HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  247 formes différentes pour 1769 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[3, 98]   ἠπίστησε τῶν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν,  ἔλαβε   παρὰ τούτων ὅμηρα τοὺς υἱεῖς
[3, 76]   καὶ τὸν τῶν Ἰβήρων Ἀνδοβάλην  ἔλαβε.   τοῦτον δὲ συνέβαινε τύραννον μὲν
[3, 1]   τῶν προγεγονότων καιρῶν ἐν ἴσῳ  περιέλαβε   διαστήματι. περὶ ὧν ἀπὸ τῆς
[3, 42]   ἔτι δὲ τὴν ἁρμόζουσαν ξυλείαν  ἐξέλαβε   πρὸς τὴν κατασκευὴν τῶν μονοξύλων·
[3, 17]   ἑλεῖν αὐτήν. πρῶτον μὲν γὰρ  ὑπέλαβε   παρελέσθαι Ῥωμαίων τὴν ἐλπίδα τοῦ
[3, 66]   Ἀννίβας δὲ μέχρι μέν τινος  ὑπέλαβε   τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις αὐτοὺς διακινδυνεύειν·
[3, 89]   τοῖς λογισμοῖς ἀναχωρήσας ἐν τούτοις  διέτριβε   καὶ διὰ τούτων ἐχείριζε τὸν
[3, 9]   ἐν τούτοις καὶ περὶ ταύτας  διέτριβε   τὰς πράξεις. ~Ῥωμαίων δὲ μετὰ
[3, 11]   πατρίδος ἐξεχώρησε καὶ παρ´ Ἀντιόχῳ  διέτριβε,   τότε Ῥωμαῖοι συνθεωροῦντες ἤδη τὴν
[3, 19]   Φίλιππον, παρ´ τὸ λοιπὸν  διέτριβε   τοῦ βίου μέρος, ἀνὴρ θράσος
[3, 88]   κατὰ βραχὺ μεταθεὶς τὴν παρεμβολὴν  ἐνδιέτριβε   τῇ παρὰ τὸν Ἀδρίαν χώρᾳ
[3, 6]   μὴν οὐδαμῶς ἂν συγχωρήσαιμι. πολλοῦ  γε   δεῖν, εἰ μὴ καὶ τὴν
[3, 12]   προϋπαρχούσης ὑποψίας ἀπέστη. τῆς μέντοι  γε   δυσμενείας τῆς Ἀμίλκου καὶ τῆς
[3, 67]   πρὸς τοὺς παρόντας πίστεις· τούς  γε   μὴν ἄνδρας αὐτοῖς ἀπέδωκε, παραγγείλας
[3, 82]   πᾶσαν τὴν τοιαύτην παρασκευήν.  γε   μὴν Ἀννίβας ἅμα μὲν εἰς
[3, 79]   ὕδατος ποιούμενοι τὴν πορείαν· διαφερόντως  γε   μὴν ἐπόνουν καὶ κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ
[3, 81]   τοὺς μεγίστους τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά  γε   μὴν καὶ θρασύτης καὶ θυμὸς
[3, 90]   δυεῖν ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν  γε   μὴν καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις
[3, 91]   ἕτερα τῶν ἐπιφανῶν πεδίων· θεούς  γε   μὴν μάλιστα περὶ τούτων εἰκὸς
[3, 109]   μετέχειν τῶν αὐτῶν ἀγώνων. ὑμεῖς  γε   μὴν οὐ μόνον ἑωράκατε τοὺς
[3, 6]   τοῦ πολέμου φήσαιμ´ ἄν, αἰτίας  γε   μὴν οὐδαμῶς ἂν συγχωρήσαιμι. πολλοῦ
[3, 107]   πρὸς ἕνα χρῶνται κίνδυνον. τότε  (γε)   μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ
[3, 48]   ἀρχαῖς εὔλογον ἐπιθεῖναι τέλος; Ἀννίβας  γε   μὴν οὐχ ὡς οὗτοι γράφουσιν,
[3, 108]   τὸν ἀέρα γενόμενον σύμπτωμα. νῦν  γε   μὴν πάντα τἀναντία τοῖς προειρημένοις
[3, 60]   ἐν ταῖς ὑπερβολαῖς διέφθειρεν. οἵ  γε   μὴν σωθέντες καὶ ταῖς ἐπιφανείαις
[3, 118]   Ῥώμης αὐτῆς ἔσεσθαι κύριοι· Ῥωμαῖοί  γε   μὴν τὴν Ἰταλιωτῶν δυναστείαν παραχρῆμα
[3, 73]   τὸ σύμπαν αὐτοῖς στρατόπεδον. περί  γε   μὴν τοὺς Καρχηδονίους ὑπῆρχε τἀναντία
[3, 116]   τὴν ἰδιότητα τῆς μάχης, ἀπράκτους  γε   μὴν τοὺς πολεμίους παρεσκεύαζον, περισπῶντες
[3, 109]   πρέπειν ὑμῖν ὑπολαμβάνω. τοῖς μέν  γε   μισθοῦ παρά τισι στρατευομένοις
[3, 31]   κατὰ τὸ παρὸν εὐτυχῇ, τήν  γε   περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα μηδὲν
[3, 15]   κἀκείνους· οὐ μὴν ἐν Ἰταλίᾳ  γε   πολεμήσειν ἤλπισαν, ἀλλ´ ἐν Ἰβηρίᾳ,
[3, 9]   Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ  γε   Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων πολέμου— τὴν
[3, 68]   τὴν προσδοκίαν, οὐ μὴν ἠπόρουν  γε   σκήψεων πρὸς τὸ μὴ δοκεῖν
[3, 85]   περιπέτειαν ἔφερον. οὐ μὴν  γε   σύγκλητος, ἀλλ´ ἐπὶ τοῦ καθήκοντος
[3, 118]   τῆς δυνάμεως. οὐ μὴν  γε   σύγκλητος οὐδὲν ἀπέλειπε τῶν ἐνδεχομένων,
[3, 38]   τόπων τὴν διήγησιν, ἀλλὰ κατά  γε   τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς συνεπιβάλλειν καὶ
[3, 94]   τοὺς ὑπεναντίους, οὐ μὴν ἀφίστατό  γε   τῆς προθέσεως. καὶ ἀναγκασθεὶς δὲ
[3, 81]   ἐπιβουλήν, ἐνέδραν, ἀπάτην ἕτοιμος  γε   τοιοῦτος. διόπερ εἴ τις δύναιτο
[3, 8]   δῆλον γὰρ ὡς οὐδέν. οἵ  γε   τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ πρᾶξαί τι
[3, 59]   ἀλλ´ ἀδυνάτου σχεδὸν ὑπαρχούσης κατά  γε   τοὺς προγεγονότας καιροὺς τῆς ἀληθοῦς
[3, 115]   τοὺς πολεμίους ἔχοντος. πλὴν ἑπόμενοί  γε   τούτοις οἱ Ῥωμαῖοι καὶ συντρέχοντες
[3, 90]   τ´ ἦν. οὐ μὴν Μάρκῳ  γε   τῷ συνάρχοντι τούτων οὐδὲν ἤρεσκεν.
[3, 71]   ὑποτιθέναι τοῖς ὅπλοις. πλὴν  γε   τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς κοινολογηθεὶς Μάγωνι
[3, 58]   γὰρ πάντων, εἰ δὲ μή  γε,   τῶν πλείστων συγγραφέων πεπειραμένων μὲν
[3, 33]   ἀνεστρέφετο, πάντως ἐνομίσαμεν αὐτὴν περί  γε   τῶν τοιούτων ἀξιόπιστον εἶναι· διὸ
[3, 55]   μόλις ἐν ἡμέραις τρισὶ κακοπαθήσας  διήγαγε   τὰ θηρία. καὶ τάδε συνέβαινε
[3, 44]   αὐτὸς δὲ συναγαγὼν τὰς δυνάμεις  εἰσήγαγε   τοὺς βασιλίσκους τοὺς περὶ Μάγιλον—
[3, 104]   ἑξῆς δὲ τούτοις κατόπιν αὐτὸς  ἦγε   συνεχῆ τὰ βαρέα τῶν ὅπλων,
[3, 66]   δυνάμεις εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι νομίζων  ἦγε   τὴν ἡσυχίαν. Ἀννίβας δὲ παραγενόμενος
[3, 94]   ἐκκυβεύειν οὐδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις,  ἦγε   τὴν ἡσυχίαν ἐπὶ τῷ χάρακι
[3, 83]   ἐπιγενομένης εὐθέως ἐπὶ τὴν ἑωθινὴν  ἦγε   τὴν πρωτοπορείαν παρὰ τὴν λίμνην
[3, 52]   ἑξῆς μέχρι μέν τινος ἀσφαλῶς  διῆγε   τὴν στρατιάν· ἤδη δὲ τεταρταῖος
[3, 34]   οὐ μὴν ἀδύνατον εἶναι φασκόντων,  συνῆγε   τὰς δυνάμεις ἐκ τῆς παραχειμασίας
[3, 111]   κρίνας προσδεῖσθαι παρακλήσεως τὸν καιρὸν  συνῆγε   τοὺς πολλούς. ἁθροισθέντων δέ, περιβλέψαι
[3, 105]   διαγωνιάσας μὴ σφαλῶσι τοῖς ὅλοις,  ἐξῆγε   τὰς δυνάμεις καὶ κατὰ σπουδὴν
[3, 72]   καὶ Βαλιαρεῖς, ὄντας εἰς ὀκτακισχιλίους,  ἐξῆγε   τὴν δύναμιν. καὶ προαγαγὼν ὡς
[3, 102]   τὸν ἀκμαιότατον καιρὸν τῆς ἡμέρας  ἐξῆγε   τὴν δύναμιν καὶ συνεγγίσας τῇ
[3, 101]   ἐπιγενομένης τῆς ἡμέρας συνιδὼν Μάρκος  ἐξῆγε   τοὺς εὐζώνους καὶ προσέβαλε τῷ
[3, 93]   τρίτον μέρος τῆς νυκτὸς εὐθέως  ἐξῆγε   τοὺς λειτουργοὺς καὶ προσδεῖν ἐκέλευσε
[3, 110]   τὴν ἀρχὴν τοὺς ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας  προῆγε,   βουλόμενος ἐγγίσαι τοῖς πολεμίοις, πολλὰ
[3, 69]   παραληφθέντας ἄνδρας ἀβλαβεῖς μεθ´ ἑαυτοῦ  προῆγε,   δεῖγμα βουλόμενος ἐκφέρειν τῆς σφετέρας
[3, 77]   Φλαμίνιος ἀναλαβὼν τὰς αὑτοῦ δυνάμεις  προῆγε   διὰ Τυρρηνίας καὶ κατεστρατοπέδευσε πρὸ
[3, 113]   τῶν Ἰβήρων καὶ Κελτῶν τάγματα  προῆγε   καὶ τἄλλα τούτοις ἐκ τοῦ
[3, 82]   τέλος δέ, ταῦτ´ εἰπών, ἀναζεύξας  προῆγε   μετὰ τῆς δυνάμεως, οὐ καιρόν,
[3, 76]   δὲ τοὺς προσκεχωρηκότας τῶν παραθαλαττίων  προῆγε   παντὶ τῷ στρατεύματι, ποιούμενος τὴν
[3, 45]   ἀνέζευξε παντὶ τῷ στρατεύματι καὶ  προῆγε   παρὰ τὸν ποταμόν, σπεύδων συμμῖξαι
[3, 35]   πράγμασι, παραγενομένης τῆς ταχθείσης ἡμέρας,  προῆγε,   πεζῶν μὲν ἔχων εἰς ἐννέα
[3, 17]   ἀναζεύξας ἐκ τῆς Καινῆς πόλεως  προῆγε,   ποιούμενος τὴν πορείαν ἐπὶ τὴν
[3, 100]   κρίνας ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν,  προῆγε   ποιούμενος τὴν πορείαν παρὰ τὸ
[3, 53]   τοῖς ἱππεῦσι καὶ τοῖς ὑποζυγίοις  προῆγε   πρὸς τὰς ὑπερβολὰς τὰς ἀνωτάτω
[3, 55]   τοὺς δὲ Νομάδας ἀνὰ μέρος  προῆγε   πρὸς τὴν οἰκοδομίαν καὶ μόλις
[3, 68]   Ἀρίμινον, ἀναλαβὼν αὐτοὺς στρατηγὸς  προῆγε,   σπεύδων συνάψαι τοῖς περὶ τὸν
[3, 47]   τοὺς ἐλέφαντας καὶ τοὺς ἱππεῖς  προῆγε   τούτοις ἀπουραγῶν παρὰ τὸν ποταμὸν
[3, 101]   παρὰ Φαβίου τὸ μὲν πρῶτον  ἀντιπαρῆγε   ταῖς ἀκρωρείαις, πεπεισμένος ἀεὶ περὶ
[3, 92]   Φαλέρνῳ ταῖς μὲν παρωρείαις ἐπιφαινόμενος  ἀντιπαρῆγε   τοῖς πολεμίοις, ὥστε μὴ δοκεῖν
[3, 66]   συστραφέντες. ~Πόπλιος μὲν οὖν ἀναζεύξας  προσῆγε   διὰ τῶν πεδίων ἐπὶ τὴν
[3, 20]   ἀλλὰ κουρεακῆς καὶ πανδήμου λαλιᾶς  ἔμοιγε   δοκοῦσι τάξιν ἔχειν καὶ δύναμιν.
[3, 15]   μὲν ἀληθιναῖς αἰτίαις οὐκ ἐχρῆτο,  κατέφευγε   δ´ εἰς προφάσεις ἀλόγους· ἅπερ
[3, 83]   ἔχων ἐπ´ αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε, τοὺς  δὲ   Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους κατὰ τὴν
[3, 43]   τὴν πρώτην εὐθέως διάβασιν. οἱ  δὲ   βάρβαροι θεωροῦντες τὴν ἐπιβολὴν τῶν
[3, 43]   τοὺς τὴν διάβασιν τηροῦντας. οἱ  δὲ   βάρβαροι, παραλόγου τοῦ πράγματος φανέντος
[3, 52]   τίθεσθαι φιλίαν πρὸς αὐτούς. τῶν  δὲ   βαρβάρων τὰ ὅμηρα παραδόντων καὶ
[3, 35]   τοῦ ποταμοῦ χώρας Ἄννωνα, τῶν  δὲ   Βαργουσίων καὶ δεσπότην· μάλιστα γὰρ
[3, 66]   τοὺς δ´ ὑπεναντίους ἱπποκρατοῦντας, αὑτὸν  δὲ   βαρυνόμενον ὑπὸ τοῦ τραύματος, εἰς
[3, 33]   ὁπότερον ἂν κελεύσωσιν, ἀπολείψειν.  δὲ   βασιλεὺς τῶν Καρχηδονίων, ὁπότερον αὐτοῖς
[3, 103]   ἠλλοιωμένος ὑπὸ τῶν συμβεβηκότων, ἔτι  δὲ   βεβαιότερον μένων ἐπὶ τῆς ἐξ
[3, 41]   χρήμασι πείσας τῶν Κελτῶν τοὺς  δὲ   βιασάμενος ἧκε μετὰ τῶν δυνάμεων,
[3, 40]   εὐσχήμονα ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν. οἱ  δὲ   Βοῖοι κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν καὶ τούτους
[3, 40]   γεγονός, ἐβοήθει κατὰ σπουδήν. οἱ  δὲ   Βοῖοι συνέντες αὐτοῦ τὴν παρουσίαν,
[3, 15]   καὶ προορώμενοι τὸ μέλλον, ἅμα  δὲ   βουλόμενοι μὴ λανθάνειν Ῥωμαίους τὴν
[3, 41]   τὸ τάχος τῆς παρουσίας, τὰ  δὲ   βουλόμενος εἰδέναι τὴν ἀκρίβειαν, αὐτὸς
[3, 70]   τὸ τὸν Πόπλιον ἀρρωστεῖν· ὅμως  δὲ   βουλόμενος προσλαβέσθαι καὶ τὴν τοῦ
[3, 113]   τῶν περὶ ταῦτα συντελουμένων. ~Ὁ  δὲ   Γάιος ἅμα τῷ παραλαβεῖν τῇ
[3, 110]   πεζικῶν στρατοπέδων μάχη. τοῦ  δὲ   Γαΐου διὰ τὴν ἀπειρίαν ὑπὲρ
[3, 59]   Λιβύην καὶ κατ´ Ἰβηρίαν, ἔτι  δὲ   Γαλατίαν καὶ τὴν ἔξωθεν ταύταις
[3, 114]   ἴσχυε πρὸς τὸ βλάπτειν,  δὲ   Γαλατικὴ μάχαιρα μίαν εἶχε χρείαν
[3, 100]   δὲ προσέχοντος, πολιορκεῖν ἐπεβάλετο. ταχὺ  δὲ   γενόμενος κύριος τοὺς μὲν οἰκήτορας
[3, 17]   κράτος εἷλε τὴν πόλιν. κύριος  δὲ   γενόμενος χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων
[3, 51]   συμβαίνοντος ἐξάπτεσθαι τῆς πορείας. τούτου  δὲ   γενομένου, καὶ κατὰ πλείω μέρη
[3, 101]   τῆς δυνάμεως ἐφ´ αὑτόν. πλειόνων  δὲ   γενομένων ἡμερῶν, ἠναγκάζετο τοὺς μὲν
[3, 104]   βλάπτειν, ἐπεβάλετο καταλαβεῖν ταύτην. σαφῶς  δὲ   γινώσκων ἐκ τοῦ προγεγονότος κατορθώματος
[3, 76]   παραχειμασίαν ἐν Καινῇ πόλει.  δὲ   Γνάιος συνάψας τῷ στόλῳ καὶ
[3, 61]   τὴν παρουσίαν τῶν πολεμίων, οἰόμενοι  δὲ   δεῖν ἀφέμενον τῶν προκειμένων κατὰ
[3, 40]   δὲ δύο τὴν ἑξαπέλεκυν. οἰομένων  δὲ   δεῖν τούτων εἰς λόγους σφίσι
[3, 114]   μὲν εὐώνυμον Ἀσδρούβας εἶχε, τὸ  δὲ   δεξιὸν Ἄννων· ἐπὶ δὲ τοῖς
[3, 66]   εὐγεφύρωτον ἀφικέσθαι τοῦ Πάδου. καταλύσας  δὲ   δευτεραῖος καὶ γεφυρώσας τοῖς ποταμίοις
[3, 63]   τοῦ κρατεῖν τῶν ἀντιταξαμένων. ὅταν  δὲ   δὴ καὶ τοῖς πολεμίοις συμβαίνῃ
[3, 19]   κατὰ τῆς νήσου διεσπάρησαν.  δὲ   Δημήτριος ἔχων ἑτοίμους λέμβους πρὸς
[3, 25]   τοὺς θεοὺς τοὺς πατρῴους, Ῥωμαίους  δὲ   Δία λίθον κατά τι παλαιὸν
[3, 99]   εἰσῆλθε πρὸς τοὺς στρατηγούς. ἐκλογιζόμενος  δὲ   διὰ πλειόνων τὴν ἐσομένην ὁρμὴν
[3, 81]   χωρὶς ἀλλοιώσεως καὶ μέθης, ἔνιοι  δὲ   διὰ τὰς τῶν ἀφροδισίων ὁρμὰς
[3, 81]   ἰδίους καταπροΐενται βίους ἄρδην, πολλοὶ  δὲ   διὰ τὴν πρὸς τὸν οἶνον
[3, 14]   ἐφόδου ποιησάμενος προσβολὰς κατέσχεν, Ἀρβουκάλην  δὲ   διὰ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως
[3, 86]   τοῖς στρατοπέδοις αὐτὸς συνάπτειν, ἀδυνατῶν  δὲ   διὰ τὸ τῆς στρατιᾶς βάρος
[3, 16]   διὰ τὸν ἀπὸ Γαλατῶν τότε  δὲ   διὰ τὸν ἀπὸ Καρχηδονίων φόβον
[3, 74]   τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων, κωλυόμενοι  δὲ   διὰ τὸν ποταμὸν καὶ τὴν
[3, 78]   καὶ προδήλους τοῖς ὑπεναντίοις, τὴν  δὲ   διὰ τῶν ἑλῶν εἰς Τυρρηνίαν
[3, 63]   δὲ τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον. ~Ἀννίβας  δὲ   διὰ τῶν προειρημένων τὴν προκειμένην
[3, 66]   ἐπέταξεν διακομίζειν τὸ πλῆθος, αὐτὸς  δὲ   διαβὰς εὐθέως ἐχρημάτιζε τοῖς παραγεγονόσι
[3, 52]   τὸ κηρύκειον τοῖς Ἕλλησιν. εὐλαβῶς  δὲ   διακείμενος πρὸς τὴν τοιαύτην πίστιν
[3, 107]   μὲν λαμβάνει περὶ τετρακισχιλίους, ἱππεῖς  δὲ   διακοσίους. ἐπὰν δέ τις ὁλοσχερεστέρα
[3, 11]   συνεργὸν ἕξειν νομίζοντ´ ἀληθινώτατον. ἐπὰν  δὲ   διαλύσεις φιλίαν συντίθηται πρὸς
[3, 53]   τῆς τῶν ζῴων φαντασίας. ἐναταῖος  δὲ   διανύσας εἰς τὰς ὑπερβολὰς αὐτοῦ
[3, 76]   κατὰ τὴν μεσόγαιον τόπων, εὔνουν  δὲ   διαφερόντως ἀεί ποτε Καρχηδονίοις. ταχὺ
[3, 37]   δὲ τρίτον Εὐρώπην προσαγορεύουσι. τὰς  δὲ   διαφορὰς ταύτας ὁρίζουσιν τε
[3, 74]   θηρίων καὶ τῶν ἱππέων, οἱ  δὲ   διαφυγόντες τῶν πεζῶν καὶ τὸ
[3, 87]   τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι. Ῥωμαῖοι  δὲ   δικτάτορα μὲν κατέστησαν Κόιντον Φάβιον,
[3, 87]   τἀνδρὸς ἐπιτυχίας καὶ πράξεις.  δὲ   δικτάτωρ ταύτην ἔχει τὴν διαφορὰν
[3, 27]   δισχίλια καὶ διακόσια τάλαντα, παραυτίκα  δὲ   δοῦναι χίλια. τοὺς αἰχμαλώτους χωρὶς
[3, 100]   χρήσασθαι πρὸς τὴν παραχειμασίαν. τὴν  δὲ   δύναμιν πρὸ τῆς πόλεως παρεμβαλὼν
[3, 33]   τἀδελφῷ πεντήρεις μὲν πεντήκοντα, τετρήρεις  δὲ   δύο καὶ τριήρεις πέντε· τούτων
[3, 101]   τῆς δυνάμεως εἴασε σιτολογεῖν, τὰ  δὲ   δύο μέρη λαβὼν καὶ προελθὼν
[3, 40]   τὴν ὕπατον ἀρχὴν εἰληφώς, οἱ  δὲ   δύο τὴν ἑξαπέλεκυν. οἰομένων δὲ
[3, 84]   γενομένης αὐτοῖς τῆς ἐπιφανείας, ἔτι  δὲ   δυσσυνόπτου τῆς κατὰ τὸν ἀέρα
[3, 15]   πατρὸς ὑποθήκας καὶ παραινέσεις. ~Οἱ  δὲ   Ζακανθαῖοι συνεχῶς ἔπεμπον εἰς τὴν
[3, 117]   ἱππεῖς δὲ περὶ διακοσίους. οἱ  δὲ   ζωγρηθέντες τῶν Ῥωμαίων ἐκτὸς ἐγένοντο
[3, 63]   καὶ τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον τοὺς  δὲ   ζῶντας ἠλέουν, οὕτως ᾤετο δεῖν
[3, 68]   οὐραγίας οἱ μὲν διεφθάρησαν, οἱ  δὲ   ζῶντες ἑάλωσαν ὑπὸ τῶν Καρχηδονίων.
[3, 40]   καὶ τοὺς ῥηθέντας λόγους, προσπεσόντος  δὲ   θᾶττον προσεδόκων Ἀννίβαν διαβεβηκέναι
[3, 33]   εἴκοσι καὶ ἕνα. Οὐ χρὴ  δὲ   θαυμάζειν τὴν ἀκρίβειαν τῆς ἀναγραφῆς,
[3, 101]   τρόπου συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις. Ἀννίβας  δὲ   θεωρῶν ἐγγίζοντας τοὺς πολεμίους τὸ
[3, 104]   ἀκούων τῶν ἁλισκομένων αἰχμαλώτων, τὰ  δὲ   θεωρῶν ἐκ τῶν πραττομένων ᾔδει
[3, 72]   παρὰ τῶν Κελτῶν συμμάχοις, τὰ  δὲ   θηρία μερίσας πρὸ τῶν κεράτων
[3, 46]   πρὸς τὴν διάβασιν ὁδῷ. τῶν  δὲ   θηρίων εἰθισμένων τοῖς Ἰνδοῖς μέχρι
[3, 36]   δύσεις, μεσημβρίαν, ἄρκτον γνωρίζομεν· δευτέρα  δέ,   καθ´ ἣν ἑκάστῃ διαφορᾷ τῶν
[3, 109]   τῆς παρακλήσεως γίνεται τρόπος· οἷς  δέ,   καθάπερ ὑμῖν νῦν, οὐχ ὑπὲρ
[3, 96]   τοῖς Καρχηδονίοις, συνάψειν πεπεισμένος, πολὺ  δὲ   καθυστερῶν ἀπέγνω. καὶ τὸ μὲν
[3, 58]   τὸ τῆς φωνῆς ἐξηλλαγμένον. ἐὰν  δὲ   καὶ γνῷ τις, ἔτι τῶν
[3, 64]   αὐτῇ τὴν νίκην ὑπάρχουσαν. πάντων  δὲ   καὶ διὰ τὴν τοῦ λέγοντος
[3, 103]   τὸ βέλτιον αὐτοῖς προφαίνεσθαι, δεύτερον  δὲ   καὶ διὰ τὸ δοκεῖν τὸν
[3, 52]   μήτε παθεῖν μηδὲν δυσχερές, ὑπισχνουμένων  δὲ   καὶ δώσειν ἐξ αὑτῶν ὅμηρα,
[3, 60]   σωμάτων ἀθεραπευσίαις κακῶς ἀπήλλαττε. πολλοὶ  δὲ   καὶ καθυφεῖνθ´ ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς διὰ
[3, 118]   γὰρ εὐθέως ἐνεχείριζον αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ  δὲ   καὶ Καπυανῶν τινες ἐκάλουν τὸν
[3, 25]   ὀψώνια τοῖς αὑτῶν ἑκάτεροι. Καρχηδόνιοι  δὲ   καὶ κατὰ θάλατταν Ῥωμαίοις βοηθείτωσαν,
[3, 74]   μὲν ὑπὸ τῶν θηρίων, πέριξ  δὲ   καὶ κατὰ τὰς ἐκ τῶν
[3, 53]   συστήματι τῶν βαρβάρων, κατὰ μέρη  δὲ   καὶ κατὰ τόπους παρενοχλούμενος ὑπ´
[3, 67]   ταῖς ἑαυτῶν ἕκαστοι σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων  δὲ   καὶ κατακοιμισθέντων τῶν ἐν τῷ
[3, 92]   τῶν ἐπιτηδείων τὸ στρατόπεδον. Φάβιος  δὲ   καὶ κατανοῶν αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν,
[3, 68]   τοῖς περὶ τὸν Πόπλιον. συμμίξας  δὲ   καὶ καταστρατοπεδεύσας παρ´ (α( ὐτοῖς)
[3, 88]   εἰς τὰς ἐπιφερομένας χρείας. διελθὼν  δὲ   καὶ καταφθείρας τήν τε Πραιτεττιανὴν
[3, 116]   ἐπέρρωσε μὲν τοὺς Λίβυας, ἐταπείνωσε  δὲ   καὶ κατέπληξε ταῖς ψυχαῖς τοὺς
[3, 81]   ἀπράκτους ποιεῖ τοὺς ὑποταττομένους, πολλάκις  δὲ   καὶ κινδύνους ἐπιφέρει τοὺς μεγίστους
[3, 16]   μὲν τὴν Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες  δὲ   καὶ κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν καὶ
[3, 103]   κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν. τοῦ  δὲ   καὶ λίαν ἀσμένως δεξαμένου τὸν
[3, 117]   μὲν ἔπεσον εἰς τετρακισχιλίους, Ἴβηρες  δὲ   καὶ Λίβυες εἰς χιλίους καὶ
[3, 54]   πρὸ τοῦ μὲν οὔσης, τότε  δὲ   καὶ μᾶλλον ἔτι προσφάτως ἀπερρωγυίας,
[3, 35]   καὶ παρ´ ἐλπίδα, μετὰ πολλῶν  δὲ   καὶ μεγάλων ἀγώνων ἔτι δὲ
[3, 78]   χώρᾳ λαμβάνειν τὴν τριβήν, σπεύδοντας  δὲ   καὶ μετεώρους ὄντας εἰς τὴν
[3, 75]   τόπων εἰς τοὺς εὐκαίρους· παρεσκεύασαν  δὲ   καὶ ναῦς ἑξήκοντα πεντήρεις. Γνάιος
[3, 64]   διὰ τῶν Ἄλπεων πορείᾳ. παρεῖναι  δὲ   καὶ νῦν ἔφη τὸν Ἀννίβαν,
[3, 24]   καὶ τῷ πολίτῃ ἔξεστιν. ὡσαύτως  δὲ   καὶ Καρχηδόνιος ποιείτω ἐν
[3, 69]   Ῥωμαίων, δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν. Τεβέριος  δὲ   καὶ πάλαι ζητῶν ἀφορμὴν τοῦ
[3, 75]   Κρῆτας καὶ χιλίους πελτοφόρους· πάντα  δὲ   καὶ πανταχόθεν ἐνεργῶς ἡτοίμαζον. τότε
[3, 104]   λόφον ὑπαρχόντων ψιλῶν μέν, πολλὰς  δὲ   καὶ παντοδαπὰς ἐχόντων περικλάσεις κοιλότητας,
[3, 91]   μακαριωτάτην γεγονυῖαν πόλιν Καπύην. ἐπιεικέστατος  δὲ   καὶ παρὰ τοῖς μυθογράφοις
[3, 78]   Τυρρηνίαν φέρουσαν δυσχερῆ μὲν σύντομον  δὲ   καὶ παράδοξον φανησομένην τοῖς περὶ
[3, 71]   ἐπὶ τὴν αὑτοῦ σκηνήν. παρακαλέσας  δὲ   καὶ παραστήσας τούτοις τὴν πρέπουσαν
[3, 104]   τριακοσίους, πεντακοσίους μὲν ἱππεῖς, ψιλοὺς  δὲ   καὶ πεζοὺς τοὺς πάντας εἰς
[3, 96]   κρατοῦντες δὲ τῆς θαλάττης, εἴκοσι  δὲ   καὶ πέντε ναῦς ἔχοντες τῶν
[3, 46]   αὐτῶν εἶναι τοὺς δεσμούς. ῥύματα  δὲ   καὶ πλείω ταύταις ἐνῆψαν, οἷς
[3, 80]   δημαγωγὸν εἶναι τέλειον, πρὸς ἀληθινῶν  δὲ   καὶ πολεμικῶν πραγμάτων χειρισμὸν οὐκ
[3, 90]   Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων ἀποικίαν ὑπάρχουσαν· εἷλον  δὲ   καὶ πόλιν Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον οὖσαν
[3, 7]   οὐ μόνον Ἀντίοχον ἐπεσπάσαντο, πᾶν  δὲ   καὶ πρᾶξαι καὶ παθεῖν ὑπέστησαν
[3, 112]   τὸ πολλάκις ἤδη προηττῆσθαι, προορωμένων  δὲ   καὶ προλαμβανόντων τὰ συμβησόμενα ταῖς
[3, 75]   τοῖς τόποις τὴν ἔξοδον. ἔπεμψαν  δὲ   καὶ πρὸς Ἱέρωνα περὶ βοηθείας,
[3, 69]   καὶ πρὸς αὑτὸν φιλίαν, διαπεμπομένους  δὲ   καὶ πρὸς Ῥωμαίους καὶ πεπεισμένους
[3, 21]   τῆς αὑτοῦ γενέσθαι γνώμης. ἐπίεζον  δὲ   καὶ προσαπηρείδοντο παρ´ ὅλην τὴν
[3, 82]   μηδὲ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις, φυλάττεσθαι  δὲ   καὶ προσέχειν τὸ πλῆθος τῶν
[3, 2]   Κοίλης Συρίας πρὸς ἀλλήλους, Ῥόδιοι  δὲ   καὶ Προυσίας ἀναλαβόντες πρὸς Βυζαντίους
[3, 2]   Καρχηδονίοις τῶν αὐτῶν ἐλπίδων, Ἀντίοχος  δὲ   καὶ Πτολεμαῖος Φιλοπάτωρ ἠμφισβήτουν,
[3, 23]   τὴν Καρχηδονίων πίπτει δυναστείαν. ὁμοίως  δὲ   καὶ Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης
[3, 24]   τῆς ὑπ´ αὐτοὺς ταττομένης. ὁμοίως  δὲ   καὶ Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης·
[3, 5]   αὐτὸν τῶν ἄλλων βασιλέων. ἀποκατέστησαν  δὲ   καὶ Ῥωμαῖοι τοὺς Ἕλληνας εἰς
[3, 61]   καὶ δυσδίοδος ὑπάρχει στρατοπέδοις. πλειόνων  δὲ   καὶ σαφεστέρως ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε
[3, 69]   μὲν ἐκ μεταβολῆς ἠνάγκασε, διώκειν  δὲ   καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις ἐκώλυσε,
[3, 1]   συμβαίνει τοὺς προειρημένους πολέμους, καταστροφὴν  δὲ   καὶ συντέλειαν τὴν κατάλυσιν τῆς
[3, 60]   καὶ διακεκλεικότων, ἡσυχίαν ἦγον· τινὲς  δὲ   καὶ συστρατεύειν ἠναγκάζοντο τοῖς Ῥωμαίοις.
[3, 48]   τῶν καθ´ αὑτὸν πραγμάτων. ὁμοίως  δὲ   καὶ τὰ περὶ τῆς ἐρημίας,
[3, 89]   τοῖς τότε περιεστῶσι καιροῖς. ταχὺ  δὲ   καὶ τὰ πράγματα προσεμαρτύρησε τοῖς
[3, 18]   διαφερόντων εἰς αὐτὴν ἡθροῖσθαι, πρὸς  δὲ   καὶ ταῖς χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι καὶ
[3, 79]   εἰς βάθος τῶν ἑλῶν, ἐπιπόνως  δὲ   καὶ ταλαιπώρως ὑπέμενον τὴν κακοπάθειαν,
[3, 75]   τὰ παρ´ αὑτοῖς στρατόπεδα. παρῆγον  δὲ   καὶ τὰς ἀγορὰς τὰς μὲν
[3, 1]   ταύτης ἀνώτερον βύβλῳ δεδηλώκαμεν· ὁμοίως  δὲ   καὶ τὰς αἰτίας, δι´ ἃς
[3, 91]   οἱ πλέοντες εἰς Ἰταλίαν. περιέχουσι  δὲ   καὶ τὰς ἐπιφανεστάτας καὶ καλλίστας
[3, 78]   ταύταις ἐχρῆτο συνεχῶς μετατιθέμενος· ὁμοίως  δὲ   καὶ τὰς ἐσθῆτας μετελάμβανε τὰς
[3, 91]   τῶν πεδίων λέγεται λόγος· προσαγορεύεται  δὲ   καὶ ταῦτα Φλεγραῖα, καθάπερ καὶ
[3, 112]   πᾶσι τότε διὰ στόματος, σημείων  δὲ   καὶ τεράτων πᾶν μὲν ἱερόν,
[3, 47]   εὐζώνους εὐχερῶς ἂν διελθεῖν, ὁμοίως  δὲ   καὶ τὴν ἔρημον τοιαύτην τινὰ
[3, 72]   τοὺς πεζακοντιστὰς εἰς ἑξακισχιλίους· ἐκίνει  δὲ   καὶ τὴν λοιπὴν δύναμιν ἐκ
[3, 90]   ἀνύειν δύνασθαι τὰς λείας. κατέδραμον  δὲ   καὶ τὴν Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων ἀποικίαν
[3, 95]   Ἀμίλκαν τοῦ στόλου ναύαρχον. ἅμα  δὲ   καὶ τὴν πεζὴν ἐκ τῆς
[3, 107]   πρότερον συνέβαινε κατεσκάφθαι, τῆς παρασκευῆς  δὲ   καὶ τῆς ἄκρας τότε καταληφθείσης,
[3, 38]   κατὰ μέρος λόγον ἀποδώσομεν. ~καθάπερ  δὲ   καὶ τῆς Ἀσίας καὶ τῆς
[3, 35]   τὴν πρὸς Ῥωμαίους εὔνοιαν. ἀπεμέρισε  δὲ   καὶ τῆς δυνάμεως ἧς εἶχε
[3, 20]   πότερα πολεμητέον τοὐναντίον; πῶς  δὲ   καὶ τίνα τρόπον ἅμα μὲν
[3, 6]   εὐεξίαν ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἔτι  δὲ   καὶ τὸ μέγεθος καὶ τὸ
[3, 87]   σχεδὸν ἅπασι τοῖς ἵπποις, ὁμοίως  δὲ   καὶ τοῖς ἀνδράσιν λεγόμενος
[3, 106]   ἐν τῷ Λιλυβαίῳ στόλου, διεπέμψαντο  δὲ   καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ στρατηγοῖς
[3, 35]   ἑαυτοῦ μὲν στρατευομένοις, οὐχ ἧττον  δὲ   καὶ τοῖς ἐν οἴκῳ μένουσι
[3, 61]   τὸν Ἀννίβαν δυνάμεσιν ἀλλοφύλοις· εἰ  δὲ   καὶ τολμήσαι, καταφθαρήσεσθαι προδήλως αὐτὸν
[3, 82]   τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων, μάλιστα  δὲ   καὶ τὸν ἕτερον ὕπατον προσλαβεῖν
[3, 3]   Προυσίαν καὶ Γαλάτας πολέμους, ὁμοίως  δὲ   καὶ τὸν μετ´ Ἀριαράθου πρὸς
[3, 54]   τῶν κατοικούντων αὐτὰ Γαλατῶν, ἅμα  δὲ   καὶ τὸν τῆς Ῥώμης αὐτῆς
[3, 117]   ἐγκρατὴς ἐγένετο ζωγρίᾳ πάντων. ὁμοίως  δὲ   καὶ τοὺς ἐπὶ τὰ κατὰ
[3, 111]   ὑμῖν πέπεισμαι τὰς ἐπαγγελίας. ταῦτα  δὲ   καὶ τούτοις παραπλήσια διαλεχθείς, προθύμως
[3, 24]   καὶ τὸν Ἰτυκαίων δῆμον. πρόσκειται  δὲ   καὶ τῷ Καλῷ ἀκρωτηρίῳ Μαστία
[3, 85]   αὐτὸν ἐπαναχθέντων τῶν ὑποσπόνδων, ὁμοίως  δὲ   καὶ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων, συναγαγὼν
[3, 74]   θηρία διαφθαρῆναι πλὴν ἑνός, πολλοὺς  δὲ   καὶ τῶν ἀνδρῶν ἀπόλλυσθαι καὶ
[3, 88]   αὐτῶν καὶ τὴν ψώραν, παραπλησίως  δὲ   καὶ τῶν ἀνδρῶν τοὺς μὲν
[3, 14]   κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους, ὁμοίως  δὲ   καὶ τῶν ἀστυγειτόνων ἁθροισθέντων ἅμα
[3, 14]   οἱ τῶν Ὀλκάδων φυγάδες, συνεξέκαυσαν  δὲ   καὶ τῶν ἐκ τῆς Ἑλμαντικῆς
[3, 65]   κέρατος ἡτοιμάκει πρὸς κύκλωσιν. ἀμφοτέρων  δὲ   καὶ τῶν ἡγεμόνων καὶ τῶν
[3, 51]   ὑπερδεξίων τὸν Ἀννίβαν, οὐκ ἐλάττους  δὲ   καὶ τῶν ἰδίων· γὰρ
[3, 60]   τὰ σώματα τῶν ἀνδρῶν, ὁμοίως  δὲ   καὶ τῶν ἵππων. μετὰ δὲ
[3, 79]   τῆς νυκτὸς ἀπεκοιμῶντο. οὐκ ὀλίγοι  δὲ   καὶ τῶν ἵππων τὰς ὁπλὰς
[3, 64]   ἔχοντα διὰ τὴν κακουχίαν, ὁμοίως  δὲ   καὶ τῶν ἵππων τοὺς μὲν
[3, 87]   θεραπείας τῶν ἀνδρῶν, οὐχ ἧττον  δὲ   καὶ τῶν ἵππων. ὡς ἂν
[3, 65]   τὴν ἵππον ἀναλαβόντες ἀμφότεροι, Πόπλιος  δὲ   καὶ τῶν πεζῶν τοὺς ἀκοντιστάς,
[3, 59]   πλωτῶν καὶ πορευτῶν γεγονότων, ἀπολελυμένων  δὲ   καὶ τῶν πρακτικῶν ἀνδρῶν τῆς
[3, 96]   ἐμβαίνειν εἰς τὰς ναῦς. ἤδη  δὲ   καὶ τῶν Ῥωμαίων σύνεγγυς ὄντων,
[3, 103]   (καὶ) κατατολμᾶν τῶν πολεμίων. ἧκε  δὲ   καὶ Φάβιος ἐπὶ τὰς δυνάμεις
[3, 4]   ἀλλ´ ὧν μὲν συνεργὸς ὧν  δὲ   καὶ χειριστὴς γεγονέναι, προήχθην οἷον
[3, 39]   Ἀννίβας τὴν εἰς Ἰταλίαν· {τὴν  δὲ   Καινὴν πόλιν ἔνιοι Νέαν Καρχηδόνα
[3, 116]   προσπεπτωκότας ἐποιοῦντο τὴν μάχην· ~Λεύκιος  δὲ   καίπερ ὢν ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ
[3, 17]   αὑτὸν εἰς τοὺς κινδύνους. πᾶσαν  δὲ   κακοπάθειαν καὶ μέριμναν ὑπομείνας τέλος
[3, 62]   περὶ τὰς Ἄλπεις δυσχωρίαις. τούτους  δὲ   κακῶς διετίθετο, παρασκευαζόμενος πρὸς τὸ
[3, 94]   κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἀνθρώποις. Φάβιος  δὲ   κακῶς μὲν ἤκουε παρὰ τοῖς
[3, 71]   ῥεῖθρον μετὰ βραχείας ὀφρύος, ποτὲ  δὲ   κάλαμοι καὶ πτέρεις καί τι
[3, 101]   ἐπὶ τῆς Λαρινάτιδος χώρας προσαγορεύεται  δὲ   Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε περὶ ταύτην, πρόχειρος
[3, 11]   παρεστάναι παρὰ τὸν βωμόν. ἐπεὶ  δὲ   καλλιερήσας κατασπείσαι τοῖς θεοῖς καὶ
[3, 23]   ἡμέραις ἀπαλλάττεσθαι τοὺς καθορμισθέντας. εἰς  δὲ   Καρχηδόνα καὶ πᾶσαν τὴν ἐπὶ
[3, 72]   καὶ τῆς ἡμέρας προβαινούσης. οἱ  δὲ   Καρχηδόνιοι κατὰ σκηνὰς βεβρωκότες καὶ
[3, 90]   ἦν παραβάλλεσθαι καὶ διακινδυνεύειν. Οἱ  δὲ   Καρχηδόνιοι καταφθείραντες τοὺς προειρημένους τόπους
[3, 24]   ἐμπορεύεσθαι μηδὲ πόλιν κτίζειν. ἐὰν  δὲ   Καρχηδόνιοι λάβωσιν ἐν τῇ Λατίνῃ
[3, 96]   διὰ τὸ προειρημένον κατόρθωμα. οἱ  δὲ   Καρχηδόνιοι, προσπεσόντος αὐτοῖς τοῦ γεγονότος
[3, 105]   τοῖς ὑπὸ τούτου παραγγελλομένοις. οἱ  δὲ   Καρχηδόνιοι τὸν μὲν μεταξὺ τόπον
[3, 73]   κατὰ πολλοὺς τρόπους ἠλαττοῦντο, τοῖς  δὲ   Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε τὴν
[3, 15]   μηδένα τῶν ἀδικουμένων περιορᾶν· πρὸς  δὲ   Καρχηδονίους διεπέμπετο, πυνθανόμενος τί δεῖ
[3, 76]   δὲ κατεστρέφετο τῶν πόλεων. τῶν  δὲ   Καρχηδονίων, οὓς ἔχων ἐπὶ τούτων
[3, 114]   τῷ πρότερον ἔτει στρατηγοῦντες. τῶν  δὲ   Καρχηδονίων τὸ μὲν εὐώνυμον Ἀσδρούβας
[3, 14]   τοὺς ἐκβαίνοντας ἀεὶ προκαταλαμβανόντων· πολλοὶ  δὲ   κατ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν ὑπὸ
[3, 22]   πέντε δ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω. τοῖς  δὲ   κατ´ ἐμπορίαν παραγινομένοις μηδὲν ἔστω
[3, 88]   ἐν τοῖς ἐκείνου περισπασμοῖς. ~Ἀννίβας  δὲ   κατὰ βραχὺ μεταθεὶς τὴν παρεμβολὴν
[3, 75]   εἰδὼς μὲν τὰ συμβεβηκότα, βουλόμενος  δὲ   κατὰ δύναμιν ἐπικρύπτεσθαι τοὺς ἐν
[3, 87]   γεγονὼς κύριος τοσούτων σκύλων. ἐξαπέστειλε  δὲ   κατὰ θάλατταν ἐν τῷ καιρῷ
[3, 18]   πλείους τόπους ἤρξατο πολιορκεῖν. λαβὼν  δὲ   κατὰ κράτος ἐν ἡμέραις ἑπτὰ
[3, 106]   κατὰ μηδένα τρόπον συνίστασθαι, τοὺς  δὲ   κατὰ μέρος ἀκροβολισμοὺς ὡς ἐνεργοτάτους
[3, 1]   τὴν περιγραφὴν ἤδη δεδηλώκαμεν. τῶν  δὲ   κατὰ μέρος ἐν αὐτῇ γεγονότων
[3, 46]   θηρίων ἐπὶ τούτων διεκομίσθη, τινὰ  δὲ   κατὰ μέσον τὸν πόρον ἀπέρριψεν
[3, 19]   τῶν μὲν κατὰ πρόσωπον τῶν  δὲ   κατὰ νώτου πονούντων, τέλος οἱ
[3, 90]   τόπους κατὰ τὴν ἐμπειρίαν. ἔχων  δὲ   κατὰ νώτου τὰς χορηγίας ἀφθόνους
[3, 105]   τῷ λόφῳ τοὺς βοηθήσοντας, ἑπομένου  δὲ   κατὰ πόδας αὐτοῦ μετὰ τῶν
[3, 65]   εἶναι πρὸς τὸ παραγγελλόμενον. ~Τῇ  δὲ   κατὰ πόδας ἡμέρᾳ προῆγον ἀμφότεροι
[3, 84]   μηδὲ λείπειν τὰς τάξεις. οἱ  δὲ   κατὰ πορείαν μεταξὺ τῆς λίμνης
[3, 43]   καὶ παρακολουθούντων μετὰ κραυγῆς, τῶν  δὲ   κατὰ πρόσωπον βαρβάρων παιανιζόντων καὶ
[3, 65]   τῆς ἐπιφορᾶς τῶν Νομάδων· οἱ  δὲ   κατὰ πρόσωπον ἐξ ἀρχῆς διαμαχόμενοι
[3, 32]   εἰς τὴν Καρχηδόνος ἅλωσιν, ταῖς  δὲ   κατὰ τὴν ἄλλην οἰκουμένην ἀπὸ
[3, 83]   ἐγίνετο πρὸς τὸ διακινδυνεύειν. ~ὄντος  δὲ   κατὰ τὴν δίοδον αὐλῶνος ἐπιπέδου,
[3, 51]   διαπτοηθεῖεν ἐκ τῆς πληγῆς, οἱ  δὲ   κατὰ τὴν εἰς τοὔμπροσθεν ὁρμὴν
[3, 94]   ποιητὴν ὀισσάμενος δόλον εἶναι, τὰ  δὲ   κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς ὑπόθεσιν
[3, 43]   διεμάχοντο πρὸς τοὺς ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας  δέ,   κατὰ τὴν πρόθεσιν αὐτῷ συντρεχόντων
[3, 111]   ὑμᾶς πολλοὺς διεθέμην λόγους· ὅτε  δὲ   κατὰ τὸ συνεχὲς τρισὶ μάχαις
[3, 95]   μὲν καὶ μετὰ ταῦτα, μάλιστα  δὲ   κατὰ τὸν Ἀννιβιακὸν πόλεμον. διασαφούντων
[3, 111]   τοῖς παρὰ τῶν Καρχηδονίων. ~Ἀννίβας  δὲ   κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν θεωρῶν
[3, 72]   κεράτων δι´ ἀμφοτέρων προεβάλετο. Τεβέριος  δὲ   κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς
[3, 113]   μικρῷ πλείους τῶν ἑξακισχιλίων. Ἀννίβας  δὲ   κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς
[3, 40]   τὰς ὀχυρότητας τῶν τόπων. Ῥωμαῖοι  δὲ   κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς διακούσαντες
[3, 15]   ἐπισκεψομένους ὑπὲρ τῶν προσπιπτόντων. Ἀννίβας  δὲ   κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς πεποιημένος
[3, 108]   κατὰ πόδας ἡμέρᾳ παρετάξαντο· τοῖς  δὲ   κατὰ Τυρρηνίαν ἀγωνισαμένοις οὐχ οἷον
[3, 9]   τοῦ Βάρκα μὲν ἐπικαλουμένου, πατρὸς  δὲ   κατὰ φύσιν Ἀννίβου γεγονότος. ἐκεῖνος
[3, 73]   πρὸς τοὺς Νομάδας συμπλοκήν, τῶν  δὲ   καταλειπομένων βελῶν ἠχρειωμένων αὐτοῖς διὰ
[3, 68]   διαβάντες τὸν Τρεβίαν ποταμόν· τῶν  δὲ   καταλειφθέντων ἐπὶ τῆς οὐραγίας οἱ
[3, 91]   δ´ ἀπὸ τῆς Λατίνης)  δὲ   κατάλοιπος ἀπὸ τῶν κατὰ τοὺς
[3, 11]   συνεξορμᾶν ἐπὶ τὴν στρατείαν. ἀσμένως  δὲ   κατανεύσαντος αὐτοῦ καί τι καὶ
[3, 17]   τὸν πόλεμον ἐν Ἰβηρίᾳ· δεύτερον  δὲ   καταπληξάμενος ἅπαντας εὐτακτοτέρους μὲν ἐπέπειστο
[3, 17]   ἀξίαν ἑκάστοις τῶν συστρατευομένων, τὴν  δὲ   κατασκευὴν παραχρῆμα πᾶσαν ἐξέπεμψε τοῖς
[3, 47]   ὁμολογουμένως ἀποδεικνύουσιν ἡμῖν ἀλογιστότατον, ἅμα  δὲ   καταστροφὴν οὐ δυνάμενοι λαμβάνειν οὐδ´
[3, 86]   καὶ τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἀννίβας  δὲ   κατατεθαρρηκὼς τοῖς ὅλοις ἤδη τὸ
[3, 50]   τὸ στράτευμα τῶν Καρχηδονίων· νῦν  δὲ   καταφανεῖς γενόμενοι μεγάλα μὲν καὶ
[3, 24]   εἰς τοὺς Ῥωμαίων λιμένας· ἐὰν  δὲ   καταχθέντος ἐπιλάβηται Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω.
[3, 116]   τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς  δὲ   κατεκρήμνισαν ἀπὸ τῶν ἵππων. ὀλίγοι
[3, 92]   ἐπόρθει τὸ πεδίον ἀδεῶς. Φάβιος  δὲ   κατεπέπληκτο μὲν τὴν ἐπιβολὴν καὶ
[3, 76]   προϊὼν ἃς μὲν προσήγετο τὰς  δὲ   κατεστρέφετο τῶν πόλεων. τῶν δὲ
[3, 67]   μὲν αὐτῶν ἀπέκτειναν, οὐκ ὀλίγους  δὲ   κατετραυμάτισαν· τέλος δὲ τὰς κεφαλὰς
[3, 80]   περιορᾶν δῃουμένην τὴν χώραν, τὰ  δὲ   κατηλγηκὼς παρέσται προχείρως εἰς πάντα
[3, 82]   πρὸς αὐτὴν τὴν Ῥώμην, αὐτῶν  δὲ   κατόπιν τῶν πολεμίων ἐν Τυρρηνίᾳ
[3, 66]   πεζικοῖς στρατοπέδοις αὐτοὺς διακινδυνεύειν· συνιδὼν  δὲ   κεκινηκότας ἐκ τῆς παρεμβολῆς, ἕως
[3, 79]   συνήθεις ταῖς τοιαύταις ταλαιπωρίαις. οἱ  δὲ   Κελτοὶ δυσχερῶς μὲν εἰς τοὔμπροσθεν
[3, 43]   καὶ συνεπλέκετο τοῖς βαρβάροις. οἱ  δὲ   Κελτοὶ καὶ διὰ τὴν ἀταξίαν
[3, 48]   Ἄλπεις παρατετάχθαι μὲν Ῥωμαίοις, συνηγωνίσθαι  δὲ   Κελτοῖς τοῖς τὰ περὶ τὸν
[3, 69]   ἐξαποστέλλει πεζοὺς μὲν δισχιλίους, ἱππεῖς  δὲ   Κελτοὺς καὶ Νομάδας εἰς χιλίους,
[3, 81]   θρασύτης καὶ θυμὸς ἄλογος, ἔτι  δὲ   κενοδοξία καὶ τῦφος εὐχείρωτα μὲν
[3, 36]   οὖν καὶ μεγίστη γνῶσις, ἔτι  δὲ   κοινὴ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐστὶν
[3, 21]   μὴ βουλομένους τοῦτο ποιεῖν, ὁμολογοῦντας  δὲ   κοινωνεῖν (τῆς ἀδικίας καὶ συναναδέχεσθαι
[3, 8]   τῷ συνεδρίῳ τῶν Καρχηδονίων. Ἀννίβαν  δὲ   κοινωνὸν καὶ ζηλωτὴν ἐκ μειρακίου
[3, 41]   πολιορκήσων αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα. Πόπλιος  δὲ   κομισθεὶς παρὰ τὴν Λιγυστίνην ἧκε
[3, 9]   τοῦ συγγραφέως πίστιν, οὐκ αὐτοτελῆ  δὲ   κρίνειν, τὸ δὲ πλεῖον ἐξ
[3, 57]   πραγματικῆς ὑποθέσεως τοὺς φιληκοοῦντας, δεύτερον  δὲ   κρίνοντες οὐ διερριμμένην οὐδ´ ἐν
[3, 90]   σωματοποιεῖν καὶ προσαναλαμβάνειν. εἰς ὁλοσχερῆ  δὲ   κρίσιν ἐξ ὁμολόγου συγκαταβαίνειν οὐδαμῶς
[3, 69]   Ῥωμαίων, ἀνδρὸς Βρεντεσίνου, κατέσχε. γενόμενος  δὲ   κύριος τῆς φρουρᾶς καὶ τῆς
[3, 32]   τῆς κατὰ μέρος διαλήψεως, τῶν  δὲ   κυριωτάτων μηδὲ ψαύειν αὐτοὺς δύνασθαι
[3, 22]   ὑπήκοοι, τῶν πόλεων ἀπεχέσθωσαν· ἂν  δὲ   λάβωσι, Ῥωμαίοις ἀποδιδότωσαν ἀκέραιον. φρούριον
[3, 38]   μετὰ ταῦτα πολυπραγμονοῦντες ἱστορήσωμεν. τοὺς  δὲ   λέγοντάς τι περὶ τούτων ἄλλως
[3, 106]   ἀνασκήτοις κεχρῆσθαι τοῖς στρατοπέδοις. αὐτοὶ  δὲ   Λεύκιον μὲν Ποστόμιον, ἑξαπέλεκυν ὄντα
[3, 112]   μάχεσθαι σπεύδων τοῖς ὑπεναντίοις.  δὲ   Λεύκιος δυσαρεστούμενος μὲν τοῖς τόποις,
[3, 37]   θερινῶν ἀνατολῶν καὶ μεσημβρίας.  δὲ   Λιβύη κεῖται μὲν μεταξὺ Νείλου
[3, 33]   τὸν Ὠκεανὸν χιλίους ὀκτακοσίους, πεζοὺς  δὲ   Λιβύων μυρίους χιλίους ὀκτακοσίους πεντήκοντα,
[3, 93]   πρὸς τὰς ἀκρωρείας ἐπέταξε, τοὺς  δὲ   λογχοφόρους κατόπιν ἐπιστήσας τούτοις ἕως
[3, 64]   μὲν ἐπιτηδείοις γεφυροποιεῖν παρήγγειλε, τὰς  δὲ   λοιπὰς δυνάμεις συναγαγὼν παρεκάλει. τὰ
[3, 35]   χρεία γένηται παρ´ αὐτῶν. τὴν  δὲ   λοιπὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν εὔζωνον πεζοὺς
[3, 19]   ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν κατέσκαψε, τῆς  δὲ   λοιπῆς Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς γενόμενος καὶ
[3, 23]   χώρας ποιοῦνται τὰς συνθήκας, τῆς  δὲ   λοιπῆς Ἰταλίας οὐ μνημονεύουσι διὰ
[3, 118]   τινες ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν, οἱ  δὲ   λοιποὶ πάντες ἀπέβλεπον ἤδη τότε
[3, 117]   τὰς παρακειμένας πόλεις διέφυγον. οἱ  δὲ   λοιποὶ πάντες, ὄντες εἰς ἑπτὰ
[3, 45]   μὲν πλείστους αὑτῶν ἀπολωλεκότες, οἱ  δὲ   λοιποὶ προτροπάδην πεφευγότες. συμπεσόντες γὰρ
[3, 40]   πολλοὺς ἀπέκτειναν τῶν Ῥωμαίων. οἱ  δὲ   λοιποὶ τὰς μὲν ἀρχὰς ὥρμησαν
[3, 37]   ἕως εἰς τὴν ἐκτός. τὸ  δὲ   λοιπὸν μέρος τῆς Εὐρώπης ἀπὸ
[3, 60]   αὑτοὺς εἰς τὴν πίστιν. τὸ  δὲ   λοιπὸν πλῆθος τῶν τὰ πεδία
[3, 66]   ἑξακοσίων ὄντων τὸν ἀριθμόν· τοὺς  δὲ   λοιποὺς ἀκούων ἤδη πολὺ προειληφέναι,
[3, 86]   τοὺς ἡμίσεις αὐτῶν διέφθειραν, τοὺς  δὲ   λοιποὺς εἴς τινα λόφον συνδιώξαντες
[3, 65]   ἅμα τούτοις Γαλατικοὺς ἱππεῖς, τοὺς  δὲ   λοιποὺς ἐν μετώπῳ καταστήσας προῄει
[3, 113]   ποταμὸν προεβάλετο τῆς δυνάμεως, τοὺς  δὲ   λοιποὺς ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ χάρακος
[3, 88]   τοὺς μὲν τραυματίας ἐξυγίασε, τοὺς  δὲ   λοιποὺς εὐέκτας παρεσκεύασε καὶ προθύμους
[3, 71]   ἀπαρασκεύους λαβεῖν τοὺς ὑπεναντίους. τοὺς  δὲ   λοιποὺς ἡγεμόνας ἁθροίσας ὁμοίως παρεκάλεσε
[3, 115]   γενναίως διαγωνιζομένων τῶν Ῥωμαίων, τοὺς  δὲ   λοιποὺς ἤλαυνον παρὰ τὸν ποταμὸν
[3, 76]   πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, τοὺς  δὲ   λοιποὺς ἠνάγκασε φυγεῖν ἐπὶ τὰς
[3, 64]   τοὺς μὲν πλείστους ἀπολωλεκότα, τοὺς  δὲ   λοιποὺς ἠχρειωκότα διὰ τὸ μῆκος
[3, 51]   πλείστους τῶν Ἀλλοβρίγων ἀπέκτεινε, τοὺς  δὲ   λοιποὺς τρεψάμενος ἠνάγκασε φυγεῖν εἰς
[3, 117]   δισχιλίους μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινε, τῶν  δὲ   λοιπῶν ἐγκρατὴς ἐγένετο ζωγρίᾳ πάντων.
[3, 74]   ὄντες οὐκ ἐλάττους μυρίων. τῶν  δὲ   λοιπῶν οἱ μὲν πλεῖστοι περὶ
[3, 59]   διὰ τὴν Ἀλεξάνδρου δυναστείαν τῶν  δὲ   λοιπῶν τόπων διὰ τὴν Ῥωμαίων
[3, 40]   κομιεῖσθαι τοὺς αὑτῶν ὁμήρους. Λεύκιος  δὲ   Μάλιος ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων καὶ προκαθήμενος
[3, 15]   πλάττων, οὐ μόνον ἀλόγως, ἔτι  δὲ   μᾶλλον ἀδίκως κατάρχειν ἐδόκει τοῦ
[3, 31]   ἐχόντων, οὐ μόνον καλήν, ἔτι  δὲ   μᾶλλον ἀναγκαίαν εἶναί φημι διὰ
[3, 19]   γὰρ οὐ μόνον ἐπιδεξίως, ἔτι  δὲ   μᾶλλον ἀνδρωδῶς κεχρῆσθαι τοῖς πράγμασιν.
[3, 92]   καὶ τόλμαν τῶν ὑπεναντίων, τοσούτῳ  δὲ   μᾶλλον ἐπὶ τῶν κεκριμένων ἔμενεν.
[3, 58]   οὐκ ἐπιτιμῶντας οὐδ´ ἐπιπλήττοντας, ἐπαινοῦντας  δὲ   μᾶλλον καὶ διορθουμένους τὴν ἄγνοιαν
[3, 84]   τοῖς στενοῖς συγκλεισθέντες αἰσχρῶς, ἔτι  δὲ   μᾶλλον ταλαιπώρως διεφθείροντο. συνωθούμενοι {μὲν}
[3, 103]   ἀτόλμως χρώμενον τοῖς καιροῖς, τὸν  δὲ   Μάρκον ἐπὶ τοσοῦτον ηὖξον διὰ
[3, 104]   τοῖς εὐζώνοις τὸν λόφον.  δὲ   Μάρκος θεωρῶν τὸ γινόμενον καὶ
[3, 103]   οὐδέποτε συνεβεβήκει παρὰ Ῥωμαίοις. τῷ  δὲ   Μάρκῳ διασαφηθείσης τῆς τε τοῦ
[3, 33]   πεντήκοντα, Λεργητῶν δὲ τριακοσίους, Νομάδων  δὲ   Μασυλίων καὶ Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων
[3, 48]   παρουσίας, οὐδὲ μὴν πάλαι προσφάτως  δέ,   μεγάλοις στρατοπέδοις ὑπερβάντας τὰς Ἄλπεις
[3, 89]   καὶ τοὺς συμμάχους αὐτῶν, τὸ  δὲ   μέγιστον, ἀπεγνωκότας πάντα μίαν ἔχειν
[3, 4]   τὸ παράδοξον τῶν συμβαινόντων, τὸ  δὲ   μέγιστον, διὰ τὸ τῶν πλείστων
[3, 49]   τὰς τῶν ὀρῶν ὑπερβολάς. τὸ  δὲ   μέγιστον, εὐλαβῶς διακειμένοις πρὸς τὴν
[3, 17]   αὐτοκράτορας ὄντας τῶν Ἰβήρων, τὸ  δὲ   μέγιστον, οὐδὲν ἀπολιπὼν ὄπισθεν πολέμιον
[3, 70]   Ποπλίου ποιήσασθαι τὸν κίνδυνον, τὸ  δὲ   μέγιστον, πράττειν τι καὶ μὴ
[3, 114]   τὸ δ´ εὐώνυμον Γάιος, τὰ  δὲ   μέσα Μάρκος καὶ Γνάιος οἱ
[3, 91]   τὸ τῶν Νουκερίνων ἔθνος. τῆς  δὲ   μεσογαίου τὰ μὲν πρὸς τὰς
[3, 88]   Δαυνίων, (τῶν δὲ Πευκετίων) τῶν  δὲ   Μεσσαπίων, εἰς πρώτην ἐνέβαλε τὴν
[3, 117]   τοῖς πολεμίοις ἔχοντα διακινδυνεύειν. τῶν  δὲ   μετ´ Ἀννίβου Κελτοὶ μὲν ἔπεσον
[3, 94]   γε τῆς προθέσεως. καὶ ἀναγκασθεὶς  δὲ   μετ´ ὀλίγας ἡμέρας ἐπί τινας
[3, 86]   αὑτοῦ παρουσίας τούτους καταταχεῖν. Ἀννίβας  δέ,   μετὰ τὴν μάχην προσαγγελθείσης αὐτῷ
[3, 17]   ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος. ~Ἀννίβας  δὲ   μετὰ τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας ἐκ
[3, 10]   ταύτας διέτριβε τὰς πράξεις. ~Ῥωμαίων  δὲ   μετὰ τὸ καταλύσασθαι Καρχηδονίους τὴν
[3, 88]   ἀεὶ τοῖς ὑποπίπτουσι καιροῖς, αὐτὸς  δὲ   μετὰ τοῦ συνάρχοντος παραλαβὼν τὰς
[3, 32]   ἐκ τοῦ περὶ Σικελίαν, τὰ  δὲ   μεταξὺ τούτων πολλὰς καὶ ποικίλας
[3, 66]   δεῖν ἀποκαταστῆσαι τὰς δυνάμεις. Ἀννίβας  δὲ   μέχρι μέν τινος ὑπέλαβε τοῖς
[3, 92]   τὴν ἐπιφανεστάτην χώραν δῃουμένην. Φάβιος  δὲ   μέχρι μὲν τοῦ συνάψαι τοῖς
[3, 22]   ἔστω τὰ Ῥωμαίων πάντα. Καρχηδόνιοι  δὲ   μὴ ἀδικείτωσαν δῆμον Ἀρδεατῶν, Ἀντιατῶν,
[3, 58]   τούτων. σχεδὸν γὰρ πάντων, εἰ  δὲ   μή γε, τῶν πλείστων συγγραφέων
[3, 111]   καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις, εὐλαβούμενος  δὲ   μὴ διατέτραπται τὸ πλῆθος ἐκ
[3, 24]   μηδ´ ὁ) Καρχηδόνιος ποιείτω. εἰ  δέ,   μὴ ἰδίᾳ μεταπορευέσθω· ἐὰν δέ
[3, 104]   τοὺς πάντας εἰς πεντακισχιλίους. ἵνα  δὲ   μὴ πρῲ κατοπτευθῶσιν ὑπὸ τῶν
[3, 109]   μάλιστα μὲν νικᾶν ἀγωνιζόμενος, εἰ  δὲ   μὴ τοῦτ´ εἴη δυνατόν, τεθνάναι
[3, 63]   ἀγῶνας, μάλιστα μὲν νικήσοντας, ἂν  δὲ   μὴ τοῦτ´ δυνατόν, ἀποθανουμένους.
[3, 36]   κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἀγώνων. ~Ἵνα  δὲ   μὴ τῶν τόπων ἀγνοουμένων παντάπασιν
[3, 15]   ἀδίκως παρ´ αὐτῶν ἔλαβον· εἰ  δὲ   μή, φάναι πολεμήσειν; νῦν δὲ
[3, 24]   καὶ φιλία ἐστὶ (Καρχηδονίοις. ὡσαύτως  δὲ   μηδ´ ὁ) Καρχηδόνιος ποιείτω. εἰ
[3, 24]   ἐπιλάβηται Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω. ὡσαύτως  δὲ   μηδ´ οἱ Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν. ἂν
[3, 31]   τὴν τῶν προγεγονότων ἐπιστήμην· εἰ  δὲ   μηδεὶς ἂν μήτε περὶ τῶν
[3, 23]   πρὸς ἐπισκευὴν πλοίου, ταῦτα, πάρεξ  δὲ   μηδὲν οἴονται δεῖν λαμβάνειν, (καὶ)
[3, 102]   εἰς τετρακισχιλίους, ἧκε παραβοηθῶν. τότε  δὲ   μικρὸν ἀναθαρρήσας ἐπεξῆλθε καὶ βραχὺ
[3, 67]   πεζοὶ μὲν εἰς δισχιλίους, ἱππεῖς  δὲ   μικρῷ λείποντες διακοσίων. Ἀννίβας δὲ
[3, 113]   μὲν εἰς ὀκτὼ μυριάδας, ἱππεῖς  δὲ   μικρῷ πλείους τῶν ἑξακισχιλίων. Ἀννίβας
[3, 79]   διὰ τῶν πηλῶν πορείας. Ἀννίβας  δὲ   μόλις ἐπὶ τοῦ περιλειφθέντος θηρίου
[3, 106]   τὴν τοῦ καιροῦ περίστασιν, ἀκροβολισμοὶ  δὲ   μόνον καὶ συμπλοκαὶ κατὰ μέρος
[3, 43]   πεπληρωκὼς τῶν πελτοφόρων ἱππέων, τὰ  δὲ   μονόξυλα τῶν εὐκινητοτάτων πεζῶν. εἶχον
[3, 33]   ἱππεῖς μὲν χίλιοι διακόσιοι, πεζοὶ  δὲ   μύριοι τρισχίλιοι ὀκτακόσιοι πεντήκοντα, πρὸς
[3, 18]   ὑλώδεις καὶ κοίλους τόπους, εἴκοσι  δὲ   ναυσὶν ἐπιγενομένης ἡμέρας ἔπλει προδήλως
[3, 55]   διαφῆκε πρὸς τὰς νομάς, τοὺς  δὲ   Νομάδας ἀνὰ μέρος προῆγε πρὸς
[3, 112]   αὖθις εἰς χάρακα κατέστησεν, τοὺς  δὲ   Νομάδας ἐπαφῆκε τοῖς ὑδρευομένοις ἀπὸ
[3, 116]   μέρεσιν ἐπέστη τῆς δυνάμεως. οἱ  δὲ   Νομάδες ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος
[3, 65]   τάξας ἀπήντα τοῖς πολεμίοις, τοὺς  δὲ   Νομαδικοὺς ἱππεῖς ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ
[3, 112]   ἀπὸ τῆς ἐλάττονος παρεμβολῆς. τῶν  δὲ   Νομάδων ἕως πρὸς αὐτὸν τὸν
[3, 65]   ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ. τῶν  δὲ   Νομάδων κυκλωσάντων καὶ κατόπιν ἐπιπεσόντων,
[3, 45]   ἱππεῖς καὶ τετταράκοντα διαφθαρῆναι, τῶν  δὲ   Νομάδων ὑπὲρ τοὺς διακοσίους. γενομένων
[3, 104]   οὐ καθ´ αὑτοῦ, πρὸς αὑτοῦ  δὲ   νομίσας εἶναι τὰ συμβαίνοντα περὶ
[3, 50]   τοὺς τόπους οἱ πολέμιοι, τὰς  δὲ   νύκτας εἴς τινα παρακειμένην πόλιν
[3, 99]   τὴν ἀνακομιδὴν τῶν παίδων. παραγενηθεὶς  δὲ   νυκτὸς ἐπὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων
[3, 50]   μακρὰν τῶν πολεμίων κατεστρατοπέδευσε. τῆς  δὲ   νυκτὸς ἐπιγενομένης, συντάξας τὰ πυρὰ
[3, 111]   τοῖς πρὸς ὑμᾶς εἰρημένοις·  δὲ   νῦν ἀγὼν ἐνέστηκεν περὶ τῶν
[3, 114]   μὲν θυρεὸς ἦν παραπλήσιος, τὰ  δὲ   ξίφη τὴν ἐναντίαν εἶχε διάθεσιν·
[3, 25]   καὶ εἰς τὴν ἄφοδον, τὰ  δὲ   ὀψώνια τοῖς αὑτῶν ἑκάτεροι. Καρχηδόνιοι
[3, 99]   τὴν τῶν Ῥωμαίων φιλίαν. Βώστωρ  δὲ   παιδικώτερον (ἢ) κατὰ τὴν ἡλικίαν
[3, 6]   κατὰ τῶν Περσῶν πόλεμον, ὁμοίως  δὲ   πάλιν Αἰτωλοὶ πρὸ τῆς Ἀντιόχου
[3, 79]   τῆς τοιαύτης ὄντες κακουχίας. ἐκωλύοντο  δὲ   πάλιν ἀπονεύειν εἰς τοὐπίσω διὰ
[3, 72]   μὲν εὐχερῶς καὶ σποράδην, ἐπικεῖσθαι  δὲ   πάλιν ἐκ μεταβολῆς τολμηρῶς καὶ
[3, 49]   τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις, αὐτὸς  δὲ   πάλιν ὑποστρέψας εἰς Ἰταλίαν ἐποιεῖτο
[3, 37]   διὰ τὸ προσφάτως κατωπτεῦσθαι, κατοικεῖται  δὲ   πᾶν ὑπὸ βαρβάρων ἐθνῶν καὶ
[3, 113]   ἐπέταξε τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς. ἐπεὶ  δὲ   πάντ´ ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν ἐξέτεινε,
[3, 34]   εἱλόμεθα τῇ γραφῇ ταύτῃ. ~Ἀννίβας  δὲ   πάντα προνοηθεὶς περὶ τῆς ἀσφαλείας
[3, 107]   δὲ τοὺς ὑπάτους ἐξαπέστελλον. συνέβαινε  δὲ   πάντας εἰς τὸν Αἰμίλιον ἀποβλέπειν
[3, 109]   συμπίπτοντας τὸ πλεῖον ἐπικρατεῖν, ὁμοῦ  δὲ   πάντας παραταξαμένους πλείους ὄντας
[3, 35]   μέχρι τῆς προσαγορευομένης Πυρήνης. ποιησάμενος  δὲ   πάντας ὑφ´ ἑαυτὸν καί τινας
[3, 46]   κατὰ πάντα τόπον ὥρμα· περιεχόμενα  δὲ   πανταχόθεν ὑπὸ τοῦ ῥεύματος ἀπεδειλία
[3, 19]   τῶν ἐκ τῆς πόλεως· τέλος  δὲ   πάντες ἐξεχύθησαν εἰς τὸν κίνδυνον.
[3, 6]   ἀρχὴ τελευταῖον τῶν εἰρημένων. ἐγὼ  δὲ   παντὸς ἀρχὰς μὲν εἶναί φημι
[3, 42]   δυνάμεως, συστήσας καθηγεμόνας ἐγχωρίους, ἐπὶ  δὲ   πάντων Ἄννωνα τὸν Βοαμίλκου τοῦ
[3, 75]   πρὸς τὴν ἐκείνων φιλίαν, τοὺς  δὲ   παρ´ αὑτῶν ἀπολελοιπότας τὴν παρεμβολὴν
[3, 83]   τὴν δίοδον αὐλῶνος ἐπιπέδου, τούτου  δὲ   παρὰ μὲν τὰς εἰς μῆκος
[3, 37]   ἕως Ἡρακλείων στηλῶν Ἰβηρία, τὸ  δὲ   παρὰ τὴν ἔξω καὶ μεγάλην
[3, 26]   εἰκότως ἂν δόξειεν δυσαρεστεῖν. εἰ  δὲ   παρὰ τοὺς ὅρκους καὶ τὰς
[3, 33]   τῶν ἐπὶ μέρους συντάξεων. ~Οἱ  δὲ   παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις— τὴν
[3, 66]   νομίζων ἦγε τὴν ἡσυχίαν. Ἀννίβας  δὲ   παραγενόμενος δευτεραῖος ἀπὸ τῆς διαβάσεως
[3, 107]   ὥραν διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες ἀλλήλοις· ἤδη  δὲ   παραδιδόντος τοῦ καιροῦ τὴν ἐκ
[3, 80]   τὸ τῆς περιστάσεως ἀδύνατον. ~Διαπεράσας  δὲ   παραδόξως τοὺς ἑλώδεις τόπους καὶ
[3, 41]   τῶν μεταξὺ κειμένων Κελτῶν. Ἀννίβας  δὲ   παραδόξως τοὺς μὲν χρήμασι πείσας
[3, 111]   ἐν τοῖς ἡμετέροις προτερήμασι. τὸ  δὲ   παρακαλεῖν ὑμᾶς νῦν διὰ πλειόνων
[3, 84]   μὲν ὑπὸ τῶν πολεμίων, τινὲς  δὲ   παρακαλέσαντες αὑτοὺς διεφθάρησαν. ἑξακισχίλιοι δ´
[3, 13]   τὴν τῶν στρατοπέδων αἵρεσιν. Ἀννίβας  δὲ   παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν
[3, 69]   πρὸς τὸ παρὸν ἐχρήσατο, τοὺς  δὲ   παραληφθέντας ἄνδρας ἀβλαβεῖς μεθ´ ἑαυτοῦ
[3, 62]   δ´ αὐτοὺς ἀκμὴν ὑπομένοντας. ἦν  δὲ   παραπλησία καὶ περὶ τοὺς πολλοὺς
[3, 49]   τὴν πρὸς ἀλλήλους σύμπτωσιν. ἔστι  δὲ   παραπλησία τῷ μεγέθει καὶ τῷ
[3, 116]   τοὺς παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας. τὸ  δὲ   παραπλήσιον Ἀννίβας ἐποίει· καὶ γὰρ
[3, 61]   τὴν πρᾶξιν τοῦ στρατηγοῦ. τὸ  δὲ   παραπλήσιον συνέβαινε πάσχειν καὶ τὸν
[3, 42]   ἐκ τῆς προγεγενημένης κακοπαθείας, ἅμα  δὲ   παρασκευαζόμενοι πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν χρείαν
[3, 68]   ἡμέρας πεπεζοπορηκότων εἰς Ἀρίμινον, τὰς  δὲ   παρασκευὰς ἐποιεῖτο πάσας ὡς πρὸς
[3, 102]   πολλοὺς τῶν ἐσκεδασμένων ἀπέκτειναν· οἱ  δὲ   παρατεταγμένοι τέλος εἰς τοῦτ´ ἦλθον
[3, 45]   εἰς τὴν παρεμβολὴν ἀνήγγειλαν. Πόπλιος  δὲ   παραυτίκα τὴν ἀποσκευὴν ἀναθέμενος ἐπὶ
[3, 33]   συνέδριον ἐπὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν. Ἀννίβας  δὲ   παραχειμάζων ἐν Καινῇ πόλει πρῶτον
[3, 77]   τὴν εἰσβολὴν τῶν ὑπεναντίων. Ἀννίβας  δὲ   παραχειμάζων ἐν τῇ Κελτικῇ τοὺς
[3, 21]   ἀσφάλειαν εἶναι ῥητῶς κατατετάχθαι. Ζακανθαίους  δὲ   παρεδείκνυον οὐκ ὄντας τότε Ῥωμαίων
[3, 12]   ἐποίησε τὴν αὑτοῦ πρόθεσιν· Ἀννίβᾳ  δὲ   παρέδωκαν οἱ καιροὶ καὶ λίαν
[3, 101]   τοῦ σίτου τὸ πλῆθος. ~Μάρκος  δὲ   παρειληφὼς τὰς δυνάμεις παρὰ Φαβίου
[3, 116]   τὰς χεῖρας τοῖς ὑπεναντίοις, ἅμα  δὲ   παρεκάλει καὶ παρώξυνε τοὺς παρ´
[3, 31]   πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι τὴν ἀλήθειαν. τὰ  δὲ   παρεληλυθότα τῶν ἔργων, ἐξ αὐτῶν
[3, 21]   περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων διεξάγειν· ταύτης  δὲ   παρεσπονδημένης τοὺς αἰτίους ἐκδοτέον
[3, 15]   δ´ ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς, πάλαι  δὲ   παρωρμημένος πρὸς τὴν κατὰ Ῥωμαίων
[3, 107]   πλήθους τῶν συμμάχων κρίνουσι, σπανίως  δὲ   πᾶσι πρὸς ἕνα καιρὸν καὶ
[3, 93]   ἑξῆς δὲ τὴν λείαν, ἐπὶ  δὲ   πᾶσι τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς
[3, 79]   προειρημένοις ἐπέβαλε τοὺς Κελτούς, ἐπὶ  δὲ   πᾶσι τοὺς ἱππεῖς. ἐπιμελητὴν δὲ
[3, 109]   πατρίδι τὰς ἁρμοζούσας χάριτας, φανερὸν  δὲ   πᾶσιν ἀνθρώποις ποιήσατε διότι καὶ
[3, 47]   κεκλιμέναι τῶν Ἄλπεων παρώρειαι. τὰ  δὲ   πεδία τὰ περὶ τὸν Πάδον,
[3, 61]   πλοῦν ὡς ἐπ´ οἴκου· τὰς  δὲ   πεζικὰς δυνάμεις ἐξώρκισε διὰ τῶν
[3, 95]   χέρσον ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, τοῖς  δὲ   πεζοῖς τὴν πορείαν παρὰ τὸν
[3, 72]   μάχης ἴδιόν ἐστι τοῦτο· τοὺς  δὲ   πεζοὺς παρενέβαλε κατὰ τὰς εἰθισμένας
[3, 113]   τοῦ δεξιοῦ κέρατος κατέστησε, τοὺς  δὲ   πεζοὺς συνεχεῖς τούτοις ἐπὶ τῆς
[3, 1]   ἐν αὐτῇ ´κείνῃ διεσαφήσαμεν. νῦν  δὲ   πειρασόμεθα τοὺς προειρημένους πολέμους καὶ
[3, 33]   πεντήρεις μὲν τριάκοντα δύο, τριήρεις  δὲ   πέντε. καὶ μὴν ἱππεῖς Λιβυφοινίκων
[3, 95]   κατὰ γῆν ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας  δὲ   πέντε καὶ τριάκοντα ναῦς καὶ
[3, 115]   Κελτῶν ἐπὶ λεπτὸν ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ  δὲ   πεπυκνωκότες ἀπὸ τῶν κεράτων ἐπὶ
[3, 48]   οὔτε πρὸς τίνας ἐγίνωσκε, τὸ  δὲ   πέρας, οὐδ´ εἰ καθόλου {τοὐναντίον}
[3, 117]   εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους, ἱππεῖς  δὲ   περὶ διακοσίους. οἱ δὲ ζωγρηθέντες
[3, 35]   ἔχων εἰς ἐννέα μυριάδας, ἱππεῖς  δὲ   περὶ μυρίους καὶ δισχιλίους. καὶ
[3, 64]   ἅμα τῷ φωτὶ παρήγγειλε. ~Πόπλιος  δὲ   περὶ τὰς αὐτὰς ἡμέρας τὸν
[3, 74]   ἀπώλλυντο καὶ κακῶς ἔπασχον, οἱ  δὲ   περὶ τὰς πρώτας χώρας ἐπαναγκασθέντες
[3, 48]   οὐχ ὡς οὗτοι γράφουσιν, λίαν  δὲ   περὶ ταῦτα πραγματικῶς ἐχρῆτο ταῖς
[3, 68]   κοινωνῆσαι τοῦ μέλλοντος κινδύνου. Ἀννίβας  δὲ   περὶ τετταράκοντα σταδίους ἀποσχὼν τῶν
[3, 37]   ἀγνώστων καὶ ἀοράτων τόπων. ~τούτων  δὲ   περὶ τῆς ὅλης γῆς ὑποκειμένων,
[3, 106]   τὰ κατὰ τὰς δυνάμεις. οἱ  δὲ   περὶ τὸν Αἰμίλιον βουλευσάμενοι μετὰ
[3, 50]   εἰς τὴν οἰκείαν ἀπηλλάγησαν, οἱ  δὲ   περὶ τὸν Ἀννίβαν ἤρξαντο προάγειν
[3, 105]   καὶ τοὺς ἀρίστους ἄνδρας. οἱ  δὲ   περὶ τὸν Ἀννίβαν καταπλαγέντες τὴν
[3, 96]   ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς πολεμίοις. ~οἱ  δὲ   περὶ τὸν Ἀσδρούβαν, σημηνάντων αὐτοῖς
[3, 106]   ἐπιβολὴν παραχρῆμα καταγράψαντες ἐξαπέστειλαν, τοῖς  δὲ   περὶ τὸν Γνάιον διεσάφησαν ὁλοσχερῆ
[3, 106]   λοιπὰς ἐγίνοντο παρασκευὰς ἐπιμελῶς. οἱ  δὲ   περὶ τὸν Γνάιον κομισάμενοι (τὰς)
[3, 19]   τῆς πόλεως τοὺς ἐκβεβοηθηκότας. οἱ  δὲ   περὶ τὸν Δημήτριον συννοήσαντες τὸ
[3, 65]   οἱ μὲν πολλοὶ σποράδες, τινὲς  δὲ   περὶ τὸν ἡγεμόνα συστραφέντες. ~Πόπλιος
[3, 99]   τοῖς ἡγεμόσι τῶν Ῥωμαίων. οἱ  δὲ   περὶ τὸν Πόπλιον ἐτίμησάν τε
[3, 99]   παραδώσειν αὐτοῖς τοὺς παῖδας. τῶν  δὲ   περὶ τὸν Πόπλιον ὑπερβολῇ προθύμως
[3, 84]   πανταχόθεν ἅμα τοῖς πολεμίοις. οἱ  δὲ   περὶ τὸν Φλαμίνιον, παραδόξου γενομένης
[3, 48]   αὐτῶν ἐλπίδων μέλλουσι κοινωνεῖν. ἡμεῖς  δὲ   περὶ τούτων εὐθαρσῶς ἀποφαινόμεθα διὰ
[3, 118]   τὰ κατὰ τὴν πόλιν, ἐβουλεύετο  δὲ   περὶ τῶν ἐνεστώτων ἀνδρωδῶς. τοῦτο
[3, 76]   πεζοὺς μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς  δὲ   περὶ χιλίους) καὶ καταλαβὼν ἐσκεδασμένους
[3, 111]   καιρὸν συνῆγε τοὺς πολλούς. ἁθροισθέντων  δέ,   περιβλέψαι κελεύσας πάντας εἰς τοὺς
[3, 37]   Νείλου καὶ στηλῶν Ἡρακλείων, τοῦ  δὲ   περιέχοντος πέπτωκεν ὑπό τε τὴν
[3, 71]   τιθέναι πρὸς τὴν γῆν, τὰς  δὲ   περικεφαλαίας ὑποτιθέναι τοῖς ὅπλοις. πλὴν
[3, 64]   πλεῖστον μέρος τῆς δυνάμεως, τὸ  δὲ   περιλειπόμενον ἀδύνατον καὶ δύσχρηστον ἔχοντα
[3, 60]   προυκαλεῖτο καὶ συμμαχίαν· οὐχ ὑπακουόντων  δὲ   περιστρατοπεδεύσας τὴν βαρυτάτην πόλιν ἐν
[3, 88]   τῶν μὲν προσαγορευομένων Δαυνίων, (τῶν  δὲ   Πευκετίων) τῶν δὲ Μεσσαπίων, εἰς
[3, 12]   τῶν καιρῶν ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς  δὲ   πιστεύοντες ὡς ὑπηκόοις φίλοις
[3, 78]   τὴν πρὸς Ῥωμαίους ὀργήν, τὸ  δὲ   πλεῖον διὰ τὰς ὠφελείας, ἔκρινε
[3, 9]   οὐκ αὐτοτελῆ δὲ κρίνειν, τὸ  δὲ   πλεῖον ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων
[3, 91]   τὰ μὲν γὰρ θαλάττῃ τὸ  δὲ   πλεῖον ὄρεσι μεγάλοις πάντῃ καὶ
[3, 19]   ὡς πρὸς τὴν πόλιν, οἱ  δὲ   πλείους ἀνοδίᾳ κατὰ τῆς νήσου
[3, 74]   τῶν Ἰβήρων καὶ Λιβύων, τοὺς  δὲ   πλείους ἀπολωλέναι τῶν Κελτῶν· ὑπὸ
[3, 105]   μὲν ἀπολελωκότες τῶν εὐζώνων, ἔτι  δὲ   πλείους ἐκ τῶν ταγμάτων καὶ
[3, 102]   συμπλοκῇ τῶν πολεμίων ἀποκτείνας, ἔτι  δὲ   πλείους ἐπὶ τῆς χώρας διεφθαρκώς,
[3, 56]   Ἄλπεις, οὐ μόνον ἄνδρας, ἔτι  δὲ   πλείους ἵππους καὶ ὑποζύγια. τέλος
[3, 60]   ὀκτακισχιλίους καὶ τρισμυρίους ἔχων ἱππεῖς  δὲ   πλείους ὀκτακισχιλίων, σχεδόν που τὴν
[3, 65]   πολλοὺς μὲν αὑτῶν ἀπολωλεκότες, ἔτι  δὲ   πλείους τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες, συνεπιθεμένων
[3, 43]   αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν τὴν στρατοπεδείαν, οἱ  δὲ   πλείους ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς τὴν
[3, 100]   τοὺς μὲν οἰκήτορας κατέφθειρε, τὰς  δὲ   πλείστας οἰκίας ἀκεραίους διεφύλαξε καὶ
[3, 15]   τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων. Ῥωμαῖοι  δὲ   πλεονάκις αὐτῶν παρακηκοότες τότε πρεσβευτὰς
[3, 86]   τὸ στρατόπεδον τὰς ὠφελείας, πολὺ  δὲ   πλῆθος ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς κατὰ τὴν
[3, 44]   τῶν προγεγονότων ἔργων ἀξίους. τοῦ  δὲ   πλήθους ἐπισημαινομένου καὶ μεγάλην ὁρμὴν
[3, 71]   ἀδελφόν, ὄντα νέον μὲν ὁρμῆς  δὲ   πλήρη καὶ παιδομαθῆ περὶ τὰ
[3, 25]   βοηθείτωσαν, ἂν χρεία ᾖ. τὰ  δὲ   πληρώματα μηδεὶς ἀναγκαζέτω ἐκβαίνειν ἀκουσίως.
[3, 10]   καὶ βαρυνόμενοι μέν, οὐκ ἔχοντες  δὲ   ποιεῖν οὐδὲν ἐξεχώρησαν Σαρδόνος, συνεχώρησαν
[3, 14]   ῥεύματος τοὺς ἵππους, ἐξ ὑπερδεξίου  δὲ   ποιεῖσθαι τὴν μάχην τοὺς ἱππέας
[3, 49]   τὴν τῶν Ἄλπεων ὑπερβολήν. Ἀννίβας  δὲ   ποιησάμενος ἑξῆς ἐπὶ τέτταρας ἡμέρας
[3, 15]   ἅτε νέος μὲν ὤν, πλήρης  δὲ   πολεμικῆς ὁρμῆς, ἐπιτυχὴς δ´ ἐν
[3, 24]   καὶ τοὺς ἄνδρας ἐχέτωσαν, τὴν  δὲ   πόλιν ἀποδιδότωσαν. ἐὰν δέ τινες
[3, 17]   πορείαν ἐπὶ τὴν Ζάκανθαν.  δὲ   πόλις αὕτη κεῖται μὲν ἐπὶ
[3, 29]   τῇ Ζακανθαίων ἀπωλείᾳ θυμόν· λέγεται  δὲ   πολλάκις καὶ ὑπὸ πολλῶν παρ´
[3, 89]   ἐν τοῖς ὑπαίθροις χρείας, νενικηκέναι  δὲ   πολλὰς μὲν ἐν Ἰβηρίᾳ μάχας,
[3, 35]   δὲ καὶ μεγάλων ἀγώνων ἔτι  δὲ   πολλῆς καταφθορᾶς ἀνδρῶν, ἡγεμόνα μὲν
[3, 102]   ἀπεστρέψατο τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον. Μάρκος  δὲ   πολλοὺς μὲν ἐν τῇ περὶ
[3, 63]   τῶν ἀπηλπικότων τόλμα. τῶν  δὲ   πολλῶν ἀποδεχομένων τό τε παράδειγμα
[3, 84]   σὺν τοῖς ὅπλοις ἀπεπνίγοντο, τὸ  δὲ   πολὺ πλῆθος μέχρι μὲν τοῦ
[3, 41]   τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν.  δὲ   Πόπλιος, διασαφηθέντος αὐτῷ παρεῖναι τοὺς
[3, 66]   σπεύδων συνάψαι τοῖς ὑπεναντίοις.  δὲ   Πόπλιος περαιωθεὶς τὸν Πάδον καὶ
[3, 70]   περὶ τούτων πρὸς αὐτόν.  δὲ   Πόπλιος τὴν ἐναντίαν εἶχε διάληψιν
[3, 14]   διακινδυνεύειν, ὁμολογουμένως ἂν ἡττήθησαν. νῦν  δὲ   πραγματικῶς καὶ νουνεχῶς ἐξ ὑποστροφῆς
[3, 69]   ἐπιδραμεῖν αὐτῶν τὴν χώραν. τῶν  δὲ   πραξάντων τὸ προσταχθὲν καὶ πολλὴν
[3, 71]   (τακτὸν) ἤδη τῆς στρατοπεδείας. τῶν  δὲ   πραξάντων τὸ συνταχθέν, τούτους μὲν
[3, 85]   ἦσαν οἱ πλείους Κελτοί. ταῦτα  δὲ   πράξας διενοεῖτο μετὰ τἀδελφοῦ καὶ
[3, 17]   πᾶσαν ἐξέπεμψε τοῖς Καρχηδονίοις. ταῦτα  δὲ   πράξας οὐ διεψεύσθη τοῖς λογισμοῖς
[3, 4]   ἕνεκα τῆς ἐπιστήμης ἀναλαμβάνει· πάντες  δὲ   πράττουσι πάντα χάριν τῶν ἐπιγινομένων
[3, 11]   τὴν τοῦ βασιλέως προαίρεσιν. οἱ  δὲ   πρέσβεις ὁρῶντες τὸν Ἀντίοχον προσέχοντα
[3, 33]   ἄλλο μὲν οὐδὲν εἶπαν,  δὲ   πρεσβύτατος αὐτῶν δείξας τοῖς ἐν
[3, 82]   τὴν Ταρσιμέννην καλουμένην λίμνην· ἅμα  δὲ   προάγων ἐπυρπόλει καὶ κατέφθειρε τὴν
[3, 52]   ποιήσαι τοὺς παραγεγονότας, μὴ προσδεξάμενος  δὲ   προδήλους ἕξει πολεμίους αὐτούς, συγκατένευσε
[3, 69]   ὑπὸ τῶν καιρῶν καταλαμβανομένους. τὸν  δὲ   προδότην ἐτίμησε μεγαλείως, ἐκκαλέσασθαι σπουδάζων
[3, 70]   Τεβέριον ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων.  δὲ   προειρημένος ᾔδει μὲν ἕκαστα τούτων
[3, 33]   προσαγορεύουσι καὶ τὴν νῆσον. τῶν  δὲ   προειρημένων τοὺς μὲν πλείους εἰς
[3, 90]   τοῖς πράγμασιν καὶ νωθρῶς, αὐτὸς  δὲ   πρόθυμος ἦν παραβάλλεσθαι καὶ διακινδυνεύειν.
[3, 117]   τῆς τῶν πολεμίων ἀποσκευῆς, ἐὰν  δὲ   προϊδόμενος τὸ μέλλον ἀπολίπῃ φυλακὴν
[3, 76]   συμμαχικὸν ἡθροίκει τῶν Ἰβήρων. ἅμα  δὲ   προϊὼν ἃς μὲν προσήγετο τὰς
[3, 92]   πρὸς Ῥώμην μέρους εἶχε, ταῖς  δὲ   προνομαῖς πᾶν ἐπιτρέχων ἐπόρθει τὸ
[3, 13]   τὸ τῶν Ὀλκάδων ἔθνος· ἀφικόμενος  δὲ   πρὸς Ἀλθαίαν τὴν βαρυτάτην αὐτῶν
[3, 85]   τοῦτον ἐπετελέσθη τὸν τρόπον. ~Ἀννίβας  δέ,   πρὸς αὐτὸν ἐπαναχθέντων τῶν ὑποσπόνδων,
[3, 46]   ἔργον κατὰ τοῦ ποταμοῦ. ποιήσαντες  δὲ   πρὸς δύο πλέθρα τῷ μήκει
[3, 71]   ἐπίπεδον μὲν καὶ ψιλόν, εὐφυῆ  δὲ   πρὸς ἐνέδραν διά τι ῥεῖθρον
[3, 35]   εὔζωνον πεζοὺς μὲν πεντακισμυρίους ἱππεῖς  δὲ   πρὸς ἐννακισχιλίους ἦγεν διὰ τῶν
[3, 91]   Καληνοὶ καὶ Τιανῖται κατοικοῦσι, τὰ  δὲ   πρὸς ἕω καὶ μεσημβρίαν Δαύνιοι*
[3, 10]   εὕροι τις εἰς τοῦτο· σχεδὸν  δὲ   πρὸς πίστιν ἀρκοῦν ἔσται τὸ
[3, 47]   ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους, ῥεῖ  δὲ   πρὸς {τὰς} δύσεις χειμερινάς, ἐκβάλλει
[3, 67]   τὰ πεπραγμένα τοῖς πολίταις, παρακαλέσοντας  δὲ   πρὸς τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν. ᾔδει
[3, 43]   πρὸς ἀλλήλους μετὰ κραυγῆς, διαγωνιζομένων  δὲ   πρὸς τὴν τοῦ ποταμοῦ βίαν,
[3, 100]   ἐπὶ τοὺς προειρημένους τόπους. ἀφικόμενος  δὲ   πρὸς τὸ Γερούνιον, τῆς
[3, 96]   τῆς νίκης, μετ´ οὐ πολὺ  δὲ   πρὸς τὸ κλίνειν ὥρμησαν.
[3, 15]   ἤλπισαν, ἀλλ´ ἐν Ἰβηρίᾳ, χρήσεσθαι  δὲ   πρὸς τὸν πόλεμον ὁρμητηρίῳ τῇ
[3, 46]   ἐάσειν φέρεσθαι κατὰ ποταμοῦ, βίᾳ  δὲ   πρὸς τὸν ῥοῦν κατέχοντες παρακομιεῖν
[3, 96]   μὲν πρῶτον εἰς Σαρδόν´, ἐκεῖθεν  δὲ   πρὸς τοὺς περὶ Πίσας τόπους
[3, 18]   τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν.  δὲ   προσδεξάμενος ἑκάστους ἐπὶ ταῖς ἁρμοζούσαις
[3, 53]   μὲν ἀναπαῦσαι τοὺς διασῳζομένους, ἅμα  δὲ   προσδέξασθαι τοὺς ἀπολειπομένους. ἐν
[3, 76]   κατοικούντων ἕως Ἴβηρος ποταμοῦ, τοὺς  δὲ   προσδεχομένους ἐφιλανθρώπει, τὴν ἐνδεχομένην ποιούμενος
[3, 100]   πίστεις ἐδίδου τῶν ἐπαγγελιῶν, οὐδενὸς  δὲ   προσέχοντος, πολιορκεῖν ἐπεβάλετο. ταχὺ δὲ
[3, 11]   θυσίαν ἀποστῆναι κελεῦσαι μικρόν, αὐτὸν  δὲ   προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι φιλοφρόνως εἰ βούλεται
[3, 42]   τοῖς Μασσαλιώταις ἐτύγχανον μισθοφοροῦντες. ~Ἀννίβας  δὲ   προσμίξας τοῖς περὶ τὸν ποταμὸν
[3, 20]   τάξιν ἔχειν καὶ δύναμιν. Ῥωμαῖοι  δέ,   προσπεσόντος σφίσι τοῦ γεγονότος κατὰ
[3, 20]   τὴν αἵρεσιν τῶν προτεινομένων. ὅμως  δὲ   προστησάμενοι τὸν ἐπιτηδειότατον ἐξ αὑτῶν
[3, 34]   ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν ὥραν. προσπεπτωκότων  δὲ   προσφάτως αὐτῷ καὶ τῶν ἐκ
[3, 16]   αὐτὸν εὐεργετημάτων ὑπὸ Ῥωμαίων, καταπεφρονηκότα  δὲ   πρότερον μὲν διὰ τὸν ἀπὸ
[3, 106]   δικτάτορες ἀπέθεντο τὴν ἀρχήν, οἱ  δὲ   προϋπάρχοντες ὕπατοι, Γνάιος Σερουίλιος καὶ
[3, 6]   καὶ τῷ τυχόντι συνιδεῖν. ἦν  δὲ   πρώτη μὲν τῶν μετὰ
[3, 89]   μήτε παραβάλλεσθαι μήτε διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι  δὲ   πρῶτον καὶ μάλιστα τῆς ἀσφαλείας
[3, 8]   τὸ πολίτευμα τῶν Καρχηδονίων· τοὺς  δὲ   πρώτους ἄνδρας ἐπὶ τοῦ πολιτεύματος
[3, 75]   τοῖς προσπίπτουσιν· μετ´ οὐ πολὺ  δὲ   πυνθανόμενοι τοὺς μὲν Καρχηδονίους καὶ
[3, 3]   ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἔφυγεν, δεύτερον  δὲ   πῶς ἡττηθεὶς τῆς ἐπὶ τάδε
[3, 78]   τοῖς περὶ τὸν Φλαμίνιον. ἀεὶ  δέ   πως οἰκεῖος (ὢν) τῇ φύσει
[3, 7]   τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων, ἰᾶσθαι  δὲ   ῥᾷστόν ἐστιν παντὸς τὰς πρώτας
[3, 47]   τὴν μεσόγαιον τῆς Εὐρώπης.  δὲ   Ῥοδανὸς ἔχει τὰς μὲν πηγὰς
[3, 69]   ὑπηρετῶν καὶ σαλπιγκτῶν ἀνακαλούμενος. οἱ  δὲ   Ῥωμαῖοι βραχὺν ἐπισχόντες χρόνον ἀνέλυσαν,
[3, 19]   τοὺς ἐπὶ τὸν λόφον. οἱ  δὲ   Ῥωμαῖοι θεωροῦντες τὴν ἔφοδον τῶν
[3, 90]   καὶ παντοδαπῆς ἀποσκευῆς γέμουσαν. οἱ  δὲ   Ῥωμαῖοι κατόπιν μὲν εἵποντο συνεχῶς,
[3, 116]   καί τις ἕτερος, ποιήσας. οἱ  δὲ   Ῥωμαῖοι μέχρι μὲν ἐμάχοντο κατὰ
[3, 75]   αὐτῶν χειμὼν ἀφείλετο. οἱ  δὲ   Ῥωμαῖοι παραυτίκα μὲν ἐπίστευον τοῖς
[3, 20]   ἀνδρωδῶς κεχρῆσθαι τοῖς πράγμασιν. ~Οἱ  δὲ   Ῥωμαῖοι, προσπεπτωκυίας αὐτοῖς ἤδη τῆς
[3, 102]   εὐλαβέστερον ἐχρῶντο καὶ φυλακτικώτερον, οἱ  δὲ   Ῥωμαῖοι τἀναντία θαρραλεώτερον καὶ προπετέστερον.
[3, 110]   ἐν αὐτοῖς ἐποιεῖτο θόρυβον. οἱ  δὲ   Ῥωμαῖοι τὴν μὲν πρώτην ἐπιφορὰν
[3, 96]   ἐσῴζοντο πρὸς τοὺς παρατεταγμένους. οἱ  δὲ   Ῥωμαῖοι τολμηρῶς συνεγγίσαντες τῇ γῇ
[3, 110]   Καρχηδονίοις μηδὲν ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον, τοῖς  δὲ   Ῥωμαίοις ἀναμεμιγμένας τοῖς εὐζώνοις ὁμόσε
[3, 73]   ἀκεραιότητα περὶ τὴν ἔξοδον· τοῖς  δὲ   Ῥωμαίοις τῶν ἱππέων ὑποχωρησάντων καὶ
[3, 33]   φαίνεται, τοῦτ´ ἐκβαλεῖν ἐκέλευσε. τοῦ  δὲ   Ῥωμαίου φήσαντος τὸν πόλεμον ἐκβαλεῖν,
[3, 89]   μὲν ἐν Ἰβηρίᾳ μάχας, δὶς  δὲ   Ῥωμαίους ἑξῆς καὶ τοὺς συμμάχους
[3, 94]   στενὰ καὶ τὰς διεκβολάς. ~τῶν  δὲ   Ῥωμαίων οἱ μὲν ἐπὶ τοῖς
[3, 102]   ἐπὶ τῆς χώρας διεσπαρμένοις. τῶν  δὲ   Ῥωμαίων οἱ μὲν ἐπὶ τοὺς
[3, 19]   ἐξεχύθησαν εἰς τὸν κίνδυνον. τῶν  δὲ   Ῥωμαίων οἱ τῆς νυκτὸς ἀποβάντες
[3, 5]   Ἀττάλου τὴν πατρῴαν ἀρχήν.  δὲ   Σελεύκου Δημήτριος κύριος γενόμενος ἔτη
[3, 40]   μὲν Κορνήλιον εἰς Ἰβηρίαν, Τεβέριον  δὲ   Σεμπρώνιον εἰς Λιβύην. ἐν ὅσῳ
[3, 41]   εἰς Ἰβηρίαν ἑξήκοντα ναυσί, Τεβέριος  δὲ   Σεμπρώνιος εἰς Λιβύην ἑκατὸν ἑξήκοντα
[3, 96]   ταῦτα πάλιν εἰς Καρχηδόνα. Γνάιος  δὲ   Σερουίλιος ἔχων τὸν προειρημένον στόλον
[3, 75]   καὶ ναῦς ἑξήκοντα πεντήρεις. Γνάιος  δὲ   Σερουίλιος καὶ Γάιος Φλαμίνιος, οἵπερ
[3, 77]   τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως, Γνάιος  δὲ   Σερουίλιος τοὔμπαλιν ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου,
[3, 23]   ἰδίας ποιούμενοι τὸν λόγον· ὑπὲρ  δὲ   Σικελίας τἀναντία διαστέλλονται ῥητῶς, ὑπὲρ
[3, 24]   ἀφαιρούμενοι τὰς ἐπιβάθρας Ῥωμαίων, περὶ  δὲ   Σικελίας τἀναντία προσδιασαφοῦσι, περὶ τῆς
[3, 82]   καιρόν, οὐ τόπον προορώμενος, μόνον  δὲ   σπεύδων συμπεσεῖν τοῖς πολεμίοις, ὡς
[3, 41]   τοῦ καὶ νῦν διεληλύθαμεν. οἱ  δὲ   στρατηγοὶ τῶν Ῥωμαίων ἑτοιμασάμενοι τὰ
[3, 100]   Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Ὁ  δὲ   στρατηγὸς Ἀννίβας, ὅθεν ἀπελίπομεν, πυνθανόμενος
[3, 44]   τραπέντες ὥρμησαν πρὸς φυγήν. ~Ὁ  δὲ   στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἅμα τῆς
[3, 69]   τὴν ἑαυτῶν ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν.  δὲ   στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἀπαράσκευος ὢν
[3, 19]   τοὺς καιροὺς ἔλθωμεν, διασαφήσομεν.  δὲ   στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος τὴν
[3, 18]   τούτους εἰς τὴν Φάρον.  δὲ   στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων ἀφικόμενος εἰς
[3, 107]   τὸν πρὸς Ἰλλυριοὺς πόλεμον. προέθεντο  δὲ   στρατοπέδοις ὀκτὼ διακινδυνεύειν, πρότερον
[3, 107]   τέτταρα στρατόπεδα (προχειρ( ίζονται. τὸ  δὲ   στρατόπεδον) πεζοὺς μὲν λαμβάνει περὶ
[3, 43]   τὴν τοῦ ποταμοῦ βίαν, τῶν  δὲ   στρατοπέδων ἀμφοτέρων ἐξ ἑκατέρου τοῦ
[3, 14]   διάβασιν συστησαμένου τὸν κίνδυνον, ἅμα  δὲ   συγχρησαμένου συναγωνιστῇ τῷ ποταμῷ καὶ
[3, 46]   συναμφότερον ὡς πεντήκοντα πόδας. ταύταις  δὲ   συζευγνύντες ἄλλας ἐκ τῶν ἐκτὸς
[3, 36]   γνωριζομένων τόπων οὐ μικρὰ μεγάλα  δὲ   συμβάλλεσθαι πεποίηκε πρὸς ἀνάμνησιν
[3, 74]   πρὸς τὸν ὑποκείμενον ποταμόν. τούτου  δὲ   συμβάντος οἱ κατὰ μέσον τὸν
[3, 73]   προκείμενοι τῶν δυνάμεων εὔζωνοι. τούτου  δὲ   συμβάντος οἱ μὲν Ῥωμαῖοι κατὰ
[3, 85]   φυλακὴν ἐπὶ τὰ τάγματα, τοὺς  δὲ   συμμάχους ἀπέλυσε χωρὶς λύτρων ἅπαντας
[3, 77]   μέτρια τῶν ἐπιτηδείων διδούς, τοὺς  δὲ   συμμάχους αὐτῶν τὸ μὲν πρῶτον
[3, 72]   Ῥωμαίους εἰς μυρίους ἑξακισχιλίους, τοὺς  δὲ   συμμάχους εἰς δισμυρίους. τὸ γὰρ
[3, 107]   τῆς μὲν χώρας καταφθειρομένης, τῶν  δὲ   συμμάχων πάντων μετεώρων ὄντων ταῖς
[3, 107]   τοὺς δ´ ἱππεῖς τριακοσίους. τῶν  δὲ   συμμάχων τὸ μὲν τῶν πεζῶν
[3, 33]   τούτοις Ὀρῆτες Ἴβηρες, Ὀλκάδες, οἱ  δὲ   σύμπαντες ἀπὸ τούτων τῶν ἐθνῶν
[3, 69]   ἵππους καὶ τοὺς ἀκοντιστάς. τούτου  δὲ   συμπεσόντος αὖθις ἐγκλίναντες οἱ Κελτοὶ
[3, 107]   τὸ Γερούνιον χάρακος Ἀννίβας. κρίνων  δὲ   συμφέρειν τὸ κατὰ πάντα τρόπον
[3, 113]   τοὺς εὐζώνους ἐν ἀποστάσει. ἦσαν  δὲ   σὺν τοῖς συμμάχοις πεζῶν μὲν
[3, 69]   ἱππέων τὸ πλεῖστον μέρος, πεζοὺς  δὲ   σὺν τούτοις ἀκοντιστὰς εἰς χιλίους.
[3, 44]   διάβασιν προεχειρίσατο τοὺς ἐπιτηδείους. αὐτὸς  δὲ   συναγαγὼν τὰς δυνάμεις εἰσήγαγε τοὺς
[3, 40]   βοήθειαν, ἡγεμόνα συστήσαντες ἑξαπέλεκυν, ἄλλα  δὲ   συνάγειν καὶ καταγράφειν ἐκ τῶν
[3, 100]   πλείστης εὐεφόδου καὶ πεδιάδος, τῶν  δὲ   συναγόντων ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀναριθμήτων,
[3, 56]   τὸ ὅλον οἰκήσιμ´ ἔστιν. ~Ἀννίβας  δὲ   συναθροίσας ὁμοῦ πᾶσαν τὴν δύναμιν
[3, 51]   ταλαιπώρως διήνυε τὰς δυσχωρίας, αὐτὸς  δὲ   συναθροίσας ὅσους ἠδύνατο πλείστους ἐκ
[3, 92]   ἐπὶ τῶν κεκριμένων ἔμενεν.  δὲ   συνάρχων αὐτοῦ Μάρκος καὶ πάντες
[3, 42]   μὲν συμπηγνύντες τῶν ξύλων τὰ  δὲ   συνδεσμεύοντες ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰς
[3, 76]   τῶν Ἰβήρων Ἀνδοβάλην ἔλαβε. τοῦτον  δὲ   συνέβαινε τύραννον μὲν εἶναι τῶν
[3, 105]   σπουδὴν ἐβοήθει τοῖς κινδυνεύουσι. ταχὺ  δὲ   συνεγγίσαντος αὐτοῦ, πάλιν ἀναθαρρήσαντες οἱ
[3, 73]   βάδην ποιούμενος τὴν ἔφοδον. ~ἤδη  δὲ   σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις, συνεπλέκησαν οἱ
[3, 89]   πολεμίων περὶ πεντήκοντα σταδίους. ~Ἀννίβας  δὲ   συνεὶς τὴν παρουσίαν τοῦ Φαβίου
[3, 76]   διαφερόντως ἀεί ποτε Καρχηδονίοις. ταχὺ  δὲ   συνεὶς τὸ γεγονὸς Ἀσδρούβας ἧκε
[3, 55]   διὰ τῶν ἀκροπήλων πορευομένοις. τὸ  δὲ   συνεξακολουθοῦν τούτοις ἔτι δυσχερέστερον ὑπῆρχεν.
[3, 51]   καὶ τρισὶν ἡμέραις εὐπορίαν, τὸ  δὲ   συνέχον, φόβον ἐνειργάσατο τοῖς ἑξῆς
[3, 71]   Τεβερίου πρὸς τούτοις ἦν. ~πάλαι  δὲ   συνεωρακὼς μεταξὺ τῶν στρατοπέδων τόπον
[3, 32]   καὶ ποικίλας ἐσχηκότα διαθέσεις, πάσας  δὲ   συννευούσας πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν.
[3, 69]   τὸν ἑαυτῶν ἐποιοῦντο χάρακα. ταχὺ  δὲ   συννοήσαντες τὸ γινόμενον οἱ προκαθήμενοι
[3, 69]   εἰς τὴν ἑαυτῶν παρεμβολήν. Τεβέριος  δὲ   συνορῶν τὸ γινόμενον πάντας ἐπαφῆκε
[3, 67]   μεταξὺ διάστημα τῶν στρατοπέδων. ~Οἱ  δὲ   συστρατευόμενοι Κελτοὶ τοῖς Ῥωμαίοις θεωροῦντες
[3, 19]   διακωλύειν τοὺς ἀποβαίνοντας ἀπέστησαν, συναθροίσαντες  δὲ   σφᾶς αὐτοὺς καὶ παρακαλέσαντες ὥρμησαν,
[3, 66]   ἐν συνόψει τοῖς ὑπεναντίοις. οὐδενὸς  δὲ   σφίσιν ἀντεξάγοντος, κατεστρατοπέδευσε, λαβὼν περὶ
[3, 51]   τὴν ὁρμὴν οἱ πολέμιοι. καταλαβὼν  δὲ   σχεδὸν ἔρημον διὰ τὸ πάντας
[3, 67]   τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. Πόπλιος  δὲ   σχετλιάζων ἐπὶ τῷ γεγονότι παρασπονδήματι
[3, 17]   τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, τὰ  δὲ   σώματα διένειμε κατὰ τὴν ἀξίαν
[3, 118]   παρεκάλει μὲν τοὺς πολλούς, ἠσφαλίζετο  δὲ   τὰ κατὰ τὴν πόλιν, ἐβουλεύετο
[3, 63]   πλήθους τῶν μεταξὺ πολεμίων, εἰδὼς  δὲ   τὰ μεγέθη τῶν ποταμῶν ὧν
[3, 104]   ἀπέχοντες ὡς δώδεκα σταδίους. ~Ἀννίβας  δὲ   τὰ μὲν ἀκούων τῶν ἁλισκομένων
[3, 94]   δύνασθαι γνῶναι τὸ γινόμενον. Φάβιος  δὲ   τὰ μὲν ἀπορούμενος ἐπὶ τῷ
[3, 91]   Δαύνιοι* καὶ Νωλανοί. κατὰ μέσα  δὲ   τὰ πεδία κεῖσθαι συμβαίνει τὴν
[3, 108]   Λευκίου διατιθεμένου τοὺς λόγους. ἦν  δὲ   τὰ πλεῖστα τῶν λεγομένων πρὸς
[3, 35]   μὲν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. ~Ἐπιτελέσας  δὲ   τὰ προειρημένα κατὰ τὴν παραχειμασίαν
[3, 98]   καὶ πρᾷον τῇ φύσει, πιστῶς  δὲ   τὰ πρὸς αὐτὸν διακείμενον, ποιεῖται
[3, 89]   τούτων ἐχείριζε τὸν πόλεμον. ἦν  δὲ   τὰ προτερήματα Ῥωμαίων ἀκατάτριπτα χορήγια
[3, 89]   προδήλου τῆς ἐλαττώσεως ὑπαρχούσης· εἰς  δὲ   τὰ σφέτερα προτερήματα τοῖς λογισμοῖς
[3, 87]   ἐσωματοποίησε μὲν τοὺς ἵππους, ἀνεκτήσατο  δὲ   τά τε σώματα καὶ τὰς
[3, 88]   καιροῦ καταγραφέντων τεττάρων στρατοπέδων. συμμίξας  δὲ   ταῖς ἀπ´ Ἀριμίνου βοηθούσαις δυνάμεσι
[3, 9]   πραγμάτων, ὅσον ἐπ´ ἐκείνῳ. προκαταληφθεὶς  δὲ   ταῖς ἐμφυλίοις ταραχαῖς ἐν τούτοις
[3, 114]   καὶ ταύτην ἐξ ἀποστάσεως. ἐναλλὰξ  (δὲ)   ταῖς σπείραις αὐτῶν παρατεταγμένων, καὶ
[3, 31]   βοήθειαν ἡμῖν ὑπάρχουσαν, παρ´ οἷς  δὲ   τἀναντία τούτων. ἐξ ὧν καὶ
[3, 46]   αὑτὰς μὲν βιαίως δεδεμένας, πρὸς  δὲ   τὰς ἄλλας οὕτως ὥστ´ εὐδιακόπους
[3, 3]   ταῖς τῶν πραγμάτων μεταβολαῖς. ἐξηγησάμενοι  δὲ   τὰς Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων ναυμαχίας
[3, 66]   καὶ τοὺς ἄλλους τραυματίας, ἅμα  δὲ   τὰς δυνάμεις εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι
[3, 83]   ἔχοντος ὑψηλοὺς καὶ συνεχεῖς, παρὰ  δὲ   τὰς εἰς πλάτος κατὰ μὲν
[3, 4]   μεγίστας ἐπενηνοχέναι συμφοράς, οὐκ ὀλίγοις  δὲ   τὰς ἐκπληκτικωτάτας περιπετείας, ὅταν εὐγενῶς
[3, 118]   ταῖς ἑκατὸν ὀλυμπιάσι δηλώσαντες· ὅταν  δὲ   τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις τὰς κατὰ
[3, 95]   πρὸς τὸν Ἴβηρα ποταμόν. Γνάιος  δὲ   τὰς ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος τῶν Καρχηδονίων
[3, 5]   ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν αὐτήν. ἐπεὶ  δὲ   τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν πράξεων ἐπὶ
[3, 67]   οὐκ ὀλίγους δὲ κατετραυμάτισαν· τέλος  δὲ   τὰς κεφαλὰς ἀποτεμόντες τῶν τεθνεώτων
[3, 12]   πολέμου τὰς προειρημένας ἡγητέον, ἀρχὰς  δὲ   τὰς μελλούσας λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι γὰρ
[3, 66]   ἐπὶ τούτῳ γεφύρας ἠκολούθει, καταλαβὼν  δὲ   τὰς μὲν πλείστας τῶν σανίδων
[3, 18]   ἔγγιστα τῆς πόλεως λιμένα. συνορῶντες  δὲ   τὰς ναῦς οἱ περὶ τὸν
[3, 13]   ἐνέδωκαν αὑτοὺς τοῖς Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας  δὲ   τὰς πόλεις καὶ κυριεύσας πολλῶν
[3, 77]   τὴν ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις, ὁμοίως  δὲ   τὰς πόλεις καὶ τὴν χώραν,
[3, 6]   πράξεις τῶν ἤδη κεκριμένων, αἰτίας  δὲ   τὰς προκαθηγουμένας τῶν κρίσεων καὶ
[3, 43]   παρακομιδὴ διὰ τοῦ πόρου. κατὰ  δὲ   τὰς πρύμνας τῶν λέμβων ἐφέλκειν
[3, 74]   τοῦ κατὰ κεφαλὴν ὄμβρου. τηροῦντες  δὲ   τὰς τάξεις ἁθρόοι μετ´ ἀσφαλείας
[3, 90]   ἐλαττοῦν ἀεὶ τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα  δὲ   τὰς τῶν ἰδίων δυνάμεων ψυχὰς
[3, 82]   πολεμίων ἐν Τυρρηνίᾳ στρατοπεδευόντων. τέλος  δέ,   ταῦτ´ εἰπών, ἀναζεύξας προῆγε μετὰ
[3, 101]   σιτολογοῦσι τὴν ἀσφάλειαν παρασκευάζειν. μετὰ  δὲ   ταῦτα, γεωλόφου τινὸς ὑπάρχοντος μεταξὺ
[3, 3]   καὶ τῆς Γαλατῶν παρανομίας. μετὰ  δὲ   ταῦτα θέντες ὑπὸ τὴν ὄψιν
[3, 51]   ἀρχὰς ἀπέστησαν τῆς ἐπιβολῆς· μετὰ  δὲ   ταῦτα θεωροῦντες τὸ τῶν ὑποζυγίων
[3, 61]   σφίσι τῶν αὐτῶν ἐλπίδων. ~Προθέμενος  δὲ   ταῦτα καὶ τὸν Πόπλιον ἀκούων
[3, 96]   τῆς Σικελίας Λιλυβαίῳ προσέσχε· μετὰ  δὲ   ταῦτα καταπλεύσας τῆς Λιβύης ὡς
[3, 88]   Ῥωμαίων, ἐπόρθει τὴν χώραν. μετὰ  δὲ   ταῦτα καταστρατοπεδεύσας περὶ τὸ καλούμενον
[3, 85]   τὴν ἀσφάλειαν τοῖς ὑποσπόνδοις, μετὰ  δὲ   ταῦτα κατηγορίαν ἐποιήσατο Ῥωμαίων. λήξας
[3, 5]   τὸ μὲν πρῶτον μεταναστῆσαι, μετὰ  δὲ   ταῦτα πάλιν ἄρδην αὐτοὺς ἐξαναστῆσαι
[3, 96]   ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Σαρδόνα, μετὰ  δὲ   ταῦτα πάλιν εἰς Καρχηδόνα. Γνάιος
[3, 27]   πάντας Καρχηδονίους τοῖς Ῥωμαίοις. μετὰ  δὲ   ταῦτα πάλιν, λήξαντος τοῦ Λιβυκοῦ
[3, 14]   πολιορκήσας κατὰ κράτος εἷλε. μετὰ  δὲ   ταῦτα παραδόξως εἰς τοὺς μεγίστους
[3, 99]   τοὺς ἐκδεξομένους αὐτὸν ὑπομένειν. μετὰ  δὲ   ταῦτα παραλαβὼν τοὺς ἐπιτηδείους τῶν
[3, 82]   ὑπὸ τῶν ἐναντίων καταφρονεῖσθαι. μετὰ  δὲ   ταῦτα πορθουμένης τῆς χώρας, καὶ
[3, 93]   πρῶτον ἐγχειρήσουσι τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας  δέ,   ταῦτα πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[3, 60]   δὲ καὶ τῶν ἵππων. μετὰ  δὲ   ταῦτα, προσανειληφυίας ἤδη τῆς δυνάμεως,
[3, 3]   Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην. ~μετὰ  δὲ   ταῦτα συγκεφαλαιωσάμενοι τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 77]   τῇ πάσῃ φιλανθρωπίᾳ διεξῆγεν, μετὰ  δὲ   ταῦτα συναγαγὼν παρεκάλει, φάσκων οὐκ
[3, 69]   πρὸς τὰς Καρχηδονίων ἐλπίδας. Μετὰ  δὲ   ταῦτα συνθεωρήσας τινὰς τῶν Κελτῶν,
[3, 110]   ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς· μετὰ  δὲ   ταῦτα τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς
[3, 104]   διαμάχεσθαι περὶ τοῦ τόπου, μετὰ  δὲ   ταῦτα τοὺς ἱππεῖς· ἑξῆς δὲ
[3, 72]   ἑκατέρους οἱ καιροὶ συνάγωσιν. μετὰ  δὲ   ταῦτα τοὺς ἱππεῖς ἐφ´ ἑκάτερον
[3, 115]   διεμάχοντο τοῖς Ῥωμαίοις γενναίως· μετὰ  δὲ   ταῦτα τῷ βάρει θλιβόμενοι κλίνοντες
[3, 46]   ἐπὶ τούτων τὰ θηρία. μετὰ  δὲ   ταῦτα χοῦν ἔφερον ἐπὶ πάσας
[3, 13]   βαρυτάτην αὐτῶν πόλιν κατεστρατοπέδευσεν. μετὰ  δὲ   ταῦτα χρησάμενος ἐνεργοῖς ἅμα καὶ
[3, 6]   τοῖς ἐγχωρίοις Ἴβηρος ποταμοῦ· ἐγὼ  δὲ   ταύτας ἀρχὰς μὲν εἶναι τοῦ
[3, 24]   ὑπὸ τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν. ~Μετὰ  δὲ   ταύτας ἑτέρας ποιοῦνται συνθήκας, ἐν
[3, 55]   τὸ μηδέπω βάθος ἔχειν. ὁπότε  δὲ   ταύτην διαπατήσαντες ἐπὶ τὴν ὑποκάτω
[3, 10]   καιροῖς. διὸ καὶ δευτέραν, μεγίστην  δὲ   ταύτην θετέον αἰτίαν τοῦ μετὰ
[3, 19]   μὲν καὶ τόλμαν κεκτημένος, ἀλόγιστον  δὲ   ταύτην καὶ τελέως ἄκριτον. διὸ
[3, 107]   τῶν περὶ Κανύσιον τόπων· ἐκ  δὲ   ταύτης ἀεὶ πρὸς τὴν χρείαν
[3, 71]   τι ῥεῖθρον ἔχον ὀφρῦν, ἐπὶ  δὲ   ταύτης ἀκάνθας καὶ βάτους συνεχεῖς
[3, 1]   μὲν τῆς ὅλης συντάξεως, τρίτῃ  δὲ   ταύτης ἀνώτερον βύβλῳ δεδηλώκαμεν· ὁμοίως
[3, 88]   πρώτην ἐνέβαλε τὴν Δαυνίαν. ἀρξάμενος  δὲ   ταύτης ἀπὸ Λουκαρίας, οὔσης ἀποικίας
[3, 39]   ἔνιοι Νέαν Καρχηδόνα καλοῦσιν} ἀπὸ  δὲ   ταύτης εἰσὶν ἐπὶ μὲν τὸν
[3, 72]   τῶν ἵππων γίνεσθαι θεραπείαν. ~Ὁ  δὲ   Τεβέριος ἅμα τῷ συνιδεῖν ἐγγίζοντας
[3, 75]   ἵππων διὰ τὸ ψῦχος. ~Ὁ  δὲ   Τεβέριος εἰδὼς μὲν τὰ συμβεβηκότα,
[3, 70]   δὲ τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες. ~Ὁ  δὲ   Τεβέριος μετεωρισθεὶς καὶ περιχαρὴς γενόμενος
[3, 61]   βοηθεῖν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν.  δὲ   Τεβέριος τοὺς μὲν ἀπὸ τοῦ
[3, 62]   ταλαιπωρίας, τούτους μὲν ἠλέουν, τὸν  δὲ   τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον. ~Ἀννίβας δὲ
[3, 87]   κατέστησαν ἱππάρχην Μάρκον Μινύκιον. οὗτος  δὲ   τέτακται μὲν ὑπὸ τὸν αὐτοκράτορα,
[3, 52]   ἀσφαλῶς διῆγε τὴν στρατιάν· ἤδη  δὲ   τεταρταῖος ὢν αὖθις εἰς κινδύνους
[3, 49]   κατοικούντων τοὺς τόπους βαρβάρων. θεωρῶν  δὲ   τετολμηκότας αὖθις ἐπὶ τὰς ναῦς
[3, 65]   τὸν ῥοῦν οἱ Καρχηδόνιοι. γνόντες  δὲ   τῇ δευτέρᾳ διὰ τῶν προνομευόντων
[3, 45]   σπεύδων συμμῖξαι τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας  δὲ   τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ τῆς
[3, 83]   σπεύδων συνάψαι {τῶν πολεμίων} κατεστρατοπεδευκὼς  δὲ   τῇ προτεραίᾳ πρὸς αὐτῇ τῇ
[3, 16]   οὐκ ἐν Ἰβηρίᾳ, πρὸς αὐτῇ  δὲ   τῇ Ῥώμῃ καὶ κατὰ πᾶσαν
[3, 86]   ἡμέρᾳ πάντας ἔλαβον ὑποχειρίους. ἐν  δὲ   τῇ Ῥώμῃ, τριταίας οὔσης τῆς
[3, 8]   κοινὸν ἐχθρὸν τῆς πόλεως, περιποιήσασθαι  δὲ   τῇ χώρᾳ τὴν ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμένους
[3, 6]   πρόφασιν δὲ τὴν δευτέραν, ἀρχὴν  δὲ   τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν
[3, 68]   τοῖς παροικοῦσι τῶν συμμάχων. ~Ἀννίβας  δὲ   τὴν ἀναζυγὴν αὐτῶν ἐπιγνοὺς παραυτίκα
[3, 83]   ἐπικείμενον ἐρυμνὸν καὶ δύσβατον, κατὰ  δὲ   τὴν ἀπ´ οὐρᾶς λίμνην τελείως
[3, 42]   τῶν παροικούντων τὸν Ῥοδανόν. ἔτι  δὲ   τὴν ἁρμόζουσαν ξυλείαν ἐξέλαβε πρὸς
[3, 116]   αἰσχρὰν μὲν τὴν ψυχὴν ἀλυσιτελῆ  δὲ   τὴν ἀρχὴν τὴν αὑτοῦ τῇ
[3, 5]   Μασαννάσαν βασιλέα τῶν Λιβύων· περὶ  δὲ   τὴν Ἀσίαν Ἄτταλος μὲν καὶ
[3, 14]   πόλεως καὶ τὸ πλῆθος, ἔτι  δὲ   τὴν γενναιότητα τῶν οἰκητόρων μετὰ
[3, 6]   πρὸς τοὺς Πέρσας πολέμου, πρόφασιν  δὲ   τὴν δευτέραν, ἀρχὴν δὲ τὴν
[3, 6]   Ζακάνθης πολιορκίαν ὑπὸ Καρχηδονίων, δευτέραν  δὲ   τὴν διάβασιν αὐτῶν παρὰ τὰς
[3, 39]   σχεδὸν τοὺς ἡμίσεις διεληλύθει, κατὰ  δὲ   τὴν δυσχέρειαν τὸ πλέον αὐτῷ
[3, 60]   εἰς Ἰταλίαν, ἤδη δεδηλώκαμεν. μετὰ  δὲ   τὴν εἰσβολὴν καταστρατοπεδεύσας ὑπ´ αὐτὴν
[3, 110]   Τυρρηνικὸν κλίμασι τῆς Ἰταλίας, ποιεῖσθαι  δὲ   τὴν ἐκβολὴν εἰς τὸν Ἀδρίαν—
[3, 9]   ἐφ´ ὧν αὐτὸς ἦν, διὰ  δὲ   τὴν ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τῶν
[3, 110]   Καρχηδονίοις ἐκβάσης τῆς ἐπιθέσεως· εἰς  δὲ   τὴν ἐπαύριον Λεύκιος οὔτε
[3, 7]   Ἀντιόχου κατάπλουν εἰς Δημητριάδα. Ἐγὼ  δὲ   τὴν ἐπὶ πλεῖον διαστολὴν πεποίημαι
[3, 105]   τόλμαν ἀπόλωλε τὰ ὅλα, διὰ  δὲ   τὴν εὐλάβειαν τοῦ Φαβίου σέσωσται
[3, 17]   τῆς ἐσομένης ἑκάστοις ὠφελείας, προκαλέσεσθαι  δὲ   τὴν εὔνοιαν τῶν ἐν οἴκῳ
[3, 10]   καὶ τρίτην αἰτίαν νομιστέον, λέγω  δὲ   τὴν εὔροιαν τῶν κατ´ Ἰβηρίαν
[3, 2]   Ἰταλιωτῶν καὶ Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι  δὲ   τὴν Ἰβήρων προσλαβεῖν καὶ Κελτῶν
[3, 105]   τῆς σφετέρας παρεμβολῆς διετάφρευσαν, περὶ  δὲ   τὴν κορυφὴν τοῦ καταληφθέντος λόφου
[3, 93]   δὲ τούτοις (τοὺς) ἱππεῖς, ἑξῆς  δὲ   τὴν λείαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι
[3, 76]   Ταρράκωνι τὴν παραχειμασίαν ἐποιεῖτο. διαδοὺς  δὲ   τὴν λείαν ἴσως τοῖς στρατιώταις
[3, 88]   Πραιτεττιανὴν καὶ τὴν Ἀδριανὴν ἔτι  δὲ   τὴν Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν χώραν
[3, 84]   εἴς τινα κώμην Τυρρηνίδα. μετὰ  δὲ   τὴν μάχην ἀποσταλέντος ὑπὸ τοῦ
[3, 43]   μονόξυλα τῶν εὐκινητοτάτων πεζῶν. εἶχον  δὲ   τὴν μὲν ἐξ ὑπερδεξίου καὶ
[3, 15]   δὲ μή, φάναι πολεμήσειν; νῦν  δὲ   τὴν μὲν οὖσαν αἰτίαν ἀληθινὴν
[3, 56]   πλείους ἵππους καὶ ὑποζύγια. τέλος  δὲ   τὴν μὲν πᾶσαν πορείαν ἐκ
[3, 80]   τοὺς προκειμένους τῶν τόπων. πυνθανόμενος  δὲ   τὴν μὲν χώραν τὴν πρόσθεν
[3, 35]   τούτῳ τῶν αὐτῷ συνεξορμώντων. εἰς  δὲ   τὴν οἰκείαν ἀπέλυσε τοὺς ἴσους
[3, 15]   κατὰ τὴν Ἰβηρίαν τόποις. καταλαβὼν  δὲ   τὴν παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρεσβείαν
[3, 56]   ὀλίγων αὐτὸς εἰς Πίσας. ποιησάμενος  δὲ   τὴν πορείαν διὰ Τυρρηνίας καὶ
[3, 98]   περίστασιν οὐδενὸς δεύτερος Ἰβήρων, κατὰ  δὲ   τὴν πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν καὶ
[3, 34]   πλῆθος τῶν κατοικούντων αὐτήν, ἔτι  δὲ   τὴν πρὸς τοὺς πολέμους τῶν
[3, 49]   χώραν πολύοχλον καὶ σιτοφόρον, ἔχουσαν  δὲ   τὴν προσηγορίαν ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ
[3, 93]   συνεργεῖν παρεκελεύετο τοῖς ἐλαύνουσιν, ὅταν  δὲ   τὴν πρώτην ἅπαξ ὁρμὴν λάβῃ
[3, 112]   δοκούντων εἶναι δεινῶν ὑπομενετέον. εἰς  δὲ   τὴν Ῥώμην προσπεπτωκότος ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν
[3, 85]   ἤδη περὶ τῶν ὅλων. Εἰς  δὲ   τὴν Ῥώμην προσπεσόντος ἤδη τοῦ
[3, 30]   ποταμὸν ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους· εἰ  δὲ   τὴν Σαρδόνος ἀφαίρεσιν καὶ τὰ
[3, 100]   τὸ καλούμενον Γερούνιον χώρᾳ, πρὸς  δὲ   τὴν συναγωγὴν εὐφυῶς ἔχειν τὸ
[3, 82]   καὶ τὰ ταύτης ὄρη, δεξιὰν  δὲ   τὴν Ταρσιμέννην καλουμένην λίμνην· ἅμα
[3, 18]   ἐπ´ αὐτὸν τὸν Δημήτριον. πυνθανόμενος  δὲ   τήν τε πόλιν ὀχυρὰν εἶναι
[3, 34]   τοὺς τοῦ στρατοπέδου προεστῶτας, ὑποδεικνύων  δὲ   τὴν τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς
[3, 98]   πρᾶξαι, κυριεύοντας τῶν ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι  δὲ   τὴν τῶν Ἰβήρων πάντων πρὸς
[3, 68]   τὴν τοῦ στρατηγοῦ προπέτειαν, οἱ  δὲ   τὴν τῶν Κελτῶν ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι
[3, 116]   φεύγοντας παρέδωκε τοῖς Νομάσιν, πρὸς  δὲ   τὴν τῶν πεζῶν μάχην ἡγεῖτο,
[3, 89]   τὴν ἐν τῷ νικᾶν· περὶ  δὲ   τὴν τῶν Ῥωμαίων στρατιὰν τἀναντία
[3, 13]   τὰς τῶν δυνάμεων ὁρμάς· ἀφικομένης  δὲ   τῆς ἀγγελίας ἐκ τῶν στρατοπέδων
[3, 3]   Πελοποννησίων ὁμονοίας καὶ καταστάσεως, ἔτι  δὲ   τῆς αὐξήσεως τοῦ Ῥοδίων πολιτεύματος,
[3, 39]   ὀκτὼ διὰ Ῥωμαίων ἐπιμελῶς· ἀπὸ  δὲ   τῆς διαβάσεως τοῦ Ῥοδανοῦ πορευομένοις
[3, 113]   τὸ λαιὸν κέρας παρενέβαλε· πάσης  δὲ   τῆς δυνάμεως προέστησε τοὺς εὐζώνους
[3, 77]   Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν. ἐνισταμένης  δὲ   τῆς ἐαρινῆς ὥρας, Γάιος μὲν
[3, 45]   τὴν αὔριον ἀναζυγῆς ἐσομένης. ~Λυθείσης  δὲ   τῆς ἐκκλησίας ἧκον τῶν Νομάδων
[3, 105]   ποιούμενος παραπλήσιον τὸν χειρισμόν. ~ἄρτι  δὲ   τῆς ἡμέρας διαφαινούσης, καὶ πάντων
[3, 84]   βουλόμενος ἐξάπτεσθαι τῶν πολεμίων. ~οὔσης  δὲ   τῆς ἡμέρας ὀμιχλώδους διαφερόντως, Ἀννίβας
[3, 71]   καὶ πεζοὺς τοὺς ἴσους. ἔτι  δὲ   τῆς ἡμέρας οὔσης ἐξ ὅλου
[3, 96]   ἐξ ἐφόδου τοὺς ὑπεναντίους, κρατοῦντες  δὲ   τῆς θαλάττης, εἴκοσι δὲ καὶ
[3, 17]   τῆς Ἰβηρίας καὶ Κελτιβηρίας, ἀπέχει  δὲ   τῆς θαλάττης ὡς ἑπτὰ στάδια.
[3, 33]   καὶ βοηθείας ἅμα τάξιν. ἐπὶ  δὲ   τῆς Ἰβηρίας ἀπέλιπεν Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ
[3, 62]   οἱ δ´ ἄλλοι τοὐναντίον. γενομένης  δὲ   τῆς μάχης οὐχ ἧττον ἐμακάριζον
[3, 118]   εἰς φυγὴν τραπέντων ἱππέων. ~Βραβευθείσης  δὲ   τῆς μάχης τὸν προειρημένον τρόπον,
[3, 114]   ἑαυτοῦ Μάγωνα τὸν ἀδελφόν. βλεπούσης  δὲ   τῆς μὲν τῶν Ῥωμαίων τάξεως
[3, 100]   σιτολογοῦσι παρεφήδρευε κατὰ τόπους. οὔσης  δὲ   τῆς μὲν χώρας τῆς πλείστης
[3, 87]   ψύχους καὶ τῆς ἀνηλειψίας, ἔτι  δὲ   τῆς μετὰ ταῦτα διὰ τῶν
[3, 79]   δὲ πᾶσι τοὺς ἱππεῖς. ἐπιμελητὴν  δὲ   τῆς οὐραγίας τὸν ἀδελφὸν ἀπέλιπε
[3, 42]   τὸν ποταμόν, ἐνταῦθα κατέμειναν. ἐκ  δὲ   τῆς παρακειμένης ὕλης τὰ μὲν
[3, 14]   ἀντοφθαλμεῖν ἐτόλμα πλὴν Ζακανθαίων. ταύτης  δὲ   τῆς πόλεως ἐπειρᾶτο κατὰ δύναμιν
[3, 101]   τὴν δὲ χώραν σιτολογεῖν, πρὸ  δὲ   τῆς πόλεως χάρακα βεβλημένους στρατοπεδεύειν,
[3, 115]   κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολήν. ~Γενομένης  δὲ   τῆς συμπλοκῆς τῆς πρώτης ἐκ
[3, 72]   (περι( ῆν) τὸ πλῆθος· ἐπιγενομένης  δὲ   τῆς τοῦ Τρεβία ποταμοῦ διαβάσεως,
[3, 5]   ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων φιλίας, Λακεδαιμονίων  δὲ   τῆς τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας ἀποστάντων,
[3, 7]   τῆς τῶν συγγραφέων ἐπιτιμήσεως, χάριν  δὲ   τῆς τῶν φιλομαθούντων ἐπανορθώσεως. τί
[3, 78]   προέθετο ποιεῖσθαι τὴν πορείαν. διαδοθείσης  δὲ   τῆς φήμης ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[3, 70]   ἀληθινῶς λεγόμενα καὶ δεόντως, ὑπὸ  δὲ   τῆς φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος καὶ καταπιστεύων
[3, 33]   κυρίως μὲν καλοῦσι σφενδονήτας, ἀπὸ  δὲ   τῆς χρείας ταύτης συνωνύμως καὶ
[3, 100]   ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι  δὲ   τῆς ὥρας ἀκμαζούσης πρὸς τὴν
[3, 72]   περὶ τοὺς ἱππεῖς εὐημερήματι. οὔσης  δὲ   τῆς ὥρας περὶ χειμερινὰς τροπὰς
[3, 24]   ἐστιν ἔγγραπτος Ῥωμαίοις, μὴ ὑποτάττονται  δέ   τι αὐτοῖς, μὴ καταγέτωσαν εἰς
[3, 58]   παραλείπειν μὲν οὐδαμῶς καθήκει, ῥητέον  δέ   τι πρὸς αὐτοὺς οὐκ ἐκ
[3, 64]   Πάδον ποταμὸν ἤδη πεπεραιωμένος, τὸν  δὲ   Τίκινον κρίνων εἰς τοὔμπροσθεν διαβαίνειν,
[3, 89]   τῶν Ῥωμαίων χάρακι παρετάξατο. χρόνον  δέ   τινα μείνας, οὐδενὸς ἐπεξιόντος αὖθις
[3, 50]   πρὸς ταῖς ὑπερβολαῖς ἐπέμενε, προέπεμψε  δέ   τινας τῶν καθηγουμένων αὐτοῖς Γαλατῶν
[3, 116]   κατεκρήμνισαν ἀπὸ τῶν ἵππων. ὀλίγοι  δέ   τινες εἰς Οὐενουσίαν διέφυγον, ἐν
[3, 24]   τὴν δὲ πόλιν ἀποδιδότωσαν. ἐὰν  δέ   τινες Καρχηδονίων λάβωσί τινας, πρὸς
[3, 22]   Λατίνων, ὅσοι ἂν ὑπήκοοι· ἐὰν  δέ   τινες μὴ ὦσιν ὑπήκοοι, τῶν
[3, 57]   διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας. εἰ  δέ   τινες πάντως ἐπιζητοῦσι κατὰ τόπον
[3, 78]   διὰ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. ~Ἐχρήσατο  δέ   τινι καὶ Φοινικικῷ στρατηγήματι τοιούτῳ
[3, 104]   προκαταλαβεῖν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν. οὔσης  δέ   τινος ὑπεροχῆς μεταξὺ τῆς αὐτοῦ
[3, 98]   ἐπ´ αὐτῆς ἀνδρῶν πίστιν. ἦν  δέ   τις ἀνὴρ Ἴβηρ, Ἀβίλυξ ὄνομα,
[3, 22]   χειμῶνος πολεμίων ἀναγκασθῶσιν· ἐὰν  δέ   τις βίᾳ κατενεχθῇ, μὴ ἐξέστω
[3, 8]   τὸν πόλεμον ἀναλαμβάνειν. εἰ  δέ   τις ἔροιτο τὸν συγγραφέα ποῖος
[3, 107]   τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ διακοσίους. ἐπὰν  δέ   τις ὁλοσχερεστέρα προφαίνηται χρεία, τοὺς
[3, 24]   δέ, μὴ ἰδίᾳ μεταπορευέσθω· ἐὰν  δέ   τις τοῦτο ποιήσῃ, δημόσιον γινέσθω
[3, 23]   τὴν ἀρετὴν τῆς χώρας. ἐὰν  δέ   τις ὑπὸ χειμῶνος πολεμίων
[3, 25]   Ἄρην καὶ τὸν Ἐνυάλιον. ἔστι  δὲ   τὸ Δία λίθον τοιοῦτον· λαβὼν
[3, 5]   οὐδ´ ἀπορήσειν ἀνδρῶν ἀξιόχρεων, διὰ  (δὲ)   τὸ κάλλος πολλοὺς κατεγγυηθήσεσθαι καὶ
[3, 51]   ἅμα τούτοις ἑαλωκότων ἀνδρῶν, εἰς  δὲ   τὸ μέλλον ἔσχε μὲν καὶ
[3, 31]   καὶ παραυτίκα μὲν τέρπει, πρὸς  δὲ   τὸ μέλλον οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ
[3, 101]   συμπεσεῖσθαί ποτε τοῖς Καρχηδονίοις. ἀκούσας  δὲ   τὸ μὲν Γερούνιον τοὺς (περὶ
[3, 114]   τετρακισμυρίων σὺν τοῖς Κελτοῖς. εἶχε  δὲ   τὸ μὲν δεξιὸν τῶν Ῥωμαίων
[3, 37]   καὶ τῆς ἔξω θαλάττης, καλεῖται  δὲ   τὸ μὲν παρὰ τὴν καθ´
[3, 114]   συνέβαινε γίνεσθαι τὴν πρόσοψιν. ἦν  δὲ   τὸ μὲν τῶν ἱππικῶν πλῆθος
[3, 39]   ἕως ἐφ´ Ἡρακλέους στήλας. τοῦτο  δὲ   τὸ μῆκός ἐστι τῆς παραλίας
[3, 92]   συμμάχοις ἐκχωρεῖν τῶν ὑπαίθρων, εἰς  δὲ   τὸ πεδίον οὐ καθίει τὴν
[3, 95]   παραχειμασίας ποιεῖσθαι τὴν ἀπάντησιν. ἀκούων  δὲ   τὸ πλῆθος τῶν δυνάμεων καὶ
[3, 93]   αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως περισυρεῖν, ὡς  δὲ   τὸ πολὺ καὶ τοῖς ὅλοις
[3, 92]   τῆς τῶν τόπων εὐφυΐας, αὐτὸς  δὲ   τὸ πολὺ μέρος ἔχων τῆς
[3, 28]   καιρὸν ἐκχωρῆσαι μὲν Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν  δὲ   τὸ προειρημένον πλῆθος τῶν χρημάτων.
[3, 111]   διακριθῆναι περὶ τῶν ὅλων. πάντων  δὲ   τὸ ῥηθὲν ἐπισημηναμένων διὰ τὴν
[3, 44]   τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολέμου, δεύτερον  δὲ   τὸ τῆς ἐπαγγελίας αὐτῶν ἀξιόπιστον,
[3, 91]   πρὸς δὲ τούτοις Νεαπολῖται, τελευταῖον  δὲ   τὸ τῶν Νουκερίνων ἔθνος. τῆς
[3, 46]   τὸ ὑγρὸν ἀεὶ πειθαρχεῖν, εἰς  δὲ   τὸ ὕδωρ ἐμβαίνειν οὐδαμῶς ἔτι
[3, 24]   λῄζεσθαι μήτε πόλιν κτίζειν. εἰσὶ  δὲ   τοιαίδε τινές· ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν
[3, 117]   τῶν ὅλων γένηται κίνδυνος. ἑάλωσαν  δὲ   τοιούτῳ τινὶ τρόπῳ. καταλιπόντος Ἀννίβου
[3, 75]   εἰς τὰς πόλεις καὶ χορηγεῖσθαι  δὲ   τοῖς ἀναγκαίοις ἐκ θαλάττης ἀνὰ
[3, 94]   δυσχωρίας παρεβοήθουν τοῖς ἄκροις. ἐγγίζοντες  δὲ   τοῖς βουσὶν ἠποροῦντο διὰ τὰ
[3, 113]   τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς Λιβύων, ἑξῆς  δὲ   τοῖς εἰρημένοις Ἴβηρας καὶ Κελτούς.
[3, 113]   τοὺς Λίβυας αὐτῶν ἔχειν, προκινδυνεῦσαι  δὲ   τοῖς Ἴβηρσι καὶ Κελτοῖς. ~Ἦν
[3, 59]   καὶ θαυμάζειν αὐτοὺς δίκαιον. ἐν  δὲ   τοῖς καθ´ ἡμᾶς τῶν μὲν
[3, 60]   μὲν πρὸς τοὺς Ἴνσομβρας ἀπιστούντων  δὲ   τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ μὲν πρῶτον
[3, 2]   καὶ Καρίαν καὶ Σάμον, Ἀντίοχος  δὲ   τοῖς κατὰ Κοίλην Συρίαν καὶ
[3, 97]   μὲν τῆς θαλάττης ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται  δὲ   τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν, στρατόπεδα
[3, 116]   ὅμως ἔτι τότε διεσῴζετο. βουλόμενος  δὲ   τοῖς κατὰ τὴν παράκλησιν λόγοις
[3, 16]   καὶ προπέτειαν τὴν Δημητρίου. διεψεύσθησαν  δὲ   τοῖς λογισμοῖς· κατετάχησε γὰρ αὐτοὺς
[3, 114]   τὸ δὲ δεξιὸν Ἄννων· ἐπὶ  δὲ   τοῖς μέσοις αὐτὸς ἦν Ἀννίβας,
[3, 117]   καιροὺς ἡμίσεις ἔχειν πεζούς, ἱπποκρατεῖν  δὲ   τοῖς ὅλοις, μᾶλλον πάντα
[3, 90]   συνάρχοντι τούτων οὐδὲν ἤρεσκεν. σύμψηφον  δὲ   τοῖς ὄχλοις ποιῶν αὑτὸν τὸν
[3, 110]   τῆς πέραν παρεμβολῆς προνομευόντων, ἐπικεῖσθαι  δὲ   τοῖς παρὰ τῶν Καρχηδονίων. ~Ἀννίβας
[3, 44]   ῥᾳθυμεῖν, ὡς αὐτῷ μελόντων, πειθαρχοῦντας  δὲ   τοῖς παραγγέλμασιν ἄνδρας ἀγαθοὺς γίνεσθαι
[3, 96]   πολεμικὸν ἀνήγοντο, κρίναντες ναυμαχεῖν. συμβαλόντες  δὲ   τοῖς πολεμίοις βραχὺν μέν τινα
[3, 85]   τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς, λέγειν  δὲ   τοῖς πολλοῖς ἠναγκάζοντο τὰ γεγονότα,
[3, 79]   οὐκ ἀπορήσει τῶν ἐπιτηδείων. ἐπὶ  δὲ   τοῖς προειρημένοις ἐπέβαλε τοὺς Κελτούς,
[3, 19]   ἀντέπεσαν ταῖς σπείραις καταπληκτικῶς. ἅμα  δὲ   τοῖς προειρημένοις οἱ πεποιημένοι τὴν
[3, 91]   καὶ τὴν ἀρετὴν αὐτῶν. ἅμα  δὲ   τοῖς προειρημένοις ὀχυρὰ δοκεῖ καὶ
[3, 27]   τάλαντα, καθάπερ ἐπάνω προείπαμεν. ἐπὶ  δὲ   τοῖς προειρημένοις τελευταῖαι πρὸς Ἀσδρούβαν
[3, 116]   σπεύδων παραβοηθῆσαι τοῖς Λίβυσι. προσπεσὼν  δὲ   τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις κατὰ νώτου
[3, 101]   μὲν καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα  δὲ   τοῖς σιτολογοῦσι τὴν ἀσφάλειαν παρασκευάζειν.
[3, 101]   δαψίλεια τοῖς ἀνδράσιν, μὴ χεῖρον  δὲ   τοῖς ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἵπποις·
[3, 81]   εὐχείρωτα μὲν τοῖς ἐχθροῖς, ἐπισφαλέστατα  δὲ   τοῖς φίλοις. πρὸς γὰρ πᾶσαν
[3, 96]   πορθῆσαι τὴν χώραν ἀπηλλάγη. κατὰ  δὲ   τὸν ἀνάπλουν γενόμενος κύριος νήσου
[3, 44]   τί πράττουσιν οἱ πολέμιοι. κατὰ  δὲ   τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ πρὸς
[3, 98]   τοὺς ὁμήρους τοῖς Ῥωμαίοις. θεωρῶν  δὲ   τὸν Βώστορα τὸν τῶν Καρχηδονίων
[3, 31]   ἐλεήσοντα καὶ τὸν συνοργιούμενον, ἔτι  δὲ   τὸν δικαιώσοντα, πολλάκις καὶ ἐπὶ
[3, 93]   ἀναστροφὴν ταῖς ἐπιβολαῖς αὐτῶν, ἀνακαλεσάμενος  δὲ   τὸν ἐπὶ τῶν λειτουργιῶν τεταγμένον
[3, 39]   ἑξακισχιλίους καὶ μυρίους σταδίους. διαβάντες  δὲ   τὸν καθ´ Ἡρακλείους στήλας πόρον
[3, 72]   περὶ τὰ πυρὰ πάντες. Ἀννίβας  δὲ   τὸν καιρὸν ἐπιτηρῶν ἅμα τῷ
[3, 94]   καὶ προσεδέχετο τὴν ἡμέραν. κατὰ  δὲ   τὸν καιρὸν τοῦτον Ἀννίβας, προχωρούντων
[3, 93]   συναντῶσι πρὸς τὰς ὑπερβολάς. κατὰ  δὲ   τὸν καιρὸν τοῦτον αὐτὸς ἀναλαβὼν
[3, 42]   τὰς τῆς διαβάσεως ἐλπίδας. κατὰ  δὲ   τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν τῷ
[3, 62]   τοῦ μέλλοντος οὐκ εὐκαταφρόνητος. ~Κατὰ  δὲ   τὸν καιρὸν τοῦτον ἤδη συνεγγίζοντες
[3, 105]   κίνδυνος συνειστήκει τοῖς Ῥωμαίοις. κατὰ  δὲ   τὸν καιρὸν τοῦτον Φάβιος θεωρῶν
[3, 103]   τῆς ἐξ ἀρχῆς διαλήψεως. θεωρῶν  δὲ   τὸν Μάρκον ἐκπεφυσημένον καὶ πρὸς
[3, 32]   (τὰ) περὶ τὰς αἰτίας. θεωροῦμεν  δὲ   τὸν μὲν Ἀντιοχικὸν πόλεμον ἐκ
[3, 1]   τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας, χρόνον  δὲ   τὸν μεταξὺ τῆς ἀρχῆς καὶ
[3, 5]   καὶ Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν πόλεμον, Καρχηδόνιοι  δὲ   τὸν πρὸς Μασαννάσαν βασιλέα τῶν
[3, 65]   εὐώνυμον μὲν οἱ Ῥωμαῖοι, δεξιὸν  δὲ   τὸν ῥοῦν οἱ Καρχηδόνιοι. γνόντες
[3, 3]   Ῥοδίων ναυμαχίας πρὸς Φίλιππον, ἔτι  δὲ   τὸν Ῥωμαίων καὶ Φιλίππου πόλεμον,
[3, 76]   συμμάχους ἐποιήσατο καὶ φίλους, ζωγρίᾳ  δὲ   τόν τε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸν
[3, 116]   γενόμενοι κατὰ τὸν κίνδυνον. κατὰ  δὲ   τὸν τούτων φόνον καὶ τὴν
[3, 81]   ὄνειδος ἐπιφέρει τοῖς ἔχουσι, περὶ  δὲ   τὸν τῶν ὅλων ἡγεμόνα γενομένη
[3, 82]   τὸν θυμὸν τῶν ὑπεναντίων. ἐπεὶ  δὲ   τὸν Φλαμίνιον ἤδη συνάπτοντα καθεώρα,
[3, 42]   διεκομίσθησαν ἀσφαλῶς οὐδενὸς κωλύοντος. καταλαβόμενοι  δὲ   τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην μὲν τὴν
[3, 48]   τῶν παρατετευχότων τοῖς καιροῖς, τοὺς  δὲ   τόπους κατωπτευκέναι καὶ τῇ διὰ
[3, 40]   πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν, οὐκ ἔχοντες  δὲ   τότε καιρόν, μετεωριζόμενοι καὶ πιστεύοντες
[3, 113]   μέρος ἔθηκε τῶν Λιβύων, ἐπὶ  δὲ   τοῦ δεξιοῦ κέρως ἐπέταξε τοὺς
[3, 63]   τοῦτ´ δυνατόν, ἀποθανουμένους. τὴν  δὲ   τοῦ ζῆν ἡττημένους ἐλπίδα κατὰ
[3, 39]   τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτούς. ἀπέχει  δὲ   τοῦ καθ´ Ἡρακλείους στήλας στόματος
[3, 117]   ὄντες τῆς μάχης— ἐξ αὐτοῦ  δὲ   τοῦ κινδύνου τρισχίλιοι μόνον ἴσως
[3, 61]   πεδίων ὡς ἀπὸ μεσημβρίας. πανταχόθεν  δὲ   τοῦ κινήματος ἅμα γινομένου, καὶ
[3, 63]   κρατήσαντας τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἐκ  δὲ   τοῦ μαχομένους τι παθεῖν, διαγωνιζομένους
[3, 21]   τοῦτο πλεονάκις τὰς συνθήκας. Ῥωμαῖοι  δὲ   τοῦ μὲν δικαιολογεῖσθαι καθάπαξ ἀπεγίνωσκον,
[3, 37]   ἐξίησιν προειρημένος ποταμός. ἀπὸ  δὲ   τοῦ Νάρβωνος καὶ τὰ περὶ
[3, 64]   καὶ τῶν προγονικῶν πράξεων, τὰ  δὲ   τοῦ παρεστῶτος καιροῦ τοιάδε. ἔφη
[3, 37]   τὴν Ἀσίαν κεῖσθαι συμβέβηκε, πίπτειν  δὲ   τοῦ περιέχοντος ὑπὸ τὸ μεταξὺ
[3, 63]   διηνυσμένης ἐκ τῶν πατρίδων, μνημονεύων  δὲ   τοῦ πλήθους τῶν μεταξὺ πολεμίων,
[3, 7]   ἀλόγως καὶ ψευδῶς κατήγγελλον, ἀρχὴν  δὲ   τοῦ πολέμου τὸν Ἀντιόχου κατάπλουν
[3, 84]   τὰ ὅλα παρέχεσθαι χρείαν· ἀεὶ  δὲ   τοῦ πρόσθεν ὀρεγόμενοι προῆγον, πεπεισμένοι
[3, 105]   τῶν ὅπλων θόρυβον ἐποίουν, ἅμα  δὲ   τοῦ συνθήματος ἀποδοθέντος τοῖς ἐν
[3, 21]   ἔφασαν ὑπάρχειν ἔγγραφον οὐδέν, περὶ  δὲ   τοῦ τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις τὴν
[3, 74]   ποταμοῦ καταδιῶξαν τοὺς πολεμίους, ὑπὸ  δὲ   τοῦ χειμῶνος οὐκέτι δυνάμενον πορρωτέρω
[3, 14]   ἱππέας πρὸς τοὺς πεζούς. τέλος  δὲ   τοὔμπαλιν ἐπιδιαβάντες οἱ περὶ τὸν
[3, 57]   ἀνάδοσιν καὶ τροφὴν κομίζονται, πᾶν  δὲ   τοὐναντίον· οἵ τε περὶ τὴν
[3, 35]   Ἰλουργητῶν ἔθνος καὶ Βαργουσίων ἔτι  δὲ   τοὺς Αἰρηνοσίους καὶ τοὺς Ἀνδοσίνους
[3, 17]   ὑφ´ αὐτὸν ἤδη ταττομένους, εὐλαβεστέρους  δὲ   τοὺς ἀκμὴν αὐτοκράτορας ὄντας τῶν
[3, 68]   ἱππεῖς ἐξαπέστελλε, μετ´ οὐ πολὺ  δὲ   τοὺς ἄλλους· τούτοις δ´ ἐκ
[3, 74]   τὴν τῶν Καρχηδονίων τάξιν. θεωροῦντες  δὲ   τοὺς ἀπὸ τῶν ἰδίων κεράτων
[3, 69]   δὲ τῶν παρόντων συνδιανοούμενος. ~Κατὰ  δὲ   τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ἀννίβας πραξικοπήσας
[3, 76]   αὐτοὺς περιστῇ φόβος ἀληθινός. ~Κατὰ  δὲ   τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Γνάιος Κορνήλιος
[3, 18]   τῆς τῶν χορηγιῶν παραθέσεως. ~Κατὰ  δὲ   τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Δημήτριος ἅμα
[3, 95]   τοιαύτην εἶχε τὴν διάθεσιν. κατὰ  δὲ   τοὺς αὐτοὺς καιροὺς ταῖς προειρημέναις
[3, 56]   ἐπιγραφὴν ἐπὶ Λακινίῳ διασαφεῖ. κατὰ  δὲ   τοὺς αὐτοὺς καιρούς, ὡς ἐπάνω
[3, 77]   τῆς πρὸς Ῥωμαίους εὐνοίας, ἐρεθίζειν  δὲ   τοὺς δοκοῦντας πόλεσιν λιμέσιν
[3, 45]   τοῦ χάρακος εἰς πορείαν. αὐτὸς  δὲ   τοὺς ἐλέφαντας ἐξεδέχετο καὶ τοὺς
[3, 60]   ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐξεπολιόρκησεν. κατασφάξας  δὲ   τοὺς ἐναντιωθέντας αὐτῷ τοιοῦτον ἐνειργάσατο
[3, 76]   ὁρμησάντων παρὰ τούτοις ἀπολελειμμένης, πάντας  δὲ   τοὺς ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ συμμάχους
[3, 3]   τὴν τῆς Ἀσίας ἀρχήν, ἀπέλυσαν  δὲ   τοὺς ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου
[3, 107]   ἱππέων ὡς ἐπίπαν τριπλάσιον. τούτων  δὲ   τοὺς ἡμίσεις τῶν συμμάχων καὶ
[3, 40]   προτέρᾳ βύβλῳ ταύτης ἐποιησάμεθα. παρακαλέσαντες  δὲ   τοὺς Ἴνσομβρας καὶ συμφρονήσαντες κατὰ
[3, 98]   τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, προσδεῖσθαι  δὲ   τοὺς καιροὺς τῆς τῶν ὑποταττομένων
[3, 18]   βουλόμενος καταπλήξασθαι τοὺς πολεμίους. παρακαλέσας  δὲ   τοὺς κατὰ μέρος ἡγεμόνας καὶ
[3, 78]   τοῖς ἐν συνηθείᾳ γεγονόσιν. Θεωρῶν  δὲ   τοὺς Κελτοὺς δυσχεραίνοντας ἐπὶ τῷ
[3, 87]   τὰς ψυχὰς τῶν στρατιωτῶν· μετακαθώπλισε  δὲ   τοὺς Λίβυας εἰς τὸν Ῥωμαϊκὸν
[3, 51]   προειρημένων κραυγὴν καὶ συμπλοκήν. ἐπεὶ  δὲ   τοὺς μὲν πλείστους τῶν Ἀλλοβρίγων
[3, 56]   τῶν Ἰβήρων εἰς ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς  δὲ   τοὺς πάντας οὐ πλείους ἑξακισχιλίων,
[3, 94]   τῶν Ῥωμαίων εἰς χιλίους, ῥᾳδίως  δὲ   τοὺς παρὰ σφῶν εὐζώνους ἐκδεξάμενοι
[3, 50]   μὲν τοὺς ἱππεῖς δεδιότες, τὰ  δὲ   τοὺς παραπέμποντας βαρβάρους· ἐπειδὴ δ´
[3, 66]   καὶ συστρατεύειν τοῖς Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος  δὲ   τοὺς παρόντας φιλανθρώπως καὶ κομισάμενος
[3, 49]   πᾶσαν τὴν δύναμιν εὐκαίρως, ἔτι  δὲ   τοὺς πλείστους ἐσθῆτι καὶ πρὸς
[3, 91]   μὲν τῷ παραλόγῳ πάντας, ἐκθεατριεῖν  δὲ   τοὺς πολεμίους φυγομαχοῦντας, αὐτοὶ δ´
[3, 76]   ποιούμενος περὶ αὐτῶν προμήθειαν. ἀσφαλισάμενος  δὲ   τοὺς προσκεχωρηκότας τῶν παραθαλαττίων προῆγε
[3, 96]   μὲν αὐτάνδρους νῆας ἀποβαλόντες, τεττάρων  δὲ   τοὺς ταρσοὺς καὶ τοὺς ἐπιβάτας
[3, 86]   καὶ τί πρακτέονἑκάστοις εἴη. ~Κατὰ  δὲ   τοὺς τῆς μάχης καιροὺς Γνάιος
[3, 20]   τοῦ συνεδρίου παρεισάγουσι θαυμάσιον, ἅμα  δὲ   τοὺς υἱοὺς ἀπὸ δώδεκ´ ἐτῶν
[3, 107]   Γνάιον ἐπισχεῖν ἔτι διεσάφησαν, αὐτοὶ  δὲ   τοὺς ὑπάτους ἐξαπέστελλον. συνέβαινε δὲ
[3, 117]   νικήσαντας καὶ τοὺς ἡττηθέντας. δῆλον  δὲ   τοῦτ´ ἐγένετ´ ἐξ αὐτῶν τῶν
[3, 64]   τοῦ παρόντος τῶν ὑπεναντίων, αὐτὸ  δὲ   τοῦτο γινώσκοντας ὅτι μέλλουσι πρὸς
[3, 93]   μέχρι συνάψωσι τοῖς ἄκροις. μετὰ  δὲ   τοῦτο δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι καθ´ ὥραν
[3, 30]   τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν. σημεῖον  δὲ   τοῦτο μέγιστον καὶ παρ´ αὐτοῖς
[3, 98]   διαβαίνειν τὸν ποταμόν, οὐ θαρρήσας  δὲ   τοῦτο ποιεῖν ἀνακεχωρηκὼς ἐστρατοπέδευε τῆς
[3, 70]   τι πάλιν κατ´ ἐκείνων. πρὸς  δὲ   τούτοις αὐτὸς ὑγιασθεὶς ἐκ τοῦ
[3, 33]   μύριοι τρισχίλιοι ὀκτακόσιοι πεντήκοντα, πρὸς  δὲ   τούτοις Βαλιαρεῖς (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα) οὓς
[3, 75]   Σαρδόνα καὶ Σικελίαν στρατόπεδα, πρὸς  δὲ   τούτοις εἰς Τάραντα προφυλακὰς καὶ
[3, 47]   οἷον ἵππους καὶ στρατόπεδα, σὺν  δὲ   τούτοις ἐλέφαντας, ἀλλὰ μηδὲ πεζοὺς
[3, 72]   καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις. ἑξῆς  δὲ   τούτοις ἐξέπεμπε τοὺς πεζακοντιστὰς εἰς
[3, 98]   κύριον τῶν πραγμάτων εὐεργεσίας. παραπλήσια  δὲ   τούτοις ἕτερα καὶ πλείω πρὸς
[3, 44]   τὴν εἰς Ἰταλίαν πορείαν, πρὸς  δὲ   τούτοις τῆς χώρας γενναιότης,
[3, 62]   ὅταν μονομαχεῖν μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι· πρὸς  δὲ   τούτοις ἵππους παρέστησε καὶ σάγους
[3, 67]   παρασπόνδημα κατὰ τῶν Ῥωμαίων. ἅμα  δὲ   τούτοις καὶ τῶν Βοίων παραγεγονότων
[3, 2]   τῆς τῶν ὅλων ἐπιβολῆς. ἅμα  δὲ   τούτοις κατὰ παρέκβασιν δηλώσομεν τὴν
[3, 80]   πραγμάτων χειρισμὸν οὐκ εὐφυῆ, πρὸς  δὲ   τούτοις καταπεπιστευκέναι τοῖς σφετέροις πράγμασιν,
[3, 104]   δὲ ταῦτα τοὺς ἱππεῖς· ἑξῆς  δὲ   τούτοις κατόπιν αὐτὸς ἦγε συνεχῆ
[3, 91]   Κυμαῖοι καὶ Δικαιαρχῖται νέμονται, πρὸς  δὲ   τούτοις Νεαπολῖται, τελευταῖον δὲ τὸ
[3, 4]   τῆς Ῥωμαίων δυναστείας ἐτετελείωτο· πρὸς  δὲ   τούτοις ὁμολογούμενον ἐδόκει τοῦτ´ εἶναι
[3, 33]   τὴν Λιβύην Θερσῖται, Μαστιανοί, πρὸς  δὲ   τούτοις Ὀρῆτες Ἴβηρες, Ὀλκάδες, οἱ
[3, 48]   τοῖς πρὸ τούτων ἐδηλώσαμεν, πρὸς  δὲ   τούτοις οὐκ εἰδότες ὅτι πλεῖστον
[3, 113]   τοῖς τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι, συνεχεῖς  δὲ   τούτοις πεζοὺς τοὺς ἡμίσεις τῶν
[3, 2]   αὐτῆς ἐξ ἐφόδου κρατήσοντες. ἑξῆς  δὲ   τούτοις πειρασόμεθα διασαφεῖν ὡς κατὰ
[3, 73]   τὴν συνέχειαν τῆς νοτίδος. παραπλήσια  δὲ   τούτοις συνέβαινε καὶ περὶ τοὺς
[3, 25]   κατὰ τὰς ὑπαρχούσας ὁμολογίας, πρόσκειται  δὲ   τούτοις τὰ ὑπογεγραμμένα. ἐὰν συμμαχίαν
[3, 4]   ὑπῆρχον περὶ τῶν ἡγουμένων, πρὸς  δὲ   τούτοις τὰς ὁρμὰς καὶ τοὺς
[3, 61]   μακρὸς καὶ δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς  δὲ   τούτοις τὴν πορείαν ἱστορῶν τὴν
[3, 113]   εἰρημένοις Ἴβηρας καὶ Κελτούς. παρὰ  δὲ   τούτοις τὸ λοιπὸν μέρος ἔθηκε
[3, 1]   συμμαχικὸν καὶ τὸν Ἀννιβιακόν, πρὸς  δὲ   τούτοις τὸν περὶ Κοίλης Συρίας
[3, 93]   τὰ βαρέα τῶν ὅπλων, ἐπὶ  δὲ   τούτοις (τοὺς) ἱππεῖς, ἑξῆς δὲ
[3, 93]   τοῖς βουσὶ τὰς λαμπάδας. ταχὺ  δὲ   τούτου γενομένου διὰ τὸ πλῆθος,
[3, 43]   ἐπὶ τῶν πορθμείων τεταγμένοις. ταχὺ  δὲ   τούτου γενομένου, καὶ τῶν ἐν
[3, 39]   ἑξακόσιοι στάδιοι πρὸς δισχιλίοις, ἀπὸ  δὲ   τούτου πάλιν εἰς Ἐμπόριον χίλιοι
[3, 51]   ἐγκρατὴς ἐγένετο τῆς πόλεως. ἐκ  δὲ   τούτου πολλὰ συνέβη τῶν χρησίμων
[3, 102]   προνομεύουσι, παραγγείλας μηδένα ζωγρεῖν. Ἀννίβας  δὲ   τούτου συμβάντος εἰς ἀπορίαν ἐνεπεπτώκει
[3, 93]   ἁθροῖσαι πρὸ τῆς παρεμβολῆς. γενομένου  δὲ   τούτου συναγαγὼν ὑπέδειξε τοῖς λειτουργοῖς
[3, 44]   Κελτοὶ τοιαῦτα διαλεχθέντες ἀνεχώρησαν. μετὰ  δὲ   τούτους εἰσελθὼν αὐτὸς πρῶτον μὲν
[3, 58]   τότε κίνδυνοι καὶ δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι  δὲ   τούτων οἱ κατὰ γῆν. ἀλλ´
[3, 45]   Νομάδων ὑπὲρ τοὺς διακοσίους. γενομένων  δὲ   τούτων οἱ Ῥωμαῖοι συνεγγίσαντες κατὰ
[3, 85]   ταῦτα κατηγορίαν ἐποιήσατο Ῥωμαίων. λήξας  δὲ   τούτων, ὅσοι μὲν ἦσαν Ῥωμαῖοι
[3, 29]   προσληφθέντας τούτων τῶν συνθηκῶν. ὅτε  δὲ   τούτων οὐδέτερον ἐγράφη, προφανὲς ἦν
[3, 59]   καὶ πολιτικὰς πράξεις φιλοτιμίας, ἐκ  δὲ   τούτων πολλὰς καὶ μεγάλας ἀφορμὰς
[3, 69]   τούτοις ἀκοντιστὰς εἰς χιλίους. σπουδῇ  δὲ   τούτων προσμιξάντων πέραν τοῦ Τρεβία
[3, 40]   ἐπὶ θάτερα, κατονομάσαντες Κρεμώνην. ἤδη  δὲ   τούτων συνῳκισμένων, οἱ Βοῖοι καλούμενοι
[3, 25]   κατά τι παλαιὸν ἔθος, ἐπὶ  δὲ   τούτων τὸν Ἄρην καὶ τὸν
[3, 39]   διὰ τοῦ λόγου συνεπιδεικνυμένους. ~ἀφέμενοι  δὲ   τούτων τρεψόμεθα πρὸς τὸ συνεχὲς
[3, 102]   ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν στρατοπεδείαν. ἀπὸ  δὲ   τούτων τῶν καιρῶν οἱ μὲν
[3, 23]   οἱ Καρχηδόνιοι (δημοσίᾳ) πίστει. ἐκ  δὲ   τούτων τῶν συνθηκῶν περὶ μὲν
[3, 60]   τῶν ἀναβάσεων καὶ καταβάσεων, ἔτι  δὲ   τραχυτήτων τῶν κατὰ τὰς ὑπερβολάς,
[3, 33]   καὶ Λιβύων τετρακοσίους πεντήκοντα, Λεργητῶν  δὲ   τριακοσίους, Νομάδων δὲ Μασυλίων καὶ
[3, 37]   τὸ δ´ ἕτερον Λιβύην, τὸ  δὲ   τρίτον Εὐρώπην προσαγορεύουσι. τὰς δὲ
[3, 3]   τοῦ Ταύρου πάσης ἐξεχώρησε, τὸ  δὲ   τρίτον τίνα τρόπον Ῥωμαῖοι καταλύσαντες
[3, 100]   ἐπὶ τὴν οἰκονομίαν ταύτην, τῷ  δὲ   τρίτῳ μέρει τήν τε στρατοπεδείαν
[3, 110]   ἐκβολὴν εἰς τὸν Ἀδρίαν— τῷ  δὲ   τρίτῳ πέραν, ἀπὸ διαβάσεως πρὸς
[3, 87]   ἀκριβεστέραν ποιησόμεθα τὴν διαστολήν. ἅμα  δὲ   τῷ δικτάτορι κατέστησαν ἱππάρχην Μάρκον
[3, 18]   ὀχυρότητι καὶ ταῖς παρασκευαῖς, ἔτι  δὲ   τῷ δοκεῖν αὐτὴν ἀνάλωτον ὑπάρχειν,
[3, 93]   καθ´ ὥραν παρήγγειλε πᾶσιν. ἅμα  δὲ   τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος
[3, 54]   ἤδη τοῖς τοιούτοις κακοῖς· ἅμα  δὲ   τῷ παραγενέσθαι πρὸς τοιοῦτον τόπον,
[3, 65]   κατοπτεῦσαι τὰς ἀλλήλων δυνάμεις. ἅμα  δὲ   τῷ πλησιάζειν αὑτοῖς καὶ συνιδεῖν
[3, 19]   τὴν ἀπόβασιν τῶν ὑπεναντίων. ~ἅμα  δὲ   τῷ συμμῖξαι γινομένης ἰσχυρᾶς τῆς
[3, 115]   ἔπισος ἦν κίνδυνος, ἅμα  δὲ   τῷ τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς
[3, 92]   προθύμως καὶ φιλοκινδύνως διακειμένοις, ἐγγίσας  δὲ   τῷ Φαλέρνῳ ταῖς μὲν παρωρείαις
[3, 94]   τῶν παραφυλαττόντων τὰς δυσχωρίας. ἅμα  δὲ   τῷ φωτὶ συνιδὼν τοὺς ἐν
[3, 34]   εἰς τὴν προκειμένην ἐπιβολήν. ἀφικομένων  δὲ   τῶν ἀγγέλων καὶ τήν τε
[3, 36]   τῶν ὀνομάτων παράθεσις· ἐπὶ  δὲ   τῶν ἀγνοουμένων εἰς τέλος ὁμοίαν
[3, 31]   σὺν καιρῷ τοὺς βλάψαντας. ~Ἔνιοι  δὲ   τῶν ἀκρίτως τὰ τοιαῦτα θεωμένων
[3, 56]   ἐν πέντε μησὶ ποιησάμενος τὴν  δὲ   τῶν Ἄλπεων ὑπερβολὴν ἡμέραις δεκαπέντε
[3, 44]   ἀφίξονται, καὶ τὸ μέγεθος, ἔτι  δὲ   τῶν ἀνδρῶν προθυμία, μεθ´
[3, 57]   τῆς τοῦ καττιτέρου κατασκευῆς, ἔτι  δὲ   τῶν ἀργυρείων καὶ χρυσείων τῶν
[3, 106]   τὴν χειμασίαν ἀσφαλῶς ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς  δὲ   τῶν ἀρχαιρεσίων ὥρας συνεγγιζούσης, εἵλοντο
[3, 47]   τόπων ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν. Ἔνιοι  δὲ   τῶν γεγραφότων περὶ τῆς ὑπερβολῆς
[3, 95]   κατὰ τὸν Ἀννιβιακὸν πόλεμον. διασαφούντων  δὲ   τῶν ἐπὶ τὴν κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντων
[3, 47]   ὀρθοὶ ποιούμενοι τὴν πορείαν. ~Περαιωθέντων  δὲ   τῶν θηρίων, ἀναλαβὼν Ἀννίβας τοὺς
[3, 56]   πεζοὺς μυρίους καὶ δισχιλίους, τῆς  δὲ   τῶν Ἰβήρων εἰς ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς
[3, 41]   καὶ συμμικτέον τοῖς ὑπεναντίοις· τριακοσίους  δὲ   τῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε τοὺς ἀνδρωδεστάτους,
[3, 84]   ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερίσχον· ἐπιγενομένων  δὲ   τῶν ἱππέων, καὶ προδήλου γενομένης
[3, 107]   ποιοῦσι τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις, τὸ  δὲ   τῶν ἱππέων ὡς ἐπίπαν τριπλάσιον.
[3, 5]   Προυσίας πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμησαν,  δὲ   τῶν Καππαδοκῶν βασιλεὺς Ἀριαράθης ἐκπεσὼν
[3, 69]   ὀλίγους μὲν αὑτῶν ἀποβαλόντες, πλείους  δὲ   τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες. ~Ὁ δὲ
[3, 93]   πρὸ τῶν στενῶν κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων  δὲ   τῶν Καρχηδονίων καὶ ποιησαμένων τὴν
[3, 114]   μεσημβρίαν, ὡς ἐπάνω προεῖπα, τῆς  δὲ   τῶν Καρχηδονίων πρὸς τὰς ἄρκτους,
[3, 74]   ἅμα τούτοις εἰς Πλακεντίαν. τὸ  δὲ   τῶν Καρχηδονίων στρατόπεδον ἕως τοῦ
[3, 68]   τῶν πολεμίων αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε. τὸ  δὲ   τῶν Κελτῶν πλῆθος τὸ τὰ
[3, 44]   αὐτῶν διεσάφει τοῖς ὄχλοις. ἦν  δὲ   τῶν λεγομένων ἰσχυρότατα πρὸς θάρσος
[3, 94]   δεινότερον ἀναπλάττοντες καὶ προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων  δὲ   τῶν λογχοφόρων, οὗτοι μὲν βραχέα
[3, 18]   τὰς ἁρμοζούσας ταύτης χορηγίας, ἐκ  δὲ   τῶν λοιπῶν πόλεων τοὺς μὲν
[3, 29]   τινας τούτων εἰς συμμαχίαν, περὶ  δὲ   τῶν μετὰ ταῦτα προσληφθησομένων αὐτὸ
[3, 108]   αὐτῶν ἐξέβη τὸ τέλος, ἐπὶ  δὲ   τῶν νῦν καιρῶν οὐδεμία λείπεται
[3, 111]   ἔσεσθε παραχρῆμα πάσης Ἰταλίας, ἀπαλλαγέντες  δὲ   τῶν νῦν πόνων, γενόμενοι συμπάσης
[3, 74]   πλείους ἀπολωλέναι τῶν Κελτῶν· ὑπὸ  δὲ   τῶν ὄμβρων καὶ τῆς ἐπιγινομένης
[3, 34]   Κελτῶν εὔνοιαν καὶ συμμαχίαν. εὐθύμως  δὲ   τῶν ὄχλων αὐτῷ συνεξισταμένων, ἐπαινέσας
[3, 68]   μὲν ἤδη γεγονότα πυνθανόμενος, περὶ  δὲ   τῶν παρόντων συνδιανοούμενος. ~Κατὰ δὲ
[3, 68]   διὰ τῆς τελευταίας ἀποστάσεως. καθόλου  δὲ   τῶν πεζικῶν στρατοπέδων ἀκεραίων ὄντων
[3, 45]   θάλατταν, ἐφεδρείας ἔχοντας τάξιν, τὴν  δὲ   τῶν πεζῶν ἐκίνει δύναμιν ἐκ
[3, 117]   εἰς τὰς πόλεις ἐσώθησαν· ἐκ  δὲ   τῶν πεζῶν μαχόμενοι μὲν ἑάλωσαν
[3, 114]   τοῖς Καρχηδονίοις εἰς μυρίους, τὸ  δὲ   τῶν πεζῶν οὐ πολὺ πλείους
[3, 116]   πρὸς τοὺς κεκυκλωκότας, ἀντεῖχον· ἀεὶ  δὲ   τῶν πέριξ ἀπολλυμένων, καὶ κατὰ
[3, 58]   καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης, ἐν πολλοῖς  δὲ   τῶν πλείστων διημαρτηκότων, παραλείπειν μὲν
[3, 95]   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν τόπους. καθορμισθεὶς  δὲ   τῶν πολεμίων ἐν ἀποστήματι περὶ
[3, 33]   εἰς αὐτὴν Καρχηδόνα κατέταξεν. ἀπὸ  δὲ   τῶν πόλεων τῶν Μεταγωνιτῶν καλουμένων
[3, 60]   τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολήν· παρηλλαχότων  δὲ   τῶν Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων ἤδη τοὺς
[3, 96]   τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν. ταχὺ  δὲ   τῶν Ῥωμαίων ἀναχθέντων ἐπ´ αὐτοὺς
[3, 96]   ἔφευγον ἐκκλίναντες εἰς γῆν. ἐπικειμένων  δὲ   τῶν Ῥωμαίων αὐτοῖς ἐκθύμως, τὰς
[3, 20]   προήγγελλον τὸν πόλεμον. παραγενομένων  δὲ   τῶν Ῥωμαίων καὶ παρελθόντων εἰς
[3, 15]   κατάρχειν ἐδόκει τοῦ πολέμου. οἱ  δὲ   τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις, ὅτι μὲν
[3, 115]   τοὐπίσω, λύσαντες τὸν μηνίσκον. αἱ  δὲ   τῶν Ῥωμαίων σπεῖραι κατὰ τὴν
[3, 68]   ἐδόξαζον κριθήσεσθαι τὴν μάχην. ἁθροισθέντων  δὲ   τῶν στρατιωτῶν κατὰ τὸν ὅρκον
[3, 6]   ἀρχὴν τῆς αὑτῶν ὑποθέσεως. ~Ἔνιοι  δὲ   τῶν συγγεγραφότων τὰς κατ´ Ἀννίβαν
[3, 113]   ταῖς σπείραις τοῦ μετώπου· τοὺς  δὲ   τῶν συμμάχων ἱππεῖς εἰς τὸ
[3, 117]   μετὰ Γαΐου διέφυγον, περὶ τριακοσίους  δὲ   τῶν συμμάχων σποράδες εἰς τὰς
[3, 54]   πλὴν τῶν λάθρᾳ κακοποιούντων, ὑπὸ  δὲ   τῶν τόπων καὶ τῆς χιόνος
[3, 32]   δυνατὸν ἐπιγνῶναι καὶ μαθεῖν, διὰ  δὲ   τῶν τοὺς πολέμους αὐτούς, οἷον
[3, 79]   οὐ προσδεήσεται τῶν ἀναγκαίων, κρατῶν  δὲ   τῶν ὑπαίθρων οὐκ ἀπορήσει τῶν
[3, 110]   περὶ δέκα σταδίους ἀποσχών, τῆς  δὲ   τῶν ὑπεναντίων μικρῷ πλεῖον, βουλόμενος
[3, 40]   ἀρχὰς ὥρμησαν πρὸς φυγήν· ἐπεὶ  δὲ   τῶν ψιλῶν ἥψαντο χωρίων, ἐπὶ
[3, 52]   καὶ τὴν ὅλην ἐπιβολήν. τῶν  δὲ   φασκόντων καλῶς εἰδέναι καὶ τὴν
[3, 9]   λεγόμενον ὑπὸ τούτου πιστόν. ἐγὼ  δὲ   φημὶ μὲν δεῖν οὐκ ἐν
[3, 8]   πρώτας ἐπιβολὰς καὶ διαλήψεις. ~Φάβιος  δέ   φησιν Ῥωμαϊκὸς συγγραφεὺς ἅμα
[3, 32]   Φιλιππικοῦ τὰς ἀφορμὰς εἰληφότα, τὸν  δὲ   Φιλιππικὸν ἐκ τοῦ κατ´ Ἀννίβαν,
[3, 6]   μὲν Ἀλέξανδρος πρότερον, οὐκ ὀλίγα  δὲ   Φίλιππος ἔτι ζῶν ἐνήργησε καὶ
[3, 67]   δὲ μικρῷ λείποντες διακοσίων. Ἀννίβας  δὲ   φιλοφρόνως ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν παρουσίαν,
[3, 80]   πρόσθεν πολλῆς γέμειν ὠφελείας, τὸν  δὲ   Φλαμίνιον ὀχλοκόπον μὲν καὶ δημαγωγὸν
[3, 83]   ἐνέδραις τὴν ἡσυχίαν εἶχεν.  δὲ   Φλαμίνιος εἵπετο κατόπιν, σπεύδων συνάψαι
[3, 118]   τὴν ἧτταν ἀπεγνώκεισαν, ἐν μεγάλοις  δὲ   φόβοις καὶ κινδύνοις ἦσαν περί
[3, 66]   πλείστας τῶν σανίδων ἀνεσπασμένας, τοὺς  δὲ   φυλάττοντας τὴν γέφυραν ἔτι περὶ
[3, 58]   δ´ ἐρήμους εἶναι τόπους, ἔτι  δὲ   χαλεπώτερον τὸ περὶ τῶν ὁραθέντων
[3, 98]   τῆς τῶν ὁμήρων ἀσφαλείας. τὴν  δὲ   χάριν αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν, αὐτὸς
[3, 102]   ἦν μὲν ἐν κακοῖς, ὅμως  δὲ   χειμαζόμενος ἔμενε, τοὺς πελάζοντας ἀποτριβόμενος
[3, 24]   λαβεῖν πλοῖον ἐπισκευάσαι. ἐὰν  δὲ   χειμὼν κατενέγκῃ, ἐν πένθ´ ἡμέραις
[3, 35]   μὲν Ἄννωνι πεζοὺς μυρίους ἱππεῖς  δὲ   χιλίους καὶ τὰς ἀποσκευὰς ἀπέλιπε
[3, 54]   καὶ κατωφεροῦς τῆς καταβάσεως, τῆς  δὲ   χιόνος ἄδηλον ποιούσης ἑκάστοις τὴν
[3, 54]   συνάψαι πρὸς τὴν παρεμβολήν. ~τῆς  δὲ   χιόνος ἤδη περὶ τοὺς ἄκρους
[3, 54]   τῶν Καρχηδονίων στρατηγός· ἐπιγενομένης  δὲ   χιόνος καὶ ταύτην ἀδύνατον ποιούσης
[3, 13]   παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν. μεγαλοψύχως  δὲ   χρησάμενος τοῖς ὑποταττομένοις καὶ τὰ
[3, 89]   συνεχῶς ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἡγεμόνι  δὲ   χρῆσθαι συντεθραμμένῳ σφίσι καὶ παιδομαθεῖ
[3, 112]   ταῖς ἐφεδρείαις τὰς παρεμβολάς. Ἀννίβας  δὲ   χρόνον ἱκανὸν μείνας, οὐδενὸς ἀντεξιόντος,
[3, 89]   καὶ καταπεπληγμένος τὸν κίνδυνον, τῷ  δὲ   χρόνῳ πάντας ἠνάγκασε παρομολογῆσαι καὶ
[3, 17]   τῶν ἀποσταλησομένων αὐτοῖς λαφύρων. τοιούτοις  δὲ   χρώμενος διαλογισμοῖς ἐνεργῶς προσέκειτο τῇ
[3, 86]   κατὰ τὸ παρὸν ἀπεδοκίμασεν, τὴν  δὲ   χώραν ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος
[3, 17]   θαλάττης ὡς ἑπτὰ στάδια. νέμονται  δὲ   χώραν οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν πάμφορον
[3, 101]   τὸν Ἀννίβαν) ἤδη κατέχειν, τὴν  δὲ   χώραν σιτολογεῖν, πρὸ δὲ τῆς
[3, 64]   αὐτοῖς ἤδη τοσούτους χρόνους. ὅταν  δέ,   χωρὶς τῶν προειρημένων, καὶ τῶν
[3, 4]   τοὐναντίον ἐπαινετῶν ἀνδρῶν καὶ πολιτευμάτων,  ἐνθάδε   που λήγειν ἂν ἡμᾶς ἔδει
[3, 96]   προσέβαλον, πεπεισμένων τῶν ἐπιπλεόντων συμμίξειν  ἐνθάδε   τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν. ταχὺ
[3, 64]   τὰ δὲ τοῦ παρεστῶτος καιροῦ  τοιάδε.   ἔφη γὰρ δεῖν καὶ μηδεμίαν
[3, 97]   δὴ γίνεταί τις πραγμάτων περιπέτεια  τοιάδε.   ~καθ´ οὓς καιροὺς Ἀννίβας ἐποιεῖτο
[3, 25]   ἐπειδὰν ὀμόσῃ δημοσίᾳ πίστει, λέγει  τάδε·   εὐορκοῦντι μέν μοι εἴη τἀγαθά·
[3, 34]   τῶν Κελτῶν καὶ τοὺς ἐπὶ  τάδε   καὶ τοὺς ἐν αὐταῖς ταῖς
[3, 55]   κακοπαθήσας διήγαγε τὰ θηρία. καὶ  τάδε   συνέβαινε κακῶς ὑπὸ τοῦ λιμοῦ
[3, 23]   Καρχηδόνα καὶ πᾶσαν τὴν ἐπὶ  τάδε   τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου τῆς Λιβύης
[3, 40]   τὴν μὲν μίαν ἔκτιζον ἐπὶ  τάδε   τοῦ Πάδου ποταμοῦ, προσαγορεύσαντες Πλακεντίαν,
[3, 35]   ἐπὶ πάσης κατέλιπε τῆς ἐπὶ  τάδε   τοῦ ποταμοῦ χώρας Ἄννωνα, τῶν
[3, 3]   ἀρχήν, ἀπέλυσαν δὲ τοὺς ἐπὶ  τάδε   τοῦ Ταύρου κατοικοῦντας βαρβαρικῶν φόβων
[3, 3]   δὲ πῶς ἡττηθεὶς τῆς ἐπὶ  τάδε   τοῦ Ταύρου πάσης ἐξεχώρησε, τὸ
[3, 97]   ἀλλ´ ἀσμενίζοντες τῇ τῶν ἐπὶ  τάδε   φιλίᾳ καὶ συμμαχίᾳ τότε διέβησαν
[3, 22]   μὴ ἐξέστω αὐτῷ μηδὲν ἀγοράζειν  μηδὲ   λαμβάνειν πλὴν ὅσα πρὸς πλοίου
[3, 84]   πλείστου ποιούμενοι, τὸ μὴ φεύγειν  μηδὲ   λείπειν τὰς τάξεις. οἱ δὲ
[3, 27]   μηδὲν ἐπιτάττειν μηδ´ οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ  μηδὲ   ξενολογεῖν μηδὲ προσλαμβάνειν εἰς φιλίαν
[3, 47]   σὺν δὲ τούτοις ἐλέφαντας, ἀλλὰ  μηδὲ   πεζοὺς εὐζώνους εὐχερῶς ἂν διελθεῖν,
[3, 24]   λῄζεσθαι ἐπέκεινα Ῥωμαίους μηδ´ ἐμπορεύεσθαι  μηδὲ   πόλιν κτίζειν. ἐὰν δὲ Καρχηδόνιοι
[3, 27]   μηδ´ οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ μηδὲ ξενολογεῖν  μηδὲ   προσλαμβάνειν εἰς φιλίαν τοὺς ἀλλήλων
[3, 82]   οἰομένων δεῖν μὴ προχείρως ἐπακολουθεῖν  μηδὲ   συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις, φυλάττεσθαι δὲ
[3, 22]   Καρχηδονίων συμμάχοις· μὴ πλεῖν Ῥωμαίους  μηδὲ   τοὺς Ῥωμαίων συμμάχους ἐπέκεινα τοῦ
[3, 32]   μέρος διαλήψεως, τῶν δὲ κυριωτάτων  μηδὲ   ψαύειν αὐτοὺς δύνασθαι τὸ παράπαν.
[3, 49]   πεπεισμένος οὐδέποτ´ ἂν αὐτοὺς τολμῆσαι  τῇδε   ποιήσασθαι τὴν εἰς Ἰταλίαν πορείαν
[3, 81]   περὶ τοὺς πέλας ἁμαρτήματα καὶ  τῇδέ   που προσιέναι τοῖς ὑπεναντίοις,
[3, 108]   γεγονότων συμπτωμάτων· ὧδε γὰρ καὶ  τῇδέ   που συνέβαινε διατετράφθαι καὶ προσδεῖσθαι
[3, 22]   διευκρινεῖν. εἰσὶ δ´ αἱ συνθῆκαι  τοιαίδε   τινές· ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι
[3, 24]   μήτε πόλιν κτίζειν. εἰσὶ δὲ  τοιαίδε   τινές· ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι
[3, 1]   ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος ἀρξάμενοι  τοιάνδε   τινὰ ποιησόμεθα τὴν ἔφοδον τῆς
[3, 25]   ἐγὼ μόνος ἐκπέσοιμι οὕτως ὡς  ὅδε   λίθος νῦν. καὶ ταῦτ´ εἰπὼν
[3, 22]   αἱ συνθῆκαι τοιαίδε τινές· ἐπὶ  τοῖσδε   φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις καὶ τοῖς
[3, 24]   εἰσὶ δὲ τοιαίδε τινές· ἐπὶ  τοῖσδε   φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις καὶ τοῖς
[3, 92]   μὲν τοῦ συνάψαι τοῖς τόποις  ἔσπευδε   καὶ συνυπεκρίνετο τοῖς προθύμως καὶ
[3, 70]   περὶ τῶν ἐνεστώτων κατὰ τοὐναντίον  ἔσπευδε   συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις, θέλων μὲν
[3, 108]   προγεγενημέναις μάχαις ἐλαττωμάτων οὐχ ἓν  οὐδὲ   δεύτερον, καὶ πλείω δ´ ἂν
[3, 48]   Ῥοδανὸν ποταμὸν οἰκοῦντας οὐχ ἅπαξ  οὐδὲ   δὶς πρὸ τῆς Ἀννίβου παρουσίας,
[3, 36]   γὰρ διανοίας ἐπ´ οὐδὲν ἀπερειδομένης  οὐδὲ   δυναμένης ἐφαρμόττειν τὸ λεγόμενον ἐπ´
[3, 79]   οὐκ ἐπιδεχομένου τοῦ καιροῦ καταμονὴν  οὐδὲ   θεραπείαν διὰ τὸ τῆς περιστάσεως
[3, 85]   τῆς ὁμολογουμένης ἥττης οὐ μετρίως  οὐδὲ   κατὰ σχῆμα τὴν περιπέτειαν ἔφερον.
[3, 32]   αὐτὰς ὑπάρχειν τῶν ἡμετέρων ὑπομνημάτων,  οὐδὲ   καταλαβεῖν ἐξ αὐτῶν βεβαίως οὐδὲν
[3, 48]   δὶς πρὸ τῆς Ἀννίβου παρουσίας,  οὐδὲ   μὴν πάλαι προσφάτως δέ, μεγάλοις
[3, 57]   τῶν ἐν ταύτῃ συμβαινόντων ἰδιωμάτων,  οὐδὲ   μὴν περὶ τῶν Βρεττανικῶν νήσων
[3, 29]   φανῶσιν αὐτοῖς φίλοι καὶ σύμμαχοι,  οὐδὲ   μὴν προσλαβόντες εἰς τὴν σφετέραν
[3, 94]   μηδὲν αὐτοὺς παθεῖν δεινόν. ὧν  οὐδὲ   μικρὸν ἐν νῷ τιθέμενος Μάρκος
[3, 63]   μετασχεῖν. οὐδένα γὰρ οὕτως ἀλόγιστον  οὐδὲ   νωθρὸν αὐτῶν ὑπάρχειν, ὃς μνημονεύων
[3, 94]   ἀρχῆς ὑπόθεσιν οὐδαμῶς κρίνων ἐκκυβεύειν  οὐδὲ   παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις, ἦγε τὴν
[3, 109]   βουλήσεως καὶ προθυμίας, ὑπὲρ ἧς  οὐδὲ   παρακαλεῖσθαι πλείω πρέπειν ὑμῖν ὑπολαμβάνω.
[3, 33]   κεχειρικὼς τὰς κατὰ μέρος πράξεις,  οὐδὲ   προκαταγινώσκειν, εἰ πεποιήκαμεν παραπλήσιον τοῖς
[3, 84]   καὶ χιλίαρχοι τῶν Ῥωμαίων, ἀλλ´  οὐδὲ   συννοῆσαι τὸ γινόμενον. ἅμα γὰρ
[3, 4]   τοῦ περαιωθῆναι μόνον, καὶ μὴν  οὐδὲ   τὰς ἐμπειρίας καὶ τέχνας αὐτῆς
[3, 51]   βλέπων Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος ὡς  οὐδὲ   τοῖς διαφυγοῦσι τὸν κίνδυνον ἔστι
[3, 20]   συνέδριον, οὓς μετέχοντας τῶν διαβουλίων  οὐδὲ   τῶν ἀναγκαίων οὐδενὶ προΐεσθαι τῶν
[3, 90]   οὐδέποτε τοὺς στρατιώτας ἠφίει προνομεύειν  οὐδὲ   χωρίζεσθαι καθάπαξ ἐκ τοῦ χάρακος,
[3, 62]   καιροῖς. Ἀννίβας μὲν οὖν διὰ  τοιοῦδέ   τινος ἐνεχείρει τρόπου ποιεῖσθαι τὴν
[3, 108]   ὑπὲρ τῶν νεωστὶ γεγονότων συμπτωμάτων·  ὧδε   γὰρ καὶ τῇδέ που συνέβαινε
[3, 18]   ἐχρήσατο παρ´ αὐτὸν τὸν καιρὸν  τοιῷδέ   τινι γένει στρατηγήματος. ποιησάμενος γὰρ
[3, 33]   ἐκ δ´ Ἰβηρίας εἰς Λιβύην  διεβίβαζε   στρατιώτας, ἐκδεσμεύων τὴν ἑκατέρων πίστιν
[3, 49]   τὰς ναῦς ἠπείγετο καὶ παραγενόμενος  ἐνεβίβαζε   τὰς δυνάμεις. καὶ τὸν μὲν
[3, 41]   τοῦ Ῥοδανοῦ, τὸ Μασσαλιωτικὸν προσαγορευόμενον,  ἀπεβίβαζε   τὰς δυνάμεις, ἀκούων μὲν ὑπερβάλλειν
[3, 60]   τῶν τὰ πεδία κατοικούντων Κελτῶν  ἐσπούδαζε   μὲν κοινωνεῖν τοῖς Καρχηδονίοις τῶν
[3, 82]   καπνοῦ σημαίνοντος τὴν καταφθορὰν αὐτῆς,  ἐσχετλίαζε,   δεινὸν ἡγούμενος τὸ γινόμενον. διὸ
[3, 6]   πάντα πρὸς τοῦτο τὸ μέρος  ἡτοίμαζε.   διόπερ αἰτίας μὲν τὰς πρώτας
[3, 61]   δὲ καὶ σαφεστέρως ἀεὶ προσαγγελλόντων,  ἐθαύμαζε   καὶ κατεπέπληκτο τὴν ὅλην ἐπιβολὴν
[3, 90]   ὑπαίθρων αὐτοῖς. οὗ γενομένου καταπλαγείσας  ἤλπιζε   τὰς πόλεις ὁρμήσειν πρὸς τὴν
[3, 70]   τοῦ τραύματος ἀληθινὴν παρέξεσθαι χρείαν  ἤλπιζε   τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. διὸ καὶ
[3, 89]   τούτοις διέτριβε καὶ διὰ τούτων  ἐχείριζε   τὸν πόλεμον. ἦν δὲ τὰ
[3, 66]   πλῆθος, αὐτὸς δὲ διαβὰς εὐθέως  ἐχρημάτιζε   τοῖς παραγεγονόσι πρεσβευταῖς ἀπὸ τῶν
[3, 14]   ταῦτα παραδόξως εἰς τοὺς μεγίστους  ἦλθε   κινδύνους ἐπανάγων, συνδραμόντων ἐπ´ αὐτὸν
[3, 50]   τοὺς δ´ ἐπιτηδειοτάτους εὐζώνους ποιήσας  διῆλθε   τὰ στενὰ τὴν νύκτα καὶ
[3, 74]   χειμῶνος οὐκέτι δυνάμενον πορρωτέρω προβαίνειν  ἐπανῆλθε   πάλιν εἰς τὴν παρεμβολήν. καὶ
[3, 99]   τοῖς λεγομένοις. ~καὶ τότε μὲν  ἐπανῆλθε,   ταξάμενος ἡμέραν, παρέσται μετὰ
[3, 102]   παραβοηθῶν. τότε δὲ μικρὸν ἀναθαρρήσας  ἐπεξῆλθε   καὶ βραχὺ πρὸ τῆς στρατοπεδείας
[3, 99]   συστρατευομένων ἐκείνοις Ἰβήρων διὰ τούτων  εἰσῆλθε   πρὸς τοὺς στρατηγούς. ἐκλογιζόμενος δὲ
[3, 111]   ἀγαθῶν. οὗ κρατήσαντες κύριοι μὲν  ἔσεσθε   παραχρῆμα πάσης Ἰταλίας, ἀπαλλαγέντες δὲ
[3, 111]   ἡγεμόνες ἅμα καὶ δεσπόται πάντων  γενήσεσθε   διὰ ταύτης τῆς μάχης. διόπερ
[3, 109]   τὰ συνεξακολουθοῦντα τούτοις, οὕτως ἑαυτοὺς  παραστήσεσθε   πρὸς τὴν μάχην ὡς τῆς
[3, 111]   καθήκειν. ὅτε μὲν γὰρ ἀπείρως  διέκεισθε   τῆς πρὸς Ῥωμαίους μάχης, ἔδει
[3, 6]   ἐστιν οὐδέτερον. τίς γὰρ ἂν  νομίσειε   ταύτας αἰτίας ὑπάρχειν, ὧν πολλὰ
[3, 68]   ἐνεπίμπρασαν. δὴ καὶ σφόδρα  συνήνεγκε   τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς εἴπερ οὗτοι
[3, 62]   τούτοις ἵππους παρέστησε καὶ σάγους  εἰσήνεγκε   πολυτελεῖς. κἄπειτα τῶν νεανίσκων ἤρετο
[3, 103]   παραβάλλεσθαι (καὶ) κατατολμᾶν τῶν πολεμίων.  ἧκε   δὲ καὶ Φάβιος ἐπὶ τὰς
[3, 41]   τῶν Κελτῶν τοὺς δὲ βιασάμενος  ἧκε   μετὰ τῶν δυνάμεων, δεξιὸν ἔχων
[3, 76]   δὲ συνεὶς τὸ γεγονὸς Ἀσδρούβας  ἧκε   παραβοηθῶν διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμόν.
[3, 102]   τὸ Γερούνιον, ὄντας εἰς τετρακισχιλίους,  ἧκε   παραβοηθῶν. τότε δὲ μικρὸν ἀναθαρρήσας
[3, 13]   πόλεις καὶ κυριεύσας πολλῶν χρημάτων  ἧκε   παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν. μεγαλοψύχως
[3, 41]   δὲ κομισθεὶς παρὰ τὴν Λιγυστίνην  ἧκε   πεμπταῖος ἀπὸ Πισῶν εἰς τοὺς
[3, 56]   προκαθήμενα καὶ προσπολεμοῦντα τοῖς Βοίοις  ἧκε   πρὸς τὰ περὶ τὸν Πάδον
[3, 93]   πᾶσι τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς  ἧκε   πρὸς τὰ στενὰ καὶ τὰς
[3, 49]   τὴν πορείαν ἀπὸ τῆς διαβάσεως  ἧκε   πρὸς τὴν καλουμένην Νῆσον, χώραν
[3, 99]   παραλαβὼν τοὺς ἐπιτηδείους τῶν φίλων  ἧκε   πρὸς τὸν Βώστορα καί, παραδοθέντων
[3, 99]   παραπορευθεὶς τὸν χάρακα τῶν πολεμίων  ἧκε   πρὸς τὸν τεταγμένον καιρὸν καὶ
[3, 37]   Τανάιδος μεταξὺ τὴν Ἀσίαν κεῖσθαι  συμβέβηκε,   πίπτειν δὲ τοῦ περιέχοντος ὑπὸ
[3, 79]   ἀναζεύξας εἰς μὲν τὴν πρωτοπορείαν  ἔθηκε   τοὺς Λίβυας καὶ Ἴβηρας καὶ
[3, 113]   δὲ τούτοις τὸ λοιπὸν μέρος  ἔθηκε   τῶν Λιβύων, ἐπὶ δὲ τοῦ
[3, 62]   οὖν τούτους εἰς τὸ μέσον  προέθηκε   πανοπλίας Γαλατικάς, οἵαις εἰώθασιν οἱ
[3, 36]   οὐ μικρὰ μεγάλα δὲ συμβάλλεσθαι  πεποίηκε   πρὸς ἀνάμνησιν τῶν ὀνομάτων
[3, 111]   καὶ δεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν  ἀφῆκε   καὶ παραχρῆμα κατεστρατοπέδευσε, ποιούμενος τὸν
[3, 77]   τυγχάνουσι, συνανασώσων. ταῦτα δ´ εἰπὼν  ἀφῆκε   πάντας χωρὶς λύτρων εἰς τὴν
[3, 44]   τοῖς θεοῖς ὑπὲρ ἁπάντων εὐξάμενος  διαφῆκε,   παραγγείλας θεραπεύειν σφᾶς καὶ παρασκευάζεσθαι
[3, 55]   ἐκφεύγοντας ἤδη τὴν χιόνα τόπους  διαφῆκε   πρὸς τὰς νομάς, τοὺς δὲ
[3, 64]   κινδυνεύειν, ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν  διαφῆκε,   προσπαρακαλέσας ἑτοίμους εἶναι πρὸς τὸ
[3, 63]   ἐσπούδασε, τότε μὲν ἐπαινέσας αὐτοὺς  διαφῆκε,   τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζυγὴν ἅμα
[3, 33]   ἐν Καινῇ πόλει πρῶτον μὲν  διαφῆκε   τοὺς Ἴβηρας ἐπὶ τὰς ἑαυτῶν
[3, 109]   καὶ τοιαῦτα παρακαλέσας Λεύκιος  διαφῆκε   τοὺς πολλούς. ~Τῇ δ´ ἐπαύριον
[3, 102]   τοὺς εὐζώνους κατὰ μέρη διελὼν  ἐπαφῆκε   τοῖς προνομεύουσι, παραγγείλας μηδένα ζωγρεῖν.
[3, 112]   χάρακα κατέστησεν, τοὺς δὲ Νομάδας  ἐπαφῆκε   τοῖς ὑδρευομένοις ἀπὸ τῆς ἐλάττονος
[3, 69]   δὲ συνορῶν τὸ γινόμενον πάντας  ἐπαφῆκε   τοὺς ἵππους καὶ τοὺς ἀκοντιστάς.
[3, 78]   τὰς εἰς τὴν πολεμίαν μακρὰς  εὕρισκε   καὶ προδήλους τοῖς ὑπεναντίοις, τὴν
[3, 48]   τὸ παράπαν οὔτε πρὸς τίνας  ἐγίνωσκε,   τὸ δὲ πέρας, οὐδ´ εἰ
[3, 93]   συλλογιζόμενος ἐκ τῶν εἰκότων οὐκ  ἔδωκε   χρόνον οὐδ´ ἀναστροφὴν ταῖς ἐπιβολαῖς
[3, 67]   τούς γε μὴν ἄνδρας αὐτοῖς  ἀπέδωκε,   παραγγείλας τηρεῖν, ἵνα παρὰ τούτων
[3, 116]   ἅπαξ ἐγκλίνασιν, τοὺς μὲν φεύγοντας  παρέδωκε   τοῖς Νομάσιν, πρὸς δὲ τὴν
[3, 88]   τῶν δὲ Μεσσαπίων, εἰς πρώτην  ἐνέβαλε   τὴν Δαυνίαν. ἀρξάμενος δὲ ταύτης
[3, 72]   ἐστι τοῦτο· τοὺς δὲ πεζοὺς  παρενέβαλε   κατὰ τὰς εἰθισμένας παρ´ αὐτοῖς
[3, 113]   ἱππεῖς εἰς τὸ λαιὸν κέρας  παρενέβαλε·   πάσης δὲ τῆς δυνάμεως προέστησε
[3, 72]   μὲν πεζοὺς ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν  παρενέβαλε,   περὶ δισμυρίους ὄντας τὸν ἀριθμόν,
[3, 113]   χάρακος διαβιβάζων τὸν ποταμὸν εὐθέως  παρενέβαλε,   τοὺς (δ´) ἐκ θατέρου συνάπτων
[3, 54]   τῆς χιόνος οὐ πολλῷ λείποντας  ἀπέβαλε   τῶν κατὰ τὴν ἀνάβασιν φθαρέντων.
[3, 79]   ἐπιτηδείων. ἐπὶ δὲ τοῖς προειρημένοις  ἐπέβαλε   τοὺς Κελτούς, ἐπὶ δὲ πᾶσι
[3, 51]   ἠδύνατο πλείστους ἐκ τοῦ κινδύνου  προσέβαλε   πρὸς τὴν πόλιν, ἐξ ἧς
[3, 101]   Μάρκος ἐξῆγε τοὺς εὐζώνους καὶ  προσέβαλε   τῷ λόφῳ. γενομένου δ´ ἀκροβολισμοῦ
[3, 14]   πολλῆς ταλαιπωρίας πολιορκήσας κατὰ κράτος  εἷλε.   μετὰ δὲ ταῦτα παραδόξως εἰς
[3, 17]   ἐν ὀκτὼ μησὶ κατὰ κράτος  εἷλε   τὴν πόλιν. κύριος δὲ γενόμενος
[3, 112]   ἐχομένῃ περὶ παρασκευὴν καὶ θεραπείαν  παρήγγειλε   γίνεσθαι πᾶσι. τῇ δ´ ἑξῆς
[3, 71]   τὸν κίνδυνον καὶ πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι  παρήγγειλε   καὶ περὶ τὴν τῶν ὅπλων
[3, 93]   ἐπὶ τῶν λειτουργιῶν τεταγμένον Ἀσδρούβαν  παρήγγειλε   λαμπάδας δεσμεύειν ἐκ τῆς ξηρᾶς
[3, 93]   γενομένου διὰ τὸ πλῆθος, ἀνάψαι  παρήγγειλε   πάσας καὶ τοὺς μὲν βοῦς
[3, 93]   τοῦτο δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι καθ´ ὥραν  παρήγγειλε   πᾶσιν. ἅμα δὲ τῷ κλῖναι
[3, 63]   ἐπαύριον ἀναζυγὴν ἅμα τῷ φωτὶ  παρήγγειλε.   ~Πόπλιος δὲ περὶ τὰς αὐτὰς
[3, 64]   διαβαίνειν, τοῖς μὲν ἐπιτηδείοις γεφυροποιεῖν  παρήγγειλε,   τὰς δὲ λοιπὰς δυνάμεις συναγαγὼν
[3, 87]   ἂν γεγονὼς κύριος τοσούτων σκύλων.  ἐξαπέστειλε   δὲ κατὰ θάλατταν ἐν τῷ
[3, 44]   προχειρισάμενος πεντακοσίους τῶν Νομαδικῶν ἱππέων  ἐξαπέστειλε   κατασκεψομένους ποῦ καὶ πόσοι τυγχάνουσιν
[3, 75]   βοηθείας, ὃς καὶ πεντακοσίους αὐτοῖς  ἐξαπέστειλε   Κρῆτας καὶ χιλίους πελτοφόρους· πάντα
[3, 88]   ἀπολύσας τῆς κατὰ γῆν στρατείας  ἐξαπέστειλε   μετὰ παραπομπῆς εἰς τὴν Ῥώμην,
[3, 71]   χιλίους καὶ πεζοὺς ἄλλους τοσούτους  ἐξαπέστειλε   νυκτὸς εἰς τὴν ἐνέδραν, συστήσας
[3, 41]   ὑπεναντίοις· τριακοσίους δὲ τῶν ἱππέων  ἐξαπέστειλε   τοὺς ἀνδρωδεστάτους, συστήσας μετ´ αὐτῶν
[3, 104]   νομίσας ἑρμαῖον εἶναι παραυτίκα μὲν  ἐξαπέστειλε   τοὺς ψιλούς, κελεύσας ἀγωνίζεσθαι καὶ
[3, 69]   τοῦ πράττειν τότε λαβὼν πρόφασιν  ἐξαπέστειλε   τῶν μὲν ἱππέων τὸ πλεῖστον
[3, 86]   κατὰ σπουδὴν δοὺς τετρακισχιλίους ἱππεῖς  προεξαπέστειλε,   βουλόμενος, εἰ δέοινθ´ οἱ καιροί,
[3, 95]   ἀποστήματι περὶ τοὺς ὀγδοήκοντα σταδίους  προαπέστειλε   κατασκεψομένας δύο ναῦς ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς·
[3, 94]   τοῖς ἄκροις ἀντικαθημένους τοῖς λογχοφόροις  ἐπαπέστειλέ   τινας τῶν Ἰβήρων, οἳ καὶ
[3, 83]   αὐλῶνα κειμένων, ἐπὶ πολὺ παρατείνας,  ὑπέστειλε,   τοὺς δ´ ἱππεῖς καὶ τοὺς
[3, 71]   τὴν πρέπουσαν ὁρμὴν τῷ καιρῷ  παρήγγελλε   δέκα τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἕκαστον ἐπιλεξάμενον
[3, 43]   τὸ συντεταγμένον, ἐμβαίνειν ἅπασιν ἅμα  παρήγγελλε   καὶ βιάζεσθαι πρὸς τὸ ῥεῦμα
[3, 93]   καὶ τῶν στενῶν, δι´ ὧν  ἔμελλε   ποιεῖσθαι τὴν πορείαν, πρὸς ἣν
[3, 70]   καιρὸν ἐκλεγόμενος ἀλλὰ τὸν ἴδιον  ἔμελλε   τοῦ δέοντος σφαλήσεσθαι προφανῶς.
[3, 68]   παραυτίκα μὲν τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς  ἐξαπέστελλε,   μετ´ οὐ πολὺ δὲ τοὺς
[3, 72]   παραυτίκα μὲν αὐτὴν τὴν ἵππον  ἐξαπέστελλε,   προστάξας ἔχεσθαι καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς
[3, 105]   διὰ μὲν τὴν Μάρκου τόλμαν  ἀπόλωλε   τὰ ὅλα, διὰ δὲ τὴν
[3, 17]   ἀρχῆς πρόθεσιν, τὰ δὲ σώματα  διένειμε   κατὰ τὴν ἀξίαν ἑκάστοις τῶν
[3, 20]   ἄλλοις τύχη καὶ τοῦτο  προσένειμε   Ῥωμαίοις, τὸ φρονεῖν αὐτοὺς εὐθέως
[3, 90]   προνομὰς διὰ τὸ καταφρονεῖν ὑποχειρίους  ἐλάμβανε   καὶ κατέφθειρε τῷ τοιούτῳ τρόπῳ.
[3, 85]   ἐλευθερίας. τὴν δ´ ἑαυτοῦ δύναμιν  ἀνελάμβανε   καὶ τῶν νεκρῶν τῶν ἐκ
[3, 41]   εἰδέναι τὴν ἀκρίβειαν, αὐτὸς μὲν  ἀνελάμβανε   τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ πλοῦ
[3, 60]   τῶν Ἄλπεων τὰς μὲν ἀρχὰς  ἀνελάμβανε   τὰς δυνάμεις. οὐ γὰρ μόνον
[3, 68]   οἰκείαις δυνάμεσι τὸ μὲν πλῆθος  ἀνελάμβανε   τῶν ἀνδρῶν, ὡς ἂν ἐκ
[3, 70]   χειμασκήσαντα βελτίω τὰ παρ´ αὑτῶν  ὑπελάμβανε   γενήσεσθαι, τήν τε τῶν Κελτῶν
[3, 80]   ἔχοντος. ἐξ ὧν πολλοὺς αὐτὸν  ὑπελάμβανε   παραδώσειν καιροὺς πρὸς ἐπίθεσιν. πάντα
[3, 104]   προνομὰς ἐκπορευομένων, ἅμα τῷ διαυγάζειν  κατελάμβανε   τοῖς εὐζώνοις τὸν λόφον.
[3, 90]   πολεμίοις ἀεὶ καὶ τοὺς εὐκαίρους  προκατελάμβανε   τόπους κατὰ τὴν ἐμπειρίαν. ἔχων
[3, 78]   ὁμοίως δὲ καὶ τὰς ἐσθῆτας  μετελάμβανε   τὰς καθηκούσας ἀεὶ ταῖς περιθεταῖς.
[3, 113]   τούτοις ἐκ τοῦ κατὰ λόγον  παρίστανε   ζυγοῦντα, μηνοειδὲς ποιῶν τὸ κύρτωμα
[3, 89]   μάλιστα τῆς ἀσφαλείας τῶν ὑποταττομένων,  ἔμενε   βεβαίως ἐπὶ τῆς διαλήψεως ταύτης.
[3, 85]   σύγκλητος, ἀλλ´ ἐπὶ τοῦ καθήκοντος  ἔμενε   λογισμοῦ καὶ διενοεῖτο περὶ τοῦ
[3, 55]   κατὰ τὴν διανάστασιν, διακόψαντα δ´  ἔμενε   μετὰ τῶν φορτίων οἷον καταπεπηγότα
[3, 84]   δυνατοῦ προβαῖνον εἰς τὴν λίμνην  ἔμενε   τὰς κεφαλὰς αὐτὰς ὑπὲρ τὸ
[3, 102]   ἐν κακοῖς, ὅμως δὲ χειμαζόμενος  ἔμενε,   τοὺς πελάζοντας ἀποτριβόμενος καὶ μόλις
[3, 50]   μὲν καταστρατοπεδεύσας πρὸς ταῖς ὑπερβολαῖς  ἐπέμενε,   προέπεμψε δέ τινας τῶν καθηγουμένων
[3, 16]   ἀπὸ τῆς οἰκείας πόλεμος.  συνέβαινε   γὰρ κατ´ ἐκείνους τοὺς καιροὺς
[3, 74]   μάχῃ περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς κατωρθωκότες·  συνέβαινε   γὰρ ὀλίγους μὲν τῶν Ἰβήρων
[3, 89]   μὲν γὰρ τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις  συνέβαινε   γεγυμνάσθαι μὲν ἐκ τῆς πρώτης
[3, 74]   μέσα, μεγάλην ταραχὴν καὶ δυσχρηστίαν  συνέβαινε   γίνεσθαι περὶ τὰς τῶν Ῥωμαίων
[3, 114]   πρὸς τὰς ἄρκτους, ἑκατέροις ἀβλαβῆ  συνέβαινε   γίνεσθαι τὴν κατὰ τὸν ἥλιον
[3, 114]   πάτρια, ξενίζουσαν ἅμα καὶ καταπληκτικὴν  συνέβαινε   γίνεσθαι τὴν πρόσοψιν. ἦν δὲ
[3, 107]   αὐτοὶ δὲ τοὺς ὑπάτους ἐξαπέστελλον.  συνέβαινε   δὲ πάντας εἰς τὸν Αἰμίλιον
[3, 108]   ὧδε γὰρ καὶ τῇδέ που  συνέβαινε   διατετράφθαι καὶ προσδεῖσθαι παραινέσεως τοὺς
[3, 100]   ἀκμαζούσης πρὸς τὴν συγκομιδήν, ἄπλετον  συνέβαινε   καθ´ ἑκάστην ἡμέραν ἁθροίζεσθαι τοῦ
[3, 55]   πεπτωκυίας, ταύτην μὲν εὐδιάκοπτον εἶναι  συνέβαινε   καὶ διὰ τὸ πρόσφατον οὖσαν
[3, 73]   τῆς νοτίδος. παραπλήσια δὲ τούτοις  συνέβαινε   καὶ περὶ τοὺς ἱππεῖς γίνεσθαι
[3, 97]   θαλάττης χορηγίαν· ὁμοῦ γὰρ αὐτοῖς  συνέβαινε   καὶ τὸν στόλον ποιεῖσθαι τὸν
[3, 55]   διήγαγε τὰ θηρία. καὶ τάδε  συνέβαινε   κακῶς ὑπὸ τοῦ λιμοῦ διατεθεῖσθαι·
[3, 107]   μὲν οὖν πόλιν ἔτι πρότερον  συνέβαινε   κατεσκάφθαι, τῆς παρασκευῆς δὲ καὶ
[3, 61]   τοῦ στρατηγοῦ. τὸ δὲ παραπλήσιον  συνέβαινε   πάσχειν καὶ τὸν Πόπλιον· τὰς
[3, 42]   πρός τινα τόπον, ἐν  συνέβαινε   περί τι χωρίον νησίζον περισχίζεσθαι
[3, 115]   κινδυνεύοντα τόπον· οὐ γὰρ ἅμα  συνέβαινε   τὰ κέρατα καὶ τὰ μέσα
[3, 73]   τοῖς δὲ Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον γίνεσθαι  συνέβαινε   τὴν χρείαν, ἅτε δὴ τῶν
[3, 107]   πόλεως ἄκραν. εἰς γὰρ ταύτην  συνέβαινε   τόν τε σῖτον καὶ τὰς
[3, 76]   Ἰβήρων Ἀνδοβάλην ἔλαβε. τοῦτον δὲ  συνέβαινε   τύραννον μὲν εἶναι τῶν κατὰ
[3, 56]   συναθροίσας ὁμοῦ πᾶσαν τὴν δύναμιν  κατέβαινε   καὶ τριταῖος ἀπὸ τῶν προειρημένων
[3, 101]   στρατοπεδεύειν, ἐπιστρέψας ἐκ τῶν (ἀκρωρειῶν)  κατέβαινε   κατὰ τὴν ἐπὶ τὰ πεδία
[3, 53]   αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε καὶ δύ´ ἡμέρας  προσέμεινε,   βουλόμενος ἅμα μὲν ἀναπαῦσαι τοὺς
[3, 113]   δὲ πάντ´ ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν  ἐξέτεινε,   μετὰ ταῦτα λαβὼν τὰ μέσα
[3, 113]   τούτοις ἐπὶ τῆς αὐτῆς εὐθείας  ἐξέτεινε,   πυκνοτέρας πρόσθεν τὰς σημείας
[3, 83]   τῶν εὐωνύμων βουνῶν κύκλῳ περιαγαγὼν  παρεξέτεινε   συνεχεῖς, ὥστε τοὺς ἐσχάτους εἶναι
[3, 13]   καὶ τὴν ὑπὲρ Σικελίας ἧτταν,  συνεπέτεινε   δ´ αὐτῶν τὴν ὀργήν, καθάπερ
[3, 51]   τοὺς μὲν πλείστους τῶν Ἀλλοβρίγων  ἀπέκτεινε,   τοὺς δὲ λοιποὺς τρεψάμενος ἠνάγκασε
[3, 117]   παρεμβολὴν καὶ δισχιλίους μὲν αὐτῶν  ἀπέκτεινε,   τῶν δὲ λοιπῶν ἐγκρατὴς ἐγένετο
[3, 103]   πρὸς τῷ διακινδυνεύειν, αἵρεσιν αὐτῷ  προύτεινε   τοιαύτην, κατὰ μέρος ἄρχειν
[3, 18]   ἀνάλωτον ὑπάρχειν, ταύτῃ πρῶτον ἐγχειρεῖν  ἔκρινε,   βουλόμενος καταπλήξασθαι τοὺς πολεμίους. παρακαλέσας
[3, 66]   ὑπὸ τοῦ τραύματος, εἰς ἀσφαλὲς  ἔκρινε   δεῖν ἀποκαταστῆσαι τὰς δυνάμεις. Ἀννίβας
[3, 117]   τὰ μέρη τὴν μάχην Ἀννίβας  ἔκρινε,   καὶ τότε παραβοηθήσας καὶ τρεψάμενος
[3, 60]   Ῥωμαίοις. εἰς βλέπων Ἀννίβας  ἔκρινε   μὴ μέλλειν ἀλλὰ προάγειν εἰς
[3, 78]   δὲ πλεῖον διὰ τὰς ὠφελείας,  ἔκρινε   τὴν ταχίστην ἀναζευγνύειν καὶ συνεκπληροῦν
[3, 9]   κατὰ τοὺς καιροὺς γράφων  γέγονε   καὶ τοῦ συνεδρίου μετεῖχε τῶν
[3, 22]   ὑπογεγράφαμεν. τηλικαύτη γὰρ διαφορὰ  γέγονε   τῆς διαλέκτου καὶ παρὰ Ῥωμαίοις
[3, 116]   ὑπεναντίοις, ἅμα δὲ παρεκάλει καὶ  παρώξυνε   τοὺς παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας. τὸ
[3, 116]   βιαίοις πληγαῖς ἐν χειρῶν νόμῳ  μετήλλαξε   τὸν βίον, ἀνὴρ πάντα τὰ
[3, 100]   τὰς δὲ πλείστας οἰκίας ἀκεραίους  διεφύλαξε   καὶ τὰ τείχη, βουλόμενος σιτοβολίοις
[3, 33]   μέλλον. δεύτερον δ´ Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ  διέταξε   πῶς δεήσει τῇ τε τῶν
[3, 102]   τὰ μὲν βαρέα τῶν ὅπλων  ἐξέταξε,   τοὺς δ´ ἱππεῖς καὶ τοὺς
[3, 93]   καὶ προσβάλλειν πρὸς τὰς ἀκρωρείας  ἐπέταξε,   τοὺς δὲ λογχοφόρους κατόπιν ἐπιστήσας
[3, 113]   ἐπὶ δὲ τοῦ δεξιοῦ κέρως  ἐπέταξε   τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς. ἐπεὶ δὲ
[3, 66]   ἐγγὺς τῶν πολεμίων τῇ τρίτῃ  παρέταξε   τὴν δύναμιν ἐν συνόψει τοῖς
[3, 62]   δηλούντων ὅτι βούλονται μονομαχεῖν, κληρώσασθαι  προσέταξε   καὶ δύο τοὺς λαχόντας καθοπλισαμένους
[3, 71]   τινας δωρεὰς ἐπαγγειλάμενος τοῖς ἀνδραγαθήσασι  προσέταξε   πελάσαντας τῷ τῶν ἐναντίων χάρακι
[3, 116]   τοὺς Λίβυας, ἐταπείνωσε δὲ καὶ  κατέπληξε   ταῖς ψυχαῖς τοὺς Ῥωμαίους. ἐν
[3, 47]   ἀπαντήσας τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν  ὑπέδειξε   τὰς ὁδούς, ἐξαπορήσαντας ἂν καταφθαρῆναι
[3, 93]   παρεμβολῆς. γενομένου δὲ τούτου συναγαγὼν  ὑπέδειξε   τοῖς λειτουργοῖς ὑπερβολήν τινα μεταξὺ
[3, 95]   ἐκ τῆς παραχειμασίας ἡθροικὼς δύναμιν  ἀνέζευξε·   καὶ ταῖς μὲν ναυσὶ παρὰ
[3, 45]   ἀποσκευὴν ἀναθέμενος ἐπὶ τὰς ναῦς  ἀνέζευξε   παντὶ τῷ στρατεύματι καὶ προῆγε
[3, 118]   μὴν γε σύγκλητος οὐδὲν  ἀπέλειπε   τῶν ἐνδεχομένων, ἀλλὰ παρεκάλει μὲν
[3, 79]   δὲ τῆς οὐραγίας τὸν ἀδελφὸν  ἀπέλιπε   Μάγωνα τῶν τε λοιπῶν χάριν
[3, 117]   καὶ διὰ τοιαύτην αἰτίαν. Λεύκιος  ἀπέλιπε   μυρίους πεζοὺς ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ
[3, 61]   ὅτι πρότερον ἡμέραις ὀλίγαις αὐτὸν  ἀπέλιπε   περὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν,
[3, 35]   δὲ χιλίους καὶ τὰς ἀποσκευὰς  ἀπέλιπε   τούτῳ τῶν αὐτῷ συνεξορμώντων. εἰς
[3, 35]   ἀνδρῶν, ἡγεμόνα μὲν ἐπὶ πάσης  κατέλιπε   τῆς ἐπὶ τάδε τοῦ ποταμοῦ
[3, 50]   πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ  κατέλιπε,   τοὺς δ´ ἐπιτηδειοτάτους εὐζώνους ποιήσας
[3, 100]   τῆς δυνάμεως ἐπὶ τὴν σιτολογίαν  ἐξέπεμπε,   προστάξας καθ´ ἑκάστην ἡμέραν τακτὸν
[3, 72]   τοῖς πολεμίοις. ἑξῆς δὲ τούτοις  ἐξέπεμπε   τοὺς πεζακοντιστὰς εἰς ἑξακισχιλίους· ἐκίνει
[3, 112]   κίνδυνον ὁρμὴν εἶχεν καὶ δυσχερῶς  ἔφερε   τὰς ὑπερθέσεις. βαρύτατος γὰρ δὴ
[3, 116]   ἅμα μὲν αὐτὸς συνεπλέκετο καὶ  προσέφερε   τὰς χεῖρας τοῖς ὑπεναντίοις, ἅμα
[3, 95]   τὴν ἐπιβατικὴν χρείαν ἀνήχθη καὶ  κατῆρε   δευτεραῖος ἐκ Ταρράκωνος εἰς τοὺς
[3, 96]   εἰσαγαγὼν αὖθις εἰς τὸ Λιλύβαιον  κατῆρε.   καὶ τὸ λοιπὸν οὗτος μὲν
[3, 36]   διελθὼν τόπους εἰς ποῖα μέρη  κατῆρε   τῆς Ἰταλίας. ῥητέον (δ´) οὐκ
[3, 56]   τῶν Ἄλπεων ὑπερβολὴν ἡμέραις δεκαπέντε  κατῆρε   τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ τὸν
[3, 100]   γενόμενος κύριος τοὺς μὲν οἰκήτορας  κατέφθειρε,   τὰς δὲ πλείστας οἰκίας ἀκεραίους
[3, 82]   ἅμα δὲ προάγων ἐπυρπόλει καὶ  κατέφθειρε   τὴν χώραν, βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι τὸν
[3, 90]   τὸ καταφρονεῖν ὑποχειρίους ἐλάμβανε καὶ  κατέφθειρε   τῷ τοιούτῳ τρόπῳ. ταῦτα δ´
[3, 63]   καὶ παράστασιν οἵαν παρακαλῶν  ἐσπούδασε,   τότε μὲν ἐπαινέσας αὐτοὺς διαφῆκε,
[3, 88]   τῶν ἀνδρῶν τοὺς μὲν τραυματίας  ἐξυγίασε,   τοὺς δὲ λοιποὺς εὐέκτας παρεσκεύασε
[3, 101]   μὲν τρίτον μέρος τῆς δυνάμεως  εἴασε   σιτολογεῖν, τὰ δὲ δύο μέρη
[3, 69]   καὶ στῆναι μὲν ἐκ μεταβολῆς  ἠνάγκασε,   διώκειν δὲ καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς
[3, 89]   κίνδυνον, τῷ δὲ χρόνῳ πάντας  ἠνάγκασε   παρομολογῆσαι καὶ συγχωρεῖν ὡς οὔτε
[3, 51]   ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ λοιποὺς τρεψάμενος  ἠνάγκασε   φυγεῖν εἰς τὴν οἰκείαν, τότε
[3, 76]   αὐτῶν ἀπέκτεινεν, τοὺς δὲ λοιποὺς  ἠνάγκασε   φυγεῖν ἐπὶ τὰς ναῦς. οὗτος
[3, 95]   τὸ μὲν κατὰ γῆν ἀπαντᾶν  ἀπεδοκίμασε,   συμπληρώσας δὲ πέντε καὶ τριάκοντα
[3, 42]   τρόπῳ τοὺς παροικοῦντας τὸν ποταμὸν  ἐξηγόρασε   παρ´ αὐτῶν τά τε μονόξυλα
[3, 52]   πρὸς τὴν τοιαύτην πίστιν Ἀννίβας  ἐξήτασε   φιλοτίμως τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν καὶ
[3, 88]   ἐξυγίασε, τοὺς δὲ λοιποὺς εὐέκτας  παρεσκεύασε   καὶ προθύμους εἰς τὰς ἐπιφερομένας
[3, 17]   κινδυνεύειν, τούς τε Καρχηδονίους ἑτοίμους  παρεσκεύασε   πρὸς τὸ παραγγελλόμενον, αὐτός τε
[3, 12]   τῶν πραγμάτων. τοιούτους γὰρ ἐχθροὺς  παρεσκεύασε   Ῥωμαίοις Ἀσδρούβαν τε τὸν τῆς
[3, 49]   μετὰ τῆς σφετέρας δυνάμεως ἀσφαλῆ  παρεσκεύασε   τὴν δίοδον αὐτοῖς, ἕως ἤγγισαν
[3, 71]   ἱππεῖς συναγαγών, ὄντας φερεκάκους διαφερόντως,  παρεκάλεσε   καί τινας δωρεὰς ἐπαγγειλάμενος τοῖς
[3, 71]   δὲ λοιποὺς ἡγεμόνας ἁθροίσας ὁμοίως  παρεκάλεσε   πρὸς τὸν κίνδυνον καὶ πᾶσιν
[3, 107]   ἄκρας τότε καταληφθείσης, οὐ μικρὰν  συνέπεσε   ταραχὴν γενέσθαι περὶ τὰς τῶν
[3, 49]   καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδείοις ἀφθόνως  ἐχορήγησε   τὸ στρατόπεδον, ἀλλὰ καὶ τῶν
[3, 6]   ὀλίγα δὲ Φίλιππος ἔτι ζῶν  ἐνήργησε   καὶ παρεσκευάσατο πρὸς τὸν κατὰ
[3, 55]   ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἵπποις ἱκανὴν  ἐποίησε   πάροδον ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ
[3, 17]   ἀλλὰ τούς τε στρατιώτας προθυμοτέρους  ἐποίησε   πρὸς τὸ κινδυνεύειν, τούς τε
[3, 12]   οὖν προαποθανὼν οὐ πᾶσιν ἔκδηλον  ἐποίησε   τὴν αὑτοῦ πρόθεσιν· Ἀννίβᾳ δὲ
[3, 54]   τόπον ὑποδεικνύων ἐπὶ ποσὸν εὐθαρσεῖς  ἐποίησε   τοὺς ἀνθρώπους. τῇ δ´ ἐπαύριον
[3, 49]   καὶ τὰ πεπονηκότα πάντα διαλλάξας  ἐκαινοποίησε   πᾶσαν τὴν δύναμιν εὐκαίρως, ἔτι
[3, 87]   διὸ γενόμενος ἐγκρατὴς χώρας εὐδαίμονος  ἐσωματοποίησε   μὲν τοὺς ἵππους, ἀνεκτήσατο δὲ
[3, 69]   καιρῶν καταλαμβανομένους. τὸν δὲ προδότην  ἐτίμησε   μεγαλείως, ἐκκαλέσασθαι σπουδάζων τοὺς ἐπὶ
[3, 51]   προκατασχόντας τὴν νύκτα τὰς ὑπερβολὰς  ὥρμησε   παραβοηθήσων τοῖς τῇ πορείᾳ προλαβοῦσιν.
[3, 88]   τὴν Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν χώραν  ὥρμησε   ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς τὴν
[3, 90]   ὅλοις οὐκ ἐκχωροῦντα τῶν ὑπαίθρων,  ὥρμησε   τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ Καπύην
[3, 88]   τὴν κατάστασιν θύσας τοῖς θεοῖς  ἐξώρμησε   μετὰ τοῦ συνάρχοντος καὶ τῶν
[3, 99]   τὴν αὑτοῦ μετάθεσιν πολλοὺς Ἰβήρων  παρώρμησε   πρὸς τὴν τῶν Ῥωμαίων φιλίαν.
[3, 44]   πρῶτον μὲν τῶν προγεγενημένων πράξεων  ἀνέμνησε   τοὺς ὄχλους· ἐν αἷς ἔφη
[3, 96]   τὸν αἰγιαλὸν οὐχ οὕτως αὐτοὺς  ὤνησε,   θάρσος παριστάνουσα πρὸς τὸν κίνδυνον,
[3, 26]   ἠγνόουν— ἀλλὰ πόθεν πῶς  ἐθάρρησε   γράψαι τἀναντία τούτοις, διότι Ῥωμαίοις
[3, 89]   ταχὺ δὲ καὶ τὰ πράγματα  προσεμαρτύρησε   τοῖς λογισμοῖς αὐτοῦ. καὶ τοῦτ´
[3, 82]   συνάπτοντα καθεώρα, τόπους δ´ εὐφυεῖς  συνεθεώρησε   πρὸς τὴν χρείαν, ἐγίνετο πρὸς
[3, 11]   Ῥωμαίων τέλος ἐκ τῆς πατρίδος  ἐξεχώρησε   καὶ παρ´ Ἀντιόχῳ διέτριβε, τότε
[3, 3]   ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου πάσης  ἐξεχώρησε,   τὸ δὲ τρίτον τίνα τρόπον
[3, 13]   ἅμα καὶ καταπληκτικαῖς προσβολαῖς ταχέως  ἐκράτησε   τῆς πόλεως. οὗ συμβάντος οἱ
[3, 11]   Ἀννίβας τέλος ἐπὶ τὸ τοιοῦτο  κατήντησε,   δυσχρηστούμενος τοῖς λόγοις. ἔφη γάρ,
[3, 18]   ὑποτεταγμένων ἐπιλέξας τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἑξακισχιλίους  συνέστησε   τούτους εἰς τὴν Φάρον.
[3, 71]   καὶ παιδομαθῆ περὶ τὰ πολεμικά,  συνέστησε   τῶν ἱππέων ἄνδρας ἑκατὸν καὶ
[3, 113]   παρενέβαλε· πάσης δὲ τῆς δυνάμεως  προέστησε   τοὺς εὐζώνους ἐν ἀποστάσει. ἦσαν
[3, 92]   μὲν τῆς διεκβολῆς περὶ τετρακισχιλίους  ἐπέστησε,   παρακαλέσας χρήσασθαι τῇ προθυμίᾳ σὺν
[3, 62]   κατακοσμεῖσθαι· πρὸς δὲ τούτοις ἵππους  παρέστησε   καὶ σάγους εἰσήνεγκε πολυτελεῖς. κἄπειτα
[3, 72]   δ´ ἱππεῖς διελὼν ἐφ´ ἑκάτερον  παρέστησε   τὸ κέρας, πλείους ὄντας μυρίων
[3, 113]   ποταμὸν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος  κατέστησε,   τοὺς δὲ πεζοὺς συνεχεῖς τούτοις
[3, 98]   πορείαν εἰς Ἰταλίαν, ὅσαις πόλεσιν  ἠπίστησε   τῶν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, ἔλαβε
[3, 18]   ἐν ἡμέραις ἑπτὰ παραχρῆμα πάντας  ἥττησε   ταῖς ψυχαῖς τοὺς ὑπεναντίους. διόπερ
[3, 16]   Δημητρίου. διεψεύσθησαν δὲ τοῖς λογισμοῖς·  κατετάχησε   γὰρ αὐτοὺς Ἀννίβας, ἐξελὼν τὴν
[3, 117]   καὶ τότε παραβοηθήσας καὶ τρεψάμενος  συνέκλεισε   τοὺς Ῥωμαίους εἰς τὴν ἰδίαν
[3, 98]   πρὸς τὸν αὐτὸν τρόπον διαλεχθεὶς  ἔπεισε   τὸν Βώστορα συγκαταθέσθαι τοῖς λεγομένοις.
[3, 61]   οἴκου· τὰς δὲ πεζικὰς δυνάμεις  ἐξώρκισε   διὰ τῶν χιλιάρχων, τάξας ἡμέραν
[3, 87]   καὶ τὰς ψυχὰς τῶν στρατιωτῶν·  μετακαθώπλισε   δὲ τοὺς Λίβυας εἰς τὸν
[3, 94]   τὴν ἐπιβολήν, τήν τε δύναμιν  διεκόμισε   διὰ τῶν στενῶν μετ´ ἀσφαλείας
[3, 92]   καὶ καταφθείρας πᾶν τὸ πεδίον  ἥθροισε   λείας ἄπλετον πλῆθος, ἐγίνετο πρὸς
[3, 61]   ἐπιβάλλεσθαι τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων  ἤλπισε   πορείᾳ τὸν Ἀννίβαν δυνάμεσιν ἀλλοφύλοις·
[3, 35]   διὰ τὴν πρὸς Ῥωμαίους εὔνοιαν.  ἀπεμέρισε   δὲ καὶ τῆς δυνάμεως ἧς
[3, 18]   ἐπανείλετο, τοῖς δ´ αὑτοῦ φίλοις  ἐνεχείρισε   τὰς δυναστείας, αὐτὸς δ´ ἐκ
[3, 99]   καιρὸν καὶ τόπον καὶ πάντας  ἐνεχείρισε   τοὺς ὁμήρους τοῖς ἡγεμόσι τῶν
[3, 105]   χάρακα πάλιν ἕνα πάντες ἐστρατοπέδευσαν  ὁμόσε   καὶ λοιπὸν ἤδη Φαβίῳ προσεῖχον
[3, 110]   δὲ Ῥωμαίοις ἀναμεμιγμένας τοῖς εὐζώνοις  ὁμόσε   κινδυνεύειν τινὰς σπείρας. τότε μὲν
[3, 51]   ταραχῆς ἐφέρετο κατὰ τῶν κρημνῶν  ὁμόσε   τοῖς φορτίοις πολλὰ τῶν ὑποζυγίων.
[3, 55]   ὅθεν ἀποστὰς τῆς τοιαύτης ἐλπίδος  ἐστρατοπέδευσε   περὶ τὴν ῥάχιν, διαμησάμενος τὴν
[3, 68]   οὖν διαβὰς τὸν προειρημένον ποταμὸν  ἐστρατοπέδευσε   περὶ τοὺς πρώτους λόφους καὶ
[3, 101]   τοὺς πολεμίους ἐπί τινος βουνοῦ  κατεστρατοπέδευσε,   βουλόμενος ἅμα μὲν καταπλήξασθαι τοὺς
[3, 80]   μὲν αὐτοῦ πρὸς τοῖς ἕλεσι  κατεστρατοπέδευσε,   βουλόμενος τήν τε δύναμιν ἀναλαβεῖν
[3, 53]   διανύσας εἰς τὰς ὑπερβολὰς αὐτοῦ  κατεστρατοπέδευσε   καὶ δύ´ ἡμέρας προσέμεινε, βουλόμενος
[3, 66]   ὑπεναντίοις. οὐδενὸς δὲ σφίσιν ἀντεξάγοντος,  κατεστρατοπέδευσε,   λαβὼν περὶ πεντήκοντα στάδια τὸ
[3, 92]   κατὰ τὸν Ἐριβιανὸν καλούμενον λόφον  κατεστρατοπέδευσε   παρὰ τὸν Ἄθυρνον ποταμόν, ὃς
[3, 110]   δυνάμενος τοῖς μὲν δυσὶ μέρεσι  κατεστρατοπέδευσε   παρὰ τὸν Αὔφιδον καλούμενον ποταμόν,
[3, 92]   λόφον ὑπερδέξιον πρὸ τῶν στενῶν  κατεστρατοπέδευσε.   ~παραγενομένων δὲ τῶν Καρχηδονίων καὶ
[3, 101]   Λαρινάτιδος χώρας προσαγορεύεται δὲ Καλήνη,  κατεστρατοπέδευσε   περὶ ταύτην, πρόχειρος ὢν ἐκ
[3, 111]   τὴν ὁρμὴν ἀφῆκε καὶ παραχρῆμα  κατεστρατοπέδευσε,   ποιούμενος τὸν χάρακα παρὰ τὴν
[3, 77]   δυνάμεις προῆγε διὰ Τυρρηνίας καὶ  κατεστρατοπέδευσε   πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως,
[3, 50]   δυσχωρίαις οὐ μακρὰν τῶν πολεμίων  κατεστρατοπέδευσε.   τῆς δὲ νυκτὸς ἐπιγενομένης, συντάξας
[3, 68]   σταδίους ἀποσχὼν τῶν πολεμίων αὐτοῦ  κατεστρατοπέδευσε.   τὸ δὲ τῶν Κελτῶν πλῆθος
[3, 83]   τοὺς Λίβυας ἔχων ἐπ´ αὐτοῦ  κατεστρατοπέδευσε,   τοὺς δὲ Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους
[3, 88]   τοῦ συνάρχοντος παραλαβὼν τὰς δυνάμεις  ἀντεστρατοπέδευσε   τοῖς Καρχηδονίοις περὶ τὰς Αἴκας
[3, 98]   καὶ μεγαλοψυχίαν. προσδοκᾶν δ´ αὐτὸν  ἐκέλευσε   καὶ δώρων πλῆθος ἰδίᾳ παρὰ
[3, 62]   καὶ δύο τοὺς λαχόντας καθοπλισαμένους  ἐκέλευσε   μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλους. παραυτίκα μὲν
[3, 93]   ἐξῆγε τοὺς λειτουργοὺς καὶ προσδεῖν  ἐκέλευσε   πρὸς τὰ κέρατα τοῖς βουσὶ
[3, 33]   ὁπότερον αὐτοῖς φαίνεται, τοῦτ´ ἐκβαλεῖν  ἐκέλευσε.   τοῦ δὲ Ῥωμαίου φήσαντος τὸν
[3, 19]   οὓς ἐμβὰς ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς  ἀπέπλευσε   καὶ διεκομίσθη παραδόξως πρὸς τὸν
[3, 56]   πραγμάτων καὶ πολεμεῖν ἐρρωμένως Ἀσδρούβᾳ,  κατέπλευσε   μετ´ ὀλίγων αὐτὸς εἰς Πίσας.
[3, 52]   δὲ προδήλους ἕξει πολεμίους αὐτούς,  συγκατένευσε   τοῖς λεγομένοις καὶ συνυπεκρίθη τίθεσθαι
[3, 88]   παλαιοῖς οἴνοις διὰ τὸ πλῆθος  ἐξεθεράπευσε   τὴν καχεξίαν αὐτῶν καὶ τὴν
[3, 34]   ποιήσεται τὴν ἔξοδον, τότε μὲν  διέλυσε   τὴν ἐκκλησίαν. ~Ἐπιτελέσας δὲ τὰ
[3, 35]   συνεξορμώντων. εἰς δὲ τὴν οἰκείαν  ἀπέλυσε   τοὺς ἴσους τοῖς προειρημένοις, βουλόμενος
[3, 85]   τὰ τάγματα, τοὺς δὲ συμμάχους  ἀπέλυσε   χωρὶς λύτρων ἅπαντας εἰς τὴν
[3, 69]   δὲ καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις  ἐκώλυσε,   διὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ σαλπιγκτῶν
[3, 49]   καὶ συμπεριποιῆσαι τὴν ἀρχὴν αὐτῷ,  ὑπήκουσε,   προδήλου σχεδὸν ὑπαρχούσης τῆς πρὸς
[3, 10]   τοὺς ἀποστάντας τῶν μισθοφόρων καταπολεμήσας  ἐβεβαίωσε   τῇ πατρίδι τὴν ἀσφάλειαν, εὐθέως
[3, 116]   τόπους ἐπέρρωσε μὲν τοὺς Λίβυας,  ἐταπείνωσε   δὲ καὶ κατέπληξε ταῖς ψυχαῖς
[3, 116]   ἐμβολὰς ἅμα κατὰ πολλοὺς τόπους  ἐπέρρωσε   μὲν τοὺς Λίβυας, ἐταπείνωσε δὲ
[3, 112]   καὶ διακωλυόντων τὴν ὑδρείαν,  τε   Γάιος ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τούτοις
[3, 118]   σχεδὸν πάσης ἦσαν ἐγκρατεῖς· Ταραντῖνοί  τε   γὰρ εὐθέως ἐνεχείριζον αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ
[3, 4]   τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν.  τε   γὰρ χρόνος πεντηκοντακαιτριετὴς εἰς
[3, 21]   παρεσιώπων, ὡς οὔτε γεγενημένας, εἴ  τε   γεγόνασιν, οὐδὲν οὔσας πρὸς αὑτοὺς
[3, 44]   στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἅμα τῆς  τε   διαβάσεως καὶ τῶν ὑπεναντίων κεκρατηκὼς
[3, 105]   ἡμέρας διαφαινούσης, καὶ πάντων ταῖς  τε   διανοίαις καὶ τοῖς ὄμμασι περιεσπασμένων
[3, 99]   δὲ περὶ τὸν Πόπλιον ἐτίμησάν  τε   διαφερόντως τὸν Ἀβίλυγα καὶ πρὸς
[3, 80]   τοῖς ἕλεσι κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος τήν  τε   δύναμιν ἀναλαβεῖν καὶ πολυπραγμονῆσαι τὰ
[3, 94]   πραγμάτων κατὰ τὴν ἐπιβολήν, τήν  τε   δύναμιν διεκόμισε διὰ τῶν στενῶν
[3, 46]   ἀπέσπασαν ἀπὸ τοῦ χώματος τά  τε   θηρία καὶ τὰς ὑπ´ αὐτοῖς
[3, 48]   παραπλήσιον πάσχειν καὶ ποιεῖν ἥρωάς  τε   καὶ θεοὺς ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν τὰς
[3, 60]   τροφὴν οἷοί τ´ ἦσαν,  τε   καὶ παρεκόμιζον, ἅμα τῇ τῶν
[3, 73]   διαφέροντες καὶ ταῖς ἀκμαῖς αὐτῶν  τε   καὶ τῶν ἵππων διὰ τὴν
[3, 17]   ἐποίησε πρὸς τὸ κινδυνεύειν, τούς  τε   Καρχηδονίους ἑτοίμους παρεσκεύασε πρὸς τὸ
[3, 34]   προνοηθεὶς περὶ τῆς ἀσφαλείας τῶν  τε   κατὰ Λιβύην πραγμάτων καὶ τῶν
[3, 35]   καὶ παρασκευάσας ἱκανὴν ἀσφάλειαν τοῖς  τε   κατὰ τὴν Λιβύην καὶ τοῖς
[3, 7]   οὔτε τὸν πραγματικὸν οὐδὲν οἷόν  τε   κατὰ τρόπον χειρίσαι τῶν προσπιπτόντων
[3, 73]   τῶν τῆς φάλαγγος κεράτων, οἵ  τε   λογχοφόροι τῶν Καρχηδονίων καὶ τὸ
[3, 35]   τε τούτους εὔνους ἀπολιπεῖν, τοῖς  τε   λοιποῖς ὑποδεικνύων ἐλπίδα τῆς εἰς
[3, 79]   τὸν ἀδελφὸν ἀπέλιπε Μάγωνα τῶν  τε   λοιπῶν χάριν καὶ μάλιστα τῆς
[3, 108]   καὶ ἀοράτοις παντὸς δεινοῦ· τό  τε   μέγιστον, ἐπὶ τοσοῦτον ἀγνοεῖσθαι παρ´
[3, 42]   ποταμὸν ἐξηγόρασε παρ´ αὐτῶν τά  τε   μονόξυλα πλοῖα πάντα καὶ τοὺς
[3, 97]   τοῦτον τὸν πόλεμον ἐξαπέστειλαν τάς  τε   ναῦς καὶ τὸν Πόπλιον. ὃς
[3, 63]   τῶν δὲ πολλῶν ἀποδεχομένων τό  τε   παράδειγμα καὶ τοὺς λόγους καὶ
[3, 48]   ψευδεῖς ὑποστήσωνται. πῶς γὰρ οἷόν  τε   παραλόγοις ἀρχαῖς εὔλογον ἐπιθεῖναι τέλος;
[3, 76]   ἤδη συναγαγὼν ἐπὶ ταὐτὸ τήν  τε   πεζὴν καὶ τὴν ναυτικὴν στρατιὰν
[3, 59]   πρότερον ἀγνοουμένων. ὅπερ ἡμεῖς αὐτοί  τε   πειρασόμεθα ποιεῖν, λαβόντες ἁρμόζοντα τόπον
[3, 57]   κομίζονται, πᾶν δὲ τοὐναντίον· οἵ  τε   περὶ τὴν ἀνάγνωσιν τὸ παραπλήσιον
[3, 116]   θεωρῶν γὰρ τοὺς Νομάδας τῷ  τε   πλήθει πολλοὺς ὄντας καὶ πρακτικωτάτους
[3, 72]   κριθησομένων τῶν ὅλων, ἐπαιρόμενος τῷ  τε   πλήθει τῶν ἀνδρῶν καὶ τῷ
[3, 112]   μᾶλλον ἐπὶ τούτοις παρωξύνετο, τά  τε   πλήθη πρὸς τὸν κίνδυνον ὁρμὴν
[3, 61]   Ῥοδανοῦ διάβασιν, καὶ συλλογιζόμενος τόν  τε   πλοῦν τὸν ἀπὸ Μασσαλίας εἰς
[3, 18]   τὸν Δημήτριον. πυνθανόμενος δὲ τήν  τε   πόλιν ὀχυρὰν εἶναι καὶ πλῆθος
[3, 17]   παρεσκεύασε πρὸς τὸ παραγγελλόμενον, αὐτός  τε   πολλὰ τῶν χρησίμων μετὰ ταῦτα
[3, 88]   διελθὼν δὲ καὶ καταφθείρας τήν  τε   Πραιτεττιανὴν καὶ τὴν Ἀδριανὴν ἔτι
[3, 33]   ἀρχῇ καὶ δυναστείᾳ χρῆσθαι ταῖς  τε   πρὸς Ῥωμαίους παρασκευαῖς, ἐὰν αὐτὸς
[3, 3]   ἐπιβαλοῦμεν τοὺς Εὐμένει συστάντας πρός  τε   Προυσίαν καὶ Γαλάτας πολέμους, ὁμοίως
[3, 107]   εἰς γὰρ ταύτην συνέβαινε τόν  τε   σῖτον καὶ τὰς λοιπὰς χορηγίας
[3, 101]   μήτε τὴν λείαν καταφθεῖραι τόν  τε   σῖτον ὡς πλεῖστον συναγαγεῖν, ἵνα
[3, 64]   μέχρι τῆς ἰδίας παρεμβολῆς, τόν  τε   στρατηγὸν αὐτῶν καὶ τὴν σύμπασαν
[3, 17]   ἐξ ἀρχῆς προθέσεως, ἀλλὰ τούς  τε   στρατιώτας προθυμοτέρους ἐποίησε πρὸς τὸ
[3, 100]   τῷ δὲ τρίτῳ μέρει τήν  τε   στρατοπεδείαν ἐτήρει καὶ τοῖς σιτολογοῦσι
[3, 48]   ψευδεῖς καὶ παραλόγους λαμβάνειν, τούς  τε   συγγραφέας ἀνάγκη τὸ παραπλήσιον πάσχειν
[3, 1]   ὑποτιθέμεθα τῆς αὑτῶν πραγματείας τόν  τε   συμμαχικὸν καὶ τὸν Ἀννιβιακόν, πρὸς
[3, 118]   φόβοις καὶ κινδύνοις ἦσαν περί  τε   σφῶν αὐτῶν καὶ περὶ τοῦ
[3, 87]   τοὺς ἵππους, ἀνεκτήσατο δὲ τά  τε   σώματα καὶ τὰς ψυχὰς τῶν
[3, 37]   αὐτὰς τὰς ἄρκτους μεταξὺ τοῦ  τε   Τανάιδος ποταμοῦ καὶ τοῦ Νάρβωνος,
[3, 37]   δὲ διαφορὰς ταύτας ὁρίζουσιν  τε   Τάναϊς ποταμὸς καὶ Νεῖλος καὶ
[3, 37]   προειρημένων ὀρῶν τὸ συνάπτον πρός  τε   τὰς δύσεις καὶ πρὸς Ἡρακλείους
[3, 41]   ἔτι μακρὰν ἀπέχειν αὐτὸν διά  τε   τὰς δυσχωρίας τῶν τόπων καὶ
[3, 30]   ὑφ´ ἑκατέρων ὑπάρχειν ἀσφάλειαν, κατά  τε   τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου, καθ´ ἃς
[3, 30]   ἐξενηνοχέναι τὸν πόλεμον Καρχηδονίους κατά  τε   τὰς ἐπὶ τοῦ Λυτατίου συνθήκας,
[3, 48]   πρὸς Ῥωμαίους ἐξητάκει σαφῶς, εἴς  τε   τὰς μεταξὺ δυσχωρίας ὁδηγοῖς καὶ
[3, 92]   εὐλαβούμενος τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους διά  τε   τὰς προειρημένας αἰτίας καὶ διὰ
[3, 97]   λαβόντες τόπον εὐφυῶς κείμενον πρός  τε   τὴν ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀσφάλειαν
[3, 29]   ἀλλήλων ἐπαρχίαις καὶ συμμαχίαις, ὑπάρχειν  τε   τὴν ἀσφάλειαν πᾶσι τὴν παρ´
[3, 107]   ἀπερείδεσθαι τὰς πλείστας ἐλπίδας διά  τε   τὴν ἐκ τοῦ λοιποῦ βίου
[3, 83]   αὐτὴν τὴν εἴσοδον τὴν παρά  τε   τὴν λίμνην καὶ τὰς παρωρείας
[3, 37]   τοῦ δὲ περιέχοντος πέπτωκεν ὑπό  τε   τὴν μεσημβρίαν καὶ κατὰ τὸ
[3, 98]   τὴν Ζακανθαίων ἀπέθετο πόλιν διά  τε   τὴν ὀχυρότητα καὶ διὰ τὴν
[3, 86]   ὡς ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν. διανύσας  τε   τήν τε τῶν Ὄμβρων καλουμένην
[3, 37]   Ἡρακλείους στήλας περιέχεται μὲν ὑπό  τε   τῆς καθ´ ἡμᾶς καὶ τῆς
[3, 108]   καὶ συναθροίσαντες τὰ πλήθη τήν  τε   τῆς συγκλήτου γνώμην διεσάφησαν τοῖς
[3, 55]   τῶν φορτίων οἷον καταπεπηγότα διά  τε   τὸ βάρος καὶ διὰ τὸ
[3, 51]   συνέβη τῶν χρησίμων αὐτῷ πρός  τε   τὸ παρὸν καὶ πρὸς τὸ
[3, 4]   ὠφέλιμον τῆς ἡμετέρας ἱστορίας πρός  τε   τὸ παρὸν καὶ πρὸς τὸ
[3, 41]   τοιαύτην εἰλήφει διέξοδον, οἵαν ἔν  τε   τοῖς πρὸ τοῦ καὶ νῦν
[3, 12]   γὰρ ἐχθροὺς παρεσκεύασε Ῥωμαίοις Ἀσδρούβαν  τε   τὸν τῆς θυγατρὸς ἄνδρα καὶ
[3, 103]   τῷ δὲ Μάρκῳ διασαφηθείσης τῆς  τε   τοῦ πλήθους εὐνοίας καὶ τῆς
[3, 44]   ἤνυσται τῶν ἔργων, ἐπειδὴ τῆς  τε   τοῦ ποταμοῦ διαβάσεως κεκρατήκασι τῆς
[3, 64]   πολλὰ τῶν λεγομένων ἦν περί  τε   τοῦ τῆς πατρίδος ἀξιώματος καὶ
[3, 87]   τοῖς κατὰ Γαλατίαν τόποις, ὑπό  τε   τοῦ ψύχους καὶ τῆς ἀνηλειψίας,
[3, 72]   ὧν ἐκακοπάθει τὸ στρατόπεδον ὑπό  τε   τοῦ ψύχους καὶ τῆς ἐνδείας,
[3, 32]   ἐξ αὐτῶν βεβαίως οὐδὲν οἷόν  τε   τοὺς ἀναγινώσκοντας, πρῶτον μὲν διὰ
[3, 4]   ἑκάστοις ἐπεκράτουν καὶ κατίσχυον περί  τε   τοὺς κατ´ ἰδίαν βίους καὶ
[3, 35]   ἴσους τοῖς προειρημένοις, βουλόμενος αὐτούς  τε   τούτους εὔνους ἀπολιπεῖν, τοῖς τε
[3, 17]   τὴν εἰς τοὔμπροσθεν πορείαν. χωρίς  τε   τούτων εὐπορήσειν μὲν χορηγιῶν αὐτὸς
[3, 4]   πῶς προεστάτει τῶν ὅλων, τάς  τε   τῶν ἄλλων ἀποδοχὰς καὶ διαλήψεις,
[3, 34]   βούλησιν καὶ προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων τήν  τε   τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν ὑπερβολὴν ἐπίπονον
[3, 104]   ἐκ τῶν πραττομένων ᾔδει τήν  τε   τῶν ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίαν
[3, 74]   περὶ τὸν ποταμὸν ἐφθάρησαν ὑπό  τε   τῶν θηρίων καὶ τῶν ἱππέων,
[3, 33]   τἀδελφῷ διέταξε πῶς δεήσει τῇ  τε   τῶν Ἰβήρων ἀρχῇ καὶ δυναστείᾳ
[3, 35]   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν κατεστρέφετο τό  τε   τῶν Ἰλουργητῶν ἔθνος καὶ Βαργουσίων
[3, 76]   καὶ φίλους, ζωγρίᾳ δὲ τόν  τε   τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸν Ἄννωνα καὶ
[3, 70]   παρ´ αὑτῶν ὑπελάμβανε γενήσεσθαι, τήν  τε   τῶν Κελτῶν ἀθεσίαν οὐκ ἐμμενεῖν
[3, 34]   δὲ τῶν ἀγγέλων καὶ τήν  τε   τῶν Κελτῶν βούλησιν καὶ προσδοκίαν
[3, 4]   εἴη ταῖς προειρημέναις πράξεσι τήν  τε   τῶν κρατούντων αἵρεσιν, ποία τις
[3, 86]   τὸν Ἀδρίαν. διανύσας τε τήν  τε   τῶν Ὄμβρων καλουμένην χώραν καὶ
[3, 56]   μὲν ἀπολωλεκὼς τῶν στρατιωτῶν ὑπό  τε   τῶν πολεμίων καὶ τῶν ποταμῶν
[3, 44]   τοῦ ποταμοῦ διαβάσεως κεκρατήκασι τῆς  τε   τῶν συμμάχων εὐνοίας καὶ προθυμίας
[3, 67]   τούτῳ συνάπτοντας γεωλόφους, πιστεύων τῇ  τε   τῶν τόπων ὀχυρότητι καὶ τοῖς
[3, 59]   πραγματείᾳ τῷ μέρει τούτῳ, τούς  τε   φιλοπευστοῦντας ὁλοσχερέστερον βουλησόμεθα συνεπιστῆσαι περὶ
[3, 115]   ῥᾳδίως τὴν τῶν ὑπεναντίων τάξιν,  ἅτε   δὴ τῶν μὲν Κελτῶν ἐπὶ
[3, 73]   ὑπερδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε τὴν χρείαν,  ἅτε   δὴ τῶν μὲν Ῥωμαίων πεζακοντιστῶν
[3, 79]   τὴν πορείαν μετρίως κακοπαθοῦντες ἤνυον,  ἅτε   καὶ φερέκακοι πάντες ὄντες καὶ
[3, 15]   γενομένας ὁμολογίας. δ´ Ἀννίβας,  ἅτε   νέος μὲν ὤν, πλήρης δὲ
[3, 54]   ταύτην μὲν ὑπέφερον τὴν ταλαιπωρίαν,  ἅτε   συνήθεις ὄντες ἤδη τοῖς τοιούτοις
[3, 115]   τεταγμένους πολὺ προπεπτωκέναι τῶν κεράτων,  ἅτε   τοῦ μηνίσκου τὸ κύρτωμα πρὸς
[3, 109]   ὑμεῖς γε μὴν οὐ μόνον  ἑωράκατε   τοὺς καθοπλισμούς, τὰς τάξεις, τὰ
[3, 111]   τρισὶ μάχαις τηλικαύταις ἐξ ὁμολογουμένου  νενικήκατε   Ῥωμαίους, ποῖος ἂν ἔτι λόγος
[3, 111]   οὖν τῶν πρὸ τοῦ κινδύνων  κεκρατήκατε   τῆς χώρας καὶ τῶν ἐκ
[3, 109]   χάριτας, φανερὸν δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις  ποιήσατε   διότι καὶ τὰ πρότερον ἐλαττώματα
[3, 111]   ἔφη πρῶτον μὲν τοῖς θεοῖς  ἔχετε   χάριν· ἐκεῖνοι γὰρ ἡμῖν συγκατασκευάζοντες
[3, 26]   τὴν πρώτην εἰς Σικελίαν διάβασιν,  μήτε   γεγονότος μήθ´ ὑπάρχοντος παράπαν ἐγγράφου
[3, 89]   γὰρ Φάβιος διεγνωκὼς μήτε παραβάλλεσθαι  μήτε   διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ πρῶτον καὶ
[3, 90]   ἐπιτηδείων ἦσαν ὥστε μήτε χρωμένους  μήτε   καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι τὰς λείας.
[3, 24]   ὧν ἐκτὸς οἴονται δεῖν Ῥωμαίους  μήτε   λῄζεσθαι μήτε πόλιν κτίζειν. εἰσὶ
[3, 29]   μετὰ ταῦτα προσληφθησομένων αὐτὸ τοῦτο,  μήτε   ξενολογεῖν μήτ´ ἐπιτάττειν μηδετέρους μηδὲν
[3, 52]   διὰ ταῦτα, βουλόμενοι μήτε ποιῆσαι  μήτε   παθεῖν μηδὲν δυσχερές, ὑπισχνουμένων δὲ
[3, 89]   παρεμβολήν. γὰρ Φάβιος διεγνωκὼς  μήτε   παραβάλλεσθαι μήτε διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ
[3, 31]   ἐπιστήμην· εἰ δὲ μηδεὶς ἂν  μήτε   περὶ τῶν κατ´ ἰδίαν μήτε
[3, 31]   μήτε περὶ τῶν κατ´ ἰδίαν  μήτε   περὶ τῶν κοινῶν τολμήσαι τοῦτ´
[3, 52]   ὅτι πάρεισι διὰ ταῦτα, βουλόμενοι  μήτε   ποιῆσαι μήτε παθεῖν μηδὲν δυσχερές,
[3, 24]   οἴονται δεῖν Ῥωμαίους μήτε λῄζεσθαι  μήτε   πόλιν κτίζειν. εἰσὶ δὲ τοιαίδε
[3, 24]   Λιβύῃ μηδεὶς Ῥωμαίων μήτ´ ἐμπορευέσθω  μήτε   πόλιν κτιζέτω, εἰ μὴ ἕως
[3, 101]   κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν  μήτε   τὴν λείαν καταφθεῖραι τόν τε
[3, 70]   δι´ αὑτοῦ τὰ ὅλα καὶ  μήτε   τὸν Πόπλιον δύνασθαι παρατυχεῖν τῇ
[3, 70]   Πόπλιον δύνασθαι παρατυχεῖν τῇ μάχῃ  μήτε   τοὺς ἐπικαθισταμένους στρατηγοὺς φθάσαι παραλαβόντας
[3, 23]   γινώσκειν αὐτούς, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,  μήτε   τοὺς κατὰ τὴν Βυσσάτιν μήτε
[3, 23]   μήτε τοὺς κατὰ τὴν Βυσσάτιν  μήτε   τοὺς κατὰ τὴν μικρὰν Σύρτιν
[3, 86]   γεγονὼς ἐγκρατής, ὥστε μήτ´ ἄγειν  μήτε   φέρειν δύνασθαι τὸ στρατόπεδον τὰς
[3, 90]   περιουσίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἦσαν ὥστε  μήτε   χρωμένους μήτε καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι
[3, 109]   ὑμῖν. ὧν ὑμεῖς αὐτὴν μὴ  διαψεύσητε   νῦν, ἀλλ´ ἀπόδοτε μὲν τῇ
[3, 31]   ἀδικουμένης βοηθοὺς εὕροι καὶ συμμάχους,  εἴτε   κτήσασθαί τι καὶ προκατάρξασθαι σπουδάζων
[3, 109]   ἑκάστην ἡμέραν δεύτερον ἐνιαυτὸν ἤδη  διατελεῖτε.   πάντων οὖν τῶν κατὰ μέρος
[3, 22]   ἐπισκευὴν πρὸς ἱερά, (ἐν  πέντε   δ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω. τοῖς δὲ
[3, 33]   μὲν τριάκοντα δύο, τριήρεις δὲ  πέντε.   καὶ μὴν ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μὲν
[3, 95]   γῆν ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας δὲ  πέντε   καὶ τριάκοντα ναῦς καὶ λαβὼν
[3, 56]   πορείαν ἐκ Καινῆς πόλεως ἐν  πέντε   μησὶ ποιησάμενος τὴν δὲ τῶν
[3, 96]   τῆς θαλάττης, εἴκοσι δὲ καὶ  πέντε   ναῦς ἔχοντες τῶν πολεμίων. Τὰ
[3, 33]   τετρήρεις δὲ δύο καὶ τριήρεις  πέντε·   τούτων ἐχούσας πληρώματα πεντήρεις μὲν
[3, 56]   δὲ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολὴν ἡμέραις  δεκαπέντε   κατῆρε τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ
[3, 111]   πρὸς ὑμᾶς πολλοὺς διεθέμην λόγους·  ὅτε   δὲ κατὰ τὸ συνεχὲς τρισὶ
[3, 29]   ὕστερον προσληφθέντας τούτων τῶν συνθηκῶν.  ὅτε   δὲ τούτων οὐδέτερον ἐγράφη, προφανὲς
[3, 111]   κίνδυνον οὐδαμῶς μοι δοκεῖ καθήκειν.  ὅτε   μὲν γὰρ ἀπείρως διέκεισθε τῆς
[3, 17]   τοῖς ἔργοις ταλαιπωρίας, ἔστι δ´  ὅτε   παρακαλῶν τὰ πλήθη καὶ παραβόλως
[3, 55]   χωρίων· τὰ δ´ ὑποζύγια διέκοπτεν,  ὅτε   πέσοι, τὴν κάτω χιόνα κατὰ
[3, 109]   αὐτὴν μὴ διαψεύσητε νῦν, ἀλλ´  ἀπόδοτε   μὲν τῇ πατρίδι τὰς ἁρμοζούσας
[3, 71]   πεζοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς ἱππεῖς  ἐνίοτε   δύναται κρύπτειν, ἐὰν βραχέα τις
[3, 71]   τυχὸν ῥεῖθρον μετὰ βραχείας ὀφρύος,  ποτὲ   δὲ κάλαμοι καὶ πτέρεις καί
[3, 1]   γράφειν ἐπικεχειρήκαμεν, τοῦ πῶς καὶ  πότε   καὶ διὰ τί πάντα τὰ
[3, 76]   τόπων, εὔνουν δὲ διαφερόντως ἀεί  ποτε   Καρχηδονίοις. ταχὺ δὲ συνεὶς τὸ
[3, 91]   πεδία κεῖσθαι συμβαίνει τὴν πασῶν  ποτε   μακαριωτάτην γεγονυῖαν πόλιν Καπύην. ἐπιεικέστατος
[3, 12]   πότε τοῖς καιροῖς εἴκοντες καὶ  πότε   ταῖς ψυχαῖς ἡττώμενοι ποιοῦνται τὰς
[3, 107]   που καὶ πρότερον εἰρήκαμεν, ἀεί  ποτε   τέτταρα στρατόπεδα (προχειρ( ίζονται. τὸ
[3, 35]   ἵνα προθύμως ἐξορμῶσι πάντες, ἄν  ποτέ   τις ἐπικουρίας χρεία γένηται παρ´
[3, 12]   ἔχθρας συντιθεμένων τὰς φιλίας,  πότε   τοῖς καιροῖς εἴκοντες καὶ πότε
[3, 101]   ἀεὶ περὶ τὰς ὑπερβολὰς συμπεσεῖσθαί  ποτε   τοῖς Καρχηδονίοις. ἀκούσας δὲ τὸ
[3, 103]   συμβεβηκὸς ὥστε τότε γενέσθαι τὸ  μηδέποτε   γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ κἀκεῖνον κατέστησαν,
[3, 11]   κελεύειν ἁψάμενον τῶν ἱερῶν ὀμνύναι  μηδέποτε   Ῥωμαίοις εὐνοήσειν. ταῦτ´ οὖν εἰδότα
[3, 69]   τὰ ὅλα καὶ νομίζων δεῖν  μηδέποτε   χωρὶς προθέσεως μηδ´ ἐκ πάσης
[3, 64]   βλέποντας εἰς τὴν αὑτοῦ παρουσίαν·  οὐδέποτε   γὰρ ἂν ἀπολιπὼν τὸν στόλον
[3, 97]   παρεῖχε χρείαν τοῖς κοινοῖς πράγμασιν.  οὐδέποτε   γὰρ πρότερον θαρρήσαντες διαβῆναι τὸν
[3, 7]   εἴληφεν; οὔτε γὰρ ἐκεῖνον εἰκὸς  οὐδέποτε   δεόντως συστήσασθαι τὰς τῶν σωμάτων
[3, 63]   κατ´ ἀνάγκην τοιαύτῃ προθέσει κεχρημένους  οὐδέποτε   διεψεῦσθαι τοῦ κρατεῖν τῶν ἀντιταξαμένων.
[3, 103]   τὰς αὐτὰς πράξεις, πρότερον  οὐδέποτε   συνεβεβήκει παρὰ Ῥωμαίοις. τῷ δὲ
[3, 108]   γὰρ οὔτε τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρους  οὐδέποτε   συνηγωνίσθαι τοῖς στρατοπέδοις οὔτε ταῖς
[3, 90]   κατὰ νώτου τὰς χορηγίας ἀφθόνους  οὐδέποτε   τοὺς στρατιώτας ἠφίει προνομεύειν οὐδὲ
[3, 55]   διὰ τὸ μηδέπω βάθος ἔχειν.  ὁπότε   δὲ ταύτην διαπατήσαντες ἐπὶ τὴν
[3, 51]   μὲν ἀντίοι συμπίπτοντες τοῖς ὑποζυγίοις,  ὁπότε   διαπτοηθεῖεν ἐκ τῆς πληγῆς, οἱ
[3, 55]   δυνάμενοι τὴν κάτω χιόνα διακόπτειν,  ὁπότε   πεσόντες βουληθεῖεν τοῖς γόνασιν
[3, 20]   κράτος ἑαλωκυίας αὐτῆς τῆς πόλεως  τότε   βουλεύεσθαι συνελθόντας πότερα πολεμητέον
[3, 75]   δὲ καὶ πανταχόθεν ἐνεργῶς ἡτοίμαζον.  τότε   γάρ εἰσι φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι καὶ
[3, 87]   τὴν Καρχηδόνα περὶ τῶν γεγονότων·  τότε   γὰρ πρῶτον ἥψατο θαλάττης, ἀφ´
[3, 107]   καὶ πρὸς ἕνα χρῶνται κίνδυνον.  τότε   (γε) μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν
[3, 103]   ηὖξον διὰ τὸ συμβεβηκὸς ὥστε  τότε   γενέσθαι τὸ μηδέποτε γεγονός· αὐτοκράτορα
[3, 16]   μὲν διὰ τὸν ἀπὸ Γαλατῶν  τότε   δὲ διὰ τὸν ἀπὸ Καρχηδονίων
[3, 54]   καὶ πρὸ τοῦ μὲν οὔσης,  τότε   δὲ καὶ μᾶλλον ἔτι προσφάτως
[3, 102]   ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἧκε παραβοηθῶν.  τότε   δὲ μικρὸν ἀναθαρρήσας ἐπεξῆλθε καὶ
[3, 115]   καὶ προσφέροντες τὰς χεῖρας ἀπαραιτήτως,  τότε   δὴ τὰ πεζικὰ στρατόπεδα διαδεξάμενα
[3, 51]   ἠνάγκασε φυγεῖν εἰς τὴν οἰκείαν,  τότε   δὴ τὸ μὲν ἔτι περιλειπόμενον
[3, 112]   τὰ παρ´ αὐτοῖς λόγια πᾶσι  τότε   διὰ στόματος, σημείων δὲ καὶ
[3, 20]   μὰ Δία περὶ τοῦ πολέμου  τότε   διαβούλιον ἦγον, καθάπερ ἔνιοι τῶν
[3, 8]   γεγονότα τῆς ἐκείνου προαιρέσεως καὶ  τότε   διαδεξάμενον τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 97]   ἐπὶ τάδε φιλίᾳ καὶ συμμαχίᾳ  τότε   διέβησαν καὶ τότε πρῶτον ἐθάρρησαν
[3, 116]   τῶν ἱππέων ἀγῶνος ὅμως ἔτι  τότε   διεσῴζετο. βουλόμενος δὲ τοῖς κατὰ
[3, 90]   ἀπὸ Ῥωμαίων ἀπόστασιν. ἕως γὰρ  τότε   δυσὶ μάχαις ἤδη λελειμμένων αὐτῶν
[3, 75]   Γάιος Φλαμίνιος, οἵπερ ἔτυχον ὕπατοι  τότε   καθεσταμένοι, συνῆγον τοὺς συμμάχους καὶ
[3, 55]   χερσὶ προσεξερείσασθαι πρὸς τὴν ἐξανάστασιν,  τότε   καὶ μᾶλλον ἐπέπλεον ἅμα πᾶσι
[3, 118]   συμβάντων· ὁμολογουμένως γὰρ Ῥωμαίων ἡττηθέντων  τότε   καὶ παραχωρησάντων τῆς ἐν τοῖς
[3, 117]   Καρχηδονίοις εἰς τὸ νικᾶν καὶ  τότε   καὶ πρὸ τοῦ (τοῦ) τῶν
[3, 29]   ἑκατέρων συμμάχοις, καὶ τοῖς οὖσι  τότε   καὶ τοῖς μετὰ ταῦτα προσληφθησομένοις,
[3, 40]   Ῥωμαίους φιλίαν, οὐκ ἔχοντες δὲ  τότε   καιρόν, μετεωριζόμενοι καὶ πιστεύοντες ἐκ
[3, 107]   παρασκευῆς δὲ καὶ τῆς ἄκρας  τότε   καταληφθείσης, οὐ μικρὰν συνέπεσε ταραχὴν
[3, 58]   γὰρ ἦσαν οἱ κατὰ θάλατταν  τότε   κίνδυνοι καὶ δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι δὲ
[3, 69]   πάλαι ζητῶν ἀφορμὴν τοῦ πράττειν  τότε   λαβὼν πρόφασιν ἐξαπέστειλε τῶν μὲν
[3, 109]   Καρχηδονίων, ἀλλὰ δι´ ἀπειρίαν τῶν  τότε   μαχομένων καὶ διὰ τὰς ἐκ
[3, 65]   προνομευόντων ὅτι σύνεγγύς εἰσιν ἀλλήλων,  τότε   μὲν αὐτοῦ καταστρατοπεδεύσαντες ἔμειναν. τῇ
[3, 80]   πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως,  τότε   μὲν αὐτοῦ πρὸς τοῖς ἕλεσι
[3, 108]   τοῦ μὴ νικᾶν τοὺς ἐχθρούς.  τότε   μὲν γὰρ οὔτε τοὺς ἡγεμόνας
[3, 34]   ἐν ποιήσεται τὴν ἔξοδον,  τότε   μὲν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. ~Ἐπιτελέσας
[3, 99]   ἐλπίδα καὶ μεγάλας ὑπισχνουμένων δωρεάς,  τότε   μὲν εἰς τὴν ἰδίαν ἀπηλλάγη,
[3, 63]   παράστασιν οἵαν παρακαλῶν ἐσπούδασε,  τότε   μὲν ἐπαινέσας αὐτοὺς διαφῆκε, τῇ
[3, 99]   Βώστορα συγκαταθέσθαι τοῖς λεγομένοις. ~καὶ  τότε   μὲν ἐπανῆλθε, ταξάμενος ἡμέραν,
[3, 102]   πλείους ἐπὶ τῆς χώρας διεφθαρκώς,  τότε   μὲν ἐπανῆλθεν, μεγάλας ἐλπίδας ἔχων
[3, 69]   εἶναι φατέον ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ,  τότε   μὲν ἐπέσχε τοὺς παρ´ αὑτοῦ
[3, 99]   τοὺς τυχόντας ἐπεπτώκει κινδύνους. καὶ  τότε   μέν, ἤδη τῆς ὥρας κατεπειγούσης,
[3, 29]   Ῥωμαίων λεγόμενα νῦν ἐροῦμεν· οἷς  τότε   μὲν οὐκ ἐχρήσαντο διὰ τὸν
[3, 52]   μηδένα τῶν παρακειμένων ταῖς ἀναβολαῖς.  ~Τότε   μὲν οὖν αὐτοῦ ποιησάμενος τὴν
[3, 110]   εὐζώνοις ὁμόσε κινδυνεύειν τινὰς σπείρας.  τότε   μὲν οὖν ἐπιγενομένης νυκτὸς ἐχωρίσθησαν
[3, 109]   τὰς ἐκ τῶν καιρῶν περιστάσεις.  τότε   μὲν οὖν ταῦτα καὶ τοιαῦτα
[3, 17]   διαλογισμοῖς ἐνεργῶς προσέκειτο τῇ πολιορκίᾳ,  τοτὲ   μὲν ὑπόδειγμα τῷ πλήθει ποιῶν
[3, 11]   φιλίαν συντίθηται πρὸς αὐτούς,  τότε   μὴ προσδεῖσθαι διαβολῆς, ἀλλ´ ἀπιστεῖν
[3, 117]   τὴν μάχην Ἀννίβας ἔκρινε, καὶ  τότε   παραβοηθήσας καὶ τρεψάμενος συνέκλεισε τοὺς
[3, 86]   ταῖς τῶν πόλεων καταλήψεσι, καὶ  τότε   παράγγελμά τι δεδομένον ἦν φονεύειν
[3, 17]   ἀρετῇ πάσης τῆς Ἰβηρίας.  τότε   παραστρατοπεδεύσας Ἀννίβας ἐνεργὸς ἐγίνετο περὶ
[3, 89]   οὐδένα δυνατὸν ἦν χρῆσθαι τοῖς  τότε   περιεστῶσι καιροῖς. ταχὺ δὲ καὶ
[3, 15]   Ῥωμαῖοι δὲ πλεονάκις αὐτῶν παρακηκοότες  τότε   πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν τοὺς ἐπισκεψομένους ὑπὲρ
[3, 116]   ἀπὸ τῶν εὐωνύμων τοῖς Νομάσιν,  τότε   προϊδόμενοι τὴν ἔφοδον αὐτῶν οἱ
[3, 81]   τῶν ἀντιταττομένων. δὴ καὶ  τότε   προϊδόμενος καὶ συλλογισάμενος Ἀννίβας περὶ
[3, 118]   δὲ λοιποὶ πάντες ἀπέβλεπον ἤδη  τότε   πρὸς Καρχηδονίους· μεγάλας δ´ εἶχον
[3, 106]   μετὰ τὴν Φλαμινίου τελευτὴν ἐπικατασταθείς,  τότε   προχειρισθέντες ὑπὸ τῶν περὶ τὸν
[3, 97]   καὶ συμμαχίᾳ τότε διέβησαν καὶ  τότε   πρῶτον ἐθάρρησαν ἀντιποιεῖσθαι τῶν πέραν
[3, 29]   ~Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ Καρχηδονίων  τότε   ῥηθέντα δεδηλώκαμεν, τὰ δ´ ὑπὸ
[3, 11]   ἐξεχώρησε καὶ παρ´ Ἀντιόχῳ διέτριβε,  τότε   Ῥωμαῖοι συνθεωροῦντες ἤδη τὴν Αἰτωλῶν
[3, 21]   Ζακανθαίους δὲ παρεδείκνυον οὐκ ὄντας  τότε   Ῥωμαίων συμμάχους καὶ παρανεγίνωσκον πρὸς
[3, 29]   ἀσφάλειαν, οὐκ αὐτοῖς μόνον τοῖς  τότε   συμμαχοῦσι, καθάπερ ἐποιοῦντο τὴν ἐκδοχὴν
[3, 29]   συνθήκαις τῶν μὲν ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις  τότε   συμμάχων ἀφέξεσθαι καὶ κατὰ μηδένα
[3, 50]   ἤρξαντο προάγειν εἰς τὰς δυσχωρίας,  τότε   συναθροίσαντες οἱ τῶν Ἀλλοβρίγων ἡγεμόνες
[3, 65]   διαφυγόντες τὴν σύμπτωσιν τῶν ἱππέων  τότε   συνεπατήθησαν ὑπὸ τοῦ πλήθους καὶ
[3, 8]   ὑπ´ Ἀννίβου πραττομένοις, τοῦ πεισθέντας  τότε   τοῖς ὑπὸ Ῥωμαίων παρακαλουμένοις ἐκδοῦναι
[3, 86]   τὴν μάχην προσαγγελίας, καὶ μάλιστα  τότε   τοῦ πάθους κατὰ τὴν πόλιν
[3, 85]   ἑκατέρων τῶν καιρῶν πολλῷ μεῖζον  τότε   φανῆναι τὸ γεγονὸς παρ´
[3, 31]   καὶ λέγουσι καὶ πράττουσι πάντες  ὥστε   δυσθεώρητον εἶναι τὴν ἑκάστου προαίρεσιν
[3, 102]   τέλος εἰς τοῦτ´ ἦλθον καταφρονήσεως  ὥστε   καὶ διασπᾶν τὸν χάρακα καὶ
[3, 52]   ἐπίστευσαν οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν,  ὥστε   καὶ καθηγεμόσιν αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς
[3, 92]   παρωρείαις ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε τοῖς πολεμίοις,  ὥστε   μὴ δοκεῖν τοῖς αὑτῶν συμμάχοις
[3, 12]   αὑτοῦ κατὰ φύσιν υἱὸν Ἀννίβαν  ὥστε   μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας
[3, 47]   τραχύτητας τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν τοιαύτας  ὥστε   μὴ οἷον ἵππους καὶ στρατόπεδα,
[3, 86]   πολλῆς μὲν λείας γεγονὼς ἐγκρατής,  ὥστε   μήτ´ ἄγειν μήτε φέρειν δύνασθαι
[3, 90]   τοιαύτῃ περιουσίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἦσαν  ὥστε   μήτε χρωμένους μήτε καταφθείροντας ἀνύειν
[3, 40]   χωρίων, ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν οὕτως  ὥστε   μόλις εὐσχήμονα ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν.
[3, 60]   τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν τῶν βαρβάρων  ὥστε   πάντας ἐκ χειρὸς παραγίνεσθαι, διδόντας
[3, 82]   γὰρ προενεβεβλήκει κατελπισμὸν τοῖς ὄχλοις  ὥστε   πλείους εἶναι τῶν τὰ ὅπλα
[3, 43]   τοῦ μέρους τῆς πρύμνης οἰακίζοντος,  ὥστε   πλῆθος ἱκανὸν ἵππων συνδιακομίζεσθαι κατὰ
[3, 54]   γὰρ ὑποπεπτώκει τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν  ὥστε   συνθεωρουμένων ἀμφοῖν ἀκροπόλεως φαίνεσθαι διάθεσιν
[3, 108]   πρότερον τὰ κατὰ τοὺς ὑπεναντίους  ὥστε   σχεδὸν μηδ´ ἑωρακότας τοὺς ἀνταγωνιστὰς
[3, 74]   ἐπιγινομένης χιόνος οὕτως διετίθεντο δεινῶς  ὥστε   τὰ μὲν θηρία διαφθαρῆναι πλὴν
[3, 85]   μεγάλῃ“ τηλικαύτην συνέβη γενέσθαι διατροπὴν  ὥστε   τοῖς παραγενομένοις ἐφ´ ἑκατέρων τῶν
[3, 103]   τοσοῦτον ηὖξον διὰ τὸ συμβεβηκὸς  ὥστε   τότε γενέσθαι τὸ μηδέποτε γεγονός·
[3, 65]   συνέβη γενέσθαι τὴν πρώτην σύμπτωσιν  ὥστε   τοὺς ἀκοντιστὰς μὴ φθάσαι τὸ
[3, 83]   βουνῶν κύκλῳ περιαγαγὼν παρεξέτεινε συνεχεῖς,  ὥστε   τοὺς ἐσχάτους εἶναι κατ´ αὐτὴν
[3, 22]   τῆς νῦν πρὸς τὴν ἀρχαίαν  ὥστε   τοὺς συνετωτάτους ἔνια μόλις ἐξ
[3, 45]   φιλοτιμίαν ἀμφότεροι κατὰ τὴν συμπλοκὴν  ὥστε   τῶν Ῥωμαίων καὶ Κελτῶν εἰς
[3, 63]   νῦν ἐστι περὶ Ῥωμαίους,  ὥστε   φεύγουσι πρόδηλον εἶναι τοῖς πλείστοις
[3, 60]   ταῖς τῶν σωμάτων ἀθεραπευσίαις κακῶς  ἀπήλλαττε.   πολλοὶ δὲ καὶ καθυφεῖνθ´ ἑαυτοὺς
[3, 113]   τούτοις ἐπὶ τὴν αὐτὴν εὐθεῖαν  ἐξέταττε,   λαμβάνων πᾶσι τὴν ἐπιφάνειαν τὴν
[3, 112]   δ´ ἑξῆς παρὰ τὸν ποταμὸν  ἐξέταττε   τὰ στρατόπεδα καὶ δῆλος ἦν
[3, 102]   συμβάντος εἰς ἀπορίαν ἐνεπεπτώκει μεγάλην·  οὔτε   γὰρ ἀντεξάγειν τοῖς παρατεταγμένοις ἀξιόχρεως
[3, 60]   ἔνδειαν καὶ συνέχειαν τῶν πόνων.  οὔτε   (γὰρ) διακομίζειν εἰς τοσαύτας μυριάδας
[3, 7]   τῶν πραγμάτων τὰς ἀφορμὰς εἴληφεν;  οὔτε   γὰρ ἐκεῖνον εἰκὸς οὐδέποτε δεόντως
[3, 4]   καὶ ποιήσασθαι πάντας ὑφ´ ἑαυτούς.  οὔτε   γὰρ πολεμεῖ τοῖς πέλας οὐδεὶς
[3, 21]   πρὸς Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων, ὡς  οὔτε   γεγενημένας, εἴ τε γεγόνασιν, οὐδὲν
[3, 42]   συλλογιζόμενος ἐκ τῶν παρόντων ὡς  οὔτε   διαβαίνειν μετὰ βίας δυνατὸν εἴη
[3, 57]   ἐκεῖνοι πάντων ἀπογευόμενοι τῶν παρακειμένων  οὔτε   κατὰ τὸ παρὸν οὐδενὸς ἀληθινῶς
[3, 110]   δὲ τὴν ἐπαύριον Λεύκιος  οὔτε   μάχεσθαι κρίνων οὔτε μὴν ἀπάγειν
[3, 110]   Λεύκιος οὔτε μάχεσθαι κρίνων  οὔτε   μὴν ἀπάγειν ἀσφαλῶς τὴν στρατιὰν
[3, 89]   ἠνάγκασε παρομολογῆσαι καὶ συγχωρεῖν ὡς  οὔτε   νουνεχέστερον οὔτε φρονιμώτερον οὐδένα δυνατὸν
[3, 102]   ἀντεξάγειν τοῖς παρατεταγμένοις ἀξιόχρεως ἦν  οὔτε   παραβοηθεῖν τοῖς ἐπὶ τῆς χώρας
[3, 57]   στόματος οὐδὲν ἐπὶ πλεῖον εἰρήκαμεν  οὔτε   περὶ τῆς ἔξω θαλάττης καὶ
[3, 57]   Λιβύην καὶ κατ´ Ἰβηρίαν τόπων  οὔτε   περὶ τοῦ καθ´ Ἡρακλέους στήλας
[3, 4]   εἰσιν οὔτε περὶ τῶν κρατησάντων  (οὔτε   περὶ τῶν) ἐλαττωθέντων αἱ ψιλῶς
[3, 4]   ἐπεὶ δ´ οὐκ αὐτοτελεῖς εἰσιν  οὔτε   περὶ τῶν κρατησάντων (οὔτε περὶ
[3, 4]   αὐτοῦ τοῦ καταγωνίσασθαι τοὺς ἀντιταττομένους,  οὔτε   πλεῖ τὰ πελάγη χάριν τοῦ
[3, 48]   οὔτε τόπους, ὡς οὗτοί φασιν,  οὔτε   ποῦ πορεύεται τὸ παράπαν οὔτε
[3, 84]   πεντακισχιλίους, οὔτ´ εἴκειν τοῖς παροῦσιν  οὔτε   πράττειν οὐδὲν δυνάμενοι, τοῦτο δ´
[3, 48]   οὔτε ποῦ πορεύεται τὸ παράπαν  οὔτε   πρὸς τίνας ἐγίνωσκε, τὸ δὲ
[3, 28]   ἐποιήσαντο τὰς περὶ Σαρδόνος συνθήκας,  οὔτε   πρόφασιν οὔτ´ αἰτίαν εὕροι τις
[3, 108]   ἀμφοτέρους οὐδέποτε συνηγωνίσθαι τοῖς στρατοπέδοις  οὔτε   ταῖς δυνάμεσι κεχρῆσθαι γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ
[3, 48]   τούτοις τοῦ κατορθώσειν τοῖς ὅλοις,  οὔτε   τὰς ὁδοὺς οὔτε τόπους, ὡς
[3, 57]   οὔτε τῆς παραυτίκα διαγωγῆς ἀληθινῶς  οὔτε   τῆς εἰς τὸ μέλλον ὠφελείας
[3, 57]   τὴν ἀνάγνωσιν τὸ παραπλήσιον ποιοῦντες  οὔτε   τῆς παραυτίκα διαγωγῆς ἀληθινῶς οὔτε
[3, 31]   πράξεων ἐξηγήσεως οὔτε τοῖς γράφουσιν  οὔτε   τοῖς ἀναγινώσκουσιν τὰς ἱστορίας, ὡς
[3, 4]   ἐν πράγμασιν οὔτε τοῖς ἡγουμένοις  οὔτε   τοῖς ἀποφαινομένοις ὑπὲρ τούτων, τὸ
[3, 31]   τῆς αὐτῶν τῶν πράξεων ἐξηγήσεως  οὔτε   τοῖς γράφουσιν οὔτε τοῖς ἀναγινώσκουσιν
[3, 4]   εἶναι τέλος ὑποληπτέον ἐν πράγμασιν  οὔτε   τοῖς ἡγουμένοις οὔτε τοῖς ἀποφαινομένοις
[3, 54]   παραγενέσθαι πρὸς τοιοῦτον τόπον, ὃν  οὔτε   τοῖς θηρίοις οὔτε τοῖς ὑποζυγίοις
[3, 10]   δεόντως οὔτε τοῖς νῦν λεγομένοις  οὔτε   τοῖς μετὰ ταῦτα ῥηθησομένοις ὑφ´
[3, 10]   οἷόν τ´ ἦν συμπεριενεχθῆναι δεόντως  οὔτε   τοῖς νῦν λεγομένοις οὔτε τοῖς
[3, 54]   τόπον, ὃν οὔτε τοῖς θηρίοις  οὔτε   τοῖς ὑποζυγίοις δυνατὸν ἦν παρελθεῖν
[3, 7]   συστήσασθαι τὰς τῶν σωμάτων θεραπείας,  οὔτε   τὸν πραγματικὸν οὐδὲν οἷόν τε
[3, 48]   τοῖς ὅλοις, οὔτε τὰς ὁδοὺς  οὔτε   τόπους, ὡς οὗτοί φασιν, οὔτε
[3, 108]   τοὺς ἐχθρούς. τότε μὲν γὰρ  οὔτε   τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρους οὐδέποτε συνηγωνίσθαι
[3, 64]   τοὺς ὀρθῶς λογιζομένους; καὶ μὴν  οὔτε   τοὺς ἱππεῖς συμπεσόντας τοῖς παρ´
[3, 89]   καὶ συγχωρεῖν ὡς οὔτε νουνεχέστερον  οὔτε   φρονιμώτερον οὐδένα δυνατὸν ἦν χρῆσθαι
[3, 98]   θαρρήσας δὲ τοῦτο ποιεῖν ἀνακεχωρηκὼς  ἐστρατοπέδευε   τῆς Ζακάνθης ἐν τοῖς πρὸς
[3, 93]   ποιεῖσθαι τὴν πορείαν, πρὸς ἣν  ἐκέλευε   προσελαύνειν τοὺς βοῦς ἐνεργῶς καὶ
[3, 68]   καὶ τὰς μετ´ ἐκείνου δυνάμεις,  ἐθεράπευε   δ´ αὑτὸν ἐπιμελῶς, σπουδάζων εἰ
[3, 66]   ἀποικία Ῥωμαίων, ἅμα μὲν αὑτὸν  ἐθεράπευε   καὶ τοὺς ἄλλους τραυματίας, ἅμα
[3, 68]   πρὸς μάχην, αὐτὸς δ´ ἐπιμελῶς  συνήδρευε   τῷ Ποπλίῳ, τὰ μὲν ἤδη
[3, 90]   δ´ ἀεὶ καὶ συνεστραμμένους τηρῶν  ἐφήδρευε   τοῖς τόποις καὶ καιροῖς. καὶ
[3, 100]   στρατοπεδείαν ἐτήρει καὶ τοῖς σιτολογοῦσι  παρεφήδρευε   κατὰ τόπους. οὔσης δὲ τῆς
[3, 51]   τῶν ἵππων μόλις καὶ ταλαιπώρως  διήνυε   τὰς δυσχωρίας, αὐτὸς δὲ συναθροίσας
[3, 94]   ἀνθρώποις. Φάβιος δὲ κακῶς μὲν  ἤκουε   παρὰ τοῖς πολλοῖς, ὡς ἀνάνδρως
[3, 15]   καὶ δοὺς αὑτὸν εἰς ἔντευξιν  διήκουε   περὶ τῶν ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι μὲν
[3, 114]   ἔλαττον τὸ κέντημα τῆς καταφορᾶς  ἴσχυε   πρὸς τὸ βλάπτειν, δὲ
[3, 88]   καταστρατοπεδεύσας περὶ τὸ καλούμενον Οἰβώνιον  ἐπέτρεχε   τὴν Ἀργυριππανὴν καὶ πᾶσαν ἀδεῶς
[3, 101]   τοῖς ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἵπποις·  εἶχε   γὰρ τὰς πλείστας ἐλπίδας τῆς
[3, 114]   πλείους τετρακισμυρίων σὺν τοῖς Κελτοῖς.  εἶχε   δὲ τὸ μὲν δεξιὸν τῶν
[3, 114]   τὰ δὲ ξίφη τὴν ἐναντίαν  εἶχε   διάθεσιν· τῆς μὲν γὰρ οὐκ
[3, 70]   δὲ Πόπλιος τὴν ἐναντίαν  εἶχε   διάληψιν περὶ τῶν ἐνεστώτων· τὰ
[3, 79]   τὸ μέλλον εἰς τέλος ἀφροντίστως  εἶχε   περὶ παντὸς τοῦ σκευοφόρου, λογιζόμενος
[3, 14]   ποταμῷ καὶ τοῖς θηρίοις οἷς  εἶχε   περὶ τετταράκοντα τὸν ἀριθμόν, συνέβη
[3, 78]   στρατηγός, πᾶς τις εὐλαβῶς  εἶχε   πρὸς τὴν πορείαν, ὑφορώμενος βάραθρα
[3, 70]   γενόμενος ἐπὶ τῷ προτερήματι φιλοτίμως  εἶχε   πρὸς τὸ τὴν ταχίστην κρῖναι
[3, 92]   ἐκ τοῦ πρὸς Ῥώμην μέρους  εἶχε,   ταῖς δὲ προνομαῖς πᾶν ἐπιτρέχων
[3, 95]   οὖν κατὰ τὴν Ἰταλίαν τοιαύτην  εἶχε   τὴν διάθεσιν. κατὰ δὲ τοὺς
[3, 112]   διὰ τὸν πορισμὸν τῶν ἐπιτηδείων,  εἶχε   τὴν ἡσυχίαν, ἀσφαλισάμενος ταῖς ἐφεδρείαις
[3, 114]   Καρχηδονίων τὸ μὲν εὐώνυμον Ἀσδρούβας  εἶχε,   τὸ δὲ δεξιὸν Ἄννων· ἐπὶ
[3, 35]   δὲ καὶ τῆς δυνάμεως ἧς  εἶχε   τῷ μὲν Ἄννωνι πεζοὺς μυρίους
[3, 114]   δὲ Γαλατικὴ μάχαιρα μίαν  εἶχε   χρείαν τὴν ἐκ καταφορᾶς, καὶ
[3, 43]   Ἀννίβας ἑτοίμους ἔχων τοὺς στρατιώτας  ἐπεῖχε   τῇ διαβάσει, τοὺς μὲν λέμβους
[3, 56]   τὸν Πάδον πεδία καὶ καταστρατοπεδεύσας  ἐπεῖχε   τοῖς πολεμίοις, σπεύδων συμβαλεῖν εἰς
[3, 42]   καταλειφθείσας δυνάμεις. μάλιστα δ´ αὐτῷ  παρεῖχε   δυσχρηστίαν τῶν ἐλεφάντων διάβασις·
[3, 89]   μὲν οὖν ἀρχὰς κατεφρονεῖτο καὶ  παρεῖχε   λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ καταπεπληγμένος
[3, 97]   Ἰβηρίαν καὶ συμμίξας τἀδελφῷ μεγάλην  παρεῖχε   χρείαν τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. οὐδέποτε
[3, 82]   ποιήσασθαι τὸν κίνδυνον, οὐχ οἷον  προσεῖχε   τοῖς λεγομένοις, ἀλλ´ οὐδ´ ἀνείχετο
[3, 9]   γράφων γέγονε καὶ τοῦ συνεδρίου  μετεῖχε   τῶν Ῥωμαίων, πᾶν εὐθέως ἡγοῦνται
[3, 89]   τῶν Ῥωμαίων στρατιὰν τἀναντία τούτοις  ὑπῆρχε.   διόπερ εἰς μὲν τὸν ὑπὲρ
[3, 27]   πολέμῳ τὸν Ἴβηρα ποταμόν. ταῦθ´  ὑπῆρχε   τὰ δίκαια Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 73]   περί γε μὴν τοὺς Καρχηδονίους  ὑπῆρχε   τἀναντία τούτων· ἀκμαῖοι γὰρ παρατεταγμένοι
[3, 6]   παρανομίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας, ὁρμὴν  ἔσχε   καὶ προέθετο πολεμεῖν καὶ πάντα
[3, 51]   ἀνδρῶν, εἰς δὲ τὸ μέλλον  ἔσχε   μὲν καὶ σίτου καὶ θρεμμάτων
[3, 5]   τὴν ἀρχὴν καὶ τὸ τέλος  ἔσχε   τὸ κοινὸν ἀτύχημα πάσης τῆς
[3, 31]   τὸ πραχθὲν καὶ πότερον εὔλογον  ἔσχε   τὸ τέλος, τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς
[3, 69]   ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ, τότε μὲν  ἐπέσχε   τοὺς παρ´ αὑτοῦ συνεγγίσαντας τῷ
[3, 96]   μὲν πρῶτον τῆς Σικελίας Λιλυβαίῳ  προσέσχε·   μετὰ δὲ ταῦτα καταπλεύσας τῆς
[3, 76]   Ῥοδανοῦ στομάτων παντὶ τῷ στόλῳ  προσέσχε   τῆς Ἰβηρίας πρὸς τοὺς κατὰ
[3, 69]   πεπιστευμένου παρὰ Ῥωμαίων, ἀνδρὸς Βρεντεσίνου,  κατέσχε.   γενόμενος δὲ κύριος τῆς φρουρᾶς
[3, 50]   τὰ στενὰ τὴν νύκτα καὶ  κατέσχε   τοὺς ὑπὸ τῶν πολεμίων προκαταληφθέντας
[3, 49]   συνεκβαλὼν τὸν ἕτερον πολλῆς ἐπικουρίας  ἔτυχε   παρὰ τοῦ κρατήσαντος· οὐ γὰρ
[3, 54]   ἐν πολεμίοις μὲν οὐκέτι  περιέτυχε   πλὴν τῶν λάθρᾳ κακοποιούντων, ὑπὸ
[3, 17]   οὐ διεψεύσθη τοῖς λογισμοῖς οὐδ´  ἀπέτυχε   τῆς ἐξ ἀρχῆς προθέσεως, ἀλλὰ
[3, 19]   Φάρον εὐθέως ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν  κατέσκαψε,   τῆς δὲ λοιπῆς Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς
[3, 96]   παριστάνουσα πρὸς τὸν κίνδυνον, ὡς  ἔβλαψε   τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας ἑτοίμην
[3, 75]   ἐν τῇ Ῥώμῃ τὸ γεγονὸς  ἔπεμψε   τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι μάχης γενομένης
[3, 61]   ἀπὸ τοῦ στόλου παραυτίκα συναθροίσας  ἐξέπεμψε,   παραγγείλας ποιεῖσθαι τὸν πλοῦν ὡς
[3, 104]   καὶ παντοδαπὰς ἐχόντων περικλάσεις κοιλότητας,  ἐξέπεμψε   τῆς νυκτὸς εἰς τὰς ἐπιτηδειοτάτας
[3, 17]   τὴν δὲ κατασκευὴν παραχρῆμα πᾶσαν  ἐξέπεμψε   τοῖς Καρχηδονίοις. ταῦτα δὲ πράξας
[3, 50]   καταστρατοπεδεύσας πρὸς ταῖς ὑπερβολαῖς ἐπέμενε,  προέπεμψε   δέ τινας τῶν καθηγουμένων αὐτοῖς
[3, 18]   εἰς τὴν Διμάλην ἀξιόχρεων φρουρὰν  εἰσέπεμψε   καὶ τὰς ἁρμοζούσας ταύτης χορηγίας,
[3, 83]   πρὸς αὐτῇ τῇ λίμνῃ τελέως  ὀψὲ   τῆς ὥρας, μετὰ ταῦτα τῆς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/03/2006