν πορείαν ἐκ Καινῆς
[3, 110]	ἐποιεῖτο θόρυβον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	τὴν	μὲν πρώτην ἐπιφορὰν ἐδέξαντο, προθέμενοί
[3, 19]	δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος	τὴν	μὲν Φάρον εὐθέως ἐξ ἐφόδου
[3, 80]	προκειμένους τῶν τόπων. πυνθανόμενος δὲ	τὴν	μὲν χώραν τὴν πρόσθεν πολλῆς
[3, 38]	κατὰ τὸ συνεχὲς τὰ πρὸς	τὴν	μεσημβρίαν ἢ θαλάττῃ περιέχεται, τὸν
[3, 37]	δὲ περιέχοντος πέπτωκεν ὑπό τε	τὴν	μεσημβρίαν καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς
[3, 37]	χῶραι καθολικώτερον θεωρούμεναι τὸν πρὸς	τὴν	μεσημβρίαν τόπον ἐπέχουσι τῆς καθ´
[3, 76]	στρατεύματι, ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς	τὴν	μεσόγαιον· πολὺ γὰρ ἤδη καὶ
[3, 47]	ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς εἰς	τὴν	μεσόγαιον τῆς Εὐρώπης. ὁ δὲ
[3, 76]	τύραννον μὲν εἶναι τῶν κατὰ	τὴν	μεσόγαιον τόπων, εὔνουν δὲ διαφερόντως
[3, 26]	δεομένοις ἐβοήθησαν, οἵτινες οὐ μόνον	τὴν	Μεσσηνίων πόλιν ἀλλὰ καὶ τὴν
[3, 19]	μετὰ τῆς Φιλίππου γνώμης τὴν	τῶν	Μεσσηνίων πόλιν εἰκῇ καὶ παραβόλως
[3, 49]	Δέλτα, πλὴν ἐκείνου μὲν θάλαττα	τὴν	μίαν πλευρὰν καὶ τὰς τῶν
[3, 23]	τὴν Βυσσάτιν μήτε τοὺς κατὰ	τὴν	μικρὰν Σύρτιν τόπους, ἃ δὴ
[3, 88]	ἀπ´ Ἀριμίνου βοηθούσαις δυνάμεσι περὶ	τὴν	Ναρνίαν, Γνάιον μὲν τὸν ὑπάρχοντα
[3, 97]	προτέρημα διὰ τοῦ Γναΐου περὶ	τὴν	ναυμαχίαν καὶ νομίσαντες χρήσιμον εἶναι,
[3, 76]	ταὐτὸ τήν τε πεζὴν καὶ	τὴν	ναυτικὴν στρατιὰν ἐν Ταρράκωνι τὴν
[3, 18]	γὰρ τὸν ἐπίπλουν νυκτὸς ἐπὶ	τὴν	νῆσον παντὶ τῷ στρατεύματι τὸ
[3, 33]	τὸ ἔθνος αὐτῶν προσαγορεύουσι καὶ	τὴν	νῆσον. τῶν δὲ προειρημένων τοὺς
[3, 75]	τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι μάχης γενομένης	τὴν	νίκην αὐτῶν ὁ χειμὼν ἀφείλετο.
[3, 111]	χάριν· ἐκεῖνοι γὰρ ἡμῖν συγκατασκευάζοντες	τὴν	νίκην εἰς τοιούτους τόπους ἤχασι
[3, 64]	πατρίδι, πρόδηλον δ´ ἐν αὐτῇ	τὴν	νίκην ὑπάρχουσαν. πάντων δὲ καὶ
[3, 101]	ἡμερῶν, ἠναγκάζετο τοὺς μὲν ἐπὶ	τὴν	νομὴν τῶν θρεμμάτων ἀπομερίζειν τοὺς
[3, 50]	εὐζώνους ποιήσας διῆλθε τὰ στενὰ	τὴν	νύκτα καὶ κατέσχε τοὺς ὑπὸ
[3, 44]	διαπεραιώσας τὰς δυνάμεις ἐκείνην μὲν	τὴν	νύκτα παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν
[3, 51]	σκευοφόρου διαφθαρέντος, ἀναλαβὼν τοὺς προκατασχόντας	τὴν	νύκτα τὰς ὑπερβολὰς ὥρμησε παραβοηθήσων
[3, 25]	πλοῖα παρεχέτωσαν Καρχηδόνιοι καὶ εἰς	τὴν	ὁδὸν καὶ εἰς τὴν ἄφοδον,
[3, 35]	τῶν αὐτῷ συνεξορμώντων. εἰς δὲ	τὴν	οἰκείαν ἀπέλυσε τοὺς ἴσους τοῖς
[3, 50]	ἐπειδὴ δ´ ἐκεῖνοι μὲν εἰς	τὴν	οἰκείαν ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ περὶ
[3, 63]	ποτ´ ἂν ὅτι φεύγων εἰς	τὴν	οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ ᾤετο δεῖν
[3, 77]	ἀφῆκε πάντας χωρὶς λύτρων εἰς	τὴν	οἰκείαν, βουλόμενος ἅμα μὲν προκαλεῖσθαι
[3, 85]	ἀπέλυσε χωρὶς λύτρων ἅπαντας εἰς	τὴν	οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος τὸν αὐτὸν ὃν
[3, 51]	λοιποὺς τρεψάμενος ἠνάγκασε φυγεῖν εἰς	τὴν	οἰκείαν, τότε δὴ τὸ μὲν
[3, 5]	καὶ Ῥωμαῖοι τοὺς Ἕλληνας εἰς	τὴν	οἰκείαν τοὺς ἐκ τοῦ Περσικοῦ
[3, 55]	Νομάδας ἀνὰ μέρος προῆγε πρὸς	τὴν	οἰκοδομίαν καὶ μόλις ἐν ἡμέραις
[3, 100]	τοῦ τάγματος τοῖς προκεχειρισμένοις ἐπὶ	τὴν	οἰκονομίαν ταύτην, τῷ δὲ τρίτῳ
[3, 3]	ἕκαστα χειρίσαντες Ῥωμαῖοι πᾶσαν ἐποιήσαντο	τὴν	οἰκουμένην ὑπήκοον αὑτοῖς. ~Εἰ μὲν
[3, 3]	αὐξήσεως τοῦ Ῥοδίων πολιτεύματος, συγκεφαλαιωσόμεθα	τὴν	ὅλην διήγησιν ἅμα καὶ τὰς
[3, 61]	ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε καὶ κατεπέπληκτο	τὴν	ὅλην ἐπιβολὴν καὶ τὴν πρᾶξιν
[3, 106]	πλῆθος ἔτι τῶν στρατιωτῶν πρὸς	τὴν	ὅλην ἐπιβολὴν παραχρῆμα καταγράψαντες ἐξαπέστειλαν,
[3, 52]	φιλοτίμως τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν καὶ	τὴν	ὅλην ἐπιβολήν. τῶν δὲ φασκόντων
[3, 101]	οἱ Ῥωμαῖοι καὶ μετὰ ταῦτα	τὴν	ὅλην στρατοπεδείαν μετεβίβασαν εἰς τοῦτον
[3, 110]	τοὺς ἱππεῖς ἐπαφέντες ἐπροτέρουν κατὰ	τὴν	ὅλην συμπλοκὴν διὰ τὸ τοῖς
[3, 105]	οἱ Ῥωμαῖοι, καίπερ λελυκότες ἤδη	τὴν	ὅλην τάξιν, αὖθις ἁθροιζόμενοι περὶ
[3, 50]	τὴν τῶν ὑπεναντίων ἐπίνοιαν καὶ	τὴν	ὅλην ὑπόθεσιν. ὧν πραξάντων τὸ
[3, 1]	τῶν κατὰ μέρος πρὸς τὴν	τῶν	ὅλων ἐπιστήμην, ἀρίστην ἡγούμενοι τὴν
[3, 71]	ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε καὶ περὶ τὴν	τῶν	ὅπλων καὶ τῶν ἵππων γίνεσθαι
[3, 13]	Σικελίας ἧτταν, συνεπέτεινε δ´ αὐτῶν	τὴν	ὀργήν, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, τὰ
[3, 39]	εἶναι συμβαίνει τρισχιλίους, ὅθεν ἐποιεῖτο	τὴν	ὁρμὴν Ἀννίβας τὴν εἰς Ἰταλίαν·
[3, 111]	πλήθους, ἐπαινέσας καὶ δεξάμενος αὐτῶν	τὴν	ὁρμὴν ἀφῆκε καὶ παραχρῆμα κατεστρατοπέδευσε,
[3, 64]	πρὸς τὸ κινδυνεύειν, ἀποδεξάμενος αὐτῶν	τὴν	ὁρμὴν διαφῆκε, προσπαρακαλέσας ἑτοίμους εἶναι
[3, 10]	πατρίδι τὴν ἀσφάλειαν, εὐθέως ἐποιεῖτο	τὴν	ὁρμὴν ἐπὶ τὰ κατὰ τὴν
[3, 85]	ποῦ καὶ πῶς δεῖ ποιεῖσθαι	τὴν	ὁρμήν, εὐθαρσὴς ὢν ἤδη περὶ
[3, 104]	ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίαν καὶ	τὴν	ὁρμὴν καὶ τὴν φιλοδοξίαν τοῦ
[3, 51]	τὴν πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιήσαντο	τὴν	ὁρμὴν οἱ πολέμιοι. καταλαβὼν δὲ
[3, 104]	τόλμαν ἀφελέσθαι καὶ προκαταλαβεῖν αὐτοῦ	τὴν	ὁρμήν. οὔσης δέ τινος ὑπεροχῆς
[3, 94]	τὰς ὑπερβολάς, νομίσαντες ταύτῃ ποιεῖσθαι	τὴν	ὁρμὴν τὸν Ἀννίβαν, ἀπολιπόντες τὰς
[3, 90]	τὰς λείας. κατέδραμον δὲ καὶ	τὴν	Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων ἀποικίαν ὑπάρχουσαν· εἷλον
[3, 48]	ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι, καὶ τὴν	τῶν	ὄχλων ἀλλοτριότητα πρὸς Ῥωμαίους ἐξητάκει
[3, 98]	Ζακανθαίων ἀπέθετο πόλιν διά τε	τὴν	ὀχυρότητα καὶ διὰ τὴν τῶν
[3, 3]	μετὰ δὲ ταῦτα θέντες ὑπὸ	τὴν	ὄψιν τὰς Αἰτωλῶν καὶ Κεφαλλήνων
[3, 99]	τῶν παίδων ἀποκαταστάσεως τιθεὶς ὑπὸ	τὴν	ὄψιν τὴν τῶν Ῥωμαίων πρᾳότητα
[3, 98]	καὶ παρὰ τῶν πολλῶν, ὑπὸ	τὴν	ὄψιν τιθεὶς διὰ τοῦ συμβαίνοντος
[3, 29]	καὶ τοῖς μετὰ ταῦτα προσληφθησομένοις,	τὴν	παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν ἀεὶ δέον
[3, 69]	καὶ πεπεισμένους τῷ τοιούτῳ τρόπῳ	τὴν	παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρξειν,
[3, 21]	δὲ τοῦ τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις	τὴν	παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν εἶναι ῥητῶς
[3, 29]	ὑπάρχειν τε τὴν ἀσφάλειαν πᾶσι	τὴν	παρ´ ἀμφοῖν. ~Τούτων δὴ τοιούτων
[3, 69]	πρὸς τὸ μὴ δεδιότας ἀπελπίζειν	τὴν	παρ´ αὐτοῦ σωτηρίαν τοὺς ὑπὸ
[3, 98]	πόλεις τοὺς παῖδας οὐ μόνον	τὴν	παρ´ αὐτῶν εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι τῶν
[3, 29]	φασιν, ὑπάρχειν τοῖς ἀμφοτέρων συμμάχοις	τὴν	παρ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν, οὐκ αὐτοῖς
[3, 83]	εἶναι κατ´ αὐτὴν τὴν εἴσοδον	τὴν	παρά τε τὴν λίμνην καὶ
[3, 15]	τὴν Ἰβηρίαν τόποις. καταλαβὼν δὲ	τὴν	παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρεσβείαν καὶ
[3, 62]	τοιοῦδέ τινος ἐνεχείρει τρόπου ποιεῖσθαι	τὴν	παραίνεσιν. συναγαγὼν γὰρ τὰ πλήθη
[3, 116]	διεσῴζετο. βουλόμενος δὲ τοῖς κατὰ	τὴν	παράκλησιν λόγοις ἀκολούθως ἐπ´ αὐτῶν
[3, 84]	τὴν λίμνην οἱ μὲν διὰ	τὴν	παράστασιν τῆς διανοίας ὁρμῶντες ἐπὶ
[3, 78]	καὶ Φοινικικῷ στρατηγήματι τοιούτῳ κατὰ	τὴν	παραχειμασίαν. ἀγωνιῶν γὰρ τὴν ἀθεσίαν
[3, 101]	συναγαγεῖν, ἵνα πάντων ᾖ κατὰ	τὴν	παραχειμασίαν δαψίλεια τοῖς ἀνδράσιν, μὴ
[3, 76]	ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ τόπων, ποιούμενος	τὴν	παραχειμασίαν ἐν Καινῇ πόλει. ὁ
[3, 76]	τὴν ναυτικὴν στρατιὰν ἐν Ταρράκωνι	τὴν	παραχειμασίαν ἐποιεῖτο. διαδοὺς δὲ τὴν
[3, 92]	ἐν ᾧ δυνήσεται ποιήσασθαι καὶ	τὴν	παραχειμασίαν, ἵνα μὴ μόνον κατὰ
[3, 35]	~Ἐπιτελέσας δὲ τὰ προειρημένα κατὰ	τὴν	παραχειμασίαν καὶ παρασκευάσας ἱκανὴν ἀσφάλειαν
[3, 100]	τὸ Γερούνιον, κρίνας ἐκεῖ ποιεῖσθαι	τὴν	παραχειμασίαν, προῆγε ποιούμενος τὴν πορείαν
[3, 100]	τείχη, βουλόμενος σιτοβολίοις χρήσασθαι πρὸς	τὴν	παραχειμασίαν. τὴν δὲ δύναμιν πρὸ
[3, 59]	οἰκουμένης. νῦν δ´ ἀναδραμόντες ἐπὶ	τὴν	παρέκβασιν τῆς διηγήσεως πειρασόμεθα δηλοῦν
[3, 31]	εἶναί φημι διὰ ταῦτα τὴν	τῶν	παρεληλυθότων ἐπίγνωσιν. πῶς γὰρ ἂν
[3, 68]	καὶ περιλαβὼν τάφρῳ καὶ χάρακι	τὴν	παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν τὸν Τεβέριον
[3, 45]	τῶν πολεμίων· ἀφικόμενοι δ´ εἰς	τὴν	παρεμβολὴν ἀνήγγειλαν. Πόπλιος δὲ παραυτίκα
[3, 75]	τοὺς δὲ παρ´ αὑτῶν ἀπολελοιπότας	τὴν	παρεμβολὴν ἐκ τῆς μάχης ἀνακεχωρηκέναι
[3, 93]	δὲ τῶν Καρχηδονίων καὶ ποιησαμένων	τὴν	παρεμβολὴν ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ὑπ´
[3, 88]	~Ἀννίβας δὲ κατὰ βραχὺ μεταθεὶς	τὴν	παρεμβολὴν ἐνδιέτριβε τῇ παρὰ τὸν
[3, 102]	πελάζοντας ἀποτριβόμενος καὶ μόλις διαφυλάττων	τὴν	παρεμβολήν, ἕως Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν τοὺς
[3, 52]	~Τότε μὲν οὖν αὐτοῦ ποιησάμενος	τὴν	παρεμβολὴν καὶ μίαν ἐπιμείνας ἡμέραν
[3, 74]	πορρωτέρω προβαίνειν ἐπανῆλθε πάλιν εἰς	τὴν	παρεμβολήν. καὶ πάντες ἐπὶ μὲν
[3, 75]	πυνθανόμενοι τοὺς μὲν Καρχηδονίους καὶ	τὴν	παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν τηρεῖν καὶ
[3, 53]	στίβοις ἑπόμενα καὶ συνάψαι πρὸς	τὴν	παρεμβολήν. ~τῆς δὲ χιόνος ἤδη
[3, 40]	οἱ δὲ Βοῖοι συνέντες αὐτοῦ	τὴν	παρουσίαν, ἔν τισι δρυμοῖς ἑτοιμάσαντες
[3, 80]	τὸ προτέρημα καὶ μὴ προσδέξασθαι	τὴν	παρουσίαν τοῦ τὴν ἴσην ἀρχὴν
[3, 89]	πεντήκοντα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ συνεὶς	τὴν	παρουσίαν τοῦ Φαβίου καὶ βουλόμενος
[3, 67]	Ἀννίβας δὲ φιλοφρόνως ἀποδεξάμενος αὐτῶν	τὴν	παρουσίαν, τούτους μὲν εὐθέως παρακαλέσας
[3, 43]	παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας, σημηνάντων ἐκείνων	τὴν	παρουσίαν τῷ καπνῷ κατὰ τὸ
[3, 64]	καὶ τὴν σύμπασαν δύναμιν ἐπιγνόντας	τὴν	παρουσίαν τῶν ἡμετέρων στρατιωτῶν φυγῇ
[3, 45]	ὑποστροφῆς ἠπείγοντο, διασαφήσοντες τῷ στρατηγῷ	τὴν	παρουσίαν τῶν πολεμίων· ἀφικόμενοι δ´
[3, 61]	τὸ Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες μὲν	τὴν	παρουσίαν τῶν πολεμίων, οἰόμενοι δὲ
[3, 83]	ὡς εἰς τὸν αὐλῶνα παρὰ	τὴν	παρώρειαν, διελθὼν τὸν αὐλῶνα παρὰ
[3, 55]	χειμῶνος, τὰ δ´ ὑπὸ μέσην	τὴν	παρώρειαν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν
[3, 93]	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ὑπ´ αὐτὴν	τὴν	παρώρειαν, τὴν μὲν λείαν αὐτῶν
[3, 60]	τὴν εἰσβολὴν καταστρατοπεδεύσας ὑπ´ αὐτὴν	τὴν	παρώρειαν τῶν Ἄλπεων τὰς μὲν
[3, 91]	δὲ τὰ πεδία κεῖσθαι συμβαίνει	τὴν	πασῶν ποτε μακαριωτάτην γεγονυῖαν πόλιν
[3, 5]	βασιλέως αὖθις ἀνεκτήσατο δι´ Ἀττάλου	τὴν	πατρῴαν ἀρχήν. ὁ δὲ Σελεύκου
[3, 12]	οἱ καιροὶ καὶ λίαν ἐναποδείξασθαι	τὴν	πατρῴαν ἔχθραν εἰς Ῥωμαίους. διὸ
[3, 95]	στόλου ναύαρχον. ἅμα δὲ καὶ	τὴν	πεζὴν ἐκ τῆς παραχειμασίας ἡθροικὼς
[3, 116]	τοῖς Νομάσιν, πρὸς δὲ τὴν	τῶν	πεζῶν μάχην ἡγεῖτο, σπεύδων παραβοηθῆσαι
[3, 118]	τῆς ἱστορίας σύνταξιν οἰκείαν εἶναι	τὴν	περὶ αὐτῆς ἐξήγησιν. ἀλλὰ καὶ
[3, 57]	διερριμμένην οὐδ´ ἐν παρέργῳ ποιήσασθαι	τὴν	περὶ αὐτῶν μνήμην, ἀλλὰ κατ´
[3, 59]	τι καὶ προεβίβασαν τὴν ἐμπειρίαν	τὴν	περὶ τούτων ἐν τοιούτοις καιροῖς,
[3, 1]	καθόλου τῆς ὑποθέσεως ἔμφασιν καὶ	τὴν	περιγραφὴν ἤδη δεδηλώκαμεν. τῶν δὲ
[3, 107]	ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ κατὰ	τὴν	πέριξ εὐφυῶς κεῖσθαι χώραν. πέμποντες
[3, 85]	οὐ μετρίως οὐδὲ κατὰ σχῆμα	τὴν	περιπέτειαν ἔφερον. οὐ μὴν ἥ
[3, 6]	ὧν Φίλιππος κατανοήσας καὶ συλλογισάμενος	τὴν	Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ
[3, 6]	προφάσει χρώμενος ὅτι σπεύδει μετελθεῖν	τὴν	Περσῶν παρανομίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας,
[3, 86]	Ὄμβρων καλουμένην χώραν καὶ τὴν	τῶν	Πικέντων ἧκεν δεκαταῖος πρὸς τοὺς
[3, 90]	Ἰταλίαν πρὸς Καρχηδονίους, ἀλλὰ διετήρουν	τὴν	πίστιν, καίπερ ἔνιαι πάσχουσαι κακῶς.
[3, 60]	χειρὸς παραγίνεσθαι, διδόντας αὑτοὺς εἰς	τὴν	πίστιν. τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος
[3, 49]	Ἰσάρας προσαγορευόμενος, ῥέοντες παρ´ ἑκατέραν	τὴν	πλευράν, ἀποκορυφοῦσιν αὐτῆς τὸ σχῆμα
[3, 78]	μὲν ἄλλας ἐμβολὰς τὰς εἰς	τὴν	πολεμίαν μακρὰς εὕρισκε καὶ προδήλους
[3, 78]	δὲ καὶ μετεώρους ὄντας εἰς	τὴν	πολεμίαν, προφάσει μὲν διὰ τὴν
[3, 112]	θεῶν ἱκετηρίαι καὶ δεήσεις ἐπεῖχον	τὴν	πόλιν. δεινοὶ γὰρ ἐν ταῖς
[3, 118]	πολλούς, ἠσφαλίζετο δὲ τὰ κατὰ	τὴν	πόλιν, ἐβουλεύετο δὲ περὶ τῶν
[3, 40]	τὸν ἀριθμὸν ὄντας εἰς ἑκατέραν	τὴν	πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν
[3, 51]	ἐκ τοῦ κινδύνου προσέβαλε πρὸς	τὴν	πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιήσαντο τὴν
[3, 118]	ὀλίγας ἡμέρας, τοῦ φόβου κατέχοντος	τὴν	πόλιν, καὶ τὸν εἰς τὴν
[3, 17]	ὀκτὼ μησὶ κατὰ κράτος εἷλε	τὴν	πόλιν. κύριος δὲ γενόμενος χρημάτων
[3, 19]	μὲν αὐτῶν ἔφυγον ὡς πρὸς	τὴν	πόλιν, οἱ δὲ πλείους ἀνοδίᾳ
[3, 50]	βαρβάρων κατὰ τὴν συνήθειαν εἰς	τὴν	πόλιν. ~οὗ συμβάντος καὶ τῆς
[3, 86]	μάλιστα τότε τοῦ πάθους κατὰ	τὴν	πόλιν ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης καὶ
[3, 18]	δυσχερῆ καὶ πολυχρόνιον συμβῇ γενέσθαι	τὴν	πολιορκίαν. διὸ προορώμενος ἕκαστα τούτων
[3, 17]	παραστρατοπεδεύσας Ἀννίβας ἐνεργὸς ἐγίνετο περὶ	τὴν	πολιορκίαν, πολλὰ προορώμενος εὔχρηστα πρὸς
[3, 42]	Βοαμίλκου τοῦ βασιλέως. οἳ ποιησάμενοι	τὴν	πορείαν ἀντίοι τῷ ῥεύματι παρὰ
[3, 54]	χιόνος καὶ ταύτην ἀδύνατον ποιούσης	τὴν	πορείαν, ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς. ~τὸ
[3, 49]	ποιησάμενος ἑξῆς ἐπὶ τέτταρας ἡμέρας	τὴν	πορείαν ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἧκε
[3, 56]	αὐτὸς εἰς Πίσας. ποιησάμενος δὲ	τὴν	πορείαν διὰ Τυρρηνίας καὶ παραλαβὼν
[3, 78]	τοῦ μέρους ταύτῃ προέθετο ποιεῖσθαι	τὴν	πορείαν. διαδοθείσης δὲ τῆς φήμης
[3, 79]	νύκτας συνεχῶς δι´ ὕδατος ποιούμενοι	τὴν	πορείαν· διαφερόντως γε μὴν ἐπόνουν
[3, 98]	~καθ´ οὓς καιροὺς Ἀννίβας ἐποιεῖτο	τὴν	πορείαν εἰς Ἰταλίαν, ὅσαις πόλεσιν
[3, 88]	καὶ Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε ποιούμενος	τὴν	πορείαν εἰς τὴν Ἰαπυγίαν. ἧς
[3, 76]	προῆγε παντὶ τῷ στρατεύματι, ποιούμενος	τὴν	πορείαν εἰς τὴν μεσόγαιον· πολὺ
[3, 62]	τῶν αἰχμαλώτων, οὓς εἰλήφει κακοποιοῦντας	τὴν	πορείαν ἐν ταῖς περὶ τὰς
[3, 17]	τῆς Καινῆς πόλεως προῆγε, ποιούμενος	τὴν	πορείαν ἐπὶ τὴν Ζάκανθαν. ἡ
[3, 51]	τῶν ἰδίων· ὁ γὰρ κατὰ	τὴν	πορείαν θόρυβος ἐξ ἀμφοῖν ηὔξετο
[3, 61]	δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς δὲ τούτοις	τὴν	πορείαν ἱστορῶν τὴν ἀπὸ τοῦ
[3, 19]	συνῆψαν, διὰ τόπων ἀδήλων ποιούμενοι	τὴν	πορείαν. καὶ καταλαβόμενοι μεταξὺ τῆς
[3, 79]	δι´ ἀκεραίων τῶν ἑλῶν ποιούμενοι	τὴν	πορείαν μετρίως κακοπαθοῦντες ἤνυον, ἅτε
[3, 100]	ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν, προῆγε ποιούμενος	τὴν	πορείαν παρὰ τὸ Λίβυρνον ὄρος
[3, 95]	τὸν πλοῦν, τοῖς δὲ πεζοῖς	τὴν	πορείαν παρὰ τὸν αἰγιαλόν, σπεύδων
[3, 46]	πολὺ καθ´ ὕδατος ὀρθοὶ ποιούμενοι	τὴν	πορείαν. ~Περαιωθέντων δὲ τῶν θηρίων,
[3, 93]	στενῶν, δι´ ὧν ἔμελλε ποιεῖσθαι	τὴν	πορείαν, πρὸς ἣν ἐκέλευε προσελαύνειν
[3, 66]	τἀναντία παρὰ τὸν ποταμὸν ἐποιεῖτο	τὴν	πορείαν, σπεύδων ἐπὶ τόπον εὐγεφύρωτον
[3, 66]	παρόδῳ· κατὰ ῥοῦν γὰρ ἐποιεῖτο	τὴν	πορείαν, σπεύδων συνάψαι τοῖς ὑπεναντίοις.
[3, 78]	πᾶς τις εὐλαβῶς εἶχε πρὸς	τὴν	πορείαν, ὑφορώμενος βάραθρα καὶ τοὺς
[3, 47]	ὡς ἐπὶ τὴν ἕω, ποιούμενος	τὴν	πορείαν ὡς εἰς τὴν μεσόγαιον
[3, 86]	χώραν ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος	τὴν	πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν.
[3, 67]	ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο	τὴν	πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν Τρεβίαν
[3, 4]	καταστρέφειν ἅμα τὴν διήγησιν καὶ	τὴν	πραγματείαν ἐπὶ τὰς τελευταίας ῥηθείσας
[3, 64]	ἐκ τῶν κατὰ λόγον ἑώρα	τὴν	πρᾶξιν ταύτην ἀναγκαίαν μὲν οὖσαν
[3, 61]	κατεπέπληκτο τὴν ὅλην ἐπιβολὴν καὶ	τὴν	πρᾶξιν τοῦ στρατηγοῦ. τὸ δὲ
[3, 71]	παρακαλέσας δὲ καὶ παραστήσας τούτοις	τὴν	πρέπουσαν ὁρμὴν τῷ καιρῷ παρήγγελλε
[3, 81]	μέρος εἶναι στρατηγίας τοῦ γνῶναι	τὴν	προαίρεσιν καὶ φύσιν τοῦ τῶν
[3, 40]	τοὺς Ἴνσομβρας καὶ συμφρονήσαντες κατὰ	τὴν	προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν τὴν κατακεκληρουχημένην
[3, 54]	πλήθη δυσθύμως διακείμενα καὶ διὰ	τὴν	προγεγενημένην ταλαιπωρίαν καὶ διὰ τὴν
[3, 59]	συγκυροῦσαν θάλατταν, ἵνα διορθωσάμενοι τὴν	τῶν	προγεγονότων ἄγνοιαν ἐν τούτοις γνώριμα
[3, 31]	ἴσως φήσαιμ´ ἂν εἶναι τὴν	τῶν	προγεγονότων ἐπιστήμην· εἰ δὲ μηδεὶς
[3, 73]	τε καὶ τῶν ἵππων διὰ	τὴν	προειρημένην ἀκεραιότητα περὶ τὴν ἔξοδον·
[3, 10]	δὲ μετὰ τὸ καταλύσασθαι Καρχηδονίους	τὴν	προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς πόλεμον,
[3, 51]	ἐξ ἀμφοῖν ηὔξετο διὰ τὴν	τῶν	προειρημένων κραυγὴν καὶ συμπλοκήν. ἐπεὶ
[3, 109]	μαχόμενος ἢ ζῶν ἐπιδεῖν τὴν	τῶν	προειρημένων ὕβριν καὶ καταφθοράν; διόπερ,
[3, 1]	θέαν ἀκόλουθον τοῖς εἰρημένοις ποιησόμεθα	τὴν	προέκθεσιν τῆς αὑτῶν πραγματείας. τὴν
[3, 43]	τοὺς ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας δέ, κατὰ	τὴν	πρόθεσιν αὐτῷ συντρεχόντων τῶν πραγμάτων,
[3, 5]	τὰ τοῦ βίου πρὸς τὸ	τὴν	πρόθεσιν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι
[3, 63]	~Ἀννίβας δὲ διὰ τῶν προειρημένων	τὴν	προκειμένην διάθεσιν ἐνεργασάμενος ταῖς τῶν
[3, 34]	καὶ συμμάχοις χρήσασθαι Κελτοῖς εἰς	τὴν	προκειμένην ἐπιβολήν. ἀφικομένων δὲ τῶν
[3, 82]	τῶν Ῥωμαίων στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν εἰς	τὴν	προκειμένην χώραν, εὐθέως μετέωρος ἦν
[3, 49]	ἀποκορυφοῦσιν αὐτῆς τὸ σχῆμα κατὰ	τὴν	πρὸς ἀλλήλους σύμπτωσιν. ἔστι δὲ
[3, 98]	οὐδενὸς δεύτερος Ἰβήρων, κατὰ δὲ	τὴν	πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν καὶ πίστιν
[3, 113]	ἐξέταττε, λαμβάνων πᾶσι τὴν ἐπιφάνειαν	τὴν	πρὸς μεσημβρίαν. τοὺς μὲν οὖν
[3, 35]	μάλιστα γὰρ τούτοις ἠπίστει διὰ	τὴν	πρὸς Ῥωμαίους εὔνοιαν. ἀπεμέρισε δὲ
[3, 78]	τὴν πολεμίαν, προφάσει μὲν διὰ	τὴν	πρὸς Ῥωμαίους ὀργήν, τὸ δὲ
[3, 40]	Γαλάται, πάλαι μὲν οἷον λοχῶντες	τὴν	πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν, οὐκ ἔχοντες
[3, 63]	τοῖς δ´ ἡττωμένοις καὶ διὰ	τὴν	πρὸς τὸ ζῆν ἐπιθυμίαν ὑπομένουσι
[3, 81]	βίους ἄρδην, πολλοὶ δὲ διὰ	τὴν	πρὸς τὸν οἶνον ἐπιθυμίαν οὐδ´
[3, 73]	προεμένων τὰ πλεῖστα βέλη κατὰ	τὴν	πρὸς τοὺς Νομάδας συμπλοκήν, τῶν
[3, 34]	τῶν κατοικούντων αὐτήν, ἔτι δὲ	τὴν	πρὸς τοὺς πολέμους τῶν ἀνδρῶν
[3, 82]	Τυρρηνίας, εὐώνυμον μὲν πόλιν ἔχων	τὴν	προσαγορευομένην Κυρτώνιον καὶ τὰ ταύτης
[3, 68]	τῷ τὸ συμβεβηκὸς εἶναι παρὰ	τὴν	προσδοκίαν, οὐ μὴν ἠπόρουν γε
[3, 49]	πολύοχλον καὶ σιτοφόρον, ἔχουσαν δὲ	τὴν	προσηγορίαν ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ συμπτώματος.
[3, 80]	πυνθανόμενος δὲ τὴν μὲν χώραν	τὴν	πρόσθεν πολλῆς γέμειν ὠφελείας, τὸν
[3, 114]	ἅμα καὶ καταπληκτικὴν συνέβαινε γίνεσθαι	τὴν	πρόσοψιν. ἦν δὲ τὸ μὲν
[3, 55]	ἦν καὶ παρηλλαγμένον. ἐπὶ γὰρ	τὴν	προϋπάρχουσαν χιόνα καὶ διαμεμενηκυῖαν ἐκ
[3, 93]	παρεκελεύετο τοῖς ἐλαύνουσιν, ὅταν δὲ	τὴν	πρώτην ἅπαξ ὁρμὴν λάβῃ τὰ
[3, 26]	καὶ τοὺς ὅρκους, ἐπεὶ ἐποιήσαντο	τὴν	πρώτην εἰς Σικελίαν διάβασιν, μήτε
[3, 43]	πλῆθος ἱκανὸν ἵππων συνδιακομίζεσθαι κατὰ	τὴν	πρώτην εὐθέως διάβασιν. οἱ δὲ
[3, 65]	τὸν κίνδυνον, τοιαύτην συνέβη γενέσθαι	τὴν	πρώτην σύμπτωσιν ὥστε τοὺς ἀκοντιστὰς
[3, 79]	δίοδον τόπους, ἀναζεύξας εἰς μὲν	τὴν	πρωτοπορείαν ἔθηκε τοὺς Λίβυας καὶ
[3, 83]	δὲ Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους κατὰ	τὴν	πρωτοπορείαν ἐκπεριάγων ὑπὸ τοὺς ἐν
[3, 83]	εὐθέως ἐπὶ τὴν ἑωθινὴν ἦγε	τὴν	πρωτοπορείαν παρὰ τὴν λίμνην εἰς
[3, 25]	τελευταίας συνθήκας ποιοῦνται Ῥωμαῖοι κατὰ	τὴν	Πύρρου διάβασιν πρὸ τοῦ συστήσασθαι
[3, 55]	τῆς τοιαύτης ἐλπίδος ἐστρατοπέδευσε περὶ	τὴν	ῥάχιν, διαμησάμενος τὴν ἐπ´ αὐτῇ
[3, 26]	τὴν Μεσσηνίων πόλιν ἀλλὰ καὶ	τὴν	Ῥηγίνων παρεσπόνδησαν, εἰκότως ἂν δόξειεν
[3, 1]	γνωριζόμενα μέρη τῆς οἰκουμένης ὑπὸ	τὴν	Ῥωμαίων δυναστείαν ἐγένετο, τούτου δ´
[3, 2]	Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ καταλύσαντες	τὴν	Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς μέγαν μὲν
[3, 4]	ἢ τοὐναντίον αἱρετὴν εἶναι συμβαίνει	τὴν	Ῥωμαίων δυναστείαν, τοῖς δ´ ἐπιγενομένοις
[3, 4]	ὅλα καὶ πεσεῖν εἰς τὴν	τῶν	Ῥωμαίων ἐξουσίαν ἕως τῆς μετὰ
[3, 18]	καὶ διδόντες αὑτοὺς εἰς τὴν	τῶν	Ῥωμαίων πίστιν. ὁ δὲ προσδεξάμενος
[3, 30]	καιρῶν ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς εἰς τὴν	τῶν	Ῥωμαίων πίστιν. σημεῖον δὲ τοῦτο
[3, 99]	τιθεὶς ὑπὸ τὴν ὄψιν τὴν	τῶν	Ῥωμαίων πρᾳότητα καὶ μεγαλοψυχίαν παρὰ
[3, 89]	τῷ νικᾶν· περὶ δὲ τὴν	τῶν	Ῥωμαίων στρατιὰν τἀναντία τούτοις ὑπῆρχε.
[3, 82]	τόπων καὶ μικρὸν ὑπεράρας τὴν	τῶν	Ῥωμαίων στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν εἰς τὴν
[3, 59]	τῶν δὲ λοιπῶν τόπων διὰ	τὴν	Ῥωμαίων ὑπεροχὴν σχεδὸν ἁπάντων πλωτῶν
[3, 99]	πολλοὺς Ἰβήρων παρώρμησε πρὸς τὴν	τῶν	Ῥωμαίων φιλίαν. Βώστωρ δὲ παιδικώτερον
[3, 15]	δὲ Ζακανθαῖοι συνεχῶς ἔπεμπον εἰς	τὴν	Ῥώμην, ἅμα μὲν ἀγωνιῶντες περὶ
[3, 82]	καταφθειρομένης σχεδὸν ἕως πρὸς αὐτὴν	τὴν	Ῥώμην, αὐτῶν δὲ κατόπιν τῶν
[3, 88]	στρατείας ἐξαπέστειλε μετὰ παραπομπῆς εἰς	τὴν	Ῥώμην, ἐντειλάμενος, ἐάν τι κατὰ
[3, 19]	ληγούσης ἤδη τῆς θερείας εἰς	τὴν	Ῥώμην ἐπανῆλθεν καὶ τὴν εἴσοδον
[3, 94]	ἐπί τινας ἀπελθεῖν θυσίας εἰς	τὴν	Ῥώμην παρέδωκεν τῷ συνάρχοντι τὰ
[3, 82]	μὲν εἰς τοὔμπροσθεν ὡς πρὸς	τὴν	Ῥώμην προῄει διὰ τῆς Τυρρηνίας,
[3, 112]	εἶναι δεινῶν ὑπομενετέον. εἰς δὲ	τὴν	Ῥώμην προσπεπτωκότος ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις
[3, 85]	περὶ τῶν ὅλων. Εἰς δὲ	τὴν	Ῥώμην προσπεσόντος ἤδη τοῦ γεγονότος
[3, 107]	κεῖσθαι χώραν. πέμποντες οὖν εἰς	τὴν	Ῥώμην συνεχῶς ἐπυνθάνοντο τί δεῖ
[3, 96]	οὗτοι μὲν αὖθις ἀπέπλευσαν εἰς	τὴν	Σαρδόνα, μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν
[3, 30]	ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους· εἰ δὲ	τὴν	Σαρδόνος ἀφαίρεσιν καὶ τὰ σὺν
[3, 90]	τὸν Ἀπεννῖνον καὶ κατάραντες εἰς	τὴν	Σαυνῖτιν χώραν, οὖσαν εὐδαίμονα καὶ
[3, 100]	δύο μέρη τῆς δυνάμεως ἐπὶ	τὴν	σιτολογίαν ἐξέπεμπε, προστάξας καθ´ ἑκάστην
[3, 101]	θρεμμάτων ἀπομερίζειν τοὺς δ´ ἐπὶ	τὴν	σιτολογίαν, σπουδάζων κατὰ τὴν ἐν
[3, 54]	ὑποζυγίοις δυνατὸν ἦν παρελθεῖν διὰ	τὴν	στενότητα, σχεδὸν ἐπὶ τρί´ ἡμιστάδια
[3, 11]	φιλοφρόνως εἰ βούλεται συνεξορμᾶν ἐπὶ	τὴν	στρατείαν. ἀσμένως δὲ κατανεύσαντος αὐτοῦ
[3, 110]	κρίνων οὔτε μὴν ἀπάγειν ἀσφαλῶς	τὴν	στρατιὰν ἔτι δυνάμενος τοῖς μὲν
[3, 52]	μέχρι μέν τινος ἀσφαλῶς διῆγε	τὴν	στρατιάν· ἤδη δὲ τεταρταῖος ὢν
[3, 102]	ἀναχωρεῖν καὶ πάλιν ἐκεῖ ποιεῖσθαι	τὴν	στρατοπεδείαν. ἀπὸ δὲ τούτων τῶν
[3, 100]	παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ καὶ χάρακι	τὴν	στρατοπεδείαν. γενόμενος δ´ ἀπὸ τούτων
[3, 68]	μὲν οὖν Νομάδες εἰς ἔρημον	τὴν	στρατοπεδείαν ἐμπεσόντες ταύτην ἐνεπίμπρασαν. ὃ
[3, 43]	Καρχηδόνιοι, τινὲς μὲν αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν	τὴν	στρατοπεδείαν, οἱ δὲ πλείους ὥρμησαν
[3, 13]	μιᾷ γνώμῃ κυρίαν ἐποίησαν τὴν	τῶν	στρατοπέδων αἵρεσιν. Ἀννίβας δὲ παραλαβὼν
[3, 20]	καὶ τίνα τρόπον ἅμα μὲν	τὴν	στυγνότητα τοῦ συνεδρίου παρεισάγουσι θαυμάσιον,
[3, 86]	μόνον τὸ πλῆθος, ἀλλὰ καὶ	τὴν	σύγκλητον αὐτὴν συνέβη διατραπῆναι. διὸ
[3, 100]	δὲ τῆς ὥρας ἀκμαζούσης πρὸς	τὴν	συγκομιδήν, ἄπλετον συνέβαινε καθ´ ἑκάστην
[3, 81]	πολλοὶ μὲν διὰ ῥᾳθυμίαν καὶ	τὴν	σύμπασαν ἀργίαν οὐ μόνον τὰς
[3, 64]	τόν τε στρατηγὸν αὐτῶν καὶ	τὴν	σύμπασαν δύναμιν ἐπιγνόντας τὴν παρουσίαν
[3, 116]	δὲ τὸν τούτων φόνον καὶ	τὴν	συμπλοκὴν οἱ Νομάδες ἑπόμενοι τοῖς
[3, 45]	τοιαύτην ἐποιήσαντο φιλοτιμίαν ἀμφότεροι κατὰ	τὴν	συμπλοκὴν ὥστε τῶν Ῥωμαίων καὶ
[3, 65]	μὲν πεζακοντισταὶ τὸ πρῶτον διαφυγόντες	τὴν	σύμπτωσιν τῶν ἱππέων τότε συνεπατήθησαν
[3, 100]	καλούμενον Γερούνιον χώρᾳ, πρὸς δὲ	τὴν	συναγωγὴν εὐφυῶς ἔχειν τὸ Γερούνιον,
[3, 79]	ἵππων τὰς ὁπλὰς ἀπέβαλον διὰ	τὴν	συνέχειαν τῆς διὰ τῶν πηλῶν
[3, 73]	καταλειπομένων βελῶν ἠχρειωμένων αὐτοῖς διὰ	τὴν	συνέχειαν τῆς νοτίδος. παραπλήσια δὲ
[3, 60]	καὶ τῇ λοιπῇ διαθέσει διὰ	τὴν	συνέχειαν τῶν προειρημένων πόνων οἷον
[3, 50]	τόπους, ἀποκεχωρηκότων τῶν βαρβάρων κατὰ	τὴν	συνήθειαν εἰς τὴν πόλιν. ~οὗ
[3, 1]	καὶ τὸν χρόνον ὡρισμένον καὶ	τὴν	συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον ἡγούμεθ´ εἶναι
[3, 10]	Ἀμίλκας πλεῖστα μὲν συνεβάλετο πρὸς	τὴν	σύστασιν τοῦ δευτέρου πολέμου, καίπερ
[3, 29]	σύμμαχοι, οὐδὲ μὴν προσλαβόντες εἰς	τὴν	σφετέραν πίστιν περιόψεσθαι τούτους ὑπό
[3, 63]	φεύγουσι πρόδηλον εἶναι τοῖς πλείστοις	τὴν	σωτηρίαν, παρακειμένης αὐτοῖς τῆς οἰκείας,
[3, 54]	μὴν ἀλλὰ ταύτην μὲν ὑπέφερον	τὴν	ταλαιπωρίαν, ἅτε συνήθεις ὄντες ἤδη
[3, 40]	κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν καὶ τούτους εἰς	τὴν	Τάννητος καλουμένην κώμην. τοῖς δ´
[3, 82]	τὰ ταύτης ὄρη, δεξιὰν δὲ	τὴν	Ταρσιμέννην καλουμένην λίμνην· ἅμα δὲ
[3, 78]	πλεῖον διὰ τὰς ὠφελείας, ἔκρινε	τὴν	ταχίστην ἀναζευγνύειν καὶ συνεκπληροῦν τὰς
[3, 70]	προτερήματι φιλοτίμως εἶχε πρὸς τὸ	τὴν	ταχίστην κρῖναι τὰ ὅλα. προέκειτο
[3, 80]	πρὸς τοῖς ἕλεσι κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος	τήν	τε δύναμιν ἀναλαβεῖν καὶ πολυπραγμονῆσαι
[3, 94]	τῶν πραγμάτων κατὰ τὴν ἐπιβολήν,	τήν	τε δύναμιν διεκόμισε διὰ τῶν
[3, 76]	λοιπὸν ἤδη συναγαγὼν ἐπὶ ταὐτὸ	τήν	τε πεζὴν καὶ τὴν ναυτικὴν
[3, 18]	αὐτὸν τὸν Δημήτριον. πυνθανόμενος δὲ	τήν	τε πόλιν ὀχυρὰν εἶναι καὶ
[3, 88]	χρείας. διελθὼν δὲ καὶ καταφθείρας	τήν	τε Πραιτεττιανὴν καὶ τὴν Ἀδριανὴν
[3, 100]	ταύτην, τῷ δὲ τρίτῳ μέρει	τήν	τε στρατοπεδείαν ἐτήρει καὶ τοῖς
[3, 108]	δυνάμεις καὶ συναθροίσαντες τὰ πλήθη	τήν	τε τῆς συγκλήτου γνώμην διεσάφησαν
[3, 34]	Κελτῶν βούλησιν καὶ προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων	τήν	τε τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν ὑπερβολὴν
[3, 104]	θεωρῶν ἐκ τῶν πραττομένων ᾔδει	τήν	τε τῶν ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους
[3, 70]	τὰ παρ´ αὑτῶν ὑπελάμβανε γενήσεσθαι,	τήν	τε τῶν Κελτῶν ἀθεσίαν οὐκ
[3, 34]	ἀφικομένων δὲ τῶν ἀγγέλων καὶ	τήν	τε τῶν Κελτῶν βούλησιν καὶ
[3, 4]	ἂν εἴη ταῖς προειρημέναις πράξεσι	τήν	τε τῶν κρατούντων αἵρεσιν, ποία
[3, 86]	ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν. διανύσας τε	τήν	τε τῶν Ὄμβρων καλουμένην χώραν
[3, 3]	ὕβριν ἀδήριτον μὲν σφίσι παρεσκεύασαν	τὴν	τῆς Ἀσίας ἀρχήν, ἀπέλυσαν δὲ
[3, 118]	λόγον, νομίζοντες οὐ μόνον πρὸς	τὴν	τῆς ἱστορίας σύνταξιν οἰκείαν εἶναι
[3, 118]	βουλεύεσθαι καλῶς οὐ μόνον ἀνεκτήσαντο	τὴν	τῆς Ἰταλίας δυναστείαν, νικήσαντες μετὰ
[3, 54]	μίαν ἔχων ἀφορμὴν εἰς τοῦτο	τὴν	τῆς Ἰταλίας ἐνάργειαν· οὕτως γὰρ
[3, 107]	ἀναγκάσαι μάχεσθαι τοὺς πολεμίους, καταλαμβάνει	τὴν	τῆς Κάννης προσαγορευομένης πόλεως ἄκραν.
[3, 54]	ἄκρους ἁθροιζομένης διὰ τὸ συνάπτειν	(τὴν)	τῆς Πλειάδος δύσιν, θεωρῶν τὰ
[3, 52]	δὲ φασκόντων καλῶς εἰδέναι καὶ	τὴν	τῆς πόλεως ἅλωσιν καὶ τὴν
[3, 8]	ταῦτα δ´ εἰπών φησιν μετὰ	τὴν	τῆς προειρημένης πόλεως ἅλωσιν παραγενέσθαι
[3, 48]	ἐχρῆτο ταῖς ἐπιβολαῖς. καὶ γὰρ	τὴν	τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν
[3, 34]	τοῦ στρατοπέδου προεστῶτας, ὑποδεικνύων δὲ	τὴν	τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν
[3, 82]	ἁλύσεις καὶ πέδας καὶ πᾶσαν	τὴν	τοιαύτην παρασκευήν. ὅ γε μὴν
[3, 52]	Ἕλλησιν. εὐλαβῶς δὲ διακείμενος πρὸς	τὴν	τοιαύτην πίστιν Ἀννίβας ἐξήτασε φιλοτίμως
[3, 51]	πολλὰ τῶν ὑποζυγίων. καὶ μάλιστα	τὴν	τοιαύτην ταραχὴν ἐποίουν οἱ τραυματιζόμενοι
[3, 104]	ἐγίνετο περὶ τὸν Μάρκον, σπουδάζων	τὴν	τόλμαν ἀφελέσθαι καὶ προκαταλαβεῖν αὐτοῦ
[3, 61]	τινὰς πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ, κατεπέπληκτο	τὴν	τόλμαν καὶ τὸ παράβολον τἀνδρός.
[3, 93]	ὅλοις πέρας ἐπιθήσειν διὰ τὴν	τῶν	τόπων εὐκαιρίαν. καὶ δὴ περὶ
[3, 11]	Ἀντίοχον, βουλόμενοι μὴ λανθάνειν σφᾶς	τὴν	τοῦ βασιλέως προαίρεσιν. οἱ δὲ
[3, 98]	κατὰ μὲν τὴν δόξαν καὶ	τὴν	τοῦ βίου περίστασιν οὐδενὸς δεύτερος
[3, 106]	διὰ τὴν ἐντολὴν καὶ διὰ	τὴν	τοῦ καιροῦ περίστασιν, ἀκροβολισμοὶ δὲ
[3, 64]	ὑπάρχουσαν. πάντων δὲ καὶ διὰ	τὴν	τοῦ λέγοντος πίστιν καὶ διὰ
[3, 64]	πρὸς Καρχηδονίους κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον ἔχειν	τὴν	τοῦ νικᾶν ἐλπίδα, καὶ καθόλου
[3, 66]	προσῆγε διὰ τῶν πεδίων ἐπὶ	τὴν	τοῦ Πάδου γέφυραν, σπεύδων φθάσαι
[3, 32]	γράφουσιν ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι καὶ	τὴν	τοῦ πολέμου τοῦ σύμπαντος οἰκονομίαν
[3, 43]	μετὰ κραυγῆς, διαγωνιζομένων δὲ πρὸς	τὴν	τοῦ ποταμοῦ βίαν, τῶν δὲ
[3, 49]	τῆς τῶν Καρχηδονίων παραγενόμενος ἐπὶ	τὴν	τοῦ ποταμοῦ διάβασιν καὶ καταλαβὼν
[3, 14]	Τάγον καλούμενον ποταμὸν καὶ περὶ	τὴν	τοῦ ποταμοῦ διάβασιν συστησαμένου τὸν
[3, 103]	τῶν δυνάμεων ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ	τὴν	τοῦ προεστῶτος εὐλάβειαν γεγονέναι. διὸ
[3, 61]	ἡμέραις ὀλίγαις αὐτὸν ἀπέλιπε περὶ	τὴν	τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν, καὶ συλλογιζόμενος
[3, 41]	ἔχων τὸ Σαρδόνιον πέλαγος, ἐπὶ	τὴν	τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν. ὁ δὲ
[3, 39]	ἑξακοσίους) καὶ μὴν ἐντεῦθεν ἐπὶ	τὴν	τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν περὶ χιλίους
[3, 35]	τῶν Πυρηναίων λεγομένων ὀρῶν ἐπὶ	τὴν	τοῦ Ῥοδανοῦ καλουμένου ποταμοῦ διάβασιν,
[3, 68]	γεγονός, ἀλλ´ οἱ μὲν ᾐτιῶντο	τὴν	τοῦ στρατηγοῦ προπέτειαν, οἱ δὲ
[3, 9]	δεῖν οὐκ ἐν μικρῷ προσλαμβάνεσθαι	τὴν	τοῦ συγγραφέως πίστιν, οὐκ αὐτοτελῆ
[3, 4]	εὐγενῶς αὐτὰς ἀναδέξωνται, πολλάκις εἰς	τὴν	τοῦ συμφέροντος περιπεπτωκέναι μερίδα, προσθετέον
[3, 70]	ὅμως δὲ βουλόμενος προσλαβέσθαι καὶ	τὴν	τοῦ συνάρχοντος γνώμην ἐποιεῖτο λόγους
[3, 105]	σημείας ἀνεχώρουν καὶ κατέφευγον ὑπὸ	τὴν	τούτων ἀσφάλειαν, πολλοὺς μὲν ἀπολελωκότες
[3, 40]	στρατόπεδα κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστελλον ἐπὶ	τὴν	τούτων βοήθειαν, ἡγεμόνα συστήσαντες ἑξαπέλεκυν,
[3, 78]	τῇ παρ´ αὑτῶν χώρᾳ λαμβάνειν	τὴν	τριβήν, σπεύδοντας δὲ καὶ μετεώρους
[3, 60]	τοιούτων τόπων δαψιλῆ τὰ πρὸς	τὴν	τροφὴν οἷοί τ´ ἦσαν, ἅ
[3, 63]	γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα καὶ καιρὸν	τὴν	τύχην συγκεκλεικέναι καὶ παραπλήσια τοῖς
[3, 49]	τοὺς ὑπεναντίους διὰ Τυρρηνίας πρὸς	τὴν	τῶν Ἄλπεων ὑπερβολήν. Ἀννίβας δὲ
[3, 98]	τε τὴν ὀχυρότητα καὶ διὰ	τὴν	τῶν ἀπολειπομένων ἐπ´ αὐτῆς ἀνδρῶν
[3, 22]	τοὺς πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους μετὰ	τὴν	τῶν βασιλέων κατάλυσιν, ὑφ´ ὧν
[3, 103]	κατάπληξιν τῶν στρατοπέδων μὴ παρὰ	τὴν	τῶν δυνάμεων ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ
[3, 52]	τὴν τῆς πόλεως ἅλωσιν καὶ	τὴν	τῶν ἐγχειρησάντων αὐτὸν ἀδικεῖν ἀπώλειαν,
[3, 44]	τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ πρὸς	τὴν	τῶν ἐλεφάντων διάβασιν προεχειρίσατο τοὺς
[3, 7]	προειρημένων καιρῶν. πρόφασιν δ´ ἡγητέον	τὴν	τῶν Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν, ἣν ἐκεῖνοι
[3, 84]	καὶ συνάπτειν πρὸς αὐτὸν ἤδη	τὴν	τῶν ἐναντίων πρωτοπορείαν ἀποδοὺς τὰ
[3, 97]	οἰκοῦντας τῶν Ἰβήρων ἧκον πρὸς	τὴν	τῶν Ζακανθαίων πόλιν, ἀποσχόντες σταδίους
[3, 98]	κυριεύοντας τῶν ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι δὲ	τὴν	τῶν Ἰβήρων πάντων πρὸς Καρχηδονίους
[3, 42]	ἡθροίσθη βαρβάρων χάριν τοῦ κωλύειν	τὴν	τῶν Καρχηδονίων διάβασιν. εἰς οὓς
[3, 74]	καὶ πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείναντες διέκοψαν	τὴν	τῶν Καρχηδονίων τάξιν. θεωροῦντες δὲ
[3, 68]	τοῦ στρατηγοῦ προπέτειαν, οἱ δὲ	τὴν	τῶν Κελτῶν ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι διὰ
[3, 34]	ἀρετήν, εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ	τὴν	τῶν Κελτῶν εὔνοιαν καὶ συμμαχίαν.
[3, 96]	καταπλεύσας τῆς Λιβύης ὡς ἐπὶ	τὴν	τῶν Κερκινητῶν νῆσον καὶ λαβὼν
[3, 64]	τοῦ λέγοντος πίστιν καὶ διὰ	τὴν	τῶν λεγομένων ἀλήθειαν ἐκθύμως ἐχόντων
[3, 19]	ἐγχειρήσας μετὰ τῆς Φιλίππου γνώμης	τὴν	τῶν Μεσσηνίων πόλιν εἰκῇ καὶ
[3, 1]	ἐκ τῶν κατὰ μέρος πρὸς	τὴν	τῶν ὅλων ἐπιστήμην, ἀρίστην ἡγούμενοι
[3, 71]	πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε καὶ περὶ	τὴν	τῶν ὅπλων καὶ τῶν ἵππων
[3, 48]	εἰς ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι, καὶ	τὴν	τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα πρὸς Ῥωμαίους
[3, 31]	ἀναγκαίαν εἶναί φημι διὰ ταῦτα	τὴν	τῶν παρεληλυθότων ἐπίγνωσιν. πῶς γὰρ
[3, 116]	παρέδωκε τοῖς Νομάσιν, πρὸς δὲ	τὴν	τῶν πεζῶν μάχην ἡγεῖτο, σπεύδων
[3, 86]	τῶν Ὄμβρων καλουμένην χώραν καὶ	τὴν	τῶν Πικέντων ἧκεν δεκαταῖος πρὸς
[3, 59]	χώραις συγκυροῦσαν θάλατταν, ἵνα διορθωσάμενοι	τὴν	τῶν προγεγονότων ἄγνοιαν ἐν τούτοις
[3, 31]	δ´ ἴσως φήσαιμ´ ἂν εἶναι	τὴν	τῶν προγεγονότων ἐπιστήμην· εἰ δὲ
[3, 51]	θόρυβος ἐξ ἀμφοῖν ηὔξετο διὰ	τὴν	τῶν προειρημένων κραυγὴν καὶ συμπλοκήν.
[3, 109]	πρόσθεν μαχόμενος ἢ ζῶν ἐπιδεῖν	τὴν	τῶν προειρημένων ὕβριν καὶ καταφθοράν;
[3, 4]	τὰ ὅλα καὶ πεσεῖν εἰς	τὴν	τῶν Ῥωμαίων ἐξουσίαν ἕως τῆς
[3, 18]	ἐπιτρέποντες καὶ διδόντες αὑτοὺς εἰς	τὴν	τῶν Ῥωμαίων πίστιν. ὁ δὲ
[3, 30]	Ἀννίβαν καιρῶν ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς εἰς	τὴν	τῶν Ῥωμαίων πίστιν. σημεῖον δὲ
[3, 99]	ἀποκαταστάσεως τιθεὶς ὑπὸ τὴν ὄψιν	τὴν	τῶν Ῥωμαίων πρᾳότητα καὶ μεγαλοψυχίαν
[3, 89]	ἐν τῷ νικᾶν· περὶ δὲ	τὴν	τῶν Ῥωμαίων στρατιὰν τἀναντία τούτοις
[3, 82]	Φαισόλαν τόπων καὶ μικρὸν ὑπεράρας	τὴν	τῶν Ῥωμαίων στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν εἰς
[3, 99]	μετάθεσιν πολλοὺς Ἰβήρων παρώρμησε πρὸς	τὴν	τῶν Ῥωμαίων φιλίαν. Βώστωρ δὲ
[3, 13]	δῆμον μιᾷ γνώμῃ κυρίαν ἐποίησαν	τὴν	τῶν στρατοπέδων αἵρεσιν. Ἀννίβας δὲ
[3, 93]	τοῖς ὅλοις πέρας ἐπιθήσειν διὰ	τὴν	τῶν τόπων εὐκαιρίαν. καὶ δὴ
[3, 50]	αὐτοῖς Γαλατῶν χάριν τοῦ κατασκέψασθαι	τὴν	τῶν ὑπεναντίων ἐπίνοιαν καὶ τὴν
[3, 115]	ἐκθυμίαν ἑπόμεναι τούτοις διέκοψαν ῥᾳδίως	τὴν	τῶν ὑπεναντίων τάξιν, ἅτε δὴ
[3, 112]	τὸν χάρακα προσπιπτόντων καὶ διακωλυόντων	τὴν	ὑδρείαν, ὅ τε Γάιος ἔτι
[3, 34]	ἀνδρῶν τόλμαν, καὶ τὸ μέγιστον,	τὴν	ὑπάρχουσαν δυσμένειαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ
[3, 40]	μὲν ἦν Γάιος Λυτάτιος ὁ	τὴν	ὕπατον ἀρχὴν εἰληφώς, οἱ δὲ
[3, 50]	Γαλατῶν χάριν τοῦ κατασκέψασθαι τὴν	τῶν	ὑπεναντίων ἐπίνοιαν καὶ τὴν ὅλην
[3, 115]	ἑπόμεναι τούτοις διέκοψαν ῥᾳδίως τὴν	τῶν	ὑπεναντίων τάξιν, ἅτε δὴ τῶν
[3, 13]	γὰρ βαρέως μὲν ἔφερον καὶ	τὴν	ὑπὲρ Σικελίας ἧτταν, συνεπέτεινε δ´
[3, 50]	παρακειμένην πόλιν ἀπαλλάττονται, πρὸς ταύτην	τὴν	ὑπόθεσιν ἁρμοζόμενος συνεστήσατο πρᾶξιν τοιαύτην.
[3, 16]	~Διὸ καὶ πρὸς ταύτην ἁρμοζόμενοι	τὴν	ὑπόθεσιν ἡ σύγκλητος ἔκρινεν ἀσφαλίσασθαι
[3, 5]	περὶ ἡμᾶς ἀνθρώπινον, οὐκ ἀργήσειν	τὴν	ὑπόθεσιν οὐδ´ ἀπορήσειν ἀνδρῶν ἀξιόχρεων,
[3, 11]	καιρὸς ὡς ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι	τὴν	ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν ἐν αὐτοῖς. ἐν
[3, 55]	ὁπότε δὲ ταύτην διαπατήσαντες ἐπὶ	τὴν	ὑποκάτω καὶ συνεστηκυῖαν ἐπιβαῖεν, οὐκέτι
[3, 30]	ἃς ἔδει τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις	τὴν	ὑφ´ ἑκατέρων ὑπάρχειν ἀσφάλειαν, κατά
[3, 82]	ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἀπὸ τῶν κατὰ	τὴν	Φαισόλαν τόπων καὶ μικρὸν ὑπεράρας
[3, 18]	ὁμολογίαις ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν εἰς	τὴν	Φάρον ἐπ´ αὐτὸν τὸν Δημήτριον.
[3, 18]	ἀνδρωδεστάτους ἑξακισχιλίους συνέστησε τούτους εἰς	τὴν	Φάρον. ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν
[3, 26]	ὅτι καθόλου Μαμερτίνους προσέλαβον εἰς	τὴν	φιλίαν καὶ μετὰ ταῦτα δεομένοις
[3, 104]	φιλοτιμίαν καὶ τὴν ὁρμὴν καὶ	τὴν	φιλοδοξίαν τοῦ Μάρκου. διόπερ οὐ
[3, 98]	ἐκλύσειν μὲν αὐτὸν τῶν Ῥωμαίων	τὴν	φιλοτιμίαν· τοῦτο γὰρ αὐτὸ καὶ
[3, 106]	καὶ Μάρκος Ῥήγουλος ὁ μετὰ	τὴν	Φλαμινίου τελευτὴν ἐπικατασταθείς, τότε προχειρισθέντες
[3, 105]	φυλακὴν ἐπιστήσαντες λοιπὸν ἤδη πρὸς	τὴν	χειμασίαν ἀσφαλῶς ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ
[3, 25]	Δία λίθον τοιοῦτον· λαβὼν εἰς	τὴν	χεῖρα λίθον ὁ ποιούμενος τὰ
[3, 95]	καὶ ταῖς μὲν ναυσὶ παρὰ	τὴν	χέρσον ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, τοῖς
[3, 55]	ἔστι διὰ τὸ συνεχῶς ἐπιμένειν	τὴν	χιόνα καὶ θέρους καὶ χειμῶνος,
[3, 55]	καταστρατοπεδεύσας περὶ τοὺς ἐκφεύγοντας ἤδη	τὴν	χιόνα τόπους διαφῆκε πρὸς τὰς
[3, 73]	δὲ Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε	τὴν	χρείαν, ἅτε δὴ τῶν μὲν
[3, 82]	τόπους δ´ εὐφυεῖς συνεθεώρησε πρὸς	τὴν	χρείαν, ἐγίνετο πρὸς τὸ διακινδυνεύειν.
[3, 107]	ἐκ δὲ ταύτης ἀεὶ πρὸς	τὴν	χρείαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι.
[3, 95]	καὶ πᾶσαν ἀποτόμως σφίσι παρείχοντο	τὴν	χρείαν. εὐγενῶς γάρ, εἰ καί
[3, 106]	στρατηγοῖς πάντα τὰ κατεπείγοντα πρὸς	τὴν	χρείαν. οὗτοι μὲν οὖν περὶ
[3, 96]	αὐτῶν χρήματα τοῦ μὴ πορθῆσαι	τὴν	χώραν ἀπηλλάγη. κατὰ δὲ τὸν
[3, 82]	δὲ προάγων ἐπυρπόλει καὶ κατέφθειρε	τὴν	χώραν, βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι τὸν θυμὸν
[3, 22]	Λατίνῃ. ἐὰν ὡς πολέμιοι εἰς	τὴν	χώραν εἰσέλθωσιν, ἐν τῇ χώρᾳ
[3, 117]	καὶ τοὺς ἐπὶ τὰ κατὰ	τὴν	χώραν ἐρύματα συμπεφευγότας ἐκπολιορκήσαντες οἱ
[3, 77]	ὁμοίως δὲ τὰς πόλεις καὶ	τὴν	χώραν, ἣν ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολωλεκότες
[3, 88]	Λουκαρίας, οὔσης ἀποικίας Ῥωμαίων, ἐπόρθει	τὴν	χώραν. μετὰ δὲ ταῦτα καταστρατοπεδεύσας
[3, 80]	ὄχλων οὐ δυνήσεται περιορᾶν δῃουμένην	τὴν	χώραν, τὰ δὲ κατηλγηκὼς παρέσται
[3, 69]	εἰς χιλίους, προστάξας ἐπιδραμεῖν αὐτῶν	τὴν	χώραν. τῶν δὲ πραξάντων τὸ
[3, 116]	Ῥωμαίων στρατηγός, ἀνὴρ αἰσχρὰν μὲν	τὴν	ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ τὴν ἀρχὴν
[3, 88]	ἐξεθεράπευσε τὴν καχεξίαν αὐτῶν καὶ	τὴν	ψώραν, παραπλησίως δὲ καὶ τῶν
[3, 41]	τὰς ἰδίας ἐπιβολάς, ἐξέπλεον ἐπὶ	τὴν	ὡραίαν ἐπὶ τὰς προκειμένας πράξεις,
[3, 16]	τοῖς διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ	τὴν	ὡραίαν Λεύκιον τὸν Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν
[3, 78]	δυνάμεων ὁρμάς. διόπερ ἅμα τῷ	τὴν	ὥραν μεταβάλλειν πυνθανόμενος τῶν μάλιστα
[3, 81]	πρὸς γὰρ πᾶσαν ἐπιβουλήν, ἐνέδραν,	ἀπάτην	ἕτοιμος ὅ γε τοιοῦτος. διόπερ
[3, 92]	πεδία καὶ μὴ περιορᾶν τὴν	ἐπιφανεστάτην	χώραν δῃουμένην. Φάβιος δὲ μέχρι
[3, 13]	ἀφικόμενος δὲ πρὸς Ἀλθαίαν τὴν	βαρυτάτην	αὐτῶν πόλιν κατεστρατοπέδευσεν. μετὰ δὲ
[3, 60]	οὐχ ὑπακουόντων δὲ περιστρατοπεδεύσας τὴν	βαρυτάτην	πόλιν ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐξεπολιόρκησεν.
[3, 91]	κεῖσθαι συμβαίνει τὴν πασῶν ποτε	μακαριωτάτην	γεγονυῖαν πόλιν Καπύην. ἐπιεικέστατος δὲ
[3, 4]	δυναστείαν, τοῖς δ´ ἐπιγενομένοις πότερον	ἐπαινετὴν	καὶ ζηλωτὴν ἢ ψεκτὴν γεγονέναι
[3, 91]	διὰ τὸ κάλλος καὶ τὴν	ἀρετὴν	αὐτῶν. ἅμα δὲ τοῖς προειρημένοις
[3, 34]	ὑποδεικνύων δὲ τὴν τῆς χώρας	ἀρετήν,	εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ τὴν
[3, 48]	καὶ γὰρ τὴν τῆς χώρας	ἀρετήν,	εἰς ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι, καὶ
[3, 91]	τὴν Ἰταλίαν καὶ διὰ τὴν	ἀρετὴν	καὶ διὰ τὸ κάλλος καὶ
[3, 34]	σαφῶς γὰρ ἐξητάκει καὶ τὴν	ἀρετὴν	τῆς ὑπὸ τὰς Ἄλπεις καὶ
[3, 23]	δὴ καλοῦσιν Ἐμπόρια, διὰ τὴν	ἀρετὴν	τῆς χώρας. ἐὰν δέ τις
[3, 4]	οὖσιν πότερα φευκτὴν ἢ τοὐναντίον	αἱρετὴν	εἶναι συμβαίνει τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν,
[3, 94]	τῷ συμβαίνοντι καὶ κατὰ τὸν	ποιητὴν	ὀισσάμενος δόλον εἶναι, τὰ δὲ
[3, 79]	ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς ἱππεῖς.	ἐπιμελητὴν	δὲ τῆς οὐραγίας τὸν ἀδελφὸν
[3, 81]	νεὼς ἐὰν ἀφέλῃ τις τὸν	κυβερνήτην,	τὸ ὅλον αὐτανδρὶ σκάφος ὑποχείριον
[3, 10]	Ῥωμαίων πόλεμον. ἣν δὴ καὶ	τρίτην	αἰτίαν νομιστέον, λέγω δὲ τὴν
[3, 34]	αὐτῷ συνεξισταμένων, ἐπαινέσας καὶ παραγγείλας	τακτὴν	ἡμέραν, ἐν ᾗ ποιήσεται τὴν
[3, 4]	πότερον ἐπαινετὴν καὶ ζηλωτὴν ἢ	ψεκτὴν	γεγονέναι νομιστέον τὴν ἀρχὴν αὐτῶν.
[3, 4]	τοῖς μὲν νῦν οὖσιν πότερα	φευκτὴν	ἢ τοὐναντίον αἱρετὴν εἶναι συμβαίνει
[3, 69]	τῶν καιρῶν καταλαμβανομένους. τὸν δὲ	προδότην	ἐτίμησε μεγαλείως, ἐκκαλέσασθαι σπουδάζων τοὺς
[3, 35]	Ἄννωνα, τῶν δὲ Βαργουσίων καὶ	δεσπότην·	μάλιστα γὰρ τούτοις ἠπίστει διὰ
[3, 58]	μὲν γὰρ ἐπὶ πλέον τινῶν	αὐτόπτην	γενέσθαι διὰ τὸ τοὺς μὲν
[3, 100]	τὴν συγκομιδήν, ἄπλετον συνέβαινε καθ´	ἑκάστην	ἡμέραν ἁθροίζεσθαι τοῦ σίτου τὸ
[3, 109]	καὶ διαμαχόμενοι μόνον οὐ καθ´	ἑκάστην	ἡμέραν δεύτερον ἐνιαυτὸν ἤδη διατελεῖτε.
[3, 112]	συμπλοκαὶ γίνονται τῶν προκινδυνευόντων ἀν´	ἑκάστην	ἡμέραν, ὀρθὴ καὶ περίφοβος ἦν
[3, 100]	τὴν σιτολογίαν ἐξέπεμπε, προστάξας καθ´	ἑκάστην	ἡμέραν τακτὸν ἀναφέρειν μέτρον ἕκαστον
[3, 53]	τῶν σκευοφόρων ἔνια, προσπίπτοντες εὐκαίρως.	μεγίστην	δ´ αὐτῷ παρείχετο χρείαν τὰ
[3, 10]	τοῖς καιροῖς. διὸ καὶ δευτέραν,	μεγίστην	δὲ ταύτην θετέον αἰτίαν τοῦ
[3, 117]	ἑπτὰ μυριάδας, ἀπέθανον εὐγενῶς, τὴν	μεγίστην	χρείαν παρεσχημένου τοῖς Καρχηδονίοις εἰς
[3, 1]	πρὸς τὴν τῶν ὅλων ἐπιστήμην,	ἀρίστην	ἡγούμενοι τὴν ἐξ ἀμφοῖν ἐπίστασιν
[3, 78]	διὰ τὰς ὠφελείας, ἔκρινε τὴν	ταχίστην	ἀναζευγνύειν καὶ συνεκπληροῦν τὰς τῶν
[3, 70]	φιλοτίμως εἶχε πρὸς τὸ τὴν	ταχίστην	κρῖναι τὰ ὅλα. προέκειτο μὲν
[3, 8]	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν τὴν	αὐτὴν	ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι τῶν πραγμάτων.
[3, 18]	παρασκευαῖς, ἔτι δὲ τῷ δοκεῖν	αὐτὴν	ἀνάλωτον ὑπάρχειν, ταύτῃ πρῶτον ἐγχειρεῖν
[3, 63]	καθόλου τῆς τοιαύτης ἐλπίδος, τὴν	αὐτὴν	διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τῶν καθ´
[3, 5]	καὶ σπουδάσειν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν	αὐτήν.	ἐπεὶ δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν
[3, 34]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν κατοικούντων	αὐτήν,	ἔτι δὲ τὴν πρὸς τοὺς
[3, 113]	θατέρου συνάπτων τούτοις ἐπὶ τὴν	αὐτὴν	εὐθεῖαν ἐξέταττε, λαμβάνων πᾶσι τὴν
[3, 18]	καὶ πλῆθος ἀνθρώπων διαφερόντων εἰς	αὐτὴν	ἡθροῖσθαι, πρὸς δὲ καὶ ταῖς
[3, 57]	ἀργυρείων καὶ χρυσείων τῶν κατ´	αὐτὴν	Ἰβηρίαν, ὑπὲρ ὧν οἱ συγγραφεῖς
[3, 33]	τῆς Λιβύης, τινὰς δ´ εἰς	αὐτὴν	Καρχηδόνα κατέταξεν. ἀπὸ δὲ τῶν
[3, 109]	σωτηρίας ἐν ὑμῖν. ὧν ὑμεῖς	αὐτὴν	μὴ διαψεύσητε νῦν, ἀλλ´ ἀπόδοτε
[3, 118]	Ἑλληνικὰς πράξεις τὰς κατὰ τὴν	αὐτὴν	ὀλυμπιάδα γενομένας διεξιόντες ἐπιστῶμεν τοῖς
[3, 17]	νέμονται δὲ χώραν οἱ κατοικοῦντες	αὐτὴν	πάμφορον καὶ διαφέρουσαν ἀρετῇ πάσης
[3, 33]	Ἰταλίαν τόποις ἀνεστρέφετο, πάντως ἐνομίσαμεν	αὐτὴν	περί γε τῶν τοιούτων ἀξιόπιστον
[3, 111]	ποιούμενος τὸν χάρακα παρὰ τὴν	αὐτὴν	πλευρὰν τοῦ ποταμοῦ τῇ μείζονι
[3, 17]	ἐκ τοῦ κατὰ κράτος ἑλεῖν	αὐτήν.	πρῶτον μὲν γὰρ ὑπέλαβε παρελέσθαι
[3, 86]	πλῆθος, ἀλλὰ καὶ τὴν σύγκλητον	αὐτὴν	συνέβη διατραπῆναι. διὸ καὶ παρέντες
[3, 83]	ὥστε τοὺς ἐσχάτους εἶναι κατ´	αὐτὴν	τὴν εἴσοδον τὴν παρά τε
[3, 72]	τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς παραυτίκα μὲν	αὐτὴν	τὴν ἵππον ἐξαπέστελλε, προστάξας ἔχεσθαι
[3, 61]	ἐξαπεσταλκότων εἰς τὴν Λιβύην, ὡς	αὐτὴν	τὴν Καρχηδόνα πολιορκήσοντα, τὸν ἕτερον
[3, 41]	ὡς εὐθέως ἐκ κατάπλου πολιορκήσων	αὐτὴν	τὴν Καρχηδόνα. Πόπλιος δὲ κομισθεὶς
[3, 93]	παρεμβολὴν ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ὑπ´	αὐτὴν	τὴν παρώρειαν, τὴν μὲν λείαν
[3, 60]	δὲ τὴν εἰσβολὴν καταστρατοπεδεύσας ὑπ´	αὐτὴν	τὴν παρώρειαν τῶν Ἄλπεων τὰς
[3, 82]	χώρας καταφθειρομένης σχεδὸν ἕως πρὸς	αὐτὴν	τὴν Ῥώμην, αὐτῶν δὲ κατόπιν
[3, 32]	πάσας δὲ συννευούσας πρὸς τὴν	αὐτὴν	ὑπόθεσιν. ταῦτα δὴ πάντα διὰ
[3, 45]	Ῥωμαίων ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ τὴν	αὐτὴν	χρείαν ἐξαπεσταλμένοις ὑπὸ τοῦ Ποπλίου
[3, 117]	ἐγένοντο τοῦ κινδύνου, καὶ διὰ	τοιαύτην	αἰτίαν. Λεύκιος ἀπέλιπε μυρίους πεζοὺς
[3, 50]	τὴν ὑπόθεσιν ἁρμοζόμενος συνεστήσατο πρᾶξιν	τοιαύτην.	ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν προῆγεν ἐμφανῶς
[3, 41]	παρουσίαν ἐν τούτοις ἦν καὶ	τοιαύτην	εἰλήφει διέξοδον, οἵαν ἔν τε
[3, 95]	μὲν οὖν κατὰ τὴν Ἰταλίαν	τοιαύτην	εἶχε τὴν διάθεσιν. κατὰ δὲ
[3, 94]	ἐκδεξάμενοι κατεβίβασαν. Ἀννίβας μὲν οὖν	τοιαύτην	ἐκ τοῦ Φαλέρνου ποιησάμενος τὴν
[3, 45]	χρείαν ἐξαπεσταλμένοις ὑπὸ τοῦ Ποπλίου	τοιαύτην	ἐποιήσαντο φιλοτιμίαν ἀμφότεροι κατὰ τὴν
[3, 103]	τῷ διακινδυνεύειν, αἵρεσιν αὐτῷ προύτεινε	τοιαύτην,	ἢ κατὰ μέρος ἄρχειν ἢ
[3, 82]	καὶ πέδας καὶ πᾶσαν τὴν	τοιαύτην	παρασκευήν. ὅ γε μὴν Ἀννίβας
[3, 52]	εὐλαβῶς δὲ διακείμενος πρὸς τὴν	τοιαύτην	πίστιν Ἀννίβας ἐξήτασε φιλοτίμως τὴν
[3, 65]	φιλοτίμως διακειμένων πρὸς τὸν κίνδυνον,	τοιαύτην	συνέβη γενέσθαι τὴν πρώτην σύμπτωσιν
[3, 51]	τῶν ὑποζυγίων. καὶ μάλιστα τὴν	τοιαύτην	ταραχὴν ἐποίουν οἱ τραυματιζόμενοι τῶν
[3, 47]	ὁμοίως δὲ καὶ τὴν ἔρημον	τοιαύτην	τινὰ περὶ τοὺς τόπους ὑπογράψαντες
[3, 85]	ἐμβόλων ὅτι Λειπόμεθα μάχῃ μεγάλῃ“	τηλικαύτην	συνέβη γενέσθαι διατροπὴν ὥστε τοῖς
[3, 94]	καὶ πολλὰ χωριζόμενος ἐνετείλατο μὴ	τοσαύτην	ποιεῖσθαι σπουδὴν ὑπὲρ τοῦ βλάψαι
[3, 54]	στρατηγός· ἐπιγενομένης δὲ χιόνος καὶ	ταύτην	ἀδύνατον ποιούσης τὴν πορείαν, ἀπέστη
[3, 64]	κατὰ λόγον ἑώρα τὴν πρᾶξιν	ταύτην	ἀναγκαίαν μὲν οὖσαν τῇ πατρίδι,
[3, 16]	Ζακανθαίων πόλει. ~Διὸ καὶ πρὸς	ταύτην	ἁρμοζόμενοι τὴν ὑπόθεσιν ἡ σύγκλητος
[3, 61]	ὅτι Ζάκανθαν εἰλήφασιν, καὶ πρὸς	ταύτην	βεβουλευμένων τὴν ἔννοιαν, καὶ τὸν
[3, 55]	μηδέπω βάθος ἔχειν. ὁπότε δὲ	ταύτην	διαπατήσαντες ἐπὶ τὴν ὑποκάτω καὶ
[3, 33]	εὑρόντες ἐπὶ Λακινίῳ τὴν γραφὴν	ταύτην	ἐν χαλκώματι κατατεταγμένην ὑπ´ Ἀννίβου,
[3, 68]	εἰς ἔρημον τὴν στρατοπεδείαν ἐμπεσόντες	ταύτην	ἐνεπίμπρασαν. ὃ δὴ καὶ σφόδρα
[3, 114]	χρείαν τὴν ἐκ καταφορᾶς, καὶ	ταύτην	ἐξ ἀποστάσεως. ἐναλλὰξ (δὲ) ταῖς
[3, 87]	καὶ πράξεις. ὁ δὲ δικτάτωρ	ταύτην	ἔχει τὴν διαφορὰν τῶν ὑπάτων·
[3, 10]	διὸ καὶ δευτέραν, μεγίστην δὲ	ταύτην	θετέον αἰτίαν τοῦ μετὰ ταῦτα
[3, 19]	καὶ τόλμαν κεκτημένος, ἀλόγιστον δὲ	ταύτην	καὶ τελέως ἄκριτον. διὸ καὶ
[3, 55]	ἄρτι τῆς ἐπ´ ἔτους πεπτωκυίας,	ταύτην	μὲν εὐδιάκοπτον εἶναι συνέβαινε καὶ
[3, 118]	μετ´ ὀλίγους χρόνους. διόπερ ἡμεῖς	ταύτην	μὲν τὴν βύβλον ἐπὶ τούτων
[3, 54]	τῶν κρημνῶν. οὐ μὴν ἀλλὰ	ταύτην	μὲν ὑπέφερον τὴν ταλαιπωρίαν, ἅτε
[3, 101]	προσαγορεύεται δὲ Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε περὶ	ταύτην,	πρόχειρος ὢν ἐκ παντὸς τρόπου
[3, 104]	δυναμένης ἑκατέρους βλάπτειν, ἐπεβάλετο καταλαβεῖν	ταύτην.	σαφῶς δὲ γινώσκων ἐκ τοῦ
[3, 107]	προσαγορευομένης πόλεως ἄκραν. εἰς γὰρ	ταύτην	συνέβαινε τόν τε σῖτον καὶ
[3, 104]	παρέσται βοηθῶν ἐκ χειρὸς πρὸς	ταύτην	τὴν ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον.
[3, 50]	τινα παρακειμένην πόλιν ἀπαλλάττονται, πρὸς	ταύτην	τὴν ὑπόθεσιν ἁρμοζόμενος συνεστήσατο πρᾶξιν
[3, 100]	τοῖς προκεχειρισμένοις ἐπὶ τὴν οἰκονομίαν	ταύτην,	τῷ δὲ τρίτῳ μέρει τήν
[3, 106]	Ῥήγουλος ὁ μετὰ τὴν Φλαμινίου	τελευτὴν	ἐπικατασταθείς, τότε προχειρισθέντες ὑπὸ τῶν
[3, 8]	Καρχηδονίων. Ἀννίβαν δὲ κοινωνὸν καὶ	ζηλωτὴν	ἐκ μειρακίου γεγονότα τῆς ἐκείνου
[3, 4]	δ´ ἐπιγενομένοις πότερον ἐπαινετὴν καὶ	ζηλωτὴν	ἢ ψεκτὴν γεγονέναι νομιστέον τὴν
[3, 93]	τοῖς ἐλαύνουσιν, ὅταν δὲ τὴν	πρώτην	ἅπαξ ὁρμὴν λάβῃ τὰ ζῷα,
[3, 26]	τοὺς ὅρκους, ἐπεὶ ἐποιήσαντο τὴν	πρώτην	εἰς Σικελίαν διάβασιν, μήτε γεγονότος
[3, 88]	Πευκετίων) τῶν δὲ Μεσσαπίων, εἰς	πρώτην	ἐνέβαλε τὴν Δαυνίαν. ἀρξάμενος δὲ
[3, 110]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὴν μὲν	πρώτην	ἐπιφορὰν ἐδέξαντο, προθέμενοί τινας τῶν
[3, 43]	ἱκανὸν ἵππων συνδιακομίζεσθαι κατὰ τὴν	πρώτην	εὐθέως διάβασιν. οἱ δὲ βάρβαροι
[3, 6]	Καρχηδονίοις ὁ προειρημένος ἐνέστη πόλεμος,	πρώτην	μὲν ἀποφαίνουσι τὴν Ζακάνθης πολιορκίαν
[3, 65]	κίνδυνον, τοιαύτην συνέβη γενέσθαι τὴν	πρώτην	σύμπτωσιν ὥστε τοὺς ἀκοντιστὰς μὴ
[3, 33]	Ἰβηρίαν, ἐκ δ´ Ἰβηρίας εἰς	Λιβύην	διεβίβαζε στρατιώτας, ἐκδεσμεύων τὴν ἑκατέρων
[3, 41]	ναυσί, Τεβέριος δὲ Σεμπρώνιος εἰς	Λιβύην	ἑκατὸν ἑξήκοντα σκάφεσι πεντηρικοῖς. (οἷς)
[3, 40]	Ἰβηρίαν, Τεβέριον δὲ Σεμπρώνιον εἰς	Λιβύην.	ἐν ὅσῳ δ´ οὗτοι περὶ
[3, 8]	τόποις, μετὰ ταῦτα παραγενόμενον ἐπὶ	Λιβύην	ἐπιβαλέσθαι καταλύσαντα τοὺς νόμους εἰς
[3, 33]	δ´ οἱ διαβάντες εἰς τὴν	Λιβύην	Θερσῖται, Μαστιανοί, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 59]	ἡμῖν ἐν πλάνῃ τῇ κατὰ	Λιβύην	καὶ κατ´ Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ
[3, 57]	πλεῖστον λόγον ὑπὲρ τῶν κατὰ	Λιβύην	καὶ κατ´ Ἰβηρίαν τόπων οὔτε
[3, 24]	ταῖς συνθήκαις τὰ μὲν κατὰ	Λιβύην	καὶ Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν ἐξιδιαζόμενοι καὶ
[3, 35]	ἀσφάλειαν τοῖς τε κατὰ τὴν	Λιβύην	καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι,
[3, 34]	τῆς ἀσφαλείας τῶν τε κατὰ	Λιβύην	πραγμάτων καὶ τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 32]	τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν καὶ	Λιβύην	πράξεσιν ἀπὸ τῶν κατὰ Πύρρον
[3, 37]	αὐτῆς Ἀσίαν, τὸ δ´ ἕτερον	Λιβύην,	τὸ δὲ τρίτον Εὐρώπην προσαγορεύουσι.
[3, 61]	τῶν στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων εἰς τὴν	Λιβύην,	ὡς αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα πολιορκήσοντα,
[3, 40]	τῶν στρατοπέδων καὶ τὴν ἄλλην	παρασκευήν,	ἔσπευσαν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὰ
[3, 112]	ὑπεναντίων. ~Τῇ δ´ ἐχομένῃ περὶ	παρασκευὴν	καὶ θεραπείαν παρήγγειλε γίνεσθαι πᾶσι.
[3, 76]	τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἐγίνετο περὶ	παρασκευὴν	καὶ φυλακὴν τῶν ἐντὸς τοῦ
[3, 82]	πέδας καὶ πᾶσαν τὴν τοιαύτην	παρασκευήν.	ὅ γε μὴν Ἀννίβας ἅμα
[3, 9]	ἂν ἄλλην ἀρχὴν ἐποιεῖτο καὶ	παρασκευὴν	πραγμάτων, ὅσον ἐπ´ ἐκείνῳ. προκαταληφθεὶς
[3, 17]	ἑκάστοις τῶν συστρατευομένων, τὴν δὲ	κατασκευὴν	παραχρῆμα πᾶσαν ἐξέπεμψε τοῖς Καρχηδονίοις.
[3, 46]	τῶν ἐκτὸς προσήρμοζον, προτείνοντες τὴν	κατασκευὴν	τοῦ ζεύγματος εἰς τὸν πόρον.
[3, 42]	ἁρμόζουσαν ξυλείαν ἐξέλαβε πρὸς τὴν	κατασκευὴν	τῶν μονοξύλων· ἐξ ὧν ἐν
[3, 22]	λαμβάνειν πλὴν ὅσα πρὸς πλοίου	ἐπισκευὴν	ἢ πρὸς ἱερά, (ἐν πέντε
[3, 23]	ἀναγκαίων πρὸς ἱερὰ καὶ πρὸς	ἐπισκευὴν	πλοίου, ταῦτα, πάρεξ δὲ μηδὲν
[3, 45]	ἀνήγγειλαν. Πόπλιος δὲ παραυτίκα τὴν	ἀποσκευὴν	ἀναθέμενος ἐπὶ τὰς ναῦς ἀνέζευξε
[3, 79]	σφετέρας δυνάμεως, συγκαταμίξας αὐτοῖς τὴν	ἀποσκευήν,	ἵνα πρὸς τὸ παρὸν εὐπορῶσι
[3, 91]	πασῶν ποτε μακαριωτάτην γεγονυῖαν πόλιν	Καπύην.	ἐπιεικέστατος δὲ καὶ παρὰ τοῖς
[3, 91]	τὰ γὰρ πεδία τὰ κατὰ	Καπύην	ἐπιφανέστατα μέν ἐστι τῶν κατὰ
[3, 90]	ὥρμησε τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ	Καπύην	πεδία, καὶ τούτων εἰς τὸν
[3, 33]	γὰρ εὑρόντες ἐπὶ Λακινίῳ τὴν	γραφὴν	ταύτην ἐν χαλκώματι κατατεταγμένην ὑπ´
[3, 9]	ὑπομνήσεως, ἵνα μὴ πρὸς τὴν	ἐπιγραφὴν	ἀλλὰ πρὸς τὰ πράγματα βλέπωσιν.
[3, 56]	περὶ τοῦ πλήθους ἐχούσῃ τὴν	ἐπιγραφὴν	ἐπὶ Λακινίῳ διασαφεῖ. κατὰ δὲ
[3, 1]	τῆς ὑποθέσεως ἔμφασιν καὶ τὴν	περιγραφὴν	ἤδη δεδηλώκαμεν. τῶν δὲ κατὰ
[3, 57]	ἐξ αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν καὶ	τροφὴν	κομίζονται, πᾶν δὲ τοὐναντίον· οἵ
[3, 60]	τόπων δαψιλῆ τὰ πρὸς τὴν	τροφὴν	οἷοί τ´ ἦσαν, ἅ τε
[3, 93]	εἰκότων οὐκ ἔδωκε χρόνον οὐδ´	ἀναστροφὴν	ταῖς ἐπιβολαῖς αὐτῶν, ἀνακαλεσάμενος δὲ
[3, 1]	εἶναι συμβαίνει τοὺς προειρημένους πολέμους,	καταστροφὴν	δὲ καὶ συντέλειαν τὴν κατάλυσιν
[3, 47]	ἀποδεικνύουσιν ἡμῖν ἀλογιστότατον, ἅμα δὲ	καταστροφὴν	οὐ δυνάμενοι λαμβάνειν οὐδ´ ἔξοδον
[3, 19]	τελέως ἄκριτον. διὸ καὶ τὴν	καταστροφὴν	παραπλησίαν αὐτῷ συνέβη γενέσθαι τῇ
[3, 74]	ποταμὸν καὶ τὴν ἐπιφορὰν καὶ	συστροφὴν	τοῦ κατὰ κεφαλὴν ὄμβρου. τηροῦντες
[3, 105]	παρεμβολῆς διετάφρευσαν, περὶ δὲ τὴν	κορυφὴν	τοῦ καταληφθέντος λόφου χάρακα περιβαλόντες
[3, 68]	ἐξ ἐπιφανείας ἐδόξαζον κριθήσεσθαι τὴν	μάχην.	ἁθροισθέντων δὲ τῶν στρατιωτῶν κατὰ
[3, 115]	πελάσαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐποίουν οὗτοι	μάχην	ἀληθινὴν καὶ βαρβαρικήν· οὐ γὰρ
[3, 117]	κατὰ πάντα τὰ μέρη τὴν	μάχην	Ἀννίβας ἔκρινε, καὶ τότε παραβοηθήσας
[3, 84]	κώμην Τυρρηνίδα. μετὰ δὲ τὴν	μάχην	ἀποσταλέντος ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ μετὰ
[3, 68]	παρασκευὰς ἐποιεῖτο πάσας ὡς πρὸς	μάχην,	αὐτὸς δ´ ἐπιμελῶς συνήδρευε τῷ
[3, 116]	πρὸς δὲ τὴν τῶν πεζῶν	μάχην	ἡγεῖτο, σπεύδων παραβοηθῆσαι τοῖς Λίβυσι.
[3, 56]	τοῖς πολεμίοις, σπεύδων συμβαλεῖν εἰς	μάχην.	~Ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ καὶ τὴν
[3, 117]	χάρακος, ἅμα τῷ κατάρξασθαι τὴν	μάχην	κατὰ τὸ συνταχθὲν ἐπολιόρκουν οἱ
[3, 115]	τῶν πλαγίων προσπεπτωκότας ἐποιοῦντο τὴν	μάχην·	~Λεύκιος δὲ καίπερ ὢν ἐξ
[3, 65]	κονιορτὸν ἐξαιρόμενον εὐθέως συνετάττοντο πρὸς	μάχην.	ὁ μὲν οὖν Πόπλιος προθέμενος
[3, 86]	καταταχεῖν. Ἀννίβας δέ, μετὰ τὴν	μάχην	προσαγγελθείσης αὐτῷ τῆς τῶν ὑπεναντίων
[3, 86]	τριταίας οὔσης τῆς κατὰ τὴν	μάχην	προσαγγελίας, καὶ μάλιστα τότε τοῦ
[3, 14]	ἐξ ὑπερδεξίου δὲ ποιεῖσθαι τὴν	μάχην	τοὺς ἱππέας πρὸς τοὺς πεζούς.
[3, 109]	οὕτως ἑαυτοὺς παραστήσεσθε πρὸς τὴν	μάχην	ὡς τῆς πατρίδος οὐ κινδυνευούσης
[3, 10]	τὸ καταλύσασθαι Καρχηδονίους τὴν προειρημένην	ταραχὴν	ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς πόλεμον, τὸ μὲν
[3, 107]	τότε καταληφθείσης, οὐ μικρὰν συνέπεσε	ταραχὴν	γενέσθαι περὶ τὰς τῶν Ῥωμαίων
[3, 51]	ἐν ταῖς δυσχωρίαις, μεγάλην ἀπειργάζοντο	ταραχήν.	εἰς ἃ βλέπων Ἀννίβας καὶ
[3, 51]	ὑποζυγίων. καὶ μάλιστα τὴν τοιαύτην	ταραχὴν	ἐποίουν οἱ τραυματιζόμενοι τῶν ἵππων·
[3, 74]	ἀγωνιζομένοις περὶ τὰ μέσα, μεγάλην	ταραχὴν	καὶ δυσχρηστίαν συνέβαινε γίνεσθαι περὶ
[3, 19]	καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες θόρυβον καὶ	ταραχὴν	οὐ μικρὰν ἐν τοῖς Ἰλλυριοῖς
[3, 29]	τότε συμμαχοῦσι, καθάπερ ἐποιοῦντο τὴν	ἐκδοχὴν	οἱ Καρχηδόνιοι· προσέκειτο γὰρ ἂν
[3, 59]	λοιπῶν τόπων διὰ τὴν Ῥωμαίων	ὑπεροχὴν	σχεδὸν ἁπάντων πλωτῶν καὶ πορευτῶν
[3, 2]	τὴν Ἰβήρων προσλαβεῖν καὶ Κελτῶν	ἀρχήν,	ἀλλὰ τὸ τελευταῖον καὶ πρὸς
[3, 3]	σφίσι παρεσκεύασαν τὴν τῆς Ἀσίας	ἀρχήν,	ἀπέλυσαν δὲ τοὺς ἐπὶ τάδε
[3, 47]	προειρημένων ὀρῶν ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι τὴν	ἀρχὴν	ἀπὸ Μασσαλίας ἕως ἐπὶ τὸν
[3, 113]	τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ τὴν	ἀρχήν,	ἄρτι τῆς κατὰ τὸν ἥλιον
[3, 49]	τὸ συμπρᾶξαι καὶ συμπεριποιῆσαι τὴν	ἀρχὴν	αὐτῷ, ὑπήκουσε, προδήλου σχεδὸν ὑπαρχούσης
[3, 4]	ἢ ψεκτὴν γεγονέναι νομιστέον τὴν	ἀρχὴν	αὐτῶν. τὸ γὰρ ὠφέλιμον τῆς
[3, 1]	τούτου δ´ ἔχοντος καὶ τὴν	ἀρχὴν	γνωριζομένην καὶ τὸν χρόνον ὡρισμένον
[3, 6]	πολέμου, πρόφασιν δὲ τὴν δευτέραν,	ἀρχὴν	δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς
[3, 7]	πόλεις ἀλόγως καὶ ψευδῶς κατήγγελλον,	ἀρχὴν	δὲ τοῦ πολέμου τὸν Ἀντιόχου
[3, 40]	Γάιος Λυτάτιος ὁ τὴν ὕπατον	ἀρχὴν	εἰληφώς, οἱ δὲ δύο τὴν
[3, 9]	τοῖς Καρχηδονίοις, εὐθέως ἂν ἄλλην	ἀρχὴν	ἐποιεῖτο καὶ παρασκευὴν πραγμάτων, ὅσον
[3, 13]	αἵρεσιν. Ἀννίβας δὲ παραλαβὼν τὴν	ἀρχὴν	εὐθέως ὥρμησεν ὡς καταστρεψόμενος τὸ
[3, 80]	τὴν παρουσίαν τοῦ τὴν ἴσην	ἀρχὴν	ἔχοντος. ἐξ ὧν πολλοὺς αὐτὸν
[3, 5]	Ἀχαιῶν συμπολιτείας ἀποστάντων, ἅμα τὴν	ἀρχὴν	καὶ τὸ τέλος ἔσχε τὸ
[3, 20]	δ´ ἕτερον πραγμάτων καὶ κινδύνων	ἀρχὴν	μεγάλων. ἢ γὰρ τὸν στρατηγὸν
[3, 5]	ἀνεκτήσατο δι´ Ἀττάλου τὴν πατρῴαν	ἀρχήν.	ὁ δὲ Σελεύκου Δημήτριος κύριος
[3, 106]	οἱ μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο τὴν	ἀρχήν,	οἱ δὲ προϋπάρχοντες ὕπατοι, Γνάιος
[3, 70]	ἐπικαθισταμένους στρατηγοὺς φθάσαι παραλαβόντας τὴν	ἀρχήν·	οὗτος γὰρ ἦν ὁ χρόνος.
[3, 4]	καὶ χειριστὴς γεγονέναι, προήχθην οἷον	ἀρχὴν	ποιησάμενος ἄλλην γράφειν. ~ἦν δ´
[3, 116]	τὴν ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ τὴν	ἀρχὴν	τὴν αὑτοῦ τῇ πατρίδι πεποιημένος.
[3, 5]	τῆς προθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ τὴν	ἀρχὴν	τῆς αὑτῶν ὑποθέσεως. ~Ἔνιοι δὲ
[3, 110]	ἐκ τῶν ἐθισμῶν μεταλαμβάνειν τὴν	ἀρχὴν	τοὺς ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας προῆγε, βουλόμενος
[3, 87]	ἅμα δὲ τῷ δικτάτορι κατέστησαν	ἱππάρχην	Μάρκον Μινύκιον. οὗτος δὲ τέτακται
[3, 63]	αὐτοὺς ἀγῶνα καὶ καιρὸν τὴν	τύχην	συγκεκλεικέναι καὶ παραπλήσια τοῖς νῦν
[3, 116]	στρατηγός, ἀνὴρ αἰσχρὰν μὲν τὴν	ψυχὴν	ἀλυσιτελῆ δὲ τὴν ἀρχὴν τὴν
[3, 24]	εἰ μὴ ἕως τοῦ ἐφόδια	λαβεῖν	ἢ πλοῖον ἐπισκευάσαι. ἐὰν δὲ
[3, 71]	καὶ πρὸς τὸ μέλλον ἀπαρασκεύους	λαβεῖν	τοὺς ὑπεναντίους. τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 80]	κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος τήν τε δύναμιν	ἀναλαβεῖν	καὶ πολυπραγμονῆσαι τὰ περὶ τοὺς
[3, 113]	~Ὁ δὲ Γάιος ἅμα τῷ	παραλαβεῖν	τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ τὴν
[3, 32]	ὑπάρχειν τῶν ἡμετέρων ὑπομνημάτων, οὐδὲ	καταλαβεῖν	ἐξ αὐτῶν βεβαίως οὐδὲν οἷόν
[3, 104]	στρατοπεδείας δυναμένης ἑκατέρους βλάπτειν, ἐπεβάλετο	καταλαβεῖν	ταύτην. σαφῶς δὲ γινώσκων ἐκ
[3, 104]	σπουδάζων τὴν τόλμαν ἀφελέσθαι καὶ	προκαταλαβεῖν	αὐτοῦ τὴν ὁρμήν. οὔσης δέ
[3, 2]	δυναστείαν, ἔτι δὲ τὴν Ἰβήρων	προσλαβεῖν	καὶ Κελτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ
[3, 82]	δὲ καὶ τὸν ἕτερον ὕπατον	προσλαβεῖν	καὶ πᾶσιν ἐπὶ ταὐτὸ τοῖς
[3, 70]	ἀπραγούντων καὶ τὴν ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων	ἄγειν,	ἀλλὰ καινοτομήσειν τι πάλιν κατ´
[3, 78]	διότι μέλλει διά τινων ἑλῶν	ἄγειν	αὐτοὺς ὁ στρατηγός, πᾶς τις
[3, 86]	λείας γεγονὼς ἐγκρατής, ὥστε μήτ´	ἄγειν	μήτε φέρειν δύνασθαι τὸ στρατόπεδον
[3, 36]	εἰς ἀληθινὰς καὶ γνωρίμους ἐννοίας	ἄγειν	τοὺς ἀκούοντας. Πρώτη μὲν οὖν
[3, 20]	τοὺς υἱοὺς ἀπὸ δώδεκ´ ἐτῶν	ἄγειν	φασὶ τοὺς πατέρας εἰς τὸ
[3, 5]	κατεγγυηθήσεσθαι καὶ σπουδάσειν ἐπὶ τέλος	ἀγαγεῖν	αὐτήν. ἐπεὶ δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας
[3, 5]	τὸ τὴν πρόθεσιν ἐπὶ τέλος	ἀγαγεῖν.	πέπεισμαι μὲν γάρ, κἄν τι
[3, 40]	ἄλλην παρασκευήν, ἔσπευσαν ἐπὶ τέλος	ἀγαγεῖν	τὰ κατὰ τὰς ἀποικίας, οἳ
[3, 5]	καὶ κατὰ μέρος εἰς ἔννοιαν	ἀγαγεῖν	τῆς ὅλης ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας,
[3, 37]	αὐτὸν λόγον διελομένους εἰς ἐπίστασιν	ἀγαγεῖν	τοὺς ἀκούοντας. ταύτης διῃρημένης εἰς
[3, 5]	ἐντυγχάνοντας, ὥρα μνημονεύοντας τῆς προθέσεως	ἐπαναγαγεῖν	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τῆς αὑτῶν
[3, 101]	τόν τε σῖτον ὡς πλεῖστον	συναγαγεῖν,	ἵνα πάντων ᾖ κατὰ τὴν
[3, 11]	προσαξιώσαντος παιδικῶς, λαβόμενον τῆς δεξιᾶς	προσαγαγεῖν	αὐτὸν πρὸς τὸν βωμὸν καὶ
[3, 40]	ἡγεμόνα συστήσαντες ἑξαπέλεκυν, ἄλλα δὲ	συνάγειν	καὶ καταγράφειν ἐκ τῶν συμμάχων
[3, 21]	εἶναι λόγῳ περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων	διεξάγειν·	ταύτης δὲ παρεσπονδημένης ἢ τοὺς
[3, 102]	ἀπορίαν ἐνεπεπτώκει μεγάλην· οὔτε γὰρ	ἀντεξάγειν	τοῖς παρατεταγμένοις ἀξιόχρεως ἦν οὔτε
[3, 50]	δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν ἤρξαντο	προάγειν	εἰς τὰς δυσχωρίας, τότε συναθροίσαντες
[3, 60]	Ἀννίβας ἔκρινε μὴ μέλλειν ἀλλὰ	προάγειν	εἰς τοὔμπροσθεν καὶ πράττειν τι
[3, 110]	τῶν πολεμίων, ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι καὶ	προάγειν	μᾶλλον εἰς τόπους τοιούτους ἐν
[3, 110]	οὔτε μάχεσθαι κρίνων οὔτε μὴν	ἀπάγειν	ἀσφαλῶς τὴν στρατιὰν ἔτι δυνάμενος
[3, 63]	προελθὼν αὐτὸς τούτου χάριν ἔφη	παρεισάγειν	τοὺς αἰχμαλώτους, ἵν´ ἐπὶ τῶν
[3, 38]	περὶ τὴν Αἰθιοπίαν, οὐδεὶς ἔχει	λέγειν	ἀτρεκῶς ἕως τῶν καθ´ ἡμᾶς
[3, 85]	διὰ τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς,	λέγειν	δὲ τοῖς πολλοῖς ἠναγκάζοντο τὰ
[3, 29]	οὐκ ἀθετητέον, καθάπερ οἱ Καρχηδόνιοι	λέγειν	ἐθάρρουν· οὐ γὰρ προσέκειτο, καθάπερ
[3, 82]	αὐτοὺς ἐν νῷ λαμβάνειν τί	λέγειν	εἰκὸς τοὺς ἐν τῇ πατρίδι
[3, 20]	Σωσύλος οὐδὲν ἂν δέοι πλέον	λέγειν·	οὐ γὰρ ἱστορίας, ἀλλὰ κουρεακῆς
[3, 4]	ἀνδρῶν καὶ πολιτευμάτων, ἐνθάδε που	λήγειν	ἂν ἡμᾶς ἔδει καὶ καταστρέφειν
[3, 66]	πρόθεσιν καὶ φίλοι γίνεσθαι καὶ	χορηγεῖν	καὶ συστρατεύειν τοῖς Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος
[3, 71]	συνεχεῖς ἐπιπεφυκότας, ἐγίνετο πρὸς τῷ	στρατηγεῖν	τοὺς ὑπεναντίους. ἔμελλεν δ´ εὐχερῶς
[3, 47]	πάσης ἱστορίας ἀλλοτριώτατα· καὶ γὰρ	ψευδολογεῖν	καὶ μαχόμενα γράφειν αὑτοῖς ἀναγκάζονται.
[3, 27]	ἐπιτάττειν μηδ´ οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ μηδὲ	ξενολογεῖν	μηδὲ προσλαμβάνειν εἰς φιλίαν τοὺς
[3, 29]	ταῦτα προσληφθησομένων αὐτὸ τοῦτο, μήτε	ξενολογεῖν	μήτ´ ἐπιτάττειν μηδετέρους μηδὲν ἐν
[3, 101]	ἤδη κατέχειν, τὴν δὲ χώραν	σιτολογεῖν,	πρὸ δὲ τῆς πόλεως χάρακα
[3, 101]	τρίτον μέρος τῆς δυνάμεως εἴασε	σιτολογεῖν,	τὰ δὲ δύο μέρη λαβὼν
[3, 93]	ἐπιστήσας τούτοις ἕως μέν τινος	συνεργεῖν	παρεκελεύετο τοῖς ἐλαύνουσιν, ὅταν δὲ
[3, 65]	φθάσαι τὸ πρῶτον ἐκβαλόντας βέλος,	φεύγειν	δ´ ἐγκλίναντας εὐθέως διὰ τῶν
[3, 63]	πρὸς τὸ ζῆν ἐπιθυμίαν ὑπομένουσι	φεύγειν	ἢ κατ´ ἄλλον τινὰ τρόπον
[3, 84]	περὶ πλείστου ποιούμενοι, τὸ μὴ	φεύγειν	μηδὲ λείπειν τὰς τάξεις. οἱ
[3, 64]	καλῶς, ἀλλὰ πολλοὺς ἀποβαλόντας αὑτῶν	φυγεῖν	αἰσχρῶς μέχρι τῆς ἰδίας παρεμβολῆς,
[3, 51]	τοὺς δὲ λοιποὺς τρεψάμενος ἠνάγκασε	φυγεῖν	εἰς τὴν οἰκείαν, τότε δὴ
[3, 76]	ἀπέκτεινεν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἠνάγκασε	φυγεῖν	ἐπὶ τὰς ναῦς. οὗτος μὲν
[3, 111]	οὐ γὰρ ἔτι δύνανται τοῦτο	διαφυγεῖν·	καὶ μάχεσθαι προφανῶς ἐν τοῖς
[3, 66]	τοῦ τραύματος, εἰς ἀσφαλὲς ἔκρινε	δεῖν	ἀποκαταστῆσαι τὰς δυνάμεις. Ἀννίβας δὲ
[3, 63]	τὴν οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ ᾤετο	δεῖν	αὐτούς, ἀποκεκομμένης καθόλου τῆς τοιαύτης
[3, 77]	Ῥωμαίοις ὑπὲρ ἐκείνων. διόπερ ἔφη	δεῖν	αὐτούς, ἐὰν ὀρθῶς φρονῶσιν, ἀντέχεσθαι
[3, 61]	παρουσίαν τῶν πολεμίων, οἰόμενοι δὲ	δεῖν	ἀφέμενον τῶν προκειμένων κατὰ σπουδὴν
[3, 63]	παραπλήσια τοῖς νῦν ἆθλα προτεθεικέναι.	δεῖν	γὰρ ἢ νικᾶν ἢ θνήσκειν
[3, 6]	οὐδαμῶς ἂν συγχωρήσαιμι. πολλοῦ γε	δεῖν,	εἰ μὴ καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου
[3, 67]	πρὸς τοὺς Καρχηδονίους ἀπονεύειν, ἔγνω	δεῖν	εὐλαβηθῆναι τὸ μέλλον. διόπερ ἐπιγενομένης
[3, 8]	ἅλωσιν παραγενέσθαι τοὺς Ῥωμαίους, οἰομένους	δεῖν	ἢ τὸν Ἀννίβαν ἐκδιδόναι σφίσι
[3, 64]	παρεστῶτος καιροῦ τοιάδε. ἔφη γὰρ	δεῖν	καὶ μηδεμίαν μὲν εἰληφότας πεῖραν
[3, 63]	δὲ ζῶντας ἠλέουν, οὕτως ᾤετο	δεῖν	καὶ περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς
[3, 92]	τοὺς πολεμίους ἀπειληφέναι, σπεύδειν ᾤοντο	δεῖν	καὶ συνάπτειν εἰς τὰ πεδία
[3, 23]	ταῦτα, πάρεξ δὲ μηδὲν οἴονται	δεῖν	λαμβάνειν, (καὶ) κατ´ ἀνάγκην ἐν
[3, 82]	γινόμενον. διὸ καὶ τινῶν οἰομένων	δεῖν	μὴ προχείρως ἐπακολουθεῖν μηδὲ συμπλέκεσθαι
[3, 69]	κρίνειν τὰ ὅλα καὶ νομίζων	δεῖν	μηδέποτε χωρὶς προθέσεως μηδ´ ἐκ
[3, 23]	ὡς πρὸς μεσημβρίαν οὐκ οἴονται	δεῖν	οἱ Καρχηδόνιοι τοὺς Ῥωμαίους μακραῖς
[3, 9]	πιστόν. ἐγὼ δὲ φημὶ μὲν	δεῖν	οὐκ ἐν μικρῷ προσλαμβάνεσθαι τὴν
[3, 44]	προθυμίας αὐτόπται γεγόνασι. διόπερ ᾤετο	δεῖν	περὶ μὲν τῶν κατὰ μέρος
[3, 15]	πόσῳ γὰρ ἦν ἄμεινον οἴεσθαι	δεῖν	Ῥωμαίους ἀποδοῦναι σφίσι Σαρδόνα καὶ
[3, 24]	Μαστία Ταρσήιον· ὧν ἐκτὸς οἴονται	δεῖν	Ῥωμαίους μήτε λῄζεσθαι μήτε πόλιν
[3, 110]	τοὺς πέριξ τόπους οὐκ ἔφη	δεῖν	συμβάλλειν ἱπποκρατούντων τῶν πολεμίων, ἀλλ´
[3, 24]	περὶ τῆς Λατίνης· οὐκ οἴονται	δεῖν	τοὺς Καρχηδονίους ἀδικεῖν Ἀρδεάτας, Ἀντιάτας,
[3, 40]	δύο τὴν ἑξαπέλεκυν. οἰομένων δὲ	δεῖν	τούτων εἰς λόγους σφίσι συνελθεῖν,
[3, 64]	μόνον οὐ τολμῶσι κατὰ πρόσωπον	ἰδεῖν	ἡμᾶς, τίνα χρὴ διάληψιν ποιεῖσθαι
[3, 72]	τὸν καιρὸν ἐπιτηρῶν ἅμα τῷ	συνιδεῖν	διαβεβηκότας τοὺς Ῥωμαίους τὸν ποταμὸν
[3, 72]	~Ὁ δὲ Τεβέριος ἅμα τῷ	συνιδεῖν	ἐγγίζοντας τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς παραυτίκα
[3, 43]	Καρχηδονίων. Ἀννίβας δ´ ἅμα τῷ	συνιδεῖν	ἐν τῷ πέραν ἐγγίζοντας ἤδη
[3, 108]	οὐδ´ ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ	συνιδεῖν	ἐξεγένετο τοὺς πολεμίους διὰ τὸ
[3, 6]	πόλεμον, εὐμαρὲς καὶ τῷ τυχόντι	συνιδεῖν.	ἦν δὲ πρώτη μὲν ἡ
[3, 94]	τοῖς στενοῖς φυλάττοντες ἅμα τῷ	συνιδεῖν	τὰ φῶτα προσβάλλοντα πρὸς τὰς
[3, 65]	δὲ τῷ πλησιάζειν αὑτοῖς καὶ	συνιδεῖν	τὸν κονιορτὸν ἐξαιρόμενον εὐθέως συνετάττοντο
[3, 109]	τεθνάναι πρόσθεν μαχόμενος ἢ ζῶν	ἐπιδεῖν	τὴν τῶν προειρημένων ὕβριν καὶ
[3, 93]	εὐθέως ἐξῆγε τοὺς λειτουργοὺς καὶ	προσδεῖν	ἐκέλευσε πρὸς τὰ κέρατα τοῖς
[3, 92]	ἐν καλῷ τοὺς πολεμίους ἀπειληφέναι,	σπεύδειν	ᾤοντο δεῖν καὶ συνάπτειν εἰς
[3, 104]	τὰς προνομὰς ἐκπορευομένων, ἅμα τῷ	διαυγάζειν	κατελάμβανε τοῖς εὐζώνοις τὸν λόφον.
[3, 98]	τοῦτο γὰρ αὐτὸ καὶ μάλιστα	σπουδάζειν	ἐκείνους πρᾶξαι, κυριεύοντας τῶν ὁμήρων·
[3, 26]	μάλιστα δοκοῦντες περὶ τὰ κοινὰ	σπουδάζειν	ἠγνόουν— ἀλλὰ πόθεν ἢ πῶς
[3, 2]	πόλεμον ἠνάγκασαν αὐτοὺς ἀποστῆναι τοῦ	παραγωγιάζειν	τοὺς πλέοντας εἰς τὸν Πόντον.
[3, 65]	ἀλλήλων δυνάμεις. ἅμα δὲ τῷ	πλησιάζειν	αὑτοῖς καὶ συνιδεῖν τὸν κονιορτὸν
[3, 59]	ἐν τοιούτοις καιροῖς, ἐπαινεῖν καὶ	θαυμάζειν	αὐτοὺς δίκαιον. ἐν δὲ τοῖς
[3, 57]	αὐτῶν ἐξηγήσασθαι. διόπερ οὐ χρὴ	θαυμάζειν	οὐδ´ ἐν τοῖς ἑξῆς, ἐὰν
[3, 33]	καὶ ἕνα. Οὐ χρὴ δὲ	θαυμάζειν	τὴν ἀκρίβειαν τῆς ἀναγραφῆς, εἰ
[3, 106]	ποιεῖσθαι καὶ συνεχεστάτους χάριν τοῦ	γυμνάζειν	καὶ παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς τοὺς νέους
[3, 22]	κατενεχθῇ, μὴ ἐξέστω αὐτῷ μηδὲν	ἀγοράζειν	μηδὲ λαμβάνειν πλὴν ὅσα πρὸς
[3, 106]	συνεχεστάτους χάριν τοῦ γυμνάζειν καὶ	παρασκευάζειν	εὐθαρσεῖς τοὺς νέους πρὸς τοὺς
[3, 101]	δὲ τοῖς σιτολογοῦσι τὴν ἀσφάλειαν	παρασκευάζειν.	μετὰ δὲ ταῦτα, γεωλόφου τινὸς
[3, 33]	πόλεις, βουλόμενος ἑτοίμους καὶ προθύμους	παρασκευάζειν	πρὸς τὸ μέλλον. δεύτερον δ´
[3, 90]	καὶ δυεῖν ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες,	ἐγγίζειν	γε μὴν καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς
[3, 86]	τοῖς ὅλοις ἤδη τὸ μὲν	συνεγγίζειν	τῇ Ῥώμῃ κατὰ τὸ παρὸν
[3, 77]	ἀπαλλοτριοῦν τῆς πρὸς Ῥωμαίους εὐνοίας,	ἐρεθίζειν	δὲ τοὺς δοκοῦντας πόλεσιν ἢ
[3, 60]	συνέχειαν τῶν πόνων. οὔτε (γὰρ)	διακομίζειν	εἰς τοσαύτας μυριάδας διὰ τοιούτων
[3, 66]	τὴν διάβασιν Ἀσδρούβᾳ μὲν ἐπέταξεν	διακομίζειν	τὸ πλῆθος, αὐτὸς δὲ διαβὰς
[3, 69]	προαιρέσεως πρὸς τὸ μὴ δεδιότας	ἀπελπίζειν	τὴν παρ´ αὐτοῦ σωτηρίαν τοὺς
[3, 101]	ἐπὶ τὴν νομὴν τῶν θρεμμάτων	ἀπομερίζειν	τοὺς δ´ ἐπὶ τὴν σιτολογίαν,
[3, 8]	ἤδη τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	χειρίζειν	κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν, οὐ
[3, 106]	ἀνδρωδῶς καὶ νουνεχῶς ἐδόκουν ἕκαστα	χειρίζειν.	~Τὸν μὲν οὖν χειμῶνα καὶ
[3, 24]	Ῥωμαίους μηδ´ ἐμπορεύεσθαι μηδὲ πόλιν	κτίζειν.	ἐὰν δὲ Καρχηδόνιοι λάβωσιν ἐν
[3, 24]	Ῥωμαίους μήτε λῄζεσθαι μήτε πόλιν	κτίζειν.	εἰσὶ δὲ τοιαίδε τινές· ἐπὶ
[3, 12]	χρὴ τῶν τοιούτων οὐδενὸς μᾶλλον	φροντίζειν	ὡς τοῦ μὴ λανθάνειν τὰς
[3, 71]	εἰδότες ὅτι καὶ πρὸς τὸ	λαθεῖν	καὶ πρὸς τὸ μηδὲν παθεῖν
[3, 99]	ποιησάμενος τὴν ἔξοδον, ὡς θέλων	λαθεῖν,	παραπορευθεὶς τὸν χάρακα τῶν πολεμίων
[3, 32]	γραφόντων καθόλου δυνατὸν ἐπιγνῶναι καὶ	μαθεῖν,	διὰ δὲ τῶν τοὺς πολέμους
[3, 58]	διὰ λόγου τι γνῶναι καὶ	μαθεῖν	διὰ τὸ τῆς φωνῆς ἐξηλλαγμένον.
[3, 32]	οὐδέν, ἀλλ´ ὅσῳ διαφέρει τὸ	μαθεῖν	τοῦ μόνον ἀκοῦσαι, τοσούτῳ καὶ
[3, 59]	εἰληφότων εἰς τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ	φιλομαθεῖν	περὶ τῶν προειρημένων, δέον ἂν
[3, 94]	ἡλίκην ὑπὲρ τοῦ μηδὲν αὐτοὺς	παθεῖν	δεινόν. ὧν οὐδὲ μικρὸν ἐν
[3, 63]	ἐκ δὲ τοῦ μαχομένους τι	παθεῖν,	διαγωνιζομένους ἕως τῆς ἐσχάτης ἀναπνοῆς
[3, 52]	ταῦτα, βουλόμενοι μήτε ποιῆσαι μήτε	παθεῖν	μηδὲν δυσχερές, ὑπισχνουμένων δὲ καὶ
[3, 71]	λαθεῖν καὶ πρὸς τὸ μηδὲν	παθεῖν	τοὺς ἐνεδρεύσαντας εὐφυέστεροι τυγχάνουσιν ὄντες
[3, 7]	πᾶν δὲ καὶ πρᾶξαι καὶ	παθεῖν	ὑπέστησαν διὰ τὴν ἐπιγενομένην ὀργὴν
[3, 88]	τι κατὰ θάλατταν κινῶνται Καρχηδόνιοι,	βοηθεῖν	ἀεὶ τοῖς ὑποπίπτουσι καιροῖς, αὐτὸς
[3, 84]	σχήματι κατακοπῆναι, μὴ δυναμένους αὑτοῖς	βοηθεῖν,	ἀλλ´ ὡσανεὶ προδεδομένους ὑπὸ τῆς
[3, 25]	ἔγγραπτον, ποιείσθωσαν ἀμφότεροι, ἵνα ἐξῇ	βοηθεῖν	ἀλλήλοις ἐν τῇ τῶν πολεμουμένων
[3, 69]	χάρακα τῶν Ῥωμαίων, δεόμενοι σφίσι	βοηθεῖν.	Τεβέριος δὲ καὶ πάλαι ζητῶν
[3, 61]	ἀφέμενον τῶν προκειμένων κατὰ σπουδὴν	βοηθεῖν	τοῖς ἰδίοις πράγμασιν. ὁ δὲ
[3, 84]	καταφερομένων καὶ προσπιπτόντων, οὐχ οἷον	παραβοηθεῖν	ἐδύναντο πρός τι τῶν δεομένων
[3, 84]	αὐλῶνα τοὺς κατὰ πρόσωπον νικήσαντες	παραβοηθεῖν	μὲν τοῖς ἰδίοις καὶ περιίστασθαι
[3, 102]	τοῖς παρατεταγμένοις ἀξιόχρεως ἦν οὔτε	παραβοηθεῖν	τοῖς ἐπὶ τῆς χώρας διεσπαρμένοις.
[3, 74]	ἰδίων κεράτων ἐκπεπιεσμένους, τὸ μὲν	ἐπιβοηθεῖν	τούτοις ἢ πάλιν εἰς τὴν
[3, 64]	ἃς ἀπεστάλη, δεῦρο μετὰ τοιαύτης	ἐλθεῖν	σπουδῆς, εἰ μὴ καὶ λίαν
[3, 39]	σταδίους περὶ ἐννακισχιλίους, οὓς ἔδει	διελθεῖν	αὐτόν. τούτων δὴ τῶν τόπων
[3, 57]	περὶ τῶν ἁρμοζόντων τῇ πραγματείᾳ	διελθεῖν.	ἴσως γὰρ δή τινες ἐπιζητήσουσι
[3, 47]	μηδὲ πεζοὺς εὐζώνους εὐχερῶς ἂν	διελθεῖν,	ὁμοίως δὲ καὶ τὴν ἔρημον
[3, 54]	τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἐπεβάλετο	περιελθεῖν	τὰς δυσχωρίας ὁ τῶν Καρχηδονίων
[3, 6]	τὰς περὶ τὴν Ἑλλάδα ταραχὰς	ἐπανελθεῖν.	ἐξ ὧν Φίλιππος κατανοήσας καὶ
[3, 40]	δεῖν τούτων εἰς λόγους σφίσι	συνελθεῖν,	ὑπήκουσαν οἱ Βοῖοι. τῶν δ´
[3, 94]	μετ´ ὀλίγας ἡμέρας ἐπί τινας	ἀπελθεῖν	θυσίας εἰς τὴν Ῥώμην παρέδωκεν
[3, 54]	οὔτε τοῖς ὑποζυγίοις δυνατὸν ἦν	παρελθεῖν	διὰ τὴν στενότητα, σχεδὸν ἐπὶ
[3, 67]	κατακοιμισθέντων τῶν ἐν τῷ χάρακι,	παρελθεῖν	ἐάσαντες τὸ πλεῖον μέρος τῆς
[3, 40]	δρυμοῖς ἑτοιμάσαντες ἐνέδρας ἅμα τῷ	παρελθεῖν	εἰς τοὺς ὑλώδεις τόπους πανταχόθεν
[3, 6]	εὐθέως προφάσει χρώμενος ὅτι σπεύδει	μετελθεῖν	τὴν Περσῶν παρανομίαν εἰς τοὺς
[3, 16]	τῶν πρὸς Κλεομένη κινδύνων Ἀντιγόνῳ,	πορθεῖν	μὲν καὶ καταστρέφεσθαι τὰς κατὰ
[3, 82]	τινῶν οἰομένων δεῖν μὴ προχείρως	ἐπακολουθεῖν	μηδὲ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις, φυλάττεσθαι
[3, 33]	τοιούτων ἀξιόπιστον εἶναι· διὸ καὶ	κατακολουθεῖν	εἱλόμεθα τῇ γραφῇ ταύτῃ. ~Ἀννίβας
[3, 50]	νυκτὸς ἐπιγενομένης, συντάξας τὰ πυρὰ	καίειν,	τὸ μὲν πλεῖον μέρος τῆς
[3, 46]	δὲ πρὸς τὸν ῥοῦν κατέχοντες	παρακομιεῖν	καὶ περαιώσειν ἐπὶ τούτων τὰ
[3, 98]	ποταμόν, οὐ θαρρήσας δὲ τοῦτο	ποιεῖν	ἀνακεχωρηκὼς ἐστρατοπέδευε τῆς Ζακάνθης ἐν
[3, 106]	δόντες εἰς Γαλατίαν ἐξαπέστειλαν, βουλόμενοι	ποιεῖν	ἀντιπερίσπασμα τοῖς Κελτοῖς τοῖς μετ´
[3, 48]	ἀνάγκη τὸ παραπλήσιον πάσχειν καὶ	ποιεῖν	ἥρωάς τε καὶ θεοὺς ἐπιφαινομένους,
[3, 111]	πρὸς Ῥωμαίους μάχης, ἔδει τοῦτο	ποιεῖν,	καὶ μεθ´ ὑποδειγμάτων ἐγὼ πρὸς
[3, 59]	ὅπερ ἡμεῖς αὐτοί τε πειρασόμεθα	ποιεῖν,	λαβόντες ἁρμόζοντα τόπον ἐν τῇ
[3, 15]	εἰς προφάσεις ἀλόγους· ἅπερ εἰώθασι	ποιεῖν	οἱ διὰ τὰς προεγκαθημένας αὐτοῖς
[3, 21]	τοὔργον, ἢ μὴ βουλομένους τοῦτο	ποιεῖν,	ὁμολογοῦντας δὲ κοινωνεῖν (τῆς ἀδικίας
[3, 15]	Καρχηδονίους διεπέμπετο, πυνθανόμενος τί δεῖ	ποιεῖν,	ὅτι Ζακανθαῖοι πιστεύοντες τῇ Ῥωμαίων
[3, 10]	βαρυνόμενοι μέν, οὐκ ἔχοντες δὲ	ποιεῖν	οὐδὲν ἐξεχώρησαν Σαρδόνος, συνεχώρησαν δ´
[3, 84]	συνέντες τὸ γεγονὸς ἀτύχημα καὶ	ποιεῖν	οὐδὲν ὄντες ἔτι δυνατοὶ διὰ
[3, 115]	τοῦ πράγματος ὃ δέον ἦν	ποιεῖν	ὑποδεικνύντος. ἐξ οὗ συνέβη κατὰ
[3, 107]	Ῥώμην συνεχῶς ἐπυνθάνοντο τί δεῖ	ποιεῖν,	ὡς ἐὰν ἐγγίσωσι τοῖς πολεμίοις,
[3, 70]	ἐστὶν οὗτος σωτηρίας, τὸ συνεχῶς	καινοποιεῖν	ἀεὶ τὰς τῶν συμμάχων ἐλπίδας.
[3, 64]	τοὔμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς μὲν ἐπιτηδείοις	γεφυροποιεῖν	παρήγγειλε, τὰς δὲ λοιπὰς δυνάμεις
[3, 90]	κατὰ μέρος προτερημάτων κατὰ βραχὺ	σωματοποιεῖν	καὶ προσαναλαμβάνειν. εἰς ὁλοσχερῆ δὲ
[3, 91]	καταπλήξεσθαι μὲν τῷ παραλόγῳ πάντας,	ἐκθεατριεῖν	δὲ τοὺς πολεμίους φυγομαχοῦντας, αὐτοὶ
[3, 28]	τὸν καιρὸν ἐκχωρῆσαι μὲν Σαρδόνος,	ἐξενεγκεῖν	δὲ τὸ προειρημένον πλῆθος τῶν
[3, 27]	εἰς φιλίαν τοὺς ἀλλήλων συμμάχους.	ἐξενεγκεῖν	Καρχηδονίους ἐν ἔτεσιν δέκα δισχίλια
[3, 27]	τοιαύτας· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους Σαρδόνος καὶ	προσεξενεγκεῖν	ἄλλα χίλια καὶ διακόσια τάλαντα,
[3, 71]	ἐπιλεξάμενον ἐκ τῶν ἰδίων τάξεων	ἥκειν	εἴς τινα τόπον (τακτὸν) ἤδη
[3, 71]	σημηνάμενος τοὺς εὐρωστοτάτους παρηγγέλκει δειπνοποιησαμένους	ἥκειν	ἐπὶ τὴν αὑτοῦ σκηνήν. παρακαλέσας
[3, 77]	συναγαγὼν παρεκάλει, φάσκων οὐκ ἐκείνοις	ἥκειν	πολεμήσων, ἀλλὰ Ῥωμαίοις ὑπὲρ ἐκείνων.
[3, 111]	τὸν κίνδυνον οὐδαμῶς μοι δοκεῖ	καθήκειν.	ὅτε μὲν γὰρ ἀπείρως διέκεισθε
[3, 52]	καὶ τὴν τῶν ἐγχειρησάντων αὐτὸν	ἀδικεῖν	ἀπώλειαν, καὶ διασαφούντων ὅτι πάρεισι
[3, 24]	οὐκ οἴονται δεῖν τοὺς Καρχηδονίους	ἀδικεῖν	Ἀρδεάτας, Ἀντιάτας, Κιρκαιίτας, Ταρρακινίτας. αὗται
[3, 84]	εἰς μυρίους καὶ πεντακισχιλίους, οὔτ´	εἴκειν	τοῖς παροῦσιν οὔτε πράττειν οὐδὲν
[3, 48]	πλεῖστον ἀνθρώπων φῦλον κατ´ αὐτὰς	οἰκεῖν	συμβαίνει τὰς Ἄλπεις, ἀλλ´ ἀγνοοῦντες
[3, 43]	δὲ τὰς πρύμνας τῶν λέμβων	ἐφέλκειν	διενοοῦντο τοὺς ἵππους νέοντας, τρεῖς
[3, 18]	ταῖς παρασκευαῖς, ἔτι δὲ τῷ	δοκεῖν	αὐτὴν ἀνάλωτον ὑπάρχειν, ταύτῃ πρῶτον
[3, 68]	γε σκήψεων πρὸς τὸ μὴ	δοκεῖν	αὐτοῖς ἧτταν εἶναι τὸ γεγονός,
[3, 9]	Σικελίας πολέμῳ τῇ ψυχῇ τῷ	δοκεῖν	αὐτὸς μὲν ἀκέραια διατετηρηκέναι τὰ
[3, 107]	χρόνοις ἀνδρωδῶς ἅμα καὶ συμφερόντως	δοκεῖν	κεχειρικέναι τὸν πρὸς Ἰλλυριοὺς πόλεμον.
[3, 106]	καὶ τὰ πρότερον αὐτοῖς συμπτώματα	δοκεῖν	οὐχ ἥκιστα γεγονέναι διὰ τὸ
[3, 92]	ἀντιπαρῆγε τοῖς πολεμίοις, ὥστε μὴ	δοκεῖν	τοῖς αὑτῶν συμμάχοις ἐκχωρεῖν τῶν
[3, 103]	δεύτερον δὲ καὶ διὰ τὸ	δοκεῖν	τὸν πρὸ τούτου χρόνον τὴν
[3, 8]	τὴν Καρχηδονίων γνώμην. οὐδένα γὰρ	εὐδοκεῖν	τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἐν Καρχηδόνι
[3, 61]	ὡς ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι καὶ	πολιορκεῖν	αὐτὸν ἤδη τινὰς πόλεις ἐν
[3, 100]	τῶν ἐπαγγελιῶν, οὐδενὸς δὲ προσέχοντος,	πολιορκεῖν	ἐπεβάλετο. ταχὺ δὲ γενόμενος κύριος
[3, 18]	ἔργα κατὰ πλείους τόπους ἤρξατο	πολιορκεῖν.	λαβὼν δὲ κατὰ κράτος ἐν
[3, 102]	τὸν χάρακα καὶ μόνον οὐ	πολιορκεῖν	τοὺς Καρχηδονίους. ὁ δ´ Ἀννίβας
[3, 63]	δεῖν γὰρ ἢ νικᾶν ἢ	θνήσκειν	ἢ τοῖς ἐχθροῖς ὑποχειρίους γενέσθαι
[3, 23]	ναυσὶ διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι	γινώσκειν	αὐτούς, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε
[3, 59]	δέον ἂν εἴη καὶ βέλτιον	γινώσκειν	καὶ ἀληθινώτερον ὑπὲρ τῶν πρότερον
[3, 32]	τῶν κατὰ μέρος γραφόντων συντάξεις	ἀναγινώσκειν	ἢ κτᾶσθαι; χωρὶς γὰρ τοῦ
[3, 33]	τὰς κατὰ μέρος πράξεις, οὐδὲ	προκαταγινώσκειν,	εἰ πεποιήκαμεν παραπλήσιον τοῖς ἀξιοπίστως
[3, 69]	στῆναι μὲν ἐκ μεταβολῆς ἠνάγκασε,	διώκειν	δὲ καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις
[3, 33]	δὲ Ῥωμαίου φήσαντος τὸν πόλεμον	ἐκβαλεῖν,	ἀνεφώνησαν ἅμα καὶ πλείους τῶν
[3, 33]	Καρχηδονίων, ὁπότερον αὐτοῖς φαίνεται, τοῦτ´	ἐκβαλεῖν	ἐκέλευσε. τοῦ δὲ Ῥωμαίου φήσαντος
[3, 11]	τὸν Ἀννίβαν, σπουδάζοντες εἰς ὑποψίαν	ἐμβαλεῖν	πρὸς τὸν Ἀντίοχον. ὃ καὶ
[3, 56]	καταστρατοπεδεύσας ἐπεῖχε τοῖς πολεμίοις, σπεύδων	συμβαλεῖν	εἰς μάχην. ~Ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ
[3, 70]	τῶν ἐνεστώτων κατὰ τοὐναντίον ἔσπευδε	συμβαλεῖν	τοῖς πολεμίοις, θέλων μὲν πρῶτον
[3, 70]	ὁρμαῖς, δεύτερον ἀνασκήτοις καὶ νεοσυλλόγοις	συμβαλεῖν	τοῖς τῶν Ῥωμαίων στρατοπέδοις, τρίτον
[3, 54]	τὴν ἔτι προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο συναθροίσας	παρακαλεῖν,	μίαν ἔχων ἀφορμὴν εἰς τοῦτο
[3, 62]	ἀλλήλοις Ἀννίβας καὶ Πόπλιος ἐπεβάλοντο	παρακαλεῖν	τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις, ἑκάτερος προθέμενος
[3, 111]	τοῖς ἡμετέροις προτερήμασι. τὸ δὲ	παρακαλεῖν	ὑμᾶς νῦν διὰ πλειόνων εὐθαρσεῖς
[3, 17]	μέλλον ἐκ τοῦ κατὰ κράτος	ἑλεῖν	αὐτήν. πρῶτον μὲν γὰρ ὑπέλαβε
[3, 87]	προσδέονται τῆς συγκλήτου πρὸς τὸ	συντελεῖν	τὰς ἐπιβολάς, οὗτος δ´ ἔστιν
[3, 78]	διόπερ ἅμα τῷ τὴν ὥραν	μεταβάλλειν	πυνθανόμενος τῶν μάλιστα τῆς χώρας
[3, 2]	ἤρξαντο κακοπραγμονεῖν καὶ τὰς χεῖρας	ἐπιβάλλειν	Φίλιππος μὲν τοῖς κατ´ Αἴγαιον
[3, 38]	κατά γε τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς	συνεπιβάλλειν	καὶ φέρειν ἐπί (τι) τῇ
[3, 110]	πέριξ τόπους οὐκ ἔφη δεῖν	συμβάλλειν	ἱπποκρατούντων τῶν πολεμίων, ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι
[3, 111]	καλεῖ τὰ πράγματα μάχεσθαι καὶ	συμβάλλειν	τοῖς πολεμίοις, εὐλαβούμενος δὲ μὴ
[3, 107]	(οἱ δ´) ἐβουλεύσαντο μάχεσθαι καὶ	συμβάλλειν	τοῖς πολεμίοις. τοῖς μὲν οὖν
[3, 41]	ἀπεβίβαζε τὰς δυνάμεις, ἀκούων μὲν	ὑπερβάλλειν	ἤδη τὰ Πυρηναῖα τὸν Ἀννίβαν
[3, 93]	τοὺς μὲν βοῦς ἐλαύνειν καὶ	προσβάλλειν	πρὸς τὰς ἀκρωρείας ἐπέταξε, τοὺς
[3, 1]	ἐπὶ τοσοῦτον ηὐξήθησαν, μετ´ ἀποδείξεως	ἐξαγγέλλειν,	βραχέα προειπόντες ὑπὲρ τῆς αὑτῶν
[3, 60]	ἃ βλέπων Ἀννίβας ἔκρινε μὴ	μέλλειν	ἀλλὰ προάγειν εἰς τοὔμπροσθεν καὶ
[3, 112]	δὴ πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ τοῦ	μέλλειν	γίνεται χρόνος· ὅταν δ´ ἅπαξ
[3, 40]	δὴ πρότερον ἦσαν εἰς Γαλατίαν	ἀποστέλλειν	προκεχειρισμένοι. τὰς μὲν οὖν πόλεις
[3, 23]	ἧς ἐπάρχουσι Καρχηδόνιοι, κατ´ ἐμπορίαν	πλεῖν	Ῥωμαίοις ἔξεστι, καὶ τὸ δίκαιον
[3, 22]	καὶ τοῖς Καρχηδονίων συμμάχοις· μὴ	πλεῖν	Ῥωμαίους μηδὲ τοὺς Ῥωμαίων συμμάχους
[3, 23]	τὰς ἄρκτους· οὗ καθάπαξ ἐπέκεινα	πλεῖν	ὡς πρὸς μεσημβρίαν οὐκ οἴονται
[3, 53]	τῶν ἀπερριφότων τὰ φορτία παραδόξως	ἀναδραμεῖν	τοῖς στίβοις ἑπόμενα καὶ συνάψαι
[3, 69]	καὶ Νομάδας εἰς χιλίους, προστάξας	ἐπιδραμεῖν	αὐτῶν τὴν χώραν. τῶν δὲ
[3, 80]	μὲν χώραν τὴν πρόσθεν πολλῆς	γέμειν	ὠφελείας, τὸν δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον
[3, 56]	τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ πραγμάτων καὶ	πολεμεῖν	ἐρρωμένως Ἀσδρούβᾳ, κατέπλευσε μετ´ ὀλίγων
[3, 6]	Ἕλληνας, ὁρμὴν ἔσχε καὶ προέθετο	πολεμεῖν	καὶ πάντα πρὸς τοῦτο τὸ
[3, 41]	πεντηρικοῖς. (οἷς) οὕτως καταπληκτικῶς ἐπεβάλετο	πολεμεῖν	καὶ τοιαύτας ἐποιεῖτο παρασκευὰς ἐν
[3, 11]	τοῖς Αἰτωλοῖς καὶ πρόθυμον ὄντα	πολεμεῖν	Ῥωμαίοις, ἐθεράπευον τὸν Ἀννίβαν, σπουδάζοντες
[3, 14]	Ἴβηρος ποταμοῦ ῥᾳδίως πρὸς αὐτοὺς	ἀντοφθαλμεῖν	ἐτόλμα πλὴν Ζακανθαίων. ταύτης δὲ
[3, 64]	παράλογον, εἰ τολμῶσι Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις	ἀντοφθαλμεῖν,	πολλάκις μὲν ὑπ´ αὐτῶν ἡττημένοι,
[3, 27]	ἀλλήλων ἐπαρχίαις μηδὲν ἐπιτάττειν μηδ´	οἰκοδομεῖν	δημοσίᾳ μηδὲ ξενολογεῖν μηδὲ προσλαμβάνειν
[3, 95]	ποταμοῦ συμβαίνει τὸν τῶν ὑπεναντίων	ὁρμεῖν	στόλον, ἀνήγετο κατὰ σπουδήν, βουλόμενος
[3, 44]	περὶ μὲν τῶν κατὰ μέρος	ῥᾳθυμεῖν,	ὡς αὐτῷ μελόντων, πειθαρχοῦντας δὲ
[3, 62]	τὸν μὲν νικήσαντα τὰ προκείμενα	λαμβάνειν	ἆθλα, τὸν δ´ ἡττηθέντα τῶν
[3, 63]	ἐλπίδα κατὰ μηδένα τρόπον ἠξίου	λαμβάνειν	ἐν νῷ. τούτῳ γὰρ χρησαμένων
[3, 23]	πάρεξ δὲ μηδὲν οἴονται δεῖν	λαμβάνειν,	(καὶ) κατ´ ἀνάγκην ἐν πένθ´
[3, 47]	ἅμα δὲ καταστροφὴν οὐ δυνάμενοι	λαμβάνειν	οὐδ´ ἔξοδον τοῦ ψεύδους θεοὺς
[3, 22]	ἐξέστω αὐτῷ μηδὲν ἀγοράζειν μηδὲ	λαμβάνειν	πλὴν ὅσα πρὸς πλοίου ἐπισκευὴν
[3, 78]	ἐν τῇ παρ´ αὑτῶν χώρᾳ	λαμβάνειν	τὴν τριβήν, σπεύδοντας δὲ καὶ
[3, 82]	παρεκάλει δ´ αὐτοὺς ἐν νῷ	λαμβάνειν	τί λέγειν εἰκὸς τοὺς ἐν
[3, 48]	πρώτας ὑποθέσεις ψευδεῖς καὶ παραλόγους	λαμβάνειν,	τούς τε συγγραφέας ἀνάγκη τὸ
[3, 63]	καὶ περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς	διαλαμβάνειν	καὶ πάντας ἰέναι πρὸς τοὺς
[3, 8]	τοὺς Καρχηδονίους ἢ τὸν πόλεμον	ἀναλαμβάνειν.	εἰ δέ τις ἔροιτο τὸν
[3, 90]	προτερημάτων κατὰ βραχὺ σωματοποιεῖν καὶ	προσαναλαμβάνειν.	εἰς ὁλοσχερῆ δὲ κρίσιν ἐξ
[3, 93]	τῶν ὑπερδεξίων ἀντέχεσθαι τόπων καὶ	προκαταλαμβάνειν	τὰς ἀκρωρείας, ἵνα παραβοηθῶσι καὶ
[3, 110]	παρὰ μίαν ἐκ τῶν ἐθισμῶν	μεταλαμβάνειν	τὴν ἀρχὴν τοὺς ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας
[3, 27]	οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ μηδὲ ξενολογεῖν μηδὲ	προσλαμβάνειν	εἰς φιλίαν τοὺς ἀλλήλων συμμάχους.
[3, 29]	γὰρ ἂν ἤτοι τὸ μὴ	προσλαμβάνειν	ἑτέρους συμμάχους παρὰ τοὺς ὑπάρχοντας
[3, 29]	τὴν ἐξουσίαν σφῶν αὐτῶν τοῦ	προσλαμβάνειν	κατὰ καιρούς, ἄν τινες ἐπιτήδειοι
[3, 15]	μέλλον, ἅμα δὲ βουλόμενοι μὴ	λανθάνειν	Ῥωμαίους τὴν γινομένην εὔροιαν Καρχηδονίοις
[3, 11]	πρεσβευτὰς πρὸς Ἀντίοχον, βουλόμενοι μὴ	λανθάνειν	σφᾶς τὴν τοῦ βασιλέως προαίρεσιν.
[3, 12]	μᾶλλον φροντίζειν ὡς τοῦ μὴ	λανθάνειν	τὰς προαιρέσεις τῶν διαλυομένων τὰς
[3, 108]	παραινέσεως τοὺς πολλούς. διόπερ ἐπειρᾶτο	συνιστάνειν	ὅτι τῶν μὲν ἐν ταῖς
[3, 46]	ὑπὸ τοῦ ῥεύματος ἀπεδειλία καὶ	μένειν	ἠναγκάζετο κατὰ χώραν. καὶ τοιούτῳ
[3, 70]	διὸ καὶ τοιούτοις χρώμενος λογισμοῖς	μένειν	ἠξίου τὸν Τεβέριον ἐπὶ τῶν
[3, 109]	ἄρχοντας ἑτοίμους παρεσκευάκαμεν πρὸς τὸ	μένειν	καὶ μετέχειν τῶν αὐτῶν ἀγώνων.
[3, 6]	αὐτῶν πολεμίαν ὑπάρχουσαν οὐδεὶς ἐτόλμα	μένειν	κατὰ πρόσωπον τῶν βαρβάρων· δευτέρα
[3, 42]	εἴη τοσούτων πολεμίων ἐφεστώτων, οὔτ´	ἐπιμένειν,	μὴ πανταχόθεν προσδέξηται τοὺς ὑπεναντίους,
[3, 55]	πάντ´ ἔστι διὰ τὸ συνεχῶς	ἐπιμένειν	τὴν χιόνα καὶ θέρους καὶ
[3, 70]	τε τῶν Κελτῶν ἀθεσίαν οὐκ	ἐμμενεῖν	ἐν τῇ πίστει, τῶν Καρχηδονίων
[3, 46]	τῶν δένδρων ἐνάπτοντες, πρὸς τὸ	συμμένειν	καὶ μὴ παρωθεῖσθαι τὸ ὅλον
[3, 99]	ᾧ δεήσει τοὺς ἐκδεξομένους αὐτὸν	ὑπομένειν.	μετὰ δὲ ταῦτα παραλαβὼν τοὺς
[3, 29]	ἦν, τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μὴ	διαβαίνειν	ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους. καὶ μὴν
[3, 27]	γίνονται διομολογήσεις, ἐφ´ ᾧ μὴ	διαβαίνειν	Καρχηδονίους ἐπὶ πολέμῳ τὸν Ἴβηρα
[3, 15]	καὶ τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μὴ	διαβαίνειν	κατὰ τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου γενομένας
[3, 42]	ἐκ τῶν παρόντων ὡς οὔτε	διαβαίνειν	μετὰ βίας δυνατὸν εἴη τοσούτων
[3, 64]	δὲ Τίκινον κρίνων εἰς τοὔμπροσθεν	διαβαίνειν,	τοῖς μὲν ἐπιτηδείοις γεφυροποιεῖν παρήγγειλε,
[3, 30]	Ἀσδρούβου, καθ´ ἃς οὐκ ἔδει	διαβαίνειν	τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἐπὶ πολέμῳ
[3, 98]	ὑπ´ Ἀσδρούβου κωλύσων τοὺς Ῥωμαίους	διαβαίνειν	τὸν ποταμόν, οὐ θαρρήσας δὲ
[3, 71]	τῶν ἐναντίων χάρακι κατὰ σπουδὴν	ἐπιδιαβαίνειν	τὸν ποταμὸν καὶ προσακροβολιζομένους κινεῖν
[3, 108]	ἑωρακότας τοὺς ἀνταγωνιστὰς παρατάττεσθαι καὶ	συγκαταβαίνειν	εἰς τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους. οἱ
[3, 90]	ὁλοσχερῆ δὲ κρίσιν ἐξ ὁμολόγου	συγκαταβαίνειν	οὐδαμῶς οἷός τ´ ἦν. οὐ
[3, 89]	κίνδυνον οὐχ οἷός τ´ ἦν	συγκαταβαίνειν,	προδήλου τῆς ἐλαττώσεως ὑπαρχούσης· εἰς
[3, 25]	τὰ δὲ πληρώματα μηδεὶς ἀναγκαζέτω	ἐκβαίνειν	ἀκουσίως. Τὸν δ´ ὅρκον ὀμνύειν
[3, 43]	τῷ καπνῷ κατὰ τὸ συντεταγμένον,	ἐμβαίνειν	ἅπασιν ἅμα παρήγγελλε καὶ βιάζεσθαι
[3, 96]	αἰγιαλὸν καὶ τοῖς πληρώμασι παρήγγελλον	ἐμβαίνειν	εἰς τὰς ναῦς. ἤδη δὲ
[3, 46]	πειθαρχεῖν, εἰς δὲ τὸ ὕδωρ	ἐμβαίνειν	οὐδαμῶς ἔτι τολμώντων, ἦγον διὰ
[3, 74]	τοῦ χειμῶνος οὐκέτι δυνάμενον πορρωτέρω	προβαίνειν	ἐπανῆλθε πάλιν εἰς τὴν παρεμβολήν.
[3, 59]	περὶ τούτων ἐν τοιούτοις καιροῖς,	ἐπαινεῖν	καὶ θαυμάζειν αὐτοὺς δίκαιον. ἐν
[3, 71]	ἐπιδιαβαίνειν τὸν ποταμὸν καὶ προσακροβολιζομένους	κινεῖν	τοὺς πολεμίους, βουλόμενος ἀναρίστους καὶ
[3, 96]	οὐ πολὺ δὲ πρὸς τὸ	κλίνειν	ὥρμησαν. ἡ γὰρ ἐφεδρεία τῶν
[3, 108]	μάχης ἐξαπέστειλαν, ἐντειλάμενοι σὺν καιρῷ	κρίνειν	τὰ ὅλα γενναίως καὶ τῆς
[3, 69]	Καρχηδονίων ἀπαράσκευος ὢν πρὸς τὸ	κρίνειν	τὰ ὅλα καὶ νομίζων δεῖν
[3, 9]	συγγραφέως πίστιν, οὐκ αὐτοτελῆ δὲ	κρίνειν,	τὸ δὲ πλεῖον ἐξ αὐτῶν
[3, 22]	συνετωτάτους ἔνια μόλις ἐξ ἐπιστάσεως	διευκρινεῖν.	εἰσὶ δ´ αἱ συνθῆκαι τοιαίδε
[3, 2]	τοῦ καταλελειμμένου παιδὸς ἀρχῆς ἤρξαντο	κακοπραγμονεῖν	καὶ τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος
[3, 59]	μεγάλας ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς τὸ	πολυπραγμονεῖν	καὶ φιλομαθεῖν περὶ τῶν προειρημένων,
[3, 58]	τις τῶν Ἑλλήνων τοὺς ἐπιβεβλημένους	πολυπραγμονεῖν	τὰ κατὰ τὰς ἐσχατιὰς διὰ
[3, 20]	καὶ τοῦτο προσένειμε Ῥωμαίοις, τὸ	φρονεῖν	αὐτοὺς εὐθέως ἐκ γενετῆς. πρὸς
[3, 90]	ἐπὶ τὰς προνομὰς διὰ τὸ	καταφρονεῖν	ὑποχειρίους ἐλάμβανε καὶ κατέφθειρε τῷ
[3, 93]	πάσας καὶ τοὺς μὲν βοῦς	ἐλαύνειν	καὶ προσβάλλειν πρὸς τὰς ἀκρωρείας
[3, 93]	τὴν πορείαν, πρὸς ἣν ἐκέλευε	προσελαύνειν	τοὺς βοῦς ἐνεργῶς καὶ μετὰ
[3, 68]	ἐπιτηδείοις, ἕτοιμον δ´ ἦν παντὸς	κοινωνεῖν	ἔργου καὶ κινδύνου τοῖς περὶ
[3, 48]	τοῖς τῶν αὐτῶν ἐλπίδων μέλλουσι	κοινωνεῖν.	ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων εὐθαρσῶς
[3, 2]	τὰ κατὰ τοὺς Ἕλληνας ἐπεβάλετο	κοινωνεῖν	Καρχηδονίοις τῶν αὐτῶν ἐλπίδων, Ἀντίοχος
[3, 21]	βουλομένους τοῦτο ποιεῖν, ὁμολογοῦντας δὲ	κοινωνεῖν	(τῆς ἀδικίας καὶ συναναδέχεσθαι τὸν
[3, 60]	πεδία κατοικούντων Κελτῶν ἐσπούδαζε μὲν	κοινωνεῖν	τοῖς Καρχηδονίοις τῶν πραγμάτων κατὰ
[3, 11]	θαρρεῖν καὶ πιστεύειν, αὐτὸν συνεργὸν	ἕξειν	νομίζοντ´ ἀληθινώτατον. ἐπὰν δὲ διαλύσεις
[3, 118]	πατρίδος ἐδάφους, ὅσον οὔπω προσδοκῶντες	ἥξειν	αὐτὸν τὸν Ἀννίβαν. καὶ γὰρ
[3, 39]	χιλίους διακοσίους· ἃς ὑπερβαλὼν ἔμελλεν	ἥξειν	εἰς τὰ περὶ τὸν Πάδον
[3, 96]	Ἰταλίας προσέβαλον, πεπεισμένων τῶν ἐπιπλεόντων	συμμίξειν	ἐνθάδε τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν.
