HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  2384 formes différentes pour 8960 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[3, 1]   δὲ καὶ τὰς αἰτίας, δι´  ἃς   ἀναδραμόντες τοῖς χρόνοις πρὸ τούτων
[3, 64]   τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις, ἐφ´  ἃς   ἀπεστάλη, δεῦρο μετὰ τοιαύτης ἐλθεῖν
[3, 26]   καὶ Καρχηδονίοις ὑπάρχοιεν συνθῆκαι, καθ´  ἃς   ἔδει Ῥωμαίους μὲν ἀπέχεσθαι Σικελίας
[3, 30]   ἐπὶ τοῦ Λυτατίου συνθήκας, καθ´  ἃς   ἔδει τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις τὴν
[3, 1]   ἐξ ὧν ἐγένοντο καὶ δι´  ἃς   ἐπὶ τοσοῦτον ηὐξήθησαν, μετ´ ἀποδείξεως
[3, 22]   Ἑλλάδα τριάκοντ´ ἔτεσι λείπουσι δυεῖν.  ἃς   καθ´ ὅσον ἦν δυνατὸν ἀκριβέστατα
[3, 76]   τῶν Ἰβήρων. ἅμα δὲ προϊὼν  ἃς   μὲν προσήγετο τὰς δὲ κατεστρέφετο
[3, 2]   ~ὑποδείξαντες γὰρ τὰς αἰτίας, δι´  ἃς   προδεδηλωμένος συνέστη Καρχηδονίοις καὶ
[3, 30]   τε τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου, καθ´  ἃς   οὐκ ἔδει διαβαίνειν τὸν Ἴβηρα
[3, 6]   τὰς αἰτίας ἡμῖν ὑποδεικνύναι, δι´  ἃς   Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις προειρημένος
[3, 47]   τὸν τοῦ παντὸς Ἀδρίου μυχόν·  ἃς   τόθ´ ὑπεράρας Ἀννίβας ἀπὸ τῶν
[3, 39]   Ἄλπεων ὑπερβολαί, περὶ χιλίους διακοσίους·  ἃς   ὑπερβαλὼν ἔμελλεν ἥξειν εἰς τὰ
[3, 76]   οὗτος μὲν οὖν ἀναχωρήσας καὶ  διαβὰς   αὖθις τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἐγίνετο
[3, 66]   διακομίζειν τὸ πλῆθος, αὐτὸς δὲ  διαβὰς   εὐθέως ἐχρημάτιζε τοῖς παραγεγονόσι πρεσβευταῖς
[3, 76]   τὸ γεγονὸς Ἀσδρούβας ἧκε παραβοηθῶν  διαβὰς   τὸν Ἴβηρα ποταμόν. καὶ καταμαθὼν
[3, 35]   περὶ μυρίους καὶ δισχιλίους. καὶ  διαβὰς   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν κατεστρέφετο τό
[3, 68]   τῶν Καρχηδονίων. Πόπλιος μὲν οὖν  διαβὰς   τὸν προειρημένον ποταμὸν ἐστρατοπέδευσε περὶ
[3, 82]   τοιαύτην παρασκευήν. γε μὴν  Ἀννίβας   ἅμα μὲν εἰς τοὔμπροσθεν ὡς
[3, 84]   δὲ τῆς ἡμέρας ὀμιχλώδους διαφερόντως,  Ἀννίβας   ἅμα τῷ τὸ πλεῖστον μέρος
[3, 110]   κωλύοντος τοῦ Λευκίου. δ´  Ἀννίβας   ἀναλαβὼν τοὺς εὐζώνους καὶ τοὺς
[3, 47]   Ἀδρίου μυχόν· ἃς τόθ´ ὑπεράρας  Ἀννίβας   ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν Ῥοδανὸν
[3, 15]   Ἀσδρούβου γενομένας ὁμολογίας. δ´  Ἀννίβας,   ἅτε νέος μὲν ὤν, πλήρης
[3, 48]   παραλόγοις ἀρχαῖς εὔλογον ἐπιθεῖναι τέλος;  Ἀννίβας   γε μὴν οὐχ ὡς οὗτοι
[3, 43]   εὐχερῶς τὴν ἀπόβασιν τῶν Καρχηδονίων.  Ἀννίβας   δ´ ἅμα τῷ συνιδεῖν ἐν
[3, 50]   ἤγγισαν τῇ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολῇ.  ~Ἀννίβας   δ´ ἐν ἡμέραις δέκα πορευθεὶς
[3, 92]   ἱπποκρατεῖν παρὰ πολὺ τοὺς ὑπεναντίους.  Ἀννίβας   δ´ ἐπειδὴ καταπειράσας τῶν πολεμίων
[3, 79]   καὶ τοὺς λιμνώδεις τῶν τόπων.  ~Ἀννίβας   δ´ ἐπιμελῶς ἐξητακὼς τεναγώδεις καὶ
[3, 63]   τὸν δὲ τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον.  ~Ἀννίβας   δὲ διὰ τῶν προειρημένων τὴν
[3, 101]   παντὸς τρόπου συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις.  Ἀννίβας   δὲ θεωρῶν ἐγγίζοντας τοὺς πολεμίους
[3, 88]   ἀρχῆς ἐν τοῖς ἐκείνου περισπασμοῖς.  ~Ἀννίβας   δὲ κατὰ βραχὺ μεταθεὶς τὴν
[3, 43]   καὶ διεμάχοντο πρὸς τοὺς ἐπιτιθεμένους.  Ἀννίβας   δέ, κατὰ τὴν πρόθεσιν αὐτῷ
[3, 111]   δὲ τοῖς παρὰ τῶν Καρχηδονίων.  ~Ἀννίβας   δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[3, 113]   δὲ μικρῷ πλείους τῶν ἑξακισχιλίων.  Ἀννίβας   δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[3, 15]   τοὺς ἐπισκεψομένους ὑπὲρ τῶν προσπιπτόντων.  Ἀννίβας   δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[3, 86]   πράγματα καὶ τοὺς περιεστῶτας καιρούς.  Ἀννίβας   δὲ κατατεθαρρηκὼς τοῖς ὅλοις ἤδη
[3, 86]   τῆς αὑτοῦ παρουσίας τούτους καταταχεῖν.  Ἀννίβας   δέ, μετὰ τὴν μάχην προσαγγελθείσης
[3, 17]   τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος.  ~Ἀννίβας   δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας
[3, 66]   ἔκρινε δεῖν ἀποκαταστῆσαι τὰς δυνάμεις.  Ἀννίβας   δὲ μέχρι μέν τινος ὑπέλαβε
[3, 79]   τῆς διὰ τῶν πηλῶν πορείας.  Ἀννίβας   δὲ μόλις ἐπὶ τοῦ περιλειφθέντος
[3, 34]   κατακολουθεῖν εἱλόμεθα τῇ γραφῇ ταύτῃ.  ~Ἀννίβας   δὲ πάντα προνοηθεὶς περὶ τῆς
[3, 66]   ἀπηρεῖσθαι νομίζων ἦγε τὴν ἡσυχίαν.  Ἀννίβας   δὲ παραγενόμενος δευτεραῖος ἀπὸ τῆς
[3, 41]   πλῆθος τῶν μεταξὺ κειμένων Κελτῶν.  Ἀννίβας   δὲ παραδόξως τοὺς μὲν χρήμασι
[3, 13]   ἐποίησαν τὴν τῶν στρατοπέδων αἵρεσιν.  Ἀννίβας   δὲ παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως
[3, 33]   τὸ συνέδριον ἐπὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν.  Ἀννίβας   δὲ παραχειμάζων ἐν Καινῇ πόλει
[3, 77]   παρατηρήσων τὴν εἰσβολὴν τῶν ὑπεναντίων.  Ἀννίβας   δὲ παραχειμάζων ἐν τῇ Κελτικῇ
[3, 68]   δύναιτο κοινωνῆσαι τοῦ μέλλοντος κινδύνου.  Ἀννίβας   δὲ περὶ τετταράκοντα σταδίους ἀποσχὼν
[3, 49]   πρὸς τὴν τῶν Ἄλπεων ὑπερβολήν.  Ἀννίβας   δὲ ποιησάμενος ἑξῆς ἐπὶ τέτταρας
[3, 85]   Καρχηδονίοις τοῦτον ἐπετελέσθη τὸν τρόπον.  ~Ἀννίβας   δέ, πρὸς αὐτὸν ἐπαναχθέντων τῶν
[3, 42]   παρὰ τοῖς Μασσαλιώταις ἐτύγχανον μισθοφοροῦντες.  ~Ἀννίβας   δὲ προσμίξας τοῖς περὶ τὸν
[3, 56]   καὶ τὸ ὅλον οἰκήσιμ´ ἔστιν.  ~Ἀννίβας   δὲ συναθροίσας ὁμοῦ πᾶσαν τὴν
[3, 89]   τῶν πολεμίων περὶ πεντήκοντα σταδίους.  ~Ἀννίβας   δὲ συνεὶς τὴν παρουσίαν τοῦ
[3, 104]   ἀλλήλων, ἀπέχοντες ὡς δώδεκα σταδίους.  ~Ἀννίβας   δὲ τὰ μὲν ἀκούων τῶν
[3, 93]   πόθεν πρῶτον ἐγχειρήσουσι τοῖς ὑπεναντίοις.  Ἀννίβας   δέ, ταῦτα πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν
[3, 45]   ποταμόν, σπεύδων συμμῖξαι τοῖς ὑπεναντίοις.  Ἀννίβας   δὲ τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ
[3, 68]   καὶ τοῖς παροικοῦσι τῶν συμμάχων.  ~Ἀννίβας   δὲ τὴν ἀναζυγὴν αὐτῶν ἐπιγνοὺς
[3, 72]   καθωπλίζοντο περὶ τὰ πυρὰ πάντες.  Ἀννίβας   δὲ τὸν καιρὸν ἐπιτηρῶν ἅμα
[3, 102]   τοῖς προνομεύουσι, παραγγείλας μηδένα ζωγρεῖν.  Ἀννίβας   δὲ τούτου συμβάντος εἰς ἀπορίαν
[3, 67]   ἱππεῖς δὲ μικρῷ λείποντες διακοσίων.  Ἀννίβας   δὲ φιλοφρόνως ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν
[3, 112]   ἀσφαλισάμενος ταῖς ἐφεδρείαις τὰς παρεμβολάς.  Ἀννίβας   δὲ χρόνον ἱκανὸν μείνας, οὐδενὸς
[3, 102]   τὴν ἐκείνων παρεμβολήν. γὰρ  Ἀννίβας   διαγωνιάσας τοὺς Ῥωμαίους μὴ καταλαβόμενοι
[3, 91]   ~Οὐ μὴν ἀλλ´ γ´  Ἀννίβας   εἰκότως ἐπὶ τούτους κατήντα τοὺς
[3, 117]   πάντα τὰ μέρη τὴν μάχην  Ἀννίβας   ἔκρινε, καὶ τότε παραβοηθήσας καὶ
[3, 60]   τοῖς Ῥωμαίοις. εἰς βλέπων  Ἀννίβας   ἔκρινε μὴ μέλλειν ἀλλὰ προάγειν
[3, 60]   πλῆθος τῆς δυνάμεως, ὅπερ ἔχων  Ἀννίβας   ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν, ἤδη δεδηλώκαμεν.
[3, 17]   τῆς Ἰβηρίας. τότε παραστρατοπεδεύσας  Ἀννίβας   ἐνεργὸς ἐγίνετο περὶ τὴν πολιορκίαν,
[3, 16]   τοῖς λογισμοῖς· κατετάχησε γὰρ αὐτοὺς  Ἀννίβας,   ἐξελὼν τὴν Ζακανθαίων πόλιν. καὶ
[3, 52]   διακείμενος πρὸς τὴν τοιαύτην πίστιν  Ἀννίβας   ἐξήτασε φιλοτίμως τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν
[3, 116]   αὑτοῦ στρατιώτας. τὸ δὲ παραπλήσιον  Ἀννίβας   ἐποίει· καὶ γὰρ οὗτος ἐξ
[3, 98]   περιπέτεια τοιάδε. ~καθ´ οὓς καιροὺς  Ἀννίβας   ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς Ἰταλίαν,
[3, 43]   τοὺς ἀντίπερα βαρβάρους, δ´  Ἀννίβας   ἑτοίμους ἔχων τοὺς στρατιώτας ἐπεῖχε
[3, 114]   δὲ τοῖς μέσοις αὐτὸς ἦν  Ἀννίβας,   ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ Μάγωνα τὸν
[3, 101]   τοῦτον τὸν τόπον. δ´  Ἀννίβας   ἕως μέν τινος διὰ τὴν
[3, 102]   πολιορκεῖν τοὺς Καρχηδονίους. δ´  Ἀννίβας   ἦν μὲν ἐν κακοῖς, ὅμως
[3, 62]   καιρὸν τοῦτον ἤδη συνεγγίζοντες ἀλλήλοις  Ἀννίβας   καὶ Πόπλιος ἐπεβάλοντο παρακαλεῖν τὰς
[3, 42]   Καρχηδονίων διάβασιν. εἰς οὓς ἀποβλέπων  Ἀννίβας   καὶ συλλογιζόμενος ἐκ τῶν παρόντων
[3, 51]   ἀπειργάζοντο ταραχήν. εἰς βλέπων  Ἀννίβας   καὶ συλλογιζόμενος ὡς οὐδὲ τοῖς
[3, 36]   ῥητέον ἂν εἴη πόθεν ὁρμήσας  Ἀννίβας   καὶ τίνας καὶ πόσους διελθὼν
[3, 107]   τοῦ περὶ τὸ Γερούνιον χάρακος  Ἀννίβας.   κρίνων δὲ συμφέρειν τὸ κατὰ
[3, 62]   τὰ πρέποντα τοῖς παροῦσι καιροῖς.  Ἀννίβας   μὲν οὖν διὰ τοιοῦδέ τινος
[3, 70]   ἀεὶ τὰς τῶν συμμάχων ἐλπίδας.  Ἀννίβας   μὲν οὖν εἰδὼς τὴν ἐσομένην
[3, 40]   αὐτῷ μέρος ἀπελείπετο τῆς πορείας.  ~Ἀννίβας   μὲν οὖν ἐνεχείρει ταῖς διεκβολαῖς
[3, 94]   παρὰ σφῶν εὐζώνους ἐκδεξάμενοι κατεβίβασαν.  Ἀννίβας   μὲν οὖν τοιαύτην ἐκ τοῦ
[3, 92]   ὁμολόγου φανήσεσθαι τῶν ὑπαίθρων κρατοῦντες.  ~Ἀννίβας   μὲν οὖν τοιούτοις χρησάμενος λογισμοῖς
[3, 61]   διαπολεμήσοντα, παρῆν ἀγγελία διότι πάρεστιν  Ἀννίβας   μετὰ δυνάμεως καὶ πολιορκεῖ τινας
[3, 100]   τούτοις ἦν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς  Ἀννίβας,   ὅθεν ἀπελίπομεν, πυνθανόμενος παρὰ τῶν
[3, 117]   ἑαυτοῦ παρεμβολῆς, ἵν´ ἐὰν μὲν  Ἀννίβας   ὀλιγωρήσας τοῦ χάρακος ἐκτάξῃ πᾶσι,
[3, 90]   οὐχ οἷοί τ´ ἦσαν. διόπερ  Ἀννίβας   ὁρῶν τὸν Φάβιον φυγομαχοῦντα μὲν
[3, 70]   δέοντος σφαλήσεσθαι προφανῶς. δ´  Ἀννίβας   παραπλησίους ἔχων ἐπινοίας Ποπλίῳ περὶ
[3, 81]   καὶ τότε προϊδόμενος καὶ συλλογισάμενος  Ἀννίβας   περὶ τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος
[3, 69]   ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς  Ἀννίβας   πραξικοπήσας πόλιν Κλαστίδιον, ἐνδόντος αὐτῷ
[3, 94]   κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον  Ἀννίβας,   προχωρούντων αὐτῷ τῶν πραγμάτων κατὰ
[3, 83]   προειρημένον τόπον. μὲν οὖν  Ἀννίβας   ταῦτα προκατασκευασάμενος τῆς νυκτὸς καὶ
[3, 11]   καὶ πλείους ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος  Ἀννίβας   τέλος ἐπὶ τὸ τοιοῦτο κατήντησε,
[3, 39]   τρισχιλίους, ὅθεν ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν  Ἀννίβας   τὴν εἰς Ἰταλίαν· {τὴν δὲ
[3, 67]   παρασπονδήσαντες, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἀποδεξάμενος  Ἀννίβας   τὴν εὔνοιαν αὐτῶν ὑπὲρ μὲν
[3, 65]   καταστήσας προῄει βάδην. δ´  Ἀννίβας   τὴν μὲν κεχαλινωμένην ἵππον καὶ
[3, 60]   ἦσαν. πολλὴν οὖν ποιούμενος πρόνοιαν  Ἀννίβας   τῆς ἐπιμελείας αὐτῶν ἀνεκτᾶτο καὶ
[3, 42]   κατὰ τὸ συντεταγμένον. καὶ μὴν  Ἀννίβας   τὸ παραπλήσιον ἐποίει περὶ τὰς
[3, 114]   μὲν Λιβύων Ῥωμαϊκός, οὓς πάντας  Ἀννίβας   τοῖς ἐκ τῆς προγεγενημένης μάχης
[3, 47]   ~Περαιωθέντων δὲ τῶν θηρίων, ἀναλαβὼν  Ἀννίβας   τοὺς ἐλέφαντας καὶ τοὺς ἱππεῖς
[3, 11]   ~καθ´ οὓς γὰρ καιροὺς καταπολεμηθεὶς  Ἀννίβας   ὑπὸ Ῥωμαίων τέλος ἐκ τῆς
[3, 52]   διηπίστει τοῖς λεγομένοις, συλλογιζόμενος (δ´  Ἀννίβας   ὡς δεξάμενος) μὲν τὰ προτεινόμενα,
[3, 19]   ἐποιήσατο τὴν ἀποχώρησιν. εἰς οὓς  ἐμβὰς   ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς ἀπέπλευσε καὶ
[3, 85]   πεντακισχιλίων, πρῶτον μὲν διεσάφησεν ὅτι  Μαάρβας   οὐκ εἴη κύριος ἄνευ τῆς
[3, 102]   μόλις διαφυλάττων τὴν παρεμβολήν, ἕως  Ἀσδρούβας   ἀναλαβὼν τοὺς ἀπὸ τῆς χώρας
[3, 114]   δὲ Καρχηδονίων τὸ μὲν εὐώνυμον  Ἀσδρούβας   εἶχε, τὸ δὲ δεξιὸν Ἄννων·
[3, 29]   ἀλλ´ αὐτοτελῶς ἐποιήσατο τὰς ὁμολογίας  Ἀσδρούβας,   ἐν αἷς ἦν, τὸν Ἴβηρα
[3, 76]   ταχὺ δὲ συνεὶς τὸ γεγονὸς  Ἀσδρούβας   ἧκε παραβοηθῶν διαβὰς τὸν Ἴβηρα
[3, 116]   δοκεῖ ποιῆσαι καὶ φρόνιμον ἔργον  Ἀσδρούβας·   θεωρῶν γὰρ τοὺς Νομάδας τῷ
[3, 12]   ὥστε μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν δυσμενείας.  Ἀσδρούβας   μὲν οὖν προαποθανὼν οὐ πᾶσιν
[3, 95]   αὐτοὺς καιροὺς ταῖς προειρημέναις πράξεσιν  Ἀσδρούβας   τεταγμένος ἐπὶ τῆς Ἰβηρίας
[3, 98]   βαρβαρικόν. πεισθεὶς γὰρ διότι δύναται  μέγας   γενέσθαι παρὰ Ῥωμαίοις προσενεγκάμενος ἐν
[3, 16]   τὴν Ἰλλυρίδα πράγματα, προορωμένη διότι  μέγας   ἔσται καὶ πολυχρόνιος καὶ μακρὰν
[3, 105]   ἀλλὰ περὶ πᾶν τὸ στράτευμα  μέγας   κίνδυνος συνειστήκει τοῖς Ῥωμαίοις. κατὰ
[3, 110]   συμβαίνει τὸν Αὔφιδον τὰς μὲν  πηγὰς   ἔχειν ἐν τοῖς πρὸς τὸ
[3, 39]   τὸν ποταμὸν ὡς ἐπὶ τὰς  πηγὰς   ἕως πρὸς τὴν ἀναβολὴν τῶν
[3, 47]   δὲ Ῥοδανὸς ἔχει τὰς μὲν  πηγὰς   ὑπὲρ τὸν Ἀδριατικὸν μυχὸν πρὸς
[3, 94]   προθέσεως. καὶ ἀναγκασθεὶς δὲ μετ´  ὀλίγας   ἡμέρας ἐπί τινας ἀπελθεῖν θυσίας
[3, 118]   γεγονόσι τῆς τύχης, συνέβη μετ´  ὀλίγας   ἡμέρας, τοῦ φόβου κατέχοντος τὴν
[3, 14]   βαρβάρους ἐτρέψαντο πλείους δέκα  μυριάδας   ἀνθρώπων. ὧν ἡττηθέντων οὐδεὶς ἔτι
[3, 117]   λοιποὶ πάντες, ὄντες εἰς ἑπτὰ  μυριάδας,   ἀπέθανον εὐγενῶς, τὴν μεγίστην χρείαν
[3, 60]   οὔτε (γὰρ) διακομίζειν εἰς τοσαύτας  μυριάδας   διὰ τοιούτων τόπων δαψιλῆ τὰ
[3, 113]   συμμάχοις πεζῶν μὲν εἰς ὀκτὼ  μυριάδας,   ἱππεῖς δὲ μικρῷ πλείους τῶν
[3, 35]   πεζῶν μὲν ἔχων εἰς ἐννέα  μυριάδας,   ἱππεῖς δὲ περὶ μυρίους καὶ
[3, 55]   πρὸς τὰς νομάς, τοὺς δὲ  Νομάδας   ἀνὰ μέρος προῆγε πρὸς τὴν
[3, 72]   τοῖς ὑπεναντίοις διὰ τὸ τοὺς  Νομάδας   ἀποχωρεῖν μὲν εὐχερῶς καὶ σποράδην,
[3, 69]   δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ Κελτοὺς καὶ  Νομάδας   εἰς χιλίους, προστάξας ἐπιδραμεῖν αὐτῶν
[3, 112]   εἰς χάρακα κατέστησεν, τοὺς δὲ  Νομάδας   ἐπαφῆκε τοῖς ὑδρευομένοις ἀπὸ τῆς
[3, 73]   βέλη κατὰ τὴν πρὸς τοὺς  Νομάδας   συμπλοκήν, τῶν δὲ καταλειπομένων βελῶν
[3, 116]   ἔργον Ἀσδρούβας· θεωρῶν γὰρ τοὺς  Νομάδας   τῷ τε πλήθει πολλοὺς ὄντας
[3, 93]   τῶν λειτουργιῶν τεταγμένον Ἀσδρούβαν παρήγγειλε  λαμπάδας   δεσμεύειν ἐκ τῆς ξηρᾶς καὶ
[3, 93]   τὰ κέρατα τοῖς βουσὶ τὰς  λαμπάδας.   ταχὺ δὲ τούτου γενομένου διὰ
[3, 82]   ὠφελείας χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις καὶ  πέδας   καὶ πᾶσαν τὴν τοιαύτην παρασκευήν.
[3, 47]   τοῦ ψεύδους θεοὺς καὶ θεῶν  παῖδας   εἰς πραγματικὴν ἱστορίαν παρεισάγουσιν. ὑποθέμενοι
[3, 98]   γὰρ εἰς τὰς πόλεις τοὺς  παῖδας   οὐ μόνον τὴν παρ´ αὐτῶν
[3, 99]   τοῖς Ῥωμαίοις τοῦ περὶ τοὺς  παῖδας   πρὸς τὰς ἐπικειμένας ἐπιβολάς. καὶ
[3, 99]   ὁμήρων, ἐπηγγείλατο παραδώσειν αὐτοῖς τοὺς  παῖδας.   τῶν δὲ περὶ τὸν Πόπλιον
[3, 48]   συγγραφεῖς Ἀννίβᾳ τῷ τὰς μεγίστας  ἐλπίδας   ἀκεραίους ἔχοντι περὶ τῶν καθ´
[3, 70]   καινοποιεῖν ἀεὶ τὰς τῶν συμμάχων  ἐλπίδας.   Ἀννίβας μὲν οὖν εἰδὼς τὴν
[3, 107]   πρὸς τοῦτον ἀπερείδεσθαι τὰς πλείστας  ἐλπίδας   διά τε τὴν ἐκ τοῦ
[3, 96]   κυδεστέρας εἰλήφει τοῖς Ῥωμαίοις τὰς  ἐλπίδας   διὰ τὸ προειρημένον κατόρθωμα. οἱ
[3, 16]   Ῥωμαίους, πάσας δ´ ἔχοντα τὰς  ἐλπίδας   ἐν τῇ Μακεδόνων οἰκίᾳ διὰ
[3, 13]   ὑπισχνούμενος πολλὴν εὔνοιαν καὶ μεγάλας  ἐλπίδας   ἐνειργάσατο ταῖς δυνάμεσι. ~τῷ δ´
[3, 118]   πρὸς Καρχηδονίους· μεγάλας δ´ εἶχον  ἐλπίδας   ἐξ ἐφόδου καὶ τῆς Ῥώμης
[3, 109]   ὑμᾶς ἀπήρεισται, καὶ πάσας τὰς  ἐλπίδας   ἔχει τῆς σωτηρίας ἐν ὑμῖν.
[3, 48]   ἡγούμενος δυνάμεων καὶ τὰς μεγίστας  ἐλπίδας   ἔχων ἐν τούτοις τοῦ κατορθώσειν
[3, 102]   διεφθαρκώς, τότε μὲν ἐπανῆλθεν, μεγάλας  ἐλπίδας   ἔχων ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος. τῇ
[3, 42]   δ´ ἔχειν τὰς τῆς διαβάσεως  ἐλπίδας.   κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[3, 69]   πραγμάτων ταττομένους πρὸς τὰς Καρχηδονίων  ἐλπίδας.   Μετὰ δὲ ταῦτα συνθεωρήσας τινὰς
[3, 68]   διελάμβανον τὰς ὑπὲρ τῶν ὅλων  ἐλπίδας.   ὅθεν καὶ συνάψαντος τοῦ Τεβερίου
[3, 98]   ἐπικυδεστέρας εἶναι τὰς τῶν Ῥωμαίων  ἐλπίδας,   συνελογίσατο παρ´ ἑαυτῷ περὶ τῆς
[3, 67]   θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας τὰς τῶν Καρχηδονίων  ἐλπίδας,   συνταξάμενοι πρὸς ἀλλήλους καιρὸν ἐπετήρουν
[3, 8]   ἕως οὗ πάσας ἐξελέγξαντες τὰς  ἐλπίδας   τελευταῖον εἰς τὸν περὶ τῆς
[3, 101]   ἵπποις· εἶχε γὰρ τὰς πλείστας  ἐλπίδας   τῆς αὑτοῦ δυνάμεως ἐν τῷ
[3, 2]   δ´ ἔσχον αὐτοὶ καὶ παραδόξους  ἐλπίδας,   ὡς καὶ τῆς Ῥώμης αὐτῆς
[3, 99]   ἀποκατάστασιν τῶν ὁμήρων εἰς τὰς  πατρίδας   ἐχρήσαντο τούτῳ, συμπέμψαντες τοὺς ἐπιτηδείους.
[3, 68]   Ῥωμαίοις, ὡς εἴπερ οὗτοι κατὰ  πόδας   ἀκολουθήσαντες συνῆψαν ταῖς ἀποσκευαῖς, πολλοὺς
[3, 105]   τοὺς βοηθήσοντας, ἑπομένου δὲ κατὰ  πόδας   αὐτοῦ μετὰ τῶν ἱππέων καὶ
[3, 86]   τινα λόφον συνδιώξαντες τῇ κατὰ  πόδας   ἡμέρᾳ πάντας ἔλαβον ὑποχειρίους. ἐν
[3, 108]   ἅμα τῷ φωτὶ τῇ κατὰ  πόδας   ἡμέρᾳ παρετάξαντο· τοῖς δὲ κατὰ
[3, 65]   τὸ παραγγελλόμενον. ~Τῇ δὲ κατὰ  πόδας   ἡμέρᾳ προῆγον ἀμφότεροι παρὰ τὸν
[3, 113]   ἅμα τῷ παραλαβεῖν τῇ κατὰ  πόδας   ἡμέρᾳ τὴν ἀρχήν, ἄρτι τῆς
[3, 45]   ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δὲ τῇ κατὰ  πόδας   ἡμέρᾳ τῆς ἐκκλησίας ἅμα τῷ
[3, 46]   ἐχούσας τὸ συναμφότερον ὡς πεντήκοντα  πόδας.   ταύταις δὲ συζευγνύντες ἄλλας ἐκ
[3, 48]   κεχρῆσθαι πορείᾳ γνώσεως ἕνεκα καὶ  θέας.   ~Οὐ μὴν ἀλλὰ Πόπλιος μὲν
[3, 14]   δὲ ποιεῖσθαι τὴν μάχην τοὺς  ἱππέας   πρὸς τοὺς πεζούς. τέλος δὲ
[3, 20]   τοιαῦτα τῶν συγγραμμάτων οἷα γράφει  Χαιρέας   καὶ Σωσύλος οὐδὲν ἂν δέοι
[3, 67]   τούτους μὲν εὐθέως παρακαλέσας καὶ  δωρεὰς   ἑκάστοις τὰς ἁρμοζούσας ἐπαγγειλάμενος ἐξέπεμψεν
[3, 71]   φερεκάκους διαφερόντως, παρεκάλεσε καί τινας  δωρεὰς   ἐπαγγειλάμενος τοῖς ἀνδραγαθήσασι προσέταξε πελάσαντας
[3, 99]   τὴν ἐλπίδα καὶ μεγάλας ὑπισχνουμένων  δωρεάς,   τότε μὲν εἰς τὴν ἰδίαν
[3, 48]   καὶ παραλόγους λαμβάνειν, τούς τε  συγγραφέας   ἀνάγκη τὸ παραπλήσιον πάσχειν καὶ
[3, 96]   παρασκευάζουσα. πλὴν δύο μὲν αὐτάνδρους  νῆας   ἀποβαλόντες, τεττάρων δὲ τοὺς ταρσοὺς
[3, 96]   γεγονότος ἐλαττώματος, παραχρῆμα πληρώσαντες ἑβδομήκοντα  νῆας   ἐξαπέστειλαν, κρίναντες ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς
[3, 71]   ἔχον ὀφρῦν, ἐπὶ δὲ ταύτης  ἀκάνθας   καὶ βάτους συνεχεῖς ἐπιπεφυκότας, ἐγίνετο
[3, 71]   πρὸς τὴν γῆν, τὰς δὲ  περικεφαλαίας   ὑποτιθέναι τοῖς ὅπλοις. πλὴν
[3, 86]   ὑποχειρίους. ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ,  τριταίας   οὔσης τῆς κατὰ τὴν μάχην
[3, 68]   Κελτῶν ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι διὰ τῆς  τελευταίας   ἀποστάσεως. καθόλου δὲ τῶν πεζικῶν
[3, 46]   θηρίων. ἐπεὶ δ´ ἐπὶ τὰς  τελευταίας   ἐπέστησαν σχεδίας, διακόψαντες τοὺς δεσμούς,
[3, 4]   καὶ τὴν πραγματείαν ἐπὶ τὰς  τελευταίας   ῥηθείσας πράξεις κατὰ τὴν ἐξ
[3, 25]   ποιοῦνται τὰς συνθήκας. ~Ἔτι τοιγαροῦν  τελευταίας   συνθήκας ποιοῦνται Ῥωμαῖοι κατὰ τὴν
[3, 21]   ὅλην τὴν δικαιολογίαν ἐπὶ τὰς  τελευταίας   συνθήκας τὰς γενομένας ἐν τῷ
[3, 61]   τῶν προσπιπτόντων. ἄρτι γὰρ τῆς  τελευταίας   φήμης καταληγούσης ὑπὲρ τῶν Καρχηδονίων
[3, 43]   τὸ πολὺ τῆς τοῦ ῥεύματος  βίας   ἀποδεχομένων τῶν λέμβων ἀσφαλεστέρα γίνοιτο
[3, 42]   παρόντων ὡς οὔτε διαβαίνειν μετὰ  βίας   δυνατὸν εἴη τοσούτων πολεμίων ἐφεστώτων,
[3, 93]   τοὺς βοῦς ἐνεργῶς καὶ μετὰ  βίας,   ὅταν δοθῇ τὸ παράγγελμα, μέχρι
[3, 53]   ὧν οἱ μὲν ἀπὸ τῆς  οὐραγίας,   οἱ δ´ ἀπὸ τῆς πρωτοπορείας
[3, 68]   τῶν δὲ καταλειφθέντων ἐπὶ τῆς  οὐραγίας   οἱ μὲν διεφθάρησαν, οἱ δὲ
[3, 79]   τοὺς ἱππεῖς. ἐπιμελητὴν δὲ τῆς  οὐραγίας   τὸν ἀδελφὸν ἀπέλιπε Μάγωνα τῶν
[3, 53]   τοὺς δ´ ὁπλίτας ἐπὶ τῆς  οὐραγίας.   τούτων δ´ ἐφεδρευόντων ἔλαττον συνέβη
[3, 107]   τε σῖτον καὶ τὰς λοιπὰς  χορηγίας   ἁθροίζεσθαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐκ τῶν
[3, 97]   τῶν τόπων ἐκείνων καὶ περιποιησάμενοι  χορηγίας   ἀφθόνους καὶ χεῖρας ἀντιποιήσωνται μὲν
[3, 90]   ἔχων δὲ κατὰ νώτου τὰς  χορηγίας   ἀφθόνους οὐδέποτε τοὺς στρατιώτας ἠφίει
[3, 107]   οὐ γὰρ μόνον διὰ τὰς  χορηγίας   ἐδυσχρηστοῦντ´ ἐπὶ τῷ κατειλῆφθαι τὸν
[3, 18]   εἰσέπεμψε καὶ τὰς ἁρμοζούσας ταύτης  χορηγίας,   ἐκ δὲ τῶν λοιπῶν πόλεων
[3, 81]   οἴεται κυριώτερόν τι μέρος εἶναι  στρατηγίας   τοῦ γνῶναι τὴν προαίρεσιν καὶ
[3, 15]   ἀδικοῦσι. καθόλου δ´ ἦν πλήρης  ἀλογίας   καὶ θυμοῦ βιαίου· διὸ καὶ
[3, 29]   Ῥωμαίων· ἀλλ´ αὐτοτελῶς ἐποιήσατο τὰς  ὁμολογίας   Ἀσδρούβας, ἐν αἷς ἦν, τὸν
[3, 15]   κατὰ τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου γενομένας  ὁμολογίας.   δ´ Ἀννίβας, ἅτε νέος
[3, 29]   ὅτι τὰς πρὸς Ἀσδρούβαν γενομένας  ὁμολογίας   οὐκ ἀθετητέον, καθάπερ οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 21]   ~τὰς μὲν οὖν πρὸς Ἀσδρούβαν  ὁμολογίας   παρεσιώπων, ὡς οὔτε γεγενημένας, εἴ
[3, 25]   τηροῦσι πάντα κατὰ τὰς ὑπαρχούσας  ὁμολογίας,   πρόσκειται δὲ τούτοις τὰ ὑπογεγραμμένα.
[3, 58]   χρῆσθαι τρόπῳ καὶ καταφρονήσαντα τῆς  παραδοξολογίας   καὶ τερατείας ἑαυτοῦ χάριν προτιμῆσαι
[3, 42]   ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰς ἥρμοσαν  σχεδίας,   ἀρκούσας τῇ χρείᾳ πρὸς τὸ
[3, 46]   δ´ ἐπὶ τὰς τελευταίας ἐπέστησαν  σχεδίας,   διακόψαντες τοὺς δεσμούς, οἷς προσήρτηντο
[3, 46]   προβολῆς, μετὰ ταῦτα δύο πεπηγυίας  σχεδίας   διαφερόντως {τὰς μεγίστας} προσέβαλον ταῖς
[3, 46]   τῶν θηρίων τοιαύτη τις. ~πήξαντες  σχεδίας   καὶ πλείους ἀραρότως, τούτων δύο
[3, 46]   θηρία καὶ τὰς ὑπ´ αὐτοῖς  σχεδίας.   οὗ γενομένου διαταραχθέντα τὰ ζῷα
[3, 41]   Ῥωμαίων ἑτοιμασάμενοι τὰ πρὸς τὰς  ἰδίας   ἐπιβολάς, ἐξέπλεον ἐπὶ τὴν ὡραίαν
[3, 17]   τὰ μὲν χρήματ´ εἰς τὰς  ἰδίας   ἐπιβολὰς παρέθετο κατὰ τὴν ἐξ
[3, 90]   τῶν πολεμίων ἀποσπωμένους ἀπὸ τῆς  ἰδίας   παρεμβολῆς ἐπὶ τὰς προνομὰς διὰ
[3, 110]   ἀνατολάς, ἐβάλετο χάρακα, τῆς μὲν  ἰδίας   παρεμβολῆς περὶ δέκα σταδίους ἀποσχών,
[3, 64]   αὑτῶν φυγεῖν αἰσχρῶς μέχρι τῆς  ἰδίας   παρεμβολῆς, τόν τε στρατηγὸν αὐτῶν
[3, 23]   καὶ Λιβύης ἐμφαίνουσιν ὡς περὶ  ἰδίας   ποιούμενοι τὸν λόγον· ὑπὲρ δὲ
[3, 26]   ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς  ἰδίας   πραγματείας μνησθέντες εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα
[3, 45]   γὰρ οὐ μακρὰν ἀπὸ τῆς  ἰδίας   στρατοπεδείας τοῖς τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι
[3, 104]   αὐτοῦ καὶ τῆς τοῦ Μάρκου  στρατοπεδείας   δυναμένης ἑκατέρους βλάπτειν, ἐπεβάλετο καταλαβεῖν
[3, 93]   τινα μεταξὺ κειμένην τῆς αὑτοῦ  στρατοπεδείας   καὶ τῶν στενῶν, δι´ ὧν
[3, 102]   ἐπεξῆλθε καὶ βραχὺ πρὸ τῆς  στρατοπεδείας   παρεμβαλὼν μόλις ἀπεστρέψατο τὸν ἐνεστῶτα
[3, 45]   οὐ μακρὰν ἀπὸ τῆς ἰδίας  στρατοπεδείας   τοῖς τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι τοῖς
[3, 72]   ὡς ὀκτὼ στάδια πρὸ τῆς  στρατοπεδείας   τοὺς μὲν πεζοὺς ἐπὶ μίαν
[3, 71]   τινα τόπον (τακτὸν) ἤδη τῆς  στρατοπεδείας.   τῶν δὲ πραξάντων τὸ συνταχθέν,
[3, 72]   τε τοῦ ψύχους καὶ τῆς  ἐνδείας,   ὡς ἂν ἤδη καὶ τῆς
[3, 42]   ἀναπαύοντες σφᾶς ἐκ τῆς προγεγενημένης  κακοπαθείας,   ἅμα δὲ παρασκευαζόμενοι πρὸς τὴν
[3, 59]   ὑπεδεξάμεθα τοὺς κινδύνους {καὶ τὰς  κακοπαθείας}   τοὺς συμβάντας ἡμῖν ἐν πλάνῃ
[3, 108]   πρέποντα τοῖς παρεστῶσι καιροῖς, ἐξ  αὐτοπαθείας   τοῦ Λευκίου διατιθεμένου τοὺς λόγους.
[3, 21]   ἐν τούτοις ἀκρίβειαν, παραπαίωσι τῆς  ἀληθείας   ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις διαβουλίοις, μήθ´
[3, 26]   τὸ καὶ πλείους διεψεῦσθαι τῆς  ἀληθείας   ἐν τούτοις, πιστεύσαντας τῇ Φιλίνου
[3, 33]   πεζοὺς τετρακισχιλίους, ὁμηρείας ἔχοντας καὶ  βοηθείας   ἅμα τάξιν. ἐπὶ δὲ τῆς
[3, 86]   προσαγγελθείσης αὐτῷ τῆς τῶν ὑπεναντίων  βοηθείας,   ἐξαποστέλλει Μαάρβαν ἔχοντα τοὺς λογχοφόρους
[3, 75]   δὲ καὶ πρὸς Ἱέρωνα περὶ  βοηθείας,   ὃς καὶ πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε
[3, 25]   δ´ ἂν χρείαν ἔχωσι τῆς  βοηθείας,   τὰ πλοῖα παρεχέτωσαν Καρχηδόνιοι καὶ
[3, 113]   συνεχεῖς τούτοις ἐπὶ τῆς αὐτῆς  εὐθείας   ἐξέτεινε, πυκνοτέρας πρόσθεν τὰς
[3, 63]   τὴν σωτηρίαν, παρακειμένης αὐτοῖς τῆς  οἰκείας,   δῆλον ὡς ἀνυπόστατος γίνοιτ´ ἂν
[3, 16]   πολυχρόνιος καὶ μακρὰν ἀπὸ τῆς  οἰκείας   πόλεμος. συνέβαινε γὰρ κατ´
[3, 92]   καταφθείρας πᾶν τὸ πεδίον ἥθροισε  λείας   ἄπλετον πλῆθος, ἐγίνετο πρὸς ἀναζυγήν,
[3, 86]   τὸν Ἀδρίαν τόπους, πολλῆς μὲν  λείας   γεγονὼς ἐγκρατής, ὥστε μήτ´ ἄγειν
[3, 69]   διαμαχομένων τοῖς πολεμίοις ὑπὲρ τῆς  λείας,   ἐτράπησαν οἱ Κελτοὶ σὺν τοῖς
[3, 90]   μήτε καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι τὰς  λείας.   κατέδραμον δὲ καὶ τὴν Οὐενοαντανήν,
[3, 93]   βοῶν ἐκλέξαντ´ ἐκ πάσης τῆς  λείας   τοὺς εὐρωστοτάτους εἰς δισχιλίους ἁθροῖσαι
[3, 74]   δὲ τὰς τάξεις ἁθρόοι μετ´  ἀσφαλείας   ἀπεχώρησαν εἰς Πλακεντίαν, ὄντες οὐκ
[3, 94]   διεκόμισε διὰ τῶν στενῶν μετ´  ἀσφαλείας   καὶ τὴν λείαν, λελοιπότων τοὺς
[3, 44]   ἀναγκαίων συντόμως ἅμα καὶ μετ´  ἀσφαλείας   ποιήσονται τὴν εἰς Ἰταλίαν πορείαν,
[3, 98]   καὶ προνοηθέντα τῆς τῶν ὁμήρων  ἀσφαλείας.   τὴν δὲ χάριν αὐξήσειν ἔφη
[3, 33]   χωρίζηταί που. τρίτον ὑπὲρ τῆς  ἀσφαλείας   τῶν ἐν Λιβύῃ προυνοεῖτο πραγμάτων.
[3, 34]   δὲ πάντα προνοηθεὶς περὶ τῆς  ἀσφαλείας   τῶν τε κατὰ Λιβύην πραγμάτων
[3, 89]   δὲ πρῶτον καὶ μάλιστα τῆς  ἀσφαλείας   τῶν ὑποταττομένων, ἔμενε βεβαίως ἐπὶ
[3, 60]   οὖν ποιούμενος πρόνοιαν Ἀννίβας τῆς  ἐπιμελείας   αὐτῶν ἀνεκτᾶτο καὶ τὰς ψυχὰς
[3, 51]   τὸ πάντας ἐκκληθῆναι πρὸς τὰς  ὠφελείας   ἐγκρατὴς ἐγένετο τῆς πόλεως. ἐκ
[3, 78]   τὸ δὲ πλεῖον διὰ τὰς  ὠφελείας,   ἔκρινε τὴν ταχίστην ἀναζευγνύειν καὶ
[3, 86]   φέρειν δύνασθαι τὸ στρατόπεδον τὰς  ὠφελείας,   πολὺ δὲ πλῆθος ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς
[3, 17]   δυνάμεσιν ἐκ τῆς ἐσομένης ἑκάστοις  ὠφελείας,   προκαλέσεσθαι δὲ τὴν εὔνοιαν τῶν
[3, 57]   οὔτε τῆς εἰς τὸ μέλλον  ὠφελείας   στοχάζονται δεόντως. ~Διότι μὲν οὖν,
[3, 80]   χώραν τὴν πρόσθεν πολλῆς γέμειν  ὠφελείας,   τὸν δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον μὲν
[3, 82]   φερόντων τοὺς ἐκτὸς παρεπομένους τῆς  ὠφελείας   χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις καὶ πέδας
[3, 46]   διὰ τοῦ χώματος δύο προθέμενοι  θηλείας,   πειθαρχούντων αὐταῖς τῶν θηρίων. ἐπεὶ
[3, 5]   ἔτη δώδεκα τῆς ἐν Συρίᾳ  βασιλείας   ἅμα τοῦ βίου καὶ τῆς
[3, 3]   τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ  βασιλείας.   δι´ ὧν ἅμα θεωρηθήσεται πῶς
[3, 49]   αὐτῇ δύ´ ἀδελφοὺς ὑπὲρ τῆς  βασιλείας   στασιάζοντας καὶ μετὰ στρατοπέδων ἀντικαθημένους
[3, 1]   τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ  βασιλείας,   χρόνον δὲ τὸν μεταξὺ τῆς
[3, 84]   τῶν ἱππέων, καὶ προδήλου γενομένης  ἀπωλείας   ἐξαίροντες τὰς χεῖρας καὶ δεόμενοι
[3, 105]   τάξιν, αὖθις ἁθροιζόμενοι περὶ τὰς  σημείας   ἀνεχώρουν καὶ κατέφευγον ὑπὸ τὴν
[3, 113]   ἐξέτεινε, πυκνοτέρας πρόσθεν τὰς  σημείας   καθιστάνων, καὶ ποιῶν πολλαπλάσιον τὸ
[3, 68]   διαπορευομένων διὰ τῆς Ῥώμης, ἐξ  ἐπιφανείας   ἐδόξαζον κριθήσεσθαι τὴν μάχην. ἁθροισθέντων
[3, 84]   Φλαμίνιον, παραδόξου γενομένης αὐτοῖς τῆς  ἐπιφανείας,   ἔτι δὲ δυσσυνόπτου τῆς κατὰ
[3, 72]   ἐκ τοῦ χάρακος, ὡς ἐξ  ἐπιφανείας   κριθησομένων τῶν ὅλων, ἐπαιρόμενος τῷ
[3, 116]   μέχρι μὲν ἐμάχοντο κατὰ τὰς  ἐπιφανείας   στρεφόμενοι πρὸς τοὺς κεκυκλωκότας, ἀντεῖχον·
[3, 115]   κατὰ τὰς ἐκ τῶν πλαγίων  ἐπιφανείας   τοὺς Λίβυας αὐτῶν γενέσθαι τοὺς
[3, 74]   κατὰ τὰς ἐκ τῶν πλαγίων  ἐπιφανείας   ὑπὸ τῶν εὐζώνων, ἐτράπησαν καὶ
[3, 12]   Ἀννίβαν ὥστε μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν  δυσμενείας.   Ἀσδρούβας μὲν οὖν προαποθανὼν οὐ
[3, 12]   ὑποψίας ἀπέστη. τῆς μέντοι γε  δυσμενείας   τῆς Ἀμίλκου καὶ τῆς ὅλης
[3, 7]   δεόντως συστήσασθαι τὰς τῶν σωμάτων  θεραπείας,   οὔτε τὸν πραγματικὸν οὐδὲν οἷόν
[3, 87]   σπουδὴν ὑπὲρ τῆς ἀναλήψεως καὶ  θεραπείας   τῶν ἀνδρῶν, οὐχ ἧττον δὲ
[3, 45]   προέθετο πάντας ὡς πρὸς θάλατταν,  ἐφεδρείας   ἔχοντας τάξιν, τὴν δὲ τῶν
[3, 113]   τὸ τούτων αὐτῶν σχῆμα, βουλόμενος  ἐφεδρείας   μὲν τάξιν ἐν τῇ μάχῃ
[3, 95]   δέκα προσπεπληρωκὼς ἄλλας, ἀρχομένης τῆς  θερείας   ἀνήχθη τετταράκοντα ναυσὶ καταφράκτοις ἐκ
[3, 19]   μετὰ ταῦτα ληγούσης ἤδη τῆς  θερείας   εἰς τὴν Ῥώμην ἐπανῆλθεν καὶ
[3, 33]   ἄλλους εἰς Καρχηδόνα πεζοὺς τετρακισχιλίους,  ὁμηρείας   ἔχοντας καὶ βοηθείας ἅμα τάξιν.
[3, 79]   συνέχειαν τῆς διὰ τῶν πηλῶν  πορείας.   Ἀννίβας δὲ μόλις ἐπὶ τοῦ
[3, 39]   πλέον αὐτῷ μέρος ἀπελείπετο τῆς  πορείας.   ~Ἀννίβας μὲν οὖν ἐνεχείρει ταῖς
[3, 84]   τῷ τὸ πλεῖστον μέρος τῆς  πορείας   εἰς τὸν αὐλῶνα προσδέξασθαι καὶ
[3, 87]   μετὰ ταῦτα διὰ τῶν ἑλῶν  πορείας   καὶ ταλαιπωρίας ἐπεγεγόνει σχεδὸν ἅπασι
[3, 83]   τὸν μὲν κατὰ πρόσωπον τῆς  πορείας   λόφον αὐτὸς κατελάβετο καὶ τοὺς
[3, 84]   πλείστους ἐν αὐτῷ τῷ τῆς  πορείας   σχήματι κατακοπῆναι, μὴ δυναμένους αὑτοῖς
[3, 53]   γὰρ ἂν τόπον ὑπάρχοι τῆς  πορείας   ταῦτα, πρὸς τοῦτο τὸ μέρος
[3, 51]   ὑπὸ τοῦ συμβαίνοντος ἐξάπτεσθαι τῆς  πορείας.   τούτου δὲ γενομένου, καὶ κατὰ
[3, 53]   οὐραγίας, οἱ δ´ ἀπὸ τῆς  πρωτοπορείας   ἀπέσπων τῶν σκευοφόρων ἔνια, προσπίπτοντες
[3, 88]   καὶ προθύμους εἰς τὰς ἐπιφερομένας  χρείας.   διελθὼν δὲ καὶ καταφθείρας τήν
[3, 49]   πρὸς τὸ παρὸν ἐσομένης αὐτῷ  χρείας.   διὸ καὶ συνεπιθέμενος καὶ συνεκβαλὼν
[3, 102]   τῶν ὑπεναντίων ἐπὶ τὰς προειρημένας  χρείας   κατὰ τῆς χώρας σκεδαννύμενον, λαβὼν
[3, 89]   περὶ τὰς ἐν τοῖς ὑπαίθροις  χρείας,   νενικηκέναι δὲ πολλὰς μὲν ἐν
[3, 33]   καλοῦσι σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ τῆς  χρείας   ταύτης συνωνύμως καὶ τὸ ἔθνος
[3, 84]   μεταξὺ τῆς λίμνης καὶ τῆς  παρωρείας   ἐν τοῖς στενοῖς συγκλεισθέντες αἰσχρῶς,
[3, 83]   τε τὴν λίμνην καὶ τὰς  παρωρείας   φέρουσαν εἰς τὸν προειρημένον τόπον.
[3, 93]   ἐλαύνειν καὶ προσβάλλειν πρὸς τὰς  ἀκρωρείας   ἐπέταξε, τοὺς δὲ λογχοφόρους κατόπιν
[3, 93]   ἀντέχεσθαι τόπων καὶ προκαταλαμβάνειν τὰς  ἀκρωρείας,   ἵνα παραβοηθῶσι καὶ συμπλέκωνται τοῖς
[3, 53]   ἀναγκασθῆναι τὸν Ἀννίβαν μετὰ τῆς  ἡμισείας   δυνάμεως νυκτερεῦσαι περί τι λευκόπετρον
[3, 26]   ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας  πραγματείας   μνησθέντες εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν
[3, 1]   βραχέα προειπόντες ὑπὲρ τῆς αὑτῶν  πραγματείας.   ὄντος γὰρ ἑνὸς ἔργου καὶ
[3, 4]   συμφερόντων. διὸ καὶ τῆς  πραγματείας   ταύτης τοῦτ´ ἔσται τελεσιούργημα, τὸ
[3, 1]   ποιησόμεθα τὴν προέκθεσιν τῆς αὑτῶν  πραγματείας.   τὴν μὲν οὖν καθόλου τῆς
[3, 1]   μὲν ἀρχὰς ὑποτιθέμεθα τῆς αὑτῶν  πραγματείας   τόν τε συμμαχικὸν καὶ τὸν
[3, 58]   καὶ καταφρονήσαντα τῆς παραδοξολογίας καὶ  τερατείας   ἑαυτοῦ χάριν προτιμῆσαι τὴν ἀλήθειαν
[3, 88]   στρατηγὸν ἀπολύσας τῆς κατὰ γῆν  στρατείας   ἐξαπέστειλε μετὰ παραπομπῆς εἰς τὴν
[3, 4]   οὐκ ὀλίγοις δὲ τὰς ἐκπληκτικωτάτας  περιπετείας,   ὅταν εὐγενῶς αὐτὰς ἀναδέξωνται, πολλάκις
[3, 86]   φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης καὶ ταύτης τῆς  περιπετείας   οὐ μόνον τὸ πλῆθος, ἀλλὰ
[3, 105]   φανερὸν ὁμολογουμένως τί διαφέρει στρατιωτικῆς  προπετείας   καὶ κενοδοξίας στρατηγικὴ πρόνοια καὶ
[3, 4]   ἰδίαν βίους καὶ τὰς κοινὰς  πολιτείας.   δῆλον γὰρ ὡς ἐκ τούτων
[3, 30]   τούτων ἐποιήσαντο τὴν κατόρθωσιν τῆς  πολιτείας.   διόπερ εἰ μέν τις τὴν
[3, 118]   τὸν ὑπὲρ αὐτῆς τῆς Ῥωμαίων  πολιτείας   ποιησόμεθα λόγον, νομίζοντες οὐ μόνον
[3, 2]   διήγησιν τὸν ὑπὲρ τῆς Ῥωμαίων  πολιτείας   συστησόμεθα λόγον, κατὰ τὸ
[3, 5]   Λακεδαιμονίων δὲ τῆς τῶν Ἀχαιῶν  συμπολιτείας   ἀποστάντων, ἅμα τὴν ἀρχὴν καὶ
[3, 18]   δ´ αὑτοῦ φίλοις ἐνεχείρισε τὰς  δυναστείας,   αὐτὸς δ´ ἐκ τῶν ὑποτεταγμένων
[3, 4]   αὔξησις καὶ προκοπὴ τῆς Ῥωμαίων  δυναστείας   ἐτετελείωτο· πρὸς δὲ τούτοις ὁμολογούμενον
[3, 2]   κατάλυσιν τῆς Ἱέρωνος τοῦ Συρακοσίου  δυναστείας.   οἷς ἐπισυνάψομεν τὰς περὶ τὴν
[3, 71]   τὸ γὰρ τυχὸν ῥεῖθρον μετὰ  βραχείας   ὀφρύος, ποτὲ δὲ κάλαμοι καὶ
[3, 51]   γὰρ οὐ μόνον στενῆς καὶ  τραχείας   τῆς προσβολῆς ἀλλὰ καὶ κρημνώδους,
[3, 35]   καὶ γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ τῆς  συνεχείας   τῶν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἀγώνων.
[3, 79]   καὶ μάλιστα τῆς τῶν Κελτῶν  μαλακίας   καὶ φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν κακοπαθοῦντες
[3, 21]   πᾶσιν ὡς οὐ μετεσχήκασι τῆς  ἀδικίας,   ἀλλ´ ἄνευ τῆς αὑτῶν γνώμης
[3, 21]   ποιεῖν, ὁμολογοῦντας δὲ κοινωνεῖν (τῆς  ἀδικίας   καὶ συναναδέχεσθαι τὸν πόλεμον. οἱ
[3, 89]   γεγυμνάσθαι μὲν ἐκ τῆς πρώτης  ἡλικίας   συνεχῶς ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἡγεμόνι
[3, 100]   οἰκήτορας κατέφθειρε, τὰς δὲ πλείστας  οἰκίας   ἀκεραίους διεφύλαξε καὶ τὰ τείχη,
[3, 87]   καθ´ ἡμᾶς οἱ ταύτης τῆς  οἰκίας   Μάξιμοι, τοῦτο δ´ ἔστι μέγιστοι,
[3, 40]   τέλος ἀγαγεῖν τὰ κατὰ τὰς  ἀποικίας,   οἳ δὴ πρότερον ἦσαν εἰς
[3, 88]   δὲ ταύτης ἀπὸ Λουκαρίας, οὔσης  ἀποικίας   Ῥωμαίων, ἐπόρθει τὴν χώραν. μετὰ
[3, 20]   ἱστορίας, ἀλλὰ κουρεακῆς καὶ πανδήμου  λαλιᾶς   ἔμοιγε δοκοῦσι τάξιν ἔχειν καὶ
[3, 118]   ταύτης παραχρῆμα τῆς μὲν λοιπῆς  παραλίας   σχεδὸν πάσης ἦσαν ἐγκρατεῖς· Ταραντῖνοί
[3, 39]   δὲ τὸ μῆκός ἐστι τῆς  παραλίας   ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους καὶ μυρίους
[3, 61]   τόν τε πλοῦν τὸν ἀπὸ  Μασσαλίας   εἰς Τυρρηνίαν ὡς μακρὸς καὶ
[3, 47]   ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι τὴν ἀρχὴν ἀπὸ  Μασσαλίας   ἕως ἐπὶ τὸν τοῦ παντὸς
[3, 37]   τόπον ὡς πρὸς δύσεις ἀπὸ  Μασσαλίας   καὶ τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων,
[3, 111]   κύριοι μὲν ἔσεσθε παραχρῆμα πάσης  Ἰταλίας,   ἀπαλλαγέντες δὲ τῶν νῦν πόνων,
[3, 54]   ἔχειν τὰς Ἄλπεις τῆς ὅλης  Ἰταλίας.   διόπερ ἐνδεικνύμενος αὐτοῖς τὰ περὶ
[3, 118]   οὐ μόνον ἀνεκτήσαντο τὴν τῆς  Ἰταλίας   δυναστείαν, νικήσαντες μετὰ ταῦτα Καρχηδονίους,
[3, 91]   ἐπιφανεστάτας καὶ καλλίστας πόλεις τῆς  Ἰταλίας   ἐν αὑτοῖς. τὴν μὲν γὰρ
[3, 54]   ἀφορμὴν εἰς τοῦτο τὴν τῆς  Ἰταλίας   ἐνάργειαν· οὕτως γὰρ ὑποπεπτώκει τοῖς
[3, 26]   ἀπέχεσθαι Σικελίας ἁπάσης, Καρχηδονίους δ´  Ἰταλίας,   καὶ διότι ὑπερέβαινον Ῥωμαῖοι τὰς
[3, 27]   τῶν νήσων ἁπασῶν τῶν κειμένων  Ἰταλίας   μεταξὺ καὶ Σικελίας. τὴν ἀσφάλειαν
[3, 61]   τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους διὰ τῆς  Ἰταλίας   μέχρι πρὸς τὰς Ἄλπεις ὡς
[3, 23]   τὰς συνθήκας, τῆς δὲ λοιπῆς  Ἰταλίας   οὐ μνημονεύουσι διὰ τὸ μὴ
[3, 16]   ἀσφαλίσασθαι τὰ πρὸς ἕω τῆς  Ἰταλίας   πεπεισμένοι καταταχήσειν διορθωσάμενοι μὲν τὴν
[3, 110]   πρὸς τὸ Τυρρηνικὸν κλίμασι τῆς  Ἰταλίας,   ποιεῖσθαι δὲ τὴν ἐκβολὴν εἰς
[3, 96]   τοὺς περὶ Πίσας τόπους τῆς  Ἰταλίας   προσέβαλον, πεπεισμένων τῶν ἐπιπλεόντων συμμίξειν
[3, 36]   εἰς ποῖα μέρη κατῆρε τῆς  Ἰταλίας.   ῥητέον (δ´) οὐκ αὐτὰς τὰς
[3, 39]   περὶ τὸν Πάδον πεδία τῆς  Ἰταλίας.   ὥστ´ εἶναι τοὺς πάντας ἐκ
[3, 13]   δυνάμεων ὁρμάς· ἀφικομένης δὲ τῆς  ἀγγελίας   ἐκ τῶν στρατοπέδων ὅτι συμβαίνει
[3, 44]   πολέμου, δεύτερον δὲ τὸ τῆς  ἐπαγγελίας   αὐτῶν ἀξιόπιστον, ὅτι καθηγήσονται διὰ
[3, 111]   ταύτης ἀγαθῶν κατὰ τὰς ἡμετέρας  ἐπαγγελίας,   ἀψευστούντων ἡμῶν ἐν πᾶσι τοῖς
[3, 111]   οὔπω βεβαιώσειν ὑμῖν πέπεισμαι τὰς  ἐπαγγελίας.   ταῦτα δὲ καὶ τούτοις παραπλήσια
[3, 86]   οὔσης τῆς κατὰ τὴν μάχην  προσαγγελίας,   καὶ μάλιστα τότε τοῦ πάθους
[3, 27]   ἦν ταῦτα· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους (καὶ  Σικελίας   ἁπάσης καὶ) τῶν νήσων ἁπασῶν
[3, 26]   ἃς ἔδει Ῥωμαίους μὲν ἀπέχεσθαι  Σικελίας   ἁπάσης, Καρχηδονίους δ´ Ἰταλίας, καὶ
[3, 13]   μὲν ἔφερον καὶ τὴν ὑπὲρ  Σικελίας   ἧτταν, συνεπέτεινε δ´ αὐτῶν τὴν
[3, 96]   καὶ τὸ μὲν πρῶτον τῆς  Σικελίας   Λιλυβαίῳ προσέσχε· μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 25]   συστήσασθαι τοὺς Καρχηδονίους τὸν περὶ  Σικελίας   πόλεμον· ἐν αἷς τὰ μὲν
[3, 27]   προφανῶς. ~Συντελεσθέντος τοίνυν τοῦ περὶ  Σικελίας   πολέμου ποιοῦνται συνθήκας ἄλλας, ἐν
[3, 21]   τὰς γενομένας ἐν τῷ περὶ  Σικελίας   πολέμῳ. ἐν αἷς περὶ μὲν
[3, 9]   γὰρ οὐχ ἡττηθεὶς τῷ περὶ  Σικελίας   πολέμῳ τῇ ψυχῇ τῷ δοκεῖν
[3, 23]   ποιούμενοι τὸν λόγον· ὑπὲρ δὲ  Σικελίας   τἀναντία διαστέλλονται ῥητῶς, ὑπὲρ αὐτῶν
[3, 24]   τὰς ἐπιβάθρας Ῥωμαίων, περὶ δὲ  Σικελίας   τἀναντία προσδιασαφοῦσι, περὶ τῆς ὑπ´
[3, 21]   ἐν τῷ πολέμῳ τῷ περὶ  Σικελίας,   ταύτας ἔφασαν ἤδη συνωμολογημένας ὑπὸ
[3, 108]   τὸν Τρεβίαν ποταμὸν σφαλέντες, ἐκ  Σικελίας   τῇ προτεραίᾳ παραγενηθέντες, ἅμα τῷ
[3, 27]   τῶν κειμένων Ἰταλίας μεταξὺ καὶ  Σικελίας.   τὴν ἀσφάλειαν ὑπάρχειν παρ´ ἑκατέρων
[3, 23]   ποιούμενοι τὰς συνθήκας, ὅσα τῆς  Σικελίας   ὑπὸ τὴν Καρχηδονίων πίπτει δυναστείαν.
[3, 52]   πᾶσι τοῖς βαρβάροις ἐστὶ σύνθημα  φιλίας,   καθάπερ τὸ κηρύκειον τοῖς Ἕλλησιν.
[3, 67]   εὔνοιαν αὐτῶν ὑπὲρ μὲν τῆς  φιλίας   καὶ συμμαχίας ἔθετο πρὸς τοὺς
[3, 5]   Μακεδόνων μὲν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων  φιλίας,   Λακεδαιμονίων δὲ τῆς τῶν Ἀχαιῶν
[3, 77]   φρονῶσιν, ἀντέχεσθαι τῆς πρὸς αὑτὸν  φιλίας.   παρεῖναι γὰρ πρῶτον μὲν τὴν
[3, 12]   τὰς ἔχθρας συντιθεμένων τὰς  φιλίας,   πότε τοῖς καιροῖς εἴκοντες καὶ
[3, 62]   τούτους εἰς τὸ μέσον προέθηκε  πανοπλίας   Γαλατικάς, οἵαις εἰώθασιν οἱ βασιλεῖς
[3, 90]   Ῥωμαῖοι κατόπιν μὲν εἵποντο συνεχῶς,  μιᾶς   καὶ δυεῖν ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες,
[3, 79]   ἣν καὶ τέλος ἐστερήθη τῆς  μιᾶς   ὄψεως, οὐκ ἐπιδεχομένου τοῦ καιροῦ
[3, 79]   λογιζόμενος ὡς ἐὰν ἅψηται τῆς  πολεμίας,   ἡττηθεὶς μὲν οὐ προσδεήσεται τῶν
[3, 48]   δὲ καὶ τὰ περὶ τῆς  ἐρημίας,   ἔτι δ´ ἐρυμνότητος καὶ δυσχωρίας
[3, 59]   τὰς πολεμικὰς καὶ πολιτικὰς πράξεις  φιλοτιμίας,   ἐκ δὲ τούτων πολλὰς καὶ
[3, 79]   διὰ τὴν βαρύτητα τῆς ἐπενεχθείσης  ὀφθαλμίας   αὐτῷ, δι´ ἣν καὶ τέλος
[3, 3]   βαρβαρικῶν φόβων καὶ τῆς Γαλατῶν  παρανομίας.   μετὰ δὲ ταῦτα θέντες ὑπὸ
[3, 33]   εἰς ἀλλήλους διὰ τῆς τοιαύτης  οἰκονομίας.   ἦσαν δ´ οἱ διαβάντες εἰς
[3, 44]   τε τῶν συμμάχων εὐνοίας καὶ  προθυμίας   αὐτόπται γεγόνασι. διόπερ ᾤετο δεῖν
[3, 109]   πράγματα, τῆς ὑμετέρας βουλήσεως καὶ  προθυμίας,   ὑπὲρ ἧς οὐδὲ παρακαλεῖσθαι πλείω
[3, 82]   τὴν Ῥώμην προῄει διὰ τῆς  Τυρρηνίας,   εὐώνυμον μὲν πόλιν ἔχων τὴν
[3, 77]   τὰς αὑτοῦ δυνάμεις προῆγε διὰ  Τυρρηνίας   καὶ κατεστρατοπέδευσε πρὸ τῆς τῶν
[3, 56]   ποιησάμενος δὲ τὴν πορείαν διὰ  Τυρρηνίας   καὶ παραλαβὼν τὰ παρὰ τῶν
[3, 49]   σπεύδων καταταχῆσαι τοὺς ὑπεναντίους διὰ  Τυρρηνίας   πρὸς τὴν τῶν Ἄλπεων ὑπερβολήν.
[3, 110]   πάντων ἐστὶ σφαλερώτατον. τῆς δ´  ἡγεμονίας   τῷ Γαΐῳ καθηκούσης εἰς τὴν
[3, 63]   γενέσθαι μακαριωτάτους, κρατήσαντας τῆς Ῥωμαίων  εὐδαιμονίας,   ἐκ δὲ τοῦ μαχομένους τι
[3, 111]   γενόμενοι συμπάσης ἐγκρατεῖς τῆς Ῥωμαίων  εὐδαιμονίας,   ἡγεμόνες ἅμα καὶ δεσπόται πάντων
[3, 79]   τῆς τῶν Κελτῶν μαλακίας καὶ  φυγοπονίας,   ἵν´ ἐὰν κακοπαθοῦντες τρέπωνται πάλιν
[3, 43]   τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν  ἀγωνίας.   ἐν καιρῷ τῶν βαρβάρων
[3, 11]   καὶ προσαξιώσαντος παιδικῶς, λαβόμενον τῆς  δεξιᾶς   προσαγαγεῖν αὐτὸν πρὸς τὸν βωμὸν
[3, 70]   καὶ δεόντως, ὑπὸ δὲ τῆς  φιλοδοξίας   ἐλαυνόμενος καὶ καταπιστεύων τοῖς πράγμασι
[3, 105]   τί διαφέρει στρατιωτικῆς προπετείας καὶ  κενοδοξίας   στρατηγικὴ πρόνοια καὶ λογισμὸς ἑστὼς
[3, 19]   μετὰ θριάμβου καὶ τῆς ἁπάσης  εὐδοξίας.   ἐδόκει γὰρ οὐ μόνον ἐπιδεξίως,
[3, 36]   καὶ κρουσματικαῖς λέξεσι. τῆς γὰρ  διανοίας   ἐπ´ οὐδὲν ἀπερειδομένης οὐδὲ δυναμένης
[3, 84]   μὲν διὰ τὴν παράστασιν τῆς  διανοίας   ὁρμῶντες ἐπὶ τὸ νήχεσθαι σὺν
[3, 36]   προειρημένων εἰς γνωρίμους καὶ συνήθεις  ἐπινοίας   ἐμπίπτομεν ὑπὲρ τῶν ἀγνώστων καὶ
[3, 6]   κρίσεων καὶ διαλήψεων· λέγω δ´  ἐπινοίας   καὶ διαθέσεις καὶ τοὺς περὶ
[3, 70]   δ´ Ἀννίβας παραπλησίους ἔχων  ἐπινοίας   Ποπλίῳ περὶ τῶν ἐνεστώτων κατὰ
[3, 36]   ποσὸν εἰς ἀληθινὰς καὶ γνωρίμους  ἐννοίας   ἄγειν τοὺς ἀκούοντας. Πρώτη μὲν
[3, 29]   ἦν ἀμφοτέρων τὸ συνέχον τῆς  ἐννοίας   τῆς ἐν ταῖς συνθήκαις τῶν
[3, 3]   ἑξῆς ἐπιμνησθέντες τῆς παρὰ Πελοποννησίων  ὁμονοίας   καὶ καταστάσεως, ἔτι δὲ τῆς
[3, 77]   δ´ ἀπαλλοτριοῦν τῆς πρὸς Ῥωμαίους  εὐνοίας,   ἐρεθίζειν δὲ τοὺς δοκοῦντας πόλεσιν
[3, 44]   κεκρατήκασι τῆς τε τῶν συμμάχων  εὐνοίας   καὶ προθυμίας αὐτόπται γεγόνασι. διόπερ
[3, 103]   διασαφηθείσης τῆς τε τοῦ πλήθους  εὐνοίας   καὶ τῆς παρὰ τοῦ δήμου
[3, 98]   τοὺς καιροὺς τῆς τῶν ὑποταττομένων  εὐνοίας·   νῦν οὖν ἠγγικότων Ῥωμαίων καὶ
[3, 54]   Πάδον πεδία καὶ καθόλου τῆς  εὐνοίας   ὑπομιμνήσκων τῆς τῶν κατοικούντων αὐτὰ
[3, 100]   πρὸς τὸ Γερούνιον, τῆς  Λουκαρίας   ἀπέχει διακόσια στάδια, τὰς μὲν
[3, 88]   Δαυνίαν. ἀρξάμενος δὲ ταύτης ἀπὸ  Λουκαρίας,   οὔσης ἀποικίας Ῥωμαίων, ἐπόρθει τὴν
[3, 47]   Κελτοὶ κατοικοῦσι, τὴν δ´ ἀπὸ  μεσημβρίας   αὐτοῦ πλευρὰν ὁρίζουσι πᾶσαν (αἱ)
[3, 37]   μεταξὺ διάστημα θερινῶν ἀνατολῶν καὶ  μεσημβρίας.   δὲ Λιβύη κεῖται μὲν
[3, 61]   τὸν Πάδον πεδίων ὡς ἀπὸ  μεσημβρίας.   πανταχόθεν δὲ τοῦ κινήματος ἅμα
[3, 85]   ἀλλὰ Ῥωμαίοις ὑπὲρ τῆς Ἰταλιωτῶν  ἐλευθερίας.   τὴν δ´ ἑαυτοῦ δύναμιν ἀνελάμβανε
[3, 39]   πόρον ὁμοίως ἐκεκρατήκεισαν καὶ τῆς  Ἰβηρίας   ἁπάσης ἕως τῆς ῥαχίας,
[3, 33]   ἅμα τάξιν. ἐπὶ δὲ τῆς  Ἰβηρίας   ἀπέλιπεν Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ πεντήρεις μὲν
[3, 33]   Λιβύης εἰς Ἰβηρίαν, ἐκ δ´  Ἰβηρίας   εἰς Λιβύην διεβίβαζε στρατιώτας, ἐκδεσμεύων
[3, 17]   καὶ διαφέρουσαν ἀρετῇ πάσης τῆς  Ἰβηρίας.   τότε παραστρατοπεδεύσας Ἀννίβας ἐνεργὸς
[3, 17]   τῆς συναπτούσης τὰ πέρατα τῆς  Ἰβηρίας   καὶ Κελτιβηρίας, ἀπέχει δὲ τῆς
[3, 21]   πολέμῳ. ἐν αἷς περὶ μὲν  Ἰβηρίας   οὐκ ἔφασαν ὑπάρχειν ἔγγραφον οὐδέν,
[3, 76]   παντὶ τῷ στόλῳ προσέσχε τῆς  Ἰβηρίας   πρὸς τοὺς κατὰ τὸ καλούμενον
[3, 95]   Ἀσδρούβας τεταγμένος ἐπὶ τῆς  Ἰβηρίας   στρατηγὸς κατηρτικὼς ἐν τῇ παραχειμασίᾳ
[3, 17]   τὰ πέρατα τῆς Ἰβηρίας καὶ  Κελτιβηρίας,   ἀπέχει δὲ τῆς θαλάττης ὡς
[3, 109]   πάσας τὰς ἐλπίδας ἔχει τῆς  σωτηρίας   ἐν ὑμῖν. ὧν ὑμεῖς αὐτὴν
[3, 96]   ὡς ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα τῆς  σωτηρίας   ἑτοίμην παρασκευάζουσα. πλὴν δύο μὲν
[3, 84]   αὑτοὺς ὑποσπόνδους, ὡς τευξόμενοι τῆς  σωτηρίας.   Τὰ μὲν οὖν περὶ τὸν
[3, 89]   πάντα μίαν ἔχειν ἐλπίδα τῆς  σωτηρίας   τὴν ἐν τῷ νικᾶν· περὶ
[3, 70]   πράγμασιν εἷς τρόπος ἐστὶν οὗτος  σωτηρίας,   τὸ συνεχῶς καινοποιεῖν ἀεὶ τὰς
[3, 4]   μόνον, καὶ μὴν οὐδὲ τὰς  ἐμπειρίας   καὶ τέχνας αὐτῆς ἕνεκα τῆς
[3, 84]   περιστρατοπεδεύσαντος τὴν κώμην, ποικίλης αὐτοῖς  ἀπορίας   περιεστώσης, ἀποθέμενοι τὰ ὅπλα παρέδοσαν
[3, 20]   δέοι πλέον λέγειν· οὐ γὰρ  ἱστορίας,   ἀλλὰ κουρεακῆς καὶ πανδήμου λαλιᾶς
[3, 47]   ἐμπίπτοντες εἰς δύο τὰ πάσης  ἱστορίας   ἀλλοτριώτατα· καὶ γὰρ ψευδολογεῖν καὶ
[3, 31]   καὶ τῶν ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις.  ἱστορίας   γὰρ ἐὰν ἀφέλῃ τις τὸ
[3, 57]   εἶναι τοῦτο τὸ μέρος τῆς  ἱστορίας,   διὰ τοῦτο παρελείπομεν, ἀλλὰ πρῶτον
[3, 32]   γάρ φαμεν ἀναγκαιότατα μέρη τῆς  ἱστορίας   εἶναι τά τ´ ἐπιγινόμενα τοῖς
[3, 58]   εἰ καί τι τῶν τῆς  ἱστορίας   μερῶν ἄλλο, καὶ τοῦτο προσδεῖ
[3, 4]   τὸ γὰρ ὠφέλιμον τῆς ἡμετέρας  ἱστορίας   πρός τε τὸ παρὸν καὶ
[3, 118]   οὐ μόνον πρὸς τὴν τῆς  ἱστορίας   σύνταξιν οἰκείαν εἶναι τὴν περὶ
[3, 5]   εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν τῆς ὅλης  ἱστορίας   τοὺς ἐντυγχάνοντας, ὥρα μνημονεύοντας τῆς
[3, 59]   τοὺς προγεγονότας καιροὺς τῆς ἀληθοῦς  ἱστορίας   ὑπὲρ τῶν προειρημένων, οὐκ εἴ
[3, 31]   γράφουσιν οὔτε τοῖς ἀναγινώσκουσιν τὰς  ἱστορίας,   ὡς τῶν πρότερον καὶ τῶν
[3, 29]   προσέκειτο, καθάπερ ἐπὶ τοῦ Λυτατίου,  κυρίας   εἶναι ταύτας, ἐὰν καὶ τῷ
[3, 49]   καὶ συνεκβαλὼν τὸν ἕτερον πολλῆς  ἐπικουρίας   ἔτυχε παρὰ τοῦ κρατήσαντος· οὐ
[3, 31]   εὑρεῖν ἔστιν. ἅπερ ἔχει μεγίστας  ἐπικουρίας   καὶ κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν
[3, 35]   ἐξορμῶσι πάντες, ἄν ποτέ τις  ἐπικουρίας   χρεία γένηται παρ´ αὐτῶν. τὴν
[3, 1]   δὲ τούτοις τὸν περὶ Κοίλης  Συρίας   πόλεμον, ἐν τῇ πρώτῃ μὲν
[3, 2]   τέλος δ´ ἐπολέμησαν ὑπὲρ Κοίλης  Συρίας   πρὸς ἀλλήλους, Ῥόδιοι δὲ καὶ
[3, 87]   διὰ τῶν ἑλῶν πορείας καὶ  ταλαιπωρίας   ἐπεγεγόνει σχεδὸν ἅπασι τοῖς ἵπποις,
[3, 17]   αὐτουργὸς τῆς ἐν τοῖς ἔργοις  ταλαιπωρίας,   ἔστι δ´ ὅτε παρακαλῶν τὰ
[3, 14]   γενναιότητα τῶν οἰκητόρων μετὰ πολλῆς  ταλαιπωρίας   πολιορκήσας κατὰ κράτος εἷλε. μετὰ
[3, 55]   τὸν κρημνὸν ἐξῳκοδόμει μετὰ πολλῆς  ταλαιπωρίας.   τοῖς μὲν οὖν ὑποζυγίοις καὶ
[3, 62]   τῆς τῶν ἀγομένων καὶ ζώντων  ταλαιπωρίας,   τούτους μὲν ἠλέουν, τὸν δὲ
[3, 79]   περιλειφθέντος θηρίου διεσώθη μετὰ πολλῆς  ταλαιπωρίας,   ὑπεραλγὴς ὢν διὰ τὴν βαρύτητα
[3, 94]   τοὺς τόπους τῶν παραφυλαττόντων τὰς  δυσχωρίας.   ἅμα δὲ τῷ φωτὶ συνιδὼν
[3, 51]   μόλις καὶ ταλαιπώρως διήνυε τὰς  δυσχωρίας,   αὐτὸς δὲ συναθροίσας ὅσους ἠδύνατο
[3, 34]   δυνηθείη διαπεράσας τὰς πρὸ τοῦ  δυσχωρίας   εἰς τοὺς προειρημένους ἀφικέσθαι τόπους
[3, 51]   δυσχερῶς ἐκμηρυομένους καὶ μακρῶς τὰς  δυσχωρίας,   ἐξεκλήθησαν ὑπὸ τοῦ συμβαίνοντος ἐξάπτεσθαι
[3, 54]   οὖν πρῶτον ἐπεβάλετο περιελθεῖν τὰς  δυσχωρίας   τῶν Καρχηδονίων στρατηγός· ἐπιγενομένης
[3, 48]   σαφῶς, εἴς τε τὰς μεταξὺ  δυσχωρίας   ὁδηγοῖς καὶ καθηγεμόσιν ἐγχωρίοις ἐχρῆτο
[3, 94]   ὁρμὴν τὸν Ἀννίβαν, ἀπολιπόντες τὰς  δυσχωρίας   παρεβοήθουν τοῖς ἄκροις. ἐγγίζοντες δὲ
[3, 52]   αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς τὰς ἑξῆς  δυσχωρίας.   προπορευομένων δ´ αὐτῶν ἐπὶ δύ´
[3, 50]   Ἀννίβαν ἤρξαντο προάγειν εἰς τὰς  δυσχωρίας,   τότε συναθροίσαντες οἱ τῶν Ἀλλοβρίγων
[3, 48]   ἐρημίας, ἔτι δ´ ἐρυμνότητος καὶ  δυσχωρίας   τῶν τόπων ἔκδηλον ποιεῖ τὸ
[3, 41]   ἀπέχειν αὐτὸν διά τε τὰς  δυσχωρίας   τῶν τόπων καὶ διὰ τὸ
[3, 3]   μὲν σφίσι παρεσκεύασαν τὴν τῆς  Ἀσίας   ἀρχήν, ἀπέλυσαν δὲ τοὺς ἐπὶ
[3, 3]   Ἀντίοχον ἐπισπασάμενοι τὸν ἀπὸ τῆς  Ἀσίας   Ἀχαιοῖς καὶ Ῥωμαίοις ἐξέκαυσαν πόλεμον.
[3, 38]   ἀποδώσομεν. ~καθάπερ δὲ καὶ τῆς  Ἀσίας   καὶ τῆς Λιβύης, καθὸ συνάπτουσιν
[3, 94]   κατεσκέπτετο καὶ προυνοεῖτο περὶ τῆς  χειμασίας   ποῦ καὶ πῶς ποιήσεται, μέγαν
[3, 87]   ὡς ἂν γὰρ ὑπαίθρου τῆς  παραχειμασίας   γεγενημένης ἐν τοῖς κατὰ Γαλατίαν
[3, 95]   καὶ τὴν πεζὴν ἐκ τῆς  παραχειμασίας   ἡθροικὼς δύναμιν ἀνέζευξε· καὶ ταῖς
[3, 95]   καὶ) κατὰ θάλατταν ἐκ τῆς  παραχειμασίας   ποιεῖσθαι τὴν ἀπάντησιν. ἀκούων δὲ
[3, 34]   συνῆγε τὰς δυνάμεις ἐκ τῆς  παραχειμασίας   ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν ὥραν. προσπεπτωκότων
[3, 9]   πραγμάτων ποιεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς  δοκιμασίας.   Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ
[3, 32]   καὶ συγκρινομένων ἀλλοιοτέρας ἕκαστα τυγχάνει  δοκιμασίας   τῆς κατὰ μέρος διαλήψεως, τῶν
[3, 88]   Ἰαπυγίαν. ἧς διῃρημένης εἰς τρεῖς  ὀνομασίας,   καὶ τῶν μὲν προσαγορευομένων Δαυνίων,
[3, 37]   εἰς τρία μέρη καὶ τρεῖς  ὀνομασίας,   τὸ μὲν ἓν μέρος αὐτῆς
[3, 36]   ῥητέον (δ´) οὐκ αὐτὰς τὰς  ὀνομασίας   τῶν τόπων καὶ ποταμῶν καὶ
[3, 53]   παράδοξον ἐκπληττόμενοι τῆς τῶν ζῴων  φαντασίας.   ἐναταῖος δὲ διανύσας εἰς τὰς
[3, 98]   εἰς τὸν κύριον τῶν πραγμάτων  εὐεργεσίας.   παραπλήσια δὲ τούτοις ἕτερα καὶ
[3, 45]   τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ τῆς  ἐκκλησίας   ἅμα τῷ φωτὶ τοὺς μὲν
[3, 45]   ἀναζυγῆς ἐσομένης. ~Λυθείσης δὲ τῆς  ἐκκλησίας   ἧκον τῶν Νομάδων οἱ προαποσταλέντες
[3, 84]   προδεδομένους ὑπὸ τῆς τοῦ προεστῶτος  ἀκρισίας.   ἔτι γὰρ διαβουλευόμενοι τί δεῖ
[3, 98]   ἑαυτῷ περὶ τῆς τῶν ὁμήρων  προδοσίας   συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν καὶ βαρβαρικόν. πεισθεὶς
[3, 94]   ὀλίγας ἡμέρας ἐπί τινας ἀπελθεῖν  θυσίας   εἰς τὴν Ῥώμην παρέδωκεν τῷ
[3, 111]   παρόντας ἐδύναντο καιρούς, δοθείσης αὐτοῖς  ἐξουσίας,   τοῦ παρὰ πολὺ τῶν πολεμίων
[3, 44]   πολλῶν πρῶτον μὲν τῆς  παρουσίας   ἐνάργεια τῶν ἐπισπωμένων καὶ κοινωνήσειν
[3, 48]   οὐδὲ δὶς πρὸ τῆς Ἀννίβου  παρουσίας,   οὐδὲ μὴν πάλαι προσφάτως δέ,
[3, 6]   πάλιν Αἰτωλοὶ πρὸ τῆς Ἀντιόχου  παρουσίας   πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων; ἀλλ´
[3, 41]   ἀπιστῶν διὰ τὸ τάχος τῆς  παρουσίας,   τὰ δὲ βουλόμενος εἰδέναι τὴν
[3, 86]   οἱ καιροί, πρὸ τῆς αὑτοῦ  παρουσίας   τούτους καταταχεῖν. Ἀννίβας δέ, μετὰ
[3, 2]   πρὸς ἀλλήλους, Ῥόδιοι δὲ καὶ  Προυσίας   ἀναλαβόντες πρὸς Βυζαντίους πόλεμον ἠνάγκασαν
[3, 5]   τὴν Ἀσίαν Ἄτταλος μὲν καὶ  Προυσίας   πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμησαν, δὲ
[3, 66]   αὑτὸν ἐθεράπευε καὶ τοὺς ἄλλους  τραυματίας,   ἅμα δὲ τὰς δυνάμεις εἰς
[3, 88]   καὶ τῶν ἀνδρῶν τοὺς μὲν  τραυματίας   ἐξυγίασε, τοὺς δὲ λοιποὺς εὐέκτας
[3, 86]   ἀδυνατῶν δὲ διὰ τὸ τῆς  στρατιᾶς   βάρος Γάιον Κεντήνιον κατὰ σπουδὴν
[3, 58]   ἐπιβεβλημένους πολυπραγμονεῖν τὰ κατὰ τὰς  ἐσχατιὰς   διὰ τὸ τῆς ἐπιβολῆς ἀδύνατον.
