Livre, Chap. |
[3, 98] |
ἠπίστησε
τῶν
κατὰ
τὴν
Ἰβηρίαν,
|
ἔλαβε |
παρὰ
τούτων
ὅμηρα
τοὺς
υἱεῖς |
[3, 76] |
καὶ
τὸν
τῶν
Ἰβήρων
Ἀνδοβάλην
|
ἔλαβε. |
τοῦτον
δὲ
συνέβαινε
τύραννον
μὲν |
[3, 1] |
τῶν
προγεγονότων
καιρῶν
ἐν
ἴσῳ
|
περιέλαβε |
διαστήματι.
περὶ
ὧν
ἀπὸ
τῆς |
[3, 42] |
ἔτι
δὲ
τὴν
ἁρμόζουσαν
ξυλείαν
|
ἐξέλαβε |
πρὸς
τὴν
κατασκευὴν
τῶν
μονοξύλων· |
[3, 17] |
ἑλεῖν
αὐτήν.
πρῶτον
μὲν
γὰρ
|
ὑπέλαβε |
παρελέσθαι
Ῥωμαίων
τὴν
ἐλπίδα
τοῦ |
[3, 66] |
Ἀννίβας
δὲ
μέχρι
μέν
τινος
|
ὑπέλαβε
|
τοῖς
πεζικοῖς
στρατοπέδοις
αὐτοὺς
διακινδυνεύειν· |
[3, 89] |
τοῖς
λογισμοῖς
ἀναχωρήσας
ἐν
τούτοις
|
διέτριβε |
καὶ
διὰ
τούτων
ἐχείριζε
τὸν |
[3, 9] |
ἐν
τούτοις
καὶ
περὶ
ταύτας
|
διέτριβε |
τὰς
πράξεις.
~Ῥωμαίων
δὲ
μετὰ |
[3, 11] |
πατρίδος
ἐξεχώρησε
καὶ
παρ´
Ἀντιόχῳ
|
διέτριβε, |
τότε
Ῥωμαῖοι
συνθεωροῦντες
ἤδη
τὴν
|
[3, 19] |
Φίλιππον,
παρ´
ᾧ
τὸ
λοιπὸν
|
διέτριβε |
τοῦ
βίου
μέρος,
ἀνὴρ
θράσος |
[3, 88] |
κατὰ
βραχὺ
μεταθεὶς
τὴν
παρεμβολὴν
|
ἐνδιέτριβε |
τῇ
παρὰ
τὸν
Ἀδρίαν
χώρᾳ |
[3, 6] |
μὴν
οὐδαμῶς
ἂν
συγχωρήσαιμι.
πολλοῦ
|
γε |
δεῖν,
εἰ
μὴ
καὶ
τὴν |
[3, 12] |
προϋπαρχούσης
ὑποψίας
ἀπέστη.
τῆς
μέντοι
|
γε |
δυσμενείας
τῆς
Ἀμίλκου
καὶ
τῆς |
[3, 67] |
πρὸς
τοὺς
παρόντας
πίστεις·
τούς
|
γε |
μὴν
ἄνδρας
αὐτοῖς
ἀπέδωκε,
παραγγείλας |
[3, 82] |
πᾶσαν
τὴν
τοιαύτην
παρασκευήν.
ὅ
|
γε |
μὴν
Ἀννίβας
ἅμα
μὲν
εἰς
|
[3, 79] |
ὕδατος
ποιούμενοι
τὴν
πορείαν·
διαφερόντως
|
γε |
μὴν
ἐπόνουν
καὶ
κατεφθείρονθ´
ὑπὲρ |
[3, 81] |
τοὺς
μεγίστους
τοῖς
πεπιστευκόσι.
προπέτειά
|
γε |
μὴν
καὶ
θρασύτης
καὶ
θυμὸς |
[3, 90] |
δυεῖν
ἡμερῶν
ὁδὸν
ἀπέχοντες,
ἐγγίζειν
|
γε |
μὴν
καὶ
συμπλέκεσθαι
τοῖς
πολεμίοις |
[3, 91] |
ἕτερα
τῶν
ἐπιφανῶν
πεδίων·
θεούς
|
γε |
μὴν
μάλιστα
περὶ
τούτων
εἰκὸς |
[3, 109] |
μετέχειν
τῶν
αὐτῶν
ἀγώνων.
ὑμεῖς
|
γε |
μὴν
οὐ
μόνον
ἑωράκατε
τοὺς |
[3, 6] |
τοῦ
πολέμου
φήσαιμ´
ἄν,
αἰτίας
|
γε |
μὴν
οὐδαμῶς
ἂν
συγχωρήσαιμι.
πολλοῦ |
[3, 107] |
πρὸς
ἕνα
χρῶνται
κίνδυνον.
τότε
|
(γε) |
μὴν
οὕτως
ἐκπλαγεῖς
ἦσαν
καὶ |
[3, 48] |
ἀρχαῖς
εὔλογον
ἐπιθεῖναι
τέλος;
Ἀννίβας
|
γε |
μὴν
οὐχ
ὡς
οὗτοι
γράφουσιν, |
[3, 108] |
τὸν
ἀέρα
γενόμενον
σύμπτωμα.
νῦν
|
γε
|
μὴν
πάντα
τἀναντία
τοῖς
προειρημένοις |
[3, 60] |
ἐν
ταῖς
ὑπερβολαῖς
διέφθειρεν.
οἵ
|
γε |
μὴν
σωθέντες
καὶ
ταῖς
ἐπιφανείαις |
[3, 118] |
Ῥώμης
αὐτῆς
ἔσεσθαι
κύριοι·
Ῥωμαῖοί
|
γε |
μὴν
τὴν
Ἰταλιωτῶν
δυναστείαν
παραχρῆμα |
[3, 73] |
τὸ
σύμπαν
αὐτοῖς
στρατόπεδον.
περί
|
γε |
μὴν
τοὺς
Καρχηδονίους
ὑπῆρχε
τἀναντία |
[3, 116] |
τὴν
ἰδιότητα
τῆς
μάχης,
ἀπράκτους
|
γε |
μὴν
τοὺς
πολεμίους
παρεσκεύαζον,
περισπῶντες
|
[3, 109] |
πρέπειν
ὑμῖν
ὑπολαμβάνω.
τοῖς
μέν
|
γε |
μισθοῦ
παρά
τισι
στρατευομένοις
ἢ |
[3, 31] |
κατὰ
τὸ
παρὸν
εὐτυχῇ,
τήν
|
γε |
περὶ
τοῦ
μέλλοντος
ἐλπίδα
μηδὲν |
[3, 15] |
κἀκείνους·
οὐ
μὴν
ἐν
Ἰταλίᾳ
|
γε |
πολεμήσειν
ἤλπισαν,
ἀλλ´
ἐν
Ἰβηρίᾳ, |
[3, 9] |
Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
τοῦ
|
γε |
Ῥωμαίων
καὶ
Καρχηδονίων
πολέμου—
τὴν |
[3, 68] |
τὴν
προσδοκίαν,
οὐ
μὴν
ἠπόρουν
|
γε |
σκήψεων
πρὸς
τὸ
μὴ
δοκεῖν |
[3, 85] |
περιπέτειαν
ἔφερον.
οὐ
μὴν
ἥ
|
γε |
σύγκλητος,
ἀλλ´
ἐπὶ
τοῦ
καθήκοντος |
[3, 118] |
τῆς
δυνάμεως.
οὐ
μὴν
ἥ
|
γε |
σύγκλητος
οὐδὲν
ἀπέλειπε
τῶν
ἐνδεχομένων, |
[3, 38] |
τόπων
τὴν
διήγησιν,
ἀλλὰ
κατά
|
γε |
τὰς
ὁλοσχερεῖς
διαφορὰς
συνεπιβάλλειν
καὶ |
[3, 94] |
τοὺς
ὑπεναντίους,
οὐ
μὴν
ἀφίστατό
|
γε |
τῆς
προθέσεως.
καὶ
ἀναγκασθεὶς
δὲ
|
[3, 81] |
ἐπιβουλήν,
ἐνέδραν,
ἀπάτην
ἕτοιμος
ὅ
|
γε |
τοιοῦτος.
διόπερ
εἴ
τις
δύναιτο |
[3, 8] |
δῆλον
γὰρ
ὡς
οὐδέν.
οἵ
|
γε |
τοσοῦτον
ἀπέσχον
τοῦ
πρᾶξαί
τι |
[3, 59] |
ἀλλ´
ἀδυνάτου
σχεδὸν
ὑπαρχούσης
κατά
|
γε |
τοὺς
προγεγονότας
καιροὺς
τῆς
ἀληθοῦς |
[3, 115] |
τοὺς
πολεμίους
ἔχοντος.
πλὴν
ἑπόμενοί
|
γε |
τούτοις
οἱ
Ῥωμαῖοι
καὶ
συντρέχοντες |
[3, 90] |
τ´
ἦν.
οὐ
μὴν
Μάρκῳ
|
γε |
τῷ
συνάρχοντι
τούτων
οὐδὲν
ἤρεσκεν. |
[3, 71] |
ὑποτιθέναι
τοῖς
ὅπλοις.
πλὴν
ὅ
|
γε |
τῶν
Καρχηδονίων
στρατηγὸς
κοινολογηθεὶς
Μάγωνι |
[3, 58] |
γὰρ
πάντων,
εἰ
δὲ
μή
|
γε, |
τῶν
πλείστων
συγγραφέων
πεπειραμένων
μὲν |
[3, 33] |
ἀνεστρέφετο,
πάντως
ἐνομίσαμεν
αὐτὴν
περί
|
γε |
τῶν
τοιούτων
ἀξιόπιστον
εἶναι·
διὸ |
[3, 55] |
μόλις
ἐν
ἡμέραις
τρισὶ
κακοπαθήσας
|
διήγαγε |
τὰ
θηρία.
καὶ
τάδε
συνέβαινε |
[3, 44] |
αὐτὸς
δὲ
συναγαγὼν
τὰς
δυνάμεις
|
εἰσήγαγε |
τοὺς
βασιλίσκους
τοὺς
περὶ
Μάγιλον— |
[3, 104] |
ἑξῆς
δὲ
τούτοις
κατόπιν
αὐτὸς
|
ἦγε |
συνεχῆ
τὰ
βαρέα
τῶν
ὅπλων, |
[3, 66] |
δυνάμεις
εἰς
ἀσφαλὲς
ἀπηρεῖσθαι
νομίζων
|
ἦγε |
τὴν
ἡσυχίαν.
Ἀννίβας
δὲ
παραγενόμενος |
[3, 94] |
ἐκκυβεύειν
οὐδὲ
παραβάλλεσθαι
τοῖς
ὅλοις,
|
ἦγε |
τὴν
ἡσυχίαν
ἐπὶ
τῷ
χάρακι |
[3, 83] |
ἐπιγενομένης
εὐθέως
ἐπὶ
τὴν
ἑωθινὴν
|
ἦγε |
τὴν
πρωτοπορείαν
παρὰ
τὴν
λίμνην |
[3, 52] |
ἑξῆς
μέχρι
μέν
τινος
ἀσφαλῶς
|
διῆγε |
τὴν
στρατιάν·
ἤδη
δὲ
τεταρταῖος |
[3, 34] |
οὐ
μὴν
ἀδύνατον
εἶναι
φασκόντων,
|
συνῆγε |
τὰς
δυνάμεις
ἐκ
τῆς
παραχειμασίας |
[3, 111] |
κρίνας
προσδεῖσθαι
παρακλήσεως
τὸν
καιρὸν
|
συνῆγε |
τοὺς
πολλούς.
ἁθροισθέντων
δέ,
περιβλέψαι |
[3, 105] |
διαγωνιάσας
μὴ
σφαλῶσι
τοῖς
ὅλοις,
|
ἐξῆγε |
τὰς
δυνάμεις
καὶ
κατὰ
σπουδὴν |
[3, 72] |
καὶ
Βαλιαρεῖς,
ὄντας
εἰς
ὀκτακισχιλίους,
|
ἐξῆγε |
τὴν
δύναμιν.
καὶ
προαγαγὼν
ὡς |
[3, 102] |
τὸν
ἀκμαιότατον
καιρὸν
τῆς
ἡμέρας
|
ἐξῆγε |
τὴν
δύναμιν
καὶ
συνεγγίσας
τῇ |
[3, 101] |
ἐπιγενομένης
τῆς
ἡμέρας
συνιδὼν
Μάρκος
|
ἐξῆγε
|
τοὺς
εὐζώνους
καὶ
προσέβαλε
τῷ |
[3, 93] |
τρίτον
μέρος
τῆς
νυκτὸς
εὐθέως
|
ἐξῆγε |
τοὺς
λειτουργοὺς
καὶ
προσδεῖν
ἐκέλευσε |
[3, 110] |
τὴν
ἀρχὴν
τοὺς
ὑπάτους,
ἀναστρατοπεδεύσας
|
προῆγε, |
βουλόμενος
ἐγγίσαι
τοῖς
πολεμίοις,
πολλὰ |
[3, 69] |
παραληφθέντας
ἄνδρας
ἀβλαβεῖς
μεθ´
ἑαυτοῦ
|
προῆγε, |
δεῖγμα
βουλόμενος
ἐκφέρειν
τῆς
σφετέρας |
[3, 77] |
Φλαμίνιος
ἀναλαβὼν
τὰς
αὑτοῦ
δυνάμεις
|
προῆγε |
διὰ
Τυρρηνίας
καὶ
κατεστρατοπέδευσε
πρὸ |
[3, 113] |
τῶν
Ἰβήρων
καὶ
Κελτῶν
τάγματα
|
προῆγε |
καὶ
τἄλλα
τούτοις
ἐκ
τοῦ |
[3, 82] |
τέλος
δέ,
ταῦτ´
εἰπών,
ἀναζεύξας
|
προῆγε |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως,
οὐ
καιρόν, |
[3, 76] |
δὲ
τοὺς
προσκεχωρηκότας
τῶν
παραθαλαττίων
|
προῆγε |
παντὶ
τῷ
στρατεύματι,
ποιούμενος
τὴν |
[3, 45] |
ἀνέζευξε
παντὶ
τῷ
στρατεύματι
καὶ
|
προῆγε |
παρὰ
τὸν
ποταμόν,
σπεύδων
συμμῖξαι |
[3, 35] |
πράγμασι,
παραγενομένης
τῆς
ταχθείσης
ἡμέρας,
|
προῆγε, |
πεζῶν
μὲν
ἔχων
εἰς
ἐννέα |
[3, 17] |
ἀναζεύξας
ἐκ
τῆς
Καινῆς
πόλεως
|
προῆγε, |
ποιούμενος
τὴν
πορείαν
ἐπὶ
τὴν |
[3, 100] |
κρίνας
ἐκεῖ
ποιεῖσθαι
τὴν
παραχειμασίαν,
|
προῆγε |
ποιούμενος
τὴν
πορείαν
παρὰ
τὸ
|
[3, 53] |
τοῖς
ἱππεῦσι
καὶ
τοῖς
ὑποζυγίοις
|
προῆγε |
πρὸς
τὰς
ὑπερβολὰς
τὰς
ἀνωτάτω |
[3, 55] |
τοὺς
δὲ
Νομάδας
ἀνὰ
μέρος
|
προῆγε |
πρὸς
τὴν
οἰκοδομίαν
καὶ
μόλις |
[3, 68] |
Ἀρίμινον,
ἀναλαβὼν
αὐτοὺς
ὁ
στρατηγὸς
|
προῆγε, |
σπεύδων
συνάψαι
τοῖς
περὶ
τὸν |
[3, 47] |
τοὺς
ἐλέφαντας
καὶ
τοὺς
ἱππεῖς
|
προῆγε |
τούτοις
ἀπουραγῶν
παρὰ
τὸν
ποταμὸν |
[3, 101] |
παρὰ
Φαβίου
τὸ
μὲν
πρῶτον
|
ἀντιπαρῆγε |
ταῖς
ἀκρωρείαις,
πεπεισμένος
ἀεὶ
περὶ |
[3, 92] |
Φαλέρνῳ
ταῖς
μὲν
παρωρείαις
ἐπιφαινόμενος
|
ἀντιπαρῆγε |
τοῖς
πολεμίοις,
ὥστε
μὴ
δοκεῖν |
[3, 66] |
συστραφέντες.
~Πόπλιος
μὲν
οὖν
ἀναζεύξας
|
προσῆγε |
διὰ
τῶν
πεδίων
ἐπὶ
τὴν |
[3, 20] |
ἀλλὰ
κουρεακῆς
καὶ
πανδήμου
λαλιᾶς
|
ἔμοιγε |
δοκοῦσι
τάξιν
ἔχειν
καὶ
δύναμιν. |
[3, 15] |
μὲν
ἀληθιναῖς
αἰτίαις
οὐκ
ἐχρῆτο,
|
κατέφευγε |
δ´
εἰς
προφάσεις
ἀλόγους·
ἅπερ |
[3, 83] |
ἔχων
ἐπ´
αὐτοῦ
κατεστρατοπέδευσε,
τοὺς
|
δὲ
|
Βαλιαρεῖς
καὶ
λογχοφόρους
κατὰ
τὴν |
[3, 43] |
τὴν
πρώτην
εὐθέως
διάβασιν.
οἱ
|
δὲ
|
βάρβαροι
θεωροῦντες
τὴν
ἐπιβολὴν
τῶν |
[3, 43] |
τοὺς
τὴν
διάβασιν
τηροῦντας.
οἱ
|
δὲ |
βάρβαροι,
παραλόγου
τοῦ
πράγματος
φανέντος |
[3, 52] |
τίθεσθαι
φιλίαν
πρὸς
αὐτούς.
τῶν
|
δὲ
|
βαρβάρων
τὰ
ὅμηρα
παραδόντων
καὶ |
[3, 35] |
τοῦ
ποταμοῦ
χώρας
Ἄννωνα,
τῶν
|
δὲ |
Βαργουσίων
καὶ
δεσπότην·
μάλιστα
γὰρ |
[3, 66] |
τοὺς
δ´
ὑπεναντίους
ἱπποκρατοῦντας,
αὑτὸν
|
δὲ |
βαρυνόμενον
ὑπὸ
τοῦ
τραύματος,
εἰς |
[3, 33] |
ὁπότερον
ἂν
κελεύσωσιν,
ἀπολείψειν.
ὁ
|
δὲ |
βασιλεὺς
τῶν
Καρχηδονίων,
ὁπότερον
αὐτοῖς |
[3, 103] |
ἠλλοιωμένος
ὑπὸ
τῶν
συμβεβηκότων,
ἔτι
|
δὲ
|
βεβαιότερον
μένων
ἐπὶ
τῆς
ἐξ |
[3, 41] |
χρήμασι
πείσας
τῶν
Κελτῶν
τοὺς
|
δὲ |
βιασάμενος
ἧκε
μετὰ
τῶν
δυνάμεων, |
[3, 40] |
εὐσχήμονα
ποιήσασθαι
τὴν
ἀποχώρησιν.
οἱ
|
δὲ |
Βοῖοι
κατακολουθήσαντες
συνέκλεισαν
καὶ
τούτους |
[3, 40] |
γεγονός,
ἐβοήθει
κατὰ
σπουδήν.
οἱ
|
δὲ |
Βοῖοι
συνέντες
αὐτοῦ
τὴν
παρουσίαν, |
[3, 15] |
καὶ
προορώμενοι
τὸ
μέλλον,
ἅμα
|
δὲ |
βουλόμενοι
μὴ
λανθάνειν
Ῥωμαίους
τὴν |
[3, 41] |
τὸ
τάχος
τῆς
παρουσίας,
τὰ
|
δὲ |
βουλόμενος
εἰδέναι
τὴν
ἀκρίβειαν,
αὐτὸς |
[3, 70] |
τὸ
τὸν
Πόπλιον
ἀρρωστεῖν·
ὅμως
|
δὲ |
βουλόμενος
προσλαβέσθαι
καὶ
τὴν
τοῦ |
[3, 113] |
τῶν
περὶ
ταῦτα
συντελουμένων.
~Ὁ
|
δὲ |
Γάιος
ἅμα
τῷ
παραλαβεῖν
τῇ |
[3, 110] |
πεζικῶν
στρατοπέδων
ἡ
μάχη.
τοῦ
|
δὲ |
Γαΐου
διὰ
τὴν
ἀπειρίαν
ὑπὲρ |
[3, 59] |
Λιβύην
καὶ
κατ´
Ἰβηρίαν,
ἔτι
|
δὲ
|
Γαλατίαν
καὶ
τὴν
ἔξωθεν
ταύταις |
[3, 114] |
ἴσχυε
πρὸς
τὸ
βλάπτειν,
ἡ
|
δὲ |
Γαλατικὴ
μάχαιρα
μίαν
εἶχε
χρείαν |
[3, 100] |
δὲ
προσέχοντος,
πολιορκεῖν
ἐπεβάλετο.
ταχὺ
|
δὲ |
γενόμενος
κύριος
τοὺς
μὲν
οἰκήτορας |
[3, 17] |
κράτος
εἷλε
τὴν
πόλιν.
κύριος
|
δὲ
|
γενόμενος
χρημάτων
πολλῶν
καὶ
σωμάτων |
[3, 51] |
συμβαίνοντος
ἐξάπτεσθαι
τῆς
πορείας.
τούτου
|
δὲ |
γενομένου,
καὶ
κατὰ
πλείω
μέρη |
[3, 101] |
τῆς
δυνάμεως
ἐφ´
αὑτόν.
πλειόνων
|
δὲ |
γενομένων
ἡμερῶν,
ἠναγκάζετο
τοὺς
μὲν
|
[3, 104] |
βλάπτειν,
ἐπεβάλετο
καταλαβεῖν
ταύτην.
σαφῶς
|
δὲ
|
γινώσκων
ἐκ
τοῦ
προγεγονότος
κατορθώματος |
[3, 76] |
παραχειμασίαν
ἐν
Καινῇ
πόλει.
ὁ
|
δὲ |
Γνάιος
συνάψας
τῷ
στόλῳ
καὶ |
[3, 61] |
τὴν
παρουσίαν
τῶν
πολεμίων,
οἰόμενοι
|
δὲ |
δεῖν
ἀφέμενον
τῶν
προκειμένων
κατὰ |
[3, 40] |
δὲ
δύο
τὴν
ἑξαπέλεκυν.
οἰομένων
|
δὲ |
δεῖν
τούτων
εἰς
λόγους
σφίσι |
[3, 114] |
μὲν
εὐώνυμον
Ἀσδρούβας
εἶχε,
τὸ
|
δὲ
|
δεξιὸν
Ἄννων·
ἐπὶ
δὲ
τοῖς |
[3, 66] |
εὐγεφύρωτον
ἀφικέσθαι
τοῦ
Πάδου.
καταλύσας
|
δὲ |
δευτεραῖος
καὶ
γεφυρώσας
τοῖς
ποταμίοις |
[3, 63] |
τοῦ
κρατεῖν
τῶν
ἀντιταξαμένων.
ὅταν
|
δὲ |
δὴ
καὶ
τοῖς
πολεμίοις
συμβαίνῃ |
[3, 19] |
κατὰ
τῆς
νήσου
διεσπάρησαν.
ὁ
|
δὲ
|
Δημήτριος
ἔχων
ἑτοίμους
λέμβους
πρὸς |
[3, 25] |
τοὺς
θεοὺς
τοὺς
πατρῴους,
Ῥωμαίους
|
δὲ |
Δία
λίθον
κατά
τι
παλαιὸν |
[3, 99] |
εἰσῆλθε
πρὸς
τοὺς
στρατηγούς.
ἐκλογιζόμενος
|
δὲ
|
διὰ
πλειόνων
τὴν
ἐσομένην
ὁρμὴν |
[3, 81] |
χωρὶς
ἀλλοιώσεως
καὶ
μέθης,
ἔνιοι
|
δὲ |
διὰ
τὰς
τῶν
ἀφροδισίων
ὁρμὰς |
[3, 81] |
ἰδίους
καταπροΐενται
βίους
ἄρδην,
πολλοὶ
|
δὲ |
διὰ
τὴν
πρὸς
τὸν
οἶνον |
[3, 14] |
ἐφόδου
ποιησάμενος
προσβολὰς
κατέσχεν,
Ἀρβουκάλην
|
δὲ |
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῆς
πόλεως |
[3, 86] |
τοῖς
στρατοπέδοις
αὐτὸς
συνάπτειν,
ἀδυνατῶν
|
δὲ |
διὰ
τὸ
τῆς
στρατιᾶς
βάρος |
[3, 16] |
διὰ
τὸν
ἀπὸ
Γαλατῶν
τότε
|
δὲ |
διὰ
τὸν
ἀπὸ
Καρχηδονίων
φόβον |
[3, 74] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἱππέων,
κωλυόμενοι
|
δὲ |
διὰ
τὸν
ποταμὸν
καὶ
τὴν |
[3, 78] |
καὶ
προδήλους
τοῖς
ὑπεναντίοις,
τὴν
|
δὲ |
διὰ
τῶν
ἑλῶν
εἰς
Τυρρηνίαν
|
[3, 63] |
δὲ
τεθνεῶτα
πάντες
ἐμακάριζον.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
διὰ
τῶν
προειρημένων
τὴν
προκειμένην |
[3, 66] |
ἐπέταξεν
διακομίζειν
τὸ
πλῆθος,
αὐτὸς
|
δὲ |
διαβὰς
εὐθέως
ἐχρημάτιζε
τοῖς
παραγεγονόσι |
[3, 52] |
τὸ
κηρύκειον
τοῖς
Ἕλλησιν.
εὐλαβῶς
|
δὲ |
διακείμενος
πρὸς
τὴν
τοιαύτην
πίστιν |
[3, 107] |
μὲν
λαμβάνει
περὶ
τετρακισχιλίους,
ἱππεῖς
|
δὲ |
διακοσίους.
ἐπὰν
δέ
τις
ὁλοσχερεστέρα
|
[3, 11] |
συνεργὸν
ἕξειν
νομίζοντ´
ἀληθινώτατον.
ἐπὰν
|
δὲ |
διαλύσεις
ἢ
φιλίαν
συντίθηται
πρὸς |
[3, 53] |
τῆς
τῶν
ζῴων
φαντασίας.
ἐναταῖος
|
δὲ |
διανύσας
εἰς
τὰς
ὑπερβολὰς
αὐτοῦ
|
[3, 76] |
κατὰ
τὴν
μεσόγαιον
τόπων,
εὔνουν
|
δὲ |
διαφερόντως
ἀεί
ποτε
Καρχηδονίοις.
ταχὺ |
[3, 37] |
δὲ
τρίτον
Εὐρώπην
προσαγορεύουσι.
τὰς
|
δὲ |
διαφορὰς
ταύτας
ὁρίζουσιν
ὅ
τε |
[3, 74] |
θηρίων
καὶ
τῶν
ἱππέων,
οἱ
|
δὲ |
διαφυγόντες
τῶν
πεζῶν
καὶ
τὸ
|
[3, 87] |
τοῖς
ἐν
Ἰβηρίᾳ
πράγμασι.
Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
δικτάτορα
μὲν
κατέστησαν
Κόιντον
Φάβιον, |
[3, 87] |
τἀνδρὸς
ἐπιτυχίας
καὶ
πράξεις.
ὁ
|
δὲ |
δικτάτωρ
ταύτην
ἔχει
τὴν
διαφορὰν |
[3, 27] |
δισχίλια
καὶ
διακόσια
τάλαντα,
παραυτίκα
|
δὲ |
δοῦναι
χίλια.
τοὺς
αἰχμαλώτους
χωρὶς |
[3, 100] |
χρήσασθαι
πρὸς
τὴν
παραχειμασίαν.
τὴν
|
δὲ |
δύναμιν
πρὸ
τῆς
πόλεως
παρεμβαλὼν |
[3, 33] |
τἀδελφῷ
πεντήρεις
μὲν
πεντήκοντα,
τετρήρεις
|
δὲ |
δύο
καὶ
τριήρεις
πέντε·
τούτων |
[3, 101] |
τῆς
δυνάμεως
εἴασε
σιτολογεῖν,
τὰ
|
δὲ |
δύο
μέρη
λαβὼν
καὶ
προελθὼν |
[3, 40] |
τὴν
ὕπατον
ἀρχὴν
εἰληφώς,
οἱ
|
δὲ |
δύο
τὴν
ἑξαπέλεκυν.
οἰομένων
δὲ |
[3, 84] |
γενομένης
αὐτοῖς
τῆς
ἐπιφανείας,
ἔτι
|
δὲ |
δυσσυνόπτου
τῆς
κατὰ
τὸν
ἀέρα |
[3, 15] |
πατρὸς
ὑποθήκας
καὶ
παραινέσεις.
~Οἱ
|
δὲ |
Ζακανθαῖοι
συνεχῶς
ἔπεμπον
εἰς
τὴν
|
[3, 117] |
ἱππεῖς
δὲ
περὶ
διακοσίους.
οἱ
|
δὲ |
ζωγρηθέντες
τῶν
Ῥωμαίων
ἐκτὸς
ἐγένοντο |
[3, 63] |
καὶ
τεθνεῶτα
πάντες
ἐμακάριζον
τοὺς
|
δὲ |
ζῶντας
ἠλέουν,
οὕτως
ᾤετο
δεῖν |
[3, 68] |
οὐραγίας
οἱ
μὲν
διεφθάρησαν,
οἱ
|
δὲ |
ζῶντες
ἑάλωσαν
ὑπὸ
τῶν
Καρχηδονίων. |
[3, 40] |
καὶ
τοὺς
ῥηθέντας
λόγους,
προσπεσόντος
|
δὲ |
θᾶττον
ἢ
προσεδόκων
Ἀννίβαν
διαβεβηκέναι |
[3, 33] |
εἴκοσι
καὶ
ἕνα.
Οὐ
χρὴ
|
δὲ |
θαυμάζειν
τὴν
ἀκρίβειαν
τῆς
ἀναγραφῆς, |
[3, 101] |
τρόπου
συμπλέκεσθαι
τοῖς
πολεμίοις.
Ἀννίβας
|
δὲ |
θεωρῶν
ἐγγίζοντας
τοὺς
πολεμίους
τὸ
|
[3, 104] |
ἀκούων
τῶν
ἁλισκομένων
αἰχμαλώτων,
τὰ
|
δὲ |
θεωρῶν
ἐκ
τῶν
πραττομένων
ᾔδει |
[3, 72] |
παρὰ
τῶν
Κελτῶν
συμμάχοις,
τὰ
|
δὲ |
θηρία
μερίσας
πρὸ
τῶν
κεράτων |
[3, 46] |
πρὸς
τὴν
διάβασιν
ὁδῷ.
τῶν
|
δὲ |
θηρίων
εἰθισμένων
τοῖς
Ἰνδοῖς
μέχρι |
[3, 36] |
δύσεις,
μεσημβρίαν,
ἄρκτον
γνωρίζομεν·
δευτέρα
|
δέ, |
καθ´
ἣν
ἑκάστῃ
διαφορᾷ
τῶν |
[3, 109] |
τῆς
παρακλήσεως
γίνεται
τρόπος·
οἷς
|
δέ, |
καθάπερ
ὑμῖν
νῦν,
οὐχ
ὑπὲρ |
[3, 96] |
τοῖς
Καρχηδονίοις,
συνάψειν
πεπεισμένος,
πολὺ
|
δὲ |
καθυστερῶν
ἀπέγνω.
καὶ
τὸ
μὲν |
[3, 58] |
τὸ
τῆς
φωνῆς
ἐξηλλαγμένον.
ἐὰν
|
δὲ |
καὶ
γνῷ
τις,
ἔτι
τῶν
|
[3, 64] |
αὐτῇ
τὴν
νίκην
ὑπάρχουσαν.
πάντων
|
δὲ |
καὶ
διὰ
τὴν
τοῦ
λέγοντος |
[3, 103] |
τὸ
βέλτιον
αὐτοῖς
προφαίνεσθαι,
δεύτερον
|
δὲ
|
καὶ
διὰ
τὸ
δοκεῖν
τὸν |
[3, 52] |
μήτε
παθεῖν
μηδὲν
δυσχερές,
ὑπισχνουμένων
|
δὲ |
καὶ
δώσειν
ἐξ
αὑτῶν
ὅμηρα, |
[3, 60] |
σωμάτων
ἀθεραπευσίαις
κακῶς
ἀπήλλαττε.
πολλοὶ
|
δὲ |
καὶ
καθυφεῖνθ´
ἑαυτοὺς
ὁλοσχερῶς
διὰ |
[3, 118] |
γὰρ
εὐθέως
ἐνεχείριζον
αὑτούς,
Ἀργυριππανοὶ
|
δὲ |
καὶ
Καπυανῶν
τινες
ἐκάλουν
τὸν |
[3, 25] |
ὀψώνια
τοῖς
αὑτῶν
ἑκάτεροι.
Καρχηδόνιοι
|
δὲ |
καὶ
κατὰ
θάλατταν
Ῥωμαίοις
βοηθείτωσαν, |
[3, 74] |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
θηρίων,
πέριξ
|
δὲ |
καὶ
κατὰ
τὰς
ἐκ
τῶν |
[3, 53] |
συστήματι
τῶν
βαρβάρων,
κατὰ
μέρη
|
δὲ |
καὶ
κατὰ
τόπους
παρενοχλούμενος
ὑπ´ |
[3, 67] |
ταῖς
ἑαυτῶν
ἕκαστοι
σκηναῖς.
δειπνοποιησαμένων
|
δὲ |
καὶ
κατακοιμισθέντων
τῶν
ἐν
τῷ |
[3, 92] |
τῶν
ἐπιτηδείων
τὸ
στρατόπεδον.
Φάβιος
|
δὲ |
καὶ
κατανοῶν
αὐτοῦ
τὴν
ἐπιβολήν, |
[3, 68] |
τοῖς
περὶ
τὸν
Πόπλιον.
συμμίξας
|
δὲ |
καὶ
καταστρατοπεδεύσας
παρ´
(α(
ὐτοῖς) |
[3, 88] |
εἰς
τὰς
ἐπιφερομένας
χρείας.
διελθὼν
|
δὲ |
καὶ
καταφθείρας
τήν
τε
Πραιτεττιανὴν
|
[3, 116] |
ἐπέρρωσε
μὲν
τοὺς
Λίβυας,
ἐταπείνωσε
|
δὲ |
καὶ
κατέπληξε
ταῖς
ψυχαῖς
τοὺς |
[3, 81] |
ἀπράκτους
ποιεῖ
τοὺς
ὑποταττομένους,
πολλάκις
|
δὲ |
καὶ
κινδύνους
ἐπιφέρει
τοὺς
μεγίστους |
[3, 16] |
μὲν
τὴν
Ἰλλυριῶν
ἄγνοιαν,
ἐπιτιμήσαντες
|
δὲ
|
καὶ
κολάσαντες
τὴν
ἀχαριστίαν
καὶ |
[3, 103] |
κατὰ
τὴν
αὑτοῦ
προαίρεσιν.
τοῦ
|
δὲ |
καὶ
λίαν
ἀσμένως
δεξαμένου
τὸν |
[3, 117] |
μὲν
ἔπεσον
εἰς
τετρακισχιλίους,
Ἴβηρες
|
δὲ |
καὶ
Λίβυες
εἰς
χιλίους
καὶ |
[3, 54] |
πρὸ
τοῦ
μὲν
οὔσης,
τότε
|
δὲ |
καὶ
μᾶλλον
ἔτι
προσφάτως
ἀπερρωγυίας, |
[3, 35] |
καὶ
παρ´
ἐλπίδα,
μετὰ
πολλῶν
|
δὲ |
καὶ
μεγάλων
ἀγώνων
ἔτι
δὲ
|
[3, 78] |
χώρᾳ
λαμβάνειν
τὴν
τριβήν,
σπεύδοντας
|
δὲ |
καὶ
μετεώρους
ὄντας
εἰς
τὴν |
[3, 75] |
τόπων
εἰς
τοὺς
εὐκαίρους·
παρεσκεύασαν
|
δὲ |
καὶ
ναῦς
ἑξήκοντα
πεντήρεις.
Γνάιος |
[3, 64] |
διὰ
τῶν
Ἄλπεων
πορείᾳ.
παρεῖναι
|
δὲ |
καὶ
νῦν
ἔφη
τὸν
Ἀννίβαν, |
[3, 24] |
καὶ
τῷ
πολίτῃ
ἔξεστιν.
ὡσαύτως
|
δὲ |
καὶ
ὁ
Καρχηδόνιος
ποιείτω
ἐν |
[3, 69] |
Ῥωμαίων,
δεόμενοι
σφίσι
βοηθεῖν.
Τεβέριος
|
δὲ |
καὶ
πάλαι
ζητῶν
ἀφορμὴν
τοῦ |
[3, 75] |
Κρῆτας
καὶ
χιλίους
πελτοφόρους·
πάντα
|
δὲ |
καὶ
πανταχόθεν
ἐνεργῶς
ἡτοίμαζον.
τότε
|
[3, 104] |
λόφον
ὑπαρχόντων
ψιλῶν
μέν,
πολλὰς
|
δὲ
|
καὶ
παντοδαπὰς
ἐχόντων
περικλάσεις
κοιλότητας, |
[3, 91] |
μακαριωτάτην
γεγονυῖαν
πόλιν
Καπύην.
ἐπιεικέστατος
|
δὲ |
καὶ
παρὰ
τοῖς
μυθογράφοις
ὁ |
[3, 78] |
Τυρρηνίαν
φέρουσαν
δυσχερῆ
μὲν
σύντομον
|
δὲ |
καὶ
παράδοξον
φανησομένην
τοῖς
περὶ |
[3, 71] |
ἐπὶ
τὴν
αὑτοῦ
σκηνήν.
παρακαλέσας
|
δὲ |
καὶ
παραστήσας
τούτοις
τὴν
πρέπουσαν |
[3, 104] |
τριακοσίους,
πεντακοσίους
μὲν
ἱππεῖς,
ψιλοὺς
|
δὲ |
καὶ
πεζοὺς
τοὺς
πάντας
εἰς
|
[3, 96] |
κρατοῦντες
δὲ
τῆς
θαλάττης,
εἴκοσι
|
δὲ |
καὶ
πέντε
ναῦς
ἔχοντες
τῶν |
[3, 46] |
αὐτῶν
εἶναι
τοὺς
δεσμούς.
ῥύματα
|
δὲ |
καὶ
πλείω
ταύταις
ἐνῆψαν,
οἷς |
[3, 80] |
δημαγωγὸν
εἶναι
τέλειον,
πρὸς
ἀληθινῶν
|
δὲ |
καὶ
πολεμικῶν
πραγμάτων
χειρισμὸν
οὐκ |
[3, 90] |
Οὐενοαντανήν,
Ῥωμαίων
ἀποικίαν
ὑπάρχουσαν·
εἷλον
|
δὲ |
καὶ
πόλιν
Οὐενουσίαν,
ἀτείχιστον
οὖσαν |
[3, 7] |
οὐ
μόνον
Ἀντίοχον
ἐπεσπάσαντο,
πᾶν
|
δὲ |
καὶ
πρᾶξαι
καὶ
παθεῖν
ὑπέστησαν |
[3, 112] |
τὸ
πολλάκις
ἤδη
προηττῆσθαι,
προορωμένων
|
δὲ |
καὶ
προλαμβανόντων
τὰ
συμβησόμενα
ταῖς |
[3, 75] |
τοῖς
τόποις
τὴν
ἔξοδον.
ἔπεμψαν
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
Ἱέρωνα
περὶ
βοηθείας, |
[3, 69] |
καὶ
πρὸς
αὑτὸν
φιλίαν,
διαπεμπομένους
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
Ῥωμαίους
καὶ
πεπεισμένους |
[3, 21] |
τῆς
αὑτοῦ
γενέσθαι
γνώμης.
ἐπίεζον
|
δὲ |
καὶ
προσαπηρείδοντο
παρ´
ὅλην
τὴν |
[3, 82] |
μηδὲ
συμπλέκεσθαι
τοῖς
πολεμίοις,
φυλάττεσθαι
|
δὲ |
καὶ
προσέχειν
τὸ
πλῆθος
τῶν
|
[3, 2] |
Κοίλης
Συρίας
πρὸς
ἀλλήλους,
Ῥόδιοι
|
δὲ |
καὶ
Προυσίας
ἀναλαβόντες
πρὸς
Βυζαντίους |
[3, 2] |
Καρχηδονίοις
τῶν
αὐτῶν
ἐλπίδων,
Ἀντίοχος
|
δὲ
|
καὶ
Πτολεμαῖος
ὁ
Φιλοπάτωρ
ἠμφισβήτουν, |
[3, 23] |
τὴν
Καρχηδονίων
πίπτει
δυναστείαν.
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
Ῥωμαῖοι
περὶ
τῆς
Λατίνης |
[3, 24] |
τῆς
ὑπ´
αὐτοὺς
ταττομένης.
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
Ῥωμαῖοι
περὶ
τῆς
Λατίνης· |
[3, 5] |
αὐτὸν
τῶν
ἄλλων
βασιλέων.
ἀποκατέστησαν
|
δὲ |
καὶ
Ῥωμαῖοι
τοὺς
Ἕλληνας
εἰς |
[3, 61] |
καὶ
δυσδίοδος
ὑπάρχει
στρατοπέδοις.
πλειόνων
|
δὲ |
καὶ
σαφεστέρως
ἀεὶ
προσαγγελλόντων,
ἐθαύμαζε |
[3, 69] |
μὲν
ἐκ
μεταβολῆς
ἠνάγκασε,
διώκειν
|
δὲ |
καὶ
συμπλέκεσθαι
τοῖς
πολεμίοις
ἐκώλυσε, |
[3, 1] |
συμβαίνει
τοὺς
προειρημένους
πολέμους,
καταστροφὴν
|
δὲ |
καὶ
συντέλειαν
τὴν
κατάλυσιν
τῆς |
[3, 60] |
καὶ
διακεκλεικότων,
ἡσυχίαν
ἦγον·
τινὲς
|
δὲ
|
καὶ
συστρατεύειν
ἠναγκάζοντο
τοῖς
Ῥωμαίοις. |
[3, 48] |
τῶν
καθ´
αὑτὸν
πραγμάτων.
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τὰ
περὶ
τῆς
ἐρημίας, |
[3, 89] |
τοῖς
τότε
περιεστῶσι
καιροῖς.
ταχὺ
|
δὲ |
καὶ
τὰ
πράγματα
προσεμαρτύρησε
τοῖς |
[3, 18] |
διαφερόντων
εἰς
αὐτὴν
ἡθροῖσθαι,
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
ταῖς
χορηγίαις
ἐξηρτῦσθαι
καὶ |
[3, 79] |
εἰς
βάθος
τῶν
ἑλῶν,
ἐπιπόνως
|
δὲ |
καὶ
ταλαιπώρως
ὑπέμενον
τὴν
κακοπάθειαν, |
[3, 75] |
τὰ
παρ´
αὑτοῖς
στρατόπεδα.
παρῆγον
|
δὲ |
καὶ
τὰς
ἀγορὰς
τὰς
μὲν |
[3, 1] |
ταύτης
ἀνώτερον
βύβλῳ
δεδηλώκαμεν·
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τὰς
αἰτίας,
δι´
ἃς |
[3, 91] |
οἱ
πλέοντες
εἰς
Ἰταλίαν.
περιέχουσι
|
δὲ |
καὶ
τὰς
ἐπιφανεστάτας
καὶ
καλλίστας
|
[3, 78] |
ταύταις
ἐχρῆτο
συνεχῶς
μετατιθέμενος·
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τὰς
ἐσθῆτας
μετελάμβανε
τὰς |
[3, 91] |
τῶν
πεδίων
λέγεται
λόγος·
προσαγορεύεται
|
δὲ |
καὶ
ταῦτα
Φλεγραῖα,
καθάπερ
καὶ |
[3, 112] |
πᾶσι
τότε
διὰ
στόματος,
σημείων
|
δὲ |
καὶ
τεράτων
πᾶν
μὲν
ἱερόν, |
[3, 47] |
εὐζώνους
εὐχερῶς
ἂν
διελθεῖν,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἔρημον
τοιαύτην
τινὰ |
[3, 72] |
τοὺς
πεζακοντιστὰς
εἰς
ἑξακισχιλίους·
ἐκίνει
|
δὲ |
καὶ
τὴν
λοιπὴν
δύναμιν
ἐκ |
[3, 90] |
ἀνύειν
δύνασθαι
τὰς
λείας.
κατέδραμον
|
δὲ |
καὶ
τὴν
Οὐενοαντανήν,
Ῥωμαίων
ἀποικίαν |
[3, 95] |
Ἀμίλκαν
τοῦ
στόλου
ναύαρχον.
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
τὴν
πεζὴν
ἐκ
τῆς |
[3, 107] |
πρότερον
συνέβαινε
κατεσκάφθαι,
τῆς
παρασκευῆς
|
δὲ
|
καὶ
τῆς
ἄκρας
τότε
καταληφθείσης, |
[3, 38] |
κατὰ
μέρος
λόγον
ἀποδώσομεν.
~καθάπερ
|
δὲ |
καὶ
τῆς
Ἀσίας
καὶ
τῆς |
[3, 35] |
τὴν
πρὸς
Ῥωμαίους
εὔνοιαν.
ἀπεμέρισε
|
δὲ |
καὶ
τῆς
δυνάμεως
ἧς
εἶχε |
[3, 20] |
πότερα
πολεμητέον
ἢ
τοὐναντίον;
πῶς
|
δὲ |
καὶ
τίνα
τρόπον
ἅμα
μὲν |
[3, 6] |
εὐεξίαν
ἐν
τοῖς
πολεμικοῖς,
ἔτι
|
δὲ
|
καὶ
τὸ
μέγεθος
καὶ
τὸ |
[3, 87] |
σχεδὸν
ἅπασι
τοῖς
ἵπποις,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἀνδράσιν
ὁ
λεγόμενος |
[3, 106] |
ἐν
τῷ
Λιλυβαίῳ
στόλου,
διεπέμψαντο
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἐν
Ἰβηρίᾳ
στρατηγοῖς
|
[3, 35] |
ἑαυτοῦ
μὲν
στρατευομένοις,
οὐχ
ἧττον
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἐν
οἴκῳ
μένουσι |
[3, 61] |
τὸν
Ἀννίβαν
δυνάμεσιν
ἀλλοφύλοις·
εἰ
|
δὲ |
καὶ
τολμήσαι,
καταφθαρήσεσθαι
προδήλως
αὐτὸν |
[3, 82] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
ἱππέων,
μάλιστα
|
δὲ |
καὶ
τὸν
ἕτερον
ὕπατον
προσλαβεῖν |
[3, 3] |
Προυσίαν
καὶ
Γαλάτας
πολέμους,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τὸν
μετ´
Ἀριαράθου
πρὸς |
[3, 54] |
τῶν
κατοικούντων
αὐτὰ
Γαλατῶν,
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
τὸν
τῆς
Ῥώμης
αὐτῆς |
[3, 117] |
ἐγκρατὴς
ἐγένετο
ζωγρίᾳ
πάντων.