[3, 69]	τὴν παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν αὑτοῖς	ὑπάρξειν,	ἐξαποστέλλει πεζοὺς μὲν δισχιλίους, ἱππεῖς
[3, 97]	τοῖς Καρχηδονίοις καὶ τὸν πόλεμον	αὔξειν,	προχειρισάμενοι ναῦς εἴκοσι καὶ στρατηγὸν
[3, 38]	περὶ τούτων ἄλλως ἢ γράφοντας	ἀγνοεῖν	καὶ μύθους διατιθέναι νομιστέον. Ταῦτα
[3, 32]	καὶ τὸ μέγεθος τῶν βύβλων	ἀγνοεῖν	νομιστέον. πόσῳ γὰρ ῥᾷόν ἐστι
[3, 81]	τοιοῦτος. διόπερ εἴ τις δύναιτο	συννοεῖν	τὰ περὶ τοὺς πέλας ἁμαρτήματα
[3, 107]	δὲ πάντας εἰς τὸν Αἰμίλιον	ἀποβλέπειν	καὶ πρὸς τοῦτον ἀπερείδεσθαι τὰς
[3, 109]	ὑπὲρ ἧς οὐδὲ παρακαλεῖσθαι πλείω	πρέπειν	ὑμῖν ὑπολαμβάνω. τοῖς μέν γε
[3, 38]	τῇ διανοίᾳ χρὴ συνδιανεύειν καὶ	συρρέπειν	ἐπὶ τοὺς τόπους ἀεὶ τοὺς
[3, 109]	γὰρ ἄτοπον, μᾶλλον δ´ ὡς	εἰπεῖν	ἀδύνατον, ἐν μὲν τοῖς κατὰ
[3, 100]	τῶν δὲ συναγόντων ὡς ἔπος	εἰπεῖν	ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ τῆς ὥρας
[3, 31]	περὶ τῶν κοινῶν τολμήσαι τοῦτ´	εἰπεῖν	ἄνθρωπος ὢν διὰ τό, κἂν
[3, 72]	καὶ τῶν ἵππων σχεδὸν ὡς	εἰπεῖν	ἁπάντων ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων, τὸ μὲν
[3, 49]	καὶ δυσέμβολα καὶ σχεδὸν ὡς	εἰπεῖν	ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν ἀφικόμενος καὶ
[3, 8]	τὴν ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί ἂν	εἰπεῖν	ἔχοι πρὸς αὐτά; δῆλον γὰρ
[3, 85]	διόπερ ἅμα τῷ τὸν στρατηγὸν	εἰπεῖν	τοῖς ὄχλοις ἀπὸ τῶν ἐμβόλων
[3, 81]	πραγματικῶς· ~οὐ γὰρ εἰκὸς ἄλλως	εἰπεῖν,	ὡς εἴ τις οἴεται κυριώτερόν
[3, 84]	ποιούμενοι, τὸ μὴ φεύγειν μηδὲ	λείπειν	τὰς τάξεις. οἱ δὲ κατὰ
[3, 58]	πολλοῖς δὲ τῶν πλείστων διημαρτηκότων,	παραλείπειν	μὲν οὐδαμῶς καθήκει, ῥητέον δέ
[3, 32]	τὸ τὰς καταλλήλους τῶν πράξεων	παραλείπειν,	ὧν ἐκ παραθέσεως συνθεωρουμένων καὶ
[3, 21]	ἀναγκαῖον εἶναι δοκεῖ τὸ μὴ	παραλιπεῖν	ἄσκεπτον τοῦτο τὸ μέρος, ἵνα
[3, 12]	φύσιν υἱὸν Ἀννίβαν ὥστε μὴ	καταλιπεῖν	ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας μὲν οὖν
[3, 35]	βουλόμενος αὐτούς τε τούτους εὔνους	ἀπολιπεῖν,	τοῖς τε λοιποῖς ὑποδεικνύων ἐλπίδα
[3, 40]	ποταμὸν μετὰ τῆς δυνάμεως, προεχειρίσαντο	πέμπειν	μετὰ στρατοπέδων Πόπλιον μὲν Κορνήλιον
[3, 81]	τοὺς ὑπὲρ τῶν ὅλων προεστῶτας	σκοπεῖν	οὐχ ὅπου τι τοῦ σώματος
[3, 102]	ἐπαφῆκε τοῖς προνομεύουσι, παραγγείλας μηδένα	ζωγρεῖν.	Ἀννίβας δὲ τούτου συμβάντος εἰς
[3, 84]	ἐξαίροντες τὰς χεῖρας καὶ δεόμενοι	ζωγρεῖν	καὶ πᾶσαν προϊέμενοι φωνὴν τὸ
[3, 20]	αἰσχύνην ἅμα καὶ βλάβην ἐδόκει	φέρειν	δεξαμένοις τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ δ´
[3, 86]	ἐγκρατής, ὥστε μήτ´ ἄγειν μήτε	φέρειν	δύνασθαι τὸ στρατόπεδον τὰς ὠφελείας,
[3, 33]	αὐτοῖς ἔφη καὶ τὴν εἰρήνην	φέρειν·	ἐκβαλὼν οὖν, ὁπότερον ἂν κελεύσωσιν,
[3, 38]	τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς συνεπιβάλλειν καὶ	φέρειν	ἐπί (τι) τῇ διανοίᾳ τὸ
[3, 98]	εὔνοιαν καὶ πίστιν πολύ τι	διαφέρειν	δοκῶν τῶν ἄλλων. οὗτος θεωρῶν
[3, 32]	καὶ τὴν ἡμετέραν ἱστορίαν ὑπολαμβάνω	διαφέρειν	τῶν ἐπὶ μέρους συντάξεων. ~Οἱ
[3, 100]	προστάξας καθ´ ἑκάστην ἡμέραν τακτὸν	ἀναφέρειν	μέτρον ἕκαστον τοῖς ἰδίοις, ἐπιβολὴν
[3, 69]	μεθ´ ἑαυτοῦ προῆγε, δεῖγμα βουλόμενος	ἐκφέρειν	τῆς σφετέρας προαιρέσεως πρὸς τὸ
[3, 107]	Γερούνιον χάρακος Ἀννίβας. κρίνων δὲ	συμφέρειν	τὸ κατὰ πάντα τρόπον ἀναγκάσαι
[3, 67]	μὴν ἄνδρας αὐτοῖς ἀπέδωκε, παραγγείλας	τηρεῖν,	ἵνα παρὰ τούτων κομίσωνται τοὺς
[3, 75]	καὶ τὴν παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν	τηρεῖν	καὶ τοὺς Κελτοὺς πάντας ἀπονενευκέναι
[3, 78]	τῶν μάλιστα τῆς χώρας δοκούντων	ἐμπειρεῖν	τὰς μὲν ἄλλας ἐμβολὰς τὰς
[3, 18]	αὐτὴν ἀνάλωτον ὑπάρχειν, ταύτῃ πρῶτον	ἐγχειρεῖν	ἔκρινε, βουλόμενος καταπλήξασθαι τοὺς πολεμίους.
[3, 51]	τὸ μὴ τολμᾶν αὐτῷ ῥᾳδίως	ἐγχειρεῖν	μηδένα τῶν παρακειμένων ταῖς ἀναβολαῖς.
[3, 64]	τοῖς πολεμίοις. μάλιστα δ´ ἠξίου	θαρρεῖν	αὐτοὺς βλέποντας εἰς τὴν αὑτοῦ
[3, 11]	τι δυσχερὲς βουλεύηται κατὰ Ῥωμαίων,	θαρρεῖν	καὶ πιστεύειν, αὐτὸν συνεργὸν ἕξειν
[3, 31]	δικαιώσοντα, πολλάκις καὶ ἐπὶ πολλῶν	εὑρεῖν	ἔστιν. ἅπερ ἔχει μεγίστας ἐπικουρίας
[3, 87]	ὑπὲρ τοῦ κατὰ πάντα τρόπον	ἐπικουρεῖν	καὶ τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ καὶ
[3, 93]	μὲν λείαν αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως	περισυρεῖν,	ὡς δὲ τὸ πολὺ καὶ
[3, 81]	ἀγωνισμάτων δεῖ τὸν μέλλοντα νικᾶν	συνθεωρεῖν	πῶς δυνατὸν ἐφικέσθαι τοῦ σκοποῦ
[3, 102]	καὶ τῶν παραθέσεων, ἔκρινεν αὐτὸς	ἀναχωρεῖν	καὶ πάλιν ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν
[3, 89]	χρόνῳ πάντας ἠνάγκασε παρομολογῆσαι καὶ	συγχωρεῖν	ὡς οὔτε νουνεχέστερον οὔτε φρονιμώτερον
[3, 27]	συνέχοντα τῶν ἐγγράπτων ἦν ταῦτα·	ἐκχωρεῖν	Καρχηδονίους (καὶ Σικελίας ἁπάσης καὶ)
[3, 27]	ἕως δόγματος ἐπισυνθήκας ἐποιήσαντο τοιαύτας·	ἐκχωρεῖν	Καρχηδονίους Σαρδόνος καὶ προσεξενεγκεῖν ἄλλα
[3, 92]	μὴ δοκεῖν τοῖς αὑτῶν συμμάχοις	ἐκχωρεῖν	τῶν ὑπαίθρων, εἰς δὲ τὸ
[3, 72]	ὑπεναντίοις διὰ τὸ τοὺς Νομάδας	ἀποχωρεῖν	μὲν εὐχερῶς καὶ σποράδην, ἐπικεῖσθαι
[3, 5]	τὸ κάλλος πολλοὺς κατεγγυηθήσεσθαι καὶ	σπουδάσειν	ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν αὐτήν. ἐπεὶ
[3, 46]	ἔμελλον οἱ λέμβοι ῥυμουλκοῦντες οὐκ	ἐάσειν	φέρεσθαι κατὰ ποταμοῦ, βίᾳ δὲ
[3, 90]	θάτερον, ἢ μάχεσθαι τοὺς πολεμίους	ἀναγκάσειν	ἢ πᾶσι δῆλον ποιήσειν ὅτι
[3, 1]	γὰρ οὕτως ὑπολαμβάνομεν τοῖς φιλομαθοῦσι	παρασκευάσειν	ἱκανὴν ἔννοιαν τῆς ὅλης ἐπιβολῆς.
[3, 17]	καταπληξάμενος ἅπαντας εὐτακτοτέρους μὲν ἐπέπειστο	παρασκευάσειν	τοὺς ὑφ´ αὐτὸν ἤδη ταττομένους,
[3, 4]	τὸ καταγωνισθῆναι τὰ ὅλα καὶ	πεσεῖν	εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων ἐξουσίαν
[3, 79]	μίαν παρεχόμενα χρείαν ἐν τῷ	πεσεῖν	τοῖς ἀνθρώποις· καθεζόμενοι γὰρ ἐπ´
[3, 50]	ἀναβολῆς, καὶ συνέβη μεγίστοις αὐτὸν	περιπεσεῖν	κινδύνοις. ἕως μὲν γὰρ ἐν
[3, 105]	ταχέως συνέβη καὶ τοὺς ἱππεῖς	συμπεσεῖν	ἀλλήλοις. οὗ γενομένου, καὶ πιεζομένων
[3, 73]	τῶν διαστημάτων τοὺς προκινδυνεύοντας καὶ	συμπεσεῖν	τὰ βαρέα τῶν ὅπλων ἀλλήλοις,
[3, 82]	τόπον προορώμενος, μόνον δὲ σπεύδων	συμπεσεῖν	τοῖς πολεμίοις, ὡς προδήλου τῆς
[3, 95]	ἀνήγετο κατὰ σπουδήν, βουλόμενος ἄφνω	προσπεσεῖν	τοῖς πολεμίοις. ~οἱ δὲ περὶ
[3, 5]	συμβῇ περὶ ἡμᾶς ἀνθρώπινον, οὐκ	ἀργήσειν	τὴν ὑπόθεσιν οὐδ´ ἀπορήσειν ἀνδρῶν
[3, 93]	πολὺ καὶ τοῖς ὅλοις πέρας	ἐπιθήσειν	διὰ τὴν τῶν τόπων εὐκαιρίαν.
[3, 103]	κατέστησαν, πεπεισμένοι ταχέως αὐτὸν τέλος	ἐπιθήσειν	τοῖς πράγμασι· καὶ δὴ δύο
[3, 63]	καὶ τὸ σῴζεσθαι προδήλως σφίσι	συνεξακολουθήσειν.	πάντας γὰρ τοὺς ἢ κατὰ
[3, 90]	πολεμίους ἀναγκάσειν ἢ πᾶσι δῆλον	ποιήσειν	ὅτι κρατεῖ τῶν ὅλων καὶ
[3, 10]	εἰς πᾶν συγκατέβαινον, ὑπολαμβάνοντες αὑτοὺς	νικήσειν	τοῖς δικαίοις, καθάπερ ἐν ταῖς
[3, 71]	τοὺς ὑπεναντίους. ἔμελλεν δ´ εὐχερῶς	λήσειν·	οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι πρὸς μὲν
[3, 15]	οὐ μὴν ἐν Ἰταλίᾳ γε	πολεμήσειν	ἤλπισαν, ἀλλ´ ἐν Ἰβηρίᾳ, χρήσεσθαι
[3, 15]	ἔλαβον· εἰ δὲ μή, φάναι	πολεμήσειν;	νῦν δὲ τὴν μὲν οὖσαν
[3, 70]	τὴν ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων ἄγειν, ἀλλὰ	καινοτομήσειν	τι πάλιν κατ´ ἐκείνων. πρὸς
[3, 90]	γενομένου καταπλαγείσας ἤλπιζε τὰς πόλεις	ὁρμήσειν	πρὸς τὴν ἀπὸ Ῥωμαίων ἀπόστασιν.
[3, 44]	παρουσίας ἐνάργεια τῶν ἐπισπωμένων καὶ	κοινωνήσειν	ἐπαγγελλομένων τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολέμου,
[3, 98]	ὁμήρων ἀσφαλείας. τὴν δὲ χάριν	αὐξήσειν	ἔφη πολλαπλασίαν, αὐτὸς γενόμενος χειριστὴς
[3, 11]	τῶν ἱερῶν ὀμνύναι μηδέποτε Ῥωμαίοις	εὐνοήσειν.	ταῦτ´ οὖν εἰδότα σαφῶς ἠξίου
[3, 5]	οὐκ ἀργήσειν τὴν ὑπόθεσιν οὐδ´	ἀπορήσειν	ἀνδρῶν ἀξιόχρεων, διὰ (δὲ) τὸ
[3, 17]	τοὔμπροσθεν πορείαν. χωρίς τε τούτων	εὐπορήσειν	μὲν χορηγιῶν αὐτὸς ὑπελάμβανεν πρὸς
[3, 16]	πρὸς ἕω τῆς Ἰταλίας πεπεισμένοι	καταταχήσειν	διορθωσάμενοι μὲν τὴν Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν,
[3, 10]	οὐδὲν ἐξεχώρησαν Σαρδόνος, συνεχώρησαν δ´	εἰσοίσειν	ἄλλα χίλια καὶ διακόσια τάλαντα
[3, 98]	τοῖς γονεῦσι καὶ ταῖς πόλεσιν,	ἐκλύσειν	μὲν αὐτὸν τῶν Ῥωμαίων τὴν
[3, 52]	μηδὲν δυσχερές, ὑπισχνουμένων δὲ καὶ	δώσειν	ἐξ αὑτῶν ὅμηρα, πολὺν μὲν
[3, 99]	ἐγκρατεῖς γένωνται τῶν ὁμήρων, ἐπηγγείλατο	παραδώσειν	αὐτοῖς τοὺς παῖδας. τῶν δὲ
[3, 80]	ἐξ ὧν πολλοὺς αὐτὸν ὑπελάμβανε	παραδώσειν	καιροὺς πρὸς ἐπίθεσιν. πάντα δ´
[3, 48]	ἐλπίδας ἔχων ἐν τούτοις τοῦ	κατορθώσειν	τοῖς ὅλοις, οὔτε τὰς ὁδοὺς
[3, 23]	ἔξεστι, καὶ τὸ δίκαιον ὑπισχνοῦνται	βεβαιώσειν	οἱ Καρχηδόνιοι (δημοσίᾳ) πίστει. ἐκ
[3, 111]	θεῶν γὰρ βουλομένων ὅσον οὔπω	βεβαιώσειν	ὑμῖν πέπεισμαι τὰς ἐπαγγελίας. ταῦτα
[3, 46]	τὸν ῥοῦν κατέχοντες παρακομιεῖν καὶ	περαιώσειν	ἐπὶ τούτων τὰ θηρία. μετὰ
[3, 14]	τῶν ἱππέων ἀπώλοντο διὰ τὸ	κρατεῖν	μὲν μᾶλλον τοῦ ῥεύματος τοὺς
[3, 63]	προθέσει κεχρημένους οὐδέποτε διεψεῦσθαι τοῦ	κρατεῖν	τῶν ἀντιταξαμένων. ὅταν δὲ δὴ
[3, 81]	καὶ συλλογισμούς, αὐτανδρὶ γίνεται πολλάκις	κρατεῖν	τῶν ἀντιταττομένων. ἃ δὴ καὶ
[3, 84]	δυνατοὶ διὰ τὸ τοῖς ὅλοις	ἐπικρατεῖν	καὶ πάντα προκατέχειν ἤδη τοὺς
[3, 109]	πρὸς ἴσους συμπίπτοντας τὸ πλεῖον	ἐπικρατεῖν,	ὁμοῦ δὲ πάντας παραταξαμένους πλείους
[3, 117]	πολέμων καιροὺς ἡμίσεις ἔχειν πεζούς,	ἱπποκρατεῖν	δὲ τοῖς ὅλοις, μᾶλλον ἢ
[3, 92]	αἰτίας καὶ διὰ τὸ προφανῶς	ἱπποκρατεῖν	παρὰ πολὺ τοὺς ὑπεναντίους. Ἀννίβας
[3, 104]	τοῦ Μάρκου στρατοπεδείας δυναμένης ἑκατέρους	βλάπτειν,	ἐπεβάλετο καταλαβεῖν ταύτην. σαφῶς δὲ
[3, 114]	τῆς καταφορᾶς ἴσχυε πρὸς τὸ	βλάπτειν,	ἡ δὲ Γαλατικὴ μάχαιρα μίαν
[3, 86]	μὲν ἐπεβάλετο τοῖς στρατοπέδοις αὐτὸς	συνάπτειν,	ἀδυνατῶν δὲ διὰ τὸ τῆς
[3, 92]	ἀπειληφέναι, σπεύδειν ᾤοντο δεῖν καὶ	συνάπτειν	εἰς τὰ πεδία καὶ μὴ
[3, 84]	εἰς τὸν αὐλῶνα προσδέξασθαι καὶ	συνάπτειν	πρὸς αὐτὸν ἤδη τὴν τῶν
[3, 54]	τοὺς ἄκρους ἁθροιζομένης διὰ τὸ	συνάπτειν	(τὴν) τῆς Πλειάδος δύσιν, θεωρῶν
[3, 37]	μεταξὺ τὴν Ἀσίαν κεῖσθαι συμβέβηκε,	πίπτειν	δὲ τοῦ περιέχοντος ὑπὸ τὸ
[3, 23]	οὐ μνημονεύουσι διὰ τὸ μὴ	πίπτειν	ὑπὸ τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν. ~Μετὰ
[3, 115]	τὰ κέρατα καὶ τὰ μέσα	συμπίπτειν,	ἀλλὰ πρῶτα τὰ μέσα διὰ
[3, 55]	οὐ δυνάμενοι τὴν κάτω χιόνα	διακόπτειν,	ὁπότε πεσόντες βουληθεῖεν ἢ τοῖς
[3, 71]	καὶ τοὺς ἱππεῖς ἐνίοτε δύναται	κρύπτειν,	ἐὰν βραχέα τις προνοηθῇ τοῦ
[3, 26]	Ῥηγίνων παρεσπόνδησαν, εἰκότως ἂν δόξειεν	δυσαρεστεῖν.	εἰ δὲ παρὰ τοὺς ὅρκους
[3, 11]	τότε μὴ προσδεῖσθαι διαβολῆς, ἀλλ´	ἀπιστεῖν	καὶ φυλάττεσθαι· πᾶν γάρ τι
[3, 70]	παροῦσι διὰ τὸ τὸν Πόπλιον	ἀρρωστεῖν·	ὅμως δὲ βουλόμενος προσλαβέσθαι καὶ
[3, 84]	ἔτι γὰρ διαβουλευόμενοι τί δεῖ	πράττειν	ἀπώλλυντο παραδόξως. ἐν ᾧ καιρῷ
[3, 84]	οὔτ´ εἴκειν τοῖς παροῦσιν οὔτε	πράττειν	οὐδὲν δυνάμενοι, τοῦτο δ´ ἐκ
[3, 70]	τὸν κίνδυνον, τὸ δὲ μέγιστον,	πράττειν	τι καὶ μὴ προΐεσθαι διὰ
[3, 60]	ἀλλὰ προάγειν εἰς τοὔμπροσθεν καὶ	πράττειν	τι πρὸς τὸ θαρρῆσαι τοὺς
[3, 69]	καὶ πάλαι ζητῶν ἀφορμὴν τοῦ	πράττειν	τότε λαβὼν πρόφασιν ἐξαπέστειλε τῶν
[3, 27]	ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις μηδὲν	ἐπιτάττειν	μηδ´ οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ μηδὲ ξενολογεῖν
[3, 29]	αὐτὸ τοῦτο, μήτε ξενολογεῖν μήτ´	ἐπιτάττειν	μηδετέρους μηδὲν ἐν ταῖς ἀλλήλων
[3, 47]	ὑπερβολῆς ταύτης, βουλόμενοι τοὺς ἀναγινώσκοντας	ἐκπλήττειν	τῇ περὶ τῶν προειρημένων τόπων
[3, 36]	ἐπ´ οὐδὲν ἀπερειδομένης οὐδὲ δυναμένης	ἐφαρμόττειν	τὸ λεγόμενον ἐπ´ οὐδὲν γνώριμον,
[3, 32]	διαλήψεως, τῶν δὲ κυριωτάτων μηδὲ	ψαύειν	αὐτοὺς δύνασθαι τὸ παράπαν. ἀκμὴν
[3, 22]	τὴν Ἑλλάδα τριάκοντ´ ἔτεσι λείπουσι	δυεῖν.	ἃς καθ´ ὅσον ἦν δυνατὸν
[3, 90]	μὲν εἵποντο συνεχῶς, μιᾶς καὶ	δυεῖν	ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν γε
[3, 90]	τὸν προσαγορευόμενον Φάλερνον τόπον, πεπεισμένος	δυεῖν	θάτερον, ἢ μάχεσθαι τοὺς πολεμίους
[3, 51]	καὶ σίτου καὶ θρεμμάτων ἐπὶ	δυεῖν	καὶ τρισὶν ἡμέραις εὐπορίαν, τὸ
[3, 46]	δὴ τρόπῳ προσαρμοζομένων ἀεὶ σχεδιῶν	δυεῖν,	τὰ πλεῖστα τῶν θηρίων ἐπὶ
[3, 94]	ἐξ ἀρχῆς ὑπόθεσιν οὐδαμῶς κρίνων	ἐκκυβεύειν	οὐδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις, ἦγε
[3, 110]	δύναμιν οὗ τοὺς πολεμίους ἤκουον	στρατοπεδεύειν.	δευτεραῖοι δ´ ἐπιβαλόντες παρενέβαλον, περὶ
[3, 101]	δὲ τῆς πόλεως χάρακα βεβλημένους	στρατοπεδεύειν,	ἐπιστρέψας ἐκ τῶν (ἀκρωρειῶν) κατέβαινε
[3, 112]	ὁρῶν δ´ ὅτι ταχέως ἀναγκασθήσονται	μεταστρατοπεδεύειν	οἱ Καρχηδόνιοι διὰ τὸν πορισμὸν
[3, 86]	εἰσβεβληκότα τὸν Ἀννίβαν εἰς Τυρρηνίαν	ἀντιστρατοπεδεύειν	τῷ Φλαμινίῳ, πᾶσι μὲν ἐπεβάλετο
[3, 11]	αὐτὸν πρὸς τὸν βωμὸν καὶ	κελεύειν	ἁψάμενον τῶν ἱερῶν ὀμνύναι μηδέποτε
[3, 90]	ἀφθόνους οὐδέποτε τοὺς στρατιώτας ἠφίει	προνομεύειν	οὐδὲ χωρίζεσθαι καθάπαξ ἐκ τοῦ
[3, 93]	λειτουργιῶν τεταγμένον Ἀσδρούβαν παρήγγειλε λαμπάδας	δεσμεύειν	ἐκ τῆς ξηρᾶς καὶ παντοδαπῆς
[3, 38]	οὕτως καὶ τῇ διανοίᾳ χρὴ	συνδιανεύειν	καὶ συρρέπειν ἐπὶ τοὺς τόπους
[3, 67]	Γαλάτας συμβήσεται πρὸς τοὺς Καρχηδονίους	ἀπονεύειν,	ἔγνω δεῖν εὐλαβηθῆναι τὸ μέλλον.
[3, 79]	ὄντες κακουχίας. ἐκωλύοντο δὲ πάλιν	ἀπονεύειν	εἰς τοὐπίσω διὰ τοὺς ἐφεστῶτας
[3, 86]	τότε παράγγελμά τι δεδομένον ἦν	φονεύειν	τοὺς ὑποπίπτοντας τῶν ἐν ταῖς
[3, 64]	γινώσκοντας ὅτι μέλλουσι πρὸς Καρχηδονίους	κινδυνεύειν,	ἀναμφισβήτητον ἔχειν τὴν τοῦ νικᾶν
[3, 64]	ἀλήθειαν ἐκθύμως ἐχόντων πρὸς τὸ	κινδυνεύειν,	ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν διαφῆκε,
[3, 109]	συμμαχίαν ὑπὲρ τῶν πέλας μέλλουσι	κινδυνεύειν,	οἷς κατ´ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα
[3, 110]	Ῥωμαίοις ἀναμεμιγμένας τοῖς εὐζώνοις ὁμόσε	κινδυνεύειν	τινὰς σπείρας. τότε μὲν οὖν
[3, 17]	στρατιώτας προθυμοτέρους ἐποίησε πρὸς τὸ	κινδυνεύειν,	τούς τε Καρχηδονίους ἑτοίμους παρεσκεύασε
[3, 103]	καθόλου πολὺν ὄντα πρὸς τῷ	διακινδυνεύειν,	αἵρεσιν αὐτῷ προύτεινε τοιαύτην, ἢ
[3, 107]	ὀκτὼ στρατοπέδοις Ῥωμαϊκοῖς ὁμοῦ προῄρηντο	διακινδυνεύειν.	~Διὸ καὶ παρακαλέσαντες τοὺς περὶ
[3, 107]	πόλεμον. προέθεντο δὲ στρατοπέδοις ὀκτὼ	διακινδυνεύειν,	ὃ πρότερον οὐδέποτ´ ἐγεγόνει παρὰ
[3, 90]	δὲ πρόθυμος ἦν παραβάλλεσθαι καὶ	διακινδυνεύειν.	Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι καταφθείραντες τοὺς
[3, 94]	πρὸς τῷ παραβάλλεσθαι καὶ τῷ	διακινδυνεύειν	ὅλος καὶ πᾶς ἦν. ~Τὰ
[3, 14]	ἐκ παρατάξεως ἠναγκάσθησαν οἱ Καρχηδόνιοι	διακινδυνεύειν,	ὁμολογουμένως ἂν ἡττήθησαν. νῦν δὲ
[3, 82]	τὴν χρείαν, ἐγίνετο πρὸς τὸ	διακινδυνεύειν.	~ὄντος δὲ κατὰ τὴν δίοδον
[3, 19]	παρακαλέσαντες ὥρμησαν, κρίναντες ἐκ παρατάξεως	διακινδυνεύειν	πρὸς τοὺς ἐπὶ τὸν λόφον.
[3, 89]	Φάβιος διεγνωκὼς μήτε παραβάλλεσθαι μήτε	διακινδυνεύειν,	στοχάζεσθαι δὲ πρῶτον καὶ μάλιστα
[3, 66]	ὑπέλαβε τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις αὐτοὺς	διακινδυνεύειν·	συνιδὼν δὲ κεκινηκότας ἐκ τῆς
[3, 117]	πάντα πάρισα τοῖς πολεμίοις ἔχοντα	διακινδυνεύειν.	τῶν δὲ μετ´ Ἀννίβου Κελτοὶ
[3, 44]	ὑπὲρ ἁπάντων εὐξάμενος διαφῆκε, παραγγείλας	θεραπεύειν	σφᾶς καὶ παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς,
[3, 110]	τὸ τοῖς μὲν Καρχηδονίοις μηδὲν	ἐφεδρεύειν	ἀξιόλογον, τοῖς δὲ Ῥωμαίοις ἀναμεμιγμένας
[3, 60]	ἡσυχίαν ἦγον· τινὲς δὲ καὶ	συστρατεύειν	ἠναγκάζοντο τοῖς Ῥωμαίοις. εἰς ἃ
[3, 66]	φίλοι γίνεσθαι καὶ χορηγεῖν καὶ	συστρατεύειν	τοῖς Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος δὲ τοὺς
[3, 11]	βουλεύηται κατὰ Ῥωμαίων, θαρρεῖν καὶ	πιστεύειν,	αὐτὸν συνεργὸν ἕξειν νομίζοντ´ ἀληθινώτατον.
[3, 43]	χάρακος ἐξεχέοντο καὶ σποράδην, πεπεισμένοι	κωλύειν	εὐχερῶς τὴν ἀπόβασιν τῶν Καρχηδονίων.
[3, 42]	πλῆθος ἡθροίσθη βαρβάρων χάριν τοῦ	κωλύειν	τὴν τῶν Καρχηδονίων διάβασιν. εἰς
[3, 19]	συννοήσαντες τὸ γεγονὸς τοῦ μὲν	διακωλύειν	τοὺς ἀποβαίνοντας ἀπέστησαν, συναθροίσαντες δὲ
[3, 90]	ὥστε μήτε χρωμένους μήτε καταφθείροντας	ἀνύειν	δύνασθαι τὰς λείας. κατέδραμον δὲ
[3, 78]	τὰς ὠφελείας, ἔκρινε τὴν ταχίστην	ἀναζευγνύειν	καὶ συνεκπληροῦν τὰς τῶν δυνάμεων
[3, 64]	δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ. δι´ ὧν	ἐπιδεικνύειν	ἐπειρᾶτο διότι μόνον ἐπιφανῆναι δεῖ
[3, 25]	ἐκβαίνειν ἀκουσίως. Τὸν δ´ ὅρκον	ὀμνύειν	ἔδει τοιοῦτον, ἐπὶ μὲν τῶν
[3, 57]	καὶ κατὰ μέρος τῶν τοιούτων	ἀκούειν,	ἴσως ἀγνοοῦσι παραπλήσιόν τι πάσχοντες
[3, 4]	ἅπασιν ὅτι λοιπόν ἐστι Ῥωμαίων	ἀκούειν	καὶ τούτοις πειθαρχεῖν ὑπὲρ τῶν
[3, 47]	καὶ γὰρ ψευδολογεῖν καὶ μαχόμενα	γράφειν	αὑτοῖς ἀναγκάζονται. ἅμα μὲν γὰρ
[3, 32]	μὴ ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν	γράφειν,	εἶτα διὰ τὸ τὰς καταλλήλους
[3, 1]	ἑνὸς τοῦ σύμπαντος, ὑπὲρ οὗ	γράφειν	ἐπικεχειρήκαμεν, τοῦ πῶς καὶ πότε
[3, 4]	προήχθην οἷον ἀρχὴν ποιησάμενος ἄλλην	γράφειν.	~ἦν δ´ ἡ προειρημένη κίνησις,
[3, 106]	γνώμην· διὸ καὶ τὸ πλείω	γράφειν	ὑπὲρ αὐτῶν παρήσομεν. ὁλοσχερὲς μὲν
[3, 40]	ἑξαπέλεκυν, ἄλλα δὲ συνάγειν καὶ	καταγράφειν	ἐκ τῶν συμμάχων αὐτῷ παρήγγειλαν.
[3, 2]	κρατήσοντες. ἑξῆς δὲ τούτοις πειρασόμεθα	διασαφεῖν	ὡς κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[3, 4]	λήγειν ἂν ἡμᾶς ἔδει καὶ	καταστρέφειν	ἅμα τὴν διήγησιν καὶ τὴν
[3, 38]	γὰρ ἐπὶ τῆς ὁράσεως εἰθίσμεθα	συνεπιστρέφειν	ἀεὶ τὰ πρόσωπα πρὸς τὸ
[3, 107]	ἐγγίσωσι τοῖς πολεμίοις, οὐ δυνησόμενοι	φυγομαχεῖν,	τῆς μὲν χώρας καταφθειρομένης, τῶν
[3, 62]	ἅμα καὶ δηλούντων ὅτι βούλονται	μονομαχεῖν,	κληρώσασθαι προσέταξε καὶ δύο τοὺς
[3, 62]	εἰώθασιν οἱ βασιλεῖς αὐτῶν, ὅταν	μονομαχεῖν	μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι· πρὸς δὲ τούτοις
[3, 96]	ὄντων, σημήναντες πολεμικὸν ἀνήγοντο, κρίναντες	ναυμαχεῖν.	συμβαλόντες δὲ τοῖς πολεμίοις βραχὺν
[3, 86]	πρὸ τῆς αὑτοῦ παρουσίας τούτους	καταταχεῖν.	Ἀννίβας δέ, μετὰ τὴν μάχην
[3, 89]	δὲ μέγιστον, ἀπεγνωκότας πάντα μίαν	ἔχειν	ἐλπίδα τῆς σωτηρίας τὴν ἐν
[3, 110]	τὸν Αὔφιδον τὰς μὲν πηγὰς	ἔχειν	ἐν τοῖς πρὸς τὸ Τυρρηνικὸν
[3, 11]	μετὰ τῶν δυνάμεων, ἔτη μὲν	ἔχειν	ἐννέα, θύοντος δ´ αὐτοῦ τῷ
[3, 20]	πανδήμου λαλιᾶς ἔμοιγε δοκοῦσι τάξιν	ἔχειν	καὶ δύναμιν. Ῥωμαῖοι δέ, προσπεσόντος
[3, 55]	καὶ διὰ τὸ μηδέπω βάθος	ἔχειν.	ὁπότε δὲ ταύτην διαπατήσαντες ἐπὶ
[3, 117]	τοὺς τῶν πολέμων καιροὺς ἡμίσεις	ἔχειν	πεζούς, ἱπποκρατεῖν δὲ τοῖς ὅλοις,
[3, 113]	τῇ μάχῃ τοὺς Λίβυας αὐτῶν	ἔχειν,	προκινδυνεῦσαι δὲ τοῖς Ἴβηρσι καὶ
[3, 54]	συνθεωρουμένων ἀμφοῖν ἀκροπόλεως φαίνεσθαι διάθεσιν	ἔχειν	τὰς Ἄλπεις τῆς ὅλης Ἰταλίας.
[3, 42]	τοῦ πέλας, ἐν αὑτῷ δ´	ἔχειν	τὰς τῆς διαβάσεως ἐλπίδας. κατὰ
[3, 64]	μέλλουσι πρὸς Καρχηδονίους κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον	ἔχειν	τὴν τοῦ νικᾶν ἐλπίδα, καὶ
[3, 100]	πρὸς δὲ τὴν συναγωγὴν εὐφυῶς	ἔχειν	τὸ Γερούνιον, κρίνας ἐκεῖ ποιεῖσθαι
[3, 98]	ποταμόν, οὐκέτι δύνασθαι Καρχηδονίους φόβῳ	συνέχειν	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, προσδεῖσθαι
[3, 41]	ὄρη, πεπεισμένος δ´ ἔτι μακρὰν	ἀπέχειν	αὐτὸν διά τε τὰς δυσχωρίας
[3, 82]	τοῖς πολεμίοις, φυλάττεσθαι δὲ καὶ	προσέχειν	τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων, μάλιστα
[3, 101]	τοὺς (περὶ τὸν Ἀννίβαν) ἤδη	κατέχειν,	τὴν δὲ χώραν σιτολογεῖν, πρὸ
[3, 84]	τοῖς ὅλοις ἐπικρατεῖν καὶ πάντα	προκατέχειν	ἤδη τοὺς πολεμίους, συστραφέντες ἀπεχώρησαν
[3, 60]	πρὸς τὸ θαρρῆσαι τοὺς βουλομένους	μετέχειν	σφίσι τῶν αὐτῶν ἐλπίδων. ~Προθέμενος
[3, 109]	παρεσκευάκαμεν πρὸς τὸ μένειν καὶ	μετέχειν	τῶν αὐτῶν ἀγώνων. ὑμεῖς γε
[3, 103]	προύτεινε τοιαύτην, ἢ κατὰ μέρος	ἄρχειν	ἢ διελόμενον τὰς δυνάμεις χρῆσθαι
[3, 46]	μὲν πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀεὶ	πειθαρχεῖν,	εἰς δὲ τὸ ὕδωρ ἐμβαίνειν
[3, 4]	ἐστι Ῥωμαίων ἀκούειν καὶ τούτοις	πειθαρχεῖν	ὑπὲρ τῶν παραγγελλομένων. ἐπεὶ δ´
[3, 30]	ἑκατέρων συμμάχοις τὴν ὑφ´ ἑκατέρων	ὑπάρχειν	ἀσφάλειαν, κατά τε τὰς ἐπ´
[3, 21]	περὶ μὲν Ἰβηρίας οὐκ ἔφασαν	ὑπάρχειν	ἔγγραφον οὐδέν, περὶ δὲ τοῦ
[3, 55]	διὰ τὸ πρόσφατον οὖσαν ἁπαλὴν	ὑπάρχειν	καὶ διὰ τὸ μηδέπω βάθος
[3, 31]	ὑπείληφεν πρὸς πᾶσαν περίστασιν αὐτάρκης	ὑπάρχειν,	καλὴν μέν, οὐκ ἀναγκαίαν δ´
[3, 29]	ἀμφοῖν ἀσφάλειαν ἀεὶ δέον ἦν	ὑπάρχειν.	ὃ δὴ καὶ πάντως ἂν
[3, 63]	συμβαίνῃ τὴν ἐναντίαν ἐλπίδα ταύτης	ὑπάρχειν,	ὃ νῦν ἐστι περὶ Ῥωμαίους,
[3, 63]	οὕτως ἀλόγιστον οὐδὲ νωθρὸν αὐτῶν	ὑπάρχειν,	ὃς μνημονεύων μὲν τοῦ μήκους
[3, 27]	μεταξὺ καὶ Σικελίας. τὴν ἀσφάλειαν	ὑπάρχειν	παρ´ ἑκατέρων τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις.
[3, 100]	πυνθανόμενος παρὰ τῶν κατασκόπων πλεῖστον	ὑπάρχειν	σῖτον ἐν τῇ περὶ τὴν
[3, 18]	δὲ τῷ δοκεῖν αὐτὴν ἀνάλωτον	ὑπάρχειν,	ταύτῃ πρῶτον ἐγχειρεῖν ἔκρινε, βουλόμενος
[3, 29]	ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις καὶ συμμαχίαις,	ὑπάρχειν	τε τὴν ἀσφάλειαν πᾶσι τὴν
[3, 29]	ἦν ἔγγραπτον, καθάπερ κἀκεῖνοί φασιν,	ὑπάρχειν	τοῖς ἀμφοτέρων συμμάχοις τὴν παρ´
[3, 32]	χωρὶς γὰρ τοῦ πολλαπλασίους αὐτὰς	ὑπάρχειν	τῶν ἡμετέρων ὑπομνημάτων, οὐδὲ καταλαβεῖν
[3, 6]	γὰρ ἂν νομίσειε ταύτας αἰτίας	ὑπάρχειν,	ὧν πολλὰ μὲν Ἀλέξανδρος πρότερον,
[3, 15]	ἀλόγως, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀδίκως	κατάρχειν	ἐδόκει τοῦ πολέμου. οἱ δὲ
[3, 2]	κρατήσαντας τῷ πολέμῳ Καρχηδονίων ἔννοιαν	σχεῖν	τῆς τῶν ὅλων ἐπιβολῆς. ἅμα
[3, 48]	τε συγγραφέας ἀνάγκη τὸ παραπλήσιον	πάσχειν	καὶ ποιεῖν ἥρωάς τε καὶ
[3, 61]	στρατηγοῦ. τὸ δὲ παραπλήσιον συνέβαινε	πάσχειν	καὶ τὸν Πόπλιον· τὰς μὲν
[3, 112]	κριθῇ, ὅ, τι ἂν ᾖ	πάσχειν	πάντων τῶν δοκούντων εἶναι δεινῶν
[3, 63]	παντὸς κακοῦ καὶ πάσης ἀτυχίας	μετασχεῖν.	οὐδένα γὰρ οὕτως ἀλόγιστον οὐδὲ
[3, 107]	μὲν οὖν περὶ τὸν Γνάιον	ἐπισχεῖν	ἔτι διεσάφησαν, αὐτοὶ δὲ τοὺς
[3, 70]	καὶ μήτε τὸν Πόπλιον δύνασθαι	παρατυχεῖν	τῇ μάχῃ μήτε τοὺς ἐπικαθισταμένους
[3, 96]	μέν τινος ἐπηκολούθει τοῖς Καρχηδονίοις,	συνάψειν	πεπεισμένος, πολὺ δὲ καθυστερῶν ἀπέγνω.
[3, 33]	ἐκβαλὼν οὖν, ὁπότερον ἂν κελεύσωσιν,	ἀπολείψειν.	ὁ δὲ βασιλεὺς τῶν Καρχηδονίων,
[3, 54]	μᾶλλον ἔτι προσφάτως ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα	πάλιν	ἀθυμῆσαι καὶ διατραπῆναι συνέβη τὸ
[3, 6]	τῶν Περσῶν πόλεμον, ὁμοίως δὲ	πάλιν	Αἰτωλοὶ πρὸ τῆς Ἀντιόχου παρουσίας
[3, 105]	κινδυνεύουσι. ταχὺ δὲ συνεγγίσαντος αὐτοῦ,	πάλιν	ἀναθαρρήσαντες οἱ Ῥωμαῖοι, καίπερ λελυκότες
[3, 79]	τοιαύτης ὄντες κακουχίας. ἐκωλύοντο δὲ	πάλιν	ἀπονεύειν εἰς τοὐπίσω διὰ τοὺς
[3, 5]	πρῶτον μεταναστῆσαι, μετὰ δὲ ταῦτα	πάλιν	ἄρδην αὐτοὺς ἐξαναστῆσαι προθέμενοι διὰ
[3, 39]	πρὸς δισχιλίοις, ἀπὸ δὲ τούτου	πάλιν	εἰς Ἐμπόριον χίλιοι σὺν ἑξακοσίοις,
[3, 96]	τὴν Σαρδόνα, μετὰ δὲ ταῦτα	πάλιν	εἰς Καρχηδόνα. Γνάιος δὲ Σερουίλιος
[3, 74]	τὸ μὲν ἐπιβοηθεῖν τούτοις ἢ	πάλιν	εἰς τὴν ἑαυτῶν ἀπιέναι παρεμβολὴν
[3, 74]	οὐκέτι δυνάμενον πορρωτέρω προβαίνειν ἐπανῆλθε	πάλιν	εἰς τὴν παρεμβολήν. καὶ πάντες
[3, 79]	φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν κακοπαθοῦντες τρέπωνται	πάλιν	εἰς τοὐπίσω, κωλύῃ διὰ τῶν
[3, 72]	εὐχερῶς καὶ σποράδην, ἐπικεῖσθαι δὲ	πάλιν	ἐκ μεταβολῆς τολμηρῶς καὶ θρασέως·
[3, 102]	παραθέσεων, ἔκρινεν αὐτὸς ἀναχωρεῖν καὶ	πάλιν	ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν στρατοπεδείαν. ἀπὸ
[3, 24]	ὁ Καρχηδόνιος ποιείτω ἐν Ῥώμῃ.	Πάλιν	ἐν ταύταις ταῖς συνθήκαις τὰ
[3, 105]	τῶν πραγμάτων καὶ βαλόμενοι χάρακα	πάλιν	ἕνα πάντες ἐστρατοπέδευσαν ὁμόσε καὶ
[3, 4]	ἐξουσίαν ἕως τῆς μετὰ ταῦτα	πάλιν	ἐπιγενομένης ταραχῆς καὶ κινήσεως. ὑπὲρ
[3, 69]	οὗ γενομένου τραπέντες οἱ Ῥωμαῖοι	πάλιν	ἐποιοῦντο τὴν ἀπόλυσιν εἰς τὴν
[3, 70]	ἀναγκαζομένων ἄγειν, ἀλλὰ καινοτομήσειν τι	πάλιν	κατ´ ἐκείνων. πρὸς δὲ τούτοις
[3, 27]	τοῖς Ῥωμαίοις. μετὰ δὲ ταῦτα	πάλιν,	λήξαντος τοῦ Λιβυκοῦ πολέμου, Ῥωμαῖοι
[3, 14]	δυνάμεσι. ~τῷ δ´ ἐπιγινομένῳ θέρει	πάλιν	ὁρμήσας ἐπὶ τοὺς Οὐακκαίους Ἑλμαντικὴν
[3, 49]	ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις, αὐτὸς δὲ	πάλιν	ὑποστρέψας εἰς Ἰταλίαν ἐποιεῖτο τὸν
[3, 14]	πρὸς τοὺς πεζούς. τέλος δὲ	τοὔμπαλιν	ἐπιδιαβάντες οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν
[3, 77]	Ἀρρητίνων πόλεως, Γνάιος δὲ Σερουίλιος	τοὔμπαλιν	ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου, ταύτῃ παρατηρήσων
[3, 26]	οἵτινες οὐ μόνον τὴν Μεσσηνίων	πόλιν	ἀλλὰ καὶ τὴν Ῥηγίνων παρεσπόνδησαν,
[3, 50]	δὲ νύκτας εἴς τινα παρακειμένην	πόλιν	ἀπαλλάττονται, πρὸς ταύτην τὴν ὑπόθεσιν
[3, 39]	σταδίους. ἐπὶ μὲν γὰρ Καινὴν	πόλιν	ἀπὸ στηλῶν εἶναι συμβαίνει τρισχιλίους,
[3, 24]	τοὺς ἄνδρας ἐχέτωσαν, τὴν δὲ	πόλιν	ἀποδιδότωσαν. ἐὰν δέ τινες Καρχηδονίων
[3, 97]	ἧκον πρὸς τὴν τῶν Ζακανθαίων	πόλιν,	ἀποσχόντες σταδίους ὡς τετταράκοντα περὶ
[3, 112]	ἱκετηρίαι καὶ δεήσεις ἐπεῖχον τὴν	πόλιν.	δεινοὶ γὰρ ἐν ταῖς περιστάσεσι
[3, 98]	πάντας εἰς τὴν Ζακανθαίων ἀπέθετο	πόλιν	διά τε τὴν ὀχυρότητα καὶ
[3, 118]	ἠσφαλίζετο δὲ τὰ κατὰ τὴν	πόλιν,	ἐβουλεύετο δὲ περὶ τῶν ἐνεστώτων
[3, 19]	Φιλίππου γνώμης τὴν τῶν Μεσσηνίων	πόλιν	εἰκῇ καὶ παραβόλως ἐν αὐτῷ
[3, 40]	ἀριθμὸν ὄντας εἰς ἑκατέραν τὴν	πόλιν	εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν μὲν
[3, 60]	ὑπακουόντων δὲ περιστρατοπεδεύσας τὴν βαρυτάτην	πόλιν	ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐξεπολιόρκησεν. κατασφάξας
[3, 39]	εἰς Ἰταλίαν· {τὴν δὲ Καινὴν	πόλιν	ἔνιοι Νέαν Καρχηδόνα καλοῦσιν} ἀπὸ
[3, 51]	τοῦ κινδύνου προσέβαλε πρὸς τὴν	πόλιν,	ἐξ ἧς ἐποιήσαντο τὴν ὁρμὴν
[3, 107]	στρατόπεδον παρακομίζεσθαι. τὴν μὲν οὖν	πόλιν	ἔτι πρότερον συνέβαινε κατεσκάφθαι, τῆς
[3, 82]	διὰ τῆς Τυρρηνίας, εὐώνυμον μὲν	πόλιν	ἔχων τὴν προσαγορευομένην Κυρτώνιον καὶ
[3, 15]	τῶν δυνάμεων παραχειμάσων εἰς Καινὴν	πόλιν,	ἥτις ὡσανεὶ πρόσχημα καὶ βασίλειον
[3, 16]	αὐτοὺς Ἀννίβας, ἐξελὼν τὴν Ζακανθαίων	πόλιν.	καὶ παρὰ τοῦτο συνέβη τὸν
[3, 118]	ἡμέρας, τοῦ φόβου κατέχοντος τὴν	πόλιν,	καὶ τὸν εἰς τὴν Γαλατίαν
[3, 91]	τὴν πασῶν ποτε μακαριωτάτην γεγονυῖαν	πόλιν	Καπύην. ἐπιεικέστατος δὲ καὶ παρὰ
[3, 13]	πρὸς Ἀλθαίαν τὴν βαρυτάτην αὐτῶν	πόλιν	κατεστρατοπέδευσεν. μετὰ δὲ ταῦτα χρησάμενος
[3, 69]	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ἀννίβας πραξικοπήσας	πόλιν	Κλαστίδιον, ἐνδόντος αὐτῷ τοῦ πεπιστευμένου
[3, 24]	ἐπέκεινα Ῥωμαίους μηδ´ ἐμπορεύεσθαι μηδὲ	πόλιν	κτίζειν. ἐὰν δὲ Καρχηδόνιοι λάβωσιν
[3, 24]	δεῖν Ῥωμαίους μήτε λῄζεσθαι μήτε	πόλιν	κτίζειν. εἰσὶ δὲ τοιαίδε τινές·
[3, 24]	μηδεὶς Ῥωμαίων μήτ´ ἐμπορευέσθω μήτε	πόλιν	κτιζέτω, εἰ μὴ ἕως τοῦ
[3, 17]	μησὶ κατὰ κράτος εἷλε τὴν	πόλιν.	κύριος δὲ γενόμενος χρημάτων πολλῶν
[3, 13]	χρημάτων ἧκε παραχειμάσων εἰς Καινὴν	πόλιν.	μεγαλοψύχως δὲ χρησάμενος τοῖς ὑποταττομένοις
[3, 19]	αὐτῶν ἔφυγον ὡς πρὸς τὴν	πόλιν,	οἱ δὲ πλείους ἀνοδίᾳ κατὰ
[3, 50]	κατὰ τὴν συνήθειαν εἰς τὴν	πόλιν.	~οὗ συμβάντος καὶ τῆς ἡμέρας
[3, 90]	ἀποικίαν ὑπάρχουσαν· εἷλον δὲ καὶ	πόλιν	Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον οὖσαν καὶ πολλῆς
[3, 18]	Δημήτριον. πυνθανόμενος δὲ τήν τε	πόλιν	ὀχυρὰν εἶναι καὶ πλῆθος ἀνθρώπων
[3, 66]	τὸν Πάδον καὶ στρατοπεδεύσας περὶ	πόλιν	Πλακεντίαν, ἥτις ἦν ἀποικία Ῥωμαίων,
[3, 8]	ὑπ´ Ἀννίβου περὶ τὴν Ζακανθαίων	πόλιν	πραχθεῖσιν. ταῦτα δ´ εἰπών φησιν
[3, 76]	τόπων Ἄννων, ἀντιστρατοπεδευσάντων αὐτοῖς περὶ	πόλιν	προσαγορευομένην Κίσσαν, συμβαλὼν ὁ Γνάιος
[3, 24]	Καρχηδόνιοι λάβωσιν ἐν τῇ Λατίνῃ	πόλιν	τινὰ μὴ οὖσαν ὑπήκοον Ῥωμαίοις,
[3, 86]	τότε τοῦ πάθους κατὰ τὴν	πόλιν	ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης καὶ ταύτης
[3, 80]	ἕλεσι κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος τήν τε	δύναμιν	ἀναλαβεῖν καὶ πολυπραγμονῆσαι τὰ περὶ
[3, 95]	πεζὴν ἐκ τῆς παραχειμασίας ἡθροικὼς	δύναμιν	ἀνέζευξε· καὶ ταῖς μὲν ναυσὶ
[3, 85]	Ἰταλιωτῶν ἐλευθερίας. τὴν δ´ ἑαυτοῦ	δύναμιν	ἀνελάμβανε καὶ τῶν νεκρῶν τῶν
[3, 14]	δὲ τῆς πόλεως ἐπειρᾶτο κατὰ	δύναμιν	ἀπέχεσθαι, βουλόμενος μηδεμίαν ἀφορμὴν ὁμολογουμένην
[3, 112]	οὐδενὸς ἀντεξιόντος, τὴν μὲν λοιπὴν	δύναμιν	αὖθις εἰς χάρακα κατέστησεν, τοὺς
[3, 94]	κατὰ τὴν ἐπιβολήν, τήν τε	δύναμιν	διεκόμισε διὰ τῶν στενῶν μετ´
[3, 109]	γὰρ τὴν αὑτῆς προθυμίαν καὶ	δύναμιν	εἰς ὑμᾶς ἀπήρεισται, καὶ πάσας
[3, 107]	ἐπετείων καρπῶν χορηγίαν, ἐκίνει τὴν	δύναμιν	ἐκ τοῦ περὶ τὸ Γερούνιον
[3, 45]	τὴν δὲ τῶν πεζῶν ἐκίνει	δύναμιν	ἐκ τοῦ χάρακος εἰς πορείαν.
[3, 72]	ἐκίνει δὲ καὶ τὴν λοιπὴν	δύναμιν	ἐκ τοῦ χάρακος, ὡς ἐξ
[3, 66]	πολεμίων τῇ τρίτῃ παρέταξε τὴν	δύναμιν	ἐν συνόψει τοῖς ὑπεναντίοις. οὐδενὸς
[3, 113]	ἥλιον ἀνατολῆς ἐπιφαινομένης, ἐκίνει τὴν	δύναμιν	ἐξ ἑκατέρας ἅμα τῆς παρεμβολῆς
[3, 64]	στρατηγὸν αὐτῶν καὶ τὴν σύμπασαν	δύναμιν	ἐπιγνόντας τὴν παρουσίαν τῶν ἡμετέρων
[3, 75]	τὰ συμβεβηκότα, βουλόμενος δὲ κατὰ	δύναμιν	ἐπικρύπτεσθαι τοὺς ἐν τῇ Ῥώμῃ
[3, 49]	πάντα διαλλάξας ἐκαινοποίησε πᾶσαν τὴν	δύναμιν	εὐκαίρως, ἔτι δὲ τοὺς πλείστους
[3, 92]	τὸ πεδίον οὐ καθίει τὴν	δύναμιν,	εὐλαβούμενος τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους διά
[3, 68]	τούτοις δ´ ἐκ ποδὸς τὴν	δύναμιν	ἔχων αὐτὸς εἵπετο κατόπιν. οἱ
[3, 36]	εἰς τέλος ὁμοίαν ἔχει τὴν	δύναμιν	ἡ τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις ταῖς
[3, 72]	ὄντας εἰς ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε τὴν	δύναμιν.	καὶ προαγαγὼν ὡς ὀκτὼ στάδια
[3, 102]	καιρὸν τῆς ἡμέρας ἐξῆγε τὴν	δύναμιν	καὶ συνεγγίσας τῇ παρεμβολῇ τῶν
[3, 89]	καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους, ἐξαγαγὼν τὴν	δύναμιν	καὶ συνεγγίσας τῷ τῶν Ῥωμαίων
[3, 46]	ἐλέφαντας διασωθῆναι. διὰ γὰρ τὴν	δύναμιν	καὶ τὸ μέγεθος τῶν προβοσκίδων
[3, 56]	δὲ συναθροίσας ὁμοῦ πᾶσαν τὴν	δύναμιν	κατέβαινε καὶ τριταῖος ἀπὸ τῶν
[3, 110]	δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξαντες ἦγον τὴν	δύναμιν	οὗ τοὺς πολεμίους ἤκουον στρατοπεδεύειν.
[3, 100]	πρὸς τὴν παραχειμασίαν. τὴν δὲ	δύναμιν	πρὸ τῆς πόλεως παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο
[3, 50]	συνεστήσατο πρᾶξιν τοιαύτην. ἀναλαβὼν τὴν	δύναμιν	προῆγεν ἐμφανῶς καὶ συνεγγίσας ταῖς
[3, 20]	ἔμοιγε δοκοῦσι τάξιν ἔχειν καὶ	δύναμιν.	Ῥωμαῖοι δέ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ
[3, 35]	διάβασιν, ἔχων οὐχ οὕτως πολλὴν	δύναμιν	ὡς χρησίμην καὶ γεγυμνασμένην διαφερόντως
[3, 47]	καὶ προνοίᾳ τοῦτον ὁμολογουμένως ἀποδεικνύουσιν	ἡμῖν	ἀλογιστότατον, ἅμα δὲ καταστροφὴν οὐ
[3, 58]	καὶ μηδὲν τῶν πάρεξ ὄντων	ἡμῖν	ἀναγγεῖλαι. ~διόπερ οὐ δυσχεροῦς ἀλλ´
[3, 21]	καθολικώτερόν πως ἐχρήσαντο τοῖς λόγοις.	ἡμῖν	δ´ ἀναγκαῖον εἶναι δοκεῖ τὸ
[3, 39]	πρὸς τὸ συνεχὲς τῆς προκειμένης	ἡμῖν	διηγήσεως. Καρχηδόνιοι γὰρ ἐν τούτοις
[3, 47]	περὶ τὸν Πάδον, ὑπὲρ ὧν	ἡμῖν	εἴρηται διὰ πλειόνων, ἀπὸ τοῦ
[3, 59]	{καὶ τὰς κακοπαθείας} τοὺς συμβάντας	ἡμῖν	ἐν πλάνῃ τῇ κατὰ Λιβύην
[3, 38]	εἰς τὰς ἄρκτους ἀνῆκον ἄγνωστον	ἡμῖν	ἕως τοῦ νῦν ἐστιν, ἐὰν
[3, 111]	ἤχασι τοὺς ἐχθρούς· δεύτερον δ´	ἡμῖν,	ὅτι καὶ μάχεσθαι τοὺς πολεμίους
[3, 111]	θεοῖς ἔχετε χάριν· ἐκεῖνοι γὰρ	ἡμῖν	συγκατασκευάζοντες τὴν νίκην εἰς τοιούτους
[3, 31]	οἷς μὲν χάριν, εὐεργεσίαν, βοήθειαν	ἡμῖν	ὑπάρχουσαν, παρ´ οἷς δὲ τἀναντία
[3, 6]	Ἀννίβαν πράξεις βουλόμενοι τὰς αἰτίας	ἡμῖν	ὑποδεικνύναι, δι´ ἃς Ῥωμαίοις καὶ
[3, 47]	τινὰ περὶ τοὺς τόπους ὑπογράψαντες	ἡμῖν	ὥστ´, εἰ μὴ θεὸς ἤ
[3, 111]	Ῥωμαίους, ποῖος ἂν ἔτι λόγος	ὑμῖν	ἰσχυρότερον παραστήσαι θάρσος αὐτῶν τῶν
[3, 109]	γίνεται τρόπος· οἷς δέ, καθάπερ	ὑμῖν	νῦν, οὐχ ὑπὲρ ἑτέρων ἀλλ´
[3, 109]	ἐλαττωθῆναι. διόπερ, ὦ ἄνδρες, πάντων	ὑμῖν	παρεσκευασμένων πρὸς τὸ νικᾶν, ἑνὸς
[3, 111]	γὰρ βουλομένων ὅσον οὔπω βεβαιώσειν	ὑμῖν	πέπεισμαι τὰς ἐπαγγελίας. ταῦτα δὲ
[3, 109]	πάρεσμεν, οὐ μόνον αὐτοὶ κοινωνήσοντες	ὑμῖν	τῶν κινδύνων, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[3, 109]	ἧς οὐδὲ παρακαλεῖσθαι πλείω πρέπειν	ὑμῖν	ὑπολαμβάνω. τοῖς μέν γε μισθοῦ
[3, 109]	ἐλπίδας ἔχει τῆς σωτηρίας ἐν	ὑμῖν.	ὧν ὑμεῖς αὐτὴν μὴ διαψεύσητε
[3, 64]	τῶν κατὰ λόγον ἑώρα τὴν	πρᾶξιν	ταύτην ἀναγκαίαν μὲν οὖσαν τῇ
[3, 50]	ταύτην τὴν ὑπόθεσιν ἁρμοζόμενος συνεστήσατο	πρᾶξιν	τοιαύτην. ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν προῆγεν
[3, 61]	τὴν ὅλην ἐπιβολὴν καὶ τὴν	πρᾶξιν	τοῦ στρατηγοῦ. τὸ δὲ παραπλήσιον
[3, 115]	διέκοψαν ῥᾳδίως τὴν τῶν ὑπεναντίων	τάξιν,	ἅτε δὴ τῶν μὲν Κελτῶν
[3, 105]	καίπερ λελυκότες ἤδη τὴν ὅλην	τάξιν,	αὖθις ἁθροιζόμενοι περὶ τὰς σημείας
[3, 113]	αὐτῶν σχῆμα, βουλόμενος ἐφεδρείας μὲν	τάξιν	ἐν τῇ μάχῃ τοὺς Λίβυας
[3, 33]	ὁμηρείας ἔχοντας καὶ βοηθείας ἅμα	τάξιν.	ἐπὶ δὲ τῆς Ἰβηρίας ἀπέλιπεν
[3, 20]	καὶ πανδήμου λαλιᾶς ἔμοιγε δοκοῦσι	τάξιν	ἔχειν καὶ δύναμιν. Ῥωμαῖοι δέ,
[3, 74]	ἀποκτείναντες διέκοψαν τὴν τῶν Καρχηδονίων	τάξιν.	θεωροῦντες δὲ τοὺς ἀπὸ τῶν
[3, 43]	ὑπερδεξίου καὶ παρὰ τὸ ῥεῦμα	τάξιν	οἱ λέμβοι, τὴν δ´ ὑπὸ
[3, 45]	ὡς πρὸς θάλατταν, ἐφεδρείας ἔχοντας	τάξιν,	τὴν δὲ τῶν πεζῶν ἐκίνει
[3, 118]	μόνον πρὸς τὴν τῆς ἱστορίας	σύνταξιν	οἰκείαν εἶναι τὴν περὶ αὐτῆς
[3, 105]	Ἀννίβαν καταπλαγέντες τὴν ἀκεραιότητα καὶ	σύνταξιν	τῶν παραβεβοηθηκότων στρατοπέδων ἀπέστησαν τοῦ
[3, 90]	καὶ παρασημήναιτ´ ἄν τις τὴν	κατάπληξιν	καὶ καταξίωσιν παρὰ τοῖς συμμάχοις
[3, 103]	τούτου χρόνον τὴν ἀπραγίαν καὶ	κατάπληξιν	τῶν στρατοπέδων μὴ παρὰ τὴν
[3, 81]	ὁρμὰς καὶ τὴν ἐν τούτοις	ἔκπληξιν	οὐ μόνον πόλεις καὶ βίους
[3, 38]	πρόσωπα πρὸς τὸ κατὰ τὴν	ἔνδειξιν	ὑποδεικνύμενον, οὕτως καὶ τῇ διανοίᾳ
[3, 15]	πρεσβείαν καὶ δοὺς αὑτὸν εἰς	ἔντευξιν	διήκουε περὶ τῶν ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι
[3, 55]	τὴν παρώρειαν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν	μεροῖν	ὑλοφόρα καὶ δενδροφόρα καὶ τὸ
[3, 73]	τῶν Καρχηδονίων εὐθέως ἀπ´ ἀμφοῖν	τοῖν	κεράτοιν ἐπίεζον τοὺς ὑπεναντίους, ὡς
[3, 55]	μέσην τὴν παρώρειαν ἐξ ἀμφοῖν	τοῖν	μεροῖν ὑλοφόρα καὶ δενδροφόρα καὶ
[3, 73]	Καρχηδονίων εὐθέως ἀπ´ ἀμφοῖν τοῖν	κεράτοιν	ἐπίεζον τοὺς ὑπεναντίους, ὡς ἂν
[3, 54]	τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν ὥστε συνθεωρουμένων	ἀμφοῖν	ἀκροπόλεως φαίνεσθαι διάθεσιν ἔχειν τὰς
[3, 29]	μετὰ ταῦτα προσληφθησομένοις, τὴν παρ´	ἀμφοῖν	ἀσφάλειαν ἀεὶ δέον ἦν ὑπάρχειν.
[3, 69]	τῷ τοιούτῳ τρόπῳ τὴν παρ´	ἀμφοῖν	ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρξειν, ἐξαποστέλλει πεζοὺς
[3, 21]	τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις τὴν παρ´	ἀμφοῖν	ἀσφάλειαν εἶναι ῥητῶς κατατετάχθαι. Ζακανθαίους
[3, 1]	ἐπιστήμην, ἀρίστην ἡγούμενοι τὴν ἐξ	ἀμφοῖν	ἐπίστασιν καὶ θέαν ἀκόλουθον τοῖς
[3, 51]	κατὰ τὴν πορείαν θόρυβος ἐξ	ἀμφοῖν	ηὔξετο διὰ τὴν τῶν προειρημένων
[3, 73]	ἐν τοῖς βαρέσιν ὅπλοις παρ´	ἀμφοῖν	τὰς πρώτας ἔχοντες καὶ μέσας
[3, 73]	οἱ τῶν Καρχηδονίων εὐθέως ἀπ´	ἀμφοῖν	τοῖν κεράτοιν ἐπίεζον τοὺς ὑπεναντίους,
[3, 55]	ὑπὸ μέσην τὴν παρώρειαν ἐξ	ἀμφοῖν	τοῖν μεροῖν ὑλοφόρα καὶ δενδροφόρα
[3, 29]	τὴν ἀσφάλειαν πᾶσι τὴν παρ´	ἀμφοῖν.	~Τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, ὁμολογούμενον
[3, 104]	τοὺς ἱππεῖς· ἑξῆς δὲ τούτοις	κατόπιν	αὐτὸς ἦγε συνεχῆ τὰ βαρέα
[3, 65]	τῶν δὲ Νομάδων κυκλωσάντων καὶ	κατόπιν	ἐπιπεσόντων, οἱ μὲν πεζακοντισταὶ τὸ
[3, 93]	ἀκρωρείας ἐπέταξε, τοὺς δὲ λογχοφόρους	κατόπιν	ἐπιστήσας τούτοις ἕως μέν τινος
[3, 74]	ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων οἱ μὲν	κατόπιν	ἐφεστῶτες ὑπὸ τῶν ἐκ τῆς
[3, 19]	πλοίων, συνορῶντες τὸ γινόμενον, προσέκειντο	κατόπιν·	καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες θόρυβον καὶ
[3, 90]	ἀποσκευῆς γέμουσαν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	κατόπιν	μὲν εἵποντο συνεχῶς, μιᾶς καὶ
[3, 68]	τὴν δύναμιν ἔχων αὐτὸς εἵπετο	κατόπιν.	οἱ μὲν οὖν Νομάδες εἰς
[3, 83]	εἶχεν. ὁ δὲ Φλαμίνιος εἵπετο	κατόπιν,	σπεύδων συνάψαι {τῶν πολεμίων} κατεστρατοπεδευκὼς
[3, 82]	αὐτὴν τὴν Ῥώμην, αὐτῶν δὲ	κατόπιν	τῶν πολεμίων ἐν Τυρρηνίᾳ στρατοπεδευόντων.
[3, 98]	τῶν ὁμήρων ἀσφαλείας. τὴν δὲ	χάριν	αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν, αὐτὸς γενόμενος
[3, 7]	ἕνεκα τῆς τῶν συγγραφέων ἐπιτιμήσεως,	χάριν	δὲ τῆς τῶν φιλομαθούντων ἐπανορθώσεως.
[3, 111]	πρῶτον μὲν τοῖς θεοῖς ἔχετε	χάριν·	ἐκεῖνοι γὰρ ἡμῖν συγκατασκευάζοντες τὴν
[3, 9]	σωμάτων παρεγένοντο κίνδυνον. ~Τίνος δὴ	χάριν	ἐμνήσθην Φαβίου καὶ τῶν ὑπ´
[3, 31]	τί καὶ πῶς καὶ τίνος	χάριν	ἐπράχθη τὸ πραχθὲν καὶ πότερον
[3, 31]	καὶ δηλοῖ παρ´ οἷς μὲν	χάριν,	εὐεργεσίαν, βοήθειαν ἡμῖν ὑπάρχουσαν, παρ´
[3, 63]	μετὰ ταῦτα προελθὼν αὐτὸς τούτου	χάριν	ἔφη παρεισάγειν τοὺς αἰχμαλώτους, ἵν´
[3, 79]	ἀπέλιπε Μάγωνα τῶν τε λοιπῶν	χάριν	καὶ μάλιστα τῆς τῶν Κελτῶν
[3, 82]	τοὺς ἐκτὸς παρεπομένους τῆς ὠφελείας	χάριν,	κομίζοντας ἁλύσεις καὶ πέδας καὶ
[3, 58]	τῆς παραδοξολογίας καὶ τερατείας ἑαυτοῦ	χάριν	προτιμῆσαι τὴν ἀλήθειαν καὶ μηδὲν
[3, 106]	ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι καὶ συνεχεστάτους	χάριν	τοῦ γυμνάζειν καὶ παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς
[3, 50]	τινας τῶν καθηγουμένων αὐτοῖς Γαλατῶν	χάριν	τοῦ κατασκέψασθαι τὴν τῶν ὑπεναντίων
[3, 42]	τῷ πέραν πλῆθος ἡθροίσθη βαρβάρων	χάριν	τοῦ κωλύειν τὴν τῶν Καρχηδονίων
[3, 38]	Ταῦτα μὲν οὖν εἰρήσθω μοι	χάριν	τοῦ μὴ τελέως ἀνυπότακτον εἶναι
[3, 4]	ἀντιταττομένους, οὔτε πλεῖ τὰ πελάγη	χάριν	τοῦ περαιωθῆναι μόνον, καὶ μὴν
[3, 34]	ἐν τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ	χάριν	τοῦ συμπεριφέρεσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς
[3, 4]	ἀναλαμβάνει· πάντες δὲ πράττουσι πάντα	χάριν	τῶν ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις ἡδέων
[3, 59]	ἐπειδὴ καὶ τὸ πλεῖον τούτου	χάριν	ὑπεδεξάμεθα τοὺς κινδύνους {καὶ τὰς
[3, 3]	τρόπον Ῥωμαῖοι καταλύσαντες τὴν Γαλατῶν	ὕβριν	ἀδήριτον μὲν σφίσι παρεσκεύασαν τὴν
[3, 109]	ζῶν ἐπιδεῖν τὴν τῶν προειρημένων	ὕβριν	καὶ καταφθοράν; διόπερ, ὦ ἄνδρες,
[3, 26]	ὑπολαμβάνει τις αὐτοὺς πεποιῆσθαι τὴν	διάβασιν,	ἀγνοεῖ προφανῶς. ~Συντελεσθέντος τοίνυν τοῦ
[3, 66]	γεφυρώσας τοῖς ποταμίοις πλοίοις τὴν	διάβασιν	Ἀσδρούβᾳ μὲν ἐπέταξεν διακομίζειν τὸ
[3, 6]	ὑπὸ Καρχηδονίων, δευτέραν δὲ τὴν	διάβασιν	αὐτῶν παρὰ τὰς συνθήκας τοῦ
[3, 42]	τοῦ κωλύειν τὴν τῶν Καρχηδονίων	διάβασιν.	εἰς οὓς ἀποβλέπων Ἀννίβας καὶ
[3, 6]	εἰ μὴ καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου	διάβασιν	εἰς τὴν Ἀσίαν αἰτίαν εἶναί
[3, 6]	δευτέραν, ἀρχὴν δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου	διάβασιν	εἰς τὴν Ἀσίαν. ~καὶ μὴν
[3, 3]	τὰς αἰτίας καὶ τὴν Ἀντιόχου	διάβασιν	εἰς τὴν Εὐρώπην διασαφήσομεν πρῶτον
[3, 35]	τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ καλουμένου ποταμοῦ	διάβασιν,	ἔχων οὐχ οὕτως πολλὴν δύναμιν
[3, 49]	παραγενόμενος ἐπὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ	διάβασιν	καὶ καταλαβὼν ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους
[3, 61]	ἀπέλιπε περὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ	διάβασιν,	καὶ συλλογιζόμενος τόν τε πλοῦν
[3, 42]	τόποις εὐθέως ἐνεχείρει ποιεῖσθαι τὴν	διάβασιν	κατὰ τὴν ἁπλῆν ῥύσιν, σχεδὸν
[3, 26]	ἐποιήσαντο τὴν πρώτην εἰς Σικελίαν	διάβασιν,	μήτε γεγονότος μήθ´ ὑπάρχοντος παράπαν
[3, 41]	πέλαγος, ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ	διάβασιν.	ὁ δὲ Πόπλιος, διασαφηθέντος αὐτῷ
[3, 46]	τῆς χέρσου φερούσῃ πρὸς τὴν	διάβασιν	ὁδῷ. τῶν δὲ θηρίων εἰθισμένων
[3, 43]	συνδιακομίζεσθαι κατὰ τὴν πρώτην εὐθέως	διάβασιν.	οἱ δὲ βάρβαροι θεωροῦντες τὴν
[3, 97]	γὰρ καταπληξάμενοι τοὺς περὶ τὴν	διάβασιν	οἰκοῦντας τῶν Ἰβήρων ἧκον πρὸς
[3, 39]	ἐντεῦθεν ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ	διάβασιν	περὶ χιλίους ἑξακοσίους· {ταῦτα γὰρ
[3, 25]	ποιοῦνται Ῥωμαῖοι κατὰ τὴν Πύρρου	διάβασιν	πρὸ τοῦ συστήσασθαι τοὺς Καρχηδονίους
[3, 44]	καὶ πρὸς τὴν τῶν ἐλεφάντων	διάβασιν	προεχειρίσατο τοὺς ἐπιτηδείους. αὐτὸς δὲ
[3, 28]	~Ὥσπερ οὖν τὴν εἰς Σικελίαν	διάβασιν	Ῥωμαίων οὐ παρὰ τοὺς ὅρκους
[3, 14]	καὶ περὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ	διάβασιν	συστησαμένου τὸν κίνδυνον, ἅμα δὲ
[3, 43]	πλείους ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς τὴν	διάβασιν	τηροῦντας. οἱ δὲ βάρβαροι, παραλόγου
[3, 54]	λείποντας ἀπέβαλε τῶν κατὰ τὴν	ἀνάβασιν	φθαρέντων. οὔσης γὰρ στενῆς καὶ
[3, 54]	χιόνος ἄδηλον ποιούσης ἑκάστοις τὴν	ἐπίβασιν,	πᾶν τὸ παραπεσὸν τῆς ὁδοῦ
[3, 7]	ὠλιγωρῆσθαι κατὰ πολλὰ περὶ τὴν	ἔκβασιν	τὴν ἐκ τοῦ Φιλίππου πολέμου,
[3, 2]	ἐπιβολῆς. ἅμα δὲ τούτοις κατὰ	παρέκβασιν	δηλώσομεν τὴν κατάλυσιν τῆς Ἱέρωνος
[3, 33]	τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις— τὴν γὰρ	παρέκβασιν	ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα— διακούσαντες τὰ παρὰ
[3, 9]	καὶ Καρχηδονίων πολέμου— τὴν γὰρ	παρέκβασιν	ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα νομιστέον πρῶτον μὲν
[3, 59]	νῦν δ´ ἀναδραμόντες ἐπὶ τὴν	παρέκβασιν	τῆς διηγήσεως πειρασόμεθα δηλοῦν τοὺς
[3, 46]	εἰς τὴν γῆν κατὰ τὴν	ἔμβασιν	τοῦ ποταμοῦ, πλάτος ἐχούσας τὸ
[3, 19]	τοῖς προειρημένοις οἱ πεποιημένοι τὴν	ἀπόβασιν	ἀπὸ τῶν πλοίων, συνορῶντες τὸ
[3, 43]	σποράδην, πεπεισμένοι κωλύειν εὐχερῶς τὴν	ἀπόβασιν	τῶν Καρχηδονίων. Ἀννίβας δ´ ἅμα
[3, 18]	ἐπὶ τὸν λιμένα, κωλύσοντες τὴν	ἀπόβασιν	τῶν ὑπεναντίων. ~ἅμα δὲ τῷ
[3, 48]	καθιέναι τόπους μετὰ δυνάμεως, τοῦτο	περιτιθέασιν	οἱ συγγραφεῖς Ἀννίβᾳ τῷ τὰς
[3, 62]	μέσον προέθηκε πανοπλίας Γαλατικάς, οἵαις	εἰώθασιν	οἱ βασιλεῖς αὐτῶν, ὅταν μονομαχεῖν
[3, 103]	μὴ παρὰ τὴν τῶν δυνάμεων	ἀποδειλίασιν,	ἀλλὰ παρὰ τὴν τοῦ προεστῶτος
[3, 81]	μόνον πόλεις καὶ βίους ἀναστάτους	πεποιήκασιν,	ἀλλὰ καὶ τὸ ζῆν αὑτῶν
[3, 48]	εἰ καθόλου {τοὐναντίον} δυνατοῖς ἐπιβάλλεται	πράγμασιν;	ἀλλ´ ὅπερ οἱ τοῖς ὅλοις
[3, 70]	παρέξεσθαι χρείαν ἤλπιζε τοῖς κοινοῖς	πράγμασιν.	διὸ καὶ τοιούτοις χρώμενος λογισμοῖς
[3, 70]	χώραν στρατόπεδα καὶ παραδόξοις ἐγχειροῦντι	πράγμασιν	εἷς τρόπος ἐστὶν οὗτος σωτηρίας,
[3, 90]	πάντας, ὡς ἀγεννῶς χρώμενον τοῖς	πράγμασιν	καὶ νωθρῶς, αὐτὸς δὲ πρόθυμος
[3, 61]	κατὰ σπουδὴν βοηθεῖν τοῖς ἰδίοις	πράγμασιν.	ὁ δὲ Τεβέριος τοὺς μὲν
[3, 19]	δὲ μᾶλλον ἀνδρωδῶς κεχρῆσθαι τοῖς	πράγμασιν.	~Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι, προσπεπτωκυίας αὐτοῖς
[3, 97]	μεγάλην παρεῖχε χρείαν τοῖς κοινοῖς	πράγμασιν.	οὐδέποτε γὰρ πρότερον θαρρήσαντες διαβῆναι
[3, 4]	τοῦτ´ εἶναι τέλος ὑποληπτέον ἐν	πράγμασιν	οὔτε τοῖς ἡγουμένοις οὔτε τοῖς
[3, 80]	δὲ τούτοις καταπεπιστευκέναι τοῖς σφετέροις	πράγμασιν,	συνελογίζετο διότι παραλλάξαντος αὐτοῦ τὴν
[3, 44]	αὐτῷ μελόντων, πειθαρχοῦντας δὲ τοῖς	παραγγέλμασιν	ἄνδρας ἀγαθοὺς γίνεσθαι καὶ τῶν
[3, 116]	τοὺς μὲν φεύγοντας παρέδωκε τοῖς	Νομάσιν,	πρὸς δὲ τὴν τῶν πεζῶν
[3, 116]	παρεβοήθησαν ἀπὸ τῶν εὐωνύμων τοῖς	Νομάσιν,	τότε προϊδόμενοι τὴν ἔφοδον αὐτῶν
[3, 55]	μᾶλλον ἐπέπλεον ἅμα πᾶσι τοῖς	ἐρείσμασιν,	ἐπὶ πολὺ καταφερῶν ὄντων τῶν
[3, 116]	πρακτικωτάτους καὶ φοβερωτάτους τοῖς ἅπαξ	ἐγκλίνασιν,	τοὺς μὲν φεύγοντας παρέδωκε τοῖς
[3, 55]	ὁπότε πεσόντες βουληθεῖεν ἢ τοῖς	γόνασιν	ἢ ταῖς χερσὶ προσεξερείσασθαι πρὸς
[3, 21]	ὡς οὔτε γεγενημένας, εἴ τε	γεγόνασιν,	οὐδὲν οὔσας πρὸς αὑτοὺς διὰ
[3, 48]	τοῖς τραγῳδιογράφοις. καὶ γὰρ ἐκείνοις	πᾶσιν	αἱ καταστροφαὶ τῶν δραμάτων προσδέονται
[3, 93]	δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι καθ´ ὥραν παρήγγειλε	πᾶσιν.	ἅμα δὲ τῷ κλῖναι τὸ
[3, 36]	μεγίστη γνῶσις, ἔτι δὲ κοινὴ	πᾶσιν	ἀνθρώποις ἐστὶν ἡ τοῦ περιέχοντος
[3, 112]	τὰς ὑπερθέσεις. βαρύτατος γὰρ δὴ	πᾶσιν	ἀνθρώποις ὁ τοῦ μέλλειν γίνεται
[3, 109]	τὰς ἁρμοζούσας χάριτας, φανερὸν δὲ	πᾶσιν	ἀνθρώποις ποιήσατε διότι καὶ τὰ
[3, 71]	παρεκάλεσε πρὸς τὸν κίνδυνον καὶ	πᾶσιν	ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε καὶ περὶ τὴν
[3, 12]	Ἀσδρούβας μὲν οὖν προαποθανὼν οὐ	πᾶσιν	ἔκδηλον ἐποίησε τὴν αὑτοῦ πρόθεσιν·
[3, 3]	ἅμα καὶ τὰς πράξεις, ἐπὶ	πᾶσιν	ἐξηγησάμενοι τὴν Ἀντιόχου στρατείαν εἰς
[3, 82]	τὸν ἕτερον ὕπατον προσλαβεῖν καὶ	πᾶσιν	ἐπὶ ταὐτὸ τοῖς στρατοπέδοις ὁμοῦ
[3, 21]	σφίσι, δι´ οὗ φανερὸν ἔσται	πᾶσιν	ὡς οὐ μετεσχήκασι τῆς ἀδικίας,
[3, 43]	καπνῷ κατὰ τὸ συντεταγμένον, ἐμβαίνειν	ἅπασιν	ἅμα παρήγγελλε καὶ βιάζεσθαι πρὸς
[3, 4]	ἐδόκει τοῦτ´ εἶναι καὶ κατηναγκασμένον	ἅπασιν	ὅτι λοιπόν ἐστι Ῥωμαίων ἀκούειν
[3, 36]	δὲ μὴ τῶν τόπων ἀγνοουμένων	παντάπασιν	ἀσαφῆ γίνεσθαι συμβαίνῃ τὴν διήγησιν,
[3, 101]	κατὰ τὴν παραχειμασίαν δαψίλεια τοῖς	ἀνδράσιν,	μὴ χεῖρον δὲ τοῖς ὑποζυγίοις
[3, 87]	ἵπποις, ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς	ἀνδράσιν	ὁ λεγόμενος λιμόψωρος καὶ τοιαύτη
[3, 55]	τὴν κάτω χιόνα κατὰ τὴν	διανάστασιν,	διακόψαντα δ´ ἔμενε μετὰ τῶν
[3, 55]	ταῖς χερσὶ προσεξερείσασθαι πρὸς τὴν	ἐξανάστασιν,	τότε καὶ μᾶλλον ἐπέπλεον ἅμα
[3, 63]	λόγους καὶ λαμβανόντων ὁρμὴν καὶ	παράστασιν	οἵαν ὁ παρακαλῶν ἐσπούδασε, τότε
[3, 84]	λίμνην οἱ μὲν διὰ τὴν	παράστασιν	τῆς διανοίας ὁρμῶντες ἐπὶ τὸ
[3, 88]	καιρῷ καὶ Φάβιος μετὰ τὴν	κατάστασιν	θύσας τοῖς θεοῖς ἐξώρμησε μετὰ
[3, 4]	ἔσται τελεσιούργημα, τὸ γνῶναι τὴν	κατάστασιν	παρ´ ἑκάστοις, ποία τις ἦν
[3, 31]	αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ διαφυλάξοντας τὴν	κατάστασιν	παροξύναι δικαίως, εἰ μηδὲν εἰδείη
[3, 99]	τὸν Ἀβίλυγα καὶ πρὸς τὴν	ἀποκατάστασιν	τῶν ὁμήρων εἰς τὰς πατρίδας
[3, 37]	τὸν αὐτὸν λόγον διελομένους εἰς	ἐπίστασιν	ἀγαγεῖν τοὺς ἀκούοντας. ταύτης διῃρημένης
[3, 1]	ἀρίστην ἡγούμενοι τὴν ἐξ ἀμφοῖν	ἐπίστασιν	καὶ θέαν ἀκόλουθον τοῖς εἰρημένοις
[3, 106]	καὶ διὰ τὴν τοῦ καιροῦ	περίστασιν,	ἀκροβολισμοὶ δὲ μόνον καὶ συμπλοκαὶ
[3, 31]	μέν τις ὑπείληφεν πρὸς πᾶσαν	περίστασιν	αὐτάρκης ὑπάρχειν, καλὴν μέν, οὐκ
[3, 98]	δόξαν καὶ τὴν τοῦ βίου	περίστασιν	οὐδενὸς δεύτερος Ἰβήρων, κατὰ δὲ
[3, 90]	ὁρμήσειν πρὸς τὴν ἀπὸ Ῥωμαίων	ἀπόστασιν.	ἕως γὰρ τότε δυσὶ μάχαις
[3, 10]	πλεῖστα μὲν συνεβάλετο πρὸς τὴν	σύστασιν	τοῦ δευτέρου πολέμου, καίπερ τετελευτηκὼς
[3, 48]	ἕκαστα τῶν εἰρημένων ἥρω τινά	φασιν	ἐπιφανέντα συνυποδεῖξαι τὰς ὁδοὺς αὐτοῖς.
[3, 48]	ὁδοὺς οὔτε τόπους, ὡς οὗτοί	φασιν,	οὔτε ποῦ πορεύεται τὸ παράπαν
[3, 29]	συνθήκαις ἦν ἔγγραπτον, καθάπερ κἀκεῖνοί	φασιν,	ὑπάρχειν τοῖς ἀμφοτέρων συμμάχοις τὴν
[3, 61]	ὑπὲρ τῶν Καρχηδονίων ὅτι Ζάκανθαν	εἰλήφασιν,	καὶ πρὸς ταύτην βεβουλευμένων τὴν
[3, 1]	μὲν οὖν καθόλου τῆς ὑποθέσεως	ἔμφασιν	καὶ τὴν περιγραφὴν ἤδη δεδηλώκαμεν.
[3, 7]	ὀργὴν ἐκ τῶν προειρημένων καιρῶν.	πρόφασιν	δ´ ἡγητέον τὴν τῶν Ἑλλήνων
[3, 6]	τοῦ πρὸς τοὺς Πέρσας πολέμου,	πρόφασιν	δὲ τὴν δευτέραν, ἀρχὴν δὲ
[3, 69]	ἀφορμὴν τοῦ πράττειν τότε λαβὼν	πρόφασιν	ἐξαπέστειλε τῶν μὲν ἱππέων τὸ
[3, 28]	τὰς περὶ Σαρδόνος συνθήκας, οὔτε	πρόφασιν	οὔτ´ αἰτίαν εὕροι τις ἂν
[3, 32]	πολέμου τοῦ σύμπαντος οἰκονομίαν καὶ	διάθεσιν.	ἀλλ´ οὐκ ἔστι τούτων οὐδέν,
[3, 63]	διὰ τῶν προειρημένων τὴν προκειμένην	διάθεσιν	ἐνεργασάμενος ταῖς τῶν δυνάμεων ψυχαῖς,
[3, 54]	ὥστε συνθεωρουμένων ἀμφοῖν ἀκροπόλεως φαίνεσθαι	διάθεσιν	ἔχειν τὰς Ἄλπεις τῆς ὅλης
[3, 95]	τὴν Ἰταλίαν τοιαύτην εἶχε τὴν	διάθεσιν.	κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[3, 114]	δὲ ξίφη τὴν ἐναντίαν εἶχε	διάθεσιν·	τῆς μὲν γὰρ οὐκ ἔλαττον
[3, 58]	εἰρημένων εἰς διόρθωσιν ἂν καὶ	μετάθεσιν	ἤγαγον. ἐν μὲν γὰρ τῷ
[3, 99]	βαρύτητα καὶ προσπαρατιθεὶς τὴν αὑτοῦ	μετάθεσιν	πολλοὺς Ἰβήρων παρώρμησε πρὸς τὴν
[3, 9]	τῆς ὀργῆς, τηρῶν ἀεὶ πρὸς	ἐπίθεσιν.	εἰ μὲν οὖν μὴ τὸ
[3, 92]	καὶ καθ´ ὑπερβολὴν εὐφυεῖς πρὸς	ἐπίθεσιν,	ἐπ´ αὐτῆς μὲν τῆς διεκβολῆς
[3, 67]	πρὸς ἀλλήλους καιρὸν ἐπετήρουν πρὸς	ἐπίθεσιν,	μένοντες ἐν ταῖς ἑαυτῶν ἕκαστοι
[3, 80]	αὐτὸν ὑπελάμβανε παραδώσειν καιροὺς πρὸς	ἐπίθεσιν.	πάντα δ´ ἐμφρόνως ἐλογίζετο ταῦτα
[3, 1]	ἀκόλουθον τοῖς εἰρημένοις ποιησόμεθα τὴν	προέκθεσιν	τῆς αὑτῶν πραγματείας. τὴν μὲν
[3, 50]	πόλιν ἀπαλλάττονται, πρὸς ταύτην τὴν	ὑπόθεσιν	ἁρμοζόμενος συνεστήσατο πρᾶξιν τοιαύτην. ἀναλαβὼν
[3, 16]	καὶ πρὸς ταύτην ἁρμοζόμενοι τὴν	ὑπόθεσιν	ἡ σύγκλητος ἔκρινεν ἀσφαλίσασθαι τὰ
[3, 5]	ἡμᾶς ἀνθρώπινον, οὐκ ἀργήσειν τὴν	ὑπόθεσιν	οὐδ´ ἀπορήσειν ἀνδρῶν ἀξιόχρεων, διὰ
[3, 94]	δὲ κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	ὑπόθεσιν	οὐδαμῶς κρίνων ἐκκυβεύειν οὐδὲ παραβάλλεσθαι
[3, 32]	δὲ συννευούσας πρὸς τὴν αὐτὴν	ὑπόθεσιν.	ταῦτα δὴ πάντα διὰ μὲν
[3, 50]	ὑπεναντίων ἐπίνοιαν καὶ τὴν ὅλην	ὑπόθεσιν.	ὧν πραξάντων τὸ συνταχθέν, ἐπιγνοὺς
[3, 12]	πᾶσιν ἔκδηλον ἐποίησε τὴν αὑτοῦ	πρόθεσιν·	Ἀννίβᾳ δὲ παρέδωκαν οἱ καιροὶ
[3, 43]	ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας δέ, κατὰ τὴν	πρόθεσιν	αὐτῷ συντρεχόντων τῶν πραγμάτων, εὐθέως
[3, 97]	Σκιπίωνα κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν,	ἐξαπέστελλον μετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν
[3, 5]	τοῦ βίου πρὸς τὸ τὴν	πρόθεσιν	ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι μὲν
[3, 66]	Κελτοὶ κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν	καὶ φίλοι γίνεσθαι καὶ χορηγεῖν
[3, 101]	σπουδάζων κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ	πρόθεσιν	μήτε τὴν λείαν καταφθεῖραι τόν
[3, 4]	πράξεις κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν.	ὅ τε γὰρ χρόνος ὁ
[3, 67]	ὁμήρους κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν.	Πόπλιος δὲ σχετλιάζων ἐπὶ τῷ
[3, 17]	παρέθετο κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν,	τὰ δὲ σώματα διένειμε κατὰ
[3, 98]	ἀποκαταστήσῃ τοῖς γονεῦσι καὶ ταῖς	πόλεσιν,	ἐκλύσειν μὲν αὐτὸν τῶν Ῥωμαίων
[3, 77]	εὐνοίας, ἐρεθίζειν δὲ τοὺς δοκοῦντας	πόλεσιν	ἢ λιμέσιν ἠλαττῶσθαί τι διὰ
[3, 98]	τὴν πορείαν εἰς Ἰταλίαν, ὅσαις	πόλεσιν	ἠπίστησε τῶν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν,
[3, 61]	Ἄλπεων ἤλπισε πορείᾳ τὸν Ἀννίβαν	δυνάμεσιν	ἀλλοφύλοις· εἰ δὲ καὶ τολμήσαι,
[3, 17]	ἐπιβολάς, προθυμίαν δ´ ἐνεργάσεσθαι ταῖς	δυνάμεσιν	ἐκ τῆς ἐσομένης ἑκάστοις ὠφελείας,
[3, 77]	δὲ τοὺς δοκοῦντας πόλεσιν ἢ	λιμέσιν	ἠλαττῶσθαί τι διὰ τῆς Ῥωμαίων
[3, 62]	τινος ἐνεχείρει τρόπου ποιεῖσθαι τὴν	παραίνεσιν.	συναγαγὼν γὰρ τὰ πλήθη παρήγαγεν
[3, 32]	Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν καὶ Λιβύην	πράξεσιν	ἀπὸ τῶν κατὰ Πύρρον {καὶ
[3, 95]	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς ταῖς προειρημέναις	πράξεσιν	Ἀσδρούβας ὁ τεταγμένος ἐπὶ τῆς
[3, 34]	καὶ τοὺς ἐν αὐταῖς ταῖς	Ἄλπεσιν	ἐνοικοῦντας, μόνως ἂν ὑπολαμβάνων ἐν
[3, 73]	εἴων. οἱ δ´ ἐν τοῖς	βαρέσιν	ὅπλοις παρ´ ἀμφοῖν τὰς πρώτας
[3, 116]	ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτοις τοῖς	μέρεσιν	ἐπέστη τῆς δυνάμεως. οἱ δὲ
[3, 98]	Ζακάνθης ἐν τοῖς πρὸς θάλατταν	μέρεσιν,	τοῦτον μὲν ἄκακον ὄντα τὸν
[3, 13]	κυρίαν ἐποίησαν τὴν τῶν στρατοπέδων	αἵρεσιν.	Ἀννίβας δὲ παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν
[3, 103]	πολὺν ὄντα πρὸς τῷ διακινδυνεύειν,	αἵρεσιν	αὐτῷ προύτεινε τοιαύτην, ἢ κατὰ
[3, 98]	τὴν Καρχηδονίων πρὸς τοὺς συμμάχους	αἵρεσιν	καὶ μεγαλοψυχίαν. προσδοκᾶν δ´ αὐτὸν
[3, 4]	πράξεσι τήν τε τῶν κρατούντων	αἵρεσιν,	ποία τις ἦν μετὰ ταῦτα
[3, 86]	ἀγωγὴν τῶν πραγμάτων καὶ τὴν	αἵρεσιν	τῶν ἀρχόντων μειζόνως ἐπεβάλοντο βουλεύεσθαι
[3, 20]	δυσχερῶς ἤκουον οἱ Καρχηδόνιοι τὴν	αἵρεσιν	τῶν προτεινομένων. ὅμως δὲ προστησάμενοι
[3, 40]	ἐπιφανῶν συνέκλεισαν τοὺς ἐπὶ τὴν	διαίρεσιν	τῆς χώρας ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς
[3, 64]	ἀποχώρησιν καὶ παρὰ τὴν αὑτῶν	προαίρεσιν	διὰ τὸν φόβον κεχρῆσθαι τῇ
[3, 58]	ἢ κατ´ ἀνάγκην ἢ κατὰ	προαίρεσιν	ἐξίκοιτο πρὸς τὰ πέρατα τῆς
[3, 63]	πάντας γὰρ τοὺς ἢ κατὰ	προαίρεσιν	ἢ κατ´ ἀνάγκην τοιαύτῃ προθέσει
[3, 31]	ὑποκειμένοις τοὺς βεβαιώσοντας τὴν αὐτοῦ	προαίρεσιν	καὶ διαφυλάξοντας τὴν κατάστασιν παροξύναι
[3, 31]	ὥστε δυσθεώρητον εἶναι τὴν ἑκάστου	προαίρεσιν	καὶ λίαν ἐν πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι
[3, 81]	εἶναι στρατηγίας τοῦ γνῶναι τὴν	προαίρεσιν	καὶ φύσιν τοῦ τῶν ἐναντίων
[3, 19]	πάντα διατάξας κατὰ τὴν αὑτοῦ	προαίρεσιν	μετὰ ταῦτα ληγούσης ἤδη τῆς
[3, 11]	λανθάνειν σφᾶς τὴν τοῦ βασιλέως	προαίρεσιν.	οἱ δὲ πρέσβεις ὁρῶντες τὸν
[3, 8]	Ἰβηρίαν χειρίζειν κατὰ τὴν αὑτοῦ	προαίρεσιν,	οὐ προσέχοντα τῷ συνεδρίῳ τῶν
[3, 8]	συνεχῶς πολεμήσαντες κατὰ τὴν Ἀννίβου	προαίρεσιν	οὐ πρότερον κατελύσαντο τὸν πόλεμον,
[3, 8]	τοῦτον ἐξενηνοχέναι κατὰ τὴν αὑτοῦ	προαίρεσιν	Ῥωμαίοις παρὰ τὴν Καρχηδονίων γνώμην.
[3, 103]	σφετέροις στρατοπέδοις κατὰ τὴν αὑτοῦ	προαίρεσιν.	τοῦ δὲ καὶ λίαν ἀσμένως
[3, 30]	Καρχηδονίους· εἰ δὲ τὴν Σαρδόνος	ἀφαίρεσιν	καὶ τὰ σὺν ταύτῃ χρήματα,
[3, 54]	οὕτως γὰρ ὑποπεπτώκει τοῖς προειρημένοις	ὄρεσιν	ὥστε συνθεωρουμένων ἀμφοῖν ἀκροπόλεως φαίνεσθαι
[3, 27]	ἀλλήλων συμμάχους. ἐξενεγκεῖν Καρχηδονίους ἐν	ἔτεσιν	δέκα δισχίλια καὶ διακόσια τάλαντα,
[3, 30]	ἦν κἀκεῖνο διότι Ζακανθαῖοι πλείοσιν	ἔτεσιν	ἤδη πρότερον τῶν κατ´ Ἀννίβαν
[3, 38]	τοῖς ἀπείροις τῶν τόπων τὴν	διήγησιν,	ἀλλὰ κατά γε τὰς ὁλοσχερεῖς
[3, 3]	Ῥοδίων πολιτεύματος, συγκεφαλαιωσόμεθα τὴν ὅλην	διήγησιν	ἅμα καὶ τὰς πράξεις, ἐπὶ
[3, 4]	ἔδει καὶ καταστρέφειν ἅμα τὴν	διήγησιν	καὶ τὴν πραγματείαν ἐπὶ τὰς
[3, 57]	~Ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ καὶ τὴν	διήγησιν	καὶ τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρων καὶ
[3, 3]	Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν τὴν	διήγησιν	ὁλοσχερῶς εἰς τοὺς κατὰ τὴν
[3, 57]	βουλόμενοι παρ´ ἕκαστα διασπᾶν τὴν	διήγησιν	οὐδ´ ἀποπλανᾶν ἀπὸ τῆς πραγματικῆς
[3, 36]	παντάπασιν ἀσαφῆ γίνεσθαι συμβαίνῃ τὴν	διήγησιν,	ῥητέον ἂν εἴη πόθεν ὁρμήσας
[3, 2]	στήσαντες δ´ ἐπὶ τούτων τὴν	διήγησιν	τὸν ὑπὲρ τῆς Ῥωμαίων πολιτείας
[3, 118]	οἰκείαν εἶναι τὴν περὶ αὐτῆς	ἐξήγησιν.	ἀλλὰ καὶ πρὸς τὰς τῶν
[3, 40]	τοῦ προγεγονότος, ὑπὲρ οὗ τὴν	ἐξήγησιν	ἡμεῖς ἐν τῇ προτέρᾳ βύβλῳ
[3, 37]	ὧν εἰς τὸ Σαρδόνιον πέλαγος	ἐξίησιν	ὁ προειρημένος ποταμός. ἀπὸ δὲ
[3, 68]	οἱ δὲ τὴν τῶν Κελτῶν	ἐθελοκάκησιν,	στοχαζόμενοι διὰ τῆς τελευταίας ἀποστάσεως.
[3, 8]	ἐπιφερόμενον πόλεμον, δόγματι μόνον τὴν	ἐκδίκησιν	ποιησαμένους, τί ἂν εἰπεῖν ἔχοι
[3, 116]	βουλόμενος δὲ τοῖς κατὰ τὴν	παράκλησιν	λόγοις ἀκολούθως ἐπ´ αὐτῶν γίνεσθαι
[3, 52]	φιλίας, καθάπερ τὸ κηρύκειον τοῖς	Ἕλλησιν.	εὐλαβῶς δὲ διακείμενος πρὸς τὴν
[3, 34]	καὶ τήν τε τῶν Κελτῶν	βούλησιν	καὶ προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων τήν τε
[3, 36]	μεγάλα δὲ συμβάλλεσθαι πεποίηκε πρὸς	ἀνάμνησιν	ἡ τῶν ὀνομάτων παράθεσις· ἐπὶ
[3, 74]	τὸ προειρημένον σύστημα ποιούμενοι τὴν	ἀποχώρησιν	ἀνεκομίσθησαν ἅμα τούτοις εἰς Πλακεντίαν.
[3, 19]	ὑφορμοῦντας ἐπὶ τούτους ἐποιήσατο τὴν	ἀποχώρησιν.	εἰς οὓς ἐμβὰς ἐπιγενομένης τῆς
[3, 69]	σὺν τοῖς Νομάσι καὶ τὴν	ἀποχώρησιν	ἐπὶ τὸν ἑαυτῶν ἐποιοῦντο χάρακα.
[3, 64]	στρατιωτῶν φυγῇ παραπλησίαν ποιήσασθαι τὴν	ἀποχώρησιν	καὶ παρὰ τὴν αὑτῶν προαίρεσιν
[3, 40]	ὥστε μόλις εὐσχήμονα ποιήσασθαι τὴν	ἀποχώρησιν.	οἱ δὲ Βοῖοι κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν
[3, 95]	ἐκ τῆς παραχειμασίας ποιεῖσθαι τὴν	ἀπάντησιν.	ἀκούων δὲ τὸ πλῆθος τῶν
[3, 8]	πόλιν πραχθεῖσιν. ταῦτα δ´ εἰπών	φησιν	μετὰ τὴν τῆς προειρημένης πόλεως
[3, 8]	ἐπιβολὰς καὶ διαλήψεις. ~Φάβιος δέ	φησιν	ὁ Ῥωμαϊκὸς συγγραφεὺς ἅμα τῷ
[3, 8]	ἐξ ἀρχῆς δυσηρεστοῦντο, καθάπερ οὗτός	φησιν,	τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου πραττομένοις, τοῦ
[3, 24]	Ἀντιάτας, Κιρκαιίτας, Ταρρακινίτας. αὗται δ´	εἰσὶν	αἱ πόλεις αἱ περιέχουσαι παρὰ
[3, 65]	διὰ τῶν προνομευόντων ὅτι σύνεγγύς	εἰσιν	ἀλλήλων, τότε μὲν αὐτοῦ καταστρατοπεδεύσαντες
[3, 39]	Καρχηδόνα καλοῦσιν} ἀπὸ δὲ ταύτης	εἰσὶν	ἐπὶ μὲν τὸν Ἴβηρα ποταμὸν
[3, 86]	κατ´ Ἀρίμινον τόπων— οὗτοι δ´	εἰσὶν	ἐπὶ τῆς παρὰ τὸν Ἀδρίαν
[3, 4]	παραγγελλομένων. ἐπεὶ δ´ οὐκ αὐτοτελεῖς	εἰσιν	οὔτε περὶ τῶν κρατησάντων (οὔτε
[3, 8]	Ἀννίβου περὶ τὴν Ζακανθαίων πόλιν	πραχθεῖσιν.	ταῦτα δ´ εἰπών φησιν μετὰ
[3, 115]	εὐωνύμων ἐπὶ δόρυ ποιούμενοι τὴν	κλίσιν	ἐξ ἀσπίδος ἐπιπαρενέβαλλον, αὐτοῦ τοῦ
[3, 90]	καὶ προσαναλαμβάνειν. εἰς ὁλοσχερῆ δὲ	κρίσιν	ἐξ ὁμολόγου συγκαταβαίνειν οὐδαμῶς οἷός
[3, 118]	τρόπον, ἀκόλουθον εἰλήφει τὰ ὅλα	κρίσιν	τοῖς ὑπ´ ἀμφοτέρων προσδοκωμένοις. Καρχηδόνιοι
[3, 60]	περιστρατοπεδεύσας τὴν βαρυτάτην πόλιν ἐν	τρισὶν	ἡμέραις ἐξεπολιόρκησεν. κατασφάξας δὲ τοὺς
[3, 51]	καὶ θρεμμάτων ἐπὶ δυεῖν καὶ	τρισὶν	ἡμέραις εὐπορίαν, τὸ δὲ συνέχον,
[3, 25]	ἄλλων σῳζομένων ἐν ταῖς ἰδίαις	πατρίσιν,	ἐν τοῖς ἰδίοις νόμοις, ἐπὶ
[3, 84]	πρόσθεν ὀρεγόμενοι προῆγον, πεπεισμένοι συμπεσεῖσθαί	τισιν,	ἕως ἔλαθον ἐκπεσόντες πρὸς τοὺς
[3, 9]	εἰρημένων, ἀγωνιῶν μὴ πιστευθῇ παρά	τισιν—	ἡ μὲν γὰρ {παρὰ} τούτων
[3, 66]	συνόψει τοῖς ὑπεναντίοις. οὐδενὸς δὲ	σφίσιν	ἀντεξάγοντος, κατεστρατοπέδευσε, λαβὼν περὶ πεντήκοντα
[3, 28]	λύτρων ἐν χάριτι τοὺς παρὰ	σφίσιν	ὑπάρχοντας αἰχμαλώτους. ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς
[3, 67]	ἐγχειριζόντων αὐτῷ τοὺς ἐπὶ τὴν	διάδοσιν	τῆς χώρας ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους,
[3, 57]	μέλλον ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν τὴν	ἀνάδοσιν	καὶ τροφὴν κομίζονται, πᾶν δὲ
[3, 30]	ὁμολογούμενον ἦν κἀκεῖνο διότι Ζακανθαῖοι	πλείοσιν	ἔτεσιν ἤδη πρότερον τῶν κατ´
[3, 52]	περὶ τὸν Ἀννίβαν, ὥστε καὶ	καθηγεμόσιν	αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς τὰς ἑξῆς
[3, 48]	τὰς μεταξὺ δυσχωρίας ὁδηγοῖς καὶ	καθηγεμόσιν	ἐγχωρίοις ἐχρῆτο τοῖς τῶν αὐτῶν
[3, 78]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν συνηθείᾳ	γεγονόσιν.	Θεωρῶν δὲ τοὺς Κελτοὺς δυσχεραίνοντας
[3, 107]	τὸ μέλλον ὡς οὐ μόνον	τέτταρσιν,	ἀλλ´ ὀκτὼ στρατοπέδοις Ῥωμαϊκοῖς ὁμοῦ
[3, 18]	καὶ κοίλους τόπους, εἴκοσι δὲ	ναυσὶν	ἐπιγενομένης ἡμέρας ἔπλει προδήλως ἐπὶ
[3, 42]	τῶν μονοξύλων· ἐξ ὧν ἐν	δυσὶν	ἡμέραις πλῆθος ἀναρίθμητον ἐγένετο πορθμείων,
[3, 54]	τὸ συνάπτειν (τὴν) τῆς Πλειάδος	δύσιν,	θεωρῶν τὰ πλήθη δυσθύμως διακείμενα
[3, 43]	τρεῖς ἅμα καὶ τέτταρας τοῖς	ἀγωγεῦσιν	ἑνὸς ἀνδρὸς ἐξ ἑκατέρου τοῦ
[3, 3]	τὸν Περσικὸν πόλεμον καὶ τὴν	κατάλυσιν	τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας. δι´
[3, 1]	καταστροφὴν δὲ καὶ συντέλειαν τὴν	κατάλυσιν	τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας, χρόνον
[3, 2]	τούτοις κατὰ παρέκβασιν δηλώσομεν τὴν	κατάλυσιν	τῆς Ἱέρωνος τοῦ Συρακοσίου δυναστείας.
[3, 22]	ὑπάτους μετὰ τὴν τῶν βασιλέων	κατάλυσιν,	ὑφ´ ὧν συνέβη καθιερωθῆναι καὶ
[3, 69]	οἱ Ῥωμαῖοι πάλιν ἐποιοῦντο τὴν	ἀπόλυσιν	εἰς τὴν ἑαυτῶν παρεμβολήν. Τεβέριος
[3, 4]	φανερὸν ἔσται τοῖς μὲν νῦν	οὖσιν	πότερα φευκτὴν ἢ τοὐναντίον αἱρετὴν
[3, 94]	τοῖς ἄκροις. ἐγγίζοντες δὲ τοῖς	βουσὶν	ἠποροῦντο διὰ τὰ φῶτα, μεῖζόν
[3, 51]	ὥρμησε παραβοηθήσων τοῖς τῇ πορείᾳ	προλαβοῦσιν.	οὗ γενομένου πολλοὶ μὲν τῶν
[3, 47]	θεῶν παῖδας εἰς πραγματικὴν ἱστορίαν	παρεισάγουσιν.	ὑποθέμενοι γὰρ τὰς ἐρυμνότητας καὶ
[3, 37]	προσαγορεύουσι. τὰς δὲ διαφορὰς ταύτας	ὁρίζουσιν	ὅ τε Τάναϊς ποταμὸς καὶ
[3, 60]	τοιοῦτον ἐνειργάσατο φόβον τοῖς σύνεγγυς	κατοικοῦσιν	τῶν βαρβάρων ὥστε πάντας ἐκ
[3, 31]	οὔτε τοῖς γράφουσιν οὔτε τοῖς	ἀναγινώσκουσιν	τὰς ἱστορίας, ὡς τῶν πρότερον
[3, 39]	Καινὴν πόλιν ἔνιοι Νέαν Καρχηδόνα	καλοῦσιν}	ἀπὸ δὲ ταύτης εἰσὶν ἐπὶ
[3, 23]	μικρὰν Σύρτιν τόπους, ἃ δὴ	καλοῦσιν	Ἐμπόρια, διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς
[3, 107]	στρατόπεδα δόντες ἑκατέρῳ τῶν ὑπάτων	ἐξαποστέλλουσιν	ἐπὶ τὰς πράξεις. καὶ τοὺς
[3, 47]	περὶ τῶν προειρημένων τόπων παραδοξολογίᾳ,	λανθάνουσιν	ἐμπίπτοντες εἰς δύο τὰ πάσης
[3, 44]	ἐξαπέστειλε κατασκεψομένους ποῦ καὶ πόσοι	τυγχάνουσιν	ὄντες καὶ τί πράττουσιν οἱ
[3, 71]	μηδὲν παθεῖν τοὺς ἐνεδρεύσαντας εὐφυέστεροι	τυγχάνουσιν	ὄντες τῶν ὑλωδῶν διὰ τὸ
[3, 9]	αὑτῆς δύναται θεωρεῖσθαι παρὰ τοῖς	ἐντυγχάνουσιν—	ἀλλὰ τῆς τῶν ἀναλαμβανόντων τὰς
[3, 48]	κατὰ πάντα τρόπον ἐξαποροῦντες οὐχ	ὑπομένουσιν,	ὥστ´ εἰς ἀπρονοήτους καθιέναι τόπους
[3, 23]	περὶ μὲν Σαρδόνος καὶ Λιβύης	ἐμφαίνουσιν	ὡς περὶ ἰδίας ποιούμενοι τὸν
[3, 24]	μὲν κατὰ Λιβύην καὶ Σαρδόνα	προσεπιτείνουσιν	ἐξιδιαζόμενοι καὶ πάσας ἀφαιρούμενοι τὰς
[3, 7]	ἐπανορθώσεως. τί γὰρ ὄφελος ἰατροῦ	κάμνουσιν	ἀγνοοῦντος τὰς αἰτίας τῶν περὶ
[3, 93]	μέν τινος συνεργεῖν παρεκελεύετο τοῖς	ἐλαύνουσιν,	ὅταν δὲ τὴν πρώτην ἅπαξ
[3, 84]	καὶ πεντακισχιλίους, οὔτ´ εἴκειν τοῖς	παροῦσιν	οὔτε πράττειν οὐδὲν δυνάμενοι, τοῦτο
[3, 38]	Ἀσίας καὶ τῆς Λιβύης, καθὸ	συνάπτουσιν	ἀλλήλαις περὶ τὴν Αἰθιοπίαν, οὐδεὶς
[3, 48]	ὁδοὺς αὐτοῖς. ἐξ ὧν εἰκότως	ἐμπίπτουσιν	εἰς τὸ παραπλήσιον τοῖς τραγῳδιογράφοις.
[3, 75]	Ῥωμαῖοι παραυτίκα μὲν ἐπίστευον τοῖς	προσπίπτουσιν·	μετ´ οὐ πολὺ δὲ πυνθανόμενοι
[3, 44]	πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες καὶ τί	πράττουσιν	οἱ πολέμιοι. κατὰ δὲ τὸν
[3, 112]	δὲ τὴν Ῥώμην προσπεπτωκότος ὅτι	παραστρατοπεδεύουσιν	ἀλλήλοις καὶ συμπλοκαὶ γίνονται τῶν
[3, 47]	τοῦ κατὰ τὸν Ῥοδανὸν αὐλῶνος	διαζευγνύουσιν	αἱ τῶν προειρημένων ὀρῶν ἀκρώρειαι,
[3, 47]	τόλμῃ καὶ προνοίᾳ τοῦτον ὁμολογουμένως	ἀποδεικνύουσιν	ἡμῖν ἀλογιστότατον, ἅμα δὲ καταστροφὴν
[3, 48]	γε μὴν οὐχ ὡς οὗτοι	γράφουσιν,	λίαν δὲ περὶ ταῦτα πραγματικῶς
[3, 31]	τῶν πράξεων ἐξηγήσεως οὔτε τοῖς	γράφουσιν	οὔτε τοῖς ἀναγινώσκουσιν τὰς ἱστορίας,
[3, 32]	ἀναγινώσκων αὐτὰς ἐξ ὧν ἐκεῖνοι	γράφουσιν	ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι καὶ τὴν
[3, 49]	ῥέοντες παρ´ ἑκατέραν τὴν πλευράν,	ἀποκορυφοῦσιν	αὐτῆς τὸ σχῆμα κατὰ τὴν
[3, 91]	σχεδὸν ἐκ πάσης τῆς οἰκουμένης	κατατρέχουσιν	οἱ πλέοντες εἰς Ἰταλίαν. περιέχουσι
[3, 50]	ὁ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ὅτι	προκατέχουσιν	οἱ βάρβαροι τοὺς εὐκαίρους τόπους,
[3, 22]	εἰς Σικελίαν παραγίνηται, ἧς Καρχηδόνιοι	ἐπάρχουσιν,	ἴσα ἔστω τὰ Ῥωμαίων πάντα.
[3, 24]	ἔκ τινος χώρας, ἧς Καρχηδόνιοι	ἐπάρχουσιν,	ὕδωρ ἢ ἐφόδια λάβῃ ὁ
[3, 42]	τὴν διάβασιν κατὰ τὴν ἁπλῆν	ῥύσιν,	σχεδὸν ἡμερῶν τεττάρων ὁδὸν ἀπέχων
[3, 9]	μὲν ἐπικαλουμένου, πατρὸς δὲ κατὰ	φύσιν	Ἀννίβου γεγονότος. ἐκεῖνος γὰρ οὐχ
[3, 81]	τοῦ γνῶναι τὴν προαίρεσιν καὶ	φύσιν	τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος, ἀγνοεῖ
[3, 12]	ἄνδρα καὶ τὸν αὑτοῦ κατὰ	φύσιν	υἱὸν Ἀννίβαν ὥστε μὴ καταλιπεῖν
[3, 22]	ὑπήκοοι· ἐὰν δέ τινες μὴ	ὦσιν	ὑπήκοοι, τῶν πόλεων ἀπεχέσθωσαν· ἂν
[3, 24]	πόλιν κτίζειν. ἐὰν δὲ Καρχηδόνιοι	λάβωσιν	ἐν τῇ Λατίνῃ πόλιν τινὰ
[3, 72]	τοὺς ὑπάτους ἑκατέρους οἱ καιροὶ	συνάγωσιν.	μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς ἱππεῖς
[3, 65]	ἐπιφορὰν καὶ περιδεεῖς γενομένους μὴ	συμπατηθῶσιν	ὑπὸ τῶν ἐπιφερομένων ἱππέων. οἱ
[3, 22]	ὡς πολέμιοι εἰς τὴν χώραν	εἰσέλθωσιν,	ἐν τῇ χώρᾳ μὴ ἐννυκτερευέτωσαν.
[3, 58]	πολλὰ τῶν αὐτοῖς εἰρημένων εἰς	διόρθωσιν	ἂν καὶ μετάθεσιν ἤγαγον. ἐν
[3, 30]	καὶ διὰ τούτων ἐποιήσαντο τὴν	κατόρθωσιν	τῆς πολιτείας. διόπερ εἰ μέν
[3, 22]	μὴ ὑπὸ χειμῶνος ἢ πολεμίων	ἀναγκασθῶσιν·	ἐὰν δέ τις βίᾳ κατενεχθῇ,
[3, 104]	πεντακισχιλίους. ἵνα δὲ μὴ πρῲ	κατοπτευθῶσιν	ὑπὸ τῶν εἰς τὰς προνομὰς
[3, 90]	ἄν τις τὴν κατάπληξιν καὶ	καταξίωσιν	παρὰ τοῖς συμμάχοις τοῦ Ῥωμαίων
[3, 52]	εἰδέναι καὶ τὴν τῆς πόλεως	ἅλωσιν	καὶ τὴν τῶν ἐγχειρησάντων αὐτὸν
[3, 8]	μετὰ τὴν τῆς προειρημένης πόλεως	ἅλωσιν	παραγενέσθαι τοὺς Ῥωμαίους, οἰομένους δεῖν
[3, 32]	καιρῶν ἐξηγήσεως} εἰς τὴν Καρχηδόνος	ἅλωσιν,	ταῖς δὲ κατὰ τὴν ἄλλην
[3, 65]	ἑκατέρου τοῦ κέρατος ἡτοιμάκει πρὸς	κύκλωσιν.	ἀμφοτέρων δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων
[3, 12]	πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐξ ἑτοίμου	παραγγέλλωσιν.	Αἰτίας μὲν (οὖν) τοῦ κατ´
[3, 62]	οἱ βασιλεῖς αὐτῶν, ὅταν μονομαχεῖν	μέλλωσιν,	κατακοσμεῖσθαι· πρὸς δὲ τούτοις ἵππους
[3, 29]	κατὰ καιρούς, ἄν τινες ἐπιτήδειοι	φανῶσιν	αὐτοῖς φίλοι καὶ σύμμαχοι, οὐδὲ
[3, 36]	συγγραφέων, ὑπολαμβάνοντες ἐν παντὶ πρὸς	γνῶσιν	καὶ σαφήνειαν αὐτοτελὲς εἶναι τοῦτο
[3, 1]	τὴν κατὰ μέρος τῶν πραγμάτων	γνῶσιν,	πολλὰ δ´ ἐκ τῶν κατὰ
[3, 57]	τοὐναντίον· οἵ τε περὶ τὴν	ἀνάγνωσιν	τὸ παραπλήσιον ποιοῦντες οὔτε τῆς
[3, 31]	διὰ ταῦτα τὴν τῶν παρεληλυθότων	ἐπίγνωσιν.	πῶς γὰρ ἂν εἴτ´ αὐτὸς
[3, 77]	ἔφη δεῖν αὐτούς, ἐὰν ὀρθῶς	φρονῶσιν,	ἀντέχεσθαι τῆς πρὸς αὑτὸν φιλίας.
[3, 9]	ἐπιγραφὴν ἀλλὰ πρὸς τὰ πράγματα	βλέπωσιν.	ἔνιοι γὰρ οὐκ ἐπὶ τὰ
[3, 7]	δ´ ἡγητέον τὴν τῶν Ἑλλήνων	ἐλευθέρωσιν,	ἣν ἐκεῖνοι περιπορευόμενοι μετ´ Ἀντιόχου
[3, 33]	φέρειν· ἐκβαλὼν οὖν, ὁπότερον ἂν	κελεύσωσιν,	ἀπολείψειν. ὁ δὲ βασιλεὺς τῶν
[3, 115]	κατὰ τὴν ἐπὶ τοὺς Κελτοὺς	παράπτωσιν.	οὗτοι μὲν οὖν οὐκέτι φαλαγγηδόν,
[3, 99]	πλειόνων τὴν ἐσομένην ὁρμὴν καὶ	μετάπτωσιν	πρὸς αὐτοὺς τῶν Ἰβήρων, ἐὰν
[3, 49]	σχῆμα κατὰ τὴν πρὸς ἀλλήλους	σύμπτωσιν.	ἔστι δὲ παραπλησία τῷ μεγέθει
[3, 65]	πεζακοντισταὶ τὸ πρῶτον διαφυγόντες τὴν	σύμπτωσιν	τῶν ἱππέων τότε συνεπατήθησαν ὑπὸ
[3, 65]	τοιαύτην συνέβη γενέσθαι τὴν πρώτην	σύμπτωσιν	ὥστε τοὺς ἀκοντιστὰς μὴ φθάσαι
[3, 23]	δοκεῖ, μήτε τοὺς κατὰ τὴν	Βυσσάτιν	μήτε τοὺς κατὰ τὴν μικρὰν
[3, 90]	Ἀπεννῖνον καὶ κατάραντες εἰς τὴν	Σαυνῖτιν	χώραν, οὖσαν εὐδαίμονα καὶ πολλῶν
[3, 39]	οἳ κεῖνται κατὰ τὴν μεγάλην	Σύρτιν,	ἕως ἐφ´ Ἡρακλέους στήλας. τοῦτο
[3, 23]	μήτε τοὺς κατὰ τὴν μικρὰν	Σύρτιν	τόπους, ἃ δὴ καλοῦσιν Ἐμπόρια,
[3, 38]	ἄγνωστον ἡμῖν ἕως τοῦ νῦν	ἐστιν,	ἐὰν μή τι μετὰ ταῦτα
[3, 24]	τινας, πρὸς οὓς εἰρήνη μέν	ἐστιν	ἔγγραπτος Ῥωμαίοις, μὴ ὑποτάττονται δέ
[3, 14]	τῶν Καρπησίων, ὃ σχεδὸν ἰσχυρότατόν	ἐστιν	ἔθνος τῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς
[3, 36]	ἔτι δὲ κοινὴ πᾶσιν ἀνθρώποις	ἐστὶν	ἡ τοῦ περιέχοντος ἡμᾶς διαίρεσις
[3, 111]	διόπερ οὐκέτι λόγων ἀλλ´ ἔργων	ἐστὶν	ἡ χρεία· θεῶν γὰρ βουλομένων
[3, 72]	ὁλοσχερεῖς ἐπιβολὰς ἐκ τοσούτων ἀνδρῶν	ἐστιν,	ὅταν ὁμοῦ τοὺς ὑπάτους ἑκατέρους
[3, 6]	ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές	ἐστιν	οὐδέτερον. τίς γὰρ ἂν νομίσειε
[3, 70]	παραδόξοις ἐγχειροῦντι πράγμασιν εἷς τρόπος	ἐστὶν	οὗτος σωτηρίας, τὸ συνεχῶς καινοποιεῖν
[3, 7]	τῶν πραγμάτων, ἰᾶσθαι δὲ ῥᾷστόν	ἐστιν	παντὸς τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καὶ
[3, 6]	πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων; ἀλλ´	ἔστιν	ἀνθρώπων τὰ τοιαῦτα μὴ διειληφότων
[3, 55]	δενδροφόρα καὶ τὸ ὅλον οἰκήσιμ´	ἔστιν.	~Ἀννίβας δὲ συναθροίσας ὁμοῦ πᾶσαν
[3, 31]	πολλάκις καὶ ἐπὶ πολλῶν εὑρεῖν	ἔστιν.	ἅπερ ἔχει μεγίστας ἐπικουρίας καὶ
[3, 87]	συντελεῖν τὰς ἐπιβολάς, οὗτος δ´	ἔστιν	αὐτοκράτωρ στρατηγός, οὗ κατασταθέντος παραχρῆμα
[3, 110]	διαρρεῖ τὸν Ἀπεννῖνον— τοῦτο δ´	ἔστιν	ὄρος συνεχές, ὃ διείργει πάσας
[3, 24]	πωλείτω ὅσα καὶ τῷ πολίτῃ	ἔξεστιν.	ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ Καρχηδόνιος
[3, 61]	ἐκεῖ διαπολεμήσοντα, παρῆν ἀγγελία διότι	πάρεστιν	Ἀννίβας μετὰ δυνάμεως καὶ πολιορκεῖ
[3, 98]	παρὰ Ῥωμαίοις προσενεγκάμενος ἐν καιρῷ	πίστιν	ἅμα καὶ χρείαν, ἐγίνετο πρὸς
[3, 52]	δὲ διακείμενος πρὸς τὴν τοιαύτην	πίστιν	Ἀννίβας ἐξήτασε φιλοτίμως τὴν ἐπίνοιαν
[3, 10]	εἰς τοῦτο· σχεδὸν δὲ πρὸς	πίστιν	ἀρκοῦν ἔσται τὸ λέγεσθαι μέλλον.
[3, 33]	διεβίβαζε στρατιώτας, ἐκδεσμεύων τὴν ἑκατέρων	πίστιν	εἰς ἀλλήλους διὰ τῆς τοιαύτης
[3, 98]	τῶν ἀπολειπομένων ἐπ´ αὐτῆς ἀνδρῶν	πίστιν.	ἦν δέ τις ἀνὴρ Ἴβηρ,
[3, 64]	καὶ διὰ τὴν τοῦ λέγοντος	πίστιν	καὶ διὰ τὴν τῶν λεγομένων
[3, 90]	πρὸς Καρχηδονίους, ἀλλὰ διετήρουν τὴν	πίστιν,	καίπερ ἔνιαι πάσχουσαι κακῶς. ἐξ
[3, 18]	αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων	πίστιν.	ὁ δὲ προσδεξάμενος ἑκάστους ἐπὶ
[3, 9]	μικρῷ προσλαμβάνεσθαι τὴν τοῦ συγγραφέως	πίστιν,	οὐκ αὐτοτελῆ δὲ κρίνειν, τὸ
[3, 29]	μὴν προσλαβόντες εἰς τὴν σφετέραν	πίστιν	περιόψεσθαι τούτους ὑπό τινων ἀδικουμένους·
[3, 98]	τὴν πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν καὶ	πίστιν	πολύ τι διαφέρειν δοκῶν τῶν
[3, 30]	αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων	πίστιν.	σημεῖον δὲ τοῦτο μέγιστον καὶ
[3, 60]	παραγίνεσθαι, διδόντας αὑτοὺς εἰς τὴν	πίστιν.	τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος τῶν
[3, 101]	τὴν ἐπὶ τὰ πεδία κατατείνουσαν	ῥάχιν.	ἀφικόμενος δ´ ἐπὶ τὴν ἄκραν,
[3, 55]	τοιαύτης ἐλπίδος ἐστρατοπέδευσε περὶ τὴν	ῥάχιν,	διαμησάμενος τὴν ἐπ´ αὐτῇ χιόνα,
[3, 70]	δὲ Πόπλιος τὴν ἐναντίαν εἶχε	διάληψιν	περὶ τῶν ἐνεστώτων· τὰ γὰρ
[3, 64]	πρόσωπον ἰδεῖν ἡμᾶς, τίνα χρὴ	διάληψιν	ποιεῖσθαι περὶ τοῦ μέλλοντος τοὺς
[3, 63]	τῆς τοιαύτης ἐλπίδος, τὴν αὐτὴν	διάληψιν	ποιεῖσθαι περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς
[3, 4]	ἐλαττωμάτων ἱκανὴν ἐνεδέχετο ποιήσασθαι τὴν	διάληψιν	ὑπὲρ τῶν ψεκτῶν ἢ τοὐναντίον
[3, 3]	δὲ ταῦτα θέντες ὑπὸ τὴν	ὄψιν	τὰς Αἰτωλῶν καὶ Κεφαλλήνων ἀτυχίας
[3, 99]	παίδων ἀποκαταστάσεως τιθεὶς ὑπὸ τὴν	ὄψιν	τὴν τῶν Ῥωμαίων πρᾳότητα καὶ
[3, 98]	παρὰ τῶν πολλῶν, ὑπὸ τὴν	ὄψιν	τιθεὶς διὰ τοῦ συμβαίνοντος τὴν
[3, 114]	καὶ καταπληκτικὴν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν	πρόσοψιν.	ἦν δὲ τὸ μὲν τῶν
[3, 53]	παρείχετο χρείαν τὰ θηρία· καθ´	ὃν	γὰρ ἂν τόπον ὑπάρχοι τῆς
[3, 102]	τῷ τῶν ἱππέων τάγματι. ~Καθ´	ὃν	δὴ καιρὸν Μάρκος συνθεωρήσας τὸ
[3, 28]	ὑπὲρ τοῦ δευτέρου πολέμου, καθ´	ὃν	ἐποιήσαντο τὰς περὶ Σαρδόνος συνθήκας,
[3, 85]	τὴν οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος τὸν αὐτὸν	ὃν	καὶ πρόσθεν λόγον ὅτι πάρεστι
[3, 11]	τοῖς λόγοις. ἔφη γάρ, καθ´	ὃν	καιρὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν
[3, 54]	τῷ παραγενέσθαι πρὸς τοιοῦτον τόπον,	ὃν	οὔτε τοῖς θηρίοις οὔτε τοῖς
[3, 34]	κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐμφανίζων μὲν	ὃν	τρόπον ἔκδοτον αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν αἰτεῖσθαι
[3, 32]	βύβλων ἀγνοεῖν νομιστέον. πόσῳ γὰρ	ῥᾷόν	ἐστι καὶ κτήσασθαι καὶ (δια(
[3, 98]	ἄκακον ὄντα τὸν ἄνδρα καὶ	πρᾷον	τῇ φύσει, πιστῶς δὲ τὰ
[3, 15]	συνεπιθέμενοι πρότερον ἀδίκως παρ´ αὐτῶν	ἔλαβον·	εἰ δὲ μή, φάναι πολεμήσειν;
[3, 86]	τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ πάντας	ἔλαβον	ὑποχειρίους. ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ,
[3, 40]	τῶν δ´ ἀνδρῶν ἐξελθόντων, παρασπονδήσαντες	συνέλαβον	αὐτούς, ἐλπίσαντες διὰ τούτων κομιεῖσθαι
[3, 26]	Σικελίαν διαβάσεως, ὅτι καθόλου Μαμερτίνους	προσέλαβον	εἰς τὴν φιλίαν καὶ μετὰ
[3, 2]	Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς μέγαν μὲν	φόβον	ἐκείνους ἤγαγον περὶ σφῶν καὶ
[3, 51]	ἡμέραις εὐπορίαν, τὸ δὲ συνέχον,	φόβον	ἐνειργάσατο τοῖς ἑξῆς πρὸς τὸ
[3, 94]	ποῦ καὶ πῶς ποιήσεται, μέγαν	φόβον	καὶ πολλὴν ἀπορίαν παρεστακὼς ταῖς
[3, 64]	τὴν αὑτῶν προαίρεσιν διὰ τὸν	φόβον	κεχρῆσθαι τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων
[3, 16]	δὲ διὰ τὸν ἀπὸ Καρχηδονίων	φόβον	περιεστῶτα Ῥωμαίους, πάσας δ´ ἔχοντα
[3, 60]	τοὺς ἐναντιωθέντας αὐτῷ τοιοῦτον ἐνειργάσατο	φόβον	τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν τῶν βαρβάρων
[3, 46]	τὸν ποταμὸν αὑτὰ διὰ τὸν	φόβον·	ὧν τοὺς μὲν Ἰνδοὺς ἀπολέσθαι
[3, 105]	εἰς τὰ βαρέα τῶν ὅπλων	θόρυβον	ἐποίουν, ἅμα δὲ τοῦ συνθήματος
[3, 19]	προσέκειντο κατόπιν· καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες	θόρυβον	καὶ ταραχὴν οὐ μικρὰν ἐν
[3, 110]	καὶ πολὺν ἐν αὐτοῖς ἐποιεῖτο	θόρυβον.	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὴν μὲν
[3, 58]	εἰς διόρθωσιν ἂν καὶ μετάθεσιν	ἤγαγον.	ἐν μὲν γὰρ τῷ προγεγονότι
[3, 2]	εἰς μέγαν μὲν φόβον ἐκείνους	ἤγαγον	περὶ σφῶν καὶ τοῦ τῆς
[3, 14]	Ἀννίβου καὶ πρόβλημα ποιησαμένου τὸν	Τάγον	καλούμενον ποταμὸν καὶ περὶ τὴν
[3, 46]	ὕδωρ ἐμβαίνειν οὐδαμῶς ἔτι τολμώντων,	ἦγον	διὰ τοῦ χώματος δύο προθέμενοι
[3, 20]	περὶ τοῦ πολέμου τότε διαβούλιον	ἦγον,	καθάπερ ἔνιοι τῶν συγγραφέων φασί,
[3, 53]	εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν καὶ κίνδυνον	ἦγον,	οὕτως ὥστ´ ἀναγκασθῆναι τὸν Ἀννίβαν
[3, 110]	πολλούς. ~Τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξαντες	ἦγον	τὴν δύναμιν οὗ τοὺς πολεμίους
[3, 60]	πλείστους αὐτῶν καὶ διακεκλεικότων, ἡσυχίαν	ἦγον·	τινὲς δὲ καὶ συστρατεύειν ἠναγκάζοντο
[3, 117]	ἐρύματα συμπεφευγότας ἐκπολιορκήσαντες οἱ Νομάδες	ἐπανῆγον,	ὄντας εἰς δισχιλίους τῶν εἰς
[3, 75]	οἵπερ ἔτυχον ὕπατοι τότε καθεσταμένοι,	συνῆγον	τοὺς συμμάχους καὶ κατέγραφον τὰ
[3, 65]	~Τῇ δὲ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ	προῆγον	ἀμφότεροι παρὰ τὸν ποταμὸν ἐκ
[3, 65]	καὶ τῶν πεζῶν τοὺς ἀκοντιστάς,	προῆγον	διὰ τοῦ πεδίου, σπεύδοντες κατοπτεῦσαι
[3, 43]	τοῦ πέραν ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν	προῆγον	παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν ἐπὶ
[3, 84]	ἀεὶ δὲ τοῦ πρόσθεν ὀρεγόμενοι	προῆγον,	πεπεισμένοι συμπεσεῖσθαί τισιν, ἕως ἔλαθον
[3, 75]	κατέγραφον τὰ παρ´ αὑτοῖς στρατόπεδα.	παρῆγον	δὲ καὶ τὰς ἀγορὰς τὰς
[3, 20]	ἀρχὴν μεγάλων. ἢ γὰρ τὸν	στρατηγὸν	Ἀννίβαν καὶ τοὺς μετ´ αὐτοῦ
[3, 13]	συμβαίνει τὰς δυνάμεις ὁμοθυμαδὸν ᾑρῆσθαι	στρατηγὸν	Ἀννίβαν, παραυτίκα συναθροίσαντες τὸν δῆμον
[3, 76]	δὲ τόν τε τῶν Καρχηδονίων	στρατηγὸν	Ἄννωνα καὶ τὸν τῶν Ἰβήρων
[3, 88]	Ναρνίαν, Γνάιον μὲν τὸν ὑπάρχοντα	στρατηγὸν	ἀπολύσας τῆς κατὰ γῆν στρατείας
[3, 118]	καὶ τὸν εἰς τὴν Γαλατίαν	στρατηγὸν	ἀποσταλέντ´ εἰς ἐνέδραν ἐμπεσόντα παραδόξως
[3, 64]	τῆς ἰδίας παρεμβολῆς, τόν τε	στρατηγὸν	αὐτῶν καὶ τὴν σύμπασαν δύναμιν
[3, 85]	ἐκκλησίαν. διόπερ ἅμα τῷ τὸν	στρατηγὸν	εἰπεῖν τοῖς ὄχλοις ἀπὸ τῶν
[3, 97]	αὔξειν, προχειρισάμενοι ναῦς εἴκοσι καὶ	στρατηγὸν	ἐπιστήσαντες Πόπλιον Σκιπίωνα κατὰ τὴν
[3, 47]	τὸν Ἀννίβαν ἀμίμητόν τινα παρεισάγοντες	στρατηγὸν	καὶ τόλμῃ καὶ προνοίᾳ τοῦτον
[3, 98]	τὸν Βώστορα τὸν τῶν Καρχηδονίων	στρατηγόν,	ὃς ἀπεστάλη μὲν ὑπ´ Ἀσδρούβου
[3, 106]	Λεύκιον μὲν Ποστόμιον, ἑξαπέλεκυν ὄντα	στρατηγόν,	στρατόπεδον δόντες εἰς Γαλατίαν ἐξαπέστειλαν,
[3, 37]	μετὰ ταῦτα τὸν κατὰ μέρος	λόγον	ἀποδώσομεν. ~καθάπερ δὲ καὶ τῆς
[3, 14]	τὰ ὅλα παραδόξως καὶ κατὰ	λόγον	αὐτῷ χωρῆσαι. τῶν γὰρ βαρβάρων
[3, 11]	ἐγένετό τις καιρὸς ὡς ἐπὶ	λόγον	ἀχθῆναι τὴν ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν ἐν
[3, 37]	ἡμᾶς οἰκουμένης ἀνὰ τὸν αὐτὸν	λόγον	διελομένους εἰς ἐπίστασιν ἀγαγεῖν τοὺς
[3, 64]	καὶ λίαν ἐκ τῶν κατὰ	λόγον	ἑώρα τὴν πρᾶξιν ταύτην ἀναγκαίαν
[3, 57]	πρὸς ἀλλήλους τὸν πλεῖστον διατίθενται	λόγον.	ἡμεῖς δ´ οὐχὶ νομίζοντες ἀλλότριον
[3, 118]	αὐτῆς τῆς Ῥωμαίων πολιτείας ποιησόμεθα	λόγον,	νομίζοντες οὐ μόνον πρὸς τὴν
[3, 85]	τὸν αὐτὸν ὃν καὶ πρόσθεν	λόγον	ὅτι πάρεστι πολεμήσων οὐκ Ἰταλιώταις,
[3, 113]	τἄλλα τούτοις ἐκ τοῦ κατὰ	λόγον	παρίστανε ζυγοῦντα, μηνοειδὲς ποιῶν τὸ
[3, 23]	ὡς περὶ ἰδίας ποιούμενοι τὸν	λόγον·	ὑπὲρ δὲ Σικελίας τἀναντία διαστέλλονται
[3, 57]	ἐπιζητήσουσι πῶς πεποιημένοι τὸν πλεῖστον	λόγον	ὑπὲρ τῶν κατὰ Λιβύην καὶ
[3, 2]	ὑπὲρ τῆς Ῥωμαίων πολιτείας συστησόμεθα	λόγον,	ᾧ κατὰ τὸ συνεχὲς ὑποδείξομεν
[3, 89]	οὖν ἀρχὰς κατεφρονεῖτο καὶ παρεῖχε	λόγον	ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ καταπεπληγμένος τὸν
[3, 64]	καὶ καθόλου δεινὸν ἡγεῖσθαι καὶ	παράλογον,	εἰ τολμῶσι Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν,
[3, 110]	τοῖς μὲν Καρχηδονίοις μηδὲν ἐφεδρεύειν	ἀξιόλογον,	τοῖς δὲ Ῥωμαίοις ἀναμεμιγμένας τοῖς
[3, 28]	οὔτ´ αἰτίαν εὕροι τις ἂν	εὔλογον,	ἀλλ´ ὁμολογουμένως τοὺς Καρχηδονίους ἠναγκασμένους
[3, 48]	γὰρ οἷόν τε παραλόγοις ἀρχαῖς	εὔλογον	ἐπιθεῖναι τέλος; Ἀννίβας γε μὴν
[3, 31]	ἐπράχθη τὸ πραχθὲν καὶ πότερον	εὔλογον	ἔσχε τὸ τέλος, τὸ καταλειπόμενον
[3, 69]	κινδύνους, ὅπερ εἶναι φατέον ἡγεμόνος	ἔργον	ἀγαθοῦ, τότε μὲν ἐπέσχε τοὺς
[3, 116]	πραγματικὸν δοκεῖ ποιῆσαι καὶ φρόνιμον	ἔργον	Ἀσδρούβας· θεωρῶν γὰρ τοὺς Νομάδας
[3, 46]	καὶ μὴ παρωθεῖσθαι τὸ ὅλον	ἔργον	κατὰ τοῦ ποταμοῦ. ποιήσαντες δὲ
[3, 19]	θεωροῦντες τὴν ἔφοδον τῶν Ἰλλυριῶν	ἐνεργὸν	καὶ συντεταγμένην ἀντέπεσαν ταῖς σπείραις
[3, 11]	Ῥωμαίων, θαρρεῖν καὶ πιστεύειν, αὐτὸν	συνεργὸν	ἕξειν νομίζοντ´ ἀληθινώτατον. ἐπὰν δὲ
[3, 21]	τῆς αὑτῶν γνώμης πεπρᾶχθαι τοῦτο	τοὔργον,	ἢ μὴ βουλομένους τοῦτο ποιεῖν,
[3, 96]	τοὺς ταρσοὺς καὶ τοὺς ἐπιβάτας	ἔφευγον	ἐκκλίναντες εἰς γῆν. ἐπικειμένων δὲ
[3, 105]	περὶ τὰς σημείας ἀνεχώρουν καὶ	κατέφευγον	ὑπὸ τὴν τούτων ἀσφάλειαν, πολλοὺς
[3, 81]	ἐπὶ τῶν κατ´ ἄνδρα καὶ	ζυγὸν	ἀγωνισμάτων δεῖ τὸν μέλλοντα νικᾶν
[3, 19]	ἐτράπησαν· καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν	ἔφυγον	ὡς πρὸς τὴν πόλιν, οἱ
[3, 116]	ὀλίγοι δέ τινες εἰς Οὐενουσίαν	διέφυγον,	ἐν οἷς ἦν καὶ Γάιος
[3, 117]	ἴσως εἰς τὰς παρακειμένας πόλεις	διέφυγον.	οἱ δὲ λοιποὶ πάντες, ὄντες
[3, 117]	μὲν εἰς Οὐενουσίαν μετὰ Γαΐου	διέφυγον,	περὶ τριακοσίους δὲ τῶν συμμάχων
[3, 80]	δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον μὲν καὶ	δημαγωγὸν	εἶναι τέλειον, πρὸς ἀληθινῶν δὲ
[3, 13]	στρατοπέδων ὅτι συμβαίνει τὰς δυνάμεις	ὁμοθυμαδὸν	ᾑρῆσθαι στρατηγὸν Ἀννίβαν, παραυτίκα συναθροίσαντες
[3, 66]	ὁ δὲ Πόπλιος περαιωθεὶς τὸν	Πάδον	καὶ στρατοπεδεύσας περὶ πόλιν Πλακεντίαν,
[3, 61]	Πόπλιον ἀκούων ἤδη διαβεβηκέναι τὸν	Πάδον	μετὰ τῶν δυνάμεων καὶ σύνεγγυς
[3, 54]	ἐνδεικνύμενος αὐτοῖς τὰ περὶ τὸν	Πάδον	πεδία καὶ καθόλου τῆς εὐνοίας
[3, 56]	ἧκε πρὸς τὰ περὶ τὸν	Πάδον	πεδία καὶ καταστρατοπεδεύσας ἐπεῖχε τοῖς
[3, 56]	τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ τὸν	Πάδον	πεδία καὶ τὸ τῶν Ἰνσόμβρων
[3, 48]	Κελτοῖς τοῖς τὰ περὶ τὸν	Πάδον	πεδία κατοικοῦσι, καθάπερ ἡμεῖς ἐν
[3, 39]	ἥξειν εἰς τὰ περὶ τὸν	Πάδον	πεδία τῆς Ἰταλίας. ὥστ´ εἶναι
[3, 44]	αὐτὸν ἐκ τῶν περὶ τὸν	Πάδον	πεδίων— καὶ δι´ ἑρμηνέως τὰ
[3, 61]	πέρατι κειμένη τῶν περὶ τὸν	Πάδον	πεδίων ὡς ἀπὸ μεσημβρίας. πανταχόθεν
[3, 64]	περὶ τὰς αὐτὰς ἡμέρας τὸν	Πάδον	ποταμὸν ἤδη πεπεραιωμένος, τὸν δὲ
[3, 75]	ἀναγκαίοις ἐκ θαλάττης ἀνὰ τὸν	Πάδον	ποταμόν, καὶ λίαν σαφῶς ἔγνωσαν
[3, 34]	τὰς Ἄλπεις καὶ περὶ τὸν	Πάδον	ποταμὸν χώρας καὶ τὸ πλῆθος
[3, 47]	δὲ πεδία τὰ περὶ τὸν	Πάδον,	ὑπὲρ ὧν ἡμῖν εἴρηται διὰ
[3, 71]	συνεωρακὼς μεταξὺ τῶν στρατοπέδων τόπον	ἐπίπεδον	μὲν καὶ ψιλόν, εὐφυῆ δὲ
[3, 60]	δεινῶς τεταλαιπωρήκει τὸ σύμπαν αὐτῷ	στρατόπεδον,	ἀλλὰ καὶ τῇ τῶν ἐπιτηδείων
[3, 49]	ἄλλοις ἐπιτηδείοις ἀφθόνως ἐχορήγησε τὸ	στρατόπεδον,	ἀλλὰ καὶ τῶν ὅπλων τὰ
[3, 71]	ἐπιβολαῖς, ἅμα τῷ δειπνοποιήσασθαι τὸ	στρατόπεδον	ἀνακαλεσάμενος Μάγωνα τὸν ἀδελφόν, ὄντα
[3, 106]	μὲν Ποστόμιον, ἑξαπέλεκυν ὄντα στρατηγόν,	στρατόπεδον	δόντες εἰς Γαλατίαν ἐξαπέστειλαν, βουλόμενοι
[3, 74]	Πλακεντίαν. τὸ δὲ τῶν Καρχηδονίων	στρατόπεδον	ἕως τοῦ ποταμοῦ καταδιῶξαν τοὺς
[3, 99]	νυκτὸς ἐπὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων	στρατόπεδον	καὶ συμμίξας τισὶ τῶν συστρατευομένων
[3, 72]	εἰς δισμυρίους. τὸ γὰρ τέλειον	στρατόπεδον	παρ´ αὐτοῖς πρὸς τὰς ὁλοσχερεῖς
[3, 107]	πρὸς τὴν χρείαν ἐπὶ τὸ	στρατόπεδον	παρακομίζεσθαι. τὴν μὲν οὖν πόλιν
[3, 107]	στρατόπεδα (προχειρ( ίζονται. τὸ δὲ	στρατόπεδον)	πεζοὺς μὲν λαμβάνει περὶ τετρακισχιλίους,
[3, 73]	καὶ περὶ τὸ σύμπαν αὐτοῖς	στρατόπεδον.	περί γε μὴν τοὺς Καρχηδονίους
[3, 40]	Ῥώμῃ προσπεσόντος ὅτι τὸ τέταρτον	στρατόπεδον	περιειλημμένον ὑπὸ τῶν Βοίων πολιορκεῖται
[3, 86]	ἄγειν μήτε φέρειν δύνασθαι τὸ	στρατόπεδον	τὰς ὠφελείας, πολὺ δὲ πλῆθος
[3, 68]	ἐλπίσι, δαψιλῶς μὲν ἐχορήγει τὸ	στρατόπεδον	τοῖς ἐπιτηδείοις, ἕτοιμον δ´ ἦν
[3, 72]	διέβαινον· ἐξ ὧν ἐκακοπάθει τὸ	στρατόπεδον	ὑπό τε τοῦ ψύχους καὶ
[3, 92]	δαψίλειαν ἔχῃ τῶν ἐπιτηδείων τὸ	στρατόπεδον.	Φάβιος δὲ καὶ κατανοῶν αὐτοῦ
[3, 92]	καὶ πάντες οἱ κατὰ τὸ	στρατόπεδον	χιλίαρχοι καὶ ταξίαρχοι νομίζοντες ἐν
[3, 59]	τόπων διὰ τὴν Ῥωμαίων ὑπεροχὴν	σχεδὸν	ἁπάντων πλωτῶν καὶ πορευτῶν γεγονότων,
[3, 87]	ἑλῶν πορείας καὶ ταλαιπωρίας ἐπεγεγόνει	σχεδὸν	ἅπασι τοῖς ἵπποις, ὁμοίως δὲ
[3, 58]	πολλῶν μάλιστα δ´ ἐκ τούτων.	σχεδὸν	γὰρ πάντων, εἰ δὲ μή
[3, 10]	ἂν εὕροι τις εἰς τοῦτο·	σχεδὸν	δὲ πρὸς πίστιν ἀρκοῦν ἔσται
[3, 92]	παρὰ τὸν Ἄθυρνον ποταμόν, ὃς	σχεδὸν	δίχα διαιρεῖ τὰ προειρημένα πεδία.
[3, 84]	τῶν Ῥωμαίων κατὰ τὸν αὐλῶνα	σχεδὸν	εἰς μυρίους καὶ πεντακισχιλίους, οὔτ´
[3, 91]	χρῆσθαι τοῖς ἐμπορίοις, εἰς ἃ	σχεδὸν	ἐκ πάσης τῆς οἰκουμένης κατατρέχουσιν
[3, 66]	ὑπολειπομένους, τούτων μὲν ἐγκρατὴς ἐγένετο,	σχεδὸν	ἑξακοσίων ὄντων τὸν ἀριθμόν· τοὺς
[3, 54]	ἦν παρελθεῖν διὰ τὴν στενότητα,	σχεδὸν	ἐπὶ τρί´ ἡμιστάδια τῆς ἀπορρῶγος
[3, 51]	ὁρμὴν οἱ πολέμιοι. καταλαβὼν δὲ	σχεδὸν	ἔρημον διὰ τὸ πάντας ἐκκληθῆναι
[3, 82]	πατρίδι τῆς μὲν χώρας καταφθειρομένης	σχεδὸν	ἕως πρὸς αὐτὴν τὴν Ῥώμην,
[3, 42]	διάβασιν κατὰ τὴν ἁπλῆν ῥύσιν,	σχεδὸν	ἡμερῶν τεττάρων ὁδὸν ἀπέχων στρατοπέδῳ
[3, 14]	ἐπ´ αὐτὸν τῶν Καρπησίων, ὃ	σχεδὸν	ἰσχυρότατόν ἐστιν ἔθνος τῶν κατ´
[3, 108]	τὰ κατὰ τοὺς ὑπεναντίους ὥστε	σχεδὸν	μηδ´ ἑωρακότας τοὺς ἀνταγωνιστὰς παρατάττεσθαι
[3, 118]	παραχρῆμα τῆς μὲν λοιπῆς παραλίας	σχεδὸν	πάσης ἦσαν ἐγκρατεῖς· Ταραντῖνοί τε
[3, 52]	ἔχοντες καὶ στεφάνους· τοῦτο γὰρ	σχεδὸν	πᾶσι τοῖς βαρβάροις ἐστὶ σύνθημα
[3, 60]	ἔχων ἱππεῖς δὲ πλείους ὀκτακισχιλίων,	σχεδόν	που τὴν ἡμίσειαν τῆς δυνάμεως,
[3, 86]	αὐτῇ μὲν τῇ πρώτῃ συμπλοκῇ	σχεδὸν	τοὺς ἡμίσεις αὐτῶν διέφθειραν, τοὺς
[3, 39]	κατὰ μὲν τὸ μῆκος ἤδη	σχεδὸν	τοὺς ἡμίσεις διεληλύθει, κατὰ δὲ
[3, 59]	~διόπερ οὐ δυσχεροῦς ἀλλ´ ἀδυνάτου	σχεδὸν	ὑπαρχούσης κατά γε τοὺς προγεγονότας
[3, 49]	τὴν ἀρχὴν αὐτῷ, ὑπήκουσε, προδήλου	σχεδὸν	ὑπαρχούσης τῆς πρὸς τὸ παρὸν
[3, 72]	δ´ ἀνδρῶν καὶ τῶν ἵππων	σχεδὸν	ὡς εἰπεῖν ἁπάντων ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων,
[3, 49]	ὄρη δυσπρόσοδα καὶ δυσέμβολα καὶ	σχεδὸν	ὡς εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν
[3, 115]	παράπτωσιν. οὗτοι μὲν οὖν οὐκέτι	φαλαγγηδόν,	ἀλλὰ κατ´ ἄνδρα καὶ κατὰ
[3, 79]	ἐπ´ αὐτῶν καὶ τῶν σκευῶν	σωρηδὸν	ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερεῖχον καὶ
[3, 110]	δυσὶ μέρεσι κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν	Αὔφιδον	καλούμενον ποταμόν, ὃς μόνος διαρρεῖ
[3, 110]	δι´ οὗ ῥέοντα συμβαίνει τὸν	Αὔφιδον	τὰς μὲν πηγὰς ἔχειν ἐν
[3, 90]	συνεχῶς, μιᾶς καὶ δυεῖν ἡμερῶν	ὁδὸν	ἀπέχοντες, ἐγγίζειν γε μὴν καὶ
[3, 42]	ἁπλῆν ῥύσιν, σχεδὸν ἡμερῶν τεττάρων	ὁδὸν	ἀπέχων στρατοπέδῳ τῆς θαλάττης. καὶ
[3, 25]	παρεχέτωσαν Καρχηδόνιοι καὶ εἰς τὴν	ὁδὸν	καὶ εἰς τὴν ἄφοδον, τὰ
[3, 83]	διακινδυνεύειν. ~ὄντος δὲ κατὰ τὴν	δίοδον	αὐλῶνος ἐπιπέδου, τούτου δὲ παρὰ
[3, 49]	σφετέρας δυνάμεως ἀσφαλῆ παρεσκεύασε τὴν	δίοδον	αὐτοῖς, ἕως ἤγγισαν τῇ τῶν
[3, 86]	πλῆθος ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς κατὰ τὴν	δίοδον·	καθάπερ γὰρ ἐν ταῖς τῶν
[3, 52]	μεγάλους. οἱ γὰρ περὶ τὴν	δίοδον	οἰκοῦντες συμφρονήσαντες ἐπὶ δόλῳ συνήντων
[3, 79]	στερεοὺς ὑπάρχοντας τοὺς κατὰ τὴν	δίοδον	τόπους, ἀναζεύξας εἰς μὲν τὴν
[3, 92]	ἐπιβολήν, ὅτι προχειρίζεται ποιεῖσθαι τὴν	ἐπάνοδον	ᾗπερ ἐποιήσατο καὶ τὴν εἴσοδον,
[3, 75]	τούτοις ποιησόμενοι τοῖς τόποις τὴν	ἔξοδον.	ἔπεμψαν δὲ καὶ πρὸς Ἱέρωνα
[3, 94]	ἐκ τοῦ Φαλέρνου ποιησάμενος τὴν	ἔξοδον,	λοιπὸν ἤδη στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς κατεσκέπτετο
[3, 11]	πατὴρ αὐτοῦ τὴν εἰς Ἰβηρίαν	ἔξοδον	μέλλοι στρατεύεσθαι μετὰ τῶν δυνάμεων,
[3, 73]	τὴν προειρημένην ἀκεραιότητα περὶ τὴν	ἔξοδον·	τοῖς δὲ Ῥωμαίοις τῶν ἱππέων
[3, 34]	ἡμέραν, ἐν ᾗ ποιήσεται τὴν	ἔξοδον,	τότε μὲν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν.
[3, 47]	καταστροφὴν οὐ δυνάμενοι λαμβάνειν οὐδ´	ἔξοδον	τοῦ ψεύδους θεοὺς καὶ θεῶν
[3, 99]	τῆς Ζακάνθης, νυκτὸς ποιησάμενος τὴν	ἔξοδον,	ὡς θέλων λαθεῖν, παραπορευθεὶς τὸν
[3, 41]	τούτοις ἦν καὶ τοιαύτην εἰλήφει	διέξοδον,	οἵαν ἔν τε τοῖς πρὸ
[3, 55]	καὶ τοῖς ἵπποις ἱκανὴν ἐποίησε	πάροδον	ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ καὶ
[3, 83]	οὐρᾶς λίμνην τελείως στενὴν ἀπολείπουσαν	πάροδον	ὡς εἰς τὸν αὐλῶνα παρὰ
[3, 19]	τὴν Ῥώμην ἐπανῆλθεν καὶ τὴν	εἴσοδον	ἐποιήσατο μετὰ θριάμβου καὶ τῆς
[3, 92]	ἐπάνοδον ᾗπερ ἐποιήσατο καὶ τὴν	εἴσοδον,	καὶ θεωρῶν τοὺς τόπους στενοὺς
[3, 83]	ἐσχάτους εἶναι κατ´ αὐτὴν τὴν	εἴσοδον	τὴν παρά τε τὴν λίμνην
[3, 25]	τὴν ὁδὸν καὶ εἰς τὴν	ἄφοδον,	τὰ δὲ ὀψώνια τοῖς αὑτῶν
[3, 116]	τοῖς Νομάσιν, τότε προϊδόμενοι τὴν	ἔφοδον	αὐτῶν οἱ σύμμαχοι τῶν Ῥωμαίων
[3, 51]	ἀπώλλυντο διὰ τὸ ποιεῖσθαι τὴν	ἔφοδον	ἐξ ὑπερδεξίων τὸν Ἀννίβαν, οὐκ
[3, 72]	τάξει καὶ βάδην ποιούμενος τὴν	ἔφοδον.	~ἤδη δὲ σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις,
[3, 1]	ἀρξάμενοι τοιάνδε τινὰ ποιησόμεθα τὴν	ἔφοδον	τῆς ἐξηγήσεως. ~ὑποδείξαντες γὰρ τὰς
[3, 19]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι θεωροῦντες τὴν	ἔφοδον	τῶν Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν καὶ συντεταγμένην
[3, 16]	θεωροῦντες ἀνθοῦσαν τὴν Μακεδόνων οἰκίαν	ἔσπευδον	ἀσφαλίσασθαι τὰ πρὸς ἕω τῆς
[3, 66]	τῷ γενέσθαι τὸ προτέρημα πάντες	ἔσπευδον	οἱ παρακείμενοι Κελτοὶ κατὰ τὴν
[3, 59]	καὶ φιλομαθεῖν περὶ τῶν προειρημένων,	δέον	ἂν εἴη καὶ βέλτιον γινώσκειν
[3, 73]	καὶ νεαλεῖς ἀεὶ πρὸς τὸ	δέον	εὐχρήστως καὶ προθύμως εἶχον. διόπερ
[3, 115]	ἐπιπαρενέβαλλον, αὐτοῦ τοῦ πράγματος ὃ	δέον	ἦν ποιεῖν ὑποδεικνύντος. ἐξ οὗ
[3, 29]	τὴν παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν ἀεὶ	δέον	ἦν ὑπάρχειν. ὃ δὴ καὶ
[3, 39]	κατὰ δὲ τὴν δυσχέρειαν τὸ	πλέον	αὐτῷ μέρος ἀπελείπετο τῆς πορείας.
[3, 110]	τόπους τοιούτους ἐν οἷς τὸ	πλέον	ἔσται διὰ τῶν πεζικῶν στρατοπέδων
[3, 20]	καὶ Σωσύλος οὐδὲν ἂν δέοι	πλέον	λέγειν· οὐ γὰρ ἱστορίας, ἀλλὰ
[3, 58]	προκείμενον. δυσχερὲς μὲν γὰρ ἐπὶ	πλέον	τινῶν αὐτόπτην γενέσθαι διὰ τὸ
[3, 41]	τὰ πρὸς τὰς ἰδίας ἐπιβολάς,	ἐξέπλεον	ἐπὶ τὴν ὡραίαν ἐπὶ τὰς
[3, 96]	πλοίων ἀναδησάμενοι μετὰ χαρᾶς ὑπερβαλλούσης	ἀπέπλεον,	νενικηκότες μὲν ἐξ ἐφόδου τοὺς
[3, 55]	τὴν ἐξανάστασιν, τότε καὶ μᾶλλον	ἐπέπλεον	ἅμα πᾶσι τοῖς ἐρείσμασιν, ἐπὶ
[3, 55]	συνεστηκυῖαν ἐπιβαῖεν, οὐκέτι διέκοπτον, ἀλλ´	ἐπέπλεον	ὀλισθάνοντες ἀμφοτέροις ἅμα τοῖς ποσί,
[3, 71]	ἀνακαλεσάμενος Μάγωνα τὸν ἀδελφόν, ὄντα	νέον	μὲν ὁρμῆς δὲ πλήρη καὶ
[3, 69]	τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους, ὅπερ εἶναι	φατέον	ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ, τότε μὲν
[3, 10]	καὶ δευτέραν, μεγίστην δὲ ταύτην	θετέον	αἰτίαν τοῦ μετὰ ταῦτα συστάντος
[3, 12]	καὶ τῆς ὅλης προθέσεως ὁμολογούμενον	θετέον	εἶναι τοῦτο μαρτύριον, ὡς καὶ
[3, 7]	αἰτίαν μὲν τὴν Αἰτωλῶν ὀργὴν	θετέον.	ἐκεῖνοι γὰρ δόξαντες ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 28]	πολέμου ποτέροις αὐτῶν τὴν αἰτίαν	ἀναθετέον.	~Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ Καρχηδονίων
[3, 4]	τὴν τοῦ συμφέροντος περιπεπτωκέναι μερίδα,	προσθετέον	ἂν εἴη ταῖς προειρημέναις πράξεσι
[3, 112]	πάντων τῶν δοκούντων εἶναι δεινῶν	ὑπομενετέον.	εἰς δὲ τὴν Ῥώμην προσπεπτωκότος
[3, 12]	κατ´ Ἀννίβαν πολέμου τὰς προειρημένας	ἡγητέον,	ἀρχὰς δὲ τὰς μελλούσας λέγεσθαι.
[3, 7]	τῶν προειρημένων καιρῶν. πρόφασιν δ´	ἡγητέον	τὴν τῶν Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν, ἣν
[3, 6]	αἰτίας μὲν τὰς πρώτας ῥηθείσας	ἡγητέον	τοῦ πρὸς τοὺς Πέρσας πολέμου,
[3, 4]	τὰς ὁρμὰς καὶ τοὺς ζήλους	ἐξηγητέον,	τίνες παρ´ ἑκάστοις ἐπεκράτουν καὶ
[3, 30]	τὰ σὺν ταύτῃ χρήματα, πάντως	ὁμολογητέον	εὐλόγως πεπολεμηκέναι τὸν κατ´ Ἀννίβαν
[3, 20]	πόλεως τότε βουλεύεσθαι συνελθόντας πότερα	πολεμητέον	ἢ τοὐναντίον; πῶς δὲ καὶ
[3, 15]	Ῥωμαίων πρέσβεις, ὅτι μὲν εἴη	πολεμητέον	σαφῶς εἰδότες, ἀπέπλευσαν εἰς Καρχηδόνα,
[3, 36]	ἀσαφῆ γίνεσθαι συμβαίνῃ τὴν διήγησιν,	ῥητέον	ἂν εἴη πόθεν ὁρμήσας Ἀννίβας
[3, 36]	ποῖα μέρη κατῆρε τῆς Ἰταλίας.	ῥητέον	(δ´) οὐκ αὐτὰς τὰς ὀνομασίας
[3, 58]	διημαρτηκότων, παραλείπειν μὲν οὐδαμῶς καθήκει,	ῥητέον	δέ τι πρὸς αὐτοὺς οὐκ
[3, 58]	διερριμμένως ἀλλ´ ἐξ ἐπιστάσεως, καὶ	ῥητέον	οὐκ ἐπιτιμῶντας οὐδ´ ἐπιπλήττοντας, ἐπαινοῦντας
[3, 30]	ἀπώλειαν αἰτίαν τίθησι τοῦ πολέμου,	συγχωρητέον	ἀδίκως ἐξενηνοχέναι τὸν πόλεμον Καρχηδονίους
[3, 29]	πρὸς Ἀσδρούβαν γενομένας ὁμολογίας οὐκ	ἀθετητέον,	καθάπερ οἱ Καρχηδόνιοι λέγειν ἐθάρρουν·
[3, 7]	διόπερ οὐδὲν οὕτω φυλακτέον καὶ	ζητητέον	ὡς τὰς αἰτίας ἑκάστου τῶν
[3, 7]	προειρημένων ἐπιγνώσεως. διόπερ οὐδὲν οὕτω	φυλακτέον	καὶ ζητητέον ὡς τὰς αἰτίας
[3, 41]	ποίοις χρηστέον τῶν τόπων καὶ	συμμικτέον	τοῖς ὑπεναντίοις· τριακοσίους δὲ τῶν
[3, 21]	δὲ παρεσπονδημένης ἢ τοὺς αἰτίους	ἐκδοτέον	εἶναι σφίσι, δι´ οὗ φανερὸν
[3, 4]	γὰρ δὴ τοῦτ´ εἶναι τέλος	ὑποληπτέον	ἐν πράγμασιν οὔτε τοῖς ἡγουμένοις
[3, 41]	διενοεῖτο μετὰ τῶν χιλιάρχων ποίοις	χρηστέον	τῶν τόπων καὶ συμμικτέον τοῖς
[3, 10]	ἣν δὴ καὶ τρίτην αἰτίαν	νομιστέον,	λέγω δὲ τὴν εὔροιαν τῶν
[3, 32]	τὸ μέγεθος τῶν βύβλων ἀγνοεῖν	νομιστέον.	πόσῳ γὰρ ῥᾷόν ἐστι καὶ
[3, 9]	τὴν γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα	νομιστέον	πρῶτον μὲν αἴτιον γεγονέναι τὸν
[3, 38]	γράφοντας ἀγνοεῖν καὶ μύθους διατιθέναι	νομιστέον.	Ταῦτα μὲν οὖν εἰρήσθω μοι
[3, 4]	καὶ ζηλωτὴν ἢ ψεκτὴν γεγονέναι	νομιστέον	τὴν ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ γὰρ
[3, 31]	βίον. διόπερ οὐχ οὕτως ἐστὶ	φροντιστέον	τῆς αὐτῶν τῶν πράξεων ἐξηγήσεως
[3, 75]	πάντα δὲ καὶ πανταχόθεν ἐνεργῶς	ἡτοίμαζον.	τότε γάρ εἰσι φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι
[3, 68]	διὰ τῆς Ῥώμης, ἐξ ἐπιφανείας	ἐδόξαζον	κριθήσεσθαι τὴν μάχην. ἁθροισθέντων δὲ
[3, 116]	ἀπράκτους γε μὴν τοὺς πολεμίους	παρεσκεύαζον,	περισπῶντες καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες. ἐπεὶ
[3, 19]	οὐ μικρὰν ἐν τοῖς Ἰλλυριοῖς	κατεσκεύαζον.	ἐξ οὗ τῶν μὲν κατὰ
[3, 21]	χωρὶς τῆς αὑτοῦ γενέσθαι γνώμης.	ἐπίεζον	δὲ καὶ προσαπηρείδοντο παρ´ ὅλην
[3, 73]	εὐθέως ἀπ´ ἀμφοῖν τοῖν κεράτοιν	ἐπίεζον	τοὺς ὑπεναντίους, ὡς ἂν τῷ
[3, 111]	τοὺς πέριξ τόπους, ἤρετο τί	μεῖζον	εὔξασθαι τοῖς θεοῖς κατὰ τοὺς
[3, 94]	βουσὶν ἠποροῦντο διὰ τὰ φῶτα,	μεῖζόν	τι τοῦ συμβαίνοντος καὶ δεινότερον
[3, 85]	ἐφ´ ἑκατέρων τῶν καιρῶν πολλῷ	μεῖζον	τότε φανῆναι τὸ γεγονὸς ἢ
[3, 60]	τ´ ἦσαν, ἅ τε καὶ	παρεκόμιζον,	ἅμα τῇ τῶν ὑποζυγίων καταφθορᾷ
[3, 62]	ἠλέουν, τὸν δὲ τεθνεῶτα πάντες	ἐμακάριζον.	~Ἀννίβας δὲ διὰ τῶν προειρημένων
[3, 62]	δὲ τῆς μάχης οὐχ ἧττον	ἐμακάριζον	οἱ περιλειπόμενοι τῶν αἰχμαλώτων τὸν
[3, 63]	μὲν νικήσαντα καὶ τεθνεῶτα πάντες	ἐμακάριζον	τοὺς δὲ ζῶντας ἠλέουν, οὕτως
[3, 106]	τὴν ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐξουσίαν	ἐχείριζον	κατὰ τὴν ἑαυτῶν γνώμην τὰ
[3, 106]	ἐντολὰς πάντα τὰ κατὰ μέρος	ἐχείριζον	κατὰ τὴν ἐκείνων γνώμην· διὸ
[3, 118]	ἐγκρατεῖς· Ταραντῖνοί τε γὰρ εὐθέως	ἐνεχείριζον	αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ δὲ καὶ Καπυανῶν
[3, 42]	ᾧ συνέβαινε περί τι χωρίον	νησίζον	περισχίζεσθαι τὸν ποταμόν, ἐνταῦθα κατέμειναν.
[3, 40]	ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν μὲν μίαν	ἔκτιζον	ἐπὶ τάδε τοῦ Πάδου ποταμοῦ,
[3, 40]	τὰς μὲν οὖν πόλεις ἐνεργῶς	ἐτείχιζον,	τοὺς δ´ οἰκήτορας ἐν ἡμέραις
[3, 46]	συζευγνύντες ἄλλας ἐκ τῶν ἐκτὸς	προσήρμοζον,	προτείνοντες τὴν κατασκευὴν τοῦ ζεύγματος
[3, 84]	προῆγον, πεπεισμένοι συμπεσεῖσθαί τισιν, ἕως	ἔλαθον	ἐκπεσόντες πρὸς τοὺς ὑπερδεξίους τόπους.
[3, 25]	καὶ ταῦτ´ εἰπὼν ῥίπτει τὸν	λίθον	ἐκ τῆς χειρός. ~Τούτων δὴ
[3, 25]	τοὺς πατρῴους, Ῥωμαίους δὲ Δία	λίθον	κατά τι παλαιὸν ἔθος, ἐπὶ
[3, 25]	τοιοῦτον· λαβὼν εἰς τὴν χεῖρα	λίθον	ὁ ποιούμενος τὰ ὅρκια περὶ
[3, 25]	Ἐνυάλιον. ἔστι δὲ τὸ Δία	λίθον	τοιοῦτον· λαβὼν εἰς τὴν χεῖρα
[3, 102]	δὲ παρατεταγμένοι τέλος εἰς τοῦτ´	ἦλθον	καταφρονήσεως ὥστε καὶ διασπᾶν τὸν
[3, 37]	περὶ τῆς ὅλης γῆς ὑποκειμένων,	ἀκόλουθον	ἂν εἴη τὸ καὶ περὶ
[3, 118]	τῆς μάχης τὸν προειρημένον τρόπον,	ἀκόλουθον	εἰλήφει τὰ ὅλα κρίσιν τοῖς
[3, 1]	ἐξ ἀμφοῖν ἐπίστασιν καὶ θέαν	ἀκόλουθον	τοῖς εἰρημένοις ποιησόμεθα τὴν προέκθεσιν
[3, 61]	πρὸς τὸν Τεβέριον εἰς τὸ	Λιλύβαιον	ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες μὲν τὴν παρουσίαν
[3, 96]	πολισμάτιον εἰσαγαγὼν αὖθις εἰς τὸ	Λιλύβαιον	κατῆρε. καὶ τὸ λοιπὸν οὗτος
[3, 86]	καὶ συμπεσόντες τοῖς περὶ τὸν	Γάιον	ἐν αὐτῇ μὲν τῇ πρώτῃ
[3, 86]	διὰ τὸ τῆς στρατιᾶς βάρος	Γάιον	Κεντήνιον κατὰ σπουδὴν δοὺς τετρακισχιλίους
[3, 106]	οἱ Ῥωμαῖοι Λεύκιον Αἰμίλιον καὶ	Γάιον	Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων οἱ μὲν
[3, 2]	ἐπιβάλλειν Φίλιππος μὲν τοῖς κατ´	Αἴγαιον	καὶ Καρίαν καὶ Σάμον, Ἀντίοχος
[3, 76]	ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς τὴν	μεσόγαιον·	πολὺ γὰρ ἤδη καὶ τὸ
[3, 47]	τὴν πορείαν ὡς εἰς τὴν	μεσόγαιον	τῆς Εὐρώπης. ὁ δὲ Ῥοδανὸς
[3, 76]	μὲν εἶναι τῶν κατὰ τὴν	μεσόγαιον	τόπων, εὔνουν δὲ διαφερόντως ἀεί
[3, 21]	ἐχρήσαντο τοῖς λόγοις. ἡμῖν δ´	ἀναγκαῖον	εἶναι δοκεῖ τὸ μὴ παραλιπεῖν
[3, 96]	πληρώσαντες ἑβδομήκοντα νῆας ἐξαπέστειλαν, κρίναντες	ἀναγκαῖον	εἶναι πρὸς πάσας τὰς ἐπιβολὰς
[3, 97]	νομίσαντες χρήσιμον εἶναι, μᾶλλον δ´	ἀναγκαῖον	τὸ μὴ προΐεσθαι τὰ κατὰ
[3, 59]	καιροῖς, ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν αὐτοὺς	δίκαιον.	ἐν δὲ τοῖς καθ´ ἡμᾶς
[3, 23]	πλεῖν Ῥωμαίοις ἔξεστι, καὶ τὸ	δίκαιον	ὑπισχνοῦνται βεβαιώσειν οἱ Καρχηδόνιοι (δημοσίᾳ)
[3, 113]	τῶν συμμάχων ἱππεῖς εἰς τὸ	λαιὸν	κέρας παρενέβαλε· πάσης δὲ τῆς
[3, 25]	δὲ Δία λίθον κατά τι	παλαιὸν	ἔθος, ἐπὶ δὲ τούτων τὸν
[3, 32]	ἀπὸ τῶν κατὰ Πύρρον {καὶ	Τίμαιον	συγγραφέων καὶ καιρῶν ἐξηγήσεως} εἰς
[3, 104]	θεωρῶν τὸ γινόμενον καὶ νομίσας	ἑρμαῖον	εἶναι παραυτίκα μὲν ἐξαπέστειλε τοὺς
[3, 106]	ἐξαπέστειλαν, τοῖς δὲ περὶ τὸν	Γνάιον	διεσάφησαν ὁλοσχερῆ μὲν κίνδυνον κατὰ
[3, 107]	τοῖς μὲν οὖν περὶ τὸν	Γνάιον	ἐπισχεῖν ἔτι διεσάφησαν, αὐτοὶ δὲ
[3, 97]	μετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν ἀδελφὸν	Γνάιον,	κοινῇ πράξοντα μετ´ ἐκείνου τὰ
[3, 106]	ἐπιμελῶς. οἱ δὲ περὶ τὸν	Γνάιον	κομισάμενοι (τὰς) παρὰ τῶν ὑπάτων
[3, 88]	βοηθούσαις δυνάμεσι περὶ τὴν Ναρνίαν,	Γνάιον	μὲν τὸν ὑπάρχοντα στρατηγὸν ἀπολύσας
[3, 22]	ἂν δὲ λάβωσι, Ῥωμαίοις ἀποδιδότωσαν	ἀκέραιον.	φρούριον μὴ ἐνοικοδομείτωσαν ἐν τῇ
[3, 91]	νέμονται, πρὸς δὲ τούτοις Νεαπολῖται,	τελευταῖον	δὲ τὸ τῶν Νουκερίνων ἔθνος.
[3, 8]	οὗ πάσας ἐξελέγξαντες τὰς ἐλπίδας	τελευταῖον	εἰς τὸν περὶ τῆς πατρίδος
[3, 2]	καὶ Κελτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ	τελευταῖον	καὶ πρὸς τὸ κρατήσαντας τῷ
[3, 84]	καὶ πᾶσαν προϊέμενοι φωνὴν τὸ	τελευταῖον	οἱ μὲν ὑπὸ τῶν πολεμίων,
[3, 13]	κατὰ Σαρδόνα καὶ τὸ τῶν	τελευταῖον	συντεθέντων χρημάτων πλῆθος. διόπερ ἅμα
[3, 6]	τῶν ἁπάντων, ἡ δ´ ἀρχὴ	τελευταῖον	τῶν εἰρημένων. ἐγὼ δὲ παντὸς
[3, 116]	ἐν χειρῶν νόμῳ μετήλλαξε τὸν	βίον,	ἀνὴρ πάντα τὰ δίκαια τῇ
[3, 31]	κατ´ ἰδίαν πρὸς τὸν ἀνθρώπινον	βίον.	διόπερ οὐχ οὕτως ἐστὶ φροντιστέον
[3, 63]	τῆς καλλίστης ἐλπίδος μεταλλάξαι τὸν	βίον	ἐν χειρῶν νόμῳ, μηδενὸς κακοῦ
[3, 116]	τῇ πατρίδι κατὰ τὸν λοιπὸν	βίον	καὶ κατὰ τὸν ἔσχατον καιρόν,
[3, 62]	παρόντων ἀπηλλάχθαι κακῶν, τελευτήσαντα τὸν	βίον.	πάντων δ´ ἀναβοησάντων ἅμα καὶ
[3, 19]	γενέσθαι τῇ κατὰ τὸν ὅλον	βίον	προαιρέσει. καταλαβέσθαι γὰρ ἐγχειρήσας μετὰ
[3, 2]	Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως μεταλλάξαντος τὸν	βίον	συμφρονήσαντες Ἀντίοχος καὶ Φίλιππος ἐπὶ
[3, 87]	δὲ δικτάτορα μὲν κατέστησαν Κόιντον	Φάβιον,	ἄνδρα καὶ φρονήσει διαφέροντα καὶ
[3, 103]	γεγονέναι. διὸ καὶ τὸν μὲν	Φάβιον	ᾐτιῶντο καὶ κατεμέμφοντο πάντες ὡς
[3, 90]	ὄχλοις ποιῶν αὑτὸν τὸν μὲν	Φάβιον	κατελάλει πρὸς πάντας, ὡς ἀγεννῶς
[3, 90]	ἦσαν. διόπερ Ἀννίβας ὁρῶν τὸν	Φάβιον	φυγομαχοῦντα μὲν προδήλως τοῖς δ´
[3, 92]	προνομαῖς πᾶν ἐπιτρέχων ἐπόρθει τὸ	πεδίον	ἀδεῶς. Φάβιος δὲ κατεπέπληκτο μὲν
[3, 92]	πολεμίων καὶ καταφθείρας πᾶν τὸ	πεδίον	ἥθροισε λείας ἄπλετον πλῆθος, ἐγίνετο
[3, 92]	τῶν ὑπαίθρων, εἰς δὲ τὸ	πεδίον	οὐ καθίει τὴν δύναμιν, εὐλαβούμενος
[3, 70]	πραγμάτων καιρὸν ἐκλεγόμενος ἀλλὰ τὸν	ἴδιον	ἔμελλε τοῦ δέοντος σφαλήσεσθαι προφανῶς.
[3, 72]	τὸ γὰρ τῆς Νομαδικῆς μάχης	ἴδιόν	ἐστι τοῦτο· τοὺς δὲ πεζοὺς
[3, 55]	τῆς ἐπιβολῆς. ~τὸ γὰρ συμβαῖνον	ἴδιον	ἦν καὶ παρηλλαγμένον. ἐπὶ γὰρ
[3, 69]	αὐτοὺς καιροὺς Ἀννίβας πραξικοπήσας πόλιν	Κλαστίδιον,	ἐνδόντος αὐτῷ τοῦ πεπιστευμένου παρὰ
[3, 52]	ἐστὶ σύνθημα φιλίας, καθάπερ τὸ	κηρύκειον	τοῖς Ἕλλησιν. εὐλαβῶς δὲ διακείμενος
[3, 80]	ὀχλοκόπον μὲν καὶ δημαγωγὸν εἶναι	τέλειον,	πρὸς ἀληθινῶν δὲ καὶ πολεμικῶν
[3, 72]	συμμάχους εἰς δισμυρίους. τὸ γὰρ	τέλειον	στρατόπεδον παρ´ αὐτοῖς πρὸς τὰς
[3, 15]	πόλιν, ἥτις ὡσανεὶ πρόσχημα καὶ	βασίλειον	ἦν Καρχηδονίων ἐν τοῖς κατὰ
[3, 110]	τῆς δὲ τῶν ὑπεναντίων μικρῷ	πλεῖον,	βουλόμενος διὰ τούτων προκαθῆσθαι μὲν
[3, 78]	πρὸς Ῥωμαίους ὀργήν, τὸ δὲ	πλεῖον	διὰ τὰς ὠφελείας, ἔκρινε τὴν
[3, 7]	Δημητριάδα. Ἐγὼ δὲ τὴν ἐπὶ	πλεῖον	διαστολὴν πεποίημαι περὶ τούτων οὐχ
[3, 57]	Ἡρακλέους στήλας στόματος οὐδὲν ἐπὶ	πλεῖον	εἰρήκαμεν οὔτε περὶ τῆς ἔξω
[3, 9]	αὐτοτελῆ δὲ κρίνειν, τὸ δὲ	πλεῖον	ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι
[3, 31]	φήσαιεν ἡμᾶς οὐκ ἀναγκαίως ἐπὶ	πλεῖον	ἐξακριβοῦν τοὺς ὑπὲρ τῶν τοιούτων
[3, 109]	ἴσους πρὸς ἴσους συμπίπτοντας τὸ	πλεῖον	ἐπικρατεῖν, ὁμοῦ δὲ πάντας παραταξαμένους
[3, 18]	παντὶ τῷ στρατεύματι τὸ μὲν	πλεῖον	μέρος τῆς δυνάμεως ἀπεβίβασεν εἴς
[3, 50]	τὰ πυρὰ καίειν, τὸ μὲν	πλεῖον	μέρος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ κατέλιπε,
[3, 67]	τῷ χάρακι, παρελθεῖν ἐάσαντες τὸ	πλεῖον	μέρος τῆς νυκτὸς καθωπλισμένοι περὶ
[3, 91]	μὲν γὰρ θαλάττῃ τὸ δὲ	πλεῖον	ὄρεσι μεγάλοις πάντῃ καὶ συνεχέσι
[3, 59]	τῶν προειρημένων, ἐπειδὴ καὶ τὸ	πλεῖον	τούτου χάριν ὑπεδεξάμεθα τοὺς κινδύνους
[3, 30]	εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν.	σημεῖον	δὲ τοῦτο μέγιστον καὶ παρ´
[3, 24]	καὶ τῷ Καλῷ ἀκρωτηρίῳ Μαστία	Ταρσήιον·	ὧν ἐκτὸς οἴονται δεῖν Ῥωμαίους
[3, 106]	συνεγγιζούσης, εἵλοντο στρατηγοὺς οἱ Ῥωμαῖοι	Λεύκιον	Αἰμίλιον καὶ Γάιον Τερέντιον. ὧν
[3, 22]	Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πρῶται κατὰ	Λεύκιον	Ἰούνιον Βροῦτον καὶ Μάρκον Ὡράτιον,
[3, 106]	κεχρῆσθαι τοῖς στρατοπέδοις. αὐτοὶ δὲ	Λεύκιον	μὲν Ποστόμιον, ἑξαπέλεκυν ὄντα στρατηγόν,
[3, 16]	Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ τὴν ὡραίαν	Λεύκιον	τὸν Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν μετὰ δυνάμεως
[3, 87]	τῷ δικτάτορι κατέστησαν ἱππάρχην Μάρκον	Μινύκιον.	οὗτος δὲ τέτακται μὲν ὑπὸ
[3, 25]	τούτων τὸν Ἄρην καὶ τὸν	Ἐνυάλιον.	ἔστι δὲ τὸ Δία λίθον
[3, 114]	συνέβαινε γίνεσθαι τὴν κατὰ τὸν	ἥλιον	ἀνατολήν. ~Γενομένης δὲ τῆς συμπλοκῆς
[3, 113]	ἀρχήν, ἄρτι τῆς κατὰ τὸν	ἥλιον	ἀνατολῆς ἐπιφαινομένης, ἐκίνει τὴν δύναμιν
[3, 40]	πέμπειν μετὰ στρατοπέδων Πόπλιον μὲν	Κορνήλιον	εἰς Ἰβηρίαν, Τεβέριον δὲ Σεμπρώνιον
[3, 106]	προχειρισθέντες ὑπὸ τῶν περὶ τὸν	Αἰμίλιον	ἀντιστράτηγοι καὶ παραλαβόντες τὴν ἐν
[3, 107]	συνέβαινε δὲ πάντας εἰς τὸν	Αἰμίλιον	ἀποβλέπειν καὶ πρὸς τοῦτον ἀπερείδεσθαι
[3, 106]	δυνάμεις. οἱ δὲ περὶ τὸν	Αἰμίλιον	βουλευσάμενοι μετὰ τῆς συγκλήτου τὸ
[3, 16]	ὑπὸ τὴν ὡραίαν Λεύκιον τὸν	Αἰμίλιον	ἐξαπέστειλαν μετὰ δυνάμεως ἐπὶ τὰς
[3, 106]	εἵλοντο στρατηγοὺς οἱ Ῥωμαῖοι Λεύκιον	Αἰμίλιον	καὶ Γάιον Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων
[3, 108]	καὶ παρακαλέσαντες τοὺς περὶ τὸν	Αἰμίλιον	καὶ πρὸ ὀφθαλμῶν θέντες τὸ
[3, 61]	~Προθέμενος δὲ ταῦτα καὶ τὸν	Πόπλιον	ἀκούων ἤδη διαβεβηκέναι τὸν Πάδον
[3, 70]	τοῖς παροῦσι διὰ τὸ τὸν	Πόπλιον	ἀρρωστεῖν· ὅμως δὲ βουλόμενος προσλαβέσθαι
[3, 70]	τὰ ὅλα καὶ μήτε τὸν	Πόπλιον	δύνασθαι παρατυχεῖν τῇ μάχῃ μήτε
[3, 99]	Ῥωμαίων. οἱ δὲ περὶ τὸν	Πόπλιον	ἐτίμησάν τε διαφερόντως τὸν Ἀβίλυγα
[3, 40]	δυνάμεως, προεχειρίσαντο πέμπειν μετὰ στρατοπέδων	Πόπλιον	μὲν Κορνήλιον εἰς Ἰβηρίαν, Τεβέριον
[3, 97]	τάς τε ναῦς καὶ τὸν	Πόπλιον.	ὃς καὶ παραγενόμενος εἰς Ἰβηρίαν
[3, 97]	ναῦς εἴκοσι καὶ στρατηγὸν ἐπιστήσαντες	Πόπλιον	Σκιπίωνα κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[3, 68]	σπεύδων συνάψαι τοῖς περὶ τὸν	Πόπλιον.	συμμίξας δὲ καὶ καταστρατοπεδεύσας παρ´
[3, 61]	παραπλήσιον συνέβαινε πάσχειν καὶ τὸν	Πόπλιον·	τὰς μὲν γὰρ ἀρχὰς οὐδ´
[3, 99]	παῖδας. τῶν δὲ περὶ τὸν	Πόπλιον	ὑπερβολῇ προθύμως δεξαμένων τὴν ἐλπίδα
[3, 20]	Δία περὶ τοῦ πολέμου τότε	διαβούλιον	ἦγον, καθάπερ ἔνιοι τῶν συγγραφέων
[3, 26]	χαλκώμασι παρὰ τὸν Δία τὸν	Καπετώλιον	ἐν τῷ τῶν ἀγορανόμων ταμιείῳ,
[3, 17]	δὲ μέγιστον, οὐδὲν ἀπολιπὼν ὄπισθεν	πολέμιον	ἀσφαλῶς ποιήσεσθαι τὴν εἰς τοὔμπροσθεν
[3, 106]	στρατοπέδοις. αὐτοὶ δὲ Λεύκιον μὲν	Ποστόμιον,	ἑξαπέλεκυν ὄντα στρατηγόν, στρατόπεδον δόντες
[3, 86]	τὸ τῆς στρατιᾶς βάρος Γάιον	Κεντήνιον	κατὰ σπουδὴν δοὺς τετρακισχιλίους ἱππεῖς
[3, 78]	παράδοξον φανησομένην τοῖς περὶ τὸν	Φλαμίνιον.	ἀεὶ δέ πως οἰκεῖος (ὢν)
[3, 84]	ἐν ᾧ καιρῷ καὶ τὸν	Φλαμίνιον	αὐτὸν δυσχρηστούμενον καὶ περικακοῦντα τοῖς
[3, 82]	τῶν ὑπεναντίων. ἐπεὶ δὲ τὸν	Φλαμίνιον	ἤδη συνάπτοντα καθεώρα, τόπους δ´
[3, 80]	πολλῆς γέμειν ὠφελείας, τὸν δὲ	Φλαμίνιον	ὀχλοκόπον μὲν καὶ δημαγωγὸν εἶναι
[3, 84]	πολεμίοις. οἱ δὲ περὶ τὸν	Φλαμίνιον,	παραδόξου γενομένης αὐτοῖς τῆς ἐπιφανείας,
[3, 80]	καὶ καταλαβὼν ἐν Τυρρηνίᾳ τὸν	Φλαμίνιον	στρατοπεδεύοντα πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων
[3, 37]	στομάτων, δι´ ὧν εἰς τὸ	Σαρδόνιον	πέλαγος ἐξίησιν ὁ προειρημένος ποταμός.
[3, 41]	τῶν δυνάμεων, δεξιὸν ἔχων τὸ	Σαρδόνιον	πέλαγος, ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ
[3, 18]	παρασκευαῖς, ὑφεωρᾶτο μὴ δυσχερῆ καὶ	πολυχρόνιον	συμβῇ γενέσθαι τὴν πολιορκίαν. διὸ
[3, 22]	καὶ Καρχηδονίοις πρῶται κατὰ Λεύκιον	Ἰούνιον	Βροῦτον καὶ Μάρκον Ὡράτιον, τοὺς
[3, 100]	τὴν συναγωγὴν εὐφυῶς ἔχειν τὸ	Γερούνιον,	κρίνας ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν,
[3, 100]	τόπους. ἀφικόμενος δὲ πρὸς τὸ	Γερούνιον,	ὃ τῆς Λουκαρίας ἀπέχει διακόσια
[3, 102]	τὸν χάρακα τὸν περὶ τὸ	Γερούνιον,	ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἧκε παραβοηθῶν.
[3, 101]	Καρχηδονίοις. ἀκούσας δὲ τὸ μὲν	Γερούνιον	τοὺς (περὶ τὸν Ἀννίβαν) ἤδη
[3, 107]	δύναμιν ἐκ τοῦ περὶ τὸ	Γερούνιον	χάρακος Ἀννίβας. κρίνων δὲ συμφέρειν
[3, 100]	τὴν Λουκαρίαν καὶ τὸ καλούμενον	Γερούνιον	χώρᾳ, πρὸς δὲ τὴν συναγωγὴν
[3, 88]	ταῦτα καταστρατοπεδεύσας περὶ τὸ καλούμενον	Οἰβώνιον	ἐπέτρεχε τὴν Ἀργυριππανὴν καὶ πᾶσαν
[3, 40]	Κορνήλιον εἰς Ἰβηρίαν, Τεβέριον δὲ	Σεμπρώνιον	εἰς Λιβύην. ἐν ὅσῳ δ´
[3, 82]	μὲν πόλιν ἔχων τὴν προσαγορευομένην	Κυρτώνιον	καὶ τὰ ταύτης ὄρη, δεξιὰν
[3, 59]	συγγραφεῖς ἢ διήμαρτον, ἐπιτιμᾶν αὐτοῖς	ἄξιον,	ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον ἔγνωσάν τι
[3, 106]	ὁλοσχερὲς μὲν γὰρ ἢ μνήμης	ἄξιον	ἁπλῶς οὐδὲν ἐπράχθη διὰ τὴν
[3, 114]	εὐώνυμον Ἀσδρούβας εἶχε, τὸ δὲ	δεξιὸν	Ἄννων· ἐπὶ δὲ τοῖς μέσοις
[3, 65]	ἔχοντες εὐώνυμον μὲν οἱ Ῥωμαῖοι,	δεξιὸν	δὲ τὸν ῥοῦν οἱ Καρχηδόνιοι.
[3, 41]	βιασάμενος ἧκε μετὰ τῶν δυνάμεων,	δεξιὸν	ἔχων τὸ Σαρδόνιον πέλαγος, ἐπὶ
[3, 114]	Κελτοῖς. εἶχε δὲ τὸ μὲν	δεξιὸν	τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος, τὸ δ´
[3, 73]	τρόπους ἠλαττοῦντο, τοῖς δὲ Καρχηδονίοις	ὑπερδέξιον	γίνεσθαι συνέβαινε τὴν χρείαν, ἅτε
[3, 92]	τῆς δυνάμεως ἐπί τινα λόφον	ὑπερδέξιον	πρὸ τῶν στενῶν κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων
[3, 60]	τὴν συνέχειαν τῶν προειρημένων πόνων	οἷον	ἀποτεθηριωμένοι πάντες ἦσαν. πολλὴν οὖν
[3, 4]	δὲ καὶ χειριστὴς γεγονέναι, προήχθην	οἷον	ἀρχὴν ποιησάμενος ἄλλην γράφειν. ~ἦν
[3, 47]	Ἀλπεινῶν ὀρῶν τοιαύτας ὥστε μὴ	οἷον	ἵππους καὶ στρατόπεδα, σὺν δὲ
[3, 55]	δ´ ἔμενε μετὰ τῶν φορτίων	οἷον	καταπεπηγότα διά τε τὸ βάρος
[3, 40]	Βοῖοι καλούμενοι Γαλάται, πάλαι μὲν	οἷον	λοχῶντες τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν,
[3, 84]	ὑπερδεξίου καταφερομένων καὶ προσπιπτόντων, οὐχ	οἷον	παραβοηθεῖν ἐδύναντο πρός τι τῶν
[3, 82]	ὁμοῦ ποιήσασθαι τὸν κίνδυνον, οὐχ	οἷον	προσεῖχε τοῖς λεγομένοις, ἀλλ´ οὐδ´
[3, 108]	δὲ κατὰ Τυρρηνίαν ἀγωνισαμένοις οὐχ	οἷον	πρότερον, ἀλλ´ οὐδ´ ἐν αὐτῇ
[3, 20]	ἀτοπώτατον πρᾶγμα ποιοῦντες. πῶς γὰρ	οἷόν	τ´ ἦν Ῥωμαίους τοὺς ἐνιαυτῷ
[3, 10]	τούτων δεδηλώκαμεν, ὧν χωρὶς οὐχ	οἷόν	τ´ ἦν συμπεριενεχθῆναι δεόντως οὔτε
[3, 7]	θεραπείας, οὔτε τὸν πραγματικὸν οὐδὲν	οἷόν	τε κατὰ τρόπον χειρίσαι τῶν
[3, 48]	καὶ ψευδεῖς ὑποστήσωνται. πῶς γὰρ	οἷόν	τε παραλόγοις ἀρχαῖς εὔλογον ἐπιθεῖναι
[3, 32]	καταλαβεῖν ἐξ αὐτῶν βεβαίως οὐδὲν	οἷόν	τε τοὺς ἀναγινώσκοντας, πρῶτον μὲν
[3, 6]	καὶ προθέσθαι παραγινόμεθα. δῆλον δ´	οἷον	τὸ προειρημένον ἐκ τῶν ἐπιφερομένων.
[3, 32]	δὲ τῶν τοὺς πολέμους αὐτούς,	οἷον	(τὸν) Περσικὸν ἢ τὸν Φιλιππικόν,
[3, 24]	ἕως τοῦ ἐφόδια λαβεῖν ἢ	πλοῖον	ἐπισκευάσαι. ἐὰν δὲ χειμὼν κατενέγκῃ,
[3, 81]	σκοποῦ καὶ τί γυμνὸν ἢ	ποῖον	ἔξοπλον μέρος φαίνεται τῶν ἀνταγωνιστῶν,
[3, 8]	καιρὸς οἰκειότερος τοῖς Καρχηδονίοις ἢ	ποῖον	πρᾶγμα τούτου δικαιότερον ἢ συμφορώτερον,
[3, 16]	ἐκείνους τοὺς καιροὺς Δημήτριον τὸν	Φάριον,	ἐπιλελησμένον μὲν τῶν προγεγονότων εἰς
[3, 33]	μὲν οὖν πρέσβεις καὶ τὸ	συνέδριον	ἐπὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν. Ἀννίβας δὲ
[3, 20]	Ῥωμαίων καὶ παρελθόντων εἰς τὸ	συνέδριον	καὶ διασαφούντων ταῦτα, δυσχερῶς ἤκουον
[3, 20]	φασὶ τοὺς πατέρας εἰς τὸ	συνέδριον,	οὓς μετέχοντας τῶν διαβουλίων οὐδὲ
[3, 40]	Πόπλιον μὲν Κορνήλιον εἰς Ἰβηρίαν,	Τεβέριον	δὲ Σεμπρώνιον εἰς Λιβύην. ἐν
[3, 61]	γινομένου, διαταραχθέντες παραχρῆμα πρὸς τὸν	Τεβέριον	εἰς τὸ Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες
[3, 70]	χρώμενος λογισμοῖς μένειν ἠξίου τὸν	Τεβέριον	ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων. ὁ δὲ
[3, 68]	τὴν παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν τὸν	Τεβέριον	καὶ τὰς μετ´ ἐκείνου δυνάμεις,
[3, 74]	(τὰ) κέρατα τῶν περὶ τὸν	Τεβέριον	πιεζούμενα κατὰ πρόσωπον μὲν ὑπὸ
[3, 23]	ἐννυκτερευέτωσαν. ~Τὸ μὲν οὖν Καλὸν	ἀκρωτήριόν	ἐστι τὸ προκείμενον αὐτῆς τῆς
[3, 81]	κυβερνήτην, τὸ ὅλον αὐτανδρὶ σκάφος	ὑποχείριον	γίνεται τοῖς ἐχθροῖς, τὸν αὐτὸν
[3, 76]	πρὸς τοὺς κατὰ τὸ καλούμενον	Ἐμπόριον	τόπους. ἀρξάμενος δ´ ἐντεῦθεν ἀποβάσεις
[3, 39]	ἀπὸ δὲ τούτου πάλιν εἰς	Ἐμπόριον	χίλιοι σὺν ἑξακοσίοις, (ἀπὸ δ´
[3, 15]	προεστώτων· οὓς οὐ περιόψεσθαι παρεσπονδημένους·	πάτριον	γὰρ εἶναι Καρχηδονίοις τὸ μηδένα
[3, 19]	πονούντων, τέλος οἱ περὶ τὸν	Δημήτριον	ἐτράπησαν· καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν
[3, 18]	τὰς ναῦς οἱ περὶ τὸν	Δημήτριον	καὶ καταφρονοῦντες τοῦ πλήθους ὥρμησαν
[3, 18]	τὴν Φάρον ἐπ´ αὐτὸν τὸν	Δημήτριον.	πυνθανόμενος δὲ τήν τε πόλιν
[3, 19]	ἐκβεβοηθηκότας. οἱ δὲ περὶ τὸν	Δημήτριον	συννοήσαντες τὸ γεγονὸς τοῦ μὲν
[3, 16]	γὰρ κατ´ ἐκείνους τοὺς καιροὺς	Δημήτριον	τὸν Φάριον, ἐπιλελησμένον μὲν τῶν
[3, 57]	λόγον. ἡμεῖς δ´ οὐχὶ νομίζοντες	ἀλλότριον	εἶναι τοῦτο τὸ μέρος τῆς
[3, 44]	μετὰ σπουδῆς, ὡς εἰς τὴν	αὔριον	ἀναζυγῆς ἐσομένης. ~Λυθείσης δὲ τῆς
[3, 44]	τὸν ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν, τῇ δ´	ἐπαύριον	ἀκούων τὸν τῶν Ῥωμαίων στόλον
[3, 110]	διαφῆκε τοὺς πολλούς. ~Τῇ δ´	ἐπαύριον	ἀναζεύξαντες ἦγον τὴν δύναμιν οὗ
[3, 54]	ἐποίησε τοὺς ἀνθρώπους. τῇ δ´	ἐπαύριον	ἀναζεύξας ἐνήρχετο τῆς καταβάσεως. ἐν
[3, 63]	ἐπαινέσας αὐτοὺς διαφῆκε, τῇ δ´	ἐπαύριον	ἀναζυγὴν ἅμα τῷ φωτὶ παρήγγειλε.
[3, 102]	ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος. τῇ δ´	ἐπαύριον	ἐκλιπόντων τὸν χάρακα τῶν Καρχηδονίων,
[3, 110]	τῆς ἐπιθέσεως· εἰς δὲ τὴν	ἐπαύριον	ὁ Λεύκιος οὔτε μάχεσθαι κρίνων
[3, 65]	αὐτοῦ καταστρατοπεδεύσαντες ἔμειναν. τῇ δ´	ἐπαύριον	πᾶσαν τὴν ἵππον ἀναλαβόντες ἀμφότεροι,
[3, 53]	ἐξεμηρύσατο τῆς χαράδρας. τῇ δ´	ἐπαύριον	τῶν πολεμίων χωρισθέντων, συνάψας τοῖς
[3, 98]	ἅμιλλαν ποιήσεσθαι τῆς εἰς τὸν	κύριον	τῶν πραγμάτων εὐεργεσίας. παραπλήσια δὲ
[3, 22]	δὲ λάβωσι, Ῥωμαίοις ἀποδιδότωσαν ἀκέραιον.	φρούριον	μὴ ἐνοικοδομείτωσαν ἐν τῇ Λατίνῃ.
[3, 12]	προθέσεως ὁμολογούμενον θετέον εἶναι τοῦτο	μαρτύριον,	ὡς καὶ δι´ αὐτῶν φανερὸν
[3, 42]	ἐν ᾧ συνέβαινε περί τι	χωρίον	νησίζον περισχίζεσθαι τὸν ποταμόν, ἐνταῦθα
[3, 113]	τὰς σημείας καθιστάνων, καὶ ποιῶν	πολλαπλάσιον	τὸ βάθος ἐν ταῖς σπείραις
[3, 107]	δὲ τῶν ἱππέων ὡς ἐπίπαν	τριπλάσιον.	τούτων δὲ τοὺς ἡμίσεις τῶν
[3, 20]	τὴν στυγνότητα τοῦ συνεδρίου παρεισάγουσι	θαυμάσιον,	ἅμα δὲ τοὺς υἱοὺς ἀπὸ
[3, 116]	παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας. τὸ δὲ	παραπλήσιον	Ἀννίβας ἐποίει· καὶ γὰρ οὗτος
[3, 63]	σφίσι παρόντων βουλεύωνται πραγμάτων. εἰς	παραπλήσιον	γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα καὶ καιρὸν
[3, 42]	συντεταγμένον. καὶ μὴν Ἀννίβας τὸ	παραπλήσιον	ἐποίει περὶ τὰς μεθ´ ἑαυτοῦ
[3, 48]	τούς τε συγγραφέας ἀνάγκη τὸ	παραπλήσιον	πάσχειν καὶ ποιεῖν ἥρωάς τε
[3, 57]	τε περὶ τὴν ἀνάγνωσιν τὸ	παραπλήσιον	ποιοῦντες οὔτε τῆς παραυτίκα διαγωγῆς
[3, 61]	πρᾶξιν τοῦ στρατηγοῦ. τὸ δὲ	παραπλήσιον	συνέβαινε πάσχειν καὶ τὸν Πόπλιον·
[3, 57]	τῶν τοιούτων ἀκούειν, ἴσως ἀγνοοῦσι	παραπλήσιόν	τι πάσχοντες τοῖς λίχνοις τῶν
[3, 33]	πράξεις, οὐδὲ προκαταγινώσκειν, εἰ πεποιήκαμεν	παραπλήσιον	τοῖς ἀξιοπίστως ψευδομένοις τῶν συγγραφέων.
[3, 48]	ὧν εἰκότως ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ	παραπλήσιον	τοῖς τραγῳδιογράφοις. καὶ γὰρ ἐκείνοις
[3, 104]	καθάπερ καὶ πρότερον, ἑκάστων ποιούμενος	παραπλήσιον	τὸν χειρισμόν. ~ἄρτι δὲ τῆς
[3, 24]	ἐὰν δέ τις τοῦτο ποιήσῃ,	δημόσιον	γινέσθω τὸ ἀδίκημα. ἐν Σαρδόνι
[3, 107]	τοῖς Ῥωμαίοις ἐκ τῶν περὶ	Κανύσιον	τόπων· ἐκ δὲ ταύτης ἀεὶ
[3, 96]	Κοσσύρου καὶ φρουρὰν εἰς τὸ	πολισμάτιον	εἰσαγαγὼν αὖθις εἰς τὸ Λιλύβαιον
[3, 22]	Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον καὶ Μάρκον	Ὡράτιον,	τοὺς πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους μετὰ
[3, 9]	ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα νομιστέον πρῶτον μὲν	αἴτιον	γεγονέναι τὸν Ἀμίλκου θυμὸν τοῦ
[3, 8]	Ῥωμαίων παρακαλουμένοις ἐκδοῦναι μὲν τὸν	αἴτιον	τῶν ἀδικημάτων, ἐπανελέσθαι δ´ εὐλόγως
[3, 103]	οἱονεὶ μεταβολήν τινα πρὸς τὸ	βέλτιον	αὐτοῖς προφαίνεσθαι, δεύτερον δὲ καὶ
[3, 59]	προειρημένων, δέον ἂν εἴη καὶ	βέλτιον	γινώσκειν καὶ ἀληθινώτερον ὑπὲρ τῶν
[3, 63]	συμπτωμάτων ἐναργῶς θεασάμενοι τὸ συμβαῖνον	βέλτιον	ὑπὲρ τῶν σφίσι παρόντων βουλεύωνται
[3, 109]	μάχαις, εἰκὸς καὶ τὸ τέλος	ἐναντίον	ἐκβήσεσθαι τοῦ νῦν ἀγῶνος. καὶ
[3, 4]	νῦν οὖσιν πότερα φευκτὴν ἢ	τοὐναντίον	αἱρετὴν εἶναι συμβαίνει τὴν Ῥωμαίων
[3, 62]	εἰληχότες περιχαρεῖς, οἱ δ´ ἄλλοι	τοὐναντίον.	γενομένης δὲ τῆς μάχης οὐχ
[3, 48]	δὲ πέρας, οὐδ´ εἰ καθόλου	{τοὐναντίον}	δυνατοῖς ἐπιβάλλεται πράγμασιν; ἀλλ´ ὅπερ
[3, 4]	διάληψιν ὑπὲρ τῶν ψεκτῶν ἢ	τοὐναντίον	ἐπαινετῶν ἀνδρῶν καὶ πολιτευμάτων, ἐνθάδε
[3, 70]	Ποπλίῳ περὶ τῶν ἐνεστώτων κατὰ	τοὐναντίον	ἔσπευδε συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις, θέλων
[3, 57]	καὶ τροφὴν κομίζονται, πᾶν δὲ	τοὐναντίον·	οἵ τε περὶ τὴν ἀνάγνωσιν
[3, 20]	βουλεύεσθαι συνελθόντας πότερα πολεμητέον ἢ	τοὐναντίον;	πῶς δὲ καὶ τίνα τρόπον
[3, 106]	Ῥωμαῖοι Λεύκιον Αἰμίλιον καὶ Γάιον	Τερέντιον.	ὧν κατασταθέντων οἱ μὲν δικτάτορες
[3, 12]	καὶ τὸν αὑτοῦ κατὰ φύσιν	υἱὸν	Ἀννίβαν ὥστε μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν
[3, 32]	τοῦ κατ´ Ἀννίβαν, τὸν δ´	Ἀννιβιακὸν	ἐκ τοῦ περὶ Σικελίαν, τὰ
[3, 95]	ταῦτα, μάλιστα δὲ κατὰ τὸν	Ἀννιβιακὸν	πόλεμον. διασαφούντων δὲ τῶν ἐπὶ
[3, 1]	τόν τε συμμαχικὸν καὶ τὸν	Ἀννιβιακόν,	πρὸς δὲ τούτοις τὸν περὶ
[3, 98]	πρὸς θάλατταν μέρεσιν, τοῦτον μὲν	ἄκακον	ὄντα τὸν ἄνδρα καὶ πρᾷον
[3, 44]	τοὺς περὶ Μάγιλον— οὗτοι γὰρ	ἧκον	πρὸς αὐτὸν ἐκ τῶν περὶ
[3, 97]	τὴν διάβασιν οἰκοῦντας τῶν Ἰβήρων	ἧκον	πρὸς τὴν τῶν Ζακανθαίων πόλιν,
[3, 45]	ἐσομένης. ~Λυθείσης δὲ τῆς ἐκκλησίας	ἧκον	τῶν Νομάδων οἱ προαποσταλέντες ἐπὶ
[3, 38]	καὶ Νάρβωνος εἰς τὰς ἄρκτους	ἀνῆκον	ἄγνωστον ἡμῖν ἕως τοῦ νῦν
[3, 37]	μὲν παρὰ τὴν καθ´ ἡμᾶς	παρῆκον	ἕως Ἡρακλείων στηλῶν Ἰβηρία, τὸ
[3, 87]	δὲ τοὺς Λίβυας εἰς τὸν	Ῥωμαϊκὸν	τρόπον ἐκλεκτοῖς ὅπλοις, ὡς ἂν
[3, 96]	τῶν Ῥωμαίων σύνεγγυς ὄντων, σημήναντες	πολεμικὸν	ἀνήγοντο, κρίναντες ναυμαχεῖν. συμβαλόντες δὲ
[3, 110]	ἔχειν ἐν τοῖς πρὸς τὸ	Τυρρηνικὸν	κλίμασι τῆς Ἰταλίας, ποιεῖσθαι δὲ
[3, 110]	ῥύσεις, τὰς μὲν εἰς τὸ	Τυρρηνικὸν	πέλαγος, τὰς δ´ εἰς τὸν
[3, 35]	λοιποῖς ὑποδεικνύων ἐλπίδα τῆς εἰς	οἶκον	ἐπανόδου καὶ τοῖς μεθ´ ἑαυτοῦ
[3, 32]	οἷον (τὸν) Περσικὸν ἢ τὸν	Φιλιππικόν,	ἀδύνατον, εἰ μὴ καὶ τὰς
[3, 32]	τὰς ἀφορμὰς εἰληφότα, τὸν δὲ	Φιλιππικὸν	ἐκ τοῦ κατ´ Ἀννίβαν, τὸν
[3, 98]	ὁμήρων προδοσίας συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν καὶ	βαρβαρικόν.	πεισθεὶς γὰρ διότι δύναται μέγας
[3, 98]	τῆς τῶν ὁμήρων προδοσίας συλλογισμὸν	Ἰβηρικὸν	καὶ βαρβαρικόν. πεισθεὶς γὰρ διότι
[3, 32]	τοὺς πολέμους αὐτούς, οἷον (τὸν)	Περσικὸν	ἢ τὸν Φιλιππικόν, ἀδύνατον, εἰ
[3, 3]	τοῦ κληθέντος Ἐπιφανοῦς καὶ τὸν	Περσικὸν	πόλεμον καὶ τὴν κατάλυσιν τῆς
[3, 47]	τὰς μὲν πηγὰς ὑπὲρ τὸν	Ἀδριατικὸν	μυχὸν πρὸς τὴν ἑσπέραν νευούσας,
[3, 116]	ἐκκλίναντες ἀπεχώρουν. ἐν ᾧ καιρῷ	πραγματικὸν	δοκεῖ ποιῆσαι καὶ φρόνιμον ἔργον
[3, 7]	τῶν σωμάτων θεραπείας, οὔτε τὸν	πραγματικὸν	οὐδὲν οἷόν τε κατὰ τρόπον
[3, 43]	ἦν τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν καὶ	παραστατικὸν	ἀγωνίας. ἐν ᾧ καιρῷ τῶν
[3, 43]	τὸν κίνδυνον, ἦν τὸ γινόμενον	ἐκπληκτικὸν	καὶ παραστατικὸν ἀγωνίας. ἐν ᾧ
[3, 41]	πρῶτον στόμα τοῦ Ῥοδανοῦ, τὸ	Μασσαλιωτικὸν	προσαγορευόμενον, ἀπεβίβαζε τὰς δυνάμεις, ἀκούων
[3, 76]	πολὺ γὰρ ἤδη καὶ τὸ	συμμαχικὸν	ἡθροίκει τῶν Ἰβήρων. ἅμα δὲ
[3, 1]	τῆς αὑτῶν πραγματείας τόν τε	συμμαχικὸν	καὶ τὸν Ἀννιβιακόν, πρὸς δὲ
[3, 32]	αἰτίας. θεωροῦμεν δὲ τὸν μὲν	Ἀντιοχικὸν	πόλεμον ἐκ τοῦ Φιλιππικοῦ τὰς
[3, 103]	ἀρχῆς διαλήψεως. θεωρῶν δὲ τὸν	Μάρκον	ἐκπεφυσημένον καὶ πρὸς πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα
[3, 103]	χρώμενον τοῖς καιροῖς, τὸν δὲ	Μάρκον	ἐπὶ τοσοῦτον ηὖξον διὰ τὸ
[3, 87]	δὲ τῷ δικτάτορι κατέστησαν ἱππάρχην	Μάρκον	Μινύκιον. οὗτος δὲ τέτακται μὲν
[3, 104]	τοὺς ἐναντίους, ἐγίνετο περὶ τὸν	Μάρκον,	σπουδάζων τὴν τόλμαν ἀφελέσθαι καὶ
[3, 22]	κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον καὶ	Μάρκον	Ὡράτιον, τοὺς πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους
[3, 68]	δὲ τῶν στρατιωτῶν κατὰ τὸν	ὅρκον	εἰς Ἀρίμινον, ἀναλαβὼν αὐτοὺς ὁ
[3, 25]	ἀναγκαζέτω ἐκβαίνειν ἀκουσίως. Τὸν δ´	ὅρκον	ὀμνύειν ἔδει τοιοῦτον, ἐπὶ μὲν
[3, 115]	ὑπεχώρουν εἰς τοὐπίσω, λύσαντες τὸν	μηνίσκον.	αἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων σπεῖραι
[3, 21]	ὄντας τότε Ῥωμαίων συμμάχους καὶ	παρανεγίνωσκον	πρὸς τοῦτο πλεονάκις τὰς συνθήκας.
[3, 21]	δὲ τοῦ μὲν δικαιολογεῖσθαι καθάπαξ	ἀπεγίνωσκον,	φάσκοντες ἀκεραίου μὲν ἔτι διαμενούσης
[3, 28]	σφῶν πλοϊζομένους ἠδίκουν κατὰ τὸν	Λιβυκὸν	πόλεμον, ἐλύθη καθ´ οὓς καιροὺς
[3, 110]	ἤκουον στρατοπεδεύειν. δευτεραῖοι δ´ ἐπιβαλόντες	παρενέβαλον,	περὶ πεντήκοντα σταδίους ἀποσχόντες τῶν
[3, 96]	αὐτοῖς ἐκθύμως, τὰς μὲν ναῦς	ἐξέβαλον	εἰς τὸν αἰγιαλόν, αὐτοὶ δ´
[3, 79]	καὶ τῶν ἵππων τὰς ὁπλὰς	ἀπέβαλον	διὰ τὴν συνέχειαν τῆς διὰ
[3, 5]	αὐτοὶ μετ´ οὐ πολὺ Καρχηδονίοις	ἐπέβαλον	τὰς χεῖρας, τὸ μὲν πρῶτον
[3, 90]	Καρχηδόνιοι καταφθείραντες τοὺς προειρημένους τόπους	ὑπερέβαλον	τὸν Ἀπεννῖνον καὶ κατάραντες εἰς
[3, 96]	περὶ Πίσας τόπους τῆς Ἰταλίας	προσέβαλον,	πεπεισμένων τῶν ἐπιπλεόντων συμμίξειν ἐνθάδε
[3, 46]	πεπηγυίας σχεδίας διαφερόντως {τὰς μεγίστας}	προσέβαλον	ταῖς ἐσχάταις, πρὸς αὑτὰς μὲν
[3, 94]	τῶν Ἰβήρων, οἳ καὶ συμμίξαντες	κατέβαλον	μὲν τῶν Ῥωμαίων εἰς χιλίους,
[3, 96]	μὲν ναῦς ἐξέβαλον εἰς τὸν	αἰγιαλόν,	αὐτοὶ δ´ ἀποπηδήσαντες ἐκ τῶν
[3, 96]	πεζικὰς ἐξέταττον δυνάμεις παρὰ τὸν	αἰγιαλὸν	καὶ τοῖς πληρώμασι παρήγγελλον ἐμβαίνειν
[3, 96]	τῶν πεζῶν ἡ περὶ τὸν	αἰγιαλὸν	οὐχ οὕτως αὐτοὺς ὤνησε, θάρσος
[3, 95]	πεζοῖς τὴν πορείαν παρὰ τὸν	αἰγιαλόν,	σπεύδων ἀμφοτέραις ἅμα ταῖς δυνάμεσι
[3, 23]	μὴ ἐννυκτερευέτωσαν. ~Τὸ μὲν οὖν	Καλὸν	ἀκρωτήριόν ἐστι τὸ προκείμενον αὐτῆς
[3, 6]	ᾗ ´κεῖνος οὐδὲν ἀξιόχρεων οὐδ´	ἀντίπαλον	εὑρὼν ταῖς σφετέραις ἐπιβολαῖς ἄπρακτος
[3, 118]	διόπερ ἡμεῖς ταύτην μὲν τὴν	βύβλον	ἐπὶ τούτων τῶν ἔργων καταστρέψομεν,
[3, 4]	βίους καὶ τὰς κοινὰς πολιτείας.	δῆλον	γὰρ ὡς ἐκ τούτων φανερὸν
[3, 8]	ἂν εἰπεῖν ἔχοι πρὸς αὐτά;	δῆλον	γὰρ ὡς οὐδέν. οἵ γε
[3, 6]	κρῖναί τι καὶ προθέσθαι παραγινόμεθα.	δῆλον	δ´ οἷον τὸ προειρημένον ἐκ
[3, 117]	τοὺς νικήσαντας καὶ τοὺς ἡττηθέντας.	δῆλον	δὲ τοῦτ´ ἐγένετ´ ἐξ αὐτῶν
[3, 117]	(τοῦ) τῶν ἱππέων ὄχλου. καὶ	δῆλον	ἐγένετο τοῖς ἐπιγενομένοις ὅτι κρεῖττόν
[3, 90]	τοὺς πολεμίους ἀναγκάσειν ἢ πᾶσι	δῆλον	ποιήσειν ὅτι κρατεῖ τῶν ὅλων
[3, 7]	τοῦ κατ´ Ἀντίοχον καὶ Ῥωμαίους	δῆλον	ὡς αἰτίαν μὲν τὴν Αἰτωλῶν
[3, 63]	σωτηρίαν, παρακειμένης αὐτοῖς τῆς οἰκείας,	δῆλον	ὡς ἀνυπόστατος γίνοιτ´ ἂν ἡ
[3, 54]	τῆς καταβάσεως, τῆς δὲ χιόνος	ἄδηλον	ποιούσης ἑκάστοις τὴν ἐπίβασιν, πᾶν
[3, 12]	μὲν οὖν προαποθανὼν οὐ πᾶσιν	ἔκδηλον	ἐποίησε τὴν αὑτοῦ πρόθεσιν· Ἀννίβᾳ
[3, 48]	ἐρυμνότητος καὶ δυσχωρίας τῶν τόπων	ἔκδηλον	ποιεῖ τὸ ψεῦδος αὐτῶν. οὐχ
[3, 64]	ἀναγκαίαν μὲν οὖσαν τῇ πατρίδι,	πρόδηλον	δ´ ἐν αὐτῇ τὴν νίκην
[3, 63]	ἐστι περὶ Ῥωμαίους, ὥστε φεύγουσι	πρόδηλον	εἶναι τοῖς πλείστοις τὴν σωτηρίαν,
[3, 63]	δ´ ἐκ μὲν τοῦ νικᾶν	ἆθλον	οὐχ ἵππους καὶ σάγους, ἀλλὰ
[3, 44]	εἰσήγαγε τοὺς βασιλίσκους τοὺς περὶ	Μάγιλον—	οὗτοι γὰρ ἧκον πρὸς αὐτὸν
[3, 90]	τὴν Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων ἀποικίαν ὑπάρχουσαν·	εἷλον	δὲ καὶ πόλιν Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον
[3, 71]	στρατοπέδων τόπον ἐπίπεδον μὲν καὶ	ψιλόν,	εὐφυῆ δὲ πρὸς ἐνέδραν διά
[3, 22]	Ἀντιατῶν, Λαρεντίνων, Κιρκαιιτῶν, Ταρρακινιτῶν, μηδ´	ἄλλον	μηδένα Λατίνων, ὅσοι ἂν ὑπήκοοι·
[3, 63]	ἐπιθυμίαν ὑπομένουσι φεύγειν ἢ κατ´	ἄλλον	τινὰ τρόπον ἑλομένοις τὸ ζῆν
[3, 115]	ποιούμενοι τὴν κλίσιν ἐξ ἀσπίδος	ἐπιπαρενέβαλλον,	αὐτοῦ τοῦ πράγματος ὃ δέον
[3, 15]	οὐ μόνον ἀλόγως, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ἀδίκως κατάρχειν ἐδόκει τοῦ πολέμου.
[3, 31]	οὐ μόνον καλήν, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ἀναγκαίαν εἶναί φημι διὰ ταῦτα
[3, 19]	οὐ μόνον ἐπιδεξίως, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ἀνδρωδῶς κεχρῆσθαι τοῖς πράγμασιν. ~Οἱ
[3, 97]	ναυμαχίαν καὶ νομίσαντες χρήσιμον εἶναι,	μᾶλλον	δ´ ἀναγκαῖον τὸ μὴ προΐεσθαι
[3, 109]	νῦν ἀγῶνος. καὶ γὰρ ἄτοπον,	μᾶλλον	δ´ ὡς εἰπεῖν ἀδύνατον, ἐν
[3, 110]	πολεμίων, ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι καὶ προάγειν	μᾶλλον	εἰς τόπους τοιούτους ἐν οἷς
[3, 55]	πρὸς τὴν ἐξανάστασιν, τότε καὶ	μᾶλλον	ἐπέπλεον ἅμα πᾶσι τοῖς ἐρείσμασιν,
[3, 112]	ὑδρείαν, ὅ τε Γάιος ἔτι	μᾶλλον	ἐπὶ τούτοις παρωξύνετο, τά τε
[3, 92]	τόλμαν τῶν ὑπεναντίων, τοσούτῳ δὲ	μᾶλλον	ἐπὶ τῶν κεκριμένων ἔμενεν. ὁ
[3, 54]	μὲν οὔσης, τότε δὲ καὶ	μᾶλλον	ἔτι προσφάτως ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα πάλιν
[3, 117]	πεζούς, ἱπποκρατεῖν δὲ τοῖς ὅλοις,	μᾶλλον	ἢ πάντα πάρισα τοῖς πολεμίοις
[3, 58]	ἐπιτιμῶντας οὐδ´ ἐπιπλήττοντας, ἐπαινοῦντας δὲ	μᾶλλον	καὶ διορθουμένους τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν,
[3, 11]	βασιλέως ὑπόπτως ἔχοντος ἀεὶ καὶ	μᾶλλον	πρὸς τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό τις
[3, 84]	στενοῖς συγκλεισθέντες αἰσχρῶς, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ταλαιπώρως διεφθείροντο. συνωθούμενοι {μὲν} γὰρ
[3, 14]	ἀπώλοντο διὰ τὸ κρατεῖν μὲν	μᾶλλον	τοῦ ῥεύματος τοὺς ἵππους, ἐξ
[3, 12]	ταττομένους χρὴ τῶν τοιούτων οὐδενὸς	μᾶλλον	φροντίζειν ὡς τοῦ μὴ λανθάνειν
[3, 20]	ἐκδότους διδόναι Ῥωμαίοις ἐπέταττον, ἢ	προήγγελλον	τὸν πόλεμον. παραγενομένων δὲ τῶν
[3, 96]	τὸν αἰγιαλὸν καὶ τοῖς πληρώμασι	παρήγγελλον	ἐμβαίνειν εἰς τὰς ναῦς. ἤδη
[3, 7]	τὰς πόλεις ἀλόγως καὶ ψευδῶς	κατήγγελλον,	ἀρχὴν δὲ τοῦ πολέμου τὸν
[3, 15]	περὶ σφῶν καὶ προορώμενοι τὸ	μέλλον,	ἅμα δὲ βουλόμενοι μὴ λανθάνειν
[3, 71]	βουλόμενος ἀναρίστους καὶ πρὸς τὸ	μέλλον	ἀπαρασκεύους λαβεῖν τοὺς ὑπεναντίους. τοὺς
[3, 117]	ἀποσκευῆς, ἐὰν δὲ προϊδόμενος τὸ	μέλλον	ἀπολίπῃ φυλακὴν ἀξιόχρεων, πρὸς ἐλάττους
[3, 33]	καὶ προθύμους παρασκευάζειν πρὸς τὸ	μέλλον.	δεύτερον δ´ Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ διέταξε
[3, 112]	δεδιότων μὲν τῶν πολλῶν τὸ	μέλλον	διὰ τὸ πολλάκις ἤδη προηττῆσθαι,
[3, 67]	ἀπονεύειν, ἔγνω δεῖν εὐλαβηθῆναι τὸ	μέλλον.	διόπερ ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς ὑπὸ
[3, 79]	τῶν ἐπιτηδείων· πρὸς γὰρ τὸ	μέλλον	εἰς τέλος ἀφροντίστως εἶχε περὶ
[3, 17]	πολλὰ προορώμενος εὔχρηστα πρὸς τὸ	μέλλον	ἐκ τοῦ κατὰ κράτος ἑλεῖν
[3, 4]	τὸ παρὸν καὶ πρὸς τὸ	μέλλον	ἐν τούτῳ πλεῖστον κείσεται τῷ
[3, 51]	ἑαλωκότων ἀνδρῶν, εἰς δὲ τὸ	μέλλον	ἔσχε μὲν καὶ σίτου καὶ
[3, 10]	πίστιν ἀρκοῦν ἔσται τὸ λέγεσθαι	μέλλον.	~καθ´ οὓς γὰρ καιροὺς καταπολεμηθεὶς
[3, 62]	κακῶς διετίθετο, παρασκευαζόμενος πρὸς τὸ	μέλλον·	καὶ γὰρ δεσμοὺς εἶχον βαρεῖς
[3, 98]	πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν, προϊδόμενον τὸ	μέλλον	καὶ προνοηθέντα τῆς τῶν ὁμήρων
[3, 76]	καὶ προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς τὸ	μέλλον.	~Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν
[3, 31]	μὲν τέρπει, πρὸς δὲ τὸ	μέλλον	οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ παράπαν. ~Ἧι
[3, 51]	τὸ παρὸν καὶ πρὸς τὸ	μέλλον.	παραυτίκα μὲν γὰρ ἐκομίσατο πλῆθος
[3, 53]	ἐπὶ ποσὸν καὶ προορώμενοι τὸ	μέλλον	τὰ μὲν σκευοφόρα καὶ τοὺς
[3, 107]	ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ κατάφοβοι τὸ	μέλλον	ὡς οὐ μόνον τέτταρσιν, ἀλλ´
[3, 57]	ἀληθινῶς οὔτε τῆς εἰς τὸ	μέλλον	ὠφελείας στοχάζονται δεόντως. ~Διότι μὲν
[3, 57]	τῶν βρωμάτων οὔτ´ εἰς τὸ	μέλλον	ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν
[3, 91]	κατὰ τοὺς Ἱρπίνους τόπων. διόπερ	ἔμελλον	εἰς ταῦτα καταστρατοπεδεύσαντες ὥσπερ εἰς
[3, 46]	καὶ πλείω ταύταις ἐνῆψαν, οἷς	ἔμελλον	οἱ λέμβοι ῥυμουλκοῦντες οὐκ ἐάσειν
[3, 29]	δόξειεν. οὐ γὰρ δήπου τοιαύτας	ἔμελλον	ποιήσεσθαι συνθήκας δι´ ὧν ἀφελοῦνται
[3, 61]	τὸν Τεβέριον εἰς τὸ Λιλύβαιον	ἐξαπέστελλον,	δηλοῦντες μὲν τὴν παρουσίαν τῶν
[3, 40]	Ποπλίῳ προκεχειρισμένα στρατόπεδα κατὰ σπουδὴν	ἐξαπέστελλον	ἐπὶ τὴν τούτων βοήθειαν, ἡγεμόνα
[3, 97]	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν,	ἐξαπέστελλον	μετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν ἀδελφὸν
[3, 107]	διεσάφησαν, αὐτοὶ δὲ τοὺς ὑπάτους	ἐξαπέστελλον.	συνέβαινε δὲ πάντας εἰς τὸν
[3, 73]	ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐμάχοντο συστάδην,	ἐφάμιλλον	ποιούμενοι τὸν κίνδυνον. ~ἐν ᾧ
[3, 81]	ἀφέλῃ τις τὸν κυβερνήτην, τὸ	ὅλον	αὐτανδρὶ σκάφος ὑποχείριον γίνεται τοῖς
[3, 19]	συνέβη γενέσθαι τῇ κατὰ τὸν	ὅλον	βίον προαιρέσει. καταλαβέσθαι γὰρ ἐγχειρήσας
[3, 46]	συμμένειν καὶ μὴ παρωθεῖσθαι τὸ	ὅλον	ἔργον κατὰ τοῦ ποταμοῦ. ποιήσαντες
[3, 84]	Τὰ μὲν οὖν περὶ τὸν	ὅλον	κίνδυνον τὸν γενόμενον ἐν Τυρρηνίᾳ
[3, 55]	ὑλοφόρα καὶ δενδροφόρα καὶ τὸ	ὅλον	οἰκήσιμ´ ἔστιν. ~Ἀννίβας δὲ συναθροίσας
[3, 61]	κατεπέπληκτο τὴν τόλμαν καὶ τὸ	παράβολον	τἀνδρός. τὸ δ´ αὐτὸ συνέβαινεν
[3, 94]	καὶ κατὰ τὸν ποιητὴν ὀισσάμενος	δόλον	εἶναι, τὰ δὲ κατὰ τὴν
[3, 95]	συμβαίνει τὸν τῶν ὑπεναντίων ὁρμεῖν	στόλον,	ἀνήγετο κατὰ σπουδήν, βουλόμενος ἄφνω
[3, 96]	δὲ Σερουίλιος ἔχων τὸν προειρημένον	στόλον	ἕως μέν τινος ἐπηκολούθει τοῖς
[3, 64]	οὐδέποτε γὰρ ἂν ἀπολιπὼν τὸν	στόλον	καὶ τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις,
[3, 96]	οὗτος μὲν αὐτοῦ συνορμίσας τὸν	στόλον	μετ´ οὐ πολὺν χρόνον αὐτὸς
[3, 44]	ἐπαύριον ἀκούων τὸν τῶν Ῥωμαίων	στόλον	περὶ τὰ στόματα τοῦ ποταμοῦ
[3, 97]	γὰρ αὐτοῖς συνέβαινε καὶ τὸν	στόλον	ποιεῖσθαι τὸν παράπλουν. ἔνθα δὴ
[3, 81]	καὶ τί γυμνὸν ἢ ποῖον	ἔξοπλον	μέρος φαίνεται τῶν ἀνταγωνιστῶν, οὕτως
[3, 48]	οὐκ εἰδότες ὅτι πλεῖστον ἀνθρώπων	φῦλον	κατ´ αὐτὰς οἰκεῖν συμβαίνει τὰς
[3, 49]	πρὸς τὴν καλουμένην Νῆσον, χώραν	πολύοχλον	καὶ σιτοφόρον, ἔχουσαν δὲ τὴν
[3, 90]	καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι τὰς λείας.	κατέδραμον	δὲ καὶ τὴν Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων
[3, 2]	κατ´ Αἴγαιον καὶ Καρίαν καὶ	Σάμον,	Ἀντίοχος δὲ τοῖς κατὰ Κοίλην
[3, 97]	πρότερον θαρρήσαντες διαβῆναι τὸν Ἴβηρα	ποταμόν,	ἀλλ´ ἀσμενίζοντες τῇ τῶν ἐπὶ
[3, 64]	αὑτῶν ἱππεῦσι περὶ τὸν Ῥοδανὸν	ποταμὸν	ἀπαλλάξαι καλῶς, ἀλλὰ πολλοὺς ἀποβαλόντας
[3, 47]	προῆγε τούτοις ἀπουραγῶν παρὰ τὸν	ποταμὸν	ἀπὸ θαλάττης ὡς ἐπὶ τὴν
[3, 46]	τὸν πόρον ἀπέρριψεν εἰς τὸν	ποταμὸν	αὑτὰ διὰ τὸν φόβον· ὧν
[3, 95]	δυνάμεσι καταζεῦξαι πρὸς τὸν Ἴβηρα	ποταμόν.	Γνάιος δὲ τὰς ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος
[3, 76]	καὶ διαβὰς αὖθις τὸν Ἴβηρα	ποταμὸν	ἐγίνετο περὶ παρασκευὴν καὶ φυλακὴν
[3, 50]	ἡμέραις δέκα πορευθεὶς παρὰ τὸν	ποταμὸν	εἰς ὀκτακοσίους σταδίους ἤρξατο τῆς
[3, 65]	ἡμέρᾳ προῆγον ἀμφότεροι παρὰ τὸν	ποταμὸν	ἐκ τοῦ πρὸς τὰς Ἄλπεις
[3, 42]	τι χωρίον νησίζον περισχίζεσθαι τὸν	ποταμόν,	ἐνταῦθα κατέμειναν. ἐκ δὲ τῆς
[3, 39]	εἰσὶν ἐπὶ μὲν τὸν Ἴβηρα	ποταμὸν	ἑξακόσιοι στάδιοι πρὸς δισχιλίοις, ἀπὸ
[3, 112]	τῇ δ´ ἑξῆς παρὰ τὸν	ποταμὸν	ἐξέταττε τὰ στρατόπεδα καὶ δῆλος
[3, 42]	παντὶ τρόπῳ τοὺς παροικοῦντας τὸν	ποταμὸν	ἐξηγόρασε παρ´ αὐτῶν τά τε
[3, 42]	ἀντίοι τῷ ῥεύματι παρὰ τὸν	ποταμὸν	ἐπὶ διακόσια στάδια, παραγενόμενοι πρός
[3, 30]	οὐκ ἔδει διαβαίνειν τὸν Ἴβηρα	ποταμὸν	ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους· εἰ δὲ
[3, 113]	Ῥωμαίων ἱππεῖς παρ´ αὐτὸν τὸν	ποταμὸν	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος κατέστησε,
[3, 43]	ἑωθινὴν προῆγον παρ´ αὐτὸν τὸν	ποταμὸν	ἐπὶ τοὺς ἀντίπερα βαρβάρους, ὁ
[3, 113]	δ´ ἐπ´ αὐτὸν μὲν τὸν	ποταμόν,	ἐπὶ τῶν εὐωνύμων, τοὺς Ἴβηρας
[3, 66]	αὖθις εἰς τἀναντία παρὰ τὸν	ποταμὸν	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, σπεύδων ἐπὶ
[3, 68]	μὲν οὖν διαβὰς τὸν προειρημένον	ποταμὸν	ἐστρατοπέδευσε περὶ τοὺς πρώτους λόφους
[3, 113]	τοῦ μείζονος χάρακος διαβιβάζων τὸν	ποταμὸν	εὐθέως παρενέβαλε, τοὺς (δ´) ἐκ
[3, 74]	οἱ μὲν πλεῖστοι περὶ τὸν	ποταμὸν	ἐφθάρησαν ὑπό τε τῶν θηρίων
[3, 64]	τὰς αὐτὰς ἡμέρας τὸν Πάδον	ποταμὸν	ἤδη πεπεραιωμένος, τὸν δὲ Τίκινον
[3, 116]	Ἀσδρούβαν ἀποκτείναντες τοὺς περὶ τὸν	ποταμὸν	ἱππεῖς πλὴν παντελῶς ὀλίγων παρεβοήθησαν
[3, 76]	ἧκε παραβοηθῶν διαβὰς τὸν Ἴβηρα	ποταμόν.	καὶ καταμαθὼν ἀπολελειμμένους τοὺς ἀπὸ
[3, 75]	ἐκ θαλάττης ἀνὰ τὸν Πάδον	ποταμόν,	καὶ λίαν σαφῶς ἔγνωσαν τὰ
[3, 14]	πρόβλημα ποιησαμένου τὸν Τάγον καλούμενον	ποταμὸν	καὶ περὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ
[3, 71]	χάρακι κατὰ σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν τὸν	ποταμὸν	καὶ προσακροβολιζομένους κινεῖν τοὺς πολεμίους,
[3, 74]	ἱππέων, κωλυόμενοι δὲ διὰ τὸν	ποταμὸν	καὶ τὴν ἐπιφορὰν καὶ συστροφὴν
[3, 67]	πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν Τρεβίαν	ποταμὸν	καὶ τοὺς τούτῳ συνάπτοντας γεωλόφους,
[3, 44]	τὴν νύκτα παρ´ αὐτὸν τὸν	ποταμὸν	κατεστρατοπέδευσεν, τῇ δ´ ἐπαύριον ἀκούων
[3, 35]	δισχιλίους. καὶ διαβὰς τὸν Ἴβηρα	ποταμὸν	κατεστρέφετο τό τε τῶν Ἰλουργητῶν
[3, 40]	προσεδόκων Ἀννίβαν διαβεβηκέναι τὸν Ἴβηρα	ποταμὸν	μετὰ τῆς δυνάμεως, προεχειρίσαντο πέμπειν
[3, 29]	ἐν αἷς ἦν, τὸν Ἴβηρα	ποταμὸν	μὴ διαβαίνειν ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους.
[3, 15]	σφετέρᾳ πίστει— καὶ τὸν Ἴβηρα	ποταμὸν	μὴ διαβαίνειν κατὰ τὰς ἐπ´
[3, 48]	Κελτοὺς τοὺς παρὰ τὸν Ῥοδανὸν	ποταμὸν	οἰκοῦντας οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶς
[3, 110]	κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Αὔφιδον καλούμενον	ποταμόν,	ὃς μόνος διαρρεῖ τὸν Ἀπεννῖνον—
[3, 92]	λόφον κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Ἄθυρνον	ποταμόν,	ὃς σχεδὸν δίχα διαιρεῖ τὰ
[3, 98]	κωλύσων τοὺς Ῥωμαίους διαβαίνειν τὸν	ποταμόν,	οὐ θαρρήσας δὲ τοῦτο ποιεῖν
[3, 98]	φάσκων, ἐπειδὴ διαβεβήκασι Ῥωμαῖοι τὸν	ποταμόν,	οὐκέτι δύνασθαι Καρχηδονίους φόβῳ συνέχειν
[3, 72]	συνιδεῖν διαβεβηκότας τοὺς Ῥωμαίους τὸν	ποταμὸν	προβαλόμενος ἐφεδρείαν τοὺς λογχοφόρους καὶ
[3, 113]	Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους διαβιβάσας τὸν	ποταμὸν	προεβάλετο τῆς δυνάμεως, τοὺς δὲ
[3, 45]	στρατεύματι καὶ προῆγε παρὰ τὸν	ποταμόν,	σπεύδων συμμῖξαι τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας
[3, 108]	μὲν γὰρ περὶ τὸν Τρεβίαν	ποταμὸν	σφαλέντες, ἐκ Σικελίας τῇ προτεραίᾳ
[3, 27]	Καρχηδονίους ἐπὶ πολέμῳ τὸν Ἴβηρα	ποταμόν.	ταῦθ´ ὑπῆρχε τὰ δίκαια Ῥωμαίοις
[3, 66]	τοῦ πέραν προῆγεν παρὰ τὸν	ποταμόν,	τὴν ἐναντίαν ποιούμενος τῇ πρόσθεν
[3, 14]	τόπους βιάζεσθαι καὶ περαιοῦσθαι τὸν	ποταμόν,	τὸ μὲν πλεῖστον αὐτῶν μέρος
[3, 42]	δὲ προσμίξας τοῖς περὶ τὸν	ποταμὸν	τόποις εὐθέως ἐνεχείρει ποιεῖσθαι τὴν
[3, 95]	εἰς τοὺς περὶ τὸν Ἴβηρα	ποταμὸν	τόπους. καθορμισθεὶς δὲ τῶν πολεμίων
[3, 74]	τὸν διωγμὸν πρὸς τὸν ὑποκείμενον	ποταμόν.	τούτου δὲ συμβάντος οἱ κατὰ
[3, 68]	πλείους ἔφθασαν διαβάντες τὸν Τρεβίαν	ποταμόν·	τῶν δὲ καταλειφθέντων ἐπὶ τῆς
[3, 14]	πολλοὶ δὲ κατ´ αὐτὸν τὸν	ποταμὸν	ὑπὸ τῶν ἱππέων ἀπώλοντο διὰ
[3, 66]	τὴν γέφυραν ἔτι περὶ τὸν	ποταμὸν	ὑπολειπομένους, τούτων μὲν ἐγκρατὴς ἐγένετο,
[3, 115]	δὲ λοιποὺς ἤλαυνον παρὰ τὸν	ποταμὸν	φονεύοντες καὶ προσφέροντες τὰς χεῖρας
[3, 34]	Ἄλπεις καὶ περὶ τὸν Πάδον	ποταμὸν	χώρας καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[3, 39]	Ῥοδανοῦ πορευομένοις παρ´ αὐτὸν τὸν	ποταμὸν	ὡς ἐπὶ τὰς πηγὰς ἕως
[3, 74]	ἐτράπησαν καὶ συνωθοῦντο κατὰ τὸν	διωγμὸν	πρὸς τὸν ὑποκείμενον ποταμόν. τούτου
[3, 8]	σφίσι τοὺς Καρχηδονίους ἢ τὸν	πόλεμον	ἀναλαμβάνειν. εἰ δέ τις ἔροιτο
[3, 97]	ἐνίστασθαι τοῖς Καρχηδονίοις καὶ τὸν	πόλεμον	αὔξειν, προχειρισάμενοι ναῦς εἴκοσι καὶ
[3, 33]	τὸν κόλπον ἐνταῦθα καὶ τὸν	πόλεμον	αὐτοῖς ἔφη καὶ τὴν εἰρήνην
[3, 95]	μάλιστα δὲ κατὰ τὸν Ἀννιβιακὸν	πόλεμον.	διασαφούντων δὲ τῶν ἐπὶ τὴν
[3, 8]	τὴν ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμένους τὸν ἐπιφερόμενον	πόλεμον,	δόγματι μόνον τὴν ἐκδίκησιν ποιησαμένους,
[3, 81]	αὐτὸν τρόπον ἐὰν τὸν προεστῶτα	{πόλεμον}	δυνάμεως χειρώσηταί τις κατὰ τὰς
[3, 34]	Ἰταλίᾳ συστήσασθαι τὸν πρὸς Ῥωμαίους	πόλεμον,	εἰ δυνηθείη διαπεράσας τὰς πρὸ
[3, 57]	τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρων καὶ τὸν	πόλεμον	εἰς Ἰταλίαν ἠγάγομεν, πρὸ τοῦ
[3, 32]	θεωροῦμεν δὲ τὸν μὲν Ἀντιοχικὸν	πόλεμον	ἐκ τοῦ Φιλιππικοῦ τὰς ἀφορμὰς
[3, 33]	τοῦ δὲ Ῥωμαίου φήσαντος τὸν	πόλεμον	ἐκβαλεῖν, ἀνεφώνησαν ἅμα καὶ πλείους
[3, 10]	πρότερον ἐφ´ ᾧ μὴ τὸν	πόλεμον	ἐκείνοις ἀναδέξασθαι τοῖς καιροῖς. διὸ
[3, 28]	πλοϊζομένους ἠδίκουν κατὰ τὸν Λιβυκὸν	πόλεμον,	ἐλύθη καθ´ οὓς καιροὺς κομισάμενοι
[3, 34]	ἤδη πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων	πόλεμον,	ἐμφανίζων μὲν ὃν τρόπον ἔκδοτον
[3, 25]	τοὺς Καρχηδονίους τὸν περὶ Σικελίας	πόλεμον·	ἐν αἷς τὰ μὲν ἄλλα
[3, 17]	τὴν ἐλπίδα τοῦ συστήσασθαι τὸν	πόλεμον	ἐν Ἰβηρίᾳ· δεύτερον δὲ καταπληξάμενος
[3, 78]	Κελτοὺς δυσχεραίνοντας ἐπὶ τῷ τὸν	πόλεμον	ἐν τῇ παρ´ αὑτῶν χώρᾳ
[3, 1]	τούτοις τὸν περὶ Κοίλης Συρίας	πόλεμον,	ἐν τῇ πρώτῃ μὲν τῆς
[3, 97]	μεγάλῳ τιθέμενοι καὶ τοῦτον τὸν	πόλεμον	ἐξαπέστειλαν τάς τε ναῦς καὶ
[3, 27]	τοῦ Λιβυκοῦ πολέμου, Ῥωμαῖοι Καρχηδονίοις	πόλεμον	ἐξενέγκαντες ἕως δόγματος ἐπισυνθήκας ἐποιήσαντο
[3, 6]	συνέβη τὸν πρὸς τοὺς Πέρσας	πόλεμον,	εὐμαρὲς καὶ τῷ τυχόντι συνιδεῖν.
[3, 8]	προαίρεσιν οὐ πρότερον κατελύσαντο τὸν	πόλεμον,	ἕως οὗ πάσας ἐξελέγξαντες τὰς
[3, 89]	καὶ διὰ τούτων ἐχείριζε τὸν	πόλεμον.	ἦν δὲ τὰ προτερήματα Ῥωμαίων
[3, 10]	παρασκευῇ πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων	πόλεμον.	ἣν δὴ καὶ τρίτην αἰτίαν
[3, 2]	καὶ Προυσίας ἀναλαβόντες πρὸς Βυζαντίους	πόλεμον	ἠνάγκασαν αὐτοὺς ἀποστῆναι τοῦ παραγωγιάζειν
[3, 3]	κληθέντος Ἐπιφανοῦς καὶ τὸν Περσικὸν	πόλεμον	καὶ τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν
[3, 5]	πρὸς Κελτίβηρας καὶ Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν	πόλεμον,	Καρχηδόνιοι δὲ τὸν πρὸς Μασαννάσαν
[3, 20]	Ῥωμαίους τοὺς ἐνιαυτῷ πρότερον ἐπηγγελκότας	πόλεμον	Καρχηδονίοις, ἐὰν ἐπιβαίνωσι τῆς Ζακανθαίων
[3, 30]	πολέμου, συγχωρητέον ἀδίκως ἐξενηνοχέναι τὸν	πόλεμον	Καρχηδονίους κατά τε τὰς ἐπὶ
[3, 21]	(τῆς ἀδικίας καὶ συναναδέχεσθαι τὸν	πόλεμον.	οἱ μὲν) οὖν καθολικώτερόν πως
[3, 6]	πρὸς τὸν κατὰ τῶν Περσῶν	πόλεμον,	ὁμοίως δὲ πάλιν Αἰτωλοὶ πρὸ
[3, 15]	Ἰβηρίᾳ, χρήσεσθαι δὲ πρὸς τὸν	πόλεμον	ὁρμητηρίῳ τῇ Ζακανθαίων πόλει. ~Διὸ
[3, 10]	εὐθαρσῶς ἐνέβησαν εἰς τὸν προειρημένον	πόλεμον.	Ὅτι δ´ Ἀμίλκας πλεῖστα μὲν
[3, 3]	Ἀσίας Ἀχαιοῖς καὶ Ῥωμαίοις ἐξέκαυσαν	πόλεμον.	οὗ δηλώσαντες τὰς αἰτίας καὶ
[3, 16]	καὶ παρὰ τοῦτο συνέβη τὸν	πόλεμον	οὐκ ἐν Ἰβηρίᾳ, πρὸς αὐτῇ
[3, 20]	Ῥωμαίοις ἐπέταττον, ἢ προήγγελλον τὸν	πόλεμον.	παραγενομένων δὲ τῶν Ῥωμαίων καὶ
[3, 107]	δοκεῖν κεχειρικέναι τὸν πρὸς Ἰλλυριοὺς	πόλεμον.	προέθεντο δὲ στρατοπέδοις ὀκτὼ διακινδυνεύειν,
[3, 10]	τὴν προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς	πόλεμον,	τὸ μὲν πρῶτον εἰς πᾶν
[3, 30]	εὐλόγως πεπολεμηκέναι τὸν κατ´ Ἀννίβαν	πόλεμον	τοὺς Καρχηδονίους· καιρῷ γὰρ πεισθέντες
[3, 8]	πραγμάτων. διὸ καὶ νῦν τὸν	πόλεμον	τοῦτον ἐξενηνοχέναι κατὰ τὴν αὑτοῦ
[3, 3]	δὲ τὸν Ῥωμαίων καὶ Φιλίππου	πόλεμον,	ὡς ἐπράχθη καὶ διὰ τίνων
[3, 22]	πάντα. Καρχηδόνιοι δὲ μὴ ἀδικείτωσαν	δῆμον	Ἀρδεατῶν, Ἀντιατῶν, Λαρεντίνων, Κιρκαιιτῶν, Ταρρακινιτῶν,
[3, 85]	ἠναγκάζοντο τὰ γεγονότα, συναθροίσαντες τὸν	δῆμον	εἰς ἐκκλησίαν. διόπερ ἅμα τῷ
[3, 13]	στρατηγὸν Ἀννίβαν, παραυτίκα συναθροίσαντες τὸν	δῆμον	μιᾷ γνώμῃ κυρίαν ἐποίησαν τὴν
[3, 24]	Καρχηδόνιοι Τυρίους καὶ τὸν Ἰτυκαίων	δῆμον.	πρόσκειται δὲ καὶ τῷ Καλῷ
[3, 21]	ὑπὸ Λυτατίου μετὰ ταῦτα τὸν	δῆμον	τῶν Ῥωμαίων ἀκύρους ποιῆσαι διὰ
[3, 51]	οἱ πολέμιοι. καταλαβὼν δὲ σχεδὸν	ἔρημον	διὰ τὸ πάντας ἐκκληθῆναι πρὸς
[3, 102]	τοὺς Ῥωμαίους μὴ καταλαβόμενοι νυκτὸς	ἔρημον	ὄντα τὸν ἐπὶ τῷ Γερουνίῳ
[3, 68]	οἱ μὲν οὖν Νομάδες εἰς	ἔρημον	τὴν στρατοπεδείαν ἐμπεσόντες ταύτην ἐνεπίμπρασαν.
[3, 47]	διελθεῖν, ὁμοίως δὲ καὶ τὴν	ἔρημον	τοιαύτην τινὰ περὶ τοὺς τόπους
[3, 72]	παρενέβαλε, περὶ δισμυρίους ὄντας τὸν	ἀριθμόν,	Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς καὶ Λίβυας,
[3, 85]	ἔθαψεν, ὄντας εἰς τριάκοντα τὸν	ἀριθμόν·	οἱ μὲν γὰρ πάντες εἰς
[3, 40]	τριάκοντα παρήγγειλαν ἐπιτόπους γίνεσθαι, τὸν	ἀριθμὸν	ὄντας εἰς ἑκατέραν τὴν πόλιν
[3, 42]	ἦσαν ἑπτὰ καὶ τριάκοντα τὸν	ἀριθμόν.	~Οὐ μὴν ἀλλ´ ἐπιγενομένης τῆς
[3, 14]	οἷς εἶχε περὶ τετταράκοντα τὸν	ἀριθμόν,	συνέβη τὰ ὅλα παραδόξως καὶ
[3, 66]	ἐγένετο, σχεδὸν ἑξακοσίων ὄντων τὸν	ἀριθμόν·	τοὺς δὲ λοιποὺς ἀκούων ἤδη
[3, 32]	Ἀχαιῶν καὶ Ῥωμαίων περὶ τὸν	Ἰσθμὸν	παρατάξεως, ἢ τὰς τῶν κατὰ
[3, 57]	βρωμάτων οὔτ´ εἰς τὸ μέλλον	ὠφέλιμον	ἐξ αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν καὶ
[3, 4]	τὴν ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ γὰρ	ὠφέλιμον	τῆς ἡμετέρας ἱστορίας πρός τε
[3, 116]	καιρῷ πραγματικὸν δοκεῖ ποιῆσαι καὶ	φρόνιμον	ἔργον Ἀσδρούβας· θεωρῶν γὰρ τοὺς
[3, 68]	ἐχορήγει τὸ στρατόπεδον τοῖς ἐπιτηδείοις,	ἕτοιμον	δ´ ἦν παντὸς κοινωνεῖν ἔργου
[3, 36]	ἐφαρμόττειν τὸ λεγόμενον ἐπ´ οὐδὲν	γνώριμον,	ἀνυπότακτος καὶ κωφὴ γίνεθ´ ἡ
[3, 65]	κεχαλινωμένην ἵππον καὶ πᾶν τὸ	στάσιμον	αὐτῆς κατὰ πρόσωπον τάξας ἀπήντα
[3, 97]	περὶ τὴν ναυμαχίαν καὶ νομίσαντες	χρήσιμον	εἶναι, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον τὸ
[3, 1]	ὡρισμένον καὶ τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην,	χρήσιμον	ἡγούμεθ´ εἶναι καὶ τὸ περὶ
[3, 78]	εἰς Τυρρηνίαν φέρουσαν δυσχερῆ μὲν	σύντομον	δὲ καὶ παράδοξον φανησομένην τοῖς
[3, 80]	τόπους τὰ μὲν ἀγωνιῶν τὸν	ἐπιτωθασμὸν	τῶν ὄχλων οὐ δυνήσεται περιορᾶν
[3, 98]	περὶ τῆς τῶν ὁμήρων προδοσίας	συλλογισμὸν	Ἰβηρικὸν καὶ βαρβαρικόν. πεισθεὶς γὰρ
[3, 82]	αὐτοῖς ὑπαρχούσης· τηλικοῦτον γὰρ προενεβεβλήκει	κατελπισμὸν	τοῖς ὄχλοις ὥστε πλείους εἶναι
[3, 103]	καὶ λίαν ἀσμένως δεξαμένου τὸν	μερισμόν,	διελόμενοι τὸ πλῆθος χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν
[3, 104]	πρότερον, ἑκάστων ποιούμενος παραπλήσιον τὸν	χειρισμόν.	~ἄρτι δὲ τῆς ἡμέρας διαφαινούσης,
[3, 80]	ἀληθινῶν δὲ καὶ πολεμικῶν πραγμάτων	χειρισμὸν	οὐκ εὐφυῆ, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 112]	μεταστρατοπεδεύειν οἱ Καρχηδόνιοι διὰ τὸν	πορισμὸν	τῶν ἐπιτηδείων, εἶχε τὴν ἡσυχίαν,
[3, 29]	τὸν ἐπὶ τῇ Ζακανθαίων ἀπωλείᾳ	θυμόν·	λέγεται δὲ πολλάκις καὶ ὑπὸ
[3, 9]	μὲν αἴτιον γεγονέναι τὸν Ἀμίλκου	θυμὸν	τοῦ Βάρκα μὲν ἐπικαλουμένου, πατρὸς
[3, 82]	τὴν χώραν, βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι τὸν	θυμὸν	τῶν ὑπεναντίων. ἐπεὶ δὲ τὸν
[3, 11]	Ἀντίοχον προσέχοντα τοῖς Αἰτωλοῖς καὶ	πρόθυμον	ὄντα πολεμεῖν Ῥωμαίοις, ἐθεράπευον τὸν
[3, 114]	τῶν δὲ Καρχηδονίων τὸ μὲν	εὐώνυμον	Ἀσδρούβας εἶχε, τὸ δὲ δεξιὸν
[3, 114]	τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος, τὸ δ´	εὐώνυμον	Γάιος, τὰ δὲ μέσα Μάρκος
[3, 65]	πρὸς τὰς Ἄλπεις μέρους, ἔχοντες	εὐώνυμον	μὲν οἱ Ῥωμαῖοι, δεξιὸν δὲ
[3, 82]	Ῥώμην προῄει διὰ τῆς Τυρρηνίας,	εὐώνυμον	μὲν πόλιν ἔχων τὴν προσαγορευομένην
[3, 11]	τῷ Διὶ παρεστάναι παρὰ τὸν	βωμόν.	ἐπεὶ δὲ καλλιερήσας κατασπείσαι τοῖς
[3, 11]	δεξιᾶς προσαγαγεῖν αὐτὸν πρὸς τὸν	βωμὸν	καὶ κελεύειν ἁψάμενον τῶν ἱερῶν
[3, 68]	στρατοπέδων ἀκεραίων ὄντων ἀκεραίους εἶναι	διελάμβανον	τὰς ὑπὲρ τῶν ὅλων ἐλπίδας.
[3, 47]	πλειόνων, ἀπὸ τοῦ κατὰ τὸν	Ῥοδανὸν	αὐλῶνος διαζευγνύουσιν αἱ τῶν προειρημένων
[3, 42]	πολλοὺς χρῆσθαι τῶν παροικούντων τὸν	Ῥοδανόν.	ἔτι δὲ τὴν ἁρμόζουσαν ξυλείαν
[3, 64]	παρ´ αὑτῶν ἱππεῦσι περὶ τὸν	Ῥοδανὸν	ποταμὸν ἀπαλλάξαι καλῶς, ἀλλὰ πολλοὺς
[3, 48]	τοὺς Κελτοὺς τοὺς παρὰ τὸν	Ῥοδανὸν	ποταμὸν οἰκοῦντας οὐχ ἅπαξ οὐδὲ
[3, 47]	Ἀννίβας ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν	Ῥοδανὸν	τόπων ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν. Ἔνιοι
[3, 33]	καὶ Μαυρουσίων τῶν παρὰ τὸν	Ὠκεανὸν	χιλίους ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ Λιβύων
[3, 117]	πάντες, ὄντες εἰς ἑπτὰ μυριάδας,	ἀπέθανον	εὐγενῶς, τὴν μεγίστην χρείαν παρεσχημένου
[3, 92]	Σαυνίτιδος τὰ στενὰ κατὰ τὸν	Ἐριβιανὸν	καλούμενον λόφον κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν
[3, 43]	τῆς πρύμνης οἰακίζοντος, ὥστε πλῆθος	ἱκανὸν	ἵππων συνδιακομίζεσθαι κατὰ τὴν πρώτην
[3, 112]	τὰς παρεμβολάς. Ἀννίβας δὲ χρόνον	ἱκανὸν	μείνας, οὐδενὸς ἀντεξιόντος, τὴν μὲν
[3, 50]	συναθροίσαντες οἱ τῶν Ἀλλοβρίγων ἡγεμόνες	ἱκανόν	τι πλῆθος προκατελάβοντο τοὺς εὐκαίρους
[3, 41]	Κελτούς, οἳ παρὰ τοῖς Μασσαλιώταις	ἐτύγχανον	μισθοφοροῦντες. ~Ἀννίβας δὲ προσμίξας τοῖς
[3, 74]	ὑπὸ δὲ τοῦ χειμῶνος οὐκέτι	δυνάμενον	πορρωτέρω προβαίνειν ἐπανῆλθε πάλιν εἰς
[3, 8]	τῆς ἐκείνου προαιρέσεως καὶ τότε	διαδεξάμενον	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν τὴν
[3, 71]	παρήγγελλε δέκα τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἕκαστον	ἐπιλεξάμενον	ἐκ τῶν ἰδίων τάξεων ἥκειν
[3, 11]	ἀποστῆναι κελεῦσαι μικρόν, αὐτὸν δὲ	προσκαλεσάμενον	ἐρέσθαι φιλοφρόνως εἰ βούλεται συνεξορμᾶν
[3, 11]	πρὸς τὸν βωμὸν καὶ κελεύειν	ἁψάμενον	τῶν ἱερῶν ὀμνύναι μηδέποτε Ῥωμαίοις
[3, 58]	μαθεῖν διὰ τὸ τῆς φωνῆς	ἐξηλλαγμένον.	ἐὰν δὲ καὶ γνῷ τις,
[3, 55]	γὰρ συμβαῖνον ἴδιον ἦν καὶ	παρηλλαγμένον.	ἐπὶ γὰρ τὴν προϋπάρχουσαν χιόνα
[3, 93]	δὲ τὸν ἐπὶ τῶν λειτουργιῶν	τεταγμένον	Ἀσδρούβαν παρήγγειλε λαμπάδας δεσμεύειν ἐκ
[3, 99]	τῶν πολεμίων ἧκε πρὸς τὸν	τεταγμένον	καιρὸν καὶ τόπον καὶ πάντας
[3, 43]	παρουσίαν τῷ καπνῷ κατὰ τὸ	συντεταγμένον,	ἐμβαίνειν ἅπασιν ἅμα παρήγγελλε καὶ
[3, 42]	τὴν ἐπιοῦσαν χρείαν κατὰ τὸ	συντεταγμένον.	καὶ μὴν Ἀννίβας τὸ παραπλήσιον
[3, 115]	τῶν Ἰβήρων καὶ τῶν Κελτῶν	ἔμενον	αἱ τάξεις καὶ διεμάχοντο τοῖς
[3, 79]	ἑλῶν, ἐπιπόνως δὲ καὶ ταλαιπώρως	ὑπέμενον	τὴν κακοπάθειαν, ἄπειροι πάσης τῆς
[3, 61]	τῶν πολεμίων, οἰόμενοι δὲ δεῖν	ἀφέμενον	τῶν προκειμένων κατὰ σπουδὴν βοηθεῖν
[3, 6]	παραγινόμεθα. δῆλον δ´ οἷον τὸ	προειρημένον	ἐκ τῶν ἐπιφερομένων. τίνες γὰρ
[3, 96]	Ῥωμαίοις τὰς ἐλπίδας διὰ τὸ	προειρημένον	κατόρθωμα. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι, προσπεσόντος
[3, 28]	μὲν Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν δὲ τὸ	προειρημένον	πλῆθος τῶν χρημάτων. τὸ μὲν
[3, 10]	πιστεύσαντες εὐθαρσῶς ἐνέβησαν εἰς τὸν	προειρημένον	πόλεμον. Ὅτι δ´ Ἀμίλκας πλεῖστα
[3, 68]	Πόπλιος μὲν οὖν διαβὰς τὸν	προειρημένον	ποταμὸν ἐστρατοπέδευσε περὶ τοὺς πρώτους
[3, 96]	Γνάιος δὲ Σερουίλιος ἔχων τὸν	προειρημένον	στόλον ἕως μέν τινος ἐπηκολούθει
[3, 74]	μέρος τῶν ἱππέων πρὸς τὸ	προειρημένον	σύστημα ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν ἀνεκομίσθησαν
[3, 107]	ἐδυσχρηστοῦντ´ ἐπὶ τῷ κατειλῆφθαι τὸν	προειρημένον	τόπον, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ
[3, 83]	τὰς παρωρείας φέρουσαν εἰς τὸν	προειρημένον	τόπον. Ὁ μὲν οὖν Ἀννίβας
[3, 118]	~Βραβευθείσης δὲ τῆς μάχης τὸν	προειρημένον	τρόπον, ἀκόλουθον εἰλήφει τὰ ὅλα
[3, 103]	διαλήψεως. θεωρῶν δὲ τὸν Μάρκον	ἐκπεφυσημένον	καὶ πρὸς πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα καὶ
[3, 116]	κρίσεως ἐν τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις	κείμενον,	παριππεύων ἐπὶ τὰ μέσα τῆς
[3, 97]	ἱερὸν κατεστρατοπέδευσαν, λαβόντες τόπον εὐφυῶς	κείμενον	πρός τε τὴν ἀπὸ τῶν
[3, 98]	πιστῶς δὲ τὰ πρὸς αὐτὸν	διακείμενον,	ποιεῖται λόγους ὑπὲρ τῶν ὁμήρων
[3, 83]	κατὰ μὲν τὴν ἀντικρὺ λόφον	ἐπικείμενον	ἐρυμνὸν καὶ δύσβατον, κατὰ δὲ
[3, 83]	παρὰ τὴν λίμνην εἰς τὸν	ὑποκείμενον	αὐλῶνα, βουλόμενος ἐξάπτεσθαι τῶν πολεμίων.
[3, 74]	κατὰ τὸν διωγμὸν πρὸς τὸν	ὑποκείμενον	ποταμόν. τούτου δὲ συμβάντος οἱ
[3, 23]	οὖν Καλὸν ἀκρωτήριόν ἐστι τὸ	προκείμενον	αὐτῆς τῆς Καρχηδόνος ὡς πρὸς
[3, 58]	οἰκουμένης, οὐδ´ οὕτως ἤνυεν τὸ	προκείμενον.	δυσχερὲς μὲν γὰρ ἐπὶ πλέον
[3, 40]	προσπεσόντος ὅτι τὸ τέταρτον στρατόπεδον	περιειλημμένον	ὑπὸ τῶν Βοίων πολιορκεῖται κατὰ
[3, 11]	καί τι καὶ προσαξιώσαντος παιδικῶς,	λαβόμενον	τῆς δεξιᾶς προσαγαγεῖν αὐτὸν πρὸς
[3, 28]	γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων περὶ τούτων	λεγόμενον	ἔγκλημα, διότι τοὺς παρὰ σφῶν
[3, 36]	ἀπερειδομένης οὐδὲ δυναμένης ἐφαρμόττειν τὸ	λεγόμενον	ἐπ´ οὐδὲν γνώριμον, ἀνυπότακτος καὶ
[3, 36]	φέροντες ἀεὶ τῇ διανοίᾳ τὸ	λεγόμενον	ἐπί (τι) τῶν προειρημένων εἰς
[3, 38]	ἐπί (τι) τῇ διανοίᾳ τὸ	λεγόμενον,	τεκμαιρομένους ἐκ τοῦ περιέχοντος. καθάπερ
[3, 9]	Ῥωμαίων, πᾶν εὐθέως ἡγοῦνται τὸ	λεγόμενον	ὑπὸ τούτου πιστόν. ἐγὼ δὲ
[3, 86]	καταλήψεσι, καὶ τότε παράγγελμά τι	δεδομένον	ἦν φονεύειν τοὺς ὑποπίπτοντας τῶν
[3, 98]	Ἰβήρων πάντων πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν,	προϊδόμενον	τὸ μέλλον καὶ προνοηθέντα τῆς
[3, 8]	πρὸς αὐτόν· τὸν δ´ Ἀσδρούβαν	ὑπιδόμενον,	ἀναχωρήσαντ´ ἐκ τῆς Λιβύης τὸ
[3, 56]	τῶν Ἰνσόμβρων ἔθνος, ἔχων τὸ	διασῳζόμενον	μέρος τῆς μὲν τῶν Λιβύων
[3, 103]	ἢ κατὰ μέρος ἄρχειν ἢ	διελόμενον	τὰς δυνάμεις χρῆσθαι τοῖς σφετέροις
[3, 17]	Καρχηδονίους ἑτοίμους παρεσκεύασε πρὸς τὸ	παραγγελλόμενον,	αὐτός τε πολλὰ τῶν χρησίμων
[3, 64]	προσπαρακαλέσας ἑτοίμους εἶναι πρὸς τὸ	παραγγελλόμενον.	~Τῇ δὲ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ
[3, 72]	διὰ τὸν ἐν τῇ νυκτὶ	γενόμενον	ἐν τοῖς ὑπὲρ τὰ στρατόπεδα
[3, 84]	περὶ τὸν ὅλον κίνδυνον τὸν	γενόμενον	ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 108]	διὰ τὸ περὶ τὸν ἀέρα	γενόμενον	σύμπτωμα. νῦν γε μὴν πάντα
[3, 8]	κατ´ Ἰβηρίαν τόποις, μετὰ ταῦτα	παραγενόμενον	ἐπὶ Λιβύην ἐπιβαλέσθαι καταλύσαντα τοὺς
[3, 84]	Ῥωμαίων, ἀλλ´ οὐδὲ συννοῆσαι τὸ	γινόμενον.	ἅμα γὰρ οἱ μὲν κατὰ
[3, 82]	αὐτῆς, ἐσχετλίαζε, δεινὸν ἡγούμενος τὸ	γινόμενον.	διὸ καὶ τινῶν οἰομένων δεῖν
[3, 43]	προκαλουμένων τὸν κίνδυνον, ἦν τὸ	γινόμενον	ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν ἀγωνίας. ἐν
[3, 105]	καιρὸν τοῦτον Φάβιος θεωρῶν τὸ	γινόμενον	καὶ διαγωνιάσας μὴ σφαλῶσι τοῖς
[3, 104]	ὁ δὲ Μάρκος θεωρῶν τὸ	γινόμενον	καὶ νομίσας ἑρμαῖον εἶναι παραυτίκα
[3, 69]	χάρακα. ταχὺ δὲ συννοήσαντες τὸ	γινόμενον	οἱ προκαθήμενοι τῆς τῶν Καρχηδονίων
[3, 69]	παρεμβολήν. Τεβέριος δὲ συνορῶν τὸ	γινόμενον	πάντας ἐπαφῆκε τοὺς ἵππους καὶ
[3, 19]	ἀπὸ τῶν πλοίων, συνορῶντες τὸ	γινόμενον,	προσέκειντο κατόπιν· καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες
[3, 94]	τὸ μὴ δύνασθαι γνῶναι τὸ	γινόμενον.	Φάβιος δὲ τὰ μὲν ἀπορούμενος
[3, 66]	δ´ ὑπεναντίους ἱπποκρατοῦντας, αὑτὸν δὲ	βαρυνόμενον	ὑπὸ τοῦ τραύματος, εἰς ἀσφαλὲς
[3, 31]	εὔλογον ἔσχε τὸ τέλος, τὸ	καταλειπόμενον	αὐτῆς ἀγώνισμα μὲν μάθημα δ´
[3, 64]	μέρος τῆς δυνάμεως, τὸ δὲ	περιλειπόμενον	ἀδύνατον καὶ δύσχρηστον ἔχοντα διὰ
[3, 51]	τότε δὴ τὸ μὲν ἔτι	περιλειπόμενον	πλῆθος τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν
[3, 8]	χώρᾳ τὴν ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμένους τὸν	ἐπιφερόμενον	πόλεμον, δόγματι μόνον τὴν ἐκδίκησιν
[3, 65]	αὑτοῖς καὶ συνιδεῖν τὸν κονιορτὸν	ἐξαιρόμενον	εὐθέως συνετάττοντο πρὸς μάχην. ὁ
[3, 41]	στόμα τοῦ Ῥοδανοῦ, τὸ Μασσαλιωτικὸν	προσαγορευόμενον,	ἀπεβίβαζε τὰς δυνάμεις, ἀκούων μὲν
[3, 90]	πεδία, καὶ τούτων εἰς τὸν	προσαγορευόμενον	Φάλερνον τόπον, πεπεισμένος δυεῖν θάτερον,
[3, 4]	ὁμολογούμενον ἐδόκει τοῦτ´ εἶναι καὶ	κατηναγκασμένον	ἅπασιν ὅτι λοιπόν ἐστι Ῥωμαίων
[3, 16]	τοὺς καιροὺς Δημήτριον τὸν Φάριον,	ἐπιλελησμένον	μὲν τῶν προγεγονότων εἰς αὐτὸν
[3, 1]	ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τὸν χρόνον	ὡρισμένον	καὶ τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον
[3, 38]	πρὸς τὸ κατὰ τὴν ἔνδειξιν	ὑποδεικνύμενον,	οὕτως καὶ τῇ διανοίᾳ χρὴ
[3, 13]	ἑτοίμως διέκειντο τὸ κατὰ Ῥωμαίων	ὑποδεικνύμενον.	προσπεσούσης οὖν τῆς Ἀσδρούβου τελευτῆς,
[3, 102]	προειρημένας χρείας κατὰ τῆς χώρας	σκεδαννύμενον,	λαβὼν τὸν ἀκμαιότατον καιρὸν τῆς
[3, 4]	δυναστείας ἐτετελείωτο· πρὸς δὲ τούτοις	ὁμολογούμενον	ἐδόκει τοῦτ´ εἶναι καὶ κατηναγκασμένον
[3, 30]	ἀμφοῖν. ~Τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων,	ὁμολογούμενον	ἦν κἀκεῖνο διότι Ζακανθαῖοι πλείοσιν
[3, 12]	Ἀμίλκου καὶ τῆς ὅλης προθέσεως	ὁμολογούμενον	θετέον εἶναι τοῦτο μαρτύριον, ὡς
[3, 30]	καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς Καρχηδονίοις	ὁμολογούμενον	ὅτι στασιάσαντες Ζακανθαῖοι πρὸς σφᾶς
[3, 31]	καὶ τὸν ἐλεήσοντα καὶ τὸν	συνοργιούμενον,	ἔτι δὲ τὸν δικαιώσοντα, πολλάκις
[3, 100]	περὶ τὴν Λουκαρίαν καὶ τὸ	καλούμενον	Γερούνιον χώρᾳ, πρὸς δὲ τὴν
[3, 76]	Ἰβηρίας πρὸς τοὺς κατὰ τὸ	καλούμενον	Ἐμπόριον τόπους. ἀρξάμενος δ´ ἐντεῦθεν
[3, 92]	τὰ στενὰ κατὰ τὸν Ἐριβιανὸν	καλούμενον	λόφον κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Ἄθυρνον
[3, 88]	δὲ ταῦτα καταστρατοπεδεύσας περὶ τὸ	καλούμενον	Οἰβώνιον ἐπέτρεχε τὴν Ἀργυριππανὴν καὶ
[3, 14]	καὶ πρόβλημα ποιησαμένου τὸν Τάγον	καλούμενον	ποταμὸν καὶ περὶ τὴν τοῦ
[3, 110]	μέρεσι κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Αὔφιδον	καλούμενον	ποταμόν, ὃς μόνος διαρρεῖ τὸν
[3, 84]	καιρῷ καὶ τὸν Φλαμίνιον αὐτὸν	δυσχρηστούμενον	καὶ περικακοῦντα τοῖς ὅλοις προσπεσόντες
[3, 103]	καὶ κατεμέμφοντο πάντες ὡς ἀτόλμως	χρώμενον	τοῖς καιροῖς, τὸν δὲ Μάρκον
[3, 90]	κατελάλει πρὸς πάντας, ὡς ἀγεννῶς	χρώμενον	τοῖς πράγμασιν καὶ νωθρῶς, αὐτὸς
[3, 72]	τῶν μασθῶν οἱ πεζοὶ βαπτιζόμενοι	διέβαινον·	ἐξ ὧν ἐκακοπάθει τὸ στρατόπεδον
[3, 26]	Καρχηδονίους δ´ Ἰταλίας, καὶ διότι	ὑπερέβαινον	Ῥωμαῖοι τὰς συνθήκας καὶ τοὺς
[3, 10]	τὸ μὲν πρῶτον εἰς πᾶν	συγκατέβαινον,	ὑπολαμβάνοντες αὑτοὺς νικήσειν τοῖς δικαίοις,
[3, 63]	ἀλλοτρίων συμπτωμάτων ἐναργῶς θεασάμενοι τὸ	συμβαῖνον	βέλτιον ὑπὲρ τῶν σφίσι παρόντων
[3, 19]	ἔχων ἑτοίμους λέμβους πρὸς τὸ	συμβαῖνον	ἔν τισι τόποις ἐρήμοις ὑφορμοῦντας
[3, 55]	ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς. ~τὸ γὰρ	συμβαῖνον	ἴδιον ἦν καὶ παρηλλαγμένον. ἐπὶ
[3, 84]	πλῆθος μέχρι μὲν τοῦ δυνατοῦ	προβαῖνον	εἰς τὴν λίμνην ἔμενε τὰς
[3, 79]	Κελτοὶ δυσχερῶς μὲν εἰς τοὔμπροσθεν	προύβαινον,	τεταραγμένων καὶ διαπεπατημένων εἰς βάθος
[3, 64]	τοῦ νικᾶν ἐλπίδα, καὶ καθόλου	δεινὸν	ἡγεῖσθαι καὶ παράλογον, εἰ τολμῶσι
[3, 82]	σημαίνοντος τὴν καταφθορὰν αὐτῆς, ἐσχετλίαζε,	δεινὸν	ἡγούμενος τὸ γινόμενον. διὸ καὶ
[3, 94]	ὑπὲρ τοῦ μηδὲν αὐτοὺς παθεῖν	δεινόν.	ὧν οὐδὲ μικρὸν ἐν νῷ
[3, 103]	τὸ μηδέποτε γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ	κἀκεῖνον	κατέστησαν, πεπεισμένοι ταχέως αὐτὸν τέλος
[3, 8]	γίνεσθαι τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου.	ἐκεῖνον	γὰρ μεγάλην ἀνειληφότα τὴν δυναστείαν
[3, 7]	τὰς ἀφορμὰς εἴληφεν; οὔτε γὰρ	ἐκεῖνον	εἰκὸς οὐδέποτε δεόντως συστήσασθαι τὰς
[3, 15]	τοῦ καθήκοντος. πόσῳ γὰρ ἦν	ἄμεινον	οἴεσθαι δεῖν Ῥωμαίους ἀποδοῦναι σφίσι
[3, 64]	ποταμὸν ἤδη πεπεραιωμένος, τὸν δὲ	Τίκινον	κρίνων εἰς τοὔμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς
[3, 68]	στρατιωτῶν κατὰ τὸν ὅρκον εἰς	Ἀρίμινον,	ἀναλαβὼν αὐτοὺς ὁ στρατηγὸς προῆγε,
[3, 75]	τὰς ἀγορὰς τὰς μὲν εἰς	Ἀρίμινον	τὰς δ´ εἰς Τυρρηνίαν, ὡς
[3, 68]	τετταράκοντα συνεχῶς ἡμέρας πεπεζοπορηκότων εἰς	Ἀρίμινον,	τὰς δὲ παρασκευὰς ἐποιεῖτο πάσας
[3, 86]	προκαθήμενος ὕπατος ἐπὶ τῶν κατ´	Ἀρίμινον	τόπων— οὗτοι δ´ εἰσὶν ἐπὶ
[3, 90]	τοὺς προειρημένους τόπους ὑπερέβαλον τὸν	Ἀπεννῖνον	καὶ κατάραντες εἰς τὴν Σαυνῖτιν
[3, 110]	ποταμόν, ὃς μόνος διαρρεῖ τὸν	Ἀπεννῖνον—	τοῦτο δ´ ἔστιν ὄρος συνεχές,
[3, 81]	δὲ διὰ τὴν πρὸς τὸν	οἶνον	ἐπιθυμίαν οὐδ´ ὑπνῶσαι δύνανται χωρὶς
[3, 5]	καὶ τὸ τέλος ἔσχε τὸ	κοινὸν	ἀτύχημα πάσης τῆς Ἑλλάδος. Τὰ
[3, 81]	τὸν τῶν ὅλων ἡγεμόνα γενομένη	κοινόν	ἐστι καὶ μέγιστον συμπτωμάτων. οὐ
[3, 8]	δ´ εὐλόγως δι´ ἑτέρων τὸν	κοινὸν	ἐχθρὸν τῆς πόλεως, περιποιήσασθαι δὲ
[3, 31]	καὶ κατ´ ἰδίαν πρὸς τὸν	ἀνθρώπινον	βίον. διόπερ οὐχ οὕτως ἐστὶ
[3, 5]	κἄν τι συμβῇ περὶ ἡμᾶς	ἀνθρώπινον,	οὐκ ἀργήσειν τὴν ὑπόθεσιν οὐδ´
[3, 55]	ταῦτα παραστήσας τὰ πλήθη τὸν	κρημνὸν	ἐξῳκοδόμει μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας. τοῖς
[3, 81]	οὐχ ὅπου τι τοῦ σώματος	γυμνόν,	ἀλλὰ ποῦ τῆς ψυχῆς εὐχείρωτόν
[3, 81]	ἐφικέσθαι τοῦ σκοποῦ καὶ τί	γυμνὸν	ἢ ποῖον ἔξοπλον μέρος φαίνεται
[3, 19]	πόλεως καὶ τοῦ λιμένος λόφον	ἐρυμνὸν	διέκλεισαν ἀπὸ τῆς πόλεως τοὺς
[3, 83]	μὲν τὴν ἀντικρὺ λόφον ἐπικείμενον	ἐρυμνὸν	καὶ δύσβατον, κατὰ δὲ τὴν
[3, 76]	Ἀνδοβάλην ἔλαβε. τοῦτον δὲ συνέβαινε	τύραννον	μὲν εἶναι τῶν κατὰ τὴν
[3, 32]	ὅσῳ διαφέρει τὸ μαθεῖν τοῦ	μόνον	ἀκοῦσαι, τοσούτῳ καὶ τὴν ἡμετέραν
[3, 105]	τούτων, οὐκέτι περὶ τοὺς εὐζώνους	μόνον,	ἀλλὰ περὶ πᾶν τὸ στράτευμα
[3, 15]	ὑπάρχουσαν περὶ Ζακανθαίων πλάττων, οὐ	μόνον	ἀλόγως, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀδίκως
[3, 2]	πολιτεύματος ἰδιότης πρὸς τὸ μὴ	μόνον	ἀνακτήσασθαι τὴν Ἰταλιωτῶν καὶ Σικελιωτῶν
[3, 56]	δυσχωριῶν κατὰ τὰς Ἄλπεις, οὐ	μόνον	ἄνδρας, ἔτι δὲ πλείους ἵππους
[3, 118]	καὶ τῷ βουλεύεσθαι καλῶς οὐ	μόνον	ἀνεκτήσαντο τὴν τῆς Ἰταλίας δυναστείαν,
[3, 7]	πολέμου, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, οὐ	μόνον	Ἀντίοχον ἐπεσπάσαντο, πᾶν δὲ καὶ
[3, 81]	καὶ μέγιστον συμπτωμάτων. οὐ γὰρ	μόνον	ἀπράκτους ποιεῖ τοὺς ὑποταττομένους, πολλάκις
[3, 109]	γὰρ ἡμεῖς ἀμφότεροι πάρεσμεν, οὐ	μόνον	αὐτοὶ κοινωνήσοντες ὑμῖν τῶν κινδύνων,
[3, 4]	διὰ τὸ τῶν πλείστων μὴ	μόνον	αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν μὲν συνεργὸς
[3, 64]	ἡττημένοι, πολλοὺς δ´ ἐξενηνοχότες φόρους,	μόνον	δ´ οὐχὶ δουλεύοντες αὐτοῖς ἤδη
[3, 82]	οὐ καιρόν, οὐ τόπον προορώμενος,	μόνον	δὲ σπεύδων συμπεσεῖν τοῖς πολεμίοις,
[3, 107]	τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις· οὐ γὰρ	μόνον	διὰ τὰς χορηγίας ἐδυσχρηστοῦντ´ ἐπὶ
[3, 91]	δι´ ὧν εἰσβολαὶ τρεῖς ὑπάρχουσι	μόνον	ἐκ τῆς μεσογαίου στεναὶ καὶ
[3, 19]	ἁπάσης εὐδοξίας. ἐδόκει γὰρ οὐ	μόνον	ἐπιδεξίως, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀνδρωδῶς
[3, 64]	δι´ ὧν ἐπιδεικνύειν ἐπειρᾶτο διότι	μόνον	ἐπιφανῆναι δεῖ τοῖς πολεμίοις. μάλιστα
[3, 109]	ἀγώνων. ὑμεῖς γε μὴν οὐ	μόνον	ἑωράκατε τοὺς καθοπλισμούς, τὰς τάξεις,
[3, 117]	αὐτοῦ δὲ τοῦ κινδύνου τρισχίλιοι	μόνον	ἴσως εἰς τὰς παρακειμένας πόλεις
[3, 4]	τὰ πελάγη χάριν τοῦ περαιωθῆναι	μόνον,	καὶ μὴν οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας
[3, 106]	τοῦ καιροῦ περίστασιν, ἀκροβολισμοὶ δὲ	μόνον	καὶ συμπλοκαὶ κατὰ μέρος ἐγίνοντο
[3, 31]	μηδένα τῶν νοῦν ἐχόντων, οὐ	μόνον	καλήν, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀναγκαίαν
[3, 92]	καὶ τὴν παραχειμασίαν, ἵνα μὴ	μόνον	κατὰ τὸ παρὸν εὐωχίαν ἀλλὰ
[3, 109]	τῶν πολεμίων, ἀλλὰ καὶ διαμαχόμενοι	μόνον	οὐ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν δεύτερον
[3, 102]	καὶ διασπᾶν τὸν χάρακα καὶ	μόνον	οὐ πολιορκεῖν τοὺς Καρχηδονίους. ὁ
[3, 64]	ἔχωμεν ἐπὶ ποσὸν πεῖραν ὅτι	μόνον	οὐ τολμῶσι κατὰ πρόσωπον ἰδεῖν
[3, 109]	τῶν ἐνεστώτων ἀεὶ κινδύνων, ὑπομνήσεως	μόνον,	παρακλήσεως δ´ οὐ προσδεῖ. τίς
[3, 71]	καί τι γένος ἀκανθῶν, οὐ	μόνον	πεζοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς ἱππεῖς
[3, 81]	τὴν ἐν τούτοις ἔκπληξιν οὐ	μόνον	πόλεις καὶ βίους ἀναστάτους πεποιήκασιν,
[3, 118]	πολιτείας ποιησόμεθα λόγον, νομίζοντες οὐ	μόνον	πρὸς τὴν τῆς ἱστορίας σύνταξιν
[3, 49]	παρὰ τοῦ κρατήσαντος· οὐ γὰρ	μόνον	σίτῳ καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδείοις
[3, 51]	τῶν ὑποζυγίων. οὔσης γὰρ οὐ	μόνον	στενῆς καὶ τραχείας τῆς προσβολῆς
[3, 81]	καὶ τὴν σύμπασαν ἀργίαν οὐ	μόνον	τὰς κοινὰς πράξεις, ἀλλὰ καὶ
[3, 107]	κατάφοβοι τὸ μέλλον ὡς οὐ	μόνον	τέτταρσιν, ἀλλ´ ὀκτὼ στρατοπέδοις Ῥωμαϊκοῖς
[3, 8]	ἀποτριψαμένους τὸν ἐπιφερόμενον πόλεμον, δόγματι	μόνον	τὴν ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί ἂν
[3, 26]	ταῦτα δεομένοις ἐβοήθησαν, οἵτινες οὐ	μόνον	τὴν Μεσσηνίων πόλιν ἀλλὰ καὶ
[3, 98]	τὰς πόλεις τοὺς παῖδας οὐ	μόνον	τὴν παρ´ αὐτῶν εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι
[3, 86]	καὶ ταύτης τῆς περιπετείας οὐ	μόνον	τὸ πλῆθος, ἀλλὰ καὶ τὴν
[3, 78]	ταῖς περιθεταῖς. δι´ ὧν οὐ	μόνον	τοῖς αἰφνιδίως ἰδοῦσι δύσγνωστος ἦν,
[3, 29]	παρ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν, οὐκ αὐτοῖς	μόνον	τοῖς τότε συμμαχοῦσι, καθάπερ ἐποιοῦντο
[3, 60]	ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις. οὐ γὰρ	μόνον	ὑπὸ τῶν ἀναβάσεων καὶ καταβάσεων,
[3, 34]	τε τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν ὑπερβολὴν	ἐπίπονον	μὲν καὶ δυσχερῆ λίαν, οὐ
[3, 69]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι βραχὺν ἐπισχόντες	χρόνον	ἀνέλυσαν, ὀλίγους μὲν αὑτῶν ἀποβαλόντες,
[3, 96]	τοῖς πολεμίοις βραχὺν μέν τινα	χρόνον	ἀντεποιήσαντο τῆς νίκης, μετ´ οὐ
[3, 96]	τὸν στόλον μετ´ οὐ πολὺν	χρόνον	αὐτὸς ἀνεκομίσθη πρὸς τὰς πεζικὰς
[3, 89]	τῷ τῶν Ῥωμαίων χάρακι παρετάξατο.	χρόνον	δέ τινα μείνας, οὐδενὸς ἐπεξιόντος
[3, 1]	κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας,	χρόνον	δὲ τὸν μεταξὺ τῆς ἀρχῆς
[3, 73]	ὅλης παρεμβολῆς τάξεις ἐπὶ πολὺν	χρόνον	ἐμάχοντο συστάδην, ἐφάμιλλον ποιούμενοι τὸν
[3, 65]	πρόσωπον ἀλλήλοις συμπεσόντες ἐπὶ πολὺν	χρόνον	ἐποίουν ἰσόρροπον τὸν κίνδυνον· ὁμοῦ
[3, 52]	ἐξ αὑτῶν ὅμηρα, πολὺν μὲν	χρόνον	ηὐλαβεῖτο καὶ διηπίστει τοῖς λεγομένοις,
[3, 112]	ἐφεδρείαις τὰς παρεμβολάς. Ἀννίβας δὲ	χρόνον	ἱκανὸν μείνας, οὐδενὸς ἀντεξιόντος, τὴν
[3, 93]	ἐκ τῶν εἰκότων οὐκ ἔδωκε	χρόνον	οὐδ´ ἀναστροφὴν ταῖς ἐπιβολαῖς αὐτῶν,
[3, 103]	τὸ δοκεῖν τὸν πρὸ τούτου	χρόνον	τὴν ἀπραγίαν καὶ κατάπληξιν τῶν
[3, 70]	μὴ προΐεσθαι διὰ κενῆς τὸν	χρόνον.	τῷ γὰρ εἰς ἀλλοτρίαν καθέντι
[3, 1]	τὴν ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τὸν	χρόνον	ὡρισμένον καὶ τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην,
[3, 116]	κίνδυνον. κατὰ δὲ τὸν τούτων	φόνον	καὶ τὴν συμπλοκὴν οἱ Νομάδες
[3, 90]	καὶ τούτων εἰς τὸν προσαγορευόμενον	Φάλερνον	τόπον, πεπεισμένος δυεῖν θάτερον, ἢ
[3, 100]	ποιούμενος τὴν πορείαν παρὰ τὸ	Λίβυρνον	ὄρος ἐπὶ τοὺς προειρημένους τόπους.
[3, 92]	καλούμενον λόφον κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν	Ἄθυρνον	ποταμόν, ὃς σχεδὸν δίχα διαιρεῖ
[3, 115]	τῶν Ῥωμαίων, τοὺς δὲ λοιποὺς	ἤλαυνον	παρὰ τὸν ποταμὸν φονεύοντες καὶ
[3, 14]	τοῦ ποταμοῦ διάβασιν συστησαμένου τὸν	κίνδυνον,	ἅμα δὲ συγχρησαμένου συναγωνιστῇ τῷ
[3, 75]	ἔγνωσαν τὰ γεγονότα περὶ τὸν	κίνδυνον.	διὸ καὶ παραδόξου φανέντος αὐτοῖς
[3, 73]	ἐμάχοντο συστάδην, ἐφάμιλλον ποιούμενοι τὸν	κίνδυνον.	~ἐν ᾧ καιρῷ διαναστάντων τῶν
[3, 51]	ὡς οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι τὸν	κίνδυνον	ἔστι σωτηρία τοῦ σκευοφόρου διαφθαρέντος,
[3, 53]	τύπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν καὶ	κίνδυνον	ἦγον, οὕτως ὥστ´ ἀναγκασθῆναι τὸν
[3, 105]	οὖν παρ´ αὐτὸν γενομένοις τὸν	κίνδυνον	ἦν ἐναργὲς ὅτι διὰ μὲν
[3, 43]	βαρβάρων παιανιζόντων καὶ προκαλουμένων τὸν	κίνδυνον,	ἦν τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν καὶ
[3, 71]	ἁθροίσας ὁμοίως παρεκάλεσε πρὸς τὸν	κίνδυνον	καὶ πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε καὶ
[3, 116]	Ῥώμης ἄξιοι γενόμενοι κατὰ τὸν	κίνδυνον.	κατὰ δὲ τὸν τούτων φόνον
[3, 106]	τὸν Γνάιον διεσάφησαν ὁλοσχερῆ μὲν	κίνδυνον	κατὰ μηδένα τρόπον συνίστασθαι, τοὺς
[3, 102]	παρεμβαλὼν μόλις ἀπεστρέψατο τὸν ἐνεστῶτα	κίνδυνον.	Μάρκος δὲ πολλοὺς μὲν ἐν
[3, 65]	πολὺν χρόνον ἐποίουν ἰσόρροπον τὸν	κίνδυνον·	ὁμοῦ γὰρ ἦν ἱππομαχία καὶ
[3, 112]	τά τε πλήθη πρὸς τὸν	κίνδυνον	ὁρμὴν εἶχεν καὶ δυσχερῶς ἔφερε
[3, 111]	καὶ προθύμους εἶναι πρὸς τὸν	κίνδυνον	οὐδαμῶς μοι δοκεῖ καθήκειν. ὅτε
[3, 82]	τοῖς στρατοπέδοις ὁμοῦ ποιήσασθαι τὸν	κίνδυνον,	οὐχ οἷον προσεῖχε τοῖς λεγομένοις,
[3, 89]	μὲν τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων	κίνδυνον	οὐχ οἷός τ´ ἦν συγκαταβαίνειν,
[3, 74]	συμβάντος οἱ κατὰ μέσον τὸν	κίνδυνον	ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων οἱ μὲν
[3, 8]	τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων παρεγένοντο	κίνδυνον.	~Τίνος δὴ χάριν ἐμνήσθην Φαβίου
[3, 70]	ἔτι τοῦ Ποπλίου ποιήσασθαι τὸν	κίνδυνον,	τὸ δὲ μέγιστον, πράττειν τι
[3, 65]	ἱππέων φιλοτίμως διακειμένων πρὸς τὸν	κίνδυνον,	τοιαύτην συνέβη γενέσθαι τὴν πρώτην
[3, 84]	μὲν οὖν περὶ τὸν ὅλον	κίνδυνον	τὸν γενόμενον ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις
[3, 107]	καιρὸν καὶ πρὸς ἕνα χρῶνται	κίνδυνον.	τότε (γε) μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς
[3, 89]	ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ καταπεπληγμένος τὸν	κίνδυνον,	τῷ δὲ χρόνῳ πάντας ἠνάγκασε
[3, 19]	δὲ πάντες ἐξεχύθησαν εἰς τὸν	κίνδυνον.	τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ τῆς
[3, 96]	ὤνησε, θάρσος παριστάνουσα πρὸς τὸν	κίνδυνον,	ὡς ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα τῆς
[3, 35]	τὴν δὲ λοιπὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν	εὔζωνον	πεζοὺς μὲν πεντακισμυρίους ἱππεῖς δὲ
[3, 8]	συνεδρίῳ τῶν Καρχηδονίων. Ἀννίβαν δὲ	κοινωνὸν	καὶ ζηλωτὴν ἐκ μειρακίου γεγονότα
[3, 53]	ἐτόλμων οἱ πολέμιοι προσιέναι, τὸ	παράδοξον	ἐκπληττόμενοι τῆς τῶν ζῴων φαντασίας.
[3, 43]	τὴν ἀταξίαν καὶ διὰ τὸ	παράδοξον	τοῦ συμβαίνοντος ταχέως τραπέντες ὥρμησαν
[3, 4]	ἐν αὐτῇ πράξεων καὶ τὸ	παράδοξον	τῶν συμβαινόντων, τὸ δὲ μέγιστον,
[3, 78]	δυσχερῆ μὲν σύντομον δὲ καὶ	παράδοξον	φανησομένην τοῖς περὶ τὸν Φλαμίνιον.
[3, 103]	τὸν δὲ Μάρκον ἐπὶ τοσοῦτον	ηὖξον	διὰ τὸ συμβεβηκὸς ὥστε τότε
[3, 3]	Ῥωμαῖοι πᾶσαν ἐποιήσαντο τὴν οἰκουμένην	ὑπήκοον	αὑτοῖς. ~Εἰ μὲν οὖν ἐξ
[3, 24]	Λατίνῃ πόλιν τινὰ μὴ οὖσαν	ὑπήκοον	Ῥωμαίοις, τὰ χρήματα καὶ τοὺς
[3, 118]	Ἀννίβαν, οἱ δὲ λοιποὶ πάντες	ἀπέβλεπον	ἤδη τότε πρὸς Καρχηδονίους· μεγάλας
[3, 106]	μετὰ τῆς συγκλήτου τὸ μὲν	ἐλλεῖπον	πλῆθος ἔτι τῶν στρατιωτῶν πρὸς
[3, 76]	τῆς ναυτικῆς δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω	προεῖπον,	ἀναχθεὶς ἀπὸ τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ
[3, 67]	τοῦ πολέμου παρασπονδήσαντες, καθάπερ ἐπάνω	προεῖπον,	ἀποδεξάμενος Ἀννίβας τὴν εὔνοιαν αὐτῶν
[3, 60]	ἡμίσειαν τῆς δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω	προεῖπον,	ἐν ταῖς ὑπερβολαῖς διέφθειρεν. οἵ
[3, 7]	τοῦ Φιλίππου πολέμου, καθάπερ ἐπάνω	προεῖπον,	οὐ μόνον Ἀντίοχον ἐπεσπάσαντο, πᾶν
[3, 13]	αὐτῶν τὴν ὀργήν, καθάπερ ἐπάνω	προεῖπον,	τὰ κατὰ Σαρδόνα καὶ τὸ
[3, 59]	τῶν προειρημένων, οὐκ εἴ τι	παρέλιπον	οἱ συγγραφεῖς ἢ διήμαρτον, ἐπιτιμᾶν
[3, 116]	δίκαια τῇ πατρίδι κατὰ τὸν	λοιπὸν	βίον καὶ κατὰ τὸν ἔσχατον
[3, 19]	βασιλέα Φίλιππον, παρ´ ᾧ τὸ	λοιπὸν	διέτριβε τοῦ βίου μέρος, ἀνὴρ
[3, 28]	δεδηλώκαμεν. τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων,	λοιπὸν	διευκρινῆσαι καὶ σκέψασθαι περὶ τοῦ
[3, 34]	πραγμάτων καὶ τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ	λοιπὸν	ἐκαραδόκει καὶ προσεδέχετο τοὺς παρὰ
[3, 4]	εἶναι καὶ κατηναγκασμένον ἅπασιν ὅτι	λοιπόν	ἐστι Ῥωμαίων ἀκούειν καὶ τούτοις
[3, 105]	χάρακα περιβαλόντες καὶ φυλακὴν ἐπιστήσαντες	λοιπὸν	ἤδη πρὸς τὴν χειμασίαν ἀσφαλῶς
[3, 94]	τοῦ Φαλέρνου ποιησάμενος τὴν ἔξοδον,	λοιπὸν	ἤδη στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς κατεσκέπτετο καὶ
[3, 76]	παρ´ αὐτοῖς ἐθισμοὺς κολάσας, τὸ	λοιπὸν	ἤδη συναγαγὼν ἐπὶ ταὐτὸ τήν
[3, 8]	ἀναχωρήσαντ´ ἐκ τῆς Λιβύης τὸ	λοιπὸν	ἤδη τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 105]	ἕνα πάντες ἐστρατοπέδευσαν ὁμόσε καὶ	λοιπὸν	ἤδη Φαβίῳ προσεῖχον τὸν νοῦν
[3, 113]	Κελτούς. παρὰ δὲ τούτοις τὸ	λοιπὸν	μέρος ἔθηκε τῶν Λιβύων, ἐπὶ
[3, 37]	εἰς τὴν ἐκτός. τὸ δὲ	λοιπὸν	μέρος τῆς Εὐρώπης ἀπὸ τῶν
[3, 96]	τὸ Λιλύβαιον κατῆρε. καὶ τὸ	λοιπὸν	οὗτος μὲν αὐτοῦ συνορμίσας τὸν
[3, 60]	εἰς τὴν πίστιν. τὸ δὲ	λοιπὸν	πλῆθος τῶν τὰ πεδία κατοικούντων
[3, 33]	τοῖς ἐν τῷ συνεδρίῳ τὸν	κόλπον	ἐνταῦθα καὶ τὸν πόλεμον αὐτοῖς
[3, 15]	παραινέσεις. ~Οἱ δὲ Ζακανθαῖοι συνεχῶς	ἔπεμπον	εἰς τὴν Ῥώμην, ἅμα μὲν
[3, 80]	γέμειν ὠφελείας, τὸν δὲ Φλαμίνιον	ὀχλοκόπον	μὲν καὶ δημαγωγὸν εἶναι τέλειον,
[3, 65]	συμπεσόντες ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐποίουν	ἰσόρροπον	τὸν κίνδυνον· ὁμοῦ γὰρ ἦν
[3, 118]	δὲ τῆς μάχης τὸν προειρημένον	τρόπον,	ἀκόλουθον εἰλήφει τὰ ὅλα κρίσιν
[3, 20]	τοὐναντίον; πῶς δὲ καὶ τίνα	τρόπον	ἅμα μὲν τὴν στυγνότητα τοῦ
[3, 107]	δὲ συμφέρειν τὸ κατὰ πάντα	τρόπον	ἀναγκάσαι μάχεσθαι τοὺς πολεμίους, καταλαμβάνει
[3, 84]	καὶ Καρχηδονίοις τοῦτον ἐπετελέσθη τὸν	τρόπον.	~Ἀννίβας δέ, πρὸς αὐτὸν ἐπαναχθέντων
[3, 98]	καὶ πλείω πρὸς τὸν αὐτὸν	τρόπον	διαλεχθεὶς ἔπεισε τὸν Βώστορα συγκαταθέσθαι
[3, 81]	γίνεται τοῖς ἐχθροῖς, τὸν αὐτὸν	τρόπον	ἐὰν τὸν προεστῶτα {πόλεμον} δυνάμεως
[3, 3]	Εὐρώπην διασαφήσομεν πρῶτον μὲν τίνα	τρόπον	ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἔφυγεν, δεύτερον
[3, 34]	Ῥωμαίων πόλεμον, ἐμφανίζων μὲν ὃν	τρόπον	ἔκδοτον αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν αἰτεῖσθαι Ῥωμαῖοι
[3, 87]	τοὺς Λίβυας εἰς τὸν Ῥωμαϊκὸν	τρόπον	ἐκλεκτοῖς ὅπλοις, ὡς ἂν γεγονὼς
[3, 63]	φεύγειν ἢ κατ´ ἄλλον τινὰ	τρόπον	ἑλομένοις τὸ ζῆν παντὸς κακοῦ
[3, 48]	ὅλοις ἐπταικότες καὶ κατὰ πάντα	τρόπον	ἐξαποροῦντες οὐχ ὑπομένουσιν, ὥστ´ εἰς
[3, 87]	πρόνοιαν ὑπὲρ τοῦ κατὰ πάντα	τρόπον	ἐπικουρεῖν καὶ τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ
[3, 63]	ζῆν ἡττημένους ἐλπίδα κατὰ μηδένα	τρόπον	ἠξίου λαμβάνειν ἐν νῷ. τούτῳ
[3, 2]	τὴν Αἴγυπτον ταραχὰς καὶ τίνα	τρόπον	Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως μεταλλάξαντος τὸν
[3, 3]	ἐξεχώρησε, τὸ δὲ τρίτον τίνα	τρόπον	Ῥωμαῖοι καταλύσαντες τὴν Γαλατῶν ὕβριν
[3, 106]	ὁλοσχερῆ μὲν κίνδυνον κατὰ μηδένα	τρόπον	συνίστασθαι, τοὺς δὲ κατὰ μέρος
[3, 38]	ἢ θαλάττῃ περιέχεται, τὸν αὐτὸν	τρόπον	τὸ μεταξὺ Τανάιδος καὶ Νάρβωνος
[3, 29]	συμμάχων ἀφέξεσθαι καὶ κατὰ μηδένα	τρόπον	τοὺς ἑτέρους παρὰ τῶν ἑτέρων
[3, 117]	Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων ἐπετελέσθη τὸν	τρόπον	τοῦτον, μάχη γενναιοτάτους ἄνδρας ἔχουσα
[3, 7]	πραγματικὸν οὐδὲν οἷόν τε κατὰ	τρόπον	χειρίσαι τῶν προσπιπτόντων ἄνευ τῆς
[3, 107]	ἐπὶ τῷ κατειλῆφθαι τὸν προειρημένον	τόπον,	ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ κατὰ
[3, 59]	τε πειρασόμεθα ποιεῖν, λαβόντες ἁρμόζοντα	τόπον	ἐν τῇ πραγματείᾳ τῷ μέρει
[3, 99]	συνθέμενος ἡμέραν καὶ καιρὸν καὶ	τόπον,	ἐν ᾧ δεήσει τοὺς ἐκδεξομένους
[3, 92]	λείαν, ἀλλ´ εἰς τοιοῦτον ἀπερείσασθαι	τόπον,	ἐν ᾧ δυνήσεται ποιήσασθαι καὶ
[3, 42]	διακόσια στάδια, παραγενόμενοι πρός τινα	τόπον,	ἐν ᾧ συνέβαινε περί τι
[3, 37]	θεωρούμεναι τὸν πρὸς τὴν μεσημβρίαν	τόπον	ἐπέχουσι τῆς καθ´ ἡμᾶς θαλάττης
[3, 71]	δὲ συνεωρακὼς μεταξὺ τῶν στρατοπέδων	τόπον	ἐπίπεδον μὲν καὶ ψιλόν, εὐφυῆ
[3, 80]	κατηλγηκὼς παρέσται προχείρως εἰς πάντα	τόπον	ἑπόμενος, σπουδάζων δι´ αὑτοῦ ποιήσασθαι
[3, 66]	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, σπεύδων ἐπὶ	τόπον	εὐγεφύρωτον ἀφικέσθαι τοῦ Πάδου. καταλύσας
[3, 97]	τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν κατεστρατοπέδευσαν, λαβόντες	τόπον	εὐφυῶς κείμενον πρός τε τὴν
[3, 42]	ἀσφαλῶς οὐδενὸς κωλύοντος. καταλαβόμενοι δὲ	τόπον	ἐχυρὸν ἐκείνην μὲν τὴν ἡμέραν
[3, 57]	μνήμην, ἀλλὰ κατ´ ἰδίαν καὶ	τόπον	καὶ καιρὸν ἀπονείμαντες τῷ μέρει
[3, 57]	δέ τινες πάντως ἐπιζητοῦσι κατὰ	τόπον	καὶ κατὰ μέρος τῶν τοιούτων
[3, 99]	πρὸς τὸν τεταγμένον καιρὸν καὶ	τόπον	καὶ πάντας ἐνεχείρισε τοὺς ὁμήρους
[3, 101]	στρατοπεδείαν μετεβίβασαν εἰς τοῦτον τὸν	τόπον.	ὁ δ´ Ἀννίβας ἕως μέν
[3, 83]	παρωρείας φέρουσαν εἰς τὸν προειρημένον	τόπον.	Ὁ μὲν οὖν Ἀννίβας ταῦτα
[3, 54]	δὲ τῷ παραγενέσθαι πρὸς τοιοῦτον	τόπον,	ὃν οὔτε τοῖς θηρίοις οὔτε
[3, 115]	τὰ μέσα καὶ τὸν κινδυνεύοντα	τόπον·	οὐ γὰρ ἅμα συνέβαινε τὰ
[3, 90]	τούτων εἰς τὸν προσαγορευόμενον Φάλερνον	τόπον,	πεπεισμένος δυεῖν θάτερον, ἢ μάχεσθαι
[3, 82]	τῆς δυνάμεως, οὐ καιρόν, οὐ	τόπον	προορώμενος, μόνον δὲ σπεύδων συμπεσεῖν
[3, 71]	ἰδίων τάξεων ἥκειν εἴς τινα	τόπον	(τακτὸν) ἤδη τῆς στρατοπεδείας. τῶν
[3, 105]	δὲ Καρχηδόνιοι τὸν μὲν μεταξὺ	τόπον	τοῦ βουνοῦ καὶ τῆς σφετέρας
[3, 115]	τὰ μέσα καὶ τὸν εἴκοντα	τόπον	τῶν πολεμίων οὕτως ἐπὶ πολὺ
[3, 53]	θηρία· καθ´ ὃν γὰρ ἂν	τόπον	ὑπάρχοι τῆς πορείας ταῦτα, πρὸς
[3, 54]	καὶ τὸν τῆς Ῥώμης αὐτῆς	τόπον	ὑποδεικνύων ἐπὶ ποσὸν εὐθαρσεῖς ἐποίησε
[3, 46]	ἀρχὰς ἐστρέφετο καὶ κατὰ πάντα	τόπον	ὥρμα· περιεχόμενα δὲ πανταχόθεν ὑπὸ
[3, 37]	Νάρβωνος, ὃς οὐ πολὺν ἀπέχει	τόπον	ὡς πρὸς δύσεις ἀπὸ Μασσαλίας
[3, 109]	τοῦ νῦν ἀγῶνος. καὶ γὰρ	ἄτοπον,	μᾶλλον δ´ ὡς εἰπεῖν ἀδύνατον,
[3, 65]	τῇ δ´ ἐπαύριον πᾶσαν τὴν	ἵππον	ἀναλαβόντες ἀμφότεροι, Πόπλιος δὲ καὶ
[3, 72]	ἱππεῖς παραυτίκα μὲν αὐτὴν τὴν	ἵππον	ἐξαπέστελλε, προστάξας ἔχεσθαι καὶ συμπλέκεσθαι
[3, 65]	δ´ Ἀννίβας τὴν μὲν κεχαλινωμένην	ἵππον	καὶ πᾶν τὸ στάσιμον αὐτῆς
[3, 3]	Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων ναυμαχίας πρὸς	Φίλιππον,	ἔτι δὲ τὸν Ῥωμαίων καὶ
[3, 19]	διεκομίσθη παραδόξως πρὸς τὸν βασιλέα	Φίλιππον,	παρ´ ᾧ τὸ λοιπὸν διέτριβε
[3, 65]	ἱππέων. οἱ μὲν οὖν κατὰ	πρόσωπον	ἀλλήλοις συμπεσόντες ἐπὶ πολὺν χρόνον
[3, 43]	μετὰ κραυγῆς, τῶν δὲ κατὰ	πρόσωπον	βαρβάρων παιανιζόντων καὶ προκαλουμένων τὸν
[3, 65]	τῶν Νομάδων· οἱ δὲ κατὰ	πρόσωπον	ἐξ ἀρχῆς διαμαχόμενοι πρὸς τοὺς
[3, 64]	ὅτι μόνον οὐ τολμῶσι κατὰ	πρόσωπον	ἰδεῖν ἡμᾶς, τίνα χρὴ διάληψιν
[3, 74]	περὶ τὸν Τεβέριον πιεζούμενα κατὰ	πρόσωπον	μὲν ὑπὸ τῶν θηρίων, πέριξ
[3, 84]	κατὰ τὸν αὐλῶνα τοὺς κατὰ	πρόσωπον	νικήσαντες παραβοηθεῖν μὲν τοῖς ἰδίοις
[3, 84]	ἅμα γὰρ οἱ μὲν κατὰ	πρόσωπον,	οἱ δ´ ἀπ´ οὐρᾶς, οἱ
[3, 73]	διειργάζοντο καὶ μάχεσθαι τοῖς κατὰ	πρόσωπον	οὐκ εἴων. οἱ δ´ ἐν
[3, 65]	πᾶν τὸ στάσιμον αὐτῆς κατὰ	πρόσωπον	τάξας ἀπήντα τοῖς πολεμίοις, τοὺς
[3, 83]	τὴν λίμνην τὸν μὲν κατὰ	πρόσωπον	τῆς πορείας λόφον αὐτὸς κατελάβετο
[3, 6]	ὑπάρχουσαν οὐδεὶς ἐτόλμα μένειν κατὰ	πρόσωπον	τῶν βαρβάρων· δευτέρα δ´ ἡ
[3, 19]	ἐξ οὗ τῶν μὲν κατὰ	πρόσωπον	τῶν δὲ κατὰ νώτου πονούντων,
[3, 31]	ὑπομνήσεως; πρὸς μὲν γὰρ τὸ	παρὸν	ἀεί πως ἁρμοζόμενοι καὶ συνυποκρινόμενοι
[3, 86]	συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ κατὰ τὸ	παρὸν	ἀπεδοκίμασεν, τὴν δὲ χώραν ἐπιπορευόμενος
[3, 49]	σχεδὸν ὑπαρχούσης τῆς πρὸς τὸ	παρὸν	ἐσομένης αὐτῷ χρείας. διὸ καὶ
[3, 79]	τὴν ἀποσκευήν, ἵνα πρὸς τὸ	παρὸν	εὐπορῶσι τῶν ἐπιτηδείων· πρὸς γὰρ
[3, 31]	διὰ τό, κἂν κατὰ τὸ	παρὸν	εὐτυχῇ, τήν γε περὶ τοῦ
[3, 92]	ἵνα μὴ μόνον κατὰ τὸ	παρὸν	εὐωχίαν ἀλλὰ συνεχῶς δαψίλειαν ἔχῃ
[3, 42]	ἀρκούσας τῇ χρείᾳ πρὸς τὸ	παρόν·	ἐφ´ αἷς διεκομίσθησαν ἀσφαλῶς οὐδενὸς
[3, 69]	παραθέσεως τούτῳ μὲν πρὸς τὸ	παρὸν	ἐχρήσατο, τοὺς δὲ παραληφθέντας ἄνδρας
[3, 4]	ἡμετέρας ἱστορίας πρός τε τὸ	παρὸν	καὶ πρὸς τὸ μέλλον ἐν
[3, 51]	χρησίμων αὐτῷ πρός τε τὸ	παρὸν	καὶ πρὸς τὸ μέλλον. παραυτίκα
[3, 57]	τῶν παρακειμένων οὔτε κατὰ τὸ	παρὸν	οὐδενὸς ἀληθινῶς ἀπολαύουσι τῶν βρωμάτων
[3, 18]	ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν εἰς τὴν	Φάρον	ἐπ´ αὐτὸν τὸν Δημήτριον. πυνθανόμενος
[3, 19]	τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος τὴν μὲν	Φάρον	εὐθέως ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν κατέσκαψε,
[3, 18]	ἑξακισχιλίους συνέστησε τούτους εἰς τὴν	Φάρον.	ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων
[3, 72]	τοῖς ὑπὲρ τὰ στρατόπεδα τόποις	ὄμβρον,	μόλις ἕως τῶν μασθῶν οἱ
[3, 46]	Ἰνδοῖς μέχρι μὲν πρὸς τὸ	ὑγρὸν	ἀεὶ πειθαρχεῖν, εἰς δὲ τὸ
[3, 46]	προβοσκίδων ἐξαίροντες ταύτας ὑπὲρ τὸ	ὑγρὸν	καὶ διαπνέοντες, ἅμα δ´ ἐκφυσῶντες
[3, 79]	τῶν σκευῶν σωρηδὸν ὑπὲρ τὸ	ὑγρὸν	ὑπερεῖχον καὶ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ
[3, 84]	τὰς κεφαλὰς αὐτὰς ὑπὲρ τὸ	ὑγρὸν	ὑπερίσχον· ἐπιγενομένων δὲ τῶν ἱππέων,
[3, 97]	τετταράκοντα περὶ τὸ τῆς Ἀφροδίτης	ἱερὸν	κατεστρατοπέδευσαν, λαβόντες τόπον εὐφυῶς κείμενον
[3, 112]	δὲ καὶ τεράτων πᾶν μὲν	ἱερόν,	πᾶσα δ´ ἦν οἰκία πλήρης,
[3, 22]	καθιερωθῆναι καὶ τὸ τοῦ Διὸς	ἱερὸν	τοῦ Καπετωλίου. ταῦτα δ´ ἔστι
[3, 109]	τῇ πατρίδι τὰς ἁρμοζούσας χάριτας,	φανερὸν	δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις ποιήσατε διότι
[3, 12]	μαρτύριον, ὡς καὶ δι´ αὐτῶν	φανερὸν	ἐγένετο τῶν πραγμάτων. τοιούτους γὰρ
[3, 118]	ἐνεστώτων ἀνδρωδῶς. τοῦτο δ´ ἐγένετο	φανερὸν	ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα συμβάντων·
[3, 21]	ἐκδοτέον εἶναι σφίσι, δι´ οὗ	φανερὸν	ἔσται πᾶσιν ὡς οὐ μετεσχήκασι
[3, 4]	δῆλον γὰρ ὡς ἐκ τούτων	φανερὸν	ἔσται τοῖς μὲν νῦν οὖσιν
[3, 105]	ἐν τῇ Ῥώμῃ τότ´ ἐγένετο	φανερὸν	ὁμολογουμένως τί διαφέρει στρατιωτικῆς προπετείας
[3, 90]	προσαγορευόμενον Φάλερνον τόπον, πεπεισμένος δυεῖν	θάτερον,	ἢ μάχεσθαι τοὺς πολεμίους ἀναγκάσειν
[3, 72]	δὲ ταῦτα τοὺς ἱππεῖς ἐφ´	ἑκάτερον	θεὶς τὸ κέρας, ὄντας εἰς
[3, 72]	τοὺς δ´ ἱππεῖς διελὼν ἐφ´	ἑκάτερον	παρέστησε τὸ κέρας, πλείους ὄντας
[3, 108]	θέντες τὸ μέγεθος τῶν εἰς	ἑκάτερον	τὸ μέρος ἀποβησομένων ἐκ τῆς
[3, 47]	πάντας, ὁμολογουμένως ἐκ τούτων εἰς	ἑκάτερον	τῶν προειρημένων ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι. ~πρῶτον
[3, 61]	αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα πολιορκήσοντα, τὸν	ἕτερον	δ´ εἰς Ἰβηρίαν, ὡς πρὸς
[3, 37]	μέρος αὐτῆς Ἀσίαν, τὸ δ´	ἕτερον	Λιβύην, τὸ δὲ τρίτον Εὐρώπην
[3, 49]	καὶ συνεπιθέμενος καὶ συνεκβαλὼν τὸν	ἕτερον	πολλῆς ἐπικουρίας ἔτυχε παρὰ τοῦ
[3, 20]	δεξαμένοις τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ δ´	ἕτερον	πραγμάτων καὶ κινδύνων ἀρχὴν μεγάλων.
[3, 82]	ἱππέων, μάλιστα δὲ καὶ τὸν	ἕτερον	ὕπατον προσλαβεῖν καὶ πᾶσιν ἐπὶ
[3, 29]	τῶν συνθηκῶν. ὅτε δὲ τούτων	οὐδέτερον	ἐγράφη, προφανὲς ἦν ὅτι πᾶσι
[3, 6]	οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστιν	οὐδέτερον.	τίς γὰρ ἂν νομίσειε ταύτας
[3, 103]	ὑπὸ τῶν συμβεβηκότων, ἔτι δὲ	βεβαιότερον	μένων ἐπὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς
[3, 8]	Καρχηδονίοις ἢ ποῖον πρᾶγμα τούτου	δικαιότερον	ἢ συμφορώτερον, ἐπείπερ ἐξ ἀρχῆς
[3, 94]	μεῖζόν τι τοῦ συμβαίνοντος καὶ	δεινότερον	ἀναπλάττοντες καὶ προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων δὲ
[3, 4]	Ῥωμαίων δυναστείαν, τοῖς δ´ ἐπιγενομένοις	πότερον	ἐπαινετὴν καὶ ζηλωτὴν ἢ ψεκτὴν
[3, 31]	χάριν ἐπράχθη τὸ πραχθὲν καὶ	πότερον	εὔλογον ἔσχε τὸ τέλος, τὸ
[3, 38]	ἕως τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν	πότερον	ἤπειρός ἐστι κατὰ τὸ συνεχὲς
[3, 33]	τὴν εἰρήνην φέρειν· ἐκβαλὼν οὖν,	ὁπότερον	ἂν κελεύσωσιν, ἀπολείψειν. ὁ δὲ
[3, 33]	ὁ δὲ βασιλεὺς τῶν Καρχηδονίων,	ὁπότερον	αὐτοῖς φαίνεται, τοῦτ´ ἐκβαλεῖν ἐκέλευσε.
[3, 59]	γινώσκειν καὶ ἀληθινώτερον ὑπὲρ τῶν	πρότερον	ἀγνοουμένων. ὅπερ ἡμεῖς αὐτοί τε
[3, 15]	φόρους, οὓς τοῖς καιροῖς συνεπιθέμενοι	πρότερον	ἀδίκως παρ´ αὐτῶν ἔλαβον· εἰ
[3, 108]	κατὰ Τυρρηνίαν ἀγωνισαμένοις οὐχ οἷον	πρότερον,	ἀλλ´ οὐδ´ ἐν αὐτῇ τῇ
[3, 106]	ὁλοσχερεῖς ἀγῶνας, τῷ καὶ τὰ	πρότερον	αὐτοῖς συμπτώματα δοκεῖν οὐχ ἥκιστα
[3, 107]	Ῥωμαῖοι γάρ, καθά που καὶ	πρότερον	εἰρήκαμεν, ἀεί ποτε τέτταρα στρατόπεδα
[3, 104]	βαρέα τῶν ὅπλων, καθάπερ καὶ	πρότερον,	ἑκάστων ποιούμενος παραπλήσιον τὸν χειρισμόν.
[3, 109]	ἀνθρώποις ποιήσατε διότι καὶ τὰ	πρότερον	ἐλαττώματα γέγονεν οὐ διὰ τὸ
[3, 20]	τ´ ἦν Ῥωμαίους τοὺς ἐνιαυτῷ	πρότερον	ἐπηγγελκότας πόλεμον Καρχηδονίοις, ἐὰν ἐπιβαίνωσι
[3, 114]	Μάρκος καὶ Γνάιος οἱ τῷ	πρότερον	ἔτει στρατηγοῦντες. τῶν δὲ Καρχηδονίων
[3, 116]	καὶ Γνάιος, ἔπεσον, οἱ τὸ	πρότερον	ἔτος ὕπατοι γεγονότες, ἄνδρες ἀγαθοὶ
[3, 109]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐκ τοῦ	πρότερον	ἔτους ἄρχοντας ἑτοίμους παρεσκευάκαμεν πρὸς
[3, 10]	καὶ διακόσια τάλαντα πρὸς τοῖς	πρότερον	ἐφ´ ᾧ μὴ τὸν πόλεμον
[3, 61]	τοῖς προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος μὲν ὅτι	πρότερον	ἡμέραις ὀλίγαις αὐτὸν ἀπέλιπε περὶ
[3, 40]	κατὰ τὰς ἀποικίας, οἳ δὴ	πρότερον	ἦσαν εἰς Γαλατίαν ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι.
[3, 97]	τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. οὐδέποτε γὰρ	πρότερον	θαρρήσαντες διαβῆναι τὸν Ἴβηρα ποταμόν,
[3, 31]	ἀναγινώσκουσιν τὰς ἱστορίας, ὡς τῶν	πρότερον	καὶ τῶν ἅμα καὶ τῶν
[3, 8]	κατὰ τὴν Ἀννίβου προαίρεσιν οὐ	πρότερον	κατελύσαντο τὸν πόλεμον, ἕως οὗ
[3, 16]	εὐεργετημάτων ὑπὸ Ῥωμαίων, καταπεφρονηκότα δὲ	πρότερον	μὲν διὰ τὸν ἀπὸ Γαλατῶν
[3, 107]	δὲ στρατοπέδοις ὀκτὼ διακινδυνεύειν, ὃ	πρότερον	οὐδέποτ´ ἐγεγόνει παρὰ Ῥωμαίοις, ἑκάστου
[3, 103]	ἐπὶ τὰς αὐτὰς πράξεις, ὃ	πρότερον	οὐδέποτε συνεβεβήκει παρὰ Ῥωμαίοις. τῷ
[3, 6]	ὑπάρχειν, ὧν πολλὰ μὲν Ἀλέξανδρος	πρότερον,	οὐκ ὀλίγα δὲ Φίλιππος ἔτι
[3, 107]	τὴν μὲν οὖν πόλιν ἔτι	πρότερον	συνέβαινε κατεσκάφθαι, τῆς παρασκευῆς δὲ
[3, 108]	ἐπὶ τοσοῦτον ἀγνοεῖσθαι παρ´ αὐτοῖς	πρότερον	τὰ κατὰ τοὺς ὑπεναντίους ὥστε
[3, 10]	πολέμου, καίπερ τετελευτηκὼς ἔτεσι δέκα	πρότερον	τῆς καταρχῆς αὐτοῦ, πολλὰ μὲν
[3, 30]	διότι Ζακανθαῖοι πλείοσιν ἔτεσιν ἤδη	πρότερον	τῶν κατ´ Ἀννίβαν καιρῶν ἐδεδώκεισαν
[3, 55]	χιόνα καὶ διαμεμενηκυῖαν ἐκ τοῦ	πρότερον	χειμῶνος ἄρτι τῆς ἐπ´ ἔτους
[3, 107]	καλοκἀγαθίαν καὶ διὰ τὸ μικροῖς	πρότερον	χρόνοις ἀνδρωδῶς ἅμα καὶ συμφερόντως
[3, 111]	ποῖος ἂν ἔτι λόγος ὑμῖν	ἰσχυρότερον	παραστήσαι θάρσος αὐτῶν τῶν ἔργων;
[3, 46]	τοῦ ποταμοῦ, πλάτος ἐχούσας τὸ	συναμφότερον	ὡς πεντήκοντα πόδας. ταύταις δὲ
[3, 102]	οἱ μὲν Καρχηδόνιοι ταῖς προνομαῖς	εὐλαβέστερον	ἐχρῶντο καὶ φυλακτικώτερον, οἱ δὲ
[3, 59]	μέρει τούτῳ, τούς τε φιλοπευστοῦντας	ὁλοσχερέστερον	βουλησόμεθα συνεπιστῆσαι περὶ τῶν προειρημένων,
[3, 37]	κεῖται δ´ αὐτῆς τὸ μὲν	ὁλοσχερέστερον	καὶ βαθύτερον μέρος ὑπ´ αὐτὰς
[3, 97]	χεῖρας ἀντιποιήσωνται μὲν τῆς θαλάττης	ὁλοσχερέστερον,	συνεπιθῶνται δὲ τοῖς κατὰ τὴν
[3, 58]	τις, ἔτι τῶν πρὸ τοῦ	δυσχερέστερον	τὸ τῶν ἑωρακότων τινὰ μετρίῳ
[3, 55]	τὸ δὲ συνεξακολουθοῦν τούτοις ἔτι	δυσχερέστερον	ὑπῆρχεν. οἱ μὲν γὰρ ἄνδρες
[3, 102]	δὲ Ῥωμαῖοι τἀναντία θαρραλεώτερον καὶ	προπετέστερον.	~Οἱ δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ,
[3, 89]	παρομολογῆσαι καὶ συγχωρεῖν ὡς οὔτε	νουνεχέστερον	οὔτε φρονιμώτερον οὐδένα δυνατὸν ἦν
[3, 29]	ἢ τὸ μὴ παραλαμβάνεσθαι τοὺς	ὕστερον	προσληφθέντας τούτων τῶν συνθηκῶν. ὅτε
[3, 49]	ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς ἡμέραις	ὕστερον	τρισὶ τῆς ἀναζυγῆς τῆς τῶν
[3, 70]	ἀποχρήσασθαι ταῖς τῶν Κελτῶν ὁρμαῖς,	δεύτερον	ἀνασκήτοις καὶ νεοσυλλόγοις συμβαλεῖν τοῖς
[3, 33]	προθύμους παρασκευάζειν πρὸς τὸ μέλλον.	δεύτερον	δ´ Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ διέταξε πῶς
[3, 111]	τοιούτους τόπους ἤχασι τοὺς ἐχθρούς·	δεύτερον	δ´ ἡμῖν, ὅτι καὶ μάχεσθαι
[3, 103]	πρὸς τὸ βέλτιον αὐτοῖς προφαίνεσθαι,	δεύτερον	δὲ καὶ διὰ τὸ δοκεῖν
[3, 17]	συστήσασθαι τὸν πόλεμον ἐν Ἰβηρίᾳ·	δεύτερον	δὲ καταπληξάμενος ἅπαντας εὐτακτοτέρους μὲν
[3, 57]	τῆς πραγματικῆς ὑποθέσεως τοὺς φιληκοοῦντας,	δεύτερον	δὲ κρίνοντες οὐ διερριμμένην οὐδ´
[3, 3]	τρόπον ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἔφυγεν,	δεύτερον	δὲ πῶς ἡττηθεὶς τῆς ἐπὶ
[3, 44]	ἐπαγγελλομένων τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολέμου,	δεύτερον	δὲ τὸ τῆς ἐπαγγελίας αὐτῶν
[3, 109]	μόνον οὐ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν	δεύτερον	ἐνιαυτὸν ἤδη διατελεῖτε. πάντων οὖν
[3, 108]	μάχαις ἐλαττωμάτων οὐχ ἓν οὐδὲ	δεύτερον,	καὶ πλείω δ´ ἂν εὕροι
[3, 37]	αὐτῆς τὸ μὲν ὁλοσχερέστερον καὶ	βαθύτερον	μέρος ὑπ´ αὐτὰς τὰς ἄρκτους
[3, 102]	φυλακτικώτερον, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τἀναντία	θαρραλεώτερον	καὶ προπετέστερον. ~Οἱ δ´ ἐν
[3, 81]	εἰπεῖν, ὡς εἴ τις οἴεται	κυριώτερόν	τι μέρος εἶναι στρατηγίας τοῦ
[3, 99]	τῶν Ῥωμαίων φιλίαν. Βώστωρ δὲ	παιδικώτερον	(ἢ) κατὰ τὴν ἡλικίαν δόξας
[3, 37]	αὗται μὲν οὖν αἱ χῶραι	καθολικώτερον	θεωρούμεναι τὸν πρὸς τὴν μεσημβρίαν
[3, 21]	τὸν πόλεμον. οἱ μὲν) οὖν	καθολικώτερόν	πως ἐχρήσαντο τοῖς λόγοις. ἡμῖν
[3, 102]	ταῖς προνομαῖς εὐλαβέστερον ἐχρῶντο καὶ	φυλακτικώτερον,	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τἀναντία θαρραλεώτερον
[3, 89]	συγχωρεῖν ὡς οὔτε νουνεχέστερον οὔτε	φρονιμώτερον	οὐδένα δυνατὸν ἦν χρῆσθαι τοῖς
[3, 79]	καὶ Ἴβηρας καὶ πᾶν τὸ	χρησιμώτερον	μέρος τῆς σφετέρας δυνάμεως, συγκαταμίξας
[3, 1]	ὅλης συντάξεως, τρίτῃ δὲ ταύτης	ἀνώτερον	βύβλῳ δεδηλώκαμεν· ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 59]	εἴη καὶ βέλτιον γινώσκειν καὶ	ἀληθινώτερον	ὑπὲρ τῶν πρότερον ἀγνοουμένων. ὅπερ
[3, 58]	ἐρήμους εἶναι τόπους, ἔτι δὲ	χαλεπώτερον	τὸ περὶ τῶν ὁραθέντων διὰ
[3, 8]	ποῖον πρᾶγμα τούτου δικαιότερον ἢ	συμφορώτερον,	ἐπείπερ ἐξ ἀρχῆς δυσηρεστοῦντο, καθάπερ
[3, 46]	θηρία. μετὰ δὲ ταῦτα χοῦν	ἔφερον	ἐπὶ πάσας πολύν, ἕως ἐπιβάλλοντες
[3, 13]	λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι γὰρ βαρέως μὲν	ἔφερον	καὶ τὴν ὑπὲρ Σικελίας ἧτταν,
[3, 85]	οὐδὲ κατὰ σχῆμα τὴν περιπέτειαν	ἔφερον.	οὐ μὴν ἥ γε σύγκλητος,
[3, 54]	οὐ μὴν ἀλλὰ ταύτην μὲν	ὑπέφερον	τὴν ταλαιπωρίαν, ἅτε συνήθεις ὄντες
[3, 62]	δ´ ἐδηλώθη τὰ κατὰ τὸν	κλῆρον,	ἦσαν οἱ μὲν εἰληχότες περιχαρεῖς,
[3, 113]	περαιώσας κατὰ διττοὺς τόπους τὸ	ῥεῖθρον	ἀντετάττετο τοῖς πολεμίοις. ἐτίθει δ´
[3, 71]	δὲ πρὸς ἐνέδραν διά τι	ῥεῖθρον	ἔχον ὀφρῦν, ἐπὶ δὲ ταύτης
[3, 71]	πλείστοις τόποις. τὸ γὰρ τυχὸν	ῥεῖθρον	μετὰ βραχείας ὀφρύος, ποτὲ δὲ
[3, 8]	εὐλόγως δι´ ἑτέρων τὸν κοινὸν	ἐχθρὸν	τῆς πόλεως, περιποιήσασθαι δὲ τῇ
[3, 63]	οὐδένα γὰρ οὕτως ἀλόγιστον οὐδὲ	νωθρὸν	αὐτῶν ὑπάρχειν, ὃς μνημονεύων μὲν
[3, 57]	κατ´ ἰδίαν καὶ τόπον καὶ	καιρὸν	ἀπονείμαντες τῷ μέρει τούτῳ, καθ´
[3, 117]	οὗτοι κατὰ τὸν τῆς μάχης	καιρὸν	ἐγκρατεῖς γένωνται τῆς τῶν πολεμίων
[3, 116]	βίον καὶ κατὰ τὸν ἔσχατον	καιρόν,	εἰ καί τις ἕτερος, ποιήσας.
[3, 70]	διόπερ οὐ τὸν τῶν πραγμάτων	καιρὸν	ἐκλεγόμενος ἀλλὰ τὸν ἴδιον ἔμελλε
[3, 28]	πάντα τὰ δίκαια διὰ τὸν	καιρὸν	ἐκχωρῆσαι μὲν Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν δὲ
[3, 67]	Καρχηδονίων ἐλπίδας, συνταξάμενοι πρὸς ἀλλήλους	καιρὸν	ἐπετήρουν πρὸς ἐπίθεσιν, μένοντες ἐν
[3, 72]	πυρὰ πάντες. Ἀννίβας δὲ τὸν	καιρὸν	ἐπιτηρῶν ἅμα τῷ συνιδεῖν διαβεβηκότας
[3, 111]	~Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	θεωρῶν ὅτι καλεῖ τὰ πράγματα
[3, 107]	σπανίως δὲ πᾶσι πρὸς ἕνα	καιρὸν	καὶ πρὸς ἕνα χρῶνται κίνδυνον.
[3, 44]	πολέμιοι. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	καὶ πρὸς τὴν τῶν ἐλεφάντων
[3, 99]	ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν καὶ	καιρὸν	καὶ τόπον, ἐν ᾧ δεήσει
[3, 99]	πολεμίων ἧκε πρὸς τὸν τεταγμένον	καιρὸν	καὶ τόπον καὶ πάντας ἐνεχείρισε
[3, 85]	παρ´ αὐτὸν τὸν τῆς μάχης	καιρόν.	καὶ τοῦτ´ εἰκότως συνέβη. πολλῶν
[3, 26]	μνησθέντες εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν	καιρὸν	κατὰ μέρος περὶ αὐτῶν ἐξεργάσασθαι
[3, 102]	ἱππέων τάγματι. ~Καθ´ ὃν δὴ	καιρὸν	Μάρκος συνθεωρήσας τὸ πολὺ μέρος
[3, 40]	φιλίαν, οὐκ ἔχοντες δὲ τότε	καιρόν,	μετεωριζόμενοι καὶ πιστεύοντες ἐκ τῶν
[3, 11]	λόγοις. ἔφη γάρ, καθ´ ὃν	καιρὸν	ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν εἰς
[3, 82]	προῆγε μετὰ τῆς δυνάμεως, οὐ	καιρόν,	οὐ τόπον προορώμενος, μόνον δὲ
[3, 111]	ἐλαττώματος, κρίνας προσδεῖσθαι παρακλήσεως τὸν	καιρὸν	συνῆγε τοὺς πολλούς. ἁθροισθέντων δέ,
[3, 63]	παραπλήσιον γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα καὶ	καιρὸν	τὴν τύχην συγκεκλεικέναι καὶ παραπλήσια
[3, 102]	χώρας σκεδαννύμενον, λαβὼν τὸν ἀκμαιότατον	καιρὸν	τῆς ἡμέρας ἐξῆγε τὴν δύναμιν
[3, 18]	τούτων ἐχρήσατο παρ´ αὐτὸν τὸν	καιρὸν	τοιῷδέ τινι γένει στρατηγήματος. ποιησάμενος
[3, 113]	Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	τοὺς μὲν Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους
[3, 72]	Τεβέριος δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	τοὺς μὲν ἱππεῖς ἀνεκαλεῖτο, θεωρῶν
[3, 94]	τὴν ἡμέραν. κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον Ἀννίβας, προχωρούντων αὐτῷ τῶν
[3, 93]	τὰς ὑπερβολάς. κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον αὐτὸς ἀναλαβὼν πρῶτα μὲν
[3, 42]	διαβάσεως ἐλπίδας. κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον ἐν τῷ πέραν πλῆθος
[3, 62]	οὐκ εὐκαταφρόνητος. ~Κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον ἤδη συνεγγίζοντες ἀλλήλοις Ἀννίβας
[3, 19]	τῆς νυκτὸς ἀποβάντες εἰς τὸν	καιρὸν	τοῦτον συνῆψαν, διὰ τόπων ἀδήλων
[3, 105]	τοῖς Ῥωμαίοις. κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον Φάβιος θεωρῶν τὸ γινόμενον
[3, 101]	παραχειμασίαν δαψίλεια τοῖς ἀνδράσιν, μὴ	χεῖρον	δὲ τοῖς ὑποζυγίοις καὶ τοῖς
[3, 102]	τετρακισχιλίους, ἧκε παραβοηθῶν. τότε δὲ	μικρὸν	ἀναθαρρήσας ἐπεξῆλθε καὶ βραχὺ πρὸ
[3, 11]	περὶ τὴν θυσίαν ἀποστῆναι κελεῦσαι	μικρόν,	αὐτὸν δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι φιλοφρόνως
[3, 94]	αὐτοὺς παθεῖν δεινόν. ὧν οὐδὲ	μικρὸν	ἐν νῷ τιθέμενος Μάρκος ἔτι
[3, 36]	καθ´ ἣν πάντες, ὧν καὶ	μικρὸν	ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις, μεσημβρίαν, ἄρκτον
[3, 82]	κατὰ τὴν Φαισόλαν τόπων καὶ	μικρὸν	ὑπεράρας τὴν τῶν Ῥωμαίων στρατοπεδείαν
[3, 46]	τινὰ δὲ κατὰ μέσον τὸν	πόρον	ἀπέρριψεν εἰς τὸν ποταμὸν αὑτὰ
[3, 39]	δὲ τὸν καθ´ Ἡρακλείους στήλας	πόρον	ὁμοίως ἐκεκρατήκεισαν καὶ τῆς Ἰβηρίας
[3, 46]	κατασκευὴν τοῦ ζεύγματος εἰς τὸν	πόρον.	τὴν δ´ ἀπὸ τοῦ ῥεύματος
[3, 17]	δὲ χώραν οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν	πάμφορον	καὶ διαφέρουσαν ἀρετῇ πάσης τῆς
[3, 49]	καλουμένην Νῆσον, χώραν πολύοχλον καὶ	σιτοφόρον,	ἔχουσαν δὲ τὴν προσηγορίαν ἀπ´
[3, 25]	ὑπογεγραμμένα. ἐὰν συμμαχίαν ποιῶνται πρὸς	Πύρρον	ἔγγραπτον, ποιείσθωσαν ἀμφότεροι, ἵνα ἐξῇ
[3, 32]	Λιβύην πράξεσιν ἀπὸ τῶν κατὰ	Πύρρον	{καὶ Τίμαιον συγγραφέων καὶ καιρῶν
[3, 91]	εἰς ταῦτα καταστρατοπεδεύσαντες ὥσπερ εἰς	θέατρον	οἱ Καρχηδόνιοι καταπλήξεσθαι μὲν τῷ
[3, 100]	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν τακτὸν ἀναφέρειν	μέτρον	ἕκαστον τοῖς ἰδίοις, ἐπιβολὴν τοῦ
[3, 53]	ἡμισείας δυνάμεως νυκτερεῦσαι περί τι	λευκόπετρον	ὀχυρὸν χωρὶς τῶν ἵππων καὶ
[3, 42]	οὐδενὸς κωλύοντος. καταλαβόμενοι δὲ τόπον	ἐχυρὸν	ἐκείνην μὲν τὴν ἡμέραν ἔμειναν
[3, 53]	δυνάμεως νυκτερεῦσαι περί τι λευκόπετρον	ὀχυρὸν	χωρὶς τῶν ἵππων καὶ τῶν
[3, 62]	καθίσας οὖν τούτους εἰς τὸ	μέσον	προέθηκε πανοπλίας Γαλατικάς, οἵαις εἰώθασιν
[3, 74]	τούτου δὲ συμβάντος οἱ κατὰ	μέσον	τὸν κίνδυνον ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων
[3, 46]	τούτων διεκομίσθη, τινὰ δὲ κατὰ	μέσον	τὸν πόρον ἀπέρριψεν εἰς τὸν
[3, 54]	ἑκάστοις τὴν ἐπίβασιν, πᾶν τὸ	παραπεσὸν	τῆς ὁδοῦ καὶ σφαλὲν ἐφέρετο
[3, 117]	δὲ μετ´ Ἀννίβου Κελτοὶ μὲν	ἔπεσον	εἰς τετρακισχιλίους, Ἴβηρες δὲ καὶ
[3, 116]	οἷς καὶ Μάρκος καὶ Γνάιος,	ἔπεσον,	οἱ τὸ πρότερον ἔτος ὕπατοι
[3, 84]	προσπεσόντες τινὲς τῶν Κελτῶν ἀπέκτειναν.	ἔπεσον	οὖν τῶν Ῥωμαίων κατὰ τὸν
[3, 85]	πάντες εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους	ἔπεσον,	ὧν ἦσαν οἱ πλείους Κελτοί.
[3, 115]	τῶν πολεμίων οὕτως ἐπὶ πολὺ	προέπεσον	ὥστ´ ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους
[3, 96]	ὡς ἐπὶ τὴν τῶν Κερκινητῶν	νῆσον	καὶ λαβὼν παρ´ αὐτῶν χρήματα
[3, 18]	τὸν ἐπίπλουν νυκτὸς ἐπὶ τὴν	νῆσον	παντὶ τῷ στρατεύματι τὸ μὲν
[3, 33]	ἔθνος αὐτῶν προσαγορεύουσι καὶ τὴν	νῆσον.	τῶν δὲ προειρημένων τοὺς μὲν
[3, 49]	διαβάσεως ἧκε πρὸς τὴν καλουμένην	Νῆσον,	χώραν πολύοχλον καὶ σιτοφόρον, ἔχουσαν
[3, 107]	τὸ μὲν τῶν πεζῶν πλῆθος	πάρισον	ποιοῦσι τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις, τὸ
[3, 59]	ἐπιτιμᾶν αὐτοῖς ἄξιον, ἀλλ´ ἐφ´	ὅσον	ἔγνωσάν τι καὶ προεβίβασαν τὴν
[3, 9]	ἀρχὴν ἐποιεῖτο καὶ παρασκευὴν πραγμάτων,	ὅσον	ἐπ´ ἐκείνῳ. προκαταληφθεὶς δὲ ταῖς
[3, 22]	ἔτεσι λείπουσι δυεῖν. ἃς καθ´	ὅσον	ἦν δυνατὸν ἀκριβέστατα διερμηνεύσαντες ἡμεῖς
[3, 57]	ἀπονείμαντες τῷ μέρει τούτῳ, καθ´	ὅσον	οἷοί τ´ ἐσμέν, τὴν ἀλήθειαν
[3, 111]	ἡ χρεία· θεῶν γὰρ βουλομένων	ὅσον	οὔπω βεβαιώσειν ὑμῖν πέπεισμαι τὰς
[3, 118]	περὶ τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους,	ὅσον	οὔπω προσδοκῶντες ἥξειν αὐτὸν τὸν
[3, 6]	διειληφότων ἀρχὴ τί διαφέρει καὶ	πόσον	διέστηκεν αἰτίας καὶ προφάσεως, καὶ
[3, 36]	περὶ τῶν ἀγνοουμένων λέγοντας κατὰ	ποσὸν	εἰς ἀληθινὰς καὶ γνωρίμους ἐννοίας
[3, 52]	εἰς τὰς χεῖρας ἀπαρατηρήτως, ἐπὶ	ποσὸν	ἐπίστευσαν οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν,
[3, 54]	Ῥώμης αὐτῆς τόπον ὑποδεικνύων ἐπὶ	ποσὸν	εὐθαρσεῖς ἐποίησε τοὺς ἀνθρώπους. τῇ
[3, 53]	εἰ μὴ δεδιότες ἀκμὴν ἐπὶ	ποσὸν	καὶ προορώμενοι τὸ μέλλον τὰ
[3, 64]	νῦν παρόντων ἀνδρῶν ἔχωμεν ἐπὶ	ποσὸν	πεῖραν ὅτι μόνον οὐ τολμῶσι
[3, 40]	τῶν ψιλῶν ἥψαντο χωρίων, ἐπὶ	ποσὸν	συνέστησαν οὕτως ὥστε μόλις εὐσχήμονα
[3, 95]	ταῖς μὲν ναυσὶ παρὰ τὴν	χέρσον	ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, τοῖς δὲ
[3, 99]	τὸν Πόπλιον ἐτίμησάν τε διαφερόντως	τὸν	Ἀβίλυγα καὶ πρὸς τὴν ἀποκατάστασιν
[3, 109]	μέλλουσι κινδυνεύειν, οἷς κατ´ αὐτὸν	τὸν	ἀγῶνα καιρός ἐστι δεινότατος, τὰ
[3, 116]	θεωρῶν τὸ συνέχον τῆς κατὰ	τὸν	ἀγῶνα κρίσεως ἐν τοῖς πεζικοῖς
[3, 79]	ἱππεῖς. ἐπιμελητὴν δὲ τῆς οὐραγίας	τὸν	ἀδελφὸν ἀπέλιπε Μάγωνα τῶν τε
[3, 114]	Ἀννίβας, ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ Μάγωνα	τὸν	ἀδελφόν. βλεπούσης δὲ τῆς μὲν
[3, 97]	πρόθεσιν, ἐξαπέστελλον μετὰ σπουδῆς πρὸς	τὸν	ἀδελφὸν Γνάιον, κοινῇ πράξοντα μετ´
[3, 71]	δειπνοποιήσασθαι τὸ στρατόπεδον ἀνακαλεσάμενος Μάγωνα	τὸν	ἀδελφόν, ὄντα νέον μὲν ὁρμῆς
[3, 110]	Τυρρηνικὸν πέλαγος, τὰς δ´ εἰς	τὸν	Ἀδρίαν· δι´ οὗ ῥέοντα συμβαίνει
[3, 86]	ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ	τὸν	Ἀδρίαν. διανύσας τε τήν τε
[3, 87]	~ἐν ᾧ καιρῷ καταστρατοπεδεύσας παρὰ	τὸν	Ἀδρίαν ἐν χώρᾳ πρὸς πάντα
[3, 61]	αὕτη δ´ ἔστι πόλις παρὰ	τὸν	Ἀδρίαν ἐπὶ τῷ πέρατι κειμένη
[3, 86]	δ´ εἰσὶν ἐπὶ τῆς παρὰ	τὸν	Ἀδρίαν πλευρᾶς, οὗ συνάπτει τὰ
[3, 86]	ἧκεν δεκαταῖος πρὸς τοὺς κατὰ	τὸν	Ἀδρίαν τόπους, πολλῆς μὲν λείας
[3, 110]	ποιεῖσθαι δὲ τὴν ἐκβολὴν εἰς	τὸν	Ἀδρίαν— τῷ δὲ τρίτῳ πέραν,
[3, 88]	τὴν παρεμβολὴν ἐνδιέτριβε τῇ παρὰ	τὸν	Ἀδρίαν χώρᾳ καὶ τοὺς μὲν
[3, 47]	ἔχει τὰς μὲν πηγὰς ὑπὲρ	τὸν	Ἀδριατικὸν μυχὸν πρὸς τὴν ἑσπέραν
[3, 108]	τοὺς πολεμίους διὰ τὸ περὶ	τὸν	ἀέρα γενόμενον σύμπτωμα. νῦν γε
[3, 84]	ἔτι δὲ δυσσυνόπτου τῆς κατὰ	τὸν	ἀέρα περιστάσεως ὑπαρχούσης, καὶ τῶν
[3, 92]	Ἐριβιανὸν καλούμενον λόφον κατεστρατοπέδευσε παρὰ	τὸν	Ἄθυρνον ποταμόν, ὃς σχεδὸν δίχα
[3, 96]	τὰς μὲν ναῦς ἐξέβαλον εἰς	τὸν	αἰγιαλόν, αὐτοὶ δ´ ἀποπηδήσαντες ἐκ
[3, 96]	τὰς πεζικὰς ἐξέταττον δυνάμεις παρὰ	τὸν	αἰγιαλὸν καὶ τοῖς πληρώμασι παρήγγελλον
[3, 96]	ἐφεδρεία τῶν πεζῶν ἡ περὶ	τὸν	αἰγιαλὸν οὐχ οὕτως αὐτοὺς ὤνησε,
[3, 95]	δὲ πεζοῖς τὴν πορείαν παρὰ	τὸν	αἰγιαλόν, σπεύδων ἀμφοτέραις ἅμα ταῖς
[3, 106]	τότε προχειρισθέντες ὑπὸ τῶν περὶ	τὸν	Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι καὶ παραλαβόντες τὴν
[3, 107]	ἐξαπέστελλον. συνέβαινε δὲ πάντας εἰς	τὸν	Αἰμίλιον ἀποβλέπειν καὶ πρὸς τοῦτον
[3, 106]	τὰς δυνάμεις. οἱ δὲ περὶ	τὸν	Αἰμίλιον βουλευσάμενοι μετὰ τῆς συγκλήτου
[3, 16]	μὲν ὑπὸ τὴν ὡραίαν Λεύκιον	τὸν	Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν μετὰ δυνάμεως ἐπὶ
[3, 108]	~Διὸ καὶ παρακαλέσαντες τοὺς περὶ	τὸν	Αἰμίλιον καὶ πρὸ ὀφθαλμῶν θέντες
[3, 8]	ὑπὸ Ῥωμαίων παρακαλουμένοις ἐκδοῦναι μὲν	τὸν	αἴτιον τῶν ἀδικημάτων, ἐπανελέσθαι δ´
[3, 102]	κατὰ τῆς χώρας σκεδαννύμενον, λαβὼν	τὸν	ἀκμαιότατον καιρὸν τῆς ἡμέρας ἐξῆγε
[3, 13]	τῆς Ἀσδρούβου τελευτῆς, ᾧ μετὰ	τὸν	Ἀμίλκου θάνατον ἐνεχείρισαν τὰ κατὰ
[3, 9]	νομιστέον πρῶτον μὲν αἴτιον γεγονέναι	τὸν	Ἀμίλκου θυμὸν τοῦ Βάρκα μὲν
[3, 96]	τὴν χώραν ἀπηλλάγη. κατὰ δὲ	τὸν	ἀνάπλουν γενόμενος κύριος νήσου Κοσσύρου
[3, 96]	ἑκατὸν εἴκοσι σκάφεσι πεντηρικοῖς, πυθόμενοι	τὸν	ἀνάπλουν οὗτοι μὲν αὖθις ἀπέπλευσαν
[3, 98]	μέρεσιν, τοῦτον μὲν ἄκακον ὄντα	τὸν	ἄνδρα καὶ πρᾷον τῇ φύσει,
[3, 31]	κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν πρὸς	τὸν	ἀνθρώπινον βίον. διόπερ οὐχ οὕτως
[3, 47]	αὑτοῖς ἀναγκάζονται. ἅμα μὲν γὰρ	τὸν	Ἀννίβαν ἀμίμητόν τινα παρεισάγοντες στρατηγὸν
[3, 94]	νομίσαντες ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμὴν	τὸν	Ἀννίβαν, ἀπολιπόντες τὰς δυσχωρίας παρεβοήθουν
[3, 97]	πέμποντες καὶ χρήματα τοῖς περὶ	τὸν	Ἀννίβαν. διόπερ ἐν μεγάλῳ τιθέμενοι
[3, 61]	διὰ τῶν Ἄλπεων ἤλπισε πορείᾳ	τὸν	Ἀννίβαν δυνάμεσιν ἀλλοφύλοις· εἰ δὲ
[3, 11]	ἔχοντος ἀεὶ καὶ μᾶλλον πρὸς	τὸν	Ἀννίβαν, ἐγένετό τις καιρὸς ὡς
[3, 53]	ἄρδην ἀπολέσθαι συνέβη τοὺς περὶ	τὸν	Ἀννίβαν, εἰ μὴ δεδιότες ἀκμὴν
[3, 86]	τοῦ Πάδου στομάτων— ἀκούσας εἰσβεβληκότα	τὸν	Ἀννίβαν εἰς Τυρρηνίαν ἀντιστρατοπεδεύειν τῷ
[3, 8]	τοὺς Ῥωμαίους, οἰομένους δεῖν ἢ	τὸν	Ἀννίβαν ἐκδιδόναι σφίσι τοὺς Καρχηδονίους
[3, 14]	δὲ τοὔμπαλιν ἐπιδιαβάντες οἱ περὶ	τὸν	Ἀννίβαν ἐπὶ τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο
[3, 101]	τὸ μὲν Γερούνιον τοὺς (περὶ	τὸν	Ἀννίβαν) ἤδη κατέχειν, τὴν δὲ
[3, 50]	οἰκείαν ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ περὶ	τὸν	Ἀννίβαν ἤρξαντο προάγειν εἰς τὰς
[3, 118]	ὅσον οὔπω προσδοκῶντες ἥξειν αὐτὸν	τὸν	Ἀννίβαν. καὶ γὰρ ὥσπερ ἐπιμετρούσης
[3, 50]	δι´ ὧν ἔδει τοὺς περὶ	τὸν	Ἀννίβαν κατ´ ἀνάγκην ποιεῖσθαι τὴν
[3, 105]	ἀρίστους ἄνδρας. οἱ δὲ περὶ	τὸν	Ἀννίβαν καταπλαγέντες τὴν ἀκεραιότητα καὶ
[3, 64]	παρεῖναι δὲ καὶ νῦν ἔφη	τὸν	Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα μὲν τὸ πλεῖστον
[3, 53]	κίνδυνον ἦγον, οὕτως ὥστ´ ἀναγκασθῆναι	τὸν	Ἀννίβαν μετὰ τῆς ἡμισείας δυνάμεως
[3, 68]	ἔργου καὶ κινδύνου τοῖς περὶ	τὸν	Ἀννίβαν. οἱ δ´ ἐν τῇ
[3, 118]	δὲ καὶ Καπυανῶν τινες ἐκάλουν	τὸν	Ἀννίβαν, οἱ δὲ λοιποὶ πάντες
[3, 41]	μὲν ὑπερβάλλειν ἤδη τὰ Πυρηναῖα	τὸν	Ἀννίβαν ὄρη, πεπεισμένος δ´ ἔτι
[3, 51]	ποιεῖσθαι τὴν ἔφοδον ἐξ ὑπερδεξίων	τὸν	Ἀννίβαν, οὐκ ἐλάττους δὲ καὶ
[3, 11]	πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν Ῥωμαίοις, ἐθεράπευον	τὸν	Ἀννίβαν, σπουδάζοντες εἰς ὑποψίαν ἐμβαλεῖν
[3, 96]	ἐπιπλεόντων συμμίξειν ἐνθάδε τοῖς περὶ	τὸν	Ἀννίβαν. ταχὺ δὲ τῶν Ῥωμαίων
[3, 47]	τις ἥρως ἀπαντήσας τοῖς περὶ	τὸν	Ἀννίβαν ὑπέδειξε τὰς ὁδούς, ἐξαπορήσαντας
[3, 52]	ἐπὶ ποσὸν ἐπίστευσαν οἱ περὶ	τὸν	Ἀννίβαν, ὥστε καὶ καθηγεμόσιν αὐτοῖς
[3, 95]	μετὰ ταῦτα, μάλιστα δὲ κατὰ	τὸν	Ἀννιβιακὸν πόλεμον. διασαφούντων δὲ τῶν
[3, 1]	πραγματείας τόν τε συμμαχικὸν καὶ	τὸν	Ἀννιβιακόν, πρὸς δὲ τούτοις τὸν
[3, 11]	ταῦτ´ οὖν εἰδότα σαφῶς ἠξίου	τὸν	Ἀντίοχον, ἕως μὲν ἄν τι
[3, 11]	σπουδάζοντες εἰς ὑποψίαν ἐμβαλεῖν πρὸς	τὸν	Ἀντίοχον. ὃ καὶ συνέβη γενέσθαι.
[3, 11]	προαίρεσιν. οἱ δὲ πρέσβεις ὁρῶντες	τὸν	Ἀντίοχον προσέχοντα τοῖς Αἰτωλοῖς καὶ
[3, 7]	κατήγγελλον, ἀρχὴν δὲ τοῦ πολέμου	τὸν	Ἀντιόχου κατάπλουν εἰς Δημητριάδα. Ἐγὼ
[3, 6]	πρὸς τοὺς Πέρσας πολέμου καὶ	τὸν	Ἀντιόχου κατάπλουν εἰς Δημητριάδα τοῦ
[3, 90]	καταφθείραντες τοὺς προειρημένους τόπους ὑπερέβαλον	τὸν	Ἀπεννῖνον καὶ κατάραντες εἰς τὴν
[3, 110]	καλούμενον ποταμόν, ὃς μόνος διαρρεῖ	τὸν	Ἀπεννῖνον— τοῦτο δ´ ἔστιν ὄρος
[3, 16]	καταπεφρονηκότα δὲ πρότερον μὲν διὰ	τὸν	ἀπὸ Γαλατῶν τότε δὲ διὰ
[3, 16]	ἀπὸ Γαλατῶν τότε δὲ διὰ	τὸν	ἀπὸ Καρχηδονίων φόβον περιεστῶτα Ῥωμαίους,
[3, 61]	καὶ συλλογιζόμενος τόν τε πλοῦν	τὸν	ἀπὸ Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν ὡς
[3, 3]	ὀργῆς, καθ´ ἣν Ἀντίοχον ἐπισπασάμενοι	τὸν	ἀπὸ τῆς Ἀσίας Ἀχαιοῖς καὶ
[3, 25]	παλαιὸν ἔθος, ἐπὶ δὲ τούτων	τὸν	Ἄρην καὶ τὸν Ἐνυάλιον. ἔστι
[3, 72]	εὐθεῖαν παρενέβαλε, περὶ δισμυρίους ὄντας	τὸν	ἀριθμόν, Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς καὶ
[3, 85]	ἐπιφανεστάτους ἔθαψεν, ὄντας εἰς τριάκοντα	τὸν	ἀριθμόν· οἱ μὲν γὰρ πάντες
[3, 40]	ἡμέραις τριάκοντα παρήγγειλαν ἐπιτόπους γίνεσθαι,	τὸν	ἀριθμὸν ὄντας εἰς ἑκατέραν τὴν
[3, 42]	δ´ ἦσαν ἑπτὰ καὶ τριάκοντα	τὸν	ἀριθμόν. ~Οὐ μὴν ἀλλ´ ἐπιγενομένης
[3, 14]	θηρίοις οἷς εἶχε περὶ τετταράκοντα	τὸν	ἀριθμόν, συνέβη τὰ ὅλα παραδόξως
[3, 66]	ἐγκρατὴς ἐγένετο, σχεδὸν ἑξακοσίων ὄντων	τὸν	ἀριθμόν· τοὺς δὲ λοιποὺς ἀκούων
[3, 116]	προσπίπτοντες. ἐπεὶ δ´ οἱ περὶ	τὸν	Ἀσδρούβαν ἀποκτείναντες τοὺς περὶ τὸν
[3, 96]	τοῖς πολεμίοις. ~οἱ δὲ περὶ	τὸν	Ἀσδρούβαν, σημηνάντων αὐτοῖς τῶν σκοπῶν
[3, 83]	ἐν δεξιᾷ βουνοὺς τῶν παρὰ	τὸν	αὐλῶνα κειμένων, ἐπὶ πολὺ παρατείνας,
[3, 83]	αὐλῶνα παρὰ τὴν παρώρειαν, διελθὼν	τὸν	αὐλῶνα παρὰ τὴν λίμνην τὸν
[3, 83]	στενὴν ἀπολείπουσαν πάροδον ὡς εἰς	τὸν	αὐλῶνα παρὰ τὴν παρώρειαν, διελθὼν
[3, 84]	πλεῖστον μέρος τῆς πορείας εἰς	τὸν	αὐλῶνα προσδέξασθαι καὶ συνάπτειν πρὸς
[3, 84]	ἔπεσον οὖν τῶν Ῥωμαίων κατὰ	τὸν	αὐλῶνα σχεδὸν εἰς μυρίους καὶ
[3, 83]	προκατασκευασάμενος τῆς νυκτὸς καὶ περιειληφὼς	τὸν	αὐλῶνα ταῖς ἐνέδραις τὴν ἡσυχίαν
[3, 84]	ἑξακισχίλιοι δ´ ἴσως τῶν κατὰ	τὸν	αὐλῶνα τοὺς κατὰ πρόσωπον νικήσαντες
[3, 87]	οὗτος δὲ τέτακται μὲν ὑπὸ	τὸν	αὐτοκράτορα, γίνεται δ´ οἱονεὶ διάδοχος
[3, 111]	τῶν Καρχηδονίων. ~Ἀννίβας δὲ κατὰ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν θεωρῶν ὅτι καλεῖ
[3, 44]	πράττουσιν οἱ πολέμιοι. κατὰ δὲ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν καὶ πρὸς τὴν
[3, 113]	τῶν ἑξακισχιλίων. Ἀννίβας δὲ κατὰ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν τοὺς μὲν Βαλιαρεῖς
[3, 72]	ἀμφοτέρων προεβάλετο. Τεβέριος δὲ κατὰ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν τοὺς μὲν ἱππεῖς
[3, 37]	τῆς καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης ἀνὰ	τὸν	αὐτὸν λόγον διελομένους εἰς ἐπίστασιν
[3, 85]	ἅπαντας εἰς τὴν οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος	τὸν	αὐτὸν ὃν καὶ πρόσθεν λόγον
[3, 98]	τούτοις ἕτερα καὶ πλείω πρὸς	τὸν	αὐτὸν τρόπον διαλεχθεὶς ἔπεισε τὸν
[3, 81]	σκάφος ὑποχείριον γίνεται τοῖς ἐχθροῖς,	τὸν	αὐτὸν τρόπον ἐὰν τὸν προεστῶτα
[3, 38]	τὴν μεσημβρίαν ἢ θαλάττῃ περιέχεται,	τὸν	αὐτὸν τρόπον τὸ μεταξὺ Τανάιδος
[3, 12]	τὸν τῆς θυγατρὸς ἄνδρα καὶ	τὸν	αὑτοῦ κατὰ φύσιν υἱὸν Ἀννίβαν
[3, 110]	μὲν δυσὶ μέρεσι κατεστρατοπέδευσε παρὰ	τὸν	Αὔφιδον καλούμενον ποταμόν, ὃς μόνος
[3, 110]	Ἀδρίαν· δι´ οὗ ῥέοντα συμβαίνει	τὸν	Αὔφιδον τὰς μὲν πηγὰς ἔχειν
[3, 19]	ἀπέπλευσε καὶ διεκομίσθη παραδόξως πρὸς	τὸν	βασιλέα Φίλιππον, παρ´ ᾧ τὸ
[3, 116]	πληγαῖς ἐν χειρῶν νόμῳ μετήλλαξε	τὸν	βίον, ἀνὴρ πάντα τὰ δίκαια
[3, 63]	ὑπὲρ τῆς καλλίστης ἐλπίδος μεταλλάξαι	τὸν	βίον ἐν χειρῶν νόμῳ, μηδενὸς
[3, 62]	τῶν παρόντων ἀπηλλάχθαι κακῶν, τελευτήσαντα	τὸν	βίον. πάντων δ´ ἀναβοησάντων ἅμα
[3, 2]	τρόπον Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως μεταλλάξαντος	τὸν	βίον συμφρονήσαντες Ἀντίοχος καὶ Φίλιππος
[3, 42]	ἐγχωρίους, ἐπὶ δὲ πάντων Ἄννωνα	τὸν	Βοαμίλκου τοῦ βασιλέως. οἳ ποιησάμενοι
[3, 11]	αὐτοῦ τῷ Διὶ παρεστάναι παρὰ	τὸν	βωμόν. ἐπεὶ δὲ καλλιερήσας κατασπείσαι
[3, 11]	τῆς δεξιᾶς προσαγαγεῖν αὐτὸν πρὸς	τὸν	βωμὸν καὶ κελεύειν ἁψάμενον τῶν
[3, 99]	ἐπιτηδείους τῶν φίλων ἧκε πρὸς	τὸν	Βώστορα καί, παραδοθέντων αὐτῷ τῶν
[3, 98]	τὸν αὐτὸν τρόπον διαλεχθεὶς ἔπεισε	τὸν	Βώστορα συγκαταθέσθαι τοῖς λεγομένοις. ~καὶ
[3, 98]	ὁμήρους τοῖς Ῥωμαίοις. θεωρῶν δὲ	τὸν	Βώστορα τὸν τῶν Καρχηδονίων στρατηγόν,
[3, 98]	λόγους ὑπὲρ τῶν ὁμήρων πρὸς	τὸν	Βώστορα φάσκων, ἐπειδὴ διαβεβήκασι Ῥωμαῖοι
[3, 86]	οἳ καὶ συμπεσόντες τοῖς περὶ	τὸν	Γάιον ἐν αὐτῇ μὲν τῇ
[3, 84]	οὖν περὶ τὸν ὅλον κίνδυνον	τὸν	γενόμενον ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις καὶ
[3, 106]	καταγράψαντες ἐξαπέστειλαν, τοῖς δὲ περὶ	τὸν	Γνάιον διεσάφησαν ὁλοσχερῆ μὲν κίνδυνον
[3, 107]	πολεμίοις. τοῖς μὲν οὖν περὶ	τὸν	Γνάιον ἐπισχεῖν ἔτι διεσάφησαν, αὐτοὶ
[3, 106]	παρασκευὰς ἐπιμελῶς. οἱ δὲ περὶ	τὸν	Γνάιον κομισάμενοι (τὰς) παρὰ τῶν
[3, 32]	Φιλιππικὸν ἐκ τοῦ κατ´ Ἀννίβαν,	τὸν	δ´ Ἀννιβιακὸν ἐκ τοῦ περὶ
[3, 8]	συμφρονῆσαι καὶ διαστῆναι πρὸς αὐτόν·	τὸν	δ´ Ἀσδρούβαν ὑπιδόμενον, ἀναχωρήσαντ´ ἐκ
[3, 62]	νικήσαντα τὰ προκείμενα λαμβάνειν ἆθλα,	τὸν	δ´ ἡττηθέντα τῶν παρόντων ἀπηλλάχθαι
[3, 25]	πληρώματα μηδεὶς ἀναγκαζέτω ἐκβαίνειν ἀκουσίως.	Τὸν	δ´ ὅρκον ὀμνύειν ἔδει τοιοῦτον,
[3, 103]	ὡς ἀτόλμως χρώμενον τοῖς καιροῖς,	τὸν	δὲ Μάρκον ἐπὶ τοσοῦτον ηὖξον
[3, 69]	τοὺς ὑπὸ τῶν καιρῶν καταλαμβανομένους.	τὸν	δὲ προδότην ἐτίμησε μεγαλείως, ἐκκαλέσασθαι
[3, 62]	ζώντων ταλαιπωρίας, τούτους μὲν ἠλέουν,	τὸν	δὲ τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον. ~Ἀννίβας
[3, 64]	τὸν Πάδον ποταμὸν ἤδη πεπεραιωμένος,	τὸν	δὲ Τίκινον κρίνων εἰς τοὔμπροσθεν
[3, 32]	τοῦ Φιλιππικοῦ τὰς ἀφορμὰς εἰληφότα,	τὸν	δὲ Φιλιππικὸν ἐκ τοῦ κατ´
[3, 80]	τὴν πρόσθεν πολλῆς γέμειν ὠφελείας,	τὸν	δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον μὲν καὶ
[3, 19]	νώτου πονούντων, τέλος οἱ περὶ	τὸν	Δημήτριον ἐτράπησαν· καὶ τινὲς μὲν
[3, 18]	δὲ τὰς ναῦς οἱ περὶ	τὸν	Δημήτριον καὶ καταφρονοῦντες τοῦ πλήθους
[3, 18]	εἰς τὴν Φάρον ἐπ´ αὐτὸν	τὸν	Δημήτριον. πυνθανόμενος δὲ τήν τε
[3, 19]	τοὺς ἐκβεβοηθηκότας. οἱ δὲ περὶ	τὸν	Δημήτριον συννοήσαντες τὸ γεγονὸς τοῦ
[3, 85]	πολλοῖς ἠναγκάζοντο τὰ γεγονότα, συναθροίσαντες	τὸν	δῆμον εἰς ἐκκλησίαν. διόπερ ἅμα
[3, 13]	ᾑρῆσθαι στρατηγὸν Ἀννίβαν, παραυτίκα συναθροίσαντες	τὸν	δῆμον μιᾷ γνώμῃ κυρίαν ἐποίησαν
[3, 21]	συνωμολογημένας ὑπὸ Λυτατίου μετὰ ταῦτα	τὸν	δῆμον τῶν Ῥωμαίων ἀκύρους ποιῆσαι
[3, 26]	ἔτι νῦν ἐν χαλκώμασι παρὰ	τὸν	Δία τὸν Καπετώλιον ἐν τῷ
[3, 31]	καὶ τὸν συνοργιούμενον, ἔτι δὲ	τὸν	δικαιώσοντα, πολλάκις καὶ ἐπὶ πολλῶν
[3, 74]	εὐζώνων, ἐτράπησαν καὶ συνωθοῦντο κατὰ	τὸν	διωγμὸν πρὸς τὸν ὑποκείμενον ποταμόν.
[3, 69]	Νομάσι καὶ τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ	τὸν	ἑαυτῶν ἐποιοῦντο χάρακα. ταχὺ δὲ
[3, 18]	ἐπιγενομένης ἡμέρας ἔπλει προδήλως ἐπὶ	τὸν	ἔγγιστα τῆς πόλεως λιμένα. συνορῶντες
[3, 115]	συντρέχοντες ἐπὶ τὰ μέσα καὶ	τὸν	εἴκοντα τόπον τῶν πολεμίων οὕτως
[3, 118]	φόβου κατέχοντος τὴν πόλιν, καὶ	τὸν	εἰς τὴν Γαλατίαν στρατηγὸν ἀποσταλέντ´
[3, 31]	τἀναντία τούτων. ἐξ ὧν καὶ	τὸν	ἐλεήσοντα καὶ τὸν συνοργιούμενον, ἔτι
[3, 72]	καὶ προσαναβεβηκότος τῷ ῥεύματι διὰ	τὸν	ἐν τῇ νυκτὶ γενόμενον ἐν
[3, 102]	τῆς στρατοπεδείας παρεμβαλὼν μόλις ἀπεστρέψατο	τὸν	ἐνεστῶτα κίνδυνον. Μάρκος δὲ πολλοὺς
[3, 25]	δὲ τούτων τὸν Ἄρην καὶ	τὸν	Ἐνυάλιον. ἔστι δὲ τὸ Δία
[3, 29]	τότε μὲν οὐκ ἐχρήσαντο διὰ	τὸν	ἐπὶ τῇ Ζακανθαίων ἀπωλείᾳ θυμόν·
[3, 102]	μὴ καταλαβόμενοι νυκτὸς ἔρημον ὄντα	τὸν	ἐπὶ τῷ Γερουνίῳ χάρακα κύριοι
[3, 93]	ταῖς ἐπιβολαῖς αὐτῶν, ἀνακαλεσάμενος δὲ	τὸν	ἐπὶ τῶν λειτουργιῶν τεταγμένον Ἀσδρούβαν
[3, 18]	τινι γένει στρατηγήματος. ποιησάμενος γὰρ	τὸν	ἐπίπλουν νυκτὸς ἐπὶ τὴν νῆσον
[3, 96]	αὐτοῖς τῶν σκοπῶν ἐκ πολλοῦ	τὸν	ἐπίπλουν τῶν ὑπεναντίων, ἅμα τὰς
[3, 20]	τῶν προτεινομένων. ὅμως δὲ προστησάμενοι	τὸν	ἐπιτηδειότατον ἐξ αὑτῶν ἤρξαντο περὶ
[3, 80]	ἔμπροσθεν τόπους τὰ μὲν ἀγωνιῶν	τὸν	ἐπιτωθασμὸν τῶν ὄχλων οὐ δυνήσεται
[3, 8]	τῇ χώρᾳ τὴν ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμένους	τὸν	ἐπιφερόμενον πόλεμον, δόγματι μόνον τὴν
[3, 92]	τῆς Σαυνίτιδος τὰ στενὰ κατὰ	τὸν	Ἐριβιανὸν καλούμενον λόφον κατεστρατοπέδευσε παρὰ
[3, 9]	μὲν ἀκέραια διατετηρηκέναι τὰ περὶ	τὸν	Ἔρυκα στρατόπεδα ταῖς ὁρμαῖς ἐφ´
[3, 116]	τὸν λοιπὸν βίον καὶ κατὰ	τὸν	ἔσχατον καιρόν, εἰ καί τις
[3, 61]	ὡς αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα πολιορκήσοντα,	τὸν	ἕτερον δ´ εἰς Ἰβηρίαν, ὡς
[3, 49]	διὸ καὶ συνεπιθέμενος καὶ συνεκβαλὼν	τὸν	ἕτερον πολλῆς ἐπικουρίας ἔτυχε παρὰ
[3, 82]	τῶν ἱππέων, μάλιστα δὲ καὶ	τὸν	ἕτερον ὕπατον προσλαβεῖν καὶ πᾶσιν
[3, 65]	πολλοὶ σποράδες, τινὲς δὲ περὶ	τὸν	ἡγεμόνα συστραφέντες. ~Πόπλιος μὲν οὖν
[3, 114]	ἀβλαβῆ συνέβαινε γίνεσθαι τὴν κατὰ	τὸν	ἥλιον ἀνατολήν. ~Γενομένης δὲ τῆς
[3, 113]	τὴν ἀρχήν, ἄρτι τῆς κατὰ	τὸν	ἥλιον ἀνατολῆς ἐπιφαινομένης, ἐκίνει τὴν
[3, 82]	κατέφθειρε τὴν χώραν, βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι	τὸν	θυμὸν τῶν ὑπεναντίων. ἐπεὶ δὲ
[3, 97]	οὐδέποτε γὰρ πρότερον θαρρήσαντες διαβῆναι	τὸν	Ἴβηρα ποταμόν, ἀλλ´ ἀσμενίζοντες τῇ
[3, 95]	ἅμα ταῖς δυνάμεσι καταζεῦξαι πρὸς	τὸν	Ἴβηρα ποταμόν. Γνάιος δὲ τὰς
[3, 76]	οὖν ἀναχωρήσας καὶ διαβὰς αὖθις	τὸν	Ἴβηρα ποταμὸν ἐγίνετο περὶ παρασκευὴν
[3, 39]	δὲ ταύτης εἰσὶν ἐπὶ μὲν	τὸν	Ἴβηρα ποταμὸν ἑξακόσιοι στάδιοι πρὸς
[3, 30]	καθ´ ἃς οὐκ ἔδει διαβαίνειν	τὸν	Ἴβηρα ποταμὸν ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους·
[3, 76]	γεγονὸς Ἀσδρούβας ἧκε παραβοηθῶν διαβὰς	τὸν	Ἴβηρα ποταμόν. καὶ καταμαθὼν ἀπολελειμμένους
[3, 35]	μυρίους καὶ δισχιλίους. καὶ διαβὰς	τὸν	Ἴβηρα ποταμὸν κατεστρέφετο τό τε
[3, 40]	θᾶττον ἢ προσεδόκων Ἀννίβαν διαβεβηκέναι	τὸν	Ἴβηρα ποταμὸν μετὰ τῆς δυνάμεως,
[3, 29]	ὁμολογίας Ἀσδρούβας, ἐν αἷς ἦν,	τὸν	Ἴβηρα ποταμὸν μὴ διαβαίνειν ἐπὶ
[3, 15]	ἐν τῇ σφετέρᾳ πίστει— καὶ	τὸν	Ἴβηρα ποταμὸν μὴ διαβαίνειν κατὰ
[3, 27]	μὴ διαβαίνειν Καρχηδονίους ἐπὶ πολέμῳ	τὸν	Ἴβηρα ποταμόν. ταῦθ´ ὑπῆρχε τὰ
[3, 95]	ἐκ Ταρράκωνος εἰς τοὺς περὶ	τὸν	Ἴβηρα ποταμὸν τόπους. καθορμισθεὶς δὲ
[3, 76]	Καρχηδονίων στρατηγὸν Ἄννωνα καὶ τὸν	τῶν	Ἰβήρων Ἀνδοβάλην ἔλαβε. τοῦτον δὲ
[3, 70]	τῶν πραγμάτων καιρὸν ἐκλεγόμενος ἀλλὰ	τὸν	ἴδιον ἔμελλε τοῦ δέοντος σφαλήσεσθαι
[3, 32]	τῆς Ἀχαιῶν καὶ Ῥωμαίων περὶ	τὸν	Ἰσθμὸν παρατάξεως, ἢ τὰς τῶν
[3, 24]	αἷς προσπεριειλήφασι Καρχηδόνιοι Τυρίους καὶ	τὸν	Ἰτυκαίων δῆμον. πρόσκειται δὲ καὶ
[3, 39]	καὶ μυρίους σταδίους. διαβάντες δὲ	τὸν	καθ´ Ἡρακλείους στήλας πόρον ὁμοίως
[3, 28]	παρὰ πάντα τὰ δίκαια διὰ	τὸν	καιρὸν ἐκχωρῆσαι μὲν Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν
[3, 72]	τὰ πυρὰ πάντες. Ἀννίβας δὲ	τὸν	καιρὸν ἐπιτηρῶν ἅμα τῷ συνιδεῖν
[3, 26]	πραγματείας μνησθέντες εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα	τὸν	καιρὸν κατὰ μέρος περὶ αὐτῶν
[3, 111]	προγεγονότος ἐλαττώματος, κρίνας προσδεῖσθαι παρακλήσεως	τὸν	καιρὸν συνῆγε τοὺς πολλούς. ἁθροισθέντων
[3, 18]	ἕκαστα τούτων ἐχρήσατο παρ´ αὐτὸν	τὸν	καιρὸν τοιῷδέ τινι γένει στρατηγήματος.
[3, 94]	προσεδέχετο τὴν ἡμέραν. κατὰ δὲ	τὸν	καιρὸν τοῦτον Ἀννίβας, προχωρούντων αὐτῷ
[3, 93]	πρὸς τὰς ὑπερβολάς. κατὰ δὲ	τὸν	καιρὸν τοῦτον αὐτὸς ἀναλαβὼν πρῶτα
[3, 42]	τῆς διαβάσεως ἐλπίδας. κατὰ δὲ	τὸν	καιρὸν τοῦτον ἐν τῷ πέραν
[3, 62]	μέλλοντος οὐκ εὐκαταφρόνητος. ~Κατὰ δὲ	τὸν	καιρὸν τοῦτον ἤδη συνεγγίζοντες ἀλλήλοις
[3, 19]	οἱ τῆς νυκτὸς ἀποβάντες εἰς	τὸν	καιρὸν τοῦτον συνῆψαν, διὰ τόπων
[3, 105]	συνειστήκει τοῖς Ῥωμαίοις. κατὰ δὲ	τὸν	καιρὸν τοῦτον Φάβιος θεωρῶν τὸ
[3, 26]	ἐν χαλκώμασι παρὰ τὸν Δία	τὸν	Καπετώλιον ἐν τῷ τῶν ἀγορανόμων
[3, 98]	θεωρῶν δὲ τὸν Βώστορα τὸν	τῶν	Καρχηδονίων στρατηγόν, ὃς ἀπεστάλη μὲν
[3, 30]	χρήματα, πάντως ὁμολογητέον εὐλόγως πεπολεμηκέναι	τὸν	κατ´ Ἀννίβαν πόλεμον τοὺς Καρχηδονίους·
[3, 37]	ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς μετὰ ταῦτα	τὸν	κατὰ μέρος λόγον ἀποδώσομεν. ~καθάπερ
[3, 6]	πρὸ τῆς Ἀντιόχου παρουσίας πρὸς	τὸν	κατὰ Ῥωμαίων; ἀλλ´ ἔστιν ἀνθρώπων
[3, 34]	τὰς δυνάμεις φανερῶς ἤδη πρὸς	τὸν	κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐμφανίζων μὲν
[3, 10]	σπουδάζων ταύτῃ χρήσασθαι παρασκευῇ πρὸς	τὸν	κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον. ἣν δὴ
[3, 6]	ζῶν ἐνήργησε καὶ παρεσκευάσατο πρὸς	τὸν	κατὰ τῶν Περσῶν πόλεμον, ὁμοίως
[3, 115]	κεράτων ἐπὶ τὰ μέσα καὶ	τὸν	κινδυνεύοντα τόπον· οὐ γὰρ ἅμα
[3, 14]	τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν συστησαμένου	τὸν	κίνδυνον, ἅμα δὲ συγχρησαμένου συναγωνιστῇ
[3, 75]	σαφῶς ἔγνωσαν τὰ γεγονότα περὶ	τὸν	κίνδυνον. διὸ καὶ παραδόξου φανέντος
[3, 73]	χρόνον ἐμάχοντο συστάδην, ἐφάμιλλον ποιούμενοι	τὸν	κίνδυνον. ~ἐν ᾧ καιρῷ διαναστάντων
[3, 51]	συλλογιζόμενος ὡς οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι	τὸν	κίνδυνον ἔστι σωτηρία τοῦ σκευοφόρου
[3, 105]	μὲν οὖν παρ´ αὐτὸν γενομένοις	τὸν	κίνδυνον ἦν ἐναργὲς ὅτι διὰ
[3, 43]	πρόσωπον βαρβάρων παιανιζόντων καὶ προκαλουμένων	τὸν	κίνδυνον, ἦν τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν
[3, 71]	ἡγεμόνας ἁθροίσας ὁμοίως παρεκάλεσε πρὸς	τὸν	κίνδυνον καὶ πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε
[3, 116]	τῆς Ῥώμης ἄξιοι γενόμενοι κατὰ	τὸν	κίνδυνον. κατὰ δὲ τὸν τούτων
[3, 65]	ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐποίουν ἰσόρροπον	τὸν	κίνδυνον· ὁμοῦ γὰρ ἦν ἱππομαχία
[3, 112]	παρωξύνετο, τά τε πλήθη πρὸς	τὸν	κίνδυνον ὁρμὴν εἶχεν καὶ δυσχερῶς
[3, 111]	εὐθαρσεῖς καὶ προθύμους εἶναι πρὸς	τὸν	κίνδυνον οὐδαμῶς μοι δοκεῖ καθήκειν.
[3, 82]	ταὐτὸ τοῖς στρατοπέδοις ὁμοῦ ποιήσασθαι	τὸν	κίνδυνον, οὐχ οἷον προσεῖχε τοῖς
[3, 74]	δὲ συμβάντος οἱ κατὰ μέσον	τὸν	κίνδυνον ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων οἱ
[3, 70]	ἀδυνατοῦντος ἔτι τοῦ Ποπλίου ποιήσασθαι	τὸν	κίνδυνον, τὸ δὲ μέγιστον, πράττειν
[3, 65]	τῶν ἱππέων φιλοτίμως διακειμένων πρὸς	τὸν	κίνδυνον, τοιαύτην συνέβη γενέσθαι τὴν
[3, 89]	λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ καταπεπληγμένος	τὸν	κίνδυνον, τῷ δὲ χρόνῳ πάντας
[3, 19]	τέλος δὲ πάντες ἐξεχύθησαν εἰς	τὸν	κίνδυνον. τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ
[3, 96]	αὐτοὺς ὤνησε, θάρσος παριστάνουσα πρὸς	τὸν	κίνδυνον, ὡς ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα
[3, 62]	ἐπεὶ δ´ ἐδηλώθη τὰ κατὰ	τὸν	κλῆρον, ἦσαν οἱ μὲν εἰληχότες
[3, 8]	ἐπανελέσθαι δ´ εὐλόγως δι´ ἑτέρων	τὸν	κοινὸν ἐχθρὸν τῆς πόλεως, περιποιήσασθαι
[3, 33]	δείξας τοῖς ἐν τῷ συνεδρίῳ	τὸν	κόλπον ἐνταῦθα καὶ τὸν πόλεμον
[3, 65]	τῷ πλησιάζειν αὑτοῖς καὶ συνιδεῖν	τὸν	κονιορτὸν ἐξαιρόμενον εὐθέως συνετάττοντο πρὸς
[3, 55]	μετὰ ταῦτα παραστήσας τὰ πλήθη	τὸν	κρημνὸν ἐξῳκοδόμει μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας.
[3, 81]	γὰρ νεὼς ἐὰν ἀφέλῃ τις	τὸν	κυβερνήτην, τὸ ὅλον αὐτανδρὶ σκάφος
[3, 98]	ἀναγκαιοτάτων ἅμιλλαν ποιήσεσθαι τῆς εἰς	τὸν	κύριον τῶν πραγμάτων εὐεργεσίας. παραπλήσια
[3, 9]	λεγόμενα συνεπιστήσαντες ἀλλ´ ἐπ´ αὐτὸν	τὸν	λέγοντα καὶ λαβόντες ἐν νῷ
[3, 28]	παρὰ σφῶν πλοϊζομένους ἠδίκουν κατὰ	τὸν	Λιβυκὸν πόλεμον, ἐλύθη καθ´ οὓς
[3, 25]	νῦν. καὶ ταῦτ´ εἰπὼν ῥίπτει	τὸν	λίθον ἐκ τῆς χειρός. ~Τούτων
[3, 18]	ὥρμησαν ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ	τὸν	λιμένα, κωλύσοντες τὴν ἀπόβασιν τῶν
[3, 23]	ἐμφαίνουσιν ὡς περὶ ἰδίας ποιούμενοι	τὸν	λόγον· ὑπὲρ δὲ Σικελίας τἀναντία
[3, 116]	τὰ δίκαια τῇ πατρίδι κατὰ	τὸν	λοιπὸν βίον καὶ κατὰ τὸν
[3, 104]	τῷ διαυγάζειν κατελάμβανε τοῖς εὐζώνοις	τὸν	λόφον. ὁ δὲ Μάρκος θεωρῶν
[3, 19]	παρατάξεως διακινδυνεύειν πρὸς τοὺς ἐπὶ	τὸν	λόφον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι θεωροῦντες
[3, 104]	τῶν γὰρ τόπων τῶν περὶ	τὸν	λόφον ὑπαρχόντων ψιλῶν μέν, πολλὰς
[3, 103]	ἐξ ἀρχῆς διαλήψεως. θεωρῶν δὲ	τὸν	Μάρκον ἐκπεφυσημένον καὶ πρὸς πάντ´
[3, 104]	περὶ τοὺς ἐναντίους, ἐγίνετο περὶ	τὸν	Μάρκον, σπουδάζων τὴν τόλμαν ἀφελέσθαι
[3, 81]	ἄνδρα καὶ ζυγὸν ἀγωνισμάτων δεῖ	τὸν	μέλλοντα νικᾶν συνθεωρεῖν πῶς δυνατὸν
[3, 49]	παραγενόμενος ἐνεβίβαζε τὰς δυνάμεις. καὶ	τὸν	μὲν ἀδελφὸν ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς
[3, 32]	περὶ τὰς αἰτίας. θεωροῦμεν δὲ	τὸν	μὲν Ἀντιοχικὸν πόλεμον ἐκ τοῦ
[3, 61]	ταύτην βεβουλευμένων τὴν ἔννοιαν, καὶ	τὸν	μὲν ἕνα τῶν στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων
[3, 83]	τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν λίμνην	τὸν	μὲν κατὰ πρόσωπον τῆς πορείας
[3, 105]	τούτου παραγγελλομένοις. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι	τὸν	μὲν μεταξὺ τόπον τοῦ βουνοῦ
[3, 63]	συμπτωμάτων. καθάπερ γὰρ ἐπ´ ἐκείνων	τὸν	μὲν νικήσαντα καὶ τεθνεῶτα πάντες
[3, 62]	διαγωνίσασθαι πρὸς ἀλλήλους ἐφ´ ᾧ	τὸν	μὲν νικήσαντα τὰ προκείμενα λαμβάνειν
[3, 107]	καὶ νουνεχῶς ἐδόκουν ἕκαστα χειρίζειν.	~Τὸν	μὲν οὖν χειμῶνα καὶ τὴν
[3, 103]	προεστῶτος εὐλάβειαν γεγονέναι. διὸ καὶ	τὸν	μὲν Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ κατεμέμφοντο
[3, 90]	δὲ τοῖς ὄχλοις ποιῶν αὑτὸν	τὸν	μὲν Φάβιον κατελάλει πρὸς πάντας,
[3, 103]	δὲ καὶ λίαν ἀσμένως δεξαμένου	τὸν	μερισμόν, διελόμενοι τὸ πλῆθος χωρὶς
[3, 3]	Γαλάτας πολέμους, ὁμοίως δὲ καὶ	τὸν	μετ´ Ἀριαράθου πρὸς Φαρνάκην. οἷς
[3, 1]	ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας, χρόνον δὲ	τὸν	μεταξὺ τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ
[3, 115]	κλίνοντες ὑπεχώρουν εἰς τοὐπίσω, λύσαντες	τὸν	μηνίσκον. αἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων
[3, 105]	καὶ λοιπὸν ἤδη Φαβίῳ προσεῖχον	τὸν	νοῦν καὶ τοῖς ὑπὸ τούτου
[3, 108]	τῶν λεγομένων πρὸς τοῦτον τείνοντα	τὸν	νοῦν, τὸν ὑπὲρ τῶν νεωστὶ
[3, 81]	πολλοὶ δὲ διὰ τὴν πρὸς	τὸν	οἶνον ἐπιθυμίαν οὐδ´ ὑπνῶσαι δύνανται
[3, 19]	αὐτῷ συνέβη γενέσθαι τῇ κατὰ	τὸν	ὅλον βίον προαιρέσει. καταλαβέσθαι γὰρ
[3, 84]	σωτηρίας. Τὰ μὲν οὖν περὶ	τὸν	ὅλον κίνδυνον τὸν γενόμενον ἐν
[3, 81]	τοῖς ἔχουσι, περὶ δὲ τὸν	τῶν	ὅλων ἡγεμόνα γενομένη κοινόν ἐστι
[3, 68]	ἁθροισθέντων δὲ τῶν στρατιωτῶν κατὰ	τὸν	ὅρκον εἰς Ἀρίμινον, ἀναλαβὼν αὐτοὺς
[3, 66]	ὑπεναντίοις. ὁ δὲ Πόπλιος περαιωθεὶς	τὸν	Πάδον καὶ στρατοπεδεύσας περὶ πόλιν
[3, 61]	τὸν Πόπλιον ἀκούων ἤδη διαβεβηκέναι	τὸν	Πάδον μετὰ τῶν δυνάμεων καὶ
[3, 54]	διόπερ ἐνδεικνύμενος αὐτοῖς τὰ περὶ	τὸν	Πάδον πεδία καὶ καθόλου τῆς
[3, 56]	Βοίοις ἧκε πρὸς τὰ περὶ	τὸν	Πάδον πεδία καὶ καταστρατοπεδεύσας ἐπεῖχε
[3, 56]	κατῆρε τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ	τὸν	Πάδον πεδία καὶ τὸ τῶν
[3, 48]	δὲ Κελτοῖς τοῖς τὰ περὶ	τὸν	Πάδον πεδία κατοικοῦσι, καθάπερ ἡμεῖς
[3, 39]	ἔμελλεν ἥξειν εἰς τὰ περὶ	τὸν	Πάδον πεδία τῆς Ἰταλίας. ὥστ´
[3, 44]	πρὸς αὐτὸν ἐκ τῶν περὶ	τὸν	Πάδον πεδίων— καὶ δι´ ἑρμηνέως
[3, 61]	τῷ πέρατι κειμένη τῶν περὶ	τὸν	Πάδον πεδίων ὡς ἀπὸ μεσημβρίας.
[3, 64]	δὲ περὶ τὰς αὐτὰς ἡμέρας	τὸν	Πάδον ποταμὸν ἤδη πεπεραιωμένος, τὸν
[3, 75]	τοῖς ἀναγκαίοις ἐκ θαλάττης ἀνὰ	τὸν	Πάδον ποταμόν, καὶ λίαν σαφῶς
[3, 34]	ὑπὸ τὰς Ἄλπεις καὶ περὶ	τὸν	Πάδον ποταμὸν χώρας καὶ τὸ
[3, 47]	τὰ δὲ πεδία τὰ περὶ	τὸν	Πάδον, ὑπὲρ ὧν ἡμῖν εἴρηται
[3, 97]	συνέβαινε καὶ τὸν στόλον ποιεῖσθαι	τὸν	παράπλουν. ἔνθα δὴ γίνεταί τις
[3, 1]	τὸν Ἀννιβιακόν, πρὸς δὲ τούτοις	τὸν	περὶ Κοίλης Συρίας πόλεμον, ἐν
[3, 25]	πρὸ τοῦ συστήσασθαι τοὺς Καρχηδονίους	τὸν	περὶ Σικελίας πόλεμον· ἐν αἷς
[3, 8]	ἐξελέγξαντες τὰς ἐλπίδας τελευταῖον εἰς	τὸν	περὶ τῆς πατρίδος καὶ τῶν
[3, 102]	χώρας συμπεφευγότας εἰς τὸν χάρακα	τὸν	περὶ τὸ Γερούνιον, ὄντας εἰς
[3, 32]	τῶν τοὺς πολέμους αὐτούς, οἷον	(τὸν)	Περσικὸν ἢ τὸν Φιλιππικόν, ἀδύνατον,
[3, 3]	Αἴγυπτον τοῦ κληθέντος Ἐπιφανοῦς καὶ	τὸν	Περσικὸν πόλεμον καὶ τὴν κατάλυσιν
[3, 57]	οἱ συγγραφεῖς ἀμφισβητοῦντες πρὸς ἀλλήλους	τὸν	πλεῖστον διατίθενται λόγον. ἡμεῖς δ´
[3, 57]	δή τινες ἐπιζητήσουσι πῶς πεποιημένοι	τὸν	πλεῖστον λόγον ὑπὲρ τῶν κατὰ
[3, 18]	ἐπὶ ταῖς ἁρμοζούσαις ὁμολογίαις ἐποιεῖτο	τὸν	πλοῦν εἰς τὴν Φάρον ἐπ´
[3, 49]	πάλιν ὑποστρέψας εἰς Ἰταλίαν ἐποιεῖτο	τὸν	πλοῦν, σπεύδων καταταχῆσαι τοὺς ὑπεναντίους
[3, 95]	ναυσὶ παρὰ τὴν χέρσον ἐποιεῖτο	τὸν	πλοῦν, τοῖς δὲ πεζοῖς τὴν
[3, 61]	παραυτίκα συναθροίσας ἐξέπεμψε, παραγγείλας ποιεῖσθαι	τὸν	πλοῦν ὡς ἐπ´ οἴκου· τὰς
[3, 94]	ἐπὶ τῷ συμβαίνοντι καὶ κατὰ	τὸν	ποιητὴν ὀισσάμενος δόλον εἶναι, τὰ
[3, 8]	ἐκδιδόναι σφίσι τοὺς Καρχηδονίους ἢ	τὸν	πόλεμον ἀναλαμβάνειν. εἰ δέ τις
[3, 97]	ἀλλ´ ἐνίστασθαι τοῖς Καρχηδονίοις καὶ	τὸν	πόλεμον αὔξειν, προχειρισάμενοι ναῦς εἴκοσι
[3, 33]	συνεδρίῳ τὸν κόλπον ἐνταῦθα καὶ	τὸν	πόλεμον αὐτοῖς ἔφη καὶ τὴν
[3, 57]	καὶ τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρων καὶ	τὸν	πόλεμον εἰς Ἰταλίαν ἠγάγομεν, πρὸ
[3, 33]	ἐκέλευσε. τοῦ δὲ Ῥωμαίου φήσαντος	τὸν	πόλεμον ἐκβαλεῖν, ἀνεφώνησαν ἅμα καὶ
[3, 10]	τοῖς πρότερον ἐφ´ ᾧ μὴ	τὸν	πόλεμον ἐκείνοις ἀναδέξασθαι τοῖς καιροῖς.
[3, 17]	Ῥωμαίων τὴν ἐλπίδα τοῦ συστήσασθαι	τὸν	πόλεμον ἐν Ἰβηρίᾳ· δεύτερον δὲ
[3, 78]	τοὺς Κελτοὺς δυσχεραίνοντας ἐπὶ τῷ	τὸν	πόλεμον ἐν τῇ παρ´ αὑτῶν
[3, 97]	ἐν μεγάλῳ τιθέμενοι καὶ τοῦτον	τὸν	πόλεμον ἐξαπέστειλαν τάς τε ναῦς
[3, 8]	Ἀννίβου προαίρεσιν οὐ πρότερον κατελύσαντο	τὸν	πόλεμον, ἕως οὗ πάσας ἐξελέγξαντες
[3, 89]	διέτριβε καὶ διὰ τούτων ἐχείριζε	τὸν	πόλεμον. ἦν δὲ τὰ προτερήματα
[3, 30]	τοῦ πολέμου, συγχωρητέον ἀδίκως ἐξενηνοχέναι	τὸν	πόλεμον Καρχηδονίους κατά τε τὰς
[3, 21]	κοινωνεῖν (τῆς ἀδικίας καὶ συναναδέχεσθαι	τὸν	πόλεμον. οἱ μὲν) οὖν καθολικώτερόν
[3, 15]	ἐν Ἰβηρίᾳ, χρήσεσθαι δὲ πρὸς	τὸν	πόλεμον ὁρμητηρίῳ τῇ Ζακανθαίων πόλει.
[3, 16]	πόλιν. καὶ παρὰ τοῦτο συνέβη	τὸν	πόλεμον οὐκ ἐν Ἰβηρίᾳ, πρὸς
[3, 20]	διδόναι Ῥωμαίοις ἐπέταττον, ἢ προήγγελλον	τὸν	πόλεμον. παραγενομένων δὲ τῶν Ῥωμαίων
[3, 8]	τῶν πραγμάτων. διὸ καὶ νῦν	τὸν	πόλεμον τοῦτον ἐξενηνοχέναι κατὰ τὴν
[3, 2]	τοῦ παραγωγιάζειν τοὺς πλέοντας εἰς	τὸν	Πόντον. στήσαντες δ´ ἐπὶ τούτων
[3, 61]	ἐλπίδων. ~Προθέμενος δὲ ταῦτα καὶ	τὸν	Πόπλιον ἀκούων ἤδη διαβεβηκέναι τὸν
[3, 70]	χρῆσθαι τοῖς παροῦσι διὰ τὸ	τὸν	Πόπλιον ἀρρωστεῖν· ὅμως δὲ βουλόμενος
[3, 70]	αὑτοῦ τὰ ὅλα καὶ μήτε	τὸν	Πόπλιον δύνασθαι παρατυχεῖν τῇ μάχῃ
[3, 99]	τῶν Ῥωμαίων. οἱ δὲ περὶ	τὸν	Πόπλιον ἐτίμησάν τε διαφερόντως τὸν
[3, 97]	ἐξαπέστειλαν τάς τε ναῦς καὶ	τὸν	Πόπλιον. ὃς καὶ παραγενόμενος εἰς
[3, 68]	προῆγε, σπεύδων συνάψαι τοῖς περὶ	τὸν	Πόπλιον. συμμίξας δὲ καὶ καταστρατοπεδεύσας
[3, 61]	δὲ παραπλήσιον συνέβαινε πάσχειν καὶ	τὸν	Πόπλιον· τὰς μὲν γὰρ ἀρχὰς
[3, 99]	τοὺς παῖδας. τῶν δὲ περὶ	τὸν	Πόπλιον ὑπερβολῇ προθύμως δεξαμένων τὴν
[3, 112]	ἀναγκασθήσονται μεταστρατοπεδεύειν οἱ Καρχηδόνιοι διὰ	τὸν	πορισμὸν τῶν ἐπιτηδείων, εἶχε τὴν
[3, 46]	διεκομίσθη, τινὰ δὲ κατὰ μέσον	τὸν	πόρον ἀπέρριψεν εἰς τὸν ποταμὸν
[3, 46]	τὴν κατασκευὴν τοῦ ζεύγματος εἰς	τὸν	πόρον. τὴν δ´ ἀπὸ τοῦ
[3, 47]	ἱππεῖς προῆγε τούτοις ἀπουραγῶν παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἀπὸ θαλάττης ὡς ἐπὶ
[3, 46]	μέσον τὸν πόρον ἀπέρριψεν εἰς	τὸν	ποταμὸν αὑτὰ διὰ τὸν φόβον·
[3, 50]	ἐν ἡμέραις δέκα πορευθεὶς παρὰ	τὸν	ποταμὸν εἰς ὀκτακοσίους σταδίους ἤρξατο
[3, 65]	πόδας ἡμέρᾳ προῆγον ἀμφότεροι παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἐκ τοῦ πρὸς τὰς
[3, 42]	περί τι χωρίον νησίζον περισχίζεσθαι	τὸν	ποταμόν, ἐνταῦθα κατέμειναν. ἐκ δὲ
[3, 112]	πᾶσι. τῇ δ´ ἑξῆς παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἐξέταττε τὰ στρατόπεδα καὶ
[3, 42]	φιλοποιησάμενος παντὶ τρόπῳ τοὺς παροικοῦντας	τὸν	ποταμὸν ἐξηγόρασε παρ´ αὐτῶν τά
[3, 42]	πορείαν ἀντίοι τῷ ῥεύματι παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἐπὶ διακόσια στάδια, παραγενόμενοι
[3, 113]	τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς παρ´ αὐτὸν	τὸν	ποταμὸν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος
[3, 43]	τὴν ἑωθινὴν προῆγον παρ´ αὐτὸν	τὸν	ποταμὸν ἐπὶ τοὺς ἀντίπερα βαρβάρους,
[3, 113]	ἐτίθει δ´ ἐπ´ αὐτὸν μὲν	τὸν	ποταμόν, ἐπὶ τῶν εὐωνύμων, τοὺς
[3, 66]	μεταβαλόμενος αὖθις εἰς τἀναντία παρὰ	τὸν	ποταμὸν ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, σπεύδων
[3, 113]	ἐκ τοῦ μείζονος χάρακος διαβιβάζων	τὸν	ποταμὸν εὐθέως παρενέβαλε, τοὺς (δ´)
[3, 74]	λοιπῶν οἱ μὲν πλεῖστοι περὶ	τὸν	ποταμὸν ἐφθάρησαν ὑπό τε τῶν
[3, 116]	τὸν Ἀσδρούβαν ἀποκτείναντες τοὺς περὶ	τὸν	ποταμὸν ἱππεῖς πλὴν παντελῶς ὀλίγων
[3, 71]	ἐναντίων χάρακι κατὰ σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν	τὸν	ποταμὸν καὶ προσακροβολιζομένους κινεῖν τοὺς
[3, 74]	τῶν ἱππέων, κωλυόμενοι δὲ διὰ	τὸν	ποταμὸν καὶ τὴν ἐπιφορὰν καὶ
[3, 44]	μὲν τὴν νύκτα παρ´ αὐτὸν	τὸν	ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν, τῇ δ´ ἐπαύριον
[3, 98]	Ἀσδρούβου κωλύσων τοὺς Ῥωμαίους διαβαίνειν	τὸν	ποταμόν, οὐ θαρρήσας δὲ τοῦτο
[3, 98]	Βώστορα φάσκων, ἐπειδὴ διαβεβήκασι Ῥωμαῖοι	τὸν	ποταμόν, οὐκέτι δύνασθαι Καρχηδονίους φόβῳ
[3, 72]	τῷ συνιδεῖν διαβεβηκότας τοὺς Ῥωμαίους	τὸν	ποταμὸν προβαλόμενος ἐφεδρείαν τοὺς λογχοφόρους
[3, 113]	μὲν Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους διαβιβάσας	τὸν	ποταμὸν προεβάλετο τῆς δυνάμεως, τοὺς
[3, 45]	τῷ στρατεύματι καὶ προῆγε παρὰ	τὸν	ποταμόν, σπεύδων συμμῖξαι τοῖς ὑπεναντίοις.
[3, 66]	ἐκ τοῦ πέραν προῆγεν παρὰ	τὸν	ποταμόν, τὴν ἐναντίαν ποιούμενος τῇ
[3, 14]	πλείους τόπους βιάζεσθαι καὶ περαιοῦσθαι	τὸν	ποταμόν, τὸ μὲν πλεῖστον αὐτῶν
[3, 42]	~Ἀννίβας δὲ προσμίξας τοῖς περὶ	τὸν	ποταμὸν τόποις εὐθέως ἐνεχείρει ποιεῖσθαι
[3, 14]	προκαταλαμβανόντων· πολλοὶ δὲ κατ´ αὐτὸν	τὸν	ποταμὸν ὑπὸ τῶν ἱππέων ἀπώλοντο
[3, 66]	φυλάττοντας τὴν γέφυραν ἔτι περὶ	τὸν	ποταμὸν ὑπολειπομένους, τούτων μὲν ἐγκρατὴς
[3, 115]	τοὺς δὲ λοιποὺς ἤλαυνον παρὰ	τὸν	ποταμὸν φονεύοντες καὶ προσφέροντες τὰς
[3, 39]	τοῦ Ῥοδανοῦ πορευομένοις παρ´ αὐτὸν	τὸν	ποταμὸν ὡς ἐπὶ τὰς πηγὰς
[3, 7]	τὰς τῶν σωμάτων θεραπείας, οὔτε	τὸν	πραγματικὸν οὐδὲν οἷόν τε κατὰ
[3, 70]	ὁ χρόνος. διόπερ οὐ τὸν	τῶν	πραγμάτων καιρὸν ἐκλεγόμενος ἀλλὰ τὸν
[3, 103]	δὲ καὶ διὰ τὸ δοκεῖν	τὸν	πρὸ τούτου χρόνον τὴν ἀπραγίαν
[3, 10]	χερσὶ πιστεύσαντες εὐθαρσῶς ἐνέβησαν εἰς	τὸν	προειρημένον πόλεμον. Ὅτι δ´ Ἀμίλκας
[3, 68]	Καρχηδονίων. Πόπλιος μὲν οὖν διαβὰς	τὸν	προειρημένον ποταμὸν ἐστρατοπέδευσε περὶ τοὺς
[3, 96]	Καρχηδόνα. Γνάιος δὲ Σερουίλιος ἔχων	τὸν	προειρημένον στόλον ἕως μέν τινος
[3, 107]	χορηγίας ἐδυσχρηστοῦντ´ ἐπὶ τῷ κατειλῆφθαι	τὸν	προειρημένον τόπον, ἀλλὰ καὶ διὰ
[3, 83]	καὶ τὰς παρωρείας φέρουσαν εἰς	τὸν	προειρημένον τόπον. Ὁ μὲν οὖν
[3, 118]	ἱππέων. ~Βραβευθείσης δὲ τῆς μάχης	τὸν	προειρημένον τρόπον, ἀκόλουθον εἰλήφει τὰ
[3, 81]	ἐχθροῖς, τὸν αὐτὸν τρόπον ἐὰν	τὸν	προεστῶτα {πόλεμον} δυνάμεως χειρώσηταί τις
[3, 107]	ἅμα καὶ συμφερόντως δοκεῖν κεχειρικέναι	τὸν	πρὸς Ἰλλυριοὺς πόλεμον. προέθεντο δὲ
[3, 5]	Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν πόλεμον, Καρχηδόνιοι δὲ	τὸν	πρὸς Μασαννάσαν βασιλέα τῶν Λιβύων·
[3, 34]	ἂν ὑπολαμβάνων ἐν Ἰταλίᾳ συστήσασθαι	τὸν	πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, εἰ δυνηθείη
[3, 37]	οὖν αἱ χῶραι καθολικώτερον θεωρούμεναι	τὸν	πρὸς τὴν μεσημβρίαν τόπον ἐπέχουσι
[3, 6]	αἰτίαι, καὶ πόθεν φῦναι συνέβη	τὸν	πρὸς τοὺς Πέρσας πόλεμον, εὐμαρὲς
[3, 90]	Καπύην πεδία, καὶ τούτων εἰς	τὸν	προσαγορευόμενον Φάλερνον τόπον, πεπεισμένος δυεῖν
[3, 47]	διὰ πλειόνων, ἀπὸ τοῦ κατὰ	τὸν	Ῥοδανὸν αὐλῶνος διαζευγνύουσιν αἱ τῶν
[3, 42]	ἐμπορίαις πολλοὺς χρῆσθαι τῶν παροικούντων	τὸν	Ῥοδανόν. ἔτι δὲ τὴν ἁρμόζουσαν
[3, 64]	τοῖς παρ´ αὑτῶν ἱππεῦσι περὶ	τὸν	Ῥοδανὸν ποταμὸν ἀπαλλάξαι καλῶς, ἀλλὰ
[3, 48]	συμβαίνει τοὺς Κελτοὺς τοὺς παρὰ	τὸν	Ῥοδανὸν ποταμὸν οἰκοῦντας οὐχ ἅπαξ
[3, 47]	ὑπεράρας Ἀννίβας ἀπὸ τῶν κατὰ	τὸν	Ῥοδανὸν τόπων ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν.
[3, 46]	κατὰ ποταμοῦ, βίᾳ δὲ πρὸς	τὸν	ῥοῦν κατέχοντες παρακομιεῖν καὶ περαιώσειν
[3, 65]	μὲν οἱ Ῥωμαῖοι, δεξιὸν δὲ	τὸν	ῥοῦν οἱ Καρχηδόνιοι. γνόντες δὲ
[3, 87]	μετακαθώπλισε δὲ τοὺς Λίβυας εἰς	τὸν	Ῥωμαϊκὸν τρόπον ἐκλεκτοῖς ὅπλοις, ὡς
[3, 3]	ναυμαχίας πρὸς Φίλιππον, ἔτι δὲ	τὸν	Ῥωμαίων καὶ Φιλίππου πόλεμον, ὡς
[3, 44]	τῇ δ´ ἐπαύριον ἀκούων τὸν	τῶν	Ῥωμαίων στόλον περὶ τὰ στόματα
[3, 64]	παρουσίαν· οὐδέποτε γὰρ ἂν ἀπολιπὼν	τὸν	στόλον καὶ τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 96]	λοιπὸν οὗτος μὲν αὐτοῦ συνορμίσας	τὸν	στόλον μετ´ οὐ πολὺν χρόνον
[3, 97]	ὁμοῦ γὰρ αὐτοῖς συνέβαινε καὶ	τὸν	στόλον ποιεῖσθαι τὸν παράπλουν. ἔνθα
[3, 20]	κινδύνων ἀρχὴν μεγάλων. ἢ γὰρ	τὸν	στρατηγὸν Ἀννίβαν καὶ τοὺς μετ´
[3, 85]	εἰς ἐκκλησίαν. διόπερ ἅμα τῷ	τὸν	στρατηγὸν εἰπεῖν τοῖς ὄχλοις ἀπὸ
[3, 8]	ἀναλαμβάνειν. εἰ δέ τις ἔροιτο	τὸν	συγγραφέα ποῖος ἦν καιρὸς οἰκειότερος
[3, 31]	ὧν καὶ τὸν ἐλεήσοντα καὶ	τὸν	συνοργιούμενον, ἔτι δὲ τὸν δικαιώσοντα,
[3, 14]	ἀναχωρήσαντος Ἀννίβου καὶ πρόβλημα ποιησαμένου	τὸν	Τάγον καλούμενον ποταμὸν καὶ περὶ
[3, 61]	τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν, καὶ συλλογιζόμενος	τόν	τε πλοῦν τὸν ἀπὸ Μασσαλίας
[3, 107]	ἄκραν. εἰς γὰρ ταύτην συνέβαινε	τόν	τε σῖτον καὶ τὰς λοιπὰς
[3, 101]	πρόθεσιν μήτε τὴν λείαν καταφθεῖραι	τόν	τε σῖτον ὡς πλεῖστον συναγαγεῖν,
[3, 64]	αἰσχρῶς μέχρι τῆς ἰδίας παρεμβολῆς,	τόν	τε στρατηγὸν αὐτῶν καὶ τὴν
[3, 1]	ἀρχὰς ὑποτιθέμεθα τῆς αὑτῶν πραγματείας	τόν	τε συμμαχικὸν καὶ τὸν Ἀννιβιακόν,
[3, 76]	ἐποιήσατο καὶ φίλους, ζωγρίᾳ δὲ	τόν	τε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸν Ἄννωνα
[3, 61]	τοῦ γινομένου, διαταραχθέντες παραχρῆμα πρὸς	τὸν	Τεβέριον εἰς τὸ Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον,
[3, 70]	τοιούτοις χρώμενος λογισμοῖς μένειν ἠξίου	τὸν	Τεβέριον ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων. ὁ
[3, 68]	χάρακι τὴν παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν	τὸν	Τεβέριον καὶ τὰς μετ´ ἐκείνου
[3, 74]	ἀμφότερα (τὰ) κέρατα τῶν περὶ	τὸν	Τεβέριον πιεζούμενα κατὰ πρόσωπον μὲν
[3, 62]	ἐμακάριζον οἱ περιλειπόμενοι τῶν αἰχμαλώτων	τὸν	τεθνεῶτα τοῦ νενικηκότος, ὡς πολλῶν
[3, 99]	χάρακα τῶν πολεμίων ἧκε πρὸς	τὸν	τεταγμένον καιρὸν καὶ τόπον καὶ
[3, 12]	ἐχθροὺς παρεσκεύασε Ῥωμαίοις Ἀσδρούβαν τε	τὸν	τῆς θυγατρὸς ἄνδρα καὶ τὸν
[3, 117]	ἐκτάξῃ πᾶσι, παραπεσόντες οὗτοι κατὰ	τὸν	τῆς μάχης καιρὸν ἐγκρατεῖς γένωνται
[3, 85]	τὸ γεγονὸς ἢ παρ´ αὐτὸν	τὸν	τῆς μάχης καιρόν. καὶ τοῦτ´
[3, 54]	αὐτὰ Γαλατῶν, ἅμα δὲ καὶ	τὸν	τῆς Ῥώμης αὐτῆς τόπον ὑποδεικνύων
[3, 101]	ὅλην στρατοπεδείαν μετεβίβασαν εἰς τοῦτον	τὸν	τόπον. ὁ δ´ Ἀννίβας ἕως
[3, 47]	ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας ἕως ἐπὶ	τὸν	τοῦ παντὸς Ἀδρίου μυχόν· ἃς
[3, 116]	κατὰ τὸν κίνδυνον. κατὰ δὲ	τὸν	τούτων φόνον καὶ τὴν συμπλοκὴν
[3, 67]	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ	τὸν	Τρεβίαν ποταμὸν καὶ τοὺς τούτῳ
[3, 108]	κινδύνους. οἱ μὲν γὰρ περὶ	τὸν	Τρεβίαν ποταμὸν σφαλέντες, ἐκ Σικελίας
[3, 68]	δ´ οἱ πλείους ἔφθασαν διαβάντες	τὸν	Τρεβίαν ποταμόν· τῶν δὲ καταλειφθέντων
[3, 84]	Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις τοῦτον ἐπετελέσθη	τὸν	τρόπον. ~Ἀννίβας δέ, πρὸς αὐτὸν
[3, 117]	μάχη Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων ἐπετελέσθη	τὸν	τρόπον τοῦτον, μάχη γενναιοτάτους ἄνδρας
[3, 76]	τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸν Ἄννωνα καὶ	τὸν	τῶν Ἰβήρων Ἀνδοβάλην ἔλαβε. τοῦτον
[3, 98]	Ῥωμαίοις. θεωρῶν δὲ τὸν Βώστορα	τὸν	τῶν Καρχηδονίων στρατηγόν, ὃς ἀπεστάλη
[3, 81]	ἐπιφέρει τοῖς ἔχουσι, περὶ δὲ	τὸν	τῶν ὅλων ἡγεμόνα γενομένη κοινόν
[3, 70]	ἦν ὁ χρόνος. διόπερ οὐ	τὸν	τῶν πραγμάτων καιρὸν ἐκλεγόμενος ἀλλὰ
[3, 44]	κατεστρατοπέδευσεν, τῇ δ´ ἐπαύριον ἀκούων	τὸν	τῶν Ῥωμαίων στόλον περὶ τὰ
[3, 95]	τὸ στόμα τοῦ ποταμοῦ συμβαίνει	τὸν	τῶν ὑπεναντίων ὁρμεῖν στόλον, ἀνήγετο
[3, 88]	περὶ τὴν Ναρνίαν, Γνάιον μὲν	τὸν	ὑπάρχοντα στρατηγὸν ἀπολύσας τῆς κατὰ
[3, 95]	στόμα τοῦ ποταμοῦ συμβαίνει τὸν	τῶν	ὑπεναντίων ὁρμεῖν στόλον, ἀνήγετο κατὰ
[3, 118]	τούτοις, τότ´ ἤδη προθέμενοι ψιλῶς	τὸν	ὑπὲρ αὐτῆς τῆς Ῥωμαίων πολιτείας
[3, 2]	δ´ ἐπὶ τούτων τὴν διήγησιν	τὸν	ὑπὲρ τῆς Ῥωμαίων πολιτείας συστησόμεθα
[3, 108]	πρὸς τοῦτον τείνοντα τὸν νοῦν,	τὸν	ὑπὲρ τῶν νεωστὶ γεγονότων συμπτωμάτων·
[3, 89]	τούτοις ὑπῆρχε. διόπερ εἰς μὲν	τὸν	ὑπὲρ τῶν ὅλων κίνδυνον οὐχ
[3, 83]	πρωτοπορείαν παρὰ τὴν λίμνην εἰς	τὸν	ὑποκείμενον αὐλῶνα, βουλόμενος ἐξάπτεσθαι τῶν
[3, 74]	συνωθοῦντο κατὰ τὸν διωγμὸν πρὸς	τὸν	ὑποκείμενον ποταμόν. τούτου δὲ συμβάντος
[3, 90]	τ´ ἦσαν. διόπερ Ἀννίβας ὁρῶν	τὸν	Φάβιον φυγομαχοῦντα μὲν προδήλως τοῖς
[3, 16]	κατ´ ἐκείνους τοὺς καιροὺς Δημήτριον	τὸν	Φάριον, ἐπιλελησμένον μὲν τῶν προγεγονότων
[3, 32]	αὐτούς, οἷον (τὸν) Περσικὸν ἢ	τὸν	Φιλιππικόν, ἀδύνατον, εἰ μὴ καὶ
[3, 78]	καὶ παράδοξον φανησομένην τοῖς περὶ	τὸν	Φλαμίνιον. ἀεὶ δέ πως οἰκεῖος
[3, 84]	παραδόξως. ἐν ᾧ καιρῷ καὶ	τὸν	Φλαμίνιον αὐτὸν δυσχρηστούμενον καὶ περικακοῦντα
[3, 82]	θυμὸν τῶν ὑπεναντίων. ἐπεὶ δὲ	τὸν	Φλαμίνιον ἤδη συνάπτοντα καθεώρα, τόπους
[3, 84]	τοῖς πολεμίοις. οἱ δὲ περὶ	τὸν	Φλαμίνιον, παραδόξου γενομένης αὐτοῖς τῆς
[3, 80]	τόπους καὶ καταλαβὼν ἐν Τυρρηνίᾳ	τὸν	Φλαμίνιον στρατοπεδεύοντα πρὸ τῆς τῶν
[3, 64]	παρὰ τὴν αὑτῶν προαίρεσιν διὰ	τὸν	φόβον κεχρῆσθαι τῇ διὰ τῶν
[3, 46]	εἰς τὸν ποταμὸν αὑτὰ διὰ	τὸν	φόβον· ὧν τοὺς μὲν Ἰνδοὺς
[3, 102]	ἦλθον καταφρονήσεως ὥστε καὶ διασπᾶν	τὸν	χάρακα καὶ μόνον οὐ πολιορκεῖν
[3, 111]	ἀφῆκε καὶ παραχρῆμα κατεστρατοπέδευσε, ποιούμενος	τὸν	χάρακα παρὰ τὴν αὐτὴν πλευρὰν
[3, 112]	δὲ Νομάδων ἕως πρὸς αὐτὸν	τὸν	χάρακα προσπιπτόντων καὶ διακωλυόντων τὴν
[3, 102]	πολλοὺς μὲν ἐν τῇ περὶ	τὸν	χάρακα συμπλοκῇ τῶν πολεμίων ἀποκτείνας,
[3, 102]	ἀπὸ τῆς χώρας συμπεφευγότας εἰς	τὸν	χάρακα τὸν περὶ τὸ Γερούνιον,
[3, 102]	μέλλοντος. τῇ δ´ ἐπαύριον ἐκλιπόντων	τὸν	χάρακα τῶν Καρχηδονίων, ἐπέβη καὶ
[3, 99]	ἔξοδον, ὡς θέλων λαθεῖν, παραπορευθεὶς	τὸν	χάρακα τῶν πολεμίων ἧκε πρὸς
[3, 69]	εὐθέως οἱ Κελτοὶ παρῆσαν ἐπὶ	τὸν	χάρακα τῶν Ῥωμαίων, δεόμενοι σφίσι
[3, 104]	καὶ πρότερον, ἑκάστων ποιούμενος παραπλήσιον	τὸν	χειρισμόν. ~ἄρτι δὲ τῆς ἡμέρας
[3, 70]	καὶ μὴ προΐεσθαι διὰ κενῆς	τὸν	χρόνον. τῷ γὰρ εἰς ἀλλοτρίαν
[3, 1]	καὶ τὴν ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ	τὸν	χρόνον ὡρισμένον καὶ τὴν συντέλειαν
[3, 33]	Μακκοίων καὶ Μαυρουσίων τῶν παρὰ	τὸν	Ὠκεανὸν χιλίους ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ
[3, 52]	καὶ συνακολουθήσαντες ἐπιτίθενται, φάραγγά τινα	δύσβατον	καὶ κρημνώδη περαιουμένων αὐτῶν. ~ἐν
[3, 83]	ἀντικρὺ λόφον ἐπικείμενον ἐρυμνὸν καὶ	δύσβατον,	κατὰ δὲ τὴν ἀπ´ οὐρᾶς
[3, 96]	αὐτοὺς ἐξ αὐτῆς τῆς Ῥώμης	ἑκατὸν	εἴκοσι σκάφεσι πεντηρικοῖς, πυθόμενοι τὸν
[3, 41]	Τεβέριος δὲ Σεμπρώνιος εἰς Λιβύην	ἑκατὸν	ἑξήκοντα σκάφεσι πεντηρικοῖς. (οἷς) οὕτως
[3, 45]	τῶν Ῥωμαίων καὶ Κελτῶν εἰς	ἑκατὸν	ἱππεῖς καὶ τετταράκοντα διαφθαρῆναι, τῶν
[3, 71]	πολεμικά, συνέστησε τῶν ἱππέων ἄνδρας	ἑκατὸν	καὶ πεζοὺς τοὺς ἴσους. ἔτι
[3, 118]	Ἰταλικῶν ἡ τετταρακοστὴ πρὸς ταῖς	ἑκατὸν	ὀλυμπιάσι δηλώσαντες· ὅταν δὲ τὰς
[3, 13]	τελευτῆς, ᾧ μετὰ τὸν Ἀμίλκου	θάνατον	ἐνεχείρισαν τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν,
[3, 22]	δυεῖν. ἃς καθ´ ὅσον ἦν	δυνατὸν	ἀκριβέστατα διερμηνεύσαντες ἡμεῖς ὑπογεγράφαμεν. τηλικαύτη
[3, 63]	ἂν δὲ μὴ τοῦτ´ ᾖ	δυνατόν,	ἀποθανουμένους. τὴν δὲ τοῦ ζῆν
[3, 42]	ὡς οὔτε διαβαίνειν μετὰ βίας	δυνατὸν	εἴη τοσούτων πολεμίων ἐφεστώτων, οὔτ´
[3, 21]	ἐπιδέχεσθαι τὰ πράγματα δικαιολογίαν καὶ	δυνατὸν	εἶναι λόγῳ περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων
[3, 32]	διὰ μὲν τῶν γραφόντων καθόλου	δυνατὸν	ἐπιγνῶναι καὶ μαθεῖν, διὰ δὲ
[3, 36]	ἂν εἴη τρόπος, δι´ οὗ	δυνατὸν	ἔσται περὶ τῶν ἀγνοουμένων λέγοντας
[3, 81]	τὸν μέλλοντα νικᾶν συνθεωρεῖν πῶς	δυνατὸν	ἐφικέσθαι τοῦ σκοποῦ καὶ τί
[3, 54]	τοῖς θηρίοις οὔτε τοῖς ὑποζυγίοις	δυνατὸν	ἦν παρελθεῖν διὰ τὴν στενότητα,
[3, 89]	οὔτε νουνεχέστερον οὔτε φρονιμώτερον οὐδένα	δυνατὸν	ἦν χρῆσθαι τοῖς τότε περιεστῶσι
[3, 109]	εἰ δὲ μὴ τοῦτ´ εἴη	δυνατόν,	τεθνάναι πρόσθεν μαχόμενος ἢ ζῶν
[3, 79]	θεραπείαν διὰ τὸ τῆς περιστάσεως	ἀδύνατον.	~Διαπεράσας δὲ παραδόξως τοὺς ἑλώδεις
[3, 32]	(τὸν) Περσικὸν ἢ τὸν Φιλιππικόν,	ἀδύνατον,	εἰ μὴ καὶ τὰς παρατάξεις
[3, 34]	καὶ δυσχερῆ λίαν, οὐ μὴν	ἀδύνατον	εἶναι φασκόντων, συνῆγε τὰς δυνάμεις
[3, 109]	ἄτοπον, μᾶλλον δ´ ὡς εἰπεῖν	ἀδύνατον,	ἐν μὲν τοῖς κατὰ μέρος
[3, 64]	τῆς δυνάμεως, τὸ δὲ περιλειπόμενον	ἀδύνατον	καὶ δύσχρηστον ἔχοντα διὰ τὴν
[3, 54]	ἐπιγενομένης δὲ χιόνος καὶ ταύτην	ἀδύνατον	ποιούσης τὴν πορείαν, ἀπέστη τῆς
[3, 58]	ἐσχατιὰς διὰ τὸ τῆς ἐπιβολῆς	ἀδύνατον.	πολλοὶ μὲν γὰρ ἦσαν οἱ
[3, 40]	ἦν Γάιος Λυτάτιος ὁ τὴν	ὕπατον	ἀρχὴν εἰληφώς, οἱ δὲ δύο
[3, 82]	μάλιστα δὲ καὶ τὸν ἕτερον	ὕπατον	προσλαβεῖν καὶ πᾶσιν ἐπὶ ταὐτὸ
[3, 102]	τῆς χώρας σκεδαννύμενον, λαβὼν τὸν	ἀκμαιότατον	καιρὸν τῆς ἡμέρας ἐξῆγε τὴν
[3, 20]	προτεινομένων. ὅμως δὲ προστησάμενοι τὸν	ἐπιτηδειότατον	ἐξ αὑτῶν ἤρξαντο περὶ σφῶν
[3, 14]	αὐτὸν τῶν Καρπησίων, ὃ σχεδὸν	ἰσχυρότατόν	ἐστιν ἔθνος τῶν κατ´ ἐκείνους
[3, 47]	προνοίᾳ τοῦτον ὁμολογουμένως ἀποδεικνύουσιν ἡμῖν	ἀλογιστότατον,	ἅμα δὲ καταστροφὴν οὐ δυνάμενοι
[3, 11]	πιστεύειν, αὐτὸν συνεργὸν ἕξειν νομίζοντ´	ἀληθινώτατον.	ἐπὰν δὲ διαλύσεις ἢ φιλίαν
[3, 20]	εἰς ἑκάτερα ῥηθέντας λόγους, πάντων	ἀτοπώτατον	πρᾶγμα ποιοῦντες. πῶς γὰρ οἷόν
[3, 110]	τοὺς ἡγεμόνας, ὃ πάντων ἐστὶ	σφαλερώτατον.	τῆς δ´ ἡγεμονίας τῷ Γαΐῳ
[3, 55]	εἶναι συνέβαινε καὶ διὰ τὸ	πρόσφατον	οὖσαν ἁπαλὴν ὑπάρχειν καὶ διὰ
[3, 78]	περὶ τὸ σῶμα διὰ τὸ	πρόσφατον	τῆς πρὸς αὐτοὺς συστάσεως κατεσκευάσατο
[3, 116]	λοιπὸν βίον καὶ κατὰ τὸν	ἔσχατον	καιρόν, εἰ καί τις ἕτερος,
[3, 92]	πᾶν τὸ πεδίον ἥθροισε λείας	ἄπλετον	πλῆθος, ἐγίνετο πρὸς ἀναζυγήν, βουλόμενος
[3, 100]	ὥρας ἀκμαζούσης πρὸς τὴν συγκομιδήν,	ἄπλετον	συνέβαινε καθ´ ἑκάστην ἡμέραν ἁθροίζεσθαι
[3, 86]	τὸ πλῆθος, ἀλλὰ καὶ τὴν	σύγκλητον	αὐτὴν συνέβη διατραπῆναι. διὸ καὶ
[3, 90]	οὖσαν εὐδαίμονα καὶ πολλῶν χρόνων	ἀπολέμητον,	ἐν τοιαύτῃ περιουσίᾳ τῶν ἐπιτηδείων
[3, 42]	ὧν ἐν δυσὶν ἡμέραις πλῆθος	ἀναρίθμητον	ἐγένετο πορθμείων, ἑκάστου σπεύδοντος μὴ
[3, 47]	ἅμα μὲν γὰρ τὸν Ἀννίβαν	ἀμίμητόν	τινα παρεισάγοντες στρατηγὸν καὶ τόλμῃ
[3, 31]	λέγουσι καὶ πράττουσι πάντες ὥστε	δυσθεώρητον	εἶναι τὴν ἑκάστου προαίρεσιν καὶ
[3, 64]	ὅτι μέλλουσι πρὸς Καρχηδονίους κινδυνεύειν,	ἀναμφισβήτητον	ἔχειν τὴν τοῦ νικᾶν ἐλπίδα,
[3, 32]	παράπαν. ~Ἧι καὶ τοὺς ὑπολαμβάνοντας	δύσκτητον	εἶναι καὶ (δυς( ανά) γνωστον
[3, 32]	γνῶναι βύβλους τετταράκοντα καθαπερανεὶ κατὰ	μίτον	ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς
[3, 3]	Ῥωμαῖοι καταλύσαντες τὴν Γαλατῶν ὕβριν	ἀδήριτον	μὲν σφίσι παρεσκεύασαν τὴν τῆς
[3, 19]	ἀλόγιστον δὲ ταύτην καὶ τελέως	ἄκριτον.	διὸ καὶ τὴν καταστροφὴν παραπλησίαν
[3, 70]	συμβαλεῖν τοῖς τῶν Ῥωμαίων στρατοπέδοις,	τρίτον	ἀδυνατοῦντος ἔτι τοῦ Ποπλίου ποιήσασθαι
[3, 37]	δ´ ἕτερον Λιβύην, τὸ δὲ	τρίτον	Εὐρώπην προσαγορεύουσι. τὰς δὲ διαφορὰς
[3, 101]	ἐγγίζοντας τοὺς πολεμίους τὸ μὲν	τρίτον	μέρος τῆς δυνάμεως εἴασε σιτολογεῖν,
[3, 93]	ἅμα δὲ τῷ κλῖναι τὸ	τρίτον	μέρος τῆς νυκτὸς εὐθέως ἐξῆγε
[3, 3]	Ταύρου πάσης ἐξεχώρησε, τὸ δὲ	τρίτον	τίνα τρόπον Ῥωμαῖοι καταλύσαντες τὴν
[3, 33]	παρασκευαῖς, ἐὰν αὐτὸς χωρίζηταί που.	τρίτον	ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας τῶν ἐν
[3, 100]	παρὰ τῶν κατασκόπων πλεῖστον ὑπάρχειν	σῖτον	ἐν τῇ περὶ τὴν Λουκαρίαν
[3, 107]	γὰρ ταύτην συνέβαινε τόν τε	σῖτον	καὶ τὰς λοιπὰς χορηγίας ἁθροίζεσθαι
[3, 101]	τὴν λείαν καταφθεῖραι τόν τε	σῖτον	ὡς πλεῖστον συναγαγεῖν, ἵνα πάντων
[3, 100]	ἐξέπεμπε, προστάξας καθ´ ἑκάστην ἡμέραν	τακτὸν	ἀναφέρειν μέτρον ἕκαστον τοῖς ἰδίοις,
[3, 71]	τάξεων ἥκειν εἴς τινα τόπον	(τακτὸν)	ἤδη τῆς στρατοπεδείας. τῶν δὲ
[3, 38]	μοι χάριν τοῦ μὴ τελέως	ἀνυπότακτον	εἶναι τοῖς ἀπείροις τῶν τόπων
[3, 36]	μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις, μεσημβρίαν,	ἄρκτον	γνωρίζομεν· δευτέρα δέ, καθ´ ἣν
[3, 47]	πλευρὰν ὁρίζουσι πᾶσαν (αἱ) πρὸς	ἄρκτον	κεκλιμέναι τῶν Ἄλπεων παρώρειαι. τὰ
[3, 87]	Ῥωμαῖοι δὲ δικτάτορα μὲν κατέστησαν	Κόιντον	Φάβιον, ἄνδρα καὶ φρονήσει διαφέροντα
[3, 2]	παραγωγιάζειν τοὺς πλέοντας εἰς τὸν	Πόντον.	στήσαντες δ´ ἐπὶ τούτων τὴν
[3, 34]	πόλεμον, ἐμφανίζων μὲν ὃν τρόπον	ἔκδοτον	αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν αἰτεῖσθαι Ῥωμαῖοι καὶ
[3, 37]	ἀπὸ τῶν προειρημένων ὀρῶν τὸ	συνάπτον	πρός τε τὰς δύσεις καὶ
[3, 29]	ταῖς περὶ Σικελίαν συνθήκαις ἦν	ἔγγραπτον,	καθάπερ κἀκεῖνοί φασιν, ὑπάρχειν τοῖς
[3, 25]	ἐὰν συμμαχίαν ποιῶνται πρὸς Πύρρον	ἔγγραπτον,	ποιείσθωσαν ἀμφότεροι, ἵνα ἐξῇ βοηθεῖν
[3, 21]	εἶναι δοκεῖ τὸ μὴ παραλιπεῖν	ἄσκεπτον	τοῦτο τὸ μέρος, ἵνα μήθ´
[3, 115]	δὴ τῶν μὲν Κελτῶν ἐπὶ	λεπτὸν	ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ δὲ πεπυκνωκότες ἀπὸ
[3, 51]	τοὔμπροσθεν ὁρμὴν ἐξωθοῦντες πᾶν τὸ	παραπῖπτον	ἐν ταῖς δυσχωρίαις, μεγάλην ἀπειργάζοντο
[3, 12]	ἢ φίλοις ἀληθινοῖς πᾶν τὸ	παραπῖπτον	ἐξ ἑτοίμου παραγγέλλωσιν. Αἰτίας μὲν
[3, 84]	δ´ ἐκ τῶν πλαγίων αὐτοῖς	προσέπιπτον.	διὸ καὶ συνέβη τοὺς πλείστους
[3, 46]	ἅμα δ´ ἐκφυσῶντες πᾶν τὸ	παρεμπῖπτον	ἀντέσχον, τὸ πολὺ καθ´ ὕδατος
[3, 55]	ἐπ´ ἔτους πεπτωκυίας, ταύτην μὲν	εὐδιάκοπτον	εἶναι συνέβαινε καὶ διὰ τὸ
[3, 55]	ὑποκάτω καὶ συνεστηκυῖαν ἐπιβαῖεν, οὐκέτι	διέκοπτον,	ἀλλ´ ἐπέπλεον ὀλισθάνοντες ἀμφοτέροις ἅμα
[3, 49]	καὶ τῷ σχήματι τῷ κατ´	Αἴγυπτον	καλουμένῳ Δέλτα, πλὴν ἐκείνου μὲν
[3, 2]	οἷς ἐπισυνάψομεν τὰς περὶ τὴν	Αἴγυπτον	ταραχὰς καὶ τίνα τρόπον Πτολεμαίου
[3, 3]	ἐξηγησάμενοι τὴν Ἀντιόχου στρατείαν εἰς	Αἴγυπτον	τοῦ κληθέντος Ἐπιφανοῦς καὶ τὸν
[3, 59]	τι παρέλιπον οἱ συγγραφεῖς ἢ	διήμαρτον,	ἐπιτιμᾶν αὐτοῖς ἄξιον, ἀλλ´ ἐφ´
[3, 40]	τῇ Ῥώμῃ προσπεσόντος ὅτι τὸ	τέταρτον	στρατόπεδον περιειλημμένον ὑπὸ τῶν Βοίων
[3, 65]	πλησιάζειν αὑτοῖς καὶ συνιδεῖν τὸν	κονιορτὸν	ἐξαιρόμενον εὐθέως συνετάττοντο πρὸς μάχην.
[3, 71]	καιρῷ παρήγγελλε δέκα τοὺς ἀνδρωδεστάτους	ἕκαστον	ἐπιλεξάμενον ἐκ τῶν ἰδίων τάξεων
[3, 100]	ἑκάστην ἡμέραν τακτὸν ἀναφέρειν μέτρον	ἕκαστον	τοῖς ἰδίοις, ἐπιβολὴν τοῦ τάγματος
[3, 26]	ἠγνόει— τοῦτο μὲν γὰρ οὐ	θαυμαστόν,	ἐπεὶ καθ´ ἡμᾶς ἔτι καὶ
[3, 7]	μέγιστα τῶν πραγμάτων, ἰᾶσθαι δὲ	ῥᾷστόν	ἐστιν παντὸς τὰς πρώτας ἐπιβολὰς
[3, 64]	τὸ δὲ περιλειπόμενον ἀδύνατον καὶ	δύσχρηστον	ἔχοντα διὰ τὴν κακουχίαν, ὁμοίως
[3, 89]	τοὺς συμμάχους αὐτῶν, τὸ δὲ	μέγιστον,	ἀπεγνωκότας πάντα μίαν ἔχειν ἐλπίδα
[3, 4]	παράδοξον τῶν συμβαινόντων, τὸ δὲ	μέγιστον,	διὰ τὸ τῶν πλείστων μὴ
[3, 108]	ἀοράτοις παντὸς δεινοῦ· τό τε	μέγιστον,	ἐπὶ τοσοῦτον ἀγνοεῖσθαι παρ´ αὐτοῖς
[3, 49]	τῶν ὀρῶν ὑπερβολάς. τὸ δὲ	μέγιστον,	εὐλαβῶς διακειμένοις πρὸς τὴν διὰ
[3, 44]	εἶναι παρεκάλει, θεωροῦντας διότι τὸ	μέγιστον	ἤνυσται τῶν ἔργων, ἐπειδὴ τῆς
[3, 30]	Ῥωμαίων πίστιν. σημεῖον δὲ τοῦτο	μέγιστον	καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 17]	ὄντας τῶν Ἰβήρων, τὸ δὲ	μέγιστον,	οὐδὲν ἀπολιπὼν ὄπισθεν πολέμιον ἀσφαλῶς
[3, 70]	ποιήσασθαι τὸν κίνδυνον, τὸ δὲ	μέγιστον,	πράττειν τι καὶ μὴ προΐεσθαι
[3, 81]	ἡγεμόνα γενομένη κοινόν ἐστι καὶ	μέγιστον	συμπτωμάτων. οὐ γὰρ μόνον ἀπράκτους
[3, 34]	τῶν ἀνδρῶν τόλμαν, καὶ τὸ	μέγιστον,	τὴν ὑπάρχουσαν δυσμένειαν αὐτοῖς ἐκ
[3, 19]	θράσος μὲν καὶ τόλμαν κεκτημένος,	ἀλόγιστον	δὲ ταύτην καὶ τελέως ἄκριτον.
[3, 63]	ἀτυχίας μετασχεῖν. οὐδένα γὰρ οὕτως	ἀλόγιστον	οὐδὲ νωθρὸν αὐτῶν ὑπάρχειν, ὃς
[3, 48]	δὲ τούτοις οὐκ εἰδότες ὅτι	πλεῖστον	ἀνθρώπων φῦλον κατ´ αὐτὰς οἰκεῖν
[3, 14]	περαιοῦσθαι τὸν ποταμόν, τὸ μὲν	πλεῖστον	αὐτῶν μέρος διεφθάρη περὶ τὰς
[3, 57]	συγγραφεῖς ἀμφισβητοῦντες πρὸς ἀλλήλους τὸν	πλεῖστον	διατίθενται λόγον. ἡμεῖς δ´ οὐχὶ
[3, 4]	πρὸς τὸ μέλλον ἐν τούτῳ	πλεῖστον	κείσεται τῷ μέρει. οὐ γὰρ
[3, 57]	τινες ἐπιζητήσουσι πῶς πεποιημένοι τὸν	πλεῖστον	λόγον ὑπὲρ τῶν κατὰ Λιβύην
[3, 69]	ἐξαπέστειλε τῶν μὲν ἱππέων τὸ	πλεῖστον	μέρος, πεζοὺς δὲ σὺν τούτοις
[3, 101]	διὰ τὴν ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν τὸ	πλεῖστον	μέρος τῆς δυνάμεως ἐφ´ αὑτόν.
[3, 64]	τὸν Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα μὲν τὸ	πλεῖστον	μέρος τῆς δυνάμεως, τὸ δὲ
[3, 84]	διαφερόντως, Ἀννίβας ἅμα τῷ τὸ	πλεῖστον	μέρος τῆς πορείας εἰς τὸν
[3, 74]	διαφυγόντες τῶν πεζῶν καὶ τὸ	πλεῖστον	μέρος τῶν ἱππέων πρὸς τὸ
[3, 101]	καταφθεῖραι τόν τε σῖτον ὡς	πλεῖστον	συναγαγεῖν, ἵνα πάντων ᾖ κατὰ
[3, 100]	ἀπελίπομεν, πυνθανόμενος παρὰ τῶν κατασκόπων	πλεῖστον	ὑπάρχειν σῖτον ἐν τῇ περὶ
[3, 9]	ἡγοῦνται τὸ λεγόμενον ὑπὸ τούτου	πιστόν.	ἐγὼ δὲ φημὶ μὲν δεῖν
[3, 33]	αὐτὴν περί γε τῶν τοιούτων	ἀξιόπιστον	εἶναι· διὸ καὶ κατακολουθεῖν εἱλόμεθα
[3, 44]	δὲ τὸ τῆς ἐπαγγελίας αὐτῶν	ἀξιόπιστον,	ὅτι καθηγήσονται διὰ τόπων τοιούτων
[3, 90]	εἷλον δὲ καὶ πόλιν Οὐενουσίαν,	ἀτείχιστον	οὖσαν καὶ πολλῆς καὶ παντοδαπῆς
[3, 32]	δύσκτητον εἶναι καὶ (δυς( ανά)	γνωστον	τὴν ἡμετέραν πραγματείαν διὰ τὸ
[3, 38]	Νάρβωνος εἰς τὰς ἄρκτους ἀνῆκον	ἄγνωστον	ἡμῖν ἕως τοῦ νῦν ἐστιν,
[3, 40]	τοὺς ῥηθέντας λόγους, προσπεσόντος δὲ	θᾶττον	ἢ προσεδόκων Ἀννίβαν διαβεβηκέναι τὸν
[3, 82]	διεσφάλη τῆς ἐπιβολῆς. ~Ὡς γὰρ	θᾶττον	ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἀπὸ τῶν κατὰ
[3, 10]	τούτοις ὀργὴν τῶν πολιτῶν, ὡς	θᾶττον	τοὺς ἀποστάντας τῶν μισθοφόρων καταπολεμήσας
[3, 53]	τῆς οὐραγίας. τούτων δ´ ἐφεδρευόντων	ἔλαττον	συνέβη γενέσθαι τὸ πάθος· οὗτοι
[3, 114]	διάθεσιν· τῆς μὲν γὰρ οὐκ	ἔλαττον	τὸ κέντημα τῆς καταφορᾶς ἴσχυε
[3, 96]	τῶν ὑπεναντίων, ἅμα τὰς πεζικὰς	ἐξέταττον	δυνάμεις παρὰ τὸν αἰγιαλὸν καὶ
[3, 20]	αὐτοῦ συνέδρους ἐκδότους διδόναι Ῥωμαίοις	ἐπέταττον,	ἢ προήγγελλον τὸν πόλεμον. παραγενομένων
[3, 35]	μεθ´ ἑαυτοῦ μὲν στρατευομένοις, οὐχ	ἧττον	δὲ καὶ τοῖς ἐν οἴκῳ
[3, 87]	καὶ θεραπείας τῶν ἀνδρῶν, οὐχ	ἧττον	δὲ καὶ τῶν ἵππων. ὡς
[3, 62]	γενομένης δὲ τῆς μάχης οὐχ	ἧττον	ἐμακάριζον οἱ περιλειπόμενοι τῶν αἰχμαλώτων
[3, 117]	δῆλον ἐγένετο τοῖς ἐπιγενομένοις ὅτι	κρεῖττόν	ἐστι πρὸς τοὺς τῶν πολέμων
[3, 52]	ἅλωσιν καὶ τὴν τῶν ἐγχειρησάντων	αὐτὸν	ἀδικεῖν ἀπώλειαν, καὶ διασαφούντων ὅτι
[3, 61]	μὲν ὅτι πρότερον ἡμέραις ὀλίγαις	αὐτὸν	ἀπέλιπε περὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ
[3, 34]	τοὺς παρὰ τῶν Κελτῶν πρὸς	αὐτὸν	ἀποστελλομένους· σαφῶς γὰρ ἐξητάκει καὶ
[3, 105]	μάχης. τοῖς μὲν οὖν παρ´	αὐτὸν	γενομένοις τὸν κίνδυνον ἦν ἐναργὲς
[3, 11]	τὴν θυσίαν ἀποστῆναι κελεῦσαι μικρόν,	αὐτὸν	δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι φιλοφρόνως εἰ
[3, 41]	πεπεισμένος δ´ ἔτι μακρὰν ἀπέχειν	αὐτὸν	διά τε τὰς δυσχωρίας τῶν
[3, 98]	φύσει, πιστῶς δὲ τὰ πρὸς	αὐτὸν	διακείμενον, ποιεῖται λόγους ὑπὲρ τῶν
[3, 84]	ᾧ καιρῷ καὶ τὸν Φλαμίνιον	αὐτὸν	δυσχρηστούμενον καὶ περικακοῦντα τοῖς ὅλοις
[3, 34]	ἐμφανίζων μὲν ὃν τρόπον ἔκδοτον	αὐτὸν	ἐγχειρήσαιεν αἰτεῖσθαι Ῥωμαῖοι καὶ πάντας
[3, 44]	Μάγιλον— οὗτοι γὰρ ἧκον πρὸς	αὐτὸν	ἐκ τῶν περὶ τὸν Πάδον
[3, 98]	αἵρεσιν καὶ μεγαλοψυχίαν. προσδοκᾶν δ´	αὐτὸν	ἐκέλευσε καὶ δώρων πλῆθος ἰδίᾳ
[3, 85]	τὸν τρόπον. ~Ἀννίβας δέ, πρὸς	αὐτὸν	ἐπαναχθέντων τῶν ὑποσπόνδων, ὁμοίως δὲ
[3, 111]	καὶ τούτοις παραπλήσια διαλεχθείς, προθύμως	αὐτὸν	ἐπισημαινομένου τοῦ πλήθους, ἐπαινέσας καὶ
[3, 16]	ἐπιλελησμένον μὲν τῶν προγεγονότων εἰς	αὐτὸν	εὐεργετημάτων ὑπὸ Ῥωμαίων, καταπεφρονηκότα δὲ
[3, 56]	δυνάμεις Γναΐῳ τἀδελφῷ καὶ παρακεκληκὼς	αὐτὸν	ἔχεσθαι τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ πραγμάτων
[3, 17]	μὲν ἐπέπειστο παρασκευάσειν τοὺς ὑφ´	αὐτὸν	ἤδη ταττομένους, εὐλαβεστέρους δὲ τοὺς
[3, 84]	αὐλῶνα προσδέξασθαι καὶ συνάπτειν πρὸς	αὐτὸν	ἤδη τὴν τῶν ἐναντίων πρωτοπορείαν
[3, 61]	ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι καὶ πολιορκεῖν	αὐτὸν	ἤδη τινὰς πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ,
[3, 111]	Καρχηδονίων. ~Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν θεωρῶν ὅτι καλεῖ τὰ
[3, 44]	οἱ πολέμιοι. κατὰ δὲ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν καὶ πρὸς τὴν τῶν
[3, 113]	ἑξακισχιλίων. Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν τοὺς μὲν Βαλιαρεῖς καὶ
[3, 72]	προεβάλετο. Τεβέριος δὲ κατὰ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν τοὺς μὲν ἱππεῖς ἀνεκαλεῖτο,
[3, 37]	καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης ἀνὰ τὸν	αὐτὸν	λόγον διελομένους εἰς ἐπίστασιν ἀγαγεῖν
[3, 113]	τοῖς πολεμίοις. ἐτίθει δ´ ἐπ´	αὐτὸν	μὲν τὸν ποταμόν, ἐπὶ τῶν
[3, 70]	ἐποιεῖτο λόγους περὶ τούτων πρὸς	αὐτόν.	ὁ δὲ Πόπλιος τὴν ἐναντίαν
[3, 85]	εἰς τὴν οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος τὸν	αὐτὸν	ὃν καὶ πρόσθεν λόγον ὅτι
[3, 50]	Ἄλπεις ἀναβολῆς, καὶ συνέβη μεγίστοις	αὐτὸν	περιπεσεῖν κινδύνοις. ἕως μὲν γὰρ
[3, 11]	παιδικῶς, λαβόμενον τῆς δεξιᾶς προσαγαγεῖν	αὐτὸν	πρὸς τὸν βωμὸν καὶ κελεύειν
[3, 11]	κατὰ Ῥωμαίων, θαρρεῖν καὶ πιστεύειν,	αὐτὸν	συνεργὸν ἕξειν νομίζοντ´ ἀληθινώτατον. ἐπὰν
[3, 103]	γὰρ κἀκεῖνον κατέστησαν, πεπεισμένοι ταχέως	αὐτὸν	τέλος ἐπιθήσειν τοῖς πράγμασι· καὶ
[3, 109]	πέλας μέλλουσι κινδυνεύειν, οἷς κατ´	αὐτὸν	τὸν ἀγῶνα καιρός ἐστι δεινότατος,
[3, 118]	ἐδάφους, ὅσον οὔπω προσδοκῶντες ἥξειν	αὐτὸν	τὸν Ἀννίβαν. καὶ γὰρ ὥσπερ
[3, 8]	ἐπιβολὴν συμφρονῆσαι καὶ διαστῆναι πρὸς	αὐτόν·	τὸν δ´ Ἀσδρούβαν ὑπιδόμενον, ἀναχωρήσαντ´
[3, 18]	πλοῦν εἰς τὴν Φάρον ἐπ´	αὐτὸν	τὸν Δημήτριον. πυνθανόμενος δὲ τήν
[3, 18]	προορώμενος ἕκαστα τούτων ἐχρήσατο παρ´	αὐτὸν	τὸν καιρὸν τοιῷδέ τινι γένει
[3, 9]	τὰ λεγόμενα συνεπιστήσαντες ἀλλ´ ἐπ´	αὐτὸν	τὸν λέγοντα καὶ λαβόντες ἐν
[3, 113]	οὖν τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς παρ´	αὐτὸν	τὸν ποταμὸν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ
[3, 43]	ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν προῆγον παρ´	αὐτὸν	τὸν ποταμὸν ἐπὶ τοὺς ἀντίπερα
[3, 44]	ἐκείνην μὲν τὴν νύκτα παρ´	αὐτὸν	τὸν ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν, τῇ δ´
[3, 14]	ἀεὶ προκαταλαμβανόντων· πολλοὶ δὲ κατ´	αὐτὸν	τὸν ποταμὸν ὑπὸ τῶν ἱππέων
[3, 39]	διαβάσεως τοῦ Ῥοδανοῦ πορευομένοις παρ´	αὐτὸν	τὸν ποταμὸν ὡς ἐπὶ τὰς
[3, 85]	φανῆναι τὸ γεγονὸς ἢ παρ´	αὐτὸν	τὸν τῆς μάχης καιρόν. καὶ
[3, 112]	τῶν δὲ Νομάδων ἕως πρὸς	αὐτὸν	τὸν χάρακα προσπιπτόντων καὶ διακωλυόντων
[3, 39]	περὶ ἐννακισχιλίους, οὓς ἔδει διελθεῖν	αὐτόν.	τούτων δὴ τῶν τόπων κατὰ
[3, 98]	ἕτερα καὶ πλείω πρὸς τὸν	αὐτὸν	τρόπον διαλεχθεὶς ἔπεισε τὸν Βώστορα
[3, 81]	ὑποχείριον γίνεται τοῖς ἐχθροῖς, τὸν	αὐτὸν	τρόπον ἐὰν τὸν προεστῶτα {πόλεμον}
[3, 38]	μεσημβρίαν ἢ θαλάττῃ περιέχεται, τὸν	αὐτὸν	τρόπον τὸ μεταξὺ Τανάιδος καὶ
[3, 5]	τῆς ἀρχῆς ἐστερήθη, συστραφέντων ἐπ´	αὐτὸν	τῶν ἄλλων βασιλέων. ἀποκατέστησαν δὲ
[3, 14]	ἦλθε κινδύνους ἐπανάγων, συνδραμόντων ἐπ´	αὐτὸν	τῶν Καρπησίων, ὃ σχεδὸν ἰσχυρότατόν
[3, 98]	καὶ ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν μὲν	αὐτὸν	τῶν Ῥωμαίων τὴν φιλοτιμίαν· τοῦτο
[3, 80]	ἀρχὴν ἔχοντος. ἐξ ὧν πολλοὺς	αὐτὸν	ὑπελάμβανε παραδώσειν καιροὺς πρὸς ἐπίθεσιν.
[3, 61]	δὲ καὶ τολμήσαι, καταφθαρήσεσθαι προδήλως	αὐτὸν	ὑπελάμβανεν. διόπερ ἐν τοιούτοις ὢν
[3, 99]	ἐν ᾧ δεήσει τοὺς ἐκδεξομένους	αὐτὸν	ὑπομένειν. μετὰ δὲ ταῦτα παραλαβὼν
[3, 66]	ὄντας, τοὺς δ´ ὑπεναντίους ἱπποκρατοῦντας,	αὑτὸν	δὲ βαρυνόμενον ὑπὸ τοῦ τραύματος,
[3, 66]	ἦν ἀποικία Ῥωμαίων, ἅμα μὲν	αὑτὸν	ἐθεράπευε καὶ τοὺς ἄλλους τραυματίας,
[3, 15]	τῶν Ῥωμαίων πρεσβείαν καὶ δοὺς	αὑτὸν	εἰς ἔντευξιν διήκουε περὶ τῶν
[3, 17]	τὰ πλήθη καὶ παραβόλως διδοὺς	αὑτὸν	εἰς τοὺς κινδύνους. πᾶσαν δὲ
[3, 68]	μετ´ ἐκείνου δυνάμεις, ἐθεράπευε δ´	αὑτὸν	ἐπιμελῶς, σπουδάζων εἰ δύναιτο κοινωνῆσαι
[3, 17]	μὲν ὑπόδειγμα τῷ πλήθει ποιῶν	αὑτὸν	καὶ γινόμενος αὐτουργὸς τῆς ἐν
[3, 15]	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς πεποιημένος ὑφ´	αὑτὸν	οὓς προέθετο παρῆν αὖθις μετὰ
[3, 101]	πλεῖστον μέρος τῆς δυνάμεως ἐφ´	αὑτόν.	πλειόνων δὲ γενομένων ἡμερῶν, ἠναγκάζετο
[3, 14]	ἕως τἄλλα πάντα βεβαίως ὑφ´	αὑτὸν	ποιήσαιτο κατὰ τὰς Ἀμίλκου τοῦ
[3, 48]	ἀκεραίους ἔχοντι περὶ τῶν καθ´	αὑτὸν	πραγμάτων. ὁμοίως δὲ καὶ τὰ
[3, 90]	σύμψηφον δὲ τοῖς ὄχλοις ποιῶν	αὑτὸν	τὸν μὲν Φάβιον κατελάλει πρὸς
[3, 77]	προκαλεῖσθαι διὰ τοιούτου τρόπου πρὸς	αὑτὸν	τοὺς κατοικοῦντας τὴν Ἰταλίαν, ἅμα
[3, 69]	ποταμοῦ, πεποιημένους μὲν καὶ πρὸς	αὑτὸν	φιλίαν, διαπεμπομένους δὲ καὶ πρὸς
[3, 77]	ὀρθῶς φρονῶσιν, ἀντέχεσθαι τῆς πρὸς	αὑτὸν	φιλίας. παρεῖναι γὰρ πρῶτον μὲν
[3, 35]	Πυρήνης. ποιησάμενος δὲ πάντας ὑφ´	ἑαυτὸν	καί τινας πόλεις κατὰ κράτος
[3, 82]	Φλαμίνιος καὶ θυμοῦ πλήρης, δοξάζων	ἑαυτὸν	ὑπὸ τῶν ἐναντίων καταφρονεῖσθαι. μετὰ
[3, 86]	διὸ καὶ παρέντες τὴν κατ´	ἐνιαυτὸν	ἀγωγὴν τῶν πραγμάτων καὶ τὴν
[3, 109]	οὐ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν δεύτερον	ἐνιαυτὸν	ἤδη διατελεῖτε. πάντων οὖν τῶν
[3, 92]	καταφθεῖραι τὴν λείαν, ἀλλ´ εἰς	τοιοῦτον	ἀπερείσασθαι τόπον, ἐν ᾧ δυνήσεται
[3, 108]	εὕροι τις αἴτια, δι´ ἃ	τοιοῦτον	αὐτῶν ἐξέβη τὸ τέλος, ἐπὶ
[3, 60]	κατασφάξας δὲ τοὺς ἐναντιωθέντας αὐτῷ	τοιοῦτον	ἐνειργάσατο φόβον τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν
[3, 25]	Τὸν δ´ ὅρκον ὀμνύειν ἔδει	τοιοῦτον,	ἐπὶ μὲν τῶν πρώτων συνθηκῶν
[3, 25]	ἔστι δὲ τὸ Δία λίθον	τοιοῦτον·	λαβὼν εἰς τὴν χεῖρα λίθον
[3, 54]	ἅμα δὲ τῷ παραγενέσθαι πρὸς	τοιοῦτον	τόπον, ὃν οὔτε τοῖς θηρίοις
[3, 104]	ταύτην τὴν ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ τι	τοιοῦτον.	τῶν γὰρ τόπων τῶν περὶ
[3, 82]	προδήλου τῆς νίκης αὐτοῖς ὑπαρχούσης·	τηλικοῦτον	γὰρ προενεβεβλήκει κατελπισμὸν τοῖς ὄχλοις
[3, 22]	Καρχηδονίοις πρῶται κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον	Βροῦτον	καὶ Μάρκον Ὡράτιον, τοὺς πρώτους
[3, 108]	δεινοῦ· τό τε μέγιστον, ἐπὶ	τοσοῦτον	ἀγνοεῖσθαι παρ´ αὐτοῖς πρότερον τὰ
[3, 8]	γὰρ ὡς οὐδέν. οἵ γε	τοσοῦτον	ἀπέσχον τοῦ πρᾶξαί τι τῶν
[3, 1]	ἐγένοντο καὶ δι´ ἃς ἐπὶ	τοσοῦτον	ηὐξήθησαν, μετ´ ἀποδείξεως ἐξαγγέλλειν, βραχέα
[3, 103]	καιροῖς, τὸν δὲ Μάρκον ἐπὶ	τοσοῦτον	ηὖξον διὰ τὸ συμβεβηκὸς ὥστε
[3, 94]	ἡμέραν. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν	τοῦτον	Ἀννίβας, προχωρούντων αὐτῷ τῶν πραγμάτων
[3, 107]	τὸν Αἰμίλιον ἀποβλέπειν καὶ πρὸς	τοῦτον	ἀπερείδεσθαι τὰς πλείστας ἐλπίδας διά
[3, 93]	ὑπερβολάς. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν	τοῦτον	αὐτὸς ἀναλαβὼν πρῶτα μὲν τὰ
[3, 76]	τὸν τῶν Ἰβήρων Ἀνδοβάλην ἔλαβε.	τοῦτον	δὲ συνέβαινε τύραννον μὲν εἶναι
[3, 42]	ἐλπίδας. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν	τοῦτον	ἐν τῷ πέραν πλῆθος ἡθροίσθη
[3, 8]	διὸ καὶ νῦν τὸν πόλεμον	τοῦτον	ἐξενηνοχέναι κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν
[3, 84]	ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις	τοῦτον	ἐπετελέσθη τὸν τρόπον. ~Ἀννίβας δέ,
[3, 101]	ἐπέκειτο τῇ τῶν πολεμίων παρεμβολῇ,	τοῦτον	ἔτι νυκτὸς ἐξαποστείλας περὶ δισχιλίους
[3, 62]	εὐκαταφρόνητος. ~Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν	τοῦτον	ἤδη συνεγγίζοντες ἀλλήλοις Ἀννίβας καὶ
[3, 37]	τοῦ Νάρβωνος καὶ τὰ περὶ	τοῦτον	Κελτοὶ νέμονται μέχρι τῶν προσαγορευομένων
[3, 117]	καὶ Καρχηδονίων ἐπετελέσθη τὸν τρόπον	τοῦτον,	μάχη γενναιοτάτους ἄνδρας ἔχουσα καὶ
[3, 98]	ἐν τοῖς πρὸς θάλατταν μέρεσιν,	τοῦτον	μὲν ἄκακον ὄντα τὸν ἄνδρα
[3, 47]	στρατηγὸν καὶ τόλμῃ καὶ προνοίᾳ	τοῦτον	ὁμολογουμένως ἀποδεικνύουσιν ἡμῖν ἀλογιστότατον, ἅμα
[3, 19]	νυκτὸς ἀποβάντες εἰς τὸν καιρὸν	τοῦτον	συνῆψαν, διὰ τόπων ἀδήλων ποιούμενοι
[3, 108]	τὰ πλεῖστα τῶν λεγομένων πρὸς	τοῦτον	τείνοντα τὸν νοῦν, τὸν ὑπὲρ
[3, 97]	διόπερ ἐν μεγάλῳ τιθέμενοι καὶ	τοῦτον	τὸν πόλεμον ἐξαπέστειλαν τάς τε
[3, 101]	τὴν ὅλην στρατοπεδείαν μετεβίβασαν εἰς	τοῦτον	τὸν τόπον. ὁ δ´ Ἀννίβας
[3, 26]	τῆς ἰδίας πραγματείας μνησθέντες εἰς	τοῦτον	ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ μέρος
[3, 105]	Ῥωμαίοις. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν	τοῦτον	Φάβιος θεωρῶν τὸ γινόμενον καὶ
[3, 86]	διὰ τὸ προϋπάρχον αὐτῷ μῖσος	ἔμφυτον	πρὸς Ῥωμαίους. ~ἐν ᾧ καιρῷ
[3, 18]	ἔτι δὲ τῷ δοκεῖν αὐτὴν	ἀνάλωτον	ὑπάρχειν, ταύτῃ πρῶτον ἐγχειρεῖν ἔκρινε,
[3, 81]	γυμνόν, ἀλλὰ ποῦ τῆς ψυχῆς	εὐχείρωτόν	τι παραφαίνεται τοῦ τῶν ἐναντίων
[3, 70]	συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις, θέλων μὲν	πρῶτον	ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι ταῖς τῶν Κελτῶν
[3, 117]	Καρχηδονίων χάρακι. τὸ μὲν οὖν	πρῶτον	ἀντεῖχον· ἤδη δ´ αὐτῶν πιεζομένων,
[3, 101]	δυνάμεις παρὰ Φαβίου τὸ μὲν	πρῶτον	ἀντιπαρῆγε ταῖς ἀκρωρείαις, πεπεισμένος ἀεὶ
[3, 60]	δὲ τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ μὲν	πρῶτον	αὐτοὺς εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ
[3, 109]	πάντα τἀναντία τοῖς προειρημένοις ὑπάρχει.	~πρῶτον	γὰρ ἡμεῖς ἀμφότεροι πάρεσμεν, οὐ
[3, 65]	ἐπιπεσόντων, οἱ μὲν πεζακοντισταὶ τὸ	πρῶτον	διαφυγόντες τὴν σύμπτωσιν τῶν ἱππέων
[3, 18]	δοκεῖν αὐτὴν ἀνάλωτον ὑπάρχειν, ταύτῃ	πρῶτον	ἐγχειρεῖν ἔκρινε, βουλόμενος καταπλήξασθαι τοὺς
[3, 93]	τόποις καὶ τίνες καὶ πόθεν	πρῶτον	ἐγχειρήσουσι τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δέ,
[3, 97]	συμμαχίᾳ τότε διέβησαν καὶ τότε	πρῶτον	ἐθάρρησαν ἀντιποιεῖσθαι τῶν πέραν πραγμάτων,
[3, 10]	ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς πόλεμον, τὸ μὲν	πρῶτον	εἰς πᾶν συγκατέβαινον, ὑπολαμβάνοντες αὑτοὺς
[3, 96]	τῆς θαλάττης. αἳ τὸ μὲν	πρῶτον	εἰς Σαρδόν´, ἐκεῖθεν δὲ πρὸς
[3, 13]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, τὸ μὲν	πρῶτον	ἐκαραδόκουν τὰς τῶν δυνάμεων ὁρμάς·
[3, 65]	τοὺς ἀκοντιστὰς μὴ φθάσαι τὸ	πρῶτον	ἐκβαλόντας βέλος, φεύγειν δ´ ἐγκλίναντας
[3, 77]	δὲ συμμάχους αὐτῶν τὸ μὲν	πρῶτον	ἐν τῇ πάσῃ φιλανθρωπίᾳ διεξῆγεν,
[3, 95]	συλλογιζόμενος τῶν Καρχηδονίων τὸ μὲν	πρῶτον	ἐπεβάλετο (κατὰ γῆν καὶ) κατὰ
[3, 54]	τὸ πλῆθος. τὸ μὲν οὖν	πρῶτον	ἐπεβάλετο περιελθεῖν τὰς δυσχωρίας ὁ
[3, 16]	τὴν Ἰλλυρίδα πράξεις κατὰ τὸ	πρῶτον	ἔτος τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς
[3, 61]	καὶ σύνεγγυς εἶναι, τὸ μὲν	πρῶτον	ἠπίστει τοῖς προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος μὲν
[3, 87]	περὶ τῶν γεγονότων· τότε γὰρ	πρῶτον	ἥψατο θαλάττης, ἀφ´ οὗ τὴν
[3, 89]	παραβάλλεσθαι μήτε διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ	πρῶτον	καὶ μάλιστα τῆς ἀσφαλείας τῶν
[3, 9]	γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα νομιστέον	πρῶτον	μὲν αἴτιον γεγονέναι τὸν Ἀμίλκου
[3, 48]	ἑκάτερον τῶν προειρημένων ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι.	~πρῶτον	μὲν γὰρ ἂν τίς φανείη
[3, 17]	τοῦ κατὰ κράτος ἑλεῖν αὐτήν.	πρῶτον	μὲν γὰρ ὑπέλαβε παρελέσθαι Ῥωμαίων
[3, 32]	οὐδὲν οἷόν τε τοὺς ἀναγινώσκοντας,	πρῶτον	μὲν διὰ τὸ τοὺς πλείστους
[3, 33]	δὲ παραχειμάζων ἐν Καινῇ πόλει	πρῶτον	μὲν διαφῆκε τοὺς Ἴβηρας ἐπὶ
[3, 85]	πλείους τῶν μυρίων καὶ πεντακισχιλίων,	πρῶτον	μὲν διεσάφησεν ὅτι Μαάρβας οὐκ
[3, 103]	ἀλήθειαν, περιχαρεῖς ἦσαν διὰ τὸ	πρῶτον	μὲν ἐκ τῆς προϋπαρχούσης ὑπὲρ
[3, 44]	ἰσχυρότατα πρὸς θάρσος τῶν πολλῶν	πρῶτον	μὲν ἡ τῆς παρουσίας ἐνάργεια
[3, 29]	καὶ ὑπὸ πολλῶν παρ´ αὐτοῖς.	πρῶτον	μὲν ὅτι τὰς πρὸς Ἀσδρούβαν
[3, 57]	ἱστορίας, διὰ τοῦτο παρελείπομεν, ἀλλὰ	πρῶτον	μὲν οὐ βουλόμενοι παρ´ ἕκαστα
[3, 77]	πρὸς αὑτὸν φιλίας. παρεῖναι γὰρ	πρῶτον	μὲν τὴν ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις,
[3, 3]	διάβασιν εἰς τὴν Εὐρώπην διασαφήσομεν	πρῶτον	μὲν τίνα τρόπον ἐκ τῆς
[3, 111]	τὴν ἐνάργειαν τούτου τοιγαροῦν“ ἔφη	πρῶτον	μὲν τοῖς θεοῖς ἔχετε χάριν·
[3, 44]	μετὰ δὲ τούτους εἰσελθὼν αὐτὸς	πρῶτον	μὲν τῶν προγεγενημένων πράξεων ἀνέμνησε
[3, 5]	ἐπέβαλον τὰς χεῖρας, τὸ μὲν	πρῶτον	μεταναστῆσαι, μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν
[3, 72]	ἁπάντων ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων, τὸ μὲν	πρῶτον	ὁρμῇ καὶ προθυμίᾳ (περι( ῆν)
[3, 41]	τόπους, καὶ καθορμισθεὶς πρὸς τὸ	πρῶτον	στόμα τοῦ Ῥοδανοῦ, τὸ Μασσαλιωτικὸν
[3, 96]	καθυστερῶν ἀπέγνω. καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	τῆς Σικελίας Λιλυβαίῳ προσέσχε· μετὰ
[3, 66]	τὴν πορείαν, σπεύδων ἐπὶ τόπον	εὐγεφύρωτον	ἀφικέσθαι τοῦ Πάδου. καταλύσας δὲ
[3, 39]	τοῖς καιροῖς τῆς μὲν Λιβύης	ἐκυρίευον	πάντων τῶν ἐπὶ τὴν ἔσω
[3, 95]	Μασσαλιητικάς· καὶ γὰρ προκαθηγοῦντο καὶ	προεκινδύνευον	οὗτοι καὶ πᾶσαν ἀποτόμως σφίσι
[3, 11]	καὶ πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν Ῥωμαίοις,	ἐθεράπευον	τὸν Ἀννίβαν, σπουδάζοντες εἰς ὑποψίαν
[3, 75]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι παραυτίκα μὲν	ἐπίστευον	τοῖς προσπίπτουσιν· μετ´ οὐ πολὺ
[3, 71]	τοῖς δ´ ἐπιπέδοις καὶ ψιλοῖς	ἀπεπίστευον,	οὐκ εἰδότες ὅτι καὶ πρὸς
[3, 99]	μέν, ἤδη τῆς ὥρας κατεπειγούσης,	διέλυον	εἰς παραχειμασίαν ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις,
[3, 79]	ποιούμενοι τὴν πορείαν μετρίως κακοπαθοῦντες	ἤνυον,	ἅτε καὶ φερέκακοι πάντες ὄντες
[3, 21]	εἶναι ῥητῶς κατατετάχθαι. Ζακανθαίους δὲ	παρεδείκνυον	οὐκ ὄντας τότε Ῥωμαίων συμμάχους
[3, 20]	συνέδριον καὶ διασαφούντων ταῦτα, δυσχερῶς	ἤκουον	οἱ Καρχηδόνιοι τὴν αἵρεσιν τῶν
[3, 110]	τὴν δύναμιν οὗ τοὺς πολεμίους	ἤκουον	στρατοπεδεύειν. δευτεραῖοι δ´ ἐπιβαλόντες παρενέβαλον,
[3, 4]	τίνες παρ´ ἑκάστοις ἐπεκράτουν καὶ	κατίσχυον	περί τε τοὺς κατ´ ἰδίαν
[3, 21]	μὲν Ἰβηρίας οὐκ ἔφασαν ὑπάρχειν	ἔγγραφον	οὐδέν, περὶ δὲ τοῦ τοῖς
[3, 75]	καθεσταμένοι, συνῆγον τοὺς συμμάχους καὶ	κατέγραφον	τὰ παρ´ αὑτοῖς στρατόπεδα. παρῆγον
[3, 90]	τῷ συνάρχοντι τούτων οὐδὲν ἤρεσκεν.	σύμψηφον	δὲ τοῖς ὄχλοις ποιῶν αὑτὸν
[3, 79]	ἐπιμελητὴν δὲ τῆς οὐραγίας τὸν	ἀδελφὸν	ἀπέλιπε Μάγωνα τῶν τε λοιπῶν
[3, 114]	ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ Μάγωνα τὸν	ἀδελφόν.	βλεπούσης δὲ τῆς μὲν τῶν
[3, 97]	ἐξαπέστελλον μετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν	ἀδελφὸν	Γνάιον, κοινῇ πράξοντα μετ´ ἐκείνου
[3, 49]	τὰς δυνάμεις. καὶ τὸν μὲν	ἀδελφὸν	ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 71]	τὸ στρατόπεδον ἀνακαλεσάμενος Μάγωνα τὸν	ἀδελφόν,	ὄντα νέον μὲν ὁρμῆς δὲ
[3, 83]	μὲν κατὰ πρόσωπον τῆς πορείας	λόφον	αὐτὸς κατελάβετο καὶ τοὺς Ἴβηρας
[3, 83]	πλάτος κατὰ μὲν τὴν ἀντικρὺ	λόφον	ἐπικείμενον ἐρυμνὸν καὶ δύσβατον, κατὰ
[3, 19]	τῆς πόλεως καὶ τοῦ λιμένος	λόφον	ἐρυμνὸν διέκλεισαν ἀπὸ τῆς πόλεως
[3, 92]	στενὰ κατὰ τὸν Ἐριβιανὸν καλούμενον	λόφον	κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Ἄθυρνον ποταμόν,
[3, 104]	διαυγάζειν κατελάμβανε τοῖς εὐζώνοις τὸν	λόφον.	ὁ δὲ Μάρκος θεωρῶν τὸ
[3, 19]	διακινδυνεύειν πρὸς τοὺς ἐπὶ τὸν	λόφον.	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι θεωροῦντες τὴν
[3, 86]	τοὺς δὲ λοιποὺς εἴς τινα	λόφον	συνδιώξαντες τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ
[3, 104]	γὰρ τόπων τῶν περὶ τὸν	λόφον	ὑπαρχόντων ψιλῶν μέν, πολλὰς δὲ
[3, 92]	ἔχων τῆς δυνάμεως ἐπί τινα	λόφον	ὑπερδέξιον πρὸ τῶν στενῶν κατεστρατοπέδευσε.
[3, 71]	πρὸς ἐνέδραν διά τι ῥεῖθρον	ἔχον	ὀφρῦν, ἐπὶ δὲ ταύτης ἀκάνθας
[3, 29]	ἀδικουμένους· ἀλλ´ ἦν ἀμφοτέρων τὸ	συνέχον	τῆς ἐννοίας τῆς ἐν ταῖς
[3, 116]	τῶν ἔργων καὶ θεωρῶν τὸ	συνέχον	τῆς κατὰ τὸν ἀγῶνα κρίσεως
[3, 51]	τρισὶν ἡμέραις εὐπορίαν, τὸ δὲ	συνέχον,	φόβον ἐνειργάσατο τοῖς ἑξῆς πρὸς
[3, 62]	τὸ μέλλον· καὶ γὰρ δεσμοὺς	εἶχον	βαρεῖς καὶ τῷ λιμῷ συνέσχηντο,
[3, 43]	δὲ μονόξυλα τῶν εὐκινητοτάτων πεζῶν.	εἶχον	δὲ τὴν μὲν ἐξ ὑπερδεξίου
[3, 71]	μὲν τοὺς ὑλώδεις τόπους ὑπόπτως	εἶχον	διὰ τὸ τοὺς Κελτοὺς ἀεὶ
[3, 73]	τὸ δέον εὐχρήστως καὶ προθύμως	εἶχον.	διόπερ ἅμα τῷ δέξασθαι διὰ
[3, 118]	τότε πρὸς Καρχηδονίους· μεγάλας δ´	εἶχον	ἐλπίδας ἐξ ἐφόδου καὶ τῆς
[3, 53]	μὲν σκευοφόρα καὶ τοὺς ἱππεῖς	εἶχον	ἐν τῇ πρωτοπορείᾳ, τοὺς δ´
[3, 94]	ἐπὶ τῶν ἄκρων ἀμφότεροι καὶ	προσανεῖχον	καραδοκοῦντες τὴν ἐπιφάνειαν τῆς ἡμέρας
[3, 112]	καὶ θεῶν ἱκετηρίαι καὶ δεήσεις	ἐπεῖχον	τὴν πόλιν. δεινοὶ γὰρ ἐν
[3, 79]	σκευῶν σωρηδὸν ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν	ὑπερεῖχον	καὶ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ βραχὺ
[3, 105]	ὁμόσε καὶ λοιπὸν ἤδη Φαβίῳ	προσεῖχον	τὸν νοῦν καὶ τοῖς ὑπὸ
[3, 116]	ἐπιφανείας στρεφόμενοι πρὸς τοὺς κεκυκλωκότας,	ἀντεῖχον·	ἀεὶ δὲ τῶν πέριξ ἀπολλυμένων,
[3, 117]	χάρακι. τὸ μὲν οὖν πρῶτον	ἀντεῖχον·	ἤδη δ´ αὐτῶν πιεζομένων, ἐπειδὴ
[3, 11]	Αἰτωλῶν ἐπιβολὴν ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς πρὸς	Ἀντίοχον,	βουλόμενοι μὴ λανθάνειν σφᾶς τὴν
[3, 7]	καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, οὐ μόνον	Ἀντίοχον	ἐπεσπάσαντο, πᾶν δὲ καὶ πρᾶξαι
[3, 3]	τῆς Αἰτωλῶν ὀργῆς, καθ´ ἣν	Ἀντίοχον	ἐπισπασάμενοι τὸν ἀπὸ τῆς Ἀσίας
[3, 11]	οὖν εἰδότα σαφῶς ἠξίου τὸν	Ἀντίοχον,	ἕως μὲν ἄν τι δυσχερὲς
[3, 7]	Ἀσίαν. ~καὶ μὴν τοῦ κατ´	Ἀντίοχον	καὶ Ῥωμαίους δῆλον ὡς αἰτίαν
[3, 11]	εἰς ὑποψίαν ἐμβαλεῖν πρὸς τὸν	Ἀντίοχον.	ὃ καὶ συνέβη γενέσθαι. προβαίνοντος
[3, 11]	οἱ δὲ πρέσβεις ὁρῶντες τὸν	Ἀντίοχον	προσέχοντα τοῖς Αἰτωλοῖς καὶ πρόθυμον
[3, 86]	ταῦτα δ´ ἐποίει διὰ τὸ	προϋπάρχον	αὐτῷ μῖσος ἔμφυτον πρὸς Ῥωμαίους.
[3, 95]	πόλεως, προχειρισάμενος Ἀμίλκαν τοῦ στόλου	ναύαρχον.	ἅμα δὲ καὶ τὴν πεζὴν
[3, 4]	καὶ διαλήψεις, πόσαι καὶ τίνες	ὑπῆρχον	περὶ τῶν ἡγουμένων, πρὸς δὲ
[3, 116]	μὲν οὔτ´ ἐποίουν οὐδὲν οὔτ´	ἔπασχον	διὰ τὴν ἰδιότητα τῆς μάχης,
[3, 74]	ἐνέδρας προσπεσόντων ἀπώλλυντο καὶ κακῶς	ἔπασχον,	οἱ δὲ περὶ τὰς πρώτας
[3, 2]	τῆς πατρίδος ἐδάφους, μεγάλας δ´	ἔσχον	αὐτοὶ καὶ παραδόξους ἐλπίδας, ὡς
[3, 8]	ὡς οὐδέν. οἵ γε τοσοῦτον	ἀπέσχον	τοῦ πρᾶξαί τι τῶν προειρημένων
[3, 46]	δ´ ἐκφυσῶντες πᾶν τὸ παρεμπῖπτον	ἀντέσχον,	τὸ πολὺ καθ´ ὕδατος ὀρθοὶ
[3, 84]	κεφαλὰς αὐτὰς ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν	ὑπερίσχον·	ἐπιγενομένων δὲ τῶν ἱππέων, καὶ
[3, 47]	ἐπὶ τὸν τοῦ παντὸς Ἀδρίου	μυχόν·	ἃς τόθ´ ὑπεράρας Ἀννίβας ἀπὸ
[3, 47]	μὲν πηγὰς ὑπὲρ τὸν Ἀδριατικὸν	μυχὸν	πρὸς τὴν ἑσπέραν νευούσας, ἐν
[3, 71]	τοῖς πλείστοις τόποις. τὸ γὰρ	τυχὸν	ῥεῖθρον μετὰ βραχείας ὀφρύος, ποτὲ
[3, 75]	Σερουίλιος καὶ Γάιος Φλαμίνιος, οἵπερ	ἔτυχον	ὕπατοι τότε καθεσταμένοι, συνῆγον τοὺς
[3, 47]	χειμερινάς, ἐκβάλλει δ´ εἰς τὸ	Σαρδῷον	πέλαγος. φέρεται δ´ ἐπὶ πολὺ
[3, 40]	τὴν τούτων βοήθειαν, ἡγεμόνα συστήσαντες	ἑξαπέλεκυν,	ἄλλα δὲ συνάγειν καὶ καταγράφειν
[3, 40]	εἰληφώς, οἱ δὲ δύο τὴν	ἑξαπέλεκυν.	οἰομένων δὲ δεῖν τούτων εἰς
[3, 106]	αὐτοὶ δὲ Λεύκιον μὲν Ποστόμιον,	ἑξαπέλεκυν	ὄντα στρατηγόν, στρατόπεδον δόντες εἰς
[3, 37]	καὶ τοῦ Νάρβωνος, ὃς οὐ	πολὺν	ἀπέχει τόπον ὡς πρὸς δύσεις
[3, 110]	πορείαν οὖσι παραδόξως συνεπλέκετο καὶ	πολὺν	ἐν αὐτοῖς ἐποιεῖτο θόρυβον. οἱ
[3, 46]	ταῦτα χοῦν ἔφερον ἐπὶ πάσας	πολύν,	ἕως ἐπιβάλλοντες ἐξωμοίωσαν, ὁμαλὴν καὶ
[3, 52]	καὶ δώσειν ἐξ αὑτῶν ὅμηρα,	πολὺν	μὲν χρόνον ηὐλαβεῖτο καὶ διηπίστει
[3, 103]	πρὸς πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα καὶ καθόλου	πολὺν	ὄντα πρὸς τῷ διακινδυνεύειν, αἵρεσιν
[3, 96]	συνορμίσας τὸν στόλον μετ´ οὐ	πολὺν	χρόνον αὐτὸς ἀνεκομίσθη πρὸς τὰς
[3, 73]	τῆς ὅλης παρεμβολῆς τάξεις ἐπὶ	πολὺν	χρόνον ἐμάχοντο συστάδην, ἐφάμιλλον ποιούμενοι
[3, 65]	κατὰ πρόσωπον ἀλλήλοις συμπεσόντες ἐπὶ	πολὺν	χρόνον ἐποίουν ἰσόρροπον τὸν κίνδυνον·
[3, 111]	πρὸς ὑμᾶς εἰρημένοις· ὁ δὲ	νῦν	ἀγὼν ἐνέστηκεν περὶ τῶν πόλεων
[3, 109]	τὸ τέλος ἐναντίον ἐκβήσεσθαι τοῦ	νῦν	ἀγῶνος. καὶ γὰρ ἄτοπον, μᾶλλον
[3, 63]	τύχην συγκεκλεικέναι καὶ παραπλήσια τοῖς	νῦν	ἆθλα προτεθεικέναι. δεῖν γὰρ ἢ
[3, 109]	ὧν ὑμεῖς αὐτὴν μὴ διαψεύσητε	νῦν,	ἀλλ´ ἀπόδοτε μὲν τῇ πατρίδι
[3, 109]	ὡς τῆς πατρίδος οὐ κινδυνευούσης	νῦν	αὐτοῖς τοῖς στρατοπέδοις, ἀλλὰ τοῖς
[3, 39]	περὶ χιλίους ἑξακοσίους· {ταῦτα γὰρ	νῦν	βεβημάτισται καὶ σεσημείωται κατὰ σταδίους
[3, 108]	περὶ τὸν ἀέρα γενόμενον σύμπτωμα.	νῦν	γε μὴν πάντα τἀναντία τοῖς
[3, 59]	ταῦτα τὰ μέρη τῆς οἰκουμένης.	νῦν	δ´ ἀναδραμόντες ἐπὶ τὴν παρέκβασιν
[3, 68]	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις συνέβη διαφθαρῆναι.	νῦν	δ´ οἱ πλείους ἔφθασαν διαβάντες
[3, 50]	διέφθειραν τὸ στράτευμα τῶν Καρχηδονίων·	νῦν	δὲ καταφανεῖς γενόμενοι μεγάλα μὲν
[3, 1]	βύβλους, ἐν αὐτῇ ´κείνῃ διεσαφήσαμεν.	νῦν	δὲ πειρασόμεθα τοὺς προειρημένους πολέμους
[3, 14]	Καρχηδόνιοι διακινδυνεύειν, ὁμολογουμένως ἂν ἡττήθησαν.	νῦν	δὲ πραγματικῶς καὶ νουνεχῶς ἐξ
[3, 15]	εἰ δὲ μή, φάναι πολεμήσειν;	νῦν	δὲ τὴν μὲν οὖσαν αἰτίαν
[3, 111]	προτερήμασι. τὸ δὲ παρακαλεῖν ὑμᾶς	νῦν	διὰ πλειόνων εὐθαρσεῖς καὶ προθύμους
[3, 41]	τε τοῖς πρὸ τοῦ καὶ	νῦν	διεληλύθαμεν. οἱ δὲ στρατηγοὶ τῶν
[3, 26]	καὶ τηρουμένων (τῶν) συνθηκῶν ἔτι	νῦν	ἐν χαλκώμασι παρὰ τὸν Δία
[3, 29]	τὰ δ´ ὑπὸ Ῥωμαίων λεγόμενα	νῦν	ἐροῦμεν· οἷς τότε μὲν οὐκ
[3, 63]	ἐναντίαν ἐλπίδα ταύτης ὑπάρχειν, ὃ	νῦν	ἐστι περὶ Ῥωμαίους, ὥστε φεύγουσι
[3, 38]	ἀνῆκον ἄγνωστον ἡμῖν ἕως τοῦ	νῦν	ἐστιν, ἐὰν μή τι μετὰ
[3, 64]	Ἄλπεων πορείᾳ. παρεῖναι δὲ καὶ	νῦν	ἔφη τὸν Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα μὲν
[3, 25]	ἐκπέσοιμι οὕτως ὡς ὅδε λίθος	νῦν.	καὶ ταῦτ´ εἰπὼν ῥίπτει τὸν
[3, 58]	αὐτῶν, γινώσκοντας ὅτι κἀκεῖνοι τῶν	νῦν	καιρῶν ἐπιλαβόμενοι πολλὰ τῶν αὐτοῖς
[3, 108]	τὸ τέλος, ἐπὶ δὲ τῶν	νῦν	καιρῶν οὐδεμία λείπεται πρόφασις, ἐὰν
[3, 10]	ἦν συμπεριενεχθῆναι δεόντως οὔτε τοῖς	νῦν	λεγομένοις οὔτε τοῖς μετὰ ταῦτα
[3, 34]	τοῦ συμπεριφέρεσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς	νῦν	μέλλουσι λέγεσθαι. διόπερ εἴχετο ταύτης
[3, 98]	καιροὺς τῆς τῶν ὑποταττομένων εὐνοίας·	νῦν	οὖν ἠγγικότων Ῥωμαίων καὶ προσκαθεζομένων
[3, 4]	τούτων φανερὸν ἔσται τοῖς μὲν	νῦν	οὖσιν πότερα φευκτὴν ἢ τοὐναντίον
[3, 109]	τρόπος· οἷς δέ, καθάπερ ὑμῖν	νῦν,	οὐχ ὑπὲρ ἑτέρων ἀλλ´ ὑπὲρ
[3, 64]	χωρὶς τῶν προειρημένων, καὶ τῶν	νῦν	παρόντων ἀνδρῶν ἔχωμεν ἐπὶ ποσὸν
[3, 31]	ἐλπίδα μηδὲν ἂν ἐκ τῶν	νῦν	παρόντων εὐλόγως βεβαιώσασθαι μηδένα τῶν
[3, 111]	πάσης Ἰταλίας, ἀπαλλαγέντες δὲ τῶν	νῦν	πόνων, γενόμενοι συμπάσης ἐγκρατεῖς τῆς
[3, 22]	διαλέκτου καὶ παρὰ Ῥωμαίοις τῆς	νῦν	πρὸς τὴν ἀρχαίαν ὥστε τοὺς
[3, 105]	σέσωσται καὶ πρὸ τοῦ καὶ	νῦν·	τοῖς δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ
[3, 8]	ποιεῖσθαι τῶν πραγμάτων. διὸ καὶ	νῦν	τὸν πόλεμον τοῦτον ἐξενηνοχέναι κατὰ
[3, 27]	τὴν διάβασιν, ἀγνοεῖ προφανῶς. ~Συντελεσθέντος	τοίνυν	τοῦ περὶ Σικελίας πολέμου ποιοῦνται
[3, 37]	καθ´ Ἡρακλείους στήλας. αὗται μὲν	οὖν	αἱ χῶραι καθολικώτερον θεωρούμεναι τὸν
[3, 62]	μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλους. παραυτίκα μὲν	οὖν	ἀκούσαντες οἱ νεανίσκοι ταῦτα καὶ
[3, 66]	τὸν ἡγεμόνα συστραφέντες. ~Πόπλιος μὲν	οὖν	ἀναζεύξας προσῆγε διὰ τῶν πεδίων
[3, 76]	ἐπὶ τὰς ναῦς. οὗτος μὲν	οὖν	ἀναχωρήσας καὶ διαβὰς αὖθις τὸν
[3, 83]	τὸν προειρημένον τόπον. Ὁ μὲν	οὖν	Ἀννίβας ταῦτα προκατασκευασάμενος τῆς νυκτὸς
[3, 12]	ὃ δυνατὸς εἴη. ~ὁ μὲν	οὖν	Ἀντίοχος ἀκούσας καὶ δόξας αὐτοπαθῶς
[3, 89]	τῆς διαλήψεως ταύτης. τὰς μὲν	οὖν	ἀρχὰς κατεφρονεῖτο καὶ παρεῖχε λόγον
[3, 52]	παρακειμένων ταῖς ἀναβολαῖς. ~Τότε μὲν	οὖν	αὐτοῦ ποιησάμενος τὴν παρεμβολὴν καὶ
[3, 70]	κρῖναι τὰ ὅλα. προέκειτο μὲν	οὖν	αὐτῷ κατὰ τὴν ἰδίαν γνώμην
[3, 62]	τοῖς παροῦσι καιροῖς. Ἀννίβας μὲν	οὖν	διὰ τοιοῦδέ τινος ἐνεχείρει τρόπου
[3, 68]	ὑπὸ τῶν Καρχηδονίων. Πόπλιος μὲν	οὖν	διαβὰς τὸν προειρημένον ποταμὸν ἐστρατοπέδευσε
[3, 15]	περὶ τῶν ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι μὲν	οὖν	διεμαρτύροντο Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι— κεῖσθαι γὰρ
[3, 58]	ὠφελείας στοχάζονται δεόντως. ~Διότι μὲν	οὖν,	εἰ καί τι τῶν τῆς
[3, 11]	ὀμνύναι μηδέποτε Ῥωμαίοις εὐνοήσειν. ταῦτ´	οὖν	εἰδότα σαφῶς ἠξίου τὸν Ἀντίοχον,
[3, 70]	τῶν συμμάχων ἐλπίδας. Ἀννίβας μὲν	οὖν	εἰδὼς τὴν ἐσομένην ὁρμὴν τοῦ
[3, 38]	μύθους διατιθέναι νομιστέον. Ταῦτα μὲν	οὖν	εἰρήσθω μοι χάριν τοῦ μὴ
[3, 41]	τὰς προκειμένας πράξεις, Πόπλιος μὲν	οὖν	εἰς Ἰβηρίαν ἑξήκοντα ναυσί, Τεβέριος
[3, 107]	πέριξ εὐφυῶς κεῖσθαι χώραν. πέμποντες	οὖν	εἰς τὴν Ῥώμην συνεχῶς ἐπυνθάνοντο
[3, 79]	ἐφεστῶτας αὐτοῖς ἱππεῖς. πάντες μὲν	οὖν	ἐκακοπάθουν καὶ μάλιστα διὰ τὴν
[3, 50]	ποιεῖσθαι τὴν ἀναβολήν. εἰ μὲν	οὖν	ἔκρυψαν τὴν ἐπίνοιαν, ὁλοσχερῶς ἂν
[3, 40]	ἀπελείπετο τῆς πορείας. ~Ἀννίβας μὲν	οὖν	ἐνεχείρει ταῖς διεκβολαῖς τῶν Πυρηναίων
[3, 4]	οἰκουμένην ὑπήκοον αὑτοῖς. ~Εἰ μὲν	οὖν	ἐξ αὐτῶν τῶν κατορθωμάτων ἢ
[3, 110]	κινδυνεύειν τινὰς σπείρας. τότε μὲν	οὖν	ἐπιγενομένης νυκτὸς ἐχωρίσθησαν ἀπ´ ἀλλήλων,
[3, 98]	τῆς τῶν ὑποταττομένων εὐνοίας· νῦν	οὖν	ἠγγικότων Ῥωμαίων καὶ προσκαθεζομένων τῇ
[3, 79]	τὰς χεῖρας αὐτοῖς. οἱ μὲν	οὖν	Ἴβηρες καὶ Λίβυες δι´ ἀκεραίων
[3, 21]	συναναδέχεσθαι τὸν πόλεμον. οἱ μὲν)	οὖν	καθολικώτερόν πως ἐχρήσαντο τοῖς λόγοις.
[3, 1]	τῆς αὑτῶν πραγματείας. τὴν μὲν	οὖν	καθόλου τῆς ὑποθέσεως ἔμφασιν καὶ
[3, 36]	ἄγειν τοὺς ἀκούοντας. Πρώτη μὲν	οὖν	καὶ μεγίστη γνῶσις, ἔτι δὲ
[3, 37]	Ἡρακλέους στήλας στόμα. Νείλου μὲν	οὖν	καὶ Τανάιδος μεταξὺ τὴν Ἀσίαν
[3, 23]	χώρᾳ μὴ ἐννυκτερευέτωσαν. ~Τὸ μὲν	οὖν	Καλὸν ἀκρωτήριόν ἐστι τὸ προκείμενον
[3, 41]	συμμάχων αὐτῷ παρήγγειλαν. ~Τὰ μὲν	οὖν	κατὰ Κελτοὺς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς
[3, 65]	τῶν ἐπιφερομένων ἱππέων. οἱ μὲν	οὖν	κατὰ πρόσωπον ἀλλήλοις συμπεσόντες ἐπὶ
[3, 96]	ἔχοντες τῶν πολεμίων. Τὰ μὲν	οὖν	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἀπὸ τούτων
[3, 95]	καὶ πᾶς ἦν. ~Τὰ μὲν	οὖν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν τοιαύτην εἶχε
[3, 44]	τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις. οἱ μὲν	οὖν	Κελτοὶ τοιαῦτα διαλεχθέντες ἀνεχώρησαν. μετὰ
[3, 110]	ἀποσχόντες τῶν πολεμίων. ὁ μὲν	οὖν	Λεύκιος συνθεασάμενος ἐπιπέδους καὶ ψιλοὺς
[3, 9]	ἀεὶ πρὸς ἐπίθεσιν. εἰ μὲν	οὖν	μὴ τὸ περὶ τοὺς ξένους
[3, 68]	αὐτὸς εἵπετο κατόπιν. οἱ μὲν	οὖν	Νομάδες εἰς ἔρημον τὴν στρατοπεδείαν
[3, 33]	καὶ τὴν εἰρήνην φέρειν· ἐκβαλὼν	οὖν,	ὁπότερον ἂν κελεύσωσιν, ἀπολείψειν. ὁ
[3, 115]	τοὺς Κελτοὺς παράπτωσιν. οὗτοι μὲν	οὖν	οὐκέτι φαλαγγηδόν, ἀλλὰ κατ´ ἄνδρα
[3, 105]	καὶ τῆς μάχης. τοῖς μὲν	οὖν	παρ´ αὐτὸν γενομένοις τὸν κίνδυνον
[3, 117]	τῇ πατρίδι πεποιημένος. ~Ἡ μὲν	οὖν	περὶ Κάνναν γενομένη μάχη Ῥωμαίων
[3, 106]	πρὸς τὴν χρείαν. οὗτοι μὲν	οὖν	περὶ ταῦτα καὶ περὶ τὰς
[3, 107]	συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις. τοῖς μὲν	οὖν	περὶ τὸν Γνάιον ἐπισχεῖν ἔτι
[3, 84]	τευξόμενοι τῆς σωτηρίας. Τὰ μὲν	οὖν	περὶ τὸν ὅλον κίνδυνον τὸν
[3, 60]	καὶ Καρχηδονίοις ἀγῶνας. ~Τὸ μὲν	οὖν	πλῆθος τῆς δυνάμεως, ὅπερ ἔχων
[3, 60]	οἷον ἀποτεθηριωμένοι πάντες ἦσαν. πολλὴν	οὖν	ποιούμενος πρόνοιαν Ἀννίβας τῆς ἐπιμελείας
[3, 40]	Γαλατίαν ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι. τὰς μὲν	οὖν	πόλεις ἐνεργῶς ἐτείχιζον, τοὺς δ´
[3, 107]	τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι. τὴν μὲν	οὖν	πόλιν ἔτι πρότερον συνέβαινε κατεσκάφθαι,
[3, 64]	δυνάμεις συναγαγὼν παρεκάλει. τὰ μὲν	οὖν	πολλὰ τῶν λεγομένων ἦν περί
[3, 65]	συνετάττοντο πρὸς μάχην. ὁ μὲν	οὖν	Πόπλιος προθέμενος τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ
[3, 33]	συνεδρίου, δέχεσθαι φάσκοντες. οἱ μὲν	οὖν	πρέσβεις καὶ τὸ συνέδριον ἐπὶ
[3, 12]	καταλιπεῖν ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας μὲν	οὖν	προαποθανὼν οὐ πᾶσιν ἔκδηλον ἐποίησε
[3, 21]	περὶ σφῶν δικαιολογεῖσθαι. ~τὰς μὲν	οὖν	πρὸς Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων, ὡς
[3, 117]	τῶν Καρχηδονίων χάρακι. τὸ μὲν	οὖν	πρῶτον ἀντεῖχον· ἤδη δ´ αὐτῶν
[3, 54]	συνέβη τὸ πλῆθος. τὸ μὲν	οὖν	πρῶτον ἐπεβάλετο περιελθεῖν τὰς δυσχωρίας
[3, 20]	εὐθέως ἐκ γενετῆς. πρὸς μὲν	οὖν	τὰ τοιαῦτα τῶν συγγραμμάτων οἷα
[3, 109]	τῶν καιρῶν περιστάσεις. τότε μὲν	οὖν	ταῦτα καὶ τοιαῦτα παρακαλέσας ὁ
[3, 28]	τοὺς κατ´ Ἀννίβαν καιρούς. ~Ὥσπερ	οὖν	τὴν εἰς Σικελίαν διάβασιν Ῥωμαίων
[3, 13]	τὸ κατὰ Ῥωμαίων ὑποδεικνύμενον. προσπεσούσης	οὖν	τῆς Ἀσδρούβου τελευτῆς, ᾧ μετὰ
[3, 5]	πάσης τῆς Ἑλλάδος. Τὰ μὲν	οὖν	τῆς ἐπιβολῆς ἡμῶν τοιαῦτα· προσδεῖ
[3, 94]	εὐζώνους ἐκδεξάμενοι κατεβίβασαν. Ἀννίβας μὲν	οὖν	τοιαύτην ἐκ τοῦ Φαλέρνου ποιησάμενος
[3, 92]	τῶν ὑπαίθρων κρατοῦντες. ~Ἀννίβας μὲν	οὖν	τοιούτοις χρησάμενος λογισμοῖς καὶ διελθὼν
[3, 12]	ἐξ ἑτοίμου παραγγέλλωσιν. Αἰτίας μὲν	(οὖν)	τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου τὰς
[3, 62]	αὐτῶν τὰ σώματα διέφθαρτο. καθίσας	οὖν	τούτους εἰς τὸ μέσον προέθηκε
[3, 115]	συνέπεσεν ἀλλήλοις. ἐπὶ βραχὺ μὲν	οὖν	τῶν Ἰβήρων καὶ τῶν Κελτῶν
[3, 109]	δεύτερον ἐνιαυτὸν ἤδη διατελεῖτε. πάντων	οὖν	τῶν κατὰ μέρος ἐναντίως ἐχόντων
[3, 111]	αὐτῶν τῶν ἔργων; διὰ μὲν	οὖν	τῶν πρὸ τοῦ κινδύνων κεκρατήκατε
[3, 113]	τὴν πρὸς μεσημβρίαν. τοὺς μὲν	οὖν	τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς παρ´ αὐτὸν
[3, 84]	τινὲς τῶν Κελτῶν ἀπέκτειναν. ἔπεσον	οὖν	τῶν Ῥωμαίων κατὰ τὸν αὐλῶνα
[3, 29]	τὴν αἰτίαν ἀναθετέον. ~Τὰ μὲν	οὖν	ὑπὸ Καρχηδονίων τότε ῥηθέντα δεδηλώκαμεν,
[3, 55]	μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας. τοῖς μὲν	οὖν	ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἵπποις ἱκανὴν
[3, 107]	ἐδόκουν ἕκαστα χειρίζειν. ~Τὸν μὲν	οὖν	χειμῶνα καὶ τὴν ἐαρινὴν ὥραν
[3, 31]	ἡμᾶς οὐκ ἀναγκαίως ἐπὶ πλεῖον	ἐξακριβοῦν	τοὺς ὑπὲρ τῶν τοιούτων λόγους.
[3, 87]	διαφέροντα καὶ πεφυκότα καλῶς. ἔτι	γοῦν	ἐπεκαλοῦντο καὶ καθ´ ἡμᾶς οἱ
[3, 63]	πάντες ἐμακάριζον τοὺς δὲ ζῶντας	ἠλέουν,	οὕτως ᾤετο δεῖν καὶ περὶ
[3, 62]	καὶ ζώντων ταλαιπωρίας, τούτους μὲν	ἠλέουν,	τὸν δὲ τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον.
[3, 79]	αὐτοῖς ἱππεῖς. πάντες μὲν οὖν	ἐκακοπάθουν	καὶ μάλιστα διὰ τὴν ἀγρυπνίαν,
[3, 69]	Καρχηδονίων παρεμβολῆς ἐντεῦθεν ταῖς ἐφεδρείαις	ἐβοήθουν	τοῖς πιεζομένοις· οὗ γενομένου τραπέντες
[3, 94]	τὸν Ἀννίβαν, ἀπολιπόντες τὰς δυσχωρίας	παρεβοήθουν	τοῖς ἄκροις. ἐγγίζοντες δὲ τοῖς
[3, 19]	συμμῖξαι γινομένης ἰσχυρᾶς τῆς συμπλοκῆς	προσεβοήθουν	ἀεὶ πλείους τῶν ἐκ τῆς
[3, 55]	τῶν ἀκροπήλων πορευομένοις. τὸ δὲ	συνεξακολουθοῦν	τούτοις ἔτι δυσχερέστερον ὑπῆρχεν. οἱ
[3, 105]	τὰ βαρέα τῶν ὅπλων θόρυβον	ἐποίουν,	ἅμα δὲ τοῦ συνθήματος ἀποδοθέντος
[3, 65]	ἀλλήλοις συμπεσόντες ἐπὶ πολὺν χρόνον	ἐποίουν	ἰσόρροπον τὸν κίνδυνον· ὁμοῦ γὰρ
[3, 51]	καὶ μάλιστα τὴν τοιαύτην ταραχὴν	ἐποίουν	οἱ τραυματιζόμενοι τῶν ἵππων· τούτων
[3, 116]	εὐωνύμων τεταγμένοις μέγα μὲν οὔτ´	ἐποίουν	οὐδὲν οὔτ´ ἔπασχον διὰ τὴν
[3, 115]	τῶν εὐωνύμων πελάσαι τοῖς Ῥωμαίοις	ἐποίουν	οὗτοι μάχην ἀληθινὴν καὶ βαρβαρικήν·
[3, 77]	κατοικοῦντας τὴν Ἰταλίαν, ἅμα δ´	ἀπαλλοτριοῦν	τῆς πρὸς Ῥωμαίους εὐνοίας, ἐρεθίζειν
[3, 28]	διότι τοὺς παρὰ σφῶν πλοϊζομένους	ἠδίκουν	κατὰ τὸν Λιβυκὸν πόλεμον, ἐλύθη
[3, 68]	Κελτῶν πλῆθος τὸ τὰ πεδία	κατοικοῦν,	συνεξεστηκὸς ταῖς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίσι,
[3, 13]	τὴν Ἰβηρίαν, τὸ μὲν πρῶτον	ἐκαραδόκουν	τὰς τῶν δυνάμεων ὁρμάς· ἀφικομένης
[3, 106]	καὶ γὰρ ἀνδρωδῶς καὶ νουνεχῶς	ἐδόκουν	ἕκαστα χειρίζειν. ~Τὸν μὲν οὖν
[3, 10]	τοῦτο· σχεδὸν δὲ πρὸς πίστιν	ἀρκοῦν	ἔσται τὸ λέγεσθαι μέλλον. ~καθ´
[3, 40]	εἰς Μοτίνην, ἀποικίαν ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων,	ἐπολιόρκουν.	ἐν οἷς καὶ τρεῖς ἄνδρας
[3, 117]	τὴν μάχην κατὰ τὸ συνταχθὲν	ἐπολιόρκουν	οἱ Ῥωμαῖοι, προσβάλλοντες τοὺς ἀπολελειμμένους
[3, 69]	συνθεωρήσας τινὰς τῶν Κελτῶν, οἳ	κατῴκουν	μεταξὺ τοῦ Πάδου καὶ τοῦ
[3, 118]	Ἀργυριππανοὶ δὲ καὶ Καπυανῶν τινες	ἐκάλουν	τὸν Ἀννίβαν, οἱ δὲ λοιποὶ
[3, 108]	γνώμην διεσάφησαν τοῖς πολλοῖς καὶ	παρεκάλουν	τὰ πρέποντα τοῖς παρεστῶσι καιροῖς,
[3, 59]	τὴν παρέκβασιν τῆς διηγήσεως πειρασόμεθα	δηλοῦν	τοὺς γενομένους ἐκ παρατάξεως ἐν
[3, 18]	ταῖς ἁρμοζούσαις ὁμολογίαις ἐποιεῖτο τὸν	πλοῦν	εἰς τὴν Φάρον ἐπ´ αὐτὸν
[3, 49]	ὑποστρέψας εἰς Ἰταλίαν ἐποιεῖτο τὸν	πλοῦν,	σπεύδων καταταχῆσαι τοὺς ὑπεναντίους διὰ
[3, 95]	παρὰ τὴν χέρσον ἐποιεῖτο τὸν	πλοῦν,	τοῖς δὲ πεζοῖς τὴν πορείαν
[3, 61]	διάβασιν, καὶ συλλογιζόμενος τόν τε	πλοῦν	τὸν ἀπὸ Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν
[3, 61]	συναθροίσας ἐξέπεμψε, παραγγείλας ποιεῖσθαι τὸν	πλοῦν	ὡς ἐπ´ οἴκου· τὰς δὲ
[3, 96]	χώραν ἀπηλλάγη. κατὰ δὲ τὸν	ἀνάπλουν	γενόμενος κύριος νήσου Κοσσύρου καὶ
[3, 96]	εἴκοσι σκάφεσι πεντηρικοῖς, πυθόμενοι τὸν	ἀνάπλουν	οὗτοι μὲν αὖθις ἀπέπλευσαν εἰς
[3, 97]	καὶ τὸν στόλον ποιεῖσθαι τὸν	παράπλουν.	ἔνθα δὴ γίνεταί τις πραγμάτων
[3, 7]	δὲ τοῦ πολέμου τὸν Ἀντιόχου	κατάπλουν	εἰς Δημητριάδα. Ἐγὼ δὲ τὴν
[3, 6]	Πέρσας πολέμου καὶ τὸν Ἀντιόχου	κατάπλουν	εἰς Δημητριάδα τοῦ πρὸς Ῥωμαίους·
[3, 18]	γένει στρατηγήματος. ποιησάμενος γὰρ τὸν	ἐπίπλουν	νυκτὸς ἐπὶ τὴν νῆσον παντὶ
[3, 96]	τῶν σκοπῶν ἐκ πολλοῦ τὸν	ἐπίπλουν	τῶν ὑπεναντίων, ἅμα τὰς πεζικὰς
[3, 106]	μέρος ἐγίνοντο πλείους, ἐν αἷς	εὐδοκίμουν	οἱ προεστῶτες τῶν Ῥωμαίων· καὶ
[3, 31]	παρόντων εὐλόγως βεβαιώσασθαι μηδένα τῶν	νοῦν	ἐχόντων, οὐ μόνον καλήν, ἔτι
[3, 4]	γὰρ πολεμεῖ τοῖς πέλας οὐδεὶς	νοῦν	ἔχων ἕνεκεν αὐτοῦ τοῦ καταγωνίσασθαι
[3, 105]	λοιπὸν ἤδη Φαβίῳ προσεῖχον τὸν	νοῦν	καὶ τοῖς ὑπὸ τούτου παραγγελλομένοις.
[3, 108]	λεγομένων πρὸς τοῦτον τείνοντα τὸν	νοῦν,	τὸν ὑπὲρ τῶν νεωστὶ γεγονότων
[3, 85]	γεγονότος ἀτυχήματος, στέλλεσθαι μὲν ἢ	ταπεινοῦν	τὸ συμβεβηκὸς οἱ προεστῶτες τοῦ
[3, 79]	τὴν πορείαν· διαφερόντως γε μὴν	ἐπόνουν	καὶ κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ τοὺς ἄλλους
[3, 76]	τῶν κατὰ τὴν μεσόγαιον τόπων,	εὔνουν	δὲ διαφερόντως ἀεί ποτε Καρχηδονίοις.
[3, 26]	δοκοῦντες περὶ τὰ κοινὰ σπουδάζειν	ἠγνόουν—	ἀλλὰ πόθεν ἢ πῶς ἐθάρρησε
[3, 66]	ποιούμενος τῇ πρόσθεν παρόδῳ· κατὰ	ῥοῦν	γὰρ ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, σπεύδων
[3, 46]	ποταμοῦ, βίᾳ δὲ πρὸς τὸν	ῥοῦν	κατέχοντες παρακομιεῖν καὶ περαιώσειν ἐπὶ
[3, 65]	οἱ Ῥωμαῖοι, δεξιὸν δὲ τὸν	ῥοῦν	οἱ Καρχηδόνιοι. γνόντες δὲ τῇ
[3, 111]	ἐπισημηναμένων διὰ τὴν ἐνάργειαν τούτου	τοιγαροῦν“	ἔφη πρῶτον μὲν τοῖς θεοῖς
[3, 22]	τοὺς καθ´ ἡμᾶς καιρούς. ~Γίνονται	τοιγαροῦν	συνθῆκαι Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πρῶται
[3, 25]	ἧς ποιοῦνται τὰς συνθήκας. ~Ἔτι	τοιγαροῦν	τελευταίας συνθήκας ποιοῦνται Ῥωμαῖοι κατὰ
[3, 110]	ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς ἱππεῖς ἐπαφέντες	ἐπροτέρουν	κατὰ τὴν ὅλην συμπλοκὴν διὰ
[3, 78]	ἔκρινε τὴν ταχίστην ἀναζευγνύειν καὶ	συνεκπληροῦν	τὰς τῶν δυνάμεων ὁρμάς. διόπερ
[3, 90]	τὴν Ἰταλίαν πρὸς Καρχηδονίους, ἀλλὰ	διετήρουν	τὴν πίστιν, καίπερ ἔνιαι πάσχουσαι
[3, 67]	ἐλπίδας, συνταξάμενοι πρὸς ἀλλήλους καιρὸν	ἐπετήρουν	πρὸς ἐπίθεσιν, μένοντες ἐν ταῖς
[3, 68]	παρὰ τὴν προσδοκίαν, οὐ μὴν	ἠπόρουν	γε σκήψεων πρὸς τὸ μὴ
[3, 29]	ἀθετητέον, καθάπερ οἱ Καρχηδόνιοι λέγειν	ἐθάρρουν·	οὐ γὰρ προσέκειτο, καθάπερ ἐπὶ
[3, 46]	ἕως ἐπιβάλλοντες ἐξωμοίωσαν, ὁμαλὴν καὶ	σύγχρουν	ποιοῦντες τῇ διὰ τῆς χέρσου
[3, 105]	αὖθις ἁθροιζόμενοι περὶ τὰς σημείας	ἀνεχώρουν	καὶ κατέφευγον ὑπὸ τὴν τούτων
[3, 116]	σύμμαχοι τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς ἐκκλίναντες	ἀπεχώρουν.	ἐν ᾧ καιρῷ πραγματικὸν δοκεῖ
[3, 69]	Κελτοὶ πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἀσφάλειαν	ἀπεχώρουν.	ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων
[3, 67]	τὰς κεφαλὰς ἀποτεμόντες τῶν τεθνεώτων	ἀπεχώρουν	πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, ὄντες πεζοὶ
[3, 115]	ταῦτα τῷ βάρει θλιβόμενοι κλίνοντες	ὑπεχώρουν	εἰς τοὐπίσω, λύσαντες τὸν μηνίσκον.
[3, 85]	συμβεβηκὸς οἱ προεστῶτες τοῦ πολιτεύματος	ἠδυνάτουν	διὰ τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς,
[3, 84]	ἰδίοις καὶ περιίστασθαι τοὺς ὑπεναντίους	ἠδυνάτουν	διὰ τὸ μηδὲν συνορᾶν τῶν
[3, 4]	ζήλους ἐξηγητέον, τίνες παρ´ ἑκάστοις	ἐπεκράτουν	καὶ κατίσχυον περί τε τοὺς
[3, 2]	δὲ καὶ Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ	ἠμφισβήτουν,	τέλος δ´ ἐπολέμησαν ὑπὲρ Κοίλης
[3, 90]	ἅμα μὲν ἀφ´ ὡρισμένου πλήθους	ἐλαττοῦν	ἀεὶ τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ
[3, 46]	τὰ θηρία. μετὰ δὲ ταῦτα	χοῦν	ἔφερον ἐπὶ πάσας πολύν, ἕως
[3, 71]	ἐνέδραν διά τι ῥεῖθρον ἔχον	ὀφρῦν,	ἐπὶ δὲ ταύτης ἀκάνθας καὶ
[3, 47]	μὴ οἷον ἵππους καὶ στρατόπεδα,	σὺν	δὲ τούτοις ἐλέφαντας, ἀλλὰ μηδὲ
[3, 39]	τούτου πάλιν εἰς Ἐμπόριον χίλιοι	σὺν	ἑξακοσίοις, (ἀπὸ δ´ Ἐμπορίου πόλεως
[3, 108]	ἐκ τῆς μάχης ἐξαπέστειλαν, ἐντειλάμενοι	σὺν	καιρῷ κρίνειν τὰ ὅλα γενναίως
[3, 92]	ἐπέστησε, παρακαλέσας χρήσασθαι τῇ προθυμίᾳ	σὺν	καιρῷ μετὰ τῆς τῶν τόπων
[3, 30]	Καρχηδονίους· καιρῷ γὰρ πεισθέντες ἠμύνοντο	σὺν	καιρῷ τοὺς βλάψαντας. ~Ἔνιοι δὲ
[3, 30]	τὴν Σαρδόνος ἀφαίρεσιν καὶ τὰ	σὺν	ταύτῃ χρήματα, πάντως ὁμολογητέον εὐλόγως
[3, 114]	πεζῶν οὐ πολὺ πλείους τετρακισμυρίων	σὺν	τοῖς Κελτοῖς. εἶχε δὲ τὸ
[3, 69]	τῆς λείας, ἐτράπησαν οἱ Κελτοὶ	σὺν	τοῖς Νομάσι καὶ τὴν ἀποχώρησιν
[3, 84]	διανοίας ὁρμῶντες ἐπὶ τὸ νήχεσθαι	σὺν	τοῖς ὅπλοις ἀπεπνίγοντο, τὸ δὲ
[3, 72]	τὸ κέρας, πλείους ὄντας μυρίων	σὺν	τοῖς παρὰ τῶν Κελτῶν συμμάχοις,
[3, 113]	εὐζώνους ἐν ἀποστάσει. ἦσαν δὲ	σὺν	τοῖς συμμάχοις πεζῶν μὲν εἰς
[3, 69]	τὸ πλεῖστον μέρος, πεζοὺς δὲ	σὺν	τούτοις ἀκοντιστὰς εἰς χιλίους. σπουδῇ
[3, 69]	σαλπιγκτῶν ἀνακαλούμενος. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	βραχὺν	ἐπισχόντες χρόνον ἀνέλυσαν, ὀλίγους μὲν
[3, 96]	ναυμαχεῖν. συμβαλόντες δὲ τοῖς πολεμίοις	βραχὺν	μέν τινα χρόνον ἀντεποιήσαντο τῆς
[3, 15]	δ´ Ἀννίβας, ἅτε νέος μὲν	ὤν,	πλήρης δὲ πολεμικῆς ὁρμῆς, ἐπιτυχὴς
[3, 52]	τὴν στρατιάν· ἤδη δὲ τεταρταῖος	ὢν	αὖθις εἰς κινδύνους παρεγένετο μεγάλους.
[3, 79]	διεσώθη μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας, ὑπεραλγὴς	ὢν	διὰ τὴν βαρύτητα τῆς ἐπενεχθείσης
[3, 31]	κοινῶν τολμήσαι τοῦτ´ εἰπεῖν ἄνθρωπος	ὢν	διὰ τό, κἂν κατὰ τὸ
[3, 61]	αὐτὸν ὑπελάμβανεν. διόπερ ἐν τοιούτοις	ὢν	διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι
[3, 101]	Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε περὶ ταύτην, πρόχειρος	ὢν	ἐκ παντὸς τρόπου συμπλέκεσθαι τοῖς
[3, 116]	τὴν μάχην· ~Λεύκιος δὲ καίπερ	ὢν	ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ
[3, 85]	δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν, εὐθαρσὴς	ὢν	ἤδη περὶ τῶν ὅλων. Εἰς
[3, 69]	δὲ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἀπαράσκευος	ὢν	πρὸς τὸ κρίνειν τὰ ὅλα
[3, 78]	Φλαμίνιον. ἀεὶ δέ πως οἰκεῖος	(ὢν)	τῇ φύσει τούτου τοῦ μέρους
[3, 40]	διεκβολαῖς τῶν Πυρηναίων ὀρῶν, κατάφοβος	ὢν	τοὺς Κελτοὺς διὰ τὰς ὀχυρότητας
[3, 3]	τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας. δι´	ὧν	ἅμα θεωρηθήσεται πῶς ἕκαστα χειρίσαντες
[3, 1]	ἐν ἴσῳ περιέλαβε διαστήματι. περὶ	ὧν	ἀπὸ τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς
[3, 9]	Ἔρυκα στρατόπεδα ταῖς ὁρμαῖς ἐφ´	ὧν	αὐτὸς ἦν, διὰ δὲ τὴν
[3, 29]	τοιαύτας ἔμελλον ποιήσεσθαι συνθήκας δι´	ὧν	ἀφελοῦνται τὴν ἐξουσίαν σφῶν αὐτῶν
[3, 4]	αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν μὲν συνεργὸς	ὧν	δὲ καὶ χειριστὴς γεγονέναι, προήχθην
[3, 63]	δὲ τὰ μεγέθη τῶν ποταμῶν	ὧν	διεπέρασεν, ἐλπίσαι ποτ´ ἂν ὅτι
[3, 42]	κατασκευὴν τῶν μονοξύλων· ἐξ ὧν	ἐν	δυσὶν ἡμέραις πλῆθος ἀναρίθμητον ἐγένετο
[3, 1]	πολέμους καὶ τὰς αἰτίας, ἐξ	ὧν	ἐγένοντο καὶ δι´ ἃς ἐπὶ
[3, 50]	προκατελάβοντο τοὺς εὐκαίρους τόπους, δι´	ὧν	ἔδει τοὺς περὶ τὸν Ἀννίβαν
[3, 48]	συνυποδεῖξαι τὰς ὁδοὺς αὐτοῖς. ἐξ	ὧν	εἰκότως ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ παραπλήσιον
[3, 37]	τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων, δι´	ὧν	εἰς τὸ Σαρδόνιον πέλαγος ἐξίησιν
[3, 40]	τὴν διαίρεσιν τῆς χώρας ἀπεσταλμένους·	ὧν	εἷς μὲν ἦν Γάιος Λυτάτιος
[3, 91]	πάντῃ καὶ συνεχέσι περιέχεται, δι´	ὧν	εἰσβολαὶ τρεῖς ὑπάρχουσι μόνον ἐκ
[3, 32]	τὰς καταλλήλους τῶν πράξεων παραλείπειν,	ὧν	ἐκ παραθέσεως συνθεωρουμένων καὶ συγκρινομένων
[3, 72]	οἱ πεζοὶ βαπτιζόμενοι διέβαινον· ἐξ	ὧν	ἐκακοπάθει τὸ στρατόπεδον ὑπό τε
[3, 32]	παρατάξεις τις ἀναγινώσκων αὐτὰς ἐξ	ὧν	ἐκεῖνοι γράφουσιν ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι
[3, 24]	τῷ Καλῷ ἀκρωτηρίῳ Μαστία Ταρσήιον·	ὧν	ἐκτὸς οἴονται δεῖν Ῥωμαίους μήτε
[3, 93]	στρατοπεδείας καὶ τῶν στενῶν, δι´	ὧν	ἔμελλε ποιεῖσθαι τὴν πορείαν, πρὸς
[3, 42]	τὴν κατασκευὴν τῶν μονοξύλων· ἐξ	ὧν	ἐν δυσὶν ἡμέραις πλῆθος ἀναρίθμητον
[3, 6]	περὶ ταῦτα συλλογισμοὺς καὶ δι´	ὧν·	ἐπὶ τὸ κρῖναί τι καὶ
[3, 64]	τὴν δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ. δι´	ὧν	ἐπιδεικνύειν ἐπειρᾶτο διότι μόνον ἐπιφανῆναι
[3, 112]	δ´ ἦν οἰκία πλήρης, ἐξ	ὧν	εὐχαὶ καὶ θυσίαι καὶ θεῶν
[3, 81]	ὑπεναντίοις, ᾗ μάλιστα καὶ δι´	ὧν	εὐχείρωτος ἔσθ´ ὁ προεστὼς τῶν
[3, 26]	δευτέρᾳ λέγει βύβλῳ διαρρήδην. περὶ	ὧν	ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς
[3, 37]	βαρβάρων ἐθνῶν καὶ πολυανθρώπων, ὑπὲρ	ὧν	ἡμεῖς μετὰ ταῦτα τὸν κατὰ
[3, 28]	παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντας αἰχμαλώτους. ὑπὲρ	ὧν	ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος ἐν
[3, 19]	τῆς πράξεως καιρῷ διεφθάρη· περὶ	ὧν	ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος, ὅταν
[3, 47]	τὰ περὶ τὸν Πάδον, ὑπὲρ	ὧν	ἡμῖν εἴρηται διὰ πλειόνων, ἀπὸ
[3, 85]	εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους ἔπεσον,	ὧν	ἦσαν οἱ πλείους Κελτοί. ταῦτα
[3, 14]	πλείους ἢ δέκα μυριάδας ἀνθρώπων.	ὧν	ἡττηθέντων οὐδεὶς ἔτι τῶν ἐντὸς
[3, 36]	καὶ τάξις, καθ´ ἣν πάντες,	ὧν	καὶ μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις,
[3, 90]	καίπερ ἔνιαι πάσχουσαι κακῶς. ἐξ	ὧν	καὶ παρασημήναιτ´ ἄν τις τὴν
[3, 31]	οἷς δὲ τἀναντία τούτων. ἐξ	ὧν	καὶ τὸν ἐλεήσοντα καὶ τὸν
[3, 67]	τῆς χώρας ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους,	ὧν	κατ´ ἀρχὰς ἐκυρίευσαν τοῦ πολέμου
[3, 106]	Λεύκιον Αἰμίλιον καὶ Γάιον Τερέντιον.	ὧν	κατασταθέντων οἱ μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο
[3, 44]	τῶν ἀνδρῶν ἡ προθυμία, μεθ´	ὧν	μέλλουσι ποιεῖσθαι τοὺς ἀγῶνας πρὸς
[3, 4]	πλείστων μὴ μόνον αὐτόπτης, ἀλλ´	ὧν	μὲν συνεργὸς ὧν δὲ καὶ
[3, 53]	κατὰ τόπους παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν·	ὧν	οἱ μὲν ἀπὸ τῆς οὐραγίας,
[3, 115]	τοὺς ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς·	ὧν	οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ
[3, 57]	τῶν κατ´ αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ	ὧν	οἱ συγγραφεῖς ἀμφισβητοῦντες πρὸς ἀλλήλους
[3, 78]	καθηκούσας ἀεὶ ταῖς περιθεταῖς. δι´	ὧν	οὐ μόνον τοῖς αἰφνιδίως ἰδοῦσι
[3, 94]	τοῦ μηδὲν αὐτοὺς παθεῖν δεινόν.	ὧν	οὐδὲ μικρὸν ἐν νῷ τιθέμενος
[3, 44]	καθηγήσονται διὰ τόπων τοιούτων δι´	ὧν	οὐδενὸς ἐπιδεόμενοι τῶν ἀναγκαίων συντόμως
[3, 20]	οὐδενὶ προΐεσθαι τῶν ἀπορρήτων οὐδέν;	ὧν	οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστι
[3, 6]	εἰς Δημητριάδα τοῦ πρὸς Ῥωμαίους·	ὧν	οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστιν
[3, 6]	ἂν νομίσειε ταύτας αἰτίας ὑπάρχειν,	ὧν	πολλὰ μὲν Ἀλέξανδρος πρότερον, οὐκ
[3, 80]	τὴν ἴσην ἀρχὴν ἔχοντος. ἐξ	ὧν	πολλοὺς αὐτὸν ὑπελάμβανε παραδώσειν καιροὺς
[3, 50]	ἐπίνοιαν καὶ τὴν ὅλην ὑπόθεσιν.	ὧν	πραξάντων τὸ συνταχθέν, ἐπιγνοὺς ὁ
[3, 22]	τὴν τῶν βασιλέων κατάλυσιν, ὑφ´	ὧν	συνέβη καθιερωθῆναι καὶ τὸ τοῦ
[3, 40]	ἑκατέραν τὴν πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους·	ὧν	τὴν μὲν μίαν ἔκτιζον ἐπὶ
[3, 20]	τὴν Καρχηδόνα, δύο προτείνοντες αὐτοῖς,	ὧν	τὸ μὲν αἰσχύνην ἅμα καὶ
[3, 46]	ποταμὸν αὑτὰ διὰ τὸν φόβον·	ὧν	τοὺς μὲν Ἰνδοὺς ἀπολέσθαι συνέβη
[3, 109]	ἔχει τῆς σωτηρίας ἐν ὑμῖν.	ὧν	ὑμεῖς αὐτὴν μὴ διαψεύσητε νῦν,
[3, 6]	τὴν Ἑλλάδα ταραχὰς ἐπανελθεῖν. ἐξ	ὧν	Φίλιππος κατανοήσας καὶ συλλογισάμενος τὴν
[3, 10]	ταύτης βύβλοις περὶ τούτων δεδηλώκαμεν,	ὧν	χωρὶς οὐχ οἷόν τ´ ἦν
[3, 18]	κατὰ πλείους τόπους ἤρξατο πολιορκεῖν.	λαβὼν	δὲ κατὰ κράτος ἐν ἡμέραις
[3, 25]	δὲ τὸ Δία λίθον τοιοῦτον·	λαβὼν	εἰς τὴν χεῖρα λίθον ὁ
[3, 95]	πέντε καὶ τριάκοντα ναῦς καὶ	λαβὼν	ἐκ τοῦ πεζικοῦ στρατεύματος τοὺς
[3, 101]	σιτολογεῖν, τὰ δὲ δύο μέρη	λαβὼν	καὶ προελθὼν ἀπὸ τῆς πόλεως
[3, 96]	τὴν τῶν Κερκινητῶν νῆσον καὶ	λαβὼν	παρ´ αὐτῶν χρήματα τοῦ μὴ
[3, 66]	οὐδενὸς δὲ σφίσιν ἀντεξάγοντος, κατεστρατοπέδευσε,	λαβὼν	περὶ πεντήκοντα στάδια τὸ μεταξὺ
[3, 69]	ζητῶν ἀφορμὴν τοῦ πράττειν τότε	λαβὼν	πρόφασιν ἐξαπέστειλε τῶν μὲν ἱππέων
[3, 113]	μίαν εὐθεῖαν ἐξέτεινε, μετὰ ταῦτα	λαβὼν	τὰ μέσα τῶν Ἰβήρων καὶ
[3, 102]	χρείας κατὰ τῆς χώρας σκεδαννύμενον,	λαβὼν	τὸν ἀκμαιότατον καιρὸν τῆς ἡμέρας
[3, 47]	πορείαν. ~Περαιωθέντων δὲ τῶν θηρίων,	ἀναλαβὼν	Ἀννίβας τοὺς ἐλέφαντας καὶ τοὺς
[3, 68]	κατὰ τὸν ὅρκον εἰς Ἀρίμινον,	ἀναλαβὼν	αὐτοὺς ὁ στρατηγὸς προῆγε, σπεύδων
[3, 35]	αὐτῶν. τὴν δὲ λοιπὴν στρατιὰν	ἀναλαβὼν	εὔζωνον πεζοὺς μὲν πεντακισμυρίους ἱππεῖς
[3, 93]	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον αὐτὸς	ἀναλαβὼν	πρῶτα μὲν τὰ βαρέα τῶν
[3, 77]	ἐαρινῆς ὥρας, Γάιος μὲν Φλαμίνιος	ἀναλαβὼν	τὰς αὑτοῦ δυνάμεις προῆγε διὰ
[3, 50]	ὑπόθεσιν ἁρμοζόμενος συνεστήσατο πρᾶξιν τοιαύτην.	ἀναλαβὼν	τὴν δύναμιν προῆγεν ἐμφανῶς καὶ
[3, 102]	διαφυλάττων τὴν παρεμβολήν, ἕως Ἀσδρούβας	ἀναλαβὼν	τοὺς ἀπὸ τῆς χώρας συμπεφευγότας
[3, 110]	τοῦ Λευκίου. ὁ δ´ Ἀννίβας	ἀναλαβὼν	τοὺς εὐζώνους καὶ τοὺς ἱππεῖς
[3, 51]	ἔστι σωτηρία τοῦ σκευοφόρου διαφθαρέντος,	ἀναλαβὼν	τοὺς προκατασχόντας τὴν νύκτα τὰς
[3, 76]	τὸ προτέρημα τῶν πεζικῶν στρατοπέδων,	παραλαβὼν	ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως πεζοὺς
[3, 19]	μὲν Φάρον εὐθέως ἐξ ἐφόδου	παραλαβὼν	κατέσκαψε, τῆς δὲ λοιπῆς Ἰλλυρίδος
[3, 56]	τὴν πορείαν διὰ Τυρρηνίας καὶ	παραλαβὼν	τὰ παρὰ τῶν ἑξαπελέκεων στρατόπεδα
[3, 88]	αὐτὸς δὲ μετὰ τοῦ συνάρχοντος	παραλαβὼν	τὰς δυνάμεις ἀντεστρατοπέδευσε τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 13]	τῶν στρατοπέδων αἵρεσιν. Ἀννίβας δὲ	παραλαβὼν	τὴν ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν ὡς
[3, 99]	αὐτὸν ὑπομένειν. μετὰ δὲ ταῦτα	παραλαβὼν	τοὺς ἐπιτηδείους τῶν φίλων ἧκε
[3, 51]	ἐποιήσαντο τὴν ὁρμὴν οἱ πολέμιοι.	καταλαβὼν	δὲ σχεδὸν ἔρημον διὰ τὸ
[3, 66]	τῆς ἐπὶ τούτῳ γεφύρας ἠκολούθει,	καταλαβὼν	δὲ τὰς μὲν πλείστας τῶν
[3, 15]	τοῖς κατὰ τὴν Ἰβηρίαν τόποις.	καταλαβὼν	δὲ τὴν παρὰ τῶν Ῥωμαίων
[3, 49]	ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν ἀφικόμενος καὶ	καταλαβὼν	ἐν αὐτῇ δύ´ ἀδελφοὺς ὑπὲρ
[3, 80]	παραδόξως τοὺς ἑλώδεις τόπους καὶ	καταλαβὼν	ἐν Τυρρηνίᾳ τὸν Φλαμίνιον στρατοπεδεύοντα
[3, 76]	(ἱππεῖς δὲ περὶ χιλίους) καὶ	καταλαβὼν	ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς χώρας τοὺς
[3, 49]	τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν καὶ	καταλαβὼν	ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν
[3, 68]	περὶ τοὺς πρώτους λόφους καὶ	περιλαβὼν	τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν παρεμβολὴν
[3, 10]	ταῦτα συστάντος πολέμου. Ἀμίλκας γὰρ	προσλαβὼν	τοῖς ἰδίοις θυμοῖς τὴν ἐπὶ
[3, 43]	τοῦ ῥεύματος βίας ἀποδεχομένων τῶν	λέμβων	ἀσφαλεστέρα γίνοιτο τοῖς μονοξύλοις ἡ
[3, 43]	κατὰ δὲ τὰς πρύμνας τῶν	λέμβων	ἐφέλκειν διενοοῦντο τοὺς ἵππους νέοντας,
[3, 3]	τάδε τοῦ Ταύρου κατοικοῦντας βαρβαρικῶν	φόβων	καὶ τῆς Γαλατῶν παρανομίας. μετὰ
[3, 111]	ὑμᾶς εἰρημένοις· ὁ δὲ νῦν	ἀγὼν	ἐνέστηκεν περὶ τῶν πόλεων καὶ
[3, 55]	διὸ καὶ ταῦτα μὲν εὐθέως	διαγαγὼν	καὶ καταστρατοπεδεύσας περὶ τοὺς ἐκφεύγοντας
[3, 83]	ὁμοίως τῶν εὐωνύμων βουνῶν κύκλῳ	περιαγαγὼν	παρεξέτεινε συνεχεῖς, ὥστε τοὺς ἐσχάτους
[3, 62]	ἐνεχείρει τρόπου ποιεῖσθαι τὴν παραίνεσιν.	συναγαγὼν	γὰρ τὰ πλήθη παρήγαγεν νεανίσκους
[3, 76]	ἐθισμοὺς κολάσας, τὸ λοιπὸν ἤδη	συναγαγὼν	ἐπὶ ταὐτὸ τήν τε πεζὴν
[3, 71]	τῷ φωτὶ τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς	συναγαγών,	ὄντας φερεκάκους διαφερόντως, παρεκάλεσε καί
[3, 85]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων,	συναγαγὼν	πάντας, ὄντας πλείους τῶν μυρίων
[3, 64]	παρήγγειλε, τὰς δὲ λοιπὰς δυνάμεις	συναγαγὼν	παρεκάλει. τὰ μὲν οὖν πολλὰ
[3, 77]	φιλανθρωπίᾳ διεξῆγεν, μετὰ δὲ ταῦτα	συναγαγὼν	παρεκάλει, φάσκων οὐκ ἐκείνοις ἥκειν
[3, 44]	προεχειρίσατο τοὺς ἐπιτηδείους. αὐτὸς δὲ	συναγαγὼν	τὰς δυνάμεις εἰσήγαγε τοὺς βασιλίσκους
[3, 93]	τῆς παρεμβολῆς. γενομένου δὲ τούτου	συναγαγὼν	ὑπέδειξε τοῖς λειτουργοῖς ὑπερβολήν τινα
[3, 113]	τῆς δυνάμεως, τοὺς δὲ λοιποὺς	ἐξαγαγὼν	ἐκ τοῦ χάρακος καὶ περαιώσας
[3, 89]	ἐξ ἐφόδου καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους,	ἐξαγαγὼν	τὴν δύναμιν καὶ συνεγγίσας τῷ
[3, 98]	καὶ κινδυνευούσης τῆς πόλεως, ἐὰν	ἐξαγαγὼν	τοὺς ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ τοῖς γονεῦσι
[3, 72]	ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε τὴν δύναμιν. καὶ	προαγαγὼν	ὡς ὀκτὼ στάδια πρὸ τῆς
[3, 96]	καὶ φρουρὰν εἰς τὸ πολισμάτιον	εἰσαγαγὼν	αὖθις εἰς τὸ Λιλύβαιον κατῆρε.
[3, 18]	τοὺς κατὰ μέρος ἡγεμόνας καὶ	προσαγαγὼν	ἔργα κατὰ πλείους τόπους ἤρξατο
[3, 83]	καὶ λογχοφόρους κατὰ τὴν πρωτοπορείαν	ἐκπεριάγων	ὑπὸ τοὺς ἐν δεξιᾷ βουνοὺς
[3, 14]	εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους	ἐπανάγων,	συνδραμόντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν Καρπησίων,
[3, 82]	Ταρσιμέννην καλουμένην λίμνην· ἅμα δὲ	προάγων	ἐπυρπόλει καὶ κατέφθειρε τὴν χώραν,
[3, 47]	καὶ τοὺς ἱππεῖς προῆγε τούτοις	ἀπουραγῶν	παρὰ τὸν ποταμὸν ἀπὸ θαλάττης
[3, 61]	καὶ τὸν μὲν ἕνα τῶν	στρατηγῶν	ἐξαπεσταλκότων εἰς τὴν Λιβύην, ὡς
[3, 56]	πολεμεῖν ἐρρωμένως Ἀσδρούβᾳ, κατέπλευσε μετ´	ὀλίγων	αὐτὸς εἰς Πίσας. ποιησάμενος δὲ
[3, 116]	τὸν ποταμὸν ἱππεῖς πλὴν παντελῶς	ὀλίγων	παρεβοήθησαν ἀπὸ τῶν εὐωνύμων τοῖς
[3, 51]	δὲ τοὺς μὲν πλείστους τῶν	Ἀλλοβρίγων	ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ λοιποὺς τρεψάμενος
[3, 50]	δυσχωρίας, τότε συναθροίσαντες οἱ τῶν	Ἀλλοβρίγων	ἡγεμόνες ἱκανόν τι πλῆθος προκατελάβοντο
[3, 49]	διακειμένοις πρὸς τὴν διὰ τῶν	Ἀλλοβρίγων	καλουμένων Γαλατῶν πορείαν ἀπουραγήσας μετὰ
[3, 50]	οἱ κατὰ μέρος ἡγεμόνες τῶν	Ἀλλοβρίγων,	τὰ μὲν τοὺς ἱππεῖς δεδιότες,
[3, 111]	ταύτης τῆς μάχης. διόπερ οὐκέτι	λόγων	ἀλλ´ ἔργων ἐστὶν ἡ χρεία·
[3, 100]	στάδια, τὰς μὲν ἀρχὰς διὰ	λόγων	τοὺς ἐνοικοῦντας εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο
[3, 8]	γνώμην. οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν τῶν	ἀξιολόγων	ἀνδρῶν ἐν Καρχηδόνι τοῖς ὑπ´
[3, 44]	ἀγαθοὺς γίνεσθαι καὶ τῶν προγεγονότων	ἔργων	ἀξίους. τοῦ δὲ πλήθους ἐπισημαινομένου
[3, 111]	ἰσχυρότερον παραστήσαι θάρσος αὐτῶν τῶν	ἔργων;	διὰ μὲν οὖν τῶν πρὸ
[3, 31]	ἀλήθειαν. τὰ δὲ παρεληλυθότα τῶν	ἔργων,	ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων λαμβάνοντα
[3, 44]	διότι τὸ μέγιστον ἤνυσται τῶν	ἔργων,	ἐπειδὴ τῆς τε τοῦ ποταμοῦ
[3, 111]	μάχης. διόπερ οὐκέτι λόγων ἀλλ´	ἔργων	ἐστὶν ἡ χρεία· θεῶν γὰρ
[3, 116]	ἀκολούθως ἐπ´ αὐτῶν γίνεσθαι τῶν	ἔργων	καὶ θεωρῶν τὸ συνέχον τῆς
[3, 118]	τὴν βύβλον ἐπὶ τούτων τῶν	ἔργων	καταστρέψομεν, ἃ περιέλαβεν Ἰβηρικῶν καὶ
[3, 63]	διεπέρασεν, ἐλπίσαι ποτ´ ἂν ὅτι	φεύγων	εἰς τὴν οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ
[3, 13]	ὥρμησεν ὡς καταστρεψόμενος τὸ τῶν	Ὀλκάδων	ἔθνος· ἀφικόμενος δὲ πρὸς Ἀλθαίαν
[3, 14]	ἠρέθισαν μάλιστα μὲν οἱ τῶν	Ὀλκάδων	φυγάδες, συνεξέκαυσαν δὲ καὶ τῶν
[3, 16]	λέμβοις καὶ πεπορθηκέναι πολλὰς τῶν	Κυκλάδων	νήσων. εἰς ἃ βλέποντες Ῥωμαῖοι
[3, 33]	τετρακοσίους πεντήκοντα, Λεργητῶν δὲ τριακοσίους,	Νομάδων	δὲ Μασυλίων καὶ Μασαισυλίων καὶ
[3, 65]	διεφθαρκότες, συνεπιθεμένων ἀπ´ οὐρᾶς τῶν	Νομάδων,	ἐτράπησαν, οἱ μὲν πολλοὶ σποράδες,
[3, 112]	τῆς ἐλάττονος παρεμβολῆς. τῶν δὲ	Νομάδων	ἕως πρὸς αὐτὸν τὸν χάρακα
[3, 74]	διαναστάντων τῶν ἐκ τῆς ἐνέδρας	Νομάδων	καὶ προσπεσόντων ἄφνω κατὰ νώτου
[3, 65]	αὐτῇ τῇ μάχῃ. τῶν δὲ	Νομάδων	κυκλωσάντων καὶ κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ
[3, 65]	πλήθους καὶ τῆς ἐπιφορᾶς τῶν	Νομάδων·	οἱ δὲ κατὰ πρόσωπον ἐξ
[3, 45]	δὲ τῆς ἐκκλησίας ἧκον τῶν	Νομάδων	οἱ προαποσταλέντες ἐπὶ τὴν κατασκοπήν,
[3, 73]	τῶν Καρχηδονίων καὶ τὸ τῶν	Νομάδων	πλῆθος ὑπεραίροντες τοὺς προτεταγμένους τῶν
[3, 45]	καὶ τετταράκοντα διαφθαρῆναι, τῶν δὲ	Νομάδων	ὑπὲρ τοὺς διακοσίους. γενομένων δὲ
[3, 2]	αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος μὲν ὁ	Μακεδὼν	διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς καὶ μετὰ ταῦτα
[3, 56]	προειρημένων κρημνῶν διανύσας ἥψατο τῶν	ἐπιπέδων,	πολλοὺς μὲν ἀπολωλεκὼς τῶν στρατιωτῶν
[3, 13]	γνώμῃ κυρίαν ἐποίησαν τὴν τῶν	στρατοπέδων	αἵρεσιν. Ἀννίβας δὲ παραλαβὼν τὴν
[3, 68]	ἀποστάσεως. καθόλου δὲ τῶν πεζικῶν	στρατοπέδων	ἀκεραίων ὄντων ἀκεραίους εἶναι διελάμβανον
[3, 43]	τοῦ ποταμοῦ βίαν, τῶν δὲ	στρατοπέδων	ἀμφοτέρων ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους
[3, 49]	τῆς βασιλείας στασιάζοντας καὶ μετὰ	στρατοπέδων	ἀντικαθημένους ἀλλήλοις, ἐπισπωμένου τοῦ πρεσβυτέρου
[3, 105]	ἀκεραιότητα καὶ σύνταξιν τῶν παραβεβοηθηκότων	στρατοπέδων	ἀπέστησαν τοῦ διωγμοῦ καὶ τῆς
[3, 107]	ἐγεγόνει παρὰ Ῥωμαίοις, ἑκάστου τῶν	στρατοπέδων	ἔχοντος ἄνδρας εἰς πεντακισχιλίους χωρὶς
[3, 110]	πλέον ἔσται διὰ τῶν πεζικῶν	στρατοπέδων	ἡ μάχη. τοῦ δὲ Γαΐου
[3, 60]	ἐπιβολήν· παρηλλαχότων δὲ τῶν Ῥωμαϊκῶν	στρατοπέδων	ἤδη τοὺς πλείστους αὐτῶν καὶ
[3, 68]	Τεβερίου καὶ τῶν μετ´ ἐκείνου	στρατοπέδων	καὶ διαπορευομένων διὰ τῆς Ῥώμης,
[3, 40]	περὶ τὰς καταγραφὰς ἐγίνοντο τῶν	στρατοπέδων	καὶ τὴν ἄλλην παρασκευήν, ἔσπευσαν
[3, 107]	δι´ ἑνὸς ὑπάτου καὶ δύο	στρατοπέδων	καὶ τοῦ προειρημένου πλήθους τῶν
[3, 103]	τὴν ἀπραγίαν καὶ κατάπληξιν τῶν	στρατοπέδων	μὴ παρὰ τὴν τῶν δυνάμεων
[3, 66]	στάδια τὸ μεταξὺ διάστημα τῶν	στρατοπέδων.	~Οἱ δὲ συστρατευόμενοι Κελτοὶ τοῖς
[3, 101]	γεωλόφου τινὸς ὑπάρχοντος μεταξὺ τῶν	στρατοπέδων,	ὃς εὐκαίρως καὶ σύνεγγυς ἐπέκειτο
[3, 13]	δὲ τῆς ἀγγελίας ἐκ τῶν	στρατοπέδων	ὅτι συμβαίνει τὰς δυνάμεις ὁμοθυμαδὸν
[3, 76]	διὰ τὸ προτέρημα τῶν πεζικῶν	στρατοπέδων,	παραλαβὼν ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως
[3, 40]	τῆς δυνάμεως, προεχειρίσαντο πέμπειν μετὰ	στρατοπέδων	Πόπλιον μὲν Κορνήλιον εἰς Ἰβηρίαν,
[3, 88]	ἐκ τοῦ καιροῦ καταγραφέντων τεττάρων	στρατοπέδων.	συμμίξας δὲ ταῖς ἀπ´ Ἀριμίνου
[3, 71]	~πάλαι δὲ συνεωρακὼς μεταξὺ τῶν	στρατοπέδων	τόπον ἐπίπεδον μὲν καὶ ψιλόν,
[3, 99]	πόλεις καὶ διὰ τῆς τῶν	παίδων	ἀποκαταστάσεως τιθεὶς ὑπὸ τὴν ὄψιν
[3, 99]	Βώστορα καί, παραδοθέντων αὐτῷ τῶν	παίδων	ἐκ τῆς Ζακάνθης, νυκτὸς ποιησάμενος
[3, 99]	ἐπιτηδείων πρὸς τὴν ἀνακομιδὴν τῶν	παίδων.	παραγενηθεὶς δὲ νυκτὸς ἐπὶ τὸ
[3, 46]	δύναμιν καὶ τὸ μέγεθος τῶν	προβοσκίδων	ἐξαίροντες ταύτας ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν
[3, 66]	δὲ τὰς μὲν πλείστας τῶν	σανίδων	ἀνεσπασμένας, τοὺς δὲ φυλάττοντας τὴν
[3, 66]	τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις αὐτοὺς διακινδυνεύειν·	συνιδὼν	δὲ κεκινηκότας ἐκ τῆς παρεμβολῆς,
[3, 101]	κατελάβετο. οὓς ἐπιγενομένης τῆς ἡμέρας	συνιδὼν	Μάρκος ἐξῆγε τοὺς εὐζώνους καὶ
[3, 94]	δυσχωρίας. ἅμα δὲ τῷ φωτὶ	συνιδὼν	τοὺς ἐν τοῖς ἄκροις ἀντικαθημένους
[3, 2]	ἐπεβάλετο κοινωνεῖν Καρχηδονίοις τῶν αὐτῶν	ἐλπίδων,	Ἀντίοχος δὲ καὶ Πτολεμαῖος ὁ
[3, 48]	ἐγχωρίοις ἐχρῆτο τοῖς τῶν αὐτῶν	ἐλπίδων	μέλλουσι κοινωνεῖν. ἡμεῖς δὲ περὶ
[3, 60]	βουλομένους μετέχειν σφίσι τῶν αὐτῶν	ἐλπίδων.	~Προθέμενος δὲ ταῦτα καὶ τὸν
[3, 63]	ὁδοῦ τῆς διηνυσμένης ἐκ τῶν	πατρίδων,	μνημονεύων δὲ τοῦ πλήθους τῶν
[3, 85]	δέ, πρὸς αὐτὸν ἐπαναχθέντων τῶν	ὑποσπόνδων,	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[3, 95]	τὴν πορείαν παρὰ τὸν αἰγιαλόν,	σπεύδων	ἀμφοτέραις ἅμα ταῖς δυνάμεσι καταζεῦξαι
[3, 62]	χεῖρας ἐξαίροντες εὔχοντο τοῖς θεοῖς,	σπεύδων	ἕκαστος αὐτὸς γενέσθαι τῶν λαχόντων.
[3, 66]	τὸν ποταμὸν ἐποιεῖτο τὴν πορείαν,	σπεύδων	ἐπὶ τόπον εὐγεφύρωτον ἀφικέσθαι τοῦ
[3, 49]	εἰς Ἰταλίαν ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν,	σπεύδων	καταταχῆσαι τοὺς ὑπεναντίους διὰ Τυρρηνίας
[3, 116]	τὴν τῶν πεζῶν μάχην ἡγεῖτο,	σπεύδων	παραβοηθῆσαι τοῖς Λίβυσι. προσπεσὼν δὲ
[3, 56]	καὶ καταστρατοπεδεύσας ἐπεῖχε τοῖς πολεμίοις,	σπεύδων	συμβαλεῖν εἰς μάχην. ~Ἡμεῖς δ´
[3, 45]	καὶ προῆγε παρὰ τὸν ποταμόν,	σπεύδων	συμμῖξαι τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δὲ
[3, 82]	οὐ τόπον προορώμενος, μόνον δὲ	σπεύδων	συμπεσεῖν τοῖς πολεμίοις, ὡς προδήλου
[3, 68]	ἀναλαβὼν αὐτοὺς ὁ στρατηγὸς προῆγε,	σπεύδων	συνάψαι τοῖς περὶ τὸν Πόπλιον.
[3, 66]	ῥοῦν γὰρ ἐποιεῖτο τὴν πορείαν,	σπεύδων	συνάψαι τοῖς ὑπεναντίοις. ὁ δὲ
[3, 83]	ὁ δὲ Φλαμίνιος εἵπετο κατόπιν,	σπεύδων	συνάψαι {τῶν πολεμίων} κατεστρατοπεδευκὼς δὲ
[3, 112]	στρατόπεδα καὶ δῆλος ἦν μάχεσθαι	σπεύδων	τοῖς ὑπεναντίοις. ὁ δὲ Λεύκιος
[3, 66]	ἐπὶ τὴν τοῦ Πάδου γέφυραν,	σπεύδων	φθάσαι διαβιβάσας τὰ στρατόπεδα. θεωρῶν
[3, 71]	ἐνεδρεύσαντας εὐφυέστεροι τυγχάνουσιν ὄντες τῶν	ὑλωδῶν	διὰ τὸ δύνασθαι μὲν ἐκ
[3, 4]	χάριν τῶν ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις	ἡδέων	ἢ καλῶν ἢ συμφερόντων. διὸ
[3, 111]	ἀλλ´ ἔργων ἐστὶν ἡ χρεία·	θεῶν	γὰρ βουλομένων ὅσον οὔπω βεβαιώσειν
[3, 112]	ὧν εὐχαὶ καὶ θυσίαι καὶ	θεῶν	ἱκετηρίαι καὶ δεήσεις ἐπεῖχον τὴν
[3, 47]	ἔξοδον τοῦ ψεύδους θεοὺς καὶ	θεῶν	παῖδας εἰς πραγματικὴν ἱστορίαν παρεισάγουσιν.
[3, 56]	καὶ παραλαβὼν τὰ παρὰ τῶν	ἑξαπελέκεων	στρατόπεδα τὰ προκαθήμενα καὶ προσπολεμοῦντα
[3, 5]	συστραφέντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν ἄλλων	βασιλέων.	ἀποκατέστησαν δὲ καὶ Ῥωμαῖοι τοὺς
[3, 22]	κατασταθέντας ὑπάτους μετὰ τὴν τῶν	βασιλέων	κατάλυσιν, ὑφ´ ὧν συνέβη καθιερωθῆναι
[3, 22]	τινες μὴ ὦσιν ὑπήκοοι, τῶν	πόλεων	ἀπεχέσθωσαν· ἂν δὲ λάβωσι, Ῥωμαίοις
[3, 18]	εὐθέως παρῆσαν ἐκ πασῶν τῶν	πόλεων	ἐπιτρέποντες καὶ διδόντες αὑτοὺς εἰς
[3, 111]	νῦν ἀγὼν ἐνέστηκεν περὶ τῶν	πόλεων	καὶ τῶν ἐν αὐταῖς ἀγαθῶν.
[3, 86]	καθάπερ γὰρ ἐν ταῖς τῶν	πόλεων	καταλήψεσι, καὶ τότε παράγγελμά τι
[3, 36]	τῶν τόπων καὶ ποταμῶν καὶ	πόλεων,	ὅπερ ἔνιοι ποιοῦσι τῶν συγγραφέων,
[3, 18]	χορηγίας, ἐκ δὲ τῶν λοιπῶν	πόλεων	τοὺς μὲν ἀντιπολιτευομένους ἐπανείλετο, τοῖς
[3, 76]	προσήγετο τὰς δὲ κατεστρέφετο τῶν	πόλεων.	τῶν δὲ Καρχηδονίων, οὓς ἔχων
[3, 33]	Καρχηδόνα κατέταξεν. ἀπὸ δὲ τῶν	πόλεων	τῶν Μεταγωνιτῶν καλουμένων ἀπέστειλεν ἄλλους
[3, 103]	στρατοπέδων μὴ παρὰ τὴν τῶν	δυνάμεων	ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ τὴν τοῦ
[3, 41]	δὲ βιασάμενος ἧκε μετὰ τῶν	δυνάμεων,	δεξιὸν ἔχων τὸ Σαρδόνιον πέλαγος,
[3, 11]	ἔξοδον μέλλοι στρατεύεσθαι μετὰ τῶν	δυνάμεων,	ἔτη μὲν ἔχειν ἐννέα, θύοντος
[3, 73]	ἀλλήλοις, συνεπλέκησαν οἱ προκείμενοι τῶν	δυνάμεων	εὔζωνοι. τούτου δὲ συμβάντος οἱ
[3, 18]	εἰς τὴν Ἰλλυρίδα μετὰ τῶν	δυνάμεων	καὶ θεωρῶν τοὺς ὑπεναντίους θαρροῦντας
[3, 61]	διαβεβηκέναι τὸν Πάδον μετὰ τῶν	δυνάμεων	καὶ σύνεγγυς εἶναι, τὸ μὲν
[3, 48]	σκαιότερος ἡγεμών, ὃς τοσούτων ἡγούμενος	δυνάμεων	καὶ τὰς μεγίστας ἐλπίδας ἔχων
[3, 95]	ἀκούων δὲ τὸ πλῆθος τῶν	δυνάμεων	καὶ τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς
[3, 13]	μὲν πρῶτον ἐκαραδόκουν τὰς τῶν	δυνάμεων	ὁρμάς· ἀφικομένης δὲ τῆς ἀγγελίας
[3, 78]	ἀναζευγνύειν καὶ συνεκπληροῦν τὰς τῶν	δυνάμεων	ὁρμάς. διόπερ ἅμα τῷ τὴν
[3, 15]	προέθετο παρῆν αὖθις μετὰ τῶν	δυνάμεων	παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν, ἥτις
[3, 63]	προκειμένην διάθεσιν ἐνεργασάμενος ταῖς τῶν	δυνάμεων	ψυχαῖς, μετὰ ταῦτα προελθὼν αὐτὸς
[3, 90]	ἅμα δὲ τὰς τῶν ἰδίων	δυνάμεων	ψυχὰς προηττημένας τοῖς ὅλοις διὰ
[3, 44]	αὐτὸς πρῶτον μὲν τῶν προγεγενημένων	πράξεων	ἀνέμνησε τοὺς ὄχλους· ἐν αἷς
[3, 31]	ἐστὶ φροντιστέον τῆς αὐτῶν τῶν	πράξεων	ἐξηγήσεως οὔτε τοῖς γράφουσιν οὔτε
[3, 5]	ἐπεὶ δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν	πράξεων	ἐπὶ κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι καὶ
[3, 4]	τὸ μέγεθος τῶν ἐν αὐτῇ	πράξεων	καὶ τὸ παράδοξον τῶν συμβαινόντων,
[3, 48]	ἀποφαινόμεθα διὰ τὸ περὶ τῶν	πράξεων	παρ´ αὐτῶν ἱστορηκέναι τῶν παρατετευχότων
[3, 32]	διὰ τὸ τὰς καταλλήλους τῶν	πράξεων	παραλείπειν, ὧν ἐκ παραθέσεως συνθεωρουμένων
[3, 64]	πατρίδος ἀξιώματος καὶ τῶν προγονικῶν	πράξεων,	τὰ δὲ τοῦ παρεστῶτος καιροῦ
[3, 71]	ἕκαστον ἐπιλεξάμενον ἐκ τῶν ἰδίων	τάξεων	ἥκειν εἴς τινα τόπον (τακτὸν)
[3, 32]	ὑπολαμβάνω διαφέρειν τῶν ἐπὶ μέρους	συντάξεων.	~Οἱ δὲ παρὰ τῶν Ῥωμαίων
[3, 48]	κατωπτευκέναι καὶ τῇ διὰ τῶν	Ἄλπεων	αὐτοὶ κεχρῆσθαι πορείᾳ γνώσεως ἕνεκα
[3, 61]	οὐδ´ ἐπιβάλλεσθαι τῇ διὰ τῶν	Ἄλπεων	ἤλπισε πορείᾳ τὸν Ἀννίβαν δυνάμεσιν
[3, 53]	τὰς ὑπερβολὰς τὰς ἀνωτάτω τῶν	Ἄλπεων,	ὁλοσχερεῖ μὲν οὐδενὶ περιπίπτων ἔτι
[3, 47]	(αἱ) πρὸς ἄρκτον κεκλιμέναι τῶν	Ἄλπεων	παρώρειαι. τὰ δὲ πεδία τὰ
[3, 64]	φόβον κεχρῆσθαι τῇ διὰ τῶν	Ἄλπεων	πορείᾳ. παρεῖναι δὲ καὶ νῦν
[3, 55]	τοῦ λιμοῦ διατεθεῖσθαι· τῶν γὰρ	Ἄλπεων	τὰ μὲν ἄκρα καὶ τὰ
[3, 60]	ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν τῶν	Ἄλπεων	τὰς μὲν ἀρχὰς ἀνελάμβανε τὰς
[3, 39]	ἕως πρὸς τὴν ἀναβολὴν τῶν	Ἄλπεων	τὴν εἰς Ἰταλίαν χίλιοι τετρακόσιοι.
[3, 39]	τετρακόσιοι. λοιπαὶ δ´ αἱ τῶν	Ἄλπεων	ὑπερβολαί, περὶ χιλίους διακοσίους· ἃς
[3, 49]	αὐτοῖς, ἕως ἤγγισαν τῇ τῶν	Ἄλπεων	ὑπερβολῇ. ~Ἀννίβας δ´ ἐν ἡμέραις
[3, 49]	διὰ Τυρρηνίας πρὸς τὴν τῶν	Ἄλπεων	ὑπερβολήν. Ἀννίβας δὲ ποιησάμενος ἑξῆς
[3, 56]	μησὶ ποιησάμενος τὴν δὲ τῶν	Ἄλπεων	ὑπερβολὴν ἡμέραις δεκαπέντε κατῆρε τολμηρῶς
[3, 47]	ἐν τοῖς ἀποκλίνουσι μέρεσι τῶν	Ἄλπεων	ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους, ῥεῖ
[3, 116]	μετασχὼν ἐπί (τι) τοῦ τῶν	ἱππέων	ἀγῶνος ὅμως ἔτι τότε διεσῴζετο.
[3, 105]	εὐζώνων ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν	ἱππέων,	ἅμα μὲν οὗτοι καταφεύγοντες εἰς
[3, 71]	περὶ τὰ πολεμικά, συνέστησε τῶν	ἱππέων	ἄνδρας ἑκατὸν καὶ πεζοὺς τοὺς
[3, 14]	αὐτὸν τὸν ποταμὸν ὑπὸ τῶν	ἱππέων	ἀπώλοντο διὰ τὸ κρατεῖν μὲν
[3, 117]	δισχιλίους τῶν εἰς φυγὴν τραπέντων	ἱππέων.	~Βραβευθείσης δὲ τῆς μάχης τὸν
[3, 117]	πραγμάτων. τῶν μὲν γὰρ ἑξακισχιλίων	ἱππέων	ἑβδομήκοντα μὲν εἰς Οὐενουσίαν μετὰ
[3, 68]	πολλοὺς ἂν αὐτῶν ὑπὸ τῶν	ἱππέων	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις συνέβη διαφθαρῆναι.
[3, 44]	καθωρμίσθαι, προχειρισάμενος πεντακοσίους τῶν Νομαδικῶν	ἱππέων	ἐξαπέστειλε κατασκεψομένους ποῦ καὶ πόσοι
[3, 41]	τοῖς ὑπεναντίοις· τριακοσίους δὲ τῶν	ἱππέων	ἐξαπέστειλε τοὺς ἀνδρωδεστάτους, συστήσας μετ´
[3, 84]	ὑγρὸν ὑπερίσχον· ἐπιγενομένων δὲ τῶν	ἱππέων,	καὶ προδήλου γενομένης ἀπωλείας ἐξαίροντες
[3, 79]	εἰς τοὐπίσω, κωλύῃ διὰ τῶν	ἱππέων	καὶ προσφέρῃ τὰς χεῖρας αὐτοῖς.
[3, 105]	κατὰ πόδας αὐτοῦ μετὰ τῶν	ἱππέων	καὶ τῆς δυνάμεως, ταχέως συνέβη
[3, 74]	ὑφορώμενοι μὲν τὸ πλῆθος τῶν	ἱππέων,	κωλυόμενοι δὲ διὰ τὸν ποταμὸν
[3, 82]	καὶ προσέχειν τὸ πλῆθος τῶν	ἱππέων,	μάλιστα δὲ καὶ τὸν ἕτερον
[3, 74]	τε τῶν θηρίων καὶ τῶν	ἱππέων,	οἱ δὲ διαφυγόντες τῶν πεζῶν
[3, 65]	μὴ συμπατηθῶσιν ὑπὸ τῶν ἐπιφερομένων	ἱππέων.	οἱ μὲν οὖν κατὰ πρόσωπον
[3, 86]	λογχοφόρους καί τι μέρος τῶν	ἱππέων.	οἳ καὶ συμπεσόντες τοῖς περὶ
[3, 117]	καὶ πρὸ τοῦ (τοῦ) τῶν	ἱππέων	ὄχλου. καὶ δῆλον ἐγένετο τοῖς
[3, 74]	καὶ τὸ πλεῖστον μέρος τῶν	ἱππέων	πρὸς τὸ προειρημένον σύστημα ποιούμενοι
[3, 43]	μὲν λέμβους πεπληρωκὼς τῶν πελτοφόρων	ἱππέων,	τὰ δὲ μονόξυλα τῶν εὐκινητοτάτων
[3, 101]	αὑτοῦ δυνάμεως ἐν τῷ τῶν	ἱππέων	τάγματι. ~Καθ´ ὃν δὴ καιρὸν
[3, 69]	λαβὼν πρόφασιν ἐξαπέστειλε τῶν μὲν	ἱππέων	τὸ πλεῖστον μέρος, πεζοὺς δὲ
[3, 65]	πρῶτον διαφυγόντες τὴν σύμπτωσιν τῶν	ἱππέων	τότε συνεπατήθησαν ὑπὸ τοῦ πλήθους
[3, 116]	Νομάδες ἑπόμενοι τοῖς φεύγουσι τῶν	ἱππέων	τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς
[3, 73]	ἔξοδον· τοῖς δὲ Ῥωμαίοις τῶν	ἱππέων	ὑποχωρησάντων καὶ ψιλωθέντων τῶν τῆς
[3, 65]	καὶ τῶν ἡγεμόνων καὶ τῶν	ἱππέων	φιλοτίμως διακειμένων πρὸς τὸν κίνδυνον,
[3, 107]	Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις, τὸ δὲ τῶν	ἱππέων	ὡς ἐπίπαν τριπλάσιον. τούτων δὲ
[3, 5]	τὴν ὑπόθεσιν οὐδ´ ἀπορήσειν ἀνδρῶν	ἀξιόχρεων,	διὰ (δὲ) τὸ κάλλος πολλοὺς
[3, 6]	Ἀσίαν, ἐν ᾗ ´κεῖνος οὐδὲν	ἀξιόχρεων	οὐδ´ ἀντίπαλον εὑρὼν ταῖς σφετέραις
[3, 117]	προϊδόμενος τὸ μέλλον ἀπολίπῃ φυλακὴν	ἀξιόχρεων,	πρὸς ἐλάττους αὐτοῖς ὁ περὶ
[3, 18]	παραυτίκα μὲν εἰς τὴν Διμάλην	ἀξιόχρεων	φρουρὰν εἰσέπεμψε καὶ τὰς ἁρμοζούσας
[3, 60]	οὐ γὰρ μόνον ὑπὸ τῶν	ἀναβάσεων	καὶ καταβάσεων, ἔτι δὲ τραχυτήτων
[3, 60]	μόνον ὑπὸ τῶν ἀναβάσεων καὶ	καταβάσεων,	ἔτι δὲ τραχυτήτων τῶν κατὰ
[3, 7]	αἰτίας τῶν περὶ τὰ σώματα	διαθέσεων;	τί δ´ ἀνδρὸς πραγματικοῦ μὴ
[3, 102]	γένωνται τῆς ἀποσκευῆς καὶ τῶν	παραθέσεων,	ἔκρινεν αὐτὸς ἀναχωρεῖν καὶ πάλιν
[3, 6]	αἰτίας δὲ τὰς προκαθηγουμένας τῶν	κρίσεων	καὶ διαλήψεων· λέγω δ´ ἐπινοίας
[3, 21]	ταῖς ἀγνοίαις καὶ φιλοτιμίαις τῶν	συγγραφέων,	ἀλλ´ ᾖ τις ὁμολογουμένη θεωρία
[3, 7]	τούτων οὐχ ἕνεκα τῆς τῶν	συγγραφέων	ἐπιτιμήσεως, χάριν δὲ τῆς τῶν
[3, 33]	παραπλήσιον τοῖς ἀξιοπίστως ψευδομένοις τῶν	συγγραφέων.	ἡμεῖς γὰρ εὑρόντες ἐπὶ Λακινίῳ
[3, 32]	τῶν κατὰ Πύρρον {καὶ Τίμαιον	συγγραφέων	καὶ καιρῶν ἐξηγήσεως} εἰς τὴν
[3, 58]	δὲ μή γε, τῶν πλείστων	συγγραφέων	πεπειραμένων μὲν ἐξηγεῖσθαι τὰς ἰδιότητας
[3, 36]	πόλεων, ὅπερ ἔνιοι ποιοῦσι τῶν	συγγραφέων,	ὑπολαμβάνοντες ἐν παντὶ πρὸς γνῶσιν
[3, 20]	διαβούλιον ἦγον, καθάπερ ἔνιοι τῶν	συγγραφέων	φασί, προσκατατάττοντες ἔτι καὶ τοὺς
[3, 68]	προσδοκίαν, οὐ μὴν ἠπόρουν γε	σκήψεων	πρὸς τὸ μὴ δοκεῖν αὐτοῖς
[3, 6]	τὰς προκαθηγουμένας τῶν κρίσεων καὶ	διαλήψεων·	λέγω δ´ ἐπινοίας καὶ διαθέσεις
[3, 6]	οὐκ ὀλίγα δὲ Φίλιππος ἔτι	ζῶν	ἐνήργησε καὶ παρεσκευάσατο πρὸς τὸν
[3, 109]	δυνατόν, τεθνάναι πρόσθεν μαχόμενος ἢ	ζῶν	ἐπιδεῖν τὴν τῶν προειρημένων ὕβριν
[3, 113]	μὲν ἐκ τοῦ μείζονος χάρακος	διαβιβάζων	τὸν ποταμὸν εὐθέως παρενέβαλε, τοὺς
[3, 80]	προχείρως εἰς πάντα τόπον ἑπόμενος,	σπουδάζων	δι´ αὑτοῦ ποιήσασθαι τὸ προτέρημα
[3, 68]	δυνάμεις, ἐθεράπευε δ´ αὑτὸν ἐπιμελῶς,	σπουδάζων	εἰ δύναιτο κοινωνῆσαι τοῦ μέλλοντος
[3, 101]	τοὺς δ´ ἐπὶ τὴν σιτολογίαν,	σπουδάζων	κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν
[3, 10]	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν πράγματα,	σπουδάζων	ταύτῃ χρήσασθαι παρασκευῇ πρὸς τὸν
[3, 104]	ἐναντίους, ἐγίνετο περὶ τὸν Μάρκον,	σπουδάζων	τὴν τόλμαν ἀφελέσθαι καὶ προκαταλαβεῖν
[3, 69]	δὲ προδότην ἐτίμησε μεγαλείως, ἐκκαλέσασθαι	σπουδάζων	τοὺς ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους πρὸς
[3, 31]	εἴτε κτήσασθαί τι καὶ προκατάρξασθαι	σπουδάζων	τοὺς συνεργήσοντας αὐτῷ παρορμήσαι πρὸς
[3, 67]	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. Πόπλιος δὲ	σχετλιάζων	ἐπὶ τῷ γεγονότι παρασπονδήματι καὶ
[3, 33]	ἐπὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν. Ἀννίβας δὲ	παραχειμάζων	ἐν Καινῇ πόλει πρῶτον μὲν
[3, 77]	εἰσβολὴν τῶν ὑπεναντίων. Ἀννίβας δὲ	παραχειμάζων	ἐν τῇ Κελτικῇ τοὺς μὲν
[3, 82]	ὁ Φλαμίνιος καὶ θυμοῦ πλήρης,	δοξάζων	ἑαυτὸν ὑπὸ τῶν ἐναντίων καταφρονεῖσθαι.
[3, 43]	τὰ δὲ μονόξυλα τῶν εὐκινητοτάτων	πεζῶν.	εἶχον δὲ τὴν μὲν ἐξ
[3, 45]	ἔχοντας τάξιν, τὴν δὲ τῶν	πεζῶν	ἐκίνει δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος
[3, 96]	ὥρμησαν. ἡ γὰρ ἐφεδρεία τῶν	πεζῶν	ἡ περὶ τὸν αἰγιαλὸν οὐχ
[3, 74]	ἱππέων, οἱ δὲ διαφυγόντες τῶν	πεζῶν	καὶ τὸ πλεῖστον μέρος τῶν
[3, 116]	Νομάσιν, πρὸς δὲ τὴν τῶν	πεζῶν	μάχην ἡγεῖτο, σπεύδων παραβοηθῆσαι τοῖς
[3, 117]	πόλεις ἐσώθησαν· ἐκ δὲ τῶν	πεζῶν	μαχόμενοι μὲν ἑάλωσαν εἰς μυρίους—
[3, 113]	ἦσαν δὲ σὺν τοῖς συμμάχοις	πεζῶν	μὲν εἰς ὀκτὼ μυριάδας, ἱππεῖς
[3, 35]	παραγενομένης τῆς ταχθείσης ἡμέρας, προῆγε,	πεζῶν	μὲν ἔχων εἰς ἐννέα μυριάδας,
[3, 114]	εἰς μυρίους, τὸ δὲ τῶν	πεζῶν	οὐ πολὺ πλείους τετρακισμυρίων σὺν
[3, 107]	δὲ συμμάχων τὸ μὲν τῶν	πεζῶν	πλῆθος πάρισον ποιοῦσι τοῖς Ῥωμαϊκοῖς
[3, 65]	ἀμφότεροι, Πόπλιος δὲ καὶ τῶν	πεζῶν	τοὺς ἀκοντιστάς, προῆγον διὰ τοῦ
[3, 69]	τὸ κρίνειν τὰ ὅλα καὶ	νομίζων	δεῖν μηδέποτε χωρὶς προθέσεως μηδ´
[3, 66]	τὰς δυνάμεις εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι	νομίζων	ἦγε τὴν ἡσυχίαν. Ἀννίβας δὲ
[3, 34]	πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον,	ἐμφανίζων	μὲν ὃν τρόπον ἔκδοτον αὐτὸν
[3, 41]	τῷ Λιλυβαίῳ, πάντας καὶ πανταχόθεν	ἁθροίζων,	ὡς εὐθέως ἐκ κατάπλου πολιορκήσων
[3, 111]	χώρας καὶ τῶν ἐκ ταύτης	ἀγαθῶν	κατὰ τὰς ἡμετέρας ἐπαγγελίας, ἀψευστούντων
[3, 111]	πόλεων καὶ τῶν ἐν αὐταῖς	ἀγαθῶν.	οὗ κρατήσαντες κύριοι μὲν ἔσεσθε
[3, 76]	διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμόν. καὶ	καταμαθὼν	ἀπολελειμμένους τοὺς ἀπὸ τοῦ στόλου
[3, 104]	τοῦ προγεγονότος κατορθώματος ὅτι παρέσται	βοηθῶν	ἐκ χειρὸς πρὸς ταύτην τὴν
[3, 76]	συνεὶς τὸ γεγονὸς Ἀσδρούβας ἧκε	παραβοηθῶν	διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμόν. καὶ
[3, 102]	Γερούνιον, ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἧκε	παραβοηθῶν.	τότε δὲ μικρὸν ἀναθαρρήσας ἐπεξῆλθε
[3, 88]	προθύμους εἰς τὰς ἐπιφερομένας χρείας.	διελθὼν	δὲ καὶ καταφθείρας τήν τε
[3, 92]	οὖν τοιούτοις χρησάμενος λογισμοῖς καὶ	διελθὼν	ἐκ τῆς Σαυνίτιδος τὰ στενὰ
[3, 83]	τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν παρώρειαν,	διελθὼν	τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν λίμνην
[3, 36]	Ἀννίβας καὶ τίνας καὶ πόσους	διελθὼν	τόπους εἰς ποῖα μέρη κατῆρε
[3, 101]	δὲ δύο μέρη λαβὼν καὶ	προελθὼν	ἀπὸ τῆς πόλεως ἑκκαίδεκα σταδίους
[3, 63]	τῶν δυνάμεων ψυχαῖς, μετὰ ταῦτα	προελθὼν	αὐτὸς τούτου χάριν ἔφη παρεισάγειν
[3, 44]	διαλεχθέντες ἀνεχώρησαν. μετὰ δὲ τούτους	εἰσελθὼν	αὐτὸς πρῶτον μὲν τῶν προγεγενημένων
[3, 71]	καὶ πτέρεις καί τι γένος	ἀκανθῶν,	οὐ μόνον πεζοὺς ἀλλὰ καὶ
[3, 72]	τόποις ὄμβρον, μόλις ἕως τῶν	μασθῶν	οἱ πεζοὶ βαπτιζόμενοι διέβαινον· ἐξ
[3, 20]	προσπεπτωκυίας αὐτοῖς ἤδη τῆς τῶν	Ζακανθαίων	ἁλώσεως, οὐ μὰ Δία περὶ
[3, 98]	ἀνδρῶν· οὓς πάντας εἰς τὴν	Ζακανθαίων	ἀπέθετο πόλιν διά τε τὴν
[3, 15]	ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι μὲν οὖν διεμαρτύροντο	Ζακανθαίων	ἀπέχεσθαι— κεῖσθαι γὰρ αὐτοὺς ἐν
[3, 29]	ἐχρήσαντο διὰ τὸν ἐπὶ τῇ	Ζακανθαίων	ἀπωλείᾳ θυμόν· λέγεται δὲ πολλάκις
[3, 15]	πρὸς μὲν ἐκείνους, ὡς κηδόμενος	Ζακανθαίων,	ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι μικροῖς ἔμπροσθεν
[3, 15]	τὴν δ´ οὐχ ὑπάρχουσαν περὶ	Ζακανθαίων	πλάττων, οὐ μόνον ἀλόγως, ἔτι
[3, 15]	πρὸς τὸν πόλεμον ὁρμητηρίῳ τῇ	Ζακανθαίων	πόλει. ~Διὸ καὶ πρὸς ταύτην
[3, 21]	μὲν ἔτι διαμενούσης τῆς τῶν	Ζακανθαίων	πόλεως ἐπιδέχεσθαι τὰ πράγματα δικαιολογίαν
[3, 97]	Ἰβήρων ἧκον πρὸς τὴν τῶν	Ζακανθαίων	πόλιν, ἀποσχόντες σταδίους ὡς τετταράκοντα
[3, 16]	γὰρ αὐτοὺς Ἀννίβας, ἐξελὼν τὴν	Ζακανθαίων	πόλιν. καὶ παρὰ τοῦτο συνέβη
[3, 8]	τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου περὶ τὴν	Ζακανθαίων	πόλιν πραχθεῖσιν. ταῦτα δ´ εἰπών
[3, 14]	πρὸς αὐτοὺς ἀντοφθαλμεῖν ἐτόλμα πλὴν	Ζακανθαίων.	ταύτης δὲ τῆς πόλεως ἐπειρᾶτο
[3, 20]	πόλεμον Καρχηδονίοις, ἐὰν ἐπιβαίνωσι τῆς	Ζακανθαίων	χώρας, τούτους κατὰ κράτος ἑαλωκυίας
[3, 79]	ἡττηθεὶς μὲν οὐ προσδεήσεται τῶν	ἀναγκαίων,	κρατῶν δὲ τῶν ὑπαίθρων οὐκ
[3, 20]	μετέχοντας τῶν διαβουλίων οὐδὲ τῶν	ἀναγκαίων	οὐδενὶ προΐεσθαι τῶν ἀπορρήτων οὐδέν;
[3, 23]	βίᾳ κατενεχθεὶς δέηταί του τῶν	ἀναγκαίων	πρὸς ἱερὰ καὶ πρὸς ἐπισκευὴν
[3, 44]	δι´ ὧν οὐδενὸς ἐπιδεόμενοι τῶν	ἀναγκαίων	συντόμως ἅμα καὶ μετ´ ἀσφαλείας
[3, 21]	τῶν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ὑπαρξάντων	δικαίων	Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πρὸς ἀλλήλους
[3, 24]	προσπεριειλήφασι Καρχηδόνιοι Τυρίους καὶ τὸν	Ἰτυκαίων	δῆμον. πρόσκειται δὲ καὶ τῷ
[3, 24]	καὶ Καρχηδονίων καὶ Τυρίων καὶ	Ἰτυκαίων	δήμῳ καὶ τοῖς τούτων συμμάχοις.
[3, 19]	διασαφήσομεν. ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν	Ῥωμαίων	Αἰμίλιος τὴν μὲν Φάρον εὐθέως
[3, 114]	δὲ τὸ μὲν δεξιὸν τῶν	Ῥωμαίων	Αἰμίλιος, τὸ δ´ εὐώνυμον Γάιος,
[3, 89]	πόλεμον. ἦν δὲ τὰ προτερήματα	Ῥωμαίων	ἀκατάτριπτα χορήγια καὶ χειρῶν πλῆθος.
[3, 4]	κατηναγκασμένον ἅπασιν ὅτι λοιπόν ἐστι	Ῥωμαίων	ἀκούειν καὶ τούτοις πειθαρχεῖν ὑπὲρ
[3, 21]	μετὰ ταῦτα τὸν δῆμον τῶν	Ῥωμαίων	ἀκύρους ποιῆσαι διὰ τὸ χωρὶς
[3, 29]	καὶ τῷ δήμῳ δόξῃ τῶν	Ῥωμαίων·	ἀλλ´ αὐτοτελῶς ἐποιήσατο τὰς ὁμολογίας
[3, 6]	Ἀντιόχου παρουσίας πρὸς τὸν κατὰ	Ῥωμαίων;	ἀλλ´ ἔστιν ἀνθρώπων τὰ τοιαῦτα
[3, 84]	οἱ ταξίαρχοι καὶ χιλίαρχοι τῶν	Ῥωμαίων,	ἀλλ´ οὐδὲ συννοῆσαι τὸ γινόμενον.
[3, 67]	σφετέρων πολιτῶν παρασπόνδημα κατὰ τῶν	Ῥωμαίων.	ἅμα δὲ τούτοις καὶ τῶν
[3, 66]	πόλιν Πλακεντίαν, ἥτις ἦν ἀποικία	Ῥωμαίων,	ἅμα μὲν αὑτὸν ἐθεράπευε καὶ
[3, 96]	τὸν Ἀννίβαν. ταχὺ δὲ τῶν	Ῥωμαίων	ἀναχθέντων ἐπ´ αὐτοὺς ἐξ αὐτῆς
[3, 69]	ἐνδόντος αὐτῷ τοῦ πεπιστευμένου παρὰ	Ῥωμαίων,	ἀνδρὸς Βρεντεσίνου, κατέσχε. γενόμενος δὲ
[3, 90]	κατέδραμον δὲ καὶ τὴν Οὐενοαντανήν,	Ῥωμαίων	ἀποικίαν ὑπάρχουσαν· εἷλον δὲ καὶ
[3, 77]	καὶ τὴν χώραν, ἣν ὑπὸ	Ῥωμαίων	ἀπολωλεκότες ἕκαστοι τυγχάνουσι, συνανασώσων. ταῦτα
[3, 90]	πόλεις ὁρμήσειν πρὸς τὴν ἀπὸ	Ῥωμαίων	ἀπόστασιν. ἕως γὰρ τότε δυσὶ
[3, 77]	λιμέσιν ἠλαττῶσθαί τι διὰ τῆς	Ῥωμαίων	ἀρχῆς. ~Ἐχρήσατο δέ τινι καὶ
[3, 96]	εἰς γῆν. ἐπικειμένων δὲ τῶν	Ῥωμαίων	αὐτοῖς ἐκθύμως, τὰς μὲν ναῦς
[3, 18]	Φάρον. ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν	Ῥωμαίων	ἀφικόμενος εἰς τὴν Ἰλλυρίδα μετὰ
[3, 10]	περὶ ταύτας διέτριβε τὰς πράξεις.	~Ῥωμαίων	δὲ μετὰ τὸ καταλύσασθαι Καρχηδονίους
[3, 69]	παρῆσαν ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν	Ῥωμαίων,	δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν. Τεβέριος δὲ
[3, 44]	τοὺς ἀγῶνας πρὸς τὰς τῶν	Ῥωμαίων	δυνάμεις. οἱ μὲν οὖν Κελτοὶ
[3, 107]	ταραχὴν γενέσθαι περὶ τὰς τῶν	Ῥωμαίων	δυνάμεις· οὐ γὰρ μόνον διὰ
[3, 74]	συνέβαινε γίνεσθαι περὶ τὰς τῶν	Ῥωμαίων	δυνάμεις. τέλος δ´ ἀμφότερα (τὰ)
[3, 1]	μέρη τῆς οἰκουμένης ὑπὸ τὴν	Ῥωμαίων	δυναστείαν ἐγένετο, τούτου δ´ ἔχοντος
[3, 2]	ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ καταλύσαντες τὴν	Ῥωμαίων	δυναστείαν εἰς μέγαν μὲν φόβον
[3, 4]	τοὐναντίον αἱρετὴν εἶναι συμβαίνει τὴν	Ῥωμαίων	δυναστείαν, τοῖς δ´ ἐπιγενομένοις πότερον
[3, 4]	τ´ αὔξησις καὶ προκοπὴ τῆς	Ῥωμαίων	δυναστείας ἐτετελείωτο· πρὸς δὲ τούτοις
[3, 40]	παρουσίᾳ τῶν Καρχηδονίων ἀπέστησαν ἀπὸ	Ῥωμαίων,	ἐγκαταλιπόντες τοὺς ὁμήρους, οὓς ἔδοσαν
[3, 10]	ἡμῶν. πλὴν οὐκ ἐντρεπομένων τῶν	Ῥωμαίων,	εἴξαντες τῇ περιστάσει καὶ βαρυνόμενοι
[3, 21]	γνώμης. ἐχρῶντο δ´ ἐξ αὐτῶν	Ῥωμαίων	εἰς τοῦτο παραδείγματι. τὰς γὰρ
[3, 94]	καὶ συμμίξαντες κατέβαλον μὲν τῶν	Ῥωμαίων	εἰς χιλίους, ῥᾳδίως δὲ τοὺς
[3, 117]	διακοσίους. οἱ δὲ ζωγρηθέντες τῶν	Ῥωμαίων	ἐκτὸς ἐγένοντο τοῦ κινδύνου, καὶ
[3, 98]	νομίσας ἐπικυδεστέρας εἶναι τὰς τῶν	Ῥωμαίων	ἐλπίδας, συνελογίσατο παρ´ ἑαυτῷ περὶ
[3, 67]	τὴν διάδοσιν τῆς χώρας ὑπὸ	Ῥωμαίων	ἐξαπεσταλμένους, ὧν κατ´ ἀρχὰς ἐκυρίευσαν
[3, 4]	καὶ πεσεῖν εἰς τὴν τῶν	Ῥωμαίων	ἐξουσίαν ἕως τῆς μετὰ ταῦτα
[3, 39]	σεσημείωται κατὰ σταδίους ὀκτὼ διὰ	Ῥωμαίων	ἐπιμελῶς· ἀπὸ δὲ τῆς διαβάσεως
[3, 40]	συνδιώξαντες εἰς Μοτίνην, ἀποικίαν ὑπάρχουσαν	Ῥωμαίων,	ἐπολιόρκουν. ἐν οἷς καὶ τρεῖς
[3, 88]	ταύτης ἀπὸ Λουκαρίας, οὔσης ἀποικίας	Ῥωμαίων,	ἐπόρθει τὴν χώραν. μετὰ δὲ
[3, 41]	διεληλύθαμεν. οἱ δὲ στρατηγοὶ τῶν	Ῥωμαίων	ἑτοιμασάμενοι τὰ πρὸς τὰς ἰδίας
[3, 63]	ἀνθρώπων γενέσθαι μακαριωτάτους, κρατήσαντας τῆς	Ῥωμαίων	εὐδαιμονίας, ἐκ δὲ τοῦ μαχομένους
[3, 111]	πόνων, γενόμενοι συμπάσης ἐγκρατεῖς τῆς	Ῥωμαίων	εὐδαιμονίας, ἡγεμόνες ἅμα καὶ δεσπόται
[3, 105]	οὗ γενομένου, καὶ πιεζομένων τῶν	Ῥωμαίων	εὐζώνων ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν
[3, 15]	δὲ παρωρμημένος πρὸς τὴν κατὰ	Ῥωμαίων	ἔχθραν, πρὸς μὲν ἐκείνους, ὡς
[3, 118]	μετὰ ταῦτα συμβάντων· ὁμολογουμένως γὰρ	Ῥωμαίων	ἡττηθέντων τότε καὶ παραχωρησάντων τῆς
[3, 11]	ἄν τι δυσχερὲς βουλεύηται κατὰ	Ῥωμαίων,	θαρρεῖν καὶ πιστεύειν, αὐτὸν συνεργὸν
[3, 116]	ἔφοδον αὐτῶν οἱ σύμμαχοι τῶν	Ῥωμαίων	ἱππεῖς ἐκκλίναντες ἀπεχώρουν. ἐν ᾧ
[3, 113]	μεσημβρίαν. τοὺς μὲν οὖν τῶν	Ῥωμαίων	ἱππεῖς παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν
[3, 113]	Κελτοὺς ἱππεῖς ἀντίους τοῖς τῶν	Ῥωμαίων	ἱππεῦσι, συνεχεῖς δὲ τούτοις πεζοὺς
[3, 45]	τῆς ἰδίας στρατοπεδείας τοῖς τῶν	Ῥωμαίων	ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ τὴν αὐτὴν
[3, 106]	αἷς εὐδοκίμουν οἱ προεστῶτες τῶν	Ῥωμαίων·	καὶ γὰρ ἀνδρωδῶς καὶ νουνεχῶς
[3, 117]	οὖν περὶ Κάνναν γενομένη μάχη	Ῥωμαίων	καὶ Καρχηδονίων ἐπετελέσθη τὸν τρόπον
[3, 3]	καὶ Λιβύῃ καὶ Σικελίᾳ πράξεις	Ῥωμαίων	καὶ Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν τὴν διήγησιν
[3, 26]	ἐπεὶ καθ´ ἡμᾶς ἔτι καὶ	Ῥωμαίων	καὶ Καρχηδονίων οἱ πρεσβύτατοι καὶ
[3, 9]	μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ γε	Ῥωμαίων	καὶ Καρχηδονίων πολέμου— τὴν γὰρ
[3, 45]	κατὰ τὴν συμπλοκὴν ὥστε τῶν	Ῥωμαίων	καὶ Κελτῶν εἰς ἑκατὸν ἱππεῖς
[3, 20]	τὸν πόλεμον. παραγενομένων δὲ τῶν	Ῥωμαίων	καὶ παρελθόντων εἰς τὸ συνέδριον
[3, 98]	ὑποταττομένων εὐνοίας· νῦν οὖν ἠγγικότων	Ῥωμαίων	καὶ προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ, καὶ
[3, 40]	κατέσυραν τὴν κατακεκληρουχημένην χώραν ὑπὸ	Ῥωμαίων	καὶ τοὺς φεύγοντας συνδιώξαντες εἰς
[3, 3]	πρὸς Φίλιππον, ἔτι δὲ τὸν	Ῥωμαίων	καὶ Φιλίππου πόλεμον, ὡς ἐπράχθη
[3, 84]	Κελτῶν ἀπέκτειναν. ἔπεσον οὖν τῶν	Ῥωμαίων	κατὰ τὸν αὐλῶνα σχεδὸν εἰς
[3, 16]	προγεγονότων εἰς αὐτὸν εὐεργετημάτων ὑπὸ	Ῥωμαίων,	καταπεφρονηκότα δὲ πρότερον μὲν διὰ
[3, 29]	ῥηθέντα δεδηλώκαμεν, τὰ δ´ ὑπὸ	Ῥωμαίων	λεγόμενα νῦν ἐροῦμεν· οἷς τότε
[3, 85]	μετὰ δὲ ταῦτα κατηγορίαν ἐποιήσατο	Ῥωμαίων.	λήξας δὲ τούτων, ὅσοι μὲν
[3, 24]	αὐτοῖς, μὴ καταγέτωσαν εἰς τοὺς	Ῥωμαίων	λιμένας· ἐὰν δὲ καταχθέντος ἐπιλάβηται
[3, 24]	ἐν Σαρδόνι καὶ Λιβύῃ μηδεὶς	Ῥωμαίων	μήτ´ ἐμπορευέσθω μήτε πόλιν κτιζέτω,
[3, 40]	ἅμα προσπεσόντες πολλοὺς ἀπέκτειναν τῶν	Ῥωμαίων.	οἱ δὲ λοιποὶ τὰς μὲν
[3, 99]	τοὺς ὁμήρους τοῖς ἡγεμόσι τῶν	Ῥωμαίων.	οἱ δὲ περὶ τὸν Πόπλιον
[3, 94]	καὶ τὰς διεκβολάς. ~τῶν δὲ	Ῥωμαίων	οἱ μὲν ἐπὶ τοῖς στενοῖς
[3, 102]	τῆς χώρας διεσπαρμένοις. τῶν δὲ	Ῥωμαίων	οἱ μὲν ἐπὶ τοὺς προνομεύοντας
[3, 74]	μέσον τὸν κίνδυνον ταχθέντες τῶν	Ῥωμαίων	οἱ μὲν κατόπιν ἐφεστῶτες ὑπὸ
[3, 19]	εἰς τὸν κίνδυνον. τῶν δὲ	Ῥωμαίων	οἱ τῆς νυκτὸς ἀποβάντες εἰς
[3, 28]	οὖν τὴν εἰς Σικελίαν διάβασιν	Ῥωμαίων	οὐ παρὰ τοὺς ὅρκους εὑρίσκομεν
[3, 9]	καὶ τοῦ συνεδρίου μετεῖχε τῶν	Ῥωμαίων,	πᾶν εὐθέως ἡγοῦνται τὸ λεγόμενον
[3, 22]	Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν, ἴσα ἔστω τὰ	Ῥωμαίων	πάντα. Καρχηδόνιοι δὲ μὴ ἀδικείτωσαν
[3, 8]	τοῦ πεισθέντας τότε τοῖς ὑπὸ	Ῥωμαίων	παρακαλουμένοις ἐκδοῦναι μὲν τὸν αἴτιον
[3, 67]	φυλακὴν ἐπιτίθενται τοῖς σύνεγγυς τῶν	Ῥωμαίων	παραστρατοπεδεύουσι. καὶ πολλοὺς μὲν αὐτῶν
[3, 18]	τῷ συνεῖναι τὴν ἐπιβολὴν τῶν	Ῥωμαίων	παραυτίκα μὲν εἰς τὴν Διμάλην
[3, 73]	χρείαν, ἅτε δὴ τῶν μὲν	Ῥωμαίων	πεζακοντιστῶν κακοπαθούντων ἐξ ὄρθρου καὶ
[3, 24]	καὶ πάσας ἀφαιρούμενοι τὰς ἐπιβάθρας	Ῥωμαίων,	περὶ δὲ Σικελίας τἀναντία προσδιασαφοῦσι,
[3, 26]	εἰ κατὰ τοῦτό τις ἐπιλαμβάνεται	Ῥωμαίων	περὶ τῆς εἰς Σικελίαν διαβάσεως,
[3, 32]	συνεχὲς μέχρι τῆς Ἀχαιῶν καὶ	Ῥωμαίων	περὶ τὸν Ἰσθμὸν παρατάξεως, ἢ
[3, 28]	χρημάτων. τὸ μὲν γὰρ ὑπὸ	Ῥωμαίων	περὶ τούτων λεγόμενον ἔγκλημα, διότι
[3, 18]	διδόντες αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν	Ῥωμαίων	πίστιν. ὁ δὲ προσδεξάμενος ἑκάστους
[3, 30]	ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν	Ῥωμαίων	πίστιν. σημεῖον δὲ τοῦτο μέγιστον
[3, 34]	φανερῶς ἤδη πρὸς τὸν κατὰ	Ῥωμαίων	πόλεμον, ἐμφανίζων μὲν ὃν τρόπον
[3, 10]	χρήσασθαι παρασκευῇ πρὸς τὸν κατὰ	Ῥωμαίων	πόλεμον. ἣν δὴ καὶ τρίτην
[3, 118]	ψιλῶς τὸν ὑπὲρ αὐτῆς τῆς	Ῥωμαίων	πολιτείας ποιησόμεθα λόγον, νομίζοντες οὐ
[3, 2]	τὴν διήγησιν τὸν ὑπὲρ τῆς	Ῥωμαίων	πολιτείας συστησόμεθα λόγον, ᾧ κατὰ
[3, 90]	καταξίωσιν παρὰ τοῖς συμμάχοις τοῦ	Ῥωμαίων	πολιτεύματος. ~Οὐ μὴν ἀλλ´ ὅ
[3, 99]	ὑπὸ τὴν ὄψιν τὴν τῶν	Ῥωμαίων	πρᾳότητα καὶ μεγαλοψυχίαν παρὰ τὴν
[3, 15]	καταλαβὼν δὲ τὴν παρὰ τῶν	Ῥωμαίων	πρεσβείαν καὶ δοὺς αὑτὸν εἰς
[3, 15]	τοῦ πολέμου. οἱ δὲ τῶν	Ῥωμαίων	πρέσβεις, ὅτι μὲν εἴη πολεμητέον
[3, 33]	συντάξεων. ~Οἱ δὲ παρὰ τῶν	Ῥωμαίων	πρέσβεις— τὴν γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν
[3, 76]	τοὺς ἀπὸ τοῦ στόλου τῶν	Ῥωμαίων,	ῥᾳθύμως καὶ κατατεθαρρηκότως ἀναστρεφομένους διὰ
[3, 115]	τὸν μηνίσκον. αἱ δὲ τῶν	Ῥωμαίων	σπεῖραι κατὰ τὴν ἐκθυμίαν ἑπόμεναι
[3, 44]	δ´ ἐπαύριον ἀκούων τὸν τῶν	Ῥωμαίων	στόλον περὶ τὰ στόματα τοῦ
[3, 116]	καὶ Γάιος Τερέντιος ὁ τῶν	Ῥωμαίων	στρατηγός, ἀνὴρ αἰσχρὰν μὲν τὴν
[3, 49]	ἀλλὰ Πόπλιος μὲν ὁ τῶν	Ῥωμαίων	στρατηγὸς ἡμέραις ὕστερον τρισὶ τῆς
[3, 89]	νικᾶν· περὶ δὲ τὴν τῶν	Ῥωμαίων	στρατιὰν τἀναντία τούτοις ὑπῆρχε. διόπερ
[3, 82]	καὶ μικρὸν ὑπεράρας τὴν τῶν	Ῥωμαίων	στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν εἰς τὴν προκειμένην
[3, 70]	καὶ νεοσυλλόγοις συμβαλεῖν τοῖς τῶν	Ῥωμαίων	στρατοπέδοις, τρίτον ἀδυνατοῦντος ἔτι τοῦ
[3, 99]	δὲ νυκτὸς ἐπὶ τὸ τῶν	Ῥωμαίων	στρατόπεδον καὶ συμμίξας τισὶ τῶν
[3, 15]	ποιεῖν, ὅτι Ζακανθαῖοι πιστεύοντες τῇ	Ῥωμαίων	συμμαχίᾳ τινὰς τῶν ὑφ´ αὑτοὺς
[3, 22]	φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις καὶ τοῖς	Ῥωμαίων	συμμάχοις καὶ Καρχηδονίοις καὶ τοῖς
[3, 24]	φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις καὶ τοῖς	Ῥωμαίων	συμμάχοις καὶ Καρχηδονίων καὶ Τυρίων
[3, 22]	μὴ πλεῖν Ῥωμαίους μηδὲ τοὺς	Ῥωμαίων	συμμάχους ἐπέκεινα τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου,
[3, 21]	δὲ παρεδείκνυον οὐκ ὄντας τότε	Ῥωμαίων	συμμάχους καὶ παρανεγίνωσκον πρὸς τοῦτο
[3, 96]	ναῦς. ἤδη δὲ καὶ τῶν	Ῥωμαίων	σύνεγγυς ὄντων, σημήναντες πολεμικὸν ἀνήγοντο,
[3, 114]	βλεπούσης δὲ τῆς μὲν τῶν	Ῥωμαίων	τάξεως πρὸς μεσημβρίαν, ὡς ἐπάνω
[3, 11]	γὰρ καιροὺς καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας ὑπὸ	Ῥωμαίων	τέλος ἐκ τῆς πατρίδος ἐξεχώρησε
[3, 17]	πρῶτον μὲν γὰρ ὑπέλαβε παρελέσθαι	Ῥωμαίων	τὴν ἐλπίδα τοῦ συστήσασθαι τὸν
[3, 98]	πόλεσιν, ἐκλύσειν μὲν αὐτὸν τῶν	Ῥωμαίων	τὴν φιλοτιμίαν· τοῦτο γὰρ αὐτὸ
[3, 22]	ἢ ἐν Σαρδόνι πραθῇ. ἐὰν	Ῥωμαίων	τις εἰς Σικελίαν παραγίνηται, ἧς
[3, 115]	ἐκθύμως καὶ γενναίως διαγωνιζομένων τῶν	Ῥωμαίων,	τοὺς δὲ λοιποὺς ἤλαυνον παρὰ
[3, 59]	δὲ λοιπῶν τόπων διὰ τὴν	Ῥωμαίων	ὑπεροχὴν σχεδὸν ἁπάντων πλωτῶν καὶ
[3, 13]	πᾶν ἑτοίμως διέκειντο τὸ κατὰ	Ῥωμαίων	ὑποδεικνύμενον. προσπεσούσης οὖν τῆς Ἀσδρούβου
[3, 99]	Ἰβήρων παρώρμησε πρὸς τὴν τῶν	Ῥωμαίων	φιλίαν. Βώστωρ δὲ παιδικώτερον (ἢ)
[3, 5]	κατάλληλα Μακεδόνων μὲν ἀπὸ τῆς	Ῥωμαίων	φιλίας, Λακεδαιμονίων δὲ τῆς τῶν
[3, 89]	δύναμιν καὶ συνεγγίσας τῷ τῶν	Ῥωμαίων	χάρακι παρετάξατο. χρόνον δέ τινα
[3, 7]	θετέον. ἐκεῖνοι γὰρ δόξαντες ὑπὸ	Ῥωμαίων	ὠλιγωρῆσθαι κατὰ πολλὰ περὶ τὴν
[3, 35]	πρὸς ἐννακισχιλίους ἦγεν διὰ τῶν	Πυρηναίων	λεγομένων ὀρῶν ἐπὶ τὴν τοῦ
[3, 37]	Κελτοὶ νέμονται μέχρι τῶν προσαγορευομένων	Πυρηναίων	ὀρῶν, ἃ διατείνει κατὰ τὸ
[3, 39]	τῇ καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ τῶν	Πυρηναίων	ὀρῶν, ἃ διορίζει τοὺς Ἴβηρας
[3, 40]	οὖν ἐνεχείρει ταῖς διεκβολαῖς τῶν	Πυρηναίων	ὀρῶν, κατάφοβος ὢν τοὺς Κελτοὺς
[3, 68]	καθόλου δὲ τῶν πεζικῶν στρατοπέδων	ἀκεραίων	ὄντων ἀκεραίους εἶναι διελάμβανον τὰς
[3, 79]	οὖν Ἴβηρες καὶ Λίβυες δι´	ἀκεραίων	τῶν ἑλῶν ποιούμενοι τὴν πορείαν
[3, 32]	κατὰ τὸ συνεχὲς μέχρι τῆς	Ἀχαιῶν	καὶ Ῥωμαίων περὶ τὸν Ἰσθμὸν
[3, 5]	φιλίας, Λακεδαιμονίων δὲ τῆς τῶν	Ἀχαιῶν	συμπολιτείας ἀποστάντων, ἅμα τὴν ἀρχὴν
[3, 25]	ἰδίοις νόμοις, ἐπὶ τῶν ἰδίων	βίων,	ἱερῶν, τάφων, ἐγὼ μόνος ἐκπέσοιμι
[3, 84]	οὐρᾶς, οἱ δ´ ἐκ τῶν	πλαγίων	αὐτοῖς προσέπιπτον. διὸ καὶ συνέβη
[3, 115]	μέρους κατὰ τὰς ἐκ τῶν	πλαγίων	ἐπιφανείας τοὺς Λίβυας αὐτῶν γενέσθαι
[3, 74]	καὶ κατὰ τὰς ἐκ τῶν	πλαγίων	ἐπιφανείας ὑπὸ τῶν εὐζώνων, ἐτράπησαν
[3, 115]	στρεφόμενοι πρὸς τοὺς ἐκ τῶν	πλαγίων	προσπεπτωκότας ἐποιοῦντο τὴν μάχην· ~Λεύκιος
[3, 17]	χωρίς τε τούτων εὐπορήσειν μὲν	χορηγιῶν	αὐτὸς ὑπελάμβανεν πρὸς τὰς ἐπιβολάς,
[3, 17]	ταῦτα κατειργάσατο διὰ τῆς τῶν	χορηγιῶν	παραθέσεως. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[3, 93]	ἀνακαλεσάμενος δὲ τὸν ἐπὶ τῶν	λειτουργιῶν	τεταγμένον Ἀσδρούβαν παρήγγειλε λαμπάδας δεσμεύειν
[3, 79]	ἄλλους οἱ Κελτοί. τῶν δ´	ὑποζυγίων	αὐτοῦ τὰ πλεῖστα πίπτοντα διὰ
[3, 53]	χωρὶς τῶν ἵππων καὶ τῶν	ὑποζυγίων,	ἐφεδρεύοντα τούτοις, ἕως ἐν ὅλῃ
[3, 51]	ὁμόσε τοῖς φορτίοις πολλὰ τῶν	ὑποζυγίων.	καὶ μάλιστα τὴν τοιαύτην ταραχὴν
[3, 51]	γὰρ ἐκομίσατο πλῆθος ἵππων καὶ	ὑποζυγίων	καὶ τῶν ἅμα τούτοις ἑαλωκότων
[3, 53]	καὶ τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν	ὑποζυγίων	καὶ τῶν ἵππων διεφθάρη. τῶν
[3, 51]	μὲν ἔτι περιλειπόμενον πλῆθος τῶν	ὑποζυγίων	καὶ τῶν ἵππων μόλις καὶ
[3, 60]	καὶ παρεκόμιζον, ἅμα τῇ τῶν	ὑποζυγίων	καταφθορᾷ καὶ τούτων τὰ πλεῖστα
[3, 51]	μάλιστα τῶν ἵππων καὶ τῶν	ὑποζυγίων.	οὔσης γὰρ οὐ μόνον στενῆς
[3, 51]	δὲ ταῦτα θεωροῦντες τὸ τῶν	ὑποζυγίων	πλῆθος καὶ τοὺς ἱππεῖς δυσχερῶς
[3, 66]	οὖν ἀναζεύξας προσῆγε διὰ τῶν	πεδίων	ἐπὶ τὴν τοῦ Πάδου γέφυραν,
[3, 91]	καθάπερ καὶ ἕτερα τῶν ἐπιφανῶν	πεδίων·	θεούς γε μὴν μάλιστα περὶ
[3, 44]	ἐκ τῶν περὶ τὸν Πάδον	πεδίων—	καὶ δι´ ἑρμηνέως τὰ δεδογμένα
[3, 91]	μυθογράφοις ὁ περὶ τούτων τῶν	πεδίων	λέγεται λόγος· προσαγορεύεται δὲ καὶ
[3, 61]	κειμένη τῶν περὶ τὸν Πάδον	πεδίων	ὡς ἀπὸ μεσημβρίας. πανταχόθεν δὲ
[3, 46]	τοιούτῳ δὴ τρόπῳ προσαρμοζομένων ἀεὶ	σχεδιῶν	δυεῖν, τὰ πλεῖστα τῶν θηρίων
[3, 25]	τοῖς ἰδίοις νόμοις, ἐπὶ τῶν	ἰδίων	βίων, ἱερῶν, τάφων, ἐγὼ μόνος
[3, 90]	ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τὰς τῶν	ἰδίων	δυνάμεων ψυχὰς προηττημένας τοῖς ὅλοις
[3, 73]	πλῆθος ὑπεραίροντες τοὺς προτεταγμένους τῶν	ἰδίων	καὶ πρὸς τὰ κέρατα προσπίπτοντες
[3, 74]	θεωροῦντες δὲ τοὺς ἀπὸ τῶν	ἰδίων	κεράτων ἐκπεπιεσμένους, τὸ μὲν ἐπιβοηθεῖν
[3, 51]	οὐκ ἐλάττους δὲ καὶ τῶν	ἰδίων·	ὁ γὰρ κατὰ τὴν πορείαν
[3, 43]	ποταμοῦ παρεστώτων, καὶ τῶν μὲν	ἰδίων	συναγωνιώντων καὶ παρακολουθούντων μετὰ κραυγῆς,
[3, 71]	ἀνδρωδεστάτους ἕκαστον ἐπιλεξάμενον ἐκ τῶν	ἰδίων	τάξεων ἥκειν εἴς τινα τόπον
[3, 3]	ἐξηγησάμενοι δὲ τὰς Ἀττάλου καὶ	Ῥοδίων	ναυμαχίας πρὸς Φίλιππον, ἔτι δὲ
[3, 3]	ἔτι δὲ τῆς αὐξήσεως τοῦ	Ῥοδίων	πολιτεύματος, συγκεφαλαιωσόμεθα τὴν ὅλην διήγησιν
[3, 24]	ὁ Ῥωμαῖος, μετὰ τούτων τῶν	ἐφοδίων	μὴ ἀδικείτω μηδένα πρὸς οὓς
[3, 73]	μάχεσθαι τοῖς κατὰ πρόσωπον οὐκ	εἴων.	οἱ δ´ ἐν τοῖς βαρέσιν
[3, 77]	φυλακῇ συνεῖχεν, τὰ μέτρια τῶν	ἐπιτηδείων	διδούς, τοὺς δὲ συμμάχους αὐτῶν
[3, 112]	Καρχηδόνιοι διὰ τὸν πορισμὸν τῶν	ἐπιτηδείων,	εἶχε τὴν ἡσυχίαν, ἀσφαλισάμενος ταῖς
[3, 79]	τῶν ὑπαίθρων οὐκ ἀπορήσει τῶν	ἐπιτηδείων.	ἐπὶ δὲ τοῖς προειρημένοις ἐπέβαλε
[3, 90]	ἀπολέμητον, ἐν τοιαύτῃ περιουσίᾳ τῶν	ἐπιτηδείων	ἦσαν ὥστε μήτε χρωμένους μήτε
[3, 79]	πρὸς τὸ παρὸν εὐπορῶσι τῶν	ἐπιτηδείων·	πρὸς γὰρ τὸ μέλλον εἰς
[3, 99]	ἡμέραν, ᾗ παρέσται μετὰ τῶν	ἐπιτηδείων	πρὸς τὴν ἀνακομιδὴν τῶν παίδων.
[3, 60]	στρατόπεδον, ἀλλὰ καὶ τῇ τῶν	ἐπιτηδείων	σπάνει καὶ ταῖς τῶν σωμάτων
[3, 92]	ἀλλὰ συνεχῶς δαψίλειαν ἔχῃ τῶν	ἐπιτηδείων	τὸ στρατόπεδον. Φάβιος δὲ καὶ
[3, 37]	τὴν καθ´ ἡμᾶς παρῆκον ἕως	Ἡρακλείων	στηλῶν Ἰβηρία, τὸ δὲ παρὰ
[3, 37]	μὲν μεταξὺ Νείλου καὶ στηλῶν	Ἡρακλείων,	τοῦ δὲ περιέχοντος πέπτωκεν ὑπό
[3, 112]	λόγια πᾶσι τότε διὰ στόματος,	σημείων	δὲ καὶ τεράτων πᾶν μὲν
[3, 42]	δυσὶν ἡμέραις πλῆθος ἀναρίθμητον ἐγένετο	πορθμείων,	ἑκάστου σπεύδοντος μὴ προσδεῖσθαι τοῦ
[3, 43]	ὑπὸ τούτους τὰ λεπτὰ τῶν	πορθμείων,	ἵνα τὸ πολὺ τῆς τοῦ
[3, 43]	τὸ ῥεῦμα τοῖς ἐπὶ τῶν	πορθμείων	τεταγμένοις. ταχὺ δὲ τούτου γενομένου,
[3, 6]	Ξενοφῶντος Ἑλλήνων ἐκ τῶν ἄνω	σατραπειῶν	ἐπάνοδος, ἐν ᾗ πᾶσαν τὴν
[3, 57]	καττιτέρου κατασκευῆς, ἔτι δὲ τῶν	ἀργυρείων	καὶ χρυσείων τῶν κατ´ αὐτὴν
[3, 101]	βεβλημένους στρατοπεδεύειν, ἐπιστρέψας ἐκ τῶν	(ἀκρωρειῶν)	κατέβαινε κατὰ τὴν ἐπὶ τὰ
[3, 57]	ἔτι δὲ τῶν ἀργυρείων καὶ	χρυσείων	τῶν κατ´ αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ
[3, 107]	τοῦ καιροῦ τὴν ἐκ τῶν	ἐπετείων	καρπῶν χορηγίαν, ἐκίνει τὴν δύναμιν
[3, 78]	κατὰ τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς τῶν	ἡλικιῶν	ἐπιπρεπείαις, καὶ ταύταις ἐχρῆτο συνεχῶς
[3, 100]	προυκαλεῖτο καὶ πίστεις ἐδίδου τῶν	ἐπαγγελιῶν,	οὐδενὸς δὲ προσέχοντος, πολιορκεῖν ἐπεβάλετο.
[3, 113]	ἱππεῖς δὲ μικρῷ πλείους τῶν	ἑξακισχιλίων.	Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν
[3, 117]	τῶν πραγμάτων. τῶν μὲν γὰρ	ἑξακισχιλίων	ἱππέων ἑβδομήκοντα μὲν εἰς Οὐενουσίαν
[3, 56]	δὲ τοὺς πάντας οὐ πλείους	ἑξακισχιλίων,	ὡς αὐτὸς ἐν τῇ στήλῃ
[3, 60]	τρισμυρίους ἔχων ἱππεῖς δὲ πλείους	ὀκτακισχιλίων,	σχεδόν που τὴν ἡμίσειαν τῆς
[3, 85]	ὄντας πλείους τῶν μυρίων καὶ	πεντακισχιλίων,	πρῶτον μὲν διεσάφησεν ὅτι Μαάρβας
[3, 20]	τὸ συνέδριον, οὓς μετέχοντας τῶν	διαβουλίων	οὐδὲ τῶν ἀναγκαίων οὐδενὶ προΐεσθαι
[3, 33]	Λεργητῶν δὲ τριακοσίους, Νομάδων δὲ	Μασυλίων	καὶ Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων καὶ
[3, 33]	τριακοσίους, Νομάδων δὲ Μασυλίων καὶ	Μασαισυλίων	καὶ Μακκοίων καὶ Μαυρουσίων τῶν
[3, 110]	ἔφη δεῖν συμβάλλειν ἱπποκρατούντων τῶν	πολεμίων,	ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι καὶ προάγειν μᾶλλον
[3, 109]	τὰς τάξεις, τὰ πλήθη τῶν	πολεμίων,	ἀλλὰ καὶ διαμαχόμενοι μόνον οὐ
[3, 22]	ἐὰν μὴ ὑπὸ χειμῶνος ἢ	πολεμίων	ἀναγκασθῶσιν· ἐὰν δέ τις βίᾳ
[3, 102]	περὶ τὸν χάρακα συμπλοκῇ τῶν	πολεμίων	ἀποκτείνας, ἔτι δὲ πλείους ἐπὶ
[3, 117]	καιρὸν ἐγκρατεῖς γένωνται τῆς τῶν	πολεμίων	ἀποσκευῆς, ἐὰν δὲ προϊδόμενος τὸ
[3, 90]	καὶ καιροῖς. καὶ πολλοὺς τῶν	πολεμίων	ἀποσπωμένους ἀπὸ τῆς ἰδίας παρεμβολῆς
[3, 51]	οὗ γενομένου πολλοὶ μὲν τῶν	πολεμίων	ἀπώλλυντο διὰ τὸ ποιεῖσθαι τὴν
[3, 97]	πρός τε τὴν ἀπὸ τῶν	πολεμίων	ἀσφάλειαν καὶ πρὸς τὴν ἐκ
[3, 68]	περὶ τετταράκοντα σταδίους ἀποσχὼν τῶν	πολεμίων	αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε. τὸ δὲ τῶν
[3, 45]	τῷ στρατηγῷ τὴν παρουσίαν τῶν	πολεμίων·	ἀφικόμενοι δ´ εἰς τὴν παρεμβολὴν
[3, 23]	δέ τις ὑπὸ χειμῶνος ἢ	πολεμίων	βίᾳ κατενεχθεὶς δέηταί του τῶν
[3, 63]	δὲ τοῦ πλήθους τῶν μεταξὺ	πολεμίων,	εἰδὼς δὲ τὰ μεγέθη τῶν
[3, 95]	ποταμὸν τόπους. καθορμισθεὶς δὲ τῶν	πολεμίων	ἐν ἀποστήματι περὶ τοὺς ὀγδοήκοντα
[3, 82]	Ῥώμην, αὐτῶν δὲ κατόπιν τῶν	πολεμίων	ἐν Τυρρηνίᾳ στρατοπεδευόντων. τέλος δέ,
[3, 42]	μετὰ βίας δυνατὸν εἴη τοσούτων	πολεμίων	ἐφεστώτων, οὔτ´ ἐπιμένειν, μὴ πανταχόθεν
[3, 103]	τὸ παραβάλλεσθαι (καὶ) κατατολμᾶν τῶν	πολεμίων.	ἧκε δὲ καὶ Φάβιος ἐπὶ
[3, 99]	λαθεῖν, παραπορευθεὶς τὸν χάρακα τῶν	πολεμίων	ἧκε πρὸς τὸν τεταγμένον καιρὸν
[3, 111]	ἐξουσίας, τοῦ παρὰ πολὺ τῶν	πολεμίων	ἱπποκρατοῦντας ἐν τοιούτοις τόποις διακριθῆναι
[3, 92]	Ἀννίβας δ´ ἐπειδὴ καταπειράσας τῶν	πολεμίων	καὶ καταφθείρας πᾶν τὸ πεδίον
[3, 56]	τῶν στρατιωτῶν ὑπό τε τῶν	πολεμίων	καὶ τῶν ποταμῶν ἐν τῇ
[3, 84]	ἀέρα περιστάσεως ὑπαρχούσης, καὶ τῶν	πολεμίων	κατὰ πολλοὺς τόπους ἐξ ὑπερδεξίου
[3, 83]	εἵπετο κατόπιν, σπεύδων συνάψαι {τῶν	πολεμίων}	κατεστρατοπεδευκὼς δὲ τῇ προτεραίᾳ πρὸς
[3, 50]	ταῖς δυσχωρίαις οὐ μακρὰν τῶν	πολεμίων	κατεστρατοπέδευσε. τῆς δὲ νυκτὸς ἐπιγενομένης,
[3, 110]	περὶ πεντήκοντα σταδίους ἀποσχόντες τῶν	πολεμίων.	ὁ μὲν οὖν Λεύκιος συνθεασάμενος
[3, 61]	δηλοῦντες μὲν τὴν παρουσίαν τῶν	πολεμίων,	οἰόμενοι δὲ δεῖν ἀφέμενον τῶν
[3, 83]	ὑποκείμενον αὐλῶνα, βουλόμενος ἐξάπτεσθαι τῶν	πολεμίων.	~οὔσης δὲ τῆς ἡμέρας ὀμιχλώδους
[3, 115]	καὶ τὸν εἴκοντα τόπον τῶν	πολεμίων	οὕτως ἐπὶ πολὺ προέπεσον ὥστ´
[3, 101]	καὶ σύνεγγυς ἐπέκειτο τῇ τῶν	πολεμίων	παρεμβολῇ, τοῦτον ἔτι νυκτὸς ἐξαποστείλας
[3, 88]	τὰς Αἴκας καλουμένας, ἀπέχων τῶν	πολεμίων	περὶ πεντήκοντα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ
[3, 50]	καὶ κατέσχε τοὺς ὑπὸ τῶν	πολεμίων	προκαταληφθέντας τόπους, ἀποκεχωρηκότων τῶν βαρβάρων
[3, 93]	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν παρασκευαζομένων τῶν	πολεμίων,	συλλογιζόμενος ἐκ τῶν εἰκότων οὐκ
[3, 96]	καὶ πέντε ναῦς ἔχοντες τῶν	πολεμίων.	Τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν
[3, 81]	εὐχείρωτος ἔσθ´ ὁ προεστὼς τῶν	πολεμίων,	τάχιστ´ ἂν τῶν ὅλων κατακρατοίη.
[3, 66]	ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἐγγὺς τῶν	πολεμίων	τῇ τρίτῃ παρέταξε τὴν δύναμιν
[3, 84]	τελευταῖον οἱ μὲν ὑπὸ τῶν	πολεμίων,	τινὲς δὲ παρακαλέσαντες αὑτοὺς διεφθάρησαν.
[3, 53]	χαράδρας. τῇ δ´ ἐπαύριον τῶν	πολεμίων	χωρισθέντων, συνάψας τοῖς ἱππεῦσι καὶ
[3, 26]	ἐβοήθησαν, οἵτινες οὐ μόνον τὴν	Μεσσηνίων	πόλιν ἀλλὰ καὶ τὴν Ῥηγίνων
[3, 19]	τῆς Φιλίππου γνώμης τὴν τῶν	Μεσσηνίων	πόλιν εἰκῇ καὶ παραβόλως ἐν
[3, 109]	τὸ Ῥωμαίους χείρους ἄνδρας εἶναι	Καρχηδονίων,	ἀλλὰ δι´ ἀπειρίαν τῶν τότε
[3, 33]	ἐποιησάμεθα— διακούσαντες τὰ παρὰ τῶν	Καρχηδονίων	ἄλλο μὲν οὐδὲν εἶπαν, ὁ
[3, 44]	φυγήν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν	Καρχηδονίων	ἅμα τῆς τε διαβάσεως καὶ
[3, 8]	οὐ προσέχοντα τῷ συνεδρίῳ τῶν	Καρχηδονίων.	Ἀννίβαν δὲ κοινωνὸν καὶ ζηλωτὴν
[3, 43]	κωλύειν εὐχερῶς τὴν ἀπόβασιν τῶν	Καρχηδονίων.	Ἀννίβας δ´ ἅμα τῷ συνιδεῖν
[3, 110]	ἐπικεῖσθαι δὲ τοῖς παρὰ τῶν	Καρχηδονίων.	~Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν
[3, 28]	καθ´ οὓς καιροὺς κομισάμενοι παρὰ	Καρχηδονίων	ἅπαντας τοὺς κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο χωρὶς
[3, 69]	ἀπεχώρουν. ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν	Καρχηδονίων	ἀπαράσκευος ὢν πρὸς τὸ κρίνειν
[3, 40]	τῶν διαπεμπομένων τῇ παρουσίᾳ τῶν	Καρχηδονίων	ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων, ἐγκαταλιπόντες τοὺς
[3, 99]	πρᾳότητα καὶ μεγαλοψυχίαν παρὰ τὴν	Καρχηδονίων	ἀπιστίαν καὶ βαρύτητα καὶ προσπαρατιθεὶς
[3, 70]	ἐμμενεῖν ἐν τῇ πίστει, τῶν	Καρχηδονίων	ἀπραγούντων καὶ τὴν ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων
[3, 8]	αὑτοῦ προαίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ τὴν	Καρχηδονίων	γνώμην. οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν τῶν
[3, 6]	ἀποφαίνουσι τὴν Ζακάνθης πολιορκίαν ὑπὸ	Καρχηδονίων,	δευτέραν δὲ τὴν διάβασιν αὐτῶν
[3, 17]	τὴν εὔνοιαν τῶν ἐν οἴκῳ	Καρχηδονίων	διὰ τῶν ἀποσταλησομένων αὐτοῖς λαφύρων.
[3, 42]	χάριν τοῦ κωλύειν τὴν τῶν	Καρχηδονίων	διάβασιν. εἰς οὓς ἀποβλέπων Ἀννίβας
[3, 69]	αὑτῶν ἀποβαλόντες, πλείους δὲ τῶν	Καρχηδονίων	διεφθαρκότες. ~Ὁ δὲ Τεβέριος μετεωρισθεὶς
[3, 65]	ἀπολωλεκότες, ἔτι δὲ πλείους τῶν	Καρχηδονίων	διεφθαρκότες, συνεπιθεμένων ἀπ´ οὐρᾶς τῶν
[3, 69]	ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους πρὸς τὰς	Καρχηδονίων	ἐλπίδας. Μετὰ δὲ ταῦτα συνθεωρήσας
[3, 67]	Ῥωμαίοις θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας τὰς τῶν	Καρχηδονίων	ἐλπίδας, συνταξάμενοι πρὸς ἀλλήλους καιρὸν
[3, 68]	πεδία κατοικοῦν, συνεξεστηκὸς ταῖς τῶν	Καρχηδονίων	ἐλπίσι, δαψιλῶς μὲν ἐχορήγει τὸ
[3, 15]	ὡσανεὶ πρόσχημα καὶ βασίλειον ἦν	Καρχηδονίων	ἐν τοῖς κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 2]	πρὸς τὸ κρατήσαντας τῷ πολέμῳ	Καρχηδονίων	ἔννοιαν σχεῖν τῆς τῶν ὅλων
[3, 102]	ἐπαύριον ἐκλιπόντων τὸν χάρακα τῶν	Καρχηδονίων,	ἐπέβη καὶ κατελάβετο τὴν ἐκείνων
[3, 117]	Κάνναν γενομένη μάχη Ῥωμαίων καὶ	Καρχηδονίων	ἐπετελέσθη τὸν τρόπον τοῦτον, μάχη
[3, 73]	οἱ μὲν ἱππεῖς οἱ τῶν	Καρχηδονίων	εὐθέως ἀπ´ ἀμφοῖν τοῖν κεράτοιν
[3, 62]	καὶ περὶ τοὺς πολλοὺς τῶν	Καρχηδονίων	ἡ διάληψις· ἐκ παραθέσεως γὰρ
[3, 9]	τὴν ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τῶν	Καρχηδονίων	ἧτταν τοῖς καιροῖς εἴκων πεποιῆσθαι
[3, 51]	τόπων πολὺς ἐγίνετο φθόρος τῶν	Καρχηδονίων,	καὶ μάλιστα τῶν ἵππων καὶ
[3, 93]	στενῶν κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων δὲ τῶν	Καρχηδονίων	καὶ ποιησαμένων τὴν παρεμβολὴν ἐν
[3, 73]	κεράτων, οἵ τε λογχοφόροι τῶν	Καρχηδονίων	καὶ τὸ τῶν Νομάδων πλῆθος
[3, 115]	δ´ ἐκράτησαν οἱ παρὰ τῶν	Καρχηδονίων	καὶ τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν
[3, 24]	καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ	Καρχηδονίων	καὶ Τυρίων καὶ Ἰτυκαίων δήμῳ
[3, 24]	πόλιν ἀποδιδότωσαν. ἐὰν δέ τινες	Καρχηδονίων	λάβωσί τινας, πρὸς οὓς εἰρήνη
[3, 3]	καὶ Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων καὶ	Καρχηδονίων	μεταβιβάσομεν τὴν διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς
[3, 50]	ἂν διέφθειραν τὸ στράτευμα τῶν	Καρχηδονίων·	νῦν δὲ καταφανεῖς γενόμενοι μεγάλα
[3, 26]	ἡμᾶς ἔτι καὶ Ῥωμαίων καὶ	Καρχηδονίων	οἱ πρεσβύτατοι καὶ μάλιστα δοκοῦντες
[3, 33]	ἀπολείψειν. ὁ δὲ βασιλεὺς τῶν	Καρχηδονίων,	ὁπότερον αὐτοῖς φαίνεται, τοῦτ´ ἐκβαλεῖν
[3, 61]	τελευταίας φήμης καταληγούσης ὑπὲρ τῶν	Καρχηδονίων	ὅτι Ζάκανθαν εἰλήφασιν, καὶ πρὸς
[3, 50]	γνοὺς γὰρ ὁ στρατηγὸς τῶν	Καρχηδονίων	ὅτι προκατέχουσιν οἱ βάρβαροι τοὺς
[3, 76]	κατεστρέφετο τῶν πόλεων. τῶν δὲ	Καρχηδονίων,	οὓς ἔχων ἐπὶ τούτων ἀπελείφθη
[3, 49]	τρισὶ τῆς ἀναζυγῆς τῆς τῶν	Καρχηδονίων	παραγενόμενος ἐπὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ
[3, 69]	γινόμενον οἱ προκαθήμενοι τῆς τῶν	Καρχηδονίων	παρεμβολῆς ἐντεῦθεν ταῖς ἐφεδρείαις ἐβοήθουν
[3, 23]	ὅσα τῆς Σικελίας ὑπὸ τὴν	Καρχηδονίων	πίπτει δυναστείαν. ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 9]	καὶ τοῦ γε Ῥωμαίων καὶ	Καρχηδονίων	πολέμου— τὴν γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν
[3, 68]	δὲ ζῶντες ἑάλωσαν ὑπὸ τῶν	Καρχηδονίων.	Πόπλιος μὲν οὖν διαβὰς τὸν
[3, 114]	ἐπάνω προεῖπα, τῆς δὲ τῶν	Καρχηδονίων	πρὸς τὰς ἄρκτους, ἑκατέροις ἀβλαβῆ
[3, 98]	τιθεὶς διὰ τοῦ συμβαίνοντος τὴν	Καρχηδονίων	πρὸς τοὺς συμμάχους αἵρεσιν καὶ
[3, 76]	ζωγρίᾳ δὲ τόν τε τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγὸν Ἄννωνα καὶ τὸν τῶν
[3, 98]	δὲ τὸν Βώστορα τὸν τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγόν, ὃς ἀπεστάλη μὲν ὑπ´
[3, 54]	περιελθεῖν τὰς δυσχωρίας ὁ τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγός· ἐπιγενομένης δὲ χιόνος καὶ
[3, 71]	ὅπλοις. πλὴν ὅ γε τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγὸς κοινολογηθεὶς Μάγωνι τἀδελφῷ καὶ
[3, 74]	εἰς Πλακεντίαν. τὸ δὲ τῶν	Καρχηδονίων	στρατόπεδον ἕως τοῦ ποταμοῦ καταδιῶξαν
[3, 22]	συμμάχοις καὶ Καρχηδονίοις καὶ τοῖς	Καρχηδονίων	συμμάχοις· μὴ πλεῖν Ῥωμαίους μηδὲ
[3, 102]	καὶ συνεγγίσας τῇ παρεμβολῇ τῶν	Καρχηδονίων	τὰ μὲν βαρέα τῶν ὅπλων
[3, 74]	αὐτῶν ἀποκτείναντες διέκοψαν τὴν τῶν	Καρχηδονίων	τάξιν. θεωροῦντες δὲ τοὺς ἀπὸ
[3, 114]	πρότερον ἔτει στρατηγοῦντες. τῶν δὲ	Καρχηδονίων	τὸ μὲν εὐώνυμον Ἀσδρούβας εἶχε,
[3, 95]	δὲ τὰς ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος τῶν	Καρχηδονίων	τὸ μὲν πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ
[3, 29]	ἀναθετέον. ~Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ	Καρχηδονίων	τότε ῥηθέντα δεδηλώκαμεν, τὰ δ´
[3, 8]	μοναρχίαν περιστῆσαι τὸ πολίτευμα τῶν	Καρχηδονίων·	τοὺς δὲ πρώτους ἄνδρας ἐπὶ
[3, 16]	τότε δὲ διὰ τὸν ἀπὸ	Καρχηδονίων	φόβον περιεστῶτα Ῥωμαίους, πάσας δ´
[3, 45]	κατὰ τὸ δίωγμα τῷ τῶν	Καρχηδονίων	χάρακι καὶ κατοπτεύσαντες αὖθις ἐξ
[3, 117]	τοὺς ἀπολελειμμένους ἐν τῷ τῶν	Καρχηδονίων	χάρακι. τὸ μὲν οὖν πρῶτον
[3, 6]	βαρβάρων· δευτέρα δ´ ἡ τοῦ	Λακεδαιμονίων	βασιλέως Ἀγησιλάου διάβασις εἰς τὴν
[3, 5]	μὲν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων φιλίας,	Λακεδαιμονίων	δὲ τῆς τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας
[3, 88]	ὀνομασίας, καὶ τῶν μὲν προσαγορευομένων	Δαυνίων,	(τῶν δὲ Πευκετίων) τῶν δὲ
[3, 78]	στρατηγήματι τοιούτῳ κατὰ τὴν παραχειμασίαν.	ἀγωνιῶν	γὰρ τὴν ἀθεσίαν τῶν Κελτῶν
[3, 9]	ἕνεκα τῆς πιθανότητος τῶν εἰρημένων,	ἀγωνιῶν	μὴ πιστευθῇ παρά τισιν— ἡ
[3, 80]	τοὺς ἔμπροσθεν τόπους τὰ μὲν	ἀγωνιῶν	τὸν ἐπιτωθασμὸν τῶν ὄχλων οὐ
[3, 97]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν. πάνυ γὰρ	ἠγωνίων	μὴ κρατήσαντες Καρχηδόνιοι τῶν τόπων
[3, 13]	καὶ τὰ μὲν δοὺς τῶν	ὀψωνίων	τοῖς συστρατευομένοις τὰ δ´ ὑπισχνούμενος
[3, 93]	πλάγια καὶ συγκρούοντας ἅμα τῶν	ὑπερδεξίων	ἀντέχεσθαι τόπων καὶ προκαταλαμβάνειν τὰς
[3, 53]	ἵππων διεφθάρη. τῶν γὰρ τόπων	ὑπερδεξίων	ὄντων τοῖς πολεμίοις, ἀντιπαράγοντες οἱ
[3, 51]	τὸ ποιεῖσθαι τὴν ἔφοδον ἐξ	ὑπερδεξίων	τὸν Ἀννίβαν, οὐκ ἐλάττους δὲ
[3, 67]	ἅμα δὲ τούτοις καὶ τῶν	Βοίων	παραγεγονότων καὶ τοὺς τρεῖς ἄνδρας
[3, 40]	τέταρτον στρατόπεδον περιειλημμένον ὑπὸ τῶν	Βοίων	πολιορκεῖται κατὰ κράτος, τὰ μὲν
[3, 33]	δὲ Μασυλίων καὶ Μασαισυλίων καὶ	Μακκοίων	καὶ Μαυρουσίων τῶν παρὰ τὸν
[3, 96]	καὶ τὰ δυνάμενα κινεῖσθαι τῶν	πλοίων	ἀναδησάμενοι μετὰ χαρᾶς ὑπερβαλλούσης ἀπέπλεον,
[3, 96]	αὐτοὶ δ´ ἀποπηδήσαντες ἐκ τῶν	πλοίων	ἐσῴζοντο πρὸς τοὺς παρατεταγμένους. οἱ
[3, 76]	τῆς χώρας τοὺς ἀπὸ τῶν	πλοίων,	πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, τοὺς
[3, 19]	πεποιημένοι τὴν ἀπόβασιν ἀπὸ τῶν	πλοίων,	συνορῶντες τὸ γινόμενον, προσέκειντο κατόπιν·
[3, 17]	τοτὲ μὲν ὑπόδειγμα τῷ πλήθει	ποιῶν	αὑτὸν καὶ γινόμενος αὐτουργὸς τῆς
[3, 90]	ἤρεσκεν. σύμψηφον δὲ τοῖς ὄχλοις	ποιῶν	αὑτὸν τὸν μὲν Φάβιον κατελάλει
[3, 113]	πρόσθεν τὰς σημείας καθιστάνων, καὶ	ποιῶν	πολλαπλάσιον τὸ βάθος ἐν ταῖς
[3, 113]	κατὰ λόγον παρίστανε ζυγοῦντα, μηνοειδὲς	ποιῶν	τὸ κύρτωμα καὶ λεπτύνων τὸ
[3, 76]	ἡθροίκει τῶν Ἰβήρων. ἅμα δὲ	προϊὼν	ἃς μὲν προσήγετο τὰς δὲ
[3, 88]	(τῶν δὲ Πευκετίων) τῶν δὲ	Μεσσαπίων,	εἰς πρώτην ἐνέβαλε τὴν Δαυνίαν.
[3, 47]	τὴν πορείαν. ~Περαιωθέντων δὲ τῶν	θηρίων,	ἀναλαβὼν Ἀννίβας τοὺς ἐλέφαντας καὶ
[3, 46]	τὴν διάβασιν ὁδῷ. τῶν δὲ	θηρίων	εἰθισμένων τοῖς Ἰνδοῖς μέχρι μὲν
[3, 46]	προθέμενοι θηλείας, πειθαρχούντων αὐταῖς τῶν	θηρίων.	ἐπεὶ δ´ ἐπὶ τὰς τελευταίας
[3, 46]	σχεδιῶν δυεῖν, τὰ πλεῖστα τῶν	θηρίων	ἐπὶ τούτων διεκομίσθη, τινὰ δὲ
[3, 74]	ποταμὸν ἐφθάρησαν ὑπό τε τῶν	θηρίων	καὶ τῶν ἱππέων, οἱ δὲ
[3, 14]	περὶ τὰς ἐκβάσεις, παραπορευομένων τῶν	θηρίων	παρὰ τὸ χεῖλος καὶ τοὺς
[3, 74]	κατὰ πρόσωπον μὲν ὑπὸ τῶν	θηρίων,	πέριξ δὲ καὶ κατὰ τὰς
[3, 45]	ἐγένετο δ´ ἡ διακομιδὴ τῶν	θηρίων	τοιαύτη τις. ~πήξαντες σχεδίας καὶ
[3, 0]	~ΠΟΛΥΒΙΟΥ	ΙΣΤΟΡΙΩΝ	ΤΡΙΤΗ. ~Ὅτι μὲν ἀρχὰς ὑποτιθέμεθα
[3, 63]	τοὺς αἰχμαλώτους, ἵν´ ἐπὶ τῶν	ἀλλοτρίων	συμπτωμάτων ἐναργῶς θεασάμενοι τὸ συμβαῖνον
[3, 63]	ἥνπερ ἀρτίως ἐποιοῦντο περὶ τῶν	ἀλλοτρίων	συμπτωμάτων. καθάπερ γὰρ ἐπ´ ἐκείνων
[3, 16]	πεπεισμένοι καταταχήσειν διορθωσάμενοι μὲν τὴν	Ἰλλυριῶν	ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ καὶ κολάσαντες
[3, 19]	Ῥωμαῖοι θεωροῦντες τὴν ἔφοδον τῶν	Ἰλλυριῶν	ἐνεργὸν καὶ συντεταγμένην ἀντέπεσαν ταῖς
[3, 85]	συναγαγὼν πάντας, ὄντας πλείους τῶν	μυρίων	καὶ πεντακισχιλίων, πρῶτον μὲν διεσάφησεν
[3, 72]	παρέστησε τὸ κέρας, πλείους ὄντας	μυρίων	σὺν τοῖς παρὰ τῶν Κελτῶν
[3, 74]	εἰς Πλακεντίαν, ὄντες οὐκ ἐλάττους	μυρίων.	τῶν δὲ λοιπῶν οἱ μὲν
[3, 114]	τῶν πεζῶν οὐ πολὺ πλείους	τετρακισμυρίων	σὺν τοῖς Κελτοῖς. εἶχε δὲ
[3, 24]	Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίων καὶ	Τυρίων	καὶ Ἰτυκαίων δήμῳ καὶ τοῖς
[3, 40]	ἐπεὶ δὲ τῶν ψιλῶν ἥψαντο	χωρίων,	ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν οὕτως ὥστε
[3, 55]	ἐπὶ πολὺ καταφερῶν ὄντων τῶν	χωρίων·	τὰ δ´ ὑποζύγια διέκοπτεν, ὅτε
[3, 56]	ὑπὸ τῶν κρημνῶν καὶ τῶν	δυσχωριῶν	κατὰ τὰς Ἄλπεις, οὐ μόνον
[3, 106]	ἀσφαλῶς ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ τῶν	ἀρχαιρεσίων	ὥρας συνεγγιζούσης, εἵλοντο στρατηγοὺς οἱ
[3, 3]	οἷς ἑξῆς ἐπιμνησθέντες τῆς παρὰ	Πελοποννησίων	ὁμονοίας καὶ καταστάσεως, ἔτι δὲ
[3, 14]	ἐπανάγων, συνδραμόντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν	Καρπησίων,	ὃ σχεδὸν ἰσχυρότατόν ἐστιν ἔθνος
[3, 81]	ἔνιοι δὲ διὰ τὰς τῶν	ἀφροδισίων	ὁρμὰς καὶ τὴν ἐν τούτοις
[3, 67]	δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ μικρῷ λείποντες	διακοσίων.	Ἀννίβας δὲ φιλοφρόνως ἀποδεξάμενος αὐτῶν
[3, 66]	τούτων μὲν ἐγκρατὴς ἐγένετο, σχεδὸν	ἑξακοσίων	ὄντων τὸν ἀριθμόν· τοὺς δὲ
[3, 35]	τε τῶν Ἰλουργητῶν ἔθνος καὶ	Βαργουσίων	ἔτι δὲ τοὺς Αἰρηνοσίους καὶ
[3, 35]	ποταμοῦ χώρας Ἄννωνα, τῶν δὲ	Βαργουσίων	καὶ δεσπότην· μάλιστα γὰρ τούτοις
[3, 33]	καὶ Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων καὶ	Μαυρουσίων	τῶν παρὰ τὸν Ὠκεανὸν χιλίους
[3, 88]	μὲν προσαγορευομένων Δαυνίων, (τῶν δὲ	Πευκετίων)	τῶν δὲ Μεσσαπίων, εἰς πρώτην
[3, 81]	προαίρεσιν καὶ φύσιν τοῦ τῶν	ἐναντίων	ἡγεμόνος, ἀγνοεῖ καὶ τετύφωται. καθάπερ
[3, 81]	εὐχείρωτόν τι παραφαίνεται τοῦ τῶν	ἐναντίων	ἡγεμόνος, ἐπειδὴ πολλοὶ μὲν διὰ
[3, 81]	συλλογισάμενος Ἀννίβας περὶ τοῦ τῶν	ἐναντίων	ἡγεμόνος οὐ διεσφάλη τῆς ἐπιβολῆς.
[3, 82]	πλήρης, δοξάζων ἑαυτὸν ὑπὸ τῶν	ἐναντίων	καταφρονεῖσθαι. μετὰ δὲ ταῦτα πορθουμένης
[3, 84]	πρὸς αὐτὸν ἤδη τὴν τῶν	ἐναντίων	πρωτοπορείαν ἀποδοὺς τὰ συνθήματα καὶ
[3, 71]	ἀνδραγαθήσασι προσέταξε πελάσαντας τῷ τῶν	ἐναντίων	χάρακι κατὰ σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν τὸν
[3, 18]	λιμένα, κωλύσοντες τὴν ἀπόβασιν τῶν	ὑπεναντίων.	~ἅμα δὲ τῷ συμμῖξαι γινομένης
[3, 96]	ἐκ πολλοῦ τὸν ἐπίπλουν τῶν	ὑπεναντίων,	ἅμα τὰς πεζικὰς ἐξέταττον δυνάμεις
[3, 77]	ταύτῃ παρατηρήσων τὴν εἰσβολὴν τῶν	ὑπεναντίων.	Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων ἐν τῇ
[3, 43]	βάρβαροι θεωροῦντες τὴν ἐπιβολὴν τῶν	ὑπεναντίων	ἀτάκτως ἐκ τοῦ χάρακος ἐξεχέοντο
[3, 64]	πεῖραν ἐπὶ τοῦ παρόντος τῶν	ὑπεναντίων,	αὐτὸ δὲ τοῦτο γινώσκοντας ὅτι
[3, 86]	μάχην προσαγγελθείσης αὐτῷ τῆς τῶν	ὑπεναντίων	βοηθείας, ἐξαποστέλλει Μαάρβαν ἔχοντα τοὺς
[3, 89]	ἐγένετο. τὰς μὲν γὰρ τῶν	ὑπεναντίων	δυνάμεις συνέβαινε γεγυμνάσθαι μὲν ἐκ
[3, 109]	πλείους ὄντας ἢ διπλασίους τῶν	ὑπεναντίων	ἐλαττωθῆναι. διόπερ, ὦ ἄνδρες, πάντων
[3, 82]	βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι τὸν θυμὸν τῶν	ὑπεναντίων.	ἐπεὶ δὲ τὸν Φλαμίνιον ἤδη
[3, 102]	συνθεωρήσας τὸ πολὺ μέρος τῶν	ὑπεναντίων	ἐπὶ τὰς προειρημένας χρείας κατὰ
[3, 50]	χάριν τοῦ κατασκέψασθαι τὴν τῶν	ὑπεναντίων	ἐπίνοιαν καὶ τὴν ὅλην ὑπόθεσιν.
[3, 44]	τῆς τε διαβάσεως καὶ τῶν	ὑπεναντίων	κεκρατηκὼς παραυτίκα μὲν ἐγίνετο πρὸς
[3, 110]	σταδίους ἀποσχών, τῆς δὲ τῶν	ὑπεναντίων	μικρῷ πλεῖον, βουλόμενος διὰ τούτων
[3, 95]	τοῦ ποταμοῦ συμβαίνει τὸν τῶν	ὑπεναντίων	ὁρμεῖν στόλον, ἀνήγετο κατὰ σπουδήν,
[3, 115]	τούτοις διέκοψαν ῥᾳδίως τὴν τῶν	ὑπεναντίων	τάξιν, ἅτε δὴ τῶν μὲν
[3, 111]	ποταμοῦ τῇ μείζονι στρατοπεδείᾳ τῶν	ὑπεναντίων.	~Τῇ δ´ ἐχομένῃ περὶ παρασκευὴν
[3, 92]	τὴν ἐπιβολὴν καὶ τόλμαν τῶν	ὑπεναντίων,	τοσούτῳ δὲ μᾶλλον ἐπὶ τῶν
[3, 55]	διακόψαντα δ´ ἔμενε μετὰ τῶν	φορτίων	οἷον καταπεπηγότα διά τε τὸ
[3, 76]	ἀσφαλισάμενος δὲ τοὺς προσκεχωρηκότας τῶν	παραθαλαττίων	προῆγε παντὶ τῷ στρατεύματι, ποιούμενος
[3, 62]	νενικηκότος, ὡς πολλῶν καὶ μεγάλων	κακῶν	ἐκείνου μὲν ἀπολελυμένου, σφᾶς δ´
[3, 62]	δ´ ἡττηθέντα τῶν παρόντων ἀπηλλάχθαι	κακῶν,	τελευτήσαντα τὸν βίον. πάντων δ´
[3, 25]	ποιούμενος τὰ ὅρκια περὶ τῶν	συνθηκῶν,	ἐπειδὰν ὀμόσῃ δημοσίᾳ πίστει, λέγει
[3, 26]	τοιούτων ὑπαρχόντων, καὶ τηρουμένων (τῶν)	συνθηκῶν	ἔτι νῦν ἐν χαλκώμασι παρὰ
[3, 25]	τοιοῦτον, ἐπὶ μὲν τῶν πρώτων	συνθηκῶν	Καρχηδονίους μὲν τοὺς θεοὺς τοὺς
[3, 29]	τοὺς ὕστερον προσληφθέντας τούτων τῶν	συνθηκῶν.	ὅτε δὲ τούτων οὐδέτερον ἐγράφη,
[3, 23]	πίστει. ἐκ δὲ τούτων τῶν	συνθηκῶν	περὶ μὲν Σαρδόνος καὶ Λιβύης
[3, 60]	ἀρχῆς ἐπιβολήν· παρηλλαχότων δὲ τῶν	Ῥωμαϊκῶν	στρατοπέδων ἤδη τοὺς πλείστους αὐτῶν
[3, 109]	σφῶν αὐτῶν καὶ πατρίδος καὶ	γυναικῶν	καὶ τέκνων ὁ κίνδυνος συνέστηκεν,
[3, 44]	ποταμοῦ καθωρμίσθαι, προχειρισάμενος πεντακοσίους τῶν	Νομαδικῶν	ἱππέων ἐξαπέστειλε κατασκεψομένους ποῦ καὶ
[3, 9]	τῶν Καρχηδονίων ἧτταν τοῖς καιροῖς	εἴκων	πεποιῆσθαι τὰς συνθήκας, ἔμενεν ἐπὶ
[3, 68]	τελευταίας ἀποστάσεως. καθόλου δὲ τῶν	πεζικῶν	στρατοπέδων ἀκεραίων ὄντων ἀκεραίους εἶναι
[3, 110]	τὸ πλέον ἔσται διὰ τῶν	πεζικῶν	στρατοπέδων ἡ μάχη. τοῦ δὲ
[3, 76]	ἀναστρεφομένους διὰ τὸ προτέρημα τῶν	πεζικῶν	στρατοπέδων, παραλαβὼν ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ
[3, 118]	ἃ περιέλαβεν Ἰβηρικῶν καὶ τῶν	Ἰταλικῶν	ἡ τετταρακοστὴ πρὸς ταῖς ἑκατὸν
[3, 80]	τέλειον, πρὸς ἀληθινῶν δὲ καὶ	πολεμικῶν	πραγμάτων χειρισμὸν οὐκ εὐφυῆ, πρὸς
[3, 57]	ἰδιωμάτων, οὐδὲ μὴν περὶ τῶν	Βρεττανικῶν	νήσων καὶ τῆς τοῦ καττιτέρου
[3, 33]	δὲ πέντε. καὶ μὴν ἱππεῖς	Λιβυφοινίκων	μὲν καὶ Λιβύων τετρακοσίους πεντήκοντα,
[3, 64]	τῆς πατρίδος ἀξιώματος καὶ τῶν	προγονικῶν	πράξεων, τὰ δὲ τοῦ παρεστῶτος
[3, 114]	ἦν δὲ τὸ μὲν τῶν	ἱππικῶν	πλῆθος τὸ σύμπαν τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 3]	ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου κατοικοῦντας	βαρβαρικῶν	φόβων καὶ τῆς Γαλατῶν παρανομίας.
[3, 118]	τῶν ἔργων καταστρέψομεν, ἃ περιέλαβεν	Ἰβηρικῶν	καὶ τῶν Ἰταλικῶν ἡ τετταρακοστὴ
[3, 59]	γεγονότων, ἀπολελυμένων δὲ καὶ τῶν	πρακτικῶν	ἀνδρῶν τῆς περὶ τὰς πολεμικὰς
[3, 98]	καὶ πίστιν πολύ τι διαφέρειν	δοκῶν	τῶν ἄλλων. οὗτος θεωρῶν τὰ
[3, 5]	ἀλλήλους ἐπολέμησαν, ὁ δὲ τῶν	Καππαδοκῶν	βασιλεὺς Ἀριαράθης ἐκπεσὼν ἐκ τῆς
[3, 40]	λόγους, προσπεσόντος δὲ θᾶττον ἢ	προσεδόκων	Ἀννίβαν διαβεβηκέναι τὸν Ἴβηρα ποταμὸν
[3, 98]	τῶν ὁμήρων πρὸς τὸν Βώστορα	φάσκων,	ἐπειδὴ διαβεβήκασι Ῥωμαῖοι τὸν ποταμόν,
[3, 77]	μετὰ δὲ ταῦτα συναγαγὼν παρεκάλει,	φάσκων	οὐκ ἐκείνοις ἥκειν πολεμήσων, ἀλλὰ
[3, 54]	πεδία καὶ καθόλου τῆς εὐνοίας	ὑπομιμνήσκων	τῆς τῶν κατοικούντων αὐτὰ Γαλατῶν,
[3, 62]	σάγους εἰσήνεγκε πολυτελεῖς. κἄπειτα τῶν	νεανίσκων	ἤρετο τίνες αὐτῶν βούλονται διαγωνίσασθαι
[3, 104]	ἐπεβάλετο καταλαβεῖν ταύτην. σαφῶς δὲ	γινώσκων	ἐκ τοῦ προγεγονότος κατορθώματος ὅτι
[3, 32]	μὴ καὶ τὰς παρατάξεις τις	ἀναγινώσκων	αὐτὰς ἐξ ὧν ἐκεῖνοι γράφουσιν
[3, 33]	ἔφη καὶ τὴν εἰρήνην φέρειν·	ἐκβαλὼν	οὖν, ὁπότερον ἂν κελεύσωσιν, ἀπολείψειν.
[3, 49]	χρείας. διὸ καὶ συνεπιθέμενος καὶ	συνεκβαλὼν	τὸν ἕτερον πολλῆς ἐπικουρίας ἔτυχε
[3, 102]	καὶ βραχὺ πρὸ τῆς στρατοπεδείας	παρεμβαλὼν	μόλις ἀπεστρέψατο τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον.
[3, 100]	δὲ δύναμιν πρὸ τῆς πόλεως	παρεμβαλὼν	ὠχυρώσατο τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν
[3, 76]	αὐτοῖς περὶ πόλιν προσαγορευομένην Κίσσαν,	συμβαλὼν	ὁ Γνάιος ἐκ παρατάξεως καὶ
[3, 39]	ὑπερβολαί, περὶ χιλίους διακοσίους· ἃς	ὑπερβαλὼν	ἔμελλεν ἥξειν εἰς τὰ περὶ
[3, 35]	ἐλπίδα, μετὰ πολλῶν δὲ καὶ	μεγάλων	ἀγώνων ἔτι δὲ πολλῆς καταφθορᾶς
[3, 20]	ἕτερον πραγμάτων καὶ κινδύνων ἀρχὴν	μεγάλων.	ἢ γὰρ τὸν στρατηγὸν Ἀννίβαν
[3, 62]	τοῦ νενικηκότος, ὡς πολλῶν καὶ	μεγάλων	κακῶν ἐκείνου μὲν ἀπολελυμένου, σφᾶς
[3, 4]	ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις ἡδέων ἢ	καλῶν	ἢ συμφερόντων. διὸ καὶ τῆς
[3, 63]	ὁρμὴν καὶ παράστασιν οἵαν ὁ	παρακαλῶν	ἐσπούδασε, τότε μὲν ἐπαινέσας αὐτοὺς
[3, 17]	ἔργοις ταλαιπωρίας, ἔστι δ´ ὅτε	παρακαλῶν	τὰ πλήθη καὶ παραβόλως διδοὺς
[3, 32]	πλῆθος καὶ τὸ μέγεθος τῶν	βύβλων	ἀγνοεῖν νομιστέον. πόσῳ γὰρ ῥᾷόν
[3, 78]	στρατοπέδῳ διότι μέλλει διά τινων	ἑλῶν	ἄγειν αὐτοὺς ὁ στρατηγός, πᾶς
[3, 78]	ὑπεναντίοις, τὴν δὲ διὰ τῶν	ἑλῶν	εἰς Τυρρηνίαν φέρουσαν δυσχερῆ μὲν
[3, 79]	καὶ διαπεπατημένων εἰς βάθος τῶν	ἑλῶν,	ἐπιπόνως δὲ καὶ ταλαιπώρως ὑπέμενον
[3, 79]	καὶ Λίβυες δι´ ἀκεραίων τῶν	ἑλῶν	ποιούμενοι τὴν πορείαν μετρίως κακοπαθοῦντες
[3, 87]	τῆς μετὰ ταῦτα διὰ τῶν	ἑλῶν	πορείας καὶ ταλαιπωρίας ἐπεγεγόνει σχεδὸν
[3, 35]	καί τινας πόλεις κατὰ κράτος	ἑλών,	ταχέως μὲν καὶ παρ´ ἐλπίδα,
[3, 73]	Νομάδας συμπλοκήν, τῶν δὲ καταλειπομένων	βελῶν	ἠχρειωμένων αὐτοῖς διὰ τὴν συνέχειαν
[3, 34]	προκειμένην ἐπιβολήν. ἀφικομένων δὲ τῶν	ἀγγέλων	καὶ τήν τε τῶν Κελτῶν
[3, 99]	νυκτὸς ποιησάμενος τὴν ἔξοδον, ὡς	θέλων	λαθεῖν, παραπορευθεὶς τὸν χάρακα τῶν
[3, 70]	τοὐναντίον ἔσπευδε συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις,	θέλων	μὲν πρῶτον ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι ταῖς
[3, 102]	καὶ τοὺς εὐζώνους κατὰ μέρη	διελὼν	ἐπαφῆκε τοῖς προνομεύουσι, παραγγείλας μηδένα
[3, 72]	καὶ Λίβυας, τοὺς δ´ ἱππεῖς	διελὼν	ἐφ´ ἑκάτερον παρέστησε τὸ κέρας,
[3, 16]	λογισμοῖς· κατετάχησε γὰρ αὐτοὺς Ἀννίβας,	ἐξελὼν	τὴν Ζακανθαίων πόλιν. καὶ παρὰ
[3, 19]	καιρὸν τοῦτον συνῆψαν, διὰ τόπων	ἀδήλων	ποιούμενοι τὴν πορείαν. καὶ καταλαβόμενοι
[3, 103]	διελόμενοι τὸ πλῆθος χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν	ἀλλήλων,	ἀπέχοντες ὡς δώδεκα σταδίους. ~Ἀννίβας
[3, 65]	τοῦ πεδίου, σπεύδοντες κατοπτεῦσαι τὰς	ἀλλήλων	δυνάμεις. ἅμα δὲ τῷ πλησιάζειν
[3, 29]	ἐπιτάττειν μηδετέρους μηδὲν ἐν ταῖς	ἀλλήλων	ἐπαρχίαις καὶ συμμαχίαις, ὑπάρχειν τε
[3, 27]	ἑκατέρων συμμάχοις. μηδετέρους ἐν ταῖς	ἀλλήλων	ἐπαρχίαις μηδὲν ἐπιτάττειν μηδ´ οἰκοδομεῖν
[3, 110]	οὖν ἐπιγενομένης νυκτὸς ἐχωρίσθησαν ἀπ´	ἀλλήλων,	οὐ κατὰ τὴν ἐλπίδα τοῖς
[3, 27]	μηδὲ προσλαμβάνειν εἰς φιλίαν τοὺς	ἀλλήλων	συμμάχους. ἐξενεγκεῖν Καρχηδονίους ἐν ἔτεσιν
[3, 65]	τῶν προνομευόντων ὅτι σύνεγγύς εἰσιν	ἀλλήλων,	τότε μὲν αὐτοῦ καταστρατοπεδεύσαντες ἔμειναν.
[3, 79]	τὴν συνέχειαν τῆς διὰ τῶν	πηλῶν	πορείας. Ἀννίβας δὲ μόλις ἐπὶ
[3, 55]	γῇ συμβαίνει τοῖς διὰ τῶν	ἀκροπήλων	πορευομένοις. τὸ δὲ συνεξακολουθοῦν τούτοις
[3, 39]	μὲν γὰρ Καινὴν πόλιν ἀπὸ	στηλῶν	εἶναι συμβαίνει τρισχιλίους, ὅθεν ἐποιεῖτο
[3, 37]	κεῖται μὲν μεταξὺ Νείλου καὶ	στηλῶν	Ἡρακλείων, τοῦ δὲ περιέχοντος πέπτωκεν
[3, 37]	καθ´ ἡμᾶς παρῆκον ἕως Ἡρακλείων	στηλῶν	Ἰβηρία, τὸ δὲ παρὰ τὴν
[3, 6]	καὶ τὸ κάλλος τῶν ἐσομένων	ἄθλων	ἐκ τοῦ πολέμου πρὸ ὀφθαλμῶν
[3, 99]	ταῦτα παραλαβὼν τοὺς ἐπιτηδείους τῶν	φίλων	ἧκε πρὸς τὸν Βώστορα καί,
[3, 85]	διενοεῖτο μετὰ τἀδελφοῦ καὶ τῶν	φίλων	ποῦ καὶ πῶς δεῖ ποιεῖσθαι
[3, 40]	πρὸς φυγήν· ἐπεὶ δὲ τῶν	ψιλῶν	ἥψαντο χωρίων, ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν
[3, 104]	τῶν περὶ τὸν λόφον ὑπαρχόντων	ψιλῶν	μέν, πολλὰς δὲ καὶ παντοδαπὰς
[3, 85]	ὑποσπόνδων, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	αἰχμαλώτων, συναγαγὼν πάντας, ὄντας πλείους
[3, 4]	τῶν ὅλων, τάς τε τῶν	ἄλλων	ἀποδοχὰς καὶ διαλήψεις, πόσαι καὶ
[3, 5]	ἐστερήθη, συστραφέντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν	ἄλλων	βασιλέων. ἀποκατέστησαν δὲ καὶ Ῥωμαῖοι
[3, 98]	πολύ τι διαφέρειν δοκῶν τῶν	ἄλλων.	οὗτος θεωρῶν τὰ πράγματα καὶ
[3, 25]	τι ἢ πράξαιμι, πάντων τῶν	ἄλλων	σῳζομένων ἐν ταῖς ἰδίαις πατρίσιν,
[3, 75]	εἰς Τάραντα προφυλακὰς καὶ τῶν	ἄλλων	τόπων εἰς τοὺς εὐκαίρους· παρεσκεύασαν
[3, 63]	τῶν ἀπηλπικότων τόλμα. τῶν δὲ	πολλῶν	ἀποδεχομένων τό τε παράδειγμα καὶ
[3, 85]	καιρόν. καὶ τοῦτ´ εἰκότως συνέβη.	πολλῶν	γὰρ χρόνων ἄπειροι καὶ τοῦ
[3, 35]	μὲν καὶ παρ´ ἐλπίδα, μετὰ	πολλῶν	δὲ καὶ μεγάλων ἀγώνων ἔτι
[3, 31]	τὸν δικαιώσοντα, πολλάκις καὶ ἐπὶ	πολλῶν	εὑρεῖν ἔστιν. ἅπερ ἔχει μεγίστας
[3, 62]	τὸν τεθνεῶτα τοῦ νενικηκότος, ὡς	πολλῶν	καὶ μεγάλων κακῶν ἐκείνου μὲν
[3, 17]	πόλιν. κύριος δὲ γενόμενος χρημάτων	πολλῶν	καὶ σωμάτων καὶ κατασκευῆς τὰ
[3, 58]	καὶ διορθώσεως ἀληθινωτέρας, προφανὲς ἐκ	πολλῶν	μάλιστα δ´ ἐκ τούτων. σχεδὸν
[3, 76]	παρατάξεως καὶ νικήσας τῇ μάχῃ	πολλῶν	μὲν χρημάτων ἐγένετ´ ἐγκρατής, ὡς
[3, 29]	λέγεται δὲ πολλάκις καὶ ὑπὸ	πολλῶν	παρ´ αὐτοῖς. πρῶτον μὲν ὅτι
[3, 44]	λεγομένων ἰσχυρότατα πρὸς θάρσος τῶν	πολλῶν	πρῶτον μὲν ἡ τῆς παρουσίας
[3, 112]	ἡ πόλις, δεδιότων μὲν τῶν	πολλῶν	τὸ μέλλον διὰ τὸ πολλάκις
[3, 98]	γεννησάντων ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν	πολλῶν,	ὑπὸ τὴν ὄψιν τιθεὶς διὰ
[3, 13]	δὲ τὰς πόλεις καὶ κυριεύσας	πολλῶν	χρημάτων ἧκε παραχειμάσων εἰς Καινὴν
[3, 90]	Σαυνῖτιν χώραν, οὖσαν εὐδαίμονα καὶ	πολλῶν	χρόνων ἀπολέμητον, ἐν τοιαύτῃ περιουσίᾳ
[3, 117]	ἐλάττους αὐτοῖς ὁ περὶ τῶν	ὅλων	γένηται κίνδυνος. ἑάλωσαν δὲ τοιούτῳ
[3, 103]	ἐκ τῆς προϋπαρχούσης ὑπὲρ τῶν	ὅλων	δυσελπιστίας οἱονεὶ μεταβολήν τινα πρὸς
[3, 85]	εὐθαρσὴς ὢν ἤδη περὶ τῶν	ὅλων.	Εἰς δὲ τὴν Ῥώμην προσπεσόντος
[3, 68]	εἶναι διελάμβανον τὰς ὑπὲρ τῶν	ὅλων	ἐλπίδας. ὅθεν καὶ συνάψαντος τοῦ
[3, 72]	ὡς ἐξ ἐπιφανείας κριθησομένων τῶν	ὅλων,	ἐπαιρόμενος τῷ τε πλήθει τῶν
[3, 2]	Καρχηδονίων ἔννοιαν σχεῖν τῆς τῶν	ὅλων	ἐπιβολῆς. ἅμα δὲ τούτοις κατὰ
[3, 1]	κατὰ μέρος πρὸς τὴν τῶν	ὅλων	ἐπιστήμην, ἀρίστην ἡγούμενοι τὴν ἐξ
[3, 81]	ἔχουσι, περὶ δὲ τὸν τῶν	ὅλων	ἡγεμόνα γενομένη κοινόν ἐστι καὶ
[3, 90]	δῆλον ποιήσειν ὅτι κρατεῖ τῶν	ὅλων	καὶ παραχωροῦσι Ῥωμαῖοι τῶν ὑπαίθρων
[3, 81]	τῶν πολεμίων, τάχιστ´ ἂν τῶν	ὅλων	κατακρατοίη. καθάπερ γὰρ νεὼς ἐὰν
[3, 89]	εἰς μὲν τὸν ὑπὲρ τῶν	ὅλων	κίνδυνον οὐχ οἷός τ´ ἦν
[3, 111]	τοιούτοις τόποις διακριθῆναι περὶ τῶν	ὅλων.	πάντων δὲ τὸ ῥηθὲν ἐπισημηναμένων
[3, 81]	χρὴ καὶ τοὺς ὑπὲρ τῶν	ὅλων	προεστῶτας σκοπεῖν οὐχ ὅπου τι
[3, 1]	προλαμβανούσης τῆς ψυχῆς ἐκ τῶν	ὅλων	πρὸς τὴν κατὰ μέρος τῶν
[3, 4]	ταῦτα καὶ πῶς προεστάτει τῶν	ὅλων,	τάς τε τῶν ἄλλων ἀποδοχὰς
[3, 85]	εἰπεῖν τοῖς ὄχλοις ἀπὸ τῶν	ἐμβόλων	ὅτι Λειπόμεθα μάχῃ μεγάλῃ“ τηλικαύτην
[3, 37]	ὑπὸ τὸ μεταξὺ διάστημα θερινῶν	ἀνατολῶν	καὶ μεσημβρίας. ἡ δὲ Λιβύη
[3, 37]	κατὰ τὸ συνεχὲς ἀπὸ τῶν	ἀνατολῶν	παρήκουσα μὲν ἄχρι πρὸς τὰς
[3, 37]	καθ´ ἡμᾶς θαλάττης ἀπὸ τῶν	ἀνατολῶν	ὡς πρὸς τὰς δύσεις. ἡ
[3, 73]	καὶ συμπεσεῖν τὰ βαρέα τῶν	ὅπλων	ἀλλήλοις, οἱ μὲν ἱππεῖς οἱ
[3, 102]	Καρχηδονίων τὰ μὲν βαρέα τῶν	ὅπλων	ἐξέταξε, τοὺς δ´ ἱππεῖς καὶ
[3, 93]	πρῶτα μὲν τὰ βαρέα τῶν	ὅπλων,	ἐπὶ δὲ τούτοις (τοὺς) ἱππεῖς,
[3, 105]	καταφεύγοντες εἰς τὰ βαρέα τῶν	ὅπλων	θόρυβον ἐποίουν, ἅμα δὲ τοῦ
[3, 104]	ἦγε συνεχῆ τὰ βαρέα τῶν	ὅπλων,	καθάπερ καὶ πρότερον, ἑκάστων ποιούμενος
[3, 71]	παρήγγειλε καὶ περὶ τὴν τῶν	ὅπλων	καὶ τῶν ἵππων γίνεσθαι θεραπείαν.
[3, 49]	τὸ στρατόπεδον, ἀλλὰ καὶ τῶν	ὅπλων	τὰ παλαιὰ καὶ τὰ πεπονηκότα
[3, 71]	τοῦ τὰ μὲν ἐπίσημα τῶν	ὅπλων	ὕπτια τιθέναι πρὸς τὴν γῆν,
[3, 87]	ὡς ἂν γεγονὼς κύριος τοσούτων	σκύλων.	ἐξαπέστειλε δὲ κατὰ θάλατταν ἐν
[3, 42]	ὕλης τὰ μὲν συμπηγνύντες τῶν	ξύλων	τὰ δὲ συνδεσμεύοντες ἐν ὀλίγῳ
[3, 42]	ἐξέλαβε πρὸς τὴν κατασκευὴν τῶν	μονοξύλων·	ἐξ ὧν ἐν δυσὶν ἡμέραις
[3, 48]	ἐπεβάλετο καθιέναι, καὶ τὴν τῶν	ὄχλων	ἀλλοτριότητα πρὸς Ῥωμαίους ἐξητάκει σαφῶς,
[3, 34]	καὶ συμμαχίαν. εὐθύμως δὲ τῶν	ὄχλων	αὐτῷ συνεξισταμένων, ἐπαινέσας καὶ παραγγείλας
[3, 80]	μὲν ἀγωνιῶν τὸν ἐπιτωθασμὸν τῶν	ὄχλων	οὐ δυνήσεται περιορᾶν δῃουμένην τὴν
[3, 11]	τότε Ῥωμαῖοι συνθεωροῦντες ἤδη τὴν	Αἰτωλῶν	ἐπιβολὴν ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς πρὸς Ἀντίοχον,
[3, 3]	θέντες ὑπὸ τὴν ὄψιν τὰς	Αἰτωλῶν	καὶ Κεφαλλήνων ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν τοὺς
[3, 7]	δῆλον ὡς αἰτίαν μὲν τὴν	Αἰτωλῶν	ὀργὴν θετέον. ἐκεῖνοι γὰρ δόξαντες
[3, 3]	συνάπτοντες τὸ συνεχὲς μνησθησόμεθα τῆς	Αἰτωλῶν	ὀργῆς, καθ´ ἣν Ἀντίοχον ἐπισπασάμενοι
[3, 56]	τε τῶν πολεμίων καὶ τῶν	ποταμῶν	ἐν τῇ καθόλου πορείᾳ, πολλοὺς
[3, 36]	τὰς ὀνομασίας τῶν τόπων καὶ	ποταμῶν	καὶ πόλεων, ὅπερ ἔνιοι ποιοῦσι
[3, 49]	μίαν πλευρὰν καὶ τὰς τῶν	ποταμῶν	ῥύσεις ἐπιζεύγνυσι, ταύτης δ´ ὄρη
[3, 63]	εἰδὼς δὲ τὰ μεγέθη τῶν	ποταμῶν	ὧν διεπέρασεν, ἐλπίσαι ποτ´ ἂν
[3, 48]	ἀλογιστότερος Ἀννίβου, τίς καὶ σκαιότερος	ἡγεμών,	ὃς τοσούτων ἡγούμενος δυνάμεων καὶ
[3, 117]	κρεῖττόν ἐστι πρὸς τοὺς τῶν	πολέμων	καιροὺς ἡμίσεις ἔχειν πεζούς, ἱπποκρατεῖν
[3, 111]	κατὰ τὰς ἡμετέρας ἐπαγγελίας, ἀψευστούντων	ἡμῶν	ἐν πᾶσι τοῖς πρὸς ὑμᾶς
[3, 10]	τοῖς μετὰ ταῦτα ῥηθησομένοις ὑφ´	ἡμῶν.	πλὴν οὐκ ἐντρεπομένων τῶν Ῥωμαίων,
[3, 5]	Τὰ μὲν οὖν τῆς ἐπιβολῆς	ἡμῶν	τοιαῦτα· προσδεῖ δ´ ἔτι τῆς
[3, 75]	γενομένης τὴν νίκην αὐτῶν ὁ	χειμὼν	ἀφείλετο. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι παραυτίκα
[3, 24]	ἢ πλοῖον ἐπισκευάσαι. ἐὰν δὲ	χειμὼν	κατενέγκῃ, ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω.
[3, 51]	δὲ τούτου πολλὰ συνέβη τῶν	χρησίμων	αὐτῷ πρός τε τὸ παρὸν
[3, 17]	παραγγελλόμενον, αὐτός τε πολλὰ τῶν	χρησίμων	μετὰ ταῦτα κατειργάσατο διὰ τῆς
[3, 6]	ἄθλων ἐκ τοῦ πολέμου πρὸ	ὀφθαλμῶν	θέμενος, ἅμα τῷ περιποιήσασθαι τὴν
[3, 108]	περὶ τὸν Αἰμίλιον καὶ πρὸ	ὀφθαλμῶν	θέντες τὸ μέγεθος τῶν εἰς
[3, 109]	ἐμοῦ λεγομένων, αὐτοὶ λαμβάνοντες πρὸ	ὀφθαλμῶν	τὴν ἐκ τοῦ λείπεσθαι καὶ
[3, 53]	πρὸς τοῦτο τὸ μέρος οὐκ	ἐτόλμων	οἱ πολέμιοι προσιέναι, τὸ παράδοξον
[3, 26]	τὸν Καπετώλιον ἐν τῷ τῶν	ἀγορανόμων	ταμιείῳ, τίς οὐκ ἂν εἰκότως
[3, 84]	δυνάμενοι, τοῦτο δ´ ἐκ τῶν	ἐθισμῶν	αὐτὸ περὶ πλείστου ποιούμενοι, τὸ
[3, 110]	τὸ παρὰ μίαν ἐκ τῶν	ἐθισμῶν	μεταλαμβάνειν τὴν ἀρχὴν τοὺς ὑπάτους,
[3, 83]	καὶ τοὺς Κελτοὺς ὁμοίως τῶν	εὐωνύμων	βουνῶν κύκλῳ περιαγαγὼν παρεξέτεινε συνεχεῖς,
[3, 115]	πολεμίοις, οἱ δ´ ἀπὸ τῶν	εὐωνύμων	ἐπὶ δόρυ ποιούμενοι τὴν κλίσιν
[3, 115]	καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς ἀπὸ τῶν	εὐωνύμων	πελάσαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐποίουν οὗτοι
[3, 116]	ὑπεναντίοις ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ τῶν	εὐωνύμων	τεταγμένοις μέγα μὲν οὔτ´ ἐποίουν
[3, 116]	παντελῶς ὀλίγων παρεβοήθησαν ἀπὸ τῶν	εὐωνύμων	τοῖς Νομάσιν, τότε προϊδόμενοι τὴν
[3, 113]	μὲν τὸν ποταμόν, ἐπὶ τῶν	εὐωνύμων,	τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς
[3, 39]	νευόντων μερῶν ἀπὸ τῶν Φιλαίνου	βωμῶν,	οἳ κεῖνται κατὰ τὴν μεγάλην
[3, 113]	ἐπὶ τὴν αὐτὴν εὐθεῖαν ἐξέταττε,	λαμβάνων	πᾶσι τὴν ἐπιφάνειαν τὴν πρὸς
[3, 34]	ταῖς Ἄλπεσιν ἐνοικοῦντας, μόνως ἂν	ὑπολαμβάνων	ἐν Ἰταλίᾳ συστήσασθαι τὸν πρὸς
[3, 12]	ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας μὲν οὖν	προαποθανὼν	οὐ πᾶσιν ἔκδηλον ἐποίησε τὴν
[3, 113]	πυκνοτέρας ἢ πρόσθεν τὰς σημείας	καθιστάνων,	καὶ ποιῶν πολλαπλάσιον τὸ βάθος
[3, 98]	αὐτὸς γενόμενος χειριστὴς τοῦ πράγματος.	ἀποκαθιστάνων	γὰρ εἰς τὰς πόλεις τοὺς
[3, 118]	ἐνεχείριζον αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ δὲ καὶ	Καπυανῶν	τινες ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν, οἱ
[3, 91]	Φλεγραῖα, καθάπερ καὶ ἕτερα τῶν	ἐπιφανῶν	πεδίων· θεούς γε μὴν μάλιστα
[3, 40]	οἷς καὶ τρεῖς ἄνδρας τῶν	ἐπιφανῶν	συνέκλεισαν τοὺς ἐπὶ τὴν διαίρεσιν
[3, 103]	τῶν συμβεβηκότων, ἔτι δὲ βεβαιότερον	μένων	ἐπὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς διαλήψεως.
[3, 111]	ὅλων. πάντων δὲ τὸ ῥηθὲν	ἐπισημηναμένων	διὰ τὴν ἐνάργειαν τούτου τοιγαροῦν“
[3, 63]	οὐδέποτε διεψεῦσθαι τοῦ κρατεῖν τῶν	ἀντιταξαμένων.	ὅταν δὲ δὴ καὶ τοῖς
[3, 99]	περὶ τὸν Πόπλιον ὑπερβολῇ προθύμως	δεξαμένων	τὴν ἐλπίδα καὶ μεγάλας ὑπισχνουμένων
[3, 58]	μή γε, τῶν πλείστων συγγραφέων	πεπειραμένων	μὲν ἐξηγεῖσθαι τὰς ἰδιότητας καὶ
[3, 93]	~παραγενομένων δὲ τῶν Καρχηδονίων καὶ	ποιησαμένων	τὴν παρεμβολὴν ἐν τοῖς ἐπιπέδοις
[3, 67]	ἐν ταῖς ἑαυτῶν ἕκαστοι σκηναῖς.	δειπνοποιησαμένων	δὲ καὶ κατακοιμισθέντων τῶν ἐν
[3, 63]	λαμβάνειν ἐν νῷ. τούτῳ γὰρ	χρησαμένων	αὐτῶν τῷ λογισμῷ καὶ τῇ
[3, 34]	εὐθύμως δὲ τῶν ὄχλων αὐτῷ	συνεξισταμένων,	ἐπαινέσας καὶ παραγγείλας τακτὴν ἡμέραν,
[3, 79]	δυσχερῶς μὲν εἰς τοὔμπροσθεν προύβαινον,	τεταραγμένων	καὶ διαπεπατημένων εἰς βάθος τῶν
[3, 33]	τῶν ὑπ´ Ἀννίβου κατ´ Ἰβηρίαν	πεπραγμένων	οἵᾳ μόλις ἂν χρήσαιτό τις
[3, 114]	ἐναλλὰξ (δὲ) ταῖς σπείραις αὐτῶν	παρατεταγμένων,	καὶ τῶν μὲν Κελτῶν γυμνῶν,
[3, 115]	τῶν μὲν Κελτῶν ἐπὶ λεπτὸν	ἐκτεταγμένων,	αὐτοὶ δὲ πεπυκνωκότες ἀπὸ τῶν
[3, 18]	δυναστείας, αὐτὸς δ´ ἐκ τῶν	ὑποτεταγμένων	ἐπιλέξας τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἑξακισχιλίους συνέστησε
[3, 115]	συμπλοκῆς τῆς πρώτης ἐκ τῶν	προτεταγμένων,	τὰς μὲν ἀρχὰς αὐτῶν τῶν
[3, 65]	δὲ πλείους τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες,	συνεπιθεμένων	ἀπ´ οὐρᾶς τῶν Νομάδων, ἐτράπησαν,
[3, 71]	συνέδροις περὶ τοῦ μέλλοντος ἀγῶνος,	συγκατατιθεμένων	αὐτῷ πάντων ταῖς ἐπιβολαῖς, ἅμα
[3, 12]	τῶν διαλυομένων τὰς ἔχθρας ἢ	συντιθεμένων	τὰς φιλίας, πότε τοῖς καιροῖς
[3, 73]	πεζακοντιστῶν κακοπαθούντων ἐξ ὄρθρου καὶ	προεμένων	τὰ πλεῖστα βέλη κατὰ τὴν
[3, 114]	δ´ Ἰβήρων λινοῖς περιπορφύροις χιτωνίσκοις	κεκοσμημένων	κατὰ τὰ πάτρια, ξενίζουσαν ἅμα
[3, 44]	εἰσελθὼν αὐτὸς πρῶτον μὲν τῶν	προγεγενημένων	πράξεων ἀνέμνησε τοὺς ὄχλους· ἐν
[3, 53]	συνέβη πολλοὺς μὲν ἵππους τῶν	ἀπεπτοημένων,	πολλὰ δ´ ὑποζύγια τῶν ἀπερριφότων
[3, 9]	οὐχ ἕνεκα τῆς πιθανότητος τῶν	εἰρημένων,	ἀγωνιῶν μὴ πιστευθῇ παρά τισιν—
[3, 6]	ἡ δ´ ἀρχὴ τελευταῖον τῶν	εἰρημένων.	ἐγὼ δὲ παντὸς ἀρχὰς μὲν
[3, 58]	καιρῶν ἐπιλαβόμενοι πολλὰ τῶν αὐτοῖς	εἰρημένων	εἰς διόρθωσιν ἂν καὶ μετάθεσιν
[3, 48]	Ἄλπεις, ἀλλ´ ἀγνοοῦντες ἕκαστα τῶν	εἰρημένων	ἥρω τινά φασιν ἐπιφανέντα συνυποδεῖξαι
[3, 47]	ἐκ τούτων εἰς ἑκάτερον τῶν	προειρημένων	ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι. ~πρῶτον μὲν γὰρ
[3, 59]	πολυπραγμονεῖν καὶ φιλομαθεῖν περὶ τῶν	προειρημένων,	δέον ἂν εἴη καὶ βέλτιον
[3, 36]	τὸ λεγόμενον ἐπί (τι) τῶν	προειρημένων	εἰς γνωρίμους καὶ συνήθεις ἐπινοίας
[3, 59]	ὁλοσχερέστερον βουλησόμεθα συνεπιστῆσαι περὶ τῶν	προειρημένων,	ἐπειδὴ καὶ τὸ πλεῖον τούτου
[3, 7]	τῶν προσπιπτόντων ἄνευ τῆς τῶν	προειρημένων	ἐπιγνώσεως. διόπερ οὐδὲν οὕτω φυλακτέον
[3, 64]	χρόνους. ὅταν δέ, χωρὶς τῶν	προειρημένων,	καὶ τῶν νῦν παρόντων ἀνδρῶν
[3, 7]	τὴν ἐπιγενομένην ὀργὴν ἐκ τῶν	προειρημένων	καιρῶν. πρόφασιν δ´ ἡγητέον τὴν
[3, 51]	ἀμφοῖν ηὔξετο διὰ τὴν τῶν	προειρημένων	κραυγὴν καὶ συμπλοκήν. ἐπεὶ δὲ
[3, 56]	κατέβαινε καὶ τριταῖος ἀπὸ τῶν	προειρημένων	κρημνῶν διανύσας ἥψατο τῶν ἐπιπέδων,
[3, 47]	Ῥοδανὸν αὐλῶνος διαζευγνύουσιν αἱ τῶν	προειρημένων	ὀρῶν ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι τὴν ἀρχὴν
[3, 37]	μέρος τῆς Εὐρώπης ἀπὸ τῶν	προειρημένων	ὀρῶν τὸ συνάπτον πρός τε
[3, 59]	τῆς ἀληθοῦς ἱστορίας ὑπὲρ τῶν	προειρημένων,	οὐκ εἴ τι παρέλιπον οἱ
[3, 60]	διαθέσει διὰ τὴν συνέχειαν τῶν	προειρημένων	πόνων οἷον ἀποτεθηριωμένοι πάντες ἦσαν.
[3, 63]	ἐμακάριζον. ~Ἀννίβας δὲ διὰ τῶν	προειρημένων	τὴν προκειμένην διάθεσιν ἐνεργασάμενος ταῖς
[3, 47]	ἀναγινώσκοντας ἐκπλήττειν τῇ περὶ τῶν	προειρημένων	τόπων παραδοξολογίᾳ, λανθάνουσιν ἐμπίπτοντες εἰς
[3, 36]	καθ´ ἣν ἑκάστῃ διαφορᾷ τῶν	προειρημένων	τοὺς ἐπὶ τῆς γῆς τόπους
[3, 33]	καὶ τὴν νῆσον. τῶν δὲ	προειρημένων	τοὺς μὲν πλείους εἰς τὰ
[3, 109]	ἢ ζῶν ἐπιδεῖν τὴν τῶν	προειρημένων	ὕβριν καὶ καταφθοράν; διόπερ, ὦ
[3, 8]	ἀπέσχον τοῦ πρᾶξαί τι τῶν	προειρημένων	ὡς ἑπτακαίδεκ´ ἔτη συνεχῶς πολεμήσαντες
[3, 79]	εἰς τοὔμπροσθεν προύβαινον, τεταραγμένων καὶ	διαπεπατημένων	εἰς βάθος τῶν ἑλῶν, ἐπιπόνως
[3, 83]	βουνοὺς τῶν παρὰ τὸν αὐλῶνα	κειμένων,	ἐπὶ πολὺ παρατείνας, ὑπέστειλε, τοὺς
[3, 27]	καὶ) τῶν νήσων ἁπασῶν τῶν	κειμένων	Ἰταλίας μεταξὺ καὶ Σικελίας. τὴν
[3, 41]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν μεταξὺ	κειμένων	Κελτῶν. Ἀννίβας δὲ παραδόξως τοὺς
[3, 65]	ἡγεμόνων καὶ τῶν ἱππέων φιλοτίμως	διακειμένων	πρὸς τὸν κίνδυνον, τοιαύτην συνέβη
[3, 67]	τῶν Κελτῶν πρὸς αὐτοὺς ἀλλοτρίως	διακειμένων,	τούτων ἐπιγεγονότων πάντας τοὺς πέριξ
[3, 57]	γὰρ ἐκεῖνοι πάντων ἀπογευόμενοι τῶν	παρακειμένων	οὔτε κατὰ τὸ παρὸν οὐδενὸς
[3, 51]	αὐτῷ ῥᾳδίως ἐγχειρεῖν μηδένα τῶν	παρακειμένων	ταῖς ἀναβολαῖς. ~Τότε μὲν οὖν
[3, 96]	ἐπιβάτας ἔφευγον ἐκκλίναντες εἰς γῆν.	ἐπικειμένων	δὲ τῶν Ῥωμαίων αὐτοῖς ἐκθύμως,
[3, 37]	δὲ περὶ τῆς ὅλης γῆς	ὑποκειμένων,	ἀκόλουθον ἂν εἴη τὸ καὶ
[3, 70]	ἠξίου τὸν Τεβέριον ἐπὶ τῶν	ὑποκειμένων.	ὁ δὲ προειρημένος ᾔδει μὲν
[3, 61]	οἰόμενοι δὲ δεῖν ἀφέμενον τῶν	προκειμένων	κατὰ σπουδὴν βοηθεῖν τοῖς ἰδίοις
[3, 75]	ἐγίνοντο καὶ περὶ φυλακὴν τῶν	προκειμένων	τόπων, πέμποντες εἰς Σαρδόνα καὶ
[3, 6]	ἐπιβολὰς καὶ πράξεις τῶν ἤδη	κεκριμένων,	αἰτίας δὲ τὰς προκαθηγουμένας τῶν
[3, 92]	τοσούτῳ δὲ μᾶλλον ἐπὶ τῶν	κεκριμένων	ἔμενεν. ὁ δὲ συνάρχων αὐτοῦ
[3, 9]	Φαβίου καὶ τῶν ὑπ´ ἐκείνου	γεγραμμένων;	οὐχ ἕνεκα τῆς πιθανότητος τῶν
[3, 90]	γὰρ τότε δυσὶ μάχαις ἤδη	λελειμμένων	αὐτῶν οὐδεμία πόλις ἀπέστη τῶν
[3, 62]	παραθέσεως γὰρ θεωρουμένης τῆς τῶν	ἀγομένων	καὶ ζώντων ταλαιπωρίας, τούτους μὲν
[3, 64]	πίστιν καὶ διὰ τὴν τῶν	λεγομένων	ἀλήθειαν ἐκθύμως ἐχόντων πρὸς τὸ
[3, 109]	ἄνδρες, χωρὶς τῶν ὑπ´ ἐμοῦ	λεγομένων,	αὐτοὶ λαμβάνοντες πρὸ ὀφθαλμῶν τὴν
[3, 64]	τὰ μὲν οὖν πολλὰ τῶν	λεγομένων	ἦν περί τε τοῦ τῆς
[3, 44]	τοῖς ὄχλοις. ἦν δὲ τῶν	λεγομένων	ἰσχυρότατα πρὸς θάρσος τῶν πολλῶν
[3, 35]	ἐννακισχιλίους ἦγεν διὰ τῶν Πυρηναίων	λεγομένων	ὀρῶν ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ
[3, 108]	ἦν δὲ τὰ πλεῖστα τῶν	λεγομένων	πρὸς τοῦτον τείνοντα τὸν νοῦν,
[3, 84]	παραβοηθεῖν ἐδύναντο πρός τι τῶν	δεομένων	οἱ ταξίαρχοι καὶ χιλίαρχοι τῶν
[3, 70]	Καρχηδονίων ἀπραγούντων καὶ τὴν ἡσυχίαν	ἀναγκαζομένων	ἄγειν, ἀλλὰ καινοτομήσειν τι πάλιν
[3, 93]	ταῦτα πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν	παρασκευαζομένων	τῶν πολεμίων, συλλογιζόμενος ἐκ τῶν
[3, 98]	νῦν οὖν ἠγγικότων Ῥωμαίων καὶ	προσκαθεζομένων	τῇ Ζακάνθῃ, καὶ κινδυνευούσης τῆς
[3, 117]	πρῶτον ἀντεῖχον· ἤδη δ´ αὐτῶν	πιεζομένων,	ἐπειδὴ κατὰ πάντα τὰ μέρη
[3, 105]	συμπεσεῖν ἀλλήλοις. οὗ γενομένου, καὶ	πιεζομένων	τῶν Ῥωμαίων εὐζώνων ὑπὸ τοῦ
[3, 98]	ἰδίᾳ παρὰ τῶν τὰ τέκνα	κομιζομένων·	παραδόξως γὰρ ἑκάστους ἐγκρατεῖς γινομένους
[3, 43]	μὲν πρὸς ἀλλήλους μετὰ κραυγῆς,	διαγωνιζομένων	δὲ πρὸς τὴν τοῦ ποταμοῦ
[3, 115]	συμπλοκῇ, πάντων ἐκθύμως καὶ γενναίως	διαγωνιζομένων	τῶν Ῥωμαίων, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 36]	οἶμαι δ´, ἐπὶ μὲν τῶν	γνωριζομένων	τόπων οὐ μικρὰ μεγάλα δὲ
[3, 46]	χώραν. καὶ τοιούτῳ δὴ τρόπῳ	προσαρμοζομένων	ἀεὶ σχεδιῶν δυεῖν, τὰ πλεῖστα
[3, 25]	ἢ πράξαιμι, πάντων τῶν ἄλλων	σῳζομένων	ἐν ταῖς ἰδίαις πατρίσιν, ἐν
[3, 40]	οἱ δὲ δύο τὴν ἑξαπέλεκυν.	οἰομένων	δὲ δεῖν τούτων εἰς λόγους
[3, 82]	τὸ γινόμενον. διὸ καὶ τινῶν	οἰομένων	δεῖν μὴ προχείρως ἐπακολουθεῖν μηδὲ
[3, 34]	Κελτοῖς εἰς τὴν προκειμένην ἐπιβολήν.	ἀφικομένων	δὲ τῶν ἀγγέλων καὶ τήν
[3, 104]	δὲ τὰ μὲν ἀκούων τῶν	ἁλισκομένων	αἰχμαλώτων, τὰ δὲ θεωρῶν ἐκ
[3, 14]	αὐτῷ χωρῆσαι. τῶν γὰρ βαρβάρων	ἐπιβαλομένων	κατὰ πλείους τόπους βιάζεσθαι καὶ
[3, 69]	πραξάντων τὸ προσταχθὲν καὶ πολλὴν	περιβαλομένων	λείαν, εὐθέως οἱ Κελτοὶ παρῆσαν
[3, 44]	ἐνάργεια τῶν ἐπισπωμένων καὶ κοινωνήσειν	ἐπαγγελλομένων	τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολέμου, δεύτερον
[3, 4]	καὶ τούτοις πειθαρχεῖν ὑπὲρ τῶν	παραγγελλομένων.	ἐπεὶ δ´ οὐκ αὐτοτελεῖς εἰσιν
[3, 111]	ἐστὶν ἡ χρεία· θεῶν γὰρ	βουλομένων	ὅσον οὔπω βεβαιώσειν ὑμῖν πέπεισμαι
[3, 45]	δὲ Νομάδων ὑπὲρ τοὺς διακοσίους.	γενομένων	δὲ τούτων οἱ Ῥωμαῖοι συνεγγίσαντες
[3, 101]	δυνάμεως ἐφ´ αὑτόν. πλειόνων δὲ	γενομένων	ἡμερῶν, ἠναγκάζετο τοὺς μὲν ἐπὶ
[3, 93]	ὑπερδέξιον πρὸ τῶν στενῶν κατεστρατοπέδευσε.	~παραγενομένων	δὲ τῶν Καρχηδονίων καὶ ποιησαμένων
[3, 20]	ἐπέταττον, ἢ προήγγελλον τὸν πόλεμον.	παραγενομένων	δὲ τῶν Ῥωμαίων καὶ παρελθόντων
[3, 84]	αὐτὰς ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερίσχον·	ἐπιγενομένων	δὲ τῶν ἱππέων, καὶ προδήλου
[3, 94]	καὶ δεινότερον ἀναπλάττοντες καὶ προσδοκῶντες.	ἐπιγενομένων	δὲ τῶν λογχοφόρων, οὗτοι μὲν
[3, 105]	τοῖς ἐν ταῖς ἐνέδραις, πανταχόθεν	ἐπιφαινομένων	καὶ προσπιπτόντων τούτων, οὐκέτι περὶ
[3, 82]	λεγομένοις, ἀλλ´ οὐδ´ ἀνείχετο τῶν	ἀποφαινομένων	ταῦτα, παρεκάλει δ´ αὐτοὺς ἐν
[3, 84]	διὰ τὸ μηδὲν συνορᾶν τῶν	γινομένων,	καίπερ μεγάλην δυνάμενοι πρὸς τὰ
[3, 4]	δὲ πράττουσι πάντα χάριν τῶν	ἐπιγινομένων	τοῖς ἔργοις ἡδέων ἢ καλῶν
[3, 31]	καὶ τῶν ἅμα καὶ τῶν	ἐπιγινομένων	τοῖς ἔργοις. ἱστορίας γὰρ ἐὰν
[3, 20]	οἱ Καρχηδόνιοι τὴν αἵρεσιν τῶν	προτεινομένων.	ὅμως δὲ προστησάμενοι τὸν ἐπιτηδειότατον
[3, 32]	ὧν ἐκ παραθέσεως συνθεωρουμένων καὶ	συγκρινομένων	ἀλλοιοτέρας ἕκαστα τυγχάνει δοκιμασίας τῆς
[3, 10]	ῥηθησομένοις ὑφ´ ἡμῶν. πλὴν οὐκ	ἐντρεπομένων	τῶν Ῥωμαίων, εἴξαντες τῇ περιστάσει
[3, 73]	τοὺς Νομάδας συμπλοκήν, τῶν δὲ	καταλειπομένων	βελῶν ἠχρειωμένων αὐτοῖς διὰ τὴν
[3, 44]	πρὸς τῇ παρακομιδῇ τῶν πέραν	ἀπολειπομένων	ἀνδρῶν, πάσας δ´ ἐν βραχεῖ
[3, 98]	ὀχυρότητα καὶ διὰ τὴν τῶν	ἀπολειπομένων	ἐπ´ αὐτῆς ἀνδρῶν πίστιν. ἦν
[3, 40]	μετεωριζόμενοι καὶ πιστεύοντες ἐκ τῶν	διαπεμπομένων	τῇ παρουσίᾳ τῶν Καρχηδονίων ἀπέστησαν
[3, 84]	κατὰ πολλοὺς τόπους ἐξ ὑπερδεξίου	καταφερομένων	καὶ προσπιπτόντων, οὐχ οἷον παραβοηθεῖν
[3, 65]	γενομένους μὴ συμπατηθῶσιν ὑπὸ τῶν	ἐπιφερομένων	ἱππέων. οἱ μὲν οὖν κατὰ
[3, 6]	οἷον τὸ προειρημένον ἐκ τῶν	ἐπιφερομένων.	τίνες γὰρ ἀληθῶς ἦσαν αἰτίαι,
[3, 6]	μέγεθος καὶ τὸ κάλλος τῶν	ἐσομένων	ἄθλων ἐκ τοῦ πολέμου πρὸ
[3, 108]	τῶν εἰς ἑκάτερον τὸ μέρος	ἀποβησομένων	ἐκ τῆς μάχης ἐξαπέστειλαν, ἐντειλάμενοι
[3, 72]	τοῦ χάρακος, ὡς ἐξ ἐπιφανείας	κριθησομένων	τῶν ὅλων, ἐπαιρόμενος τῷ τε
[3, 29]	περὶ δὲ τῶν μετὰ ταῦτα	προσληφθησομένων	αὐτὸ τοῦτο, μήτε ξενολογεῖν μήτ´
[3, 17]	ἐν οἴκῳ Καρχηδονίων διὰ τῶν	ἀποσταλησομένων	αὐτοῖς λαφύρων. τοιούτοις δὲ χρώμενος
[3, 104]	τὰ δὲ θεωρῶν ἐκ τῶν	πραττομένων	ᾔδει τήν τε τῶν ἡγεμόνων
[3, 15]	συμμαχίᾳ τινὰς τῶν ὑφ´ αὑτοὺς	ταττομένων	ἀδικοῦσι. καθόλου δ´ ἦν πλήρης
[3, 81]	αὐτανδρὶ γίνεται πολλάκις κρατεῖν τῶν	ἀντιταττομένων.	ἃ δὴ καὶ τότε προϊδόμενος
[3, 89]	καὶ μάλιστα τῆς ἀσφαλείας τῶν	ὑποταττομένων,	ἔμενε βεβαίως ἐπὶ τῆς διαλήψεως
[3, 98]	δὲ τοὺς καιροὺς τῆς τῶν	ὑποταττομένων	εὐνοίας· νῦν οὖν ἠγγικότων Ῥωμαίων
[3, 88]	τρεῖς ὀνομασίας, καὶ τῶν μὲν	προσαγορευομένων	Δαυνίων, (τῶν δὲ Πευκετίων) τῶν
[3, 37]	τοῦτον Κελτοὶ νέμονται μέχρι τῶν	προσαγορευομένων	Πυρηναίων ὀρῶν, ἃ διατείνει κατὰ
[3, 6]	ἐν ᾗ πᾶσαν τὴν Ἀσίαν	διαπορευομένων	αὐτῶν πολεμίαν ὑπάρχουσαν οὐδεὶς ἐτόλμα
[3, 68]	τῶν μετ´ ἐκείνου στρατοπέδων καὶ	διαπορευομένων	διὰ τῆς Ῥώμης, ἐξ ἐπιφανείας
[3, 14]	μέρος διεφθάρη περὶ τὰς ἐκβάσεις,	παραπορευομένων	τῶν θηρίων παρὰ τὸ χεῖλος
[3, 104]	ὑπὸ τῶν εἰς τὰς προνομὰς	ἐκπορευομένων,	ἅμα τῷ διαυγάζειν κατελάμβανε τοῖς
[3, 52]	χρῆσθαι πρὸς τὰς ἑξῆς δυσχωρίας.	προπορευομένων	δ´ αὐτῶν ἐπὶ δύ´ ἡμέραις,
[3, 99]	στρατόπεδον καὶ συμμίξας τισὶ τῶν	συστρατευομένων	ἐκείνοις Ἰβήρων διὰ τούτων εἰσῆλθε
[3, 17]	κατὰ τὴν ἀξίαν ἑκάστοις τῶν	συστρατευομένων,	τὴν δὲ κατασκευὴν παραχρῆμα πᾶσαν
[3, 12]	μὴ λανθάνειν τὰς προαιρέσεις τῶν	διαλυομένων	τὰς ἔχθρας ἢ συντιθεμένων τὰς
[3, 109]	ἀλλὰ δι´ ἀπειρίαν τῶν τότε	μαχομένων	καὶ διὰ τὰς ἐκ τῶν
[3, 69]	προσμιξάντων πέραν τοῦ Τρεβία καὶ	διαμαχομένων	τοῖς πολεμίοις ὑπὲρ τῆς λείας,
[3, 118]	γε σύγκλητος οὐδὲν ἀπέλειπε τῶν	ἐνδεχομένων,	ἀλλὰ παρεκάλει μὲν τοὺς πολλούς,
[3, 63]	ἀπηλπικότων τόλμα. τῶν δὲ πολλῶν	ἀποδεχομένων	τό τε παράδειγμα καὶ τοὺς
[3, 43]	πολὺ τῆς τοῦ ῥεύματος βίας	ἀποδεχομένων	τῶν λέμβων ἀσφαλεστέρα γίνοιτο τοῖς
[3, 102]	τοὺς προνομεύοντας ἐξαποσταλέντες πολλοὺς τῶν	ἐσκεδασμένων	ἀπέκτειναν· οἱ δὲ παρατεταγμένοι τέλος
[3, 105]	τε διανοίαις καὶ τοῖς ὄμμασι	περιεσπασμένων	περὶ τοὺς ἐν τῷ γεωλόφῳ
[3, 109]	διόπερ, ὦ ἄνδρες, πάντων ὑμῖν	παρεσκευασμένων	πρὸς τὸ νικᾶν, ἑνὸς προσδεῖται
[3, 96]	Πίσας τόπους τῆς Ἰταλίας προσέβαλον,	πεπεισμένων	τῶν ἐπιπλεόντων συμμίξειν ἐνθάδε τοῖς
[3, 46]	διάβασιν ὁδῷ. τῶν δὲ θηρίων	εἰθισμένων	τοῖς Ἰνδοῖς μέχρι μὲν πρὸς
[3, 40]	κατονομάσαντες Κρεμώνην. ἤδη δὲ τούτων	συνῳκισμένων,	οἱ Βοῖοι καλούμενοι Γαλάται, πάλαι
[3, 61]	Ζάκανθαν εἰλήφασιν, καὶ πρὸς ταύτην	βεβουλευμένων	τὴν ἔννοιαν, καὶ τὸν μὲν
[3, 72]	σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἁπάντων ἀναρίστων	ἐκπεπορευμένων,	τὸ μὲν πρῶτον ὁρμῇ καὶ
[3, 59]	ἁπάντων πλωτῶν καὶ πορευτῶν γεγονότων,	ἀπολελυμένων	δὲ καὶ τῶν πρακτικῶν ἀνδρῶν
[3, 116]	ἀντεῖχον· ἀεὶ δὲ τῶν πέριξ	ἀπολλυμένων,	καὶ κατὰ βραχὺ συγκλειόμενοι, τέλος
[3, 4]	καὶ τίνες ὑπῆρχον περὶ τῶν	ἡγουμένων,	πρὸς δὲ τούτοις τὰς ὁρμὰς
[3, 50]	ἐπέμενε, προέπεμψε δέ τινας τῶν	καθηγουμένων	αὐτοῖς Γαλατῶν χάριν τοῦ κατασκέψασθαι
[3, 52]	φάραγγά τινα δύσβατον καὶ κρημνώδη	περαιουμένων	αὐτῶν. ~ἐν ᾧ καιρῷ πάντας
[3, 15]	εἶναι Καρχηδονίοις τὸ μηδένα τῶν	ἀδικουμένων	περιορᾶν· πρὸς δὲ Καρχηδονίους διεπέμπετο,
[3, 33]	δὲ τῶν πόλεων τῶν Μεταγωνιτῶν	καλουμένων	ἀπέστειλεν ἄλλους εἰς Καρχηδόνα πεζοὺς
[3, 49]	πρὸς τὴν διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων	καλουμένων	Γαλατῶν πορείαν ἀπουραγήσας μετὰ τῆς
[3, 43]	κατὰ πρόσωπον βαρβάρων παιανιζόντων καὶ	προκαλουμένων	τὸν κίνδυνον, ἦν τὸ γινόμενον
[3, 112]	καιροῖς ἡγεῖσθαι τῶν περὶ ταῦτα	συντελουμένων.	~Ὁ δὲ Γάιος ἅμα τῷ
[3, 25]	βοηθεῖν ἀλλήλοις ἐν τῇ τῶν	πολεμουμένων	χώρᾳ· ὁπότεροι δ´ ἂν χρείαν
[3, 52]	ποιῆσαι μήτε παθεῖν μηδὲν δυσχερές,	ὑπισχνουμένων	δὲ καὶ δώσειν ἐξ αὑτῶν
[3, 99]	δεξαμένων τὴν ἐλπίδα καὶ μεγάλας	ὑπισχνουμένων	δωρεάς, τότε μὲν εἰς τὴν
[3, 36]	ὀνομάτων παράθεσις· ἐπὶ δὲ τῶν	ἀγνοουμένων	εἰς τέλος ὁμοίαν ἔχει τὴν
[3, 36]	οὗ δυνατὸν ἔσται περὶ τῶν	ἀγνοουμένων	λέγοντας κατὰ ποσὸν εἰς ἀληθινὰς
[3, 59]	καὶ ἀληθινώτερον ὑπὲρ τῶν πρότερον	ἀγνοουμένων.	ὅπερ ἡμεῖς αὐτοί τε πειρασόμεθα
[3, 36]	~Ἵνα δὲ μὴ τῶν τόπων	ἀγνοουμένων	παντάπασιν ἀσαφῆ γίνεσθαι συμβαίνῃ τὴν
[3, 26]	~Τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, καὶ	τηρουμένων	(τῶν) συνθηκῶν ἔτι νῦν ἐν
[3, 54]	ὑποπεπτώκει τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν ὥστε	συνθεωρουμένων	ἀμφοῖν ἀκροπόλεως φαίνεσθαι διάθεσιν ἔχειν
[3, 32]	πράξεων παραλείπειν, ὧν ἐκ παραθέσεως	συνθεωρουμένων	καὶ συγκρινομένων ἀλλοιοτέρας ἕκαστα τυγχάνει
[3, 21]	δυνατὸν εἶναι λόγῳ περὶ τῶν	ἀμφισβητουμένων	διεξάγειν· ταύτης δὲ παρεσπονδημένης ἢ
[3, 31]	δὲ τῶν ἀκρίτως τὰ τοιαῦτα	θεωμένων	τάχ´ ἂν φήσαιεν ἡμᾶς οὐκ
[3, 73]	συμπλοκήν, τῶν δὲ καταλειπομένων βελῶν	ἠχρειωμένων	αὐτοῖς διὰ τὴν συνέχειαν τῆς
[3, 43]	καὶ τῶν ἐν τοῖς πλοίοις	ἁμιλλωμένων	μὲν πρὸς ἀλλήλους μετὰ κραυγῆς,
[3, 44]	ἡ τῆς παρουσίας ἐνάργεια τῶν	ἐπισπωμένων	καὶ κοινωνήσειν ἐπαγγελλομένων τοῦ πρὸς
[3, 112]	διὰ τὸ πολλάκις ἤδη προηττῆσθαι,	προορωμένων	δὲ καὶ προλαμβανόντων τὰ συμβησόμενα
[3, 93]	τῆς αὑτοῦ στρατοπεδείας καὶ τῶν	στενῶν,	δι´ ὧν ἔμελλε ποιεῖσθαι τὴν
[3, 92]	τινα λόφον ὑπερδέξιον πρὸ τῶν	στενῶν	κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων δὲ τῶν Καρχηδονίων
[3, 94]	τε δύναμιν διεκόμισε διὰ τῶν	στενῶν	μετ´ ἀσφαλείας καὶ τὴν λείαν,
[3, 3]	τὴν ὄψιν τὰς Αἰτωλῶν καὶ	Κεφαλλήνων	ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν τοὺς Εὐμένει συστάντας
[3, 6]	μὲν ἡ τῶν μετὰ Ξενοφῶντος	Ἑλλήνων	ἐκ τῶν ἄνω σατραπειῶν ἐπάνοδος,
[3, 7]	πρόφασιν δ´ ἡγητέον τὴν τῶν	Ἑλλήνων	ἐλευθέρωσιν, ἣν ἐκεῖνοι περιπορευόμενοι μετ´
[3, 6]	τῷ περιποιήσασθαι τὴν ἐκ τῶν	Ἑλλήνων	εὔνοιαν ὁμολογουμένην, εὐθέως προφάσει χρώμενος
[3, 58]	σπανίους ἂν εὕροι τις τῶν	Ἑλλήνων	τοὺς ἐπιβεβλημένους πολυπραγμονεῖν τὰ κατὰ
[3, 33]	δὲ σύμπαντες ἀπὸ τούτων τῶν	ἐθνῶν	ἱππεῖς μὲν χίλιοι διακόσιοι, πεζοὶ
[3, 37]	κατοικεῖται δὲ πᾶν ὑπὸ βαρβάρων	ἐθνῶν	καὶ πολυανθρώπων, ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς
[3, 26]	Μεσσηνίων πόλιν ἀλλὰ καὶ τὴν	Ῥηγίνων	παρεσπόνδησαν, εἰκότως ἂν δόξειεν δυσαρεστεῖν.
[3, 112]	πάσχειν πάντων τῶν δοκούντων εἶναι	δεινῶν	ὑπομενετέον. εἰς δὲ τὴν Ῥώμην
[3, 106]	κατὰ μέρος ἐχείριζον κατὰ τὴν	ἐκείνων	γνώμην· διὸ καὶ τὸ πλείω
[3, 77]	ἥκειν πολεμήσων, ἀλλὰ Ῥωμαίοις ὑπὲρ	ἐκείνων.	διόπερ ἔφη δεῖν αὐτούς, ἐὰν
[3, 97]	μὴ κρατήσαντες Καρχηδόνιοι τῶν τόπων	ἐκείνων	καὶ περιποιησάμενοι χορηγίας ἀφθόνους καὶ
[3, 102]	Καρχηδονίων, ἐπέβη καὶ κατελάβετο τὴν	ἐκείνων	παρεμβολήν. ὁ γὰρ Ἀννίβας διαγωνιάσας
[3, 70]	ἀλλὰ καινοτομήσειν τι πάλιν κατ´	ἐκείνων.	πρὸς δὲ τούτοις αὐτὸς ὑγιασθεὶς
[3, 80]	συνελογίζετο διότι παραλλάξαντος αὐτοῦ τὴν	ἐκείνων	στρατοπεδείαν καὶ καθέντος εἰς τοὺς
[3, 43]	τοὺς παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας, σημηνάντων	ἐκείνων	τὴν παρουσίαν τῷ καπνῷ κατὰ
[3, 63]	ἀλλοτρίων συμπτωμάτων. καθάπερ γὰρ ἐπ´	ἐκείνων	τὸν μὲν νικήσαντα καὶ τεθνεῶτα
[3, 75]	Κελτοὺς πάντας ἀπονενευκέναι πρὸς τὴν	ἐκείνων	φιλίαν, τοὺς δὲ παρ´ αὑτῶν
[3, 47]	τὰς ἐρυμνότητας καὶ τραχύτητας τῶν	Ἀλπεινῶν	ὀρῶν τοιαύτας ὥστε μὴ οἷον
[3, 34]	προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων τήν τε τῶν	Ἀλπεινῶν	ὀρῶν ὑπερβολὴν ἐπίπονον μὲν καὶ
[3, 80]	καὶ δημαγωγὸν εἶναι τέλειον, πρὸς	ἀληθινῶν	δὲ καὶ πολεμικῶν πραγμάτων χειρισμὸν
[3, 31]	κατ´ ἰδίαν μήτε περὶ τῶν	κοινῶν	τολμήσαι τοῦτ´ εἰπεῖν ἄνθρωπος ὢν
[3, 37]	περιέχοντος ὑπὸ τὸ μεταξὺ διάστημα	θερινῶν	ἀνατολῶν καὶ μεσημβρίας. ἡ δὲ
[3, 91]	Νεαπολῖται, τελευταῖον δὲ τὸ τῶν	Νουκερίνων	ἔθνος. τῆς δὲ μεσογαίου τὰ
[3, 107]	περὶ τὸ Γερούνιον χάρακος Ἀννίβας.	κρίνων	δὲ συμφέρειν τὸ κατὰ πάντα
[3, 64]	ἤδη πεπεραιωμένος, τὸν δὲ Τίκινον	κρίνων	εἰς τοὔμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς μὲν
[3, 94]	τὴν ἐξ ἀρχῆς ὑπόθεσιν οὐδαμῶς	κρίνων	ἐκκυβεύειν οὐδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις,
[3, 110]	ἐπαύριον ὁ Λεύκιος οὔτε μάχεσθαι	κρίνων	οὔτε μὴν ἀπάγειν ἀσφαλῶς τὴν
[3, 60]	προσανειληφυίας ἤδη τῆς δυνάμεως, τῶν	Ταυρίνων,	οἳ τυγχάνουσι πρὸς τῇ παρωρείᾳ
[3, 29]	σφετέραν πίστιν περιόψεσθαι τούτους ὑπό	τινων	ἀδικουμένους· ἀλλ´ ἦν ἀμφοτέρων τὸ
[3, 58]	δυσχερὲς μὲν γὰρ ἐπὶ πλέον	τινῶν	αὐτόπτην γενέσθαι διὰ τὸ τοὺς
[3, 78]	τῷ στρατοπέδῳ διότι μέλλει διά	τινων	ἑλῶν ἄγειν αὐτοὺς ὁ στρατηγός,
[3, 3]	πόλεμον, ὡς ἐπράχθη καὶ διὰ	τίνων	καὶ τί τὸ τέλος ἔσχεν,
[3, 82]	ἡγούμενος τὸ γινόμενον. διὸ καὶ	τινῶν	οἰομένων δεῖν μὴ προχείρως ἐπακολουθεῖν
[3, 22]	Κιρκαιιτῶν, Ταρρακινιτῶν, μηδ´ ἄλλον μηδένα	Λατίνων,	ὅσοι ἂν ὑπήκοοι· ἐὰν δέ
[3, 77]	καὶ κατεστρατοπέδευσε πρὸ τῆς τῶν	Ἀρρητίνων	πόλεως, Γνάιος δὲ Σερουίλιος τοὔμπαλιν
[3, 80]	Φλαμίνιον στρατοπεδεύοντα πρὸ τῆς τῶν	Ἀρρητίνων	πόλεως, τότε μὲν αὐτοῦ πρὸς
[3, 22]	μὴ ἀδικείτωσαν δῆμον Ἀρδεατῶν, Ἀντιατῶν,	Λαρεντίνων,	Κιρκαιιτῶν, Ταρρακινιτῶν, μηδ´ ἄλλον μηδένα
[3, 109]	καὶ πατρίδος καὶ γυναικῶν καὶ	τέκνων	ὁ κίνδυνος συνέστηκεν, καὶ πολλαπλασίαν
[3, 56]	καὶ τριταῖος ἀπὸ τῶν προειρημένων	κρημνῶν	διανύσας ἥψατο τῶν ἐπιπέδων, πολλοὺς
[3, 56]	πορείᾳ, πολλοὺς δ´ ὑπὸ τῶν	κρημνῶν	καὶ τῶν δυσχωριῶν κατὰ τὰς
[3, 51]	πάσης ταραχῆς ἐφέρετο κατὰ τῶν	κρημνῶν	ὁμόσε τοῖς φορτίοις πολλὰ τῶν
[3, 54]	καὶ σφαλὲν ἐφέρετο κατὰ τῶν	κρημνῶν.	οὐ μὴν ἀλλὰ ταύτην μὲν
[3, 114]	παρατεταγμένων, καὶ τῶν μὲν Κελτῶν	γυμνῶν,	τῶν δ´ Ἰβήρων λινοῖς περιπορφύροις
[3, 76]	ἐπὶ τούτων ἀπελείφθη τῶν τόπων	Ἄννων,	ἀντιστρατοπεδευσάντων αὐτοῖς περὶ πόλιν προσαγορευομένην
[3, 114]	Ἀσδρούβας εἶχε, τὸ δὲ δεξιὸν	Ἄννων·	ἐπὶ δὲ τοῖς μέσοις αὐτὸς
[3, 6]	ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν αὑτοῦ καὶ	Μακεδόνων	εὐεξίαν ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἔτι
[3, 5]	ἑξῆς ῥηθησομένας αἰτίας. οἷς κατάλληλα	Μακεδόνων	μὲν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων φιλίας,
[3, 16]	ἔχοντα τὰς ἐλπίδας ἐν τῇ	Μακεδόνων	οἰκίᾳ διὰ τὸ συμπεπολεμηκέναι καὶ
[3, 16]	Ῥωμαῖοι καὶ θεωροῦντες ἀνθοῦσαν τὴν	Μακεδόνων	οἰκίαν ἔσπευδον ἀσφαλίσασθαι τὰ πρὸς
[3, 47]	ὑπὲρ ὧν ἡμῖν εἴρηται διὰ	πλειόνων,	ἀπὸ τοῦ κατὰ τὸν Ῥοδανὸν
[3, 101]	μέρος τῆς δυνάμεως ἐφ´ αὑτόν.	πλειόνων	δὲ γενομένων ἡμερῶν, ἠναγκάζετο τοὺς
[3, 61]	πολλὴ καὶ δυσδίοδος ὑπάρχει στρατοπέδοις.	πλειόνων	δὲ καὶ σαφεστέρως ἀεὶ προσαγγελλόντων,
[3, 111]	δὲ παρακαλεῖν ὑμᾶς νῦν διὰ	πλειόνων	εὐθαρσεῖς καὶ προθύμους εἶναι πρὸς
[3, 99]	τοὺς στρατηγούς. ἐκλογιζόμενος δὲ διὰ	πλειόνων	τὴν ἐσομένην ὁρμὴν καὶ μετάπτωσιν
[3, 65]	κύκλωσιν. ἀμφοτέρων δὲ καὶ τῶν	ἡγεμόνων	καὶ τῶν ἱππέων φιλοτίμως διακειμένων
[3, 104]	πραττομένων ᾔδει τήν τε τῶν	ἡγεμόνων	πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίαν καὶ τὴν
[3, 111]	Ἰταλίας, ἀπαλλαγέντες δὲ τῶν νῦν	πόνων,	γενόμενοι συμπάσης ἐγκρατεῖς τῆς Ῥωμαίων
[3, 60]	διὰ τὴν συνέχειαν τῶν προειρημένων	πόνων	οἷον ἀποτεθηριωμένοι πάντες ἦσαν. πολλὴν
[3, 60]	τὴν ἔνδειαν καὶ συνέχειαν τῶν	πόνων.	οὔτε (γὰρ) διακομίζειν εἰς τοσαύτας
[3, 85]	τοῦτ´ εἰκότως συνέβη. πολλῶν γὰρ	χρόνων	ἄπειροι καὶ τοῦ ῥήματος καὶ
[3, 90]	χώραν, οὖσαν εὐδαίμονα καὶ πολλῶν	χρόνων	ἀπολέμητον, ἐν τοιαύτῃ περιουσίᾳ τῶν
[3, 14]	τόπους, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν	ἀστυγειτόνων	ἁθροισθέντων ἅμα τούτοις, οὓς ἠρέθισαν
[3, 109]	μόνον αὐτοὶ κοινωνήσοντες ὑμῖν τῶν	κινδύνων,	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐκ τοῦ
[3, 16]	καὶ μετεσχηκέναι τῶν πρὸς Κλεομένη	κινδύνων	Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν μὲν καὶ καταστρέφεσθαι
[3, 20]	τὸ δ´ ἕτερον πραγμάτων καὶ	κινδύνων	ἀρχὴν μεγάλων. ἢ γὰρ τὸν
[3, 111]	μὲν οὖν τῶν πρὸ τοῦ	κινδύνων	κεκρατήκατε τῆς χώρας καὶ τῶν
[3, 109]	διαφορὰν ἔχει τῶν ἐνεστώτων ἀεὶ	κινδύνων,	ὑπομνήσεως μόνον, παρακλήσεως δ´ οὐ
[3, 83]	τοὺς Κελτοὺς ὁμοίως τῶν εὐωνύμων	βουνῶν	κύκλῳ περιαγαγὼν παρεξέτεινε συνεχεῖς, ὥστε
[3, 113]	μηνοειδὲς ποιῶν τὸ κύρτωμα καὶ	λεπτύνων	τὸ τούτων αὐτῶν σχῆμα, βουλόμενος
[3, 57]	Ἰταλίαν ἠγάγομεν, πρὸ τοῦ τῶν	ἀγώνων	ἄρξασθαι βραχέα βουλόμεθα περὶ τῶν
[3, 35]	μετὰ πολλῶν δὲ καὶ μεγάλων	ἀγώνων	ἔτι δὲ πολλῆς καταφθορᾶς ἀνδρῶν,
[3, 35]	συνεχείας τῶν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	ἀγώνων.	~Ἵνα δὲ μὴ τῶν τόπων
[3, 109]	μένειν καὶ μετέχειν τῶν αὐτῶν	ἀγώνων.	ὑμεῖς γε μὴν οὐ μόνον
[3, 115]	τὰς μὲν ἀρχὰς αὐτῶν τῶν	εὐζώνων	ἔπισος ἦν ὁ κίνδυνος, ἅμα
[3, 105]	ἀσφάλειαν, πολλοὺς μὲν ἀπολελωκότες τῶν	εὐζώνων,	ἔτι δὲ πλείους ἐκ τῶν
[3, 74]	τῶν πλαγίων ἐπιφανείας ὑπὸ τῶν	εὐζώνων,	ἐτράπησαν καὶ συνωθοῦντο κατὰ τὸν
[3, 105]	γενομένου, καὶ πιεζομένων τῶν Ῥωμαίων	εὐζώνων	ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἱππέων,
[3, 94]	βραχέα πρὸς ἀλλήλους ἀκροβολισάμενοι, τῶν	βοῶν	αὐτοῖς ἐμπιπτόντων ἔμειναν διαστάντες ἐπὶ
[3, 93]	ὡς πλείστας καὶ τῶν ἐργατῶν	βοῶν	ἐκλέξαντ´ ἐκ πάσης τῆς λείας
[3, 92]	τὸ στρατόπεδον. Φάβιος δὲ καὶ	κατανοῶν	αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν, ὅτι προχειρίζεται
[3, 60]	ἠναγκάζοντο τοῖς Ῥωμαίοις. εἰς ἃ	βλέπων	Ἀννίβας ἔκρινε μὴ μέλλειν ἀλλὰ
[3, 51]	μεγάλην ἀπειργάζοντο ταραχήν. εἰς ἃ	βλέπων	Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος ὡς οὐδὲ
[3, 42]	τῶν Καρχηδονίων διάβασιν. εἰς οὓς	ἀποβλέπων	Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος ἐκ τῶν
[3, 82]	Τυρρηνίᾳ στρατοπεδευόντων. τέλος δέ, ταῦτ´	εἰπών,	ἀναζεύξας προῆγε μετὰ τῆς δυνάμεως,
[3, 77]	ἕκαστοι τυγχάνουσι, συνανασώσων. ταῦτα δ´	εἰπὼν	ἀφῆκε πάντας χωρὶς λύτρων εἰς
[3, 25]	ὅδε λίθος νῦν. καὶ ταῦτ´	εἰπὼν	ῥίπτει τὸν λίθον ἐκ τῆς
[3, 8]	Ζακανθαίων πόλιν πραχθεῖσιν. ταῦτα δ´	εἰπών	φησιν μετὰ τὴν τῆς προειρημένης
[3, 17]	Ἰβήρων, τὸ δὲ μέγιστον, οὐδὲν	ἀπολιπὼν	ὄπισθεν πολέμιον ἀσφαλῶς ποιήσεσθαι τὴν
[3, 64]	αὑτοῦ παρουσίαν· οὐδέποτε γὰρ ἂν	ἀπολιπὼν	τὸν στόλον καὶ τὰς ἐν
[3, 117]	μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινε, τῶν δὲ	λοιπῶν	ἐγκρατὴς ἐγένετο ζωγρίᾳ πάντων. ὁμοίως
[3, 74]	οὐκ ἐλάττους μυρίων. τῶν δὲ	λοιπῶν	οἱ μὲν πλεῖστοι περὶ τὸν
[3, 18]	ταύτης χορηγίας, ἐκ δὲ τῶν	λοιπῶν	πόλεων τοὺς μὲν ἀντιπολιτευομένους ἐπανείλετο,
[3, 59]	τὴν Ἀλεξάνδρου δυναστείαν τῶν δὲ	λοιπῶν	τόπων διὰ τὴν Ῥωμαίων ὑπεροχὴν
[3, 79]	ἀδελφὸν ἀπέλιπε Μάγωνα τῶν τε	λοιπῶν	χάριν καὶ μάλιστα τῆς τῶν
[3, 96]	τὸν Ἀσδρούβαν, σημηνάντων αὐτοῖς τῶν	σκοπῶν	ἐκ πολλοῦ τὸν ἐπίπλουν τῶν
[3, 100]	ὅθεν ἀπελίπομεν, πυνθανόμενος παρὰ τῶν	κατασκόπων	πλεῖστον ὑπάρχειν σῖτον ἐν τῇ
[3, 36]	ἀγώνων. ~Ἵνα δὲ μὴ τῶν	τόπων	ἀγνοουμένων παντάπασιν ἀσαφῆ γίνεσθαι συμβαίνῃ
[3, 19]	τὸν καιρὸν τοῦτον συνῆψαν, διὰ	τόπων	ἀδήλων ποιούμενοι τὴν πορείαν. καὶ
[3, 66]	παραγεγονόσι πρεσβευταῖς ἀπὸ τῶν σύνεγγυς	τόπων.	ἅμα (γὰρ) τῷ γενέσθαι τὸ
[3, 78]	βάραθρα καὶ τοὺς λιμνώδεις τῶν	τόπων.	~Ἀννίβας δ´ ἐπιμελῶς ἐξητακὼς τεναγώδεις
[3, 76]	ἔχων ἐπὶ τούτων ἀπελείφθη τῶν	τόπων	Ἄννων, ἀντιστρατοπεδευσάντων αὐτοῖς περὶ πόλιν
[3, 60]	εἰς τοσαύτας μυριάδας διὰ τοιούτων	τόπων	δαψιλῆ τὰ πρὸς τὴν τροφὴν
[3, 59]	Ἀλεξάνδρου δυναστείαν τῶν δὲ λοιπῶν	τόπων	διὰ τὴν Ῥωμαίων ὑπεροχὴν σχεδὸν
[3, 91]	ἀπὸ τῶν κατὰ τοὺς Ἱρπίνους	τόπων.	διόπερ ἔμελλον εἰς ταῦτα καταστρατοπεδεύσαντες
[3, 75]	Τάραντα προφυλακὰς καὶ τῶν ἄλλων	τόπων	εἰς τοὺς εὐκαίρους· παρεσκεύασαν δὲ
[3, 107]	Ῥωμαίοις ἐκ τῶν περὶ Κανύσιον	τόπων·	ἐκ δὲ ταύτης ἀεὶ πρὸς
[3, 48]	δ´ ἐρυμνότητος καὶ δυσχωρίας τῶν	τόπων	ἔκδηλον ποιεῖ τὸ ψεῦδος αὐτῶν.
[3, 97]	ἠγωνίων μὴ κρατήσαντες Καρχηδόνιοι τῶν	τόπων	ἐκείνων καὶ περιποιησάμενοι χορηγίας ἀφθόνους
[3, 47]	ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν Ῥοδανὸν	τόπων	ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν. Ἔνιοι δὲ
[3, 93]	πέρας ἐπιθήσειν διὰ τὴν τῶν	τόπων	εὐκαιρίαν. καὶ δὴ περὶ ταῦτα
[3, 76]	εἶναι τῶν κατὰ τὴν μεσόγαιον	τόπων,	εὔνουν δὲ διαφερόντως ἀεί ποτε
[3, 92]	σὺν καιρῷ μετὰ τῆς τῶν	τόπων	εὐφυΐας, αὐτὸς δὲ τὸ πολὺ
[3, 41]	διά τε τὰς δυσχωρίας τῶν	τόπων	καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[3, 82]	ἀπὸ τῶν κατὰ τὴν Φαισόλαν	τόπων	καὶ μικρὸν ὑπεράρας τὴν τῶν
[3, 36]	οὐκ αὐτὰς τὰς ὀνομασίας τῶν	τόπων	καὶ ποταμῶν καὶ πόλεων, ὅπερ
[3, 93]	συγκρούοντας ἅμα τῶν ὑπερδεξίων ἀντέχεσθαι	τόπων	καὶ προκαταλαμβάνειν τὰς ἀκρωρείας, ἵνα
[3, 41]	τῶν χιλιάρχων ποίοις χρηστέον τῶν	τόπων	καὶ συμμικτέον τοῖς ὑπεναντίοις· τριακοσίους
[3, 54]	λάθρᾳ κακοποιούντων, ὑπὸ δὲ τῶν	τόπων	καὶ τῆς χιόνος οὐ πολλῷ
[3, 39]	διελθεῖν αὐτόν. τούτων δὴ τῶν	τόπων	κατὰ μὲν τὸ μῆκος ἤδη
[3, 40]	ὑπάρχων καὶ προκαθήμενος ἐπὶ τῶν	τόπων	μετὰ δυνάμεως, ἀκούσας τὸ γεγονός,
[3, 36]	δ´, ἐπὶ μὲν τῶν γνωριζομένων	τόπων	οὐ μικρὰ μεγάλα δὲ συμβάλλεσθαι
[3, 57]	κατὰ Λιβύην καὶ κατ´ Ἰβηρίαν	τόπων	οὔτε περὶ τοῦ καθ´ Ἡρακλέους
[3, 86]	ὕπατος ἐπὶ τῶν κατ´ Ἀρίμινον	τόπων—	οὗτοι δ´ εἰσὶν ἐπὶ τῆς
[3, 67]	γεωλόφους, πιστεύων τῇ τε τῶν	τόπων	ὀχυρότητι καὶ τοῖς παροικοῦσι τῶν
[3, 47]	ἐκπλήττειν τῇ περὶ τῶν προειρημένων	τόπων	παραδοξολογίᾳ, λανθάνουσιν ἐμπίπτοντες εἰς δύο
[3, 75]	καὶ περὶ φυλακὴν τῶν προκειμένων	τόπων,	πέμποντες εἰς Σαρδόνα καὶ Σικελίαν
[3, 76]	φυλακὴν τῶν ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ	τόπων,	ποιούμενος τὴν παραχειμασίαν ἐν Καινῇ
[3, 51]	τῶν ἀνδρῶν ὡς ὑπὸ τῶν	τόπων	πολὺς ἐγίνετο φθόρος τῶν Καρχηδονίων,
[3, 94]	πολλοῖς, ὡς ἀνάνδρως ἐκ τοιούτων	τόπων	προέμενος τοὺς ὑπεναντίους, οὐ μὴν
[3, 80]	ὑπεναντίους καὶ τοὺς προκειμένους τῶν	τόπων.	πυνθανόμενος δὲ τὴν μὲν χώραν
[3, 40]	Κελτοὺς διὰ τὰς ὀχυρότητας τῶν	τόπων.	Ῥωμαῖοι δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[3, 38]	ἀνυπότακτον εἶναι τοῖς ἀπείροις τῶν	τόπων	τὴν διήγησιν, ἀλλὰ κατά γε
[3, 58]	θέσεις τῶν περὶ τὰς ἐσχατιὰς	τόπων	τῆς καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης, ἐν
[3, 44]	αὐτῶν ἀξιόπιστον, ὅτι καθηγήσονται διὰ	τόπων	τοιούτων δι´ ὧν οὐδενὸς ἐπιδεόμενοι
[3, 36]	ὑπὲρ τῶν ἀγνώστων καὶ ἀοράτων	τόπων.	~τούτων δὲ περὶ τῆς ὅλης
[3, 104]	ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον. τῶν γὰρ	τόπων	τῶν περὶ τὸν λόφον ὑπαρχόντων
[3, 53]	τῶν ἵππων διεφθάρη. τῶν γὰρ	τόπων	ὑπερδεξίων ὄντων τοῖς πολεμίοις, ἀντιπαράγοντες
[3, 71]	τὴν τῶν ὅπλων καὶ τῶν	ἵππων	γίνεσθαι θεραπείαν. ~Ὁ δὲ Τεβέριος
[3, 73]	ἀκμαῖς αὐτῶν τε καὶ τῶν	ἵππων	διὰ τὴν προειρημένην ἀκεραιότητα περὶ
[3, 74]	τῶν ἀνδρῶν ἀπόλλυσθαι καὶ τῶν	ἵππων	διὰ τὸ ψῦχος. ~Ὁ δὲ
[3, 53]	καὶ τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν	ἵππων	διεφθάρη. τῶν γὰρ τόπων ὑπερδεξίων
[3, 115]	κατ´ ἄνδρα, παρακαταβαίνοντες ἀπὸ τῶν	ἵππων.	ἐπειδὴ δ´ ἐκράτησαν οἱ παρὰ
[3, 53]	τι λευκόπετρον ὀχυρὸν χωρὶς τῶν	ἵππων	καὶ τῶν ὑποζυγίων, ἐφεδρεύοντα τούτοις,
[3, 51]	τῶν Καρχηδονίων, καὶ μάλιστα τῶν	ἵππων	καὶ τῶν ὑποζυγίων. οὔσης γὰρ
[3, 51]	παραυτίκα μὲν γὰρ ἐκομίσατο πλῆθος	ἵππων	καὶ ὑποζυγίων καὶ τῶν ἅμα
[3, 60]	ἀνδρῶν, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν	ἵππων.	μετὰ δὲ ταῦτα, προσανειληφυίας ἤδη
[3, 51]	πλῆθος τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν	ἵππων	μόλις καὶ ταλαιπώρως διήνυε τὰς
[3, 116]	τοὺς δὲ κατεκρήμνισαν ἀπὸ τῶν	ἵππων.	ὀλίγοι δέ τινες εἰς Οὐενουσίαν
[3, 43]	πρύμνης οἰακίζοντος, ὥστε πλῆθος ἱκανὸν	ἵππων	συνδιακομίζεσθαι κατὰ τὴν πρώτην εὐθέως
[3, 72]	τῶν δ´ ἀνδρῶν καὶ τῶν	ἵππων	σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἁπάντων ἀναρίστων
[3, 79]	οὐκ ὀλίγοι δὲ καὶ τῶν	ἵππων	τὰς ὁπλὰς ἀπέβαλον διὰ τὴν
[3, 64]	κακουχίαν, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν	ἵππων	τοὺς μὲν πλείστους ἀπολωλεκότα, τοὺς
[3, 51]	ταραχὴν ἐποίουν οἱ τραυματιζόμενοι τῶν	ἵππων·	τούτων γὰρ οἱ μὲν ἀντίοι
[3, 87]	οὐχ ἧττον δὲ καὶ τῶν	ἵππων.	ὡς ἂν γὰρ ὑπαίθρου τῆς
[3, 107]	καιροῦ τὴν ἐκ τῶν ἐπετείων	καρπῶν	χορηγίαν, ἐκίνει τὴν δύναμιν ἐκ
[3, 53]	οἱ δ´ ἀπὸ τῆς πρωτοπορείας	ἀπέσπων	τῶν σκευοφόρων ἔνια, προσπίπτοντες εὐκαίρως.
[3, 15]	τὴν μὲν οὖσαν αἰτίαν ἀληθινὴν	παρασιωπῶν,	τὴν δ´ οὐχ ὑπάρχουσαν περὶ
[3, 21]	μὲν οὖν πρὸς Ἀσδρούβαν ὁμολογίας	παρεσιώπων,	ὡς οὔτε γεγενημένας, εἴ τε
[3, 86]	τὰς ὠφελείας, πολὺ δὲ πλῆθος	ἀνθρώπων	ἀπεκταγκὼς κατὰ τὴν δίοδον· καθάπερ
[3, 63]	καὶ σάγους, ἀλλὰ τὸ πάντων	ἀνθρώπων	γενέσθαι μακαριωτάτους, κρατήσαντας τῆς Ῥωμαίων
[3, 18]	πόλιν ὀχυρὰν εἶναι καὶ πλῆθος	ἀνθρώπων	διαφερόντων εἰς αὐτὴν ἡθροῖσθαι, πρὸς
[3, 6]	τὸν κατὰ Ῥωμαίων; ἀλλ´ ἔστιν	ἀνθρώπων	τὰ τοιαῦτα μὴ διειληφότων ἀρχὴ
[3, 48]	τούτοις οὐκ εἰδότες ὅτι πλεῖστον	ἀνθρώπων	φῦλον κατ´ αὐτὰς οἰκεῖν συμβαίνει
[3, 14]	ἐτρέψαντο πλείους ἢ δέκα μυριάδας	ἀνθρώπων.	ὧν ἡττηθέντων οὐδεὶς ἔτι τῶν
[3, 37]	πᾶν ὑπὸ βαρβάρων ἐθνῶν καὶ	πολυανθρώπων,	ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς μετὰ ταῦτα
[3, 43]	ἀγωνίας. ἐν ᾧ καιρῷ τῶν	βαρβάρων	ἀπολελοιπότων τὰς σκηνὰς ἐπιπεσόντες ἄφνω
[3, 6]	ἐτόλμα μένειν κατὰ πρόσωπον τῶν	βαρβάρων·	δευτέρα δ´ ἡ τοῦ Λακεδαιμονίων
[3, 37]	κατωπτεῦσθαι, κατοικεῖται δὲ πᾶν ὑπὸ	βαρβάρων	ἐθνῶν καὶ πολυανθρώπων, ὑπὲρ ὧν
[3, 14]	λόγον αὐτῷ χωρῆσαι. τῶν γὰρ	βαρβάρων	ἐπιβαλομένων κατὰ πλείους τόπους βιάζεσθαι
[3, 49]	ἀθεσίαν τῶν κατοικούντων τοὺς τόπους	βαρβάρων.	θεωρῶν δὲ τετολμηκότας αὖθις ἐπὶ
[3, 53]	οὐδενὶ περιπίπτων ἔτι συστήματι τῶν	βαρβάρων,	κατὰ μέρη δὲ καὶ κατὰ
[3, 50]	πολεμίων προκαταληφθέντας τόπους, ἀποκεχωρηκότων τῶν	βαρβάρων	κατὰ τὴν συνήθειαν εἰς τὴν
[3, 53]	γὰρ ἔστεξαν τὴν ἐπιφορὰν τῶν	βαρβάρων.	οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τούτου
[3, 51]	κατὰ πλείω μέρη προσπεσόντων τῶν	βαρβάρων,	οὐχ οὕτως ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν
[3, 43]	κραυγῆς, τῶν δὲ κατὰ πρόσωπον	βαρβάρων	παιανιζόντων καὶ προκαλουμένων τὸν κίνδυνον,
[3, 52]	φιλίαν πρὸς αὐτούς. τῶν δὲ	βαρβάρων	τὰ ὅμηρα παραδόντων καὶ θρέμμασι
[3, 42]	ἐν τῷ πέραν πλῆθος ἡθροίσθη	βαρβάρων	χάριν τοῦ κωλύειν τὴν τῶν
[3, 60]	φόβον τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν τῶν	βαρβάρων	ὥστε πάντας ἐκ χειρὸς παραγίνεσθαι,
[3, 96]	δύο μὲν αὐτάνδρους νῆας ἀποβαλόντες,	τεττάρων	δὲ τοὺς ταρσοὺς καὶ τοὺς
[3, 42]	τὴν ἁπλῆν ῥύσιν, σχεδὸν ἡμερῶν	τεττάρων	ὁδὸν ἀπέχων στρατοπέδῳ τῆς θαλάττης.
[3, 88]	τῶν ἐκ τοῦ καιροῦ καταγραφέντων	τεττάρων	στρατοπέδων. συμμίξας δὲ ταῖς ἀπ´
[3, 74]	τῶν Κελτῶν· ὑπὸ δὲ τῶν	ὄμβρων	καὶ τῆς ἐπιγινομένης χιόνος οὕτως
[3, 86]	διανύσας τε τήν τε τῶν	Ὄμβρων	καλουμένην χώραν καὶ τὴν τῶν
[3, 56]	Πάδον πεδία καὶ τὸ τῶν	Ἰνσόμβρων	ἔθνος, ἔχων τὸ διασῳζόμενον μέρος
[3, 118]	τοῖς φιλομαθοῦσι καὶ πραγματικοῖς τῶν	ἀνδρῶν.
[3, 5]	ἀργήσειν τὴν ὑπόθεσιν οὐδ´ ἀπορήσειν	ἀνδρῶν	ἀξιόχρεων, διὰ (δὲ) τὸ κάλλος
[3, 74]	ἑνός, πολλοὺς δὲ καὶ τῶν	ἀνδρῶν	ἀπόλλυσθαι καὶ τῶν ἵππων διὰ
[3, 51]	καὶ τῶν ἅμα τούτοις ἑαλωκότων	ἀνδρῶν,	εἰς δὲ τὸ μέλλον ἔσχε
[3, 65]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν παρακαταβαινόντων	ἀνδρῶν	ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ. τῶν
[3, 8]	οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν τῶν ἀξιολόγων	ἀνδρῶν	ἐν Καρχηδόνι τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου
[3, 40]	ὑπήκουσαν οἱ Βοῖοι. τῶν δ´	ἀνδρῶν	ἐξελθόντων, παρασπονδήσαντες συνέλαβον αὐτούς, ἐλπίσαντες
[3, 72]	τὰς ὁλοσχερεῖς ἐπιβολὰς ἐκ τοσούτων	ἀνδρῶν	ἐστιν, ὅταν ὁμοῦ τοὺς ὑπάτους
[3, 64]	προειρημένων, καὶ τῶν νῦν παρόντων	ἀνδρῶν	ἔχωμεν ἐπὶ ποσὸν πεῖραν ὅτι
[3, 44]	τὸ μέγεθος, ἔτι δὲ τῶν	ἀνδρῶν	ἡ προθυμία, μεθ´ ὧν μέλλουσι
[3, 35]	ἀγώνων ἔτι δὲ πολλῆς καταφθορᾶς	ἀνδρῶν,	ἡγεμόνα μὲν ἐπὶ πάσης κατέλιπε
[3, 4]	τῶν ψεκτῶν ἢ τοὐναντίον ἐπαινετῶν	ἀνδρῶν	καὶ πολιτευμάτων, ἐνθάδε που λήγειν
[3, 72]	ἐπαιρόμενος τῷ τε πλήθει τῶν	ἀνδρῶν	καὶ τῷ γεγονότι τῇ προτεραίᾳ
[3, 72]	καὶ ψυχρᾶς διαφερόντως, τῶν δ´	ἀνδρῶν	καὶ τῶν ἵππων σχεδὸν ὡς
[3, 53]	πολύ τι πλῆθος καὶ τῶν	ἀνδρῶν	καὶ τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν
[3, 60]	ἅμα καὶ τὰ σώματα τῶν	ἀνδρῶν,	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἵππων.
[3, 98]	ὅμηρα τοὺς υἱεῖς τῶν ἐπιφανεστάτων	ἀνδρῶν·	οὓς πάντας εἰς τὴν Ζακανθαίων
[3, 87]	τῆς ἀναλήψεως καὶ θεραπείας τῶν	ἀνδρῶν,	οὐχ ἧττον δὲ καὶ τῶν
[3, 44]	τῇ παρακομιδῇ τῶν πέραν ἀπολειπομένων	ἀνδρῶν,	πάσας δ´ ἐν βραχεῖ χρόνῳ
[3, 98]	τὴν τῶν ἀπολειπομένων ἐπ´ αὐτῆς	ἀνδρῶν	πίστιν. ἦν δέ τις ἀνὴρ
[3, 59]	ἀπολελυμένων δὲ καὶ τῶν πρακτικῶν	ἀνδρῶν	τῆς περὶ τὰς πολεμικὰς καὶ
[3, 34]	τὴν πρὸς τοὺς πολέμους τῶν	ἀνδρῶν	τόλμαν, καὶ τὸ μέγιστον, τὴν
[3, 88]	ψώραν, παραπλησίως δὲ καὶ τῶν	ἀνδρῶν	τοὺς μὲν τραυματίας ἐξυγίασε, τοὺς
[3, 68]	τὸ μὲν πλῆθος ἀνελάμβανε τῶν	ἀνδρῶν,	ὡς ἂν ἐκ Λιλυβαίου τετταράκοντα
[3, 51]	βαρβάρων, οὐχ οὕτως ὑπὸ τῶν	ἀνδρῶν	ὡς ὑπὸ τῶν τόπων πολὺς
[3, 46]	περὶ τὸ χεῖλος πεφυκότα τῶν	δένδρων	ἐνάπτοντες, πρὸς τὸ συμμένειν καὶ
[3, 11]	βωμὸν καὶ κελεύειν ἁψάμενον τῶν	ἱερῶν	ὀμνύναι μηδέποτε Ῥωμαίοις εὐνοήσειν. ταῦτ´
[3, 25]	νόμοις, ἐπὶ τῶν ἰδίων βίων,	ἱερῶν,	τάφων, ἐγὼ μόνος ἐκπέσοιμι οὕτως
[3, 58]	καί τι τῶν τῆς ἱστορίας	μερῶν	ἄλλο, καὶ τοῦτο προσδεῖ λόγου
[3, 39]	ἐπὶ τὴν ἔσω θάλατταν νευόντων	μερῶν	ἀπὸ τῶν Φιλαίνου βωμῶν, οἳ
[3, 1]	περὶ τῶν μεγίστων ἐν αὐτῷ	μερῶν,	ὅσα μεταξὺ κεῖται τῆς ἀρχῆς
[3, 101]	ἐφ´ αὑτόν. πλειόνων δὲ γενομένων	ἡμερῶν,	ἠναγκάζετο τοὺς μὲν ἐπὶ τὴν
[3, 90]	εἵποντο συνεχῶς, μιᾶς καὶ δυεῖν	ἡμερῶν	ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν γε μὴν
[3, 42]	κατὰ τὴν ἁπλῆν ῥύσιν, σχεδὸν	ἡμερῶν	τεττάρων ὁδὸν ἀπέχων στρατοπέδῳ τῆς
[3, 29]	τοῖς ἀμφοτέρων συμμάχοις τὴν παρ´	ἑκατέρων	ἀσφάλειαν, οὐκ αὐτοῖς μόνον τοῖς
[3, 33]	Λιβύην διεβίβαζε στρατιώτας, ἐκδεσμεύων τὴν	ἑκατέρων	πίστιν εἰς ἀλλήλους διὰ τῆς
[3, 29]	προφανὲς ἦν ὅτι πᾶσι τοῖς	ἑκατέρων	συμμάχοις, καὶ τοῖς οὖσι τότε
[3, 27]	ἀσφάλειαν ὑπάρχειν παρ´ ἑκατέρων τοῖς	ἑκατέρων	συμμάχοις. μηδετέρους ἐν ταῖς ἀλλήλων
[3, 21]	οὐδέν, περὶ δὲ τοῦ τοῖς	ἑκατέρων	συμμάχοις τὴν παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν
[3, 30]	συνθήκας, καθ´ ἃς ἔδει τοῖς	ἑκατέρων	συμμάχοις τὴν ὑφ´ ἑκατέρων ὑπάρχειν
[3, 27]	Σικελίας. τὴν ἀσφάλειαν ὑπάρχειν παρ´	ἑκατέρων	τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις. μηδετέρους ἐν
[3, 85]	διατροπὴν ὥστε τοῖς παραγενομένοις ἐφ´	ἑκατέρων	τῶν καιρῶν πολλῷ μεῖζον τότε
[3, 30]	τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις τὴν ὑφ´	ἑκατέρων	ὑπάρχειν ἀσφάλειαν, κατά τε τὰς
[3, 109]	καθάπερ ὑμῖν νῦν, οὐχ ὑπὲρ	ἑτέρων	ἀλλ´ ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν καὶ
[3, 29]	τρόπον τοὺς ἑτέρους παρὰ τῶν	ἑτέρων	ἐπιδέξεσθαί τινας τούτων εἰς συμμαχίαν,
[3, 8]	ἀδικημάτων, ἐπανελέσθαι δ´ εὐλόγως δι´	ἑτέρων	τὸν κοινὸν ἐχθρὸν τῆς πόλεως,
[3, 64]	δύναμιν ἐπιγνόντας τὴν παρουσίαν τῶν	ἡμετέρων	στρατιωτῶν φυγῇ παραπλησίαν ποιήσασθαι τὴν
[3, 32]	τοῦ πολλαπλασίους αὐτὰς ὑπάρχειν τῶν	ἡμετέρων	ὑπομνημάτων, οὐδὲ καταλαβεῖν ἐξ αὐτῶν
[3, 67]	ἐπιγνόντες τὸ γεγονὸς ἐκ τῶν	σφετέρων	πολιτῶν παρασπόνδημα κατὰ τῶν Ῥωμαίων.
[3, 65]	τοῦ κέρατος ἡτοιμάκει πρὸς κύκλωσιν.	ἀμφοτέρων	δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων καὶ
[3, 43]	ποταμοῦ βίαν, τῶν δὲ στρατοπέδων	ἀμφοτέρων	ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους παρὰ
[3, 57]	τὴν διήγησιν καὶ τοὺς ἡγεμόνας	ἀμφοτέρων	καὶ τὸν πόλεμον εἰς Ἰταλίαν
[3, 72]	μερίσας πρὸ τῶν κεράτων δι´	ἀμφοτέρων	προεβάλετο. Τεβέριος δὲ κατὰ τὸν
[3, 118]	τὰ ὅλα κρίσιν τοῖς ὑπ´	ἀμφοτέρων	προσδοκωμένοις. Καρχηδόνιοι μὲν γὰρ διὰ
[3, 29]	καθάπερ κἀκεῖνοί φασιν, ὑπάρχειν τοῖς	ἀμφοτέρων	συμμάχοις τὴν παρ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν,
[3, 29]	ὑπό τινων ἀδικουμένους· ἀλλ´ ἦν	ἀμφοτέρων	τὸ συνέχον τῆς ἐννοίας τῆς
[3, 96]	Καρχηδονίοις, συνάψειν πεπεισμένος, πολὺ δὲ	καθυστερῶν	ἀπέγνω. καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[3, 55]	πᾶσι τοῖς ἐρείσμασιν, ἐπὶ πολὺ	καταφερῶν	ὄντων τῶν χωρίων· τὰ δ´
[3, 76]	καὶ τὸ συμμαχικὸν ἡθροίκει τῶν	Ἰβήρων.	ἅμα δὲ προϊὼν ἃς μὲν
[3, 76]	στρατηγὸν Ἄννωνα καὶ τὸν τῶν	Ἰβήρων	Ἀνδοβάλην ἔλαβε. τοῦτον δὲ συνέβαινε
[3, 33]	πῶς δεήσει τῇ τε τῶν	Ἰβήρων	ἀρχῇ καὶ δυναστείᾳ χρῆσθαι ταῖς
[3, 99]	συμμίξας τισὶ τῶν συστρατευομένων ἐκείνοις	Ἰβήρων	διὰ τούτων εἰσῆλθε πρὸς τοὺς
[3, 99]	καὶ μετάπτωσιν πρὸς αὐτοὺς τῶν	Ἰβήρων,	ἐὰν ἐγκρατεῖς γένωνται τῶν ὁμήρων,
[3, 56]	καὶ δισχιλίους, τῆς δὲ τῶν	Ἰβήρων	εἰς ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τοὺς
[3, 97]	περὶ τὴν διάβασιν οἰκοῦντας τῶν	Ἰβήρων	ἧκον πρὸς τὴν τῶν Ζακανθαίων
[3, 35]	τοῖς ἐν οἴκῳ μένουσι τῶν	Ἰβήρων,	ἵνα προθύμως ἐξορμῶσι πάντες, ἄν
[3, 114]	σκύλοις ἐκλέξας κατακεκοσμήκει· τῶν δ´	Ἰβήρων	καὶ Κελτῶν ὁ μὲν θυρεὸς
[3, 113]	ταῦτα λαβὼν τὰ μέσα τῶν	Ἰβήρων	καὶ Κελτῶν τάγματα προῆγε καὶ
[3, 74]	συνέβαινε γὰρ ὀλίγους μὲν τῶν	Ἰβήρων	καὶ Λιβύων, τοὺς δὲ πλείους
[3, 84]	ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ μετὰ τῶν	Ἰβήρων	καὶ λογχοφόρων Μαάρβα καὶ περιστρατοπεδεύσαντος
[3, 115]	ἐπὶ βραχὺ μὲν οὖν τῶν	Ἰβήρων	καὶ τῶν Κελτῶν ἔμενον αἱ
[3, 98]	τοῦ βίου περίστασιν οὐδενὸς δεύτερος	Ἰβήρων,	κατὰ δὲ τὴν πρὸς Καρχηδονίους
[3, 114]	μὲν Κελτῶν γυμνῶν, τῶν δ´	Ἰβήρων	λινοῖς περιπορφύροις χιτωνίσκοις κεκοσμημένων κατὰ
[3, 94]	τοῖς λογχοφόροις ἐπαπέστειλέ τινας τῶν	Ἰβήρων,	οἳ καὶ συμμίξαντες κατέβαλον μὲν
[3, 98]	ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι δὲ τὴν τῶν	Ἰβήρων	πάντων πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν, προϊδόμενον
[3, 99]	προσπαρατιθεὶς τὴν αὑτοῦ μετάθεσιν πολλοὺς	Ἰβήρων	παρώρμησε πρὸς τὴν τῶν Ῥωμαίων
[3, 2]	Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι δὲ τὴν	Ἰβήρων	προσλαβεῖν καὶ Κελτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ
[3, 17]	τοὺς ἀκμὴν αὐτοκράτορας ὄντας τῶν	Ἰβήρων,	τὸ δὲ μέγιστον, οὐδὲν ἀπολιπὼν
[3, 98]	μέλλον καὶ προνοηθέντα τῆς τῶν	ὁμήρων	ἀσφαλείας. τὴν δὲ χάριν αὐξήσειν
[3, 99]	καὶ πρὸς τὴν ἀποκατάστασιν τῶν	ὁμήρων	εἰς τὰς πατρίδας ἐχρήσαντο τούτῳ,
[3, 98]	σπουδάζειν ἐκείνους πρᾶξαι, κυριεύοντας τῶν	ὁμήρων·	ἐκκαλέσεσθαι δὲ τὴν τῶν Ἰβήρων
[3, 99]	Ἰβήρων, ἐὰν ἐγκρατεῖς γένωνται τῶν	ὁμήρων,	ἐπηγγείλατο παραδώσειν αὐτοῖς τοὺς παῖδας.
[3, 98]	παρ´ ἑαυτῷ περὶ τῆς τῶν	ὁμήρων	προδοσίας συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν καὶ βαρβαρικόν.
[3, 98]	διακείμενον, ποιεῖται λόγους ὑπὲρ τῶν	ὁμήρων	πρὸς τὸν Βώστορα φάσκων, ἐπειδὴ
[3, 9]	συνθήκας, ἔμενεν ἐπὶ τῆς ὀργῆς,	τηρῶν	ἀεὶ πρὸς ἐπίθεσιν. εἰ μὲν
[3, 90]	ἅθρους δ´ ἀεὶ καὶ συνεστραμμένους	τηρῶν	ἐφήδρευε τοῖς τόποις καὶ καιροῖς.
[3, 72]	πάντες. Ἀννίβας δὲ τὸν καιρὸν	ἐπιτηρῶν	ἅμα τῷ συνιδεῖν διαβεβηκότας τοὺς
[3, 90]	ὅλων καὶ παραχωροῦσι Ῥωμαῖοι τῶν	ὑπαίθρων	αὐτοῖς. οὗ γενομένου καταπλαγείσας ἤλπιζε
[3, 92]	τοῖς αὑτῶν συμμάχοις ἐκχωρεῖν τῶν	ὑπαίθρων,	εἰς δὲ τὸ πεδίον οὐ
[3, 91]	δ´ ἐξ ὁμολόγου φανήσεσθαι τῶν	ὑπαίθρων	κρατοῦντες. ~Ἀννίβας μὲν οὖν τοιούτοις
[3, 79]	τῶν ἀναγκαίων, κρατῶν δὲ τῶν	ὑπαίθρων	οὐκ ἀπορήσει τῶν ἐπιτηδείων. ἐπὶ
[3, 90]	δ´ ὅλοις οὐκ ἐκχωροῦντα τῶν	ὑπαίθρων,	ὥρμησε τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ
[3, 109]	τὰ παρόντα κριθῇ, περιγενήσεται τῶν	ἐχθρῶν,	οὐκ ἔχει. πᾶσαν γὰρ τὴν
[3, 12]	μὲν ἐφέδρους νομίζοντες εἶναι τῶν	καιρῶν	ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς δὲ πιστεύοντες
[3, 30]	ἤδη πρότερον τῶν κατ´ Ἀννίβαν	καιρῶν	ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν
[3, 1]	πράξεις, ὅσας οὐδεὶς τῶν προγεγονότων	καιρῶν	ἐν ἴσῳ περιέλαβε διαστήματι. περὶ
[3, 32]	Πύρρον {καὶ Τίμαιον συγγραφέων καὶ	καιρῶν	ἐξηγήσεως} εἰς τὴν Καρχηδόνος ἅλωσιν,
[3, 58]	γινώσκοντας ὅτι κἀκεῖνοι τῶν νῦν	καιρῶν	ἐπιλαβόμενοι πολλὰ τῶν αὐτοῖς εἰρημένων
[3, 69]	αὐτοῦ σωτηρίαν τοὺς ὑπὸ τῶν	καιρῶν	καταλαμβανομένους. τὸν δὲ προδότην ἐτίμησε
[3, 102]	στρατοπεδείαν. ἀπὸ δὲ τούτων τῶν	καιρῶν	οἱ μὲν Καρχηδόνιοι ταῖς προνομαῖς
[3, 108]	τέλος, ἐπὶ δὲ τῶν νῦν	καιρῶν	οὐδεμία λείπεται πρόφασις, ἐὰν ἄνδρες
[3, 109]	καὶ διὰ τὰς ἐκ τῶν	καιρῶν	περιστάσεις. τότε μὲν οὖν ταῦτα
[3, 85]	τοῖς παραγενομένοις ἐφ´ ἑκατέρων τῶν	καιρῶν	πολλῷ μεῖζον τότε φανῆναι τὸ
[3, 38]	ἀτρεκῶς ἕως τῶν καθ´ ἡμᾶς	καιρῶν	πότερον ἤπειρός ἐστι κατὰ τὸ
[3, 7]	ἐπιγενομένην ὀργὴν ἐκ τῶν προειρημένων	καιρῶν.	πρόφασιν δ´ ἡγητέον τὴν τῶν
[3, 1]	τοῖς χρόνοις πρὸ τούτων τῶν	καιρῶν	συνεταξάμεθα τὰς πρὸ ταύτης βύβλους,
[3, 116]	Αἰμίλιος περιπεσὼν βιαίοις πληγαῖς ἐν	χειρῶν	νόμῳ μετήλλαξε τὸν βίον, ἀνὴρ
[3, 63]	ἐλπίδος μεταλλάξαι τὸν βίον ἐν	χειρῶν	νόμῳ, μηδενὸς κακοῦ λαβόντας πεῖραν,
[3, 89]	προτερήματα Ῥωμαίων ἀκατάτριπτα χορήγια καὶ	χειρῶν	πλῆθος. ~διόπερ κατὰ τοὺς ἑξῆς
[3, 94]	ἐμπιπτόντων ἔμειναν διαστάντες ἐπὶ τῶν	ἄκρων	ἀμφότεροι καὶ προσανεῖχον καραδοκοῦντες τὴν
[3, 84]	τόπους. γενόμενοι δ´ ἐπὶ τῶν	ἄκρων,	καὶ τῆς ὀμίχλης ἤδη πεπτωκυίας
[3, 85]	ἑαυτοῦ δύναμιν ἀνελάμβανε καὶ τῶν	νεκρῶν	τῶν ἐκ τῆς σφετέρας δυνάμεως
[3, 37]	νέμονται μέχρι τῶν προσαγορευομένων Πυρηναίων	ὀρῶν,	ἃ διατείνει κατὰ τὸ συνεχὲς
[3, 39]	καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ τῶν Πυρηναίων	ὀρῶν,	ἃ διορίζει τοὺς Ἴβηρας καὶ
[3, 47]	αὐλῶνος διαζευγνύουσιν αἱ τῶν προειρημένων	ὀρῶν	ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι τὴν ἀρχὴν ἀπὸ
[3, 35]	ἦγεν διὰ τῶν Πυρηναίων λεγομένων	ὀρῶν	ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ καλουμένου
[3, 40]	ἐνεχείρει ταῖς διεκβολαῖς τῶν Πυρηναίων	ὀρῶν,	κατάφοβος ὢν τοὺς Κελτοὺς διὰ
[3, 37]	τῆς Εὐρώπης ἀπὸ τῶν προειρημένων	ὀρῶν	τὸ συνάπτον πρός τε τὰς
[3, 47]	ἐρυμνότητας καὶ τραχύτητας τῶν Ἀλπεινῶν	ὀρῶν	τοιαύτας ὥστε μὴ οἷον ἵππους
[3, 49]	εὐχρηστίαν παρέσχετο πρὸς τὰς τῶν	ὀρῶν	ὑπερβολάς. τὸ δὲ μέγιστον, εὐλαβῶς
[3, 34]	ἀπαγγειλάντων τήν τε τῶν Ἀλπεινῶν	ὀρῶν	ὑπερβολὴν ἐπίπονον μὲν καὶ δυσχερῆ
[3, 112]	Λεύκιος δυσαρεστούμενος μὲν τοῖς τόποις,	ὁρῶν	δ´ ὅτι ταχέως ἀναγκασθήσονται μεταστρατοπεδεύειν
[3, 90]	οἷοί τ´ ἦσαν. διόπερ Ἀννίβας	ὁρῶν	τὸν Φάβιον φυγομαχοῦντα μὲν προδήλως
[3, 69]	τὴν ἑαυτῶν παρεμβολήν. Τεβέριος δὲ	συνορῶν	τὸ γινόμενον πάντας ἐπαφῆκε τοὺς
[3, 14]	ἔτι δὲ τὴν γενναιότητα τῶν	οἰκητόρων	μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας πολιορκήσας κατὰ
[3, 61]	πρὸς δὲ τούτοις τὴν πορείαν	ἱστορῶν	τὴν ἀπὸ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους
[3, 10]	ὡς θᾶττον τοὺς ἀποστάντας τῶν	μισθοφόρων	καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε τῇ πατρίδι τὴν
[3, 43]	τοὺς μὲν λέμβους πεπληρωκὼς τῶν	πελτοφόρων	ἱππέων, τὰ δὲ μονόξυλα τῶν
[3, 53]	ἀπὸ τῆς πρωτοπορείας ἀπέσπων τῶν	σκευοφόρων	ἔνια, προσπίπτοντες εὐκαίρως. μεγίστην δ´
[3, 101]	νυκτὸς ἐξαποστείλας περὶ δισχιλίους τῶν	λογχοφόρων	κατελάβετο. οὓς ἐπιγενομένης τῆς ἡμέρας
[3, 84]	στρατηγοῦ μετὰ τῶν Ἰβήρων καὶ	λογχοφόρων	Μαάρβα καὶ περιστρατοπεδεύσαντος τὴν κώμην,
[3, 94]	καὶ προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων δὲ τῶν	λογχοφόρων,	οὗτοι μὲν βραχέα πρὸς ἀλλήλους
[3, 85]	τοὺς δὲ συμμάχους ἀπέλυσε χωρὶς	λύτρων	ἅπαντας εἰς τὴν οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος
[3, 27]	δοῦναι χίλια. τοὺς αἰχμαλώτους χωρὶς	λύτρων	ἀποδοῦναι πάντας Καρχηδονίους τοῖς Ῥωμαίοις.
[3, 77]	δ´ εἰπὼν ἀφῆκε πάντας χωρὶς	λύτρων	εἰς τὴν οἰκείαν, βουλόμενος ἅμα
[3, 28]	ἅπαντας τοὺς κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο χωρὶς	λύτρων	ἐν χάριτι τοὺς παρὰ σφίσιν
[3, 6]	´κεῖνος οὐδὲν ἀξιόχρεων οὐδ´ ἀντίπαλον	εὑρὼν	ταῖς σφετέραις ἐπιβολαῖς ἄπρακτος ἠναγκάσθη
[3, 17]	Καρχηδονίων διὰ τῶν ἀποσταλησομένων αὐτοῖς	λαφύρων.	τοιούτοις δὲ χρώμενος διαλογισμοῖς ἐνεργῶς
[3, 98]	προσδοκᾶν δ´ αὐτὸν ἐκέλευσε καὶ	δώρων	πλῆθος ἰδίᾳ παρὰ τῶν τὰ
[3, 66]	σπεύδων φθάσαι διαβιβάσας τὰ στρατόπεδα.	θεωρῶν	γὰρ τοὺς μὲν τόπους ἐπιπέδους
[3, 116]	ποιῆσαι καὶ φρόνιμον ἔργον Ἀσδρούβας·	θεωρῶν	γὰρ τοὺς Νομάδας τῷ τε
[3, 49]	τῶν κατοικούντων τοὺς τόπους βαρβάρων.	θεωρῶν	δὲ τετολμηκότας αὖθις ἐπὶ τὰς
[3, 98]	ἐγχειρίσαι τοὺς ὁμήρους τοῖς Ῥωμαίοις.	θεωρῶν	δὲ τὸν Βώστορα τὸν τῶν
[3, 103]	ἐπὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς διαλήψεως.	θεωρῶν	δὲ τὸν Μάρκον ἐκπεφυσημένον καὶ
[3, 78]	καὶ τοῖς ἐν συνηθείᾳ γεγονόσιν.	Θεωρῶν	δὲ τοὺς Κελτοὺς δυσχεραίνοντας ἐπὶ
[3, 101]	συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις. Ἀννίβας δὲ	θεωρῶν	ἐγγίζοντας τοὺς πολεμίους τὸ μὲν
[3, 104]	τῶν ἁλισκομένων αἰχμαλώτων, τὰ δὲ	θεωρῶν	ἐκ τῶν πραττομένων ᾔδει τήν
[3, 111]	δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν	θεωρῶν	ὅτι καλεῖ τὰ πράγματα μάχεσθαι
[3, 72]	καιρὸν τοὺς μὲν ἱππεῖς ἀνεκαλεῖτο,	θεωρῶν	οὐκ ἔχοντας ὅ, τι χρήσονται
[3, 54]	συνάπτειν (τὴν) τῆς Πλειάδος δύσιν,	θεωρῶν	τὰ πλήθη δυσθύμως διακείμενα καὶ
[3, 98]	διαφέρειν δοκῶν τῶν ἄλλων. οὗτος	θεωρῶν	τὰ πράγματα καὶ νομίσας ἐπικυδεστέρας
[3, 105]	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον Φάβιος	θεωρῶν	τὸ γινόμενον καὶ διαγωνιάσας μὴ
[3, 104]	τὸν λόφον. ὁ δὲ Μάρκος	θεωρῶν	τὸ γινόμενον καὶ νομίσας ἑρμαῖον
[3, 116]	αὐτῶν γίνεσθαι τῶν ἔργων καὶ	θεωρῶν	τὸ συνέχον τῆς κατὰ τὸν
[3, 92]	ἐποιήσατο καὶ τὴν εἴσοδον, καὶ	θεωρῶν	τοὺς τόπους στενοὺς ὄντας καὶ
[3, 18]	Ἰλλυρίδα μετὰ τῶν δυνάμεων καὶ	θεωρῶν	τοὺς ὑπεναντίους θαρροῦντας ἐπὶ τῇ
[3, 107]	καταφθειρομένης, τῶν δὲ συμμάχων πάντων	μετεώρων	ὄντων ταῖς διανοίαις, (οἱ δ´)
[3, 15]	παρῆν αὖθις μετὰ τῶν δυνάμεων	παραχειμάσων	εἰς Καινὴν πόλιν, ἥτις ὡσανεὶ
[3, 13]	καὶ κυριεύσας πολλῶν χρημάτων ἧκε	παραχειμάσων	εἰς Καινὴν πόλιν. μεγαλοψύχως δὲ
[3, 91]	τὰ πεδία κεῖσθαι συμβαίνει τὴν	πασῶν	ποτε μακαριωτάτην γεγονυῖαν πόλιν Καπύην.
[3, 18]	ὑπεναντίους. διόπερ εὐθέως παρῆσαν ἐκ	πασῶν	τῶν πόλεων ἐπιτρέποντες καὶ διδόντες
[3, 27]	Σικελίας ἁπάσης καὶ) τῶν νήσων	ἁπασῶν	τῶν κειμένων Ἰταλίας μεταξὺ καὶ
[3, 116]	ᾧ καιρῷ καὶ Λεύκιος Αἰμίλιος	περιπεσὼν	βιαίοις πληγαῖς ἐν χειρῶν νόμῳ
[3, 5]	δὲ τῶν Καππαδοκῶν βασιλεὺς Ἀριαράθης	ἐκπεσὼν	ἐκ τῆς ἀρχῆς ὑπ´ Ὀροφέρνους
[3, 116]	ἡγεῖτο, σπεύδων παραβοηθῆσαι τοῖς Λίβυσι.	προσπεσὼν	δὲ τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις κατὰ
[3, 110]	καὶ τοὺς ἱππεῖς ἀπήντα καὶ	προσπεσὼν	ἔτι κατὰ πορείαν οὖσι παραδόξως
[3, 51]	τὴν νύκτα τὰς ὑπερβολὰς ὥρμησε	παραβοηθήσων	τοῖς τῇ πορείᾳ προλαβοῦσιν. οὗ
[3, 41]	ἁθροίζων, ὡς εὐθέως ἐκ κατάπλου	πολιορκήσων	αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα. Πόπλιος δὲ
[3, 77]	παρεκάλει, φάσκων οὐκ ἐκείνοις ἥκειν	πολεμήσων,	ἀλλὰ Ῥωμαίοις ὑπὲρ ἐκείνων. διόπερ
[3, 85]	καὶ πρόσθεν λόγον ὅτι πάρεστι	πολεμήσων	οὐκ Ἰταλιώταις, ἀλλὰ Ῥωμαίοις ὑπὲρ
[3, 27]	(καὶ Σικελίας ἁπάσης καὶ) τῶν	νήσων	ἁπασῶν τῶν κειμένων Ἰταλίας μεταξὺ
[3, 16]	καὶ πεπορθηκέναι πολλὰς τῶν Κυκλάδων	νήσων.	εἰς ἃ βλέποντες Ῥωμαῖοι καὶ
[3, 57]	οὐδὲ μὴν περὶ τῶν Βρεττανικῶν	νήσων	καὶ τῆς τοῦ καττιτέρου κατασκευῆς,
[3, 77]	τοὔμπαλιν ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου, ταύτῃ	παρατηρήσων	τὴν εἰσβολὴν τῶν ὑπεναντίων. Ἀννίβας
[3, 41]	τὴν Λιγυστίνην ἧκε πεμπταῖος ἀπὸ	Πισῶν	εἰς τοὺς κατὰ Μασσαλίαν τόπους,
[3, 6]	Φίλιππος κατανοήσας καὶ συλλογισάμενος τὴν	Περσῶν	ἀνανδρίαν καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν
[3, 6]	χρώμενος ὅτι σπεύδει μετελθεῖν τὴν	Περσῶν	παρανομίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας, ὁρμὴν
[3, 6]	παρεσκευάσατο πρὸς τὸν κατὰ τῶν	Περσῶν	πόλεμον, ὁμοίως δὲ πάλιν Αἰτωλοὶ
[3, 98]	ὃς ἀπεστάλη μὲν ὑπ´ Ἀσδρούβου	κωλύσων	τοὺς Ῥωμαίους διαβαίνειν τὸν ποταμόν,
[3, 77]	ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολωλεκότες ἕκαστοι τυγχάνουσι,	συνανασώσων.	ταῦτα δ´ εἰπὼν ἀφῆκε πάντας
[3, 34]	τὴν προκειμένην ἐπιβολήν. ἀφικομένων δὲ	τῶν	ἀγγέλων καὶ τήν τε τῶν
[3, 36]	τῶν ὀνομάτων παράθεσις· ἐπὶ δὲ	τῶν	ἀγνοουμένων εἰς τέλος ὁμοίαν ἔχει
[3, 36]	δι´ οὗ δυνατὸν ἔσται περὶ	τῶν	ἀγνοουμένων λέγοντας κατὰ ποσὸν εἰς
[3, 36]	καὶ συνήθεις ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὑπὲρ	τῶν	ἀγνώστων καὶ ἀοράτων τόπων. ~τούτων
[3, 62]	ἐκ παραθέσεως γὰρ θεωρουμένης τῆς	τῶν	ἀγομένων καὶ ζώντων ταλαιπωρίας, τούτους
[3, 26]	Δία τὸν Καπετώλιον ἐν τῷ	τῶν	ἀγορανόμων ταμιείῳ, τίς οὐκ ἂν
[3, 4]	ἐλαττωθέντων αἱ ψιλῶς ἐξ αὐτῶν	τῶν	ἀγωνισμάτων διαλήψεις, διὰ τὸ πολλοῖς
[3, 57]	εἰς Ἰταλίαν ἠγάγομεν, πρὸ τοῦ	τῶν	ἀγώνων ἄρξασθαι βραχέα βουλόμεθα περὶ
[3, 8]	παρακαλουμένοις ἐκδοῦναι μὲν τὸν αἴτιον	τῶν	ἀδικημάτων, ἐπανελέσθαι δ´ εὐλόγως δι´
[3, 15]	γὰρ εἶναι Καρχηδονίοις τὸ μηδένα	τῶν	ἀδικουμένων περιορᾶν· πρὸς δὲ Καρχηδονίους
[3, 62]	γὰρ τὰ πλήθη παρήγαγεν νεανίσκους	τῶν	αἰχμαλώτων, οὓς εἰλήφει κακοποιοῦντας τὴν
[3, 62]	οὐχ ἧττον ἐμακάριζον οἱ περιλειπόμενοι	τῶν	αἰχμαλώτων τὸν τεθνεῶτα τοῦ νενικηκότος,
[3, 31]	καιρῷ τοὺς βλάψαντας. ~Ἔνιοι δὲ	τῶν	ἀκρίτως τὰ τοιαῦτα θεωμένων τάχ´
[3, 55]	τῇ γῇ συμβαίνει τοῖς διὰ	τῶν	ἀκροπήλων πορευομένοις. τὸ δὲ συνεξακολουθοῦν
[3, 94]	αὐτοῖς ἐμπιπτόντων ἔμειναν διαστάντες ἐπὶ	τῶν	ἄκρων ἀμφότεροι καὶ προσανεῖχον καραδοκοῦντες
[3, 84]	ὑπερδεξίους τόπους. γενόμενοι δ´ ἐπὶ	τῶν	ἄκρων, καὶ τῆς ὀμίχλης ἤδη
[3, 101]	χάρακα βεβλημένους στρατοπεδεύειν, ἐπιστρέψας ἐκ	τῶν	(ἀκρωρειῶν) κατέβαινε κατὰ τὴν ἐπὶ
[3, 104]	~Ἀννίβας δὲ τὰ μὲν ἀκούων	τῶν	ἁλισκομένων αἰχμαλώτων, τὰ δὲ θεωρῶν
[3, 51]	ἐπεὶ δὲ τοὺς μὲν πλείστους	τῶν	Ἀλλοβρίγων ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 50]	τὰς δυσχωρίας, τότε συναθροίσαντες οἱ	τῶν	Ἀλλοβρίγων ἡγεμόνες ἱκανόν τι πλῆθος
[3, 49]	εὐλαβῶς διακειμένοις πρὸς τὴν διὰ	τῶν	Ἀλλοβρίγων καλουμένων Γαλατῶν πορείαν ἀπουραγήσας
[3, 50]	αὐτῶν οἱ κατὰ μέρος ἡγεμόνες	τῶν	Ἀλλοβρίγων, τὰ μὲν τοὺς ἱππεῖς
[3, 63]	παρεισάγειν τοὺς αἰχμαλώτους, ἵν´ ἐπὶ	τῶν	ἀλλοτρίων συμπτωμάτων ἐναργῶς θεασάμενοι τὸ
[3, 63]	πραγμάτων ἥνπερ ἀρτίως ἐποιοῦντο περὶ	τῶν	ἀλλοτρίων συμπτωμάτων. καθάπερ γὰρ ἐπ´
[3, 85]	τῶν ὑποσπόνδων, ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων αἰχμαλώτων, συναγαγὼν πάντας, ὄντας
[3, 4]	προεστάτει τῶν ὅλων, τάς τε	τῶν	ἄλλων ἀποδοχὰς καὶ διαλήψεις, πόσαι
[3, 5]	ἀρχῆς ἐστερήθη, συστραφέντων ἐπ´ αὐτὸν	τῶν	ἄλλων βασιλέων. ἀποκατέστησαν δὲ καὶ
[3, 98]	πίστιν πολύ τι διαφέρειν δοκῶν	τῶν	ἄλλων. οὗτος θεωρῶν τὰ πράγματα
[3, 25]	διανοηθείην τι ἢ πράξαιμι, πάντων	τῶν	ἄλλων σῳζομένων ἐν ταῖς ἰδίαις
[3, 75]	τούτοις εἰς Τάραντα προφυλακὰς καὶ	τῶν	ἄλλων τόπων εἰς τοὺς εὐκαίρους·
[3, 47]	γὰρ τὰς ἐρυμνότητας καὶ τραχύτητας	τῶν	Ἀλπεινῶν ὀρῶν τοιαύτας ὥστε μὴ
[3, 34]	καὶ προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων τήν τε	τῶν	Ἀλπεινῶν ὀρῶν ὑπερβολὴν ἐπίπονον μὲν
[3, 48]	τόπους κατωπτευκέναι καὶ τῇ διὰ	τῶν	Ἄλπεων αὐτοὶ κεχρῆσθαι πορείᾳ γνώσεως
[3, 61]	ἀρχὰς οὐδ´ ἐπιβάλλεσθαι τῇ διὰ	τῶν	Ἄλπεων ἤλπισε πορείᾳ τὸν Ἀννίβαν
[3, 53]	πρὸς τὰς ὑπερβολὰς τὰς ἀνωτάτω	τῶν	Ἄλπεων, ὁλοσχερεῖ μὲν οὐδενὶ περιπίπτων
[3, 47]	πᾶσαν (αἱ) πρὸς ἄρκτον κεκλιμέναι	τῶν	Ἄλπεων παρώρειαι. τὰ δὲ πεδία
[3, 64]	τὸν φόβον κεχρῆσθαι τῇ διὰ	τῶν	Ἄλπεων πορείᾳ. παρεῖναι δὲ καὶ
[3, 60]	καταστρατοπεδεύσας ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν	τῶν	Ἄλπεων τὰς μὲν ἀρχὰς ἀνελάμβανε
[3, 39]	πηγὰς ἕως πρὸς τὴν ἀναβολὴν	τῶν	Ἄλπεων τὴν εἰς Ἰταλίαν χίλιοι
[3, 39]	χίλιοι τετρακόσιοι. λοιπαὶ δ´ αἱ	τῶν	Ἄλπεων ὑπερβολαί, περὶ χιλίους διακοσίους·
[3, 49]	δίοδον αὐτοῖς, ἕως ἤγγισαν τῇ	τῶν	Ἄλπεων ὑπερβολῇ. ~Ἀννίβας δ´ ἐν
[3, 56]	πέντε μησὶ ποιησάμενος τὴν δὲ	τῶν	Ἄλπεων ὑπερβολὴν ἡμέραις δεκαπέντε κατῆρε
[3, 47]	νευούσας, ἐν τοῖς ἀποκλίνουσι μέρεσι	τῶν	Ἄλπεων ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους,
[3, 31]	ἱστορίας, ὡς τῶν πρότερον καὶ	τῶν	ἅμα καὶ τῶν ἐπιγινομένων τοῖς
[3, 51]	πλῆθος ἵππων καὶ ὑποζυγίων καὶ	τῶν	ἅμα τούτοις ἑαλωκότων ἀνδρῶν, εἰς
[3, 21]	καὶ δυνατὸν εἶναι λόγῳ περὶ	τῶν	ἀμφισβητουμένων διεξάγειν· ταύτης δὲ παρεσπονδημένης
[3, 60]	δυνάμεις. οὐ γὰρ μόνον ὑπὸ	τῶν	ἀναβάσεων καὶ καταβάσεων, ἔτι δὲ
[3, 98]	παραδόξως γὰρ ἑκάστους ἐγκρατεῖς γινομένους	τῶν	ἀναγκαιοτάτων ἅμιλλαν ποιήσεσθαι τῆς εἰς
[3, 79]	πολεμίας, ἡττηθεὶς μὲν οὐ προσδεήσεται	τῶν	ἀναγκαίων, κρατῶν δὲ τῶν ὑπαίθρων
[3, 20]	οὓς μετέχοντας τῶν διαβουλίων οὐδὲ	τῶν	ἀναγκαίων οὐδενὶ προΐεσθαι τῶν ἀπορρήτων
[3, 23]	πολεμίων βίᾳ κατενεχθεὶς δέηταί του	τῶν	ἀναγκαίων πρὸς ἱερὰ καὶ πρὸς
[3, 44]	τοιούτων δι´ ὧν οὐδενὸς ἐπιδεόμενοι	τῶν	ἀναγκαίων συντόμως ἅμα καὶ μετ´
[3, 9]	παρὰ τοῖς ἐντυγχάνουσιν— ἀλλὰ τῆς	τῶν	ἀναλαμβανόντων τὰς ἐκείνου βύβλους ὑπομνήσεως,
[3, 37]	ἀντιπαράκειται, κατὰ τὸ συνεχὲς ἀπὸ	τῶν	ἀνατολῶν παρήκουσα μὲν ἄχρι πρὸς
[3, 37]	τῆς καθ´ ἡμᾶς θαλάττης ἀπὸ	τῶν	ἀνατολῶν ὡς πρὸς τὰς δύσεις.
[3, 118]	συμβάλλεσθαι τοῖς φιλομαθοῦσι καὶ πραγματικοῖς	τῶν	ἀνδρῶν.
[3, 74]	πλὴν ἑνός, πολλοὺς δὲ καὶ	τῶν	ἀνδρῶν ἀπόλλυσθαι καὶ τῶν ἵππων
[3, 44]	καὶ τὸ μέγεθος, ἔτι δὲ	τῶν	ἀνδρῶν ἡ προθυμία, μεθ´ ὧν
[3, 72]	ὅλων, ἐπαιρόμενος τῷ τε πλήθει	τῶν	ἀνδρῶν καὶ τῷ γεγονότι τῇ
[3, 53]	συγκυρήσαντος πολύ τι πλῆθος καὶ	τῶν	ἀνδρῶν καὶ τῶν ὑποζυγίων καὶ
[3, 60]	ψυχὰς ἅμα καὶ τὰ σώματα	τῶν	ἀνδρῶν, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[3, 87]	ὑπὲρ τῆς ἀναλήψεως καὶ θεραπείας	τῶν	ἀνδρῶν, οὐχ ἧττον δὲ καὶ
[3, 34]	δὲ τὴν πρὸς τοὺς πολέμους	τῶν	ἀνδρῶν τόλμαν, καὶ τὸ μέγιστον,
[3, 88]	τὴν ψώραν, παραπλησίως δὲ καὶ	τῶν	ἀνδρῶν τοὺς μὲν τραυματίας ἐξυγίασε,
[3, 68]	δυνάμεσι τὸ μὲν πλῆθος ἀνελάμβανε	τῶν	ἀνδρῶν, ὡς ἂν ἐκ Λιλυβαίου
[3, 51]	τῶν βαρβάρων, οὐχ οὕτως ὑπὸ	τῶν	ἀνδρῶν ὡς ὑπὸ τῶν τόπων
[3, 81]	ἢ ποῖον ἔξοπλον μέρος φαίνεται	τῶν	ἀνταγωνιστῶν, οὕτως χρὴ καὶ τοὺς
[3, 63]	κεχρημένους οὐδέποτε διεψεῦσθαι τοῦ κρατεῖν	τῶν	ἀντιταξαμένων. ὅταν δὲ δὴ καὶ
[3, 81]	συλλογισμούς, αὐτανδρὶ γίνεται πολλάκις κρατεῖν	τῶν	ἀντιταττομένων. ἃ δὴ καὶ τότε
[3, 6]	τῶν μετὰ Ξενοφῶντος Ἑλλήνων ἐκ	τῶν	ἄνω σατραπειῶν ἐπάνοδος, ἐν ᾗ
[3, 8]	Καρχηδονίων γνώμην. οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν	τῶν	ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἐν Καρχηδόνι τοῖς
[3, 6]	διότι τὰ μέν ἐστι πρῶτα	τῶν	ἁπάντων, ἡ δ´ ἀρχὴ τελευταῖον
[3, 53]	καιρῷ συνέβη πολλοὺς μὲν ἵππους	τῶν	ἀπεπτοημένων, πολλὰ δ´ ὑποζύγια τῶν
[3, 53]	τῶν ἀπεπτοημένων, πολλὰ δ´ ὑποζύγια	τῶν	ἀπερριφότων τὰ φορτία παραδόξως ἀναδραμεῖν
[3, 63]	ὡς ἀνυπόστατος γίνοιτ´ ἂν ἡ	τῶν	ἀπηλπικότων τόλμα. τῶν δὲ πολλῶν
[3, 21]	ἀλλ´ ᾖ τις ὁμολογουμένη θεωρία	τῶν	ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ὑπαρξάντων δικαίων
[3, 109]	ἐστι δεινότατος, τὰ δ´ ἐκ	τῶν	ἀποβαινόντων βραχεῖαν ἔχει διαφοράν, ἀναγκαῖος
[3, 20]	οὐδὲ τῶν ἀναγκαίων οὐδενὶ προΐεσθαι	τῶν	ἀπορρήτων οὐδέν; ὧν οὔτ´ εἰκὸς
[3, 17]	τῶν ἐν οἴκῳ Καρχηδονίων διὰ	τῶν	ἀποσταλησομένων αὐτοῖς λαφύρων. τοιούτοις δὲ
[3, 82]	τοῖς λεγομένοις, ἀλλ´ οὐδ´ ἀνείχετο	τῶν	ἀποφαινομένων ταῦτα, παρεκάλει δ´ αὐτοὺς
[3, 57]	τοῦ καττιτέρου κατασκευῆς, ἔτι δὲ	τῶν	ἀργυρείων καὶ χρυσείων τῶν κατ´
[3, 57]	ἀγώνων ἄρξασθαι βραχέα βουλόμεθα περὶ	τῶν	ἁρμοζόντων τῇ πραγματείᾳ διελθεῖν. ἴσως
[3, 77]	Τυρρηνίας καὶ κατεστρατοπέδευσε πρὸ τῆς	τῶν	Ἀρρητίνων πόλεως, Γνάιος δὲ Σερουίλιος
[3, 80]	τὸν Φλαμίνιον στρατοπεδεύοντα πρὸ τῆς	τῶν	Ἀρρητίνων πόλεως, τότε μὲν αὐτοῦ
[3, 106]	χειμασίαν ἀσφαλῶς ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ	τῶν	ἀρχαιρεσίων ὥρας συνεγγιζούσης, εἵλοντο στρατηγοὺς
[3, 86]	τῶν πραγμάτων καὶ τὴν αἵρεσιν	τῶν	ἀρχόντων μειζόνως ἐπεβάλοντο βουλεύεσθαι περὶ
[3, 14]	τοὺς τόπους, ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἀστυγειτόνων ἁθροισθέντων ἅμα τούτοις, οὓς
[3, 58]	τῶν νῦν καιρῶν ἐπιλαβόμενοι πολλὰ	τῶν	αὐτοῖς εἰρημένων εἰς διόρθωσιν ἂν
[3, 35]	καὶ τὰς ἀποσκευὰς ἀπέλιπε τούτῳ	τῶν	αὐτῷ συνεξορμώντων. εἰς δὲ τὴν
[3, 109]	πρὸς τὸ μένειν καὶ μετέχειν	τῶν	αὐτῶν ἀγώνων. ὑμεῖς γε μὴν
[3, 32]	τοὺς πλείστους μὴ ταὐτὰ περὶ	τῶν	αὐτῶν γράφειν, εἶτα διὰ τὸ
[3, 2]	τοὺς Ἕλληνας ἐπεβάλετο κοινωνεῖν Καρχηδονίοις	τῶν	αὐτῶν ἐλπίδων, Ἀντίοχος δὲ καὶ
[3, 48]	καὶ καθηγεμόσιν ἐγχωρίοις ἐχρῆτο τοῖς	τῶν	αὐτῶν ἐλπίδων μέλλουσι κοινωνεῖν. ἡμεῖς
[3, 60]	θαρρῆσαι τοὺς βουλομένους μετέχειν σφίσι	τῶν	αὐτῶν ἐλπίδων. ~Προθέμενος δὲ ταῦτα
[3, 81]	μέθης, ἔνιοι δὲ διὰ τὰς	τῶν	ἀφροδισίων ὁρμὰς καὶ τὴν ἐν
[3, 5]	Ῥωμαίων φιλίας, Λακεδαιμονίων δὲ τῆς	τῶν	Ἀχαιῶν συμπολιτείας ἀποστάντων, ἅμα τὴν
[3, 43]	παραστατικὸν ἀγωνίας. ἐν ᾧ καιρῷ	τῶν	βαρβάρων ἀπολελοιπότων τὰς σκηνὰς ἐπιπεσόντες
[3, 6]	οὐδεὶς ἐτόλμα μένειν κατὰ πρόσωπον	τῶν	βαρβάρων· δευτέρα δ´ ἡ τοῦ
[3, 53]	μὲν οὐδενὶ περιπίπτων ἔτι συστήματι	τῶν	βαρβάρων, κατὰ μέρη δὲ καὶ
[3, 50]	τῶν πολεμίων προκαταληφθέντας τόπους, ἀποκεχωρηκότων	τῶν	βαρβάρων κατὰ τὴν συνήθειαν εἰς
[3, 53]	οὗτοι γὰρ ἔστεξαν τὴν ἐπιφορὰν	τῶν	βαρβάρων. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[3, 51]	καὶ κατὰ πλείω μέρη προσπεσόντων	τῶν	βαρβάρων, οὐχ οὕτως ὑπὸ τῶν
[3, 60]	ἐνειργάσατο φόβον τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν	τῶν	βαρβάρων ὥστε πάντας ἐκ χειρὸς
[3, 67]	Ῥωμαίων. ἅμα δὲ τούτοις καὶ	τῶν	Βοίων παραγεγονότων καὶ τοὺς τρεῖς
[3, 40]	τὸ τέταρτον στρατόπεδον περιειλημμένον ὑπὸ	τῶν	Βοίων πολιορκεῖται κατὰ κράτος, τὰ
[3, 94]	μὲν βραχέα πρὸς ἀλλήλους ἀκροβολισάμενοι,	τῶν	βοῶν αὐτοῖς ἐμπιπτόντων ἔμειναν διαστάντες
[3, 57]	συμβαινόντων ἰδιωμάτων, οὐδὲ μὴν περὶ	τῶν	Βρεττανικῶν νήσων καὶ τῆς τοῦ
[3, 57]	τὸ παρὸν οὐδενὸς ἀληθινῶς ἀπολαύουσι	τῶν	βρωμάτων οὔτ´ εἰς τὸ μέλλον
[3, 32]	τὸ πλῆθος καὶ τὸ μέγεθος	τῶν	βύβλων ἀγνοεῖν νομιστέον. πόσῳ γὰρ
[3, 55]	κακῶς ὑπὸ τοῦ λιμοῦ διατεθεῖσθαι·	τῶν	γὰρ Ἄλπεων τὰ μὲν ἄκρα
[3, 14]	καὶ κατὰ λόγον αὐτῷ χωρῆσαι.	τῶν	γὰρ βαρβάρων ἐπιβαλομένων κατὰ πλείους
[3, 104]	τὴν ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον.	τῶν	γὰρ τόπων τῶν περὶ τὸν
[3, 53]	ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων διεφθάρη.	τῶν	γὰρ τόπων ὑπερδεξίων ὄντων τοῖς
[3, 87]	διασαφήσοντας εἰς τὴν Καρχηδόνα περὶ	τῶν	γεγονότων· τότε γὰρ πρῶτον ἥψατο
[3, 47]	ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν. Ἔνιοι δὲ	τῶν	γεγραφότων περὶ τῆς ὑπερβολῆς ταύτης,
[3, 98]	τὴν παρ´ αὐτῶν εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι	τῶν	γεννησάντων ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν
[3, 84]	ἠδυνάτουν διὰ τὸ μηδὲν συνορᾶν	τῶν	γινομένων, καίπερ μεγάλην δυνάμενοι πρὸς
[3, 36]	μέρος. οἶμαι δ´, ἐπὶ μὲν	τῶν	γνωριζομένων τόπων οὐ μικρὰ μεγάλα
[3, 32]	ταῦτα δὴ πάντα διὰ μὲν	τῶν	γραφόντων καθόλου δυνατὸν ἐπιγνῶναι καὶ
[3, 40]	σφίσι συνελθεῖν, ὑπήκουσαν οἱ Βοῖοι.	τῶν	δ´ ἀνδρῶν ἐξελθόντων, παρασπονδήσαντες συνέλαβον
[3, 72]	ἡμέρας νιφετώδους καὶ ψυχρᾶς διαφερόντως,	τῶν	δ´ ἀνδρῶν καὶ τῶν ἵππων
[3, 114]	προγεγενημένης μάχης σκύλοις ἐκλέξας κατακεκοσμήκει·	τῶν	δ´ Ἰβήρων καὶ Κελτῶν ὁ
[3, 114]	καὶ τῶν μὲν Κελτῶν γυμνῶν,	τῶν	δ´ Ἰβήρων λινοῖς περιπορφύροις χιτωνίσκοις
[3, 79]	ὑπὲρ τοὺς ἄλλους οἱ Κελτοί.	τῶν	δ´ ὑποζυγίων αὐτοῦ τὰ πλεῖστα
[3, 52]	συνυπεκρίθη τίθεσθαι φιλίαν πρὸς αὐτούς.	τῶν	δὲ βαρβάρων τὰ ὅμηρα παραδόντων
[3, 35]	τάδε τοῦ ποταμοῦ χώρας Ἄννωνα,	τῶν	δὲ Βαργουσίων καὶ δεσπότην· μάλιστα
[3, 46]	φερούσῃ πρὸς τὴν διάβασιν ὁδῷ.	τῶν	δὲ θηρίων εἰθισμένων τοῖς Ἰνδοῖς
[3, 76]	τὰς δὲ κατεστρέφετο τῶν πόλεων.	τῶν	δὲ Καρχηδονίων, οὓς ἔχων ἐπὶ
[3, 114]	οἱ τῷ πρότερον ἔτει στρατηγοῦντες.	τῶν	δὲ Καρχηδονίων τὸ μὲν εὐώνυμον
[3, 1]	καὶ τὴν περιγραφὴν ἤδη δεδηλώκαμεν.	τῶν	δὲ κατὰ μέρος ἐν αὐτῇ
[3, 19]	οὗ τῶν μὲν κατὰ πρόσωπον	τῶν	δὲ κατὰ νώτου πονούντων, τέλος
[3, 43]	συναγωνιώντων καὶ παρακολουθούντων μετὰ κραυγῆς,	τῶν	δὲ κατὰ πρόσωπον βαρβάρων παιανιζόντων
[3, 73]	τὴν πρὸς τοὺς Νομάδας συμπλοκήν,	τῶν	δὲ καταλειπομένων βελῶν ἠχρειωμένων αὐτοῖς
[3, 68]	ἔφθασαν διαβάντες τὸν Τρεβίαν ποταμόν·	τῶν	δὲ καταλειφθέντων ἐπὶ τῆς οὐραγίας
[3, 32]	δοκιμασίας τῆς κατὰ μέρος διαλήψεως,	τῶν	δὲ κυριωτάτων μηδὲ ψαύειν αὐτοὺς
[3, 117]	καὶ δισχιλίους μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινε,	τῶν	δὲ λοιπῶν ἐγκρατὴς ἐγένετο ζωγρίᾳ
[3, 74]	Πλακεντίαν, ὄντες οὐκ ἐλάττους μυρίων.	τῶν	δὲ λοιπῶν οἱ μὲν πλεῖστοι
[3, 59]	Ἀσίαν διὰ τὴν Ἀλεξάνδρου δυναστείαν	τῶν	δὲ λοιπῶν τόπων διὰ τὴν
[3, 88]	προσαγορευομένων Δαυνίων, (τῶν δὲ Πευκετίων)	τῶν	δὲ Μεσσαπίων, εἰς πρώτην ἐνέβαλε
[3, 117]	πάρισα τοῖς πολεμίοις ἔχοντα διακινδυνεύειν.	τῶν	δὲ μετ´ Ἀννίβου Κελτοὶ μὲν
[3, 112]	ὑδρευομένοις ἀπὸ τῆς ἐλάττονος παρεμβολῆς.	τῶν	δὲ Νομάδων ἕως πρὸς αὐτὸν
[3, 65]	ἀνδρῶν ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ.	τῶν	δὲ Νομάδων κυκλωσάντων καὶ κατόπιν
[3, 45]	ἑκατὸν ἱππεῖς καὶ τετταράκοντα διαφθαρῆναι,	τῶν	δὲ Νομάδων ὑπὲρ τοὺς διακοσίους.
[3, 99]	ἐπηγγείλατο παραδώσειν αὐτοῖς τοὺς παῖδας.	τῶν	δὲ περὶ τὸν Πόπλιον ὑπερβολῇ
[3, 88]	καὶ τῶν μὲν προσαγορευομένων Δαυνίων,	(τῶν	δὲ Πευκετίων) τῶν δὲ Μεσσαπίων,
[3, 63]	ἂν ἡ τῶν ἀπηλπικότων τόλμα.	τῶν	δὲ πολλῶν ἀποδεχομένων τό τε
[3, 69]	προστάξας ἐπιδραμεῖν αὐτῶν τὴν χώραν.	τῶν	δὲ πραξάντων τὸ προσταχθὲν καὶ
[3, 71]	τόπον (τακτὸν) ἤδη τῆς στρατοπεδείας.	τῶν	δὲ πραξάντων τὸ συνταχθέν, τούτους
[3, 33]	αὐτῶν προσαγορεύουσι καὶ τὴν νῆσον.	τῶν	δὲ προειρημένων τοὺς μὲν πλείους
[3, 94]	τὰ στενὰ καὶ τὰς διεκβολάς.	~τῶν	δὲ Ῥωμαίων οἱ μὲν ἐπὶ
[3, 102]	τοῖς ἐπὶ τῆς χώρας διεσπαρμένοις.	τῶν	δὲ Ῥωμαίων οἱ μὲν ἐπὶ
[3, 19]	πάντες ἐξεχύθησαν εἰς τὸν κίνδυνον.	τῶν	δὲ Ῥωμαίων οἱ τῆς νυκτὸς
[3, 43]	πρὸς τὴν τοῦ ποταμοῦ βίαν,	τῶν	δὲ στρατοπέδων ἀμφοτέρων ἐξ ἑκατέρου
[3, 107]	φυγομαχεῖν, τῆς μὲν χώρας καταφθειρομένης,	τῶν	δὲ συμμάχων πάντων μετεώρων ὄντων
[3, 107]	πεντακισχιλίους, τοὺς δ´ ἱππεῖς τριακοσίους.	τῶν	δὲ συμμάχων τὸ μὲν τῶν
[3, 100]	τῆς πλείστης εὐεφόδου καὶ πεδιάδος,	τῶν	δὲ συναγόντων ὡς ἔπος εἰπεῖν
[3, 52]	αὐτῶν καὶ τὴν ὅλην ἐπιβολήν.	τῶν	δὲ φασκόντων καλῶς εἰδέναι καὶ
[3, 57]	παραπλήσιόν τι πάσχοντες τοῖς λίχνοις	τῶν	δειπνητῶν. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι πάντων
[3, 46]	τὰ περὶ τὸ χεῖλος πεφυκότα	τῶν	δένδρων ἐνάπτοντες, πρὸς τὸ συμμένειν
[3, 84]	οἷον παραβοηθεῖν ἐδύναντο πρός τι	τῶν	δεομένων οἱ ταξίαρχοι καὶ χιλίαρχοι
[3, 87]	ἀρχὰς ἐν τῇ Ῥώμῃ πλὴν	τῶν	δημάρχων. οὐ μὴν ἀλλὰ περὶ
[3, 20]	εἰς τὸ συνέδριον, οὓς μετέχοντας	τῶν	διαβουλίων οὐδὲ τῶν ἀναγκαίων οὐδενὶ
[3, 12]	τοῦ μὴ λανθάνειν τὰς προαιρέσεις	τῶν	διαλυομένων τὰς ἔχθρας ἢ συντιθεμένων
[3, 40]	καιρόν, μετεωριζόμενοι καὶ πιστεύοντες ἐκ	τῶν	διαπεμπομένων τῇ παρουσίᾳ τῶν Καρχηδονίων
[3, 73]	διόπερ ἅμα τῷ δέξασθαι διὰ	τῶν	διαστημάτων τοὺς προκινδυνεύοντας καὶ συμπεσεῖν
[3, 65]	φεύγειν δ´ ἐγκλίναντας εὐθέως διὰ	τῶν	διαστημάτων ὑπὸ τὰς παρ´ αὑτῶν
[3, 112]	τι ἂν ᾖ πάσχειν πάντων	τῶν	δοκούντων εἶναι δεινῶν ὑπομενετέον. εἰς
[3, 48]	γὰρ ἐκείνοις πᾶσιν αἱ καταστροφαὶ	τῶν	δραμάτων προσδέονται θεοῦ καὶ μηχανῆς
[3, 41]	τοὺς δὲ βιασάμενος ἧκε μετὰ	τῶν	δυνάμεων, δεξιὸν ἔχων τὸ Σαρδόνιον
[3, 11]	Ἰβηρίαν ἔξοδον μέλλοι στρατεύεσθαι μετὰ	τῶν	δυνάμεων, ἔτη μὲν ἔχειν ἐννέα,
[3, 73]	ὄντων ἀλλήλοις, συνεπλέκησαν οἱ προκείμενοι	τῶν	δυνάμεων εὔζωνοι. τούτου δὲ συμβάντος
[3, 18]	ἀφικόμενος εἰς τὴν Ἰλλυρίδα μετὰ	τῶν	δυνάμεων καὶ θεωρῶν τοὺς ὑπεναντίους
[3, 61]	ἤδη διαβεβηκέναι τὸν Πάδον μετὰ	τῶν	δυνάμεων καὶ σύνεγγυς εἶναι, τὸ
[3, 95]	ἀπάντησιν. ἀκούων δὲ τὸ πλῆθος	τῶν	δυνάμεων καὶ τὸ μέγεθος τῆς
[3, 13]	τὸ μὲν πρῶτον ἐκαραδόκουν τὰς	τῶν	δυνάμεων ὁρμάς· ἀφικομένης δὲ τῆς
[3, 78]	ταχίστην ἀναζευγνύειν καὶ συνεκπληροῦν τὰς	τῶν	δυνάμεων ὁρμάς. διόπερ ἅμα τῷ
[3, 15]	οὓς προέθετο παρῆν αὖθις μετὰ	τῶν	δυνάμεων παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν,
[3, 63]	τὴν προκειμένην διάθεσιν ἐνεργασάμενος ταῖς	τῶν	δυνάμεων ψυχαῖς, μετὰ ταῦτα προελθὼν
[3, 56]	δ´ ὑπὸ τῶν κρημνῶν καὶ	τῶν	δυσχωριῶν κατὰ τὰς Ἄλπεις, οὐ
[3, 85]	τούτων, ὅσοι μὲν ἦσαν Ῥωμαῖοι	τῶν	ἑαλωκότων, διέδωκεν εἰς φυλακὴν ἐπὶ
[3, 27]	ἄλλας, ἐν αἷς τὰ συνέχοντα	τῶν	ἐγγράπτων ἦν ταῦτα· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους
[3, 84]	οὐδὲν δυνάμενοι, τοῦτο δ´ ἐκ	τῶν	ἐθισμῶν αὐτὸ περὶ πλείστου ποιούμενοι,
[3, 110]	διὰ τὸ παρὰ μίαν ἐκ	τῶν	ἐθισμῶν μεταλαμβάνειν τὴν ἀρχὴν τοὺς
[3, 33]	οἱ δὲ σύμπαντες ἀπὸ τούτων	τῶν	ἐθνῶν ἱππεῖς μὲν χίλιοι διακόσιοι,
[3, 93]	παρασκευαζομένων τῶν πολεμίων, συλλογιζόμενος ἐκ	τῶν	εἰκότων οὐκ ἔδωκε χρόνον οὐδ´
[3, 9]	γεγραμμένων; οὐχ ἕνεκα τῆς πιθανότητος	τῶν	εἰρημένων, ἀγωνιῶν μὴ πιστευθῇ παρά
[3, 6]	ἁπάντων, ἡ δ´ ἀρχὴ τελευταῖον	τῶν	εἰρημένων. ἐγὼ δὲ παντὸς ἀρχὰς
[3, 48]	τὰς Ἄλπεις, ἀλλ´ ἀγνοοῦντες ἕκαστα	τῶν	εἰρημένων ἥρω τινά φασιν ἐπιφανέντα
[3, 108]	πρὸ ὀφθαλμῶν θέντες τὸ μέγεθος	τῶν	εἰς ἑκάτερον τὸ μέρος ἀποβησομένων
[3, 76]	ὡς ἂν ἁπάσης τῆς ἀποσκευῆς	τῶν	εἰς Ἰταλίαν ὁρμησάντων παρὰ τούτοις
[3, 104]	δὲ μὴ πρῲ κατοπτευθῶσιν ὑπὸ	τῶν	εἰς τὰς προνομὰς ἐκπορευομένων, ἅμα
[3, 117]	Νομάδες ἐπανῆγον, ὄντας εἰς δισχιλίους	τῶν	εἰς φυγὴν τραπέντων ἱππέων. ~Βραβευθείσης
[3, 111]	κινδύνων κεκρατήκατε τῆς χώρας καὶ	τῶν	ἐκ ταύτης ἀγαθῶν κατὰ τὰς
[3, 14]	Ὀλκάδων φυγάδες, συνεξέκαυσαν δὲ καὶ	τῶν	ἐκ τῆς Ἑλμαντικῆς οἱ διασωθέντες.
[3, 74]	κίνδυνον. ~ἐν ᾧ καιρῷ διαναστάντων	τῶν	ἐκ τῆς ἐνέδρας Νομάδων καὶ
[3, 74]	οἱ μὲν κατόπιν ἐφεστῶτες ὑπὸ	τῶν	ἐκ τῆς ἐνέδρας προσπεσόντων ἀπώλλυντο
[3, 34]	προσπεπτωκότων δὲ προσφάτως αὐτῷ καὶ	τῶν	ἐκ τῆς Καρχηδόνος, ἐπαρθεὶς τῷ
[3, 77]	τῇ Κελτικῇ τοὺς μὲν Ῥωμαίους	τῶν	ἐκ τῆς μάχης αἰχμαλώτων ἐν
[3, 110]	βουλόμενος διὰ τούτων προκαθῆσθαι μὲν	τῶν	ἐκ τῆς πέραν παρεμβολῆς προνομευόντων,
[3, 19]	τῆς συμπλοκῆς προσεβοήθουν ἀεὶ πλείους	τῶν	ἐκ τῆς πόλεως· τέλος δὲ
[3, 85]	δύναμιν ἀνελάμβανε καὶ τῶν νεκρῶν	τῶν	ἐκ τῆς σφετέρας δυνάμεως τοὺς
[3, 88]	ἐξώρμησε μετὰ τοῦ συνάρχοντος καὶ	τῶν	ἐκ τοῦ καιροῦ καταγραφέντων τεττάρων
[3, 33]	ἐκβαλεῖν, ἀνεφώνησαν ἅμα καὶ πλείους	τῶν	ἐκ τοῦ συνεδρίου, δέχεσθαι φάσκοντες.
[3, 46]	ταύταις δὲ συζευγνύντες ἄλλας ἐκ	τῶν	ἐκτὸς προσήρμοζον, προτείνοντες τὴν κατασκευὴν
[3, 4]	περὶ τῶν κρατησάντων (οὔτε περὶ	τῶν)	ἐλαττωθέντων αἱ ψιλῶς ἐξ αὐτῶν
[3, 4]	αὐτῶν τῶν κατορθωμάτων ἢ καὶ	τῶν	ἐλαττωμάτων ἱκανὴν ἐνεδέχετο ποιήσασθαι τὴν
[3, 42]	δ´ αὐτῷ παρεῖχε δυσχρηστίαν ἡ	τῶν	ἐλεφάντων διάβασις· οὗτοι δ´ ἦσαν
[3, 6]	ἅμα τῷ περιποιήσασθαι τὴν ἐκ	τῶν	Ἑλλήνων εὔνοιαν ὁμολογουμένην, εὐθέως προφάσει
[3, 58]	χρόνῳ σπανίους ἂν εὕροι τις	τῶν	Ἑλλήνων τοὺς ἐπιβεβλημένους πολυπραγμονεῖν τὰ
[3, 78]	τοῖς ὑπεναντίοις, τὴν δὲ διὰ	τῶν	ἑλῶν εἰς Τυρρηνίαν φέρουσαν δυσχερῆ
[3, 79]	τεταραγμένων καὶ διαπεπατημένων εἰς βάθος	τῶν	ἑλῶν, ἐπιπόνως δὲ καὶ ταλαιπώρως
[3, 79]	Ἴβηρες καὶ Λίβυες δι´ ἀκεραίων	τῶν	ἑλῶν ποιούμενοι τὴν πορείαν μετρίως
[3, 87]	δὲ τῆς μετὰ ταῦτα διὰ	τῶν	ἑλῶν πορείας καὶ ταλαιπωρίας ἐπεγεγόνει
[3, 85]	στρατηγὸν εἰπεῖν τοῖς ὄχλοις ἀπὸ	τῶν	ἐμβόλων ὅτι Λειπόμεθα μάχῃ μεγάλῃ“
[3, 111]	ἐνέστηκεν περὶ τῶν πόλεων καὶ	τῶν	ἐν αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ κρατήσαντες
[3, 4]	ὑπὲρ ἧς διὰ τὸ μέγεθος	τῶν	ἐν αὐτῇ πράξεων καὶ τὸ
[3, 8]	τὸν περὶ τῆς πατρίδος καὶ	τῶν	ἐν αὐτῇ σωμάτων παρεγένοντο κίνδυνον.
[3, 34]	τε κατὰ Λιβύην πραγμάτων καὶ	τῶν	ἐν Ἰβηρίᾳ λοιπὸν ἐκαραδόκει καὶ
[3, 56]	τἀδελφῷ καὶ παρακεκληκὼς αὐτὸν ἔχεσθαι	τῶν	ἐν Ἰβηρίᾳ πραγμάτων καὶ πολεμεῖν
[3, 33]	που. τρίτον ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας	τῶν	ἐν Λιβύῃ προυνοεῖτο πραγμάτων. πάνυ
[3, 17]	ὠφελείας, προκαλέσεσθαι δὲ τὴν εὔνοιαν	τῶν	ἐν οἴκῳ Καρχηδονίων διὰ τῶν
[3, 86]	δεδομένον ἦν φονεύειν τοὺς ὑποπίπτοντας	τῶν	ἐν ταῖς ἡλικίαις. ταῦτα δ´
[3, 57]	περὶ τῆς ἔξω θαλάττης καὶ	τῶν	ἐν ταύτῃ συμβαινόντων ἰδιωμάτων, οὐδὲ
[3, 113]	δὲ τούτοις πεζοὺς τοὺς ἡμίσεις	τῶν	ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς Λιβύων,
[3, 110]	πρώτην ἐπιφορὰν ἐδέξαντο, προθέμενοί τινας	τῶν	ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς· μετὰ
[3, 43]	ταχὺ δὲ τούτου γενομένου, καὶ	τῶν	ἐν τοῖς πλοίοις ἁμιλλωμένων μὲν
[3, 67]	σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων δὲ καὶ κατακοιμισθέντων	τῶν	ἐν τῷ χάρακι, παρελθεῖν ἐάσαντες
[3, 81]	τὴν προαίρεσιν καὶ φύσιν τοῦ	τῶν	ἐναντίων ἡγεμόνος, ἀγνοεῖ καὶ τετύφωται.
[3, 81]	ψυχῆς εὐχείρωτόν τι παραφαίνεται τοῦ	τῶν	ἐναντίων ἡγεμόνος, ἐπειδὴ πολλοὶ μὲν
[3, 81]	καὶ συλλογισάμενος Ἀννίβας περὶ τοῦ	τῶν	ἐναντίων ἡγεμόνος οὐ διεσφάλη τῆς
[3, 82]	θυμοῦ πλήρης, δοξάζων ἑαυτὸν ὑπὸ	τῶν	ἐναντίων καταφρονεῖσθαι. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 71]	τοῖς ἀνδραγαθήσασι προσέταξε πελάσαντας τῷ	τῶν	ἐναντίων χάρακι κατὰ σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν
[3, 118]	ἥ γε σύγκλητος οὐδὲν ἀπέλειπε	τῶν	ἐνδεχομένων, ἀλλὰ παρεκάλει μὲν τοὺς
[3, 105]	γεωλόφῳ κινδυνεύοντας, ἀνύποπτος ἦν ἡ	τῶν	ἐνεδρευόντων ὑποβολή. τοῦ δ´ Ἀννίβου
[3, 109]	ταῦτα συμβαίνοντα τὴν διαφορὰν ἔχει	τῶν	ἐνεστώτων ἀεὶ κινδύνων, ὑπομνήσεως μόνον,
[3, 118]	τὴν πόλιν, ἐβουλεύετο δὲ περὶ	τῶν	ἐνεστώτων ἀνδρωδῶς. τοῦτο δ´ ἐγένετο
[3, 70]	παραπλησίους ἔχων ἐπινοίας Ποπλίῳ περὶ	τῶν	ἐνεστώτων κατὰ τοὐναντίον ἔσπευδε συμβαλεῖν
[3, 86]	ἀρχόντων μειζόνως ἐπεβάλοντο βουλεύεσθαι περὶ	τῶν	ἐνεστώτων, νομίζοντες αὐτοκράτορος δεῖσθαι στρατηγοῦ
[3, 15]	αὑτὸν εἰς ἔντευξιν διήκουε περὶ	τῶν	ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι μὲν οὖν διεμαρτύροντο
[3, 70]	τὴν ἐναντίαν εἶχε διάληψιν περὶ	τῶν	ἐνεστώτων· τὰ γὰρ στρατόπεδα χειμασκήσαντα
[3, 14]	ἀνθρώπων. ὧν ἡττηθέντων οὐδεὶς ἔτι	τῶν	ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ ῥᾳδίως πρὸς
[3, 76]	ἐγίνετο περὶ παρασκευὴν καὶ φυλακὴν	τῶν	ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ τόπων, ποιούμενος
[3, 113]	μυριάδας, ἱππεῖς δὲ μικρῷ πλείους	τῶν	ἑξακισχιλίων. Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν
[3, 56]	Τυρρηνίας καὶ παραλαβὼν τὰ παρὰ	τῶν	ἑξαπελέκεων στρατόπεδα τὰ προκαθήμενα καὶ
[3, 40]	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς διακούσαντες μὲν	τῶν	ἐξαποσταλέντων εἰς Καρχηδόνα πρεσβευτῶν τὰ
[3, 100]	φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ πίστεις ἐδίδου	τῶν	ἐπαγγελιῶν, οὐδενὸς δὲ προσέχοντος, πολιορκεῖν
[3, 107]	παραδιδόντος τοῦ καιροῦ τὴν ἐκ	τῶν	ἐπετείων καρπῶν χορηγίαν, ἐκίνει τὴν
[3, 32]	τὴν ἡμετέραν ἱστορίαν ὑπολαμβάνω διαφέρειν	τῶν	ἐπὶ μέρους συντάξεων. ~Οἱ δὲ
[3, 97]	Ἴβηρα ποταμόν, ἀλλ´ ἀσμενίζοντες τῇ	τῶν	ἐπὶ τάδε φιλίᾳ καὶ συμμαχίᾳ
[3, 39]	τῆς μὲν Λιβύης ἐκυρίευον πάντων	τῶν	ἐπὶ τὴν ἔσω θάλατταν νευόντων
[3, 95]	τὸν Ἀννιβιακὸν πόλεμον. διασαφούντων δὲ	τῶν	ἐπὶ τὴν κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντων ὅτι
[3, 4]	πάντες δὲ πράττουσι πάντα χάριν	τῶν	ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις ἡδέων ἢ
[3, 31]	πρότερον καὶ τῶν ἅμα καὶ	τῶν	ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις. ἱστορίας γὰρ
[3, 56]	τῶν προειρημένων κρημνῶν διανύσας ἥψατο	τῶν	ἐπιπέδων, πολλοὺς μὲν ἀπολωλεκὼς τῶν
[3, 96]	τόπους τῆς Ἰταλίας προσέβαλον, πεπεισμένων	τῶν	ἐπιπλεόντων συμμίξειν ἐνθάδε τοῖς περὶ
[3, 44]	μὲν ἡ τῆς παρουσίας ἐνάργεια	τῶν	ἐπισπωμένων καὶ κοινωνήσειν ἐπαγγελλομένων τοῦ
[3, 77]	ἐν φυλακῇ συνεῖχεν, τὰ μέτρια	τῶν	ἐπιτηδείων διδούς, τοὺς δὲ συμμάχους
[3, 112]	οἱ Καρχηδόνιοι διὰ τὸν πορισμὸν	τῶν	ἐπιτηδείων, εἶχε τὴν ἡσυχίαν, ἀσφαλισάμενος
[3, 79]	δὲ τῶν ὑπαίθρων οὐκ ἀπορήσει	τῶν	ἐπιτηδείων. ἐπὶ δὲ τοῖς προειρημένοις
[3, 90]	χρόνων ἀπολέμητον, ἐν τοιαύτῃ περιουσίᾳ	τῶν	ἐπιτηδείων ἦσαν ὥστε μήτε χρωμένους
[3, 79]	ἵνα πρὸς τὸ παρὸν εὐπορῶσι	τῶν	ἐπιτηδείων· πρὸς γὰρ τὸ μέλλον
[3, 99]	ταξάμενος ἡμέραν, ᾗ παρέσται μετὰ	τῶν	ἐπιτηδείων πρὸς τὴν ἀνακομιδὴν τῶν
[3, 60]	αὐτῷ στρατόπεδον, ἀλλὰ καὶ τῇ	τῶν	ἐπιτηδείων σπάνει καὶ ταῖς τῶν
[3, 92]	εὐωχίαν ἀλλὰ συνεχῶς δαψίλειαν ἔχῃ	τῶν	ἐπιτηδείων τὸ στρατόπεδον. Φάβιος δὲ
[3, 98]	παρὰ τούτων ὅμηρα τοὺς υἱεῖς	τῶν	ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν· οὓς πάντας εἰς
[3, 91]	ταῦτα Φλεγραῖα, καθάπερ καὶ ἕτερα	τῶν	ἐπιφανῶν πεδίων· θεούς γε μὴν
[3, 40]	ἐν οἷς καὶ τρεῖς ἄνδρας	τῶν	ἐπιφανῶν συνέκλεισαν τοὺς ἐπὶ τὴν
[3, 65]	περιδεεῖς γενομένους μὴ συμπατηθῶσιν ὑπὸ	τῶν	ἐπιφερομένων ἱππέων. οἱ μὲν οὖν
[3, 6]	δ´ οἷον τὸ προειρημένον ἐκ	τῶν	ἐπιφερομένων. τίνες γὰρ ἀληθῶς ἦσαν
[3, 93]	κατὰ τάχος ὡς πλείστας καὶ	τῶν	ἐργατῶν βοῶν ἐκλέξαντ´ ἐκ πάσης
[3, 111]	ὑμῖν ἰσχυρότερον παραστήσαι θάρσος αὐτῶν	τῶν	ἔργων; διὰ μὲν οὖν τῶν
[3, 31]	τὴν ἀλήθειαν. τὰ δὲ παρεληλυθότα	τῶν	ἔργων, ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων
[3, 44]	θεωροῦντας διότι τὸ μέγιστον ἤνυσται	τῶν	ἔργων, ἐπειδὴ τῆς τε τοῦ
[3, 116]	λόγοις ἀκολούθως ἐπ´ αὐτῶν γίνεσθαι	τῶν	ἔργων καὶ θεωρῶν τὸ συνέχον
[3, 118]	μὲν τὴν βύβλον ἐπὶ τούτων	τῶν	ἔργων καταστρέψομεν, ἃ περιέλαβεν Ἰβηρικῶν
[3, 102]	ἐπὶ τοὺς προνομεύοντας ἐξαποσταλέντες πολλοὺς	τῶν	ἐσκεδασμένων ἀπέκτειναν· οἱ δὲ παρατεταγμένοι
[3, 6]	τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος	τῶν	ἐσομένων ἄθλων ἐκ τοῦ πολέμου
[3, 29]	μηδένα τρόπον τοὺς ἑτέρους παρὰ	τῶν	ἑτέρων ἐπιδέξεσθαί τινας τούτων εἰς
[3, 115]	προτεταγμένων, τὰς μὲν ἀρχὰς αὐτῶν	τῶν	εὐζώνων ἔπισος ἦν ὁ κίνδυνος,
[3, 105]	τούτων ἀσφάλειαν, πολλοὺς μὲν ἀπολελωκότες	τῶν	εὐζώνων, ἔτι δὲ πλείους ἐκ
[3, 74]	ἐκ τῶν πλαγίων ἐπιφανείας ὑπὸ	τῶν	εὐζώνων, ἐτράπησαν καὶ συνωθοῦντο κατὰ
[3, 43]	πελτοφόρων ἱππέων, τὰ δὲ μονόξυλα	τῶν	εὐκινητοτάτων πεζῶν. εἶχον δὲ τὴν
[3, 83]	ἱππεῖς καὶ τοὺς Κελτοὺς ὁμοίως	τῶν	εὐωνύμων βουνῶν κύκλῳ περιαγαγὼν παρεξέτεινε
[3, 115]	τοῖς πολεμίοις, οἱ δ´ ἀπὸ	τῶν	εὐωνύμων ἐπὶ δόρυ ποιούμενοι τὴν
[3, 115]	Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς ἀπὸ	τῶν	εὐωνύμων πελάσαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐποίουν
[3, 116]	τοῖς ὑπεναντίοις ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ	τῶν	εὐωνύμων τεταγμένοις μέγα μὲν οὔτ´
[3, 116]	πλὴν παντελῶς ὀλίγων παρεβοήθησαν ἀπὸ	τῶν	εὐωνύμων τοῖς Νομάσιν, τότε προϊδόμενοι
[3, 113]	αὐτὸν μὲν τὸν ποταμόν, ἐπὶ	τῶν	εὐωνύμων, τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς
[3, 24]	λάβῃ ὁ Ῥωμαῖος, μετὰ τούτων	τῶν	ἐφοδίων μὴ ἀδικείτω μηδένα πρὸς
[3, 109]	πως τὰ παρόντα κριθῇ, περιγενήσεται	τῶν	ἐχθρῶν, οὐκ ἔχει. πᾶσαν γὰρ
[3, 58]	τῶν πρὸ τοῦ δυσχερέστερον τὸ	τῶν	ἑωρακότων τινὰ μετρίῳ χρῆσθαι τρόπῳ
[3, 20]	Ῥωμαῖοι, προσπεπτωκυίας αὐτοῖς ἤδη τῆς	τῶν	Ζακανθαίων ἁλώσεως, οὐ μὰ Δία
[3, 21]	ἀκεραίου μὲν ἔτι διαμενούσης τῆς	τῶν	Ζακανθαίων πόλεως ἐπιδέχεσθαι τὰ πράγματα
[3, 53]	προσιέναι, τὸ παράδοξον ἐκπληττόμενοι τῆς	τῶν	ζῴων φαντασίας. ἐναταῖος δὲ διανύσας
[3, 65]	πρὸς κύκλωσιν. ἀμφοτέρων δὲ καὶ	τῶν	ἡγεμόνων καὶ τῶν ἱππέων φιλοτίμως
[3, 104]	τῶν πραττομένων ᾔδει τήν τε	τῶν	ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίαν καὶ
[3, 4]	πόσαι καὶ τίνες ὑπῆρχον περὶ	τῶν	ἡγουμένων, πρὸς δὲ τούτοις τὰς
[3, 6]	τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καὶ πράξεις	τῶν	ἤδη κεκριμένων, αἰτίας δὲ τὰς
[3, 78]	ταῖς κατὰ τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς	τῶν	ἡλικιῶν ἐπιπρεπείαις, καὶ ταύταις ἐχρῆτο
[3, 64]	σύμπασαν δύναμιν ἐπιγνόντας τὴν παρουσίαν	τῶν	ἡμετέρων στρατιωτῶν φυγῇ παραπλησίαν ποιήσασθαι
[3, 32]	γὰρ τοῦ πολλαπλασίους αὐτὰς ὑπάρχειν	τῶν	ἡμετέρων ὑπομνημάτων, οὐδὲ καταλαβεῖν ἐξ
[3, 47]	ποιούμενοι τὴν πορείαν. ~Περαιωθέντων δὲ	τῶν	θηρίων, ἀναλαβὼν Ἀννίβας τοὺς ἐλέφαντας
[3, 46]	δύο προθέμενοι θηλείας, πειθαρχούντων αὐταῖς	τῶν	θηρίων. ἐπεὶ δ´ ἐπὶ τὰς
[3, 46]	ἀεὶ σχεδιῶν δυεῖν, τὰ πλεῖστα	τῶν	θηρίων ἐπὶ τούτων διεκομίσθη, τινὰ
[3, 74]	τὸν ποταμὸν ἐφθάρησαν ὑπό τε	τῶν	θηρίων καὶ τῶν ἱππέων, οἱ
[3, 14]	διεφθάρη περὶ τὰς ἐκβάσεις, παραπορευομένων	τῶν	θηρίων παρὰ τὸ χεῖλος καὶ
[3, 74]	πιεζούμενα κατὰ πρόσωπον μὲν ὑπὸ	τῶν	θηρίων, πέριξ δὲ καὶ κατὰ
[3, 45]	ἄνδρας. ἐγένετο δ´ ἡ διακομιδὴ	τῶν	θηρίων τοιαύτη τις. ~πήξαντες σχεδίας
[3, 101]	τοὺς μὲν ἐπὶ τὴν νομὴν	τῶν	θρεμμάτων ἀπομερίζειν τοὺς δ´ ἐπὶ
[3, 76]	ἤδη καὶ τὸ συμμαχικὸν ἡθροίκει	τῶν	Ἰβήρων. ἅμα δὲ προϊὼν ἃς
[3, 33]	διέταξε πῶς δεήσει τῇ τε	τῶν	Ἰβήρων ἀρχῇ καὶ δυναστείᾳ χρῆσθαι
[3, 99]	ὁρμὴν καὶ μετάπτωσιν πρὸς αὐτοὺς	τῶν	Ἰβήρων, ἐὰν ἐγκρατεῖς γένωνται τῶν
[3, 56]	μυρίους καὶ δισχιλίους, τῆς δὲ	τῶν	Ἰβήρων εἰς ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ
[3, 97]	τοὺς περὶ τὴν διάβασιν οἰκοῦντας	τῶν	Ἰβήρων ἧκον πρὸς τὴν τῶν
[3, 35]	καὶ τοῖς ἐν οἴκῳ μένουσι	τῶν	Ἰβήρων, ἵνα προθύμως ἐξορμῶσι πάντες,
[3, 113]	μετὰ ταῦτα λαβὼν τὰ μέσα	τῶν	Ἰβήρων καὶ Κελτῶν τάγματα προῆγε
[3, 74]	κατωρθωκότες· συνέβαινε γὰρ ὀλίγους μὲν	τῶν	Ἰβήρων καὶ Λιβύων, τοὺς δὲ
[3, 84]	ἀποσταλέντος ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ μετὰ	τῶν	Ἰβήρων καὶ λογχοφόρων Μαάρβα καὶ
[3, 115]	ἀλλήλοις. ἐπὶ βραχὺ μὲν οὖν	τῶν	Ἰβήρων καὶ τῶν Κελτῶν ἔμενον
[3, 94]	ἀντικαθημένους τοῖς λογχοφόροις ἐπαπέστειλέ τινας	τῶν	Ἰβήρων, οἳ καὶ συμμίξαντες κατέβαλον
[3, 17]	δὲ τοὺς ἀκμὴν αὐτοκράτορας ὄντας	τῶν	Ἰβήρων, τὸ δὲ μέγιστον, οὐδὲν
[3, 25]	ἐν τοῖς ἰδίοις νόμοις, ἐπὶ	τῶν	ἰδίων βίων, ἱερῶν, τάφων, ἐγὼ
[3, 90]	τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τὰς	τῶν	ἰδίων δυνάμεων ψυχὰς προηττημένας τοῖς
[3, 73]	Νομάδων πλῆθος ὑπεραίροντες τοὺς προτεταγμένους	τῶν	ἰδίων καὶ πρὸς τὰ κέρατα
[3, 74]	τάξιν. θεωροῦντες δὲ τοὺς ἀπὸ	τῶν	ἰδίων κεράτων ἐκπεπιεσμένους, τὸ μὲν
[3, 51]	Ἀννίβαν, οὐκ ἐλάττους δὲ καὶ	τῶν	ἰδίων· ὁ γὰρ κατὰ τὴν
[3, 71]	τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἕκαστον ἐπιλεξάμενον ἐκ	τῶν	ἰδίων τάξεων ἥκειν εἴς τινα
[3, 11]	τὸν βωμὸν καὶ κελεύειν ἁψάμενον	τῶν	ἱερῶν ὀμνύναι μηδέποτε Ῥωμαίοις εὐνοήσειν.
[3, 19]	δὲ Ῥωμαῖοι θεωροῦντες τὴν ἔφοδον	τῶν	Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν καὶ συντεταγμένην ἀντέπεσαν
[3, 35]	Ἴβηρα ποταμὸν κατεστρέφετο τό τε	τῶν	Ἰλουργητῶν ἔθνος καὶ Βαργουσίων ἔτι
[3, 56]	τὸν Πάδον πεδία καὶ τὸ	τῶν	Ἰνσόμβρων ἔθνος, ἔχων τὸ διασῳζόμενον
[3, 116]	καὶ μετασχὼν ἐπί (τι) τοῦ	τῶν	ἱππέων ἀγῶνος ὅμως ἔτι τότε
[3, 105]	Ῥωμαίων εὐζώνων ὑπὸ τοῦ πλήθους	τῶν	ἱππέων, ἅμα μὲν οὗτοι καταφεύγοντες
[3, 71]	παιδομαθῆ περὶ τὰ πολεμικά, συνέστησε	τῶν	ἱππέων ἄνδρας ἑκατὸν καὶ πεζοὺς
[3, 14]	κατ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν ὑπὸ	τῶν	ἱππέων ἀπώλοντο διὰ τὸ κρατεῖν
[3, 68]	ἀποσκευαῖς, πολλοὺς ἂν αὐτῶν ὑπὸ	τῶν	ἱππέων ἐν τοῖς ἐπιπέδοις συνέβη
[3, 41]	συμμικτέον τοῖς ὑπεναντίοις· τριακοσίους δὲ	τῶν	ἱππέων ἐξαπέστειλε τοὺς ἀνδρωδεστάτους, συστήσας
[3, 84]	τὸ ὑγρὸν ὑπερίσχον· ἐπιγενομένων δὲ	τῶν	ἱππέων, καὶ προδήλου γενομένης ἀπωλείας
[3, 79]	πάλιν εἰς τοὐπίσω, κωλύῃ διὰ	τῶν	ἱππέων καὶ προσφέρῃ τὰς χεῖρας
[3, 105]	δὲ κατὰ πόδας αὐτοῦ μετὰ	τῶν	ἱππέων καὶ τῆς δυνάμεως, ταχέως
[3, 74]	ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι μὲν τὸ πλῆθος	τῶν	ἱππέων, κωλυόμενοι δὲ διὰ τὸν
[3, 82]	δὲ καὶ προσέχειν τὸ πλῆθος	τῶν	ἱππέων, μάλιστα δὲ καὶ τὸν
[3, 74]	ὑπό τε τῶν θηρίων καὶ	τῶν	ἱππέων, οἱ δὲ διαφυγόντες τῶν
[3, 86]	τοὺς λογχοφόρους καί τι μέρος	τῶν	ἱππέων. οἳ καὶ συμπεσόντες τοῖς
[3, 117]	τότε καὶ πρὸ τοῦ (τοῦ)	τῶν	ἱππέων ὄχλου. καὶ δῆλον ἐγένετο
[3, 74]	πεζῶν καὶ τὸ πλεῖστον μέρος	τῶν	ἱππέων πρὸς τὸ προειρημένον σύστημα
[3, 101]	τῆς αὑτοῦ δυνάμεως ἐν τῷ	τῶν	ἱππέων τάγματι. ~Καθ´ ὃν δὴ
[3, 65]	τὸ πρῶτον διαφυγόντες τὴν σύμπτωσιν	τῶν	ἱππέων τότε συνεπατήθησαν ὑπὸ τοῦ
[3, 116]	οἱ Νομάδες ἑπόμενοι τοῖς φεύγουσι	τῶν	ἱππέων τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν,
[3, 73]	τὴν ἔξοδον· τοῖς δὲ Ῥωμαίοις	τῶν	ἱππέων ὑποχωρησάντων καὶ ψιλωθέντων τῶν
[3, 65]	δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων καὶ	τῶν	ἱππέων φιλοτίμως διακειμένων πρὸς τὸν
[3, 107]	τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις, τὸ δὲ	τῶν	ἱππέων ὡς ἐπίπαν τριπλάσιον. τούτων
[3, 114]	πρόσοψιν. ἦν δὲ τὸ μὲν	τῶν	ἱππικῶν πλῆθος τὸ σύμπαν τοῖς
[3, 71]	περὶ τὴν τῶν ὅπλων καὶ	τῶν	ἵππων γίνεσθαι θεραπείαν. ~Ὁ δὲ
[3, 73]	ταῖς ἀκμαῖς αὐτῶν τε καὶ	τῶν	ἵππων διὰ τὴν προειρημένην ἀκεραιότητα
[3, 74]	καὶ τῶν ἀνδρῶν ἀπόλλυσθαι καὶ	τῶν	ἵππων διὰ τὸ ψῦχος. ~Ὁ
[3, 53]	ἀνδρῶν καὶ τῶν ὑποζυγίων καὶ	τῶν	ἵππων διεφθάρη. τῶν γὰρ τόπων
[3, 115]	συμπλεκόμενοι κατ´ ἄνδρα, παρακαταβαίνοντες ἀπὸ	τῶν	ἵππων. ἐπειδὴ δ´ ἐκράτησαν οἱ
[3, 53]	περί τι λευκόπετρον ὀχυρὸν χωρὶς	τῶν	ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων, ἐφεδρεύοντα
[3, 51]	φθόρος τῶν Καρχηδονίων, καὶ μάλιστα	τῶν	ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων. οὔσης
[3, 60]	τῶν ἀνδρῶν, ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἵππων. μετὰ δὲ ταῦτα, προσανειληφυίας
[3, 51]	περιλειπόμενον πλῆθος τῶν ὑποζυγίων καὶ	τῶν	ἵππων μόλις καὶ ταλαιπώρως διήνυε
[3, 116]	ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ κατεκρήμνισαν ἀπὸ	τῶν	ἵππων. ὀλίγοι δέ τινες εἰς
[3, 72]	διαφερόντως, τῶν δ´ ἀνδρῶν καὶ	τῶν	ἵππων σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἁπάντων
[3, 79]	ἀπεκοιμῶντο. οὐκ ὀλίγοι δὲ καὶ	τῶν	ἵππων τὰς ὁπλὰς ἀπέβαλον διὰ
[3, 64]	τὴν κακουχίαν, ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	ἵππων τοὺς μὲν πλείστους ἀπολωλεκότα,
[3, 51]	τοιαύτην ταραχὴν ἐποίουν οἱ τραυματιζόμενοι	τῶν	ἵππων· τούτων γὰρ οἱ μὲν
[3, 87]	ἀνδρῶν, οὐχ ἧττον δὲ καὶ	τῶν	ἵππων. ὡς ἂν γὰρ ὑπαίθρου
[3, 118]	καταστρέψομεν, ἃ περιέλαβεν Ἰβηρικῶν καὶ	τῶν	Ἰταλικῶν ἡ τετταρακοστὴ πρὸς ταῖς
[3, 48]	μεγίστας ἐλπίδας ἀκεραίους ἔχοντι περὶ	τῶν	καθ´ αὑτὸν πραγμάτων. ὁμοίως δὲ
[3, 63]	οὕτως ᾤετο δεῖν καὶ περὶ	τῶν	καθ´ αὑτοὺς διαλαμβάνειν καὶ πάντας
[3, 63]	τὴν αὐτὴν διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ	τῶν	καθ´ αὑτοὺς πραγμάτων ἥνπερ ἀρτίως
[3, 38]	οὐδεὶς ἔχει λέγειν ἀτρεκῶς ἕως	τῶν	καθ´ ἡμᾶς καιρῶν πότερον ἤπειρός
[3, 50]	ὑπερβολαῖς ἐπέμενε, προέπεμψε δέ τινας	τῶν	καθηγουμένων αὐτοῖς Γαλατῶν χάριν τοῦ
[3, 12]	τοὺς μὲν ἐφέδρους νομίζοντες εἶναι	τῶν	καιρῶν ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς δὲ
[3, 69]	παρ´ αὐτοῦ σωτηρίαν τοὺς ὑπὸ	τῶν	καιρῶν καταλαμβανομένους. τὸν δὲ προδότην
[3, 102]	τὴν στρατοπεδείαν. ἀπὸ δὲ τούτων	τῶν	καιρῶν οἱ μὲν Καρχηδόνιοι ταῖς
[3, 109]	μαχομένων καὶ διὰ τὰς ἐκ	τῶν	καιρῶν περιστάσεις. τότε μὲν οὖν
[3, 85]	ὥστε τοῖς παραγενομένοις ἐφ´ ἑκατέρων	τῶν	καιρῶν πολλῷ μεῖζον τότε φανῆναι
[3, 1]	ἀναδραμόντες τοῖς χρόνοις πρὸ τούτων	τῶν	καιρῶν συνεταξάμεθα τὰς πρὸ ταύτης
[3, 5]	πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμησαν, ὁ δὲ	τῶν	Καππαδοκῶν βασιλεὺς Ἀριαράθης ἐκπεσὼν ἐκ
[3, 14]	κινδύνους ἐπανάγων, συνδραμόντων ἐπ´ αὐτὸν	τῶν	Καρπησίων, ὃ σχεδὸν ἰσχυρότατόν ἐστιν
[3, 33]	ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα— διακούσαντες τὰ παρὰ	τῶν	Καρχηδονίων ἄλλο μὲν οὐδὲν εἶπαν,
[3, 44]	πρὸς φυγήν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς	τῶν	Καρχηδονίων ἅμα τῆς τε διαβάσεως
[3, 8]	προαίρεσιν, οὐ προσέχοντα τῷ συνεδρίῳ	τῶν	Καρχηδονίων. Ἀννίβαν δὲ κοινωνὸν καὶ
[3, 43]	πεπεισμένοι κωλύειν εὐχερῶς τὴν ἀπόβασιν	τῶν	Καρχηδονίων. Ἀννίβας δ´ ἅμα τῷ
[3, 110]	προνομευόντων, ἐπικεῖσθαι δὲ τοῖς παρὰ	τῶν	Καρχηδονίων. ~Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν
[3, 69]	ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν. ὁ δὲ στρατηγὸς	τῶν	Καρχηδονίων ἀπαράσκευος ὢν πρὸς τὸ
[3, 40]	ἐκ τῶν διαπεμπομένων τῇ παρουσίᾳ	τῶν	Καρχηδονίων ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων, ἐγκαταλιπόντες
[3, 70]	οὐκ ἐμμενεῖν ἐν τῇ πίστει,	τῶν	Καρχηδονίων ἀπραγούντων καὶ τὴν ἡσυχίαν
[3, 69]	μὲν αὑτῶν ἀποβαλόντες, πλείους δὲ	τῶν	Καρχηδονίων διεφθαρκότες. ~Ὁ δὲ Τεβέριος
[3, 65]	αὑτῶν ἀπολωλεκότες, ἔτι δὲ πλείους	τῶν	Καρχηδονίων διεφθαρκότες, συνεπιθεμένων ἀπ´ οὐρᾶς
[3, 67]	τοῖς Ῥωμαίοις θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας τὰς	τῶν	Καρχηδονίων ἐλπίδας, συνταξάμενοι πρὸς ἀλλήλους
[3, 68]	τὰ πεδία κατοικοῦν, συνεξεστηκὸς ταῖς	τῶν	Καρχηδονίων ἐλπίσι, δαψιλῶς μὲν ἐχορήγει
[3, 102]	δ´ ἐπαύριον ἐκλιπόντων τὸν χάρακα	τῶν	Καρχηδονίων, ἐπέβη καὶ κατελάβετο τὴν
[3, 73]	ἀλλήλοις, οἱ μὲν ἱππεῖς οἱ	τῶν	Καρχηδονίων εὐθέως ἀπ´ ἀμφοῖν τοῖν
[3, 62]	παραπλησία καὶ περὶ τοὺς πολλοὺς	τῶν	Καρχηδονίων ἡ διάληψις· ἐκ παραθέσεως
[3, 9]	δὲ τὴν ἐν τῇ ναυμαχίᾳ	τῶν	Καρχηδονίων ἧτταν τοῖς καιροῖς εἴκων
[3, 51]	τῶν τόπων πολὺς ἐγίνετο φθόρος	τῶν	Καρχηδονίων, καὶ μάλιστα τῶν ἵππων
[3, 93]	τῶν στενῶν κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων δὲ	τῶν	Καρχηδονίων καὶ ποιησαμένων τὴν παρεμβολὴν
[3, 73]	φάλαγγος κεράτων, οἵ τε λογχοφόροι	τῶν	Καρχηδονίων καὶ τὸ τῶν Νομάδων
[3, 115]	ἐπειδὴ δ´ ἐκράτησαν οἱ παρὰ	τῶν	Καρχηδονίων καὶ τοὺς μὲν πλείστους
[3, 50]	ὁλοσχερῶς ἂν διέφθειραν τὸ στράτευμα	τῶν	Καρχηδονίων· νῦν δὲ καταφανεῖς γενόμενοι
[3, 33]	κελεύσωσιν, ἀπολείψειν. ὁ δὲ βασιλεὺς	τῶν	Καρχηδονίων, ὁπότερον αὐτοῖς φαίνεται, τοῦτ´
[3, 61]	τῆς τελευταίας φήμης καταληγούσης ὑπὲρ	τῶν	Καρχηδονίων ὅτι Ζάκανθαν εἰλήφασιν, καὶ
[3, 50]	ἑαυτούς. γνοὺς γὰρ ὁ στρατηγὸς	τῶν	Καρχηδονίων ὅτι προκατέχουσιν οἱ βάρβαροι
[3, 49]	ὕστερον τρισὶ τῆς ἀναζυγῆς τῆς	τῶν	Καρχηδονίων παραγενόμενος ἐπὶ τὴν τοῦ
[3, 69]	τὸ γινόμενον οἱ προκαθήμενοι τῆς	τῶν	Καρχηδονίων παρεμβολῆς ἐντεῦθεν ταῖς ἐφεδρείαις
[3, 68]	οἱ δὲ ζῶντες ἑάλωσαν ὑπὸ	τῶν	Καρχηδονίων. Πόπλιος μὲν οὖν διαβὰς
[3, 114]	ὡς ἐπάνω προεῖπα, τῆς δὲ	τῶν	Καρχηδονίων πρὸς τὰς ἄρκτους, ἑκατέροις
[3, 76]	φίλους, ζωγρίᾳ δὲ τόν τε	τῶν	Καρχηδονίων στρατηγὸν Ἄννωνα καὶ τὸν
[3, 54]	ἐπεβάλετο περιελθεῖν τὰς δυσχωρίας ὁ	τῶν	Καρχηδονίων στρατηγός· ἐπιγενομένης δὲ χιόνος
[3, 71]	τοῖς ὅπλοις. πλὴν ὅ γε	τῶν	Καρχηδονίων στρατηγὸς κοινολογηθεὶς Μάγωνι τἀδελφῷ
[3, 74]	τούτοις εἰς Πλακεντίαν. τὸ δὲ	τῶν	Καρχηδονίων στρατόπεδον ἕως τοῦ ποταμοῦ
[3, 102]	δύναμιν καὶ συνεγγίσας τῇ παρεμβολῇ	τῶν	Καρχηδονίων τὰ μὲν βαρέα τῶν
[3, 95]	Γνάιος δὲ τὰς ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος	τῶν	Καρχηδονίων τὸ μὲν πρῶτον ἐπεβάλετο
[3, 8]	εἰς μοναρχίαν περιστῆσαι τὸ πολίτευμα	τῶν	Καρχηδονίων· τοὺς δὲ πρώτους ἄνδρας
[3, 45]	συνεγγίσαντες κατὰ τὸ δίωγμα τῷ	τῶν	Καρχηδονίων χάρακι καὶ κατοπτεύσαντες αὖθις
[3, 117]	προσβάλλοντες τοὺς ἀπολελειμμένους ἐν τῷ	τῶν	Καρχηδονίων χάρακι. τὸ μὲν οὖν
[3, 81]	καὶ τετύφωται. καθάπερ γὰρ ἐπὶ	τῶν	κατ´ ἄνδρα καὶ ζυγὸν ἀγωνισμάτων
[3, 30]	Ζακανθαῖοι πλείοσιν ἔτεσιν ἤδη πρότερον	τῶν	κατ´ Ἀννίβαν καιρῶν ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς
[3, 86]	Σερουίλιος ὁ προκαθήμενος ὕπατος ἐπὶ	τῶν	κατ´ Ἀρίμινον τόπων— οὗτοι δ´
[3, 57]	δὲ τῶν ἀργυρείων καὶ χρυσείων	τῶν	κατ´ αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ ὧν
[3, 14]	ὃ σχεδὸν ἰσχυρότατόν ἐστιν ἔθνος	τῶν	κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους, ὁμοίως
[3, 10]	νομιστέον, λέγω δὲ τὴν εὔροιαν	τῶν	κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων Καρχηδονίοις. ταύταις
[3, 15]	Ῥωμαίους τὴν γινομένην εὔροιαν Καρχηδονίοις	τῶν	κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων. Ῥωμαῖοι δὲ
[3, 31]	δὲ μηδεὶς ἂν μήτε περὶ	τῶν	κατ´ ἰδίαν μήτε περὶ τῶν
[3, 57]	πεποιημένοι τὸν πλεῖστον λόγον ὑπὲρ	τῶν	κατὰ Λιβύην καὶ κατ´ Ἰβηρίαν
[3, 64]	εἰ μὴ καὶ λίαν ἐκ	τῶν	κατὰ λόγον ἑώρα τὴν πρᾶξιν
[3, 32]	τὸν Ἰσθμὸν παρατάξεως, ἢ τὰς	τῶν	κατὰ μέρος γραφόντων συντάξεις ἀναγινώσκειν
[3, 109]	ἐνιαυτὸν ἤδη διατελεῖτε. πάντων οὖν	τῶν	κατὰ μέρος ἐναντίως ἐχόντων ταῖς
[3, 1]	πραγμάτων γνῶσιν, πολλὰ δ´ ἐκ	τῶν	κατὰ μέρος πρὸς τὴν τῶν
[3, 90]	ψυχὰς προηττημένας τοῖς ὅλοις διὰ	τῶν	κατὰ μέρος προτερημάτων κατὰ βραχὺ
[3, 44]	διόπερ ᾤετο δεῖν περὶ μὲν	τῶν	κατὰ μέρος ῥᾳθυμεῖν, ὡς αὐτῷ
[3, 32]	Σικελίαν καὶ Λιβύην πράξεσιν ἀπὸ	τῶν	κατὰ Πύρρον {καὶ Τίμαιον συγγραφέων
[3, 60]	καὶ καταβάσεων, ἔτι δὲ τραχυτήτων	τῶν	κατὰ τὰς ὑπερβολάς, δεινῶς τεταλαιπωρήκει
[3, 54]	χιόνος οὐ πολλῷ λείποντας ἀπέβαλε	τῶν	κατὰ τὴν ἀνάβασιν φθαρέντων. οὔσης
[3, 35]	γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ τῆς συνεχείας	τῶν	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἀγώνων. ~Ἵνα
[3, 98]	εἰς Ἰταλίαν, ὅσαις πόλεσιν ἠπίστησε	τῶν	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, ἔλαβε παρὰ
[3, 68]	δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ, προσπεπτωκότων	τῶν	κατὰ τὴν ἱππομαχίαν, ἐξενίζοντο μὲν
[3, 91]	κατὰ Καπύην ἐπιφανέστατα μέν ἐστι	τῶν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ διὰ
[3, 90]	λελειμμένων αὐτῶν οὐδεμία πόλις ἀπέστη	τῶν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν πρὸς Καρχηδονίους,
[3, 76]	δὲ συνέβαινε τύραννον μὲν εἶναι	τῶν	κατὰ τὴν μεσόγαιον τόπων, εὔνουν
[3, 82]	γὰρ θᾶττον ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἀπὸ	τῶν	κατὰ τὴν Φαισόλαν τόπων καὶ
[3, 84]	αὑτοὺς διεφθάρησαν. ἑξακισχίλιοι δ´ ἴσως	τῶν	κατὰ τὸν αὐλῶνα τοὺς κατὰ
[3, 47]	ἃς τόθ´ ὑπεράρας Ἀννίβας ἀπὸ	τῶν	κατὰ τὸν Ῥοδανὸν τόπων ἐνέβαλεν
[3, 91]	Λατίνης) ἡ δὲ κατάλοιπος ἀπὸ	τῶν	κατὰ τοὺς Ἱρπίνους τόπων. διόπερ
[3, 100]	Ἀννίβας, ὅθεν ἀπελίπομεν, πυνθανόμενος παρὰ	τῶν	κατασκόπων πλεῖστον ὑπάρχειν σῖτον ἐν
[3, 54]	καθόλου τῆς εὐνοίας ὑπομιμνήσκων τῆς	τῶν	κατοικούντων αὐτὰ Γαλατῶν, ἅμα δὲ
[3, 34]	ποταμὸν χώρας καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	κατοικούντων αὐτήν, ἔτι δὲ τὴν
[3, 49]	τὸ πλῆθος καὶ τὴν ἀθεσίαν	τῶν	κατοικούντων τοὺς τόπους βαρβάρων. θεωρῶν
[3, 4]	~Εἰ μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν	τῶν	κατορθωμάτων ἢ καὶ τῶν ἐλαττωμάτων
[3, 4]	μὲν τὰ μέγιστα δοκοῦντ´ εἶναι	τῶν	κατορθωμάτων, ὅταν μὴ δεόντως αὐτοῖς
[3, 27]	ἁπάσης καὶ) τῶν νήσων ἁπασῶν	τῶν	κειμένων Ἰταλίας μεταξὺ καὶ Σικελίας.
[3, 92]	ὑπεναντίων, τοσούτῳ δὲ μᾶλλον ἐπὶ	τῶν	κεκριμένων ἔμενεν. ὁ δὲ συνάρχων
[3, 70]	αὑτῶν ὑπελάμβανε γενήσεσθαι, τήν τε	τῶν	Κελτῶν ἀθεσίαν οὐκ ἐμμενεῖν ἐν
[3, 84]	περικακοῦντα τοῖς ὅλοις προσπεσόντες τινὲς	τῶν	Κελτῶν ἀπέκτειναν. ἔπεσον οὖν τῶν
[3, 34]	τῶν ἀγγέλων καὶ τήν τε	τῶν	Κελτῶν βούλησιν καὶ προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων
[3, 118]	ἐνέδραν ἐμπεσόντα παραδόξως ἄρδην ὑπὸ	τῶν	Κελτῶν διαφθαρῆναι μετὰ τῆς δυνάμεως.
[3, 115]	μὲν οὖν τῶν Ἰβήρων καὶ	τῶν	Κελτῶν ἔμενον αἱ τάξεις καὶ
[3, 74]	τὰς πρώτας χώρας ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν	τῶν	Κελτῶν καὶ μέρους τινὸς τῶν
[3, 78]	παραχειμασίαν. ἀγωνιῶν γὰρ τὴν ἀθεσίαν	τῶν	Κελτῶν καὶ τὰς ἐπιβουλὰς τὰς
[3, 34]	διαπεμπόμενος ἐπιμελῶς πρὸς τοὺς δυνάστας	τῶν	Κελτῶν καὶ τοὺς ἐπὶ τάδε
[3, 79]	λοιπῶν χάριν καὶ μάλιστα τῆς	τῶν	Κελτῶν μαλακίας καὶ φυγοπονίας, ἵν´
[3, 69]	Μετὰ δὲ ταῦτα συνθεωρήσας τινὰς	τῶν	Κελτῶν, οἳ κατῴκουν μεταξὺ τοῦ
[3, 70]	μὲν πρῶτον ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι ταῖς	τῶν	Κελτῶν ὁρμαῖς, δεύτερον ἀνασκήτοις καὶ
[3, 68]	πολεμίων αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε. τὸ δὲ	τῶν	Κελτῶν πλῆθος τὸ τὰ πεδία
[3, 34]	ἐκαραδόκει καὶ προσεδέχετο τοὺς παρὰ	τῶν	Κελτῶν πρὸς αὐτὸν ἀποστελλομένους· σαφῶς
[3, 67]	παρασπονδήματι καὶ συλλογισάμενος ὅτι πάλαι	τῶν	Κελτῶν πρὸς αὐτοὺς ἀλλοτρίως διακειμένων,
[3, 72]	ὄντας μυρίων σὺν τοῖς παρὰ	τῶν	Κελτῶν συμμάχοις, τὰ δὲ θηρία
[3, 41]	παραδόξως τοὺς μὲν χρήμασι πείσας	τῶν	Κελτῶν τοὺς δὲ βιασάμενος ἧκε
[3, 74]	Λιβύων, τοὺς δὲ πλείους ἀπολωλέναι	τῶν	Κελτῶν· ὑπὸ δὲ τῶν ὄμβρων
[3, 115]	μηνοειδεῖ σχήματι τεταγμένους πολὺ προπεπτωκέναι	τῶν	κεράτων, ἅτε τοῦ μηνίσκου τὸ
[3, 72]	τὰ δὲ θηρία μερίσας πρὸ	τῶν	κεράτων δι´ ἀμφοτέρων προεβάλετο. Τεβέριος
[3, 115]	ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ δὲ πεπυκνωκότες ἀπὸ	τῶν	κεράτων ἐπὶ τὰ μέσα καὶ
[3, 109]	οὐ μόνον αὐτοὶ κοινωνήσοντες ὑμῖν	τῶν	κινδύνων, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐκ
[3, 31]	τῶν κατ´ ἰδίαν μήτε περὶ	τῶν	κοινῶν τολμήσαι τοῦτ´ εἰπεῖν ἄνθρωπος
[3, 4]	οὐκ αὐτοτελεῖς εἰσιν οὔτε περὶ	τῶν	κρατησάντων (οὔτε περὶ τῶν) ἐλαττωθέντων
[3, 4]	ταῖς προειρημέναις πράξεσι τήν τε	τῶν	κρατούντων αἵρεσιν, ποία τις ἦν
[3, 56]	καθόλου πορείᾳ, πολλοὺς δ´ ὑπὸ	τῶν	κρημνῶν καὶ τῶν δυσχωριῶν κατὰ
[3, 51]	καὶ πάσης ταραχῆς ἐφέρετο κατὰ	τῶν	κρημνῶν ὁμόσε τοῖς φορτίοις πολλὰ
[3, 54]	ὁδοῦ καὶ σφαλὲν ἐφέρετο κατὰ	τῶν	κρημνῶν. οὐ μὴν ἀλλὰ ταύτην
[3, 6]	κεκριμένων, αἰτίας δὲ τὰς προκαθηγουμένας	τῶν	κρίσεων καὶ διαλήψεων· λέγω δ´
[3, 16]	πεντήκοντα λέμβοις καὶ πεπορθηκέναι πολλὰς	τῶν	Κυκλάδων νήσων. εἰς ἃ βλέποντες
[3, 54]	πολεμίοις μὲν οὐκέτι περιέτυχε πλὴν	τῶν	λάθρᾳ κακοποιούντων, ὑπὸ δὲ τῶν
[3, 62]	θεοῖς, σπεύδων ἕκαστος αὐτὸς γενέσθαι	τῶν	λαχόντων. ἐπεὶ δ´ ἐδηλώθη τὰ
[3, 64]	παρεκάλει. τὰ μὲν οὖν πολλὰ	τῶν	λεγομένων ἦν περί τε τοῦ
[3, 44]	διεσάφει τοῖς ὄχλοις. ἦν δὲ	τῶν	λεγομένων ἰσχυρότατα πρὸς θάρσος τῶν
[3, 108]	λόγους. ἦν δὲ τὰ πλεῖστα	τῶν	λεγομένων πρὸς τοῦτον τείνοντα τὸν
[3, 93]	αὐτῶν, ἀνακαλεσάμενος δὲ τὸν ἐπὶ	τῶν	λειτουργιῶν τεταγμένον Ἀσδρούβαν παρήγγειλε λαμπάδας
[3, 43]	τῆς τοῦ ῥεύματος βίας ἀποδεχομένων	τῶν	λέμβων ἀσφαλεστέρα γίνοιτο τοῖς μονοξύλοις
[3, 43]	πόρου. κατὰ δὲ τὰς πρύμνας	τῶν	λέμβων ἐφέλκειν διενοοῦντο τοὺς ἵππους
[3, 56]	τὸ διασῳζόμενον μέρος τῆς μὲν	τῶν	Λιβύων δυνάμεως πεζοὺς μυρίους καὶ
[3, 113]	τούτοις τὸ λοιπὸν μέρος ἔθηκε	τῶν	Λιβύων, ἐπὶ δὲ τοῦ δεξιοῦ
[3, 74]	τῶν Κελτῶν καὶ μέρους τινὸς	τῶν	Λιβύων καὶ πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείναντες
[3, 115]	μέσους ἀποληφθῆναι τοὺς Ῥωμαίους ὑπὸ	τῶν	Λιβύων κατὰ τὴν ἐπὶ τοὺς
[3, 5]	δὲ τὸν πρὸς Μασαννάσαν βασιλέα	τῶν	Λιβύων· περὶ δὲ τὴν Ἀσίαν
[3, 101]	ἔτι νυκτὸς ἐξαποστείλας περὶ δισχιλίους	τῶν	λογχοφόρων κατελάβετο. οὓς ἐπιγενομένης τῆς
[3, 94]	ἀναπλάττοντες καὶ προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων δὲ	τῶν	λογχοφόρων, οὗτοι μὲν βραχέα πρὸς
[3, 18]	ἁρμοζούσας ταύτης χορηγίας, ἐκ δὲ	τῶν	λοιπῶν πόλεων τοὺς μὲν ἀντιπολιτευομένους
[3, 78]	τῷ τὴν ὥραν μεταβάλλειν πυνθανόμενος	τῶν	μάλιστα τῆς χώρας δοκούντων ἐμπειρεῖν
[3, 72]	στρατόπεδα τόποις ὄμβρον, μόλις ἕως	τῶν	μασθῶν οἱ πεζοὶ βαπτιζόμενοι διέβαινον·
[3, 1]	ἡγούμεθ´ εἶναι καὶ τὸ περὶ	τῶν	μεγίστων ἐν αὐτῷ μερῶν, ὅσα
[3, 117]	ἐγένετ´ ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων.	τῶν	μὲν γὰρ ἑξακισχιλίων ἱππέων ἑβδομήκοντα
[3, 87]	ἔχει τὴν διαφορὰν τῶν ὑπάτων·	τῶν	μὲν γὰρ ὑπάτων ἑκατέρῳ δώδεκα
[3, 108]	πολλούς. διόπερ ἐπειρᾶτο συνιστάνειν ὅτι	τῶν	μὲν ἐν ταῖς προγεγενημέναις μάχαις
[3, 43]	χείλη τοῦ ποταμοῦ παρεστώτων, καὶ	τῶν	μὲν ἰδίων συναγωνιώντων καὶ παρακολουθούντων
[3, 69]	πράττειν τότε λαβὼν πρόφασιν ἐξαπέστειλε	τῶν	μὲν ἱππέων τὸ πλεῖστον μέρος,
[3, 19]	τοῖς Ἰλλυριοῖς κατεσκεύαζον. ἐξ οὗ	τῶν	μὲν κατὰ πρόσωπον τῶν δὲ
[3, 59]	ἐν δὲ τοῖς καθ´ ἡμᾶς	τῶν	μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν διὰ
[3, 114]	ταῖς σπείραις αὐτῶν παρατεταγμένων, καὶ	τῶν	μὲν Κελτῶν γυμνῶν, τῶν δ´
[3, 115]	τῶν ὑπεναντίων τάξιν, ἅτε δὴ	τῶν	μὲν Κελτῶν ἐπὶ λεπτὸν ἐκτεταγμένων,
[3, 114]	Κελτοῖς. ~Ἦν δ´ ὁ καθοπλισμὸς	τῶν	μὲν Λιβύων Ῥωμαϊκός, οὓς πάντας
[3, 88]	διῃρημένης εἰς τρεῖς ὀνομασίας, καὶ	τῶν	μὲν προσαγορευομένων Δαυνίων, (τῶν δὲ
[3, 73]	συνέβαινε τὴν χρείαν, ἅτε δὴ	τῶν	μὲν Ῥωμαίων πεζακοντιστῶν κακοπαθούντων ἐξ
[3, 29]	ἐννοίας τῆς ἐν ταῖς συνθήκαις	τῶν	μὲν ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις τότε συμμάχων
[3, 68]	καὶ συνάψαντος τοῦ Τεβερίου καὶ	τῶν	μετ´ ἐκείνου στρατοπέδων καὶ διαπορευομένων
[3, 6]	ἦν δὲ πρώτη μὲν ἡ	τῶν	μετὰ Ξενοφῶντος Ἑλλήνων ἐκ τῶν
[3, 29]	τούτων εἰς συμμαχίαν, περὶ δὲ	τῶν	μετὰ ταῦτα προσληφθησομένων αὐτὸ τοῦτο,
[3, 118]	τοῦτο δ´ ἐγένετο φανερὸν ἐκ	τῶν	μετὰ ταῦτα συμβάντων· ὁμολογουμένως γὰρ
[3, 33]	κατέταξεν. ἀπὸ δὲ τῶν πόλεων	τῶν	Μεταγωνιτῶν καλουμένων ἀπέστειλεν ἄλλους εἰς
[3, 41]	τόπων καὶ διὰ τὸ πλῆθος	τῶν	μεταξὺ κειμένων Κελτῶν. Ἀννίβας δὲ
[3, 63]	πατρίδων, μνημονεύων δὲ τοῦ πλήθους	τῶν	μεταξὺ πολεμίων, εἰδὼς δὲ τὰ
[3, 10]	πολιτῶν, ὡς θᾶττον τοὺς ἀποστάντας	τῶν	μισθοφόρων καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε τῇ πατρίδι
[3, 42]	ξυλείαν ἐξέλαβε πρὸς τὴν κατασκευὴν	τῶν	μονοξύλων· ἐξ ὧν ἐν δυσὶν
[3, 85]	αἰχμαλώτων, συναγαγὼν πάντας, ὄντας πλείους	τῶν	μυρίων καὶ πεντακισχιλίων, πρῶτον μὲν
[3, 62]	καὶ σάγους εἰσήνεγκε πολυτελεῖς. κἄπειτα	τῶν	νεανίσκων ἤρετο τίνες αὐτῶν βούλονται
[3, 85]	δ´ ἑαυτοῦ δύναμιν ἀνελάμβανε καὶ	τῶν	νεκρῶν τῶν ἐκ τῆς σφετέρας
[3, 108]	τείνοντα τὸν νοῦν, τὸν ὑπὲρ	τῶν	νεωστὶ γεγονότων συμπτωμάτων· ὧδε γὰρ
[3, 27]	Καρχηδονίους (καὶ Σικελίας ἁπάσης καὶ)	τῶν	νήσων ἁπασῶν τῶν κειμένων Ἰταλίας
[3, 44]	τοῦ ποταμοῦ καθωρμίσθαι, προχειρισάμενος πεντακοσίους	τῶν	Νομαδικῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε κατασκεψομένους ποῦ
[3, 65]	Καρχηδονίων διεφθαρκότες, συνεπιθεμένων ἀπ´ οὐρᾶς	τῶν	Νομάδων, ἐτράπησαν, οἱ μὲν πολλοὶ
[3, 65]	τοῦ πλήθους καὶ τῆς ἐπιφορᾶς	τῶν	Νομάδων· οἱ δὲ κατὰ πρόσωπον
[3, 45]	~Λυθείσης δὲ τῆς ἐκκλησίας ἧκον	τῶν	Νομάδων οἱ προαποσταλέντες ἐπὶ τὴν
[3, 73]	λογχοφόροι τῶν Καρχηδονίων καὶ τὸ	τῶν	Νομάδων πλῆθος ὑπεραίροντες τοὺς προτεταγμένους
[3, 91]	τούτοις Νεαπολῖται, τελευταῖον δὲ τὸ	τῶν	Νουκερίνων ἔθνος. τῆς δὲ μεσογαίου
[3, 31]	νῦν παρόντων εὐλόγως βεβαιώσασθαι μηδένα	τῶν	νοῦν ἐχόντων, οὐ μόνον καλήν,
[3, 58]	ἄγνοιαν αὐτῶν, γινώσκοντας ὅτι κἀκεῖνοι	τῶν	νῦν καιρῶν ἐπιλαβόμενοι πολλὰ τῶν
[3, 108]	ἐξέβη τὸ τέλος, ἐπὶ δὲ	τῶν	νῦν καιρῶν οὐδεμία λείπεται πρόφασις,
[3, 64]	δέ, χωρὶς τῶν προειρημένων, καὶ	τῶν	νῦν παρόντων ἀνδρῶν ἔχωμεν ἐπὶ
[3, 31]	μέλλοντος ἐλπίδα μηδὲν ἂν ἐκ	τῶν	νῦν παρόντων εὐλόγως βεβαιώσασθαι μηδένα
[3, 111]	παραχρῆμα πάσης Ἰταλίας, ἀπαλλαγέντες δὲ	τῶν	νῦν πόνων, γενόμενοι συμπάσης ἐγκρατεῖς
[3, 42]	παρακειμένης ὕλης τὰ μὲν συμπηγνύντες	τῶν	ξύλων τὰ δὲ συνδεσμεύοντες ἐν
[3, 14]	πλῆθος, ἔτι δὲ τὴν γενναιότητα	τῶν	οἰκητόρων μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας πολιορκήσας
[3, 13]	εὐθέως ὥρμησεν ὡς καταστρεψόμενος τὸ	τῶν	Ὀλκάδων ἔθνος· ἀφικόμενος δὲ πρὸς
[3, 14]	οὓς ἠρέθισαν μάλιστα μὲν οἱ	τῶν	Ὀλκάδων φυγάδες, συνεξέκαυσαν δὲ καὶ
[3, 117]	πρὸς ἐλάττους αὐτοῖς ὁ περὶ	τῶν	ὅλων γένηται κίνδυνος. ἑάλωσαν δὲ
[3, 103]	μὲν ἐκ τῆς προϋπαρχούσης ὑπὲρ	τῶν	ὅλων δυσελπιστίας οἱονεὶ μεταβολήν τινα
[3, 85]	ὁρμήν, εὐθαρσὴς ὢν ἤδη περὶ	τῶν	ὅλων. Εἰς δὲ τὴν Ῥώμην
[3, 68]	ἀκεραίους εἶναι διελάμβανον τὰς ὑπὲρ	τῶν	ὅλων ἐλπίδας. ὅθεν καὶ συνάψαντος
[3, 72]	χάρακος, ὡς ἐξ ἐπιφανείας κριθησομένων	τῶν	ὅλων, ἐπαιρόμενος τῷ τε πλήθει
[3, 2]	πολέμῳ Καρχηδονίων ἔννοιαν σχεῖν τῆς	τῶν	ὅλων ἐπιβολῆς. ἅμα δὲ τούτοις
[3, 90]	πᾶσι δῆλον ποιήσειν ὅτι κρατεῖ	τῶν	ὅλων καὶ παραχωροῦσι Ῥωμαῖοι τῶν
[3, 81]	προεστὼς τῶν πολεμίων, τάχιστ´ ἂν	τῶν	ὅλων κατακρατοίη. καθάπερ γὰρ νεὼς
[3, 89]	διόπερ εἰς μὲν τὸν ὑπὲρ	τῶν	ὅλων κίνδυνον οὐχ οἷός τ´
[3, 111]	ἐν τοιούτοις τόποις διακριθῆναι περὶ	τῶν	ὅλων. πάντων δὲ τὸ ῥηθὲν
[3, 81]	οὕτως χρὴ καὶ τοὺς ὑπὲρ	τῶν	ὅλων προεστῶτας σκοπεῖν οὐχ ὅπου
[3, 1]	γὰρ προλαμβανούσης τῆς ψυχῆς ἐκ	τῶν	ὅλων πρὸς τὴν κατὰ μέρος
[3, 4]	μετὰ ταῦτα καὶ πῶς προεστάτει	τῶν	ὅλων, τάς τε τῶν ἄλλων
[3, 74]	ἀπολωλέναι τῶν Κελτῶν· ὑπὸ δὲ	τῶν	ὄμβρων καὶ τῆς ἐπιγινομένης χιόνος
[3, 86]	Ἀδρίαν. διανύσας τε τήν τε	τῶν	Ὄμβρων καλουμένην χώραν καὶ τὴν
[3, 98]	τὸ μέλλον καὶ προνοηθέντα τῆς	τῶν	ὁμήρων ἀσφαλείας. τὴν δὲ χάριν
[3, 99]	Ἀβίλυγα καὶ πρὸς τὴν ἀποκατάστασιν	τῶν	ὁμήρων εἰς τὰς πατρίδας ἐχρήσαντο
[3, 98]	μάλιστα σπουδάζειν ἐκείνους πρᾶξαι, κυριεύοντας	τῶν	ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι δὲ τὴν τῶν
[3, 99]	τῶν Ἰβήρων, ἐὰν ἐγκρατεῖς γένωνται	τῶν	ὁμήρων, ἐπηγγείλατο παραδώσειν αὐτοῖς τοὺς
[3, 98]	συνελογίσατο παρ´ ἑαυτῷ περὶ τῆς	τῶν	ὁμήρων προδοσίας συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν καὶ
[3, 98]	αὐτὸν διακείμενον, ποιεῖται λόγους ὑπὲρ	τῶν	ὁμήρων πρὸς τὸν Βώστορα φάσκων,
[3, 36]	ὁμοίαν ἔχει τὴν δύναμιν ἡ	τῶν	ὀνομάτων ἐξήγησις ταῖς ἀδιανοήτοις καὶ
[3, 36]	συμβάλλεσθαι πεποίηκε πρὸς ἀνάμνησιν ἡ	τῶν	ὀνομάτων παράθεσις· ἐπὶ δὲ τῶν
[3, 73]	προκινδυνεύοντας καὶ συμπεσεῖν τὰ βαρέα	τῶν	ὅπλων ἀλλήλοις, οἱ μὲν ἱππεῖς
[3, 102]	τῶν Καρχηδονίων τὰ μὲν βαρέα	τῶν	ὅπλων ἐξέταξε, τοὺς δ´ ἱππεῖς
[3, 93]	ἀναλαβὼν πρῶτα μὲν τὰ βαρέα	τῶν	ὅπλων, ἐπὶ δὲ τούτοις (τοὺς)
[3, 105]	οὗτοι καταφεύγοντες εἰς τὰ βαρέα	τῶν	ὅπλων θόρυβον ἐποίουν, ἅμα δὲ
[3, 104]	αὐτὸς ἦγε συνεχῆ τὰ βαρέα	τῶν	ὅπλων, καθάπερ καὶ πρότερον, ἑκάστων
[3, 49]	ἐχορήγησε τὸ στρατόπεδον, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ὅπλων τὰ παλαιὰ καὶ τὰ
[3, 71]	προνοηθῇ τοῦ τὰ μὲν ἐπίσημα	τῶν	ὅπλων ὕπτια τιθέναι πρὸς τὴν
[3, 58]	ἔτι δὲ χαλεπώτερον τὸ περὶ	τῶν	ὁραθέντων διὰ λόγου τι γνῶναι
[3, 49]	μεγάλην εὐχρηστίαν παρέσχετο πρὸς τὰς	τῶν	ὀρῶν ὑπερβολάς. τὸ δὲ μέγιστον,
[3, 34]	εὔνοιαν καὶ συμμαχίαν. εὐθύμως δὲ	τῶν	ὄχλων αὐτῷ συνεξισταμένων, ἐπαινέσας καὶ
[3, 80]	τὰ μὲν ἀγωνιῶν τὸν ἐπιτωθασμὸν	τῶν	ὄχλων οὐ δυνήσεται περιορᾶν δῃουμένην
[3, 13]	ὑποταττομένοις καὶ τὰ μὲν δοὺς	τῶν	ὀψωνίων τοῖς συστρατευομένοις τὰ δ´
[3, 99]	τὰς πόλεις καὶ διὰ τῆς	τῶν	παίδων ἀποκαταστάσεως τιθεὶς ὑπὸ τὴν
[3, 99]	τὸν Βώστορα καί, παραδοθέντων αὐτῷ	τῶν	παίδων ἐκ τῆς Ζακάνθης, νυκτὸς
[3, 99]	τῶν ἐπιτηδείων πρὸς τὴν ἀνακομιδὴν	τῶν	παίδων. παραγενηθεὶς δὲ νυκτὸς ἐπὶ
[3, 83]	ὑπὸ τοὺς ἐν δεξιᾷ βουνοὺς	τῶν	παρὰ τὸν αὐλῶνα κειμένων, ἐπὶ
[3, 33]	Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων καὶ Μαυρουσίων	τῶν	παρὰ τὸν Ὠκεανὸν χιλίους ὀκτακοσίους,
[3, 105]	καταπλαγέντες τὴν ἀκεραιότητα καὶ σύνταξιν	τῶν	παραβεβοηθηκότων στρατοπέδων ἀπέστησαν τοῦ διωγμοῦ
[3, 4]	ἀκούειν καὶ τούτοις πειθαρχεῖν ὑπὲρ	τῶν	παραγγελλομένων. ἐπεὶ δ´ οὐκ αὐτοτελεῖς
[3, 76]	προμήθειαν. ἀσφαλισάμενος δὲ τοὺς προσκεχωρηκότας	τῶν	παραθαλαττίων προῆγε παντὶ τῷ στρατεύματι,
[3, 102]	κύριοι γένωνται τῆς ἀποσκευῆς καὶ	τῶν	παραθέσεων, ἔκρινεν αὐτὸς ἀναχωρεῖν καὶ
[3, 65]	καὶ πεζομαχία διὰ τὸ πλῆθος	τῶν	παρακαταβαινόντων ἀνδρῶν ἐν αὐτῇ τῇ
[3, 57]	καὶ γὰρ ἐκεῖνοι πάντων ἀπογευόμενοι	τῶν	παρακειμένων οὔτε κατὰ τὸ παρὸν
[3, 51]	τολμᾶν αὐτῷ ῥᾳδίως ἐγχειρεῖν μηδένα	τῶν	παρακειμένων ταῖς ἀναβολαῖς. ~Τότε μὲν
[3, 76]	τοὺς μὲν ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν	τὴν	παραλίαν κατοικούντων ἕως Ἴβηρος ποταμοῦ,
[3, 48]	τῶν πράξεων παρ´ αὐτῶν ἱστορηκέναι	τῶν	παρατετευχότων τοῖς καιροῖς, τοὺς δὲ
[3, 94]	τὴν λείαν, λελοιπότων τοὺς τόπους	τῶν	παραφυλαττόντων τὰς δυσχωρίας. ἅμα δὲ
[3, 58]	προτιμῆσαι τὴν ἀλήθειαν καὶ μηδὲν	τῶν	πάρεξ ὄντων ἡμῖν ἀναγγεῖλαι. ~διόπερ
[3, 42]	τῆς θαλάττης ἐμπορίαις πολλοὺς χρῆσθαι	τῶν	παροικούντων τὸν Ῥοδανόν. ἔτι δὲ
[3, 62]	λαμβάνειν ἆθλα, τὸν δ´ ἡττηθέντα	τῶν	παρόντων ἀπηλλάχθαι κακῶν, τελευτήσαντα τὸν
[3, 68]	ἤδη γεγονότα πυνθανόμενος, περὶ δὲ	τῶν	παρόντων συνδιανοούμενος. ~Κατὰ δὲ τοὺς
[3, 42]	ἀποβλέπων Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος ἐκ	τῶν	παρόντων ὡς οὔτε διαβαίνειν μετὰ
[3, 63]	τῆς ὁδοῦ τῆς διηνυσμένης ἐκ	τῶν	πατρίδων, μνημονεύων δὲ τοῦ πλήθους
[3, 66]	μὲν οὖν ἀναζεύξας προσῆγε διὰ	τῶν	πεδίων ἐπὶ τὴν τοῦ Πάδου
[3, 91]	τοῖς μυθογράφοις ὁ περὶ τούτων	τῶν	πεδίων λέγεται λόγος· προσαγορεύεται δὲ
[3, 68]	τῆς τελευταίας ἀποστάσεως. καθόλου δὲ	τῶν	πεζικῶν στρατοπέδων ἀκεραίων ὄντων ἀκεραίους
[3, 110]	οἷς τὸ πλέον ἔσται διὰ	τῶν	πεζικῶν στρατοπέδων ἡ μάχη. τοῦ
[3, 76]	κατατεθαρρηκότως ἀναστρεφομένους διὰ τὸ προτέρημα	τῶν	πεζικῶν στρατοπέδων, παραλαβὼν ἀπὸ τῆς
[3, 45]	ἐφεδρείας ἔχοντας τάξιν, τὴν δὲ	τῶν	πεζῶν ἐκίνει δύναμιν ἐκ τοῦ
[3, 96]	κλίνειν ὥρμησαν. ἡ γὰρ ἐφεδρεία	τῶν	πεζῶν ἡ περὶ τὸν αἰγιαλὸν
[3, 74]	τῶν ἱππέων, οἱ δὲ διαφυγόντες	τῶν	πεζῶν καὶ τὸ πλεῖστον μέρος
[3, 117]	τὰς πόλεις ἐσώθησαν· ἐκ δὲ	τῶν	πεζῶν μαχόμενοι μὲν ἑάλωσαν εἰς
[3, 114]	Καρχηδονίοις εἰς μυρίους, τὸ δὲ	τῶν	πεζῶν οὐ πολὺ πλείους τετρακισμυρίων
[3, 107]	τῶν δὲ συμμάχων τὸ μὲν	τῶν	πεζῶν πλῆθος πάρισον ποιοῦσι τοῖς
[3, 65]	ἀναλαβόντες ἀμφότεροι, Πόπλιος δὲ καὶ	τῶν	πεζῶν τοὺς ἀκοντιστάς, προῆγον διὰ
[3, 109]	ἢ τοῖς κατὰ συμμαχίαν ὑπὲρ	τῶν	πέλας μέλλουσι κινδυνεύειν, οἷς κατ´
[3, 43]	διαβάσει, τοὺς μὲν λέμβους πεπληρωκὼς	τῶν	πελτοφόρων ἱππέων, τὰ δὲ μονόξυλα
[3, 44]	μὲν ἐγίνετο πρὸς τῇ παρακομιδῇ	τῶν	πέραν ἀπολειπομένων ἀνδρῶν, πάσας δ´
[3, 97]	καὶ τότε πρῶτον ἐθάρρησαν ἀντιποιεῖσθαι	τῶν	πέραν πραγμάτων, μεγάλα καὶ ταὐτομάτου
[3, 107]	χορηγίας ἁθροίζεσθαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐκ	τῶν	περὶ Κανύσιον τόπων· ἐκ δὲ
[3, 7]	ἰατροῦ κάμνουσιν ἀγνοοῦντος τὰς αἰτίας	τῶν	περὶ τὰ σώματα διαθέσεων; τί
[3, 58]	ἐξηγεῖσθαι τὰς ἰδιότητας καὶ θέσεις	τῶν	περὶ τὰς ἐσχατιὰς τόπων τῆς
[3, 112]	ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῖς ἡγεῖσθαι	τῶν	περὶ ταῦτα συντελουμένων. ~Ὁ δὲ
[3, 106]	τελευτὴν ἐπικατασταθείς, τότε προχειρισθέντες ὑπὸ	τῶν	περὶ τὸν Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι καὶ
[3, 104]	τι τοιοῦτον. τῶν γὰρ τόπων	τῶν	περὶ τὸν λόφον ὑπαρχόντων ψιλῶν
[3, 44]	γὰρ ἧκον πρὸς αὐτὸν ἐκ	τῶν	περὶ τὸν Πάδον πεδίων— καὶ
[3, 61]	Ἀδρίαν ἐπὶ τῷ πέρατι κειμένη	τῶν	περὶ τὸν Πάδον πεδίων ὡς
[3, 74]	τέλος δ´ ἀμφότερα (τὰ) κέρατα	τῶν	περὶ τὸν Τεβέριον πιεζούμενα κατὰ
[3, 116]	τοὺς κεκυκλωκότας, ἀντεῖχον· ἀεὶ δὲ	τῶν	πέριξ ἀπολλυμένων, καὶ κατὰ βραχὺ
[3, 6]	καὶ παρεσκευάσατο πρὸς τὸν κατὰ	τῶν	Περσῶν πόλεμον, ὁμοίως δὲ πάλιν
[3, 79]	διὰ τὴν συνέχειαν τῆς διὰ	τῶν	πηλῶν πορείας. Ἀννίβας δὲ μόλις
[3, 84]	ἀπ´ οὐρᾶς, οἱ δ´ ἐκ	τῶν	πλαγίων αὐτοῖς προσέπιπτον. διὸ καὶ
[3, 115]	τοῦ μέρους κατὰ τὰς ἐκ	τῶν	πλαγίων ἐπιφανείας τοὺς Λίβυας αὐτῶν
[3, 74]	δὲ καὶ κατὰ τὰς ἐκ	τῶν	πλαγίων ἐπιφανείας ὑπὸ τῶν εὐζώνων,
[3, 115]	σπείρας στρεφόμενοι πρὸς τοὺς ἐκ	τῶν	πλαγίων προσπεπτωκότας ἐποιοῦντο τὴν μάχην·
[3, 58]	ἡμᾶς οἰκουμένης, ἐν πολλοῖς δὲ	τῶν	πλείστων διημαρτηκότων, παραλείπειν μὲν οὐδαμῶς
[3, 4]	τὸ δὲ μέγιστον, διὰ τὸ	τῶν	πλείστων μὴ μόνον αὐτόπτης, ἀλλ´
[3, 58]	πάντων, εἰ δὲ μή γε,	τῶν	πλείστων συγγραφέων πεπειραμένων μὲν ἐξηγεῖσθαι
[3, 96]	γῇ καὶ τὰ δυνάμενα κινεῖσθαι	τῶν	πλοίων ἀναδησάμενοι μετὰ χαρᾶς ὑπερβαλλούσης
[3, 96]	αἰγιαλόν, αὐτοὶ δ´ ἀποπηδήσαντες ἐκ	τῶν	πλοίων ἐσῴζοντο πρὸς τοὺς παρατεταγμένους.
[3, 76]	κατὰ τῆς χώρας τοὺς ἀπὸ	τῶν	πλοίων, πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν,
[3, 19]	οἱ πεποιημένοι τὴν ἀπόβασιν ἀπὸ	τῶν	πλοίων, συνορῶντες τὸ γινόμενον, προσέκειντο
[3, 110]	οὐκ ἔφη δεῖν συμβάλλειν ἱπποκρατούντων	τῶν	πολεμίων, ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι καὶ προάγειν
[3, 109]	καθοπλισμούς, τὰς τάξεις, τὰ πλήθη	τῶν	πολεμίων, ἀλλὰ καὶ διαμαχόμενοι μόνον
[3, 102]	τῇ περὶ τὸν χάρακα συμπλοκῇ	τῶν	πολεμίων ἀποκτείνας, ἔτι δὲ πλείους
[3, 117]	μάχης καιρὸν ἐγκρατεῖς γένωνται τῆς	τῶν	πολεμίων ἀποσκευῆς, ἐὰν δὲ προϊδόμενος
[3, 90]	τόποις καὶ καιροῖς. καὶ πολλοὺς	τῶν	πολεμίων ἀποσπωμένους ἀπὸ τῆς ἰδίας
[3, 51]	προλαβοῦσιν. οὗ γενομένου πολλοὶ μὲν	τῶν	πολεμίων ἀπώλλυντο διὰ τὸ ποιεῖσθαι
[3, 97]	κείμενον πρός τε τὴν ἀπὸ	τῶν	πολεμίων ἀσφάλειαν καὶ πρὸς τὴν
[3, 68]	δὲ περὶ τετταράκοντα σταδίους ἀποσχὼν	τῶν	πολεμίων αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε. τὸ δὲ
[3, 45]	διασαφήσοντες τῷ στρατηγῷ τὴν παρουσίαν	τῶν	πολεμίων· ἀφικόμενοι δ´ εἰς τὴν
[3, 95]	Ἴβηρα ποταμὸν τόπους. καθορμισθεὶς δὲ	τῶν	πολεμίων ἐν ἀποστήματι περὶ τοὺς
[3, 82]	τὴν Ῥώμην, αὐτῶν δὲ κατόπιν	τῶν	πολεμίων ἐν Τυρρηνίᾳ στρατοπεδευόντων. τέλος
[3, 103]	πρὸς τὸ παραβάλλεσθαι (καὶ) κατατολμᾶν	τῶν	πολεμίων. ἧκε δὲ καὶ Φάβιος
[3, 99]	θέλων λαθεῖν, παραπορευθεὶς τὸν χάρακα	τῶν	πολεμίων ἧκε πρὸς τὸν τεταγμένον
[3, 111]	αὐτοῖς ἐξουσίας, τοῦ παρὰ πολὺ	τῶν	πολεμίων ἱπποκρατοῦντας ἐν τοιούτοις τόποις
[3, 92]	ὑπεναντίους. Ἀννίβας δ´ ἐπειδὴ καταπειράσας	τῶν	πολεμίων καὶ καταφθείρας πᾶν τὸ
[3, 56]	ἀπολωλεκὼς τῶν στρατιωτῶν ὑπό τε	τῶν	πολεμίων καὶ τῶν ποταμῶν ἐν
[3, 84]	τὸν ἀέρα περιστάσεως ὑπαρχούσης, καὶ	τῶν	πολεμίων κατὰ πολλοὺς τόπους ἐξ
[3, 83]	Φλαμίνιος εἵπετο κατόπιν, σπεύδων συνάψαι	{τῶν	πολεμίων} κατεστρατοπεδευκὼς δὲ τῇ προτεραίᾳ
[3, 50]	συνεγγίσας ταῖς δυσχωρίαις οὐ μακρὰν	τῶν	πολεμίων κατεστρατοπέδευσε. τῆς δὲ νυκτὸς
[3, 110]	παρενέβαλον, περὶ πεντήκοντα σταδίους ἀποσχόντες	τῶν	πολεμίων. ὁ μὲν οὖν Λεύκιος
[3, 61]	ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες μὲν τὴν παρουσίαν	τῶν	πολεμίων, οἰόμενοι δὲ δεῖν ἀφέμενον
[3, 83]	τὸν ὑποκείμενον αὐλῶνα, βουλόμενος ἐξάπτεσθαι	τῶν	πολεμίων. ~οὔσης δὲ τῆς ἡμέρας
[3, 115]	μέσα καὶ τὸν εἴκοντα τόπον	τῶν	πολεμίων οὕτως ἐπὶ πολὺ προέπεσον
[3, 101]	εὐκαίρως καὶ σύνεγγυς ἐπέκειτο τῇ	τῶν	πολεμίων παρεμβολῇ, τοῦτον ἔτι νυκτὸς
[3, 88]	περὶ τὰς Αἴκας καλουμένας, ἀπέχων	τῶν	πολεμίων περὶ πεντήκοντα σταδίους. ~Ἀννίβας
[3, 50]	νύκτα καὶ κατέσχε τοὺς ὑπὸ	τῶν	πολεμίων προκαταληφθέντας τόπους, ἀποκεχωρηκότων τῶν
[3, 93]	πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν παρασκευαζομένων	τῶν	πολεμίων, συλλογιζόμενος ἐκ τῶν εἰκότων
[3, 96]	δὲ καὶ πέντε ναῦς ἔχοντες	τῶν	πολεμίων. Τὰ μὲν οὖν κατὰ
[3, 81]	ὧν εὐχείρωτος ἔσθ´ ὁ προεστὼς	τῶν	πολεμίων, τάχιστ´ ἂν τῶν ὅλων
[3, 66]	δευτεραῖος ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἐγγὺς	τῶν	πολεμίων τῇ τρίτῃ παρέταξε τὴν
[3, 84]	τὸ τελευταῖον οἱ μὲν ὑπὸ	τῶν	πολεμίων, τινὲς δὲ παρακαλέσαντες αὑτοὺς
[3, 53]	τῆς χαράδρας. τῇ δ´ ἐπαύριον	τῶν	πολεμίων χωρισθέντων, συνάψας τοῖς ἱππεῦσι
[3, 25]	ἐξῇ βοηθεῖν ἀλλήλοις ἐν τῇ	τῶν	πολεμουμένων χώρᾳ· ὁπότεροι δ´ ἂν
[3, 117]	ὅτι κρεῖττόν ἐστι πρὸς τοὺς	τῶν	πολέμων καιροὺς ἡμίσεις ἔχειν πεζούς,
[3, 22]	δέ τινες μὴ ὦσιν ὑπήκοοι,	τῶν	πόλεων ἀπεχέσθωσαν· ἂν δὲ λάβωσι,
[3, 18]	διόπερ εὐθέως παρῆσαν ἐκ πασῶν	τῶν	πόλεων ἐπιτρέποντες καὶ διδόντες αὑτοὺς
[3, 111]	δὲ νῦν ἀγὼν ἐνέστηκεν περὶ	τῶν	πόλεων καὶ τῶν ἐν αὐταῖς
[3, 86]	δίοδον· καθάπερ γὰρ ἐν ταῖς	τῶν	πόλεων καταλήψεσι, καὶ τότε παράγγελμά
[3, 76]	μὲν προσήγετο τὰς δὲ κατεστρέφετο	τῶν	πόλεων. τῶν δὲ Καρχηδονίων, οὓς
[3, 33]	αὐτὴν Καρχηδόνα κατέταξεν. ἀπὸ δὲ	τῶν	πόλεων τῶν Μεταγωνιτῶν καλουμένων ἀπέστειλεν
[3, 118]	ἐξήγησιν. ἀλλὰ καὶ πρὸς τὰς	τῶν	πολιτευμάτων διορθώσεις καὶ κατασκευὰς μεγάλα
[3, 34]	τῷ θυμῷ καὶ πιστεύων τῇ	τῶν	πολιτῶν εὐνοίᾳ παρεκάλει τὰς δυνάμεις
[3, 10]	θυμοῖς τὴν ἐπὶ τούτοις ὀργὴν	τῶν	πολιτῶν, ὡς θᾶττον τοὺς ἀποστάντας
[3, 44]	τῶν λεγομένων ἰσχυρότατα πρὸς θάρσος	τῶν	πολλῶν πρῶτον μὲν ἡ τῆς
[3, 112]	ἦν ἡ πόλις, δεδιότων μὲν	τῶν	πολλῶν τὸ μέλλον διὰ τὸ
[3, 98]	τῶν γεννησάντων ἀλλὰ καὶ παρὰ	τῶν	πολλῶν, ὑπὸ τὴν ὄψιν τιθεὶς
[3, 60]	διὰ τὴν ἔνδειαν καὶ συνέχειαν	τῶν	πόνων. οὔτε (γὰρ) διακομίζειν εἰς
[3, 43]	δ´ ὑπὸ τούτους τὰ λεπτὰ	τῶν	πορθμείων, ἵνα τὸ πολὺ τῆς
[3, 43]	πρὸς τὸ ῥεῦμα τοῖς ἐπὶ	τῶν	πορθμείων τεταγμένοις. ταχὺ δὲ τούτου
[3, 56]	ὑπό τε τῶν πολεμίων καὶ	τῶν	ποταμῶν ἐν τῇ καθόλου πορείᾳ,
[3, 49]	τὴν μίαν πλευρὰν καὶ τὰς	τῶν	ποταμῶν ῥύσεις ἐπιζεύγνυσι, ταύτης δ´
[3, 63]	πολεμίων, εἰδὼς δὲ τὰ μεγέθη	τῶν	ποταμῶν ὧν διεπέρασεν, ἐλπίσαι ποτ´
[3, 1]	ὅλων πρὸς τὴν κατὰ μέρος	τῶν	πραγμάτων γνῶσιν, πολλὰ δ´ ἐκ
[3, 8]	τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι	τῶν	πραγμάτων. διὸ καὶ νῦν τὸν
[3, 67]	πάντες κατ´ ἀνάγκην αὐτῷ κοινωνήσουσι	τῶν	πραγμάτων, ἐπιγνόντες τὸ γεγονὸς ἐκ
[3, 98]	ποιήσεσθαι τῆς εἰς τὸν κύριον	τῶν	πραγμάτων εὐεργεσίας. παραπλήσια δὲ τούτοις
[3, 43]	κατὰ τὴν πρόθεσιν αὐτῷ συντρεχόντων	τῶν	πραγμάτων, εὐθέως τοὺς πρώτους ἀποβαίνοντας
[3, 7]	τῶν τυχόντων πολλάκις τὰ μέγιστα	τῶν	πραγμάτων, ἰᾶσθαι δὲ ῥᾷστόν ἐστιν
[3, 105]	οἱ μὲν Ῥωμαῖοι διδαχθέντες ὑπὸ	τῶν	πραγμάτων καὶ βαλόμενοι χάρακα πάλιν
[3, 86]	παρέντες τὴν κατ´ ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν	τῶν	πραγμάτων καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν
[3, 60]	ἐσπούδαζε μὲν κοινωνεῖν τοῖς Καρχηδονίοις	τῶν	πραγμάτων κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[3, 94]	καιρὸν τοῦτον Ἀννίβας, προχωρούντων αὐτῷ	τῶν	πραγμάτων κατὰ τὴν ἐπιβολήν, τήν
[3, 31]	παρεληλυθότα τῶν ἔργων, ἐξ αὐτῶν	τῶν	πραγμάτων λαμβάνοντα τὴν δοκιμασίαν, ἀληθινῶς
[3, 3]	τὴν Ἑλλάδα τόπους ἅμα ταῖς	τῶν	πραγμάτων μεταβολαῖς. ἐξηγησάμενοι δὲ τὰς
[3, 9]	τὸ δὲ πλεῖον ἐξ αὐτῶν	τῶν	πραγμάτων ποιεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς
[3, 7]	διὰ τί καὶ πόθεν ἕκαστα	τῶν	πραγμάτων τὰς ἀφορμὰς εἴληφεν; οὔτε
[3, 12]	καὶ δι´ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο	τῶν	πραγμάτων. τοιούτους γὰρ ἐχθροὺς παρεσκεύασε
[3, 117]	δὲ τοῦτ´ ἐγένετ´ ἐξ αὐτῶν	τῶν	πραγμάτων. τῶν μὲν γὰρ ἑξακισχιλίων
[3, 59]	πορευτῶν γεγονότων, ἀπολελυμένων δὲ καὶ	τῶν	πρακτικῶν ἀνδρῶν τῆς περὶ τὰς
[3, 31]	οὕτως ἐστὶ φροντιστέον τῆς αὐτῶν	τῶν	πράξεων ἐξηγήσεως οὔτε τοῖς γράφουσιν
[3, 5]	αὐτήν. ἐπεὶ δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας	τῶν	πράξεων ἐπὶ κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι
[3, 48]	εὐθαρσῶς ἀποφαινόμεθα διὰ τὸ περὶ	τῶν	πράξεων παρ´ αὐτῶν ἱστορηκέναι τῶν
[3, 32]	εἶτα διὰ τὸ τὰς καταλλήλους	τῶν	πράξεων παραλείπειν, ὧν ἐκ παραθέσεως
[3, 104]	αἰχμαλώτων, τὰ δὲ θεωρῶν ἐκ	τῶν	πραττομένων ᾔδει τήν τε τῶν
[3, 58]	δὲ καὶ γνῷ τις, ἔτι	τῶν	πρὸ τοῦ δυσχερέστερον τὸ τῶν
[3, 111]	τῶν ἔργων; διὰ μὲν οὖν	τῶν	πρὸ τοῦ κινδύνων κεκρατήκατε τῆς
[3, 46]	τὴν δύναμιν καὶ τὸ μέγεθος	τῶν	προβοσκίδων ἐξαίροντες ταύτας ὑπὲρ τὸ
[3, 44]	τούτους εἰσελθὼν αὐτὸς πρῶτον μὲν	τῶν	προγεγενημένων πράξεων ἀνέμνησε τοὺς ὄχλους·
[3, 16]	Δημήτριον τὸν Φάριον, ἐπιλελησμένον μὲν	τῶν	προγεγονότων εἰς αὐτὸν εὐεργετημάτων ὑπὸ
[3, 44]	παραγγέλμασιν ἄνδρας ἀγαθοὺς γίνεσθαι καὶ	τῶν	προγεγονότων ἔργων ἀξίους. τοῦ δὲ
[3, 1]	καὶ τοιαύτας πράξεις, ὅσας οὐδεὶς	τῶν	προγεγονότων καιρῶν ἐν ἴσῳ περιέλαβε
[3, 31]	δικαίως, εἰ μηδὲν εἰδείη τῆς	τῶν	προγεγονότων περὶ ἑκάστους ὑπομνήσεως; πρὸς
[3, 64]	τοῦ τῆς πατρίδος ἀξιώματος καὶ	τῶν	προγονικῶν πράξεων, τὰ δὲ τοῦ
[3, 47]	ὁμολογουμένως ἐκ τούτων εἰς ἑκάτερον	τῶν	προειρημένων ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι. ~πρῶτον μὲν
[3, 59]	τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ φιλομαθεῖν περὶ	τῶν	προειρημένων, δέον ἂν εἴη καὶ
[3, 36]	διανοίᾳ τὸ λεγόμενον ἐπί (τι)	τῶν	προειρημένων εἰς γνωρίμους καὶ συνήθεις
[3, 59]	φιλοπευστοῦντας ὁλοσχερέστερον βουλησόμεθα συνεπιστῆσαι περὶ	τῶν	προειρημένων, ἐπειδὴ καὶ τὸ πλεῖον
[3, 7]	χειρίσαι τῶν προσπιπτόντων ἄνευ τῆς	τῶν	προειρημένων ἐπιγνώσεως. διόπερ οὐδὲν οὕτω
[3, 64]	τοσούτους χρόνους. ὅταν δέ, χωρὶς	τῶν	προειρημένων, καὶ τῶν νῦν παρόντων
[3, 7]	διὰ τὴν ἐπιγενομένην ὀργὴν ἐκ	τῶν	προειρημένων καιρῶν. πρόφασιν δ´ ἡγητέον
[3, 56]	δύναμιν κατέβαινε καὶ τριταῖος ἀπὸ	τῶν	προειρημένων κρημνῶν διανύσας ἥψατο τῶν
[3, 47]	τὸν Ῥοδανὸν αὐλῶνος διαζευγνύουσιν αἱ	τῶν	προειρημένων ὀρῶν ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι τὴν
[3, 37]	λοιπὸν μέρος τῆς Εὐρώπης ἀπὸ	τῶν	προειρημένων ὀρῶν τὸ συνάπτον πρός
[3, 59]	καιροὺς τῆς ἀληθοῦς ἱστορίας ὑπὲρ	τῶν	προειρημένων, οὐκ εἴ τι παρέλιπον
[3, 60]	λοιπῇ διαθέσει διὰ τὴν συνέχειαν	τῶν	προειρημένων πόνων οἷον ἀποτεθηριωμένοι πάντες
[3, 63]	πάντες ἐμακάριζον. ~Ἀννίβας δὲ διὰ	τῶν	προειρημένων τὴν προκειμένην διάθεσιν ἐνεργασάμενος
[3, 47]	τοὺς ἀναγινώσκοντας ἐκπλήττειν τῇ περὶ	τῶν	προειρημένων τόπων παραδοξολογίᾳ, λανθάνουσιν ἐμπίπτοντες
[3, 36]	δέ, καθ´ ἣν ἑκάστῃ διαφορᾷ	τῶν	προειρημένων τοὺς ἐπὶ τῆς γῆς
[3, 8]	τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ πρᾶξαί τι	τῶν	προειρημένων ὡς ἑπτακαίδεκ´ ἔτη συνεχῶς
[3, 15]	τὸ διαλῦσαι} ἀδίκως ἐπανέλοιντό τινας	τῶν	προεστώτων· οὓς οὐ περιόψεσθαι παρεσπονδημένους·
[3, 61]	πολεμίων, οἰόμενοι δὲ δεῖν ἀφέμενον	τῶν	προκειμένων κατὰ σπουδὴν βοηθεῖν τοῖς
[3, 75]	διαφερόντως ἐγίνοντο καὶ περὶ φυλακὴν	τῶν	προκειμένων τόπων, πέμποντες εἰς Σαρδόνα
[3, 112]	παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις καὶ συμπλοκαὶ γίνονται	τῶν	προκινδυνευόντων ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν, ὀρθὴ
[3, 65]	γνόντες δὲ τῇ δευτέρᾳ διὰ	τῶν	προνομευόντων ὅτι σύνεγγύς εἰσιν ἀλλήλων,
[3, 16]	διὰ τὸ συμπεπολεμηκέναι καὶ μετεσχηκέναι	τῶν	πρὸς Κλεομένη κινδύνων Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν
[3, 37]	περὶ τοῦτον Κελτοὶ νέμονται μέχρι	τῶν	προσαγορευομένων Πυρηναίων ὀρῶν, ἃ διατείνει
[3, 7]	οἷόν τε κατὰ τρόπον χειρίσαι	τῶν	προσπιπτόντων ἄνευ τῆς τῶν προειρημένων
[3, 15]	πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν τοὺς ἐπισκεψομένους ὑπὲρ	τῶν	προσπιπτόντων. Ἀννίβας δὲ κατὰ τοὺς
[3, 61]	ἐν τῇ Ῥώμῃ πεπονθέναι περὶ	τῶν	προσπιπτόντων. ἄρτι γὰρ τῆς τελευταίας
[3, 20]	ἤκουον οἱ Καρχηδόνιοι τὴν αἵρεσιν	τῶν	προτεινομένων. ὅμως δὲ προστησάμενοι τὸν
[3, 59]	βέλτιον γινώσκειν καὶ ἀληθινώτερον ὑπὲρ	τῶν	πρότερον ἀγνοουμένων. ὅπερ ἡμεῖς αὐτοί
[3, 31]	τοῖς ἀναγινώσκουσιν τὰς ἱστορίας, ὡς	τῶν	πρότερον καὶ τῶν ἅμα καὶ
[3, 115]	τῆς συμπλοκῆς τῆς πρώτης ἐκ	τῶν	προτεταγμένων, τὰς μὲν ἀρχὰς αὐτῶν
[3, 25]	ὀμνύειν ἔδει τοιοῦτον, ἐπὶ μὲν	τῶν	πρώτων συνθηκῶν Καρχηδονίους μὲν τοὺς
[3, 35]	δὲ πρὸς ἐννακισχιλίους ἦγεν διὰ	τῶν	Πυρηναίων λεγομένων ὀρῶν ἐπὶ τὴν
[3, 39]	πρὸς τῇ καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ	τῶν	Πυρηναίων ὀρῶν, ἃ διορίζει τοὺς
[3, 40]	μὲν οὖν ἐνεχείρει ταῖς διεκβολαῖς	τῶν	Πυρηναίων ὀρῶν, κατάφοβος ὢν τοὺς
[3, 60]	ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολήν· παρηλλαχότων δὲ	τῶν	Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων ἤδη τοὺς πλείστους
[3, 19]	ἔλθωμεν, διασαφήσομεν. ὁ δὲ στρατηγὸς	τῶν	Ῥωμαίων Αἰμίλιος τὴν μὲν Φάρον
[3, 114]	εἶχε δὲ τὸ μὲν δεξιὸν	τῶν	Ῥωμαίων Αἰμίλιος, τὸ δ´ εὐώνυμον
[3, 21]	Λυτατίου μετὰ ταῦτα τὸν δῆμον	τῶν	Ῥωμαίων ἀκύρους ποιῆσαι διὰ τὸ
[3, 29]	ἐὰν καὶ τῷ δήμῳ δόξῃ	τῶν	Ῥωμαίων· ἀλλ´ αὐτοτελῶς ἐποιήσατο τὰς
[3, 84]	δεομένων οἱ ταξίαρχοι καὶ χιλίαρχοι	τῶν	Ῥωμαίων, ἀλλ´ οὐδὲ συννοῆσαι τὸ
[3, 67]	τῶν σφετέρων πολιτῶν παρασπόνδημα κατὰ	τῶν	Ῥωμαίων. ἅμα δὲ τούτοις καὶ
[3, 96]	περὶ τὸν Ἀννίβαν. ταχὺ δὲ	τῶν	Ῥωμαίων ἀναχθέντων ἐπ´ αὐτοὺς ἐξ
[3, 96]	ἐκκλίναντες εἰς γῆν. ἐπικειμένων δὲ	τῶν	Ῥωμαίων αὐτοῖς ἐκθύμως, τὰς μὲν
[3, 18]	τὴν Φάρον. ὁ δὲ στρατηγὸς	τῶν	Ῥωμαίων ἀφικόμενος εἰς τὴν Ἰλλυρίδα
[3, 69]	Κελτοὶ παρῆσαν ἐπὶ τὸν χάρακα	τῶν	Ῥωμαίων, δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν. Τεβέριος
[3, 44]	ποιεῖσθαι τοὺς ἀγῶνας πρὸς τὰς	τῶν	Ῥωμαίων δυνάμεις. οἱ μὲν οὖν
[3, 107]	συνέπεσε ταραχὴν γενέσθαι περὶ τὰς	τῶν	Ῥωμαίων δυνάμεις· οὐ γὰρ μόνον
[3, 74]	δυσχρηστίαν συνέβαινε γίνεσθαι περὶ τὰς	τῶν	Ῥωμαίων δυνάμεις. τέλος δ´ ἀμφότερα
[3, 10]	ὑφ´ ἡμῶν. πλὴν οὐκ ἐντρεπομένων	τῶν	Ῥωμαίων, εἴξαντες τῇ περιστάσει καὶ
[3, 94]	οἳ καὶ συμμίξαντες κατέβαλον μὲν	τῶν	Ῥωμαίων εἰς χιλίους, ῥᾳδίως δὲ
[3, 117]	περὶ διακοσίους. οἱ δὲ ζωγρηθέντες	τῶν	Ῥωμαίων ἐκτὸς ἐγένοντο τοῦ κινδύνου,
[3, 98]	καὶ νομίσας ἐπικυδεστέρας εἶναι τὰς	τῶν	Ῥωμαίων ἐλπίδας, συνελογίσατο παρ´ ἑαυτῷ
[3, 41]	νῦν διεληλύθαμεν. οἱ δὲ στρατηγοὶ	τῶν	Ῥωμαίων ἑτοιμασάμενοι τὰ πρὸς τὰς
[3, 105]	ἀλλήλοις. οὗ γενομένου, καὶ πιεζομένων	τῶν	Ῥωμαίων εὐζώνων ὑπὸ τοῦ πλήθους
[3, 116]	τὴν ἔφοδον αὐτῶν οἱ σύμμαχοι	τῶν	Ῥωμαίων ἱππεῖς ἐκκλίναντες ἀπεχώρουν. ἐν
[3, 113]	πρὸς μεσημβρίαν. τοὺς μὲν οὖν	τῶν	Ῥωμαίων ἱππεῖς παρ´ αὐτὸν τὸν
[3, 113]	καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς ἀντίους τοῖς	τῶν	Ῥωμαίων ἱππεῦσι, συνεχεῖς δὲ τούτοις
[3, 45]	ἀπὸ τῆς ἰδίας στρατοπεδείας τοῖς	τῶν	Ῥωμαίων ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ τὴν
[3, 106]	ἐν αἷς εὐδοκίμουν οἱ προεστῶτες	τῶν	Ῥωμαίων· καὶ γὰρ ἀνδρωδῶς καὶ
[3, 45]	ἀμφότεροι κατὰ τὴν συμπλοκὴν ὥστε	τῶν	Ῥωμαίων καὶ Κελτῶν εἰς ἑκατὸν
[3, 20]	προήγγελλον τὸν πόλεμον. παραγενομένων δὲ	τῶν	Ῥωμαίων καὶ παρελθόντων εἰς τὸ
[3, 84]	τῶν Κελτῶν ἀπέκτειναν. ἔπεσον οὖν	τῶν	Ῥωμαίων κατὰ τὸν αὐλῶνα σχεδὸν
[3, 40]	πανταχόθεν ἅμα προσπεσόντες πολλοὺς ἀπέκτειναν	τῶν	Ῥωμαίων. οἱ δὲ λοιποὶ τὰς
[3, 99]	ἐνεχείρισε τοὺς ὁμήρους τοῖς ἡγεμόσι	τῶν	Ῥωμαίων. οἱ δὲ περὶ τὸν
[3, 74]	κατὰ μέσον τὸν κίνδυνον ταχθέντες	τῶν	Ῥωμαίων οἱ μὲν κατόπιν ἐφεστῶτες
[3, 9]	γέγονε καὶ τοῦ συνεδρίου μετεῖχε	τῶν	Ῥωμαίων, πᾶν εὐθέως ἡγοῦνται τὸ
[3, 67]	ἑωθινὴν φυλακὴν ἐπιτίθενται τοῖς σύνεγγυς	τῶν	Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι. καὶ πολλοὺς μὲν
[3, 18]	ἅμα τῷ συνεῖναι τὴν ἐπιβολὴν	τῶν	Ῥωμαίων παραυτίκα μὲν εἰς τὴν
[3, 15]	τόποις. καταλαβὼν δὲ τὴν παρὰ	τῶν	Ῥωμαίων πρεσβείαν καὶ δοὺς αὑτὸν
[3, 15]	ἐδόκει τοῦ πολέμου. οἱ δὲ	τῶν	Ῥωμαίων πρέσβεις, ὅτι μὲν εἴη
[3, 33]	μέρους συντάξεων. ~Οἱ δὲ παρὰ	τῶν	Ῥωμαίων πρέσβεις— τὴν γὰρ παρέκβασιν
[3, 76]	ἀπολελειμμένους τοὺς ἀπὸ τοῦ στόλου	τῶν	Ῥωμαίων, ῥᾳθύμως καὶ κατατεθαρρηκότως ἀναστρεφομένους
[3, 115]	λύσαντες τὸν μηνίσκον. αἱ δὲ	τῶν	Ῥωμαίων σπεῖραι κατὰ τὴν ἐκθυμίαν
[3, 116]	ἦν καὶ Γάιος Τερέντιος ὁ	τῶν	Ῥωμαίων στρατηγός, ἀνὴρ αἰσχρὰν μὲν
[3, 49]	μὴν ἀλλὰ Πόπλιος μὲν ὁ	τῶν	Ῥωμαίων στρατηγὸς ἡμέραις ὕστερον τρισὶ
[3, 70]	ἀνασκήτοις καὶ νεοσυλλόγοις συμβαλεῖν τοῖς	τῶν	Ῥωμαίων στρατοπέδοις, τρίτον ἀδυνατοῦντος ἔτι
[3, 99]	παραγενηθεὶς δὲ νυκτὸς ἐπὶ τὸ	τῶν	Ῥωμαίων στρατόπεδον καὶ συμμίξας τισὶ
[3, 96]	τὰς ναῦς. ἤδη δὲ καὶ	τῶν	Ῥωμαίων σύνεγγυς ὄντων, σημήναντες πολεμικὸν
[3, 114]	ἀδελφόν. βλεπούσης δὲ τῆς μὲν	τῶν	Ῥωμαίων τάξεως πρὸς μεσημβρίαν, ὡς
[3, 98]	ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν μὲν αὐτὸν	τῶν	Ῥωμαίων τὴν φιλοτιμίαν· τοῦτο γὰρ
[3, 115]	πάντων ἐκθύμως καὶ γενναίως διαγωνιζομένων	τῶν	Ῥωμαίων, τοὺς δὲ λοιποὺς ἤλαυνον
[3, 89]	τὴν δύναμιν καὶ συνεγγίσας τῷ	τῶν	Ῥωμαίων χάρακι παρετάξατο. χρόνον δέ
[3, 66]	καταλαβὼν δὲ τὰς μὲν πλείστας	τῶν	σανίδων ἀνεσπασμένας, τοὺς δὲ φυλάττοντας
[3, 53]	δ´ ἀπὸ τῆς πρωτοπορείας ἀπέσπων	τῶν	σκευοφόρων ἔνια, προσπίπτοντες εὐκαίρως. μεγίστην
[3, 79]	καθεζόμενοι γὰρ ἐπ´ αὐτῶν καὶ	τῶν	σκευῶν σωρηδὸν ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν
[3, 96]	περὶ τὸν Ἀσδρούβαν, σημηνάντων αὐτοῖς	τῶν	σκοπῶν ἐκ πολλοῦ τὸν ἐπίπλουν
[3, 93]	κειμένην τῆς αὑτοῦ στρατοπεδείας καὶ	τῶν	στενῶν, δι´ ὧν ἔμελλε ποιεῖσθαι
[3, 92]	ἐπί τινα λόφον ὑπερδέξιον πρὸ	τῶν	στενῶν κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων δὲ τῶν
[3, 94]	τήν τε δύναμιν διεκόμισε διὰ	τῶν	στενῶν μετ´ ἀσφαλείας καὶ τὴν
[3, 61]	ἔννοιαν, καὶ τὸν μὲν ἕνα	τῶν	στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων εἰς τὴν Λιβύην,
[3, 68]	κριθήσεσθαι τὴν μάχην. ἁθροισθέντων δὲ	τῶν	στρατιωτῶν κατὰ τὸν ὅρκον εἰς
[3, 87]	τε σώματα καὶ τὰς ψυχὰς	τῶν	στρατιωτῶν· μετακαθώπλισε δὲ τοὺς Λίβυας
[3, 106]	τὸ μὲν ἐλλεῖπον πλῆθος ἔτι	τῶν	στρατιωτῶν πρὸς τὴν ὅλην ἐπιβολὴν
[3, 56]	τῶν ἐπιπέδων, πολλοὺς μὲν ἀπολωλεκὼς	τῶν	στρατιωτῶν ὑπό τε τῶν πολεμίων
[3, 107]	οὐδέποτ´ ἐγεγόνει παρὰ Ῥωμαίοις, ἑκάστου	τῶν	στρατοπέδων ἔχοντος ἄνδρας εἰς πεντακισχιλίους
[3, 40]	οὗτοι περὶ τὰς καταγραφὰς ἐγίνοντο	τῶν	στρατοπέδων καὶ τὴν ἄλλην παρασκευήν,
[3, 103]	χρόνον τὴν ἀπραγίαν καὶ κατάπληξιν	τῶν	στρατοπέδων μὴ παρὰ τὴν τῶν
[3, 66]	πεντήκοντα στάδια τὸ μεταξὺ διάστημα	τῶν	στρατοπέδων. ~Οἱ δὲ συστρατευόμενοι Κελτοὶ
[3, 101]	ταῦτα, γεωλόφου τινὸς ὑπάρχοντος μεταξὺ	τῶν	στρατοπέδων, ὃς εὐκαίρως καὶ σύνεγγυς
[3, 13]	ἀφικομένης δὲ τῆς ἀγγελίας ἐκ	τῶν	στρατοπέδων ὅτι συμβαίνει τὰς δυνάμεις
[3, 71]	ἦν. ~πάλαι δὲ συνεωρακὼς μεταξὺ	τῶν	στρατοπέδων τόπον ἐπίπεδον μὲν καὶ
[3, 6]	τῆς αὑτῶν ὑποθέσεως. ~Ἔνιοι δὲ	τῶν	συγγεγραφότων τὰς κατ´ Ἀννίβαν πράξεις
[3, 20]	πρὸς μὲν οὖν τὰ τοιαῦτα	τῶν	συγγραμμάτων οἷα γράφει Χαιρέας καὶ
[3, 21]	συμπλανώμενοι ταῖς ἀγνοίαις καὶ φιλοτιμίαις	τῶν	συγγραφέων, ἀλλ´ ᾖ τις ὁμολογουμένη
[3, 7]	περὶ τούτων οὐχ ἕνεκα τῆς	τῶν	συγγραφέων ἐπιτιμήσεως, χάριν δὲ τῆς
[3, 33]	πεποιήκαμεν παραπλήσιον τοῖς ἀξιοπίστως ψευδομένοις	τῶν	συγγραφέων. ἡμεῖς γὰρ εὑρόντες ἐπὶ
[3, 36]	καὶ πόλεων, ὅπερ ἔνιοι ποιοῦσι	τῶν	συγγραφέων, ὑπολαμβάνοντες ἐν παντὶ πρὸς
[3, 20]	τότε διαβούλιον ἦγον, καθάπερ ἔνιοι	τῶν	συγγραφέων φασί, προσκατατάττοντες ἔτι καὶ
[3, 7]	ζητητέον ὡς τὰς αἰτίας ἑκάστου	τῶν	συμβαινόντων, ἐπειδὴ φύεται μὲν ἐκ
[3, 61]	τοῦ κινήματος ἅμα γινομένου, καὶ	τῶν	συμβαινόντων πᾶσι παρὰ δόξαν προσπιπτόντων,
[3, 4]	αὐτῇ πράξεων καὶ τὸ παράδοξον	τῶν	συμβαινόντων, τὸ δὲ μέγιστον, διὰ
[3, 103]	τὰς δυνάμεις οὐδὲν ἠλλοιωμένος ὑπὸ	τῶν	συμβεβηκότων, ἔτι δὲ βεβαιότερον μένων
[3, 76]	τῷ στόλῳ καὶ τοὺς αἰτίους	τῶν	συμβεβηκότων κατὰ τοὺς παρ´ αὐτοῖς
[3, 67]	τόπων ὀχυρότητι καὶ τοῖς παροικοῦσι	τῶν	συμμάχων. ~Ἀννίβας δὲ τὴν ἀναζυγὴν
[3, 40]	δὲ συνάγειν καὶ καταγράφειν ἐκ	τῶν	συμμάχων αὐτῷ παρήγγειλαν. ~Τὰ μὲν
[3, 70]	τὸ συνεχῶς καινοποιεῖν ἀεὶ τὰς	τῶν	συμμάχων ἐλπίδας. Ἀννίβας μὲν οὖν
[3, 44]	ποταμοῦ διαβάσεως κεκρατήκασι τῆς τε	τῶν	συμμάχων εὐνοίας καὶ προθυμίας αὐτόπται
[3, 113]	σπείραις τοῦ μετώπου· τοὺς δὲ	τῶν	συμμάχων ἱππεῖς εἰς τὸ λαιὸν
[3, 107]	τριπλάσιον. τούτων δὲ τοὺς ἡμίσεις	τῶν	συμμάχων καὶ τὰ δύο στρατόπεδα
[3, 107]	στρατοπέδων καὶ τοῦ προειρημένου πλήθους	τῶν	συμμάχων κρίνουσι, σπανίως δὲ πᾶσι
[3, 107]	ἔχοντος ἄνδρας εἰς πεντακισχιλίους χωρὶς	τῶν	συμμάχων. Ῥωμαῖοι γάρ, καθά που
[3, 117]	Γαΐου διέφυγον, περὶ τριακοσίους δὲ	τῶν	συμμάχων σποράδες εἰς τὰς πόλεις
[3, 66]	ἐχρημάτιζε τοῖς παραγεγονόσι πρεσβευταῖς ἀπὸ	τῶν	σύνεγγυς τόπων. ἅμα (γὰρ) τῷ
[3, 25]	ὁ ποιούμενος τὰ ὅρκια περὶ	τῶν	συνθηκῶν, ἐπειδὰν ὀμόσῃ δημοσίᾳ πίστει,
[3, 26]	δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, καὶ τηρουμένων	(τῶν)	συνθηκῶν ἔτι νῦν ἐν χαλκώμασι
[3, 29]	παραλαμβάνεσθαι τοὺς ὕστερον προσληφθέντας τούτων	τῶν	συνθηκῶν. ὅτε δὲ τούτων οὐδέτερον
[3, 23]	(δημοσίᾳ) πίστει. ἐκ δὲ τούτων	τῶν	συνθηκῶν περὶ μὲν Σαρδόνος καὶ
[3, 99]	Ῥωμαίων στρατόπεδον καὶ συμμίξας τισὶ	τῶν	συστρατευομένων ἐκείνοις Ἰβήρων διὰ τούτων
[3, 17]	διένειμε κατὰ τὴν ἀξίαν ἑκάστοις	τῶν	συστρατευομένων, τὴν δὲ κατασκευὴν παραχρῆμα
[3, 67]	πραγμάτων, ἐπιγνόντες τὸ γεγονὸς ἐκ	τῶν	σφετέρων πολιτῶν παρασπόνδημα κατὰ τῶν
[3, 63]	θεασάμενοι τὸ συμβαῖνον βέλτιον ὑπὲρ	τῶν	σφίσι παρόντων βουλεύωνται πραγμάτων. εἰς
[3, 60]	τῶν ἐπιτηδείων σπάνει καὶ ταῖς	τῶν	σωμάτων ἀθεραπευσίαις κακῶς ἀπήλλαττε. πολλοὶ
[3, 7]	εἰκὸς οὐδέποτε δεόντως συστήσασθαι τὰς	τῶν	σωμάτων θεραπείας, οὔτε τὸν πραγματικὸν
[3, 82]	τοῖς ὄχλοις ὥστε πλείους εἶναι	τῶν	τὰ ὅπλα φερόντων τοὺς ἐκτὸς
[3, 60]	πίστιν. τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος	τῶν	τὰ πεδία κατοικούντων Κελτῶν ἐσπούδαζε
[3, 98]	καὶ δώρων πλῆθος ἰδίᾳ παρὰ	τῶν	τὰ τέκνα κομιζομένων· παραδόξως γὰρ
[3, 105]	εὐζώνων, ἔτι δὲ πλείους ἐκ	τῶν	ταγμάτων καὶ τοὺς ἀρίστους ἄνδρας.
[3, 60]	ταῦτα, προσανειληφυίας ἤδη τῆς δυνάμεως,	τῶν	Ταυρίνων, οἳ τυγχάνουσι πρὸς τῇ
[3, 34]	πάντα προνοηθεὶς περὶ τῆς ἀσφαλείας	τῶν	τε κατὰ Λιβύην πραγμάτων καὶ
[3, 79]	οὐραγίας τὸν ἀδελφὸν ἀπέλιπε Μάγωνα	τῶν	τε λοιπῶν χάριν καὶ μάλιστα
[3, 67]	τέλος δὲ τὰς κεφαλὰς ἀποτεμόντες	τῶν	τεθνεώτων ἀπεχώρουν πρὸς τοὺς Καρχηδονίους,
[3, 13]	τὰ κατὰ Σαρδόνα καὶ τὸ	τῶν	τελευταῖον συντεθέντων χρημάτων πλῆθος. διόπερ
[3, 76]	καὶ τοὺς μὲν ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει	τῶν	τὴν παραλίαν κατοικούντων ἕως Ἴβηρος
[3, 58]	μὲν οὖν, εἰ καί τι	τῶν	τῆς ἱστορίας μερῶν ἄλλο, καὶ
[3, 73]	τῶν ἱππέων ὑποχωρησάντων καὶ ψιλωθέντων	τῶν	τῆς φάλαγγος κεράτων, οἵ τε
[3, 57]	κατὰ τόπον καὶ κατὰ μέρος	τῶν	τοιούτων ἀκούειν, ἴσως ἀγνοοῦσι παραπλήσιόν
[3, 33]	πάντως ἐνομίσαμεν αὐτὴν περί γε	τῶν	τοιούτων ἀξιόπιστον εἶναι· διὸ καὶ
[3, 31]	ἐπὶ πλεῖον ἐξακριβοῦν τοὺς ὑπὲρ	τῶν	τοιούτων λόγους. ἐγὼ δ´, εἰ
[3, 12]	τοὺς ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους χρὴ	τῶν	τοιούτων οὐδενὸς μᾶλλον φροντίζειν ὡς
[3, 36]	Ἰβηρίαν ἀγώνων. ~Ἵνα δὲ μὴ	τῶν	τόπων ἀγνοουμένων παντάπασιν ἀσαφῆ γίνεσθαι
[3, 78]	ὑφορώμενος βάραθρα καὶ τοὺς λιμνώδεις	τῶν	τόπων. ~Ἀννίβας δ´ ἐπιμελῶς ἐξητακὼς
[3, 76]	οὓς ἔχων ἐπὶ τούτων ἀπελείφθη	τῶν	τόπων Ἄννων, ἀντιστρατοπεδευσάντων αὐτοῖς περὶ
[3, 48]	ἔτι δ´ ἐρυμνότητος καὶ δυσχωρίας	τῶν	τόπων ἔκδηλον ποιεῖ τὸ ψεῦδος
[3, 97]	γὰρ ἠγωνίων μὴ κρατήσαντες Καρχηδόνιοι	τῶν	τόπων ἐκείνων καὶ περιποιησάμενοι χορηγίας
[3, 92]	προθυμίᾳ σὺν καιρῷ μετὰ τῆς	τῶν	τόπων εὐφυΐας, αὐτὸς δὲ τὸ
[3, 41]	αὐτὸν διά τε τὰς δυσχωρίας	τῶν	τόπων καὶ διὰ τὸ πλῆθος
[3, 36]	(δ´) οὐκ αὐτὰς τὰς ὀνομασίας	τῶν	τόπων καὶ ποταμῶν καὶ πόλεων,
[3, 41]	μετὰ τῶν χιλιάρχων ποίοις χρηστέον	τῶν	τόπων καὶ συμμικτέον τοῖς ὑπεναντίοις·
[3, 54]	τῶν λάθρᾳ κακοποιούντων, ὑπὸ δὲ	τῶν	τόπων καὶ τῆς χιόνος οὐ
[3, 39]	ἔδει διελθεῖν αὐτόν. τούτων δὴ	τῶν	τόπων κατὰ μὲν τὸ μῆκος
[3, 40]	ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων καὶ προκαθήμενος ἐπὶ	τῶν	τόπων μετὰ δυνάμεως, ἀκούσας τὸ
[3, 67]	συνάπτοντας γεωλόφους, πιστεύων τῇ τε	τῶν	τόπων ὀχυρότητι καὶ τοῖς παροικοῦσι
[3, 51]	ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν ὡς ὑπὸ	τῶν	τόπων πολὺς ἐγίνετο φθόρος τῶν
[3, 80]	τοὺς ὑπεναντίους καὶ τοὺς προκειμένους	τῶν	τόπων. πυνθανόμενος δὲ τὴν μὲν
[3, 40]	τοὺς Κελτοὺς διὰ τὰς ὀχυρότητας	τῶν	τόπων. Ῥωμαῖοι δὲ κατὰ τοὺς
[3, 38]	τελέως ἀνυπότακτον εἶναι τοῖς ἀπείροις	τῶν	τόπων τὴν διήγησιν, ἀλλὰ κατά
[3, 109]	εἶναι Καρχηδονίων, ἀλλὰ δι´ ἀπειρίαν	τῶν	τότε μαχομένων καὶ διὰ τὰς
[3, 86]	μακρὰν τῆς εἰς θάλατταν ἐκβολῆς	τῶν	τοῦ Πάδου στομάτων— ἀκούσας εἰσβεβληκότα
[3, 37]	πρὸς δύσεις ἀπὸ Μασσαλίας καὶ	τῶν	τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων, δι´ ὧν
[3, 76]	καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἀναχθεὶς ἀπὸ	τῶν	τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων παντὶ τῷ
[3, 32]	ἐπιγνῶναι καὶ μαθεῖν, διὰ δὲ	τῶν	τοὺς πολέμους αὐτούς, οἷον (τὸν)
[3, 7]	συμβαινόντων, ἐπειδὴ φύεται μὲν ἐκ	τῶν	τυχόντων πολλάκις τὰ μέγιστα τῶν
[3, 71]	τοὺς ἐνεδρεύσαντας εὐφυέστεροι τυγχάνουσιν ὄντες	τῶν	ὑλωδῶν διὰ τὸ δύνασθαι μὲν
[3, 33]	ἀναγραφῆς, εἰ τοιαύτῃ κεχρήμεθα περὶ	τῶν	ὑπ´ Ἀννίβου κατ´ Ἰβηρίαν πεπραγμένων
[3, 9]	δὴ χάριν ἐμνήσθην Φαβίου καὶ	τῶν	ὑπ´ ἐκείνου γεγραμμένων; οὐχ ἕνεκα
[3, 109]	καταφθοράν; διόπερ, ὦ ἄνδρες, χωρὶς	τῶν	ὑπ´ ἐμοῦ λεγομένων, αὐτοὶ λαμβάνοντες
[3, 90]	τῶν ὅλων καὶ παραχωροῦσι Ῥωμαῖοι	τῶν	ὑπαίθρων αὐτοῖς. οὗ γενομένου καταπλαγείσας
[3, 92]	δοκεῖν τοῖς αὑτῶν συμμάχοις ἐκχωρεῖν	τῶν	ὑπαίθρων, εἰς δὲ τὸ πεδίον
[3, 91]	αὐτοὶ δ´ ἐξ ὁμολόγου φανήσεσθαι	τῶν	ὑπαίθρων κρατοῦντες. ~Ἀννίβας μὲν οὖν
[3, 79]	προσδεήσεται τῶν ἀναγκαίων, κρατῶν δὲ	τῶν	ὑπαίθρων οὐκ ἀπορήσει τῶν ἐπιτηδείων.
[3, 90]	τοῖς δ´ ὅλοις οὐκ ἐκχωροῦντα	τῶν	ὑπαίθρων, ὥρμησε τολμηρῶς εἰς τὰ
[3, 106]	τὸν Γνάιον κομισάμενοι (τὰς) παρὰ	τῶν	ὑπάτων ἐντολὰς πάντα τὰ κατὰ
[3, 107]	τὰ δύο στρατόπεδα δόντες ἑκατέρῳ	τῶν	ὑπάτων ἐξαποστέλλουσιν ἐπὶ τὰς πράξεις.
[3, 87]	δικτάτωρ ταύτην ἔχει τὴν διαφορὰν	τῶν	ὑπάτων· τῶν μὲν γὰρ ὑπάτων
[3, 18]	τὸν λιμένα, κωλύσοντες τὴν ἀπόβασιν	τῶν	ὑπεναντίων. ~ἅμα δὲ τῷ συμμῖξαι
[3, 96]	σκοπῶν ἐκ πολλοῦ τὸν ἐπίπλουν	τῶν	ὑπεναντίων, ἅμα τὰς πεζικὰς ἐξέταττον
[3, 77]	Ἀριμίνου, ταύτῃ παρατηρήσων τὴν εἰσβολὴν	τῶν	ὑπεναντίων. Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων ἐν
[3, 43]	δὲ βάρβαροι θεωροῦντες τὴν ἐπιβολὴν	τῶν	ὑπεναντίων ἀτάκτως ἐκ τοῦ χάρακος
[3, 64]	εἰληφότας πεῖραν ἐπὶ τοῦ παρόντος	τῶν	ὑπεναντίων, αὐτὸ δὲ τοῦτο γινώσκοντας
[3, 86]	τὴν μάχην προσαγγελθείσης αὐτῷ τῆς	τῶν	ὑπεναντίων βοηθείας, ἐξαποστέλλει Μαάρβαν ἔχοντα
[3, 89]	εἰκότως ἐγένετο. τὰς μὲν γὰρ	τῶν	ὑπεναντίων δυνάμεις συνέβαινε γεγυμνάσθαι μὲν
[3, 109]	παραταξαμένους πλείους ὄντας ἢ διπλασίους	τῶν	ὑπεναντίων ἐλαττωθῆναι. διόπερ, ὦ ἄνδρες,
[3, 82]	χώραν, βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι τὸν θυμὸν	τῶν	ὑπεναντίων. ἐπεὶ δὲ τὸν Φλαμίνιον
[3, 102]	Μάρκος συνθεωρήσας τὸ πολὺ μέρος	τῶν	ὑπεναντίων ἐπὶ τὰς προειρημένας χρείας
[3, 44]	ἅμα τῆς τε διαβάσεως καὶ	τῶν	ὑπεναντίων κεκρατηκὼς παραυτίκα μὲν ἐγίνετο
[3, 110]	δέκα σταδίους ἀποσχών, τῆς δὲ	τῶν	ὑπεναντίων μικρῷ πλεῖον, βουλόμενος διὰ
[3, 111]	τοῦ ποταμοῦ τῇ μείζονι στρατοπεδείᾳ	τῶν	ὑπεναντίων. ~Τῇ δ´ ἐχομένῃ περὶ
[3, 92]	μὲν τὴν ἐπιβολὴν καὶ τόλμαν	τῶν	ὑπεναντίων, τοσούτῳ δὲ μᾶλλον ἐπὶ
[3, 93]	τὰ πλάγια καὶ συγκρούοντας ἅμα	τῶν	ὑπερδεξίων ἀντέχεσθαι τόπων καὶ προκαταλαμβάνειν
[3, 69]	συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις ἐκώλυσε, διὰ	τῶν	ὑπηρετῶν καὶ σαλπιγκτῶν ἀνακαλούμενος. οἱ
[3, 53]	ὀχυρὸν χωρὶς τῶν ἵππων καὶ	τῶν	ὑποζυγίων, ἐφεδρεύοντα τούτοις, ἕως ἐν
[3, 51]	κρημνῶν ὁμόσε τοῖς φορτίοις πολλὰ	τῶν	ὑποζυγίων. καὶ μάλιστα τὴν τοιαύτην
[3, 53]	πλῆθος καὶ τῶν ἀνδρῶν καὶ	τῶν	ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων διεφθάρη.
[3, 51]	τὸ μὲν ἔτι περιλειπόμενον πλῆθος	τῶν	ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων μόλις
[3, 60]	τε καὶ παρεκόμιζον, ἅμα τῇ	τῶν	ὑποζυγίων καταφθορᾷ καὶ τούτων τὰ
[3, 51]	καὶ μάλιστα τῶν ἵππων καὶ	τῶν	ὑποζυγίων. οὔσης γὰρ οὐ μόνον
[3, 51]	μετὰ δὲ ταῦτα θεωροῦντες τὸ	τῶν	ὑποζυγίων πλῆθος καὶ τοὺς ἱππεῖς
[3, 70]	μένειν ἠξίου τὸν Τεβέριον ἐπὶ	τῶν	ὑποκειμένων. ὁ δὲ προειρημένος ᾔδει
[3, 85]	~Ἀννίβας δέ, πρὸς αὐτὸν ἐπαναχθέντων	τῶν	ὑποσπόνδων, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[3, 89]	πρῶτον καὶ μάλιστα τῆς ἀσφαλείας	τῶν	ὑποταττομένων, ἔμενε βεβαίως ἐπὶ τῆς
[3, 98]	προσδεῖσθαι δὲ τοὺς καιροὺς τῆς	τῶν	ὑποταττομένων εὐνοίας· νῦν οὖν ἠγγικότων
[3, 18]	τὰς δυναστείας, αὐτὸς δ´ ἐκ	τῶν	ὑποτεταγμένων ἐπιλέξας τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἑξακισχιλίους
[3, 15]	πιστεύοντες τῇ Ῥωμαίων συμμαχίᾳ τινὰς	τῶν	ὑφ´ αὑτοὺς ταττομένων ἀδικοῦσι. καθόλου
[3, 39]	ἔσω θάλατταν νευόντων μερῶν ἀπὸ	τῶν	Φιλαίνου βωμῶν, οἳ κεῖνται κατὰ
[3, 7]	συγγραφέων ἐπιτιμήσεως, χάριν δὲ τῆς	τῶν	φιλομαθούντων ἐπανορθώσεως. τί γὰρ ὄφελος
[3, 99]	δὲ ταῦτα παραλαβὼν τοὺς ἐπιτηδείους	τῶν	φίλων ἧκε πρὸς τὸν Βώστορα
[3, 85]	πράξας διενοεῖτο μετὰ τἀδελφοῦ καὶ	τῶν	φίλων ποῦ καὶ πῶς δεῖ
[3, 55]	διανάστασιν, διακόψαντα δ´ ἔμενε μετὰ	τῶν	φορτίων οἷον καταπεπηγότα διά τε
[3, 41]	τοῦ πλοῦ καὶ διενοεῖτο μετὰ	τῶν	χιλιάρχων ποίοις χρηστέον τῶν τόπων
[3, 61]	δὲ πεζικὰς δυνάμεις ἐξώρκισε διὰ	τῶν	χιλιάρχων, τάξας ἡμέραν ἐν ᾗ
[3, 17]	μετὰ ταῦτα κατειργάσατο διὰ τῆς	τῶν	χορηγιῶν παραθέσεως. ~Κατὰ δὲ τοὺς
[3, 28]	ἐξενεγκεῖν δὲ τὸ προειρημένον πλῆθος	τῶν	χρημάτων. τὸ μὲν γὰρ ὑπὸ
[3, 51]	ἐκ δὲ τούτου πολλὰ συνέβη	τῶν	χρησίμων αὐτῷ πρός τε τὸ
[3, 17]	τὸ παραγγελλόμενον, αὐτός τε πολλὰ	τῶν	χρησίμων μετὰ ταῦτα κατειργάσατο διὰ
[3, 55]	ἐρείσμασιν, ἐπὶ πολὺ καταφερῶν ὄντων	τῶν	χωρίων· τὰ δ´ ὑποζύγια διέκοπτεν,
[3, 4]	ἐνεδέχετο ποιήσασθαι τὴν διάληψιν ὑπὲρ	τῶν	ψεκτῶν ἢ τοὐναντίον ἐπαινετῶν ἀνδρῶν
[3, 40]	ὥρμησαν πρὸς φυγήν· ἐπεὶ δὲ	τῶν	ψιλῶν ἥψαντο χωρίων, ἐπὶ ποσὸν
[3, 93]	τάχος ὡς πλείστας καὶ τῶν	ἐργατῶν	βοῶν ἐκλέξαντ´ ἐκ πάσης τῆς
[3, 22]	Καρχηδόνιοι δὲ μὴ ἀδικείτωσαν δῆμον	Ἀρδεατῶν,	Ἀντιατῶν, Λαρεντίνων, Κιρκαιιτῶν, Ταρρακινιτῶν, μηδ´
[3, 22]	δὲ μὴ ἀδικείτωσαν δῆμον Ἀρδεατῶν,	Ἀντιατῶν,	Λαρεντίνων, Κιρκαιιτῶν, Ταρρακινιτῶν, μηδ´ ἄλλον
[3, 54]	ὑπομιμνήσκων τῆς τῶν κατοικούντων αὐτὰ	Γαλατῶν,	ἅμα δὲ καὶ τὸν τῆς
[3, 3]	κατοικοῦντας βαρβαρικῶν φόβων καὶ τῆς	Γαλατῶν	παρανομίας. μετὰ δὲ ταῦτα θέντες
[3, 49]	τὴν διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων καλουμένων	Γαλατῶν	πορείαν ἀπουραγήσας μετὰ τῆς σφετέρας
[3, 16]	πρότερον μὲν διὰ τὸν ἀπὸ	Γαλατῶν	τότε δὲ διὰ τὸν ἀπὸ
[3, 3]	τίνα τρόπον Ῥωμαῖοι καταλύσαντες τὴν	Γαλατῶν	ὕβριν ἀδήριτον μὲν σφίσι παρεσκεύασαν
[3, 50]	δέ τινας τῶν καθηγουμένων αὐτοῖς	Γαλατῶν	χάριν τοῦ κατασκέψασθαι τὴν τῶν
[3, 48]	ἐκείνοις πᾶσιν αἱ καταστροφαὶ τῶν	δραμάτων	προσδέονται θεοῦ καὶ μηχανῆς διὰ
[3, 1]	πρὸς τὴν κατὰ μέρος τῶν	πραγμάτων	γνῶσιν, πολλὰ δ´ ἐκ τῶν
[3, 8]	αὐτὴν ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι τῶν	πραγμάτων.	διὸ καὶ νῦν τὸν πόλεμον
[3, 63]	ὑπὲρ τῶν σφίσι παρόντων βουλεύωνται	πραγμάτων.	εἰς παραπλήσιον γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα
[3, 67]	κατ´ ἀνάγκην αὐτῷ κοινωνήσουσι τῶν	πραγμάτων,	ἐπιγνόντες τὸ γεγονὸς ἐκ τῶν
[3, 98]	τῆς εἰς τὸν κύριον τῶν	πραγμάτων	εὐεργεσίας. παραπλήσια δὲ τούτοις ἕτερα
[3, 43]	τὴν πρόθεσιν αὐτῷ συντρεχόντων τῶν	πραγμάτων,	εὐθέως τοὺς πρώτους ἀποβαίνοντας συνίστα
[3, 63]	ποιεῖσθαι περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς	πραγμάτων	ἥνπερ ἀρτίως ἐποιοῦντο περὶ τῶν
[3, 7]	τυχόντων πολλάκις τὰ μέγιστα τῶν	πραγμάτων,	ἰᾶσθαι δὲ ῥᾷστόν ἐστιν παντὸς
[3, 105]	μὲν Ῥωμαῖοι διδαχθέντες ὑπὸ τῶν	πραγμάτων	καὶ βαλόμενοι χάρακα πάλιν ἕνα
[3, 20]	τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ δ´ ἕτερον	πραγμάτων	καὶ κινδύνων ἀρχὴν μεγάλων. ἢ
[3, 95]	καί τινες ἕτεροι, κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις	πραγμάτων	καὶ Μασσαλιῶται, πολλάκις μὲν καὶ
[3, 56]	αὐτὸν ἔχεσθαι τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ	πραγμάτων	καὶ πολεμεῖν ἐρρωμένως Ἀσδρούβᾳ, κατέπλευσε
[3, 86]	τὴν κατ´ ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν τῶν	πραγμάτων	καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν ἀρχόντων
[3, 34]	ἀσφαλείας τῶν τε κατὰ Λιβύην	πραγμάτων	καὶ τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ λοιπὸν
[3, 70]	χρόνος. διόπερ οὐ τὸν τῶν	πραγμάτων	καιρὸν ἐκλεγόμενος ἀλλὰ τὸν ἴδιον
[3, 10]	τὴν εὔροιαν τῶν κατ´ Ἰβηρίαν	πραγμάτων	Καρχηδονίοις. ταύταις γὰρ ταῖς χερσὶ
[3, 60]	μὲν κοινωνεῖν τοῖς Καρχηδονίοις τῶν	πραγμάτων	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολήν·
[3, 94]	τοῦτον Ἀννίβας, προχωρούντων αὐτῷ τῶν	πραγμάτων	κατὰ τὴν ἐπιβολήν, τήν τε
[3, 31]	τῶν ἔργων, ἐξ αὐτῶν τῶν	πραγμάτων	λαμβάνοντα τὴν δοκιμασίαν, ἀληθινῶς ἐμφαίνει
[3, 97]	πρῶτον ἐθάρρησαν ἀντιποιεῖσθαι τῶν πέραν	πραγμάτων,	μεγάλα καὶ ταὐτομάτου συνεργήσαντος σφίσι
[3, 3]	Ἑλλάδα τόπους ἅμα ταῖς τῶν	πραγμάτων	μεταβολαῖς. ἐξηγησάμενοι δὲ τὰς Ἀττάλου
[3, 48]	ἔχοντι περὶ τῶν καθ´ αὑτὸν	πραγμάτων.	ὁμοίως δὲ καὶ τὰ περὶ
[3, 9]	ἄλλην ἀρχὴν ἐποιεῖτο καὶ παρασκευὴν	πραγμάτων,	ὅσον ἐπ´ ἐκείνῳ. προκαταληφθεὶς δὲ
[3, 33]	ἀσφαλείας τῶν ἐν Λιβύῃ προυνοεῖτο	πραγμάτων.	πάνυ δ´ ἐμπείρως καὶ φρονίμως
[3, 97]	παράπλουν. ἔνθα δὴ γίνεταί τις	πραγμάτων	περιπέτεια τοιάδε. ~καθ´ οὓς καιροὺς
[3, 9]	δὲ πλεῖον ἐξ αὐτῶν τῶν	πραγμάτων	ποιεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας.
[3, 15]	εὔροιαν Καρχηδονίοις τῶν κατ´ Ἰβηρίαν	πραγμάτων.	Ῥωμαῖοι δὲ πλεονάκις αὐτῶν παρακηκοότες
[3, 7]	τί καὶ πόθεν ἕκαστα τῶν	πραγμάτων	τὰς ἀφορμὰς εἴληφεν; οὔτε γὰρ
[3, 69]	μεγαλείως, ἐκκαλέσασθαι σπουδάζων τοὺς ἐπὶ	πραγμάτων	ταττομένους πρὸς τὰς Καρχηδονίων ἐλπίδας.
[3, 12]	Ῥωμαίους. διὸ καὶ τοὺς ἐπὶ	πραγμάτων	ταττομένους χρὴ τῶν τοιούτων οὐδενὸς
[3, 12]	δι´ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο τῶν	πραγμάτων.	τοιούτους γὰρ ἐχθροὺς παρεσκεύασε Ῥωμαίοις
[3, 117]	τοῦτ´ ἐγένετ´ ἐξ αὐτῶν τῶν	πραγμάτων.	τῶν μὲν γὰρ ἑξακισχιλίων ἱππέων
[3, 80]	πρὸς ἀληθινῶν δὲ καὶ πολεμικῶν	πραγμάτων	χειρισμὸν οὐκ εὐφυῆ, πρὸς δὲ
[3, 105]	ἔτι δὲ πλείους ἐκ τῶν	ταγμάτων	καὶ τοὺς ἀρίστους ἄνδρας. οἱ
[3, 111]	ἔδει τοῦτο ποιεῖν, καὶ μεθ´	ὑποδειγμάτων	ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς πολλοὺς διεθέμην
[3, 8]	ἐκδοῦναι μὲν τὸν αἴτιον τῶν	ἀδικημάτων,	ἐπανελέσθαι δ´ εὐλόγως δι´ ἑτέρων
[3, 32]	πολλαπλασίους αὐτὰς ὑπάρχειν τῶν ἡμετέρων	ὑπομνημάτων,	οὐδὲ καταλαβεῖν ἐξ αὐτῶν βεβαίως
[3, 90]	ὅλοις διὰ τῶν κατὰ μέρος	προτερημάτων	κατὰ βραχὺ σωματοποιεῖν καὶ προσαναλαμβάνειν.
[3, 76]	νικήσας τῇ μάχῃ πολλῶν μὲν	χρημάτων	ἐγένετ´ ἐγκρατής, ὡς ἂν ἁπάσης
[3, 13]	τὰς πόλεις καὶ κυριεύσας πολλῶν	χρημάτων	ἧκε παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν.
[3, 13]	καὶ τὸ τῶν τελευταῖον συντεθέντων	χρημάτων	πλῆθος. διόπερ ἅμα τῷ τὰ
[3, 17]	τὴν πόλιν. κύριος δὲ γενόμενος	χρημάτων	πολλῶν καὶ σωμάτων καὶ κατασκευῆς
[3, 28]	δὲ τὸ προειρημένον πλῆθος τῶν	χρημάτων.	τὸ μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 16]	μὲν τῶν προγεγονότων εἰς αὐτὸν	εὐεργετημάτων	ὑπὸ Ῥωμαίων, καταπεφρονηκότα δὲ πρότερον
[3, 47]	τούτων εἰς ἑκάτερον τῶν προειρημένων	ἁμαρτημάτων	ἐμπίπτουσι. ~πρῶτον μὲν γὰρ ἂν
[3, 73]	ἅμα τῷ δέξασθαι διὰ τῶν	διαστημάτων	τοὺς προκινδυνεύοντας καὶ συμπεσεῖν τὰ
[3, 65]	δ´ ἐγκλίναντας εὐθέως διὰ τῶν	διαστημάτων	ὑπὸ τὰς παρ´ αὑτῶν ἴλας,
[3, 20]	μὲν οὖν τὰ τοιαῦτα τῶν	συγγραμμάτων	οἷα γράφει Χαιρέας καὶ Σωσύλος
[3, 101]	μὲν ἐπὶ τὴν νομὴν τῶν	θρεμμάτων	ἀπομερίζειν τοὺς δ´ ἐπὶ τὴν
[3, 51]	ἔσχε μὲν καὶ σίτου καὶ	θρεμμάτων	ἐπὶ δυεῖν καὶ τρισὶν ἡμέραις
[3, 36]	ἔχει τὴν δύναμιν ἡ τῶν	ὀνομάτων	ἐξήγησις ταῖς ἀδιανοήτοις καὶ κρουσματικαῖς
[3, 36]	πεποίηκε πρὸς ἀνάμνησιν ἡ τῶν	ὀνομάτων	παράθεσις· ἐπὶ δὲ τῶν ἀγνοουμένων
[3, 86]	θάλατταν ἐκβολῆς τῶν τοῦ Πάδου	στομάτων—	ἀκούσας εἰσβεβληκότα τὸν Ἀννίβαν εἰς
[3, 37]	Μασσαλίας καὶ τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ	στομάτων,	δι´ ὧν εἰς τὸ Σαρδόνιον
[3, 76]	ἀναχθεὶς ἀπὸ τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ	στομάτων	παντὶ τῷ στόλῳ προσέσχε τῆς
[3, 81]	τῶν κατ´ ἄνδρα καὶ ζυγὸν	ἀγωνισμάτων	δεῖ τὸν μέλλοντα νικᾶν συνθεωρεῖν
[3, 4]	αἱ ψιλῶς ἐξ αὐτῶν τῶν	ἀγωνισμάτων	διαλήψεις, διὰ τὸ πολλοῖς μὲν
[3, 118]	ἀλλὰ καὶ πρὸς τὰς τῶν	πολιτευμάτων	διορθώσεις καὶ κατασκευὰς μεγάλα συμβάλλεσθαι
[3, 4]	ἢ τοὐναντίον ἐπαινετῶν ἀνδρῶν καὶ	πολιτευμάτων,	ἐνθάδε που λήγειν ἂν ἡμᾶς
[3, 4]	μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν τῶν	κατορθωμάτων	ἢ καὶ τῶν ἐλαττωμάτων ἱκανὴν
[3, 4]	τὰ μέγιστα δοκοῦντ´ εἶναι τῶν	κατορθωμάτων,	ὅταν μὴ δεόντως αὐτοῖς χρήσωνται,
[3, 57]	καὶ τῶν ἐν ταύτῃ συμβαινόντων	ἰδιωμάτων,	οὐδὲ μὴν περὶ τῶν Βρεττανικῶν
[3, 57]	παρὸν οὐδενὸς ἀληθινῶς ἀπολαύουσι τῶν	βρωμάτων	οὔτ´ εἰς τὸ μέλλον ὠφέλιμον
[3, 60]	ἐπιτηδείων σπάνει καὶ ταῖς τῶν	σωμάτων	ἀθεραπευσίαις κακῶς ἀπήλλαττε. πολλοὶ δὲ
[3, 7]	οὐδέποτε δεόντως συστήσασθαι τὰς τῶν	σωμάτων	θεραπείας, οὔτε τὸν πραγματικὸν οὐδὲν
[3, 17]	δὲ γενόμενος χρημάτων πολλῶν καὶ	σωμάτων	καὶ κατασκευῆς τὰ μὲν χρήματ´
[3, 8]	πατρίδος καὶ τῶν ἐν αὐτῇ	σωμάτων	παρεγένοντο κίνδυνον. ~Τίνος δὴ χάριν
[3, 63]	αἰχμαλώτους, ἵν´ ἐπὶ τῶν ἀλλοτρίων	συμπτωμάτων	ἐναργῶς θεασάμενοι τὸ συμβαῖνον βέλτιον
[3, 63]	ἀρτίως ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἀλλοτρίων	συμπτωμάτων.	καθάπερ γὰρ ἐπ´ ἐκείνων τὸν
[3, 81]	γενομένη κοινόν ἐστι καὶ μέγιστον	συμπτωμάτων.	οὐ γὰρ μόνον ἀπράκτους ποιεῖ
[3, 108]	τὸν ὑπὲρ τῶν νεωστὶ γεγονότων	συμπτωμάτων·	ὧδε γὰρ καὶ τῇδέ που
[3, 4]	τῶν κατορθωμάτων ἢ καὶ τῶν	ἐλαττωμάτων	ἱκανὴν ἐνεδέχετο ποιήσασθαι τὴν διάληψιν
[3, 108]	μὲν ἐν ταῖς προγεγενημέναις μάχαις	ἐλαττωμάτων	οὐχ ἓν οὐδὲ δεύτερον, καὶ
[3, 86]	ἐπεβάλετο τοῖς στρατοπέδοις αὐτὸς συνάπτειν,	ἀδυνατῶν	δὲ διὰ τὸ τῆς στρατιᾶς
[3, 87]	τῶν ὑπάτων· τῶν μὲν γὰρ	ὑπάτων	ἑκατέρῳ δώδεκα πελέκεις ἀκολουθοῦσι, τούτῳ
[3, 106]	Γνάιον κομισάμενοι (τὰς) παρὰ τῶν	ὑπάτων	ἐντολὰς πάντα τὰ κατὰ μέρος
[3, 107]	δύο στρατόπεδα δόντες ἑκατέρῳ τῶν	ὑπάτων	ἐξαποστέλλουσιν ἐπὶ τὰς πράξεις. καὶ
[3, 87]	ταύτην ἔχει τὴν διαφορὰν τῶν	ὑπάτων·	τῶν μὲν γὰρ ὑπάτων ἑκατέρῳ
[3, 115]	σχήματι τεταγμένους πολὺ προπεπτωκέναι τῶν	κεράτων,	ἅτε τοῦ μηνίσκου τὸ κύρτωμα
[3, 72]	δὲ θηρία μερίσας πρὸ τῶν	κεράτων	δι´ ἀμφοτέρων προεβάλετο. Τεβέριος δὲ
[3, 74]	δὲ τοὺς ἀπὸ τῶν ἰδίων	κεράτων	ἐκπεπιεσμένους, τὸ μὲν ἐπιβοηθεῖν τούτοις
[3, 115]	αὐτοὶ δὲ πεπυκνωκότες ἀπὸ τῶν	κεράτων	ἐπὶ τὰ μέσα καὶ τὸν
[3, 73]	καὶ ψιλωθέντων τῶν τῆς φάλαγγος	κεράτων,	οἵ τε λογχοφόροι τῶν Καρχηδονίων
[3, 112]	διὰ στόματος, σημείων δὲ καὶ	τεράτων	πᾶν μὲν ἱερόν, πᾶσα δ´
[3, 79]	μὲν οὐ προσδεήσεται τῶν ἀναγκαίων,	κρατῶν	δὲ τῶν ὑπαίθρων οὐκ ἀπορήσει
[3, 36]	ἐμπίπτομεν ὑπὲρ τῶν ἀγνώστων καὶ	ἀοράτων	τόπων. ~τούτων δὲ περὶ τῆς
[3, 98]	γὰρ ἑκάστους ἐγκρατεῖς γινομένους τῶν	ἀναγκαιοτάτων	ἅμιλλαν ποιήσεσθαι τῆς εἰς τὸν
[3, 43]	ἱππέων, τὰ δὲ μονόξυλα τῶν	εὐκινητοτάτων	πεζῶν. εἶχον δὲ τὴν μὲν
[3, 98]	τούτων ὅμηρα τοὺς υἱεῖς τῶν	ἐπιφανεστάτων	ἀνδρῶν· οὓς πάντας εἰς τὴν
[3, 32]	κατὰ μέρος διαλήψεως, τῶν δὲ	κυριωτάτων	μηδὲ ψαύειν αὐτοὺς δύνασθαι τὸ
[3, 20]	δὲ τοὺς υἱοὺς ἀπὸ δώδεκ´	ἐτῶν	ἄγειν φασὶ τοὺς πατέρας εἰς
[3, 4]	ὑπὲρ τῶν ψεκτῶν ἢ τοὐναντίον	ἐπαινετῶν	ἀνδρῶν καὶ πολιτευμάτων, ἐνθάδε που
[3, 69]	τοῖς πολεμίοις ἐκώλυσε, διὰ τῶν	ὑπηρετῶν	καὶ σαλπιγκτῶν ἀνακαλούμενος. οἱ δὲ
[3, 33]	μὲν καὶ Λιβύων τετρακοσίους πεντήκοντα,	Λεργητῶν	δὲ τριακοσίους, Νομάδων δὲ Μασυλίων
[3, 35]	ποταμὸν κατεστρέφετο τό τε τῶν	Ἰλουργητῶν	ἔθνος καὶ Βαργουσίων ἔτι δὲ
[3, 69]	βοηθεῖν. Τεβέριος δὲ καὶ πάλαι	ζητῶν	ἀφορμὴν τοῦ πράττειν τότε λαβὼν
[3, 100]	δὲ συναγόντων ὡς ἔπος εἰπεῖν	ἀναριθμήτων,	ἔτι δὲ τῆς ὥρας ἀκμαζούσης
[3, 96]	Λιβύης ὡς ἐπὶ τὴν τῶν	Κερκινητῶν	νῆσον καὶ λαβὼν παρ´ αὐτῶν
[3, 57]	τι πάσχοντες τοῖς λίχνοις τῶν	δειπνητῶν.	καὶ γὰρ ἐκεῖνοι πάντων ἀπογευόμενοι
[3, 20]	τῶν ἀναγκαίων οὐδενὶ προΐεσθαι τῶν	ἀπορρήτων	οὐδέν; ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´
[3, 60]	ἀναβάσεων καὶ καταβάσεων, ἔτι δὲ	τραχυτήτων	τῶν κατὰ τὰς ὑπερβολάς, δεινῶς
[3, 22]	ἀδικείτωσαν δῆμον Ἀρδεατῶν, Ἀντιατῶν, Λαρεντίνων,	Κιρκαιιτῶν,	Ταρρακινιτῶν, μηδ´ ἄλλον μηδένα Λατίνων,
[3, 34]	θυμῷ καὶ πιστεύων τῇ τῶν	πολιτῶν	εὐνοίᾳ παρεκάλει τὰς δυνάμεις φανερῶς
[3, 67]	τὸ γεγονὸς ἐκ τῶν σφετέρων	πολιτῶν	παρασπόνδημα κατὰ τῶν Ῥωμαίων. ἅμα
[3, 10]	τὴν ἐπὶ τούτοις ὀργὴν τῶν	πολιτῶν,	ὡς θᾶττον τοὺς ἀποστάντας τῶν
[3, 22]	δῆμον Ἀρδεατῶν, Ἀντιατῶν, Λαρεντίνων, Κιρκαιιτῶν,	Ταρρακινιτῶν,	μηδ´ ἄλλον μηδένα Λατίνων, ὅσοι
[3, 33]	ἀπὸ δὲ τῶν πόλεων τῶν	Μεταγωνιτῶν	καλουμένων ἀπέστειλεν ἄλλους εἰς Καρχηδόνα
[3, 69]	ἐκώλυσε, διὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ	σαλπιγκτῶν	ἀνακαλούμενος. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι βραχὺν
[3, 4]	ποιήσασθαι τὴν διάληψιν ὑπὲρ τῶν	ψεκτῶν	ἢ τοὐναντίον ἐπαινετῶν ἀνδρῶν καὶ
[3, 70]	ὑπελάμβανε γενήσεσθαι, τήν τε τῶν	Κελτῶν	ἀθεσίαν οὐκ ἐμμενεῖν ἐν τῇ
[3, 41]	τὸ πλῆθος τῶν μεταξὺ κειμένων	Κελτῶν.	Ἀννίβας δὲ παραδόξως τοὺς μὲν
[3, 84]	τοῖς ὅλοις προσπεσόντες τινὲς τῶν	Κελτῶν	ἀπέκτειναν. ἔπεσον οὖν τῶν Ῥωμαίων
[3, 2]	δὲ τὴν Ἰβήρων προσλαβεῖν καὶ	Κελτῶν	ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ τελευταῖον καὶ
[3, 34]	ἀγγέλων καὶ τήν τε τῶν	Κελτῶν	βούλησιν καὶ προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων τήν
[3, 114]	αὐτῶν παρατεταγμένων, καὶ τῶν μὲν	Κελτῶν	γυμνῶν, τῶν δ´ Ἰβήρων λινοῖς
[3, 118]	ἐμπεσόντα παραδόξως ἄρδην ὑπὸ τῶν	Κελτῶν	διαφθαρῆναι μετὰ τῆς δυνάμεως. οὐ
[3, 68]	προπέτειαν, οἱ δὲ τὴν τῶν	Κελτῶν	ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι διὰ τῆς τελευταίας
[3, 45]	συμπλοκὴν ὥστε τῶν Ῥωμαίων καὶ	Κελτῶν	εἰς ἑκατὸν ἱππεῖς καὶ τετταράκοντα
[3, 115]	οὖν τῶν Ἰβήρων καὶ τῶν	Κελτῶν	ἔμενον αἱ τάξεις καὶ διεμάχοντο
[3, 115]	τάξιν, ἅτε δὴ τῶν μὲν	Κελτῶν	ἐπὶ λεπτὸν ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ δὲ
[3, 60]	πλῆθος τῶν τὰ πεδία κατοικούντων	Κελτῶν	ἐσπούδαζε μὲν κοινωνεῖν τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 34]	ἣν ἀφίξονται, καὶ τὴν τῶν	Κελτῶν	εὔνοιαν καὶ συμμαχίαν. εὐθύμως δὲ
[3, 74]	πρώτας χώρας ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν	Κελτῶν	καὶ μέρους τινὸς τῶν Λιβύων
[3, 78]	ἀγωνιῶν γὰρ τὴν ἀθεσίαν τῶν	Κελτῶν	καὶ τὰς ἐπιβουλὰς τὰς περὶ
[3, 34]	ἐπιμελῶς πρὸς τοὺς δυνάστας τῶν	Κελτῶν	καὶ τοὺς ἐπὶ τάδε καὶ
[3, 79]	χάριν καὶ μάλιστα τῆς τῶν	Κελτῶν	μαλακίας καὶ φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν
[3, 114]	κατακεκοσμήκει· τῶν δ´ Ἰβήρων καὶ	Κελτῶν	ὁ μὲν θυρεὸς ἦν παραπλήσιος,
[3, 69]	δὲ ταῦτα συνθεωρήσας τινὰς τῶν	Κελτῶν,	οἳ κατῴκουν μεταξὺ τοῦ Πάδου
[3, 70]	πρῶτον ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι ταῖς τῶν	Κελτῶν	ὁρμαῖς, δεύτερον ἀνασκήτοις καὶ νεοσυλλόγοις
[3, 68]	αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε. τὸ δὲ τῶν	Κελτῶν	πλῆθος τὸ τὰ πεδία κατοικοῦν,
[3, 34]	καὶ προσεδέχετο τοὺς παρὰ τῶν	Κελτῶν	πρὸς αὐτὸν ἀποστελλομένους· σαφῶς γὰρ
[3, 67]	καὶ συλλογισάμενος ὅτι πάλαι τῶν	Κελτῶν	πρὸς αὐτοὺς ἀλλοτρίως διακειμένων, τούτων
[3, 72]	μυρίων σὺν τοῖς παρὰ τῶν	Κελτῶν	συμμάχοις, τὰ δὲ θηρία μερίσας
[3, 113]	τὰ μέσα τῶν Ἰβήρων καὶ	Κελτῶν	τάγματα προῆγε καὶ τἄλλα τούτοις
[3, 41]	τοὺς μὲν χρήμασι πείσας τῶν	Κελτῶν	τοὺς δὲ βιασάμενος ἧκε μετὰ
[3, 74]	τοὺς δὲ πλείους ἀπολωλέναι τῶν	Κελτῶν·	ὑπὸ δὲ τῶν ὄμβρων καὶ
[3, 118]	φανερὸν ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα	συμβάντων·	ὁμολογουμένως γὰρ Ῥωμαίων ἡττηθέντων τότε
[3, 10]	καταλύσασθαι Καρχηδονίους τὴν προειρημένην ταραχὴν	ἀπαγγειλάντων	αὐτοῖς πόλεμον, τὸ μὲν πρῶτον
[3, 34]	τῶν Κελτῶν βούλησιν καὶ προσδοκίαν	ἀπαγγειλάντων	τήν τε τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν
[3, 96]	~οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀσδρούβαν,	σημηνάντων	αὐτοῖς τῶν σκοπῶν ἐκ πολλοῦ
[3, 43]	ἤδη τοὺς παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας,	σημηνάντων	ἐκείνων τὴν παρουσίαν τῷ καπνῷ
[3, 69]	αὐτῶν τὴν χώραν. τῶν δὲ	πραξάντων	τὸ προσταχθὲν καὶ πολλὴν περιβαλομένων
[3, 50]	καὶ τὴν ὅλην ὑπόθεσιν. ὧν	πραξάντων	τὸ συνταχθέν, ἐπιγνοὺς ὁ στρατηγὸς
[3, 71]	ἤδη τῆς στρατοπεδείας. τῶν δὲ	πραξάντων	τὸ συνταχθέν, τούτους μὲν ὄντας
[3, 69]	εἰς χιλίους. σπουδῇ δὲ τούτων	προσμιξάντων	πέραν τοῦ Τρεβία καὶ διαμαχομένων
[3, 21]	θεωρία τῶν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς	ὑπαρξάντων	δικαίων Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πρὸς
[3, 63]	ἵππους καὶ σάγους, ἀλλὰ τὸ	πάντων	ἀνθρώπων γενέσθαι μακαριωτάτους, κρατήσαντας τῆς
[3, 42]	συστήσας καθηγεμόνας ἐγχωρίους, ἐπὶ δὲ	πάντων	Ἄννωνα τὸν Βοαμίλκου τοῦ βασιλέως.
[3, 57]	τῶν δειπνητῶν. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι	πάντων	ἀπογευόμενοι τῶν παρακειμένων οὔτε κατὰ
[3, 20]	τοὺς εἰς ἑκάτερα ῥηθέντας λόγους,	πάντων	ἀτοπώτατον πρᾶγμα ποιοῦντες. πῶς γὰρ
[3, 111]	εὐδαιμονίας, ἡγεμόνες ἅμα καὶ δεσπόται	πάντων	γενήσεσθε διὰ ταύτης τῆς μάχης.
[3, 62]	ἀπηλλάχθαι κακῶν, τελευτήσαντα τὸν βίον.	πάντων	δ´ ἀναβοησάντων ἅμα καὶ δηλούντων
[3, 64]	ἐν αὐτῇ τὴν νίκην ὑπάρχουσαν.	πάντων	δὲ καὶ διὰ τὴν τοῦ
[3, 111]	τόποις διακριθῆναι περὶ τῶν ὅλων.	πάντων	δὲ τὸ ῥηθὲν ἐπισημηναμένων διὰ
[3, 58]	δ´ ἐκ τούτων. σχεδὸν γὰρ	πάντων,	εἰ δὲ μή γε, τῶν
[3, 115]	πλείστους ἀπέκτειναν ἐν τῇ συμπλοκῇ,	πάντων	ἐκθύμως καὶ γενναίως διαγωνιζομένων τῶν
[3, 110]	δυσχρηστία περὶ τοὺς ἡγεμόνας, ὃ	πάντων	ἐστὶ σφαλερώτατον. τῆς δ´ ἡγεμονίας
[3, 101]	σῖτον ὡς πλεῖστον συναγαγεῖν, ἵνα	πάντων	ᾖ κατὰ τὴν παραχειμασίαν δαψίλεια
[3, 107]	χώρας καταφθειρομένης, τῶν δὲ συμμάχων	πάντων	μετεώρων ὄντων ταῖς διανοίαις, (οἱ
[3, 117]	δὲ λοιπῶν ἐγκρατὴς ἐγένετο ζωγρίᾳ	πάντων.	ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς ἐπὶ
[3, 109]	ἡμέραν δεύτερον ἐνιαυτὸν ἤδη διατελεῖτε.	πάντων	οὖν τῶν κατὰ μέρος ἐναντίως
[3, 98]	ἐκκαλέσεσθαι δὲ τὴν τῶν Ἰβήρων	πάντων	πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν, προϊδόμενον τὸ
[3, 71]	τοῦ μέλλοντος ἀγῶνος, συγκατατιθεμένων αὐτῷ	πάντων	ταῖς ἐπιβολαῖς, ἅμα τῷ δειπνοποιήσασθαι
[3, 105]	δὲ τῆς ἡμέρας διαφαινούσης, καὶ	πάντων	ταῖς τε διανοίαις καὶ τοῖς
[3, 25]	ἄλλως διανοηθείην τι ἢ πράξαιμι,	πάντων	τῶν ἄλλων σῳζομένων ἐν ταῖς
[3, 112]	ὅ, τι ἂν ᾖ πάσχειν	πάντων	τῶν δοκούντων εἶναι δεινῶν ὑπομενετέον.
[3, 39]	καιροῖς τῆς μὲν Λιβύης ἐκυρίευον	πάντων	τῶν ἐπὶ τὴν ἔσω θάλατταν
[3, 109]	ὑπεναντίων ἐλαττωθῆναι. διόπερ, ὦ ἄνδρες,	πάντων	ὑμῖν παρεσκευασμένων πρὸς τὸ νικᾶν,
[3, 72]	τῶν ἵππων σχεδὸν ὡς εἰπεῖν	ἁπάντων	ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων, τὸ μὲν πρῶτον
[3, 44]	αὐτοὺς καὶ τοῖς θεοῖς ὑπὲρ	ἁπάντων	εὐξάμενος διαφῆκε, παραγγείλας θεραπεύειν σφᾶς
[3, 6]	τὰ μέν ἐστι πρῶτα τῶν	ἁπάντων,	ἡ δ´ ἀρχὴ τελευταῖον τῶν
[3, 59]	διὰ τὴν Ῥωμαίων ὑπεροχὴν σχεδὸν	ἁπάντων	πλωτῶν καὶ πορευτῶν γεγονότων, ἀπολελυμένων
[3, 76]	τῆς ἀποσκευῆς τῶν εἰς Ἰταλίαν	ὁρμησάντων	παρὰ τούτοις ἀπολελειμμένης, πάντας δὲ
[3, 98]	παρ´ αὐτῶν εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι τῶν	γεννησάντων	ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν πολλῶν,
[3, 62]	τελευτήσαντα τὸν βίον. πάντων δ´	ἀναβοησάντων	ἅμα καὶ δηλούντων ὅτι βούλονται
[3, 52]	πόλεως ἅλωσιν καὶ τὴν τῶν	ἐγχειρησάντων	αὐτὸν ἀδικεῖν ἀπώλειαν, καὶ διασαφούντων
[3, 118]	γὰρ Ῥωμαίων ἡττηθέντων τότε καὶ	παραχωρησάντων	τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις ἀρετῆς,
[3, 73]	τοῖς δὲ Ῥωμαίοις τῶν ἱππέων	ὑποχωρησάντων	καὶ ψιλωθέντων τῶν τῆς φάλαγγος
[3, 4]	αὐτοτελεῖς εἰσιν οὔτε περὶ τῶν	κρατησάντων	(οὔτε περὶ τῶν) ἐλαττωθέντων αἱ
[3, 76]	τούτων ἀπελείφθη τῶν τόπων Ἄννων,	ἀντιστρατοπεδευσάντων	αὐτοῖς περὶ πόλιν προσαγορευομένην Κίσσαν,
[3, 65]	τῇ μάχῃ. τῶν δὲ Νομάδων	κυκλωσάντων	καὶ κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ μὲν
[3, 74]	τὸν κίνδυνον. ~ἐν ᾧ καιρῷ	διαναστάντων	τῶν ἐκ τῆς ἐνέδρας Νομάδων
[3, 5]	δὲ τῆς τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας	ἀποστάντων,	ἅμα τὴν ἀρχὴν καὶ τὸ
[3, 44]	καιρὸν καὶ πρὸς τὴν τῶν	ἐλεφάντων	διάβασιν προεχειρίσατο τοὺς ἐπιτηδείους. αὐτὸς
[3, 42]	αὐτῷ παρεῖχε δυσχρηστίαν ἡ τῶν	ἐλεφάντων	διάβασις· οὗτοι δ´ ἦσαν ἑπτὰ
[3, 58]	δὲ χαλεπώτερον τὸ περὶ τῶν	ὁραθέντων	διὰ λόγου τι γνῶναι καὶ
[3, 106]	Αἰμίλιον καὶ Γάιον Τερέντιον. ὧν	κατασταθέντων	οἱ μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο τὴν
[3, 13]	Σαρδόνα καὶ τὸ τῶν τελευταῖον	συντεθέντων	χρημάτων πλῆθος. διόπερ ἅμα τῷ
[3, 14]	ἢ δέκα μυριάδας ἀνθρώπων. ὧν	ἡττηθέντων	οὐδεὶς ἔτι τῶν ἐντὸς Ἴβηρος
[3, 118]	ταῦτα συμβάντων· ὁμολογουμένως γὰρ Ῥωμαίων	ἡττηθέντων	τότε καὶ παραχωρησάντων τῆς ἐν
[3, 99]	ἧκε πρὸς τὸν Βώστορα καί,	παραδοθέντων	αὐτῷ τῶν παίδων ἐκ τῆς
[3, 67]	ἕκαστοι σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων δὲ καὶ	κατακοιμισθέντων	τῶν ἐν τῷ χάρακι, παρελθεῖν
[3, 14]	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἀστυγειτόνων	ἁθροισθέντων	ἅμα τούτοις, οὓς ἠρέθισαν μάλιστα
[3, 111]	τὸν καιρὸν συνῆγε τοὺς πολλούς.	ἁθροισθέντων	δέ, περιβλέψαι κελεύσας πάντας εἰς
[3, 68]	ἐπιφανείας ἐδόξαζον κριθήσεσθαι τὴν μάχην.	ἁθροισθέντων	δὲ τῶν στρατιωτῶν κατὰ τὸν
[3, 53]	τῇ δ´ ἐπαύριον τῶν πολεμίων	χωρισθέντων,	συνάψας τοῖς ἱππεῦσι καὶ τοῖς
[3, 68]	τὸν Τρεβίαν ποταμόν· τῶν δὲ	καταλειφθέντων	ἐπὶ τῆς οὐραγίας οἱ μὲν
[3, 95]	δὲ τῶν ἐπὶ τὴν κατασκοπὴν	ἐκπεμφθέντων	ὅτι περὶ τὸ στόμα τοῦ
[3, 96]	Ἀννίβαν. ταχὺ δὲ τῶν Ῥωμαίων	ἀναχθέντων	ἐπ´ αὐτοὺς ἐξ αὐτῆς τῆς
[3, 85]	τρόπον. ~Ἀννίβας δέ, πρὸς αὐτὸν	ἐπαναχθέντων	τῶν ὑποσπόνδων, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 47]	ὕδατος ὀρθοὶ ποιούμενοι τὴν πορείαν.	~Περαιωθέντων	δὲ τῶν θηρίων, ἀναλαβὼν Ἀννίβας
[3, 73]	Ῥωμαίοις τῶν ἱππέων ὑποχωρησάντων καὶ	ψιλωθέντων	τῶν τῆς φάλαγγος κεράτων, οἵ
[3, 4]	τῶν κρατησάντων (οὔτε περὶ τῶν)	ἐλαττωθέντων	αἱ ψιλῶς ἐξ αὐτῶν τῶν
[3, 86]	καλουμένην χώραν καὶ τὴν τῶν	Πικέντων	ἧκεν δεκαταῖος πρὸς τοὺς κατὰ
[3, 40]	αὐτοὺς καιροὺς διακούσαντες μὲν τῶν	ἐξαποσταλέντων	εἰς Καρχηδόνα πρεσβευτῶν τὰ δεδογμένα
[3, 117]	εἰς δισχιλίους τῶν εἰς φυγὴν	τραπέντων	ἱππέων. ~Βραβευθείσης δὲ τῆς μάχης
[3, 54]	ἀπέβαλε τῶν κατὰ τὴν ἀνάβασιν	φθαρέντων.	οὔσης γὰρ στενῆς καὶ κατωφεροῦς
[3, 88]	καὶ τῶν ἐκ τοῦ καιροῦ	καταγραφέντων	τεττάρων στρατοπέδων. συμμίξας δὲ ταῖς
[3, 5]	βίου καὶ τῆς ἀρχῆς ἐστερήθη,	συστραφέντων	ἐπ´ αὐτὸν τῶν ἄλλων βασιλέων.
[3, 52]	δίοδον οἰκοῦντες συμφρονήσαντες ἐπὶ δόλῳ	συνήντων	αὐτῷ, θαλλοὺς ἔχοντες καὶ στεφάνους·
[3, 68]	δὲ τῶν πεζικῶν στρατοπέδων ἀκεραίων	ὄντων	ἀκεραίους εἶναι διελάμβανον τὰς ὑπὲρ
[3, 73]	τὴν ἔφοδον. ~ἤδη δὲ σύνεγγυς	ὄντων	ἀλλήλοις, συνεπλέκησαν οἱ προκείμενοι τῶν
[3, 30]	οὐ Καρχηδονίοις ἐπέτρεψαν, καίπερ ἐγγὺς	ὄντων	αὐτῶν καὶ τὰ κατὰ τὴν
[3, 58]	ἀλήθειαν καὶ μηδὲν τῶν πάρεξ	ὄντων	ἡμῖν ἀναγγεῖλαι. ~διόπερ οὐ δυσχεροῦς
[3, 96]	δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων σύνεγγυς	ὄντων,	σημήναντες πολεμικὸν ἀνήγοντο, κρίναντες ναυμαχεῖν.
[3, 107]	τῶν δὲ συμμάχων πάντων μετεώρων	ὄντων	ταῖς διανοίαις, (οἱ δ´) ἐβουλεύσαντο
[3, 53]	διεφθάρη. τῶν γὰρ τόπων ὑπερδεξίων	ὄντων	τοῖς πολεμίοις, ἀντιπαράγοντες οἱ βάρβαροι
[3, 66]	μὲν ἐγκρατὴς ἐγένετο, σχεδὸν ἑξακοσίων	ὄντων	τὸν ἀριθμόν· τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 55]	τοῖς ἐρείσμασιν, ἐπὶ πολὺ καταφερῶν	ὄντων	τῶν χωρίων· τὰ δ´ ὑποζύγια
[3, 100]	εὐεφόδου καὶ πεδιάδος, τῶν δὲ	συναγόντων	ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι
[3, 52]	τῶν δὲ βαρβάρων τὰ ὅμηρα	παραδόντων	καὶ θρέμμασι χορηγούντων ἀφθόνως καὶ
[3, 52]	θρέμμασι χορηγούντων ἀφθόνως καὶ καθόλου	διδόντων	σφᾶς αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας
[3, 96]	τῆς Ἰταλίας προσέβαλον, πεπεισμένων τῶν	ἐπιπλεόντων	συμμίξειν ἐνθάδε τοῖς περὶ τὸν
[3, 15]	Ῥωμαίοις διότι μικροῖς ἔμπροσθεν χρόνοις,	στασιαζόντων	αὐτῶν, λαβόντες τὴν ἐπιτροπὴν {εἰς
[3, 60]	τυγχάνουσι πρὸς τῇ παρωρείᾳ κατοικοῦντες,	στασιαζόντων	μὲν πρὸς τοὺς Ἴνσομβρας ἀπιστούντων
[3, 43]	τῶν δὲ κατὰ πρόσωπον βαρβάρων	παιανιζόντων	καὶ προκαλουμένων τὸν κίνδυνον, ἦν
[3, 67]	παραγεγονότων καὶ τοὺς τρεῖς ἄνδρας	ἐγχειριζόντων	αὐτῷ τοὺς ἐπὶ τὴν διάδοσιν
[3, 57]	ἄρξασθαι βραχέα βουλόμεθα περὶ τῶν	ἁρμοζόντων	τῇ πραγματείᾳ διελθεῖν. ἴσως γὰρ
[3, 40]	οἱ Βοῖοι. τῶν δ´ ἀνδρῶν	ἐξελθόντων,	παρασπονδήσαντες συνέλαβον αὐτούς, ἐλπίσαντες διὰ
[3, 20]	παραγενομένων δὲ τῶν Ῥωμαίων καὶ	παρελθόντων	εἰς τὸ συνέδριον καὶ διασαφούντων
[3, 52]	τὴν ὅλην ἐπιβολήν. τῶν δὲ	φασκόντων	καλῶς εἰδέναι καὶ τὴν τῆς
[3, 34]	λίαν, οὐ μὴν ἀδύνατον εἶναι	φασκόντων,	συνῆγε τὰς δυνάμεις ἐκ τῆς
[3, 44]	κατὰ μέρος ῥᾳθυμεῖν, ὡς αὐτῷ	μελόντων,	πειθαρχοῦντας δὲ τοῖς παραγγέλμασιν ἄνδρας
[3, 61]	πλειόνων δὲ καὶ σαφεστέρως ἀεὶ	προσαγγελλόντων,	ἐθαύμαζε καὶ κατεπέπληκτο τὴν ὅλην
[3, 14]	τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους ἐπανάγων,	συνδραμόντων	ἐπ´ αὐτὸν τῶν Καρπησίων, ὃ
[3, 63]	παράδειγμα καὶ τοὺς λόγους καὶ	λαμβανόντων	ὁρμὴν καὶ παράστασιν οἵαν ὁ
[3, 9]	τοῖς ἐντυγχάνουσιν— ἀλλὰ τῆς τῶν	ἀναλαμβανόντων	τὰς ἐκείνου βύβλους ὑπομνήσεως, ἵνα
[3, 14]	χεῖλος καὶ τοὺς ἐκβαίνοντας ἀεὶ	προκαταλαμβανόντων·	πολλοὶ δὲ κατ´ αὐτὸν τὸν
[3, 112]	ἤδη προηττῆσθαι, προορωμένων δὲ καὶ	προλαμβανόντων	τὰ συμβησόμενα ταῖς ἐννοίαις, ἐὰν
[3, 65]	πεζομαχία διὰ τὸ πλῆθος τῶν	παρακαταβαινόντων	ἀνδρῶν ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ.
[3, 7]	ὡς τὰς αἰτίας ἑκάστου τῶν	συμβαινόντων,	ἐπειδὴ φύεται μὲν ἐκ τῶν
[3, 57]	θαλάττης καὶ τῶν ἐν ταύτῃ	συμβαινόντων	ἰδιωμάτων, οὐδὲ μὴν περὶ τῶν
[3, 61]	κινήματος ἅμα γινομένου, καὶ τῶν	συμβαινόντων	πᾶσι παρὰ δόξαν προσπιπτόντων, ἦν
[3, 4]	πράξεων καὶ τὸ παράδοξον τῶν	συμβαινόντων,	τὸ δὲ μέγιστον, διὰ τὸ
[3, 109]	δεινότατος, τὰ δ´ ἐκ τῶν	ἀποβαινόντων	βραχεῖαν ἔχει διαφοράν, ἀναγκαῖος ὁ
[3, 102]	τοῦ μέλλοντος. τῇ δ´ ἐπαύριον	ἐκλιπόντων	τὸν χάρακα τῶν Καρχηδονίων, ἐπέβη
[3, 64]	τῶν προειρημένων, καὶ τῶν νῦν	παρόντων	ἀνδρῶν ἔχωμεν ἐπὶ ποσὸν πεῖραν
[3, 62]	ἆθλα, τὸν δ´ ἡττηθέντα τῶν	παρόντων	ἀπηλλάχθαι κακῶν, τελευτήσαντα τὸν βίον.
[3, 63]	συμβαῖνον βέλτιον ὑπὲρ τῶν σφίσι	παρόντων	βουλεύωνται πραγμάτων. εἰς παραπλήσιον γὰρ
[3, 31]	μηδὲν ἂν ἐκ τῶν νῦν	παρόντων	εὐλόγως βεβαιώσασθαι μηδένα τῶν νοῦν
[3, 22]	γραμματεῖ. ὅσα δ´ ἂν τούτων	παρόντων	πραθῇ, δημοσίᾳ πίστει ὀφειλέσθω τῷ
[3, 68]	γεγονότα πυνθανόμενος, περὶ δὲ τῶν	παρόντων	συνδιανοούμενος. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[3, 42]	Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος ἐκ τῶν	παρόντων	ὡς οὔτε διαβαίνειν μετὰ βίας
[3, 82]	πλείους εἶναι τῶν τὰ ὅπλα	φερόντων	τοὺς ἐκτὸς παρεπομένους τῆς ὠφελείας
[3, 18]	ὀχυρὰν εἶναι καὶ πλῆθος ἀνθρώπων	διαφερόντων	εἰς αὐτὴν ἡθροῖσθαι, πρὸς δὲ
[3, 4]	ἔργοις ἡδέων ἢ καλῶν ἢ	συμφερόντων.	διὸ καὶ τῆς πραγματείας ταύτης
[3, 65]	δὲ Νομάδων κυκλωσάντων καὶ κατόπιν	ἐπιπεσόντων,	οἱ μὲν πεζακοντισταὶ τὸ πρῶτον
[3, 74]	ὑπὸ τῶν ἐκ τῆς ἐνέδρας	προσπεσόντων	ἀπώλλυντο καὶ κακῶς ἔπασχον, οἱ
[3, 74]	ἐκ τῆς ἐνέδρας Νομάδων καὶ	προσπεσόντων	ἄφνω κατὰ νώτου τοῖς ἀγωνιζομένοις
[3, 51]	γενομένου, καὶ κατὰ πλείω μέρη	προσπεσόντων	τῶν βαρβάρων, οὐχ οὕτως ὑπὸ
[3, 94]	ἀλλήλους ἀκροβολισάμενοι, τῶν βοῶν αὐτοῖς	ἐμπιπτόντων	ἔμειναν διαστάντες ἐπὶ τῶν ἄκρων
[3, 7]	τε κατὰ τρόπον χειρίσαι τῶν	προσπιπτόντων	ἄνευ τῆς τῶν προειρημένων ἐπιγνώσεως.
[3, 15]	ἐξαπέστειλαν τοὺς ἐπισκεψομένους ὑπὲρ τῶν	προσπιπτόντων.	Ἀννίβας δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[3, 61]	τῇ Ῥώμῃ πεπονθέναι περὶ τῶν	προσπιπτόντων.	ἄρτι γὰρ τῆς τελευταίας φήμης
[3, 61]	τῶν συμβαινόντων πᾶσι παρὰ δόξαν	προσπιπτόντων,	ἦν παρ´ ἑκάστοις ἐπίστασις ὑπὲρ
[3, 112]	ἕως πρὸς αὐτὸν τὸν χάρακα	προσπιπτόντων	καὶ διακωλυόντων τὴν ὑδρείαν, ὅ
[3, 84]	τόπους ἐξ ὑπερδεξίου καταφερομένων καὶ	προσπιπτόντων,	οὐχ οἷον παραβοηθεῖν ἐδύναντο πρός
[3, 105]	ταῖς ἐνέδραις, πανταχόθεν ἐπιφαινομένων καὶ	προσπιπτόντων	τούτων, οὐκέτι περὶ τοὺς εὐζώνους
[3, 94]	λείαν, λελοιπότων τοὺς τόπους τῶν	παραφυλαττόντων	τὰς δυσχωρίας. ἅμα δὲ τῷ
[3, 30]	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἤδη	πραττόντων,	ἀλλὰ Ῥωμαίοις καὶ διὰ τούτων
[3, 82]	κατόπιν τῶν πολεμίων ἐν Τυρρηνίᾳ	στρατοπεδευόντων.	τέλος δέ, ταῦτ´ εἰπών, ἀναζεύξας
[3, 110]	τῶν ἐκ τῆς πέραν παρεμβολῆς	προνομευόντων,	ἐπικεῖσθαι δὲ τοῖς παρὰ τῶν
[3, 65]	δὲ τῇ δευτέρᾳ διὰ τῶν	προνομευόντων	ὅτι σύνεγγύς εἰσιν ἀλλήλων, τότε
[3, 39]	τῶν ἐπὶ τὴν ἔσω θάλατταν	νευόντων	μερῶν ἀπὸ τῶν Φιλαίνου βωμῶν,
[3, 112]	ἀλλήλοις καὶ συμπλοκαὶ γίνονται τῶν	προκινδυνευόντων	ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν, ὀρθὴ καὶ
[3, 105]	κινδυνεύοντας, ἀνύποπτος ἦν ἡ τῶν	ἐνεδρευόντων	ὑποβολή. τοῦ δ´ Ἀννίβου συνεχῶς
[3, 53]	ἐπὶ τῆς οὐραγίας. τούτων δ´	ἐφεδρευόντων	ἔλαττον συνέβη γενέσθαι τὸ πάθος·
[3, 112]	αὐτὸν τὸν χάρακα προσπιπτόντων καὶ	διακωλυόντων	τὴν ὑδρείαν, ὅ τε Γάιος
[3, 60]	φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ συμμαχίαν· οὐχ	ὑπακουόντων	δὲ περιστρατοπεδεύσας τὴν βαρυτάτην πόλιν
[3, 32]	δὴ πάντα διὰ μὲν τῶν	γραφόντων	καθόλου δυνατὸν ἐπιγνῶναι καὶ μαθεῖν,
[3, 32]	ἢ τὰς τῶν κατὰ μέρος	γραφόντων	συντάξεις ἀναγινώσκειν ἢ κτᾶσθαι; χωρὶς
[3, 62]	σπεύδων ἕκαστος αὐτὸς γενέσθαι τῶν	λαχόντων.	ἐπεὶ δ´ ἐδηλώθη τὰ κατὰ
[3, 31]	εὐλόγως βεβαιώσασθαι μηδένα τῶν νοῦν	ἐχόντων,	οὐ μόνον καλήν, ἔτι δὲ
[3, 104]	μέν, πολλὰς δὲ καὶ παντοδαπὰς	ἐχόντων	περικλάσεις κοιλότητας, ἐξέπεμψε τῆς νυκτὸς
[3, 64]	τὴν τῶν λεγομένων ἀλήθειαν ἐκθύμως	ἐχόντων	πρὸς τὸ κινδυνεύειν, ἀποδεξάμενος αὐτῶν
[3, 109]	οὖν τῶν κατὰ μέρος ἐναντίως	ἐχόντων	ταῖς προγεγενημέναις μάχαις, εἰκὸς καὶ
[3, 43]	δέ, κατὰ τὴν πρόθεσιν αὐτῷ	συντρεχόντων	τῶν πραγμάτων, εὐθέως τοὺς πρώτους
[3, 86]	πραγμάτων καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν	ἀρχόντων	μειζόνως ἐπεβάλοντο βουλεύεσθαι περὶ τῶν
[3, 29]	ἐν ταῖς συνθήκαις τῶν μὲν	ὑπαρχόντων	ἀμφοτέροις τότε συμμάχων ἀφέξεσθαι καὶ
[3, 26]	τῆς χειρός. ~Τούτων δὴ τοιούτων	ὑπαρχόντων,	καὶ τηρουμένων (τῶν) συνθηκῶν ἔτι
[3, 28]	βύβλῳ δεδηλώκαμεν. τούτων δὴ τοιούτων	ὑπαρχόντων,	λοιπὸν διευκρινῆσαι καὶ σκέψασθαι περὶ
[3, 30]	παρ´ ἀμφοῖν. ~Τούτων δὴ τοιούτων	ὑπαρχόντων,	ὁμολογούμενον ἦν κἀκεῖνο διότι Ζακανθαῖοι
[3, 104]	τόπων τῶν περὶ τὸν λόφον	ὑπαρχόντων	ψιλῶν μέν, πολλὰς δὲ καὶ
[3, 7]	ἐπειδὴ φύεται μὲν ἐκ τῶν	τυχόντων	πολλάκις τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων,
[3, 70]	ἐν τῇ πίστει, τῶν Καρχηδονίων	ἀπραγούντων	καὶ τὴν ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων ἄγειν,
[3, 52]	τὰ ὅμηρα παραδόντων καὶ θρέμμασι	χορηγούντων	ἀφθόνως καὶ καθόλου διδόντων σφᾶς
[3, 7]	ἐπιτιμήσεως, χάριν δὲ τῆς τῶν	φιλομαθούντων	ἐπανορθώσεως. τί γὰρ ὄφελος ἰατροῦ
[3, 73]	δὴ τῶν μὲν Ῥωμαίων πεζακοντιστῶν	κακοπαθούντων	ἐξ ὄρθρου καὶ προεμένων τὰ
[3, 43]	τῶν μὲν ἰδίων συναγωνιώντων καὶ	παρακολουθούντων	μετὰ κραυγῆς, τῶν δὲ κατὰ
[3, 54]	οὐκέτι περιέτυχε πλὴν τῶν λάθρᾳ	κακοποιούντων,	ὑπὸ δὲ τῶν τόπων καὶ
[3, 42]	θαλάττης ἐμπορίαις πολλοὺς χρῆσθαι τῶν	παροικούντων	τὸν Ῥοδανόν. ἔτι δὲ τὴν
[3, 54]	τῆς εὐνοίας ὑπομιμνήσκων τῆς τῶν	κατοικούντων	αὐτὰ Γαλατῶν, ἅμα δὲ καὶ
[3, 34]	χώρας καὶ τὸ πλῆθος τῶν	κατοικούντων	αὐτήν, ἔτι δὲ τὴν πρὸς
[3, 76]	ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν τὴν παραλίαν	κατοικούντων	ἕως Ἴβηρος ποταμοῦ, τοὺς δὲ
[3, 60]	λοιπὸν πλῆθος τῶν τὰ πεδία	κατοικούντων	Κελτῶν ἐσπούδαζε μὲν κοινωνεῖν τοῖς
[3, 49]	πλῆθος καὶ τὴν ἀθεσίαν τῶν	κατοικούντων	τοὺς τόπους βαρβάρων. θεωρῶν δὲ
[3, 112]	ἂν ᾖ πάσχειν πάντων τῶν	δοκούντων	εἶναι δεινῶν ὑπομενετέον. εἰς δὲ
[3, 78]	πυνθανόμενος τῶν μάλιστα τῆς χώρας	δοκούντων	ἐμπειρεῖν τὰς μὲν ἄλλας ἐμβολὰς
[3, 62]	πάντων δ´ ἀναβοησάντων ἅμα καὶ	δηλούντων	ὅτι βούλονται μονομαχεῖν, κληρώσασθαι προσέταξε
[3, 19]	πρόσωπον τῶν δὲ κατὰ νώτου	πονούντων,	τέλος οἱ περὶ τὸν Δημήτριον
[3, 94]	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον Ἀννίβας,	προχωρούντων	αὐτῷ τῶν πραγμάτων κατὰ τὴν
[3, 4]	προειρημέναις πράξεσι τήν τε τῶν	κρατούντων	αἵρεσιν, ποία τις ἦν μετὰ
[3, 110]	τόπους οὐκ ἔφη δεῖν συμβάλλειν	ἱπποκρατούντων	τῶν πολεμίων, ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι καὶ
[3, 60]	στασιαζόντων μὲν πρὸς τοὺς Ἴνσομβρας	ἀπιστούντων	δὲ τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ μὲν
[3, 111]	ἀγαθῶν κατὰ τὰς ἡμετέρας ἐπαγγελίας,	ἀψευστούντων	ἡμῶν ἐν πᾶσι τοῖς πρὸς
[3, 95]	δὲ κατὰ τὸν Ἀννιβιακὸν πόλεμον.	διασαφούντων	δὲ τῶν ἐπὶ τὴν κατασκοπὴν
[3, 52]	ἐγχειρησάντων αὐτὸν ἀδικεῖν ἀπώλειαν, καὶ	διασαφούντων	ὅτι πάρεισι διὰ ταῦτα, βουλόμενοι
[3, 20]	παρελθόντων εἰς τὸ συνέδριον καὶ	διασαφούντων	ταῦτα, δυσχερῶς ἤκουον οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 46]	τοῦ χώματος δύο προθέμενοι θηλείας,	πειθαρχούντων	αὐταῖς τῶν θηρίων. ἐπεὶ δ´
[3, 62]	θεωρουμένης τῆς τῶν ἀγομένων καὶ	ζώντων	ταλαιπωρίας, τούτους μὲν ἠλέουν, τὸν
[3, 43]	παρεστώτων, καὶ τῶν μὲν ἰδίων	συναγωνιώντων	καὶ παρακολουθούντων μετὰ κραυγῆς, τῶν
[3, 46]	τὸ ὕδωρ ἐμβαίνειν οὐδαμῶς ἔτι	τολμώντων,	ἦγον διὰ τοῦ χώματος δύο
[3, 35]	ἀποσκευὰς ἀπέλιπε τούτῳ τῶν αὐτῷ	συνεξορμώντων.	εἰς δὲ τὴν οἰκείαν ἀπέλυσε
[3, 31]	φημι διὰ ταῦτα τὴν τῶν	παρεληλυθότων	ἐπίγνωσιν. πῶς γὰρ ἂν εἴτ´
[3, 112]	καὶ περίφοβος ἦν ἡ πόλις,	δεδιότων	μὲν τῶν πολλῶν τὸ μέλλον
[3, 58]	πρὸ τοῦ δυσχερέστερον τὸ τῶν	ἑωρακότων	τινὰ μετρίῳ χρῆσθαι τρόπῳ καὶ
[3, 103]	δυνάμεις οὐδὲν ἠλλοιωμένος ὑπὸ τῶν	συμβεβηκότων,	ἔτι δὲ βεβαιότερον μένων ἐπὶ
[3, 76]	στόλῳ καὶ τοὺς αἰτίους τῶν	συμβεβηκότων	κατὰ τοὺς παρ´ αὐτοῖς ἐθισμοὺς
[3, 105]	τὴν ἀκεραιότητα καὶ σύνταξιν τῶν	παραβεβοηθηκότων	στρατοπέδων ἀπέστησαν τοῦ διωγμοῦ καὶ
[3, 68]	ἐκ Λιλυβαίου τετταράκοντα συνεχῶς ἡμέρας	πεπεζοπορηκότων	εἰς Ἀρίμινον, τὰς δὲ παρασκευὰς
[3, 50]	ὑπὸ τῶν πολεμίων προκαταληφθέντας τόπους,	ἀποκεχωρηκότων	τῶν βαρβάρων κατὰ τὴν συνήθειαν
[3, 58]	ἐν πολλοῖς δὲ τῶν πλείστων	διημαρτηκότων,	παραλείπειν μὲν οὐδαμῶς καθήκει, ῥητέον
[3, 98]	τῶν ὑποταττομένων εὐνοίας· νῦν οὖν	ἠγγικότων	Ῥωμαίων καὶ προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ,
[3, 93]	τῶν πολεμίων, συλλογιζόμενος ἐκ τῶν	εἰκότων	οὐκ ἔδωκε χρόνον οὐδ´ ἀναστροφὴν
[3, 60]	ἤδη τοὺς πλείστους αὐτῶν καὶ	διακεκλεικότων,	ἡσυχίαν ἦγον· τινὲς δὲ καὶ
[3, 63]	ἀνυπόστατος γίνοιτ´ ἂν ἡ τῶν	ἀπηλπικότων	τόλμα. τῶν δὲ πολλῶν ἀποδεχομένων
[3, 61]	τὸν μὲν ἕνα τῶν στρατηγῶν	ἐξαπεσταλκότων	εἰς τὴν Λιβύην, ὡς αὐτὴν
[3, 51]	ὑποζυγίων καὶ τῶν ἅμα τούτοις	ἑαλωκότων	ἀνδρῶν, εἰς δὲ τὸ μέλλον
[3, 85]	ὅσοι μὲν ἦσαν Ῥωμαῖοι τῶν	ἑαλωκότων,	διέδωκεν εἰς φυλακὴν ἐπὶ τὰ
[3, 34]	παραχειμασίας ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν ὥραν.	προσπεπτωκότων	δὲ προσφάτως αὐτῷ καὶ τῶν
[3, 68]	οἱ δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ,	προσπεπτωκότων	τῶν κατὰ τὴν ἱππομαχίαν, ἐξενίζοντο
[3, 59]	σχεδὸν ἁπάντων πλωτῶν καὶ πορευτῶν	γεγονότων,	ἀπολελυμένων δὲ καὶ τῶν πρακτικῶν
[3, 1]	δὲ κατὰ μέρος ἐν αὐτῇ	γεγονότων	ἀρχὰς μὲν εἶναι συμβαίνει τοὺς
[3, 108]	νοῦν, τὸν ὑπὲρ τῶν νεωστὶ	γεγονότων	συμπτωμάτων· ὧδε γὰρ καὶ τῇδέ
[3, 87]	εἰς τὴν Καρχηδόνα περὶ τῶν	γεγονότων·	τότε γὰρ πρῶτον ἥψατο θαλάττης,
[3, 67]	δὲ τούτοις καὶ τῶν Βοίων	παραγεγονότων	καὶ τοὺς τρεῖς ἄνδρας ἐγχειριζόντων
[3, 67]	πρὸς αὐτοὺς ἀλλοτρίως διακειμένων, τούτων	ἐπιγεγονότων	πάντας τοὺς πέριξ Γαλάτας συμβήσεται
[3, 59]	θάλατταν, ἵνα διορθωσάμενοι τὴν τῶν	προγεγονότων	ἄγνοιαν ἐν τούτοις γνώριμα ποιήσωμεν
[3, 16]	τὸν Φάριον, ἐπιλελησμένον μὲν τῶν	προγεγονότων	εἰς αὐτὸν εὐεργετημάτων ὑπὸ Ῥωμαίων,
[3, 31]	φήσαιμ´ ἂν εἶναι τὴν τῶν	προγεγονότων	ἐπιστήμην· εἰ δὲ μηδεὶς ἂν
[3, 44]	ἄνδρας ἀγαθοὺς γίνεσθαι καὶ τῶν	προγεγονότων	ἔργων ἀξίους. τοῦ δὲ πλήθους
[3, 1]	τοιαύτας πράξεις, ὅσας οὐδεὶς τῶν	προγεγονότων	καιρῶν ἐν ἴσῳ περιέλαβε διαστήματι.
[3, 31]	εἰ μηδὲν εἰδείη τῆς τῶν	προγεγονότων	περὶ ἑκάστους ὑπομνήσεως; πρὸς μὲν
[3, 94]	μετ´ ἀσφαλείας καὶ τὴν λείαν,	λελοιπότων	τοὺς τόπους τῶν παραφυλαττόντων τὰς
[3, 43]	ἐν ᾧ καιρῷ τῶν βαρβάρων	ἀπολελοιπότων	τὰς σκηνὰς ἐπιπεσόντες ἄφνω καὶ
[3, 47]	εἰς Ἰταλίαν. Ἔνιοι δὲ τῶν	γεγραφότων	περὶ τῆς ὑπερβολῆς ταύτης, βουλόμενοι
[3, 6]	αὑτῶν ὑποθέσεως. ~Ἔνιοι δὲ τῶν	συγγεγραφότων	τὰς κατ´ Ἀννίβαν πράξεις βουλόμενοι
[3, 59]	τούτων πολλὰς καὶ μεγάλας ἀφορμὰς	εἰληφότων	εἰς τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ φιλομαθεῖν
[3, 6]	ἔστιν ἀνθρώπων τὰ τοιαῦτα μὴ	διειληφότων	ἀρχὴ τί διαφέρει καὶ πόσον
[3, 53]	ἀπεπτοημένων, πολλὰ δ´ ὑποζύγια τῶν	ἀπερριφότων	τὰ φορτία παραδόξως ἀναδραμεῖν τοῖς
[3, 60]	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολήν·	παρηλλαχότων	δὲ τῶν Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων ἤδη
[3, 48]	πράξεων παρ´ αὐτῶν ἱστορηκέναι τῶν	παρατετευχότων	τοῖς καιροῖς, τοὺς δὲ τόπους
[3, 113]	παρενέβαλε, τοὺς (δ´) ἐκ θατέρου	συνάπτων	τούτοις ἐπὶ τὴν αὐτὴν εὐθεῖαν
[3, 27]	ἐν αἷς τὰ συνέχοντα τῶν	ἐγγράπτων	ἦν ταῦτα· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους (καὶ
[3, 53]	τῶν Ἄλπεων, ὁλοσχερεῖ μὲν οὐδενὶ	περιπίπτων	ἔτι συστήματι τῶν βαρβάρων, κατὰ
[3, 31]	τὴν δοκιμασίαν, ἀληθινῶς ἐμφαίνει τὰς	ἑκάστων	αἱρέσεις καὶ διαλήψεις καὶ δηλοῖ
[3, 104]	τῶν ὅπλων, καθάπερ καὶ πρότερον,	ἑκάστων	ποιούμενος παραπλήσιον τὸν χειρισμόν. ~ἄρτι
[3, 1]	εἶναι καὶ τὸ περὶ τῶν	μεγίστων	ἐν αὐτῷ μερῶν, ὅσα μεταξὺ
[3, 58]	οἰκουμένης, ἐν πολλοῖς δὲ τῶν	πλείστων	διημαρτηκότων, παραλείπειν μὲν οὐδαμῶς καθήκει,
[3, 4]	δὲ μέγιστον, διὰ τὸ τῶν	πλείστων	μὴ μόνον αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν
[3, 58]	εἰ δὲ μή γε, τῶν	πλείστων	συγγραφέων πεπειραμένων μὲν ἐξηγεῖσθαι τὰς
[3, 81]	ποῖον ἔξοπλον μέρος φαίνεται τῶν	ἀνταγωνιστῶν,	οὕτως χρὴ καὶ τοὺς ὑπὲρ
[3, 41]	παρεῖναι τοὺς ὑπεναντίους, τὰ μὲν	ἀπιστῶν	διὰ τὸ τάχος τῆς παρουσίας,
[3, 72]	ἵππων σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἁπάντων	ἀναρίστων	ἐκπεπορευμένων, τὸ μὲν πρῶτον ὁρμῇ
[3, 73]	ἅτε δὴ τῶν μὲν Ῥωμαίων	πεζακοντιστῶν	κακοπαθούντων ἐξ ὄρθρου καὶ προεμένων
[3, 36]	συνήθεις ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὑπὲρ τῶν	ἀγνώστων	καὶ ἀοράτων τόπων. ~τούτων δὲ
[3, 15]	δ´ οὐχ ὑπάρχουσαν περὶ Ζακανθαίων	πλάττων,	οὐ μόνον ἀλόγως, ἔτι δὲ
[3, 102]	τοὺς πελάζοντας ἀποτριβόμενος καὶ μόλις	διαφυλάττων	τὴν παρεμβολήν, ἕως Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν
[3, 109]	τὸ μένειν καὶ μετέχειν τῶν	αὐτῶν	ἀγώνων. ὑμεῖς γε μὴν οὐ
[3, 91]	τὸ κάλλος καὶ τὴν ἀρετὴν	αὐτῶν.	ἅμα δὲ τοῖς προειρημένοις ὀχυρὰ
[3, 93]	χρόνον οὐδ´ ἀναστροφὴν ταῖς ἐπιβολαῖς	αὐτῶν,	ἀνακαλεσάμενος δὲ τὸν ἐπὶ τῶν
[3, 60]	ποιούμενος πρόνοιαν Ἀννίβας τῆς ἐπιμελείας	αὐτῶν	ἀνεκτᾶτο καὶ τὰς ψυχὰς ἅμα
[3, 44]	δεύτερον δὲ τὸ τῆς ἐπαγγελίας	αὐτῶν	ἀξιόπιστον, ὅτι καθηγήσονται διὰ τόπων
[3, 67]	Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι. καὶ πολλοὺς μὲν	αὐτῶν	ἀπέκτειναν, οὐκ ὀλίγους δὲ κατετραυμάτισαν·
[3, 117]	ἰδίαν παρεμβολὴν καὶ δισχιλίους μὲν	αὐτῶν	ἀπέκτεινε, τῶν δὲ λοιπῶν ἐγκρατὴς
[3, 76]	ἀπὸ τῶν πλοίων, πολλοὺς μὲν	αὐτῶν	ἀπέκτεινεν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἠνάγκασε
[3, 74]	τινὸς τῶν Λιβύων καὶ πολλοὺς	αὐτῶν	ἀποκτείναντες διέκοψαν τὴν τῶν Καρχηδονίων
[3, 32]	ἡμετέρων ὑπομνημάτων, οὐδὲ καταλαβεῖν ἐξ	αὐτῶν	βεβαίως οὐδὲν οἷόν τε τοὺς
[3, 62]	κἄπειτα τῶν νεανίσκων ἤρετο τίνες	αὐτῶν	βούλονται διαγωνίσασθαι πρὸς ἀλλήλους ἐφ´
[3, 115]	τῶν πλαγίων ἐπιφανείας τοὺς Λίβυας	αὐτῶν	γενέσθαι τοὺς ἐν τοῖς βαρέσι
[3, 116]	τὴν παράκλησιν λόγοις ἀκολούθως ἐπ´	αὐτῶν	γίνεσθαι τῶν ἔργων καὶ θεωρῶν
[3, 58]	μᾶλλον καὶ διορθουμένους τὴν ἄγνοιαν	αὐτῶν,	γινώσκοντας ὅτι κἀκεῖνοι τῶν νῦν
[3, 32]	πλείστους μὴ ταὐτὰ περὶ τῶν	αὐτῶν	γράφειν, εἶτα διὰ τὸ τὰς
[3, 82]	ἕως πρὸς αὐτὴν τὴν Ῥώμην,	αὐτῶν	δὲ κατόπιν τῶν πολεμίων ἐν
[3, 33]	οὐδὲν εἶπαν, ὁ δὲ πρεσβύτατος	αὐτῶν	δείξας τοῖς ἐν τῷ συνεδρίῳ
[3, 44]	δι´ ἑρμηνέως τὰ δεδογμένα παρ´	αὐτῶν	διεσάφει τοῖς ὄχλοις. ἦν δὲ
[3, 86]	πρώτῃ συμπλοκῇ σχεδὸν τοὺς ἡμίσεις	αὐτῶν	διέφθειραν, τοὺς δὲ λοιποὺς εἴς
[3, 46]	τὰς ἄλλας οὕτως ὥστ´ εὐδιακόπους	αὐτῶν	εἶναι τοὺς δεσμούς. ῥύματα δὲ
[3, 15]	καιροῖς συνεπιθέμενοι πρότερον ἀδίκως παρ´	αὐτῶν	ἔλαβον· εἰ δὲ μή, φάναι
[3, 2]	Ἕλληνας ἐπεβάλετο κοινωνεῖν Καρχηδονίοις τῶν	αὐτῶν	ἐλπίδων, Ἀντίοχος δὲ καὶ Πτολεμαῖος
[3, 48]	καθηγεμόσιν ἐγχωρίοις ἐχρῆτο τοῖς τῶν	αὐτῶν	ἐλπίδων μέλλουσι κοινωνεῖν. ἡμεῖς δὲ
[3, 60]	τοὺς βουλομένους μετέχειν σφίσι τῶν	αὐτῶν	ἐλπίδων. ~Προθέμενος δὲ ταῦτα καὶ
[3, 52]	τινα δύσβατον καὶ κρημνώδη περαιουμένων	αὐτῶν.	~ἐν ᾧ καιρῷ πάντας ἄρδην
[3, 43]	οἱ πέραν Καρχηδόνιοι, τινὲς μὲν	αὐτῶν	ἐνεπίμπρασαν τὴν στρατοπεδείαν, οἱ δὲ
[3, 108]	τις αἴτια, δι´ ἃ τοιοῦτον	αὐτῶν	ἐξέβη τὸ τέλος, ἐπὶ δὲ
[3, 26]	τὸν καιρὸν κατὰ μέρος περὶ	αὐτῶν	ἐξεργάσασθαι διὰ τὸ καὶ πλείους
[3, 57]	τ´ ἐσμέν, τὴν ἀλήθειαν περὶ	αὐτῶν	ἐξηγήσασθαι. διόπερ οὐ χρὴ θαυμάζειν
[3, 23]	τὸ μὴ πίπτειν ὑπὸ τὴν	αὐτῶν	ἐξουσίαν. ~Μετὰ δὲ ταύτας ἑτέρας
[3, 52]	τὰς ἑξῆς δυσχωρίας. προπορευομένων δ´	αὐτῶν	ἐπὶ δύ´ ἡμέραις, συναθροισθέντες οἱ
[3, 68]	συμμάχων. ~Ἀννίβας δὲ τὴν ἀναζυγὴν	αὐτῶν	ἐπιγνοὺς παραυτίκα μὲν τοὺς Νομαδικοὺς
[3, 98]	παῖδας οὐ μόνον τὴν παρ´	αὐτῶν	εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι τῶν γεννησάντων ἀλλὰ
[3, 19]	Δημήτριον ἐτράπησαν· καὶ τινὲς μὲν	αὐτῶν	ἔφυγον ὡς πρὸς τὴν πόλιν,
[3, 113]	ἐν τῇ μάχῃ τοὺς Λίβυας	αὐτῶν	ἔχειν, προκινδυνεῦσαι δὲ τοῖς Ἴβηρσι
[3, 93]	τὴν παρώρειαν, τὴν μὲν λείαν	αὐτῶν	ἤλπισεν ἀδηρίτως περισυρεῖν, ὡς δὲ
[3, 64]	Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις μὲν ὑπ´	αὐτῶν	ἡττημένοι, πολλοὺς δ´ ἐξενηνοχότες φόρους,
[3, 48]	τὸ περὶ τῶν πράξεων παρ´	αὐτῶν	ἱστορηκέναι τῶν παρατετευχότων τοῖς καιροῖς,
[3, 41]	ἐξαπέστειλε τοὺς ἀνδρωδεστάτους, συστήσας μετ´	αὐτῶν	καθηγεμόνας ἅμα καὶ συναγωνιστὰς Κελτούς,
[3, 60]	Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων ἤδη τοὺς πλείστους	αὐτῶν	καὶ διακεκλεικότων, ἡσυχίαν ἦγον· τινὲς
[3, 109]	ὑπὲρ ἑτέρων ἀλλ´ ὑπὲρ σφῶν	αὐτῶν	καὶ πατρίδος καὶ γυναικῶν καὶ
[3, 118]	κινδύνοις ἦσαν περί τε σφῶν	αὐτῶν	καὶ περὶ τοῦ τῆς πατρίδος
[3, 30]	Καρχηδονίοις ἐπέτρεψαν, καίπερ ἐγγὺς ὄντων	αὐτῶν	καὶ τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 52]	Ἀννίβας ἐξήτασε φιλοτίμως τὴν ἐπίνοιαν	αὐτῶν	καὶ τὴν ὅλην ἐπιβολήν. τῶν
[3, 64]	ἰδίας παρεμβολῆς, τόν τε στρατηγὸν	αὐτῶν	καὶ τὴν σύμπασαν δύναμιν ἐπιγνόντας
[3, 88]	τὸ πλῆθος ἐξεθεράπευσε τὴν καχεξίαν	αὐτῶν	καὶ τὴν ψώραν, παραπλησίως δὲ
[3, 79]	τοῖς ἀνθρώποις· καθεζόμενοι γὰρ ἐπ´	αὐτῶν	καὶ τῶν σκευῶν σωρηδὸν ὑπὲρ
[3, 15]	διότι μικροῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, στασιαζόντων	αὐτῶν,	λαβόντες τὴν ἐπιτροπὴν {εἰς τὸ
[3, 14]	τὸν ποταμόν, τὸ μὲν πλεῖστον	αὐτῶν	μέρος διεφθάρη περὶ τὰς ἐκβάσεις,
[3, 57]	ἐν παρέργῳ ποιήσασθαι τὴν περὶ	αὐτῶν	μνήμην, ἀλλὰ κατ´ ἰδίαν καὶ
[3, 75]	ὅτι μάχης γενομένης τὴν νίκην	αὐτῶν	ὁ χειμὼν ἀφείλετο. οἱ δὲ
[3, 11]	πᾶν γάρ τι πρᾶξαι κατ´	αὐτῶν	ὃ δυνατὸς εἴη. ~ὁ μὲν
[3, 50]	τοῖς ἐπιπέδοις ἦσαν, ἀπείχοντο πάντες	αὐτῶν	οἱ κατὰ μέρος ἡγεμόνες τῶν
[3, 116]	Νομάσιν, τότε προϊδόμενοι τὴν ἔφοδον	αὐτῶν	οἱ σύμμαχοι τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς
[3, 62]	Γαλατικάς, οἵαις εἰώθασιν οἱ βασιλεῖς	αὐτῶν,	ὅταν μονομαχεῖν μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι· πρὸς
[3, 90]	τότε δυσὶ μάχαις ἤδη λελειμμένων	αὐτῶν	οὐδεμία πόλις ἀπέστη τῶν κατὰ
[3, 48]	τόπων ἔκδηλον ποιεῖ τὸ ψεῦδος	αὐτῶν.	οὐχ ἱστορήσαντες γὰρ ὅτι συμβαίνει
[3, 6]	Καρχηδονίων, δευτέραν δὲ τὴν διάβασιν	αὐτῶν	παρὰ τὰς συνθήκας τοῦ προσαγορευομένου
[3, 15]	Ἰβηρίαν πραγμάτων. Ῥωμαῖοι δὲ πλεονάκις	αὐτῶν	παρακηκοότες τότε πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν τοὺς
[3, 114]	ἀποστάσεως. ἐναλλὰξ (δὲ) ταῖς σπείραις	αὐτῶν	παρατεταγμένων, καὶ τῶν μὲν Κελτῶν
[3, 106]	καὶ τὸ πλείω γράφειν ὑπὲρ	αὐτῶν	παρήσομεν. ὁλοσχερὲς μὲν γὰρ ἢ
[3, 117]	οὖν πρῶτον ἀντεῖχον· ἤδη δ´	αὐτῶν	πιεζομένων, ἐπειδὴ κατὰ πάντα τὰ
[3, 6]	ᾗ πᾶσαν τὴν Ἀσίαν διαπορευομένων	αὐτῶν	πολεμίαν ὑπάρχουσαν οὐδεὶς ἐτόλμα μένειν
[3, 13]	δὲ πρὸς Ἀλθαίαν τὴν βαρυτάτην	αὐτῶν	πόλιν κατεστρατοπέδευσεν. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 76]	ἐφιλανθρώπει, τὴν ἐνδεχομένην ποιούμενος περὶ	αὐτῶν	προμήθειαν. ἀσφαλισάμενος δὲ τοὺς προσκεχωρηκότας
[3, 33]	ταύτης συνωνύμως καὶ τὸ ἔθνος	αὐτῶν	προσαγορεύουσι καὶ τὴν νῆσον. τῶν
[3, 21]	πεπρᾶχθαι γνώμης. ἐχρῶντο δ´ ἐξ	αὐτῶν	Ῥωμαίων εἰς τοῦτο παραδείγματι. τὰς
[3, 91]	αὑτοῖς. τὴν μὲν γὰρ παραλίαν	αὐτῶν	Σενοεσανοὶ καὶ Κυμαῖοι καὶ Δικαιαρχῖται
[3, 113]	κύρτωμα καὶ λεπτύνων τὸ τούτων	αὐτῶν	σχῆμα, βουλόμενος ἐφεδρείας μὲν τάξιν
[3, 62]	λιμῷ συνέσχηντο, καὶ ταῖς πληγαῖς	αὐτῶν	τὰ σώματα διέφθαρτο. καθίσας οὖν
[3, 42]	παροικοῦντας τὸν ποταμὸν ἐξηγόρασε παρ´	αὐτῶν	τά τε μονόξυλα πλοῖα πάντα
[3, 73]	πολὺ διαφέροντες καὶ ταῖς ἀκμαῖς	αὐτῶν	τε καὶ τῶν ἵππων διὰ
[3, 28]	τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου ποτέροις	αὐτῶν	τὴν αἰτίαν ἀναθετέον. ~Τὰ μὲν
[3, 57]	εἰς τὸ μέλλον ὠφέλιμον ἐξ	αὐτῶν	τὴν ἀνάδοσιν καὶ τροφὴν κομίζονται,
[3, 35]	τις ἐπικουρίας χρεία γένηται παρ´	αὐτῶν.	τὴν δὲ λοιπὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν
[3, 13]	ὑπὲρ Σικελίας ἧτταν, συνεπέτεινε δ´	αὐτῶν	τὴν ὀργήν, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον,
[3, 111]	τοῦ πλήθους, ἐπαινέσας καὶ δεξάμενος	αὐτῶν	τὴν ὁρμὴν ἀφῆκε καὶ παραχρῆμα
[3, 64]	ἐχόντων πρὸς τὸ κινδυνεύειν, ἀποδεξάμενος	αὐτῶν	τὴν ὁρμὴν διαφῆκε, προσπαρακαλέσας ἑτοίμους
[3, 67]	διακοσίων. Ἀννίβας δὲ φιλοφρόνως ἀποδεξάμενος	αὐτῶν	τὴν παρουσίαν, τούτους μὲν εὐθέως
[3, 69]	Νομάδας εἰς χιλίους, προστάξας ἐπιδραμεῖν	αὐτῶν	τὴν χώραν. τῶν δὲ πραξάντων
[3, 4]	ψεκτὴν γεγονέναι νομιστέον τὴν ἀρχὴν	αὐτῶν.	τὸ γὰρ ὠφέλιμον τῆς ἡμετέρας
[3, 89]	Ῥωμαίους ἑξῆς καὶ τοὺς συμμάχους	αὐτῶν,	τὸ δὲ μέγιστον, ἀπεγνωκότας πάντα
[3, 77]	ἐπιτηδείων διδούς, τοὺς δὲ συμμάχους	αὐτῶν	τὸ μὲν πρῶτον ἐν τῇ
[3, 29]	ὧν ἀφελοῦνται τὴν ἐξουσίαν σφῶν	αὐτῶν	τοῦ προσλαμβάνειν κατὰ καιρούς, ἄν
[3, 23]	Σικελίας τἀναντία διαστέλλονται ῥητῶς, ὑπὲρ	αὐτῶν	τούτων ποιούμενοι τὰς συνθήκας, ὅσα
[3, 63]	ἐν νῷ. τούτῳ γὰρ χρησαμένων	αὐτῶν	τῷ λογισμῷ καὶ τῇ προθέσει
[3, 4]	τῶν) ἐλαττωθέντων αἱ ψιλῶς ἐξ	αὐτῶν	τῶν ἀγωνισμάτων διαλήψεις, διὰ τὸ
[3, 111]	λόγος ὑμῖν ἰσχυρότερον παραστήσαι θάρσος	αὐτῶν	τῶν ἔργων; διὰ μὲν οὖν
[3, 115]	τῶν προτεταγμένων, τὰς μὲν ἀρχὰς	αὐτῶν	τῶν εὐζώνων ἔπισος ἦν ὁ
[3, 4]	αὑτοῖς. ~Εἰ μὲν οὖν ἐξ	αὐτῶν	τῶν κατορθωμάτων ἢ καὶ τῶν
[3, 31]	δὲ παρεληλυθότα τῶν ἔργων, ἐξ	αὐτῶν	τῶν πραγμάτων λαμβάνοντα τὴν δοκιμασίαν,
[3, 9]	κρίνειν, τὸ δὲ πλεῖον ἐξ	αὐτῶν	τῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας
[3, 117]	δῆλον δὲ τοῦτ´ ἐγένετ´ ἐξ	αὐτῶν	τῶν πραγμάτων. τῶν μὲν γὰρ
[3, 31]	οὐχ οὕτως ἐστὶ φροντιστέον τῆς	αὐτῶν	τῶν πράξεων ἐξηγήσεως οὔτε τοῖς
[3, 63]	γὰρ οὕτως ἀλόγιστον οὐδὲ νωθρὸν	αὐτῶν	ὑπάρχειν, ὃς μνημονεύων μὲν τοῦ
[3, 67]	προεῖπον, ἀποδεξάμενος Ἀννίβας τὴν εὔνοιαν	αὐτῶν	ὑπὲρ μὲν τῆς φιλίας καὶ
[3, 68]	συνῆψαν ταῖς ἀποσκευαῖς, πολλοὺς ἂν	αὐτῶν	ὑπὸ τῶν ἱππέων ἐν τοῖς
[3, 12]	τοῦτο μαρτύριον, ὡς καὶ δι´	αὐτῶν	φανερὸν ἐγένετο τῶν πραγμάτων. τοιούτους
[3, 96]	Κερκινητῶν νῆσον καὶ λαβὼν παρ´	αὐτῶν	χρήματα τοῦ μὴ πορθῆσαι τὴν
[3, 53]	καὶ κατὰ τόπους παρενοχλούμενος ὑπ´	αὐτῶν·	ὧν οἱ μὲν ἀπὸ τῆς
[3, 69]	ἐπισχόντες χρόνον ἀνέλυσαν, ὀλίγους μὲν	αὑτῶν	ἀποβαλόντες, πλείους δὲ τῶν Καρχηδονίων
[3, 75]	ἐκείνων φιλίαν, τοὺς δὲ παρ´	αὑτῶν	ἀπολελοιπότας τὴν παρεμβολὴν ἐκ τῆς
[3, 65]	πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, πολλοὺς μὲν	αὑτῶν	ἀπολωλεκότες, ἔτι δὲ πλείους τῶν
[3, 45]	τὴν κατασκοπήν, τοὺς μὲν πλείστους	αὑτῶν	ἀπολωλεκότες, οἱ δὲ λοιποὶ προτροπάδην
[3, 81]	πεποιήκασιν, ἀλλὰ καὶ τὸ ζῆν	αὑτῶν	ἀφῄρηνται μετ´ αἰσχύνης. καὶ μὴν
[3, 21]	τῆς ἀδικίας, ἀλλ´ ἄνευ τῆς	αὑτῶν	γνώμης πεπρᾶχθαι τοῦτο τοὔργον, ἢ
[3, 25]	ἄφοδον, τὰ δὲ ὀψώνια τοῖς	αὑτῶν	ἑκάτεροι. Καρχηδόνιοι δὲ καὶ κατὰ
[3, 20]	δὲ προστησάμενοι τὸν ἐπιτηδειότατον ἐξ	αὑτῶν	ἤρξαντο περὶ σφῶν δικαιολογεῖσθαι. ~τὰς
[3, 65]	τῶν διαστημάτων ὑπὸ τὰς παρ´	αὑτῶν	ἴλας, καταπλαγέντας τὴν ἐπιφορὰν καὶ
[3, 64]	τοὺς ἱππεῖς συμπεσόντας τοῖς παρ´	αὑτῶν	ἱππεῦσι περὶ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν
[3, 52]	ὑπισχνουμένων δὲ καὶ δώσειν ἐξ	αὑτῶν	ὅμηρα, πολὺν μὲν χρόνον ηὐλαβεῖτο
[3, 67]	ἵνα παρὰ τούτων κομίσωνται τοὺς	αὑτῶν	ὁμήρους κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[3, 40]	ἐλπίσαντες διὰ τούτων κομιεῖσθαι τοὺς	αὑτῶν	ὁμήρους. Λεύκιος δὲ Μάλιος ἑξαπέλεκυς
[3, 67]	ἁρμοζούσας ἐπαγγειλάμενος ἐξέπεμψεν εἰς τὰς	αὑτῶν	πόλεις, δηλώσοντας μὲν τὰ πεπραγμένα
[3, 1]	ἐξαγγέλλειν, βραχέα προειπόντες ὑπὲρ τῆς	αὑτῶν	πραγματείας. ὄντος γὰρ ἑνὸς ἔργου
[3, 1]	εἰρημένοις ποιησόμεθα τὴν προέκθεσιν τῆς	αὑτῶν	πραγματείας. τὴν μὲν οὖν καθόλου
[3, 1]	~Ὅτι μὲν ἀρχὰς ὑποτιθέμεθα τῆς	αὑτῶν	πραγματείας τόν τε συμμαχικὸν καὶ
[3, 64]	τὴν ἀποχώρησιν καὶ παρὰ τὴν	αὑτῶν	προαίρεσιν διὰ τὸν φόβον κεχρῆσθαι
[3, 92]	πολεμίοις, ὥστε μὴ δοκεῖν τοῖς	αὑτῶν	συμμάχοις ἐκχωρεῖν τῶν ὑπαίθρων, εἰς
[3, 75]	Καρχηδονίους καὶ τὴν παρεμβολὴν τὴν	αὑτῶν	τηρεῖν καὶ τοὺς Κελτοὺς πάντας
[3, 70]	στρατόπεδα χειμασκήσαντα βελτίω τὰ παρ´	αὑτῶν	ὑπελάμβανε γενήσεσθαι, τήν τε τῶν
[3, 5]	ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τῆς	αὑτῶν	ὑποθέσεως. ~Ἔνιοι δὲ τῶν συγγεγραφότων
[3, 64]	ἀπαλλάξαι καλῶς, ἀλλὰ πολλοὺς ἀποβαλόντας	αὑτῶν	φυγεῖν αἰσχρῶς μέχρι τῆς ἰδίας
[3, 78]	τὸν πόλεμον ἐν τῇ παρ´	αὑτῶν	χώρᾳ λαμβάνειν τὴν τριβήν, σπεύδοντας
[3, 74]	τούτοις ἢ πάλιν εἰς τὴν	ἑαυτῶν	ἀπιέναι παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι μὲν
[3, 69]	ἐγκλίναντες οἱ Κελτοὶ πρὸς τὴν	ἑαυτῶν	ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν. ὁ δὲ στρατηγὸς
[3, 106]	ὑπαίθροις ἐξουσίαν ἐχείριζον κατὰ τὴν	ἑαυτῶν	γνώμην τὰ κατὰ τὰς δυνάμεις.
[3, 62]	καὶ Πόπλιος ἐπεβάλοντο παρακαλεῖν τὰς	ἑαυτῶν	δυνάμεις, ἑκάτερος προθέμενος τὰ πρέποντα
[3, 67]	πρὸς ἐπίθεσιν, μένοντες ἐν ταῖς	ἑαυτῶν	ἕκαστοι σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων δὲ καὶ
[3, 69]	καὶ τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν	ἑαυτῶν	ἐποιοῦντο χάρακα. ταχὺ δὲ συννοήσαντες
[3, 69]	ἐποιοῦντο τὴν ἀπόλυσιν εἰς τὴν	ἑαυτῶν	παρεμβολήν. Τεβέριος δὲ συνορῶν τὸ
[3, 33]	διαφῆκε τοὺς Ἴβηρας ἐπὶ τὰς	ἑαυτῶν	πόλεις, βουλόμενος ἑτοίμους καὶ προθύμους
[3, 40]	μὲν τῶν ἐξαποσταλέντων εἰς Καρχηδόνα	πρεσβευτῶν	τὰ δεδογμένα καὶ τοὺς ῥηθέντας
[3, 59]	ὑπεροχὴν σχεδὸν ἁπάντων πλωτῶν καὶ	πορευτῶν	γεγονότων, ἀπολελυμένων δὲ καὶ τῶν
[3, 57]	τόπον καὶ κατὰ μέρος τῶν	τοιούτων	ἀκούειν, ἴσως ἀγνοοῦσι παραπλήσιόν τι
[3, 33]	ἐνομίσαμεν αὐτὴν περί γε τῶν	τοιούτων	ἀξιόπιστον εἶναι· διὸ καὶ κατακολουθεῖν
[3, 44]	ἀξιόπιστον, ὅτι καθηγήσονται διὰ τόπων	τοιούτων	δι´ ὧν οὐδενὸς ἐπιδεόμενοι τῶν
[3, 31]	πλεῖον ἐξακριβοῦν τοὺς ὑπὲρ τῶν	τοιούτων	λόγους. ἐγὼ δ´, εἰ μέν
[3, 12]	ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους χρὴ τῶν	τοιούτων	οὐδενὸς μᾶλλον φροντίζειν ὡς τοῦ
[3, 60]	διακομίζειν εἰς τοσαύτας μυριάδας διὰ	τοιούτων	τόπων δαψιλῆ τὰ πρὸς τὴν
[3, 94]	τοῖς πολλοῖς, ὡς ἀνάνδρως ἐκ	τοιούτων	τόπων προέμενος τοὺς ὑπεναντίους, οὐ
[3, 26]	ἐκ τῆς χειρός. ~Τούτων δὴ	τοιούτων	ὑπαρχόντων, καὶ τηρουμένων (τῶν) συνθηκῶν
[3, 28]	ταύτης βύβλῳ δεδηλώκαμεν. τούτων δὴ	τοιούτων	ὑπαρχόντων, λοιπὸν διευκρινῆσαι καὶ σκέψασθαι
[3, 30]	τὴν παρ´ ἀμφοῖν. ~Τούτων δὴ	τοιούτων	ὑπαρχόντων, ὁμολογούμενον ἦν κἀκεῖνο διότι
[3, 72]	πρὸς τὰς ὁλοσχερεῖς ἐπιβολὰς ἐκ	τοσούτων	ἀνδρῶν ἐστιν, ὅταν ὁμοῦ τοὺς
[3, 48]	τίς καὶ σκαιότερος ἡγεμών, ὃς	τοσούτων	ἡγούμενος δυνάμεων καὶ τὰς μεγίστας
[3, 42]	διαβαίνειν μετὰ βίας δυνατὸν εἴη	τοσούτων	πολεμίων ἐφεστώτων, οὔτ´ ἐπιμένειν, μὴ
[3, 87]	ὅπλοις, ὡς ἂν γεγονὼς κύριος	τοσούτων	σκύλων. ἐξαπέστειλε δὲ κατὰ θάλατταν
[3, 73]	μὴν τοὺς Καρχηδονίους ὑπῆρχε τἀναντία	τούτων·	ἀκμαῖοι γὰρ παρατεταγμένοι καὶ νεαλεῖς
[3, 70]	δὲ προειρημένος ᾔδει μὲν ἕκαστα	τούτων	ἀληθινῶς λεγόμενα καὶ δεόντως, ὑπὸ
[3, 38]	τοὺς δὲ λέγοντάς τι περὶ	τούτων	ἄλλως ἢ γράφοντας ἀγνοεῖν καὶ
[3, 9]	τισιν— ἡ μὲν γὰρ {παρὰ}	τούτων	ἀλογία καὶ χωρὶς τῆς ἐμῆς
[3, 76]	δὲ Καρχηδονίων, οὓς ἔχων ἐπὶ	τούτων	ἀπελείφθη τῶν τόπων Ἄννων, ἀντιστρατοπεδευσάντων
[3, 21]	διαβουλίοις, μήθ´ οἱ φιλομαθοῦντες περὶ	τούτων	ἀστοχῶσι, συμπλανώμενοι ταῖς ἀγνοίαις καὶ
[3, 105]	ἀνεχώρουν καὶ κατέφευγον ὑπὸ τὴν	τούτων	ἀσφάλειαν, πολλοὺς μὲν ἀπολελωκότες τῶν
[3, 113]	τὸ κύρτωμα καὶ λεπτύνων τὸ	τούτων	αὐτῶν σχῆμα, βουλόμενος ἐφεδρείας μὲν
[3, 40]	κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστελλον ἐπὶ τὴν	τούτων	βοήθειαν, ἡγεμόνα συστήσαντες ἑξαπέλεκυν, ἄλλα
[3, 51]	ἐποίουν οἱ τραυματιζόμενοι τῶν ἵππων·	τούτων	γὰρ οἱ μὲν ἀντίοι συμπίπτοντες
[3, 53]	δ´ ὁπλίτας ἐπὶ τῆς οὐραγίας.	τούτων	δ´ ἐφεδρευόντων ἔλαττον συνέβη γενέσθαι
[3, 37]	τῶν ἀγνώστων καὶ ἀοράτων τόπων.	~τούτων	δὲ περὶ τῆς ὅλης γῆς
[3, 107]	τῶν ἱππέων ὡς ἐπίπαν τριπλάσιον.	τούτων	δὲ τοὺς ἡμίσεις τῶν συμμάχων
[3, 10]	ταῖς πρὸ ταύτης βύβλοις περὶ	τούτων	δεδηλώκαμεν, ὧν χωρὶς οὐχ οἷόν
[3, 26]	τὸν λίθον ἐκ τῆς χειρός.	~Τούτων	δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, καὶ τηρουμένων
[3, 28]	τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ δεδηλώκαμεν.	τούτων	δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, λοιπὸν διευκρινῆσαι
[3, 30]	ἀσφάλειαν πᾶσι τὴν παρ´ ἀμφοῖν.	~Τούτων	δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, ὁμολογούμενον ἦν
[3, 39]	ἐννακισχιλίους, οὓς ἔδει διελθεῖν αὐτόν.	τούτων	δὴ τῶν τόπων κατὰ μὲν
[3, 46]	τὰ πλεῖστα τῶν θηρίων ἐπὶ	τούτων	διεκομίσθη, τινὰ δὲ κατὰ μέσον
[3, 46]	~πήξαντες σχεδίας καὶ πλείους ἀραρότως,	τούτων	δύο πρὸς ἀλλήλας ζεύξαντες βιαίως
[3, 48]	καθάπερ ἡμεῖς ἐν τοῖς πρὸ	τούτων	ἐδηλώσαμεν, πρὸς δὲ τούτοις οὐκ
[3, 91]	θεούς γε μὴν μάλιστα περὶ	τούτων	εἰκὸς ἠρικέναι διὰ τὸ κάλλος
[3, 47]	ἂν καταφθαρῆναι πάντας, ὁμολογουμένως ἐκ	τούτων	εἰς ἑκάτερον τῶν προειρημένων ἁμαρτημάτων
[3, 40]	τὴν ἑξαπέλεκυν. οἰομένων δὲ δεῖν	τούτων	εἰς λόγους σφίσι συνελθεῖν, ὑπήκουσαν
[3, 29]	παρὰ τῶν ἑτέρων ἐπιδέξεσθαί τινας	τούτων	εἰς συμμαχίαν, περὶ δὲ τῶν
[3, 90]	τὰ περὶ Καπύην πεδία, καὶ	τούτων	εἰς τὸν προσαγορευόμενον Φάλερνον τόπον,
[3, 99]	τῶν συστρατευομένων ἐκείνοις Ἰβήρων διὰ	τούτων	εἰσῆλθε πρὸς τοὺς στρατηγούς. ἐκλογιζόμενος
[3, 87]	οὐ μὴν ἀλλὰ περὶ μὲν	τούτων	ἐν ἄλλοις ἀκριβεστέραν ποιησόμεθα τὴν
[3, 59]	προεβίβασαν τὴν ἐμπειρίαν τὴν περὶ	τούτων	ἐν τοιούτοις καιροῖς, ἐπαινεῖν καὶ
[3, 31]	ὑπάρχουσαν, παρ´ οἷς δὲ τἀναντία	τούτων.	ἐξ ὧν καὶ τὸν ἐλεήσοντα
[3, 96]	οὖν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἀπὸ	τούτων	(ἐπι) κυδεστέρας εἰλήφει τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 67]	Κελτῶν πρὸς αὐτοὺς ἀλλοτρίως διακειμένων,	τούτων	ἐπιγεγονότων πάντας τοὺς πέριξ Γαλάτας
[3, 30]	πραττόντων, ἀλλὰ Ῥωμαίοις καὶ διὰ	τούτων	ἐποιήσαντο τὴν κατόρθωσιν τῆς πολιτείας.
[3, 48]	μέλλουσι κοινωνεῖν. ἡμεῖς δὲ περὶ	τούτων	εὐθαρσῶς ἀποφαινόμεθα διὰ τὸ περὶ
[3, 17]	εἰς τοὔμπροσθεν πορείαν. χωρίς τε	τούτων	εὐπορήσειν μὲν χορηγιῶν αὐτὸς ὑπελάμβανεν
[3, 89]	ἐν τούτοις διέτριβε καὶ διὰ	τούτων	ἐχείριζε τὸν πόλεμον. ἦν δὲ
[3, 33]	δὲ δύο καὶ τριήρεις πέντε·	τούτων	ἐχούσας πληρώματα πεντήρεις μὲν τριάκοντα
[3, 18]	τὴν πολιορκίαν. διὸ προορώμενος ἕκαστα	τούτων	ἐχρήσατο παρ´ αὐτὸν τὸν καιρὸν
[3, 40]	παρασπονδήσαντες συνέλαβον αὐτούς, ἐλπίσαντες διὰ	τούτων	κομιεῖσθαι τοὺς αὑτῶν ὁμήρους. Λεύκιος
[3, 67]	ἀπέδωκε, παραγγείλας τηρεῖν, ἵνα παρὰ	τούτων	κομίσωνται τοὺς αὑτῶν ὁμήρους κατὰ
[3, 28]	μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων περὶ	τούτων	λεγόμενον ἔγκλημα, διότι τοὺς παρὰ
[3, 66]	ἔτι περὶ τὸν ποταμὸν ὑπολειπομένους,	τούτων	μὲν ἐγκρατὴς ἐγένετο, σχεδὸν ἑξακοσίων
[3, 58]	κίνδυνοι καὶ δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι δὲ	τούτων	οἱ κατὰ γῆν. ἀλλ´ εἰ
[3, 45]	ὑπὲρ τοὺς διακοσίους. γενομένων δὲ	τούτων	οἱ Ῥωμαῖοι συνεγγίσαντες κατὰ τὸ
[3, 98]	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, ἔλαβε παρὰ	τούτων	ὅμηρα τοὺς υἱεῖς τῶν ἐπιφανεστάτων
[3, 85]	κατηγορίαν ἐποιήσατο Ῥωμαίων. λήξας δὲ	τούτων,	ὅσοι μὲν ἦσαν Ῥωμαῖοι τῶν
[3, 32]	καὶ διάθεσιν. ἀλλ´ οὐκ ἔστι	τούτων	οὐδέν, ἀλλ´ ὅσῳ διαφέρει τὸ
[3, 90]	μὴν Μάρκῳ γε τῷ συνάρχοντι	τούτων	οὐδὲν ἤρεσκεν. σύμψηφον δὲ τοῖς
[3, 29]	τούτων τῶν συνθηκῶν. ὅτε δὲ	τούτων	οὐδέτερον ἐγράφη, προφανὲς ἦν ὅτι
[3, 105]	ἐνέδραις, πανταχόθεν ἐπιφαινομένων καὶ προσπιπτόντων	τούτων,	οὐκέτι περὶ τοὺς εὐζώνους μόνον,
[3, 7]	ἐπὶ πλεῖον διαστολὴν πεποίημαι περὶ	τούτων	οὐχ ἕνεκα τῆς τῶν συγγραφέων
[3, 22]	ἢ γραμματεῖ. ὅσα δ´ ἂν	τούτων	παρόντων πραθῇ, δημοσίᾳ πίστει ὀφειλέσθω
[3, 23]	τἀναντία διαστέλλονται ῥητῶς, ὑπὲρ αὐτῶν	τούτων	ποιούμενοι τὰς συνθήκας, ὅσα τῆς
[3, 59]	πολιτικὰς πράξεις φιλοτιμίας, ἐκ δὲ	τούτων	πολλὰς καὶ μεγάλας ἀφορμὰς εἰληφότων
[3, 32]	περὶ Σικελίαν, τὰ δὲ μεταξὺ	τούτων	πολλὰς καὶ ποικίλας ἐσχηκότα διαθέσεις,
[3, 110]	ὑπεναντίων μικρῷ πλεῖον, βουλόμενος διὰ	τούτων	προκαθῆσθαι μὲν τῶν ἐκ τῆς
[3, 70]	συνάρχοντος γνώμην ἐποιεῖτο λόγους περὶ	τούτων	πρὸς αὐτόν. ὁ δὲ Πόπλιος
[3, 69]	ἀκοντιστὰς εἰς χιλίους. σπουδῇ δὲ	τούτων	προσμιξάντων πέραν τοῦ Τρεβία καὶ
[3, 24]	καὶ Ἰτυκαίων δήμῳ καὶ τοῖς	τούτων	συμμάχοις. τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου, Μαστίας
[3, 40]	θάτερα, κατονομάσαντες Κρεμώνην. ἤδη δὲ	τούτων	συνῳκισμένων, οἱ Βοῖοι καλούμενοι Γαλάται,
[3, 58]	ἐκ πολλῶν μάλιστα δ´ ἐκ	τούτων.	σχεδὸν γὰρ πάντων, εἰ δὲ
[3, 46]	κατέχοντες παρακομιεῖν καὶ περαιώσειν ἐπὶ	τούτων	τὰ θηρία. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 100]	τὴν στρατοπεδείαν. γενόμενος δ´ ἀπὸ	τούτων	τὰ μὲν δύο μέρη τῆς
[3, 60]	τῇ τῶν ὑποζυγίων καταφθορᾷ καὶ	τούτων	τὰ πλεῖστα συναπώλλυτο. διόπερ ὁρμήσας
[3, 2]	τὸν Πόντον. στήσαντες δ´ ἐπὶ	τούτων	τὴν διήγησιν τὸν ὑπὲρ τῆς
[3, 4]	ἡγουμένοις οὔτε τοῖς ἀποφαινομένοις ὑπὲρ	τούτων,	τὸ νικῆσαι καὶ ποιήσασθαι πάντας
[3, 25]	τι παλαιὸν ἔθος, ἐπὶ δὲ	τούτων	τὸν Ἄρην καὶ τὸν Ἐνυάλιον.
[3, 39]	τοῦ λόγου συνεπιδεικνυμένους. ~ἀφέμενοι δὲ	τούτων	τρεψόμεθα πρὸς τὸ συνεχὲς τῆς
[3, 33]	Ὀλκάδες, οἱ δὲ σύμπαντες ἀπὸ	τούτων	τῶν ἐθνῶν ἱππεῖς μὲν χίλιοι
[3, 118]	ταύτην μὲν τὴν βύβλον ἐπὶ	τούτων	τῶν ἔργων καταστρέψομεν, ἃ περιέλαβεν
[3, 24]	ἐφόδια λάβῃ ὁ Ῥωμαῖος, μετὰ	τούτων	τῶν ἐφοδίων μὴ ἀδικείτω μηδένα
[3, 102]	ποιεῖσθαι τὴν στρατοπεδείαν. ἀπὸ δὲ	τούτων	τῶν καιρῶν οἱ μὲν Καρχηδόνιοι
[3, 1]	ἃς ἀναδραμόντες τοῖς χρόνοις πρὸ	τούτων	τῶν καιρῶν συνεταξάμεθα τὰς πρὸ
[3, 91]	παρὰ τοῖς μυθογράφοις ὁ περὶ	τούτων	τῶν πεδίων λέγεται λόγος· προσαγορεύεται
[3, 29]	μὴ παραλαμβάνεσθαι τοὺς ὕστερον προσληφθέντας	τούτων	τῶν συνθηκῶν. ὅτε δὲ τούτων
[3, 23]	Καρχηδόνιοι (δημοσίᾳ) πίστει. ἐκ δὲ	τούτων	τῶν συνθηκῶν περὶ μὲν Σαρδόνος
[3, 4]	πολιτείας. δῆλον γὰρ ὡς ἐκ	τούτων	φανερὸν ἔσται τοῖς μὲν νῦν
[3, 116]	τὸν κίνδυνον. κατὰ δὲ τὸν	τούτων	φόνον καὶ τὴν συμπλοκὴν οἱ
[3, 67]	δὲ τὰς κεφαλὰς ἀποτεμόντες τῶν	τεθνεώτων	ἀπεχώρουν πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, ὄντες
[3, 118]	κύριοι· Ῥωμαῖοί γε μὴν τὴν	Ἰταλιωτῶν	δυναστείαν παραχρῆμα διὰ τὴν ἧτταν
[3, 85]	Ἰταλιώταις, ἀλλὰ Ῥωμαίοις ὑπὲρ τῆς	Ἰταλιωτῶν	ἐλευθερίας. τὴν δ´ ἑαυτοῦ δύναμιν
[3, 2]	τὸ μὴ μόνον ἀνακτήσασθαι τὴν	Ἰταλιωτῶν	καὶ Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι δὲ
[3, 2]	μόνον ἀνακτήσασθαι τὴν Ἰταλιωτῶν καὶ	Σικελιωτῶν	δυναστείαν, ἔτι δὲ τὴν Ἰβήρων
[3, 68]	τὴν μάχην. ἁθροισθέντων δὲ τῶν	στρατιωτῶν	κατὰ τὸν ὅρκον εἰς Ἀρίμινον,
[3, 87]	σώματα καὶ τὰς ψυχὰς τῶν	στρατιωτῶν·	μετακαθώπλισε δὲ τοὺς Λίβυας εἰς
[3, 106]	μὲν ἐλλεῖπον πλῆθος ἔτι τῶν	στρατιωτῶν	πρὸς τὴν ὅλην ἐπιβολὴν παραχρῆμα
[3, 56]	ἐπιπέδων, πολλοὺς μὲν ἀπολωλεκὼς τῶν	στρατιωτῶν	ὑπό τε τῶν πολεμίων καὶ
[3, 64]	ἐπιγνόντας τὴν παρουσίαν τῶν ἡμετέρων	στρατιωτῶν	φυγῇ παραπλησίαν ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν
[3, 77]	Ῥωμαίους τῶν ἐκ τῆς μάχης	αἰχμαλώτων	ἐν φυλακῇ συνεῖχεν, τὰ μέτρια
[3, 62]	τὰ πλήθη παρήγαγεν νεανίσκους τῶν	αἰχμαλώτων,	οὓς εἰλήφει κακοποιοῦντας τὴν πορείαν
[3, 85]	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων	αἰχμαλώτων,	συναγαγὼν πάντας, ὄντας πλείους τῶν
[3, 104]	τὰ μὲν ἀκούων τῶν ἁλισκομένων	αἰχμαλώτων,	τὰ δὲ θεωρῶν ἐκ τῶν
[3, 62]	ἧττον ἐμακάριζον οἱ περιλειπόμενοι τῶν	αἰχμαλώτων	τὸν τεθνεῶτα τοῦ νενικηκότος, ὡς
[3, 59]	τὴν Ῥωμαίων ὑπεροχὴν σχεδὸν ἁπάντων	πλωτῶν	καὶ πορευτῶν γεγονότων, ἀπολελυμένων δὲ
[3, 25]	ἔδει τοιοῦτον, ἐπὶ μὲν τῶν	πρώτων	συνθηκῶν Καρχηδονίους μὲν τοὺς θεοὺς
[3, 109]	συμβαίνοντα τὴν διαφορὰν ἔχει τῶν	ἐνεστώτων	ἀεὶ κινδύνων, ὑπομνήσεως μόνον, παρακλήσεως
[3, 118]	πόλιν, ἐβουλεύετο δὲ περὶ τῶν	ἐνεστώτων	ἀνδρωδῶς. τοῦτο δ´ ἐγένετο φανερὸν
[3, 70]	ἔχων ἐπινοίας Ποπλίῳ περὶ τῶν	ἐνεστώτων	κατὰ τοὐναντίον ἔσπευδε συμβαλεῖν τοῖς
[3, 86]	μειζόνως ἐπεβάλοντο βουλεύεσθαι περὶ τῶν	ἐνεστώτων,	νομίζοντες αὐτοκράτορος δεῖσθαι στρατηγοῦ τὰ
[3, 15]	εἰς ἔντευξιν διήκουε περὶ τῶν	ἐνεστώτων.	Ῥωμαῖοι μὲν οὖν διεμαρτύροντο Ζακανθαίων
[3, 70]	ἐναντίαν εἶχε διάληψιν περὶ τῶν	ἐνεστώτων·	τὰ γὰρ στρατόπεδα χειμασκήσαντα βελτίω
[3, 15]	διαλῦσαι} ἀδίκως ἐπανέλοιντό τινας τῶν	προεστώτων·	οὓς οὐ περιόψεσθαι παρεσπονδημένους· πάτριον
[3, 43]	παρὰ τὰ χείλη τοῦ ποταμοῦ	παρεστώτων,	καὶ τῶν μὲν ἰδίων συναγωνιώντων
[3, 42]	βίας δυνατὸν εἴη τοσούτων πολεμίων	ἐφεστώτων,	οὔτ´ ἐπιμένειν, μὴ πανταχόθεν προσδέξηται
[3, 56]	διασῳζόμενον μέρος τῆς μὲν τῶν	Λιβύων	δυνάμεως πεζοὺς μυρίους καὶ δισχιλίους,
[3, 113]	τῶν ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς	Λιβύων,	ἑξῆς δὲ τοῖς εἰρημένοις Ἴβηρας
[3, 113]	τὸ λοιπὸν μέρος ἔθηκε τῶν	Λιβύων,	ἐπὶ δὲ τοῦ δεξιοῦ κέρως
[3, 74]	Κελτῶν καὶ μέρους τινὸς τῶν	Λιβύων	καὶ πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείναντες διέκοψαν
[3, 115]	ἀποληφθῆναι τοὺς Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν	Λιβύων	κατὰ τὴν ἐπὶ τοὺς Κελτοὺς
[3, 33]	Ὠκεανὸν χιλίους ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ	Λιβύων	μυρίους χιλίους ὀκτακοσίους πεντήκοντα, Λιγυστίνους
[3, 5]	τὸν πρὸς Μασαννάσαν βασιλέα τῶν	Λιβύων·	περὶ δὲ τὴν Ἀσίαν Ἄτταλος
[3, 114]	δ´ ὁ καθοπλισμὸς τῶν μὲν	Λιβύων	Ῥωμαϊκός, οὓς πάντας Ἀννίβας τοῖς
[3, 33]	μὴν ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μὲν καὶ	Λιβύων	τετρακοσίους πεντήκοντα, Λεργητῶν δὲ τριακοσίους,
[3, 74]	ὀλίγους μὲν τῶν Ἰβήρων καὶ	Λιβύων,	τοὺς δὲ πλείους ἀπολωλέναι τῶν
[3, 94]	ποιησάμενος τὴν ἔξοδον, λοιπὸν ἤδη	στρατοπεδεύων	ἀσφαλῶς κατεσκέπτετο καὶ προυνοεῖτο περὶ
[3, 79]	γὰρ ἐπ´ αὐτῶν καὶ τῶν	σκευῶν	σωρηδὸν ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερεῖχον
[3, 33]	Ἰβηρίας εἰς Λιβύην διεβίβαζε στρατιώτας,	ἐκδεσμεύων	τὴν ἑκατέρων πίστιν εἰς ἀλλήλους
[3, 63]	τῆς διηνυσμένης ἐκ τῶν πατρίδων,	μνημονεύων	δὲ τοῦ πλήθους τῶν μεταξὺ
[3, 63]	οὐδὲ νωθρὸν αὐτῶν ὑπάρχειν, ὃς	μνημονεύων	μὲν τοῦ μήκους τῆς ὁδοῦ
[3, 116]	ἐν τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις κείμενον,	παριππεύων	ἐπὶ τὰ μέσα τῆς ὅλης
[3, 67]	καὶ τοὺς τούτῳ συνάπτοντας γεωλόφους,	πιστεύων	τῇ τε τῶν τόπων ὀχυρότητι
[3, 34]	Καρχηδόνος, ἐπαρθεὶς τῷ θυμῷ καὶ	πιστεύων	τῇ τῶν πολιτῶν εὐνοίᾳ παρεκάλει
[3, 70]	δὲ τῆς φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος καὶ	καταπιστεύων	τοῖς πράγμασι παραλόγως ἔσπευδεν κρῖναι
[3, 34]	πάντας τοὺς τοῦ στρατοπέδου προεστῶτας,	ὑποδεικνύων	δὲ τὴν τῆς χώρας ἀρετήν,
[3, 35]	εὔνους ἀπολιπεῖν, τοῖς τε λοιποῖς	ὑποδεικνύων	ἐλπίδα τῆς εἰς οἶκον ἐπανόδου
[3, 54]	τὸν τῆς Ῥώμης αὐτῆς τόπον	ὑποδεικνύων	ἐπὶ ποσὸν εὐθαρσεῖς ἐποίησε τοὺς
[3, 95]	τῆς παραχειμασίας ποιεῖσθαι τὴν ἀπάντησιν.	ἀκούων	δὲ τὸ πλῆθος τῶν δυνάμεων
[3, 61]	δὲ ταῦτα καὶ τὸν Πόπλιον	ἀκούων	ἤδη διαβεβηκέναι τὸν Πάδον μετὰ
[3, 66]	τὸν ἀριθμόν· τοὺς δὲ λοιποὺς	ἀκούων	ἤδη πολὺ προειληφέναι, μεταβαλόμενος αὖθις
[3, 41]	Μασσαλιωτικὸν προσαγορευόμενον, ἀπεβίβαζε τὰς δυνάμεις,	ἀκούων	μὲν ὑπερβάλλειν ἤδη τὰ Πυρηναῖα
[3, 44]	ποταμὸν κατεστρατοπέδευσεν, τῇ δ´ ἐπαύριον	ἀκούων	τὸν τῶν Ῥωμαίων στόλον περὶ
[3, 104]	σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ τὰ μὲν	ἀκούων	τῶν ἁλισκομένων αἰχμαλώτων, τὰ δὲ
[3, 88]	χώρᾳ καὶ τοὺς μὲν ἵππους	ἐκλούων	τοῖς παλαιοῖς οἴνοις διὰ τὸ
[3, 9]	διότι κατὰ τοὺς καιροὺς ὁ	γράφων	γέγονε καὶ τοῦ συνεδρίου μετεῖχε
[3, 25]	ἐπὶ τῶν ἰδίων βίων, ἱερῶν,	τάφων,	ἐγὼ μόνος ἐκπέσοιμι οὕτως ὡς
[3, 109]	οὐχ ὑπὲρ ἑτέρων ἀλλ´ ὑπὲρ	σφῶν	αὐτῶν καὶ πατρίδος καὶ γυναικῶν
[3, 118]	καὶ κινδύνοις ἦσαν περί τε	σφῶν	αὐτῶν καὶ περὶ τοῦ τῆς
[3, 29]	δι´ ὧν ἀφελοῦνται τὴν ἐξουσίαν	σφῶν	αὐτῶν τοῦ προσλαμβάνειν κατὰ καιρούς,
[3, 20]	ἐπιτηδειότατον ἐξ αὑτῶν ἤρξαντο περὶ	σφῶν	δικαιολογεῖσθαι. ~τὰς μὲν οὖν πρὸς
[3, 94]	χιλίους, ῥᾳδίως δὲ τοὺς παρὰ	σφῶν	εὐζώνους ἐκδεξάμενοι κατεβίβασαν. Ἀννίβας μὲν
[3, 15]	Ῥώμην, ἅμα μὲν ἀγωνιῶντες περὶ	σφῶν	καὶ προορώμενοι τὸ μέλλον, ἅμα
[3, 2]	μὲν φόβον ἐκείνους ἤγαγον περὶ	σφῶν	καὶ τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους,
[3, 28]	λεγόμενον ἔγκλημα, διότι τοὺς παρὰ	σφῶν	πλοϊζομένους ἠδίκουν κατὰ τὸν Λιβυκὸν
[3, 67]	ὀχυρότητι καὶ τοῖς παροικοῦσι τῶν	συμμάχων.	~Ἀννίβας δὲ τὴν ἀναζυγὴν αὐτῶν
[3, 40]	συνάγειν καὶ καταγράφειν ἐκ τῶν	συμμάχων	αὐτῷ παρήγγειλαν. ~Τὰ μὲν οὖν
[3, 29]	τῶν μὲν ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις τότε	συμμάχων	ἀφέξεσθαι καὶ κατὰ μηδένα τρόπον
[3, 70]	συνεχῶς καινοποιεῖν ἀεὶ τὰς τῶν	συμμάχων	ἐλπίδας. Ἀννίβας μὲν οὖν εἰδὼς
[3, 44]	διαβάσεως κεκρατήκασι τῆς τε τῶν	συμμάχων	εὐνοίας καὶ προθυμίας αὐτόπται γεγόνασι.
[3, 113]	τοῦ μετώπου· τοὺς δὲ τῶν	συμμάχων	ἱππεῖς εἰς τὸ λαιὸν κέρας
[3, 107]	τούτων δὲ τοὺς ἡμίσεις τῶν	συμμάχων	καὶ τὰ δύο στρατόπεδα δόντες
[3, 107]	καὶ τοῦ προειρημένου πλήθους τῶν	συμμάχων	κρίνουσι, σπανίως δὲ πᾶσι πρὸς
[3, 107]	μὲν χώρας καταφθειρομένης, τῶν δὲ	συμμάχων	πάντων μετεώρων ὄντων ταῖς διανοίαις,
[3, 107]	ἄνδρας εἰς πεντακισχιλίους χωρὶς τῶν	συμμάχων.	Ῥωμαῖοι γάρ, καθά που καὶ
[3, 117]	διέφυγον, περὶ τριακοσίους δὲ τῶν	συμμάχων	σποράδες εἰς τὰς πόλεις ἐσώθησαν·
[3, 107]	δ´ ἱππεῖς τριακοσίους. τῶν δὲ	συμμάχων	τὸ μὲν τῶν πεζῶν πλῆθος
[3, 60]	οὖν πλῆθος τῆς δυνάμεως, ὅπερ	ἔχων	Ἀννίβας ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν, ἤδη
[3, 68]	δ´ ἐκ ποδὸς τὴν δύναμιν	ἔχων	αὐτὸς εἵπετο κατόπιν. οἱ μὲν
[3, 54]	προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο συναθροίσας παρακαλεῖν, μίαν	ἔχων	ἀφορμὴν εἰς τοῦτο τὴν τῆς
[3, 90]	προκατελάμβανε τόπους κατὰ τὴν ἐμπειρίαν.	ἔχων	δὲ κατὰ νώτου τὰς χορηγίας
[3, 35]	ταχθείσης ἡμέρας, προῆγε, πεζῶν μὲν	ἔχων	εἰς ἐννέα μυριάδας, ἱππεῖς δὲ
[3, 48]	δυνάμεων καὶ τὰς μεγίστας ἐλπίδας	ἔχων	ἐν τούτοις τοῦ κατορθώσειν τοῖς
[3, 4]	πολεμεῖ τοῖς πέλας οὐδεὶς νοῦν	ἔχων	ἕνεκεν αὐτοῦ τοῦ καταγωνίσασθαι τοὺς
[3, 83]	τοὺς Ἴβηρας καὶ τοὺς Λίβυας	ἔχων	ἐπ´ αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε, τοὺς δὲ
[3, 76]	πόλεων. τῶν δὲ Καρχηδονίων, οὓς	ἔχων	ἐπὶ τούτων ἀπελείφθη τῶν τόπων
[3, 70]	προφανῶς. ὁ δ´ Ἀννίβας παραπλησίους	ἔχων	ἐπινοίας Ποπλίῳ περὶ τῶν ἐνεστώτων
[3, 19]	νήσου διεσπάρησαν. ὁ δὲ Δημήτριος	ἔχων	ἑτοίμους λέμβους πρὸς τὸ συμβαῖνον
[3, 60]	μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους καὶ τρισμυρίους	ἔχων	ἱππεῖς δὲ πλείους ὀκτακισχιλίων, σχεδόν
[3, 114]	τοῖς μέσοις αὐτὸς ἦν Ἀννίβας,	ἔχων	μεθ´ ἑαυτοῦ Μάγωνα τὸν ἀδελφόν.
[3, 35]	τοῦ Ῥοδανοῦ καλουμένου ποταμοῦ διάβασιν,	ἔχων	οὐχ οὕτως πολλὴν δύναμιν ὡς
[3, 82]	τῆς Τυρρηνίας, εὐώνυμον μὲν πόλιν	ἔχων	τὴν προσαγορευομένην Κυρτώνιον καὶ τὰ
[3, 92]	αὐτὸς δὲ τὸ πολὺ μέρος	ἔχων	τῆς δυνάμεως ἐπί τινα λόφον
[3, 56]	καὶ τὸ τῶν Ἰνσόμβρων ἔθνος,	ἔχων	τὸ διασῳζόμενον μέρος τῆς μὲν
[3, 41]	ἧκε μετὰ τῶν δυνάμεων, δεξιὸν	ἔχων	τὸ Σαρδόνιον πέλαγος, ἐπὶ τὴν
[3, 96]	εἰς Καρχηδόνα. Γνάιος δὲ Σερουίλιος	ἔχων	τὸν προειρημένον στόλον ἕως μέν
[3, 43]	βαρβάρους, ὁ δ´ Ἀννίβας ἑτοίμους	ἔχων	τοὺς στρατιώτας ἐπεῖχε τῇ διαβάσει,
[3, 102]	τότε μὲν ἐπανῆλθεν, μεγάλας ἐλπίδας	ἔχων	ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος. τῇ δ´
[3, 42]	ῥύσιν, σχεδὸν ἡμερῶν τεττάρων ὁδὸν	ἀπέχων	στρατοπέδῳ τῆς θαλάττης. καὶ φιλοποιησάμενος
[3, 88]	Καρχηδονίοις περὶ τὰς Αἴκας καλουμένας,	ἀπέχων	τῶν πολεμίων περὶ πεντήκοντα σταδίους.
[3, 92]	εἶχε, ταῖς δὲ προνομαῖς πᾶν	ἐπιτρέχων	ἐπόρθει τὸ πεδίον ἀδεῶς. Φάβιος
[3, 41]	πλοῦ καὶ διενοεῖτο μετὰ τῶν	χιλιάρχων	ποίοις χρηστέον τῶν τόπων καὶ
[3, 61]	πεζικὰς δυνάμεις ἐξώρκισε διὰ τῶν	χιλιάρχων,	τάξας ἡμέραν ἐν ᾗ δεήσει
[3, 87]	ἐν τῇ Ῥώμῃ πλὴν τῶν	δημάρχων.	οὐ μὴν ἀλλὰ περὶ μὲν
[3, 92]	τῶν κεκριμένων ἔμενεν. ὁ δὲ	συνάρχων	αὐτοῦ Μάρκος καὶ πάντες οἱ
[3, 40]	ὁμήρους. Λεύκιος δὲ Μάλιος ἑξαπέλεκυς	ὑπάρχων	καὶ προκαθήμενος ἐπὶ τῶν τόπων
[3, 116]	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος καὶ	μετασχὼν	ἐπί (τι) τοῦ τῶν ἱππέων
[3, 110]	ἰδίας παρεμβολῆς περὶ δέκα σταδίους	ἀποσχών,	τῆς δὲ τῶν ὑπεναντίων μικρῷ
[3, 68]	Ἀννίβας δὲ περὶ τετταράκοντα σταδίους	ἀποσχὼν	τῶν πολεμίων αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε. τὸ
[3, 53]	τὸ παράδοξον ἐκπληττόμενοι τῆς τῶν	ζῴων	φαντασίας. ἐναταῖος δὲ διανύσας εἰς