[3, 58]   καὶ θέσεις τῶν περὶ τὰς  ἐσχατιὰς   τόπων τῆς καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης,
[3, 6]   εἶναι τοῦ πολέμου φήσαιμ´ ἄν,  αἰτίας   γε μὴν οὐδαμῶς ἂν συγχωρήσαιμι.
[3, 6]   καὶ πράξεις τῶν ἤδη κεκριμένων,  αἰτίας   δὲ τὰς προκαθηγουμένας τῶν κρίσεων
[3, 1]   δεδηλώκαμεν· ὁμοίως δὲ καὶ τὰς  αἰτίας,   δι´ ἃς ἀναδραμόντες τοῖς χρόνοις
[3, 2]   τῆς ἐξηγήσεως. ~ὑποδείξαντες γὰρ τὰς  αἰτίας,   δι´ ἃς προδεδηλωμένος συνέστη
[3, 57]   τὸ μέρος διὰ τὰς προειρημένας  αἰτίας.   εἰ δέ τινες πάντως ἐπιζητοῦσι
[3, 7]   φυλακτέον καὶ ζητητέον ὡς τὰς  αἰτίας   ἑκάστου τῶν συμβαινόντων, ἐπειδὴ φύεται
[3, 1]   τοὺς προειρημένους πολέμους καὶ τὰς  αἰτίας,   ἐξ ὧν ἐγένοντο καὶ δι´
[3, 6]   κατ´ Ἀννίβαν πράξεις βουλόμενοι τὰς  αἰτίας   ἡμῖν ὑποδεικνύναι, δι´ ἃς Ῥωμαίοις
[3, 32]   καὶ μάλιστα (τὰ) περὶ τὰς  αἰτίας.   θεωροῦμεν δὲ τὸν μὲν Ἀντιοχικὸν
[3, 92]   κινδύνους διά τε τὰς προειρημένας  αἰτίας   καὶ διὰ τὸ προφανῶς ἱπποκρατεῖν
[3, 6]   τί διαφέρει καὶ πόσον διέστηκεν  αἰτίας   καὶ προφάσεως, καὶ διότι τὰ
[3, 3]   ἐξέκαυσαν πόλεμον. οὗ δηλώσαντες τὰς  αἰτίας   καὶ τὴν Ἀντιόχου διάβασιν εἰς
[3, 12]   τὸ παραπῖπτον ἐξ ἑτοίμου παραγγέλλωσιν.  Αἰτίας   μὲν (οὖν) τοῦ κατ´ Ἀννίβαν
[3, 6]   τοῦτο τὸ μέρος ἡτοίμαζε. διόπερ  αἰτίας   μὲν τὰς πρώτας ῥηθείσας ἡγητέον
[3, 5]   τὰς ἐν τοῖς ἑξῆς ῥηθησομένας  αἰτίας.   οἷς κατάλληλα Μακεδόνων μὲν ἀπὸ
[3, 7]   ὄφελος ἰατροῦ κάμνουσιν ἀγνοοῦντος τὰς  αἰτίας   τῶν περὶ τὰ σώματα διαθέσεων;
[3, 6]   τίς γὰρ ἂν νομίσειε ταύτας  αἰτίας   ὑπάρχειν, ὧν πολλὰ μὲν Ἀλέξανδρος
[3, 110]   διὰ τὴν ἀπειρίαν ὑπὲρ τῆς  ἐναντίας   ὑπάρχοντος γνώμης, ἦν ἀμφισβήτησις καὶ
[3, 24]   τούτων συμμάχοις. τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου,  Μαστίας   Ταρσηίου, μὴ λῄζεσθαι ἐπέκεινα Ῥωμαίους
[3, 103]   τῆς προϋπαρχούσης ὑπὲρ τῶν ὅλων  δυσελπιστίας   οἱονεὶ μεταβολήν τινα πρὸς τὸ
[3, 46]   τῆς προβολῆς, μετὰ ταῦτα δύο  πεπηγυίας   σχεδίας διαφερόντως {τὰς μεγίστας} προσέβαλον
[3, 54]   δὲ καὶ μᾶλλον ἔτι προσφάτως  ἀπερρωγυίας,   ἐνταῦθα πάλιν ἀθυμῆσαι καὶ διατραπῆναι
[3, 20]   Ζακανθαίων χώρας, τούτους κατὰ κράτος  ἑαλωκυίας   αὐτῆς τῆς πόλεως τότε βουλεύεσθαι
[3, 84]   ἄκρων, καὶ τῆς ὀμίχλης ἤδη  πεπτωκυίας   συνέντες τὸ γεγονὸς ἀτύχημα καὶ
[3, 55]   χειμῶνος ἄρτι τῆς ἐπ´ ἔτους  πεπτωκυίας,   ταύτην μὲν εὐδιάκοπτον εἶναι συνέβαινε
[3, 20]   τοῖς πράγμασιν. ~Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι,  προσπεπτωκυίας   αὐτοῖς ἤδη τῆς τῶν Ζακανθαίων
[3, 60]   τῶν ἵππων. μετὰ δὲ ταῦτα,  προσανειληφυίας   ἤδη τῆς δυνάμεως, τῶν Ταυρίνων,
[3, 92]   καιρῷ μετὰ τῆς τῶν τόπων  εὐφυΐας,   αὐτὸς δὲ τὸ πολὺ μέρος
[3, 67]   ὑπὲρ μὲν τῆς φιλίας καὶ  συμμαχίας   ἔθετο πρὸς τοὺς παρόντας πίστεις·
[3, 3]   δὲ τὰς Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων  ναυμαχίας   πρὸς Φίλιππον, ἔτι δὲ τὸν
[3, 39]   τῆς Ἰβηρίας ἁπάσης ἕως τῆς  ῥαχίας,   πέρας ἐστὶ πρὸς τῇ
[3, 79]   ἄπειροι πάσης τῆς τοιαύτης ὄντες  κακουχίας.   ἐκωλύοντο δὲ πάλιν ἀπονεύειν εἰς
[3, 3]   ὄψιν τὰς Αἰτωλῶν καὶ Κεφαλλήνων  ἀτυχίας   ἐπιβαλοῦμεν τοὺς Εὐμένει συστάντας πρός
[3, 63]   ζῆν παντὸς κακοῦ καὶ πάσης  ἀτυχίας   μετασχεῖν. οὐδένα γὰρ οὕτως ἀλόγιστον
[3, 87]   μέγιστοι, διὰ τὰς ἐκείνου τἀνδρὸς  ἐπιτυχίας   καὶ πράξεις. δὲ δικτάτωρ
[3, 87]   τε τοῦ ψύχους καὶ τῆς  ἀνηλειψίας,   ἔτι δὲ τῆς μετὰ ταῦτα
[3, 12]   ἀληθινῶς εἰρῆσθαι, πάσης τῆς προϋπαρχούσης  ὑποψίας   ἀπέστη. τῆς μέντοι γε δυσμενείας
[3, 75]   πρὸς δὲ τούτοις εἰς Τάραντα  προφυλακὰς   καὶ τῶν ἄλλων τόπων εἰς
[3, 27]   τοῦ περὶ Σικελίας πολέμου ποιοῦνται  συνθήκας   ἄλλας, ἐν αἷς τὰ συνέχοντα
[3, 29]   γὰρ δήπου τοιαύτας ἔμελλον ποιήσεσθαι  συνθήκας   δι´ ὧν ἀφελοῦνται τὴν ἐξουσίαν
[3, 9]   τοῖς καιροῖς εἴκων πεποιῆσθαι τὰς  συνθήκας,   ἔμενεν ἐπὶ τῆς ὀργῆς, τηρῶν
[3, 24]   ~Μετὰ δὲ ταύτας ἑτέρας ποιοῦνται  συνθήκας,   ἐν αἷς προσπεριειλήφασι Καρχηδόνιοι Τυρίους
[3, 21]   τὰς γὰρ ἐπὶ Λυτατίου γενομένας  συνθήκας   ἐν τῷ πολέμῳ τῷ περὶ
[3, 24]   χώραν, ὑπὲρ ἧς ποιοῦνται τὰς  συνθήκας.   ~Ἔτι τοιγαροῦν τελευταίας συνθήκας ποιοῦνται
[3, 12]   ταῖς ψυχαῖς ἡττώμενοι ποιοῦνται τὰς  συνθήκας,   ἵνα τοὺς μὲν ἐφέδρους νομίζοντες
[3, 30]   τε τὰς ἐπὶ τοῦ Λυτατίου  συνθήκας,   καθ´ ἃς ἔδει τοῖς ἑκατέρων
[3, 26]   καὶ διότι ὑπερέβαινον Ῥωμαῖοι τὰς  συνθήκας   καὶ τοὺς ὅρκους, ἐπεὶ ἐποιήσαντο
[3, 23]   ὑπὲρ αὐτῶν τούτων ποιούμενοι τὰς  συνθήκας,   ὅσα τῆς Σικελίας ὑπὸ τὴν
[3, 28]   ὃν ἐποιήσαντο τὰς περὶ Σαρδόνος  συνθήκας,   οὔτε πρόφασιν οὔτ´ αἰτίαν εὕροι
[3, 16]   ἔξω τοῦ Λίσσου παρὰ τὰς  συνθήκας   πεντήκοντα λέμβοις καὶ πεπορθηκέναι πολλὰς
[3, 25]   τὰς συνθήκας. ~Ἔτι τοιγαροῦν τελευταίας  συνθήκας   ποιοῦνται Ῥωμαῖοι κατὰ τὴν Πύρρου
[3, 21]   παρανεγίνωσκον πρὸς τοῦτο πλεονάκις τὰς  συνθήκας.   Ῥωμαῖοι δὲ τοῦ μὲν δικαιολογεῖσθαι
[3, 21]   τὴν δικαιολογίαν ἐπὶ τὰς τελευταίας  συνθήκας   τὰς γενομένας ἐν τῷ περὶ
[3, 23]   Λατίνης αὐτῆς χώρας ποιοῦνται τὰς  συνθήκας,   τῆς δὲ λοιπῆς Ἰταλίας οὐ
[3, 6]   τὴν διάβασιν αὐτῶν παρὰ τὰς  συνθήκας   τοῦ προσαγορευομένου παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις
[3, 26]   παρὰ τοὺς ὅρκους καὶ τὰς  συνθήκας   ὑπολαμβάνει τις αὐτοὺς πεποιῆσθαι τὴν
[3, 27]   Καρχηδονίοις πόλεμον ἐξενέγκαντες ἕως δόγματος  ἐπισυνθήκας   ἐποιήσαντο τοιαύτας· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους Σαρδόνος
[3, 14]   κατὰ τὰς Ἀμίλκου τοῦ πατρὸς  ὑποθήκας   καὶ παραινέσεις. ~Οἱ δὲ Ζακανθαῖοι
[3, 88]   ἀντεστρατοπέδευσε τοῖς Καρχηδονίοις περὶ τὰς  Αἴκας   καλουμένας, ἀπέχων τῶν πολεμίων περὶ
[3, 61]   ὡς ἐπ´ οἴκου· τὰς δὲ  πεζικὰς   δυνάμεις ἐξώρκισε διὰ τῶν χιλιάρχων,
[3, 96]   χρόνον αὐτὸς ἀνεκομίσθη πρὸς τὰς  πεζικὰς   δυνάμεις· ~οἱ δ´ ἐκ τῆς
[3, 96]   ἐπίπλουν τῶν ὑπεναντίων, ἅμα τὰς  πεζικὰς   ἐξέταττον δυνάμεις παρὰ τὸν αἰγιαλὸν
[3, 59]   πρακτικῶν ἀνδρῶν τῆς περὶ τὰς  πολεμικὰς   καὶ πολιτικὰς πράξεις φιλοτιμίας, ἐκ
[3, 118]   ὀλυμπιάσι δηλώσαντες· ὅταν δὲ τὰς  Ἑλληνικὰς   πράξεις τὰς κατὰ τὴν αὐτὴν
[3, 62]   εἰς τὸ μέσον προέθηκε πανοπλίας  Γαλατικάς,   οἵαις εἰώθασιν οἱ βασιλεῖς αὐτῶν,
[3, 95]   προαπέστειλε κατασκεψομένας δύο ναῦς ταχυπλοούσας  Μασσαλιητικάς·   καὶ γὰρ προκαθηγοῦντο καὶ προεκινδύνευον
[3, 59]   τῆς περὶ τὰς πολεμικὰς καὶ  πολιτικὰς   πράξεις φιλοτιμίας, ἐκ δὲ τούτων
[3, 10]   τοῦ μετὰ ταῦτα συστάντος πολέμου.  Ἀμίλκας   γὰρ προσλαβὼν τοῖς ἰδίοις θυμοῖς
[3, 10]   τὸν προειρημένον πόλεμον. Ὅτι δ´  Ἀμίλκας   πλεῖστα μὲν συνεβάλετο πρὸς τὴν
[3, 59]   ἐκ δὲ τούτων πολλὰς καὶ  μεγάλας   ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς τὸ πολυπραγμονεῖν
[3, 118]   ἀπέβλεπον ἤδη τότε πρὸς Καρχηδονίους·  μεγάλας   δ´ εἶχον ἐλπίδας ἐξ ἐφόδου
[3, 2]   καὶ τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους,  μεγάλας   δ´ ἔσχον αὐτοὶ καὶ παραδόξους
[3, 13]   δ´ ὑπισχνούμενος πολλὴν εὔνοιαν καὶ  μεγάλας   ἐλπίδας ἐνειργάσατο ταῖς δυνάμεσι. ~τῷ
[3, 102]   χώρας διεφθαρκώς, τότε μὲν ἐπανῆλθεν,  μεγάλας   ἐλπίδας ἔχων ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος.
[3, 99]   προθύμως δεξαμένων τὴν ἐλπίδα καὶ  μεγάλας   ὑπισχνουμένων δωρεάς, τότε μὲν εἰς
[3, 67]   δὲ κατετραυμάτισαν· τέλος δὲ τὰς  κεφαλὰς   ἀποτεμόντες τῶν τεθνεώτων ἀπεχώρουν πρὸς
[3, 84]   εἰς τὴν λίμνην ἔμενε τὰς  κεφαλὰς   αὐτὰς ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερίσχον·
[3, 81]   δύναιτο συννοεῖν τὰ περὶ τοὺς  πέλας   ἁμαρτήματα καὶ τῇδέ που προσιέναι
[3, 42]   ἑκάστου σπεύδοντος μὴ προσδεῖσθαι τοῦ  πέλας,   ἐν αὑτῷ δ´ ἔχειν τὰς
[3, 109]   τοῖς κατὰ συμμαχίαν ὑπὲρ τῶν  πέλας   μέλλουσι κινδυνεύειν, οἷς κατ´ αὐτὸν
[3, 4]   ἑαυτούς. οὔτε γὰρ πολεμεῖ τοῖς  πέλας   οὐδεὶς νοῦν ἔχων ἕνεκεν αὐτοῦ
[3, 46]   πλείους ἀραρότως, τούτων δύο πρὸς  ἀλλήλας   ζεύξαντες βιαίως ἤρεισαν ἀμφοτέρας εἰς
[3, 37]   καταφορᾶς, πίπτει καθ´ Ἡρακλείους  στήλας.   αὗται μὲν οὖν αἱ χῶραι
[3, 37]   τὰς δύσεις καὶ πρὸς Ἡρακλείους  στήλας   περιέχεται μὲν ὑπό τε τῆς
[3, 39]   διαβάντες δὲ τὸν καθ´ Ἡρακλείους  στήλας   πόρον ὁμοίως ἐκεκρατήκεισαν καὶ τῆς
[3, 37]   Νεῖλος καὶ τὸ καθ´ Ἡρακλέους  στήλας   στόμα. Νείλου μὲν οὖν καὶ
[3, 57]   οὔτε περὶ τοῦ καθ´ Ἡρακλέους  στήλας   στόματος οὐδὲν ἐπὶ πλεῖον εἰρήκαμεν
[3, 39]   ἀπέχει δὲ τοῦ καθ´ Ἡρακλείους  στήλας   στόματος οὗτος τόπος περὶ
[3, 39]   μεγάλην Σύρτιν, ἕως ἐφ´ Ἡρακλέους  στήλας.   τοῦτο δὲ τὸ μῆκός ἐστι
[3, 65]   διαστημάτων ὑπὸ τὰς παρ´ αὑτῶν  ἴλας,   καταπλαγέντας τὴν ἐπιφορὰν καὶ περιδεεῖς
[3, 44]   θεοῖς ὑπὲρ ἁπάντων εὐξάμενος διαφῆκε,  παραγγείλας   θεραπεύειν σφᾶς καὶ παρασκευάζεσθαι μετὰ
[3, 102]   μέρη διελὼν ἐπαφῆκε τοῖς προνομεύουσι,  παραγγείλας   μηδένα ζωγρεῖν. Ἀννίβας δὲ τούτου
[3, 61]   τοῦ στόλου παραυτίκα συναθροίσας ἐξέπεμψε,  παραγγείλας   ποιεῖσθαι τὸν πλοῦν ὡς ἐπ´
[3, 34]   ὄχλων αὐτῷ συνεξισταμένων, ἐπαινέσας καὶ  παραγγείλας   τακτὴν ἡμέραν, ἐν ποιήσεται
[3, 67]   γε μὴν ἄνδρας αὐτοῖς ἀπέδωκε,  παραγγείλας   τηρεῖν, ἵνα παρὰ τούτων κομίσωνται
[3, 101]   πολεμίων παρεμβολῇ, τοῦτον ἔτι νυκτὸς  ἐξαποστείλας   περὶ δισχιλίους τῶν λογχοφόρων κατελάβετο.
[3, 32]   δὲ μεταξὺ τούτων πολλὰς καὶ  ποικίλας   ἐσχηκότα διαθέσεις, πάσας δὲ συννευούσας
[3, 95]   τριάκοντα ναῦς καὶ δέκα προσπεπληρωκὼς  ἄλλας,   ἀρχομένης τῆς θερείας ἀνήχθη τετταράκοντα
[3, 46]   πεντήκοντα πόδας. ταύταις δὲ συζευγνύντες  ἄλλας   ἐκ τῶν ἐκτὸς προσήρμοζον, προτείνοντες
[3, 78]   χώρας δοκούντων ἐμπειρεῖν τὰς μὲν  ἄλλας   ἐμβολὰς τὰς εἰς τὴν πολεμίαν
[3, 27]   περὶ Σικελίας πολέμου ποιοῦνται συνθήκας  ἄλλας,   ἐν αἷς τὰ συνέχοντα τῶν
[3, 46]   δεσμούς, οἷς προσήρτηντο πρὸς τὰς  ἄλλας,   καὶ τοῖς λέμβοις ἐπισπασάμενοι τὰ
[3, 46]   βιαίως δεδεμένας, πρὸς δὲ τὰς  ἄλλας   οὕτως ὥστ´ εὐδιακόπους αὐτῶν εἶναι
[3, 104]   τὸν λόφον ὑπαρχόντων ψιλῶν μέν,  πολλὰς   δὲ καὶ παντοδαπὰς ἐχόντων περικλάσεις
[3, 42]   δὲ συνδεσμεύοντες ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ  πολλὰς   ἥρμοσαν σχεδίας, ἀρκούσας τῇ χρείᾳ
[3, 59]   πράξεις φιλοτιμίας, ἐκ δὲ τούτων  πολλὰς   καὶ μεγάλας ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς
[3, 32]   Σικελίαν, τὰ δὲ μεταξὺ τούτων  πολλὰς   καὶ ποικίλας ἐσχηκότα διαθέσεις, πάσας
[3, 89]   τοῖς ὑπαίθροις χρείας, νενικηκέναι δὲ  πολλὰς   μὲν ἐν Ἰβηρίᾳ μάχας, δὶς
[3, 16]   συνθήκας πεντήκοντα λέμβοις καὶ πεπορθηκέναι  πολλὰς   τῶν Κυκλάδων νήσων. εἰς
[3, 96]   ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς πάσας τὰς  ἐπιβολὰς   ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης. αἳ τὸ
[3, 72]   παρ´ αὐτοῖς πρὸς τὰς ὁλοσχερεῖς  ἐπιβολὰς   ἐκ τοσούτων ἀνδρῶν ἐστιν, ὅταν
[3, 41]   ἑτοιμασάμενοι τὰ πρὸς τὰς ἰδίας  ἐπιβολάς,   ἐξέπλεον ἐπὶ τὴν ὡραίαν ἐπὶ
[3, 7]   ῥᾷστόν ἐστιν παντὸς τὰς πρώτας  ἐπιβολὰς   καὶ διαλήψεις. ~Φάβιος δέ φησιν
[3, 6]   μὲν εἶναί φημι τὰς πρώτας  ἐπιβολὰς   καὶ πράξεις τῶν ἤδη κεκριμένων,
[3, 81]   δυνάμεως χειρώσηταί τις κατὰ τὰς  ἐπιβολὰς   καὶ συλλογισμούς, αὐτανδρὶ γίνεται πολλάκις
[3, 99]   τοὺς παῖδας πρὸς τὰς ἐπικειμένας  ἐπιβολάς.   καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν
[3, 87]   συγκλήτου πρὸς τὸ συντελεῖν τὰς  ἐπιβολάς,   οὗτος δ´ ἔστιν αὐτοκράτωρ στρατηγός,
[3, 17]   μὲν χρήματ´ εἰς τὰς ἰδίας  ἐπιβολὰς   παρέθετο κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[3, 17]   χορηγιῶν αὐτὸς ὑπελάμβανεν πρὸς τὰς  ἐπιβολάς,   προθυμίαν δ´ ἐνεργάσεσθαι ταῖς δυνάμεσιν
[3, 31]   συνεργήσοντας αὐτῷ παρορμήσαι πρὸς τὰς  ἐπιβολάς;   πῶς δ´ ἂν εὐδοκούμενος τοῖς
[3, 95]   Ἴβηρα ποταμόν. Γνάιος δὲ τὰς  ἐπιβολὰς   συλλογιζόμενος τῶν Καρχηδονίων τὸ μὲν
[3, 93]   πρὸς τὰ στενὰ καὶ τὰς  διεκβολάς.   ~τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ μὲν
[3, 116]   ποιούμενος ἐκ διαδοχῆς ταῖς ἴλαις  ἐμβολὰς   ἅμα κατὰ πολλοὺς τόπους ἐπέρρωσε
[3, 78]   δοκούντων ἐμπειρεῖν τὰς μὲν ἄλλας  ἐμβολὰς   τὰς εἰς τὴν πολεμίαν μακρὰς
[3, 112]   ἡσυχίαν, ἀσφαλισάμενος ταῖς ἐφεδρείαις τὰς  παρεμβολάς.   Ἀννίβας δὲ χρόνον ἱκανὸν μείνας,
[3, 104]   τῆς νυκτὸς εἰς τὰς ἐπιτηδειοτάτας  ὑποβολὰς   ἀνὰ διακοσίους καὶ τριακοσίους, πεντακοσίους
[3, 55]   ἄκρα καὶ τὰ πρὸς τὰς  ὑπερβολὰς   ἀνήκοντα τελέως ἄδενδρα καὶ ψιλὰ
[3, 53]   ἐναταῖος δὲ διανύσας εἰς τὰς  ὑπερβολὰς   αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε καὶ δύ´ ἡμέρας
[3, 60]   δὲ τραχυτήτων τῶν κατὰ τὰς  ὑπερβολάς,   δεινῶς τεταλαιπωρήκει τὸ σύμπαν αὐτῷ
[3, 93]   ἐάν που συναντῶσι πρὸς τὰς  ὑπερβολάς.   κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[3, 94]   τὰ φῶτα προσβάλλοντα πρὸς τὰς  ὑπερβολάς,   νομίσαντες ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμὴν
[3, 101]   ἀκρωρείαις, πεπεισμένος ἀεὶ περὶ τὰς  ὑπερβολὰς   συμπεσεῖσθαί ποτε τοῖς Καρχηδονίοις. ἀκούσας
[3, 53]   τοῖς ὑποζυγίοις προῆγε πρὸς τὰς  ὑπερβολὰς   τὰς ἀνωτάτω τῶν Ἄλπεων, ὁλοσχερεῖ
[3, 49]   παρέσχετο πρὸς τὰς τῶν ὀρῶν  ὑπερβολάς.   τὸ δὲ μέγιστον, εὐλαβῶς διακειμένοις
[3, 51]   τοὺς προκατασχόντας τὴν νύκτα τὰς  ὑπερβολὰς   ὥρμησε παραβοηθήσων τοῖς τῇ πορείᾳ
[3, 14]   Ἑλμαντικὴν μὲν ἐξ ἐφόδου ποιησάμενος  προσβολὰς   κατέσχεν, Ἀρβουκάλην δὲ διὰ τὸ
[3, 36]   πάντες, ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος,  ἀνατολάς,   δύσεις, μεσημβρίαν, ἄρκτον γνωρίζομεν· δευτέρα
[3, 110]   πέραν, ἀπὸ διαβάσεως πρὸς τὰς  ἀνατολάς,   ἐβάλετο χάρακα, τῆς μὲν ἰδίας
[3, 106]   κομισάμενοι (τὰς) παρὰ τῶν ὑπάτων  ἐντολὰς   πάντα τὰ κατὰ μέρος ἐχείριζον
[3, 79]   δὲ καὶ τῶν ἵππων τὰς  ὁπλὰς   ἀπέβαλον διὰ τὴν συνέχειαν τῆς
[3, 78]   ἀθεσίαν τῶν Κελτῶν καὶ τὰς  ἐπιβουλὰς   τὰς περὶ τὸ σῶμα διὰ
[3, 5]   γάρ, κἄν τι συμβῇ περὶ  ἡμᾶς   ἀνθρώπινον, οὐκ ἀργήσειν τὴν ὑπόθεσιν
[3, 36]   ἀνθρώποις ἐστὶν τοῦ περιέχοντος  ἡμᾶς   διαίρεσις καὶ τάξις, καθ´ ἣν
[3, 4]   πολιτευμάτων, ἐνθάδε που λήγειν ἂν  ἡμᾶς   ἔδει καὶ καταστρέφειν ἅμα τὴν
[3, 26]   γὰρ οὐ θαυμαστόν, ἐπεὶ καθ´  ἡμᾶς   ἔτι καὶ Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων
[3, 39]   πέρας ἐστὶ πρὸς τῇ καθ´  ἡμᾶς   θαλάττῃ τῶν Πυρηναίων ὀρῶν,
[3, 37]   μεσημβρίαν τόπον ἐπέχουσι τῆς καθ´  ἡμᾶς   θαλάττης ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν ὡς
[3, 37]   τὸ συνεχὲς ἀπὸ τῆς καθ´  ἡμᾶς   θαλάττης ἕως εἰς τὴν ἐκτός.
[3, 37]   μὲν ὑπό τε τῆς καθ´  ἡμᾶς   καὶ τῆς ἔξω θαλάττης, καλεῖται
[3, 21]   ἀλλήλους ἕως εἰς τοὺς καθ´  ἡμᾶς   καιρούς. ~Γίνονται τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις
[3, 38]   λέγειν ἀτρεκῶς ἕως τῶν καθ´  ἡμᾶς   καιρῶν πότερον ἤπειρός ἐστι κατὰ
[3, 87]   ἔτι γοῦν ἐπεκαλοῦντο καὶ καθ´  ἡμᾶς   οἱ ταύτης τῆς οἰκίας Μάξιμοι,
[3, 37]   τὸ καὶ περὶ τῆς καθ´  ἡμᾶς   οἰκουμένης ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον
[3, 58]   τὰς ἐσχατιὰς τόπων τῆς καθ´  ἡμᾶς   οἰκουμένης, ἐν πολλοῖς δὲ τῶν
[3, 31]   τοιαῦτα θεωμένων τάχ´ ἂν φήσαιεν  ἡμᾶς   οὐκ ἀναγκαίως ἐπὶ πλεῖον ἐξακριβοῦν
[3, 37]   τὸ μὲν παρὰ τὴν καθ´  ἡμᾶς   παρῆκον ἕως Ἡρακλείων στηλῶν Ἰβηρία,
[3, 64]   οὐ τολμῶσι κατὰ πρόσωπον ἰδεῖν  ἡμᾶς,   τίνα χρὴ διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ
[3, 59]   δίκαιον. ἐν δὲ τοῖς καθ´  ἡμᾶς   τῶν μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν
[3, 55]   χιόνα τόπους διαφῆκε πρὸς τὰς  νομάς,   τοὺς δὲ Νομάδας ἀνὰ μέρος
[3, 90]   τῆς ἰδίας παρεμβολῆς ἐπὶ τὰς  προνομὰς   διὰ τὸ καταφρονεῖν ὑποχειρίους ἐλάμβανε
[3, 104]   κατοπτευθῶσιν ὑπὸ τῶν εἰς τὰς  προνομὰς   ἐκπορευομένων, ἅμα τῷ διαυγάζειν κατελάμβανε
[3, 13]   πρῶτον ἐκαραδόκουν τὰς τῶν δυνάμεων  ὁρμάς·   ἀφικομένης δὲ τῆς ἀγγελίας ἐκ
[3, 78]   καὶ συνεκπληροῦν τὰς τῶν δυνάμεων  ὁρμάς.   διόπερ ἅμα τῷ τὴν ὥραν
[3, 81]   δὲ διὰ τὰς τῶν ἀφροδισίων  ὁρμὰς   καὶ τὴν ἐν τούτοις ἔκπληξιν
[3, 4]   ἡγουμένων, πρὸς δὲ τούτοις τὰς  ὁρμὰς   καὶ τοὺς ζήλους ἐξηγητέον, τίνες
[3, 15]   οἱ διὰ τὰς προεγκαθημένας αὐτοῖς  ὁρμὰς   ὀλιγωροῦντες τοῦ καθήκοντος. πόσῳ γὰρ
[3, 7]   πόθεν ἕκαστα τῶν πραγμάτων τὰς  ἀφορμὰς   εἴληφεν; οὔτε γὰρ ἐκεῖνον εἰκὸς
[3, 32]   πόλεμον ἐκ τοῦ Φιλιππικοῦ τὰς  ἀφορμὰς   εἰληφότα, τὸν δὲ Φιλιππικὸν ἐκ
[3, 59]   δὲ τούτων πολλὰς καὶ μεγάλας  ἀφορμὰς   εἰληφότων εἰς τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ
[3, 109]   αὑτῆς προθυμίαν καὶ δύναμιν εἰς  ὑμᾶς   ἀπήρεισται, καὶ πάσας τὰς ἐλπίδας
[3, 111]   ἡμῶν ἐν πᾶσι τοῖς πρὸς  ὑμᾶς   εἰρημένοις· δὲ νῦν ἀγὼν
[3, 111]   ἡμετέροις προτερήμασι. τὸ δὲ παρακαλεῖν  ὑμᾶς   νῦν διὰ πλειόνων εὐθαρσεῖς καὶ
[3, 111]   καὶ μεθ´ ὑποδειγμάτων ἐγὼ πρὸς  ὑμᾶς   πολλοὺς διεθέμην λόγους· ὅτε δὲ
[3, 71]   τοὺς ἐνεδρεύοντας, εἶναι δ´ ἐπιπροσθήσεις  ἱκανὰς   ἐν τοῖς πλείστοις τόποις. τὸ
[3, 110]   ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον, τοῖς δὲ Ῥωμαίοις  ἀναμεμιγμένας   τοῖς εὐζώνοις ὁμόσε κινδυνεύειν τινὰς
[3, 46]   ἐσχάταις, πρὸς αὑτὰς μὲν βιαίως  δεδεμένας,   πρὸς δὲ τὰς ἄλλας οὕτως
[3, 21]   περὶ Σικελίας, ταύτας ἔφασαν ἤδη  συνωμολογημένας   ὑπὸ Λυτατίου μετὰ ταῦτα τὸν
[3, 15]   εἰώθασι ποιεῖν οἱ διὰ τὰς  προεγκαθημένας   αὐτοῖς ὁρμὰς ὀλιγωροῦντες τοῦ καθήκοντος.
[3, 21]   Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων, ὡς οὔτε  γεγενημένας,   εἴ τε γεγόνασιν, οὐδὲν οὔσας
[3, 57]   τοῦτο τὸ μέρος διὰ τὰς  προειρημένας   αἰτίας. εἰ δέ τινες πάντως
[3, 92]   ὁλοσχερεῖς κινδύνους διά τε τὰς  προειρημένας   αἰτίας καὶ διὰ τὸ προφανῶς
[3, 12]   τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου τὰς  προειρημένας   ἡγητέον, ἀρχὰς δὲ τὰς μελλούσας
[3, 102]   μέρος τῶν ὑπεναντίων ἐπὶ τὰς  προειρημένας   χρείας κατὰ τῆς χώρας σκεδαννύμενον,
[3, 90]   τὰς τῶν ἰδίων δυνάμεων ψυχὰς  προηττημένας   τοῖς ὅλοις διὰ τῶν κατὰ
[3, 117]   τρισχίλιοι μόνον ἴσως εἰς τὰς  παρακειμένας   πόλεις διέφυγον. οἱ δὲ λοιποὶ
[3, 99]   περὶ τοὺς παῖδας πρὸς τὰς  ἐπικειμένας   ἐπιβολάς. καὶ τὰ μὲν κατὰ
[3, 41]   ἐπὶ τὴν ὡραίαν ἐπὶ τὰς  προκειμένας   πράξεις, Πόπλιος μὲν οὖν εἰς
[3, 24]   μὴ καταγέτωσαν εἰς τοὺς Ῥωμαίων  λιμένας·   ἐὰν δὲ καταχθέντος ἐπιλάβηται
[3, 118]   τὰς κατὰ τὴν αὐτὴν ὀλυμπιάδα  γενομένας   διεξιόντες ἐπιστῶμεν τοῖς καιροῖς τούτοις,
[3, 21]   ἐπὶ τὰς τελευταίας συνθήκας τὰς  γενομένας   ἐν τῷ περὶ Σικελίας πολέμῳ.
[3, 15]   διαβαίνειν κατὰ τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου  γενομένας   ὁμολογίας. δ´ Ἀννίβας, ἅτε
[3, 29]   μὲν ὅτι τὰς πρὸς Ἀσδρούβαν  γενομένας   ὁμολογίας οὐκ ἀθετητέον, καθάπερ οἱ
[3, 21]   παραδείγματι. τὰς γὰρ ἐπὶ Λυτατίου  γενομένας   συνθήκας ἐν τῷ πολέμῳ τῷ
[3, 88]   παρεσκεύασε καὶ προθύμους εἰς τὰς  ἐπιφερομένας   χρείας. διελθὼν δὲ καὶ καταφθείρας
[3, 5]   διὰ τὰς ἐν τοῖς ἑξῆς  ῥηθησομένας   αἰτίας. οἷς κατάλληλα Μακεδόνων μὲν
[3, 16]   Ἰλλυρίδα πόλεις τὰς ὑπὸ Ῥωμαίους  ταττομένας,   πεπλευκέναι δ´ ἔξω τοῦ Λίσσου
[3, 95]   περὶ τοὺς ὀγδοήκοντα σταδίους προαπέστειλε  κατασκεψομένας   δύο ναῦς ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς· καὶ
[3, 66]   τὰς μὲν πλείστας τῶν σανίδων  ἀνεσπασμένας,   τοὺς δὲ φυλάττοντας τὴν γέφυραν
[3, 32]   βύβλους τετταράκοντα καθαπερανεὶ κατὰ μίτον  ἐξυφασμένας   καὶ παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς μὲν
[3, 72]   δὲ πεζοὺς παρενέβαλε κατὰ τὰς  εἰθισμένας   παρ´ αὐτοῖς τάξεις, ὄντας τοὺς
[3, 6]   ἤδη κεκριμένων, αἰτίας δὲ τὰς  προκαθηγουμένας   τῶν κρίσεων καὶ διαλήψεων· λέγω
[3, 88]   τοῖς Καρχηδονίοις περὶ τὰς Αἴκας  καλουμένας,   ἀπέχων τῶν πολεμίων περὶ πεντήκοντα
[3, 72]   προβαινούσης. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι κατὰ  σκηνὰς   βεβρωκότες καὶ πεπωκότες καὶ τοὺς
[3, 43]   καιρῷ τῶν βαρβάρων ἀπολελοιπότων τὰς  σκηνὰς   ἐπιπεσόντες ἄφνω καὶ παραδόξως οἱ
[3, 43]   αὐτοῖς, οἱ μὲν ἐπὶ τὰς  σκηνὰς   ἐφέροντο βοηθήσοντες, οἱ δ´ ἠμύνοντο
[3, 5]   ἀποκατέστησαν δὲ καὶ Ῥωμαῖοι τοὺς  Ἕλληνας   εἰς τὴν οἰκείαν τοὺς ἐκ
[3, 2]   ταῦτα συστησάμενος τὰ κατὰ τοὺς  Ἕλληνας   ἐπεβάλετο κοινωνεῖν Καρχηδονίοις τῶν αὐτῶν
[3, 6]   τὴν Περσῶν παρανομίαν εἰς τοὺς  Ἕλληνας,   ὁρμὴν ἔσχε καὶ προέθετο πολεμεῖν
[3, 112]   παρεμβολάς. Ἀννίβας δὲ χρόνον ἱκανὸν  μείνας,   οὐδενὸς ἀντεξιόντος, τὴν μὲν λοιπὴν
[3, 89]   χάρακι παρετάξατο. χρόνον δέ τινα  μείνας,   οὐδενὸς ἐπεξιόντος αὖθις ἀνεχώρησεν εἰς
[3, 52]   ποιησάμενος τὴν παρεμβολὴν καὶ μίαν  ἐπιμείνας   ἡμέραν αὖθις ὥρμα. ταῖς δ´
[3, 17]   πᾶσαν δὲ κακοπάθειαν καὶ μέριμναν  ὑπομείνας   τέλος ἐν ὀκτὼ μησὶ κατὰ
[3, 83]   τὸν αὐλῶνα κειμένων, ἐπὶ πολὺ  παρατείνας,   ὑπέστειλε, τοὺς δ´ ἱππεῖς καὶ
[3, 102]   τὸν χάρακα συμπλοκῇ τῶν πολεμίων  ἀποκτείνας,   ἔτι δὲ πλείους ἐπὶ τῆς
[3, 36]   ἀγνοουμένων λέγοντας κατὰ ποσὸν εἰς  ἀληθινὰς   καὶ γνωρίμους ἐννοίας ἄγειν τοὺς
[3, 4]   κατ´ ἰδίαν βίους καὶ τὰς  κοινὰς   πολιτείας. δῆλον γὰρ ὡς ἐκ
[3, 81]   σύμπασαν ἀργίαν οὐ μόνον τὰς  κοινὰς   πράξεις, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἰδίους
[3, 37]   κατὰ τὸ συνεχὲς ὑπὸ τὰς  χειμερινὰς   δύσεις ἕως τῆς ἰσημερινῆς καταφορᾶς,
[3, 47]   ῥεῖ δὲ πρὸς {τὰς} δύσεις  χειμερινάς,   ἐκβάλλει δ´ εἰς τὸ Σαρδῷον
[3, 72]   οὔσης δὲ τῆς ὥρας περὶ  χειμερινὰς   τροπὰς καὶ τῆς ἡμέρας νιφετώδους
[3, 100]   συναγωγὴν εὐφυῶς ἔχειν τὸ Γερούνιον,  κρίνας   ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν, προῆγε
[3, 111]   πλῆθος ἐκ τοῦ προγεγονότος ἐλαττώματος,  κρίνας   προσδεῖσθαι παρακλήσεως τὸν καιρὸν συνῆγε
[3, 94]   δὲ μετ´ ὀλίγας ἡμέρας ἐπί  τινας   ἀπελθεῖν θυσίας εἰς τὴν Ῥώμην
[3, 33]   εἰς τὰ Μεταγώνια τῆς Λιβύης,  τινὰς   δ´ εἰς αὐτὴν Καρχηδόνα κατέταξεν.
[3, 71]   ὄντας φερεκάκους διαφερόντως, παρεκάλεσε καί  τινας   δωρεὰς ἐπαγγειλάμενος τοῖς ἀνδραγαθήσασι προσέταξε
[3, 48]   πορεύεται τὸ παράπαν οὔτε πρὸς  τίνας   ἐγίνωσκε, τὸ δὲ πέρας, οὐδ´
[3, 61]   Ἀννίβας μετὰ δυνάμεως καὶ πολιορκεῖ  τινας   ἤδη πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ. διότι
[3, 36]   εἴη πόθεν ὁρμήσας Ἀννίβας καὶ  τίνας   καὶ πόσους διελθὼν τόπους εἰς
[3, 61]   σεσῶσθαι καὶ πολιορκεῖν αὐτὸν ἤδη  τινὰς   πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ, κατεπέπληκτο τὴν
[3, 35]   δὲ πάντας ὑφ´ ἑαυτὸν καί  τινας   πόλεις κατὰ κράτος ἑλών, ταχέως
[3, 24]   ἐὰν δέ τινες Καρχηδονίων λάβωσί  τινας,   πρὸς οὓς εἰρήνη μέν ἐστιν
[3, 110]   ἀναμεμιγμένας τοῖς εὐζώνοις ὁμόσε κινδυνεύειν  τινὰς   σπείρας. τότε μὲν οὖν ἐπιγενομένης
[3, 57]   ἐν τοῖς ἑξῆς, ἐὰν ἐπί  τινας   τόπους ἐρχόμενοι τοιούτους παραλείπωμεν τοῦτο
[3, 29]   ἑτέρους παρὰ τῶν ἑτέρων ἐπιδέξεσθαί  τινας   τούτων εἰς συμμαχίαν, περὶ δὲ
[3, 110]   μὲν πρώτην ἐπιφορὰν ἐδέξαντο, προθέμενοί  τινας   τῶν ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς·
[3, 94]   ἄκροις ἀντικαθημένους τοῖς λογχοφόροις ἐπαπέστειλέ  τινας   τῶν Ἰβήρων, οἳ καὶ συμμίξαντες
[3, 50]   ταῖς ὑπερβολαῖς ἐπέμενε, προέπεμψε δέ  τινας   τῶν καθηγουμένων αὐτοῖς Γαλατῶν χάριν
[3, 69]   ἐλπίδας. Μετὰ δὲ ταῦτα συνθεωρήσας  τινὰς   τῶν Κελτῶν, οἳ κατῴκουν μεταξὺ
[3, 15]   {εἰς τὸ διαλῦσαι} ἀδίκως ἐπανέλοιντό  τινας   τῶν προεστώτων· οὓς οὐ περιόψεσθαι
[3, 15]   Ζακανθαῖοι πιστεύοντες τῇ Ῥωμαίων συμμαχίᾳ  τινὰς   τῶν ὑφ´ αὑτοὺς ταττομένων ἀδικοῦσι.
[3, 18]   μέρος τῆς δυνάμεως ἀπεβίβασεν εἴς  τινας   ὑλώδεις καὶ κοίλους τόπους, εἴκοσι
[3, 43]   τοῦ πόρου. κατὰ δὲ τὰς  πρύμνας   τῶν λέμβων ἐφέλκειν διενοοῦντο τοὺς
[3, 71]   τοὺς ὑπεναντίους. τοὺς δὲ λοιποὺς  ἡγεμόνας   ἁθροίσας ὁμοίως παρεκάλεσε πρὸς τὸν
[3, 108]   τότε μὲν γὰρ οὔτε τοὺς  ἡγεμόνας   ἀμφοτέρους οὐδέποτε συνηγωνίσθαι τοῖς στρατοπέδοις
[3, 57]   καὶ τὴν διήγησιν καὶ τοὺς  ἡγεμόνας   ἀμφοτέρων καὶ τὸν πόλεμον εἰς
[3, 18]   παρακαλέσας δὲ τοὺς κατὰ μέρος  ἡγεμόνας   καὶ προσαγαγὼν ἔργα κατὰ πλείους
[3, 110]   ἀμφισβήτησις καὶ δυσχρηστία περὶ τοὺς  ἡγεμόνας,   πάντων ἐστὶ σφαλερώτατον. τῆς
[3, 41]   τοὺς ἀνδρωδεστάτους, συστήσας μετ´ αὐτῶν  καθηγεμόνας   ἅμα καὶ συναγωνιστὰς Κελτούς, οἳ
[3, 42]   μέρος τι τῆς δυνάμεως, συστήσας  καθηγεμόνας   ἐγχωρίους, ἐπὶ δὲ πάντων Ἄννωνα
[3, 4]   μὴν οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας καὶ  τέχνας   αὐτῆς ἕνεκα τῆς ἐπιστήμης ἀναλαμβάνει·
[3, 107]   πράξεις. καὶ τοὺς μὲν πλείστους  ἀγῶνας   δι´ ἑνὸς ὑπάτου καὶ δύο
[3, 63]   καὶ πάντας ἰέναι πρὸς τοὺς  ἀγῶνας,   μάλιστα μὲν νικήσοντας, ἂν δὲ
[3, 44]   μεθ´ ὧν μέλλουσι ποιεῖσθαι τοὺς  ἀγῶνας   πρὸς τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις.
[3, 59]   ἐν Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις  ἀγῶνας.   ~Τὸ μὲν οὖν πλῆθος τῆς
[3, 106]   τοὺς νέους πρὸς τοὺς ὁλοσχερεῖς  ἀγῶνας,   τῷ καὶ τὰ πρότερον αὐτοῖς
[3, 49]   παλαιὰ καὶ τὰ πεπονηκότα πάντα  διαλλάξας   ἐκαινοποίησε πᾶσαν τὴν δύναμιν εὐκαίρως,
[3, 85]   οἱ πλείους Κελτοί. ταῦτα δὲ  πράξας   διενοεῖτο μετὰ τἀδελφοῦ καὶ τῶν
[3, 17]   ἐξέπεμψε τοῖς Καρχηδονίοις. ταῦτα δὲ  πράξας   οὐ διεψεύσθη τοῖς λογισμοῖς οὐδ´
[3, 65]   τὸ στάσιμον αὐτῆς κατὰ πρόσωπον  τάξας   ἀπήντα τοῖς πολεμίοις, τοὺς δὲ
[3, 61]   δυνάμεις ἐξώρκισε διὰ τῶν χιλιάρχων,  τάξας   ἡμέραν ἐν δεήσει πάντας
[3, 19]   Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς γενόμενος καὶ πάντα  διατάξας   κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν μετὰ
[3, 50]   κατεστρατοπέδευσε. τῆς δὲ νυκτὸς ἐπιγενομένης,  συντάξας   τὰ πυρὰ καίειν, τὸ μὲν
[3, 69]   Κελτοὺς καὶ Νομάδας εἰς χιλίους,  προστάξας   ἐπιδραμεῖν αὐτῶν τὴν χώραν. τῶν
[3, 72]   μὲν αὐτὴν τὴν ἵππον ἐξαπέστελλε,  προστάξας   ἔχεσθαι καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις.
[3, 100]   δυνάμεως ἐπὶ τὴν σιτολογίαν ἐξέπεμπε,  προστάξας   καθ´ ἑκάστην ἡμέραν τακτὸν ἀναφέρειν
[3, 60]   πόλιν ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐξεπολιόρκησεν.  κατασφάξας   δὲ τοὺς ἐναντιωθέντας αὐτῷ τοιοῦτον
[3, 18]   αὐτὸς δ´ ἐκ τῶν ὑποτεταγμένων  ἐπιλέξας   τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἑξακισχιλίους συνέστησε τούτους
[3, 114]   ἐκ τῆς προγεγενημένης μάχης σκύλοις  ἐκλέξας   κατακεκοσμήκει· τῶν δ´ Ἰβήρων καὶ
[3, 85]   δὲ ταῦτα κατηγορίαν ἐποιήσατο Ῥωμαίων.  λήξας   δὲ τούτων, ὅσοι μὲν ἦσαν
[3, 33]   εἶπαν, δὲ πρεσβύτατος αὐτῶν  δείξας   τοῖς ἐν τῷ συνεδρίῳ τὸν
[3, 79]   χρησιμώτερον μέρος τῆς σφετέρας δυνάμεως,  συγκαταμίξας   αὐτοῖς τὴν ἀποσκευήν, ἵνα πρὸς
[3, 68]   συνάψαι τοῖς περὶ τὸν Πόπλιον.  συμμίξας   δὲ καὶ καταστρατοπεδεύσας παρ´ (α(
[3, 88]   τοῦ καιροῦ καταγραφέντων τεττάρων στρατοπέδων.  συμμίξας   δὲ ταῖς ἀπ´ Ἀριμίνου βοηθούσαις
[3, 97]   καὶ παραγενόμενος εἰς Ἰβηρίαν καὶ  συμμίξας   τἀδελφῷ μεγάλην παρεῖχε χρείαν τοῖς
[3, 99]   τὸ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον καὶ  συμμίξας   τισὶ τῶν συστρατευομένων ἐκείνοις Ἰβήρων
[3, 42]   Μασσαλιώταις ἐτύγχανον μισθοφοροῦντες. ~Ἀννίβας δὲ  προσμίξας   τοῖς περὶ τὸν ποταμὸν τόποις
[3, 12]   μὲν οὖν Ἀντίοχος ἀκούσας καὶ  δόξας   αὐτοπαθῶς ἅμα δ´ ἀληθινῶς εἰρῆσθαι,
[3, 99]   παιδικώτερον (ἢ) κατὰ τὴν ἡλικίαν  δόξας   ἐγκεχειρικέναι τοὺς ὁμήρους τοῖς πολεμίοις
[3, 79]   τοὺς κατὰ τὴν δίοδον τόπους,  ἀναζεύξας   εἰς μὲν τὴν πρωτοπορείαν ἔθηκε
[3, 17]   ~Ἀννίβας δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως  ἀναζεύξας   ἐκ τῆς Καινῆς πόλεως προῆγε,
[3, 54]   τοὺς ἀνθρώπους. τῇ δ´ ἐπαύριον  ἀναζεύξας   ἐνήρχετο τῆς καταβάσεως. ἐν
[3, 67]   τῆς νυκτὸς ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν  ἀναζεύξας   ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ
[3, 82]   στρατοπεδευόντων. τέλος δέ, ταῦτ´ εἰπών,  ἀναζεύξας   προῆγε μετὰ τῆς δυνάμεως, οὐ
[3, 66]   ἡγεμόνα συστραφέντες. ~Πόπλιος μὲν οὖν  ἀναζεύξας   προσῆγε διὰ τῶν πεδίων ἐπὶ
[3, 94]   καὶ τῷ διακινδυνεύειν ὅλος καὶ  πᾶς   ἦν. ~Τὰ μὲν οὖν κατὰ
[3, 78]   ἑλῶν ἄγειν αὐτοὺς στρατηγός,  πᾶς   τις εὐλαβῶς εἶχε πρὸς τὴν
[3, 104]   ψιλῶν μέν, πολλὰς δὲ καὶ  παντοδαπὰς   ἐχόντων περικλάσεις κοιλότητας, ἐξέπεμψε τῆς
[3, 64]   ἐπιτηδείοις γεφυροποιεῖν παρήγγειλε, τὰς δὲ  λοιπὰς   δυνάμεις συναγαγὼν παρεκάλει. τὰ μὲν
[3, 106]   περὶ ταῦτα καὶ περὶ τὰς  λοιπὰς   ἐγίνοντο παρασκευὰς ἐπιμελῶς. οἱ δὲ
[3, 75]   αὐτοῖς τοῦ πράγματος, περὶ τὰς  λοιπὰς   παρασκευὰς διαφερόντως ἐγίνοντο καὶ περὶ
[3, 107]   τόν τε σῖτον καὶ τὰς  λοιπὰς   χορηγίας ἁθροίζεσθαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐκ
[3, 72]   δὲ τῆς ὥρας περὶ χειμερινὰς  τροπὰς   καὶ τῆς ἡμέρας νιφετώδους καὶ
[3, 47]   παντὸς Ἀδρίου μυχόν· ἃς τόθ´  ὑπεράρας   Ἀννίβας ἀπὸ τῶν κατὰ τὸν
[3, 82]   τὴν Φαισόλαν τόπων καὶ μικρὸν  ὑπεράρας   τὴν τῶν Ῥωμαίων στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν
[3, 49]   γὰρ Ῥοδανός, δ´  Ἰσάρας   προσαγορευόμενος, ῥέοντες παρ´ ἑκατέραν τὴν
[3, 49]   Ἀννίβας δὲ ποιησάμενος ἑξῆς ἐπὶ  τέτταρας   ἡμέρας τὴν πορείαν ἀπὸ τῆς
[3, 79]   ἀγρυπνίαν, ὡς ἂν ἑξῆς ἡμέρας  τέτταρας   καὶ τρεῖς νύκτας συνεχῶς δι´
[3, 43]   ἵππους νέοντας, τρεῖς ἅμα καὶ  τέτταρας   τοῖς ἀγωγεῦσιν ἑνὸς ἀνδρὸς ἐξ
[3, 96]   κινεῖσθαι τῶν πλοίων ἀναδησάμενοι μετὰ  χαρᾶς   ὑπερβαλλούσης ἀπέπλεον, νενικηκότες μὲν ἐξ
[3, 60]   κατοικοῦντες, στασιαζόντων μὲν πρὸς τοὺς  Ἴνσομβρας   ἀπιστούντων δὲ τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ
[3, 40]   ταύτης ἐποιησάμεθα. παρακαλέσαντες δὲ τοὺς  Ἴνσομβρας   καὶ συμφρονήσαντες κατὰ τὴν προγεγενημένην
[3, 53]   νυκτὶ ταῦτα μόλις ἐξεμηρύσατο τῆς  χαράδρας.   τῇ δ´ ἐπαύριον τῶν πολεμίων
[3, 40]   παρουσίαν, ἔν τισι δρυμοῖς ἑτοιμάσαντες  ἐνέδρας   ἅμα τῷ παρελθεῖν εἰς τοὺς
[3, 71]   τοὺς Κελτοὺς ἀεὶ τιθέναι τὰς  ἐνέδρας   ἐν τοῖς τοιούτοις χωρίοις, τοῖς
[3, 74]   καιρῷ διαναστάντων τῶν ἐκ τῆς  ἐνέδρας   Νομάδων καὶ προσπεσόντων ἄφνω κατὰ
[3, 74]   ἐφεστῶτες ὑπὸ τῶν ἐκ τῆς  ἐνέδρας   προσπεσόντων ἀπώλλυντο καὶ κακῶς ἔπασχον,
[3, 69]   παρὸν ἐχρήσατο, τοὺς δὲ παραληφθέντας  ἄνδρας   ἀβλαβεῖς μεθ´ ἑαυτοῦ προῆγε, δεῖγμα
[3, 44]   μελόντων, πειθαρχοῦντας δὲ τοῖς παραγγέλμασιν  ἄνδρας   ἀγαθοὺς γίνεσθαι καὶ τῶν προγεγονότων
[3, 67]   παρόντας πίστεις· τούς γε μὴν  ἄνδρας   αὐτοῖς ἀπέδωκε, παραγγείλας τηρεῖν, ἵνα
[3, 45]   καὶ τοὺς ἅμα τούτοις ἀπολελειμμένους  ἄνδρας.   ἐγένετο δ´ διακομιδὴ τῶν
[3, 67]   Βοίων παραγεγονότων καὶ τοὺς τρεῖς  ἄνδρας   ἐγχειριζόντων αὐτῷ τοὺς ἐπὶ τὴν
[3, 109]   οὐ διὰ τὸ Ῥωμαίους χείρους  ἄνδρας   εἶναι Καρχηδονίων, ἀλλὰ δι´ ἀπειρίαν
[3, 107]   Ῥωμαίοις, ἑκάστου τῶν στρατοπέδων ἔχοντος  ἄνδρας   εἰς πεντακισχιλίους χωρὶς τῶν συμμάχων.
[3, 71]   τὰ πολεμικά, συνέστησε τῶν ἱππέων  ἄνδρας   ἑκατὸν καὶ πεζοὺς τοὺς ἴσους.
[3, 8]   τῶν Καρχηδονίων· τοὺς δὲ πρώτους  ἄνδρας   ἐπὶ τοῦ πολιτεύματος προϊδομένους αὐτοῦ
[3, 56]   κατὰ τὰς Ἄλπεις, οὐ μόνον  ἄνδρας,   ἔτι δὲ πλείους ἵππους καὶ
[3, 24]   Ῥωμαίοις, τὰ χρήματα καὶ τοὺς  ἄνδρας   ἐχέτωσαν, τὴν δὲ πόλιν ἀποδιδότωσαν.
[3, 117]   τὸν τρόπον τοῦτον, μάχη γενναιοτάτους  ἄνδρας   ἔχουσα καὶ τοὺς νικήσαντας καὶ
[3, 105]   τῶν ταγμάτων καὶ τοὺς ἀρίστους  ἄνδρας.   οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν
[3, 95]   τοῦ πεζικοῦ στρατεύματος τοὺς ἐπιτηδειοτάτους  ἄνδρας   πρὸς τὴν ἐπιβατικὴν χρείαν ἀνήχθη
[3, 40]   ἐπολιόρκουν. ἐν οἷς καὶ τρεῖς  ἄνδρας   τῶν ἐπιφανῶν συνέκλεισαν τοὺς ἐπὶ
[3, 72]   ἱππεῖς ἐφ´ ἑκάτερον θεὶς τὸ  κέρας,   ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἐπῄει τοῖς
[3, 113]   συμμάχων ἱππεῖς εἰς τὸ λαιὸν  κέρας   παρενέβαλε· πάσης δὲ τῆς δυνάμεως
[3, 72]   διελὼν ἐφ´ ἑκάτερον παρέστησε τὸ  κέρας,   πλείους ὄντας μυρίων σὺν τοῖς
[3, 94]   προσανεῖχον καραδοκοῦντες τὴν ἐπιφάνειαν τῆς  ἡμέρας   διὰ τὸ μὴ δύνασθαι γνῶναι
[3, 105]   τὸν χειρισμόν. ~ἄρτι δὲ τῆς  ἡμέρας   διαφαινούσης, καὶ πάντων ταῖς τε
[3, 102]   λαβὼν τὸν ἀκμαιότατον καιρὸν τῆς  ἡμέρας   ἐξῆγε τὴν δύναμιν καὶ συνεγγίσας
[3, 94]   καὶ ἀναγκασθεὶς δὲ μετ´ ὀλίγας  ἡμέρας   ἐπί τινας ἀπελθεῖν θυσίας εἰς
[3, 83]   τῆς ὥρας, μετὰ ταῦτα τῆς  ἡμέρας   ἐπιγενομένης εὐθέως ἐπὶ τὴν ἑωθινὴν
[3, 51]   πόλιν. ~οὗ συμβάντος καὶ τῆς  ἡμέρας   ἐπιγενομένης, οἱ βάρβαροι συνθεασάμενοι τὸ
[3, 50]   στρατηγὸς ὅτι τὰς μὲν  ἡμέρας   ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι καὶ τηροῦσι τοὺς
[3, 18]   τόπους, εἴκοσι δὲ ναυσὶν ἐπιγενομένης  ἡμέρας   ἔπλει προδήλως ἐπὶ τὸν ἔγγιστα
[3, 72]   περὶ χειμερινὰς τροπὰς καὶ τῆς  ἡμέρας   νιφετώδους καὶ ψυχρᾶς διαφερόντως, τῶν
[3, 84]   τῶν πολεμίων. ~οὔσης δὲ τῆς  ἡμέρας   ὀμιχλώδους διαφερόντως, Ἀννίβας ἅμα τῷ
[3, 71]   τοὺς ἴσους. ἔτι δὲ τῆς  ἡμέρας   οὔσης ἐξ ὅλου τοῦ στρατοπέδου
[3, 68]   ἂν ἐκ Λιλυβαίου τετταράκοντα συνεχῶς  ἡμέρας   πεπεζοπορηκότων εἰς Ἀρίμινον, τὰς δὲ
[3, 72]   ὡς ἂν ἤδη καὶ τῆς  ἡμέρας   προβαινούσης. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι κατὰ
[3, 35]   Ἰβηρίᾳ πράγμασι, παραγενομένης τῆς ταχθείσης  ἡμέρας,   προῆγε, πεζῶν μὲν ἔχων εἰς
[3, 53]   ὑπερβολὰς αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε καὶ δύ´  ἡμέρας   προσέμεινε, βουλόμενος ἅμα μὲν ἀναπαῦσαι
[3, 101]   λογχοφόρων κατελάβετο. οὓς ἐπιγενομένης τῆς  ἡμέρας   συνιδὼν Μάρκος ἐξῆγε τοὺς εὐζώνους
[3, 79]   τὴν ἀγρυπνίαν, ὡς ἂν ἑξῆς  ἡμέρας   τέτταρας καὶ τρεῖς νύκτας συνεχῶς
[3, 49]   δὲ ποιησάμενος ἑξῆς ἐπὶ τέτταρας  ἡμέρας   τὴν πορείαν ἀπὸ τῆς διαβάσεως
[3, 64]   ~Πόπλιος δὲ περὶ τὰς αὐτὰς  ἡμέρας   τὸν Πάδον ποταμὸν ἤδη πεπεραιωμένος,
[3, 118]   τῆς τύχης, συνέβη μετ´ ὀλίγας  ἡμέρας,   τοῦ φόβου κατέχοντος τὴν πόλιν,
[3, 93]   τὸ πολὺ καὶ τοῖς ὅλοις  πέρας   ἐπιθήσειν διὰ τὴν τῶν τόπων
[3, 39]   ἁπάσης ἕως τῆς ῥαχίας,  πέρας   ἐστὶ πρὸς τῇ καθ´ ἡμᾶς
[3, 48]   πρὸς τίνας ἐγίνωσκε, τὸ δὲ  πέρας,   οὐδ´ εἰ καθόλου {τοὐναντίον} δυνατοῖς
[3, 113]   ἐπιφαινομένης, ἐκίνει τὴν δύναμιν ἐξ  ἑκατέρας   ἅμα τῆς παρεμβολῆς καὶ τοὺς
[3, 83]   μὲν τὰς εἰς μῆκος πλευρὰς  ἑκατέρας   βουνοὺς ἔχοντος ὑψηλοὺς καὶ συνεχεῖς,
[3, 20]   δώδεκ´ ἐτῶν ἄγειν φασὶ τοὺς  πατέρας   εἰς τὸ συνέδριον, οὓς μετέχοντας
[3, 24]   αὐτῶν ἐξουσίαν. ~Μετὰ δὲ ταύτας  ἑτέρας   ποιοῦνται συνθήκας, ἐν αἷς προσπεριειλήφασι
[3, 111]   ἐκ ταύτης ἀγαθῶν κατὰ τὰς  ἡμετέρας   ἐπαγγελίας, ἀψευστούντων ἡμῶν ἐν πᾶσι
[3, 4]   αὐτῶν. τὸ γὰρ ὠφέλιμον τῆς  ἡμετέρας   ἱστορίας πρός τε τὸ παρὸν
[3, 109]   ἑνὸς προσδεῖται τὰ πράγματα, τῆς  ὑμετέρας   βουλήσεως καὶ προθυμίας, ὑπὲρ ἧς
[3, 49]   Γαλατῶν πορείαν ἀπουραγήσας μετὰ τῆς  σφετέρας   δυνάμεως ἀσφαλῆ παρεσκεύασε τὴν δίοδον
[3, 79]   πᾶν τὸ χρησιμώτερον μέρος τῆς  σφετέρας   δυνάμεως, συγκαταμίξας αὐτοῖς τὴν ἀποσκευήν,
[3, 85]   τῶν νεκρῶν τῶν ἐκ τῆς  σφετέρας   δυνάμεως τοὺς ἐπιφανεστάτους ἔθαψεν, ὄντας
[3, 105]   τόπον τοῦ βουνοῦ καὶ τῆς  σφετέρας   παρεμβολῆς διετάφρευσαν, περὶ δὲ τὴν
[3, 21]   αὑτοὺς διὰ τὸ χωρὶς τῆς  σφετέρας   πεπρᾶχθαι γνώμης. ἐχρῶντο δ´ ἐξ
[3, 69]   προῆγε, δεῖγμα βουλόμενος ἐκφέρειν τῆς  σφετέρας   προαιρέσεως πρὸς τὸ μὴ δεδιότας
[3, 32]   ἐκ παραθέσεως συνθεωρουμένων καὶ συγκρινομένων  ἀλλοιοτέρας   ἕκαστα τυγχάνει δοκιμασίας τῆς κατὰ
[3, 113]   ἐπὶ τῆς αὐτῆς εὐθείας ἐξέτεινε,  πυκνοτέρας   πρόσθεν τὰς σημείας καθιστάνων,
[3, 46]   πρὸς ἀλλήλας ζεύξαντες βιαίως ἤρεισαν  ἀμφοτέρας   εἰς τὴν γῆν κατὰ τὴν
[3, 96]   τὴν Ἰβηρίαν ἀπὸ τούτων (ἐπι)  κυδεστέρας   εἰλήφει τοῖς Ῥωμαίοις τὰς ἐλπίδας
[3, 98]   θεωρῶν τὰ πράγματα καὶ νομίσας  ἐπικυδεστέρας   εἶναι τὰς τῶν Ῥωμαίων ἐλπίδας,
[3, 67]   συστρατευόμενοι Κελτοὶ τοῖς Ῥωμαίοις θεωροῦντες  ἐπικυδεστέρας   τὰς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίδας, συνταξάμενοι
[3, 58]   τοῦτο προσδεῖ λόγου καὶ διορθώσεως  ἀληθινωτέρας,   προφανὲς ἐκ πολλῶν μάλιστα δ´
[3, 33]   πόλει πρῶτον μὲν διαφῆκε τοὺς  Ἴβηρας   ἐπὶ τὰς ἑαυτῶν πόλεις, βουλόμενος
[3, 39]   Πυρηναίων ὀρῶν, διορίζει τοὺς  Ἴβηρας   καὶ Κελτούς. ἀπέχει δὲ τοῦ
[3, 93]   λείαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς  Ἴβηρας   καὶ Κελτοὺς ἧκε πρὸς τὰ
[3, 113]   ποταμόν, ἐπὶ τῶν εὐωνύμων, τοὺς  Ἴβηρας   καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς ἀντίους τοῖς
[3, 115]   κίνδυνος, ἅμα δὲ τῷ τοὺς  Ἴβηρας   καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς ἀπὸ τῶν
[3, 72]   περὶ δισμυρίους ὄντας τὸν ἀριθμόν,  Ἴβηρας   καὶ Κελτοὺς καὶ Λίβυας, τοὺς
[3, 113]   Λιβύων, ἑξῆς δὲ τοῖς εἰρημένοις  Ἴβηρας   καὶ Κελτούς. παρὰ δὲ τούτοις
[3, 79]   πρωτοπορείαν ἔθηκε τοὺς Λίβυας καὶ  Ἴβηρας   καὶ πᾶν τὸ χρησιμώτερον μέρος
[3, 83]   λόφον αὐτὸς κατελάβετο καὶ τοὺς  Ἴβηρας   καὶ τοὺς Λίβυας ἔχων ἐπ´
[3, 5]   ἐν Ῥωμαῖοι μὲν πρὸς  Κελτίβηρας   καὶ Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν πόλεμον, Καρχηδόνιοι
[3, 93]   παρήγγειλε λαμπάδας δεσμεύειν ἐκ τῆς  ξηρᾶς   καὶ παντοδαπῆς ὕλης κατὰ τάχος
[3, 24]   ἐξιδιαζόμενοι καὶ πάσας ἀφαιρούμενοι τὰς  ἐπιβάθρας   Ῥωμαίων, περὶ δὲ Σικελίας τἀναντία
[3, 12]   τὰς προαιρέσεις τῶν διαλυομένων τὰς  ἔχθρας   συντιθεμένων τὰς φιλίας, πότε
[3, 92]   ἐπειδὴ καταπειράσας τῶν πολεμίων καὶ  καταφθείρας   πᾶν τὸ πεδίον ἥθροισε λείας
[3, 88]   ἐπιφερομένας χρείας. διελθὼν δὲ καὶ  καταφθείρας   τήν τε Πραιτεττιανὴν καὶ τὴν
[3, 115]   ἀλλὰ κατ´ ἄνδρα καὶ κατὰ  σπείρας   στρεφόμενοι πρὸς τοὺς ἐκ τῶν
[3, 110]   τοῖς εὐζώνοις ὁμόσε κινδυνεύειν τινὰς  σπείρας.   τότε μὲν οὖν ἐπιγενομένης νυκτὸς
[3, 97]   καὶ περιποιησάμενοι χορηγίας ἀφθόνους καὶ  χεῖρας   ἀντιποιήσωνται μὲν τῆς θαλάττης ὁλοσχερέστερον,
[3, 115]   ποταμὸν φονεύοντες καὶ προσφέροντες τὰς  χεῖρας   ἀπαραιτήτως, τότε δὴ τὰ πεζικὰ
[3, 52]   διδόντων σφᾶς αὐτοὺς εἰς τὰς  χεῖρας   ἀπαρατηρήτως, ἐπὶ ποσὸν ἐπίστευσαν οἱ
[3, 79]   τῶν ἱππέων καὶ προσφέρῃ τὰς  χεῖρας   αὐτοῖς. οἱ μὲν οὖν Ἴβηρες
[3, 62]   οἱ νεανίσκοι ταῦτα καὶ τὰς  χεῖρας   ἐξαίροντες εὔχοντο τοῖς θεοῖς, σπεύδων
[3, 2]   ἀρχῆς ἤρξαντο κακοπραγμονεῖν καὶ τὰς  χεῖρας   ἐπιβάλλειν Φίλιππος μὲν τοῖς κατ´
[3, 84]   προδήλου γενομένης ἀπωλείας ἐξαίροντες τὰς  χεῖρας   καὶ δεόμενοι ζωγρεῖν καὶ πᾶσαν
[3, 5]   οὐ πολὺ Καρχηδονίοις ἐπέβαλον τὰς  χεῖρας,   τὸ μὲν πρῶτον μεταναστῆσαι, μετὰ
[3, 116]   αὐτὸς συνεπλέκετο καὶ προσέφερε τὰς  χεῖρας   τοῖς ὑπεναντίοις, ἅμα δὲ παρεκάλει
[3, 107]   τῆς παρασκευῆς δὲ καὶ τῆς  ἄκρας   τότε καταληφθείσης, οὐ μικρὰν συνέπεσε
[3, 78]   ἐμβολὰς τὰς εἰς τὴν πολεμίαν  μακρὰς   εὕρισκε καὶ προδήλους τοῖς ὑπεναντίοις,
[3, 75]   στρατόπεδα. παρῆγον δὲ καὶ τὰς  ἀγορὰς   τὰς μὲν εἰς Ἀρίμινον τὰς
[3, 35]   μεγάλων ἀγώνων ἔτι δὲ πολλῆς  καταφθορᾶς   ἀνδρῶν, ἡγεμόνα μὲν ἐπὶ πάσης
[3, 17]   ταττομένους, εὐλαβεστέρους δὲ τοὺς ἀκμὴν  αὐτοκράτορας   ὄντας τῶν Ἰβήρων, τὸ δὲ
[3, 40]   πόλεις ἐνεργῶς ἐτείχιζον, τοὺς δ´  οἰκήτορας   ἐν ἡμέραις τριάκοντα παρήγγειλαν ἐπιτόπους
[3, 100]   δὲ γενόμενος κύριος τοὺς μὲν  οἰκήτορας   κατέφθειρε, τὰς δὲ πλείστας οἰκίας
[3, 38]   ἀλλὰ κατά γε τὰς ὁλοσχερεῖς  διαφορὰς   συνεπιβάλλειν καὶ φέρειν ἐπί (τι)
[3, 37]   τρίτον Εὐρώπην προσαγορεύουσι. τὰς δὲ  διαφορὰς   ταύτας ὁρίζουσιν τε Τάναϊς
[3, 78]   ἁρμοζούσας ταῖς κατὰ τὰς ὁλοσχερεῖς  διαφορὰς   τῶν ἡλικιῶν ἐπιπρεπείαις, καὶ ταύταις
[3, 37]   χειμερινὰς δύσεις ἕως τῆς ἰσημερινῆς  καταφορᾶς,   πίπτει καθ´ Ἡρακλείους στήλας.
[3, 114]   οὐκ ἔλαττον τὸ κέντημα τῆς  καταφορᾶς   ἴσχυε πρὸς τὸ βλάπτειν,
[3, 114]   μίαν εἶχε χρείαν τὴν ἐκ  καταφορᾶς,   καὶ ταύτην ἐξ ἀποστάσεως. ἐναλλὰξ
[3, 65]   ὑπὸ τοῦ πλήθους καὶ τῆς  ἐπιφορᾶς   τῶν Νομάδων· οἱ δὲ κατὰ
[3, 85]   ἠδυνάτουν διὰ τὸ μέγεθος τῆς  συμφορᾶς,   λέγειν δὲ τοῖς πολλοῖς ἠναγκάζοντο
[3, 4]   αὐτοῖς χρήσωνται, τὰς μεγίστας ἐπενηνοχέναι  συμφοράς,   οὐκ ὀλίγοις δὲ τὰς ἐκπληκτικωτάτας
[3, 53]   παρωρείαις καὶ τοῖς μὲν τὰς  πέτρας   ἐπικυλίοντες τοὺς δ´ ἐκ χειρὸς
[3, 83]   παρὰ μὲν τὰς εἰς μῆκος  πλευρὰς   ἑκατέρας βουνοὺς ἔχοντος ὑψηλοὺς καὶ
[3, 86]   ἐπὶ τῆς παρὰ τὸν Ἀδρίαν  πλευρᾶς,   οὗ συνάπτει τὰ Γαλατικὰ πεδία
[3, 83]   δύσβατον, κατὰ δὲ τὴν ἀπ´  οὐρᾶς   λίμνην τελείως στενὴν ἀπολείπουσαν πάροδον
[3, 84]   κατὰ πρόσωπον, οἱ δ´ ἀπ´  οὐρᾶς,   οἱ δ´ ἐκ τῶν πλαγίων
[3, 65]   τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες, συνεπιθεμένων ἀπ´  οὐρᾶς   τῶν Νομάδων, ἐτράπησαν, οἱ μὲν
[3, 69]   κατέσχε. γενόμενος δὲ κύριος τῆς  φρουρᾶς   καὶ τῆς τοῦ σίτου παραθέσεως
[3, 66]   ποταμοῦ καὶ τῆς ἐπὶ τούτῳ  γεφύρας   ἠκολούθει, καταλαβὼν δὲ τὰς μὲν
[3, 19]   ~ἅμα δὲ τῷ συμμῖξαι γινομένης  ἰσχυρᾶς   τῆς συμπλοκῆς προσεβοήθουν ἀεὶ πλείους
[3, 72]   καὶ τῆς ἡμέρας νιφετώδους καὶ  ψυχρᾶς   διαφερόντως, τῶν δ´ ἀνδρῶν καὶ
[3, 100]   εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ τῆς  ὥρας   ἀκμαζούσης πρὸς τὴν συγκομιδήν, ἄπλετον
[3, 77]   ἦν. ἐνισταμένης δὲ τῆς ἐαρινῆς  ὥρας,   Γάιος μὲν Φλαμίνιος ἀναλαβὼν τὰς
[3, 99]   καὶ τότε μέν, ἤδη τῆς  ὥρας   κατεπειγούσης, διέλυον εἰς παραχειμασίαν ἀμφότεροι
[3, 83]   τῇ λίμνῃ τελέως ὀψὲ τῆς  ὥρας,   μετὰ ταῦτα τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης
[3, 72]   ἱππεῖς εὐημερήματι. οὔσης δὲ τῆς  ὥρας   περὶ χειμερινὰς τροπὰς καὶ τῆς
[3, 106]   ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ τῶν ἀρχαιρεσίων  ὥρας   συνεγγιζούσης, εἵλοντο στρατηγοὺς οἱ Ῥωμαῖοι
[3, 35]   τῆς ἐπὶ τάδε τοῦ ποταμοῦ  χώρας   Ἄννωνα, τῶν δὲ Βαργουσίων καὶ
[3, 40]   τοὺς ἐπὶ τὴν διαίρεσιν τῆς  χώρας   ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς μὲν ἦν
[3, 34]   προεστῶτας, ὑποδεικνύων δὲ τὴν τῆς  χώρας   ἀρετήν, εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ
[3, 48]   ἐπιβολαῖς. καὶ γὰρ τὴν τῆς  χώρας   ἀρετήν, εἰς ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι,
[3, 44]   πρὸς δὲ τούτοις τῆς  χώρας   γενναιότης, εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ
[3, 102]   οὔτε παραβοηθεῖν τοῖς ἐπὶ τῆς  χώρας   διεσπαρμένοις. τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ
[3, 102]   ἔτι δὲ πλείους ἐπὶ τῆς  χώρας   διεφθαρκώς, τότε μὲν ἐπανῆλθεν, μεγάλας
[3, 78]   μεταβάλλειν πυνθανόμενος τῶν μάλιστα τῆς  χώρας   δοκούντων ἐμπειρεῖν τὰς μὲν ἄλλας
[3, 23]   Ἐμπόρια, διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς  χώρας.   ἐὰν δέ τις ὑπὸ χειμῶνος
[3, 74]   οἱ δὲ περὶ τὰς πρώτας  χώρας   ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν Κελτῶν καὶ
[3, 87]   τοιαύτη καχεξία. διὸ γενόμενος ἐγκρατὴς  χώρας   εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε μὲν τοὺς ἵππους,
[3, 24]   Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν. ἂν ἔκ τινος  χώρας,   ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν, ὕδωρ
[3, 82]   μετὰ δὲ ταῦτα πορθουμένης τῆς  χώρας,   καὶ πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος
[3, 34]   καὶ περὶ τὸν Πάδον ποταμὸν  χώρας   καὶ τὸ πλῆθος τῶν κατοικούντων
[3, 111]   πρὸ τοῦ κινδύνων κεκρατήκατε τῆς  χώρας   καὶ τῶν ἐκ ταύτης ἀγαθῶν
[3, 82]   ἐν τῇ πατρίδι τῆς μὲν  χώρας   καταφθειρομένης σχεδὸν ἕως πρὸς αὐτὴν
[3, 107]   οὐ δυνησόμενοι φυγομαχεῖν, τῆς μὲν  χώρας   καταφθειρομένης, τῶν δὲ συμμάχων πάντων
[3, 23]   Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης αὐτῆς  χώρας   ποιοῦνται τὰς συνθήκας, τῆς δὲ
[3, 101]   κεῖται μὲν ἐπὶ τῆς Λαρινάτιδος  χώρας   προσαγορεύεται δὲ Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε περὶ
[3, 102]   τὰς προειρημένας χρείας κατὰ τῆς  χώρας   σκεδαννύμενον, λαβὼν τὸν ἀκμαιότατον καιρὸν
[3, 102]   Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν τοὺς ἀπὸ τῆς  χώρας   συμπεφευγότας εἰς τὸν χάρακα τὸν
[3, 100]   τόπους. οὔσης δὲ τῆς μὲν  χώρας   τῆς πλείστης εὐεφόδου καὶ πεδιάδος,
[3, 76]   καὶ καταλαβὼν ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς  χώρας   τοὺς ἀπὸ τῶν πλοίων, πολλοὺς
[3, 20]   Καρχηδονίοις, ἐὰν ἐπιβαίνωσι τῆς Ζακανθαίων  χώρας,   τούτους κατὰ κράτος ἑαλωκυίας αὐτῆς
[3, 67]   τοὺς ἐπὶ τὴν διάδοσιν τῆς  χώρας   ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους, ὧν κατ´
[3, 66]   τοῦ Πάδου γέφυραν, σπεύδων φθάσαι  διαβιβάσας   τὰ στρατόπεδα. θεωρῶν γὰρ τοὺς
[3, 113]   τοὺς μὲν Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους  διαβιβάσας   τὸν ποταμὸν προεβάλετο τῆς δυνάμεως,
[3, 105]   Φάβιος θεωρῶν τὸ γινόμενον καὶ  διαγωνιάσας   μὴ σφαλῶσι τοῖς ὅλοις, ἐξῆγε
[3, 102]   ἐκείνων παρεμβολήν. γὰρ Ἀννίβας  διαγωνιάσας   τοὺς Ῥωμαίους μὴ καταλαβόμενοι νυκτὸς
[3, 76]   κατὰ τοὺς παρ´ αὐτοῖς ἐθισμοὺς  κολάσας,   τὸ λοιπὸν ἤδη συναγαγὼν ἐπὶ
[3, 24]   καὶ Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν ἐξιδιαζόμενοι καὶ  πάσας   ἀφαιρούμενοι τὰς ἐπιβάθρας Ῥωμαίων, περὶ
[3, 44]   παρακομιδῇ τῶν πέραν ἀπολειπομένων ἀνδρῶν,  πάσας   δ´ ἐν βραχεῖ χρόνῳ διαπεραιώσας
[3, 16]   ἀπὸ Καρχηδονίων φόβον περιεστῶτα Ῥωμαίους,  πάσας   δ´ ἔχοντα τὰς ἐλπίδας ἐν
[3, 32]   πολλὰς καὶ ποικίλας ἐσχηκότα διαθέσεις,  πάσας   δὲ συννευούσας πρὸς τὴν αὐτὴν
[3, 8]   κατελύσαντο τὸν πόλεμον, ἕως οὗ  πάσας   ἐξελέγξαντες τὰς ἐλπίδας τελευταῖον εἰς
[3, 93]   διὰ τὸ πλῆθος, ἀνάψαι παρήγγειλε  πάσας   καὶ τοὺς μὲν βοῦς ἐλαύνειν
[3, 46]   δὲ ταῦτα χοῦν ἔφερον ἐπὶ  πάσας   πολύν, ἕως ἐπιβάλλοντες ἐξωμοίωσαν, ὁμαλὴν
[3, 87]   οὗ κατασταθέντος παραχρῆμα διαλύεσθαι συμβαίνει  πάσας   τὰς ἀρχὰς ἐν τῇ Ῥώμῃ
[3, 109]   δύναμιν εἰς ὑμᾶς ἀπήρεισται, καὶ  πάσας   τὰς ἐλπίδας ἔχει τῆς σωτηρίας
[3, 96]   ἐξαπέστειλαν, κρίναντες ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς  πάσας   τὰς ἐπιβολὰς ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης.
[3, 110]   ἔστιν ὄρος συνεχές, διείργει  πάσας   τὰς κατὰ τὴν Ἰταλίαν ῥύσεις,
[3, 68]   Ἀρίμινον, τὰς δὲ παρασκευὰς ἐποιεῖτο  πάσας   ὡς πρὸς μάχην, αὐτὸς δ´
[3, 80]   διὰ τὸ τῆς περιστάσεως ἀδύνατον.  ~Διαπεράσας   δὲ παραδόξως τοὺς ἑλώδεις τόπους
[3, 34]   πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, εἰ δυνηθείη  διαπεράσας   τὰς πρὸ τοῦ δυσχωρίας εἰς
[3, 92]   τοὺς ὑπεναντίους. Ἀννίβας δ´ ἐπειδὴ  καταπειράσας   τῶν πολεμίων καὶ καταφθείρας πᾶν
[3, 35]   προειρημένα κατὰ τὴν παραχειμασίαν καὶ  παρασκευάσας   ἱκανὴν ἀσφάλειαν τοῖς τε κατὰ
[3, 71]   ἥκειν ἐπὶ τὴν αὑτοῦ σκηνήν.  παρακαλέσας   δὲ καὶ παραστήσας τούτοις τὴν
[3, 18]   ἔκρινε, βουλόμενος καταπλήξασθαι τοὺς πολεμίους.  παρακαλέσας   δὲ τοὺς κατὰ μέρος ἡγεμόνας
[3, 67]   τὴν παρουσίαν, τούτους μὲν εὐθέως  παρακαλέσας   καὶ δωρεὰς ἑκάστοις τὰς ἁρμοζούσας
[3, 109]   μὲν οὖν ταῦτα καὶ τοιαῦτα  παρακαλέσας   Λεύκιος διαφῆκε τοὺς πολλούς.
[3, 92]   τῆς διεκβολῆς περὶ τετρακισχιλίους ἐπέστησε,  παρακαλέσας   χρήσασθαι τῇ προθυμίᾳ σὺν καιρῷ
[3, 64]   ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν διαφῆκε,  προσπαρακαλέσας   ἑτοίμους εἶναι πρὸς τὸ παραγγελλόμενον.
[3, 35]   τότε μὲν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν.  ~Ἐπιτελέσας   δὲ τὰ προειρημένα κατὰ τὴν
[3, 73]   ἀμφοῖν τὰς πρώτας ἔχοντες καὶ  μέσας   τῆς ὅλης παρεμβολῆς τάξεις ἐπὶ
[3, 63]   παρακαλῶν ἐσπούδασε, τότε μὲν  ἐπαινέσας   αὐτοὺς διαφῆκε, τῇ δ´ ἐπαύριον
[3, 44]   μεγάλην ὁρμὴν καὶ προθυμίαν ἐμφαίνοντος,  ἐπαινέσας   αὐτοὺς καὶ τοῖς θεοῖς ὑπὲρ
[3, 111]   προθύμως αὐτὸν ἐπισημαινομένου τοῦ πλήθους,  ἐπαινέσας   καὶ δεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν
[3, 34]   δὲ τῶν ὄχλων αὐτῷ συνεξισταμένων,  ἐπαινέσας   καὶ παραγγείλας τακτὴν ἡμέραν, ἐν
[3, 49]   τῶν Ἀλλοβρίγων καλουμένων Γαλατῶν πορείαν  ἀπουραγήσας   μετὰ τῆς σφετέρας δυνάμεως ἀσφαλῆ
[3, 13]   καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν αὑτοὺς τοῖς Καρχηδονίοις.  ἀργυρολογήσας   δὲ τὰς πόλεις καὶ κυριεύσας
[3, 98]   καὶ χρείαν, ἐγίνετο πρὸς τῷ  παρασπονδήσας   τοὺς Καρχηδονίους ἐγχειρίσαι τοὺς ὁμήρους
[3, 55]   καὶ μόλις ἐν ἡμέραις τρισὶ  κακοπαθήσας   διήγαγε τὰ θηρία. καὶ τάδε
[3, 117]   μάχην Ἀννίβας ἔκρινε, καὶ τότε  παραβοηθήσας   καὶ τρεψάμενος συνέκλεισε τοὺς Ῥωμαίους
[3, 50]   κατέλιπε, τοὺς δ´ ἐπιτηδειοτάτους εὐζώνους  ποιήσας   διῆλθε τὰ στενὰ τὴν νύκτα
[3, 116]   καιρόν, εἰ καί τις ἕτερος,  ποιήσας.   οἱ δὲ Ῥωμαῖοι μέχρι μὲν
[3, 76]   Γνάιος ἐκ παρατάξεως καὶ  νικήσας   τῇ μάχῃ πολλῶν μὲν χρημάτων
[3, 14]   τῶν οἰκητόρων μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας  πολιορκήσας   κατὰ κράτος εἷλε. μετὰ δὲ
[3, 2]   καιροὺς Φίλιππος μὲν Μακεδὼν  διαπολεμήσας   Αἰτωλοῖς καὶ μετὰ ταῦτα συστησάμενος
[3, 10]   θᾶττον τοὺς ἀποστάντας τῶν μισθοφόρων  καταπολεμήσας   ἐβεβαίωσε τῇ πατρίδι τὴν ἀσφάλειαν,
[3, 36]   διήγησιν, ῥητέον ἂν εἴη πόθεν  ὁρμήσας   Ἀννίβας καὶ τίνας καὶ πόσους
[3, 60]   τούτων τὰ πλεῖστα συναπώλλυτο. διόπερ  ὁρμήσας   ἀπὸ τῆς τοῦ Ῥοδανοῦ διαβάσεως,
[3, 14]   ~τῷ δ´ ἐπιγινομένῳ θέρει πάλιν  ὁρμήσας   ἐπὶ τοὺς Οὐακκαίους Ἑλμαντικὴν μὲν
[3, 49]   ἐσθῆτι καὶ πρὸς τούτοις ὑποδέσει  κοσμήσας   μεγάλην εὐχρηστίαν παρέσχετο πρὸς τὰς
[3, 6]   ταραχὰς ἐπανελθεῖν. ἐξ ὧν Φίλιππος  κατανοήσας   καὶ συλλογισάμενος τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν
[3, 69]   δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ἀννίβας  πραξικοπήσας   πόλιν Κλαστίδιον, ἐνδόντος αὐτῷ τοῦ
[3, 11]   παρὰ τὸν βωμόν. ἐπεὶ δὲ  καλλιερήσας   κατασπείσαι τοῖς θεοῖς καὶ ποιήσαι
[3, 19]   ὅλον βίον προαιρέσει. καταλαβέσθαι γὰρ  ἐγχειρήσας   μετὰ τῆς Φιλίππου γνώμης τὴν
[3, 98]   Ῥωμαίους διαβαίνειν τὸν ποταμόν, οὐ  θαρρήσας   δὲ τοῦτο ποιεῖν ἀνακεχωρηκὼς ἐστρατοπέδευε
[3, 102]   ἧκε παραβοηθῶν. τότε δὲ μικρὸν  ἀναθαρρήσας   ἐπεξῆλθε καὶ βραχὺ πρὸ τῆς
[3, 117]   παρεμβολῆς, ἵν´ ἐὰν μὲν Ἀννίβας  ὀλιγωρήσας   τοῦ χάρακος ἐκτάξῃ πᾶσι, παραπεσόντες
[3, 69]   Καρχηδονίων ἐλπίδας. Μετὰ δὲ ταῦτα  συνθεωρήσας   τινὰς τῶν Κελτῶν, οἳ κατῴκουν
[3, 102]   ~Καθ´ ὃν δὴ καιρὸν Μάρκος  συνθεωρήσας   τὸ πολὺ μέρος τῶν ὑπεναντίων
[3, 89]   τὰ σφέτερα προτερήματα τοῖς λογισμοῖς  ἀναχωρήσας   ἐν τούτοις διέτριβε καὶ διὰ
[3, 76]   τὰς ναῦς. οὗτος μὲν οὖν  ἀναχωρήσας   καὶ διαβὰς αὖθις τὸν Ἴβηρα
[3, 47]   μὴ θεὸς τις ἥρως  ἀπαντήσας   τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν ὑπέδειξε
[3, 55]   αὐτῇ χιόνα, καὶ μετὰ ταῦτα  παραστήσας   τὰ πλήθη τὸν κρημνὸν ἐξῳκοδόμει
[3, 71]   αὑτοῦ σκηνήν. παρακαλέσας δὲ καὶ  παραστήσας   τούτοις τὴν πρέπουσαν ὁρμὴν τῷ
[3, 65]   τοὺς δὲ λοιποὺς ἐν μετώπῳ  καταστήσας   προῄει βάδην. δ´ Ἀννίβας
[3, 93]   ἐπέταξε, τοὺς δὲ λογχοφόρους κατόπιν  ἐπιστήσας   τούτοις ἕως μέν τινος συνεργεῖν
[3, 42]   ἐξαποστέλλει μέρος τι τῆς δυνάμεως,  συστήσας   καθηγεμόνας ἐγχωρίους, ἐπὶ δὲ πάντων
[3, 41]   τῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε τοὺς ἀνδρωδεστάτους,  συστήσας   μετ´ αὐτῶν καθηγεμόνας ἅμα καὶ
[3, 71]   ἐξαπέστειλε νυκτὸς εἰς τὴν ἐνέδραν,  συστήσας   ὁδηγοὺς καὶ τἀδελφῷ διαταξάμενος περὶ
[3, 92]   τοῖς προθύμως καὶ φιλοκινδύνως διακειμένοις,  ἐγγίσας   δὲ τῷ Φαλέρνῳ ταῖς μὲν
[3, 50]   τὴν δύναμιν προῆγεν ἐμφανῶς καὶ  συνεγγίσας   ταῖς δυσχωρίαις οὐ μακρὰν τῶν
[3, 102]   ἡμέρας ἐξῆγε τὴν δύναμιν καὶ  συνεγγίσας   τῇ παρεμβολῇ τῶν Καρχηδονίων τὰ
[3, 89]   ὑπεναντίους, ἐξαγαγὼν τὴν δύναμιν καὶ  συνεγγίσας   τῷ τῶν Ῥωμαίων χάρακι παρετάξατο.
[3, 90]   τῶν ὑπαίθρων αὐτοῖς. οὗ γενομένου  καταπλαγείσας   ἤλπιζε τὰς πόλεις ὁρμήσειν πρὸς
[3, 6]   διόπερ αἰτίας μὲν τὰς πρώτας  ῥηθείσας   ἡγητέον τοῦ πρὸς τοὺς Πέρσας
[3, 4]   τὴν πραγματείαν ἐπὶ τὰς τελευταίας  ῥηθείσας   πράξεις κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[3, 42]   ἐποίει περὶ τὰς μεθ´ ἑαυτοῦ  καταλειφθείσας   δυνάμεις. μάλιστα δ´ αὐτῷ παρεῖχε
[3, 95]   τῇ παραχειμασίᾳ τὰς ὑπὸ τἀδελφοῦ  καταλειφθείσας   τριάκοντα ναῦς καὶ δέκα προσπεπληρωκὼς
[3, 41]   δὲ παραδόξως τοὺς μὲν χρήμασι  πείσας   τῶν Κελτῶν τοὺς δὲ βιασάμενος
[3, 62]   πληγαῖς αὐτῶν τὰ σώματα διέφθαρτο.  καθίσας   οὖν τούτους εἰς τὸ μέσον
[3, 104]   καθ´ αὑτοῦ, πρὸς αὑτοῦ δὲ  νομίσας   εἶναι τὰ συμβαίνοντα περὶ τοὺς
[3, 98]   οὗτος θεωρῶν τὰ πράγματα καὶ  νομίσας   ἐπικυδεστέρας εἶναι τὰς τῶν Ῥωμαίων
[3, 104]   Μάρκος θεωρῶν τὸ γινόμενον καὶ  νομίσας   ἑρμαῖον εἶναι παραυτίκα μὲν ἐξαπέστειλε
[3, 96]   τὸ λοιπὸν οὗτος μὲν αὐτοῦ  συνορμίσας   τὸν στόλον μετ´ οὐ πολὺν
[3, 71]   ὑπεναντίους. τοὺς δὲ λοιποὺς ἡγεμόνας  ἁθροίσας   ὁμοίως παρεκάλεσε πρὸς τὸν κίνδυνον
[3, 61]   μὲν ἀπὸ τοῦ στόλου παραυτίκα  συναθροίσας   ἐξέπεμψε, παραγγείλας ποιεῖσθαι τὸν πλοῦν
[3, 56]   ὅλον οἰκήσιμ´ ἔστιν. ~Ἀννίβας δὲ  συναθροίσας   ὁμοῦ πᾶσαν τὴν δύναμιν κατέβαινε
[3, 51]   διήνυε τὰς δυσχωρίας, αὐτὸς δὲ  συναθροίσας   ὅσους ἠδύνατο πλείστους ἐκ τοῦ
[3, 54]   διὰ τὴν ἔτι προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο  συναθροίσας   παρακαλεῖν, μίαν ἔχων ἀφορμὴν εἰς
[3, 56]   κατέπλευσε μετ´ ὀλίγων αὐτὸς εἰς  Πίσας.   ποιησάμενος δὲ τὴν πορείαν διὰ
[3, 96]   ἐκεῖθεν δὲ πρὸς τοὺς περὶ  Πίσας   τόπους τῆς Ἰταλίας προσέβαλον, πεπεισμένων
[3, 72]   Κελτῶν συμμάχοις, τὰ δὲ θηρία  μερίσας   πρὸ τῶν κεράτων δι´ ἀμφοτέρων
[3, 1]   τούτῳ τηλικαύτας καὶ τοιαύτας πράξεις,  ὅσας   οὐδεὶς τῶν προγεγονότων καιρῶν ἐν
[3, 6]   φῦναι συνέβη τὸν πρὸς τοὺς  Πέρσας   πόλεμον, εὐμαρὲς καὶ τῷ τυχόντι
[3, 6]   τις φήσει τοῦ πρὸς τοὺς  Πέρσας   πολέμου καὶ τὸν Ἀντιόχου κατάπλουν
[3, 6]   ῥηθείσας ἡγητέον τοῦ πρὸς τοὺς  Πέρσας   πολέμου, πρόφασιν δὲ τὴν δευτέραν,
[3, 66]   Πόπλιος περαιωθεὶς τὸν Πάδον καὶ  στρατοπεδεύσας   περὶ πόλιν Πλακεντίαν, ἥτις ἦν
[3, 110]   μεταλαμβάνειν τὴν ἀρχὴν τοὺς ὑπάτους,  ἀναστρατοπεδεύσας   προῆγε, βουλόμενος ἐγγίσαι τοῖς πολεμίοις,
[3, 17]   πάσης τῆς Ἰβηρίας. τότε  παραστρατοπεδεύσας   Ἀννίβας ἐνεργὸς ἐγίνετο περὶ τὴν
[3, 56]   περὶ τὸν Πάδον πεδία καὶ  καταστρατοπεδεύσας   ἐπεῖχε τοῖς πολεμίοις, σπεύδων συμβαλεῖν
[3, 68]   τὸν Πόπλιον. συμμίξας δὲ καὶ  καταστρατοπεδεύσας   παρ´ (α( ὐτοῖς) ταῖς οἰκείαις
[3, 87]   πρὸς Ῥωμαίους. ~ἐν καιρῷ  καταστρατοπεδεύσας   παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐν χώρᾳ
[3, 88]   τὴν χώραν. μετὰ δὲ ταῦτα  καταστρατοπεδεύσας   περὶ τὸ καλούμενον Οἰβώνιον ἐπέτρεχε
[3, 55]   ταῦτα μὲν εὐθέως διαγαγὼν καὶ  καταστρατοπεδεύσας   περὶ τοὺς ἐκφεύγοντας ἤδη τὴν
[3, 50]   τοὺς εὐκαίρους τόπους, αὐτὸς μὲν  καταστρατοπεδεύσας   πρὸς ταῖς ὑπερβολαῖς ἐπέμενε, προέπεμψε
[3, 60]   δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ τὴν εἰσβολὴν  καταστρατοπεδεύσας   ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν τῶν
[3, 60]   καὶ συμμαχίαν· οὐχ ὑπακουόντων δὲ  περιστρατοπεδεύσας   τὴν βαρυτάτην πόλιν ἐν τρισὶν
[3, 13]   ἀργυρολογήσας δὲ τὰς πόλεις καὶ  κυριεύσας   πολλῶν χρημάτων ἧκε παραχειμάσων εἰς
[3, 104]   παραυτίκα μὲν ἐξαπέστειλε τοὺς ψιλούς,  κελεύσας   ἀγωνίζεσθαι καὶ διαμάχεσθαι περὶ τοῦ
[3, 111]   τοὺς πολλούς. ἁθροισθέντων δέ, περιβλέψαι  κελεύσας   πάντας εἰς τοὺς πέριξ τόπους,
[3, 96]   Λιλυβαίῳ προσέσχε· μετὰ δὲ ταῦτα  καταπλεύσας   τῆς Λιβύης ὡς ἐπὶ τὴν
[3, 88]   καὶ Φάβιος μετὰ τὴν κατάστασιν  θύσας   τοῖς θεοῖς ἐξώρμησε μετὰ τοῦ
[3, 66]   τόπον εὐγεφύρωτον ἀφικέσθαι τοῦ Πάδου.  καταλύσας   δὲ δευτεραῖος καὶ γεφυρώσας τοῖς
[3, 88]   Γνάιον μὲν τὸν ὑπάρχοντα στρατηγὸν  ἀπολύσας   τῆς κατὰ γῆν στρατείας ἐξαπέστειλε
[3, 53]   τῶν ζῴων φαντασίας. ἐναταῖος δὲ  διανύσας   εἰς τὰς ὑπερβολὰς αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε
[3, 56]   τριταῖος ἀπὸ τῶν προειρημένων κρημνῶν  διανύσας   ἥψατο τῶν ἐπιπέδων, πολλοὺς μὲν
[3, 86]   πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν.  διανύσας   τε τήν τε τῶν Ὄμβρων
[3, 21]   γεγενημένας, εἴ τε γεγόνασιν, οὐδὲν  οὔσας   πρὸς αὑτοὺς διὰ τὸ χωρὶς
[3, 67]   παρακαλέσας καὶ δωρεὰς ἑκάστοις τὰς  ἁρμοζούσας   ἐπαγγειλάμενος ἐξέπεμψεν εἰς τὰς αὑτῶν
[3, 78]   αὐτοὺς συστάσεως κατεσκευάσατο περιθετὰς τρίχας,  ἁρμοζούσας   ταῖς κατὰ τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς
[3, 18]   ἀξιόχρεων φρουρὰν εἰσέπεμψε καὶ τὰς  ἁρμοζούσας   ταύτης χορηγίας, ἐκ δὲ τῶν
[3, 109]   ἀπόδοτε μὲν τῇ πατρίδι τὰς  ἁρμοζούσας   χάριτας, φανερὸν δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις
[3, 101]   ὑπερβολὰς συμπεσεῖσθαί ποτε τοῖς Καρχηδονίοις.  ἀκούσας   δὲ τὸ μὲν Γερούνιον τοὺς
[3, 86]   ἐκβολῆς τῶν τοῦ Πάδου στομάτων—  ἀκούσας   εἰσβεβληκότα τὸν Ἀννίβαν εἰς Τυρρηνίαν
[3, 12]   εἴη. ~ὁ μὲν οὖν Ἀντίοχος  ἀκούσας   καὶ δόξας αὐτοπαθῶς ἅμα δ´
[3, 40]   ἐπὶ τῶν τόπων μετὰ δυνάμεως,  ἀκούσας   τὸ γεγονός, ἐβοήθει κατὰ σπουδήν.
[3, 78]   καὶ τὰς ἐσθῆτας μετελάμβανε τὰς  καθηκούσας   ἀεὶ ταῖς περιθεταῖς. δι´ ὧν
[3, 42]   ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰς ἥρμοσαν σχεδίας,  ἀρκούσας   τῇ χρείᾳ πρὸς τὸ παρόν·
[3, 12]   προειρημένας ἡγητέον, ἀρχὰς δὲ τὰς  μελλούσας   λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι γὰρ βαρέως μὲν
[3, 95]   σταδίους προαπέστειλε κατασκεψομένας δύο ναῦς  ταχυπλοούσας   Μασσαλιητικάς· καὶ γὰρ προκαθηγοῦντο καὶ
[3, 47]   Ἀδριατικὸν μυχὸν πρὸς τὴν ἑσπέραν  νευούσας,   ἐν τοῖς ἀποκλίνουσι μέρεσι τῶν
[3, 32]   ποικίλας ἐσχηκότα διαθέσεις, πάσας δὲ  συννευούσας   πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν. ταῦτα
[3, 33]   δύο καὶ τριήρεις πέντε· τούτων  ἐχούσας   πληρώματα πεντήρεις μὲν τριάκοντα δύο,
[3, 46]   τὴν ἔμβασιν τοῦ ποταμοῦ, πλάτος  ἐχούσας   τὸ συναμφότερον ὡς πεντήκοντα πόδας.
[3, 25]   ἄλλα τηροῦσι πάντα κατὰ τὰς  ὑπαρχούσας   ὁμολογίας, πρόσκειται δὲ τούτοις τὰ
[3, 113]   ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ χάρακος καὶ  περαιώσας   κατὰ διττοὺς τόπους τὸ ῥεῖθρον
[3, 44]   πάσας δ´ ἐν βραχεῖ χρόνῳ  διαπεραιώσας   τὰς δυνάμεις ἐκείνην μὲν τὴν
[3, 95]   μὲν κατὰ γῆν ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε,  συμπληρώσας   δὲ πέντε καὶ τριάκοντα ναῦς
[3, 66]   Πάδου. καταλύσας δὲ δευτεραῖος καὶ  γεφυρώσας   τοῖς ποταμίοις πλοίοις τὴν διάβασιν
[3, 75]   αὑτοῖς στρατόπεδα. παρῆγον δὲ καὶ  τὰς   ἀγορὰς τὰς μὲν εἰς Ἀρίμινον
[3, 88]   δυνάμεις ἀντεστρατοπέδευσε τοῖς Καρχηδονίοις περὶ  τὰς   Αἴκας καλουμένας, ἀπέχων τῶν πολεμίων
[3, 1]   βύβλῳ δεδηλώκαμεν· ὁμοίως δὲ καὶ  τὰς   αἰτίας, δι´ ἃς ἀναδραμόντες τοῖς
[3, 2]   ἔφοδον τῆς ἐξηγήσεως. ~ὑποδείξαντες γὰρ  τὰς   αἰτίας, δι´ ἃς προδεδηλωμένος
[3, 7]   οὕτω φυλακτέον καὶ ζητητέον ὡς  τὰς   αἰτίας ἑκάστου τῶν συμβαινόντων, ἐπειδὴ
[3, 1]   πειρασόμεθα τοὺς προειρημένους πολέμους καὶ  τὰς   αἰτίας, ἐξ ὧν ἐγένοντο καὶ
[3, 6]   τὰς κατ´ Ἀννίβαν πράξεις βουλόμενοι  τὰς   αἰτίας ἡμῖν ὑποδεικνύναι, δι´ ἃς
[3, 32]   παρεπόμενα καὶ μάλιστα (τὰ) περὶ  τὰς   αἰτίας. θεωροῦμεν δὲ τὸν μὲν
[3, 3]   Ῥωμαίοις ἐξέκαυσαν πόλεμον. οὗ δηλώσαντες  τὰς   αἰτίας καὶ τὴν Ἀντιόχου διάβασιν
[3, 7]   γὰρ ὄφελος ἰατροῦ κάμνουσιν ἀγνοοῦντος  τὰς   αἰτίας τῶν περὶ τὰ σώματα
[3, 3]   ταῦτα θέντες ὑπὸ τὴν ὄψιν  τὰς   Αἰτωλῶν καὶ Κεφαλλήνων ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν
[3, 93]   βοῦς ἐλαύνειν καὶ προσβάλλειν πρὸς  τὰς   ἀκρωρείας ἐπέταξε, τοὺς δὲ λογχοφόρους
[3, 93]   ὑπερδεξίων ἀντέχεσθαι τόπων καὶ προκαταλαμβάνειν  τὰς   ἀκρωρείας, ἵνα παραβοηθῶσι καὶ συμπλέκωνται
[3, 46]   τοὺς δεσμούς, οἷς προσήρτηντο πρὸς  τὰς   ἄλλας, καὶ τοῖς λέμβοις ἐπισπασάμενοι
[3, 46]   μὲν βιαίως δεδεμένας, πρὸς δὲ  τὰς   ἄλλας οὕτως ὥστ´ εὐδιακόπους αὐτῶν
[3, 65]   διὰ τοῦ πεδίου, σπεύδοντες κατοπτεῦσαι  τὰς   ἀλλήλων δυνάμεις. ἅμα δὲ τῷ
[3, 48]   φῦλον κατ´ αὐτὰς οἰκεῖν συμβαίνει  τὰς   Ἄλπεις, ἀλλ´ ἀγνοοῦντες ἕκαστα τῶν
[3, 50]   ὀκτακοσίους σταδίους ἤρξατο τῆς πρὸς  τὰς   Ἄλπεις ἀναβολῆς, καὶ συνέβη μεγίστοις
[3, 62]   τὴν πορείαν ἐν ταῖς περὶ  τὰς   Ἄλπεις δυσχωρίαις. τούτους δὲ κακῶς
[3, 34]   καὶ τὴν ἀρετὴν τῆς ὑπὸ  τὰς   Ἄλπεις καὶ περὶ τὸν Πάδον
[3, 65]   τὸν ποταμὸν ἐκ τοῦ πρὸς  τὰς   Ἄλπεις μέρους, ἔχοντες εὐώνυμον μὲν
[3, 56]   κρημνῶν καὶ τῶν δυσχωριῶν κατὰ  τὰς   Ἄλπεις, οὐ μόνον ἄνδρας, ἔτι
[3, 48]   προσφάτως δέ, μεγάλοις στρατοπέδοις ὑπερβάντας  τὰς   Ἄλπεις παρατετάχθαι μὲν Ῥωμαίοις, συνηγωνίσθαι
[3, 54]   ἀμφοῖν ἀκροπόλεως φαίνεσθαι διάθεσιν ἔχειν  τὰς   Ἄλπεις τῆς ὅλης Ἰταλίας. διόπερ
[3, 61]   διὰ τῆς Ἰταλίας μέχρι πρὸς  τὰς   Ἄλπεις ὡς πολλὴ καὶ δυσδίοδος
[3, 14]   βεβαίως ὑφ´ αὑτὸν ποιήσαιτο κατὰ  τὰς   Ἀμίλκου τοῦ πατρὸς ὑποθήκας καὶ
[3, 110]   τρίτῳ πέραν, ἀπὸ διαβάσεως πρὸς  τὰς   ἀνατολάς, ἐβάλετο χάρακα, τῆς μὲν
[3, 53]   ὑποζυγίοις προῆγε πρὸς τὰς ὑπερβολὰς  τὰς   ἀνωτάτω τῶν Ἄλπεων, ὁλοσχερεῖ μὲν
[3, 40]   ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὰ κατὰ  τὰς   ἀποικίας, οἳ δὴ πρότερον ἦσαν
[3, 35]   μυρίους ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ  τὰς   ἀποσκευὰς ἀπέλιπε τούτῳ τῶν αὐτῷ
[3, 38]   μεταξὺ Τανάιδος καὶ Νάρβωνος εἰς  τὰς   ἄρκτους ἀνῆκον ἄγνωστον ἡμῖν ἕως
[3, 37]   Εὐρώπη ταύταις ἀμφοτέραις ὡς πρὸς  τὰς   ἄρκτους ἀντιπαράκειται, κατὰ τὸ συνεχὲς
[3, 47]   δι´ αὐλῶνος, οὗ πρὸς μὲν  τὰς   ἄρκτους Ἄρδυες Κελτοὶ κατοικοῦσι, τὴν
[3, 114]   τῆς δὲ τῶν Καρχηδονίων πρὸς  τὰς   ἄρκτους, ἑκατέροις ἀβλαβῆ συνέβαινε γίνεσθαι
[3, 91]   δὲ μεσογαίου τὰ μὲν πρὸς  τὰς   ἄρκτους Καληνοὶ καὶ Τιανῖται κατοικοῦσι,
[3, 37]   καὶ βαθύτερον μέρος ὑπ´ αὐτὰς  τὰς   ἄρκτους μεταξὺ τοῦ τε Τανάιδος
[3, 23]   αὐτῆς τῆς Καρχηδόνος ὡς πρὸς  τὰς   ἄρκτους· οὗ καθάπαξ ἐπέκεινα πλεῖν
[3, 47]   μέρεσι τῶν Ἄλπεων ὡς πρὸς  τὰς   ἄρκτους, ῥεῖ δὲ πρὸς {τὰς}
[3, 67]   εὐθέως παρακαλέσας καὶ δωρεὰς ἑκάστοις  τὰς   ἁρμοζούσας ἐπαγγειλάμενος ἐξέπεμψεν εἰς τὰς
[3, 18]   Διμάλην ἀξιόχρεων φρουρὰν εἰσέπεμψε καὶ  τὰς   ἁρμοζούσας ταύτης χορηγίας, ἐκ δὲ
[3, 109]   ἀλλ´ ἀπόδοτε μὲν τῇ πατρίδι  τὰς   ἁρμοζούσας χάριτας, φανερὸν δὲ πᾶσιν
[3, 48]   τε καὶ θεοὺς ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν  τὰς   ἀρχὰς ἀπιθάνους καὶ ψευδεῖς ὑποστήσωνται.
[3, 87]   κατασταθέντος παραχρῆμα διαλύεσθαι συμβαίνει πάσας  τὰς   ἀρχὰς ἐν τῇ Ῥώμῃ πλὴν
[3, 46]   διαταραχθέντα τὰ ζῷα κατὰ μὲν  τὰς   ἀρχὰς ἐστρέφετο καὶ κατὰ πάντα
[3, 3]   τῶν πραγμάτων μεταβολαῖς. ἐξηγησάμενοι δὲ  τὰς   Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων ναυμαχίας πρὸς
[3, 64]   φωτὶ παρήγγειλε. ~Πόπλιος δὲ περὶ  τὰς   αὐτὰς ἡμέρας τὸν Πάδον ποταμὸν
[3, 103]   δὴ δύο δικτάτορες ἐγεγόνεισαν ἐπὶ  τὰς   αὐτὰς πράξεις, πρότερον οὐδέποτε
[3, 77]   ὥρας, Γάιος μὲν Φλαμίνιος ἀναλαβὼν  τὰς   αὑτοῦ δυνάμεις προῆγε διὰ Τυρρηνίας
[3, 67]   τὰς ἁρμοζούσας ἐπαγγειλάμενος ἐξέπεμψεν εἰς  τὰς   αὑτῶν πόλεις, δηλώσοντας μὲν τὰ
[3, 7]   καὶ πόθεν ἕκαστα τῶν πραγμάτων  τὰς   ἀφορμὰς εἴληφεν; οὔτε γὰρ ἐκεῖνον
[3, 32]   Ἀντιοχικὸν πόλεμον ἐκ τοῦ Φιλιππικοῦ  τὰς   ἀφορμὰς εἰληφότα, τὸν δὲ Φιλιππικὸν
[3, 21]   αὐτῶν Ῥωμαίων εἰς τοῦτο παραδείγματι.  τὰς   γὰρ ἐπὶ Λυτατίου γενομένας συνθήκας
[3, 21]   δικαιολογίαν ἐπὶ τὰς τελευταίας συνθήκας  τὰς   γενομένας ἐν τῷ περὶ Σικελίας
[3, 110]   μὲν εἰς τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος,  τὰς   δ´ εἰς τὸν Ἀδρίαν· δι´
[3, 75]   ἀγορὰς τὰς μὲν εἰς Ἀρίμινον  τὰς   δ´ εἰς Τυρρηνίαν, ὡς ἐπὶ
[3, 37]   τὸ δὲ τρίτον Εὐρώπην προσαγορεύουσι.  τὰς   δὲ διαφορὰς ταύτας ὁρίζουσιν
[3, 76]   δὲ προϊὼν ἃς μὲν προσήγετο  τὰς   δὲ κατεστρέφετο τῶν πόλεων. τῶν
[3, 64]   τοῖς μὲν ἐπιτηδείοις γεφυροποιεῖν παρήγγειλε,  τὰς   δὲ λοιπὰς δυνάμεις συναγαγὼν παρεκάλει.
[3, 50]   τηροῦσι τοὺς τόπους οἱ πολέμιοι,  τὰς   δὲ νύκτας εἴς τινα παρακειμένην
[3, 68]   συνεχῶς ἡμέρας πεπεζοπορηκότων εἰς Ἀρίμινον,  τὰς   δὲ παρασκευὰς ἐποιεῖτο πάσας ὡς
[3, 61]   τὸν πλοῦν ὡς ἐπ´ οἴκου·  τὰς   δὲ πεζικὰς δυνάμεις ἐξώρκισε διὰ
[3, 71]   ὕπτια τιθέναι πρὸς τὴν γῆν,  τὰς   δὲ περικεφαλαίας ὑποτιθέναι τοῖς ὅπλοις.
[3, 100]   κύριος τοὺς μὲν οἰκήτορας κατέφθειρε,  τὰς   δὲ πλείστας οἰκίας ἀκεραίους διεφύλαξε
[3, 42]   ἐν αὑτῷ δ´ ἔχειν τὰς  τῆς   διαβάσεως ἐλπίδας. κατὰ δὲ τὸν
[3, 93]   ἧκε πρὸς τὰ στενὰ καὶ  τὰς   διεκβολάς. ~τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ
[3, 9]   τῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι τοὺς ἀναγινώσκοντας  τὰς   δοκιμασίας. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[3, 41]   Ῥοδανοῦ, τὸ Μασσαλιωτικὸν προσαγορευόμενον, ἀπεβίβαζε  τὰς   δυνάμεις, ἀκούων μὲν ὑπερβάλλειν ἤδη
[3, 66]   εἰς ἀσφαλὲς ἔκρινε δεῖν ἀποκαταστῆσαι  τὰς   δυνάμεις. Ἀννίβας δὲ μέχρι μέν
[3, 88]   δὲ μετὰ τοῦ συνάρχοντος παραλαβὼν  τὰς   δυνάμεις ἀντεστρατοπέδευσε τοῖς Καρχηδονίοις περὶ
[3, 56]   ὡς ἐπάνω προεῖπα, Πόπλιος ἀπολελοιπὼς  τὰς   δυνάμεις Γναΐῳ τἀδελφῷ καὶ παρακεκληκὼς
[3, 66]   τοὺς ἄλλους τραυματίας, ἅμα δὲ  τὰς   δυνάμεις εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι νομίζων
[3, 44]   τοὺς ἐπιτηδείους. αὐτὸς δὲ συναγαγὼν  τὰς   δυνάμεις εἰσήγαγε τοὺς βασιλίσκους τοὺς
[3, 34]   μὴν ἀδύνατον εἶναι φασκόντων, συνῆγε  τὰς   δυνάμεις ἐκ τῆς παραχειμασίας ὑπὸ
[3, 66]   τοὺς παρόντας φιλανθρώπως καὶ κομισάμενος  τὰς   δυνάμεις ἐκ τοῦ πέραν προῆγεν
[3, 41]   τὴν ἀκρίβειαν, αὐτὸς μὲν ἀνελάμβανε  τὰς   δυνάμεις ἐκ τοῦ πλοῦ καὶ
[3, 44]   δ´ ἐν βραχεῖ χρόνῳ διαπεραιώσας  τὰς   δυνάμεις ἐκείνην μὲν τὴν νύκτα
[3, 99]   κατεπειγούσης, διέλυον εἰς παραχειμασίαν ἀμφότεροι  τὰς   δυνάμεις, ἱκανοῦ τινος ἐκ τῆς
[3, 105]   μὴ σφαλῶσι τοῖς ὅλοις, ἐξῆγε  τὰς   δυνάμεις καὶ κατὰ σπουδὴν ἐβοήθει
[3, 108]   ἀξίως. οἳ καὶ παραγενόμενοι πρὸς  τὰς   δυνάμεις καὶ συναθροίσαντες τὰ πλήθη
[3, 49]   ναῦς ἠπείγετο καὶ παραγενόμενος ἐνεβίβαζε  τὰς   δυνάμεις. καὶ τὸν μὲν ἀδελφὸν
[3, 106]   τὴν ἑαυτῶν γνώμην τὰ κατὰ  τὰς   δυνάμεις. οἱ δὲ περὶ τὸν
[3, 13]   ἐκ τῶν στρατοπέδων ὅτι συμβαίνει  τὰς   δυνάμεις ὁμοθυμαδὸν ᾑρῆσθαι στρατηγὸν Ἀννίβαν,
[3, 60]   Ἄλπεων τὰς μὲν ἀρχὰς ἀνελάμβανε  τὰς   δυνάμεις. οὐ γὰρ μόνον ὑπὸ
[3, 103]   ἧκε δὲ καὶ Φάβιος ἐπὶ  τὰς   δυνάμεις οὐδὲν ἠλλοιωμένος ὑπὸ τῶν
[3, 101]   τὸ πλῆθος. ~Μάρκος δὲ παρειληφὼς  τὰς   δυνάμεις παρὰ Φαβίου τὸ μὲν
[3, 34]   τῇ τῶν πολιτῶν εὐνοίᾳ παρεκάλει  τὰς   δυνάμεις φανερῶς ἤδη πρὸς τὸν
[3, 103]   κατὰ μέρος ἄρχειν διελόμενον  τὰς   δυνάμεις χρῆσθαι τοῖς σφετέροις στρατοπέδοις
[3, 18]   τοῖς δ´ αὑτοῦ φίλοις ἐνεχείρισε  τὰς   δυναστείας, αὐτὸς δ´ ἐκ τῶν
[3, 37]   ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν ὡς πρὸς  τὰς   δύσεις. δ´ Εὐρώπη ταύταις
[3, 37]   ὀρῶν τὸ συνάπτον πρός τε  τὰς   δύσεις καὶ πρὸς Ἡρακλείους στήλας
[3, 37]   ἀνατολῶν παρήκουσα μὲν ἄχρι πρὸς  τὰς   δύσεις, κεῖται δ´ αὐτῆς τὸ
[3, 47]   τὰς ἄρκτους, ῥεῖ δὲ πρὸς  {τὰς}   δύσεις χειμερινάς, ἐκβάλλει δ´ εἰς
[3, 94]   λελοιπότων τοὺς τόπους τῶν παραφυλαττόντων  τὰς   δυσχωρίας. ἅμα δὲ τῷ φωτὶ
[3, 51]   ἵππων μόλις καὶ ταλαιπώρως διήνυε  τὰς   δυσχωρίας, αὐτὸς δὲ συναθροίσας ὅσους
[3, 51]   ἱππεῖς δυσχερῶς ἐκμηρυομένους καὶ μακρῶς  τὰς   δυσχωρίας, ἐξεκλήθησαν ὑπὸ τοῦ συμβαίνοντος
[3, 54]   μὲν οὖν πρῶτον ἐπεβάλετο περιελθεῖν  τὰς   δυσχωρίας τῶν Καρχηδονίων στρατηγός·
[3, 94]   τὴν ὁρμὴν τὸν Ἀννίβαν, ἀπολιπόντες  τὰς   δυσχωρίας παρεβοήθουν τοῖς ἄκροις. ἐγγίζοντες
[3, 50]   τὸν Ἀννίβαν ἤρξαντο προάγειν εἰς  τὰς   δυσχωρίας, τότε συναθροίσαντες οἱ τῶν
[3, 41]   μακρὰν ἀπέχειν αὐτὸν διά τε  τὰς   δυσχωρίας τῶν τόπων καὶ διὰ
[3, 62]   Ἀννίβας καὶ Πόπλιος ἐπεβάλοντο παρακαλεῖν  τὰς   ἑαυτῶν δυνάμεις, ἑκάτερος προθέμενος τὰ
[3, 33]   μὲν διαφῆκε τοὺς Ἴβηρας ἐπὶ  τὰς   ἑαυτῶν πόλεις, βουλόμενος ἑτοίμους καὶ
[3, 72]   τοὺς δὲ πεζοὺς παρενέβαλε κατὰ  τὰς   εἰθισμένας παρ´ αὐτοῖς τάξεις, ὄντας
[3, 83]   ἐπιπέδου, τούτου δὲ παρὰ μὲν  τὰς   εἰς μῆκος πλευρὰς ἑκατέρας βουνοὺς
[3, 83]   ὑψηλοὺς καὶ συνεχεῖς, παρὰ δὲ  τὰς   εἰς πλάτος κατὰ μὲν τὴν
[3, 78]   ἐμπειρεῖν τὰς μὲν ἄλλας ἐμβολὰς  τὰς   εἰς τὴν πολεμίαν μακρὰς εὕρισκε
[3, 109]   τῶν τότε μαχομένων καὶ διὰ  τὰς   ἐκ τῶν καιρῶν περιστάσεις. τότε
[3, 115]   ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους κατὰ  τὰς   ἐκ τῶν πλαγίων ἐπιφανείας τοὺς
[3, 74]   θηρίων, πέριξ δὲ καὶ κατὰ  τὰς   ἐκ τῶν πλαγίων ἐπιφανείας ὑπὸ
[3, 31]   λαμβάνοντα τὴν δοκιμασίαν, ἀληθινῶς ἐμφαίνει  τὰς   ἑκάστων αἱρέσεις καὶ διαλήψεις καὶ
[3, 14]   πλεῖστον αὐτῶν μέρος διεφθάρη περὶ  τὰς   ἐκβάσεις, παραπορευομένων τῶν θηρίων παρὰ
[3, 9]   ἐντυγχάνουσιν— ἀλλὰ τῆς τῶν ἀναλαμβανόντων  τὰς   ἐκείνου βύβλους ὑπομνήσεως, ἵνα μὴ
[3, 87]   τοῦτο δ´ ἔστι μέγιστοι, διὰ  τὰς   ἐκείνου τἀνδρὸς ἐπιτυχίας καὶ πράξεις.
[3, 4]   ἐπενηνοχέναι συμφοράς, οὐκ ὀλίγοις δὲ  τὰς   ἐκπληκτικωτάτας περιπετείας, ὅταν εὐγενῶς αὐτὰς
[3, 118]   ἑκατὸν ὀλυμπιάσι δηλώσαντες· ὅταν δὲ  τὰς   Ἑλληνικὰς πράξεις τὰς κατὰ τὴν
[3, 96]   (ἐπι) κυδεστέρας εἰλήφει τοῖς Ῥωμαίοις  τὰς   ἐλπίδας διὰ τὸ προειρημένον κατόρθωμα.
[3, 16]   περιεστῶτα Ῥωμαίους, πάσας δ´ ἔχοντα  τὰς   ἐλπίδας ἐν τῇ Μακεδόνων οἰκίᾳ
[3, 109]   εἰς ὑμᾶς ἀπήρεισται, καὶ πάσας  τὰς   ἐλπίδας ἔχει τῆς σωτηρίας ἐν
[3, 8]   πόλεμον, ἕως οὗ πάσας ἐξελέγξαντες  τὰς   ἐλπίδας τελευταῖον εἰς τὸν περὶ
[3, 4]   περαιωθῆναι μόνον, καὶ μὴν οὐδὲ  τὰς   ἐμπειρίας καὶ τέχνας αὐτῆς ἕνεκα
[3, 3]   Φοινίκην. ~μετὰ δὲ ταῦτα συγκεφαλαιωσάμενοι  τὰς   ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ Λιβύῃ καὶ
[3, 49]   τὸν μὲν ἀδελφὸν ἐξέπεμπεν ἐπὶ  τὰς   ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις, αὐτὸς δὲ
[3, 64]   ἂν ἀπολιπὼν τὸν στόλον καὶ  τὰς   ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις, ἐφ´ ἃς
[3, 5]   ἄρδην αὐτοὺς ἐξαναστῆσαι προθέμενοι διὰ  τὰς   ἐν τοῖς ἑξῆς ῥηθησομένας αἰτίας.
[3, 89]   συντεθραμμένῳ σφίσι καὶ παιδομαθεῖ περὶ  τὰς   ἐν τοῖς ὑπαίθροις χρείας, νενικηκέναι
[3, 71]   τὸ τοὺς Κελτοὺς ἀεὶ τιθέναι  τὰς   ἐνέδρας ἐν τοῖς τοιούτοις χωρίοις,
[3, 52]   καὶ καθηγεμόσιν αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς  τὰς   ἑξῆς δυσχωρίας. προπορευομένων δ´ αὐτῶν
[3, 15]   Ἴβηρα ποταμὸν μὴ διαβαίνειν κατὰ  τὰς   ἐπ´ Ἀσδρούβου γενομένας ὁμολογίας.
[3, 30]   ἑκατέρων ὑπάρχειν ἀσφάλειαν, κατά τε  τὰς   ἐπ´ Ἀσδρούβου, καθ´ ἃς οὐκ
[3, 111]   ὅσον οὔπω βεβαιώσειν ὑμῖν πέπεισμαι  τὰς   ἐπαγγελίας. ταῦτα δὲ καὶ τούτοις
[3, 30]   τὸν πόλεμον Καρχηδονίους κατά τε  τὰς   ἐπὶ τοῦ Λυτατίου συνθήκας, καθ´
[3, 24]   προσεπιτείνουσιν ἐξιδιαζόμενοι καὶ πάσας ἀφαιρούμενοι  τὰς   ἐπιβάθρας Ῥωμαίων, περὶ δὲ Σικελίας
[3, 96]   κρίναντες ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς πάσας  τὰς   ἐπιβολὰς ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης. αἳ
[3, 81]   {πόλεμον} δυνάμεως χειρώσηταί τις κατὰ  τὰς   ἐπιβολὰς καὶ συλλογισμούς, αὐτανδρὶ γίνεται
[3, 87]   τῆς συγκλήτου πρὸς τὸ συντελεῖν  τὰς   ἐπιβολάς, οὗτος δ´ ἔστιν αὐτοκράτωρ
[3, 17]   μὲν χορηγιῶν αὐτὸς ὑπελάμβανεν πρὸς  τὰς   ἐπιβολάς, προθυμίαν δ´ ἐνεργάσεσθαι ταῖς
[3, 31]   τοὺς συνεργήσοντας αὐτῷ παρορμήσαι πρὸς  τὰς   ἐπιβολάς; πῶς δ´ ἂν εὐδοκούμενος
[3, 95]   τὸν Ἴβηρα ποταμόν. Γνάιος δὲ  τὰς   ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος τῶν Καρχηδονίων τὸ
[3, 78]   τὴν ἀθεσίαν τῶν Κελτῶν καὶ  τὰς   ἐπιβουλὰς τὰς περὶ τὸ σῶμα
[3, 99]   τοῦ περὶ τοὺς παῖδας πρὸς  τὰς   ἐπικειμένας ἐπιβολάς. καὶ τὰ μὲν
[3, 104]   κοιλότητας, ἐξέπεμψε τῆς νυκτὸς εἰς  τὰς   ἐπιτηδειοτάτας ὑποβολὰς ἀνὰ διακοσίους καὶ
[3, 116]   Ῥωμαῖοι μέχρι μὲν ἐμάχοντο κατὰ  τὰς   ἐπιφανείας στρεφόμενοι πρὸς τοὺς κεκυκλωκότας,
[3, 91]   εἰς Ἰταλίαν. περιέχουσι δὲ καὶ  τὰς   ἐπιφανεστάτας καὶ καλλίστας πόλεις τῆς
[3, 5]   τέλος ἀγαγεῖν αὐτήν. ἐπεὶ δὲ  τὰς   ἐπιφανεστάτας τῶν πράξεων ἐπὶ κεφαλαίου
[3, 88]   εὐέκτας παρεσκεύασε καὶ προθύμους εἰς  τὰς   ἐπιφερομένας χρείας. διελθὼν δὲ καὶ
[3, 47]   πραγματικὴν ἱστορίαν παρεισάγουσιν. ὑποθέμενοι γὰρ  τὰς   ἐρυμνότητας καὶ τραχύτητας τῶν Ἀλπεινῶν
[3, 78]   συνεχῶς μετατιθέμενος· ὁμοίως δὲ καὶ  τὰς   ἐσθῆτας μετελάμβανε τὰς καθηκούσας ἀεὶ
[3, 58]   τοὺς ἐπιβεβλημένους πολυπραγμονεῖν τὰ κατὰ  τὰς   ἐσχατιὰς διὰ τὸ τῆς ἐπιβολῆς
[3, 58]   ἰδιότητας καὶ θέσεις τῶν περὶ  τὰς   ἐσχατιὰς τόπων τῆς καθ´ ἡμᾶς
[3, 12]   λανθάνειν τὰς προαιρέσεις τῶν διαλυομένων  τὰς   ἔχθρας συντιθεμένων τὰς φιλίας,
[3, 111]   τῶν ἐκ ταύτης ἀγαθῶν κατὰ  τὰς   ἡμετέρας ἐπαγγελίας, ἀψευστούντων ἡμῶν ἐν
[3, 41]   τῶν Ῥωμαίων ἑτοιμασάμενοι τὰ πρὸς  τὰς   ἰδίας ἐπιβολάς, ἐξέπλεον ἐπὶ τὴν
[3, 17]   κατασκευῆς τὰ μὲν χρήματ´ εἰς  τὰς   ἰδίας ἐπιβολὰς παρέθετο κατὰ τὴν
[3, 58]   πλείστων συγγραφέων πεπειραμένων μὲν ἐξηγεῖσθαι  τὰς   ἰδιότητας καὶ θέσεις τῶν περὶ
[3, 31]   τοῖς γράφουσιν οὔτε τοῖς ἀναγινώσκουσιν  τὰς   ἱστορίας, ὡς τῶν πρότερον καὶ
[3, 78]   δὲ καὶ τὰς ἐσθῆτας μετελάμβανε  τὰς   καθηκούσας ἀεὶ ταῖς περιθεταῖς. δι´
[3, 59]   χάριν ὑπεδεξάμεθα τοὺς κινδύνους {καὶ  τὰς   κακοπαθείας} τοὺς συμβάντας ἡμῖν ἐν
[3, 69]   τοὺς ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους πρὸς  τὰς   Καρχηδονίων ἐλπίδας. Μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 6]   ὑποθέσεως. ~Ἔνιοι δὲ τῶν συγγεγραφότων  τὰς   κατ´ Ἀννίβαν πράξεις βουλόμενοι τὰς
[3, 33]   ἂν χρήσαιτό τις αὐτὸς κεχειρικὼς  τὰς   κατὰ μέρος πράξεις, οὐδὲ προκαταγινώσκειν,
[3, 118]   ὅταν δὲ τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις  τὰς   κατὰ τὴν αὐτὴν ὀλυμπιάδα γενομένας
[3, 16]   Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν μὲν καὶ καταστρέφεσθαι  τὰς   κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πόλεις τὰς
[3, 16]   Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν μετὰ δυνάμεως ἐπὶ  τὰς   κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πράξεις κατὰ
[3, 110]   ὄρος συνεχές, διείργει πάσας  τὰς   κατὰ τὴν Ἰταλίαν ῥύσεις, τὰς
[3, 40]   ἐν ὅσῳ δ´ οὗτοι περὶ  τὰς   καταγραφὰς ἐγίνοντο τῶν στρατοπέδων καὶ
[3, 32]   αὐτῶν γράφειν, εἶτα διὰ τὸ  τὰς   καταλλήλους τῶν πράξεων παραλείπειν, ὧν
[3, 67]   ὀλίγους δὲ κατετραυμάτισαν· τέλος δὲ  τὰς   κεφαλὰς ἀποτεμόντες τῶν τεθνεώτων ἀπεχώρουν
[3, 84]   προβαῖνον εἰς τὴν λίμνην ἔμενε  τὰς   κεφαλὰς αὐτὰς ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν
[3, 4]   τοὺς κατ´ ἰδίαν βίους καὶ  τὰς   κοινὰς πολιτείας. δῆλον γὰρ ὡς
[3, 81]   τὴν σύμπασαν ἀργίαν οὐ μόνον  τὰς   κοινὰς πράξεις, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[3, 93]   πρὸς τὰ κέρατα τοῖς βουσὶ  τὰς   λαμπάδας. ταχὺ δὲ τούτου γενομένου
[3, 90]   χρωμένους μήτε καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι  τὰς   λείας. κατέδραμον δὲ καὶ τὴν
[3, 106]   οὖν περὶ ταῦτα καὶ περὶ  τὰς   λοιπὰς ἐγίνοντο παρασκευὰς ἐπιμελῶς. οἱ
[3, 75]   φανέντος αὐτοῖς τοῦ πράγματος, περὶ  τὰς   λοιπὰς παρασκευὰς διαφερόντως ἐγίνοντο καὶ
[3, 107]   συνέβαινε τόν τε σῖτον καὶ  τὰς   λοιπὰς χορηγίας ἁθροίζεσθαι τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 48]   περιτιθέασιν οἱ συγγραφεῖς Ἀννίβᾳ τῷ  τὰς   μεγίστας ἐλπίδας ἀκεραίους ἔχοντι περὶ
[3, 48]   ὃς τοσούτων ἡγούμενος δυνάμεων καὶ  τὰς   μεγίστας ἐλπίδας ἔχων ἐν τούτοις
[3, 4]   ὅταν μὴ δεόντως αὐτοῖς χρήσωνται,  τὰς   μεγίστας ἐπενηνοχέναι συμφοράς, οὐκ ὀλίγοις
[3, 46]   ταῦτα δύο πεπηγυίας σχεδίας διαφερόντως  {τὰς   μεγίστας} προσέβαλον ταῖς ἐσχάταις, πρὸς
[3, 42]   Ἀννίβας τὸ παραπλήσιον ἐποίει περὶ  τὰς   μεθ´ ἑαυτοῦ καταλειφθείσας δυνάμεις. μάλιστα
[3, 12]   τὰς προειρημένας ἡγητέον, ἀρχὰς δὲ  τὰς   μελλούσας λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι γὰρ βαρέως
[3, 78]   μάλιστα τῆς χώρας δοκούντων ἐμπειρεῖν  τὰς   μὲν ἄλλας ἐμβολὰς τὰς εἰς
[3, 60]   αὐτὴν τὴν παρώρειαν τῶν Ἄλπεων  τὰς   μὲν ἀρχὰς ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις.
[3, 51]   οἱ βάρβαροι συνθεασάμενοι τὸ γεγονὸς  τὰς   μὲν ἀρχὰς ἀπέστησαν τῆς ἐπιβολῆς·
[3, 115]   τῆς πρώτης ἐκ τῶν προτεταγμένων,  τὰς   μὲν ἀρχὰς αὐτῶν τῶν εὐζώνων
[3, 100]   τῆς Λουκαρίας ἀπέχει διακόσια στάδια,  τὰς   μὲν ἀρχὰς διὰ λόγων τοὺς
[3, 40]   τῶν Ῥωμαίων. οἱ δὲ λοιποὶ  τὰς   μὲν ἀρχὰς ὥρμησαν πρὸς φυγήν·
[3, 61]   συνέβαινε πάσχειν καὶ τὸν Πόπλιον·  τὰς   μὲν γὰρ ἀρχὰς οὐδ´ ἐπιβάλλεσθαι
[3, 89]   αὐτοῦ. καὶ τοῦτ´ εἰκότως ἐγένετο.  τὰς   μὲν γὰρ τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις
[3, 75]   παρῆγον δὲ καὶ τὰς ἀγορὰς  τὰς   μὲν εἰς Ἀρίμινον τὰς δ´
[3, 110]   τὰς κατὰ τὴν Ἰταλίαν ῥύσεις,  τὰς   μὲν εἰς τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος,
[3, 50]   συνταχθέν, ἐπιγνοὺς στρατηγὸς ὅτι  τὰς   μὲν ἡμέρας ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι καὶ
[3, 96]   δὲ τῶν Ῥωμαίων αὐτοῖς ἐκθύμως,  τὰς   μὲν ναῦς ἐξέβαλον εἰς τὸν
[3, 89]   βεβαίως ἐπὶ τῆς διαλήψεως ταύτης.  τὰς   μὲν οὖν ἀρχὰς κατεφρονεῖτο καὶ
[3, 40]   ἦσαν εἰς Γαλατίαν ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι.  τὰς   μὲν οὖν πόλεις ἐνεργῶς ἐτείχιζον,
[3, 21]   αὑτῶν ἤρξαντο περὶ σφῶν δικαιολογεῖσθαι.  ~τὰς   μὲν οὖν πρὸς Ἀσδρούβαν ὁμολογίας
[3, 110]   οὗ ῥέοντα συμβαίνει τὸν Αὔφιδον  τὰς   μὲν πηγὰς ἔχειν ἐν τοῖς
[3, 47]   Εὐρώπης. δὲ Ῥοδανὸς ἔχει  τὰς   μὲν πηγὰς ὑπὲρ τὸν Ἀδριατικὸν
[3, 66]   τούτῳ γεφύρας ἠκολούθει, καταλαβὼν δὲ  τὰς   μὲν πλείστας τῶν σανίδων ἀνεσπασμένας,
[3, 68]   ἀνεδέχετο μὲν τὸν Τεβέριον καὶ  τὰς   μετ´ ἐκείνου δυνάμεις, ἐθεράπευε δ´
[3, 48]   Ῥωμαίους ἐξητάκει σαφῶς, εἴς τε  τὰς   μεταξὺ δυσχωρίας ὁδηγοῖς καὶ καθηγεμόσιν
[3, 45]   παραυτίκα τὴν ἀποσκευὴν ἀναθέμενος ἐπὶ  τὰς   ναῦς ἀνέζευξε παντὶ τῷ στρατεύματι
[3, 96]   τοῖς πληρώμασι παρήγγελλον ἐμβαίνειν εἰς  τὰς   ναῦς. ἤδη δὲ καὶ τῶν
[3, 49]   θεωρῶν δὲ τετολμηκότας αὖθις ἐπὶ  τὰς   ναῦς ἠπείγετο καὶ παραγενόμενος ἐνεβίβαζε
[3, 18]   τῆς πόλεως λιμένα. συνορῶντες δὲ  τὰς   ναῦς οἱ περὶ τὸν Δημήτριον
[3, 76]   δὲ λοιποὺς ἠνάγκασε φυγεῖν ἐπὶ  τὰς   ναῦς. οὗτος μὲν οὖν ἀναχωρήσας
[3, 55]   τὴν χιόνα τόπους διαφῆκε πρὸς  τὰς   νομάς, τοὺς δὲ Νομάδας ἀνὰ
[3, 48]   ἥρω τινά φασιν ἐπιφανέντα συνυποδεῖξαι  τὰς   ὁδοὺς αὐτοῖς. ἐξ ὧν εἰκότως
[3, 47]   τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν ὑπέδειξε  τὰς   ὁδούς, ἐξαπορήσαντας ἂν καταφθαρῆναι πάντας,
[3, 48]   τοῦ κατορθώσειν τοῖς ὅλοις, οὔτε  τὰς   ὁδοὺς οὔτε τόπους, ὡς οὗτοί
[3, 38]   τὴν διήγησιν, ἀλλὰ κατά γε  τὰς   ὁλοσχερεῖς διαφορὰς συνεπιβάλλειν καὶ φέρειν
[3, 78]   περιθετὰς τρίχας, ἁρμοζούσας ταῖς κατὰ  τὰς   ὁλοσχερεῖς διαφορὰς τῶν ἡλικιῶν ἐπιπρεπείαις,
[3, 72]   τέλειον στρατόπεδον παρ´ αὐτοῖς πρὸς  τὰς   ὁλοσχερεῖς ἐπιβολὰς ἐκ τοσούτων ἀνδρῶν
[3, 29]   τῶν Ῥωμαίων· ἀλλ´ αὐτοτελῶς ἐποιήσατο  τὰς   ὁμολογίας Ἀσδρούβας, ἐν αἷς ἦν,
[3, 36]   Ἰταλίας. ῥητέον (δ´) οὐκ αὐτὰς  τὰς   ὀνομασίας τῶν τόπων καὶ ποταμῶν
[3, 79]   ὀλίγοι δὲ καὶ τῶν ἵππων  τὰς   ὁπλὰς ἀπέβαλον διὰ τὴν συνέχειαν
[3, 4]   τῶν ἡγουμένων, πρὸς δὲ τούτοις  τὰς   ὁρμὰς καὶ τοὺς ζήλους ἐξηγητέον,
[3, 40]   κατάφοβος ὢν τοὺς Κελτοὺς διὰ  τὰς   ὀχυρότητας τῶν τόπων. Ῥωμαῖοι δὲ
[3, 65]   εὐθέως διὰ τῶν διαστημάτων ὑπὸ  τὰς   παρ´ αὑτῶν ἴλας, καταπλαγέντας τὴν
[3, 106]   δὲ περὶ τὸν Γνάιον κομισάμενοι  (τὰς)   παρὰ τῶν ὑπάτων ἐντολὰς πάντα
[3, 117]   κινδύνου τρισχίλιοι μόνον ἴσως εἰς  τὰς   παρακειμένας πόλεις διέφυγον. οἱ δὲ
[3, 32]   Φιλιππικόν, ἀδύνατον, εἰ μὴ καὶ  τὰς   παρατάξεις τις ἀναγινώσκων αὐτὰς ἐξ
[3, 112]   τὴν ἡσυχίαν, ἀσφαλισάμενος ταῖς ἐφεδρείαις  τὰς   παρεμβολάς. Ἀννίβας δὲ χρόνον ἱκανὸν
[3, 83]   παρά τε τὴν λίμνην καὶ  τὰς   παρωρείας φέρουσαν εἰς τὸν προειρημένον
[3, 99]   τὴν ἀποκατάστασιν τῶν ὁμήρων εἰς  τὰς   πατρίδας ἐχρήσαντο τούτῳ, συμπέμψαντες τοὺς
[3, 96]   πολὺν χρόνον αὐτὸς ἀνεκομίσθη πρὸς  τὰς   πεζικὰς δυνάμεις· ~οἱ δ´ ἐκ
[3, 96]   τὸν ἐπίπλουν τῶν ὑπεναντίων, ἅμα  τὰς   πεζικὰς ἐξέταττον δυνάμεις παρὰ τὸν
[3, 28]   δευτέρου πολέμου, καθ´ ὃν ἐποιήσαντο  τὰς   περὶ Σαρδόνος συνθήκας, οὔτε πρόφασιν
[3, 2]   τοῦ Συρακοσίου δυναστείας. οἷς ἐπισυνάψομεν  τὰς   περὶ τὴν Αἴγυπτον ταραχὰς καὶ
[3, 6]   ἐπιβολαῖς ἄπρακτος ἠναγκάσθη μεταξὺ διὰ  τὰς   περὶ τὴν Ἑλλάδα ταραχὰς ἐπανελθεῖν.
[3, 78]   τῶν Κελτῶν καὶ τὰς ἐπιβουλὰς  τὰς   περὶ τὸ σῶμα διὰ τὸ
[3, 53]   ταῖς παρωρείαις καὶ τοῖς μὲν  τὰς   πέτρας ἐπικυλίοντες τοὺς δ´ ἐκ
[3, 39]   αὐτὸν τὸν ποταμὸν ὡς ἐπὶ  τὰς   πηγὰς ἕως πρὸς τὴν ἀναβολὴν
[3, 107]   ἀποβλέπειν καὶ πρὸς τοῦτον ἀπερείδεσθαι  τὰς   πλείστας ἐλπίδας διά τε τὴν
[3, 101]   καὶ τοῖς ἵπποις· εἶχε γὰρ  τὰς   πλείστας ἐλπίδας τῆς αὑτοῦ δυνάμεως
[3, 7]   ἣν ἐκεῖνοι περιπορευόμενοι μετ´ Ἀντιόχου  τὰς   πόλεις ἀλόγως καὶ ψευδῶς κατήγγελλον,
[3, 117]   δὲ τῶν συμμάχων σποράδες εἰς  τὰς   πόλεις ἐσώθησαν· ἐκ δὲ τῶν
[3, 99]   συμπέμψαντες τοὺς ἐπιτηδείους. ὃς ἐπιπορευόμενος  τὰς   πόλεις καὶ διὰ τῆς τῶν
[3, 13]   αὑτοὺς τοῖς Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας δὲ  τὰς   πόλεις καὶ κυριεύσας πολλῶν χρημάτων
[3, 77]   ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις, ὁμοίως δὲ  τὰς   πόλεις καὶ τὴν χώραν, ἣν
[3, 75]   ἀνακεχωρηκέναι καὶ συνηθροῖσθαι πάντας εἰς  τὰς   πόλεις καὶ χορηγεῖσθαι δὲ τοῖς
[3, 90]   αὐτοῖς. οὗ γενομένου καταπλαγείσας ἤλπιζε  τὰς   πόλεις ὁρμήσειν πρὸς τὴν ἀπὸ
[3, 98]   τοῦ πράγματος. ἀποκαθιστάνων γὰρ εἰς  τὰς   πόλεις τοὺς παῖδας οὐ μόνον
[3, 59]   τῶν πρακτικῶν ἀνδρῶν τῆς περὶ  τὰς   πολεμικὰς καὶ πολιτικὰς πράξεις φιλοτιμίας,
[3, 3]   τὴν ὅλην διήγησιν ἅμα καὶ  τὰς   πράξεις, ἐπὶ πᾶσιν ἐξηγησάμενοι τὴν
[3, 107]   ἑκατέρῳ τῶν ὑπάτων ἐξαποστέλλουσιν ἐπὶ  τὰς   πράξεις. καὶ τοὺς μὲν πλείστους
[3, 9]   τούτοις καὶ περὶ ταύτας διέτριβε  τὰς   πράξεις. ~Ῥωμαίων δὲ μετὰ τὸ
[3, 1]   πρὸ τούτων τῶν καιρῶν συνεταξάμεθα  τὰς   πρὸ ταύτης βύβλους, ἐν αὐτῇ
[3, 34]   Ῥωμαίους πόλεμον, εἰ δυνηθείη διαπεράσας  τὰς   πρὸ τοῦ δυσχωρίας εἰς τοὺς
[3, 12]   φροντίζειν ὡς τοῦ μὴ λανθάνειν  τὰς   προαιρέσεις τῶν διαλυομένων τὰς ἔχθρας
[3, 15]   ἅπερ εἰώθασι ποιεῖν οἱ διὰ  τὰς   προεγκαθημένας αὐτοῖς ὁρμὰς ὀλιγωροῦντες τοῦ
[3, 57]   παραλείπωμεν τοῦτο τὸ μέρος διὰ  τὰς   προειρημένας αἰτίας. εἰ δέ τινες
[3, 92]   τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους διά τε  τὰς   προειρημένας αἰτίας καὶ διὰ τὸ
[3, 12]   (οὖν) τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου  τὰς   προειρημένας ἡγητέον, ἀρχὰς δὲ τὰς
[3, 102]   πολὺ μέρος τῶν ὑπεναντίων ἐπὶ  τὰς   προειρημένας χρείας κατὰ τῆς χώρας
[3, 6]   τῶν ἤδη κεκριμένων, αἰτίας δὲ  τὰς   προκαθηγουμένας τῶν κρίσεων καὶ διαλήψεων·
[3, 41]   ἐξέπλεον ἐπὶ τὴν ὡραίαν ἐπὶ  τὰς   προκειμένας πράξεις, Πόπλιος μὲν οὖν
[3, 90]   ἀπὸ τῆς ἰδίας παρεμβολῆς ἐπὶ  τὰς   προνομὰς διὰ τὸ καταφρονεῖν ὑποχειρίους
[3, 104]   πρῲ κατοπτευθῶσιν ὑπὸ τῶν εἰς  τὰς   προνομὰς ἐκπορευομένων, ἅμα τῷ διαυγάζειν
[3, 29]   παρ´ αὐτοῖς. πρῶτον μὲν ὅτι  τὰς   πρὸς Ἀσδρούβαν γενομένας ὁμολογίας οὐκ
[3, 43]   διὰ τοῦ πόρου. κατὰ δὲ  τὰς   πρύμνας τῶν λέμβων ἐφέλκειν διενοοῦντο
[3, 7]   ἰᾶσθαι δὲ ῥᾷστόν ἐστιν παντὸς  τὰς   πρώτας ἐπιβολὰς καὶ διαλήψεις. ~Φάβιος
[3, 6]   παντὸς ἀρχὰς μὲν εἶναί φημι  τὰς   πρώτας ἐπιβολὰς καὶ πράξεις τῶν
[3, 73]   τοῖς βαρέσιν ὅπλοις παρ´ ἀμφοῖν  τὰς   πρώτας ἔχοντες καὶ μέσας τῆς
[3, 6]   μέρος ἡτοίμαζε. διόπερ αἰτίας μὲν  τὰς   πρώτας ῥηθείσας ἡγητέον τοῦ πρὸς
[3, 48]   θεοῦ καὶ μηχανῆς διὰ τὸ  τὰς   πρώτας ὑποθέσεις ψευδεῖς καὶ παραλόγους
[3, 74]   κακῶς ἔπασχον, οἱ δὲ περὶ  τὰς   πρώτας χώρας ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν
[3, 105]   ὅλην τάξιν, αὖθις ἁθροιζόμενοι περὶ  τὰς   σημείας ἀνεχώρουν καὶ κατέφευγον ὑπὸ
[3, 113]   εὐθείας ἐξέτεινε, πυκνοτέρας πρόσθεν  τὰς   σημείας καθιστάνων, καὶ ποιῶν πολλαπλάσιον
[3, 43]   καιρῷ τῶν βαρβάρων ἀπολελοιπότων  τὰς   σκηνὰς ἐπιπεσόντες ἄφνω καὶ παραδόξως
[3, 43]   φανέντος αὐτοῖς, οἱ μὲν ἐπὶ  τὰς   σκηνὰς ἐφέροντο βοηθήσοντες, οἱ δ´
[3, 9]   ἧτταν τοῖς καιροῖς εἴκων πεποιῆσθαι  τὰς   συνθήκας, ἔμενεν ἐπὶ τῆς ὀργῆς,
[3, 24]   Λατίνην χώραν, ὑπὲρ ἧς ποιοῦνται  τὰς   συνθήκας. ~Ἔτι τοιγαροῦν τελευταίας συνθήκας
[3, 12]   πότε ταῖς ψυχαῖς ἡττώμενοι ποιοῦνται  τὰς   συνθήκας, ἵνα τοὺς μὲν ἐφέδρους
[3, 26]   Ἰταλίας, καὶ διότι ὑπερέβαινον Ῥωμαῖοι  τὰς   συνθήκας καὶ τοὺς ὅρκους, ἐπεὶ
[3, 23]   ῥητῶς, ὑπὲρ αὐτῶν τούτων ποιούμενοι  τὰς   συνθήκας, ὅσα τῆς Σικελίας ὑπὸ
[3, 16]   δ´ ἔξω τοῦ Λίσσου παρὰ  τὰς   συνθήκας πεντήκοντα λέμβοις καὶ πεπορθηκέναι
[3, 21]   καὶ παρανεγίνωσκον πρὸς τοῦτο πλεονάκις  τὰς   συνθήκας. Ῥωμαῖοι δὲ τοῦ μὲν
[3, 23]   τῆς Λατίνης αὐτῆς χώρας ποιοῦνται  τὰς   συνθήκας, τῆς δὲ λοιπῆς Ἰταλίας
[3, 6]   δὲ τὴν διάβασιν αὐτῶν παρὰ  τὰς   συνθήκας τοῦ προσαγορευομένου παρὰ τοῖς
[3, 26]   δὲ παρὰ τοὺς ὅρκους καὶ  τὰς   συνθήκας ὑπολαμβάνει τις αὐτοὺς πεποιῆσθαι
[3, 74]   κατὰ κεφαλὴν ὄμβρου. τηροῦντες δὲ  τὰς   τάξεις ἁθρόοι μετ´ ἀσφαλείας ἀπεχώρησαν
[3, 84]   τὸ μὴ φεύγειν μηδὲ λείπειν  τὰς   τάξεις. οἱ δὲ κατὰ πορείαν
[3, 109]   οὐ μόνον ἑωράκατε τοὺς καθοπλισμούς,  τὰς   τάξεις, τὰ πλήθη τῶν πολεμίων,
[3, 97]   καὶ τοῦτον τὸν πόλεμον ἐξαπέστειλαν  τάς   τε ναῦς καὶ τὸν Πόπλιον.
[3, 4]   καὶ πῶς προεστάτει τῶν ὅλων,  τάς   τε τῶν ἄλλων ἀποδοχὰς καὶ
[3, 46]   τῶν θηρίων. ἐπεὶ δ´ ἐπὶ  τὰς   τελευταίας ἐπέστησαν σχεδίας, διακόψαντες τοὺς
[3, 4]   διήγησιν καὶ τὴν πραγματείαν ἐπὶ  τὰς   τελευταίας ῥηθείσας πράξεις κατὰ τὴν
[3, 21]   παρ´ ὅλην τὴν δικαιολογίαν ἐπὶ  τὰς   τελευταίας συνθήκας τὰς γενομένας ἐν
[3, 42]   πέλας, ἐν αὑτῷ δ´ ἔχειν  τὰς   τῆς διαβάσεως ἐλπίδας. κατὰ δὲ
[3, 81]   καὶ μέθης, ἔνιοι δὲ διὰ  τὰς   τῶν ἀφροδισίων ὁρμὰς καὶ τὴν
[3, 13]   Ἰβηρίαν, τὸ μὲν πρῶτον ἐκαραδόκουν  τὰς   τῶν δυνάμεων ὁρμάς· ἀφικομένης δὲ
[3, 78]   τὴν ταχίστην ἀναζευγνύειν καὶ συνεκπληροῦν  τὰς   τῶν δυνάμεων ὁρμάς. διόπερ ἅμα
[3, 90]   ἀεὶ τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ  τὰς   τῶν ἰδίων δυνάμεων ψυχὰς προηττημένας
[3, 67]   Κελτοὶ τοῖς Ῥωμαίοις θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας  τὰς   τῶν Καρχηδονίων ἐλπίδας, συνταξάμενοι πρὸς
[3, 32]   περὶ τὸν Ἰσθμὸν παρατάξεως,  τὰς   τῶν κατὰ μέρος γραφόντων συντάξεις
[3, 49]   κοσμήσας μεγάλην εὐχρηστίαν παρέσχετο πρὸς  τὰς   τῶν ὀρῶν ὑπερβολάς. τὸ δὲ
[3, 118]   αὐτῆς ἐξήγησιν. ἀλλὰ καὶ πρὸς  τὰς   τῶν πολιτευμάτων διορθώσεις καὶ κατασκευὰς
[3, 49]   θάλαττα τὴν μίαν πλευρὰν καὶ  τὰς   τῶν ποταμῶν ῥύσεις ἐπιζεύγνυσι, ταύτης
[3, 44]   μέλλουσι ποιεῖσθαι τοὺς ἀγῶνας πρὸς  τὰς   τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις. οἱ μὲν
[3, 107]   μικρὰν συνέπεσε ταραχὴν γενέσθαι περὶ  τὰς   τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις· οὐ γὰρ
[3, 74]   καὶ δυσχρηστίαν συνέβαινε γίνεσθαι περὶ  τὰς   τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις. τέλος δ´
[3, 98]   πράγματα καὶ νομίσας ἐπικυδεστέρας εἶναι  τὰς   τῶν Ῥωμαίων ἐλπίδας, συνελογίσατο παρ´
[3, 70]   σωτηρίας, τὸ συνεχῶς καινοποιεῖν ἀεὶ  τὰς   τῶν συμμάχων ἐλπίδας. Ἀννίβας μὲν
[3, 7]   ἐκεῖνον εἰκὸς οὐδέποτε δεόντως συστήσασθαι  τὰς   τῶν σωμάτων θεραπείας, οὔτε τὸν
[3, 46]   χώματος τά τε θηρία καὶ  τὰς   ὑπ´ αὐτοῖς σχεδίας. οὗ γενομένου
[3, 25]   μὲν ἄλλα τηροῦσι πάντα κατὰ  τὰς   ὑπαρχούσας ὁμολογίας, πρόσκειται δὲ τούτοις
[3, 68]   ἀκεραίων ὄντων ἀκεραίους εἶναι διελάμβανον  τὰς   ὑπὲρ τῶν ὅλων ἐλπίδας. ὅθεν
[3, 55]   μὲν ἄκρα καὶ τὰ πρὸς  τὰς   ὑπερβολὰς ἀνήκοντα τελέως ἄδενδρα καὶ
[3, 53]   φαντασίας. ἐναταῖος δὲ διανύσας εἰς  τὰς   ὑπερβολὰς αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε καὶ δύ´
[3, 60]   ἔτι δὲ τραχυτήτων τῶν κατὰ  τὰς   ὑπερβολάς, δεινῶς τεταλαιπωρήκει τὸ σύμπαν
[3, 93]   πολεμίοις, ἐάν που συναντῶσι πρὸς  τὰς   ὑπερβολάς. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν
[3, 94]   συνιδεῖν τὰ φῶτα προσβάλλοντα πρὸς  τὰς   ὑπερβολάς, νομίσαντες ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν
[3, 101]   ταῖς ἀκρωρείαις, πεπεισμένος ἀεὶ περὶ  τὰς   ὑπερβολὰς συμπεσεῖσθαί ποτε τοῖς Καρχηδονίοις.
[3, 53]   καὶ τοῖς ὑποζυγίοις προῆγε πρὸς  τὰς   ὑπερβολὰς τὰς ἀνωτάτω τῶν Ἄλπεων,
[3, 51]   ἀναλαβὼν τοὺς προκατασχόντας τὴν νύκτα  τὰς   ὑπερβολὰς ὥρμησε παραβοηθήσων τοῖς τῇ
[3, 112]   ὁρμὴν εἶχεν καὶ δυσχερῶς ἔφερε  τὰς   ὑπερθέσεις. βαρύτατος γὰρ δὴ πᾶσιν
[3, 16]   τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πόλεις  τὰς   ὑπὸ Ῥωμαίους ταττομένας, πεπλευκέναι δ´
[3, 95]   στρατηγὸς κατηρτικὼς ἐν τῇ παραχειμασίᾳ  τὰς   ὑπὸ τἀδελφοῦ καταλειφθείσας τριάκοντα ναῦς
[3, 12]   διαλυομένων τὰς ἔχθρας συντιθεμένων  τὰς   φιλίας, πότε τοῖς καιροῖς εἴκοντες
[3, 37]   καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς ὑπὸ  τὰς   χειμερινὰς δύσεις ἕως τῆς ἰσημερινῆς
[3, 115]   τὸν ποταμὸν φονεύοντες καὶ προσφέροντες  τὰς   χεῖρας ἀπαραιτήτως, τότε δὴ τὰ
[3, 52]   καθόλου διδόντων σφᾶς αὐτοὺς εἰς  τὰς   χεῖρας ἀπαρατηρήτως, ἐπὶ ποσὸν ἐπίστευσαν
[3, 79]   διὰ τῶν ἱππέων καὶ προσφέρῃ  τὰς   χεῖρας αὐτοῖς. οἱ μὲν οὖν
[3, 62]   ἀκούσαντες οἱ νεανίσκοι ταῦτα καὶ  τὰς   χεῖρας ἐξαίροντες εὔχοντο τοῖς θεοῖς,
[3, 2]   παιδὸς ἀρχῆς ἤρξαντο κακοπραγμονεῖν καὶ  τὰς   χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος μὲν τοῖς
[3, 84]   καὶ προδήλου γενομένης ἀπωλείας ἐξαίροντες  τὰς   χεῖρας καὶ δεόμενοι ζωγρεῖν καὶ
[3, 5]   μετ´ οὐ πολὺ Καρχηδονίοις ἐπέβαλον  τὰς   χεῖρας, τὸ μὲν πρῶτον μεταναστῆσαι,
[3, 116]   μὲν αὐτὸς συνεπλέκετο καὶ προσέφερε  τὰς   χεῖρας τοῖς ὑπεναντίοις, ἅμα δὲ
[3, 90]   ἐμπειρίαν. ἔχων δὲ κατὰ νώτου  τὰς   χορηγίας ἀφθόνους οὐδέποτε τοὺς στρατιώτας
[3, 107]   δυνάμεις· οὐ γὰρ μόνον διὰ  τὰς   χορηγίας ἐδυσχρηστοῦντ´ ἐπὶ τῷ κατειλῆφθαι
[3, 60]   τῆς ἐπιμελείας αὐτῶν ἀνεκτᾶτο καὶ  τὰς   ψυχὰς ἅμα καὶ τὰ σώματα
[3, 87]   δὲ τά τε σώματα καὶ  τὰς   ψυχὰς τῶν στρατιωτῶν· μετακαθώπλισε δὲ
[3, 51]   διὰ τὸ πάντας ἐκκληθῆναι πρὸς  τὰς   ὠφελείας ἐγκρατὴς ἐγένετο τῆς πόλεως.
[3, 78]   ὀργήν, τὸ δὲ πλεῖον διὰ  τὰς   ὠφελείας, ἔκρινε τὴν ταχίστην ἀναζευγνύειν
[3, 86]   μήτε φέρειν δύνασθαι τὸ στρατόπεδον  τὰς   ὠφελείας, πολὺ δὲ πλῆθος ἀνθρώπων
[3, 96]   δὲ τοὺς ταρσοὺς καὶ τοὺς  ἐπιβάτας   ἔφευγον ἐκκλίναντες εἰς γῆν. ἐπικειμένων
[3, 24]   οἴονται δεῖν τοὺς Καρχηδονίους ἀδικεῖν  Ἀρδεάτας,   Ἀντιάτας, Κιρκαιίτας, Ταρρακινίτας. αὗται δ´
[3, 24]   δεῖν τοὺς Καρχηδονίους ἀδικεῖν Ἀρδεάτας,  Ἀντιάτας,   Κιρκαιίτας, Ταρρακινίτας. αὗται δ´ εἰσὶν
[3, 3]   συστάντας πρός τε Προυσίαν καὶ  Γαλάτας   πολέμους, ὁμοίως δὲ καὶ τὸν
[3, 67]   τούτων ἐπιγεγονότων πάντας τοὺς πέριξ  Γαλάτας   συμβήσεται πρὸς τοὺς Καρχηδονίους ἀπονεύειν,
[3, 104]   ἐξέπεμψε τῆς νυκτὸς εἰς τὰς  ἐπιτηδειοτάτας   ὑποβολὰς ἀνὰ διακοσίους καὶ τριακοσίους,
[3, 91]   Ἰταλίαν. περιέχουσι δὲ καὶ τὰς  ἐπιφανεστάτας   καὶ καλλίστας πόλεις τῆς Ἰταλίας
[3, 5]   ἀγαγεῖν αὐτήν. ἐπεὶ δὲ τὰς  ἐπιφανεστάτας   τῶν πράξεων ἐπὶ κεφαλαίου διεληλύθαμεν,
[3, 4]   συμφοράς, οὐκ ὀλίγοις δὲ τὰς  ἐκπληκτικωτάτας   περιπετείας, ὅταν εὐγενῶς αὐτὰς ἀναδέξωνται,
[3, 78]   τῆς πρὸς αὐτοὺς συστάσεως κατεσκευάσατο  περιθετὰς   τρίχας, ἁρμοζούσας ταῖς κατὰ τὰς
[3, 78]   μετατιθέμενος· ὁμοίως δὲ καὶ τὰς  ἐσθῆτας   μετελάμβανε τὰς καθηκούσας ἀεὶ ταῖς
[3, 33]   ἑβδομήκοντα) οὓς κυρίως μὲν καλοῦσι  σφενδονήτας,   ἀπὸ δὲ τῆς χρείας ταύτης
[3, 75]   ὃς καὶ πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε  Κρῆτας   καὶ χιλίους πελτοφόρους· πάντα δὲ
[3, 58]   συγγραφέων πεπειραμένων μὲν ἐξηγεῖσθαι τὰς  ἰδιότητας   καὶ θέσεις τῶν περὶ τὰς
[3, 104]   δὲ καὶ παντοδαπὰς ἐχόντων περικλάσεις  κοιλότητας,   ἐξέπεμψε τῆς νυκτὸς εἰς τὰς
[3, 47]   ἱστορίαν παρεισάγουσιν. ὑποθέμενοι γὰρ τὰς  ἐρυμνότητας   καὶ τραχύτητας τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν
[3, 40]   ὢν τοὺς Κελτοὺς διὰ τὰς  ὀχυρότητας   τῶν τόπων. Ῥωμαῖοι δὲ κατὰ
[3, 47]   ὑποθέμενοι γὰρ τὰς ἐρυμνότητας καὶ  τραχύτητας   τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν τοιαύτας ὥστε
[3, 24]   τοὺς Καρχηδονίους ἀδικεῖν Ἀρδεάτας, Ἀντιάτας,  Κιρκαιίτας,   Ταρρακινίτας. αὗται δ´ εἰσὶν αἱ
[3, 53]   ἐν τῇ πρωτοπορείᾳ, τοὺς δ´  ὁπλίτας   ἐπὶ τῆς οὐραγίας. τούτων δ´
[3, 24]   Καρχηδονίους ἀδικεῖν Ἀρδεάτας, Ἀντιάτας, Κιρκαιίτας,  Ταρρακινίτας.   αὗται δ´ εἰσὶν αἱ πόλεις
[3, 109]   μὲν τῇ πατρίδι τὰς ἁρμοζούσας  χάριτας,   φανερὸν δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις ποιήσατε
[3, 88]   τραυματίας ἐξυγίασε, τοὺς δὲ λοιποὺς  εὐέκτας   παρεσκεύασε καὶ προθύμους εἰς τὰς
[3, 50]   τόπους οἱ πολέμιοι, τὰς δὲ  νύκτας   εἴς τινα παρακειμένην πόλιν ἀπαλλάττονται,
[3, 79]   ἑξῆς ἡμέρας τέτταρας καὶ τρεῖς  νύκτας   συνεχῶς δι´ ὕδατος ποιούμενοι τὴν
[3, 59]   κινδύνους {καὶ τὰς κακοπαθείας} τοὺς  συμβάντας   ἡμῖν ἐν πλάνῃ τῇ κατὰ
[3, 48]   πάλαι προσφάτως δέ, μεγάλοις στρατοπέδοις  ὑπερβάντας   τὰς Ἄλπεις παρατετάχθαι μὲν Ῥωμαίοις,
[3, 65]   πρῶτον ἐκβαλόντας βέλος, φεύγειν δ´  ἐγκλίναντας   εὐθέως διὰ τῶν διαστημάτων ὑπὸ
[3, 114]   τῶν μὲν Λιβύων Ῥωμαϊκός, οὓς  πάντας   Ἀννίβας τοῖς ἐκ τῆς προγεγενημένης
[3, 75]   αὑτῶν τηρεῖν καὶ τοὺς Κελτοὺς  πάντας   ἀπονενευκέναι πρὸς τὴν ἐκείνων φιλίαν,
[3, 53]   περαιουμένων αὐτῶν. ~ἐν καιρῷ  πάντας   ἄρδην ἀπολέσθαι συνέβη τοὺς περὶ
[3, 63]   τὸ σῴζεσθαι προδήλως σφίσι συνεξακολουθήσειν.  πάντας   γὰρ τοὺς κατὰ προαίρεσιν
[3, 76]   Ἰταλίαν ὁρμησάντων παρὰ τούτοις ἀπολελειμμένης,  πάντας   δὲ τοὺς ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ
[3, 104]   ψιλοὺς δὲ καὶ πεζοὺς τοὺς  πάντας   εἰς πεντακισχιλίους. ἵνα δὲ μὴ
[3, 75]   τῆς μάχης ἀνακεχωρηκέναι καὶ συνηθροῖσθαι  πάντας   εἰς τὰς πόλεις καὶ χορηγεῖσθαι
[3, 98]   υἱεῖς τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν· οὓς  πάντας   εἰς τὴν Ζακανθαίων ἀπέθετο πόλιν
[3, 107]   τοὺς ὑπάτους ἐξαπέστελλον. συνέβαινε δὲ  πάντας   εἰς τὸν Αἰμίλιον ἀποβλέπειν καὶ
[3, 111]   πολλούς. ἁθροισθέντων δέ, περιβλέψαι κελεύσας  πάντας   εἰς τοὺς πέριξ τόπους, ἤρετο
[3, 39]   τῆς Ἰταλίας. ὥστ´ εἶναι τοὺς  πάντας   ἐκ Καινῆς πόλεως σταδίους περὶ
[3, 60]   σύνεγγυς κατοικοῦσιν τῶν βαρβάρων ὥστε  πάντας   ἐκ χειρὸς παραγίνεσθαι, διδόντας αὑτοὺς
[3, 91]   Καρχηδόνιοι καταπλήξεσθαι μὲν τῷ παραλόγῳ  πάντας,   ἐκθεατριεῖν δὲ τοὺς πολεμίους φυγομαχοῦντας,
[3, 51]   δὲ σχεδὸν ἔρημον διὰ τὸ  πάντας   ἐκκληθῆναι πρὸς τὰς ὠφελείας ἐγκρατὴς
[3, 86]   συνδιώξαντες τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ  πάντας   ἔλαβον ὑποχειρίους. ἐν δὲ τῇ
[3, 61]   τάξας ἡμέραν ἐν δεήσει  πάντας   ἐν Ἀριμίνῳ γενέσθαι κοιταίους. αὕτη
[3, 99]   τεταγμένον καιρὸν καὶ τόπον καὶ  πάντας   ἐνεχείρισε τοὺς ὁμήρους τοῖς ἡγεμόσι
[3, 69]   Τεβέριος δὲ συνορῶν τὸ γινόμενον  πάντας   ἐπαφῆκε τοὺς ἵππους καὶ τοὺς
[3, 89]   τὸν κίνδυνον, τῷ δὲ χρόνῳ  πάντας   ἠνάγκασε παρομολογῆσαι καὶ συγχωρεῖν ὡς
[3, 18]   κράτος ἐν ἡμέραις ἑπτὰ παραχρῆμα  πάντας   ἥττησε ταῖς ψυχαῖς τοὺς ὑπεναντίους.
[3, 63]   τῶν καθ´ αὑτοὺς διαλαμβάνειν καὶ  πάντας   ἰέναι πρὸς τοὺς ἀγῶνας, μάλιστα
[3, 41]   ἐποιεῖτο παρασκευὰς ἐν τῷ Λιλυβαίῳ,  πάντας   καὶ πανταχόθεν ἁθροίζων, ὡς εὐθέως
[3, 27]   τοὺς αἰχμαλώτους χωρὶς λύτρων ἀποδοῦναι  πάντας   Καρχηδονίους τοῖς Ῥωμαίοις. μετὰ δὲ
[3, 47]   τὰς ὁδούς, ἐξαπορήσαντας ἂν καταφθαρῆναι  πάντας,   ὁμολογουμένως ἐκ τούτων εἰς ἑκάτερον
[3, 85]   καὶ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων, συναγαγὼν  πάντας,   ὄντας πλείους τῶν μυρίων καὶ
[3, 56]   εἰς ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τοὺς  πάντας   οὐ πλείους ἑξακισχιλίων, ὡς αὐτὸς
[3, 109]   τὸ πλεῖον ἐπικρατεῖν, ὁμοῦ δὲ  πάντας   παραταξαμένους πλείους ὄντας διπλασίους
[3, 46]   τοὺς μὲν Ἰνδοὺς ἀπολέσθαι συνέβη  πάντας,   τοὺς δ´ ἐλέφαντας διασωθῆναι. διὰ
[3, 67]   αὐτοὺς ἀλλοτρίως διακειμένων, τούτων ἐπιγεγονότων  πάντας   τοὺς πέριξ Γαλάτας συμβήσεται πρὸς
[3, 34]   αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν αἰτεῖσθαι Ῥωμαῖοι καὶ  πάντας   τοὺς τοῦ στρατοπέδου προεστῶτας, ὑποδεικνύων
[3, 35]   τῆς προσαγορευομένης Πυρήνης. ποιησάμενος δὲ  πάντας   ὑφ´ ἑαυτὸν καί τινας πόλεις
[3, 4]   τούτων, τὸ νικῆσαι καὶ ποιήσασθαι  πάντας   ὑφ´ ἑαυτούς. οὔτε γὰρ πολεμεῖ
[3, 77]   συνανασώσων. ταῦτα δ´ εἰπὼν ἀφῆκε  πάντας   χωρὶς λύτρων εἰς τὴν οἰκείαν,
[3, 90]   τὸν μὲν Φάβιον κατελάλει πρὸς  πάντας,   ὡς ἀγεννῶς χρώμενον τοῖς πράγμασιν
[3, 45]   φωτὶ τοὺς μὲν ἱππεῖς προέθετο  πάντας   ὡς πρὸς θάλατταν, ἐφεδρείας ἔχοντας
[3, 85]   δὲ συμμάχους ἀπέλυσε χωρὶς λύτρων  ἅπαντας   εἰς τὴν οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος τὸν
[3, 17]   ἐν Ἰβηρίᾳ· δεύτερον δὲ καταπληξάμενος  ἅπαντας   εὐτακτοτέρους μὲν ἐπέπειστο παρασκευάσειν τοὺς
[3, 28]   οὓς καιροὺς κομισάμενοι παρὰ Καρχηδονίων  ἅπαντας   τοὺς κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο χωρὶς λύτρων
[3, 71]   δωρεὰς ἐπαγγειλάμενος τοῖς ἀνδραγαθήσασι προσέταξε  πελάσαντας   τῷ τῶν ἐναντίων χάρακι κατὰ
[3, 44]   κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας ἐν οὐδενὶ διεσφάλθαι,  κατακολουθήσαντας   τῇ ´κείνου γνώμῃ καὶ συμβουλίᾳ.
[3, 117]   γενναιοτάτους ἄνδρας ἔχουσα καὶ τοὺς  νικήσαντας   καὶ τοὺς ἡττηθέντας. δῆλον δὲ
[3, 47]   τὸν Ἀννίβαν ὑπέδειξε τὰς ὁδούς,  ἐξαπορήσαντας   ἂν καταφθαρῆναι πάντας, ὁμολογουμένως ἐκ
[3, 63]   τὸ πάντων ἀνθρώπων γενέσθαι μακαριωτάτους,  κρατήσαντας   τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἐκ δὲ
[3, 2]   τὸ τελευταῖον καὶ πρὸς τὸ  κρατήσαντας   τῷ πολέμῳ Καρχηδονίων ἔννοιαν σχεῖν
[3, 69]   μὲν ἐπέσχε τοὺς παρ´ αὑτοῦ  συνεγγίσαντας   τῷ χάρακι καὶ στῆναι μὲν
[3, 71]   πρὸς τὸ μηδὲν παθεῖν τοὺς  ἐνεδρεύσαντας   εὐφυέστεροι τυγχάνουσιν ὄντες τῶν ὑλωδῶν
[3, 26]   διεψεῦσθαι τῆς ἀληθείας ἐν τούτοις,  πιστεύσαντας   τῇ Φιλίνου γραφῇ. οὐ μὴν
[3, 10]   τῶν πολιτῶν, ὡς θᾶττον τοὺς  ἀποστάντας   τῶν μισθοφόρων καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε τῇ
[3, 3]   Κεφαλλήνων ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν τοὺς Εὐμένει  συστάντας   πρός τε Προυσίαν καὶ Γαλάτας
[3, 47]   καὶ στρατόπεδα, σὺν δὲ τούτοις  ἐλέφαντας,   ἀλλὰ μηδὲ πεζοὺς εὐζώνους εὐχερῶς
[3, 46]   ἀπολέσθαι συνέβη πάντας, τοὺς δ´  ἐλέφαντας   διασωθῆναι. διὰ γὰρ τὴν δύναμιν
[3, 33]   πεντήκοντα, Λιγυστίνους τριακοσίους, Βαλιαρεῖς πεντακοσίους,  ἐλέφαντας   εἴκοσι καὶ ἕνα. Οὐ χρὴ
[3, 45]   εἰς πορείαν. αὐτὸς δὲ τοὺς  ἐλέφαντας   ἐξεδέχετο καὶ τοὺς ἅμα τούτοις
[3, 47]   τῶν θηρίων, ἀναλαβὼν Ἀννίβας τοὺς  ἐλέφαντας   καὶ τοὺς ἱππεῖς προῆγε τούτοις
[3, 30]   πεισθέντες ἠμύνοντο σὺν καιρῷ τοὺς  βλάψαντας.   ~Ἔνιοι δὲ τῶν ἀκρίτως τὰ
[3, 65]   ὑπὸ τὰς παρ´ αὑτῶν ἴλας,  καταπλαγέντας   τὴν ἐπιφορὰν καὶ περιδεεῖς γενομένους
[3, 5]   τοὺς ἐκ τοῦ Περσικοῦ πολέμου  καταιτιαθέντας,   ἀπολύσαντες τῆς ἐπενεχθείσης αὐτοῖς διαβολῆς.
[3, 22]   καὶ Μάρκον Ὡράτιον, τοὺς πρώτους  κατασταθέντας   ὑπάτους μετὰ τὴν τῶν βασιλέων
[3, 20]   ἔτι καὶ τοὺς εἰς ἑκάτερα  ῥηθέντας   λόγους, πάντων ἀτοπώτατον πρᾶγμα ποιοῦντες.
[3, 40]   πρεσβευτῶν τὰ δεδογμένα καὶ τοὺς  ῥηθέντας   λόγους, προσπεσόντος δὲ θᾶττον
[3, 117]   καὶ τοὺς νικήσαντας καὶ τοὺς  ἡττηθέντας.   δῆλον δὲ τοῦτ´ ἐγένετ´ ἐξ
[3, 8]   τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου πραττομένοις, τοῦ  πεισθέντας   τότε τοῖς ὑπὸ Ῥωμαίων παρακαλουμένοις
[3, 23]   ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀπαλλάττεσθαι τοὺς  καθορμισθέντας.   εἰς δὲ Καρχηδόνα καὶ πᾶσαν
[3, 69]   τὸ παρὸν ἐχρήσατο, τοὺς δὲ  παραληφθέντας   ἄνδρας ἀβλαβεῖς μεθ´ ἑαυτοῦ προῆγε,
[3, 50]   κατέσχε τοὺς ὑπὸ τῶν πολεμίων  προκαταληφθέντας   τόπους, ἀποκεχωρηκότων τῶν βαρβάρων κατὰ
[3, 29]   τὸ μὴ παραλαμβάνεσθαι τοὺς ὕστερον  προσληφθέντας   τούτων τῶν συνθηκῶν. ὅτε δὲ
[3, 15]   ἀποδοῦναι σφίσι Σαρδόνα καὶ τοὺς  ἐπιταχθέντας   ἅμα ταύτῃ φόρους, οὓς τοῖς
[3, 60]   ἡμέραις ἐξεπολιόρκησεν. κατασφάξας δὲ τοὺς  ἐναντιωθέντας   αὐτῷ τοιοῦτον ἐνειργάσατο φόβον τοῖς
[3, 117]   συμπεφευγότας ἐκπολιορκήσαντες οἱ Νομάδες ἐπανῆγον,  ὄντας   εἰς δισχιλίους τῶν εἰς φυγὴν
[3, 40]   παρήγγειλαν ἐπιτόπους γίνεσθαι, τὸν ἀριθμὸν  ὄντας   εἰς ἑκατέραν τὴν πόλιν εἰς
[3, 72]   ἐφεδρείαν τοὺς λογχοφόρους καὶ Βαλιαρεῖς,  ὄντας   εἰς ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε τὴν δύναμιν.
[3, 72]   ἐφ´ ἑκάτερον θεὶς τὸ κέρας,  ὄντας   εἰς τετρακισχιλίους, ἐπῄει τοῖς ὑπεναντίοις
[3, 102]   χάρακα τὸν περὶ τὸ Γερούνιον,  ὄντας   εἰς τετρακισχιλίους, ἧκε παραβοηθῶν. τότε
[3, 78]   τριβήν, σπεύδοντας δὲ καὶ μετεώρους  ὄντας   εἰς τὴν πολεμίαν, προφάσει μὲν
[3, 85]   σφετέρας δυνάμεως τοὺς ἐπιφανεστάτους ἔθαψεν,  ὄντας   εἰς τριάκοντα τὸν ἀριθμόν· οἱ
[3, 109]   ὁμοῦ δὲ πάντας παραταξαμένους πλείους  ὄντας   διπλασίους τῶν ὑπεναντίων ἐλαττωθῆναι.
[3, 42]   πλοῖα πάντα καὶ τοὺς λέμβους,  ὄντας   ἱκανοὺς τῷ πλήθει διὰ τὸ
[3, 71]   πραξάντων τὸ συνταχθέν, τούτους μὲν  ὄντας   ἱππεῖς χιλίους καὶ πεζοὺς ἄλλους
[3, 92]   καὶ θεωρῶν τοὺς τόπους στενοὺς  ὄντας   καὶ καθ´ ὑπερβολὴν εὐφυεῖς πρὸς
[3, 116]   Νομάδας τῷ τε πλήθει πολλοὺς  ὄντας   καὶ πρακτικωτάτους καὶ φοβερωτάτους τοῖς
[3, 72]   ἑκάτερον παρέστησε τὸ κέρας, πλείους  ὄντας   μυρίων σὺν τοῖς παρὰ τῶν
[3, 85]   τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων, συναγαγὼν πάντας,  ὄντας   πλείους τῶν μυρίων καὶ πεντακισχιλίων,
[3, 72]   μίαν εὐθεῖαν παρενέβαλε, περὶ δισμυρίους  ὄντας   τὸν ἀριθμόν, Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς
[3, 21]   κατατετάχθαι. Ζακανθαίους δὲ παρεδείκνυον οὐκ  ὄντας   τότε Ῥωμαίων συμμάχους καὶ παρανεγίνωσκον
[3, 66]   γὰρ τοὺς μὲν τόπους ἐπιπέδους  ὄντας,   τοὺς δ´ ὑπεναντίους ἱπποκρατοῦντας, αὑτὸν
[3, 72]   τὰς εἰθισμένας παρ´ αὐτοῖς τάξεις,  ὄντας   τοὺς μὲν Ῥωμαίους εἰς μυρίους
[3, 110]   Λεύκιος συνθεασάμενος ἐπιπέδους καὶ ψιλοὺς  ὄντας   τοὺς πέριξ τόπους οὐκ ἔφη
[3, 17]   εὐλαβεστέρους δὲ τοὺς ἀκμὴν αὐτοκράτορας  ὄντας   τῶν Ἰβήρων, τὸ δὲ μέγιστον,
[3, 71]   φωτὶ τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς συναγαγών,  ὄντας   φερεκάκους διαφερόντως, παρεκάλεσε καί τινας
[3, 63]   ἐν χειρῶν νόμῳ, μηδενὸς κακοῦ  λαβόντας   πεῖραν, τοῖς δ´ ἡττωμένοις καὶ
[3, 70]   μήτε τοὺς ἐπικαθισταμένους στρατηγοὺς φθάσαι  παραλαβόντας   τὴν ἀρχήν· οὗτος γὰρ ἦν
[3, 36]   δυνατὸν ἔσται περὶ τῶν ἀγνοουμένων  λέγοντας   κατὰ ποσὸν εἰς ἀληθινὰς καὶ
[3, 38]   ταῦτα πολυπραγμονοῦντες ἱστορήσωμεν. τοὺς δὲ  λέγοντάς   τι περὶ τούτων ἄλλως
[3, 116]   τοῖς ἅπαξ ἐγκλίνασιν, τοὺς μὲν  φεύγοντας   παρέδωκε τοῖς Νομάσιν, πρὸς δὲ
[3, 40]   χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ τοὺς  φεύγοντας   συνδιώξαντες εἰς Μοτίνην, ἀποικίαν ὑπάρχουσαν
[3, 55]   διαγαγὼν καὶ καταστρατοπεδεύσας περὶ τοὺς  ἐκφεύγοντας   ἤδη τὴν χιόνα τόπους διαφῆκε
[3, 60]   ὥστε πάντας ἐκ χειρὸς παραγίνεσθαι,  διδόντας   αὑτοὺς εἰς τὴν πίστιν. τὸ
[3, 78]   αὑτῶν χώρᾳ λαμβάνειν τὴν τριβήν,  σπεύδοντας   δὲ καὶ μετεώρους ὄντας εἰς
[3, 2]   αὐτοὺς ἀποστῆναι τοῦ παραγωγιάζειν τοὺς  πλέοντας   εἰς τὸν Πόντον. στήσαντες δ´
[3, 43]   λέμβων ἐφέλκειν διενοοῦντο τοὺς ἵππους  νέοντας,   τρεῖς ἅμα καὶ τέτταρας τοῖς
[3, 49]   δύ´ ἀδελφοὺς ὑπὲρ τῆς βασιλείας  στασιάζοντας   καὶ μετὰ στρατοπέδων ἀντικαθημένους ἀλλήλοις,
[3, 102]   ὅμως δὲ χειμαζόμενος ἔμενε, τοὺς  πελάζοντας   ἀποτριβόμενος καὶ μόλις διαφυλάττων τὴν
[3, 43]   τῷ συνιδεῖν ἐν τῷ πέραν  ἐγγίζοντας   ἤδη τοὺς παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας,
[3, 72]   δὲ Τεβέριος ἅμα τῷ συνιδεῖν  ἐγγίζοντας   τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς παραυτίκα μὲν
[3, 101]   τοῖς πολεμίοις. Ἀννίβας δὲ θεωρῶν  ἐγγίζοντας   τοὺς πολεμίους τὸ μὲν τρίτον
[3, 82]   ἐκτὸς παρεπομένους τῆς ὠφελείας χάριν,  κομίζοντας   ἁλύσεις καὶ πέδας καὶ πᾶσαν
[3, 20]   αὐτῆς τῆς πόλεως τότε βουλεύεσθαι  συνελθόντας   πότερα πολεμητέον τοὐναντίον; πῶς
[3, 58]   καὶ διορθουμένους τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν,  γινώσκοντας   ὅτι κἀκεῖνοι τῶν νῦν καιρῶν
[3, 64]   τῶν ὑπεναντίων, αὐτὸ δὲ τοῦτο  γινώσκοντας   ὅτι μέλλουσι πρὸς Καρχηδονίους κινδυνεύειν,
[3, 47]   τῆς ὑπερβολῆς ταύτης, βουλόμενοι τοὺς  ἀναγινώσκοντας   ἐκπλήττειν τῇ περὶ τῶν προειρημένων
[3, 32]   βεβαίως οὐδὲν οἷόν τε τοὺς  ἀναγινώσκοντας,   πρῶτον μὲν διὰ τὸ τοὺς
[3, 9]   αὐτῶν τῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι τοὺς  ἀναγινώσκοντας   τὰς δοκιμασίας. Οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 65]   ἀκοντιστὰς μὴ φθάσαι τὸ πρῶτον  ἐκβαλόντας   βέλος, φεύγειν δ´ ἐγκλίναντας εὐθέως
[3, 64]   ποταμὸν ἀπαλλάξαι καλῶς, ἀλλὰ πολλοὺς  ἀποβαλόντας   αὑτῶν φυγεῖν αἰσχρῶς μέχρι τῆς
[3, 32]   τὸ παράπαν. ~Ἧι καὶ τοὺς  ὑπολαμβάνοντας   δύσκτητον εἶναι καὶ (δυς( ανά)
[3, 34]   βύβλῳ χάριν τοῦ συμπεριφέρεσθαι τοὺς  ἐντυγχάνοντας   τοῖς νῦν μέλλουσι λέγεσθαι. διόπερ
[3, 5]   ἀγαγεῖν τῆς ὅλης ἱστορίας τοὺς  ἐντυγχάνοντας,   ὥρα μνημονεύοντας τῆς προθέσεως ἐπαναγαγεῖν
[3, 64]   αὐτῶν καὶ τὴν σύμπασαν δύναμιν  ἐπιγνόντας   τὴν παρουσίαν τῶν ἡμετέρων στρατιωτῶν
[3, 62]   ἀπολελυμένου, σφᾶς δ´ αὐτοὺς ἀκμὴν  ὑπομένοντας.   ἦν δὲ παραπλησία καὶ περὶ
[3, 14]   παρὰ τὸ χεῖλος καὶ τοὺς  ἐκβαίνοντας   ἀεὶ προκαταλαμβανόντων· πολλοὶ δὲ κατ´
[3, 19]   γεγονὸς τοῦ μὲν διακωλύειν τοὺς  ἀποβαίνοντας   ἀπέστησαν, συναθροίσαντες δὲ σφᾶς αὐτοὺς
[3, 43]   τῶν πραγμάτων, εὐθέως τοὺς πρώτους  ἀποβαίνοντας   συνίστα καὶ παρεκάλει καὶ συνεπλέκετο
[3, 78]   γεγονόσιν. Θεωρῶν δὲ τοὺς Κελτοὺς  δυσχεραίνοντας   ἐπὶ τῷ τὸν πόλεμον ἐν
[3, 31]   βεβαιώσοντας τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ  διαφυλάξοντας   τὴν κατάστασιν παροξύναι δικαίως, εἰ
[3, 64]   μάλιστα δ´ ἠξίου θαρρεῖν αὐτοὺς  βλέποντας   εἰς τὴν αὑτοῦ παρουσίαν· οὐδέποτε
[3, 54]   καὶ τῆς χιόνος οὐ πολλῷ  λείποντας   ἀπέβαλε τῶν κατὰ τὴν ἀνάβασιν
[3, 50]   ἱππεῖς δεδιότες, τὰ δὲ τοὺς  παραπέμποντας   βαρβάρους· ἐπειδὴ δ´ ἐκεῖνοι μὲν
[3, 111]   εὔξασθαι τοῖς θεοῖς κατὰ τοὺς  παρόντας   ἐδύναντο καιρούς, δοθείσης αὐτοῖς ἐξουσίας,
[3, 67]   καὶ συμμαχίας ἔθετο πρὸς τοὺς  παρόντας   πίστεις· τούς γε μὴν ἄνδρας
[3, 66]   τοῖς Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος δὲ τοὺς  παρόντας   φιλανθρώπως καὶ κομισάμενος τὰς δυνάμεις
[3, 90]   ἦσαν ὥστε μήτε χρωμένους μήτε  καταφθείροντας   ἀνύειν δύνασθαι τὰς λείας. κατέδραμον
[3, 67]   μὲν τὰ πεπραγμένα τοῖς πολίταις,  παρακαλέσοντας   δὲ πρὸς τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν.
[3, 64]   καὶ μὴν οὔτε τοὺς ἱππεῖς  συμπεσόντας   τοῖς παρ´ αὑτῶν ἱππεῦσι περὶ
[3, 31]   τι καὶ προκατάρξασθαι σπουδάζων τοὺς  συνεργήσοντας   αὐτῷ παρορμήσαι πρὸς τὰς ἐπιβολάς;
[3, 105]   τοῖς ἐν τῷ λόφῳ τοὺς  βοηθήσοντας,   ἑπομένου δὲ κατὰ πόδας αὐτοῦ
[3, 63]   πρὸς τοὺς ἀγῶνας, μάλιστα μὲν  νικήσοντας,   ἂν δὲ μὴ τοῦτ´
[3, 87]   τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ τοὺς  διασαφήσοντας   εἰς τὴν Καρχηδόνα περὶ τῶν
[3, 31]   ἂν εὐδοκούμενος τοῖς ὑποκειμένοις τοὺς  βεβαιώσοντας   τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ διαφυλάξοντας
[3, 67]   ἐξέπεμψεν εἰς τὰς αὑτῶν πόλεις,  δηλώσοντας   μὲν τὰ πεπραγμένα τοῖς πολίταις,
[3, 67]   Τρεβίαν ποταμὸν καὶ τοὺς τούτῳ  συνάπτοντας   γεωλόφους, πιστεύων τῇ τε τῶν
[3, 109]   μέρος ἀκροβολισμοῖς ἴσους πρὸς ἴσους  συμπίπτοντας   τὸ πλεῖον ἐπικρατεῖν, ὁμοῦ δὲ
[3, 86]   τι δεδομένον ἦν φονεύειν τοὺς  ὑποπίπτοντας   τῶν ἐν ταῖς ἡλικίαις. ταῦτα
[3, 66]   τῶν σανίδων ἀνεσπασμένας, τοὺς δὲ  φυλάττοντας   τὴν γέφυραν ἔτι περὶ τὸν
[3, 58]   καὶ ῥητέον οὐκ ἐπιτιμῶντας οὐδ´  ἐπιπλήττοντας,   ἐπαινοῦντας δὲ μᾶλλον καὶ διορθουμένους
[3, 98]   καὶ μάλιστα σπουδάζειν ἐκείνους πρᾶξαι,  κυριεύοντας   τῶν ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι δὲ τὴν
[3, 102]   Ῥωμαίων οἱ μὲν ἐπὶ τοὺς  προνομεύοντας   ἐξαποσταλέντες πολλοὺς τῶν ἐσκεδασμένων ἀπέκτειναν·
[3, 5]   ὅλης ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας, ὥρα  μνημονεύοντας   τῆς προθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ τὴν
[3, 105]   περὶ τοὺς ἐν τῷ γεωλόφῳ  κινδυνεύοντας,   ἀνύποπτος ἦν τῶν ἐνεδρευόντων
[3, 73]   δέξασθαι διὰ τῶν διαστημάτων τοὺς  προκινδυνεύοντας   καὶ συμπεσεῖν τὰ βαρέα τῶν
[3, 71]   ἐκ πολλοῦ προορᾶν πάντα τοὺς  ἐνεδρεύοντας,   εἶναι δ´ ἐπιπροσθήσεις ἱκανὰς ἐν
[3, 36]   καὶ γνωρίμους ἐννοίας ἄγειν τοὺς  ἀκούοντας.   Πρώτη μὲν οὖν καὶ μεγίστη
[3, 37]   διελομένους εἰς ἐπίστασιν ἀγαγεῖν τοὺς  ἀκούοντας.   ταύτης διῃρημένης εἰς τρία μέρη
[3, 93]   παρατρέχοντας παρὰ τὰ πλάγια καὶ  συγκρούοντας   ἅμα τῶν ὑπερδεξίων ἀντέχεσθαι τόπων
[3, 38]   τι περὶ τούτων ἄλλως  γράφοντας   ἀγνοεῖν καὶ μύθους διατιθέναι νομιστέον.
[3, 62]   κληρώσασθαι προσέταξε καὶ δύο τοὺς  λαχόντας   καθοπλισαμένους ἐκέλευσε μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλους.
[3, 33]   εἰς Καρχηδόνα πεζοὺς τετρακισχιλίους, ὁμηρείας  ἔχοντας   καὶ βοηθείας ἅμα τάξιν. ἐπὶ
[3, 72]   μὲν ἱππεῖς ἀνεκαλεῖτο, θεωρῶν οὐκ  ἔχοντας   ὅ, τι χρήσονται τοῖς ὑπεναντίοις
[3, 45]   πάντας ὡς πρὸς θάλατταν, ἐφεδρείας  ἔχοντας   τάξιν, τὴν δὲ τῶν πεζῶν
[3, 93]   ἅπαξ ὁρμὴν λάβῃ τὰ ζῷα,  παρατρέχοντας   παρὰ τὰ πλάγια καὶ συγκρούοντας
[3, 20]   πατέρας εἰς τὸ συνέδριον, οὓς  μετέχοντας   τῶν διαβουλίων οὐδὲ τῶν ἀναγκαίων
[3, 109]   τοὺς ἐκ τοῦ πρότερον ἔτους  ἄρχοντας   ἑτοίμους παρεσκευάκαμεν πρὸς τὸ μένειν
[3, 28]   ἐν χάριτι τοὺς παρὰ σφίσιν  ὑπάρχοντας   αἰχμαλώτους. ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς τὰ
[3, 29]   προσλαμβάνειν ἑτέρους συμμάχους παρὰ τοὺς  ὑπάρχοντας   τὸ μὴ παραλαμβάνεσθαι τοὺς
[3, 79]   ἐπιμελῶς ἐξητακὼς τεναγώδεις καὶ στερεοὺς  ὑπάρχοντας   τοὺς κατὰ τὴν δίοδον τόπους,
[3, 51]   τοῦ σκευοφόρου διαφθαρέντος, ἀναλαβὼν τοὺς  προκατασχόντας   τὴν νύκτα τὰς ὑπερβολὰς ὥρμησε
[3, 99]   τοῖς πολεμίοις οὐκ εἰς τοὺς  τυχόντας   ἐπεπτώκει κινδύνους. καὶ τότε μέν,
[3, 21]   μὴ βουλομένους τοῦτο ποιεῖν,  ὁμολογοῦντας   δὲ κοινωνεῖν (τῆς ἀδικίας καὶ
[3, 76]   ἀποβάσεις ἐποιεῖτο καὶ τοὺς μὲν  ἀπειθοῦντας   ἐπολιόρκει τῶν τὴν παραλίαν κατοικούντων
[3, 62]   νεανίσκους τῶν αἰχμαλώτων, οὓς εἰλήφει  κακοποιοῦντας   τὴν πορείαν ἐν ταῖς περὶ
[3, 48]   τοὺς παρὰ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν  οἰκοῦντας   οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶς πρὸ
[3, 97]   καταπληξάμενοι τοὺς περὶ τὴν διάβασιν  οἰκοῦντας   τῶν Ἰβήρων ἧκον πρὸς τὴν
[3, 100]   μὲν ἀρχὰς διὰ λόγων τοὺς  ἐνοικοῦντας   εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ πίστεις
[3, 34]   τοὺς ἐν αὐταῖς ταῖς Ἄλπεσιν  ἐνοικοῦντας,   μόνως ἂν ὑπολαμβάνων ἐν Ἰταλίᾳ
[3, 42]   καὶ φιλοποιησάμενος παντὶ τρόπῳ τοὺς  παροικοῦντας   τὸν ποταμὸν ἐξηγόρασε παρ´ αὐτῶν
[3, 3]   τοὺς ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου  κατοικοῦντας   βαρβαρικῶν φόβων καὶ τῆς Γαλατῶν
[3, 77]   τοιούτου τρόπου πρὸς αὑτὸν τοὺς  κατοικοῦντας   τὴν Ἰταλίαν, ἅμα δ´ ἀπαλλοτριοῦν
[3, 77]   Ῥωμαίους εὐνοίας, ἐρεθίζειν δὲ τοὺς  δοκοῦντας   πόλεσιν λιμέσιν ἠλαττῶσθαί τι
[3, 75]   Ῥώμῃ τὸ γεγονὸς ἔπεμψε τοὺς  ἀπαγγελοῦντας   ὅτι μάχης γενομένης τὴν νίκην
[3, 19]   συμβαῖνον ἔν τισι τόποις ἐρήμοις  ὑφορμοῦντας   ἐπὶ τούτους ἐποιήσατο τὴν ἀποχώρησιν.
[3, 58]   ῥητέον οὐκ ἐπιτιμῶντας οὐδ´ ἐπιπλήττοντας,  ἐπαινοῦντας   δὲ μᾶλλον καὶ διορθουμένους τὴν
[3, 57]   ἀπὸ τῆς πραγματικῆς ὑποθέσεως τοὺς  φιληκοοῦντας,   δεύτερον δὲ κρίνοντες οὐ διερριμμένην
[3, 43]   ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς τὴν διάβασιν  τηροῦντας.   οἱ δὲ βάρβαροι, παραλόγου τοῦ
[3, 18]   δυνάμεων καὶ θεωρῶν τοὺς ὑπεναντίους  θαρροῦντας   ἐπὶ τῇ τῆς Διμάλης ὀχυρότητι
[3, 44]   δ´ ἑξῆς εὐθαρσεῖς εἶναι παρεκάλει,  θεωροῦντας   διότι τὸ μέγιστον ἤνυσται τῶν
[3, 66]   ἐπιπέδους ὄντας, τοὺς δ´ ὑπεναντίους  ἱπποκρατοῦντας,   αὑτὸν δὲ βαρυνόμενον ὑπὸ τοῦ
[3, 111]   τοῦ παρὰ πολὺ τῶν πολεμίων  ἱπποκρατοῦντας   ἐν τοιούτοις τόποις διακριθῆναι περὶ
[3, 59]   τῷ μέρει τούτῳ, τούς τε  φιλοπευστοῦντας   ὁλοσχερέστερον βουλησόμεθα συνεπιστῆσαι περὶ τῶν
[3, 91]   πάντας, ἐκθεατριεῖν δὲ τοὺς πολεμίους  φυγομαχοῦντας,   αὐτοὶ δ´ ἐξ ὁμολόγου φανήσεσθαι
[3, 44]   μέρος ῥᾳθυμεῖν, ὡς αὐτῷ μελόντων,  πειθαρχοῦντας   δὲ τοῖς παραγγέλμασιν ἄνδρας ἀγαθοὺς
[3, 63]   τοῖς ἐχθροῖς ὑποχειρίους γενέσθαι  ζῶντας.   εἶναι δ´ ἐκ μὲν τοῦ
[3, 63]   τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον τοὺς δὲ  ζῶντας   ἠλέουν, οὕτως ᾤετο δεῖν καὶ
[3, 58]   ἐξ ἐπιστάσεως, καὶ ῥητέον οὐκ  ἐπιτιμῶντας   οὐδ´ ἐπιπλήττοντας, ἐπαινοῦντας δὲ μᾶλλον
[3, 102]   ἀναλαβὼν τοὺς ἀπὸ τῆς χώρας  συμπεφευγότας   εἰς τὸν χάρακα τὸν περὶ
[3, 117]   τὰ κατὰ τὴν χώραν ἐρύματα  συμπεφευγότας   ἐκπολιορκήσαντες οἱ Νομάδες ἐπανῆγον, ὄντας
[3, 69]   σφετέρας προαιρέσεως πρὸς τὸ μὴ  δεδιότας   ἀπελπίζειν τὴν παρ´ αὐτοῦ σωτηρίαν
[3, 108]   τοὺς ὑπεναντίους ὥστε σχεδὸν μηδ´  ἑωρακότας   τοὺς ἀνταγωνιστὰς παρατάττεσθαι καὶ συγκαταβαίνειν
[3, 72]   καιρὸν ἐπιτηρῶν ἅμα τῷ συνιδεῖν  διαβεβηκότας   τοὺς Ῥωμαίους τὸν ποταμὸν προβαλόμενος
[3, 19]   διέκλεισαν ἀπὸ τῆς πόλεως τοὺς  ἐκβεβοηθηκότας.   οἱ δὲ περὶ τὸν Δημήτριον
[3, 49]   τοὺς τόπους βαρβάρων. θεωρῶν δὲ  τετολμηκότας   αὖθις ἐπὶ τὰς ναῦς ἠπείγετο
[3, 49]   τοῦ ποταμοῦ διάβασιν καὶ καταλαβὼν  ὡρμηκότας   τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν ὡς
[3, 66]   στρατοπέδοις αὐτοὺς διακινδυνεύειν· συνιδὼν δὲ  κεκινηκότας   ἐκ τῆς παρεμβολῆς, ἕως μὲν
[3, 44]   καὶ παραβόλοις ἔργοις καὶ κινδύνοις  ἐπικεχειρηκότας   ἐν οὐδενὶ διεσφάλθαι, κατακολουθήσαντας τῇ
[3, 76]   αὐτῶν προμήθειαν. ἀσφαλισάμενος δὲ τοὺς  προσκεχωρηκότας   τῶν παραθαλαττίων προῆγε παντὶ τῷ
[3, 20]   ἦν Ῥωμαίους τοὺς ἐνιαυτῷ πρότερον  ἐπηγγελκότας   πόλεμον Καρχηδονίοις, ἐὰν ἐπιβαίνωσι τῆς
[3, 71]   ταύτης ἀκάνθας καὶ βάτους συνεχεῖς  ἐπιπεφυκότας,   ἐγίνετο πρὸς τῷ στρατηγεῖν τοὺς
[3, 116]   τὰς ἐπιφανείας στρεφόμενοι πρὸς τοὺς  κεκυκλωκότας,   ἀντεῖχον· ἀεὶ δὲ τῶν πέριξ
[3, 89]   συμμάχους αὐτῶν, τὸ δὲ μέγιστον,  ἀπεγνωκότας   πάντα μίαν ἔχειν ἐλπίδα τῆς
[3, 115]   πρὸς τοὺς ἐκ τῶν πλαγίων  προσπεπτωκότας   ἐποιοῦντο τὴν μάχην· ~Λεύκιος δὲ
[3, 52]   εὐλαβεστέρους καὶ πρᾳοτέρους ποιήσαι τοὺς  παραγεγονότας,   μὴ προσδεξάμενος δὲ προδήλους ἕξει
[3, 59]   σχεδὸν ὑπαρχούσης κατά γε τοὺς  προγεγονότας   καιροὺς τῆς ἀληθοῦς ἱστορίας ὑπὲρ
[3, 75]   φιλίαν, τοὺς δὲ παρ´ αὑτῶν  ἀπολελοιπότας   τὴν παρεμβολὴν ἐκ τῆς μάχης
[3, 64]   γὰρ δεῖν καὶ μηδεμίαν μὲν  εἰληφότας   πεῖραν ἐπὶ τοῦ παρόντος τῶν
[3, 34]   ὑπισχνεῖτο, διαπεμπόμενος ἐπιμελῶς πρὸς τοὺς  δυνάστας   τῶν Κελτῶν καὶ τοὺς ἐπὶ
[3, 48]   οἱ συγγραφεῖς Ἀννίβᾳ τῷ τὰς  μεγίστας   ἐλπίδας ἀκεραίους ἔχοντι περὶ τῶν
[3, 48]   τοσούτων ἡγούμενος δυνάμεων καὶ τὰς  μεγίστας   ἐλπίδας ἔχων ἐν τούτοις τοῦ
[3, 4]   μὴ δεόντως αὐτοῖς χρήσωνται, τὰς  μεγίστας   ἐπενηνοχέναι συμφοράς, οὐκ ὀλίγοις δὲ
[3, 31]   πολλῶν εὑρεῖν ἔστιν. ἅπερ ἔχει  μεγίστας   ἐπικουρίας καὶ κοινῇ καὶ κατ´
[3, 46]   δύο πεπηγυίας σχεδίας διαφερόντως {τὰς  μεγίστας}   προσέβαλον ταῖς ἐσχάταις, πρὸς αὑτὰς
[3, 107]   καὶ πρὸς τοῦτον ἀπερείδεσθαι τὰς  πλείστας   ἐλπίδας διά τε τὴν ἐκ
[3, 101]   τοῖς ἵπποις· εἶχε γὰρ τὰς  πλείστας   ἐλπίδας τῆς αὑτοῦ δυνάμεως ἐν
[3, 93]   παντοδαπῆς ὕλης κατὰ τάχος ὡς  πλείστας   καὶ τῶν ἐργατῶν βοῶν ἐκλέξαντ´
[3, 100]   μὲν οἰκήτορας κατέφθειρε, τὰς δὲ  πλείστας   οἰκίας ἀκεραίους διεφύλαξε καὶ τὰ
[3, 66]   ἠκολούθει, καταλαβὼν δὲ τὰς μὲν  πλείστας   τῶν σανίδων ἀνεσπασμένας, τοὺς δὲ
[3, 91]   δὲ καὶ τὰς ἐπιφανεστάτας καὶ  καλλίστας   πόλεις τῆς Ἰταλίας ἐν αὑτοῖς.
[3, 41]   μετ´ αὐτῶν καθηγεμόνας ἅμα καὶ  συναγωνιστὰς   Κελτούς, οἳ παρὰ τοῖς Μασσαλιώταις
[3, 108]   ὥστε σχεδὸν μηδ´ ἑωρακότας τοὺς  ἀνταγωνιστὰς   παρατάττεσθαι καὶ συγκαταβαίνειν εἰς τοὺς
[3, 69]   μέρος, πεζοὺς δὲ σὺν τούτοις  ἀκοντιστὰς   εἰς χιλίους. σπουδῇ δὲ τούτων
[3, 65]   μὲν οὖν Πόπλιος προθέμενος τοὺς  ἀκοντιστὰς   καὶ τοὺς ἅμα τούτοις Γαλατικοὺς
[3, 110]   καθοπλισμοῖς· μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς  ἀκοντιστὰς   καὶ τοὺς ἱππεῖς ἐπαφέντες ἐπροτέρουν
[3, 65]   τὴν πρώτην σύμπτωσιν ὥστε τοὺς  ἀκοντιστὰς   μὴ φθάσαι τὸ πρῶτον ἐκβαλόντας
[3, 65]   δὲ καὶ τῶν πεζῶν τοὺς  ἀκοντιστάς,   προῆγον διὰ τοῦ πεδίου, σπεύδοντες
[3, 69]   ἐπαφῆκε τοὺς ἵππους καὶ τοὺς  ἀκοντιστάς.   τούτου δὲ συμπεσόντος αὖθις ἐγκλίναντες
[3, 72]   ἑξῆς δὲ τούτοις ἐξέπεμπε τοὺς  πεζακοντιστὰς   εἰς ἑξακισχιλίους· ἐκίνει δὲ καὶ
[3, 55]   πῆγμα τῆς προϋπαρχούσης χιόνος. ὅθεν  ἀποστὰς   τῆς τοιαύτης ἐλπίδος ἐστρατοπέδευσε περὶ
[3, 4]   τὰς ἐκπληκτικωτάτας περιπετείας, ὅταν εὐγενῶς  αὐτὰς   ἀναδέξωνται, πολλάκις εἰς τὴν τοῦ
[3, 32]   καὶ τὰς παρατάξεις τις ἀναγινώσκων  αὐτὰς   ἐξ ὧν ἐκεῖνοι γράφουσιν ὑπολαμβάνει
[3, 64]   παρήγγειλε. ~Πόπλιος δὲ περὶ τὰς  αὐτὰς   ἡμέρας τὸν Πάδον ποταμὸν ἤδη
[3, 48]   ὅτι πλεῖστον ἀνθρώπων φῦλον κατ´  αὐτὰς   οἰκεῖν συμβαίνει τὰς Ἄλπεις, ἀλλ´
[3, 103]   δύο δικτάτορες ἐγεγόνεισαν ἐπὶ τὰς  αὐτὰς   πράξεις, πρότερον οὐδέποτε συνεβεβήκει
[3, 37]   ὁλοσχερέστερον καὶ βαθύτερον μέρος ὑπ´  αὐτὰς   τὰς ἄρκτους μεταξὺ τοῦ τε
[3, 36]   τῆς Ἰταλίας. ῥητέον (δ´) οὐκ  αὐτὰς   τὰς ὀνομασίας τῶν τόπων καὶ
[3, 32]   κτᾶσθαι; χωρὶς γὰρ τοῦ πολλαπλασίους  αὐτὰς   ὑπάρχειν τῶν ἡμετέρων ὑπομνημάτων, οὐδὲ
[3, 84]   τὴν λίμνην ἔμενε τὰς κεφαλὰς  αὐτὰς   ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερίσχον· ἐπιγενομένων
[3, 46]   μεγίστας} προσέβαλον ταῖς ἐσχάταις, πρὸς  αὑτὰς   μὲν βιαίως δεδεμένας, πρὸς δὲ
[3, 27]   ἐξενέγκαντες ἕως δόγματος ἐπισυνθήκας ἐποιήσαντο  τοιαύτας·   ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους Σαρδόνος καὶ προσεξενεγκεῖν
[3, 29]   εἶναι δόξειεν. οὐ γὰρ δήπου  τοιαύτας   ἔμελλον ποιήσεσθαι συνθήκας δι´ ὧν
[3, 41]   οὕτως καταπληκτικῶς ἐπεβάλετο πολεμεῖν καὶ  τοιαύτας   ἐποιεῖτο παρασκευὰς ἐν τῷ Λιλυβαίῳ,
[3, 1]   δ´ ἐν τούτῳ τηλικαύτας καὶ  τοιαύτας   πράξεις, ὅσας οὐδεὶς τῶν προγεγονότων
[3, 47]   καὶ τραχύτητας τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν  τοιαύτας   ὥστε μὴ οἷον ἵππους καὶ
[3, 1]   τρία, περιέχεσθαι δ´ ἐν τούτῳ  τηλικαύτας   καὶ τοιαύτας πράξεις, ὅσας οὐδεὶς
[3, 60]   πόνων. οὔτε (γὰρ) διακομίζειν εἰς  τοσαύτας   μυριάδας διὰ τοιούτων τόπων δαψιλῆ
[3, 6]   οὐδέτερον. τίς γὰρ ἂν νομίσειε  ταύτας   αἰτίας ὑπάρχειν, ὧν πολλὰ μὲν
[3, 6]   ἐγχωρίοις Ἴβηρος ποταμοῦ· ἐγὼ δὲ  ταύτας   ἀρχὰς μὲν εἶναι τοῦ πολέμου
[3, 9]   ταραχαῖς ἐν τούτοις καὶ περὶ  ταύτας   διέτριβε τὰς πράξεις. ~Ῥωμαίων δὲ
[3, 29]   ἐπὶ τοῦ Λυτατίου, κυρίας εἶναι  ταύτας,   ἐὰν καὶ τῷ δήμῳ δόξῃ
[3, 24]   τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν. ~Μετὰ δὲ  ταύτας   ἑτέρας ποιοῦνται συνθήκας, ἐν αἷς
[3, 21]   τῷ πολέμῳ τῷ περὶ Σικελίας,  ταύτας   ἔφασαν ἤδη συνωμολογημένας ὑπὸ Λυτατίου
[3, 37]   Εὐρώπην προσαγορεύουσι. τὰς δὲ διαφορὰς  ταύτας   ὁρίζουσιν τε Τάναϊς ποταμὸς
[3, 46]   τὸ μέγεθος τῶν προβοσκίδων ἐξαίροντες  ταύτας   ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν καὶ διαπνέοντες,
[3, 20]   κατὰ τοὺς Ζακανθαίους ἀτυχήματος, παραχρῆμα  πρεσβευτὰς   ἑλόμενοι κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστειλαν εἰς
[3, 15]   δὲ πλεονάκις αὐτῶν παρακηκοότες τότε  πρεσβευτὰς   ἐξαπέστειλαν τοὺς ἐπισκεψομένους ὑπὲρ τῶν
[3, 11]   ἤδη τὴν Αἰτωλῶν ἐπιβολὴν ἐξαπέστειλαν  πρεσβευτὰς   πρὸς Ἀντίοχον, βουλόμενοι μὴ λανθάνειν
[3, 33]   δ´ Ἰβηρίας εἰς Λιβύην διεβίβαζε  στρατιώτας,   ἐκδεσμεύων τὴν ἑκατέρων πίστιν εἰς
[3, 43]   δ´ Ἀννίβας ἑτοίμους ἔχων τοὺς  στρατιώτας   ἐπεῖχε τῇ διαβάσει, τοὺς μὲν
[3, 90]   τὰς χορηγίας ἀφθόνους οὐδέποτε τοὺς  στρατιώτας   ἠφίει προνομεύειν οὐδὲ χωρίζεσθαι καθάπαξ
[3, 17]   ἀρχῆς προθέσεως, ἀλλὰ τούς τε  στρατιώτας   προθυμοτέρους ἐποίησε πρὸς τὸ κινδυνεύειν,
[3, 43]   ἐγγίζοντας ἤδη τοὺς παρ´ αὑτοῦ  στρατιώτας,   σημηνάντων ἐκείνων τὴν παρουσίαν τῷ
[3, 116]   καὶ παρώξυνε τοὺς παρ´ αὑτοῦ  στρατιώτας.   τὸ δὲ παραπλήσιον Ἀννίβας ἐποίει·
[3, 7]   δὲ ῥᾷστόν ἐστιν παντὸς τὰς  πρώτας   ἐπιβολὰς καὶ διαλήψεις. ~Φάβιος δέ
[3, 6]   ἀρχὰς μὲν εἶναί φημι τὰς  πρώτας   ἐπιβολὰς καὶ πράξεις τῶν ἤδη
[3, 73]   βαρέσιν ὅπλοις παρ´ ἀμφοῖν τὰς  πρώτας   ἔχοντες καὶ μέσας τῆς ὅλης
[3, 6]   ἡτοίμαζε. διόπερ αἰτίας μὲν τὰς  πρώτας   ῥηθείσας ἡγητέον τοῦ πρὸς τοὺς
[3, 48]   καὶ μηχανῆς διὰ τὸ τὰς  πρώτας   ὑποθέσεις ψευδεῖς καὶ παραλόγους λαμβάνειν,
[3, 74]   ἔπασχον, οἱ δὲ περὶ τὰς  πρώτας   χώρας ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν Κελτῶν
[3, 86]   στρατηγοῦ τὰ πράγματα καὶ τοὺς  περιεστῶτας   καιρούς. Ἀννίβας δὲ κατατεθαρρηκὼς τοῖς
[3, 97]   ταὐτομάτου συνεργήσαντος σφίσι πρὸς τοὺς  περιεστῶτας   καιρούς. Ἐπειδὴ γὰρ καταπληξάμενοι τοὺς
[3, 81]   καὶ τοὺς ὑπὲρ τῶν ὅλων  προεστῶτας   σκοπεῖν οὐχ ὅπου τι τοῦ
[3, 34]   καὶ πάντας τοὺς τοῦ στρατοπέδου  προεστῶτας,   ὑποδεικνύων δὲ τὴν τῆς χώρας
[3, 79]   ἀπονεύειν εἰς τοὐπίσω διὰ τοὺς  ἐφεστῶτας   αὐτοῖς ἱππεῖς. πάντες μὲν οὖν
[3, 115]   ἐκ τῶν πλαγίων ἐπιφανείας τοὺς  Λίβυας   αὐτῶν γενέσθαι τοὺς ἐν τοῖς
[3, 113]   τάξιν ἐν τῇ μάχῃ τοὺς  Λίβυας   αὐτῶν ἔχειν, προκινδυνεῦσαι δὲ τοῖς
[3, 87]   τῶν στρατιωτῶν· μετακαθώπλισε δὲ τοὺς  Λίβυας   εἰς τὸν Ῥωμαϊκὸν τρόπον ἐκλεκτοῖς
[3, 116]   πολλοὺς τόπους ἐπέρρωσε μὲν τοὺς  Λίβυας,   ἐταπείνωσε δὲ καὶ κατέπληξε ταῖς
[3, 83]   καὶ τοὺς Ἴβηρας καὶ τοὺς  Λίβυας   ἔχων ἐπ´ αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε, τοὺς
[3, 79]   μὲν τὴν πρωτοπορείαν ἔθηκε τοὺς  Λίβυας   καὶ Ἴβηρας καὶ πᾶν τὸ
[3, 72]   ἀριθμόν, Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς καὶ  Λίβυας,   τοὺς δ´ ἱππεῖς διελὼν ἐφ´
[3, 75]   τοῦ πράγματος, περὶ τὰς λοιπὰς  παρασκευὰς   διαφερόντως ἐγίνοντο καὶ περὶ φυλακὴν
[3, 41]   ἐπεβάλετο πολεμεῖν καὶ τοιαύτας ἐποιεῖτο  παρασκευὰς   ἐν τῷ Λιλυβαίῳ, πάντας καὶ
[3, 106]   καὶ περὶ τὰς λοιπὰς ἐγίνοντο  παρασκευὰς   ἐπιμελῶς. οἱ δὲ περὶ τὸν
[3, 68]   πεπεζοπορηκότων εἰς Ἀρίμινον, τὰς δὲ  παρασκευὰς   ἐποιεῖτο πάσας ὡς πρὸς μάχην,
[3, 118]   τὰς τῶν πολιτευμάτων διορθώσεις καὶ  κατασκευὰς   μεγάλα συμβάλλεσθαι τοῖς φιλομαθοῦσι καὶ
[3, 35]   ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ τὰς  ἀποσκευὰς   ἀπέλιπε τούτῳ τῶν αὐτῷ συνεξορμώντων.
[3, 40]   ὅσῳ δ´ οὗτοι περὶ τὰς  καταγραφὰς   ἐγίνοντο τῶν στρατοπέδων καὶ τὴν
[3, 52]   χορηγούντων ἀφθόνως καὶ καθόλου διδόντων  σφᾶς   αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας ἀπαρατηρήτως,
[3, 19]   τοὺς ἀποβαίνοντας ἀπέστησαν, συναθροίσαντες δὲ  σφᾶς   αὐτοὺς καὶ παρακαλέσαντες ὥρμησαν, κρίναντες
[3, 62]   μεγάλων κακῶν ἐκείνου μὲν ἀπολελυμένου,  σφᾶς   δ´ αὐτοὺς ἀκμὴν ὑπομένοντας. ἦν
[3, 42]   μὲν τὴν ἡμέραν ἔμειναν ἀναπαύοντες  σφᾶς   ἐκ τῆς προγεγενημένης κακοπαθείας, ἅμα
[3, 44]   ἁπάντων εὐξάμενος διαφῆκε, παραγγείλας θεραπεύειν  σφᾶς   καὶ παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς, ὡς
[3, 30]   ὁμολογούμενον ὅτι στασιάσαντες Ζακανθαῖοι πρὸς  σφᾶς   οὐ Καρχηδονίοις ἐπέτρεψαν, καίπερ ἐγγὺς
[3, 11]   πρὸς Ἀντίοχον, βουλόμενοι μὴ λανθάνειν  σφᾶς   τὴν τοῦ βασιλέως προαίρεσιν. οἱ
[3, 89]   δὲ πολλὰς μὲν ἐν Ἰβηρίᾳ  μάχας,   δὶς δὲ Ῥωμαίους ἑξῆς καὶ
[3, 6]   διὰ τὰς περὶ τὴν Ἑλλάδα  ταραχὰς   ἐπανελθεῖν. ἐξ ὧν Φίλιππος κατανοήσας
[3, 2]   ἐπισυνάψομεν τὰς περὶ τὴν Αἴγυπτον  ταραχὰς   καὶ τίνα τρόπον Πτολεμαίου τοῦ
[3, 78]   πρὸς αὐτοὺς συστάσεως κατεσκευάσατο περιθετὰς  τρίχας,   ἁρμοζούσας ταῖς κατὰ τὰς ὁλοσχερεῖς
[3, 4]   ὅλων, τάς τε τῶν ἄλλων  ἀποδοχὰς   καὶ διαλήψεις, πόσαι καὶ τίνες
[3, 60]   παρώρειαν τῶν Ἄλπεων τὰς μὲν  ἀρχὰς   ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις. οὐ γὰρ
[3, 51]   συνθεασάμενοι τὸ γεγονὸς τὰς μὲν  ἀρχὰς   ἀπέστησαν τῆς ἐπιβολῆς· μετὰ δὲ
[3, 48]   καὶ θεοὺς ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν τὰς  ἀρχὰς   ἀπιθάνους καὶ ψευδεῖς ὑποστήσωνται. πῶς
[3, 115]   ἐκ τῶν προτεταγμένων, τὰς μὲν  ἀρχὰς   αὐτῶν τῶν εὐζώνων ἔπισος ἦν
[3, 12]   Ἀννίβαν πολέμου τὰς προειρημένας ἡγητέον,  ἀρχὰς   δὲ τὰς μελλούσας λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι
[3, 100]   ἀπέχει διακόσια στάδια, τὰς μὲν  ἀρχὰς   διὰ λόγων τοὺς ἐνοικοῦντας εἰς
[3, 67]   ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους, ὧν κατ´  ἀρχὰς   ἐκυρίευσαν τοῦ πολέμου παρασπονδήσαντες, καθάπερ
[3, 87]   παραχρῆμα διαλύεσθαι συμβαίνει πάσας τὰς  ἀρχὰς   ἐν τῇ Ῥώμῃ πλὴν τῶν
[3, 46]   τὰ ζῷα κατὰ μὲν τὰς  ἀρχὰς   ἐστρέφετο καὶ κατὰ πάντα τόπον
[3, 89]   διαλήψεως ταύτης. τὰς μὲν οὖν  ἀρχὰς   κατεφρονεῖτο καὶ παρεῖχε λόγον ὡς
[3, 1]   κατὰ μέρος ἐν αὐτῇ γεγονότων  ἀρχὰς   μὲν εἶναι συμβαίνει τοὺς προειρημένους
[3, 6]   Ἴβηρος ποταμοῦ· ἐγὼ δὲ ταύτας  ἀρχὰς   μὲν εἶναι τοῦ πολέμου φήσαιμ´
[3, 6]   τῶν εἰρημένων. ἐγὼ δὲ παντὸς  ἀρχὰς   μὲν εἶναί φημι τὰς πρώτας
[3, 61]   τὸν Πόπλιον· τὰς μὲν γὰρ  ἀρχὰς   οὐδ´ ἐπιβάλλεσθαι τῇ διὰ τῶν
[3, 1]   ~ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΤΡΙΤΗ. ~Ὅτι μὲν  ἀρχὰς   ὑποτιθέμεθα τῆς αὑτῶν πραγματείας τόν
[3, 40]   οἱ δὲ λοιποὶ τὰς μὲν  ἀρχὰς   ὥρμησαν πρὸς φυγήν· ἐπεὶ δὲ
[3, 60]   ἐπιμελείας αὐτῶν ἀνεκτᾶτο καὶ τὰς  ψυχὰς   ἅμα καὶ τὰ σώματα τῶν
[3, 90]   δὲ τὰς τῶν ἰδίων δυνάμεων  ψυχὰς   προηττημένας τοῖς ὅλοις διὰ τῶν
[3, 87]   τά τε σώματα καὶ τὰς  ψυχὰς   τῶν στρατιωτῶν· μετακαθώπλισε δὲ τοὺς
[3, 53]   δ´ ἐπαύριον τῶν πολεμίων χωρισθέντων,  συνάψας   τοῖς ἱππεῦσι καὶ τοῖς ὑποζυγίοις
[3, 76]   Καινῇ πόλει. δὲ Γνάιος  συνάψας   τῷ στόλῳ καὶ τοὺς αἰτίους
[3, 101]   τῆς πόλεως χάρακα βεβλημένους στρατοπεδεύειν,  ἐπιστρέψας   ἐκ τῶν (ἀκρωρειῶν) κατέβαινε κατὰ
[3, 49]   Ἰβηρίᾳ πράξεις, αὐτὸς δὲ πάλιν  ὑποστρέψας   εἰς Ἰταλίαν ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν,
[3, 48]   τὸ παραπλήσιον πάσχειν καὶ ποιεῖν  ἥρωάς   τε καὶ θεοὺς ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν
[3, 105]   αὐτὸν γενομένοις τὸν κίνδυνον ἦν  ἐναργὲς   ὅτι διὰ μὲν τὴν Μάρκου
[3, 14]   μάλιστα μὲν οἱ τῶν Ὀλκάδων  φυγάδες,   συνεξέκαυσαν δὲ καὶ τῶν ἐκ
[3, 33]   πρὸς δὲ τούτοις Ὀρῆτες Ἴβηρες,  Ὀλκάδες,   οἱ δὲ σύμπαντες ἀπὸ τούτων
[3, 116]   ἐπέστη τῆς δυνάμεως. οἱ δὲ  Νομάδες   ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος προσπίπτοντες
[3, 68]   εἵπετο κατόπιν. οἱ μὲν οὖν  Νομάδες   εἰς ἔρημον τὴν στρατοπεδείαν ἐμπεσόντες
[3, 117]   χώραν ἐρύματα συμπεφευγότας ἐκπολιορκήσαντες οἱ  Νομάδες   ἐπανῆγον, ὄντας εἰς δισχιλίους τῶν
[3, 116]   φόνον καὶ τὴν συμπλοκὴν οἱ  Νομάδες   ἑπόμενοι τοῖς φεύγουσι τῶν ἱππέων
[3, 117]   περὶ τριακοσίους δὲ τῶν συμμάχων  σποράδες   εἰς τὰς πόλεις ἐσώθησαν· ἐκ
[3, 65]   Νομάδων, ἐτράπησαν, οἱ μὲν πολλοὶ  σποράδες,   τινὲς δὲ περὶ τὸν ἡγεμόνα
[3, 113]   τοῦ κατὰ λόγον παρίστανε ζυγοῦντα,  μηνοειδὲς   ποιῶν τὸ κύρτωμα καὶ λεπτύνων
[3, 20]   οὐδέν; ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´  ἀληθές   ἐστι τὸ παράπαν οὐδέν, εἰ
[3, 6]   Ῥωμαίους· ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´  ἀληθές   ἐστιν οὐδέτερον. τίς γὰρ ἂν
[3, 66]   ἅμα δὲ τὰς δυνάμεις εἰς  ἀσφαλὲς   ἀπηρεῖσθαι νομίζων ἦγε τὴν ἡσυχίαν.
[3, 66]   βαρυνόμενον ὑπὸ τοῦ τραύματος, εἰς  ἀσφαλὲς   ἔκρινε δεῖν ἀποκαταστῆσαι τὰς δυνάμεις.
[3, 36]   παντὶ πρὸς γνῶσιν καὶ σαφήνειαν  αὐτοτελὲς   εἶναι τοῦτο τὸ μέρος. οἶμαι
[3, 58]   προσδεῖ λόγου καὶ διορθώσεως ἀληθινωτέρας,  προφανὲς   ἐκ πολλῶν μάλιστα δ´ ἐκ
[3, 29]   ὅτε δὲ τούτων οὐδέτερον ἐγράφη,  προφανὲς   ἦν ὅτι πᾶσι τοῖς ἑκατέρων
[3, 62]   πολυτελεῖς. κἄπειτα τῶν νεανίσκων ἤρετο  τίνες   αὐτῶν βούλονται διαγωνίσασθαι πρὸς ἀλλήλους
[3, 6]   τὸ προειρημένον ἐκ τῶν ἐπιφερομένων.  τίνες   γὰρ ἀληθῶς ἦσαν αἰτίαι, καὶ
[3, 60]   αὐτῶν καὶ διακεκλεικότων, ἡσυχίαν ἦγον·  τινὲς   δὲ καὶ συστρατεύειν ἠναγκάζοντο τοῖς
[3, 84]   οἱ μὲν ὑπὸ τῶν πολεμίων,  τινὲς   δὲ παρακαλέσαντες αὑτοὺς διεφθάρησαν. ἑξακισχίλιοι
[3, 65]   ἐτράπησαν, οἱ μὲν πολλοὶ σποράδες,  τινὲς   δὲ περὶ τὸν ἡγεμόνα συστραφέντες.
[3, 116]   ἀπὸ τῶν ἵππων. ὀλίγοι δέ  τινες   εἰς Οὐενουσίαν διέφυγον, ἐν οἷς
[3, 118]   αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ δὲ καὶ Καπυανῶν  τινες   ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν, οἱ δὲ
[3, 24]   πόλιν κτίζειν. εἰσὶ δὲ τοιαίδε  τινές·   ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις
[3, 22]   εἰσὶ δ´ αἱ συνθῆκαι τοιαίδε  τινές·   ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις
[3, 57]   πραγματείᾳ διελθεῖν. ἴσως γὰρ δή  τινες   ἐπιζητήσουσι πῶς πεποιημένοι τὸν πλεῖστον
[3, 29]   τοῦ προσλαμβάνειν κατὰ καιρούς, ἄν  τινες   ἐπιτήδειοι φανῶσιν αὐτοῖς φίλοι καὶ
[3, 95]   χρείαν. εὐγενῶς γάρ, εἰ καί  τινες   ἕτεροι, κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις πραγμάτων καὶ
[3, 93]   πῶς χρήσεται τοῖς τόποις καὶ  τίνες   καὶ πόθεν πρῶτον ἐγχειρήσουσι τοῖς
[3, 24]   δὲ πόλιν ἀποδιδότωσαν. ἐὰν δέ  τινες   Καρχηδονίων λάβωσί τινας, πρὸς οὓς
[3, 43]   καὶ παραδόξως οἱ πέραν Καρχηδόνιοι,  τινὲς   μὲν αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν τὴν στρατοπεδείαν,
[3, 19]   περὶ τὸν Δημήτριον ἐτράπησαν· καὶ  τινὲς   μὲν αὐτῶν ἔφυγον ὡς πρὸς
[3, 22]   ὅσοι ἂν ὑπήκοοι· ἐὰν δέ  τινες   μὴ ὦσιν ὑπήκοοι, τῶν πόλεων
[3, 57]   τὰς προειρημένας αἰτίας. εἰ δέ  τινες   πάντως ἐπιζητοῦσι κατὰ τόπον καὶ
[3, 4]   ὁρμὰς καὶ τοὺς ζήλους ἐξηγητέον,  τίνες   παρ´ ἑκάστοις ἐπεκράτουν καὶ κατίσχυον
[3, 84]   καὶ περικακοῦντα τοῖς ὅλοις προσπεσόντες  τινὲς   τῶν Κελτῶν ἀπέκτειναν. ἔπεσον οὖν
[3, 4]   ἀποδοχὰς καὶ διαλήψεις, πόσαι καὶ  τίνες   ὑπῆρχον περὶ τῶν ἡγουμένων, πρὸς
[3, 26]   καὶ μετὰ ταῦτα δεομένοις ἐβοήθησαν,  οἵτινες   οὐ μόνον τὴν Μεσσηνίων πόλιν
[3, 112]   ἀνθρώπους καὶ μηδὲν ἀπρεπὲς μηδ´  ἀγεννὲς   ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῖς ἡγεῖσθαι
[3, 111]   συμπάσης ἐγκρατεῖς τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας,  ἡγεμόνες   ἅμα καὶ δεσπόται πάντων γενήσεσθε
[3, 50]   τότε συναθροίσαντες οἱ τῶν Ἀλλοβρίγων  ἡγεμόνες   ἱκανόν τι πλῆθος προκατελάβοντο τοὺς
[3, 50]   πάντες αὐτῶν οἱ κατὰ μέρος  ἡγεμόνες   τῶν Ἀλλοβρίγων, τὰ μὲν τοὺς
[3, 112]   ἐξιλάσασθαι καὶ ἀνθρώπους καὶ μηδὲν  ἀπρεπὲς   μηδ´ ἀγεννὲς ἐν τοῖς τοιούτοις
[3, 6]   τὸν πρὸς τοὺς Πέρσας πόλεμον,  εὐμαρὲς   καὶ τῷ τυχόντι συνιδεῖν. ἦν
[3, 87]   ἀκολουθοῦσι, τούτῳ δ´ εἴκοσι καὶ  τέτταρες,   κἀκεῖνοι μὲν ἐν πολλοῖς προσδέονται
[3, 116]   τὸ πρότερον ἔτος ὕπατοι γεγονότες,  ἄνδρες   ἀγαθοὶ καὶ τῆς Ῥώμης ἄξιοι
[3, 55]   δυσχερέστερον ὑπῆρχεν. οἱ μὲν γὰρ  ἄνδρες   οὐ δυνάμενοι τὴν κάτω χιόνα
[3, 109]   τῶν ὑπεναντίων ἐλαττωθῆναι. διόπερ,  ἄνδρες,   πάντων ὑμῖν παρεσκευασμένων πρὸς τὸ
[3, 109]   ὕβριν καὶ καταφθοράν; διόπερ,  ἄνδρες,   χωρὶς τῶν ὑπ´ ἐμοῦ λεγομένων,
[3, 108]   καιρῶν οὐδεμία λείπεται πρόφασις, ἐὰν  ἄνδρες   ὦσι, τοῦ μὴ νικᾶν τοὺς
[3, 106]   πλείω γράφειν ὑπὲρ αὐτῶν παρήσομεν.  ὁλοσχερὲς   μὲν γὰρ μνήμης ἄξιον
[3, 11]   Ἀντίοχον, ἕως μὲν ἄν τι  δυσχερὲς   βουλεύηται κατὰ Ῥωμαίων, θαρρεῖν καὶ
[3, 58]   οὐδ´ οὕτως ἤνυεν τὸ προκείμενον.  δυσχερὲς   μὲν γὰρ ἐπὶ πλέον τινῶν
[3, 52]   μήτε ποιῆσαι μήτε παθεῖν μηδὲν  δυσχερές,   ὑπισχνουμένων δὲ καὶ δώσειν ἐξ
[3, 117]   Κελτοὶ μὲν ἔπεσον εἰς τετρακισχιλίους,  Ἴβηρες   δὲ καὶ Λίβυες εἰς χιλίους
[3, 79]   χεῖρας αὐτοῖς. οἱ μὲν οὖν  Ἴβηρες   καὶ Λίβυες δι´ ἀκεραίων τῶν
[3, 33]   Μαστιανοί, πρὸς δὲ τούτοις Ὀρῆτες  Ἴβηρες,   Ὀλκάδες, οἱ δὲ σύμπαντες ἀπὸ
[3, 106]   Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων οἱ μὲν  δικτάτορες   ἀπέθεντο τὴν ἀρχήν, οἱ δὲ
[3, 103]   τοῖς πράγμασι· καὶ δὴ δύο  δικτάτορες   ἐγεγόνεισαν ἐπὶ τὰς αὐτὰς πράξεις,
[3, 33]   Θερσῖται, Μαστιανοί, πρὸς δὲ τούτοις  Ὀρῆτες   Ἴβηρες, Ὀλκάδες, οἱ δὲ σύμπαντες
[3, 39]   τοὺς ἑξακισχιλίους καὶ μυρίους σταδίους.  διαβάντες   δὲ τὸν καθ´ Ἡρακλείους στήλας
[3, 33]   τοιαύτης οἰκονομίας. ἦσαν δ´ οἱ  διαβάντες   εἰς τὴν Λιβύην Θερσῖται, Μαστιανοί,
[3, 68]   νῦν δ´ οἱ πλείους ἔφθασαν  διαβάντες   τὸν Τρεβίαν ποταμόν· τῶν δὲ
[3, 14]   τοὺς πεζούς. τέλος δὲ τοὔμπαλιν  ἐπιδιαβάντες   οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν ἐπὶ
[3, 43]   τῆς πέμπτης νυκτὸς οἱ μὲν  προδιαβάντες   ἐκ τοῦ πέραν ὑπὸ τὴν
[3, 19]   δὲ Ῥωμαίων οἱ τῆς νυκτὸς  ἀποβάντες   εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον συνῆψαν,
[3, 27]   Λιβυκοῦ πολέμου, Ῥωμαῖοι Καρχηδονίοις πόλεμον  ἐξενέγκαντες   ἕως δόγματος ἐπισυνθήκας ἐποιήσαντο τοιαύτας·
[3, 57]   ἰδίαν καὶ τόπον καὶ καιρὸν  ἀπονείμαντες   τῷ μέρει τούτῳ, καθ´ ὅσον
[3, 96]   καὶ τῶν Ῥωμαίων σύνεγγυς ὄντων,  σημήναντες   πολεμικὸν ἀνήγοντο, κρίναντες ναυμαχεῖν. συμβαλόντες
[3, 74]   τῶν Λιβύων καὶ πολλοὺς αὐτῶν  ἀποκτείναντες   διέκοψαν τὴν τῶν Καρχηδονίων τάξιν.
[3, 116]   δ´ οἱ περὶ τὸν Ἀσδρούβαν  ἀποκτείναντες   τοὺς περὶ τὸν ποταμὸν ἱππεῖς
[3, 115]   μὲν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος  κλίναντες   ἐπ´ ἀσπίδα καὶ τὴν ἐμβολὴν
[3, 69]   ἀκοντιστάς. τούτου δὲ συμπεσόντος αὖθις  ἐγκλίναντες   οἱ Κελτοὶ πρὸς τὴν ἑαυτῶν
[3, 116]   οἱ σύμμαχοι τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς  ἐκκλίναντες   ἀπεχώρουν. ἐν καιρῷ πραγματικὸν
[3, 96]   ταρσοὺς καὶ τοὺς ἐπιβάτας ἔφευγον  ἐκκλίναντες   εἰς γῆν. ἐπικειμένων δὲ τῶν
[3, 96]   παραχρῆμα πληρώσαντες ἑβδομήκοντα νῆας ἐξαπέστειλαν,  κρίναντες   ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς πάσας τὰς
[3, 19]   σφᾶς αὐτοὺς καὶ παρακαλέσαντες ὥρμησαν,  κρίναντες   ἐκ παρατάξεως διακινδυνεύειν πρὸς τοὺς
[3, 96]   σύνεγγυς ὄντων, σημήναντες πολεμικὸν ἀνήγοντο,  κρίναντες   ναυμαχεῖν. συμβαλόντες δὲ τοῖς πολεμίοις
[3, 8]   τὸν πόλεμον, ἕως οὗ πάσας  ἐξελέγξαντες   τὰς ἐλπίδας τελευταῖον εἰς τὸν
[3, 46]   διακομιδὴ τῶν θηρίων τοιαύτη τις.  ~πήξαντες   σχεδίας καὶ πλείους ἀραρότως, τούτων
[3, 10]   πλὴν οὐκ ἐντρεπομένων τῶν Ῥωμαίων,  εἴξαντες   τῇ περιστάσει καὶ βαρυνόμενοι μέν,
[3, 2]   ποιησόμεθα τὴν ἔφοδον τῆς ἐξηγήσεως.  ~ὑποδείξαντες   γὰρ τὰς αἰτίας, δι´ ἃς
[3, 94]   τινας τῶν Ἰβήρων, οἳ καὶ  συμμίξαντες   κατέβαλον μὲν τῶν Ῥωμαίων εἰς
[3, 7]   Αἰτωλῶν ὀργὴν θετέον. ἐκεῖνοι γὰρ  δόξαντες   ὑπὸ Ῥωμαίων ὠλιγωρῆσθαι κατὰ πολλὰ
[3, 46]   ἀραρότως, τούτων δύο πρὸς ἀλλήλας  ζεύξαντες   βιαίως ἤρεισαν ἀμφοτέρας εἰς τὴν
[3, 110]   τοὺς πολλούς. ~Τῇ δ´ ἐπαύριον  ἀναζεύξαντες   ἦγον τὴν δύναμιν οὗ τοὺς
[3, 40]   ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ τοὺς φεύγοντας  συνδιώξαντες   εἰς Μοτίνην, ἀποικίαν ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων,
[3, 86]   δὲ λοιποὺς εἴς τινα λόφον  συνδιώξαντες   τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ πάντας
[3, 35]   τῶν Ἰβήρων, ἵνα προθύμως ἐξορμῶσι  πάντες,   ἄν ποτέ τις ἐπικουρίας χρεία
[3, 72]   καὶ καθωπλίζοντο περὶ τὰ πυρὰ  πάντες.   Ἀννίβας δὲ τὸν καιρὸν ἐπιτηρῶν
[3, 118]   τὸν Ἀννίβαν, οἱ δὲ λοιποὶ  πάντες   ἀπέβλεπον ἤδη τότε πρὸς Καρχηδονίους·
[3, 50]   ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἦσαν, ἀπείχοντο  πάντες   αὐτῶν οἱ κατὰ μέρος ἡγεμόνες
[3, 4]   αὐτῆς ἕνεκα τῆς ἐπιστήμης ἀναλαμβάνει·  πάντες   δὲ πράττουσι πάντα χάριν τῶν
[3, 85]   τὸν ἀριθμόν· οἱ μὲν γὰρ  πάντες   εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους ἔπεσον,
[3, 62]   μὲν ἠλέουν, τὸν δὲ τεθνεῶτα  πάντες   ἐμακάριζον. ~Ἀννίβας δὲ διὰ τῶν
[3, 63]   τὸν μὲν νικήσαντα καὶ τεθνεῶτα  πάντες   ἐμακάριζον τοὺς δὲ ζῶντας ἠλέουν,
[3, 116]   κατὰ βραχὺ συγκλειόμενοι, τέλος αὐτοῦ  πάντες,   ἐν οἷς καὶ Μάρκος καὶ
[3, 19]   ἐκ τῆς πόλεως· τέλος δὲ  πάντες   ἐξεχύθησαν εἰς τὸν κίνδυνον. τῶν
[3, 74]   πάλιν εἰς τὴν παρεμβολήν. καὶ  πάντες   ἐπὶ μὲν τῇ μάχῃ περιχαρεῖς
[3, 66]   (γὰρ) τῷ γενέσθαι τὸ προτέρημα  πάντες   ἔσπευδον οἱ παρακείμενοι Κελτοὶ κατὰ
[3, 105]   καὶ βαλόμενοι χάρακα πάλιν ἕνα  πάντες   ἐστρατοπέδευσαν ὁμόσε καὶ λοιπὸν ἤδη
[3, 60]   τῶν προειρημένων πόνων οἷον ἀποτεθηριωμένοι  πάντες   ἦσαν. πολλὴν οὖν ποιούμενος πρόνοιαν
[3, 67]   αὑτοῦ συμμαχίαν. ᾔδει γὰρ ὅτι  πάντες   κατ´ ἀνάγκην αὐτῷ κοινωνήσουσι τῶν
[3, 79]   διὰ τοὺς ἐφεστῶτας αὐτοῖς ἱππεῖς.  πάντες   μὲν οὖν ἐκακοπάθουν καὶ μάλιστα
[3, 92]   δὲ συνάρχων αὐτοῦ Μάρκος καὶ  πάντες   οἱ κατὰ τὸ στρατόπεδον χιλίαρχοι
[3, 117]   πόλεις διέφυγον. οἱ δὲ λοιποὶ  πάντες,   ὄντες εἰς ἑπτὰ μυριάδας, ἀπέθανον
[3, 79]   κακοπαθοῦντες ἤνυον, ἅτε καὶ φερέκακοι  πάντες   ὄντες καὶ συνήθεις ταῖς τοιαύταις
[3, 36]   διαίρεσις καὶ τάξις, καθ´ ἣν  πάντες,   ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς,
[3, 103]   μὲν Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ κατεμέμφοντο  πάντες   ὡς ἀτόλμως χρώμενον τοῖς καιροῖς,
[3, 31]   τοιαῦτα καὶ λέγουσι καὶ πράττουσι  πάντες   ὥστε δυσθεώρητον εἶναι τὴν ἑκάστου
[3, 33]   Ὀρῆτες Ἴβηρες, Ὀλκάδες, οἱ δὲ  σύμπαντες   ἀπὸ τούτων τῶν ἐθνῶν ἱππεῖς
[3, 90]   τόπους ὑπερέβαλον τὸν Ἀπεννῖνον καὶ  κατάραντες   εἰς τὴν Σαυνῖτιν χώραν, οὖσαν
[3, 90]   καὶ διακινδυνεύειν. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι  καταφθείραντες   τοὺς προειρημένους τόπους ὑπερέβαλον τὸν
[3, 67]   τῶν ἐν τῷ χάρακι, παρελθεῖν  ἐάσαντες   τὸ πλεῖον μέρος τῆς νυκτὸς
[3, 30]   αὐτοῖς τοῖς Καρχηδονίοις ὁμολογούμενον ὅτι  στασιάσαντες   Ζακανθαῖοι πρὸς σφᾶς οὐ Καρχηδονίοις
[3, 16]   Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ καὶ  κολάσαντες   τὴν ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν τὴν
[3, 40]   τὴν παρουσίαν, ἔν τισι δρυμοῖς  ἑτοιμάσαντες   ἐνέδρας ἅμα τῷ παρελθεῖν εἰς
[3, 40]   τὴν δ´ ἄλλην ἐπὶ θάτερα,  κατονομάσαντες   Κρεμώνην. ἤδη δὲ τούτων συνῳκισμένων,
[3, 84]   ὑπὸ τῶν πολεμίων, τινὲς δὲ  παρακαλέσαντες   αὑτοὺς διεφθάρησαν. ἑξακισχίλιοι δ´ ἴσως
[3, 40]   τῇ προτέρᾳ βύβλῳ ταύτης ἐποιησάμεθα.  παρακαλέσαντες   δὲ τοὺς Ἴνσομβρας καὶ συμφρονήσαντες
[3, 108]   ὁμοῦ προῄρηντο διακινδυνεύειν. ~Διὸ καὶ  παρακαλέσαντες   τοὺς περὶ τὸν Αἰμίλιον καὶ
[3, 19]   συναθροίσαντες δὲ σφᾶς αὐτοὺς καὶ  παρακαλέσαντες   ὥρμησαν, κρίναντες ἐκ παρατάξεως διακινδυνεύειν
[3, 96]   εἰς τὸν αἰγιαλόν, αὐτοὶ δ´  ἀποπηδήσαντες   ἐκ τῶν πλοίων ἐσῴζοντο πρὸς
[3, 67]   κατ´ ἀρχὰς ἐκυρίευσαν τοῦ πολέμου  παρασπονδήσαντες,   καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἀποδεξάμενος Ἀννίβας
[3, 40]   Βοῖοι. τῶν δ´ ἀνδρῶν ἐξελθόντων,  παρασπονδήσαντες   συνέλαβον αὐτούς, ἐλπίσαντες διὰ τούτων
[3, 68]   ὡς εἴπερ οὗτοι κατὰ πόδας  ἀκολουθήσαντες   συνῆψαν ταῖς ἀποσκευαῖς, πολλοὺς ἂν
[3, 52]   ἡμέραις, συναθροισθέντες οἱ προειρημένοι καὶ  συνακολουθήσαντες   ἐπιτίθενται, φάραγγά τινα δύσβατον καὶ
[3, 40]   τὴν ἀποχώρησιν. οἱ δὲ Βοῖοι  κατακολουθήσαντες   συνέκλεισαν καὶ τούτους εἰς τὴν
[3, 46]   ὅλον ἔργον κατὰ τοῦ ποταμοῦ.  ποιήσαντες   δὲ πρὸς δύο πλέθρα τῷ
[3, 118]   ἀνεκτήσαντο τὴν τῆς Ἰταλίας δυναστείαν,  νικήσαντες   μετὰ ταῦτα Καρχηδονίους, ἀλλὰ καὶ
[3, 84]   τὸν αὐλῶνα τοὺς κατὰ πρόσωπον  νικήσαντες   παραβοηθεῖν μὲν τοῖς ἰδίοις καὶ
[3, 117]   κατὰ τὴν χώραν ἐρύματα συμπεφευγότας  ἐκπολιορκήσαντες   οἱ Νομάδες ἐπανῆγον, ὄντας εἰς
[3, 8]   προειρημένων ὡς ἑπτακαίδεκ´ ἔτη συνεχῶς  πολεμήσαντες   κατὰ τὴν Ἀννίβου προαίρεσιν οὐ
[3, 16]   διορθωσάμενοι μὲν τὴν Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν,  ἐπιτιμήσαντες   δὲ καὶ κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν
[3, 2]   τοῦ βασιλέως μεταλλάξαντος τὸν βίον  συμφρονήσαντες   Ἀντίοχος καὶ Φίλιππος ἐπὶ διαιρέσει
[3, 52]   γὰρ περὶ τὴν δίοδον οἰκοῦντες  συμφρονήσαντες   ἐπὶ δόλῳ συνήντων αὐτῷ, θαλλοὺς
[3, 40]   παρακαλέσαντες δὲ τοὺς Ἴνσομβρας καὶ  συμφρονήσαντες   κατὰ τὴν προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν
[3, 19]   οἱ δὲ περὶ τὸν Δημήτριον  συννοήσαντες   τὸ γεγονὸς τοῦ μὲν διακωλύειν
[3, 69]   ἑαυτῶν ἐποιοῦντο χάρακα. ταχὺ δὲ  συννοήσαντες   τὸ γινόμενον οἱ προκαθήμενοι τῆς
[3, 48]   ποιεῖ τὸ ψεῦδος αὐτῶν. οὐχ  ἱστορήσαντες   γὰρ ὅτι συμβαίνει τοὺς Κελτοὺς
[3, 97]   κοινοῖς πράγμασιν. οὐδέποτε γὰρ πρότερον  θαρρήσαντες   διαβῆναι τὸν Ἴβηρα ποταμόν, ἀλλ´
[3, 105]   ταχὺ δὲ συνεγγίσαντος αὐτοῦ, πάλιν  ἀναθαρρήσαντες   οἱ Ῥωμαῖοι, καίπερ λελυκότες ἤδη
[3, 55]   βάθος ἔχειν. ὁπότε δὲ ταύτην  διαπατήσαντες   ἐπὶ τὴν ὑποκάτω καὶ συνεστηκυῖαν
[3, 97]   Ἰβηρίαν. πάνυ γὰρ ἠγωνίων μὴ  κρατήσαντες   Καρχηδόνιοι τῶν τόπων ἐκείνων καὶ
[3, 111]   τῶν ἐν αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ  κρατήσαντες   κύριοι μὲν ἔσεσθε παραχρῆμα πάσης
[3, 2]   τοὺς πλέοντας εἰς τὸν Πόντον.  στήσαντες   δ´ ἐπὶ τούτων τὴν διήγησιν
[3, 105]   λόφου χάρακα περιβαλόντες καὶ φυλακὴν  ἐπιστήσαντες   λοιπὸν ἤδη πρὸς τὴν χειμασίαν
[3, 97]   προχειρισάμενοι ναῦς εἴκοσι καὶ στρατηγὸν  ἐπιστήσαντες   Πόπλιον Σκιπίωνα κατὰ τὴν ἐξ
[3, 9]   γὰρ οὐκ ἐπὶ τὰ λεγόμενα  συνεπιστήσαντες   ἀλλ´ ἐπ´ αὐτὸν τὸν λέγοντα
[3, 40]   ἐπὶ τὴν τούτων βοήθειαν, ἡγεμόνα  συστήσαντες   ἑξαπέλεκυν, ἄλλα δὲ συνάγειν καὶ
[3, 45]   γενομένων δὲ τούτων οἱ Ῥωμαῖοι  συνεγγίσαντες   κατὰ τὸ δίωγμα τῷ τῶν
[3, 96]   παρατεταγμένους. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τολμηρῶς  συνεγγίσαντες   τῇ γῇ καὶ τὰ δυνάμενα
[3, 94]   φῶτα προσβάλλοντα πρὸς τὰς ὑπερβολάς,  νομίσαντες   ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμὴν τὸν
[3, 97]   Γναΐου περὶ τὴν ναυμαχίαν καὶ  νομίσαντες   χρήσιμον εἶναι, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον
[3, 19]   μὲν διακωλύειν τοὺς ἀποβαίνοντας ἀπέστησαν,  συναθροίσαντες   δὲ σφᾶς αὐτοὺς καὶ παρακαλέσαντες
[3, 50]   προάγειν εἰς τὰς δυσχωρίας, τότε  συναθροίσαντες   οἱ τῶν Ἀλλοβρίγων ἡγεμόνες ἱκανόν
[3, 108]   παραγενόμενοι πρὸς τὰς δυνάμεις καὶ  συναθροίσαντες   τὰ πλήθη τήν τε τῆς
[3, 85]   τοῖς πολλοῖς ἠναγκάζοντο τὰ γεγονότα,  συναθροίσαντες   τὸν δῆμον εἰς ἐκκλησίαν. διόπερ
[3, 13]   ὁμοθυμαδὸν ᾑρῆσθαι στρατηγὸν Ἀννίβαν, παραυτίκα  συναθροίσαντες   τὸν δῆμον μιᾷ γνώμῃ κυρίαν
[3, 40]   ἀνδρῶν ἐξελθόντων, παρασπονδήσαντες συνέλαβον αὐτούς,  ἐλπίσαντες   διὰ τούτων κομιεῖσθαι τοὺς αὑτῶν
[3, 3]   ὧν ἅμα θεωρηθήσεται πῶς ἕκαστα  χειρίσαντες   Ῥωμαῖοι πᾶσαν ἐποιήσαντο τὴν οἰκουμένην
[3, 65]   εἰσιν ἀλλήλων, τότε μὲν αὐτοῦ  καταστρατοπεδεύσαντες   ἔμειναν. τῇ δ´ ἐπαύριον πᾶσαν
[3, 91]   τόπων. διόπερ ἔμελλον εἰς ταῦτα  καταστρατοπεδεύσαντες   ὥσπερ εἰς θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 22]   καθ´ ὅσον ἦν δυνατὸν ἀκριβέστατα  διερμηνεύσαντες   ἡμεῖς ὑπογεγράφαμεν. τηλικαύτη γὰρ
[3, 40]   ἐπὶ τάδε τοῦ Πάδου ποταμοῦ,  προσαγορεύσαντες   Πλακεντίαν, τὴν δ´ ἄλλην ἐπὶ
[3, 45]   τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι καὶ  κατοπτεύσαντες   αὖθις ἐξ ὑποστροφῆς ἠπείγοντο, διασαφήσοντες
[3, 10]   Καρχηδονίοις. ταύταις γὰρ ταῖς χερσὶ  πιστεύσαντες   εὐθαρσῶς ἐνέβησαν εἰς τὸν προειρημένον
[3, 115]   θλιβόμενοι κλίνοντες ὑπεχώρουν εἰς τοὐπίσω,  λύσαντες   τὸν μηνίσκον. αἱ δὲ τῶν
[3, 3]   δὲ τρίτον τίνα τρόπον Ῥωμαῖοι  καταλύσαντες   τὴν Γαλατῶν ὕβριν ἀδήριτον μὲν
[3, 2]   εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ  καταλύσαντες   τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς μέγαν
[3, 5]   ἐκ τοῦ Περσικοῦ πολέμου καταιτιαθέντας,  ἀπολύσαντες   τῆς ἐπενεχθείσης αὐτοῖς διαβολῆς. οἱ
[3, 87]   τὴν εἰς Ἰταλίαν. ἐφ´ οἷς  ἀκούσαντες   μεγαλείως ἐχάρησαν οἱ Καρχηδόνιοι καὶ
[3, 62]   πρὸς ἀλλήλους. παραυτίκα μὲν οὖν  ἀκούσαντες   οἱ νεανίσκοι ταῦτα καὶ τὰς
[3, 40]   δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς  διακούσαντες   μὲν τῶν ἐξαποσταλέντων εἰς Καρχηδόνα
[3, 33]   τὴν γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα—  διακούσαντες   τὰ παρὰ τῶν Καρχηδονίων ἄλλο
[3, 118]   τετταρακοστὴ πρὸς ταῖς ἑκατὸν ὀλυμπιάσι  δηλώσαντες·   ὅταν δὲ τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις
[3, 3]   καὶ Ῥωμαίοις ἐξέκαυσαν πόλεμον. οὗ  δηλώσαντες   τὰς αἰτίας καὶ τὴν Ἀντιόχου
[3, 96]   αὐτοῖς τοῦ γεγονότος ἐλαττώματος, παραχρῆμα  πληρώσαντες   ἑβδομήκοντα νῆας ἐξαπέστειλαν, κρίναντες ἀναγκαῖον
[3, 94]   τῶν βοῶν αὐτοῖς ἐμπιπτόντων ἔμειναν  διαστάντες   ἐπὶ τῶν ἄκρων ἀμφότεροι καὶ
[3, 106]   πρὸς τὴν ὅλην ἐπιβολὴν παραχρῆμα  καταγράψαντες   ἐξαπέστειλαν, τοῖς δὲ περὶ τὸν
[3, 47]   τοιαύτην τινὰ περὶ τοὺς τόπους  ὑπογράψαντες   ἡμῖν ὥστ´, εἰ μὴ θεὸς
[3, 99]   εἰς τὰς πατρίδας ἐχρήσαντο τούτῳ,  συμπέμψαντες   τοὺς ἐπιτηδείους. ὃς ἐπιπορευόμενος τὰς
[3, 46]   ἐπὶ τὰς τελευταίας ἐπέστησαν σχεδίας,  διακόψαντες   τοὺς δεσμούς, οἷς προσήρτηντο πρὸς
[3, 111]   μὲν ἔσεσθε παραχρῆμα πάσης Ἰταλίας,  ἀπαλλαγέντες   δὲ τῶν νῦν πόνων, γενόμενοι
[3, 105]   οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν  καταπλαγέντες   τὴν ἀκεραιότητα καὶ σύνταξιν τῶν
[3, 108]   τὸν Αἰμίλιον καὶ πρὸ ὀφθαλμῶν  θέντες   τὸ μέγεθος τῶν εἰς ἑκάτερον
[3, 3]   Γαλατῶν παρανομίας. μετὰ δὲ ταῦτα  θέντες   ὑπὸ τὴν ὄψιν τὰς Αἰτωλῶν
[3, 108]   σφαλέντες, ἐκ Σικελίας τῇ προτεραίᾳ  παραγενηθέντες,   ἅμα τῷ φωτὶ τῇ κατὰ
[3, 117]   δὲ περὶ διακοσίους. οἱ δὲ  ζωγρηθέντες   τῶν Ῥωμαίων ἐκτὸς ἐγένοντο τοῦ
[3, 74]   δὲ περὶ τὰς πρώτας χώρας  ἐπαναγκασθέντες   ἐκράτησαν τῶν Κελτῶν καὶ μέρους
[3, 26]   τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας πραγματείας  μνησθέντες   εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν
[3, 3]   Ἀριαράθου πρὸς Φαρνάκην. οἷς ἑξῆς  ἐπιμνησθέντες   τῆς παρὰ Πελοποννησίων ὁμονοίας καὶ
[3, 84]   τῆς παρωρείας ἐν τοῖς στενοῖς  συγκλεισθέντες   αἰσχρῶς, ἔτι δὲ μᾶλλον ταλαιπώρως
[3, 30]   πόλεμον τοὺς Καρχηδονίους· καιρῷ γὰρ  πεισθέντες   ἠμύνοντο σὺν καιρῷ τοὺς βλάψαντας.
[3, 52]   δ´ αὐτῶν ἐπὶ δύ´ ἡμέραις,  συναθροισθέντες   οἱ προειρημένοι καὶ συνακολουθήσαντες ἐπιτίθενται,
[3, 106]   τὴν Φλαμινίου τελευτὴν ἐπικατασταθείς, τότε  προχειρισθέντες   ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Αἰμίλιον
[3, 105]   μὴν ἀλλ´ οἱ μὲν Ῥωμαῖοι  διδαχθέντες   ὑπὸ τῶν πραγμάτων καὶ βαλόμενοι
[3, 61]   παραδόξου φανέντος αὐτοῖς τοῦ γινομένου,  διαταραχθέντες   παραχρῆμα πρὸς τὸν Τεβέριον εἰς
[3, 74]   οἱ κατὰ μέσον τὸν κίνδυνον  ταχθέντες   τῶν Ῥωμαίων οἱ μὲν κατόπιν
[3, 44]   οἱ μὲν οὖν Κελτοὶ τοιαῦτα  διαλεχθέντες   ἀνεχώρησαν. μετὰ δὲ τούτους εἰσελθὼν
[3, 60]   ὑπερβολαῖς διέφθειρεν. οἵ γε μὴν  σωθέντες   καὶ ταῖς ἐπιφανείαις καὶ τῇ
[3, 14]   τῶν ἐκ τῆς Ἑλμαντικῆς οἱ  διασωθέντες.   πρὸς οὓς εἰ μὲν ἐκ
[3, 102]   οἱ μὲν ἐπὶ τοὺς προνομεύοντας  ἐξαποσταλέντες   πολλοὺς τῶν ἐσκεδασμένων ἀπέκτειναν· οἱ
[3, 45]   ἐκκλησίας ἧκον τῶν Νομάδων οἱ  προαποσταλέντες   ἐπὶ τὴν κατασκοπήν, τοὺς μὲν
[3, 108]   γὰρ περὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν  σφαλέντες,   ἐκ Σικελίας τῇ προτεραίᾳ παραγενηθέντες,
[3, 40]   κατὰ σπουδήν. οἱ δὲ Βοῖοι  συνέντες   αὐτοῦ τὴν παρουσίαν, ἔν τισι
[3, 84]   καὶ τῆς ὀμίχλης ἤδη πεπτωκυίας  συνέντες   τὸ γεγονὸς ἀτύχημα καὶ ποιεῖν
[3, 69]   ἐβοήθουν τοῖς πιεζομένοις· οὗ γενομένου  τραπέντες   οἱ Ῥωμαῖοι πάλιν ἐποιοῦντο τὴν
[3, 43]   τὸ παράδοξον τοῦ συμβαίνοντος ταχέως  τραπέντες   ὥρμησαν πρὸς φυγήν. ~Ὁ δὲ
[3, 86]   αὐτὴν συνέβη διατραπῆναι. διὸ καὶ  παρέντες   τὴν κατ´ ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν τῶν
[3, 110]   τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς ἱππεῖς  ἐπαφέντες   ἐπροτέρουν κατὰ τὴν ὅλην συμπλοκὴν
[3, 84]   πάντα προκατέχειν ἤδη τοὺς πολεμίους,  συστραφέντες   ἀπεχώρησαν εἴς τινα κώμην Τυρρηνίδα.
[3, 65]   τινὲς δὲ περὶ τὸν ἡγεμόνα  συστραφέντες.   ~Πόπλιος μὲν οὖν ἀναζεύξας προσῆγε
[3, 117]   διέφυγον. οἱ δὲ λοιποὶ πάντες,  ὄντες   εἰς ἑπτὰ μυριάδας, ἀπέθανον εὐγενῶς,
[3, 84]   γεγονὸς ἀτύχημα καὶ ποιεῖν οὐδὲν  ὄντες   ἔτι δυνατοὶ διὰ τὸ τοῖς
[3, 54]   ὑπέφερον τὴν ταλαιπωρίαν, ἅτε συνήθεις  ὄντες   ἤδη τοῖς τοιούτοις κακοῖς· ἅμα
[3, 79]   ἤνυον, ἅτε καὶ φερέκακοι πάντες  ὄντες   καὶ συνήθεις ταῖς τοιαύταις ταλαιπωρίαις.
[3, 44]   κατασκεψομένους ποῦ καὶ πόσοι τυγχάνουσιν  ὄντες   καὶ τί πράττουσιν οἱ πολέμιοι.
[3, 79]   κακοπάθειαν, ἄπειροι πάσης τῆς τοιαύτης  ὄντες   κακουχίας. ἐκωλύοντο δὲ πάλιν ἀπονεύειν
[3, 74]   μετ´ ἀσφαλείας ἀπεχώρησαν εἰς Πλακεντίαν,  ὄντες   οὐκ ἐλάττους μυρίων. τῶν δὲ
[3, 67]   τεθνεώτων ἀπεχώρουν πρὸς τοὺς Καρχηδονίους,  ὄντες   πεζοὶ μὲν εἰς δισχιλίους, ἱππεῖς
[3, 117]   εἰς μυρίους— οἱ δ´ ἐκτὸς  ὄντες   τῆς μάχης— ἐξ αὐτοῦ δὲ
[3, 71]   παθεῖν τοὺς ἐνεδρεύσαντας εὐφυέστεροι τυγχάνουσιν  ὄντες   τῶν ὑλωδῶν διὰ τὸ δύνασθαι
[3, 59]   ἡμεῖς αὐτοί τε πειρασόμεθα ποιεῖν,  λαβόντες   ἁρμόζοντα τόπον ἐν τῇ πραγματείᾳ
[3, 9]   ἐπ´ αὐτὸν τὸν λέγοντα καὶ  λαβόντες   ἐν νῷ διότι κατὰ τοὺς
[3, 15]   μικροῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, στασιαζόντων αὐτῶν,  λαβόντες   τὴν ἐπιτροπὴν {εἰς τὸ διαλῦσαι}
[3, 97]   τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν κατεστρατοπέδευσαν,  λαβόντες   τόπον εὐφυῶς κείμενον πρός τε
[3, 65]   δ´ ἐπαύριον πᾶσαν τὴν ἵππον  ἀναλαβόντες   ἀμφότεροι, Πόπλιος δὲ καὶ τῶν
[3, 2]   ἀλλήλους, Ῥόδιοι δὲ καὶ Προυσίας  ἀναλαβόντες   πρὸς Βυζαντίους πόλεμον ἠνάγκασαν αὐτοὺς
[3, 106]   περὶ τὸν Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι καὶ  παραλαβόντες   τὴν ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐξουσίαν
[3, 29]   φίλοι καὶ σύμμαχοι, οὐδὲ μὴν  προσλαβόντες   εἰς τὴν σφετέραν πίστιν περιόψεσθαι
[3, 53]   τόπων ὑπερδεξίων ὄντων τοῖς πολεμίοις,  ἀντιπαράγοντες   οἱ βάρβαροι ταῖς παρωρείαις καὶ
[3, 47]   γὰρ τὸν Ἀννίβαν ἀμίμητόν τινα  παρεισάγοντες   στρατηγὸν καὶ τόλμῃ καὶ προνοίᾳ
[3, 105]   τῶν ἱππέων, ἅμα μὲν οὗτοι  καταφεύγοντες   εἰς τὰ βαρέα τῶν ὅπλων
[3, 65]   οἱ μὲν πεζακοντισταὶ τὸ πρῶτον  διαφυγόντες   τὴν σύμπτωσιν τῶν ἱππέων τότε
[3, 74]   καὶ τῶν ἱππέων, οἱ δὲ  διαφυγόντες   τῶν πεζῶν καὶ τὸ πλεῖστον
[3, 106]   Ποστόμιον, ἑξαπέλεκυν ὄντα στρατηγόν, στρατόπεδον  δόντες   εἰς Γαλατίαν ἐξαπέστειλαν, βουλόμενοι ποιεῖν
[3, 107]   συμμάχων καὶ τὰ δύο στρατόπεδα  δόντες   ἑκατέρῳ τῶν ὑπάτων ἐξαποστέλλουσιν ἐπὶ
[3, 18]   πασῶν τῶν πόλεων ἐπιτρέποντες καὶ  διδόντες   αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων
[3, 65]   ἀκοντιστάς, προῆγον διὰ τοῦ πεδίου,  σπεύδοντες   κατοπτεῦσαι τὰς ἀλλήλων δυνάμεις. ἅμα
[3, 91]   πάσης τῆς οἰκουμένης κατατρέχουσιν οἱ  πλέοντες   εἰς Ἰταλίαν. περιέχουσι δὲ καὶ
[3, 46]   ταύτας ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν καὶ  διαπνέοντες,   ἅμα δ´ ἐκφυσῶντες πᾶν τὸ
[3, 49]   Ῥοδανός, δ´ Ἰσάρας προσαγορευόμενος,  ῥέοντες   παρ´ ἑκατέραν τὴν πλευράν, ἀποκορυφοῦσιν
[3, 11]   πολεμεῖν Ῥωμαίοις, ἐθεράπευον τὸν Ἀννίβαν,  σπουδάζοντες   εἰς ὑποψίαν ἐμβαλεῖν πρὸς τὸν
[3, 111]   ἔχετε χάριν· ἐκεῖνοι γὰρ ἡμῖν  συγκατασκευάζοντες   τὴν νίκην εἰς τοιούτους τόπους
[3, 94]   τὰς δυσχωρίας παρεβοήθουν τοῖς ἄκροις.  ἐγγίζοντες   δὲ τοῖς βουσὶν ἠποροῦντο διὰ
[3, 62]   δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον ἤδη  συνεγγίζοντες   ἀλλήλοις Ἀννίβας καὶ Πόπλιος ἐπεβάλοντο
[3, 57]   διατίθενται λόγον. ἡμεῖς δ´ οὐχὶ  νομίζοντες   ἀλλότριον εἶναι τοῦτο τὸ μέρος
[3, 86]   ἐπεβάλοντο βουλεύεσθαι περὶ τῶν ἐνεστώτων,  νομίζοντες   αὐτοκράτορος δεῖσθαι στρατηγοῦ τὰ πράγματα
[3, 12]   συνθήκας, ἵνα τοὺς μὲν ἐφέδρους  νομίζοντες   εἶναι τῶν καιρῶν ἀεὶ φυλάττωνται,
[3, 92]   τὸ στρατόπεδον χιλίαρχοι καὶ ταξίαρχοι  νομίζοντες   ἐν καλῷ τοὺς πολεμίους ἀπειληφέναι,
[3, 118]   τῆς Ῥωμαίων πολιτείας ποιησόμεθα λόγον,  νομίζοντες   οὐ μόνον πρὸς τὴν τῆς
[3, 97]   διαβῆναι τὸν Ἴβηρα ποταμόν, ἀλλ´  ἀσμενίζοντες   τῇ τῶν ἐπὶ τάδε φιλίᾳ
[3, 53]   καὶ τοῖς μὲν τὰς πέτρας  ἐπικυλίοντες   τοὺς δ´ ἐκ χειρὸς τοῖς
[3, 118]   κατὰ τὴν αὐτὴν ὀλυμπιάδα γενομένας  διεξιόντες   ἐπιστῶμεν τοῖς καιροῖς τούτοις, τότ´
[3, 12]   τὰς φιλίας, πότε τοῖς καιροῖς  εἴκοντες   καὶ πότε ταῖς ψυχαῖς ἡττώμενοι
[3, 21]   τοῦ μὲν δικαιολογεῖσθαι καθάπαξ ἀπεγίνωσκον,  φάσκοντες   ἀκεραίου μὲν ἔτι διαμενούσης τῆς
[3, 33]   τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου, δέχεσθαι  φάσκοντες.   οἱ μὲν οὖν πρέσβεις καὶ
[3, 110]   πολεμίους ἤκουον στρατοπεδεύειν. δευτεραῖοι δ´  ἐπιβαλόντες   παρενέβαλον, περὶ πεντήκοντα σταδίους ἀποσχόντες
[3, 105]   κορυφὴν τοῦ καταληφθέντος λόφου χάρακα  περιβαλόντες   καὶ φυλακὴν ἐπιστήσαντες λοιπὸν ἤδη
[3, 2]   Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν ὡς εἰς Ἰταλίαν  ἐμβαλόντες   Καρχηδόνιοι καὶ καταλύσαντες τὴν Ῥωμαίων
[3, 96]   σημήναντες πολεμικὸν ἀνήγοντο, κρίναντες ναυμαχεῖν.  συμβαλόντες   δὲ τοῖς πολεμίοις βραχὺν μέν
[3, 69]   χρόνον ἀνέλυσαν, ὀλίγους μὲν αὑτῶν  ἀποβαλόντες,   πλείους δὲ τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες.
[3, 96]   πλὴν δύο μὲν αὐτάνδρους νῆας  ἀποβαλόντες,   τεττάρων δὲ τοὺς ταρσοὺς καὶ
[3, 15]   ἀπέπλευσαν εἰς Καρχηδόνα, τὰ παραπλήσια  θέλοντες   ἐπιμαρτύρασθαι κἀκείνους· οὐ μὴν ἐν
[3, 46]   ἔφερον ἐπὶ πάσας πολύν, ἕως  ἐπιβάλλοντες   ἐξωμοίωσαν, ὁμαλὴν καὶ σύγχρουν ποιοῦντες
[3, 117]   τὸ συνταχθὲν ἐπολιόρκουν οἱ Ῥωμαῖοι,  προσβάλλοντες   τοὺς ἀπολελειμμένους ἐν τῷ τῶν
[3, 59]   μέρη τῆς οἰκουμένης. νῦν δ´  ἀναδραμόντες   ἐπὶ τὴν παρέκβασιν τῆς διηγήσεως
[3, 1]   καὶ τὰς αἰτίας, δι´ ἃς  ἀναδραμόντες   τοῖς χρόνοις πρὸ τούτων τῶν
[3, 67]   κατετραυμάτισαν· τέλος δὲ τὰς κεφαλὰς  ἀποτεμόντες   τῶν τεθνεώτων ἀπεχώρουν πρὸς τοὺς
[3, 109]   τῶν ὑπ´ ἐμοῦ λεγομένων, αὐτοὶ  λαμβάνοντες   πρὸ ὀφθαλμῶν τὴν ἐκ τοῦ
[3, 10]   μὲν πρῶτον εἰς πᾶν συγκατέβαινον,  ὑπολαμβάνοντες   αὑτοὺς νικήσειν τοῖς δικαίοις, καθάπερ
[3, 36]   ὅπερ ἔνιοι ποιοῦσι τῶν συγγραφέων,  ὑπολαμβάνοντες   ἐν παντὶ πρὸς γνῶσιν καὶ
[3, 55]   ἐπιβαῖεν, οὐκέτι διέκοπτον, ἀλλ´ ἐπέπλεον  ὀλισθάνοντες   ἀμφοτέροις ἅμα τοῖς ποσί, καθάπερ
[3, 65]   δὲ τὸν ῥοῦν οἱ Καρχηδόνιοι.  γνόντες   δὲ τῇ δευτέρᾳ διὰ τῶν
[3, 67]   ἀνάγκην αὐτῷ κοινωνήσουσι τῶν πραγμάτων,  ἐπιγνόντες   τὸ γεγονὸς ἐκ τῶν σφετέρων
[3, 67]   ἀλλήλους καιρὸν ἐπετήρουν πρὸς ἐπίθεσιν,  μένοντες   ἐν ταῖς ἑαυτῶν ἕκαστοι σκηναῖς.
[3, 115]   συμπεσόντες ἐμάχοντο συμπλεκόμενοι κατ´ ἄνδρα,  παρακαταβαίνοντες   ἀπὸ τῶν ἵππων. ἐπειδὴ δ´
[3, 40]   ἐγκαταλιπόντες τοὺς ὁμήρους, οὓς ἔδοσαν  ἐκβαίνοντες   ἐκ τοῦ πολέμου τοῦ προγεγονότος,
[3, 20]   ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν Καρχηδόνα, δύο  προτείνοντες   αὐτοῖς, ὧν τὸ μὲν αἰσχύνην
[3, 46]   ἄλλας ἐκ τῶν ἐκτὸς προσήρμοζον,  προτείνοντες   τὴν κατασκευὴν τοῦ ζεύγματος εἰς
[3, 115]   δὲ ταῦτα τῷ βάρει θλιβόμενοι  κλίνοντες   ὑπεχώρουν εἰς τοὐπίσω, λύσαντες τὸν
[3, 57]   ὑποθέσεως τοὺς φιληκοοῦντας, δεύτερον δὲ  κρίνοντες   οὐ διερριμμένην οὐδ´ ἐν παρέργῳ
[3, 16]   τῶν Κυκλάδων νήσων. εἰς  βλέποντες   Ῥωμαῖοι καὶ θεωροῦντες ἀνθοῦσαν τὴν
[3, 18]   παρῆσαν ἐκ πασῶν τῶν πόλεων  ἐπιτρέποντες   καὶ διδόντες αὑτοὺς εἰς τὴν
[3, 67]   εἰς δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ μικρῷ  λείποντες   διακοσίων. Ἀννίβας δὲ φιλοφρόνως ἀποδεξάμενος
[3, 1]   ηὐξήθησαν, μετ´ ἀποδείξεως ἐξαγγέλλειν, βραχέα  προειπόντες   ὑπὲρ τῆς αὑτῶν πραγματείας. ὄντος
[3, 40]   τῶν Καρχηδονίων ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων,  ἐγκαταλιπόντες   τοὺς ὁμήρους, οὓς ἔδοσαν ἐκβαίνοντες
[3, 94]   ποιεῖσθαι τὴν ὁρμὴν τὸν Ἀννίβαν,  ἀπολιπόντες   τὰς δυσχωρίας παρεβοήθουν τοῖς ἄκροις.
[3, 75]   περὶ φυλακὴν τῶν προκειμένων τόπων,  πέμποντες   εἰς Σαρδόνα καὶ Σικελίαν στρατόπεδα,
[3, 97]   τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν, στρατόπεδα  πέμποντες   καὶ χρήματα τοῖς περὶ τὸν
[3, 107]   τὴν πέριξ εὐφυῶς κεῖσθαι χώραν.  πέμποντες   οὖν εἰς τὴν Ῥώμην συνεχῶς
[3, 36]   τῆς γῆς τόπους ὑποτάττοντες καὶ  φέροντες   ἀεὶ τῇ διανοίᾳ τὸ λεγόμενον
[3, 73]   ὡς ἂν τῷ πλήθει πολὺ  διαφέροντες   καὶ ταῖς ἀκμαῖς αὐτῶν τε
[3, 115]   παρὰ τὸν ποταμὸν φονεύοντες καὶ  προσφέροντες   τὰς χεῖρας ἀπαραιτήτως, τότε δὴ
[3, 62]   νεανίσκοι ταῦτα καὶ τὰς χεῖρας  ἐξαίροντες   εὔχοντο τοῖς θεοῖς, σπεύδων ἕκαστος
[3, 84]   ἱππέων, καὶ προδήλου γενομένης ἀπωλείας  ἐξαίροντες   τὰς χεῖρας καὶ δεόμενοι ζωγρεῖν
[3, 46]   καὶ τὸ μέγεθος τῶν προβοσκίδων  ἐξαίροντες   ταύτας ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν καὶ
[3, 73]   καὶ τὸ τῶν Νομάδων πλῆθος  ὑπεραίροντες   τοὺς προτεταγμένους τῶν ἰδίων καὶ
[3, 33]   ψευδομένοις τῶν συγγραφέων. ἡμεῖς γὰρ  εὑρόντες   ἐπὶ Λακινίῳ τὴν γραφὴν ταύτην
[3, 55]   τὴν κάτω χιόνα διακόπτειν, ὁπότε  πεσόντες   βουληθεῖεν τοῖς γόνασιν
[3, 117]   ὀλιγωρήσας τοῦ χάρακος ἐκτάξῃ πᾶσι,  παραπεσόντες   οὗτοι κατὰ τὸν τῆς μάχης
[3, 43]   τῶν βαρβάρων ἀπολελοιπότων τὰς σκηνὰς  ἐπιπεσόντες   ἄφνω καὶ παραδόξως οἱ πέραν
[3, 84]   πεπεισμένοι συμπεσεῖσθαί τισιν, ἕως ἔλαθον  ἐκπεσόντες   πρὸς τοὺς ὑπερδεξίους τόπους. γενόμενοι
[3, 68]   Νομάδες εἰς ἔρημον τὴν στρατοπεδείαν  ἐμπεσόντες   ταύτην ἐνεπίμπρασαν. δὴ καὶ
[3, 45]   οἱ δὲ λοιποὶ προτροπάδην πεφευγότες.  συμπεσόντες   γὰρ οὐ μακρὰν ἀπὸ τῆς
[3, 115]   μεταβολῆς κίνδυνος, ἀλλ´ εἰσάπαξ  συμπεσόντες   ἐμάχοντο συμπλεκόμενοι κατ´ ἄνδρα, παρακαταβαίνοντες
[3, 65]   μὲν οὖν κατὰ πρόσωπον ἀλλήλοις  συμπεσόντες   ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐποίουν ἰσόρροπον
[3, 86]   μέρος τῶν ἱππέων. οἳ καὶ  συμπεσόντες   τοῖς περὶ τὸν Γάιον ἐν
[3, 40]   τοὺς ὑλώδεις τόπους πανταχόθεν ἅμα  προσπεσόντες   πολλοὺς ἀπέκτειναν τῶν Ῥωμαίων. οἱ
[3, 84]   δυσχρηστούμενον καὶ περικακοῦντα τοῖς ὅλοις  προσπεσόντες   τινὲς τῶν Κελτῶν ἀπέκτειναν. ἔπεσον
[3, 43]   μὲν ἐπὶ τὰς σκηνὰς ἐφέροντο  βοηθήσοντες,   οἱ δ´ ἠμύνοντο καὶ διεμάχοντο
[3, 109]   ἀμφότεροι πάρεσμεν, οὐ μόνον αὐτοὶ  κοινωνήσοντες   ὑμῖν τῶν κινδύνων, ἀλλὰ καὶ
[3, 2]   τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἐξ ἐφόδου  κρατήσοντες.   ἑξῆς δὲ τούτοις πειρασόμεθα διασαφεῖν
[3, 45]   κατοπτεύσαντες αὖθις ἐξ ὑποστροφῆς ἠπείγοντο,  διασαφήσοντες   τῷ στρατηγῷ τὴν παρουσίαν τῶν
[3, 18]   τῆς πόλεως ἐπὶ τὸν λιμένα,  κωλύσοντες   τὴν ἀπόβασιν τῶν ὑπεναντίων. ~ἅμα
[3, 46]   τὸ χεῖλος πεφυκότα τῶν δένδρων  ἐνάπτοντες,   πρὸς τὸ συμμένειν καὶ μὴ
[3, 3]   τί τὸ τέλος ἔσχεν, τούτῳ  συνάπτοντες   τὸ συνεχὲς μνησθησόμεθα τῆς Αἰτωλῶν
[3, 47]   τῶν προειρημένων τόπων παραδοξολογίᾳ, λανθάνουσιν  ἐμπίπτοντες   εἰς δύο τὰ πάσης ἱστορίας
[3, 51]   τούτων γὰρ οἱ μὲν ἀντίοι  συμπίπτοντες   τοῖς ὑποζυγίοις, ὁπότε διαπτοηθεῖεν ἐκ
[3, 116]   πολεμίους παρεσκεύαζον, περισπῶντες καὶ πανταχόθεν  προσπίπτοντες.   ἐπεὶ δ´ οἱ περὶ τὸν
[3, 53]   πρωτοπορείας ἀπέσπων τῶν σκευοφόρων ἔνια,  προσπίπτοντες   εὐκαίρως. μεγίστην δ´ αὐτῷ παρείχετο
[3, 19]   γινόμενον, προσέκειντο κατόπιν· καὶ πανταχόθεν  προσπίπτοντες   θόρυβον καὶ ταραχὴν οὐ μικρὰν
[3, 73]   ἰδίων καὶ πρὸς τὰ κέρατα  προσπίπτοντες   τοῖς Ῥωμαίοις πολλὰ καὶ κακὰ
[3, 116]   Νομάδες ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος  προσπίπτοντες   τοῖς ὑπεναντίοις ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ
[3, 53]   δ´ ἐκ χειρὸς τοῖς λίθοις  τύπτοντες   εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν καὶ κίνδυνον
[3, 94]   τι τοῦ συμβαίνοντος καὶ δεινότερον  ἀναπλάττοντες   καὶ προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων δὲ τῶν
[3, 94]   οἱ μὲν ἐπὶ τοῖς στενοῖς  φυλάττοντες   ἅμα τῷ συνιδεῖν τὰ φῶτα
[3, 20]   καθάπερ ἔνιοι τῶν συγγραφέων φασί,  προσκατατάττοντες   ἔτι καὶ τοὺς εἰς ἑκάτερα
[3, 36]   τοὺς ἐπὶ τῆς γῆς τόπους  ὑποτάττοντες   καὶ φέροντες ἀεὶ τῇ διανοίᾳ
[3, 42]   ἐκείνην μὲν τὴν ἡμέραν ἔμειναν  ἀναπαύοντες   σφᾶς ἐκ τῆς προγεγενημένης κακοπαθείας,
[3, 107]   καὶ τὴν ἐαρινὴν ὥραν διέμειναν  ἀντιστρατοπεδεύοντες   ἀλλήλοις· ἤδη δὲ παραδιδόντος τοῦ
[3, 64]   ἐξενηνοχότες φόρους, μόνον δ´ οὐχὶ  δουλεύοντες   αὐτοῖς ἤδη τοσούτους χρόνους. ὅταν
[3, 42]   συμπηγνύντες τῶν ξύλων τὰ δὲ  συνδεσμεύοντες   ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰς ἥρμοσαν
[3, 115]   λοιποὺς ἤλαυνον παρὰ τὸν ποταμὸν  φονεύοντες   καὶ προσφέροντες τὰς χεῖρας ἀπαραιτήτως,
[3, 40]   δὲ τότε καιρόν, μετεωριζόμενοι καὶ  πιστεύοντες   ἐκ τῶν διαπεμπομένων τῇ παρουσίᾳ
[3, 15]   τί δεῖ ποιεῖν, ὅτι Ζακανθαῖοι  πιστεύοντες   τῇ Ῥωμαίων συμμαχίᾳ τινὰς τῶν
[3, 12]   καιρῶν ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς δὲ  πιστεύοντες   ὡς ὑπηκόοις φίλοις ἀληθινοῖς
[3, 10]   περιστάσει καὶ βαρυνόμενοι μέν, οὐκ  ἔχοντες   δὲ ποιεῖν οὐδὲν ἐξεχώρησαν Σαρδόνος,
[3, 40]   τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν, οὐκ  ἔχοντες   δὲ τότε καιρόν, μετεωριζόμενοι καὶ
[3, 65]   τοῦ πρὸς τὰς Ἄλπεις μέρους,  ἔχοντες   εὐώνυμον μὲν οἱ Ῥωμαῖοι, δεξιὸν
[3, 73]   ὅπλοις παρ´ ἀμφοῖν τὰς πρώτας  ἔχοντες   καὶ μέσας τῆς ὅλης παρεμβολῆς
[3, 52]   ἐπὶ δόλῳ συνήντων αὐτῷ, θαλλοὺς  ἔχοντες   καὶ στεφάνους· τοῦτο γὰρ σχεδὸν
[3, 96]   εἴκοσι δὲ καὶ πέντε ναῦς  ἔχοντες   τῶν πολεμίων. Τὰ μὲν οὖν
[3, 90]   μιᾶς καὶ δυεῖν ἡμερῶν ὁδὸν  ἀπέχοντες,   ἐγγίζειν γε μὴν καὶ συμπλέκεσθαι
[3, 103]   τὸ πλῆθος χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων,  ἀπέχοντες   ὡς δώδεκα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ
[3, 115]   γε τούτοις οἱ Ῥωμαῖοι καὶ  συντρέχοντες   ἐπὶ τὰ μέσα καὶ τὸν
[3, 46]   βίᾳ δὲ πρὸς τὸν ῥοῦν  κατέχοντες   παρακομιεῖν καὶ περαιώσειν ἐπὶ τούτων
[3, 85]   τοῦ ῥήματος καὶ τοῦ πράγματος  ὑπάρχοντες   τῆς ὁμολογουμένης ἥττης οὐ μετρίως
[3, 106]   ἀπέθεντο τὴν ἀρχήν, οἱ δὲ  προϋπάρχοντες   ὕπατοι, Γνάιος Σερουίλιος καὶ Μάρκος
[3, 57]   ἀκούειν, ἴσως ἀγνοοῦσι παραπλήσιόν τι  πάσχοντες   τοῖς λίχνοις τῶν δειπνητῶν. καὶ
[3, 69]   ἀνακαλούμενος. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι βραχὺν  ἐπισχόντες   χρόνον ἀνέλυσαν, ὀλίγους μὲν αὑτῶν
[3, 97]   πρὸς τὴν τῶν Ζακανθαίων πόλιν,  ἀποσχόντες   σταδίους ὡς τετταράκοντα περὶ τὸ
[3, 110]   ἐπιβαλόντες παρενέβαλον, περὶ πεντήκοντα σταδίους  ἀποσχόντες   τῶν πολεμίων. μὲν οὖν
[3, 42]   τῆς παρακειμένης ὕλης τὰ μὲν  συμπηγνύντες   τῶν ξύλων τὰ δὲ συνδεσμεύοντες
[3, 46]   ὡς πεντήκοντα πόδας. ταύταις δὲ  συζευγνύντες   ἄλλας ἐκ τῶν ἐκτὸς προσήρμοζον,
[3, 114]   Γνάιος οἱ τῷ πρότερον ἔτει  στρατηγοῦντες.   τῶν δὲ Καρχηδονίων τὸ μὲν
[3, 21]   τοῖς ἀναγκαιοτάτοις διαβουλίοις, μήθ´ οἱ  φιλομαθοῦντες   περὶ τούτων ἀστοχῶσι, συμπλανώμενοι ταῖς
[3, 79]   ἑλῶν ποιούμενοι τὴν πορείαν μετρίως  κακοπαθοῦντες   ἤνυον, ἅτε καὶ φερέκακοι πάντες
[3, 79]   μαλακίας καὶ φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν  κακοπαθοῦντες   τρέπωνται πάλιν εἰς τοὐπίσω, κωλύῃ
[3, 51]   κατὰ τὴν εἰς τοὔμπροσθεν ὁρμὴν  ἐξωθοῦντες   πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐν ταῖς
[3, 57]   περὶ τὴν ἀνάγνωσιν τὸ παραπλήσιον  ποιοῦντες   οὔτε τῆς παραυτίκα διαγωγῆς ἀληθινῶς
[3, 20]   ῥηθέντας λόγους, πάντων ἀτοπώτατον πρᾶγμα  ποιοῦντες.   πῶς γὰρ οἷόν τ´ ἦν
[3, 46]   ἐπιβάλλοντες ἐξωμοίωσαν, ὁμαλὴν καὶ σύγχρουν  ποιοῦντες   τῇ διὰ τῆς χέρσου φερούσῃ
[3, 52]   οἱ γὰρ περὶ τὴν δίοδον  οἰκοῦντες   συμφρονήσαντες ἐπὶ δόλῳ συνήντων αὐτῷ,
[3, 17]   στάδια. νέμονται δὲ χώραν οἱ  κατοικοῦντες   αὐτὴν πάμφορον καὶ διαφέρουσαν ἀρετῇ
[3, 60]   οἳ τυγχάνουσι πρὸς τῇ παρωρείᾳ  κατοικοῦντες,   στασιαζόντων μὲν πρὸς τοὺς Ἴνσομβρας
[3, 46]   ἐνῆψαν, οἷς ἔμελλον οἱ λέμβοι  ῥυμουλκοῦντες   οὐκ ἐάσειν φέρεσθαι κατὰ ποταμοῦ,
[3, 26]   Καρχηδονίων οἱ πρεσβύτατοι καὶ μάλιστα  δοκοῦντες   περὶ τὰ κοινὰ σπουδάζειν ἠγνόουν—
[3, 94]   τῶν ἄκρων ἀμφότεροι καὶ προσανεῖχον  καραδοκοῦντες   τὴν ἐπιφάνειαν τῆς ἡμέρας διὰ
[3, 61]   Τεβέριον εἰς τὸ Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον,  δηλοῦντες   μὲν τὴν παρουσίαν τῶν πολεμίων,
[3, 38]   ἐὰν μή τι μετὰ ταῦτα  πολυπραγμονοῦντες   ἱστορήσωμεν. τοὺς δὲ λέγοντάς τι
[3, 18]   οἱ περὶ τὸν Δημήτριον καὶ  καταφρονοῦντες   τοῦ πλήθους ὥρμησαν ἐκ τῆς
[3, 48]   οἰκεῖν συμβαίνει τὰς Ἄλπεις, ἀλλ´  ἀγνοοῦντες   ἕκαστα τῶν εἰρημένων ἥρω τινά
[3, 74]   συστροφὴν τοῦ κατὰ κεφαλὴν ὄμβρου.  τηροῦντες   δὲ τὰς τάξεις ἁθρόοι μετ´
[3, 48]   ἐπταικότες καὶ κατὰ πάντα τρόπον  ἐξαποροῦντες   οὐχ ὑπομένουσιν, ὥστ´ εἰς ἀπρονοήτους
[3, 41]   οἳ παρὰ τοῖς Μασσαλιώταις ἐτύγχανον  μισθοφοροῦντες.   ~Ἀννίβας δὲ προσμίξας τοῖς περὶ
[3, 15]   διὰ τὰς προεγκαθημένας αὐτοῖς ὁρμὰς  ὀλιγωροῦντες   τοῦ καθήκοντος. πόσῳ γὰρ ἦν
[3, 16]   εἰς βλέποντες Ῥωμαῖοι καὶ  θεωροῦντες   ἀνθοῦσαν τὴν Μακεδόνων οἰκίαν ἔσπευδον
[3, 74]   διέκοψαν τὴν τῶν Καρχηδονίων τάξιν.  θεωροῦντες   δὲ τοὺς ἀπὸ τῶν ἰδίων
[3, 67]   δὲ συστρατευόμενοι Κελτοὶ τοῖς Ῥωμαίοις  θεωροῦντες   ἐπικυδεστέρας τὰς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίδας,
[3, 43]   εὐθέως διάβασιν. οἱ δὲ βάρβαροι  θεωροῦντες   τὴν ἐπιβολὴν τῶν ὑπεναντίων ἀτάκτως
[3, 19]   τὸν λόφον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι  θεωροῦντες   τὴν ἔφοδον τῶν Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν
[3, 51]   τῆς ἐπιβολῆς· μετὰ δὲ ταῦτα  θεωροῦντες   τὸ τῶν ὑποζυγίων πλῆθος καὶ
[3, 11]   παρ´ Ἀντιόχῳ διέτριβε, τότε Ῥωμαῖοι  συνθεωροῦντες   ἤδη τὴν Αἰτωλῶν ἐπιβολὴν ἐξαπέστειλαν
[3, 91]   ἐξ ὁμολόγου φανήσεσθαι τῶν ὑπαίθρων  κρατοῦντες.   ~Ἀννίβας μὲν οὖν τοιούτοις χρησάμενος
[3, 96]   μὲν ἐξ ἐφόδου τοὺς ὑπεναντίους,  κρατοῦντες   δὲ τῆς θαλάττης, εἴκοσι δὲ
[3, 57]   Ἰβηρίαν, ὑπὲρ ὧν οἱ συγγραφεῖς  ἀμφισβητοῦντες   πρὸς ἀλλήλους τὸν πλεῖστον διατίθενται
[3, 68]   οἱ μὲν διεφθάρησαν, οἱ δὲ  ζῶντες   ἑάλωσαν ὑπὸ τῶν Καρχηδονίων. Πόπλιος
[3, 15]   εἰς τὴν Ῥώμην, ἅμα μὲν  ἀγωνιῶντες   περὶ σφῶν καὶ προορώμενοι τὸ
[3, 94]   συμβαίνοντος καὶ δεινότερον ἀναπλάττοντες καὶ  προσδοκῶντες.   ἐπιγενομένων δὲ τῶν λογχοφόρων, οὗτοι
[3, 118]   τῆς πατρίδος ἐδάφους, ὅσον οὔπω  προσδοκῶντες   ἥξειν αὐτὸν τὸν Ἀννίβαν. καὶ
[3, 84]   διὰ τὴν παράστασιν τῆς διανοίας  ὁρμῶντες   ἐπὶ τὸ νήχεσθαι σὺν τοῖς
[3, 116]   γε μὴν τοὺς πολεμίους παρεσκεύαζον,  περισπῶντες   καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες. ἐπεὶ δ´
[3, 11]   βασιλέως προαίρεσιν. οἱ δὲ πρέσβεις  ὁρῶντες   τὸν Ἀντίοχον προσέχοντα τοῖς Αἰτωλοῖς
[3, 18]   τὸν ἔγγιστα τῆς πόλεως λιμένα.  συνορῶντες   δὲ τὰς ναῦς οἱ περὶ
[3, 19]   τὴν ἀπόβασιν ἀπὸ τῶν πλοίων,  συνορῶντες   τὸ γινόμενον, προσέκειντο κατόπιν· καὶ
[3, 46]   ὑγρὸν καὶ διαπνέοντες, ἅμα δ´  ἐκφυσῶντες   πᾶν τὸ παρεμπῖπτον ἀντέσχον, τὸ
[3, 40]   καλούμενοι Γαλάται, πάλαι μὲν οἷον  λοχῶντες   τὴν πρὸς Ῥωμαίους φιλίαν, οὐκ
[3, 45]   ἀπολωλεκότες, οἱ δὲ λοιποὶ προτροπάδην  πεφευγότες.   συμπεσόντες γὰρ οὐ μακρὰν ἀπὸ
[3, 15]   ὅτι μὲν εἴη πολεμητέον σαφῶς  εἰδότες,   ἀπέπλευσαν εἰς Καρχηδόνα, τὰ παραπλήσια
[3, 71]   ἐπιπέδοις καὶ ψιλοῖς ἀπεπίστευον, οὐκ  εἰδότες   ὅτι καὶ πρὸς τὸ λαθεῖν
[3, 48]   ἐδηλώσαμεν, πρὸς δὲ τούτοις οὐκ  εἰδότες   ὅτι πλεῖστον ἀνθρώπων φῦλον κατ´
[3, 53]   περὶ τὸν Ἀννίβαν, εἰ μὴ  δεδιότες   ἀκμὴν ἐπὶ ποσὸν καὶ προορώμενοι
[3, 50]   Ἀλλοβρίγων, τὰ μὲν τοὺς ἱππεῖς  δεδιότες,   τὰ δὲ τοὺς παραπέμποντας βαρβάρους·
[3, 72]   καὶ πεπωκότες καὶ τοὺς ἵππους  ἡτοιμακότες   ἠλείφοντο καὶ καθωπλίζοντο περὶ τὰ
[3, 77]   τὴν χώραν, ἣν ὑπὸ Ῥωμαίων  ἀπολωλεκότες   ἕκαστοι τυγχάνουσι, συνανασώσων. ταῦτα δ´
[3, 65]   τοὺς Καρχηδονίους, πολλοὺς μὲν αὑτῶν  ἀπολωλεκότες,   ἔτι δὲ πλείους τῶν Καρχηδονίων
[3, 45]   κατασκοπήν, τοὺς μὲν πλείστους αὑτῶν  ἀπολωλεκότες,   οἱ δὲ λοιποὶ προτροπάδην πεφευγότες.
[3, 96]   ἀναδησάμενοι μετὰ χαρᾶς ὑπερβαλλούσης ἀπέπλεον,  νενικηκότες   μὲν ἐξ ἐφόδου τοὺς ὑπεναντίους,
[3, 48]   ἀλλ´ ὅπερ οἱ τοῖς ὅλοις  ἐπταικότες   καὶ κατὰ πάντα τρόπον ἐξαποροῦντες
[3, 69]   ἀποβαλόντες, πλείους δὲ τῶν Καρχηδονίων  διεφθαρκότες.   ~Ὁ δὲ Τεβέριος μετεωρισθεὶς καὶ
[3, 65]   ἔτι δὲ πλείους τῶν Καρχηδονίων  διεφθαρκότες,   συνεπιθεμένων ἀπ´ οὐρᾶς τῶν Νομάδων,
[3, 105]   πάλιν ἀναθαρρήσαντες οἱ Ῥωμαῖοι, καίπερ  λελυκότες   ἤδη τὴν ὅλην τάξιν, αὖθις
[3, 74]   τῇ μάχῃ περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς  κατωρθωκότες·   συνέβαινε γὰρ ὀλίγους μὲν τῶν
[3, 105]   τὴν τούτων ἀσφάλειαν, πολλοὺς μὲν  ἀπολελωκότες   τῶν εὐζώνων, ἔτι δὲ πλείους
[3, 115]   ἐπὶ λεπτὸν ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ δὲ  πεπυκνωκότες   ἀπὸ τῶν κεράτων ἐπὶ τὰ
[3, 72]   Καρχηδόνιοι κατὰ σκηνὰς βεβρωκότες καὶ  πεπωκότες   καὶ τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες ἠλείφοντο
[3, 72]   οἱ δὲ Καρχηδόνιοι κατὰ σκηνὰς  βεβρωκότες   καὶ πεπωκότες καὶ τοὺς ἵππους
[3, 116]   οἱ τὸ πρότερον ἔτος ὕπατοι  γεγονότες,   ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ τῆς Ῥώμης
[3, 15]   πραγμάτων. Ῥωμαῖοι δὲ πλεονάκις αὐτῶν  παρακηκοότες   τότε πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν τοὺς ἐπισκεψομένους
[3, 62]   τὸν κλῆρον, ἦσαν οἱ μὲν  εἰληχότες   περιχαρεῖς, οἱ δ´ ἄλλοι τοὐναντίον.
[3, 64]   ὑπ´ αὐτῶν ἡττημένοι, πολλοὺς δ´  ἐξενηνοχότες   φόρους, μόνον δ´ οὐχὶ δουλεύοντες
[3, 85]   ταπεινοῦν τὸ συμβεβηκὸς οἱ  προεστῶτες   τοῦ πολιτεύματος ἠδυνάτουν διὰ τὸ
[3, 106]   πλείους, ἐν αἷς εὐδοκίμουν οἱ  προεστῶτες   τῶν Ῥωμαίων· καὶ γὰρ ἀνδρωδῶς
[3, 74]   τῶν Ῥωμαίων οἱ μὲν κατόπιν  ἐφεστῶτες   ὑπὸ τῶν ἐκ τῆς ἐνέδρας
[3, 79]   οἱ μὲν οὖν Ἴβηρες καὶ  Λίβυες   δι´ ἀκεραίων τῶν ἑλῶν ποιούμενοι
[3, 117]   εἰς τετρακισχιλίους, Ἴβηρες δὲ καὶ  Λίβυες   εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους, ἱππεῖς
[3, 47]   οὗ πρὸς μὲν τὰς ἄρκτους  Ἄρδυες   Κελτοὶ κατοικοῦσι, τὴν δ´ ἀπὸ
[3, 37]   ὀρῶν, διατείνει κατὰ τὸ  συνεχὲς   ἀπὸ τῆς καθ´ ἡμᾶς θαλάττης
[3, 37]   τὰς ἄρκτους ἀντιπαράκειται, κατὰ τὸ  συνεχὲς   ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν παρήκουσα μὲν
[3, 32]   τοῦ Σπαρτιάτου φυγῆς κατὰ τὸ  συνεχὲς   μέχρι τῆς Ἀχαιῶν καὶ Ῥωμαίων
[3, 3]   τέλος ἔσχεν, τούτῳ συνάπτοντες τὸ  συνεχὲς   μνησθησόμεθα τῆς Αἰτωλῶν ὀργῆς, καθ´
[3, 110]   Ἀπεννῖνον— τοῦτο δ´ ἔστιν ὄρος  συνεχές,   διείργει πάσας τὰς κατὰ
[3, 38]   πότερον ἤπειρός ἐστι κατὰ τὸ  συνεχὲς   τὰ πρὸς τὴν μεσημβρίαν
[3, 39]   δὲ τούτων τρεψόμεθα πρὸς τὸ  συνεχὲς   τῆς προκειμένης ἡμῖν διηγήσεως. Καρχηδόνιοι
[3, 111]   λόγους· ὅτε δὲ κατὰ τὸ  συνεχὲς   τρισὶ μάχαις τηλικαύταις ἐξ ὁμολογουμένου
[3, 37]   τὴν μεσημβρίαν καὶ κατὰ τὸ  συνεχὲς   ὑπὸ τὰς χειμερινὰς δύσεις ἕως
[3, 2]   συστησόμεθα λόγον, κατὰ τὸ  συνεχὲς   ὑποδείξομεν ὅτι μέγιστα συνεβάλετ´ αὐτοῖς
[3, 4]   ἐπιγενομένης ταραχῆς καὶ κινήσεως. ὑπὲρ  ἧς   διὰ τὸ μέγεθος τῶν ἐν
[3, 88]   τὴν πορείαν εἰς τὴν Ἰαπυγίαν.  ἧς   διῃρημένης εἰς τρεῖς ὀνομασίας, καὶ
[3, 35]   ἀπεμέρισε δὲ καὶ τῆς δυνάμεως  ἧς   εἶχε τῷ μὲν Ἄννωνι πεζοὺς
[3, 23]   Λιβύης καὶ Σαρδόνα καὶ Σικελίαν,  ἧς   ἐπάρχουσι Καρχηδόνιοι, κατ´ ἐμπορίαν πλεῖν
[3, 51]   προσέβαλε πρὸς τὴν πόλιν, ἐξ  ἧς   ἐποιήσαντο τὴν ὁρμὴν οἱ πολέμιοι.
[3, 24]   πένθ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω. ἐν Σικελίᾳ  ἧς   Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσι καὶ ἐν Καρχηδόνι
[3, 22]   Ῥωμαίων τις εἰς Σικελίαν παραγίνηται,  ἧς   Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν, ἴσα ἔστω τὰ
[3, 24]   ποιείτωσαν. ἂν ἔκ τινος χώρας,  ἧς   Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν, ὕδωρ ἐφόδια
[3, 109]   ὑμετέρας βουλήσεως καὶ προθυμίας, ὑπὲρ  ἧς   οὐδὲ παρακαλεῖσθαι πλείω πρέπειν ὑμῖν
[3, 24]   θάλατταν τὴν Λατίνην χώραν, ὑπὲρ  ἧς   ποιοῦνται τὰς συνθήκας. ~Ἔτι τοιγαροῦν
[3, 46]   πλευρὰν ἠσφαλίζοντο τοῖς ἐκ τῆς  γῆς   ἐπιγύοις, εἰς τὰ περὶ τὸ
[3, 36]   τῶν προειρημένων τοὺς ἐπὶ τῆς  γῆς   τόπους ὑποτάττοντες καὶ φέροντες ἀεὶ
[3, 37]   ~τούτων δὲ περὶ τῆς ὅλης  γῆς   ὑποκειμένων, ἀκόλουθον ἂν εἴη τὸ
[3, 51]   ὑποζυγίοις, ὁπότε διαπτοηθεῖεν ἐκ τῆς  πληγῆς,   οἱ δὲ κατὰ τὴν εἰς
[3, 79]   θηρίου διεσώθη μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας,  ὑπεραλγὴς   ὢν διὰ τὴν βαρύτητα τῆς
[3, 3]   τὸ συνεχὲς μνησθησόμεθα τῆς Αἰτωλῶν  ὀργῆς,   καθ´ ἣν Ἀντίοχον ἐπισπασάμενοι τὸν
[3, 9]   τὰς συνθήκας, ἔμενεν ἐπὶ τῆς  ὀργῆς,   τηρῶν ἀεὶ πρὸς ἐπίθεσιν. εἰ
[3, 43]   ἁμιλλωμένων μὲν πρὸς ἀλλήλους μετὰ  κραυγῆς,   διαγωνιζομένων δὲ πρὸς τὴν τοῦ
[3, 43]   ἰδίων συναγωνιώντων καὶ παρακολουθούντων μετὰ  κραυγῆς,   τῶν δὲ κατὰ πρόσωπον βαρβάρων
[3, 44]   σπουδῆς, ὡς εἰς τὴν αὔριον  ἀναζυγῆς   ἐσομένης. ~Λυθείσης δὲ τῆς ἐκκλησίας
[3, 49]   στρατηγὸς ἡμέραις ὕστερον τρισὶ τῆς  ἀναζυγῆς   τῆς τῶν Καρχηδονίων παραγενόμενος ἐπὶ
[3, 32]   ἀπὸ τῆς Κλεομένους τοῦ Σπαρτιάτου  φυγῆς   κατὰ τὸ συνεχὲς μέχρι τῆς
[3, 57]   παραπλήσιον ποιοῦντες οὔτε τῆς παραυτίκα  διαγωγῆς   ἀληθινῶς οὔτε τῆς εἰς τὸ
[3, 106]   πρόνοιαν δ´ ἐποιήσαντο καὶ τῆς  ἀνακομιδῆς   τοῦ παραχειμάζοντος ἐν τῷ Λιλυβαίῳ
[3, 64]   ἀπεστάλη, δεῦρο μετὰ τοιαύτης ἐλθεῖν  σπουδῆς,   εἰ μὴ καὶ λίαν ἐκ
[3, 97]   ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἐξαπέστελλον μετὰ  σπουδῆς   πρὸς τὸν ἀδελφὸν Γνάιον, κοινῇ
[3, 44]   θεραπεύειν σφᾶς καὶ παρασκευάζεσθαι μετὰ  σπουδῆς,   ὡς εἰς τὴν αὔριον ἀναζυγῆς
[3, 5]   δὲ τῶν Καππαδοκῶν βασιλεὺς  Ἀριαράθης   ἐκπεσὼν ἐκ τῆς ἀρχῆς ὑπ´
[3, 81]   ὑπνῶσαι δύνανται χωρὶς ἀλλοιώσεως καὶ  μέθης,   ἔνιοι δὲ διὰ τὰς τῶν
[3, 30]   διόπερ εἰ μέν τις τὴν  Ζακάνθης   ἀπώλειαν αἰτίαν τίθησι τοῦ πολέμου,
[3, 98]   τοῦτο ποιεῖν ἀνακεχωρηκὼς ἐστρατοπέδευε τῆς  Ζακάνθης   ἐν τοῖς πρὸς θάλατταν μέρεσιν,
[3, 99]   αὐτῷ τῶν παίδων ἐκ τῆς  Ζακάνθης,   νυκτὸς ποιησάμενος τὴν ἔξοδον, ὡς
[3, 6]   πόλεμος, πρώτην μὲν ἀποφαίνουσι τὴν  Ζακάνθης   πολιορκίαν ὑπὸ Καρχηδονίων, δευτέραν δὲ
[3, 20]   λέγειν· οὐ γὰρ ἱστορίας, ἀλλὰ  κουρεακῆς   καὶ πανδήμου λαλιᾶς ἔμοιγε δοκοῦσι
[3, 72]   καὶ θρασέως· τὸ γὰρ τῆς  Νομαδικῆς   μάχης ἴδιόν ἐστι τοῦτο· τοὺς
[3, 15]   νέος μὲν ὤν, πλήρης δὲ  πολεμικῆς   ὁρμῆς, ἐπιτυχὴς δ´ ἐν ταῖς
[3, 82]   τοῖς πολεμίοις, ὡς προδήλου τῆς  νίκης   αὐτοῖς ὑπαρχούσης· τηλικοῦτον γὰρ προενεβεβλήκει
[3, 96]   μέν τινα χρόνον ἀντεποιήσαντο τῆς  νίκης,   μετ´ οὐ πολὺ δὲ πρὸς
[3, 57]   διήγησιν οὐδ´ ἀποπλανᾶν ἀπὸ τῆς  πραγματικῆς   ὑποθέσεως τοὺς φιληκοοῦντας, δεύτερον δὲ
[3, 14]   δὲ καὶ τῶν ἐκ τῆς  Ἑλμαντικῆς   οἱ διασωθέντες. πρὸς οὓς εἰ
[3, 76]   τἀδελφοῦ Ποπλίου στρατηγὸς ἐπὶ τῆς  ναυτικῆς   δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἀναχθεὶς
[3, 105]   ἐγένετο φανερὸν ὁμολογουμένως τί διαφέρει  στρατιωτικῆς   προπετείας καὶ κενοδοξίας στρατηγικὴ πρόνοια
[3, 19]   τῷ συμμῖξαι γινομένης ἰσχυρᾶς τῆς  συμπλοκῆς   προσεβοήθουν ἀεὶ πλείους τῶν ἐκ
[3, 115]   ἥλιον ἀνατολήν. ~Γενομένης δὲ τῆς  συμπλοκῆς   τῆς πρώτης ἐκ τῶν προτεταγμένων,
[3, 31]   τις ὑπείληφεν πρὸς πᾶσαν περίστασιν  αὐτάρκης   ὑπάρχειν, καλὴν μέν, οὐκ ἀναγκαίαν
[3, 18]   ὑπεναντίους θαρροῦντας ἐπὶ τῇ τῆς  Διμάλης   ὀχυρότητι καὶ ταῖς παρασκευαῖς, ἔτι
[3, 84]   Μαάρβα καὶ περιστρατοπεδεύσαντος τὴν κώμην,  ποικίλης   αὐτοῖς ἀπορίας περιεστώσης, ἀποθέμενοι τὰ
[3, 1]   πρὸς δὲ τούτοις τὸν περὶ  Κοίλης   Συρίας πόλεμον, ἐν τῇ πρώτῃ
[3, 2]   ἠμφισβήτουν, τέλος δ´ ἐπολέμησαν ὑπὲρ  Κοίλης   Συρίας πρὸς ἀλλήλους, Ῥόδιοι δὲ
[3, 80]   τὴν μὲν χώραν τὴν πρόσθεν  πολλῆς   γέμειν ὠφελείας, τὸν δὲ Φλαμίνιον
[3, 49]   συνεπιθέμενος καὶ συνεκβαλὼν τὸν ἕτερον  πολλῆς   ἐπικουρίας ἔτυχε παρὰ τοῦ κρατήσαντος·
[3, 90]   πόλιν Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον οὖσαν καὶ  πολλῆς   καὶ παντοδαπῆς ἀποσκευῆς γέμουσαν. οἱ
[3, 35]   καὶ μεγάλων ἀγώνων ἔτι δὲ  πολλῆς   καταφθορᾶς ἀνδρῶν, ἡγεμόνα μὲν ἐπὶ
[3, 86]   τοὺς κατὰ τὸν Ἀδρίαν τόπους,  πολλῆς   μὲν λείας γεγονὼς ἐγκρατής, ὥστε
[3, 14]   τὴν γενναιότητα τῶν οἰκητόρων μετὰ  πολλῆς   ταλαιπωρίας πολιορκήσας κατὰ κράτος εἷλε.
[3, 55]   πλήθη τὸν κρημνὸν ἐξῳκοδόμει μετὰ  πολλῆς   ταλαιπωρίας. τοῖς μὲν οὖν ὑποζυγίοις
[3, 79]   τοῦ περιλειφθέντος θηρίου διεσώθη μετὰ  πολλῆς   ταλαιπωρίας, ὑπεραλγὴς ὢν διὰ τὴν
[3, 37]   τόπων. ~τούτων δὲ περὶ τῆς  ὅλης   γῆς ὑποκειμένων, ἀκόλουθον ἂν εἴη
[3, 1]   φιλομαθοῦσι παρασκευάσειν ἱκανὴν ἔννοιαν τῆς  ὅλης   ἐπιβολῆς. πολλὰ μὲν γὰρ προλαμβανούσης
[3, 5]   μέρος εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν τῆς  ὅλης   ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας, ὥρα μνημονεύοντας
[3, 54]   διάθεσιν ἔχειν τὰς Ἄλπεις τῆς  ὅλης   Ἰταλίας. διόπερ ἐνδεικνύμενος αὐτοῖς τὰ
[3, 116]   παριππεύων ἐπὶ τὰ μέσα τῆς  ὅλης   παρατάξεως ἅμα μὲν αὐτὸς συνεπλέκετο
[3, 73]   πρώτας ἔχοντες καὶ μέσας τῆς  ὅλης   παρεμβολῆς τάξεις ἐπὶ πολὺν χρόνον
[3, 12]   δυσμενείας τῆς Ἀμίλκου καὶ τῆς  ὅλης   προθέσεως ὁμολογούμενον θετέον εἶναι τοῦτο
[3, 1]   ἐν τῇ πρώτῃ μὲν τῆς  ὅλης   συντάξεως, τρίτῃ δὲ ταύτης ἀνώτερον
[3, 11]   πρὸς αὐτούς, τότε μὴ προσδεῖσθαι  διαβολῆς,   ἀλλ´ ἀπιστεῖν καὶ φυλάττεσθαι· πᾶν
[3, 5]   καταιτιαθέντας, ἀπολύσαντες τῆς ἐπενεχθείσης αὐτοῖς  διαβολῆς.   οἱ δ´ αὐτοὶ μετ´ οὐ
[3, 50]   ἤρξατο τῆς πρὸς τὰς Ἄλπεις  ἀναβολῆς,   καὶ συνέβη μεγίστοις αὐτὸν περιπεσεῖν
[3, 69]   χάρακι καὶ στῆναι μὲν ἐκ  μεταβολῆς   ἠνάγκασε, διώκειν δὲ καὶ συμπλέκεσθαι
[3, 115]   κατὰ νόμους ἐξ ἀναστροφῆς καὶ  μεταβολῆς   κίνδυνος, ἀλλ´ εἰσάπαξ συμπεσόντες
[3, 72]   σποράδην, ἐπικεῖσθαι δὲ πάλιν ἐκ  μεταβολῆς   τολμηρῶς καὶ θρασέως· τὸ γὰρ
[3, 58]   τὰς ἐσχατιὰς διὰ τὸ τῆς  ἐπιβολῆς   ἀδύνατον. πολλοὶ μὲν γὰρ ἦσαν
[3, 2]   ἔννοιαν σχεῖν τῆς τῶν ὅλων  ἐπιβολῆς.   ἅμα δὲ τούτοις κατὰ παρέκβασιν
[3, 5]   Ἑλλάδος. Τὰ μὲν οὖν τῆς  ἐπιβολῆς   ἡμῶν τοιαῦτα· προσδεῖ δ´ ἔτι
[3, 51]   τὰς μὲν ἀρχὰς ἀπέστησαν τῆς  ἐπιβολῆς·   μετὰ δὲ ταῦτα θεωροῦντες τὸ
[3, 1]   παρασκευάσειν ἱκανὴν ἔννοιαν τῆς ὅλης  ἐπιβολῆς.   πολλὰ μὲν γὰρ προλαμβανούσης τῆς
[3, 54]   ποιούσης τὴν πορείαν, ἀπέστη τῆς  ἐπιβολῆς.   ~τὸ γὰρ συμβαῖνον ἴδιον ἦν
[3, 81]   ἐναντίων ἡγεμόνος οὐ διεσφάλη τῆς  ἐπιβολῆς.   ~Ὡς γὰρ θᾶττον ποιησάμενος ἀναζυγὴν
[3, 86]   οὐ μακρὰν τῆς εἰς θάλατταν  ἐκβολῆς   τῶν τοῦ Πάδου στομάτων— ἀκούσας
[3, 92]   ἐπίθεσιν, ἐπ´ αὐτῆς μὲν τῆς  διεκβολῆς   περὶ τετρακισχιλίους ἐπέστησε, παρακαλέσας χρήσασθαι
[3, 93]   εἰς δισχιλίους ἁθροῖσαι πρὸ τῆς  παρεμβολῆς.   γενομένου δὲ τούτου συναγαγὼν ὑπέδειξε
[3, 105]   τοῦ βουνοῦ καὶ τῆς σφετέρας  παρεμβολῆς   διετάφρευσαν, περὶ δὲ τὴν κορυφὴν
[3, 69]   οἱ προκαθήμενοι τῆς τῶν Καρχηδονίων  παρεμβολῆς   ἐντεῦθεν ταῖς ἐφεδρείαις ἐβοήθουν τοῖς
[3, 90]   πολεμίων ἀποσπωμένους ἀπὸ τῆς ἰδίας  παρεμβολῆς   ἐπὶ τὰς προνομὰς διὰ τὸ
[3, 66]   συνιδὼν δὲ κεκινηκότας ἐκ τῆς  παρεμβολῆς,   ἕως μὲν τοῦ πρώτου ποταμοῦ
[3, 117]   μυρίους πεζοὺς ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ  παρεμβολῆς,   ἵν´ ἐὰν μὲν Ἀννίβας ὀλιγωρήσας
[3, 113]   δύναμιν ἐξ ἑκατέρας ἅμα τῆς  παρεμβολῆς   καὶ τοὺς μὲν ἐκ τοῦ
[3, 110]   ἐβάλετο χάρακα, τῆς μὲν ἰδίας  παρεμβολῆς   περὶ δέκα σταδίους ἀποσχών, τῆς
[3, 110]   μὲν τῶν ἐκ τῆς πέραν  παρεμβολῆς   προνομευόντων, ἐπικεῖσθαι δὲ τοῖς παρὰ
[3, 73]   ἔχοντες καὶ μέσας τῆς ὅλης  παρεμβολῆς   τάξεις ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐμάχοντο
[3, 64]   φυγεῖν αἰσχρῶς μέχρι τῆς ἰδίας  παρεμβολῆς,   τόν τε στρατηγὸν αὐτῶν καὶ
[3, 112]   τοῖς ὑδρευομένοις ἀπὸ τῆς ἐλάττονος  παρεμβολῆς.   τῶν δὲ Νομάδων ἕως πρὸς
[3, 46]   μήκει τὸ πᾶν ζεῦγμα τῆς  προβολῆς,   μετὰ ταῦτα δύο πεπηγυίας σχεδίας
[3, 47]   δὲ τῶν γεγραφότων περὶ τῆς  ὑπερβολῆς   ταύτης, βουλόμενοι τοὺς ἀναγινώσκοντας ἐκπλήττειν
[3, 51]   μόνον στενῆς καὶ τραχείας τῆς  προσβολῆς   ἀλλὰ καὶ κρημνώδους, ἀπὸ παντὸς
[3, 113]   ἄρτι τῆς κατὰ τὸν ἥλιον  ἀνατολῆς   ἐπιφαινομένης, ἐκίνει τὴν δύναμιν ἐξ
[3, 93]   ἐκ τῆς ξηρᾶς καὶ παντοδαπῆς  ὕλης   κατὰ τάχος ὡς πλείστας καὶ
[3, 42]   κατέμειναν. ἐκ δὲ τῆς παρακειμένης  ὕλης   τὰ μὲν συμπηγνύντες τῶν ξύλων
[3, 84]   ἐπὶ τῶν ἄκρων, καὶ τῆς  ὀμίχλης   ἤδη πεπτωκυίας συνέντες τὸ γεγονὸς
[3, 9]   τούτων ἀλογία καὶ χωρὶς τῆς  ἐμῆς   ἐξηγήσεως αὐτὴ δι´ αὑτῆς δύναται
[3, 106]   παρήσομεν. ὁλοσχερὲς μὲν γὰρ  μνήμης   ἄξιον ἁπλῶς οὐδὲν ἐπράχθη διὰ
[3, 4]   καὶ τέχνας αὐτῆς ἕνεκα τῆς  ἐπιστήμης   ἀναλαμβάνει· πάντες δὲ πράττουσι πάντα
[3, 78]   τὴν πορείαν. διαδοθείσης δὲ τῆς  φήμης   ἐν τῷ στρατοπέδῳ διότι μέλλει
[3, 61]   προσπιπτόντων. ἄρτι γὰρ τῆς τελευταίας  φήμης   καταληγούσης ὑπὲρ τῶν Καρχηδονίων ὅτι
[3, 71]   τὸν ἀδελφόν, ὄντα νέον μὲν  ὁρμῆς   δὲ πλήρη καὶ παιδομαθῆ περὶ
[3, 15]   μὲν ὤν, πλήρης δὲ πολεμικῆς  ὁρμῆς,   ἐπιτυχὴς δ´ ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς,
[3, 69]   χωρὶς προθέσεως μηδ´ ἐκ πάσης  ἀφορμῆς   ποιεῖσθαι τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους, ὅπερ
[3, 85]   εἴη κύριος ἄνευ τῆς αὑτοῦ  γνώμης   διδοὺς τὴν ἀσφάλειαν τοῖς ὑποσπόνδοις,
[3, 21]   τὸ χωρὶς τῆς αὑτοῦ γενέσθαι  γνώμης.   ἐπίεζον δὲ καὶ προσαπηρείδοντο παρ´
[3, 21]   τὸ χωρὶς τῆς σφετέρας πεπρᾶχθαι  γνώμης.   ἐχρῶντο δ´ ἐξ αὐτῶν Ῥωμαίων
[3, 110]   ἀπειρίαν ὑπὲρ τῆς ἐναντίας ὑπάρχοντος  γνώμης,   ἦν ἀμφισβήτησις καὶ δυσχρηστία περὶ
[3, 21]   ἀδικίας, ἀλλ´ ἄνευ τῆς αὑτῶν  γνώμης   πεπρᾶχθαι τοῦτο τοὔργον, μὴ
[3, 19]   γὰρ ἐγχειρήσας μετὰ τῆς Φιλίππου  γνώμης   τὴν τῶν Μεσσηνίων πόλιν εἰκῇ
[3, 116]   γεγονότες, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ τῆς  Ῥώμης   ἄξιοι γενόμενοι κατὰ τὸν κίνδυνον.
[3, 2]   παραδόξους ἐλπίδας, ὡς καὶ τῆς  Ῥώμης   αὐτῆς ἐξ ἐφόδου κρατήσοντες. ἑξῆς
[3, 118]   ἐλπίδας ἐξ ἐφόδου καὶ τῆς  Ῥώμης   αὐτῆς ἔσεσθαι κύριοι· Ῥωμαῖοί γε
[3, 54]   ἅμα δὲ καὶ τὸν τῆς  Ῥώμης   αὐτῆς τόπον ὑποδεικνύων ἐπὶ ποσὸν
[3, 96]   ἐπ´ αὐτοὺς ἐξ αὐτῆς τῆς  Ῥώμης   ἑκατὸν εἴκοσι σκάφεσι πεντηρικοῖς, πυθόμενοι
[3, 68]   στρατοπέδων καὶ διαπορευομένων διὰ τῆς  Ῥώμης,   ἐξ ἐπιφανείας ἐδόξαζον κριθήσεσθαι τὴν
[3, 48]   τῶν δραμάτων προσδέονται θεοῦ καὶ  μηχανῆς   διὰ τὸ τὰς πρώτας ὑποθέσεις
[3, 70]   τι καὶ μὴ προΐεσθαι διὰ  κενῆς   τὸν χρόνον. τῷ γὰρ εἰς
[3, 104]   καὶ τῆς τοῦ Μάρκου στρατοπεδείας  δυναμένης   ἑκατέρους βλάπτειν, ἐπεβάλετο καταλαβεῖν ταύτην.
[3, 36]   διανοίας ἐπ´ οὐδὲν ἀπερειδομένης οὐδὲ  δυναμένης   ἐφαρμόττειν τὸ λεγόμενον ἐπ´ οὐδὲν
[3, 77]   τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν.  ἐνισταμένης   δὲ τῆς ἐαρινῆς ὥρας, Γάιος
[3, 21]   τῶν ἀμφισβητουμένων διεξάγειν· ταύτης δὲ  παρεσπονδημένης   τοὺς αἰτίους ἐκδοτέον εἶναι
[3, 87]   ἂν γὰρ ὑπαίθρου τῆς παραχειμασίας  γεγενημένης   ἐν τοῖς κατὰ Γαλατίαν τόποις,
[3, 42]   ἔμειναν ἀναπαύοντες σφᾶς ἐκ τῆς  προγεγενημένης   κακοπαθείας, ἅμα δὲ παρασκευαζόμενοι πρὸς
[3, 114]   πάντας Ἀννίβας τοῖς ἐκ τῆς  προγεγενημένης   μάχης σκύλοις ἐκλέξας κατακεκοσμήκει· τῶν
[3, 88]   πορείαν εἰς τὴν Ἰαπυγίαν. ἧς  διῃρημένης   εἰς τρεῖς ὀνομασίας, καὶ τῶν
[3, 37]   ἐπίστασιν ἀγαγεῖν τοὺς ἀκούοντας. ταύτης  διῃρημένης   εἰς τρία μέρη καὶ τρεῖς
[3, 8]   εἰπών φησιν μετὰ τὴν τῆς  προειρημένης   πόλεως ἅλωσιν παραγενέσθαι τοὺς Ῥωμαίους,
[3, 63]   εἶναι τοῖς πλείστοις τὴν σωτηρίαν,  παρακειμένης   αὐτοῖς τῆς οἰκείας, δῆλον ὡς
[3, 42]   ἐνταῦθα κατέμειναν. ἐκ δὲ τῆς  παρακειμένης   ὕλης τὰ μὲν συμπηγνύντες τῶν
[3, 39]   τρεψόμεθα πρὸς τὸ συνεχὲς τῆς  προκειμένης   ἡμῖν διηγήσεως. Καρχηδόνιοι γὰρ ἐν
[3, 76]   εἰς Ἰταλίαν ὁρμησάντων παρὰ τούτοις  ἀπολελειμμένης,   πάντας δὲ τοὺς ἐντὸς Ἴβηρος
[3, 63]   ἀφίξεται. διόπερ ᾤετο δεῖν αὐτούς,  ἀποκεκομμένης   καθόλου τῆς τοιαύτης ἐλπίδος, τὴν
[3, 103]   καὶ τῆς παρὰ τοῦ δήμου  δεδομένης   ἀρχῆς αὐτῷ, διπλασίως παρωρμήθη πρὸς
[3, 36]   τῆς γὰρ διανοίας ἐπ´ οὐδὲν  ἀπερειδομένης   οὐδὲ δυναμένης ἐφαρμόττειν τὸ λεγόμενον
[3, 118]   καὶ γὰρ ὥσπερ ἐπιμετρούσης καὶ  συνεπαγωνιζομένης   τοῖς γεγονόσι τῆς τύχης, συνέβη
[3, 54]   χιόνος ἤδη περὶ τοὺς ἄκρους  ἁθροιζομένης   διὰ τὸ συνάπτειν (τὴν) τῆς
[3, 13]   ἐκαραδόκουν τὰς τῶν δυνάμεων ὁρμάς·  ἀφικομένης   δὲ τῆς ἀγγελίας ἐκ τῶν
[3, 84]   δὲ τῶν ἱππέων, καὶ προδήλου  γενομένης   ἀπωλείας ἐξαίροντες τὰς χεῖρας καὶ
[3, 84]   δὲ περὶ τὸν Φλαμίνιον, παραδόξου  γενομένης   αὐτοῖς τῆς ἐπιφανείας, ἔτι δὲ
[3, 62]   περιχαρεῖς, οἱ δ´ ἄλλοι τοὐναντίον.  γενομένης   δὲ τῆς μάχης οὐχ ἧττον
[3, 115]   τὴν κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολήν.  ~Γενομένης   δὲ τῆς συμπλοκῆς τῆς πρώτης
[3, 75]   ἔπεμψε τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι μάχης  γενομένης   τὴν νίκην αὐτῶν χειμὼν
[3, 35]   καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι,  παραγενομένης   τῆς ταχθείσης ἡμέρας, προῆγε, πεζῶν
[3, 72]   προθυμίᾳ (περι( ῆν) τὸ πλῆθος·  ἐπιγενομένης   δὲ τῆς τοῦ Τρεβία ποταμοῦ
[3, 54]   δυσχωρίας τῶν Καρχηδονίων στρατηγός·  ἐπιγενομένης   δὲ χιόνος καὶ ταύτην ἀδύνατον
[3, 83]   ὥρας, μετὰ ταῦτα τῆς ἡμέρας  ἐπιγενομένης   εὐθέως ἐπὶ τὴν ἑωθινὴν ἦγε
[3, 18]   κοίλους τόπους, εἴκοσι δὲ ναυσὶν  ἐπιγενομένης   ἡμέρας ἔπλει προδήλως ἐπὶ τὸν
[3, 86]   κατὰ τὴν πόλιν ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος,  ἐπιγενομένης   καὶ ταύτης τῆς περιπετείας οὐ
[3, 110]   τινὰς σπείρας. τότε μὲν οὖν  ἐπιγενομένης   νυκτὸς ἐχωρίσθησαν ἀπ´ ἀλλήλων, οὐ
[3, 51]   ~οὗ συμβάντος καὶ τῆς ἡμέρας  ἐπιγενομένης,   οἱ βάρβαροι συνθεασάμενοι τὸ γεγονὸς
[3, 50]   πολεμίων κατεστρατοπέδευσε. τῆς δὲ νυκτὸς  ἐπιγενομένης,   συντάξας τὰ πυρὰ καίειν, τὸ
[3, 4]   ἕως τῆς μετὰ ταῦτα πάλιν  ἐπιγενομένης   ταραχῆς καὶ κινήσεως. ὑπὲρ ἧς
[3, 101]   δισχιλίους τῶν λογχοφόρων κατελάβετο. οὓς  ἐπιγενομένης   τῆς ἡμέρας συνιδὼν Μάρκος ἐξῆγε
[3, 19]   τὴν ἀποχώρησιν. εἰς οὓς ἐμβὰς  ἐπιγενομένης   τῆς νυκτὸς ἀπέπλευσε καὶ διεκομίσθη
[3, 67]   δεῖν εὐλαβηθῆναι τὸ μέλλον. διόπερ  ἐπιγενομένης   τῆς νυκτὸς ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν
[3, 43]   τὸν ἀριθμόν. ~Οὐ μὴν ἀλλ´  ἐπιγενομένης   τῆς πέμπτης νυκτὸς οἱ μὲν
[3, 42]   μὴ πανταχόθεν προσδέξηται τοὺς ὑπεναντίους,  ἐπιγενομένης   τῆς τρίτης νυκτὸς ἐξαποστέλλει μέρος
[3, 113]   τῆς κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολῆς  ἐπιφαινομένης,   ἐκίνει τὴν δύναμιν ἐξ ἑκατέρας
[3, 19]   ὑπεναντίων. ~ἅμα δὲ τῷ συμμῖξαι  γινομένης   ἰσχυρᾶς τῆς συμπλοκῆς προσεβοήθουν ἀεὶ
[3, 74]   δὲ τῶν ὄμβρων καὶ τῆς  ἐπιγινομένης   χιόνος οὕτως διετίθεντο δεινῶς ὥστε
[3, 82]   τῇ πατρίδι τῆς μὲν χώρας  καταφθειρομένης   σχεδὸν ἕως πρὸς αὐτὴν τὴν
[3, 107]   δυνησόμενοι φυγομαχεῖν, τῆς μὲν χώρας  καταφθειρομένης,   τῶν δὲ συμμάχων πάντων μετεώρων
[3, 49]   ὑπαρχούσης τῆς πρὸς τὸ παρὸν  ἐσομένης   αὐτῷ χρείας. διὸ καὶ συνεπιθέμενος
[3, 17]   ἐνεργάσεσθαι ταῖς δυνάμεσιν ἐκ τῆς  ἐσομένης   ἑκάστοις ὠφελείας, προκαλέσεσθαι δὲ τὴν
[3, 44]   ὡς εἰς τὴν αὔριον ἀναζυγῆς  ἐσομένης.   ~Λυθείσης δὲ τῆς ἐκκλησίας ἧκον
[3, 24]   προσδιασαφοῦσι, περὶ τῆς ὑπ´ αὐτοὺς  ταττομένης.   ὁμοίως δὲ καὶ Ῥωμαῖοι περὶ
[3, 107]   πολεμίους, καταλαμβάνει τὴν τῆς Κάννης  προσαγορευομένης   πόλεως ἄκραν. εἰς γὰρ ταύτην
[3, 35]   καὶ τοὺς Ἀνδοσίνους μέχρι τῆς  προσαγορευομένης   Πυρήνης. ποιησάμενος δὲ πάντας ὑφ´
[3, 95]   ναῦς καὶ δέκα προσπεπληρωκὼς ἄλλας,  ἀρχομένης   τῆς θερείας ἀνήχθη τετταράκοντα ναυσὶ
[3, 63]   τοῦ μήκους τῆς ὁδοῦ τῆς  διηνυσμένης   ἐκ τῶν πατρίδων, μνημονεύων δὲ
[3, 85]   καὶ τοῦ πράγματος ὑπάρχοντες τῆς  ὁμολογουμένης   ἥττης οὐ μετρίως οὐδὲ κατὰ
[3, 82]   ἐναντίων καταφρονεῖσθαι. μετὰ δὲ ταῦτα  πορθουμένης   τῆς χώρας, καὶ πανταχόθεν τοῦ
[3, 31]   ἀδικούμενός τις τῆς πατρίδος  ἀδικουμένης   βοηθοὺς εὕροι καὶ συμμάχους, εἴτε
[3, 37]   καὶ περὶ τῆς καθ´ ἡμᾶς  οἰκουμένης   ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον διελομένους
[3, 118]   ταῦτα Καρχηδονίους, ἀλλὰ καὶ τῆς  οἰκουμένης   ἁπάσης ἐγκρατεῖς ἐγένοντο μετ´ ὀλίγους
[3, 58]   ἐσχατιὰς τόπων τῆς καθ´ ἡμᾶς  οἰκουμένης,   ἐν πολλοῖς δὲ τῶν πλείστων
[3, 91]   σχεδὸν ἐκ πάσης τῆς  οἰκουμένης   κατατρέχουσιν οἱ πλέοντες εἰς Ἰταλίαν.
[3, 59]   καὶ ταῦτα τὰ μέρη τῆς  οἰκουμένης.   νῦν δ´ ἀναδραμόντες ἐπὶ τὴν
[3, 58]   ἐξίκοιτο πρὸς τὰ πέρατα τῆς  οἰκουμένης,   οὐδ´ οὕτως ἤνυεν τὸ προκείμενον.
[3, 1]   πάντα τὰ γνωριζόμενα μέρη τῆς  οἰκουμένης   ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν ἐγένετο,
[3, 62]   διάληψις· ἐκ παραθέσεως γὰρ  θεωρουμένης   τῆς τῶν ἀγομένων καὶ ζώντων
[3, 54]   τὴν ἀνάβασιν φθαρέντων. οὔσης γὰρ  στενῆς   καὶ κατωφεροῦς τῆς καταβάσεως, τῆς
[3, 51]   ὑποζυγίων. οὔσης γὰρ οὐ μόνον  στενῆς   καὶ τραχείας τῆς προσβολῆς ἀλλὰ
[3, 35]   τοὺς Ἀνδοσίνους μέχρι τῆς προσαγορευομένης  Πυρήνης.   ποιησάμενος δὲ πάντας ὑφ´ ἑαυτὸν
[3, 56]   τὴν μὲν πᾶσαν πορείαν ἐκ  Καινῆς   πόλεως ἐν πέντε μησὶ ποιησάμενος
[3, 17]   τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας ἐκ τῆς  Καινῆς   πόλεως προῆγε, ποιούμενος τὴν πορείαν
[3, 95]   ἀνήχθη τετταράκοντα ναυσὶ καταφράκτοις ἐκ  Καινῆς   πόλεως, προχειρισάμενος Ἀμίλκαν τοῦ στόλου
[3, 39]   ὥστ´ εἶναι τοὺς πάντας ἐκ  Καινῆς   πόλεως σταδίους περὶ ἐννακισχιλίους, οὓς
[3, 17]   πρὸς θάλατταν καθήκοντι πρόποδι τῆς  ὀρεινῆς   τῆς συναπτούσης τὰ πέρατα τῆς
[3, 77]   τούτοις ἦν. ἐνισταμένης δὲ τῆς  ἐαρινῆς   ὥρας, Γάιος μὲν Φλαμίνιος ἀναλαβὼν
[3, 37]   τὰς χειμερινὰς δύσεις ἕως τῆς  ἰσημερινῆς   καταφορᾶς, πίπτει καθ´ Ἡρακλείους
[3, 23]   δὲ καὶ Ῥωμαῖοι περὶ τῆς  Λατίνης   αὐτῆς χώρας ποιοῦνται τὰς συνθήκας,
[3, 91]   Σαυνίτιδος, (δευτέρα δ´ ἀπὸ τῆς  Λατίνης)   δὲ κατάλοιπος ἀπὸ τῶν
[3, 24]   δὲ καὶ Ῥωμαῖοι περὶ τῆς  Λατίνης·   οὐκ οἴονται δεῖν τοὺς Καρχηδονίους
[3, 84]   δὲ κατὰ πορείαν μεταξὺ τῆς  λίμνης   καὶ τῆς παρωρείας ἐν τοῖς
[3, 43]   ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους τῆς  πρύμνης   οἰακίζοντος, ὥστε πλῆθος ἱκανὸν ἵππων
[3, 107]   τοὺς πολεμίους, καταλαμβάνει τὴν τῆς  Κάννης   προσαγορευομένης πόλεως ἄκραν. εἰς γὰρ
[3, 81]   τὸ ζῆν αὑτῶν ἀφῄρηνται μετ´  αἰσχύνης.   καὶ μὴν δειλία καὶ βλακεία
[3, 58]   καὶ μαθεῖν διὰ τὸ τῆς  φωνῆς   ἐξηλλαγμένον. ἐὰν δὲ καὶ γνῷ
[3, 93]   ἐπὶ δὲ τούτοις (τοὺς) ἱππεῖς,  ἑξῆς   δὲ τὴν λείαν, ἐπὶ δὲ
[3, 113]   ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς Λιβύων,  ἑξῆς   δὲ τοῖς εἰρημένοις Ἴβηρας καὶ
[3, 72]   ἔχεσθαι καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις.  ἑξῆς   δὲ τούτοις ἐξέπεμπε τοὺς πεζακοντιστὰς
[3, 104]   μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς ἱππεῖς·  ἑξῆς   δὲ τούτοις κατόπιν αὐτὸς ἦγε
[3, 2]   Ῥώμης αὐτῆς ἐξ ἐφόδου κρατήσοντες.  ἑξῆς   δὲ τούτοις πειρασόμεθα διασαφεῖν ὡς
[3, 52]   καθηγεμόσιν αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς τὰς  ἑξῆς   δυσχωρίας. προπορευομένων δ´ αὐτῶν ἐπὶ
[3, 57]   χρὴ θαυμάζειν οὐδ´ ἐν τοῖς  ἑξῆς,   ἐὰν ἐπί τινας τόπους ἐρχόμενοι
[3, 49]   Ἄλπεων ὑπερβολήν. Ἀννίβας δὲ ποιησάμενος  ἑξῆς   ἐπὶ τέτταρας ἡμέρας τὴν πορείαν
[3, 3]   μετ´ Ἀριαράθου πρὸς Φαρνάκην. οἷς  ἑξῆς   ἐπιμνησθέντες τῆς παρὰ Πελοποννησίων ὁμονοίας
[3, 44]   γνώμῃ καὶ συμβουλίᾳ. τούτοις δ´  ἑξῆς   εὐθαρσεῖς εἶναι παρεκάλει, θεωροῦντας διότι
[3, 79]   διὰ τὴν ἀγρυπνίαν, ὡς ἂν  ἑξῆς   ἡμέρας τέτταρας καὶ τρεῖς νύκτας
[3, 89]   Ἰβηρίᾳ μάχας, δὶς δὲ Ῥωμαίους  ἑξῆς   καὶ τοὺς συμμάχους αὐτῶν, τὸ
[3, 52]   ἡμέραν αὖθις ὥρμα. ταῖς δ´  ἑξῆς   μέχρι μέν τινος ἀσφαλῶς διῆγε
[3, 112]   παρήγγειλε γίνεσθαι πᾶσι. τῇ δ´  ἑξῆς   παρὰ τὸν ποταμὸν ἐξέταττε τὰ
[3, 51]   δὲ συνέχον, φόβον ἐνειργάσατο τοῖς  ἑξῆς   πρὸς τὸ μὴ τολμᾶν αὐτῷ
[3, 5]   προθέμενοι διὰ τὰς ἐν τοῖς  ἑξῆς   ῥηθησομένας αἰτίας. οἷς κατάλληλα Μακεδόνων
[3, 90]   χειρῶν πλῆθος. ~διόπερ κατὰ τοὺς  ἑξῆς   χρόνους ἀντιπαρῆγεν τοῖς πολεμίοις ἀεὶ
[3, 63]   παθεῖν, διαγωνιζομένους ἕως τῆς ἐσχάτης  ἀναπνοῆς   ὑπὲρ τῆς καλλίστης ἐλπίδος μεταλλάξαι
[3, 90]   ἀτείχιστον οὖσαν καὶ πολλῆς καὶ  παντοδαπῆς   ἀποσκευῆς γέμουσαν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[3, 93]   δεσμεύειν ἐκ τῆς ξηρᾶς καὶ  παντοδαπῆς   ὕλης κατὰ τάχος ὡς πλείστας
[3, 19]   ἐφόδου παραλαβὼν κατέσκαψε, τῆς δὲ  λοιπῆς   Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς γενόμενος καὶ πάντα
[3, 23]   ποιοῦνται τὰς συνθήκας, τῆς δὲ  λοιπῆς   Ἰταλίας οὐ μνημονεύουσι διὰ τὸ
[3, 118]   πράξεως ταύτης παραχρῆμα τῆς μὲν  λοιπῆς   παραλίας σχεδὸν πάσης ἦσαν ἐγκρατεῖς·
[3, 88]   κατὰ γῆν στρατείας ἐξαπέστειλε μετὰ  παραπομπῆς   εἰς τὴν Ῥώμην, ἐντειλάμενος, ἐάν
[3, 37]   τὸ δὲ λοιπὸν μέρος τῆς  Εὐρώπης   ἀπὸ τῶν προειρημένων ὀρῶν τὸ
[3, 47]   ὡς εἰς τὴν μεσόγαιον τῆς  Εὐρώπης.   δὲ Ῥοδανὸς ἔχει τὰς
[3, 70]   ~Ὁ δὲ Τεβέριος μετεωρισθεὶς καὶ  περιχαρὴς   γενόμενος ἐπὶ τῷ προτερήματι φιλοτίμως
[3, 15]   ταττομένων ἀδικοῦσι. καθόλου δ´ ἦν  πλήρης   ἀλογίας καὶ θυμοῦ βιαίου· διὸ
[3, 15]   Ἀννίβας, ἅτε νέος μὲν ὤν,  πλήρης   δὲ πολεμικῆς ὁρμῆς, ἐπιτυχὴς δ´
[3, 82]   ἦν Φλαμίνιος καὶ θυμοῦ  πλήρης,   δοξάζων ἑαυτὸν ὑπὸ τῶν ἐναντίων
[3, 112]   ἱερόν, πᾶσα δ´ ἦν οἰκία  πλήρης,   ἐξ ὧν εὐχαὶ καὶ θυσίαι
[3, 110]   κατὰ τὴν ἐλπίδα τοῖς Καρχηδονίοις  ἐκβάσης   τῆς ἐπιθέσεως· εἰς δὲ τὴν
[3, 63]   τὸ ζῆν παντὸς κακοῦ καὶ  πάσης   ἀτυχίας μετασχεῖν. οὐδένα γὰρ οὕτως
[3, 69]   μηδέποτε χωρὶς προθέσεως μηδ´ ἐκ  πάσης   ἀφορμῆς ποιεῖσθαι τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους,
[3, 113]   εἰς τὸ λαιὸν κέρας παρενέβαλε·  πάσης   δὲ τῆς δυνάμεως προέστησε τοὺς
[3, 3]   τῆς ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου  πάσης   ἐξεχώρησε, τὸ δὲ τρίτον τίνα
[3, 118]   τῆς μὲν λοιπῆς παραλίας σχεδὸν  πάσης   ἦσαν ἐγκρατεῖς· Ταραντῖνοί τε γὰρ
[3, 47]   λανθάνουσιν ἐμπίπτοντες εἰς δύο τὰ  πάσης   ἱστορίας ἀλλοτριώτατα· καὶ γὰρ ψευδολογεῖν
[3, 111]   κρατήσαντες κύριοι μὲν ἔσεσθε παραχρῆμα  πάσης   Ἰταλίας, ἀπαλλαγέντες δὲ τῶν νῦν
[3, 35]   καταφθορᾶς ἀνδρῶν, ἡγεμόνα μὲν ἐπὶ  πάσης   κατέλιπε τῆς ἐπὶ τάδε τοῦ
[3, 51]   κρημνώδους, ἀπὸ παντὸς κινήματος καὶ  πάσης   ταραχῆς ἐφέρετο κατὰ τῶν κρημνῶν
[3, 5]   τέλος ἔσχε τὸ κοινὸν ἀτύχημα  πάσης   τῆς Ἑλλάδος. Τὰ μὲν οὖν
[3, 17]   αὐτὴν πάμφορον καὶ διαφέρουσαν ἀρετῇ  πάσης   τῆς Ἰβηρίας. τότε παραστρατοπεδεύσας
[3, 93]   τῶν ἐργατῶν βοῶν ἐκλέξαντ´ ἐκ  πάσης   τῆς λείας τοὺς εὐρωστοτάτους εἰς
[3, 91]   ἐμπορίοις, εἰς σχεδὸν ἐκ  πάσης   τῆς οἰκουμένης κατατρέχουσιν οἱ πλέοντες
[3, 12]   αὐτοπαθῶς ἅμα δ´ ἀληθινῶς εἰρῆσθαι,  πάσης   τῆς προϋπαρχούσης ὑποψίας ἀπέστη. τῆς
[3, 79]   ταλαιπώρως ὑπέμενον τὴν κακοπάθειαν, ἄπειροι  πάσης   τῆς τοιαύτης ὄντες κακουχίας. ἐκωλύοντο
[3, 118]   Καρχηδονίους, ἀλλὰ καὶ τῆς οἰκουμένης  ἁπάσης   ἐγκρατεῖς ἐγένοντο μετ´ ὀλίγους χρόνους.
[3, 19]   ἐποιήσατο μετὰ θριάμβου καὶ τῆς  ἁπάσης   εὐδοξίας. ἐδόκει γὰρ οὐ μόνον
[3, 39]   ὁμοίως ἐκεκρατήκεισαν καὶ τῆς Ἰβηρίας  ἁπάσης   ἕως τῆς ῥαχίας, πέρας
[3, 27]   ταῦτα· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους (καὶ Σικελίας  ἁπάσης   καὶ) τῶν νήσων ἁπασῶν τῶν
[3, 26]   ἔδει Ῥωμαίους μὲν ἀπέχεσθαι Σικελίας  ἁπάσης,   Καρχηδονίους δ´ Ἰταλίας, καὶ διότι
[3, 76]   χρημάτων ἐγένετ´ ἐγκρατής, ὡς ἂν  ἁπάσης   τῆς ἀποσκευῆς τῶν εἰς Ἰταλίαν
[3, 111]   δὲ τῶν νῦν πόνων, γενόμενοι  συμπάσης   ἐγκρατεῖς τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἡγεμόνες
[3, 103]   παρὰ Ῥωμαίοις. τῷ δὲ Μάρκῳ  διασαφηθείσης   τῆς τε τοῦ πλήθους εὐνοίας
[3, 86]   Ἀννίβας δέ, μετὰ τὴν μάχην  προσαγγελθείσης   αὐτῷ τῆς τῶν ὑπεναντίων βοηθείας,
[3, 111]   κατὰ τοὺς παρόντας ἐδύναντο καιρούς,  δοθείσης   αὐτοῖς ἐξουσίας, τοῦ παρὰ πολὺ
[3, 78]   ταύτῃ προέθετο ποιεῖσθαι τὴν πορείαν.  διαδοθείσης   δὲ τῆς φήμης ἐν τῷ
[3, 118]   τῶν εἰς φυγὴν τραπέντων ἱππέων.  ~Βραβευθείσης   δὲ τῆς μάχης τὸν προειρημένον
[3, 45]   εἰς τὴν αὔριον ἀναζυγῆς ἐσομένης.  ~Λυθείσης   δὲ τῆς ἐκκλησίας ἧκον τῶν
[3, 107]   δὲ καὶ τῆς ἄκρας τότε  καταληφθείσης,   οὐ μικρὰν συνέπεσε ταραχὴν γενέσθαι
[3, 35]   ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι, παραγενομένης τῆς  ταχθείσης   ἡμέρας, προῆγε, πεζῶν μὲν ἔχων
[3, 5]   Περσικοῦ πολέμου καταιτιαθέντας, ἀπολύσαντες τῆς  ἐπενεχθείσης   αὐτοῖς διαβολῆς. οἱ δ´ αὐτοὶ
[3, 79]   ὢν διὰ τὴν βαρύτητα τῆς  ἐπενεχθείσης   ὀφθαλμίας αὐτῷ, δι´ ἣν καὶ
[3, 85]   πῶς δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν,  εὐθαρσὴς   ὢν ἤδη περὶ τῶν ὅλων.
[3, 88]   ἀρξάμενος δὲ ταύτης ἀπὸ Λουκαρίας,  οὔσης   ἀποικίας Ῥωμαίων, ἐπόρθει τὴν χώραν.
[3, 51]   τῶν ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων.  οὔσης   γὰρ οὐ μόνον στενῆς καὶ
[3, 54]   τῶν κατὰ τὴν ἀνάβασιν φθαρέντων.  οὔσης   γὰρ στενῆς καὶ κατωφεροῦς τῆς
[3, 84]   αὐλῶνα, βουλόμενος ἐξάπτεσθαι τῶν πολεμίων.  ~οὔσης   δὲ τῆς ἡμέρας ὀμιχλώδους διαφερόντως,
[3, 100]   τοῖς σιτολογοῦσι παρεφήδρευε κατὰ τόπους.  οὔσης   δὲ τῆς μὲν χώρας τῆς
[3, 72]   προτεραίᾳ περὶ τοὺς ἱππεῖς εὐημερήματι.  οὔσης   δὲ τῆς ὥρας περὶ χειμερινὰς
[3, 104]   καὶ προκαταλαβεῖν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν.  οὔσης   δέ τινος ὑπεροχῆς μεταξὺ τῆς
[3, 71]   ἴσους. ἔτι δὲ τῆς ἡμέρας  οὔσης   ἐξ ὅλου τοῦ στρατοπέδου σημηνάμενος
[3, 86]   ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ, τριταίας  οὔσης   τῆς κατὰ τὴν μάχην προσαγγελίας,
[3, 54]   ἀπορρῶγος καὶ πρὸ τοῦ μὲν  οὔσης,   τότε δὲ καὶ μᾶλλον ἔτι
[3, 19]   τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν μετὰ ταῦτα  ληγούσης   ἤδη τῆς θερείας εἰς τὴν
[3, 61]   ἄρτι γὰρ τῆς τελευταίας φήμης  καταληγούσης   ὑπὲρ τῶν Καρχηδονίων ὅτι Ζάκανθαν
[3, 99]   τότε μέν, ἤδη τῆς ὥρας  κατεπειγούσης,   διέλυον εἰς παραχειμασίαν ἀμφότεροι τὰς
[3, 100]   ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ τῆς ὥρας  ἀκμαζούσης   πρὸς τὴν συγκομιδήν, ἄπλετον συνέβαινε
[3, 106]   ~Τῆς δὲ τῶν ἀρχαιρεσίων ὥρας  συνεγγιζούσης,   εἵλοντο στρατηγοὺς οἱ Ῥωμαῖοι Λεύκιον
[3, 54]   καταβάσεως, τῆς δὲ χιόνος ἄδηλον  ποιούσης   ἑκάστοις τὴν ἐπίβασιν, πᾶν τὸ
[3, 54]   δὲ χιόνος καὶ ταύτην ἀδύνατον  ποιούσης   τὴν πορείαν, ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς.
[3, 110]   τῆς δ´ ἡγεμονίας τῷ Γαΐῳ  καθηκούσης   εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν διὰ
[3, 96]   τῶν πλοίων ἀναδησάμενοι μετὰ χαρᾶς  ὑπερβαλλούσης   ἀπέπλεον, νενικηκότες μὲν ἐξ ἐφόδου
[3, 1]   ὅλης ἐπιβολῆς. πολλὰ μὲν γὰρ  προλαμβανούσης   τῆς ψυχῆς ἐκ τῶν ὅλων
[3, 21]   ἀπεγίνωσκον, φάσκοντες ἀκεραίου μὲν ἔτι  διαμενούσης   τῆς τῶν Ζακανθαίων πόλεως ἐπιδέχεσθαι
[3, 72]   ἂν ἤδη καὶ τῆς ἡμέρας  προβαινούσης.   οἱ δὲ Καρχηδόνιοι κατὰ σκηνὰς
[3, 105]   χειρισμόν. ~ἄρτι δὲ τῆς ἡμέρας  διαφαινούσης,   καὶ πάντων ταῖς τε διανοίαις
[3, 114]   μεθ´ ἑαυτοῦ Μάγωνα τὸν ἀδελφόν.  βλεπούσης   δὲ τῆς μὲν τῶν Ῥωμαίων
[3, 118]   τὸν Ἀννίβαν. καὶ γὰρ ὥσπερ  ἐπιμετρούσης   καὶ συνεπαγωνιζομένης τοῖς γεγονόσι τῆς
[3, 13]   διέκειντο τὸ κατὰ Ῥωμαίων ὑποδεικνύμενον.  προσπεσούσης   οὖν τῆς Ἀσδρούβου τελευτῆς,
[3, 17]   καθήκοντι πρόποδι τῆς ὀρεινῆς τῆς  συναπτούσης   τὰ πέρατα τῆς Ἰβηρίας καὶ
[3, 109]   μάχην ὡς τῆς πατρίδος οὐ  κινδυνευούσης   νῦν αὐτοῖς τοῖς στρατοπέδοις, ἀλλὰ
[3, 98]   καὶ προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ, καὶ  κινδυνευούσης   τῆς πόλεως, ἐὰν ἐξαγαγὼν τοὺς
[3, 89]   ἦν συγκαταβαίνειν, προδήλου τῆς ἐλαττώσεως  ὑπαρχούσης·   εἰς δὲ τὰ σφέτερα προτερήματα
[3, 84]   τῆς κατὰ τὸν ἀέρα περιστάσεως  ὑπαρχούσης,   καὶ τῶν πολεμίων κατὰ πολλοὺς
[3, 59]   οὐ δυσχεροῦς ἀλλ´ ἀδυνάτου σχεδὸν  ὑπαρχούσης   κατά γε τοὺς προγεγονότας καιροὺς
[3, 82]   ὡς προδήλου τῆς νίκης αὐτοῖς  ὑπαρχούσης·   τηλικοῦτον γὰρ προενεβεβλήκει κατελπισμὸν τοῖς
[3, 49]   ἀρχὴν αὐτῷ, ὑπήκουσε, προδήλου σχεδὸν  ὑπαρχούσης   τῆς πρὸς τὸ παρὸν ἐσομένης
[3, 103]   τὸ πρῶτον μὲν ἐκ τῆς  προϋπαρχούσης   ὑπὲρ τῶν ὅλων δυσελπιστίας οἱονεὶ
[3, 12]   δ´ ἀληθινῶς εἰρῆσθαι, πάσης τῆς  προϋπαρχούσης   ὑποψίας ἀπέστη. τῆς μέντοι γε
[3, 55]   καὶ διὰ τὸ πῆγμα τῆς  προϋπαρχούσης   χιόνος. ὅθεν ἀποστὰς τῆς τοιαύτης
[3, 84]   τὴν κώμην, ποικίλης αὐτοῖς ἀπορίας  περιεστώσης,   ἀποθέμενοι τὰ ὅπλα παρέδοσαν αὑτοὺς
[3, 13]   τῶν δυνάμεων ὁρμάς· ἀφικομένης δὲ  τῆς   ἀγγελίας ἐκ τῶν στρατοπέδων ὅτι
[3, 21]   ἔσται πᾶσιν ὡς οὐ μετεσχήκασι  τῆς   ἀδικίας, ἀλλ´ ἄνευ τῆς αὑτῶν
[3, 21]   τοῦτο ποιεῖν, ὁμολογοῦντας δὲ κοινωνεῖν  (τῆς   ἀδικίας καὶ συναναδέχεσθαι τὸν πόλεμον.
[3, 3]   τούτῳ συνάπτοντες τὸ συνεχὲς μνησθησόμεθα  τῆς   Αἰτωλῶν ὀργῆς, καθ´ ἣν Ἀντίοχον
[3, 107]   κατεσκάφθαι, τῆς παρασκευῆς δὲ καὶ  τῆς   ἄκρας τότε καταληφθείσης, οὐ μικρὰν
[3, 21]   τὴν ἐν τούτοις ἀκρίβειαν, παραπαίωσι  τῆς   ἀληθείας ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις διαβουλίοις,
[3, 26]   διὰ τὸ καὶ πλείους διεψεῦσθαι  τῆς   ἀληθείας ἐν τούτοις, πιστεύσαντας τῇ
[3, 59]   κατά γε τοὺς προγεγονότας καιροὺς  τῆς   ἀληθοῦς ἱστορίας ὑπὲρ τῶν προειρημένων,
[3, 12]   ἀπέστη. τῆς μέντοι γε δυσμενείας  τῆς   Ἀμίλκου καὶ τῆς ὅλης προθέσεως
[3, 33]   χρὴ δὲ θαυμάζειν τὴν ἀκρίβειαν  τῆς   ἀναγραφῆς, εἰ τοιαύτῃ κεχρήμεθα περὶ
[3, 49]   Ῥωμαίων στρατηγὸς ἡμέραις ὕστερον τρισὶ  τῆς   ἀναζυγῆς τῆς τῶν Καρχηδονίων παραγενόμενος
[3, 106]   στρατευομένοις. πρόνοιαν δ´ ἐποιήσαντο καὶ  τῆς   ἀνακομιδῆς τοῦ παραχειμάζοντος ἐν τῷ
[3, 87]   διαφερούσῃ μεγάλην ἐποιεῖτο σπουδὴν ὑπὲρ  τῆς   ἀναλήψεως καὶ θεραπείας τῶν ἀνδρῶν,
[3, 87]   ὑπό τε τοῦ ψύχους καὶ  τῆς   ἀνηλειψίας, ἔτι δὲ τῆς μετὰ
[3, 48]   οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶς πρὸ  τῆς   Ἀννίβου παρουσίας, οὐδὲ μὴν πάλαι
[3, 6]   ὁμοίως δὲ πάλιν Αἰτωλοὶ πρὸ  τῆς   Ἀντιόχου παρουσίας πρὸς τὸν κατὰ
[3, 19]   εἴσοδον ἐποιήσατο μετὰ θριάμβου καὶ  τῆς   ἁπάσης εὐδοξίας. ἐδόκει γὰρ οὐ
[3, 54]   στενότητα, σχεδὸν ἐπὶ τρί´ ἡμιστάδια  τῆς   ἀπορρῶγος καὶ πρὸ τοῦ μὲν
[3, 102]   τῷ Γερουνίῳ χάρακα κύριοι γένωνται  τῆς   ἀποσκευῆς καὶ τῶν παραθέσεων, ἔκρινεν
[3, 76]   ἐγένετ´ ἐγκρατής, ὡς ἂν ἁπάσης  τῆς   ἀποσκευῆς τῶν εἰς Ἰταλίαν ὁρμησάντων
[3, 87]   αὐτοκράτορα, γίνεται δ´ οἱονεὶ διάδοχος  τῆς   ἀρχῆς ἐν τοῖς ἐκείνου περισπασμοῖς.
[3, 5]   βασιλείας ἅμα τοῦ βίου καὶ  τῆς   ἀρχῆς ἐστερήθη, συστραφέντων ἐπ´ αὐτὸν
[3, 41]   μὲν οὖν κατὰ Κελτοὺς ἀπὸ  τῆς   ἀρχῆς ἕως εἰς τὴν Ἀννίβου
[3, 27]   δίκαια Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ἀπὸ  τῆς   ἀρχῆς ἕως εἰς τοὺς κατ´
[3, 1]   βασιλείας, χρόνον δὲ τὸν μεταξὺ  τῆς   ἀρχῆς καὶ τοῦ τέλους ἔτη
[3, 1]   αὐτῷ μερῶν, ὅσα μεταξὺ κεῖται  τῆς   ἀρχῆς καὶ τοῦ τέλους, κεφαλαιωδῶς
[3, 5]   Καππαδοκῶν βασιλεὺς Ἀριαράθης ἐκπεσὼν ἐκ  τῆς   ἀρχῆς ὑπ´ Ὀροφέρνους διὰ Δημητρίου
[3, 21]   τις ὁμολογουμένη θεωρία τῶν ἀπὸ  τῆς   ἀρχῆς ὑπαρξάντων δικαίων Ῥωμαίοις καὶ
[3, 13]   κατὰ Ῥωμαίων ὑποδεικνύμενον. προσπεσούσης οὖν  τῆς   Ἀσδρούβου τελευτῆς, μετὰ τὸν
[3, 3]   ἀδήριτον μὲν σφίσι παρεσκεύασαν τὴν  τῆς   Ἀσίας ἀρχήν, ἀπέλυσαν δὲ τοὺς
[3, 3]   ἣν Ἀντίοχον ἐπισπασάμενοι τὸν ἀπὸ  τῆς   Ἀσίας Ἀχαιοῖς καὶ Ῥωμαίοις ἐξέκαυσαν
[3, 38]   λόγον ἀποδώσομεν. ~καθάπερ δὲ καὶ  τῆς   Ἀσίας καὶ τῆς Λιβύης, καθὸ
[3, 33]   αὐτὸς χωρίζηταί που. τρίτον ὑπὲρ  τῆς   ἀσφαλείας τῶν ἐν Λιβύῃ προυνοεῖτο
[3, 34]   ~Ἀννίβας δὲ πάντα προνοηθεὶς περὶ  τῆς   ἀσφαλείας τῶν τε κατὰ Λιβύην
[3, 89]   στοχάζεσθαι δὲ πρῶτον καὶ μάλιστα  τῆς   ἀσφαλείας τῶν ὑποταττομένων, ἔμενε βεβαίως
[3, 3]   ὁμονοίας καὶ καταστάσεως, ἔτι δὲ  τῆς   αὐξήσεως τοῦ Ῥοδίων πολιτεύματος, συγκεφαλαιωσόμεθα
[3, 113]   δὲ πεζοὺς συνεχεῖς τούτοις ἐπὶ  τῆς   αὐτῆς εὐθείας ἐξέτεινε, πυκνοτέρας
[3, 104]   οὔσης δέ τινος ὑπεροχῆς μεταξὺ  τῆς   αὐτοῦ καὶ τῆς τοῦ Μάρκου
[3, 21]   ἀκύρους ποιῆσαι διὰ τὸ χωρὶς  τῆς   αὑτοῦ γενέσθαι γνώμης. ἐπίεζον δὲ
[3, 85]   Μαάρβας οὐκ εἴη κύριος ἄνευ  τῆς   αὑτοῦ γνώμης διδοὺς τὴν ἀσφάλειαν
[3, 101]   εἶχε γὰρ τὰς πλείστας ἐλπίδας  τῆς   αὑτοῦ δυνάμεως ἐν τῷ τῶν
[3, 86]   εἰ δέοινθ´ οἱ καιροί, πρὸ  τῆς   αὑτοῦ παρουσίας τούτους καταταχεῖν. Ἀννίβας
[3, 93]   λειτουργοῖς ὑπερβολήν τινα μεταξὺ κειμένην  τῆς   αὑτοῦ στρατοπεδείας καὶ τῶν στενῶν,
[3, 31]   διόπερ οὐχ οὕτως ἐστὶ φροντιστέον  τῆς   αὐτῶν τῶν πράξεων ἐξηγήσεως οὔτε
[3, 21]   μετεσχήκασι τῆς ἀδικίας, ἀλλ´ ἄνευ  τῆς   αὑτῶν γνώμης πεπρᾶχθαι τοῦτο τοὔργον,
[3, 1]   ἀποδείξεως ἐξαγγέλλειν, βραχέα προειπόντες ὑπὲρ  τῆς   αὑτῶν πραγματείας. ὄντος γὰρ ἑνὸς
[3, 1]   τοῖς εἰρημένοις ποιησόμεθα τὴν προέκθεσιν  τῆς   αὑτῶν πραγματείας. τὴν μὲν οὖν
[3, 1]   ΤΡΙΤΗ. ~Ὅτι μὲν ἀρχὰς ὑποτιθέμεθα  τῆς   αὑτῶν πραγματείας τόν τε συμμαχικὸν
[3, 5]   προθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν  τῆς   αὑτῶν ὑποθέσεως. ~Ἔνιοι δὲ τῶν
[3, 97]   σταδίους ὡς τετταράκοντα περὶ τὸ  τῆς   Ἀφροδίτης ἱερὸν κατεστρατοπέδευσαν, λαβόντες τόπον
[3, 32]   φυγῆς κατὰ τὸ συνεχὲς μέχρι  τῆς   Ἀχαιῶν καὶ Ῥωμαίων περὶ τὸν
[3, 49]   ἐν αὐτῇ δύ´ ἀδελφοὺς ὑπὲρ  τῆς   βασιλείας στασιάζοντας καὶ μετὰ στρατοπέδων
[3, 25]   ὁπότεροι δ´ ἂν χρείαν ἔχωσι  τῆς   βοηθείας, τὰ πλοῖα παρεχέτωσαν Καρχηδόνιοι
[3, 3]   Ταύρου κατοικοῦντας βαρβαρικῶν φόβων καὶ  τῆς   Γαλατῶν παρανομίας. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 36]   ταῖς ἀδιανοήτοις καὶ κρουσματικαῖς λέξεσι.  τῆς   γὰρ διανοίας ἐπ´ οὐδὲν ἀπερειδομένης
[3, 46]   ῥεύματος πλευρὰν ἠσφαλίζοντο τοῖς ἐκ  τῆς   γῆς ἐπιγύοις, εἰς τὰ περὶ
[3, 36]   διαφορᾷ τῶν προειρημένων τοὺς ἐπὶ  τῆς   γῆς τόπους ὑποτάττοντες καὶ φέροντες
[3, 110]   ἡγεμόνας, πάντων ἐστὶ σφαλερώτατον.  τῆς   δ´ ἡγεμονίας τῷ Γαΐῳ καθηκούσης
[3, 19]   εὐθέως ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν κατέσκαψε,  τῆς   δὲ λοιπῆς Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς γενόμενος
[3, 23]   αὐτῆς χώρας ποιοῦνται τὰς συνθήκας,  τῆς   δὲ λοιπῆς Ἰταλίας οὐ μνημονεύουσι
[3, 91]   δὲ τὸ τῶν Νουκερίνων ἔθνος.  τῆς   δὲ μεσογαίου τὰ μὲν πρὸς
[3, 50]   οὐ μακρὰν τῶν πολεμίων κατεστρατοπέδευσε.  τῆς   δὲ νυκτὸς ἐπιγενομένης, συντάξας τὰ
[3, 106]   πρὸς τὴν χειμασίαν ἀσφαλῶς ἡτοιμάζοντο.  ~Τῆς   δὲ τῶν ἀρχαιρεσίων ὥρας συνεγγιζούσης,
[3, 56]   δυνάμεως πεζοὺς μυρίους καὶ δισχιλίους,  τῆς   δὲ τῶν Ἰβήρων εἰς ὀκτακισχιλίους,
[3, 114]   πρὸς μεσημβρίαν, ὡς ἐπάνω προεῖπα,  τῆς   δὲ τῶν Καρχηδονίων πρὸς τὰς
[3, 110]   παρεμβολῆς περὶ δέκα σταδίους ἀποσχών,  τῆς   δὲ τῶν ὑπεναντίων μικρῷ πλεῖον,
[3, 54]   στενῆς καὶ κατωφεροῦς τῆς καταβάσεως,  τῆς   δὲ χιόνος ἄδηλον ποιούσης ἑκάστοις
[3, 54]   καὶ συνάψαι πρὸς τὴν παρεμβολήν.  ~τῆς   δὲ χιόνος ἤδη περὶ τοὺς
[3, 11]   τι καὶ προσαξιώσαντος παιδικῶς, λαβόμενον  τῆς   δεξιᾶς προσαγαγεῖν αὐτὸν πρὸς τὸν
[3, 79]   ὁπλὰς ἀπέβαλον διὰ τὴν συνέχειαν  τῆς   διὰ τῶν πηλῶν πορείας. Ἀννίβας
[3, 66]   Ἀννίβας δὲ παραγενόμενος δευτεραῖος ἀπὸ  τῆς   διαβάσεως ἐγγὺς τῶν πολεμίων τῇ
[3, 49]   τέτταρας ἡμέρας τὴν πορείαν ἀπὸ  τῆς   διαβάσεως ἧκε πρὸς τὴν καλουμένην
[3, 39]   διὰ Ῥωμαίων ἐπιμελῶς· ἀπὸ δὲ  τῆς   διαβάσεως τοῦ Ῥοδανοῦ πορευομένοις παρ´
[3, 22]   τηλικαύτη γὰρ διαφορὰ γέγονε  τῆς   διαλέκτου καὶ παρὰ Ῥωμαίοις τῆς
[3, 89]   τῶν ὑποταττομένων, ἔμενε βεβαίως ἐπὶ  τῆς   διαλήψεως ταύτης. τὰς μὲν οὖν
[3, 84]   οἱ μὲν διὰ τὴν παράστασιν  τῆς   διανοίας ὁρμῶντες ἐπὶ τὸ νήχεσθαι
[3, 92]   πρὸς ἐπίθεσιν, ἐπ´ αὐτῆς μὲν  τῆς   διεκβολῆς περὶ τετρακισχιλίους ἐπέστησε, παρακαλέσας
[3, 59]   δ´ ἀναδραμόντες ἐπὶ τὴν παρέκβασιν  τῆς   διηγήσεως πειρασόμεθα δηλοῦν τοὺς γενομένους
[3, 63]   μὲν τοῦ μήκους τῆς ὁδοῦ  τῆς   διηνυσμένης ἐκ τῶν πατρίδων, μνημονεύων
[3, 18]   τοὺς ὑπεναντίους θαρροῦντας ἐπὶ τῇ  τῆς   Διμάλης ὀχυρότητι καὶ ταῖς παρασκευαῖς,
[3, 17]   τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος. ~Ἀννίβας δὲ μετὰ  τῆς   δυνάμεως ἀναζεύξας ἐκ τῆς Καινῆς
[3, 18]   στρατεύματι τὸ μὲν πλεῖον μέρος  τῆς   δυνάμεως ἀπεβίβασεν εἴς τινας ὑλώδεις
[3, 50]   καίειν, τὸ μὲν πλεῖον μέρος  τῆς   δυνάμεως αὐτοῦ κατέλιπε, τοὺς δ´
[3, 101]   πολεμίους τὸ μὲν τρίτον μέρος  τῆς   δυνάμεως εἴασε σιτολογεῖν, τὰ δὲ
[3, 100]   τούτων τὰ μὲν δύο μέρη  τῆς   δυνάμεως ἐπὶ τὴν σιτολογίαν ἐξέπεμπε,
[3, 92]   δὲ τὸ πολὺ μέρος ἔχων  τῆς   δυνάμεως ἐπί τινα λόφον ὑπερδέξιον
[3, 101]   ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν τὸ πλεῖστον μέρος  τῆς   δυνάμεως ἐφ´ αὑτόν. πλειόνων δὲ
[3, 35]   Ῥωμαίους εὔνοιαν. ἀπεμέρισε δὲ καὶ  τῆς   δυνάμεως ἧς εἶχε τῷ μὲν
[3, 60]   ὀκτακισχιλίων, σχεδόν που τὴν ἡμίσειαν  τῆς   δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἐν
[3, 116]   ἐπὶ τούτοις τοῖς μέρεσιν ἐπέστη  τῆς   δυνάμεως. οἱ δὲ Νομάδες ἀπὸ
[3, 60]   ἀγῶνας. ~Τὸ μὲν οὖν πλῆθος  τῆς   δυνάμεως, ὅπερ ἔχων Ἀννίβας ἐνέβαλεν
[3, 82]   ταῦτ´ εἰπών, ἀναζεύξας προῆγε μετὰ  τῆς   δυνάμεως, οὐ καιρόν, οὐ τόπον
[3, 118]   ὑπὸ τῶν Κελτῶν διαφθαρῆναι μετὰ  τῆς   δυνάμεως. οὐ μὴν γε
[3, 113]   λαιὸν κέρας παρενέβαλε· πάσης δὲ  τῆς   δυνάμεως προέστησε τοὺς εὐζώνους ἐν
[3, 40]   διαβεβηκέναι τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μετὰ  τῆς   δυνάμεως, προεχειρίσαντο πέμπειν μετὰ στρατοπέδων
[3, 42]   τρίτης νυκτὸς ἐξαποστέλλει μέρος τι  τῆς   δυνάμεως, συστήσας καθηγεμόνας ἐγχωρίους, ἐπὶ
[3, 105]   αὐτοῦ μετὰ τῶν ἱππέων καὶ  τῆς   δυνάμεως, ταχέως συνέβη καὶ τοὺς
[3, 64]   κατεφθαρκότα μὲν τὸ πλεῖστον μέρος  τῆς   δυνάμεως, τὸ δὲ περιλειπόμενον ἀδύνατον
[3, 113]   λογχοφόρους διαβιβάσας τὸν ποταμὸν προεβάλετο  τῆς   δυνάμεως, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐξαγαγὼν
[3, 60]   μετὰ δὲ ταῦτα, προσανειληφυίας ἤδη  τῆς   δυνάμεως, τῶν Ταυρίνων, οἳ τυγχάνουσι
[3, 77]   ἐν τούτοις ἦν. ἐνισταμένης δὲ  τῆς   ἐαρινῆς ὥρας, Γάιος μὲν Φλαμίνιος
[3, 76]   τῶν πεζικῶν στρατοπέδων, παραλαβὼν ἀπὸ  τῆς   ἑαυτοῦ δυνάμεως πεζοὺς μὲν εἰς
[3, 117]   Λεύκιος ἀπέλιπε μυρίους πεζοὺς ἐπὶ  τῆς   ἑαυτοῦ παρεμβολῆς, ἵν´ ἐὰν μὲν
[3, 86]   τὴν ἄλλην Ἰταλίαν, οὐ μακρὰν  τῆς   εἰς θάλατταν ἐκβολῆς τῶν τοῦ
[3, 35]   τοῖς τε λοιποῖς ὑποδεικνύων ἐλπίδα  τῆς   εἰς οἶκον ἐπανόδου καὶ τοῖς
[3, 26]   τοῦτό τις ἐπιλαμβάνεται Ῥωμαίων περὶ  τῆς   εἰς Σικελίαν διαβάσεως, ὅτι καθόλου
[3, 57]   τῆς παραυτίκα διαγωγῆς ἀληθινῶς οὔτε  τῆς   εἰς τὸ μέλλον ὠφελείας στοχάζονται
[3, 98]   γινομένους τῶν ἀναγκαιοτάτων ἅμιλλαν ποιήσεσθαι  τῆς   εἰς τὸν κύριον τῶν πραγμάτων
[3, 16]   πράξεις κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος  τῆς   ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος. ~Ἀννίβας
[3, 1]   περιέλαβε διαστήματι. περὶ ὧν ἀπὸ  τῆς   ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος ἀρξάμενοι
[3, 8]   καὶ ζηλωτὴν ἐκ μειρακίου γεγονότα  τῆς   ἐκείνου προαιρέσεως καὶ τότε διαδεξάμενον
[3, 45]   δὲ τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ  τῆς   ἐκκλησίας ἅμα τῷ φωτὶ τοὺς
[3, 45]   αὔριον ἀναζυγῆς ἐσομένης. ~Λυθείσης δὲ  τῆς   ἐκκλησίας ἧκον τῶν Νομάδων οἱ
[3, 112]   Νομάδας ἐπαφῆκε τοῖς ὑδρευομένοις ἀπὸ  τῆς   ἐλάττονος παρεμβολῆς. τῶν δὲ Νομάδων
[3, 89]   οἷός τ´ ἦν συγκαταβαίνειν, προδήλου  τῆς   ἐλαττώσεως ὑπαρχούσης· εἰς δὲ τὰ
[3, 3]   πρῶτον μὲν τίνα τρόπον ἐκ  τῆς   Ἑλλάδος ἔφυγεν, δεύτερον δὲ πῶς
[3, 5]   ἔσχε τὸ κοινὸν ἀτύχημα πάσης  τῆς   Ἑλλάδος. Τὰ μὲν οὖν τῆς
[3, 14]   συνεξέκαυσαν δὲ καὶ τῶν ἐκ  τῆς   Ἑλμαντικῆς οἱ διασωθέντες. πρὸς οὓς
[3, 34]   μέλλουσι λέγεσθαι. διόπερ εἴχετο ταύτης  τῆς   ἐλπίδος καὶ πᾶν ὑπισχνεῖτο, διαπεμπόμενος
[3, 9]   {παρὰ} τούτων ἀλογία καὶ χωρὶς  τῆς   ἐμῆς ἐξηγήσεως αὐτὴ δι´ αὑτῆς
[3, 3]   Περσικὸν πόλεμον καὶ τὴν κατάλυσιν  τῆς   ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας. δι´ ὧν
[3, 1]   δὲ καὶ συντέλειαν τὴν κατάλυσιν  τῆς   ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας, χρόνον δὲ
[3, 5]   Δημήτριος κύριος γενόμενος ἔτη δώδεκα  τῆς   ἐν Συρίᾳ βασιλείας ἅμα τοῦ
[3, 29]   ἀμφοτέρων τὸ συνέχον τῆς ἐννοίας  τῆς   ἐν ταῖς συνθήκαις τῶν μὲν
[3, 17]   ποιῶν αὑτὸν καὶ γινόμενος αὐτουργὸς  τῆς   ἐν τοῖς ἔργοις ταλαιπωρίας, ἔστι
[3, 118]   Ῥωμαίων ἡττηθέντων τότε καὶ παραχωρησάντων  τῆς   ἐν τοῖς ὅπλοις ἀρετῆς, τῇ
[3, 110]   Γαΐου διὰ τὴν ἀπειρίαν ὑπὲρ  τῆς   ἐναντίας ὑπάρχοντος γνώμης, ἦν ἀμφισβήτησις
[3, 72]   ὑπό τε τοῦ ψύχους καὶ  τῆς   ἐνδείας, ὡς ἂν ἤδη καὶ
[3, 74]   καιρῷ διαναστάντων τῶν ἐκ  τῆς   ἐνέδρας Νομάδων καὶ προσπεσόντων ἄφνω
[3, 74]   κατόπιν ἐφεστῶτες ὑπὸ τῶν ἐκ  τῆς   ἐνέδρας προσπεσόντων ἀπώλλυντο καὶ κακῶς
[3, 29]   ἀλλ´ ἦν ἀμφοτέρων τὸ συνέχον  τῆς   ἐννοίας τῆς ἐν ταῖς συνθήκαις
[3, 103]   ἔτι δὲ βεβαιότερον μένων ἐπὶ  τῆς   ἐξ ἀρχῆς διαλήψεως. θεωρῶν δὲ
[3, 17]   διεψεύσθη τοῖς λογισμοῖς οὐδ´ ἀπέτυχε  τῆς   ἐξ ἀρχῆς προθέσεως, ἀλλὰ τούς
[3, 1]   τοιάνδε τινὰ ποιησόμεθα τὴν ἔφοδον  τῆς   ἐξηγήσεως. ~ὑποδείξαντες γὰρ τὰς αἰτίας,
[3, 57]   ἐπὶ πλεῖον εἰρήκαμεν οὔτε περὶ  τῆς   ἔξω θαλάττης καὶ τῶν ἐν
[3, 37]   τε τῆς καθ´ ἡμᾶς καὶ  τῆς   ἔξω θαλάττης, καλεῖται δὲ τὸ
[3, 55]   ἐκ τοῦ πρότερον χειμῶνος ἄρτι  τῆς   ἐπ´ ἔτους πεπτωκυίας, ταύτην μὲν
[3, 44]   Ῥωμαίους πολέμου, δεύτερον δὲ τὸ  τῆς   ἐπαγγελίας αὐτῶν ἀξιόπιστον, ὅτι καθηγήσονται
[3, 5]   τοῦ Περσικοῦ πολέμου καταιτιαθέντας, ἀπολύσαντες  τῆς   ἐπενεχθείσης αὐτοῖς διαβολῆς. οἱ δ´
[3, 79]   ὑπεραλγὴς ὢν διὰ τὴν βαρύτητα  τῆς   ἐπενεχθείσης ὀφθαλμίας αὐτῷ, δι´ ἣν
[3, 35]   ἡγεμόνα μὲν ἐπὶ πάσης κατέλιπε  τῆς   ἐπὶ τάδε τοῦ ποταμοῦ χώρας
[3, 3]   ἔφυγεν, δεύτερον δὲ πῶς ἡττηθεὶς  τῆς   ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου πάσης
[3, 66]   μὲν τοῦ πρώτου ποταμοῦ καὶ  τῆς   ἐπὶ τούτῳ γεφύρας ἠκολούθει, καταλαβὼν
[3, 58]   κατὰ τὰς ἐσχατιὰς διὰ τὸ  τῆς   ἐπιβολῆς ἀδύνατον. πολλοὶ μὲν γὰρ
[3, 5]   τῆς Ἑλλάδος. Τὰ μὲν οὖν  τῆς   ἐπιβολῆς ἡμῶν τοιαῦτα· προσδεῖ δ´
[3, 51]   γεγονὸς τὰς μὲν ἀρχὰς ἀπέστησαν  τῆς   ἐπιβολῆς· μετὰ δὲ ταῦτα θεωροῦντες
[3, 54]   ἀδύνατον ποιούσης τὴν πορείαν, ἀπέστη  τῆς   ἐπιβολῆς. ~τὸ γὰρ συμβαῖνον ἴδιον
[3, 81]   τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος οὐ διεσφάλη  τῆς   ἐπιβολῆς. ~Ὡς γὰρ θᾶττον ποιησάμενος
[3, 74]   ὑπὸ δὲ τῶν ὄμβρων καὶ  τῆς   ἐπιγινομένης χιόνος οὕτως διετίθεντο δεινῶς
[3, 71]   τἀδελφῷ διαταξάμενος περὶ τοῦ καιροῦ  τῆς   ἐπιθέσεως· αὐτὸς δ´ ἅμα τῷ
[3, 110]   τὴν ἐλπίδα τοῖς Καρχηδονίοις ἐκβάσης  τῆς   ἐπιθέσεως· εἰς δὲ τὴν ἐπαύριον
[3, 60]   πολλὴν οὖν ποιούμενος πρόνοιαν Ἀννίβας  τῆς   ἐπιμελείας αὐτῶν ἀνεκτᾶτο καὶ τὰς
[3, 4]   ἐμπειρίας καὶ τέχνας αὐτῆς ἕνεκα  τῆς   ἐπιστήμης ἀναλαμβάνει· πάντες δὲ πράττουσι
[3, 84]   τὸν Φλαμίνιον, παραδόξου γενομένης αὐτοῖς  τῆς   ἐπιφανείας, ἔτι δὲ δυσσυνόπτου τῆς
[3, 65]   συνεπατήθησαν ὑπὸ τοῦ πλήθους καὶ  τῆς   ἐπιφορᾶς τῶν Νομάδων· οἱ δὲ
[3, 48]   ὁμοίως δὲ καὶ τὰ περὶ  τῆς   ἐρημίας, ἔτι δ´ ἐρυμνότητος καὶ
[3, 17]   δ´ ἐνεργάσεσθαι ταῖς δυνάμεσιν ἐκ  τῆς   ἐσομένης ἑκάστοις ὠφελείας, προκαλέσεσθαι δὲ
[3, 63]   μαχομένους τι παθεῖν, διαγωνιζομένους ἕως  τῆς   ἐσχάτης ἀναπνοῆς ὑπὲρ τῆς καλλίστης
[3, 54]   τὸν Πάδον πεδία καὶ καθόλου  τῆς   εὐνοίας ὑπομιμνήσκων τῆς τῶν κατοικούντων
[3, 37]   ἐκτός. τὸ δὲ λοιπὸν μέρος  τῆς   Εὐρώπης ἀπὸ τῶν προειρημένων ὀρῶν
[3, 47]   πορείαν ὡς εἰς τὴν μεσόγαιον  τῆς   Εὐρώπης. δὲ Ῥοδανὸς ἔχει
[3, 20]   ἐπηγγελκότας πόλεμον Καρχηδονίοις, ἐὰν ἐπιβαίνωσι  τῆς   Ζακανθαίων χώρας, τούτους κατὰ κράτος
[3, 98]   δὲ τοῦτο ποιεῖν ἀνακεχωρηκὼς ἐστρατοπέδευε  τῆς   Ζακάνθης ἐν τοῖς πρὸς θάλατταν
[3, 99]   παραδοθέντων αὐτῷ τῶν παίδων ἐκ  τῆς   Ζακάνθης, νυκτὸς ποιησάμενος τὴν ἔξοδον,
[3, 94]   καὶ προσανεῖχον καραδοκοῦντες τὴν ἐπιφάνειαν  τῆς   ἡμέρας διὰ τὸ μὴ δύνασθαι
[3, 105]   παραπλήσιον τὸν χειρισμόν. ~ἄρτι δὲ  τῆς   ἡμέρας διαφαινούσης, καὶ πάντων ταῖς
[3, 102]   σκεδαννύμενον, λαβὼν τὸν ἀκμαιότατον καιρὸν  τῆς   ἡμέρας ἐξῆγε τὴν δύναμιν καὶ
[3, 83]   ὀψὲ τῆς ὥρας, μετὰ ταῦτα  τῆς   ἡμέρας ἐπιγενομένης εὐθέως ἐπὶ τὴν
[3, 51]   τὴν πόλιν. ~οὗ συμβάντος καὶ  τῆς   ἡμέρας ἐπιγενομένης, οἱ βάρβαροι συνθεασάμενοι
[3, 72]   ὥρας περὶ χειμερινὰς τροπὰς καὶ  τῆς   ἡμέρας νιφετώδους καὶ ψυχρᾶς διαφερόντως,
[3, 84]   ἐξάπτεσθαι τῶν πολεμίων. ~οὔσης δὲ  τῆς   ἡμέρας ὀμιχλώδους διαφερόντως, Ἀννίβας ἅμα
[3, 71]   πεζοὺς τοὺς ἴσους. ἔτι δὲ  τῆς   ἡμέρας οὔσης ἐξ ὅλου τοῦ
[3, 72]   ἐνδείας, ὡς ἂν ἤδη καὶ  τῆς   ἡμέρας προβαινούσης. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι
[3, 101]   τῶν λογχοφόρων κατελάβετο. οὓς ἐπιγενομένης  τῆς   ἡμέρας συνιδὼν Μάρκος ἐξῆγε τοὺς
[3, 4]   ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ γὰρ ὠφέλιμον  τῆς   ἡμετέρας ἱστορίας πρός τε τὸ
[3, 53]   ὥστ´ ἀναγκασθῆναι τὸν Ἀννίβαν μετὰ  τῆς   ἡμισείας δυνάμεως νυκτερεῦσαι περί τι
[3, 96]   πρὸς πάσας τὰς ἐπιβολὰς ἀντέχεσθαι  τῆς   θαλάττης. αἳ τὸ μὲν πρῶτον
[3, 96]   ἐφόδου τοὺς ὑπεναντίους, κρατοῦντες δὲ  τῆς   θαλάττης, εἴκοσι δὲ καὶ πέντε
[3, 42]   πλήθει διὰ τὸ ταῖς ἐκ  τῆς   θαλάττης ἐμπορίαις πολλοὺς χρῆσθαι τῶν
[3, 42]   ἡμερῶν τεττάρων ὁδὸν ἀπέχων στρατοπέδῳ  τῆς   θαλάττης. καὶ φιλοποιησάμενος παντὶ τρόπῳ
[3, 97]   ἀφθόνους καὶ χεῖρας ἀντιποιήσωνται μὲν  τῆς   θαλάττης ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται δὲ τοῖς
[3, 17]   Ἰβηρίας καὶ Κελτιβηρίας, ἀπέχει δὲ  τῆς   θαλάττης ὡς ἑπτὰ στάδια. νέμονται
[3, 95]   καὶ δέκα προσπεπληρωκὼς ἄλλας, ἀρχομένης  τῆς   θερείας ἀνήχθη τετταράκοντα ναυσὶ καταφράκτοις
[3, 19]   προαίρεσιν μετὰ ταῦτα ληγούσης ἤδη  τῆς   θερείας εἰς τὴν Ῥώμην ἐπανῆλθεν
[3, 12]   παρεσκεύασε Ῥωμαίοις Ἀσδρούβαν τε τὸν  τῆς   θυγατρὸς ἄνδρα καὶ τὸν αὑτοῦ
[3, 39]   στήλας πόρον ὁμοίως ἐκεκρατήκεισαν καὶ  τῆς   Ἰβηρίας ἁπάσης ἕως τῆς ῥαχίας,
[3, 33]   βοηθείας ἅμα τάξιν. ἐπὶ δὲ  τῆς   Ἰβηρίας ἀπέλιπεν Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ πεντήρεις
[3, 17]   πάμφορον καὶ διαφέρουσαν ἀρετῇ πάσης  τῆς   Ἰβηρίας. τότε παραστρατοπεδεύσας Ἀννίβας
[3, 17]   ὀρεινῆς τῆς συναπτούσης τὰ πέρατα  τῆς   Ἰβηρίας καὶ Κελτιβηρίας, ἀπέχει δὲ
[3, 76]   στομάτων παντὶ τῷ στόλῳ προσέσχε  τῆς   Ἰβηρίας πρὸς τοὺς κατὰ τὸ
[3, 95]   πράξεσιν Ἀσδρούβας τεταγμένος ἐπὶ  τῆς   Ἰβηρίας στρατηγὸς κατηρτικὼς ἐν τῇ
[3, 90]   πολλοὺς τῶν πολεμίων ἀποσπωμένους ἀπὸ  τῆς   ἰδίας παρεμβολῆς ἐπὶ τὰς προνομὰς
[3, 64]   ἀποβαλόντας αὑτῶν φυγεῖν αἰσχρῶς μέχρι  τῆς   ἰδίας παρεμβολῆς, τόν τε στρατηγὸν
[3, 26]   ὧν ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ  τῆς   ἰδίας πραγματείας μνησθέντες εἰς τοῦτον
[3, 45]   συμπεσόντες γὰρ οὐ μακρὰν ἀπὸ  τῆς   ἰδίας στρατοπεδείας τοῖς τῶν Ῥωμαίων
[3, 2]   κατὰ παρέκβασιν δηλώσομεν τὴν κατάλυσιν  τῆς   Ἱέρωνος τοῦ Συρακοσίου δυναστείας. οἷς
[3, 37]   ὑπὸ τὰς χειμερινὰς δύσεις ἕως  τῆς   ἰσημερινῆς καταφορᾶς, πίπτει καθ´
[3, 57]   ἀλλότριον εἶναι τοῦτο τὸ μέρος  τῆς   ἱστορίας, διὰ τοῦτο παρελείπομεν, ἀλλὰ
[3, 32]   ἀκμὴν γάρ φαμεν ἀναγκαιότατα μέρη  τῆς   ἱστορίας εἶναι τά τ´ ἐπιγινόμενα
[3, 58]   οὖν, εἰ καί τι τῶν  τῆς   ἱστορίας μερῶν ἄλλο, καὶ τοῦτο
[3, 118]   νομίζοντες οὐ μόνον πρὸς τὴν  τῆς   ἱστορίας σύνταξιν οἰκείαν εἶναι τὴν
[3, 118]   καλῶς οὐ μόνον ἀνεκτήσαντο τὴν  τῆς   Ἰταλίας δυναστείαν, νικήσαντες μετὰ ταῦτα
[3, 91]   τὰς ἐπιφανεστάτας καὶ καλλίστας πόλεις  τῆς   Ἰταλίας ἐν αὑτοῖς. τὴν μὲν
[3, 54]   ἔχων ἀφορμὴν εἰς τοῦτο τὴν  τῆς   Ἰταλίας ἐνάργειαν· οὕτως γὰρ ὑποπεπτώκει
[3, 61]   ἀπὸ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους διὰ  τῆς   Ἰταλίας μέχρι πρὸς τὰς Ἄλπεις
[3, 16]   ἔσπευδον ἀσφαλίσασθαι τὰ πρὸς ἕω  τῆς   Ἰταλίας πεπεισμένοι καταταχήσειν διορθωσάμενοι μὲν
[3, 110]   τοῖς πρὸς τὸ Τυρρηνικὸν κλίμασι  τῆς   Ἰταλίας, ποιεῖσθαι δὲ τὴν ἐκβολὴν
[3, 96]   πρὸς τοὺς περὶ Πίσας τόπους  τῆς   Ἰταλίας προσέβαλον, πεπεισμένων τῶν ἐπιπλεόντων
[3, 36]   τόπους εἰς ποῖα μέρη κατῆρε  τῆς   Ἰταλίας. ῥητέον (δ´) οὐκ αὐτὰς
[3, 39]   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία  τῆς   Ἰταλίας. ὥστ´ εἶναι τοὺς πάντας
[3, 85]   οὐκ Ἰταλιώταις, ἀλλὰ Ῥωμαίοις ὑπὲρ  τῆς   Ἰταλιωτῶν ἐλευθερίας. τὴν δ´ ἑαυτοῦ
[3, 37]   πρὸς τὴν μεσημβρίαν τόπον ἐπέχουσι  τῆς   καθ´ ἡμᾶς θαλάττης ἀπὸ τῶν
[3, 37]   διατείνει κατὰ τὸ συνεχὲς ἀπὸ  τῆς   καθ´ ἡμᾶς θαλάττης ἕως εἰς
[3, 37]   στήλας περιέχεται μὲν ὑπό τε  τῆς   καθ´ ἡμᾶς καὶ τῆς ἔξω
[3, 37]   ἂν εἴη τὸ καὶ περὶ  τῆς   καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης ἀνὰ τὸν
[3, 58]   τῶν περὶ τὰς ἐσχατιὰς τόπων  τῆς   καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης, ἐν πολλοῖς
[3, 17]   μετὰ τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας ἐκ  τῆς   Καινῆς πόλεως προῆγε, ποιούμενος τὴν
[3, 63]   ἕως τῆς ἐσχάτης ἀναπνοῆς ὑπὲρ  τῆς   καλλίστης ἐλπίδος μεταλλάξαι τὸν βίον
[3, 107]   μάχεσθαι τοὺς πολεμίους, καταλαμβάνει τὴν  τῆς   Κάννης προσαγορευομένης πόλεως ἄκραν. εἰς
[3, 34]   προσφάτως αὐτῷ καὶ τῶν ἐκ  τῆς   Καρχηδόνος, ἐπαρθεὶς τῷ θυμῷ καὶ
[3, 23]   ἀκρωτήριόν ἐστι τὸ προκείμενον αὐτῆς  τῆς   Καρχηδόνος ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους·
[3, 88]   μὲν τὸν ὑπάρχοντα στρατηγὸν ἀπολύσας  τῆς   κατὰ γῆν στρατείας ἐξαπέστειλε μετὰ
[3, 32]   συγκρινομένων ἀλλοιοτέρας ἕκαστα τυγχάνει δοκιμασίας  τῆς   κατὰ μέρος διαλήψεως, τῶν δὲ
[3, 86]   δὲ τῇ Ῥώμῃ, τριταίας οὔσης  τῆς   κατὰ τὴν μάχην προσαγγελίας, καὶ
[3, 116]   ἔργων καὶ θεωρῶν τὸ συνέχον  τῆς   κατὰ τὸν ἀγῶνα κρίσεως ἐν
[3, 84]   τῆς ἐπιφανείας, ἔτι δὲ δυσσυνόπτου  τῆς   κατὰ τὸν ἀέρα περιστάσεως ὑπαρχούσης,
[3, 113]   πόδας ἡμέρᾳ τὴν ἀρχήν, ἄρτι  τῆς   κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολῆς ἐπιφαινομένης,
[3, 54]   τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξας ἐνήρχετο  τῆς   καταβάσεως. ἐν πολεμίοις μὲν
[3, 54]   οὔσης γὰρ στενῆς καὶ κατωφεροῦς  τῆς   καταβάσεως, τῆς δὲ χιόνος ἄδηλον
[3, 10]   καίπερ τετελευτηκὼς ἔτεσι δέκα πρότερον  τῆς   καταρχῆς αὐτοῦ, πολλὰ μὲν ἂν
[3, 114]   γὰρ οὐκ ἔλαττον τὸ κέντημα  τῆς   καταφορᾶς ἴσχυε πρὸς τὸ βλάπτειν,
[3, 32]   κατὰ τὴν ἄλλην οἰκουμένην ἀπὸ  τῆς   Κλεομένους τοῦ Σπαρτιάτου φυγῆς κατὰ
[3, 101]   ἄκραν, κεῖται μὲν ἐπὶ  τῆς   Λαρινάτιδος χώρας προσαγορεύεται δὲ Καλήνη,
[3, 23]   ὁμοίως δὲ καὶ Ῥωμαῖοι περὶ  τῆς   Λατίνης αὐτῆς χώρας ποιοῦνται τὰς
[3, 91]   τῆς Σαυνίτιδος, (δευτέρα δ´ ἀπὸ  τῆς   Λατίνης) δὲ κατάλοιπος ἀπὸ
[3, 24]   ὁμοίως δὲ καὶ Ῥωμαῖοι περὶ  τῆς   Λατίνης· οὐκ οἴονται δεῖν τοὺς
[3, 69]   καὶ διαμαχομένων τοῖς πολεμίοις ὑπὲρ  τῆς   λείας, ἐτράπησαν οἱ Κελτοὶ σὺν
[3, 93]   ἐργατῶν βοῶν ἐκλέξαντ´ ἐκ πάσης  τῆς   λείας τοὺς εὐρωστοτάτους εἰς δισχιλίους
[3, 38]   δὲ καὶ τῆς Ἀσίας καὶ  τῆς   Λιβύης, καθὸ συνάπτουσιν ἀλλήλαις περὶ
[3, 23]   ἐπὶ τάδε τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου  τῆς   Λιβύης καὶ Σαρδόνα καὶ Σικελίαν,
[3, 33]   μὲν πλείους εἰς τὰ Μεταγώνια  τῆς   Λιβύης, τινὰς δ´ εἰς αὐτὴν
[3, 8]   δ´ Ἀσδρούβαν ὑπιδόμενον, ἀναχωρήσαντ´ ἐκ  τῆς   Λιβύης τὸ λοιπὸν ἤδη τὰ
[3, 96]   προσέσχε· μετὰ δὲ ταῦτα καταπλεύσας  τῆς   Λιβύης ὡς ἐπὶ τὴν τῶν
[3, 84]   οἱ δὲ κατὰ πορείαν μεταξὺ  τῆς   λίμνης καὶ τῆς παρωρείας ἐν
[3, 100]   δὲ πρὸς τὸ Γερούνιον,  τῆς   Λουκαρίας ἀπέχει διακόσια στάδια, τὰς
[3, 77]   τοὺς μὲν Ῥωμαίους τῶν ἐκ  τῆς   μάχης αἰχμαλώτων ἐν φυλακῇ συνεῖχεν,
[3, 75]   αὑτῶν ἀπολελοιπότας τὴν παρεμβολὴν ἐκ  τῆς   μάχης ἀνακεχωρηκέναι καὶ συνηθροῖσθαι πάντας
[3, 116]   οὔτ´ ἔπασχον διὰ τὴν ἰδιότητα  τῆς   μάχης, ἀπράκτους γε μὴν τοὺς
[3, 111]   δεσπόται πάντων γενήσεσθε διὰ ταύτης  τῆς   μάχης. διόπερ οὐκέτι λόγων ἀλλ´
[3, 117]   μυρίους— οἱ δ´ ἐκτὸς ὄντες  τῆς   μάχης— ἐξ αὐτοῦ δὲ τοῦ
[3, 108]   ἑκάτερον τὸ μέρος ἀποβησομένων ἐκ  τῆς   μάχης ἐξαπέστειλαν, ἐντειλάμενοι σὺν καιρῷ
[3, 117]   πᾶσι, παραπεσόντες οὗτοι κατὰ τὸν  τῆς   μάχης καιρὸν ἐγκρατεῖς γένωνται τῆς
[3, 85]   γεγονὸς παρ´ αὐτὸν τὸν  τῆς   μάχης καιρόν. καὶ τοῦτ´ εἰκότως
[3, 86]   πρακτέονἑκάστοις εἴη. ~Κατὰ δὲ τοὺς  τῆς   μάχης καιροὺς Γνάιος Σερουίλιος
[3, 62]   δ´ ἄλλοι τοὐναντίον. γενομένης δὲ  τῆς   μάχης οὐχ ἧττον ἐμακάριζον οἱ
[3, 105]   στρατοπέδων ἀπέστησαν τοῦ διωγμοῦ καὶ  τῆς   μάχης. τοῖς μὲν οὖν παρ´
[3, 118]   φυγὴν τραπέντων ἱππέων. ~Βραβευθείσης δὲ  τῆς   μάχης τὸν προειρημένον τρόπον, ἀκόλουθον
[3, 114]   ξίφη τὴν ἐναντίαν εἶχε διάθεσιν·  τῆς   μὲν γὰρ οὐκ ἔλαττον τὸ
[3, 110]   πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἐβάλετο χάρακα,  τῆς   μὲν ἰδίας παρεμβολῆς περὶ δέκα
[3, 39]   γὰρ ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς  τῆς   μὲν Λιβύης ἐκυρίευον πάντων τῶν
[3, 118]   διὰ τῆς πράξεως ταύτης παραχρῆμα  τῆς   μὲν λοιπῆς παραλίας σχεδὸν πάσης
[3, 56]   ἔθνος, ἔχων τὸ διασῳζόμενον μέρος  τῆς   μὲν τῶν Λιβύων δυνάμεως πεζοὺς
[3, 114]   Μάγωνα τὸν ἀδελφόν. βλεπούσης δὲ  τῆς   μὲν τῶν Ῥωμαίων τάξεως πρὸς
[3, 82]   εἰκὸς τοὺς ἐν τῇ πατρίδι  τῆς   μὲν χώρας καταφθειρομένης σχεδὸν ἕως
[3, 107]   τοῖς πολεμίοις, οὐ δυνησόμενοι φυγομαχεῖν,  τῆς   μὲν χώρας καταφθειρομένης, τῶν δὲ
[3, 100]   παρεφήδρευε κατὰ τόπους. οὔσης δὲ  τῆς   μὲν χώρας τῆς πλείστης εὐεφόδου
[3, 12]   πάσης τῆς προϋπαρχούσης ὑποψίας ἀπέστη.  τῆς   μέντοι γε δυσμενείας τῆς Ἀμίλκου
[3, 91]   εἰσβολαὶ τρεῖς ὑπάρχουσι μόνον ἐκ  τῆς   μεσογαίου στεναὶ καὶ δύσβατοι, μία
[3, 87]   καὶ τῆς ἀνηλειψίας, ἔτι δὲ  τῆς   μετὰ ταῦτα διὰ τῶν ἑλῶν
[3, 4]   τὴν τῶν Ῥωμαίων ἐξουσίαν ἕως  τῆς   μετὰ ταῦτα πάλιν ἐπιγενομένης ταραχῆς
[3, 79]   δι´ ἣν καὶ τέλος ἐστερήθη  τῆς   μιᾶς ὄψεως, οὐκ ἐπιδεχομένου τοῦ
[3, 76]   ὑπὸ τἀδελφοῦ Ποπλίου στρατηγὸς ἐπὶ  τῆς   ναυτικῆς δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον,
[3, 19]   οἱ δὲ πλείους ἀνοδίᾳ κατὰ  τῆς   νήσου διεσπάρησαν. δὲ Δημήτριος
[3, 82]   συμπεσεῖν τοῖς πολεμίοις, ὡς προδήλου  τῆς   νίκης αὐτοῖς ὑπαρχούσης· τηλικοῦτον γὰρ
[3, 96]   βραχὺν μέν τινα χρόνον ἀντεποιήσαντο  τῆς   νίκης, μετ´ οὐ πολὺ δὲ
[3, 72]   τολμηρῶς καὶ θρασέως· τὸ γὰρ  τῆς   Νομαδικῆς μάχης ἴδιόν ἐστι τοῦτο·
[3, 73]   ἠχρειωμένων αὐτοῖς διὰ τὴν συνέχειαν  τῆς   νοτίδος. παραπλήσια δὲ τούτοις συνέβαινε
[3, 79]   τῷ τοιούτῳ τρόπῳ βραχὺ μέρος  τῆς   νυκτὸς ἀπεκοιμῶντο. οὐκ ὀλίγοι δὲ
[3, 19]   ἀποχώρησιν. εἰς οὓς ἐμβὰς ἐπιγενομένης  τῆς   νυκτὸς ἀπέπλευσε καὶ διεκομίσθη παραδόξως
[3, 19]   κίνδυνον. τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ  τῆς   νυκτὸς ἀποβάντες εἰς τὸν καιρὸν
[3, 104]   παντοδαπὰς ἐχόντων περικλάσεις κοιλότητας, ἐξέπεμψε  τῆς   νυκτὸς εἰς τὰς ἐπιτηδειοτάτας ὑποβολὰς
[3, 93]   τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος  τῆς   νυκτὸς εὐθέως ἐξῆγε τοὺς λειτουργοὺς
[3, 67]   παρελθεῖν ἐάσαντες τὸ πλεῖον μέρος  τῆς   νυκτὸς καθωπλισμένοι περὶ τὴν ἑωθινὴν
[3, 83]   μὲν οὖν Ἀννίβας ταῦτα προκατασκευασάμενος  τῆς   νυκτὸς καὶ περιειληφὼς τὸν αὐλῶνα
[3, 67]   εὐλαβηθῆναι τὸ μέλλον. διόπερ ἐπιγενομένης  τῆς   νυκτὸς ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν ἀναζεύξας
[3, 22]   τῆς διαλέκτου καὶ παρὰ Ῥωμαίοις  τῆς   νῦν πρὸς τὴν ἀρχαίαν ὥστε
[3, 22]   Καπετωλίου. ταῦτα δ´ ἔστι πρότερα  τῆς   Ξέρξου διαβάσεως εἰς τὴν Ἑλλάδα
[3, 93]   Ἀσδρούβαν παρήγγειλε λαμπάδας δεσμεύειν ἐκ  τῆς   ξηρᾶς καὶ παντοδαπῆς ὕλης κατὰ
[3, 64]   τὸ μῆκος καὶ τὴν δυσχέρειαν  τῆς   ὁδοῦ. δι´ ὧν ἐπιδεικνύειν ἐπειρᾶτο
[3, 54]   τὴν ἐπίβασιν, πᾶν τὸ παραπεσὸν  τῆς   ὁδοῦ καὶ σφαλὲν ἐφέρετο κατὰ
[3, 63]   ὃς μνημονεύων μὲν τοῦ μήκους  τῆς   ὁδοῦ τῆς διηνυσμένης ἐκ τῶν
[3, 63]   πλείστοις τὴν σωτηρίαν, παρακειμένης αὐτοῖς  τῆς   οἰκείας, δῆλον ὡς ἀνυπόστατος γίνοιτ´
[3, 16]   καὶ πολυχρόνιος καὶ μακρὰν ἀπὸ  τῆς   οἰκείας πόλεμος. συνέβαινε γὰρ
[3, 87]   καὶ καθ´ ἡμᾶς οἱ ταύτης  τῆς   οἰκίας Μάξιμοι, τοῦτο δ´ ἔστι
[3, 118]   μετὰ ταῦτα Καρχηδονίους, ἀλλὰ καὶ  τῆς   οἰκουμένης ἁπάσης ἐγκρατεῖς ἐγένοντο μετ´
[3, 91]   εἰς σχεδὸν ἐκ πάσης  τῆς   οἰκουμένης κατατρέχουσιν οἱ πλέοντες εἰς
[3, 59]   Ἕλλησι καὶ ταῦτα τὰ μέρη  τῆς   οἰκουμένης. νῦν δ´ ἀναδραμόντες ἐπὶ
[3, 58]   προαίρεσιν ἐξίκοιτο πρὸς τὰ πέρατα  τῆς   οἰκουμένης, οὐδ´ οὕτως ἤνυεν τὸ
[3, 1]   τί πάντα τὰ γνωριζόμενα μέρη  τῆς   οἰκουμένης ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν
[3, 37]   ἀοράτων τόπων. ~τούτων δὲ περὶ  τῆς   ὅλης γῆς ὑποκειμένων, ἀκόλουθον ἂν
[3, 1]   τοῖς φιλομαθοῦσι παρασκευάσειν ἱκανὴν ἔννοιαν  τῆς   ὅλης ἐπιβολῆς. πολλὰ μὲν γὰρ
[3, 5]   κατὰ μέρος εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν  τῆς   ὅλης ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας, ὥρα
[3, 54]   φαίνεσθαι διάθεσιν ἔχειν τὰς Ἄλπεις  τῆς   ὅλης Ἰταλίας. διόπερ ἐνδεικνύμενος αὐτοῖς
[3, 116]   κείμενον, παριππεύων ἐπὶ τὰ μέσα  τῆς   ὅλης παρατάξεως ἅμα μὲν αὐτὸς
[3, 73]   τὰς πρώτας ἔχοντες καὶ μέσας  τῆς   ὅλης παρεμβολῆς τάξεις ἐπὶ πολὺν
[3, 12]   γε δυσμενείας τῆς Ἀμίλκου καὶ  τῆς   ὅλης προθέσεως ὁμολογούμενον θετέον εἶναι
[3, 1]   πόλεμον, ἐν τῇ πρώτῃ μὲν  τῆς   ὅλης συντάξεως, τρίτῃ δὲ ταύτης
[3, 84]   δ´ ἐπὶ τῶν ἄκρων, καὶ  τῆς   ὀμίχλης ἤδη πεπτωκυίας συνέντες τὸ
[3, 85]   ῥήματος καὶ τοῦ πράγματος ὑπάρχοντες  τῆς   ὁμολογουμένης ἥττης οὐ μετρίως οὐδὲ
[3, 38]   τοῦ περιέχοντος. καθάπερ γὰρ ἐπὶ  τῆς   ὁράσεως εἰθίσμεθα συνεπιστρέφειν ἀεὶ τὰ
[3, 9]   πεποιῆσθαι τὰς συνθήκας, ἔμενεν ἐπὶ  τῆς   ὀργῆς, τηρῶν ἀεὶ πρὸς ἐπίθεσιν.
[3, 17]   τῷ πρὸς θάλατταν καθήκοντι πρόποδι  τῆς   ὀρεινῆς τῆς συναπτούσης τὰ πέρατα
[3, 53]   αὐτῶν· ὧν οἱ μὲν ἀπὸ  τῆς   οὐραγίας, οἱ δ´ ἀπὸ τῆς
[3, 68]   ποταμόν· τῶν δὲ καταλειφθέντων ἐπὶ  τῆς   οὐραγίας οἱ μὲν διεφθάρησαν, οἱ
[3, 79]   πᾶσι τοὺς ἱππεῖς. ἐπιμελητὴν δὲ  τῆς   οὐραγίας τὸν ἀδελφὸν ἀπέλιπε Μάγωνα
[3, 53]   πρωτοπορείᾳ, τοὺς δ´ ὁπλίτας ἐπὶ  τῆς   οὐραγίας. τούτων δ´ ἐφεδρευόντων ἔλαττον
[3, 3]   πρὸς Φαρνάκην. οἷς ἑξῆς ἐπιμνησθέντες  τῆς   παρὰ Πελοποννησίων ὁμονοίας καὶ καταστάσεως,
[3, 86]   τόπων— οὗτοι δ´ εἰσὶν ἐπὶ  τῆς   παρὰ τὸν Ἀδρίαν πλευρᾶς, οὗ
[3, 103]   τε τοῦ πλήθους εὐνοίας καὶ  τῆς   παρὰ τοῦ δήμου δεδομένης ἀρχῆς
[3, 58]   μετρίῳ χρῆσθαι τρόπῳ καὶ καταφρονήσαντα  τῆς   παραδοξολογίας καὶ τερατείας ἑαυτοῦ χάριν
[3, 42]   ποταμόν, ἐνταῦθα κατέμειναν. ἐκ δὲ  τῆς   παρακειμένης ὕλης τὰ μὲν συμπηγνύντες
[3, 109]   βραχεῖαν ἔχει διαφοράν, ἀναγκαῖος  τῆς   παρακλήσεως γίνεται τρόπος· οἷς δέ,
[3, 39]   τοῦτο δὲ τὸ μῆκός ἐστι  τῆς   παραλίας ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους καὶ
[3, 107]   πόλιν ἔτι πρότερον συνέβαινε κατεσκάφθαι,  τῆς   παρασκευῆς δὲ καὶ τῆς ἄκρας
[3, 95]   τῶν δυνάμεων καὶ τὸ μέγεθος  τῆς   παρασκευῆς τὸ μὲν κατὰ γῆν
[3, 57]   ἀνάγνωσιν τὸ παραπλήσιον ποιοῦντες οὔτε  τῆς   παραυτίκα διαγωγῆς ἀληθινῶς οὔτε τῆς
[3, 87]   ἵππων. ὡς ἂν γὰρ ὑπαίθρου  τῆς   παραχειμασίας γεγενημένης ἐν τοῖς κατὰ
[3, 95]   δὲ καὶ τὴν πεζὴν ἐκ  τῆς   παραχειμασίας ἡθροικὼς δύναμιν ἀνέζευξε· καὶ
[3, 95]   γῆν καὶ) κατὰ θάλατταν ἐκ  τῆς   παραχειμασίας ποιεῖσθαι τὴν ἀπάντησιν. ἀκούων
[3, 34]   φασκόντων, συνῆγε τὰς δυνάμεις ἐκ  τῆς   παραχειμασίας ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν ὥραν.
[3, 93]   εὐρωστοτάτους εἰς δισχιλίους ἁθροῖσαι πρὸ  τῆς   παρεμβολῆς. γενομένου δὲ τούτου συναγαγὼν
[3, 66]   διακινδυνεύειν· συνιδὼν δὲ κεκινηκότας ἐκ  τῆς   παρεμβολῆς, ἕως μὲν τοῦ πρώτου
[3, 113]   τὴν δύναμιν ἐξ ἑκατέρας ἅμα  τῆς   παρεμβολῆς καὶ τοὺς μὲν ἐκ
[3, 44]   τῶν πολλῶν πρῶτον μὲν  τῆς   παρουσίας ἐνάργεια τῶν ἐπισπωμένων καὶ
[3, 41]   μὲν ἀπιστῶν διὰ τὸ τάχος  τῆς   παρουσίας, τὰ δὲ βουλόμενος εἰδέναι
[3, 84]   πορείαν μεταξὺ τῆς λίμνης καὶ  τῆς   παρωρείας ἐν τοῖς στενοῖς συγκλεισθέντες
[3, 31]   εἴτ´ αὐτὸς ἀδικούμενός τις  τῆς   πατρίδος ἀδικουμένης βοηθοὺς εὕροι καὶ
[3, 64]   λεγομένων ἦν περί τε τοῦ  τῆς   πατρίδος ἀξιώματος καὶ τῶν προγονικῶν
[3, 108]   κρίνειν τὰ ὅλα γενναίως καὶ  τῆς   πατρίδος ἀξίως. οἳ καὶ παραγενόμενοι
[3, 2]   ἤγαγον περὶ σφῶν καὶ τοῦ  τῆς   πατρίδος ἐδάφους, μεγάλας δ´ ἔσχον
[3, 118]   σφῶν αὐτῶν καὶ περὶ τοῦ  τῆς   πατρίδος ἐδάφους, ὅσον οὔπω προσδοκῶντες
[3, 11]   Ἀννίβας ὑπὸ Ῥωμαίων τέλος ἐκ  τῆς   πατρίδος ἐξεχώρησε καὶ παρ´ Ἀντιόχῳ
[3, 8]   ἐλπίδας τελευταῖον εἰς τὸν περὶ  τῆς   πατρίδος καὶ τῶν ἐν αὐτῇ
[3, 109]   παραστήσεσθε πρὸς τὴν μάχην ὡς  τῆς   πατρίδος οὐ κινδυνευούσης νῦν αὐτοῖς
[3, 43]   ἀριθμόν. ~Οὐ μὴν ἀλλ´ ἐπιγενομένης  τῆς   πέμπτης νυκτὸς οἱ μὲν προδιαβάντες
[3, 110]   τούτων προκαθῆσθαι μὲν τῶν ἐκ  τῆς   πέραν παρεμβολῆς προνομευόντων, ἐπικεῖσθαι δὲ
[3, 59]   δὲ καὶ τῶν πρακτικῶν ἀνδρῶν  τῆς   περὶ τὰς πολεμικὰς καὶ πολιτικὰς
[3, 86]   ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης καὶ ταύτης  τῆς   περιπετείας οὐ μόνον τὸ πλῆθος,
[3, 79]   καταμονὴν οὐδὲ θεραπείαν διὰ τὸ  τῆς   περιστάσεως ἀδύνατον. ~Διαπεράσας δὲ παραδόξως
[3, 9]   ὑπ´ ἐκείνου γεγραμμένων; οὐχ ἕνεκα  τῆς   πιθανότητος τῶν εἰρημένων, ἀγωνιῶν μὴ
[3, 54]   ἁθροιζομένης διὰ τὸ συνάπτειν (τὴν)  τῆς   Πλειάδος δύσιν, θεωρῶν τὰ πλήθη
[3, 100]   οὔσης δὲ τῆς μὲν χώρας  τῆς   πλείστης εὐεφόδου καὶ πεδιάδος, τῶν
[3, 51]   τοῖς ὑποζυγίοις, ὁπότε διαπτοηθεῖεν ἐκ  τῆς   πληγῆς, οἱ δὲ κατὰ τὴν
[3, 79]   σκευοφόρου, λογιζόμενος ὡς ἐὰν ἅψηται  τῆς   πολεμίας, ἡττηθεὶς μὲν οὐ προσδεήσεται
[3, 52]   φασκόντων καλῶς εἰδέναι καὶ τὴν  τῆς   πόλεως ἅλωσιν καὶ τὴν τῶν
[3, 98]   προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ, καὶ κινδυνευούσης  τῆς   πόλεως, ἐὰν ἐξαγαγὼν τοὺς ὁμήρους
[3, 51]   πρὸς τὰς ὠφελείας ἐγκρατὴς ἐγένετο  τῆς   πόλεως. ἐκ δὲ τούτου πολλὰ
[3, 101]   μέρη λαβὼν καὶ προελθὼν ἀπὸ  τῆς   πόλεως ἑκκαίδεκα σταδίους πρὸς τοὺς
[3, 14]   ἐτόλμα πλὴν Ζακανθαίων. ταύτης δὲ  τῆς   πόλεως ἐπειρᾶτο κατὰ δύναμιν ἀπέχεσθαι,
[3, 18]   καταφρονοῦντες τοῦ πλήθους ὥρμησαν ἐκ  τῆς   πόλεως ἐπὶ τὸν λιμένα, κωλύσοντες
[3, 14]   Ἀρβουκάλην δὲ διὰ τὸ μέγεθος  τῆς   πόλεως καὶ τὸ πλῆθος, ἔτι
[3, 19]   τὴν πορείαν. καὶ καταλαβόμενοι μεταξὺ  τῆς   πόλεως καὶ τοῦ λιμένος λόφον
[3, 18]   ἔπλει προδήλως ἐπὶ τὸν ἔγγιστα  τῆς   πόλεως λιμένα. συνορῶντες δὲ τὰς
[3, 13]   καὶ καταπληκτικαῖς προσβολαῖς ταχέως ἐκράτησε  τῆς   πόλεως. οὗ συμβάντος οἱ λοιποὶ
[3, 100]   παραχειμασίαν. τὴν δὲ δύναμιν πρὸ  τῆς   πόλεως παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ καὶ
[3, 8]   δι´ ἑτέρων τὸν κοινὸν ἐχθρὸν  τῆς   πόλεως, περιποιήσασθαι δὲ τῇ χώρᾳ
[3, 19]   προσεβοήθουν ἀεὶ πλείους τῶν ἐκ  τῆς   πόλεως· τέλος δὲ πάντες ἐξεχύθησαν
[3, 20]   τούτους κατὰ κράτος ἑαλωκυίας αὐτῆς  τῆς   πόλεως τότε βουλεύεσθαι συνελθόντας πότερα
[3, 19]   λιμένος λόφον ἐρυμνὸν διέκλεισαν ἀπὸ  τῆς   πόλεως τοὺς ἐκβεβοηθηκότας. οἱ δὲ
[3, 101]   δὲ χώραν σιτολογεῖν, πρὸ δὲ  τῆς   πόλεως χάρακα βεβλημένους στρατοπεδεύειν, ἐπιστρέψας
[3, 30]   διὰ τούτων ἐποιήσαντο τὴν κατόρθωσιν  τῆς   πολιτείας. διόπερ εἰ μέν τις
[3, 39]   τὸ πλέον αὐτῷ μέρος ἀπελείπετο  τῆς   πορείας. ~Ἀννίβας μὲν οὖν ἐνεχείρει
[3, 84]   ἅμα τῷ τὸ πλεῖστον μέρος  τῆς   πορείας εἰς τὸν αὐλῶνα προσδέξασθαι
[3, 83]   λίμνην τὸν μὲν κατὰ πρόσωπον  τῆς   πορείας λόφον αὐτὸς κατελάβετο καὶ
[3, 84]   τοὺς πλείστους ἐν αὐτῷ τῷ  τῆς   πορείας σχήματι κατακοπῆναι, μὴ δυναμένους
[3, 53]   ὃν γὰρ ἂν τόπον ὑπάρχοι  τῆς   πορείας ταῦτα, πρὸς τοῦτο τὸ
[3, 51]   ἐξεκλήθησαν ὑπὸ τοῦ συμβαίνοντος ἐξάπτεσθαι  τῆς   πορείας. τούτου δὲ γενομένου, καὶ
[3, 4]   καλῶν συμφερόντων. διὸ καὶ  τῆς   πραγματείας ταύτης τοῦτ´ ἔσται τελεσιούργημα,
[3, 57]   τὴν διήγησιν οὐδ´ ἀποπλανᾶν ἀπὸ  τῆς   πραγματικῆς ὑποθέσεως τοὺς φιληκοοῦντας, δεύτερον
[3, 19]   καὶ παραβόλως ἐν αὐτῷ τῷ  τῆς   πράξεως καιρῷ διεφθάρη· περὶ ὧν
[3, 118]   προσδοκωμένοις. Καρχηδόνιοι μὲν γὰρ διὰ  τῆς   πράξεως ταύτης παραχρῆμα τῆς μὲν
[3, 46]   τῷ μήκει τὸ πᾶν ζεῦγμα  τῆς   προβολῆς, μετὰ ταῦτα δύο πεπηγυίας
[3, 42]   ἡμέραν ἔμειναν ἀναπαύοντες σφᾶς ἐκ  τῆς   προγεγενημένης κακοπαθείας, ἅμα δὲ παρασκευαζόμενοι
[3, 114]   οὓς πάντας Ἀννίβας τοῖς ἐκ  τῆς   προγεγενημένης μάχης σκύλοις ἐκλέξας κατακεκοσμήκει·
[3, 8]   δ´ εἰπών φησιν μετὰ τὴν  τῆς   προειρημένης πόλεως ἅλωσιν παραγενέσθαι τοὺς
[3, 5]   ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας, ὥρα μνημονεύοντας  τῆς   προθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν
[3, 94]   ὑπεναντίους, οὐ μὴν ἀφίστατό γε  τῆς   προθέσεως. καὶ ἀναγκασθεὶς δὲ μετ´
[3, 39]   τούτων τρεψόμεθα πρὸς τὸ συνεχὲς  τῆς   προκειμένης ἡμῖν διηγήσεως. Καρχηδόνιοι γὰρ
[3, 77]   αὐτούς, ἐὰν ὀρθῶς φρονῶσιν, ἀντέχεσθαι  τῆς   πρὸς αὑτὸν φιλίας. παρεῖναι γὰρ
[3, 78]   τὸ σῶμα διὰ τὸ πρόσφατον  τῆς   πρὸς αὐτοὺς συστάσεως κατεσκευάσατο περιθετὰς
[3, 77]   τὴν Ἰταλίαν, ἅμα δ´ ἀπαλλοτριοῦν  τῆς   πρὸς Ῥωμαίους εὐνοίας, ἐρεθίζειν δὲ
[3, 111]   ὅτε μὲν γὰρ ἀπείρως διέκεισθε  τῆς   πρὸς Ῥωμαίους μάχης, ἔδει τοῦτο
[3, 50]   ποταμὸν εἰς ὀκτακοσίους σταδίους ἤρξατο  τῆς   πρὸς τὰς Ἄλπεις ἀναβολῆς, καὶ
[3, 49]   αὐτῷ, ὑπήκουσε, προδήλου σχεδὸν ὑπαρχούσης  τῆς   πρὸς τὸ παρὸν ἐσομένης αὐτῷ
[3, 35]   Αἰρηνοσίους καὶ τοὺς Ἀνδοσίνους μέχρι  τῆς   προσαγορευομένης Πυρήνης. ποιησάμενος δὲ πάντας
[3, 51]   οὐ μόνον στενῆς καὶ τραχείας  τῆς   προσβολῆς ἀλλὰ καὶ κρημνώδους, ἀπὸ
[3, 103]   διὰ τὸ πρῶτον μὲν ἐκ  τῆς   προϋπαρχούσης ὑπὲρ τῶν ὅλων δυσελπιστίας
[3, 12]   ἅμα δ´ ἀληθινῶς εἰρῆσθαι, πάσης  τῆς   προϋπαρχούσης ὑποψίας ἀπέστη. τῆς μέντοι
[3, 55]   βάρος καὶ διὰ τὸ πῆγμα  τῆς   προϋπαρχούσης χιόνος. ὅθεν ἀποστὰς τῆς
[3, 43]   ἀνδρὸς ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους  τῆς   πρύμνης οἰακίζοντος, ὥστε πλῆθος ἱκανὸν
[3, 115]   ἀνατολήν. ~Γενομένης δὲ τῆς συμπλοκῆς  τῆς   πρώτης ἐκ τῶν προτεταγμένων, τὰς
[3, 89]   δυνάμεις συνέβαινε γεγυμνάσθαι μὲν ἐκ  τῆς   πρώτης ἡλικίας συνεχῶς ἐν τοῖς
[3, 53]   τῆς οὐραγίας, οἱ δ´ ἀπὸ  τῆς   πρωτοπορείας ἀπέσπων τῶν σκευοφόρων ἔνια,
[3, 39]   καὶ τῆς Ἰβηρίας ἁπάσης ἕως  τῆς   ῥαχίας, πέρας ἐστὶ πρὸς
[3, 77]   λιμέσιν ἠλαττῶσθαί τι διὰ  τῆς   Ῥωμαίων ἀρχῆς. ~Ἐχρήσατο δέ τινι
[3, 4]   τ´ αὔξησις καὶ προκοπὴ  τῆς   Ῥωμαίων δυναστείας ἐτετελείωτο· πρὸς δὲ
[3, 63]   πάντων ἀνθρώπων γενέσθαι μακαριωτάτους, κρατήσαντας  τῆς   Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἐκ δὲ τοῦ
[3, 111]   νῦν πόνων, γενόμενοι συμπάσης ἐγκρατεῖς  τῆς   Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἡγεμόνες ἅμα καὶ
[3, 118]   προθέμενοι ψιλῶς τὸν ὑπὲρ αὐτῆς  τῆς   Ῥωμαίων πολιτείας ποιησόμεθα λόγον, νομίζοντες
[3, 2]   τούτων τὴν διήγησιν τὸν ὑπὲρ  τῆς   Ῥωμαίων πολιτείας συστησόμεθα λόγον,
[3, 5]   οἷς κατάλληλα Μακεδόνων μὲν ἀπὸ  τῆς   Ῥωμαίων φιλίας, Λακεδαιμονίων δὲ τῆς
[3, 116]   ὕπατοι γεγονότες, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ  τῆς   Ῥώμης ἄξιοι γενόμενοι κατὰ τὸν
[3, 2]   καὶ παραδόξους ἐλπίδας, ὡς καὶ  τῆς   Ῥώμης αὐτῆς ἐξ ἐφόδου κρατήσοντες.
[3, 118]   εἶχον ἐλπίδας ἐξ ἐφόδου καὶ  τῆς   Ῥώμης αὐτῆς ἔσεσθαι κύριοι· Ῥωμαῖοί
[3, 54]   Γαλατῶν, ἅμα δὲ καὶ τὸν  τῆς   Ῥώμης αὐτῆς τόπον ὑποδεικνύων ἐπὶ
[3, 96]   ἀναχθέντων ἐπ´ αὐτοὺς ἐξ αὐτῆς  τῆς   Ῥώμης ἑκατὸν εἴκοσι σκάφεσι πεντηρικοῖς,
[3, 68]   ἐκείνου στρατοπέδων καὶ διαπορευομένων διὰ  τῆς   Ῥώμης, ἐξ ἐπιφανείας ἐδόξαζον κριθήσεσθαι
[3, 91]   καὶ δύσβατοι, μία μὲν ἀπὸ  τῆς   Σαυνίτιδος, (δευτέρα δ´ ἀπὸ τῆς
[3, 92]   χρησάμενος λογισμοῖς καὶ διελθὼν ἐκ  τῆς   Σαυνίτιδος τὰ στενὰ κατὰ τὸν
[3, 96]   ἀπέγνω. καὶ τὸ μὲν πρῶτον  τῆς   Σικελίας Λιλυβαίῳ προσέσχε· μετὰ δὲ
[3, 23]   τούτων ποιούμενοι τὰς συνθήκας, ὅσα  τῆς   Σικελίας ὑπὸ τὴν Καρχηδονίων πίπτει
[3, 86]   συνάπτειν, ἀδυνατῶν δὲ διὰ τὸ  τῆς   στρατιᾶς βάρος Γάιον Κεντήνιον κατὰ
[3, 102]   ἀναθαρρήσας ἐπεξῆλθε καὶ βραχὺ πρὸ  τῆς   στρατοπεδείας παρεμβαλὼν μόλις ἀπεστρέψατο τὸν
[3, 72]   προαγαγὼν ὡς ὀκτὼ στάδια πρὸ  τῆς   στρατοπεδείας τοὺς μὲν πεζοὺς ἐπὶ
[3, 71]   εἴς τινα τόπον (τακτὸν) ἤδη  τῆς   στρατοπεδείας. τῶν δὲ πραξάντων τὸ
[3, 108]   συναθροίσαντες τὰ πλήθη τήν τε  τῆς   συγκλήτου γνώμην διεσάφησαν τοῖς πολλοῖς
[3, 87]   κἀκεῖνοι μὲν ἐν πολλοῖς προσδέονται  τῆς   συγκλήτου πρὸς τὸ συντελεῖν τὰς
[3, 97]   πεζικὰς δυνάμεις· ~οἱ δ´ ἐκ  τῆς   συγκλήτου πυθόμενοι τὸ γεγονὸς προτέρημα
[3, 106]   περὶ τὸν Αἰμίλιον βουλευσάμενοι μετὰ  τῆς   συγκλήτου τὸ μὲν ἐλλεῖπον πλῆθος
[3, 19]   δὲ τῷ συμμῖξαι γινομένης ἰσχυρᾶς  τῆς   συμπλοκῆς προσεβοήθουν ἀεὶ πλείους τῶν
[3, 115]   τὸν ἥλιον ἀνατολήν. ~Γενομένης δὲ  τῆς   συμπλοκῆς τῆς πρώτης ἐκ τῶν
[3, 85]   πολιτεύματος ἠδυνάτουν διὰ τὸ μέγεθος  τῆς   συμφορᾶς, λέγειν δὲ τοῖς πολλοῖς
[3, 17]   θάλατταν καθήκοντι πρόποδι τῆς ὀρεινῆς  τῆς   συναπτούσης τὰ πέρατα τῆς Ἰβηρίας
[3, 35]   χρησίμην καὶ γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ  τῆς   συνεχείας τῶν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 49]   καλουμένων Γαλατῶν πορείαν ἀπουραγήσας μετὰ  τῆς   σφετέρας δυνάμεως ἀσφαλῆ παρεσκεύασε τὴν
[3, 79]   καὶ πᾶν τὸ χρησιμώτερον μέρος  τῆς   σφετέρας δυνάμεως, συγκαταμίξας αὐτοῖς τὴν
[3, 85]   καὶ τῶν νεκρῶν τῶν ἐκ  τῆς   σφετέρας δυνάμεως τοὺς ἐπιφανεστάτους ἔθαψεν,
[3, 105]   μεταξὺ τόπον τοῦ βουνοῦ καὶ  τῆς   σφετέρας παρεμβολῆς διετάφρευσαν, περὶ δὲ
[3, 21]   πρὸς αὑτοὺς διὰ τὸ χωρὶς  τῆς   σφετέρας πεπρᾶχθαι γνώμης. ἐχρῶντο δ´
[3, 69]   ἑαυτοῦ προῆγε, δεῖγμα βουλόμενος ἐκφέρειν  τῆς   σφετέρας προαιρέσεως πρὸς τὸ μὴ
[3, 109]   καὶ πάσας τὰς ἐλπίδας ἔχει  τῆς   σωτηρίας ἐν ὑμῖν. ὧν ὑμεῖς
[3, 96]   κίνδυνον, ὡς ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα  τῆς   σωτηρίας ἑτοίμην παρασκευάζουσα. πλὴν δύο
[3, 84]   παρέδοσαν αὑτοὺς ὑποσπόνδους, ὡς τευξόμενοι  τῆς   σωτηρίας. Τὰ μὲν οὖν περὶ
[3, 89]   ἀπεγνωκότας πάντα μίαν ἔχειν ἐλπίδα  τῆς   σωτηρίας τὴν ἐν τῷ νικᾶν·
[3, 35]   τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι, παραγενομένης  τῆς   ταχθείσης ἡμέρας, προῆγε, πεζῶν μὲν
[3, 44]   δὲ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἅμα  τῆς   τε διαβάσεως καὶ τῶν ὑπεναντίων
[3, 103]   Ῥωμαίοις. τῷ δὲ Μάρκῳ διασαφηθείσης  τῆς   τε τοῦ πλήθους εὐνοίας καὶ
[3, 44]   μέγιστον ἤνυσται τῶν ἔργων, ἐπειδὴ  τῆς   τε τοῦ ποταμοῦ διαβάσεως κεκρατήκασι
[3, 44]   τε τοῦ ποταμοῦ διαβάσεως κεκρατήκασι  τῆς   τε τῶν συμμάχων εὐνοίας καὶ
[3, 68]   τῶν Κελτῶν ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι διὰ  τῆς   τελευταίας ἀποστάσεως. καθόλου δὲ τῶν
[3, 61]   περὶ τῶν προσπιπτόντων. ἄρτι γὰρ  τῆς   τελευταίας φήμης καταληγούσης ὑπὲρ τῶν
[3, 55]   τῆς προϋπαρχούσης χιόνος. ὅθεν ἀποστὰς  τῆς   τοιαύτης ἐλπίδος ἐστρατοπέδευσε περὶ τὴν
[3, 63]   ᾤετο δεῖν αὐτούς, ἀποκεκομμένης καθόλου  τῆς   τοιαύτης ἐλπίδος, τὴν αὐτὴν διάληψιν
[3, 33]   ἑκατέρων πίστιν εἰς ἀλλήλους διὰ  τῆς   τοιαύτης οἰκονομίας. ἦσαν δ´ οἱ
[3, 79]   ὑπέμενον τὴν κακοπάθειαν, ἄπειροι πάσης  τῆς   τοιαύτης ὄντες κακουχίας. ἐκωλύοντο δὲ
[3, 2]   Ἀντίοχος καὶ Φίλιππος ἐπὶ διαιρέσει  τῆς   τοῦ καταλελειμμένου παιδὸς ἀρχῆς ἤρξαντο
[3, 57]   περὶ τῶν Βρεττανικῶν νήσων καὶ  τῆς   τοῦ καττιτέρου κατασκευῆς, ἔτι δὲ
[3, 104]   ὑπεροχῆς μεταξὺ τῆς αὐτοῦ καὶ  τῆς   τοῦ Μάρκου στρατοπεδείας δυναμένης ἑκατέρους
[3, 84]   βοηθεῖν, ἀλλ´ ὡσανεὶ προδεδομένους ὑπὸ  τῆς   τοῦ προεστῶτος ἀκρισίας. ἔτι γὰρ
[3, 43]   τῶν πορθμείων, ἵνα τὸ πολὺ  τῆς   τοῦ ῥεύματος βίας ἀποδεχομένων τῶν
[3, 60]   πλεῖστα συναπώλλυτο. διόπερ ὁρμήσας ἀπὸ  τῆς   τοῦ Ῥοδανοῦ διαβάσεως, πεζοὺς μὲν
[3, 69]   δὲ κύριος τῆς φρουρᾶς καὶ  τῆς   τοῦ σίτου παραθέσεως τούτῳ μὲν
[3, 72]   ῆν) τὸ πλῆθος· ἐπιγενομένης δὲ  τῆς   τοῦ Τρεβία ποταμοῦ διαβάσεως, καὶ
[3, 42]   πανταχόθεν προσδέξηται τοὺς ὑπεναντίους, ἐπιγενομένης  τῆς   τρίτης νυκτὸς ἐξαποστέλλει μέρος τι
[3, 82]   πρὸς τὴν Ῥώμην προῄει διὰ  τῆς   Τυρρηνίας, εὐώνυμον μὲν πόλιν ἔχων
[3, 99]   τὰς δυνάμεις, ἱκανοῦ τινος ἐκ  τῆς   τύχης γεγονότος συνεργήματος τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 5]   ἡμῶν τοιαῦτα· προσδεῖ δ´ ἔτι  τῆς   τύχης, ἵνα συνδράμῃ τὰ τοῦ
[3, 118]   ἐπιμετρούσης καὶ συνεπαγωνιζομένης τοῖς γεγονόσι  τῆς   τύχης, συνέβη μετ´ ὀλίγας ἡμέρας,
[3, 62]   διάληψις· ἐκ παραθέσεως γὰρ θεωρουμένης  τῆς   τῶν ἀγομένων καὶ ζώντων ταλαιπωρίας,
[3, 9]   θεωρεῖσθαι παρὰ τοῖς ἐντυγχάνουσιν— ἀλλὰ  τῆς   τῶν ἀναλαμβανόντων τὰς ἐκείνου βύβλους
[3, 77]   διὰ Τυρρηνίας καὶ κατεστρατοπέδευσε πρὸ  τῆς   τῶν Ἀρρητίνων πόλεως, Γνάιος δὲ
[3, 80]   Τυρρηνίᾳ τὸν Φλαμίνιον στρατοπεδεύοντα πρὸ  τῆς   τῶν Ἀρρητίνων πόλεως, τότε μὲν
[3, 5]   τῆς Ῥωμαίων φιλίας, Λακεδαιμονίων δὲ  τῆς   τῶν Ἀχαιῶν συμπολιτείας ἀποστάντων, ἅμα
[3, 20]   δὲ Ῥωμαῖοι, προσπεπτωκυίας αὐτοῖς ἤδη  τῆς   τῶν Ζακανθαίων ἁλώσεως, οὐ μὰ
[3, 21]   φάσκοντες ἀκεραίου μὲν ἔτι διαμενούσης  τῆς   τῶν Ζακανθαίων πόλεως ἐπιδέχεσθαι τὰ
[3, 53]   πολέμιοι προσιέναι, τὸ παράδοξον ἐκπληττόμενοι  τῆς   τῶν ζῴων φαντασίας. ἐναταῖος δὲ
[3, 49]   ἡμέραις ὕστερον τρισὶ τῆς ἀναζυγῆς  τῆς   τῶν Καρχηδονίων παραγενόμενος ἐπὶ τὴν
[3, 69]   συννοήσαντες τὸ γινόμενον οἱ προκαθήμενοι  τῆς   τῶν Καρχηδονίων παρεμβολῆς ἐντεῦθεν ταῖς
[3, 54]   καὶ καθόλου τῆς εὐνοίας ὑπομιμνήσκων  τῆς   τῶν κατοικούντων αὐτὰ Γαλατῶν, ἅμα
[3, 79]   τε λοιπῶν χάριν καὶ μάλιστα  τῆς   τῶν Κελτῶν μαλακίας καὶ φυγοπονίας,
[3, 2]   τῷ πολέμῳ Καρχηδονίων ἔννοιαν σχεῖν  τῆς   τῶν ὅλων ἐπιβολῆς. ἅμα δὲ
[3, 98]   προϊδόμενον τὸ μέλλον καὶ προνοηθέντα  τῆς   τῶν ὁμήρων ἀσφαλείας. τὴν δὲ
[3, 98]   ἐλπίδας, συνελογίσατο παρ´ ἑαυτῷ περὶ  τῆς   τῶν ὁμήρων προδοσίας συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν
[3, 99]   ἐπιπορευόμενος τὰς πόλεις καὶ διὰ  τῆς   τῶν παίδων ἀποκαταστάσεως τιθεὶς ὑπὸ
[3, 117]   τῆς μάχης καιρὸν ἐγκρατεῖς γένωνται  τῆς   τῶν πολεμίων ἀποσκευῆς, ἐὰν δὲ
[3, 31]   παροξύναι δικαίως, εἰ μηδὲν εἰδείη  τῆς   τῶν προγεγονότων περὶ ἑκάστους ὑπομνήσεως;
[3, 7]   τρόπον χειρίσαι τῶν προσπιπτόντων ἄνευ  τῆς   τῶν προειρημένων ἐπιγνώσεως. διόπερ οὐδὲν
[3, 7]   πεποίημαι περὶ τούτων οὐχ ἕνεκα  τῆς   τῶν συγγραφέων ἐπιτιμήσεως, χάριν δὲ
[3, 92]   τῇ προθυμίᾳ σὺν καιρῷ μετὰ  τῆς   τῶν τόπων εὐφυΐας, αὐτὸς δὲ
[3, 86]   μετὰ τὴν μάχην προσαγγελθείσης αὐτῷ  τῆς   τῶν ὑπεναντίων βοηθείας, ἐξαποστέλλει Μαάρβαν
[3, 98]   Ἰβηρίαν, προσδεῖσθαι δὲ τοὺς καιροὺς  τῆς   τῶν ὑποταττομένων εὐνοίας· νῦν οὖν
[3, 7]   τῶν συγγραφέων ἐπιτιμήσεως, χάριν δὲ  τῆς   τῶν φιλομαθούντων ἐπανορθώσεως. τί γὰρ
[3, 17]   χρησίμων μετὰ ταῦτα κατειργάσατο διὰ  τῆς   τῶν χορηγιῶν παραθέσεως. ~Κατὰ δὲ
[3, 109]   νικᾶν, ἑνὸς προσδεῖται τὰ πράγματα,  τῆς   ὑμετέρας βουλήσεως καὶ προθυμίας, ὑπὲρ
[3, 24]   δὲ Σικελίας τἀναντία προσδιασαφοῦσι, περὶ  τῆς   ὑπ´ αὐτοὺς ταττομένης. ὁμοίως δὲ
[3, 47]   Ἔνιοι δὲ τῶν γεγραφότων περὶ  τῆς   ὑπερβολῆς ταύτης, βουλόμενοι τοὺς ἀναγινώσκοντας
[3, 34]   γὰρ ἐξητάκει καὶ τὴν ἀρετὴν  τῆς   ὑπὸ τὰς Ἄλπεις καὶ περὶ
[3, 1]   πραγματείας. τὴν μὲν οὖν καθόλου  τῆς   ὑποθέσεως ἔμφασιν καὶ τὴν περιγραφὴν
[3, 73]   ἱππέων ὑποχωρησάντων καὶ ψιλωθέντων τῶν  τῆς   φάλαγγος κεράτων, οἵ τε λογχοφόροι
[3, 78]   ποιεῖσθαι τὴν πορείαν. διαδοθείσης δὲ  τῆς   φήμης ἐν τῷ στρατοπέδῳ διότι
[3, 67]   τὴν εὔνοιαν αὐτῶν ὑπὲρ μὲν  τῆς   φιλίας καὶ συμμαχίας ἔθετο πρὸς
[3, 19]   προαιρέσει. καταλαβέσθαι γὰρ ἐγχειρήσας μετὰ  τῆς   Φιλίππου γνώμης τὴν τῶν Μεσσηνίων
[3, 70]   λεγόμενα καὶ δεόντως, ὑπὸ δὲ  τῆς   φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος καὶ καταπιστεύων τοῖς
[3, 69]   Βρεντεσίνου, κατέσχε. γενόμενος δὲ κύριος  τῆς   φρουρᾶς καὶ τῆς τοῦ σίτου
[3, 58]   γνῶναι καὶ μαθεῖν διὰ τὸ  τῆς   φωνῆς ἐξηλλαγμένον. ἐὰν δὲ καὶ
[3, 53]   τῇ νυκτὶ ταῦτα μόλις ἐξεμηρύσατο  τῆς   χαράδρας. τῇ δ´ ἐπαύριον τῶν
[3, 94]   ἀσφαλῶς κατεσκέπτετο καὶ προυνοεῖτο περὶ  τῆς   χειμασίας ποῦ καὶ πῶς ποιήσεται,
[3, 25]   εἰπὼν ῥίπτει τὸν λίθον ἐκ  τῆς   χειρός. ~Τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων,
[3, 46]   καὶ σύγχρουν ποιοῦντες τῇ διὰ  τῆς   χέρσου φερούσῃ πρὸς τὴν διάβασιν
[3, 54]   ὑπὸ δὲ τῶν τόπων καὶ  τῆς   χιόνος οὐ πολλῷ λείποντας ἀπέβαλε
[3, 33]   μὲν καλοῦσι σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ  τῆς   χρείας ταύτης συνωνύμως καὶ τὸ
[3, 40]   συνέκλεισαν τοὺς ἐπὶ τὴν διαίρεσιν  τῆς   χώρας ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς μὲν
[3, 34]   στρατοπέδου προεστῶτας, ὑποδεικνύων δὲ τὴν  τῆς   χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν ἀφίξονται,
[3, 48]   ταῖς ἐπιβολαῖς. καὶ γὰρ τὴν  τῆς   χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν ἐπεβάλετο
[3, 44]   πορείαν, πρὸς δὲ τούτοις  τῆς   χώρας γενναιότης, εἰς ἣν ἀφίξονται,
[3, 102]   ἦν οὔτε παραβοηθεῖν τοῖς ἐπὶ  τῆς   χώρας διεσπαρμένοις. τῶν δὲ Ῥωμαίων
[3, 102]   ἀποκτείνας, ἔτι δὲ πλείους ἐπὶ  τῆς   χώρας διεφθαρκώς, τότε μὲν ἐπανῆλθεν,
[3, 78]   ὥραν μεταβάλλειν πυνθανόμενος τῶν μάλιστα  τῆς   χώρας δοκούντων ἐμπειρεῖν τὰς μὲν
[3, 23]   καλοῦσιν Ἐμπόρια, διὰ τὴν ἀρετὴν  τῆς   χώρας. ἐὰν δέ τις ὑπὸ
[3, 82]   καταφρονεῖσθαι. μετὰ δὲ ταῦτα πορθουμένης  τῆς   χώρας, καὶ πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ
[3, 111]   τῶν πρὸ τοῦ κινδύνων κεκρατήκατε  τῆς   χώρας καὶ τῶν ἐκ ταύτης
[3, 102]   ἐπὶ τὰς προειρημένας χρείας κατὰ  τῆς   χώρας σκεδαννύμενον, λαβὼν τὸν ἀκμαιότατον
[3, 102]   ἕως Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν τοὺς ἀπὸ  τῆς   χώρας συμπεφευγότας εἰς τὸν χάρακα
[3, 76]   χιλίους) καὶ καταλαβὼν ἐσκεδασμένους κατὰ  τῆς   χώρας τοὺς ἀπὸ τῶν πλοίων,
[3, 67]   αὐτῷ τοὺς ἐπὶ τὴν διάδοσιν  τῆς   χώρας ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους, ὧν
[3, 1]   ἐπιβολῆς. πολλὰ μὲν γὰρ προλαμβανούσης  τῆς   ψυχῆς ἐκ τῶν ὅλων πρὸς
[3, 81]   τοῦ σώματος γυμνόν, ἀλλὰ ποῦ  τῆς   ψυχῆς εὐχείρωτόν τι παραφαίνεται τοῦ
[3, 100]   ἔπος εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ  τῆς   ὥρας ἀκμαζούσης πρὸς τὴν συγκομιδήν,
[3, 99]   κινδύνους. καὶ τότε μέν, ἤδη  τῆς   ὥρας κατεπειγούσης, διέλυον εἰς παραχειμασίαν
[3, 83]   αὐτῇ τῇ λίμνῃ τελέως ὀψὲ  τῆς   ὥρας, μετὰ ταῦτα τῆς ἡμέρας
[3, 72]   τοὺς ἱππεῖς εὐημερήματι. οὔσης δὲ  τῆς   ὥρας περὶ χειμερινὰς τροπὰς καὶ
[3, 82]   ὅπλα φερόντων τοὺς ἐκτὸς παρεπομένους  τῆς   ὠφελείας χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις καὶ
[3, 19]   κατέσκαψε, τῆς δὲ λοιπῆς Ἰλλυρίδος  ἐγκρατὴς   γενόμενος καὶ πάντα διατάξας κατὰ
[3, 117]   αὐτῶν ἀπέκτεινε, τῶν δὲ λοιπῶν  ἐγκρατὴς   ἐγένετο ζωγρίᾳ πάντων. ὁμοίως δὲ
[3, 66]   τὸν ποταμὸν ὑπολειπομένους, τούτων μὲν  ἐγκρατὴς   ἐγένετο, σχεδὸν ἑξακοσίων ὄντων τὸν
[3, 51]   πάντας ἐκκληθῆναι πρὸς τὰς ὠφελείας  ἐγκρατὴς   ἐγένετο τῆς πόλεως. ἐκ δὲ
[3, 87]   καὶ τοιαύτη καχεξία. διὸ γενόμενος  ἐγκρατὴς   χώρας εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε μὲν τοὺς
[3, 76]   μάχῃ πολλῶν μὲν χρημάτων ἐγένετ´  ἐγκρατής,   ὡς ἂν ἁπάσης τῆς ἀποσκευῆς
[3, 86]   τόπους, πολλῆς μὲν λείας γεγονὼς  ἐγκρατής,   ὥστε μήτ´ ἄγειν μήτε φέρειν
[3, 63]   τι παθεῖν, διαγωνιζομένους ἕως τῆς  ἐσχάτης   ἀναπνοῆς ὑπὲρ τῆς καλλίστης ἐλπίδος
[3, 4]   τε γὰρ χρόνος  πεντηκοντακαιτριετὴς   εἰς ταῦτ´ ἔληγεν, τ´
[3, 20]   τὸ φρονεῖν αὐτοὺς εὐθέως ἐκ  γενετῆς.   πρὸς μὲν οὖν τὰ τοιαῦτα
[3, 118]   παραχωρησάντων τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις  ἀρετῆς,   τῇ τοῦ πολιτεύματος ἰδιότητι καὶ
[3, 97]   ὡς τετταράκοντα περὶ τὸ τῆς  Ἀφροδίτης   ἱερὸν κατεστρατοπέδευσαν, λαβόντες τόπον εὐφυῶς
[3, 42]   προσδέξηται τοὺς ὑπεναντίους, ἐπιγενομένης τῆς  τρίτης   νυκτὸς ἐξαποστέλλει μέρος τι τῆς
[3, 44]   δὲ τούτοις τῆς χώρας  γενναιότης,   εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ τὸ
[3, 2]   συνεβάλετ´ αὐτοῖς τοῦ πολιτεύματος  ἰδιότης   πρὸς τὸ μὴ μόνον ἀνακτήσασθαι
[3, 43]   ~Οὐ μὴν ἀλλ´ ἐπιγενομένης τῆς  πέμπτης   νυκτὸς οἱ μὲν προδιαβάντες ἐκ
[3, 4]   τὸ τῶν πλείστων μὴ μόνον  αὐτόπτης,   ἀλλ´ ὧν μὲν συνεργὸς ὧν
[3, 100]   δὲ τῆς μὲν χώρας τῆς  πλείστης   εὐεφόδου καὶ πεδιάδος, τῶν δὲ
[3, 63]   τῆς ἐσχάτης ἀναπνοῆς ὑπὲρ τῆς  καλλίστης   ἐλπίδος μεταλλάξαι τὸν βίον ἐν
[3, 4]   μὲν συνεργὸς ὧν δὲ καὶ  χειριστὴς   γεγονέναι, προήχθην οἷον ἀρχὴν ποιησάμενος
[3, 98]   αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν, αὐτὸς γενόμενος  χειριστὴς   τοῦ πράγματος. ἀποκαθιστάνων γὰρ εἰς
[3, 16]   πρῶτον ἔτος τῆς ἑκατοστῆς καὶ  τετταρακοστῆς   ὀλυμπιάδος. ~Ἀννίβας δὲ μετὰ τῆς
[3, 1]   ὧν ἀπὸ τῆς ἑκατοστῆς καὶ  τετταρακοστῆς   ὀλυμπιάδος ἀρξάμενοι τοιάνδε τινὰ ποιησόμεθα
[3, 16]   κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς  ἑκατοστῆς   καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος. ~Ἀννίβας δὲ
[3, 1]   διαστήματι. περὶ ὧν ἀπὸ τῆς  ἑκατοστῆς   καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος ἀρξάμενοι τοιάνδε
[3, 96]   πάσας τὰς ἐπιβολὰς ἀντέχεσθαι τῆς  θαλάττης.   αἳ τὸ μὲν πρῶτον εἰς
[3, 75]   χορηγεῖσθαι δὲ τοῖς ἀναγκαίοις ἐκ  θαλάττης   ἀνὰ τὸν Πάδον ποταμόν, καὶ
[3, 37]   τόπον ἐπέχουσι τῆς καθ´ ἡμᾶς  θαλάττης   ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν ὡς πρὸς
[3, 87]   γεγονότων· τότε γὰρ πρῶτον ἥψατο  θαλάττης,   ἀφ´ οὗ τὴν εἰσβολὴν ἐποιήσατο
[3, 96]   τοὺς ὑπεναντίους, κρατοῦντες δὲ τῆς  θαλάττης,   εἴκοσι δὲ καὶ πέντε ναῦς
[3, 42]   διὰ τὸ ταῖς ἐκ τῆς  θαλάττης   ἐμπορίαις πολλοὺς χρῆσθαι τῶν παροικούντων
[3, 37]   συνεχὲς ἀπὸ τῆς καθ´ ἡμᾶς  θαλάττης   ἕως εἰς τὴν ἐκτός. τὸ
[3, 57]   εἰρήκαμεν οὔτε περὶ τῆς ἔξω  θαλάττης   καὶ τῶν ἐν ταύτῃ συμβαινόντων
[3, 42]   τεττάρων ὁδὸν ἀπέχων στρατοπέδῳ τῆς  θαλάττης.   καὶ φιλοποιησάμενος παντὶ τρόπῳ τοὺς
[3, 37]   καθ´ ἡμᾶς καὶ τῆς ἔξω  θαλάττης,   καλεῖται δὲ τὸ μὲν παρὰ
[3, 97]   καὶ χεῖρας ἀντιποιήσωνται μὲν τῆς  θαλάττης   ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται δὲ τοῖς κατὰ
[3, 97]   ἀσφάλειαν καὶ πρὸς τὴν ἐκ  θαλάττης   χορηγίαν· ὁμοῦ γὰρ αὐτοῖς συνέβαινε
[3, 47]   ἀπουραγῶν παρὰ τὸν ποταμὸν ἀπὸ  θαλάττης   ὡς ἐπὶ τὴν ἕω, ποιούμενος
[3, 17]   καὶ Κελτιβηρίας, ἀπέχει δὲ τῆς  θαλάττης   ὡς ἑπτὰ στάδια. νέμονται δὲ
[3, 85]   τοῦ πράγματος ὑπάρχοντες τῆς ὁμολογουμένης  ἥττης   οὐ μετρίως οὐδὲ κατὰ σχῆμα
[3, 31]   ἔσχε τὸ τέλος, τὸ καταλειπόμενον  αὐτῆς   ἀγώνισμα μὲν μάθημα δ´ οὐ
[3, 98]   διὰ τὴν τῶν ἀπολειπομένων ἐπ´  αὐτῆς   ἀνδρῶν πίστιν. ἦν δέ τις
[3, 37]   ὀνομασίας, τὸ μὲν ἓν μέρος  αὐτῆς   Ἀσίαν, τὸ δ´ ἕτερον Λιβύην,
[3, 4]   οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας καὶ τέχνας  αὐτῆς   ἕνεκα τῆς ἐπιστήμης ἀναλαμβάνει· πάντες
[3, 2]   ἐλπίδας, ὡς καὶ τῆς Ῥώμης  αὐτῆς   ἐξ ἐφόδου κρατήσοντες. ἑξῆς δὲ
[3, 118]   σύνταξιν οἰκείαν εἶναι τὴν περὶ  αὐτῆς   ἐξήγησιν. ἀλλὰ καὶ πρὸς τὰς
[3, 118]   ἐξ ἐφόδου καὶ τῆς Ῥώμης  αὐτῆς   ἔσεσθαι κύριοι· Ῥωμαῖοί γε μὴν
[3, 82]   τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος τὴν καταφθορὰν  αὐτῆς,   ἐσχετλίαζε, δεινὸν ἡγούμενος τὸ γινόμενον.
[3, 113]   πεζοὺς συνεχεῖς τούτοις ἐπὶ τῆς  αὐτῆς   εὐθείας ἐξέτεινε, πυκνοτέρας πρόσθεν
[3, 65]   ἵππον καὶ πᾶν τὸ στάσιμον  αὐτῆς   κατὰ πρόσωπον τάξας ἀπήντα τοῖς
[3, 92]   ὑπερβολὴν εὐφυεῖς πρὸς ἐπίθεσιν, ἐπ´  αὐτῆς   μὲν τῆς διεκβολῆς περὶ τετρακισχιλίους
[3, 23]   Καλὸν ἀκρωτήριόν ἐστι τὸ προκείμενον  αὐτῆς   τῆς Καρχηδόνος ὡς πρὸς τὰς
[3, 20]   χώρας, τούτους κατὰ κράτος ἑαλωκυίας  αὐτῆς   τῆς πόλεως τότε βουλεύεσθαι συνελθόντας
[3, 118]   ἤδη προθέμενοι ψιλῶς τὸν ὑπὲρ  αὐτῆς   τῆς Ῥωμαίων πολιτείας ποιησόμεθα λόγον,
[3, 96]   Ῥωμαίων ἀναχθέντων ἐπ´ αὐτοὺς ἐξ  αὐτῆς   τῆς Ῥώμης ἑκατὸν εἴκοσι σκάφεσι
[3, 37]   πρὸς τὰς δύσεις, κεῖται δ´  αὐτῆς   τὸ μὲν ὁλοσχερέστερον καὶ βαθύτερον
[3, 49]   παρ´ ἑκατέραν τὴν πλευράν, ἀποκορυφοῦσιν  αὐτῆς   τὸ σχῆμα κατὰ τὴν πρὸς
[3, 54]   δὲ καὶ τὸν τῆς Ῥώμης  αὐτῆς   τόπον ὑποδεικνύων ἐπὶ ποσὸν εὐθαρσεῖς
[3, 23]   καὶ Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης  αὐτῆς   χώρας ποιοῦνται τὰς συνθήκας, τῆς
[3, 9]   τῆς ἐμῆς ἐξηγήσεως αὐτὴ δι´  αὑτῆς   δύναται θεωρεῖσθαι παρὰ τοῖς ἐντυγχάνουσιν—
[3, 109]   οὐκ ἔχει. πᾶσαν γὰρ τὴν  αὑτῆς   προθυμίαν καὶ δύναμιν εἰς ὑμᾶς
[3, 64]   ἐφ´ ἃς ἀπεστάλη, δεῦρο μετὰ  τοιαύτης   ἐλθεῖν σπουδῆς, εἰ μὴ καὶ
[3, 55]   προϋπαρχούσης χιόνος. ὅθεν ἀποστὰς τῆς  τοιαύτης   ἐλπίδος ἐστρατοπέδευσε περὶ τὴν ῥάχιν,
[3, 63]   δεῖν αὐτούς, ἀποκεκομμένης καθόλου τῆς  τοιαύτης   ἐλπίδος, τὴν αὐτὴν διάληψιν ποιεῖσθαι
[3, 33]   πίστιν εἰς ἀλλήλους διὰ τῆς  τοιαύτης   οἰκονομίας. ἦσαν δ´ οἱ διαβάντες
[3, 79]   τὴν κακοπάθειαν, ἄπειροι πάσης τῆς  τοιαύτης   ὄντες κακουχίας. ἐκωλύοντο δὲ πάλιν
[3, 111]   τῆς χώρας καὶ τῶν ἐκ  ταύτης   ἀγαθῶν κατὰ τὰς ἡμετέρας ἐπαγγελίας,
[3, 107]   περὶ Κανύσιον τόπων· ἐκ δὲ  ταύτης   ἀεὶ πρὸς τὴν χρείαν ἐπὶ
[3, 71]   ῥεῖθρον ἔχον ὀφρῦν, ἐπὶ δὲ  ταύτης   ἀκάνθας καὶ βάτους συνεχεῖς ἐπιπεφυκότας,
[3, 1]   τῆς ὅλης συντάξεως, τρίτῃ δὲ  ταύτης   ἀνώτερον βύβλῳ δεδηλώκαμεν· ὁμοίως δὲ
[3, 88]   ἐνέβαλε τὴν Δαυνίαν. ἀρξάμενος δὲ  ταύτης   ἀπὸ Λουκαρίας, οὔσης ἀποικίας Ῥωμαίων,
[3, 47]   τῶν γεγραφότων περὶ τῆς ὑπερβολῆς  ταύτης,   βουλόμενοι τοὺς ἀναγινώσκοντας ἐκπλήττειν τῇ
[3, 10]   δικαίοις, καθάπερ ἐν ταῖς πρὸ  ταύτης   βύβλοις περὶ τούτων δεδηλώκαμεν, ὧν
[3, 1]   τῶν καιρῶν συνεταξάμεθα τὰς πρὸ  ταύτης   βύβλους, ἐν αὐτῇ ´κείνῃ διεσαφήσαμεν.
[3, 28]   κατὰ μέρος ἐν τῇ πρὸ  ταύτης   βύβλῳ δεδηλώκαμεν. τούτων δὴ τοιούτων
[3, 34]   διήλθομεν ἡμεῖς ἐν τῇ πρὸ  ταύτης   βύβλῳ χάριν τοῦ συμπεριφέρεσθαι τοὺς
[3, 49]   τὰς τῶν ποταμῶν ῥύσεις ἐπιζεύγνυσι,  ταύτης   δ´ ὄρη δυσπρόσοδα καὶ δυσέμβολα
[3, 21]   λόγῳ περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων διεξάγειν·  ταύτης   δὲ παρεσπονδημένης τοὺς αἰτίους
[3, 14]   αὐτοὺς ἀντοφθαλμεῖν ἐτόλμα πλὴν Ζακανθαίων.  ταύτης   δὲ τῆς πόλεως ἐπειρᾶτο κατὰ
[3, 37]   εἰς ἐπίστασιν ἀγαγεῖν τοὺς ἀκούοντας.  ταύτης   διῃρημένης εἰς τρία μέρη καὶ
[3, 39]   Νέαν Καρχηδόνα καλοῦσιν} ἀπὸ δὲ  ταύτης   εἰσὶν ἐπὶ μὲν τὸν Ἴβηρα
[3, 40]   ἡμεῖς ἐν τῇ προτέρᾳ βύβλῳ  ταύτης   ἐποιησάμεθα. παρακαλέσαντες δὲ τοὺς Ἴνσομβρας
[3, 82]   τὴν προσαγορευομένην Κυρτώνιον καὶ τὰ  ταύτης   ὄρη, δεξιὰν δὲ τὴν Ταρσιμέννην
[3, 118]   μὲν γὰρ διὰ τῆς πράξεως  ταύτης   παραχρῆμα τῆς μὲν λοιπῆς παραλίας
[3, 33]   σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ τῆς χρείας  ταύτης   συνωνύμως καὶ τὸ ἔθνος αὐτῶν
[3, 89]   ἔμενε βεβαίως ἐπὶ τῆς διαλήψεως  ταύτης.   τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς κατεφρονεῖτο
[3, 34]   νῦν μέλλουσι λέγεσθαι. διόπερ εἴχετο  ταύτης   τῆς ἐλπίδος καὶ πᾶν ὑπισχνεῖτο,
[3, 111]   καὶ δεσπόται πάντων γενήσεσθε διὰ  ταύτης   τῆς μάχης. διόπερ οὐκέτι λόγων
[3, 87]   ἐπεκαλοῦντο καὶ καθ´ ἡμᾶς οἱ  ταύτης   τῆς οἰκίας Μάξιμοι, τοῦτο δ´
[3, 86]   πόλιν ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης καὶ  ταύτης   τῆς περιπετείας οὐ μόνον τὸ
[3, 4]   συμφερόντων. διὸ καὶ τῆς πραγματείας  ταύτης   τοῦτ´ ἔσται τελεσιούργημα, τὸ γνῶναι
[3, 63]   πολεμίοις συμβαίνῃ τὴν ἐναντίαν ἐλπίδα  ταύτης   ὑπάρχειν, νῦν ἐστι περὶ
[3, 18]   φρουρὰν εἰσέπεμψε καὶ τὰς ἁρμοζούσας  ταύτης   χορηγίας, ἐκ δὲ τῶν λοιπῶν
[3, 13]   ὑποδεικνύμενον. προσπεσούσης οὖν τῆς Ἀσδρούβου  τελευτῆς,   μετὰ τὸν Ἀμίλκου θάνατον
[3, 81]   πεπιστευκόσι. προπέτειά γε μὴν καὶ  θρασύτης   καὶ θυμὸς ἄλογος, ἔτι δὲ
[3, 115]   ~Γενομένης δὲ τῆς συμπλοκῆς τῆς  πρώτης   ἐκ τῶν προτεταγμένων, τὰς μὲν
[3, 89]   συνέβαινε γεγυμνάσθαι μὲν ἐκ τῆς  πρώτης   ἡλικίας συνεχῶς ἐν τοῖς πολεμικοῖς,
[3, 33]   καὶ φρονίμως ἐκλογιζόμενος ἐκ μὲν  Λιβύης   εἰς Ἰβηρίαν, ἐκ δ´ Ἰβηρίας
[3, 39]   τούτοις τοῖς καιροῖς τῆς μὲν  Λιβύης   ἐκυρίευον πάντων τῶν ἐπὶ τὴν
[3, 23]   συνθηκῶν περὶ μὲν Σαρδόνος καὶ  Λιβύης   ἐμφαίνουσιν ὡς περὶ ἰδίας ποιούμενοι
[3, 38]   καὶ τῆς Ἀσίας καὶ τῆς  Λιβύης,   καθὸ συνάπτουσιν ἀλλήλαις περὶ τὴν
[3, 23]   τάδε τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου τῆς  Λιβύης   καὶ Σαρδόνα καὶ Σικελίαν, ἧς
[3, 33]   πλείους εἰς τὰ Μεταγώνια τῆς  Λιβύης,   τινὰς δ´ εἰς αὐτὴν Καρχηδόνα
[3, 8]   Ἀσδρούβαν ὑπιδόμενον, ἀναχωρήσαντ´ ἐκ τῆς  Λιβύης   τὸ λοιπὸν ἤδη τὰ κατὰ
[3, 96]   μετὰ δὲ ταῦτα καταπλεύσας τῆς  Λιβύης   ὡς ἐπὶ τὴν τῶν Κερκινητῶν
[3, 107]   ἔτι πρότερον συνέβαινε κατεσκάφθαι, τῆς  παρασκευῆς   δὲ καὶ τῆς ἄκρας τότε
[3, 95]   δυνάμεων καὶ τὸ μέγεθος τῆς  παρασκευῆς   τὸ μὲν κατὰ γῆν ἀπαντᾶν
[3, 57]   νήσων καὶ τῆς τοῦ καττιτέρου  κατασκευῆς,   ἔτι δὲ τῶν ἀργυρείων καὶ
[3, 17]   χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων καὶ  κατασκευῆς   τὰ μὲν χρήματ´ εἰς τὰς
[3, 90]   οὖσαν καὶ πολλῆς καὶ παντοδαπῆς  ἀποσκευῆς   γέμουσαν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι κατόπιν
[3, 117]   ἐγκρατεῖς γένωνται τῆς τῶν πολεμίων  ἀποσκευῆς,   ἐὰν δὲ προϊδόμενος τὸ μέλλον
[3, 102]   Γερουνίῳ χάρακα κύριοι γένωνται τῆς  ἀποσκευῆς   καὶ τῶν παραθέσεων, ἔκρινεν αὐτὸς
[3, 76]   ἐγκρατής, ὡς ἂν ἁπάσης τῆς  ἀποσκευῆς   τῶν εἰς Ἰταλίαν ὁρμησάντων παρὰ
[3, 33]   δὲ θαυμάζειν τὴν ἀκρίβειαν τῆς  ἀναγραφῆς,   εἰ τοιαύτῃ κεχρήμεθα περὶ τῶν
[3, 115]   γὰρ ἦν κατὰ νόμους ἐξ  ἀναστροφῆς   καὶ μεταβολῆς κίνδυνος, ἀλλ´
[3, 14]   δὲ πραγματικῶς καὶ νουνεχῶς ἐξ  ὑποστροφῆς   ἀναχωρήσαντος Ἀννίβου καὶ πρόβλημα ποιησαμένου
[3, 45]   χάρακι καὶ κατοπτεύσαντες αὖθις ἐξ  ὑποστροφῆς   ἠπείγοντο, διασαφήσοντες τῷ στρατηγῷ τὴν
[3, 77]   μὲν Ῥωμαίους τῶν ἐκ τῆς  μάχης   αἰχμαλώτων ἐν φυλακῇ συνεῖχεν, τὰ
[3, 75]   ἀπολελοιπότας τὴν παρεμβολὴν ἐκ τῆς  μάχης   ἀνακεχωρηκέναι καὶ συνηθροῖσθαι πάντας εἰς
[3, 116]   ἔπασχον διὰ τὴν ἰδιότητα τῆς  μάχης,   ἀπράκτους γε μὴν τοὺς πολεμίους
[3, 75]   γεγονὸς ἔπεμψε τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι  μάχης   γενομένης τὴν νίκην αὐτῶν
[3, 111]   πάντων γενήσεσθε διὰ ταύτης τῆς  μάχης.   διόπερ οὐκέτι λόγων ἀλλ´ ἔργων
[3, 111]   ἀπείρως διέκεισθε τῆς πρὸς Ῥωμαίους  μάχης,   ἔδει τοῦτο ποιεῖν, καὶ μεθ´
[3, 117]   οἱ δ´ ἐκτὸς ὄντες τῆς  μάχης—   ἐξ αὐτοῦ δὲ τοῦ κινδύνου
[3, 108]   τὸ μέρος ἀποβησομένων ἐκ τῆς  μάχης   ἐξαπέστειλαν, ἐντειλάμενοι σὺν καιρῷ κρίνειν
[3, 72]   θρασέως· τὸ γὰρ τῆς Νομαδικῆς  μάχης   ἴδιόν ἐστι τοῦτο· τοὺς δὲ
[3, 117]   παραπεσόντες οὗτοι κατὰ τὸν τῆς  μάχης   καιρὸν ἐγκρατεῖς γένωνται τῆς τῶν
[3, 85]   παρ´ αὐτὸν τὸν τῆς  μάχης   καιρόν. καὶ τοῦτ´ εἰκότως συνέβη.
[3, 86]   εἴη. ~Κατὰ δὲ τοὺς τῆς  μάχης   καιροὺς Γνάιος Σερουίλιος προκαθήμενος
[3, 62]   ἄλλοι τοὐναντίον. γενομένης δὲ τῆς  μάχης   οὐχ ἧττον ἐμακάριζον οἱ περιλειπόμενοι
[3, 114]   Ἀννίβας τοῖς ἐκ τῆς προγεγενημένης  μάχης   σκύλοις ἐκλέξας κατακεκοσμήκει· τῶν δ´
[3, 105]   ἀπέστησαν τοῦ διωγμοῦ καὶ τῆς  μάχης.   τοῖς μὲν οὖν παρ´ αὐτὸν
[3, 118]   τραπέντων ἱππέων. ~Βραβευθείσης δὲ τῆς  μάχης   τὸν προειρημένον τρόπον, ἀκόλουθον εἰλήφει
[3, 51]   ἀπὸ παντὸς κινήματος καὶ πάσης  ταραχῆς   ἐφέρετο κατὰ τῶν κρημνῶν ὁμόσε
[3, 4]   τῆς μετὰ ταῦτα πάλιν ἐπιγενομένης  ταραχῆς   καὶ κινήσεως. ὑπὲρ ἧς διὰ
[3, 105]   πρόνοια καὶ λογισμὸς ἑστὼς καὶ  νουνεχής.   οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ μὲν
[3, 116]   κατὰ νώτου καὶ ποιούμενος ἐκ  διαδοχῆς   ταῖς ἴλαις ἐμβολὰς ἅμα κατὰ
[3, 104]   τὴν ὁρμήν. οὔσης δέ τινος  ὑπεροχῆς   μεταξὺ τῆς αὐτοῦ καὶ τῆς
[3, 103]   τῆς παρὰ τοῦ δήμου δεδομένης  ἀρχῆς   αὐτῷ, διπλασίως παρωρμήθη πρὸς τὸ
[3, 103]   βεβαιότερον μένων ἐπὶ τῆς ἐξ  ἀρχῆς   διαλήψεως. θεωρῶν δὲ τὸν Μάρκον
[3, 65]   οἱ δὲ κατὰ πρόσωπον ἐξ  ἀρχῆς   διαμαχόμενοι πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, πολλοὺς
[3, 8]   δικαιότερον συμφορώτερον, ἐπείπερ ἐξ  ἀρχῆς   δυσηρεστοῦντο, καθάπερ οὗτός φησιν, τοῖς
[3, 87]   γίνεται δ´ οἱονεὶ διάδοχος τῆς  ἀρχῆς   ἐν τοῖς ἐκείνου περισπασμοῖς. ~Ἀννίβας
[3, 116]   ~Λεύκιος δὲ καίπερ ὢν ἐξ  ἀρχῆς   ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος καὶ
[3, 116]   ἐποίει· καὶ γὰρ οὗτος ἐξ  ἀρχῆς   ἐπὶ τούτοις τοῖς μέρεσιν ἐπέστη
[3, 60]   τῶν πραγμάτων κατὰ τὴν ἐξ  ἀρχῆς   ἐπιβολήν· παρηλλαχότων δὲ τῶν Ῥωμαϊκῶν
[3, 5]   ἅμα τοῦ βίου καὶ τῆς  ἀρχῆς   ἐστερήθη, συστραφέντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν
[3, 77]   ἠλαττῶσθαί τι διὰ τῆς Ῥωμαίων  ἀρχῆς.   ~Ἐχρήσατο δέ τινι καὶ Φοινικικῷ
[3, 41]   οὖν κατὰ Κελτοὺς ἀπὸ τῆς  ἀρχῆς   ἕως εἰς τὴν Ἀννίβου παρουσίαν
[3, 27]   Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ἀπὸ τῆς  ἀρχῆς   ἕως εἰς τοὺς κατ´ Ἀννίβαν
[3, 2]   διαιρέσει τῆς τοῦ καταλελειμμένου παιδὸς  ἀρχῆς   ἤρξαντο κακοπραγμονεῖν καὶ τὰς χεῖρας
[3, 1]   χρόνον δὲ τὸν μεταξὺ τῆς  ἀρχῆς   καὶ τοῦ τέλους ἔτη πεντήκοντα
[3, 1]   μερῶν, ὅσα μεταξὺ κεῖται τῆς  ἀρχῆς   καὶ τοῦ τέλους, κεφαλαιωδῶς ἐπιμνησθῆναι
[3, 17]   λογισμοῖς οὐδ´ ἀπέτυχε τῆς ἐξ  ἀρχῆς   προθέσεως, ἀλλὰ τούς τε στρατιώτας
[3, 97]   Πόπλιον Σκιπίωνα κατὰ τὴν ἐξ  ἀρχῆς   πρόθεσιν, ἐξαπέστελλον μετὰ σπουδῆς πρὸς
[3, 66]   παρακείμενοι Κελτοὶ κατὰ τὴν ἐξ  ἀρχῆς   πρόθεσιν καὶ φίλοι γίνεσθαι καὶ
[3, 4]   ῥηθείσας πράξεις κατὰ τὴν ἐξ  ἀρχῆς   πρόθεσιν. τε γὰρ χρόνος
[3, 67]   αὑτῶν ὁμήρους κατὰ τὴν ἐξ  ἀρχῆς   πρόθεσιν. Πόπλιος δὲ σχετλιάζων ἐπὶ
[3, 17]   ἐπιβολὰς παρέθετο κατὰ τὴν ἐξ  ἀρχῆς   πρόθεσιν, τὰ δὲ σώματα διένειμε
[3, 5]   βασιλεὺς Ἀριαράθης ἐκπεσὼν ἐκ τῆς  ἀρχῆς   ὑπ´ Ὀροφέρνους διὰ Δημητρίου τοῦ
[3, 21]   ὁμολογουμένη θεωρία τῶν ἀπὸ τῆς  ἀρχῆς   ὑπαρξάντων δικαίων Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 94]   τὰ δὲ κατὰ τὴν ἐξ  ἀρχῆς   ὑπόθεσιν οὐδαμῶς κρίνων ἐκκυβεύειν οὐδὲ
[3, 10]   τετελευτηκὼς ἔτεσι δέκα πρότερον τῆς  καταρχῆς   αὐτοῦ, πολλὰ μὲν ἂν εὕροι
[3, 99]   δυνάμεις, ἱκανοῦ τινος ἐκ τῆς  τύχης   γεγονότος συνεργήματος τοῖς Ῥωμαίοις τοῦ
[3, 5]   τοιαῦτα· προσδεῖ δ´ ἔτι τῆς  τύχης,   ἵνα συνδράμῃ τὰ τοῦ βίου
[3, 118]   καὶ συνεπαγωνιζομένης τοῖς γεγονόσι τῆς  τύχης,   συνέβη μετ´ ὀλίγας ἡμέρας, τοῦ
[3, 15]   ὤν, πλήρης δὲ πολεμικῆς ὁρμῆς,  ἐπιτυχὴς   δ´ ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς, πάλαι
[3, 1]   πολλὰ μὲν γὰρ προλαμβανούσης τῆς  ψυχῆς   ἐκ τῶν ὅλων πρὸς τὴν
[3, 81]   σώματος γυμνόν, ἀλλὰ ποῦ τῆς  ψυχῆς   εὐχείρωτόν τι παραφαίνεται τοῦ τῶν
[3, 42]   χρείᾳ πρὸς τὸ παρόν· ἐφ´  αἷς   διεκομίσθησαν ἀσφαλῶς οὐδενὸς κωλύοντος. καταλαβόμενοι
[3, 106]   κατὰ μέρος ἐγίνοντο πλείους, ἐν  αἷς   εὐδοκίμουν οἱ προεστῶτες τῶν Ῥωμαίων·
[3, 44]   πράξεων ἀνέμνησε τοὺς ὄχλους· ἐν  αἷς   ἔφη πολλοῖς αὐτοὺς καὶ παραβόλοις
[3, 29]   ἐποιήσατο τὰς ὁμολογίας Ἀσδρούβας, ἐν  αἷς   ἦν, τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μὴ
[3, 21]   τῷ περὶ Σικελίας πολέμῳ. ἐν  αἷς   περὶ μὲν Ἰβηρίας οὐκ ἔφασαν
[3, 24]   ταύτας ἑτέρας ποιοῦνται συνθήκας, ἐν  αἷς   προσπεριειλήφασι Καρχηδόνιοι Τυρίους καὶ τὸν
[3, 25]   τὸν περὶ Σικελίας πόλεμον· ἐν  αἷς   τὰ μὲν ἄλλα τηροῦσι πάντα
[3, 27]   πολέμου ποιοῦνται συνθήκας ἄλλας, ἐν  αἷς   τὰ συνέχοντα τῶν ἐγγράπτων ἦν
[3, 62]   τῷ λιμῷ συνέσχηντο, καὶ ταῖς  πληγαῖς   αὐτῶν τὰ σώματα διέφθαρτο. καθίσας
[3, 116]   καὶ Λεύκιος Αἰμίλιος περιπεσὼν βιαίοις  πληγαῖς   ἐν χειρῶν νόμῳ μετήλλαξε τὸν
[3, 61]   ἐνθυμούμενος μὲν ὅτι πρότερον ἡμέραις  ὀλίγαις   αὐτὸν ἀπέλιπε περὶ τὴν τοῦ
[3, 18]   ἡθροῖσθαι, πρὸς δὲ καὶ ταῖς  χορηγίαις   ἐξηρτῦσθαι καὶ ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς,
[3, 18]   προσδεξάμενος ἑκάστους ἐπὶ ταῖς ἁρμοζούσαις  ὁμολογίαις   ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν εἰς τὴν
[3, 25]   τῶν ἄλλων σῳζομένων ἐν ταῖς  ἰδίαις   πατρίσιν, ἐν τοῖς ἰδίοις νόμοις,
[3, 68]   καταστρατοπεδεύσας παρ´ (α( ὐτοῖς) ταῖς  οἰκείαις   δυνάμεσι τὸ μὲν πλῆθος ἀνελάμβανε
[3, 60]   γε μὴν σωθέντες καὶ ταῖς  ἐπιφανείαις   καὶ τῇ λοιπῇ διαθέσει διὰ
[3, 78]   τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς τῶν ἡλικιῶν  ἐπιπρεπείαις,   καὶ ταύταις ἐχρῆτο συνεχῶς μετατιθέμενος·
[3, 69]   τῶν Καρχηδονίων παρεμβολῆς ἐντεῦθεν ταῖς  ἐφεδρείαις   ἐβοήθουν τοῖς πιεζομένοις· οὗ γενομένου
[3, 112]   εἶχε τὴν ἡσυχίαν, ἀσφαλισάμενος ταῖς  ἐφεδρείαις   τὰς παρεμβολάς. Ἀννίβας δὲ χρόνον
[3, 92]   δὲ τῷ Φαλέρνῳ ταῖς μὲν  παρωρείαις   ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε τοῖς πολεμίοις, ὥστε
[3, 53]   πολεμίοις, ἀντιπαράγοντες οἱ βάρβαροι ταῖς  παρωρείαις   καὶ τοῖς μὲν τὰς πέτρας
[3, 101]   τὸ μὲν πρῶτον ἀντιπαρῆγε ταῖς  ἀκρωρείαις,   πεπεισμένος ἀεὶ περὶ τὰς ὑπερβολὰς
[3, 86]   τοὺς ὑποπίπτοντας τῶν ἐν ταῖς  ἡλικίαις.   ταῦτα δ´ ἐποίει διὰ τὸ
[3, 21]   ἀστοχῶσι, συμπλανώμενοι ταῖς ἀγνοίαις καὶ  φιλοτιμίαις   τῶν συγγραφέων, ἀλλ´ τις
[3, 62]   τὸ μέσον προέθηκε πανοπλίας Γαλατικάς,  οἵαις   εἰώθασιν οἱ βασιλεῖς αὐτῶν, ὅταν
[3, 105]   διαφαινούσης, καὶ πάντων ταῖς τε  διανοίαις   καὶ τοῖς ὄμμασι περιεσπασμένων περὶ
[3, 107]   συμμάχων πάντων μετεώρων ὄντων ταῖς  διανοίαις,   (οἱ δ´) ἐβουλεύσαντο μάχεσθαι καὶ
[3, 21]   περὶ τούτων ἀστοχῶσι, συμπλανώμενοι ταῖς  ἀγνοίαις   καὶ φιλοτιμίαις τῶν συγγραφέων, ἀλλ´
[3, 112]   καὶ προλαμβανόντων τὰ συμβησόμενα ταῖς  ἐννοίαις,   ἐὰν σφάλλωνται τοῖς ὅλοις. πάντα
[3, 42]   τὸ ταῖς ἐκ τῆς θαλάττης  ἐμπορίαις   πολλοὺς χρῆσθαι τῶν παροικούντων τὸν
[3, 79]   ὄντες καὶ συνήθεις ταῖς τοιαύταις  ταλαιπωρίαις.   οἱ δὲ Κελτοὶ δυσχερῶς μὲν
[3, 51]   πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐν ταῖς  δυσχωρίαις,   μεγάλην ἀπειργάζοντο ταραχήν. εἰς
[3, 50]   προῆγεν ἐμφανῶς καὶ συνεγγίσας ταῖς  δυσχωρίαις   οὐ μακρὰν τῶν πολεμίων κατεστρατοπέδευσε.
[3, 62]   ἐν ταῖς περὶ τὰς Ἄλπεις  δυσχωρίαις.   τούτους δὲ κακῶς διετίθετο, παρασκευαζόμενος
[3, 60]   σπάνει καὶ ταῖς τῶν σωμάτων  ἀθεραπευσίαις   κακῶς ἀπήλλαττε. πολλοὶ δὲ καὶ
[3, 15]   διὸ καὶ ταῖς μὲν ἀληθιναῖς  αἰτίαις   οὐκ ἐχρῆτο, κατέφευγε δ´ εἰς
[3, 29]   ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις καὶ  συμμαχίαις,   ὑπάρχειν τε τὴν ἀσφάλειαν πᾶσι
[3, 29]   μηδετέρους μηδὲν ἐν ταῖς ἀλλήλων  ἐπαρχίαις   καὶ συμμαχίαις, ὑπάρχειν τε τὴν
[3, 27]   συμμάχοις. μηδετέρους ἐν ταῖς ἀλλήλων  ἐπαρχίαις   μηδὲν ἐπιτάττειν μηδ´ οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ
[3, 29]   μὴν ἐν ταῖς περὶ Σικελίαν  συνθήκαις   ἦν ἔγγραπτον, καθάπερ κἀκεῖνοί φασιν,
[3, 24]   Ῥώμῃ. Πάλιν ἐν ταύταις ταῖς  συνθήκαις   τὰ μὲν κατὰ Λιβύην καὶ
[3, 29]   τῆς ἐννοίας τῆς ἐν ταῖς  συνθήκαις   τῶν μὲν ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις τότε
[3, 36]   ὀνομάτων ἐξήγησις ταῖς ἀδιανοήτοις καὶ  κρουσματικαῖς   λέξεσι. τῆς γὰρ διανοίας ἐπ´
[3, 13]   ταῦτα χρησάμενος ἐνεργοῖς ἅμα καὶ  καταπληκτικαῖς   προσβολαῖς ταχέως ἐκράτησε τῆς πόλεως.
[3, 38]   καὶ τῆς Λιβύης, καθὸ συνάπτουσιν  ἀλλήλαις   περὶ τὴν Αἰθιοπίαν, οὐδεὶς ἔχει
[3, 116]   καὶ ποιούμενος ἐκ διαδοχῆς ταῖς  ἴλαις   ἐμβολὰς ἅμα κατὰ πολλοὺς τόπους
[3, 18]   ταῖς χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι καὶ ταῖς  ἄλλαις   παρασκευαῖς, ὑφεωρᾶτο μὴ δυσχερῆ καὶ
[3, 51]   ἐγχειρεῖν μηδένα τῶν παρακειμένων ταῖς  ἀναβολαῖς.   ~Τότε μὲν οὖν αὐτοῦ ποιησάμενος
[3, 3]   τόπους ἅμα ταῖς τῶν πραγμάτων  μεταβολαῖς.   ἐξηγησάμενοι δὲ τὰς Ἀττάλου καὶ
[3, 71]   ἀγῶνος, συγκατατιθεμένων αὐτῷ πάντων ταῖς  ἐπιβολαῖς,   ἅμα τῷ δειπνοποιήσασθαι τὸ στρατόπεδον
[3, 6]   οὐδ´ ἀντίπαλον εὑρὼν ταῖς σφετέραις  ἐπιβολαῖς   ἄπρακτος ἠναγκάσθη μεταξὺ διὰ τὰς
[3, 93]   ἔδωκε χρόνον οὐδ´ ἀναστροφὴν ταῖς  ἐπιβολαῖς   αὐτῶν, ἀνακαλεσάμενος δὲ τὸν ἐπὶ
[3, 48]   περὶ ταῦτα πραγματικῶς ἐχρῆτο ταῖς  ἐπιβολαῖς.   καὶ γὰρ τὴν τῆς χώρας
[3, 15]   ὁρμῆς, ἐπιτυχὴς δ´ ἐν ταῖς  ἐπιβολαῖς,   πάλαι δὲ παρωρμημένος πρὸς τὴν
[3, 40]   ~Ἀννίβας μὲν οὖν ἐνεχείρει ταῖς  διεκβολαῖς   τῶν Πυρηναίων ὀρῶν, κατάφοβος ὢν
[3, 60]   καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἐν ταῖς  ὑπερβολαῖς   διέφθειρεν. οἵ γε μὴν σωθέντες
[3, 50]   αὐτὸς μὲν καταστρατοπεδεύσας πρὸς ταῖς  ὑπερβολαῖς   ἐπέμενε, προέπεμψε δέ τινας τῶν
[3, 13]   χρησάμενος ἐνεργοῖς ἅμα καὶ καταπληκτικαῖς  προσβολαῖς   ταχέως ἐκράτησε τῆς πόλεως. οὗ
[3, 73]   πλήθει πολὺ διαφέροντες καὶ ταῖς  ἀκμαῖς   αὐτῶν τε καὶ τῶν ἵππων
[3, 102]   καιρῶν οἱ μὲν Καρχηδόνιοι ταῖς  προνομαῖς   εὐλαβέστερον ἐχρῶντο καὶ φυλακτικώτερον, οἱ
[3, 92]   Ῥώμην μέρους εἶχε, ταῖς δὲ  προνομαῖς   πᾶν ἐπιτρέχων ἐπόρθει τὸ πεδίον
[3, 70]   ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι ταῖς τῶν Κελτῶν  ὁρμαῖς,   δεύτερον ἀνασκήτοις καὶ νεοσυλλόγοις συμβαλεῖν
[3, 9]   περὶ τὸν Ἔρυκα στρατόπεδα ταῖς  ὁρμαῖς   ἐφ´ ὧν αὐτὸς ἦν, διὰ
[3, 37]   διαφορὰς ταύτας ὁρίζουσιν τε  Τάναϊς   ποταμὸς καὶ Νεῖλος καὶ τὸ
[3, 109]   κατὰ μέρος ἐναντίως ἐχόντων ταῖς  προγεγενημέναις   μάχαις, εἰκὸς καὶ τὸ τέλος
[3, 108]   ὅτι τῶν μὲν ἐν ταῖς  προγεγενημέναις   μάχαις ἐλαττωμάτων οὐχ ἓν οὐδὲ
[3, 4]   μερίδα, προσθετέον ἂν εἴη ταῖς  προειρημέναις   πράξεσι τήν τε τῶν κρατούντων
[3, 95]   δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς ταῖς  προειρημέναις   πράξεσιν Ἀσδρούβας τεταγμένος ἐπὶ
[3, 108]   στρατοπέδοις οὔτε ταῖς δυνάμεσι κεχρῆσθαι  γεγυμνασμέναις,   ἀλλὰ νεοσυλλόγοις καὶ ἀοράτοις παντὸς
[3, 67]   μένοντες ἐν ταῖς ἑαυτῶν ἕκαστοι  σκηναῖς.   δειπνοποιησαμένων δὲ καὶ κατακοιμισθέντων τῶν
[3, 15]   βιαίου· διὸ καὶ ταῖς μὲν  ἀληθιναῖς   αἰτίαις οὐκ ἐχρῆτο, κατέφευγε δ´
[3, 105]   συνθήματος ἀποδοθέντος τοῖς ἐν ταῖς  ἐνέδραις,   πανταχόθεν ἐπιφαινομένων καὶ προσπιπτόντων τούτων,
[3, 84]   διαπεμψάμενος πρὸς τοὺς ἐν ταῖς  ἐνέδραις   συνεπεχείρει πανταχόθεν ἅμα τοῖς πολεμίοις.
[3, 83]   καὶ περιειληφὼς τὸν αὐλῶνα ταῖς  ἐνέδραις   τὴν ἡσυχίαν εἶχεν. δὲ
[3, 23]   (καὶ) κατ´ ἀνάγκην ἐν πένθ´  ἡμέραις   ἀπαλλάττεσθαι τοὺς καθορμισθέντας. εἰς δὲ
[3, 24]   δὲ χειμὼν κατενέγκῃ, ἐν πένθ´  ἡμέραις   ἀποτρεχέτω. ἐν Σικελίᾳ ἧς Καρχηδόνιοι
[3, 22]   πρὸς ἱερά, (ἐν πέντε δ´  ἡμέραις   ἀποτρεχέτω. τοῖς δὲ κατ´ ἐμπορίαν
[3, 50]   Ἄλπεων ὑπερβολῇ. ~Ἀννίβας δ´ ἐν  ἡμέραις   δέκα πορευθεὶς παρὰ τὸν ποταμὸν
[3, 56]   τὴν δὲ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολὴν  ἡμέραις   δεκαπέντε κατῆρε τολμηρῶς εἰς τὰ
[3, 60]   τὴν βαρυτάτην πόλιν ἐν τρισὶν  ἡμέραις   ἐξεπολιόρκησεν. κατασφάξας δὲ τοὺς ἐναντιωθέντας
[3, 18]   λαβὼν δὲ κατὰ κράτος ἐν  ἡμέραις   ἑπτὰ παραχρῆμα πάντας ἥττησε ταῖς
[3, 51]   θρεμμάτων ἐπὶ δυεῖν καὶ τρισὶν  ἡμέραις   εὐπορίαν, τὸ δὲ συνέχον, φόβον
[3, 61]   προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος μὲν ὅτι πρότερον  ἡμέραις   ὀλίγαις αὐτὸν ἀπέλιπε περὶ τὴν
[3, 42]   μονοξύλων· ἐξ ὧν ἐν δυσὶν  ἡμέραις   πλῆθος ἀναρίθμητον ἐγένετο πορθμείων, ἑκάστου
[3, 52]   προπορευομένων δ´ αὐτῶν ἐπὶ δύ´  ἡμέραις,   συναθροισθέντες οἱ προειρημένοι καὶ συνακολουθήσαντες
[3, 40]   ἐτείχιζον, τοὺς δ´ οἰκήτορας ἐν  ἡμέραις   τριάκοντα παρήγγειλαν ἐπιτόπους γίνεσθαι, τὸν
[3, 55]   τὴν οἰκοδομίαν καὶ μόλις ἐν  ἡμέραις   τρισὶ κακοπαθήσας διήγαγε τὰ θηρία.
[3, 49]   μὲν τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς  ἡμέραις   ὕστερον τρισὶ τῆς ἀναζυγῆς τῆς
[3, 6]   ἀξιόχρεων οὐδ´ ἀντίπαλον εὑρὼν ταῖς  σφετέραις   ἐπιβολαῖς ἄπρακτος ἠναγκάσθη μεταξὺ διὰ
[3, 95]   πορείαν παρὰ τὸν αἰγιαλόν, σπεύδων  ἀμφοτέραις   ἅμα ταῖς δυνάμεσι καταζεῦξαι πρὸς
[3, 37]   δύσεις. δ´ Εὐρώπη ταύταις  ἀμφοτέραις   ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους ἀντιπαράκειται,
[3, 114]   ἐξ ἀποστάσεως. ἐναλλὰξ (δὲ) ταῖς  σπείραις   αὐτῶν παρατεταγμένων, καὶ τῶν μὲν
[3, 19]   ἐνεργὸν καὶ συντεταγμένην ἀντέπεσαν ταῖς  σπείραις   καταπληκτικῶς. ἅμα δὲ τοῖς προειρημένοις
[3, 113]   πολλαπλάσιον τὸ βάθος ἐν ταῖς  σπείραις   τοῦ μετώπου· τοὺς δὲ τῶν
[3, 23]   δεῖν οἱ Καρχηδόνιοι τοὺς Ῥωμαίους  μακραῖς   ναυσὶ διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι
[3, 59]   καὶ τὴν ἔξωθεν ταύταις ταῖς  χώραις   συγκυροῦσαν θάλατταν, ἵνα διορθωσάμενοι τὴν
[3, 98]   ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς Ἰταλίαν,  ὅσαις   πόλεσιν ἠπίστησε τῶν κατὰ τὴν
[3, 18]   δὲ προσδεξάμενος ἑκάστους ἐπὶ ταῖς  ἁρμοζούσαις   ὁμολογίαις ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν εἰς
[3, 88]   συμμίξας δὲ ταῖς ἀπ´ Ἀριμίνου  βοηθούσαις   δυνάμεσι περὶ τὴν Ναρνίαν, Γνάιον
[3, 21]   φιλομαθοῦντες περὶ τούτων ἀστοχῶσι, συμπλανώμενοι  ταῖς   ἀγνοίαις καὶ φιλοτιμίαις τῶν συγγραφέων,
[3, 36]   δύναμιν τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις  ταῖς   ἀδιανοήτοις καὶ κρουσματικαῖς λέξεσι. τῆς
[3, 73]   τῷ πλήθει πολὺ διαφέροντες καὶ  ταῖς   ἀκμαῖς αὐτῶν τε καὶ τῶν
[3, 101]   Φαβίου τὸ μὲν πρῶτον ἀντιπαρῆγε  ταῖς   ἀκρωρείαις, πεπεισμένος ἀεὶ περὶ τὰς
[3, 18]   καὶ ταῖς χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι καὶ  ταῖς   ἄλλαις παρασκευαῖς, ὑφεωρᾶτο μὴ δυσχερῆ
[3, 29]   μήτ´ ἐπιτάττειν μηδετέρους μηδὲν ἐν  ταῖς   ἀλλήλων ἐπαρχίαις καὶ συμμαχίαις, ὑπάρχειν
[3, 27]   τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις. μηδετέρους ἐν  ταῖς   ἀλλήλων ἐπαρχίαις μηδὲν ἐπιτάττειν μηδ´
[3, 34]   τάδε καὶ τοὺς ἐν αὐταῖς  ταῖς   Ἄλπεσιν ἐνοικοῦντας, μόνως ἂν ὑπολαμβάνων
[3, 51]   ῥᾳδίως ἐγχειρεῖν μηδένα τῶν παρακειμένων  ταῖς   ἀναβολαῖς. ~Τότε μὲν οὖν αὐτοῦ
[3, 88]   καταγραφέντων τεττάρων στρατοπέδων. συμμίξας δὲ  ταῖς   ἀπ´ Ἀριμίνου βοηθούσαις δυνάμεσι περὶ
[3, 68]   οὗτοι κατὰ πόδας ἀκολουθήσαντες συνῆψαν  ταῖς   ἀποσκευαῖς, πολλοὺς ἂν αὐτῶν ὑπὸ
[3, 18]   δὲ προσδεξάμενος ἑκάστους ἐπὶ  ταῖς   ἁρμοζούσαις ὁμολογίαις ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν
[3, 52]   μίαν ἐπιμείνας ἡμέραν αὖθις ὥρμα.  ταῖς   δ´ ἑξῆς μέχρι μέν τινος
[3, 32]   ἐξηγήσεως} εἰς τὴν Καρχηδόνος ἅλωσιν,  ταῖς   δὲ κατὰ τὴν ἄλλην οἰκουμένην
[3, 92]   τοῦ πρὸς Ῥώμην μέρους εἶχε,  ταῖς   δὲ προνομαῖς πᾶν ἐπιτρέχων ἐπόρθει
[3, 107]   δὲ συμμάχων πάντων μετεώρων ὄντων  ταῖς   διανοίαις, (οἱ δ´) ἐβουλεύσαντο μάχεσθαι
[3, 40]   πορείας. ~Ἀννίβας μὲν οὖν ἐνεχείρει  ταῖς   διεκβολαῖς τῶν Πυρηναίων ὀρῶν, κατάφοβος
[3, 95]   τὸν αἰγιαλόν, σπεύδων ἀμφοτέραις ἅμα  ταῖς   δυνάμεσι καταζεῦξαι πρὸς τὸν Ἴβηρα
[3, 108]   οὐδέποτε συνηγωνίσθαι τοῖς στρατοπέδοις οὔτε  ταῖς   δυνάμεσι κεχρῆσθαι γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ νεοσυλλόγοις
[3, 13]   εὔνοιαν καὶ μεγάλας ἐλπίδας ἐνειργάσατο  ταῖς   δυνάμεσι. ~τῷ δ´ ἐπιγινομένῳ θέρει
[3, 17]   τὰς ἐπιβολάς, προθυμίαν δ´ ἐνεργάσεσθαι  ταῖς   δυνάμεσιν ἐκ τῆς ἐσομένης ἑκάστοις
[3, 51]   ἐξωθοῦντες πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐν  ταῖς   δυσχωρίαις, μεγάλην ἀπειργάζοντο ταραχήν. εἰς
[3, 50]   δύναμιν προῆγεν ἐμφανῶς καὶ συνεγγίσας  ταῖς   δυσχωρίαις οὐ μακρὰν τῶν πολεμίων
[3, 67]   ἐπετήρουν πρὸς ἐπίθεσιν, μένοντες ἐν  ταῖς   ἑαυτῶν ἕκαστοι σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων δὲ
[3, 42]   ἱκανοὺς τῷ πλήθει διὰ τὸ  ταῖς   ἐκ τῆς θαλάττης ἐμπορίαις πολλοὺς
[3, 118]   τῶν Ἰταλικῶν τετταρακοστὴ πρὸς  ταῖς   ἑκατὸν ὀλυμπιάσι δηλώσαντες· ὅταν δὲ
[3, 9]   ὅσον ἐπ´ ἐκείνῳ. προκαταληφθεὶς δὲ  ταῖς   ἐμφυλίοις ταραχαῖς ἐν τούτοις καὶ
[3, 105]   τοῦ συνθήματος ἀποδοθέντος τοῖς ἐν  ταῖς   ἐνέδραις, πανταχόθεν ἐπιφαινομένων καὶ προσπιπτόντων
[3, 84]   καὶ διαπεμψάμενος πρὸς τοὺς ἐν  ταῖς   ἐνέδραις συνεπεχείρει πανταχόθεν ἅμα τοῖς
[3, 83]   νυκτὸς καὶ περιειληφὼς τὸν αὐλῶνα  ταῖς   ἐνέδραις τὴν ἡσυχίαν εἶχεν.
[3, 112]   δὲ καὶ προλαμβανόντων τὰ συμβησόμενα  ταῖς   ἐννοίαις, ἐὰν σφάλλωνται τοῖς ὅλοις.
[3, 71]   μέλλοντος ἀγῶνος, συγκατατιθεμένων αὐτῷ πάντων  ταῖς   ἐπιβολαῖς, ἅμα τῷ δειπνοποιήσασθαι τὸ
[3, 93]   οὐκ ἔδωκε χρόνον οὐδ´ ἀναστροφὴν  ταῖς   ἐπιβολαῖς αὐτῶν, ἀνακαλεσάμενος δὲ τὸν
[3, 48]   δὲ περὶ ταῦτα πραγματικῶς ἐχρῆτο  ταῖς   ἐπιβολαῖς. καὶ γὰρ τὴν τῆς
[3, 15]   πολεμικῆς ὁρμῆς, ἐπιτυχὴς δ´ ἐν  ταῖς   ἐπιβολαῖς, πάλαι δὲ παρωρμημένος πρὸς
[3, 60]   οἵ γε μὴν σωθέντες καὶ  ταῖς   ἐπιφανείαις καὶ τῇ λοιπῇ διαθέσει
[3, 46]   σχεδίας διαφερόντως {τὰς μεγίστας} προσέβαλον  ταῖς   ἐσχάταις, πρὸς αὑτὰς μὲν βιαίως
[3, 69]   τῆς τῶν Καρχηδονίων παρεμβολῆς ἐντεῦθεν  ταῖς   ἐφεδρείαις ἐβοήθουν τοῖς πιεζομένοις· οὗ
[3, 112]   ἐπιτηδείων, εἶχε τὴν ἡσυχίαν, ἀσφαλισάμενος  ταῖς   ἐφεδρείαις τὰς παρεμβολάς. Ἀννίβας δὲ
[3, 86]   φονεύειν τοὺς ὑποπίπτοντας τῶν ἐν  ταῖς   ἡλικίαις. ταῦτα δ´ ἐποίει διὰ
[3, 25]   πάντων τῶν ἄλλων σῳζομένων ἐν  ταῖς   ἰδίαις πατρίσιν, ἐν τοῖς ἰδίοις
[3, 116]   νώτου καὶ ποιούμενος ἐκ διαδοχῆς  ταῖς   ἴλαις ἐμβολὰς ἅμα κατὰ πολλοὺς
[3, 78]   συστάσεως κατεσκευάσατο περιθετὰς τρίχας, ἁρμοζούσας  ταῖς   κατὰ τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς τῶν
[3, 15]   καὶ θυμοῦ βιαίου· διὸ καὶ  ταῖς   μὲν ἀληθιναῖς αἰτίαις οὐκ ἐχρῆτο,
[3, 32]   μίτον ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθῆσαι σαφῶς  ταῖς   μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ
[3, 95]   παραχειμασίας ἡθροικὼς δύναμιν ἀνέζευξε· καὶ  ταῖς   μὲν ναυσὶ παρὰ τὴν χέρσον
[3, 92]   διακειμένοις, ἐγγίσας δὲ τῷ Φαλέρνῳ  ταῖς   μὲν παρωρείαις ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε τοῖς
[3, 68]   καὶ καταστρατοπεδεύσας παρ´ (α( ὐτοῖς)  ταῖς   οἰκείαις δυνάμεσι τὸ μὲν πλῆθος
[3, 9]   τὰ περὶ τὸν Ἔρυκα στρατόπεδα  ταῖς   ὁρμαῖς ἐφ´ ὧν αὐτὸς ἦν,
[3, 18]   τῇ τῆς Διμάλης ὀχυρότητι καὶ  ταῖς   παρασκευαῖς, ἔτι δὲ τῷ δοκεῖν
[3, 53]   τοῖς πολεμίοις, ἀντιπαράγοντες οἱ βάρβαροι  ταῖς   παρωρείαις καὶ τοῖς μὲν τὰς
[3, 29]   πολέμῳ Καρχηδονίους. καὶ μὴν ἐν  ταῖς   περὶ Σικελίαν συνθήκαις ἦν ἔγγραπτον,
[3, 62]   εἰλήφει κακοποιοῦντας τὴν πορείαν ἐν  ταῖς   περὶ τὰς Ἄλπεις δυσχωρίαις. τούτους
[3, 78]   ἐσθῆτας μετελάμβανε τὰς καθηκούσας ἀεὶ  ταῖς   περιθεταῖς. δι´ ὧν οὐ μόνον
[3, 112]   τὴν πόλιν. δεινοὶ γὰρ ἐν  ταῖς   περιστάσεσι Ῥωμαῖοι καὶ θεοὺς ἐξιλάσασθαι
[3, 62]   καὶ τῷ λιμῷ συνέσχηντο, καὶ  ταῖς   πληγαῖς αὐτῶν τὰ σώματα διέφθαρτο.
[3, 94]   φόβον καὶ πολλὴν ἀπορίαν παρεστακὼς  ταῖς   πόλεσι καὶ τοῖς κατὰ τὴν
[3, 98]   ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ τοῖς γονεῦσι καὶ  ταῖς   πόλεσιν, ἐκλύσειν μὲν αὐτὸν τῶν
[3, 10]   νικήσειν τοῖς δικαίοις, καθάπερ ἐν  ταῖς   πρὸ ταύτης βύβλοις περὶ τούτων
[3, 109]   τῶν κατὰ μέρος ἐναντίως ἐχόντων  ταῖς   προγεγενημέναις μάχαις, εἰκὸς καὶ τὸ
[3, 108]   συνιστάνειν ὅτι τῶν μὲν ἐν  ταῖς   προγεγενημέναις μάχαις ἐλαττωμάτων οὐχ ἓν
[3, 4]   περιπεπτωκέναι μερίδα, προσθετέον ἂν εἴη  ταῖς   προειρημέναις πράξεσι τήν τε τῶν
[3, 95]   κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς  ταῖς   προειρημέναις πράξεσιν Ἀσδρούβας τεταγμένος
[3, 102]   τῶν καιρῶν οἱ μὲν Καρχηδόνιοι  ταῖς   προνομαῖς εὐλαβέστερον ἐχρῶντο καὶ φυλακτικώτερον,
[3, 114]   ταύτην ἐξ ἀποστάσεως. ἐναλλὰξ (δὲ)  ταῖς   σπείραις αὐτῶν παρατεταγμένων, καὶ τῶν
[3, 19]   Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν καὶ συντεταγμένην ἀντέπεσαν  ταῖς   σπείραις καταπληκτικῶς. ἅμα δὲ τοῖς
[3, 113]   ποιῶν πολλαπλάσιον τὸ βάθος ἐν  ταῖς   σπείραις τοῦ μετώπου· τοὺς δὲ
[3, 24]   ἐν Ῥώμῃ. Πάλιν ἐν ταύταις  ταῖς   συνθήκαις τὰ μὲν κατὰ Λιβύην
[3, 29]   συνέχον τῆς ἐννοίας τῆς ἐν  ταῖς   συνθήκαις τῶν μὲν ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις
[3, 6]   οὐδὲν ἀξιόχρεων οὐδ´ ἀντίπαλον εὑρὼν  ταῖς   σφετέραις ἐπιβολαῖς ἄπρακτος ἠναγκάσθη μεταξὺ
[3, 105]   τῆς ἡμέρας διαφαινούσης, καὶ πάντων  ταῖς   τε διανοίαις καὶ τοῖς ὄμμασι
[3, 33]   Ἰβήρων ἀρχῇ καὶ δυναστείᾳ χρῆσθαι  ταῖς   τε πρὸς Ῥωμαίους παρασκευαῖς, ἐὰν
[3, 79]   φερέκακοι πάντες ὄντες καὶ συνήθεις  ταῖς   τοιαύταις ταλαιπωρίαις. οἱ δὲ Κελτοὶ
[3, 63]   προειρημένων τὴν προκειμένην διάθεσιν ἐνεργασάμενος  ταῖς   τῶν δυνάμεων ψυχαῖς, μετὰ ταῦτα
[3, 68]   τὸ τὰ πεδία κατοικοῦν, συνεξεστηκὸς  ταῖς   τῶν Καρχηδονίων ἐλπίσι, δαψιλῶς μὲν
[3, 70]   θέλων μὲν πρῶτον ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι  ταῖς   τῶν Κελτῶν ὁρμαῖς, δεύτερον ἀνασκήτοις
[3, 86]   τὴν δίοδον· καθάπερ γὰρ ἐν  ταῖς   τῶν πόλεων καταλήψεσι, καὶ τότε
[3, 3]   κατὰ τὴν Ἑλλάδα τόπους ἅμα  ταῖς   τῶν πραγμάτων μεταβολαῖς. ἐξηγησάμενοι δὲ
[3, 60]   τῇ τῶν ἐπιτηδείων σπάνει καὶ  ταῖς   τῶν σωμάτων ἀθεραπευσίαις κακῶς ἀπήλλαττε.
[3, 60]   δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἐν  ταῖς   ὑπερβολαῖς διέφθειρεν. οἵ γε μὴν
[3, 50]   τόπους, αὐτὸς μὲν καταστρατοπεδεύσας πρὸς  ταῖς   ὑπερβολαῖς ἐπέμενε, προέπεμψε δέ τινας
[3, 10]   Ἰβηρίαν πραγμάτων Καρχηδονίοις. ταύταις γὰρ  ταῖς   χερσὶ πιστεύσαντες εὐθαρσῶς ἐνέβησαν εἰς
[3, 55]   βουληθεῖεν τοῖς γόνασιν  ταῖς   χερσὶ προσεξερείσασθαι πρὸς τὴν ἐξανάστασιν,
[3, 18]   αὐτὴν ἡθροῖσθαι, πρὸς δὲ καὶ  ταῖς   χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι καὶ ταῖς ἄλλαις
[3, 59]   Γαλατίαν καὶ τὴν ἔξωθεν ταύταις  ταῖς   χώραις συγκυροῦσαν θάλατταν, ἵνα διορθωσάμενοι
[3, 12]   τοῖς καιροῖς εἴκοντες καὶ πότε  ταῖς   ψυχαῖς ἡττώμενοι ποιοῦνται τὰς συνθήκας,
[3, 116]   Λίβυας, ἐταπείνωσε δὲ καὶ κατέπληξε  ταῖς   ψυχαῖς τοὺς Ῥωμαίους. ἐν
[3, 18]   ἡμέραις ἑπτὰ παραχρῆμα πάντας ἥττησε  ταῖς   ψυχαῖς τοὺς ὑπεναντίους. διόπερ εὐθέως
[3, 46]   διαφερόντως {τὰς μεγίστας} προσέβαλον ταῖς  ἐσχάταις,   πρὸς αὑτὰς μὲν βιαίως δεδεμένας,
[3, 78]   μετελάμβανε τὰς καθηκούσας ἀεὶ ταῖς  περιθεταῖς.   δι´ ὧν οὐ μόνον τοῖς
[3, 67]   δηλώσοντας μὲν τὰ πεπραγμένα τοῖς  πολίταις,   παρακαλέσοντας δὲ πρὸς τὴν αὑτοῦ
[3, 111]   τῶν πόλεων καὶ τῶν ἐν  αὐταῖς   ἀγαθῶν. οὗ κρατήσαντες κύριοι μὲν
[3, 34]   ἐπὶ τάδε καὶ τοὺς ἐν  αὐταῖς   ταῖς Ἄλπεσιν ἐνοικοῦντας, μόνως ἂν
[3, 46]   χώματος δύο προθέμενοι θηλείας, πειθαρχούντων  αὐταῖς   τῶν θηρίων. ἐπεὶ δ´ ἐπὶ
[3, 79]   πάντες ὄντες καὶ συνήθεις ταῖς  τοιαύταις   ταλαιπωρίαις. οἱ δὲ Κελτοὶ δυσχερῶς
[3, 111]   κατὰ τὸ συνεχὲς τρισὶ μάχαις  τηλικαύταις   ἐξ ὁμολογουμένου νενικήκατε Ῥωμαίους, ποῖος
[3, 37]   τὰς δύσεις. δ´ Εὐρώπη  ταύταις   ἀμφοτέραις ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους
[3, 10]   τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων Καρχηδονίοις.  ταύταις   γὰρ ταῖς χερσὶ πιστεύσαντες εὐθαρσῶς
[3, 46]   τὸ συναμφότερον ὡς πεντήκοντα πόδας.  ταύταις   δὲ συζευγνύντες ἄλλας ἐκ τῶν
[3, 46]   δεσμούς. ῥύματα δὲ καὶ πλείω  ταύταις   ἐνῆψαν, οἷς ἔμελλον οἱ λέμβοι
[3, 78]   διαφορὰς τῶν ἡλικιῶν ἐπιπρεπείαις, καὶ  ταύταις   ἐχρῆτο συνεχῶς μετατιθέμενος· ὁμοίως δὲ
[3, 24]   ποιείτω ἐν Ῥώμῃ. Πάλιν ἐν  ταύταις   ταῖς συνθήκαις τὰ μὲν κατὰ
[3, 59]   δὲ Γαλατίαν καὶ τὴν ἔξωθεν  ταύταις   ταῖς χώραις συγκυροῦσαν θάλατταν, ἵνα
[3, 66]   διαβὰς εὐθέως ἐχρημάτιζε τοῖς παραγεγονόσι  πρεσβευταῖς   ἀπὸ τῶν σύνεγγυς τόπων. ἅμα
[3, 41]   συναγωνιστὰς Κελτούς, οἳ παρὰ τοῖς  Μασσαλιώταις   ἐτύγχανον μισθοφοροῦντες. ~Ἀννίβας δὲ προσμίξας
[3, 85]   λόγον ὅτι πάρεστι πολεμήσων οὐκ  Ἰταλιώταις,   ἀλλὰ Ῥωμαίοις ὑπὲρ τῆς Ἰταλιωτῶν
[3, 77]   πρῶτον μὲν τὴν ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος  Ἰταλιώταις,   ὁμοίως δὲ τὰς πόλεις καὶ
[3, 76]   δὲ τὴν λείαν ἴσως τοῖς  στρατιώταις   μεγάλην εὔνοιαν καὶ προθυμίαν ἐνειργάσατο
[3, 33]   χρῆσθαι ταῖς τε πρὸς Ῥωμαίους  παρασκευαῖς,   ἐὰν αὐτὸς χωρίζηταί που. τρίτον
[3, 18]   τῆς Διμάλης ὀχυρότητι καὶ ταῖς  παρασκευαῖς,   ἔτι δὲ τῷ δοκεῖν αὐτὴν
[3, 18]   χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι καὶ ταῖς ἄλλαις  παρασκευαῖς,   ὑφεωρᾶτο μὴ δυσχερῆ καὶ πολυχρόνιον
[3, 68]   κατὰ πόδας ἀκολουθήσαντες συνῆψαν ταῖς  ἀποσκευαῖς,   πολλοὺς ἂν αὐτῶν ὑπὸ τῶν
[3, 109]   μέρος ἐναντίως ἐχόντων ταῖς προγεγενημέναις  μάχαις,   εἰκὸς καὶ τὸ τέλος ἐναντίον
[3, 108]   τῶν μὲν ἐν ταῖς προγεγενημέναις  μάχαις   ἐλαττωμάτων οὐχ ἓν οὐδὲ δεύτερον,
[3, 90]   ἀπόστασιν. ἕως γὰρ τότε δυσὶ  μάχαις   ἤδη λελειμμένων αὐτῶν οὐδεμία πόλις
[3, 111]   δὲ κατὰ τὸ συνεχὲς τρισὶ  μάχαις   τηλικαύταις ἐξ ὁμολογουμένου νενικήκατε Ῥωμαίους,
[3, 9]   ἐκείνῳ. προκαταληφθεὶς δὲ ταῖς ἐμφυλίοις  ταραχαῖς   ἐν τούτοις καὶ περὶ ταύτας
[3, 48]   πῶς γὰρ οἷόν τε παραλόγοις  ἀρχαῖς   εὔλογον ἐπιθεῖναι τέλος; Ἀννίβας γε
[3, 12]   καιροῖς εἴκοντες καὶ πότε ταῖς  ψυχαῖς   ἡττώμενοι ποιοῦνται τὰς συνθήκας, ἵνα
[3, 63]   διάθεσιν ἐνεργασάμενος ταῖς τῶν δυνάμεων  ψυχαῖς,   μετὰ ταῦτα προελθὼν αὐτὸς τούτου
[3, 116]   ἐταπείνωσε δὲ καὶ κατέπληξε ταῖς  ψυχαῖς   τοὺς Ῥωμαίους. ἐν καιρῷ
[3, 18]   ἑπτὰ παραχρῆμα πάντας ἥττησε ταῖς  ψυχαῖς   τοὺς ὑπεναντίους. διόπερ εὐθέως παρῆσαν
[3, 89]   πολλὰς μὲν ἐν Ἰβηρίᾳ μάχας,  δὶς   δὲ Ῥωμαίους ἑξῆς καὶ τοὺς
[3, 48]   ποταμὸν οἰκοῦντας οὐχ ἅπαξ οὐδὲ  δὶς   πρὸ τῆς Ἀννίβου παρουσίας, οὐδὲ
[3, 16]   πεπορθηκέναι πολλὰς τῶν Κυκλάδων νήσων.  εἰς   βλέποντες Ῥωμαῖοι καὶ θεωροῦντες
[3, 60]   καὶ συστρατεύειν ἠναγκάζοντο τοῖς Ῥωμαίοις.  εἰς   βλέπων Ἀννίβας ἔκρινε μὴ
[3, 51]   ταῖς δυσχωρίαις, μεγάλην ἀπειργάζοντο ταραχήν.  εἰς   βλέπων Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος
[3, 91]   καὶ τούτοις χρῆσθαι τοῖς ἐμπορίοις,  εἰς   σχεδὸν ἐκ πάσης τῆς
[3, 3]   πᾶσιν ἐξηγησάμενοι τὴν Ἀντιόχου στρατείαν  εἰς   Αἴγυπτον τοῦ κληθέντος Ἐπιφανοῦς καὶ
[3, 36]   τῶν ἀγνοουμένων λέγοντας κατὰ ποσὸν  εἰς   ἀληθινὰς καὶ γνωρίμους ἐννοίας ἄγειν
[3, 33]   στρατιώτας, ἐκδεσμεύων τὴν ἑκατέρων πίστιν  εἰς   ἀλλήλους διὰ τῆς τοιαύτης οἰκονομίας.
[3, 70]   κενῆς τὸν χρόνον. τῷ γὰρ  εἰς   ἀλλοτρίαν καθέντι χώραν στρατόπεδα καὶ
[3, 102]   ζωγρεῖν. Ἀννίβας δὲ τούτου συμβάντος  εἰς   ἀπορίαν ἐνεπεπτώκει μεγάλην· οὔτε γὰρ
[3, 48]   τρόπον ἐξαποροῦντες οὐχ ὑπομένουσιν, ὥστ´  εἰς   ἀπρονοήτους καθιέναι τόπους μετὰ δυνάμεως,
[3, 68]   τῶν στρατιωτῶν κατὰ τὸν ὅρκον  εἰς   Ἀρίμινον, ἀναλαβὼν αὐτοὺς στρατηγὸς
[3, 75]   καὶ τὰς ἀγορὰς τὰς μὲν  εἰς   Ἀρίμινον τὰς δ´ εἰς Τυρρηνίαν,
[3, 68]   Λιλυβαίου τετταράκοντα συνεχῶς ἡμέρας πεπεζοπορηκότων  εἰς   Ἀρίμινον, τὰς δὲ παρασκευὰς ἐποιεῖτο
[3, 66]   τραυματίας, ἅμα δὲ τὰς δυνάμεις  εἰς   ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι νομίζων ἦγε τὴν
[3, 66]   δὲ βαρυνόμενον ὑπὸ τοῦ τραύματος,  εἰς   ἀσφαλὲς ἔκρινε δεῖν ἀποκαταστῆσαι τὰς
[3, 18]   εἶναι καὶ πλῆθος ἀνθρώπων διαφερόντων  εἰς   αὐτὴν ἡθροῖσθαι, πρὸς δὲ καὶ
[3, 33]   Μεταγώνια τῆς Λιβύης, τινὰς δ´  εἰς   αὐτὴν Καρχηδόνα κατέταξεν. ἀπὸ δὲ
[3, 16]   Φάριον, ἐπιλελησμένον μὲν τῶν προγεγονότων  εἰς   αὐτὸν εὐεργετημάτων ὑπὸ Ῥωμαίων, καταπεφρονηκότα
[3, 79]   τοὔμπροσθεν προύβαινον, τεταραγμένων καὶ διαπεπατημένων  εἰς   βάθος τῶν ἑλῶν, ἐπιπόνως δὲ
[3, 40]   ἀποικίας, οἳ δὴ πρότερον ἦσαν  εἰς   Γαλατίαν ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι. τὰς μὲν
[3, 106]   ἑξαπέλεκυν ὄντα στρατηγόν, στρατόπεδον δόντες  εἰς   Γαλατίαν ἐξαπέστειλαν, βουλόμενοι ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα
[3, 107]   τῆς Κάννης προσαγορευομένης πόλεως ἄκραν.  εἰς   γὰρ ταύτην συνέβαινε τόν τε
[3, 96]   καὶ τοὺς ἐπιβάτας ἔφευγον ἐκκλίναντες  εἰς   γῆν. ἐπικειμένων δὲ τῶν Ῥωμαίων
[3, 36]   λεγόμενον ἐπί (τι) τῶν προειρημένων  εἰς   γνωρίμους καὶ συνήθεις ἐπινοίας ἐμπίπτομεν
[3, 23]   πένθ´ ἡμέραις ἀπαλλάττεσθαι τοὺς καθορμισθέντας.  εἰς   δὲ Καρχηδόνα καὶ πᾶσαν τὴν
[3, 89]   συγκαταβαίνειν, προδήλου τῆς ἐλαττώσεως ὑπαρχούσης·  εἰς   δὲ τὰ σφέτερα προτερήματα τοῖς
[3, 110]   τοῖς Καρχηδονίοις ἐκβάσης τῆς ἐπιθέσεως·  εἰς   δὲ τὴν ἐπαύριον Λεύκιος
[3, 35]   ἀπέλιπε τούτῳ τῶν αὐτῷ συνεξορμώντων.  εἰς   δὲ τὴν οἰκείαν ἀπέλυσε τοὺς
[3, 112]   τῶν δοκούντων εἶναι δεινῶν ὑπομενετέον.  εἰς   δὲ τὴν Ῥώμην προσπεπτωκότος ὅτι
[3, 85]   ὢν ἤδη περὶ τῶν ὅλων.  Εἰς   δὲ τὴν Ῥώμην προσπεσόντος ἤδη
[3, 51]   τῶν ἅμα τούτοις ἑαλωκότων ἀνδρῶν,  εἰς   δὲ τὸ μέλλον ἔσχε μὲν
[3, 92]   αὑτῶν συμμάχοις ἐκχωρεῖν τῶν ὑπαίθρων,  εἰς   δὲ τὸ πεδίον οὐ καθίει
[3, 46]   πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀεὶ πειθαρχεῖν,  εἰς   δὲ τὸ ὕδωρ ἐμβαίνειν οὐδαμῶς
[3, 7]   τοῦ πολέμου τὸν Ἀντιόχου κατάπλουν  εἰς   Δημητριάδα. Ἐγὼ δὲ τὴν ἐπὶ
[3, 6]   πολέμου καὶ τὸν Ἀντιόχου κατάπλουν  εἰς   Δημητριάδα τοῦ πρὸς Ῥωμαίους· ὧν
[3, 58]   ἐπιλαβόμενοι πολλὰ τῶν αὐτοῖς εἰρημένων  εἰς   διόρθωσιν ἂν καὶ μετάθεσιν ἤγαγον.
[3, 72]   μυρίους ἑξακισχιλίους, τοὺς δὲ συμμάχους  εἰς   δισμυρίους. τὸ γὰρ τέλειον στρατόπεδον
[3, 93]   πάσης τῆς λείας τοὺς εὐρωστοτάτους  εἰς   δισχιλίους ἁθροῖσαι πρὸ τῆς παρεμβολῆς.
[3, 67]   τοὺς Καρχηδονίους, ὄντες πεζοὶ μὲν  εἰς   δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ μικρῷ λείποντες
[3, 117]   ἐκπολιορκήσαντες οἱ Νομάδες ἐπανῆγον, ὄντας  εἰς   δισχιλίους τῶν εἰς φυγὴν τραπέντων
[3, 47]   προειρημένων τόπων παραδοξολογίᾳ, λανθάνουσιν ἐμπίπτοντες  εἰς   δύο τὰ πάσης ἱστορίας ἀλλοτριώτατα·
[3, 20]   φασί, προσκατατάττοντες ἔτι καὶ τοὺς  εἰς   ἑκάτερα ῥηθέντας λόγους, πάντων ἀτοπώτατον
[3, 40]   ἐπιτόπους γίνεσθαι, τὸν ἀριθμὸν ὄντας  εἰς   ἑκατέραν τὴν πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους·
[3, 108]   ὀφθαλμῶν θέντες τὸ μέγεθος τῶν  εἰς   ἑκάτερον τὸ μέρος ἀποβησομένων ἐκ
[3, 47]   καταφθαρῆναι πάντας, ὁμολογουμένως ἐκ τούτων  εἰς   ἑκάτερον τῶν προειρημένων ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι.
[3, 45]   ὥστε τῶν Ῥωμαίων καὶ Κελτῶν  εἰς   ἑκατὸν ἱππεῖς καὶ τετταράκοντα διαφθαρῆναι,
[3, 85]   τὰ γεγονότα, συναθροίσαντες τὸν δῆμον  εἰς   ἐκκλησίαν. διόπερ ἅμα τῷ τὸν
[3, 39]   δισχιλίοις, ἀπὸ δὲ τούτου πάλιν  εἰς   Ἐμπόριον χίλιοι σὺν ἑξακοσίοις, (ἀπὸ
[3, 118]   εἰς τὴν Γαλατίαν στρατηγὸν ἀποσταλέντ´  εἰς   ἐνέδραν ἐμπεσόντα παραδόξως ἄρδην ὑπὸ
[3, 35]   ἡμέρας, προῆγε, πεζῶν μὲν ἔχων  εἰς   ἐννέα μυριάδας, ἱππεῖς δὲ περὶ
[3, 5]   καὶ καθόλου καὶ κατὰ μέρος  εἰς   ἔννοιαν ἀγαγεῖν τῆς ὅλης ἱστορίας
[3, 15]   Ῥωμαίων πρεσβείαν καὶ δοὺς αὑτὸν  εἰς   ἔντευξιν διήκουε περὶ τῶν ἐνεστώτων.
[3, 72]   δὲ τούτοις ἐξέπεμπε τοὺς πεζακοντιστὰς  εἰς   ἑξακισχιλίους· ἐκίνει δὲ καὶ τὴν
[3, 40]   ὄντας εἰς ἑκατέραν τὴν πόλιν  εἰς   ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν μὲν μίαν
[3, 37]   ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον διελομένους  εἰς   ἐπίστασιν ἀγαγεῖν τοὺς ἀκούοντας. ταύτης
[3, 117]   οἱ δὲ λοιποὶ πάντες, ὄντες  εἰς   ἑπτὰ μυριάδας, ἀπέθανον εὐγενῶς, τὴν
[3, 68]   κατόπιν. οἱ μὲν οὖν Νομάδες  εἰς   ἔρημον τὴν στρατοπεδείαν ἐμπεσόντες ταύτην
[3, 34]   δὲ τὴν τῆς χώρας ἀρετήν,  εἰς   ἣν ἀφίξονται, καὶ τὴν τῶν
[3, 44]   τούτοις τῆς χώρας γενναιότης,  εἰς   ἣν ἀφίξονται, καὶ τὸ μέγεθος,
[3, 48]   γὰρ τὴν τῆς χώρας ἀρετήν,  εἰς   ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι, καὶ τὴν
[3, 86]   ἄλλην Ἰταλίαν, οὐ μακρὰν τῆς  εἰς   θάλατταν ἐκβολῆς τῶν τοῦ Πάδου
[3, 91]   ἔμελλον εἰς ταῦτα καταστρατοπεδεύσαντες ὥσπερ  εἰς   θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι καταπλήξεσθαι μὲν
[3, 33]   φρονίμως ἐκλογιζόμενος ἐκ μὲν Λιβύης  εἰς   Ἰβηρίαν, ἐκ δ´ Ἰβηρίας εἰς
[3, 41]   προκειμένας πράξεις, Πόπλιος μὲν οὖν  εἰς   Ἰβηρίαν ἑξήκοντα ναυσί, Τεβέριος δὲ
[3, 11]   καιρὸν πατὴρ αὐτοῦ τὴν  εἰς   Ἰβηρίαν ἔξοδον μέλλοι στρατεύεσθαι μετὰ
[3, 97]   τὸν Πόπλιον. ὃς καὶ παραγενόμενος  εἰς   Ἰβηρίαν καὶ συμμίξας τἀδελφῷ μεγάλην
[3, 40]   μετὰ στρατοπέδων Πόπλιον μὲν Κορνήλιον  εἰς   Ἰβηρίαν, Τεβέριον δὲ Σεμπρώνιον εἰς
[3, 61]   Καρχηδόνα πολιορκήσοντα, τὸν ἕτερον δ´  εἰς   Ἰβηρίαν, ὡς πρὸς Ἀννίβαν ἐκεῖ
[3, 2]   προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν ὡς  εἰς   Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ καταλύσαντες
[3, 47]   κατὰ τὸν Ῥοδανὸν τόπων ἐνέβαλεν  εἰς   Ἰταλίαν. Ἔνιοι δὲ τῶν γεγραφότων
[3, 49]   πράξεις, αὐτὸς δὲ πάλιν ὑποστρέψας  εἰς   Ἰταλίαν ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, σπεύδων
[3, 87]   οὗ τὴν εἰσβολὴν ἐποιήσατο τὴν  εἰς   Ἰταλίαν. ἐφ´ οἷς ἀκούσαντες μεγαλείως
[3, 57]   ἡγεμόνας ἀμφοτέρων καὶ τὸν πόλεμον  εἰς   Ἰταλίαν ἠγάγομεν, πρὸ τοῦ τῶν
[3, 60]   δυνάμεως, ὅπερ ἔχων Ἀννίβας ἐνέβαλεν  εἰς   Ἰταλίαν, ἤδη δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ
[3, 76]   ἂν ἁπάσης τῆς ἀποσκευῆς τῶν  εἰς   Ἰταλίαν ὁρμησάντων παρὰ τούτοις ἀπολελειμμένης,
[3, 98]   καιροὺς Ἀννίβας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν  εἰς   Ἰταλίαν, ὅσαις πόλεσιν ἠπίστησε τῶν
[3, 91]   τῆς οἰκουμένης κατατρέχουσιν οἱ πλέοντες  εἰς   Ἰταλίαν. περιέχουσι δὲ καὶ τὰς
[3, 49]   αὐτοὺς τολμῆσαι τῇδε ποιήσασθαι τὴν  εἰς   Ἰταλίαν πορείαν διὰ τὸ πλῆθος
[3, 44]   καὶ μετ´ ἀσφαλείας ποιήσονται τὴν  εἰς   Ἰταλίαν πορείαν, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 39]   ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν Ἀννίβας τὴν  εἰς   Ἰταλίαν· {τὴν δὲ Καινὴν πόλιν
[3, 39]   τὴν ἀναβολὴν τῶν Ἄλπεων τὴν  εἰς   Ἰταλίαν χίλιοι τετρακόσιοι. λοιπαὶ δ´
[3, 15]   αὖθις μετὰ τῶν δυνάμεων παραχειμάσων  εἰς   Καινὴν πόλιν, ἥτις ὡσανεὶ πρόσχημα
[3, 13]   κυριεύσας πολλῶν χρημάτων ἧκε παραχειμάσων  εἰς   Καινὴν πόλιν. μεγαλοψύχως δὲ χρησάμενος
[3, 96]   Σαρδόνα, μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν  εἰς   Καρχηδόνα. Γνάιος δὲ Σερουίλιος ἔχων
[3, 33]   τῶν Μεταγωνιτῶν καλουμένων ἀπέστειλεν ἄλλους  εἰς   Καρχηδόνα πεζοὺς τετρακισχιλίους, ὁμηρείας ἔχοντας
[3, 40]   καιροὺς διακούσαντες μὲν τῶν ἐξαποσταλέντων  εἰς   Καρχηδόνα πρεσβευτῶν τὰ δεδογμένα καὶ
[3, 15]   εἴη πολεμητέον σαφῶς εἰδότες, ἀπέπλευσαν  εἰς   Καρχηδόνα, τὰ παραπλήσια θέλοντες ἐπιμαρτύρασθαι
[3, 52]   ἤδη δὲ τεταρταῖος ὢν αὖθις  εἰς   κινδύνους παρεγένετο μεγάλους. οἱ γὰρ
[3, 33]   εἰς Ἰβηρίαν, ἐκ δ´ Ἰβηρίας  εἰς   Λιβύην διεβίβαζε στρατιώτας, ἐκδεσμεύων τὴν
[3, 41]   ἑξήκοντα ναυσί, Τεβέριος δὲ Σεμπρώνιος  εἰς   Λιβύην ἑκατὸν ἑξήκοντα σκάφεσι πεντηρικοῖς.
[3, 40]   εἰς Ἰβηρίαν, Τεβέριον δὲ Σεμπρώνιον  εἰς   Λιβύην. ἐν ὅσῳ δ´ οὗτοι
[3, 40]   ἑξαπέλεκυν. οἰομένων δὲ δεῖν τούτων  εἰς   λόγους σφίσι συνελθεῖν, ὑπήκουσαν οἱ
[3, 56]   ἐπεῖχε τοῖς πολεμίοις, σπεύδων συμβαλεῖν  εἰς   μάχην. ~Ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ καὶ
[3, 2]   καὶ καταλύσαντες τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν  εἰς   μέγαν μὲν φόβον ἐκείνους ἤγαγον
[3, 79]   κατὰ τὴν δίοδον τόπους, ἀναζεύξας  εἰς   μὲν τὴν πρωτοπορείαν ἔθηκε τοὺς
[3, 89]   στρατιὰν τἀναντία τούτοις ὑπῆρχε. διόπερ  εἰς   μὲν τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων
[3, 83]   τούτου δὲ παρὰ μὲν τὰς  εἰς   μῆκος πλευρὰς ἑκατέρας βουνοὺς ἔχοντος
[3, 8]   Λιβύην ἐπιβαλέσθαι καταλύσαντα τοὺς νόμους  εἰς   μοναρχίαν περιστῆσαι τὸ πολίτευμα τῶν
[3, 40]   Ῥωμαίων καὶ τοὺς φεύγοντας συνδιώξαντες  εἰς   Μοτίνην, ἀποικίαν ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν.
[3, 72]   τάξεις, ὄντας τοὺς μὲν Ῥωμαίους  εἰς   μυρίους ἑξακισχιλίους, τοὺς δὲ συμμάχους
[3, 84]   Ῥωμαίων κατὰ τὸν αὐλῶνα σχεδὸν  εἰς   μυρίους καὶ πεντακισχιλίους, οὔτ´ εἴκειν
[3, 117]   τῶν πεζῶν μαχόμενοι μὲν ἑάλωσαν  εἰς   μυρίους— οἱ δ´ ἐκτὸς ὄντες
[3, 114]   πλῆθος τὸ σύμπαν τοῖς Καρχηδονίοις  εἰς   μυρίους, τὸ δὲ τῶν πεζῶν
[3, 35]   τε λοιποῖς ὑποδεικνύων ἐλπίδα τῆς  εἰς   οἶκον ἐπανόδου καὶ τοῖς μεθ´
[3, 72]   τοὺς λογχοφόρους καὶ Βαλιαρεῖς, ὄντας  εἰς   ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε τὴν δύναμιν. καὶ
[3, 76]   τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως πεζοὺς μὲν  εἰς   ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς δὲ περὶ χιλίους)
[3, 56]   δισχιλίους, τῆς δὲ τῶν Ἰβήρων  εἰς   ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τοὺς πάντας
[3, 60]   τοῦ Ῥοδανοῦ διαβάσεως, πεζοὺς μὲν  εἰς   ὀκτακισχιλίους καὶ τρισμυρίους ἔχων ἱππεῖς
[3, 50]   δέκα πορευθεὶς παρὰ τὸν ποταμὸν  εἰς   ὀκτακοσίους σταδίους ἤρξατο τῆς πρὸς
[3, 113]   σὺν τοῖς συμμάχοις πεζῶν μὲν  εἰς   ὀκτὼ μυριάδας, ἱππεῖς δὲ μικρῷ
[3, 90]   κατὰ βραχὺ σωματοποιεῖν καὶ προσαναλαμβάνειν.  εἰς   ὁλοσχερῆ δὲ κρίσιν ἐξ ὁμολόγου
[3, 53]   ἐκ χειρὸς τοῖς λίθοις τύπτοντες  εἰς   ὁλοσχερῆ διατροπὴν καὶ κίνδυνον ἦγον,
[3, 116]   τῶν ἵππων. ὀλίγοι δέ τινες  εἰς   Οὐενουσίαν διέφυγον, ἐν οἷς ἦν
[3, 117]   γὰρ ἑξακισχιλίων ἱππέων ἑβδομήκοντα μὲν  εἰς   Οὐενουσίαν μετὰ Γαΐου διέφυγον, περὶ
[3, 42]   κωλύειν τὴν τῶν Καρχηδονίων διάβασιν.  εἰς   οὓς ἀποβλέπων Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος
[3, 19]   ἐπὶ τούτους ἐποιήσατο τὴν ἀποχώρησιν.  εἰς   οὓς ἐμβὰς ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς
[3, 10]   αὐτοῖς πόλεμον, τὸ μὲν πρῶτον  εἰς   πᾶν συγκατέβαινον, ὑπολαμβάνοντες αὑτοὺς νικήσειν
[3, 80]   τὰ δὲ κατηλγηκὼς παρέσται προχείρως  εἰς   πάντα τόπον ἑπόμενος, σπουδάζων δι´
[3, 63]   τῶν σφίσι παρόντων βουλεύωνται πραγμάτων.  εἰς   παραπλήσιον γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα καὶ
[3, 99]   ἤδη τῆς ὥρας κατεπειγούσης, διέλυον  εἰς   παραχειμασίαν ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις, ἱκανοῦ
[3, 104]   δὲ καὶ πεζοὺς τοὺς πάντας  εἰς   πεντακισχιλίους. ἵνα δὲ μὴ πρῲ
[3, 107]   ἑκάστου τῶν στρατοπέδων ἔχοντος ἄνδρας  εἰς   πεντακισχιλίους χωρὶς τῶν συμμάχων. Ῥωμαῖοι
[3, 39]   ἑξακοσίοις, (ἀπὸ δ´ Ἐμπορίου πόλεως  εἰς   περὶ ἑξακοσίους) καὶ μὴν ἐντεῦθεν
[3, 56]   Ἀσδρούβᾳ, κατέπλευσε μετ´ ὀλίγων αὐτὸς  εἰς   Πίσας. ποιησάμενος δὲ τὴν πορείαν
[3, 74]   τάξεις ἁθρόοι μετ´ ἀσφαλείας ἀπεχώρησαν  εἰς   Πλακεντίαν, ὄντες οὐκ ἐλάττους μυρίων.
[3, 74]   τὴν ἀποχώρησιν ἀνεκομίσθησαν ἅμα τούτοις  εἰς   Πλακεντίαν. τὸ δὲ τῶν Καρχηδονίων
[3, 83]   καὶ συνεχεῖς, παρὰ δὲ τὰς  εἰς   πλάτος κατὰ μὲν τὴν ἀντικρὺ
[3, 36]   τίνας καὶ πόσους διελθὼν τόπους  εἰς   ποῖα μέρη κατῆρε τῆς Ἰταλίας.
[3, 45]   ἐκίνει δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος  εἰς   πορείαν. αὐτὸς δὲ τοὺς ἐλέφαντας
[3, 47]   ψεύδους θεοὺς καὶ θεῶν παῖδας  εἰς   πραγματικὴν ἱστορίαν παρεισάγουσιν. ὑποθέμενοι γὰρ
[3, 15]   αἰτίαις οὐκ ἐχρῆτο, κατέφευγε δ´  εἰς   προφάσεις ἀλόγους· ἅπερ εἰώθασι ποιεῖν
[3, 88]   δὲ Πευκετίων) τῶν δὲ Μεσσαπίων,  εἰς   πρώτην ἐνέβαλε τὴν Δαυνίαν. ἀρξάμενος
[3, 12]   λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν πατρῴαν ἔχθραν  εἰς   Ῥωμαίους. διὸ καὶ τοὺς ἐπὶ
[3, 96]   θαλάττης. αἳ τὸ μὲν πρῶτον  εἰς   Σαρδόν´, ἐκεῖθεν δὲ πρὸς τοὺς
[3, 75]   φυλακὴν τῶν προκειμένων τόπων, πέμποντες  εἰς   Σαρδόνα καὶ Σικελίαν στρατόπεδα, πρὸς
[3, 26]   τις ἐπιλαμβάνεται Ῥωμαίων περὶ τῆς  εἰς   Σικελίαν διαβάσεως, ὅτι καθόλου Μαμερτίνους
[3, 26]   ὅρκους, ἐπεὶ ἐποιήσαντο τὴν πρώτην  εἰς   Σικελίαν διάβασιν, μήτε γεγονότος μήθ´
[3, 28]   Ἀννίβαν καιρούς. ~Ὥσπερ οὖν τὴν  εἰς   Σικελίαν διάβασιν Ῥωμαίων οὐ παρὰ
[3, 22]   Σαρδόνι πραθῇ. ἐὰν Ῥωμαίων τις  εἰς   Σικελίαν παραγίνηται, ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν,
[3, 29]   τῶν ἑτέρων ἐπιδέξεσθαί τινας τούτων  εἰς   συμμαχίαν, περὶ δὲ τῶν μετὰ
[3, 105]   ἱππέων, ἅμα μὲν οὗτοι καταφεύγοντες  εἰς   τὰ βαρέα τῶν ὅπλων θόρυβον
[3, 33]   δὲ προειρημένων τοὺς μὲν πλείους  εἰς   τὰ Μεταγώνια τῆς Λιβύης, τινὰς
[3, 92]   σπεύδειν ᾤοντο δεῖν καὶ συνάπτειν  εἰς   τὰ πεδία καὶ μὴ περιορᾶν
[3, 90]   ἐκχωροῦντα τῶν ὑπαίθρων, ὥρμησε τολμηρῶς  εἰς   τὰ περὶ Καπύην πεδία, καὶ
[3, 46]   τοῖς ἐκ τῆς γῆς ἐπιγύοις,  εἰς   τὰ περὶ τὸ χεῖλος πεφυκότα
[3, 39]   διακοσίους· ἃς ὑπερβαλὼν ἔμελλεν ἥξειν  εἰς   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία
[3, 56]   ὑπερβολὴν ἡμέραις δεκαπέντε κατῆρε τολμηρῶς  εἰς   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία
[3, 66]   ἤδη πολὺ προειληφέναι, μεταβαλόμενος αὖθις  εἰς   τἀναντία παρὰ τὸν ποταμὸν ἐποιεῖτο
[3, 75]   Σικελίαν στρατόπεδα, πρὸς δὲ τούτοις  εἰς   Τάραντα προφυλακὰς καὶ τῶν ἄλλων
[3, 38]   τὸ μεταξὺ Τανάιδος καὶ Νάρβωνος  εἰς   τὰς ἄρκτους ἀνῆκον ἄγνωστον ἡμῖν
[3, 67]   ἑκάστοις τὰς ἁρμοζούσας ἐπαγγειλάμενος ἐξέπεμψεν  εἰς   τὰς αὑτῶν πόλεις, δηλώσοντας μὲν
[3, 50]   περὶ τὸν Ἀννίβαν ἤρξαντο προάγειν  εἰς   τὰς δυσχωρίας, τότε συναθροίσαντες οἱ
[3, 104]   περικλάσεις κοιλότητας, ἐξέπεμψε τῆς νυκτὸς  εἰς   τὰς ἐπιτηδειοτάτας ὑποβολὰς ἀνὰ διακοσίους
[3, 88]   λοιποὺς εὐέκτας παρεσκεύασε καὶ προθύμους  εἰς   τὰς ἐπιφερομένας χρείας. διελθὼν δὲ
[3, 17]   καὶ κατασκευῆς τὰ μὲν χρήματ´  εἰς   τὰς ἰδίας ἐπιβολὰς παρέθετο κατὰ
[3, 96]   καὶ τοῖς πληρώμασι παρήγγελλον ἐμβαίνειν  εἰς   τὰς ναῦς. ἤδη δὲ καὶ
[3, 117]   τοῦ κινδύνου τρισχίλιοι μόνον ἴσως  εἰς   τὰς παρακειμένας πόλεις διέφυγον. οἱ
[3, 99]   πρὸς τὴν ἀποκατάστασιν τῶν ὁμήρων  εἰς   τὰς πατρίδας ἐχρήσαντο τούτῳ, συμπέμψαντες
[3, 117]   τριακοσίους δὲ τῶν συμμάχων σποράδες  εἰς   τὰς πόλεις ἐσώθησαν· ἐκ δὲ
[3, 75]   μάχης ἀνακεχωρηκέναι καὶ συνηθροῖσθαι πάντας  εἰς   τὰς πόλεις καὶ χορηγεῖσθαι δὲ
[3, 98]   χειριστὴς τοῦ πράγματος. ἀποκαθιστάνων γὰρ  εἰς   τὰς πόλεις τοὺς παῖδας οὐ
[3, 104]   μὴ πρῲ κατοπτευθῶσιν ὑπὸ τῶν  εἰς   τὰς προνομὰς ἐκπορευομένων, ἅμα τῷ
[3, 53]   ζῴων φαντασίας. ἐναταῖος δὲ διανύσας  εἰς   τὰς ὑπερβολὰς αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε καὶ
[3, 52]   καὶ καθόλου διδόντων σφᾶς αὐτοὺς  εἰς   τὰς χεῖρας ἀπαρατηρήτως, ἐπὶ ποσὸν
[3, 4]   τε γὰρ χρόνος πεντηκοντακαιτριετὴς  εἰς   ταῦτ´ ἔληγεν, τ´ αὔξησις
[3, 91]   τοὺς Ἱρπίνους τόπων. διόπερ ἔμελλον  εἰς   ταῦτα καταστρατοπεδεύσαντες ὥσπερ εἰς θέατρον
[3, 79]   ἐπιτηδείων· πρὸς γὰρ τὸ μέλλον  εἰς   τέλος ἀφροντίστως εἶχε περὶ παντὸς
[3, 36]   παράθεσις· ἐπὶ δὲ τῶν ἀγνοουμένων  εἰς   τέλος ὁμοίαν ἔχει τὴν δύναμιν
[3, 72]   ἑκάτερον θεὶς τὸ κέρας, ὄντας  εἰς   τετρακισχιλίους, ἐπῄει τοῖς ὑπεναντίοις σοβαρῶς,
[3, 102]   τὸν περὶ τὸ Γερούνιον, ὄντας  εἰς   τετρακισχιλίους, ἧκε παραβοηθῶν. τότε δὲ
[3, 117]   μετ´ Ἀννίβου Κελτοὶ μὲν ἔπεσον  εἰς   τετρακισχιλίους, Ἴβηρες δὲ καὶ Λίβυες
[3, 41]   Κελτοὺς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως  εἰς   τὴν Ἀννίβου παρουσίαν ἐν τούτοις
[3, 6]   μὴ καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν  εἰς   τὴν Ἀσίαν αἰτίαν εἶναί τις
[3, 6]   τοῦ Λακεδαιμονίων βασιλέως Ἀγησιλάου διάβασις  εἰς   τὴν Ἀσίαν, ἐν ´κεῖνος
[3, 6]   ἀρχὴν δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν  εἰς   τὴν Ἀσίαν. ~καὶ μὴν τοῦ
[3, 44]   καὶ παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς, ὡς  εἰς   τὴν αὔριον ἀναζυγῆς ἐσομένης. ~Λυθείσης
[3, 64]   δ´ ἠξίου θαρρεῖν αὐτοὺς βλέποντας  εἰς   τὴν αὑτοῦ παρουσίαν· οὐδέποτε γὰρ
[3, 25]   καὶ εἰς τὴν ὁδὸν καὶ  εἰς   τὴν ἄφοδον, τὰ δὲ ὀψώνια
[3, 118]   κατέχοντος τὴν πόλιν, καὶ τὸν  εἰς   τὴν Γαλατίαν στρατηγὸν ἀποσταλέντ´ εἰς
[3, 46]   ἀλλήλας ζεύξαντες βιαίως ἤρεισαν ἀμφοτέρας  εἰς   τὴν γῆν κατὰ τὴν ἔμβασιν
[3, 18]   ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων παραυτίκα μὲν  εἰς   τὴν Διμάλην ἀξιόχρεων φρουρὰν εἰσέπεμψε
[3, 89]   μείνας, οὐδενὸς ἐπεξιόντος αὖθις ἀνεχώρησεν  εἰς   τὴν ἑαυτοῦ παρεμβολήν. γὰρ
[3, 74]   μὲν ἐπιβοηθεῖν τούτοις πάλιν  εἰς   τὴν ἑαυτῶν ἀπιέναι παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν,
[3, 69]   Ῥωμαῖοι πάλιν ἐποιοῦντο τὴν ἀπόλυσιν  εἰς   τὴν ἑαυτῶν παρεμβολήν. Τεβέριος δὲ
[3, 37]   τῆς καθ´ ἡμᾶς θαλάττης ἕως  εἰς   τὴν ἐκτός. τὸ δὲ λοιπὸν
[3, 22]   ἔστι πρότερα τῆς Ξέρξου διαβάσεως  εἰς   τὴν Ἑλλάδα τριάκοντ´ ἔτεσι λείπουσι
[3, 71]   πεζοὺς ἄλλους τοσούτους ἐξαπέστειλε νυκτὸς  εἰς   τὴν ἐνέδραν, συστήσας ὁδηγοὺς καὶ
[3, 110]   δ´ ἡγεμονίας τῷ Γαΐῳ καθηκούσης  εἰς   τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν διὰ τὸ
[3, 3]   αἰτίας καὶ τὴν Ἀντιόχου διάβασιν  εἰς   τὴν Εὐρώπην διασαφήσομεν πρῶτον μὲν
[3, 98]   τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν· οὓς πάντας  εἰς   τὴν Ζακανθαίων ἀπέθετο πόλιν διά
[3, 88]   χώραν ὥρμησε ποιούμενος τὴν πορείαν  εἰς   τὴν Ἰαπυγίαν. ἧς διῃρημένης εἰς
[3, 99]   μεγάλας ὑπισχνουμένων δωρεάς, τότε μὲν  εἰς   τὴν ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν
[3, 117]   καὶ τρεψάμενος συνέκλεισε τοὺς Ῥωμαίους  εἰς   τὴν ἰδίαν παρεμβολὴν καὶ δισχιλίους
[3, 18]   δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων ἀφικόμενος  εἰς   τὴν Ἰλλυρίδα μετὰ τῶν δυνάμεων
[3, 20]   πρεσβευτὰς ἑλόμενοι κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστειλαν  εἰς   τὴν Καρχηδόνα, δύο προτείνοντες αὐτοῖς,
[3, 87]   καιρῷ τούτῳ καὶ τοὺς διασαφήσοντας  εἰς   τὴν Καρχηδόνα περὶ τῶν γεγονότων·
[3, 32]   Τίμαιον συγγραφέων καὶ καιρῶν ἐξηγήσεως}  εἰς   τὴν Καρχηδόνος ἅλωσιν, ταῖς δὲ
[3, 33]   οἰκονομίας. ἦσαν δ´ οἱ διαβάντες  εἰς   τὴν Λιβύην Θερσῖται, Μαστιανοί, πρὸς
[3, 61]   μὲν ἕνα τῶν στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων  εἰς   τὴν Λιβύην, ὡς αὐτὴν τὴν
[3, 84]   μέχρι μὲν τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον  εἰς   τὴν λίμνην ἔμενε τὰς κεφαλὰς
[3, 84]   ταλαιπώρως διεφθείροντο. συνωθούμενοι {μὲν} γὰρ  εἰς   τὴν λίμνην οἱ μὲν διὰ
[3, 76]   τῷ στρατεύματι, ποιούμενος τὴν πορείαν  εἰς   τὴν μεσόγαιον· πολὺ γὰρ ἤδη
[3, 47]   ἕω, ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς  εἰς   τὴν μεσόγαιον τῆς Εὐρώπης.
[3, 25]   τὰ πλοῖα παρεχέτωσαν Καρχηδόνιοι καὶ  εἰς   τὴν ὁδὸν καὶ εἰς τὴν
[3, 50]   βαρβάρους· ἐπειδὴ δ´ ἐκεῖνοι μὲν  εἰς   τὴν οἰκείαν ἀπηλλάγησαν, οἱ δὲ
[3, 63]   ἐλπίσαι ποτ´ ἂν ὅτι φεύγων  εἰς   τὴν οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ ᾤετο
[3, 77]   εἰπὼν ἀφῆκε πάντας χωρὶς λύτρων  εἰς   τὴν οἰκείαν, βουλόμενος ἅμα μὲν
[3, 85]   συμμάχους ἀπέλυσε χωρὶς λύτρων ἅπαντας  εἰς   τὴν οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος τὸν αὐτὸν
[3, 51]   δὲ λοιποὺς τρεψάμενος ἠνάγκασε φυγεῖν  εἰς   τὴν οἰκείαν, τότε δὴ τὸ
[3, 5]   δὲ καὶ Ῥωμαῖοι τοὺς Ἕλληνας  εἰς   τὴν οἰκείαν τοὺς ἐκ τοῦ
[3, 45]   παρουσίαν τῶν πολεμίων· ἀφικόμενοι δ´  εἰς   τὴν παρεμβολὴν ἀνήγγειλαν. Πόπλιος δὲ
[3, 74]   δυνάμενον πορρωτέρω προβαίνειν ἐπανῆλθε πάλιν  εἰς   τὴν παρεμβολήν. καὶ πάντες ἐπὶ
[3, 60]   ἐκ χειρὸς παραγίνεσθαι, διδόντας αὑτοὺς  εἰς   τὴν πίστιν. τὸ δὲ λοιπὸν
[3, 78]   τὰς μὲν ἄλλας ἐμβολὰς τὰς  εἰς   τὴν πολεμίαν μακρὰς εὕρισκε καὶ
[3, 78]   σπεύδοντας δὲ καὶ μετεώρους ὄντας  εἰς   τὴν πολεμίαν, προφάσει μὲν διὰ
[3, 50]   τῶν βαρβάρων κατὰ τὴν συνήθειαν  εἰς   τὴν πόλιν. ~οὗ συμβάντος καὶ
[3, 34]   συνεργοῖς καὶ συμμάχοις χρήσασθαι Κελτοῖς  εἰς   τὴν προκειμένην ἐπιβολήν. ἀφικομένων δὲ
[3, 82]   τὴν τῶν Ῥωμαίων στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν  εἰς   τὴν προκειμένην χώραν, εὐθέως μετέωρος
[3, 15]   ~Οἱ δὲ Ζακανθαῖοι συνεχῶς ἔπεμπον  εἰς   τὴν Ῥώμην, ἅμα μὲν ἀγωνιῶντες
[3, 88]   γῆν στρατείας ἐξαπέστειλε μετὰ παραπομπῆς  εἰς   τὴν Ῥώμην, ἐντειλάμενος, ἐάν τι
[3, 19]   ταῦτα ληγούσης ἤδη τῆς θερείας  εἰς   τὴν Ῥώμην ἐπανῆλθεν καὶ τὴν
[3, 94]   ἡμέρας ἐπί τινας ἀπελθεῖν θυσίας  εἰς   τὴν Ῥώμην παρέδωκεν τῷ συνάρχοντι
[3, 107]   εὐφυῶς κεῖσθαι χώραν. πέμποντες οὖν  εἰς   τὴν Ῥώμην συνεχῶς ἐπυνθάνοντο τί
[3, 96]   ἀνάπλουν οὗτοι μὲν αὖθις ἀπέπλευσαν  εἰς   τὴν Σαρδόνα, μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 90]   ὑπερέβαλον τὸν Ἀπεννῖνον καὶ κατάραντες  εἰς   τὴν Σαυνῖτιν χώραν, οὖσαν εὐδαίμονα
[3, 29]   καὶ σύμμαχοι, οὐδὲ μὴν προσλαβόντες  εἰς   τὴν σφετέραν πίστιν περιόψεσθαι τούτους
[3, 40]   Βοῖοι κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν καὶ τούτους  εἰς   τὴν Τάννητος καλουμένην κώμην. τοῖς
[3, 4]   ὅταν εὐγενῶς αὐτὰς ἀναδέξωνται, πολλάκις  εἰς   τὴν τοῦ συμφέροντος περιπεπτωκέναι μερίδα,
[3, 4]   καταγωνισθῆναι τὰ ὅλα καὶ πεσεῖν  εἰς   τὴν τῶν Ῥωμαίων ἐξουσίαν ἕως
[3, 18]   πόλεων ἐπιτρέποντες καὶ διδόντες αὑτοὺς  εἰς   τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν.
[3, 30]   κατ´ Ἀννίβαν καιρῶν ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς  εἰς   τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν. σημεῖον
[3, 18]   ἁρμοζούσαις ὁμολογίαις ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν  εἰς   τὴν Φάρον ἐπ´ αὐτὸν τὸν
[3, 18]   τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἑξακισχιλίους συνέστησε τούτους  εἰς   τὴν Φάρον. δὲ στρατηγὸς
[3, 26]   διαβάσεως, ὅτι καθόλου Μαμερτίνους προσέλαβον  εἰς   τὴν φιλίαν καὶ μετὰ ταῦτα
[3, 25]   τὸ Δία λίθον τοιοῦτον· λαβὼν  εἰς   τὴν χεῖρα λίθον ποιούμενος
[3, 22]   τῇ Λατίνῃ. ἐὰν ὡς πολέμιοι  εἰς   τὴν χώραν εἰσέλθωσιν, ἐν τῇ
[3, 15]   στασιαζόντων αὐτῶν, λαβόντες τὴν ἐπιτροπὴν  {εἰς   τὸ διαλῦσαι} ἀδίκως ἐπανέλοιντό τινας
[3, 113]   τοὺς δὲ τῶν συμμάχων ἱππεῖς  εἰς   τὸ λαιὸν κέρας παρενέβαλε· πάσης
[3, 61]   διαταραχθέντες παραχρῆμα πρὸς τὸν Τεβέριον  εἰς   τὸ Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες μὲν
[3, 96]   εἰς τὸ πολισμάτιον εἰσαγαγὼν αὖθις  εἰς   τὸ Λιλύβαιον κατῆρε. καὶ τὸ
[3, 57]   παραυτίκα διαγωγῆς ἀληθινῶς οὔτε τῆς  εἰς   τὸ μέλλον ὠφελείας στοχάζονται δεόντως.
[3, 57]   ἀληθινῶς ἀπολαύουσι τῶν βρωμάτων οὔτ´  εἰς   τὸ μέλλον ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν
[3, 62]   σώματα διέφθαρτο. καθίσας οὖν τούτους  εἰς   τὸ μέσον προέθηκε πανοπλίας Γαλατικάς,
[3, 117]   μεγίστην χρείαν παρεσχημένου τοῖς Καρχηδονίοις  εἰς   τὸ νικᾶν καὶ τότε καὶ
[3, 48]   αὐτοῖς. ἐξ ὧν εἰκότως ἐμπίπτουσιν  εἰς   τὸ παραπλήσιον τοῖς τραγῳδιογράφοις. καὶ
[3, 96]   κύριος νήσου Κοσσύρου καὶ φρουρὰν  εἰς   τὸ πολισμάτιον εἰσαγαγὼν αὖθις εἰς
[3, 59]   πολλὰς καὶ μεγάλας ἀφορμὰς εἰληφότων  εἰς   τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ φιλομαθεῖν περὶ
[3, 37]   τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων, δι´ ὧν  εἰς   τὸ Σαρδόνιον πέλαγος ἐξίησιν
[3, 47]   {τὰς} δύσεις χειμερινάς, ἐκβάλλει δ´  εἰς   τὸ Σαρδῷον πέλαγος. φέρεται δ´
[3, 49]   ἐπισπωμένου τοῦ πρεσβυτέρου καὶ παρακαλοῦντος  εἰς   τὸ συμπρᾶξαι καὶ συμπεριποιῆσαι τὴν
[3, 20]   δὲ τῶν Ῥωμαίων καὶ παρελθόντων  εἰς   τὸ συνέδριον καὶ διασαφούντων ταῦτα,
[3, 20]   ἐτῶν ἄγειν φασὶ τοὺς πατέρας  εἰς   τὸ συνέδριον, οὓς μετέχοντας τῶν
[3, 110]   τὴν Ἰταλίαν ῥύσεις, τὰς μὲν  εἰς   τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος, τὰς δ´
[3, 92]   μὴ καταφθεῖραι τὴν λείαν, ἀλλ´  εἰς   τοιοῦτον ἀπερείσασθαι τόπον, ἐν
[3, 111]   γὰρ ἡμῖν συγκατασκευάζοντες τὴν νίκην  εἰς   τοιούτους τόπους ἤχασι τοὺς ἐχθρούς·
[3, 110]   τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος, τὰς δ´  εἰς   τὸν Ἀδρίαν· δι´ οὗ ῥέοντα
[3, 110]   Ἰταλίας, ποιεῖσθαι δὲ τὴν ἐκβολὴν  εἰς   τὸν Ἀδρίαν— τῷ δὲ τρίτῳ
[3, 96]   ἐκθύμως, τὰς μὲν ναῦς ἐξέβαλον  εἰς   τὸν αἰγιαλόν, αὐτοὶ δ´ ἀποπηδήσαντες
[3, 107]   ὑπάτους ἐξαπέστελλον. συνέβαινε δὲ πάντας  εἰς   τὸν Αἰμίλιον ἀποβλέπειν καὶ πρὸς
[3, 83]   τελείως στενὴν ἀπολείπουσαν πάροδον ὡς  εἰς   τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν παρώρειαν,
[3, 84]   τὸ πλεῖστον μέρος τῆς πορείας  εἰς   τὸν αὐλῶνα προσδέξασθαι καὶ συνάπτειν
[3, 19]   Ῥωμαίων οἱ τῆς νυκτὸς ἀποβάντες  εἰς   τὸν καιρὸν τοῦτον συνῆψαν, διὰ
[3, 19]   πόλεως· τέλος δὲ πάντες ἐξεχύθησαν  εἰς   τὸν κίνδυνον. τῶν δὲ Ῥωμαίων
[3, 98]   τῶν ἀναγκαιοτάτων ἅμιλλαν ποιήσεσθαι τῆς  εἰς   τὸν κύριον τῶν πραγμάτων εὐεργεσίας.
[3, 8]   πάσας ἐξελέγξαντες τὰς ἐλπίδας τελευταῖον  εἰς   τὸν περὶ τῆς πατρίδος καὶ
[3, 2]   ἀποστῆναι τοῦ παραγωγιάζειν τοὺς πλέοντας  εἰς   τὸν Πόντον. στήσαντες δ´ ἐπὶ
[3, 46]   προτείνοντες τὴν κατασκευὴν τοῦ ζεύγματος  εἰς   τὸν πόρον. τὴν δ´ ἀπὸ
[3, 46]   κατὰ μέσον τὸν πόρον ἀπέρριψεν  εἰς   τὸν ποταμὸν αὑτὰ διὰ τὸν
[3, 10]   ταῖς χερσὶ πιστεύσαντες εὐθαρσῶς ἐνέβησαν  εἰς   τὸν προειρημένον πόλεμον. Ὅτι δ´
[3, 83]   λίμνην καὶ τὰς παρωρείας φέρουσαν  εἰς   τὸν προειρημένον τόπον. μὲν
[3, 90]   περὶ Καπύην πεδία, καὶ τούτων  εἰς   τὸν προσαγορευόμενον Φάλερνον τόπον, πεπεισμένος
[3, 87]   στρατιωτῶν· μετακαθώπλισε δὲ τοὺς Λίβυας  εἰς   τὸν Ῥωμαϊκὸν τρόπον ἐκλεκτοῖς ὅπλοις,
[3, 83]   τὴν πρωτοπορείαν παρὰ τὴν λίμνην  εἰς   τὸν ὑποκείμενον αὐλῶνα, βουλόμενος ἐξάπτεσθαι
[3, 102]   τοὺς ἀπὸ τῆς χώρας συμπεφευγότας  εἰς   τὸν χάρακα τὸν περὶ τὸ
[3, 110]   ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι καὶ προάγειν μᾶλλον  εἰς   τόπους τοιούτους ἐν οἷς τὸ
[3, 60]   τῶν πόνων. οὔτε (γὰρ) διακομίζειν  εἰς   τοσαύτας μυριάδας διὰ τοιούτων τόπων
[3, 64]   πεπεραιωμένος, τὸν δὲ Τίκινον κρίνων  εἰς   τοὔμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς μὲν ἐπιτηδείοις
[3, 60]   ἔκρινε μὴ μέλλειν ἀλλὰ προάγειν  εἰς   τοὔμπροσθεν καὶ πράττειν τι πρὸς
[3, 51]   πληγῆς, οἱ δὲ κατὰ τὴν  εἰς   τοὔμπροσθεν ὁρμὴν ἐξωθοῦντες πᾶν τὸ
[3, 17]   ὄπισθεν πολέμιον ἀσφαλῶς ποιήσεσθαι τὴν  εἰς   τοὔμπροσθεν πορείαν. χωρίς τε τούτων
[3, 79]   οἱ δὲ Κελτοὶ δυσχερῶς μὲν  εἰς   τοὔμπροσθεν προύβαινον, τεταραγμένων καὶ διαπεπατημένων
[3, 82]   γε μὴν Ἀννίβας ἅμα μὲν  εἰς   τοὔμπροσθεν ὡς πρὸς τὴν Ῥώμην
[3, 79]   κακουχίας. ἐκωλύοντο δὲ πάλιν ἀπονεύειν  εἰς   τοὐπίσω διὰ τοὺς ἐφεστῶτας αὐτοῖς
[3, 79]   ἵν´ ἐὰν κακοπαθοῦντες τρέπωνται πάλιν  εἰς   τοὐπίσω, κωλύῃ διὰ τῶν ἱππέων
[3, 115]   τῷ βάρει θλιβόμενοι κλίνοντες ὑπεχώρουν  εἰς   τοὐπίσω, λύσαντες τὸν μηνίσκον. αἱ
[3, 6]   σπεύδει μετελθεῖν τὴν Περσῶν παρανομίαν  εἰς   τοὺς Ἕλληνας, ὁρμὴν ἔσχε καὶ
[3, 80]   τὴν ἐκείνων στρατοπεδείαν καὶ καθέντος  εἰς   τοὺς ἔμπροσθεν τόπους τὰ μὲν
[3, 75]   προφυλακὰς καὶ τῶν ἄλλων τόπων  εἰς   τοὺς εὐκαίρους· παρεσκεύασαν δὲ καὶ
[3, 21]   καὶ Καρχηδονίοις πρὸς ἀλλήλους ἕως  εἰς   τοὺς καθ´ ἡμᾶς καιρούς. ~Γίνονται
[3, 27]   Καρχηδονίοις ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως  εἰς   τοὺς κατ´ Ἀννίβαν καιρούς. ~Ὥσπερ
[3, 41]   Λιγυστίνην ἧκε πεμπταῖος ἀπὸ Πισῶν  εἰς   τοὺς κατὰ Μασσαλίαν τόπους, καὶ
[3, 3]   Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν τὴν διήγησιν ὁλοσχερῶς  εἰς   τοὺς κατὰ τὴν Ἑλλάδα τόπους
[3, 17]   πλήθη καὶ παραβόλως διδοὺς αὑτὸν  εἰς   τοὺς κινδύνους. πᾶσαν δὲ κακοπάθειαν
[3, 14]   εἷλε. μετὰ δὲ ταῦτα παραδόξως  εἰς   τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους ἐπανάγων,
[3, 108]   τοὺς ἀνταγωνιστὰς παρατάττεσθαι καὶ συγκαταβαίνειν  εἰς   τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους. οἱ μὲν
[3, 95]   καὶ κατῆρε δευτεραῖος ἐκ Ταρράκωνος  εἰς   τοὺς περὶ τὸν Ἴβηρα ποταμὸν
[3, 111]   ἁθροισθέντων δέ, περιβλέψαι κελεύσας πάντας  εἰς   τοὺς πέριξ τόπους, ἤρετο τί
[3, 34]   διαπεράσας τὰς πρὸ τοῦ δυσχωρίας  εἰς   τοὺς προειρημένους ἀφικέσθαι τόπους καὶ
[3, 24]   δέ τι αὐτοῖς, μὴ καταγέτωσαν  εἰς   τοὺς Ῥωμαίων λιμένας· ἐὰν δὲ
[3, 99]   τοὺς ὁμήρους τοῖς πολεμίοις οὐκ  εἰς   τοὺς τυχόντας ἐπεπτώκει κινδύνους. καὶ
[3, 40]   ἑτοιμάσαντες ἐνέδρας ἅμα τῷ παρελθεῖν  εἰς   τοὺς ὑλώδεις τόπους πανταχόθεν ἅμα
[3, 102]   ἀπέκτειναν· οἱ δὲ παρατεταγμένοι τέλος  εἰς   τοῦτ´ ἦλθον καταφρονήσεως ὥστε καὶ
[3, 21]   ἐχρῶντο δ´ ἐξ αὐτῶν Ῥωμαίων  εἰς   τοῦτο παραδείγματι. τὰς γὰρ ἐπὶ
[3, 10]   πολλὰ μὲν ἂν εὕροι τις  εἰς   τοῦτο· σχεδὸν δὲ πρὸς πίστιν
[3, 54]   συναθροίσας παρακαλεῖν, μίαν ἔχων ἀφορμὴν  εἰς   τοῦτο τὴν τῆς Ἰταλίας ἐνάργειαν·
[3, 101]   ταῦτα τὴν ὅλην στρατοπεδείαν μετεβίβασαν  εἰς   τοῦτον τὸν τόπον. δ´
[3, 26]   παρασκευῇ τῆς ἰδίας πραγματείας μνησθέντες  εἰς   τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ
[3, 88]   εἰς τὴν Ἰαπυγίαν. ἧς διῃρημένης  εἰς   τρεῖς ὀνομασίας, καὶ τῶν μὲν
[3, 37]   ἀγαγεῖν τοὺς ἀκούοντας. ταύτης διῃρημένης  εἰς   τρία μέρη καὶ τρεῖς ὀνομασίας,
[3, 85]   δυνάμεως τοὺς ἐπιφανεστάτους ἔθαψεν, ὄντας  εἰς   τριάκοντα τὸν ἀριθμόν· οἱ μὲν
[3, 86]   στομάτων— ἀκούσας εἰσβεβληκότα τὸν Ἀννίβαν  εἰς   Τυρρηνίαν ἀντιστρατοπεδεύειν τῷ Φλαμινίῳ, πᾶσι
[3, 78]   τὴν δὲ διὰ τῶν ἑλῶν  εἰς   Τυρρηνίαν φέρουσαν δυσχερῆ μὲν σύντομον
[3, 75]   μὲν εἰς Ἀρίμινον τὰς δ´  εἰς   Τυρρηνίαν, ὡς ἐπὶ τούτοις ποιησόμενοι
[3, 61]   τε πλοῦν τὸν ἀπὸ Μασσαλίας  εἰς   Τυρρηνίαν ὡς μακρὸς καὶ δυσπαρακόμιστος
[3, 109]   τὴν αὑτῆς προθυμίαν καὶ δύναμιν  εἰς   ὑμᾶς ἀπήρεισται, καὶ πάσας τὰς
[3, 11]   Ῥωμαίοις, ἐθεράπευον τὸν Ἀννίβαν, σπουδάζοντες  εἰς   ὑποψίαν ἐμβαλεῖν πρὸς τὸν Ἀντίοχον.
[3, 100]   ἀρχὰς διὰ λόγων τοὺς ἐνοικοῦντας  εἰς   φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ πίστεις ἐδίδου
[3, 60]   Καρχηδονίοις, τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς  εἰς   φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ συμμαχίαν· οὐχ
[3, 27]   δημοσίᾳ μηδὲ ξενολογεῖν μηδὲ προσλαμβάνειν  εἰς   φιλίαν τοὺς ἀλλήλων συμμάχους. ἐξενεγκεῖν
[3, 117]   ἐπανῆγον, ὄντας εἰς δισχιλίους τῶν  εἰς   φυγὴν τραπέντων ἱππέων. ~Βραβευθείσης δὲ
[3, 85]   ἦσαν Ῥωμαῖοι τῶν ἑαλωκότων, διέδωκεν  εἰς   φυλακὴν ἐπὶ τὰ τάγματα, τοὺς
[3, 112]   τὴν μὲν λοιπὴν δύναμιν αὖθις  εἰς   χάρακα κατέστησεν, τοὺς δὲ Νομάδας
[3, 85]   ἀριθμόν· οἱ μὲν γὰρ πάντες  εἰς   χιλίους καὶ πεντακοσίους ἔπεσον, ὧν
[3, 117]   τετρακισχιλίους, Ἴβηρες δὲ καὶ Λίβυες  εἰς   χιλίους καὶ πεντακοσίους, ἱππεῖς δὲ
[3, 69]   ἱππεῖς δὲ Κελτοὺς καὶ Νομάδας  εἰς   χιλίους, προστάξας ἐπιδραμεῖν αὐτῶν τὴν
[3, 94]   συμμίξαντες κατέβαλον μὲν τῶν Ῥωμαίων  εἰς   χιλίους, ῥᾳδίως δὲ τοὺς παρὰ
[3, 69]   πεζοὺς δὲ σὺν τούτοις ἀκοντιστὰς  εἰς   χιλίους. σπουδῇ δὲ τούτων προσμιξάντων
[3, 48]   ἀλλοτριότητα πρὸς Ῥωμαίους ἐξητάκει σαφῶς,  εἴς   τε τὰς μεταξὺ δυσχωρίας ὁδηγοῖς
[3, 84]   ἤδη τοὺς πολεμίους, συστραφέντες ἀπεχώρησαν  εἴς   τινα κώμην Τυρρηνίδα. μετὰ δὲ
[3, 86]   αὐτῶν διέφθειραν, τοὺς δὲ λοιποὺς  εἴς   τινα λόφον συνδιώξαντες τῇ κατὰ
[3, 50]   οἱ πολέμιοι, τὰς δὲ νύκτας  εἴς   τινα παρακειμένην πόλιν ἀπαλλάττονται, πρὸς
[3, 71]   ἐκ τῶν ἰδίων τάξεων ἥκειν  εἴς   τινα τόπον (τακτὸν) ἤδη τῆς
[3, 18]   πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως ἀπεβίβασεν  εἴς   τινας ὑλώδεις καὶ κοίλους τόπους,
[3, 40]   διαίρεσιν τῆς χώρας ἀπεσταλμένους· ὧν  εἷς   μὲν ἦν Γάιος Λυτάτιος
[3, 70]   στρατόπεδα καὶ παραδόξοις ἐγχειροῦντι πράγμασιν  εἷς   τρόπος ἐστὶν οὗτος σωτηρίας, τὸ
[3, 69]   ἐχρήσατο, τοὺς δὲ παραληφθέντας ἄνδρας  ἀβλαβεῖς   μεθ´ ἑαυτοῦ προῆγε, δεῖγμα βουλόμενος
[3, 33]   δέχεσθαι φάσκοντες. οἱ μὲν οὖν  πρέσβεις   καὶ τὸ συνέδριον ἐπὶ τούτοις
[3, 11]   τοῦ βασιλέως προαίρεσιν. οἱ δὲ  πρέσβεις   ὁρῶντες τὸν Ἀντίοχον προσέχοντα τοῖς
[3, 15]   πολέμου. οἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων  πρέσβεις,   ὅτι μὲν εἴη πολεμητέον σαφῶς
[3, 33]   ~Οἱ δὲ παρὰ τῶν Ῥωμαίων  πρέσβεις—   τὴν γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα—
[3, 13]   οὗ συμβάντος οἱ λοιποὶ γενόμενοι  καταπλαγεῖς   ἐνέδωκαν αὑτοὺς τοῖς Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας
[3, 107]   κίνδυνον. τότε (γε) μὴν οὕτως  ἐκπλαγεῖς   ἦσαν καὶ κατάφοβοι τὸ μέλλον
[3, 31]   τῶν προγεγονότων ἐπιστήμην· εἰ δὲ  μηδεὶς   ἂν μήτε περὶ τῶν κατ´
[3, 25]   χρεία ᾖ. τὰ δὲ πληρώματα  μηδεὶς   ἀναγκαζέτω ἐκβαίνειν ἀκουσίως. Τὸν δ´
[3, 24]   ἀδίκημα. ἐν Σαρδόνι καὶ Λιβύῃ  μηδεὶς   Ῥωμαίων μήτ´ ἐμπορευέσθω μήτε πόλιν
[3, 48]   διὰ τὸ τὰς πρώτας ὑποθέσεις  ψευδεῖς   καὶ παραλόγους λαμβάνειν, τούς τε
[3, 48]   ἐπειδὰν τὰς ἀρχὰς ἀπιθάνους καὶ  ψευδεῖς   ὑποστήσωνται. πῶς γὰρ οἷόν τε
[3, 14]   δέκα μυριάδας ἀνθρώπων. ὧν ἡττηθέντων  οὐδεὶς   ἔτι τῶν ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ
[3, 6]   Ἀσίαν διαπορευομένων αὐτῶν πολεμίαν ὑπάρχουσαν  οὐδεὶς   ἐτόλμα μένειν κατὰ πρόσωπον τῶν
[3, 38]   συνάπτουσιν ἀλλήλαις περὶ τὴν Αἰθιοπίαν,  οὐδεὶς   ἔχει λέγειν ἀτρεκῶς ἕως τῶν
[3, 4]   οὔτε γὰρ πολεμεῖ τοῖς πέλας  οὐδεὶς   νοῦν ἔχων ἕνεκεν αὐτοῦ τοῦ
[3, 1]   τηλικαύτας καὶ τοιαύτας πράξεις, ὅσας  οὐδεὶς   τῶν προγεγονότων καιρῶν ἐν ἴσῳ
[3, 79]   τόπων. ~Ἀννίβας δ´ ἐπιμελῶς ἐξητακὼς  τεναγώδεις   καὶ στερεοὺς ὑπάρχοντας τοὺς κατὰ
[3, 80]   ἀδύνατον. ~Διαπεράσας δὲ παραδόξως τοὺς  ἑλώδεις   τόπους καὶ καταλαβὼν ἐν Τυρρηνίᾳ
[3, 18]   τῆς δυνάμεως ἀπεβίβασεν εἴς τινας  ὑλώδεις   καὶ κοίλους τόπους, εἴκοσι δὲ
[3, 40]   ἅμα τῷ παρελθεῖν εἰς τοὺς  ὑλώδεις   τόπους πανταχόθεν ἅμα προσπεσόντες πολλοὺς
[3, 71]   γὰρ Ῥωμαῖοι πρὸς μὲν τοὺς  ὑλώδεις   τόπους ὑπόπτως εἶχον διὰ τὸ
[3, 78]   πορείαν, ὑφορώμενος βάραθρα καὶ τοὺς  λιμνώδεις   τῶν τόπων. ~Ἀννίβας δ´ ἐπιμελῶς
[3, 65]   ἴλας, καταπλαγέντας τὴν ἐπιφορὰν καὶ  περιδεεῖς   γενομένους μὴ συμπατηθῶσιν ὑπὸ τῶν
[3, 72]   ταῦτα τοὺς ἱππεῖς ἐφ´ ἑκάτερον  θεὶς   τὸ κέρας, ὄντας εἰς τετρακισχιλίους,
[3, 88]   περισπασμοῖς. ~Ἀννίβας δὲ κατὰ βραχὺ  μεταθεὶς   τὴν παρεμβολὴν ἐνδιέτριβε τῇ παρὰ
[3, 106]   μετὰ τὴν Φλαμινίου τελευτὴν  ἐπικατασταθείς,   τότε προχειρισθέντες ὑπὸ τῶν περὶ
[3, 71]   γε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς  κοινολογηθεὶς   Μάγωνι τἀδελφῷ καὶ τοῖς συνέδροις
[3, 11]   μέλλον. ~καθ´ οὓς γὰρ καιροὺς  καταπολεμηθεὶς   Ἀννίβας ὑπὸ Ῥωμαίων τέλος ἐκ
[3, 99]   πρὸς τὴν ἀνακομιδὴν τῶν παίδων.  παραγενηθεὶς   δὲ νυκτὸς ἐπὶ τὸ τῶν
[3, 36]   τῶν προειρημένων εἰς γνωρίμους καὶ  συνήθεις   ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὑπὲρ τῶν ἀγνώστων
[3, 54]   μὲν ὑπέφερον τὴν ταλαιπωρίαν, ἅτε  συνήθεις   ὄντες ἤδη τοῖς τοιούτοις κακοῖς·
[3, 79]   καὶ φερέκακοι πάντες ὄντες καὶ  συνήθεις   ταῖς τοιαύταις ταλαιπωρίαις. οἱ δὲ
[3, 34]   γραφῇ ταύτῃ. ~Ἀννίβας δὲ πάντα  προνοηθεὶς   περὶ τῆς ἀσφαλείας τῶν τε
[3, 79]   ὡς ἐὰν ἅψηται τῆς πολεμίας,  ἡττηθεὶς   μὲν οὐ προσδεήσεται τῶν ἀναγκαίων,
[3, 3]   Ἑλλάδος ἔφυγεν, δεύτερον δὲ πῶς  ἡττηθεὶς   τῆς ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου
[3, 9]   Ἀννίβου γεγονότος. ἐκεῖνος γὰρ οὐχ  ἡττηθεὶς   τῷ περὶ Σικελίας πολέμῳ τῇ
[3, 98]   τῶν πολλῶν, ὑπὸ τὴν ὄψιν  τιθεὶς   διὰ τοῦ συμβαίνοντος τὴν Καρχηδονίων
[3, 99]   διὰ τῆς τῶν παίδων ἀποκαταστάσεως  τιθεὶς   ὑπὸ τὴν ὄψιν τὴν τῶν
[3, 99]   Καρχηδονίων ἀπιστίαν καὶ βαρύτητα καὶ  προσπαρατιθεὶς   τὴν αὑτοῦ μετάθεσιν πολλοὺς Ἰβήρων
[3, 34]   καὶ τῶν ἐκ τῆς Καρχηδόνος,  ἐπαρθεὶς   τῷ θυμῷ καὶ πιστεύων τῇ
[3, 70]   ἐκείνων. πρὸς δὲ τούτοις αὐτὸς  ὑγιασθεὶς   ἐκ τοῦ τραύματος ἀληθινὴν παρέξεσθαι
[3, 94]   ἀφίστατό γε τῆς προθέσεως. καὶ  ἀναγκασθεὶς   δὲ μετ´ ὀλίγας ἡμέρας ἐπί
[3, 98]   προδοσίας συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν καὶ βαρβαρικόν.  πεισθεὶς   γὰρ διότι δύναται μέγας γενέσθαι
[3, 41]   αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα. Πόπλιος δὲ  κομισθεὶς   παρὰ τὴν Λιγυστίνην ἧκε πεμπταῖος
[3, 95]   περὶ τὸν Ἴβηρα ποταμὸν τόπους.  καθορμισθεὶς   δὲ τῶν πολεμίων ἐν ἀποστήματι
[3, 41]   τοὺς κατὰ Μασσαλίαν τόπους, καὶ  καθορμισθεὶς   πρὸς τὸ πρῶτον στόμα τοῦ
[3, 70]   Καρχηδονίων διεφθαρκότες. ~Ὁ δὲ Τεβέριος  μετεωρισθεὶς   καὶ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ
[3, 2]   Καρχηδονίοις καὶ Ῥωμαίοις πόλεμος,  προσαγορευθεὶς   Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν ὡς εἰς Ἰταλίαν
[3, 50]   ~Ἀννίβας δ´ ἐν ἡμέραις δέκα  πορευθεὶς   παρὰ τὸν ποταμὸν εἰς ὀκτακοσίους
[3, 99]   τὴν ἔξοδον, ὡς θέλων λαθεῖν,  παραπορευθεὶς   τὸν χάρακα τῶν πολεμίων ἧκε
[3, 9]   παρασκευὴν πραγμάτων, ὅσον ἐπ´ ἐκείνῳ.  προκαταληφθεὶς   δὲ ταῖς ἐμφυλίοις ταραχαῖς ἐν
[3, 76]   αὐτοὺς καιροὺς Γνάιος Κορνήλιος  καταλειφθεὶς   ὑπὸ τἀδελφοῦ Ποπλίου στρατηγὸς ἐπὶ
[3, 76]   ναυτικῆς δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον,  ἀναχθεὶς   ἀπὸ τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων
[3, 98]   πλείω πρὸς τὸν αὐτὸν τρόπον  διαλεχθεὶς   ἔπεισε τὸν Βώστορα συγκαταθέσθαι τοῖς
[3, 111]   ταῦτα δὲ καὶ τούτοις παραπλήσια  διαλεχθείς,   προθύμως αὐτὸν ἐπισημαινομένου τοῦ πλήθους,
[3, 23]   ὑπὸ χειμῶνος πολεμίων βίᾳ  κατενεχθεὶς   δέηταί του τῶν ἀναγκαίων πρὸς
[3, 66]   τοῖς ὑπεναντίοις. δὲ Πόπλιος  περαιωθεὶς   τὸν Πάδον καὶ στρατοπεδεύσας περὶ
[3, 98]   ἔλαβε παρὰ τούτων ὅμηρα τοὺς  υἱεῖς   τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν· οὓς πάντας
[3, 87]   μὲν γὰρ ὑπάτων ἑκατέρῳ δώδεκα  πελέκεις   ἀκολουθοῦσι, τούτῳ δ´ εἴκοσι καὶ
[3, 73]   τούτων· ἀκμαῖοι γὰρ παρατεταγμένοι καὶ  νεαλεῖς   ἀεὶ πρὸς τὸ δέον εὐχρήστως
[3, 4]   τῶν παραγγελλομένων. ἐπεὶ δ´ οὐκ  αὐτοτελεῖς   εἰσιν οὔτε περὶ τῶν κρατησάντων
[3, 62]   ἵππους παρέστησε καὶ σάγους εἰσήνεγκε  πολυτελεῖς.   κἄπειτα τῶν νεανίσκων ἤρετο τίνες
[3, 62]   πανοπλίας Γαλατικάς, οἵαις εἰώθασιν οἱ  βασιλεῖς   αὐτῶν, ὅταν μονομαχεῖν μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι·
[3, 24]   Ταρρακινίτας. αὗται δ´ εἰσὶν αἱ  πόλεις   αἱ περιέχουσαι παρὰ θάλατταν τὴν
[3, 7]   ἐκεῖνοι περιπορευόμενοι μετ´ Ἀντιόχου τὰς  πόλεις   ἀλόγως καὶ ψευδῶς κατήγγελλον, ἀρχὴν
[3, 33]   τοὺς Ἴβηρας ἐπὶ τὰς ἑαυτῶν  πόλεις,   βουλόμενος ἑτοίμους καὶ προθύμους παρασκευάζειν
[3, 67]   ἐπαγγειλάμενος ἐξέπεμψεν εἰς τὰς αὑτῶν  πόλεις,   δηλώσοντας μὲν τὰ πεπραγμένα τοῖς
[3, 117]   μόνον ἴσως εἰς τὰς παρακειμένας  πόλεις   διέφυγον. οἱ δὲ λοιποὶ πάντες,
[3, 61]   δυνάμεως καὶ πολιορκεῖ τινας ἤδη  πόλεις   ἐν Ἰταλίᾳ. διότι παραδόξου φανέντος
[3, 61]   καὶ πολιορκεῖν αὐτὸν ἤδη τινὰς  πόλεις   ἐν Ἰταλίᾳ, κατεπέπληκτο τὴν τόλμαν
[3, 40]   ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι. τὰς μὲν οὖν  πόλεις   ἐνεργῶς ἐτείχιζον, τοὺς δ´ οἰκήτορας
[3, 117]   τῶν συμμάχων σποράδες εἰς τὰς  πόλεις   ἐσώθησαν· ἐκ δὲ τῶν πεζῶν
[3, 81]   ἐν τούτοις ἔκπληξιν οὐ μόνον  πόλεις   καὶ βίους ἀναστάτους πεποιήκασιν, ἀλλὰ
[3, 99]   τοὺς ἐπιτηδείους. ὃς ἐπιπορευόμενος τὰς  πόλεις   καὶ διὰ τῆς τῶν παίδων
[3, 13]   τοῖς Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας δὲ τὰς  πόλεις   καὶ κυριεύσας πολλῶν χρημάτων ἧκε
[3, 77]   ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις, ὁμοίως δὲ τὰς  πόλεις   καὶ τὴν χώραν, ἣν ὑπὸ
[3, 75]   καὶ συνηθροῖσθαι πάντας εἰς τὰς  πόλεις   καὶ χορηγεῖσθαι δὲ τοῖς ἀναγκαίοις
[3, 35]   πάντας ὑφ´ ἑαυτὸν καί τινας  πόλεις   κατὰ κράτος ἑλών, ταχέως μὲν
[3, 90]   οὗ γενομένου καταπλαγείσας ἤλπιζε τὰς  πόλεις   ὁρμήσειν πρὸς τὴν ἀπὸ Ῥωμαίων
[3, 16]   καταστρέφεσθαι τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα  πόλεις   τὰς ὑπὸ Ῥωμαίους ταττομένας, πεπλευκέναι
[3, 91]   καὶ τὰς ἐπιφανεστάτας καὶ καλλίστας  πόλεις   τῆς Ἰταλίας ἐν αὑτοῖς. τὴν
[3, 98]   πράγματος. ἀποκαθιστάνων γὰρ εἰς τὰς  πόλεις   τοὺς παῖδας οὐ μόνον τὴν
[3, 41]   τὸ Μασσαλιωτικὸν προσαγορευόμενον, ἀπεβίβαζε τὰς  δυνάμεις,   ἀκούων μὲν ὑπερβάλλειν ἤδη τὰ
[3, 65]   πεδίου, σπεύδοντες κατοπτεῦσαι τὰς ἀλλήλων  δυνάμεις.   ἅμα δὲ τῷ πλησιάζειν αὑτοῖς
[3, 66]   ἀσφαλὲς ἔκρινε δεῖν ἀποκαταστῆσαι τὰς  δυνάμεις.   Ἀννίβας δὲ μέχρι μέν τινος
[3, 88]   μετὰ τοῦ συνάρχοντος παραλαβὼν τὰς  δυνάμεις   ἀντεστρατοπέδευσε τοῖς Καρχηδονίοις περὶ τὰς
[3, 56]   ἐπάνω προεῖπα, Πόπλιος ἀπολελοιπὼς τὰς  δυνάμεις   Γναΐῳ τἀδελφῷ καὶ παρακεκληκὼς αὐτὸν
[3, 68]   Τεβέριον καὶ τὰς μετ´ ἐκείνου  δυνάμεις,   ἐθεράπευε δ´ αὑτὸν ἐπιμελῶς, σπουδάζων
[3, 66]   ἄλλους τραυματίας, ἅμα δὲ τὰς  δυνάμεις   εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι νομίζων ἦγε
[3, 44]   ἐπιτηδείους. αὐτὸς δὲ συναγαγὼν τὰς  δυνάμεις   εἰσήγαγε τοὺς βασιλίσκους τοὺς περὶ
[3, 34]   ἀδύνατον εἶναι φασκόντων, συνῆγε τὰς  δυνάμεις   ἐκ τῆς παραχειμασίας ὑπὸ τὴν
[3, 66]   παρόντας φιλανθρώπως καὶ κομισάμενος τὰς  δυνάμεις   ἐκ τοῦ πέραν προῆγεν παρὰ
[3, 41]   ἀκρίβειαν, αὐτὸς μὲν ἀνελάμβανε τὰς  δυνάμεις   ἐκ τοῦ πλοῦ καὶ διενοεῖτο
[3, 62]   Πόπλιος ἐπεβάλοντο παρακαλεῖν τὰς ἑαυτῶν  δυνάμεις,   ἑκάτερος προθέμενος τὰ πρέποντα τοῖς
[3, 44]   ἐν βραχεῖ χρόνῳ διαπεραιώσας τὰς  δυνάμεις   ἐκείνην μὲν τὴν νύκτα παρ´
[3, 61]   ἐπ´ οἴκου· τὰς δὲ πεζικὰς  δυνάμεις   ἐξώρκισε διὰ τῶν χιλιάρχων, τάξας
[3, 99]   διέλυον εἰς παραχειμασίαν ἀμφότεροι τὰς  δυνάμεις,   ἱκανοῦ τινος ἐκ τῆς τύχης
[3, 105]   σφαλῶσι τοῖς ὅλοις, ἐξῆγε τὰς  δυνάμεις   καὶ κατὰ σπουδὴν ἐβοήθει τοῖς
[3, 108]   οἳ καὶ παραγενόμενοι πρὸς τὰς  δυνάμεις   καὶ συναθροίσαντες τὰ πλήθη τήν
[3, 49]   ἠπείγετο καὶ παραγενόμενος ἐνεβίβαζε τὰς  δυνάμεις.   καὶ τὸν μὲν ἀδελφὸν ἐξέπεμπεν
[3, 42]   περὶ τὰς μεθ´ ἑαυτοῦ καταλειφθείσας  δυνάμεις.   μάλιστα δ´ αὐτῷ παρεῖχε δυσχρηστίαν
[3, 96]   αὐτὸς ἀνεκομίσθη πρὸς τὰς πεζικὰς  δυνάμεις·   ~οἱ δ´ ἐκ τῆς συγκλήτου
[3, 106]   ἑαυτῶν γνώμην τὰ κατὰ τὰς  δυνάμεις.   οἱ δὲ περὶ τὸν Αἰμίλιον
[3, 44]   ἀγῶνας πρὸς τὰς τῶν Ῥωμαίων  δυνάμεις.   οἱ μὲν οὖν Κελτοὶ τοιαῦτα
[3, 13]   τῶν στρατοπέδων ