Alphabétiquement     [«   »]
τηλικαύτη 1
τηλικαύτην 1
τηλικοῦτον 1
τὴν 852
τήν 14
τηρεῖν 2
τηρουμένων 1
Fréquences     [«    »]
548 μὲν
532 τῆς
521 τοὺς
852 τὴν
987 δὲ
994 τῶν
1483 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre III

τὴν


Livre, Chap.
[3, 58]   ἐπαινοῦντας δὲ μᾶλλον καὶ διορθουμένους  τὴν   ἄγνοιαν αὐτῶν, γινώσκοντας ὅτι κἀκεῖνοι
[3, 79]   οὖν ἐκακοπάθουν καὶ μάλιστα διὰ  τὴν   ἀγρυπνίαν, ὡς ἂν ἑξῆς ἡμέρας
[3, 88]   καταφθείρας τήν τε Πραιτεττιανὴν καὶ  τὴν   Ἀδριανὴν ἔτι δὲ τὴν Μαρρουκίνην
[3, 49]   πορείαν διὰ τὸ πλῆθος καὶ  τὴν   ἀθεσίαν τῶν κατοικούντων τοὺς τόπους
[3, 78]   κατὰ τὴν παραχειμασίαν. ἀγωνιῶν γὰρ  τὴν   ἀθεσίαν τῶν Κελτῶν καὶ τὰς
[3, 2]   δυναστείας. οἷς ἐπισυνάψομεν τὰς περὶ  τὴν   Αἴγυπτον ταραχὰς καὶ τίνα τρόπον
[3, 38]   Λιβύης, καθὸ συνάπτουσιν ἀλλήλαις περὶ  τὴν   Αἰθιοπίαν, οὐδεὶς ἔχει λέγειν ἀτρεκῶς
[3, 86]   ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν τῶν πραγμάτων καὶ  τὴν   αἵρεσιν τῶν ἀρχόντων μειζόνως ἐπεβάλοντο
[3, 20]   ταῦτα, δυσχερῶς ἤκουον οἱ Καρχηδόνιοι  τὴν   αἵρεσιν τῶν προτεινομένων. ὅμως δὲ
[3, 28]   κατ´ Ἀννίβαν πολέμου ποτέροις αὐτῶν  τὴν   αἰτίαν ἀναθετέον. ~Τὰ μὲν οὖν
[3, 11]   διέτριβε, τότε Ῥωμαῖοι συνθεωροῦντες ἤδη  τὴν   Αἰτωλῶν ἐπιβολὴν ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς πρὸς
[3, 7]   Ῥωμαίους δῆλον ὡς αἰτίαν μὲν  τὴν   Αἰτωλῶν ὀργὴν θετέον. ἐκεῖνοι γὰρ
[3, 105]   δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν καταπλαγέντες  τὴν   ἀκεραιότητα καὶ σύνταξιν τῶν παραβεβοηθηκότων
[3, 101]   κατατείνουσαν ῥάχιν. ἀφικόμενος δ´ ἐπὶ  τὴν   ἄκραν, κεῖται μὲν ἐπὶ
[3, 41]   παρουσίας, τὰ δὲ βουλόμενος εἰδέναι  τὴν   ἀκρίβειαν, αὐτὸς μὲν ἀνελάμβανε τὰς
[3, 33]   ἕνα. Οὐ χρὴ δὲ θαυμάζειν  τὴν   ἀκρίβειαν τῆς ἀναγραφῆς, εἰ τοιαύτῃ
[3, 6]   γε δεῖν, εἰ μὴ καὶ  τὴν   Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν
[3, 6]   δὲ τὴν δευτέραν, ἀρχὴν δὲ  τὴν   Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν.
[3, 59]   μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν διὰ  τὴν   Ἀλεξάνδρου δυναστείαν τῶν δὲ λοιπῶν
[3, 58]   καὶ τερατείας ἑαυτοῦ χάριν προτιμῆσαι  τὴν   ἀλήθειαν καὶ μηδὲν τῶν πάρεξ
[3, 57]   καθ´ ὅσον οἷοί τ´ ἐσμέν,  τὴν   ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν ἐξηγήσασθαι. διόπερ
[3, 103]   τοῦ γεγονότος μειζόνως κατὰ  τὴν   ἀλήθειαν, περιχαρεῖς ἦσαν διὰ τὸ
[3, 31]   καὶ λίαν ἐν πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι  τὴν   ἀλήθειαν. τὰ δὲ παρεληλυθότα τῶν
[3, 86]   συνάπτει τὰ Γαλατικὰ πεδία πρὸς  τὴν   ἄλλην Ἰταλίαν, οὐ μακρὰν τῆς
[3, 32]   Καρχηδόνος ἅλωσιν, ταῖς δὲ κατὰ  τὴν   ἄλλην οἰκουμένην ἀπὸ τῆς Κλεομένους
[3, 40]   καταγραφὰς ἐγίνοντο τῶν στρατοπέδων καὶ  τὴν   ἄλλην παρασκευήν, ἔσπευσαν ἐπὶ τέλος
[3, 54]   πολλῷ λείποντας ἀπέβαλε τῶν κατὰ  τὴν   ἀνάβασιν φθαρέντων. οὔσης γὰρ στενῆς
[3, 50]   τὸν Ἀννίβαν κατ´ ἀνάγκην ποιεῖσθαι  τὴν   ἀναβολήν. εἰ μὲν οὖν ἔκρυψαν
[3, 39]   ἐπὶ τὰς πηγὰς ἕως πρὸς  τὴν   ἀναβολὴν τῶν Ἄλπεων τὴν εἰς
[3, 57]   δὲ τοὐναντίον· οἵ τε περὶ  τὴν   ἀνάγνωσιν τὸ παραπλήσιον ποιοῦντες οὔτε
[3, 57]   τὸ μέλλον ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν  τὴν   ἀνάδοσιν καὶ τροφὴν κομίζονται, πᾶν
[3, 68]   παροικοῦσι τῶν συμμάχων. ~Ἀννίβας δὲ  τὴν   ἀναζυγὴν αὐτῶν ἐπιγνοὺς παραυτίκα μὲν
[3, 99]   παρέσται μετὰ τῶν ἐπιτηδείων πρὸς  τὴν   ἀνακομιδὴν τῶν παίδων. παραγενηθεὶς δὲ
[3, 41]   ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς  τὴν   Ἀννίβου παρουσίαν ἐν τούτοις ἦν
[3, 8]   ἑπτακαίδεκ´ ἔτη συνεχῶς πολεμήσαντες κατὰ  τὴν   Ἀννίβου προαίρεσιν οὐ πρότερον κατελύσαντο
[3, 115]   ὑποδεικνύντος. ἐξ οὗ συνέβη κατὰ  τὴν   Ἀννίβου πρόνοιαν μέσους ἀποληφθῆναι τοὺς
[3, 83]   τὰς εἰς πλάτος κατὰ μὲν  τὴν   ἀντικρὺ λόφον ἐπικείμενον ἐρυμνὸν καὶ
[3, 3]   οὗ δηλώσαντες τὰς αἰτίας καὶ  τὴν   Ἀντιόχου διάβασιν εἰς τὴν Εὐρώπην
[3, 3]   τὰς πράξεις, ἐπὶ πᾶσιν ἐξηγησάμενοι  τὴν   Ἀντιόχου στρατείαν εἰς Αἴγυπτον τοῦ
[3, 101]   Ἀννίβας ἕως μέν τινος διὰ  τὴν   ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν τὸ πλεῖστον μέρος
[3, 17]   τὰ δὲ σώματα διένειμε κατὰ  τὴν   ἀξίαν ἑκάστοις τῶν συστρατευομένων, τὴν
[3, 83]   ἐρυμνὸν καὶ δύσβατον, κατὰ δὲ  τὴν   ἀπ´ οὐρᾶς λίμνην τελείως στενὴν
[3, 95]   θάλατταν ἐκ τῆς παραχειμασίας ποιεῖσθαι  τὴν   ἀπάντησιν. ἀκούων δὲ τὸ πλῆθος
[3, 110]   μάχη. τοῦ δὲ Γαΐου διὰ  τὴν   ἀπειρίαν ὑπὲρ τῆς ἐναντίας ὑπάρχοντος
[3, 42]   ἐνεχείρει ποιεῖσθαι τὴν διάβασιν κατὰ  τὴν   ἁπλῆν ῥύσιν, σχεδὸν ἡμερῶν τεττάρων
[3, 90]   ἤλπιζε τὰς πόλεις ὁρμήσειν πρὸς  τὴν   ἀπὸ Ῥωμαίων ἀπόστασιν. ἕως γὰρ
[3, 61]   δὲ τούτοις τὴν πορείαν ἱστορῶν  τὴν   ἀπὸ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους διὰ
[3, 97]   τόπον εὐφυῶς κείμενον πρός τε  τὴν   ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀσφάλειαν καὶ
[3, 19]   δὲ τοῖς προειρημένοις οἱ πεποιημένοι  τὴν   ἀπόβασιν ἀπὸ τῶν πλοίων, συνορῶντες
[3, 43]   καὶ σποράδην, πεπεισμένοι κωλύειν εὐχερῶς  τὴν   ἀπόβασιν τῶν Καρχηδονίων. Ἀννίβας δ´
[3, 18]   πόλεως ἐπὶ τὸν λιμένα, κωλύσοντες  τὴν   ἀπόβασιν τῶν ὑπεναντίων. ~ἅμα δὲ
[3, 99]   διαφερόντως τὸν Ἀβίλυγα καὶ πρὸς  τὴν   ἀποκατάστασιν τῶν ὁμήρων εἰς τὰς
[3, 69]   τραπέντες οἱ Ῥωμαῖοι πάλιν ἐποιοῦντο  τὴν   ἀπόλυσιν εἰς τὴν ἑαυτῶν παρεμβολήν.
[3, 45]   παρεμβολὴν ἀνήγγειλαν. Πόπλιος δὲ παραυτίκα  τὴν   ἀποσκευὴν ἀναθέμενος ἐπὶ τὰς ναῦς
[3, 79]   τῆς σφετέρας δυνάμεως, συγκαταμίξας αὐτοῖς  τὴν   ἀποσκευήν, ἵνα πρὸς τὸ παρὸν
[3, 74]   πρὸς τὸ προειρημένον σύστημα ποιούμενοι  τὴν   ἀποχώρησιν ἀνεκομίσθησαν ἅμα τούτοις εἰς
[3, 19]   ἐρήμοις ὑφορμοῦντας ἐπὶ τούτους ἐποιήσατο  τὴν   ἀποχώρησιν. εἰς οὓς ἐμβὰς ἐπιγενομένης
[3, 69]   Κελτοὶ σὺν τοῖς Νομάσι καὶ  τὴν   ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν ἑαυτῶν ἐποιοῦντο
[3, 64]   ἡμετέρων στρατιωτῶν φυγῇ παραπλησίαν ποιήσασθαι  τὴν   ἀποχώρησιν καὶ παρὰ τὴν αὑτῶν
[3, 40]   οὕτως ὥστε μόλις εὐσχήμονα ποιήσασθαι  τὴν   ἀποχώρησιν. οἱ δὲ Βοῖοι κατακολουθήσαντες
[3, 103]   δοκεῖν τὸν πρὸ τούτου χρόνον  τὴν   ἀπραγίαν καὶ κατάπληξιν τῶν στρατοπέδων
[3, 88]   περὶ τὸ καλούμενον Οἰβώνιον ἐπέτρεχε  τὴν   Ἀργυριππανὴν καὶ πᾶσαν ἀδεῶς ἐλεηλάτει
[3, 91]   ἠρικέναι διὰ τὸ κάλλος καὶ  τὴν   ἀρετὴν αὐτῶν. ἅμα δὲ τοῖς
[3, 91]   κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ διὰ  τὴν   ἀρετὴν καὶ διὰ τὸ κάλλος
[3, 34]   ἀποστελλομένους· σαφῶς γὰρ ἐξητάκει καὶ  τὴν   ἀρετὴν τῆς ὑπὸ τὰς Ἄλπεις
[3, 23]   δὴ καλοῦσιν Ἐμπόρια, διὰ  τὴν   ἀρετὴν τῆς χώρας. ἐὰν δέ
[3, 42]   παροικούντων τὸν Ῥοδανόν. ἔτι δὲ  τὴν   ἁρμόζουσαν ξυλείαν ἐξέλαβε πρὸς τὴν
[3, 22]   παρὰ Ῥωμαίοις τῆς νῦν πρὸς  τὴν   ἀρχαίαν ὥστε τοὺς συνετωτάτους ἔνια
[3, 47]   τῶν προειρημένων ὀρῶν ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι  τὴν   ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας ἕως ἐπὶ
[3, 113]   παραλαβεῖν τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ  τὴν   ἀρχήν, ἄρτι τῆς κατὰ τὸν
[3, 49]   εἰς τὸ συμπρᾶξαι καὶ συμπεριποιῆσαι  τὴν   ἀρχὴν αὐτῷ, ὑπήκουσε, προδήλου σχεδὸν
[3, 4]   ζηλωτὴν ψεκτὴν γεγονέναι νομιστέον  τὴν   ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ γὰρ ὠφέλιμον
[3, 1]   ἐγένετο, τούτου δ´ ἔχοντος καὶ  τὴν   ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τὸν χρόνον
[3, 13]   στρατοπέδων αἵρεσιν. Ἀννίβας δὲ παραλαβὼν  τὴν   ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν ὡς καταστρεψόμενος
[3, 5]   τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας ἀποστάντων, ἅμα  τὴν   ἀρχὴν καὶ τὸ τέλος ἔσχε
[3, 106]   κατασταθέντων οἱ μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο  τὴν   ἀρχήν, οἱ δὲ προϋπάρχοντες ὕπατοι,
[3, 70]   τοὺς ἐπικαθισταμένους στρατηγοὺς φθάσαι παραλαβόντας  τὴν   ἀρχήν· οὗτος γὰρ ἦν
[3, 116]   μὲν τὴν ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ  τὴν   ἀρχὴν τὴν αὑτοῦ τῇ πατρίδι
[3, 5]   μνημονεύοντας τῆς προθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ  τὴν   ἀρχὴν τῆς αὑτῶν ὑποθέσεως. ~Ἔνιοι
[3, 110]   μίαν ἐκ τῶν ἐθισμῶν μεταλαμβάνειν  τὴν   ἀρχὴν τοὺς ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας προῆγε,
[3, 8]   τῷ κατὰ Ζακανθαίους ἀδικήματι καὶ  τὴν   Ἀσδρούβου πλεονεξίαν καὶ φιλαρχίαν αἰτίαν
[3, 6]   καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς  τὴν   Ἀσίαν αἰτίαν εἶναί τις φήσει
[3, 5]   βασιλέα τῶν Λιβύων· περὶ δὲ  τὴν   Ἀσίαν Ἄτταλος μὲν καὶ Προυσίας
[3, 59]   καθ´ ἡμᾶς τῶν μὲν κατὰ  τὴν   Ἀσίαν διὰ τὴν Ἀλεξάνδρου δυναστείαν
[3, 6]   σατραπειῶν ἐπάνοδος, ἐν πᾶσαν  τὴν   Ἀσίαν διαπορευομένων αὐτῶν πολεμίαν ὑπάρχουσαν
[3, 6]   Λακεδαιμονίων βασιλέως Ἀγησιλάου διάβασις εἰς  τὴν   Ἀσίαν, ἐν ´κεῖνος οὐδὲν
[3, 6]   δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς  τὴν   Ἀσίαν. ~καὶ μὴν τοῦ κατ´
[3, 37]   μὲν οὖν καὶ Τανάιδος μεταξὺ  τὴν   Ἀσίαν κεῖσθαι συμβέβηκε, πίπτειν δὲ
[3, 8]   πόλεως, περιποιήσασθαι δὲ τῇ χώρᾳ  τὴν   ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμένους τὸν ἐπιφερόμενον πόλεμον,
[3, 10]   μισθοφόρων καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε τῇ πατρίδι  τὴν   ἀσφάλειαν, εὐθέως ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν
[3, 101]   ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τοῖς σιτολογοῦσι  τὴν   ἀσφάλειαν παρασκευάζειν. μετὰ δὲ ταῦτα,
[3, 29]   ἐπαρχίαις καὶ συμμαχίαις, ὑπάρχειν τε  τὴν   ἀσφάλειαν πᾶσι τὴν παρ´ ἀμφοῖν.
[3, 85]   ἄνευ τῆς αὑτοῦ γνώμης διδοὺς  τὴν   ἀσφάλειαν τοῖς ὑποσπόνδοις, μετὰ δὲ
[3, 27]   κειμένων Ἰταλίας μεταξὺ καὶ Σικελίας.  τὴν   ἀσφάλειαν ὑπάρχειν παρ´ ἑκατέρων τοῖς
[3, 43]   οἱ δὲ Κελτοὶ καὶ διὰ  τὴν   ἀταξίαν καὶ διὰ τὸ παράδοξον
[3, 44]   παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς, ὡς εἰς  τὴν   αὔριον ἀναζυγῆς ἐσομένης. ~Λυθείσης δὲ
[3, 8]   διαδεξάμενον τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν  τὴν   αὐτὴν ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι τῶν
[3, 63]   ἀποκεκομμένης καθόλου τῆς τοιαύτης ἐλπίδος,  τὴν   αὐτὴν διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τῶν
[3, 113]   ἐκ θατέρου συνάπτων τούτοις ἐπὶ  τὴν   αὐτὴν εὐθεῖαν ἐξέταττε, λαμβάνων πᾶσι
[3, 118]   τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις τὰς κατὰ  τὴν   αὐτὴν ὀλυμπιάδα γενομένας διεξιόντες ἐπιστῶμεν
[3, 111]   κατεστρατοπέδευσε, ποιούμενος τὸν χάρακα παρὰ  τὴν   αὐτὴν πλευρὰν τοῦ ποταμοῦ τῇ
[3, 32]   διαθέσεις, πάσας δὲ συννευούσας πρὸς  τὴν   αὐτὴν ὑπόθεσιν. ταῦτα δὴ πάντα
[3, 45]   τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ  τὴν   αὐτὴν χρείαν ἐξαπεσταλμένοις ὑπὸ τοῦ
[3, 109]   ἐχθρῶν, οὐκ ἔχει. πᾶσαν γὰρ  τὴν   αὑτῆς προθυμίαν καὶ δύναμιν εἰς
[3, 31]   εὐδοκούμενος τοῖς ὑποκειμένοις τοὺς βεβαιώσοντας  τὴν   αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ διαφυλάξοντας τὴν
[3, 6]   Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ  τὴν   αὑτοῦ καὶ Μακεδόνων εὐεξίαν ἐν
[3, 99]   ἀπιστίαν καὶ βαρύτητα καὶ προσπαρατιθεὶς  τὴν   αὑτοῦ μετάθεσιν πολλοὺς Ἰβήρων παρώρμησε
[3, 64]   ἠξίου θαρρεῖν αὐτοὺς βλέποντας εἰς  τὴν   αὑτοῦ παρουσίαν· οὐδέποτε γὰρ ἂν
[3, 19]   γενόμενος καὶ πάντα διατάξας κατὰ  τὴν   αὑτοῦ προαίρεσιν μετὰ ταῦτα ληγούσης
[3, 8]   κατὰ τὴν Ἰβηρίαν χειρίζειν κατὰ  τὴν   αὑτοῦ προαίρεσιν, οὐ προσέχοντα τῷ
[3, 8]   τὸν πόλεμον τοῦτον ἐξενηνοχέναι κατὰ  τὴν   αὑτοῦ προαίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ τὴν
[3, 103]   χρῆσθαι τοῖς σφετέροις στρατοπέδοις κατὰ  τὴν   αὑτοῦ προαίρεσιν. τοῦ δὲ καὶ
[3, 12]   προαποθανὼν οὐ πᾶσιν ἔκδηλον ἐποίησε  τὴν   αὑτοῦ πρόθεσιν· Ἀννίβᾳ δὲ παρέδωκαν
[3, 71]   εὐρωστοτάτους παρηγγέλκει δειπνοποιησαμένους ἥκειν ἐπὶ  τὴν   αὑτοῦ σκηνήν. παρακαλέσας δὲ καὶ
[3, 67]   τοῖς πολίταις, παρακαλέσοντας δὲ πρὸς  τὴν   αὑτοῦ συμμαχίαν. ᾔδει γὰρ ὅτι
[3, 116]   ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ τὴν ἀρχὴν  τὴν   αὑτοῦ τῇ πατρίδι πεποιημένος. ~Ἡ
[3, 23]   διὰ τὸ μὴ πίπτειν ὑπὸ  τὴν   αὐτῶν ἐξουσίαν. ~Μετὰ δὲ ταύτας
[3, 64]   ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν καὶ παρὰ  τὴν   αὑτῶν προαίρεσιν διὰ τὸν φόβον
[3, 75]   μὲν Καρχηδονίους καὶ τὴν παρεμβολὴν  τὴν   αὑτῶν τηρεῖν καὶ τοὺς Κελτοὺς
[3, 25]   εἰς τὴν ὁδὸν καὶ εἰς  τὴν   ἄφοδον, τὰ δὲ ὀψώνια τοῖς
[3, 16]   ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ καὶ κολάσαντες  τὴν   ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν τὴν Δημητρίου.
[3, 13]   ἔθνος· ἀφικόμενος δὲ πρὸς Ἀλθαίαν  τὴν   βαρυτάτην αὐτῶν πόλιν κατεστρατοπέδευσεν. μετὰ
[3, 60]   συμμαχίαν· οὐχ ὑπακουόντων δὲ περιστρατοπεδεύσας  τὴν   βαρυτάτην πόλιν ἐν τρισὶν ἡμέραις
[3, 79]   πολλῆς ταλαιπωρίας, ὑπεραλγὴς ὢν διὰ  τὴν   βαρύτητα τῆς ἐπενεχθείσης ὀφθαλμίας αὐτῷ,
[3, 118]   χρόνους. διόπερ ἡμεῖς ταύτην μὲν  τὴν   βύβλον ἐπὶ τούτων τῶν ἔργων
[3, 23]   ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε τοὺς κατὰ  τὴν   Βυσσάτιν μήτε τοὺς κατὰ τὴν
[3, 118]   τὴν πόλιν, καὶ τὸν εἰς  τὴν   Γαλατίαν στρατηγὸν ἀποσταλέντ´ εἰς ἐνέδραν
[3, 3]   τρίτον τίνα τρόπον Ῥωμαῖοι καταλύσαντες  τὴν   Γαλατῶν ὕβριν ἀδήριτον μὲν σφίσι
[3, 33]   δὲ παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις—  τὴν   γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα— διακούσαντες
[3, 9]   γε Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων πολέμου—  τὴν   γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα νομιστέον
[3, 14]   καὶ τὸ πλῆθος, ἔτι δὲ  τὴν   γενναιότητα τῶν οἰκητόρων μετὰ πολλῆς
[3, 66]   σανίδων ἀνεσπασμένας, τοὺς δὲ φυλάττοντας  τὴν   γέφυραν ἔτι περὶ τὸν ποταμὸν
[3, 46]   ζεύξαντες βιαίως ἤρεισαν ἀμφοτέρας εἰς  τὴν   γῆν κατὰ τὴν ἔμβασιν τοῦ
[3, 71]   τῶν ὅπλων ὕπτια τιθέναι πρὸς  τὴν   γῆν, τὰς δὲ περικεφαλαίας ὑποτιθέναι
[3, 15]   δὲ βουλόμενοι μὴ λανθάνειν Ῥωμαίους  τὴν   γινομένην εὔροιαν Καρχηδονίοις τῶν κατ´
[3, 33]   ἡμεῖς γὰρ εὑρόντες ἐπὶ Λακινίῳ  τὴν   γραφὴν ταύτην ἐν χαλκώματι κατατεταγμένην
[3, 40]   τοῦ Πάδου ποταμοῦ, προσαγορεύσαντες Πλακεντίαν,  τὴν   δ´ ἄλλην ἐπὶ θάτερα, κατονομάσαντες
[3, 47]   τὰς ἄρκτους Ἄρδυες Κελτοὶ κατοικοῦσι,  τὴν   δ´ ἀπὸ μεσημβρίας αὐτοῦ πλευρὰν
[3, 46]   τοῦ ζεύγματος εἰς τὸν πόρον.  τὴν   δ´ ἀπὸ τοῦ ῥεύματος πλευρὰν
[3, 85]   Ῥωμαίοις ὑπὲρ τῆς Ἰταλιωτῶν ἐλευθερίας.  τὴν   δ´ ἑαυτοῦ δύναμιν ἀνελάμβανε καὶ
[3, 15]   μὲν οὖσαν αἰτίαν ἀληθινὴν παρασιωπῶν,  τὴν   δ´ οὐχ ὑπάρχουσαν περὶ Ζακανθαίων
[3, 43]   τὸ ῥεῦμα τάξιν οἱ λέμβοι,  τὴν   δ´ ὑπὸ τούτους τὰ λεπτὰ
[3, 88]   δὲ Μεσσαπίων, εἰς πρώτην ἐνέβαλε  τὴν   Δαυνίαν. ἀρξάμενος δὲ ταύτης ἀπὸ
[3, 88]   Ἀργυριππανὴν καὶ πᾶσαν ἀδεῶς ἐλεηλάτει  τὴν   Δαυνίαν. ἐν καιρῷ καὶ
[3, 78]   εὕρισκε καὶ προδήλους τοῖς ὑπεναντίοις,  τὴν   δὲ διὰ τῶν ἑλῶν εἰς
[3, 100]   σιτοβολίοις χρήσασθαι πρὸς τὴν παραχειμασίαν.  τὴν   δὲ δύναμιν πρὸ τῆς πόλεως
[3, 39]   ὁρμὴν Ἀννίβας τὴν εἰς Ἰταλίαν·  {τὴν   δὲ Καινὴν πόλιν ἔνιοι Νέαν
[3, 17]   τὴν ἀξίαν ἑκάστοις τῶν συστρατευομένων,  τὴν   δὲ κατασκευὴν παραχρῆμα πᾶσαν ἐξέπεμψε
[3, 35]   ἐπικουρίας χρεία γένηται παρ´ αὐτῶν.  τὴν   δὲ λοιπὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν εὔζωνον
[3, 24]   χρήματα καὶ τοὺς ἄνδρας ἐχέτωσαν,  τὴν   δὲ πόλιν ἀποδιδότωσαν. ἐὰν δέ
[3, 63]   μὴ τοῦτ´ δυνατόν, ἀποθανουμένους.  τὴν   δὲ τοῦ ζῆν ἡττημένους ἐλπίδα
[3, 56]   πόλεως ἐν πέντε μησὶ ποιησάμενος  τὴν   δὲ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολὴν ἡμέραις
[3, 45]   πρὸς θάλατταν, ἐφεδρείας ἔχοντας τάξιν,  τὴν   δὲ τῶν πεζῶν ἐκίνει δύναμιν
[3, 98]   προνοηθέντα τῆς τῶν ὁμήρων ἀσφαλείας.  τὴν   δὲ χάριν αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν,
[3, 86]   Ῥώμῃ κατὰ τὸ παρὸν ἀπεδοκίμασεν,  τὴν   δὲ χώραν ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς ἐπόρθει,
[3, 101]   (περὶ τὸν Ἀννίβαν) ἤδη κατέχειν,  τὴν   δὲ χώραν σιτολογεῖν, πρὸ δὲ
[3, 6]   τοὺς Πέρσας πολέμου, πρόφασιν δὲ  τὴν   δευτέραν, ἀρχὴν δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου
[3, 16]   κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν  τὴν   Δημητρίου. διεψεύσθησαν δὲ τοῖς λογισμοῖς·
[3, 49]   δὲ μέγιστον, εὐλαβῶς διακειμένοις πρὸς  τὴν   διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων καλουμένων Γαλατῶν
[3, 26]   συνθήκας ὑπολαμβάνει τις αὐτοὺς πεποιῆσθαι  τὴν   διάβασιν, ἀγνοεῖ προφανῶς. ~Συντελεσθέντος τοίνυν
[3, 66]   καὶ γεφυρώσας τοῖς ποταμίοις πλοίοις  τὴν   διάβασιν Ἀσδρούβᾳ μὲν ἐπέταξεν διακομίζειν
[3, 6]   πολιορκίαν ὑπὸ Καρχηδονίων, δευτέραν δὲ  τὴν   διάβασιν αὐτῶν παρὰ τὰς συνθήκας
[3, 42]   ποταμὸν τόποις εὐθέως ἐνεχείρει ποιεῖσθαι  τὴν   διάβασιν κατὰ τὴν ἁπλῆν ῥύσιν,
[3, 46]   διὰ τῆς χέρσου φερούσῃ πρὸς  τὴν   διάβασιν ὁδῷ. τῶν δὲ θηρίων
[3, 97]   Ἐπειδὴ γὰρ καταπληξάμενοι τοὺς περὶ  τὴν   διάβασιν οἰκοῦντας τῶν Ἰβήρων ἧκον
[3, 43]   δὲ πλείους ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς  τὴν   διάβασιν τηροῦντας. οἱ δὲ βάρβαροι,
[3, 67]   ἄνδρας ἐγχειριζόντων αὐτῷ τοὺς ἐπὶ  τὴν   διάδοσιν τῆς χώρας ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 95]   κατὰ τὴν Ἰταλίαν τοιαύτην εἶχε  τὴν   διάθεσιν. κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[3, 40]   τῶν ἐπιφανῶν συνέκλεισαν τοὺς ἐπὶ  τὴν   διαίρεσιν τῆς χώρας ἀπεσταλμένους· ὧν
[3, 4]   τῶν ἐλαττωμάτων ἱκανὴν ἐνεδέχετο ποιήσασθαι  τὴν   διάληψιν ὑπὲρ τῶν ψεκτῶν
[3, 55]   πέσοι, τὴν κάτω χιόνα κατὰ  τὴν   διανάστασιν, διακόψαντα δ´ ἔμενε μετὰ
[3, 87]   τούτων ἐν ἄλλοις ἀκριβεστέραν ποιησόμεθα  τὴν   διαστολήν. ἅμα δὲ τῷ δικτάτορι
[3, 109]   πολλαπλασίαν τὰ μετὰ ταῦτα συμβαίνοντα  τὴν   διαφορὰν ἔχει τῶν ἐνεστώτων ἀεὶ
[3, 87]   δὲ δικτάτωρ ταύτην ἔχει  τὴν   διαφορὰν τῶν ὑπάτων· τῶν μὲν
[3, 38]   εἶναι τοῖς ἀπείροις τῶν τόπων  τὴν   διήγησιν, ἀλλὰ κατά γε τὰς
[3, 4]   ἡμᾶς ἔδει καὶ καταστρέφειν ἅμα  τὴν   διήγησιν καὶ τὴν πραγματείαν ἐπὶ
[3, 57]   μάχην. ~Ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ καὶ  τὴν   διήγησιν καὶ τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρων
[3, 3]   πράξεις Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν  τὴν   διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς τοὺς κατὰ
[3, 57]   οὐ βουλόμενοι παρ´ ἕκαστα διασπᾶν  τὴν   διήγησιν οὐδ´ ἀποπλανᾶν ἀπὸ τῆς
[3, 36]   ἀγνοουμένων παντάπασιν ἀσαφῆ γίνεσθαι συμβαίνῃ  τὴν   διήγησιν, ῥητέον ἂν εἴη πόθεν
[3, 2]   Πόντον. στήσαντες δ´ ἐπὶ τούτων  τὴν   διήγησιν τὸν ὑπὲρ τῆς Ῥωμαίων
[3, 21]   δὲ καὶ προσαπηρείδοντο παρ´ ὅλην  τὴν   δικαιολογίαν ἐπὶ τὰς τελευταίας συνθήκας
[3, 18]   τῶν Ῥωμαίων παραυτίκα μὲν εἰς  τὴν   Διμάλην ἀξιόχρεων φρουρὰν εἰσέπεμψε καὶ
[3, 83]   τὸ διακινδυνεύειν. ~ὄντος δὲ κατὰ  τὴν   δίοδον αὐλῶνος ἐπιπέδου, τούτου δὲ
[3, 49]   τῆς σφετέρας δυνάμεως ἀσφαλῆ παρεσκεύασε  τὴν   δίοδον αὐτοῖς, ἕως ἤγγισαν τῇ
[3, 86]   δὲ πλῆθος ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς κατὰ  τὴν   δίοδον· καθάπερ γὰρ ἐν ταῖς
[3, 52]   παρεγένετο μεγάλους. οἱ γὰρ περὶ  τὴν   δίοδον οἰκοῦντες συμφρονήσαντες ἐπὶ δόλῳ
[3, 79]   καὶ στερεοὺς ὑπάρχοντας τοὺς κατὰ  τὴν   δίοδον τόπους, ἀναζεύξας εἰς μὲν
[3, 31]   ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων λαμβάνοντα  τὴν   δοκιμασίαν, ἀληθινῶς ἐμφαίνει τὰς ἑκάστων
[3, 98]   Ἴβηρ, Ἀβίλυξ ὄνομα, κατὰ μὲν  τὴν   δόξαν καὶ τὴν τοῦ βίου
[3, 107]   τῶν ἐπετείων καρπῶν χορηγίαν, ἐκίνει  τὴν   δύναμιν ἐκ τοῦ περὶ τὸ
[3, 66]   τῶν πολεμίων τῇ τρίτῃ παρέταξε  τὴν   δύναμιν ἐν συνόψει τοῖς ὑπεναντίοις.
[3, 113]   τὸν ἥλιον ἀνατολῆς ἐπιφαινομένης, ἐκίνει  τὴν   δύναμιν ἐξ ἑκατέρας ἅμα τῆς
[3, 49]   πεπονηκότα πάντα διαλλάξας ἐκαινοποίησε πᾶσαν  τὴν   δύναμιν εὐκαίρως, ἔτι δὲ τοὺς
[3, 92]   δὲ τὸ πεδίον οὐ καθίει  τὴν   δύναμιν, εὐλαβούμενος τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους
[3, 68]   ἄλλους· τούτοις δ´ ἐκ ποδὸς  τὴν   δύναμιν ἔχων αὐτὸς εἵπετο κατόπιν.
[3, 36]   ἀγνοουμένων εἰς τέλος ὁμοίαν ἔχει  τὴν   δύναμιν τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις
[3, 72]   Βαλιαρεῖς, ὄντας εἰς ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε  τὴν   δύναμιν. καὶ προαγαγὼν ὡς ὀκτὼ
[3, 102]   ἀκμαιότατον καιρὸν τῆς ἡμέρας ἐξῆγε  τὴν   δύναμιν καὶ συνεγγίσας τῇ παρεμβολῇ
[3, 89]   ἐφόδου καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους, ἐξαγαγὼν  τὴν   δύναμιν καὶ συνεγγίσας τῷ τῶν
[3, 46]   δ´ ἐλέφαντας διασωθῆναι. διὰ γὰρ  τὴν   δύναμιν καὶ τὸ μέγεθος τῶν
[3, 56]   ~Ἀννίβας δὲ συναθροίσας ὁμοῦ πᾶσαν  τὴν   δύναμιν κατέβαινε καὶ τριταῖος ἀπὸ
[3, 110]   ~Τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξαντες ἦγον  τὴν   δύναμιν οὗ τοὺς πολεμίους ἤκουον
[3, 50]   ἁρμοζόμενος συνεστήσατο πρᾶξιν τοιαύτην. ἀναλαβὼν  τὴν   δύναμιν προῆγεν ἐμφανῶς καὶ συνεγγίσας
[3, 8]   πολέμου. ἐκεῖνον γὰρ μεγάλην ἀνειληφότα  τὴν   δυναστείαν ἐν τοῖς κατ´ Ἰβηρίαν
[3, 64]   ἠχρειωκότα διὰ τὸ μῆκος καὶ  τὴν   δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ. δι´ ὧν
[3, 39]   τοὺς ἡμίσεις διεληλύθει, κατὰ δὲ  τὴν   δυσχέρειαν τὸ πλέον αὐτῷ μέρος
[3, 107]   ~Τὸν μὲν οὖν χειμῶνα καὶ  τὴν   ἐαρινὴν ὥραν διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες ἀλλήλοις·
[3, 34]   δυνάμεις ἐκ τῆς παραχειμασίας ὑπὸ  τὴν   ἐαρινὴν ὥραν. προσπεπτωκότων δὲ προσφάτως
[3, 89]   οὐδενὸς ἐπεξιόντος αὖθις ἀνεχώρησεν εἰς  τὴν   ἑαυτοῦ παρεμβολήν. γὰρ Φάβιος
[3, 74]   ἐπιβοηθεῖν τούτοις πάλιν εἰς  τὴν   ἑαυτῶν ἀπιέναι παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι
[3, 69]   αὖθις ἐγκλίναντες οἱ Κελτοὶ πρὸς  τὴν   ἑαυτῶν ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν. δὲ
[3, 106]   τοῖς ὑπαίθροις ἐξουσίαν ἐχείριζον κατὰ  τὴν   ἑαυτῶν γνώμην τὰ κατὰ τὰς
[3, 69]   πάλιν ἐποιοῦντο τὴν ἀπόλυσιν εἰς  τὴν   ἑαυτῶν παρεμβολήν. Τεβέριος δὲ συνορῶν
[3, 33]   τὸν πόλεμον αὐτοῖς ἔφη καὶ  τὴν   εἰρήνην φέρειν· ἐκβαλὼν οὖν, ὁπότερον
[3, 11]   ὃν καιρὸν πατὴρ αὐτοῦ  τὴν   εἰς Ἰβηρίαν ἔξοδον μέλλοι στρατεύεσθαι
[3, 87]   ἀφ´ οὗ τὴν εἰσβολὴν ἐποιήσατο  τὴν   εἰς Ἰταλίαν. ἐφ´ οἷς ἀκούσαντες
[3, 49]   ἂν αὐτοὺς τολμῆσαι τῇδε ποιήσασθαι  τὴν   εἰς Ἰταλίαν πορείαν διὰ τὸ
[3, 44]   ἅμα καὶ μετ´ ἀσφαλείας ποιήσονται  τὴν   εἰς Ἰταλίαν πορείαν, πρὸς δὲ
[3, 39]   ὅθεν ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν Ἀννίβας  τὴν   εἰς Ἰταλίαν· {τὴν δὲ Καινὴν
[3, 39]   πρὸς τὴν ἀναβολὴν τῶν Ἄλπεων  τὴν   εἰς Ἰταλίαν χίλιοι τετρακόσιοι. λοιπαὶ
[3, 28]   κατ´ Ἀννίβαν καιρούς. ~Ὥσπερ οὖν  τὴν   εἰς Σικελίαν διάβασιν Ῥωμαίων οὐ
[3, 51]   τῆς πληγῆς, οἱ δὲ κατὰ  τὴν   εἰς τοὔμπροσθεν ὁρμὴν ἐξωθοῦντες πᾶν
[3, 17]   ἀπολιπὼν ὄπισθεν πολέμιον ἀσφαλῶς ποιήσεσθαι  τὴν   εἰς τοὔμπροσθεν πορείαν. χωρίς τε
[3, 87]   πρῶτον ἥψατο θαλάττης, ἀφ´ οὗ  τὴν   εἰσβολὴν ἐποιήσατο τὴν εἰς Ἰταλίαν.
[3, 60]   Ἰταλίαν, ἤδη δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ  τὴν   εἰσβολὴν καταστρατοπεδεύσας ὑπ´ αὐτὴν τὴν
[3, 77]   ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου, ταύτῃ παρατηρήσων  τὴν   εἰσβολὴν τῶν ὑπεναντίων. Ἀννίβας δὲ
[3, 19]   εἰς τὴν Ῥώμην ἐπανῆλθεν καὶ  τὴν   εἴσοδον ἐποιήσατο μετὰ θριάμβου καὶ
[3, 92]   τὴν ἐπάνοδον ᾗπερ ἐποιήσατο καὶ  τὴν   εἴσοδον, καὶ θεωρῶν τοὺς τόπους
[3, 83]   τοὺς ἐσχάτους εἶναι κατ´ αὐτὴν  τὴν   εἴσοδον τὴν παρά τε τὴν
[3, 97]   τῶν πολεμίων ἀσφάλειαν καὶ πρὸς  τὴν   ἐκ θαλάττης χορηγίαν· ὁμοῦ γὰρ
[3, 114]   Γαλατικὴ μάχαιρα μίαν εἶχε χρείαν  τὴν   ἐκ καταφορᾶς, καὶ ταύτην ἐξ
[3, 109]   λεγομένων, αὐτοὶ λαμβάνοντες πρὸ ὀφθαλμῶν  τὴν   ἐκ τοῦ λείπεσθαι καὶ τοῦ
[3, 107]   τὰς πλείστας ἐλπίδας διά τε  τὴν   ἐκ τοῦ λοιποῦ βίου καλοκἀγαθίαν
[3, 7]   κατὰ πολλὰ περὶ τὴν ἔκβασιν  τὴν   ἐκ τοῦ Φιλίππου πολέμου, καθάπερ
[3, 6]   ὀφθαλμῶν θέμενος, ἅμα τῷ περιποιήσασθαι  τὴν   ἐκ τῶν Ἑλλήνων εὔνοιαν ὁμολογουμένην,
[3, 107]   ἤδη δὲ παραδιδόντος τοῦ καιροῦ  τὴν   ἐκ τῶν ἐπετείων καρπῶν χορηγίαν,
[3, 31]   πράττουσι πάντες ὥστε δυσθεώρητον εἶναι  τὴν   ἑκάστου προαίρεσιν καὶ λίαν ἐν
[3, 33]   εἰς Λιβύην διεβίβαζε στρατιώτας, ἐκδεσμεύων  τὴν   ἑκατέρων πίστιν εἰς ἀλλήλους διὰ
[3, 7]   Ῥωμαίων ὠλιγωρῆσθαι κατὰ πολλὰ περὶ  τὴν   ἔκβασιν τὴν ἐκ τοῦ Φιλίππου
[3, 110]   κλίμασι τῆς Ἰταλίας, ποιεῖσθαι δὲ  τὴν   ἐκβολὴν εἰς τὸν Ἀδρίαν— τῷ
[3, 8]   τὸν ἐπιφερόμενον πόλεμον, δόγματι μόνον  τὴν   ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί ἂν εἰπεῖν
[3, 29]   τοῖς τότε συμμαχοῦσι, καθάπερ ἐποιοῦντο  τὴν   ἐκδοχὴν οἱ Καρχηδόνιοι· προσέκειτο γὰρ
[3, 106]   τὰ κατὰ μέρος ἐχείριζον κατὰ  τὴν   ἐκείνων γνώμην· διὸ καὶ τὸ
[3, 102]   τῶν Καρχηδονίων, ἐπέβη καὶ κατελάβετο  τὴν   ἐκείνων παρεμβολήν. γὰρ Ἀννίβας
[3, 80]   πράγμασιν, συνελογίζετο διότι παραλλάξαντος αὐτοῦ  τὴν   ἐκείνων στρατοπεδείαν καὶ καθέντος εἰς
[3, 75]   τοὺς Κελτοὺς πάντας ἀπονενευκέναι πρὸς  τὴν   ἐκείνων φιλίαν, τοὺς δὲ παρ´
[3, 115]   δὲ τῶν Ῥωμαίων σπεῖραι κατὰ  τὴν   ἐκθυμίαν ἑπόμεναι τούτοις διέκοψαν ῥᾳδίως
[3, 34]   τὴν ἔξοδον, τότε μὲν διέλυσε  τὴν   ἐκκλησίαν. ~Ἐπιτελέσας δὲ τὰ προειρημένα
[3, 37]   καθ´ ἡμᾶς θαλάττης ἕως εἰς  τὴν   ἐκτός. τὸ δὲ λοιπὸν μέρος
[3, 77]   φιλίας. παρεῖναι γὰρ πρῶτον μὲν  τὴν   ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις, ὁμοίως δὲ
[3, 6]   ἠναγκάσθη μεταξὺ διὰ τὰς περὶ  τὴν   Ἑλλάδα ταραχὰς ἐπανελθεῖν. ἐξ ὧν
[3, 3]   διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς τοὺς κατὰ  τὴν   Ἑλλάδα τόπους ἅμα ταῖς τῶν
[3, 22]   πρότερα τῆς Ξέρξου διαβάσεως εἰς  τὴν   Ἑλλάδα τριάκοντ´ ἔτεσι λείπουσι δυεῖν.
[3, 99]   τὸν Πόπλιον ὑπερβολῇ προθύμως δεξαμένων  τὴν   ἐλπίδα καὶ μεγάλας ὑπισχνουμένων δωρεάς,
[3, 96]   πρὸς τὸν κίνδυνον, ὡς ἔβλαψε  τὴν   ἐλπίδα τῆς σωτηρίας ἑτοίμην παρασκευάζουσα.
[3, 110]   ἐχωρίσθησαν ἀπ´ ἀλλήλων, οὐ κατὰ  τὴν   ἐλπίδα τοῖς Καρχηδονίοις ἐκβάσης τῆς
[3, 17]   μὲν γὰρ ὑπέλαβε παρελέσθαι Ῥωμαίων  τὴν   ἐλπίδα τοῦ συστήσασθαι τὸν πόλεμον
[3, 46]   ἀμφοτέρας εἰς τὴν γῆν κατὰ  τὴν   ἔμβασιν τοῦ ποταμοῦ, πλάτος ἐχούσας
[3, 115]   κέρατος κλίναντες ἐπ´ ἀσπίδα καὶ  τὴν   ἐμβολὴν ἐκ δόρατος ποιούμενοι παρίσταντο
[3, 90]   τοὺς εὐκαίρους προκατελάμβανε τόπους κατὰ  τὴν   ἐμπειρίαν. ἔχων δὲ κατὰ νώτου
[3, 59]   ὅσον ἔγνωσάν τι καὶ προεβίβασαν  τὴν   ἐμπειρίαν τὴν περὶ τούτων ἐν
[3, 101]   ἐπὶ τὴν σιτολογίαν, σπουδάζων κατὰ  τὴν   ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν μήτε τὴν
[3, 9]   ὧν αὐτὸς ἦν, διὰ δὲ  τὴν   ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τῶν Καρχηδονίων
[3, 106]   τὸν Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι καὶ παραλαβόντες  τὴν   ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐξουσίαν ἐχείριζον
[3, 21]   καὶ διαφέρει τὸ σαφῶς εἰδέναι  τὴν   ἐν τούτοις ἀκρίβειαν, παραπαίωσι τῆς
[3, 81]   τὰς τῶν ἀφροδισίων ὁρμὰς καὶ  τὴν   ἐν τούτοις ἔκπληξιν οὐ μόνον
[3, 89]   μίαν ἔχειν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας  τὴν   ἐν τῷ νικᾶν· περὶ δὲ
[3, 114]   ἦν παραπλήσιος, τὰ δὲ ξίφη  τὴν   ἐναντίαν εἶχε διάθεσιν· τῆς μὲν
[3, 70]   πρὸς αὐτόν. δὲ Πόπλιος  τὴν   ἐναντίαν εἶχε διάληψιν περὶ τῶν
[3, 63]   δὴ καὶ τοῖς πολεμίοις συμβαίνῃ  τὴν   ἐναντίαν ἐλπίδα ταύτης ὑπάρχειν,
[3, 66]   πέραν προῆγεν παρὰ τὸν ποταμόν,  τὴν   ἐναντίαν ποιούμενος τῇ πρόσθεν παρόδῳ·
[3, 111]   δὲ τὸ ῥηθὲν ἐπισημηναμένων διὰ  τὴν   ἐνάργειαν τούτου τοιγαροῦν“ ἔφη πρῶτον
[3, 60]   καὶ καθυφεῖνθ´ ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς διὰ  τὴν   ἔνδειαν καὶ συνέχειαν τῶν πόνων.
[3, 38]   τὰ πρόσωπα πρὸς τὸ κατὰ  τὴν   ἔνδειξιν ὑποδεικνύμενον, οὕτως καὶ τῇ
[3, 76]   ποταμοῦ, τοὺς δὲ προσδεχομένους ἐφιλανθρώπει,  τὴν   ἐνδεχομένην ποιούμενος περὶ αὐτῶν προμήθειαν.
[3, 71]   ἄλλους τοσούτους ἐξαπέστειλε νυκτὸς εἰς  τὴν   ἐνέδραν, συστήσας ὁδηγοὺς καὶ τἀδελφῷ
[3, 61]   εἰλήφασιν, καὶ πρὸς ταύτην βεβουλευμένων  τὴν   ἔννοιαν, καὶ τὸν μὲν ἕνα
[3, 106]   ἄξιον ἁπλῶς οὐδὲν ἐπράχθη διὰ  τὴν   ἐντολὴν καὶ διὰ τὴν τοῦ
[3, 1]   τῶν ὅλων ἐπιστήμην, ἀρίστην ἡγούμενοι  τὴν   ἐξ ἀμφοῖν ἐπίστασιν καὶ θέαν
[3, 60]   τοῖς Καρχηδονίοις τῶν πραγμάτων κατὰ  τὴν   ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολήν· παρηλλαχότων δὲ
[3, 97]   στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Πόπλιον Σκιπίωνα κατὰ  τὴν   ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἐξαπέστελλον μετὰ
[3, 66]   ἔσπευδον οἱ παρακείμενοι Κελτοὶ κατὰ  τὴν   ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ φίλοι
[3, 4]   τὰς τελευταίας ῥηθείσας πράξεις κατὰ  τὴν   ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. τε
[3, 67]   κομίσωνται τοὺς αὑτῶν ὁμήρους κατὰ  τὴν   ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. Πόπλιος δὲ
[3, 17]   τὰς ἰδίας ἐπιβολὰς παρέθετο κατὰ  τὴν   ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, τὰ δὲ
[3, 94]   δόλον εἶναι, τὰ δὲ κατὰ  τὴν   ἐξ ἀρχῆς ὑπόθεσιν οὐδαμῶς κρίνων
[3, 55]   ταῖς χερσὶ προσεξερείσασθαι πρὸς  τὴν   ἐξανάστασιν, τότε καὶ μᾶλλον ἐπέπλεον
[3, 40]   ἀρχὴν εἰληφώς, οἱ δὲ δύο  τὴν   ἑξαπέλεκυν. οἰομένων δὲ δεῖν τούτων
[3, 40]   πολέμου τοῦ προγεγονότος, ὑπὲρ οὗ  τὴν   ἐξήγησιν ἡμεῖς ἐν τῇ προτέρᾳ
[3, 75]   ἐπὶ τούτοις ποιησόμενοι τοῖς τόποις  τὴν   ἔξοδον. ἔπεμψαν δὲ καὶ πρὸς
[3, 94]   τοιαύτην ἐκ τοῦ Φαλέρνου ποιησάμενος  τὴν   ἔξοδον, λοιπὸν ἤδη στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς
[3, 73]   διὰ τὴν προειρημένην ἀκεραιότητα περὶ  τὴν   ἔξοδον· τοῖς δὲ Ῥωμαίοις τῶν
[3, 34]   τακτὴν ἡμέραν, ἐν ποιήσεται  τὴν   ἔξοδον, τότε μὲν διέλυσε τὴν
[3, 99]   ἐκ τῆς Ζακάνθης, νυκτὸς ποιησάμενος  τὴν   ἔξοδον, ὡς θέλων λαθεῖν, παραπορευθεὶς
[3, 29]   ποιήσεσθαι συνθήκας δι´ ὧν ἀφελοῦνται  τὴν   ἐξουσίαν σφῶν αὐτῶν τοῦ προσλαμβάνειν
[3, 37]   στηλῶν Ἰβηρία, τὸ δὲ παρὰ  τὴν   ἔξω καὶ μεγάλην προσαγορευομένην κοινὴν
[3, 59]   Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ Γαλατίαν καὶ  τὴν   ἔξωθεν ταύταις ταῖς χώραις συγκυροῦσαν
[3, 55]   ἐστρατοπέδευσε περὶ τὴν ῥάχιν, διαμησάμενος  τὴν   ἐπ´ αὐτῇ χιόνα, καὶ μετὰ
[3, 92]   τὴν ἐπιβολήν, ὅτι προχειρίζεται ποιεῖσθαι  τὴν   ἐπάνοδον ᾗπερ ἐποιήσατο καὶ τὴν
[3, 110]   ἐκβάσης τῆς ἐπιθέσεως· εἰς δὲ  τὴν   ἐπαύριον Λεύκιος οὔτε μάχεσθαι
[3, 7]   κατάπλουν εἰς Δημητριάδα. Ἐγὼ δὲ  τὴν   ἐπὶ πλεῖον διαστολὴν πεποίημαι περὶ
[3, 101]   ἐκ τῶν (ἀκρωρειῶν) κατέβαινε κατὰ  τὴν   ἐπὶ τὰ πεδία κατατείνουσαν ῥάχιν.
[3, 23]   εἰς δὲ Καρχηδόνα καὶ πᾶσαν  τὴν   ἐπὶ τάδε τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου
[3, 115]   Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν Λιβύων κατὰ  τὴν   ἐπὶ τοὺς Κελτοὺς παράπτωσιν. οὗτοι
[3, 10]   γὰρ προσλαβὼν τοῖς ἰδίοις θυμοῖς  τὴν   ἐπὶ τούτοις ὀργὴν τῶν πολιτῶν,
[3, 54]   δὲ χιόνος ἄδηλον ποιούσης ἑκάστοις  τὴν   ἐπίβασιν, πᾶν τὸ παραπεσὸν τῆς
[3, 95]   στρατεύματος τοὺς ἐπιτηδειοτάτους ἄνδρας πρὸς  τὴν   ἐπιβατικὴν χρείαν ἀνήχθη καὶ κατῆρε
[3, 104]   βοηθῶν ἐκ χειρὸς πρὸς ταύτην  τὴν   ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον. τῶν
[3, 92]   ἀδεῶς. Φάβιος δὲ κατεπέπληκτο μὲν  τὴν   ἐπιβολὴν καὶ τόλμαν τῶν ὑπεναντίων,
[3, 92]   Φάβιος δὲ καὶ κατανοῶν αὐτοῦ  τὴν   ἐπιβολήν, ὅτι προχειρίζεται ποιεῖσθαι τὴν
[3, 8]   ἐπὶ τοῦ πολιτεύματος προϊδομένους αὐτοῦ  τὴν   ἐπιβολὴν συμφρονῆσαι καὶ διαστῆναι πρὸς
[3, 94]   προχωρούντων αὐτῷ τῶν πραγμάτων κατὰ  τὴν   ἐπιβολήν, τήν τε δύναμιν διεκόμισε
[3, 18]   καιροὺς Δημήτριος ἅμα τῷ συνεῖναι  τὴν   ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων παραυτίκα μὲν
[3, 43]   διάβασιν. οἱ δὲ βάρβαροι θεωροῦντες  τὴν   ἐπιβολὴν τῶν ὑπεναντίων ἀτάκτως ἐκ
[3, 7]   πρᾶξαι καὶ παθεῖν ὑπέστησαν διὰ  τὴν   ἐπιγενομένην ὀργὴν ἐκ τῶν προειρημένων
[3, 9]   βύβλους ὑπομνήσεως, ἵνα μὴ πρὸς  τὴν   ἐπιγραφὴν ἀλλὰ πρὸς τὰ πράγματα
[3, 56]   τῇ περὶ τοῦ πλήθους ἐχούσῃ  τὴν   ἐπιγραφὴν ἐπὶ Λακινίῳ διασαφεῖ. κατὰ
[3, 52]   τοιαύτην πίστιν Ἀννίβας ἐξήτασε φιλοτίμως  τὴν   ἐπίνοιαν αὐτῶν καὶ τὴν ὅλην
[3, 50]   ἀναβολήν. εἰ μὲν οὖν ἔκρυψαν  τὴν   ἐπίνοιαν, ὁλοσχερῶς ἂν διέφθειραν τὸ
[3, 110]   ἡγεμονίας τῷ Γαΐῳ καθηκούσης εἰς  τὴν   ἐπιοῦσαν ἡμέραν διὰ τὸ παρὰ
[3, 93]   ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δέ, ταῦτα πρὸς  τὴν   ἐπιοῦσαν ἡμέραν παρασκευαζομένων τῶν πολεμίων,
[3, 42]   κακοπαθείας, ἅμα δὲ παρασκευαζόμενοι πρὸς  τὴν   ἐπιοῦσαν χρείαν κατὰ τὸ συντεταγμένον.
[3, 15]   ἔμπροσθεν χρόνοις, στασιαζόντων αὐτῶν, λαβόντες  τὴν   ἐπιτροπὴν {εἰς τὸ διαλῦσαι} ἀδίκως
[3, 113]   αὐτὴν εὐθεῖαν ἐξέταττε, λαμβάνων πᾶσι  τὴν   ἐπιφάνειαν τὴν πρὸς μεσημβρίαν. τοὺς
[3, 94]   ἄκρων ἀμφότεροι καὶ προσανεῖχον καραδοκοῦντες  τὴν   ἐπιφάνειαν τῆς ἡμέρας διὰ τὸ
[3, 92]   τὰ πεδία καὶ μὴ περιορᾶν  τὴν   ἐπιφανεστάτην χώραν δῃουμένην. Φάβιος δὲ
[3, 65]   τὰς παρ´ αὑτῶν ἴλας, καταπλαγέντας  τὴν   ἐπιφορὰν καὶ περιδεεῖς γενομένους μὴ
[3, 74]   δὲ διὰ τὸν ποταμὸν καὶ  τὴν   ἐπιφορὰν καὶ συστροφὴν τοῦ κατὰ
[3, 53]   τὸ πάθος· οὗτοι γὰρ ἔστεξαν  τὴν   ἐπιφορὰν τῶν βαρβάρων. οὐ μὴν
[3, 47]   ἂν διελθεῖν, ὁμοίως δὲ καὶ  τὴν   ἔρημον τοιαύτην τινὰ περὶ τοὺς
[3, 99]   στρατηγούς. ἐκλογιζόμενος δὲ διὰ πλειόνων  τὴν   ἐσομένην ὁρμὴν καὶ μετάπτωσιν πρὸς
[3, 70]   ἐλπίδας. Ἀννίβας μὲν οὖν εἰδὼς  τὴν   ἐσομένην ὁρμὴν τοῦ Τεβερίου πρὸς
[3, 47]   ὑπὲρ τὸν Ἀδριατικὸν μυχὸν πρὸς  τὴν   ἑσπέραν νευούσας, ἐν τοῖς ἀποκλίνουσι
[3, 39]   Λιβύης ἐκυρίευον πάντων τῶν ἐπὶ  τὴν   ἔσω θάλατταν νευόντων μερῶν ἀπὸ
[3, 54]   τὴν προγεγενημένην ταλαιπωρίαν καὶ διὰ  τὴν   ἔτι προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο συναθροίσας παρακαλεῖν,
[3, 105]   ἀπόλωλε τὰ ὅλα, διὰ δὲ  τὴν   εὐλάβειαν τοῦ Φαβίου σέσωσται καὶ
[3, 67]   καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἀποδεξάμενος Ἀννίβας  τὴν   εὔνοιαν αὐτῶν ὑπὲρ μὲν τῆς
[3, 17]   ἐσομένης ἑκάστοις ὠφελείας, προκαλέσεσθαι δὲ  τὴν   εὔνοιαν τῶν ἐν οἴκῳ Καρχηδονίων
[3, 10]   τρίτην αἰτίαν νομιστέον, λέγω δὲ  τὴν   εὔροιαν τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων
[3, 3]   καὶ τὴν Ἀντιόχου διάβασιν εἰς  τὴν   Εὐρώπην διασαφήσομεν πρῶτον μὲν τίνα
[3, 116]   εὐωνύμων τοῖς Νομάσιν, τότε προϊδόμενοι  τὴν   ἔφοδον αὐτῶν οἱ σύμμαχοι τῶν
[3, 51]   πολεμίων ἀπώλλυντο διὰ τὸ ποιεῖσθαι  τὴν   ἔφοδον ἐξ ὑπερδεξίων τὸν Ἀννίβαν,
[3, 72]   ἐν τάξει καὶ βάδην ποιούμενος  τὴν   ἔφοδον. ~ἤδη δὲ σύνεγγυς ὄντων
[3, 1]   ὀλυμπιάδος ἀρξάμενοι τοιάνδε τινὰ ποιησόμεθα  τὴν   ἔφοδον τῆς ἐξηγήσεως. ~ὑποδείξαντες γὰρ
[3, 19]   λόφον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι θεωροῦντες  τὴν   ἔφοδον τῶν Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν καὶ
[3, 47]   ποταμὸν ἀπὸ θαλάττης ὡς ἐπὶ  τὴν   ἕω, ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς
[3, 67]   διόπερ ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς ὑπὸ  τὴν   ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν
[3, 83]   τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης εὐθέως ἐπὶ  τὴν   ἑωθινὴν ἦγε τὴν πρωτοπορείαν παρὰ
[3, 43]   προδιαβάντες ἐκ τοῦ πέραν ὑπὸ  τὴν   ἑωθινὴν προῆγον παρ´ αὐτὸν τὸν
[3, 67]   μέρος τῆς νυκτὸς καθωπλισμένοι περὶ  τὴν   ἑωθινὴν φυλακὴν ἐπιτίθενται τοῖς σύνεγγυς
[3, 98]   ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν· οὓς πάντας εἰς  τὴν   Ζακανθαίων ἀπέθετο πόλιν διά τε
[3, 16]   κατετάχησε γὰρ αὐτοὺς Ἀννίβας, ἐξελὼν  τὴν   Ζακανθαίων πόλιν. καὶ παρὰ τοῦτο
[3, 8]   Καρχηδόνι τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου περὶ  τὴν   Ζακανθαίων πόλιν πραχθεῖσιν. ταῦτα δ´
[3, 17]   προῆγε, ποιούμενος τὴν πορείαν ἐπὶ  τὴν   Ζάκανθαν. δὲ πόλις αὕτη
[3, 30]   πολιτείας. διόπερ εἰ μέν τις  τὴν   Ζακάνθης ἀπώλειαν αἰτίαν τίθησι τοῦ
[3, 6]   ἐνέστη πόλεμος, πρώτην μὲν ἀποφαίνουσι  τὴν   Ζακάνθης πολιορκίαν ὑπὸ Καρχηδονίων, δευτέραν
[3, 99]   Βώστωρ δὲ παιδικώτερον (ἢ) κατὰ  τὴν   ἡλικίαν δόξας ἐγκεχειρικέναι τοὺς ὁμήρους
[3, 42]   δὲ τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην μὲν  τὴν   ἡμέραν ἔμειναν ἀναπαύοντες σφᾶς ἐκ
[3, 94]   ἐπὶ τῷ χάρακι καὶ προσεδέχετο  τὴν   ἡμέραν. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν
[3, 32]   τοῦ μόνον ἀκοῦσαι, τοσούτῳ καὶ  τὴν   ἡμετέραν ἱστορίαν ὑπολαμβάνω διαφέρειν τῶν
[3, 32]   εἶναι καὶ (δυς( ανά) γνωστον  τὴν   ἡμετέραν πραγματείαν διὰ τὸ πλῆθος
[3, 60]   δὲ πλείους ὀκτακισχιλίων, σχεδόν που  τὴν   ἡμίσειαν τῆς δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω
[3, 70]   πίστει, τῶν Καρχηδονίων ἀπραγούντων καὶ  τὴν   ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων ἄγειν, ἀλλὰ καινοτομήσειν
[3, 66]   εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι νομίζων ἦγε  τὴν   ἡσυχίαν. Ἀννίβας δὲ παραγενόμενος δευτεραῖος
[3, 112]   τὸν πορισμὸν τῶν ἐπιτηδείων, εἶχε  τὴν   ἡσυχίαν, ἀσφαλισάμενος ταῖς ἐφεδρείαις τὰς
[3, 83]   περιειληφὼς τὸν αὐλῶνα ταῖς ἐνέδραις  τὴν   ἡσυχίαν εἶχεν. δὲ Φλαμίνιος
[3, 94]   οὐδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις, ἦγε  τὴν   ἡσυχίαν ἐπὶ τῷ χάρακι καὶ
[3, 118]   τὴν Ἰταλιωτῶν δυναστείαν παραχρῆμα διὰ  τὴν   ἧτταν ἀπεγνώκεισαν, ἐν μεγάλοις δὲ
[3, 11]   τοὺς μὲν ἄλλους τοὺς περὶ  τὴν   θυσίαν ἀποστῆναι κελεῦσαι μικρόν, αὐτὸν
[3, 88]   ὥρμησε ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς  τὴν   Ἰαπυγίαν. ἧς διῃρημένης εἰς τρεῖς
[3, 35]   ἐκ τῆς συνεχείας τῶν κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν ἀγώνων. ~Ἵνα δὲ μὴ
[3, 97]   τὸ μὴ προΐεσθαι τὰ κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν, ἀλλ´ ἐνίστασθαι τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 96]   πολεμίων. Τὰ μὲν οὖν κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν ἀπὸ τούτων (ἐπι) κυδεστέρας
[3, 98]   ὅσαις πόλεσιν ἠπίστησε τῶν κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν, ἔλαβε παρὰ τούτων ὅμηρα
[3, 77]   μέλλον. ~Καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν. ἐνισταμένης
[3, 99]   ἐπιβολάς. καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Ὁ
[3, 30]   ὄντων αὐτῶν καὶ τὰ κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν ἤδη πραττόντων, ἀλλὰ Ῥωμαίοις
[3, 97]   πράξοντα μετ´ ἐκείνου τὰ κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν. πάνυ γὰρ ἠγωνίων μὴ
[3, 10]   τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τὰ κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν πράγματα, σπουδάζων ταύτῃ χρήσασθαι
[3, 98]   Καρχηδονίους φόβῳ συνέχειν τὰ κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν, προσδεῖσθαι δὲ τοὺς καιροὺς
[3, 8]   καὶ τότε διαδεξάμενον τὰ κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ
[3, 13]   Ἀμίλκου θάνατον ἐνεχείρισαν τὰ κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν, τὸ μὲν πρῶτον ἐκαραδόκουν
[3, 15]   ἦν Καρχηδονίων ἐν τοῖς κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν τόποις. καταλαβὼν δὲ τὴν
[3, 8]   τὸ λοιπὸν ἤδη τὰ κατὰ  τὴν   Ἰβηρίαν χειρίζειν κατὰ τὴν αὑτοῦ
[3, 2]   καὶ Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι δὲ  τὴν   Ἰβήρων προσλαβεῖν καὶ Κελτῶν ἀρχήν,
[3, 99]   ὑπισχνουμένων δωρεάς, τότε μὲν εἰς  τὴν   ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν καὶ
[3, 70]   προέκειτο μὲν οὖν αὐτῷ κατὰ  τὴν   ἰδίαν γνώμην χρῆσθαι τοῖς παροῦσι
[3, 117]   τρεψάμενος συνέκλεισε τοὺς Ῥωμαίους εἰς  τὴν   ἰδίαν παρεμβολὴν καὶ δισχιλίους μὲν
[3, 116]   ἐποίουν οὐδὲν οὔτ´ ἔπασχον διὰ  τὴν   ἰδιότητα τῆς μάχης, ἀπράκτους γε
[3, 18]   στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων ἀφικόμενος εἰς  τὴν   Ἰλλυρίδα μετὰ τῶν δυνάμεων καὶ
[3, 16]   μὲν καὶ καταστρέφεσθαι τὰς κατὰ  τὴν   Ἰλλυρίδα πόλεις τὰς ὑπὸ Ῥωμαίους
[3, 16]   σύγκλητος ἔκρινεν ἀσφαλίσασθαι τὰ κατὰ  τὴν   Ἰλλυρίδα πράγματα, προορωμένη διότι μέγας
[3, 16]   μετὰ δυνάμεως ἐπὶ τὰς κατὰ  τὴν   Ἰλλυρίδα πράξεις κατὰ τὸ πρῶτον
[3, 16]   Ἰταλίας πεπεισμένοι καταταχήσειν διορθωσάμενοι μὲν  τὴν   Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ καὶ
[3, 68]   τῇ Ῥώμῃ, προσπεπτωκότων τῶν κατὰ  τὴν   ἱππομαχίαν, ἐξενίζοντο μὲν τῷ τὸ
[3, 65]   ἔμειναν. τῇ δ´ ἐπαύριον πᾶσαν  τὴν   ἵππον ἀναλαβόντες ἀμφότεροι, Πόπλιος δὲ
[3, 72]   Νομαδικοὺς ἱππεῖς παραυτίκα μὲν αὐτὴν  τὴν   ἵππον ἐξαπέστελλε, προστάξας ἔχεσθαι καὶ
[3, 80]   μὴ προσδέξασθαι τὴν παρουσίαν τοῦ  τὴν   ἴσην ἀρχὴν ἔχοντος. ἐξ ὧν
[3, 77]   τρόπου πρὸς αὑτὸν τοὺς κατοικοῦντας  τὴν   Ἰταλίαν, ἅμα δ´ ἀπαλλοτριοῦν τῆς
[3, 94]   ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς κατὰ  τὴν   Ἰταλίαν ἀνθρώποις. Φάβιος δὲ κακῶς
[3, 91]   ἐπιφανέστατα μέν ἐστι τῶν κατὰ  τὴν   Ἰταλίαν καὶ διὰ τὴν ἀρετὴν
[3, 32]   παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς μὲν κατὰ  τὴν   Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν καὶ Λιβύην
[3, 16]   Ῥώμῃ καὶ κατὰ πᾶσαν γενέσθαι  τὴν   Ἰταλίαν. Οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις
[3, 90]   οὐδεμία πόλις ἀπέστη τῶν κατὰ  τὴν   Ἰταλίαν πρὸς Καρχηδονίους, ἀλλὰ διετήρουν
[3, 110]   διείργει πάσας τὰς κατὰ  τὴν   Ἰταλίαν ῥύσεις, τὰς μὲν εἰς
[3, 97]   ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται δὲ τοῖς κατὰ  τὴν   Ἰταλίαν, στρατόπεδα πέμποντες καὶ χρήματα
[3, 95]   ἦν. ~Τὰ μὲν οὖν κατὰ  τὴν   Ἰταλίαν τοιαύτην εἶχε τὴν διάθεσιν.
[3, 33]   οὓς καιροὺς ἐν τοῖς κατὰ  τὴν   Ἰταλίαν τόποις ἀνεστρέφετο, πάντως ἐνομίσαμεν
[3, 118]   ἔσεσθαι κύριοι· Ῥωμαῖοί γε μὴν  τὴν   Ἰταλιωτῶν δυναστείαν παραχρῆμα διὰ τὴν
[3, 2]   πρὸς τὸ μὴ μόνον ἀνακτήσασθαι  τὴν   Ἰταλιωτῶν καὶ Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι
[3, 37]   καλεῖται δὲ τὸ μὲν παρὰ  τὴν   καθ´ ἡμᾶς παρῆκον ἕως Ἡρακλείων
[3, 79]   ἐπιπόνως δὲ καὶ ταλαιπώρως ὑπέμενον  τὴν   κακοπάθειαν, ἄπειροι πάσης τῆς τοιαύτης
[3, 64]   ἀδύνατον καὶ δύσχρηστον ἔχοντα διὰ  τὴν   κακουχίαν, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[3, 49]   ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἧκε πρὸς  τὴν   καλουμένην Νῆσον, χώραν πολύοχλον καὶ
[3, 20]   ἑλόμενοι κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστειλαν εἰς  τὴν   Καρχηδόνα, δύο προτείνοντες αὐτοῖς, ὧν
[3, 87]   τούτῳ καὶ τοὺς διασαφήσοντας εἰς  τὴν   Καρχηδόνα περὶ τῶν γεγονότων· τότε
[3, 61]   εἰς τὴν Λιβύην, ὡς αὐτὴν  τὴν   Καρχηδόνα πολιορκήσοντα, τὸν ἕτερον δ´
[3, 41]   εὐθέως ἐκ κατάπλου πολιορκήσων αὐτὴν  τὴν   Καρχηδόνα. Πόπλιος δὲ κομισθεὶς παρὰ
[3, 99]   Ῥωμαίων πρᾳότητα καὶ μεγαλοψυχίαν παρὰ  τὴν   Καρχηδονίων ἀπιστίαν καὶ βαρύτητα καὶ
[3, 8]   τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ  τὴν   Καρχηδονίων γνώμην. οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν
[3, 23]   συνθήκας, ὅσα τῆς Σικελίας ὑπὸ  τὴν   Καρχηδονίων πίπτει δυναστείαν. ὁμοίως δὲ
[3, 98]   ὄψιν τιθεὶς διὰ τοῦ συμβαίνοντος  τὴν   Καρχηδονίων πρὸς τοὺς συμμάχους αἵρεσιν
[3, 32]   συγγραφέων καὶ καιρῶν ἐξηγήσεως} εἰς  τὴν   Καρχηδόνος ἅλωσιν, ταῖς δὲ κατὰ
[3, 86]   συνέβη διατραπῆναι. διὸ καὶ παρέντες  τὴν   κατ´ ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν τῶν πραγμάτων
[3, 1]   ψυχῆς ἐκ τῶν ὅλων πρὸς  τὴν   κατὰ μέρος τῶν πραγμάτων γνῶσιν,
[3, 15]   ἐπιβολαῖς, πάλαι δὲ παρωρμημένος πρὸς  τὴν   κατὰ Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς μὲν
[3, 114]   ἄρκτους, ἑκατέροις ἀβλαβῆ συνέβαινε γίνεσθαι  τὴν   κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολήν. ~Γενομένης
[3, 40]   κατὰ τὴν προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν  τὴν   κατακεκληρουχημένην χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ
[3, 1]   πολέμους, καταστροφὴν δὲ καὶ συντέλειαν  τὴν   κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας,
[3, 3]   καὶ τὸν Περσικὸν πόλεμον καὶ  τὴν   κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας.
[3, 2]   δὲ τούτοις κατὰ παρέκβασιν δηλώσομεν  τὴν   κατάλυσιν τῆς Ἱέρωνος τοῦ Συρακοσίου
[3, 90]   ὧν καὶ παρασημήναιτ´ ἄν τις  τὴν   κατάπληξιν καὶ καταξίωσιν παρὰ τοῖς
[3, 46]   ἐκ τῶν ἐκτὸς προσήρμοζον, προτείνοντες  τὴν   κατασκευὴν τοῦ ζεύγματος εἰς τὸν
[3, 42]   τὴν ἁρμόζουσαν ξυλείαν ἐξέλαβε πρὸς  τὴν   κατασκευὴν τῶν μονοξύλων· ἐξ ὧν
[3, 95]   πόλεμον. διασαφούντων δὲ τῶν ἐπὶ  τὴν   κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντων ὅτι περὶ τὸ
[3, 45]   τῶν Νομάδων οἱ προαποσταλέντες ἐπὶ  τὴν   κατασκοπήν, τοὺς μὲν πλείστους αὑτῶν
[3, 88]   καιρῷ καὶ Φάβιος μετὰ  τὴν   κατάστασιν θύσας τοῖς θεοῖς ἐξώρμησε
[3, 4]   τοῦτ´ ἔσται τελεσιούργημα, τὸ γνῶναι  τὴν   κατάστασιν παρ´ ἑκάστοις, ποία τις
[3, 31]   τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ διαφυλάξοντας  τὴν   κατάστασιν παροξύναι δικαίως, εἰ μηδὲν
[3, 19]   καὶ τελέως ἄκριτον. διὸ καὶ  τὴν   καταστροφὴν παραπλησίαν αὐτῷ συνέβη γενέσθαι
[3, 82]   καὶ πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος  τὴν   καταφθορὰν αὐτῆς, ἐσχετλίαζε, δεινὸν ἡγούμενος
[3, 30]   Ῥωμαίοις καὶ διὰ τούτων ἐποιήσαντο  τὴν   κατόρθωσιν τῆς πολιτείας. διόπερ εἰ
[3, 55]   μὲν γὰρ ἄνδρες οὐ δυνάμενοι  τὴν   κάτω χιόνα διακόπτειν, ὁπότε πεσόντες
[3, 55]   δ´ ὑποζύγια διέκοπτεν, ὅτε πέσοι,  τὴν   κάτω χιόνα κατὰ τὴν διανάστασιν,
[3, 88]   οἴνοις διὰ τὸ πλῆθος ἐξεθεράπευσε  τὴν   καχεξίαν αὐτῶν καὶ τὴν ψώραν,
[3, 115]   τῶν εὐωνύμων ἐπὶ δόρυ ποιούμενοι  τὴν   κλίσιν ἐξ ἀσπίδος ἐπιπαρενέβαλλον, αὐτοῦ
[3, 105]   σφετέρας παρεμβολῆς διετάφρευσαν, περὶ δὲ  τὴν   κορυφὴν τοῦ καταληφθέντος λόφου χάρακα
[3, 84]   καὶ λογχοφόρων Μαάρβα καὶ περιστρατοπεδεύσαντος  τὴν   κώμην, ποικίλης αὐτοῖς ἀπορίας περιεστώσης,
[3, 24]   πόλεις αἱ περιέχουσαι παρὰ θάλατταν  τὴν   Λατίνην χώραν, ὑπὲρ ἧς ποιοῦνται
[3, 92]   πρὸς ἀναζυγήν, βουλόμενος μὴ καταφθεῖραι  τὴν   λείαν, ἀλλ´ εἰς τοιοῦτον ἀπερείσασθαι
[3, 93]   τούτοις (τοὺς) ἱππεῖς, ἑξῆς δὲ  τὴν   λείαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς
[3, 76]   τὴν παραχειμασίαν ἐποιεῖτο. διαδοὺς δὲ  τὴν   λείαν ἴσως τοῖς στρατιώταις μεγάλην
[3, 101]   τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν μήτε  τὴν   λείαν καταφθεῖραι τόν τε σῖτον
[3, 94]   τῶν στενῶν μετ´ ἀσφαλείας καὶ  τὴν   λείαν, λελοιπότων τοὺς τόπους τῶν
[3, 33]   ἦσαν δ´ οἱ διαβάντες εἰς  τὴν   Λιβύην Θερσῖται, Μαστιανοί, πρὸς δὲ
[3, 35]   ἱκανὴν ἀσφάλειαν τοῖς τε κατὰ  τὴν   Λιβύην καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 61]   ἕνα τῶν στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων εἰς  τὴν   Λιβύην, ὡς αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα
[3, 41]   Καρχηδόνα. Πόπλιος δὲ κομισθεὶς παρὰ  τὴν   Λιγυστίνην ἧκε πεμπταῖος ἀπὸ Πισῶν
[3, 83]   ἑωθινὴν ἦγε τὴν πρωτοπορείαν παρὰ  τὴν   λίμνην εἰς τὸν ὑποκείμενον αὐλῶνα,
[3, 84]   μὲν τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον εἰς  τὴν   λίμνην ἔμενε τὰς κεφαλὰς αὐτὰς
[3, 83]   τὴν εἴσοδον τὴν παρά τε  τὴν   λίμνην καὶ τὰς παρωρείας φέρουσαν
[3, 84]   διεφθείροντο. συνωθούμενοι {μὲν} γὰρ εἰς  τὴν   λίμνην οἱ μὲν διὰ τὴν
[3, 83]   παρώρειαν, διελθὼν τὸν αὐλῶνα παρὰ  τὴν   λίμνην τὸν μὲν κατὰ πρόσωπον
[3, 72]   εἰς ἑξακισχιλίους· ἐκίνει δὲ καὶ  τὴν   λοιπὴν δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος,
[3, 100]   ὑπάρχειν σῖτον ἐν τῇ περὶ  τὴν   Λουκαρίαν καὶ τὸ καλούμενον Γερούνιον
[3, 16]   βλέποντες Ῥωμαῖοι καὶ θεωροῦντες ἀνθοῦσαν  τὴν   Μακεδόνων οἰκίαν ἔσπευδον ἀσφαλίσασθαι τὰ
[3, 105]   ἦν ἐναργὲς ὅτι διὰ μὲν  τὴν   Μάρκου τόλμαν ἀπόλωλε τὰ ὅλα,
[3, 88]   καὶ τὴν Ἀδριανὴν ἔτι δὲ  τὴν   Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε
[3, 68]   Ῥώμης, ἐξ ἐπιφανείας ἐδόξαζον κριθήσεσθαι  τὴν   μάχην. ἁθροισθέντων δὲ τῶν στρατιωτῶν
[3, 117]   ἐπειδὴ κατὰ πάντα τὰ μέρη  τὴν   μάχην Ἀννίβας ἔκρινε, καὶ τότε
[3, 84]   τινα κώμην Τυρρηνίδα. μετὰ δὲ  τὴν   μάχην ἀποσταλέντος ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ
[3, 117]   τοῦ χάρακος, ἅμα τῷ κατάρξασθαι  τὴν   μάχην κατὰ τὸ συνταχθὲν ἐπολιόρκουν
[3, 115]   ἐκ τῶν πλαγίων προσπεπτωκότας ἐποιοῦντο  τὴν   μάχην· ~Λεύκιος δὲ καίπερ ὢν
[3, 86]   τούτους καταταχεῖν. Ἀννίβας δέ, μετὰ  τὴν   μάχην προσαγγελθείσης αὐτῷ τῆς τῶν
[3, 86]   Ῥώμῃ, τριταίας οὔσης τῆς κατὰ  τὴν   μάχην προσαγγελίας, καὶ μάλιστα τότε
[3, 14]   ἵππους, ἐξ ὑπερδεξίου δὲ ποιεῖσθαι  τὴν   μάχην τοὺς ἱππέας πρὸς τοὺς
[3, 109]   τούτοις, οὕτως ἑαυτοὺς παραστήσεσθε πρὸς  τὴν   μάχην ὡς τῆς πατρίδος οὐ
[3, 39]   Φιλαίνου βωμῶν, οἳ κεῖνται κατὰ  τὴν   μεγάλην Σύρτιν, ἕως ἐφ´ Ἡρακλέους
[3, 117]   εἰς ἑπτὰ μυριάδας, ἀπέθανον εὐγενῶς,  τὴν   μεγίστην χρείαν παρεσχημένου τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 91]   πόλεις τῆς Ἰταλίας ἐν αὑτοῖς.  τὴν   μὲν γὰρ παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ
[3, 43]   τῶν εὐκινητοτάτων πεζῶν. εἶχον δὲ  τὴν   μὲν ἐξ ὑπερδεξίου καὶ παρὰ
[3, 65]   προῄει βάδην. δ´ Ἀννίβας  τὴν   μὲν κεχαλινωμένην ἵππον καὶ πᾶν
[3, 93]   ἐπιπέδοις ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν,  τὴν   μὲν λείαν αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως
[3, 112]   χρόνον ἱκανὸν μείνας, οὐδενὸς ἀντεξιόντος,  τὴν   μὲν λοιπὴν δύναμιν αὖθις εἰς
[3, 40]   τὴν πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν  τὴν   μὲν μίαν ἔκτιζον ἐπὶ τάδε
[3, 1]   τὴν προέκθεσιν τῆς αὑτῶν πραγματείας.  τὴν   μὲν οὖν καθόλου τῆς ὑποθέσεως
[3, 107]   χρείαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι.  τὴν   μὲν οὖν πόλιν ἔτι πρότερον
[3, 15]   μή, φάναι πολεμήσειν; νῦν δὲ  τὴν   μὲν οὖσαν αἰτίαν ἀληθινὴν παρασιωπῶν,
[3, 92]   διαιρεῖ τὰ προειρημένα πεδία. καὶ  τὴν   μὲν παρεμβολὴν ἐκ τοῦ πρὸς
[3, 56]   ἵππους καὶ ὑποζύγια. τέλος δὲ  τὴν   μὲν πᾶσαν πορείαν ἐκ Καινῆς
[3, 110]   ἐποιεῖτο θόρυβον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι  τὴν   μὲν πρώτην ἐπιφορὰν ἐδέξαντο, προθέμενοί
[3, 19]   δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος  τὴν   μὲν Φάρον εὐθέως ἐξ ἐφόδου
[3, 80]   προκειμένους τῶν τόπων. πυνθανόμενος δὲ  τὴν   μὲν χώραν τὴν πρόσθεν πολλῆς
[3, 38]   κατὰ τὸ συνεχὲς τὰ πρὸς  τὴν   μεσημβρίαν θαλάττῃ περιέχεται, τὸν
[3, 37]   δὲ περιέχοντος πέπτωκεν ὑπό τε  τὴν   μεσημβρίαν καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς
[3, 37]   χῶραι καθολικώτερον θεωρούμεναι τὸν πρὸς  τὴν   μεσημβρίαν τόπον ἐπέχουσι τῆς καθ´
[3, 76]   στρατεύματι, ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς  τὴν   μεσόγαιον· πολὺ γὰρ ἤδη καὶ
[3, 47]   ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς εἰς  τὴν   μεσόγαιον τῆς Εὐρώπης. δὲ
[3, 76]   τύραννον μὲν εἶναι τῶν κατὰ  τὴν   μεσόγαιον τόπων, εὔνουν δὲ διαφερόντως
[3, 26]   δεομένοις ἐβοήθησαν, οἵτινες οὐ μόνον  τὴν   Μεσσηνίων πόλιν ἀλλὰ καὶ τὴν
[3, 49]   Δέλτα, πλὴν ἐκείνου μὲν θάλαττα  τὴν   μίαν πλευρὰν καὶ τὰς τῶν
[3, 23]   τὴν Βυσσάτιν μήτε τοὺς κατὰ  τὴν   μικρὰν Σύρτιν τόπους, δὴ
[3, 88]   ἀπ´ Ἀριμίνου βοηθούσαις δυνάμεσι περὶ  τὴν   Ναρνίαν, Γνάιον μὲν τὸν ὑπάρχοντα
[3, 97]   προτέρημα διὰ τοῦ Γναΐου περὶ  τὴν   ναυμαχίαν καὶ νομίσαντες χρήσιμον εἶναι,
[3, 76]   ταὐτὸ τήν τε πεζὴν καὶ  τὴν   ναυτικὴν στρατιὰν ἐν Ταρράκωνι τὴν
[3, 18]   γὰρ τὸν ἐπίπλουν νυκτὸς ἐπὶ  τὴν   νῆσον παντὶ τῷ στρατεύματι τὸ
[3, 33]   τὸ ἔθνος αὐτῶν προσαγορεύουσι καὶ  τὴν   νῆσον. τῶν δὲ προειρημένων τοὺς
[3, 75]   τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι μάχης γενομένης  τὴν   νίκην αὐτῶν χειμὼν ἀφείλετο.
[3, 111]   χάριν· ἐκεῖνοι γὰρ ἡμῖν συγκατασκευάζοντες  τὴν   νίκην εἰς τοιούτους τόπους ἤχασι
[3, 64]   πατρίδι, πρόδηλον δ´ ἐν αὐτῇ  τὴν   νίκην ὑπάρχουσαν. πάντων δὲ καὶ
[3, 101]   ἡμερῶν, ἠναγκάζετο τοὺς μὲν ἐπὶ  τὴν   νομὴν τῶν θρεμμάτων ἀπομερίζειν τοὺς
[3, 50]   εὐζώνους ποιήσας διῆλθε τὰ στενὰ  τὴν   νύκτα καὶ κατέσχε τοὺς ὑπὸ
[3, 44]   διαπεραιώσας τὰς δυνάμεις ἐκείνην μὲν  τὴν   νύκτα παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν
[3, 51]   σκευοφόρου διαφθαρέντος, ἀναλαβὼν τοὺς προκατασχόντας  τὴν   νύκτα τὰς ὑπερβολὰς ὥρμησε παραβοηθήσων
[3, 25]   πλοῖα παρεχέτωσαν Καρχηδόνιοι καὶ εἰς  τὴν   ὁδὸν καὶ εἰς τὴν ἄφοδον,
[3, 35]   τῶν αὐτῷ συνεξορμώντων. εἰς δὲ  τὴν   οἰκείαν ἀπέλυσε τοὺς ἴσους τοῖς
[3, 50]   ἐπειδὴ δ´ ἐκεῖνοι μὲν εἰς  τὴν   οἰκείαν ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ περὶ
[3, 63]   ποτ´ ἂν ὅτι φεύγων εἰς  τὴν   οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ ᾤετο δεῖν
[3, 77]   ἀφῆκε πάντας χωρὶς λύτρων εἰς  τὴν   οἰκείαν, βουλόμενος ἅμα μὲν προκαλεῖσθαι
[3, 85]   ἀπέλυσε χωρὶς λύτρων ἅπαντας εἰς  τὴν   οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος τὸν αὐτὸν ὃν
[3, 51]   λοιποὺς τρεψάμενος ἠνάγκασε φυγεῖν εἰς  τὴν   οἰκείαν, τότε δὴ τὸ μὲν
[3, 5]   καὶ Ῥωμαῖοι τοὺς Ἕλληνας εἰς  τὴν   οἰκείαν τοὺς ἐκ τοῦ Περσικοῦ
[3, 55]   Νομάδας ἀνὰ μέρος προῆγε πρὸς  τὴν   οἰκοδομίαν καὶ μόλις ἐν ἡμέραις
[3, 100]   τοῦ τάγματος τοῖς προκεχειρισμένοις ἐπὶ  τὴν   οἰκονομίαν ταύτην, τῷ δὲ τρίτῳ
[3, 3]   ἕκαστα χειρίσαντες Ῥωμαῖοι πᾶσαν ἐποιήσαντο  τὴν   οἰκουμένην ὑπήκοον αὑτοῖς. ~Εἰ μὲν
[3, 3]   αὐξήσεως τοῦ Ῥοδίων πολιτεύματος, συγκεφαλαιωσόμεθα  τὴν   ὅλην διήγησιν ἅμα καὶ τὰς
[3, 61]   ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε καὶ κατεπέπληκτο  τὴν   ὅλην ἐπιβολὴν καὶ τὴν πρᾶξιν
[3, 106]   πλῆθος ἔτι τῶν στρατιωτῶν πρὸς  τὴν   ὅλην ἐπιβολὴν παραχρῆμα καταγράψαντες ἐξαπέστειλαν,
[3, 52]   φιλοτίμως τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν καὶ  τὴν   ὅλην ἐπιβολήν. τῶν δὲ φασκόντων
[3, 101]   οἱ Ῥωμαῖοι καὶ μετὰ ταῦτα  τὴν   ὅλην στρατοπεδείαν μετεβίβασαν εἰς τοῦτον
[3, 110]   τοὺς ἱππεῖς ἐπαφέντες ἐπροτέρουν κατὰ  τὴν   ὅλην συμπλοκὴν διὰ τὸ τοῖς
[3, 105]   οἱ Ῥωμαῖοι, καίπερ λελυκότες ἤδη  τὴν   ὅλην τάξιν, αὖθις ἁθροιζόμενοι περὶ
[3, 50]   τὴν τῶν ὑπεναντίων ἐπίνοιαν καὶ  τὴν   ὅλην ὑπόθεσιν. ὧν πραξάντων τὸ
[3, 13]   Σικελίας ἧτταν, συνεπέτεινε δ´ αὐτῶν  τὴν   ὀργήν, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, τὰ
[3, 39]   εἶναι συμβαίνει τρισχιλίους, ὅθεν ἐποιεῖτο  τὴν   ὁρμὴν Ἀννίβας τὴν εἰς Ἰταλίαν·
[3, 111]   πλήθους, ἐπαινέσας καὶ δεξάμενος αὐτῶν  τὴν   ὁρμὴν ἀφῆκε καὶ παραχρῆμα κατεστρατοπέδευσε,
[3, 64]   πρὸς τὸ κινδυνεύειν, ἀποδεξάμενος αὐτῶν  τὴν   ὁρμὴν διαφῆκε, προσπαρακαλέσας ἑτοίμους εἶναι
[3, 10]   πατρίδι τὴν ἀσφάλειαν, εὐθέως ἐποιεῖτο  τὴν   ὁρμὴν ἐπὶ τὰ κατὰ τὴν
[3, 85]   ποῦ καὶ πῶς δεῖ ποιεῖσθαι  τὴν   ὁρμήν, εὐθαρσὴς ὢν ἤδη περὶ
[3, 104]   ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίαν καὶ  τὴν   ὁρμὴν καὶ τὴν φιλοδοξίαν τοῦ
[3, 51]   τὴν πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιήσαντο  τὴν   ὁρμὴν οἱ πολέμιοι. καταλαβὼν δὲ
[3, 104]   τόλμαν ἀφελέσθαι καὶ προκαταλαβεῖν αὐτοῦ  τὴν   ὁρμήν. οὔσης δέ τινος ὑπεροχῆς
[3, 94]   τὰς ὑπερβολάς, νομίσαντες ταύτῃ ποιεῖσθαι  τὴν   ὁρμὴν τὸν Ἀννίβαν, ἀπολιπόντες τὰς
[3, 90]   τὰς λείας. κατέδραμον δὲ καὶ  τὴν   Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων ἀποικίαν ὑπάρχουσαν· εἷλον
[3, 98]   Ζακανθαίων ἀπέθετο πόλιν διά τε  τὴν   ὀχυρότητα καὶ διὰ τὴν τῶν
[3, 3]   μετὰ δὲ ταῦτα θέντες ὑπὸ  τὴν   ὄψιν τὰς Αἰτωλῶν καὶ Κεφαλλήνων
[3, 99]   τῶν παίδων ἀποκαταστάσεως τιθεὶς ὑπὸ  τὴν   ὄψιν τὴν τῶν Ῥωμαίων πρᾳότητα
[3, 98]   καὶ παρὰ τῶν πολλῶν, ὑπὸ  τὴν   ὄψιν τιθεὶς διὰ τοῦ συμβαίνοντος
[3, 29]   καὶ τοῖς μετὰ ταῦτα προσληφθησομένοις,  τὴν   παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν ἀεὶ δέον
[3, 69]   καὶ πεπεισμένους τῷ τοιούτῳ τρόπῳ  τὴν   παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρξειν,
[3, 21]   δὲ τοῦ τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις  τὴν   παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν εἶναι ῥητῶς
[3, 29]   ὑπάρχειν τε τὴν ἀσφάλειαν πᾶσι  τὴν   παρ´ ἀμφοῖν. ~Τούτων δὴ τοιούτων
[3, 69]   πρὸς τὸ μὴ δεδιότας ἀπελπίζειν  τὴν   παρ´ αὐτοῦ σωτηρίαν τοὺς ὑπὸ
[3, 98]   πόλεις τοὺς παῖδας οὐ μόνον  τὴν   παρ´ αὐτῶν εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι τῶν
[3, 29]   φασιν, ὑπάρχειν τοῖς ἀμφοτέρων συμμάχοις  τὴν   παρ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν, οὐκ αὐτοῖς
[3, 83]   εἶναι κατ´ αὐτὴν τὴν εἴσοδον  τὴν   παρά τε τὴν λίμνην καὶ
[3, 15]   τὴν Ἰβηρίαν τόποις. καταλαβὼν δὲ  τὴν   παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρεσβείαν καὶ
[3, 62]   τοιοῦδέ τινος ἐνεχείρει τρόπου ποιεῖσθαι  τὴν   παραίνεσιν. συναγαγὼν γὰρ τὰ πλήθη
[3, 116]   διεσῴζετο. βουλόμενος δὲ τοῖς κατὰ  τὴν   παράκλησιν λόγοις ἀκολούθως ἐπ´ αὐτῶν
[3, 76]   τοὺς μὲν ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν  τὴν   παραλίαν κατοικούντων ἕως Ἴβηρος ποταμοῦ,
[3, 84]   τὴν λίμνην οἱ μὲν διὰ  τὴν   παράστασιν τῆς διανοίας ὁρμῶντες ἐπὶ
[3, 78]   καὶ Φοινικικῷ στρατηγήματι τοιούτῳ κατὰ  τὴν   παραχειμασίαν. ἀγωνιῶν γὰρ τὴν ἀθεσίαν
[3, 101]   συναγαγεῖν, ἵνα πάντων κατὰ  τὴν   παραχειμασίαν δαψίλεια τοῖς ἀνδράσιν, μὴ
[3, 76]   ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ τόπων, ποιούμενος  τὴν   παραχειμασίαν ἐν Καινῇ πόλει.
[3, 76]   τὴν ναυτικὴν στρατιὰν ἐν Ταρράκωνι  τὴν   παραχειμασίαν ἐποιεῖτο. διαδοὺς δὲ τὴν
[3, 92]   ἐν δυνήσεται ποιήσασθαι καὶ  τὴν   παραχειμασίαν, ἵνα μὴ μόνον κατὰ
[3, 35]   ~Ἐπιτελέσας δὲ τὰ προειρημένα κατὰ  τὴν   παραχειμασίαν καὶ παρασκευάσας ἱκανὴν ἀσφάλειαν
[3, 100]   τὸ Γερούνιον, κρίνας ἐκεῖ ποιεῖσθαι  τὴν   παραχειμασίαν, προῆγε ποιούμενος τὴν πορείαν
[3, 100]   τείχη, βουλόμενος σιτοβολίοις χρήσασθαι πρὸς  τὴν   παραχειμασίαν. τὴν δὲ δύναμιν πρὸ
[3, 59]   οἰκουμένης. νῦν δ´ ἀναδραμόντες ἐπὶ  τὴν   παρέκβασιν τῆς διηγήσεως πειρασόμεθα δηλοῦν
[3, 68]   καὶ περιλαβὼν τάφρῳ καὶ χάρακι  τὴν   παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν τὸν Τεβέριον
[3, 45]   τῶν πολεμίων· ἀφικόμενοι δ´ εἰς  τὴν   παρεμβολὴν ἀνήγγειλαν. Πόπλιος δὲ παραυτίκα
[3, 75]   τοὺς δὲ παρ´ αὑτῶν ἀπολελοιπότας  τὴν   παρεμβολὴν ἐκ τῆς μάχης ἀνακεχωρηκέναι
[3, 93]   δὲ τῶν Καρχηδονίων καὶ ποιησαμένων  τὴν   παρεμβολὴν ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ὑπ´
[3, 88]   ~Ἀννίβας δὲ κατὰ βραχὺ μεταθεὶς  τὴν   παρεμβολὴν ἐνδιέτριβε τῇ παρὰ τὸν
[3, 102]   πελάζοντας ἀποτριβόμενος καὶ μόλις διαφυλάττων  τὴν   παρεμβολήν, ἕως Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν τοὺς
[3, 52]   ~Τότε μὲν οὖν αὐτοῦ ποιησάμενος  τὴν   παρεμβολὴν καὶ μίαν ἐπιμείνας ἡμέραν
[3, 74]   πορρωτέρω προβαίνειν ἐπανῆλθε πάλιν εἰς  τὴν   παρεμβολήν. καὶ πάντες ἐπὶ μὲν
[3, 75]   πυνθανόμενοι τοὺς μὲν Καρχηδονίους καὶ  τὴν   παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν τηρεῖν καὶ
[3, 53]   στίβοις ἑπόμενα καὶ συνάψαι πρὸς  τὴν   παρεμβολήν. ~τῆς δὲ χιόνος ἤδη
[3, 40]   οἱ δὲ Βοῖοι συνέντες αὐτοῦ  τὴν   παρουσίαν, ἔν τισι δρυμοῖς ἑτοιμάσαντες
[3, 80]   τὸ προτέρημα καὶ μὴ προσδέξασθαι  τὴν   παρουσίαν τοῦ τὴν ἴσην ἀρχὴν
[3, 89]   πεντήκοντα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ συνεὶς  τὴν   παρουσίαν τοῦ Φαβίου καὶ βουλόμενος
[3, 67]   Ἀννίβας δὲ φιλοφρόνως ἀποδεξάμενος αὐτῶν  τὴν   παρουσίαν, τούτους μὲν εὐθέως παρακαλέσας
[3, 43]   παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας, σημηνάντων ἐκείνων  τὴν   παρουσίαν τῷ καπνῷ κατὰ τὸ
[3, 64]   καὶ τὴν σύμπασαν δύναμιν ἐπιγνόντας  τὴν   παρουσίαν τῶν ἡμετέρων στρατιωτῶν φυγῇ
[3, 45]   ὑποστροφῆς ἠπείγοντο, διασαφήσοντες τῷ στρατηγῷ  τὴν   παρουσίαν τῶν πολεμίων· ἀφικόμενοι δ´
[3, 61]   τὸ Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες μὲν  τὴν   παρουσίαν τῶν πολεμίων, οἰόμενοι δὲ
[3, 83]   ὡς εἰς τὸν αὐλῶνα παρὰ  τὴν   παρώρειαν, διελθὼν τὸν αὐλῶνα παρὰ
[3, 55]   χειμῶνος, τὰ δ´ ὑπὸ μέσην  τὴν   παρώρειαν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν
[3, 93]   ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ὑπ´ αὐτὴν  τὴν   παρώρειαν, τὴν μὲν λείαν αὐτῶν
[3, 60]   τὴν εἰσβολὴν καταστρατοπεδεύσας ὑπ´ αὐτὴν  τὴν   παρώρειαν τῶν Ἄλπεων τὰς μὲν
[3, 91]   δὲ τὰ πεδία κεῖσθαι συμβαίνει  τὴν   πασῶν ποτε μακαριωτάτην γεγονυῖαν πόλιν
[3, 5]   βασιλέως αὖθις ἀνεκτήσατο δι´ Ἀττάλου  τὴν   πατρῴαν ἀρχήν. δὲ Σελεύκου
[3, 12]   οἱ καιροὶ καὶ λίαν ἐναποδείξασθαι  τὴν   πατρῴαν ἔχθραν εἰς Ῥωμαίους. διὸ
[3, 95]   στόλου ναύαρχον. ἅμα δὲ καὶ  τὴν   πεζὴν ἐκ τῆς παραχειμασίας ἡθροικὼς
[3, 118]   τῆς ἱστορίας σύνταξιν οἰκείαν εἶναι  τὴν   περὶ αὐτῆς ἐξήγησιν. ἀλλὰ καὶ
[3, 57]   διερριμμένην οὐδ´ ἐν παρέργῳ ποιήσασθαι  τὴν   περὶ αὐτῶν μνήμην, ἀλλὰ κατ´
[3, 59]   τι καὶ προεβίβασαν τὴν ἐμπειρίαν  τὴν   περὶ τούτων ἐν τοιούτοις καιροῖς,
[3, 1]   καθόλου τῆς ὑποθέσεως ἔμφασιν καὶ  τὴν   περιγραφὴν ἤδη δεδηλώκαμεν. τῶν δὲ
[3, 107]   ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ κατὰ  τὴν   πέριξ εὐφυῶς κεῖσθαι χώραν. πέμποντες
[3, 85]   οὐ μετρίως οὐδὲ κατὰ σχῆμα  τὴν   περιπέτειαν ἔφερον. οὐ μὴν
[3, 6]   ὧν Φίλιππος κατανοήσας καὶ συλλογισάμενος  τὴν   Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ
[3, 6]   προφάσει χρώμενος ὅτι σπεύδει μετελθεῖν  τὴν   Περσῶν παρανομίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας,
[3, 90]   Ἰταλίαν πρὸς Καρχηδονίους, ἀλλὰ διετήρουν  τὴν   πίστιν, καίπερ ἔνιαι πάσχουσαι κακῶς.
[3, 60]   χειρὸς παραγίνεσθαι, διδόντας αὑτοὺς εἰς  τὴν   πίστιν. τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος
[3, 49]   Ἰσάρας προσαγορευόμενος, ῥέοντες παρ´ ἑκατέραν  τὴν   πλευράν, ἀποκορυφοῦσιν αὐτῆς τὸ σχῆμα
[3, 78]   μὲν ἄλλας ἐμβολὰς τὰς εἰς  τὴν   πολεμίαν μακρὰς εὕρισκε καὶ προδήλους
[3, 78]   δὲ καὶ μετεώρους ὄντας εἰς  τὴν   πολεμίαν, προφάσει μὲν διὰ τὴν
[3, 112]   θεῶν ἱκετηρίαι καὶ δεήσεις ἐπεῖχον  τὴν   πόλιν. δεινοὶ γὰρ ἐν ταῖς
[3, 118]   πολλούς, ἠσφαλίζετο δὲ τὰ κατὰ  τὴν   πόλιν, ἐβουλεύετο δὲ περὶ τῶν
[3, 40]   τὸν ἀριθμὸν ὄντας εἰς ἑκατέραν  τὴν   πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν
[3, 51]   ἐκ τοῦ κινδύνου προσέβαλε πρὸς  τὴν   πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιήσαντο τὴν
[3, 118]   ὀλίγας ἡμέρας, τοῦ φόβου κατέχοντος  τὴν   πόλιν, καὶ τὸν εἰς τὴν
[3, 17]   ὀκτὼ μησὶ κατὰ κράτος εἷλε  τὴν   πόλιν. κύριος δὲ γενόμενος χρημάτων
[3, 19]   μὲν αὐτῶν ἔφυγον ὡς πρὸς  τὴν   πόλιν, οἱ δὲ πλείους ἀνοδίᾳ
[3, 50]   βαρβάρων κατὰ τὴν συνήθειαν εἰς  τὴν   πόλιν. ~οὗ συμβάντος καὶ τῆς
[3, 86]   μάλιστα τότε τοῦ πάθους κατὰ  τὴν   πόλιν ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης καὶ
[3, 18]   δυσχερῆ καὶ πολυχρόνιον συμβῇ γενέσθαι  τὴν   πολιορκίαν. διὸ προορώμενος ἕκαστα τούτων
[3, 17]   παραστρατοπεδεύσας Ἀννίβας ἐνεργὸς ἐγίνετο περὶ  τὴν   πολιορκίαν, πολλὰ προορώμενος εὔχρηστα πρὸς
[3, 42]   Βοαμίλκου τοῦ βασιλέως. οἳ ποιησάμενοι  τὴν   πορείαν ἀντίοι τῷ ῥεύματι παρὰ
[3, 54]   χιόνος καὶ ταύτην ἀδύνατον ποιούσης  τὴν   πορείαν, ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς. ~τὸ
[3, 49]   ποιησάμενος ἑξῆς ἐπὶ τέτταρας ἡμέρας  τὴν   πορείαν ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἧκε
[3, 56]   αὐτὸς εἰς Πίσας. ποιησάμενος δὲ  τὴν   πορείαν διὰ Τυρρηνίας καὶ παραλαβὼν
[3, 78]   τοῦ μέρους ταύτῃ προέθετο ποιεῖσθαι  τὴν   πορείαν. διαδοθείσης δὲ τῆς φήμης
[3, 79]   νύκτας συνεχῶς δι´ ὕδατος ποιούμενοι  τὴν   πορείαν· διαφερόντως γε μὴν ἐπόνουν
[3, 98]   ~καθ´ οὓς καιροὺς Ἀννίβας ἐποιεῖτο  τὴν   πορείαν εἰς Ἰταλίαν, ὅσαις πόλεσιν
[3, 88]   καὶ Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε ποιούμενος  τὴν   πορείαν εἰς τὴν Ἰαπυγίαν. ἧς
[3, 76]   προῆγε παντὶ τῷ στρατεύματι, ποιούμενος  τὴν   πορείαν εἰς τὴν μεσόγαιον· πολὺ
[3, 62]   τῶν αἰχμαλώτων, οὓς εἰλήφει κακοποιοῦντας  τὴν   πορείαν ἐν ταῖς περὶ τὰς
[3, 17]   τῆς Καινῆς πόλεως προῆγε, ποιούμενος  τὴν   πορείαν ἐπὶ τὴν Ζάκανθαν.
[3, 51]   τῶν ἰδίων· γὰρ κατὰ  τὴν   πορείαν θόρυβος ἐξ ἀμφοῖν ηὔξετο
[3, 61]   δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς δὲ τούτοις  τὴν   πορείαν ἱστορῶν τὴν ἀπὸ τοῦ
[3, 19]   συνῆψαν, διὰ τόπων ἀδήλων ποιούμενοι  τὴν   πορείαν. καὶ καταλαβόμενοι μεταξὺ τῆς
[3, 79]   δι´ ἀκεραίων τῶν ἑλῶν ποιούμενοι  τὴν   πορείαν μετρίως κακοπαθοῦντες ἤνυον, ἅτε
[3, 100]   ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν, προῆγε ποιούμενος  τὴν   πορείαν παρὰ τὸ Λίβυρνον ὄρος
[3, 95]   τὸν πλοῦν, τοῖς δὲ πεζοῖς  τὴν   πορείαν παρὰ τὸν αἰγιαλόν, σπεύδων
[3, 46]   πολὺ καθ´ ὕδατος ὀρθοὶ ποιούμενοι  τὴν   πορείαν. ~Περαιωθέντων δὲ τῶν θηρίων,
[3, 93]   στενῶν, δι´ ὧν ἔμελλε ποιεῖσθαι  τὴν   πορείαν, πρὸς ἣν ἐκέλευε προσελαύνειν
[3, 66]   τἀναντία παρὰ τὸν ποταμὸν ἐποιεῖτο  τὴν   πορείαν, σπεύδων ἐπὶ τόπον εὐγεφύρωτον
[3, 66]   παρόδῳ· κατὰ ῥοῦν γὰρ ἐποιεῖτο  τὴν   πορείαν, σπεύδων συνάψαι τοῖς ὑπεναντίοις.
[3, 78]   πᾶς τις εὐλαβῶς εἶχε πρὸς  τὴν   πορείαν, ὑφορώμενος βάραθρα καὶ τοὺς
[3, 47]   ὡς ἐπὶ τὴν ἕω, ποιούμενος  τὴν   πορείαν ὡς εἰς τὴν μεσόγαιον
[3, 86]   χώραν ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος  τὴν   πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν.
[3, 67]   ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο  τὴν   πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν Τρεβίαν
[3, 4]   καταστρέφειν ἅμα τὴν διήγησιν καὶ  τὴν   πραγματείαν ἐπὶ τὰς τελευταίας ῥηθείσας
[3, 64]   ἐκ τῶν κατὰ λόγον ἑώρα  τὴν   πρᾶξιν ταύτην ἀναγκαίαν μὲν οὖσαν
[3, 61]   κατεπέπληκτο τὴν ὅλην ἐπιβολὴν καὶ  τὴν   πρᾶξιν τοῦ στρατηγοῦ. τὸ δὲ
[3, 71]   παρακαλέσας δὲ καὶ παραστήσας τούτοις  τὴν   πρέπουσαν ὁρμὴν τῷ καιρῷ παρήγγελλε
[3, 81]   μέρος εἶναι στρατηγίας τοῦ γνῶναι  τὴν   προαίρεσιν καὶ φύσιν τοῦ τῶν
[3, 40]   τοὺς Ἴνσομβρας καὶ συμφρονήσαντες κατὰ  τὴν   προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν τὴν κατακεκληρουχημένην
[3, 54]   πλήθη δυσθύμως διακείμενα καὶ διὰ  τὴν   προγεγενημένην ταλαιπωρίαν καὶ διὰ τὴν
[3, 73]   τε καὶ τῶν ἵππων διὰ  τὴν   προειρημένην ἀκεραιότητα περὶ τὴν ἔξοδον·
[3, 10]   δὲ μετὰ τὸ καταλύσασθαι Καρχηδονίους  τὴν   προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς πόλεμον,
[3, 1]   θέαν ἀκόλουθον τοῖς εἰρημένοις ποιησόμεθα  τὴν   προέκθεσιν τῆς αὑτῶν πραγματείας. τὴν
[3, 43]   τοὺς ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας δέ, κατὰ  τὴν   πρόθεσιν αὐτῷ συντρεχόντων τῶν πραγμάτων,
[3, 5]   τὰ τοῦ βίου πρὸς τὸ  τὴν   πρόθεσιν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι
[3, 63]   ~Ἀννίβας δὲ διὰ τῶν προειρημένων  τὴν   προκειμένην διάθεσιν ἐνεργασάμενος ταῖς τῶν
[3, 34]   καὶ συμμάχοις χρήσασθαι Κελτοῖς εἰς  τὴν   προκειμένην ἐπιβολήν. ἀφικομένων δὲ τῶν
[3, 82]   τῶν Ῥωμαίων στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν εἰς  τὴν   προκειμένην χώραν, εὐθέως μετέωρος ἦν
[3, 49]   ἀποκορυφοῦσιν αὐτῆς τὸ σχῆμα κατὰ  τὴν   πρὸς ἀλλήλους σύμπτωσιν. ἔστι δὲ
[3, 98]   οὐδενὸς δεύτερος Ἰβήρων, κατὰ δὲ  τὴν   πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν καὶ πίστιν
[3, 113]   ἐξέταττε, λαμβάνων πᾶσι τὴν ἐπιφάνειαν  τὴν   πρὸς μεσημβρίαν. τοὺς μὲν οὖν
[3, 35]   μάλιστα γὰρ τούτοις ἠπίστει διὰ  τὴν   πρὸς Ῥωμαίους εὔνοιαν. ἀπεμέρισε δὲ
[3, 78]   τὴν πολεμίαν, προφάσει μὲν διὰ  τὴν   πρὸς Ῥωμαίους ὀργήν, τὸ δὲ
[3, 40]   Γαλάται, πάλαι μὲν οἷον λοχῶντες  τὴν   πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν, οὐκ ἔχοντες
[3, 63]   τοῖς δ´ ἡττωμένοις καὶ διὰ  τὴν   πρὸς τὸ ζῆν ἐπιθυμίαν ὑπομένουσι
[3, 81]   βίους ἄρδην, πολλοὶ δὲ διὰ  τὴν   πρὸς τὸν οἶνον ἐπιθυμίαν οὐδ´
[3, 73]   προεμένων τὰ πλεῖστα βέλη κατὰ  τὴν   πρὸς τοὺς Νομάδας συμπλοκήν, τῶν
[3, 34]   τῶν κατοικούντων αὐτήν, ἔτι δὲ  τὴν   πρὸς τοὺς πολέμους τῶν ἀνδρῶν
[3, 82]   Τυρρηνίας, εὐώνυμον μὲν πόλιν ἔχων  τὴν   προσαγορευομένην Κυρτώνιον καὶ τὰ ταύτης
[3, 68]   τῷ τὸ συμβεβηκὸς εἶναι παρὰ  τὴν   προσδοκίαν, οὐ μὴν ἠπόρουν γε
[3, 49]   πολύοχλον καὶ σιτοφόρον, ἔχουσαν δὲ  τὴν   προσηγορίαν ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ συμπτώματος.
[3, 80]   πυνθανόμενος δὲ τὴν μὲν χώραν  τὴν   πρόσθεν πολλῆς γέμειν ὠφελείας, τὸν
[3, 114]   ἅμα καὶ καταπληκτικὴν συνέβαινε γίνεσθαι  τὴν   πρόσοψιν. ἦν δὲ τὸ μὲν
[3, 55]   ἦν καὶ παρηλλαγμένον. ἐπὶ γὰρ  τὴν   προϋπάρχουσαν χιόνα καὶ διαμεμενηκυῖαν ἐκ
[3, 93]   παρεκελεύετο τοῖς ἐλαύνουσιν, ὅταν δὲ  τὴν   πρώτην ἅπαξ ὁρμὴν λάβῃ τὰ
[3, 26]   καὶ τοὺς ὅρκους, ἐπεὶ ἐποιήσαντο  τὴν   πρώτην εἰς Σικελίαν διάβασιν, μήτε
[3, 43]   πλῆθος ἱκανὸν ἵππων συνδιακομίζεσθαι κατὰ  τὴν   πρώτην εὐθέως διάβασιν. οἱ δὲ
[3, 65]   τὸν κίνδυνον, τοιαύτην συνέβη γενέσθαι  τὴν   πρώτην σύμπτωσιν ὥστε τοὺς ἀκοντιστὰς
[3, 79]   δίοδον τόπους, ἀναζεύξας εἰς μὲν  τὴν   πρωτοπορείαν ἔθηκε τοὺς Λίβυας καὶ
[3, 83]   δὲ Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους κατὰ  τὴν   πρωτοπορείαν ἐκπεριάγων ὑπὸ τοὺς ἐν
[3, 83]   εὐθέως ἐπὶ τὴν ἑωθινὴν ἦγε  τὴν   πρωτοπορείαν παρὰ τὴν λίμνην εἰς
[3, 25]   τελευταίας συνθήκας ποιοῦνται Ῥωμαῖοι κατὰ  τὴν   Πύρρου διάβασιν πρὸ τοῦ συστήσασθαι
[3, 55]   τῆς τοιαύτης ἐλπίδος ἐστρατοπέδευσε περὶ  τὴν   ῥάχιν, διαμησάμενος τὴν ἐπ´ αὐτῇ
[3, 26]   τὴν Μεσσηνίων πόλιν ἀλλὰ καὶ  τὴν   Ῥηγίνων παρεσπόνδησαν, εἰκότως ἂν δόξειεν
[3, 1]   γνωριζόμενα μέρη τῆς οἰκουμένης ὑπὸ  τὴν   Ῥωμαίων δυναστείαν ἐγένετο, τούτου δ´
[3, 2]   Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ καταλύσαντες  τὴν   Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς μέγαν μὲν
[3, 4]   τοὐναντίον αἱρετὴν εἶναι συμβαίνει  τὴν   Ῥωμαίων δυναστείαν, τοῖς δ´ ἐπιγενομένοις
[3, 59]   τῶν δὲ λοιπῶν τόπων διὰ  τὴν   Ῥωμαίων ὑπεροχὴν σχεδὸν ἁπάντων πλωτῶν
[3, 15]   δὲ Ζακανθαῖοι συνεχῶς ἔπεμπον εἰς  τὴν   Ῥώμην, ἅμα μὲν ἀγωνιῶντες περὶ
[3, 82]   καταφθειρομένης σχεδὸν ἕως πρὸς αὐτὴν  τὴν   Ῥώμην, αὐτῶν δὲ κατόπιν τῶν
[3, 88]   στρατείας ἐξαπέστειλε μετὰ παραπομπῆς εἰς  τὴν   Ῥώμην, ἐντειλάμενος, ἐάν τι κατὰ
[3, 19]   ληγούσης ἤδη τῆς θερείας εἰς  τὴν   Ῥώμην ἐπανῆλθεν καὶ τὴν εἴσοδον
[3, 94]   ἐπί τινας ἀπελθεῖν θυσίας εἰς  τὴν   Ῥώμην παρέδωκεν τῷ συνάρχοντι τὰ
[3, 82]   μὲν εἰς τοὔμπροσθεν ὡς πρὸς  τὴν   Ῥώμην προῄει διὰ τῆς Τυρρηνίας,
[3, 112]   εἶναι δεινῶν ὑπομενετέον. εἰς δὲ  τὴν   Ῥώμην προσπεπτωκότος ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις
[3, 85]   περὶ τῶν ὅλων. Εἰς δὲ  τὴν   Ῥώμην προσπεσόντος ἤδη τοῦ γεγονότος
[3, 107]   κεῖσθαι χώραν. πέμποντες οὖν εἰς  τὴν   Ῥώμην συνεχῶς ἐπυνθάνοντο τί δεῖ
[3, 96]   οὗτοι μὲν αὖθις ἀπέπλευσαν εἰς  τὴν   Σαρδόνα, μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν
[3, 30]   ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους· εἰ δὲ  τὴν   Σαρδόνος ἀφαίρεσιν καὶ τὰ σὺν
[3, 90]   τὸν Ἀπεννῖνον καὶ κατάραντες εἰς  τὴν   Σαυνῖτιν χώραν, οὖσαν εὐδαίμονα καὶ
[3, 100]   δύο μέρη τῆς δυνάμεως ἐπὶ  τὴν   σιτολογίαν ἐξέπεμπε, προστάξας καθ´ ἑκάστην
[3, 101]   θρεμμάτων ἀπομερίζειν τοὺς δ´ ἐπὶ  τὴν   σιτολογίαν, σπουδάζων κατὰ τὴν ἐν
[3, 54]   ὑποζυγίοις δυνατὸν ἦν παρελθεῖν διὰ  τὴν   στενότητα, σχεδὸν ἐπὶ τρί´ ἡμιστάδια
[3, 11]   φιλοφρόνως εἰ βούλεται συνεξορμᾶν ἐπὶ  τὴν   στρατείαν. ἀσμένως δὲ κατανεύσαντος αὐτοῦ
[3, 110]   κρίνων οὔτε μὴν ἀπάγειν ἀσφαλῶς  τὴν   στρατιὰν ἔτι δυνάμενος τοῖς μὲν
[3, 52]   μέχρι μέν τινος ἀσφαλῶς διῆγε  τὴν   στρατιάν· ἤδη δὲ τεταρταῖος ὢν
[3, 102]   ἀναχωρεῖν καὶ πάλιν ἐκεῖ ποιεῖσθαι  τὴν   στρατοπεδείαν. ἀπὸ δὲ τούτων τῶν
[3, 100]   παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ καὶ χάρακι  τὴν   στρατοπεδείαν. γενόμενος δ´ ἀπὸ τούτων
[3, 68]   μὲν οὖν Νομάδες εἰς ἔρημον  τὴν   στρατοπεδείαν ἐμπεσόντες ταύτην ἐνεπίμπρασαν.
[3, 43]   Καρχηδόνιοι, τινὲς μὲν αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν  τὴν   στρατοπεδείαν, οἱ δὲ πλείους ὥρμησαν
[3, 20]   καὶ τίνα τρόπον ἅμα μὲν  τὴν   στυγνότητα τοῦ συνεδρίου παρεισάγουσι θαυμάσιον,
[3, 86]   μόνον τὸ πλῆθος, ἀλλὰ καὶ  τὴν   σύγκλητον αὐτὴν συνέβη διατραπῆναι. διὸ
[3, 100]   δὲ τῆς ὥρας ἀκμαζούσης πρὸς  τὴν   συγκομιδήν, ἄπλετον συνέβαινε καθ´ ἑκάστην
[3, 81]   πολλοὶ μὲν διὰ ῥᾳθυμίαν καὶ  τὴν   σύμπασαν ἀργίαν οὐ μόνον τὰς
[3, 64]   τόν τε στρατηγὸν αὐτῶν καὶ  τὴν   σύμπασαν δύναμιν ἐπιγνόντας τὴν παρουσίαν
[3, 116]   δὲ τὸν τούτων φόνον καὶ  τὴν   συμπλοκὴν οἱ Νομάδες ἑπόμενοι τοῖς
[3, 45]   τοιαύτην ἐποιήσαντο φιλοτιμίαν ἀμφότεροι κατὰ  τὴν   συμπλοκὴν ὥστε τῶν Ῥωμαίων καὶ
[3, 65]   μὲν πεζακοντισταὶ τὸ πρῶτον διαφυγόντες  τὴν   σύμπτωσιν τῶν ἱππέων τότε συνεπατήθησαν
[3, 100]   καλούμενον Γερούνιον χώρᾳ, πρὸς δὲ  τὴν   συναγωγὴν εὐφυῶς ἔχειν τὸ Γερούνιον,
[3, 79]   ἵππων τὰς ὁπλὰς ἀπέβαλον διὰ  τὴν   συνέχειαν τῆς διὰ τῶν πηλῶν
[3, 73]   καταλειπομένων βελῶν ἠχρειωμένων αὐτοῖς διὰ  τὴν   συνέχειαν τῆς νοτίδος. παραπλήσια δὲ
[3, 60]   καὶ τῇ λοιπῇ διαθέσει διὰ  τὴν   συνέχειαν τῶν προειρημένων πόνων οἷον
[3, 50]   τόπους, ἀποκεχωρηκότων τῶν βαρβάρων κατὰ  τὴν   συνήθειαν εἰς τὴν πόλιν. ~οὗ
[3, 1]   καὶ τὸν χρόνον ὡρισμένον καὶ  τὴν   συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον ἡγούμεθ´ εἶναι
[3, 10]   Ἀμίλκας πλεῖστα μὲν συνεβάλετο πρὸς  τὴν   σύστασιν τοῦ δευτέρου πολέμου, καίπερ
[3, 29]   σύμμαχοι, οὐδὲ μὴν προσλαβόντες εἰς  τὴν   σφετέραν πίστιν περιόψεσθαι τούτους ὑπό
[3, 63]   φεύγουσι πρόδηλον εἶναι τοῖς πλείστοις  τὴν   σωτηρίαν, παρακειμένης αὐτοῖς τῆς οἰκείας,
[3, 54]   μὴν ἀλλὰ ταύτην μὲν ὑπέφερον  τὴν   ταλαιπωρίαν, ἅτε συνήθεις ὄντες ἤδη
[3, 40]   κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν καὶ τούτους εἰς  τὴν   Τάννητος καλουμένην κώμην. τοῖς δ´
[3, 82]   τὰ ταύτης ὄρη, δεξιὰν δὲ  τὴν   Ταρσιμέννην καλουμένην λίμνην· ἅμα δὲ
[3, 78]   πλεῖον διὰ τὰς ὠφελείας, ἔκρινε  τὴν   ταχίστην ἀναζευγνύειν καὶ συνεκπληροῦν τὰς
[3, 70]   προτερήματι φιλοτίμως εἶχε πρὸς τὸ  τὴν   ταχίστην κρῖναι τὰ ὅλα. προέκειτο
[3, 3]   ὕβριν ἀδήριτον μὲν σφίσι παρεσκεύασαν  τὴν   τῆς Ἀσίας ἀρχήν, ἀπέλυσαν δὲ
[3, 118]   λόγον, νομίζοντες οὐ μόνον πρὸς  τὴν   τῆς ἱστορίας σύνταξιν οἰκείαν εἶναι
[3, 118]   βουλεύεσθαι καλῶς οὐ μόνον ἀνεκτήσαντο  τὴν   τῆς Ἰταλίας δυναστείαν, νικήσαντες μετὰ
[3, 54]   μίαν ἔχων ἀφορμὴν εἰς τοῦτο  τὴν   τῆς Ἰταλίας ἐνάργειαν· οὕτως γὰρ
[3, 107]   ἀναγκάσαι μάχεσθαι τοὺς πολεμίους, καταλαμβάνει  τὴν   τῆς Κάννης προσαγορευομένης πόλεως ἄκραν.
[3, 54]   ἄκρους ἁθροιζομένης διὰ τὸ συνάπτειν  (τὴν)   τῆς Πλειάδος δύσιν, θεωρῶν τὰ
[3, 52]   δὲ φασκόντων καλῶς εἰδέναι καὶ  τὴν   τῆς πόλεως ἅλωσιν καὶ τὴν
[3, 8]   ταῦτα δ´ εἰπών φησιν μετὰ  τὴν   τῆς προειρημένης πόλεως ἅλωσιν παραγενέσθαι
[3, 34]   τοῦ στρατοπέδου προεστῶτας, ὑποδεικνύων δὲ  τὴν   τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν
[3, 48]   ἐχρῆτο ταῖς ἐπιβολαῖς. καὶ γὰρ  τὴν   τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν
[3, 82]   ἁλύσεις καὶ πέδας καὶ πᾶσαν  τὴν   τοιαύτην παρασκευήν. γε μὴν
[3, 52]   Ἕλλησιν. εὐλαβῶς δὲ διακείμενος πρὸς  τὴν   τοιαύτην πίστιν Ἀννίβας ἐξήτασε φιλοτίμως
[3, 51]   πολλὰ τῶν ὑποζυγίων. καὶ μάλιστα  τὴν   τοιαύτην ταραχὴν ἐποίουν οἱ τραυματιζόμενοι
[3, 104]   ἐγίνετο περὶ τὸν Μάρκον, σπουδάζων  τὴν   τόλμαν ἀφελέσθαι καὶ προκαταλαβεῖν αὐτοῦ
[3, 61]   τινὰς πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ, κατεπέπληκτο  τὴν   τόλμαν καὶ τὸ παράβολον τἀνδρός.
[3, 11]   Ἀντίοχον, βουλόμενοι μὴ λανθάνειν σφᾶς  τὴν   τοῦ βασιλέως προαίρεσιν. οἱ δὲ
[3, 98]   κατὰ μὲν τὴν δόξαν καὶ  τὴν   τοῦ βίου περίστασιν οὐδενὸς δεύτερος
[3, 106]   διὰ τὴν ἐντολὴν καὶ διὰ  τὴν   τοῦ καιροῦ περίστασιν, ἀκροβολισμοὶ δὲ
[3, 64]   ὑπάρχουσαν. πάντων δὲ καὶ διὰ  τὴν   τοῦ λέγοντος πίστιν καὶ διὰ
[3, 64]   πρὸς Καρχηδονίους κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον ἔχειν  τὴν   τοῦ νικᾶν ἐλπίδα, καὶ καθόλου
[3, 66]   προσῆγε διὰ τῶν πεδίων ἐπὶ  τὴν   τοῦ Πάδου γέφυραν, σπεύδων φθάσαι
[3, 32]   γράφουσιν ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι καὶ  τὴν   τοῦ πολέμου τοῦ σύμπαντος οἰκονομίαν
[3, 43]   μετὰ κραυγῆς, διαγωνιζομένων δὲ πρὸς  τὴν   τοῦ ποταμοῦ βίαν, τῶν δὲ
[3, 49]   τῆς τῶν Καρχηδονίων παραγενόμενος ἐπὶ  τὴν   τοῦ ποταμοῦ διάβασιν καὶ καταλαβὼν
[3, 14]   Τάγον καλούμενον ποταμὸν καὶ περὶ  τὴν   τοῦ ποταμοῦ διάβασιν συστησαμένου τὸν
[3, 103]   τῶν δυνάμεων ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ  τὴν   τοῦ προεστῶτος εὐλάβειαν γεγονέναι. διὸ
[3, 61]   ἡμέραις ὀλίγαις αὐτὸν ἀπέλιπε περὶ  τὴν   τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν, καὶ συλλογιζόμενος
[3, 41]   ἔχων τὸ Σαρδόνιον πέλαγος, ἐπὶ  τὴν   τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν. δὲ
[3, 39]   ἑξακοσίους) καὶ μὴν ἐντεῦθεν ἐπὶ  τὴν   τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν περὶ χιλίους
[3, 35]   τῶν Πυρηναίων λεγομένων ὀρῶν ἐπὶ  τὴν   τοῦ Ῥοδανοῦ καλουμένου ποταμοῦ διάβασιν,
[3, 68]   γεγονός, ἀλλ´ οἱ μὲν ᾐτιῶντο  τὴν   τοῦ στρατηγοῦ προπέτειαν, οἱ δὲ
[3, 9]   δεῖν οὐκ ἐν μικρῷ προσλαμβάνεσθαι  τὴν   τοῦ συγγραφέως πίστιν, οὐκ αὐτοτελῆ
[3, 4]   εὐγενῶς αὐτὰς ἀναδέξωνται, πολλάκις εἰς  τὴν   τοῦ συμφέροντος περιπεπτωκέναι μερίδα, προσθετέον
[3, 70]   ὅμως δὲ βουλόμενος προσλαβέσθαι καὶ  τὴν   τοῦ συνάρχοντος γνώμην ἐποιεῖτο λόγους
[3, 105]   σημείας ἀνεχώρουν καὶ κατέφευγον ὑπὸ  τὴν   τούτων ἀσφάλειαν, πολλοὺς μὲν ἀπολελωκότες
[3, 40]   στρατόπεδα κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστελλον ἐπὶ  τὴν   τούτων βοήθειαν, ἡγεμόνα συστήσαντες ἑξαπέλεκυν,
[3, 78]   τῇ παρ´ αὑτῶν χώρᾳ λαμβάνειν  τὴν   τριβήν, σπεύδοντας δὲ καὶ μετεώρους
[3, 60]   τοιούτων τόπων δαψιλῆ τὰ πρὸς  τὴν   τροφὴν οἷοί τ´ ἦσαν,
[3, 63]   γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα καὶ καιρὸν  τὴν   τύχην συγκεκλεικέναι καὶ παραπλήσια τοῖς
[3, 49]   τοὺς ὑπεναντίους διὰ Τυρρηνίας πρὸς  τὴν   τῶν Ἄλπεων ὑπερβολήν. Ἀννίβας δὲ
[3, 98]   τε τὴν ὀχυρότητα καὶ διὰ  τὴν   τῶν ἀπολειπομένων ἐπ´ αὐτῆς ἀνδρῶν
[3, 22]   τοὺς πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους μετὰ  τὴν   τῶν βασιλέων κατάλυσιν, ὑφ´ ὧν
[3, 103]   κατάπληξιν τῶν στρατοπέδων μὴ παρὰ  τὴν   τῶν δυνάμεων ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ
[3, 52]   τὴν τῆς πόλεως ἅλωσιν καὶ  τὴν   τῶν ἐγχειρησάντων αὐτὸν ἀδικεῖν ἀπώλειαν,
[3, 44]   τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ πρὸς  τὴν   τῶν ἐλεφάντων διάβασιν προεχειρίσατο τοὺς
[3, 7]   προειρημένων καιρῶν. πρόφασιν δ´ ἡγητέον  τὴν   τῶν Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν, ἣν ἐκεῖνοι
[3, 84]   καὶ συνάπτειν πρὸς αὐτὸν ἤδη  τὴν   τῶν ἐναντίων πρωτοπορείαν ἀποδοὺς τὰ
[3, 97]   οἰκοῦντας τῶν Ἰβήρων ἧκον πρὸς  τὴν   τῶν Ζακανθαίων πόλιν, ἀποσχόντες σταδίους
[3, 98]   κυριεύοντας τῶν ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι δὲ  τὴν   τῶν Ἰβήρων πάντων πρὸς Καρχηδονίους
[3, 42]   ἡθροίσθη βαρβάρων χάριν τοῦ κωλύειν  τὴν   τῶν Καρχηδονίων διάβασιν. εἰς οὓς
[3, 74]   καὶ πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείναντες διέκοψαν  τὴν   τῶν Καρχηδονίων τάξιν. θεωροῦντες δὲ
[3, 68]   τοῦ στρατηγοῦ προπέτειαν, οἱ δὲ  τὴν   τῶν Κελτῶν ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι διὰ
[3, 34]   ἀρετήν, εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ  τὴν   τῶν Κελτῶν εὔνοιαν καὶ συμμαχίαν.
[3, 96]   καταπλεύσας τῆς Λιβύης ὡς ἐπὶ  τὴν   τῶν Κερκινητῶν νῆσον καὶ λαβὼν
[3, 64]   τοῦ λέγοντος πίστιν καὶ διὰ  τὴν   τῶν λεγομένων ἀλήθειαν ἐκθύμως ἐχόντων
[3, 19]   ἐγχειρήσας μετὰ τῆς Φιλίππου γνώμης  τὴν   τῶν Μεσσηνίων πόλιν εἰκῇ καὶ
[3, 1]   ἐκ τῶν κατὰ μέρος πρὸς  τὴν   τῶν ὅλων ἐπιστήμην, ἀρίστην ἡγούμενοι
[3, 71]   πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε καὶ περὶ  τὴν   τῶν ὅπλων καὶ τῶν ἵππων
[3, 48]   εἰς ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι, καὶ  τὴν   τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα πρὸς Ῥωμαίους
[3, 31]   ἀναγκαίαν εἶναί φημι διὰ ταῦτα  τὴν   τῶν παρεληλυθότων ἐπίγνωσιν. πῶς γὰρ
[3, 116]   παρέδωκε τοῖς Νομάσιν, πρὸς δὲ  τὴν   τῶν πεζῶν μάχην ἡγεῖτο, σπεύδων
[3, 86]   τῶν Ὄμβρων καλουμένην χώραν καὶ  τὴν   τῶν Πικέντων ἧκεν δεκαταῖος πρὸς
[3, 59]   χώραις συγκυροῦσαν θάλατταν, ἵνα διορθωσάμενοι  τὴν   τῶν προγεγονότων ἄγνοιαν ἐν τούτοις
[3, 31]   δ´ ἴσως φήσαιμ´ ἂν εἶναι  τὴν   τῶν προγεγονότων ἐπιστήμην· εἰ δὲ
[3, 51]   θόρυβος ἐξ ἀμφοῖν ηὔξετο διὰ  τὴν   τῶν προειρημένων κραυγὴν καὶ συμπλοκήν.
[3, 109]   πρόσθεν μαχόμενος ζῶν ἐπιδεῖν  τὴν   τῶν προειρημένων ὕβριν καὶ καταφθοράν;
[3, 4]   τὰ ὅλα καὶ πεσεῖν εἰς  τὴν   τῶν Ῥωμαίων ἐξουσίαν ἕως τῆς
[3, 18]   ἐπιτρέποντες καὶ διδόντες αὑτοὺς εἰς  τὴν   τῶν Ῥωμαίων πίστιν. δὲ
[3, 30]   Ἀννίβαν καιρῶν ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς εἰς  τὴν   τῶν Ῥωμαίων πίστιν. σημεῖον δὲ
[3, 99]   ἀποκαταστάσεως τιθεὶς ὑπὸ τὴν ὄψιν  τὴν   τῶν Ῥωμαίων πρᾳότητα καὶ μεγαλοψυχίαν
[3, 89]   ἐν τῷ νικᾶν· περὶ δὲ  τὴν   τῶν Ῥωμαίων στρατιὰν τἀναντία τούτοις
[3, 82]   Φαισόλαν τόπων καὶ μικρὸν ὑπεράρας  τὴν   τῶν Ῥωμαίων στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν εἰς
[3, 99]   μετάθεσιν πολλοὺς Ἰβήρων παρώρμησε πρὸς  τὴν   τῶν Ῥωμαίων φιλίαν. Βώστωρ δὲ
[3, 13]   δῆμον μιᾷ γνώμῃ κυρίαν ἐποίησαν  τὴν   τῶν στρατοπέδων αἵρεσιν. Ἀννίβας δὲ
[3, 93]   τοῖς ὅλοις πέρας ἐπιθήσειν διὰ  τὴν   τῶν τόπων εὐκαιρίαν. καὶ δὴ
[3, 50]   αὐτοῖς Γαλατῶν χάριν τοῦ κατασκέψασθαι  τὴν   τῶν ὑπεναντίων ἐπίνοιαν καὶ τὴν
[3, 115]   ἐκθυμίαν ἑπόμεναι τούτοις διέκοψαν ῥᾳδίως  τὴν   τῶν ὑπεναντίων τάξιν, ἅτε δὴ
[3, 112]   τὸν χάρακα προσπιπτόντων καὶ διακωλυόντων  τὴν   ὑδρείαν, τε Γάιος ἔτι
[3, 34]   ἀνδρῶν τόλμαν, καὶ τὸ μέγιστον,  τὴν   ὑπάρχουσαν δυσμένειαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ
[3, 40]   μὲν ἦν Γάιος Λυτάτιος  τὴν   ὕπατον ἀρχὴν εἰληφώς, οἱ δὲ
[3, 13]   γὰρ βαρέως μὲν ἔφερον καὶ  τὴν   ὑπὲρ Σικελίας ἧτταν, συνεπέτεινε δ´
[3, 50]   παρακειμένην πόλιν ἀπαλλάττονται, πρὸς ταύτην  τὴν   ὑπόθεσιν ἁρμοζόμενος συνεστήσατο πρᾶξιν τοιαύτην.
[3, 16]   ~Διὸ καὶ πρὸς ταύτην ἁρμοζόμενοι  τὴν   ὑπόθεσιν σύγκλητος ἔκρινεν ἀσφαλίσασθαι
[3, 5]   περὶ ἡμᾶς ἀνθρώπινον, οὐκ ἀργήσειν  τὴν   ὑπόθεσιν οὐδ´ ἀπορήσειν ἀνδρῶν ἀξιόχρεων,
[3, 11]   καιρὸς ὡς ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι  τὴν   ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν ἐν αὐτοῖς. ἐν
[3, 55]   ὁπότε δὲ ταύτην διαπατήσαντες ἐπὶ  τὴν   ὑποκάτω καὶ συνεστηκυῖαν ἐπιβαῖεν, οὐκέτι
[3, 30]   ἃς ἔδει τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις  τὴν   ὑφ´ ἑκατέρων ὑπάρχειν ἀσφάλειαν, κατά
[3, 82]   ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἀπὸ τῶν κατὰ  τὴν   Φαισόλαν τόπων καὶ μικρὸν ὑπεράρας
[3, 18]   ὁμολογίαις ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν εἰς  τὴν   Φάρον ἐπ´ αὐτὸν τὸν Δημήτριον.
[3, 18]   ἀνδρωδεστάτους ἑξακισχιλίους συνέστησε τούτους εἰς  τὴν   Φάρον. δὲ στρατηγὸς τῶν
[3, 26]   ὅτι καθόλου Μαμερτίνους προσέλαβον εἰς  τὴν   φιλίαν καὶ μετὰ ταῦτα δεομένοις
[3, 104]   φιλοτιμίαν καὶ τὴν ὁρμὴν καὶ  τὴν   φιλοδοξίαν τοῦ Μάρκου. διόπερ οὐ
[3, 98]   ἐκλύσειν μὲν αὐτὸν τῶν Ῥωμαίων  τὴν   φιλοτιμίαν· τοῦτο γὰρ αὐτὸ καὶ
[3, 106]   καὶ Μάρκος Ῥήγουλος μετὰ  τὴν   Φλαμινίου τελευτὴν ἐπικατασταθείς, τότε προχειρισθέντες
[3, 105]   φυλακὴν ἐπιστήσαντες λοιπὸν ἤδη πρὸς  τὴν   χειμασίαν ἀσφαλῶς ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ
[3, 25]   Δία λίθον τοιοῦτον· λαβὼν εἰς  τὴν   χεῖρα λίθον ποιούμενος τὰ
[3, 95]   καὶ ταῖς μὲν ναυσὶ παρὰ  τὴν   χέρσον ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, τοῖς
[3, 55]   ἔστι διὰ τὸ συνεχῶς ἐπιμένειν  τὴν   χιόνα καὶ θέρους καὶ χειμῶνος,
[3, 55]   καταστρατοπεδεύσας περὶ τοὺς ἐκφεύγοντας ἤδη  τὴν   χιόνα τόπους διαφῆκε πρὸς τὰς
[3, 73]   δὲ Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε  τὴν   χρείαν, ἅτε δὴ τῶν μὲν
[3, 82]   τόπους δ´ εὐφυεῖς συνεθεώρησε πρὸς  τὴν   χρείαν, ἐγίνετο πρὸς τὸ διακινδυνεύειν.
[3, 107]   ἐκ δὲ ταύτης ἀεὶ πρὸς  τὴν   χρείαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι.
[3, 95]   καὶ πᾶσαν ἀποτόμως σφίσι παρείχοντο  τὴν   χρείαν. εὐγενῶς γάρ, εἰ καί
[3, 106]   στρατηγοῖς πάντα τὰ κατεπείγοντα πρὸς  τὴν   χρείαν. οὗτοι μὲν οὖν περὶ
[3, 96]   αὐτῶν χρήματα τοῦ μὴ πορθῆσαι  τὴν   χώραν ἀπηλλάγη. κατὰ δὲ τὸν
[3, 82]   δὲ προάγων ἐπυρπόλει καὶ κατέφθειρε  τὴν   χώραν, βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι τὸν θυμὸν
[3, 22]   Λατίνῃ. ἐὰν ὡς πολέμιοι εἰς  τὴν   χώραν εἰσέλθωσιν, ἐν τῇ χώρᾳ
[3, 117]   καὶ τοὺς ἐπὶ τὰ κατὰ  τὴν   χώραν ἐρύματα συμπεφευγότας ἐκπολιορκήσαντες οἱ
[3, 77]   ὁμοίως δὲ τὰς πόλεις καὶ  τὴν   χώραν, ἣν ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολωλεκότες
[3, 88]   Λουκαρίας, οὔσης ἀποικίας Ῥωμαίων, ἐπόρθει  τὴν   χώραν. μετὰ δὲ ταῦτα καταστρατοπεδεύσας
[3, 80]   ὄχλων οὐ δυνήσεται περιορᾶν δῃουμένην  τὴν   χώραν, τὰ δὲ κατηλγηκὼς παρέσται
[3, 69]   εἰς χιλίους, προστάξας ἐπιδραμεῖν αὐτῶν  τὴν   χώραν. τῶν δὲ πραξάντων τὸ
[3, 116]   Ῥωμαίων στρατηγός, ἀνὴρ αἰσχρὰν μὲν  τὴν   ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ τὴν ἀρχὴν
[3, 88]   ἐξεθεράπευσε τὴν καχεξίαν αὐτῶν καὶ  τὴν   ψώραν, παραπλησίως δὲ καὶ τῶν
[3, 41]   τὰς ἰδίας ἐπιβολάς, ἐξέπλεον ἐπὶ  τὴν   ὡραίαν ἐπὶ τὰς προκειμένας πράξεις,
[3, 16]   τοῖς διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ  τὴν   ὡραίαν Λεύκιον τὸν Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν
[3, 78]   δυνάμεων ὁρμάς. διόπερ ἅμα τῷ  τὴν   ὥραν μεταβάλλειν πυνθανόμενος τῶν μάλιστα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/03/2006