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
τὰ
κατὰ |
[3, 111] |
ὑμῖν
πέπεισμαι
τὰς
ἐπαγγελίας.
ταῦτα
|
δὲ |
καὶ
τούτοις
παραπλήσια
διαλεχθείς,
προθύμως |
[3, 24] |
καὶ
τὸν
Ἰτυκαίων
δῆμον.
πρόσκειται
|
δὲ |
καὶ
τῷ
Καλῷ
ἀκρωτηρίῳ
Μαστία |
[3, 85] |
αὐτὸν
ἐπαναχθέντων
τῶν
ὑποσπόνδων,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
αἰχμαλώτων,
συναγαγὼν |
[3, 74] |
θηρία
διαφθαρῆναι
πλὴν
ἑνός,
πολλοὺς
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
ἀπόλλυσθαι
καὶ |
[3, 88] |
αὐτῶν
καὶ
τὴν
ψώραν,
παραπλησίως
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
τοὺς
μὲν
|
[3, 14] |
κατ´
ἐκείνους
τοὺς
τόπους,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἀστυγειτόνων
ἁθροισθέντων
ἅμα |
[3, 14] |
οἱ
τῶν
Ὀλκάδων
φυγάδες,
συνεξέκαυσαν
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἐκ
τῆς
Ἑλμαντικῆς |
[3, 65] |
κέρατος
ἡτοιμάκει
πρὸς
κύκλωσιν.
ἀμφοτέρων
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἡγεμόνων
καὶ
τῶν |
[3, 51] |
ὑπερδεξίων
τὸν
Ἀννίβαν,
οὐκ
ἐλάττους
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἰδίων·
ὁ
γὰρ |
[3, 60] |
τὰ
σώματα
τῶν
ἀνδρῶν,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἵππων.
μετὰ
δὲ
|
[3, 79] |
τῆς
νυκτὸς
ἀπεκοιμῶντο.
οὐκ
ὀλίγοι
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἵππων
τὰς
ὁπλὰς |
[3, 64] |
ἔχοντα
διὰ
τὴν
κακουχίαν,
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἵππων
τοὺς
μὲν |
[3, 87] |
θεραπείας
τῶν
ἀνδρῶν,
οὐχ
ἧττον
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἵππων.
ὡς
ἂν |
[3, 65] |
τὴν
ἵππον
ἀναλαβόντες
ἀμφότεροι,
Πόπλιος
|
δὲ |
καὶ
τῶν
πεζῶν
τοὺς
ἀκοντιστάς, |
[3, 59] |
πλωτῶν
καὶ
πορευτῶν
γεγονότων,
ἀπολελυμένων
|
δὲ |
καὶ
τῶν
πρακτικῶν
ἀνδρῶν
τῆς |
[3, 96] |
ἐμβαίνειν
εἰς
τὰς
ναῦς.
ἤδη
|
δὲ |
καὶ
τῶν
Ῥωμαίων
σύνεγγυς
ὄντων, |
[3, 103] |
(καὶ)
κατατολμᾶν
τῶν
πολεμίων.
ἧκε
|
δὲ |
καὶ
Φάβιος
ἐπὶ
τὰς
δυνάμεις
|
[3, 4] |
ἀλλ´
ὧν
μὲν
συνεργὸς
ὧν
|
δὲ |
καὶ
χειριστὴς
γεγονέναι,
προήχθην
οἷον |
[3, 39] |
Ἀννίβας
τὴν
εἰς
Ἰταλίαν·
{τὴν
|
δὲ |
Καινὴν
πόλιν
ἔνιοι
Νέαν
Καρχηδόνα |
[3, 116] |
προσπεπτωκότας
ἐποιοῦντο
τὴν
μάχην·
~Λεύκιος
|
δὲ |
καίπερ
ὢν
ἐξ
ἀρχῆς
ἐπὶ |
[3, 17] |
αὑτὸν
εἰς
τοὺς
κινδύνους.
πᾶσαν
|
δὲ |
κακοπάθειαν
καὶ
μέριμναν
ὑπομείνας
τέλος |
[3, 62] |
περὶ
τὰς
Ἄλπεις
δυσχωρίαις.
τούτους
|
δὲ |
κακῶς
διετίθετο,
παρασκευαζόμενος
πρὸς
τὸ |
[3, 94] |
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν
ἀνθρώποις.
Φάβιος
|
δὲ |
κακῶς
μὲν
ἤκουε
παρὰ
τοῖς |
[3, 71] |
ῥεῖθρον
μετὰ
βραχείας
ὀφρύος,
ποτὲ
|
δὲ |
κάλαμοι
καὶ
πτέρεις
καί
τι |
[3, 101] |
ἐπὶ
τῆς
Λαρινάτιδος
χώρας
προσαγορεύεται
|
δὲ
|
Καλήνη,
κατεστρατοπέδευσε
περὶ
ταύτην,
πρόχειρος |
[3, 11] |
παρεστάναι
παρὰ
τὸν
βωμόν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καλλιερήσας
κατασπείσαι
τοῖς
θεοῖς
καὶ |
[3, 23] |
ἡμέραις
ἀπαλλάττεσθαι
τοὺς
καθορμισθέντας.
εἰς
|
δὲ |
Καρχηδόνα
καὶ
πᾶσαν
τὴν
ἐπὶ |
[3, 72] |
καὶ
τῆς
ἡμέρας
προβαινούσης.
οἱ
|
δὲ |
Καρχηδόνιοι
κατὰ
σκηνὰς
βεβρωκότες
καὶ
|
[3, 90] |
ἦν
παραβάλλεσθαι
καὶ
διακινδυνεύειν.
Οἱ
|
δὲ |
Καρχηδόνιοι
καταφθείραντες
τοὺς
προειρημένους
τόπους |
[3, 24] |
ἐμπορεύεσθαι
μηδὲ
πόλιν
κτίζειν.
ἐὰν
|
δὲ |
Καρχηδόνιοι
λάβωσιν
ἐν
τῇ
Λατίνῃ |
[3, 96] |
διὰ
τὸ
προειρημένον
κατόρθωμα.
οἱ
|
δὲ |
Καρχηδόνιοι,
προσπεσόντος
αὐτοῖς
τοῦ
γεγονότος |
[3, 105] |
τοῖς
ὑπὸ
τούτου
παραγγελλομένοις.
οἱ
|
δὲ |
Καρχηδόνιοι
τὸν
μὲν
μεταξὺ
τόπον |
[3, 73] |
κατὰ
πολλοὺς
τρόπους
ἠλαττοῦντο,
τοῖς
|
δὲ |
Καρχηδονίοις
ὑπερδέξιον
γίνεσθαι
συνέβαινε
τὴν
|
[3, 15] |
μηδένα
τῶν
ἀδικουμένων
περιορᾶν·
πρὸς
|
δὲ |
Καρχηδονίους
διεπέμπετο,
πυνθανόμενος
τί
δεῖ |
[3, 76] |
δὲ
κατεστρέφετο
τῶν
πόλεων.
τῶν
|
δὲ |
Καρχηδονίων,
οὓς
ἔχων
ἐπὶ
τούτων |
[3, 114] |
τῷ
πρότερον
ἔτει
στρατηγοῦντες.
τῶν
|
δὲ |
Καρχηδονίων
τὸ
μὲν
εὐώνυμον
Ἀσδρούβας |
[3, 14] |
τοὺς
ἐκβαίνοντας
ἀεὶ
προκαταλαμβανόντων·
πολλοὶ
|
δὲ |
κατ´
αὐτὸν
τὸν
ποταμὸν
ὑπὸ |
[3, 22] |
πέντε
δ´
ἡμέραις
ἀποτρεχέτω.
τοῖς
|
δὲ
|
κατ´
ἐμπορίαν
παραγινομένοις
μηδὲν
ἔστω |
[3, 88] |
ἐν
τοῖς
ἐκείνου
περισπασμοῖς.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
κατὰ
βραχὺ
μεταθεὶς
τὴν
παρεμβολὴν |
[3, 75] |
εἰδὼς
μὲν
τὰ
συμβεβηκότα,
βουλόμενος
|
δὲ |
κατὰ
δύναμιν
ἐπικρύπτεσθαι
τοὺς
ἐν |
[3, 87] |
γεγονὼς
κύριος
τοσούτων
σκύλων.
ἐξαπέστειλε
|
δὲ |
κατὰ
θάλατταν
ἐν
τῷ
καιρῷ |
[3, 18] |
πλείους
τόπους
ἤρξατο
πολιορκεῖν.
λαβὼν
|
δὲ |
κατὰ
κράτος
ἐν
ἡμέραις
ἑπτὰ |
[3, 106] |
κατὰ
μηδένα
τρόπον
συνίστασθαι,
τοὺς
|
δὲ |
κατὰ
μέρος
ἀκροβολισμοὺς
ὡς
ἐνεργοτάτους |
[3, 1] |
τὴν
περιγραφὴν
ἤδη
δεδηλώκαμεν.
τῶν
|
δὲ |
κατὰ
μέρος
ἐν
αὐτῇ
γεγονότων |
[3, 46] |
θηρίων
ἐπὶ
τούτων
διεκομίσθη,
τινὰ
|
δὲ |
κατὰ
μέσον
τὸν
πόρον
ἀπέρριψεν |
[3, 19] |
τῶν
μὲν
κατὰ
πρόσωπον
τῶν
|
δὲ |
κατὰ
νώτου
πονούντων,
τέλος
οἱ |
[3, 90] |
τόπους
κατὰ
τὴν
ἐμπειρίαν.
ἔχων
|
δὲ |
κατὰ
νώτου
τὰς
χορηγίας
ἀφθόνους |
[3, 105] |
τῷ
λόφῳ
τοὺς
βοηθήσοντας,
ἑπομένου
|
δὲ |
κατὰ
πόδας
αὐτοῦ
μετὰ
τῶν |
[3, 65] |
εἶναι
πρὸς
τὸ
παραγγελλόμενον.
~Τῇ
|
δὲ |
κατὰ
πόδας
ἡμέρᾳ
προῆγον
ἀμφότεροι
|
[3, 84] |
μηδὲ
λείπειν
τὰς
τάξεις.
οἱ
|
δὲ |
κατὰ
πορείαν
μεταξὺ
τῆς
λίμνης |
[3, 43] |
καὶ
παρακολουθούντων
μετὰ
κραυγῆς,
τῶν
|
δὲ |
κατὰ
πρόσωπον
βαρβάρων
παιανιζόντων
καὶ |
[3, 65] |
τῆς
ἐπιφορᾶς
τῶν
Νομάδων·
οἱ
|
δὲ |
κατὰ
πρόσωπον
ἐξ
ἀρχῆς
διαμαχόμενοι |
[3, 32] |
εἰς
τὴν
Καρχηδόνος
ἅλωσιν,
ταῖς
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
ἄλλην
οἰκουμένην
ἀπὸ |
[3, 83] |
ἐγίνετο
πρὸς
τὸ
διακινδυνεύειν.
~ὄντος
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
δίοδον
αὐλῶνος
ἐπιπέδου, |
[3, 51] |
διαπτοηθεῖεν
ἐκ
τῆς
πληγῆς,
οἱ
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
εἰς
τοὔμπροσθεν
ὁρμὴν |
[3, 94] |
ποιητὴν
ὀισσάμενος
δόλον
εἶναι,
τὰ
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπόθεσιν |
[3, 43] |
διεμάχοντο
πρὸς
τοὺς
ἐπιτιθεμένους.
Ἀννίβας
|
δέ, |
κατὰ
τὴν
πρόθεσιν
αὐτῷ
συντρεχόντων |
[3, 111] |
ὑμᾶς
πολλοὺς
διεθέμην
λόγους·
ὅτε
|
δὲ |
κατὰ
τὸ
συνεχὲς
τρισὶ
μάχαις |
[3, 95] |
μὲν
καὶ
μετὰ
ταῦτα,
μάλιστα
|
δὲ |
κατὰ
τὸν
Ἀννιβιακὸν
πόλεμον.
διασαφούντων |
[3, 111] |
τοῖς
παρὰ
τῶν
Καρχηδονίων.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
θεωρῶν |
[3, 72] |
κεράτων
δι´
ἀμφοτέρων
προεβάλετο.
Τεβέριος
|
δὲ |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
τοὺς |
[3, 113] |
μικρῷ
πλείους
τῶν
ἑξακισχιλίων.
Ἀννίβας
|
δὲ |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
τοὺς |
[3, 40] |
τὰς
ὀχυρότητας
τῶν
τόπων.
Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
κατὰ
τοὺς
αὐτοὺς
καιροὺς
διακούσαντες |
[3, 15] |
ἐπισκεψομένους
ὑπὲρ
τῶν
προσπιπτόντων.
Ἀννίβας
|
δὲ |
κατὰ
τοὺς
αὐτοὺς
καιροὺς
πεποιημένος |
[3, 108] |
κατὰ
πόδας
ἡμέρᾳ
παρετάξαντο·
τοῖς
|
δὲ |
κατὰ
Τυρρηνίαν
ἀγωνισαμένοις
οὐχ
οἷον |
[3, 9] |
τοῦ
Βάρκα
μὲν
ἐπικαλουμένου,
πατρὸς
|
δὲ |
κατὰ
φύσιν
Ἀννίβου
γεγονότος.
ἐκεῖνος |
[3, 73] |
πρὸς
τοὺς
Νομάδας
συμπλοκήν,
τῶν
|
δὲ |
καταλειπομένων
βελῶν
ἠχρειωμένων
αὐτοῖς
διὰ
|
[3, 68] |
διαβάντες
τὸν
Τρεβίαν
ποταμόν·
τῶν
|
δὲ |
καταλειφθέντων
ἐπὶ
τῆς
οὐραγίας
οἱ |
[3, 91] |
δ´
ἀπὸ
τῆς
Λατίνης)
ἡ
|
δὲ |
κατάλοιπος
ἀπὸ
τῶν
κατὰ
τοὺς |
[3, 11] |
συνεξορμᾶν
ἐπὶ
τὴν
στρατείαν.
ἀσμένως
|
δὲ |
κατανεύσαντος
αὐτοῦ
καί
τι
καὶ |
[3, 17] |
τὸν
πόλεμον
ἐν
Ἰβηρίᾳ·
δεύτερον
|
δὲ |
καταπληξάμενος
ἅπαντας
εὐτακτοτέρους
μὲν
ἐπέπειστο |
[3, 17] |
ἀξίαν
ἑκάστοις
τῶν
συστρατευομένων,
τὴν
|
δὲ |
κατασκευὴν
παραχρῆμα
πᾶσαν
ἐξέπεμψε
τοῖς |
[3, 47] |
ὁμολογουμένως
ἀποδεικνύουσιν
ἡμῖν
ἀλογιστότατον,
ἅμα
|
δὲ |
καταστροφὴν
οὐ
δυνάμενοι
λαμβάνειν
οὐδ´ |
[3, 86] |
καὶ
τοὺς
περιεστῶτας
καιρούς.
Ἀννίβας
|
δὲ |
κατατεθαρρηκὼς
τοῖς
ὅλοις
ἤδη
τὸ
|
[3, 50] |
τὸ
στράτευμα
τῶν
Καρχηδονίων·
νῦν
|
δὲ
|
καταφανεῖς
γενόμενοι
μεγάλα
μὲν
καὶ |
[3, 24] |
εἰς
τοὺς
Ῥωμαίων
λιμένας·
ἐὰν
|
δὲ |
καταχθέντος
ἐπιλάβηται
ὁ
Ῥωμαῖος,
ἀφιέσθω. |
[3, 116] |
τοὺς
μὲν
πλείστους
ἀπέκτειναν,
τοὺς
|
δὲ |
κατεκρήμνισαν
ἀπὸ
τῶν
ἵππων.
ὀλίγοι |
[3, 92] |
ἐπόρθει
τὸ
πεδίον
ἀδεῶς.
Φάβιος
|
δὲ |
κατεπέπληκτο
μὲν
τὴν
ἐπιβολὴν
καὶ |
[3, 76] |
προϊὼν
ἃς
μὲν
προσήγετο
τὰς
|
δὲ |
κατεστρέφετο
τῶν
πόλεων.
τῶν
δὲ |
[3, 67] |
μὲν
αὐτῶν
ἀπέκτειναν,
οὐκ
ὀλίγους
|
δὲ |
κατετραυμάτισαν·
τέλος
δὲ
τὰς
κεφαλὰς |
[3, 80] |
περιορᾶν
δῃουμένην
τὴν
χώραν,
τὰ
|
δὲ |
κατηλγηκὼς
παρέσται
προχείρως
εἰς
πάντα |
[3, 82] |
πρὸς
αὐτὴν
τὴν
Ῥώμην,
αὐτῶν
|
δὲ |
κατόπιν
τῶν
πολεμίων
ἐν
Τυρρηνίᾳ |
[3, 66] |
πεζικοῖς
στρατοπέδοις
αὐτοὺς
διακινδυνεύειν·
συνιδὼν
|
δὲ |
κεκινηκότας
ἐκ
τῆς
παρεμβολῆς,
ἕως
|
[3, 79] |
συνήθεις
ταῖς
τοιαύταις
ταλαιπωρίαις.
οἱ
|
δὲ |
Κελτοὶ
δυσχερῶς
μὲν
εἰς
τοὔμπροσθεν |
[3, 43] |
καὶ
συνεπλέκετο
τοῖς
βαρβάροις.
οἱ
|
δὲ
|
Κελτοὶ
καὶ
διὰ
τὴν
ἀταξίαν |
[3, 48] |
Ἄλπεις
παρατετάχθαι
μὲν
Ῥωμαίοις,
συνηγωνίσθαι
|
δὲ |
Κελτοῖς
τοῖς
τὰ
περὶ
τὸν |
[3, 69] |
ἐξαποστέλλει
πεζοὺς
μὲν
δισχιλίους,
ἱππεῖς
|
δὲ |
Κελτοὺς
καὶ
Νομάδας
εἰς
χιλίους, |
[3, 81] |
θρασύτης
καὶ
θυμὸς
ἄλογος,
ἔτι
|
δὲ |
κενοδοξία
καὶ
τῦφος
εὐχείρωτα
μὲν |
[3, 36] |
οὖν
καὶ
μεγίστη
γνῶσις,
ἔτι
|
δὲ |
κοινὴ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ἐστὶν
ἡ |
[3, 21] |
μὴ
βουλομένους
τοῦτο
ποιεῖν,
ὁμολογοῦντας
|
δὲ |
κοινωνεῖν
(τῆς
ἀδικίας
καὶ
συναναδέχεσθαι |
[3, 8] |
τῷ
συνεδρίῳ
τῶν
Καρχηδονίων.
Ἀννίβαν
|
δὲ |
κοινωνὸν
καὶ
ζηλωτὴν
ἐκ
μειρακίου |
[3, 41] |
πολιορκήσων
αὐτὴν
τὴν
Καρχηδόνα.
Πόπλιος
|
δὲ |
κομισθεὶς
παρὰ
τὴν
Λιγυστίνην
ἧκε |
[3, 9] |
τοῦ
συγγραφέως
πίστιν,
οὐκ
αὐτοτελῆ
|
δὲ |
κρίνειν,
τὸ
δὲ
πλεῖον
ἐξ |
[3, 57] |
πραγματικῆς
ὑποθέσεως
τοὺς
φιληκοοῦντας,
δεύτερον
|
δὲ |
κρίνοντες
οὐ
διερριμμένην
οὐδ´
ἐν |
[3, 90] |
σωματοποιεῖν
καὶ
προσαναλαμβάνειν.
εἰς
ὁλοσχερῆ
|
δὲ |
κρίσιν
ἐξ
ὁμολόγου
συγκαταβαίνειν
οὐδαμῶς |
[3, 69] |
Ῥωμαίων,
ἀνδρὸς
Βρεντεσίνου,
κατέσχε.
γενόμενος
|
δὲ |
κύριος
τῆς
φρουρᾶς
καὶ
τῆς
|
[3, 32] |
τῆς
κατὰ
μέρος
διαλήψεως,
τῶν
|
δὲ |
κυριωτάτων
μηδὲ
ψαύειν
αὐτοὺς
δύνασθαι |
[3, 22] |
ὑπήκοοι,
τῶν
πόλεων
ἀπεχέσθωσαν·
ἂν
|
δὲ |
λάβωσι,
Ῥωμαίοις
ἀποδιδότωσαν
ἀκέραιον.
φρούριον |
[3, 38] |
μετὰ
ταῦτα
πολυπραγμονοῦντες
ἱστορήσωμεν.
τοὺς
|
δὲ |
λέγοντάς
τι
περὶ
τούτων
ἄλλως |
[3, 106] |
ἀνασκήτοις
κεχρῆσθαι
τοῖς
στρατοπέδοις.
αὐτοὶ
|
δὲ |
Λεύκιον
μὲν
Ποστόμιον,
ἑξαπέλεκυν
ὄντα |
[3, 112] |
μάχεσθαι
σπεύδων
τοῖς
ὑπεναντίοις.
ὁ
|
δὲ |
Λεύκιος
δυσαρεστούμενος
μὲν
τοῖς
τόποις, |
[3, 37] |
θερινῶν
ἀνατολῶν
καὶ
μεσημβρίας.
ἡ
|
δὲ
|
Λιβύη
κεῖται
μὲν
μεταξὺ
Νείλου |
[3, 33] |
τὸν
Ὠκεανὸν
χιλίους
ὀκτακοσίους,
πεζοὺς
|
δὲ |
Λιβύων
μυρίους
χιλίους
ὀκτακοσίους
πεντήκοντα, |
[3, 93] |
πρὸς
τὰς
ἀκρωρείας
ἐπέταξε,
τοὺς
|
δὲ |
λογχοφόρους
κατόπιν
ἐπιστήσας
τούτοις
ἕως |
[3, 64] |
μὲν
ἐπιτηδείοις
γεφυροποιεῖν
παρήγγειλε,
τὰς
|
δὲ |
λοιπὰς
δυνάμεις
συναγαγὼν
παρεκάλει.
τὰ |
[3, 35] |
χρεία
γένηται
παρ´
αὐτῶν.
τὴν
|
δὲ |
λοιπὴν
στρατιὰν
ἀναλαβὼν
εὔζωνον
πεζοὺς |
[3, 19] |
ἐξ
ἐφόδου
παραλαβὼν
κατέσκαψε,
τῆς
|
δὲ |
λοιπῆς
Ἰλλυρίδος
ἐγκρατὴς
γενόμενος
καὶ |
[3, 23] |
χώρας
ποιοῦνται
τὰς
συνθήκας,
τῆς
|
δὲ |
λοιπῆς
Ἰταλίας
οὐ
μνημονεύουσι
διὰ |
[3, 118] |
τινες
ἐκάλουν
τὸν
Ἀννίβαν,
οἱ
|
δὲ
|
λοιποὶ
πάντες
ἀπέβλεπον
ἤδη
τότε |
[3, 117] |
τὰς
παρακειμένας
πόλεις
διέφυγον.
οἱ
|
δὲ |
λοιποὶ
πάντες,
ὄντες
εἰς
ἑπτὰ |
[3, 45] |
μὲν
πλείστους
αὑτῶν
ἀπολωλεκότες,
οἱ
|
δὲ |
λοιποὶ
προτροπάδην
πεφευγότες.
συμπεσόντες
γὰρ |
[3, 40] |
πολλοὺς
ἀπέκτειναν
τῶν
Ῥωμαίων.
οἱ
|
δὲ |
λοιποὶ
τὰς
μὲν
ἀρχὰς
ὥρμησαν |
[3, 37] |
ἕως
εἰς
τὴν
ἐκτός.
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
μέρος
τῆς
Εὐρώπης
ἀπὸ |
[3, 60] |
αὑτοὺς
εἰς
τὴν
πίστιν.
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
πλῆθος
τῶν
τὰ
πεδία |
[3, 66] |
ἑξακοσίων
ὄντων
τὸν
ἀριθμόν·
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
ἀκούων
ἤδη
πολὺ
προειληφέναι, |
[3, 86] |
τοὺς
ἡμίσεις
αὐτῶν
διέφθειραν,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
εἴς
τινα
λόφον
συνδιώξαντες |
[3, 65] |
ἅμα
τούτοις
Γαλατικοὺς
ἱππεῖς,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
ἐν
μετώπῳ
καταστήσας
προῄει |
[3, 113] |
ποταμὸν
προεβάλετο
τῆς
δυνάμεως,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
ἐξαγαγὼν
ἐκ
τοῦ
χάρακος |
[3, 88] |
τοὺς
μὲν
τραυματίας
ἐξυγίασε,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
εὐέκτας
παρεσκεύασε
καὶ
προθύμους |
[3, 71] |
ἀπαρασκεύους
λαβεῖν
τοὺς
ὑπεναντίους.
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
ἡγεμόνας
ἁθροίσας
ὁμοίως
παρεκάλεσε |
[3, 115] |
γενναίως
διαγωνιζομένων
τῶν
Ῥωμαίων,
τοὺς
|
δὲ
|
λοιποὺς
ἤλαυνον
παρὰ
τὸν
ποταμὸν |
[3, 76] |
πολλοὺς
μὲν
αὐτῶν
ἀπέκτεινεν,
τοὺς
|
δὲ
|
λοιποὺς
ἠνάγκασε
φυγεῖν
ἐπὶ
τὰς |
[3, 64] |
τοὺς
μὲν
πλείστους
ἀπολωλεκότα,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
ἠχρειωκότα
διὰ
τὸ
μῆκος |
[3, 51] |
πλείστους
τῶν
Ἀλλοβρίγων
ἀπέκτεινε,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
τρεψάμενος
ἠνάγκασε
φυγεῖν
εἰς |
[3, 117] |
δισχιλίους
μὲν
αὐτῶν
ἀπέκτεινε,
τῶν
|
δὲ
|
λοιπῶν
ἐγκρατὴς
ἐγένετο
ζωγρίᾳ
πάντων. |
[3, 74] |
ὄντες
οὐκ
ἐλάττους
μυρίων.
τῶν
|
δὲ |
λοιπῶν
οἱ
μὲν
πλεῖστοι
περὶ
|
[3, 59] |
διὰ
τὴν
Ἀλεξάνδρου
δυναστείαν
τῶν
|
δὲ |
λοιπῶν
τόπων
διὰ
τὴν
Ῥωμαίων |
[3, 40] |
κομιεῖσθαι
τοὺς
αὑτῶν
ὁμήρους.
Λεύκιος
|
δὲ |
Μάλιος
ἑξαπέλεκυς
ὑπάρχων
καὶ
προκαθήμενος |
[3, 15] |
πλάττων,
οὐ
μόνον
ἀλόγως,
ἔτι
|
δὲ |
μᾶλλον
ἀδίκως
κατάρχειν
ἐδόκει
τοῦ |
[3, 31] |
ἐχόντων,
οὐ
μόνον
καλήν,
ἔτι
|
δὲ |
μᾶλλον
ἀναγκαίαν
εἶναί
φημι
διὰ |
[3, 19] |
γὰρ
οὐ
μόνον
ἐπιδεξίως,
ἔτι
|
δὲ |
μᾶλλον
ἀνδρωδῶς
κεχρῆσθαι
τοῖς
πράγμασιν. |
[3, 92] |
καὶ
τόλμαν
τῶν
ὑπεναντίων,
τοσούτῳ
|
δὲ
|
μᾶλλον
ἐπὶ
τῶν
κεκριμένων
ἔμενεν. |
[3, 58] |
οὐκ
ἐπιτιμῶντας
οὐδ´
ἐπιπλήττοντας,
ἐπαινοῦντας
|
δὲ |
μᾶλλον
καὶ
διορθουμένους
τὴν
ἄγνοιαν |
[3, 84] |
τοῖς
στενοῖς
συγκλεισθέντες
αἰσχρῶς,
ἔτι
|
δὲ |
μᾶλλον
ταλαιπώρως
διεφθείροντο.
συνωθούμενοι
{μὲν} |
[3, 103] |
ἀτόλμως
χρώμενον
τοῖς
καιροῖς,
τὸν
|
δὲ |
Μάρκον
ἐπὶ
τοσοῦτον
ηὖξον
διὰ |
[3, 104] |
τοῖς
εὐζώνοις
τὸν
λόφον.
ὁ
|
δὲ |
Μάρκος
θεωρῶν
τὸ
γινόμενον
καὶ |
[3, 103] |
οὐδέποτε
συνεβεβήκει
παρὰ
Ῥωμαίοις.
τῷ
|
δὲ |
Μάρκῳ
διασαφηθείσης
τῆς
τε
τοῦ |
[3, 33] |
πεντήκοντα,
Λεργητῶν
δὲ
τριακοσίους,
Νομάδων
|
δὲ |
Μασυλίων
καὶ
Μασαισυλίων
καὶ
Μακκοίων |
[3, 48] |
παρουσίας,
οὐδὲ
μὴν
πάλαι
προσφάτως
|
δέ, |
μεγάλοις
στρατοπέδοις
ὑπερβάντας
τὰς
Ἄλπεις |
[3, 89] |
καὶ
τοὺς
συμμάχους
αὐτῶν,
τὸ
|
δὲ |
μέγιστον,
ἀπεγνωκότας
πάντα
μίαν
ἔχειν |
[3, 4] |
τὸ
παράδοξον
τῶν
συμβαινόντων,
τὸ
|
δὲ |
μέγιστον,
διὰ
τὸ
τῶν
πλείστων |
[3, 49] |
τὰς
τῶν
ὀρῶν
ὑπερβολάς.
τὸ
|
δὲ |
μέγιστον,
εὐλαβῶς
διακειμένοις
πρὸς
τὴν |
[3, 17] |
αὐτοκράτορας
ὄντας
τῶν
Ἰβήρων,
τὸ
|
δὲ |
μέγιστον,
οὐδὲν
ἀπολιπὼν
ὄπισθεν
πολέμιον |
[3, 70] |
Ποπλίου
ποιήσασθαι
τὸν
κίνδυνον,
τὸ
|
δὲ |
μέγιστον,
πράττειν
τι
καὶ
μὴ |
[3, 114] |
τὸ
δ´
εὐώνυμον
Γάιος,
τὰ
|
δὲ |
μέσα
Μάρκος
καὶ
Γνάιος
οἱ |
[3, 91] |
τὸ
τῶν
Νουκερίνων
ἔθνος.
τῆς
|
δὲ
|
μεσογαίου
τὰ
μὲν
πρὸς
τὰς |
[3, 88] |
Δαυνίων,
(τῶν
δὲ
Πευκετίων)
τῶν
|
δὲ |
Μεσσαπίων,
εἰς
πρώτην
ἐνέβαλε
τὴν |
[3, 117] |
τοῖς
πολεμίοις
ἔχοντα
διακινδυνεύειν.
τῶν
|
δὲ |
μετ´
Ἀννίβου
Κελτοὶ
μὲν
ἔπεσον |
[3, 94] |
γε
τῆς
προθέσεως.
καὶ
ἀναγκασθεὶς
|
δὲ
|
μετ´
ὀλίγας
ἡμέρας
ἐπί
τινας |
[3, 86] |
αὑτοῦ
παρουσίας
τούτους
καταταχεῖν.
Ἀννίβας
|
δέ, |
μετὰ
τὴν
μάχην
προσαγγελθείσης
αὐτῷ |
[3, 17] |
ἑκατοστῆς
καὶ
τετταρακοστῆς
ὀλυμπιάδος.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
ἀναζεύξας
ἐκ |
[3, 10] |
ταύτας
διέτριβε
τὰς
πράξεις.
~Ῥωμαίων
|
δὲ |
μετὰ
τὸ
καταλύσασθαι
Καρχηδονίους
τὴν |
[3, 88] |
ἀεὶ
τοῖς
ὑποπίπτουσι
καιροῖς,
αὐτὸς
|
δὲ |
μετὰ
τοῦ
συνάρχοντος
παραλαβὼν
τὰς |
[3, 32] |
ἐκ
τοῦ
περὶ
Σικελίαν,
τὰ
|
δὲ |
μεταξὺ
τούτων
πολλὰς
καὶ
ποικίλας |
[3, 66] |
δεῖν
ἀποκαταστῆσαι
τὰς
δυνάμεις.
Ἀννίβας
|
δὲ |
μέχρι
μέν
τινος
ὑπέλαβε
τοῖς |
[3, 92] |
τὴν
ἐπιφανεστάτην
χώραν
δῃουμένην.
Φάβιος
|
δὲ |
μέχρι
μὲν
τοῦ
συνάψαι
τοῖς |
[3, 22] |
ἔστω
τὰ
Ῥωμαίων
πάντα.
Καρχηδόνιοι
|
δὲ |
μὴ
ἀδικείτωσαν
δῆμον
Ἀρδεατῶν,
Ἀντιατῶν, |
[3, 58] |
τούτων.
σχεδὸν
γὰρ
πάντων,
εἰ
|
δὲ |
μή
γε,
τῶν
πλείστων
συγγραφέων |
[3, 111] |
καὶ
συμβάλλειν
τοῖς
πολεμίοις,
εὐλαβούμενος
|
δὲ |
μὴ
διατέτραπται
τὸ
πλῆθος
ἐκ |
[3, 24] |
μηδ´
ὁ)
Καρχηδόνιος
ποιείτω.
εἰ
|
δέ, |
μὴ
ἰδίᾳ
μεταπορευέσθω·
ἐὰν
δέ |
[3, 104] |
τοὺς
πάντας
εἰς
πεντακισχιλίους.
ἵνα
|
δὲ |
μὴ
πρῲ
κατοπτευθῶσιν
ὑπὸ
τῶν |
[3, 109] |
μάλιστα
μὲν
νικᾶν
ἀγωνιζόμενος,
εἰ
|
δὲ |
μὴ
τοῦτ´
εἴη
δυνατόν,
τεθνάναι |
[3, 63] |
ἀγῶνας,
μάλιστα
μὲν
νικήσοντας,
ἂν
|
δὲ |
μὴ
τοῦτ´
ᾖ
δυνατόν,
ἀποθανουμένους. |
[3, 36] |
κατὰ
τὴν
Ἰβηρίαν
ἀγώνων.
~Ἵνα
|
δὲ |
μὴ
τῶν
τόπων
ἀγνοουμένων
παντάπασιν
|
[3, 15] |
ἀδίκως
παρ´
αὐτῶν
ἔλαβον·
εἰ
|
δὲ |
μή,
φάναι
πολεμήσειν;
νῦν
δὲ |
[3, 24] |
καὶ
φιλία
ἐστὶ
(Καρχηδονίοις.
ὡσαύτως
|
δὲ |
μηδ´
ὁ)
Καρχηδόνιος
ποιείτω.
εἰ |
[3, 24] |
ἐπιλάβηται
ὁ
Ῥωμαῖος,
ἀφιέσθω.
ὡσαύτως
|
δὲ |
μηδ´
οἱ
Ῥωμαῖοι
ποιείτωσαν.
ἂν |
[3, 31] |
τὴν
τῶν
προγεγονότων
ἐπιστήμην·
εἰ
|
δὲ |
μηδεὶς
ἂν
μήτε
περὶ
τῶν |
[3, 23] |
πρὸς
ἐπισκευὴν
πλοίου,
ταῦτα,
πάρεξ
|
δὲ |
μηδὲν
οἴονται
δεῖν
λαμβάνειν,
(καὶ) |
[3, 102] |
εἰς
τετρακισχιλίους,
ἧκε
παραβοηθῶν.
τότε
|
δὲ |
μικρὸν
ἀναθαρρήσας
ἐπεξῆλθε
καὶ
βραχὺ |
[3, 67] |
πεζοὶ
μὲν
εἰς
δισχιλίους,
ἱππεῖς
|
δὲ
|
μικρῷ
λείποντες
διακοσίων.
Ἀννίβας
δὲ |
[3, 113] |
μὲν
εἰς
ὀκτὼ
μυριάδας,
ἱππεῖς
|
δὲ |
μικρῷ
πλείους
τῶν
ἑξακισχιλίων.
Ἀννίβας |
[3, 79] |
διὰ
τῶν
πηλῶν
πορείας.
Ἀννίβας
|
δὲ |
μόλις
ἐπὶ
τοῦ
περιλειφθέντος
θηρίου |
[3, 106] |
τὴν
τοῦ
καιροῦ
περίστασιν,
ἀκροβολισμοὶ
|
δὲ |
μόνον
καὶ
συμπλοκαὶ
κατὰ
μέρος |
[3, 43] |
πεπληρωκὼς
τῶν
πελτοφόρων
ἱππέων,
τὰ
|
δὲ
|
μονόξυλα
τῶν
εὐκινητοτάτων
πεζῶν.
εἶχον |
[3, 33] |
ἱππεῖς
μὲν
χίλιοι
διακόσιοι,
πεζοὶ
|
δὲ |
μύριοι
τρισχίλιοι
ὀκτακόσιοι
πεντήκοντα,
πρὸς |
[3, 18] |
ὑλώδεις
καὶ
κοίλους
τόπους,
εἴκοσι
|
δὲ |
ναυσὶν
ἐπιγενομένης
ἡμέρας
ἔπλει
προδήλως |
[3, 55] |
διαφῆκε
πρὸς
τὰς
νομάς,
τοὺς
|
δὲ
|
Νομάδας
ἀνὰ
μέρος
προῆγε
πρὸς |
[3, 112] |
αὖθις
εἰς
χάρακα
κατέστησεν,
τοὺς
|
δὲ |
Νομάδας
ἐπαφῆκε
τοῖς
ὑδρευομένοις
ἀπὸ |
[3, 116] |
μέρεσιν
ἐπέστη
τῆς
δυνάμεως.
οἱ
|
δὲ |
Νομάδες
ἀπὸ
τοῦ
δεξιοῦ
κέρατος |
[3, 65] |
τάξας
ἀπήντα
τοῖς
πολεμίοις,
τοὺς
|
δὲ |
Νομαδικοὺς
ἱππεῖς
ἀφ´
ἑκατέρου
τοῦ |
[3, 112] |
ἀπὸ
τῆς
ἐλάττονος
παρεμβολῆς.
τῶν
|
δὲ |
Νομάδων
ἕως
πρὸς
αὐτὸν
τὸν |
[3, 65] |
ἐν
αὐτῇ
τῇ
μάχῃ.
τῶν
|
δὲ
|
Νομάδων
κυκλωσάντων
καὶ
κατόπιν
ἐπιπεσόντων, |
[3, 45] |
ἱππεῖς
καὶ
τετταράκοντα
διαφθαρῆναι,
τῶν
|
δὲ |
Νομάδων
ὑπὲρ
τοὺς
διακοσίους.
γενομένων |
[3, 104] |
οὐ
καθ´
αὑτοῦ,
πρὸς
αὑτοῦ
|
δὲ
|
νομίσας
εἶναι
τὰ
συμβαίνοντα
περὶ |
[3, 50] |
τοὺς
τόπους
οἱ
πολέμιοι,
τὰς
|
δὲ |
νύκτας
εἴς
τινα
παρακειμένην
πόλιν |
[3, 99] |
τὴν
ἀνακομιδὴν
τῶν
παίδων.
παραγενηθεὶς
|
δὲ |
νυκτὸς
ἐπὶ
τὸ
τῶν
Ῥωμαίων |
[3, 50] |
μακρὰν
τῶν
πολεμίων
κατεστρατοπέδευσε.
τῆς
|
δὲ |
νυκτὸς
ἐπιγενομένης,
συντάξας
τὰ
πυρὰ |
[3, 111] |
τοῖς
πρὸς
ὑμᾶς
εἰρημένοις·
ὁ
|
δὲ |
νῦν
ἀγὼν
ἐνέστηκεν
περὶ
τῶν |
[3, 114] |
μὲν
θυρεὸς
ἦν
παραπλήσιος,
τὰ
|
δὲ |
ξίφη
τὴν
ἐναντίαν
εἶχε
διάθεσιν· |
[3, 25] |
καὶ
εἰς
τὴν
ἄφοδον,
τὰ
|
δὲ |
ὀψώνια
τοῖς
αὑτῶν
ἑκάτεροι.
Καρχηδόνιοι |
[3, 99] |
τὴν
τῶν
Ῥωμαίων
φιλίαν.
Βώστωρ
|
δὲ |
παιδικώτερον
(ἢ)
κατὰ
τὴν
ἡλικίαν |
[3, 6] |
κατὰ
τῶν
Περσῶν
πόλεμον,
ὁμοίως
|
δὲ |
πάλιν
Αἰτωλοὶ
πρὸ
τῆς
Ἀντιόχου |
[3, 79] |
τῆς
τοιαύτης
ὄντες
κακουχίας.
ἐκωλύοντο
|
δὲ |
πάλιν
ἀπονεύειν
εἰς
τοὐπίσω
διὰ |
[3, 72] |
μὲν
εὐχερῶς
καὶ
σποράδην,
ἐπικεῖσθαι
|
δὲ |
πάλιν
ἐκ
μεταβολῆς
τολμηρῶς
καὶ |
[3, 49] |
τὰς
ἐν
Ἰβηρίᾳ
πράξεις,
αὐτὸς
|
δὲ |
πάλιν
ὑποστρέψας
εἰς
Ἰταλίαν
ἐποιεῖτο |
[3, 37] |
διὰ
τὸ
προσφάτως
κατωπτεῦσθαι,
κατοικεῖται
|
δὲ |
πᾶν
ὑπὸ
βαρβάρων
ἐθνῶν
καὶ
|
[3, 113] |
ἐπέταξε
τοὺς
Νομαδικοὺς
ἱππεῖς.
ἐπεὶ
|
δὲ |
πάντ´
ἐπὶ
μίαν
εὐθεῖαν
ἐξέτεινε, |
[3, 34] |
εἱλόμεθα
τῇ
γραφῇ
ταύτῃ.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
πάντα
προνοηθεὶς
περὶ
τῆς
ἀσφαλείας |
[3, 107] |
δὲ
τοὺς
ὑπάτους
ἐξαπέστελλον.
συνέβαινε
|
δὲ |
πάντας
εἰς
τὸν
Αἰμίλιον
ἀποβλέπειν |
[3, 109] |
συμπίπτοντας
τὸ
πλεῖον
ἐπικρατεῖν,
ὁμοῦ
|
δὲ |
πάντας
παραταξαμένους
πλείους
ὄντας
ἢ |
[3, 35] |
μέχρι
τῆς
προσαγορευομένης
Πυρήνης.
ποιησάμενος
|
δὲ |
πάντας
ὑφ´
ἑαυτὸν
καί
τινας |
[3, 46] |
κατὰ
πάντα
τόπον
ὥρμα·
περιεχόμενα
|
δὲ |
πανταχόθεν
ὑπὸ
τοῦ
ῥεύματος
ἀπεδειλία |
[3, 19] |
τῶν
ἐκ
τῆς
πόλεως·
τέλος
|
δὲ |
πάντες
ἐξεχύθησαν
εἰς
τὸν
κίνδυνον. |
[3, 6] |
ἀρχὴ
τελευταῖον
τῶν
εἰρημένων.
ἐγὼ
|
δὲ |
παντὸς
ἀρχὰς
μὲν
εἶναί
φημι |
[3, 42] |
δυνάμεως,
συστήσας
καθηγεμόνας
ἐγχωρίους,
ἐπὶ
|
δὲ |
πάντων
Ἄννωνα
τὸν
Βοαμίλκου
τοῦ |
[3, 75] |
πρὸς
τὴν
ἐκείνων
φιλίαν,
τοὺς
|
δὲ |
παρ´
αὑτῶν
ἀπολελοιπότας
τὴν
παρεμβολὴν |
[3, 83] |
τὴν
δίοδον
αὐλῶνος
ἐπιπέδου,
τούτου
|
δὲ |
παρὰ
μὲν
τὰς
εἰς
μῆκος |
[3, 37] |
ἕως
Ἡρακλείων
στηλῶν
Ἰβηρία,
τὸ
|
δὲ |
παρὰ
τὴν
ἔξω
καὶ
μεγάλην |
[3, 26] |
εἰκότως
ἂν
δόξειεν
δυσαρεστεῖν.
εἰ
|
δὲ |
παρὰ
τοὺς
ὅρκους
καὶ
τὰς |
[3, 33] |
τῶν
ἐπὶ
μέρους
συντάξεων.
~Οἱ
|
δὲ |
παρὰ
τῶν
Ῥωμαίων
πρέσβεις—
τὴν |
[3, 66] |
νομίζων
ἦγε
τὴν
ἡσυχίαν.
Ἀννίβας
|
δὲ
|
παραγενόμενος
δευτεραῖος
ἀπὸ
τῆς
διαβάσεως |
[3, 107] |
ὥραν
διέμειναν
ἀντιστρατοπεδεύοντες
ἀλλήλοις·
ἤδη
|
δὲ |
παραδιδόντος
τοῦ
καιροῦ
τὴν
ἐκ |
[3, 80] |
τὸ
τῆς
περιστάσεως
ἀδύνατον.
~Διαπεράσας
|
δὲ |
παραδόξως
τοὺς
ἑλώδεις
τόπους
καὶ |
[3, 41] |
τῶν
μεταξὺ
κειμένων
Κελτῶν.
Ἀννίβας
|
δὲ |
παραδόξως
τοὺς
μὲν
χρήμασι
πείσας |
[3, 111] |
ἐν
τοῖς
ἡμετέροις
προτερήμασι.
τὸ
|
δὲ |
παρακαλεῖν
ὑμᾶς
νῦν
διὰ
πλειόνων |
[3, 84] |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων,
τινὲς
|
δὲ |
παρακαλέσαντες
αὑτοὺς
διεφθάρησαν.
ἑξακισχίλιοι
δ´ |
[3, 13] |
τὴν
τῶν
στρατοπέδων
αἵρεσιν.
Ἀννίβας
|
δὲ |
παραλαβὼν
τὴν
ἀρχὴν
εὐθέως
ὥρμησεν |
[3, 69] |
πρὸς
τὸ
παρὸν
ἐχρήσατο,
τοὺς
|
δὲ |
παραληφθέντας
ἄνδρας
ἀβλαβεῖς
μεθ´
ἑαυτοῦ |
[3, 62] |
δ´
αὐτοὺς
ἀκμὴν
ὑπομένοντας.
ἦν
|
δὲ |
παραπλησία
καὶ
περὶ
τοὺς
πολλοὺς
|
[3, 49] |
τὴν
πρὸς
ἀλλήλους
σύμπτωσιν.
ἔστι
|
δὲ |
παραπλησία
τῷ
μεγέθει
καὶ
τῷ |
[3, 116] |
τοὺς
παρ´
αὑτοῦ
στρατιώτας.
τὸ
|
δὲ |
παραπλήσιον
Ἀννίβας
ἐποίει·
καὶ
γὰρ |
[3, 61] |
τὴν
πρᾶξιν
τοῦ
στρατηγοῦ.
τὸ
|
δὲ |
παραπλήσιον
συνέβαινε
πάσχειν
καὶ
τὸν |
[3, 42] |
ἐκ
τῆς
προγεγενημένης
κακοπαθείας,
ἅμα
|
δὲ |
παρασκευαζόμενοι
πρὸς
τὴν
ἐπιοῦσαν
χρείαν |
[3, 68] |
ἡμέρας
πεπεζοπορηκότων
εἰς
Ἀρίμινον,
τὰς
|
δὲ |
παρασκευὰς
ἐποιεῖτο
πάσας
ὡς
πρὸς |
[3, 102] |
πολλοὺς
τῶν
ἐσκεδασμένων
ἀπέκτειναν·
οἱ
|
δὲ |
παρατεταγμένοι
τέλος
εἰς
τοῦτ´
ἦλθον |
[3, 45] |
εἰς
τὴν
παρεμβολὴν
ἀνήγγειλαν.
Πόπλιος
|
δὲ |
παραυτίκα
τὴν
ἀποσκευὴν
ἀναθέμενος
ἐπὶ |
[3, 33] |
συνέδριον
ἐπὶ
τούτοις
ἐχωρίσθησαν.
Ἀννίβας
|
δὲ |
παραχειμάζων
ἐν
Καινῇ
πόλει
πρῶτον
|
[3, 77] |
τὴν
εἰσβολὴν
τῶν
ὑπεναντίων.
Ἀννίβας
|
δὲ |
παραχειμάζων
ἐν
τῇ
Κελτικῇ
τοὺς |
[3, 21] |
ἀσφάλειαν
εἶναι
ῥητῶς
κατατετάχθαι.
Ζακανθαίους
|
δὲ |
παρεδείκνυον
οὐκ
ὄντας
τότε
Ῥωμαίων |
[3, 12] |
ἐποίησε
τὴν
αὑτοῦ
πρόθεσιν·
Ἀννίβᾳ
|
δὲ |
παρέδωκαν
οἱ
καιροὶ
καὶ
λίαν |
[3, 101] |
τοῦ
σίτου
τὸ
πλῆθος.
~Μάρκος
|
δὲ |
παρειληφὼς
τὰς
δυνάμεις
παρὰ
Φαβίου |
[3, 116] |
τὰς
χεῖρας
τοῖς
ὑπεναντίοις,
ἅμα
|
δὲ |
παρεκάλει
καὶ
παρώξυνε
τοὺς
παρ´ |
[3, 31] |
πολλοῖς
ἐπισκοτεῖσθαι
τὴν
ἀλήθειαν.
τὰ
|
δὲ |
παρεληλυθότα
τῶν
ἔργων,
ἐξ
αὐτῶν |
[3, 21] |
περὶ
τῶν
ἀμφισβητουμένων
διεξάγειν·
ταύτης
|
δὲ |
παρεσπονδημένης
ἢ
τοὺς
αἰτίους
ἐκδοτέον |
[3, 15] |
δ´
ἐν
ταῖς
ἐπιβολαῖς,
πάλαι
|
δὲ |
παρωρμημένος
πρὸς
τὴν
κατὰ
Ῥωμαίων |
[3, 107] |
πλήθους
τῶν
συμμάχων
κρίνουσι,
σπανίως
|
δὲ |
πᾶσι
πρὸς
ἕνα
καιρὸν
καὶ |
[3, 93] |
ἑξῆς
δὲ
τὴν
λείαν,
ἐπὶ
|
δὲ |
πᾶσι
τοὺς
Ἴβηρας
καὶ
Κελτοὺς
|
[3, 79] |
προειρημένοις
ἐπέβαλε
τοὺς
Κελτούς,
ἐπὶ
|
δὲ |
πᾶσι
τοὺς
ἱππεῖς.
ἐπιμελητὴν
δὲ
|
[3, 109] |
πατρίδι
τὰς
ἁρμοζούσας
χάριτας,
φανερὸν
|
δὲ
|
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ποιήσατε
διότι
καὶ |
[3, 47] |
κεκλιμέναι
τῶν
Ἄλπεων
παρώρειαι.
τὰ
|
δὲ |
πεδία
τὰ
περὶ
τὸν
Πάδον, |
[3, 61] |
πλοῦν
ὡς
ἐπ´
οἴκου·
τὰς
|
δὲ |
πεζικὰς
δυνάμεις
ἐξώρκισε
διὰ
τῶν |
[3, 95] |
χέρσον
ἐποιεῖτο
τὸν
πλοῦν,
τοῖς
|
δὲ |
πεζοῖς
τὴν
πορείαν
παρὰ
τὸν |
[3, 72] |
μάχης
ἴδιόν
ἐστι
τοῦτο·
τοὺς
|
δὲ |
πεζοὺς
παρενέβαλε
κατὰ
τὰς
εἰθισμένας |
[3, 113] |
τοῦ
δεξιοῦ
κέρατος
κατέστησε,
τοὺς
|
δὲ |
πεζοὺς
συνεχεῖς
τούτοις
ἐπὶ
τῆς |
[3, 1] |
ἐν
αὐτῇ
´κείνῃ
διεσαφήσαμεν.
νῦν
|
δὲ |
πειρασόμεθα
τοὺς
προειρημένους
πολέμους
καὶ |
[3, 33] |
πεντήρεις
μὲν
τριάκοντα
δύο,
τριήρεις
|
δὲ |
πέντε.
καὶ
μὴν
ἱππεῖς
Λιβυφοινίκων |
[3, 95] |
κατὰ
γῆν
ἀπαντᾶν
ἀπεδοκίμασε,
συμπληρώσας
|
δὲ |
πέντε
καὶ
τριάκοντα
ναῦς
καὶ |
[3, 115] |
Κελτῶν
ἐπὶ
λεπτὸν
ἐκτεταγμένων,
αὐτοὶ
|
δὲ |
πεπυκνωκότες
ἀπὸ
τῶν
κεράτων
ἐπὶ |
[3, 48] |
οὔτε
πρὸς
τίνας
ἐγίνωσκε,
τὸ
|
δὲ |
πέρας,
οὐδ´
εἰ
καθόλου
{τοὐναντίον} |
[3, 117] |
εἰς
χιλίους
καὶ
πεντακοσίους,
ἱππεῖς
|
δὲ |
περὶ
διακοσίους.
οἱ
δὲ
ζωγρηθέντες |
[3, 35] |
ἔχων
εἰς
ἐννέα
μυριάδας,
ἱππεῖς
|
δὲ |
περὶ
μυρίους
καὶ
δισχιλίους.
καὶ |
[3, 64] |
ἅμα
τῷ
φωτὶ
παρήγγειλε.
~Πόπλιος
|
δὲ |
περὶ
τὰς
αὐτὰς
ἡμέρας
τὸν |
[3, 74] |
ἀπώλλυντο
καὶ
κακῶς
ἔπασχον,
οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὰς
πρώτας
χώρας
ἐπαναγκασθέντες |
[3, 48] |
οὐχ
ὡς
οὗτοι
γράφουσιν,
λίαν
|
δὲ |
περὶ
ταῦτα
πραγματικῶς
ἐχρῆτο
ταῖς |
[3, 68] |
κοινωνῆσαι
τοῦ
μέλλοντος
κινδύνου.
Ἀννίβας
|
δὲ |
περὶ
τετταράκοντα
σταδίους
ἀποσχὼν
τῶν |
[3, 37] |
ἀγνώστων
καὶ
ἀοράτων
τόπων.
~τούτων
|
δὲ |
περὶ
τῆς
ὅλης
γῆς
ὑποκειμένων, |
[3, 106] |
τὰ
κατὰ
τὰς
δυνάμεις.
οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Αἰμίλιον
βουλευσάμενοι
μετὰ |
[3, 50] |
εἰς
τὴν
οἰκείαν
ἀπηλλάγησαν,
οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Ἀννίβαν
ἤρξαντο
προάγειν |
[3, 105] |
καὶ
τοὺς
ἀρίστους
ἄνδρας.
οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Ἀννίβαν
καταπλαγέντες
τὴν |
[3, 96] |
ἄφνω
προσπεσεῖν
τοῖς
πολεμίοις.
~οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Ἀσδρούβαν,
σημηνάντων
αὐτοῖς |
[3, 106] |
ἐπιβολὴν
παραχρῆμα
καταγράψαντες
ἐξαπέστειλαν,
τοῖς
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Γνάιον
διεσάφησαν
ὁλοσχερῆ |
[3, 106] |
λοιπὰς
ἐγίνοντο
παρασκευὰς
ἐπιμελῶς.
οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Γνάιον
κομισάμενοι
(τὰς) |
[3, 19] |
τῆς
πόλεως
τοὺς
ἐκβεβοηθηκότας.
οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Δημήτριον
συννοήσαντες
τὸ |
[3, 65] |
οἱ
μὲν
πολλοὶ
σποράδες,
τινὲς
|
δὲ |
περὶ
τὸν
ἡγεμόνα
συστραφέντες.
~Πόπλιος |
[3, 99] |
τοῖς
ἡγεμόσι
τῶν
Ῥωμαίων.
οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Πόπλιον
ἐτίμησάν
τε |
[3, 99] |
παραδώσειν
αὐτοῖς
τοὺς
παῖδας.
τῶν
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Πόπλιον
ὑπερβολῇ
προθύμως |
[3, 84] |
πανταχόθεν
ἅμα
τοῖς
πολεμίοις.
οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὸν
Φλαμίνιον,
παραδόξου
γενομένης |
[3, 48] |
αὐτῶν
ἐλπίδων
μέλλουσι
κοινωνεῖν.
ἡμεῖς
|
δὲ |
περὶ
τούτων
εὐθαρσῶς
ἀποφαινόμεθα
διὰ |
[3, 118] |
τὰ
κατὰ
τὴν
πόλιν,
ἐβουλεύετο
|
δὲ |
περὶ
τῶν
ἐνεστώτων
ἀνδρωδῶς.
τοῦτο |
[3, 76] |
πεζοὺς
μὲν
εἰς
ὀκτακισχιλίους
(ἱππεῖς
|
δὲ |
περὶ
χιλίους)
καὶ
καταλαβὼν
ἐσκεδασμένους |
[3, 111] |
καιρὸν
συνῆγε
τοὺς
πολλούς.
ἁθροισθέντων
|
δέ, |
περιβλέψαι
κελεύσας
πάντας
εἰς
τοὺς |
[3, 37] |
Νείλου
καὶ
στηλῶν
Ἡρακλείων,
τοῦ
|
δὲ |
περιέχοντος
πέπτωκεν
ὑπό
τε
τὴν
|
[3, 71] |
τιθέναι
πρὸς
τὴν
γῆν,
τὰς
|
δὲ |
περικεφαλαίας
ὑποτιθέναι
τοῖς
ὅπλοις.
πλὴν |
[3, 64] |
πλεῖστον
μέρος
τῆς
δυνάμεως,
τὸ
|
δὲ |
περιλειπόμενον
ἀδύνατον
καὶ
δύσχρηστον
ἔχοντα |
[3, 60] |
προυκαλεῖτο
καὶ
συμμαχίαν·
οὐχ
ὑπακουόντων
|
δὲ |
περιστρατοπεδεύσας
τὴν
βαρυτάτην
πόλιν
ἐν |
[3, 88] |
τῶν
μὲν
προσαγορευομένων
Δαυνίων,
(τῶν
|
δὲ |
Πευκετίων)
τῶν
δὲ
Μεσσαπίων,
εἰς |
[3, 12] |
τῶν
καιρῶν
ἀεὶ
φυλάττωνται,
τοῖς
|
δὲ |
πιστεύοντες
ὡς
ὑπηκόοις
ἢ
φίλοις |
[3, 78] |
τὴν
πρὸς
Ῥωμαίους
ὀργήν,
τὸ
|
δὲ |
πλεῖον
διὰ
τὰς
ὠφελείας,
ἔκρινε
|
[3, 9] |
οὐκ
αὐτοτελῆ
δὲ
κρίνειν,
τὸ
|
δὲ |
πλεῖον
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
πραγμάτων |
[3, 91] |
τὰ
μὲν
γὰρ
θαλάττῃ
τὸ
|
δὲ |
πλεῖον
ὄρεσι
μεγάλοις
πάντῃ
καὶ |
[3, 19] |
ὡς
πρὸς
τὴν
πόλιν,
οἱ
|
δὲ
|
πλείους
ἀνοδίᾳ
κατὰ
τῆς
νήσου |
[3, 74] |
τῶν
Ἰβήρων
καὶ
Λιβύων,
τοὺς
|
δὲ |
πλείους
ἀπολωλέναι
τῶν
Κελτῶν·
ὑπὸ |
[3, 105] |
μὲν
ἀπολελωκότες
τῶν
εὐζώνων,
ἔτι
|
δὲ |
πλείους
ἐκ
τῶν
ταγμάτων
καὶ |
[3, 102] |
συμπλοκῇ
τῶν
πολεμίων
ἀποκτείνας,
ἔτι
|
δὲ |
πλείους
ἐπὶ
τῆς
χώρας
διεφθαρκώς, |
[3, 56] |
Ἄλπεις,
οὐ
μόνον
ἄνδρας,
ἔτι
|
δὲ |
πλείους
ἵππους
καὶ
ὑποζύγια.
τέλος |
[3, 60] |
ὀκτακισχιλίους
καὶ
τρισμυρίους
ἔχων
ἱππεῖς
|
δὲ |
πλείους
ὀκτακισχιλίων,
σχεδόν
που
τὴν |
[3, 65] |
πολλοὺς
μὲν
αὑτῶν
ἀπολωλεκότες,
ἔτι
|
δὲ |
πλείους
τῶν
Καρχηδονίων
διεφθαρκότες,
συνεπιθεμένων |
[3, 43] |
αὐτῶν
ἐνεπίμπρασαν
τὴν
στρατοπεδείαν,
οἱ
|
δὲ |
πλείους
ὥρμησαν
ἐπὶ
τοὺς
τὴν |
[3, 100] |
τοὺς
μὲν
οἰκήτορας
κατέφθειρε,
τὰς
|
δὲ |
πλείστας
οἰκίας
ἀκεραίους
διεφύλαξε
καὶ |
[3, 15] |
τῶν
κατ´
Ἰβηρίαν
πραγμάτων.
Ῥωμαῖοι
|
δὲ
|
πλεονάκις
αὐτῶν
παρακηκοότες
τότε
πρεσβευτὰς
|
[3, 86] |
τὸ
στρατόπεδον
τὰς
ὠφελείας,
πολὺ
|
δὲ |
πλῆθος
ἀνθρώπων
ἀπεκταγκὼς
κατὰ
τὴν |
[3, 44] |
τῶν
προγεγονότων
ἔργων
ἀξίους.
τοῦ
|
δὲ |
πλήθους
ἐπισημαινομένου
καὶ
μεγάλην
ὁρμὴν |
[3, 71] |
ἀδελφόν,
ὄντα
νέον
μὲν
ὁρμῆς
|
δὲ |
πλήρη
καὶ
παιδομαθῆ
περὶ
τὰ |
[3, 25] |
βοηθείτωσαν,
ἂν
χρεία
ᾖ.
τὰ
|
δὲ |
πληρώματα
μηδεὶς
ἀναγκαζέτω
ἐκβαίνειν
ἀκουσίως. |
[3, 10] |
καὶ
βαρυνόμενοι
μέν,
οὐκ
ἔχοντες
|
δὲ |
ποιεῖν
οὐδὲν
ἐξεχώρησαν
Σαρδόνος,
συνεχώρησαν |
[3, 14] |
ῥεύματος
τοὺς
ἵππους,
ἐξ
ὑπερδεξίου
|
δὲ |
ποιεῖσθαι
τὴν
μάχην
τοὺς
ἱππέας |
[3, 49] |
τὴν
τῶν
Ἄλπεων
ὑπερβολήν.
Ἀννίβας
|
δὲ |
ποιησάμενος
ἑξῆς
ἐπὶ
τέτταρας
ἡμέρας |
[3, 15] |
ἅτε
νέος
μὲν
ὤν,
πλήρης
|
δὲ |
πολεμικῆς
ὁρμῆς,
ἐπιτυχὴς
δ´
ἐν |
[3, 24] |
καὶ
τοὺς
ἄνδρας
ἐχέτωσαν,
τὴν
|
δὲ |
πόλιν
ἀποδιδότωσαν.
ἐὰν
δέ
τινες |
[3, 17] |
πορείαν
ἐπὶ
τὴν
Ζάκανθαν.
ἡ
|
δὲ |
πόλις
αὕτη
κεῖται
μὲν
ἐπὶ |
[3, 29] |
τῇ
Ζακανθαίων
ἀπωλείᾳ
θυμόν·
λέγεται
|
δὲ |
πολλάκις
καὶ
ὑπὸ
πολλῶν
παρ´ |
[3, 89] |
ἐν
τοῖς
ὑπαίθροις
χρείας,
νενικηκέναι
|
δὲ |
πολλὰς
μὲν
ἐν
Ἰβηρίᾳ
μάχας, |
[3, 35] |
δὲ
καὶ
μεγάλων
ἀγώνων
ἔτι
|
δὲ
|
πολλῆς
καταφθορᾶς
ἀνδρῶν,
ἡγεμόνα
μὲν |
[3, 102] |
ἀπεστρέψατο
τὸν
ἐνεστῶτα
κίνδυνον.
Μάρκος
|
δὲ |
πολλοὺς
μὲν
ἐν
τῇ
περὶ |
[3, 63] |
ἡ
τῶν
ἀπηλπικότων
τόλμα.
τῶν
|
δὲ |
πολλῶν
ἀποδεχομένων
τό
τε
παράδειγμα |
[3, 84] |
σὺν
τοῖς
ὅπλοις
ἀπεπνίγοντο,
τὸ
|
δὲ |
πολὺ
πλῆθος
μέχρι
μὲν
τοῦ |
[3, 41] |
τὴν
τοῦ
Ῥοδανοῦ
διάβασιν.
ὁ
|
δὲ |
Πόπλιος,
διασαφηθέντος
αὐτῷ
παρεῖναι
τοὺς |
[3, 66] |
σπεύδων
συνάψαι
τοῖς
ὑπεναντίοις.
ὁ
|
δὲ
|
Πόπλιος
περαιωθεὶς
τὸν
Πάδον
καὶ |
[3, 70] |
περὶ
τούτων
πρὸς
αὐτόν.
ὁ
|
δὲ
|
Πόπλιος
τὴν
ἐναντίαν
εἶχε
διάληψιν |
[3, 14] |
διακινδυνεύειν,
ὁμολογουμένως
ἂν
ἡττήθησαν.
νῦν
|
δὲ |
πραγματικῶς
καὶ
νουνεχῶς
ἐξ
ὑποστροφῆς |
[3, 69] |
ἐπιδραμεῖν
αὐτῶν
τὴν
χώραν.
τῶν
|
δὲ
|
πραξάντων
τὸ
προσταχθὲν
καὶ
πολλὴν |
[3, 71] |
(τακτὸν)
ἤδη
τῆς
στρατοπεδείας.
τῶν
|
δὲ |
πραξάντων
τὸ
συνταχθέν,
τούτους
μὲν |
[3, 85] |
ἦσαν
οἱ
πλείους
Κελτοί.
ταῦτα
|
δὲ |
πράξας
διενοεῖτο
μετὰ
τἀδελφοῦ
καὶ |
[3, 17] |
πᾶσαν
ἐξέπεμψε
τοῖς
Καρχηδονίοις.
ταῦτα
|
δὲ |
πράξας
οὐ
διεψεύσθη
τοῖς
λογισμοῖς |
[3, 4] |
ἕνεκα
τῆς
ἐπιστήμης
ἀναλαμβάνει·
πάντες
|
δὲ |
πράττουσι
πάντα
χάριν
τῶν
ἐπιγινομένων |
[3, 11] |
τὴν
τοῦ
βασιλέως
προαίρεσιν.
οἱ
|
δὲ |
πρέσβεις
ὁρῶντες
τὸν
Ἀντίοχον
προσέχοντα |
[3, 33] |
ἄλλο
μὲν
οὐδὲν
εἶπαν,
ὁ
|
δὲ |
πρεσβύτατος
αὐτῶν
δείξας
τοῖς
ἐν |
[3, 82] |
τὴν
Ταρσιμέννην
καλουμένην
λίμνην·
ἅμα
|
δὲ |
προάγων
ἐπυρπόλει
καὶ
κατέφθειρε
τὴν |
[3, 52] |
ποιήσαι
τοὺς
παραγεγονότας,
μὴ
προσδεξάμενος
|
δὲ |
προδήλους
ἕξει
πολεμίους
αὐτούς,
συγκατένευσε |
[3, 69] |
ὑπὸ
τῶν
καιρῶν
καταλαμβανομένους.
τὸν
|
δὲ |
προδότην
ἐτίμησε
μεγαλείως,
ἐκκαλέσασθαι
σπουδάζων |
[3, 70] |
Τεβέριον
ἐπὶ
τῶν
ὑποκειμένων.
ὁ
|
δὲ |
προειρημένος
ᾔδει
μὲν
ἕκαστα
τούτων |
[3, 33] |
προσαγορεύουσι
καὶ
τὴν
νῆσον.
τῶν
|
δὲ |
προειρημένων
τοὺς
μὲν
πλείους
εἰς |
[3, 90] |
τοῖς
πράγμασιν
καὶ
νωθρῶς,
αὐτὸς
|
δὲ |
πρόθυμος
ἦν
παραβάλλεσθαι
καὶ
διακινδυνεύειν. |
[3, 117] |
τῆς
τῶν
πολεμίων
ἀποσκευῆς,
ἐὰν
|
δὲ
|
προϊδόμενος
τὸ
μέλλον
ἀπολίπῃ
φυλακὴν |
[3, 76] |
συμμαχικὸν
ἡθροίκει
τῶν
Ἰβήρων.
ἅμα
|
δὲ |
προϊὼν
ἃς
μὲν
προσήγετο
τὰς |
[3, 92] |
πρὸς
Ῥώμην
μέρους
εἶχε,
ταῖς
|
δὲ |
προνομαῖς
πᾶν
ἐπιτρέχων
ἐπόρθει
τὸ |
[3, 13] |
τὸ
τῶν
Ὀλκάδων
ἔθνος·
ἀφικόμενος
|
δὲ |
πρὸς
Ἀλθαίαν
τὴν
βαρυτάτην
αὐτῶν |
[3, 85] |
τοῦτον
ἐπετελέσθη
τὸν
τρόπον.
~Ἀννίβας
|
δέ, |
πρὸς
αὐτὸν
ἐπαναχθέντων
τῶν
ὑποσπόνδων, |
[3, 46] |
ἔργον
κατὰ
τοῦ
ποταμοῦ.
ποιήσαντες
|
δὲ |
πρὸς
δύο
πλέθρα
τῷ
μήκει |
[3, 71] |
ἐπίπεδον
μὲν
καὶ
ψιλόν,
εὐφυῆ
|
δὲ |
πρὸς
ἐνέδραν
διά
τι
ῥεῖθρον |
[3, 35] |
εὔζωνον
πεζοὺς
μὲν
πεντακισμυρίους
ἱππεῖς
|
δὲ |
πρὸς
ἐννακισχιλίους
ἦγεν
διὰ
τῶν |
[3, 91] |
Καληνοὶ
καὶ
Τιανῖται
κατοικοῦσι,
τὰ
|
δὲ |
πρὸς
ἕω
καὶ
μεσημβρίαν
Δαύνιοι* |
[3, 10] |
εὕροι
τις
εἰς
τοῦτο·
σχεδὸν
|
δὲ |
πρὸς
πίστιν
ἀρκοῦν
ἔσται
τὸ |
[3, 47] |
ὡς
πρὸς
τὰς
ἄρκτους,
ῥεῖ
|
δὲ |
πρὸς
{τὰς}
δύσεις
χειμερινάς,
ἐκβάλλει |
[3, 67] |
τὰ
πεπραγμένα
τοῖς
πολίταις,
παρακαλέσοντας
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
συμμαχίαν.
ᾔδει |
[3, 43] |
πρὸς
ἀλλήλους
μετὰ
κραυγῆς,
διαγωνιζομένων
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
τοῦ
ποταμοῦ
βίαν, |
[3, 100] |
ἐπὶ
τοὺς
προειρημένους
τόπους.
ἀφικόμενος
|
δὲ |
πρὸς
τὸ
Γερούνιον,
ὃ
τῆς |
[3, 96] |
τῆς
νίκης,
μετ´
οὐ
πολὺ
|
δὲ |
πρὸς
τὸ
κλίνειν
ὥρμησαν.
ἡ |
[3, 15] |
ἤλπισαν,
ἀλλ´
ἐν
Ἰβηρίᾳ,
χρήσεσθαι
|
δὲ |
πρὸς
τὸν
πόλεμον
ὁρμητηρίῳ
τῇ |
[3, 46] |
ἐάσειν
φέρεσθαι
κατὰ
ποταμοῦ,
βίᾳ
|
δὲ |
πρὸς
τὸν
ῥοῦν
κατέχοντες
παρακομιεῖν |
[3, 96] |
μὲν
πρῶτον
εἰς
Σαρδόν´,
ἐκεῖθεν
|
δὲ |
πρὸς
τοὺς
περὶ
Πίσας
τόπους |
[3, 18] |
τὴν
τῶν
Ῥωμαίων
πίστιν.
ὁ
|
δὲ |
προσδεξάμενος
ἑκάστους
ἐπὶ
ταῖς
ἁρμοζούσαις |
[3, 53] |
μὲν
ἀναπαῦσαι
τοὺς
διασῳζομένους,
ἅμα
|
δὲ |
προσδέξασθαι
τοὺς
ἀπολειπομένους.
ἐν
ᾧ
|
[3, 76] |
κατοικούντων
ἕως
Ἴβηρος
ποταμοῦ,
τοὺς
|
δὲ |
προσδεχομένους
ἐφιλανθρώπει,
τὴν
ἐνδεχομένην
ποιούμενος |
[3, 100] |
πίστεις
ἐδίδου
τῶν
ἐπαγγελιῶν,
οὐδενὸς
|
δὲ |
προσέχοντος,
πολιορκεῖν
ἐπεβάλετο.
ταχὺ
δὲ |
[3, 11] |
θυσίαν
ἀποστῆναι
κελεῦσαι
μικρόν,
αὐτὸν
|
δὲ |
προσκαλεσάμενον
ἐρέσθαι
φιλοφρόνως
εἰ
βούλεται |
[3, 42] |
τοῖς
Μασσαλιώταις
ἐτύγχανον
μισθοφοροῦντες.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
προσμίξας
τοῖς
περὶ
τὸν
ποταμὸν
|
[3, 20] |
τάξιν
ἔχειν
καὶ
δύναμιν.
Ῥωμαῖοι
|
δέ, |
προσπεσόντος
σφίσι
τοῦ
γεγονότος
κατὰ |
[3, 20] |
τὴν
αἵρεσιν
τῶν
προτεινομένων.
ὅμως
|
δὲ |
προστησάμενοι
τὸν
ἐπιτηδειότατον
ἐξ
αὑτῶν |
[3, 34] |
ὑπὸ
τὴν
ἐαρινὴν
ὥραν.
προσπεπτωκότων
|
δὲ |
προσφάτως
αὐτῷ
καὶ
τῶν
ἐκ
|
[3, 16] |
αὐτὸν
εὐεργετημάτων
ὑπὸ
Ῥωμαίων,
καταπεφρονηκότα
|
δὲ |
πρότερον
μὲν
διὰ
τὸν
ἀπὸ |
[3, 106] |
δικτάτορες
ἀπέθεντο
τὴν
ἀρχήν,
οἱ
|
δὲ |
προϋπάρχοντες
ὕπατοι,
Γνάιος
Σερουίλιος
καὶ |
[3, 6] |
καὶ
τῷ
τυχόντι
συνιδεῖν.
ἦν
|
δὲ |
πρώτη
μὲν
ἡ
τῶν
μετὰ |
[3, 89] |
μήτε
παραβάλλεσθαι
μήτε
διακινδυνεύειν,
στοχάζεσθαι
|
δὲ |
πρῶτον
καὶ
μάλιστα
τῆς
ἀσφαλείας
|
[3, 8] |
τὸ
πολίτευμα
τῶν
Καρχηδονίων·
τοὺς
|
δὲ |
πρώτους
ἄνδρας
ἐπὶ
τοῦ
πολιτεύματος |
[3, 75] |
τοῖς
προσπίπτουσιν·
μετ´
οὐ
πολὺ
|
δὲ |
πυνθανόμενοι
τοὺς
μὲν
Καρχηδονίους
καὶ |
[3, 3] |
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
ἔφυγεν,
δεύτερον
|
δὲ |
πῶς
ἡττηθεὶς
τῆς
ἐπὶ
τάδε |
[3, 78] |
τοῖς
περὶ
τὸν
Φλαμίνιον.
ἀεὶ
|
δέ |
πως
οἰκεῖος
(ὢν)
τῇ
φύσει |
[3, 7] |
τὰ
μέγιστα
τῶν
πραγμάτων,
ἰᾶσθαι
|
δὲ |
ῥᾷστόν
ἐστιν
παντὸς
τὰς
πρώτας |
[3, 47] |
τὴν
μεσόγαιον
τῆς
Εὐρώπης.
ὁ
|
δὲ |
Ῥοδανὸς
ἔχει
τὰς
μὲν
πηγὰς |
[3, 69] |
ὑπηρετῶν
καὶ
σαλπιγκτῶν
ἀνακαλούμενος.
οἱ
|
δὲ |
Ῥωμαῖοι
βραχὺν
ἐπισχόντες
χρόνον
ἀνέλυσαν, |
[3, 19] |
τοὺς
ἐπὶ
τὸν
λόφον.
οἱ
|
δὲ |
Ῥωμαῖοι
θεωροῦντες
τὴν
ἔφοδον
τῶν |
[3, 90] |
καὶ
παντοδαπῆς
ἀποσκευῆς
γέμουσαν.
οἱ
|
δὲ |
Ῥωμαῖοι
κατόπιν
μὲν
εἵποντο
συνεχῶς, |
[3, 116] |
καί
τις
ἕτερος,
ποιήσας.
οἱ
|
δὲ |
Ῥωμαῖοι
μέχρι
μὲν
ἐμάχοντο
κατὰ
|
[3, 75] |
αὐτῶν
ὁ
χειμὼν
ἀφείλετο.
οἱ
|
δὲ |
Ῥωμαῖοι
παραυτίκα
μὲν
ἐπίστευον
τοῖς
|
[3, 20] |
ἀνδρωδῶς
κεχρῆσθαι
τοῖς
πράγμασιν.
~Οἱ
|
δὲ |
Ῥωμαῖοι,
προσπεπτωκυίας
αὐτοῖς
ἤδη
τῆς
|
[3, 102] |
εὐλαβέστερον
ἐχρῶντο
καὶ
φυλακτικώτερον,
οἱ
|
δὲ |
Ῥωμαῖοι
τἀναντία
θαρραλεώτερον
καὶ
προπετέστερον. |
[3, 110] |
ἐν
αὐτοῖς
ἐποιεῖτο
θόρυβον.
οἱ
|
δὲ |
Ῥωμαῖοι
τὴν
μὲν
πρώτην
ἐπιφορὰν |
[3, 96] |
ἐσῴζοντο
πρὸς
τοὺς
παρατεταγμένους.
οἱ
|
δὲ |
Ῥωμαῖοι
τολμηρῶς
συνεγγίσαντες
τῇ
γῇ |
[3, 110] |
Καρχηδονίοις
μηδὲν
ἐφεδρεύειν
ἀξιόλογον,
τοῖς
|
δὲ |
Ῥωμαίοις
ἀναμεμιγμένας
τοῖς
εὐζώνοις
ὁμόσε |
[3, 73] |
ἀκεραιότητα
περὶ
τὴν
ἔξοδον·
τοῖς
|
δὲ |
Ῥωμαίοις
τῶν
ἱππέων
ὑποχωρησάντων
καὶ |
[3, 33] |
φαίνεται,
τοῦτ´
ἐκβαλεῖν
ἐκέλευσε.
τοῦ
|
δὲ |
Ῥωμαίου
φήσαντος
τὸν
πόλεμον
ἐκβαλεῖν, |
[3, 89] |
μὲν
ἐν
Ἰβηρίᾳ
μάχας,
δὶς
|
δὲ |
Ῥωμαίους
ἑξῆς
καὶ
τοὺς
συμμάχους |
[3, 94] |
στενὰ
καὶ
τὰς
διεκβολάς.
~τῶν
|
δὲ |
Ῥωμαίων
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τοῖς |
[3, 102] |
ἐπὶ
τῆς
χώρας
διεσπαρμένοις.
τῶν
|
δὲ |
Ῥωμαίων
οἱ
μὲν
ἐπὶ
τοὺς
|
[3, 19] |
ἐξεχύθησαν
εἰς
τὸν
κίνδυνον.
τῶν
|
δὲ |
Ῥωμαίων
οἱ
τῆς
νυκτὸς
ἀποβάντες |
[3, 5] |
Ἀττάλου
τὴν
πατρῴαν
ἀρχήν.
ὁ
|
δὲ
|
Σελεύκου
Δημήτριος
κύριος
γενόμενος
ἔτη |
[3, 40] |
μὲν
Κορνήλιον
εἰς
Ἰβηρίαν,
Τεβέριον
|
δὲ |
Σεμπρώνιον
εἰς
Λιβύην.
ἐν
ὅσῳ
|
[3, 41] |
εἰς
Ἰβηρίαν
ἑξήκοντα
ναυσί,
Τεβέριος
|
δὲ |
Σεμπρώνιος
εἰς
Λιβύην
ἑκατὸν
ἑξήκοντα |
[3, 96] |
ταῦτα
πάλιν
εἰς
Καρχηδόνα.
Γνάιος
|
δὲ |
Σερουίλιος
ἔχων
τὸν
προειρημένον
στόλον |
[3, 75] |
καὶ
ναῦς
ἑξήκοντα
πεντήρεις.
Γνάιος
|
δὲ |
Σερουίλιος
καὶ
Γάιος
Φλαμίνιος,
οἵπερ
|
[3, 77] |
τῆς
τῶν
Ἀρρητίνων
πόλεως,
Γνάιος
|
δὲ |
Σερουίλιος
τοὔμπαλιν
ὡς
ἐπ´
Ἀριμίνου, |
[3, 23] |
ἰδίας
ποιούμενοι
τὸν
λόγον·
ὑπὲρ
|
δὲ |
Σικελίας
τἀναντία
διαστέλλονται
ῥητῶς,
ὑπὲρ |
[3, 24] |
ἀφαιρούμενοι
τὰς
ἐπιβάθρας
Ῥωμαίων,
περὶ
|
δὲ |
Σικελίας
τἀναντία
προσδιασαφοῦσι,
περὶ
τῆς |
[3, 82] |
καιρόν,
οὐ
τόπον
προορώμενος,
μόνον
|
δὲ |
σπεύδων
συμπεσεῖν
τοῖς
πολεμίοις,
ὡς |
[3, 41] |
τοῦ
καὶ
νῦν
διεληλύθαμεν.
οἱ
|
δὲ |
στρατηγοὶ
τῶν
Ῥωμαίων
ἑτοιμασάμενοι
τὰ |
[3, 100] |
Ἰβηρίαν
ἐν
τούτοις
ἦν.
~Ὁ
|
δὲ |
στρατηγὸς
Ἀννίβας,
ὅθεν
ἀπελίπομεν,
πυνθανόμενος |
[3, 44] |
τραπέντες
ὥρμησαν
πρὸς
φυγήν.
~Ὁ
|
δὲ |
στρατηγὸς
τῶν
Καρχηδονίων
ἅμα
τῆς |
[3, 69] |
τὴν
ἑαυτῶν
ἀσφάλειαν
ἀπεχώρουν.
ὁ
|
δὲ |
στρατηγὸς
τῶν
Καρχηδονίων
ἀπαράσκευος
ὢν |
[3, 19] |
τοὺς
καιροὺς
ἔλθωμεν,
διασαφήσομεν.
ὁ
|
δὲ |
στρατηγὸς
τῶν
Ῥωμαίων
Αἰμίλιος
τὴν |
[3, 18] |
τούτους
εἰς
τὴν
Φάρον.
ὁ
|
δὲ |
στρατηγὸς
τῶν
Ῥωμαίων
ἀφικόμενος
εἰς |
[3, 107] |
τὸν
πρὸς
Ἰλλυριοὺς
πόλεμον.
προέθεντο
|
δὲ |
στρατοπέδοις
ὀκτὼ
διακινδυνεύειν,
ὃ
πρότερον |
[3, 107] |
τέτταρα
στρατόπεδα
(προχειρ(
ίζονται.
τὸ
|
δὲ |
στρατόπεδον)
πεζοὺς
μὲν
λαμβάνει
περὶ |
[3, 43] |
τὴν
τοῦ
ποταμοῦ
βίαν,
τῶν
|
δὲ |
στρατοπέδων
ἀμφοτέρων
ἐξ
ἑκατέρου
τοῦ |
[3, 14] |
διάβασιν
συστησαμένου
τὸν
κίνδυνον,
ἅμα
|
δὲ |
συγχρησαμένου
συναγωνιστῇ
τῷ
ποταμῷ
καὶ |
[3, 46] |
συναμφότερον
ὡς
πεντήκοντα
πόδας.
ταύταις
|
δὲ |
συζευγνύντες
ἄλλας
ἐκ
τῶν
ἐκτὸς |
[3, 36] |
γνωριζομένων
τόπων
οὐ
μικρὰ
μεγάλα
|
δὲ |
συμβάλλεσθαι
πεποίηκε
πρὸς
ἀνάμνησιν
ἡ |
[3, 74] |
πρὸς
τὸν
ὑποκείμενον
ποταμόν.
τούτου
|
δὲ |
συμβάντος
οἱ
κατὰ
μέσον
τὸν |
[3, 73] |
προκείμενοι
τῶν
δυνάμεων
εὔζωνοι.
τούτου
|
δὲ |
συμβάντος
οἱ
μὲν
Ῥωμαῖοι
κατὰ |
[3, 85] |
φυλακὴν
ἐπὶ
τὰ
τάγματα,
τοὺς
|
δὲ |
συμμάχους
ἀπέλυσε
χωρὶς
λύτρων
ἅπαντας |
[3, 77] |
μέτρια
τῶν
ἐπιτηδείων
διδούς,
τοὺς
|
δὲ |
συμμάχους
αὐτῶν
τὸ
μὲν
πρῶτον |
[3, 72] |
Ῥωμαίους
εἰς
μυρίους
ἑξακισχιλίους,
τοὺς
|
δὲ |
συμμάχους
εἰς
δισμυρίους.
τὸ
γὰρ |
[3, 107] |
τῆς
μὲν
χώρας
καταφθειρομένης,
τῶν
|
δὲ |
συμμάχων
πάντων
μετεώρων
ὄντων
ταῖς |
[3, 107] |
τοὺς
δ´
ἱππεῖς
τριακοσίους.
τῶν
|
δὲ |
συμμάχων
τὸ
μὲν
τῶν
πεζῶν |
[3, 33] |
τούτοις
Ὀρῆτες
Ἴβηρες,
Ὀλκάδες,
οἱ
|
δὲ |
σύμπαντες
ἀπὸ
τούτων
τῶν
ἐθνῶν |
[3, 69] |
ἵππους
καὶ
τοὺς
ἀκοντιστάς.
τούτου
|
δὲ |
συμπεσόντος
αὖθις
ἐγκλίναντες
οἱ
Κελτοὶ |
[3, 107] |
τὸ
Γερούνιον
χάρακος
Ἀννίβας.
κρίνων
|
δὲ |
συμφέρειν
τὸ
κατὰ
πάντα
τρόπον |
[3, 113] |
τοὺς
εὐζώνους
ἐν
ἀποστάσει.
ἦσαν
|
δὲ |
σὺν
τοῖς
συμμάχοις
πεζῶν
μὲν |
[3, 69] |
ἱππέων
τὸ
πλεῖστον
μέρος,
πεζοὺς
|
δὲ |
σὺν
τούτοις
ἀκοντιστὰς
εἰς
χιλίους. |
[3, 44] |
διάβασιν
προεχειρίσατο
τοὺς
ἐπιτηδείους.
αὐτὸς
|
δὲ
|
συναγαγὼν
τὰς
δυνάμεις
εἰσήγαγε
τοὺς |
[3, 40] |
βοήθειαν,
ἡγεμόνα
συστήσαντες
ἑξαπέλεκυν,
ἄλλα
|
δὲ |
συνάγειν
καὶ
καταγράφειν
ἐκ
τῶν |
[3, 100] |
πλείστης
εὐεφόδου
καὶ
πεδιάδος,
τῶν
|
δὲ
|
συναγόντων
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
ἀναριθμήτων, |
[3, 56] |
τὸ
ὅλον
οἰκήσιμ´
ἔστιν.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
συναθροίσας
ὁμοῦ
πᾶσαν
τὴν
δύναμιν |
[3, 51] |
ταλαιπώρως
διήνυε
τὰς
δυσχωρίας,
αὐτὸς
|
δὲ |
συναθροίσας
ὅσους
ἠδύνατο
πλείστους
ἐκ |
[3, 92] |
ἐπὶ
τῶν
κεκριμένων
ἔμενεν.
ὁ
|
δὲ |
συνάρχων
αὐτοῦ
Μάρκος
καὶ
πάντες |
[3, 42] |
μὲν
συμπηγνύντες
τῶν
ξύλων
τὰ
|
δὲ |
συνδεσμεύοντες
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
πολλὰς |
[3, 76] |
τῶν
Ἰβήρων
Ἀνδοβάλην
ἔλαβε.
τοῦτον
|
δὲ |
συνέβαινε
τύραννον
μὲν
εἶναι
τῶν |
[3, 105] |
σπουδὴν
ἐβοήθει
τοῖς
κινδυνεύουσι.
ταχὺ
|
δὲ |
συνεγγίσαντος
αὐτοῦ,
πάλιν
ἀναθαρρήσαντες
οἱ |
[3, 73] |
βάδην
ποιούμενος
τὴν
ἔφοδον.
~ἤδη
|
δὲ |
σύνεγγυς
ὄντων
ἀλλήλοις,
συνεπλέκησαν
οἱ |
[3, 89] |
πολεμίων
περὶ
πεντήκοντα
σταδίους.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
συνεὶς
τὴν
παρουσίαν
τοῦ
Φαβίου |
[3, 76] |
διαφερόντως
ἀεί
ποτε
Καρχηδονίοις.
ταχὺ
|
δὲ |
συνεὶς
τὸ
γεγονὸς
Ἀσδρούβας
ἧκε
|
[3, 55] |
διὰ
τῶν
ἀκροπήλων
πορευομένοις.
τὸ
|
δὲ |
συνεξακολουθοῦν
τούτοις
ἔτι
δυσχερέστερον
ὑπῆρχεν. |
[3, 51] |
καὶ
τρισὶν
ἡμέραις
εὐπορίαν,
τὸ
|
δὲ
|
συνέχον,
φόβον
ἐνειργάσατο
τοῖς
ἑξῆς |
[3, 71] |
Τεβερίου
πρὸς
τούτοις
ἦν.
~πάλαι
|
δὲ |
συνεωρακὼς
μεταξὺ
τῶν
στρατοπέδων
τόπον |
[3, 32] |
καὶ
ποικίλας
ἐσχηκότα
διαθέσεις,
πάσας
|
δὲ |
συννευούσας
πρὸς
τὴν
αὐτὴν
ὑπόθεσιν. |
[3, 69] |
τὸν
ἑαυτῶν
ἐποιοῦντο
χάρακα.
ταχὺ
|
δὲ |
συννοήσαντες
τὸ
γινόμενον
οἱ
προκαθήμενοι |
[3, 69] |
εἰς
τὴν
ἑαυτῶν
παρεμβολήν.
Τεβέριος
|
δὲ |
συνορῶν
τὸ
γινόμενον
πάντας
ἐπαφῆκε |
[3, 67] |
μεταξὺ
διάστημα
τῶν
στρατοπέδων.
~Οἱ
|
δὲ |
συστρατευόμενοι
Κελτοὶ
τοῖς
Ῥωμαίοις
θεωροῦντες |
[3, 19] |
διακωλύειν
τοὺς
ἀποβαίνοντας
ἀπέστησαν,
συναθροίσαντες
|
δὲ |
σφᾶς
αὐτοὺς
καὶ
παρακαλέσαντες
ὥρμησαν, |
[3, 66] |
ἐν
συνόψει
τοῖς
ὑπεναντίοις.
οὐδενὸς
|
δὲ |
σφίσιν
ἀντεξάγοντος,
κατεστρατοπέδευσε,
λαβὼν
περὶ |
[3, 51] |
τὴν
ὁρμὴν
οἱ
πολέμιοι.
καταλαβὼν
|
δὲ |
σχεδὸν
ἔρημον
διὰ
τὸ
πάντας |
[3, 67] |
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
πρόθεσιν.
Πόπλιος
|
δὲ |
σχετλιάζων
ἐπὶ
τῷ
γεγονότι
παρασπονδήματι |
[3, 17] |
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
πρόθεσιν,
τὰ
|
δὲ |
σώματα
διένειμε
κατὰ
τὴν
ἀξίαν |
[3, 118] |
παρεκάλει
μὲν
τοὺς
πολλούς,
ἠσφαλίζετο
|
δὲ |
τὰ
κατὰ
τὴν
πόλιν,
ἐβουλεύετο |
[3, 63] |
πλήθους
τῶν
μεταξὺ
πολεμίων,
εἰδὼς
|
δὲ |
τὰ
μεγέθη
τῶν
ποταμῶν
ὧν |
[3, 104] |
ἀπέχοντες
ὡς
δώδεκα
σταδίους.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἀκούων
τῶν
ἁλισκομένων |
[3, 94] |
δύνασθαι
γνῶναι
τὸ
γινόμενον.
Φάβιος
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἀπορούμενος
ἐπὶ
τῷ |
[3, 91] |
Δαύνιοι*
καὶ
Νωλανοί.
κατὰ
μέσα
|
δὲ |
τὰ
πεδία
κεῖσθαι
συμβαίνει
τὴν |
[3, 108] |
Λευκίου
διατιθεμένου
τοὺς
λόγους.
ἦν
|
δὲ |
τὰ
πλεῖστα
τῶν
λεγομένων
πρὸς |
[3, 35] |
μὲν
διέλυσε
τὴν
ἐκκλησίαν.
~Ἐπιτελέσας
|
δὲ |
τὰ
προειρημένα
κατὰ
τὴν
παραχειμασίαν |
[3, 98] |
καὶ
πρᾷον
τῇ
φύσει,
πιστῶς
|
δὲ |
τὰ
πρὸς
αὐτὸν
διακείμενον,
ποιεῖται |
[3, 89] |
τούτων
ἐχείριζε
τὸν
πόλεμον.
ἦν
|
δὲ |
τὰ
προτερήματα
Ῥωμαίων
ἀκατάτριπτα
χορήγια
|
[3, 89] |
προδήλου
τῆς
ἐλαττώσεως
ὑπαρχούσης·
εἰς
|
δὲ |
τὰ
σφέτερα
προτερήματα
τοῖς
λογισμοῖς |
[3, 87] |
ἐσωματοποίησε
μὲν
τοὺς
ἵππους,
ἀνεκτήσατο
|
δὲ |
τά
τε
σώματα
καὶ
τὰς |
[3, 88] |
καιροῦ
καταγραφέντων
τεττάρων
στρατοπέδων.
συμμίξας
|
δὲ |
ταῖς
ἀπ´
Ἀριμίνου
βοηθούσαις
δυνάμεσι |
[3, 9] |
πραγμάτων,
ὅσον
ἐπ´
ἐκείνῳ.
προκαταληφθεὶς
|
δὲ |
ταῖς
ἐμφυλίοις
ταραχαῖς
ἐν
τούτοις |
[3, 114] |
καὶ
ταύτην
ἐξ
ἀποστάσεως.
ἐναλλὰξ
|
(δὲ) |
ταῖς
σπείραις
αὐτῶν
παρατεταγμένων,
καὶ |
[3, 31] |
βοήθειαν
ἡμῖν
ὑπάρχουσαν,
παρ´
οἷς
|
δὲ |
τἀναντία
τούτων.
ἐξ
ὧν
καὶ |
[3, 46] |
αὑτὰς
μὲν
βιαίως
δεδεμένας,
πρὸς
|
δὲ |
τὰς
ἄλλας
οὕτως
ὥστ´
εὐδιακόπους |
[3, 3] |
ταῖς
τῶν
πραγμάτων
μεταβολαῖς.
ἐξηγησάμενοι
|
δὲ |
τὰς
Ἀττάλου
καὶ
Ῥοδίων
ναυμαχίας |
[3, 66] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
τραυματίας,
ἅμα
|
δὲ |
τὰς
δυνάμεις
εἰς
ἀσφαλὲς
ἀπηρεῖσθαι |
[3, 83] |
ἔχοντος
ὑψηλοὺς
καὶ
συνεχεῖς,
παρὰ
|
δὲ |
τὰς
εἰς
πλάτος
κατὰ
μὲν |
[3, 4] |
μεγίστας
ἐπενηνοχέναι
συμφοράς,
οὐκ
ὀλίγοις
|
δὲ |
τὰς
ἐκπληκτικωτάτας
περιπετείας,
ὅταν
εὐγενῶς |
[3, 118] |
ταῖς
ἑκατὸν
ὀλυμπιάσι
δηλώσαντες·
ὅταν
|
δὲ |
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
τὰς
κατὰ |
[3, 95] |
πρὸς
τὸν
Ἴβηρα
ποταμόν.
Γνάιος
|
δὲ |
τὰς
ἐπιβολὰς
συλλογιζόμενος
τῶν
Καρχηδονίων |
[3, 5] |
ἐπὶ
τέλος
ἀγαγεῖν
αὐτήν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὰς
ἐπιφανεστάτας
τῶν
πράξεων
ἐπὶ |
[3, 67] |
οὐκ
ὀλίγους
δὲ
κατετραυμάτισαν·
τέλος
|
δὲ |
τὰς
κεφαλὰς
ἀποτεμόντες
τῶν
τεθνεώτων |
[3, 12] |
πολέμου
τὰς
προειρημένας
ἡγητέον,
ἀρχὰς
|
δὲ |
τὰς
μελλούσας
λέγεσθαι.
~Καρχηδόνιοι
γὰρ |
[3, 66] |
ἐπὶ
τούτῳ
γεφύρας
ἠκολούθει,
καταλαβὼν
|
δὲ |
τὰς
μὲν
πλείστας
τῶν
σανίδων |
[3, 18] |
ἔγγιστα
τῆς
πόλεως
λιμένα.
συνορῶντες
|
δὲ |
τὰς
ναῦς
οἱ
περὶ
τὸν |
[3, 13] |
ἐνέδωκαν
αὑτοὺς
τοῖς
Καρχηδονίοις.
ἀργυρολογήσας
|
δὲ |
τὰς
πόλεις
καὶ
κυριεύσας
πολλῶν |
[3, 77] |
τὴν
ἐλευθερίαν
ἀνακτησόμενος
Ἰταλιώταις,
ὁμοίως
|
δὲ |
τὰς
πόλεις
καὶ
τὴν
χώραν, |
[3, 6] |
πράξεις
τῶν
ἤδη
κεκριμένων,
αἰτίας
|
δὲ |
τὰς
προκαθηγουμένας
τῶν
κρίσεων
καὶ |
[3, 43] |
παρακομιδὴ
διὰ
τοῦ
πόρου.
κατὰ
|
δὲ |
τὰς
πρύμνας
τῶν
λέμβων
ἐφέλκειν |
[3, 74] |
τοῦ
κατὰ
κεφαλὴν
ὄμβρου.
τηροῦντες
|
δὲ |
τὰς
τάξεις
ἁθρόοι
μετ´
ἀσφαλείας |
[3, 90] |
ἐλαττοῦν
ἀεὶ
τοὺς
ὑπεναντίους,
ἅμα
|
δὲ |
τὰς
τῶν
ἰδίων
δυνάμεων
ψυχὰς
|
[3, 82] |
πολεμίων
ἐν
Τυρρηνίᾳ
στρατοπεδευόντων.
τέλος
|
δέ, |
ταῦτ´
εἰπών,
ἀναζεύξας
προῆγε
μετὰ |
[3, 101] |
σιτολογοῦσι
τὴν
ἀσφάλειαν
παρασκευάζειν.
μετὰ
|
δὲ
|
ταῦτα,
γεωλόφου
τινὸς
ὑπάρχοντος
μεταξὺ |
[3, 3] |
καὶ
τῆς
Γαλατῶν
παρανομίας.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
θέντες
ὑπὸ
τὴν
ὄψιν |
[3, 51] |
ἀρχὰς
ἀπέστησαν
τῆς
ἐπιβολῆς·
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
θεωροῦντες
τὸ
τῶν
ὑποζυγίων |
[3, 61] |
σφίσι
τῶν
αὐτῶν
ἐλπίδων.
~Προθέμενος
|
δὲ |
ταῦτα
καὶ
τὸν
Πόπλιον
ἀκούων
|
[3, 96] |
τῆς
Σικελίας
Λιλυβαίῳ
προσέσχε·
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
καταπλεύσας
τῆς
Λιβύης
ὡς |
[3, 88] |
Ῥωμαίων,
ἐπόρθει
τὴν
χώραν.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
καταστρατοπεδεύσας
περὶ
τὸ
καλούμενον |
[3, 85] |
τὴν
ἀσφάλειαν
τοῖς
ὑποσπόνδοις,
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
κατηγορίαν
ἐποιήσατο
Ῥωμαίων.
λήξας |
[3, 5] |
τὸ
μὲν
πρῶτον
μεταναστῆσαι,
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
πάλιν
ἄρδην
αὐτοὺς
ἐξαναστῆσαι |
[3, 96] |
ἀπέπλευσαν
εἰς
τὴν
Σαρδόνα,
μετὰ
|
δὲ
|
ταῦτα
πάλιν
εἰς
Καρχηδόνα.
Γνάιος |
[3, 27] |
πάντας
Καρχηδονίους
τοῖς
Ῥωμαίοις.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
πάλιν,
λήξαντος
τοῦ
Λιβυκοῦ |
[3, 14] |
πολιορκήσας
κατὰ
κράτος
εἷλε.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
παραδόξως
εἰς
τοὺς
μεγίστους |
[3, 99] |
τοὺς
ἐκδεξομένους
αὐτὸν
ὑπομένειν.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
παραλαβὼν
τοὺς
ἐπιτηδείους
τῶν |
[3, 82] |
ὑπὸ
τῶν
ἐναντίων
καταφρονεῖσθαι.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
πορθουμένης
τῆς
χώρας,
καὶ |
[3, 93] |
πρῶτον
ἐγχειρήσουσι
τοῖς
ὑπεναντίοις.
Ἀννίβας
|
δέ, |
ταῦτα
πρὸς
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἡμέραν |
[3, 60] |
δὲ
καὶ
τῶν
ἵππων.
μετὰ
|
δὲ
|
ταῦτα,
προσανειληφυίας
ἤδη
τῆς
δυνάμεως, |
[3, 3] |
Κοίλην
Συρίαν
καὶ
Φοινίκην.
~μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
συγκεφαλαιωσάμενοι
τὰς
ἐν
Ἰβηρίᾳ
|
[3, 77] |
τῇ
πάσῃ
φιλανθρωπίᾳ
διεξῆγεν,
μετὰ
|
δὲ
|
ταῦτα
συναγαγὼν
παρεκάλει,
φάσκων
οὐκ |
[3, 69] |
πρὸς
τὰς
Καρχηδονίων
ἐλπίδας.
Μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
συνθεωρήσας
τινὰς
τῶν
Κελτῶν, |
[3, 110] |
ἐν
τοῖς
βαρέσι
καθοπλισμοῖς·
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
τοὺς
ἀκοντιστὰς
καὶ
τοὺς |
[3, 104] |
διαμάχεσθαι
περὶ
τοῦ
τόπου,
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
τοὺς
ἱππεῖς·
ἑξῆς
δὲ |
[3, 72] |
ἑκατέρους
οἱ
καιροὶ
συνάγωσιν.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
τοὺς
ἱππεῖς
ἐφ´
ἑκάτερον |
[3, 115] |
διεμάχοντο
τοῖς
Ῥωμαίοις
γενναίως·
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
τῷ
βάρει
θλιβόμενοι
κλίνοντες |
[3, 46] |
ἐπὶ
τούτων
τὰ
θηρία.
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
χοῦν
ἔφερον
ἐπὶ
πάσας |
[3, 13] |
βαρυτάτην
αὐτῶν
πόλιν
κατεστρατοπέδευσεν.
μετὰ
|
δὲ
|
ταῦτα
χρησάμενος
ἐνεργοῖς
ἅμα
καὶ |
[3, 6] |
τοῖς
ἐγχωρίοις
Ἴβηρος
ποταμοῦ·
ἐγὼ
|
δὲ |
ταύτας
ἀρχὰς
μὲν
εἶναι
τοῦ |
[3, 24] |
ὑπὸ
τὴν
αὐτῶν
ἐξουσίαν.
~Μετὰ
|
δὲ |
ταύτας
ἑτέρας
ποιοῦνται
συνθήκας,
ἐν
|
[3, 55] |
τὸ
μηδέπω
βάθος
ἔχειν.
ὁπότε
|
δὲ |
ταύτην
διαπατήσαντες
ἐπὶ
τὴν
ὑποκάτω |
[3, 10] |
καιροῖς.
διὸ
καὶ
δευτέραν,
μεγίστην
|
δὲ |
ταύτην
θετέον
αἰτίαν
τοῦ
μετὰ
|
[3, 19] |
μὲν
καὶ
τόλμαν
κεκτημένος,
ἀλόγιστον
|
δὲ |
ταύτην
καὶ
τελέως
ἄκριτον.
διὸ |
[3, 107] |
τῶν
περὶ
Κανύσιον
τόπων·
ἐκ
|
δὲ |
ταύτης
ἀεὶ
πρὸς
τὴν
χρείαν |
[3, 71] |
τι
ῥεῖθρον
ἔχον
ὀφρῦν,
ἐπὶ
|
δὲ |
ταύτης
ἀκάνθας
καὶ
βάτους
συνεχεῖς |
[3, 1] |
μὲν
τῆς
ὅλης
συντάξεως,
τρίτῃ
|
δὲ |
ταύτης
ἀνώτερον
βύβλῳ
δεδηλώκαμεν·
ὁμοίως |
[3, 88] |
πρώτην
ἐνέβαλε
τὴν
Δαυνίαν.
ἀρξάμενος
|
δὲ |
ταύτης
ἀπὸ
Λουκαρίας,
οὔσης
ἀποικίας |
[3, 39] |
ἔνιοι
Νέαν
Καρχηδόνα
καλοῦσιν}
ἀπὸ
|
δὲ |
ταύτης
εἰσὶν
ἐπὶ
μὲν
τὸν |
[3, 72] |
τῶν
ἵππων
γίνεσθαι
θεραπείαν.
~Ὁ
|
δὲ |
Τεβέριος
ἅμα
τῷ
συνιδεῖν
ἐγγίζοντας |
[3, 75] |
ἵππων
διὰ
τὸ
ψῦχος.
~Ὁ
|
δὲ |
Τεβέριος
εἰδὼς
μὲν
τὰ
συμβεβηκότα, |
[3, 70] |
δὲ
τῶν
Καρχηδονίων
διεφθαρκότες.
~Ὁ
|
δὲ |
Τεβέριος
μετεωρισθεὶς
καὶ
περιχαρὴς
γενόμενος |
[3, 61] |
βοηθεῖν
τοῖς
ἰδίοις
πράγμασιν.
ὁ
|
δὲ |
Τεβέριος
τοὺς
μὲν
ἀπὸ
τοῦ |
[3, 62] |
ταλαιπωρίας,
τούτους
μὲν
ἠλέουν,
τὸν
|
δὲ |
τεθνεῶτα
πάντες
ἐμακάριζον.
~Ἀννίβας
δὲ |
[3, 87] |
κατέστησαν
ἱππάρχην
Μάρκον
Μινύκιον.
οὗτος
|
δὲ |
τέτακται
μὲν
ὑπὸ
τὸν
αὐτοκράτορα, |
[3, 52] |
ἀσφαλῶς
διῆγε
τὴν
στρατιάν·
ἤδη
|
δὲ |
τεταρταῖος
ὢν
αὖθις
εἰς
κινδύνους
|
[3, 49] |
κατοικούντων
τοὺς
τόπους
βαρβάρων.
θεωρῶν
|
δὲ |
τετολμηκότας
αὖθις
ἐπὶ
τὰς
ναῦς |
[3, 65] |
τὸν
ῥοῦν
οἱ
Καρχηδόνιοι.
γνόντες
|
δὲ |
τῇ
δευτέρᾳ
διὰ
τῶν
προνομευόντων |
[3, 45] |
σπεύδων
συμμῖξαι
τοῖς
ὑπεναντίοις.
Ἀννίβας
|
δὲ |
τῇ
κατὰ
πόδας
ἡμέρᾳ
τῆς |
[3, 83] |
σπεύδων
συνάψαι
{τῶν
πολεμίων}
κατεστρατοπεδευκὼς
|
δὲ |
τῇ
προτεραίᾳ
πρὸς
αὐτῇ
τῇ |
[3, 16] |
οὐκ
ἐν
Ἰβηρίᾳ,
πρὸς
αὐτῇ
|
δὲ |
τῇ
Ῥώμῃ
καὶ
κατὰ
πᾶσαν |
[3, 86] |
ἡμέρᾳ
πάντας
ἔλαβον
ὑποχειρίους.
ἐν
|
δὲ |
τῇ
Ῥώμῃ,
τριταίας
οὔσης
τῆς |
[3, 8] |
κοινὸν
ἐχθρὸν
τῆς
πόλεως,
περιποιήσασθαι
|
δὲ |
τῇ
χώρᾳ
τὴν
ἀσφάλειαν,
ἀποτριψαμένους
|
[3, 6] |
πρόφασιν
δὲ
τὴν
δευτέραν,
ἀρχὴν
|
δὲ |
τὴν
Ἀλεξάνδρου
διάβασιν
εἰς
τὴν |
[3, 68] |
τοῖς
παροικοῦσι
τῶν
συμμάχων.
~Ἀννίβας
|
δὲ |
τὴν
ἀναζυγὴν
αὐτῶν
ἐπιγνοὺς
παραυτίκα
|
[3, 83] |
ἐπικείμενον
ἐρυμνὸν
καὶ
δύσβατον,
κατὰ
|
δὲ |
τὴν
ἀπ´
οὐρᾶς
λίμνην
τελείως
|
[3, 42] |
τῶν
παροικούντων
τὸν
Ῥοδανόν.
ἔτι
|
δὲ |
τὴν
ἁρμόζουσαν
ξυλείαν
ἐξέλαβε
πρὸς |
[3, 116] |
αἰσχρὰν
μὲν
τὴν
ψυχὴν
ἀλυσιτελῆ
|
δὲ |
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
αὑτοῦ
τῇ |
[3, 5] |
Μασαννάσαν
βασιλέα
τῶν
Λιβύων·
περὶ
|
δὲ |
τὴν
Ἀσίαν
Ἄτταλος
μὲν
καὶ |
[3, 14] |
πόλεως
καὶ
τὸ
πλῆθος,
ἔτι
|
δὲ |
τὴν
γενναιότητα
τῶν
οἰκητόρων
μετὰ |
[3, 6] |
πρὸς
τοὺς
Πέρσας
πολέμου,
πρόφασιν
|
δὲ |
τὴν
δευτέραν,
ἀρχὴν
δὲ
τὴν
|
[3, 6] |
Ζακάνθης
πολιορκίαν
ὑπὸ
Καρχηδονίων,
δευτέραν
|
δὲ
|
τὴν
διάβασιν
αὐτῶν
παρὰ
τὰς |
[3, 39] |
σχεδὸν
τοὺς
ἡμίσεις
διεληλύθει,
κατὰ
|
δὲ |
τὴν
δυσχέρειαν
τὸ
πλέον
αὐτῷ |
[3, 60] |
εἰς
Ἰταλίαν,
ἤδη
δεδηλώκαμεν.
μετὰ
|
δὲ |
τὴν
εἰσβολὴν
καταστρατοπεδεύσας
ὑπ´
αὐτὴν |
[3, 110] |
Τυρρηνικὸν
κλίμασι
τῆς
Ἰταλίας,
ποιεῖσθαι
|
δὲ |
τὴν
ἐκβολὴν
εἰς
τὸν
Ἀδρίαν— |
[3, 9] |
ἐφ´
ὧν
αὐτὸς
ἦν,
διὰ
|
δὲ |
τὴν
ἐν
τῇ
ναυμαχίᾳ
τῶν |
[3, 110] |
Καρχηδονίοις
ἐκβάσης
τῆς
ἐπιθέσεως·
εἰς
|
δὲ |
τὴν
ἐπαύριον
ὁ
Λεύκιος
οὔτε |
[3, 7] |
Ἀντιόχου
κατάπλουν
εἰς
Δημητριάδα.
Ἐγὼ
|
δὲ |
τὴν
ἐπὶ
πλεῖον
διαστολὴν
πεποίημαι |
[3, 105] |
τόλμαν
ἀπόλωλε
τὰ
ὅλα,
διὰ
|
δὲ |
τὴν
εὐλάβειαν
τοῦ
Φαβίου
σέσωσται |
[3, 17] |
τῆς
ἐσομένης
ἑκάστοις
ὠφελείας,
προκαλέσεσθαι
|
δὲ |
τὴν
εὔνοιαν
τῶν
ἐν
οἴκῳ |
[3, 10] |
καὶ
τρίτην
αἰτίαν
νομιστέον,
λέγω
|
δὲ |
τὴν
εὔροιαν
τῶν
κατ´
Ἰβηρίαν |
[3, 2] |
Ἰταλιωτῶν
καὶ
Σικελιωτῶν
δυναστείαν,
ἔτι
|
δὲ |
τὴν
Ἰβήρων
προσλαβεῖν
καὶ
Κελτῶν |
[3, 105] |
τῆς
σφετέρας
παρεμβολῆς
διετάφρευσαν,
περὶ
|
δὲ |
τὴν
κορυφὴν
τοῦ
καταληφθέντος
λόφου |
[3, 93] |
δὲ
τούτοις
(τοὺς)
ἱππεῖς,
ἑξῆς
|
δὲ
|
τὴν
λείαν,
ἐπὶ
δὲ
πᾶσι |
[3, 76] |
Ταρράκωνι
τὴν
παραχειμασίαν
ἐποιεῖτο.
διαδοὺς
|
δὲ |
τὴν
λείαν
ἴσως
τοῖς
στρατιώταις |
[3, 88] |
Πραιτεττιανὴν
καὶ
τὴν
Ἀδριανὴν
ἔτι
|
δὲ |
τὴν
Μαρρουκίνην
καὶ
Φρεντανὴν
χώραν |
[3, 84] |
εἴς
τινα
κώμην
Τυρρηνίδα.
μετὰ
|
δὲ |
τὴν
μάχην
ἀποσταλέντος
ὑπὸ
τοῦ
|
[3, 43] |
μονόξυλα
τῶν
εὐκινητοτάτων
πεζῶν.
εἶχον
|
δὲ |
τὴν
μὲν
ἐξ
ὑπερδεξίου
καὶ |
[3, 15] |
δὲ
μή,
φάναι
πολεμήσειν;
νῦν
|
δὲ |
τὴν
μὲν
οὖσαν
αἰτίαν
ἀληθινὴν
|
[3, 56] |
πλείους
ἵππους
καὶ
ὑποζύγια.
τέλος
|
δὲ |
τὴν
μὲν
πᾶσαν
πορείαν
ἐκ
|
[3, 80] |
τοὺς
προκειμένους
τῶν
τόπων.
πυνθανόμενος
|
δὲ |
τὴν
μὲν
χώραν
τὴν
πρόσθεν |
[3, 35] |
τούτῳ
τῶν
αὐτῷ
συνεξορμώντων.
εἰς
|
δὲ |
τὴν
οἰκείαν
ἀπέλυσε
τοὺς
ἴσους
|
[3, 15] |
κατὰ
τὴν
Ἰβηρίαν
τόποις.
καταλαβὼν
|
δὲ |
τὴν
παρὰ
τῶν
Ῥωμαίων
πρεσβείαν
|
[3, 56] |
ὀλίγων
αὐτὸς
εἰς
Πίσας.
ποιησάμενος
|
δὲ |
τὴν
πορείαν
διὰ
Τυρρηνίας
καὶ |
[3, 98] |
περίστασιν
οὐδενὸς
δεύτερος
Ἰβήρων,
κατὰ
|
δὲ |
τὴν
πρὸς
Καρχηδονίους
εὔνοιαν
καὶ |
[3, 34] |
πλῆθος
τῶν
κατοικούντων
αὐτήν,
ἔτι
|
δὲ |
τὴν
πρὸς
τοὺς
πολέμους
τῶν |
[3, 49] |
χώραν
πολύοχλον
καὶ
σιτοφόρον,
ἔχουσαν
|
δὲ |
τὴν
προσηγορίαν
ἀπ´
αὐτοῦ
τοῦ |
[3, 93] |
συνεργεῖν
παρεκελεύετο
τοῖς
ἐλαύνουσιν,
ὅταν
|
δὲ |
τὴν
πρώτην
ἅπαξ
ὁρμὴν
λάβῃ
|
[3, 112] |
δοκούντων
εἶναι
δεινῶν
ὑπομενετέον.
εἰς
|
δὲ |
τὴν
Ῥώμην
προσπεπτωκότος
ὅτι
παραστρατοπεδεύουσιν |
[3, 85] |
ἤδη
περὶ
τῶν
ὅλων.
Εἰς
|
δὲ |
τὴν
Ῥώμην
προσπεσόντος
ἤδη
τοῦ |
[3, 30] |
ποταμὸν
ἐπὶ
πολέμῳ
Καρχηδονίους·
εἰ
|
δὲ |
τὴν
Σαρδόνος
ἀφαίρεσιν
καὶ
τὰ |
[3, 100] |
τὸ
καλούμενον
Γερούνιον
χώρᾳ,
πρὸς
|
δὲ |
τὴν
συναγωγὴν
εὐφυῶς
ἔχειν
τὸ |
[3, 82] |
καὶ
τὰ
ταύτης
ὄρη,
δεξιὰν
|
δὲ
|
τὴν
Ταρσιμέννην
καλουμένην
λίμνην·
ἅμα |
[3, 18] |
ἐπ´
αὐτὸν
τὸν
Δημήτριον.
πυνθανόμενος
|
δὲ |
τήν
τε
πόλιν
ὀχυρὰν
εἶναι |
[3, 34] |
τοὺς
τοῦ
στρατοπέδου
προεστῶτας,
ὑποδεικνύων
|
δὲ |
τὴν
τῆς
χώρας
ἀρετήν,
εἰς |
[3, 98] |
πρᾶξαι,
κυριεύοντας
τῶν
ὁμήρων·
ἐκκαλέσεσθαι
|
δὲ
|
τὴν
τῶν
Ἰβήρων
πάντων
πρὸς |
[3, 68] |
τὴν
τοῦ
στρατηγοῦ
προπέτειαν,
οἱ
|
δὲ |
τὴν
τῶν
Κελτῶν
ἐθελοκάκησιν,
στοχαζόμενοι |
[3, 116] |
φεύγοντας
παρέδωκε
τοῖς
Νομάσιν,
πρὸς
|
δὲ |
τὴν
τῶν
πεζῶν
μάχην
ἡγεῖτο, |
[3, 89] |
τὴν
ἐν
τῷ
νικᾶν·
περὶ
|
δὲ |
τὴν
τῶν
Ῥωμαίων
στρατιὰν
τἀναντία |
[3, 13] |
τὰς
τῶν
δυνάμεων
ὁρμάς·
ἀφικομένης
|
δὲ |
τῆς
ἀγγελίας
ἐκ
τῶν
στρατοπέδων |
[3, 3] |
Πελοποννησίων
ὁμονοίας
καὶ
καταστάσεως,
ἔτι
|
δὲ |
τῆς
αὐξήσεως
τοῦ
Ῥοδίων
πολιτεύματος, |
[3, 39] |
ὀκτὼ
διὰ
Ῥωμαίων
ἐπιμελῶς·
ἀπὸ
|
δὲ |
τῆς
διαβάσεως
τοῦ
Ῥοδανοῦ
πορευομένοις |
[3, 113] |
τὸ
λαιὸν
κέρας
παρενέβαλε·
πάσης
|
δὲ |
τῆς
δυνάμεως
προέστησε
τοὺς
εὐζώνους |
[3, 77] |
Ἰβηρίαν
ἐν
τούτοις
ἦν.
ἐνισταμένης
|
δὲ |
τῆς
ἐαρινῆς
ὥρας,
Γάιος
μὲν |
[3, 45] |
τὴν
αὔριον
ἀναζυγῆς
ἐσομένης.
~Λυθείσης
|
δὲ |
τῆς
ἐκκλησίας
ἧκον
τῶν
Νομάδων
|
[3, 105] |
ποιούμενος
παραπλήσιον
τὸν
χειρισμόν.
~ἄρτι
|
δὲ |
τῆς
ἡμέρας
διαφαινούσης,
καὶ
πάντων |
[3, 84] |
βουλόμενος
ἐξάπτεσθαι
τῶν
πολεμίων.
~οὔσης
|
δὲ |
τῆς
ἡμέρας
ὀμιχλώδους
διαφερόντως,
Ἀννίβας |
[3, 71] |
καὶ
πεζοὺς
τοὺς
ἴσους.
ἔτι
|
δὲ |
τῆς
ἡμέρας
οὔσης
ἐξ
ὅλου |
[3, 96] |
ἐξ
ἐφόδου
τοὺς
ὑπεναντίους,
κρατοῦντες
|
δὲ |
τῆς
θαλάττης,
εἴκοσι
δὲ
καὶ |
[3, 17] |
τῆς
Ἰβηρίας
καὶ
Κελτιβηρίας,
ἀπέχει
|
δὲ |
τῆς
θαλάττης
ὡς
ἑπτὰ
στάδια. |
[3, 33] |
καὶ
βοηθείας
ἅμα
τάξιν.
ἐπὶ
|
δὲ |
τῆς
Ἰβηρίας
ἀπέλιπεν
Ἀσδρούβᾳ
τἀδελφῷ |
[3, 62] |
οἱ
δ´
ἄλλοι
τοὐναντίον.
γενομένης
|
δὲ |
τῆς
μάχης
οὐχ
ἧττον
ἐμακάριζον |
[3, 118] |
εἰς
φυγὴν
τραπέντων
ἱππέων.
~Βραβευθείσης
|
δὲ |
τῆς
μάχης
τὸν
προειρημένον
τρόπον, |
[3, 114] |
ἑαυτοῦ
Μάγωνα
τὸν
ἀδελφόν.
βλεπούσης
|
δὲ |
τῆς
μὲν
τῶν
Ῥωμαίων
τάξεως |
[3, 100] |
σιτολογοῦσι
παρεφήδρευε
κατὰ
τόπους.
οὔσης
|
δὲ |
τῆς
μὲν
χώρας
τῆς
πλείστης |
[3, 87] |
ψύχους
καὶ
τῆς
ἀνηλειψίας,
ἔτι
|
δὲ |
τῆς
μετὰ
ταῦτα
διὰ
τῶν |
[3, 79] |
δὲ
πᾶσι
τοὺς
ἱππεῖς.
ἐπιμελητὴν
|
δὲ
|
τῆς
οὐραγίας
τὸν
ἀδελφὸν
ἀπέλιπε |
[3, 42] |
τὸν
ποταμόν,
ἐνταῦθα
κατέμειναν.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
παρακειμένης
ὕλης
τὰ
μὲν |
[3, 14] |
ἀντοφθαλμεῖν
ἐτόλμα
πλὴν
Ζακανθαίων.
ταύτης
|
δὲ |
τῆς
πόλεως
ἐπειρᾶτο
κατὰ
δύναμιν |
[3, 101] |
τὴν
δὲ
χώραν
σιτολογεῖν,
πρὸ
|
δὲ |
τῆς
πόλεως
χάρακα
βεβλημένους
στρατοπεδεύειν, |
[3, 115] |
κατὰ
τὸν
ἥλιον
ἀνατολήν.
~Γενομένης
|
δὲ |
τῆς
συμπλοκῆς
τῆς
πρώτης
ἐκ |
[3, 72] |
(περι(
ῆν)
τὸ
πλῆθος·
ἐπιγενομένης
|
δὲ |
τῆς
τοῦ
Τρεβία
ποταμοῦ
διαβάσεως, |
[3, 5] |
ἀπὸ
τῆς
Ῥωμαίων
φιλίας,
Λακεδαιμονίων
|
δὲ |
τῆς
τῶν
Ἀχαιῶν
συμπολιτείας
ἀποστάντων, |
[3, 7] |
τῆς
τῶν
συγγραφέων
ἐπιτιμήσεως,
χάριν
|
δὲ |
τῆς
τῶν
φιλομαθούντων
ἐπανορθώσεως.
τί |
[3, 78] |
προέθετο
ποιεῖσθαι
τὴν
πορείαν.
διαδοθείσης
|
δὲ
|
τῆς
φήμης
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ |
[3, 70] |
ἀληθινῶς
λεγόμενα
καὶ
δεόντως,
ὑπὸ
|
δὲ |
τῆς
φιλοδοξίας
ἐλαυνόμενος
καὶ
καταπιστεύων |
[3, 33] |
κυρίως
μὲν
καλοῦσι
σφενδονήτας,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῆς
χρείας
ταύτης
συνωνύμως
καὶ
|
[3, 100] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
ἀναριθμήτων,
ἔτι
|
δὲ
|
τῆς
ὥρας
ἀκμαζούσης
πρὸς
τὴν |
[3, 72] |
περὶ
τοὺς
ἱππεῖς
εὐημερήματι.
οὔσης
|
δὲ |
τῆς
ὥρας
περὶ
χειμερινὰς
τροπὰς |
[3, 24] |
ἐστιν
ἔγγραπτος
Ῥωμαίοις,
μὴ
ὑποτάττονται
|
δέ |
τι
αὐτοῖς,
μὴ
καταγέτωσαν
εἰς |
[3, 58] |
παραλείπειν
μὲν
οὐδαμῶς
καθήκει,
ῥητέον
|
δέ |
τι
πρὸς
αὐτοὺς
οὐκ
ἐκ |
[3, 64] |
Πάδον
ποταμὸν
ἤδη
πεπεραιωμένος,
τὸν
|
δὲ |
Τίκινον
κρίνων
εἰς
τοὔμπροσθεν
διαβαίνειν, |
[3, 89] |
τῶν
Ῥωμαίων
χάρακι
παρετάξατο.
χρόνον
|
δέ |
τινα
μείνας,
οὐδενὸς
ἐπεξιόντος
αὖθις |
[3, 50] |
πρὸς
ταῖς
ὑπερβολαῖς
ἐπέμενε,
προέπεμψε
|
δέ |
τινας
τῶν
καθηγουμένων
αὐτοῖς
Γαλατῶν |
[3, 116] |
κατεκρήμνισαν
ἀπὸ
τῶν
ἵππων.
ὀλίγοι
|
δέ |
τινες
εἰς
Οὐενουσίαν
διέφυγον,
ἐν |
[3, 24] |
τὴν
δὲ
πόλιν
ἀποδιδότωσαν.
ἐὰν
|
δέ
|
τινες
Καρχηδονίων
λάβωσί
τινας,
πρὸς |
[3, 22] |
Λατίνων,
ὅσοι
ἂν
ὑπήκοοι·
ἐὰν
|
δέ |
τινες
μὴ
ὦσιν
ὑπήκοοι,
τῶν |
[3, 57] |
διὰ
τὰς
προειρημένας
αἰτίας.
εἰ
|
δέ |
τινες
πάντως
ἐπιζητοῦσι
κατὰ
τόπον |
[3, 78] |
διὰ
τῆς
Ῥωμαίων
ἀρχῆς.
~Ἐχρήσατο
|
δέ |
τινι
καὶ
Φοινικικῷ
στρατηγήματι
τοιούτῳ |
[3, 104] |
προκαταλαβεῖν
αὐτοῦ
τὴν
ὁρμήν.
οὔσης
|
δέ |
τινος
ὑπεροχῆς
μεταξὺ
τῆς
αὐτοῦ |
[3, 98] |
ἐπ´
αὐτῆς
ἀνδρῶν
πίστιν.
ἦν
|
δέ |
τις
ἀνὴρ
Ἴβηρ,
Ἀβίλυξ
ὄνομα, |
[3, 22] |
χειμῶνος
ἢ
πολεμίων
ἀναγκασθῶσιν·
ἐὰν
|
δέ |
τις
βίᾳ
κατενεχθῇ,
μὴ
ἐξέστω |
[3, 8] |
ἢ
τὸν
πόλεμον
ἀναλαμβάνειν.
εἰ
|
δέ |
τις
ἔροιτο
τὸν
συγγραφέα
ποῖος |
[3, 107] |
τετρακισχιλίους,
ἱππεῖς
δὲ
διακοσίους.
ἐπὰν
|
δέ |
τις
ὁλοσχερεστέρα
προφαίνηται
χρεία,
τοὺς |
[3, 24] |
δέ,
μὴ
ἰδίᾳ
μεταπορευέσθω·
ἐὰν
|
δέ |
τις
τοῦτο
ποιήσῃ,
δημόσιον
γινέσθω |
[3, 23] |
τὴν
ἀρετὴν
τῆς
χώρας.
ἐὰν
|
δέ |
τις
ὑπὸ
χειμῶνος
ἢ
πολεμίων |
[3, 25] |
Ἄρην
καὶ
τὸν
Ἐνυάλιον.
ἔστι
|
δὲ |
τὸ
Δία
λίθον
τοιοῦτον·
λαβὼν |
[3, 5] |
οὐδ´
ἀπορήσειν
ἀνδρῶν
ἀξιόχρεων,
διὰ
|
(δὲ) |
τὸ
κάλλος
πολλοὺς
κατεγγυηθήσεσθαι
καὶ |
[3, 51] |
ἅμα
τούτοις
ἑαλωκότων
ἀνδρῶν,
εἰς
|
δὲ |
τὸ
μέλλον
ἔσχε
μὲν
καὶ |
[3, 31] |
καὶ
παραυτίκα
μὲν
τέρπει,
πρὸς
|
δὲ |
τὸ
μέλλον
οὐδὲν
ὠφελεῖ
τὸ |
[3, 101] |
συμπεσεῖσθαί
ποτε
τοῖς
Καρχηδονίοις.
ἀκούσας
|
δὲ |
τὸ
μὲν
Γερούνιον
τοὺς
(περὶ |
[3, 114] |
τετρακισμυρίων
σὺν
τοῖς
Κελτοῖς.
εἶχε
|
δὲ |
τὸ
μὲν
δεξιὸν
τῶν
Ῥωμαίων |
[3, 37] |
καὶ
τῆς
ἔξω
θαλάττης,
καλεῖται
|
δὲ |
τὸ
μὲν
παρὰ
τὴν
καθ´ |
[3, 114] |
συνέβαινε
γίνεσθαι
τὴν
πρόσοψιν.
ἦν
|
δὲ |
τὸ
μὲν
τῶν
ἱππικῶν
πλῆθος |
[3, 39] |
ἕως
ἐφ´
Ἡρακλέους
στήλας.
τοῦτο
|
δὲ |
τὸ
μῆκός
ἐστι
τῆς
παραλίας |
[3, 92] |
συμμάχοις
ἐκχωρεῖν
τῶν
ὑπαίθρων,
εἰς
|
δὲ |
τὸ
πεδίον
οὐ
καθίει
τὴν |
[3, 95] |
παραχειμασίας
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀπάντησιν.
ἀκούων
|
δὲ |
τὸ
πλῆθος
τῶν
δυνάμεων
καὶ |
[3, 93] |
αὐτῶν
ἤλπισεν
ἀδηρίτως
περισυρεῖν,
ὡς
|
δὲ
|
τὸ
πολὺ
καὶ
τοῖς
ὅλοις |
[3, 92] |
τῆς
τῶν
τόπων
εὐφυΐας,
αὐτὸς
|
δὲ |
τὸ
πολὺ
μέρος
ἔχων
τῆς |
[3, 28] |
καιρὸν
ἐκχωρῆσαι
μὲν
Σαρδόνος,
ἐξενεγκεῖν
|
δὲ |
τὸ
προειρημένον
πλῆθος
τῶν
χρημάτων. |
[3, 111] |
διακριθῆναι
περὶ
τῶν
ὅλων.
πάντων
|
δὲ |
τὸ
ῥηθὲν
ἐπισημηναμένων
διὰ
τὴν |
[3, 44] |
τοῦ
πρὸς
Ῥωμαίους
πολέμου,
δεύτερον
|
δὲ |
τὸ
τῆς
ἐπαγγελίας
αὐτῶν
ἀξιόπιστον, |
[3, 91] |
πρὸς
δὲ
τούτοις
Νεαπολῖται,
τελευταῖον
|
δὲ |
τὸ
τῶν
Νουκερίνων
ἔθνος.
τῆς |
[3, 46] |
τὸ
ὑγρὸν
ἀεὶ
πειθαρχεῖν,
εἰς
|
δὲ |
τὸ
ὕδωρ
ἐμβαίνειν
οὐδαμῶς
ἔτι |
[3, 24] |
λῄζεσθαι
μήτε
πόλιν
κτίζειν.
εἰσὶ
|
δὲ |
τοιαίδε
τινές·
ἐπὶ
τοῖσδε
φιλίαν |
[3, 117] |
τῶν
ὅλων
γένηται
κίνδυνος.
ἑάλωσαν
|
δὲ |
τοιούτῳ
τινὶ
τρόπῳ.
καταλιπόντος
Ἀννίβου |
[3, 75] |
εἰς
τὰς
πόλεις
καὶ
χορηγεῖσθαι
|
δὲ |
τοῖς
ἀναγκαίοις
ἐκ
θαλάττης
ἀνὰ |
[3, 94] |
δυσχωρίας
παρεβοήθουν
τοῖς
ἄκροις.
ἐγγίζοντες
|
δὲ |
τοῖς
βουσὶν
ἠποροῦντο
διὰ
τὰ |
[3, 113] |
τοῖς
βαρέσι
καθοπλισμοῖς
Λιβύων,
ἑξῆς
|
δὲ |
τοῖς
εἰρημένοις
Ἴβηρας
καὶ
Κελτούς. |
[3, 113] |
τοὺς
Λίβυας
αὐτῶν
ἔχειν,
προκινδυνεῦσαι
|
δὲ |
τοῖς
Ἴβηρσι
καὶ
Κελτοῖς.
~Ἦν |
[3, 59] |
καὶ
θαυμάζειν
αὐτοὺς
δίκαιον.
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
καθ´
ἡμᾶς
τῶν
μὲν |
[3, 60] |
μὲν
πρὸς
τοὺς
Ἴνσομβρας
ἀπιστούντων
|
δὲ |
τοῖς
Καρχηδονίοις,
τὸ
μὲν
πρῶτον |
[3, 2] |
καὶ
Καρίαν
καὶ
Σάμον,
Ἀντίοχος
|
δὲ |
τοῖς
κατὰ
Κοίλην
Συρίαν
καὶ |
[3, 97] |
μὲν
τῆς
θαλάττης
ὁλοσχερέστερον,
συνεπιθῶνται
|
δὲ |
τοῖς
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν,
στρατόπεδα
|
[3, 116] |
ὅμως
ἔτι
τότε
διεσῴζετο.
βουλόμενος
|
δὲ |
τοῖς
κατὰ
τὴν
παράκλησιν
λόγοις |
[3, 16] |
καὶ
προπέτειαν
τὴν
Δημητρίου.
διεψεύσθησαν
|
δὲ |
τοῖς
λογισμοῖς·
κατετάχησε
γὰρ
αὐτοὺς |
[3, 114] |
τὸ
δὲ
δεξιὸν
Ἄννων·
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῖς
μέσοις
αὐτὸς
ἦν
Ἀννίβας, |
[3, 117] |
καιροὺς
ἡμίσεις
ἔχειν
πεζούς,
ἱπποκρατεῖν
|
δὲ |
τοῖς
ὅλοις,
μᾶλλον
ἢ
πάντα
|
[3, 90] |
συνάρχοντι
τούτων
οὐδὲν
ἤρεσκεν.
σύμψηφον
|
δὲ |
τοῖς
ὄχλοις
ποιῶν
αὑτὸν
τὸν |
[3, 110] |
τῆς
πέραν
παρεμβολῆς
προνομευόντων,
ἐπικεῖσθαι
|
δὲ |
τοῖς
παρὰ
τῶν
Καρχηδονίων.
~Ἀννίβας |
[3, 44] |
ῥᾳθυμεῖν,
ὡς
αὐτῷ
μελόντων,
πειθαρχοῦντας
|
δὲ |
τοῖς
παραγγέλμασιν
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
γίνεσθαι |
[3, 96] |
πολεμικὸν
ἀνήγοντο,
κρίναντες
ναυμαχεῖν.
συμβαλόντες
|
δὲ
|
τοῖς
πολεμίοις
βραχὺν
μέν
τινα |
[3, 85] |
τὸ
μέγεθος
τῆς
συμφορᾶς,
λέγειν
|
δὲ
|
τοῖς
πολλοῖς
ἠναγκάζοντο
τὰ
γεγονότα, |
[3, 79] |
οὐκ
ἀπορήσει
τῶν
ἐπιτηδείων.
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῖς
προειρημένοις
ἐπέβαλε
τοὺς
Κελτούς, |
[3, 19] |
ἀντέπεσαν
ταῖς
σπείραις
καταπληκτικῶς.
ἅμα
|
δὲ |
τοῖς
προειρημένοις
οἱ
πεποιημένοι
τὴν |
[3, 91] |
καὶ
τὴν
ἀρετὴν
αὐτῶν.
ἅμα
|
δὲ |
τοῖς
προειρημένοις
ὀχυρὰ
δοκεῖ
καὶ |
[3, 27] |
τάλαντα,
καθάπερ
ἐπάνω
προείπαμεν.
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῖς
προειρημένοις
τελευταῖαι
πρὸς
Ἀσδρούβαν |
[3, 116] |
σπεύδων
παραβοηθῆσαι
τοῖς
Λίβυσι.
προσπεσὼν
|
δὲ |
τοῖς
Ῥωμαϊκοῖς
στρατοπέδοις
κατὰ
νώτου |
[3, 101] |
μὲν
καταπλήξασθαι
τοὺς
ὑπεναντίους,
ἅμα
|
δὲ |
τοῖς
σιτολογοῦσι
τὴν
ἀσφάλειαν
παρασκευάζειν. |
[3, 101] |
δαψίλεια
τοῖς
ἀνδράσιν,
μὴ
χεῖρον
|
δὲ |
τοῖς
ὑποζυγίοις
καὶ
τοῖς
ἵπποις· |
[3, 81] |
εὐχείρωτα
μὲν
τοῖς
ἐχθροῖς,
ἐπισφαλέστατα
|
δὲ |
τοῖς
φίλοις.
πρὸς
γὰρ
πᾶσαν |
[3, 96] |
πορθῆσαι
τὴν
χώραν
ἀπηλλάγη.
κατὰ
|
δὲ |
τὸν
ἀνάπλουν
γενόμενος
κύριος
νήσου |
[3, 44] |
τί
πράττουσιν
οἱ
πολέμιοι.
κατὰ
|
δὲ
|
τὸν
αὐτὸν
καιρὸν
καὶ
πρὸς |
[3, 98] |
τοὺς
ὁμήρους
τοῖς
Ῥωμαίοις.
θεωρῶν
|
δὲ |
τὸν
Βώστορα
τὸν
τῶν
Καρχηδονίων
|
[3, 31] |
ἐλεήσοντα
καὶ
τὸν
συνοργιούμενον,
ἔτι
|
δὲ |
τὸν
δικαιώσοντα,
πολλάκις
καὶ
ἐπὶ
|
[3, 93] |
ἀναστροφὴν
ταῖς
ἐπιβολαῖς
αὐτῶν,
ἀνακαλεσάμενος
|
δὲ |
τὸν
ἐπὶ
τῶν
λειτουργιῶν
τεταγμένον |
[3, 39] |
ἑξακισχιλίους
καὶ
μυρίους
σταδίους.
διαβάντες
|
δὲ |
τὸν
καθ´
Ἡρακλείους
στήλας
πόρον |
[3, 72] |
περὶ
τὰ
πυρὰ
πάντες.
Ἀννίβας
|
δὲ |
τὸν
καιρὸν
ἐπιτηρῶν
ἅμα
τῷ |
[3, 94] |
καὶ
προσεδέχετο
τὴν
ἡμέραν.
κατὰ
|
δὲ |
τὸν
καιρὸν
τοῦτον
Ἀννίβας,
προχωρούντων |
[3, 93] |
συναντῶσι
πρὸς
τὰς
ὑπερβολάς.
κατὰ
|
δὲ |
τὸν
καιρὸν
τοῦτον
αὐτὸς
ἀναλαβὼν |
[3, 42] |
τὰς
τῆς
διαβάσεως
ἐλπίδας.
κατὰ
|
δὲ |
τὸν
καιρὸν
τοῦτον
ἐν
τῷ |
[3, 62] |
τοῦ
μέλλοντος
οὐκ
εὐκαταφρόνητος.
~Κατὰ
|
δὲ |
τὸν
καιρὸν
τοῦτον
ἤδη
συνεγγίζοντες
|
[3, 105] |
κίνδυνος
συνειστήκει
τοῖς
Ῥωμαίοις.
κατὰ
|
δὲ |
τὸν
καιρὸν
τοῦτον
Φάβιος
θεωρῶν |
[3, 103] |
τῆς
ἐξ
ἀρχῆς
διαλήψεως.
θεωρῶν
|
δὲ |
τὸν
Μάρκον
ἐκπεφυσημένον
καὶ
πρὸς
|
[3, 32] |
(τὰ)
περὶ
τὰς
αἰτίας.
θεωροῦμεν
|
δὲ |
τὸν
μὲν
Ἀντιοχικὸν
πόλεμον
ἐκ |
[3, 1] |
τῆς
ἐν
Μακεδονίᾳ
βασιλείας,
χρόνον
|
δὲ |
τὸν
μεταξὺ
τῆς
ἀρχῆς
καὶ |
[3, 5] |
καὶ
Οὐακκαίους
ἐξήνεγκαν
πόλεμον,
Καρχηδόνιοι
|
δὲ |
τὸν
πρὸς
Μασαννάσαν
βασιλέα
τῶν |
[3, 65] |
εὐώνυμον
μὲν
οἱ
Ῥωμαῖοι,
δεξιὸν
|
δὲ |
τὸν
ῥοῦν
οἱ
Καρχηδόνιοι.
γνόντες |
[3, 3] |
Ῥοδίων
ναυμαχίας
πρὸς
Φίλιππον,
ἔτι
|
δὲ |
τὸν
Ῥωμαίων
καὶ
Φιλίππου
πόλεμον, |
[3, 76] |
συμμάχους
ἐποιήσατο
καὶ
φίλους,
ζωγρίᾳ
|
δὲ
|
τόν
τε
τῶν
Καρχηδονίων
στρατηγὸν |
[3, 116] |
γενόμενοι
κατὰ
τὸν
κίνδυνον.
κατὰ
|
δὲ
|
τὸν
τούτων
φόνον
καὶ
τὴν |
[3, 81] |
ὄνειδος
ἐπιφέρει
τοῖς
ἔχουσι,
περὶ
|
δὲ |
τὸν
τῶν
ὅλων
ἡγεμόνα
γενομένη |
[3, 82] |
τὸν
θυμὸν
τῶν
ὑπεναντίων.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸν
Φλαμίνιον
ἤδη
συνάπτοντα
καθεώρα, |
[3, 42] |
διεκομίσθησαν
ἀσφαλῶς
οὐδενὸς
κωλύοντος.
καταλαβόμενοι
|
δὲ |
τόπον
ἐχυρὸν
ἐκείνην
μὲν
τὴν
|
[3, 48] |
τῶν
παρατετευχότων
τοῖς
καιροῖς,
τοὺς
|
δὲ |
τόπους
κατωπτευκέναι
καὶ
τῇ
διὰ |
[3, 40] |
πρὸς
Ῥωμαίους
φιλίαν,
οὐκ
ἔχοντες
|
δὲ
|
τότε
καιρόν,
μετεωριζόμενοι
καὶ
πιστεύοντες |
[3, 113] |
μέρος
ἔθηκε
τῶν
Λιβύων,
ἐπὶ
|
δὲ |
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως
ἐπέταξε
τοὺς |
[3, 63] |
τοῦτ´
ᾖ
δυνατόν,
ἀποθανουμένους.
τὴν
|
δὲ |
τοῦ
ζῆν
ἡττημένους
ἐλπίδα
κατὰ
|
[3, 39] |
τοὺς
Ἴβηρας
καὶ
Κελτούς.
ἀπέχει
|
δὲ |
τοῦ
καθ´
Ἡρακλείους
στήλας
στόματος |
[3, 117] |
ὄντες
τῆς
μάχης—
ἐξ
αὐτοῦ
|
δὲ |
τοῦ
κινδύνου
τρισχίλιοι
μόνον
ἴσως |
[3, 61] |
πεδίων
ὡς
ἀπὸ
μεσημβρίας.
πανταχόθεν
|
δὲ |
τοῦ
κινήματος
ἅμα
γινομένου,
καὶ |
[3, 63] |
κρατήσαντας
τῆς
Ῥωμαίων
εὐδαιμονίας,
ἐκ
|
δὲ |
τοῦ
μαχομένους
τι
παθεῖν,
διαγωνιζομένους |
[3, 21] |
τοῦτο
πλεονάκις
τὰς
συνθήκας.
Ῥωμαῖοι
|
δὲ |
τοῦ
μὲν
δικαιολογεῖσθαι
καθάπαξ
ἀπεγίνωσκον, |
[3, 37] |
ἐξίησιν
ὁ
προειρημένος
ποταμός.
ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
Νάρβωνος
καὶ
τὰ
περὶ |
[3, 64] |
καὶ
τῶν
προγονικῶν
πράξεων,
τὰ
|
δὲ |
τοῦ
παρεστῶτος
καιροῦ
τοιάδε.
ἔφη |
[3, 37] |
τὴν
Ἀσίαν
κεῖσθαι
συμβέβηκε,
πίπτειν
|
δὲ |
τοῦ
περιέχοντος
ὑπὸ
τὸ
μεταξὺ
|
[3, 63] |
διηνυσμένης
ἐκ
τῶν
πατρίδων,
μνημονεύων
|
δὲ |
τοῦ
πλήθους
τῶν
μεταξὺ
πολεμίων, |
[3, 7] |
ἀλόγως
καὶ
ψευδῶς
κατήγγελλον,
ἀρχὴν
|
δὲ |
τοῦ
πολέμου
τὸν
Ἀντιόχου
κατάπλουν |
[3, 84] |
τὰ
ὅλα
παρέχεσθαι
χρείαν·
ἀεὶ
|
δὲ |
τοῦ
πρόσθεν
ὀρεγόμενοι
προῆγον,
πεπεισμένοι |
[3, 105] |
τῶν
ὅπλων
θόρυβον
ἐποίουν,
ἅμα
|
δὲ |
τοῦ
συνθήματος
ἀποδοθέντος
τοῖς
ἐν |
[3, 21] |
ἔφασαν
ὑπάρχειν
ἔγγραφον
οὐδέν,
περὶ
|
δὲ |
τοῦ
τοῖς
ἑκατέρων
συμμάχοις
τὴν |
[3, 74] |
ποταμοῦ
καταδιῶξαν
τοὺς
πολεμίους,
ὑπὸ
|
δὲ |
τοῦ
χειμῶνος
οὐκέτι
δυνάμενον
πορρωτέρω |
[3, 14] |
ἱππέας
πρὸς
τοὺς
πεζούς.
τέλος
|
δὲ |
τοὔμπαλιν
ἐπιδιαβάντες
οἱ
περὶ
τὸν |
[3, 57] |
ἀνάδοσιν
καὶ
τροφὴν
κομίζονται,
πᾶν
|
δὲ |
τοὐναντίον·
οἵ
τε
περὶ
τὴν |
[3, 35] |
Ἰλουργητῶν
ἔθνος
καὶ
Βαργουσίων
ἔτι
|
δὲ |
τοὺς
Αἰρηνοσίους
καὶ
τοὺς
Ἀνδοσίνους |
[3, 17] |
ὑφ´
αὐτὸν
ἤδη
ταττομένους,
εὐλαβεστέρους
|
δὲ |
τοὺς
ἀκμὴν
αὐτοκράτορας
ὄντας
τῶν |
[3, 68] |
ἱππεῖς
ἐξαπέστελλε,
μετ´
οὐ
πολὺ
|
δὲ |
τοὺς
ἄλλους·
τούτοις
δ´
ἐκ |
[3, 74] |
τὴν
τῶν
Καρχηδονίων
τάξιν.
θεωροῦντες
|
δὲ |
τοὺς
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
κεράτων |
[3, 69] |
δὲ
τῶν
παρόντων
συνδιανοούμενος.
~Κατὰ
|
δὲ |
τοὺς
αὐτοὺς
καιροὺς
Ἀννίβας
πραξικοπήσας |
[3, 76] |
αὐτοὺς
περιστῇ
φόβος
ἀληθινός.
~Κατὰ
|
δὲ |
τοὺς
αὐτοὺς
καιροὺς
Γνάιος
Κορνήλιος
|
[3, 18] |
τῆς
τῶν
χορηγιῶν
παραθέσεως.
~Κατὰ
|
δὲ |
τοὺς
αὐτοὺς
καιροὺς
Δημήτριος
ἅμα
|
[3, 95] |
τοιαύτην
εἶχε
τὴν
διάθεσιν.
κατὰ
|
δὲ |
τοὺς
αὐτοὺς
καιροὺς
ταῖς
προειρημέναις |
[3, 56] |
ἐπιγραφὴν
ἐπὶ
Λακινίῳ
διασαφεῖ.
κατὰ
|
δὲ |
τοὺς
αὐτοὺς
καιρούς,
ὡς
ἐπάνω |
[3, 77] |
τῆς
πρὸς
Ῥωμαίους
εὐνοίας,
ἐρεθίζειν
|
δὲ |
τοὺς
δοκοῦντας
πόλεσιν
ἢ
λιμέσιν |
[3, 45] |
τοῦ
χάρακος
εἰς
πορείαν.
αὐτὸς
|
δὲ |
τοὺς
ἐλέφαντας
ἐξεδέχετο
καὶ
τοὺς
|
[3, 60] |
ἐν
τρισὶν
ἡμέραις
ἐξεπολιόρκησεν.
κατασφάξας
|
δὲ |
τοὺς
ἐναντιωθέντας
αὐτῷ
τοιοῦτον
ἐνειργάσατο |
[3, 76] |
ὁρμησάντων
παρὰ
τούτοις
ἀπολελειμμένης,
πάντας
|
δὲ |
τοὺς
ἐντὸς
Ἴβηρος
ποταμοῦ
συμμάχους |
[3, 3] |
τὴν
τῆς
Ἀσίας
ἀρχήν,
ἀπέλυσαν
|
δὲ |
τοὺς
ἐπὶ
τάδε
τοῦ
Ταύρου |
[3, 107] |
ἱππέων
ὡς
ἐπίπαν
τριπλάσιον.
τούτων
|
δὲ |
τοὺς
ἡμίσεις
τῶν
συμμάχων
καὶ
|
[3, 40] |
προτέρᾳ
βύβλῳ
ταύτης
ἐποιησάμεθα.
παρακαλέσαντες
|
δὲ |
τοὺς
Ἴνσομβρας
καὶ
συμφρονήσαντες
κατὰ
|
[3, 98] |
τὰ
κατὰ
τὴν
Ἰβηρίαν,
προσδεῖσθαι
|
δὲ |
τοὺς
καιροὺς
τῆς
τῶν
ὑποταττομένων |
[3, 18] |
βουλόμενος
καταπλήξασθαι
τοὺς
πολεμίους.
παρακαλέσας
|
δὲ |
τοὺς
κατὰ
μέρος
ἡγεμόνας
καὶ |
[3, 78] |
τοῖς
ἐν
συνηθείᾳ
γεγονόσιν.
Θεωρῶν
|
δὲ |
τοὺς
Κελτοὺς
δυσχεραίνοντας
ἐπὶ
τῷ |
[3, 87] |
τὰς
ψυχὰς
τῶν
στρατιωτῶν·
μετακαθώπλισε
|
δὲ |
τοὺς
Λίβυας
εἰς
τὸν
Ῥωμαϊκὸν |
[3, 51] |
προειρημένων
κραυγὴν
καὶ
συμπλοκήν.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
πλείστους
τῶν
Ἀλλοβρίγων |
[3, 56] |
τῶν
Ἰβήρων
εἰς
ὀκτακισχιλίους,
ἱππεῖς
|
δὲ |
τοὺς
πάντας
οὐ
πλείους
ἑξακισχιλίων, |
[3, 94] |
τῶν
Ῥωμαίων
εἰς
χιλίους,
ῥᾳδίως
|
δὲ |
τοὺς
παρὰ
σφῶν
εὐζώνους
ἐκδεξάμενοι |
[3, 50] |
μὲν
τοὺς
ἱππεῖς
δεδιότες,
τὰ
|
δὲ |
τοὺς
παραπέμποντας
βαρβάρους·
ἐπειδὴ
δ´ |
[3, 66] |
καὶ
συστρατεύειν
τοῖς
Καρχηδονίοις.
ἀποδεξάμενος
|
δὲ |
τοὺς
παρόντας
φιλανθρώπως
καὶ
κομισάμενος |
[3, 49] |
πᾶσαν
τὴν
δύναμιν
εὐκαίρως,
ἔτι
|
δὲ |
τοὺς
πλείστους
ἐσθῆτι
καὶ
πρὸς |
[3, 91] |
μὲν
τῷ
παραλόγῳ
πάντας,
ἐκθεατριεῖν
|
δὲ |
τοὺς
πολεμίους
φυγομαχοῦντας,
αὐτοὶ
δ´ |
[3, 76] |
ποιούμενος
περὶ
αὐτῶν
προμήθειαν.
ἀσφαλισάμενος
|
δὲ |
τοὺς
προσκεχωρηκότας
τῶν
παραθαλαττίων
προῆγε |
[3, 96] |
μὲν
αὐτάνδρους
νῆας
ἀποβαλόντες,
τεττάρων
|
δὲ
|
τοὺς
ταρσοὺς
καὶ
τοὺς
ἐπιβάτας |
[3, 86] |
καὶ
τί
πρακτέονἑκάστοις
εἴη.
~Κατὰ
|
δὲ |
τοὺς
τῆς
μάχης
καιροὺς
Γνάιος |
[3, 20] |
τοῦ
συνεδρίου
παρεισάγουσι
θαυμάσιον,
ἅμα
|
δὲ |
τοὺς
υἱοὺς
ἀπὸ
δώδεκ´
ἐτῶν |
[3, 107] |
Γνάιον
ἐπισχεῖν
ἔτι
διεσάφησαν,
αὐτοὶ
|
δὲ |
τοὺς
ὑπάτους
ἐξαπέστελλον.
συνέβαινε
δὲ |
[3, 117] |
νικήσαντας
καὶ
τοὺς
ἡττηθέντας.
δῆλον
|
δὲ |
τοῦτ´
ἐγένετ´
ἐξ
αὐτῶν
τῶν |
[3, 64] |
τοῦ
παρόντος
τῶν
ὑπεναντίων,
αὐτὸ
|
δὲ |
τοῦτο
γινώσκοντας
ὅτι
μέλλουσι
πρὸς |
[3, 93] |
μέχρι
συνάψωσι
τοῖς
ἄκροις.
μετὰ
|
δὲ
|
τοῦτο
δειπνοποιησαμένοις
ἀναπαύεσθαι
καθ´
ὥραν
|
[3, 30] |
τὴν
τῶν
Ῥωμαίων
πίστιν.
σημεῖον
|
δὲ |
τοῦτο
μέγιστον
καὶ
παρ´
αὐτοῖς |
[3, 98] |
διαβαίνειν
τὸν
ποταμόν,
οὐ
θαρρήσας
|
δὲ |
τοῦτο
ποιεῖν
ἀνακεχωρηκὼς
ἐστρατοπέδευε
τῆς |
[3, 70] |
τι
πάλιν
κατ´
ἐκείνων.
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
αὐτὸς
ὑγιασθεὶς
ἐκ
τοῦ
|
[3, 33] |
μύριοι
τρισχίλιοι
ὀκτακόσιοι
πεντήκοντα,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
Βαλιαρεῖς
(ὀκτακόσιοι
ἑβδομήκοντα)
οὓς |
[3, 75] |
Σαρδόνα
καὶ
Σικελίαν
στρατόπεδα,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
εἰς
Τάραντα
προφυλακὰς
καὶ |
[3, 47] |
οἷον
ἵππους
καὶ
στρατόπεδα,
σὺν
|
δὲ |
τούτοις
ἐλέφαντας,
ἀλλὰ
μηδὲ
πεζοὺς
|
[3, 72] |
καὶ
συμπλέκεσθαι
τοῖς
πολεμίοις.
ἑξῆς
|
δὲ |
τούτοις
ἐξέπεμπε
τοὺς
πεζακοντιστὰς
εἰς |
[3, 98] |
κύριον
τῶν
πραγμάτων
εὐεργεσίας.
παραπλήσια
|
δὲ
|
τούτοις
ἕτερα
καὶ
πλείω
πρὸς |
[3, 44] |
τὴν
εἰς
Ἰταλίαν
πορείαν,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
ἡ
τῆς
χώρας
γενναιότης, |
[3, 62] |
ὅταν
μονομαχεῖν
μέλλωσιν,
κατακοσμεῖσθαι·
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
ἵππους
παρέστησε
καὶ
σάγους |
[3, 67] |
παρασπόνδημα
κατὰ
τῶν
Ῥωμαίων.
ἅμα
|
δὲ |
τούτοις
καὶ
τῶν
Βοίων
παραγεγονότων |
[3, 2] |
τῆς
τῶν
ὅλων
ἐπιβολῆς.
ἅμα
|
δὲ |
τούτοις
κατὰ
παρέκβασιν
δηλώσομεν
τὴν |
[3, 80] |
πραγμάτων
χειρισμὸν
οὐκ
εὐφυῆ,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
καταπεπιστευκέναι
τοῖς
σφετέροις
πράγμασιν, |
[3, 104] |
δὲ
ταῦτα
τοὺς
ἱππεῖς·
ἑξῆς
|
δὲ |
τούτοις
κατόπιν
αὐτὸς
ἦγε
συνεχῆ |
[3, 91] |
Κυμαῖοι
καὶ
Δικαιαρχῖται
νέμονται,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
Νεαπολῖται,
τελευταῖον
δὲ
τὸ |
[3, 4] |
τῆς
Ῥωμαίων
δυναστείας
ἐτετελείωτο·
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
ὁμολογούμενον
ἐδόκει
τοῦτ´
εἶναι |
[3, 33] |
τὴν
Λιβύην
Θερσῖται,
Μαστιανοί,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
Ὀρῆτες
Ἴβηρες,
Ὀλκάδες,
οἱ
|
[3, 48] |
τοῖς
πρὸ
τούτων
ἐδηλώσαμεν,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
οὐκ
εἰδότες
ὅτι
πλεῖστον
|
[3, 113] |
τοῖς
τῶν
Ῥωμαίων
ἱππεῦσι,
συνεχεῖς
|
δὲ |
τούτοις
πεζοὺς
τοὺς
ἡμίσεις
τῶν |
[3, 2] |
αὐτῆς
ἐξ
ἐφόδου
κρατήσοντες.
ἑξῆς
|
δὲ |
τούτοις
πειρασόμεθα
διασαφεῖν
ὡς
κατὰ
|
[3, 73] |
τὴν
συνέχειαν
τῆς
νοτίδος.
παραπλήσια
|
δὲ |
τούτοις
συνέβαινε
καὶ
περὶ
τοὺς |
[3, 25] |
κατὰ
τὰς
ὑπαρχούσας
ὁμολογίας,
πρόσκειται
|
δὲ |
τούτοις
τὰ
ὑπογεγραμμένα.
ἐὰν
συμμαχίαν |
[3, 4] |
ὑπῆρχον
περὶ
τῶν
ἡγουμένων,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
τὰς
ὁρμὰς
καὶ
τοὺς
|
[3, 61] |
μακρὸς
καὶ
δυσπαρακόμιστος
εἴη,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
τὴν
πορείαν
ἱστορῶν
τὴν |
[3, 113] |
εἰρημένοις
Ἴβηρας
καὶ
Κελτούς.
παρὰ
|
δὲ |
τούτοις
τὸ
λοιπὸν
μέρος
ἔθηκε |
[3, 1] |
συμμαχικὸν
καὶ
τὸν
Ἀννιβιακόν,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
τὸν
περὶ
Κοίλης
Συρίας |
[3, 93] |
τὰ
βαρέα
τῶν
ὅπλων,
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτοις
(τοὺς)
ἱππεῖς,
ἑξῆς
δὲ
|
[3, 93] |
τοῖς
βουσὶ
τὰς
λαμπάδας.
ταχὺ
|
δὲ |
τούτου
γενομένου
διὰ
τὸ
πλῆθος, |
[3, 43] |
ἐπὶ
τῶν
πορθμείων
τεταγμένοις.
ταχὺ
|
δὲ |
τούτου
γενομένου,
καὶ
τῶν
ἐν |
[3, 39] |
ἑξακόσιοι
στάδιοι
πρὸς
δισχιλίοις,
ἀπὸ
|
δὲ |
τούτου
πάλιν
εἰς
Ἐμπόριον
χίλιοι |
[3, 51] |
ἐγκρατὴς
ἐγένετο
τῆς
πόλεως.
ἐκ
|
δὲ |
τούτου
πολλὰ
συνέβη
τῶν
χρησίμων
|
[3, 102] |
προνομεύουσι,
παραγγείλας
μηδένα
ζωγρεῖν.
Ἀννίβας
|
δὲ |
τούτου
συμβάντος
εἰς
ἀπορίαν
ἐνεπεπτώκει |
[3, 93] |
ἁθροῖσαι
πρὸ
τῆς
παρεμβολῆς.
γενομένου
|
δὲ |
τούτου
συναγαγὼν
ὑπέδειξε
τοῖς
λειτουργοῖς |
[3, 44] |
Κελτοὶ
τοιαῦτα
διαλεχθέντες
ἀνεχώρησαν.
μετὰ
|
δὲ |
τούτους
εἰσελθὼν
αὐτὸς
πρῶτον
μὲν |
[3, 58] |
τότε
κίνδυνοι
καὶ
δυσεξαρίθμητοι,
πολλαπλάσιοι
|
δὲ |
τούτων
οἱ
κατὰ
γῆν.
ἀλλ´ |
[3, 45] |
Νομάδων
ὑπὲρ
τοὺς
διακοσίους.
γενομένων
|
δὲ |
τούτων
οἱ
Ῥωμαῖοι
συνεγγίσαντες
κατὰ |
[3, 85] |
ταῦτα
κατηγορίαν
ἐποιήσατο
Ῥωμαίων.
λήξας
|
δὲ |
τούτων,
ὅσοι
μὲν
ἦσαν
Ῥωμαῖοι |
[3, 29] |
προσληφθέντας
τούτων
τῶν
συνθηκῶν.
ὅτε
|
δὲ
|
τούτων
οὐδέτερον
ἐγράφη,
προφανὲς
ἦν |
[3, 59] |
καὶ
πολιτικὰς
πράξεις
φιλοτιμίας,
ἐκ
|
δὲ |
τούτων
πολλὰς
καὶ
μεγάλας
ἀφορμὰς |
[3, 69] |
τούτοις
ἀκοντιστὰς
εἰς
χιλίους.
σπουδῇ
|
δὲ |
τούτων
προσμιξάντων
πέραν
τοῦ
Τρεβία |
[3, 40] |
ἐπὶ
θάτερα,
κατονομάσαντες
Κρεμώνην.
ἤδη
|
δὲ |
τούτων
συνῳκισμένων,
οἱ
Βοῖοι
καλούμενοι |
[3, 25] |
κατά
τι
παλαιὸν
ἔθος,
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτων
τὸν
Ἄρην
καὶ
τὸν |
[3, 39] |
διὰ
τοῦ
λόγου
συνεπιδεικνυμένους.
~ἀφέμενοι
|
δὲ |
τούτων
τρεψόμεθα
πρὸς
τὸ
συνεχὲς |
[3, 102] |
ἐκεῖ
ποιεῖσθαι
τὴν
στρατοπεδείαν.
ἀπὸ
|
δὲ |
τούτων
τῶν
καιρῶν
οἱ
μὲν |
[3, 23] |
οἱ
Καρχηδόνιοι
(δημοσίᾳ)
πίστει.
ἐκ
|
δὲ |
τούτων
τῶν
συνθηκῶν
περὶ
μὲν |
[3, 60] |
τῶν
ἀναβάσεων
καὶ
καταβάσεων,
ἔτι
|
δὲ |
τραχυτήτων
τῶν
κατὰ
τὰς
ὑπερβολάς, |
[3, 33] |
καὶ
Λιβύων
τετρακοσίους
πεντήκοντα,
Λεργητῶν
|
δὲ |
τριακοσίους,
Νομάδων
δὲ
Μασυλίων
καὶ |
[3, 37] |
τὸ
δ´
ἕτερον
Λιβύην,
τὸ
|
δὲ
|
τρίτον
Εὐρώπην
προσαγορεύουσι.
τὰς
δὲ |
[3, 3] |
τοῦ
Ταύρου
πάσης
ἐξεχώρησε,
τὸ
|
δὲ |
τρίτον
τίνα
τρόπον
Ῥωμαῖοι
καταλύσαντες |
[3, 100] |
ἐπὶ
τὴν
οἰκονομίαν
ταύτην,
τῷ
|
δὲ |
τρίτῳ
μέρει
τήν
τε
στρατοπεδείαν |
[3, 110] |
ἐκβολὴν
εἰς
τὸν
Ἀδρίαν—
τῷ
|
δὲ |
τρίτῳ
πέραν,
ἀπὸ
διαβάσεως
πρὸς |
[3, 87] |
ἀκριβεστέραν
ποιησόμεθα
τὴν
διαστολήν.
ἅμα
|
δὲ |
τῷ
δικτάτορι
κατέστησαν
ἱππάρχην
Μάρκον |
[3, 18] |
ὀχυρότητι
καὶ
ταῖς
παρασκευαῖς,
ἔτι
|
δὲ |
τῷ
δοκεῖν
αὐτὴν
ἀνάλωτον
ὑπάρχειν, |
[3, 93] |
καθ´
ὥραν
παρήγγειλε
πᾶσιν.
ἅμα
|
δὲ |
τῷ
κλῖναι
τὸ
τρίτον
μέρος |
[3, 54] |
ἤδη
τοῖς
τοιούτοις
κακοῖς·
ἅμα
|
δὲ |
τῷ
παραγενέσθαι
πρὸς
τοιοῦτον
τόπον, |
[3, 65] |
κατοπτεῦσαι
τὰς
ἀλλήλων
δυνάμεις.
ἅμα
|
δὲ |
τῷ
πλησιάζειν
αὑτοῖς
καὶ
συνιδεῖν |
[3, 19] |
τὴν
ἀπόβασιν
τῶν
ὑπεναντίων.
~ἅμα
|
δὲ |
τῷ
συμμῖξαι
γινομένης
ἰσχυρᾶς
τῆς |
[3, 115] |
ἔπισος
ἦν
ὁ
κίνδυνος,
ἅμα
|
δὲ |
τῷ
τοὺς
Ἴβηρας
καὶ
Κελτοὺς |
[3, 92] |
προθύμως
καὶ
φιλοκινδύνως
διακειμένοις,
ἐγγίσας
|
δὲ |
τῷ
Φαλέρνῳ
ταῖς
μὲν
παρωρείαις |
[3, 94] |
τῶν
παραφυλαττόντων
τὰς
δυσχωρίας.
ἅμα
|
δὲ |
τῷ
φωτὶ
συνιδὼν
τοὺς
ἐν |
[3, 34] |
εἰς
τὴν
προκειμένην
ἐπιβολήν.
ἀφικομένων
|
δὲ
|
τῶν
ἀγγέλων
καὶ
τήν
τε |
[3, 36] |
ἡ
τῶν
ὀνομάτων
παράθεσις·
ἐπὶ
|
δὲ |
τῶν
ἀγνοουμένων
εἰς
τέλος
ὁμοίαν |
[3, 31] |
σὺν
καιρῷ
τοὺς
βλάψαντας.
~Ἔνιοι
|
δὲ |
τῶν
ἀκρίτως
τὰ
τοιαῦτα
θεωμένων |
[3, 56] |
ἐν
πέντε
μησὶ
ποιησάμενος
τὴν
|
δὲ
|
τῶν
Ἄλπεων
ὑπερβολὴν
ἡμέραις
δεκαπέντε |
[3, 44] |
ἀφίξονται,
καὶ
τὸ
μέγεθος,
ἔτι
|
δὲ |
τῶν
ἀνδρῶν
ἡ
προθυμία,
μεθ´ |
[3, 57] |
τῆς
τοῦ
καττιτέρου
κατασκευῆς,
ἔτι
|
δὲ |
τῶν
ἀργυρείων
καὶ
χρυσείων
τῶν |
[3, 106] |
τὴν
χειμασίαν
ἀσφαλῶς
ἡτοιμάζοντο.
~Τῆς
|
δὲ |
τῶν
ἀρχαιρεσίων
ὥρας
συνεγγιζούσης,
εἵλοντο |
[3, 47] |
τόπων
ἐνέβαλεν
εἰς
Ἰταλίαν.
Ἔνιοι
|
δὲ |
τῶν
γεγραφότων
περὶ
τῆς
ὑπερβολῆς
|
[3, 95] |
κατὰ
τὸν
Ἀννιβιακὸν
πόλεμον.
διασαφούντων
|
δὲ |
τῶν
ἐπὶ
τὴν
κατασκοπὴν
ἐκπεμφθέντων |
[3, 47] |
ὀρθοὶ
ποιούμενοι
τὴν
πορείαν.
~Περαιωθέντων
|
δὲ |
τῶν
θηρίων,
ἀναλαβὼν
Ἀννίβας
τοὺς |
[3, 56] |
πεζοὺς
μυρίους
καὶ
δισχιλίους,
τῆς
|
δὲ |
τῶν
Ἰβήρων
εἰς
ὀκτακισχιλίους,
ἱππεῖς |
[3, 41] |
καὶ
συμμικτέον
τοῖς
ὑπεναντίοις·
τριακοσίους
|
δὲ |
τῶν
ἱππέων
ἐξαπέστειλε
τοὺς
ἀνδρωδεστάτους, |
[3, 84] |
ὑπὲρ
τὸ
ὑγρὸν
ὑπερίσχον·
ἐπιγενομένων
|
δὲ |
τῶν
ἱππέων,
καὶ
προδήλου
γενομένης
|
[3, 107] |
ποιοῦσι
τοῖς
Ῥωμαϊκοῖς
στρατοπέδοις,
τὸ
|
δὲ |
τῶν
ἱππέων
ὡς
ἐπίπαν
τριπλάσιον. |
[3, 5] |
Προυσίας
πρὸς
ἀλλήλους
ἐπολέμησαν,
ὁ
|
δὲ |
τῶν
Καππαδοκῶν
βασιλεὺς
Ἀριαράθης
ἐκπεσὼν |
[3, 69] |
ὀλίγους
μὲν
αὑτῶν
ἀποβαλόντες,
πλείους
|
δὲ |
τῶν
Καρχηδονίων
διεφθαρκότες.
~Ὁ
δὲ |
[3, 93] |
πρὸ
τῶν
στενῶν
κατεστρατοπέδευσε.
~παραγενομένων
|
δὲ |
τῶν
Καρχηδονίων
καὶ
ποιησαμένων
τὴν |
[3, 114] |
μεσημβρίαν,
ὡς
ἐπάνω
προεῖπα,
τῆς
|
δὲ |
τῶν
Καρχηδονίων
πρὸς
τὰς
ἄρκτους, |
[3, 74] |
ἅμα
τούτοις
εἰς
Πλακεντίαν.
τὸ
|
δὲ |
τῶν
Καρχηδονίων
στρατόπεδον
ἕως
τοῦ |
[3, 68] |
τῶν
πολεμίων
αὐτοῦ
κατεστρατοπέδευσε.
τὸ
|
δὲ
|
τῶν
Κελτῶν
πλῆθος
τὸ
τὰ |
[3, 44] |
αὐτῶν
διεσάφει
τοῖς
ὄχλοις.
ἦν
|
δὲ
|
τῶν
λεγομένων
ἰσχυρότατα
πρὸς
θάρσος |
[3, 94] |
δεινότερον
ἀναπλάττοντες
καὶ
προσδοκῶντες.
ἐπιγενομένων
|
δὲ |
τῶν
λογχοφόρων,
οὗτοι
μὲν
βραχέα |
[3, 18] |
τὰς
ἁρμοζούσας
ταύτης
χορηγίας,
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
λοιπῶν
πόλεων
τοὺς
μὲν |
[3, 29] |
τινας
τούτων
εἰς
συμμαχίαν,
περὶ
|
δὲ |
τῶν
μετὰ
ταῦτα
προσληφθησομένων
αὐτὸ |
[3, 108] |
αὐτῶν
ἐξέβη
τὸ
τέλος,
ἐπὶ
|
δὲ |
τῶν
νῦν
καιρῶν
οὐδεμία
λείπεται |
[3, 111] |
ἔσεσθε
παραχρῆμα
πάσης
Ἰταλίας,
ἀπαλλαγέντες
|
δὲ |
τῶν
νῦν
πόνων,
γενόμενοι
συμπάσης
|
[3, 74] |
πλείους
ἀπολωλέναι
τῶν
Κελτῶν·
ὑπὸ
|
δὲ |
τῶν
ὄμβρων
καὶ
τῆς
ἐπιγινομένης |
[3, 34] |
Κελτῶν
εὔνοιαν
καὶ
συμμαχίαν.
εὐθύμως
|
δὲ |
τῶν
ὄχλων
αὐτῷ
συνεξισταμένων,
ἐπαινέσας |
[3, 68] |
μὲν
ἤδη
γεγονότα
πυνθανόμενος,
περὶ
|
δὲ |
τῶν
παρόντων
συνδιανοούμενος.
~Κατὰ
δὲ |
[3, 68] |
διὰ
τῆς
τελευταίας
ἀποστάσεως.
καθόλου
|
δὲ |
τῶν
πεζικῶν
στρατοπέδων
ἀκεραίων
ὄντων |
[3, 45] |
θάλατταν,
ἐφεδρείας
ἔχοντας
τάξιν,
τὴν
|
δὲ
|
τῶν
πεζῶν
ἐκίνει
δύναμιν
ἐκ |
[3, 117] |
εἰς
τὰς
πόλεις
ἐσώθησαν·
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
πεζῶν
μαχόμενοι
μὲν
ἑάλωσαν |
[3, 114] |
τοῖς
Καρχηδονίοις
εἰς
μυρίους,
τὸ
|
δὲ |
τῶν
πεζῶν
οὐ
πολὺ
πλείους |
[3, 116] |
πρὸς
τοὺς
κεκυκλωκότας,
ἀντεῖχον·
ἀεὶ
|
δὲ |
τῶν
πέριξ
ἀπολλυμένων,
καὶ
κατὰ |
[3, 58] |
καθ´
ἡμᾶς
οἰκουμένης,
ἐν
πολλοῖς
|
δὲ |
τῶν
πλείστων
διημαρτηκότων,
παραλείπειν
μὲν
|
[3, 95] |
τὸν
Ἴβηρα
ποταμὸν
τόπους.
καθορμισθεὶς
|
δὲ
|
τῶν
πολεμίων
ἐν
ἀποστήματι
περὶ |
[3, 33] |
εἰς
αὐτὴν
Καρχηδόνα
κατέταξεν.
ἀπὸ
|
δὲ |
τῶν
πόλεων
τῶν
Μεταγωνιτῶν
καλουμένων |
[3, 60] |
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
ἐπιβολήν·
παρηλλαχότων
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαϊκῶν
στρατοπέδων
ἤδη
τοὺς |
[3, 96] |
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἀννίβαν.
ταχὺ
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαίων
ἀναχθέντων
ἐπ´
αὐτοὺς |
[3, 96] |
ἔφευγον
ἐκκλίναντες
εἰς
γῆν.
ἐπικειμένων
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαίων
αὐτοῖς
ἐκθύμως,
τὰς |
[3, 20] |
ἢ
προήγγελλον
τὸν
πόλεμον.
παραγενομένων
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαίων
καὶ
παρελθόντων
εἰς |
[3, 15] |
κατάρχειν
ἐδόκει
τοῦ
πολέμου.
οἱ
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαίων
πρέσβεις,
ὅτι
μὲν |
[3, 115] |
τοὐπίσω,
λύσαντες
τὸν
μηνίσκον.
αἱ
|
δὲ |
τῶν
Ῥωμαίων
σπεῖραι
κατὰ
τὴν |
[3, 68] |
ἐδόξαζον
κριθήσεσθαι
τὴν
μάχην.
ἁθροισθέντων
|
δὲ |
τῶν
στρατιωτῶν
κατὰ
τὸν
ὅρκον |
[3, 6] |
ἀρχὴν
τῆς
αὑτῶν
ὑποθέσεως.
~Ἔνιοι
|
δὲ |
τῶν
συγγεγραφότων
τὰς
κατ´
Ἀννίβαν
|
[3, 113] |
ταῖς
σπείραις
τοῦ
μετώπου·
τοὺς
|
δὲ
|
τῶν
συμμάχων
ἱππεῖς
εἰς
τὸ |
[3, 117] |
μετὰ
Γαΐου
διέφυγον,
περὶ
τριακοσίους
|
δὲ |
τῶν
συμμάχων
σποράδες
εἰς
τὰς |
[3, 54] |
πλὴν
τῶν
λάθρᾳ
κακοποιούντων,
ὑπὸ
|
δὲ |
τῶν
τόπων
καὶ
τῆς
χιόνος |
[3, 32] |
δυνατὸν
ἐπιγνῶναι
καὶ
μαθεῖν,
διὰ
|
δὲ |
τῶν
τοὺς
πολέμους
αὐτούς,
οἷον |
[3, 79] |
οὐ
προσδεήσεται
τῶν
ἀναγκαίων,
κρατῶν
|
δὲ |
τῶν
ὑπαίθρων
οὐκ
ἀπορήσει
τῶν |
[3, 110] |
περὶ
δέκα
σταδίους
ἀποσχών,
τῆς
|
δὲ |
τῶν
ὑπεναντίων
μικρῷ
πλεῖον,
βουλόμενος |
[3, 40] |
ἀρχὰς
ὥρμησαν
πρὸς
φυγήν·
ἐπεὶ
|
δὲ |
τῶν
ψιλῶν
ἥψαντο
χωρίων,
ἐπὶ |
[3, 52] |
καὶ
τὴν
ὅλην
ἐπιβολήν.
τῶν
|
δὲ |
φασκόντων
καλῶς
εἰδέναι
καὶ
τὴν |
[3, 9] |
λεγόμενον
ὑπὸ
τούτου
πιστόν.
ἐγὼ
|
δὲ |
φημὶ
μὲν
δεῖν
οὐκ
ἐν |
[3, 8] |
πρώτας
ἐπιβολὰς
καὶ
διαλήψεις.
~Φάβιος
|
δέ |
φησιν
ὁ
Ῥωμαϊκὸς
συγγραφεὺς
ἅμα
|
[3, 32] |
Φιλιππικοῦ
τὰς
ἀφορμὰς
εἰληφότα,
τὸν
|
δὲ |
Φιλιππικὸν
ἐκ
τοῦ
κατ´
Ἀννίβαν, |
[3, 6] |
μὲν
Ἀλέξανδρος
πρότερον,
οὐκ
ὀλίγα
|
δὲ |
Φίλιππος
ἔτι
ζῶν
ἐνήργησε
καὶ |
[3, 67] |
δὲ
μικρῷ
λείποντες
διακοσίων.
Ἀννίβας
|
δὲ |
φιλοφρόνως
ἀποδεξάμενος
αὐτῶν
τὴν
παρουσίαν, |
[3, 80] |
πρόσθεν
πολλῆς
γέμειν
ὠφελείας,
τὸν
|
δὲ |
Φλαμίνιον
ὀχλοκόπον
μὲν
καὶ
δημαγωγὸν |
[3, 83] |
ἐνέδραις
τὴν
ἡσυχίαν
εἶχεν.
ὁ
|
δὲ |
Φλαμίνιος
εἵπετο
κατόπιν,
σπεύδων
συνάψαι |
[3, 118] |
τὴν
ἧτταν
ἀπεγνώκεισαν,
ἐν
μεγάλοις
|
δὲ |
φόβοις
καὶ
κινδύνοις
ἦσαν
περί |
[3, 66] |
πλείστας
τῶν
σανίδων
ἀνεσπασμένας,
τοὺς
|
δὲ |
φυλάττοντας
τὴν
γέφυραν
ἔτι
περὶ |
[3, 58] |
δ´
ἐρήμους
εἶναι
τόπους,
ἔτι
|
δὲ |
χαλεπώτερον
τὸ
περὶ
τῶν
ὁραθέντων |
[3, 98] |
τῆς
τῶν
ὁμήρων
ἀσφαλείας.
τὴν
|
δὲ |
χάριν
αὐξήσειν
ἔφη
πολλαπλασίαν,
αὐτὸς |
[3, 102] |
ἦν
μὲν
ἐν
κακοῖς,
ὅμως
|
δὲ
|
χειμαζόμενος
ἔμενε,
τοὺς
πελάζοντας
ἀποτριβόμενος
|
[3, 24] |
λαβεῖν
ἢ
πλοῖον
ἐπισκευάσαι.
ἐὰν
|
δὲ |
χειμὼν
κατενέγκῃ,
ἐν
πένθ´
ἡμέραις |
[3, 35] |
μὲν
Ἄννωνι
πεζοὺς
μυρίους
ἱππεῖς
|
δὲ |
χιλίους
καὶ
τὰς
ἀποσκευὰς
ἀπέλιπε |
[3, 54] |
καὶ
κατωφεροῦς
τῆς
καταβάσεως,
τῆς
|
δὲ |
χιόνος
ἄδηλον
ποιούσης
ἑκάστοις
τὴν |
[3, 54] |
συνάψαι
πρὸς
τὴν
παρεμβολήν.
~τῆς
|
δὲ |
χιόνος
ἤδη
περὶ
τοὺς
ἄκρους |
[3, 54] |
ὁ
τῶν
Καρχηδονίων
στρατηγός·
ἐπιγενομένης
|
δὲ |
χιόνος
καὶ
ταύτην
ἀδύνατον
ποιούσης |
[3, 13] |
παραχειμάσων
εἰς
Καινὴν
πόλιν.
μεγαλοψύχως
|
δὲ |
χρησάμενος
τοῖς
ὑποταττομένοις
καὶ
τὰ |
[3, 89] |
συνεχῶς
ἐν
τοῖς
πολεμικοῖς,
ἡγεμόνι
|
δὲ |
χρῆσθαι
συντεθραμμένῳ
σφίσι
καὶ
παιδομαθεῖ |
[3, 112] |
ταῖς
ἐφεδρείαις
τὰς
παρεμβολάς.
Ἀννίβας
|
δὲ |
χρόνον
ἱκανὸν
μείνας,
οὐδενὸς
ἀντεξιόντος, |
[3, 89] |
καὶ
καταπεπληγμένος
τὸν
κίνδυνον,
τῷ
|
δὲ |
χρόνῳ
πάντας
ἠνάγκασε
παρομολογῆσαι
καὶ |
[3, 17] |
τῶν
ἀποσταλησομένων
αὐτοῖς
λαφύρων.
τοιούτοις
|
δὲ |
χρώμενος
διαλογισμοῖς
ἐνεργῶς
προσέκειτο
τῇ
|
[3, 86] |
κατὰ
τὸ
παρὸν
ἀπεδοκίμασεν,
τὴν
|
δὲ |
χώραν
ἐπιπορευόμενος
ἀδεῶς
ἐπόρθει,
ποιούμενος |
[3, 17] |
θαλάττης
ὡς
ἑπτὰ
στάδια.
νέμονται
|
δὲ |
χώραν
οἱ
κατοικοῦντες
αὐτὴν
πάμφορον |
[3, 101] |
τὸν
Ἀννίβαν)
ἤδη
κατέχειν,
τὴν
|
δὲ
|
χώραν
σιτολογεῖν,
πρὸ
δὲ
τῆς |
[3, 64] |
αὐτοῖς
ἤδη
τοσούτους
χρόνους.
ὅταν
|
δέ, |
χωρὶς
τῶν
προειρημένων,
καὶ
τῶν
|
[3, 4] |
τοὐναντίον
ἐπαινετῶν
ἀνδρῶν
καὶ
πολιτευμάτων,
|
ἐνθάδε |
που
λήγειν
ἂν
ἡμᾶς
ἔδει |
[3, 96] |
προσέβαλον,
πεπεισμένων
τῶν
ἐπιπλεόντων
συμμίξειν
|
ἐνθάδε |
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἀννίβαν.
ταχὺ |
[3, 64] |
τὰ
δὲ
τοῦ
παρεστῶτος
καιροῦ
|
τοιάδε. |
ἔφη
γὰρ
δεῖν
καὶ
μηδεμίαν |
[3, 97] |
δὴ
γίνεταί
τις
πραγμάτων
περιπέτεια
|
τοιάδε. |
~καθ´
οὓς
καιροὺς
Ἀννίβας
ἐποιεῖτο |
[3, 25] |
ἐπειδὰν
ὀμόσῃ
δημοσίᾳ
πίστει,
λέγει
|
τάδε· |
εὐορκοῦντι
μέν
μοι
εἴη
τἀγαθά· |
[3, 34] |
τῶν
Κελτῶν
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
|
τάδε |
καὶ
τοὺς
ἐν
αὐταῖς
ταῖς |
[3, 55] |
κακοπαθήσας
διήγαγε
τὰ
θηρία.
καὶ
|
τάδε |
συνέβαινε
κακῶς
ὑπὸ
τοῦ
λιμοῦ |
[3, 23] |
Καρχηδόνα
καὶ
πᾶσαν
τὴν
ἐπὶ
|
τάδε |
τοῦ
Καλοῦ
ἀκρωτηρίου
τῆς
Λιβύης |
[3, 40] |
τὴν
μὲν
μίαν
ἔκτιζον
ἐπὶ
|
τάδε |
τοῦ
Πάδου
ποταμοῦ,
προσαγορεύσαντες
Πλακεντίαν, |
[3, 35] |
ἐπὶ
πάσης
κατέλιπε
τῆς
ἐπὶ
|
τάδε |
τοῦ
ποταμοῦ
χώρας
Ἄννωνα,
τῶν |
[3, 3] |
ἀρχήν,
ἀπέλυσαν
δὲ
τοὺς
ἐπὶ
|
τάδε
|
τοῦ
Ταύρου
κατοικοῦντας
βαρβαρικῶν
φόβων |
[3, 3] |
δὲ
πῶς
ἡττηθεὶς
τῆς
ἐπὶ
|
τάδε |
τοῦ
Ταύρου
πάσης
ἐξεχώρησε,
τὸ |
[3, 97] |
ἀλλ´
ἀσμενίζοντες
τῇ
τῶν
ἐπὶ
|
τάδε |
φιλίᾳ
καὶ
συμμαχίᾳ
τότε
διέβησαν
|
[3, 22] |
μὴ
ἐξέστω
αὐτῷ
μηδὲν
ἀγοράζειν
|
μηδὲ
|
λαμβάνειν
πλὴν
ὅσα
πρὸς
πλοίου |
[3, 84] |
πλείστου
ποιούμενοι,
τὸ
μὴ
φεύγειν
|
μηδὲ |
λείπειν
τὰς
τάξεις.
οἱ
δὲ |
[3, 27] |
μηδὲν
ἐπιτάττειν
μηδ´
οἰκοδομεῖν
δημοσίᾳ
|
μηδὲ |
ξενολογεῖν
μηδὲ
προσλαμβάνειν
εἰς
φιλίαν |
[3, 47] |
σὺν
δὲ
τούτοις
ἐλέφαντας,
ἀλλὰ
|
μηδὲ |
πεζοὺς
εὐζώνους
εὐχερῶς
ἂν
διελθεῖν, |
[3, 24] |
λῄζεσθαι
ἐπέκεινα
Ῥωμαίους
μηδ´
ἐμπορεύεσθαι
|
μηδὲ |
πόλιν
κτίζειν.
ἐὰν
δὲ
Καρχηδόνιοι |
[3, 27] |
μηδ´
οἰκοδομεῖν
δημοσίᾳ
μηδὲ
ξενολογεῖν
|
μηδὲ |
προσλαμβάνειν
εἰς
φιλίαν
τοὺς
ἀλλήλων |
[3, 82] |
οἰομένων
δεῖν
μὴ
προχείρως
ἐπακολουθεῖν
|
μηδὲ |
συμπλέκεσθαι
τοῖς
πολεμίοις,
φυλάττεσθαι
δὲ |
[3, 22] |
Καρχηδονίων
συμμάχοις·
μὴ
πλεῖν
Ῥωμαίους
|
μηδὲ |
τοὺς
Ῥωμαίων
συμμάχους
ἐπέκεινα
τοῦ |
[3, 32] |
μέρος
διαλήψεως,
τῶν
δὲ
κυριωτάτων
|
μηδὲ |
ψαύειν
αὐτοὺς
δύνασθαι
τὸ
παράπαν. |
[3, 49] |
πεπεισμένος
οὐδέποτ´
ἂν
αὐτοὺς
τολμῆσαι
|
τῇδε |
ποιήσασθαι
τὴν
εἰς
Ἰταλίαν
πορείαν |
[3, 81] |
περὶ
τοὺς
πέλας
ἁμαρτήματα
καὶ
|
τῇδέ |
που
προσιέναι
τοῖς
ὑπεναντίοις,
ᾗ
|
[3, 108] |
γεγονότων
συμπτωμάτων·
ὧδε
γὰρ
καὶ
|
τῇδέ |
που
συνέβαινε
διατετράφθαι
καὶ
προσδεῖσθαι |
[3, 22] |
διευκρινεῖν.
εἰσὶ
δ´
αἱ
συνθῆκαι
|
τοιαίδε |
τινές·
ἐπὶ
τοῖσδε
φιλίαν
εἶναι |
[3, 24] |
μήτε
πόλιν
κτίζειν.
εἰσὶ
δὲ
|
τοιαίδε |
τινές·
ἐπὶ
τοῖσδε
φιλίαν
εἶναι |
[3, 1] |
ἑκατοστῆς
καὶ
τετταρακοστῆς
ὀλυμπιάδος
ἀρξάμενοι
|
τοιάνδε
|
τινὰ
ποιησόμεθα
τὴν
ἔφοδον
τῆς |
[3, 25] |
ἐγὼ
μόνος
ἐκπέσοιμι
οὕτως
ὡς
|
ὅδε |
λίθος
νῦν.
καὶ
ταῦτ´
εἰπὼν |
[3, 22] |
αἱ
συνθῆκαι
τοιαίδε
τινές·
ἐπὶ
|
τοῖσδε |
φιλίαν
εἶναι
Ῥωμαίοις
καὶ
τοῖς |
[3, 24] |
εἰσὶ
δὲ
τοιαίδε
τινές·
ἐπὶ
|
τοῖσδε |
φιλίαν
εἶναι
Ῥωμαίοις
καὶ
τοῖς |
[3, 92] |
μὲν
τοῦ
συνάψαι
τοῖς
τόποις
|
ἔσπευδε |
καὶ
συνυπεκρίνετο
τοῖς
προθύμως
καὶ |
[3, 70] |
περὶ
τῶν
ἐνεστώτων
κατὰ
τοὐναντίον
|
ἔσπευδε |
συμβαλεῖν
τοῖς
πολεμίοις,
θέλων
μὲν |
[3, 108] |
προγεγενημέναις
μάχαις
ἐλαττωμάτων
οὐχ
ἓν
|
οὐδὲ |
δεύτερον,
καὶ
πλείω
δ´
ἂν |
[3, 48] |
Ῥοδανὸν
ποταμὸν
οἰκοῦντας
οὐχ
ἅπαξ
|
οὐδὲ |
δὶς
πρὸ
τῆς
Ἀννίβου
παρουσίας, |
[3, 36] |
γὰρ
διανοίας
ἐπ´
οὐδὲν
ἀπερειδομένης
|
οὐδὲ |
δυναμένης
ἐφαρμόττειν
τὸ
λεγόμενον
ἐπ´ |
[3, 79] |
οὐκ
ἐπιδεχομένου
τοῦ
καιροῦ
καταμονὴν
|
οὐδὲ |
θεραπείαν
διὰ
τὸ
τῆς
περιστάσεως |
[3, 85] |
τῆς
ὁμολογουμένης
ἥττης
οὐ
μετρίως
|
οὐδὲ |
κατὰ
σχῆμα
τὴν
περιπέτειαν
ἔφερον. |
[3, 32] |
αὐτὰς
ὑπάρχειν
τῶν
ἡμετέρων
ὑπομνημάτων,
|
οὐδὲ |
καταλαβεῖν
ἐξ
αὐτῶν
βεβαίως
οὐδὲν |
[3, 48] |
δὶς
πρὸ
τῆς
Ἀννίβου
παρουσίας,
|
οὐδὲ |
μὴν
πάλαι
προσφάτως
δέ,
μεγάλοις |
[3, 57] |
τῶν
ἐν
ταύτῃ
συμβαινόντων
ἰδιωμάτων,
|
οὐδὲ |
μὴν
περὶ
τῶν
Βρεττανικῶν
νήσων |
[3, 29] |
φανῶσιν
αὐτοῖς
φίλοι
καὶ
σύμμαχοι,
|
οὐδὲ |
μὴν
προσλαβόντες
εἰς
τὴν
σφετέραν
|
[3, 94] |
μηδὲν
αὐτοὺς
παθεῖν
δεινόν.
ὧν
|
οὐδὲ |
μικρὸν
ἐν
νῷ
τιθέμενος
Μάρκος |
[3, 63] |
μετασχεῖν.
οὐδένα
γὰρ
οὕτως
ἀλόγιστον
|
οὐδὲ |
νωθρὸν
αὐτῶν
ὑπάρχειν,
ὃς
μνημονεύων |
[3, 94] |
ἀρχῆς
ὑπόθεσιν
οὐδαμῶς
κρίνων
ἐκκυβεύειν
|
οὐδὲ |
παραβάλλεσθαι
τοῖς
ὅλοις,
ἦγε
τὴν |
[3, 109] |
βουλήσεως
καὶ
προθυμίας,
ὑπὲρ
ἧς
|
οὐδὲ |
παρακαλεῖσθαι
πλείω
πρέπειν
ὑμῖν
ὑπολαμβάνω. |
[3, 33] |
κεχειρικὼς
τὰς
κατὰ
μέρος
πράξεις,
|
οὐδὲ |
προκαταγινώσκειν,
εἰ
πεποιήκαμεν
παραπλήσιον
τοῖς |
[3, 84] |
καὶ
χιλίαρχοι
τῶν
Ῥωμαίων,
ἀλλ´
|
οὐδὲ |
συννοῆσαι
τὸ
γινόμενον.
ἅμα
γὰρ |
[3, 4] |
τοῦ
περαιωθῆναι
μόνον,
καὶ
μὴν
|
οὐδὲ |
τὰς
ἐμπειρίας
καὶ
τέχνας
αὐτῆς |
[3, 51] |
βλέπων
Ἀννίβας
καὶ
συλλογιζόμενος
ὡς
|
οὐδὲ |
τοῖς
διαφυγοῦσι
τὸν
κίνδυνον
ἔστι |
[3, 20] |
συνέδριον,
οὓς
μετέχοντας
τῶν
διαβουλίων
|
οὐδὲ |
τῶν
ἀναγκαίων
οὐδενὶ
προΐεσθαι
τῶν |
[3, 90] |
οὐδέποτε
τοὺς
στρατιώτας
ἠφίει
προνομεύειν
|
οὐδὲ |
χωρίζεσθαι
καθάπαξ
ἐκ
τοῦ
χάρακος, |
[3, 62] |
καιροῖς.
Ἀννίβας
μὲν
οὖν
διὰ
|
τοιοῦδέ |
τινος
ἐνεχείρει
τρόπου
ποιεῖσθαι
τὴν |
[3, 108] |
ὑπὲρ
τῶν
νεωστὶ
γεγονότων
συμπτωμάτων·
|
ὧδε
|
γὰρ
καὶ
τῇδέ
που
συνέβαινε |
[3, 18] |
ἐχρήσατο
παρ´
αὐτὸν
τὸν
καιρὸν
|
τοιῷδέ |
τινι
γένει
στρατηγήματος.
ποιησάμενος
γὰρ |
[3, 33] |
ἐκ
δ´
Ἰβηρίας
εἰς
Λιβύην
|
διεβίβαζε |
στρατιώτας,
ἐκδεσμεύων
τὴν
ἑκατέρων
πίστιν |
[3, 49] |
τὰς
ναῦς
ἠπείγετο
καὶ
παραγενόμενος
|
ἐνεβίβαζε
|
τὰς
δυνάμεις.
καὶ
τὸν
μὲν |
[3, 41] |
τοῦ
Ῥοδανοῦ,
τὸ
Μασσαλιωτικὸν
προσαγορευόμενον,
|
ἀπεβίβαζε |
τὰς
δυνάμεις,
ἀκούων
μὲν
ὑπερβάλλειν |
[3, 60] |
τῶν
τὰ
πεδία
κατοικούντων
Κελτῶν
|
ἐσπούδαζε |
μὲν
κοινωνεῖν
τοῖς
Καρχηδονίοις
τῶν |
[3, 82] |
καπνοῦ
σημαίνοντος
τὴν
καταφθορὰν
αὐτῆς,
|
ἐσχετλίαζε, |
δεινὸν
ἡγούμενος
τὸ
γινόμενον.
διὸ |
[3, 6] |
πάντα
πρὸς
τοῦτο
τὸ
μέρος
|
ἡτοίμαζε. |
διόπερ
αἰτίας
μὲν
τὰς
πρώτας |
[3, 61] |
δὲ
καὶ
σαφεστέρως
ἀεὶ
προσαγγελλόντων,
|
ἐθαύμαζε |
καὶ
κατεπέπληκτο
τὴν
ὅλην
ἐπιβολὴν |
[3, 90] |
ὑπαίθρων
αὐτοῖς.
οὗ
γενομένου
καταπλαγείσας
|
ἤλπιζε |
τὰς
πόλεις
ὁρμήσειν
πρὸς
τὴν |
[3, 70] |
τοῦ
τραύματος
ἀληθινὴν
παρέξεσθαι
χρείαν
|
ἤλπιζε |
τοῖς
κοινοῖς
πράγμασιν.
διὸ
καὶ |
[3, 89] |
τούτοις
διέτριβε
καὶ
διὰ
τούτων
|
ἐχείριζε |
τὸν
πόλεμον.
ἦν
δὲ
τὰ |
[3, 66] |
πλῆθος,
αὐτὸς
δὲ
διαβὰς
εὐθέως
|
ἐχρημάτιζε |
τοῖς
παραγεγονόσι
πρεσβευταῖς
ἀπὸ
τῶν |
[3, 14] |
ταῦτα
παραδόξως
εἰς
τοὺς
μεγίστους
|
ἦλθε |
κινδύνους
ἐπανάγων,
συνδραμόντων
ἐπ´
αὐτὸν
|
[3, 50] |
τοὺς
δ´
ἐπιτηδειοτάτους
εὐζώνους
ποιήσας
|
διῆλθε |
τὰ
στενὰ
τὴν
νύκτα
καὶ |
[3, 74] |
χειμῶνος
οὐκέτι
δυνάμενον
πορρωτέρω
προβαίνειν
|
ἐπανῆλθε |
πάλιν
εἰς
τὴν
παρεμβολήν.
καὶ |
[3, 99] |
τοῖς
λεγομένοις.
~καὶ
τότε
μὲν
|
ἐπανῆλθε, |
ταξάμενος
ἡμέραν,
ᾗ
παρέσται
μετὰ |
[3, 102] |
παραβοηθῶν.
τότε
δὲ
μικρὸν
ἀναθαρρήσας
|
ἐπεξῆλθε |
καὶ
βραχὺ
πρὸ
τῆς
στρατοπεδείας |
[3, 99] |
συστρατευομένων
ἐκείνοις
Ἰβήρων
διὰ
τούτων
|
εἰσῆλθε |
πρὸς
τοὺς
στρατηγούς.
ἐκλογιζόμενος
δὲ
|
[3, 111] |
ἀγαθῶν.
οὗ
κρατήσαντες
κύριοι
μὲν
|
ἔσεσθε |
παραχρῆμα
πάσης
Ἰταλίας,
ἀπαλλαγέντες
δὲ |
[3, 111] |
ἡγεμόνες
ἅμα
καὶ
δεσπόται
πάντων
|
γενήσεσθε |
διὰ
ταύτης
τῆς
μάχης.
διόπερ |
[3, 109] |
τὰ
συνεξακολουθοῦντα
τούτοις,
οὕτως
ἑαυτοὺς
|
παραστήσεσθε |
πρὸς
τὴν
μάχην
ὡς
τῆς |
[3, 111] |
καθήκειν.
ὅτε
μὲν
γὰρ
ἀπείρως
|
διέκεισθε |
τῆς
πρὸς
Ῥωμαίους
μάχης,
ἔδει |
[3, 6] |
ἐστιν
οὐδέτερον.
τίς
γὰρ
ἂν
|
νομίσειε |
ταύτας
αἰτίας
ὑπάρχειν,
ὧν
πολλὰ |
[3, 68] |
ἐνεπίμπρασαν.
ὃ
δὴ
καὶ
σφόδρα
|
συνήνεγκε
|
τοῖς
Ῥωμαίοις,
ὡς
εἴπερ
οὗτοι |
[3, 62] |
τούτοις
ἵππους
παρέστησε
καὶ
σάγους
|
εἰσήνεγκε |
πολυτελεῖς.
κἄπειτα
τῶν
νεανίσκων
ἤρετο |
[3, 103] |
παραβάλλεσθαι
(καὶ)
κατατολμᾶν
τῶν
πολεμίων.
|
ἧκε |
δὲ
καὶ
Φάβιος
ἐπὶ
τὰς |
[3, 41] |
τῶν
Κελτῶν
τοὺς
δὲ
βιασάμενος
|
ἧκε |
μετὰ
τῶν
δυνάμεων,
δεξιὸν
ἔχων |
[3, 76] |
δὲ
συνεὶς
τὸ
γεγονὸς
Ἀσδρούβας
|
ἧκε
|
παραβοηθῶν
διαβὰς
τὸν
Ἴβηρα
ποταμόν. |
[3, 102] |
τὸ
Γερούνιον,
ὄντας
εἰς
τετρακισχιλίους,
|
ἧκε |
παραβοηθῶν.
τότε
δὲ
μικρὸν
ἀναθαρρήσας |
[3, 13] |
πόλεις
καὶ
κυριεύσας
πολλῶν
χρημάτων
|
ἧκε |
παραχειμάσων
εἰς
Καινὴν
πόλιν.
μεγαλοψύχως |
[3, 41] |
δὲ
κομισθεὶς
παρὰ
τὴν
Λιγυστίνην
|
ἧκε |
πεμπταῖος
ἀπὸ
Πισῶν
εἰς
τοὺς
|
[3, 56] |
προκαθήμενα
καὶ
προσπολεμοῦντα
τοῖς
Βοίοις
|
ἧκε |
πρὸς
τὰ
περὶ
τὸν
Πάδον |
[3, 93] |
πᾶσι
τοὺς
Ἴβηρας
καὶ
Κελτοὺς
|
ἧκε |
πρὸς
τὰ
στενὰ
καὶ
τὰς |
[3, 49] |
τὴν
πορείαν
ἀπὸ
τῆς
διαβάσεως
|
ἧκε |
πρὸς
τὴν
καλουμένην
Νῆσον,
χώραν
|
[3, 99] |
παραλαβὼν
τοὺς
ἐπιτηδείους
τῶν
φίλων
|
ἧκε |
πρὸς
τὸν
Βώστορα
καί,
παραδοθέντων |
[3, 99] |
παραπορευθεὶς
τὸν
χάρακα
τῶν
πολεμίων
|
ἧκε |
πρὸς
τὸν
τεταγμένον
καιρὸν
καὶ |
[3, 37] |
Τανάιδος
μεταξὺ
τὴν
Ἀσίαν
κεῖσθαι
|
συμβέβηκε, |
πίπτειν
δὲ
τοῦ
περιέχοντος
ὑπὸ |
[3, 79] |
ἀναζεύξας
εἰς
μὲν
τὴν
πρωτοπορείαν
|
ἔθηκε |
τοὺς
Λίβυας
καὶ
Ἴβηρας
καὶ |
[3, 113] |
δὲ
τούτοις
τὸ
λοιπὸν
μέρος
|
ἔθηκε |
τῶν
Λιβύων,
ἐπὶ
δὲ
τοῦ
|
[3, 62] |
οὖν
τούτους
εἰς
τὸ
μέσον
|
προέθηκε |
πανοπλίας
Γαλατικάς,
οἵαις
εἰώθασιν
οἱ |
[3, 36] |
οὐ
μικρὰ
μεγάλα
δὲ
συμβάλλεσθαι
|
πεποίηκε |
πρὸς
ἀνάμνησιν
ἡ
τῶν
ὀνομάτων |
[3, 111] |
καὶ
δεξάμενος
αὐτῶν
τὴν
ὁρμὴν
|
ἀφῆκε |
καὶ
παραχρῆμα
κατεστρατοπέδευσε,
ποιούμενος
τὸν |
[3, 77] |
τυγχάνουσι,
συνανασώσων.
ταῦτα
δ´
εἰπὼν
|
ἀφῆκε |
πάντας
χωρὶς
λύτρων
εἰς
τὴν |
[3, 44] |
τοῖς
θεοῖς
ὑπὲρ
ἁπάντων
εὐξάμενος
|
διαφῆκε, |
παραγγείλας
θεραπεύειν
σφᾶς
καὶ
παρασκευάζεσθαι |
[3, 55] |
ἐκφεύγοντας
ἤδη
τὴν
χιόνα
τόπους
|
διαφῆκε |
πρὸς
τὰς
νομάς,
τοὺς
δὲ
|
[3, 64] |
κινδυνεύειν,
ἀποδεξάμενος
αὐτῶν
τὴν
ὁρμὴν
|
διαφῆκε, |
προσπαρακαλέσας
ἑτοίμους
εἶναι
πρὸς
τὸ |
[3, 63] |
ἐσπούδασε,
τότε
μὲν
ἐπαινέσας
αὐτοὺς
|
διαφῆκε, |
τῇ
δ´
ἐπαύριον
ἀναζυγὴν
ἅμα |
[3, 33] |
ἐν
Καινῇ
πόλει
πρῶτον
μὲν
|
διαφῆκε |
τοὺς
Ἴβηρας
ἐπὶ
τὰς
ἑαυτῶν |
[3, 109] |
καὶ
τοιαῦτα
παρακαλέσας
ὁ
Λεύκιος
|
διαφῆκε |
τοὺς
πολλούς.
~Τῇ
δ´
ἐπαύριον |
[3, 102] |
τοὺς
εὐζώνους
κατὰ
μέρη
διελὼν
|
ἐπαφῆκε |
τοῖς
προνομεύουσι,
παραγγείλας
μηδένα
ζωγρεῖν. |
[3, 112] |
χάρακα
κατέστησεν,
τοὺς
δὲ
Νομάδας
|
ἐπαφῆκε
|
τοῖς
ὑδρευομένοις
ἀπὸ
τῆς
ἐλάττονος |
[3, 69] |
δὲ
συνορῶν
τὸ
γινόμενον
πάντας
|
ἐπαφῆκε |
τοὺς
ἵππους
καὶ
τοὺς
ἀκοντιστάς. |
[3, 78] |
τὰς
εἰς
τὴν
πολεμίαν
μακρὰς
|
εὕρισκε |
καὶ
προδήλους
τοῖς
ὑπεναντίοις,
τὴν |
[3, 48] |
τὸ
παράπαν
οὔτε
πρὸς
τίνας
|
ἐγίνωσκε, |
τὸ
δὲ
πέρας,
οὐδ´
εἰ |
[3, 93] |
συλλογιζόμενος
ἐκ
τῶν
εἰκότων
οὐκ
|
ἔδωκε |
χρόνον
οὐδ´
ἀναστροφὴν
ταῖς
ἐπιβολαῖς |
[3, 67] |
τούς
γε
μὴν
ἄνδρας
αὐτοῖς
|
ἀπέδωκε, |
παραγγείλας
τηρεῖν,
ἵνα
παρὰ
τούτων |
[3, 116] |
ἅπαξ
ἐγκλίνασιν,
τοὺς
μὲν
φεύγοντας
|
παρέδωκε |
τοῖς
Νομάσιν,
πρὸς
δὲ
τὴν |
[3, 88] |
τῶν
δὲ
Μεσσαπίων,
εἰς
πρώτην
|
ἐνέβαλε |
τὴν
Δαυνίαν.
ἀρξάμενος
δὲ
ταύτης |
[3, 72] |
ἐστι
τοῦτο·
τοὺς
δὲ
πεζοὺς
|
παρενέβαλε |
κατὰ
τὰς
εἰθισμένας
παρ´
αὐτοῖς |
[3, 113] |
ἱππεῖς
εἰς
τὸ
λαιὸν
κέρας
|
παρενέβαλε· |
πάσης
δὲ
τῆς
δυνάμεως
προέστησε |
[3, 72] |
μὲν
πεζοὺς
ἐπὶ
μίαν
εὐθεῖαν
|
παρενέβαλε, |
περὶ
δισμυρίους
ὄντας
τὸν
ἀριθμόν, |
[3, 113] |
χάρακος
διαβιβάζων
τὸν
ποταμὸν
εὐθέως
|
παρενέβαλε, |
τοὺς
(δ´)
ἐκ
θατέρου
συνάπτων |
[3, 54] |
τῆς
χιόνος
οὐ
πολλῷ
λείποντας
|
ἀπέβαλε |
τῶν
κατὰ
τὴν
ἀνάβασιν
φθαρέντων. |
[3, 79] |
ἐπιτηδείων.
ἐπὶ
δὲ
τοῖς
προειρημένοις
|
ἐπέβαλε |
τοὺς
Κελτούς,
ἐπὶ
δὲ
πᾶσι |
[3, 51] |
ἠδύνατο
πλείστους
ἐκ
τοῦ
κινδύνου
|
προσέβαλε |
πρὸς
τὴν
πόλιν,
ἐξ
ἧς |
[3, 101] |
Μάρκος
ἐξῆγε
τοὺς
εὐζώνους
καὶ
|
προσέβαλε |
τῷ
λόφῳ.
γενομένου
δ´
ἀκροβολισμοῦ |
[3, 14] |
πολλῆς
ταλαιπωρίας
πολιορκήσας
κατὰ
κράτος
|
εἷλε. |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
παραδόξως
εἰς |
[3, 17] |
ἐν
ὀκτὼ
μησὶ
κατὰ
κράτος
|
εἷλε |
τὴν
πόλιν.
κύριος
δὲ
γενόμενος |
[3, 112] |
ἐχομένῃ
περὶ
παρασκευὴν
καὶ
θεραπείαν
|
παρήγγειλε |
γίνεσθαι
πᾶσι.
τῇ
δ´
ἑξῆς |
[3, 71] |
τὸν
κίνδυνον
καὶ
πᾶσιν
ἀριστοποιεῖσθαι
|
παρήγγειλε |
καὶ
περὶ
τὴν
τῶν
ὅπλων |
[3, 93] |
ἐπὶ
τῶν
λειτουργιῶν
τεταγμένον
Ἀσδρούβαν
|
παρήγγειλε |
λαμπάδας
δεσμεύειν
ἐκ
τῆς
ξηρᾶς |
[3, 93] |
γενομένου
διὰ
τὸ
πλῆθος,
ἀνάψαι
|
παρήγγειλε |
πάσας
καὶ
τοὺς
μὲν
βοῦς |
[3, 93] |
τοῦτο
δειπνοποιησαμένοις
ἀναπαύεσθαι
καθ´
ὥραν
|
παρήγγειλε |
πᾶσιν.
ἅμα
δὲ
τῷ
κλῖναι |
[3, 63] |
ἐπαύριον
ἀναζυγὴν
ἅμα
τῷ
φωτὶ
|
παρήγγειλε. |
~Πόπλιος
δὲ
περὶ
τὰς
αὐτὰς |
[3, 64] |
διαβαίνειν,
τοῖς
μὲν
ἐπιτηδείοις
γεφυροποιεῖν
|
παρήγγειλε, |
τὰς
δὲ
λοιπὰς
δυνάμεις
συναγαγὼν |
[3, 87] |
ἂν
γεγονὼς
κύριος
τοσούτων
σκύλων.
|
ἐξαπέστειλε |
δὲ
κατὰ
θάλατταν
ἐν
τῷ |
[3, 44] |
προχειρισάμενος
πεντακοσίους
τῶν
Νομαδικῶν
ἱππέων
|
ἐξαπέστειλε |
κατασκεψομένους
ποῦ
καὶ
πόσοι
τυγχάνουσιν |
[3, 75] |
βοηθείας,
ὃς
καὶ
πεντακοσίους
αὐτοῖς
|
ἐξαπέστειλε |
Κρῆτας
καὶ
χιλίους
πελτοφόρους·
πάντα |
[3, 88] |
ἀπολύσας
τῆς
κατὰ
γῆν
στρατείας
|
ἐξαπέστειλε |
μετὰ
παραπομπῆς
εἰς
τὴν
Ῥώμην, |
[3, 71] |
χιλίους
καὶ
πεζοὺς
ἄλλους
τοσούτους
|
ἐξαπέστειλε |
νυκτὸς
εἰς
τὴν
ἐνέδραν,
συστήσας |
[3, 41] |
ὑπεναντίοις·
τριακοσίους
δὲ
τῶν
ἱππέων
|
ἐξαπέστειλε |
τοὺς
ἀνδρωδεστάτους,
συστήσας
μετ´
αὐτῶν |
[3, 104] |
νομίσας
ἑρμαῖον
εἶναι
παραυτίκα
μὲν
|
ἐξαπέστειλε |
τοὺς
ψιλούς,
κελεύσας
ἀγωνίζεσθαι
καὶ |
[3, 69] |
τοῦ
πράττειν
τότε
λαβὼν
πρόφασιν
|
ἐξαπέστειλε |
τῶν
μὲν
ἱππέων
τὸ
πλεῖστον |
[3, 86] |
κατὰ
σπουδὴν
δοὺς
τετρακισχιλίους
ἱππεῖς
|
προεξαπέστειλε, |
βουλόμενος,
εἰ
δέοινθ´
οἱ
καιροί, |
[3, 95] |
ἀποστήματι
περὶ
τοὺς
ὀγδοήκοντα
σταδίους
|
προαπέστειλε |
κατασκεψομένας
δύο
ναῦς
ταχυπλοούσας
Μασσαλιητικάς· |
[3, 94] |
τοῖς
ἄκροις
ἀντικαθημένους
τοῖς
λογχοφόροις
|
ἐπαπέστειλέ |
τινας
τῶν
Ἰβήρων,
οἳ
καὶ |
[3, 83] |
αὐλῶνα
κειμένων,
ἐπὶ
πολὺ
παρατείνας,
|
ὑπέστειλε, |
τοὺς
δ´
ἱππεῖς
καὶ
τοὺς |
[3, 71] |
τὴν
πρέπουσαν
ὁρμὴν
τῷ
καιρῷ
|
παρήγγελλε |
δέκα
τοὺς
ἀνδρωδεστάτους
ἕκαστον
ἐπιλεξάμενον |
[3, 43] |
τὸ
συντεταγμένον,
ἐμβαίνειν
ἅπασιν
ἅμα
|
παρήγγελλε |
καὶ
βιάζεσθαι
πρὸς
τὸ
ῥεῦμα |
[3, 93] |
καὶ
τῶν
στενῶν,
δι´
ὧν
|
ἔμελλε |
ποιεῖσθαι
τὴν
πορείαν,
πρὸς
ἣν |
[3, 70] |
καιρὸν
ἐκλεγόμενος
ἀλλὰ
τὸν
ἴδιον
|
ἔμελλε |
τοῦ
δέοντος
σφαλήσεσθαι
προφανῶς.
ὁ |
[3, 68] |
παραυτίκα
μὲν
τοὺς
Νομαδικοὺς
ἱππεῖς
|
ἐξαπέστελλε, |
μετ´
οὐ
πολὺ
δὲ
τοὺς |
[3, 72] |
παραυτίκα
μὲν
αὐτὴν
τὴν
ἵππον
|
ἐξαπέστελλε, |
προστάξας
ἔχεσθαι
καὶ
συμπλέκεσθαι
τοῖς |
[3, 105] |
διὰ
μὲν
τὴν
Μάρκου
τόλμαν
|
ἀπόλωλε |
τὰ
ὅλα,
διὰ
δὲ
τὴν |
[3, 17] |
ἀρχῆς
πρόθεσιν,
τὰ
δὲ
σώματα
|
διένειμε |
κατὰ
τὴν
ἀξίαν
ἑκάστοις
τῶν |
[3, 20] |
ἄλλοις
ἡ
τύχη
καὶ
τοῦτο
|
προσένειμε |
Ῥωμαίοις,
τὸ
φρονεῖν
αὐτοὺς
εὐθέως |
[3, 90] |
προνομὰς
διὰ
τὸ
καταφρονεῖν
ὑποχειρίους
|
ἐλάμβανε |
καὶ
κατέφθειρε
τῷ
τοιούτῳ
τρόπῳ. |
[3, 85] |
ἐλευθερίας.
τὴν
δ´
ἑαυτοῦ
δύναμιν
|
ἀνελάμβανε
|
καὶ
τῶν
νεκρῶν
τῶν
ἐκ |
[3, 41] |
εἰδέναι
τὴν
ἀκρίβειαν,
αὐτὸς
μὲν
|
ἀνελάμβανε |
τὰς
δυνάμεις
ἐκ
τοῦ
πλοῦ |
[3, 60] |
τῶν
Ἄλπεων
τὰς
μὲν
ἀρχὰς
|
ἀνελάμβανε |
τὰς
δυνάμεις.
οὐ
γὰρ
μόνον |
[3, 68] |
οἰκείαις
δυνάμεσι
τὸ
μὲν
πλῆθος
|
ἀνελάμβανε |
τῶν
ἀνδρῶν,
ὡς
ἂν
ἐκ |
[3, 70] |
χειμασκήσαντα
βελτίω
τὰ
παρ´
αὑτῶν
|
ὑπελάμβανε |
γενήσεσθαι,
τήν
τε
τῶν
Κελτῶν |
[3, 80] |
ἔχοντος.
ἐξ
ὧν
πολλοὺς
αὐτὸν
|
ὑπελάμβανε |
παραδώσειν
καιροὺς
πρὸς
ἐπίθεσιν.
πάντα |
[3, 104] |
προνομὰς
ἐκπορευομένων,
ἅμα
τῷ
διαυγάζειν
|
κατελάμβανε |
τοῖς
εὐζώνοις
τὸν
λόφον.
ὁ |
[3, 90] |
πολεμίοις
ἀεὶ
καὶ
τοὺς
εὐκαίρους
|
προκατελάμβανε |
τόπους
κατὰ
τὴν
ἐμπειρίαν.
ἔχων |
[3, 78] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
τὰς
ἐσθῆτας
|
μετελάμβανε
|
τὰς
καθηκούσας
ἀεὶ
ταῖς
περιθεταῖς. |
[3, 113] |
τούτοις
ἐκ
τοῦ
κατὰ
λόγον
|
παρίστανε |
ζυγοῦντα,
μηνοειδὲς
ποιῶν
τὸ
κύρτωμα |
[3, 89] |
μάλιστα
τῆς
ἀσφαλείας
τῶν
ὑποταττομένων,
|
ἔμενε |
βεβαίως
ἐπὶ
τῆς
διαλήψεως
ταύτης. |
[3, 85] |
σύγκλητος,
ἀλλ´
ἐπὶ
τοῦ
καθήκοντος
|
ἔμενε |
λογισμοῦ
καὶ
διενοεῖτο
περὶ
τοῦ |
[3, 55] |
κατὰ
τὴν
διανάστασιν,
διακόψαντα
δ´
|
ἔμενε |
μετὰ
τῶν
φορτίων
οἷον
καταπεπηγότα |
[3, 84] |
δυνατοῦ
προβαῖνον
εἰς
τὴν
λίμνην
|
ἔμενε
|
τὰς
κεφαλὰς
αὐτὰς
ὑπὲρ
τὸ |
[3, 102] |
ἐν
κακοῖς,
ὅμως
δὲ
χειμαζόμενος
|
ἔμενε, |
τοὺς
πελάζοντας
ἀποτριβόμενος
καὶ
μόλις |
[3, 50] |
μὲν
καταστρατοπεδεύσας
πρὸς
ταῖς
ὑπερβολαῖς
|
ἐπέμενε, |
προέπεμψε
δέ
τινας
τῶν
καθηγουμένων |
[3, 16] |
ἀπὸ
τῆς
οἰκείας
ὁ
πόλεμος.
|
συνέβαινε |
γὰρ
κατ´
ἐκείνους
τοὺς
καιροὺς
|
[3, 74] |
μάχῃ
περιχαρεῖς
ἦσαν,
ὡς
κατωρθωκότες·
|
συνέβαινε |
γὰρ
ὀλίγους
μὲν
τῶν
Ἰβήρων |
[3, 89] |
μὲν
γὰρ
τῶν
ὑπεναντίων
δυνάμεις
|
συνέβαινε |
γεγυμνάσθαι
μὲν
ἐκ
τῆς
πρώτης |
[3, 74] |
μέσα,
μεγάλην
ταραχὴν
καὶ
δυσχρηστίαν
|
συνέβαινε |
γίνεσθαι
περὶ
τὰς
τῶν
Ῥωμαίων |
[3, 114] |
πρὸς
τὰς
ἄρκτους,
ἑκατέροις
ἀβλαβῆ
|
συνέβαινε |
γίνεσθαι
τὴν
κατὰ
τὸν
ἥλιον |
[3, 114] |
πάτρια,
ξενίζουσαν
ἅμα
καὶ
καταπληκτικὴν
|
συνέβαινε |
γίνεσθαι
τὴν
πρόσοψιν.
ἦν
δὲ |
[3, 107] |
αὐτοὶ
δὲ
τοὺς
ὑπάτους
ἐξαπέστελλον.
|
συνέβαινε |
δὲ
πάντας
εἰς
τὸν
Αἰμίλιον |
[3, 108] |
ὧδε
γὰρ
καὶ
τῇδέ
που
|
συνέβαινε |
διατετράφθαι
καὶ
προσδεῖσθαι
παραινέσεως
τοὺς |
[3, 100] |
ἀκμαζούσης
πρὸς
τὴν
συγκομιδήν,
ἄπλετον
|
συνέβαινε |
καθ´
ἑκάστην
ἡμέραν
ἁθροίζεσθαι
τοῦ
|
[3, 55] |
πεπτωκυίας,
ταύτην
μὲν
εὐδιάκοπτον
εἶναι
|
συνέβαινε |
καὶ
διὰ
τὸ
πρόσφατον
οὖσαν |
[3, 73] |
τῆς
νοτίδος.
παραπλήσια
δὲ
τούτοις
|
συνέβαινε |
καὶ
περὶ
τοὺς
ἱππεῖς
γίνεσθαι |
[3, 97] |
θαλάττης
χορηγίαν·
ὁμοῦ
γὰρ
αὐτοῖς
|
συνέβαινε |
καὶ
τὸν
στόλον
ποιεῖσθαι
τὸν |
[3, 55] |
διήγαγε
τὰ
θηρία.
καὶ
τάδε
|
συνέβαινε |
κακῶς
ὑπὸ
τοῦ
λιμοῦ
διατεθεῖσθαι· |
[3, 107] |
μὲν
οὖν
πόλιν
ἔτι
πρότερον
|
συνέβαινε |
κατεσκάφθαι,
τῆς
παρασκευῆς
δὲ
καὶ |
[3, 61] |
τοῦ
στρατηγοῦ.
τὸ
δὲ
παραπλήσιον
|
συνέβαινε |
πάσχειν
καὶ
τὸν
Πόπλιον·
τὰς |
[3, 42] |
πρός
τινα
τόπον,
ἐν
ᾧ
|
συνέβαινε |
περί
τι
χωρίον
νησίζον
περισχίζεσθαι |
[3, 115] |
κινδυνεύοντα
τόπον·
οὐ
γὰρ
ἅμα
|
συνέβαινε |
τὰ
κέρατα
καὶ
τὰ
μέσα |
[3, 73] |
τοῖς
δὲ
Καρχηδονίοις
ὑπερδέξιον
γίνεσθαι
|
συνέβαινε |
τὴν
χρείαν,
ἅτε
δὴ
τῶν |
[3, 107] |
πόλεως
ἄκραν.
εἰς
γὰρ
ταύτην
|
συνέβαινε |
τόν
τε
σῖτον
καὶ
τὰς |
[3, 76] |
Ἰβήρων
Ἀνδοβάλην
ἔλαβε.
τοῦτον
δὲ
|
συνέβαινε |
τύραννον
μὲν
εἶναι
τῶν
κατὰ |
[3, 56] |
συναθροίσας
ὁμοῦ
πᾶσαν
τὴν
δύναμιν
|
κατέβαινε |
καὶ
τριταῖος
ἀπὸ
τῶν
προειρημένων
|
[3, 101] |
στρατοπεδεύειν,
ἐπιστρέψας
ἐκ
τῶν
(ἀκρωρειῶν)
|
κατέβαινε |
κατὰ
τὴν
ἐπὶ
τὰ
πεδία |
[3, 53] |
αὐτοῦ
κατεστρατοπέδευσε
καὶ
δύ´
ἡμέρας
|
προσέμεινε, |
βουλόμενος
ἅμα
μὲν
ἀναπαῦσαι
τοὺς |
[3, 113] |
δὲ
πάντ´
ἐπὶ
μίαν
εὐθεῖαν
|
ἐξέτεινε, |
μετὰ
ταῦτα
λαβὼν
τὰ
μέσα |
[3, 113] |
τούτοις
ἐπὶ
τῆς
αὐτῆς
εὐθείας
|
ἐξέτεινε, |
πυκνοτέρας
ἢ
πρόσθεν
τὰς
σημείας |
[3, 83] |
τῶν
εὐωνύμων
βουνῶν
κύκλῳ
περιαγαγὼν
|
παρεξέτεινε |
συνεχεῖς,
ὥστε
τοὺς
ἐσχάτους
εἶναι |
[3, 13] |
καὶ
τὴν
ὑπὲρ
Σικελίας
ἧτταν,
|
συνεπέτεινε |
δ´
αὐτῶν
τὴν
ὀργήν,
καθάπερ |
[3, 51] |
τοὺς
μὲν
πλείστους
τῶν
Ἀλλοβρίγων
|
ἀπέκτεινε, |
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
τρεψάμενος
ἠνάγκασε |
[3, 117] |
παρεμβολὴν
καὶ
δισχιλίους
μὲν
αὐτῶν
|
ἀπέκτεινε, |
τῶν
δὲ
λοιπῶν
ἐγκρατὴς
ἐγένετο |
[3, 103] |
πρὸς
τῷ
διακινδυνεύειν,
αἵρεσιν
αὐτῷ
|
προύτεινε |
τοιαύτην,
ἢ
κατὰ
μέρος
ἄρχειν |
[3, 18] |
ἀνάλωτον
ὑπάρχειν,
ταύτῃ
πρῶτον
ἐγχειρεῖν
|
ἔκρινε, |
βουλόμενος
καταπλήξασθαι
τοὺς
πολεμίους.
παρακαλέσας |
[3, 66] |
ὑπὸ
τοῦ
τραύματος,
εἰς
ἀσφαλὲς
|
ἔκρινε |
δεῖν
ἀποκαταστῆσαι
τὰς
δυνάμεις.
Ἀννίβας |
[3, 117] |
τὰ
μέρη
τὴν
μάχην
Ἀννίβας
|
ἔκρινε, |
καὶ
τότε
παραβοηθήσας
καὶ
τρεψάμενος |
[3, 60] |
Ῥωμαίοις.
εἰς
ἃ
βλέπων
Ἀννίβας
|
ἔκρινε |
μὴ
μέλλειν
ἀλλὰ
προάγειν
εἰς |
[3, 78] |
δὲ
πλεῖον
διὰ
τὰς
ὠφελείας,
|
ἔκρινε
|
τὴν
ταχίστην
ἀναζευγνύειν
καὶ
συνεκπληροῦν |
[3, 9] |
κατὰ
τοὺς
καιροὺς
ὁ
γράφων
|
γέγονε |
καὶ
τοῦ
συνεδρίου
μετεῖχε
τῶν |
[3, 22] |
ὑπογεγράφαμεν.
τηλικαύτη
γὰρ
ἡ
διαφορὰ
|
γέγονε |
τῆς
διαλέκτου
καὶ
παρὰ
Ῥωμαίοις |
[3, 116] |
ὑπεναντίοις,
ἅμα
δὲ
παρεκάλει
καὶ
|
παρώξυνε |
τοὺς
παρ´
αὑτοῦ
στρατιώτας.
τὸ |
[3, 116] |
βιαίοις
πληγαῖς
ἐν
χειρῶν
νόμῳ
|
μετήλλαξε |
τὸν
βίον,
ἀνὴρ
πάντα
τὰ |
[3, 100] |
τὰς
δὲ
πλείστας
οἰκίας
ἀκεραίους
|
διεφύλαξε |
καὶ
τὰ
τείχη,
βουλόμενος
σιτοβολίοις |
[3, 33] |
μέλλον.
δεύτερον
δ´
Ἀσδρούβᾳ
τἀδελφῷ
|
διέταξε |
πῶς
δεήσει
τῇ
τε
τῶν |
[3, 102] |
τὰ
μὲν
βαρέα
τῶν
ὅπλων
|
ἐξέταξε, |
τοὺς
δ´
ἱππεῖς
καὶ
τοὺς |
[3, 93] |
καὶ
προσβάλλειν
πρὸς
τὰς
ἀκρωρείας
|
ἐπέταξε, |
τοὺς
δὲ
λογχοφόρους
κατόπιν
ἐπιστήσας |
[3, 113] |
ἐπὶ
δὲ
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως
|
ἐπέταξε |
τοὺς
Νομαδικοὺς
ἱππεῖς.
ἐπεὶ
δὲ |
[3, 66] |
ἐγγὺς
τῶν
πολεμίων
τῇ
τρίτῃ
|
παρέταξε |
τὴν
δύναμιν
ἐν
συνόψει
τοῖς |
[3, 62] |
δηλούντων
ὅτι
βούλονται
μονομαχεῖν,
κληρώσασθαι
|
προσέταξε |
καὶ
δύο
τοὺς
λαχόντας
καθοπλισαμένους |
[3, 71] |
τινας
δωρεὰς
ἐπαγγειλάμενος
τοῖς
ἀνδραγαθήσασι
|
προσέταξε |
πελάσαντας
τῷ
τῶν
ἐναντίων
χάρακι
|
[3, 116] |
τοὺς
Λίβυας,
ἐταπείνωσε
δὲ
καὶ
|
κατέπληξε |
ταῖς
ψυχαῖς
τοὺς
Ῥωμαίους.
ἐν |
[3, 47] |
ἀπαντήσας
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἀννίβαν
|
ὑπέδειξε |
τὰς
ὁδούς,
ἐξαπορήσαντας
ἂν
καταφθαρῆναι |
[3, 93] |
παρεμβολῆς.
γενομένου
δὲ
τούτου
συναγαγὼν
|
ὑπέδειξε |
τοῖς
λειτουργοῖς
ὑπερβολήν
τινα
μεταξὺ |
[3, 95] |
ἐκ
τῆς
παραχειμασίας
ἡθροικὼς
δύναμιν
|
ἀνέζευξε· |
καὶ
ταῖς
μὲν
ναυσὶ
παρὰ |
[3, 45] |
ἀποσκευὴν
ἀναθέμενος
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
|
ἀνέζευξε |
παντὶ
τῷ
στρατεύματι
καὶ
προῆγε |
[3, 118] |
μὴν
ἥ
γε
σύγκλητος
οὐδὲν
|
ἀπέλειπε |
τῶν
ἐνδεχομένων,
ἀλλὰ
παρεκάλει
μὲν |
[3, 79] |
δὲ
τῆς
οὐραγίας
τὸν
ἀδελφὸν
|
ἀπέλιπε |
Μάγωνα
τῶν
τε
λοιπῶν
χάριν |
[3, 117] |
καὶ
διὰ
τοιαύτην
αἰτίαν.
Λεύκιος
|
ἀπέλιπε |
μυρίους
πεζοὺς
ἐπὶ
τῆς
ἑαυτοῦ |
[3, 61] |
ὅτι
πρότερον
ἡμέραις
ὀλίγαις
αὐτὸν
|
ἀπέλιπε |
περὶ
τὴν
τοῦ
Ῥοδανοῦ
διάβασιν, |
[3, 35] |
δὲ
χιλίους
καὶ
τὰς
ἀποσκευὰς
|
ἀπέλιπε |
τούτῳ
τῶν
αὐτῷ
συνεξορμώντων.
εἰς |
[3, 35] |
ἀνδρῶν,
ἡγεμόνα
μὲν
ἐπὶ
πάσης
|
κατέλιπε |
τῆς
ἐπὶ
τάδε
τοῦ
ποταμοῦ |
[3, 50] |
πλεῖον
μέρος
τῆς
δυνάμεως
αὐτοῦ
|
κατέλιπε, |
τοὺς
δ´
ἐπιτηδειοτάτους
εὐζώνους
ποιήσας |
[3, 100] |
τῆς
δυνάμεως
ἐπὶ
τὴν
σιτολογίαν
|
ἐξέπεμπε, |
προστάξας
καθ´
ἑκάστην
ἡμέραν
τακτὸν |
[3, 72] |
τοῖς
πολεμίοις.
ἑξῆς
δὲ
τούτοις
|
ἐξέπεμπε
|
τοὺς
πεζακοντιστὰς
εἰς
ἑξακισχιλίους·
ἐκίνει |
[3, 112] |
κίνδυνον
ὁρμὴν
εἶχεν
καὶ
δυσχερῶς
|
ἔφερε |
τὰς
ὑπερθέσεις.
βαρύτατος
γὰρ
δὴ |
[3, 116] |
ἅμα
μὲν
αὐτὸς
συνεπλέκετο
καὶ
|
προσέφερε |
τὰς
χεῖρας
τοῖς
ὑπεναντίοις,
ἅμα |
[3, 95] |
τὴν
ἐπιβατικὴν
χρείαν
ἀνήχθη
καὶ
|
κατῆρε |
δευτεραῖος
ἐκ
Ταρράκωνος
εἰς
τοὺς
|
[3, 96] |
εἰσαγαγὼν
αὖθις
εἰς
τὸ
Λιλύβαιον
|
κατῆρε. |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
οὗτος
μὲν |
[3, 36] |
διελθὼν
τόπους
εἰς
ποῖα
μέρη
|
κατῆρε |
τῆς
Ἰταλίας.
ῥητέον
(δ´)
οὐκ |
[3, 56] |
τῶν
Ἄλπεων
ὑπερβολὴν
ἡμέραις
δεκαπέντε
|
κατῆρε
|
τολμηρῶς
εἰς
τὰ
περὶ
τὸν |
[3, 100] |
γενόμενος
κύριος
τοὺς
μὲν
οἰκήτορας
|
κατέφθειρε, |
τὰς
δὲ
πλείστας
οἰκίας
ἀκεραίους |
[3, 82] |
ἅμα
δὲ
προάγων
ἐπυρπόλει
καὶ
|
κατέφθειρε |
τὴν
χώραν,
βουλόμενος
ἐκκαλέσασθαι
τὸν |
[3, 90] |
τὸ
καταφρονεῖν
ὑποχειρίους
ἐλάμβανε
καὶ
|
κατέφθειρε
|
τῷ
τοιούτῳ
τρόπῳ.
ταῦτα
δ´ |
[3, 63] |
καὶ
παράστασιν
οἵαν
ὁ
παρακαλῶν
|
ἐσπούδασε, |
τότε
μὲν
ἐπαινέσας
αὐτοὺς
διαφῆκε, |
[3, 88] |
τῶν
ἀνδρῶν
τοὺς
μὲν
τραυματίας
|
ἐξυγίασε, |
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
εὐέκτας
παρεσκεύασε |
[3, 101] |
μὲν
τρίτον
μέρος
τῆς
δυνάμεως
|
εἴασε |
σιτολογεῖν,
τὰ
δὲ
δύο
μέρη |
[3, 69] |
καὶ
στῆναι
μὲν
ἐκ
μεταβολῆς
|
ἠνάγκασε, |
διώκειν
δὲ
καὶ
συμπλέκεσθαι
τοῖς |
[3, 89] |
κίνδυνον,
τῷ
δὲ
χρόνῳ
πάντας
|
ἠνάγκασε
|
παρομολογῆσαι
καὶ
συγχωρεῖν
ὡς
οὔτε |
[3, 51] |
ἀπέκτεινε,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
τρεψάμενος
|
ἠνάγκασε |
φυγεῖν
εἰς
τὴν
οἰκείαν,
τότε |
[3, 76] |
αὐτῶν
ἀπέκτεινεν,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
|
ἠνάγκασε |
φυγεῖν
ἐπὶ
τὰς
ναῦς.
οὗτος |
[3, 95] |
τὸ
μὲν
κατὰ
γῆν
ἀπαντᾶν
|
ἀπεδοκίμασε, |
συμπληρώσας
δὲ
πέντε
καὶ
τριάκοντα |
[3, 42] |
τρόπῳ
τοὺς
παροικοῦντας
τὸν
ποταμὸν
|
ἐξηγόρασε |
παρ´
αὐτῶν
τά
τε
μονόξυλα
|
[3, 52] |
πρὸς
τὴν
τοιαύτην
πίστιν
Ἀννίβας
|
ἐξήτασε |
φιλοτίμως
τὴν
ἐπίνοιαν
αὐτῶν
καὶ |
[3, 88] |
ἐξυγίασε,
τοὺς
δὲ
λοιποὺς
εὐέκτας
|
παρεσκεύασε |
καὶ
προθύμους
εἰς
τὰς
ἐπιφερομένας |
[3, 17] |
κινδυνεύειν,
τούς
τε
Καρχηδονίους
ἑτοίμους
|
παρεσκεύασε |
πρὸς
τὸ
παραγγελλόμενον,
αὐτός
τε |
[3, 12] |
τῶν
πραγμάτων.
τοιούτους
γὰρ
ἐχθροὺς
|
παρεσκεύασε |
Ῥωμαίοις
Ἀσδρούβαν
τε
τὸν
τῆς |
[3, 49] |
μετὰ
τῆς
σφετέρας
δυνάμεως
ἀσφαλῆ
|
παρεσκεύασε |
τὴν
δίοδον
αὐτοῖς,
ἕως
ἤγγισαν |
[3, 71] |
ἱππεῖς
συναγαγών,
ὄντας
φερεκάκους
διαφερόντως,
|
παρεκάλεσε
|
καί
τινας
δωρεὰς
ἐπαγγειλάμενος
τοῖς |
[3, 71] |
δὲ
λοιποὺς
ἡγεμόνας
ἁθροίσας
ὁμοίως
|
παρεκάλεσε |
πρὸς
τὸν
κίνδυνον
καὶ
πᾶσιν |
[3, 107] |
ἄκρας
τότε
καταληφθείσης,
οὐ
μικρὰν
|
συνέπεσε |
ταραχὴν
γενέσθαι
περὶ
τὰς
τῶν |
[3, 49] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐπιτηδείοις
ἀφθόνως
|
ἐχορήγησε |
τὸ
στρατόπεδον,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
[3, 6] |
ὀλίγα
δὲ
Φίλιππος
ἔτι
ζῶν
|
ἐνήργησε |
καὶ
παρεσκευάσατο
πρὸς
τὸν
κατὰ
|
[3, 55] |
ὑποζυγίοις
καὶ
τοῖς
ἵπποις
ἱκανὴν
|
ἐποίησε |
πάροδον
ἐν
ἡμέρᾳ
μιᾷ.
διὸ |
[3, 17] |
ἀλλὰ
τούς
τε
στρατιώτας
προθυμοτέρους
|
ἐποίησε |
πρὸς
τὸ
κινδυνεύειν,
τούς
τε |
[3, 12] |
οὖν
προαποθανὼν
οὐ
πᾶσιν
ἔκδηλον
|
ἐποίησε |
τὴν
αὑτοῦ
πρόθεσιν·
Ἀννίβᾳ
δὲ |
[3, 54] |
τόπον
ὑποδεικνύων
ἐπὶ
ποσὸν
εὐθαρσεῖς
|
ἐποίησε |
τοὺς
ἀνθρώπους.
τῇ
δ´
ἐπαύριον |
[3, 49] |
καὶ
τὰ
πεπονηκότα
πάντα
διαλλάξας
|
ἐκαινοποίησε |
πᾶσαν
τὴν
δύναμιν
εὐκαίρως,
ἔτι |
[3, 87] |
διὸ
γενόμενος
ἐγκρατὴς
χώρας
εὐδαίμονος
|
ἐσωματοποίησε |
μὲν
τοὺς
ἵππους,
ἀνεκτήσατο
δὲ |
[3, 69] |
καιρῶν
καταλαμβανομένους.
τὸν
δὲ
προδότην
|
ἐτίμησε |
μεγαλείως,
ἐκκαλέσασθαι
σπουδάζων
τοὺς
ἐπὶ |
[3, 51] |
προκατασχόντας
τὴν
νύκτα
τὰς
ὑπερβολὰς
|
ὥρμησε |
παραβοηθήσων
τοῖς
τῇ
πορείᾳ
προλαβοῦσιν. |
[3, 88] |
τὴν
Μαρρουκίνην
καὶ
Φρεντανὴν
χώραν
|
ὥρμησε |
ποιούμενος
τὴν
πορείαν
εἰς
τὴν |
[3, 90] |
ὅλοις
οὐκ
ἐκχωροῦντα
τῶν
ὑπαίθρων,
|
ὥρμησε |
τολμηρῶς
εἰς
τὰ
περὶ
Καπύην |
[3, 88] |
τὴν
κατάστασιν
θύσας
τοῖς
θεοῖς
|
ἐξώρμησε |
μετὰ
τοῦ
συνάρχοντος
καὶ
τῶν |
[3, 99] |
τὴν
αὑτοῦ
μετάθεσιν
πολλοὺς
Ἰβήρων
|
παρώρμησε |
πρὸς
τὴν
τῶν
Ῥωμαίων
φιλίαν. |
[3, 44] |
πρῶτον
μὲν
τῶν
προγεγενημένων
πράξεων
|
ἀνέμνησε |
τοὺς
ὄχλους·
ἐν
αἷς
ἔφη |
[3, 96] |
τὸν
αἰγιαλὸν
οὐχ
οὕτως
αὐτοὺς
|
ὤνησε, |
θάρσος
παριστάνουσα
πρὸς
τὸν
κίνδυνον, |
[3, 26] |
ἠγνόουν—
ἀλλὰ
πόθεν
ἢ
πῶς
|
ἐθάρρησε |
γράψαι
τἀναντία
τούτοις,
διότι
Ῥωμαίοις |
[3, 89] |
ταχὺ
δὲ
καὶ
τὰ
πράγματα
|
προσεμαρτύρησε |
τοῖς
λογισμοῖς
αὐτοῦ.
καὶ
τοῦτ´
|
[3, 82] |
συνάπτοντα
καθεώρα,
τόπους
δ´
εὐφυεῖς
|
συνεθεώρησε |
πρὸς
τὴν
χρείαν,
ἐγίνετο
πρὸς |
[3, 11] |
Ῥωμαίων
τέλος
ἐκ
τῆς
πατρίδος
|
ἐξεχώρησε |
καὶ
παρ´
Ἀντιόχῳ
διέτριβε,
τότε |
[3, 3] |
ἐπὶ
τάδε
τοῦ
Ταύρου
πάσης
|
ἐξεχώρησε, |
τὸ
δὲ
τρίτον
τίνα
τρόπον |
[3, 13] |
ἅμα
καὶ
καταπληκτικαῖς
προσβολαῖς
ταχέως
|
ἐκράτησε |
τῆς
πόλεως.
οὗ
συμβάντος
οἱ |
[3, 11] |
Ἀννίβας
τέλος
ἐπὶ
τὸ
τοιοῦτο
|
κατήντησε, |
δυσχρηστούμενος
τοῖς
λόγοις.
ἔφη
γάρ, |
[3, 18] |
ὑποτεταγμένων
ἐπιλέξας
τοὺς
ἀνδρωδεστάτους
ἑξακισχιλίους
|
συνέστησε |
τούτους
εἰς
τὴν
Φάρον.
ὁ |
[3, 71] |
καὶ
παιδομαθῆ
περὶ
τὰ
πολεμικά,
|
συνέστησε |
τῶν
ἱππέων
ἄνδρας
ἑκατὸν
καὶ
|
[3, 113] |
παρενέβαλε·
πάσης
δὲ
τῆς
δυνάμεως
|
προέστησε |
τοὺς
εὐζώνους
ἐν
ἀποστάσει.
ἦσαν |
[3, 92] |
μὲν
τῆς
διεκβολῆς
περὶ
τετρακισχιλίους
|
ἐπέστησε, |
παρακαλέσας
χρήσασθαι
τῇ
προθυμίᾳ
σὺν |
[3, 62] |
κατακοσμεῖσθαι·
πρὸς
δὲ
τούτοις
ἵππους
|
παρέστησε |
καὶ
σάγους
εἰσήνεγκε
πολυτελεῖς.
κἄπειτα |
[3, 72] |
δ´
ἱππεῖς
διελὼν
ἐφ´
ἑκάτερον
|
παρέστησε |
τὸ
κέρας,
πλείους
ὄντας
μυρίων |
[3, 113] |
ποταμὸν
ἐπὶ
τοῦ
δεξιοῦ
κέρατος
|
κατέστησε, |
τοὺς
δὲ
πεζοὺς
συνεχεῖς
τούτοις |
[3, 98] |
πορείαν
εἰς
Ἰταλίαν,
ὅσαις
πόλεσιν
|
ἠπίστησε |
τῶν
κατὰ
τὴν
Ἰβηρίαν,
ἔλαβε |
[3, 18] |
ἐν
ἡμέραις
ἑπτὰ
παραχρῆμα
πάντας
|
ἥττησε |
ταῖς
ψυχαῖς
τοὺς
ὑπεναντίους.
διόπερ |
[3, 16] |
Δημητρίου.
διεψεύσθησαν
δὲ
τοῖς
λογισμοῖς·
|
κατετάχησε |
γὰρ
αὐτοὺς
Ἀννίβας,
ἐξελὼν
τὴν |
[3, 117] |
καὶ
τότε
παραβοηθήσας
καὶ
τρεψάμενος
|
συνέκλεισε |
τοὺς
Ῥωμαίους
εἰς
τὴν
ἰδίαν |
[3, 98] |
πρὸς
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
διαλεχθεὶς
|
ἔπεισε |
τὸν
Βώστορα
συγκαταθέσθαι
τοῖς
λεγομένοις. |
[3, 61] |
οἴκου·
τὰς
δὲ
πεζικὰς
δυνάμεις
|
ἐξώρκισε |
διὰ
τῶν
χιλιάρχων,
τάξας
ἡμέραν |
[3, 87] |
καὶ
τὰς
ψυχὰς
τῶν
στρατιωτῶν·
|
μετακαθώπλισε |
δὲ
τοὺς
Λίβυας
εἰς
τὸν |
[3, 94] |
τὴν
ἐπιβολήν,
τήν
τε
δύναμιν
|
διεκόμισε |
διὰ
τῶν
στενῶν
μετ´
ἀσφαλείας |
[3, 92] |
καὶ
καταφθείρας
πᾶν
τὸ
πεδίον
|
ἥθροισε |
λείας
ἄπλετον
πλῆθος,
ἐγίνετο
πρὸς |
[3, 61] |
ἐπιβάλλεσθαι
τῇ
διὰ
τῶν
Ἄλπεων
|
ἤλπισε |
πορείᾳ
τὸν
Ἀννίβαν
δυνάμεσιν
ἀλλοφύλοις· |
[3, 35] |
διὰ
τὴν
πρὸς
Ῥωμαίους
εὔνοιαν.
|
ἀπεμέρισε |
δὲ
καὶ
τῆς
δυνάμεως
ἧς |
[3, 18] |
ἐπανείλετο,
τοῖς
δ´
αὑτοῦ
φίλοις
|
ἐνεχείρισε |
τὰς
δυναστείας,
αὐτὸς
δ´
ἐκ |
[3, 99] |
καιρὸν
καὶ
τόπον
καὶ
πάντας
|
ἐνεχείρισε |
τοὺς
ὁμήρους
τοῖς
ἡγεμόσι
τῶν |
[3, 105] |
χάρακα
πάλιν
ἕνα
πάντες
ἐστρατοπέδευσαν
|
ὁμόσε |
καὶ
λοιπὸν
ἤδη
Φαβίῳ
προσεῖχον |
[3, 110] |
δὲ
Ῥωμαίοις
ἀναμεμιγμένας
τοῖς
εὐζώνοις
|
ὁμόσε |
κινδυνεύειν
τινὰς
σπείρας.
τότε
μὲν |
[3, 51] |
ταραχῆς
ἐφέρετο
κατὰ
τῶν
κρημνῶν
|
ὁμόσε |
τοῖς
φορτίοις
πολλὰ
τῶν
ὑποζυγίων. |
[3, 55] |
ὅθεν
ἀποστὰς
τῆς
τοιαύτης
ἐλπίδος
|
ἐστρατοπέδευσε |
περὶ
τὴν
ῥάχιν,
διαμησάμενος
τὴν |
[3, 68] |
οὖν
διαβὰς
τὸν
προειρημένον
ποταμὸν
|
ἐστρατοπέδευσε |
περὶ
τοὺς
πρώτους
λόφους
καὶ |
[3, 101] |
τοὺς
πολεμίους
ἐπί
τινος
βουνοῦ
|
κατεστρατοπέδευσε, |
βουλόμενος
ἅμα
μὲν
καταπλήξασθαι
τοὺς |
[3, 80] |
μὲν
αὐτοῦ
πρὸς
τοῖς
ἕλεσι
|
κατεστρατοπέδευσε, |
βουλόμενος
τήν
τε
δύναμιν
ἀναλαβεῖν |
[3, 53] |
διανύσας
εἰς
τὰς
ὑπερβολὰς
αὐτοῦ
|
κατεστρατοπέδευσε |
καὶ
δύ´
ἡμέρας
προσέμεινε,
βουλόμενος |
[3, 66] |
ὑπεναντίοις.
οὐδενὸς
δὲ
σφίσιν
ἀντεξάγοντος,
|
κατεστρατοπέδευσε, |
λαβὼν
περὶ
πεντήκοντα
στάδια
τὸ |
[3, 92] |
κατὰ
τὸν
Ἐριβιανὸν
καλούμενον
λόφον
|
κατεστρατοπέδευσε |
παρὰ
τὸν
Ἄθυρνον
ποταμόν,
ὃς |
[3, 110] |
δυνάμενος
τοῖς
μὲν
δυσὶ
μέρεσι
|
κατεστρατοπέδευσε |
παρὰ
τὸν
Αὔφιδον
καλούμενον
ποταμόν, |
[3, 92] |
λόφον
ὑπερδέξιον
πρὸ
τῶν
στενῶν
|
κατεστρατοπέδευσε. |
~παραγενομένων
δὲ
τῶν
Καρχηδονίων
καὶ |
[3, 101] |
Λαρινάτιδος
χώρας
προσαγορεύεται
δὲ
Καλήνη,
|
κατεστρατοπέδευσε |
περὶ
ταύτην,
πρόχειρος
ὢν
ἐκ |
[3, 111] |
τὴν
ὁρμὴν
ἀφῆκε
καὶ
παραχρῆμα
|
κατεστρατοπέδευσε, |
ποιούμενος
τὸν
χάρακα
παρὰ
τὴν |
[3, 77] |
δυνάμεις
προῆγε
διὰ
Τυρρηνίας
καὶ
|
κατεστρατοπέδευσε |
πρὸ
τῆς
τῶν
Ἀρρητίνων
πόλεως, |
[3, 50] |
δυσχωρίαις
οὐ
μακρὰν
τῶν
πολεμίων
|
κατεστρατοπέδευσε. |
τῆς
δὲ
νυκτὸς
ἐπιγενομένης,
συντάξας |
[3, 68] |
σταδίους
ἀποσχὼν
τῶν
πολεμίων
αὐτοῦ
|
κατεστρατοπέδευσε. |
τὸ
δὲ
τῶν
Κελτῶν
πλῆθος |
[3, 83] |
τοὺς
Λίβυας
ἔχων
ἐπ´
αὐτοῦ
|
κατεστρατοπέδευσε, |
τοὺς
δὲ
Βαλιαρεῖς
καὶ
λογχοφόρους |
[3, 88] |
τοῦ
συνάρχοντος
παραλαβὼν
τὰς
δυνάμεις
|
ἀντεστρατοπέδευσε |
τοῖς
Καρχηδονίοις
περὶ
τὰς
Αἴκας |
[3, 98] |
καὶ
μεγαλοψυχίαν.
προσδοκᾶν
δ´
αὐτὸν
|
ἐκέλευσε |
καὶ
δώρων
πλῆθος
ἰδίᾳ
παρὰ |
[3, 62] |
καὶ
δύο
τοὺς
λαχόντας
καθοπλισαμένους
|
ἐκέλευσε |
μάχεσθαι
πρὸς
ἀλλήλους.
παραυτίκα
μὲν |
[3, 93] |
ἐξῆγε
τοὺς
λειτουργοὺς
καὶ
προσδεῖν
|
ἐκέλευσε |
πρὸς
τὰ
κέρατα
τοῖς
βουσὶ |
[3, 33] |
ὁπότερον
αὐτοῖς
φαίνεται,
τοῦτ´
ἐκβαλεῖν
|
ἐκέλευσε. |
τοῦ
δὲ
Ῥωμαίου
φήσαντος
τὸν |
[3, 19] |
οὓς
ἐμβὰς
ἐπιγενομένης
τῆς
νυκτὸς
|
ἀπέπλευσε |
καὶ
διεκομίσθη
παραδόξως
πρὸς
τὸν |
[3, 56] |
πραγμάτων
καὶ
πολεμεῖν
ἐρρωμένως
Ἀσδρούβᾳ,
|
κατέπλευσε |
μετ´
ὀλίγων
αὐτὸς
εἰς
Πίσας. |
[3, 52] |
δὲ
προδήλους
ἕξει
πολεμίους
αὐτούς,
|
συγκατένευσε |
τοῖς
λεγομένοις
καὶ
συνυπεκρίθη
τίθεσθαι |
[3, 88] |
παλαιοῖς
οἴνοις
διὰ
τὸ
πλῆθος
|
ἐξεθεράπευσε |
τὴν
καχεξίαν
αὐτῶν
καὶ
τὴν
|
[3, 34] |
ποιήσεται
τὴν
ἔξοδον,
τότε
μὲν
|
διέλυσε |
τὴν
ἐκκλησίαν.
~Ἐπιτελέσας
δὲ
τὰ |
[3, 35] |
συνεξορμώντων.
εἰς
δὲ
τὴν
οἰκείαν
|
ἀπέλυσε |
τοὺς
ἴσους
τοῖς
προειρημένοις,
βουλόμενος |
[3, 85] |
τὰ
τάγματα,
τοὺς
δὲ
συμμάχους
|
ἀπέλυσε |
χωρὶς
λύτρων
ἅπαντας
εἰς
τὴν |
[3, 69] |
δὲ
καὶ
συμπλέκεσθαι
τοῖς
πολεμίοις
|
ἐκώλυσε, |
διὰ
τῶν
ὑπηρετῶν
καὶ
σαλπιγκτῶν |
[3, 49] |
καὶ
συμπεριποιῆσαι
τὴν
ἀρχὴν
αὐτῷ,
|
ὑπήκουσε, |
προδήλου
σχεδὸν
ὑπαρχούσης
τῆς
πρὸς
|
[3, 10] |
τοὺς
ἀποστάντας
τῶν
μισθοφόρων
καταπολεμήσας
|
ἐβεβαίωσε |
τῇ
πατρίδι
τὴν
ἀσφάλειαν,
εὐθέως |
[3, 116] |
τόπους
ἐπέρρωσε
μὲν
τοὺς
Λίβυας,
|
ἐταπείνωσε |
δὲ
καὶ
κατέπληξε
ταῖς
ψυχαῖς |
[3, 116] |
ἐμβολὰς
ἅμα
κατὰ
πολλοὺς
τόπους
|
ἐπέρρωσε |
μὲν
τοὺς
Λίβυας,
ἐταπείνωσε
δὲ |
[3, 112] |
καὶ
διακωλυόντων
τὴν
ὑδρείαν,
ὅ
|
τε
|
Γάιος
ἔτι
μᾶλλον
ἐπὶ
τούτοις |
[3, 118] |
σχεδὸν
πάσης
ἦσαν
ἐγκρατεῖς·
Ταραντῖνοί
|
τε |
γὰρ
εὐθέως
ἐνεχείριζον
αὑτούς,
Ἀργυριππανοὶ
|
[3, 4] |
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
πρόθεσιν.
ὅ
|
τε |
γὰρ
χρόνος
ὁ
πεντηκοντακαιτριετὴς
εἰς |
[3, 21] |
παρεσιώπων,
ὡς
οὔτε
γεγενημένας,
εἴ
|
τε
|
γεγόνασιν,
οὐδὲν
οὔσας
πρὸς
αὑτοὺς |
[3, 44] |
στρατηγὸς
τῶν
Καρχηδονίων
ἅμα
τῆς
|
τε
|
διαβάσεως
καὶ
τῶν
ὑπεναντίων
κεκρατηκὼς |
[3, 105] |
ἡμέρας
διαφαινούσης,
καὶ
πάντων
ταῖς
|
τε |
διανοίαις
καὶ
τοῖς
ὄμμασι
περιεσπασμένων |
[3, 99] |
δὲ
περὶ
τὸν
Πόπλιον
ἐτίμησάν
|
τε |
διαφερόντως
τὸν
Ἀβίλυγα
καὶ
πρὸς |
[3, 80] |
τοῖς
ἕλεσι
κατεστρατοπέδευσε,
βουλόμενος
τήν
|
τε |
δύναμιν
ἀναλαβεῖν
καὶ
πολυπραγμονῆσαι
τὰ |
[3, 94] |
πραγμάτων
κατὰ
τὴν
ἐπιβολήν,
τήν
|
τε |
δύναμιν
διεκόμισε
διὰ
τῶν
στενῶν |
[3, 46] |
ἀπέσπασαν
ἀπὸ
τοῦ
χώματος
τά
|
τε |
θηρία
καὶ
τὰς
ὑπ´
αὐτοῖς |
[3, 48] |
παραπλήσιον
πάσχειν
καὶ
ποιεῖν
ἥρωάς
|
τε |
καὶ
θεοὺς
ἐπιφαινομένους,
ἐπειδὰν
τὰς
|
[3, 60] |
τροφὴν
οἷοί
τ´
ἦσαν,
ἅ
|
τε |
καὶ
παρεκόμιζον,
ἅμα
τῇ
τῶν
|
[3, 73] |
διαφέροντες
καὶ
ταῖς
ἀκμαῖς
αὐτῶν
|
τε
|
καὶ
τῶν
ἵππων
διὰ
τὴν |
[3, 17] |
ἐποίησε
πρὸς
τὸ
κινδυνεύειν,
τούς
|
τε |
Καρχηδονίους
ἑτοίμους
παρεσκεύασε
πρὸς
τὸ |
[3, 34] |
προνοηθεὶς
περὶ
τῆς
ἀσφαλείας
τῶν
|
τε |
κατὰ
Λιβύην
πραγμάτων
καὶ
τῶν |
[3, 35] |
καὶ
παρασκευάσας
ἱκανὴν
ἀσφάλειαν
τοῖς
|
τε |
κατὰ
τὴν
Λιβύην
καὶ
τοῖς |
[3, 7] |
οὔτε
τὸν
πραγματικὸν
οὐδὲν
οἷόν
|
τε |
κατὰ
τρόπον
χειρίσαι
τῶν
προσπιπτόντων |
[3, 73] |
τῶν
τῆς
φάλαγγος
κεράτων,
οἵ
|
τε |
λογχοφόροι
τῶν
Καρχηδονίων
καὶ
τὸ
|
[3, 35] |
τε
τούτους
εὔνους
ἀπολιπεῖν,
τοῖς
|
τε |
λοιποῖς
ὑποδεικνύων
ἐλπίδα
τῆς
εἰς |
[3, 79] |
τὸν
ἀδελφὸν
ἀπέλιπε
Μάγωνα
τῶν
|
τε |
λοιπῶν
χάριν
καὶ
μάλιστα
τῆς |
[3, 108] |
καὶ
ἀοράτοις
παντὸς
δεινοῦ·
τό
|
τε |
μέγιστον,
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἀγνοεῖσθαι
παρ´ |
[3, 42] |
ποταμὸν
ἐξηγόρασε
παρ´
αὐτῶν
τά
|
τε |
μονόξυλα
πλοῖα
πάντα
καὶ
τοὺς |
[3, 97] |
τοῦτον
τὸν
πόλεμον
ἐξαπέστειλαν
τάς
|
τε |
ναῦς
καὶ
τὸν
Πόπλιον.
ὃς |
[3, 63] |
τῶν
δὲ
πολλῶν
ἀποδεχομένων
τό
|
τε |
παράδειγμα
καὶ
τοὺς
λόγους
καὶ |
[3, 48] |
ψευδεῖς
ὑποστήσωνται.
πῶς
γὰρ
οἷόν
|
τε |
παραλόγοις
ἀρχαῖς
εὔλογον
ἐπιθεῖναι
τέλος; |
[3, 76] |
ἤδη
συναγαγὼν
ἐπὶ
ταὐτὸ
τήν
|
τε |
πεζὴν
καὶ
τὴν
ναυτικὴν
στρατιὰν |
[3, 59] |
πρότερον
ἀγνοουμένων.
ὅπερ
ἡμεῖς
αὐτοί
|
τε |
πειρασόμεθα
ποιεῖν,
λαβόντες
ἁρμόζοντα
τόπον |
[3, 57] |
κομίζονται,
πᾶν
δὲ
τοὐναντίον·
οἵ
|
τε |
περὶ
τὴν
ἀνάγνωσιν
τὸ
παραπλήσιον |
[3, 116] |
θεωρῶν
γὰρ
τοὺς
Νομάδας
τῷ
|
τε |
πλήθει
πολλοὺς
ὄντας
καὶ
πρακτικωτάτους |
[3, 72] |
κριθησομένων
τῶν
ὅλων,
ἐπαιρόμενος
τῷ
|
τε
|
πλήθει
τῶν
ἀνδρῶν
καὶ
τῷ |
[3, 112] |
μᾶλλον
ἐπὶ
τούτοις
παρωξύνετο,
τά
|
τε
|
πλήθη
πρὸς
τὸν
κίνδυνον
ὁρμὴν |
[3, 61] |
Ῥοδανοῦ
διάβασιν,
καὶ
συλλογιζόμενος
τόν
|
τε |
πλοῦν
τὸν
ἀπὸ
Μασσαλίας
εἰς |
[3, 18] |
τὸν
Δημήτριον.
πυνθανόμενος
δὲ
τήν
|
τε |
πόλιν
ὀχυρὰν
εἶναι
καὶ
πλῆθος |
[3, 17] |
παρεσκεύασε
πρὸς
τὸ
παραγγελλόμενον,
αὐτός
|
τε |
πολλὰ
τῶν
χρησίμων
μετὰ
ταῦτα |
[3, 88] |
διελθὼν
δὲ
καὶ
καταφθείρας
τήν
|
τε |
Πραιτεττιανὴν
καὶ
τὴν
Ἀδριανὴν
ἔτι |
[3, 33] |
ἀρχῇ
καὶ
δυναστείᾳ
χρῆσθαι
ταῖς
|
τε |
πρὸς
Ῥωμαίους
παρασκευαῖς,
ἐὰν
αὐτὸς |
[3, 3] |
ἐπιβαλοῦμεν
τοὺς
Εὐμένει
συστάντας
πρός
|
τε
|
Προυσίαν
καὶ
Γαλάτας
πολέμους,
ὁμοίως |
[3, 107] |
εἰς
γὰρ
ταύτην
συνέβαινε
τόν
|
τε |
σῖτον
καὶ
τὰς
λοιπὰς
χορηγίας |
[3, 101] |
μήτε
τὴν
λείαν
καταφθεῖραι
τόν
|
τε
|
σῖτον
ὡς
πλεῖστον
συναγαγεῖν,
ἵνα |
[3, 64] |
μέχρι
τῆς
ἰδίας
παρεμβολῆς,
τόν
|
τε |
στρατηγὸν
αὐτῶν
καὶ
τὴν
σύμπασαν |
[3, 17] |
ἐξ
ἀρχῆς
προθέσεως,
ἀλλὰ
τούς
|
τε |
στρατιώτας
προθυμοτέρους
ἐποίησε
πρὸς
τὸ |
[3, 100] |
τῷ
δὲ
τρίτῳ
μέρει
τήν
|
τε |
στρατοπεδείαν
ἐτήρει
καὶ
τοῖς
σιτολογοῦσι |
[3, 48] |
ψευδεῖς
καὶ
παραλόγους
λαμβάνειν,
τούς
|
τε |
συγγραφέας
ἀνάγκη
τὸ
παραπλήσιον
πάσχειν |
[3, 1] |
ὑποτιθέμεθα
τῆς
αὑτῶν
πραγματείας
τόν
|
τε |
συμμαχικὸν
καὶ
τὸν
Ἀννιβιακόν,
πρὸς
|
[3, 118] |
φόβοις
καὶ
κινδύνοις
ἦσαν
περί
|
τε |
σφῶν
αὐτῶν
καὶ
περὶ
τοῦ |
[3, 87] |
τοὺς
ἵππους,
ἀνεκτήσατο
δὲ
τά
|
τε |
σώματα
καὶ
τὰς
ψυχὰς
τῶν |
[3, 37] |
αὐτὰς
τὰς
ἄρκτους
μεταξὺ
τοῦ
|
τε |
Τανάιδος
ποταμοῦ
καὶ
τοῦ
Νάρβωνος, |
[3, 37] |
δὲ
διαφορὰς
ταύτας
ὁρίζουσιν
ὅ
|
τε |
Τάναϊς
ποταμὸς
καὶ
Νεῖλος
καὶ |
[3, 37] |
προειρημένων
ὀρῶν
τὸ
συνάπτον
πρός
|
τε |
τὰς
δύσεις
καὶ
πρὸς
Ἡρακλείους |
[3, 41] |
ἔτι
μακρὰν
ἀπέχειν
αὐτὸν
διά
|
τε |
τὰς
δυσχωρίας
τῶν
τόπων
καὶ |
[3, 30] |
ὑφ´
ἑκατέρων
ὑπάρχειν
ἀσφάλειαν,
κατά
|
τε |
τὰς
ἐπ´
Ἀσδρούβου,
καθ´
ἃς |
[3, 30] |
ἐξενηνοχέναι
τὸν
πόλεμον
Καρχηδονίους
κατά
|
τε |
τὰς
ἐπὶ
τοῦ
Λυτατίου
συνθήκας, |
[3, 48] |
πρὸς
Ῥωμαίους
ἐξητάκει
σαφῶς,
εἴς
|
τε |
τὰς
μεταξὺ
δυσχωρίας
ὁδηγοῖς
καὶ |
[3, 92] |
εὐλαβούμενος
τοὺς
ὁλοσχερεῖς
κινδύνους
διά
|
τε |
τὰς
προειρημένας
αἰτίας
καὶ
διὰ |
[3, 97] |
λαβόντες
τόπον
εὐφυῶς
κείμενον
πρός
|
τε
|
τὴν
ἀπὸ
τῶν
πολεμίων
ἀσφάλειαν |
[3, 29] |
ἀλλήλων
ἐπαρχίαις
καὶ
συμμαχίαις,
ὑπάρχειν
|
τε |
τὴν
ἀσφάλειαν
πᾶσι
τὴν
παρ´ |
[3, 107] |
ἀπερείδεσθαι
τὰς
πλείστας
ἐλπίδας
διά
|
τε |
τὴν
ἐκ
τοῦ
λοιποῦ
βίου |
[3, 83] |
αὐτὴν
τὴν
εἴσοδον
τὴν
παρά
|
τε |
τὴν
λίμνην
καὶ
τὰς
παρωρείας |
[3, 37] |
τοῦ
δὲ
περιέχοντος
πέπτωκεν
ὑπό
|
τε |
τὴν
μεσημβρίαν
καὶ
κατὰ
τὸ |
[3, 98] |
τὴν
Ζακανθαίων
ἀπέθετο
πόλιν
διά
|
τε |
τὴν
ὀχυρότητα
καὶ
διὰ
τὴν |
[3, 86] |
ὡς
ἐπὶ
τὸν
Ἀδρίαν.
διανύσας
|
τε |
τήν
τε
τῶν
Ὄμβρων
καλουμένην |
[3, 37] |
Ἡρακλείους
στήλας
περιέχεται
μὲν
ὑπό
|
τε |
τῆς
καθ´
ἡμᾶς
καὶ
τῆς |
[3, 108] |
καὶ
συναθροίσαντες
τὰ
πλήθη
τήν
|
τε |
τῆς
συγκλήτου
γνώμην
διεσάφησαν
τοῖς |
[3, 55] |
τῶν
φορτίων
οἷον
καταπεπηγότα
διά
|
τε |
τὸ
βάρος
καὶ
διὰ
τὸ |
[3, 51] |
συνέβη
τῶν
χρησίμων
αὐτῷ
πρός
|
τε |
τὸ
παρὸν
καὶ
πρὸς
τὸ |
[3, 4] |
ὠφέλιμον
τῆς
ἡμετέρας
ἱστορίας
πρός
|
τε |
τὸ
παρὸν
καὶ
πρὸς
τὸ |
[3, 41] |
τοιαύτην
εἰλήφει
διέξοδον,
οἵαν
ἔν
|
τε |
τοῖς
πρὸ
τοῦ
καὶ
νῦν |
[3, 12] |
γὰρ
ἐχθροὺς
παρεσκεύασε
Ῥωμαίοις
Ἀσδρούβαν
|
τε |
τὸν
τῆς
θυγατρὸς
ἄνδρα
καὶ |
[3, 103] |
τῷ
δὲ
Μάρκῳ
διασαφηθείσης
τῆς
|
τε |
τοῦ
πλήθους
εὐνοίας
καὶ
τῆς
|
[3, 44] |
ἤνυσται
τῶν
ἔργων,
ἐπειδὴ
τῆς
|
τε |
τοῦ
ποταμοῦ
διαβάσεως
κεκρατήκασι
τῆς |
[3, 64] |
πολλὰ
τῶν
λεγομένων
ἦν
περί
|
τε |
τοῦ
τῆς
πατρίδος
ἀξιώματος
καὶ |
[3, 87] |
τοῖς
κατὰ
Γαλατίαν
τόποις,
ὑπό
|
τε |
τοῦ
ψύχους
καὶ
τῆς
ἀνηλειψίας, |
[3, 72] |
ὧν
ἐκακοπάθει
τὸ
στρατόπεδον
ὑπό
|
τε |
τοῦ
ψύχους
καὶ
τῆς
ἐνδείας, |
[3, 32] |
ἐξ
αὐτῶν
βεβαίως
οὐδὲν
οἷόν
|
τε |
τοὺς
ἀναγινώσκοντας,
πρῶτον
μὲν
διὰ |
[3, 4] |
ἑκάστοις
ἐπεκράτουν
καὶ
κατίσχυον
περί
|
τε |
τοὺς
κατ´
ἰδίαν
βίους
καὶ
|
[3, 35] |
ἴσους
τοῖς
προειρημένοις,
βουλόμενος
αὐτούς
|
τε |
τούτους
εὔνους
ἀπολιπεῖν,
τοῖς
τε |
[3, 17] |
τὴν
εἰς
τοὔμπροσθεν
πορείαν.
χωρίς
|
τε |
τούτων
εὐπορήσειν
μὲν
χορηγιῶν
αὐτὸς |
[3, 4] |
πῶς
προεστάτει
τῶν
ὅλων,
τάς
|
τε |
τῶν
ἄλλων
ἀποδοχὰς
καὶ
διαλήψεις, |
[3, 34] |
βούλησιν
καὶ
προσδοκίαν
ἀπαγγειλάντων
τήν
|
τε |
τῶν
Ἀλπεινῶν
ὀρῶν
ὑπερβολὴν
ἐπίπονον |
[3, 104] |
ἐκ
τῶν
πραττομένων
ᾔδει
τήν
|
τε |
τῶν
ἡγεμόνων
πρὸς
ἀλλήλους
φιλοτιμίαν |
[3, 74] |
περὶ
τὸν
ποταμὸν
ἐφθάρησαν
ὑπό
|
τε |
τῶν
θηρίων
καὶ
τῶν
ἱππέων, |
[3, 33] |
τἀδελφῷ
διέταξε
πῶς
δεήσει
τῇ
|
τε |
τῶν
Ἰβήρων
ἀρχῇ
καὶ
δυναστείᾳ |
[3, 35] |
τὸν
Ἴβηρα
ποταμὸν
κατεστρέφετο
τό
|
τε |
τῶν
Ἰλουργητῶν
ἔθνος
καὶ
Βαργουσίων |
[3, 76] |
καὶ
φίλους,
ζωγρίᾳ
δὲ
τόν
|
τε |
τῶν
Καρχηδονίων
στρατηγὸν
Ἄννωνα
καὶ
|
[3, 70] |
παρ´
αὑτῶν
ὑπελάμβανε
γενήσεσθαι,
τήν
|
τε |
τῶν
Κελτῶν
ἀθεσίαν
οὐκ
ἐμμενεῖν |
[3, 34] |
δὲ
τῶν
ἀγγέλων
καὶ
τήν
|
τε |
τῶν
Κελτῶν
βούλησιν
καὶ
προσδοκίαν |
[3, 4] |
εἴη
ταῖς
προειρημέναις
πράξεσι
τήν
|
τε |
τῶν
κρατούντων
αἵρεσιν,
ποία
τις |
[3, 86] |
τὸν
Ἀδρίαν.
διανύσας
τε
τήν
|
τε |
τῶν
Ὄμβρων
καλουμένην
χώραν
καὶ |
[3, 56] |
μὲν
ἀπολωλεκὼς
τῶν
στρατιωτῶν
ὑπό
|
τε |
τῶν
πολεμίων
καὶ
τῶν
ποταμῶν |
[3, 44] |
τοῦ
ποταμοῦ
διαβάσεως
κεκρατήκασι
τῆς
|
τε |
τῶν
συμμάχων
εὐνοίας
καὶ
προθυμίας |
[3, 67] |
τούτῳ
συνάπτοντας
γεωλόφους,
πιστεύων
τῇ
|
τε |
τῶν
τόπων
ὀχυρότητι
καὶ
τοῖς |
[3, 59] |
πραγματείᾳ
τῷ
μέρει
τούτῳ,
τούς
|
τε |
φιλοπευστοῦντας
ὁλοσχερέστερον
βουλησόμεθα
συνεπιστῆσαι
περὶ |
[3, 115] |
ῥᾳδίως
τὴν
τῶν
ὑπεναντίων
τάξιν,
|
ἅτε |
δὴ
τῶν
μὲν
Κελτῶν
ἐπὶ |
[3, 73] |
ὑπερδέξιον
γίνεσθαι
συνέβαινε
τὴν
χρείαν,
|
ἅτε |
δὴ
τῶν
μὲν
Ῥωμαίων
πεζακοντιστῶν
|
[3, 79] |
τὴν
πορείαν
μετρίως
κακοπαθοῦντες
ἤνυον,
|
ἅτε |
καὶ
φερέκακοι
πάντες
ὄντες
καὶ |
[3, 15] |
γενομένας
ὁμολογίας.
ὁ
δ´
Ἀννίβας,
|
ἅτε |
νέος
μὲν
ὤν,
πλήρης
δὲ |
[3, 54] |
ταύτην
μὲν
ὑπέφερον
τὴν
ταλαιπωρίαν,
|
ἅτε |
συνήθεις
ὄντες
ἤδη
τοῖς
τοιούτοις |
[3, 115] |
τεταγμένους
πολὺ
προπεπτωκέναι
τῶν
κεράτων,
|
ἅτε |
τοῦ
μηνίσκου
τὸ
κύρτωμα
πρὸς |
[3, 109] |
ὑμεῖς
γε
μὴν
οὐ
μόνον
|
ἑωράκατε |
τοὺς
καθοπλισμούς,
τὰς
τάξεις,
τὰ |
[3, 111] |
τρισὶ
μάχαις
τηλικαύταις
ἐξ
ὁμολογουμένου
|
νενικήκατε
|
Ῥωμαίους,
ποῖος
ἂν
ἔτι
λόγος |
[3, 111] |
οὖν
τῶν
πρὸ
τοῦ
κινδύνων
|
κεκρατήκατε |
τῆς
χώρας
καὶ
τῶν
ἐκ |
[3, 109] |
χάριτας,
φανερὸν
δὲ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
|
ποιήσατε |
διότι
καὶ
τὰ
πρότερον
ἐλαττώματα |
[3, 111] |
ἔφη
πρῶτον
μὲν
τοῖς
θεοῖς
|
ἔχετε |
χάριν·
ἐκεῖνοι
γὰρ
ἡμῖν
συγκατασκευάζοντες |
[3, 26] |
τὴν
πρώτην
εἰς
Σικελίαν
διάβασιν,
|
μήτε |
γεγονότος
μήθ´
ὑπάρχοντος
παράπαν
ἐγγράφου
|
[3, 89] |
γὰρ
Φάβιος
διεγνωκὼς
μήτε
παραβάλλεσθαι
|
μήτε |
διακινδυνεύειν,
στοχάζεσθαι
δὲ
πρῶτον
καὶ |
[3, 90] |
ἐπιτηδείων
ἦσαν
ὥστε
μήτε
χρωμένους
|
μήτε |
καταφθείροντας
ἀνύειν
δύνασθαι
τὰς
λείας. |
[3, 24] |
ὧν
ἐκτὸς
οἴονται
δεῖν
Ῥωμαίους
|
μήτε |
λῄζεσθαι
μήτε
πόλιν
κτίζειν.
εἰσὶ
|
[3, 29] |
μετὰ
ταῦτα
προσληφθησομένων
αὐτὸ
τοῦτο,
|
μήτε |
ξενολογεῖν
μήτ´
ἐπιτάττειν
μηδετέρους
μηδὲν |
[3, 52] |
διὰ
ταῦτα,
βουλόμενοι
μήτε
ποιῆσαι
|
μήτε |
παθεῖν
μηδὲν
δυσχερές,
ὑπισχνουμένων
δὲ |
[3, 89] |
παρεμβολήν.
ὁ
γὰρ
Φάβιος
διεγνωκὼς
|
μήτε |
παραβάλλεσθαι
μήτε
διακινδυνεύειν,
στοχάζεσθαι
δὲ |
[3, 31] |
ἐπιστήμην·
εἰ
δὲ
μηδεὶς
ἂν
|
μήτε |
περὶ
τῶν
κατ´
ἰδίαν
μήτε |
[3, 31] |
μήτε
περὶ
τῶν
κατ´
ἰδίαν
|
μήτε |
περὶ
τῶν
κοινῶν
τολμήσαι
τοῦτ´ |
[3, 52] |
ὅτι
πάρεισι
διὰ
ταῦτα,
βουλόμενοι
|
μήτε |
ποιῆσαι
μήτε
παθεῖν
μηδὲν
δυσχερές, |
[3, 24] |
οἴονται
δεῖν
Ῥωμαίους
μήτε
λῄζεσθαι
|
μήτε |
πόλιν
κτίζειν.
εἰσὶ
δὲ
τοιαίδε |
[3, 24] |
Λιβύῃ
μηδεὶς
Ῥωμαίων
μήτ´
ἐμπορευέσθω
|
μήτε
|
πόλιν
κτιζέτω,
εἰ
μὴ
ἕως |
[3, 101] |
κατὰ
τὴν
ἐν
ἀρχῇ
πρόθεσιν
|
μήτε |
τὴν
λείαν
καταφθεῖραι
τόν
τε
|
[3, 70] |
δι´
αὑτοῦ
τὰ
ὅλα
καὶ
|
μήτε |
τὸν
Πόπλιον
δύνασθαι
παρατυχεῖν
τῇ
|
[3, 70] |
Πόπλιον
δύνασθαι
παρατυχεῖν
τῇ
μάχῃ
|
μήτε |
τοὺς
ἐπικαθισταμένους
στρατηγοὺς
φθάσαι
παραλαβόντας |
[3, 23] |
γινώσκειν
αὐτούς,
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ,
|
μήτε |
τοὺς
κατὰ
τὴν
Βυσσάτιν
μήτε |
[3, 23] |
μήτε
τοὺς
κατὰ
τὴν
Βυσσάτιν
|
μήτε |
τοὺς
κατὰ
τὴν
μικρὰν
Σύρτιν |
[3, 86] |
γεγονὼς
ἐγκρατής,
ὥστε
μήτ´
ἄγειν
|
μήτε |
φέρειν
δύνασθαι
τὸ
στρατόπεδον
τὰς |
[3, 90] |
περιουσίᾳ
τῶν
ἐπιτηδείων
ἦσαν
ὥστε
|
μήτε |
χρωμένους
μήτε
καταφθείροντας
ἀνύειν
δύνασθαι |
[3, 109] |
ὑμῖν.
ὧν
ὑμεῖς
αὐτὴν
μὴ
|
διαψεύσητε |
νῦν,
ἀλλ´
ἀπόδοτε
μὲν
τῇ |
[3, 31] |
ἀδικουμένης
βοηθοὺς
εὕροι
καὶ
συμμάχους,
|
εἴτε
|
κτήσασθαί
τι
καὶ
προκατάρξασθαι
σπουδάζων |
[3, 109] |
ἑκάστην
ἡμέραν
δεύτερον
ἐνιαυτὸν
ἤδη
|
διατελεῖτε. |
πάντων
οὖν
τῶν
κατὰ
μέρος |
[3, 22] |
ἐπισκευὴν
ἢ
πρὸς
ἱερά,
(ἐν
|
πέντε |
δ´
ἡμέραις
ἀποτρεχέτω.
τοῖς
δὲ
|
[3, 33] |
μὲν
τριάκοντα
δύο,
τριήρεις
δὲ
|
πέντε. |
καὶ
μὴν
ἱππεῖς
Λιβυφοινίκων
μὲν |
[3, 95] |
γῆν
ἀπαντᾶν
ἀπεδοκίμασε,
συμπληρώσας
δὲ
|
πέντε |
καὶ
τριάκοντα
ναῦς
καὶ
λαβὼν |
[3, 56] |
πορείαν
ἐκ
Καινῆς
πόλεως
ἐν
|
πέντε |
μησὶ
ποιησάμενος
τὴν
δὲ
τῶν |
[3, 96] |
τῆς
θαλάττης,
εἴκοσι
δὲ
καὶ
|
πέντε |
ναῦς
ἔχοντες
τῶν
πολεμίων.
Τὰ |
[3, 33] |
τετρήρεις
δὲ
δύο
καὶ
τριήρεις
|
πέντε· |
τούτων
ἐχούσας
πληρώματα
πεντήρεις
μὲν |
[3, 56] |
δὲ
τῶν
Ἄλπεων
ὑπερβολὴν
ἡμέραις
|
δεκαπέντε |
κατῆρε
τολμηρῶς
εἰς
τὰ
περὶ |
[3, 111] |
πρὸς
ὑμᾶς
πολλοὺς
διεθέμην
λόγους·
|
ὅτε |
δὲ
κατὰ
τὸ
συνεχὲς
τρισὶ
|
[3, 29] |
ὕστερον
προσληφθέντας
τούτων
τῶν
συνθηκῶν.
|
ὅτε |
δὲ
τούτων
οὐδέτερον
ἐγράφη,
προφανὲς |
[3, 111] |
κίνδυνον
οὐδαμῶς
μοι
δοκεῖ
καθήκειν.
|
ὅτε |
μὲν
γὰρ
ἀπείρως
διέκεισθε
τῆς |
[3, 17] |
τοῖς
ἔργοις
ταλαιπωρίας,
ἔστι
δ´
|
ὅτε |
παρακαλῶν
τὰ
πλήθη
καὶ
παραβόλως |
[3, 55] |
χωρίων·
τὰ
δ´
ὑποζύγια
διέκοπτεν,
|
ὅτε |
πέσοι,
τὴν
κάτω
χιόνα
κατὰ
|
[3, 109] |
αὐτὴν
μὴ
διαψεύσητε
νῦν,
ἀλλ´
|
ἀπόδοτε
|
μὲν
τῇ
πατρίδι
τὰς
ἁρμοζούσας |
[3, 71] |
πεζοὺς
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἱππεῖς
|
ἐνίοτε |
δύναται
κρύπτειν,
ἐὰν
βραχέα
τις |
[3, 71] |
τυχὸν
ῥεῖθρον
μετὰ
βραχείας
ὀφρύος,
|
ποτὲ |
δὲ
κάλαμοι
καὶ
πτέρεις
καί |
[3, 1] |
γράφειν
ἐπικεχειρήκαμεν,
τοῦ
πῶς
καὶ
|
πότε |
καὶ
διὰ
τί
πάντα
τὰ |
[3, 76] |
τόπων,
εὔνουν
δὲ
διαφερόντως
ἀεί
|
ποτε |
Καρχηδονίοις.
ταχὺ
δὲ
συνεὶς
τὸ |
[3, 91] |
πεδία
κεῖσθαι
συμβαίνει
τὴν
πασῶν
|
ποτε |
μακαριωτάτην
γεγονυῖαν
πόλιν
Καπύην.
ἐπιεικέστατος |
[3, 12] |
πότε
τοῖς
καιροῖς
εἴκοντες
καὶ
|
πότε |
ταῖς
ψυχαῖς
ἡττώμενοι
ποιοῦνται
τὰς |
[3, 107] |
που
καὶ
πρότερον
εἰρήκαμεν,
ἀεί
|
ποτε |
τέτταρα
στρατόπεδα
(προχειρ(
ίζονται.
τὸ |
[3, 35] |
ἵνα
προθύμως
ἐξορμῶσι
πάντες,
ἄν
|
ποτέ |
τις
ἐπικουρίας
χρεία
γένηται
παρ´ |
[3, 12] |
ἔχθρας
ἢ
συντιθεμένων
τὰς
φιλίας,
|
πότε |
τοῖς
καιροῖς
εἴκοντες
καὶ
πότε |
[3, 101] |
ἀεὶ
περὶ
τὰς
ὑπερβολὰς
συμπεσεῖσθαί
|
ποτε |
τοῖς
Καρχηδονίοις.
ἀκούσας
δὲ
τὸ |
[3, 103] |
συμβεβηκὸς
ὥστε
τότε
γενέσθαι
τὸ
|
μηδέποτε |
γεγονός·
αὐτοκράτορα
γὰρ
κἀκεῖνον
κατέστησαν, |
[3, 11] |
κελεύειν
ἁψάμενον
τῶν
ἱερῶν
ὀμνύναι
|
μηδέποτε |
Ῥωμαίοις
εὐνοήσειν.
ταῦτ´
οὖν
εἰδότα |
[3, 69] |
τὰ
ὅλα
καὶ
νομίζων
δεῖν
|
μηδέποτε |
χωρὶς
προθέσεως
μηδ´
ἐκ
πάσης |
[3, 64] |
βλέποντας
εἰς
τὴν
αὑτοῦ
παρουσίαν·
|
οὐδέποτε |
γὰρ
ἂν
ἀπολιπὼν
τὸν
στόλον |
[3, 97] |
παρεῖχε
χρείαν
τοῖς
κοινοῖς
πράγμασιν.
|
οὐδέποτε |
γὰρ
πρότερον
θαρρήσαντες
διαβῆναι
τὸν |
[3, 7] |
εἴληφεν;
οὔτε
γὰρ
ἐκεῖνον
εἰκὸς
|
οὐδέποτε |
δεόντως
συστήσασθαι
τὰς
τῶν
σωμάτων |
[3, 63] |
κατ´
ἀνάγκην
τοιαύτῃ
προθέσει
κεχρημένους
|
οὐδέποτε |
διεψεῦσθαι
τοῦ
κρατεῖν
τῶν
ἀντιταξαμένων. |
[3, 103] |
τὰς
αὐτὰς
πράξεις,
ὃ
πρότερον
|
οὐδέποτε |
συνεβεβήκει
παρὰ
Ῥωμαίοις.
τῷ
δὲ |
[3, 108] |
γὰρ
οὔτε
τοὺς
ἡγεμόνας
ἀμφοτέρους
|
οὐδέποτε |
συνηγωνίσθαι
τοῖς
στρατοπέδοις
οὔτε
ταῖς |
[3, 90] |
κατὰ
νώτου
τὰς
χορηγίας
ἀφθόνους
|
οὐδέποτε |
τοὺς
στρατιώτας
ἠφίει
προνομεύειν
οὐδὲ |
[3, 55] |
διὰ
τὸ
μηδέπω
βάθος
ἔχειν.
|
ὁπότε |
δὲ
ταύτην
διαπατήσαντες
ἐπὶ
τὴν |
[3, 51] |
μὲν
ἀντίοι
συμπίπτοντες
τοῖς
ὑποζυγίοις,
|
ὁπότε |
διαπτοηθεῖεν
ἐκ
τῆς
πληγῆς,
οἱ |
[3, 55] |
δυνάμενοι
τὴν
κάτω
χιόνα
διακόπτειν,
|
ὁπότε
|
πεσόντες
βουληθεῖεν
ἢ
τοῖς
γόνασιν |
[3, 20] |
κράτος
ἑαλωκυίας
αὐτῆς
τῆς
πόλεως
|
τότε |
βουλεύεσθαι
συνελθόντας
πότερα
πολεμητέον
ἢ |
[3, 75] |
δὲ
καὶ
πανταχόθεν
ἐνεργῶς
ἡτοίμαζον.
|
τότε
|
γάρ
εἰσι
φοβερώτατοι
Ῥωμαῖοι
καὶ |
[3, 87] |
τὴν
Καρχηδόνα
περὶ
τῶν
γεγονότων·
|
τότε |
γὰρ
πρῶτον
ἥψατο
θαλάττης,
ἀφ´ |
[3, 107] |
καὶ
πρὸς
ἕνα
χρῶνται
κίνδυνον.
|
τότε |
(γε)
μὴν
οὕτως
ἐκπλαγεῖς
ἦσαν |
[3, 103] |
ηὖξον
διὰ
τὸ
συμβεβηκὸς
ὥστε
|
τότε |
γενέσθαι
τὸ
μηδέποτε
γεγονός·
αὐτοκράτορα |
[3, 16] |
μὲν
διὰ
τὸν
ἀπὸ
Γαλατῶν
|
τότε |
δὲ
διὰ
τὸν
ἀπὸ
Καρχηδονίων |
[3, 54] |
καὶ
πρὸ
τοῦ
μὲν
οὔσης,
|
τότε |
δὲ
καὶ
μᾶλλον
ἔτι
προσφάτως |
[3, 102] |
ὄντας
εἰς
τετρακισχιλίους,
ἧκε
παραβοηθῶν.
|
τότε |
δὲ
μικρὸν
ἀναθαρρήσας
ἐπεξῆλθε
καὶ |
[3, 115] |
καὶ
προσφέροντες
τὰς
χεῖρας
ἀπαραιτήτως,
|
τότε |
δὴ
τὰ
πεζικὰ
στρατόπεδα
διαδεξάμενα |
[3, 51] |
ἠνάγκασε
φυγεῖν
εἰς
τὴν
οἰκείαν,
|
τότε |
δὴ
τὸ
μὲν
ἔτι
περιλειπόμενον |
[3, 112] |
τὰ
παρ´
αὐτοῖς
λόγια
πᾶσι
|
τότε |
διὰ
στόματος,
σημείων
δὲ
καὶ |
[3, 20] |
μὰ
Δία
περὶ
τοῦ
πολέμου
|
τότε |
διαβούλιον
ἦγον,
καθάπερ
ἔνιοι
τῶν
|
[3, 8] |
γεγονότα
τῆς
ἐκείνου
προαιρέσεως
καὶ
|
τότε |
διαδεξάμενον
τὰ
κατὰ
τὴν
Ἰβηρίαν |
[3, 97] |
ἐπὶ
τάδε
φιλίᾳ
καὶ
συμμαχίᾳ
|
τότε |
διέβησαν
καὶ
τότε
πρῶτον
ἐθάρρησαν |
[3, 116] |
τῶν
ἱππέων
ἀγῶνος
ὅμως
ἔτι
|
τότε |
διεσῴζετο.
βουλόμενος
δὲ
τοῖς
κατὰ |
[3, 90] |
ἀπὸ
Ῥωμαίων
ἀπόστασιν.
ἕως
γὰρ
|
τότε |
δυσὶ
μάχαις
ἤδη
λελειμμένων
αὐτῶν
|
[3, 75] |
Γάιος
Φλαμίνιος,
οἵπερ
ἔτυχον
ὕπατοι
|
τότε |
καθεσταμένοι,
συνῆγον
τοὺς
συμμάχους
καὶ |
[3, 55] |
χερσὶ
προσεξερείσασθαι
πρὸς
τὴν
ἐξανάστασιν,
|
τότε |
καὶ
μᾶλλον
ἐπέπλεον
ἅμα
πᾶσι |
[3, 118] |
συμβάντων·
ὁμολογουμένως
γὰρ
Ῥωμαίων
ἡττηθέντων
|
τότε |
καὶ
παραχωρησάντων
τῆς
ἐν
τοῖς |
[3, 117] |
Καρχηδονίοις
εἰς
τὸ
νικᾶν
καὶ
|
τότε |
καὶ
πρὸ
τοῦ
(τοῦ)
τῶν |
[3, 29] |
ἑκατέρων
συμμάχοις,
καὶ
τοῖς
οὖσι
|
τότε |
καὶ
τοῖς
μετὰ
ταῦτα
προσληφθησομένοις, |
[3, 40] |
Ῥωμαίους
φιλίαν,
οὐκ
ἔχοντες
δὲ
|
τότε |
καιρόν,
μετεωριζόμενοι
καὶ
πιστεύοντες
ἐκ |
[3, 107] |
παρασκευῆς
δὲ
καὶ
τῆς
ἄκρας
|
τότε |
καταληφθείσης,
οὐ
μικρὰν
συνέπεσε
ταραχὴν |
[3, 58] |
γὰρ
ἦσαν
οἱ
κατὰ
θάλατταν
|
τότε
|
κίνδυνοι
καὶ
δυσεξαρίθμητοι,
πολλαπλάσιοι
δὲ |
[3, 69] |
πάλαι
ζητῶν
ἀφορμὴν
τοῦ
πράττειν
|
τότε |
λαβὼν
πρόφασιν
ἐξαπέστειλε
τῶν
μὲν |
[3, 109] |
Καρχηδονίων,
ἀλλὰ
δι´
ἀπειρίαν
τῶν
|
τότε |
μαχομένων
καὶ
διὰ
τὰς
ἐκ |
[3, 65] |
προνομευόντων
ὅτι
σύνεγγύς
εἰσιν
ἀλλήλων,
|
τότε |
μὲν
αὐτοῦ
καταστρατοπεδεύσαντες
ἔμειναν.
τῇ
|
[3, 80] |
πρὸ
τῆς
τῶν
Ἀρρητίνων
πόλεως,
|
τότε |
μὲν
αὐτοῦ
πρὸς
τοῖς
ἕλεσι |
[3, 108] |
τοῦ
μὴ
νικᾶν
τοὺς
ἐχθρούς.
|
τότε |
μὲν
γὰρ
οὔτε
τοὺς
ἡγεμόνας |
[3, 34] |
ἐν
ᾗ
ποιήσεται
τὴν
ἔξοδον,
|
τότε |
μὲν
διέλυσε
τὴν
ἐκκλησίαν.
~Ἐπιτελέσας |
[3, 99] |
ἐλπίδα
καὶ
μεγάλας
ὑπισχνουμένων
δωρεάς,
|
τότε |
μὲν
εἰς
τὴν
ἰδίαν
ἀπηλλάγη, |
[3, 63] |
παράστασιν
οἵαν
ὁ
παρακαλῶν
ἐσπούδασε,
|
τότε |
μὲν
ἐπαινέσας
αὐτοὺς
διαφῆκε,
τῇ
|
[3, 99] |
Βώστορα
συγκαταθέσθαι
τοῖς
λεγομένοις.
~καὶ
|
τότε |
μὲν
ἐπανῆλθε,
ταξάμενος
ἡμέραν,
ᾗ |
[3, 102] |
πλείους
ἐπὶ
τῆς
χώρας
διεφθαρκώς,
|
τότε
|
μὲν
ἐπανῆλθεν,
μεγάλας
ἐλπίδας
ἔχων |
[3, 69] |
εἶναι
φατέον
ἡγεμόνος
ἔργον
ἀγαθοῦ,
|
τότε |
μὲν
ἐπέσχε
τοὺς
παρ´
αὑτοῦ |
[3, 99] |
τοὺς
τυχόντας
ἐπεπτώκει
κινδύνους.
καὶ
|
τότε |
μέν,
ἤδη
τῆς
ὥρας
κατεπειγούσης, |
[3, 29] |
Ῥωμαίων
λεγόμενα
νῦν
ἐροῦμεν·
οἷς
|
τότε |
μὲν
οὐκ
ἐχρήσαντο
διὰ
τὸν |
[3, 52] |
μηδένα
τῶν
παρακειμένων
ταῖς
ἀναβολαῖς.
|
~Τότε |
μὲν
οὖν
αὐτοῦ
ποιησάμενος
τὴν |
[3, 110] |
εὐζώνοις
ὁμόσε
κινδυνεύειν
τινὰς
σπείρας.
|
τότε |
μὲν
οὖν
ἐπιγενομένης
νυκτὸς
ἐχωρίσθησαν |
[3, 109] |
τὰς
ἐκ
τῶν
καιρῶν
περιστάσεις.
|
τότε |
μὲν
οὖν
ταῦτα
καὶ
τοιαῦτα |
[3, 17] |
διαλογισμοῖς
ἐνεργῶς
προσέκειτο
τῇ
πολιορκίᾳ,
|
τοτὲ |
μὲν
ὑπόδειγμα
τῷ
πλήθει
ποιῶν
|
[3, 11] |
ἢ
φιλίαν
συντίθηται
πρὸς
αὐτούς,
|
τότε |
μὴ
προσδεῖσθαι
διαβολῆς,
ἀλλ´
ἀπιστεῖν |
[3, 117] |
τὴν
μάχην
Ἀννίβας
ἔκρινε,
καὶ
|
τότε |
παραβοηθήσας
καὶ
τρεψάμενος
συνέκλεισε
τοὺς |
[3, 86] |
ταῖς
τῶν
πόλεων
καταλήψεσι,
καὶ
|
τότε |
παράγγελμά
τι
δεδομένον
ἦν
φονεύειν |
[3, 17] |
ἀρετῇ
πάσης
τῆς
Ἰβηρίας.
ᾗ
|
τότε |
παραστρατοπεδεύσας
Ἀννίβας
ἐνεργὸς
ἐγίνετο
περὶ |
[3, 89] |
οὐδένα
δυνατὸν
ἦν
χρῆσθαι
τοῖς
|
τότε |
περιεστῶσι
καιροῖς.
ταχὺ
δὲ
καὶ |
[3, 15] |
Ῥωμαῖοι
δὲ
πλεονάκις
αὐτῶν
παρακηκοότες
|
τότε |
πρεσβευτὰς
ἐξαπέστειλαν
τοὺς
ἐπισκεψομένους
ὑπὲρ |
[3, 116] |
ἀπὸ
τῶν
εὐωνύμων
τοῖς
Νομάσιν,
|
τότε |
προϊδόμενοι
τὴν
ἔφοδον
αὐτῶν
οἱ |
[3, 81] |
τῶν
ἀντιταττομένων.
ἃ
δὴ
καὶ
|
τότε
|
προϊδόμενος
καὶ
συλλογισάμενος
Ἀννίβας
περὶ |
[3, 118] |
δὲ
λοιποὶ
πάντες
ἀπέβλεπον
ἤδη
|
τότε |
πρὸς
Καρχηδονίους·
μεγάλας
δ´
εἶχον |
[3, 106] |
μετὰ
τὴν
Φλαμινίου
τελευτὴν
ἐπικατασταθείς,
|
τότε |
προχειρισθέντες
ὑπὸ
τῶν
περὶ
τὸν |
[3, 97] |
καὶ
συμμαχίᾳ
τότε
διέβησαν
καὶ
|
τότε |
πρῶτον
ἐθάρρησαν
ἀντιποιεῖσθαι
τῶν
πέραν |
[3, 29] |
~Τὰ
μὲν
οὖν
ὑπὸ
Καρχηδονίων
|
τότε |
ῥηθέντα
δεδηλώκαμεν,
τὰ
δ´
ὑπὸ |
[3, 11] |
ἐξεχώρησε
καὶ
παρ´
Ἀντιόχῳ
διέτριβε,
|
τότε |
Ῥωμαῖοι
συνθεωροῦντες
ἤδη
τὴν
Αἰτωλῶν |
[3, 21] |
Ζακανθαίους
δὲ
παρεδείκνυον
οὐκ
ὄντας
|
τότε |
Ῥωμαίων
συμμάχους
καὶ
παρανεγίνωσκον
πρὸς
|
[3, 29] |
ἀσφάλειαν,
οὐκ
αὐτοῖς
μόνον
τοῖς
|
τότε |
συμμαχοῦσι,
καθάπερ
ἐποιοῦντο
τὴν
ἐκδοχὴν |
[3, 29] |
συνθήκαις
τῶν
μὲν
ὑπαρχόντων
ἀμφοτέροις
|
τότε |
συμμάχων
ἀφέξεσθαι
καὶ
κατὰ
μηδένα
|
[3, 50] |
ἤρξαντο
προάγειν
εἰς
τὰς
δυσχωρίας,
|
τότε |
συναθροίσαντες
οἱ
τῶν
Ἀλλοβρίγων
ἡγεμόνες |
[3, 65] |
διαφυγόντες
τὴν
σύμπτωσιν
τῶν
ἱππέων
|
τότε |
συνεπατήθησαν
ὑπὸ
τοῦ
πλήθους
καὶ |
[3, 8] |
ὑπ´
Ἀννίβου
πραττομένοις,
τοῦ
πεισθέντας
|
τότε |
τοῖς
ὑπὸ
Ῥωμαίων
παρακαλουμένοις
ἐκδοῦναι |
[3, 86] |
τὴν
μάχην
προσαγγελίας,
καὶ
μάλιστα
|
τότε |
τοῦ
πάθους
κατὰ
τὴν
πόλιν |
[3, 85] |
ἑκατέρων
τῶν
καιρῶν
πολλῷ
μεῖζον
|
τότε |
φανῆναι
τὸ
γεγονὸς
ἢ
παρ´ |
[3, 31] |
καὶ
λέγουσι
καὶ
πράττουσι
πάντες
|
ὥστε |
δυσθεώρητον
εἶναι
τὴν
ἑκάστου
προαίρεσιν |
[3, 102] |
τέλος
εἰς
τοῦτ´
ἦλθον
καταφρονήσεως
|
ὥστε |
καὶ
διασπᾶν
τὸν
χάρακα
καὶ |
[3, 52] |
ἐπίστευσαν
οἱ
περὶ
τὸν
Ἀννίβαν,
|
ὥστε |
καὶ
καθηγεμόσιν
αὐτοῖς
χρῆσθαι
πρὸς |
[3, 92] |
παρωρείαις
ἐπιφαινόμενος
ἀντιπαρῆγε
τοῖς
πολεμίοις,
|
ὥστε
|
μὴ
δοκεῖν
τοῖς
αὑτῶν
συμμάχοις |
[3, 12] |
αὑτοῦ
κατὰ
φύσιν
υἱὸν
Ἀννίβαν
|
ὥστε |
μὴ
καταλιπεῖν
ὑπερβολὴν
δυσμενείας.
Ἀσδρούβας |
[3, 47] |
τραχύτητας
τῶν
Ἀλπεινῶν
ὀρῶν
τοιαύτας
|
ὥστε |
μὴ
οἷον
ἵππους
καὶ
στρατόπεδα, |
[3, 86] |
πολλῆς
μὲν
λείας
γεγονὼς
ἐγκρατής,
|
ὥστε |
μήτ´
ἄγειν
μήτε
φέρειν
δύνασθαι
|
[3, 90] |
τοιαύτῃ
περιουσίᾳ
τῶν
ἐπιτηδείων
ἦσαν
|
ὥστε |
μήτε
χρωμένους
μήτε
καταφθείροντας
ἀνύειν |
[3, 40] |
χωρίων,
ἐπὶ
ποσὸν
συνέστησαν
οὕτως
|
ὥστε |
μόλις
εὐσχήμονα
ποιήσασθαι
τὴν
ἀποχώρησιν. |
[3, 60] |
τοῖς
σύνεγγυς
κατοικοῦσιν
τῶν
βαρβάρων
|
ὥστε |
πάντας
ἐκ
χειρὸς
παραγίνεσθαι,
διδόντας |
[3, 82] |
γὰρ
προενεβεβλήκει
κατελπισμὸν
τοῖς
ὄχλοις
|
ὥστε |
πλείους
εἶναι
τῶν
τὰ
ὅπλα |
[3, 43] |
τοῦ
μέρους
τῆς
πρύμνης
οἰακίζοντος,
|
ὥστε |
πλῆθος
ἱκανὸν
ἵππων
συνδιακομίζεσθαι
κατὰ |
[3, 54] |
γὰρ
ὑποπεπτώκει
τοῖς
προειρημένοις
ὄρεσιν
|
ὥστε |
συνθεωρουμένων
ἀμφοῖν
ἀκροπόλεως
φαίνεσθαι
διάθεσιν |
[3, 108] |
πρότερον
τὰ
κατὰ
τοὺς
ὑπεναντίους
|
ὥστε |
σχεδὸν
μηδ´
ἑωρακότας
τοὺς
ἀνταγωνιστὰς |
[3, 74] |
ἐπιγινομένης
χιόνος
οὕτως
διετίθεντο
δεινῶς
|
ὥστε |
τὰ
μὲν
θηρία
διαφθαρῆναι
πλὴν |
[3, 85] |
μεγάλῃ“
τηλικαύτην
συνέβη
γενέσθαι
διατροπὴν
|
ὥστε |
τοῖς
παραγενομένοις
ἐφ´
ἑκατέρων
τῶν |
[3, 103] |
τοσοῦτον
ηὖξον
διὰ
τὸ
συμβεβηκὸς
|
ὥστε |
τότε
γενέσθαι
τὸ
μηδέποτε
γεγονός· |
[3, 65] |
συνέβη
γενέσθαι
τὴν
πρώτην
σύμπτωσιν
|
ὥστε |
τοὺς
ἀκοντιστὰς
μὴ
φθάσαι
τὸ |
[3, 83] |
βουνῶν
κύκλῳ
περιαγαγὼν
παρεξέτεινε
συνεχεῖς,
|
ὥστε |
τοὺς
ἐσχάτους
εἶναι
κατ´
αὐτὴν |
[3, 22] |
τῆς
νῦν
πρὸς
τὴν
ἀρχαίαν
|
ὥστε |
τοὺς
συνετωτάτους
ἔνια
μόλις
ἐξ |
[3, 45] |
φιλοτιμίαν
ἀμφότεροι
κατὰ
τὴν
συμπλοκὴν
|
ὥστε |
τῶν
Ῥωμαίων
καὶ
Κελτῶν
εἰς |
[3, 63] |
ὃ
νῦν
ἐστι
περὶ
Ῥωμαίους,
|
ὥστε |
φεύγουσι
πρόδηλον
εἶναι
τοῖς
πλείστοις |
[3, 60] |
ταῖς
τῶν
σωμάτων
ἀθεραπευσίαις
κακῶς
|
ἀπήλλαττε. |
πολλοὶ
δὲ
καὶ
καθυφεῖνθ´
ἑαυτοὺς
|
[3, 113] |
τούτοις
ἐπὶ
τὴν
αὐτὴν
εὐθεῖαν
|
ἐξέταττε, |
λαμβάνων
πᾶσι
τὴν
ἐπιφάνειαν
τὴν |
[3, 112] |
δ´
ἑξῆς
παρὰ
τὸν
ποταμὸν
|
ἐξέταττε |
τὰ
στρατόπεδα
καὶ
δῆλος
ἦν |
[3, 102] |
συμβάντος
εἰς
ἀπορίαν
ἐνεπεπτώκει
μεγάλην·
|
οὔτε |
γὰρ
ἀντεξάγειν
τοῖς
παρατεταγμένοις
ἀξιόχρεως |
[3, 60] |
ἔνδειαν
καὶ
συνέχειαν
τῶν
πόνων.
|
οὔτε |
(γὰρ)
διακομίζειν
εἰς
τοσαύτας
μυριάδας
|
[3, 7] |
τῶν
πραγμάτων
τὰς
ἀφορμὰς
εἴληφεν;
|
οὔτε |
γὰρ
ἐκεῖνον
εἰκὸς
οὐδέποτε
δεόντως |
[3, 4] |
καὶ
ποιήσασθαι
πάντας
ὑφ´
ἑαυτούς.
|
οὔτε
|
γὰρ
πολεμεῖ
τοῖς
πέλας
οὐδεὶς |
[3, 21] |
πρὸς
Ἀσδρούβαν
ὁμολογίας
παρεσιώπων,
ὡς
|
οὔτε |
γεγενημένας,
εἴ
τε
γεγόνασιν,
οὐδὲν |
[3, 42] |
συλλογιζόμενος
ἐκ
τῶν
παρόντων
ὡς
|
οὔτε |
διαβαίνειν
μετὰ
βίας
δυνατὸν
εἴη |
[3, 57] |
ἐκεῖνοι
πάντων
ἀπογευόμενοι
τῶν
παρακειμένων
|
οὔτε |
κατὰ
τὸ
παρὸν
οὐδενὸς
ἀληθινῶς
|
[3, 110] |
δὲ
τὴν
ἐπαύριον
ὁ
Λεύκιος
|
οὔτε |
μάχεσθαι
κρίνων
οὔτε
μὴν
ἀπάγειν |
[3, 110] |
ὁ
Λεύκιος
οὔτε
μάχεσθαι
κρίνων
|
οὔτε |
μὴν
ἀπάγειν
ἀσφαλῶς
τὴν
στρατιὰν |
[3, 89] |
ἠνάγκασε
παρομολογῆσαι
καὶ
συγχωρεῖν
ὡς
|
οὔτε |
νουνεχέστερον
οὔτε
φρονιμώτερον
οὐδένα
δυνατὸν |
[3, 102] |
ἀντεξάγειν
τοῖς
παρατεταγμένοις
ἀξιόχρεως
ἦν
|
οὔτε |
παραβοηθεῖν
τοῖς
ἐπὶ
τῆς
χώρας
|
[3, 57] |
στόματος
οὐδὲν
ἐπὶ
πλεῖον
εἰρήκαμεν
|
οὔτε |
περὶ
τῆς
ἔξω
θαλάττης
καὶ |
[3, 57] |
Λιβύην
καὶ
κατ´
Ἰβηρίαν
τόπων
|
οὔτε |
περὶ
τοῦ
καθ´
Ἡρακλέους
στήλας |
[3, 4] |
εἰσιν
οὔτε
περὶ
τῶν
κρατησάντων
|
(οὔτε |
περὶ
τῶν)
ἐλαττωθέντων
αἱ
ψιλῶς |
[3, 4] |
ἐπεὶ
δ´
οὐκ
αὐτοτελεῖς
εἰσιν
|
οὔτε |
περὶ
τῶν
κρατησάντων
(οὔτε
περὶ |
[3, 4] |
αὐτοῦ
τοῦ
καταγωνίσασθαι
τοὺς
ἀντιταττομένους,
|
οὔτε |
πλεῖ
τὰ
πελάγη
χάριν
τοῦ |
[3, 48] |
οὔτε
τόπους,
ὡς
οὗτοί
φασιν,
|
οὔτε |
ποῦ
πορεύεται
τὸ
παράπαν
οὔτε |
[3, 84] |
πεντακισχιλίους,
οὔτ´
εἴκειν
τοῖς
παροῦσιν
|
οὔτε |
πράττειν
οὐδὲν
δυνάμενοι,
τοῦτο
δ´ |
[3, 48] |
οὔτε
ποῦ
πορεύεται
τὸ
παράπαν
|
οὔτε |
πρὸς
τίνας
ἐγίνωσκε,
τὸ
δὲ |
[3, 28] |
ἐποιήσαντο
τὰς
περὶ
Σαρδόνος
συνθήκας,
|
οὔτε |
πρόφασιν
οὔτ´
αἰτίαν
εὕροι
τις |
[3, 108] |
ἀμφοτέρους
οὐδέποτε
συνηγωνίσθαι
τοῖς
στρατοπέδοις
|
οὔτε |
ταῖς
δυνάμεσι
κεχρῆσθαι
γεγυμνασμέναις,
ἀλλὰ |
[3, 48] |
τούτοις
τοῦ
κατορθώσειν
τοῖς
ὅλοις,
|
οὔτε |
τὰς
ὁδοὺς
οὔτε
τόπους,
ὡς |
[3, 57] |
οὔτε
τῆς
παραυτίκα
διαγωγῆς
ἀληθινῶς
|
οὔτε |
τῆς
εἰς
τὸ
μέλλον
ὠφελείας |
[3, 57] |
τὴν
ἀνάγνωσιν
τὸ
παραπλήσιον
ποιοῦντες
|
οὔτε |
τῆς
παραυτίκα
διαγωγῆς
ἀληθινῶς
οὔτε |
[3, 31] |
πράξεων
ἐξηγήσεως
οὔτε
τοῖς
γράφουσιν
|
οὔτε |
τοῖς
ἀναγινώσκουσιν
τὰς
ἱστορίας,
ὡς |
[3, 4] |
ἐν
πράγμασιν
οὔτε
τοῖς
ἡγουμένοις
|
οὔτε |
τοῖς
ἀποφαινομένοις
ὑπὲρ
τούτων,
τὸ |
[3, 31] |
τῆς
αὐτῶν
τῶν
πράξεων
ἐξηγήσεως
|
οὔτε |
τοῖς
γράφουσιν
οὔτε
τοῖς
ἀναγινώσκουσιν |
[3, 4] |
εἶναι
τέλος
ὑποληπτέον
ἐν
πράγμασιν
|
οὔτε |
τοῖς
ἡγουμένοις
οὔτε
τοῖς
ἀποφαινομένοις |
[3, 54] |
παραγενέσθαι
πρὸς
τοιοῦτον
τόπον,
ὃν
|
οὔτε |
τοῖς
θηρίοις
οὔτε
τοῖς
ὑποζυγίοις |
[3, 10] |
δεόντως
οὔτε
τοῖς
νῦν
λεγομένοις
|
οὔτε |
τοῖς
μετὰ
ταῦτα
ῥηθησομένοις
ὑφ´ |
[3, 10] |
οἷόν
τ´
ἦν
συμπεριενεχθῆναι
δεόντως
|
οὔτε |
τοῖς
νῦν
λεγομένοις
οὔτε
τοῖς |
[3, 54] |
τόπον,
ὃν
οὔτε
τοῖς
θηρίοις
|
οὔτε |
τοῖς
ὑποζυγίοις
δυνατὸν
ἦν
παρελθεῖν |
[3, 7] |
συστήσασθαι
τὰς
τῶν
σωμάτων
θεραπείας,
|
οὔτε |
τὸν
πραγματικὸν
οὐδὲν
οἷόν
τε |
[3, 48] |
τοῖς
ὅλοις,
οὔτε
τὰς
ὁδοὺς
|
οὔτε
|
τόπους,
ὡς
οὗτοί
φασιν,
οὔτε |
[3, 108] |
τοὺς
ἐχθρούς.
τότε
μὲν
γὰρ
|
οὔτε |
τοὺς
ἡγεμόνας
ἀμφοτέρους
οὐδέποτε
συνηγωνίσθαι |
[3, 64] |
τοὺς
ὀρθῶς
λογιζομένους;
καὶ
μὴν
|
οὔτε |
τοὺς
ἱππεῖς
συμπεσόντας
τοῖς
παρ´ |
[3, 89] |
καὶ
συγχωρεῖν
ὡς
οὔτε
νουνεχέστερον
|
οὔτε |
φρονιμώτερον
οὐδένα
δυνατὸν
ἦν
χρῆσθαι
|
[3, 98] |
θαρρήσας
δὲ
τοῦτο
ποιεῖν
ἀνακεχωρηκὼς
|
ἐστρατοπέδευε |
τῆς
Ζακάνθης
ἐν
τοῖς
πρὸς |
[3, 93] |
ποιεῖσθαι
τὴν
πορείαν,
πρὸς
ἣν
|
ἐκέλευε |
προσελαύνειν
τοὺς
βοῦς
ἐνεργῶς
καὶ |
[3, 68] |
καὶ
τὰς
μετ´
ἐκείνου
δυνάμεις,
|
ἐθεράπευε |
δ´
αὑτὸν
ἐπιμελῶς,
σπουδάζων
εἰ |
[3, 66] |
ἀποικία
Ῥωμαίων,
ἅμα
μὲν
αὑτὸν
|
ἐθεράπευε |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
τραυματίας,
ἅμα |
[3, 68] |
πρὸς
μάχην,
αὐτὸς
δ´
ἐπιμελῶς
|
συνήδρευε
|
τῷ
Ποπλίῳ,
τὰ
μὲν
ἤδη |
[3, 90] |
δ´
ἀεὶ
καὶ
συνεστραμμένους
τηρῶν
|
ἐφήδρευε |
τοῖς
τόποις
καὶ
καιροῖς.
καὶ |
[3, 100] |
στρατοπεδείαν
ἐτήρει
καὶ
τοῖς
σιτολογοῦσι
|
παρεφήδρευε |
κατὰ
τόπους.
οὔσης
δὲ
τῆς |
[3, 51] |
τῶν
ἵππων
μόλις
καὶ
ταλαιπώρως
|
διήνυε
|
τὰς
δυσχωρίας,
αὐτὸς
δὲ
συναθροίσας |
[3, 94] |
ἀνθρώποις.
Φάβιος
δὲ
κακῶς
μὲν
|
ἤκουε |
παρὰ
τοῖς
πολλοῖς,
ὡς
ἀνάνδρως |
[3, 15] |
καὶ
δοὺς
αὑτὸν
εἰς
ἔντευξιν
|
διήκουε |
περὶ
τῶν
ἐνεστώτων.
Ῥωμαῖοι
μὲν |
[3, 114] |
ἔλαττον
τὸ
κέντημα
τῆς
καταφορᾶς
|
ἴσχυε |
πρὸς
τὸ
βλάπτειν,
ἡ
δὲ |
[3, 88] |
καταστρατοπεδεύσας
περὶ
τὸ
καλούμενον
Οἰβώνιον
|
ἐπέτρεχε |
τὴν
Ἀργυριππανὴν
καὶ
πᾶσαν
ἀδεῶς |
[3, 101] |
τοῖς
ὑποζυγίοις
καὶ
τοῖς
ἵπποις·
|
εἶχε |
γὰρ
τὰς
πλείστας
ἐλπίδας
τῆς |
[3, 114] |
πλείους
τετρακισμυρίων
σὺν
τοῖς
Κελτοῖς.
|
εἶχε |
δὲ
τὸ
μὲν
δεξιὸν
τῶν |
[3, 114] |
τὰ
δὲ
ξίφη
τὴν
ἐναντίαν
|
εἶχε |
διάθεσιν·
τῆς
μὲν
γὰρ
οὐκ |
[3, 70] |
ὁ
δὲ
Πόπλιος
τὴν
ἐναντίαν
|
εἶχε |
διάληψιν
περὶ
τῶν
ἐνεστώτων·
τὰ |
[3, 79] |
τὸ
μέλλον
εἰς
τέλος
ἀφροντίστως
|
εἶχε |
περὶ
παντὸς
τοῦ
σκευοφόρου,
λογιζόμενος |
[3, 14] |
ποταμῷ
καὶ
τοῖς
θηρίοις
οἷς
|
εἶχε
|
περὶ
τετταράκοντα
τὸν
ἀριθμόν,
συνέβη |
[3, 78] |
ὁ
στρατηγός,
πᾶς
τις
εὐλαβῶς
|
εἶχε |
πρὸς
τὴν
πορείαν,
ὑφορώμενος
βάραθρα |
[3, 70] |
γενόμενος
ἐπὶ
τῷ
προτερήματι
φιλοτίμως
|
εἶχε |
πρὸς
τὸ
τὴν
ταχίστην
κρῖναι |
[3, 92] |
ἐκ
τοῦ
πρὸς
Ῥώμην
μέρους
|
εἶχε, |
ταῖς
δὲ
προνομαῖς
πᾶν
ἐπιτρέχων |
[3, 95] |
οὖν
κατὰ
τὴν
Ἰταλίαν
τοιαύτην
|
εἶχε |
τὴν
διάθεσιν.
κατὰ
δὲ
τοὺς |
[3, 112] |
διὰ
τὸν
πορισμὸν
τῶν
ἐπιτηδείων,
|
εἶχε
|
τὴν
ἡσυχίαν,
ἀσφαλισάμενος
ταῖς
ἐφεδρείαις |
[3, 114] |
Καρχηδονίων
τὸ
μὲν
εὐώνυμον
Ἀσδρούβας
|
εἶχε, |
τὸ
δὲ
δεξιὸν
Ἄννων·
ἐπὶ |
[3, 35] |
δὲ
καὶ
τῆς
δυνάμεως
ἧς
|
εἶχε |
τῷ
μὲν
Ἄννωνι
πεζοὺς
μυρίους |
[3, 114] |
ἡ
δὲ
Γαλατικὴ
μάχαιρα
μίαν
|
εἶχε |
χρείαν
τὴν
ἐκ
καταφορᾶς,
καὶ |
[3, 43] |
Ἀννίβας
ἑτοίμους
ἔχων
τοὺς
στρατιώτας
|
ἐπεῖχε |
τῇ
διαβάσει,
τοὺς
μὲν
λέμβους |
[3, 56] |
τὸν
Πάδον
πεδία
καὶ
καταστρατοπεδεύσας
|
ἐπεῖχε |
τοῖς
πολεμίοις,
σπεύδων
συμβαλεῖν
εἰς |
[3, 42] |
καταλειφθείσας
δυνάμεις.
μάλιστα
δ´
αὐτῷ
|
παρεῖχε |
δυσχρηστίαν
ἡ
τῶν
ἐλεφάντων
διάβασις· |
[3, 89] |
μὲν
οὖν
ἀρχὰς
κατεφρονεῖτο
καὶ
|
παρεῖχε |
λόγον
ὡς
ἀποδεδειλιακὼς
καὶ
καταπεπληγμένος |
[3, 97] |
Ἰβηρίαν
καὶ
συμμίξας
τἀδελφῷ
μεγάλην
|
παρεῖχε |
χρείαν
τοῖς
κοινοῖς
πράγμασιν.
οὐδέποτε |
[3, 82] |
ποιήσασθαι
τὸν
κίνδυνον,
οὐχ
οἷον
|
προσεῖχε |
τοῖς
λεγομένοις,
ἀλλ´
οὐδ´
ἀνείχετο |
[3, 9] |
γράφων
γέγονε
καὶ
τοῦ
συνεδρίου
|
μετεῖχε |
τῶν
Ῥωμαίων,
πᾶν
εὐθέως
ἡγοῦνται |
[3, 89] |
τῶν
Ῥωμαίων
στρατιὰν
τἀναντία
τούτοις
|
ὑπῆρχε. |
διόπερ
εἰς
μὲν
τὸν
ὑπὲρ |
[3, 27] |
πολέμῳ
τὸν
Ἴβηρα
ποταμόν.
ταῦθ´
|
ὑπῆρχε |
τὰ
δίκαια
Ῥωμαίοις
καὶ
Καρχηδονίοις |
[3, 73] |
περί
γε
μὴν
τοὺς
Καρχηδονίους
|
ὑπῆρχε |
τἀναντία
τούτων·
ἀκμαῖοι
γὰρ
παρατεταγμένοι |
[3, 6] |
παρανομίαν
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας,
ὁρμὴν
|
ἔσχε |
καὶ
προέθετο
πολεμεῖν
καὶ
πάντα
|
[3, 51] |
ἀνδρῶν,
εἰς
δὲ
τὸ
μέλλον
|
ἔσχε |
μὲν
καὶ
σίτου
καὶ
θρεμμάτων |
[3, 5] |
τὴν
ἀρχὴν
καὶ
τὸ
τέλος
|
ἔσχε |
τὸ
κοινὸν
ἀτύχημα
πάσης
τῆς |
[3, 31] |
τὸ
πραχθὲν
καὶ
πότερον
εὔλογον
|
ἔσχε |
τὸ
τέλος,
τὸ
καταλειπόμενον
αὐτῆς |
[3, 69] |
ἡγεμόνος
ἔργον
ἀγαθοῦ,
τότε
μὲν
|
ἐπέσχε |
τοὺς
παρ´
αὑτοῦ
συνεγγίσαντας
τῷ |
[3, 96] |
μὲν
πρῶτον
τῆς
Σικελίας
Λιλυβαίῳ
|
προσέσχε· |
μετὰ
δὲ
ταῦτα
καταπλεύσας
τῆς |
[3, 76] |
Ῥοδανοῦ
στομάτων
παντὶ
τῷ
στόλῳ
|
προσέσχε |
τῆς
Ἰβηρίας
πρὸς
τοὺς
κατὰ |
[3, 69] |
πεπιστευμένου
παρὰ
Ῥωμαίων,
ἀνδρὸς
Βρεντεσίνου,
|
κατέσχε. |
γενόμενος
δὲ
κύριος
τῆς
φρουρᾶς |
[3, 50] |
τὰ
στενὰ
τὴν
νύκτα
καὶ
|
κατέσχε |
τοὺς
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων
προκαταληφθέντας |
[3, 49] |
συνεκβαλὼν
τὸν
ἕτερον
πολλῆς
ἐπικουρίας
|
ἔτυχε |
παρὰ
τοῦ
κρατήσαντος·
οὐ
γὰρ |
[3, 54] |
ἐν
ᾗ
πολεμίοις
μὲν
οὐκέτι
|
περιέτυχε |
πλὴν
τῶν
λάθρᾳ
κακοποιούντων,
ὑπὸ |
[3, 17] |
οὐ
διεψεύσθη
τοῖς
λογισμοῖς
οὐδ´
|
ἀπέτυχε |
τῆς
ἐξ
ἀρχῆς
προθέσεως,
ἀλλὰ |
[3, 19] |
Φάρον
εὐθέως
ἐξ
ἐφόδου
παραλαβὼν
|
κατέσκαψε, |
τῆς
δὲ
λοιπῆς
Ἰλλυρίδος
ἐγκρατὴς |
[3, 96] |
παριστάνουσα
πρὸς
τὸν
κίνδυνον,
ὡς
|
ἔβλαψε |
τὴν
ἐλπίδα
τῆς
σωτηρίας
ἑτοίμην |
[3, 75] |
ἐν
τῇ
Ῥώμῃ
τὸ
γεγονὸς
|
ἔπεμψε |
τοὺς
ἀπαγγελοῦντας
ὅτι
μάχης
γενομένης |
[3, 61] |
ἀπὸ
τοῦ
στόλου
παραυτίκα
συναθροίσας
|
ἐξέπεμψε, |
παραγγείλας
ποιεῖσθαι
τὸν
πλοῦν
ὡς |
[3, 104] |
καὶ
παντοδαπὰς
ἐχόντων
περικλάσεις
κοιλότητας,
|
ἐξέπεμψε |
τῆς
νυκτὸς
εἰς
τὰς
ἐπιτηδειοτάτας |
[3, 17] |
τὴν
δὲ
κατασκευὴν
παραχρῆμα
πᾶσαν
|
ἐξέπεμψε |
τοῖς
Καρχηδονίοις.
ταῦτα
δὲ
πράξας |
[3, 50] |
καταστρατοπεδεύσας
πρὸς
ταῖς
ὑπερβολαῖς
ἐπέμενε,
|
προέπεμψε |
δέ
τινας
τῶν
καθηγουμένων
αὐτοῖς |
[3, 18] |
εἰς
τὴν
Διμάλην
ἀξιόχρεων
φρουρὰν
|
εἰσέπεμψε
|
καὶ
τὰς
ἁρμοζούσας
ταύτης
χορηγίας, |
[3, 83] |
πρὸς
αὐτῇ
τῇ
λίμνῃ
τελέως
|
ὀψὲ |
τῆς
ὥρας,
μετὰ
ταῦτα
τῆς |