Livre, Chap. |
[3, 63] |
τοῖς
ἐχθροῖς
ὑποχειρίους
γενέσθαι
ζῶντας.
|
εἶναι |
δ´
ἐκ
μὲν
τοῦ
νικᾶν |
[3, 71] |
πολλοῦ
προορᾶν
πάντα
τοὺς
ἐνεδρεύοντας,
|
εἶναι |
δ´
ἐπιπροσθήσεις
ἱκανὰς
ἐν
τοῖς |
[3, 112] |
ᾖ
πάσχειν
πάντων
τῶν
δοκούντων
|
εἶναι |
δεινῶν
ὑπομενετέον.
εἰς
δὲ
τὴν
|
[3, 68] |
πεζικῶν
στρατοπέδων
ἀκεραίων
ὄντων
ἀκεραίους
|
εἶναι |
διελάμβανον
τὰς
ὑπὲρ
τῶν
ὅλων |
[3, 33] |
περί
γε
τῶν
τοιούτων
ἀξιόπιστον
|
εἶναι· |
διὸ
καὶ
κατακολουθεῖν
εἱλόμεθα
τῇ |
[3, 21] |
τοῖς
λόγοις.
ἡμῖν
δ´
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
δοκεῖ
τὸ
μὴ
παραλιπεῖν
ἄσκεπτον |
[3, 29] |
δὴ
καὶ
πάντως
ἂν
εἰκὸς
|
εἶναι |
δόξειεν.
οὐ
γὰρ
δήπου
τοιαύτας |
[3, 32] |
~Ἧι
καὶ
τοὺς
ὑπολαμβάνοντας
δύσκτητον
|
εἶναι
|
καὶ
(δυς(
ανά)
γνωστον
τὴν |
[3, 4] |
δὲ
τούτοις
ὁμολογούμενον
ἐδόκει
τοῦτ´
|
εἶναι |
καὶ
κατηναγκασμένον
ἅπασιν
ὅτι
λοιπόν |
[3, 18] |
δὲ
τήν
τε
πόλιν
ὀχυρὰν
|
εἶναι |
καὶ
πλῆθος
ἀνθρώπων
διαφερόντων
εἰς |
[3, 1] |
τὴν
συντέλειαν
ὁμολογουμένην,
χρήσιμον
ἡγούμεθ´
|
εἶναι |
καὶ
τὸ
περὶ
τῶν
μεγίστων
|
[3, 15] |
οὐ
περιόψεσθαι
παρεσπονδημένους·
πάτριον
γὰρ
|
εἶναι |
Καρχηδονίοις
τὸ
μηδένα
τῶν
ἀδικουμένων |
[3, 109] |
διὰ
τὸ
Ῥωμαίους
χείρους
ἄνδρας
|
εἶναι |
Καρχηδονίων,
ἀλλὰ
δι´
ἀπειρίαν
τῶν
|
[3, 83] |
παρεξέτεινε
συνεχεῖς,
ὥστε
τοὺς
ἐσχάτους
|
εἶναι |
κατ´
αὐτὴν
τὴν
εἴσοδον
τὴν |
[3, 21] |
τὰ
πράγματα
δικαιολογίαν
καὶ
δυνατὸν
|
εἶναι |
λόγῳ
περὶ
τῶν
ἀμφισβητουμένων
διεξάγειν· |
[3, 97] |
τὴν
ναυμαχίαν
καὶ
νομίσαντες
χρήσιμον
|
εἶναι, |
μᾶλλον
δ´
ἀναγκαῖον
τὸ
μὴ |
[3, 68] |
ἐξενίζοντο
μὲν
τῷ
τὸ
συμβεβηκὸς
|
εἶναι |
παρὰ
τὴν
προσδοκίαν,
οὐ
μὴν |
[3, 104] |
τὸ
γινόμενον
καὶ
νομίσας
ἑρμαῖον
|
εἶναι |
παραυτίκα
μὲν
ἐξαπέστειλε
τοὺς
ψιλούς, |
[3, 44] |
συμβουλίᾳ.
τούτοις
δ´
ἑξῆς
εὐθαρσεῖς
|
εἶναι |
παρεκάλει,
θεωροῦντας
διότι
τὸ
μέγιστον |
[3, 96] |
ἑβδομήκοντα
νῆας
ἐξαπέστειλαν,
κρίναντες
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
πρὸς
πάσας
τὰς
ἐπιβολὰς
ἀντέχεσθαι |
[3, 64] |
τὴν
ὁρμὴν
διαφῆκε,
προσπαρακαλέσας
ἑτοίμους
|
εἶναι |
πρὸς
τὸ
παραγγελλόμενον.
~Τῇ
δὲ |
[3, 111] |
διὰ
πλειόνων
εὐθαρσεῖς
καὶ
προθύμους
|
εἶναι |
πρὸς
τὸν
κίνδυνον
οὐδαμῶς
μοι |
[3, 21] |
συμμάχοις
τὴν
παρ´
ἀμφοῖν
ἀσφάλειαν
|
εἶναι |
ῥητῶς
κατατετάχθαι.
Ζακανθαίους
δὲ
παρεδείκνυον |
[3, 24] |
τοιαίδε
τινές·
ἐπὶ
τοῖσδε
φιλίαν
|
εἶναι |
Ῥωμαίοις
καὶ
τοῖς
Ῥωμαίων
συμμάχοις |
[3, 22] |
τοιαίδε
τινές·
ἐπὶ
τοῖσδε
φιλίαν
|
εἶναι |
Ῥωμαίοις
καὶ
τοῖς
Ῥωμαίων
συμμάχοις |
[3, 81] |
τις
οἴεται
κυριώτερόν
τι
μέρος
|
εἶναι |
στρατηγίας
τοῦ
γνῶναι
τὴν
προαίρεσιν
|
[3, 4] |
πότερα
φευκτὴν
ἢ
τοὐναντίον
αἱρετὴν
|
εἶναι |
συμβαίνει
τὴν
Ῥωμαίων
δυναστείαν,
τοῖς |
[3, 1] |
ἐν
αὐτῇ
γεγονότων
ἀρχὰς
μὲν
|
εἶναι |
συμβαίνει
τοὺς
προειρημένους
πολέμους,
καταστροφὴν |
[3, 39] |
γὰρ
Καινὴν
πόλιν
ἀπὸ
στηλῶν
|
εἶναι |
συμβαίνει
τρισχιλίους,
ὅθεν
ἐποιεῖτο
τὴν |
[3, 55] |
ἔτους
πεπτωκυίας,
ταύτην
μὲν
εὐδιάκοπτον
|
εἶναι |
συνέβαινε
καὶ
διὰ
τὸ
πρόσφατον
|
[3, 21] |
παρεσπονδημένης
ἢ
τοὺς
αἰτίους
ἐκδοτέον
|
εἶναι |
σφίσι,
δι´
οὗ
φανερὸν
ἔσται |
[3, 94] |
κατὰ
τὸν
ποιητὴν
ὀισσάμενος
δόλον
|
εἶναι, |
τὰ
δὲ
κατὰ
τὴν
ἐξ |
[3, 91] |
ὀχυρὰ
δοκεῖ
καὶ
δυσέμβολα
τελέως
|
εἶναι
|
τὰ
πεδία·
τὰ
μὲν
γὰρ |
[3, 104] |
αὑτοῦ,
πρὸς
αὑτοῦ
δὲ
νομίσας
|
εἶναι |
τὰ
συμβαίνοντα
περὶ
τοὺς
ἐναντίους, |
[3, 32] |
φαμεν
ἀναγκαιότατα
μέρη
τῆς
ἱστορίας
|
εἶναι |
τά
τ´
ἐπιγινόμενα
τοῖς
ἔργοις |
[3, 98] |
τὰ
πράγματα
καὶ
νομίσας
ἐπικυδεστέρας
|
εἶναι |
τὰς
τῶν
Ῥωμαίων
ἐλπίδας,
συνελογίσατο |
[3, 29] |
καθάπερ
ἐπὶ
τοῦ
Λυτατίου,
κυρίας
|
εἶναι |
ταύτας,
ἐὰν
καὶ
τῷ
δήμῳ |
[3, 80] |
Φλαμίνιον
ὀχλοκόπον
μὲν
καὶ
δημαγωγὸν
|
εἶναι
|
τέλειον,
πρὸς
ἀληθινῶν
δὲ
καὶ |
[3, 4] |
μέρει.
οὐ
γὰρ
δὴ
τοῦτ´
|
εἶναι |
τέλος
ὑποληπτέον
ἐν
πράγμασιν
οὔτε |
[3, 31] |
καὶ
πράττουσι
πάντες
ὥστε
δυσθεώρητον
|
εἶναι |
τὴν
ἑκάστου
προαίρεσιν
καὶ
λίαν |
[3, 118] |
τὴν
τῆς
ἱστορίας
σύνταξιν
οἰκείαν
|
εἶναι |
τὴν
περὶ
αὐτῆς
ἐξήγησιν.
ἀλλὰ |
[3, 31] |
ἀναγκαίαν
δ´
ἴσως
φήσαιμ´
ἂν
|
εἶναι |
τὴν
τῶν
προγεγονότων
ἐπιστήμην·
εἰ |
[3, 68] |
τὸ
μὴ
δοκεῖν
αὐτοῖς
ἧτταν
|
εἶναι |
τὸ
γεγονός,
ἀλλ´
οἱ
μὲν |
[3, 61] |
μετὰ
τῶν
δυνάμεων
καὶ
σύνεγγυς
|
εἶναι, |
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἠπίστει
τοῖς
|
[3, 38] |
χάριν
τοῦ
μὴ
τελέως
ἀνυπότακτον
|
εἶναι |
τοῖς
ἀπείροις
τῶν
τόπων
τὴν |
[3, 63] |
περὶ
Ῥωμαίους,
ὥστε
φεύγουσι
πρόδηλον
|
εἶναι
|
τοῖς
πλείστοις
τὴν
σωτηρίαν,
παρακειμένης |
[3, 58] |
μὲν
ἐκβεβαρβαρῶσθαι
τοὺς
δ´
ἐρήμους
|
εἶναι |
τόπους,
ἔτι
δὲ
χαλεπώτερον
τὸ |
[3, 6] |
ἐγὼ
δὲ
ταύτας
ἀρχὰς
μὲν
|
εἶναι |
τοῦ
πολέμου
φήσαιμ´
ἄν,
αἰτίας |
[3, 46] |
ἄλλας
οὕτως
ὥστ´
εὐδιακόπους
αὐτῶν
|
εἶναι |
τοὺς
δεσμούς.
ῥύματα
δὲ
καὶ |
[3, 39] |
Πάδον
πεδία
τῆς
Ἰταλίας.
ὥστ´
|
εἶναι |
τοὺς
πάντας
ἐκ
Καινῆς
πόλεως |
[3, 12] |
τῆς
ὅλης
προθέσεως
ὁμολογούμενον
θετέον
|
εἶναι |
τοῦτο
μαρτύριον,
ὡς
καὶ
δι´ |
[3, 36] |
πρὸς
γνῶσιν
καὶ
σαφήνειαν
αὐτοτελὲς
|
εἶναι |
τοῦτο
τὸ
μέρος.
οἶμαι
δ´, |
[3, 57] |
ἡμεῖς
δ´
οὐχὶ
νομίζοντες
ἀλλότριον
|
εἶναι |
τοῦτο
τὸ
μέρος
τῆς
ἱστορίας, |
[3, 12] |
ἵνα
τοὺς
μὲν
ἐφέδρους
νομίζοντες
|
εἶναι |
τῶν
καιρῶν
ἀεὶ
φυλάττωνται,
τοῖς |
[3, 76] |
τοῦτον
δὲ
συνέβαινε
τύραννον
μὲν
|
εἶναι |
τῶν
κατὰ
τὴν
μεσόγαιον
τόπων, |
[3, 4] |
πολλοῖς
μὲν
τὰ
μέγιστα
δοκοῦντ´
|
εἶναι |
τῶν
κατορθωμάτων,
ὅταν
μὴ
δεόντως |
[3, 82] |
κατελπισμὸν
τοῖς
ὄχλοις
ὥστε
πλείους
|
εἶναι |
τῶν
τὰ
ὅπλα
φερόντων
τοὺς |
[3, 34] |
δυσχερῆ
λίαν,
οὐ
μὴν
ἀδύνατον
|
εἶναι |
φασκόντων,
συνῆγε
τὰς
δυνάμεις
ἐκ |
[3, 69] |
ποιεῖσθαι
τοὺς
ὁλοσχερεῖς
κινδύνους,
ὅπερ
|
εἶναι |
φατέον
ἡγεμόνος
ἔργον
ἀγαθοῦ,
τότε |