HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ι  =  1016 formes différentes pour 4271 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[3, 115]   εἰς τοὐπίσω, λύσαντες τὸν μηνίσκον.  αἱ   δὲ τῶν Ῥωμαίων σπεῖραι κατὰ
[3, 48]   τραγῳδιογράφοις. καὶ γὰρ ἐκείνοις πᾶσιν  αἱ   καταστροφαὶ τῶν δραμάτων προσδέονται θεοῦ
[3, 24]   αὗται δ´ εἰσὶν αἱ πόλεις  αἱ   περιέχουσαι παρὰ θάλατταν τὴν Λατίνην
[3, 24]   Κιρκαιίτας, Ταρρακινίτας. αὗται δ´ εἰσὶν  αἱ   πόλεις αἱ περιέχουσαι παρὰ θάλατταν
[3, 47]   μεσημβρίας αὐτοῦ πλευρὰν ὁρίζουσι πᾶσαν  (αἱ)   πρὸς ἄρκτον κεκλιμέναι τῶν Ἄλπεων
[3, 22]   ἐξ ἐπιστάσεως διευκρινεῖν. εἰσὶ δ´  αἱ   συνθῆκαι τοιαίδε τινές· ἐπὶ τοῖσδε
[3, 115]   Ἰβήρων καὶ τῶν Κελτῶν ἔμενον  αἱ   τάξεις καὶ διεμάχοντο τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 39]   Ἰταλίαν χίλιοι τετρακόσιοι. λοιπαὶ δ´  αἱ   τῶν Ἄλπεων ὑπερβολαί, περὶ χιλίους
[3, 47]   κατὰ τὸν Ῥοδανὸν αὐλῶνος διαζευγνύουσιν  αἱ   τῶν προειρημένων ὀρῶν ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι
[3, 37]   Ἡρακλείους στήλας. αὗται μὲν οὖν  αἱ   χῶραι καθολικώτερον θεωρούμεναι τὸν πρὸς
[3, 4]   κρατησάντων (οὔτε περὶ τῶν) ἐλαττωθέντων  αἱ   ψιλῶς ἐξ αὐτῶν τῶν ἀγωνισμάτων
[3, 96]   τὰς ἐπιβολὰς ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης.  αἳ   τὸ μὲν πρῶτον εἰς Σαρδόν´,
[3, 44]   καὶ κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας ἐν οὐδενὶ  διεσφάλθαι,   κατακολουθήσαντας τῇ ´κείνου γνώμῃ καὶ
[3, 7]   πολλάκις τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων,  ἰᾶσθαι   δὲ ῥᾷστόν ἐστιν παντὸς τὰς
[3, 89]   γὰρ τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις συνέβαινε  γεγυμνάσθαι   μὲν ἐκ τῆς πρώτης ἡλικίας
[3, 94]   τῆς ἡμέρας διὰ τὸ μὴ  δύνασθαι   γνῶναι τὸ γινόμενον. Φάβιος δὲ
[3, 98]   διαβεβήκασι Ῥωμαῖοι τὸν ποταμόν, οὐκέτι  δύνασθαι   Καρχηδονίους φόβῳ συνέχειν τὰ κατὰ
[3, 71]   ὄντες τῶν ὑλωδῶν διὰ τὸ  δύνασθαι   μὲν ἐκ πολλοῦ προορᾶν πάντα
[3, 70]   ὅλα καὶ μήτε τὸν Πόπλιον  δύνασθαι   παρατυχεῖν τῇ μάχῃ μήτε τοὺς
[3, 90]   μήτε χρωμένους μήτε καταφθείροντας ἀνύειν  δύνασθαι   τὰς λείας. κατέδραμον δὲ καὶ
[3, 32]   δὲ κυριωτάτων μηδὲ ψαύειν αὐτοὺς  δύνασθαι   τὸ παράπαν. ἀκμὴν γάρ φαμεν
[3, 86]   ὥστε μήτ´ ἄγειν μήτε φέρειν  δύνασθαι   τὸ στρατόπεδον τὰς ὠφελείας, πολὺ
[3, 73]   προθύμως εἶχον. διόπερ ἅμα τῷ  δέξασθαι   διὰ τῶν διαστημάτων τοὺς προκινδυνεύοντας
[3, 10]   μὴ τὸν πόλεμον ἐκείνοις  ἀναδέξασθαι   τοῖς καιροῖς. διὸ καὶ δευτέραν,
[3, 84]   τῆς πορείας εἰς τὸν αὐλῶνα  προσδέξασθαι   καὶ συνάπτειν πρὸς αὐτὸν ἤδη
[3, 80]   ποιήσασθαι τὸ προτέρημα καὶ μὴ  προσδέξασθαι   τὴν παρουσίαν τοῦ τὴν ἴσην
[3, 53]   ἀναπαῦσαι τοὺς διασῳζομένους, ἅμα δὲ  προσδέξασθαι   τοὺς ἀπολειπομένους. ἐν καιρῷ
[3, 18]   ταύτῃ πρῶτον ἐγχειρεῖν ἔκρινε, βουλόμενος  καταπλήξασθαι   τοὺς πολεμίους. παρακαλέσας δὲ τοὺς
[3, 101]   βουνοῦ κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος ἅμα μὲν  καταπλήξασθαι   τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τοῖς
[3, 89]   Φαβίου καὶ βουλόμενος ἐξ ἐφόδου  καταπλήξασθαι   τοὺς ὑπεναντίους, ἐξαγαγὼν τὴν δύναμιν
[3, 12]   παρέδωκαν οἱ καιροὶ καὶ λίαν  ἐναποδείξασθαι   τὴν πατρῴαν ἔχθραν εἰς Ῥωμαίους.
[3, 57]   ἠγάγομεν, πρὸ τοῦ τῶν ἀγώνων  ἄρξασθαι   βραχέα βουλόμεθα περὶ τῶν ἁρμοζόντων
[3, 117]   ἐπὶ τοῦ χάρακος, ἅμα τῷ  κατάρξασθαι   τὴν μάχην κατὰ τὸ συνταχθὲν
[3, 31]   συμμάχους, εἴτε κτήσασθαί τι καὶ  προκατάρξασθαι   σπουδάζων τοὺς συνεργήσοντας αὐτῷ παρορμήσαι
[3, 111]   πέριξ τόπους, ἤρετο τί μεῖζον  εὔξασθαι   τοῖς θεοῖς κατὰ τοὺς παρόντας
[3, 110]   συμβάλλειν ἱπποκρατούντων τῶν πολεμίων, ἀλλ´  ἐπισπᾶσθαι   καὶ προάγειν μᾶλλον εἰς τόπους
[3, 15]   εἰς Καρχηδόνα, τὰ παραπλήσια θέλοντες  ἐπιμαρτύρασθαι   κἀκείνους· οὐ μὴν ἐν Ἰταλίᾳ
[3, 26]   καιρὸν κατὰ μέρος περὶ αὐτῶν  ἐξεργάσασθαι   διὰ τὸ καὶ πλείους διεψεῦσθαι
[3, 112]   ταῖς περιστάσεσι Ῥωμαῖοι καὶ θεοὺς  ἐξιλάσασθαι   καὶ ἀνθρώπους καὶ μηδὲν ἀπρεπὲς
[3, 69]   τὸν δὲ προδότην ἐτίμησε μεγαλείως,  ἐκκαλέσασθαι   σπουδάζων τοὺς ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους
[3, 82]   καὶ κατέφθειρε τὴν χώραν, βουλόμενος  ἐκκαλέσασθαι   τὸν θυμὸν τῶν ὑπεναντίων. ἐπεὶ
[3, 57]   ἐσμέν, τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν  ἐξηγήσασθαι.   διόπερ οὐ χρὴ θαυμάζειν οὐδ´
[3, 92]   ἀπερείσασθαι τόπον, ἐν δυνήσεται  ποιήσασθαι   καὶ τὴν παραχειμασίαν, ἵνα μὴ
[3, 4]   ὑπὲρ τούτων, τὸ νικῆσαι καὶ  ποιήσασθαι   πάντας ὑφ´ ἑαυτούς. οὔτε γὰρ
[3, 13]   πλεῖστα κατ´ Ἰβηρίαν ὑφ´ αὑτοὺς  ποιήσασθαι   πρὸς πᾶν ἑτοίμως διέκειντο τὸ
[3, 64]   τῶν ἡμετέρων στρατιωτῶν φυγῇ παραπλησίαν  ποιήσασθαι   τὴν ἀποχώρησιν καὶ παρὰ τὴν
[3, 40]   συνέστησαν οὕτως ὥστε μόλις εὐσχήμονα  ποιήσασθαι   τὴν ἀποχώρησιν. οἱ δὲ Βοῖοι
[3, 4]   καὶ τῶν ἐλαττωμάτων ἱκανὴν ἐνεδέχετο  ποιήσασθαι   τὴν διάληψιν ὑπὲρ τῶν ψεκτῶν
[3, 49]   οὐδέποτ´ ἂν αὐτοὺς τολμῆσαι τῇδε  ποιήσασθαι   τὴν εἰς Ἰταλίαν πορείαν διὰ
[3, 57]   οὐ διερριμμένην οὐδ´ ἐν παρέργῳ  ποιήσασθαι   τὴν περὶ αὐτῶν μνήμην, ἀλλὰ
[3, 80]   τόπον ἑπόμενος, σπουδάζων δι´ αὑτοῦ  ποιήσασθαι   τὸ προτέρημα καὶ μὴ προσδέξασθαι
[3, 82]   ἐπὶ ταὐτὸ τοῖς στρατοπέδοις ὁμοῦ  ποιήσασθαι   τὸν κίνδυνον, οὐχ οἷον προσεῖχε
[3, 70]   τρίτον ἀδυνατοῦντος ἔτι τοῦ Ποπλίου  ποιήσασθαι   τὸν κίνδυνον, τὸ δὲ μέγιστον,
[3, 8]   τὸν κοινὸν ἐχθρὸν τῆς πόλεως,  περιποιήσασθαι   δὲ τῇ χώρᾳ τὴν ἀσφάλειαν,
[3, 6]   πρὸ ὀφθαλμῶν θέμενος, ἅμα τῷ  περιποιήσασθαι   τὴν ἐκ τῶν Ἑλλήνων εὔνοιαν
[3, 71]   πάντων ταῖς ἐπιβολαῖς, ἅμα τῷ  δειπνοποιήσασθαι   τὸ στρατόπεδον ἀνακαλεσάμενος Μάγωνα τὸν
[3, 34]   τόπους καὶ συνεργοῖς καὶ συμμάχοις  χρήσασθαι   Κελτοῖς εἰς τὴν προκειμένην ἐπιβολήν.
[3, 10]   τὴν Ἰβηρίαν πράγματα, σπουδάζων ταύτῃ  χρήσασθαι   παρασκευῇ πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων
[3, 100]   καὶ τὰ τείχη, βουλόμενος σιτοβολίοις  χρήσασθαι   πρὸς τὴν παραχειμασίαν. τὴν δὲ
[3, 92]   διεκβολῆς περὶ τετρακισχιλίους ἐπέστησε, παρακαλέσας  χρήσασθαι   τῇ προθυμίᾳ σὺν καιρῷ μετὰ
[3, 70]   πολεμίοις, θέλων μὲν πρῶτον ἀκεραίοις  ἀποχρήσασθαι   ταῖς τῶν Κελτῶν ὁρμαῖς, δεύτερον
[3, 32]   πόσῳ γὰρ ῥᾷόν ἐστι καὶ  κτήσασθαι   καὶ (δια( να) γνῶναι βύβλους
[3, 31]   βοηθοὺς εὕροι καὶ συμμάχους, εἴτε  κτήσασθαί   τι καὶ προκατάρξασθαι σπουδάζων τοὺς
[3, 2]   ἰδιότης πρὸς τὸ μὴ μόνον  ἀνακτήσασθαι   τὴν Ἰταλιωτῶν καὶ Σικελιωτῶν δυναστείαν,
[3, 7]   γὰρ ἐκεῖνον εἰκὸς οὐδέποτε δεόντως  συστήσασθαι   τὰς τῶν σωμάτων θεραπείας, οὔτε
[3, 17]   παρελέσθαι Ῥωμαίων τὴν ἐλπίδα τοῦ  συστήσασθαι   τὸν πόλεμον ἐν Ἰβηρίᾳ· δεύτερον
[3, 34]   μόνως ἂν ὑπολαμβάνων ἐν Ἰταλίᾳ  συστήσασθαι   τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, εἰ
[3, 25]   τὴν Πύρρου διάβασιν πρὸ τοῦ  συστήσασθαι   τοὺς Καρχηδονίους τὸν περὶ Σικελίας
[3, 55]   τοῖς γόνασιν ταῖς χερσὶ  προσεξερείσασθαι   πρὸς τὴν ἐξανάστασιν, τότε καὶ
[3, 92]   τὴν λείαν, ἀλλ´ εἰς τοιοῦτον  ἀπερείσασθαι   τόπον, ἐν δυνήσεται ποιήσασθαι
[3, 16]   τὴν ὑπόθεσιν σύγκλητος ἔκρινεν  ἀσφαλίσασθαι   τὰ κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πράγματα,
[3, 16]   ἀνθοῦσαν τὴν Μακεδόνων οἰκίαν ἔσπευδον  ἀσφαλίσασθαι   τὰ πρὸς ἕω τῆς Ἰταλίας
[3, 62]   νεανίσκων ἤρετο τίνες αὐτῶν βούλονται  διαγωνίσασθαι   πρὸς ἀλλήλους ἐφ´ τὸν
[3, 4]   νοῦν ἔχων ἕνεκεν αὐτοῦ τοῦ  καταγωνίσασθαι   τοὺς ἀντιταττομένους, οὔτε πλεῖ τὰ
[3, 10]   πράξεις. ~Ῥωμαίων δὲ μετὰ τὸ  καταλύσασθαι   Καρχηδονίους τὴν προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων
[3, 31]   ἐκ τῶν νῦν παρόντων εὐλόγως  βεβαιώσασθαι   μηδένα τῶν νοῦν ἐχόντων, οὐ
[3, 62]   καὶ δηλούντων ὅτι βούλονται μονομαχεῖν,  κληρώσασθαι   προσέταξε καὶ δύο τοὺς λαχόντας
[3, 32]   μέρος γραφόντων συντάξεις ἀναγινώσκειν  κτᾶσθαι;   χωρὶς γὰρ τοῦ πολλαπλασίους αὐτὰς
[3, 84]   παραβοηθεῖν μὲν τοῖς ἰδίοις καὶ  περιίστασθαι   τοὺς ὑπεναντίους ἠδυνάτουν διὰ τὸ
[3, 97]   τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, ἀλλ´  ἐνίστασθαι   τοῖς Καρχηδονίοις καὶ τὸν πόλεμον
[3, 106]   μὲν κίνδυνον κατὰ μηδένα τρόπον  συνίστασθαι,   τοὺς δὲ κατὰ μέρος ἀκροβολισμοὺς
[3, 28]   τοιούτων ὑπαρχόντων, λοιπὸν διευκρινῆσαι καὶ  σκέψασθαι   περὶ τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου
[3, 50]   καθηγουμένων αὐτοῖς Γαλατῶν χάριν τοῦ  κατασκέψασθαι   τὴν τῶν ὑπεναντίων ἐπίνοιαν καὶ
[3, 19]   κατὰ τὸν ὅλον βίον προαιρέσει.  καταλαβέσθαι   γὰρ ἐγχειρήσας μετὰ τῆς Φιλίππου
[3, 70]   Πόπλιον ἀρρωστεῖν· ὅμως δὲ βουλόμενος  προσλαβέσθαι   καὶ τὴν τοῦ συνάρχοντος γνώμην
[3, 34]   τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς νῦν μέλλουσι  λέγεσθαι.   διόπερ εἴχετο ταύτης τῆς ἐλπίδος
[3, 12]   ἡγητέον, ἀρχὰς δὲ τὰς μελλούσας  λέγεσθαι.   ~Καρχηδόνιοι γὰρ βαρέως μὲν ἔφερον
[3, 10]   πρὸς πίστιν ἀρκοῦν ἔσται τὸ  λέγεσθαι   μέλλον. ~καθ´ οὓς γὰρ καιροὺς
[3, 107]   Αἰμίλιον ἀποβλέπειν καὶ πρὸς τοῦτον  ἀπερείδεσθαι   τὰς πλείστας ἐλπίδας διά τε
[3, 14]   βαρβάρων ἐπιβαλομένων κατὰ πλείους τόπους  βιάζεσθαι   καὶ περαιοῦσθαι τὸν ποταμόν, τὸ
[3, 43]   ἐμβαίνειν ἅπασιν ἅμα παρήγγελλε καὶ  βιάζεσθαι   πρὸς τὸ ῥεῦμα τοῖς ἐπὶ
[3, 44]   διαφῆκε, παραγγείλας θεραπεύειν σφᾶς καὶ  παρασκευάζεσθαι   μετὰ σπουδῆς, ὡς εἰς τὴν
[3, 89]   διεγνωκὼς μήτε παραβάλλεσθαι μήτε διακινδυνεύειν,  στοχάζεσθαι   δὲ πρῶτον καὶ μάλιστα τῆς
[3, 24]   Καλοῦ ἀκρωτηρίου, Μαστίας Ταρσηίου, μὴ  λῄζεσθαι   ἐπέκεινα Ῥωμαίους μηδ´ ἐμπορεύεσθαι μηδὲ
[3, 24]   ἐκτὸς οἴονται δεῖν Ῥωμαίους μήτε  λῄζεσθαι   μήτε πόλιν κτίζειν. εἰσὶ δὲ
[3, 7]   δ´ ἀνδρὸς πραγματικοῦ μὴ δυναμένου  συλλογίζεσθαι   πῶς καὶ διὰ τί καὶ
[3, 43]   οἰακίζοντος, ὥστε πλῆθος ἱκανὸν ἵππων  συνδιακομίζεσθαι   κατὰ τὴν πρώτην εὐθέως διάβασιν.
[3, 107]   τὴν χρείαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον  παρακομίζεσθαι.   τὴν μὲν οὖν πόλιν ἔτι
[3, 104]   μὲν ἐξαπέστειλε τοὺς ψιλούς, κελεύσας  ἀγωνίζεσθαι   καὶ διαμάχεσθαι περὶ τοῦ τόπου,
[3, 107]   σῖτον καὶ τὰς λοιπὰς χορηγίας  ἁθροίζεσθαι   τοῖς Ῥωμαίοις ἐκ τῶν περὶ
[3, 100]   ἄπλετον συνέβαινε καθ´ ἑκάστην ἡμέραν  ἁθροίζεσθαι   τοῦ σίτου τὸ πλῆθος. ~Μάρκος
[3, 90]   τοὺς στρατιώτας ἠφίει προνομεύειν οὐδὲ  χωρίζεσθαι   καθάπαξ ἐκ τοῦ χάρακος, ἅθρους
[3, 42]   συνέβαινε περί τι χωρίον νησίζον  περισχίζεσθαι   τὸν ποταμόν, ἐνταῦθα κατέμειναν. ἐκ
[3, 63]   τὸ νικᾶν ἅμα καὶ τὸ  σῴζεσθαι   προδήλως σφίσι συνεξακολουθήσειν. πάντας γὰρ
[3, 98]   τρόπον διαλεχθεὶς ἔπεισε τὸν Βώστορα  συγκαταθέσθαι   τοῖς λεγομένοις. ~καὶ τότε μὲν
[3, 52]   συγκατένευσε τοῖς λεγομένοις καὶ συνυπεκρίθη  τίθεσθαι   φιλίαν πρὸς αὐτούς. τῶν δὲ
[3, 1]   τοῦ τέλους, κεφαλαιωδῶς ἐπιμνησθῆναι καὶ  προεκθέσθαι.   μάλιστα γὰρ οὕτως ὑπολαμβάνομεν τοῖς
[3, 6]   ἐπὶ τὸ κρῖναί τι καὶ  προθέσθαι   παραγινόμεθα. δῆλον δ´ οἷον τὸ
[3, 15]   καθήκοντος. πόσῳ γὰρ ἦν ἄμεινον  οἴεσθαι   δεῖν Ῥωμαίους ἀποδοῦναι σφίσι Σαρδόνα
[3, 70]   μέγιστον, πράττειν τι καὶ μὴ  προΐεσθαι   διὰ κενῆς τὸν χρόνον. τῷ
[3, 97]   μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον τὸ μὴ  προΐεσθαι   τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, ἀλλ´
[3, 20]   διαβουλίων οὐδὲ τῶν ἀναγκαίων οὐδενὶ  προΐεσθαι   τῶν ἀπορρήτων οὐδέν; ὧν οὔτ´
[3, 101]   πρόχειρος ὢν ἐκ παντὸς τρόπου  συμπλέκεσθαι   τοῖς πολεμίοις. Ἀννίβας δὲ θεωρῶν
[3, 69]   μεταβολῆς ἠνάγκασε, διώκειν δὲ καὶ  συμπλέκεσθαι   τοῖς πολεμίοις ἐκώλυσε, διὰ τῶν
[3, 72]   ἵππον ἐξαπέστελλε, προστάξας ἔχεσθαι καὶ  συμπλέκεσθαι   τοῖς πολεμίοις. ἑξῆς δὲ τούτοις
[3, 90]   ἀπέχοντες, ἐγγίζειν γε μὴν καὶ  συμπλέκεσθαι   τοῖς πολεμίοις οὐχ οἷοί τ´
[3, 82]   δεῖν μὴ προχείρως ἐπακολουθεῖν μηδὲ  συμπλέκεσθαι   τοῖς πολεμίοις, φυλάττεσθαι δὲ καὶ
[3, 34]   τοῦ δυσχωρίας εἰς τοὺς προειρημένους  ἀφικέσθαι   τόπους καὶ συνεργοῖς καὶ συμμάχοις
[3, 66]   πορείαν, σπεύδων ἐπὶ τόπον εὐγεφύρωτον  ἀφικέσθαι   τοῦ Πάδου. καταλύσας δὲ δευτεραῖος
[3, 81]   μέλλοντα νικᾶν συνθεωρεῖν πῶς δυνατὸν  ἐφικέσθαι   τοῦ σκοποῦ καὶ τί γυμνὸν
[3, 8]   μετὰ ταῦτα παραγενόμενον ἐπὶ Λιβύην  ἐπιβαλέσθαι   καταλύσαντα τοὺς νόμους εἰς μοναρχίαν
[3, 8]   μὲν τὸν αἴτιον τῶν ἀδικημάτων,  ἐπανελέσθαι   δ´ εὐλόγως δι´ ἑτέρων τὸν
[3, 17]   αὐτήν. πρῶτον μὲν γὰρ ὑπέλαβε  παρελέσθαι   Ῥωμαίων τὴν ἐλπίδα τοῦ συστήσασθαι
[3, 104]   τὸν Μάρκον, σπουδάζων τὴν τόλμαν  ἀφελέσθαι   καὶ προκαταλαβεῖν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν.
[3, 90]   νωθρῶς, αὐτὸς δὲ πρόθυμος ἦν  παραβάλλεσθαι   καὶ διακινδυνεύειν. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι
[3, 103]   αὐτῷ, διπλασίως παρωρμήθη πρὸς τὸ  παραβάλλεσθαι   (καὶ) κατατολμᾶν τῶν πολεμίων. ἧκε
[3, 94]   λέγοντος αὐτοῦ ταῦτα πρὸς τῷ  παραβάλλεσθαι   καὶ τῷ διακινδυνεύειν ὅλος καὶ
[3, 89]   γὰρ Φάβιος διεγνωκὼς μήτε  παραβάλλεσθαι   μήτε διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ πρῶτον
[3, 94]   ὑπόθεσιν οὐδαμῶς κρίνων ἐκκυβεύειν οὐδὲ  παραβάλλεσθαι   τοῖς ὅλοις, ἦγε τὴν ἡσυχίαν
[3, 61]   τὰς μὲν γὰρ ἀρχὰς οὐδ´  ἐπιβάλλεσθαι   τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων ἤλπισε
[3, 36]   τόπων οὐ μικρὰ μεγάλα δὲ  συμβάλλεσθαι   πεποίηκε πρὸς ἀνάμνησιν τῶν
[3, 118]   πολιτευμάτων διορθώσεις καὶ κατασκευὰς μεγάλα  συμβάλλεσθαι   τοῖς φιλομαθοῦσι καὶ πραγματικοῖς τῶν
[3, 85]   προσπεσόντος ἤδη τοῦ γεγονότος ἀτυχήματος,  στέλλεσθαι   μὲν ταπεινοῦν τὸ συμβεβηκὸς
[3, 46]   φόβον· ὧν τοὺς μὲν Ἰνδοὺς  ἀπολέσθαι   συνέβη πάντας, τοὺς δ´ ἐλέφαντας
[3, 53]   ~ἐν καιρῷ πάντας ἄρδην  ἀπολέσθαι   συνέβη τοὺς περὶ τὸν Ἀννίβαν,
[3, 23]   μακραῖς ναυσὶ διὰ τὸ μὴ  βούλεσθαι   γινώσκειν αὐτούς, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,
[3, 29]   τοὺς ὑπάρχοντας τὸ μὴ  παραλαμβάνεσθαι   τοὺς ὕστερον προσληφθέντας τούτων τῶν
[3, 9]   μὲν δεῖν οὐκ ἐν μικρῷ  προσλαμβάνεσθαι   τὴν τοῦ συγγραφέως πίστιν, οὐκ
[3, 21]   διὰ τὸ χωρὶς τῆς αὑτοῦ  γενέσθαι   γνώμης. ἐπίεζον δὲ καὶ προσαπηρείδοντο
[3, 58]   γὰρ ἐπὶ πλέον τινῶν αὐτόπτην  γενέσθαι   διὰ τὸ τοὺς μὲν ἐκβεβαρβαρῶσθαι
[3, 85]   Λειπόμεθα μάχῃ μεγάλῃ“ τηλικαύτην συνέβη  γενέσθαι   διατροπὴν ὥστε τοῖς παραγενομένοις ἐφ´
[3, 63]   θνήσκειν τοῖς ἐχθροῖς ὑποχειρίους  γενέσθαι   ζῶντας. εἶναι δ´ ἐκ μὲν
[3, 61]   δεήσει πάντας ἐν Ἀριμίνῳ  γενέσθαι   κοιταίους. αὕτη δ´ ἔστι πόλις
[3, 63]   σάγους, ἀλλὰ τὸ πάντων ἀνθρώπων  γενέσθαι   μακαριωτάτους, κρατήσαντας τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας,
[3, 98]   πεισθεὶς γὰρ διότι δύναται μέγας  γενέσθαι   παρὰ Ῥωμαίοις προσενεγκάμενος ἐν καιρῷ
[3, 107]   καταληφθείσης, οὐ μικρὰν συνέπεσε ταραχὴν  γενέσθαι   περὶ τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις·
[3, 11]   τὸν Ἀντίοχον. καὶ συνέβη  γενέσθαι.   προβαίνοντος γὰρ τοῦ χρόνου, καὶ
[3, 19]   τὴν καταστροφὴν παραπλησίαν αὐτῷ συνέβη  γενέσθαι   τῇ κατὰ τὸν ὅλον βίον
[3, 16]   τῇ Ῥώμῃ καὶ κατὰ πᾶσαν  γενέσθαι   τὴν Ἰταλίαν. Οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 18]   μὴ δυσχερῆ καὶ πολυχρόνιον συμβῇ  γενέσθαι   τὴν πολιορκίαν. διὸ προορώμενος ἕκαστα
[3, 65]   πρὸς τὸν κίνδυνον, τοιαύτην συνέβη  γενέσθαι   τὴν πρώτην σύμπτωσιν ὥστε τοὺς
[3, 103]   διὰ τὸ συμβεβηκὸς ὥστε τότε  γενέσθαι   τὸ μηδέποτε γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ
[3, 53]   τούτων δ´ ἐφεδρευόντων ἔλαττον συνέβη  γενέσθαι   τὸ πάθος· οὗτοι γὰρ ἔστεξαν
[3, 66]   σύνεγγυς τόπων. ἅμα (γὰρ) τῷ  γενέσθαι   τὸ προτέρημα πάντες ἔσπευδον οἱ
[3, 115]   πλαγίων ἐπιφανείας τοὺς Λίβυας αὐτῶν  γενέσθαι   τοὺς ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς·
[3, 62]   τοῖς θεοῖς, σπεύδων ἕκαστος αὐτὸς  γενέσθαι   τῶν λαχόντων. ἐπεὶ δ´ ἐδηλώθη
[3, 54]   τοιούτοις κακοῖς· ἅμα δὲ τῷ  παραγενέσθαι   πρὸς τοιοῦτον τόπον, ὃν οὔτε
[3, 8]   τὴν τῆς προειρημένης πόλεως ἅλωσιν  παραγενέσθαι   τοὺς Ῥωμαίους, οἰομένους δεῖν
[3, 54]   ὄρεσιν ὥστε συνθεωρουμένων ἀμφοῖν ἀκροπόλεως  φαίνεσθαι   διάθεσιν ἔχειν τὰς Ἄλπεις τῆς
[3, 103]   τινα πρὸς τὸ βέλτιον αὐτοῖς  προφαίνεσθαι,   δεύτερον δὲ καὶ διὰ τὸ
[3, 71]   τῶν ὅπλων καὶ τῶν ἵππων  γίνεσθαι   θεραπείαν. ~Ὁ δὲ Τεβέριος ἅμα
[3, 73]   συνέβαινε καὶ περὶ τοὺς ἱππεῖς  γίνεσθαι   καὶ περὶ τὸ σύμπαν αὐτοῖς
[3, 44]   δὲ τοῖς παραγγέλμασιν ἄνδρας ἀγαθοὺς  γίνεσθαι   καὶ τῶν προγεγονότων ἔργων ἀξίους.
[3, 66]   ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ φίλοι  γίνεσθαι   καὶ χορηγεῖν καὶ συστρατεύειν τοῖς
[3, 112]   περὶ παρασκευὴν καὶ θεραπείαν παρήγγειλε  γίνεσθαι   πᾶσι. τῇ δ´ ἑξῆς παρὰ
[3, 74]   μεγάλην ταραχὴν καὶ δυσχρηστίαν συνέβαινε  γίνεσθαι   περὶ τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις.
[3, 36]   τῶν τόπων ἀγνοουμένων παντάπασιν ἀσαφῆ  γίνεσθαι   συμβαίνῃ τὴν διήγησιν, ῥητέον ἂν
[3, 73]   ἠλαττοῦντο, τοῖς δὲ Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον  γίνεσθαι   συνέβαινε τὴν χρείαν, ἅτε δὴ
[3, 114]   τὰς ἄρκτους, ἑκατέροις ἀβλαβῆ συνέβαινε  γίνεσθαι   τὴν κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολήν.
[3, 114]   ξενίζουσαν ἅμα καὶ καταπληκτικὴν συνέβαινε  γίνεσθαι   τὴν πρόσοψιν. ἦν δὲ τὸ
[3, 40]   ἐν ἡμέραις τριάκοντα παρήγγειλαν ἐπιτόπους  γίνεσθαι,   τὸν ἀριθμὸν ὄντας εἰς ἑκατέραν
[3, 8]   Ἀσδρούβου πλεονεξίαν καὶ φιλαρχίαν αἰτίαν  γίνεσθαι   τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου. ἐκεῖνον
[3, 116]   παράκλησιν λόγοις ἀκολούθως ἐπ´ αὐτῶν  γίνεσθαι   τῶν ἔργων καὶ θεωρῶν τὸ
[3, 60]   βαρβάρων ὥστε πάντας ἐκ χειρὸς  παραγίνεσθαι,   διδόντας αὑτοὺς εἰς τὴν πίστιν.
[3, 29]   τοὺς ἑτέρους παρὰ τῶν ἑτέρων  ἐπιδέξεσθαί   τινας τούτων εἰς συμμαχίαν, περὶ
[3, 70]   ὑγιασθεὶς ἐκ τοῦ τραύματος ἀληθινὴν  παρέξεσθαι   χρείαν ἤλπιζε τοῖς κοινοῖς πράγμασιν.
[3, 29]   μὲν ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις τότε συμμάχων  ἀφέξεσθαι   καὶ κατὰ μηδένα τρόπον τοὺς
[3, 91]   ὥσπερ εἰς θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι  καταπλήξεσθαι   μὲν τῷ παραλόγῳ πάντας, ἐκθεατριεῖν
[3, 109]   πρὸ ὀφθαλμῶν τὴν ἐκ τοῦ  λείπεσθαι   καὶ τοῦ νικᾶν διαφορὰν καὶ
[3, 11]   κελεῦσαι μικρόν, αὐτὸν δὲ προσκαλεσάμενον  ἐρέσθαι   φιλοφρόνως εἰ βούλεται συνεξορμᾶν ἐπὶ
[3, 46]   οἱ λέμβοι ῥυμουλκοῦντες οὐκ ἐάσειν  φέρεσθαι   κατὰ ποταμοῦ, βίᾳ δὲ πρὸς
[3, 34]   πρὸ ταύτης βύβλῳ χάριν τοῦ  συμπεριφέρεσθαι   τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς νῦν μέλλουσι
[3, 17]   πρὸς τὰς ἐπιβολάς, προθυμίαν δ´  ἐνεργάσεσθαι   ταῖς δυνάμεσιν ἐκ τῆς ἐσομένης
[3, 98]   μόνον τὴν παρ´ αὐτῶν εὔνοιαν  ἐπισπάσεσθαι   τῶν γεννησάντων ἀλλὰ καὶ παρὰ
[3, 118]   ἐφόδου καὶ τῆς Ῥώμης αὐτῆς  ἔσεσθαι   κύριοι· Ῥωμαῖοί γε μὴν τὴν
[3, 98]   ἐκείνους πρᾶξαι, κυριεύοντας τῶν ὁμήρων·  ἐκκαλέσεσθαι   δὲ τὴν τῶν Ἰβήρων πάντων
[3, 17]   ἐκ τῆς ἐσομένης ἑκάστοις ὠφελείας,  προκαλέσεσθαι   δὲ τὴν εὔνοιαν τῶν ἐν
[3, 109]   εἰκὸς καὶ τὸ τέλος ἐναντίον  ἐκβήσεσθαι   τοῦ νῦν ἀγῶνος. καὶ γὰρ
[3, 5]   διὰ (δὲ) τὸ κάλλος πολλοὺς  κατεγγυηθήσεσθαι   καὶ σπουδάσειν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν
[3, 68]   τῆς Ῥώμης, ἐξ ἐπιφανείας ἐδόξαζον  κριθήσεσθαι   τὴν μάχην. ἁθροισθέντων δὲ τῶν
[3, 29]   οὐ γὰρ δήπου τοιαύτας ἔμελλον  ποιήσεσθαι   συνθήκας δι´ ὧν ἀφελοῦνται τὴν
[3, 17]   οὐδὲν ἀπολιπὼν ὄπισθεν πολέμιον ἀσφαλῶς  ποιήσεσθαι   τὴν εἰς τοὔμπροσθεν πορείαν. χωρίς
[3, 98]   ἐγκρατεῖς γινομένους τῶν ἀναγκαιοτάτων ἅμιλλαν  ποιήσεσθαι   τῆς εἰς τὸν κύριον τῶν
[3, 70]   τὸν ἴδιον ἔμελλε τοῦ δέοντος  σφαλήσεσθαι   προφανῶς. δ´ Ἀννίβας παραπλησίους
[3, 91]   φυγομαχοῦντας, αὐτοὶ δ´ ἐξ ὁμολόγου  φανήσεσθαι   τῶν ὑπαίθρων κρατοῦντες. ~Ἀννίβας μὲν
[3, 70]   βελτίω τὰ παρ´ αὑτῶν ὑπελάμβανε  γενήσεσθαι,   τήν τε τῶν Κελτῶν ἀθεσίαν
[3, 61]   ἀλλοφύλοις· εἰ δὲ καὶ τολμήσαι,  καταφθαρήσεσθαι   προδήλως αὐτὸν ὑπελάμβανεν. διόπερ ἐν
[3, 15]   πολεμήσειν ἤλπισαν, ἀλλ´ ἐν Ἰβηρίᾳ,  χρήσεσθαι   δὲ πρὸς τὸν πόλεμον ὁρμητηρίῳ
[3, 51]   δυσχωρίας, ἐξεκλήθησαν ὑπὸ τοῦ συμβαίνοντος  ἐξάπτεσθαι   τῆς πορείας. τούτου δὲ γενομένου,
[3, 83]   εἰς τὸν ὑποκείμενον αὐλῶνα, βουλόμενος  ἐξάπτεσθαι   τῶν πολεμίων. ~οὔσης δὲ τῆς
[3, 75]   συμβεβηκότα, βουλόμενος δὲ κατὰ δύναμιν  ἐπικρύπτεσθαι   τοὺς ἐν τῇ Ῥώμῃ τὸ
[3, 23]   κατ´ ἀνάγκην ἐν πένθ´ ἡμέραις  ἀπαλλάττεσθαι   τοὺς καθορμισθέντας. εἰς δὲ Καρχηδόνα
[3, 82]   ἐπακολουθεῖν μηδὲ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις,  φυλάττεσθαι   δὲ καὶ προσέχειν τὸ πλῆθος
[3, 11]   προσδεῖσθαι διαβολῆς, ἀλλ´ ἀπιστεῖν καὶ  φυλάττεσθαι·   πᾶν γάρ τι πρᾶξαι κατ´
[3, 108]   σχεδὸν μηδ´ ἑωρακότας τοὺς ἀνταγωνιστὰς  παρατάττεσθαι   καὶ συγκαταβαίνειν εἰς τοὺς ὁλοσχερεῖς
[3, 93]   ἄκροις. μετὰ δὲ τοῦτο δειπνοποιησαμένοις  ἀναπαύεσθαι   καθ´ ὥραν παρήγγειλε πᾶσιν. ἅμα
[3, 118]   τοῦ πολιτεύματος ἰδιότητι καὶ τῷ  βουλεύεσθαι   καλῶς οὐ μόνον ἀνεκτήσαντο τὴν
[3, 86]   αἵρεσιν τῶν ἀρχόντων μειζόνως ἐπεβάλοντο  βουλεύεσθαι   περὶ τῶν ἐνεστώτων, νομίζοντες αὐτοκράτορος
[3, 20]   ἑαλωκυίας αὐτῆς τῆς πόλεως τότε  βουλεύεσθαι   συνελθόντας πότερα πολεμητέον τοὐναντίον;
[3, 24]   μὴ λῄζεσθαι ἐπέκεινα Ῥωμαίους μηδ´  ἐμπορεύεσθαι   μηδὲ πόλιν κτίζειν. ἐὰν δὲ
[3, 11]   τὴν εἰς Ἰβηρίαν ἔξοδον μέλλοι  στρατεύεσθαι   μετὰ τῶν δυνάμεων, ἔτη μὲν
[3, 87]   αὐτοκράτωρ στρατηγός, οὗ κατασταθέντος παραχρῆμα  διαλύεσθαι   συμβαίνει πάσας τὰς ἀρχὰς ἐν
[3, 16]   κινδύνων Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν μὲν καὶ  καταστρέφεσθαι   τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πόλεις
[3, 111]   θεωρῶν ὅτι καλεῖ τὰ πράγματα  μάχεσθαι   καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις, εὐλαβούμενος
[3, 107]   ταῖς διανοίαις, (οἱ δ´) ἐβουλεύσαντο  μάχεσθαι   καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις. τοῖς
[3, 110]   τὴν ἐπαύριον Λεύκιος οὔτε  μάχεσθαι   κρίνων οὔτε μὴν ἀπάγειν ἀσφαλῶς
[3, 62]   δύο τοὺς λαχόντας καθοπλισαμένους ἐκέλευσε  μάχεσθαι   πρὸς ἀλλήλους. παραυτίκα μὲν οὖν
[3, 111]   ἔτι δύνανται τοῦτο διαφυγεῖν· καὶ  μάχεσθαι   προφανῶς ἐν τοῖς ἡμετέροις προτερήμασι.
[3, 112]   τὰ στρατόπεδα καὶ δῆλος ἦν  μάχεσθαι   σπεύδων τοῖς ὑπεναντίοις. δὲ
[3, 73]   πολλὰ καὶ κακὰ διειργάζοντο καὶ  μάχεσθαι   τοῖς κατὰ πρόσωπον οὐκ εἴων.
[3, 90]   τόπον, πεπεισμένος δυεῖν θάτερον,  μάχεσθαι   τοὺς πολεμίους ἀναγκάσειν πᾶσι
[3, 107]   τὸ κατὰ πάντα τρόπον ἀναγκάσαι  μάχεσθαι   τοὺς πολεμίους, καταλαμβάνει τὴν τῆς
[3, 111]   δεύτερον δ´ ἡμῖν, ὅτι καὶ  μάχεσθαι   τοὺς πολεμίους συνηναγκάσαμεν· οὐ γὰρ
[3, 104]   τοὺς ψιλούς, κελεύσας ἀγωνίζεσθαι καὶ  διαμάχεσθαι   περὶ τοῦ τόπου, μετὰ δὲ
[3, 72]   αὐτὴν τὴν ἵππον ἐξαπέστελλε, προστάξας  ἔχεσθαι   καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις. ἑξῆς
[3, 56]   Γναΐῳ τἀδελφῷ καὶ παρακεκληκὼς αὐτὸν  ἔχεσθαι   τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ πραγμάτων καὶ
[3, 33]   πλείους τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου,  δέχεσθαι   φάσκοντες. οἱ μὲν οὖν πρέσβεις
[3, 21]   δὲ κοινωνεῖν (τῆς ἀδικίας καὶ  συναναδέχεσθαι   τὸν πόλεμον. οἱ μὲν) οὖν
[3, 21]   διαμενούσης τῆς τῶν Ζακανθαίων πόλεως  ἐπιδέχεσθαι   τὰ πράγματα δικαιολογίαν καὶ δυνατὸν
[3, 1]   τοῦ τέλους ἔτη πεντήκοντα τρία,  περιέχεσθαι   δ´ ἐν τούτῳ τηλικαύτας καὶ
[3, 14]   τῆς πόλεως ἐπειρᾶτο κατὰ δύναμιν  ἀπέχεσθαι,   βουλόμενος μηδεμίαν ἀφορμὴν ὁμολογουμένην δοῦναι
[3, 15]   Ῥωμαῖοι μὲν οὖν διεμαρτύροντο Ζακανθαίων  ἀπέχεσθαι—   κεῖσθαι γὰρ αὐτοὺς ἐν τῇ
[3, 26]   καθ´ ἃς ἔδει Ῥωμαίους μὲν  ἀπέχεσθαι   Σικελίας ἁπάσης, Καρχηδονίους δ´ Ἰταλίας,
[3, 84]   μεγάλην δυνάμενοι πρὸς τὰ ὅλα  παρέχεσθαι   χρείαν· ἀεὶ δὲ τοῦ πρόσθεν
[3, 96]   εἶναι πρὸς πάσας τὰς ἐπιβολὰς  ἀντέχεσθαι   τῆς θαλάττης. αἳ τὸ μὲν
[3, 77]   δεῖν αὐτούς, ἐὰν ὀρθῶς φρονῶσιν,  ἀντέχεσθαι   τῆς πρὸς αὑτὸν φιλίας. παρεῖναι
[3, 93]   καὶ συγκρούοντας ἅμα τῶν ὑπερδεξίων  ἀντέχεσθαι   τόπων καὶ προκαταλαμβάνειν τὰς ἀκρωρείας,
[3, 84]   τῆς διανοίας ὁρμῶντες ἐπὶ τὸ  νήχεσθαι   σὺν τοῖς ὅπλοις ἀπεπνίγοντο, τὸ
[3, 15]   τινας τῶν προεστώτων· οὓς οὐ  περιόψεσθαι   παρεσπονδημένους· πάτριον γὰρ εἶναι Καρχηδονίοις
[3, 29]   προσλαβόντες εἰς τὴν σφετέραν πίστιν  περιόψεσθαι   τούτους ὑπό τινων ἀδικουμένους· ἀλλ´
[3, 110]   μικρῷ πλεῖον, βουλόμενος διὰ τούτων  προκαθῆσθαι   μὲν τῶν ἐκ τῆς πέραν
[3, 9]   Καρχηδονίων ἧτταν τοῖς καιροῖς εἴκων  πεποιῆσθαι   τὰς συνθήκας, ἔμενεν ἐπὶ τῆς
[3, 26]   τὰς συνθήκας ὑπολαμβάνει τις αὐτοὺς  πεποιῆσθαι   τὴν διάβασιν, ἀγνοεῖ προφανῶς. ~Συντελεσθέντος
[3, 13]   ὅτι συμβαίνει τὰς δυνάμεις ὁμοθυμαδὸν  ᾑρῆσθαι   στρατηγὸν Ἀννίβαν, παραυτίκα συναθροίσαντες τὸν
[3, 12]   δόξας αὐτοπαθῶς ἅμα δ´ ἀληθινῶς  εἰρῆσθαι,   πάσης τῆς προϋπαρχούσης ὑποψίας ἀπέστη.
[3, 52]   Ἀννίβαν, ὥστε καὶ καθηγεμόσιν αὐτοῖς  χρῆσθαι   πρὸς τὰς ἑξῆς δυσχωρίας. προπορευομένων
[3, 89]   ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἡγεμόνι δὲ  χρῆσθαι   συντεθραμμένῳ σφίσι καὶ παιδομαθεῖ περὶ
[3, 33]   τῶν Ἰβήρων ἀρχῇ καὶ δυναστείᾳ  χρῆσθαι   ταῖς τε πρὸς Ῥωμαίους παρασκευαῖς,
[3, 91]   κεῖσθαι τῇ θαλάττῃ καὶ τούτοις  χρῆσθαι   τοῖς ἐμπορίοις, εἰς σχεδὸν
[3, 70]   αὐτῷ κατὰ τὴν ἰδίαν γνώμην  χρῆσθαι   τοῖς παροῦσι διὰ τὸ τὸν
[3, 103]   ἄρχειν διελόμενον τὰς δυνάμεις  χρῆσθαι   τοῖς σφετέροις στρατοπέδοις κατὰ τὴν
[3, 89]   οὔτε φρονιμώτερον οὐδένα δυνατὸν ἦν  χρῆσθαι   τοῖς τότε περιεστῶσι καιροῖς. ταχὺ
[3, 58]   τὸ τῶν ἑωρακότων τινὰ μετρίῳ  χρῆσθαι   τρόπῳ καὶ καταφρονήσαντα τῆς παραδοξολογίας
[3, 42]   ἐκ τῆς θαλάττης ἐμπορίαις πολλοὺς  χρῆσθαι   τῶν παροικούντων τὸν Ῥοδανόν. ἔτι
[3, 108]   τοῖς στρατοπέδοις οὔτε ταῖς δυνάμεσι  κεχρῆσθαι   γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ νεοσυλλόγοις καὶ ἀοράτοις
[3, 48]   τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων αὐτοὶ  κεχρῆσθαι   πορείᾳ γνώσεως ἕνεκα καὶ θέας.
[3, 64]   αὑτῶν προαίρεσιν διὰ τὸν φόβον  κεχρῆσθαι   τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων πορείᾳ.
[3, 19]   ἐπιδεξίως, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀνδρωδῶς  κεχρῆσθαι   τοῖς πράγμασιν. ~Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι,
[3, 106]   τὸ νεοσυλλόγοις καὶ τελέως ἀνασκήτοις  κεχρῆσθαι   τοῖς στρατοπέδοις. αὐτοὶ δὲ Λεύκιον
[3, 7]   ἐκεῖνοι γὰρ δόξαντες ὑπὸ Ῥωμαίων  ὠλιγωρῆσθαι   κατὰ πολλὰ περὶ τὴν ἔκβασιν
[3, 112]   μέλλον διὰ τὸ πολλάκις ἤδη  προηττῆσθαι,   προορωμένων δὲ καὶ προλαμβανόντων τὰ
[3, 64]   νικᾶν ἐλπίδα, καὶ καθόλου δεινὸν  ἡγεῖσθαι   καὶ παράλογον, εἰ τολμῶσι Καρχηδόνιοι
[3, 112]   ἀγεννὲς ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῖς  ἡγεῖσθαι   τῶν περὶ ταῦτα συντελουμένων. ~Ὁ
[3, 58]   τῶν πλείστων συγγραφέων πεπειραμένων μὲν  ἐξηγεῖσθαι   τὰς ἰδιότητας καὶ θέσεις τῶν
[3, 75]   πάντας εἰς τὰς πόλεις καὶ  χορηγεῖσθαι   δὲ τοῖς ἀναγκαίοις ἐκ θαλάττης
[3, 21]   συνθήκας. Ῥωμαῖοι δὲ τοῦ μὲν  δικαιολογεῖσθαι   καθάπαξ ἀπεγίνωσκον, φάσκοντες ἀκεραίου μὲν
[3, 20]   ἐξ αὑτῶν ἤρξαντο περὶ σφῶν  δικαιολογεῖσθαι.   ~τὰς μὲν οὖν πρὸς Ἀσδρούβαν
[3, 86]   περὶ τῶν ἐνεστώτων, νομίζοντες αὐτοκράτορος  δεῖσθαι   στρατηγοῦ τὰ πράγματα καὶ τοὺς
[3, 98]   συνέχειν τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν,  προσδεῖσθαι   δὲ τοὺς καιροὺς τῆς τῶν
[3, 11]   συντίθηται πρὸς αὐτούς, τότε μὴ  προσδεῖσθαι   διαβολῆς, ἀλλ´ ἀπιστεῖν καὶ φυλάττεσθαι·
[3, 108]   τῇδέ που συνέβαινε διατετράφθαι καὶ  προσδεῖσθαι   παραινέσεως τοὺς πολλούς. διόπερ ἐπειρᾶτο
[3, 111]   ἐκ τοῦ προγεγονότος ἐλαττώματος, κρίνας  προσδεῖσθαι   παρακλήσεως τὸν καιρὸν συνῆγε τοὺς
[3, 42]   ἐγένετο πορθμείων, ἑκάστου σπεύδοντος μὴ  προσδεῖσθαι   τοῦ πέλας, ἐν αὑτῷ δ´
[3, 55]   συνέβαινε κακῶς ὑπὸ τοῦ λιμοῦ  διατεθεῖσθαι·   τῶν γὰρ Ἄλπεων τὰ μὲν
[3, 46]   πρὸς τὸ συμμένειν καὶ μὴ  παρωθεῖσθαι   τὸ ὅλον ἔργον κατὰ τοῦ
[3, 40]   συνέλαβον αὐτούς, ἐλπίσαντες διὰ τούτων  κομιεῖσθαι   τοὺς αὑτῶν ὁμήρους. Λεύκιος δὲ
[3, 110]   τὸ Τυρρηνικὸν κλίμασι τῆς Ἰταλίας,  ποιεῖσθαι   δὲ τὴν ἐκβολὴν εἰς τὸν
[3, 106]   κατὰ μέρος ἀκροβολισμοὺς ὡς ἐνεργοτάτους  ποιεῖσθαι   καὶ συνεχεστάτους χάριν τοῦ γυμνάζειν
[3, 64]   ἰδεῖν ἡμᾶς, τίνα χρὴ διάληψιν  ποιεῖσθαι   περὶ τοῦ μέλλοντος τοὺς ὀρθῶς
[3, 63]   τοιαύτης ἐλπίδος, τὴν αὐτὴν διάληψιν  ποιεῖσθαι   περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς πραγμάτων
[3, 94]   πολλὰ χωριζόμενος ἐνετείλατο μὴ τοσαύτην  ποιεῖσθαι   σπουδὴν ὑπὲρ τοῦ βλάψαι τοὺς
[3, 50]   περὶ τὸν Ἀννίβαν κατ´ ἀνάγκην  ποιεῖσθαι   τὴν ἀναβολήν. εἰ μὲν οὖν
[3, 95]   κατὰ θάλατταν ἐκ τῆς παραχειμασίας  ποιεῖσθαι   τὴν ἀπάντησιν. ἀκούων δὲ τὸ
[3, 42]   τὸν ποταμὸν τόποις εὐθέως ἐνεχείρει  ποιεῖσθαι   τὴν διάβασιν κατὰ τὴν ἁπλῆν
[3, 92]   αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν, ὅτι προχειρίζεται  ποιεῖσθαι   τὴν ἐπάνοδον ᾗπερ ἐποιήσατο καὶ
[3, 51]   τῶν πολεμίων ἀπώλλυντο διὰ τὸ  ποιεῖσθαι   τὴν ἔφοδον ἐξ ὑπερδεξίων τὸν
[3, 14]   τοὺς ἵππους, ἐξ ὑπερδεξίου δὲ  ποιεῖσθαι   τὴν μάχην τοὺς ἱππέας πρὸς
[3, 85]   φίλων ποῦ καὶ πῶς δεῖ  ποιεῖσθαι   τὴν ὁρμήν, εὐθαρσὴς ὢν ἤδη
[3, 94]   πρὸς τὰς ὑπερβολάς, νομίσαντες ταύτῃ  ποιεῖσθαι   τὴν ὁρμὴν τὸν Ἀννίβαν, ἀπολιπόντες
[3, 62]   διὰ τοιοῦδέ τινος ἐνεχείρει τρόπου  ποιεῖσθαι   τὴν παραίνεσιν. συναγαγὼν γὰρ τὰ
[3, 100]   ἔχειν τὸ Γερούνιον, κρίνας ἐκεῖ  ποιεῖσθαι   τὴν παραχειμασίαν, προῆγε ποιούμενος τὴν
[3, 78]   τούτου τοῦ μέρους ταύτῃ προέθετο  ποιεῖσθαι   τὴν πορείαν. διαδοθείσης δὲ τῆς
[3, 93]   τῶν στενῶν, δι´ ὧν ἔμελλε  ποιεῖσθαι   τὴν πορείαν, πρὸς ἣν ἐκέλευε
[3, 102]   αὐτὸς ἀναχωρεῖν καὶ πάλιν ἐκεῖ  ποιεῖσθαι   τὴν στρατοπεδείαν. ἀπὸ δὲ τούτων
[3, 97]   αὐτοῖς συνέβαινε καὶ τὸν στόλον  ποιεῖσθαι   τὸν παράπλουν. ἔνθα δὴ γίνεταί
[3, 61]   στόλου παραυτίκα συναθροίσας ἐξέπεμψε, παραγγείλας  ποιεῖσθαι   τὸν πλοῦν ὡς ἐπ´ οἴκου·
[3, 44]   προθυμία, μεθ´ ὧν μέλλουσι  ποιεῖσθαι   τοὺς ἀγῶνας πρὸς τὰς τῶν
[3, 9]   πλεῖον ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων  ποιεῖσθαι   τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας. Οὐ
[3, 69]   προθέσεως μηδ´ ἐκ πάσης ἀφορμῆς  ποιεῖσθαι   τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους, ὅπερ εἶναι
[3, 8]   Ἰβηρίαν τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ  ποιεῖσθαι   τῶν πραγμάτων. διὸ καὶ νῦν
[3, 97]   διέβησαν καὶ τότε πρῶτον ἐθάρρησαν  ἀντιποιεῖσθαι   τῶν πέραν πραγμάτων, μεγάλα καὶ
[3, 71]   πρὸς τὸν κίνδυνον καὶ πᾶσιν  ἀριστοποιεῖσθαι   παρήγγειλε καὶ περὶ τὴν τῶν
[3, 15]   μὲν οὖν διεμαρτύροντο Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι—  κεῖσθαι   γὰρ αὐτοὺς ἐν τῇ σφετέρᾳ
[3, 91]   κατὰ μέσα δὲ τὰ πεδία  κεῖσθαι   συμβαίνει τὴν πασῶν ποτε μακαριωτάτην
[3, 37]   καὶ Τανάιδος μεταξὺ τὴν Ἀσίαν  κεῖσθαι   συμβέβηκε, πίπτειν δὲ τοῦ περιέχοντος
[3, 91]   καὶ διὰ τὸ πρὸς αὐτῇ  κεῖσθαι   τῇ θαλάττῃ καὶ τούτοις χρῆσθαι
[3, 107]   τὸ κατὰ τὴν πέριξ εὐφυῶς  κεῖσθαι   χώραν. πέμποντες οὖν εἰς τὴν
[3, 72]   ἀποχωρεῖν μὲν εὐχερῶς καὶ σποράδην,  ἐπικεῖσθαι   δὲ πάλιν ἐκ μεταβολῆς τολμηρῶς
[3, 110]   ἐκ τῆς πέραν παρεμβολῆς προνομευόντων,  ἐπικεῖσθαι   δὲ τοῖς παρὰ τῶν Καρχηδονίων.
[3, 109]   καὶ προθυμίας, ὑπὲρ ἧς οὐδὲ  παρακαλεῖσθαι   πλείω πρέπειν ὑμῖν ὑπολαμβάνω. τοῖς
[3, 77]   τὴν οἰκείαν, βουλόμενος ἅμα μὲν  προκαλεῖσθαι   διὰ τοιούτου τρόπου πρὸς αὑτὸν
[3, 62]   βασιλεῖς αὐτῶν, ὅταν μονομαχεῖν μέλλωσιν,  κατακοσμεῖσθαι·   πρὸς δὲ τούτοις ἵππους παρέστησε
[3, 96]   τῇ γῇ καὶ τὰ δυνάμενα  κινεῖσθαι   τῶν πλοίων ἀναδησάμενοι μετὰ χαρᾶς
[3, 82]   δοξάζων ἑαυτὸν ὑπὸ τῶν ἐναντίων  καταφρονεῖσθαι.   μετὰ δὲ ταῦτα πορθουμένης τῆς
[3, 108]   τό τε μέγιστον, ἐπὶ τοσοῦτον  ἀγνοεῖσθαι   παρ´ αὐτοῖς πρότερον τὰ κατὰ
[3, 66]   δὲ τὰς δυνάμεις εἰς ἀσφαλὲς  ἀπηρεῖσθαι   νομίζων ἦγε τὴν ἡσυχίαν. Ἀννίβας
[3, 9]   ἐξηγήσεως αὐτὴ δι´ αὑτῆς δύναται  θεωρεῖσθαι   παρὰ τοῖς ἐντυγχάνουσιν— ἀλλὰ τῆς
[3, 101]   πεπεισμένος ἀεὶ περὶ τὰς ὑπερβολὰς  συμπεσεῖσθαί   ποτε τοῖς Καρχηδονίοις. ἀκούσας δὲ
[3, 84]   τοῦ πρόσθεν ὀρεγόμενοι προῆγον, πεπεισμένοι  συμπεσεῖσθαί   τισιν, ἕως ἔλαθον ἐκπεσόντες πρὸς
[3, 34]   ὃν τρόπον ἔκδοτον αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν  αἰτεῖσθαι   Ῥωμαῖοι καὶ πάντας τοὺς τοῦ
[3, 31]   προαίρεσιν καὶ λίαν ἐν πολλοῖς  ἐπισκοτεῖσθαι   τὴν ἀλήθειαν. τὰ δὲ παρεληλυθότα
[3, 44]   περὶ τὰ στόματα τοῦ ποταμοῦ  καθωρμίσθαι,   προχειρισάμενος πεντακοσίους τῶν Νομαδικῶν ἱππέων
[3, 48]   τὰς Ἄλπεις παρατετάχθαι μὲν Ῥωμαίοις,  συνηγωνίσθαι   δὲ Κελτοῖς τοῖς τὰ περὶ
[3, 108]   οὔτε τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρους οὐδέποτε  συνηγωνίσθαι   τοῖς στρατοπέδοις οὔτε ταῖς δυνάμεσι
[3, 18]   πλῆθος ἀνθρώπων διαφερόντων εἰς αὐτὴν  ἡθροῖσθαι,   πρὸς δὲ καὶ ταῖς χορηγίαις
[3, 75]   ἐκ τῆς μάχης ἀνακεχωρηκέναι καὶ  συνηθροῖσθαι   πάντας εἰς τὰς πόλεις καὶ
[3, 37]   οὐκ ἔχει διὰ τὸ προσφάτως  κατωπτεῦσθαι,   κατοικεῖται δὲ πᾶν ὑπὸ βαρβάρων
[3, 26]   ἐξεργάσασθαι διὰ τὸ καὶ πλείους  διεψεῦσθαι   τῆς ἀληθείας ἐν τούτοις, πιστεύσαντας
[3, 63]   ἀνάγκην τοιαύτῃ προθέσει κεχρημένους οὐδέποτε  διεψεῦσθαι   τοῦ κρατεῖν τῶν ἀντιταξαμένων. ὅταν
[3, 74]   πολλοὺς δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν  ἀπόλλυσθαι   καὶ τῶν ἵππων διὰ τὸ
[3, 14]   κατὰ πλείους τόπους βιάζεσθαι καὶ  περαιοῦσθαι   τὸν ποταμόν, τὸ μὲν πλεῖστον
[3, 18]   πρὸς δὲ καὶ ταῖς χορηγίαις  ἐξηρτῦσθαι   καὶ ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς, ὑφεωρᾶτο
[3, 58]   γενέσθαι διὰ τὸ τοὺς μὲν  ἐκβεβαρβαρῶσθαι   τοὺς δ´ ἐρήμους εἶναι τόπους,
[3, 61]   ὢν διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο καὶ  σεσῶσθαι   καὶ πολιορκεῖν αὐτὸν ἤδη τινὰς
[3, 77]   τοὺς δοκοῦντας πόλεσιν λιμέσιν  ἠλαττῶσθαί   τι διὰ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς.
[3, 107]   οὖν πόλιν ἔτι πρότερον συνέβαινε  κατεσκάφθαι,   τῆς παρασκευῆς δὲ καὶ τῆς
[3, 108]   γὰρ καὶ τῇδέ που συνέβαινε  διατετράφθαι   καὶ προσδεῖσθαι παραινέσεως τοὺς πολλούς.
[3, 107]   τὰς χορηγίας ἐδυσχρηστοῦντ´ ἐπὶ τῷ  κατειλῆφθαι   τὸν προειρημένον τόπον, ἀλλὰ καὶ
[3, 62]   τὸν δ´ ἡττηθέντα τῶν παρόντων  ἀπηλλάχθαι   κακῶν, τελευτήσαντα τὸν βίον. πάντων
[3, 21]   διὰ τὸ χωρὶς τῆς σφετέρας  πεπρᾶχθαι   γνώμης. ἐχρῶντο δ´ ἐξ αὐτῶν
[3, 21]   ἀλλ´ ἄνευ τῆς αὑτῶν γνώμης  πεπρᾶχθαι   τοῦτο τοὔργον, μὴ βουλομένους
[3, 48]   μεγάλοις στρατοπέδοις ὑπερβάντας τὰς Ἄλπεις  παρατετάχθαι   μὲν Ῥωμαίοις, συνηγωνίσθαι δὲ Κελτοῖς
[3, 21]   παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν εἶναι ῥητῶς  κατατετάχθαι.   Ζακανθαίους δὲ παρεδείκνυον οὐκ ὄντας
[3, 27]   προείπαμεν. ἐπὶ δὲ τοῖς προειρημένοις  τελευταῖαι   πρὸς Ἀσδρούβαν ἐν Ἰβηρίᾳ γίνονται
[3, 47]   πρὸς ἄρκτον κεκλιμέναι τῶν Ἄλπεων  παρώρειαι.   τὰ δὲ πεδία τὰ περὶ
[3, 47]   διαζευγνύουσιν αἱ τῶν προειρημένων ὀρῶν  ἀκρώρειαι,   λαμβάνουσαι τὴν ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας
[3, 90]   ἀλλὰ διετήρουν τὴν πίστιν, καίπερ  ἔνιαι   πάσχουσαι κακῶς. ἐξ ὧν καὶ
[3, 112]   εὐχαὶ καὶ θυσίαι καὶ θεῶν  ἱκετηρίαι   καὶ δεήσεις ἐπεῖχον τὴν πόλιν.
[3, 112]   πλήρης, ἐξ ὧν εὐχαὶ καὶ  θυσίαι   καὶ θεῶν ἱκετηρίαι καὶ δεήσεις
[3, 6]   ἐπιφερομένων. τίνες γὰρ ἀληθῶς ἦσαν  αἰτίαι,   καὶ πόθεν φῦναι συνέβη τὸν
[3, 59]   ἂν εἴη καὶ βέλτιον γινώσκειν  καὶ   ἀληθινώτερον ὑπὲρ τῶν πρότερον ἀγνοουμένων.
[3, 94]   μὴν ἀφίστατό γε τῆς προθέσεως.  καὶ   ἀναγκασθεὶς δὲ μετ´ ὀλίγας ἡμέρας
[3, 112]   περιστάσεσι Ῥωμαῖοι καὶ θεοὺς ἐξιλάσασθαι  καὶ   ἀνθρώπους καὶ μηδὲν ἀπρεπὲς μηδ´
[3, 108]   δυνάμεσι κεχρῆσθαι γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ νεοσυλλόγοις  καὶ   ἀοράτοις παντὸς δεινοῦ· τό τε
[3, 36]   ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὑπὲρ τῶν ἀγνώστων  καὶ   ἀοράτων τόπων. ~τούτων δὲ περὶ
[3, 72]   τοῖς ὑπεναντίοις σοβαρῶς, ἐν τάξει  καὶ   βάδην ποιούμενος τὴν ἔφοδον. ~ἤδη
[3, 37]   δ´ αὐτῆς τὸ μὲν ὁλοσχερέστερον  καὶ   βαθύτερον μέρος ὑπ´ αὐτὰς τὰς
[3, 72]   ποταμὸν προβαλόμενος ἐφεδρείαν τοὺς λογχοφόρους  καὶ   Βαλιαρεῖς, ὄντας εἰς ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε
[3, 105]   Ῥωμαῖοι διδαχθέντες ὑπὸ τῶν πραγμάτων  καὶ   βαλόμενοι χάρακα πάλιν ἕνα πάντες
[3, 115]   Ῥωμαίοις ἐποίουν οὗτοι μάχην ἀληθινὴν  καὶ   βαρβαρικήν· οὐ γὰρ ἦν κατὰ
[3, 98]   τῶν ὁμήρων προδοσίας συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν  καὶ   βαρβαρικόν. πεισθεὶς γὰρ διότι δύναται
[3, 35]   τό τε τῶν Ἰλουργητῶν ἔθνος  καὶ   Βαργουσίων ἔτι δὲ τοὺς Αἰρηνοσίους
[3, 10]   τῶν Ῥωμαίων, εἴξαντες τῇ περιστάσει  καὶ   βαρυνόμενοι μέν, οὐκ ἔχοντες δὲ
[3, 99]   μεγαλοψυχίαν παρὰ τὴν Καρχηδονίων ἀπιστίαν  καὶ   βαρύτητα καὶ προσπαρατιθεὶς τὴν αὑτοῦ
[3, 15]   Καινὴν πόλιν, ἥτις ὡσανεὶ πρόσχημα  καὶ   βασίλειον ἦν Καρχηδονίων ἐν τοῖς
[3, 71]   ὀφρῦν, ἐπὶ δὲ ταύτης ἀκάνθας  καὶ   βάτους συνεχεῖς ἐπιπεφυκότας, ἐγίνετο πρὸς
[3, 59]   τῶν προειρημένων, δέον ἂν εἴη  καὶ   βέλτιον γινώσκειν καὶ ἀληθινώτερον ὑπὲρ
[3, 43]   συντεταγμένον, ἐμβαίνειν ἅπασιν ἅμα παρήγγελλε  καὶ   βιάζεσθαι πρὸς τὸ ῥεῦμα τοῖς
[3, 81]   τούτοις ἔκπληξιν οὐ μόνον πόλεις  καὶ   βίους ἀναστάτους πεποιήκασιν, ἀλλὰ καὶ
[3, 20]   ὧν τὸ μὲν αἰσχύνην ἅμα  καὶ   βλάβην ἐδόκει φέρειν δεξαμένοις τοῖς
[3, 81]   μετ´ αἰσχύνης. καὶ μὴν δειλία  καὶ   βλακεία κατ´ ἰδίαν μὲν αὐτοῖς
[3, 33]   Καρχηδόνα πεζοὺς τετρακισχιλίους, ὁμηρείας ἔχοντας  καὶ   βοηθείας ἅμα τάξιν. ἐπὶ δὲ
[3, 89]   συνεὶς τὴν παρουσίαν τοῦ Φαβίου  καὶ   βουλόμενος ἐξ ἐφόδου καταπλήξασθαι τοὺς
[3, 102]   τότε δὲ μικρὸν ἀναθαρρήσας ἐπεξῆλθε  καὶ   βραχὺ πρὸ τῆς στρατοπεδείας παρεμβαλὼν
[3, 106]   στρατηγοὺς οἱ Ῥωμαῖοι Λεύκιον Αἰμίλιον  καὶ   Γάιον Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων οἱ
[3, 116]   Οὐενουσίαν διέφυγον, ἐν οἷς ἦν  καὶ   Γάιος Τερέντιος τῶν Ῥωμαίων
[3, 75]   ἑξήκοντα πεντήρεις. Γνάιος δὲ Σερουίλιος  καὶ   Γάιος Φλαμίνιος, οἵπερ ἔτυχον ὕπατοι
[3, 3]   Εὐμένει συστάντας πρός τε Προυσίαν  καὶ   Γαλάτας πολέμους, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 106]   εὐδοκίμουν οἱ προεστῶτες τῶν Ῥωμαίων·  καὶ   γὰρ ἀνδρωδῶς καὶ νουνεχῶς ἐδόκουν
[3, 109]   ἐναντίον ἐκβήσεσθαι τοῦ νῦν ἀγῶνος.  καὶ   γὰρ ἄτοπον, μᾶλλον δ´ ὡς
[3, 62]   διετίθετο, παρασκευαζόμενος πρὸς τὸ μέλλον·  καὶ   γὰρ δεσμοὺς εἶχον βαρεῖς καὶ
[3, 57]   πάσχοντες τοῖς λίχνοις τῶν δειπνητῶν.  καὶ   γὰρ ἐκεῖνοι πάντων ἀπογευόμενοι τῶν
[3, 48]   εἰς τὸ παραπλήσιον τοῖς τραγῳδιογράφοις.  καὶ   γὰρ ἐκείνοις πᾶσιν αἱ καταστροφαὶ
[3, 116]   τὸ δὲ παραπλήσιον Ἀννίβας ἐποίει·  καὶ   γὰρ οὗτος ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ
[3, 95]   κατασκεψομένας δύο ναῦς ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς·  καὶ   γὰρ προκαθηγοῦντο καὶ προεκινδύνευον οὗτοι
[3, 48]   ταῦτα πραγματικῶς ἐχρῆτο ταῖς ἐπιβολαῖς.  καὶ   γὰρ τὴν τῆς χώρας ἀρετήν,
[3, 47]   δύο τὰ πάσης ἱστορίας ἀλλοτριώτατα·  καὶ   γὰρ ψευδολογεῖν καὶ μαχόμενα γράφειν
[3, 118]   προσδοκῶντες ἥξειν αὐτὸν τὸν Ἀννίβαν.  καὶ   γὰρ ὥσπερ ἐπιμετρούσης καὶ συνεπαγωνιζομένης
[3, 35]   οὕτως πολλὴν δύναμιν ὡς χρησίμην  καὶ   γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ τῆς συνεχείας
[3, 115]   ἐν τῇ συμπλοκῇ, πάντων ἐκθύμως  καὶ   γενναίως διαγωνιζομένων τῶν Ῥωμαίων, τοὺς
[3, 66]   τοῦ Πάδου. καταλύσας δὲ δευτεραῖος  καὶ   γεφυρώσας τοῖς ποταμίοις πλοίοις τὴν
[3, 17]   ὑπόδειγμα τῷ πλήθει ποιῶν αὑτὸν  καὶ   γινόμενος αὐτουργὸς τῆς ἐν τοῖς
[3, 116]   πάντες, ἐν οἷς καὶ Μάρκος  καὶ   Γνάιος, ἔπεσον, οἱ τὸ πρότερον
[3, 114]   Γάιος, τὰ δὲ μέσα Μάρκος  καὶ   Γνάιος οἱ τῷ πρότερον ἔτει
[3, 58]   τῆς φωνῆς ἐξηλλαγμένον. ἐὰν δὲ  καὶ   γνῷ τις, ἔτι τῶν πρὸ
[3, 36]   λέγοντας κατὰ ποσὸν εἰς ἀληθινὰς  καὶ   γνωρίμους ἐννοίας ἄγειν τοὺς ἀκούοντας.
[3, 109]   ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν καὶ πατρίδος  καὶ   γυναικῶν καὶ τέκνων κίνδυνος
[3, 112]   καὶ θυσίαι καὶ θεῶν ἱκετηρίαι  καὶ   δεήσεις ἐπεῖχον τὴν πόλιν. δεινοὶ
[3, 94]   φῶτα, μεῖζόν τι τοῦ συμβαίνοντος  καὶ   δεινότερον ἀναπλάττοντες καὶ προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων
[3, 95]   ὑπὸ τἀδελφοῦ καταλειφθείσας τριάκοντα ναῦς  καὶ   δέκα προσπεπληρωκὼς ἄλλας, ἀρχομένης τῆς
[3, 55]   ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ὑλοφόρα  καὶ   δενδροφόρα καὶ τὸ ὅλον οἰκήσιμ´
[3, 111]   αὐτὸν ἐπισημαινομένου τοῦ πλήθους, ἐπαινέσας  καὶ   δεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν ἀφῆκε
[3, 84]   γενομένης ἀπωλείας ἐξαίροντες τὰς χεῖρας  καὶ   δεόμενοι ζωγρεῖν καὶ πᾶσαν προϊέμενοι
[3, 70]   μὲν ἕκαστα τούτων ἀληθινῶς λεγόμενα  καὶ   δεόντως, ὑπὸ δὲ τῆς φιλοδοξίας
[3, 111]   τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἡγεμόνες ἅμα  καὶ   δεσπόται πάντων γενήσεσθε διὰ ταύτης
[3, 35]   χώρας Ἄννωνα, τῶν δὲ Βαργουσίων  καὶ   δεσπότην· μάλιστα γὰρ τούτοις ἠπίστει
[3, 10]   ἐκείνοις ἀναδέξασθαι τοῖς καιροῖς. διὸ  καὶ   δευτέραν, μεγίστην δὲ ταύτην θετέον
[3, 103]   αὐτὸν τέλος ἐπιθήσειν τοῖς πράγμασι·  καὶ   δὴ δύο δικτάτορες ἐγεγόνεισαν ἐπὶ
[3, 93]   διὰ τὴν τῶν τόπων εὐκαιρίαν.  καὶ   δὴ περὶ ταῦτα καὶ πρὸς
[3, 31]   τὰς ἑκάστων αἱρέσεις καὶ διαλήψεις  καὶ   δηλοῖ παρ´ οἷς μὲν χάριν,
[3, 117]   τοῦ (τοῦ) τῶν ἱππέων ὄχλου.  καὶ   δῆλον ἐγένετο τοῖς ἐπιγενομένοις ὅτι
[3, 112]   τὸν ποταμὸν ἐξέταττε τὰ στρατόπεδα  καὶ   δῆλος ἦν μάχεσθαι σπεύδων τοῖς
[3, 62]   βίον. πάντων δ´ ἀναβοησάντων ἅμα  καὶ   δηλούντων ὅτι βούλονται μονομαχεῖν, κληρώσασθαι
[3, 80]   τὸν δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον μὲν  καὶ   δημαγωγὸν εἶναι τέλειον, πρὸς ἀληθινῶν
[3, 1]   τὰς αἰτίας, ἐξ ὧν ἐγένοντο  καὶ   δι´ ἃς ἐπὶ τοσοῦτον ηὐξήθησαν,
[3, 12]   θετέον εἶναι τοῦτο μαρτύριον, ὡς  καὶ   δι´ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο τῶν
[3, 44]   τῶν περὶ τὸν Πάδον πεδίων—  καὶ   δι´ ἑρμηνέως τὰ δεδογμένα παρ´
[3, 6]   καὶ τοὺς περὶ ταῦτα συλλογισμοὺς  καὶ   δι´ ὧν· ἐπὶ τὸ κρῖναί
[3, 81]   προσιέναι τοῖς ὑπεναντίοις, μάλιστα  καὶ   δι´ ὧν εὐχείρωτος ἔσθ´
[3, 32]   γὰρ ῥᾷόν ἐστι καὶ κτήσασθαι  καὶ   (δια( να) γνῶναι βύβλους τετταράκοντα
[3, 109]   δι´ ἀπειρίαν τῶν τότε μαχομένων  καὶ   διὰ τὰς ἐκ τῶν καιρῶν
[3, 91]   ἐστι τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν  καὶ   διὰ τὴν ἀρετὴν καὶ διὰ
[3, 43]   τοῖς βαρβάροις. οἱ δὲ Κελτοὶ  καὶ   διὰ τὴν ἀταξίαν καὶ διὰ
[3, 54]   καὶ διὰ τὴν προγεγενημένην ταλαιπωρίαν  καὶ   διὰ τὴν ἔτι προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο
[3, 54]   θεωρῶν τὰ πλήθη δυσθύμως διακείμενα  καὶ   διὰ τὴν προγεγενημένην ταλαιπωρίαν καὶ
[3, 63]   λαβόντας πεῖραν, τοῖς δ´ ἡττωμένοις  καὶ   διὰ τὴν πρὸς τὸ ζῆν
[3, 106]   οὐδὲν ἐπράχθη διὰ τὴν ἐντολὴν  καὶ   διὰ τὴν τοῦ καιροῦ περίστασιν,
[3, 64]   τὴν νίκην ὑπάρχουσαν. πάντων δὲ  καὶ   διὰ τὴν τοῦ λέγοντος πίστιν
[3, 98]   πόλιν διά τε τὴν ὀχυρότητα  καὶ   διὰ τὴν τῶν ἀπολειπομένων ἐπ´
[3, 64]   διὰ τὴν τοῦ λέγοντος πίστιν  καὶ   διὰ τὴν τῶν λεγομένων ἀλήθειαν
[3, 99]   ἐπιτηδείους. ὃς ἐπιπορευόμενος τὰς πόλεις  καὶ   διὰ τῆς τῶν παίδων ἀποκαταστάσεως
[3, 7]   πραγματικοῦ μὴ δυναμένου συλλογίζεσθαι πῶς  καὶ   διὰ τί καὶ πόθεν ἕκαστα
[3, 1]   ἐπικεχειρήκαμεν, τοῦ πῶς καὶ πότε  καὶ   διὰ τί πάντα τὰ γνωριζόμενα
[3, 3]   καὶ Φιλίππου πόλεμον, ὡς ἐπράχθη  καὶ   διὰ τίνων καὶ τί τὸ
[3, 103]   βέλτιον αὐτοῖς προφαίνεσθαι, δεύτερον δὲ  καὶ   διὰ τὸ δοκεῖν τὸν πρὸ
[3, 91]   Ἰταλίαν καὶ διὰ τὴν ἀρετὴν  καὶ   διὰ τὸ κάλλος καὶ διὰ
[3, 107]   κατειλῆφθαι τὸν προειρημένον τόπον, ἀλλὰ  καὶ   διὰ τὸ κατὰ τὴν πέριξ
[3, 55]   τὸ πρόσφατον οὖσαν ἁπαλὴν ὑπάρχειν  καὶ   διὰ τὸ μηδέπω βάθος ἔχειν.
[3, 107]   ἐκ τοῦ λοιποῦ βίου καλοκἀγαθίαν  καὶ   διὰ τὸ μικροῖς πρότερον χρόνοις
[3, 43]   Κελτοὶ καὶ διὰ τὴν ἀταξίαν  καὶ   διὰ τὸ παράδοξον τοῦ συμβαίνοντος
[3, 55]   καταπεπηγότα διά τε τὸ βάρος  καὶ   διὰ τὸ πῆγμα τῆς προϋπαρχούσης
[3, 41]   τε τὰς δυσχωρίας τῶν τόπων  καὶ   διὰ τὸ πλῆθος τῶν μεταξὺ
[3, 91]   ἀρετὴν καὶ διὰ τὸ κάλλος  καὶ   διὰ τὸ πρὸς αὐτῇ κεῖσθαι
[3, 55]   ταύτην μὲν εὐδιάκοπτον εἶναι συνέβαινε  καὶ   διὰ τὸ πρόσφατον οὖσαν ἁπαλὴν
[3, 92]   διά τε τὰς προειρημένας αἰτίας  καὶ   διὰ τὸ προφανῶς ἱπποκρατεῖν παρὰ
[3, 117]   Ῥωμαίων ἐκτὸς ἐγένοντο τοῦ κινδύνου,  καὶ   διὰ τοιαύτην αἰτίαν. Λεύκιος ἀπέλιπε
[3, 30]   Ἰβηρίαν ἤδη πραττόντων, ἀλλὰ Ῥωμαίοις  καὶ   διὰ τούτων ἐποιήσαντο τὴν κατόρθωσιν
[3, 89]   λογισμοῖς ἀναχωρήσας ἐν τούτοις διέτριβε  καὶ   διὰ τούτων ἐχείριζε τὸν πόλεμον.
[3, 76]   ναῦς. οὗτος μὲν οὖν ἀναχωρήσας  καὶ   διαβὰς αὖθις τὸν Ἴβηρα ποταμὸν
[3, 35]   δὲ περὶ μυρίους καὶ δισχιλίους.  καὶ   διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμὸν κατεστρέφετο
[3, 105]   τοῦτον Φάβιος θεωρῶν τὸ γινόμενον  καὶ   διαγωνιάσας μὴ σφαλῶσι τοῖς ὅλοις,
[3, 6]   καὶ διαλήψεων· λέγω δ´ ἐπινοίας  καὶ   διαθέσεις καὶ τοὺς περὶ ταῦτα
[3, 32]   τοῦ πολέμου τοῦ σύμπαντος οἰκονομίαν  καὶ   διάθεσιν. ἀλλ´ οὐκ ἔστι τούτων
[3, 60]   στρατοπέδων ἤδη τοὺς πλείστους αὐτῶν  καὶ   διακεκλεικότων, ἡσυχίαν ἦγον· τινὲς δὲ
[3, 90]   αὐτὸς δὲ πρόθυμος ἦν παραβάλλεσθαι  καὶ   διακινδυνεύειν. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι καταφθείραντες
[3, 27]   Σαρδόνος καὶ προσεξενεγκεῖν ἄλλα χίλια  καὶ   διακόσια τάλαντα, καθάπερ ἐπάνω προείπαμεν.
[3, 27]   Καρχηδονίους ἐν ἔτεσιν δέκα δισχίλια  καὶ   διακόσια τάλαντα, παραυτίκα δὲ δοῦναι
[3, 10]   συνεχώρησαν δ´ εἰσοίσειν ἄλλα χίλια  καὶ   διακόσια τάλαντα πρὸς τοῖς πρότερον
[3, 112]   πρὸς αὐτὸν τὸν χάρακα προσπιπτόντων  καὶ   διακωλυόντων τὴν ὑδρείαν, τε
[3, 31]   ἀληθινῶς ἐμφαίνει τὰς ἑκάστων αἱρέσεις  καὶ   διαλήψεις καὶ δηλοῖ παρ´ οἷς
[3, 4]   τάς τε τῶν ἄλλων ἀποδοχὰς  καὶ   διαλήψεις, πόσαι καὶ τίνες ὑπῆρχον
[3, 7]   ἐστιν παντὸς τὰς πρώτας ἐπιβολὰς  καὶ   διαλήψεις. ~Φάβιος δέ φησιν
[3, 6]   δὲ τὰς προκαθηγουμένας τῶν κρίσεων  καὶ   διαλήψεων· λέγω δ´ ἐπινοίας καὶ
[3, 104]   ἐξαπέστειλε τοὺς ψιλούς, κελεύσας ἀγωνίζεσθαι  καὶ   διαμάχεσθαι περὶ τοῦ τόπου, μετὰ
[3, 109]   τὰ πλήθη τῶν πολεμίων, ἀλλὰ  καὶ   διαμαχόμενοι μόνον οὐ καθ´ ἑκάστην
[3, 69]   τούτων προσμιξάντων πέραν τοῦ Τρεβία  καὶ   διαμαχομένων τοῖς πολεμίοις ὑπὲρ τῆς
[3, 55]   ἐπὶ γὰρ τὴν προϋπάρχουσαν χιόνα  καὶ   διαμεμενηκυῖαν ἐκ τοῦ πρότερον χειμῶνος
[3, 84]   ἐναντίων πρωτοπορείαν ἀποδοὺς τὰ συνθήματα  καὶ   διαπεμψάμενος πρὸς τοὺς ἐν ταῖς
[3, 79]   μὲν εἰς τοὔμπροσθεν προύβαινον, τεταραγμένων  καὶ   διαπεπατημένων εἰς βάθος τῶν ἑλῶν,
[3, 46]   ἐξαίροντες ταύτας ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν  καὶ   διαπνέοντες, ἅμα δ´ ἐκφυσῶντες πᾶν
[3, 68]   καὶ τῶν μετ´ ἐκείνου στρατοπέδων  καὶ   διαπορευομένων διὰ τῆς Ῥώμης, ἐξ
[3, 52]   τῶν ἐγχειρησάντων αὐτὸν ἀδικεῖν ἀπώλειαν,  καὶ   διασαφούντων ὅτι πάρεισι διὰ ταῦτα,
[3, 20]   καὶ παρελθόντων εἰς τὸ συνέδριον  καὶ   διασαφούντων ταῦτα, δυσχερῶς ἤκουον οἱ
[3, 102]   εἰς τοῦτ´ ἦλθον καταφρονήσεως ὥστε  καὶ   διασπᾶν τὸν χάρακα καὶ μόνον
[3, 8]   προϊδομένους αὐτοῦ τὴν ἐπιβολὴν συμφρονῆσαι  καὶ   διαστῆναι πρὸς αὐτόν· τὸν δ´
[3, 54]   προσφάτως ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα πάλιν ἀθυμῆσαι  καὶ   διατραπῆναι συνέβη τὸ πλῆθος. τὸ
[3, 21]   μέρος, ἵνα μήθ´ οἷς καθήκει  καὶ   διαφέρει τὸ σαφῶς εἰδέναι τὴν
[3, 17]   χώραν οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν πάμφορον  καὶ   διαφέρουσαν ἀρετῇ πάσης τῆς Ἰβηρίας.
[3, 31]   τοὺς βεβαιώσοντας τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν  καὶ   διαφυλάξοντας τὴν κατάστασιν παροξύναι δικαίως,
[3, 18]   ἐκ πασῶν τῶν πόλεων ἐπιτρέποντες  καὶ   διδόντες αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν
[3, 19]   ἐμβὰς ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς ἀπέπλευσε  καὶ   διεκομίσθη παραδόξως πρὸς τὸν βασιλέα
[3, 92]   μὲν οὖν τοιούτοις χρησάμενος λογισμοῖς  καὶ   διελθὼν ἐκ τῆς Σαυνίτιδος τὰ
[3, 43]   ἐφέροντο βοηθήσοντες, οἱ δ´ ἠμύνοντο  καὶ   διεμάχοντο πρὸς τοὺς ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας
[3, 115]   τῶν Κελτῶν ἔμενον αἱ τάξεις  καὶ   διεμάχοντο τοῖς Ῥωμαίοις γενναίως· μετὰ
[3, 41]   τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ πλοῦ  καὶ   διενοεῖτο μετὰ τῶν χιλιάρχων ποίοις
[3, 85]   ἐπὶ τοῦ καθήκοντος ἔμενε λογισμοῦ  καὶ   διενοεῖτο περὶ τοῦ μέλλοντος πῶς
[3, 58]   πρὸς αὐτοὺς οὐκ ἐκ παρέργου  καὶ   διερριμμένως ἀλλ´ ἐξ ἐπιστάσεως, καὶ
[3, 52]   ὅμηρα, πολὺν μὲν χρόνον ηὐλαβεῖτο  καὶ   διηπίστει τοῖς λεγομένοις, συλλογιζόμενος (δ´
[3, 91]   παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ καὶ Κυμαῖοι  καὶ   Δικαιαρχῖται νέμονται, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 58]   οὐδ´ ἐπιπλήττοντας, ἐπαινοῦντας δὲ μᾶλλον  καὶ   διορθουμένους τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν, γινώσκοντας
[3, 58]   ἄλλο, καὶ τοῦτο προσδεῖ λόγου  καὶ   διορθώσεως ἀληθινωτέρας, προφανὲς ἐκ πολλῶν
[3, 6]   πόσον διέστηκεν αἰτίας καὶ προφάσεως,  καὶ   διότι τὰ μέν ἐστι πρῶτα
[3, 26]   Σικελίας ἁπάσης, Καρχηδονίους δ´ Ἰταλίας,  καὶ   διότι ὑπερέβαινον Ῥωμαῖοι τὰς συνθήκας
[3, 35]   μυριάδας, ἱππεῖς δὲ περὶ μυρίους  καὶ   δισχιλίους. καὶ διαβὰς τὸν Ἴβηρα
[3, 117]   Ῥωμαίους εἰς τὴν ἰδίαν παρεμβολὴν  καὶ   δισχιλίους μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινε, τῶν
[3, 56]   τῶν Λιβύων δυνάμεως πεζοὺς μυρίους  καὶ   δισχιλίους, τῆς δὲ τῶν Ἰβήρων
[3, 12]   ~ὁ μὲν οὖν Ἀντίοχος ἀκούσας  καὶ   δόξας αὐτοπαθῶς ἅμα δ´ ἀληθινῶς
[3, 15]   τὴν παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρεσβείαν  καὶ   δοὺς αὑτὸν εἰς ἔντευξιν διήκουε
[3, 53]   εἰς τὰς ὑπερβολὰς αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε  καὶ   δύ´ ἡμέρας προσέμεινε, βουλόμενος ἅμα
[3, 90]   κατόπιν μὲν εἵποντο συνεχῶς, μιᾶς  καὶ   δυεῖν ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν
[3, 109]   πᾶσαν γὰρ τὴν αὑτῆς προθυμίαν  καὶ   δύναμιν εἰς ὑμᾶς ἀπήρεισται, καὶ
[3, 20]   λαλιᾶς ἔμοιγε δοκοῦσι τάξιν ἔχειν  καὶ   δύναμιν. Ῥωμαῖοι δέ, προσπεσόντος σφίσι
[3, 33]   τῇ τε τῶν Ἰβήρων ἀρχῇ  καὶ   δυναστείᾳ χρῆσθαι ταῖς τε πρὸς
[3, 21]   πόλεως ἐπιδέχεσθαι τὰ πράγματα δικαιολογίαν  καὶ   δυνατὸν εἶναι λόγῳ περὶ τῶν
[3, 107]   πλείστους ἀγῶνας δι´ ἑνὸς ὑπάτου  καὶ   δύο στρατοπέδων καὶ τοῦ προειρημένου
[3, 62]   ὅτι βούλονται μονομαχεῖν, κληρώσασθαι προσέταξε  καὶ   δύο τοὺς λαχόντας καθοπλισαμένους ἐκέλευσε
[3, 32]   καὶ τοὺς ὑπολαμβάνοντας δύσκτητον εἶναι  καὶ   (δυς( ανά) γνωστον τὴν ἡμετέραν
[3, 91]   μόνον ἐκ τῆς μεσογαίου στεναὶ  καὶ   δύσβατοι, μία μὲν ἀπὸ τῆς
[3, 83]   τὴν ἀντικρὺ λόφον ἐπικείμενον ἐρυμνὸν  καὶ   δύσβατον, κατὰ δὲ τὴν ἀπ´
[3, 61]   πρὸς τὰς Ἄλπεις ὡς πολλὴ  καὶ   δυσδίοδος ὑπάρχει στρατοπέδοις. πλειόνων δὲ
[3, 49]   ἐπιζεύγνυσι, ταύτης δ´ ὄρη δυσπρόσοδα  καὶ   δυσέμβολα καὶ σχεδὸν ὡς εἰπεῖν
[3, 91]   δὲ τοῖς προειρημένοις ὀχυρὰ δοκεῖ  καὶ   δυσέμβολα τελέως εἶναι τὰ πεδία·
[3, 58]   οἱ κατὰ θάλατταν τότε κίνδυνοι  καὶ   δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι δὲ τούτων οἱ
[3, 61]   Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν ὡς μακρὸς  καὶ   δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 34]   Ἀλπεινῶν ὀρῶν ὑπερβολὴν ἐπίπονον μὲν  καὶ   δυσχερῆ λίαν, οὐ μὴν ἀδύνατον
[3, 112]   πρὸς τὸν κίνδυνον ὁρμὴν εἶχεν  καὶ   δυσχερῶς ἔφερε τὰς ὑπερθέσεις. βαρύτατος
[3, 110]   ἐναντίας ὑπάρχοντος γνώμης, ἦν ἀμφισβήτησις  καὶ   δυσχρηστία περὶ τοὺς ἡγεμόνας,
[3, 74]   περὶ τὰ μέσα, μεγάλην ταραχὴν  καὶ   δυσχρηστίαν συνέβαινε γίνεσθαι περὶ τὰς
[3, 64]   δυνάμεως, τὸ δὲ περιλειπόμενον ἀδύνατον  καὶ   δύσχρηστον ἔχοντα διὰ τὴν κακουχίαν,
[3, 48]   τῆς ἐρημίας, ἔτι δ´ ἐρυμνότητος  καὶ   δυσχωρίας τῶν τόπων ἔκδηλον ποιεῖ
[3, 67]   παρουσίαν, τούτους μὲν εὐθέως παρακαλέσας  καὶ   δωρεὰς ἑκάστοις τὰς ἁρμοζούσας ἐπαγγειλάμενος
[3, 98]   μεγαλοψυχίαν. προσδοκᾶν δ´ αὐτὸν ἐκέλευσε  καὶ   δώρων πλῆθος ἰδίᾳ παρὰ τῶν
[3, 52]   παθεῖν μηδὲν δυσχερές, ὑπισχνουμένων δὲ  καὶ   δώσειν ἐξ αὑτῶν ὅμηρα, πολὺν
[3, 25]   Καρχηδόνιοι καὶ εἰς τὴν ὁδὸν  καὶ   εἰς τὴν ἄφοδον, τὰ δὲ
[3, 25]   βοηθείας, τὰ πλοῖα παρεχέτωσαν Καρχηδόνιοι  καὶ   εἰς τὴν ὁδὸν καὶ εἰς
[3, 24]   ἐν Σικελίᾳ ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσι  καὶ   ἐν Καρχηδόνι πάντα καὶ ποιείτω
[3, 33]   τριακοσίους, Βαλιαρεῖς πεντακοσίους, ἐλέφαντας εἴκοσι  καὶ   ἕνα. Οὐ χρὴ δὲ θαυμάζειν
[3, 31]   ἔτι δὲ τὸν δικαιώσοντα, πολλάκις  καὶ   ἐπὶ πολλῶν εὑρεῖν ἔστιν. ἅπερ
[3, 91]   δὲ καὶ ταῦτα Φλεγραῖα, καθάπερ  καὶ   ἕτερα τῶν ἐπιφανῶν πεδίων· θεούς
[3, 8]   τῶν Καρχηδονίων. Ἀννίβαν δὲ κοινωνὸν  καὶ   ζηλωτὴν ἐκ μειρακίου γεγονότα τῆς
[3, 4]   τοῖς δ´ ἐπιγενομένοις πότερον ἐπαινετὴν  καὶ   ζηλωτὴν ψεκτὴν γεγονέναι νομιστέον
[3, 7]   ἐπιγνώσεως. διόπερ οὐδὲν οὕτω φυλακτέον  καὶ   ζητητέον ὡς τὰς αἰτίας ἑκάστου
[3, 81]   γὰρ ἐπὶ τῶν κατ´ ἄνδρα  καὶ   ζυγὸν ἀγωνισμάτων δεῖ τὸν μέλλοντα
[3, 62]   γὰρ θεωρουμένης τῆς τῶν ἀγομένων  καὶ   ζώντων ταλαιπωρίας, τούτους μὲν ἠλέουν,
[3, 59]   τούτων ἐν τοιούτοις καιροῖς, ἐπαινεῖν  καὶ   θαυμάζειν αὐτοὺς δίκαιον. ἐν δὲ
[3, 1]   πραγματείας. ὄντος γὰρ ἑνὸς ἔργου  καὶ   θεάματος ἑνὸς τοῦ σύμπαντος, ὑπὲρ
[3, 1]   ἡγούμενοι τὴν ἐξ ἀμφοῖν ἐπίστασιν  καὶ   θέαν ἀκόλουθον τοῖς εἰρημένοις ποιησόμεθα
[3, 48]   αὐτοὶ κεχρῆσθαι πορείᾳ γνώσεως ἕνεκα  καὶ   θέας. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ Πόπλιος
[3, 112]   γὰρ ἐν ταῖς περιστάσεσι Ῥωμαῖοι  καὶ   θεοὺς ἐξιλάσασθαι καὶ ἀνθρώπους καὶ
[3, 48]   πάσχειν καὶ ποιεῖν ἥρωάς τε  καὶ   θεοὺς ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν τὰς ἀρχὰς
[3, 112]   ~Τῇ δ´ ἐχομένῃ περὶ παρασκευὴν  καὶ   θεραπείαν παρήγγειλε γίνεσθαι πᾶσι. τῇ
[3, 87]   ἐποιεῖτο σπουδὴν ὑπὲρ τῆς ἀναλήψεως  καὶ   θεραπείας τῶν ἀνδρῶν, οὐχ ἧττον
[3, 55]   τὸ συνεχῶς ἐπιμένειν τὴν χιόνα  καὶ   θέρους καὶ χειμῶνος, τὰ δ´
[3, 58]   πεπειραμένων μὲν ἐξηγεῖσθαι τὰς ἰδιότητας  καὶ   θέσεις τῶν περὶ τὰς ἐσχατιὰς
[3, 112]   ἐξ ὧν εὐχαὶ καὶ θυσίαι  καὶ   θεῶν ἱκετηρίαι καὶ δεήσεις ἐπεῖχον
[3, 47]   οὐδ´ ἔξοδον τοῦ ψεύδους θεοὺς  καὶ   θεῶν παῖδας εἰς πραγματικὴν ἱστορίαν
[3, 16]   νήσων. εἰς βλέποντες Ῥωμαῖοι  καὶ   θεωροῦντες ἀνθοῦσαν τὴν Μακεδόνων οἰκίαν
[3, 116]   ἐπ´ αὐτῶν γίνεσθαι τῶν ἔργων  καὶ   θεωρῶν τὸ συνέχον τῆς κατὰ
[3, 92]   ᾗπερ ἐποιήσατο καὶ τὴν εἴσοδον,  καὶ   θεωρῶν τοὺς τόπους στενοὺς ὄντας
[3, 18]   τὴν Ἰλλυρίδα μετὰ τῶν δυνάμεων  καὶ   θεωρῶν τοὺς ὑπεναντίους θαρροῦντας ἐπὶ
[3, 72]   δὲ πάλιν ἐκ μεταβολῆς τολμηρῶς  καὶ   θρασέως· τὸ γὰρ τῆς Νομαδικῆς
[3, 81]   τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά γε μὴν  καὶ   θρασύτης καὶ θυμὸς ἄλογος, ἔτι
[3, 52]   δὲ βαρβάρων τὰ ὅμηρα παραδόντων  καὶ   θρέμμασι χορηγούντων ἀφθόνως καὶ καθόλου
[3, 51]   μέλλον ἔσχε μὲν καὶ σίτου  καὶ   θρεμμάτων ἐπὶ δυεῖν καὶ τρισὶν
[3, 81]   προπέτειά γε μὴν καὶ θρασύτης  καὶ   θυμὸς ἄλογος, ἔτι δὲ κενοδοξία
[3, 15]   καθόλου δ´ ἦν πλήρης ἀλογίας  καὶ   θυμοῦ βιαίου· διὸ καὶ ταῖς
[3, 82]   εὐθέως μετέωρος ἦν Φλαμίνιος  καὶ   θυμοῦ πλήρης, δοξάζων ἑαυτὸν ὑπὸ
[3, 112]   οἰκία πλήρης, ἐξ ὧν εὐχαὶ  καὶ   θυσίαι καὶ θεῶν ἱκετηρίαι καὶ
[3, 79]   τὴν πρωτοπορείαν ἔθηκε τοὺς Λίβυας  καὶ   Ἴβηρας καὶ πᾶν τὸ χρησιμώτερον
[3, 24]   συμμάχοις καὶ Καρχηδονίων καὶ Τυρίων  καὶ   Ἰτυκαίων δήμῳ καὶ τοῖς τούτων
[3, 87]   πεφυκότα καλῶς. ἔτι γοῦν ἐπεκαλοῦντο  καὶ   καθ´ ἡμᾶς οἱ ταύτης τῆς
[3, 92]   θεωρῶν τοὺς τόπους στενοὺς ὄντας  καὶ   καθ´ ὑπερβολὴν εὐφυεῖς πρὸς ἐπίθεσιν,
[3, 80]   παραλλάξαντος αὐτοῦ τὴν ἐκείνων στρατοπεδείαν  καὶ   καθέντος εἰς τοὺς ἔμπροσθεν τόπους
[3, 52]   οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν, ὥστε  καὶ   καθηγεμόσιν αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς τὰς
[3, 48]   τε τὰς μεταξὺ δυσχωρίας ὁδηγοῖς  καὶ   καθηγεμόσιν ἐγχωρίοις ἐχρῆτο τοῖς τῶν
[3, 64]   ἔχειν τὴν τοῦ νικᾶν ἐλπίδα,  καὶ   καθόλου δεινὸν ἡγεῖσθαι καὶ παράλογον,
[3, 52]   παραδόντων καὶ θρέμμασι χορηγούντων ἀφθόνως  καὶ   καθόλου διδόντων σφᾶς αὐτοὺς εἰς
[3, 5]   πράξεων ἐπὶ κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι  καὶ   καθόλου καὶ κατὰ μέρος εἰς
[3, 103]   ἐκπεφυσημένον καὶ πρὸς πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα  καὶ   καθόλου πολὺν ὄντα πρὸς τῷ
[3, 54]   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία  καὶ   καθόλου τῆς εὐνοίας ὑπομιμνήσκων τῆς
[3, 41]   εἰς τοὺς κατὰ Μασσαλίαν τόπους,  καὶ   καθορμισθεὶς πρὸς τὸ πρῶτον στόμα
[3, 60]   ἀθεραπευσίαις κακῶς ἀπήλλαττε. πολλοὶ δὲ  καὶ   καθυφεῖνθ´ ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς διὰ τὴν
[3, 72]   καὶ τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες ἠλείφοντο  καὶ   καθωπλίζοντο περὶ τὰ πυρὰ πάντες.
[3, 90]   συνεστραμμένους τηρῶν ἐφήδρευε τοῖς τόποις  καὶ   καιροῖς. καὶ πολλοὺς τῶν πολεμίων
[3, 57]   ἀλλὰ κατ´ ἰδίαν καὶ τόπον  καὶ   καιρὸν ἀπονείμαντες τῷ μέρει τούτῳ,
[3, 99]   τὴν ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν  καὶ   καιρὸν καὶ τόπον, ἐν
[3, 63]   εἰς παραπλήσιον γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα  καὶ   καιρὸν τὴν τύχην συγκεκλεικέναι καὶ
[3, 32]   κατὰ Πύρρον {καὶ Τίμαιον συγγραφέων  καὶ   καιρῶν ἐξηγήσεως} εἰς τὴν Καρχηδόνος
[3, 73]   κέρατα προσπίπτοντες τοῖς Ῥωμαίοις πολλὰ  καὶ   κακὰ διειργάζοντο καὶ μάχεσθαι τοῖς
[3, 74]   ἐκ τῆς ἐνέδρας προσπεσόντων ἀπώλλυντο  καὶ   κακῶς ἔπασχον, οἱ δὲ περὶ
[3, 91]   περιέχουσι δὲ καὶ τὰς ἐπιφανεστάτας  καὶ   καλλίστας πόλεις τῆς Ἰταλίας ἐν
[3, 118]   εὐθέως ἐνεχείριζον αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ δὲ  καὶ   Καπυανῶν τινες ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν,
[3, 2]   Φίλιππος μὲν τοῖς κατ´ Αἴγαιον  καὶ   Καρίαν καὶ Σάμον, Ἀντίοχος δὲ
[3, 59]   ἐκ παρατάξεως ἐν Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις  καὶ   Καρχηδονίοις ἀγῶνας. ~Τὸ μὲν οὖν
[3, 27]   ταῦθ´ ὑπῆρχε τὰ δίκαια Ῥωμαίοις  καὶ   Καρχηδονίοις ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως
[3, 22]   Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις  καὶ   Καρχηδονίοις καὶ τοῖς Καρχηδονίων συμμάχοις·
[3, 6]   ἡμῖν ὑποδεικνύναι, δι´ ἃς Ῥωμαίοις  καὶ   Καρχηδονίοις προειρημένος ἐνέστη πόλεμος,
[3, 21]   τῆς ἀρχῆς ὑπαρξάντων δικαίων Ῥωμαίοις  καὶ   Καρχηδονίοις πρὸς ἀλλήλους ἕως εἰς
[3, 22]   καιρούς. ~Γίνονται τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις  καὶ   Καρχηδονίοις πρῶται κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον
[3, 84]   τὸν γενόμενον ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις  καὶ   Καρχηδονίοις τοῦτον ἐπετελέσθη τὸν τρόπον.
[3, 26]   γράψαι τἀναντία τούτοις, διότι Ῥωμαίοις  καὶ   Καρχηδονίοις ὑπάρχοιεν συνθῆκαι, καθ´ ἃς
[3, 117]   περὶ Κάνναν γενομένη μάχη Ῥωμαίων  καὶ   Καρχηδονίων ἐπετελέσθη τὸν τρόπον τοῦτον,
[3, 24]   Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις  καὶ   Καρχηδονίων καὶ Τυρίων καὶ Ἰτυκαίων
[3, 3]   Λιβύῃ καὶ Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων  καὶ   Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν τὴν διήγησιν ὁλοσχερῶς
[3, 26]   καθ´ ἡμᾶς ἔτι καὶ Ῥωμαίων  καὶ   Καρχηδονίων οἱ πρεσβύτατοι καὶ μάλιστα
[3, 9]   ἀλλὰ καὶ τοῦ γε Ῥωμαίων  καὶ   Καρχηδονίων πολέμου— τὴν γὰρ παρέκβασιν
[3, 23]   δὲ μηδὲν οἴονται δεῖν λαμβάνειν,  (καὶ)   κατ´ ἀνάγκην ἐν πένθ´ ἡμέραις
[3, 59]   ἐν πλάνῃ τῇ κατὰ Λιβύην  καὶ   κατ´ Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ Γαλατίαν
[3, 57]   λόγον ὑπὲρ τῶν κατὰ Λιβύην  καὶ   κατ´ Ἰβηρίαν τόπων οὔτε περὶ
[3, 75]   εἰσι φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι καὶ κοινῇ  καὶ   κατ´ ἰδίαν, ὅταν αὐτοὺς περιστῇ
[3, 31]   ἔχει μεγίστας ἐπικουρίας καὶ κοινῇ  καὶ   κατ´ ἰδίαν πρὸς τὸν ἀνθρώπινον
[3, 116]   ἀεὶ δὲ τῶν πέριξ ἀπολλυμένων,  καὶ   κατὰ βραχὺ συγκλειόμενοι, τέλος αὐτοῦ
[3, 95]   μὲν πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ γῆν  καὶ)   κατὰ θάλατταν ἐκ τῆς παραχειμασίας
[3, 25]   τοῖς αὑτῶν ἑκάτεροι. Καρχηδόνιοι δὲ  καὶ   κατὰ θάλατταν Ῥωμαίοις βοηθείτωσαν, ἂν
[3, 14]   ἀριθμόν, συνέβη τὰ ὅλα παραδόξως  καὶ   κατὰ λόγον αὐτῷ χωρῆσαι. τῶν
[3, 5]   κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι καὶ καθόλου  καὶ   κατὰ μέρος εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν
[3, 57]   τινες πάντως ἐπιζητοῦσι κατὰ τόπον  καὶ   κατὰ μέρος τῶν τοιούτων ἀκούειν,
[3, 29]   ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις τότε συμμάχων ἀφέξεσθαι  καὶ   κατὰ μηδένα τρόπον τοὺς ἑτέρους
[3, 46]   κατὰ μὲν τὰς ἀρχὰς ἐστρέφετο  καὶ   κατὰ πάντα τόπον ὥρμα· περιεχόμενα
[3, 48]   ὅπερ οἱ τοῖς ὅλοις ἐπταικότες  καὶ   κατὰ πάντα τρόπον ἐξαποροῦντες οὐχ
[3, 16]   πρὸς αὐτῇ δὲ τῇ Ῥώμῃ  καὶ   κατὰ πᾶσαν γενέσθαι τὴν Ἰταλίαν.
[3, 51]   τῆς πορείας. τούτου δὲ γενομένου,  καὶ   κατὰ πλείω μέρη προσπεσόντων τῶν
[3, 115]   οὐκέτι φαλαγγηδόν, ἀλλὰ κατ´ ἄνδρα  καὶ   κατὰ σπείρας στρεφόμενοι πρὸς τοὺς
[3, 105]   τοῖς ὅλοις, ἐξῆγε τὰς δυνάμεις  καὶ   κατὰ σπουδὴν ἐβοήθει τοῖς κινδυνεύουσι.
[3, 74]   ὑπὸ τῶν θηρίων, πέριξ δὲ  καὶ   κατὰ τὰς ἐκ τῶν πλαγίων
[3, 37]   πέπτωκεν ὑπό τε τὴν μεσημβρίαν  καὶ   κατὰ τὸ συνεχὲς ὑπὸ τὰς
[3, 116]   πατρίδι κατὰ τὸν λοιπὸν βίον  καὶ   κατὰ τὸν ἔσχατον καιρόν, εἰ
[3, 94]   μὲν ἀπορούμενος ἐπὶ τῷ συμβαίνοντι  καὶ   κατὰ τὸν ποιητὴν ὀισσάμενος δόλον
[3, 53]   τῶν βαρβάρων, κατὰ μέρη δὲ  καὶ   κατὰ τόπους παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν·
[3, 60]   γὰρ μόνον ὑπὸ τῶν ἀναβάσεων  καὶ   καταβάσεων, ἔτι δὲ τραχυτήτων τῶν
[3, 40]   συστήσαντες ἑξαπέλεκυν, ἄλλα δὲ συνάγειν  καὶ   καταγράφειν ἐκ τῶν συμμάχων αὐτῷ
[3, 67]   ἑαυτῶν ἕκαστοι σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων δὲ  καὶ   κατακοιμισθέντων τῶν ἐν τῷ χάρακι,
[3, 33]   τῶν τοιούτων ἀξιόπιστον εἶναι· διὸ  καὶ   κατακολουθεῖν εἱλόμεθα τῇ γραφῇ ταύτῃ.
[3, 19]   τόπων ἀδήλων ποιούμενοι τὴν πορείαν.  καὶ   καταλαβόμενοι μεταξὺ τῆς πόλεως καὶ
[3, 49]   εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν ἀφικόμενος  καὶ   καταλαβὼν ἐν αὐτῇ δύ´ ἀδελφοὺς
[3, 80]   δὲ παραδόξως τοὺς ἑλώδεις τόπους  καὶ   καταλαβὼν ἐν Τυρρηνίᾳ τὸν Φλαμίνιον
[3, 76]   ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς δὲ περὶ χιλίους)  καὶ   καταλαβὼν ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς χώρας
[3, 49]   ἐπὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν  καὶ   καταλαβὼν ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη
[3, 2]   ὡς εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι  καὶ   καταλύσαντες τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς
[3, 76]   παραβοηθῶν διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμόν.  καὶ   καταμαθὼν ἀπολελειμμένους τοὺς ἀπὸ τοῦ
[3, 92]   ἐπιτηδείων τὸ στρατόπεδον. Φάβιος δὲ  καὶ   κατανοῶν αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν, ὅτι
[3, 90]   παρασημήναιτ´ ἄν τις τὴν κατάπληξιν  καὶ   καταξίωσιν παρὰ τοῖς συμμάχοις τοῦ
[3, 89]   καὶ παρεῖχε λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς  καὶ   καταπεπληγμένος τὸν κίνδυνον, τῷ δὲ
[3, 70]   ὑπὸ δὲ τῆς φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος  καὶ   καταπιστεύων τοῖς πράγμασι παραλόγως ἔσπευδεν
[3, 13]   δὲ ταῦτα χρησάμενος ἐνεργοῖς ἅμα  καὶ   καταπληκτικαῖς προσβολαῖς ταχέως ἐκράτησε τῆς
[3, 114]   κατὰ τὰ πάτρια, ξενίζουσαν ἅμα  καὶ   καταπληκτικὴν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν πρόσοψιν.
[3, 103]   πρὸ τούτου χρόνον τὴν ἀπραγίαν  καὶ   κατάπληξιν τῶν στρατοπέδων μὴ παρὰ
[3, 90]   προειρημένους τόπους ὑπερέβαλον τὸν Ἀπεννῖνον  καὶ   κατάραντες εἰς τὴν Σαυνῖτιν χώραν,
[3, 118]   πρὸς τὰς τῶν πολιτευμάτων διορθώσεις  καὶ   κατασκευὰς μεγάλα συμβάλλεσθαι τοῖς φιλομαθοῦσι
[3, 17]   γενόμενος χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων  καὶ   κατασκευῆς τὰ μὲν χρήματ´ εἰς
[3, 3]   ἐπιμνησθέντες τῆς παρὰ Πελοποννησίων ὁμονοίας  καὶ   καταστάσεως, ἔτι δὲ τῆς αὐξήσεως
[3, 56]   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία  καὶ   καταστρατοπεδεύσας ἐπεῖχε τοῖς πολεμίοις, σπεύδων
[3, 68]   περὶ τὸν Πόπλιον. συμμίξας δὲ  καὶ   καταστρατοπεδεύσας παρ´ (α( ὐτοῖς) ταῖς
[3, 55]   καὶ ταῦτα μὲν εὐθέως διαγαγὼν  καὶ   καταστρατοπεδεύσας περὶ τοὺς ἐκφεύγοντας ἤδη
[3, 4]   που λήγειν ἂν ἡμᾶς ἔδει  καὶ   καταστρέφειν ἅμα τὴν διήγησιν καὶ
[3, 16]   Κλεομένη κινδύνων Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν μὲν  καὶ   καταστρέφεσθαι τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα
[3, 76]   τοῦ στόλου τῶν Ῥωμαίων, ῥᾳθύμως  καὶ   κατατεθαρρηκότως ἀναστρεφομένους διὰ τὸ προτέρημα
[3, 103]   διπλασίως παρωρμήθη πρὸς τὸ παραβάλλεσθαι  (καὶ)   κατατολμᾶν τῶν πολεμίων. ἧκε δὲ
[3, 92]   δ´ ἐπειδὴ καταπειράσας τῶν πολεμίων  καὶ   καταφθείρας πᾶν τὸ πεδίον ἥθροισε
[3, 88]   τὰς ἐπιφερομένας χρείας. διελθὼν δὲ  καὶ   καταφθείρας τήν τε Πραιτεττιανὴν καὶ
[3, 109]   ἐπιδεῖν τὴν τῶν προειρημένων ὕβριν  καὶ   καταφθοράν; διόπερ, ἄνδρες, χωρὶς
[3, 107]   (γε) μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν  καὶ   κατάφοβοι τὸ μέλλον ὡς οὐ
[3, 58]   ἑωρακότων τινὰ μετρίῳ χρῆσθαι τρόπῳ  καὶ   καταφρονήσαντα τῆς παραδοξολογίας καὶ τερατείας
[3, 18]   ναῦς οἱ περὶ τὸν Δημήτριον  καὶ   καταφρονοῦντες τοῦ πλήθους ὥρμησαν ἐκ
[3, 75]   τότε καθεσταμένοι, συνῆγον τοὺς συμμάχους  καὶ   κατέγραφον τὰ παρ´ αὑτοῖς στρατόπεδα.
[3, 102]   τὸν χάρακα τῶν Καρχηδονίων, ἐπέβη  καὶ   κατελάβετο τὴν ἐκείνων παρεμβολήν.
[3, 103]   καὶ τὸν μὲν Φάβιον ᾐτιῶντο  καὶ   κατεμέμφοντο πάντες ὡς ἀτόλμως χρώμενον
[3, 61]   καὶ σαφεστέρως ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε  καὶ   κατεπέπληκτο τὴν ὅλην ἐπιβολὴν καὶ
[3, 116]   μὲν τοὺς Λίβυας, ἐταπείνωσε δὲ  καὶ   κατέπληξε ταῖς ψυχαῖς τοὺς Ῥωμαίους.
[3, 77]   αὑτοῦ δυνάμεις προῆγε διὰ Τυρρηνίας  καὶ   κατεστρατοπέδευσε πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων
[3, 50]   διῆλθε τὰ στενὰ τὴν νύκτα  καὶ   κατέσχε τοὺς ὑπὸ τῶν πολεμίων
[3, 105]   ἁθροιζόμενοι περὶ τὰς σημείας ἀνεχώρουν  καὶ   κατέφευγον ὑπὸ τὴν τούτων ἀσφάλειαν,
[3, 82]   λίμνην· ἅμα δὲ προάγων ἐπυρπόλει  καὶ   κατέφθειρε τὴν χώραν, βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι
[3, 90]   διὰ τὸ καταφρονεῖν ὑποχειρίους ἐλάμβανε  καὶ   κατέφθειρε τῷ τοιούτῳ τρόπῳ. ταῦτα
[3, 79]   πορείαν· διαφερόντως γε μὴν ἐπόνουν  καὶ   κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ τοὺς ἄλλους οἱ
[3, 4]   τούτοις ὁμολογούμενον ἐδόκει τοῦτ´ εἶναι  καὶ   κατηναγκασμένον ἅπασιν ὅτι λοιπόν ἐστι
[3, 95]   πρὸς τὴν ἐπιβατικὴν χρείαν ἀνήχθη  καὶ   κατῆρε δευτεραῖος ἐκ Ταρράκωνος εἰς
[3, 4]   ἐξηγητέον, τίνες παρ´ ἑκάστοις ἐπεκράτουν  καὶ   κατίσχυον περί τε τοὺς κατ´
[3, 65]   μάχῃ. τῶν δὲ Νομάδων κυκλωσάντων  καὶ   κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ μὲν πεζακοντισταὶ
[3, 45]   δίωγμα τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι  καὶ   κατοπτεύσαντες αὖθις ἐξ ὑποστροφῆς ἠπείγοντο,
[3, 54]   ἀνάβασιν φθαρέντων. οὔσης γὰρ στενῆς  καὶ   κατωφεροῦς τῆς καταβάσεως, τῆς δὲ
[3, 11]   προσαγαγεῖν αὐτὸν πρὸς τὸν βωμὸν  καὶ   κελεύειν ἁψάμενον τῶν ἱερῶν ὀμνύναι
[3, 17]   συναπτούσης τὰ πέρατα τῆς Ἰβηρίας  καὶ   Κελτιβηρίας, ἀπέχει δὲ τῆς θαλάττης
[3, 113]   ἔχειν, προκινδυνεῦσαι δὲ τοῖς Ἴβηρσι  καὶ   Κελτοῖς. ~Ἦν δ´ καθοπλισμὸς
[3, 39]   ὀρῶν, διορίζει τοὺς Ἴβηρας  καὶ   Κελτούς. ἀπέχει δὲ τοῦ καθ´
[3, 93]   ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς Ἴβηρας  καὶ   Κελτοὺς ἧκε πρὸς τὰ στενὰ
[3, 113]   ἐπὶ τῶν εὐωνύμων, τοὺς Ἴβηρας  καὶ   Κελτοὺς ἱππεῖς ἀντίους τοῖς τῶν
[3, 115]   ἅμα δὲ τῷ τοὺς Ἴβηρας  καὶ   Κελτοὺς ἱππεῖς ἀπὸ τῶν εὐωνύμων
[3, 72]   δισμυρίους ὄντας τὸν ἀριθμόν, Ἴβηρας  καὶ   Κελτοὺς καὶ Λίβυας, τοὺς δ´
[3, 113]   ἑξῆς δὲ τοῖς εἰρημένοις Ἴβηρας  καὶ   Κελτούς. παρὰ δὲ τούτοις τὸ
[3, 2]   ἔτι δὲ τὴν Ἰβήρων προσλαβεῖν  καὶ   Κελτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ τελευταῖον
[3, 45]   τὴν συμπλοκὴν ὥστε τῶν Ῥωμαίων  καὶ   Κελτῶν εἰς ἑκατὸν ἱππεῖς καὶ
[3, 114]   ἐκλέξας κατακεκοσμήκει· τῶν δ´ Ἰβήρων  καὶ   Κελτῶν μὲν θυρεὸς ἦν
[3, 113]   λαβὼν τὰ μέσα τῶν Ἰβήρων  καὶ   Κελτῶν τάγματα προῆγε καὶ τἄλλα
[3, 105]   ὁμολογουμένως τί διαφέρει στρατιωτικῆς προπετείας  καὶ   κενοδοξίας στρατηγικὴ πρόνοια καὶ λογισμὸς
[3, 3]   ὑπὸ τὴν ὄψιν τὰς Αἰτωλῶν  καὶ   Κεφαλλήνων ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν τοὺς Εὐμένει
[3, 98]   Ῥωμαίων καὶ προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ,  καὶ   κινδυνευούσης τῆς πόλεως, ἐὰν ἐξαγαγὼν
[3, 44]   πολλοῖς αὐτοὺς καὶ παραβόλοις ἔργοις  καὶ   κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας ἐν οὐδενὶ διεσφάλθαι,
[3, 118]   ἀπεγνώκεισαν, ἐν μεγάλοις δὲ φόβοις  καὶ   κινδύνοις ἦσαν περί τε σφῶν
[3, 53]   λίθοις τύπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν  καὶ   κίνδυνον ἦγον, οὕτως ὥστ´ ἀναγκασθῆναι
[3, 68]   δ´ ἦν παντὸς κοινωνεῖν ἔργου  καὶ   κινδύνου τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν.
[3, 81]   ποιεῖ τοὺς ὑποταττομένους, πολλάκις δὲ  καὶ   κινδύνους ἐπιφέρει τοὺς μεγίστους τοῖς
[3, 20]   Καρχηδονίοις, τὸ δ´ ἕτερον πραγμάτων  καὶ   κινδύνων ἀρχὴν μεγάλων. γὰρ
[3, 4]   μετὰ ταῦτα πάλιν ἐπιγενομένης ταραχῆς  καὶ   κινήσεως. ὑπὲρ ἧς διὰ τὸ
[3, 18]   δυνάμεως ἀπεβίβασεν εἴς τινας ὑλώδεις  καὶ   κοίλους τόπους, εἴκοσι δὲ ναυσὶν
[3, 75]   τότε γάρ εἰσι φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι  καὶ   κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν, ὅταν
[3, 31]   ἔστιν. ἅπερ ἔχει μεγίστας ἐπικουρίας  καὶ   κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν πρὸς
[3, 44]   τῆς παρουσίας ἐνάργεια τῶν ἐπισπωμένων  καὶ   κοινωνήσειν ἐπαγγελλομένων τοῦ πρὸς Ῥωμαίους
[3, 16]   τὴν Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ  καὶ   κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν
[3, 66]   ἀποδεξάμενος δὲ τοὺς παρόντας φιλανθρώπως  καὶ   κομισάμενος τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ
[3, 52]   συνακολουθήσαντες ἐπιτίθενται, φάραγγά τινα δύσβατον  καὶ   κρημνώδη περαιουμένων αὐτῶν. ~ἐν
[3, 51]   καὶ τραχείας τῆς προσβολῆς ἀλλὰ  καὶ   κρημνώδους, ἀπὸ παντὸς κινήματος καὶ
[3, 36]   τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις ταῖς ἀδιανοήτοις  καὶ   κρουσματικαῖς λέξεσι. τῆς γὰρ διανοίας
[3, 32]   νομιστέον. πόσῳ γὰρ ῥᾷόν ἐστι  καὶ   κτήσασθαι καὶ (δια( να) γνῶναι
[3, 91]   μὲν γὰρ παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ  καὶ   Κυμαῖοι καὶ Δικαιαρχῖται νέμονται, πρὸς
[3, 13]   Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας δὲ τὰς πόλεις  καὶ   κυριεύσας πολλῶν χρημάτων ἧκε παραχειμάσων
[3, 110]   ἐγγίσαι τοῖς πολεμίοις, πολλὰ διαμαρτυρομένου  καὶ   κωλύοντος τοῦ Λευκίου. δ´
[3, 36]   λεγόμενον ἐπ´ οὐδὲν γνώριμον, ἀνυπότακτος  καὶ   κωφὴ γίνεθ´ διήγησις. διόπερ
[3, 9]   ἀλλ´ ἐπ´ αὐτὸν τὸν λέγοντα  καὶ   λαβόντες ἐν νῷ διότι κατὰ
[3, 95]   δὲ πέντε καὶ τριάκοντα ναῦς  καὶ   λαβὼν ἐκ τοῦ πεζικοῦ στρατεύματος
[3, 96]   ἐπὶ τὴν τῶν Κερκινητῶν νῆσον  καὶ   λαβὼν παρ´ αὐτῶν χρήματα τοῦ
[3, 63]   τε παράδειγμα καὶ τοὺς λόγους  καὶ   λαμβανόντων ὁρμὴν καὶ παράστασιν οἵαν
[3, 31]   πως ἁρμοζόμενοι καὶ συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα  καὶ   λέγουσι καὶ πράττουσι πάντες ὥστε
[3, 113]   ζυγοῦντα, μηνοειδὲς ποιῶν τὸ κύρτωμα  καὶ   λεπτύνων τὸ τούτων αὐτῶν σχῆμα,
[3, 116]   τοὺς Ῥωμαίους. ἐν καιρῷ  καὶ   Λεύκιος Αἰμίλιος περιπεσὼν βιαίοις πληγαῖς
[3, 103]   τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν. τοῦ δὲ  καὶ   λίαν ἀσμένως δεξαμένου τὸν μερισμόν,
[3, 64]   τοιαύτης ἐλθεῖν σπουδῆς, εἰ μὴ  καὶ   λίαν ἐκ τῶν κατὰ λόγον
[3, 31]   δυσθεώρητον εἶναι τὴν ἑκάστου προαίρεσιν  καὶ   λίαν ἐν πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι τὴν
[3, 12]   Ἀννίβᾳ δὲ παρέδωκαν οἱ καιροὶ  καὶ   λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν πατρῴαν ἔχθραν
[3, 75]   θαλάττης ἀνὰ τὸν Πάδον ποταμόν,  καὶ   λίαν σαφῶς ἔγνωσαν τὰ γεγονότα
[3, 72]   τὸν ἀριθμόν, Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς  καὶ   Λίβυας, τοὺς δ´ ἱππεῖς διελὼν
[3, 79]   αὐτοῖς. οἱ μὲν οὖν Ἴβηρες  καὶ   Λίβυες δι´ ἀκεραίων τῶν ἑλῶν
[3, 117]   ἔπεσον εἰς τετρακισχιλίους, Ἴβηρες δὲ  καὶ   Λίβυες εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους,
[3, 3]   ταῦτα συγκεφαλαιωσάμενοι τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ  καὶ   Λιβύῃ καὶ Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων
[3, 24]   γινέσθω τὸ ἀδίκημα. ἐν Σαρδόνι  καὶ   Λιβύῃ μηδεὶς Ῥωμαίων μήτ´ ἐμπορευέσθω
[3, 32]   κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν  καὶ   Λιβύην πράξεσιν ἀπὸ τῶν κατὰ
[3, 23]   τῶν συνθηκῶν περὶ μὲν Σαρδόνος  καὶ   Λιβύης ἐμφαίνουσιν ὡς περὶ ἰδίας
[3, 33]   καὶ μὴν ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μὲν  καὶ   Λιβύων τετρακοσίους πεντήκοντα, Λεργητῶν δὲ
[3, 74]   γὰρ ὀλίγους μὲν τῶν Ἰβήρων  καὶ   Λιβύων, τοὺς δὲ πλείους ἀπολωλέναι
[3, 105]   προπετείας καὶ κενοδοξίας στρατηγικὴ πρόνοια  καὶ   λογισμὸς ἑστὼς καὶ νουνεχής. οὐ
[3, 113]   αὐτὸν καιρὸν τοὺς μὲν Βαλιαρεῖς  καὶ   λογχοφόρους διαβιβάσας τὸν ποταμὸν προεβάλετο
[3, 83]   αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε, τοὺς δὲ Βαλιαρεῖς  καὶ   λογχοφόρους κατὰ τὴν πρωτοπορείαν ἐκπεριάγων
[3, 84]   τοῦ στρατηγοῦ μετὰ τῶν Ἰβήρων  καὶ   λογχοφόρων Μαάρβα καὶ περιστρατοπεδεύσαντος τὴν
[3, 105]   πάλιν ἕνα πάντες ἐστρατοπέδευσαν ὁμόσε  καὶ   λοιπὸν ἤδη Φαβίῳ προσεῖχον τὸν
[3, 32]   τῶν γραφόντων καθόλου δυνατὸν ἐπιγνῶναι  καὶ   μαθεῖν, διὰ δὲ τῶν τοὺς
[3, 58]   ὁραθέντων διὰ λόγου τι γνῶναι  καὶ   μαθεῖν διὰ τὸ τῆς φωνῆς
[3, 6]   καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν αὑτοῦ  καὶ   Μακεδόνων εὐεξίαν ἐν τοῖς πολεμικοῖς,
[3, 33]   Νομάδων δὲ Μασυλίων καὶ Μασαισυλίων  καὶ   Μακκοίων καὶ Μαυρουσίων τῶν παρὰ
[3, 16]   διότι μέγας ἔσται καὶ πολυχρόνιος  καὶ   μακρὰν ἀπὸ τῆς οἰκείας
[3, 51]   καὶ τοὺς ἱππεῖς δυσχερῶς ἐκμηρυομένους  καὶ   μακρῶς τὰς δυσχωρίας, ἐξεκλήθησαν ὑπὸ
[3, 79]   ἱππεῖς. πάντες μὲν οὖν ἐκακοπάθουν  καὶ   μάλιστα διὰ τὴν ἀγρυπνίαν, ὡς
[3, 26]   Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων οἱ πρεσβύτατοι  καὶ   μάλιστα δοκοῦντες περὶ τὰ κοινὰ
[3, 98]   τὴν φιλοτιμίαν· τοῦτο γὰρ αὐτὸ  καὶ   μάλιστα σπουδάζειν ἐκείνους πρᾶξαι, κυριεύοντας
[3, 32]   τοῖς ἔργοις καὶ τὰ παρεπόμενα  καὶ   μάλιστα (τὰ) περὶ τὰς αἰτίας.
[3, 51]   τοῖς φορτίοις πολλὰ τῶν ὑποζυγίων.  καὶ   μάλιστα τὴν τοιαύτην ταραχὴν ἐποίουν
[3, 89]   μήτε διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ πρῶτον  καὶ   μάλιστα τῆς ἀσφαλείας τῶν ὑποταττομένων,
[3, 79]   Μάγωνα τῶν τε λοιπῶν χάριν  καὶ   μάλιστα τῆς τῶν Κελτῶν μαλακίας
[3, 86]   τῆς κατὰ τὴν μάχην προσαγγελίας,  καὶ   μάλιστα τότε τοῦ πάθους κατὰ
[3, 51]   πολὺς ἐγίνετο φθόρος τῶν Καρχηδονίων,  καὶ   μάλιστα τῶν ἵππων καὶ τῶν
[3, 55]   προσεξερείσασθαι πρὸς τὴν ἐξανάστασιν, τότε  καὶ   μᾶλλον ἐπέπλεον ἅμα πᾶσι τοῖς
[3, 54]   τοῦ μὲν οὔσης, τότε δὲ  καὶ   μᾶλλον ἔτι προσφάτως ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα
[3, 11]   τοῦ βασιλέως ὑπόπτως ἔχοντος ἀεὶ  καὶ   μᾶλλον πρὸς τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό
[3, 22]   πρῶται κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον  καὶ   Μάρκον Ὡράτιον, τοὺς πρώτους κατασταθέντας
[3, 116]   τέλος αὐτοῦ πάντες, ἐν οἷς  καὶ   Μάρκος καὶ Γνάιος, ἔπεσον, οἱ
[3, 106]   δὲ προϋπάρχοντες ὕπατοι, Γνάιος Σερουίλιος  καὶ   Μάρκος Ῥήγουλος μετὰ τὴν
[3, 33]   δὲ τριακοσίους, Νομάδων δὲ Μασυλίων  καὶ   Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων καὶ Μαυρουσίων
[3, 95]   τινες ἕτεροι, κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις πραγμάτων  καὶ   Μασσαλιῶται, πολλάκις μὲν καὶ μετὰ
[3, 33]   Μασυλίων καὶ Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων  καὶ   Μαυρουσίων τῶν παρὰ τὸν Ὠκεανὸν
[3, 111]   γὰρ ἔτι δύνανται τοῦτο διαφυγεῖν·  καὶ   μάχεσθαι προφανῶς ἐν τοῖς ἡμετέροις
[3, 73]   Ῥωμαίοις πολλὰ καὶ κακὰ διειργάζοντο  καὶ   μάχεσθαι τοῖς κατὰ πρόσωπον οὐκ
[3, 111]   ἐχθρούς· δεύτερον δ´ ἡμῖν, ὅτι  καὶ   μάχεσθαι τοὺς πολεμίους συνηναγκάσαμεν· οὐ
[3, 47]   ἱστορίας ἀλλοτριώτατα· καὶ γὰρ ψευδολογεῖν  καὶ   μαχόμενα γράφειν αὑτοῖς ἀναγκάζονται. ἅμα
[3, 59]   φιλοτιμίας, ἐκ δὲ τούτων πολλὰς  καὶ   μεγάλας ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς τὸ
[3, 13]   τὰ δ´ ὑπισχνούμενος πολλὴν εὔνοιαν  καὶ   μεγάλας ἐλπίδας ἐνειργάσατο ταῖς δυνάμεσι.
[3, 99]   ὑπερβολῇ προθύμως δεξαμένων τὴν ἐλπίδα  καὶ   μεγάλας ὑπισχνουμένων δωρεάς, τότε μὲν
[3, 44]   ἀξίους. τοῦ δὲ πλήθους ἐπισημαινομένου  καὶ   μεγάλην ὁρμὴν καὶ προθυμίαν ἐμφαίνοντος,
[3, 37]   τὸ δὲ παρὰ τὴν ἔξω  καὶ   μεγάλην προσαγορευομένην κοινὴν μὲν ὀνομασίαν
[3, 99]   ὄψιν τὴν τῶν Ῥωμαίων πρᾳότητα  καὶ   μεγαλοψυχίαν παρὰ τὴν Καρχηδονίων ἀπιστίαν
[3, 98]   Καρχηδονίων πρὸς τοὺς συμμάχους αἵρεσιν  καὶ   μεγαλοψυχίαν. προσδοκᾶν δ´ αὐτὸν ἐκέλευσε
[3, 35]   παρ´ ἐλπίδα, μετὰ πολλῶν δὲ  καὶ   μεγάλων ἀγώνων ἔτι δὲ πολλῆς
[3, 62]   τεθνεῶτα τοῦ νενικηκότος, ὡς πολλῶν  καὶ   μεγάλων κακῶν ἐκείνου μὲν ἀπολελυμένου,
[3, 36]   τοὺς ἀκούοντας. Πρώτη μὲν οὖν  καὶ   μεγίστη γνῶσις, ἔτι δὲ κοινὴ
[3, 81]   ὅλων ἡγεμόνα γενομένη κοινόν ἐστι  καὶ   μέγιστον συμπτωμάτων. οὐ γὰρ μόνον
[3, 111]   Ῥωμαίους μάχης, ἔδει τοῦτο ποιεῖν,  καὶ   μεθ´ ὑποδειγμάτων ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς
[3, 81]   οὐδ´ ὑπνῶσαι δύνανται χωρὶς ἀλλοιώσεως  καὶ   μέθης, ἔνιοι δὲ διὰ τὰς
[3, 46]   πανταχόθεν ὑπὸ τοῦ ῥεύματος ἀπεδειλία  καὶ   μένειν ἠναγκάζετο κατὰ χώραν. καὶ
[3, 17]   τοὺς κινδύνους. πᾶσαν δὲ κακοπάθειαν  καὶ   μέριμναν ὑπομείνας τέλος ἐν ὀκτὼ
[3, 74]   χώρας ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν Κελτῶν  καὶ   μέρους τινὸς τῶν Λιβύων καὶ
[3, 73]   παρ´ ἀμφοῖν τὰς πρώτας ἔχοντες  καὶ   μέσας τῆς ὅλης παρεμβολῆς τάξεις
[3, 91]   κατοικοῦσι, τὰ δὲ πρὸς ἕω  καὶ   μεσημβρίαν Δαύνιοι* καὶ Νωλανοί. κατὰ
[3, 37]   τὸ μεταξὺ διάστημα θερινῶν ἀνατολῶν  καὶ   μεσημβρίας. δὲ Λιβύη κεῖται
[3, 44]   ἐπιδεόμενοι τῶν ἀναγκαίων συντόμως ἅμα  καὶ   μετ´ ἀσφαλείας ποιήσονται τὴν εἰς
[3, 93]   ἐκέλευε προσελαύνειν τοὺς βοῦς ἐνεργῶς  καὶ   μετὰ βίας, ὅταν δοθῇ τὸ
[3, 49]   ἀδελφοὺς ὑπὲρ τῆς βασιλείας στασιάζοντας  καὶ   μετὰ στρατοπέδων ἀντικαθημένους ἀλλήλοις, ἐπισπωμένου
[3, 26]   Μαμερτίνους προσέλαβον εἰς τὴν φιλίαν  καὶ   μετὰ ταῦτα δεομένοις ἐβοήθησαν, οἵτινες
[3, 95]   πραγμάτων καὶ Μασσαλιῶται, πολλάκις μὲν  καὶ   μετὰ ταῦτα, μάλιστα δὲ κατὰ
[3, 55]   διαμησάμενος τὴν ἐπ´ αὐτῇ χιόνα,  καὶ   μετὰ ταῦτα παραστήσας τὰ πλήθη
[3, 2]   μὲν Μακεδὼν διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς  καὶ   μετὰ ταῦτα συστησάμενος τὰ κατὰ
[3, 101]   νεανικοῦ, τέλος ἐπεκράτησαν οἱ Ῥωμαῖοι  καὶ   μετὰ ταῦτα τὴν ὅλην στρατοπεδείαν
[3, 115]   ἦν κατὰ νόμους ἐξ ἀναστροφῆς  καὶ   μεταβολῆς κίνδυνος, ἀλλ´ εἰσάπαξ
[3, 58]   αὐτοῖς εἰρημένων εἰς διόρθωσιν ἂν  καὶ   μετάθεσιν ἤγαγον. ἐν μὲν γὰρ
[3, 99]   διὰ πλειόνων τὴν ἐσομένην ὁρμὴν  καὶ   μετάπτωσιν πρὸς αὐτοὺς τῶν Ἰβήρων,
[3, 116]   ἀρχῆς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος  καὶ   μετασχὼν ἐπί (τι) τοῦ τῶν
[3, 16]   Μακεδόνων οἰκίᾳ διὰ τὸ συμπεπολεμηκέναι  καὶ   μετεσχηκέναι τῶν πρὸς Κλεομένη κινδύνων
[3, 109]   ἑτοίμους παρεσκευάκαμεν πρὸς τὸ μένειν  καὶ   μετέχειν τῶν αὐτῶν ἀγώνων. ὑμεῖς
[3, 78]   λαμβάνειν τὴν τριβήν, σπεύδοντας δὲ  καὶ   μετεώρους ὄντας εἰς τὴν πολεμίαν,
[3, 46]   δένδρων ἐνάπτοντες, πρὸς τὸ συμμένειν  καὶ   μὴ παρωθεῖσθαι τὸ ὅλον ἔργον
[3, 92]   καὶ συνάπτειν εἰς τὰ πεδία  καὶ   μὴ περιορᾶν τὴν ἐπιφανεστάτην χώραν
[3, 70]   τὸ δὲ μέγιστον, πράττειν τι  καὶ   μὴ προΐεσθαι διὰ κενῆς τὸν
[3, 80]   δι´ αὑτοῦ ποιήσασθαι τὸ προτέρημα  καὶ   μὴ προσδέξασθαι τὴν παρουσίαν τοῦ
[3, 64]   καιροῦ τοιάδε. ἔφη γὰρ δεῖν  καὶ   μηδεμίαν μὲν εἰληφότας πεῖραν ἐπὶ
[3, 112]   καὶ θεοὺς ἐξιλάσασθαι καὶ ἀνθρώπους  καὶ   μηδὲν ἀπρεπὲς μηδ´ ἀγεννὲς ἐν
[3, 58]   ἑαυτοῦ χάριν προτιμῆσαι τὴν ἀλήθειαν  καὶ   μηδὲν τῶν πάρεξ ὄντων ἡμῖν
[3, 42]   ἐπιοῦσαν χρείαν κατὰ τὸ συντεταγμένον.  καὶ   μὴν Ἀννίβας τὸ παραπλήσιον ἐποίει
[3, 81]   ζῆν αὑτῶν ἀφῄρηνται μετ´ αἰσχύνης.  καὶ   μὴν δειλία καὶ βλακεία κατ´
[3, 29]   μὴ διαβαίνειν ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους.  καὶ   μὴν ἐν ταῖς περὶ Σικελίαν
[3, 39]   Ἐμπορίου πόλεως εἰς περὶ ἑξακοσίους)  καὶ   μὴν ἐντεῦθεν ἐπὶ τὴν τοῦ
[3, 33]   τριάκοντα δύο, τριήρεις δὲ πέντε.  καὶ   μὴν ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μὲν καὶ
[3, 4]   πελάγη χάριν τοῦ περαιωθῆναι μόνον,  καὶ   μὴν οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας καὶ
[3, 64]   τοῦ μέλλοντος τοὺς ὀρθῶς λογιζομένους;  καὶ   μὴν οὔτε τοὺς ἱππεῖς συμπεσόντας
[3, 7]   Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν.  ~καὶ   μὴν τοῦ κατ´ Ἀντίοχον καὶ
[3, 70]   κρῖναι δι´ αὑτοῦ τὰ ὅλα  καὶ   μήτε τὸν Πόπλιον δύνασθαι παρατυχεῖν
[3, 48]   καταστροφαὶ τῶν δραμάτων προσδέονται θεοῦ  καὶ   μηχανῆς διὰ τὸ τὰς πρώτας
[3, 52]   οὖν αὐτοῦ ποιησάμενος τὴν παρεμβολὴν  καὶ   μίαν ἐπιμείνας ἡμέραν αὖθις ὥρμα.
[3, 36]   τάξις, καθ´ ἣν πάντες, ὧν  καὶ   μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις, μεσημβρίαν,
[3, 82]   τῶν κατὰ τὴν Φαισόλαν τόπων  καὶ   μικρὸν ὑπεράρας τὴν τῶν Ῥωμαίων
[3, 102]   χειμαζόμενος ἔμενε, τοὺς πελάζοντας ἀποτριβόμενος  καὶ   μόλις διαφυλάττων τὴν παρεμβολήν, ἕως
[3, 55]   μέρος προῆγε πρὸς τὴν οἰκοδομίαν  καὶ   μόλις ἐν ἡμέραις τρισὶ κακοπαθήσας
[3, 102]   ὥστε καὶ διασπᾶν τὸν χάρακα  καὶ   μόνον οὐ πολιορκεῖν τοὺς Καρχηδονίους.
[3, 38]   τούτων ἄλλως γράφοντας ἀγνοεῖν  καὶ   μύθους διατιθέναι νομιστέον. Ταῦτα μὲν
[3, 39]   τῆς παραλίας ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους  καὶ   μυρίους σταδίους. διαβάντες δὲ τὸν
[3, 38]   αὐτὸν τρόπον τὸ μεταξὺ Τανάιδος  καὶ   Νάρβωνος εἰς τὰς ἄρκτους ἀνῆκον
[3, 75]   εἰς τοὺς εὐκαίρους· παρεσκεύασαν δὲ  καὶ   ναῦς ἑξήκοντα πεντήρεις. Γνάιος δὲ
[3, 73]   τἀναντία τούτων· ἀκμαῖοι γὰρ παρατεταγμένοι  καὶ   νεαλεῖς ἀεὶ πρὸς τὸ δέον
[3, 37]   ὁρίζουσιν τε Τάναϊς ποταμὸς  καὶ   Νεῖλος καὶ τὸ καθ´ Ἡρακλέους
[3, 70]   τῶν Κελτῶν ὁρμαῖς, δεύτερον ἀνασκήτοις  καὶ   νεοσυλλόγοις συμβαλεῖν τοῖς τῶν Ῥωμαίων
[3, 76]   συμβαλὼν Γνάιος ἐκ παρατάξεως  καὶ   νικήσας τῇ μάχῃ πολλῶν μὲν
[3, 69]   μὲν δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ Κελτοὺς  καὶ   Νομάδας εἰς χιλίους, προστάξας ἐπιδραμεῖν
[3, 69]   πρὸς τὸ κρίνειν τὰ ὅλα  καὶ   νομίζων δεῖν μηδέποτε χωρὶς προθέσεως
[3, 97]   τοῦ Γναΐου περὶ τὴν ναυμαχίαν  καὶ   νομίσαντες χρήσιμον εἶναι, μᾶλλον δ´
[3, 98]   ἄλλων. οὗτος θεωρῶν τὰ πράγματα  καὶ   νομίσας ἐπικυδεστέρας εἶναι τὰς τῶν
[3, 104]   δὲ Μάρκος θεωρῶν τὸ γινόμενον  καὶ   νομίσας ἑρμαῖον εἶναι παραυτίκα μὲν
[3, 105]   στρατηγικὴ πρόνοια καὶ λογισμὸς ἑστὼς  καὶ   νουνεχής. οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ
[3, 106]   τῶν Ῥωμαίων· καὶ γὰρ ἀνδρωδῶς  καὶ   νουνεχῶς ἐδόκουν ἕκαστα χειρίζειν. ~Τὸν
[3, 14]   ἂν ἡττήθησαν. νῦν δὲ πραγματικῶς  καὶ   νουνεχῶς ἐξ ὑποστροφῆς ἀναχωρήσαντος Ἀννίβου
[3, 41]   ἔν τε τοῖς πρὸ τοῦ  καὶ   νῦν διεληλύθαμεν. οἱ δὲ στρατηγοὶ
[3, 64]   τῶν Ἄλπεων πορείᾳ. παρεῖναι δὲ  καὶ   νῦν ἔφη τὸν Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα
[3, 105]   Φαβίου σέσωσται καὶ πρὸ τοῦ  καὶ   νῦν· τοῖς δ´ ἐν τῇ
[3, 8]   Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι τῶν πραγμάτων. διὸ  καὶ   νῦν τὸν πόλεμον τοῦτον ἐξενηνοχέναι
[3, 90]   ὡς ἀγεννῶς χρώμενον τοῖς πράγμασιν  καὶ   νωθρῶς, αὐτὸς δὲ πρόθυμος ἦν
[3, 91]   πρὸς ἕω καὶ μεσημβρίαν Δαύνιοι*  καὶ   Νωλανοί. κατὰ μέσα δὲ τὰ
[3, 24]   τῷ πολίτῃ ἔξεστιν. ὡσαύτως δὲ  καὶ   Καρχηδόνιος ποιείτω ἐν Ῥώμῃ.
[3, 5]   Ῥωμαῖοι μὲν πρὸς Κελτίβηρας  καὶ   Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν πόλεμον, Καρχηδόνιοι δὲ
[3, 7]   ἐπεσπάσαντο, πᾶν δὲ καὶ πρᾶξαι  καὶ   παθεῖν ὑπέστησαν διὰ τὴν ἐπιγενομένην
[3, 89]   ἡγεμόνι δὲ χρῆσθαι συντεθραμμένῳ σφίσι  καὶ   παιδομαθεῖ περὶ τὰς ἐν τοῖς
[3, 71]   νέον μὲν ὁρμῆς δὲ πλήρη  καὶ   παιδομαθῆ περὶ τὰ πολεμικά, συνέστησε
[3, 69]   δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν. Τεβέριος δὲ  καὶ   πάλαι ζητῶν ἀφορμὴν τοῦ πράττειν
[3, 102]   τῶν παραθέσεων, ἔκρινεν αὐτὸς ἀναχωρεῖν  καὶ   πάλιν ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν στρατοπεδείαν.
[3, 65]   Ἀννίβας τὴν μὲν κεχαλινωμένην ἵππον  καὶ   πᾶν τὸ στάσιμον αὐτῆς κατὰ
[3, 79]   ἔθηκε τοὺς Λίβυας καὶ Ἴβηρας  καὶ   πᾶν τὸ χρησιμώτερον μέρος τῆς
[3, 34]   διόπερ εἴχετο ταύτης τῆς ἐλπίδος  καὶ   πᾶν ὑπισχνεῖτο, διαπεμπόμενος ἐπιμελῶς πρὸς
[3, 20]   οὐ γὰρ ἱστορίας, ἀλλὰ κουρεακῆς  καὶ   πανδήμου λαλιᾶς ἔμοιγε δοκοῦσι τάξιν
[3, 19]   δὲ λοιπῆς Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς γενόμενος  καὶ   πάντα διατάξας κατὰ τὴν αὑτοῦ
[3, 84]   διὰ τὸ τοῖς ὅλοις ἐπικρατεῖν  καὶ   πάντα προκατέχειν ἤδη τοὺς πολεμίους,
[3, 6]   ὁρμὴν ἔσχε καὶ προέθετο πολεμεῖν  καὶ   πάντα πρὸς τοῦτο τὸ μέρος
[3, 99]   τὸν τεταγμένον καιρὸν καὶ τόπον  καὶ   πάντας ἐνεχείρισε τοὺς ὁμήρους τοῖς
[3, 63]   περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς διαλαμβάνειν  καὶ   πάντας ἰέναι πρὸς τοὺς ἀγῶνας,
[3, 34]   ἔκδοτον αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν αἰτεῖσθαι Ῥωμαῖοι  καὶ   πάντας τοὺς τοῦ στρατοπέδου προεστῶτας,
[3, 41]   παρασκευὰς ἐν τῷ Λιλυβαίῳ, πάντας  καὶ   πανταχόθεν ἁθροίζων, ὡς εὐθέως ἐκ
[3, 75]   καὶ χιλίους πελτοφόρους· πάντα δὲ  καὶ   πανταχόθεν ἐνεργῶς ἡτοίμαζον. τότε γάρ
[3, 116]   μὴν τοὺς πολεμίους παρεσκεύαζον, περισπῶντες  καὶ   πανταχόθεν προσπίπτοντες. ἐπεὶ δ´ οἱ
[3, 19]   συνορῶντες τὸ γινόμενον, προσέκειντο κατόπιν·  καὶ   πανταχόθεν προσπίπτοντες θόρυβον καὶ ταραχὴν
[3, 82]   δὲ ταῦτα πορθουμένης τῆς χώρας,  καὶ   πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος τὴν
[3, 74]   ἐπανῆλθε πάλιν εἰς τὴν παρεμβολήν.  καὶ   πάντες ἐπὶ μὲν τῇ μάχῃ
[3, 92]   δὲ συνάρχων αὐτοῦ Μάρκος  καὶ   πάντες οἱ κατὰ τὸ στρατόπεδον
[3, 104]   ὑπαρχόντων ψιλῶν μέν, πολλὰς δὲ  καὶ   παντοδαπὰς ἐχόντων περικλάσεις κοιλότητας, ἐξέπεμψε
[3, 90]   Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον οὖσαν καὶ πολλῆς  καὶ   παντοδαπῆς ἀποσκευῆς γέμουσαν. οἱ δὲ
[3, 93]   λαμπάδας δεσμεύειν ἐκ τῆς ξηρᾶς  καὶ   παντοδαπῆς ὕλης κατὰ τάχος ὡς
[3, 105]   ~ἄρτι δὲ τῆς ἡμέρας διαφαινούσης,  καὶ   πάντων ταῖς τε διανοίαις καὶ
[3, 29]   δέον ἦν ὑπάρχειν. δὴ  καὶ   πάντως ἂν εἰκὸς εἶναι δόξειεν.
[3, 11]   τέλος ἐκ τῆς πατρίδος ἐξεχώρησε  καὶ   παρ´ Ἀντιόχῳ διέτριβε, τότε Ῥωμαῖοι
[3, 30]   πίστιν. σημεῖον δὲ τοῦτο μέγιστον  καὶ   παρ´ αὐτοῖς τοῖς Καρχηδονίοις ὁμολογούμενον
[3, 35]   κατὰ κράτος ἑλών, ταχέως μὲν  καὶ   παρ´ ἐλπίδα, μετὰ πολλῶν δὲ
[3, 22]   διαφορὰ γέγονε τῆς διαλέκτου  καὶ   παρὰ Ῥωμαίοις τῆς νῦν πρὸς
[3, 64]   φυγῇ παραπλησίαν ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν  καὶ   παρὰ τὴν αὑτῶν προαίρεσιν διὰ
[3, 43]   δὲ τὴν μὲν ἐξ ὑπερδεξίου  καὶ   παρὰ τὸ ῥεῦμα τάξιν οἱ
[3, 91]   γεγονυῖαν πόλιν Καπύην. ἐπιεικέστατος δὲ  καὶ   παρὰ τοῖς μυθογράφοις περὶ
[3, 16]   Ἀννίβας, ἐξελὼν τὴν Ζακανθαίων πόλιν.  καὶ   παρὰ τοῦτο συνέβη τὸν πόλεμον
[3, 98]   εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι τῶν γεννησάντων ἀλλὰ  καὶ   παρὰ τῶν πολλῶν, ὑπὸ τὴν
[3, 44]   ἐν αἷς ἔφη πολλοῖς αὐτοὺς  καὶ   παραβόλοις ἔργοις καὶ κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας
[3, 17]   δ´ ὅτε παρακαλῶν τὰ πλήθη  καὶ   παραβόλως διδοὺς αὑτὸν εἰς τοὺς
[3, 19]   τὴν τῶν Μεσσηνίων πόλιν εἰκῇ  καὶ   παραβόλως ἐν αὐτῷ τῷ τῆς
[3, 34]   τῶν ὄχλων αὐτῷ συνεξισταμένων, ἐπαινέσας  καὶ   παραγγείλας τακτὴν ἡμέραν, ἐν
[3, 108]   καὶ τῆς πατρίδος ἀξίως. οἳ  καὶ   παραγενόμενοι πρὸς τὰς δυνάμεις καὶ
[3, 97]   ναῦς καὶ τὸν Πόπλιον. ὃς  καὶ   παραγενόμενος εἰς Ἰβηρίαν καὶ συμμίξας
[3, 49]   αὖθις ἐπὶ τὰς ναῦς ἠπείγετο  καὶ   παραγενόμενος ἐνεβίβαζε τὰς δυνάμεις. καὶ
[3, 99]   φίλων ἧκε πρὸς τὸν Βώστορα  καί,   παραδοθέντων αὐτῷ τῶν παίδων ἐκ
[3, 70]   εἰς ἀλλοτρίαν καθέντι χώραν στρατόπεδα  καὶ   παραδόξοις ἐγχειροῦντι πράγμασιν εἷς τρόπος
[3, 78]   φέρουσαν δυσχερῆ μὲν σύντομον δὲ  καὶ   παράδοξον φανησομένην τοῖς περὶ τὸν
[3, 75]   γεγονότα περὶ τὸν κίνδυνον. διὸ  καὶ   παραδόξου φανέντος αὐτοῖς τοῦ πράγματος,
[3, 2]   ἐδάφους, μεγάλας δ´ ἔσχον αὐτοὶ  καὶ   παραδόξους ἐλπίδας, ὡς καὶ τῆς
[3, 43]   ἀπολελοιπότων τὰς σκηνὰς ἐπιπεσόντες ἄφνω  καὶ   παραδόξως οἱ πέραν Καρχηδόνιοι, τινὲς
[3, 14]   τὰς Ἀμίλκου τοῦ πατρὸς ὑποθήκας  καὶ   παραινέσεις. ~Οἱ δὲ Ζακανθαῖοι συνεχῶς
[3, 108]   Ῥωμαϊκοῖς ὁμοῦ προῄρηντο διακινδυνεύειν. ~Διὸ  καὶ   παρακαλέσαντες τοὺς περὶ τὸν Αἰμίλιον
[3, 19]   ἀπέστησαν, συναθροίσαντες δὲ σφᾶς αὐτοὺς  καὶ   παρακαλέσαντες ὥρμησαν, κρίναντες ἐκ παρατάξεως
[3, 49]   ἀντικαθημένους ἀλλήλοις, ἐπισπωμένου τοῦ πρεσβυτέρου  καὶ   παρακαλοῦντος εἰς τὸ συμπρᾶξαι καὶ
[3, 56]   ἀπολελοιπὼς τὰς δυνάμεις Γναΐῳ τἀδελφῷ  καὶ   παρακεκληκὼς αὐτὸν ἔχεσθαι τῶν ἐν
[3, 32]   τετταράκοντα καθαπερανεὶ κατὰ μίτον ἐξυφασμένας  καὶ   παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς μὲν κατὰ
[3, 43]   καὶ τῶν μὲν ἰδίων συναγωνιώντων  καὶ   παρακολουθούντων μετὰ κραυγῆς, τῶν δὲ
[3, 106]   τῶν περὶ τὸν Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι  καὶ   παραλαβόντες τὴν ἐν τοῖς ὑπαίθροις
[3, 56]   δὲ τὴν πορείαν διὰ Τυρρηνίας  καὶ   παραλαβὼν τὰ παρὰ τῶν ἑξαπελέκεων
[3, 64]   ἐλπίδα, καὶ καθόλου δεινὸν ἡγεῖσθαι  καὶ   παράλογον, εἰ τολμῶσι Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις
[3, 48]   τὸ τὰς πρώτας ὑποθέσεις ψευδεῖς  καὶ   παραλόγους λαμβάνειν, τούς τε συγγραφέας
[3, 21]   οὐκ ὄντας τότε Ῥωμαίων συμμάχους  καὶ   παρανεγίνωσκον πρὸς τοῦτο πλεονάκις τὰς
[3, 63]   καὶ καιρὸν τὴν τύχην συγκεκλεικέναι  καὶ   παραπλήσια τοῖς νῦν ἆθλα προτεθεικέναι.
[3, 90]   ἔνιαι πάσχουσαι κακῶς. ἐξ ὧν  καὶ   παρασημήναιτ´ ἄν τις τὴν κατάπληξιν
[3, 106]   καὶ συνεχεστάτους χάριν τοῦ γυμνάζειν  καὶ   παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς τοὺς νέους πρὸς
[3, 44]   εὐξάμενος διαφῆκε, παραγγείλας θεραπεύειν σφᾶς  καὶ   παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς, ὡς εἰς
[3, 35]   τὰ προειρημένα κατὰ τὴν παραχειμασίαν  καὶ   παρασκευάσας ἱκανὴν ἀσφάλειαν τοῖς τε
[3, 9]   εὐθέως ἂν ἄλλην ἀρχὴν ἐποιεῖτο  καὶ   παρασκευὴν πραγμάτων, ὅσον ἐπ´ ἐκείνῳ.
[3, 63]   τοὺς λόγους καὶ λαμβανόντων ὁρμὴν  καὶ   παράστασιν οἵαν παρακαλῶν ἐσπούδασε,
[3, 43]   κίνδυνον, ἦν τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν  καὶ   παραστατικὸν ἀγωνίας. ἐν καιρῷ
[3, 71]   τὴν αὑτοῦ σκηνήν. παρακαλέσας δὲ  καὶ   παραστήσας τούτοις τὴν πρέπουσαν ὁρμὴν
[3, 31]   μὲν μάθημα δ´ οὐ γίνεται,  καὶ   παραυτίκα μὲν τέρπει, πρὸς δὲ
[3, 111]   δεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν ἀφῆκε  καὶ   παραχρῆμα κατεστρατοπέδευσε, ποιούμενος τὸν χάρακα
[3, 118]   ὁμολογουμένως γὰρ Ῥωμαίων ἡττηθέντων τότε  καὶ   παραχωρησάντων τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις
[3, 90]   ποιήσειν ὅτι κρατεῖ τῶν ὅλων  καὶ   παραχωροῦσι Ῥωμαῖοι τῶν ὑπαίθρων αὐτοῖς.
[3, 89]   τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς κατεφρονεῖτο  καὶ   παρεῖχε λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ
[3, 43]   εὐθέως τοὺς πρώτους ἀποβαίνοντας συνίστα  καὶ   παρεκάλει καὶ συνεπλέκετο τοῖς βαρβάροις.
[3, 108]   συγκλήτου γνώμην διεσάφησαν τοῖς πολλοῖς  καὶ   παρεκάλουν τὰ πρέποντα τοῖς παρεστῶσι
[3, 60]   οἷοί τ´ ἦσαν, τε  καὶ   παρεκόμιζον, ἅμα τῇ τῶν ὑποζυγίων
[3, 20]   πόλεμον. παραγενομένων δὲ τῶν Ῥωμαίων  καὶ   παρελθόντων εἰς τὸ συνέδριον καὶ
[3, 86]   σύγκλητον αὐτὴν συνέβη διατραπῆναι. διὸ  καὶ   παρέντες τὴν κατ´ ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν
[3, 6]   δὲ Φίλιππος ἔτι ζῶν ἐνήργησε  καὶ   παρεσκευάσατο πρὸς τὸν κατὰ τῶν
[3, 55]   ~τὸ γὰρ συμβαῖνον ἴδιον ἦν  καὶ   παρηλλαγμένον. ἐπὶ γὰρ τὴν προϋπάρχουσαν
[3, 116]   τοῖς ὑπεναντίοις, ἅμα δὲ παρεκάλει  καὶ   παρώξυνε τοὺς παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας.
[3, 94]   παραβάλλεσθαι καὶ τῷ διακινδυνεύειν ὅλος  καὶ   πᾶς ἦν. ~Τὰ μὲν οὖν
[3, 88]   καλούμενον Οἰβώνιον ἐπέτρεχε τὴν Ἀργυριππανὴν  καὶ   πᾶσαν ἀδεῶς ἐλεηλάτει τὴν Δαυνίαν.
[3, 95]   γὰρ προκαθηγοῦντο καὶ προεκινδύνευον οὗτοι  καὶ   πᾶσαν ἀποτόμως σφίσι παρείχοντο τὴν
[3, 84]   τὰς χεῖρας καὶ δεόμενοι ζωγρεῖν  καὶ   πᾶσαν προϊέμενοι φωνὴν τὸ τελευταῖον
[3, 23]   τοὺς καθορμισθέντας. εἰς δὲ Καρχηδόνα  καὶ   πᾶσαν τὴν ἐπὶ τάδε τοῦ
[3, 82]   χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις καὶ πέδας  καὶ   πᾶσαν τὴν τοιαύτην παρασκευήν.
[3, 24]   Λιβύην καὶ Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν ἐξιδιαζόμενοι  καὶ   πάσας ἀφαιρούμενοι τὰς ἐπιβάθρας Ῥωμαίων,
[3, 109]   καὶ δύναμιν εἰς ὑμᾶς ἀπήρεισται,  καὶ   πάσας τὰς ἐλπίδας ἔχει τῆς
[3, 63]   ἑλομένοις τὸ ζῆν παντὸς κακοῦ  καὶ   πάσης ἀτυχίας μετασχεῖν. οὐδένα γὰρ
[3, 51]   καὶ κρημνώδους, ἀπὸ παντὸς κινήματος  καὶ   πάσης ταραχῆς ἐφέρετο κατὰ τῶν
[3, 71]   ὁμοίως παρεκάλεσε πρὸς τὸν κίνδυνον  καὶ   πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε καὶ περὶ
[3, 82]   καὶ τὸν ἕτερον ὕπατον προσλαβεῖν  καὶ   πᾶσιν ἐπὶ ταὐτὸ τοῖς στρατοπέδοις
[3, 109]   ἑτέρων ἀλλ´ ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν  καὶ   πατρίδος καὶ γυναικῶν καὶ τέκνων
[3, 82]   τῆς ὠφελείας χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις  καὶ   πέδας καὶ πᾶσαν τὴν τοιαύτην
[3, 100]   μὲν χώρας τῆς πλείστης εὐεφόδου  καὶ   πεδιάδος, τῶν δὲ συναγόντων ὡς
[3, 65]   κίνδυνον· ὁμοῦ γὰρ ἦν ἱππομαχία  καὶ   πεζομαχία διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[3, 71]   τούτους μὲν ὄντας ἱππεῖς χιλίους  καὶ   πεζοὺς ἄλλους τοσούτους ἐξαπέστειλε νυκτὸς
[3, 71]   συνέστησε τῶν ἱππέων ἄνδρας ἑκατὸν  καὶ   πεζοὺς τοὺς ἴσους. ἔτι δὲ
[3, 104]   πεντακοσίους μὲν ἱππεῖς, ψιλοὺς δὲ  καὶ   πεζοὺς τοὺς πάντας εἰς πεντακισχιλίους.
[3, 84]   τὸν αὐλῶνα σχεδὸν εἰς μυρίους  καὶ   πεντακισχιλίους, οὔτ´ εἴκειν τοῖς παροῦσιν
[3, 85]   πάντας, ὄντας πλείους τῶν μυρίων  καὶ   πεντακισχιλίων, πρῶτον μὲν διεσάφησεν ὅτι
[3, 75]   πρὸς Ἱέρωνα περὶ βοηθείας, ὃς  καὶ   πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε Κρῆτας καὶ
[3, 85]   μὲν γὰρ πάντες εἰς χιλίους  καὶ   πεντακοσίους ἔπεσον, ὧν ἦσαν οἱ
[3, 117]   δὲ καὶ Λίβυες εἰς χιλίους  καὶ   πεντακοσίους, ἱππεῖς δὲ περὶ διακοσίους.
[3, 96]   δὲ τῆς θαλάττης, εἴκοσι δὲ  καὶ   πέντε ναῦς ἔχοντες τῶν πολεμίων.
[3, 69]   διαπεμπομένους δὲ καὶ πρὸς Ῥωμαίους  καὶ   πεπεισμένους τῷ τοιούτῳ τρόπῳ τὴν
[3, 16]   παρὰ τὰς συνθήκας πεντήκοντα λέμβοις  καὶ   πεπορθηκέναι πολλὰς τῶν Κυκλάδων νήσων.
[3, 72]   δὲ Καρχηδόνιοι κατὰ σκηνὰς βεβρωκότες  καὶ   πεπωκότες καὶ τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες
[3, 14]   ἐπιβαλομένων κατὰ πλείους τόπους βιάζεσθαι  καὶ   περαιοῦσθαι τὸν ποταμόν, τὸ μὲν
[3, 113]   λοιποὺς ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ χάρακος  καὶ   περαιώσας κατὰ διττοὺς τόπους τὸ
[3, 46]   πρὸς τὸν ῥοῦν κατέχοντες παρακομιεῖν  καὶ   περαιώσειν ἐπὶ τούτων τὰ θηρία.
[3, 106]   οὗτοι μὲν οὖν περὶ ταῦτα  καὶ   περὶ τὰς λοιπὰς ἐγίνοντο παρασκευὰς
[3, 9]   ταῖς ἐμφυλίοις ταραχαῖς ἐν τούτοις  καὶ   περὶ ταύτας διέτριβε τὰς πράξεις.
[3, 14]   ποιησαμένου τὸν Τάγον καλούμενον ποταμὸν  καὶ   περὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν
[3, 71]   κίνδυνον καὶ πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε  καὶ   περὶ τὴν τῶν ὅπλων καὶ
[3, 37]   ὑποκειμένων, ἀκόλουθον ἂν εἴη τὸ  καὶ   περὶ τῆς καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης
[3, 73]   καὶ περὶ τοὺς ἱππεῖς γίνεσθαι  καὶ   περὶ τὸ σύμπαν αὐτοῖς στρατόπεδον.
[3, 34]   ἀρετὴν τῆς ὑπὸ τὰς Ἄλπεις  καὶ   περὶ τὸν Πάδον ποταμὸν χώρας
[3, 118]   ἦσαν περί τε σφῶν αὐτῶν  καὶ   περὶ τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους,
[3, 73]   νοτίδος. παραπλήσια δὲ τούτοις συνέβαινε  καὶ   περὶ τοὺς ἱππεῖς γίνεσθαι καὶ
[3, 62]   ἀκμὴν ὑπομένοντας. ἦν δὲ παραπλησία  καὶ   περὶ τοὺς πολλοὺς τῶν Καρχηδονίων
[3, 63]   ζῶντας ἠλέουν, οὕτως ᾤετο δεῖν  καὶ   περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς διαλαμβάνειν
[3, 75]   τὰς λοιπὰς παρασκευὰς διαφερόντως ἐγίνοντο  καὶ   περὶ φυλακὴν τῶν προκειμένων τόπων,
[3, 65]   αὑτῶν ἴλας, καταπλαγέντας τὴν ἐπιφορὰν  καὶ   περιδεεῖς γενομένους μὴ συμπατηθῶσιν ὑπὸ
[3, 83]   Ἀννίβας ταῦτα προκατασκευασάμενος τῆς νυκτὸς  καὶ   περιειληφὼς τὸν αὐλῶνα ταῖς ἐνέδραις
[3, 84]   νικήσαντες παραβοηθεῖν μὲν τοῖς ἰδίοις  καὶ   περιίστασθαι τοὺς ὑπεναντίους ἠδυνάτουν διὰ
[3, 84]   καὶ τὸν Φλαμίνιον αὐτὸν δυσχρηστούμενον  καὶ   περικακοῦντα τοῖς ὅλοις προσπεσόντες τινὲς
[3, 68]   ἐστρατοπέδευσε περὶ τοὺς πρώτους λόφους  καὶ   περιλαβὼν τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν
[3, 97]   κρατήσαντες Καρχηδόνιοι τῶν τόπων ἐκείνων  καὶ   περιποιησάμενοι χορηγίας ἀφθόνους καὶ χεῖρας
[3, 84]   τῶν Ἰβήρων καὶ λογχοφόρων Μαάρβα  καὶ   περιστρατοπεδεύσαντος τὴν κώμην, ποικίλης αὐτοῖς
[3, 112]   προκινδυνευόντων ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν, ὀρθὴ  καὶ   περίφοβος ἦν πόλις, δεδιότων
[3, 70]   διεφθαρκότες. ~Ὁ δὲ Τεβέριος μετεωρισθεὶς  καὶ   περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ προτερήματι
[3, 4]   μετὰ τὸ καταγωνισθῆναι τὰ ὅλα  καὶ   πεσεῖν εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων
[3, 87]   Φάβιον, ἄνδρα καὶ φρονήσει διαφέροντα  καὶ   πεφυκότα καλῶς. ἔτι γοῦν ἐπεκαλοῦντο
[3, 105]   ἱππεῖς συμπεσεῖν ἀλλήλοις. οὗ γενομένου,  καὶ   πιεζομένων τῶν Ῥωμαίων εὐζώνων ὑπὸ
[3, 100]   τοὺς ἐνοικοῦντας εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο  καὶ   πίστεις ἐδίδου τῶν ἐπαγγελιῶν, οὐδενὸς
[3, 11]   δυσχερὲς βουλεύηται κατὰ Ῥωμαίων, θαρρεῖν  καὶ   πιστεύειν, αὐτὸν συνεργὸν ἕξειν νομίζοντ´
[3, 40]   ἔχοντες δὲ τότε καιρόν, μετεωριζόμενοι  καὶ   πιστεύοντες ἐκ τῶν διαπεμπομένων τῇ
[3, 34]   τῆς Καρχηδόνος, ἐπαρθεὶς τῷ θυμῷ  καὶ   πιστεύων τῇ τῶν πολιτῶν εὐνοίᾳ
[3, 98]   δὲ τὴν πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν  καὶ   πίστιν πολύ τι διαφέρειν δοκῶν
[3, 11]   ἀτοπίαν ἐν αὐτοῖς. ἐν  καὶ   πλείους ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος Ἀννίβας τέλος
[3, 46]   θηρίων τοιαύτη τις. ~πήξαντες σχεδίας  καὶ   πλείους ἀραρότως, τούτων δύο πρὸς
[3, 26]   περὶ αὐτῶν ἐξεργάσασθαι διὰ τὸ  καὶ   πλείους διεψεῦσθαι τῆς ἀληθείας ἐν
[3, 33]   τὸν πόλεμον ἐκβαλεῖν, ἀνεφώνησαν ἅμα  καὶ   πλείους τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου,
[3, 108]   ἐλαττωμάτων οὐχ ἓν οὐδὲ δεύτερον,  καὶ   πλείω δ´ ἂν εὕροι τις
[3, 98]   εὐεργεσίας. παραπλήσια δὲ τούτοις ἕτερα  καὶ   πλείω πρὸς τὸν αὐτὸν τρόπον
[3, 46]   εἶναι τοὺς δεσμούς. ῥύματα δὲ  καὶ   πλείω ταύταις ἐνῆψαν, οἷς ἔμελλον
[3, 18]   τήν τε πόλιν ὀχυρὰν εἶναι  καὶ   πλῆθος ἀνθρώπων διαφερόντων εἰς αὐτὴν
[3, 7]   συλλογίζεσθαι πῶς καὶ διὰ τί  καὶ   πόθεν ἕκαστα τῶν πραγμάτων τὰς
[3, 93]   χρήσεται τοῖς τόποις καὶ τίνες  καὶ   πόθεν πρῶτον ἐγχειρήσουσι τοῖς ὑπεναντίοις.
[3, 6]   τίνες γὰρ ἀληθῶς ἦσαν αἰτίαι,  καὶ   πόθεν φῦναι συνέβη τὸν πρὸς
[3, 48]   συγγραφέας ἀνάγκη τὸ παραπλήσιον πάσχειν  καὶ   ποιεῖν ἥρωάς τε καὶ θεοὺς
[3, 84]   πεπτωκυίας συνέντες τὸ γεγονὸς ἀτύχημα  καὶ   ποιεῖν οὐδὲν ὄντες ἔτι δυνατοὶ
[3, 24]   ἐπάρχουσι καὶ ἐν Καρχηδόνι πάντα  καὶ   ποιείτω καὶ πωλείτω ὅσα καὶ
[3, 11]   δὲ καλλιερήσας κατασπείσαι τοῖς θεοῖς  καὶ   ποιήσαι τὰ νομιζόμενα, τοὺς μὲν
[3, 93]   κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων δὲ τῶν Καρχηδονίων  καὶ   ποιησαμένων τὴν παρεμβολὴν ἐν τοῖς
[3, 4]   ἀποφαινομένοις ὑπὲρ τούτων, τὸ νικῆσαι  καὶ   ποιήσασθαι πάντας ὑφ´ ἑαυτούς. οὔτε
[3, 32]   τὰ δὲ μεταξὺ τούτων πολλὰς  καὶ   ποικίλας ἐσχηκότα διαθέσεις, πάσας δὲ
[3, 116]   τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις κατὰ νώτου  καὶ   ποιούμενος ἐκ διαδοχῆς ταῖς ἴλαις
[3, 113]   πρόσθεν τὰς σημείας καθιστάνων,  καὶ   ποιῶν πολλαπλάσιον τὸ βάθος ἐν
[3, 56]   ἔχεσθαι τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ πραγμάτων  καὶ   πολεμεῖν ἐρρωμένως Ἀσδρούβᾳ, κατέπλευσε μετ´
[3, 80]   εἶναι τέλειον, πρὸς ἀληθινῶν δὲ  καὶ   πολεμικῶν πραγμάτων χειρισμὸν οὐκ εὐφυῆ,
[3, 36]   ὀνομασίας τῶν τόπων καὶ ποταμῶν  καὶ   πόλεων, ὅπερ ἔνιοι ποιοῦσι τῶν
[3, 90]   Ῥωμαίων ἀποικίαν ὑπάρχουσαν· εἷλον δὲ  καὶ   πόλιν Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον οὖσαν καὶ
[3, 61]   διότι πάρεστιν Ἀννίβας μετὰ δυνάμεως  καὶ   πολιορκεῖ τινας ἤδη πόλεις ἐν
[3, 61]   διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι  καὶ   πολιορκεῖν αὐτὸν ἤδη τινὰς πόλεις
[3, 4]   ψεκτῶν τοὐναντίον ἐπαινετῶν ἀνδρῶν  καὶ   πολιτευμάτων, ἐνθάδε που λήγειν ἂν
[3, 59]   ἀνδρῶν τῆς περὶ τὰς πολεμικὰς  καὶ   πολιτικὰς πράξεις φιλοτιμίας, ἐκ δὲ
[3, 94]   παρέδωκεν τῷ συνάρχοντι τὰ στρατόπεδα  καὶ   πολλὰ χωριζόμενος ἐνετείλατο μὴ τοσαύτην
[3, 109]   καὶ τέκνων κίνδυνος συνέστηκεν,  καὶ   πολλαπλασίαν τὰ μετὰ ταῦτα συμβαίνοντα
[3, 94]   καὶ πῶς ποιήσεται, μέγαν φόβον  καὶ   πολλὴν ἀπορίαν παρεστακὼς ταῖς πόλεσι
[3, 87]   ἀκούσαντες μεγαλείως ἐχάρησαν οἱ Καρχηδόνιοι  καὶ   πολλὴν ἐποιοῦντο σπουδὴν καὶ πρόνοιαν
[3, 69]   τῶν δὲ πραξάντων τὸ προσταχθὲν  καὶ   πολλὴν περιβαλομένων λείαν, εὐθέως οἱ
[3, 90]   καὶ πόλιν Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον οὖσαν  καὶ   πολλῆς καὶ παντοδαπῆς ἀποσκευῆς γέμουσαν.
[3, 74]   καὶ μέρους τινὸς τῶν Λιβύων  καὶ   πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείναντες διέκοψαν τὴν
[3, 67]   τοῖς σύνεγγυς τῶν Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι.  καὶ   πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτειναν, οὐκ
[3, 90]   ἐφήδρευε τοῖς τόποις καὶ καιροῖς.  καὶ   πολλοὺς τῶν πολεμίων ἀποσπωμένους ἀπὸ
[3, 90]   τὴν Σαυνῖτιν χώραν, οὖσαν εὐδαίμονα  καὶ   πολλῶν χρόνων ἀπολέμητον, ἐν τοιαύτῃ
[3, 37]   δὲ πᾶν ὑπὸ βαρβάρων ἐθνῶν  καὶ   πολυανθρώπων, ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς μετὰ
[3, 110]   κατὰ πορείαν οὖσι παραδόξως συνεπλέκετο  καὶ   πολὺν ἐν αὐτοῖς ἐποιεῖτο θόρυβον.
[3, 80]   βουλόμενος τήν τε δύναμιν ἀναλαβεῖν  καὶ   πολυπραγμονῆσαι τὰ περὶ τοὺς ὑπεναντίους
[3, 18]   ἄλλαις παρασκευαῖς, ὑφεωρᾶτο μὴ δυσχερῆ  καὶ   πολυχρόνιον συμβῇ γενέσθαι τὴν πολιορκίαν.
[3, 16]   πράγματα, προορωμένη διότι μέγας ἔσται  καὶ   πολυχρόνιος καὶ μακρὰν ἀπὸ τῆς
[3, 62]   τοῦτον ἤδη συνεγγίζοντες ἀλλήλοις Ἀννίβας  καὶ   Πόπλιος ἐπεβάλοντο παρακαλεῖν τὰς ἑαυτῶν
[3, 59]   Ῥωμαίων ὑπεροχὴν σχεδὸν ἁπάντων πλωτῶν  καὶ   πορευτῶν γεγονότων, ἀπολελυμένων δὲ καὶ
[3, 44]   Νομαδικῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε κατασκεψομένους ποῦ  καὶ   πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες καὶ τί
[3, 6]   μὴ διειληφότων ἀρχὴ τί διαφέρει  καὶ   πόσον διέστηκεν αἰτίας καὶ προφάσεως,
[3, 36]   πόθεν ὁρμήσας Ἀννίβας καὶ τίνας  καὶ   πόσους διελθὼν τόπους εἰς ποῖα
[3, 36]   αὐτὰς τὰς ὀνομασίας τῶν τόπων  καὶ   ποταμῶν καὶ πόλεων, ὅπερ ἔνιοι
[3, 1]   οὗ γράφειν ἐπικεχειρήκαμεν, τοῦ πῶς  καὶ   πότε καὶ διὰ τί πάντα
[3, 12]   φιλίας, πότε τοῖς καιροῖς εἴκοντες  καὶ   πότε ταῖς ψυχαῖς ἡττώμενοι ποιοῦνται
[3, 31]   τίνος χάριν ἐπράχθη τὸ πραχθὲν  καὶ   πότερον εὔλογον ἔσχε τὸ τέλος,
[3, 118]   κατασκευὰς μεγάλα συμβάλλεσθαι τοῖς φιλομαθοῦσι  καὶ   πραγματικοῖς τῶν ἀνδρῶν.
[3, 80]   πάντα δ´ ἐμφρόνως ἐλογίζετο ταῦτα  καὶ   πραγματικῶς· ~οὐ γὰρ εἰκὸς ἄλλως
[3, 116]   τῷ τε πλήθει πολλοὺς ὄντας  καὶ   πρακτικωτάτους καὶ φοβερωτάτους τοῖς ἅπαξ
[3, 7]   μόνον Ἀντίοχον ἐπεσπάσαντο, πᾶν δὲ  καὶ   πρᾶξαι καὶ παθεῖν ὑπέστησαν διὰ
[3, 87]   διὰ τὰς ἐκείνου τἀνδρὸς ἐπιτυχίας  καὶ   πράξεις. δὲ δικτάτωρ ταύτην
[3, 6]   εἶναί φημι τὰς πρώτας ἐπιβολὰς  καὶ   πράξεις τῶν ἤδη κεκριμένων, αἰτίας
[3, 98]   μὲν ἄκακον ὄντα τὸν ἄνδρα  καὶ   πρᾷον τῇ φύσει, πιστῶς δὲ
[3, 52]   προτεινόμενα, τάχ´ ἂν ἴσως εὐλαβεστέρους  καὶ   πρᾳοτέρους ποιήσαι τοὺς παραγεγονότας, μὴ
[3, 60]   μέλλειν ἀλλὰ προάγειν εἰς τοὔμπροσθεν  καὶ   πράττειν τι πρὸς τὸ θαρρῆσαι
[3, 31]   καὶ συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα καὶ λέγουσι  καὶ   πράττουσι πάντες ὥστε δυσθεώρητον εἶναι
[3, 108]   παρακαλέσαντες τοὺς περὶ τὸν Αἰμίλιον  καὶ   πρὸ ὀφθαλμῶν θέντες τὸ μέγεθος
[3, 105]   τὴν εὐλάβειαν τοῦ Φαβίου σέσωσται  καὶ   πρὸ τοῦ καὶ νῦν· τοῖς
[3, 54]   ἐπὶ τρί´ ἡμιστάδια τῆς ἀπορρῶγος  καὶ   πρὸ τοῦ μὲν οὔσης, τότε
[3, 117]   εἰς τὸ νικᾶν καὶ τότε  καὶ   πρὸ τοῦ (τοῦ) τῶν ἱππέων
[3, 72]   εἰς ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε τὴν δύναμιν.  καὶ   προαγαγὼν ὡς ὀκτὼ στάδια πρὸ
[3, 110]   ἱπποκρατούντων τῶν πολεμίων, ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι  καὶ   προάγειν μᾶλλον εἰς τόπους τοιούτους
[3, 14]   νουνεχῶς ἐξ ὑποστροφῆς ἀναχωρήσαντος Ἀννίβου  καὶ   πρόβλημα ποιησαμένου τὸν Τάγον καλούμενον
[3, 84]   ὑπερίσχον· ἐπιγενομένων δὲ τῶν ἱππέων,  καὶ   προδήλου γενομένης ἀπωλείας ἐξαίροντες τὰς
[3, 78]   εἰς τὴν πολεμίαν μακρὰς εὕρισκε  καὶ   προδήλους τοῖς ὑπεναντίοις, τὴν δὲ
[3, 59]   ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον ἔγνωσάν τι  καὶ   προεβίβασαν τὴν ἐμπειρίαν τὴν περὶ
[3, 6]   εἰς τοὺς Ἕλληνας, ὁρμὴν ἔσχε  καὶ   προέθετο πολεμεῖν καὶ πάντα πρὸς
[3, 1]   καὶ τοῦ τέλους, κεφαλαιωδῶς ἐπιμνησθῆναι  καὶ   προεκθέσθαι. μάλιστα γὰρ οὕτως ὑπολαμβάνομεν
[3, 95]   ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς· καὶ γὰρ προκαθηγοῦντο  καὶ   προεκινδύνευον οὗτοι καὶ πᾶσαν ἀποτόμως
[3, 101]   τὰ δὲ δύο μέρη λαβὼν  καὶ   προελθὼν ἀπὸ τῆς πόλεως ἑκκαίδεκα
[3, 73]   Ῥωμαίων πεζακοντιστῶν κακοπαθούντων ἐξ ὄρθρου  καὶ   προεμένων τὰ πλεῖστα βέλη κατὰ
[3, 45]   ναῦς ἀνέζευξε παντὶ τῷ στρατεύματι  καὶ   προῆγε παρὰ τὸν ποταμόν, σπεύδων
[3, 6]   ὧν· ἐπὶ τὸ κρῖναί τι  καὶ   προθέσθαι παραγινόμεθα. δῆλον δ´ οἷον
[3, 72]   ἐκπεπορευμένων, τὸ μὲν πρῶτον ὁρμῇ  καὶ   προθυμίᾳ (περι( ῆν) τὸ πλῆθος·
[3, 44]   πλήθους ἐπισημαινομένου καὶ μεγάλην ὁρμὴν  καὶ   προθυμίαν ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ
[3, 76]   ἴσως τοῖς στρατιώταις μεγάλην εὔνοιαν  καὶ   προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς τὸ μέλλον.
[3, 44]   τῆς τε τῶν συμμάχων εὐνοίας  καὶ   προθυμίας αὐτόπται γεγόνασι. διόπερ ᾤετο
[3, 109]   τὰ πράγματα, τῆς ὑμετέρας βουλήσεως  καὶ   προθυμίας, ὑπὲρ ἧς οὐδὲ παρακαλεῖσθαι
[3, 11]   τὸν Ἀντίοχον προσέχοντα τοῖς Αἰτωλοῖς  καὶ   πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν Ῥωμαίοις, ἐθεράπευον
[3, 111]   ὑμᾶς νῦν διὰ πλειόνων εὐθαρσεῖς  καὶ   προθύμους εἶναι πρὸς τὸν κίνδυνον
[3, 88]   τοὺς δὲ λοιποὺς εὐέκτας παρεσκεύασε  καὶ   προθύμους εἰς τὰς ἐπιφερομένας χρείας.
[3, 33]   τὰς ἑαυτῶν πόλεις, βουλόμενος ἑτοίμους  καὶ   προθύμους παρασκευάζειν πρὸς τὸ μέλλον.
[3, 73]   ἀεὶ πρὸς τὸ δέον εὐχρήστως  καὶ   προθύμως εἶχον. διόπερ ἅμα τῷ
[3, 40]   Λεύκιος δὲ Μάλιος ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων  καὶ   προκαθήμενος ἐπὶ τῶν τόπων μετὰ
[3, 43]   δὲ κατὰ πρόσωπον βαρβάρων παιανιζόντων  καὶ   προκαλουμένων τὸν κίνδυνον, ἦν τὸ
[3, 104]   Μάρκον, σπουδάζων τὴν τόλμαν ἀφελέσθαι  καὶ   προκαταλαβεῖν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν. οὔσης
[3, 93]   ἅμα τῶν ὑπερδεξίων ἀντέχεσθαι τόπων  καὶ   προκαταλαμβάνειν τὰς ἀκρωρείας, ἵνα παραβοηθῶσι
[3, 31]   καὶ συμμάχους, εἴτε κτήσασθαί τι  καὶ   προκατάρξασθαι σπουδάζων τοὺς συνεργήσοντας αὐτῷ
[3, 4]   ταῦτ´ ἔληγεν, τ´ αὔξησις  καὶ   προκοπὴ τῆς Ῥωμαίων δυναστείας ἐτετελείωτο·
[3, 112]   πολλάκις ἤδη προηττῆσθαι, προορωμένων δὲ  καὶ   προλαμβανόντων τὰ συμβησόμενα ταῖς ἐννοίαις,
[3, 98]   Καρχηδονίους εὔνοιαν, προϊδόμενον τὸ μέλλον  καὶ   προνοηθέντα τῆς τῶν ὁμήρων ἀσφαλείας.
[3, 47]   τινα παρεισάγοντες στρατηγὸν καὶ τόλμῃ  καὶ   προνοίᾳ τοῦτον ὁμολογουμένως ἀποδεικνύουσιν ἡμῖν
[3, 87]   Καρχηδόνιοι καὶ πολλὴν ἐποιοῦντο σπουδὴν  καὶ   πρόνοιαν ὑπὲρ τοῦ κατὰ πάντα
[3, 15]   ἅμα μὲν ἀγωνιῶντες περὶ σφῶν  καὶ   προορώμενοι τὸ μέλλον, ἅμα δὲ
[3, 53]   μὴ δεδιότες ἀκμὴν ἐπὶ ποσὸν  καὶ   προορώμενοι τὸ μέλλον τὰ μὲν
[3, 16]   δὲ καὶ κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν  καὶ   προπέτειαν τὴν Δημητρίου. διεψεύσθησαν δὲ
[3, 102]   οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τἀναντία θαρραλεώτερον  καὶ   προπετέστερον. ~Οἱ δ´ ἐν τῇ
[3, 69]   τοῦ Τρεβία ποταμοῦ, πεποιημένους μὲν  καὶ   πρὸς αὑτὸν φιλίαν, διαπεμπομένους δὲ
[3, 107]   δὲ πᾶσι πρὸς ἕνα καιρὸν  καὶ   πρὸς ἕνα χρῶνται κίνδυνον. τότε
[3, 23]   του τῶν ἀναγκαίων πρὸς ἱερὰ  καὶ   πρὸς ἐπισκευὴν πλοίου, ταῦτα, πάρεξ
[3, 37]   συνάπτον πρός τε τὰς δύσεις  καὶ   πρὸς Ἡρακλείους στήλας περιέχεται μὲν
[3, 75]   τόποις τὴν ἔξοδον. ἔπεμψαν δὲ  καὶ   πρὸς Ἱέρωνα περὶ βοηθείας, ὃς
[3, 103]   θεωρῶν δὲ τὸν Μάρκον ἐκπεφυσημένον  καὶ   πρὸς πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα καὶ καθόλου
[3, 69]   πρὸς αὑτὸν φιλίαν, διαπεμπομένους δὲ  καὶ   πρὸς Ῥωμαίους καὶ πεπεισμένους τῷ
[3, 73]   ὑπεραίροντες τοὺς προτεταγμένους τῶν ἰδίων  καὶ   πρὸς τὰ κέρατα προσπίπτοντες τοῖς
[3, 118]   τὴν περὶ αὐτῆς ἐξήγησιν. ἀλλὰ  καὶ   πρὸς τὰς τῶν πολιτευμάτων διορθώσεις
[3, 16]   ὁρμητηρίῳ τῇ Ζακανθαίων πόλει. ~Διὸ  καὶ   πρὸς ταύτην ἁρμοζόμενοι τὴν ὑπόθεσιν
[3, 61]   τῶν Καρχηδονίων ὅτι Ζάκανθαν εἰλήφασιν,  καὶ   πρὸς ταύτην βεβουλευμένων τὴν ἔννοιαν,
[3, 99]   ἐτίμησάν τε διαφερόντως τὸν Ἀβίλυγα  καὶ   πρὸς τὴν ἀποκατάστασιν τῶν ὁμήρων
[3, 97]   τὴν ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀσφάλειαν  καὶ   πρὸς τὴν ἐκ θαλάττης χορηγίαν·
[3, 44]   κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν  καὶ   πρὸς τὴν τῶν ἐλεφάντων διάβασιν
[3, 2]   Κελτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ τελευταῖον  καὶ   πρὸς τὸ κρατήσαντας τῷ πολέμῳ
[3, 71]   ψιλοῖς ἀπεπίστευον, οὐκ εἰδότες ὅτι  καὶ   πρὸς τὸ λαθεῖν καὶ πρὸς
[3, 71]   κινεῖν τοὺς πολεμίους, βουλόμενος ἀναρίστους  καὶ   πρὸς τὸ μέλλον ἀπαρασκεύους λαβεῖν
[3, 4]   ἱστορίας πρός τε τὸ παρὸν  καὶ   πρὸς τὸ μέλλον ἐν τούτῳ
[3, 51]   αὐτῷ πρός τε τὸ παρὸν  καὶ   πρὸς τὸ μέλλον. παραυτίκα μὲν
[3, 71]   ὅτι καὶ πρὸς τὸ λαθεῖν  καὶ   πρὸς τὸ μηδὲν παθεῖν τοὺς
[3, 93]   εὐκαιρίαν. καὶ δὴ περὶ ταῦτα  καὶ   πρὸς τούτοις ἐγίνετο τοῖς διαβουλίοις,
[3, 49]   ἔτι δὲ τοὺς πλείστους ἐσθῆτι  καὶ   πρὸς τούτοις ὑποδέσει κοσμήσας μεγάλην
[3, 107]   πάντας εἰς τὸν Αἰμίλιον ἀποβλέπειν  καὶ   πρὸς τοῦτον ἀπερείδεσθαι τὰς πλείστας
[3, 18]   δὲ τοὺς κατὰ μέρος ἡγεμόνας  καὶ   προσαγαγὼν ἔργα κατὰ πλείους τόπους
[3, 71]   κατὰ σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν τὸν ποταμὸν  καὶ   προσακροβολιζομένους κινεῖν τοὺς πολεμίους, βουλόμενος
[3, 72]   τῆς τοῦ Τρεβία ποταμοῦ διαβάσεως,  καὶ   προσαναβεβηκότος τῷ ῥεύματι διὰ τὸν
[3, 90]   μέρος προτερημάτων κατὰ βραχὺ σωματοποιεῖν  καὶ   προσαναλαμβάνειν. εἰς ὁλοσχερῆ δὲ κρίσιν
[3, 94]   διαστάντες ἐπὶ τῶν ἄκρων ἀμφότεροι  καὶ   προσανεῖχον καραδοκοῦντες τὴν ἐπιφάνειαν τῆς
[3, 11]   δὲ κατανεύσαντος αὐτοῦ καί τι  καὶ   προσαξιώσαντος παιδικῶς, λαβόμενον τῆς δεξιᾶς
[3, 21]   αὑτοῦ γενέσθαι γνώμης. ἐπίεζον δὲ  καὶ   προσαπηρείδοντο παρ´ ὅλην τὴν δικαιολογίαν
[3, 93]   καὶ τοὺς μὲν βοῦς ἐλαύνειν  καὶ   προσβάλλειν πρὸς τὰς ἀκρωρείας ἐπέταξε,
[3, 93]   νυκτὸς εὐθέως ἐξῆγε τοὺς λειτουργοὺς  καὶ   προσδεῖν ἐκέλευσε πρὸς τὰ κέρατα
[3, 108]   καὶ τῇδέ που συνέβαινε διατετράφθαι  καὶ   προσδεῖσθαι παραινέσεως τοὺς πολλούς. διόπερ
[3, 34]   τήν τε τῶν Κελτῶν βούλησιν  καὶ   προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων τήν τε τῶν
[3, 94]   τοῦ συμβαίνοντος καὶ δεινότερον ἀναπλάττοντες  καὶ   προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων δὲ τῶν λογχοφόρων,
[3, 101]   συνιδὼν Μάρκος ἐξῆγε τοὺς εὐζώνους  καὶ   προσέβαλε τῷ λόφῳ. γενομένου δ´
[3, 94]   τὴν ἡσυχίαν ἐπὶ τῷ χάρακι  καὶ   προσεδέχετο τὴν ἡμέραν. κατὰ δὲ
[3, 34]   τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ λοιπὸν ἐκαραδόκει  καὶ   προσεδέχετο τοὺς παρὰ τῶν Κελτῶν
[3, 27]   ἐποιήσαντο τοιαύτας· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους Σαρδόνος  καὶ   προσεξενεγκεῖν ἄλλα χίλια καὶ διακόσια
[3, 116]   παρατάξεως ἅμα μὲν αὐτὸς συνεπλέκετο  καὶ   προσέφερε τὰς χεῖρας τοῖς ὑπεναντίοις,
[3, 82]   συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις, φυλάττεσθαι δὲ  καὶ   προσέχειν τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων,
[3, 85]   οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος τὸν αὐτὸν ὃν  καὶ   πρόσθεν λόγον ὅτι πάρεστι πολεμήσων
[3, 98]   εὐνοίας· νῦν οὖν ἠγγικότων Ῥωμαίων  καὶ   προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ, καὶ κινδυνευούσης
[3, 99]   τὴν Καρχηδονίων ἀπιστίαν καὶ βαρύτητα  καὶ   προσπαρατιθεὶς τὴν αὑτοῦ μετάθεσιν πολλοὺς
[3, 74]   τῶν ἐκ τῆς ἐνέδρας Νομάδων  καὶ   προσπεσόντων ἄφνω κατὰ νώτου τοῖς
[3, 110]   εὐζώνους καὶ τοὺς ἱππεῖς ἀπήντα  καὶ   προσπεσὼν ἔτι κατὰ πορείαν οὖσι
[3, 84]   πολλοὺς τόπους ἐξ ὑπερδεξίου καταφερομένων  καὶ   προσπιπτόντων, οὐχ οἷον παραβοηθεῖν ἐδύναντο
[3, 105]   ἐν ταῖς ἐνέδραις, πανταχόθεν ἐπιφαινομένων  καὶ   προσπιπτόντων τούτων, οὐκέτι περὶ τοὺς
[3, 56]   τῶν ἑξαπελέκεων στρατόπεδα τὰ προκαθήμενα  καὶ   προσπολεμοῦντα τοῖς Βοίοις ἧκε πρὸς
[3, 79]   τοὐπίσω, κωλύῃ διὰ τῶν ἱππέων  καὶ   προσφέρῃ τὰς χεῖρας αὐτοῖς. οἱ
[3, 115]   ἤλαυνον παρὰ τὸν ποταμὸν φονεύοντες  καὶ   προσφέροντες τὰς χεῖρας ἀπαραιτήτως, τότε
[3, 107]   συμμάχων. Ῥωμαῖοι γάρ, καθά που  καὶ   πρότερον εἰρήκαμεν, ἀεί ποτε τέτταρα
[3, 104]   τὰ βαρέα τῶν ὅπλων, καθάπερ  καὶ   πρότερον, ἑκάστων ποιούμενος παραπλήσιον τὸν
[3, 94]   λοιπὸν ἤδη στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς κατεσκέπτετο  καὶ   προυνοεῖτο περὶ τῆς χειμασίας ποῦ
[3, 2]   Συρίας πρὸς ἀλλήλους, Ῥόδιοι δὲ  καὶ   Προυσίας ἀναλαβόντες πρὸς Βυζαντίους πόλεμον
[3, 5]   δὲ τὴν Ἀσίαν Ἄτταλος μὲν  καὶ   Προυσίας πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμησαν,
[3, 6]   διαφέρει καὶ πόσον διέστηκεν αἰτίας  καὶ   προφάσεως, καὶ διότι τὰ μέν
[3, 71]   βραχείας ὀφρύος, ποτὲ δὲ κάλαμοι  καὶ   πτέρεις καί τι γένος ἀκανθῶν,
[3, 2]   τῶν αὐτῶν ἐλπίδων, Ἀντίοχος δὲ  καὶ   Πτολεμαῖος Φιλοπάτωρ ἠμφισβήτουν, τέλος
[3, 24]   ἐν Καρχηδόνι πάντα καὶ ποιείτω  καὶ   πωλείτω ὅσα καὶ τῷ πολίτῃ
[3, 85]   τἀδελφοῦ καὶ τῶν φίλων ποῦ  καὶ   πῶς δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν,
[3, 31]   ἀφέλῃ τις τὸ διὰ τί  καὶ   πῶς καὶ τίνος χάριν ἐπράχθη
[3, 94]   προυνοεῖτο περὶ τῆς χειμασίας ποῦ  καὶ   πῶς ποιήσεται, μέγαν φόβον καὶ
[3, 4]   ποία τις ἦν μετὰ ταῦτα  καὶ   πῶς προεστάτει τῶν ὅλων, τάς
[3, 93]   ἐγίνετο τοῖς διαβουλίοις, διανοούμενος πῇ  καὶ   πῶς χρήσεται τοῖς τόποις καὶ
[3, 6]   καὶ συλλογισάμενος τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν  καὶ   ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν αὑτοῦ καὶ
[3, 58]   καὶ διερριμμένως ἀλλ´ ἐξ ἐπιστάσεως,  καὶ   ῥητέον οὐκ ἐπιτιμῶντας οὐδ´ ἐπιπλήττοντας,
[3, 3]   μεταβολαῖς. ἐξηγησάμενοι δὲ τὰς Ἀττάλου  καὶ   Ῥοδίων ναυμαχίας πρὸς Φίλιππον, ἔτι
[3, 23]   Καρχηδονίων πίπτει δυναστείαν. ὁμοίως δὲ  καὶ   Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης αὐτῆς
[3, 24]   ὑπ´ αὐτοὺς ταττομένης. ὁμοίως δὲ  καὶ   Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης· οὐκ
[3, 5]   τῶν ἄλλων βασιλέων. ἀποκατέστησαν δὲ  καὶ   Ῥωμαῖοι τοὺς Ἕλληνας εἰς τὴν
[3, 3]   τὸν ἀπὸ τῆς Ἀσίας Ἀχαιοῖς  καὶ   Ῥωμαίοις ἐξέκαυσαν πόλεμον. οὗ δηλώσαντες
[3, 2]   ἃς προδεδηλωμένος συνέστη Καρχηδονίοις  καὶ   Ῥωμαίοις πόλεμος, προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός,
[3, 7]   ~καὶ μὴν τοῦ κατ´ Ἀντίοχον  καὶ   Ῥωμαίους δῆλον ὡς αἰτίαν μὲν
[3, 26]   θαυμαστόν, ἐπεὶ καθ´ ἡμᾶς ἔτι  καὶ   Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων οἱ πρεσβύτατοι
[3, 32]   τὸ συνεχὲς μέχρι τῆς Ἀχαιῶν  καὶ   Ῥωμαίων περὶ τὸν Ἰσθμὸν παρατάξεως,
[3, 63]   τοῦ νικᾶν ἆθλον οὐχ ἵππους  καὶ   σάγους, ἀλλὰ τὸ πάντων ἀνθρώπων
[3, 62]   πρὸς δὲ τούτοις ἵππους παρέστησε  καὶ   σάγους εἰσήνεγκε πολυτελεῖς. κἄπειτα τῶν
[3, 69]   πολεμίοις ἐκώλυσε, διὰ τῶν ὑπηρετῶν  καὶ   σαλπιγκτῶν ἀνακαλούμενος. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[3, 2]   τοῖς κατ´ Αἴγαιον καὶ Καρίαν  καὶ   Σάμον, Ἀντίοχος δὲ τοῖς κατὰ
[3, 23]   τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου τῆς Λιβύης  καὶ   Σαρδόνα καὶ Σικελίαν, ἧς ἐπάρχουσι
[3, 24]   συνθήκαις τὰ μὲν κατὰ Λιβύην  καὶ   Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν ἐξιδιαζόμενοι καὶ πάσας
[3, 61]   δυσδίοδος ὑπάρχει στρατοπέδοις. πλειόνων δὲ  καὶ   σαφεστέρως ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε καὶ
[3, 36]   ὑπολαμβάνοντες ἐν παντὶ πρὸς γνῶσιν  καὶ   σαφήνειαν αὐτοτελὲς εἶναι τοῦτο τὸ
[3, 39]   ἑξακοσίους· {ταῦτα γὰρ νῦν βεβημάτισται  καὶ   σεσημείωται κατὰ σταδίους ὀκτὼ διὰ
[3, 61]   τοιούτοις ὢν διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο  καὶ   σεσῶσθαι καὶ πολιορκεῖν αὐτὸν ἤδη
[3, 3]   τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ Λιβύῃ  καὶ   Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων
[3, 23]   ἀκρωτηρίου τῆς Λιβύης καὶ Σαρδόνα  καὶ   Σικελίαν, ἧς ἐπάρχουσι Καρχηδόνιοι, κατ´
[3, 32]   ταῖς μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν  καὶ   Σικελίαν καὶ Λιβύην πράξεσιν ἀπὸ
[3, 75]   προκειμένων τόπων, πέμποντες εἰς Σαρδόνα  καὶ   Σικελίαν στρατόπεδα, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 27]   ἐγγράπτων ἦν ταῦτα· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους  (καὶ   Σικελίας ἁπάσης καὶ) τῶν νήσων
[3, 27]   ἁπασῶν τῶν κειμένων Ἰταλίας μεταξὺ  καὶ   Σικελίας. τὴν ἀσφάλειαν ὑπάρχειν παρ´
[3, 2]   μὴ μόνον ἀνακτήσασθαι τὴν Ἰταλιωτῶν  καὶ   Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι δὲ τὴν
[3, 51]   δὲ τὸ μέλλον ἔσχε μὲν  καὶ   σίτου καὶ θρεμμάτων ἐπὶ δυεῖν
[3, 49]   τὴν καλουμένην Νῆσον, χώραν πολύοχλον  καὶ   σιτοφόρον, ἔχουσαν δὲ τὴν προσηγορίαν
[3, 48]   φανείη στρατηγὸς ἀλογιστότερος Ἀννίβου, τίς  καὶ   σκαιότερος ἡγεμών, ὃς τοσούτων ἡγούμενος
[3, 28]   δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, λοιπὸν διευκρινῆσαι  καὶ   σκέψασθαι περὶ τοῦ κατ´ Ἀννίβαν
[3, 72]   τοὺς Νομάδας ἀποχωρεῖν μὲν εὐχερῶς  καὶ   σποράδην, ἐπικεῖσθαι δὲ πάλιν ἐκ
[3, 43]   ἀτάκτως ἐκ τοῦ χάρακος ἐξεχέοντο  καὶ   σποράδην, πεπεισμένοι κωλύειν εὐχερῶς τὴν
[3, 5]   (δὲ) τὸ κάλλος πολλοὺς κατεγγυηθήσεσθαι  καὶ   σπουδάσειν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν αὐτήν.
[3, 79]   ~Ἀννίβας δ´ ἐπιμελῶς ἐξητακὼς τεναγώδεις  καὶ   στερεοὺς ὑπάρχοντας τοὺς κατὰ τὴν
[3, 52]   δόλῳ συνήντων αὐτῷ, θαλλοὺς ἔχοντες  καὶ   στεφάνους· τοῦτο γὰρ σχεδὸν πᾶσι
[3, 37]   Λιβύη κεῖται μὲν μεταξὺ Νείλου  καὶ   στηλῶν Ἡρακλείων, τοῦ δὲ περιέχοντος
[3, 69]   παρ´ αὑτοῦ συνεγγίσαντας τῷ χάρακι  καὶ   στῆναι μὲν ἐκ μεταβολῆς ἠνάγκασε,
[3, 97]   πόλεμον αὔξειν, προχειρισάμενοι ναῦς εἴκοσι  καὶ   στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Πόπλιον Σκιπίωνα κατὰ
[3, 47]   τοιαύτας ὥστε μὴ οἷον ἵππους  καὶ   στρατόπεδα, σὺν δὲ τούτοις ἐλέφαντας,
[3, 66]   δὲ Πόπλιος περαιωθεὶς τὸν Πάδον  καὶ   στρατοπεδεύσας περὶ πόλιν Πλακεντίαν, ἥτις
[3, 108]   μηδ´ ἑωρακότας τοὺς ἀνταγωνιστὰς παρατάττεσθαι  καὶ   συγκαταβαίνειν εἰς τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους.
[3, 32]   παραλείπειν, ὧν ἐκ παραθέσεως συνθεωρουμένων  καὶ   συγκρινομένων ἀλλοιοτέρας ἕκαστα τυγχάνει δοκιμασίας
[3, 93]   ζῷα, παρατρέχοντας παρὰ τὰ πλάγια  καὶ   συγκρούοντας ἅμα τῶν ὑπερδεξίων ἀντέχεσθαι
[3, 46]   πολύν, ἕως ἐπιβάλλοντες ἐξωμοίωσαν, ὁμαλὴν  καὶ   σύγχρουν ποιοῦντες τῇ διὰ τῆς
[3, 89]   δὲ χρόνῳ πάντας ἠνάγκασε παρομολογῆσαι  καὶ   συγχωρεῖν ὡς οὔτε νουνεχέστερον οὔτε
[3, 42]   διάβασιν. εἰς οὓς ἀποβλέπων Ἀννίβας  καὶ   συλλογιζόμενος ἐκ τῶν παρόντων ὡς
[3, 61]   περὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν,  καὶ   συλλογιζόμενος τόν τε πλοῦν τὸν
[3, 51]   ταραχήν. εἰς βλέπων Ἀννίβας  καὶ   συλλογιζόμενος ὡς οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι
[3, 81]   δὴ καὶ τότε προϊδόμενος  καὶ   συλλογισάμενος Ἀννίβας περὶ τοῦ τῶν
[3, 67]   σχετλιάζων ἐπὶ τῷ γεγονότι παρασπονδήματι  καὶ   συλλογισάμενος ὅτι πάλαι τῶν Κελτῶν
[3, 6]   ἐπανελθεῖν. ἐξ ὧν Φίλιππος κατανοήσας  καὶ   συλλογισάμενος τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ
[3, 81]   χειρώσηταί τις κατὰ τὰς ἐπιβολὰς  καὶ   συλλογισμούς, αὐτανδρὶ γίνεται πολλάκις κρατεῖν
[3, 111]   ὅτι καλεῖ τὰ πράγματα μάχεσθαι  καὶ   συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις, εὐλαβούμενος δὲ
[3, 107]   διανοίαις, (οἱ δ´) ἐβουλεύσαντο μάχεσθαι  καὶ   συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις. τοῖς μὲν
[3, 44]   διεσφάλθαι, κατακολουθήσαντας τῇ ´κείνου γνώμῃ  καὶ   συμβουλίᾳ. τούτοις δ´ ἑξῆς εὐθαρσεῖς
[3, 97]   τῇ τῶν ἐπὶ τάδε φιλίᾳ  καὶ   συμμαχίᾳ τότε διέβησαν καὶ τότε
[3, 29]   μηδὲν ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις  καὶ   συμμαχίαις, ὑπάρχειν τε τὴν ἀσφάλειαν
[3, 34]   καὶ τὴν τῶν Κελτῶν εὔνοιαν  καὶ   συμμαχίαν. εὐθύμως δὲ τῶν ὄχλων
[3, 60]   πρῶτον αὐτοὺς εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο  καὶ   συμμαχίαν· οὐχ ὑπακουόντων δὲ περιστρατοπεδεύσας
[3, 67]   αὐτῶν ὑπὲρ μὲν τῆς φιλίας  καὶ   συμμαχίας ἔθετο πρὸς τοὺς παρόντας
[3, 29]   τινες ἐπιτήδειοι φανῶσιν αὐτοῖς φίλοι  καὶ   σύμμαχοι, οὐδὲ μὴν προσλαβόντες εἰς
[3, 34]   προειρημένους ἀφικέσθαι τόπους καὶ συνεργοῖς  καὶ   συμμάχοις χρήσασθαι Κελτοῖς εἰς τὴν
[3, 31]   τῆς πατρίδος ἀδικουμένης βοηθοὺς εὕροι  καὶ   συμμάχους, εἴτε κτήσασθαί τι καὶ
[3, 41]   χιλιάρχων ποίοις χρηστέον τῶν τόπων  καὶ   συμμικτέον τοῖς ὑπεναντίοις· τριακοσίους δὲ
[3, 94]   ἐπαπέστειλέ τινας τῶν Ἰβήρων, οἳ  καὶ   συμμίξαντες κατέβαλον μὲν τῶν Ῥωμαίων
[3, 97]   ὃς καὶ παραγενόμενος εἰς Ἰβηρίαν  καὶ   συμμίξας τἀδελφῷ μεγάλην παρεῖχε χρείαν
[3, 99]   ἐπὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον  καὶ   συμμίξας τισὶ τῶν συστρατευομένων ἐκείνοις
[3, 49]   καὶ παρακαλοῦντος εἰς τὸ συμπρᾶξαι  καὶ   συμπεριποιῆσαι τὴν ἀρχὴν αὐτῷ, ὑπήκουσε,
[3, 73]   διὰ τῶν διαστημάτων τοὺς προκινδυνεύοντας  καὶ   συμπεσεῖν τὰ βαρέα τῶν ὅπλων
[3, 86]   τι μέρος τῶν ἱππέων. οἳ  καὶ   συμπεσόντες τοῖς περὶ τὸν Γάιον
[3, 69]   ἐκ μεταβολῆς ἠνάγκασε, διώκειν δὲ  καὶ   συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις ἐκώλυσε, διὰ
[3, 72]   τὴν ἵππον ἐξαπέστελλε, προστάξας ἔχεσθαι  καὶ   συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις. ἑξῆς δὲ
[3, 90]   ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν γε μὴν  καὶ   συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις οὐχ οἷοί
[3, 93]   προκαταλαμβάνειν τὰς ἀκρωρείας, ἵνα παραβοηθῶσι  καὶ   συμπλέκωνται τοῖς πολεμίοις, ἐάν που
[3, 112]   Ῥώμην προσπεπτωκότος ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις  καὶ   συμπλοκαὶ γίνονται τῶν προκινδυνευόντων ἀν´
[3, 106]   καιροῦ περίστασιν, ἀκροβολισμοὶ δὲ μόνον  καὶ   συμπλοκαὶ κατὰ μέρος ἐγίνοντο πλείους,
[3, 51]   διὰ τὴν τῶν προειρημένων κραυγὴν  καὶ   συμπλοκήν. ἐπεὶ δὲ τοὺς μὲν
[3, 107]   μικροῖς πρότερον χρόνοις ἀνδρωδῶς ἅμα  καὶ   συμφερόντως δοκεῖν κεχειρικέναι τὸν πρὸς
[3, 40]   ἐποιησάμεθα. παρακαλέσαντες δὲ τοὺς Ἴνσομβρας  καὶ   συμφρονήσαντες κατὰ τὴν προγεγενημένην ὀργὴν
[3, 41]   συστήσας μετ´ αὐτῶν καθηγεμόνας ἅμα  καὶ   συναγωνιστὰς Κελτούς, οἳ παρὰ τοῖς
[3, 108]   καὶ παραγενόμενοι πρὸς τὰς δυνάμεις  καὶ   συναθροίσαντες τὰ πλήθη τήν τε
[3, 52]   δύ´ ἡμέραις, συναθροισθέντες οἱ προειρημένοι  καὶ   συνακολουθήσαντες ἐπιτίθενται, φάραγγά τινα δύσβατον
[3, 21]   ὁμολογοῦντας δὲ κοινωνεῖν (τῆς ἀδικίας  καὶ   συναναδέχεσθαι τὸν πόλεμον. οἱ μὲν)
[3, 92]   πολεμίους ἀπειληφέναι, σπεύδειν ᾤοντο δεῖν  καὶ   συνάπτειν εἰς τὰ πεδία καὶ
[3, 84]   πορείας εἰς τὸν αὐλῶνα προσδέξασθαι  καὶ   συνάπτειν πρὸς αὐτὸν ἤδη τὴν
[3, 53]   παραδόξως ἀναδραμεῖν τοῖς στίβοις ἑπόμενα  καὶ   συνάψαι πρὸς τὴν παρεμβολήν. ~τῆς
[3, 68]   ὑπὲρ τῶν ὅλων ἐλπίδας. ὅθεν  καὶ   συνάψαντος τοῦ Τεβερίου καὶ τῶν
[3, 11]   ἐμβαλεῖν πρὸς τὸν Ἀντίοχον.  καὶ   συνέβη γενέσθαι. προβαίνοντος γὰρ τοῦ
[3, 50]   τῆς πρὸς τὰς Ἄλπεις ἀναβολῆς,  καὶ   συνέβη μεγίστοις αὐτὸν περιπεσεῖν κινδύνοις.
[3, 84]   τῶν πλαγίων αὐτοῖς προσέπιπτον. διὸ  καὶ   συνέβη τοὺς πλείστους ἐν αὐτῷ
[3, 50]   ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν προῆγεν ἐμφανῶς  καὶ   συνεγγίσας ταῖς δυσχωρίαις οὐ μακρὰν
[3, 102]   τῆς ἡμέρας ἐξῆγε τὴν δύναμιν  καὶ   συνεγγίσας τῇ παρεμβολῇ τῶν Καρχηδονίων
[3, 89]   τοὺς ὑπεναντίους, ἐξαγαγὼν τὴν δύναμιν  καὶ   συνεγγίσας τῷ τῶν Ῥωμαίων χάρακι
[3, 61]   τὸν Πάδον μετὰ τῶν δυνάμεων  καὶ   σύνεγγυς εἶναι, τὸ μὲν πρῶτον
[3, 101]   μεταξὺ τῶν στρατοπέδων, ὃς εὐκαίρως  καὶ   σύνεγγυς ἐπέκειτο τῇ τῶν πολεμίων
[3, 49]   αὐτῷ χρείας. διὸ καὶ συνεπιθέμενος  καὶ   συνεκβαλὼν τὸν ἕτερον πολλῆς ἐπικουρίας
[3, 78]   ὠφελείας, ἔκρινε τὴν ταχίστην ἀναζευγνύειν  καὶ   συνεκπληροῦν τὰς τῶν δυνάμεων ὁρμάς.
[3, 118]   Ἀννίβαν. καὶ γὰρ ὥσπερ ἐπιμετρούσης  καὶ   συνεπαγωνιζομένης τοῖς γεγονόσι τῆς τύχης,
[3, 49]   παρὸν ἐσομένης αὐτῷ χρείας. διὸ  καὶ   συνεπιθέμενος καὶ συνεκβαλὼν τὸν ἕτερον
[3, 43]   πρώτους ἀποβαίνοντας συνίστα καὶ παρεκάλει  καὶ   συνεπλέκετο τοῖς βαρβάροις. οἱ δὲ
[3, 34]   εἰς τοὺς προειρημένους ἀφικέσθαι τόπους  καὶ   συνεργοῖς καὶ συμμάχοις χρήσασθαι Κελτοῖς
[3, 55]   ταύτην διαπατήσαντες ἐπὶ τὴν ὑποκάτω  καὶ   συνεστηκυῖαν ἐπιβαῖεν, οὐκέτι διέκοπτον, ἀλλ´
[3, 90]   τοῦ χάρακος, ἅθρους δ´ ἀεὶ  καὶ   συνεστραμμένους τηρῶν ἐφήδρευε τοῖς τόποις
[3, 60]   ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς διὰ τὴν ἔνδειαν  καὶ   συνέχειαν τῶν πόνων. οὔτε (γὰρ)
[3, 83]   πλευρὰς ἑκατέρας βουνοὺς ἔχοντος ὑψηλοὺς  καὶ   συνεχεῖς, παρὰ δὲ τὰς εἰς
[3, 91]   δὲ πλεῖον ὄρεσι μεγάλοις πάντῃ  καὶ   συνεχέσι περιέχεται, δι´ ὧν εἰσβολαὶ
[3, 106]   μέρος ἀκροβολισμοὺς ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι  καὶ   συνεχεστάτους χάριν τοῦ γυμνάζειν καὶ
[3, 36]   (τι) τῶν προειρημένων εἰς γνωρίμους  καὶ   συνήθεις ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὑπὲρ τῶν
[3, 79]   ἅτε καὶ φερέκακοι πάντες ὄντες  καὶ   συνήθεις ταῖς τοιαύταις ταλαιπωρίαις. οἱ
[3, 75]   παρεμβολὴν ἐκ τῆς μάχης ἀνακεχωρηκέναι  καὶ   συνηθροῖσθαι πάντας εἰς τὰς πόλεις
[3, 65]   ἅμα δὲ τῷ πλησιάζειν αὑτοῖς  καὶ   συνιδεῖν τὸν κονιορτὸν ἐξαιρόμενον εὐθέως
[3, 105]   τὸν Ἀννίβαν καταπλαγέντες τὴν ἀκεραιότητα  καὶ   σύνταξιν τῶν παραβεβοηθηκότων στρατοπέδων ἀπέστησαν
[3, 1]   τοὺς προειρημένους πολέμους, καταστροφὴν δὲ  καὶ   συντέλειαν τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν
[3, 19]   τὴν ἔφοδον τῶν Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν  καὶ   συντεταγμένην ἀντέπεσαν ταῖς σπείραις καταπληκτικῶς.
[3, 115]   ἑπόμενοί γε τούτοις οἱ Ῥωμαῖοι  καὶ   συντρέχοντες ἐπὶ τὰ μέσα καὶ
[3, 52]   πολεμίους αὐτούς, συγκατένευσε τοῖς λεγομένοις  καὶ   συνυπεκρίθη τίθεσθαι φιλίαν πρὸς αὐτούς.
[3, 92]   τοῦ συνάψαι τοῖς τόποις ἔσπευδε  καὶ   συνυπεκρίνετο τοῖς προθύμως καὶ φιλοκινδύνως
[3, 31]   τὸ παρὸν ἀεί πως ἁρμοζόμενοι  καὶ   συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα καὶ λέγουσι καὶ
[3, 74]   ἐπιφανείας ὑπὸ τῶν εὐζώνων, ἐτράπησαν  καὶ   συνωθοῦντο κατὰ τὸν διωγμὸν πρὸς
[3, 38]   καὶ τῇ διανοίᾳ χρὴ συνδιανεύειν  καὶ   συρρέπειν ἐπὶ τοὺς τόπους ἀεὶ
[3, 60]   διακεκλεικότων, ἡσυχίαν ἦγον· τινὲς δὲ  καὶ   συστρατεύειν ἠναγκάζοντο τοῖς Ῥωμαίοις. εἰς
[3, 66]   καὶ φίλοι γίνεσθαι καὶ χορηγεῖν  καὶ   συστρατεύειν τοῖς Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος δὲ
[3, 74]   τὸν ποταμὸν καὶ τὴν ἐπιφορὰν  καὶ   συστροφὴν τοῦ κατὰ κεφαλὴν ὄμβρου.
[3, 54]   πᾶν τὸ παραπεσὸν τῆς ὁδοῦ  καὶ   σφαλὲν ἐφέρετο κατὰ τῶν κρημνῶν.
[3, 68]   ἐμπεσόντες ταύτην ἐνεπίμπρασαν. δὴ  καὶ   σφόδρα συνήνεγκε τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς
[3, 49]   δ´ ὄρη δυσπρόσοδα καὶ δυσέμβολα  καὶ   σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς
[3, 17]   κύριος δὲ γενόμενος χρημάτων πολλῶν  καὶ   σωμάτων καὶ κατασκευῆς τὰ μὲν
[3, 20]   τῶν συγγραμμάτων οἷα γράφει Χαιρέας  καὶ   Σωσύλος οὐδὲν ἂν δέοι πλέον
[3, 96]   Ῥωμαῖοι τολμηρῶς συνεγγίσαντες τῇ γῇ  καὶ   τὰ δυνάμενα κινεῖσθαι τῶν πλοίων
[3, 107]   δὲ τοὺς ἡμίσεις τῶν συμμάχων  καὶ   τὰ δύο στρατόπεδα δόντες ἑκατέρῳ
[3, 30]   ἐπέτρεψαν, καίπερ ἐγγὺς ὄντων αὐτῶν  καὶ   τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἤδη
[3, 13]   μεγαλοψύχως δὲ χρησάμενος τοῖς ὑποταττομένοις  καὶ   τὰ μὲν δοὺς τῶν ὀψωνίων
[3, 99]   παῖδας πρὸς τὰς ἐπικειμένας ἐπιβολάς.  καὶ   τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 77]   προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς τὸ μέλλον.  ~Καὶ   τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 115]   γὰρ ἅμα συνέβαινε τὰ κέρατα  καὶ   τὰ μέσα συμπίπτειν, ἀλλὰ πρῶτα
[3, 32]   τά τ´ ἐπιγινόμενα τοῖς ἔργοις  καὶ   τὰ παρεπόμενα καὶ μάλιστα (τὰ)
[3, 49]   καὶ τῶν ὅπλων τὰ παλαιὰ  καὶ   τὰ πεπονηκότα πάντα διαλλάξας ἐκαινοποίησε
[3, 48]   καθ´ αὑτὸν πραγμάτων. ὁμοίως δὲ  καὶ   τὰ περὶ τῆς ἐρημίας, ἔτι
[3, 37]   ποταμός. ἀπὸ δὲ τοῦ Νάρβωνος  καὶ   τὰ περὶ τοῦτον Κελτοὶ νέμονται
[3, 89]   τότε περιεστῶσι καιροῖς. ταχὺ δὲ  καὶ   τὰ πράγματα προσεμαρτύρησε τοῖς λογισμοῖς
[3, 55]   γὰρ Ἄλπεων τὰ μὲν ἄκρα  καὶ   τὰ πρὸς τὰς ὑπερβολὰς ἀνήκοντα
[3, 106]   πρὸς τοὺς ὁλοσχερεῖς ἀγῶνας, τῷ  καὶ   τὰ πρότερον αὐτοῖς συμπτώματα δοκεῖν
[3, 109]   δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις ποιήσατε διότι  καὶ   τὰ πρότερον ἐλαττώματα γέγονεν οὐ
[3, 30]   εἰ δὲ τὴν Σαρδόνος ἀφαίρεσιν  καὶ   τὰ σὺν ταύτῃ χρήματα, πάντως
[3, 109]   λείπεσθαι καὶ τοῦ νικᾶν διαφορὰν  καὶ   τὰ συνεξακολουθοῦντα τούτοις, οὕτως ἑαυτοὺς
[3, 60]   ἀνεκτᾶτο καὶ τὰς ψυχὰς ἅμα  καὶ   τὰ σώματα τῶν ἀνδρῶν, ὁμοίως
[3, 82]   πόλιν ἔχων τὴν προσαγορευομένην Κυρτώνιον  καὶ   τὰ ταύτης ὄρη, δεξιὰν δὲ
[3, 100]   δὲ πλείστας οἰκίας ἀκεραίους διεφύλαξε  καὶ   τὰ τείχη, βουλόμενος σιτοβολίοις χρήσασθαι
[3, 55]   τρισὶ κακοπαθήσας διήγαγε τὰ θηρία.  καὶ   τάδε συνέβαινε κακῶς ὑπὸ τοῦ
[3, 71]   εἰς τὴν ἐνέδραν, συστήσας ὁδηγοὺς  καὶ   τἀδελφῷ διαταξάμενος περὶ τοῦ καιροῦ
[3, 73]   ἂν τῷ πλήθει πολὺ διαφέροντες  καὶ   ταῖς ἀκμαῖς αὐτῶν τε καὶ
[3, 18]   δὲ καὶ ταῖς χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι  καὶ   ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς, ὑφεωρᾶτο μὴ
[3, 60]   διέφθειρεν. οἵ γε μὴν σωθέντες  καὶ   ταῖς ἐπιφανείαις καὶ τῇ λοιπῇ
[3, 15]   ἀλογίας καὶ θυμοῦ βιαίου· διὸ  καὶ   ταῖς μὲν ἀληθιναῖς αἰτίαις οὐκ
[3, 95]   τῆς παραχειμασίας ἡθροικὼς δύναμιν ἀνέζευξε·  καὶ   ταῖς μὲν ναυσὶ παρὰ τὴν
[3, 18]   ἐπὶ τῇ τῆς Διμάλης ὀχυρότητι  καὶ   ταῖς παρασκευαῖς, ἔτι δὲ τῷ
[3, 62]   βαρεῖς καὶ τῷ λιμῷ συνέσχηντο,  καὶ   ταῖς πληγαῖς αὐτῶν τὰ σώματα
[3, 98]   τοὺς ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ τοῖς γονεῦσι  καὶ   ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν μὲν αὐτὸν
[3, 60]   καὶ τῇ τῶν ἐπιτηδείων σπάνει  καὶ   ταῖς τῶν σωμάτων ἀθεραπευσίαις κακῶς
[3, 18]   εἰς αὐτὴν ἡθροῖσθαι, πρὸς δὲ  καὶ   ταῖς χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι καὶ ταῖς
[3, 87]   ταῦτα διὰ τῶν ἑλῶν πορείας  καὶ   ταλαιπωρίας ἐπεγεγόνει σχεδὸν ἅπασι τοῖς
[3, 51]   ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων μόλις  καὶ   ταλαιπώρως διήνυε τὰς δυσχωρίας, αὐτὸς
[3, 79]   βάθος τῶν ἑλῶν, ἐπιπόνως δὲ  καὶ   ταλαιπώρως ὑπέμενον τὴν κακοπάθειαν, ἄπειροι
[3, 113]   Ἰβήρων καὶ Κελτῶν τάγματα προῆγε  καὶ   τἄλλα τούτοις ἐκ τοῦ κατὰ
[3, 37]   στήλας στόμα. Νείλου μὲν οὖν  καὶ   Τανάιδος μεταξὺ τὴν Ἀσίαν κεῖσθαι
[3, 92]   οἱ κατὰ τὸ στρατόπεδον χιλίαρχοι  καὶ   ταξίαρχοι νομίζοντες ἐν καλῷ τοὺς
[3, 36]   τοῦ περιέχοντος ἡμᾶς διαίρεσις  καὶ   τάξις, καθ´ ἣν πάντες, ὧν
[3, 19]   κατόπιν· καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες θόρυβον  καὶ   ταραχὴν οὐ μικρὰν ἐν τοῖς
[3, 75]   παρ´ αὑτοῖς στρατόπεδα. παρῆγον δὲ  καὶ   τὰς ἀγορὰς τὰς μὲν εἰς
[3, 1]   ἀνώτερον βύβλῳ δεδηλώκαμεν· ὁμοίως δὲ  καὶ   τὰς αἰτίας, δι´ ἃς ἀναδραμόντες
[3, 1]   δὲ πειρασόμεθα τοὺς προειρημένους πολέμους  καὶ   τὰς αἰτίας, ἐξ ὧν ἐγένοντο
[3, 35]   πεζοὺς μυρίους ἱππεῖς δὲ χιλίους  καὶ   τὰς ἀποσκευὰς ἀπέλιπε τούτῳ τῶν
[3, 18]   τὴν Διμάλην ἀξιόχρεων φρουρὰν εἰσέπεμψε  καὶ   τὰς ἁρμοζούσας ταύτης χορηγίας, ἐκ
[3, 93]   Κελτοὺς ἧκε πρὸς τὰ στενὰ  καὶ   τὰς διεκβολάς. ~τῶν δὲ Ῥωμαίων
[3, 64]   γὰρ ἂν ἀπολιπὼν τὸν στόλον  καὶ   τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις, ἐφ´
[3, 78]   γὰρ τὴν ἀθεσίαν τῶν Κελτῶν  καὶ   τὰς ἐπιβουλὰς τὰς περὶ τὸ
[3, 91]   πλέοντες εἰς Ἰταλίαν. περιέχουσι δὲ  καὶ   τὰς ἐπιφανεστάτας καὶ καλλίστας πόλεις
[3, 78]   ἐχρῆτο συνεχῶς μετατιθέμενος· ὁμοίως δὲ  καὶ   τὰς ἐσθῆτας μετελάμβανε τὰς καθηκούσας
[3, 59]   τούτου χάριν ὑπεδεξάμεθα τοὺς κινδύνους  {καὶ   τὰς κακοπαθείας} τοὺς συμβάντας ἡμῖν
[3, 4]   τε τοὺς κατ´ ἰδίαν βίους  καὶ   τὰς κοινὰς πολιτείας. δῆλον γὰρ
[3, 107]   ταύτην συνέβαινε τόν τε σῖτον  καὶ   τὰς λοιπὰς χορηγίας ἁθροίζεσθαι τοῖς
[3, 48]   ἡγεμών, ὃς τοσούτων ἡγούμενος δυνάμεων  καὶ   τὰς μεγίστας ἐλπίδας ἔχων ἐν
[3, 68]   παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν τὸν Τεβέριον  καὶ   τὰς μετ´ ἐκείνου δυνάμεις, ἐθεράπευε
[3, 32]   τὸν Φιλιππικόν, ἀδύνατον, εἰ μὴ  καὶ   τὰς παρατάξεις τις ἀναγινώσκων αὐτὰς
[3, 83]   τὴν παρά τε τὴν λίμνην  καὶ   τὰς παρωρείας φέρουσαν εἰς τὸν
[3, 3]   συγκεφαλαιωσόμεθα τὴν ὅλην διήγησιν ἅμα  καὶ   τὰς πράξεις, ἐπὶ πᾶσιν ἐξηγησάμενοι
[3, 26]   εἰ δὲ παρὰ τοὺς ὅρκους  καὶ   τὰς συνθήκας ὑπολαμβάνει τις αὐτοὺς
[3, 49]   μὲν θάλαττα τὴν μίαν πλευρὰν  καὶ   τὰς τῶν ποταμῶν ῥύσεις ἐπιζεύγνυσι,
[3, 46]   τοῦ χώματος τά τε θηρία  καὶ   τὰς ὑπ´ αὐτοῖς σχεδίας. οὗ
[3, 62]   οὖν ἀκούσαντες οἱ νεανίσκοι ταῦτα  καὶ   τὰς χεῖρας ἐξαίροντες εὔχοντο τοῖς
[3, 2]   καταλελειμμένου παιδὸς ἀρχῆς ἤρξαντο κακοπραγμονεῖν  καὶ   τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος μὲν
[3, 60]   Ἀννίβας τῆς ἐπιμελείας αὐτῶν ἀνεκτᾶτο  καὶ   τὰς ψυχὰς ἅμα καὶ τὰ
[3, 87]   ἀνεκτήσατο δὲ τά τε σώματα  καὶ   τὰς ψυχὰς τῶν στρατιωτῶν· μετακαθώπλισε
[3, 25]   οὕτως ὡς ὅδε λίθος νῦν.  καὶ   ταῦτ´ εἰπὼν ῥίπτει τὸν λίθον
[3, 55]   πάροδον ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ  καὶ   ταῦτα μὲν εὐθέως διαγαγὼν καὶ
[3, 59]   τούτοις γνώριμα ποιήσωμεν τοῖς Ἕλλησι  καὶ   ταῦτα τὰ μέρη τῆς οἰκουμένης.
[3, 91]   πεδίων λέγεται λόγος· προσαγορεύεται δὲ  καὶ   ταῦτα Φλεγραῖα, καθάπερ καὶ ἕτερα
[3, 78]   ὁλοσχερεῖς διαφορὰς τῶν ἡλικιῶν ἐπιπρεπείαις,  καὶ   ταύταις ἐχρῆτο συνεχῶς μετατιθέμενος· ὁμοίως
[3, 54]   Καρχηδονίων στρατηγός· ἐπιγενομένης δὲ χιόνος  καὶ   ταύτην ἀδύνατον ποιούσης τὴν πορείαν,
[3, 114]   εἶχε χρείαν τὴν ἐκ καταφορᾶς,  καὶ   ταύτην ἐξ ἀποστάσεως. ἐναλλὰξ (δὲ)
[3, 86]   τὴν πόλιν ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης  καὶ   ταύτης τῆς περιπετείας οὐ μόνον
[3, 97]   ἀντιποιεῖσθαι τῶν πέραν πραγμάτων, μεγάλα  καὶ   ταὐτομάτου συνεργήσαντος σφίσι πρὸς τοὺς
[3, 63]   ἐπ´ ἐκείνων τὸν μὲν νικήσαντα  καὶ   τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον τοὺς δὲ
[3, 109]   αὐτῶν καὶ πατρίδος καὶ γυναικῶν  καὶ   τέκνων κίνδυνος συνέστηκεν, καὶ
[3, 19]   τόλμαν κεκτημένος, ἀλόγιστον δὲ ταύτην  καὶ   τελέως ἄκριτον. διὸ καὶ τὴν
[3, 106]   ἥκιστα γεγονέναι διὰ τὸ νεοσυλλόγοις  καὶ   τελέως ἀνασκήτοις κεχρῆσθαι τοῖς στρατοπέδοις.
[3, 79]   ἐπενεχθείσης ὀφθαλμίας αὐτῷ, δι´ ἣν  καὶ   τέλος ἐστερήθη τῆς μιᾶς ὄψεως,
[3, 58]   τρόπῳ καὶ καταφρονήσαντα τῆς παραδοξολογίας  καὶ   τερατείας ἑαυτοῦ χάριν προτιμῆσαι τὴν
[3, 112]   τότε διὰ στόματος, σημείων δὲ  καὶ   τεράτων πᾶν μὲν ἱερόν, πᾶσα
[3, 45]   καὶ Κελτῶν εἰς ἑκατὸν ἱππεῖς  καὶ   τετταράκοντα διαφθαρῆναι, τῶν δὲ Νομάδων
[3, 16]   τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ἑκατοστῆς  καὶ   τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος. ~Ἀννίβας δὲ μετὰ
[3, 1]   περὶ ὧν ἀπὸ τῆς ἑκατοστῆς  καὶ   τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος ἀρξάμενοι τοιάνδε τινὰ
[3, 43]   τοὺς ἵππους νέοντας, τρεῖς ἅμα  καὶ   τέτταρας τοῖς ἀγωγεῦσιν ἑνὸς ἀνδρὸς
[3, 87]   πελέκεις ἀκολουθοῦσι, τούτῳ δ´ εἴκοσι  καὶ   τέτταρες, κἀκεῖνοι μὲν ἐν πολλοῖς
[3, 81]   τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος, ἀγνοεῖ  καὶ   τετύφωται. καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῶν
[3, 4]   καὶ μὴν οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας  καὶ   τέχνας αὐτῆς ἕνεκα τῆς ἐπιστήμης
[3, 48]   καιροῖς, τοὺς δὲ τόπους κατωπτευκέναι  καὶ   τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων αὐτοὶ
[3, 38]   κατὰ τὴν ἔνδειξιν ὑποδεικνύμενον, οὕτως  καὶ   τῇ διανοίᾳ χρὴ συνδιανεύειν καὶ
[3, 60]   μὴν σωθέντες καὶ ταῖς ἐπιφανείαις  καὶ   τῇ λοιπῇ διαθέσει διὰ τὴν
[3, 63]   γὰρ χρησαμένων αὐτῶν τῷ λογισμῷ  καὶ   τῇ προθέσει ταύτῃ, καὶ τὸ
[3, 60]   τὸ σύμπαν αὐτῷ στρατόπεδον, ἀλλὰ  καὶ   τῇ τῶν ἐπιτηδείων σπάνει καὶ
[3, 81]   τὰ περὶ τοὺς πέλας ἁμαρτήματα  καὶ   τῇδέ που προσιέναι τοῖς ὑπεναντίοις,
[3, 108]   νεωστὶ γεγονότων συμπτωμάτων· ὧδε γὰρ  καὶ   τῇδέ που συνέβαινε διατετράφθαι καὶ
[3, 88]   καὶ καταφθείρας τήν τε Πραιτεττιανὴν  καὶ   τὴν Ἀδριανὴν ἔτι δὲ τὴν
[3, 49]   Ἰταλίαν πορείαν διὰ τὸ πλῆθος  καὶ   τὴν ἀθεσίαν τῶν κατοικούντων τοὺς
[3, 86]   κατ´ ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν τῶν πραγμάτων  καὶ   τὴν αἵρεσιν τῶν ἀρχόντων μειζόνως
[3, 6]   πολλοῦ γε δεῖν, εἰ μὴ  καὶ   τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν
[3, 40]   τὰς καταγραφὰς ἐγίνοντο τῶν στρατοπέδων  καὶ   τὴν ἄλλην παρασκευήν, ἔσπευσαν ἐπὶ
[3, 3]   πόλεμον. οὗ δηλώσαντες τὰς αἰτίας  καὶ   τὴν Ἀντιόχου διάβασιν εἰς τὴν
[3, 69]   οἱ Κελτοὶ σὺν τοῖς Νομάσι  καὶ   τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν ἑαυτῶν
[3, 91]   εἰκὸς ἠρικέναι διὰ τὸ κάλλος  καὶ   τὴν ἀρετὴν αὐτῶν. ἅμα δὲ
[3, 34]   αὐτὸν ἀποστελλομένους· σαφῶς γὰρ ἐξητάκει  καὶ   τὴν ἀρετὴν τῆς ὑπὸ τὰς
[3, 1]   δυναστείαν ἐγένετο, τούτου δ´ ἔχοντος  καὶ   τὴν ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τὸν
[3, 8]   ἅμα τῷ κατὰ Ζακανθαίους ἀδικήματι  καὶ   τὴν Ἀσδρούβου πλεονεξίαν καὶ φιλαρχίαν
[3, 6]   τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ ῥᾳθυμίαν  καὶ   τὴν αὑτοῦ καὶ Μακεδόνων εὐεξίαν
[3, 57]   εἰς μάχην. ~Ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ  καὶ   τὴν διήγησιν καὶ τοὺς ἡγεμόνας
[3, 64]   λοιποὺς ἠχρειωκότα διὰ τὸ μῆκος  καὶ   τὴν δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ. δι´
[3, 107]   χειρίζειν. ~Τὸν μὲν οὖν χειμῶνα  καὶ   τὴν ἐαρινὴν ὥραν διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες
[3, 33]   καὶ τὸν πόλεμον αὐτοῖς ἔφη  καὶ   τὴν εἰρήνην φέρειν· ἐκβαλὼν οὖν,
[3, 19]   θερείας εἰς τὴν Ῥώμην ἐπανῆλθεν  καὶ   τὴν εἴσοδον ἐποιήσατο μετὰ θριάμβου
[3, 92]   ποιεῖσθαι τὴν ἐπάνοδον ᾗπερ ἐποιήσατο  καὶ   τὴν εἴσοδον, καὶ θεωρῶν τοὺς
[3, 115]   δεξιοῦ κέρατος κλίναντες ἐπ´ ἀσπίδα  καὶ   τὴν ἐμβολὴν ἐκ δόρατος ποιούμενοι
[3, 81]   διὰ τὰς τῶν ἀφροδισίων ὁρμὰς  καὶ   τὴν ἐν τούτοις ἔκπληξιν οὐ
[3, 59]   κατ´ Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ Γαλατίαν  καὶ   τὴν ἔξωθεν ταύταις ταῖς χώραις
[3, 74]   κωλυόμενοι δὲ διὰ τὸν ποταμὸν  καὶ   τὴν ἐπιφορὰν καὶ συστροφὴν τοῦ
[3, 47]   εὐχερῶς ἂν διελθεῖν, ὁμοίως δὲ  καὶ   τὴν ἔρημον τοιαύτην τινὰ περὶ
[3, 32]   μαθεῖν τοῦ μόνον ἀκοῦσαι, τοσούτῳ  καὶ   τὴν ἡμετέραν ἱστορίαν ὑπολαμβάνω διαφέρειν
[3, 70]   τῇ πίστει, τῶν Καρχηδονίων ἀπραγούντων  καὶ   τὴν ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων ἄγειν, ἀλλὰ
[3, 3]   Ἐπιφανοῦς καὶ τὸν Περσικὸν πόλεμον  καὶ   τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ
[3, 19]   ταύτην καὶ τελέως ἄκριτον. διὸ  καὶ   τὴν καταστροφὴν παραπλησίαν αὐτῷ συνέβη
[3, 94]   διὰ τῶν στενῶν μετ´ ἀσφαλείας  καὶ   τὴν λείαν, λελοιπότων τοὺς τόπους
[3, 72]   πεζακοντιστὰς εἰς ἑξακισχιλίους· ἐκίνει δὲ  καὶ   τὴν λοιπὴν δύναμιν ἐκ τοῦ
[3, 92]   δίχα διαιρεῖ τὰ προειρημένα πεδία.  καὶ   τὴν μὲν παρεμβολὴν ἐκ τοῦ
[3, 76]   ἐπὶ ταὐτὸ τήν τε πεζὴν  καὶ   τὴν ναυτικὴν στρατιὰν ἐν Ταρράκωνι
[3, 33]   καὶ τὸ ἔθνος αὐτῶν προσαγορεύουσι  καὶ   τὴν νῆσον. τῶν δὲ προειρημένων
[3, 52]   ἐξήτασε φιλοτίμως τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν  καὶ   τὴν ὅλην ἐπιβολήν. τῶν δὲ
[3, 50]   κατασκέψασθαι τὴν τῶν ὑπεναντίων ἐπίνοιαν  καὶ   τὴν ὅλην ὑπόθεσιν. ὧν πραξάντων
[3, 104]   τῶν ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίαν  καὶ   τὴν ὁρμὴν καὶ τὴν φιλοδοξίαν
[3, 90]   δύνασθαι τὰς λείας. κατέδραμον δὲ  καὶ   τὴν Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων ἀποικίαν ὑπάρχουσαν·
[3, 92]   τόπον, ἐν δυνήσεται ποιήσασθαι  καὶ   τὴν παραχειμασίαν, ἵνα μὴ μόνον
[3, 75]   δὲ πυνθανόμενοι τοὺς μὲν Καρχηδονίους  καὶ   τὴν παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν τηρεῖν
[3, 95]   τοῦ στόλου ναύαρχον. ἅμα δὲ  καὶ   τὴν πεζὴν ἐκ τῆς παραχειμασίας
[3, 1]   οὖν καθόλου τῆς ὑποθέσεως ἔμφασιν  καὶ   τὴν περιγραφὴν ἤδη δεδηλώκαμεν. τῶν
[3, 4]   καὶ καταστρέφειν ἅμα τὴν διήγησιν  καὶ   τὴν πραγματείαν ἐπὶ τὰς τελευταίας
[3, 61]   καὶ κατεπέπληκτο τὴν ὅλην ἐπιβολὴν  καὶ   τὴν πρᾶξιν τοῦ στρατηγοῦ. τὸ
[3, 26]   μόνον τὴν Μεσσηνίων πόλιν ἀλλὰ  καὶ   τὴν Ῥηγίνων παρεσπόνδησαν, εἰκότως ἂν
[3, 86]   οὐ μόνον τὸ πλῆθος, ἀλλὰ  καὶ   τὴν σύγκλητον αὐτὴν συνέβη διατραπῆναι.
[3, 81]   ἐπειδὴ πολλοὶ μὲν διὰ ῥᾳθυμίαν  καὶ   τὴν σύμπασαν ἀργίαν οὐ μόνον
[3, 64]   παρεμβολῆς, τόν τε στρατηγὸν αὐτῶν  καὶ   τὴν σύμπασαν δύναμιν ἐπιγνόντας τὴν
[3, 116]   κατὰ δὲ τὸν τούτων φόνον  καὶ   τὴν συμπλοκὴν οἱ Νομάδες ἑπόμενοι
[3, 1]   γνωριζομένην καὶ τὸν χρόνον ὡρισμένον  καὶ   τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον ἡγούμεθ´
[3, 34]   ἐπιβολήν. ἀφικομένων δὲ τῶν ἀγγέλων  καὶ   τήν τε τῶν Κελτῶν βούλησιν
[3, 52]   τῶν δὲ φασκόντων καλῶς εἰδέναι  καὶ   τὴν τῆς πόλεως ἅλωσιν καὶ
[3, 98]   ὄνομα, κατὰ μὲν τὴν δόξαν  καὶ   τὴν τοῦ βίου περίστασιν οὐδενὸς
[3, 32]   ἐκεῖνοι γράφουσιν ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι  καὶ   τὴν τοῦ πολέμου τοῦ σύμπαντος
[3, 70]   ἀρρωστεῖν· ὅμως δὲ βουλόμενος προσλαβέσθαι  καὶ   τὴν τοῦ συνάρχοντος γνώμην ἐποιεῖτο
[3, 52]   καὶ τὴν τῆς πόλεως ἅλωσιν  καὶ   τὴν τῶν ἐγχειρησάντων αὐτὸν ἀδικεῖν
[3, 34]   χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν ἀφίξονται,  καὶ   τὴν τῶν Κελτῶν εὔνοιαν καὶ
[3, 48]   ἀρετήν, εἰς ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι,  καὶ   τὴν τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα πρὸς
[3, 86]   τε τῶν Ὄμβρων καλουμένην χώραν  καὶ   τὴν τῶν Πικέντων ἧκεν δεκαταῖος
[3, 13]   ~Καρχηδόνιοι γὰρ βαρέως μὲν ἔφερον  καὶ   τὴν ὑπὲρ Σικελίας ἧτταν, συνεπέτεινε
[3, 104]   ἀλλήλους φιλοτιμίαν καὶ τὴν ὁρμὴν  καὶ   τὴν φιλοδοξίαν τοῦ Μάρκου. διόπερ
[3, 77]   Ἰταλιώταις, ὁμοίως δὲ τὰς πόλεις  καὶ   τὴν χώραν, ἣν ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 88]   πλῆθος ἐξεθεράπευσε τὴν καχεξίαν αὐτῶν  καὶ   τὴν ψώραν, παραπλησίως δὲ καὶ
[3, 26]   χειρός. ~Τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων,  καὶ   τηρουμένων (τῶν) συνθηκῶν ἔτι νῦν
[3, 50]   τὰς μὲν ἡμέρας ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι  καὶ   τηροῦσι τοὺς τόπους οἱ πολέμιοι,
[3, 107]   συνέβαινε κατεσκάφθαι, τῆς παρασκευῆς δὲ  καὶ   τῆς ἄκρας τότε καταληφθείσης, οὐ
[3, 106]   Ἀννίβου στρατευομένοις. πρόνοιαν δ´ ἐποιήσαντο  καὶ   τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ παραχειμάζοντος ἐν
[3, 87]   τόποις, ὑπό τε τοῦ ψύχους  καὶ   τῆς ἀνηλειψίας, ἔτι δὲ τῆς
[3, 19]   τὴν εἴσοδον ἐποιήσατο μετὰ θριάμβου  καὶ   τῆς ἁπάσης εὐδοξίας. ἐδόκει γὰρ
[3, 5]   Συρίᾳ βασιλείας ἅμα τοῦ βίου  καὶ   τῆς ἀρχῆς ἐστερήθη, συστραφέντων ἐπ´
[3, 38]   μέρος λόγον ἀποδώσομεν. ~καθάπερ δὲ  καὶ   τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Λιβύης,
[3, 3]   τοῦ Ταύρου κατοικοῦντας βαρβαρικῶν φόβων  καὶ   τῆς Γαλατῶν παρανομίας. μετὰ δὲ
[3, 35]   πρὸς Ῥωμαίους εὔνοιαν. ἀπεμέρισε δὲ  καὶ   τῆς δυνάμεως ἧς εἶχε τῷ
[3, 105]   πόδας αὐτοῦ μετὰ τῶν ἱππέων  καὶ   τῆς δυνάμεως, ταχέως συνέβη καὶ
[3, 72]   στρατόπεδον ὑπό τε τοῦ ψύχους  καὶ   τῆς ἐνδείας, ὡς ἂν ἤδη
[3, 37]   ὑπό τε τῆς καθ´ ἡμᾶς  καὶ   τῆς ἔξω θαλάττης, καλεῖται δὲ
[3, 66]   ἕως μὲν τοῦ πρώτου ποταμοῦ  καὶ   τῆς ἐπὶ τούτῳ γεφύρας ἠκολούθει,
[3, 74]   Κελτῶν· ὑπὸ δὲ τῶν ὄμβρων  καὶ   τῆς ἐπιγινομένης χιόνος οὕτως διετίθεντο
[3, 65]   τότε συνεπατήθησαν ὑπὸ τοῦ πλήθους  καὶ   τῆς ἐπιφορᾶς τῶν Νομάδων· οἱ
[3, 51]   εἰς τὴν πόλιν. ~οὗ συμβάντος  καὶ   τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης, οἱ βάρβαροι
[3, 72]   τῆς ὥρας περὶ χειμερινὰς τροπὰς  καὶ   τῆς ἡμέρας νιφετώδους καὶ ψυχρᾶς
[3, 72]   τῆς ἐνδείας, ὡς ἂν ἤδη  καὶ   τῆς ἡμέρας προβαινούσης. οἱ δὲ
[3, 39]   Ἡρακλείους στήλας πόρον ὁμοίως ἐκεκρατήκεισαν  καὶ   τῆς Ἰβηρίας ἁπάσης ἕως τῆς
[3, 38]   ~καθάπερ δὲ καὶ τῆς Ἀσίας  καὶ   τῆς Λιβύης, καθὸ συνάπτουσιν ἀλλήλαις
[3, 105]   παραβεβοηθηκότων στρατοπέδων ἀπέστησαν τοῦ διωγμοῦ  καὶ   τῆς μάχης. τοῖς μὲν οὖν
[3, 118]   νικήσαντες μετὰ ταῦτα Καρχηδονίους, ἀλλὰ  καὶ   τῆς οἰκουμένης ἁπάσης ἐγκρατεῖς ἐγένοντο
[3, 12]   μέντοι γε δυσμενείας τῆς Ἀμίλκου  καὶ   τῆς ὅλης προθέσεως ὁμολογούμενον θετέον
[3, 84]   γενόμενοι δ´ ἐπὶ τῶν ἄκρων,  καὶ   τῆς ὀμίχλης ἤδη πεπτωκυίας συνέντες
[3, 103]   τῆς τε τοῦ πλήθους εὐνοίας  καὶ   τῆς παρὰ τοῦ δήμου δεδομένης
[3, 84]   κατὰ πορείαν μεταξὺ τῆς λίμνης  καὶ   τῆς παρωρείας ἐν τοῖς στενοῖς
[3, 108]   καιρῷ κρίνειν τὰ ὅλα γενναίως  καὶ   τῆς πατρίδος ἀξίως. οἳ καὶ
[3, 4]   καλῶν συμφερόντων. διὸ  καὶ   τῆς πραγματείας ταύτης τοῦτ´ ἔσται
[3, 116]   ἔτος ὕπατοι γεγονότες, ἄνδρες ἀγαθοὶ  καὶ   τῆς Ῥώμης ἄξιοι γενόμενοι κατὰ
[3, 2]   αὐτοὶ καὶ παραδόξους ἐλπίδας, ὡς  καὶ   τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἐξ ἐφόδου
[3, 118]   δ´ εἶχον ἐλπίδας ἐξ ἐφόδου  καὶ   τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἔσεσθαι κύριοι·
[3, 105]   μὲν μεταξὺ τόπον τοῦ βουνοῦ  καὶ   τῆς σφετέρας παρεμβολῆς διετάφρευσαν, περὶ
[3, 57]   μὴν περὶ τῶν Βρεττανικῶν νήσων  καὶ   τῆς τοῦ καττιτέρου κατασκευῆς, ἔτι
[3, 104]   τινος ὑπεροχῆς μεταξὺ τῆς αὐτοῦ  καὶ   τῆς τοῦ Μάρκου στρατοπεδείας δυναμένης
[3, 69]   γενόμενος δὲ κύριος τῆς φρουρᾶς  καὶ   τῆς τοῦ σίτου παραθέσεως τούτῳ
[3, 54]   κακοποιούντων, ὑπὸ δὲ τῶν τόπων  καὶ   τῆς χιόνος οὐ πολλῷ λείποντας
[3, 71]   ποτὲ δὲ κάλαμοι καὶ πτέρεις  καί   τι γένος ἀκανθῶν, οὐ μόνον
[3, 81]   πῶς δυνατὸν ἐφικέσθαι τοῦ σκοποῦ  καὶ   τί γυμνὸν ποῖον ἔξοπλον
[3, 11]   στρατείαν. ἀσμένως δὲ κατανεύσαντος αὐτοῦ  καί   τι καὶ προσαξιώσαντος παιδικῶς, λαβόμενον
[3, 86]   ἐξαποστέλλει Μαάρβαν ἔχοντα τοὺς λογχοφόρους  καί   τι μέρος τῶν ἱππέων. οἳ
[3, 85]   διενοεῖτο περὶ τοῦ μέλλοντος πῶς  καὶ   τί πρακτέονἑκάστοις εἴη. ~Κατὰ δὲ
[3, 44]   ποῦ καὶ πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες  καὶ   τί πράττουσιν οἱ πολέμιοι. κατὰ
[3, 3]   ὡς ἐπράχθη καὶ διὰ τίνων  καὶ   τί τὸ τέλος ἔσχεν, τούτῳ
[3, 58]   δεόντως. ~Διότι μὲν οὖν, εἰ  καί   τι τῶν τῆς ἱστορίας μερῶν
[3, 91]   μὲν πρὸς τὰς ἄρκτους Καληνοὶ  καὶ   Τιανῖται κατοικοῦσι, τὰ δὲ πρὸς
[3, 32]   πράξεσιν ἀπὸ τῶν κατὰ Πύρρον  {καὶ   Τίμαιον συγγραφέων καὶ καιρῶν ἐξηγήσεως}
[3, 20]   πολεμητέον τοὐναντίον; πῶς δὲ  καὶ   τίνα τρόπον ἅμα μὲν τὴν
[3, 2]   τὰς περὶ τὴν Αἴγυπτον ταραχὰς  καὶ   τίνα τρόπον Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως
[3, 71]   συναγαγών, ὄντας φερεκάκους διαφερόντως, παρεκάλεσε  καί   τινας δωρεὰς ἐπαγγειλάμενος τοῖς ἀνδραγαθήσασι
[3, 36]   ἂν εἴη πόθεν ὁρμήσας Ἀννίβας  καὶ   τίνας καὶ πόσους διελθὼν τόπους
[3, 35]   ποιησάμενος δὲ πάντας ὑφ´ ἑαυτὸν  καί   τινας πόλεις κατὰ κράτος ἑλών,
[3, 95]   τὴν χρείαν. εὐγενῶς γάρ, εἰ  καί   τινες ἕτεροι, κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις πραγμάτων
[3, 93]   καὶ πῶς χρήσεται τοῖς τόποις  καὶ   τίνες καὶ πόθεν πρῶτον ἐγχειρήσουσι
[3, 19]   οἱ περὶ τὸν Δημήτριον ἐτράπησαν·  καὶ   τινὲς μὲν αὐτῶν ἔφυγον ὡς
[3, 4]   ἄλλων ἀποδοχὰς καὶ διαλήψεις, πόσαι  καὶ   τίνες ὑπῆρχον περὶ τῶν ἡγουμένων,
[3, 31]   τὸ διὰ τί καὶ πῶς  καὶ   τίνος χάριν ἐπράχθη τὸ πραχθὲν
[3, 82]   δεινὸν ἡγούμενος τὸ γινόμενον. διὸ  καὶ   τινῶν οἰομένων δεῖν μὴ προχείρως
[3, 116]   κατὰ τὸν ἔσχατον καιρόν, εἰ  καί   τις ἕτερος, ποιήσας. οἱ δὲ
[3, 58]   οἱ κατὰ γῆν. ἀλλ´ εἰ  καί   τις κατ´ ἀνάγκην
[3, 23]   κατ´ ἐμπορίαν πλεῖν Ῥωμαίοις ἔξεστι,  καὶ   τὸ δίκαιον ὑπισχνοῦνται βεβαιώσειν οἱ
[3, 33]   δὲ τῆς χρείας ταύτης συνωνύμως  καὶ   τὸ ἔθνος αὐτῶν προσαγορεύουσι καὶ
[3, 81]   καὶ βίους ἀναστάτους πεποιήκασιν, ἀλλὰ  καὶ   τὸ ζῆν αὑτῶν ἀφῄρηνται μετ´
[3, 37]   τε Τάναϊς ποταμὸς καὶ Νεῖλος  καὶ   τὸ καθ´ Ἡρακλέους στήλας στόμα.
[3, 6]   ἔτι δὲ καὶ τὸ μέγεθος  καὶ   τὸ κάλλος τῶν ἐσομένων ἄθλων
[3, 100]   ἐν τῇ περὶ τὴν Λουκαρίαν  καὶ   τὸ καλούμενον Γερούνιον χώρᾳ, πρὸς
[3, 96]   αὖθις εἰς τὸ Λιλύβαιον κατῆρε.  καὶ   τὸ λοιπὸν οὗτος μὲν αὐτοῦ
[3, 44]   χώρας γενναιότης, εἰς ἣν ἀφίξονται,  καὶ   τὸ μέγεθος, ἔτι δὲ τῶν
[3, 6]   ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἔτι δὲ  καὶ   τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος
[3, 95]   δὲ τὸ πλῆθος τῶν δυνάμεων  καὶ   τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς τὸ
[3, 32]   ἡμετέραν πραγματείαν διὰ τὸ πλῆθος  καὶ   τὸ μέγεθος τῶν βύβλων ἀγνοεῖν
[3, 46]   διασωθῆναι. διὰ γὰρ τὴν δύναμιν  καὶ   τὸ μέγεθος τῶν προβοσκίδων ἐξαίροντες
[3, 34]   τοὺς πολέμους τῶν ἀνδρῶν τόλμαν,  καὶ   τὸ μέγιστον, τὴν ὑπάρχουσαν δυσμένειαν
[3, 96]   πεπεισμένος, πολὺ δὲ καθυστερῶν ἀπέγνω.  καὶ   τὸ μὲν πρῶτον τῆς Σικελίας
[3, 63]   λογισμῷ καὶ τῇ προθέσει ταύτῃ,  καὶ   τὸ νικᾶν ἅμα καὶ τὸ
[3, 55]   τοῖν μεροῖν ὑλοφόρα καὶ δενδροφόρα  καὶ   τὸ ὅλον οἰκήσιμ´ ἔστιν. ~Ἀννίβας
[3, 61]   ἐν Ἰταλίᾳ, κατεπέπληκτο τὴν τόλμαν  καὶ   τὸ παράβολον τἀνδρός. τὸ δ´
[3, 4]   μέγεθος τῶν ἐν αὐτῇ πράξεων  καὶ   τὸ παράδοξον τῶν συμβαινόντων, τὸ
[3, 1]   συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον ἡγούμεθ´ εἶναι  καὶ   τὸ περὶ τῶν μεγίστων ἐν
[3, 59]   συνεπιστῆσαι περὶ τῶν προειρημένων, ἐπειδὴ  καὶ   τὸ πλεῖον τούτου χάριν ὑπεδεξάμεθα
[3, 74]   οἱ δὲ διαφυγόντες τῶν πεζῶν  καὶ   τὸ πλεῖστον μέρος τῶν ἱππέων
[3, 106]   κατὰ τὴν ἐκείνων γνώμην· διὸ  καὶ   τὸ πλείω γράφειν ὑπὲρ αὐτῶν
[3, 14]   διὰ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως  καὶ   τὸ πλῆθος, ἔτι δὲ τὴν
[3, 34]   περὶ τὸν Πάδον ποταμὸν χώρας  καὶ   τὸ πλῆθος τῶν κατοικούντων αὐτήν,
[3, 76]   τὴν μεσόγαιον· πολὺ γὰρ ἤδη  καὶ   τὸ συμμαχικὸν ἡθροίκει τῶν Ἰβήρων.
[3, 33]   φάσκοντες. οἱ μὲν οὖν πρέσβεις  καὶ   τὸ συνέδριον ἐπὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν.
[3, 63]   ταύτῃ, καὶ τὸ νικᾶν ἅμα  καὶ   τὸ σῴζεσθαι προδήλως σφίσι συνεξακολουθήσειν.
[3, 109]   ἐχόντων ταῖς προγεγενημέναις μάχαις, εἰκὸς  καὶ   τὸ τέλος ἐναντίον ἐκβήσεσθαι τοῦ
[3, 5]   συμπολιτείας ἀποστάντων, ἅμα τὴν ἀρχὴν  καὶ   τὸ τέλος ἔσχε τὸ κοινὸν
[3, 22]   κατάλυσιν, ὑφ´ ὧν συνέβη καθιερωθῆναι  καὶ   τὸ τοῦ Διὸς ἱερὸν τοῦ
[3, 56]   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία  καὶ   τὸ τῶν Ἰνσόμβρων ἔθνος, ἔχων
[3, 73]   οἵ τε λογχοφόροι τῶν Καρχηδονίων  καὶ   τὸ τῶν Νομάδων πλῆθος ὑπεραίροντες
[3, 13]   ἐπάνω προεῖπον, τὰ κατὰ Σαρδόνα  καὶ   τὸ τῶν τελευταῖον συντεθέντων χρημάτων
[3, 109]   περιστάσεις. τότε μὲν οὖν ταῦτα  καὶ   τοιαῦτα παρακαλέσας Λεύκιος διαφῆκε
[3, 41]   (οἷς) οὕτως καταπληκτικῶς ἐπεβάλετο πολεμεῖν  καὶ   τοιαύτας ἐποιεῖτο παρασκευὰς ἐν τῷ
[3, 1]   περιέχεσθαι δ´ ἐν τούτῳ τηλικαύτας  καὶ   τοιαύτας πράξεις, ὅσας οὐδεὶς τῶν
[3, 87]   τοῖς ἀνδράσιν λεγόμενος λιμόψωρος  καὶ   τοιαύτη καχεξία. διὸ γενόμενος ἐγκρατὴς
[3, 41]   Ἀννίβου παρουσίαν ἐν τούτοις ἦν  καὶ   τοιαύτην εἰλήφει διέξοδον, οἵαν ἔν
[3, 70]   ἤλπιζε τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. διὸ  καὶ   τοιούτοις χρώμενος λογισμοῖς μένειν ἠξίου
[3, 46]   καὶ μένειν ἠναγκάζετο κατὰ χώραν.  καὶ   τοιούτῳ δὴ τρόπῳ προσαρμοζομένων ἀεὶ
[3, 49]   κρατήσαντος· οὐ γὰρ μόνον σίτῳ  καὶ   τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδείοις ἀφθόνως ἐχορήγησε
[3, 87]   ἅπασι τοῖς ἵπποις, ὁμοίως δὲ  καὶ   τοῖς ἀνδράσιν λεγόμενος λιμόψωρος
[3, 35]   τοῖς τε κατὰ τὴν Λιβύην  καὶ   τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι, παραγενομένης
[3, 87]   ἐπικουρεῖν καὶ τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ  καὶ   τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι. Ῥωμαῖοι
[3, 106]   τῷ Λιλυβαίῳ στόλου, διεπέμψαντο δὲ  καὶ   τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ στρατηγοῖς πάντα
[3, 87]   τοῦ κατὰ πάντα τρόπον ἐπικουρεῖν  καὶ   τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς
[3, 35]   μὲν στρατευομένοις, οὐχ ἧττον δὲ  καὶ   τοῖς ἐν οἴκῳ μένουσι τῶν
[3, 78]   αἰφνιδίως ἰδοῦσι δύσγνωστος ἦν, ἀλλὰ  καὶ   τοῖς ἐν συνηθείᾳ γεγονόσιν. Θεωρῶν
[3, 61]   τἀνδρός. τὸ δ´ αὐτὸ συνέβαινεν  καὶ   τοῖς ἐν τῇ Ῥώμῃ πεπονθέναι
[3, 44]   καὶ προθυμίαν ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας αὐτοὺς  καὶ   τοῖς θεοῖς ὑπὲρ ἁπάντων εὐξάμενος
[3, 14]   δὲ συγχρησαμένου συναγωνιστῇ τῷ ποταμῷ  καὶ   τοῖς θηρίοις οἷς εἶχε περὶ
[3, 101]   μὴ χεῖρον δὲ τοῖς ὑποζυγίοις  καὶ   τοῖς ἵπποις· εἶχε γὰρ τὰς
[3, 55]   ταλαιπωρίας. τοῖς μὲν οὖν ὑποζυγίοις  καὶ   τοῖς ἵπποις ἱκανὴν ἐποίησε πάροδον
[3, 22]   τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίοις  καὶ   τοῖς Καρχηδονίων συμμάχοις· μὴ πλεῖν
[3, 94]   πολλὴν ἀπορίαν παρεστακὼς ταῖς πόλεσι  καὶ   τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἀνθρώποις.
[3, 46]   οἷς προσήρτηντο πρὸς τὰς ἄλλας,  καὶ   τοῖς λέμβοις ἐπισπασάμενοι τὰ ῥύματα
[3, 35]   ἐλπίδα τῆς εἰς οἶκον ἐπανόδου  καὶ   τοῖς μεθ´ ἑαυτοῦ μὲν στρατευομένοις,
[3, 53]   ἀντιπαράγοντες οἱ βάρβαροι ταῖς παρωρείαις  καὶ   τοῖς μὲν τὰς πέτρας ἐπικυλίοντες
[3, 29]   συμμάχοις, καὶ τοῖς οὖσι τότε  καὶ   τοῖς μετὰ ταῦτα προσληφθησομένοις, τὴν
[3, 93]   περισυρεῖν, ὡς δὲ τὸ πολὺ  καὶ   τοῖς ὅλοις πέρας ἐπιθήσειν διὰ
[3, 105]   καὶ πάντων ταῖς τε διανοίαις  καὶ   τοῖς ὄμμασι περιεσπασμένων περὶ τοὺς
[3, 29]   ὅτι πᾶσι τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις,  καὶ   τοῖς οὖσι τότε καὶ τοῖς
[3, 67]   τῇ τε τῶν τόπων ὀχυρότητι  καὶ   τοῖς παροικοῦσι τῶν συμμάχων. ~Ἀννίβας
[3, 96]   ἐξέταττον δυνάμεις παρὰ τὸν αἰγιαλὸν  καὶ   τοῖς πληρώμασι παρήγγελλον ἐμβαίνειν εἰς
[3, 63]   τῶν ἀντιταξαμένων. ὅταν δὲ δὴ  καὶ   τοῖς πολεμίοις συμβαίνῃ τὴν ἐναντίαν
[3, 22]   ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις  καὶ   τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 24]   ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις  καὶ   τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίων
[3, 100]   μέρει τήν τε στρατοπεδείαν ἐτήρει  καὶ   τοῖς σιτολογοῦσι παρεφήδρευε κατὰ τόπους.
[3, 71]   Καρχηδονίων στρατηγὸς κοινολογηθεὶς Μάγωνι τἀδελφῷ  καὶ   τοῖς συνέδροις περὶ τοῦ μέλλοντος
[3, 24]   καὶ Τυρίων καὶ Ἰτυκαίων δήμῳ  καὶ   τοῖς τούτων συμμάχοις. τοῦ Καλοῦ
[3, 105]   ἤδη Φαβίῳ προσεῖχον τὸν νοῦν  καὶ   τοῖς ὑπὸ τούτου παραγγελλομένοις. οἱ
[3, 53]   πολεμίων χωρισθέντων, συνάψας τοῖς ἱππεῦσι  καὶ   τοῖς ὑποζυγίοις προῆγε πρὸς τὰς
[3, 19]   βίου μέρος, ἀνὴρ θράσος μὲν  καὶ   τόλμαν κεκτημένος, ἀλόγιστον δὲ ταύτην
[3, 92]   δὲ κατεπέπληκτο μὲν τὴν ἐπιβολὴν  καὶ   τόλμαν τῶν ὑπεναντίων, τοσούτῳ δὲ
[3, 47]   Ἀννίβαν ἀμίμητόν τινα παρεισάγοντες στρατηγὸν  καὶ   τόλμῃ καὶ προνοίᾳ τοῦτον ὁμολογουμένως
[3, 61]   Ἀννίβαν δυνάμεσιν ἀλλοφύλοις· εἰ δὲ  καὶ   τολμήσαι, καταφθαρήσεσθαι προδήλως αὐτὸν ὑπελάμβανεν.
[3, 1]   αὑτῶν πραγματείας τόν τε συμμαχικὸν  καὶ   τὸν Ἀννιβιακόν, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 6]   τοῦ πρὸς τοὺς Πέρσας πολέμου  καὶ   τὸν Ἀντιόχου κατάπλουν εἰς Δημητριάδα
[3, 12]   τε τὸν τῆς θυγατρὸς ἄνδρα  καὶ   τὸν αὑτοῦ κατὰ φύσιν υἱὸν
[3, 115]   καὶ συντρέχοντες ἐπὶ τὰ μέσα  καὶ   τὸν εἴκοντα τόπον τῶν πολεμίων
[3, 118]   τοῦ φόβου κατέχοντος τὴν πόλιν,  καὶ   τὸν εἰς τὴν Γαλατίαν στρατηγὸν
[3, 31]   δὲ τἀναντία τούτων. ἐξ ὧν  καὶ   τὸν ἐλεήσοντα καὶ τὸν συνοργιούμενον,
[3, 25]   ἐπὶ δὲ τούτων τὸν Ἄρην  καὶ   τὸν Ἐνυάλιον. ἔστι δὲ τὸ
[3, 82]   πλῆθος τῶν ἱππέων, μάλιστα δὲ  καὶ   τὸν ἕτερον ὕπατον προσλαβεῖν καὶ
[3, 15]   αὐτοὺς ἐν τῇ σφετέρᾳ πίστει—  καὶ   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μὴ διαβαίνειν
[3, 24]   ἐν αἷς προσπεριειλήφασι Καρχηδόνιοι Τυρίους  καὶ   τὸν Ἰτυκαίων δῆμον. πρόσκειται δὲ
[3, 115]   τῶν κεράτων ἐπὶ τὰ μέσα  καὶ   τὸν κινδυνεύοντα τόπον· οὐ γὰρ
[3, 49]   καὶ παραγενόμενος ἐνεβίβαζε τὰς δυνάμεις.  καὶ   τὸν μὲν ἀδελφὸν ἐξέπεμπεν ἐπὶ
[3, 61]   πρὸς ταύτην βεβουλευμένων τὴν ἔννοιαν,  καὶ   τὸν μὲν ἕνα τῶν στρατηγῶν
[3, 103]   τοῦ προεστῶτος εὐλάβειαν γεγονέναι. διὸ  καὶ   τὸν μὲν Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ
[3, 3]   καὶ Γαλάτας πολέμους, ὁμοίως δὲ  καὶ   τὸν μετ´ Ἀριαράθου πρὸς Φαρνάκην.
[3, 3]   εἰς Αἴγυπτον τοῦ κληθέντος Ἐπιφανοῦς  καὶ   τὸν Περσικὸν πόλεμον καὶ τὴν
[3, 97]   Ἰβηρίαν, ἀλλ´ ἐνίστασθαι τοῖς Καρχηδονίοις  καὶ   τὸν πόλεμον αὔξειν, προχειρισάμενοι ναῦς
[3, 33]   τῷ συνεδρίῳ τὸν κόλπον ἐνταῦθα  καὶ   τὸν πόλεμον αὐτοῖς ἔφη καὶ
[3, 57]   διήγησιν καὶ τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρων  καὶ   τὸν πόλεμον εἰς Ἰταλίαν ἠγάγομεν,
[3, 61]   αὐτῶν ἐλπίδων. ~Προθέμενος δὲ ταῦτα  καὶ   τὸν Πόπλιον ἀκούων ἤδη διαβεβηκέναι
[3, 97]   πόλεμον ἐξαπέστειλαν τάς τε ναῦς  καὶ   τὸν Πόπλιον. ὃς καὶ παραγενόμενος
[3, 61]   τὸ δὲ παραπλήσιον συνέβαινε πάσχειν  καὶ   τὸν Πόπλιον· τὰς μὲν γὰρ
[3, 97]   χορηγίαν· ὁμοῦ γὰρ αὐτοῖς συνέβαινε  καὶ   τὸν στόλον ποιεῖσθαι τὸν παράπλουν.
[3, 31]   ἐξ ὧν καὶ τὸν ἐλεήσοντα  καὶ   τὸν συνοργιούμενον, ἔτι δὲ τὸν
[3, 54]   κατοικούντων αὐτὰ Γαλατῶν, ἅμα δὲ  καὶ   τὸν τῆς Ῥώμης αὐτῆς τόπον
[3, 76]   τε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸν Ἄννωνα  καὶ   τὸν τῶν Ἰβήρων Ἀνδοβάλην ἔλαβε.
[3, 84]   ἀπώλλυντο παραδόξως. ἐν καιρῷ  καὶ   τὸν Φλαμίνιον αὐτὸν δυσχρηστούμενον καὶ
[3, 1]   ἔχοντος καὶ τὴν ἀρχὴν γνωριζομένην  καὶ   τὸν χρόνον ὡρισμένον καὶ τὴν
[3, 99]   ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν καὶ καιρὸν  καὶ   τόπον, ἐν δεήσει τοὺς
[3, 57]   αὐτῶν μνήμην, ἀλλὰ κατ´ ἰδίαν  καὶ   τόπον καὶ καιρὸν ἀπονείμαντες τῷ
[3, 99]   ἧκε πρὸς τὸν τεταγμένον καιρὸν  καὶ   τόπον καὶ πάντας ἐνεχείρισε τοὺς
[3, 8]   μειρακίου γεγονότα τῆς ἐκείνου προαιρέσεως  καὶ   τότε διαδεξάμενον τὰ κατὰ τὴν
[3, 117]   τοῖς Καρχηδονίοις εἰς τὸ νικᾶν  καὶ   τότε καὶ πρὸ τοῦ (τοῦ)
[3, 99]   τὸν Βώστορα συγκαταθέσθαι τοῖς λεγομένοις.  ~καὶ   τότε μὲν ἐπανῆλθε, ταξάμενος ἡμέραν,
[3, 99]   εἰς τοὺς τυχόντας ἐπεπτώκει κινδύνους.  καὶ   τότε μέν, ἤδη τῆς ὥρας
[3, 117]   μέρη τὴν μάχην Ἀννίβας ἔκρινε,  καὶ   τότε παραβοηθήσας καὶ τρεψάμενος συνέκλεισε
[3, 86]   ἐν ταῖς τῶν πόλεων καταλήψεσι,  καὶ   τότε παράγγελμά τι δεδομένον ἦν
[3, 81]   κρατεῖν τῶν ἀντιταττομένων. δὴ  καὶ   τότε προϊδόμενος καὶ συλλογισάμενος Ἀννίβας
[3, 97]   φιλίᾳ καὶ συμμαχίᾳ τότε διέβησαν  καὶ   τότε πρῶτον ἐθάρρησαν ἀντιποιεῖσθαι τῶν
[3, 11]   γενέσθαι. προβαίνοντος γὰρ τοῦ χρόνου,  καὶ   τοῦ βασιλέως ὑπόπτως ἔχοντος ἀεὶ
[3, 9]   τὰς δοκιμασίας. Οὐ μὴν ἀλλὰ  καὶ   τοῦ γε Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων
[3, 19]   καὶ καταλαβόμενοι μεταξὺ τῆς πόλεως  καὶ   τοῦ λιμένος λόφον ἐρυμνὸν διέκλεισαν
[3, 37]   μεταξὺ τοῦ τε Τανάιδος ποταμοῦ  καὶ   τοῦ Νάρβωνος, ὃς οὐ πολὺν
[3, 109]   ὀφθαλμῶν τὴν ἐκ τοῦ λείπεσθαι  καὶ   τοῦ νικᾶν διαφορὰν καὶ τὰ
[3, 85]   χρόνων ἄπειροι καὶ τοῦ ῥήματος  καὶ   τοῦ πράγματος ὑπάρχοντες τῆς ὁμολογουμένης
[3, 107]   ἑνὸς ὑπάτου καὶ δύο στρατοπέδων  καὶ   τοῦ προειρημένου πλήθους τῶν συμμάχων
[3, 85]   συνέβη. πολλῶν γὰρ χρόνων ἄπειροι  καὶ   τοῦ ῥήματος καὶ τοῦ πράγματος
[3, 9]   τοὺς καιροὺς γράφων γέγονε  καὶ   τοῦ συνεδρίου μετεῖχε τῶν Ῥωμαίων,
[3, 1]   δὲ τὸν μεταξὺ τῆς ἀρχῆς  καὶ   τοῦ τέλους ἔτη πεντήκοντα τρία,
[3, 1]   ὅσα μεταξὺ κεῖται τῆς ἀρχῆς  καὶ   τοῦ τέλους, κεφαλαιωδῶς ἐπιμνησθῆναι καὶ
[3, 2]   φόβον ἐκείνους ἤγαγον περὶ σφῶν  καὶ   τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους, μεγάλας
[3, 69]   οἳ κατῴκουν μεταξὺ τοῦ Πάδου  καὶ   τοῦ Τρεβία ποταμοῦ, πεποιημένους μὲν
[3, 76]   δὲ Γνάιος συνάψας τῷ στόλῳ  καὶ   τοὺς αἰτίους τῶν συμβεβηκότων κατὰ
[3, 69]   γινόμενον πάντας ἐπαφῆκε τοὺς ἵππους  καὶ   τοὺς ἀκοντιστάς. τούτου δὲ συμπεσόντος
[3, 66]   Ῥωμαίων, ἅμα μὲν αὑτὸν ἐθεράπευε  καὶ   τοὺς ἄλλους τραυματίας, ἅμα δὲ
[3, 45]   αὐτὸς δὲ τοὺς ἐλέφαντας ἐξεδέχετο  καὶ   τοὺς ἅμα τούτοις ἀπολελειμμένους ἄνδρας.
[3, 65]   οὖν Πόπλιος προθέμενος τοὺς ἀκοντιστὰς  καὶ   τοὺς ἅμα τούτοις Γαλατικοὺς ἱππεῖς,
[3, 35]   Βαργουσίων ἔτι δὲ τοὺς Αἰρηνοσίους  καὶ   τοὺς Ἀνδοσίνους μέχρι τῆς προσαγορευομένης
[3, 24]   οὖσαν ὑπήκοον Ῥωμαίοις, τὰ χρήματα  καὶ   τοὺς ἄνδρας ἐχέτωσαν, τὴν δὲ
[3, 105]   δὲ πλείους ἐκ τῶν ταγμάτων  καὶ   τοὺς ἀρίστους ἄνδρας. οἱ δὲ
[3, 87]   θάλατταν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ  καὶ   τοὺς διασαφήσοντας εἰς τὴν Καρχηδόνα
[3, 20]   τῶν συγγραφέων φασί, προσκατατάττοντες ἔτι  καὶ   τοὺς εἰς ἑκάτερα ῥηθέντας λόγους,
[3, 109]   κοινωνήσοντες ὑμῖν τῶν κινδύνων, ἀλλὰ  καὶ   τοὺς ἐκ τοῦ πρότερον ἔτους
[3, 14]   τῶν θηρίων παρὰ τὸ χεῖλος  καὶ   τοὺς ἐκβαίνοντας ἀεὶ προκαταλαμβανόντων· πολλοὶ
[3, 34]   Κελτῶν καὶ τοὺς ἐπὶ τάδε  καὶ   τοὺς ἐν αὐταῖς ταῖς Ἄλπεσιν
[3, 12]   πατρῴαν ἔχθραν εἰς Ῥωμαίους. διὸ  καὶ   τοὺς ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους χρὴ
[3, 117]   ἐγένετο ζωγρίᾳ πάντων. ὁμοίως δὲ  καὶ   τοὺς ἐπὶ τὰ κατὰ τὴν
[3, 34]   πρὸς τοὺς δυνάστας τῶν Κελτῶν  καὶ   τοὺς ἐπὶ τάδε καὶ τοὺς
[3, 96]   ἀποβαλόντες, τεττάρων δὲ τοὺς ταρσοὺς  καὶ   τοὺς ἐπιβάτας ἔφευγον ἐκκλίναντες εἰς
[3, 15]   δεῖν Ῥωμαίους ἀποδοῦναι σφίσι Σαρδόνα  καὶ   τοὺς ἐπιταχθέντας ἅμα ταύτῃ φόρους,
[3, 102]   ὅπλων ἐξέταξε, τοὺς δ´ ἱππεῖς  καὶ   τοὺς εὐζώνους κατὰ μέρη διελὼν
[3, 90]   χρόνους ἀντιπαρῆγεν τοῖς πολεμίοις ἀεὶ  καὶ   τοὺς εὐκαίρους προκατελάμβανε τόπους κατὰ
[3, 4]   πρὸς δὲ τούτοις τὰς ὁρμὰς  καὶ   τοὺς ζήλους ἐξηγητέον, τίνες παρ´
[3, 57]   δ´ ἐπειδὴ καὶ τὴν διήγησιν  καὶ   τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρων καὶ τὸν
[3, 117]   ἄνδρας ἔχουσα καὶ τοὺς νικήσαντας  καὶ   τοὺς ἡττηθέντας. δῆλον δὲ τοῦτ´
[3, 83]   τῆς πορείας λόφον αὐτὸς κατελάβετο  καὶ   τοὺς Ἴβηρας καὶ τοὺς Λίβυας
[3, 81]   μόνον τὰς κοινὰς πράξεις, ἀλλὰ  καὶ   τοὺς ἰδίους καταπροΐενται βίους ἄρδην,
[3, 110]   δ´ Ἀννίβας ἀναλαβὼν τοὺς εὐζώνους  καὶ   τοὺς ἱππεῖς ἀπήντα καὶ προσπεσὼν
[3, 51]   θεωροῦντες τὸ τῶν ὑποζυγίων πλῆθος  καὶ   τοὺς ἱππεῖς δυσχερῶς ἐκμηρυομένους καὶ
[3, 53]   τὸ μέλλον τὰ μὲν σκευοφόρα  καὶ   τοὺς ἱππεῖς εἶχον ἐν τῇ
[3, 71]   ἀκανθῶν, οὐ μόνον πεζοὺς ἀλλὰ  καὶ   τοὺς ἱππεῖς ἐνίοτε δύναται κρύπτειν,
[3, 110]   μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς ἀκοντιστὰς  καὶ   τοὺς ἱππεῖς ἐπαφέντες ἐπροτέρουν κατὰ
[3, 47]   θηρίων, ἀναλαβὼν Ἀννίβας τοὺς ἐλέφαντας  καὶ   τοὺς ἱππεῖς προῆγε τούτοις ἀπουραγῶν
[3, 105]   καὶ τῆς δυνάμεως, ταχέως συνέβη  καὶ   τοὺς ἱππεῖς συμπεσεῖν ἀλλήλοις. οὗ
[3, 72]   κατὰ σκηνὰς βεβρωκότες καὶ πεπωκότες  καὶ   τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες ἠλείφοντο καὶ
[3, 83]   παρατείνας, ὑπέστειλε, τοὺς δ´ ἱππεῖς  καὶ   τοὺς Κελτοὺς ὁμοίως τῶν εὐωνύμων
[3, 75]   τὴν παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν τηρεῖν  καὶ   τοὺς Κελτοὺς πάντας ἀπονενευκέναι πρὸς
[3, 42]   τά τε μονόξυλα πλοῖα πάντα  καὶ   τοὺς λέμβους, ὄντας ἱκανοὺς τῷ
[3, 83]   αὐτὸς κατελάβετο καὶ τοὺς Ἴβηρας  καὶ   τοὺς Λίβυας ἔχων ἐπ´ αὐτοῦ
[3, 78]   πρὸς τὴν πορείαν, ὑφορώμενος βάραθρα  καὶ   τοὺς λιμνώδεις τῶν τόπων. ~Ἀννίβας
[3, 63]   πολλῶν ἀποδεχομένων τό τε παράδειγμα  καὶ   τοὺς λόγους καὶ λαμβανόντων ὁρμὴν
[3, 76]   ἀρξάμενος δ´ ἐντεῦθεν ἀποβάσεις ἐποιεῖτο  καὶ   τοὺς μὲν ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν
[3, 93]   τὸ πλῆθος, ἀνάψαι παρήγγειλε πάσας  καὶ   τοὺς μὲν βοῦς ἐλαύνειν καὶ
[3, 113]   ἐξ ἑκατέρας ἅμα τῆς παρεμβολῆς  καὶ   τοὺς μὲν ἐκ τοῦ μείζονος
[3, 88]   τῇ παρὰ τὸν Ἀδρίαν χώρᾳ  καὶ   τοὺς μὲν ἵππους ἐκλούων τοῖς
[3, 107]   ὑπάτων ἐξαποστέλλουσιν ἐπὶ τὰς πράξεις.  καὶ   τοὺς μὲν πλείστους ἀγῶνας δι´
[3, 115]   ἐκράτησαν οἱ παρὰ τῶν Καρχηδονίων  καὶ   τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν ἐν
[3, 20]   γὰρ τὸν στρατηγὸν Ἀννίβαν  καὶ   τοὺς μετ´ αὐτοῦ συνέδρους ἐκδότους
[3, 117]   τοῦτον, μάχη γενναιοτάτους ἄνδρας ἔχουσα  καὶ   τοὺς νικήσαντας καὶ τοὺς ἡττηθέντας.
[3, 26]   διότι ὑπερέβαινον Ῥωμαῖοι τὰς συνθήκας  καὶ   τοὺς ὅρκους, ἐπεὶ ἐποιήσαντο τὴν
[3, 50]   δὲ καταφανεῖς γενόμενοι μεγάλα μὲν  καὶ   τοὺς περὶ Ἀννίβαν ἔβλαψαν, οὐκ
[3, 6]   λέγω δ´ ἐπινοίας καὶ διαθέσεις  καὶ   τοὺς περὶ ταῦτα συλλογισμοὺς καὶ
[3, 86]   αὐτοκράτορος δεῖσθαι στρατηγοῦ τὰ πράγματα  καὶ   τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἀννίβας δὲ
[3, 80]   πολυπραγμονῆσαι τὰ περὶ τοὺς ὑπεναντίους  καὶ   τοὺς προκειμένους τῶν τόπων. πυνθανόμενος
[3, 40]   εἰς Καρχηδόνα πρεσβευτῶν τὰ δεδογμένα  καὶ   τοὺς ῥηθέντας λόγους, προσπεσόντος δὲ
[3, 89]   μάχας, δὶς δὲ Ῥωμαίους ἑξῆς  καὶ   τοὺς συμμάχους αὐτῶν, τὸ δὲ
[3, 67]   ὡς ἐπὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν  καὶ   τοὺς τούτῳ συνάπτοντας γεωλόφους, πιστεύων
[3, 67]   τούτοις καὶ τῶν Βοίων παραγεγονότων  καὶ   τοὺς τρεῖς ἄνδρας ἐγχειριζόντων αὐτῷ
[3, 81]   φαίνεται τῶν ἀνταγωνιστῶν, οὕτως χρὴ  καὶ   τοὺς ὑπὲρ τῶν ὅλων προεστῶτας
[3, 32]   οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ παράπαν. ~Ἧι  καὶ   τοὺς ὑπολαμβάνοντας δύσκτητον εἶναι καὶ
[3, 40]   τὴν κατακεκληρουχημένην χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων  καὶ   τοὺς φεύγοντας συνδιώξαντες εἰς Μοτίνην,
[3, 89]   πράγματα προσεμαρτύρησε τοῖς λογισμοῖς αὐτοῦ.  καὶ   τοῦτ´ εἰκότως ἐγένετο. τὰς μὲν
[3, 85]   αὐτὸν τὸν τῆς μάχης καιρόν.  καὶ   τοῦτ´ εἰκότως συνέβη. πολλῶν γὰρ
[3, 58]   τῶν τῆς ἱστορίας μερῶν ἄλλο,  καὶ   τοῦτο προσδεῖ λόγου καὶ διορθώσεως
[3, 20]   πρὸς τοῖς ἄλλοις τύχη  καὶ   τοῦτο προσένειμε Ῥωμαίοις, τὸ φρονεῖν
[3, 111]   πέπεισμαι τὰς ἐπαγγελίας. ταῦτα δὲ  καὶ   τούτοις παραπλήσια διαλεχθείς, προθύμως αὐτὸν
[3, 4]   ὅτι λοιπόν ἐστι Ῥωμαίων ἀκούειν  καὶ   τούτοις πειθαρχεῖν ὑπὲρ τῶν παραγγελλομένων.
[3, 91]   πρὸς αὐτῇ κεῖσθαι τῇ θαλάττῃ  καὶ   τούτοις χρῆσθαι τοῖς ἐμπορίοις, εἰς
[3, 97]   Ἀννίβαν. διόπερ ἐν μεγάλῳ τιθέμενοι  καὶ   τοῦτον τὸν πόλεμον ἐξαπέστειλαν τάς
[3, 53]   τῶν βαρβάρων. οὐ μὴν ἀλλὰ  καὶ   τούτου συγκυρήσαντος πολύ τι πλῆθος
[3, 40]   οἱ δὲ Βοῖοι κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν  καὶ   τούτους εἰς τὴν Τάννητος καλουμένην
[3, 90]   εἰς τὰ περὶ Καπύην πεδία,  καὶ   τούτων εἰς τὸν προσαγορευόμενον Φάλερνον
[3, 60]   ἅμα τῇ τῶν ὑποζυγίων καταφθορᾷ  καὶ   τούτων τὰ πλεῖστα συναπώλλυτο. διόπερ
[3, 51]   οὔσης γὰρ οὐ μόνον στενῆς  καὶ   τραχείας τῆς προσβολῆς ἀλλὰ καὶ
[3, 47]   παρεισάγουσιν. ὑποθέμενοι γὰρ τὰς ἐρυμνότητας  καὶ   τραχύτητας τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν τοιαύτας
[3, 40]   ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν. ἐν οἷς  καὶ   τρεῖς ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν συνέκλεισαν
[3, 79]   ὡς ἂν ἑξῆς ἡμέρας τέτταρας  καὶ   τρεῖς νύκτας συνεχῶς δι´ ὕδατος
[3, 37]   ταύτης διῃρημένης εἰς τρία μέρη  καὶ   τρεῖς ὀνομασίας, τὸ μὲν ἓν
[3, 117]   Ἀννίβας ἔκρινε, καὶ τότε παραβοηθήσας  καὶ   τρεψάμενος συνέκλεισε τοὺς Ῥωμαίους εἰς
[3, 95]   ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας δὲ πέντε  καὶ   τριάκοντα ναῦς καὶ λαβὼν ἐκ
[3, 42]   διάβασις· οὗτοι δ´ ἦσαν ἑπτὰ  καὶ   τριάκοντα τὸν ἀριθμόν. ~Οὐ μὴν
[3, 104]   τὰς ἐπιτηδειοτάτας ὑποβολὰς ἀνὰ διακοσίους  καὶ   τριακοσίους, πεντακοσίους μὲν ἱππεῖς, ψιλοὺς
[3, 33]   μὲν πεντήκοντα, τετρήρεις δὲ δύο  καὶ   τριήρεις πέντε· τούτων ἐχούσας πληρώματα
[3, 51]   σίτου καὶ θρεμμάτων ἐπὶ δυεῖν  καὶ   τρισὶν ἡμέραις εὐπορίαν, τὸ δὲ
[3, 60]   διαβάσεως, πεζοὺς μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους  καὶ   τρισμυρίους ἔχων ἱππεῖς δὲ πλείους
[3, 56]   ὁμοῦ πᾶσαν τὴν δύναμιν κατέβαινε  καὶ   τριταῖος ἀπὸ τῶν προειρημένων κρημνῶν
[3, 10]   κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον. ἣν δὴ  καὶ   τρίτην αἰτίαν νομιστέον, λέγω δὲ
[3, 57]   ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν  καὶ   τροφὴν κομίζονται, πᾶν δὲ τοὐναντίον·
[3, 24]   τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίων  καὶ   Τυρίων καὶ Ἰτυκαίων δήμῳ καὶ
[3, 81]   θυμὸς ἄλογος, ἔτι δὲ κενοδοξία  καὶ   τῦφος εὐχείρωτα μὲν τοῖς ἐχθροῖς,
[3, 118]   ἀρετῆς, τῇ τοῦ πολιτεύματος ἰδιότητι  καὶ   τῷ βουλεύεσθαι καλῶς οὐ μόνον
[3, 72]   τῷ τε πλήθει τῶν ἀνδρῶν  καὶ   τῷ γεγονότι τῇ προτεραίᾳ περὶ
[3, 29]   Λυτατίου, κυρίας εἶναι ταύτας, ἐὰν  καὶ   τῷ δήμῳ δόξῃ τῶν Ῥωμαίων·
[3, 94]   αὐτοῦ ταῦτα πρὸς τῷ παραβάλλεσθαι  καὶ   τῷ διακινδυνεύειν ὅλος καὶ πᾶς
[3, 24]   τὸν Ἰτυκαίων δῆμον. πρόσκειται δὲ  καὶ   τῷ Καλῷ ἀκρωτηρίῳ Μαστία Ταρσήιον·
[3, 62]   καὶ γὰρ δεσμοὺς εἶχον βαρεῖς  καὶ   τῷ λιμῷ συνέσχηντο, καὶ ταῖς
[3, 24]   καὶ ποιείτω καὶ πωλείτω ὅσα  καὶ   τῷ πολίτῃ ἔξεστιν. ὡσαύτως δὲ
[3, 49]   ἔστι δὲ παραπλησία τῷ μεγέθει  καὶ   τῷ σχήματι τῷ κατ´ Αἴγυπτον
[3, 79]   σωρηδὸν ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερεῖχον  καὶ   τῷ τοιούτῳ τρόπῳ βραχὺ μέρος
[3, 6]   πρὸς τοὺς Πέρσας πόλεμον, εὐμαρὲς  καὶ   τῷ τυχόντι συνιδεῖν. ἦν δὲ
[3, 85]   ἐπαναχθέντων τῶν ὑποσπόνδων, ὁμοίως δὲ  καὶ   τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων, συναγαγὼν πάντας,
[3, 75]   δὲ τούτοις εἰς Τάραντα προφυλακὰς  καὶ   τῶν ἄλλων τόπων εἰς τοὺς
[3, 31]   τὰς ἱστορίας, ὡς τῶν πρότερον  καὶ   τῶν ἅμα καὶ τῶν ἐπιγινομένων
[3, 51]   ἐκομίσατο πλῆθος ἵππων καὶ ὑποζυγίων  καὶ   τῶν ἅμα τούτοις ἑαλωκότων ἀνδρῶν,
[3, 74]   διαφθαρῆναι πλὴν ἑνός, πολλοὺς δὲ  καὶ   τῶν ἀνδρῶν ἀπόλλυσθαι καὶ τῶν
[3, 53]   τούτου συγκυρήσαντος πολύ τι πλῆθος  καὶ   τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν ὑποζυγίων
[3, 88]   καὶ τὴν ψώραν, παραπλησίως δὲ  καὶ   τῶν ἀνδρῶν τοὺς μὲν τραυματίας
[3, 14]   ἐκείνους τοὺς τόπους, ὁμοίως δὲ  καὶ   τῶν ἀστυγειτόνων ἁθροισθέντων ἅμα τούτοις,
[3, 67]   τῶν Ῥωμαίων. ἅμα δὲ τούτοις  καὶ   τῶν Βοίων παραγεγονότων καὶ τοὺς
[3, 56]   πολλοὺς δ´ ὑπὸ τῶν κρημνῶν  καὶ   τῶν δυσχωριῶν κατὰ τὰς Ἄλπεις,
[3, 111]   τοῦ κινδύνων κεκρατήκατε τῆς χώρας  καὶ   τῶν ἐκ ταύτης ἀγαθῶν κατὰ
[3, 14]   τῶν Ὀλκάδων φυγάδες, συνεξέκαυσαν δὲ  καὶ   τῶν ἐκ τῆς Ἑλμαντικῆς οἱ
[3, 34]   ὥραν. προσπεπτωκότων δὲ προσφάτως αὐτῷ  καὶ   τῶν ἐκ τῆς Καρχηδόνος, ἐπαρθεὶς
[3, 88]   θεοῖς ἐξώρμησε μετὰ τοῦ συνάρχοντος  καὶ   τῶν ἐκ τοῦ καιροῦ καταγραφέντων
[3, 4]   ἐξ αὐτῶν τῶν κατορθωμάτων  καὶ   τῶν ἐλαττωμάτων ἱκανὴν ἐνεδέχετο ποιήσασθαι
[3, 111]   ἀγὼν ἐνέστηκεν περὶ τῶν πόλεων  καὶ   τῶν ἐν αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ
[3, 8]   εἰς τὸν περὶ τῆς πατρίδος  καὶ   τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων παρεγένοντο
[3, 34]   τῶν τε κατὰ Λιβύην πραγμάτων  καὶ   τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ λοιπὸν ἐκαραδόκει
[3, 57]   οὔτε περὶ τῆς ἔξω θαλάττης  καὶ   τῶν ἐν ταύτῃ συμβαινόντων ἰδιωμάτων,
[3, 43]   τεταγμένοις. ταχὺ δὲ τούτου γενομένου,  καὶ   τῶν ἐν τοῖς πλοίοις ἁμιλλωμένων
[3, 31]   τῶν πρότερον καὶ τῶν ἅμα  καὶ   τῶν ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις. ἱστορίας
[3, 93]   ὕλης κατὰ τάχος ὡς πλείστας  καὶ   τῶν ἐργατῶν βοῶν ἐκλέξαντ´ ἐκ
[3, 65]   ἡτοιμάκει πρὸς κύκλωσιν. ἀμφοτέρων δὲ  καὶ   τῶν ἡγεμόνων καὶ τῶν ἱππέων
[3, 51]   τὸν Ἀννίβαν, οὐκ ἐλάττους δὲ  καὶ   τῶν ἰδίων· γὰρ κατὰ
[3, 74]   ἐφθάρησαν ὑπό τε τῶν θηρίων  καὶ   τῶν ἱππέων, οἱ δὲ διαφυγόντες
[3, 65]   ἀμφοτέρων δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων  καὶ   τῶν ἱππέων φιλοτίμως διακειμένων πρὸς
[3, 71]   καὶ περὶ τὴν τῶν ὅπλων  καὶ   τῶν ἵππων γίνεσθαι θεραπείαν. ~Ὁ
[3, 73]   καὶ ταῖς ἀκμαῖς αὐτῶν τε  καὶ   τῶν ἵππων διὰ τὴν προειρημένην
[3, 74]   δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν ἀπόλλυσθαι  καὶ   τῶν ἵππων διὰ τὸ ψῦχος.
[3, 53]   τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν ὑποζυγίων  καὶ   τῶν ἵππων διεφθάρη. τῶν γὰρ
[3, 60]   σώματα τῶν ἀνδρῶν, ὁμοίως δὲ  καὶ   τῶν ἵππων. μετὰ δὲ ταῦτα,
[3, 51]   ἔτι περιλειπόμενον πλῆθος τῶν ὑποζυγίων  καὶ   τῶν ἵππων μόλις καὶ ταλαιπώρως
[3, 72]   ψυχρᾶς διαφερόντως, τῶν δ´ ἀνδρῶν  καὶ   τῶν ἵππων σχεδὸν ὡς εἰπεῖν
[3, 79]   νυκτὸς ἀπεκοιμῶντο. οὐκ ὀλίγοι δὲ  καὶ   τῶν ἵππων τὰς ὁπλὰς ἀπέβαλον
[3, 64]   διὰ τὴν κακουχίαν, ὁμοίως δὲ  καὶ   τῶν ἵππων τοὺς μὲν πλείστους
[3, 87]   τῶν ἀνδρῶν, οὐχ ἧττον δὲ  καὶ   τῶν ἵππων. ὡς ἂν γὰρ
[3, 118]   ἔργων καταστρέψομεν, περιέλαβεν Ἰβηρικῶν  καὶ   τῶν Ἰταλικῶν τετταρακοστὴ πρὸς
[3, 115]   βραχὺ μὲν οὖν τῶν Ἰβήρων  καὶ   τῶν Κελτῶν ἔμενον αἱ τάξεις
[3, 43]   τὰ χείλη τοῦ ποταμοῦ παρεστώτων,  καὶ   τῶν μὲν ἰδίων συναγωνιώντων καὶ
[3, 114]   (δὲ) ταῖς σπείραις αὐτῶν παρατεταγμένων,  καὶ   τῶν μὲν Κελτῶν γυμνῶν, τῶν
[3, 88]   ἧς διῃρημένης εἰς τρεῖς ὀνομασίας,  καὶ   τῶν μὲν προσαγορευομένων Δαυνίων, (τῶν
[3, 68]   ὅθεν καὶ συνάψαντος τοῦ Τεβερίου  καὶ   τῶν μετ´ ἐκείνου στρατοπέδων καὶ
[3, 85]   τὴν δ´ ἑαυτοῦ δύναμιν ἀνελάμβανε  καὶ   τῶν νεκρῶν τῶν ἐκ τῆς
[3, 27]   ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους (καὶ Σικελίας ἁπάσης  καὶ)   τῶν νήσων ἁπασῶν τῶν κειμένων
[3, 64]   ὅταν δέ, χωρὶς τῶν προειρημένων,  καὶ   τῶν νῦν παρόντων ἀνδρῶν ἔχωμεν
[3, 49]   ἀφθόνως ἐχορήγησε τὸ στρατόπεδον, ἀλλὰ  καὶ   τῶν ὅπλων τὰ παλαιὰ καὶ
[3, 102]   χάρακα κύριοι γένωνται τῆς ἀποσκευῆς  καὶ   τῶν παραθέσεων, ἔκρινεν αὐτὸς ἀναχωρεῖν
[3, 65]   ἵππον ἀναλαβόντες ἀμφότεροι, Πόπλιος δὲ  καὶ   τῶν πεζῶν τοὺς ἀκοντιστάς, προῆγον
[3, 84]   κατὰ τὸν ἀέρα περιστάσεως ὑπαρχούσης,  καὶ   τῶν πολεμίων κατὰ πολλοὺς τόπους
[3, 56]   στρατιωτῶν ὑπό τε τῶν πολεμίων  καὶ   τῶν ποταμῶν ἐν τῇ καθόλου
[3, 59]   καὶ πορευτῶν γεγονότων, ἀπολελυμένων δὲ  καὶ   τῶν πρακτικῶν ἀνδρῶν τῆς περὶ
[3, 44]   τοῖς παραγγέλμασιν ἄνδρας ἀγαθοὺς γίνεσθαι  καὶ   τῶν προγεγονότων ἔργων ἀξίους. τοῦ
[3, 64]   τε τοῦ τῆς πατρίδος ἀξιώματος  καὶ   τῶν προγονικῶν πράξεων, τὰ δὲ
[3, 96]   εἰς τὰς ναῦς. ἤδη δὲ  καὶ   τῶν Ῥωμαίων σύνεγγυς ὄντων, σημήναντες
[3, 79]   ἀνθρώποις· καθεζόμενοι γὰρ ἐπ´ αὐτῶν  καὶ   τῶν σκευῶν σωρηδὸν ὑπὲρ τὸ
[3, 93]   μεταξὺ κειμένην τῆς αὑτοῦ στρατοπεδείας  καὶ   τῶν στενῶν, δι´ ὧν ἔμελλε
[3, 61]   δὲ τοῦ κινήματος ἅμα γινομένου,  καὶ   τῶν συμβαινόντων πᾶσι παρὰ δόξαν
[3, 37]   ὡς πρὸς δύσεις ἀπὸ Μασσαλίας  καὶ   τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων, δι´
[3, 9]   ~Τίνος δὴ χάριν ἐμνήσθην Φαβίου  καὶ   τῶν ὑπ´ ἐκείνου γεγραμμένων; οὐχ
[3, 44]   Καρχηδονίων ἅμα τῆς τε διαβάσεως  καὶ   τῶν ὑπεναντίων κεκρατηκὼς παραυτίκα μὲν
[3, 53]   λευκόπετρον ὀχυρὸν χωρὶς τῶν ἵππων  καὶ   τῶν ὑποζυγίων, ἐφεδρεύοντα τούτοις, ἕως
[3, 53]   τι πλῆθος καὶ τῶν ἀνδρῶν  καὶ   τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων
[3, 51]   Καρχηδονίων, καὶ μάλιστα τῶν ἵππων  καὶ   τῶν ὑποζυγίων. οὔσης γὰρ οὐ
[3, 85]   δὲ πράξας διενοεῖτο μετὰ τἀδελφοῦ  καὶ   τῶν φίλων ποῦ καὶ πῶς
[3, 29]   ἀπωλείᾳ θυμόν· λέγεται δὲ πολλάκις  καὶ   ὑπὸ πολλῶν παρ´ αὐτοῖς. πρῶτον
[3, 56]   ἄνδρας, ἔτι δὲ πλείους ἵππους  καὶ   ὑποζύγια. τέλος δὲ τὴν μὲν
[3, 51]   μὲν γὰρ ἐκομίσατο πλῆθος ἵππων  καὶ   ὑποζυγίων καὶ τῶν ἅμα τούτοις
[3, 103]   κατατολμᾶν τῶν πολεμίων. ἧκε δὲ  καὶ   Φάβιος ἐπὶ τὰς δυνάμεις οὐδὲν
[3, 88]   τὴν Δαυνίαν. ἐν καιρῷ  καὶ   Φάβιος μετὰ τὴν κατάστασιν θύσας
[3, 38]   γε τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς συνεπιβάλλειν  καὶ   φέρειν ἐπί (τι) τῇ διανοίᾳ
[3, 79]   πορείαν μετρίως κακοπαθοῦντες ἤνυον, ἅτε  καὶ   φερέκακοι πάντες ὄντες καὶ συνήθεις
[3, 36]   ἐπὶ τῆς γῆς τόπους ὑποτάττοντες  καὶ   φέροντες ἀεὶ τῇ διανοίᾳ τὸ
[3, 8]   ἀδικήματι καὶ τὴν Ἀσδρούβου πλεονεξίαν  καὶ   φιλαρχίαν αἰτίαν γίνεσθαι τοῦ κατ´
[3, 24]   ἀδικείτω μηδένα πρὸς οὓς εἰρήνη  καὶ   φιλία ἐστὶ (Καρχηδονίοις. ὡσαύτως δὲ
[3, 2]   μεταλλάξαντος τὸν βίον συμφρονήσαντες Ἀντίοχος  καὶ   Φίλιππος ἐπὶ διαιρέσει τῆς τοῦ
[3, 3]   Φίλιππον, ἔτι δὲ τὸν Ῥωμαίων  καὶ   Φιλίππου πόλεμον, ὡς ἐπράχθη καὶ
[3, 66]   κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν  καὶ   φίλοι γίνεσθαι καὶ χορηγεῖν καὶ
[3, 92]   ἔσπευδε καὶ συνυπεκρίνετο τοῖς προθύμως  καὶ   φιλοκινδύνως διακειμένοις, ἐγγίσας δὲ τῷ
[3, 59]   ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς τὸ πολυπραγμονεῖν  καὶ   φιλομαθεῖν περὶ τῶν προειρημένων, δέον
[3, 42]   ὁδὸν ἀπέχων στρατοπέδῳ τῆς θαλάττης.  καὶ   φιλοποιησάμενος παντὶ τρόπῳ τοὺς παροικοῦντας
[3, 21]   τούτων ἀστοχῶσι, συμπλανώμενοι ταῖς ἀγνοίαις  καὶ   φιλοτιμίαις τῶν συγγραφέων, ἀλλ´
[3, 76]   ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ συμμάχους ἐποιήσατο  καὶ   φίλους, ζωγρίᾳ δὲ τόν τε
[3, 116]   πλήθει πολλοὺς ὄντας καὶ πρακτικωτάτους  καὶ   φοβερωτάτους τοῖς ἅπαξ ἐγκλίνασιν, τοὺς
[3, 2]   δὲ τοῖς κατὰ Κοίλην Συρίαν  καὶ   Φοινίκην. ~μετὰ δὲ ταῦτα συγκεφαλαιωσάμενοι
[3, 78]   Ῥωμαίων ἀρχῆς. ~Ἐχρήσατο δέ τινι  καὶ   Φοινικικῷ στρατηγήματι τοιούτῳ κατὰ τὴν
[3, 88]   Ἀδριανὴν ἔτι δὲ τὴν Μαρρουκίνην  καὶ   Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε ποιούμενος τὴν
[3, 87]   μὲν κατέστησαν Κόιντον Φάβιον, ἄνδρα  καὶ   φρονήσει διαφέροντα καὶ πεφυκότα καλῶς.
[3, 116]   καιρῷ πραγματικὸν δοκεῖ ποιῆσαι  καὶ   φρόνιμον ἔργον Ἀσδρούβας· θεωρῶν γὰρ
[3, 33]   προυνοεῖτο πραγμάτων. πάνυ δ´ ἐμπείρως  καὶ   φρονίμως ἐκλογιζόμενος ἐκ μὲν Λιβύης
[3, 96]   ἀνάπλουν γενόμενος κύριος νήσου Κοσσύρου  καὶ   φρουρὰν εἰς τὸ πολισμάτιον εἰσαγαγὼν
[3, 79]   μάλιστα τῆς τῶν Κελτῶν μαλακίας  καὶ   φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν κακοπαθοῦντες τρέπωνται
[3, 105]   τοῦ καταληφθέντος λόφου χάρακα περιβαλόντες  καὶ   φυλακὴν ἐπιστήσαντες λοιπὸν ἤδη πρὸς
[3, 76]   Ἴβηρα ποταμὸν ἐγίνετο περὶ παρασκευὴν  καὶ   φυλακὴν τῶν ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ
[3, 102]   Καρχηδόνιοι ταῖς προνομαῖς εὐλαβέστερον ἐχρῶντο  καὶ   φυλακτικώτερον, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τἀναντία
[3, 11]   μὴ προσδεῖσθαι διαβολῆς, ἀλλ´ ἀπιστεῖν  καὶ   φυλάττεσθαι· πᾶν γάρ τι πρᾶξαι
[3, 81]   στρατηγίας τοῦ γνῶναι τὴν προαίρεσιν  καὶ   φύσιν τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος,
[3, 68]   πρώτους λόφους καὶ περιλαβὼν τάφρῳ  καὶ   χάρακι τὴν παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν
[3, 100]   τῆς πόλεως παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ  καὶ   χάρακι τὴν στρατοπεδείαν. γενόμενος δ´
[3, 55]   ἐπιμένειν τὴν χιόνα καὶ θέρους  καὶ   χειμῶνος, τὰ δ´ ὑπὸ μέσην
[3, 97]   ἐκείνων καὶ περιποιησάμενοι χορηγίας ἀφθόνους  καὶ   χεῖρας ἀντιποιήσωνται μὲν τῆς θαλάττης
[3, 4]   ὧν μὲν συνεργὸς ὧν δὲ  καὶ   χειριστὴς γεγονέναι, προήχθην οἷον ἀρχὴν
[3, 89]   τὰ προτερήματα Ῥωμαίων ἀκατάτριπτα χορήγια  καὶ   χειρῶν πλῆθος. ~διόπερ κατὰ τοὺς
[3, 84]   τι τῶν δεομένων οἱ ταξίαρχοι  καὶ   χιλίαρχοι τῶν Ῥωμαίων, ἀλλ´ οὐδὲ
[3, 75]   καὶ πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε Κρῆτας  καὶ   χιλίους πελτοφόρους· πάντα δὲ καὶ
[3, 66]   ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ φίλοι γίνεσθαι  καὶ   χορηγεῖν καὶ συστρατεύειν τοῖς Καρχηδονίοις.
[3, 75]   συνηθροῖσθαι πάντας εἰς τὰς πόλεις  καὶ   χορηγεῖσθαι δὲ τοῖς ἀναγκαίοις ἐκ
[3, 98]   προσενεγκάμενος ἐν καιρῷ πίστιν ἅμα  καὶ   χρείαν, ἐγίνετο πρὸς τῷ παρασπονδήσας
[3, 97]   κατὰ τὴν Ἰταλίαν, στρατόπεδα πέμποντες  καὶ   χρήματα τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν.
[3, 57]   κατασκευῆς, ἔτι δὲ τῶν ἀργυρείων  καὶ   χρυσείων τῶν κατ´ αὐτὴν Ἰβηρίαν,
[3, 9]   μὲν γὰρ {παρὰ} τούτων ἀλογία  καὶ   χωρὶς τῆς ἐμῆς ἐξηγήσεως αὐτὴ
[3, 48]   ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν τὰς ἀρχὰς ἀπιθάνους  καὶ   ψευδεῖς ὑποστήσωνται. πῶς γὰρ οἷόν
[3, 7]   μετ´ Ἀντιόχου τὰς πόλεις ἀλόγως  καὶ   ψευδῶς κατήγγελλον, ἀρχὴν δὲ τοῦ
[3, 55]   τὰς ὑπερβολὰς ἀνήκοντα τελέως ἄδενδρα  καὶ   ψιλὰ πάντ´ ἔστι διὰ τὸ
[3, 71]   τοιούτοις χωρίοις, τοῖς δ´ ἐπιπέδοις  καὶ   ψιλοῖς ἀπεπίστευον, οὐκ εἰδότες ὅτι
[3, 71]   τῶν στρατοπέδων τόπον ἐπίπεδον μὲν  καὶ   ψιλόν, εὐφυῆ δὲ πρὸς ἐνέδραν
[3, 110]   μὲν οὖν Λεύκιος συνθεασάμενος ἐπιπέδους  καὶ   ψιλοὺς ὄντας τοὺς πέριξ τόπους
[3, 73]   δὲ Ῥωμαίοις τῶν ἱππέων ὑποχωρησάντων  καὶ   ψιλωθέντων τῶν τῆς φάλαγγος κεράτων,
[3, 72]   τροπὰς καὶ τῆς ἡμέρας νιφετώδους  καὶ   ψυχρᾶς διαφερόντως, τῶν δ´ ἀνδρῶν
[3, 26]   διότι Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ὑπάρχοιεν  συνθῆκαι,   καθ´ ἃς ἔδει Ῥωμαίους μὲν
[3, 22]   καθ´ ἡμᾶς καιρούς. ~Γίνονται τοιγαροῦν  συνθῆκαι   Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πρῶται κατὰ
[3, 22]   ἐπιστάσεως διευκρινεῖν. εἰσὶ δ´ αἱ  συνθῆκαι   τοιαίδε τινές· ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν
[3, 112]   προσπεπτωκότος ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις καὶ  συμπλοκαὶ   γίνονται τῶν προκινδυνευόντων ἀν´ ἑκάστην
[3, 106]   περίστασιν, ἀκροβολισμοὶ δὲ μόνον καὶ  συμπλοκαὶ   κατὰ μέρος ἐγίνοντο πλείους, ἐν
[3, 15]   ἐπιτυχὴς δ´ ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς,  πάλαι   δὲ παρωρμημένος πρὸς τὴν κατὰ
[3, 71]   τοῦ Τεβερίου πρὸς τούτοις ἦν.  ~πάλαι   δὲ συνεωρακὼς μεταξὺ τῶν στρατοπέδων
[3, 69]   σφίσι βοηθεῖν. Τεβέριος δὲ καὶ  πάλαι   ζητῶν ἀφορμὴν τοῦ πράττειν τότε
[3, 40]   συνῳκισμένων, οἱ Βοῖοι καλούμενοι Γαλάται,  πάλαι   μὲν οἷον λοχῶντες τὴν πρὸς
[3, 48]   τῆς Ἀννίβου παρουσίας, οὐδὲ μὴν  πάλαι   προσφάτως δέ, μεγάλοις στρατοπέδοις ὑπερβάντας
[3, 67]   γεγονότι παρασπονδήματι καὶ συλλογισάμενος ὅτι  πάλαι   τῶν Κελτῶν πρὸς αὐτοὺς ἀλλοτρίως
[3, 58]   μηδὲν τῶν πάρεξ ὄντων ἡμῖν  ἀναγγεῖλαι.   ~διόπερ οὐ δυσχεροῦς ἀλλ´ ἀδυνάτου
[3, 39]   λοιπαὶ δ´ αἱ τῶν Ἄλπεων  ὑπερβολαί,   περὶ χιλίους διακοσίους· ἃς ὑπερβαλὼν
[3, 91]   καὶ συνεχέσι περιέχεται, δι´ ὧν  εἰσβολαὶ   τρεῖς ὑπάρχουσι μόνον ἐκ τῆς
[3, 7]   δὲ τὴν ἐπὶ πλεῖον διαστολὴν  πεποίημαι   περὶ τούτων οὐχ ἕνεκα τῆς
[3, 36]   αὐτοτελὲς εἶναι τοῦτο τὸ μέρος.  οἶμαι   δ´, ἐπὶ μὲν τῶν γνωριζομένων
[3, 5]   τὴν πρόθεσιν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν.  πέπεισμαι   μὲν γάρ, κἄν τι συμβῇ
[3, 111]   βουλομένων ὅσον οὔπω βεβαιώσειν ὑμῖν  πέπεισμαι   τὰς ἐπαγγελίας. ταῦτα δὲ καὶ
[3, 109]   δὲ μὴ τοῦτ´ εἴη δυνατόν,  τεθνάναι   πρόσθεν μαχόμενος ζῶν ἐπιδεῖν
[3, 11]   θύοντος δ´ αὐτοῦ τῷ Διὶ  παρεστάναι   παρὰ τὸν βωμόν. ἐπεὶ δὲ
[3, 15]   αὐτῶν ἔλαβον· εἰ δὲ μή,  φάναι   πολεμήσειν; νῦν δὲ τὴν μὲν
[3, 52]   ἐπιβολήν. τῶν δὲ φασκόντων καλῶς  εἰδέναι   καὶ τὴν τῆς πόλεως ἅλωσιν
[3, 41]   τῆς παρουσίας, τὰ δὲ βουλόμενος  εἰδέναι   τὴν ἀκρίβειαν, αὐτὸς μὲν ἀνελάμβανε
[3, 21]   καθήκει καὶ διαφέρει τὸ σαφῶς  εἰδέναι   τὴν ἐν τούτοις ἀκρίβειαν, παραπαίωσι
[3, 71]   μὲν ἐπίσημα τῶν ὅπλων ὕπτια  τιθέναι   πρὸς τὴν γῆν, τὰς δὲ
[3, 71]   διὰ τὸ τοὺς Κελτοὺς ἀεὶ  τιθέναι   τὰς ἐνέδρας ἐν τοῖς τοιούτοις
[3, 38]   γράφοντας ἀγνοεῖν καὶ μύθους  διατιθέναι   νομιστέον. Ταῦτα μὲν οὖν εἰρήσθω
[3, 71]   τὴν γῆν, τὰς δὲ περικεφαλαίας  ὑποτιθέναι   τοῖς ὅπλοις. πλὴν γε
[3, 61]   καὶ τοῖς ἐν τῇ Ῥώμῃ  πεπονθέναι   περὶ τῶν προσπιπτόντων. ἄρτι γὰρ
[3, 63]   καθ´ αὑτοὺς διαλαμβάνειν καὶ πάντας  ἰέναι   πρὸς τοὺς ἀγῶνας, μάλιστα μὲν
[3, 48]   χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν ἐπεβάλετο  καθιέναι,   καὶ τὴν τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα
[3, 48]   οὐχ ὑπομένουσιν, ὥστ´ εἰς ἀπρονοήτους  καθιέναι   τόπους μετὰ δυνάμεως, τοῦτο περιτιθέασιν
[3, 74]   πάλιν εἰς τὴν ἑαυτῶν  ἀπιέναι   παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι μὲν τὸ
[3, 53]   μέρος οὐκ ἐτόλμων οἱ πολέμιοι  προσιέναι,   τὸ παράδοξον ἐκπληττόμενοι τῆς τῶν
[3, 81]   πέλας ἁμαρτήματα καὶ τῇδέ που  προσιέναι   τοῖς ὑπεναντίοις, μάλιστα καὶ
[3, 40]   δὲ θᾶττον προσεδόκων Ἀννίβαν  διαβεβηκέναι   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μετὰ τῆς
[3, 61]   καὶ τὸν Πόπλιον ἀκούων ἤδη  διαβεβηκέναι   τὸν Πάδον μετὰ τῶν δυνάμεων
[3, 16]   τὰς συνθήκας πεντήκοντα λέμβοις καὶ  πεπορθηκέναι   πολλὰς τῶν Κυκλάδων νήσων. εἰς
[3, 89]   τὰς ἐν τοῖς ὑπαίθροις χρείας,  νενικηκέναι   δὲ πολλὰς μὲν ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 30]   ταύτῃ χρήματα, πάντως ὁμολογητέον εὐλόγως  πεπολεμηκέναι   τὸν κατ´ Ἀννίβαν πόλεμον τοὺς
[3, 16]   τῇ Μακεδόνων οἰκίᾳ διὰ τὸ  συμπεπολεμηκέναι   καὶ μετεσχηκέναι τῶν πρὸς Κλεομένη
[3, 9]   τῷ δοκεῖν αὐτὸς μὲν ἀκέραια  διατετηρηκέναι   τὰ περὶ τὸν Ἔρυκα στρατόπεδα
[3, 48]   περὶ τῶν πράξεων παρ´ αὐτῶν  ἱστορηκέναι   τῶν παρατετευχότων τοῖς καιροῖς, τοὺς
[3, 75]   τὴν παρεμβολὴν ἐκ τῆς μάχης  ἀνακεχωρηκέναι   καὶ συνηθροῖσθαι πάντας εἰς τὰς
[3, 16]   οἰκίᾳ διὰ τὸ συμπεπολεμηκέναι καὶ  μετεσχηκέναι   τῶν πρὸς Κλεομένη κινδύνων Ἀντιγόνῳ,
[3, 63]   καὶ παραπλήσια τοῖς νῦν ἆθλα  προτεθεικέναι.   δεῖν γὰρ νικᾶν
[3, 63]   ἀγῶνα καὶ καιρὸν τὴν τύχην  συγκεκλεικέναι   καὶ παραπλήσια τοῖς νῦν ἆθλα
[3, 91]   μὴν μάλιστα περὶ τούτων εἰκὸς  ἠρικέναι   διὰ τὸ κάλλος καὶ τὴν
[3, 107]   ἀνδρωδῶς ἅμα καὶ συμφερόντως δοκεῖν  κεχειρικέναι   τὸν πρὸς Ἰλλυριοὺς πόλεμον. προέθεντο
[3, 99]   (ἢ) κατὰ τὴν ἡλικίαν δόξας  ἐγκεχειρικέναι   τοὺς ὁμήρους τοῖς πολεμίοις οὐκ
[3, 16]   πόλεις τὰς ὑπὸ Ῥωμαίους ταττομένας,  πεπλευκέναι   δ´ ἔξω τοῦ Λίσσου παρὰ
[3, 75]   τηρεῖν καὶ τοὺς Κελτοὺς πάντας  ἀπονενευκέναι   πρὸς τὴν ἐκείνων φιλίαν, τοὺς
[3, 48]   τοῖς καιροῖς, τοὺς δὲ τόπους  κατωπτευκέναι   καὶ τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων
[3, 80]   οὐκ εὐφυῆ, πρὸς δὲ τούτοις  καταπεπιστευκέναι   τοῖς σφετέροις πράγμασιν, συνελογίζετο διότι
[3, 32]   ὧν ἐκεῖνοι γράφουσιν ὑπολαμβάνει σαφῶς  ἐπεγνωκέναι   καὶ τὴν τοῦ πολέμου τοῦ
[3, 4]   πολλάκις εἰς τὴν τοῦ συμφέροντος  περιπεπτωκέναι   μερίδα, προσθετέον ἂν εἴη ταῖς
[3, 115]   ἐν μηνοειδεῖ σχήματι τεταγμένους πολὺ  προπεπτωκέναι   τῶν κεράτων, ἅτε τοῦ μηνίσκου
[3, 74]   καὶ Λιβύων, τοὺς δὲ πλείους  ἀπολωλέναι   τῶν Κελτῶν· ὑπὸ δὲ τῶν
[3, 47]   ὁρίζουσι πᾶσαν (αἱ) πρὸς ἄρκτον  κεκλιμέναι   τῶν Ἄλπεων παρώρειαι. τὰ δὲ
[3, 115]   Ῥωμαίων σπεῖραι κατὰ τὴν ἐκθυμίαν  ἑπόμεναι   τούτοις διέκοψαν ῥᾳδίως τὴν τῶν
[3, 37]   μὲν οὖν αἱ χῶραι καθολικώτερον  θεωρούμεναι   τὸν πρὸς τὴν μεσημβρίαν τόπον
[3, 106]   αὐτοῖς συμπτώματα δοκεῖν οὐχ ἥκιστα  γεγονέναι   διὰ τὸ νεοσυλλόγοις καὶ τελέως
[3, 103]   παρὰ τὴν τοῦ προεστῶτος εὐλάβειαν  γεγονέναι.   διὸ καὶ τὸν μὲν Φάβιον
[3, 4]   ἐπαινετὴν καὶ ζηλωτὴν ψεκτὴν  γεγονέναι   νομιστέον τὴν ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ
[3, 4]   συνεργὸς ὧν δὲ καὶ χειριστὴς  γεγονέναι,   προήχθην οἷον ἀρχὴν ποιησάμενος ἄλλην
[3, 9]   ἐποιησάμεθα νομιστέον πρῶτον μὲν αἴτιον  γεγονέναι   τὸν Ἀμίλκου θυμὸν τοῦ Βάρκα
[3, 91]   ὑπάρχουσι μόνον ἐκ τῆς μεσογαίου  στεναὶ   καὶ δύσβατοι, μία μὲν ἀπὸ
[3, 66]   δὲ λοιποὺς ἀκούων ἤδη πολὺ  προειληφέναι,   μεταβαλόμενος αὖθις εἰς τἀναντία παρὰ
[3, 92]   νομίζοντες ἐν καλῷ τοὺς πολεμίους  ἀπειληφέναι,   σπεύδειν ᾤοντο δεῖν καὶ συνάπτειν
[3, 8]   καὶ νῦν τὸν πόλεμον τοῦτον  ἐξενηνοχέναι   κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν Ῥωμαίοις
[3, 30]   τίθησι τοῦ πολέμου, συγχωρητέον ἀδίκως  ἐξενηνοχέναι   τὸν πόλεμον Καρχηδονίους κατά τε
[3, 4]   δεόντως αὐτοῖς χρήσωνται, τὰς μεγίστας  ἐπενηνοχέναι   συμφοράς, οὐκ ὀλίγοις δὲ τὰς
[3, 97]   πράγμασιν. οὐδέποτε γὰρ πρότερον θαρρήσαντες  διαβῆναι   τὸν Ἴβηρα ποταμόν, ἀλλ´ ἀσμενίζοντες
[3, 67]   τοὺς Καρχηδονίους ἀπονεύειν, ἔγνω δεῖν  εὐλαβηθῆναι   τὸ μέλλον. διόπερ ἐπιγενομένης τῆς
[3, 51]   σχεδὸν ἔρημον διὰ τὸ πάντας  ἐκκληθῆναι   πρὸς τὰς ὠφελείας ἐγκρατὴς ἐγένετο
[3, 111]   πολεμίων ἱπποκρατοῦντας ἐν τοιούτοις τόποις  διακριθῆναι   περὶ τῶν ὅλων. πάντων δὲ
[3, 53]   καὶ κίνδυνον ἦγον, οὕτως ὥστ´  ἀναγκασθῆναι   τὸν Ἀννίβαν μετὰ τῆς ἡμισείας
[3, 1]   ἀρχῆς καὶ τοῦ τέλους, κεφαλαιωδῶς  ἐπιμνησθῆναι   καὶ προεκθέσθαι. μάλιστα γὰρ οὕτως
[3, 4]   ποία τις ἦν μετὰ τὸ  καταγωνισθῆναι   τὰ ὅλα καὶ πεσεῖν εἰς
[3, 115]   κατὰ τὴν Ἀννίβου πρόνοιαν μέσους  ἀποληφθῆναι   τοὺς Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν Λιβύων
[3, 11]   τις καιρὸς ὡς ἐπὶ λόγον  ἀχθῆναι   τὴν ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν ἐν αὐτοῖς.
[3, 10]   χωρὶς οὐχ οἷόν τ´ ἦν  συμπεριενεχθῆναι   δεόντως οὔτε τοῖς νῦν λεγομένοις
[3, 4]   πλεῖ τὰ πελάγη χάριν τοῦ  περαιωθῆναι   μόνον, καὶ μὴν οὐδὲ τὰς
[3, 22]   βασιλέων κατάλυσιν, ὑφ´ ὧν συνέβη  καθιερωθῆναι   καὶ τὸ τοῦ Διὸς ἱερὸν
[3, 46]   συνέβη πάντας, τοὺς δ´ ἐλέφαντας  διασωθῆναι.   διὰ γὰρ τὴν δύναμιν καὶ
[3, 109]   ὄντας διπλασίους τῶν ὑπεναντίων  ἐλαττωθῆναι.   διόπερ, ἄνδρες, πάντων ὑμῖν
[3, 85]   τῶν καιρῶν πολλῷ μεῖζον τότε  φανῆναι   τὸ γεγονὸς παρ´ αὐτὸν
[3, 64]   ὧν ἐπιδεικνύειν ἐπειρᾶτο διότι μόνον  ἐπιφανῆναι   δεῖ τοῖς πολεμίοις. μάλιστα δ´
[3, 86]   καὶ τὴν σύγκλητον αὐτὴν συνέβη  διατραπῆναι.   διὸ καὶ παρέντες τὴν κατ´
[3, 54]   ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα πάλιν ἀθυμῆσαι καὶ  διατραπῆναι   συνέβη τὸ πλῆθος. τὸ μὲν
[3, 84]   αὐτῷ τῷ τῆς πορείας σχήματι  κατακοπῆναι,   μὴ δυναμένους αὑτοῖς βοηθεῖν, ἀλλ´
[3, 118]   παραδόξως ἄρδην ὑπὸ τῶν Κελτῶν  διαφθαρῆναι   μετὰ τῆς δυνάμεως. οὐ μὴν
[3, 68]   ἱππέων ἐν τοῖς ἐπιπέδοις συνέβη  διαφθαρῆναι.   νῦν δ´ οἱ πλείους ἔφθασαν
[3, 74]   δεινῶς ὥστε τὰ μὲν θηρία  διαφθαρῆναι   πλὴν ἑνός, πολλοὺς δὲ καὶ
[3, 45]   εἰς ἑκατὸν ἱππεῖς καὶ τετταράκοντα  διαφθαρῆναι,   τῶν δὲ Νομάδων ὑπὲρ τοὺς
[3, 47]   ὑπέδειξε τὰς ὁδούς, ἐξαπορήσαντας ἂν  καταφθαρῆναι   πάντας, ὁμολογουμένως ἐκ τούτων εἰς
[3, 69]   αὑτοῦ συνεγγίσαντας τῷ χάρακι καὶ  στῆναι   μὲν ἐκ μεταβολῆς ἠνάγκασε, διώκειν
[3, 8]   αὐτοῦ τὴν ἐπιβολὴν συμφρονῆσαι καὶ  διαστῆναι   πρὸς αὐτόν· τὸν δ´ Ἀσδρούβαν
[3, 11]   ἄλλους τοὺς περὶ τὴν θυσίαν  ἀποστῆναι   κελεῦσαι μικρόν, αὐτὸν δὲ προσκαλεσάμενον
[3, 2]   πρὸς Βυζαντίους πόλεμον ἠνάγκασαν αὐτοὺς  ἀποστῆναι   τοῦ παραγωγιάζειν τοὺς πλέοντας εἰς
[3, 63]   τοῖς ἐχθροῖς ὑποχειρίους γενέσθαι ζῶντας.  εἶναι   δ´ ἐκ μὲν τοῦ νικᾶν
[3, 71]   πολλοῦ προορᾶν πάντα τοὺς ἐνεδρεύοντας,  εἶναι   δ´ ἐπιπροσθήσεις ἱκανὰς ἐν τοῖς
[3, 112]   πάσχειν πάντων τῶν δοκούντων  εἶναι   δεινῶν ὑπομενετέον. εἰς δὲ τὴν
[3, 68]   πεζικῶν στρατοπέδων ἀκεραίων ὄντων ἀκεραίους  εἶναι   διελάμβανον τὰς ὑπὲρ τῶν ὅλων
[3, 33]   περί γε τῶν τοιούτων ἀξιόπιστον  εἶναι·   διὸ καὶ κατακολουθεῖν εἱλόμεθα τῇ
[3, 21]   τοῖς λόγοις. ἡμῖν δ´ ἀναγκαῖον  εἶναι   δοκεῖ τὸ μὴ παραλιπεῖν ἄσκεπτον
[3, 29]   δὴ καὶ πάντως ἂν εἰκὸς  εἶναι   δόξειεν. οὐ γὰρ δήπου τοιαύτας
[3, 32]   ~Ἧι καὶ τοὺς ὑπολαμβάνοντας δύσκτητον  εἶναι   καὶ (δυς( ανά) γνωστον τὴν
[3, 4]   δὲ τούτοις ὁμολογούμενον ἐδόκει τοῦτ´  εἶναι   καὶ κατηναγκασμένον ἅπασιν ὅτι λοιπόν
[3, 18]   δὲ τήν τε πόλιν ὀχυρὰν  εἶναι   καὶ πλῆθος ἀνθρώπων διαφερόντων εἰς
[3, 1]   τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον ἡγούμεθ´  εἶναι   καὶ τὸ περὶ τῶν μεγίστων
[3, 15]   οὐ περιόψεσθαι παρεσπονδημένους· πάτριον γὰρ  εἶναι   Καρχηδονίοις τὸ μηδένα τῶν ἀδικουμένων
[3, 109]   διὰ τὸ Ῥωμαίους χείρους ἄνδρας  εἶναι   Καρχηδονίων, ἀλλὰ δι´ ἀπειρίαν τῶν
[3, 83]   παρεξέτεινε συνεχεῖς, ὥστε τοὺς ἐσχάτους  εἶναι   κατ´ αὐτὴν τὴν εἴσοδον τὴν
[3, 21]   τὰ πράγματα δικαιολογίαν καὶ δυνατὸν  εἶναι   λόγῳ περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων διεξάγειν·
[3, 97]   τὴν ναυμαχίαν καὶ νομίσαντες χρήσιμον  εἶναι,   μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον τὸ μὴ
[3, 68]   ἐξενίζοντο μὲν τῷ τὸ συμβεβηκὸς  εἶναι   παρὰ τὴν προσδοκίαν, οὐ μὴν
[3, 104]   τὸ γινόμενον καὶ νομίσας ἑρμαῖον  εἶναι   παραυτίκα μὲν ἐξαπέστειλε τοὺς ψιλούς,
[3, 44]   συμβουλίᾳ. τούτοις δ´ ἑξῆς εὐθαρσεῖς  εἶναι   παρεκάλει, θεωροῦντας διότι τὸ μέγιστον
[3, 96]   ἑβδομήκοντα νῆας ἐξαπέστειλαν, κρίναντες ἀναγκαῖον  εἶναι   πρὸς πάσας τὰς ἐπιβολὰς ἀντέχεσθαι
[3, 64]   τὴν ὁρμὴν διαφῆκε, προσπαρακαλέσας ἑτοίμους  εἶναι   πρὸς τὸ παραγγελλόμενον. ~Τῇ δὲ
[3, 111]   διὰ πλειόνων εὐθαρσεῖς καὶ προθύμους  εἶναι   πρὸς τὸν κίνδυνον οὐδαμῶς μοι
[3, 21]   συμμάχοις τὴν παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν  εἶναι   ῥητῶς κατατετάχθαι. Ζακανθαίους δὲ παρεδείκνυον
[3, 24]   τοιαίδε τινές· ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν  εἶναι   Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις
[3, 22]   τοιαίδε τινές· ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν  εἶναι   Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις
[3, 81]   τις οἴεται κυριώτερόν τι μέρος  εἶναι   στρατηγίας τοῦ γνῶναι τὴν προαίρεσιν
[3, 4]   πότερα φευκτὴν τοὐναντίον αἱρετὴν  εἶναι   συμβαίνει τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν, τοῖς
[3, 1]   ἐν αὐτῇ γεγονότων ἀρχὰς μὲν  εἶναι   συμβαίνει τοὺς προειρημένους πολέμους, καταστροφὴν
[3, 39]   γὰρ Καινὴν πόλιν ἀπὸ στηλῶν  εἶναι   συμβαίνει τρισχιλίους, ὅθεν ἐποιεῖτο τὴν
[3, 55]   ἔτους πεπτωκυίας, ταύτην μὲν εὐδιάκοπτον  εἶναι   συνέβαινε καὶ διὰ τὸ πρόσφατον
[3, 21]   παρεσπονδημένης τοὺς αἰτίους ἐκδοτέον  εἶναι   σφίσι, δι´ οὗ φανερὸν ἔσται
[3, 94]   κατὰ τὸν ποιητὴν ὀισσάμενος δόλον  εἶναι,   τὰ δὲ κατὰ τὴν ἐξ
[3, 91]   ὀχυρὰ δοκεῖ καὶ δυσέμβολα τελέως  εἶναι   τὰ πεδία· τὰ μὲν γὰρ
[3, 104]   αὑτοῦ, πρὸς αὑτοῦ δὲ νομίσας  εἶναι   τὰ συμβαίνοντα περὶ τοὺς ἐναντίους,
[3, 32]   φαμεν ἀναγκαιότατα μέρη τῆς ἱστορίας  εἶναι   τά τ´ ἐπιγινόμενα τοῖς ἔργοις
[3, 98]   τὰ πράγματα καὶ νομίσας ἐπικυδεστέρας  εἶναι   τὰς τῶν Ῥωμαίων ἐλπίδας, συνελογίσατο
[3, 29]   καθάπερ ἐπὶ τοῦ Λυτατίου, κυρίας  εἶναι   ταύτας, ἐὰν καὶ τῷ δήμῳ
[3, 80]   Φλαμίνιον ὀχλοκόπον μὲν καὶ δημαγωγὸν  εἶναι   τέλειον, πρὸς ἀληθινῶν δὲ καὶ
[3, 4]   μέρει. οὐ γὰρ δὴ τοῦτ´  εἶναι   τέλος ὑποληπτέον ἐν πράγμασιν οὔτε
[3, 31]   καὶ πράττουσι πάντες ὥστε δυσθεώρητον  εἶναι   τὴν ἑκάστου προαίρεσιν καὶ λίαν
[3, 118]   τὴν τῆς ἱστορίας σύνταξιν οἰκείαν  εἶναι   τὴν περὶ αὐτῆς ἐξήγησιν. ἀλλὰ
[3, 31]   ἀναγκαίαν δ´ ἴσως φήσαιμ´ ἂν  εἶναι   τὴν τῶν προγεγονότων ἐπιστήμην· εἰ
[3, 6]   διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν αἰτίαν  εἶναί   τις φήσει τοῦ πρὸς τοὺς
[3, 68]   τὸ μὴ δοκεῖν αὐτοῖς ἧτταν  εἶναι   τὸ γεγονός, ἀλλ´ οἱ μὲν
[3, 61]   μετὰ τῶν δυνάμεων καὶ σύνεγγυς  εἶναι,   τὸ μὲν πρῶτον ἠπίστει τοῖς
[3, 38]   χάριν τοῦ μὴ τελέως ἀνυπότακτον  εἶναι   τοῖς ἀπείροις τῶν τόπων τὴν
[3, 63]   περὶ Ῥωμαίους, ὥστε φεύγουσι πρόδηλον  εἶναι   τοῖς πλείστοις τὴν σωτηρίαν, παρακειμένης
[3, 58]   μὲν ἐκβεβαρβαρῶσθαι τοὺς δ´ ἐρήμους  εἶναι   τόπους, ἔτι δὲ χαλεπώτερον τὸ
[3, 6]   ἐγὼ δὲ ταύτας ἀρχὰς μὲν  εἶναι   τοῦ πολέμου φήσαιμ´ ἄν, αἰτίας
[3, 46]   ἄλλας οὕτως ὥστ´ εὐδιακόπους αὐτῶν  εἶναι   τοὺς δεσμούς. ῥύματα δὲ καὶ
[3, 39]   Πάδον πεδία τῆς Ἰταλίας. ὥστ´  εἶναι   τοὺς πάντας ἐκ Καινῆς πόλεως
[3, 12]   τῆς ὅλης προθέσεως ὁμολογούμενον θετέον  εἶναι   τοῦτο μαρτύριον, ὡς καὶ δι´
[3, 36]   πρὸς γνῶσιν καὶ σαφήνειαν αὐτοτελὲς  εἶναι   τοῦτο τὸ μέρος. οἶμαι δ´,
[3, 57]   ἡμεῖς δ´ οὐχὶ νομίζοντες ἀλλότριον  εἶναι   τοῦτο τὸ μέρος τῆς ἱστορίας,
[3, 12]   ἵνα τοὺς μὲν ἐφέδρους νομίζοντες  εἶναι   τῶν καιρῶν ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς
[3, 76]   τοῦτον δὲ συνέβαινε τύραννον μὲν  εἶναι   τῶν κατὰ τὴν μεσόγαιον τόπων,
[3, 4]   πολλοῖς μὲν τὰ μέγιστα δοκοῦντ´  εἶναι   τῶν κατορθωμάτων, ὅταν μὴ δεόντως
[3, 82]   κατελπισμὸν τοῖς ὄχλοις ὥστε πλείους  εἶναι   τῶν τὰ ὅπλα φερόντων τοὺς
[3, 34]   δυσχερῆ λίαν, οὐ μὴν ἀδύνατον  εἶναι   φασκόντων, συνῆγε τὰς δυνάμεις ἐκ
[3, 69]   ποιεῖσθαι τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους, ὅπερ  εἶναι   φατέον ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ, τότε
[3, 31]   καλήν, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀναγκαίαν  εἶναί   φημι διὰ ταῦτα τὴν τῶν
[3, 6]   ἐγὼ δὲ παντὸς ἀρχὰς μὲν  εἶναί   φημι τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καὶ
[3, 48]   οἷόν τε παραλόγοις ἀρχαῖς εὔλογον  ἐπιθεῖναι   τέλος; Ἀννίβας γε μὴν οὐχ
[3, 18]   αὐτοὺς καιροὺς Δημήτριος ἅμα τῷ  συνεῖναι   τὴν ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων παραυτίκα
[3, 77]   ἀντέχεσθαι τῆς πρὸς αὑτὸν φιλίας.  παρεῖναι   γὰρ πρῶτον μὲν τὴν ἐλευθερίαν
[3, 64]   τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων πορείᾳ.  παρεῖναι   δὲ καὶ νῦν ἔφη τὸν
[3, 41]   δὲ Πόπλιος, διασαφηθέντος αὐτῷ  παρεῖναι   τοὺς ὑπεναντίους, τὰ μὲν ἀπιστῶν
[3, 93]   παρήγγειλε πᾶσιν. ἅμα δὲ τῷ  κλῖναι   τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτὸς
[3, 70]   καταπιστεύων τοῖς πράγμασι παραλόγως ἔσπευδεν  κρῖναι   δι´ αὑτοῦ τὰ ὅλα καὶ
[3, 70]   εἶχε πρὸς τὸ τὴν ταχίστην  κρῖναι   τὰ ὅλα. προέκειτο μὲν οὖν
[3, 6]   καὶ δι´ ὧν· ἐπὶ τὸ  κρῖναί   τι καὶ προθέσθαι παραγινόμεθα. δῆλον
[3, 20]   τοὺς μετ´ αὐτοῦ συνέδρους ἐκδότους  διδόναι   Ῥωμαίοις ἐπέταττον, προήγγελλον τὸν
[3, 8]   οἰομένους δεῖν τὸν Ἀννίβαν  ἐκδιδόναι   σφίσι τοὺς Καρχηδονίους τὸν
[3, 6]   πράξεις βουλόμενοι τὰς αἰτίας ἡμῖν  ὑποδεικνύναι,   δι´ ἃς Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 11]   καὶ κελεύειν ἁψάμενον τῶν ἱερῶν  ὀμνύναι   μηδέποτε Ῥωμαίοις εὐνοήσειν. ταῦτ´ οὖν
[3, 31]   προαίρεσιν καὶ διαφυλάξοντας τὴν κατάστασιν  παροξύναι   δικαίως, εἰ μηδὲν εἰδείη τῆς
[3, 14]   ἀπέχεσθαι, βουλόμενος μηδεμίαν ἀφορμὴν ὁμολογουμένην  δοῦναι   τοῦ πολέμου Ῥωμαίοις, ἕως τἄλλα
[3, 27]   καὶ διακόσια τάλαντα, παραυτίκα δὲ  δοῦναι   χίλια. τοὺς αἰχμαλώτους χωρὶς λύτρων
[3, 8]   τότε τοῖς ὑπὸ Ῥωμαίων παρακαλουμένοις  ἐκδοῦναι   μὲν τὸν αἴτιον τῶν ἀδικημάτων,
[3, 27]   χίλια. τοὺς αἰχμαλώτους χωρὶς λύτρων  ἀποδοῦναι   πάντας Καρχηδονίους τοῖς Ῥωμαίοις. μετὰ
[3, 15]   ἦν ἄμεινον οἴεσθαι δεῖν Ῥωμαίους  ἀποδοῦναι   σφίσι Σαρδόνα καὶ τοὺς ἐπιταχθέντας
[3, 6]   ἀληθῶς ἦσαν αἰτίαι, καὶ πόθεν  φῦναι   συνέβη τὸν πρὸς τοὺς Πέρσας
[3, 32]   καὶ κτήσασθαι καὶ (δια( να)  γνῶναι   βύβλους τετταράκοντα καθαπερανεὶ κατὰ μίτον
[3, 58]   τῶν ὁραθέντων διὰ λόγου τι  γνῶναι   καὶ μαθεῖν διὰ τὸ τῆς
[3, 4]   ταύτης τοῦτ´ ἔσται τελεσιούργημα, τὸ  γνῶναι   τὴν κατάστασιν παρ´ ἑκάστοις, ποία
[3, 81]   τι μέρος εἶναι στρατηγίας τοῦ  γνῶναι   τὴν προαίρεσιν καὶ φύσιν τοῦ
[3, 94]   ἡμέρας διὰ τὸ μὴ δύνασθαι  γνῶναι   τὸ γινόμενον. Φάβιος δὲ τὰ
[3, 32]   μὲν τῶν γραφόντων καθόλου δυνατὸν  ἐπιγνῶναι   καὶ μαθεῖν, διὰ δὲ τῶν
[3, 64]   ἱππεῦσι περὶ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν  ἀπαλλάξαι   καλῶς, ἀλλὰ πολλοὺς ἀποβαλόντας αὑτῶν
[3, 63]   ἀναπνοῆς ὑπὲρ τῆς καλλίστης ἐλπίδος  μεταλλάξαι   τὸν βίον ἐν χειρῶν νόμῳ,
[3, 7]   Ἀντίοχον ἐπεσπάσαντο, πᾶν δὲ καὶ  πρᾶξαι   καὶ παθεῖν ὑπέστησαν διὰ τὴν
[3, 11]   καὶ φυλάττεσθαι· πᾶν γάρ τι  πρᾶξαι   κατ´ αὐτῶν δυνατὸς εἴη.
[3, 98]   αὐτὸ καὶ μάλιστα σπουδάζειν ἐκείνους  πρᾶξαι,   κυριεύοντας τῶν ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι δὲ
[3, 8]   οἵ γε τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ  πρᾶξαί   τι τῶν προειρημένων ὡς ἑπτακαίδεκ´
[3, 49]   πρεσβυτέρου καὶ παρακαλοῦντος εἰς τὸ  συμπρᾶξαι   καὶ συμπεριποιῆσαι τὴν ἀρχὴν αὐτῷ,
[3, 48]   εἰρημένων ἥρω τινά φασιν ἐπιφανέντα  συνυποδεῖξαι   τὰς ὁδοὺς αὐτοῖς. ἐξ ὧν
[3, 19]   τῶν ὑπεναντίων. ~ἅμα δὲ τῷ  συμμῖξαι   γινομένης ἰσχυρᾶς τῆς συμπλοκῆς προσεβοήθουν
[3, 45]   προῆγε παρὰ τὸν ποταμόν, σπεύδων  συμμῖξαι   τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δὲ τῇ
[3, 95]   σπεύδων ἀμφοτέραις ἅμα ταῖς δυνάμεσι  καταζεῦξαι   πρὸς τὸν Ἴβηρα ποταμόν. Γνάιος
[3, 39]   τὴν εἰς Ἰταλίαν χίλιοι τετρακόσιοι.  λοιπαὶ   δ´ αἱ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολαί,
[3, 92]   ἐγίνετο πρὸς ἀναζυγήν, βουλόμενος μὴ  καταφθεῖραι   τὴν λείαν, ἀλλ´ εἰς τοιοῦτον
[3, 101]   ἀρχῇ πρόθεσιν μήτε τὴν λείαν  καταφθεῖραι   τόν τε σῖτον ὡς πλεῖστον
[3, 115]   μηνίσκον. αἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων  σπεῖραι   κατὰ τὴν ἐκθυμίαν ἑπόμεναι τούτοις
[3, 37]   στήλας. αὗται μὲν οὖν αἱ  χῶραι   καθολικώτερον θεωρούμεναι τὸν πρὸς τὴν
[3, 66]   τὴν τοῦ Πάδου γέφυραν, σπεύδων  φθάσαι   διαβιβάσας τὰ στρατόπεδα. θεωρῶν γὰρ
[3, 70]   μάχῃ μήτε τοὺς ἐπικαθισταμένους στρατηγοὺς  φθάσαι   παραλαβόντας τὴν ἀρχήν· οὗτος γὰρ
[3, 65]   σύμπτωσιν ὥστε τοὺς ἀκοντιστὰς μὴ  φθάσαι   τὸ πρῶτον ἐκβαλόντας βέλος, φεύγειν
[3, 107]   συμφέρειν τὸ κατὰ πάντα τρόπον  ἀναγκάσαι   μάχεσθαι τοὺς πολεμίους, καταλαμβάνει τὴν
[3, 115]   Κελτοὺς ἱππεῖς ἀπὸ τῶν εὐωνύμων  πελάσαι   τοῖς Ῥωμαίοις ἐποίουν οὗτοι μάχην
[3, 24]   τοῦ ἐφόδια λαβεῖν πλοῖον  ἐπισκευάσαι.   ἐὰν δὲ χειμὼν κατενέγκῃ, ἐν
[3, 89]   τῷ δὲ χρόνῳ πάντας ἠνάγκασε  παρομολογῆσαι   καὶ συγχωρεῖν ὡς οὔτε νουνεχέστερον
[3, 116]   τῶν πεζῶν μάχην ἡγεῖτο, σπεύδων  παραβοηθῆσαι   τοῖς Λίβυσι. προσπεσὼν δὲ τοῖς
[3, 96]   παρ´ αὐτῶν χρήματα τοῦ μὴ  πορθῆσαι   τὴν χώραν ἀπηλλάγη. κατὰ δὲ
[3, 32]   καθαπερανεὶ κατὰ μίτον ἐξυφασμένας καὶ  παρακολουθῆσαι   σαφῶς ταῖς μὲν κατὰ τὴν
[3, 21]   τὸν δῆμον τῶν Ῥωμαίων ἀκύρους  ποιῆσαι   διὰ τὸ χωρὶς τῆς αὑτοῦ
[3, 116]   ἐν καιρῷ πραγματικὸν δοκεῖ  ποιῆσαι   καὶ φρόνιμον ἔργον Ἀσδρούβας· θεωρῶν
[3, 52]   πάρεισι διὰ ταῦτα, βουλόμενοι μήτε  ποιῆσαι   μήτε παθεῖν μηδὲν δυσχερές, ὑπισχνουμένων
[3, 11]   καλλιερήσας κατασπείσαι τοῖς θεοῖς καὶ  ποιήσαι   τὰ νομιζόμενα, τοὺς μὲν ἄλλους
[3, 52]   ἂν ἴσως εὐλαβεστέρους καὶ πρᾳοτέρους  ποιήσαι   τοὺς παραγεγονότας, μὴ προσδεξάμενος δὲ
[3, 49]   παρακαλοῦντος εἰς τὸ συμπρᾶξαι καὶ  συμπεριποιῆσαι   τὴν ἀρχὴν αὐτῷ, ὑπήκουσε, προδήλου
[3, 4]   τοῖς ἀποφαινομένοις ὑπὲρ τούτων, τὸ  νικῆσαι   καὶ ποιήσασθαι πάντας ὑφ´ ἑαυτούς.
[3, 58]   παραδοξολογίας καὶ τερατείας ἑαυτοῦ χάριν  προτιμῆσαι   τὴν ἀλήθειαν καὶ μηδὲν τῶν
[3, 61]   δυνάμεσιν ἀλλοφύλοις· εἰ δὲ καὶ  τολμήσαι,   καταφθαρήσεσθαι προδήλως αὐτὸν ὑπελάμβανεν. διόπερ
[3, 49]   μάλιστα, πεπεισμένος οὐδέποτ´ ἂν αὐτοὺς  τολμῆσαι   τῇδε ποιήσασθαι τὴν εἰς Ἰταλίαν
[3, 31]   ἰδίαν μήτε περὶ τῶν κοινῶν  τολμήσαι   τοῦτ´ εἰπεῖν ἄνθρωπος ὢν διὰ
[3, 31]   προκατάρξασθαι σπουδάζων τοὺς συνεργήσοντας αὐτῷ  παρορμήσαι   πρὸς τὰς ἐπιβολάς; πῶς δ´
[3, 54]   ἔτι προσφάτως ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα πάλιν  ἀθυμῆσαι   καὶ διατραπῆναι συνέβη τὸ πλῆθος.
[3, 28]   τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, λοιπὸν  διευκρινῆσαι   καὶ σκέψασθαι περὶ τοῦ κατ´
[3, 80]   τήν τε δύναμιν ἀναλαβεῖν καὶ  πολυπραγμονῆσαι   τὰ περὶ τοὺς ὑπεναντίους καὶ
[3, 8]   πολιτεύματος προϊδομένους αὐτοῦ τὴν ἐπιβολὴν  συμφρονῆσαι   καὶ διαστῆναι πρὸς αὐτόν· τὸν
[3, 68]   αὑτὸν ἐπιμελῶς, σπουδάζων εἰ δύναιτο  κοινωνῆσαι   τοῦ μέλλοντος κινδύνου. Ἀννίβας δὲ
[3, 84]   χιλίαρχοι τῶν Ῥωμαίων, ἀλλ´ οὐδὲ  συννοῆσαι   τὸ γινόμενον. ἅμα γὰρ οἱ
[3, 60]   καὶ πράττειν τι πρὸς τὸ  θαρρῆσαι   τοὺς βουλομένους μετέχειν σφίσι τῶν
[3, 14]   παραδόξως καὶ κατὰ λόγον αὐτῷ  χωρῆσαι.   τῶν γὰρ βαρβάρων ἐπιβαλομένων κατὰ
[3, 28]   τὰ δίκαια διὰ τὸν καιρὸν  ἐκχωρῆσαι   μὲν Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν δὲ τὸ
[3, 5]   δὲ ταῦτα πάλιν ἄρδην αὐτοὺς  ἐξαναστῆσαι   προθέμενοι διὰ τὰς ἐν τοῖς
[3, 5]   τὰς χεῖρας, τὸ μὲν πρῶτον  μεταναστῆσαι,   μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν ἄρδην
[3, 111]   ἂν ἔτι λόγος ὑμῖν ἰσχυρότερον  παραστήσαι   θάρσος αὐτῶν τῶν ἔργων; διὰ
[3, 66]   τραύματος, εἰς ἀσφαλὲς ἔκρινε δεῖν  ἀποκαταστῆσαι   τὰς δυνάμεις. Ἀννίβας δὲ μέχρι
[3, 59]   τούς τε φιλοπευστοῦντας ὁλοσχερέστερον βουλησόμεθα  συνεπιστῆσαι   περὶ τῶν προειρημένων, ἐπειδὴ καὶ
[3, 8]   καταλύσαντα τοὺς νόμους εἰς μοναρχίαν  περιστῆσαι   τὸ πολίτευμα τῶν Καρχηδονίων· τοὺς
[3, 49]   Ἰταλίαν ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, σπεύδων  καταταχῆσαι   τοὺς ὑπεναντίους διὰ Τυρρηνίας πρὸς
[3, 110]   τοὺς ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας προῆγε, βουλόμενος  ἐγγίσαι   τοῖς πολεμίοις, πολλὰ διαμαρτυρομένου καὶ
[3, 11]   τὸν βωμόν. ἐπεὶ δὲ καλλιερήσας  κατασπείσαι   τοῖς θεοῖς καὶ ποιήσαι τὰ
[3, 93]   λείας τοὺς εὐρωστοτάτους εἰς δισχιλίους  ἁθροῖσαι   πρὸ τῆς παρεμβολῆς. γενομένου δὲ
[3, 63]   μεγέθη τῶν ποταμῶν ὧν διεπέρασεν,  ἐλπίσαι   ποτ´ ἂν ὅτι φεύγων εἰς
[3, 7]   οὐδὲν οἷόν τε κατὰ τρόπον  χειρίσαι   τῶν προσπιπτόντων ἄνευ τῆς τῶν
[3, 98]   πρὸς τῷ παρασπονδήσας τοὺς Καρχηδονίους  ἐγχειρίσαι   τοὺς ὁμήρους τοῖς Ῥωμαίοις. θεωρῶν
[3, 4]   τῶν ἄλλων ἀποδοχὰς καὶ διαλήψεις,  πόσαι   καὶ τίνες ὑπῆρχον περὶ τῶν
[3, 53]   ἡμέρας προσέμεινε, βουλόμενος ἅμα μὲν  ἀναπαῦσαι   τοὺς διασῳζομένους, ἅμα δὲ προσδέξασθαι
[3, 11]   τοὺς περὶ τὴν θυσίαν ἀποστῆναι  κελεῦσαι   μικρόν, αὐτὸν δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι
[3, 113]   μάχῃ τοὺς Λίβυας αὐτῶν ἔχειν,  προκινδυνεῦσαι   δὲ τοῖς Ἴβηρσι καὶ Κελτοῖς.
[3, 53]   Ἀννίβαν μετὰ τῆς ἡμισείας δυνάμεως  νυκτερεῦσαι   περί τι λευκόπετρον ὀχυρὸν χωρὶς
[3, 65]   προῆγον διὰ τοῦ πεδίου, σπεύδοντες  κατοπτεῦσαι   τὰς ἀλλήλων δυνάμεις. ἅμα δὲ
[3, 15]   λαβόντες τὴν ἐπιτροπὴν {εἰς τὸ  διαλῦσαι}   ἀδίκως ἐπανέλοιντό τινας τῶν προεστώτων·
[3, 32]   διαφέρει τὸ μαθεῖν τοῦ μόνον  ἀκοῦσαι,   τοσούτῳ καὶ τὴν ἡμετέραν ἱστορίαν
[3, 47]   αἱ τῶν προειρημένων ὀρῶν ἀκρώρειαι,  λαμβάνουσαι   τὴν ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας ἕως
[3, 24]   δ´ εἰσὶν αἱ πόλεις αἱ  περιέχουσαι   παρὰ θάλατταν τὴν Λατίνην χώραν,
[3, 90]   διετήρουν τὴν πίστιν, καίπερ ἔνιαι  πάσχουσαι   κακῶς. ἐξ ὧν καὶ παρασημήναιτ´
[3, 81]   πρὸς τὸν οἶνον ἐπιθυμίαν οὐδ´  ὑπνῶσαι   δύνανται χωρὶς ἀλλοιώσεως καὶ μέθης,
[3, 40]   τούτων συνῳκισμένων, οἱ Βοῖοι καλούμενοι  Γαλάται,   πάλαι μὲν οἷον λοχῶντες τὴν
[3, 9]   ἐμῆς ἐξηγήσεως αὐτὴ δι´ αὑτῆς  δύναται   θεωρεῖσθαι παρὰ τοῖς ἐντυγχάνουσιν— ἀλλὰ
[3, 71]   ἀλλὰ καὶ τοὺς ἱππεῖς ἐνίοτε  δύναται   κρύπτειν, ἐὰν βραχέα τις προνοηθῇ
[3, 98]   καὶ βαρβαρικόν. πεισθεὶς γὰρ διότι  δύναται   μέγας γενέσθαι παρὰ Ῥωμαίοις προσενεγκάμενος
[3, 29]   ἐπὶ τῇ Ζακανθαίων ἀπωλείᾳ θυμόν·  λέγεται   δὲ πολλάκις καὶ ὑπὸ πολλῶν
[3, 91]   περὶ τούτων τῶν πεδίων  λέγεται   λόγος· προσαγορεύεται δὲ καὶ ταῦτα
[3, 92]   κατανοῶν αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν, ὅτι  προχειρίζεται   ποιεῖσθαι τὴν ἐπάνοδον ᾗπερ ἐποιήσατο
[3, 81]   ἄλλως εἰπεῖν, ὡς εἴ τις  οἴεται   κυριώτερόν τι μέρος εἶναι στρατηγίας
[3, 48]   οὐδ´ εἰ καθόλου {τοὐναντίον} δυνατοῖς  ἐπιβάλλεται   πράγμασιν; ἀλλ´ ὅπερ οἱ τοῖς
[3, 11]   δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι φιλοφρόνως εἰ  βούλεται   συνεξορμᾶν ἐπὶ τὴν στρατείαν. ἀσμένως
[3, 26]   ἀλλ´ εἰ κατὰ τοῦτό τις  ἐπιλαμβάνεται   Ῥωμαίων περὶ τῆς εἰς Σικελίαν
[3, 33]   βασιλεὺς τῶν Καρχηδονίων, ὁπότερον αὐτοῖς  φαίνεται,   τοῦτ´ ἐκβαλεῖν ἐκέλευσε. τοῦ δὲ
[3, 81]   γυμνὸν ποῖον ἔξοπλον μέρος  φαίνεται   τῶν ἀνταγωνιστῶν, οὕτως χρὴ καὶ
[3, 81]   ποῦ τῆς ψυχῆς εὐχείρωτόν τι  παραφαίνεται   τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος, ἐπειδὴ
[3, 87]   τέτακται μὲν ὑπὸ τὸν αὐτοκράτορα,  γίνεται   δ´ οἱονεὶ διάδοχος τῆς ἀρχῆς
[3, 31]   ἀγώνισμα μὲν μάθημα δ´ οὐ  γίνεται,   καὶ παραυτίκα μὲν τέρπει, πρὸς
[3, 81]   τὰς ἐπιβολὰς καὶ συλλογισμούς, αὐτανδρὶ  γίνεται   πολλάκις κρατεῖν τῶν ἀντιταττομένων.
[3, 97]   ποιεῖσθαι τὸν παράπλουν. ἔνθα δὴ  γίνεταί   τις πραγμάτων περιπέτεια τοιάδε. ~καθ´
[3, 81]   τὸ ὅλον αὐτανδρὶ σκάφος ὑποχείριον  γίνεται   τοῖς ἐχθροῖς, τὸν αὐτὸν τρόπον
[3, 109]   διαφοράν, ἀναγκαῖος τῆς παρακλήσεως  γίνεται   τρόπος· οἷς δέ, καθάπερ ὑμῖν
[3, 112]   πᾶσιν ἀνθρώποις τοῦ μέλλειν  γίνεται   χρόνος· ὅταν δ´ ἅπαξ κριθῇ,
[3, 63]   ὅτι φεύγων εἰς τὴν οἰκείαν  ἀφίξεται.   διόπερ ᾤετο δεῖν αὐτούς, ἀποκεκομμένης
[3, 108]   δὲ τῶν νῦν καιρῶν οὐδεμία  λείπεται   πρόφασις, ἐὰν ἄνδρες ὦσι, τοῦ
[3, 47]   δ´ εἰς τὸ Σαρδῷον πέλαγος.  φέρεται   δ´ ἐπὶ πολὺ δι´ αὐλῶνος,
[3, 67]   ἐπιγεγονότων πάντας τοὺς πέριξ Γαλάτας  συμβήσεται   πρὸς τοὺς Καρχηδονίους ἀπονεύειν, ἔγνω
[3, 79]   τῆς πολεμίας, ἡττηθεὶς μὲν οὐ  προσδεήσεται   τῶν ἀναγκαίων, κρατῶν δὲ τῶν
[3, 3]   Μακεδονίᾳ βασιλείας. δι´ ὧν ἅμα  θεωρηθήσεται   πῶς ἕκαστα χειρίσαντες Ῥωμαῖοι πᾶσαν
[3, 94]   τῆς χειμασίας ποῦ καὶ πῶς  ποιήσεται,   μέγαν φόβον καὶ πολλὴν ἀπορίαν
[3, 34]   παραγγείλας τακτὴν ἡμέραν, ἐν  ποιήσεται   τὴν ἔξοδον, τότε μὲν διέλυσε
[3, 109]   ἄλλως πως τὰ παρόντα κριθῇ,  περιγενήσεται   τῶν ἐχθρῶν, οὐκ ἔχει. πᾶσαν
[3, 80]   τὸν ἐπιτωθασμὸν τῶν ὄχλων οὐ  δυνήσεται   περιορᾶν δῃουμένην τὴν χώραν, τὰ
[3, 92]   τοιοῦτον ἀπερείσασθαι τόπον, ἐν  δυνήσεται   ποιήσασθαι καὶ τὴν παραχειμασίαν, ἵνα
[3, 93]   διαβουλίοις, διανοούμενος πῇ καὶ πῶς  χρήσεται   τοῖς τόποις καὶ τίνες καὶ
[3, 4]   τὸ μέλλον ἐν τούτῳ πλεῖστον  κείσεται   τῷ μέρει. οὐ γὰρ δὴ
[3, 91]   τούτων τῶν πεδίων λέγεται λόγος·  προσαγορεύεται   δὲ καὶ ταῦτα Φλεγραῖα, καθάπερ
[3, 101]   μὲν ἐπὶ τῆς Λαρινάτιδος χώρας  προσαγορεύεται   δὲ Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε περὶ ταύτην,
[3, 48]   ὡς οὗτοί φασιν, οὔτε ποῦ  πορεύεται   τὸ παράπαν οὔτε πρὸς τίνας
[3, 7]   αἰτίας ἑκάστου τῶν συμβαινόντων, ἐπειδὴ  φύεται   μὲν ἐκ τῶν τυχόντων πολλάκις
[3, 49]   τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν ὡς  ἐνδέχεται   μάλιστα, πεπεισμένος οὐδέποτ´ ἂν αὐτοὺς
[3, 91]   ὄρεσι μεγάλοις πάντῃ καὶ συνεχέσι  περιέχεται,   δι´ ὧν εἰσβολαὶ τρεῖς ὑπάρχουσι
[3, 37]   δύσεις καὶ πρὸς Ἡρακλείους στήλας  περιέχεται   μὲν ὑπό τε τῆς καθ´
[3, 38]   πρὸς τὴν μεσημβρίαν θαλάττῃ  περιέχεται,   τὸν αὐτὸν τρόπον τὸ μεταξὺ
[3, 24]   Ῥωμαίων λιμένας· ἐὰν δὲ καταχθέντος  ἐπιλάβηται   Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω. ὡσαύτως δὲ
[3, 23]   χειμῶνος πολεμίων βίᾳ κατενεχθεὶς  δέηταί   του τῶν ἀναγκαίων πρὸς ἱερὰ
[3, 33]   πρὸς Ῥωμαίους παρασκευαῖς, ἐὰν αὐτὸς  χωρίζηταί   που. τρίτον ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας
[3, 11]   ἐπὰν δὲ διαλύσεις φιλίαν  συντίθηται   πρὸς αὐτούς, τότε μὴ προσδεῖσθαι
[3, 117]   αὐτοῖς περὶ τῶν ὅλων  γένηται   κίνδυνος. ἑάλωσαν δὲ τοιούτῳ τινὶ
[3, 35]   ἄν ποτέ τις ἐπικουρίας χρεία  γένηται   παρ´ αὐτῶν. τὴν δὲ λοιπὴν
[3, 107]   διακοσίους. ἐπὰν δέ τις ὁλοσχερεστέρα  προφαίνηται   χρεία, τοὺς μὲν πεζοὺς ἐν
[3, 22]   ἐὰν Ῥωμαίων τις εἰς Σικελίαν  παραγίνηται,   ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν, ἴσα ἔστω
[3, 42]   ἐφεστώτων, οὔτ´ ἐπιμένειν, μὴ πανταχόθεν  προσδέξηται   τοὺς ὑπεναντίους, ἐπιγενομένης τῆς τρίτης
[3, 47]   τὸν Πάδον, ὑπὲρ ὧν ἡμῖν  εἴρηται   διὰ πλειόνων, ἀπὸ τοῦ κατὰ
[3, 81]   ἐὰν τὸν προεστῶτα {πόλεμον} δυνάμεως  χειρώσηταί   τις κατὰ τὰς ἐπιβολὰς καὶ
[3, 11]   ἕως μὲν ἄν τι δυσχερὲς  βουλεύηται   κατὰ Ῥωμαίων, θαρρεῖν καὶ πιστεύειν,
[3, 79]   τοῦ σκευοφόρου, λογιζόμενος ὡς ἐὰν  ἅψηται   τῆς πολεμίας, ἡττηθεὶς μὲν οὐ
[3, 109]   παρεσκευασμένων πρὸς τὸ νικᾶν, ἑνὸς  προσδεῖται   τὰ πράγματα, τῆς ὑμετέρας βουλήσεως
[3, 98]   δὲ τὰ πρὸς αὐτὸν διακείμενον,  ποιεῖται   λόγους ὑπὲρ τῶν ὁμήρων πρὸς
[3, 37]   μὲν ἄχρι πρὸς τὰς δύσεις,  κεῖται   δ´ αὐτῆς τὸ μὲν ὁλοσχερέστερον
[3, 101]   δ´ ἐπὶ τὴν ἄκραν,  κεῖται   μὲν ἐπὶ τῆς Λαρινάτιδος χώρας
[3, 17]   Ζάκανθαν. δὲ πόλις αὕτη  κεῖται   μὲν ἐπὶ τῷ πρὸς θάλατταν
[3, 37]   καὶ μεσημβρίας. δὲ Λιβύη  κεῖται   μὲν μεταξὺ Νείλου καὶ στηλῶν
[3, 1]   ἐν αὐτῷ μερῶν, ὅσα μεταξὺ  κεῖται   τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ τέλους,
[3, 37]   ἀμφοτέραις ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους  ἀντιπαράκειται,   κατὰ τὸ συνεχὲς ἀπὸ τῶν
[3, 37]   ἔχει διὰ τὸ προσφάτως κατωπτεῦσθαι,  κατοικεῖται   δὲ πᾶν ὑπὸ βαρβάρων ἐθνῶν
[3, 40]   στρατόπεδον περιειλημμένον ὑπὸ τῶν Βοίων  πολιορκεῖται   κατὰ κράτος, τὰ μὲν τῷ
[3, 24]   Τυρίους καὶ τὸν Ἰτυκαίων δῆμον.  πρόσκειται   δὲ καὶ τῷ Καλῷ ἀκρωτηρίῳ
[3, 25]   πάντα κατὰ τὰς ὑπαρχούσας ὁμολογίας,  πρόσκειται   δὲ τούτοις τὰ ὑπογεγραμμένα. ἐὰν
[3, 37]   ἡμᾶς καὶ τῆς ἔξω θαλάττης,  καλεῖται   δὲ τὸ μὲν παρὰ τὴν
[3, 91]   Δικαιαρχῖται νέμονται, πρὸς δὲ τούτοις  Νεαπολῖται,   τελευταῖον δὲ τὸ τῶν Νουκερίνων
[3, 91]   πρὸς τὰς ἄρκτους Καληνοὶ καὶ  Τιανῖται   κατοικοῦσι, τὰ δὲ πρὸς ἕω
[3, 33]   οἱ διαβάντες εἰς τὴν Λιβύην  Θερσῖται,   Μαστιανοί, πρὸς δὲ τούτοις Ὀρῆτες
[3, 91]   αὐτῶν Σενοεσανοὶ καὶ Κυμαῖοι καὶ  Δικαιαρχῖται   νέμονται, πρὸς δὲ τούτοις Νεαπολῖται,
[3, 87]   ἱππάρχην Μάρκον Μινύκιον. οὗτος δὲ  τέτακται   μὲν ὑπὸ τὸν αὐτοκράτορα, γίνεται
[3, 111]   πολεμίους συνηναγκάσαμεν· οὐ γὰρ ἔτι  δύνανται   τοῦτο διαφυγεῖν· καὶ μάχεσθαι προφανῶς
[3, 81]   τὸν οἶνον ἐπιθυμίαν οὐδ´ ὑπνῶσαι  δύνανται   χωρὶς ἀλλοιώσεως καὶ μέθης, ἔνιοι
[3, 57]   ἀμφισβητοῦντες πρὸς ἀλλήλους τὸν πλεῖστον  διατίθενται   λόγον. ἡμεῖς δ´ οὐχὶ νομίζοντες
[3, 67]   καθωπλισμένοι περὶ τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν  ἐπιτίθενται   τοῖς σύνεγγυς τῶν Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι.
[3, 52]   συναθροισθέντες οἱ προειρημένοι καὶ συνακολουθήσαντες  ἐπιτίθενται,   φάραγγά τινα δύσβατον καὶ κρημνώδη
[3, 81]   πράξεις, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἰδίους  καταπροΐενται   βίους ἄρδην, πολλοὶ δὲ διὰ
[3, 81]   ἀλλὰ καὶ τὸ ζῆν αὑτῶν  ἀφῄρηνται   μετ´ αἰσχύνης. καὶ μὴν δειλία
[3, 39]   ἀπὸ τῶν Φιλαίνου βωμῶν, οἳ  κεῖνται   κατὰ τὴν μεγάλην Σύρτιν, ἕως
[3, 48]   πᾶσιν αἱ καταστροφαὶ τῶν δραμάτων  προσδέονται   θεοῦ καὶ μηχανῆς διὰ τὸ
[3, 87]   τέτταρες, κἀκεῖνοι μὲν ἐν πολλοῖς  προσδέονται   τῆς συγκλήτου πρὸς τὸ συντελεῖν
[3, 47]   ψευδολογεῖν καὶ μαχόμενα γράφειν αὑτοῖς  ἀναγκάζονται.   ἅμα μὲν γὰρ τὸν Ἀννίβαν
[3, 57]   τῆς εἰς τὸ μέλλον ὠφελείας  στοχάζονται   δεόντως. ~Διότι μὲν οὖν, εἰ
[3, 107]   ἀεί ποτε τέτταρα στρατόπεδα (προχειρ(  ίζονται.   τὸ δὲ στρατόπεδον) πεζοὺς μὲν
[3, 57]   αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν καὶ τροφὴν  κομίζονται,   πᾶν δὲ τοὐναντίον· οἵ τε
[3, 23]   πλοίου, ταῦτα, πάρεξ δὲ μηδὲν  οἴονται   δεῖν λαμβάνειν, (καὶ) κατ´ ἀνάγκην
[3, 23]   πλεῖν ὡς πρὸς μεσημβρίαν οὐκ  οἴονται   δεῖν οἱ Καρχηδόνιοι τοὺς Ῥωμαίους
[3, 24]   ἀκρωτηρίῳ Μαστία Ταρσήιον· ὧν ἐκτὸς  οἴονται   δεῖν Ῥωμαίους μήτε λῄζεσθαι μήτε
[3, 24]   Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης· οὐκ  οἴονται   δεῖν τοὺς Καρχηδονίους ἀδικεῖν Ἀρδεάτας,
[3, 23]   λόγον· ὑπὲρ δὲ Σικελίας τἀναντία  διαστέλλονται   ῥητῶς, ὑπὲρ αὐτῶν τούτων ποιούμενοι
[3, 62]   τῶν νεανίσκων ἤρετο τίνες αὐτῶν  βούλονται   διαγωνίσασθαι πρὸς ἀλλήλους ἐφ´
[3, 62]   ἀναβοησάντων ἅμα καὶ δηλούντων ὅτι  βούλονται   μονομαχεῖν, κληρώσασθαι προσέταξε καὶ δύο
[3, 17]   τῆς θαλάττης ὡς ἑπτὰ στάδια.  νέμονται   δὲ χώραν οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν
[3, 37]   καὶ τὰ περὶ τοῦτον Κελτοὶ  νέμονται   μέχρι τῶν προσαγορευομένων Πυρηναίων ὀρῶν,
[3, 91]   Σενοεσανοὶ καὶ Κυμαῖοι καὶ Δικαιαρχῖται  νέμονται,   πρὸς δὲ τούτοις Νεαπολῖται, τελευταῖον
[3, 27]   τελευταῖαι πρὸς Ἀσδρούβαν ἐν Ἰβηρίᾳ  γίνονται   διομολογήσεις, ἐφ´ μὴ διαβαίνειν
[3, 22]   εἰς τοὺς καθ´ ἡμᾶς καιρούς.  ~Γίνονται   τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 112]   ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις καὶ συμπλοκαὶ  γίνονται   τῶν προκινδυνευόντων ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν,
[3, 34]   τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν  ἀφίξονται,   καὶ τὴν τῶν Κελτῶν εὔνοιαν
[3, 44]   τῆς χώρας γενναιότης, εἰς ἣν  ἀφίξονται,   καὶ τὸ μέγεθος, ἔτι δὲ
[3, 44]   τῆς ἐπαγγελίας αὐτῶν ἀξιόπιστον, ὅτι  καθηγήσονται   διὰ τόπων τοιούτων δι´ ὧν
[3, 112]   τόποις, ὁρῶν δ´ ὅτι ταχέως  ἀναγκασθήσονται   μεταστρατοπεδεύειν οἱ Καρχηδόνιοι διὰ τὸν
[3, 44]   συντόμως ἅμα καὶ μετ´ ἀσφαλείας  ποιήσονται   τὴν εἰς Ἰταλίαν πορείαν, πρὸς
[3, 72]   θεωρῶν οὐκ ἔχοντας ὅ, τι  χρήσονται   τοῖς ὑπεναντίοις διὰ τὸ τοὺς
[3, 50]   νύκτας εἴς τινα παρακειμένην πόλιν  ἀπαλλάττονται,   πρὸς ταύτην τὴν ὑπόθεσιν ἁρμοζόμενος
[3, 24]   μέν ἐστιν ἔγγραπτος Ῥωμαίοις, μὴ  ὑποτάττονται   δέ τι αὐτοῖς, μὴ καταγέτωσαν
[3, 9]   μετεῖχε τῶν Ῥωμαίων, πᾶν εὐθέως  ἡγοῦνται   τὸ λεγόμενον ὑπὸ τούτου πιστόν.
[3, 25]   συνθήκας. ~Ἔτι τοιγαροῦν τελευταίας συνθήκας  ποιοῦνται   Ῥωμαῖοι κατὰ τὴν Πύρρου διάβασιν
[3, 27]   τοίνυν τοῦ περὶ Σικελίας πολέμου  ποιοῦνται   συνθήκας ἄλλας, ἐν αἷς τὰ
[3, 24]   ἐξουσίαν. ~Μετὰ δὲ ταύτας ἑτέρας  ποιοῦνται   συνθήκας, ἐν αἷς προσπεριειλήφασι Καρχηδόνιοι
[3, 24]   τὴν Λατίνην χώραν, ὑπὲρ ἧς  ποιοῦνται   τὰς συνθήκας. ~Ἔτι τοιγαροῦν τελευταίας
[3, 12]   καὶ πότε ταῖς ψυχαῖς ἡττώμενοι  ποιοῦνται   τὰς συνθήκας, ἵνα τοὺς μὲν
[3, 23]   περὶ τῆς Λατίνης αὐτῆς χώρας  ποιοῦνται   τὰς συνθήκας, τῆς δὲ λοιπῆς
[3, 29]   ἔμελλον ποιήσεσθαι συνθήκας δι´ ὧν  ἀφελοῦνται   τὴν ἐξουσίαν σφῶν αὐτῶν τοῦ
[3, 23]   Ῥωμαίοις ἔξεστι, καὶ τὸ δίκαιον  ὑπισχνοῦνται   βεβαιώσειν οἱ Καρχηδόνιοι (δημοσίᾳ) πίστει.
[3, 97]   ἀντιποιήσωνται μὲν τῆς θαλάττης ὁλοσχερέστερον,  συνεπιθῶνται   δὲ τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν,
[3, 25]   τούτοις τὰ ὑπογεγραμμένα. ἐὰν συμμαχίαν  ποιῶνται   πρὸς Πύρρον ἔγγραπτον, ποιείσθωσαν ἀμφότεροι,
[3, 93]   τὰς ἀκρωρείας, ἵνα παραβοηθῶσι καὶ  συμπλέκωνται   τοῖς πολεμίοις, ἐάν που συναντῶσι
[3, 112]   τὰ συμβησόμενα ταῖς ἐννοίαις, ἐὰν  σφάλλωνται   τοῖς ὅλοις. πάντα δ´ ἦν
[3, 102]   ἐπὶ τῷ Γερουνίῳ χάρακα κύριοι  γένωνται   τῆς ἀποσκευῆς καὶ τῶν παραθέσεων,
[3, 117]   τὸν τῆς μάχης καιρὸν ἐγκρατεῖς  γένωνται   τῆς τῶν πολεμίων ἀποσκευῆς, ἐὰν
[3, 99]   αὐτοὺς τῶν Ἰβήρων, ἐὰν ἐγκρατεῖς  γένωνται   τῶν ὁμήρων, ἐπηγγείλατο παραδώσειν αὐτοῖς
[3, 88]   ἐντειλάμενος, ἐάν τι κατὰ θάλατταν  κινῶνται   Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν ἀεὶ τοῖς ὑποπίπτουσι
[3, 4]   ἐκπληκτικωτάτας περιπετείας, ὅταν εὐγενῶς αὐτὰς  ἀναδέξωνται,   πολλάκις εἰς τὴν τοῦ συμφέροντος
[3, 79]   καὶ φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν κακοπαθοῦντες  τρέπωνται   πάλιν εἰς τοὐπίσω, κωλύῃ διὰ
[3, 107]   ἕνα καιρὸν καὶ πρὸς ἕνα  χρῶνται   κίνδυνον. τότε (γε) μὴν οὕτως
[3, 97]   περιποιησάμενοι χορηγίας ἀφθόνους καὶ χεῖρας  ἀντιποιήσωνται   μὲν τῆς θαλάττης ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται
[3, 4]   κατορθωμάτων, ὅταν μὴ δεόντως αὐτοῖς  χρήσωνται,   τὰς μεγίστας ἐπενηνοχέναι συμφοράς, οὐκ
[3, 48]   τὰς ἀρχὰς ἀπιθάνους καὶ ψευδεῖς  ὑποστήσωνται.   πῶς γὰρ οἷόν τε παραλόγοις
[3, 67]   παραγγείλας τηρεῖν, ἵνα παρὰ τούτων  κομίσωνται   τοὺς αὑτῶν ὁμήρους κατὰ τὴν
[3, 12]   νομίζοντες εἶναι τῶν καιρῶν ἀεὶ  φυλάττωνται,   τοῖς δὲ πιστεύοντες ὡς ὑπηκόοις
[3, 63]   βέλτιον ὑπὲρ τῶν σφίσι παρόντων  βουλεύωνται   πραγμάτων. εἰς παραπλήσιον γὰρ αὐτοὺς
[3, 111]   Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἡγεμόνες ἅμα καὶ  δεσπόται   πάντων γενήσεσθε διὰ ταύτης τῆς
[3, 111]   τοῖς πολεμίοις, εὐλαβούμενος δὲ μὴ  διατέτραπται   τὸ πλῆθος ἐκ τοῦ προγεγονότος
[3, 44]   τῶν συμμάχων εὐνοίας καὶ προθυμίας  αὐτόπται   γεγόνασι. διόπερ ᾤετο δεῖν περὶ
[3, 110]   τοιούτους ἐν οἷς τὸ πλέον  ἔσται   διὰ τῶν πεζικῶν στρατοπέδων
[3, 16]   Ἰλλυρίδα πράγματα, προορωμένη διότι μέγας  ἔσται   καὶ πολυχρόνιος καὶ μακρὰν ἀπὸ
[3, 21]   εἶναι σφίσι, δι´ οὗ φανερὸν  ἔσται   πᾶσιν ὡς οὐ μετεσχήκασι τῆς
[3, 36]   εἴη τρόπος, δι´ οὗ δυνατὸν  ἔσται   περὶ τῶν ἀγνοουμένων λέγοντας κατὰ
[3, 4]   καὶ τῆς πραγματείας ταύτης τοῦτ´  ἔσται   τελεσιούργημα, τὸ γνῶναι τὴν κατάστασιν
[3, 10]   σχεδὸν δὲ πρὸς πίστιν ἀρκοῦν  ἔσται   τὸ λέγεσθαι μέλλον. ~καθ´ οὓς
[3, 4]   γὰρ ὡς ἐκ τούτων φανερὸν  ἔσται   τοῖς μὲν νῦν οὖσιν πότερα
[3, 104]   ἐκ τοῦ προγεγονότος κατορθώματος ὅτι  παρέσται   βοηθῶν ἐκ χειρὸς πρὸς ταύτην
[3, 99]   μὲν ἐπανῆλθε, ταξάμενος ἡμέραν,  παρέσται   μετὰ τῶν ἐπιτηδείων πρὸς τὴν
[3, 80]   τὴν χώραν, τὰ δὲ κατηλγηκὼς  παρέσται   προχείρως εἰς πάντα τόπον ἑπόμενος,
[3, 109]   προθυμίαν καὶ δύναμιν εἰς ὑμᾶς  ἀπήρεισται,   καὶ πάσας τὰς ἐλπίδας ἔχει
[3, 39]   χιλίους ἑξακοσίους· {ταῦτα γὰρ νῦν  βεβημάτισται   καὶ σεσημείωται κατὰ σταδίους ὀκτὼ
[3, 65]   καὶ κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ μὲν  πεζακοντισταὶ   τὸ πρῶτον διαφυγόντες τὴν σύμπτωσιν
[3, 44]   παρεκάλει, θεωροῦντας διότι τὸ μέγιστον  ἤνυσται   τῶν ἔργων, ἐπειδὴ τῆς τε
[3, 105]   δὲ τὴν εὐλάβειαν τοῦ Φαβίου  σέσωσται   καὶ πρὸ τοῦ καὶ νῦν·
[3, 24]   ἀδικεῖν Ἀρδεάτας, Ἀντιάτας, Κιρκαιίτας, Ταρρακινίτας.  αὗται   δ´ εἰσὶν αἱ πόλεις αἱ
[3, 37]   πίπτει καθ´ Ἡρακλείους στήλας.  αὗται   μὲν οὖν αἱ χῶραι καθολικώτερον
[3, 39]   {ταῦτα γὰρ νῦν βεβημάτισται καὶ  σεσημείωται   κατὰ σταδίους ὀκτὼ διὰ Ῥωμαίων
[3, 95]   ἕτεροι, κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις πραγμάτων καὶ  Μασσαλιῶται,   πολλάκις μὲν καὶ μετὰ ταῦτα,
[3, 22]   τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις  πρῶται   κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον καὶ
[3, 81]   τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος, ἀγνοεῖ καὶ  τετύφωται.   καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῶν κατ´
[3, 48]   καὶ γὰρ ἐκείνοις πᾶσιν αἱ  καταστροφαὶ   τῶν δραμάτων προσδέονται θεοῦ καὶ
[3, 112]   ἦν οἰκία πλήρης, ἐξ ὧν  εὐχαὶ   καὶ θυσίαι καὶ θεῶν ἱκετηρίαι
[3, 94]   τοσαύτην ποιεῖσθαι σπουδὴν ὑπὲρ τοῦ  βλάψαι   τοὺς πολεμίους ἡλίκην ὑπὲρ τοῦ
[3, 93]   τούτου γενομένου διὰ τὸ πλῆθος,  ἀνάψαι   παρήγγειλε πάσας καὶ τοὺς μὲν
[3, 53]   ἀναδραμεῖν τοῖς στίβοις ἑπόμενα καὶ  συνάψαι   πρὸς τὴν παρεμβολήν. ~τῆς δὲ
[3, 68]   αὐτοὺς στρατηγὸς προῆγε, σπεύδων  συνάψαι   τοῖς περὶ τὸν Πόπλιον. συμμίξας
[3, 92]   Φάβιος δὲ μέχρι μὲν τοῦ  συνάψαι   τοῖς τόποις ἔσπευδε καὶ συνυπεκρίνετο
[3, 66]   γὰρ ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, σπεύδων  συνάψαι   τοῖς ὑπεναντίοις. δὲ Πόπλιος
[3, 83]   δὲ Φλαμίνιος εἵπετο κατόπιν, σπεύδων  συνάψαι   {τῶν πολεμίων} κατεστρατοπεδευκὼς δὲ τῇ
[3, 26]   ἀλλὰ πόθεν πῶς ἐθάρρησε  γράψαι   τἀναντία τούτοις, διότι Ῥωμαίοις καὶ
[3, 111]   συνῆγε τοὺς πολλούς. ἁθροισθέντων δέ,  περιβλέψαι   κελεύσας πάντας εἰς τοὺς πέριξ
[3, 116]   ἀνὴρ πάντα τὰ δίκαια τῇ  πατρίδι   κατὰ τὸν λοιπὸν βίον καὶ
[3, 116]   τὴν ἀρχὴν τὴν αὑτοῦ τῇ  πατρίδι   πεποιημένος. ~Ἡ μὲν οὖν περὶ
[3, 64]   ταύτην ἀναγκαίαν μὲν οὖσαν τῇ  πατρίδι,   πρόδηλον δ´ ἐν αὐτῇ τὴν
[3, 109]   νῦν, ἀλλ´ ἀπόδοτε μὲν τῇ  πατρίδι   τὰς ἁρμοζούσας χάριτας, φανερὸν δὲ
[3, 10]   τῶν μισθοφόρων καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε τῇ  πατρίδι   τὴν ἀσφάλειαν, εὐθέως ἐποιεῖτο τὴν
[3, 82]   λέγειν εἰκὸς τοὺς ἐν τῇ  πατρίδι   τῆς μὲν χώρας καταφθειρομένης σχεδὸν
[3, 17]   ἐπὶ τῷ πρὸς θάλατταν καθήκοντι  πρόποδι   τῆς ὀρεινῆς τῆς συναπτούσης τὰ
[3, 11]   αὐτὸν δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι φιλοφρόνως  εἰ   βούλεται συνεξορμᾶν ἐπὶ τὴν στρατείαν.
[3, 25]   εὐορκοῦντι μέν μοι εἴη τἀγαθά·  εἰ   δ´ ἄλλως διανοηθείην τι
[3, 61]   πορείᾳ τὸν Ἀννίβαν δυνάμεσιν ἀλλοφύλοις·  εἰ   δὲ καὶ τολμήσαι, καταφθαρήσεσθαι προδήλως
[3, 58]   ἐκ τούτων. σχεδὸν γὰρ πάντων,  εἰ   δὲ μή γε, τῶν πλείστων
[3, 24]   δὲ μηδ´ ὁ) Καρχηδόνιος ποιείτω.  εἰ   δέ, μὴ ἰδίᾳ μεταπορευέσθω· ἐὰν
[3, 109]   βούλοιτο μάλιστα μὲν νικᾶν ἀγωνιζόμενος,  εἰ   δὲ μὴ τοῦτ´ εἴη δυνατόν,
[3, 15]   πρότερον ἀδίκως παρ´ αὐτῶν ἔλαβον·  εἰ   δὲ μή, φάναι πολεμήσειν; νῦν
[3, 31]   εἶναι τὴν τῶν προγεγονότων ἐπιστήμην·  εἰ   δὲ μηδεὶς ἂν μήτε περὶ
[3, 26]   παρεσπόνδησαν, εἰκότως ἂν δόξειεν δυσαρεστεῖν.  εἰ   δὲ παρὰ τοὺς ὅρκους καὶ
[3, 30]   Ἴβηρα ποταμὸν ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους·  εἰ   δὲ τὴν Σαρδόνος ἀφαίρεσιν καὶ
[3, 57]   μέρος διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας.  εἰ   δέ τινες πάντως ἐπιζητοῦσι κατὰ
[3, 8]   Καρχηδονίους τὸν πόλεμον ἀναλαμβάνειν.  εἰ   δέ τις ἔροιτο τὸν συγγραφέα
[3, 86]   δοὺς τετρακισχιλίους ἱππεῖς προεξαπέστειλε, βουλόμενος,  εἰ   δέοινθ´ οἱ καιροί, πρὸ τῆς
[3, 68]   ἐθεράπευε δ´ αὑτὸν ἐπιμελῶς, σπουδάζων  εἰ   δύναιτο κοινωνῆσαι τοῦ μέλλοντος κινδύνου.
[3, 34]   συστήσασθαι τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον,  εἰ   δυνηθείη διαπεράσας τὰς πρὸ τοῦ
[3, 48]   ἐγίνωσκε, τὸ δὲ πέρας, οὐδ´  εἰ   καθόλου {τοὐναντίον} δυνατοῖς ἐπιβάλλεται πράγμασιν;
[3, 58]   στοχάζονται δεόντως. ~Διότι μὲν οὖν,  εἰ   καί τι τῶν τῆς ἱστορίας
[3, 95]   παρείχοντο τὴν χρείαν. εὐγενῶς γάρ,  εἰ   καί τινες ἕτεροι, κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις
[3, 116]   καὶ κατὰ τὸν ἔσχατον καιρόν,  εἰ   καί τις ἕτερος, ποιήσας. οἱ
[3, 58]   τούτων οἱ κατὰ γῆν. ἀλλ´  εἰ   καί τις κατ´ ἀνάγκην
[3, 26]   Φιλίνου γραφῇ. οὐ μὴν ἀλλ´  εἰ   κατὰ τοῦτό τις ἐπιλαμβάνεται Ῥωμαίων
[3, 14]   Ἑλμαντικῆς οἱ διασωθέντες. πρὸς οὓς  εἰ   μὲν ἐκ παρατάξεως ἠναγκάσθησαν οἱ
[3, 50]   κατ´ ἀνάγκην ποιεῖσθαι τὴν ἀναβολήν.  εἰ   μὲν οὖν ἔκρυψαν τὴν ἐπίνοιαν,
[3, 4]   ἐποιήσαντο τὴν οἰκουμένην ὑπήκοον αὑτοῖς.  ~Εἰ   μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν τῶν
[3, 9]   ὀργῆς, τηρῶν ἀεὶ πρὸς ἐπίθεσιν.  εἰ   μὲν οὖν μὴ τὸ περὶ
[3, 30]   τὴν κατόρθωσιν τῆς πολιτείας. διόπερ  εἰ   μέν τις τὴν Ζακάνθης ἀπώλειαν
[3, 31]   τῶν τοιούτων λόγους. ἐγὼ δ´,  εἰ   μέν τις ὑπείληφεν πρὸς πᾶσαν
[3, 53]   συνέβη τοὺς περὶ τὸν Ἀννίβαν,  εἰ   μὴ δεδιότες ἀκμὴν ἐπὶ ποσὸν
[3, 24]   μήτ´ ἐμπορευέσθω μήτε πόλιν κτιζέτω,  εἰ   μὴ ἕως τοῦ ἐφόδια λαβεῖν
[3, 47]   τοὺς τόπους ὑπογράψαντες ἡμῖν ὥστ´,  εἰ   μὴ θεὸς τις ἥρως
[3, 64]   δεῦρο μετὰ τοιαύτης ἐλθεῖν σπουδῆς,  εἰ   μὴ καὶ λίαν ἐκ τῶν
[3, 32]   Περσικὸν τὸν Φιλιππικόν, ἀδύνατον,  εἰ   μὴ καὶ τὰς παρατάξεις τις
[3, 6]   ἂν συγχωρήσαιμι. πολλοῦ γε δεῖν,  εἰ   μὴ καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν
[3, 20]   ἀληθές ἐστι τὸ παράπαν οὐδέν,  εἰ   μὴ νὴ Δία πρὸς τοῖς
[3, 31]   διαφυλάξοντας τὴν κατάστασιν παροξύναι δικαίως,  εἰ   μηδὲν εἰδείη τῆς τῶν προγεγονότων
[3, 33]   κατὰ μέρος πράξεις, οὐδὲ προκαταγινώσκειν,  εἰ   πεποιήκαμεν παραπλήσιον τοῖς ἀξιοπίστως ψευδομένοις
[3, 33]   θαυμάζειν τὴν ἀκρίβειαν τῆς ἀναγραφῆς,  εἰ   τοιαύτῃ κεχρήμεθα περὶ τῶν ὑπ´
[3, 64]   καθόλου δεινὸν ἡγεῖσθαι καὶ παράλογον,  εἰ   τολμῶσι Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις
[3, 21]   ὁμολογίας παρεσιώπων, ὡς οὔτε γεγενημένας,  εἴ   τε γεγόνασιν, οὐδὲν οὔσας πρὸς
[3, 59]   ἱστορίας ὑπὲρ τῶν προειρημένων, οὐκ  εἴ   τι παρέλιπον οἱ συγγραφεῖς
[3, 81]   ἕτοιμος γε τοιοῦτος. διόπερ  εἴ   τις δύναιτο συννοεῖν τὰ περὶ
[3, 81]   γὰρ εἰκὸς ἄλλως εἰπεῖν, ὡς  εἴ   τις οἴεται κυριώτερόν τι μέρος
[3, 78]   φανησομένην τοῖς περὶ τὸν Φλαμίνιον.  ἀεὶ   δέ πως οἰκεῖος (ὢν) τῇ
[3, 84]   πρὸς τὰ ὅλα παρέχεσθαι χρείαν·  ἀεὶ   δὲ τοῦ πρόσθεν ὀρεγόμενοι προῆγον,
[3, 116]   στρεφόμενοι πρὸς τοὺς κεκυκλωκότας, ἀντεῖχον·  ἀεὶ   δὲ τῶν πέριξ ἀπολλυμένων, καὶ
[3, 29]   προσληφθησομένοις, τὴν παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν  ἀεὶ   δέον ἦν ὑπάρχειν. δὴ
[3, 11]   καὶ τοῦ βασιλέως ὑπόπτως ἔχοντος  ἀεὶ   καὶ μᾶλλον πρὸς τὸν Ἀννίβαν,
[3, 90]   ἐκ τοῦ χάρακος, ἅθρους δ´  ἀεὶ   καὶ συνεστραμμένους τηρῶν ἐφήδρευε τοῖς
[3, 90]   ἑξῆς χρόνους ἀντιπαρῆγεν τοῖς πολεμίοις  ἀεὶ   καὶ τοὺς εὐκαίρους προκατελάμβανε τόπους
[3, 109]   τὴν διαφορὰν ἔχει τῶν ἐνεστώτων  ἀεὶ   κινδύνων, ὑπομνήσεως μόνον, παρακλήσεως δ´
[3, 46]   μέχρι μὲν πρὸς τὸ ὑγρὸν  ἀεὶ   πειθαρχεῖν, εἰς δὲ τὸ ὕδωρ
[3, 101]   πρῶτον ἀντιπαρῆγε ταῖς ἀκρωρείαις, πεπεισμένος  ἀεὶ   περὶ τὰς ὑπερβολὰς συμπεσεῖσθαί ποτε
[3, 19]   γινομένης ἰσχυρᾶς τῆς συμπλοκῆς προσεβοήθουν  ἀεὶ   πλείους τῶν ἐκ τῆς πόλεως·
[3, 76]   μεσόγαιον τόπων, εὔνουν δὲ διαφερόντως  ἀεί   ποτε Καρχηδονίοις. ταχὺ δὲ συνεὶς
[3, 107]   καθά που καὶ πρότερον εἰρήκαμεν,  ἀεί   ποτε τέτταρα στρατόπεδα (προχειρ( ίζονται.
[3, 14]   τὸ χεῖλος καὶ τοὺς ἐκβαίνοντας  ἀεὶ   προκαταλαμβανόντων· πολλοὶ δὲ κατ´ αὐτὸν
[3, 9]   ἔμενεν ἐπὶ τῆς ὀργῆς, τηρῶν  ἀεὶ   πρὸς ἐπίθεσιν. εἰ μὲν οὖν
[3, 107]   Κανύσιον τόπων· ἐκ δὲ ταύτης  ἀεὶ   πρὸς τὴν χρείαν ἐπὶ τὸ
[3, 73]   ἀκμαῖοι γὰρ παρατεταγμένοι καὶ νεαλεῖς  ἀεὶ   πρὸς τὸ δέον εὐχρήστως καὶ
[3, 61]   στρατοπέδοις. πλειόνων δὲ καὶ σαφεστέρως  ἀεὶ   προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε καὶ κατεπέπληκτο τὴν
[3, 31]   πρὸς μὲν γὰρ τὸ παρὸν  ἀεί   πως ἁρμοζόμενοι καὶ συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα
[3, 46]   καὶ τοιούτῳ δὴ τρόπῳ προσαρμοζομένων  ἀεὶ   σχεδιῶν δυεῖν, τὰ πλεῖστα τῶν
[3, 38]   ἐπὶ τῆς ὁράσεως εἰθίσμεθα συνεπιστρέφειν  ἀεὶ   τὰ πρόσωπα πρὸς τὸ κατὰ
[3, 78]   τὰς ἐσθῆτας μετελάμβανε τὰς καθηκούσας  ἀεὶ   ταῖς περιθεταῖς. δι´ ὧν οὐ
[3, 70]   οὗτος σωτηρίας, τὸ συνεχῶς καινοποιεῖν  ἀεὶ   τὰς τῶν συμμάχων ἐλπίδας. Ἀννίβας
[3, 36]   γῆς τόπους ὑποτάττοντες καὶ φέροντες  ἀεὶ   τῇ διανοίᾳ τὸ λεγόμενον ἐπί
[3, 71]   εἶχον διὰ τὸ τοὺς Κελτοὺς  ἀεὶ   τιθέναι τὰς ἐνέδρας ἐν τοῖς
[3, 88]   κατὰ θάλατταν κινῶνται Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν  ἀεὶ   τοῖς ὑποπίπτουσι καιροῖς, αὐτὸς δὲ
[3, 38]   καὶ συρρέπειν ἐπὶ τοὺς τόπους  ἀεὶ   τοὺς διὰ τοῦ λόγου συνεπιδεικνυμένους.
[3, 90]   μὲν ἀφ´ ὡρισμένου πλήθους ἐλαττοῦν  ἀεὶ   τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τὰς
[3, 12]   ἐφέδρους νομίζοντες εἶναι τῶν καιρῶν  ἀεὶ   φυλάττωνται, τοῖς δὲ πιστεύοντες ὡς
[3, 26]   ταῦτα γὰρ ἐν τῇ δευτέρᾳ  λέγει   βύβλῳ διαρρήδην. περὶ ὧν ἡμεῖς
[3, 25]   συνθηκῶν, ἐπειδὰν ὀμόσῃ δημοσίᾳ πίστει,  λέγει   τάδε· εὐορκοῦντι μέν μοι εἴη
[3, 68]   τῶν Καρχηδονίων ἐλπίσι, δαψιλῶς μὲν  ἐχορήγει   τὸ στρατόπεδον τοῖς ἐπιτηδείοις, ἕτοιμον
[3, 110]   δ´ ἔστιν ὄρος συνεχές,  διείργει   πάσας τὰς κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[3, 15]   δὲ Καρχηδονίους διεπέμπετο, πυνθανόμενος τί  δεῖ   ποιεῖν, ὅτι Ζακανθαῖοι πιστεύοντες τῇ
[3, 107]   τὴν Ῥώμην συνεχῶς ἐπυνθάνοντο τί  δεῖ   ποιεῖν, ὡς ἐὰν ἐγγίσωσι τοῖς
[3, 85]   τῶν φίλων ποῦ καὶ πῶς  δεῖ   ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν, εὐθαρσὴς ὢν
[3, 84]   ἀκρισίας. ἔτι γὰρ διαβουλευόμενοι τί  δεῖ   πράττειν ἀπώλλυντο παραδόξως. ἐν
[3, 64]   ἐπιδεικνύειν ἐπειρᾶτο διότι μόνον ἐπιφανῆναι  δεῖ   τοῖς πολεμίοις. μάλιστα δ´ ἠξίου
[3, 81]   κατ´ ἄνδρα καὶ ζυγὸν ἀγωνισμάτων  δεῖ   τὸν μέλλοντα νικᾶν συνθεωρεῖν πῶς
[3, 30]   ἐπ´ Ἀσδρούβου, καθ´ ἃς οὐκ  ἔδει   διαβαίνειν τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἐπὶ
[3, 39]   πόλεως σταδίους περὶ ἐννακισχιλίους, οὓς  ἔδει   διελθεῖν αὐτόν. τούτων δὴ τῶν
[3, 4]   ἐνθάδε που λήγειν ἂν ἡμᾶς  ἔδει   καὶ καταστρέφειν ἅμα τὴν διήγησιν
[3, 26]   Καρχηδονίοις ὑπάρχοιεν συνθῆκαι, καθ´ ἃς  ἔδει   Ῥωμαίους μὲν ἀπέχεσθαι Σικελίας ἁπάσης,
[3, 25]   ἀκουσίως. Τὸν δ´ ὅρκον ὀμνύειν  ἔδει   τοιοῦτον, ἐπὶ μὲν τῶν πρώτων
[3, 30]   τοῦ Λυτατίου συνθήκας, καθ´ ἃς  ἔδει   τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις τὴν ὑφ´
[3, 50]   τοὺς εὐκαίρους τόπους, δι´ ὧν  ἔδει   τοὺς περὶ τὸν Ἀννίβαν κατ´
[3, 111]   διέκεισθε τῆς πρὸς Ῥωμαίους μάχης,  ἔδει   τοῦτο ποιεῖν, καὶ μεθ´ ὑποδειγμάτων
[3, 67]   δὲ πρὸς τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν.  ᾔδει   γὰρ ὅτι πάντες κατ´ ἀνάγκην
[3, 70]   τῶν ὑποκειμένων. δὲ προειρημένος  ᾔδει   μὲν ἕκαστα τούτων ἀληθινῶς λεγόμενα
[3, 104]   δὲ θεωρῶν ἐκ τῶν πραττομένων  ᾔδει   τήν τε τῶν ἡγεμόνων πρὸς
[3, 115]   διὰ (τὸ) τοὺς Κελτοὺς ἐν  μηνοειδεῖ   σχήματι τεταγμένους πολὺ προπεπτωκέναι τῶν
[3, 5]   οὖν τῆς ἐπιβολῆς ἡμῶν τοιαῦτα·  προσδεῖ   δ´ ἔτι τῆς τύχης, ἵνα
[3, 58]   ἱστορίας μερῶν ἄλλο, καὶ τοῦτο  προσδεῖ   λόγου καὶ διορθώσεως ἀληθινωτέρας, προφανὲς
[3, 109]   ὑπομνήσεως μόνον, παρακλήσεως δ´ οὐ  προσδεῖ.   τίς γὰρ οὐκ ἂν βούλοιτο
[3, 6]   ὁμολογουμένην, εὐθέως προφάσει χρώμενος ὅτι  σπεύδει   μετελθεῖν τὴν Περσῶν παρανομίαν εἰς
[3, 39]   θαλάττῃ τῶν Πυρηναίων ὀρῶν,  διορίζει   τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτούς. ἀπέχει
[3, 65]   δὲ λοιποὺς ἐν μετώπῳ καταστήσας  προῄει   βάδην. δ´ Ἀννίβας τὴν
[3, 82]   τοὔμπροσθεν ὡς πρὸς τὴν Ῥώμην  προῄει   διὰ τῆς Τυρρηνίας, εὐώνυμον μὲν
[3, 72]   τὸ κέρας, ὄντας εἰς τετρακισχιλίους,  ἐπῄει   τοῖς ὑπεναντίοις σοβαρῶς, ἐν τάξει
[3, 89]   δὲ χρῆσθαι συντεθραμμένῳ σφίσι καὶ  παιδομαθεῖ   περὶ τὰς ἐν τοῖς ὑπαίθροις
[3, 72]   πεζοὶ βαπτιζόμενοι διέβαινον· ἐξ ὧν  ἐκακοπάθει   τὸ στρατόπεδον ὑπό τε τοῦ
[3, 49]   σύμπτωσιν. ἔστι δὲ παραπλησία τῷ  μεγέθει   καὶ τῷ σχήματι τῷ κατ´
[3, 42]   τοὺς λέμβους, ὄντας ἱκανοὺς τῷ  πλήθει   διὰ τὸ ταῖς ἐκ τῆς
[3, 17]   πολιορκίᾳ, τοτὲ μὲν ὑπόδειγμα τῷ  πλήθει   ποιῶν αὑτὸν καὶ γινόμενος αὐτουργὸς
[3, 116]   γὰρ τοὺς Νομάδας τῷ τε  πλήθει   πολλοὺς ὄντας καὶ πρακτικωτάτους καὶ
[3, 73]   τοὺς ὑπεναντίους, ὡς ἂν τῷ  πλήθει   πολὺ διαφέροντες καὶ ταῖς ἀκμαῖς
[3, 72]   τῶν ὅλων, ἐπαιρόμενος τῷ τε  πλήθει   τῶν ἀνδρῶν καὶ τῷ γεγονότι
[3, 40]   μετὰ δυνάμεως, ἀκούσας τὸ γεγονός,  ἐβοήθει   κατὰ σπουδήν. οἱ δὲ Βοῖοι
[3, 105]   τὰς δυνάμεις καὶ κατὰ σπουδὴν  ἐβοήθει   τοῖς κινδυνεύουσι. ταχὺ δὲ συνεγγίσαντος
[3, 113]   τὸ ῥεῖθρον ἀντετάττετο τοῖς πολεμίοις.  ἐτίθει   δ´ ἐπ´ αὐτὸν μὲν τὸν
[3, 86]   τὴν δὲ χώραν ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς  ἐπόρθει,   ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ
[3, 88]   ἀπὸ Λουκαρίας, οὔσης ἀποικίας Ῥωμαίων,  ἐπόρθει   τὴν χώραν. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 92]   ταῖς δὲ προνομαῖς πᾶν ἐπιτρέχων  ἐπόρθει   τὸ πεδίον ἀδεῶς. Φάβιος δὲ
[3, 39]   μῆκος ἤδη σχεδὸν τοὺς ἡμίσεις  διεληλύθει,   κατὰ δὲ τὴν δυσχέρειαν τὸ
[3, 66]   καὶ τῆς ἐπὶ τούτῳ γεφύρας  ἠκολούθει,   καταλαβὼν δὲ τὰς μὲν πλείστας
[3, 96]   προειρημένον στόλον ἕως μέν τινος  ἐπηκολούθει   τοῖς Καρχηδονίοις, συνάψειν πεπεισμένος, πολὺ
[3, 92]   εἰς δὲ τὸ πεδίον οὐ  καθίει   τὴν δύναμιν, εὐλαβούμενος τοὺς ὁλοσχερεῖς
[3, 48]   καὶ δυσχωρίας τῶν τόπων ἔκδηλον  ποιεῖ   τὸ ψεῦδος αὐτῶν. οὐχ ἱστορήσαντες
[3, 81]   συμπτωμάτων. οὐ γὰρ μόνον ἀπράκτους  ποιεῖ   τοὺς ὑποταττομένους, πολλάκις δὲ καὶ
[3, 90]   τῷ τοιούτῳ τρόπῳ. ταῦτα δ´  ἐποίει,   βουλόμενος ἅμα μὲν ἀφ´ ὡρισμένου
[3, 86]   ἐν ταῖς ἡλικίαις. ταῦτα δ´  ἐποίει   διὰ τὸ προϋπάρχον αὐτῷ μῖσος
[3, 116]   στρατιώτας. τὸ δὲ παραπλήσιον Ἀννίβας  ἐποίει·   καὶ γὰρ οὗτος ἐξ ἀρχῆς
[3, 42]   καὶ μὴν Ἀννίβας τὸ παραπλήσιον  ἐποίει   περὶ τὰς μεθ´ ἑαυτοῦ καταλειφθείσας
[3, 90]   χορηγίας ἀφθόνους οὐδέποτε τοὺς στρατιώτας  ἠφίει   προνομεύειν οὐδὲ χωρίζεσθαι καθάπαξ ἐκ
[3, 65]   ἱππεῖς ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ κέρατος  ἡτοιμάκει   πρὸς κύκλωσιν. ἀμφοτέρων δὲ καὶ
[3, 34]   πρὸς αὐτὸν ἀποστελλομένους· σαφῶς γὰρ  ἐξητάκει   καὶ τὴν ἀρετὴν τῆς ὑπὸ
[3, 48]   τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα πρὸς Ῥωμαίους  ἐξητάκει   σαφῶς, εἴς τε τὰς μεταξὺ
[3, 61]   εἰς Ἰβηρίαν, ὡς πρὸς Ἀννίβαν  ἐκεῖ   διαπολεμήσοντα, παρῆν ἀγγελία διότι πάρεστιν
[3, 100]   εὐφυῶς ἔχειν τὸ Γερούνιον, κρίνας  ἐκεῖ   ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν, προῆγε ποιούμενος
[3, 102]   ἔκρινεν αὐτὸς ἀναχωρεῖν καὶ πάλιν  ἐκεῖ   ποιεῖσθαι τὴν στρατοπεδείαν. ἀπὸ δὲ
[3, 103]   αὐτὰς πράξεις, πρότερον οὐδέποτε  συνεβεβήκει   παρὰ Ῥωμαίοις. τῷ δὲ Μάρκῳ
[3, 21]   τὸ μέρος, ἵνα μήθ´ οἷς  καθήκει   καὶ διαφέρει τὸ σαφῶς εἰδέναι
[3, 58]   πλείστων διημαρτηκότων, παραλείπειν μὲν οὐδαμῶς  καθήκει,   ῥητέον δέ τι πρὸς αὐτοὺς
[3, 82]   νίκης αὐτοῖς ὑπαρχούσης· τηλικοῦτον γὰρ  προενεβεβλήκει   κατελπισμὸν τοῖς ὄχλοις ὥστε πλείους
[3, 46]   δὲ πρὸς δύο πλέθρα τῷ  μήκει   τὸ πᾶν ζεῦγμα τῆς προβολῆς,
[3, 114]   τῆς προγεγενημένης μάχης σκύλοις ἐκλέξας  κατακεκοσμήκει·   τῶν δ´ Ἰβήρων καὶ Κελτῶν
[3, 60]   τῶν κατὰ τὰς ὑπερβολάς, δεινῶς  τεταλαιπωρήκει   τὸ σύμπαν αὐτῷ στρατόπεδον, ἀλλὰ
[3, 105]   πᾶν τὸ στράτευμα μέγας κίνδυνος  συνειστήκει   τοῖς Ῥωμαίοις. κατὰ δὲ τὸν
[3, 76]   γὰρ ἤδη καὶ τὸ συμμαχικὸν  ἡθροίκει   τῶν Ἰβήρων. ἅμα δὲ προϊὼν
[3, 71]   τοῦ στρατοπέδου σημηνάμενος τοὺς εὐρωστοτάτους  παρηγγέλκει   δειπνοποιησαμένους ἥκειν ἐπὶ τὴν αὑτοῦ
[3, 111]   πρὸς τὸν κίνδυνον οὐδαμῶς μοι  δοκεῖ   καθήκειν. ὅτε μὲν γὰρ ἀπείρως
[3, 91]   ἅμα δὲ τοῖς προειρημένοις ὀχυρὰ  δοκεῖ   καὶ δυσέμβολα τελέως εἶναι τὰ
[3, 23]   βούλεσθαι γινώσκειν αὐτούς, ὡς ἐμοὶ  δοκεῖ,   μήτε τοὺς κατὰ τὴν Βυσσάτιν
[3, 116]   ἀπεχώρουν. ἐν καιρῷ πραγματικὸν  δοκεῖ   ποιῆσαι καὶ φρόνιμον ἔργον Ἀσδρούβας·
[3, 21]   λόγοις. ἡμῖν δ´ ἀναγκαῖον εἶναι  δοκεῖ   τὸ μὴ παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο
[3, 34]   καὶ τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ λοιπὸν  ἐκαραδόκει   καὶ προσεδέχετο τοὺς παρὰ τῶν
[3, 19]   θριάμβου καὶ τῆς ἁπάσης εὐδοξίας.  ἐδόκει   γὰρ οὐ μόνον ἐπιδεξίως, ἔτι
[3, 15]   ἔτι δὲ μᾶλλον ἀδίκως κατάρχειν  ἐδόκει   τοῦ πολέμου. οἱ δὲ τῶν
[3, 4]   ἐτετελείωτο· πρὸς δὲ τούτοις ὁμολογούμενον  ἐδόκει   τοῦτ´ εἶναι καὶ κατηναγκασμένον ἅπασιν
[3, 20]   μὲν αἰσχύνην ἅμα καὶ βλάβην  ἐδόκει   φέρειν δεξαμένοις τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ
[3, 61]   πάρεστιν Ἀννίβας μετὰ δυνάμεως καὶ  πολιορκεῖ   τινας ἤδη πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ.
[3, 76]   ἐποιεῖτο καὶ τοὺς μὲν ἀπειθοῦντας  ἐπολιόρκει   τῶν τὴν παραλίαν κατοικούντων ἕως
[3, 99]   πολεμίοις οὐκ εἰς τοὺς τυχόντας  ἐπεπτώκει   κινδύνους. καὶ τότε μέν, ἤδη
[3, 102]   δὲ τούτου συμβάντος εἰς ἀπορίαν  ἐνεπεπτώκει   μεγάλην· οὔτε γὰρ ἀντεξάγειν τοῖς
[3, 54]   τῆς Ἰταλίας ἐνάργειαν· οὕτως γὰρ  ὑποπεπτώκει   τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν ὥστε συνθεωρουμένων
[3, 111]   τὸν αὐτὸν καιρὸν θεωρῶν ὅτι  καλεῖ   τὰ πράγματα μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν
[3, 15]   μὲν ἐκείνους, ὡς κηδόμενος Ζακανθαίων,  ἐνεκάλει   Ῥωμαίοις διότι μικροῖς ἔμπροσθεν χρόνοις,
[3, 82]   οὐδ´ ἀνείχετο τῶν ἀποφαινομένων ταῦτα,  παρεκάλει   δ´ αὐτοὺς ἐν νῷ λαμβάνειν
[3, 44]   τούτοις δ´ ἑξῆς εὐθαρσεῖς εἶναι  παρεκάλει,   θεωροῦντας διότι τὸ μέγιστον ἤνυσται
[3, 116]   χεῖρας τοῖς ὑπεναντίοις, ἅμα δὲ  παρεκάλει   καὶ παρώξυνε τοὺς παρ´ αὑτοῦ
[3, 43]   τοὺς πρώτους ἀποβαίνοντας συνίστα καὶ  παρεκάλει   καὶ συνεπλέκετο τοῖς βαρβάροις. οἱ
[3, 118]   οὐδὲν ἀπέλειπε τῶν ἐνδεχομένων, ἀλλὰ  παρεκάλει   μὲν τοὺς πολλούς, ἠσφαλίζετο δὲ
[3, 64]   τὰς δὲ λοιπὰς δυνάμεις συναγαγὼν  παρεκάλει.   τὰ μὲν οὖν πολλὰ τῶν
[3, 34]   πιστεύων τῇ τῶν πολιτῶν εὐνοίᾳ  παρεκάλει   τὰς δυνάμεις φανερῶς ἤδη πρὸς
[3, 77]   διεξῆγεν, μετὰ δὲ ταῦτα συναγαγὼν  παρεκάλει,   φάσκων οὐκ ἐκείνοις ἥκειν πολεμήσων,
[3, 90]   ποιῶν αὑτὸν τὸν μὲν Φάβιον  κατελάλει   πρὸς πάντας, ὡς ἀγεννῶς χρώμενον
[3, 31]   πρὸς δὲ τὸ μέλλον οὐδὲν  ὠφελεῖ   τὸ παράπαν. ~Ἧι καὶ τοὺς
[3, 47]   δὲ πρὸς {τὰς} δύσεις χειμερινάς,  ἐκβάλλει   δ´ εἰς τὸ Σαρδῷον πέλαγος.
[3, 78]   φήμης ἐν τῷ στρατοπέδῳ διότι  μέλλει   διά τινων ἑλῶν ἄγειν αὐτοὺς
[3, 86]   αὐτῷ τῆς τῶν ὑπεναντίων βοηθείας,  ἐξαποστέλλει   Μαάρβαν ἔχοντα τοὺς λογχοφόρους καί
[3, 42]   ὑπεναντίους, ἐπιγενομένης τῆς τρίτης νυκτὸς  ἐξαποστέλλει   μέρος τι τῆς δυνάμεως, συστήσας
[3, 69]   παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρξειν,  ἐξαποστέλλει   πεζοὺς μὲν δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ
[3, 15]   τὸν πόλεμον ὁρμητηρίῳ τῇ Ζακανθαίων  πόλει.   ~Διὸ καὶ πρὸς ταύτην ἁρμοζόμενοι
[3, 76]   ποιούμενος τὴν παραχειμασίαν ἐν Καινῇ  πόλει.   δὲ Γνάιος συνάψας τῷ
[3, 33]   Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων ἐν Καινῇ  πόλει   πρῶτον μὲν διαφῆκε τοὺς Ἴβηρας
[3, 82]   καλουμένην λίμνην· ἅμα δὲ προάγων  ἐπυρπόλει   καὶ κατέφθειρε τὴν χώραν, βουλόμενος
[3, 4]   τοῦ καταγωνίσασθαι τοὺς ἀντιταττομένους, οὔτε  πλεῖ   τὰ πελάγη χάριν τοῦ περαιωθῆναι
[3, 18]   εἴκοσι δὲ ναυσὶν ἐπιγενομένης ἡμέρας  ἔπλει   προδήλως ἐπὶ τὸν ἔγγιστα τῆς
[3, 4]   πάντας ὑφ´ ἑαυτούς. οὔτε γὰρ  πολεμεῖ   τοῖς πέλας οὐδεὶς νοῦν ἔχων
[3, 55]   παραστήσας τὰ πλήθη τὸν κρημνὸν  ἐξῳκοδόμει   μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας. τοῖς μὲν
[3, 107]   τὸ δὲ στρατόπεδον) πεζοὺς μὲν  λαμβάνει   περὶ τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ διακοσίους.
[3, 4]   τέχνας αὐτῆς ἕνεκα τῆς ἐπιστήμης  ἀναλαμβάνει·   πάντες δὲ πράττουσι πάντα χάριν
[3, 107]   τρόπον ἀναγκάσαι μάχεσθαι τοὺς πολεμίους,  καταλαμβάνει   τὴν τῆς Κάννης προσαγορευομένης πόλεως
[3, 32]   αὐτὰς ἐξ ὧν ἐκεῖνοι γράφουσιν  ὑπολαμβάνει   σαφῶς ἐπεγνωκέναι καὶ τὴν τοῦ
[3, 26]   τοὺς ὅρκους καὶ τὰς συνθήκας  ὑπολαμβάνει   τις αὐτοὺς πεποιῆσθαι τὴν διάβασιν,
[3, 60]   ἀλλὰ καὶ τῇ τῶν ἐπιτηδείων  σπάνει   καὶ ταῖς τῶν σωμάτων ἀθεραπευσίαις
[3, 32]   (δια( να) γνῶναι βύβλους τετταράκοντα  καθαπερανεὶ   κατὰ μίτον ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθῆσαι
[3, 84]   μὴ δυναμένους αὑτοῖς βοηθεῖν, ἀλλ´  ὡσανεὶ   προδεδομένους ὑπὸ τῆς τοῦ προεστῶτος
[3, 15]   παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν, ἥτις  ὡσανεὶ   πρόσχημα καὶ βασίλειον ἦν Καρχηδονίων
[3, 86]   τοῦ πάθους κατὰ τὴν πόλιν  ὡσανεὶ   φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης καὶ ταύτης τῆς
[3, 32]   συνθεωρουμένων καὶ συγκρινομένων ἀλλοιοτέρας ἕκαστα  τυγχάνει   δοκιμασίας τῆς κατὰ μέρος διαλήψεως,
[3, 18]   αὐτὸν τὸν καιρὸν τοιῷδέ τινι  γένει   στρατηγήματος. ποιησάμενος γὰρ τὸν ἐπίπλουν
[3, 3]   καὶ Κεφαλλήνων ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν τοὺς  Εὐμένει   συστάντας πρός τε Προυσίαν καὶ
[3, 87]   στρατηγός, οὗ κατασταθέντος παραχρῆμα διαλύεσθαι  συμβαίνει   πάσας τὰς ἀρχὰς ἐν τῇ
[3, 48]   ἀνθρώπων φῦλον κατ´ αὐτὰς οἰκεῖν  συμβαίνει   τὰς Ἄλπεις, ἀλλ´ ἀγνοοῦντες ἕκαστα
[3, 13]   ἀγγελίας ἐκ τῶν στρατοπέδων ὅτι  συμβαίνει   τὰς δυνάμεις ὁμοθυμαδὸν ᾑρῆσθαι στρατηγὸν
[3, 91]   μέσα δὲ τὰ πεδία κεῖσθαι  συμβαίνει   τὴν πασῶν ποτε μακαριωτάτην γεγονυῖαν
[3, 4]   φευκτὴν τοὐναντίον αἱρετὴν εἶναι  συμβαίνει   τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν, τοῖς δ´
[3, 55]   ποσί, καθάπερ ἐπὶ τῇ γῇ  συμβαίνει   τοῖς διὰ τῶν ἀκροπήλων πορευομένοις.
[3, 110]   τὸν Ἀδρίαν· δι´ οὗ ῥέοντα  συμβαίνει   τὸν Αὔφιδον τὰς μὲν πηγὰς
[3, 95]   περὶ τὸ στόμα τοῦ ποταμοῦ  συμβαίνει   τὸν τῶν ὑπεναντίων ὁρμεῖν στόλον,
[3, 48]   αὐτῶν. οὐχ ἱστορήσαντες γὰρ ὅτι  συμβαίνει   τοὺς Κελτοὺς τοὺς παρὰ τὸν
[3, 1]   αὐτῇ γεγονότων ἀρχὰς μὲν εἶναι  συμβαίνει   τοὺς προειρημένους πολέμους, καταστροφὴν δὲ
[3, 39]   Καινὴν πόλιν ἀπὸ στηλῶν εἶναι  συμβαίνει   τρισχιλίους, ὅθεν ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν
[3, 31]   πραγμάτων λαμβάνοντα τὴν δοκιμασίαν, ἀληθινῶς  ἐμφαίνει   τὰς ἑκάστων αἱρέσεις καὶ διαλήψεις
[3, 37]   τῶν προσαγορευομένων Πυρηναίων ὀρῶν,  διατείνει   κατὰ τὸ συνεχὲς ἀπὸ τῆς
[3, 72]   ἐξέπεμπε τοὺς πεζακοντιστὰς εἰς ἑξακισχιλίους·  ἐκίνει   δὲ καὶ τὴν λοιπὴν δύναμιν
[3, 45]   τάξιν, τὴν δὲ τῶν πεζῶν  ἐκίνει   δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος εἰς
[3, 107]   ἐκ τῶν ἐπετείων καρπῶν χορηγίαν,  ἐκίνει   τὴν δύναμιν ἐκ τοῦ περὶ
[3, 113]   κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολῆς ἐπιφαινομένης,  ἐκίνει   τὴν δύναμιν ἐξ ἑκατέρας ἅμα
[3, 107]   ὀκτὼ διακινδυνεύειν, πρότερον οὐδέποτ´  ἐγεγόνει   παρὰ Ῥωμαίοις, ἑκάστου τῶν στρατοπέδων
[3, 87]   τῶν ἑλῶν πορείας καὶ ταλαιπωρίας  ἐπεγεγόνει   σχεδὸν ἅπασι τοῖς ἵπποις, ὁμοίως
[3, 87]   ὑπὸ τὸν αὐτοκράτορα, γίνεται δ´  οἱονεὶ   διάδοχος τῆς ἀρχῆς ἐν τοῖς
[3, 103]   προϋπαρχούσης ὑπὲρ τῶν ὅλων δυσελπιστίας  οἱονεὶ   μεταβολήν τινα πρὸς τὸ βέλτιον
[3, 72]   ἐπῄει τοῖς ὑπεναντίοις σοβαρῶς, ἐν  τάξει   καὶ βάδην ποιούμενος τὴν ἔφοδον.
[3, 52]   παραγεγονότας, μὴ προσδεξάμενος δὲ προδήλους  ἕξει   πολεμίους αὐτούς, συγκατένευσε τοῖς λεγομένοις
[3, 81]   φύσιν τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος,  ἀγνοεῖ   καὶ τετύφωται. καθάπερ γὰρ ἐπὶ
[3, 26]   τις αὐτοὺς πεποιῆσθαι τὴν διάβασιν,  ἀγνοεῖ   προφανῶς. ~Συντελεσθέντος τοίνυν τοῦ περὶ
[3, 26]   τοῦ συγγραφέως, οὐ διότι ταῦτ´  ἠγνόει—   τοῦτο μὲν γὰρ οὐ θαυμαστόν,
[3, 104]   χειρὸς πρὸς ταύτην τὴν ἐπιβολήν,  ἐπινοεῖ   τι τοιοῦτον. τῶν γὰρ τόπων
[3, 62]   ἕκαστος αὐτὸς γενέσθαι τῶν λαχόντων.  ἐπεὶ   δ´ ἐδηλώθη τὰ κατὰ τὸν
[3, 46]   θηλείας, πειθαρχούντων αὐταῖς τῶν θηρίων.  ἐπεὶ   δ´ ἐπὶ τὰς τελευταίας ἐπέστησαν
[3, 116]   παρεσκεύαζον, περισπῶντες καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες.  ἐπεὶ   δ´ οἱ περὶ τὸν Ἀσδρούβαν
[3, 4]   τούτοις πειθαρχεῖν ὑπὲρ τῶν παραγγελλομένων.  ἐπεὶ   δ´ οὐκ αὐτοτελεῖς εἰσιν οὔτε
[3, 11]   Διὶ παρεστάναι παρὰ τὸν βωμόν.  ἐπεὶ   δὲ καλλιερήσας κατασπείσαι τοῖς θεοῖς
[3, 113]   κέρως ἐπέταξε τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς.  ἐπεὶ   δὲ πάντ´ ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν
[3, 5]   σπουδάσειν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν αὐτήν.  ἐπεὶ   δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν πράξεων
[3, 82]   ἐκκαλέσασθαι τὸν θυμὸν τῶν ὑπεναντίων.  ἐπεὶ   δὲ τὸν Φλαμίνιον ἤδη συνάπτοντα
[3, 51]   τῶν προειρημένων κραυγὴν καὶ συμπλοκήν.  ἐπεὶ   δὲ τοὺς μὲν πλείστους τῶν
[3, 40]   μὲν ἀρχὰς ὥρμησαν πρὸς φυγήν·  ἐπεὶ   δὲ τῶν ψιλῶν ἥψαντο χωρίων,
[3, 26]   τὰς συνθήκας καὶ τοὺς ὅρκους,  ἐπεὶ   ἐποιήσαντο τὴν πρώτην εἰς Σικελίαν
[3, 26]   τοῦτο μὲν γὰρ οὐ θαυμαστόν,  ἐπεὶ   καθ´ ἡμᾶς ἔτι καὶ Ῥωμαίων
[3, 31]   οὐ γίνεται, καὶ παραυτίκα μὲν  τέρπει,   πρὸς δὲ τὸ μέλλον οὐδὲν
[3, 76]   Ἴβηρος ποταμοῦ, τοὺς δὲ προσδεχομένους  ἐφιλανθρώπει,   τὴν ἐνδεχομένην ποιούμενος περὶ αὐτῶν
[3, 47]   Ἄλπεων ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους,  ῥεῖ   δὲ πρὸς {τὰς} δύσεις χειμερινάς,
[3, 115]   γενναίως· μετὰ δὲ ταῦτα τῷ  βάρει   θλιβόμενοι κλίνοντες ὑπεχώρουν εἰς τοὐπίσω,
[3, 14]   ταῖς δυνάμεσι. ~τῷ δ´ ἐπιγινομένῳ  θέρει   πάλιν ὁρμήσας ἐπὶ τοὺς Οὐακκαίους
[3, 4]   ἐν τούτῳ πλεῖστον κείσεται τῷ  μέρει.   οὐ γὰρ δὴ τοῦτ´ εἶναι
[3, 100]   οἰκονομίαν ταύτην, τῷ δὲ τρίτῳ  μέρει   τήν τε στρατοπεδείαν ἐτήρει καὶ
[3, 57]   τόπον καὶ καιρὸν ἀπονείμαντες τῷ  μέρει   τούτῳ, καθ´ ὅσον οἷοί τ´
[3, 59]   τόπον ἐν τῇ πραγματείᾳ τῷ  μέρει   τούτῳ, τούς τε φιλοπευστοῦντας ὁλοσχερέστερον
[3, 6]   τοιαῦτα μὴ διειληφότων ἀρχὴ τί  διαφέρει   καὶ πόσον διέστηκεν αἰτίας καὶ
[3, 105]   τότ´ ἐγένετο φανερὸν ὁμολογουμένως τί  διαφέρει   στρατιωτικῆς προπετείας καὶ κενοδοξίας στρατηγικὴ
[3, 32]   ἔστι τούτων οὐδέν, ἀλλ´ ὅσῳ  διαφέρει   τὸ μαθεῖν τοῦ μόνον ἀκοῦσαι,
[3, 21]   ἵνα μήθ´ οἷς καθήκει καὶ  διαφέρει   τὸ σαφῶς εἰδέναι τὴν ἐν
[3, 81]   κατ´ ἰδίαν μὲν αὐτοῖς ὄνειδος  ἐπιφέρει   τοῖς ἔχουσι, περὶ δὲ τὸν
[3, 81]   ὑποταττομένους, πολλάκις δὲ καὶ κινδύνους  ἐπιφέρει   τοὺς μεγίστους τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά
[3, 53]   ὑπερβολὰς τὰς ἀνωτάτω τῶν Ἄλπεων,  ὁλοσχερεῖ   μὲν οὐδενὶ περιπίπτων ἔτι συστήματι
[3, 100]   τρίτῳ μέρει τήν τε στρατοπεδείαν  ἐτήρει   καὶ τοῖς σιτολογοῦσι παρεφήδρευε κατὰ
[3, 92]   Ἄθυρνον ποταμόν, ὃς σχεδὸν δίχα  διαιρεῖ   τὰ προειρημένα πεδία. καὶ τὴν
[3, 42]   περὶ τὸν ποταμὸν τόποις εὐθέως  ἐνεχείρει   ποιεῖσθαι τὴν διάβασιν κατὰ τὴν
[3, 40]   τῆς πορείας. ~Ἀννίβας μὲν οὖν  ἐνεχείρει   ταῖς διεκβολαῖς τῶν Πυρηναίων ὀρῶν,
[3, 62]   μὲν οὖν διὰ τοιοῦδέ τινος  ἐνεχείρει   τρόπου ποιεῖσθαι τὴν παραίνεσιν. συναγαγὼν
[3, 84]   πρὸς τοὺς ἐν ταῖς ἐνέδραις  συνεπεχείρει   πανταχόθεν ἅμα τοῖς πολεμίοις. οἱ
[3, 110]   Αὔφιδον καλούμενον ποταμόν, ὃς μόνος  διαρρεῖ   τὸν Ἀπεννῖνον— τοῦτο δ´ ἔστιν
[3, 43]   ἔχων τοὺς στρατιώτας ἐπεῖχε τῇ  διαβάσει,   τοὺς μὲν λέμβους πεπληρωκὼς τῶν
[3, 10]   ἐντρεπομένων τῶν Ῥωμαίων, εἴξαντες τῇ  περιστάσει   καὶ βαρυνόμενοι μέν, οὐκ ἔχοντες
[3, 113]   δυνάμεως προέστησε τοὺς εὐζώνους ἐν  ἀποστάσει.   ἦσαν δὲ σὺν τοῖς συμμάχοις
[3, 78]   μετεώρους ὄντας εἰς τὴν πολεμίαν,  προφάσει   μὲν διὰ τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[3, 6]   τῶν Ἑλλήνων εὔνοιαν ὁμολογουμένην, εὐθέως  προφάσει   χρώμενος ὅτι σπεύδει μετελθεῖν τὴν
[3, 49]   πλείστους ἐσθῆτι καὶ πρὸς τούτοις  ὑποδέσει   κοσμήσας μεγάλην εὐχρηστίαν παρέσχετο πρὸς
[3, 60]   ταῖς ἐπιφανείαις καὶ τῇ λοιπῇ  διαθέσει   διὰ τὴν συνέχειαν τῶν προειρημένων
[3, 63]   προαίρεσιν κατ´ ἀνάγκην τοιαύτῃ  προθέσει   κεχρημένους οὐδέποτε διεψεῦσθαι τοῦ κρατεῖν
[3, 63]   αὐτῶν τῷ λογισμῷ καὶ τῇ  προθέσει   ταύτῃ, καὶ τὸ νικᾶν ἅμα
[3, 2]   συμφρονήσαντες Ἀντίοχος καὶ Φίλιππος ἐπὶ  διαιρέσει   τῆς τοῦ καταλελειμμένου παιδὸς ἀρχῆς
[3, 19]   τῇ κατὰ τὸν ὅλον βίον  προαιρέσει.   καταλαβέσθαι γὰρ ἐγχειρήσας μετὰ τῆς
[3, 61]   χιλιάρχων, τάξας ἡμέραν ἐν  δεήσει   πάντας ἐν Ἀριμίνῳ γενέσθαι κοιταίους.
[3, 33]   δ´ Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ διέταξε πῶς  δεήσει   τῇ τε τῶν Ἰβήρων ἀρχῇ
[3, 99]   καιρὸν καὶ τόπον, ἐν  δεήσει   τοὺς ἐκδεξομένους αὐτὸν ὑπομένειν. μετὰ
[3, 87]   κατέστησαν Κόιντον Φάβιον, ἄνδρα καὶ  φρονήσει   διαφέροντα καὶ πεφυκότα καλῶς. ἔτι
[3, 79]   κρατῶν δὲ τῶν ὑπαίθρων οὐκ  ἀπορήσει   τῶν ἐπιτηδείων. ἐπὶ δὲ τοῖς
[3, 6]   τὴν Ἀσίαν αἰτίαν εἶναί τις  φήσει   τοῦ πρὸς τοὺς Πέρσας πολέμου
[3, 98]   τὸν ἄνδρα καὶ πρᾷον τῇ  φύσει,   πιστῶς δὲ τὰ πρὸς αὐτὸν
[3, 78]   δέ πως οἰκεῖος (ὢν) τῇ  φύσει   τούτου τοῦ μέρους ταύτῃ προέθετο
[3, 88]   τὴν Ἀργυριππανὴν καὶ πᾶσαν ἀδεῶς  ἐλεηλάτει   τὴν Δαυνίαν. ἐν καιρῷ
[3, 22]   τέλος πλὴν ἐπὶ κήρυκι  γραμματεῖ.   ὅσα δ´ ἂν τούτων παρόντων
[3, 90]   πᾶσι δῆλον ποιήσειν ὅτι  κρατεῖ   τῶν ὅλων καὶ παραχωροῦσι Ῥωμαῖοι
[3, 4]   ἦν μετὰ ταῦτα καὶ πῶς  προεστάτει   τῶν ὅλων, τάς τε τῶν
[3, 114]   καὶ Γνάιος οἱ τῷ πρότερον  ἔτει   στρατηγοῦντες. τῶν δὲ Καρχηδονίων τὸ
[3, 86]   παρὰ τὸν Ἀδρίαν πλευρᾶς, οὗ  συνάπτει   τὰ Γαλατικὰ πεδία πρὸς τὴν
[3, 23]   τῆς Σικελίας ὑπὸ τὴν Καρχηδονίων  πίπτει   δυναστείαν. ὁμοίως δὲ καὶ Ῥωμαῖοι
[3, 37]   ἕως τῆς ἰσημερινῆς καταφορᾶς,  πίπτει   καθ´ Ἡρακλείους στήλας. αὗται μὲν
[3, 25]   λίθος νῦν. καὶ ταῦτ´ εἰπὼν  ῥίπτει   τὸν λίθον ἐκ τῆς χειρός.
[3, 23]   ὑπισχνοῦνται βεβαιώσειν οἱ Καρχηδόνιοι (δημοσίᾳ)  πίστει.   ἐκ δὲ τούτων τῶν συνθηκῶν
[3, 15]   γὰρ αὐτοὺς ἐν τῇ σφετέρᾳ  πίστει—   καὶ τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μὴ
[3, 25]   τῶν συνθηκῶν, ἐπειδὰν ὀμόσῃ δημοσίᾳ  πίστει,   λέγει τάδε· εὐορκοῦντι μέν μοι
[3, 22]   ἂν τούτων παρόντων πραθῇ, δημοσίᾳ  πίστει   ὀφειλέσθω τῷ ἀποδομένῳ, ὅσα ἂν
[3, 70]   ἀθεσίαν οὐκ ἐμμενεῖν ἐν τῇ  πίστει,   τῶν Καρχηδονίων ἀπραγούντων καὶ τὴν
[3, 35]   καὶ δεσπότην· μάλιστα γὰρ τούτοις  ἠπίστει   διὰ τὴν πρὸς Ῥωμαίους εὔνοιαν.
[3, 61]   σύνεγγυς εἶναι, τὸ μὲν πρῶτον  ἠπίστει   τοῖς προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος μὲν ὅτι
[3, 52]   πολὺν μὲν χρόνον ηὐλαβεῖτο καὶ  διηπίστει   τοῖς λεγομένοις, συλλογιζόμενος (δ´ Ἀννίβας
[3, 20]   τὰ τοιαῦτα τῶν συγγραμμάτων οἷα  γράφει   Χαιρέας καὶ Σωσύλος οὐδὲν ἂν
[3, 56]   ἐχούσῃ τὴν ἐπιγραφὴν ἐπὶ Λακινίῳ  διασαφεῖ.   κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιρούς,
[3, 44]   ἑρμηνέως τὰ δεδογμένα παρ´ αὐτῶν  διεσάφει   τοῖς ὄχλοις. ἦν δὲ τῶν
[3, 41]   ἐν τούτοις ἦν καὶ τοιαύτην  εἰλήφει   διέξοδον, οἵαν ἔν τε τοῖς
[3, 62]   παρήγαγεν νεανίσκους τῶν αἰχμαλώτων, οὓς  εἰλήφει   κακοποιοῦντας τὴν πορείαν ἐν ταῖς
[3, 118]   μάχης τὸν προειρημένον τρόπον, ἀκόλουθον  εἰλήφει   τὰ ὅλα κρίσιν τοῖς ὑπ´
[3, 96]   Ἰβηρίαν ἀπὸ τούτων (ἐπι) κυδεστέρας  εἰλήφει   τοῖς Ῥωμαίοις τὰς ἐλπίδας διὰ
[3, 44]   ἀπολειπομένων ἀνδρῶν, πάσας δ´ ἐν  βραχεῖ   χρόνῳ διαπεραιώσας τὰς δυνάμεις ἐκείνην
[3, 37]   προσαγορευομένην κοινὴν μὲν ὀνομασίαν οὐκ  ἔχει   διὰ τὸ προσφάτως κατωπτεῦσθαι, κατοικεῖται
[3, 109]   δ´ ἐκ τῶν ἀποβαινόντων βραχεῖαν  ἔχει   διαφοράν, ἀναγκαῖος τῆς παρακλήσεως
[3, 38]   ἀλλήλαις περὶ τὴν Αἰθιοπίαν, οὐδεὶς  ἔχει   λέγειν ἀτρεκῶς ἕως τῶν καθ´
[3, 31]   ἐπὶ πολλῶν εὑρεῖν ἔστιν. ἅπερ  ἔχει   μεγίστας ἐπικουρίας καὶ κοινῇ καὶ
[3, 109]   κριθῇ, περιγενήσεται τῶν ἐχθρῶν, οὐκ  ἔχει.   πᾶσαν γὰρ τὴν αὑτῆς προθυμίαν
[3, 47]   τῆς Εὐρώπης. δὲ Ῥοδανὸς  ἔχει   τὰς μὲν πηγὰς ὑπὲρ τὸν
[3, 87]   πράξεις. δὲ δικτάτωρ ταύτην  ἔχει   τὴν διαφορὰν τῶν ὑπάτων· τῶν
[3, 36]   τῶν ἀγνοουμένων εἰς τέλος ὁμοίαν  ἔχει   τὴν δύναμιν τῶν ὀνομάτων
[3, 109]   ἀπήρεισται, καὶ πάσας τὰς ἐλπίδας  ἔχει   τῆς σωτηρίας ἐν ὑμῖν. ὧν
[3, 109]   μετὰ ταῦτα συμβαίνοντα τὴν διαφορὰν  ἔχει   τῶν ἐνεστώτων ἀεὶ κινδύνων, ὑπομνήσεως
[3, 17]   πέρατα τῆς Ἰβηρίας καὶ Κελτιβηρίας,  ἀπέχει   δὲ τῆς θαλάττης ὡς ἑπτὰ
[3, 39]   διορίζει τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτούς.  ἀπέχει   δὲ τοῦ καθ´ Ἡρακλείους στήλας
[3, 100]   τὸ Γερούνιον, τῆς Λουκαρίας  ἀπέχει   διακόσια στάδια, τὰς μὲν ἀρχὰς
[3, 37]   τοῦ Νάρβωνος, ὃς οὐ πολὺν  ἀπέχει   τόπον ὡς πρὸς δύσεις ἀπὸ
[3, 108]   μὴν πάντα τἀναντία τοῖς προειρημένοις  ὑπάρχει.   ~πρῶτον γὰρ ἡμεῖς ἀμφότεροι πάρεσμεν,
[3, 61]   Ἄλπεις ὡς πολλὴ καὶ δυσδίοδος  ὑπάρχει   στρατοπέδοις. πλειόνων δὲ καὶ σαφεστέρως
[3, 66]   τρίτῃ παρέταξε τὴν δύναμιν ἐν  συνόψει   τοῖς ὑπεναντίοις. οὐδενὸς δὲ σφίσιν
[3, 32]   μέλλον οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ παράπαν.  ~Ἧι   καὶ τοὺς ὑπολαμβάνοντας δύσκτητον εἶναι
[3, 11]   ἐννέα, θύοντος δ´ αὐτοῦ τῷ  Διὶ   παρεστάναι παρὰ τὸν βωμόν. ἐπεὶ
[3, 45]   τὸ δίωγμα τῷ τῶν Καρχηδονίων  χάρακι   καὶ κατοπτεύσαντες αὖθις ἐξ ὑποστροφῆς
[3, 94]   ἦγε τὴν ἡσυχίαν ἐπὶ τῷ  χάρακι   καὶ προσεδέχετο τὴν ἡμέραν. κατὰ
[3, 69]   τοὺς παρ´ αὑτοῦ συνεγγίσαντας τῷ  χάρακι   καὶ στῆναι μὲν ἐκ μεταβολῆς
[3, 71]   προσέταξε πελάσαντας τῷ τῶν ἐναντίων  χάρακι   κατὰ σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν τὸν ποταμὸν
[3, 67]   καὶ κατακοιμισθέντων τῶν ἐν τῷ  χάρακι,   παρελθεῖν ἐάσαντες τὸ πλεῖον μέρος
[3, 89]   καὶ συνεγγίσας τῷ τῶν Ῥωμαίων  χάρακι   παρετάξατο. χρόνον δέ τινα μείνας,
[3, 68]   λόφους καὶ περιλαβὼν τάφρῳ καὶ  χάρακι   τὴν παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν τὸν
[3, 100]   πόλεως παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ καὶ  χάρακι   τὴν στρατοπεδείαν. γενόμενος δ´ ἀπὸ
[3, 117]   ἀπολελειμμένους ἐν τῷ τῶν Καρχηδονίων  χάρακι.   τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἀντεῖχον·
[3, 22]   μηδὲν ἔστω τέλος πλὴν ἐπὶ  κήρυκι   γραμματεῖ. ὅσα δ´ ἂν
[3, 31]   ἔτι δὲ μᾶλλον ἀναγκαίαν εἶναί  φημι   διὰ ταῦτα τὴν τῶν παρεληλυθότων
[3, 9]   ὑπὸ τούτου πιστόν. ἐγὼ δὲ  φημὶ   μὲν δεῖν οὐκ ἐν μικρῷ
[3, 6]   δὲ παντὸς ἀρχὰς μὲν εἶναί  φημι   τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καὶ πράξεις
[3, 25]   δ´ ἄλλως διανοηθείην τι  πράξαιμι,   πάντων τῶν ἄλλων σῳζομένων ἐν
[3, 6]   αἰτίας γε μὴν οὐδαμῶς ἂν  συγχωρήσαιμι.   πολλοῦ γε δεῖν, εἰ μὴ
[3, 25]   βίων, ἱερῶν, τάφων, ἐγὼ μόνος  ἐκπέσοιμι   οὕτως ὡς ὅδε λίθος νῦν.
[3, 44]   ἔργοις καὶ κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας ἐν  οὐδενὶ   διεσφάλθαι, κατακολουθήσαντας τῇ ´κείνου γνώμῃ
[3, 53]   ἀνωτάτω τῶν Ἄλπεων, ὁλοσχερεῖ μὲν  οὐδενὶ   περιπίπτων ἔτι συστήματι τῶν βαρβάρων,
[3, 20]   τῶν διαβουλίων οὐδὲ τῶν ἀναγκαίων  οὐδενὶ   προΐεσθαι τῶν ἀπορρήτων οὐδέν; ὧν
[3, 18]   παρ´ αὐτὸν τὸν καιρὸν τοιῷδέ  τινι   γένει στρατηγήματος. ποιησάμενος γὰρ τὸν
[3, 78]   τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. ~Ἐχρήσατο δέ  τινι   καὶ Φοινικικῷ στρατηγήματι τοιούτῳ κατὰ
[3, 117]   γένηται κίνδυνος. ἑάλωσαν δὲ τοιούτῳ  τινὶ   τρόπῳ. καταλιπόντος Ἀννίβου φυλακὴν ἀρκοῦσαν
[3, 24]   ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσι καὶ ἐν  Καρχηδόνι   πάντα καὶ ποιείτω καὶ πωλείτω
[3, 8]   εὐδοκεῖν τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἐν  Καρχηδόνι   τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου περὶ τὴν
[3, 24]   δημόσιον γινέσθω τὸ ἀδίκημα. ἐν  Σαρδόνι   καὶ Λιβύῃ μηδεὶς Ῥωμαίων μήτ´
[3, 22]   ἐν Λιβύῃ ἐν  Σαρδόνι   πραθῇ. ἐὰν Ῥωμαίων τις εἰς
[3, 111]   αὐτὴν πλευρὰν τοῦ ποταμοῦ τῇ  μείζονι   στρατοπεδείᾳ τῶν ὑπεναντίων. ~Τῇ δ´
[3, 89]   ἡλικίας συνεχῶς ἐν τοῖς πολεμικοῖς,  ἡγεμόνι   δὲ χρῆσθαι συντεθραμμένῳ σφίσι καὶ
[3, 71]   γε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς κοινολογηθεὶς  Μάγωνι   τἀδελφῷ καὶ τοῖς συνέδροις περὶ
[3, 76]   καὶ τὴν ναυτικὴν στρατιὰν ἐν  Ταρράκωνι   τὴν παραχειμασίαν ἐποιεῖτο. διαδοὺς δὲ
[3, 35]   δυνάμεως ἧς εἶχε τῷ μὲν  Ἄννωνι   πεζοὺς μυρίους ἱππεῖς δὲ χιλίους
[3, 51]   συμβάντος καὶ τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης,  οἱ   βάρβαροι συνθεασάμενοι τὸ γεγονὸς τὰς
[3, 53]   ὑπερδεξίων ὄντων τοῖς πολεμίοις, ἀντιπαράγοντες  οἱ   βάρβαροι ταῖς παρωρείαις καὶ τοῖς
[3, 50]   στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ὅτι προκατέχουσιν  οἱ   βάρβαροι τοὺς εὐκαίρους τόπους, αὐτὸς
[3, 62]   προέθηκε πανοπλίας Γαλατικάς, οἵαις εἰώθασιν  οἱ   βασιλεῖς αὐτῶν, ὅταν μονομαχεῖν μέλλωσιν,
[3, 40]   Κρεμώνην. ἤδη δὲ τούτων συνῳκισμένων,  οἱ   Βοῖοι καλούμενοι Γαλάται, πάλαι μὲν
[3, 40]   εἰς λόγους σφίσι συνελθεῖν, ὑπήκουσαν  οἱ   Βοῖοι. τῶν δ´ ἀνδρῶν ἐξελθόντων,
[3, 52]   αὖθις εἰς κινδύνους παρεγένετο μεγάλους.  οἱ   γὰρ περὶ τὴν δίοδον οἰκοῦντες
[3, 71]   ὑπεναντίους. ἔμελλεν δ´ εὐχερῶς λήσειν·  οἱ   γὰρ Ῥωμαῖοι πρὸς μὲν τοὺς
[3, 62]   ἦσαν οἱ μὲν εἰληχότες περιχαρεῖς,  οἱ   δ´ ἄλλοι τοὐναντίον. γενομένης δὲ
[3, 84]   γὰρ οἱ μὲν κατὰ πρόσωπον,  οἱ   δ´ ἀπ´ οὐρᾶς, οἱ δ´
[3, 53]   οἱ μὲν ἀπὸ τῆς οὐραγίας,  οἱ   δ´ ἀπὸ τῆς πρωτοπορείας ἀπέσπων
[3, 115]   παρίσταντο παρὰ πλευρὰν τοῖς πολεμίοις,  οἱ   δ´ ἀπὸ τῶν εὐωνύμων ἐπὶ
[3, 5]   ἀπολύσαντες τῆς ἐπενεχθείσης αὐτοῖς διαβολῆς.  οἱ   δ´ αὐτοὶ μετ´ οὐ πολὺ
[3, 107]   πάντων μετεώρων ὄντων ταῖς διανοίαις,  (οἱ   δ´) ἐβουλεύσαντο μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν
[3, 97]   ἀνεκομίσθη πρὸς τὰς πεζικὰς δυνάμεις·  ~οἱ   δ´ ἐκ τῆς συγκλήτου πυθόμενοι
[3, 84]   πρόσωπον, οἱ δ´ ἀπ´ οὐρᾶς,  οἱ   δ´ ἐκ τῶν πλαγίων αὐτοῖς
[3, 117]   μαχόμενοι μὲν ἑάλωσαν εἰς μυρίους—  οἱ   δ´ ἐκτὸς ὄντες τῆς μάχης—
[3, 68]   κινδύνου τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν.  οἱ   δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ, προσπεπτωκότων
[3, 103]   Ῥωμαῖοι τἀναντία θαρραλεώτερον καὶ προπετέστερον.  ~Οἱ   δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ, προσπεσόντος
[3, 73]   τοῖς κατὰ πρόσωπον οὐκ εἴων.  οἱ   δ´ ἐν τοῖς βαρέσιν ὅπλοις
[3, 43]   ἐπὶ τὰς σκηνὰς ἐφέροντο βοηθήσοντες,  οἱ   δ´ ἠμύνοντο καὶ διεμάχοντο πρὸς
[3, 43]   κατὰ τὴν πρώτην εὐθέως διάβασιν.  οἱ   δὲ βάρβαροι θεωροῦντες τὴν ἐπιβολὴν
[3, 43]   ἐπὶ τοὺς τὴν διάβασιν τηροῦντας.  οἱ   δὲ βάρβαροι, παραλόγου τοῦ πράγματος
[3, 40]   μόλις εὐσχήμονα ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν.  οἱ   δὲ Βοῖοι κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν καὶ
[3, 40]   τὸ γεγονός, ἐβοήθει κατὰ σπουδήν.  οἱ   δὲ Βοῖοι συνέντες αὐτοῦ τὴν
[3, 74]   τῶν θηρίων καὶ τῶν ἱππέων,  οἱ   δὲ διαφυγόντες τῶν πεζῶν καὶ
[3, 40]   τὴν ὕπατον ἀρχὴν εἰληφώς,  οἱ   δὲ δύο τὴν ἑξαπέλεκυν. οἰομένων
[3, 15]   τοῦ πατρὸς ὑποθήκας καὶ παραινέσεις.  ~Οἱ   δὲ Ζακανθαῖοι συνεχῶς ἔπεμπον εἰς
[3, 117]   πεντακοσίους, ἱππεῖς δὲ περὶ διακοσίους.  οἱ   δὲ ζωγρηθέντες τῶν Ῥωμαίων ἐκτὸς
[3, 68]   τῆς οὐραγίας οἱ μὲν διεφθάρησαν,  οἱ   δὲ ζῶντες ἑάλωσαν ὑπὸ τῶν
[3, 72]   ἤδη καὶ τῆς ἡμέρας προβαινούσης.  οἱ   δὲ Καρχηδόνιοι κατὰ σκηνὰς βεβρωκότες
[3, 90]   πρόθυμος ἦν παραβάλλεσθαι καὶ διακινδυνεύειν.  Οἱ   δὲ Καρχηδόνιοι καταφθείραντες τοὺς προειρημένους
[3, 96]   ἐλπίδας διὰ τὸ προειρημένον κατόρθωμα.  οἱ   δὲ Καρχηδόνιοι, προσπεσόντος αὐτοῖς τοῦ
[3, 105]   καὶ τοῖς ὑπὸ τούτου παραγγελλομένοις.  οἱ   δὲ Καρχηδόνιοι τὸν μὲν μεταξὺ
[3, 84]   φεύγειν μηδὲ λείπειν τὰς τάξεις.  οἱ   δὲ κατὰ πορείαν μεταξὺ τῆς
[3, 65]   καὶ τῆς ἐπιφορᾶς τῶν Νομάδων·  οἱ   δὲ κατὰ πρόσωπον ἐξ ἀρχῆς
[3, 51]   ὁπότε διαπτοηθεῖεν ἐκ τῆς πληγῆς,  οἱ   δὲ κατὰ τὴν εἰς τοὔμπροσθεν
[3, 79]   καὶ συνήθεις ταῖς τοιαύταις ταλαιπωρίαις.  οἱ   δὲ Κελτοὶ δυσχερῶς μὲν εἰς
[3, 43]   παρεκάλει καὶ συνεπλέκετο τοῖς βαρβάροις.  οἱ   δὲ Κελτοὶ καὶ διὰ τὴν
[3, 118]   Καπυανῶν τινες ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν,  οἱ   δὲ λοιποὶ πάντες ἀπέβλεπον ἤδη
[3, 117]   εἰς τὰς παρακειμένας πόλεις διέφυγον.  οἱ   δὲ λοιποὶ πάντες, ὄντες εἰς
[3, 45]   τοὺς μὲν πλείστους αὑτῶν ἀπολωλεκότες,  οἱ   δὲ λοιποὶ προτροπάδην πεφευγότες. συμπεσόντες
[3, 40]   προσπεσόντες πολλοὺς ἀπέκτειναν τῶν Ῥωμαίων.  οἱ   δὲ λοιποὶ τὰς μὲν ἀρχὰς
[3, 116]   τοῖς μέρεσιν ἐπέστη τῆς δυνάμεως.  οἱ   δὲ Νομάδες ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ
[3, 33]   διαφέρειν τῶν ἐπὶ μέρους συντάξεων.  ~Οἱ   δὲ παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις—
[3, 102]   ἐξαποσταλέντες πολλοὺς τῶν ἐσκεδασμένων ἀπέκτειναν·  οἱ   δὲ παρατεταγμένοι τέλος εἰς τοῦτ´
[3, 74]   προσπεσόντων ἀπώλλυντο καὶ κακῶς ἔπασχον,  οἱ   δὲ περὶ τὰς πρώτας χώρας
[3, 106]   γνώμην τὰ κατὰ τὰς δυνάμεις.  οἱ   δὲ περὶ τὸν Αἰμίλιον βουλευσάμενοι
[3, 50]   μὲν εἰς τὴν οἰκείαν ἀπηλλάγησαν,  οἱ   δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν ἤρξαντο
[3, 105]   ταγμάτων καὶ τοὺς ἀρίστους ἄνδρας.  οἱ   δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν καταπλαγέντες
[3, 96]   βουλόμενος ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς πολεμίοις.  ~οἱ   δὲ περὶ τὸν Ἀσδρούβαν, σημηνάντων
[3, 106]   τὰς λοιπὰς ἐγίνοντο παρασκευὰς ἐπιμελῶς.  οἱ   δὲ περὶ τὸν Γνάιον κομισάμενοι
[3, 19]   ἀπὸ τῆς πόλεως τοὺς ἐκβεβοηθηκότας.  οἱ   δὲ περὶ τὸν Δημήτριον συννοήσαντες
[3, 99]   ὁμήρους τοῖς ἡγεμόσι τῶν Ῥωμαίων.  οἱ   δὲ περὶ τὸν Πόπλιον ἐτίμησάν
[3, 84]   συνεπεχείρει πανταχόθεν ἅμα τοῖς πολεμίοις.  οἱ   δὲ περὶ τὸν Φλαμίνιον, παραδόξου
[3, 19]   ἔφυγον ὡς πρὸς τὴν πόλιν,  οἱ   δὲ πλείους ἀνοδίᾳ κατὰ τῆς
[3, 43]   μὲν αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν τὴν στρατοπεδείαν,  οἱ   δὲ πλείους ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς
[3, 11]   σφᾶς τὴν τοῦ βασιλέως προαίρεσιν.  οἱ   δὲ πρέσβεις ὁρῶντες τὸν Ἀντίοχον
[3, 106]   μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο τὴν ἀρχήν,  οἱ   δὲ προϋπάρχοντες ὕπατοι, Γνάιος Σερουίλιος
[3, 69]   τῶν ὑπηρετῶν καὶ σαλπιγκτῶν ἀνακαλούμενος.  οἱ   δὲ Ῥωμαῖοι βραχὺν ἐπισχόντες χρόνον
[3, 19]   πρὸς τοὺς ἐπὶ τὸν λόφον.  οἱ   δὲ Ῥωμαῖοι θεωροῦντες τὴν ἔφοδον
[3, 90]   πολλῆς καὶ παντοδαπῆς ἀποσκευῆς γέμουσαν.  οἱ   δὲ Ῥωμαῖοι κατόπιν μὲν εἵποντο
[3, 116]   εἰ καί τις ἕτερος, ποιήσας.  οἱ   δὲ Ῥωμαῖοι μέχρι μὲν ἐμάχοντο
[3, 75]   νίκην αὐτῶν χειμὼν ἀφείλετο.  οἱ   δὲ Ῥωμαῖοι παραυτίκα μὲν ἐπίστευον
[3, 20]   μᾶλλον ἀνδρωδῶς κεχρῆσθαι τοῖς πράγμασιν.  ~Οἱ   δὲ Ῥωμαῖοι, προσπεπτωκυίας αὐτοῖς ἤδη
[3, 102]   προνομαῖς εὐλαβέστερον ἐχρῶντο καὶ φυλακτικώτερον,  οἱ   δὲ Ῥωμαῖοι τἀναντία θαρραλεώτερον καὶ
[3, 110]   πολὺν ἐν αὐτοῖς ἐποιεῖτο θόρυβον.  οἱ   δὲ Ῥωμαῖοι τὴν μὲν πρώτην
[3, 96]   πλοίων ἐσῴζοντο πρὸς τοὺς παρατεταγμένους.  οἱ   δὲ Ῥωμαῖοι τολμηρῶς συνεγγίσαντες τῇ
[3, 41]   πρὸ τοῦ καὶ νῦν διεληλύθαμεν.  οἱ   δὲ στρατηγοὶ τῶν Ῥωμαίων ἑτοιμασάμενοι
[3, 33]   δὲ τούτοις Ὀρῆτες Ἴβηρες, Ὀλκάδες,  οἱ   δὲ σύμπαντες ἀπὸ τούτων τῶν
[3, 67]   τὸ μεταξὺ διάστημα τῶν στρατοπέδων.  ~Οἱ   δὲ συστρατευόμενοι Κελτοὶ τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 68]   ᾐτιῶντο τὴν τοῦ στρατηγοῦ προπέτειαν,  οἱ   δὲ τὴν τῶν Κελτῶν ἐθελοκάκησιν,
[3, 15]   ἀδίκως κατάρχειν ἐδόκει τοῦ πολέμου.  οἱ   δὲ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις, ὅτι
[3, 15]   προφάσεις ἀλόγους· ἅπερ εἰώθασι ποιεῖν  οἱ   διὰ τὰς προεγκαθημένας αὐτοῖς ὁρμὰς
[3, 33]   τῆς τοιαύτης οἰκονομίας. ἦσαν δ´  οἱ   διαβάντες εἰς τὴν Λιβύην Θερσῖται,
[3, 14]   καὶ τῶν ἐκ τῆς Ἑλμαντικῆς  οἱ   διασωθέντες. πρὸς οὓς εἰ μὲν
[3, 12]   αὑτοῦ πρόθεσιν· Ἀννίβᾳ δὲ παρέδωκαν  οἱ   καιροὶ καὶ λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν
[3, 86]   ἱππεῖς προεξαπέστειλε, βουλόμενος, εἰ δέοινθ´  οἱ   καιροί, πρὸ τῆς αὑτοῦ παρουσίας
[3, 72]   ὅταν ὁμοῦ τοὺς ὑπάτους ἑκατέρους  οἱ   καιροὶ συνάγωσιν. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 65]   Ῥωμαῖοι, δεξιὸν δὲ τὸν ῥοῦν  οἱ   Καρχηδόνιοι. γνόντες δὲ τῇ δευτέρᾳ
[3, 23]   καὶ τὸ δίκαιον ὑπισχνοῦνται βεβαιώσειν  οἱ   Καρχηδόνιοι (δημοσίᾳ) πίστει. ἐκ δὲ
[3, 112]   δ´ ὅτι ταχέως ἀναγκασθήσονται μεταστρατοπεδεύειν  οἱ   Καρχηδόνιοι διὰ τὸν πορισμὸν τῶν
[3, 14]   εἰ μὲν ἐκ παρατάξεως ἠναγκάσθησαν  οἱ   Καρχηδόνιοι διακινδυνεύειν, ὁμολογουμένως ἂν ἡττήθησαν.
[3, 87]   ἐφ´ οἷς ἀκούσαντες μεγαλείως ἐχάρησαν  οἱ   Καρχηδόνιοι καὶ πολλὴν ἐποιοῦντο σπουδὴν
[3, 91]   ταῦτα καταστρατοπεδεύσαντες ὥσπερ εἰς θέατρον  οἱ   Καρχηδόνιοι καταπλήξεσθαι μὲν τῷ παραλόγῳ
[3, 29]   γενομένας ὁμολογίας οὐκ ἀθετητέον, καθάπερ  οἱ   Καρχηδόνιοι λέγειν ἐθάρρουν· οὐ γὰρ
[3, 29]   συμμαχοῦσι, καθάπερ ἐποιοῦντο τὴν ἐκδοχὴν  οἱ   Καρχηδόνιοι· προσέκειτο γὰρ ἂν ἤτοι
[3, 20]   καὶ διασαφούντων ταῦτα, δυσχερῶς ἤκουον  οἱ   Καρχηδόνιοι τὴν αἵρεσιν τῶν προτεινομένων.
[3, 23]   πρὸς μεσημβρίαν οὐκ οἴονται δεῖν  οἱ   Καρχηδόνιοι τοὺς Ῥωμαίους μακραῖς ναυσὶ
[3, 58]   καὶ δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι δὲ τούτων  οἱ   κατὰ γῆν. ἀλλ´ εἰ καί
[3, 58]   ἀδύνατον. πολλοὶ μὲν γὰρ ἦσαν  οἱ   κατὰ θάλατταν τότε κίνδυνοι καὶ
[3, 50]   ἐπιπέδοις ἦσαν, ἀπείχοντο πάντες αὐτῶν  οἱ   κατὰ μέρος ἡγεμόνες τῶν Ἀλλοβρίγων,
[3, 74]   ὑποκείμενον ποταμόν. τούτου δὲ συμβάντος  οἱ   κατὰ μέσον τὸν κίνδυνον ταχθέντες
[3, 92]   συνάρχων αὐτοῦ Μάρκος καὶ πάντες  οἱ   κατὰ τὸ στρατόπεδον χιλίαρχοι καὶ
[3, 17]   ἑπτὰ στάδια. νέμονται δὲ χώραν  οἱ   κατοικοῦντες αὐτὴν πάμφορον καὶ διαφέρουσαν
[3, 69]   καὶ πολλὴν περιβαλομένων λείαν, εὐθέως  οἱ   Κελτοὶ παρῆσαν ἐπὶ τὸν χάρακα
[3, 69]   τούτου δὲ συμπεσόντος αὖθις ἐγκλίναντες  οἱ   Κελτοὶ πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἀσφάλειαν
[3, 69]   πολεμίοις ὑπὲρ τῆς λείας, ἐτράπησαν  οἱ   Κελτοὶ σὺν τοῖς Νομάσι καὶ
[3, 79]   καὶ κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ τοὺς ἄλλους  οἱ   Κελτοί. τῶν δ´ ὑποζυγίων αὐτοῦ
[3, 46]   πλείω ταύταις ἐνῆψαν, οἷς ἔμελλον  οἱ   λέμβοι ῥυμουλκοῦντες οὐκ ἐάσειν φέρεσθαι
[3, 43]   καὶ παρὰ τὸ ῥεῦμα τάξιν  οἱ   λέμβοι, τὴν δ´ ὑπὸ τούτους
[3, 13]   ἐκράτησε τῆς πόλεως. οὗ συμβάντος  οἱ   λοιποὶ γενόμενοι καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν αὑτοὺς
[3, 51]   τραυματιζόμενοι τῶν ἵππων· τούτων γὰρ  οἱ   μὲν ἀντίοι συμπίπτοντες τοῖς ὑποζυγίοις,
[3, 53]   τόπους παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν· ὧν  οἱ   μὲν ἀπὸ τῆς οὐραγίας, οἱ
[3, 115]   ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς· ὧν  οἱ   μὲν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος
[3, 55]   συνεξακολουθοῦν τούτοις ἔτι δυσχερέστερον ὑπῆρχεν.  οἱ   μὲν γὰρ ἄνδρες οὐ δυνάμενοι
[3, 85]   ὄντας εἰς τριάκοντα τὸν ἀριθμόν·  οἱ   μὲν γὰρ πάντες εἰς χιλίους
[3, 108]   συγκαταβαίνειν εἰς τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους.  οἱ   μὲν γὰρ περὶ τὸν Τρεβίαν
[3, 84]   {μὲν} γὰρ εἰς τὴν λίμνην  οἱ   μὲν διὰ τὴν παράστασιν τῆς
[3, 68]   δὲ καταλειφθέντων ἐπὶ τῆς οὐραγίας  οἱ   μὲν διεφθάρησαν, οἱ δὲ ζῶντες
[3, 106]   καὶ Γάιον Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων  οἱ   μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο τὴν ἀρχήν,
[3, 62]   τὰ κατὰ τὸν κλῆρον, ἦσαν  οἱ   μὲν εἰληχότες περιχαρεῖς, οἱ δ´
[3, 43]   παραλόγου τοῦ πράγματος φανέντος αὐτοῖς,  οἱ   μὲν ἐπὶ τὰς σκηνὰς ἐφέροντο
[3, 94]   τὰς διεκβολάς. ~τῶν δὲ Ῥωμαίων  οἱ   μὲν ἐπὶ τοῖς στενοῖς φυλάττοντες
[3, 102]   χώρας διεσπαρμένοις. τῶν δὲ Ῥωμαίων  οἱ   μὲν ἐπὶ τοὺς προνομεύοντας ἐξαποσταλέντες
[3, 68]   ἧτταν εἶναι τὸ γεγονός, ἀλλ´  οἱ   μὲν ᾐτιῶντο τὴν τοῦ στρατηγοῦ
[3, 73]   τὰ βαρέα τῶν ὅπλων ἀλλήλοις,  οἱ   μὲν ἱππεῖς οἱ τῶν Καρχηδονίων
[3, 102]   ἀπὸ δὲ τούτων τῶν καιρῶν  οἱ   μὲν Καρχηδόνιοι ταῖς προνομαῖς εὐλαβέστερον
[3, 84]   συννοῆσαι τὸ γινόμενον. ἅμα γὰρ  οἱ   μὲν κατὰ πρόσωπον, οἱ δ´
[3, 74]   τὸν κίνδυνον ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων  οἱ   μὲν κατόπιν ἐφεστῶτες ὑπὸ τῶν
[3, 79]   καὶ προσφέρῃ τὰς χεῖρας αὐτοῖς.  οἱ   μὲν οὖν Ἴβηρες καὶ Λίβυες
[3, 21]   ἀδικίας καὶ συναναδέχεσθαι τὸν πόλεμον.  οἱ   μὲν) οὖν καθολικώτερόν πως ἐχρήσαντο
[3, 65]   συμπατηθῶσιν ὑπὸ τῶν ἐπιφερομένων ἱππέων.  οἱ   μὲν οὖν κατὰ πρόσωπον ἀλλήλοις
[3, 44]   πρὸς τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις.  οἱ   μὲν οὖν Κελτοὶ τοιαῦτα διαλεχθέντες
[3, 68]   δύναμιν ἔχων αὐτὸς εἵπετο κατόπιν.  οἱ   μὲν οὖν Νομάδες εἰς ἔρημον
[3, 33]   ἐκ τοῦ συνεδρίου, δέχεσθαι φάσκοντες.  οἱ   μὲν οὖν πρέσβεις καὶ τὸ
[3, 65]   Νομάδων κυκλωσάντων καὶ κατόπιν ἐπιπεσόντων,  οἱ   μὲν πεζακοντισταὶ τὸ πρῶτον διαφυγόντες
[3, 74]   ἐλάττους μυρίων. τῶν δὲ λοιπῶν  οἱ   μὲν πλεῖστοι περὶ τὸν ποταμὸν
[3, 65]   ἀπ´ οὐρᾶς τῶν Νομάδων, ἐτράπησαν,  οἱ   μὲν πολλοὶ σποράδες, τινὲς δὲ
[3, 43]   ἀλλ´ ἐπιγενομένης τῆς πέμπτης νυκτὸς  οἱ   μὲν προδιαβάντες ἐκ τοῦ πέραν
[3, 105]   καὶ νουνεχής. οὐ μὴν ἀλλ´  οἱ   μὲν Ῥωμαῖοι διδαχθέντες ὑπὸ τῶν
[3, 73]   δυνάμεων εὔζωνοι. τούτου δὲ συμβάντος  οἱ   μὲν Ῥωμαῖοι κατὰ πολλοὺς τρόπους
[3, 84]   πᾶσαν προϊέμενοι φωνὴν τὸ τελευταῖον  οἱ   μὲν ὑπὸ τῶν πολεμίων, τινὲς
[3, 62]   ἀλλήλους. παραυτίκα μὲν οὖν ἀκούσαντες  οἱ   νεανίσκοι ταῦτα καὶ τὰς χεῖρας
[3, 117]   τὴν χώραν ἐρύματα συμπεφευγότας ἐκπολιορκήσαντες  οἱ   Νομάδες ἐπανῆγον, ὄντας εἰς δισχιλίους
[3, 116]   τούτων φόνον καὶ τὴν συμπλοκὴν  οἱ   Νομάδες ἑπόμενοι τοῖς φεύγουσι τῶν
[3, 115]   τῶν ἵππων. ἐπειδὴ δ´ ἐκράτησαν  οἱ   παρὰ τῶν Καρχηδονίων καὶ τοὺς
[3, 66]   γενέσθαι τὸ προτέρημα πάντες ἔσπευδον  οἱ   παρακείμενοι Κελτοὶ κατὰ τὴν ἐξ
[3, 72]   ὄμβρον, μόλις ἕως τῶν μασθῶν  οἱ   πεζοὶ βαπτιζόμενοι διέβαινον· ἐξ ὧν
[3, 19]   καταπληκτικῶς. ἅμα δὲ τοῖς προειρημένοις  οἱ   πεποιημένοι τὴν ἀπόβασιν ἀπὸ τῶν
[3, 43]   σκηνὰς ἐπιπεσόντες ἄφνω καὶ παραδόξως  οἱ   πέραν Καρχηδόνιοι, τινὲς μὲν αὐτῶν
[3, 14]   πεζούς. τέλος δὲ τοὔμπαλιν ἐπιδιαβάντες  οἱ   περὶ τὸν Ἀννίβαν ἐπὶ τοὺς
[3, 52]   χεῖρας ἀπαρατηρήτως, ἐπὶ ποσὸν ἐπίστευσαν  οἱ   περὶ τὸν Ἀννίβαν, ὥστε καὶ
[3, 116]   καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες. ἐπεὶ δ´  οἱ   περὶ τὸν Ἀσδρούβαν ἀποκτείναντες τοὺς
[3, 19]   δὲ κατὰ νώτου πονούντων, τέλος  οἱ   περὶ τὸν Δημήτριον ἐτράπησαν· καὶ
[3, 18]   λιμένα. συνορῶντες δὲ τὰς ναῦς  οἱ   περὶ τὸν Δημήτριον καὶ καταφρονοῦντες
[3, 62]   τῆς μάχης οὐχ ἧττον ἐμακάριζον  οἱ   περιλειπόμενοι τῶν αἰχμαλώτων τὸν τεθνεῶτα
[3, 68]   ἐπιπέδοις συνέβη διαφθαρῆναι. νῦν δ´  οἱ   πλείους ἔφθασαν διαβάντες τὸν Τρεβίαν
[3, 85]   καὶ πεντακοσίους ἔπεσον, ὧν ἦσαν  οἱ   πλείους Κελτοί. ταῦτα δὲ πράξας
[3, 91]   ἐκ πάσης τῆς οἰκουμένης κατατρέχουσιν  οἱ   πλέοντες εἰς Ἰταλίαν. περιέχουσι δὲ
[3, 44]   τυγχάνουσιν ὄντες καὶ τί πράττουσιν  οἱ   πολέμιοι. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν
[3, 51]   ἐξ ἧς ἐποιήσαντο τὴν ὁρμὴν  οἱ   πολέμιοι. καταλαβὼν δὲ σχεδὸν ἔρημον
[3, 53]   τοῦτο τὸ μέρος οὐκ ἐτόλμων  οἱ   πολέμιοι προσιέναι, τὸ παράδοξον ἐκπληττόμενοι
[3, 50]   παρευτακτοῦσι καὶ τηροῦσι τοὺς τόπους  οἱ   πολέμιοι, τὰς δὲ νύκτας εἴς
[3, 26]   ἔτι καὶ Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων  οἱ   πρεσβύτατοι καὶ μάλιστα δοκοῦντες περὶ
[3, 45]   τῆς ἐκκλησίας ἧκον τῶν Νομάδων  οἱ   προαποσταλέντες ἐπὶ τὴν κατασκοπήν, τοὺς
[3, 52]   αὐτῶν ἐπὶ δύ´ ἡμέραις, συναθροισθέντες  οἱ   προειρημένοι καὶ συνακολουθήσαντες ἐπιτίθενται, φάραγγά
[3, 85]   μὲν ταπεινοῦν τὸ συμβεβηκὸς  οἱ   προεστῶτες τοῦ πολιτεύματος ἠδυνάτουν διὰ
[3, 106]   ἐγίνοντο πλείους, ἐν αἷς εὐδοκίμουν  οἱ   προεστῶτες τῶν Ῥωμαίων· καὶ γὰρ
[3, 69]   ταχὺ δὲ συννοήσαντες τὸ γινόμενον  οἱ   προκαθήμενοι τῆς τῶν Καρχηδονίων παρεμβολῆς
[3, 73]   δὲ σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις, συνεπλέκησαν  οἱ   προκείμενοι τῶν δυνάμεων εὔζωνοι. τούτου
[3, 65]   Ἄλπεις μέρους, ἔχοντες εὐώνυμον μὲν  οἱ   Ῥωμαῖοι, δεξιὸν δὲ τὸν ῥοῦν
[3, 101]   δ´ ἀκροβολισμοῦ νεανικοῦ, τέλος ἐπεκράτησαν  οἱ   Ῥωμαῖοι καὶ μετὰ ταῦτα τὴν
[3, 115]   ἔχοντος. πλὴν ἑπόμενοί γε τούτοις  οἱ   Ῥωμαῖοι καὶ συντρέχοντες ἐπὶ τὰ
[3, 105]   δὲ συνεγγίσαντος αὐτοῦ, πάλιν ἀναθαρρήσαντες  οἱ   Ῥωμαῖοι, καίπερ λελυκότες ἤδη τὴν
[3, 106]   ἀρχαιρεσίων ὥρας συνεγγιζούσης, εἵλοντο στρατηγοὺς  οἱ   Ῥωμαῖοι Λεύκιον Αἰμίλιον καὶ Γάιον
[3, 69]   τοῖς πιεζομένοις· οὗ γενομένου τραπέντες  οἱ   Ῥωμαῖοι πάλιν ἐποιοῦντο τὴν ἀπόλυσιν
[3, 24]   Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω. ὡσαύτως δὲ μηδ´  οἱ   Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν. ἂν ἔκ τινος
[3, 117]   μάχην κατὰ τὸ συνταχθὲν ἐπολιόρκουν  οἱ   Ῥωμαῖοι, προσβάλλοντες τοὺς ἀπολελειμμένους ἐν
[3, 45]   τοὺς διακοσίους. γενομένων δὲ τούτων  οἱ   Ῥωμαῖοι συνεγγίσαντες κατὰ τὸ δίωγμα
[3, 57]   κατ´ αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ ὧν  οἱ   συγγραφεῖς ἀμφισβητοῦντες πρὸς ἀλλήλους τὸν
[3, 48]   τόπους μετὰ δυνάμεως, τοῦτο περιτιθέασιν  οἱ   συγγραφεῖς Ἀννίβᾳ τῷ τὰς μεγίστας
[3, 59]   προειρημένων, οὐκ εἴ τι παρέλιπον  οἱ   συγγραφεῖς διήμαρτον, ἐπιτιμᾶν αὐτοῖς
[3, 116]   τότε προϊδόμενοι τὴν ἔφοδον αὐτῶν  οἱ   σύμμαχοι τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς ἐκκλίναντες
[3, 84]   ἐδύναντο πρός τι τῶν δεομένων  οἱ   ταξίαρχοι καὶ χιλίαρχοι τῶν Ῥωμαίων,
[3, 87]   γοῦν ἐπεκαλοῦντο καὶ καθ´ ἡμᾶς  οἱ   ταύτης τῆς οἰκίας Μάξιμοι, τοῦτο
[3, 19]   τὸν κίνδυνον. τῶν δὲ Ῥωμαίων  οἱ   τῆς νυκτὸς ἀποβάντες εἰς τὸν
[3, 116]   καὶ Μάρκος καὶ Γνάιος, ἔπεσον,  οἱ   τὸ πρότερον ἔτος ὕπατοι γεγονότες,
[3, 48]   δυνατοῖς ἐπιβάλλεται πράγμασιν; ἀλλ´ ὅπερ  οἱ   τοῖς ὅλοις ἐπταικότες καὶ κατὰ
[3, 51]   μάλιστα τὴν τοιαύτην ταραχὴν ἐποίουν  οἱ   τραυματιζόμενοι τῶν ἵππων· τούτων γὰρ
[3, 114]   δὲ μέσα Μάρκος καὶ Γνάιος  οἱ   τῷ πρότερον ἔτει στρατηγοῦντες. τῶν
[3, 50]   εἰς τὰς δυσχωρίας, τότε συναθροίσαντες  οἱ   τῶν Ἀλλοβρίγων ἡγεμόνες ἱκανόν τι
[3, 73]   ὅπλων ἀλλήλοις, οἱ μὲν ἱππεῖς  οἱ   τῶν Καρχηδονίων εὐθέως ἀπ´ ἀμφοῖν
[3, 14]   τούτοις, οὓς ἠρέθισαν μάλιστα μὲν  οἱ   τῶν Ὀλκάδων φυγάδες, συνεξέκαυσαν δὲ
[3, 21]   ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις διαβουλίοις, μήθ´  οἱ   φιλομαθοῦντες περὶ τούτων ἀστοχῶσι, συμπλανώμενοι
[3, 60]   προεῖπον, ἐν ταῖς ὑπερβολαῖς διέφθειρεν.  οἵ   γε μὴν σωθέντες καὶ ταῖς
[3, 8]   αὐτά; δῆλον γὰρ ὡς οὐδέν.  οἵ   γε τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ πρᾶξαί
[3, 73]   ψιλωθέντων τῶν τῆς φάλαγγος κεράτων,  οἵ   τε λογχοφόροι τῶν Καρχηδονίων καὶ
[3, 57]   τροφὴν κομίζονται, πᾶν δὲ τοὐναντίον·  οἵ   τε περὶ τὴν ἀνάγνωσιν τὸ
[3, 40]   ἀγαγεῖν τὰ κατὰ τὰς ἀποικίας,  οἳ   δὴ πρότερον ἦσαν εἰς Γαλατίαν
[3, 108]   γενναίως καὶ τῆς πατρίδος ἀξίως.  οἳ   καὶ παραγενόμενοι πρὸς τὰς δυνάμεις
[3, 94]   λογχοφόροις ἐπαπέστειλέ τινας τῶν Ἰβήρων,  οἳ   καὶ συμμίξαντες κατέβαλον μὲν τῶν
[3, 86]   καί τι μέρος τῶν ἱππέων.  οἳ   καὶ συμπεσόντες τοῖς περὶ τὸν
[3, 69]   ταῦτα συνθεωρήσας τινὰς τῶν Κελτῶν,  οἳ   κατῴκουν μεταξὺ τοῦ Πάδου καὶ
[3, 39]   μερῶν ἀπὸ τῶν Φιλαίνου βωμῶν,  οἳ   κεῖνται κατὰ τὴν μεγάλην Σύρτιν,
[3, 41]   καθηγεμόνας ἅμα καὶ συναγωνιστὰς Κελτούς,  οἳ   παρὰ τοῖς Μασσαλιώταις ἐτύγχανον μισθοφοροῦντες.
[3, 42]   Ἄννωνα τὸν Βοαμίλκου τοῦ βασιλέως.  οἳ   ποιησάμενοι τὴν πορείαν ἀντίοι τῷ
[3, 60]   ἤδη τῆς δυνάμεως, τῶν Ταυρίνων,  οἳ   τυγχάνουσι πρὸς τῇ παρωρείᾳ κατοικοῦντες,
[3, 46]   ταύταις ἐνῆψαν, οἷς ἔμελλον οἱ  λέμβοι   ῥυμουλκοῦντες οὐκ ἐάσειν φέρεσθαι κατὰ
[3, 43]   παρὰ τὸ ῥεῦμα τάξιν οἱ  λέμβοι,   τὴν δ´ ὑπὸ τούτους τὰ
[3, 107]   μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ  κατάφοβοι   τὸ μέλλον ὡς οὐ μόνον
[3, 41]   καὶ νῦν διεληλύθαμεν. οἱ δὲ  στρατηγοὶ   τῶν Ῥωμαίων ἑτοιμασάμενοι τὰ πρὸς
[3, 106]   ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Αἰμίλιον  ἀντιστράτηγοι   καὶ παραλαβόντες τὴν ἐν τοῖς
[3, 79]   μέρος τῆς νυκτὸς ἀπεκοιμῶντο. οὐκ  ὀλίγοι   δὲ καὶ τῶν ἵππων τὰς
[3, 116]   δὲ κατεκρήμνισαν ἀπὸ τῶν ἵππων.  ὀλίγοι   δέ τινες εἰς Οὐενουσίαν διέφυγον,
[3, 20]   Χαιρέας καὶ Σωσύλος οὐδὲν ἂν  δέοι   πλέον λέγειν· οὐ γὰρ ἱστορίας,
[3, 72]   μόλις ἕως τῶν μασθῶν οἱ  πεζοὶ   βαπτιζόμενοι διέβαινον· ἐξ ὧν ἐκακοπάθει
[3, 33]   ἐθνῶν ἱππεῖς μὲν χίλιοι διακόσιοι,  πεζοὶ   δὲ μύριοι τρισχίλιοι ὀκτακόσιοι πεντήκοντα,
[3, 67]   ἀπεχώρουν πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, ὄντες  πεζοὶ   μὲν εἰς δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ
[3, 116]   πρότερον ἔτος ὕπατοι γεγονότες, ἄνδρες  ἀγαθοὶ   καὶ τῆς Ῥώμης ἄξιοι γενόμενοι
[3, 46]   ἀντέσχον, τὸ πολὺ καθ´ ὕδατος  ὀρθοὶ   ποιούμενοι τὴν πορείαν. ~Περαιωθέντων δὲ
[3, 15]   πυνθανόμενος τί δεῖ ποιεῖν, ὅτι  Ζακανθαῖοι   πιστεύοντες τῇ Ῥωμαίων συμμαχίᾳ τινὰς
[3, 30]   ὑπαρχόντων, ὁμολογούμενον ἦν κἀκεῖνο διότι  Ζακανθαῖοι   πλείοσιν ἔτεσιν ἤδη πρότερον τῶν
[3, 30]   τοῖς Καρχηδονίοις ὁμολογούμενον ὅτι στασιάσαντες  Ζακανθαῖοι   πρὸς σφᾶς οὐ Καρχηδονίοις ἐπέτρεψαν,
[3, 15]   ὑποθήκας καὶ παραινέσεις. ~Οἱ δὲ  Ζακανθαῖοι   συνεχῶς ἔπεμπον εἰς τὴν Ῥώμην,
[3, 73]   τοὺς Καρχηδονίους ὑπῆρχε τἀναντία τούτων·  ἀκμαῖοι   γὰρ παρατεταγμένοι καὶ νεαλεῖς ἀεὶ
[3, 91]   γὰρ παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ καὶ  Κυμαῖοι   καὶ Δικαιαρχῖται νέμονται, πρὸς δὲ
[3, 69]   καὶ σαλπιγκτῶν ἀνακαλούμενος. οἱ δὲ  Ῥωμαῖοι   βραχὺν ἐπισχόντες χρόνον ἀνέλυσαν, ὀλίγους
[3, 107]   εἰς πεντακισχιλίους χωρὶς τῶν συμμάχων.  Ῥωμαῖοι   γάρ, καθά που καὶ πρότερον
[3, 118]   τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἔσεσθαι κύριοι·  Ῥωμαῖοί   γε μὴν τὴν Ἰταλιωτῶν δυναστείαν
[3, 87]   καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι.  Ῥωμαῖοι   δὲ δικτάτορα μὲν κατέστησαν Κόιντον
[3, 40]   διὰ τὰς ὀχυρότητας τῶν τόπων.  Ῥωμαῖοι   δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[3, 15]   Καρχηδονίοις τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων.  Ῥωμαῖοι   δὲ πλεονάκις αὐτῶν παρακηκοότες τότε
[3, 20]   δοκοῦσι τάξιν ἔχειν καὶ δύναμιν.  Ῥωμαῖοι   δέ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ γεγονότος
[3, 21]   πρὸς τοῦτο πλεονάκις τὰς συνθήκας.  Ῥωμαῖοι   δὲ τοῦ μὲν δικαιολογεῖσθαι καθάπαξ
[3, 65]   μέρους, ἔχοντες εὐώνυμον μὲν οἱ  Ῥωμαῖοι,   δεξιὸν δὲ τὸν ῥοῦν οἱ
[3, 105]   οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ μὲν  Ῥωμαῖοι   διδαχθέντες ὑπὸ τῶν πραγμάτων καὶ
[3, 19]   ἐπὶ τὸν λόφον. οἱ δὲ  Ῥωμαῖοι   θεωροῦντες τὴν ἔφοδον τῶν Ἰλλυριῶν
[3, 112]   δεινοὶ γὰρ ἐν ταῖς περιστάσεσι  Ῥωμαῖοι   καὶ θεοὺς ἐξιλάσασθαι καὶ ἀνθρώπους
[3, 16]   Κυκλάδων νήσων. εἰς βλέποντες  Ῥωμαῖοι   καὶ θεωροῦντες ἀνθοῦσαν τὴν Μακεδόνων
[3, 75]   ἡτοίμαζον. τότε γάρ εἰσι φοβερώτατοι  Ῥωμαῖοι   καὶ κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν,
[3, 101]   ἀκροβολισμοῦ νεανικοῦ, τέλος ἐπεκράτησαν οἱ  Ῥωμαῖοι   καὶ μετὰ ταῦτα τὴν ὅλην
[3, 34]   τρόπον ἔκδοτον αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν αἰτεῖσθαι  Ῥωμαῖοι   καὶ πάντας τοὺς τοῦ στρατοπέδου
[3, 115]   πλὴν ἑπόμενοί γε τούτοις οἱ  Ῥωμαῖοι   καὶ συντρέχοντες ἐπὶ τὰ μέσα
[3, 105]   συνεγγίσαντος αὐτοῦ, πάλιν ἀναθαρρήσαντες οἱ  Ῥωμαῖοι,   καίπερ λελυκότες ἤδη τὴν ὅλην
[3, 27]   πάλιν, λήξαντος τοῦ Λιβυκοῦ πολέμου,  Ῥωμαῖοι   Καρχηδονίοις πόλεμον ἐξενέγκαντες ἕως δόγματος
[3, 73]   τούτου δὲ συμβάντος οἱ μὲν  Ῥωμαῖοι   κατὰ πολλοὺς τρόπους ἠλαττοῦντο, τοῖς
[3, 25]   ~Ἔτι τοιγαροῦν τελευταίας συνθήκας ποιοῦνται  Ῥωμαῖοι   κατὰ τὴν Πύρρου διάβασιν πρὸ
[3, 3]   τὸ δὲ τρίτον τίνα τρόπον  Ῥωμαῖοι   καταλύσαντες τὴν Γαλατῶν ὕβριν ἀδήριτον
[3, 90]   παντοδαπῆς ἀποσκευῆς γέμουσαν. οἱ δὲ  Ῥωμαῖοι   κατόπιν μὲν εἵποντο συνεχῶς, μιᾶς
[3, 106]   ὥρας συνεγγιζούσης, εἵλοντο στρατηγοὺς οἱ  Ῥωμαῖοι   Λεύκιον Αἰμίλιον καὶ Γάιον Τερέντιον.
[3, 15]   ἔντευξιν διήκουε περὶ τῶν ἐνεστώτων.  Ῥωμαῖοι   μὲν οὖν διεμαρτύροντο Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι—
[3, 5]   προειρημένη κίνησις, ἐν  Ῥωμαῖοι   μὲν πρὸς Κελτίβηρας καὶ Οὐακκαίους
[3, 16]   ἀλλὰ τούτοις χρησάμενοι τοῖς διαλογισμοῖς  Ῥωμαῖοι   μὲν ὑπὸ τὴν ὡραίαν Λεύκιον
[3, 116]   τις ἕτερος, ποιήσας. οἱ δὲ  Ῥωμαῖοι   μέχρι μὲν ἐμάχοντο κατὰ τὰς
[3, 69]   πιεζομένοις· οὗ γενομένου τραπέντες οἱ  Ῥωμαῖοι   πάλιν ἐποιοῦντο τὴν ἀπόλυσιν εἰς
[3, 75]   χειμὼν ἀφείλετο. οἱ δὲ  Ῥωμαῖοι   παραυτίκα μὲν ἐπίστευον τοῖς προσπίπτουσιν·
[3, 3]   ἅμα θεωρηθήσεται πῶς ἕκαστα χειρίσαντες  Ῥωμαῖοι   πᾶσαν ἐποιήσαντο τὴν οἰκουμένην ὑπήκοον
[3, 23]   πίπτει δυναστείαν. ὁμοίως δὲ καὶ  Ῥωμαῖοι   περὶ τῆς Λατίνης αὐτῆς χώρας
[3, 24]   αὐτοὺς ταττομένης. ὁμοίως δὲ καὶ  Ῥωμαῖοι   περὶ τῆς Λατίνης· οὐκ οἴονται
[3, 24]   ἀφιέσθω. ὡσαύτως δὲ μηδ´ οἱ  Ῥωμαῖοι   ποιείτωσαν. ἂν ἔκ τινος χώρας,
[3, 71]   δ´ εὐχερῶς λήσειν· οἱ γὰρ  Ῥωμαῖοι   πρὸς μὲν τοὺς ὑλώδεις τόπους
[3, 117]   κατὰ τὸ συνταχθὲν ἐπολιόρκουν οἱ  Ῥωμαῖοι,   προσβάλλοντες τοὺς ἀπολελειμμένους ἐν τῷ
[3, 20]   κεχρῆσθαι τοῖς πράγμασιν. ~Οἱ δὲ  Ῥωμαῖοι,   προσπεπτωκυίας αὐτοῖς ἤδη τῆς τῶν
[3, 45]   διακοσίους. γενομένων δὲ τούτων οἱ  Ῥωμαῖοι   συνεγγίσαντες κατὰ τὸ δίωγμα τῷ
[3, 11]   καὶ παρ´ Ἀντιόχῳ διέτριβε, τότε  Ῥωμαῖοι   συνθεωροῦντες ἤδη τὴν Αἰτωλῶν ἐπιβολὴν
[3, 102]   ἐχρῶντο καὶ φυλακτικώτερον, οἱ δὲ  Ῥωμαῖοι   τἀναντία θαρραλεώτερον καὶ προπετέστερον. ~Οἱ
[3, 26]   δ´ Ἰταλίας, καὶ διότι ὑπερέβαινον  Ῥωμαῖοι   τὰς συνθήκας καὶ τοὺς ὅρκους,
[3, 110]   αὐτοῖς ἐποιεῖτο θόρυβον. οἱ δὲ  Ῥωμαῖοι   τὴν μὲν πρώτην ἐπιφορὰν ἐδέξαντο,
[3, 96]   πρὸς τοὺς παρατεταγμένους. οἱ δὲ  Ῥωμαῖοι   τολμηρῶς συνεγγίσαντες τῇ γῇ καὶ
[3, 98]   τὸν Βώστορα φάσκων, ἐπειδὴ διαβεβήκασι  Ῥωμαῖοι   τὸν ποταμόν, οὐκέτι δύνασθαι Καρχηδονίους
[3, 5]   ἄλλων βασιλέων. ἀποκατέστησαν δὲ καὶ  Ῥωμαῖοι   τοὺς Ἕλληνας εἰς τὴν οἰκείαν
[3, 85]   δὲ τούτων, ὅσοι μὲν ἦσαν  Ῥωμαῖοι   τῶν ἑαλωκότων, διέδωκεν εἰς φυλακὴν
[3, 90]   κρατεῖ τῶν ὅλων καὶ παραχωροῦσι  Ῥωμαῖοι   τῶν ὑπαίθρων αὐτοῖς. οὗ γενομένου
[3, 110]   οὗ τοὺς πολεμίους ἤκουον στρατοπεδεύειν.  δευτεραῖοι   δ´ ἐπιβαλόντες παρενέβαλον, περὶ πεντήκοντα
[3, 39]   μὲν τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἑξακόσιοι  στάδιοι   πρὸς δισχιλίοις, ἀπὸ δὲ τούτου
[3, 2]   ὑπὲρ Κοίλης Συρίας πρὸς ἀλλήλους,  Ῥόδιοι   δὲ καὶ Προυσίας ἀναλαβόντες πρὸς
[3, 29]   προσλαμβάνειν κατὰ καιρούς, ἄν τινες  ἐπιτήδειοι   φανῶσιν αὐτοῖς φίλοι καὶ σύμμαχοι,
[3, 33]   τούτων τῶν ἐθνῶν ἱππεῖς μὲν  χίλιοι   διακόσιοι, πεζοὶ δὲ μύριοι τρισχίλιοι
[3, 39]   δὲ τούτου πάλιν εἰς Ἐμπόριον  χίλιοι   σὺν ἑξακοσίοις, (ἀπὸ δ´ Ἐμπορίου
[3, 39]   τῶν Ἄλπεων τὴν εἰς Ἰταλίαν  χίλιοι   τετρακόσιοι. λοιπαὶ δ´ αἱ τῶν
[3, 84]   τινὲς δὲ παρακαλέσαντες αὑτοὺς διεφθάρησαν.  ἑξακισχίλιοι   δ´ ἴσως τῶν κατὰ τὸν
[3, 117]   ἐξ αὐτοῦ δὲ τοῦ κινδύνου  τρισχίλιοι   μόνον ἴσως εἰς τὰς παρακειμένας
[3, 33]   χίλιοι διακόσιοι, πεζοὶ δὲ μύριοι  τρισχίλιοι   ὀκτακόσιοι πεντήκοντα, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 22]   ἐν τῇ Λατίνῃ. ἐὰν ὡς  πολέμιοι   εἰς τὴν χώραν εἰσέλθωσιν, ἐν
[3, 44]   ὄντες καὶ τί πράττουσιν οἱ  πολέμιοι.   κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[3, 51]   ἧς ἐποιήσαντο τὴν ὁρμὴν οἱ  πολέμιοι.   καταλαβὼν δὲ σχεδὸν ἔρημον διὰ
[3, 53]   τὸ μέρος οὐκ ἐτόλμων οἱ  πολέμιοι   προσιέναι, τὸ παράδοξον ἐκπληττόμενοι τῆς
[3, 50]   καὶ τηροῦσι τοὺς τόπους οἱ  πολέμιοι,   τὰς δὲ νύκτας εἴς τινα
[3, 9]   ἀλλὰ πρὸς τὰ πράγματα βλέπωσιν.  ἔνιοι   γὰρ οὐκ ἐπὶ τὰ λεγόμενα
[3, 81]   δύνανται χωρὶς ἀλλοιώσεως καὶ μέθης,  ἔνιοι   δὲ διὰ τὰς τῶν ἀφροδισίων
[3, 31]   ἠμύνοντο σὺν καιρῷ τοὺς βλάψαντας.  ~Ἔνιοι   δὲ τῶν ἀκρίτως τὰ τοιαῦτα
[3, 47]   Ῥοδανὸν τόπων ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν.  Ἔνιοι   δὲ τῶν γεγραφότων περὶ τῆς
[3, 6]   τὴν ἀρχὴν τῆς αὑτῶν ὑποθέσεως.  ~Ἔνιοι   δὲ τῶν συγγεγραφότων τὰς κατ´
[3, 39]   Ἰταλίαν· {τὴν δὲ Καινὴν πόλιν  ἔνιοι   Νέαν Καρχηδόνα καλοῦσιν} ἀπὸ δὲ
[3, 36]   καὶ ποταμῶν καὶ πόλεων, ὅπερ  ἔνιοι   ποιοῦσι τῶν συγγραφέων, ὑπολαμβάνοντες ἐν
[3, 20]   πολέμου τότε διαβούλιον ἦγον, καθάπερ  ἔνιοι   τῶν συγγραφέων φασί, προσκατατάττοντες ἔτι
[3, 88]   ἐάν τι κατὰ θάλατταν κινῶνται  Καρχηδόνιοι,   βοηθεῖν ἀεὶ τοῖς ὑποπίπτουσι καιροῖς,
[3, 13]   ἀρχὰς δὲ τὰς μελλούσας λέγεσθαι.  ~Καρχηδόνιοι   γὰρ βαρέως μὲν ἔφερον καὶ
[3, 39]   συνεχὲς τῆς προκειμένης ἡμῖν διηγήσεως.  Καρχηδόνιοι   γὰρ ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς
[3, 65]   δεξιὸν δὲ τὸν ῥοῦν οἱ  Καρχηδόνιοι.   γνόντες δὲ τῇ δευτέρᾳ διὰ
[3, 25]   δὲ ὀψώνια τοῖς αὑτῶν ἑκάτεροι.  Καρχηδόνιοι   δὲ καὶ κατὰ θάλατταν Ῥωμαίοις
[3, 22]   ἴσα ἔστω τὰ Ῥωμαίων πάντα.  Καρχηδόνιοι   δὲ μὴ ἀδικείτωσαν δῆμον Ἀρδεατῶν,
[3, 5]   Κελτίβηρας καὶ Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν πόλεμον,  Καρχηδόνιοι   δὲ τὸν πρὸς Μασαννάσαν βασιλέα
[3, 23]   τὸ δίκαιον ὑπισχνοῦνται βεβαιώσειν οἱ  Καρχηδόνιοι   (δημοσίᾳ) πίστει. ἐκ δὲ τούτων
[3, 112]   ὅτι ταχέως ἀναγκασθήσονται μεταστρατοπεδεύειν οἱ  Καρχηδόνιοι   διὰ τὸν πορισμὸν τῶν ἐπιτηδείων,
[3, 14]   μὲν ἐκ παρατάξεως ἠναγκάσθησαν οἱ  Καρχηδόνιοι   διακινδυνεύειν, ὁμολογουμένως ἂν ἡττήθησαν. νῦν
[3, 24]   ἡμέραις ἀποτρεχέτω. ἐν Σικελίᾳ ἧς  Καρχηδόνιοι   ἐπάρχουσι καὶ ἐν Καρχηδόνι πάντα
[3, 22]   τις εἰς Σικελίαν παραγίνηται, ἧς  Καρχηδόνιοι   ἐπάρχουσιν, ἴσα ἔστω τὰ Ῥωμαίων
[3, 24]   ἂν ἔκ τινος χώρας, ἧς  Καρχηδόνιοι   ἐπάρχουσιν, ὕδωρ ἐφόδια λάβῃ
[3, 25]   τῆς βοηθείας, τὰ πλοῖα παρεχέτωσαν  Καρχηδόνιοι   καὶ εἰς τὴν ὁδὸν καὶ
[3, 2]   ἐροῦμεν ὡς εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες  Καρχηδόνιοι   καὶ καταλύσαντες τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν
[3, 87]   οἷς ἀκούσαντες μεγαλείως ἐχάρησαν οἱ  Καρχηδόνιοι   καὶ πολλὴν ἐποιοῦντο σπουδὴν καὶ
[3, 23]   Σαρδόνα καὶ Σικελίαν, ἧς ἐπάρχουσι  Καρχηδόνιοι,   κατ´ ἐμπορίαν πλεῖν Ῥωμαίοις ἔξεστι,
[3, 72]   τῆς ἡμέρας προβαινούσης. οἱ δὲ  Καρχηδόνιοι   κατὰ σκηνὰς βεβρωκότες καὶ πεπωκότες
[3, 91]   καταστρατοπεδεύσαντες ὥσπερ εἰς θέατρον οἱ  Καρχηδόνιοι   καταπλήξεσθαι μὲν τῷ παραλόγῳ πάντας,
[3, 90]   παραβάλλεσθαι καὶ διακινδυνεύειν. Οἱ δὲ  Καρχηδόνιοι   καταφθείραντες τοὺς προειρημένους τόπους ὑπερέβαλον
[3, 24]   μηδὲ πόλιν κτίζειν. ἐὰν δὲ  Καρχηδόνιοι   λάβωσιν ἐν τῇ Λατίνῃ πόλιν
[3, 29]   ὁμολογίας οὐκ ἀθετητέον, καθάπερ οἱ  Καρχηδόνιοι   λέγειν ἐθάρρουν· οὐ γὰρ προσέκειτο,
[3, 118]   κρίσιν τοῖς ὑπ´ ἀμφοτέρων προσδοκωμένοις.  Καρχηδόνιοι   μὲν γὰρ διὰ τῆς πράξεως
[3, 29]   καθάπερ ἐποιοῦντο τὴν ἐκδοχὴν οἱ  Καρχηδόνιοι·   προσέκειτο γὰρ ἂν ἤτοι τὸ
[3, 96]   τὸ προειρημένον κατόρθωμα. οἱ δὲ  Καρχηδόνιοι,   προσπεσόντος αὐτοῖς τοῦ γεγονότος ἐλαττώματος,
[3, 64]   ἡγεῖσθαι καὶ παράλογον, εἰ τολμῶσι  Καρχηδόνιοι   Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις μὲν ὑπ´
[3, 102]   τούτων τῶν καιρῶν οἱ μὲν  Καρχηδόνιοι   ταῖς προνομαῖς εὐλαβέστερον ἐχρῶντο καὶ
[3, 20]   διασαφούντων ταῦτα, δυσχερῶς ἤκουον οἱ  Καρχηδόνιοι   τὴν αἵρεσιν τῶν προτεινομένων. ὅμως
[3, 43]   ἄφνω καὶ παραδόξως οἱ πέραν  Καρχηδόνιοι,   τινὲς μὲν αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν τὴν
[3, 105]   ὑπὸ τούτου παραγγελλομένοις. οἱ δὲ  Καρχηδόνιοι   τὸν μὲν μεταξὺ τόπον τοῦ
[3, 23]   μεσημβρίαν οὐκ οἴονται δεῖν οἱ  Καρχηδόνιοι   τοὺς Ῥωμαίους μακραῖς ναυσὶ διὰ
[3, 24]   ποιοῦνται συνθήκας, ἐν αἷς προσπεριειλήφασι  Καρχηδόνιοι   Τυρίους καὶ τὸν Ἰτυκαίων δῆμον.
[3, 97]   πάνυ γὰρ ἠγωνίων μὴ κρατήσαντες  Καρχηδόνιοι   τῶν τόπων ἐκείνων καὶ περιποιησάμενοι
[3, 91]   δὲ πρὸς ἕω καὶ μεσημβρίαν  Δαύνιοι*   καὶ Νωλανοί. κατὰ μέσα δὲ
[3, 116]   ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ τῆς Ῥώμης  ἄξιοι   γενόμενοι κατὰ τὸν κίνδυνον. κατὰ
[3, 57]   τῷ μέρει τούτῳ, καθ´ ὅσον  οἷοί   τ´ ἐσμέν, τὴν ἀλήθειαν περὶ
[3, 60]   δαψιλῆ τὰ πρὸς τὴν τροφὴν  οἷοί   τ´ ἦσαν, τε καὶ
[3, 90]   καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις οὐχ  οἷοί   τ´ ἦσαν. διόπερ Ἀννίβας ὁρῶν
[3, 40]   ἤδη δὲ τούτων συνῳκισμένων, οἱ  Βοῖοι   καλούμενοι Γαλάται, πάλαι μὲν οἷον
[3, 40]   ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν. οἱ δὲ  Βοῖοι   κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν καὶ τούτους εἰς
[3, 40]   ἐβοήθει κατὰ σπουδήν. οἱ δὲ  Βοῖοι   συνέντες αὐτοῦ τὴν παρουσίαν, ἔν
[3, 40]   λόγους σφίσι συνελθεῖν, ὑπήκουσαν οἱ  Βοῖοι.   τῶν δ´ ἀνδρῶν ἐξελθόντων, παρασπονδήσαντες
[3, 102]   τὸν ἐπὶ τῷ Γερουνίῳ χάρακα  κύριοι   γένωνται τῆς ἀποσκευῆς καὶ τῶν
[3, 111]   ἐν αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ κρατήσαντες  κύριοι   μὲν ἔσεσθε παραχρῆμα πάσης Ἰταλίας,
[3, 118]   καὶ τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἔσεσθαι  κύριοι·   Ῥωμαῖοί γε μὴν τὴν Ἰταλιωτῶν
[3, 33]   μὲν χίλιοι διακόσιοι, πεζοὶ δὲ  μύριοι   τρισχίλιοι ὀκτακόσιοι πεντήκοντα, πρὸς δὲ
[3, 58]   θάλατταν τότε κίνδυνοι καὶ δυσεξαρίθμητοι,  πολλαπλάσιοι   δὲ τούτων οἱ κατὰ γῆν.
[3, 33]   τῶν ἐθνῶν ἱππεῖς μὲν χίλιοι  διακόσιοι,   πεζοὶ δὲ μύριοι τρισχίλιοι ὀκτακόσιοι
[3, 39]   ἐπὶ μὲν τὸν Ἴβηρα ποταμὸν  ἑξακόσιοι   στάδιοι πρὸς δισχιλίοις, ἀπὸ δὲ
[3, 39]   Ἄλπεων τὴν εἰς Ἰταλίαν χίλιοι  τετρακόσιοι.   λοιπαὶ δ´ αἱ τῶν Ἄλπεων
[3, 33]   πεντήκοντα, πρὸς δὲ τούτοις Βαλιαρεῖς  (ὀκτακόσιοι   ἑβδομήκοντα) οὓς κυρίως μὲν καλοῦσι
[3, 33]   διακόσιοι, πεζοὶ δὲ μύριοι τρισχίλιοι  ὀκτακόσιοι   πεντήκοντα, πρὸς δὲ τούτοις Βαλιαρεῖς
[3, 51]   ἵππων· τούτων γὰρ οἱ μὲν  ἀντίοι   συμπίπτοντες τοῖς ὑποζυγίοις, ὁπότε διαπτοηθεῖεν
[3, 42]   βασιλέως. οἳ ποιησάμενοι τὴν πορείαν  ἀντίοι   τῷ ῥεύματι παρὰ τὸν ποταμὸν
[3, 79]   μετρίως κακοπαθοῦντες ἤνυον, ἅτε καὶ  φερέκακοι   πάντες ὄντες καὶ συνήθεις ταῖς
[3, 62]   παραυτίκα μὲν οὖν ἀκούσαντες οἱ  νεανίσκοι   ταῦτα καὶ τὰς χεῖρας ἐξαίροντες
[3, 31]   ἑκάστων αἱρέσεις καὶ διαλήψεις καὶ  δηλοῖ   παρ´ οἷς μὲν χάριν, εὐεργεσίαν,
[3, 66]   τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ  φίλοι   γίνεσθαι καὶ χορηγεῖν καὶ συστρατεύειν
[3, 29]   ἄν τινες ἐπιτήδειοι φανῶσιν αὐτοῖς  φίλοι   καὶ σύμμαχοι, οὐδὲ μὴν προσλαβόντες
[3, 62]   μὲν εἰληχότες περιχαρεῖς, οἱ δ´  ἄλλοι   τοὐναντίον. γενομένης δὲ τῆς μάχης
[3, 11]   αὐτοῦ τὴν εἰς Ἰβηρίαν ἔξοδον  μέλλοι   στρατεύεσθαι μετὰ τῶν δυνάμεων, ἔτη
[3, 81]   τοὺς ἰδίους καταπροΐενται βίους ἄρδην,  πολλοὶ   δὲ διὰ τὴν πρὸς τὸν
[3, 60]   τῶν σωμάτων ἀθεραπευσίαις κακῶς ἀπήλλαττε.  πολλοὶ   δὲ καὶ καθυφεῖνθ´ ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς
[3, 14]   καὶ τοὺς ἐκβαίνοντας ἀεὶ προκαταλαμβανόντων·  πολλοὶ   δὲ κατ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν
[3, 58]   διὰ τὸ τῆς ἐπιβολῆς ἀδύνατον.  πολλοὶ   μὲν γὰρ ἦσαν οἱ κατὰ
[3, 81]   τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος, ἐπειδὴ  πολλοὶ   μὲν διὰ ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν
[3, 51]   τῇ πορείᾳ προλαβοῦσιν. οὗ γενομένου  πολλοὶ   μὲν τῶν πολεμίων ἀπώλλυντο διὰ
[3, 65]   τῶν Νομάδων, ἐτράπησαν, οἱ μὲν  πολλοὶ   σποράδες, τινὲς δὲ περὶ τὸν
[3, 6]   Περσῶν πόλεμον, ὁμοίως δὲ πάλιν  Αἰτωλοὶ   πρὸ τῆς Ἀντιόχου παρουσίας πρὸς
[3, 111]   εἶναι πρὸς τὸν κίνδυνον οὐδαμῶς  μοι   δοκεῖ καθήκειν. ὅτε μὲν γὰρ
[3, 25]   πίστει, λέγει τάδε· εὐορκοῦντι μέν  μοι   εἴη τἀγαθά· εἰ δ´ ἄλλως
[3, 38]   νομιστέον. Ταῦτα μὲν οὖν εἰρήσθω  μοι   χάριν τοῦ μὴ τελέως ἀνυπότακτον
[3, 71]   μετὰ βραχείας ὀφρύος, ποτὲ δὲ  κάλαμοι   καὶ πτέρεις καί τι γένος
[3, 23]   μὴ βούλεσθαι γινώσκειν αὐτούς, ὡς  ἐμοὶ   δοκεῖ, μήτε τοὺς κατὰ τὴν
[3, 87]   ἡμᾶς οἱ ταύτης τῆς οἰκίας  Μάξιμοι,   τοῦτο δ´ ἔστι μέγιστοι, διὰ
[3, 106]   διὰ τὴν τοῦ καιροῦ περίστασιν,  ἀκροβολισμοὶ   δὲ μόνον καὶ συμπλοκαὶ κατὰ
[3, 33]   διαβάντες εἰς τὴν Λιβύην Θερσῖται,  Μαστιανοί,   πρὸς δὲ τούτοις Ὀρῆτες Ἴβηρες,
[3, 91]   ἕω καὶ μεσημβρίαν Δαύνιοι* καὶ  Νωλανοί.   κατὰ μέσα δὲ τὰ πεδία
[3, 118]   τε γὰρ εὐθέως ἐνεχείριζον αὑτούς,  Ἀργυριππανοὶ   δὲ καὶ Καπυανῶν τινες ἐκάλουν
[3, 91]   τὴν μὲν γὰρ παραλίαν αὐτῶν  Σενοεσανοὶ   καὶ Κυμαῖοι καὶ Δικαιαρχῖται νέμονται,
[3, 108]   ἀποβησομένων ἐκ τῆς μάχης ἐξαπέστειλαν,  ἐντειλάμενοι   σὺν καιρῷ κρίνειν τὰ ὅλα
[3, 47]   ἀλογιστότατον, ἅμα δὲ καταστροφὴν οὐ  δυνάμενοι   λαμβάνειν οὐδ´ ἔξοδον τοῦ ψεύδους
[3, 84]   συνορᾶν τῶν γινομένων, καίπερ μεγάλην  δυνάμενοι   πρὸς τὰ ὅλα παρέχεσθαι χρείαν·
[3, 55]   οἱ μὲν γὰρ ἄνδρες οὐ  δυνάμενοι   τὴν κάτω χιόνα διακόπτειν, ὁπότε
[3, 84]   τοῖς παροῦσιν οὔτε πράττειν οὐδὲν  δυνάμενοι,   τοῦτο δ´ ἐκ τῶν ἐθισμῶν
[3, 67]   ἐπικυδεστέρας τὰς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίδας,  συνταξάμενοι   πρὸς ἀλλήλους καιρὸν ἐπετήρουν πρὸς
[3, 94]   δὲ τοὺς παρὰ σφῶν εὐζώνους  ἐκδεξάμενοι   κατεβίβασαν. Ἀννίβας μὲν οὖν τοιαύτην
[3, 97]   τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἐπειδὴ γὰρ  καταπληξάμενοι   τοὺς περὶ τὴν διάβασιν οἰκοῦντας
[3, 1]   τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος  ἀρξάμενοι   τοιάνδε τινὰ ποιησόμεθα τὴν ἔφοδον
[3, 63]   ἐπὶ τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων ἐναργῶς  θεασάμενοι   τὸ συμβαῖνον βέλτιον ὑπὲρ τῶν
[3, 51]   τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης, οἱ βάρβαροι  συνθεασάμενοι   τὸ γεγονὸς τὰς μὲν ἀρχὰς
[3, 41]   οἱ δὲ στρατηγοὶ τῶν Ῥωμαίων  ἑτοιμασάμενοι   τὰ πρὸς τὰς ἰδίας ἐπιβολάς,
[3, 46]   τὰς ἄλλας, καὶ τοῖς λέμβοις  ἐπισπασάμενοι   τὰ ῥύματα ταχέως ἀπέσπασαν ἀπὸ
[3, 3]   Αἰτωλῶν ὀργῆς, καθ´ ἣν Ἀντίοχον  ἐπισπασάμενοι   τὸν ἀπὸ τῆς Ἀσίας Ἀχαιοῖς
[3, 3]   ἅμα ταῖς τῶν πραγμάτων μεταβολαῖς.  ἐξηγησάμενοι   δὲ τὰς Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων
[3, 3]   καὶ τὰς πράξεις, ἐπὶ πᾶσιν  ἐξηγησάμενοι   τὴν Ἀντιόχου στρατείαν εἰς Αἴγυπτον
[3, 96]   τὰ δυνάμενα κινεῖσθαι τῶν πλοίων  ἀναδησάμενοι   μετὰ χαρᾶς ὑπερβαλλούσης ἀπέπλεον, νενικηκότες
[3, 42]   τὸν Βοαμίλκου τοῦ βασιλέως. οἳ  ποιησάμενοι   τὴν πορείαν ἀντίοι τῷ ῥεύματι
[3, 97]   Καρχηδόνιοι τῶν τόπων ἐκείνων καὶ  περιποιησάμενοι   χορηγίας ἀφθόνους καὶ χεῖρας ἀντιποιήσωνται
[3, 16]   Ἰταλίαν. Οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις  χρησάμενοι   τοῖς διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ
[3, 20]   αἵρεσιν τῶν προτεινομένων. ὅμως δὲ  προστησάμενοι   τὸν ἐπιτηδειότατον ἐξ αὑτῶν ἤρξαντο
[3, 94]   οὗτοι μὲν βραχέα πρὸς ἀλλήλους  ἀκροβολισάμενοι,   τῶν βοῶν αὐτοῖς ἐμπιπτόντων ἔμειναν
[3, 28]   πόλεμον, ἐλύθη καθ´ οὓς καιροὺς  κομισάμενοι   παρὰ Καρχηδονίων ἅπαντας τοὺς κατηγμένους
[3, 106]   οἱ δὲ περὶ τὸν Γνάιον  κομισάμενοι   (τὰς) παρὰ τῶν ὑπάτων ἐντολὰς
[3, 97]   Καρχηδονίοις καὶ τὸν πόλεμον αὔξειν,  προχειρισάμενοι   ναῦς εἴκοσι καὶ στρατηγὸν ἐπιστήσαντες
[3, 106]   οἱ δὲ περὶ τὸν Αἰμίλιον  βουλευσάμενοι   μετὰ τῆς συγκλήτου τὸ μὲν
[3, 16]   ἕω τῆς Ἰταλίας πεπεισμένοι καταταχήσειν  διορθωσάμενοι   μὲν τὴν Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες
[3, 59]   ταῖς χώραις συγκυροῦσαν θάλατταν, ἵνα  διορθωσάμενοι   τὴν τῶν προγεγονότων ἄγνοιαν ἐν
[3, 3]   καὶ Φοινίκην. ~μετὰ δὲ ταῦτα  συγκεφαλαιωσάμενοι   τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ Λιβύῃ
[3, 75]   Φλαμίνιος, οἵπερ ἔτυχον ὕπατοι τότε  καθεσταμένοι,   συνῆγον τοὺς συμμάχους καὶ κατέγραφον
[3, 73]   ὑπῆρχε τἀναντία τούτων· ἀκμαῖοι γὰρ  παρατεταγμένοι   καὶ νεαλεῖς ἀεὶ πρὸς τὸ
[3, 102]   τῶν ἐσκεδασμένων ἀπέκτειναν· οἱ δὲ  παρατεταγμένοι   τέλος εἰς τοῦτ´ ἦλθον καταφρονήσεως
[3, 15]   ταύτῃ φόρους, οὓς τοῖς καιροῖς  συνεπιθέμενοι   πρότερον ἀδίκως παρ´ αὐτῶν ἔλαβον·
[3, 97]   τὸν Ἀννίβαν. διόπερ ἐν μεγάλῳ  τιθέμενοι   καὶ τοῦτον τὸν πόλεμον ἐξαπέστειλαν
[3, 84]   κώμην, ποικίλης αὐτοῖς ἀπορίας περιεστώσης,  ἀποθέμενοι   τὰ ὅπλα παρέδοσαν αὑτοὺς ὑποσπόνδους,
[3, 47]   παῖδας εἰς πραγματικὴν ἱστορίαν παρεισάγουσιν.  ὑποθέμενοι   γὰρ τὰς ἐρυμνότητας καὶ τραχύτητας
[3, 5]   ταῦτα πάλιν ἄρδην αὐτοὺς ἐξαναστῆσαι  προθέμενοι   διὰ τὰς ἐν τοῖς ἑξῆς
[3, 46]   ἦγον διὰ τοῦ χώματος δύο  προθέμενοι   θηλείας, πειθαρχούντων αὐταῖς τῶν θηρίων.
[3, 110]   τὴν μὲν πρώτην ἐπιφορὰν ἐδέξαντο,  προθέμενοί   τινας τῶν ἐν τοῖς βαρέσι
[3, 118]   τοῖς καιροῖς τούτοις, τότ´ ἤδη  προθέμενοι   ψιλῶς τὸν ὑπὲρ αὐτῆς τῆς
[3, 84]   καὶ δεόμενοι ζωγρεῖν καὶ πᾶσαν  προϊέμενοι   φωνὴν τὸ τελευταῖον οἱ μὲν
[3, 39]   τοὺς διὰ τοῦ λόγου συνεπιδεικνυμένους.  ~ἀφέμενοι   δὲ τούτων τρεψόμεθα πρὸς τὸ
[3, 69]   δὲ συννοήσαντες τὸ γινόμενον οἱ  προκαθήμενοι   τῆς τῶν Καρχηδονίων παρεμβολῆς ἐντεῦθεν
[3, 19]   ἅμα δὲ τοῖς προειρημένοις οἱ  πεποιημένοι   τὴν ἀπόβασιν ἀπὸ τῶν πλοίων,
[3, 57]   γὰρ δή τινες ἐπιζητήσουσι πῶς  πεποιημένοι   τὸν πλεῖστον λόγον ὑπὲρ τῶν
[3, 52]   ἐπὶ δύ´ ἡμέραις, συναθροισθέντες οἱ  προειρημένοι   καὶ συνακολουθήσαντες ἐπιτίθενται, φάραγγά τινα
[3, 64]   ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις μὲν ὑπ´ αὐτῶν  ἡττημένοι,   πολλοὺς δ´ ἐξενηνοχότες φόρους, μόνον
[3, 66]   τὸ προτέρημα πάντες ἔσπευδον οἱ  παρακείμενοι   Κελτοὶ κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[3, 73]   σύνεγγυς ὄντων ἀλλήλοις, συνεπλέκησαν οἱ  προκείμενοι   τῶν δυνάμεων εὔζωνοι. τούτου δὲ
[3, 42]   αἷς διεκομίσθησαν ἀσφαλῶς οὐδενὸς κωλύοντος.  καταλαβόμενοι   δὲ τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην μὲν
[3, 19]   ἀδήλων ποιούμενοι τὴν πορείαν. καὶ  καταλαβόμενοι   μεταξὺ τῆς πόλεως καὶ τοῦ
[3, 102]   Ἀννίβας διαγωνιάσας τοὺς Ῥωμαίους μὴ  καταλαβόμενοι   νυκτὸς ἔρημον ὄντα τὸν ἐπὶ
[3, 58]   ὅτι κἀκεῖνοι τῶν νῦν καιρῶν  ἐπιλαβόμενοι   πολλὰ τῶν αὐτοῖς εἰρημένων εἰς
[3, 115]   μετὰ δὲ ταῦτα τῷ βάρει  θλιβόμενοι   κλίνοντες ὑπεχώρουν εἰς τοὐπίσω, λύσαντες
[3, 84]   χρείαν· ἀεὶ δὲ τοῦ πρόσθεν  ὀρεγόμενοι   προῆγον, πεπεισμένοι συμπεσεῖσθαί τισιν, ἕως
[3, 116]   τῶν εὐωνύμων τοῖς Νομάσιν, τότε  προϊδόμενοι   τὴν ἔφοδον αὐτῶν οἱ σύμμαχοι
[3, 84]   ἀπωλείας ἐξαίροντες τὰς χεῖρας καὶ  δεόμενοι   ζωγρεῖν καὶ πᾶσαν προϊέμενοι φωνὴν
[3, 69]   ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν Ῥωμαίων,  δεόμενοι   σφίσι βοηθεῖν. Τεβέριος δὲ καὶ
[3, 44]   τόπων τοιούτων δι´ ὧν οὐδενὸς  ἐπιδεόμενοι   τῶν ἀναγκαίων συντόμως ἅμα καὶ
[3, 24]   κατὰ Λιβύην καὶ Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν  ἐξιδιαζόμενοι   καὶ πάσας ἀφαιρούμενοι τὰς ἐπιβάθρας
[3, 42]   τῆς προγεγενημένης κακοπαθείας, ἅμα δὲ  παρασκευαζόμενοι   πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν χρείαν κατὰ
[3, 68]   δὲ τὴν τῶν Κελτῶν ἐθελοκάκησιν,  στοχαζόμενοι   διὰ τῆς τελευταίας ἀποστάσεως. καθόλου
[3, 79]   ἐν τῷ πεσεῖν τοῖς ἀνθρώποις·  καθεζόμενοι   γὰρ ἐπ´ αὐτῶν καὶ τῶν
[3, 105]   ἤδη τὴν ὅλην τάξιν, αὖθις  ἁθροιζόμενοι   περὶ τὰς σημείας ἀνεχώρουν καὶ
[3, 40]   οὐκ ἔχοντες δὲ τότε καιρόν,  μετεωριζόμενοι   καὶ πιστεύοντες ἐκ τῶν διαπεμπομένων
[3, 51]   τὴν τοιαύτην ταραχὴν ἐποίουν οἱ  τραυματιζόμενοι   τῶν ἵππων· τούτων γὰρ οἱ
[3, 72]   ἕως τῶν μασθῶν οἱ πεζοὶ  βαπτιζόμενοι   διέβαινον· ἐξ ὧν ἐκακοπάθει τὸ
[3, 31]   γὰρ τὸ παρὸν ἀεί πως  ἁρμοζόμενοι   καὶ συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα καὶ λέγουσι
[3, 16]   πόλει. ~Διὸ καὶ πρὸς ταύτην  ἁρμοζόμενοι   τὴν ὑπόθεσιν σύγκλητος ἔκρινεν
[3, 97]   ~οἱ δ´ ἐκ τῆς συγκλήτου  πυθόμενοι   τὸ γεγονὸς προτέρημα διὰ τοῦ
[3, 96]   Ῥώμης ἑκατὸν εἴκοσι σκάφεσι πεντηρικοῖς,  πυθόμενοι   τὸν ἀνάπλουν οὗτοι μὲν αὖθις
[3, 116]   πέριξ ἀπολλυμένων, καὶ κατὰ βραχὺ  συγκλειόμενοι,   τέλος αὐτοῦ πάντες, ἐν οἷς
[3, 61]   μὲν τὴν παρουσίαν τῶν πολεμίων,  οἰόμενοι   δὲ δεῖν ἀφέμενον τῶν προκειμένων
[3, 115]   κίνδυνος, ἀλλ´ εἰσάπαξ συμπεσόντες ἐμάχοντο  συμπλεκόμενοι   κατ´ ἄνδρα, παρακαταβαίνοντες ἀπὸ τῶν
[3, 45]   στρατηγῷ τὴν παρουσίαν τῶν πολεμίων·  ἀφικόμενοι   δ´ εἰς τὴν παρεμβολὴν ἀνήγγειλαν.
[3, 105]   διδαχθέντες ὑπὸ τῶν πραγμάτων καὶ  βαλόμενοι   χάρακα πάλιν ἕνα πάντες ἐστρατοπέδευσαν
[3, 20]   τοὺς Ζακανθαίους ἀτυχήματος, παραχρῆμα πρεσβευτὰς  ἑλόμενοι   κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν
[3, 103]   λίαν ἀσμένως δεξαμένου τὸν μερισμόν,  διελόμενοι   τὸ πλῆθος χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων,
[3, 5]   τῶν πράξεων ἐπὶ κεφαλαίου διεληλύθαμεν,  βουλόμενοι   καὶ καθόλου καὶ κατὰ μέρος
[3, 15]   προορώμενοι τὸ μέλλον, ἅμα δὲ  βουλόμενοι   μὴ λανθάνειν Ῥωμαίους τὴν γινομένην
[3, 11]   ἐπιβολὴν ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς πρὸς Ἀντίοχον,  βουλόμενοι   μὴ λανθάνειν σφᾶς τὴν τοῦ
[3, 52]   διασαφούντων ὅτι πάρεισι διὰ ταῦτα,  βουλόμενοι   μήτε ποιῆσαι μήτε παθεῖν μηδὲν
[3, 57]   παρελείπομεν, ἀλλὰ πρῶτον μὲν οὐ  βουλόμενοι   παρ´ ἕκαστα διασπᾶν τὴν διήγησιν
[3, 106]   στρατόπεδον δόντες εἰς Γαλατίαν ἐξαπέστειλαν,  βουλόμενοι   ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα τοῖς Κελτοῖς τοῖς
[3, 6]   συγγεγραφότων τὰς κατ´ Ἀννίβαν πράξεις  βουλόμενοι   τὰς αἰτίας ἡμῖν ὑποδεικνύναι, δι´
[3, 47]   γεγραφότων περὶ τῆς ὑπερβολῆς ταύτης,  βουλόμενοι   τοὺς ἀναγινώσκοντας ἐκπλήττειν τῇ περὶ
[3, 75]   προσπίπτουσιν· μετ´ οὐ πολὺ δὲ  πυνθανόμενοι   τοὺς μὲν Καρχηδονίους καὶ τὴν
[3, 84]   ἐκπεσόντες πρὸς τοὺς ὑπερδεξίους τόπους.  γενόμενοι   δ´ ἐπὶ τῶν ἄκρων, καὶ
[3, 116]   ἀγαθοὶ καὶ τῆς Ῥώμης ἄξιοι  γενόμενοι   κατὰ τὸν κίνδυνον. κατὰ δὲ
[3, 13]   πόλεως. οὗ συμβάντος οἱ λοιποὶ  γενόμενοι   καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν αὑτοὺς τοῖς Καρχηδονίοις.
[3, 50]   τῶν Καρχηδονίων· νῦν δὲ καταφανεῖς  γενόμενοι   μεγάλα μὲν καὶ τοὺς περὶ
[3, 111]   ἀπαλλαγέντες δὲ τῶν νῦν πόνων,  γενόμενοι   συμπάσης ἐγκρατεῖς τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας,
[3, 108]   τῆς πατρίδος ἀξίως. οἳ καὶ  παραγενόμενοι   πρὸς τὰς δυνάμεις καὶ συναθροίσαντες
[3, 42]   τὸν ποταμὸν ἐπὶ διακόσια στάδια,  παραγενόμενοι   πρός τινα τόπον, ἐν
[3, 31]   παρὸν ἀεί πως ἁρμοζόμενοι καὶ  συνυποκρινόμενοι   τοιαῦτα καὶ λέγουσι καὶ πράττουσι
[3, 10]   Ῥωμαίων, εἴξαντες τῇ περιστάσει καὶ  βαρυνόμενοι   μέν, οὐκ ἔχοντες δὲ ποιεῖν
[3, 84]   ὅπλα παρέδοσαν αὑτοὺς ὑποσπόνδους, ὡς  τευξόμενοι   τῆς σωτηρίας. Τὰ μὲν οὖν
[3, 115]   πρὸς τοὺς πολεμίους ἔχοντος. πλὴν  ἑπόμενοί   γε τούτοις οἱ Ῥωμαῖοι καὶ
[3, 116]   καὶ τὴν συμπλοκὴν οἱ Νομάδες  ἑπόμενοι   τοῖς φεύγουσι τῶν ἱππέων τοὺς
[3, 62]   μάχης οὐχ ἧττον ἐμακάριζον οἱ  περιλειπόμενοι   τῶν αἰχμαλώτων τὸν τεθνεῶτα τοῦ
[3, 75]   εἰς Τυρρηνίαν, ὡς ἐπὶ τούτοις  ποιησόμενοι   τοῖς τόποις τὴν ἔξοδον. ἔπεμψαν
[3, 107]   ἐὰν ἐγγίσωσι τοῖς πολεμίοις, οὐ  δυνησόμενοι   φυγομαχεῖν, τῆς μὲν χώρας καταφθειρομένης,
[3, 53]   οἱ πολέμιοι προσιέναι, τὸ παράδοξον  ἐκπληττόμενοι   τῆς τῶν ζῴων φαντασίας. ἐναταῖος
[3, 57]   δειπνητῶν. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι πάντων  ἀπογευόμενοι   τῶν παρακειμένων οὔτε κατὰ τὸ
[3, 84]   τοῦ προεστῶτος ἀκρισίας. ἔτι γὰρ  διαβουλευόμενοι   τί δεῖ πράττειν ἀπώλλυντο παραδόξως.
[3, 7]   τῶν Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν, ἣν ἐκεῖνοι  περιπορευόμενοι   μετ´ Ἀντιόχου τὰς πόλεις ἀλόγως
[3, 67]   διάστημα τῶν στρατοπέδων. ~Οἱ δὲ  συστρατευόμενοι   Κελτοὶ τοῖς Ῥωμαίοις θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας
[3, 74]   μὲν τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων,  κωλυόμενοι   δὲ διὰ τὸν ποταμὸν καὶ
[3, 115]   κατ´ ἄνδρα καὶ κατὰ σπείρας  στρεφόμενοι   πρὸς τοὺς ἐκ τῶν πλαγίων
[3, 116]   μὲν ἐμάχοντο κατὰ τὰς ἐπιφανείας  στρεφόμενοι   πρὸς τοὺς κεκυκλωκότας, ἀντεῖχον· ἀεὶ
[3, 117]   ἐσώθησαν· ἐκ δὲ τῶν πεζῶν  μαχόμενοι   μὲν ἑάλωσαν εἰς μυρίους— οἱ
[3, 109]   πλήθη τῶν πολεμίων, ἀλλὰ καὶ  διαμαχόμενοι   μόνον οὐ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν
[3, 65]   δὲ κατὰ πρόσωπον ἐξ ἀρχῆς  διαμαχόμενοι   πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, πολλοὺς μὲν
[3, 57]   ἑξῆς, ἐὰν ἐπί τινας τόπους  ἐρχόμενοι   τοιούτους παραλείπωμεν τοῦτο τὸ μέρος
[3, 16]   τὰ πρὸς ἕω τῆς Ἰταλίας  πεπεισμένοι   καταταχήσειν διορθωσάμενοι μὲν τὴν Ἰλλυριῶν
[3, 43]   τοῦ χάρακος ἐξεχέοντο καὶ σποράδην,  πεπεισμένοι   κωλύειν εὐχερῶς τὴν ἀπόβασιν τῶν
[3, 84]   δὲ τοῦ πρόσθεν ὀρεγόμενοι προῆγον,  πεπεισμένοι   συμπεσεῖσθαί τισιν, ἕως ἔλαθον ἐκπεσόντες
[3, 103]   γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ κἀκεῖνον κατέστησαν,  πεπεισμένοι   ταχέως αὐτὸν τέλος ἐπιθήσειν τοῖς
[3, 67]   τὸ πλεῖον μέρος τῆς νυκτὸς  καθωπλισμένοι   περὶ τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν ἐπιτίθενται
[3, 40]   πρότερον ἦσαν εἰς Γαλατίαν ἀποστέλλειν  προκεχειρισμένοι.   τὰς μὲν οὖν πόλεις ἐνεργῶς
[3, 1]   τὴν τῶν ὅλων ἐπιστήμην, ἀρίστην  ἡγούμενοι   τὴν ἐξ ἀμφοῖν ἐπίστασιν καὶ
[3, 84]   ἔτι δὲ μᾶλλον ταλαιπώρως διεφθείροντο.  συνωθούμενοι   {μὲν} γὰρ εἰς τὴν λίμνην
[3, 115]   καὶ τὴν ἐμβολὴν ἐκ δόρατος  ποιούμενοι   παρίσταντο παρὰ πλευρὰν τοῖς πολεμίοις,
[3, 23]   διαστέλλονται ῥητῶς, ὑπὲρ αὐτῶν τούτων  ποιούμενοι   τὰς συνθήκας, ὅσα τῆς Σικελίας
[3, 74]   ἱππέων πρὸς τὸ προειρημένον σύστημα  ποιούμενοι   τὴν ἀποχώρησιν ἀνεκομίσθησαν ἅμα τούτοις
[3, 115]   ἀπὸ τῶν εὐωνύμων ἐπὶ δόρυ  ποιούμενοι   τὴν κλίσιν ἐξ ἀσπίδος ἐπιπαρενέβαλλον,
[3, 79]   τρεῖς νύκτας συνεχῶς δι´ ὕδατος  ποιούμενοι   τὴν πορείαν· διαφερόντως γε μὴν
[3, 19]   τοῦτον συνῆψαν, διὰ τόπων ἀδήλων  ποιούμενοι   τὴν πορείαν. καὶ καταλαβόμενοι μεταξὺ
[3, 79]   Λίβυες δι´ ἀκεραίων τῶν ἑλῶν  ποιούμενοι   τὴν πορείαν μετρίως κακοπαθοῦντες ἤνυον,
[3, 46]   τὸ πολὺ καθ´ ὕδατος ὀρθοὶ  ποιούμενοι   τὴν πορείαν. ~Περαιωθέντων δὲ τῶν
[3, 84]   τῶν ἐθισμῶν αὐτὸ περὶ πλείστου  ποιούμενοι,   τὸ μὴ φεύγειν μηδὲ λείπειν
[3, 73]   πολὺν χρόνον ἐμάχοντο συστάδην, ἐφάμιλλον  ποιούμενοι   τὸν κίνδυνον. ~ἐν καιρῷ
[3, 23]   Λιβύης ἐμφαίνουσιν ὡς περὶ ἰδίας  ποιούμενοι   τὸν λόγον· ὑπὲρ δὲ Σικελίας
[3, 40]   δὲ τούτων συνῳκισμένων, οἱ Βοῖοι  καλούμενοι   Γαλάται, πάλαι μὲν οἷον λοχῶντες
[3, 24]   Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν ἐξιδιαζόμενοι καὶ πάσας  ἀφαιρούμενοι   τὰς ἐπιβάθρας Ῥωμαίων, περὶ δὲ
[3, 60]   συνέχειαν τῶν προειρημένων πόνων οἷον  ἀποτεθηριωμένοι   πάντες ἦσαν. πολλὴν οὖν ποιούμενος
[3, 21]   οἱ φιλομαθοῦντες περὶ τούτων ἀστοχῶσι,  συμπλανώμενοι   ταῖς ἀγνοίαις καὶ φιλοτιμίαις τῶν
[3, 15]   μὲν ἀγωνιῶντες περὶ σφῶν καὶ  προορώμενοι   τὸ μέλλον, ἅμα δὲ βουλόμενοι
[3, 53]   δεδιότες ἀκμὴν ἐπὶ ποσὸν καὶ  προορώμενοι   τὸ μέλλον τὰ μὲν σκευοφόρα
[3, 74]   τὴν ἑαυτῶν ἀπιέναι παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν,  ὑφορώμενοι   μὲν τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων,
[3, 12]   εἴκοντες καὶ πότε ταῖς ψυχαῖς  ἡττώμενοι   ποιοῦνται τὰς συνθήκας, ἵνα τοὺς
[3, 91]   τὰ μὲν πρὸς τὰς ἄρκτους  Καληνοὶ   καὶ Τιανῖται κατοικοῦσι, τὰ δὲ
[3, 112]   καὶ δεήσεις ἐπεῖχον τὴν πόλιν.  δεινοὶ   γὰρ ἐν ταῖς περιστάσεσι Ῥωμαῖοι
[3, 87]   τούτῳ δ´ εἴκοσι καὶ τέτταρες,  κἀκεῖνοι   μὲν ἐν πολλοῖς προσδέονται τῆς
[3, 58]   τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν, γινώσκοντας ὅτι  κἀκεῖνοι   τῶν νῦν καιρῶν ἐπιλαβόμενοι πολλὰ
[3, 29]   Σικελίαν συνθήκαις ἦν ἔγγραπτον, καθάπερ  κἀκεῖνοί   φασιν, ὑπάρχειν τοῖς ἀμφοτέρων συμμάχοις
[3, 7]   μὲν τὴν Αἰτωλῶν ὀργὴν θετέον.  ἐκεῖνοι   γὰρ δόξαντες ὑπὸ Ῥωμαίων ὠλιγωρῆσθαι
[3, 111]   μὲν τοῖς θεοῖς ἔχετε χάριν·  ἐκεῖνοι   γὰρ ἡμῖν συγκατασκευάζοντες τὴν νίκην
[3, 32]   τις ἀναγινώσκων αὐτὰς ἐξ ὧν  ἐκεῖνοι   γράφουσιν ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι καὶ
[3, 50]   τοὺς παραπέμποντας βαρβάρους· ἐπειδὴ δ´  ἐκεῖνοι   μὲν εἰς τὴν οἰκείαν ἀπηλλάγησαν,
[3, 57]   λίχνοις τῶν δειπνητῶν. καὶ γὰρ  ἐκεῖνοι   πάντων ἀπογευόμενοι τῶν παρακειμένων οὔτε
[3, 7]   τὴν τῶν Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν, ἣν  ἐκεῖνοι   περιπορευόμενοι μετ´ Ἀντιόχου τὰς πόλεις
[3, 118]   παραλίας σχεδὸν πάσης ἦσαν ἐγκρατεῖς·  Ταραντῖνοί   τε γὰρ εὐθέως ἐνεχείριζον αὑτούς,
[3, 58]   ἦσαν οἱ κατὰ θάλατταν τότε  κίνδυνοι   καὶ δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι δὲ τούτων
[3, 73]   συνεπλέκησαν οἱ προκείμενοι τῶν δυνάμεων  εὔζωνοι.   τούτου δὲ συμβάντος οἱ μὲν
[3, 22]   ἄλλον μηδένα Λατίνων, ὅσοι ἂν  ὑπήκοοι·   ἐὰν δέ τινες μὴ ὦσιν
[3, 22]   ἐὰν δέ τινες μὴ ὦσιν  ὑπήκοοι,   τῶν πόλεων ἀπεχέσθωσαν· ἂν δὲ
[3, 74]   ὄμβρου. τηροῦντες δὲ τὰς τάξεις  ἁθρόοι   μετ´ ἀσφαλείας ἀπεχώρησαν εἰς Πλακεντίαν,
[3, 13]   τῆς πόλεως. οὗ συμβάντος οἱ  λοιποὶ   γενόμενοι καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν αὑτοὺς τοῖς
[3, 118]   ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν, οἱ δὲ  λοιποὶ   πάντες ἀπέβλεπον ἤδη τότε πρὸς
[3, 117]   παρακειμένας πόλεις διέφυγον. οἱ δὲ  λοιποὶ   πάντες, ὄντες εἰς ἑπτὰ μυριάδας,
[3, 45]   πλείστους αὑτῶν ἀπολωλεκότες, οἱ δὲ  λοιποὶ   προτροπάδην πεφευγότες. συμπεσόντες γὰρ οὐ
[3, 40]   ἀπέκτειναν τῶν Ῥωμαίων. οἱ δὲ  λοιποὶ   τὰς μὲν ἀρχὰς ὥρμησαν πρὸς
[3, 43]   πρώτην εὐθέως διάβασιν. οἱ δὲ  βάρβαροι   θεωροῦντες τὴν ἐπιβολὴν τῶν ὑπεναντίων
[3, 43]   τὴν διάβασιν τηροῦντας. οἱ δὲ  βάρβαροι,   παραλόγου τοῦ πράγματος φανέντος αὐτοῖς,
[3, 51]   καὶ τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης, οἱ  βάρβαροι   συνθεασάμενοι τὸ γεγονὸς τὰς μὲν
[3, 53]   ὄντων τοῖς πολεμίοις, ἀντιπαράγοντες οἱ  βάρβαροι   ταῖς παρωρείαις καὶ τοῖς μὲν
[3, 50]   τῶν Καρχηδονίων ὅτι προκατέχουσιν οἱ  βάρβαροι   τοὺς εὐκαίρους τόπους, αὐτὸς μὲν
[3, 25]   τὰ δὲ ὀψώνια τοῖς αὑτῶν  ἑκάτεροι.   Καρχηδόνιοι δὲ καὶ κατὰ θάλατταν
[3, 95]   εὐγενῶς γάρ, εἰ καί τινες  ἕτεροι,   κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις πραγμάτων καὶ Μασσαλιῶται,
[3, 25]   ἐν τῇ τῶν πολεμουμένων χώρᾳ·  ὁπότεροι   δ´ ἂν χρείαν ἔχωσι τῆς
[3, 25]   ποιῶνται πρὸς Πύρρον ἔγγραπτον, ποιείσθωσαν  ἀμφότεροι,   ἵνα ἐξῇ βοηθεῖν ἀλλήλοις ἐν
[3, 94]   ἔμειναν διαστάντες ἐπὶ τῶν ἄκρων  ἀμφότεροι   καὶ προσανεῖχον καραδοκοῦντες τὴν ἐπιφάνειαν
[3, 45]   τοῦ Ποπλίου τοιαύτην ἐποιήσαντο φιλοτιμίαν  ἀμφότεροι   κατὰ τὴν συμπλοκὴν ὥστε τῶν
[3, 65]   δὲ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ προῆγον  ἀμφότεροι   παρὰ τὸν ποταμὸν ἐκ τοῦ
[3, 109]   προειρημένοις ὑπάρχει. ~πρῶτον γὰρ ἡμεῖς  ἀμφότεροι   πάρεσμεν, οὐ μόνον αὐτοὶ κοινωνήσοντες
[3, 65]   ἐπαύριον πᾶσαν τὴν ἵππον ἀναλαβόντες  ἀμφότεροι,   Πόπλιος δὲ καὶ τῶν πεζῶν
[3, 99]   ὥρας κατεπειγούσης, διέλυον εἰς παραχειμασίαν  ἀμφότεροι   τὰς δυνάμεις, ἱκανοῦ τινος ἐκ
[3, 71]   τὸ μηδὲν παθεῖν τοὺς ἐνεδρεύσαντας  εὐφυέστεροι   τυγχάνουσιν ὄντες τῶν ὑλωδῶν διὰ
[3, 12]   πρόθεσιν· Ἀννίβᾳ δὲ παρέδωκαν οἱ  καιροὶ   καὶ λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν πατρῴαν
[3, 86]   προεξαπέστειλε, βουλόμενος, εἰ δέοινθ´ οἱ  καιροί,   πρὸ τῆς αὑτοῦ παρουσίας τούτους
[3, 72]   ὁμοῦ τοὺς ὑπάτους ἑκατέρους οἱ  καιροὶ   συνάγωσιν. μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς
[3, 85]   εἰκότως συνέβη. πολλῶν γὰρ χρόνων  ἄπειροι   καὶ τοῦ ῥήματος καὶ τοῦ
[3, 79]   καὶ ταλαιπώρως ὑπέμενον τὴν κακοπάθειαν,  ἄπειροι   πάσης τῆς τοιαύτης ὄντες κακουχίας.
[3, 73]   τῆς φάλαγγος κεράτων, οἵ τε  λογχοφόροι   τῶν Καρχηδονίων καὶ τὸ τῶν
[3, 31]   τῆς πατρίδος ἀδικουμένης βοηθοὺς  εὕροι   καὶ συμμάχους, εἴτε κτήσασθαί τι
[3, 108]   δεύτερον, καὶ πλείω δ´ ἂν  εὕροι   τις αἴτια, δι´ τοιοῦτον
[3, 28]   συνθήκας, οὔτε πρόφασιν οὔτ´ αἰτίαν  εὕροι   τις ἂν εὔλογον, ἀλλ´ ὁμολογουμένως
[3, 10]   καταρχῆς αὐτοῦ, πολλὰ μὲν ἂν  εὕροι   τις εἰς τοῦτο· σχεδὸν δὲ
[3, 58]   τῷ προγεγονότι χρόνῳ σπανίους ἂν  εὕροι   τις τῶν Ἑλλήνων τοὺς ἐπιβεβλημένους
[3, 55]   τὰ δ´ ὑποζύγια διέκοπτεν, ὅτε  πέσοι,   τὴν κάτω χιόνα κατὰ τὴν
[3, 22]   Ταρρακινιτῶν, μηδ´ ἄλλον μηδένα Λατίνων,  ὅσοι   ἂν ὑπήκοοι· ἐὰν δέ τινες
[3, 85]   ἐποιήσατο Ῥωμαίων. λήξας δὲ τούτων,  ὅσοι   μὲν ἦσαν Ῥωμαῖοι τῶν ἑαλωκότων,
[3, 44]   ἱππέων ἐξαπέστειλε κατασκεψομένους ποῦ καὶ  πόσοι   τυγχάνουσιν ὄντες καὶ τί πράττουσιν
[3, 91]   ἐκ τῆς μεσογαίου στεναὶ καὶ  δύσβατοι,   μία μὲν ἀπὸ τῆς Σαυνίτιδος,
[3, 84]   καὶ ποιεῖν οὐδὲν ὄντες ἔτι  δυνατοὶ   διὰ τὸ τοῖς ὅλοις ἐπικρατεῖν
[3, 116]   ἔπεσον, οἱ τὸ πρότερον ἔτος  ὕπατοι   γεγονότες, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ τῆς
[3, 106]   τὴν ἀρχήν, οἱ δὲ προϋπάρχοντες  ὕπατοι,   Γνάιος Σερουίλιος καὶ Μάρκος Ῥήγουλος
[3, 75]   καὶ Γάιος Φλαμίνιος, οἵπερ ἔτυχον  ὕπατοι   τότε καθεσταμένοι, συνῆγον τοὺς συμμάχους
[3, 26]   καὶ Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων οἱ  πρεσβύτατοι   καὶ μάλιστα δοκοῦντες περὶ τὰ
[3, 75]   ἐνεργῶς ἡτοίμαζον. τότε γάρ εἰσι  φοβερώτατοι   Ῥωμαῖοι καὶ κοινῇ καὶ κατ´
[3, 29]   οἱ Καρχηδόνιοι· προσέκειτο γὰρ ἂν  ἤτοι   τὸ μὴ προσλαμβάνειν ἑτέρους συμμάχους
[3, 58]   κατὰ θάλατταν τότε κίνδυνοι καὶ  δυσεξαρίθμητοι,   πολλαπλάσιοι δὲ τούτων οἱ κατὰ
[3, 79]   ταῖς τοιαύταις ταλαιπωρίαις. οἱ δὲ  Κελτοὶ   δυσχερῶς μὲν εἰς τοὔμπροσθεν προύβαινον,
[3, 43]   συνεπλέκετο τοῖς βαρβάροις. οἱ δὲ  Κελτοὶ   καὶ διὰ τὴν ἀταξίαν καὶ
[3, 66]   προτέρημα πάντες ἔσπευδον οἱ παρακείμενοι  Κελτοὶ   κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν
[3, 47]   πρὸς μὲν τὰς ἄρκτους Ἄρδυες  Κελτοὶ   κατοικοῦσι, τὴν δ´ ἀπὸ μεσημβρίας
[3, 117]   διακινδυνεύειν. τῶν δὲ μετ´ Ἀννίβου  Κελτοὶ   μὲν ἔπεσον εἰς τετρακισχιλίους, Ἴβηρες
[3, 37]   Νάρβωνος καὶ τὰ περὶ τοῦτον  Κελτοὶ   νέμονται μέχρι τῶν προσαγορευομένων Πυρηναίων
[3, 69]   πολλὴν περιβαλομένων λείαν, εὐθέως οἱ  Κελτοὶ   παρῆσαν ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν
[3, 69]   δὲ συμπεσόντος αὖθις ἐγκλίναντες οἱ  Κελτοὶ   πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν.
[3, 69]   ὑπὲρ τῆς λείας, ἐτράπησαν οἱ  Κελτοὶ   σὺν τοῖς Νομάσι καὶ τὴν
[3, 85]   ἔπεσον, ὧν ἦσαν οἱ πλείους  Κελτοί.   ταῦτα δὲ πράξας διενοεῖτο μετὰ
[3, 44]   Ῥωμαίων δυνάμεις. οἱ μὲν οὖν  Κελτοὶ   τοιαῦτα διαλεχθέντες ἀνεχώρησαν. μετὰ δὲ
[3, 67]   τῶν στρατοπέδων. ~Οἱ δὲ συστρατευόμενοι  Κελτοὶ   τοῖς Ῥωμαίοις θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας τὰς
[3, 79]   κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ τοὺς ἄλλους οἱ  Κελτοί.   τῶν δ´ ὑποζυγίων αὐτοῦ τὰ
[3, 12]   τῆς προϋπαρχούσης ὑποψίας ἀπέστη. τῆς  μέντοι   γε δυσμενείας τῆς Ἀμίλκου καὶ
[3, 67]   ἐπίθεσιν, μένοντες ἐν ταῖς ἑαυτῶν  ἕκαστοι   σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων δὲ καὶ κατακοιμισθέντων
[3, 77]   χώραν, ἣν ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολωλεκότες  ἕκαστοι   τυγχάνουσι, συνανασώσων. ταῦτα δ´ εἰπὼν
[3, 87]   οἰκίας Μάξιμοι, τοῦτο δ´ ἔστι  μέγιστοι,   διὰ τὰς ἐκείνου τἀνδρὸς ἐπιτυχίας
[3, 74]   τῶν δὲ λοιπῶν οἱ μὲν  πλεῖστοι   περὶ τὸν ποταμὸν ἐφθάρησαν ὑπό
[3, 96]   ναῦς ἐξέβαλον εἰς τὸν αἰγιαλόν,  αὐτοὶ   δ´ ἀποπηδήσαντες ἐκ τῶν πλοίων
[3, 91]   ἐκθεατριεῖν δὲ τοὺς πολεμίους φυγομαχοῦντας,  αὐτοὶ   δ´ ἐξ ὁμολόγου φανήσεσθαι τῶν
[3, 106]   τελέως ἀνασκήτοις κεχρῆσθαι τοῖς στρατοπέδοις.  αὐτοὶ   δὲ Λεύκιον μὲν Ποστόμιον, ἑξαπέλεκυν
[3, 115]   μὲν Κελτῶν ἐπὶ λεπτὸν ἐκτεταγμένων,  αὐτοὶ   δὲ πεπυκνωκότες ἀπὸ τῶν κεράτων
[3, 107]   τὸν Γνάιον ἐπισχεῖν ἔτι διεσάφησαν,  αὐτοὶ   δὲ τοὺς ὑπάτους ἐξαπέστελλον. συνέβαινε
[3, 2]   πατρίδος ἐδάφους, μεγάλας δ´ ἔσχον  αὐτοὶ   καὶ παραδόξους ἐλπίδας, ὡς καὶ
[3, 48]   καὶ τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων  αὐτοὶ   κεχρῆσθαι πορείᾳ γνώσεως ἕνεκα καὶ
[3, 109]   ἡμεῖς ἀμφότεροι πάρεσμεν, οὐ μόνον  αὐτοὶ   κοινωνήσοντες ὑμῖν τῶν κινδύνων, ἀλλὰ
[3, 109]   χωρὶς τῶν ὑπ´ ἐμοῦ λεγομένων,  αὐτοὶ   λαμβάνοντες πρὸ ὀφθαλμῶν τὴν ἐκ
[3, 5]   ἐπενεχθείσης αὐτοῖς διαβολῆς. οἱ δ´  αὐτοὶ   μετ´ οὐ πολὺ Καρχηδονίοις ἐπέβαλον
[3, 59]   τῶν πρότερον ἀγνοουμένων. ὅπερ ἡμεῖς  αὐτοί   τε πειρασόμεθα ποιεῖν, λαβόντες ἁρμόζοντα
[3, 53]   ἔλαττον συνέβη γενέσθαι τὸ πάθος·  οὗτοι   γὰρ ἔστεξαν τὴν ἐπιφορὰν τῶν
[3, 44]   τοὺς βασιλίσκους τοὺς περὶ Μάγιλον—  οὗτοι   γὰρ ἧκον πρὸς αὐτὸν ἐκ
[3, 48]   Ἀννίβας γε μὴν οὐχ ὡς  οὗτοι   γράφουσιν, λίαν δὲ περὶ ταῦτα
[3, 86]   ἐπὶ τῶν κατ´ Ἀρίμινον τόπων—  οὗτοι   δ´ εἰσὶν ἐπὶ τῆς παρὰ
[3, 42]   δυσχρηστίαν τῶν ἐλεφάντων διάβασις·  οὗτοι   δ´ ἦσαν ἑπτὰ καὶ τριάκοντα
[3, 95]   καὶ γὰρ προκαθηγοῦντο καὶ προεκινδύνευον  οὗτοι   καὶ πᾶσαν ἀποτόμως σφίσι παρείχοντο
[3, 68]   συνήνεγκε τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς εἴπερ  οὗτοι   κατὰ πόδας ἀκολουθήσαντες συνῆψαν ταῖς
[3, 117]   τοῦ χάρακος ἐκτάξῃ πᾶσι, παραπεσόντες  οὗτοι   κατὰ τὸν τῆς μάχης καιρὸν
[3, 105]   πλήθους τῶν ἱππέων, ἅμα μὲν  οὗτοι   καταφεύγοντες εἰς τὰ βαρέα τῶν
[3, 115]   εὐωνύμων πελάσαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐποίουν  οὗτοι   μάχην ἀληθινὴν καὶ βαρβαρικήν· οὐ
[3, 96]   σκάφεσι πεντηρικοῖς, πυθόμενοι τὸν ἀνάπλουν  οὗτοι   μὲν αὖθις ἀπέπλευσαν εἰς τὴν
[3, 94]   προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων δὲ τῶν λογχοφόρων,  οὗτοι   μὲν βραχέα πρὸς ἀλλήλους ἀκροβολισάμενοι,
[3, 115]   τὴν ἐπὶ τοὺς Κελτοὺς παράπτωσιν.  οὗτοι   μὲν οὖν οὐκέτι φαλαγγηδόν, ἀλλὰ
[3, 106]   τὰ κατεπείγοντα πρὸς τὴν χρείαν.  οὗτοι   μὲν οὖν περὶ ταῦτα καὶ
[3, 40]   εἰς Λιβύην. ἐν ὅσῳ δ´  οὗτοι   περὶ τὰς καταγραφὰς ἐγίνοντο τῶν
[3, 48]   τὰς ὁδοὺς οὔτε τόπους, ὡς  οὗτοί   φασιν, οὔτε ποῦ πορεύεται τὸ
[3, 29]   ἐπιτήδειοι φανῶσιν αὐτοῖς φίλοι καὶ  σύμμαχοι,   οὐδὲ μὴν προσλαβόντες εἰς τὴν
[3, 116]   προϊδόμενοι τὴν ἔφοδον αὐτῶν οἱ  σύμμαχοι   τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς ἐκκλίναντες ἀπεχώρουν.
[3, 8]   ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί ἂν εἰπεῖν  ἔχοι   πρὸς αὐτά; δῆλον γὰρ ὡς
[3, 92]   πάντες οἱ κατὰ τὸ στρατόπεδον  χιλίαρχοι   καὶ ταξίαρχοι νομίζοντες ἐν καλῷ
[3, 84]   τῶν δεομένων οἱ ταξίαρχοι καὶ  χιλίαρχοι   τῶν Ῥωμαίων, ἀλλ´ οὐδὲ συννοῆσαι
[3, 84]   πρός τι τῶν δεομένων οἱ  ταξίαρχοι   καὶ χιλίαρχοι τῶν Ῥωμαίων, ἀλλ´
[3, 92]   κατὰ τὸ στρατόπεδον χιλίαρχοι καὶ  ταξίαρχοι   νομίζοντες ἐν καλῷ τοὺς πολεμίους
[3, 53]   καθ´ ὃν γὰρ ἂν τόπον  ὑπάρχοι   τῆς πορείας ταῦτα, πρὸς τοῦτο
[3, 115]   διαδεξάμενα τοὺς εὐζώνους συνέπεσεν ἀλλήλοις.  ἐπὶ   βραχὺ μὲν οὖν τῶν Ἰβήρων
[3, 55]   συμβαῖνον ἴδιον ἦν καὶ παρηλλαγμένον.  ἐπὶ   γὰρ τὴν προϋπάρχουσαν χιόνα καὶ
[3, 42]   τῆς δυνάμεως, συστήσας καθηγεμόνας ἐγχωρίους,  ἐπὶ   δὲ πάντων Ἄννωνα τὸν Βοαμίλκου
[3, 93]   ἱππεῖς, ἑξῆς δὲ τὴν λείαν,  ἐπὶ   δὲ πᾶσι τοὺς Ἴβηρας καὶ
[3, 79]   τοῖς προειρημένοις ἐπέβαλε τοὺς Κελτούς,  ἐπὶ   δὲ πᾶσι τοὺς ἱππεῖς. ἐπιμελητὴν
[3, 71]   διά τι ῥεῖθρον ἔχον ὀφρῦν,  ἐπὶ   δὲ ταύτης ἀκάνθας καὶ βάτους
[3, 33]   ἔχοντας καὶ βοηθείας ἅμα τάξιν.  ἐπὶ   δὲ τῆς Ἰβηρίας ἀπέλιπεν Ἀσδρούβᾳ
[3, 114]   εἶχε, τὸ δὲ δεξιὸν Ἄννων·  ἐπὶ   δὲ τοῖς μέσοις αὐτὸς ἦν
[3, 79]   ὑπαίθρων οὐκ ἀπορήσει τῶν ἐπιτηδείων.  ἐπὶ   δὲ τοῖς προειρημένοις ἐπέβαλε τοὺς
[3, 27]   διακόσια τάλαντα, καθάπερ ἐπάνω προείπαμεν.  ἐπὶ   δὲ τοῖς προειρημένοις τελευταῖαι πρὸς
[3, 113]   λοιπὸν μέρος ἔθηκε τῶν Λιβύων,  ἐπὶ   δὲ τοῦ δεξιοῦ κέρως ἐπέταξε
[3, 93]   μὲν τὰ βαρέα τῶν ὅπλων,  ἐπὶ   δὲ τούτοις (τοὺς) ἱππεῖς, ἑξῆς
[3, 25]   λίθον κατά τι παλαιὸν ἔθος,  ἐπὶ   δὲ τούτων τὸν Ἄρην καὶ
[3, 36]   ἀνάμνησιν τῶν ὀνομάτων παράθεσις·  ἐπὶ   δὲ τῶν ἀγνοουμένων εἰς τέλος
[3, 108]   τοιοῦτον αὐτῶν ἐξέβη τὸ τέλος,  ἐπὶ   δὲ τῶν νῦν καιρῶν οὐδεμία
[3, 2]   βίον συμφρονήσαντες Ἀντίοχος καὶ Φίλιππος  ἐπὶ   διαιρέσει τῆς τοῦ καταλελειμμένου παιδὸς
[3, 42]   τῷ ῥεύματι παρὰ τὸν ποταμὸν  ἐπὶ   διακόσια στάδια, παραγενόμενοι πρός τινα
[3, 52]   περὶ τὴν δίοδον οἰκοῦντες συμφρονήσαντες  ἐπὶ   δόλῳ συνήντων αὐτῷ, θαλλοὺς ἔχοντες
[3, 115]   οἱ δ´ ἀπὸ τῶν εὐωνύμων  ἐπὶ   δόρυ ποιούμενοι τὴν κλίσιν ἐξ
[3, 52]   ἑξῆς δυσχωρίας. προπορευομένων δ´ αὐτῶν  ἐπὶ   δύ´ ἡμέραις, συναθροισθέντες οἱ προειρημένοι
[3, 51]   μὲν καὶ σίτου καὶ θρεμμάτων  ἐπὶ   δυεῖν καὶ τρισὶν ἡμέραις εὐπορίαν,
[3, 40]   προσαγορεύσαντες Πλακεντίαν, τὴν δ´ ἄλλην  ἐπὶ   θάτερα, κατονομάσαντες Κρεμώνην. ἤδη δὲ
[3, 5]   δὲ τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν πράξεων  ἐπὶ   κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι καὶ καθόλου
[3, 22]   παραγινομένοις μηδὲν ἔστω τέλος πλὴν  ἐπὶ   κήρυκι γραμματεῖ. ὅσα δ´
[3, 96]   κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἀπὸ τούτων  (ἐπι)   κυδεστέρας εἰλήφει τοῖς Ῥωμαίοις τὰς
[3, 56]   τοῦ πλήθους ἐχούσῃ τὴν ἐπιγραφὴν  ἐπὶ   Λακινίῳ διασαφεῖ. κατὰ δὲ τοὺς
[3, 33]   τῶν συγγραφέων. ἡμεῖς γὰρ εὑρόντες  ἐπὶ   Λακινίῳ τὴν γραφὴν ταύτην ἐν
[3, 115]   ἅτε δὴ τῶν μὲν Κελτῶν  ἐπὶ   λεπτὸν ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ δὲ πεπυκνωκότες
[3, 8]   Ἰβηρίαν τόποις, μετὰ ταῦτα παραγενόμενον  ἐπὶ   Λιβύην ἐπιβαλέσθαι καταλύσαντα τοὺς νόμους
[3, 11]   Ἀννίβαν, ἐγένετό τις καιρὸς ὡς  ἐπὶ   λόγον ἀχθῆναι τὴν ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν
[3, 21]   εἰς τοῦτο παραδείγματι. τὰς γὰρ  ἐπὶ   Λυτατίου γενομένας συνθήκας ἐν τῷ
[3, 39]   τόπος περὶ ὀκτακισχιλίους σταδίους.  ἐπὶ   μὲν γὰρ Καινὴν πόλιν ἀπὸ
[3, 74]   εἰς τὴν παρεμβολήν. καὶ πάντες  ἐπὶ   μὲν τῇ μάχῃ περιχαρεῖς ἦσαν,
[3, 39]   καλοῦσιν} ἀπὸ δὲ ταύτης εἰσὶν  ἐπὶ   μὲν τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἑξακόσιοι
[3, 36]   τοῦτο τὸ μέρος. οἶμαι δ´,  ἐπὶ   μὲν τῶν γνωριζομένων τόπων οὐ
[3, 25]   δ´ ὅρκον ὀμνύειν ἔδει τοιοῦτον,  ἐπὶ   μὲν τῶν πρώτων συνθηκῶν Καρχηδονίους
[3, 32]   ἡμετέραν ἱστορίαν ὑπολαμβάνω διαφέρειν τῶν  ἐπὶ   μέρους συντάξεων. ~Οἱ δὲ παρὰ
[3, 113]   Νομαδικοὺς ἱππεῖς. ἐπεὶ δὲ πάντ´  ἐπὶ   μίαν εὐθεῖαν ἐξέτεινε, μετὰ ταῦτα
[3, 72]   τῆς στρατοπεδείας τοὺς μὲν πεζοὺς  ἐπὶ   μίαν εὐθεῖαν παρενέβαλε, περὶ δισμυρίους
[3, 46]   μετὰ δὲ ταῦτα χοῦν ἔφερον  ἐπὶ   πάσας πολύν, ἕως ἐπιβάλλοντες ἐξωμοίωσαν,
[3, 35]   πολλῆς καταφθορᾶς ἀνδρῶν, ἡγεμόνα μὲν  ἐπὶ   πάσης κατέλιπε τῆς ἐπὶ τάδε
[3, 3]   διήγησιν ἅμα καὶ τὰς πράξεις,  ἐπὶ   πᾶσιν ἐξηγησάμενοι τὴν Ἀντιόχου στρατείαν
[3, 7]   εἰς Δημητριάδα. Ἐγὼ δὲ τὴν  ἐπὶ   πλεῖον διαστολὴν πεποίημαι περὶ τούτων
[3, 57]   καθ´ Ἡρακλέους στήλας στόματος οὐδὲν  ἐπὶ   πλεῖον εἰρήκαμεν οὔτε περὶ τῆς
[3, 31]   ἂν φήσαιεν ἡμᾶς οὐκ ἀναγκαίως  ἐπὶ   πλεῖον ἐξακριβοῦν τοὺς ὑπὲρ τῶν
[3, 58]   τὸ προκείμενον. δυσχερὲς μὲν γὰρ  ἐπὶ   πλέον τινῶν αὐτόπτην γενέσθαι διὰ
[3, 30]   ἔδει διαβαίνειν τὸν Ἴβηρα ποταμὸν  ἐπὶ   πολέμῳ Καρχηδονίους· εἰ δὲ τὴν
[3, 29]   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μὴ διαβαίνειν  ἐπὶ   πολέμῳ Καρχηδονίους. καὶ μὴν ἐν
[3, 27]   ἐφ´ μὴ διαβαίνειν Καρχηδονίους  ἐπὶ   πολέμῳ τὸν Ἴβηρα ποταμόν. ταῦθ´
[3, 31]   δὲ τὸν δικαιώσοντα, πολλάκις καὶ  ἐπὶ   πολλῶν εὑρεῖν ἔστιν. ἅπερ ἔχει
[3, 47]   τὸ Σαρδῷον πέλαγος. φέρεται δ´  ἐπὶ   πολὺ δι´ αὐλῶνος, οὗ πρὸς
[3, 55]   ἐπέπλεον ἅμα πᾶσι τοῖς ἐρείσμασιν,  ἐπὶ   πολὺ καταφερῶν ὄντων τῶν χωρίων·
[3, 83]   τῶν παρὰ τὸν αὐλῶνα κειμένων,  ἐπὶ   πολὺ παρατείνας, ὑπέστειλε, τοὺς δ´
[3, 115]   εἴκοντα τόπον τῶν πολεμίων οὕτως  ἐπὶ   πολὺ προέπεσον ὥστ´ ἐξ ἑκατέρου
[3, 73]   μέσας τῆς ὅλης παρεμβολῆς τάξεις  ἐπὶ   πολὺν χρόνον ἐμάχοντο συστάδην, ἐφάμιλλον
[3, 65]   οὖν κατὰ πρόσωπον ἀλλήλοις συμπεσόντες  ἐπὶ   πολὺν χρόνον ἐποίουν ἰσόρροπον τὸν
[3, 52]   αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας ἀπαρατηρήτως,  ἐπὶ   ποσὸν ἐπίστευσαν οἱ περὶ τὸν
[3, 54]   τῆς Ῥώμης αὐτῆς τόπον ὑποδεικνύων  ἐπὶ   ποσὸν εὐθαρσεῖς ἐποίησε τοὺς ἀνθρώπους.
[3, 53]   Ἀννίβαν, εἰ μὴ δεδιότες ἀκμὴν  ἐπὶ   ποσὸν καὶ προορώμενοι τὸ μέλλον
[3, 64]   τῶν νῦν παρόντων ἀνδρῶν ἔχωμεν  ἐπὶ   ποσὸν πεῖραν ὅτι μόνον οὐ
[3, 40]   δὲ τῶν ψιλῶν ἥψαντο χωρίων,  ἐπὶ   ποσὸν συνέστησαν οὕτως ὥστε μόλις
[3, 69]   ἐτίμησε μεγαλείως, ἐκκαλέσασθαι σπουδάζων τοὺς  ἐπὶ   πραγμάτων ταττομένους πρὸς τὰς Καρχηδονίων
[3, 12]   εἰς Ῥωμαίους. διὸ καὶ τοὺς  ἐπὶ   πραγμάτων ταττομένους χρὴ τῶν τοιούτων
[3, 10]   ἀσφάλειαν, εὐθέως ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν  ἐπὶ   τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν πράγματα,
[3, 117]   πάντων. ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς  ἐπὶ   τὰ κατὰ τὴν χώραν ἐρύματα
[3, 9]   πράγματα βλέπωσιν. ἔνιοι γὰρ οὐκ  ἐπὶ   τὰ λεγόμενα συνεπιστήσαντες ἀλλ´ ἐπ´
[3, 115]   τούτοις οἱ Ῥωμαῖοι καὶ συντρέχοντες  ἐπὶ   τὰ μέσα καὶ τὸν εἴκοντα
[3, 115]   δὲ πεπυκνωκότες ἀπὸ τῶν κεράτων  ἐπὶ   τὰ μέσα καὶ τὸν κινδυνεύοντα
[3, 116]   τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις κείμενον, παριππεύων  ἐπὶ   τὰ μέσα τῆς ὅλης παρατάξεως
[3, 101]   τῶν (ἀκρωρειῶν) κατέβαινε κατὰ τὴν  ἐπὶ   τὰ πεδία κατατείνουσαν ῥάχιν. ἀφικόμενος
[3, 85]   τῶν ἑαλωκότων, διέδωκεν εἰς φυλακὴν  ἐπὶ   τὰ τάγματα, τοὺς δὲ συμμάχους
[3, 34]   δυνάστας τῶν Κελτῶν καὶ τοὺς  ἐπὶ   τάδε καὶ τοὺς ἐν αὐταῖς
[3, 23]   δὲ Καρχηδόνα καὶ πᾶσαν τὴν  ἐπὶ   τάδε τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου τῆς
[3, 40]   ὧν τὴν μὲν μίαν ἔκτιζον  ἐπὶ   τάδε τοῦ Πάδου ποταμοῦ, προσαγορεύσαντες
[3, 35]   μὲν ἐπὶ πάσης κατέλιπε τῆς  ἐπὶ   τάδε τοῦ ποταμοῦ χώρας Ἄννωνα,
[3, 3]   Ἀσίας ἀρχήν, ἀπέλυσαν δὲ τοὺς  ἐπὶ   τάδε τοῦ Ταύρου κατοικοῦντας βαρβαρικῶν
[3, 3]   δεύτερον δὲ πῶς ἡττηθεὶς τῆς  ἐπὶ   τάδε τοῦ Ταύρου πάσης ἐξεχώρησε,
[3, 97]   ποταμόν, ἀλλ´ ἀσμενίζοντες τῇ τῶν  ἐπὶ   τάδε φιλίᾳ καὶ συμμαχίᾳ τότε
[3, 18]   πίστιν. δὲ προσδεξάμενος ἑκάστους  ἐπὶ   ταῖς ἁρμοζούσαις ὁμολογίαις ἐποιεῖτο τὸν
[3, 103]   καὶ δὴ δύο δικτάτορες ἐγεγόνεισαν  ἐπὶ   τὰς αὐτὰς πράξεις, πρότερον
[3, 103]   πολεμίων. ἧκε δὲ καὶ Φάβιος  ἐπὶ   τὰς δυνάμεις οὐδὲν ἠλλοιωμένος ὑπὸ
[3, 33]   πρῶτον μὲν διαφῆκε τοὺς Ἴβηρας  ἐπὶ   τὰς ἑαυτῶν πόλεις, βουλόμενος ἑτοίμους
[3, 49]   καὶ τὸν μὲν ἀδελφὸν ἐξέπεμπεν  ἐπὶ   τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις, αὐτὸς
[3, 16]   τὸν Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν μετὰ δυνάμεως  ἐπὶ   τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πράξεις
[3, 45]   δὲ παραυτίκα τὴν ἀποσκευὴν ἀναθέμενος  ἐπὶ   τὰς ναῦς ἀνέζευξε παντὶ τῷ
[3, 49]   βαρβάρων. θεωρῶν δὲ τετολμηκότας αὖθις  ἐπὶ   τὰς ναῦς ἠπείγετο καὶ παραγενόμενος
[3, 76]   τοὺς δὲ λοιποὺς ἠνάγκασε φυγεῖν  ἐπὶ   τὰς ναῦς. οὗτος μὲν οὖν
[3, 39]   παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν ὡς  ἐπὶ   τὰς πηγὰς ἕως πρὸς τὴν
[3, 107]   δόντες ἑκατέρῳ τῶν ὑπάτων ἐξαποστέλλουσιν  ἐπὶ   τὰς πράξεις. καὶ τοὺς μὲν
[3, 102]   τὸ πολὺ μέρος τῶν ὑπεναντίων  ἐπὶ   τὰς προειρημένας χρείας κατὰ τῆς
[3, 41]   ἐπιβολάς, ἐξέπλεον ἐπὶ τὴν ὡραίαν  ἐπὶ   τὰς προκειμένας πράξεις, Πόπλιος μὲν
[3, 90]   ἀποσπωμένους ἀπὸ τῆς ἰδίας παρεμβολῆς  ἐπὶ   τὰς προνομὰς διὰ τὸ καταφρονεῖν
[3, 43]   πράγματος φανέντος αὐτοῖς, οἱ μὲν  ἐπὶ   τὰς σκηνὰς ἐφέροντο βοηθήσοντες, οἱ
[3, 46]   αὐταῖς τῶν θηρίων. ἐπεὶ δ´  ἐπὶ   τὰς τελευταίας ἐπέστησαν σχεδίας, διακόψαντες
[3, 4]   τὴν διήγησιν καὶ τὴν πραγματείαν  ἐπὶ   τὰς τελευταίας ῥηθείσας πράξεις κατὰ
[3, 21]   προσαπηρείδοντο παρ´ ὅλην τὴν δικαιολογίαν  ἐπὶ   τὰς τελευταίας συνθήκας τὰς γενομένας
[3, 76]   κολάσας, τὸ λοιπὸν ἤδη συναγαγὼν  ἐπὶ   ταὐτὸ τήν τε πεζὴν καὶ
[3, 82]   ἕτερον ὕπατον προσλαβεῖν καὶ πᾶσιν  ἐπὶ   ταὐτὸ τοῖς στρατοπέδοις ὁμοῦ ποιήσασθαι
[3, 5]   κάλλος πολλοὺς κατεγγυηθήσεσθαι καὶ σπουδάσειν  ἐπὶ   τέλος ἀγαγεῖν αὐτήν. ἐπεὶ δὲ
[3, 5]   βίου πρὸς τὸ τὴν πρόθεσιν  ἐπὶ   τέλος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι μὲν γάρ,
[3, 40]   καὶ τὴν ἄλλην παρασκευήν, ἔσπευσαν  ἐπὶ   τέλος ἀγαγεῖν τὰ κατὰ τὰς
[3, 49]   ὑπερβολήν. Ἀννίβας δὲ ποιησάμενος ἑξῆς  ἐπὶ   τέτταρας ἡμέρας τὴν πορείαν ἀπὸ
[3, 55]   ἀμφοτέροις ἅμα τοῖς ποσί, καθάπερ  ἐπὶ   τῇ γῇ συμβαίνει τοῖς διὰ
[3, 29]   μὲν οὐκ ἐχρήσαντο διὰ τὸν  ἐπὶ   τῇ Ζακανθαίων ἀπωλείᾳ θυμόν· λέγεται
[3, 18]   καὶ θεωρῶν τοὺς ὑπεναντίους θαρροῦντας  ἐπὶ   τῇ τῆς Διμάλης ὀχυρότητι καὶ
[3, 101]   πεδία κατατείνουσαν ῥάχιν. ἀφικόμενος δ´  ἐπὶ   τὴν ἄκραν, κεῖται μὲν
[3, 5]   ὥρα μνημονεύοντας τῆς προθέσεως ἐπαναγαγεῖν  ἐπὶ   τὴν ἀρχὴν τῆς αὑτῶν ὑποθέσεως.
[3, 113]   (δ´) ἐκ θατέρου συνάπτων τούτοις  ἐπὶ   τὴν αὐτὴν εὐθεῖαν ἐξέταττε, λαμβάνων
[3, 45]   τοῖς τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι τοῖς  ἐπὶ   τὴν αὐτὴν χρείαν ἐξαπεσταλμένοις ὑπὸ
[3, 71]   τοὺς εὐρωστοτάτους παρηγγέλκει δειπνοποιησαμένους ἥκειν  ἐπὶ   τὴν αὑτοῦ σκηνήν. παρακαλέσας δὲ
[3, 67]   τρεῖς ἄνδρας ἐγχειριζόντων αὐτῷ τοὺς  ἐπὶ   τὴν διάδοσιν τῆς χώρας ὑπὸ
[3, 40]   ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν συνέκλεισαν τοὺς  ἐπὶ   τὴν διαίρεσιν τῆς χώρας ἀπεσταλμένους·
[3, 39]   μὲν Λιβύης ἐκυρίευον πάντων τῶν  ἐπὶ   τὴν ἔσω θάλατταν νευόντων μερῶν
[3, 47]   τὸν ποταμὸν ἀπὸ θαλάττης ὡς  ἐπὶ   τὴν ἕω, ποιούμενος τὴν πορείαν
[3, 83]   ταῦτα τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης εὐθέως  ἐπὶ   τὴν ἑωθινὴν ἦγε τὴν πρωτοπορείαν
[3, 17]   πόλεως προῆγε, ποιούμενος τὴν πορείαν  ἐπὶ   τὴν Ζάκανθαν. δὲ πόλις
[3, 95]   Ἀννιβιακὸν πόλεμον. διασαφούντων δὲ τῶν  ἐπὶ   τὴν κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντων ὅτι περὶ
[3, 45]   ἧκον τῶν Νομάδων οἱ προαποσταλέντες  ἐπὶ   τὴν κατασκοπήν, τοὺς μὲν πλείστους
[3, 18]   ποιησάμενος γὰρ τὸν ἐπίπλουν νυκτὸς  ἐπὶ   τὴν νῆσον παντὶ τῷ στρατεύματι
[3, 101]   γενομένων ἡμερῶν, ἠναγκάζετο τοὺς μὲν  ἐπὶ   τὴν νομὴν τῶν θρεμμάτων ἀπομερίζειν
[3, 100]   ἐπιβολὴν τοῦ τάγματος τοῖς προκεχειρισμένοις  ἐπὶ   τὴν οἰκονομίαν ταύτην, τῷ δὲ
[3, 59]   τῆς οἰκουμένης. νῦν δ´ ἀναδραμόντες  ἐπὶ   τὴν παρέκβασιν τῆς διηγήσεως πειρασόμεθα
[3, 100]   μὲν δύο μέρη τῆς δυνάμεως  ἐπὶ   τὴν σιτολογίαν ἐξέπεμπε, προστάξας καθ´
[3, 101]   τῶν θρεμμάτων ἀπομερίζειν τοὺς δ´  ἐπὶ   τὴν σιτολογίαν, σπουδάζων κατὰ τὴν
[3, 11]   ἐρέσθαι φιλοφρόνως εἰ βούλεται συνεξορμᾶν  ἐπὶ   τὴν στρατείαν. ἀσμένως δὲ κατανεύσαντος
[3, 66]   ἀναζεύξας προσῆγε διὰ τῶν πεδίων  ἐπὶ   τὴν τοῦ Πάδου γέφυραν, σπεύδων
[3, 49]   ἀναζυγῆς τῆς τῶν Καρχηδονίων παραγενόμενος  ἐπὶ   τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν καὶ
[3, 41]   δεξιὸν ἔχων τὸ Σαρδόνιον πέλαγος,  ἐπὶ   τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν.
[3, 39]   περὶ ἑξακοσίους) καὶ μὴν ἐντεῦθεν  ἐπὶ   τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν περὶ
[3, 35]   διὰ τῶν Πυρηναίων λεγομένων ὀρῶν  ἐπὶ   τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ καλουμένου ποταμοῦ
[3, 40]   προκεχειρισμένα στρατόπεδα κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστελλον  ἐπὶ   τὴν τούτων βοήθειαν, ἡγεμόνα συστήσαντες
[3, 96]   ταῦτα καταπλεύσας τῆς Λιβύης ὡς  ἐπὶ   τὴν τῶν Κερκινητῶν νῆσον καὶ
[3, 55]   ἔχειν. ὁπότε δὲ ταύτην διαπατήσαντες  ἐπὶ   τὴν ὑποκάτω καὶ συνεστηκυῖαν ἐπιβαῖεν,
[3, 41]   πρὸς τὰς ἰδίας ἐπιβολάς, ἐξέπλεον  ἐπὶ   τὴν ὡραίαν ἐπὶ τὰς προκειμένας
[3, 113]   τοὺς δὲ πεζοὺς συνεχεῖς τούτοις  ἐπὶ   τῆς αὐτῆς εὐθείας ἐξέτεινε, πυκνοτέρας
[3, 36]   ἑκάστῃ διαφορᾷ τῶν προειρημένων τοὺς  ἐπὶ   τῆς γῆς τόπους ὑποτάττοντες καὶ
[3, 89]   ἀσφαλείας τῶν ὑποταττομένων, ἔμενε βεβαίως  ἐπὶ   τῆς διαλήψεως ταύτης. τὰς μὲν
[3, 117]   αἰτίαν. Λεύκιος ἀπέλιπε μυρίους πεζοὺς  ἐπὶ   τῆς ἑαυτοῦ παρεμβολῆς, ἵν´ ἐὰν
[3, 103]   συμβεβηκότων, ἔτι δὲ βεβαιότερον μένων  ἐπὶ   τῆς ἐξ ἀρχῆς διαλήψεως. θεωρῶν
[3, 95]   προειρημέναις πράξεσιν Ἀσδρούβας τεταγμένος  ἐπὶ   τῆς Ἰβηρίας στρατηγὸς κατηρτικὼς ἐν
[3, 101]   τὴν ἄκραν, κεῖται μὲν  ἐπὶ   τῆς Λαρινάτιδος χώρας προσαγορεύεται δὲ
[3, 76]   καταλειφθεὶς ὑπὸ τἀδελφοῦ Ποπλίου στρατηγὸς  ἐπὶ   τῆς ναυτικῆς δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω
[3, 38]   ἐκ τοῦ περιέχοντος. καθάπερ γὰρ  ἐπὶ   τῆς ὁράσεως εἰθίσμεθα συνεπιστρέφειν ἀεὶ
[3, 9]   εἴκων πεποιῆσθαι τὰς συνθήκας, ἔμενεν  ἐπὶ   τῆς ὀργῆς, τηρῶν ἀεὶ πρὸς
[3, 68]   Τρεβίαν ποταμόν· τῶν δὲ καταλειφθέντων  ἐπὶ   τῆς οὐραγίας οἱ μὲν διεφθάρησαν,
[3, 53]   τῇ πρωτοπορείᾳ, τοὺς δ´ ὁπλίτας  ἐπὶ   τῆς οὐραγίας. τούτων δ´ ἐφεδρευόντων
[3, 86]   Ἀρίμινον τόπων— οὗτοι δ´ εἰσὶν  ἐπὶ   τῆς παρὰ τὸν Ἀδρίαν πλευρᾶς,
[3, 102]   ἀξιόχρεως ἦν οὔτε παραβοηθεῖν τοῖς  ἐπὶ   τῆς χώρας διεσπαρμένοις. τῶν δὲ
[3, 102]   πολεμίων ἀποκτείνας, ἔτι δὲ πλείους  ἐπὶ   τῆς χώρας διεφθαρκώς, τότε μὲν
[3, 38]   ὁλοσχερεῖς διαφορὰς συνεπιβάλλειν καὶ φέρειν  ἐπί   (τι) τῇ διανοίᾳ τὸ λεγόμενον,
[3, 116]   τοῦ δεξιοῦ κέρατος καὶ μετασχὼν  ἐπί   (τι) τοῦ τῶν ἱππέων ἀγῶνος
[3, 36]   ἀεὶ τῇ διανοίᾳ τὸ λεγόμενον  ἐπί   (τι) τῶν προειρημένων εἰς γνωρίμους
[3, 92]   πολὺ μέρος ἔχων τῆς δυνάμεως  ἐπί   τινα λόφον ὑπερδέξιον πρὸ τῶν
[3, 94]   ἀναγκασθεὶς δὲ μετ´ ὀλίγας ἡμέρας  ἐπί   τινας ἀπελθεῖν θυσίας εἰς τὴν
[3, 57]   οὐδ´ ἐν τοῖς ἑξῆς, ἐὰν  ἐπί   τινας τόπους ἐρχόμενοι τοιούτους παραλείπωμεν
[3, 101]   ἑκκαίδεκα σταδίους πρὸς τοὺς πολεμίους  ἐπί   τινος βουνοῦ κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος ἅμα
[3, 6]   ταῦτα συλλογισμοὺς καὶ δι´ ὧν·  ἐπὶ   τὸ κρῖναί τι καὶ προθέσθαι
[3, 84]   τὴν παράστασιν τῆς διανοίας ὁρμῶντες  ἐπὶ   τὸ νήχεσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις
[3, 107]   ταύτης ἀεὶ πρὸς τὴν χρείαν  ἐπὶ   τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι. τὴν μὲν
[3, 11]   πλείους ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος Ἀννίβας τέλος  ἐπὶ   τὸ τοιοῦτο κατήντησε, δυσχρηστούμενος τοῖς
[3, 99]   τῶν παίδων. παραγενηθεὶς δὲ νυκτὸς  ἐπὶ   τὸ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον καὶ
[3, 94]   ~τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ μὲν  ἐπὶ   τοῖς στενοῖς φυλάττοντες ἅμα τῷ
[3, 24]   κτίζειν. εἰσὶ δὲ τοιαίδε τινές·  ἐπὶ   τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις καὶ
[3, 22]   δ´ αἱ συνθῆκαι τοιαίδε τινές·  ἐπὶ   τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις καὶ
[3, 86]   ἐπόρθει, ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς  ἐπὶ   τὸν Ἀδρίαν. διανύσας τε τήν
[3, 69]   τοῖς Νομάσι καὶ τὴν ἀποχώρησιν  ἐπὶ   τὸν ἑαυτῶν ἐποιοῦντο χάρακα. ταχὺ
[3, 18]   ναυσὶν ἐπιγενομένης ἡμέρας ἔπλει προδήλως  ἐπὶ   τὸν ἔγγιστα τῆς πόλεως λιμένα.
[3, 18]   πλήθους ὥρμησαν ἐκ τῆς πόλεως  ἐπὶ   τὸν λιμένα, κωλύσοντες τὴν ἀπόβασιν
[3, 19]   ἐκ παρατάξεως διακινδυνεύειν πρὸς τοὺς  ἐπὶ   τὸν λόφον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[3, 47]   τὴν ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας ἕως  ἐπὶ   τὸν τοῦ παντὸς Ἀδρίου μυχόν·
[3, 67]   ἀναζεύξας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ὡς  ἐπὶ   τὸν Τρεβίαν ποταμὸν καὶ τοὺς
[3, 69]   λείαν, εὐθέως οἱ Κελτοὶ παρῆσαν  ἐπὶ   τὸν χάρακα τῶν Ῥωμαίων, δεόμενοι
[3, 66]   ποταμὸν ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, σπεύδων  ἐπὶ   τόπον εὐγεφύρωτον ἀφικέσθαι τοῦ Πάδου.
[3, 108]   παντὸς δεινοῦ· τό τε μέγιστον,  ἐπὶ   τοσοῦτον ἀγνοεῖσθαι παρ´ αὐτοῖς πρότερον
[3, 1]   ὧν ἐγένοντο καὶ δι´ ἃς  ἐπὶ   τοσοῦτον ηὐξήθησαν, μετ´ ἀποδείξεως ἐξαγγέλλειν,
[3, 103]   τοῖς καιροῖς, τὸν δὲ Μάρκον  ἐπὶ   τοσοῦτον ηὖξον διὰ τὸ συμβεβηκὸς
[3, 116]   δὲ καίπερ ὢν ἐξ ἀρχῆς  ἐπὶ   τοῦ δεξιοῦ κέρατος καὶ μετασχὼν
[3, 113]   ἱππεῖς παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν  ἐπὶ   τοῦ δεξιοῦ κέρατος κατέστησε, τοὺς
[3, 85]   μὴν γε σύγκλητος, ἀλλ´  ἐπὶ   τοῦ καθήκοντος ἔμενε λογισμοῦ καὶ
[3, 29]   ἐθάρρουν· οὐ γὰρ προσέκειτο, καθάπερ  ἐπὶ   τοῦ Λυτατίου, κυρίας εἶναι ταύτας,
[3, 30]   πόλεμον Καρχηδονίους κατά τε τὰς  ἐπὶ   τοῦ Λυτατίου συνθήκας, καθ´ ἃς
[3, 64]   καὶ μηδεμίαν μὲν εἰληφότας πεῖραν  ἐπὶ   τοῦ παρόντος τῶν ὑπεναντίων, αὐτὸ
[3, 79]   πηλῶν πορείας. Ἀννίβας δὲ μόλις  ἐπὶ   τοῦ περιλειφθέντος θηρίου διεσώθη μετὰ
[3, 8]   Καρχηδονίων· τοὺς δὲ πρώτους ἄνδρας  ἐπὶ   τοῦ πολιτεύματος προϊδομένους αὐτοῦ τὴν
[3, 117]   τρόπῳ. καταλιπόντος Ἀννίβου φυλακὴν ἀρκοῦσαν  ἐπὶ   τοῦ χάρακος, ἅμα τῷ κατάρξασθαι
[3, 43]   προῆγον παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν  ἐπὶ   τοὺς ἀντίπερα βαρβάρους, δ´
[3, 14]   ἐπιδιαβάντες οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν  ἐπὶ   τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο πλείους
[3, 19]   ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος, ὅταν  ἐπὶ   τοὺς καιροὺς ἔλθωμεν, διασαφήσομεν.
[3, 115]   ὑπὸ τῶν Λιβύων κατὰ τὴν  ἐπὶ   τοὺς Κελτοὺς παράπτωσιν. οὗτοι μὲν
[3, 14]   δ´ ἐπιγινομένῳ θέρει πάλιν ὁρμήσας  ἐπὶ   τοὺς Οὐακκαίους Ἑλμαντικὴν μὲν ἐξ
[3, 100]   πορείαν παρὰ τὸ Λίβυρνον ὄρος  ἐπὶ   τοὺς προειρημένους τόπους. ἀφικόμενος δὲ
[3, 102]   τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ μὲν  ἐπὶ   τοὺς προνομεύοντας ἐξαποσταλέντες πολλοὺς τῶν
[3, 43]   στρατοπεδείαν, οἱ δὲ πλείους ὥρμησαν  ἐπὶ   τοὺς τὴν διάβασιν τηροῦντας. οἱ
[3, 38]   διανοίᾳ χρὴ συνδιανεύειν καὶ συρρέπειν  ἐπὶ   τοὺς τόπους ἀεὶ τοὺς διὰ
[3, 33]   οὖν πρέσβεις καὶ τὸ συνέδριον  ἐπὶ   τούτοις ἐχωρίσθησαν. Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων
[3, 10]   προσλαβὼν τοῖς ἰδίοις θυμοῖς τὴν  ἐπὶ   τούτοις ὀργὴν τῶν πολιτῶν, ὡς
[3, 112]   τε Γάιος ἔτι μᾶλλον  ἐπὶ   τούτοις παρωξύνετο, τά τε πλήθη
[3, 75]   τὰς δ´ εἰς Τυρρηνίαν, ὡς  ἐπὶ   τούτοις ποιησόμενοι τοῖς τόποις τὴν
[3, 116]   καὶ γὰρ οὗτος ἐξ ἀρχῆς  ἐπὶ   τούτοις τοῖς μέρεσιν ἐπέστη τῆς
[3, 19]   ἔν τισι τόποις ἐρήμοις ὑφορμοῦντας  ἐπὶ   τούτους ἐποιήσατο τὴν ἀποχώρησιν. εἰς
[3, 91]   ἀλλ´ γ´ Ἀννίβας εἰκότως  ἐπὶ   τούτους κατήντα τοὺς λογισμούς. τὰ
[3, 66]   τοῦ πρώτου ποταμοῦ καὶ τῆς  ἐπὶ   τούτῳ γεφύρας ἠκολούθει, καταλαβὼν δὲ
[3, 76]   τῶν δὲ Καρχηδονίων, οὓς ἔχων  ἐπὶ   τούτων ἀπελείφθη τῶν τόπων Ἄννων,
[3, 46]   δυεῖν, τὰ πλεῖστα τῶν θηρίων  ἐπὶ   τούτων διεκομίσθη, τινὰ δὲ κατὰ
[3, 46]   ῥοῦν κατέχοντες παρακομιεῖν καὶ περαιώσειν  ἐπὶ   τούτων τὰ θηρία. μετὰ δὲ
[3, 2]   εἰς τὸν Πόντον. στήσαντες δ´  ἐπὶ   τούτων τὴν διήγησιν τὸν ὑπὲρ
[3, 118]   ἡμεῖς ταύτην μὲν τὴν βύβλον  ἐπὶ   τούτων τῶν ἔργων καταστρέψομεν,
[3, 54]   παρελθεῖν διὰ τὴν στενότητα, σχεδὸν  ἐπὶ   τρί´ ἡμιστάδια τῆς ἀπορρῶγος καὶ
[3, 67]   ἀρχῆς πρόθεσιν. Πόπλιος δὲ σχετλιάζων  ἐπὶ   τῷ γεγονότι παρασπονδήματι καὶ συλλογισάμενος
[3, 102]   καταλαβόμενοι νυκτὸς ἔρημον ὄντα τὸν  ἐπὶ   τῷ Γερουνίῳ χάρακα κύριοι γένωνται
[3, 107]   μόνον διὰ τὰς χορηγίας ἐδυσχρηστοῦντ´  ἐπὶ   τῷ κατειλῆφθαι τὸν προειρημένον τόπον,
[3, 61]   ἔστι πόλις παρὰ τὸν Ἀδρίαν  ἐπὶ   τῷ πέρατι κειμένη τῶν περὶ
[3, 17]   δὲ πόλις αὕτη κεῖται μὲν  ἐπὶ   τῷ πρὸς θάλατταν καθήκοντι πρόποδι
[3, 70]   Τεβέριος μετεωρισθεὶς καὶ περιχαρὴς γενόμενος  ἐπὶ   τῷ προτερήματι φιλοτίμως εἶχε πρὸς
[3, 94]   Φάβιος δὲ τὰ μὲν ἀπορούμενος  ἐπὶ   τῷ συμβαίνοντι καὶ κατὰ τὸν
[3, 78]   Θεωρῶν δὲ τοὺς Κελτοὺς δυσχεραίνοντας  ἐπὶ   τῷ τὸν πόλεμον ἐν τῇ
[3, 94]   τοῖς ὅλοις, ἦγε τὴν ἡσυχίαν  ἐπὶ   τῷ χάρακι καὶ προσεδέχετο τὴν
[3, 94]   βοῶν αὐτοῖς ἐμπιπτόντων ἔμειναν διαστάντες  ἐπὶ   τῶν ἄκρων ἀμφότεροι καὶ προσανεῖχον
[3, 84]   τοὺς ὑπερδεξίους τόπους. γενόμενοι δ´  ἐπὶ   τῶν ἄκρων, καὶ τῆς ὀμίχλης
[3, 63]   ἔφη παρεισάγειν τοὺς αἰχμαλώτους, ἵν´  ἐπὶ   τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων ἐναργῶς θεασάμενοι
[3, 116]   προσπίπτοντες τοῖς ὑπεναντίοις ἱππεῦσι τοῖς  ἐπὶ   τῶν εὐωνύμων τεταγμένοις μέγα μὲν
[3, 113]   ἐπ´ αὐτὸν μὲν τὸν ποταμόν,  ἐπὶ   τῶν εὐωνύμων, τοὺς Ἴβηρας καὶ
[3, 25]   πατρίσιν, ἐν τοῖς ἰδίοις νόμοις,  ἐπὶ   τῶν ἰδίων βίων, ἱερῶν, τάφων,
[3, 81]   ἀγνοεῖ καὶ τετύφωται. καθάπερ γὰρ  ἐπὶ   τῶν κατ´ ἄνδρα καὶ ζυγὸν
[3, 86]   Γνάιος Σερουίλιος προκαθήμενος ὕπατος  ἐπὶ   τῶν κατ´ Ἀρίμινον τόπων— οὗτοι
[3, 92]   τῶν ὑπεναντίων, τοσούτῳ δὲ μᾶλλον  ἐπὶ   τῶν κεκριμένων ἔμενεν. δὲ
[3, 93]   ἐπιβολαῖς αὐτῶν, ἀνακαλεσάμενος δὲ τὸν  ἐπὶ   τῶν λειτουργιῶν τεταγμένον Ἀσδρούβαν παρήγγειλε
[3, 43]   βιάζεσθαι πρὸς τὸ ῥεῦμα τοῖς  ἐπὶ   τῶν πορθμείων τεταγμένοις. ταχὺ δὲ
[3, 40]   Μάλιος ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων καὶ προκαθήμενος  ἐπὶ   τῶν τόπων μετὰ δυνάμεως, ἀκούσας
[3, 70]   λογισμοῖς μένειν ἠξίου τὸν Τεβέριον  ἐπὶ   τῶν ὑποκειμένων. δὲ προειρημένος
[3, 81]   κατὰ τὰς ἐπιβολὰς καὶ συλλογισμούς,  αὐτανδρὶ   γίνεται πολλάκις κρατεῖν τῶν ἀντιταττομένων.
[3, 81]   τις τὸν κυβερνήτην, τὸ ὅλον  αὐτανδρὶ   σκάφος ὑποχείριον γίνεται τοῖς ἐχθροῖς,
[3, 50]   γενόμενοι μεγάλα μὲν καὶ τοὺς  περὶ   Ἀννίβαν ἔβλαψαν, οὐκ ἐλάττω δ´
[3, 118]   ἱστορίας σύνταξιν οἰκείαν εἶναι τὴν  περὶ   αὐτῆς ἐξήγησιν. ἀλλὰ καὶ πρὸς
[3, 26]   ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ μέρος  περὶ   αὐτῶν ἐξεργάσασθαι διὰ τὸ καὶ
[3, 57]   οἷοί τ´ ἐσμέν, τὴν ἀλήθειαν  περὶ   αὐτῶν ἐξηγήσασθαι. διόπερ οὐ χρὴ
[3, 57]   οὐδ´ ἐν παρέργῳ ποιήσασθαι τὴν  περὶ   αὐτῶν μνήμην, ἀλλὰ κατ´ ἰδίαν
[3, 76]   προσδεχομένους ἐφιλανθρώπει, τὴν ἐνδεχομένην ποιούμενος  περὶ   αὐτῶν προμήθειαν. ἀσφαλισάμενος δὲ τοὺς
[3, 75]   ἔπεμψαν δὲ καὶ πρὸς Ἱέρωνα  περὶ   βοηθείας, ὃς καὶ πεντακοσίους αὐτοῖς
[3, 73]   περὶ τὸ σύμπαν αὐτοῖς στρατόπεδον.  περί   γε μὴν τοὺς Καρχηδονίους ὑπῆρχε
[3, 33]   τόποις ἀνεστρέφετο, πάντως ἐνομίσαμεν αὐτὴν  περί   γε τῶν τοιούτων ἀξιόπιστον εἶναι·
[3, 24]   πάσας ἀφαιρούμενοι τὰς ἐπιβάθρας Ῥωμαίων,  περὶ   δὲ Σικελίας τἀναντία προσδιασαφοῦσι, περὶ
[3, 5]   πρὸς Μασαννάσαν βασιλέα τῶν Λιβύων·  περὶ   δὲ τὴν Ἀσίαν Ἄτταλος μὲν
[3, 105]   καὶ τῆς σφετέρας παρεμβολῆς διετάφρευσαν,  περὶ   δὲ τὴν κορυφὴν τοῦ καταληφθέντος
[3, 89]   σωτηρίας τὴν ἐν τῷ νικᾶν·  περὶ   δὲ τὴν τῶν Ῥωμαίων στρατιὰν
[3, 81]   αὐτοῖς ὄνειδος ἐπιφέρει τοῖς ἔχουσι,  περὶ   δὲ τὸν τῶν ὅλων ἡγεμόνα
[3, 21]   οὐκ ἔφασαν ὑπάρχειν ἔγγραφον οὐδέν,  περὶ   δὲ τοῦ τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις
[3, 29]   ἐπιδέξεσθαί τινας τούτων εἰς συμμαχίαν,  περὶ   δὲ τῶν μετὰ ταῦτα προσληφθησομένων
[3, 68]   τὰ μὲν ἤδη γεγονότα πυνθανόμενος,  περὶ   δὲ τῶν παρόντων συνδιανοούμενος. ~Κατὰ
[3, 110]   χάρακα, τῆς μὲν ἰδίας παρεμβολῆς  περὶ   δέκα σταδίους ἀποσχών, τῆς δὲ
[3, 117]   χιλίους καὶ πεντακοσίους, ἱππεῖς δὲ  περὶ   διακοσίους. οἱ δὲ ζωγρηθέντες τῶν
[3, 72]   πεζοὺς ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν παρενέβαλε,  περὶ   δισμυρίους ὄντας τὸν ἀριθμόν, Ἴβηρας
[3, 101]   παρεμβολῇ, τοῦτον ἔτι νυκτὸς ἐξαποστείλας  περὶ   δισχιλίους τῶν λογχοφόρων κατελάβετο. οὓς
[3, 31]   μηδὲν εἰδείη τῆς τῶν προγεγονότων  περὶ   ἑκάστους ὑπομνήσεως; πρὸς μὲν γὰρ
[3, 39]   πάντας ἐκ Καινῆς πόλεως σταδίους  περὶ   ἐννακισχιλίους, οὓς ἔδει διελθεῖν αὐτόν.
[3, 39]   (ἀπὸ δ´ Ἐμπορίου πόλεως εἰς  περὶ   ἑξακοσίους) καὶ μὴν ἐντεῦθεν ἐπὶ
[3, 15]   παρασιωπῶν, τὴν δ´ οὐχ ὑπάρχουσαν  περὶ   Ζακανθαίων πλάττων, οὐ μόνον ἀλόγως,
[3, 5]   μὲν γάρ, κἄν τι συμβῇ  περὶ   ἡμᾶς ἀνθρώπινον, οὐκ ἀργήσειν τὴν
[3, 72]   μὲν πρῶτον ὁρμῇ καὶ προθυμίᾳ  (περι(   ῆν) τὸ πλῆθος· ἐπιγενομένης δὲ
[3, 23]   Σαρδόνος καὶ Λιβύης ἐμφαίνουσιν ὡς  περὶ   ἰδίας ποιούμενοι τὸν λόγον· ὑπὲρ
[3, 117]   πατρίδι πεποιημένος. ~Ἡ μὲν οὖν  περὶ   Κάνναν γενομένη μάχη Ῥωμαίων καὶ
[3, 107]   ἁθροίζεσθαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐκ τῶν  περὶ   Κανύσιον τόπων· ἐκ δὲ ταύτης
[3, 90]   ὑπαίθρων, ὥρμησε τολμηρῶς εἰς τὰ  περὶ   Καπύην πεδία, καὶ τούτων εἰς
[3, 1]   Ἀννιβιακόν, πρὸς δὲ τούτοις τὸν  περὶ   Κοίλης Συρίας πόλεμον, ἐν τῇ
[3, 44]   δυνάμεις εἰσήγαγε τοὺς βασιλίσκους τοὺς  περὶ   Μάγιλον— οὗτοι γὰρ ἧκον πρὸς
[3, 21]   περὶ Σικελίας πολέμῳ. ἐν αἷς  περὶ   μὲν Ἰβηρίας οὐκ ἔφασαν ὑπάρχειν
[3, 23]   ἐκ δὲ τούτων τῶν συνθηκῶν  περὶ   μὲν Σαρδόνος καὶ Λιβύης ἐμφαίνουσιν
[3, 87]   τῶν δημάρχων. οὐ μὴν ἀλλὰ  περὶ   μὲν τούτων ἐν ἄλλοις ἀκριβεστέραν
[3, 44]   αὐτόπται γεγόνασι. διόπερ ᾤετο δεῖν  περὶ   μὲν τῶν κατὰ μέρος ῥᾳθυμεῖν,
[3, 35]   εἰς ἐννέα μυριάδας, ἱππεῖς δὲ  περὶ   μυρίους καὶ δισχιλίους. καὶ διαβὰς
[3, 39]   στήλας στόματος οὗτος τόπος  περὶ   ὀκτακισχιλίους σταδίους. ἐπὶ μὲν γὰρ
[3, 105]   περὶ τοὺς εὐζώνους μόνον, ἀλλὰ  περὶ   πᾶν τὸ στράτευμα μέγας κίνδυνος
[3, 79]   μέλλον εἰς τέλος ἀφροντίστως εἶχε  περὶ   παντὸς τοῦ σκευοφόρου, λογιζόμενος ὡς
[3, 112]   τῶν ὑπεναντίων. ~Τῇ δ´ ἐχομένῃ  περὶ   παρασκευὴν καὶ θεραπείαν παρήγγειλε γίνεσθαι
[3, 76]   αὖθις τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἐγίνετο  περὶ   παρασκευὴν καὶ φυλακὴν τῶν ἐντὸς
[3, 107]   πεζοὺς ἐν ἑκάστῳ στρατοπέδῳ ποιοῦσι  περὶ   πεντακισχιλίους, τοὺς δ´ ἱππεῖς τριακοσίους.
[3, 66]   δὲ σφίσιν ἀντεξάγοντος, κατεστρατοπέδευσε, λαβὼν  περὶ   πεντήκοντα στάδια τὸ μεταξὺ διάστημα
[3, 88]   Αἴκας καλουμένας, ἀπέχων τῶν πολεμίων  περὶ   πεντήκοντα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ συνεὶς
[3, 110]   στρατοπεδεύειν. δευτεραῖοι δ´ ἐπιβαλόντες παρενέβαλον,  περὶ   πεντήκοντα σταδίους ἀποσχόντες τῶν πολεμίων.
[3, 96]   Σαρδόν´, ἐκεῖθεν δὲ πρὸς τοὺς  περὶ   Πίσας τόπους τῆς Ἰταλίας προσέβαλον,
[3, 84]   δ´ ἐκ τῶν ἐθισμῶν αὐτὸ  περὶ   πλείστου ποιούμενοι, τὸ μὴ φεύγειν
[3, 66]   περαιωθεὶς τὸν Πάδον καὶ στρατοπεδεύσας  περὶ   πόλιν Πλακεντίαν, ἥτις ἦν ἀποικία
[3, 76]   τῶν τόπων Ἄννων, ἀντιστρατοπεδευσάντων αὐτοῖς  περὶ   πόλιν προσαγορευομένην Κίσσαν, συμβαλὼν
[3, 63]   ταύτης ὑπάρχειν, νῦν ἐστι  περὶ   Ῥωμαίους, ὥστε φεύγουσι πρόδηλον εἶναι
[3, 28]   πολέμου, καθ´ ὃν ἐποιήσαντο τὰς  περὶ   Σαρδόνος συνθήκας, οὔτε πρόφασιν οὔτ´
[3, 29]   Καρχηδονίους. καὶ μὴν ἐν ταῖς  περὶ   Σικελίαν συνθήκαις ἦν ἔγγραπτον, καθάπερ
[3, 32]   τὸν δ´ Ἀννιβιακὸν ἐκ τοῦ  περὶ   Σικελίαν, τὰ δὲ μεταξὺ τούτων
[3, 25]   τοῦ συστήσασθαι τοὺς Καρχηδονίους τὸν  περὶ   Σικελίας πόλεμον· ἐν αἷς τὰ
[3, 27]   ἀγνοεῖ προφανῶς. ~Συντελεσθέντος τοίνυν τοῦ  περὶ   Σικελίας πολέμου ποιοῦνται συνθήκας ἄλλας,
[3, 21]   συνθήκας τὰς γενομένας ἐν τῷ  περὶ   Σικελίας πολέμῳ. ἐν αἷς περὶ
[3, 9]   ἐκεῖνος γὰρ οὐχ ἡττηθεὶς τῷ  περὶ   Σικελίας πολέμῳ τῇ ψυχῇ τῷ
[3, 21]   συνθήκας ἐν τῷ πολέμῳ τῷ  περὶ   Σικελίας, ταύτας ἔφασαν ἤδη συνωμολογημένας
[3, 20]   τὸν ἐπιτηδειότατον ἐξ αὑτῶν ἤρξαντο  περὶ   σφῶν δικαιολογεῖσθαι. ~τὰς μὲν οὖν
[3, 15]   τὴν Ῥώμην, ἅμα μὲν ἀγωνιῶντες  περὶ   σφῶν καὶ προορώμενοι τὸ μέλλον,
[3, 2]   μέγαν μὲν φόβον ἐκείνους ἤγαγον  περὶ   σφῶν καὶ τοῦ τῆς πατρίδος
[3, 26]   οἱ πρεσβύτατοι καὶ μάλιστα δοκοῦντες  περὶ   τὰ κοινὰ σπουδάζειν ἠγνόουν— ἀλλὰ
[3, 74]   ἄφνω κατὰ νώτου τοῖς ἀγωνιζομένοις  περὶ   τὰ μέσα, μεγάλην ταραχὴν καὶ
[3, 71]   ὁρμῆς δὲ πλήρη καὶ παιδομαθῆ  περὶ   τὰ πολεμικά, συνέστησε τῶν ἱππέων
[3, 72]   ἵππους ἡτοιμακότες ἠλείφοντο καὶ καθωπλίζοντο  περὶ   τὰ πυρὰ πάντες. Ἀννίβας δὲ
[3, 44]   ἀκούων τὸν τῶν Ῥωμαίων στόλον  περὶ   τὰ στόματα τοῦ ποταμοῦ καθωρμίσθαι,
[3, 7]   κάμνουσιν ἀγνοοῦντος τὰς αἰτίας τῶν  περὶ   τὰ σώματα διαθέσεων; τί δ´
[3, 88]   τὰς δυνάμεις ἀντεστρατοπέδευσε τοῖς Καρχηδονίοις  περὶ   τὰς Αἴκας καλουμένας, ἀπέχων τῶν
[3, 32]   τὰ παρεπόμενα καὶ μάλιστα (τὰ)  περὶ   τὰς αἰτίας. θεωροῦμεν δὲ τὸν
[3, 62]   κακοποιοῦντας τὴν πορείαν ἐν ταῖς  περὶ   τὰς Ἄλπεις δυσχωρίαις. τούτους δὲ
[3, 64]   τῷ φωτὶ παρήγγειλε. ~Πόπλιος δὲ  περὶ   τὰς αὐτὰς ἡμέρας τὸν Πάδον
[3, 14]   μὲν πλεῖστον αὐτῶν μέρος διεφθάρη  περὶ   τὰς ἐκβάσεις, παραπορευομένων τῶν θηρίων
[3, 89]   χρῆσθαι συντεθραμμένῳ σφίσι καὶ παιδομαθεῖ  περὶ   τὰς ἐν τοῖς ὑπαίθροις χρείας,
[3, 58]   τὰς ἰδιότητας καὶ θέσεις τῶν  περὶ   τὰς ἐσχατιὰς τόπων τῆς καθ´
[3, 40]   Λιβύην. ἐν ὅσῳ δ´ οὗτοι  περὶ   τὰς καταγραφὰς ἐγίνοντο τῶν στρατοπέδων
[3, 106]   μὲν οὖν περὶ ταῦτα καὶ  περὶ   τὰς λοιπὰς ἐγίνοντο παρασκευὰς ἐπιμελῶς.
[3, 75]   παραδόξου φανέντος αὐτοῖς τοῦ πράγματος,  περὶ   τὰς λοιπὰς παρασκευὰς διαφερόντως ἐγίνοντο
[3, 42]   μὴν Ἀννίβας τὸ παραπλήσιον ἐποίει  περὶ   τὰς μεθ´ ἑαυτοῦ καταλειφθείσας δυνάμεις.
[3, 59]   καὶ τῶν πρακτικῶν ἀνδρῶν τῆς  περὶ   τὰς πολεμικὰς καὶ πολιτικὰς πράξεις
[3, 74]   καὶ κακῶς ἔπασχον, οἱ δὲ  περὶ   τὰς πρώτας χώρας ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν
[3, 105]   τὴν ὅλην τάξιν, αὖθις ἁθροιζόμενοι  περὶ   τὰς σημείας ἀνεχώρουν καὶ κατέφευγον
[3, 107]   οὐ μικρὰν συνέπεσε ταραχὴν γενέσθαι  περὶ   τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις· οὐ
[3, 74]   ταραχὴν καὶ δυσχρηστίαν συνέβαινε γίνεσθαι  περὶ   τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις. τέλος
[3, 101]   ἀντιπαρῆγε ταῖς ἀκρωρείαις, πεπεισμένος ἀεὶ  περὶ   τὰς ὑπερβολὰς συμπεσεῖσθαί ποτε τοῖς
[3, 106]   τὴν χρείαν. οὗτοι μὲν οὖν  περὶ   ταῦτα καὶ περὶ τὰς λοιπὰς
[3, 93]   τῶν τόπων εὐκαιρίαν. καὶ δὴ  περὶ   ταῦτα καὶ πρὸς τούτοις ἐγίνετο
[3, 48]   ὡς οὗτοι γράφουσιν, λίαν δὲ  περὶ   ταῦτα πραγματικῶς ἐχρῆτο ταῖς ἐπιβολαῖς.
[3, 6]   ἐπινοίας καὶ διαθέσεις καὶ τοὺς  περὶ   ταῦτα συλλογισμοὺς καὶ δι´ ὧν·
[3, 112]   τοῖς τοιούτοις καιροῖς ἡγεῖσθαι τῶν  περὶ   ταῦτα συντελουμένων. ~Ὁ δὲ Γάιος
[3, 9]   ἐμφυλίοις ταραχαῖς ἐν τούτοις καὶ  περὶ   ταύτας διέτριβε τὰς πράξεις. ~Ῥωμαίων
[3, 101]   χώρας προσαγορεύεται δὲ Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε  περὶ   ταύτην, πρόχειρος ὢν ἐκ παντὸς
[3, 118]   δὲ φόβοις καὶ κινδύνοις ἦσαν  περί   τε σφῶν αὐτῶν καὶ περὶ
[3, 64]   οὖν πολλὰ τῶν λεγομένων ἦν  περί   τε τοῦ τῆς πατρίδος ἀξιώματος
[3, 4]   παρ´ ἑκάστοις ἐπεκράτουν καὶ κατίσχυον  περί   τε τοὺς κατ´ ἰδίαν βίους
[3, 92]   ἐπ´ αὐτῆς μὲν τῆς διεκβολῆς  περὶ   τετρακισχιλίους ἐπέστησε, παρακαλέσας χρήσασθαι τῇ
[3, 107]   δὲ στρατόπεδον) πεζοὺς μὲν λαμβάνει  περὶ   τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ διακοσίους. ἐπὰν
[3, 68]   τοῦ μέλλοντος κινδύνου. Ἀννίβας δὲ  περὶ   τετταράκοντα σταδίους ἀποσχὼν τῶν πολεμίων
[3, 14]   καὶ τοῖς θηρίοις οἷς εἶχε  περὶ   τετταράκοντα τὸν ἀριθμόν, συνέβη τὰ
[3, 2]   Συρακοσίου δυναστείας. οἷς ἐπισυνάψομεν τὰς  περὶ   τὴν Αἴγυπτον ταραχὰς καὶ τίνα
[3, 38]   τῆς Λιβύης, καθὸ συνάπτουσιν ἀλλήλαις  περὶ   τὴν Αἰθιοπίαν, οὐδεὶς ἔχει λέγειν
[3, 57]   πᾶν δὲ τοὐναντίον· οἵ τε  περὶ   τὴν ἀνάγνωσιν τὸ παραπλήσιον ποιοῦντες
[3, 97]   καιρούς. Ἐπειδὴ γὰρ καταπληξάμενοι τοὺς  περὶ   τὴν διάβασιν οἰκοῦντας τῶν Ἰβήρων
[3, 52]   κινδύνους παρεγένετο μεγάλους. οἱ γὰρ  περὶ   τὴν δίοδον οἰκοῦντες συμφρονήσαντες ἐπὶ
[3, 7]   ὑπὸ Ῥωμαίων ὠλιγωρῆσθαι κατὰ πολλὰ  περὶ   τὴν ἔκβασιν τὴν ἐκ τοῦ
[3, 6]   ἄπρακτος ἠναγκάσθη μεταξὺ διὰ τὰς  περὶ   τὴν Ἑλλάδα ταραχὰς ἐπανελθεῖν. ἐξ
[3, 73]   ἵππων διὰ τὴν προειρημένην ἀκεραιότητα  περὶ   τὴν ἔξοδον· τοῖς δὲ Ῥωμαίοις
[3, 67]   πλεῖον μέρος τῆς νυκτὸς καθωπλισμένοι  περὶ   τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν ἐπιτίθενται τοῖς
[3, 8]   ἐν Καρχηδόνι τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου  περὶ   τὴν Ζακανθαίων πόλιν πραχθεῖσιν. ταῦτα
[3, 11]   νομιζόμενα, τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς  περὶ   τὴν θυσίαν ἀποστῆναι κελεῦσαι μικρόν,
[3, 100]   πλεῖστον ὑπάρχειν σῖτον ἐν τῇ  περὶ   τὴν Λουκαρίαν καὶ τὸ καλούμενον
[3, 88]   ταῖς ἀπ´ Ἀριμίνου βοηθούσαις δυνάμεσι  περὶ   τὴν Ναρνίαν, Γνάιον μὲν τὸν
[3, 97]   γεγονὸς προτέρημα διὰ τοῦ Γναΐου  περὶ   τὴν ναυμαχίαν καὶ νομίσαντες χρήσιμον
[3, 17]   τότε παραστρατοπεδεύσας Ἀννίβας ἐνεργὸς ἐγίνετο  περὶ   τὴν πολιορκίαν, πολλὰ προορώμενος εὔχρηστα
[3, 55]   ἀποστὰς τῆς τοιαύτης ἐλπίδος ἐστρατοπέδευσε  περὶ   τὴν ῥάχιν, διαμησάμενος τὴν ἐπ´
[3, 14]   τὸν Τάγον καλούμενον ποταμὸν καὶ  περὶ   τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν συστησαμένου
[3, 61]   πρότερον ἡμέραις ὀλίγαις αὐτὸν ἀπέλιπε  περὶ   τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν, καὶ
[3, 71]   καὶ πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε καὶ  περὶ   τὴν τῶν ὅπλων καὶ τῶν
[3, 34]   ταύτῃ. ~Ἀννίβας δὲ πάντα προνοηθεὶς  περὶ   τῆς ἀσφαλείας τῶν τε κατὰ
[3, 26]   κατὰ τοῦτό τις ἐπιλαμβάνεται Ῥωμαίων  περὶ   τῆς εἰς Σικελίαν διαβάσεως, ὅτι
[3, 57]   οὐδὲν ἐπὶ πλεῖον εἰρήκαμεν οὔτε  περὶ   τῆς ἔξω θαλάττης καὶ τῶν
[3, 48]   πραγμάτων. ὁμοίως δὲ καὶ τὰ  περὶ   τῆς ἐρημίας, ἔτι δ´ ἐρυμνότητος
[3, 37]   ἀκόλουθον ἂν εἴη τὸ καὶ  περὶ   τῆς καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης ἀνὰ
[3, 23]   δυναστείαν. ὁμοίως δὲ καὶ Ῥωμαῖοι  περὶ   τῆς Λατίνης αὐτῆς χώρας ποιοῦνται
[3, 24]   ταττομένης. ὁμοίως δὲ καὶ Ῥωμαῖοι  περὶ   τῆς Λατίνης· οὐκ οἴονται δεῖν
[3, 37]   καὶ ἀοράτων τόπων. ~τούτων δὲ  περὶ   τῆς ὅλης γῆς ὑποκειμένων, ἀκόλουθον
[3, 8]   τὰς ἐλπίδας τελευταῖον εἰς τὸν  περὶ   τῆς πατρίδος καὶ τῶν ἐν
[3, 98]   Ῥωμαίων ἐλπίδας, συνελογίσατο παρ´ ἑαυτῷ  περὶ   τῆς τῶν ὁμήρων προδοσίας συλλογισμὸν
[3, 24]   περὶ δὲ Σικελίας τἀναντία προσδιασαφοῦσι,  περὶ   τῆς ὑπ´ αὐτοὺς ταττομένης. ὁμοίως
[3, 47]   Ἰταλίαν. Ἔνιοι δὲ τῶν γεγραφότων  περὶ   τῆς ὑπερβολῆς ταύτης, βουλόμενοι τοὺς
[3, 94]   στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς κατεσκέπτετο καὶ προυνοεῖτο  περὶ   τῆς χειμασίας ποῦ καὶ πῶς
[3, 53]   μετὰ τῆς ἡμισείας δυνάμεως νυκτερεῦσαι  περί   τι λευκόπετρον ὀχυρὸν χωρὶς τῶν
[3, 42]   τινα τόπον, ἐν συνέβαινε  περί   τι χωρίον νησίζον περισχίζεσθαι τὸν
[3, 102]   συμπεφευγότας εἰς τὸν χάρακα τὸν  περὶ   τὸ Γερούνιον, ὄντας εἰς τετρακισχιλίους,
[3, 107]   ἐκίνει τὴν δύναμιν ἐκ τοῦ  περὶ   τὸ Γερούνιον χάρακος Ἀννίβας. κρίνων
[3, 88]   χώραν. μετὰ δὲ ταῦτα καταστρατοπεδεύσας  περὶ   τὸ καλούμενον Οἰβώνιον ἐπέτρεχε τὴν
[3, 95]   ἐπὶ τὴν κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντων ὅτι  περὶ   τὸ στόμα τοῦ ποταμοῦ συμβαίνει
[3, 73]   περὶ τοὺς ἱππεῖς γίνεσθαι καὶ  περὶ   τὸ σύμπαν αὐτοῖς στρατόπεδον. περί
[3, 78]   Κελτῶν καὶ τὰς ἐπιβουλὰς τὰς  περὶ   τὸ σῶμα διὰ τὸ πρόσφατον
[3, 97]   πόλιν, ἀποσχόντες σταδίους ὡς τετταράκοντα  περὶ   τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν κατεστρατοπέδευσαν,
[3, 46]   τῆς γῆς ἐπιγύοις, εἰς τὰ  περὶ   τὸ χεῖλος πεφυκότα τῶν δένδρων
[3, 108]   ἐξεγένετο τοὺς πολεμίους διὰ τὸ  περὶ   τὸν ἀέρα γενόμενον σύμπτωμα. νῦν
[3, 96]   γὰρ ἐφεδρεία τῶν πεζῶν  περὶ   τὸν αἰγιαλὸν οὐχ οὕτως αὐτοὺς
[3, 106]   ἐπικατασταθείς, τότε προχειρισθέντες ὑπὸ τῶν  περὶ   τὸν Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι καὶ παραλαβόντες
[3, 106]   κατὰ τὰς δυνάμεις. οἱ δὲ  περὶ   τὸν Αἰμίλιον βουλευσάμενοι μετὰ τῆς
[3, 108]   διακινδυνεύειν. ~Διὸ καὶ παρακαλέσαντες τοὺς  περὶ   τὸν Αἰμίλιον καὶ πρὸ ὀφθαλμῶν
[3, 97]   στρατόπεδα πέμποντες καὶ χρήματα τοῖς  περὶ   τὸν Ἀννίβαν. διόπερ ἐν μεγάλῳ
[3, 53]   πάντας ἄρδην ἀπολέσθαι συνέβη τοὺς  περὶ   τὸν Ἀννίβαν, εἰ μὴ δεδιότες
[3, 14]   τέλος δὲ τοὔμπαλιν ἐπιδιαβάντες οἱ  περὶ   τὸν Ἀννίβαν ἐπὶ τοὺς βαρβάρους
[3, 101]   δὲ τὸ μὲν Γερούνιον τοὺς  (περὶ   τὸν Ἀννίβαν) ἤδη κατέχειν, τὴν
[3, 50]   τὴν οἰκείαν ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ  περὶ   τὸν Ἀννίβαν ἤρξαντο προάγειν εἰς
[3, 50]   τόπους, δι´ ὧν ἔδει τοὺς  περὶ   τὸν Ἀννίβαν κατ´ ἀνάγκην ποιεῖσθαι
[3, 105]   τοὺς ἀρίστους ἄνδρας. οἱ δὲ  περὶ   τὸν Ἀννίβαν καταπλαγέντες τὴν ἀκεραιότητα
[3, 68]   κοινωνεῖν ἔργου καὶ κινδύνου τοῖς  περὶ   τὸν Ἀννίβαν. οἱ δ´ ἐν
[3, 96]   τῶν ἐπιπλεόντων συμμίξειν ἐνθάδε τοῖς  περὶ   τὸν Ἀννίβαν. ταχὺ δὲ τῶν
[3, 47]   τις ἥρως ἀπαντήσας τοῖς  περὶ   τὸν Ἀννίβαν ὑπέδειξε τὰς ὁδούς,
[3, 52]   ἀπαρατηρήτως, ἐπὶ ποσὸν ἐπίστευσαν οἱ  περὶ   τὸν Ἀννίβαν, ὥστε καὶ καθηγεμόσιν
[3, 116]   πανταχόθεν προσπίπτοντες. ἐπεὶ δ´ οἱ  περὶ   τὸν Ἀσδρούβαν ἀποκτείναντες τοὺς περὶ
[3, 96]   προσπεσεῖν τοῖς πολεμίοις. ~οἱ δὲ  περὶ   τὸν Ἀσδρούβαν, σημηνάντων αὐτοῖς τῶν
[3, 86]   ἱππέων. οἳ καὶ συμπεσόντες τοῖς  περὶ   τὸν Γάιον ἐν αὐτῇ μὲν
[3, 106]   παραχρῆμα καταγράψαντες ἐξαπέστειλαν, τοῖς δὲ  περὶ   τὸν Γνάιον διεσάφησαν ὁλοσχερῆ μὲν
[3, 107]   τοῖς πολεμίοις. τοῖς μὲν οὖν  περὶ   τὸν Γνάιον ἐπισχεῖν ἔτι διεσάφησαν,
[3, 106]   ἐγίνοντο παρασκευὰς ἐπιμελῶς. οἱ δὲ  περὶ   τὸν Γνάιον κομισάμενοι (τὰς) παρὰ
[3, 19]   κατὰ νώτου πονούντων, τέλος οἱ  περὶ   τὸν Δημήτριον ἐτράπησαν· καὶ τινὲς
[3, 18]   συνορῶντες δὲ τὰς ναῦς οἱ  περὶ   τὸν Δημήτριον καὶ καταφρονοῦντες τοῦ
[3, 19]   πόλεως τοὺς ἐκβεβοηθηκότας. οἱ δὲ  περὶ   τὸν Δημήτριον συννοήσαντες τὸ γεγονὸς
[3, 9]   αὐτὸς μὲν ἀκέραια διατετηρηκέναι τὰ  περὶ   τὸν Ἔρυκα στρατόπεδα ταῖς ὁρμαῖς
[3, 65]   μὲν πολλοὶ σποράδες, τινὲς δὲ  περὶ   τὸν ἡγεμόνα συστραφέντες. ~Πόπλιος μὲν
[3, 95]   δευτεραῖος ἐκ Ταρράκωνος εἰς τοὺς  περὶ   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν τόπους. καθορμισθεὶς
[3, 32]   μέχρι τῆς Ἀχαιῶν καὶ Ῥωμαίων  περὶ   τὸν Ἰσθμὸν παρατάξεως, τὰς
[3, 75]   λίαν σαφῶς ἔγνωσαν τὰ γεγονότα  περὶ   τὸν κίνδυνον. διὸ καὶ παραδόξου
[3, 104]   τοιοῦτον. τῶν γὰρ τόπων τῶν  περὶ   τὸν λόφον ὑπαρχόντων ψιλῶν μέν,
[3, 104]   συμβαίνοντα περὶ τοὺς ἐναντίους, ἐγίνετο  περὶ   τὸν Μάρκον, σπουδάζων τὴν τόλμαν
[3, 84]   τῆς σωτηρίας. Τὰ μὲν οὖν  περὶ   τὸν ὅλον κίνδυνον τὸν γενόμενον
[3, 54]   Ἰταλίας. διόπερ ἐνδεικνύμενος αὐτοῖς τὰ  περὶ   τὸν Πάδον πεδία καὶ καθόλου
[3, 56]   τοῖς Βοίοις ἧκε πρὸς τὰ  περὶ   τὸν Πάδον πεδία καὶ καταστρατοπεδεύσας
[3, 56]   δεκαπέντε κατῆρε τολμηρῶς εἰς τὰ  περὶ   τὸν Πάδον πεδία καὶ τὸ
[3, 48]   συνηγωνίσθαι δὲ Κελτοῖς τοῖς τὰ  περὶ   τὸν Πάδον πεδία κατοικοῦσι, καθάπερ
[3, 39]   ὑπερβαλὼν ἔμελλεν ἥξειν εἰς τὰ  περὶ   τὸν Πάδον πεδία τῆς Ἰταλίας.
[3, 44]   ἧκον πρὸς αὐτὸν ἐκ τῶν  περὶ   τὸν Πάδον πεδίων— καὶ δι´
[3, 61]   ἐπὶ τῷ πέρατι κειμένη τῶν  περὶ   τὸν Πάδον πεδίων ὡς ἀπὸ
[3, 34]   τῆς ὑπὸ τὰς Ἄλπεις καὶ  περὶ   τὸν Πάδον ποταμὸν χώρας καὶ
[3, 47]   παρώρειαι. τὰ δὲ πεδία τὰ  περὶ   τὸν Πάδον, ὑπὲρ ὧν ἡμῖν
[3, 99]   ἡγεμόσι τῶν Ῥωμαίων. οἱ δὲ  περὶ   τὸν Πόπλιον ἐτίμησάν τε διαφερόντως
[3, 68]   στρατηγὸς προῆγε, σπεύδων συνάψαι τοῖς  περὶ   τὸν Πόπλιον. συμμίξας δὲ καὶ
[3, 99]   αὐτοῖς τοὺς παῖδας. τῶν δὲ  περὶ   τὸν Πόπλιον ὑπερβολῇ προθύμως δεξαμένων
[3, 74]   δὲ λοιπῶν οἱ μὲν πλεῖστοι  περὶ   τὸν ποταμὸν ἐφθάρησαν ὑπό τε
[3, 116]   περὶ τὸν Ἀσδρούβαν ἀποκτείναντες τοὺς  περὶ   τὸν ποταμὸν ἱππεῖς πλὴν παντελῶς
[3, 42]   μισθοφοροῦντες. ~Ἀννίβας δὲ προσμίξας τοῖς  περὶ   τὸν ποταμὸν τόποις εὐθέως ἐνεχείρει
[3, 66]   δὲ φυλάττοντας τὴν γέφυραν ἔτι  περὶ   τὸν ποταμὸν ὑπολειπομένους, τούτων μὲν
[3, 64]   συμπεσόντας τοῖς παρ´ αὑτῶν ἱππεῦσι  περὶ   τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν ἀπαλλάξαι καλῶς,
[3, 74]   δ´ ἀμφότερα (τὰ) κέρατα τῶν  περὶ   τὸν Τεβέριον πιεζούμενα κατὰ πρόσωπον
[3, 108]   ὁλοσχερεῖς κινδύνους. οἱ μὲν γὰρ  περὶ   τὸν Τρεβίαν ποταμὸν σφαλέντες, ἐκ
[3, 78]   δὲ καὶ παράδοξον φανησομένην τοῖς  περὶ   τὸν Φλαμίνιον. ἀεὶ δέ πως
[3, 84]   ἅμα τοῖς πολεμίοις. οἱ δὲ  περὶ   τὸν Φλαμίνιον, παραδόξου γενομένης αὐτοῖς
[3, 102]   δὲ πολλοὺς μὲν ἐν τῇ  περὶ   τὸν χάρακα συμπλοκῇ τῶν πολεμίων
[3, 57]   καὶ κατ´ Ἰβηρίαν τόπων οὔτε  περὶ   τοῦ καθ´ Ἡρακλέους στήλας στόματος
[3, 71]   συστήσας ὁδηγοὺς καὶ τἀδελφῷ διαταξάμενος  περὶ   τοῦ καιροῦ τῆς ἐπιθέσεως· αὐτὸς
[3, 28]   ὑπαρχόντων, λοιπὸν διευκρινῆσαι καὶ σκέψασθαι  περὶ   τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου ποτέροις
[3, 71]   Μάγωνι τἀδελφῷ καὶ τοῖς συνέδροις  περὶ   τοῦ μέλλοντος ἀγῶνος, συγκατατιθεμένων αὐτῷ
[3, 31]   τὸ παρὸν εὐτυχῇ, τήν γε  περὶ   τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα μηδὲν ἂν
[3, 85]   καθήκοντος ἔμενε λογισμοῦ καὶ διενοεῖτο  περὶ   τοῦ μέλλοντος πῶς καὶ τί
[3, 64]   ἡμᾶς, τίνα χρὴ διάληψιν ποιεῖσθαι  περὶ   τοῦ μέλλοντος τοὺς ὀρθῶς λογιζομένους;
[3, 56]   αὐτὸς ἐν τῇ στήλῃ τῇ  περὶ   τοῦ πλήθους ἐχούσῃ τὴν ἐπιγραφὴν
[3, 20]   Ζακανθαίων ἁλώσεως, οὐ μὰ Δία  περὶ   τοῦ πολέμου τότε διαβούλιον ἦγον,
[3, 118]   περί τε σφῶν αὐτῶν καὶ  περὶ   τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους, ὅσον
[3, 104]   ψιλούς, κελεύσας ἀγωνίζεσθαι καὶ διαμάχεσθαι  περὶ   τοῦ τόπου, μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 81]   τότε προϊδόμενος καὶ συλλογισάμενος Ἀννίβας  περὶ   τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος οὐ
[3, 54]   παρεμβολήν. ~τῆς δὲ χιόνος ἤδη  περὶ   τοὺς ἄκρους ἁθροιζομένης διὰ τὸ
[3, 55]   μὲν εὐθέως διαγαγὼν καὶ καταστρατοπεδεύσας  περὶ   τοὺς ἐκφεύγοντας ἤδη τὴν χιόνα
[3, 105]   διανοίαις καὶ τοῖς ὄμμασι περιεσπασμένων  περὶ   τοὺς ἐν τῷ γεωλόφῳ κινδυνεύοντας,
[3, 104]   δὲ νομίσας εἶναι τὰ συμβαίνοντα  περὶ   τοὺς ἐναντίους, ἐγίνετο περὶ τὸν
[3, 105]   ἐπιφαινομένων καὶ προσπιπτόντων τούτων, οὐκέτι  περὶ   τοὺς εὐζώνους μόνον, ἀλλὰ περὶ
[3, 110]   γνώμης, ἦν ἀμφισβήτησις καὶ δυσχρηστία  περὶ   τοὺς ἡγεμόνας, πάντων ἐστὶ
[3, 73]   παραπλήσια δὲ τούτοις συνέβαινε καὶ  περὶ   τοὺς ἱππεῖς γίνεσθαι καὶ περὶ
[3, 72]   καὶ τῷ γεγονότι τῇ προτεραίᾳ  περὶ   τοὺς ἱππεῖς εὐημερήματι. οὔσης δὲ
[3, 9]   εἰ μὲν οὖν μὴ τὸ  περὶ   τοὺς ξένους ἐγένετο κίνημα τοῖς
[3, 95]   δὲ τῶν πολεμίων ἐν ἀποστήματι  περὶ   τοὺς ὀγδοήκοντα σταδίους προαπέστειλε κατασκεψομένας
[3, 99]   γεγονότος συνεργήματος τοῖς Ῥωμαίοις τοῦ  περὶ   τοὺς παῖδας πρὸς τὰς ἐπικειμένας
[3, 81]   εἴ τις δύναιτο συννοεῖν τὰ  περὶ   τοὺς πέλας ἁμαρτήματα καὶ τῇδέ
[3, 62]   ὑπομένοντας. ἦν δὲ παραπλησία καὶ  περὶ   τοὺς πολλοὺς τῶν Καρχηδονίων
[3, 68]   διαβὰς τὸν προειρημένον ποταμὸν ἐστρατοπέδευσε  περὶ   τοὺς πρώτους λόφους καὶ περιλαβὼν
[3, 47]   καὶ τὴν ἔρημον τοιαύτην τινὰ  περὶ   τοὺς τόπους ὑπογράψαντες ἡμῖν ὥστ´,
[3, 80]   δύναμιν ἀναλαβεῖν καὶ πολυπραγμονῆσαι τὰ  περὶ   τοὺς ὑπεναντίους καὶ τοὺς προκειμένους
[3, 37]   δὲ τοῦ Νάρβωνος καὶ τὰ  περὶ   τοῦτον Κελτοὶ νέμονται μέχρι τῶν
[3, 38]   ἱστορήσωμεν. τοὺς δὲ λέγοντάς τι  περὶ   τούτων ἄλλως γράφοντας ἀγνοεῖν
[3, 21]   ἀναγκαιοτάτοις διαβουλίοις, μήθ´ οἱ φιλομαθοῦντες  περὶ   τούτων ἀστοχῶσι, συμπλανώμενοι ταῖς ἀγνοίαις
[3, 10]   ἐν ταῖς πρὸ ταύτης βύβλοις  περὶ   τούτων δεδηλώκαμεν, ὧν χωρὶς οὐχ
[3, 91]   πεδίων· θεούς γε μὴν μάλιστα  περὶ   τούτων εἰκὸς ἠρικέναι διὰ τὸ
[3, 59]   καὶ προεβίβασαν τὴν ἐμπειρίαν τὴν  περὶ   τούτων ἐν τοιούτοις καιροῖς, ἐπαινεῖν
[3, 48]   ἐλπίδων μέλλουσι κοινωνεῖν. ἡμεῖς δὲ  περὶ   τούτων εὐθαρσῶς ἀποφαινόμεθα διὰ τὸ
[3, 28]   τὸ μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων  περὶ   τούτων λεγόμενον ἔγκλημα, διότι τοὺς
[3, 7]   τὴν ἐπὶ πλεῖον διαστολὴν πεποίημαι  περὶ   τούτων οὐχ ἕνεκα τῆς τῶν
[3, 70]   τοῦ συνάρχοντος γνώμην ἐποιεῖτο λόγους  περὶ   τούτων πρὸς αὐτόν. δὲ
[3, 91]   καὶ παρὰ τοῖς μυθογράφοις  περὶ   τούτων τῶν πεδίων λέγεται λόγος·
[3, 117]   εἰς Οὐενουσίαν μετὰ Γαΐου διέφυγον,  περὶ   τριακοσίους δὲ τῶν συμμάχων σποράδες
[3, 36]   τρόπος, δι´ οὗ δυνατὸν ἔσται  περὶ   τῶν ἀγνοουμένων λέγοντας κατὰ ποσὸν
[3, 63]   αὑτοὺς πραγμάτων ἥνπερ ἀρτίως ἐποιοῦντο  περὶ   τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων. καθάπερ γὰρ
[3, 21]   δικαιολογίαν καὶ δυνατὸν εἶναι λόγῳ  περὶ   τῶν ἀμφισβητουμένων διεξάγειν· ταύτης δὲ
[3, 57]   τῶν ἀγώνων ἄρξασθαι βραχέα βουλόμεθα  περὶ   τῶν ἁρμοζόντων τῇ πραγματείᾳ διελθεῖν.
[3, 32]   τὸ τοὺς πλείστους μὴ ταὐτὰ  περὶ   τῶν αὐτῶν γράφειν, εἶτα διὰ
[3, 57]   ταύτῃ συμβαινόντων ἰδιωμάτων, οὐδὲ μὴν  περὶ   τῶν Βρεττανικῶν νήσων καὶ τῆς
[3, 87]   τοὺς διασαφήσοντας εἰς τὴν Καρχηδόνα  περὶ   τῶν γεγονότων· τότε γὰρ πρῶτον
[3, 4]   οὔτε περὶ τῶν κρατησάντων (οὔτε  περὶ   τῶν) ἐλαττωθέντων αἱ ψιλῶς ἐξ
[3, 118]   κατὰ τὴν πόλιν, ἐβουλεύετο δὲ  περὶ   τῶν ἐνεστώτων ἀνδρωδῶς. τοῦτο δ´
[3, 70]   Ἀννίβας παραπλησίους ἔχων ἐπινοίας Ποπλίῳ  περὶ   τῶν ἐνεστώτων κατὰ τοὐναντίον ἔσπευδε
[3, 86]   τῶν ἀρχόντων μειζόνως ἐπεβάλοντο βουλεύεσθαι  περὶ   τῶν ἐνεστώτων, νομίζοντες αὐτοκράτορος δεῖσθαι
[3, 15]   δοὺς αὑτὸν εἰς ἔντευξιν διήκουε  περὶ   τῶν ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι μὲν οὖν
[3, 70]   Πόπλιος τὴν ἐναντίαν εἶχε διάληψιν  περὶ   τῶν ἐνεστώτων· τὰ γὰρ στρατόπεδα
[3, 4]   διαλήψεις, πόσαι καὶ τίνες ὑπῆρχον  περὶ   τῶν ἡγουμένων, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 48]   τὰς μεγίστας ἐλπίδας ἀκεραίους ἔχοντι  περὶ   τῶν καθ´ αὑτὸν πραγμάτων. ὁμοίως
[3, 63]   ἠλέουν, οὕτως ᾤετο δεῖν καὶ  περὶ   τῶν καθ´ αὑτοὺς διαλαμβάνειν καὶ
[3, 63]   ἐλπίδος, τὴν αὐτὴν διάληψιν ποιεῖσθαι  περὶ   τῶν καθ´ αὑτοὺς πραγμάτων ἥνπερ
[3, 31]   εἰ δὲ μηδεὶς ἂν μήτε  περὶ   τῶν κατ´ ἰδίαν μήτε περὶ
[3, 31]   περὶ τῶν κατ´ ἰδίαν μήτε  περὶ   τῶν κοινῶν τολμήσαι τοῦτ´ εἰπεῖν
[3, 4]   δ´ οὐκ αὐτοτελεῖς εἰσιν οὔτε  περὶ   τῶν κρατησάντων (οὔτε περὶ τῶν)
[3, 1]   χρήσιμον ἡγούμεθ´ εἶναι καὶ τὸ  περὶ   τῶν μεγίστων ἐν αὐτῷ μερῶν,
[3, 117]   ἀξιόχρεων, πρὸς ἐλάττους αὐτοῖς  περὶ   τῶν ὅλων γένηται κίνδυνος. ἑάλωσαν
[3, 85]   τὴν ὁρμήν, εὐθαρσὴς ὢν ἤδη  περὶ   τῶν ὅλων. Εἰς δὲ τὴν
[3, 111]   ἱπποκρατοῦντας ἐν τοιούτοις τόποις διακριθῆναι  περὶ   τῶν ὅλων. πάντων δὲ τὸ
[3, 58]   τόπους, ἔτι δὲ χαλεπώτερον τὸ  περὶ   τῶν ὁραθέντων διὰ λόγου τι
[3, 111]   δὲ νῦν ἀγὼν ἐνέστηκεν  περὶ   τῶν πόλεων καὶ τῶν ἐν
[3, 48]   τούτων εὐθαρσῶς ἀποφαινόμεθα διὰ τὸ  περὶ   τῶν πράξεων παρ´ αὐτῶν ἱστορηκέναι
[3, 59]   εἰς τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ φιλομαθεῖν  περὶ   τῶν προειρημένων, δέον ἂν εἴη
[3, 59]   τε φιλοπευστοῦντας ὁλοσχερέστερον βουλησόμεθα συνεπιστῆσαι  περὶ   τῶν προειρημένων, ἐπειδὴ καὶ τὸ
[3, 47]   βουλόμενοι τοὺς ἀναγινώσκοντας ἐκπλήττειν τῇ  περὶ   τῶν προειρημένων τόπων παραδοξολογίᾳ, λανθάνουσιν
[3, 61]   τοῖς ἐν τῇ Ῥώμῃ πεπονθέναι  περὶ   τῶν προσπιπτόντων. ἄρτι γὰρ τῆς
[3, 25]   λίθον ποιούμενος τὰ ὅρκια  περὶ   τῶν συνθηκῶν, ἐπειδὰν ὀμόσῃ δημοσίᾳ
[3, 33]   τῆς ἀναγραφῆς, εἰ τοιαύτῃ κεχρήμεθα  περὶ   τῶν ὑπ´ Ἀννίβου κατ´ Ἰβηρίαν
[3, 75]   λοιπὰς παρασκευὰς διαφερόντως ἐγίνοντο καὶ  περὶ   φυλακὴν τῶν προκειμένων τόπων, πέμποντες
[3, 72]   εὐημερήματι. οὔσης δὲ τῆς ὥρας  περὶ   χειμερινὰς τροπὰς καὶ τῆς ἡμέρας
[3, 39]   δ´ αἱ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολαί,  περὶ   χιλίους διακοσίους· ἃς ὑπερβαλὼν ἔμελλεν
[3, 39]   ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν  περὶ   χιλίους ἑξακοσίους· {ταῦτα γὰρ νῦν
[3, 76]   μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς δὲ  περὶ   χιλίους) καὶ καταλαβὼν ἐσκεδασμένους κατὰ
[3, 1]   καιρῶν ἐν ἴσῳ περιέλαβε διαστήματι.  περὶ   ὧν ἀπὸ τῆς ἑκατοστῆς καὶ
[3, 26]   τῇ δευτέρᾳ λέγει βύβλῳ διαρρήδην.  περὶ   ὧν ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ
[3, 19]   τῷ τῆς πράξεως καιρῷ διεφθάρη·  περὶ   ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος,
[3, 87]   τὴν διαστολήν. ἅμα δὲ τῷ  δικτάτορι   κατέστησαν ἱππάρχην Μάρκον Μινύκιον. οὗτος
[3, 37]   ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν παρήκουσα μὲν  ἄχρι   πρὸς τὰς δύσεις, κεῖται δ´
[3, 116]   ἕτερος, ποιήσας. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι  μέχρι   μὲν ἐμάχοντο κατὰ τὰς ἐπιφανείας
[3, 46]   δὲ θηρίων εἰθισμένων τοῖς Ἰνδοῖς  μέχρι   μὲν πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀεὶ
[3, 52]   αὖθις ὥρμα. ταῖς δ´ ἑξῆς  μέχρι   μέν τινος ἀσφαλῶς διῆγε τὴν
[3, 66]   ἀποκαταστῆσαι τὰς δυνάμεις. Ἀννίβας δὲ  μέχρι   μέν τινος ὑπέλαβε τοῖς πεζικοῖς
[3, 84]   ἀπεπνίγοντο, τὸ δὲ πολὺ πλῆθος  μέχρι   μὲν τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον εἰς
[3, 92]   ἐπιφανεστάτην χώραν δῃουμένην. Φάβιος δὲ  μέχρι   μὲν τοῦ συνάψαι τοῖς τόποις
[3, 61]   Τυρρηνικοῦ πελάγους διὰ τῆς Ἰταλίας  μέχρι   πρὸς τὰς Ἄλπεις ὡς πολλὴ
[3, 93]   βίας, ὅταν δοθῇ τὸ παράγγελμα,  μέχρι   συνάψωσι τοῖς ἄκροις. μετὰ δὲ
[3, 32]   Σπαρτιάτου φυγῆς κατὰ τὸ συνεχὲς  μέχρι   τῆς Ἀχαιῶν καὶ Ῥωμαίων περὶ
[3, 64]   πολλοὺς ἀποβαλόντας αὑτῶν φυγεῖν αἰσχρῶς  μέχρι   τῆς ἰδίας παρεμβολῆς, τόν τε
[3, 35]   τοὺς Αἰρηνοσίους καὶ τοὺς Ἀνδοσίνους  μέχρι   τῆς προσαγορευομένης Πυρήνης. ποιησάμενος δὲ
[3, 37]   τὰ περὶ τοῦτον Κελτοὶ νέμονται  μέχρι   τῶν προσαγορευομένων Πυρηναίων ὀρῶν,
[3, 15]   δ´ εἰς προφάσεις ἀλόγους· ἅπερ  εἰώθασι   ποιεῖν οἱ διὰ τὰς προεγκαθημένας
[3, 118]   τετταρακοστὴ πρὸς ταῖς ἑκατὸν  ὀλυμπιάσι   δηλώσαντες· ὅταν δὲ τὰς Ἑλληνικὰς
[3, 98]   πρὸς τὸν Βώστορα φάσκων, ἐπειδὴ  διαβεβήκασι   Ῥωμαῖοι τὸν ποταμόν, οὐκέτι δύνασθαι
[3, 95]   γάρ, εἰ καί τινες ἕτεροι,  κεκοινωνήκασι   Ῥωμαίοις πραγμάτων καὶ Μασσαλιῶται, πολλάκις
[3, 44]   τῆς τε τοῦ ποταμοῦ διαβάσεως  κεκρατήκασι   τῆς τε τῶν συμμάχων εὐνοίας
[3, 21]   φανερὸν ἔσται πᾶσιν ὡς οὐ  μετεσχήκασι   τῆς ἀδικίας, ἀλλ´ ἄνευ τῆς
[3, 103]   ταχέως αὐτὸν τέλος ἐπιθήσειν τοῖς  πράγμασι·   καὶ δὴ δύο δικτάτορες ἐγεγόνεισαν
[3, 35]   Λιβύην καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ  πράγμασι,   παραγενομένης τῆς ταχθείσης ἡμέρας, προῆγε,
[3, 70]   φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος καὶ καταπιστεύων τοῖς  πράγμασι   παραλόγως ἔσπευδεν κρῖναι δι´ αὑτοῦ
[3, 87]   Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ  πράγμασι.   Ῥωμαῖοι δὲ δικτάτορα μὲν κατέστησαν
[3, 111]   μάχεσθαι προφανῶς ἐν τοῖς ἡμετέροις  προτερήμασι.   τὸ δὲ παρακαλεῖν ὑμᾶς νῦν
[3, 41]   Ἀννίβας δὲ παραδόξως τοὺς μὲν  χρήμασι   πείσας τῶν Κελτῶν τοὺς δὲ
[3, 110]   ἐν τοῖς πρὸς τὸ Τυρρηνικὸν  κλίμασι   τῆς Ἰταλίας, ποιεῖσθαι δὲ τὴν
[3, 52]   βαρβάρων τὰ ὅμηρα παραδόντων καὶ  θρέμμασι   χορηγούντων ἀφθόνως καὶ καθόλου διδόντων
[3, 105]   ταῖς τε διανοίαις καὶ τοῖς  ὄμμασι   περιεσπασμένων περὶ τοὺς ἐν τῷ
[3, 69]   ἐτράπησαν οἱ Κελτοὶ σὺν τοῖς  Νομάσι   καὶ τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν
[3, 26]   (τῶν) συνθηκῶν ἔτι νῦν ἐν  χαλκώμασι   παρὰ τὸν Δία τὸν Καπετώλιον
[3, 96]   παρὰ τὸν αἰγιαλὸν καὶ τοῖς  πληρώμασι   παρήγγελλον ἐμβαίνειν εἰς τὰς ναῦς.
[3, 44]   συμμάχων εὐνοίας καὶ προθυμίας αὐτόπται  γεγόνασι.   διόπερ ᾤετο δεῖν περὶ μὲν
[3, 90]   μάχεσθαι τοὺς πολεμίους ἀναγκάσειν  πᾶσι   δῆλον ποιήσειν ὅτι κρατεῖ τῶν
[3, 86]   εἰς Τυρρηνίαν ἀντιστρατοπεδεύειν τῷ Φλαμινίῳ,  πᾶσι   μὲν ἐπεβάλετο τοῖς στρατοπέδοις αὐτὸς
[3, 61]   ἅμα γινομένου, καὶ τῶν συμβαινόντων  πᾶσι   παρὰ δόξαν προσπιπτόντων, ἦν παρ´
[3, 117]   Ἀννίβας ὀλιγωρήσας τοῦ χάρακος ἐκτάξῃ  πᾶσι,   παραπεσόντες οὗτοι κατὰ τὸν τῆς
[3, 107]   τῶν συμμάχων κρίνουσι, σπανίως δὲ  πᾶσι   πρὸς ἕνα καιρὸν καὶ πρὸς
[3, 112]   παρασκευὴν καὶ θεραπείαν παρήγγειλε γίνεσθαι  πᾶσι.   τῇ δ´ ἑξῆς παρὰ τὸν
[3, 113]   τὴν αὐτὴν εὐθεῖαν ἐξέταττε, λαμβάνων  πᾶσι   τὴν ἐπιφάνειαν τὴν πρὸς μεσημβρίαν.
[3, 29]   συμμαχίαις, ὑπάρχειν τε τὴν ἀσφάλειαν  πᾶσι   τὴν παρ´ ἀμφοῖν. ~Τούτων δὴ
[3, 52]   καὶ στεφάνους· τοῦτο γὰρ σχεδὸν  πᾶσι   τοῖς βαρβάροις ἐστὶ σύνθημα φιλίας,
[3, 29]   οὐδέτερον ἐγράφη, προφανὲς ἦν ὅτι  πᾶσι   τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις, καὶ τοῖς
[3, 55]   τότε καὶ μᾶλλον ἐπέπλεον ἅμα  πᾶσι   τοῖς ἐρείσμασιν, ἐπὶ πολὺ καταφερῶν
[3, 111]   ἡμετέρας ἐπαγγελίας, ἀψευστούντων ἡμῶν ἐν  πᾶσι   τοῖς πρὸς ὑμᾶς εἰρημένοις·
[3, 112]   ἦν τὰ παρ´ αὐτοῖς λόγια  πᾶσι   τότε διὰ στόματος, σημείων δὲ
[3, 93]   δὲ τὴν λείαν, ἐπὶ δὲ  πᾶσι   τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἧκε
[3, 79]   ἐπέβαλε τοὺς Κελτούς, ἐπὶ δὲ  πᾶσι   τοὺς ἱππεῖς. ἐπιμελητὴν δὲ τῆς
[3, 87]   πορείας καὶ ταλαιπωρίας ἐπεγεγόνει σχεδὸν  ἅπασι   τοῖς ἵπποις, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 71]   καί τινας δωρεὰς ἐπαγγειλάμενος τοῖς  ἀνδραγαθήσασι   προσέταξε πελάσαντας τῷ τῶν ἐναντίων
[3, 20]   ἦγον, καθάπερ ἔνιοι τῶν συγγραφέων  φασί,   προσκατατάττοντες ἔτι καὶ τοὺς εἰς
[3, 20]   υἱοὺς ἀπὸ δώδεκ´ ἐτῶν ἄγειν  φασὶ   τοὺς πατέρας εἰς τὸ συνέδριον,
[3, 24]   ἑτέρας ποιοῦνται συνθήκας, ἐν αἷς  προσπεριειλήφασι   Καρχηδόνιοι Τυρίους καὶ τὸν Ἰτυκαίων
[3, 111]   τὴν νίκην εἰς τοιούτους τόπους  ἤχασι   τοὺς ἐχθρούς· δεύτερον δ´ ἡμῖν,
[3, 80]   τότε μὲν αὐτοῦ πρὸς τοῖς  ἕλεσι   κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος τήν τε δύναμιν
[3, 94]   καὶ πολλὴν ἀπορίαν παρεστακὼς ταῖς  πόλεσι   καὶ τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[3, 95]   αἰγιαλόν, σπεύδων ἀμφοτέραις ἅμα ταῖς  δυνάμεσι   καταζεῦξαι πρὸς τὸν Ἴβηρα ποταμόν.
[3, 108]   συνηγωνίσθαι τοῖς στρατοπέδοις οὔτε ταῖς  δυνάμεσι   κεχρῆσθαι γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ νεοσυλλόγοις καὶ
[3, 88]   δὲ ταῖς ἀπ´ Ἀριμίνου βοηθούσαις  δυνάμεσι   περὶ τὴν Ναρνίαν, Γνάιον μὲν
[3, 68]   παρ´ (α( ὐτοῖς) ταῖς οἰκείαις  δυνάμεσι   τὸ μὲν πλῆθος ἀνελάμβανε τῶν
[3, 13]   καὶ μεγάλας ἐλπίδας ἐνειργάσατο ταῖς  δυνάμεσι.   ~τῷ δ´ ἐπιγινομένῳ θέρει πάλιν
[3, 4]   προσθετέον ἂν εἴη ταῖς προειρημέναις  πράξεσι   τήν τε τῶν κρατούντων αἵρεσιν,
[3, 36]   ἐξήγησις ταῖς ἀδιανοήτοις καὶ κρουσματικαῖς  λέξεσι.   τῆς γὰρ διανοίας ἐπ´ οὐδὲν
[3, 113]   τοὺς ἡμίσεις τῶν ἐν τοῖς  βαρέσι   καθοπλισμοῖς Λιβύων, ἑξῆς δὲ τοῖς
[3, 110]   προθέμενοί τινας τῶν ἐν τοῖς  βαρέσι   καθοπλισμοῖς· μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς
[3, 115]   αὐτῶν γενέσθαι τοὺς ἐν τοῖς  βαρέσι   καθοπλισμοῖς· ὧν οἱ μὲν ἀπὸ
[3, 110]   ἔτι δυνάμενος τοῖς μὲν δυσὶ  μέρεσι   κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Αὔφιδον καλούμενον
[3, 47]   ἑσπέραν νευούσας, ἐν τοῖς ἀποκλίνουσι  μέρεσι   τῶν Ἄλπεων ὡς πρὸς τὰς
[3, 91]   γὰρ θαλάττῃ τὸ δὲ πλεῖον  ὄρεσι   μεγάλοις πάντῃ καὶ συνεχέσι περιέχεται,
[3, 112]   πόλιν. δεινοὶ γὰρ ἐν ταῖς  περιστάσεσι   Ῥωμαῖοι καὶ θεοὺς ἐξιλάσασθαι καὶ
[3, 10]   τοῦ δευτέρου πολέμου, καίπερ τετελευτηκὼς  ἔτεσι   δέκα πρότερον τῆς καταρχῆς αὐτοῦ,
[3, 22]   διαβάσεως εἰς τὴν Ἑλλάδα τριάκοντ´  ἔτεσι   λείπουσι δυεῖν. ἃς καθ´ ὅσον
[3, 41]   Σεμπρώνιος εἰς Λιβύην ἑκατὸν ἑξήκοντα  σκάφεσι   πεντηρικοῖς. (οἷς) οὕτως καταπληκτικῶς ἐπεβάλετο
[3, 96]   αὐτῆς τῆς Ῥώμης ἑκατὸν εἴκοσι  σκάφεσι   πεντηρικοῖς, πυθόμενοι τὸν ἀνάπλουν οὗτοι
[3, 91]   πλεῖον ὄρεσι μεγάλοις πάντῃ καὶ  συνεχέσι   περιέχεται, δι´ ὧν εἰσβολαὶ τρεῖς
[3, 86]   γὰρ ἐν ταῖς τῶν πόλεων  καταλήψεσι,   καὶ τότε παράγγελμά τι δεδομένον
[3, 30]   τις τὴν Ζακάνθης ἀπώλειαν αἰτίαν  τίθησι   τοῦ πολέμου, συγχωρητέον ἀδίκως ἐξενηνοχέναι
[3, 59]   ἐν τούτοις γνώριμα ποιήσωμεν τοῖς  Ἕλλησι   καὶ ταῦτα τὰ μέρη τῆς
[3, 17]   μέριμναν ὑπομείνας τέλος ἐν ὀκτὼ  μησὶ   κατὰ κράτος εἷλε τὴν πόλιν.
[3, 56]   ἐκ Καινῆς πόλεως ἐν πέντε  μησὶ   ποιησάμενος τὴν δὲ τῶν Ἄλπεων
[3, 22]   ἔνια μόλις ἐξ ἐπιστάσεως διευκρινεῖν.  εἰσὶ   δ´ αἱ συνθῆκαι τοιαίδε τινές·
[3, 24]   μήτε λῄζεσθαι μήτε πόλιν κτίζειν.  εἰσὶ   δὲ τοιαίδε τινές· ἐπὶ τοῖσδε
[3, 75]   πανταχόθεν ἐνεργῶς ἡτοίμαζον. τότε γάρ  εἰσι   φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι καὶ κοινῇ καὶ
[3, 52]   ἀδικεῖν ἀπώλειαν, καὶ διασαφούντων ὅτι  πάρεισι   διὰ ταῦτα, βουλόμενοι μήτε ποιῆσαι
[3, 68]   κατοικοῦν, συνεξεστηκὸς ταῖς τῶν Καρχηδονίων  ἐλπίσι,   δαψιλῶς μὲν ἐχορήγει τὸ στρατόπεδον
[3, 55]   οἰκοδομίαν καὶ μόλις ἐν ἡμέραις  τρισὶ   κακοπαθήσας διήγαγε τὰ θηρία. καὶ
[3, 111]   ὅτε δὲ κατὰ τὸ συνεχὲς  τρισὶ   μάχαις τηλικαύταις ἐξ ὁμολογουμένου νενικήκατε
[3, 49]   τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς ἡμέραις ὕστερον  τρισὶ   τῆς ἀναζυγῆς τῆς τῶν Καρχηδονίων
[3, 40]   συνέντες αὐτοῦ τὴν παρουσίαν, ἔν  τισι   δρυμοῖς ἑτοιμάσαντες ἐνέδρας ἅμα τῷ
[3, 109]   τοῖς μέν γε μισθοῦ παρά  τισι   στρατευομένοις τοῖς κατὰ συμμαχίαν
[3, 19]   λέμβους πρὸς τὸ συμβαῖνον ἔν  τισι   τόποις ἐρήμοις ὑφορμοῦντας ἐπὶ τούτους
[3, 99]   τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον καὶ συμμίξας  τισὶ   τῶν συστρατευομένων ἐκείνοις Ἰβήρων διὰ
[3, 69]   τὸν χάρακα τῶν Ῥωμαίων, δεόμενοι  σφίσι   βοηθεῖν. Τεβέριος δὲ καὶ πάλαι
[3, 21]   τοὺς αἰτίους ἐκδοτέον εἶναι  σφίσι,   δι´ οὗ φανερὸν ἔσται πᾶσιν
[3, 89]   πολεμικοῖς, ἡγεμόνι δὲ χρῆσθαι συντεθραμμένῳ  σφίσι   καὶ παιδομαθεῖ περὶ τὰς ἐν
[3, 95]   προεκινδύνευον οὗτοι καὶ πᾶσαν ἀποτόμως  σφίσι   παρείχοντο τὴν χρείαν. εὐγενῶς γάρ,
[3, 3]   τὴν Γαλατῶν ὕβριν ἀδήριτον μὲν  σφίσι   παρεσκεύασαν τὴν τῆς Ἀσίας ἀρχήν,
[3, 63]   τὸ συμβαῖνον βέλτιον ὑπὲρ τῶν  σφίσι   παρόντων βουλεύωνται πραγμάτων. εἰς παραπλήσιον
[3, 97]   πραγμάτων, μεγάλα καὶ ταὐτομάτου συνεργήσαντος  σφίσι   πρὸς τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἐπειδὴ
[3, 15]   ἄμεινον οἴεσθαι δεῖν Ῥωμαίους ἀποδοῦναι  σφίσι   Σαρδόνα καὶ τοὺς ἐπιταχθέντας ἅμα
[3, 40]   δὲ δεῖν τούτων εἰς λόγους  σφίσι   συνελθεῖν, ὑπήκουσαν οἱ Βοῖοι. τῶν
[3, 63]   ἅμα καὶ τὸ σῴζεσθαι προδήλως  σφίσι   συνεξακολουθήσειν. πάντας γὰρ τοὺς
[3, 20]   καὶ δύναμιν. Ῥωμαῖοι δέ, προσπεσόντος  σφίσι   τοῦ γεγονότος κατὰ τοὺς Ζακανθαίους
[3, 103]   δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ, προσπεσόντος  σφίσι   τοῦ γεγονότος μειζόνως κατὰ
[3, 8]   δεῖν τὸν Ἀννίβαν ἐκδιδόναι  σφίσι   τοὺς Καρχηδονίους τὸν πόλεμον
[3, 60]   τὸ θαρρῆσαι τοὺς βουλομένους μετέχειν  σφίσι   τῶν αὐτῶν ἐλπίδων. ~Προθέμενος δὲ
[3, 96]   ὑπεναντίους, κρατοῦντες δὲ τῆς θαλάττης,  εἴκοσι   δὲ καὶ πέντε ναῦς ἔχοντες
[3, 18]   τινας ὑλώδεις καὶ κοίλους τόπους,  εἴκοσι   δὲ ναυσὶν ἐπιγενομένης ἡμέρας ἔπλει
[3, 33]   Λιγυστίνους τριακοσίους, Βαλιαρεῖς πεντακοσίους, ἐλέφαντας  εἴκοσι   καὶ ἕνα. Οὐ χρὴ δὲ
[3, 97]   τὸν πόλεμον αὔξειν, προχειρισάμενοι ναῦς  εἴκοσι   καὶ στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Πόπλιον Σκιπίωνα
[3, 87]   δώδεκα πελέκεις ἀκολουθοῦσι, τούτῳ δ´  εἴκοσι   καὶ τέτταρες, κἀκεῖνοι μὲν ἐν
[3, 96]   ἐξ αὐτῆς τῆς Ῥώμης ἑκατὸν  εἴκοσι   σκάφεσι πεντηρικοῖς, πυθόμενοι τὸν ἀνάπλουν
[3, 81]   κινδύνους ἐπιφέρει τοὺς μεγίστους τοῖς  πεπιστευκόσι.   προπέτειά γε μὴν καὶ θρασύτης
[3, 99]   πάντας ἐνεχείρισε τοὺς ὁμήρους τοῖς  ἡγεμόσι   τῶν Ῥωμαίων. οἱ δὲ περὶ
[3, 118]   ὥσπερ ἐπιμετρούσης καὶ συνεπαγωνιζομένης τοῖς  γεγονόσι   τῆς τύχης, συνέβη μετ´ ὀλίγας
[3, 66]   δὲ διαβὰς εὐθέως ἐχρημάτιζε τοῖς  παραγεγονόσι   πρεσβευταῖς ἀπὸ τῶν σύνεγγυς τόπων.
[3, 55]   ἐπέπλεον ὀλισθάνοντες ἀμφοτέροις ἅμα τοῖς  ποσί,   καθάπερ ἐπὶ τῇ γῇ συμβαίνει
[3, 10]   πραγμάτων Καρχηδονίοις. ταύταις γὰρ ταῖς  χερσὶ   πιστεύσαντες εὐθαρσῶς ἐνέβησαν εἰς τὸν
[3, 55]   τοῖς γόνασιν ταῖς  χερσὶ   προσεξερείσασθαι πρὸς τὴν ἐξανάστασιν, τότε
[3, 113]   αὐτῶν ἔχειν, προκινδυνεῦσαι δὲ τοῖς  Ἴβηρσι   καὶ Κελτοῖς. ~Ἦν δ´
[3, 23]   οἱ Καρχηδόνιοι τοὺς Ῥωμαίους μακραῖς  ναυσὶ   διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι γινώσκειν
[3, 95]   ἀρχομένης τῆς θερείας ἀνήχθη τετταράκοντα  ναυσὶ   καταφράκτοις ἐκ Καινῆς πόλεως, προχειρισάμενος
[3, 95]   δύναμιν ἀνέζευξε· καὶ ταῖς μὲν  ναυσὶ   παρὰ τὴν χέρσον ἐποιεῖτο τὸν
[3, 41]   μὲν οὖν εἰς Ἰβηρίαν ἑξήκοντα  ναυσί,   Τεβέριος δὲ Σεμπρώνιος εἰς Λιβύην
[3, 116]   μάχην ἡγεῖτο, σπεύδων παραβοηθῆσαι τοῖς  Λίβυσι.   προσπεσὼν δὲ τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις
[3, 90]   Ῥωμαίων ἀπόστασιν. ἕως γὰρ τότε  δυσὶ   μάχαις ἤδη λελειμμένων αὐτῶν οὐδεμία
[3, 110]   στρατιὰν ἔτι δυνάμενος τοῖς μὲν  δυσὶ   μέρεσι κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Αὔφιδον
[3, 98]   ἐξαγαγὼν τοὺς ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ τοῖς  γονεῦσι   καὶ ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν μὲν
[3, 53]   τῶν πολεμίων χωρισθέντων, συνάψας τοῖς  ἱππεῦσι   καὶ τοῖς ὑποζυγίοις προῆγε πρὸς
[3, 64]   ἱππεῖς συμπεσόντας τοῖς παρ´ αὑτῶν  ἱππεῦσι   περὶ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν ἀπαλλάξαι
[3, 113]   ἱππεῖς ἀντίους τοῖς τῶν Ῥωμαίων  ἱππεῦσι,   συνεχεῖς δὲ τούτοις πεζοὺς τοὺς
[3, 45]   ἰδίας στρατοπεδείας τοῖς τῶν Ῥωμαίων  ἱππεῦσι   τοῖς ἐπὶ τὴν αὐτὴν χρείαν
[3, 116]   δεξιοῦ κέρατος προσπίπτοντες τοῖς ὑπεναντίοις  ἱππεῦσι   τοῖς ἐπὶ τῶν εὐωνύμων τεταγμένοις
[3, 49]   καὶ τὰς τῶν ποταμῶν ῥύσεις  ἐπιζεύγνυσι,   ταύτης δ´ ὄρη δυσπρόσοδα καὶ
[3, 110]   καὶ προσπεσὼν ἔτι κατὰ πορείαν  οὖσι   παραδόξως συνεπλέκετο καὶ πολὺν ἐν
[3, 29]   τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις, καὶ τοῖς  οὖσι   τότε καὶ τοῖς μετὰ ταῦτα
[3, 93]   ἐκέλευσε πρὸς τὰ κέρατα τοῖς  βουσὶ   τὰς λαμπάδας. ταχὺ δὲ τούτου
[3, 20]   μὲν τὴν στυγνότητα τοῦ συνεδρίου  παρεισάγουσι   θαυμάσιον, ἅμα δὲ τοὺς υἱοὺς
[3, 31]   ἁρμοζόμενοι καὶ συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα καὶ  λέγουσι   καὶ πράττουσι πάντες ὥστε δυσθεώρητον
[3, 100]   τε στρατοπεδείαν ἐτήρει καὶ τοῖς  σιτολογοῦσι   παρεφήδρευε κατὰ τόπους. οὔσης δὲ
[3, 101]   τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τοῖς  σιτολογοῦσι   τὴν ἀσφάλειαν παρασκευάζειν. μετὰ δὲ
[3, 63]   νῦν ἐστι περὶ Ῥωμαίους, ὥστε  φεύγουσι   πρόδηλον εἶναι τοῖς πλείστοις τὴν
[3, 116]   συμπλοκὴν οἱ Νομάδες ἑπόμενοι τοῖς  φεύγουσι   τῶν ἱππέων τοὺς μὲν πλείστους
[3, 51]   καὶ συλλογιζόμενος ὡς οὐδὲ τοῖς  διαφυγοῦσι   τὸν κίνδυνον ἔστι σωτηρία τοῦ
[3, 78]   ὧν οὐ μόνον τοῖς αἰφνιδίως  ἰδοῦσι   δύσγνωστος ἦν, ἀλλὰ καὶ τοῖς
[3, 47]   δ´ ἀπὸ μεσημβρίας αὐτοῦ πλευρὰν  ὁρίζουσι   πᾶσαν (αἱ) πρὸς ἄρκτον κεκλιμέναι
[3, 118]   καὶ κατασκευὰς μεγάλα συμβάλλεσθαι τοῖς  φιλομαθοῦσι   καὶ πραγματικοῖς τῶν ἀνδρῶν.
[3, 1]   μάλιστα γὰρ οὕτως ὑπολαμβάνομεν τοῖς  φιλομαθοῦσι   παρασκευάσειν ἱκανὴν ἔννοιαν τῆς ὅλης
[3, 87]   γὰρ ὑπάτων ἑκατέρῳ δώδεκα πελέκεις  ἀκολουθοῦσι,   τούτῳ δ´ εἴκοσι καὶ τέτταρες,
[3, 107]   μὲν πεζοὺς ἐν ἑκάστῳ στρατοπέδῳ  ποιοῦσι   περὶ πεντακισχιλίους, τοὺς δ´ ἱππεῖς
[3, 107]   μὲν τῶν πεζῶν πλῆθος πάρισον  ποιοῦσι   τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις, τὸ δὲ
[3, 36]   ποταμῶν καὶ πόλεων, ὅπερ ἔνιοι  ποιοῦσι   τῶν συγγραφέων, ὑπολαμβάνοντες ἐν παντὶ
[3, 15]   τινὰς τῶν ὑφ´ αὑτοὺς ταττομένων  ἀδικοῦσι.   καθόλου δ´ ἦν πλήρης ἀλογίας
[3, 67]   τῶν τόπων ὀχυρότητι καὶ τοῖς  παροικοῦσι   τῶν συμμάχων. ~Ἀννίβας δὲ τὴν
[3, 48]   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία  κατοικοῦσι,   καθάπερ ἡμεῖς ἐν τοῖς πρὸ
[3, 91]   τὰς ἄρκτους Καληνοὶ καὶ Τιανῖται  κατοικοῦσι,   τὰ δὲ πρὸς ἕω καὶ
[3, 47]   μὲν τὰς ἄρκτους Ἄρδυες Κελτοὶ  κατοικοῦσι,   τὴν δ´ ἀπὸ μεσημβρίας αὐτοῦ
[3, 20]   κουρεακῆς καὶ πανδήμου λαλιᾶς ἔμοιγε  δοκοῦσι   τάξιν ἔχειν καὶ δύναμιν. Ῥωμαῖοι
[3, 33]   (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα) οὓς κυρίως μὲν  καλοῦσι   σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ τῆς χρείας
[3, 109]   κατὰ συμμαχίαν ὑπὲρ τῶν πέλας  μέλλουσι   κινδυνεύειν, οἷς κατ´ αὐτὸν τὸν
[3, 48]   ἐχρῆτο τοῖς τῶν αὐτῶν ἐλπίδων  μέλλουσι   κοινωνεῖν. ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων
[3, 34]   συμπεριφέρεσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς νῦν  μέλλουσι   λέγεσθαι. διόπερ εἴχετο ταύτης τῆς
[3, 44]   ἀνδρῶν προθυμία, μεθ´ ὧν  μέλλουσι   ποιεῖσθαι τοὺς ἀγῶνας πρὸς τὰς
[3, 64]   αὐτὸ δὲ τοῦτο γινώσκοντας ὅτι  μέλλουσι   πρὸς Καρχηδονίους κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον ἔχειν
[3, 60]   τῆς δυνάμεως, τῶν Ταυρίνων, οἳ  τυγχάνουσι   πρὸς τῇ παρωρείᾳ κατοικοῦντες, στασιαζόντων
[3, 77]   ἣν ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολωλεκότες ἕκαστοι  τυγχάνουσι,   συνανασώσων. ταῦτα δ´ εἰπὼν ἀφῆκε
[3, 35]   δὲ καὶ τοῖς ἐν οἴκῳ  μένουσι   τῶν Ἰβήρων, ἵνα προθύμως ἐξορμῶσι
[3, 63]   τὴν πρὸς τὸ ζῆν ἐπιθυμίαν  ὑπομένουσι   φεύγειν κατ´ ἄλλον τινὰ
[3, 6]   προειρημένος ἐνέστη πόλεμος, πρώτην μὲν  ἀποφαίνουσι   τὴν Ζακάνθης πολιορκίαν ὑπὸ Καρχηδονίων,
[3, 47]   τὴν ἑσπέραν νευούσας, ἐν τοῖς  ἀποκλίνουσι   μέρεσι τῶν Ἄλπεων ὡς πρὸς
[3, 107]   τοῦ προειρημένου πλήθους τῶν συμμάχων  κρίνουσι,   σπανίως δὲ πᾶσι πρὸς ἕνα
[3, 57]   μέρος τῶν τοιούτων ἀκούειν, ἴσως  ἀγνοοῦσι   παραπλήσιόν τι πάσχοντες τοῖς λίχνοις
[3, 22]   εἰς τὴν Ἑλλάδα τριάκοντ´ ἔτεσι  λείπουσι   δυεῖν. ἃς καθ´ ὅσον ἦν
[3, 70]   τὴν ἰδίαν γνώμην χρῆσθαι τοῖς  παροῦσι   διὰ τὸ τὸν Πόπλιον ἀρρωστεῖν·
[3, 62]   ἑκάτερος προθέμενος τὰ πρέποντα τοῖς  παροῦσι   καιροῖς. Ἀννίβας μὲν οὖν διὰ
[3, 25]   ἐν αἷς τὰ μὲν ἄλλα  τηροῦσι   πάντα κατὰ τὰς ὑπαρχούσας ὁμολογίας,
[3, 50]   μὲν ἡμέρας ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι καὶ  τηροῦσι   τοὺς τόπους οἱ πολέμιοι, τὰς
[3, 90]   ὅτι κρατεῖ τῶν ὅλων καὶ  παραχωροῦσι   Ῥωμαῖοι τῶν ὑπαίθρων αὐτοῖς. οὗ
[3, 67]   ὅτι πάντες κατ´ ἀνάγκην αὐτῷ  κοινωνήσουσι   τῶν πραγμάτων, ἐπιγνόντες τὸ γεγονὸς
[3, 93]   καὶ τίνες καὶ πόθεν πρῶτον  ἐγχειρήσουσι   τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δέ, ταῦτα
[3, 57]   διελθεῖν. ἴσως γὰρ δή τινες  ἐπιζητήσουσι   πῶς πεποιημένοι τὸν πλεῖστον λόγον
[3, 57]   αἰτίας. εἰ δέ τινες πάντως  ἐπιζητοῦσι   κατὰ τόπον καὶ κατὰ μέρος
[3, 50]   ὅτι τὰς μὲν ἡμέρας ἐπιμελῶς  παρευτακτοῦσι   καὶ τηροῦσι τοὺς τόπους οἱ
[3, 47]   εἰς ἑκάτερον τῶν προειρημένων ἁμαρτημάτων  ἐμπίπτουσι.   ~πρῶτον μὲν γὰρ ἂν τίς
[3, 88]   κινῶνται Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν ἀεὶ τοῖς  ὑποπίπτουσι   καιροῖς, αὐτὸς δὲ μετὰ τοῦ
[3, 4]   τῆς ἐπιστήμης ἀναλαμβάνει· πάντες δὲ  πράττουσι   πάντα χάριν τῶν ἐπιγινομένων τοῖς
[3, 31]   συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα καὶ λέγουσι καὶ  πράττουσι   πάντες ὥστε δυσθεώρητον εἶναι τὴν
[3, 57]   κατὰ τὸ παρὸν οὐδενὸς ἀληθινῶς  ἀπολαύουσι   τῶν βρωμάτων οὔτ´ εἰς τὸ
[3, 67]   ἐπιτίθενται τοῖς σύνεγγυς τῶν Ῥωμαίων  παραστρατοπεδεύουσι.   καὶ πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτειναν,
[3, 102]   κατὰ μέρη διελὼν ἐπαφῆκε τοῖς  προνομεύουσι,   παραγγείλας μηδένα ζωγρεῖν. Ἀννίβας δὲ
[3, 23]   τῆς δὲ λοιπῆς Ἰταλίας οὐ  μνημονεύουσι   διὰ τὸ μὴ πίπτειν ὑπὸ
[3, 105]   καὶ κατὰ σπουδὴν ἐβοήθει τοῖς  κινδυνεύουσι.   ταχὺ δὲ συνεγγίσαντος αὐτοῦ, πάλιν
[3, 33]   συνωνύμως καὶ τὸ ἔθνος αὐτῶν  προσαγορεύουσι   καὶ τὴν νῆσον. τῶν δὲ
[3, 37]   Λιβύην, τὸ δὲ τρίτον Εὐρώπην  προσαγορεύουσι.   τὰς δὲ διαφορὰς ταύτας ὁρίζουσιν
[3, 24]   Ῥωμαίων, περὶ δὲ Σικελίας τἀναντία  προσδιασαφοῦσι,   περὶ τῆς ὑπ´ αὐτοὺς ταττομένης.
[3, 29]   οὐκ αὐτοῖς μόνον τοῖς τότε  συμμαχοῦσι,   καθάπερ ἐποιοῦντο τὴν ἐκδοχὴν οἱ
[3, 81]   μὲν αὐτοῖς ὄνειδος ἐπιφέρει τοῖς  ἔχουσι,   περὶ δὲ τὸν τῶν ὅλων
[3, 91]   κατατρέχουσιν οἱ πλέοντες εἰς Ἰταλίαν.  περιέχουσι   δὲ καὶ τὰς ἐπιφανεστάτας καὶ
[3, 37]   τὸν πρὸς τὴν μεσημβρίαν τόπον  ἐπέχουσι   τῆς καθ´ ἡμᾶς θαλάττης ἀπὸ
[3, 24]   ἀποτρεχέτω. ἐν Σικελίᾳ ἧς Καρχηδόνιοι  ἐπάρχουσι   καὶ ἐν Καρχηδόνι πάντα καὶ
[3, 23]   καὶ Σαρδόνα καὶ Σικελίαν, ἧς  ἐπάρχουσι   Καρχηδόνιοι, κατ´ ἐμπορίαν πλεῖν Ῥωμαίοις
[3, 91]   περιέχεται, δι´ ὧν εἰσβολαὶ τρεῖς  ὑπάρχουσι   μόνον ἐκ τῆς μεσογαίου στεναὶ
[3, 108]   οὐδεμία λείπεται πρόφασις, ἐὰν ἄνδρες  ὦσι,   τοῦ μὴ νικᾶν τοὺς ἐχθρούς.
[3, 22]   τῶν πόλεων ἀπεχέσθωσαν· ἂν δὲ  λάβωσι,   Ῥωμαίοις ἀποδιδότωσαν ἀκέραιον. φρούριον μὴ
[3, 24]   ἀποδιδότωσαν. ἐὰν δέ τινες Καρχηδονίων  λάβωσί   τινας, πρὸς οὓς εἰρήνη μέν
[3, 93]   καὶ προκαταλαμβάνειν τὰς ἀκρωρείας, ἵνα  παραβοηθῶσι   καὶ συμπλέκωνται τοῖς πολεμίοις, ἐάν
[3, 21]   εἰδέναι τὴν ἐν τούτοις ἀκρίβειαν,  παραπαίωσι   τῆς ἀληθείας ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις
[3, 105]   τὸ γινόμενον καὶ διαγωνιάσας μὴ  σφαλῶσι   τοῖς ὅλοις, ἐξῆγε τὰς δυνάμεις
[3, 64]   δεινὸν ἡγεῖσθαι καὶ παράλογον, εἰ  τολμῶσι   Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις μὲν
[3, 64]   ποσὸν πεῖραν ὅτι μόνον οὐ  τολμῶσι   κατὰ πρόσωπον ἰδεῖν ἡμᾶς, τίνα
[3, 35]   μένουσι τῶν Ἰβήρων, ἵνα προθύμως  ἐξορμῶσι   πάντες, ἄν ποτέ τις ἐπικουρίας
[3, 20]   πρότερον ἐπηγγελκότας πόλεμον Καρχηδονίοις, ἐὰν  ἐπιβαίνωσι   τῆς Ζακανθαίων χώρας, τούτους κατὰ
[3, 79]   ἀποσκευήν, ἵνα πρὸς τὸ παρὸν  εὐπορῶσι   τῶν ἐπιτηδείων· πρὸς γὰρ τὸ
[3, 107]   τί δεῖ ποιεῖν, ὡς ἐὰν  ἐγγίσωσι   τοῖς πολεμίοις, οὐ δυνησόμενοι φυγομαχεῖν,
[3, 93]   συμπλέκωνται τοῖς πολεμίοις, ἐάν που  συναντῶσι   πρὸς τὰς ὑπερβολάς. κατὰ δὲ
[3, 89]   δυνατὸν ἦν χρῆσθαι τοῖς τότε  περιεστῶσι   καιροῖς. ταχὺ δὲ καὶ τὰ
[3, 108]   καὶ παρεκάλουν τὰ πρέποντα τοῖς  παρεστῶσι   καιροῖς, ἐξ αὐτοπαθείας τοῦ Λευκίου
[3, 25]   χώρᾳ· ὁπότεροι δ´ ἂν χρείαν  ἔχωσι   τῆς βοηθείας, τὰ πλοῖα παρεχέτωσαν
[3, 21]   μήθ´ οἱ φιλομαθοῦντες περὶ τούτων  ἀστοχῶσι,   συμπλανώμενοι ταῖς ἀγνοίαις καὶ φιλοτιμίαις
[3, 93]   ὅταν δοθῇ τὸ παράγγελμα, μέχρι  συνάψωσι   τοῖς ἄκροις. μετὰ δὲ τοῦτο
[3, 8]   δόγματι μόνον τὴν ἐκδίκησιν ποιησαμένους,  τί   ἂν εἰπεῖν ἔχοι πρὸς αὐτά;
[3, 112]   ὅταν δ´ ἅπαξ κριθῇ, ὅ,  τι   ἂν πάσχειν πάντων τῶν
[3, 24]   ἔγγραπτος Ῥωμαίοις, μὴ ὑποτάττονται δέ  τι   αὐτοῖς, μὴ καταγέτωσαν εἰς τοὺς
[3, 109]   τοῖς στρατοπέδοις, ἀλλὰ τοῖς ὅλοις.  τί   γὰρ ἔτι προσθεῖσα τοῖς ὑποκειμένοις,
[3, 7]   δὲ τῆς τῶν φιλομαθούντων ἐπανορθώσεως.  τί   γὰρ ὄφελος ἰατροῦ κάμνουσιν ἀγνοοῦντος
[3, 71]   δὲ κάλαμοι καὶ πτέρεις καί  τι   γένος ἀκανθῶν, οὐ μόνον πεζοὺς
[3, 58]   περὶ τῶν ὁραθέντων διὰ λόγου  τι   γνῶναι καὶ μαθεῖν διὰ τὸ
[3, 81]   δυνατὸν ἐφικέσθαι τοῦ σκοποῦ καὶ  τί   γυμνὸν ποῖον ἔξοπλον μέρος
[3, 7]   τῶν περὶ τὰ σώματα διαθέσεων;  τί   δ´ ἀνδρὸς πραγματικοῦ μὴ δυναμένου
[3, 86]   πόλεων καταλήψεσι, καὶ τότε παράγγελμά  τι   δεδομένον ἦν φονεύειν τοὺς ὑποπίπτοντας
[3, 15]   πρὸς δὲ Καρχηδονίους διεπέμπετο, πυνθανόμενος  τί   δεῖ ποιεῖν, ὅτι Ζακανθαῖοι πιστεύοντες
[3, 107]   εἰς τὴν Ῥώμην συνεχῶς ἐπυνθάνοντο  τί   δεῖ ποιεῖν, ὡς ἐὰν ἐγγίσωσι
[3, 84]   προεστῶτος ἀκρισίας. ἔτι γὰρ διαβουλευόμενοι  τί   δεῖ πράττειν ἀπώλλυντο παραδόξως. ἐν
[3, 77]   δοκοῦντας πόλεσιν λιμέσιν ἠλαττῶσθαί  τι   διὰ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. ~Ἐχρήσατο
[3, 6]   τὰ τοιαῦτα μὴ διειληφότων ἀρχὴ  τί   διαφέρει καὶ πόσον διέστηκεν αἰτίας
[3, 105]   Ῥώμῃ τότ´ ἐγένετο φανερὸν ὁμολογουμένως  τί   διαφέρει στρατιωτικῆς προπετείας καὶ κενοδοξίας
[3, 98]   Καρχηδονίους εὔνοιαν καὶ πίστιν πολύ  τι   διαφέρειν δοκῶν τῶν ἄλλων. οὗτος
[3, 11]   τὸν Ἀντίοχον, ἕως μὲν ἄν  τι   δυσχερὲς βουλεύηται κατὰ Ῥωμαίων, θαρρεῖν
[3, 25]   τἀγαθά· εἰ δ´ ἄλλως διανοηθείην  τι   πράξαιμι, πάντων τῶν ἄλλων
[3, 70]   κίνδυνον, τὸ δὲ μέγιστον, πράττειν  τι   καὶ μὴ προΐεσθαι διὰ κενῆς
[3, 7]   δυναμένου συλλογίζεσθαι πῶς καὶ διὰ  τί   καὶ πόθεν ἕκαστα τῶν πραγμάτων
[3, 59]   ἄξιον, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον ἔγνωσάν  τι   καὶ προεβίβασαν τὴν ἐμπειρίαν τὴν
[3, 6]   δι´ ὧν· ἐπὶ τὸ κρῖναί  τι   καὶ προθέσθαι παραγινόμεθα. δῆλον δ´
[3, 31]   εὕροι καὶ συμμάχους, εἴτε κτήσασθαί  τι   καὶ προκατάρξασθαι σπουδάζων τοὺς συνεργήσοντας
[3, 11]   ἀσμένως δὲ κατανεύσαντος αὐτοῦ καί  τι   καὶ προσαξιώσαντος παιδικῶς, λαβόμενον τῆς
[3, 31]   ἐὰν ἀφέλῃ τις τὸ διὰ  τί   καὶ πῶς καὶ τίνος χάριν
[3, 88]   εἰς τὴν Ῥώμην, ἐντειλάμενος, ἐάν  τι   κατὰ θάλατταν κινῶνται Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν
[3, 82]   δ´ αὐτοὺς ἐν νῷ λαμβάνειν  τί   λέγειν εἰκὸς τοὺς ἐν τῇ
[3, 53]   τῆς ἡμισείας δυνάμεως νυκτερεῦσαι περί  τι   λευκόπετρον ὀχυρὸν χωρὶς τῶν ἵππων
[3, 111]   εἰς τοὺς πέριξ τόπους, ἤρετο  τί   μεῖζον εὔξασθαι τοῖς θεοῖς κατὰ
[3, 81]   ὡς εἴ τις οἴεται κυριώτερόν  τι   μέρος εἶναι στρατηγίας τοῦ γνῶναι
[3, 86]   Μαάρβαν ἔχοντα τοὺς λογχοφόρους καί  τι   μέρος τῶν ἱππέων. οἳ καὶ
[3, 38]   τοῦ νῦν ἐστιν, ἐὰν μή  τι   μετὰ ταῦτα πολυπραγμονοῦντες ἱστορήσωμεν. τοὺς
[3, 63]   εὐδαιμονίας, ἐκ δὲ τοῦ μαχομένους  τι   παθεῖν, διαγωνιζομένους ἕως τῆς ἐσχάτης
[3, 25]   Ῥωμαίους δὲ Δία λίθον κατά  τι   παλαιὸν ἔθος, ἐπὶ δὲ τούτων
[3, 70]   ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων ἄγειν, ἀλλὰ καινοτομήσειν  τι   πάλιν κατ´ ἐκείνων. πρὸς δὲ
[3, 1]   πῶς καὶ πότε καὶ διὰ  τί   πάντα τὰ γνωριζόμενα μέρη τῆς
[3, 81]   ἀλλὰ ποῦ τῆς ψυχῆς εὐχείρωτόν  τι   παραφαίνεται τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος,
[3, 59]   ὑπὲρ τῶν προειρημένων, οὐκ εἴ  τι   παρέλιπον οἱ συγγραφεῖς διήμαρτον,
[3, 57]   τοιούτων ἀκούειν, ἴσως ἀγνοοῦσι παραπλήσιόν  τι   πάσχοντες τοῖς λίχνοις τῶν δειπνητῶν.
[3, 38]   πολυπραγμονοῦντες ἱστορήσωμεν. τοὺς δὲ λέγοντάς  τι   περὶ τούτων ἄλλως γράφοντας
[3, 53]   ἀλλὰ καὶ τούτου συγκυρήσαντος πολύ  τι   πλῆθος καὶ τῶν ἀνδρῶν καὶ
[3, 50]   οἱ τῶν Ἀλλοβρίγων ἡγεμόνες ἱκανόν  τι   πλῆθος προκατελάβοντο τοὺς εὐκαίρους τόπους,
[3, 85]   περὶ τοῦ μέλλοντος πῶς καὶ  τί   πρακτέονἑκάστοις εἴη. ~Κατὰ δὲ τοὺς
[3, 11]   ἀπιστεῖν καὶ φυλάττεσθαι· πᾶν γάρ  τι   πρᾶξαι κατ´ αὐτῶν δυνατὸς
[3, 44]   καὶ πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες καὶ  τί   πράττουσιν οἱ πολέμιοι. κατὰ δὲ
[3, 58]   μὲν οὐδαμῶς καθήκει, ῥητέον δέ  τι   πρὸς αὐτοὺς οὐκ ἐκ παρέργου
[3, 60]   προάγειν εἰς τοὔμπροσθεν καὶ πράττειν  τι   πρὸς τὸ θαρρῆσαι τοὺς βουλομένους
[3, 71]   εὐφυῆ δὲ πρὸς ἐνέδραν διά  τι   ῥεῖθρον ἔχον ὀφρῦν, ἐπὶ δὲ
[3, 5]   ἀγαγεῖν. πέπεισμαι μὲν γάρ, κἄν  τι   συμβῇ περὶ ἡμᾶς ἀνθρώπινον, οὐκ
[3, 38]   διαφορὰς συνεπιβάλλειν καὶ φέρειν ἐπί  (τι)   τῇ διανοίᾳ τὸ λεγόμενον, τεκμαιρομένους
[3, 42]   τῆς τρίτης νυκτὸς ἐξαποστέλλει μέρος  τι   τῆς δυνάμεως, συστήσας καθηγεμόνας ἐγχωρίους,
[3, 3]   ἐπράχθη καὶ διὰ τίνων καὶ  τί   τὸ τέλος ἔσχεν, τούτῳ συνάπτοντες
[3, 104]   πρὸς ταύτην τὴν ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ  τι   τοιοῦτον. τῶν γὰρ τόπων τῶν
[3, 94]   ἠποροῦντο διὰ τὰ φῶτα, μεῖζόν  τι   τοῦ συμβαίνοντος καὶ δεινότερον ἀναπλάττοντες
[3, 81]   ὅλων προεστῶτας σκοπεῖν οὐχ ὅπου  τι   τοῦ σώματος γυμνόν, ἀλλὰ ποῦ
[3, 116]   δεξιοῦ κέρατος καὶ μετασχὼν ἐπί  (τι)   τοῦ τῶν ἱππέων ἀγῶνος ὅμως
[3, 84]   οὐχ οἷον παραβοηθεῖν ἐδύναντο πρός  τι   τῶν δεομένων οἱ ταξίαρχοι καὶ
[3, 36]   τῇ διανοίᾳ τὸ λεγόμενον ἐπί  (τι)   τῶν προειρημένων εἰς γνωρίμους καὶ
[3, 8]   γε τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ πρᾶξαί  τι   τῶν προειρημένων ὡς ἑπτακαίδεκ´ ἔτη
[3, 58]   ~Διότι μὲν οὖν, εἰ καί  τι   τῶν τῆς ἱστορίας μερῶν ἄλλο,
[3, 72]   ἀνεκαλεῖτο, θεωρῶν οὐκ ἔχοντας ὅ,  τι   χρήσονται τοῖς ὑπεναντίοις διὰ τὸ
[3, 42]   τόπον, ἐν συνέβαινε περί  τι   χωρίον νησίζον περισχίζεσθαι τὸν ποταμόν,
[3, 101]   δυνάμεως ἐν τῷ τῶν ἱππέων  τάγματι.   ~Καθ´ ὃν δὴ καιρὸν Μάρκος
[3, 21]   ἐξ αὐτῶν Ῥωμαίων εἰς τοῦτο  παραδείγματι.   τὰς γὰρ ἐπὶ Λυτατίου γενομένας
[3, 8]   ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμένους τὸν ἐπιφερόμενον πόλεμον,  δόγματι   μόνον τὴν ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί
[3, 78]   ~Ἐχρήσατο δέ τινι καὶ Φοινικικῷ  στρατηγήματι   τοιούτῳ κατὰ τὴν παραχειμασίαν. ἀγωνιῶν
[3, 67]   δὲ σχετλιάζων ἐπὶ τῷ γεγονότι  παρασπονδήματι   καὶ συλλογισάμενος ὅτι πάλαι τῶν
[3, 8]   συγγραφεὺς ἅμα τῷ κατὰ Ζακανθαίους  ἀδικήματι   καὶ τὴν Ἀσδρούβου πλεονεξίαν καὶ
[3, 72]   τῇ προτεραίᾳ περὶ τοὺς ἱππεῖς  εὐημερήματι.   οὔσης δὲ τῆς ὥρας περὶ
[3, 70]   καὶ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ  προτερήματι   φιλοτίμως εἶχε πρὸς τὸ τὴν
[3, 1]   προγεγονότων καιρῶν ἐν ἴσῳ περιέλαβε  διαστήματι.   περὶ ὧν ἀπὸ τῆς ἑκατοστῆς
[3, 95]   καθορμισθεὶς δὲ τῶν πολεμίων ἐν  ἀποστήματι   περὶ τοὺς ὀγδοήκοντα σταδίους προαπέστειλε
[3, 53]   ὁλοσχερεῖ μὲν οὐδενὶ περιπίπτων ἔτι  συστήματι   τῶν βαρβάρων, κατὰ μέρη δὲ
[3, 84]   ἐν αὐτῷ τῷ τῆς πορείας  σχήματι   κατακοπῆναι, μὴ δυναμένους αὑτοῖς βοηθεῖν,
[3, 115]   (τὸ) τοὺς Κελτοὺς ἐν μηνοειδεῖ  σχήματι   τεταγμένους πολὺ προπεπτωκέναι τῶν κεράτων,
[3, 49]   παραπλησία τῷ μεγέθει καὶ τῷ  σχήματι   τῷ κατ´ Αἴγυπτον καλουμένῳ Δέλτα,
[3, 72]   ποταμοῦ διαβάσεως, καὶ προσαναβεβηκότος τῷ  ῥεύματι   διὰ τὸν ἐν τῇ νυκτὶ
[3, 42]   ποιησάμενοι τὴν πορείαν ἀντίοι τῷ  ῥεύματι   παρὰ τὸν ποταμὸν ἐπὶ διακόσια
[3, 45]   τὰς ναῦς ἀνέζευξε παντὶ τῷ  στρατεύματι   καὶ προῆγε παρὰ τὸν ποταμόν,
[3, 76]   τῶν παραθαλαττίων προῆγε παντὶ τῷ  στρατεύματι,   ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς τὴν
[3, 18]   ἐπὶ τὴν νῆσον παντὶ τῷ  στρατεύματι   τὸ μὲν πλεῖον μέρος τῆς
[3, 33]   Λακινίῳ τὴν γραφὴν ταύτην ἐν  χαλκώματι   κατατεταγμένην ὑπ´ Ἀννίβου, καθ´ οὓς
[3, 61]   παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐπὶ τῷ  πέρατι   κειμένη τῶν περὶ τὸν Πάδον
[3, 84]   ὑπὸ τῆς τοῦ προεστῶτος ἀκρισίας.  ἔτι   γὰρ διαβουλευόμενοι τί δεῖ πράττειν
[3, 87]   φρονήσει διαφέροντα καὶ πεφυκότα καλῶς.  ἔτι   γοῦν ἐπεκαλοῦντο καὶ καθ´ ἡμᾶς
[3, 48]   καὶ τὰ περὶ τῆς ἐρημίας,  ἔτι   δ´ ἐρυμνότητος καὶ δυσχωρίας τῶν
[3, 103]   οὐδὲν ἠλλοιωμένος ὑπὸ τῶν συμβεβηκότων,  ἔτι   δὲ βεβαιότερον μένων ἐπὶ τῆς
[3, 59]   κατὰ Λιβύην καὶ κατ´ Ἰβηρίαν,  ἔτι   δὲ Γαλατίαν καὶ τὴν ἔξωθεν
[3, 84]   παραδόξου γενομένης αὐτοῖς τῆς ἐπιφανείας,  ἔτι   δὲ δυσσυνόπτου τῆς κατὰ τὸν
[3, 6]   Μακεδόνων εὐεξίαν ἐν τοῖς πολεμικοῖς,  ἔτι   δὲ καὶ τὸ μέγεθος καὶ
[3, 81]   καὶ θρασύτης καὶ θυμὸς ἄλογος,  ἔτι   δὲ κενοδοξία καὶ τῦφος εὐχείρωτα
[3, 36]   μὲν οὖν καὶ μεγίστη γνῶσις,  ἔτι   δὲ κοινὴ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐστὶν
[3, 15]   Ζακανθαίων πλάττων, οὐ μόνον ἀλόγως,  ἔτι   δὲ μᾶλλον ἀδίκως κατάρχειν ἐδόκει
[3, 31]   νοῦν ἐχόντων, οὐ μόνον καλήν,  ἔτι   δὲ μᾶλλον ἀναγκαίαν εἶναί φημι
[3, 19]   ἐδόκει γὰρ οὐ μόνον ἐπιδεξίως,  ἔτι   δὲ μᾶλλον ἀνδρωδῶς κεχρῆσθαι τοῖς
[3, 84]   ἐν τοῖς στενοῖς συγκλεισθέντες αἰσχρῶς,  ἔτι   δὲ μᾶλλον ταλαιπώρως διεφθείροντο. συνωθούμενοι
[3, 105]   πολλοὺς μὲν ἀπολελωκότες τῶν εὐζώνων,  ἔτι   δὲ πλείους ἐκ τῶν ταγμάτων
[3, 102]   χάρακα συμπλοκῇ τῶν πολεμίων ἀποκτείνας,  ἔτι   δὲ πλείους ἐπὶ τῆς χώρας
[3, 56]   τὰς Ἄλπεις, οὐ μόνον ἄνδρας,  ἔτι   δὲ πλείους ἵππους καὶ ὑποζύγια.
[3, 65]   Καρχηδονίους, πολλοὺς μὲν αὑτῶν ἀπολωλεκότες,  ἔτι   δὲ πλείους τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες,
[3, 35]   πολλῶν δὲ καὶ μεγάλων ἀγώνων  ἔτι   δὲ πολλῆς καταφθορᾶς ἀνδρῶν, ἡγεμόνα
[3, 42]   χρῆσθαι τῶν παροικούντων τὸν Ῥοδανόν.  ἔτι   δὲ τὴν ἁρμόζουσαν ξυλείαν ἐξέλαβε
[3, 14]   τῆς πόλεως καὶ τὸ πλῆθος,  ἔτι   δὲ τὴν γενναιότητα τῶν οἰκητόρων
[3, 2]   τὴν Ἰταλιωτῶν καὶ Σικελιωτῶν δυναστείαν,  ἔτι   δὲ τὴν Ἰβήρων προσλαβεῖν καὶ
[3, 88]   τε Πραιτεττιανὴν καὶ τὴν Ἀδριανὴν  ἔτι   δὲ τὴν Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν
[3, 34]   τὸ πλῆθος τῶν κατοικούντων αὐτήν,  ἔτι   δὲ τὴν πρὸς τοὺς πολέμους
[3, 3]   παρὰ Πελοποννησίων ὁμονοίας καὶ καταστάσεως,  ἔτι   δὲ τῆς αὐξήσεως τοῦ Ῥοδίων
[3, 71]   ἑκατὸν καὶ πεζοὺς τοὺς ἴσους.  ἔτι   δὲ τῆς ἡμέρας οὔσης ἐξ
[3, 87]   τοῦ ψύχους καὶ τῆς ἀνηλειψίας,  ἔτι   δὲ τῆς μετὰ ταῦτα διὰ
[3, 100]   συναγόντων ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀναριθμήτων,  ἔτι   δὲ τῆς ὥρας ἀκμαζούσης πρὸς
[3, 31]   τὸν ἐλεήσοντα καὶ τὸν συνοργιούμενον,  ἔτι   δὲ τὸν δικαιώσοντα, πολλάκις καὶ
[3, 3]   καὶ Ῥοδίων ναυμαχίας πρὸς Φίλιππον,  ἔτι   δὲ τὸν Ῥωμαίων καὶ Φιλίππου
[3, 35]   τῶν Ἰλουργητῶν ἔθνος καὶ Βαργουσίων  ἔτι   δὲ τοὺς Αἰρηνοσίους καὶ τοὺς
[3, 49]   ἐκαινοποίησε πᾶσαν τὴν δύναμιν εὐκαίρως,  ἔτι   δὲ τοὺς πλείστους ἐσθῆτι καὶ
[3, 60]   ὑπὸ τῶν ἀναβάσεων καὶ καταβάσεων,  ἔτι   δὲ τραχυτήτων τῶν κατὰ τὰς
[3, 18]   Διμάλης ὀχυρότητι καὶ ταῖς παρασκευαῖς,  ἔτι   δὲ τῷ δοκεῖν αὐτὴν ἀνάλωτον
[3, 44]   ἣν ἀφίξονται, καὶ τὸ μέγεθος,  ἔτι   δὲ τῶν ἀνδρῶν προθυμία,
[3, 57]   καὶ τῆς τοῦ καττιτέρου κατασκευῆς,  ἔτι   δὲ τῶν ἀργυρείων καὶ χρυσείων
[3, 58]   τοὺς δ´ ἐρήμους εἶναι τόπους,  ἔτι   δὲ χαλεπώτερον τὸ περὶ τῶν
[3, 21]   καθάπαξ ἀπεγίνωσκον, φάσκοντες ἀκεραίου μὲν  ἔτι   διαμενούσης τῆς τῶν Ζακανθαίων πόλεως
[3, 107]   οὖν περὶ τὸν Γνάιον ἐπισχεῖν  ἔτι   διεσάφησαν, αὐτοὶ δὲ τοὺς ὑπάτους
[3, 110]   μὴν ἀπάγειν ἀσφαλῶς τὴν στρατιὰν  ἔτι   δυνάμενος τοῖς μὲν δυσὶ μέρεσι
[3, 111]   τοὺς πολεμίους συνηναγκάσαμεν· οὐ γὰρ  ἔτι   δύνανται τοῦτο διαφυγεῖν· καὶ μάχεσθαι
[3, 84]   ἀτύχημα καὶ ποιεῖν οὐδὲν ὄντες  ἔτι   δυνατοὶ διὰ τὸ τοῖς ὅλοις
[3, 55]   πορευομένοις. τὸ δὲ συνεξακολουθοῦν τούτοις  ἔτι   δυσχερέστερον ὑπῆρχεν. οἱ μὲν γὰρ
[3, 6]   πρότερον, οὐκ ὀλίγα δὲ Φίλιππος  ἔτι   ζῶν ἐνήργησε καὶ παρεσκευάσατο πρὸς
[3, 26]   οὐ θαυμαστόν, ἐπεὶ καθ´ ἡμᾶς  ἔτι   καὶ Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων οἱ
[3, 20]   ἔνιοι τῶν συγγραφέων φασί, προσκατατάττοντες  ἔτι   καὶ τοὺς εἰς ἑκάτερα ῥηθέντας
[3, 110]   τοὺς ἱππεῖς ἀπήντα καὶ προσπεσὼν  ἔτι   κατὰ πορείαν οὖσι παραδόξως συνεπλέκετο
[3, 94]   μικρὸν ἐν νῷ τιθέμενος Μάρκος  ἔτι   λέγοντος αὐτοῦ ταῦτα πρὸς τῷ
[3, 111]   ὁμολογουμένου νενικήκατε Ῥωμαίους, ποῖος ἂν  ἔτι   λόγος ὑμῖν ἰσχυρότερον παραστήσαι θάρσος
[3, 41]   τὸν Ἀννίβαν ὄρη, πεπεισμένος δ´  ἔτι   μακρὰν ἀπέχειν αὐτὸν διά τε
[3, 112]   τὴν ὑδρείαν, τε Γάιος  ἔτι   μᾶλλον ἐπὶ τούτοις παρωξύνετο, τά
[3, 101]   τῇ τῶν πολεμίων παρεμβολῇ, τοῦτον  ἔτι   νυκτὸς ἐξαποστείλας περὶ δισχιλίους τῶν
[3, 26]   ὑπαρχόντων, καὶ τηρουμένων (τῶν) συνθηκῶν  ἔτι   νῦν ἐν χαλκώμασι παρὰ τὸν
[3, 66]   τοὺς δὲ φυλάττοντας τὴν γέφυραν  ἔτι   περὶ τὸν ποταμὸν ὑπολειπομένους, τούτων
[3, 51]   οἰκείαν, τότε δὴ τὸ μὲν  ἔτι   περιλειπόμενον πλῆθος τῶν ὑποζυγίων καὶ
[3, 54]   προγεγενημένην ταλαιπωρίαν καὶ διὰ τὴν  ἔτι   προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο συναθροίσας παρακαλεῖν, μίαν
[3, 109]   ἀλλὰ τοῖς ὅλοις. τί γὰρ  ἔτι   προσθεῖσα τοῖς ὑποκειμένοις, ἐὰν ἄλλως
[3, 54]   οὔσης, τότε δὲ καὶ μᾶλλον  ἔτι   προσφάτως ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα πάλιν ἀθυμῆσαι
[3, 107]   παρακομίζεσθαι. τὴν μὲν οὖν πόλιν  ἔτι   πρότερον συνέβαινε κατεσκάφθαι, τῆς παρασκευῆς
[3, 53]   Ἄλπεων, ὁλοσχερεῖ μὲν οὐδενὶ περιπίπτων  ἔτι   συστήματι τῶν βαρβάρων, κατὰ μέρη
[3, 5]   ἐπιβολῆς ἡμῶν τοιαῦτα· προσδεῖ δ´  ἔτι   τῆς τύχης, ἵνα συνδράμῃ τὰ
[3, 25]   ὑπὲρ ἧς ποιοῦνται τὰς συνθήκας.  ~Ἔτι   τοιγαροῦν τελευταίας συνθήκας ποιοῦνται Ῥωμαῖοι
[3, 46]   δὲ τὸ ὕδωρ ἐμβαίνειν οὐδαμῶς  ἔτι   τολμώντων, ἦγον διὰ τοῦ χώματος
[3, 116]   τοῦ τῶν ἱππέων ἀγῶνος ὅμως  ἔτι   τότε διεσῴζετο. βουλόμενος δὲ τοῖς
[3, 70]   τῶν Ῥωμαίων στρατοπέδοις, τρίτον ἀδυνατοῦντος  ἔτι   τοῦ Ποπλίου ποιήσασθαι τὸν κίνδυνον,
[3, 14]   μυριάδας ἀνθρώπων. ὧν ἡττηθέντων οὐδεὶς  ἔτι   τῶν ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ ῥᾳδίως
[3, 58]   ἐὰν δὲ καὶ γνῷ τις,  ἔτι   τῶν πρὸ τοῦ δυσχερέστερον τὸ
[3, 106]   συγκλήτου τὸ μὲν ἐλλεῖπον πλῆθος  ἔτι   τῶν στρατιωτῶν πρὸς τὴν ὅλην
[3, 55]   τὴν ὑποκάτω καὶ συνεστηκυῖαν ἐπιβαῖεν,  οὐκέτι   διέκοπτον, ἀλλ´ ἐπέπλεον ὀλισθάνοντες ἀμφοτέροις
[3, 74]   πολεμίους, ὑπὸ δὲ τοῦ χειμῶνος  οὐκέτι   δυνάμενον πορρωτέρω προβαίνειν ἐπανῆλθε πάλιν
[3, 98]   ἐπειδὴ διαβεβήκασι Ῥωμαῖοι τὸν ποταμόν,  οὐκέτι   δύνασθαι Καρχηδονίους φόβῳ συνέχειν τὰ
[3, 111]   διὰ ταύτης τῆς μάχης. διόπερ  οὐκέτι   λόγων ἀλλ´ ἔργων ἐστὶν
[3, 105]   πανταχόθεν ἐπιφαινομένων καὶ προσπιπτόντων τούτων,  οὐκέτι   περὶ τοὺς εὐζώνους μόνον, ἀλλὰ
[3, 54]   καταβάσεως. ἐν πολεμίοις μὲν  οὐκέτι   περιέτυχε πλὴν τῶν λάθρᾳ κακοποιούντων,
[3, 115]   Κελτοὺς παράπτωσιν. οὗτοι μὲν οὖν  οὐκέτι   φαλαγγηδόν, ἀλλὰ κατ´ ἄνδρα καὶ
[3, 49]   εὐκαίρως, ἔτι δὲ τοὺς πλείστους  ἐσθῆτι   καὶ πρὸς τούτοις ὑποδέσει κοσμήσας
[3, 118]   ὅπλοις ἀρετῆς, τῇ τοῦ πολιτεύματος  ἰδιότητι   καὶ τῷ βουλεύεσθαι καλῶς οὐ
[3, 18]   θαρροῦντας ἐπὶ τῇ τῆς Διμάλης  ὀχυρότητι   καὶ ταῖς παρασκευαῖς, ἔτι δὲ
[3, 67]   πιστεύων τῇ τε τῶν τόπων  ὀχυρότητι   καὶ τοῖς παροικοῦσι τῶν συμμάχων.
[3, 28]   κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο χωρὶς λύτρων ἐν  χάριτι   τοὺς παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντας αἰχμαλώτους.
[3, 72]   ῥεύματι διὰ τὸν ἐν τῇ  νυκτὶ   γενόμενον ἐν τοῖς ὑπὲρ τὰ
[3, 53]   τούτοις, ἕως ἐν ὅλῃ τῇ  νυκτὶ   ταῦτα μόλις ἐξεμηρύσατο τῆς χαράδρας.
[3, 36]   ποιοῦσι τῶν συγγραφέων, ὑπολαμβάνοντες ἐν  παντὶ   πρὸς γνῶσιν καὶ σαφήνειαν αὐτοτελὲς
[3, 42]   στρατοπέδῳ τῆς θαλάττης. καὶ φιλοποιησάμενος  παντὶ   τρόπῳ τοὺς παροικοῦντας τὸν ποταμὸν
[3, 76]   ἀπὸ τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων  παντὶ   τῷ στόλῳ προσέσχε τῆς Ἰβηρίας
[3, 45]   ἀναθέμενος ἐπὶ τὰς ναῦς ἀνέζευξε  παντὶ   τῷ στρατεύματι καὶ προῆγε παρὰ
[3, 76]   τοὺς προσκεχωρηκότας τῶν παραθαλαττίων προῆγε  παντὶ   τῷ στρατεύματι, ποιούμενος τὴν πορείαν
[3, 18]   ἐπίπλουν νυκτὸς ἐπὶ τὴν νῆσον  παντὶ   τῷ στρατεύματι τὸ μὲν πλεῖον
[3, 70]   χρόνον. τῷ γὰρ εἰς ἀλλοτρίαν  καθέντι   χώραν στρατόπεδα καὶ παραδόξοις ἐγχειροῦντι
[3, 17]   μὲν ἐπὶ τῷ πρὸς θάλατταν  καθήκοντι   πρόποδι τῆς ὀρεινῆς τῆς συναπτούσης
[3, 94]   τὰ μὲν ἀπορούμενος ἐπὶ τῷ  συμβαίνοντι   καὶ κατὰ τὸν ποιητὴν ὀισσάμενος
[3, 48]   τῷ τὰς μεγίστας ἐλπίδας ἀκεραίους  ἔχοντι   περὶ τῶν καθ´ αὑτὸν πραγμάτων.
[3, 94]   εἰς τὴν Ῥώμην παρέδωκεν τῷ  συνάρχοντι   τὰ στρατόπεδα καὶ πολλὰ χωριζόμενος
[3, 90]   οὐ μὴν Μάρκῳ γε τῷ  συνάρχοντι   τούτων οὐδὲν ἤρεσκεν. σύμψηφον δὲ
[3, 6]   Πέρσας πόλεμον, εὐμαρὲς καὶ τῷ  τυχόντι   συνιδεῖν. ἦν δὲ πρώτη μὲν
[3, 25]   ὀμόσῃ δημοσίᾳ πίστει, λέγει τάδε·  εὐορκοῦντι   μέν μοι εἴη τἀγαθά· εἰ
[3, 70]   καθέντι χώραν στρατόπεδα καὶ παραδόξοις  ἐγχειροῦντι   πράγμασιν εἷς τρόπος ἐστὶν οὗτος
[3, 62]   δ´ ἀναβοησάντων ἅμα καὶ δηλούντων  ὅτι   βούλονται μονομαχεῖν, κληρώσασθαι προσέταξε καὶ
[3, 10]   ἐνέβησαν εἰς τὸν προειρημένον πόλεμον.  Ὅτι   δ´ Ἀμίλκας πλεῖστα μὲν συνεβάλετο
[3, 105]   γενομένοις τὸν κίνδυνον ἦν ἐναργὲς  ὅτι   διὰ μὲν τὴν Μάρκου τόλμαν
[3, 15]   διεπέμπετο, πυνθανόμενος τί δεῖ ποιεῖν,  ὅτι   Ζακανθαῖοι πιστεύοντες τῇ Ῥωμαίων συμμαχίᾳ
[3, 61]   φήμης καταληγούσης ὑπὲρ τῶν Καρχηδονίων  ὅτι   Ζάκανθαν εἰλήφασιν, καὶ πρὸς ταύτην
[3, 44]   τὸ τῆς ἐπαγγελίας αὐτῶν ἀξιόπιστον,  ὅτι   καθηγήσονται διὰ τόπων τοιούτων δι´
[3, 26]   περὶ τῆς εἰς Σικελίαν διαβάσεως,  ὅτι   καθόλου Μαμερτίνους προσέλαβον εἰς τὴν
[3, 111]   τοὺς ἐχθρούς· δεύτερον δ´ ἡμῖν,  ὅτι   καὶ μάχεσθαι τοὺς πολεμίους συνηναγκάσαμεν·
[3, 71]   καὶ ψιλοῖς ἀπεπίστευον, οὐκ εἰδότες  ὅτι   καὶ πρὸς τὸ λαθεῖν καὶ
[3, 58]   διορθουμένους τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν, γινώσκοντας  ὅτι   κἀκεῖνοι τῶν νῦν καιρῶν ἐπιλαβόμενοι
[3, 111]   κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν θεωρῶν  ὅτι   καλεῖ τὰ πράγματα μάχεσθαι καὶ
[3, 90]   ἀναγκάσειν πᾶσι δῆλον ποιήσειν  ὅτι   κρατεῖ τῶν ὅλων καὶ παραχωροῦσι
[3, 117]   καὶ δῆλον ἐγένετο τοῖς ἐπιγενομένοις  ὅτι   κρεῖττόν ἐστι πρὸς τοὺς τῶν
[3, 85]   τοῖς ὄχλοις ἀπὸ τῶν ἐμβόλων  ὅτι   Λειπόμεθα μάχῃ μεγάλῃ“ τηλικαύτην συνέβη
[3, 4]   τοῦτ´ εἶναι καὶ κατηναγκασμένον ἅπασιν  ὅτι   λοιπόν ἐστι Ῥωμαίων ἀκούειν καὶ
[3, 85]   καὶ πεντακισχιλίων, πρῶτον μὲν διεσάφησεν  ὅτι   Μαάρβας οὐκ εἴη κύριος ἄνευ
[3, 75]   τὸ γεγονὸς ἔπεμψε τοὺς ἀπαγγελοῦντας  ὅτι   μάχης γενομένης τὴν νίκην αὐτῶν
[3, 2]   κατὰ τὸ συνεχὲς ὑποδείξομεν  ὅτι   μέγιστα συνεβάλετ´ αὐτοῖς τοῦ
[3, 64]   ὑπεναντίων, αὐτὸ δὲ τοῦτο γινώσκοντας  ὅτι   μέλλουσι πρὸς Καρχηδονίους κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον
[3, 1]   ~ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΤΡΙΤΗ.  ~Ὅτι   μὲν ἀρχὰς ὑποτιθέμεθα τῆς αὑτῶν
[3, 15]   οἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις,  ὅτι   μὲν εἴη πολεμητέον σαφῶς εἰδότες,
[3, 64]   ἀνδρῶν ἔχωμεν ἐπὶ ποσὸν πεῖραν  ὅτι   μόνον οὐ τολμῶσι κατὰ πρόσωπον
[3, 67]   τῷ γεγονότι παρασπονδήματι καὶ συλλογισάμενος  ὅτι   πάλαι τῶν Κελτῶν πρὸς αὐτοὺς
[3, 67]   τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν. ᾔδει γὰρ  ὅτι   πάντες κατ´ ἀνάγκην αὐτῷ κοινωνήσουσι
[3, 112]   εἰς δὲ τὴν Ῥώμην προσπεπτωκότος  ὅτι   παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις καὶ συμπλοκαὶ γίνονται
[3, 52]   αὐτὸν ἀδικεῖν ἀπώλειαν, καὶ διασαφούντων  ὅτι   πάρεισι διὰ ταῦτα, βουλόμενοι μήτε
[3, 104]   γινώσκων ἐκ τοῦ προγεγονότος κατορθώματος  ὅτι   παρέσται βοηθῶν ἐκ χειρὸς πρὸς
[3, 85]   αὐτὸν ὃν καὶ πρόσθεν λόγον  ὅτι   πάρεστι πολεμήσων οὐκ Ἰταλιώταις, ἀλλὰ
[3, 29]   τούτων οὐδέτερον ἐγράφη, προφανὲς ἦν  ὅτι   πᾶσι τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις, καὶ
[3, 95]   τῶν ἐπὶ τὴν κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντων  ὅτι   περὶ τὸ στόμα τοῦ ποταμοῦ
[3, 48]   πρὸς δὲ τούτοις οὐκ εἰδότες  ὅτι   πλεῖστον ἀνθρώπων φῦλον κατ´ αὐτὰς
[3, 50]   γὰρ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων  ὅτι   προκατέχουσιν οἱ βάρβαροι τοὺς εὐκαίρους
[3, 61]   ἠπίστει τοῖς προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος μὲν  ὅτι   πρότερον ἡμέραις ὀλίγαις αὐτὸν ἀπέλιπε
[3, 92]   καὶ κατανοῶν αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν,  ὅτι   προχειρίζεται ποιεῖσθαι τὴν ἐπάνοδον ᾗπερ
[3, 6]   εὔνοιαν ὁμολογουμένην, εὐθέως προφάσει χρώμενος  ὅτι   σπεύδει μετελθεῖν τὴν Περσῶν παρανομίαν
[3, 30]   παρ´ αὐτοῖς τοῖς Καρχηδονίοις ὁμολογούμενον  ὅτι   στασιάσαντες Ζακανθαῖοι πρὸς σφᾶς οὐ
[3, 13]   τῆς ἀγγελίας ἐκ τῶν στρατοπέδων  ὅτι   συμβαίνει τὰς δυνάμεις ὁμοθυμαδὸν ᾑρῆσθαι
[3, 48]   ψεῦδος αὐτῶν. οὐχ ἱστορήσαντες γὰρ  ὅτι   συμβαίνει τοὺς Κελτοὺς τοὺς παρὰ
[3, 65]   τῇ δευτέρᾳ διὰ τῶν προνομευόντων  ὅτι   σύνεγγύς εἰσιν ἀλλήλων, τότε μὲν
[3, 50]   τὸ συνταχθέν, ἐπιγνοὺς στρατηγὸς  ὅτι   τὰς μὲν ἡμέρας ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι
[3, 29]   πολλῶν παρ´ αὐτοῖς. πρῶτον μὲν  ὅτι   τὰς πρὸς Ἀσδρούβαν γενομένας ὁμολογίας
[3, 112]   μὲν τοῖς τόποις, ὁρῶν δ´  ὅτι   ταχέως ἀναγκασθήσονται μεταστρατοπεδεύειν οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 40]   δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ προσπεσόντος  ὅτι   τὸ τέταρτον στρατόπεδον περιειλημμένον ὑπὸ
[3, 108]   τοὺς πολλούς. διόπερ ἐπειρᾶτο συνιστάνειν  ὅτι   τῶν μὲν ἐν ταῖς προγεγενημέναις
[3, 63]   ὧν διεπέρασεν, ἐλπίσαι ποτ´ ἂν  ὅτι   φεύγων εἰς τὴν οἰκείαν ἀφίξεται.
[3, 98]   Ἰβηρικὸν καὶ βαρβαρικόν. πεισθεὶς γὰρ  διότι   δύναται μέγας γενέσθαι παρὰ Ῥωμαίοις
[3, 30]   τοιούτων ὑπαρχόντων, ὁμολογούμενον ἦν κἀκεῖνο  διότι   Ζακανθαῖοι πλείοσιν ἔτεσιν ἤδη πρότερον
[3, 109]   φανερὸν δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις ποιήσατε  διότι   καὶ τὰ πρότερον ἐλαττώματα γέγονεν
[3, 9]   λέγοντα καὶ λαβόντες ἐν νῷ  διότι   κατὰ τοὺς καιροὺς γράφων
[3, 16]   κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πράγματα, προορωμένη  διότι   μέγας ἔσται καὶ πολυχρόνιος καὶ
[3, 78]   τῆς φήμης ἐν τῷ στρατοπέδῳ  διότι   μέλλει διά τινων ἑλῶν ἄγειν
[3, 58]   τὸ μέλλον ὠφελείας στοχάζονται δεόντως.  ~Διότι   μὲν οὖν, εἰ καί τι
[3, 15]   ὡς κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις  διότι   μικροῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, στασιαζόντων αὐτῶν,
[3, 64]   ὁδοῦ. δι´ ὧν ἐπιδεικνύειν ἐπειρᾶτο  διότι   μόνον ἐπιφανῆναι δεῖ τοῖς πολεμίοις.
[3, 61]   τινας ἤδη πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ.  διότι   παραδόξου φανέντος αὐτοῖς τοῦ γινομένου,
[3, 80]   καταπεπιστευκέναι τοῖς σφετέροις πράγμασιν, συνελογίζετο  διότι   παραλλάξαντος αὐτοῦ τὴν ἐκείνων στρατοπεδείαν
[3, 61]   Ἀννίβαν ἐκεῖ διαπολεμήσοντα, παρῆν ἀγγελία  διότι   πάρεστιν Ἀννίβας μετὰ δυνάμεως καὶ
[3, 26]   πῶς ἐθάρρησε γράψαι τἀναντία τούτοις,  διότι   Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ὑπάρχοιεν συνθῆκαι,
[3, 6]   διέστηκεν αἰτίας καὶ προφάσεως, καὶ  διότι   τὰ μέν ἐστι πρῶτα τῶν
[3, 26]   θαυμάσειεν Φιλίνου τοῦ συγγραφέως, οὐ  διότι   ταῦτ´ ἠγνόει— τοῦτο μὲν γὰρ
[3, 44]   ἑξῆς εὐθαρσεῖς εἶναι παρεκάλει, θεωροῦντας  διότι   τὸ μέγιστον ἤνυσται τῶν ἔργων,
[3, 28]   Ῥωμαίων περὶ τούτων λεγόμενον ἔγκλημα,  διότι   τοὺς παρὰ σφῶν πλοϊζομένους ἠδίκουν
[3, 26]   ἁπάσης, Καρχηδονίους δ´ Ἰταλίας, καὶ  διότι   ὑπερέβαινον Ῥωμαῖοι τὰς συνθήκας καὶ
[3, 67]   Πόπλιος δὲ σχετλιάζων ἐπὶ τῷ  γεγονότι   παρασπονδήματι καὶ συλλογισάμενος ὅτι πάλαι
[3, 72]   πλήθει τῶν ἀνδρῶν καὶ τῷ  γεγονότι   τῇ προτεραίᾳ περὶ τοὺς ἱππεῖς
[3, 58]   ἤγαγον. ἐν μὲν γὰρ τῷ  προγεγονότι   χρόνῳ σπανίους ἂν εὕροι τις
[3, 61]   Ῥώμῃ πεπονθέναι περὶ τῶν προσπιπτόντων.  ἄρτι   γὰρ τῆς τελευταίας φήμης καταληγούσης
[3, 105]   ἑκάστων ποιούμενος παραπλήσιον τὸν χειρισμόν.  ~ἄρτι   δὲ τῆς ἡμέρας διαφαινούσης, καὶ
[3, 55]   διαμεμενηκυῖαν ἐκ τοῦ πρότερον χειμῶνος  ἄρτι   τῆς ἐπ´ ἔτους πεπτωκυίας, ταύτην
[3, 113]   κατὰ πόδας ἡμέρᾳ τὴν ἀρχήν,  ἄρτι   τῆς κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολῆς
[3, 109]   κατ´ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα καιρός  ἐστι   δεινότατος, τὰ δ´ ἐκ τῶν
[3, 32]   ἀγνοεῖν νομιστέον. πόσῳ γὰρ ῥᾷόν  ἐστι   καὶ κτήσασθαι καὶ (δια( να)
[3, 81]   τῶν ὅλων ἡγεμόνα γενομένη κοινόν  ἐστι   καὶ μέγιστον συμπτωμάτων. οὐ γὰρ
[3, 24]   πρὸς οὓς εἰρήνη καὶ φιλία  ἐστὶ   (Καρχηδονίοις. ὡσαύτως δὲ μηδ´ ὁ)
[3, 38]   καθ´ ἡμᾶς καιρῶν πότερον ἤπειρός  ἐστι   κατὰ τὸ συνεχὲς τὰ πρὸς
[3, 63]   ἐλπίδα ταύτης ὑπάρχειν, νῦν  ἐστι   περὶ Ῥωμαίους, ὥστε φεύγουσι πρόδηλον
[3, 39]   ἕως τῆς ῥαχίας, πέρας  ἐστὶ   πρὸς τῇ καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ
[3, 117]   ἐγένετο τοῖς ἐπιγενομένοις ὅτι κρεῖττόν  ἐστι   πρὸς τοὺς τῶν πολέμων καιροὺς
[3, 6]   προφάσεως, καὶ διότι τὰ μέν  ἐστι   πρῶτα τῶν ἁπάντων, δ´
[3, 4]   καὶ κατηναγκασμένον ἅπασιν ὅτι λοιπόν  ἐστι   Ῥωμαίων ἀκούειν καὶ τούτοις πειθαρχεῖν
[3, 52]   γὰρ σχεδὸν πᾶσι τοῖς βαρβάροις  ἐστὶ   σύνθημα φιλίας, καθάπερ τὸ κηρύκειον
[3, 110]   περὶ τοὺς ἡγεμόνας, πάντων  ἐστὶ   σφαλερώτατον. τῆς δ´ ἡγεμονίας τῷ
[3, 39]   στήλας. τοῦτο δὲ τὸ μῆκός  ἐστι   τῆς παραλίας ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους
[3, 20]   ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές  ἐστι   τὸ παράπαν οὐδέν, εἰ μὴ
[3, 23]   ~Τὸ μὲν οὖν Καλὸν ἀκρωτήριόν  ἐστι   τὸ προκείμενον αὐτῆς τῆς Καρχηδόνος
[3, 72]   γὰρ τῆς Νομαδικῆς μάχης ἴδιόν  ἐστι   τοῦτο· τοὺς δὲ πεζοὺς παρενέβαλε
[3, 91]   τὰ κατὰ Καπύην ἐπιφανέστατα μέν  ἐστι   τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ
[3, 31]   ἀνθρώπινον βίον. διόπερ οὐχ οὕτως  ἐστὶ   φροντιστέον τῆς αὐτῶν τῶν πράξεων
[3, 17]   τῆς ἐν τοῖς ἔργοις ταλαιπωρίας,  ἔστι   δ´ ὅτε παρακαλῶν τὰ πλήθη
[3, 49]   κατὰ τὴν πρὸς ἀλλήλους σύμπτωσιν.  ἔστι   δὲ παραπλησία τῷ μεγέθει καὶ
[3, 25]   τὸν Ἄρην καὶ τὸν Ἐνυάλιον.  ἔστι   δὲ τὸ Δία λίθον τοιοῦτον·
[3, 55]   τελέως ἄδενδρα καὶ ψιλὰ πάντ´  ἔστι   διὰ τὸ συνεχῶς ἐπιμένειν τὴν
[3, 87]   τῆς οἰκίας Μάξιμοι, τοῦτο δ´  ἔστι   μέγιστοι, διὰ τὰς ἐκείνου τἀνδρὸς
[3, 61]   Ἀριμίνῳ γενέσθαι κοιταίους. αὕτη δ´  ἔστι   πόλις παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐπὶ
[3, 22]   ἱερὸν τοῦ Καπετωλίου. ταῦτα δ´  ἔστι   πρότερα τῆς Ξέρξου διαβάσεως εἰς
[3, 51]   οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι τὸν κίνδυνον  ἔστι   σωτηρία τοῦ σκευοφόρου διαφθαρέντος, ἀναλαβὼν
[3, 32]   οἰκονομίαν καὶ διάθεσιν. ἀλλ´ οὐκ  ἔστι   τούτων οὐδέν, ἀλλ´ ὅσῳ διαφέρει
[3, 23]   Καρχηδόνιοι, κατ´ ἐμπορίαν πλεῖν Ῥωμαίοις  ἔξεστι,   καὶ τὸ δίκαιον ὑπισχνοῦνται βεβαιώσειν
[3, 85]   ὃν καὶ πρόσθεν λόγον ὅτι  πάρεστι   πολεμήσων οὐκ Ἰταλιώταις, ἀλλὰ Ῥωμαίοις
[3, 108]   τὸν νοῦν, τὸν ὑπὲρ τῶν  νεωστὶ   γεγονότων συμπτωμάτων· ὧδε γὰρ καὶ
[3, 63]   δ´ ἐπαύριον ἀναζυγὴν ἅμα τῷ  φωτὶ   παρήγγειλε. ~Πόπλιος δὲ περὶ τὰς
[3, 94]   τὰς δυσχωρίας. ἅμα δὲ τῷ  φωτὶ   συνιδὼν τοὺς ἐν τοῖς ἄκροις
[3, 108]   τῇ προτεραίᾳ παραγενηθέντες, ἅμα τῷ  φωτὶ   τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ παρετάξαντο·
[3, 45]   ἡμέρᾳ τῆς ἐκκλησίας ἅμα τῷ  φωτὶ   τοὺς μὲν ἱππεῖς προέθετο πάντας
[3, 71]   ἐπιθέσεως· αὐτὸς δ´ ἅμα τῷ  φωτὶ   τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς συναγαγών, ὄντας
[3, 64]   δ´ ἐξενηνοχότες φόρους, μόνον δ´  οὐχὶ   δουλεύοντες αὐτοῖς ἤδη τοσούτους χρόνους.
[3, 57]   πλεῖστον διατίθενται λόγον. ἡμεῖς δ´  οὐχὶ   νομίζοντες ἀλλότριον εἶναι τοῦτο τὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/03/2006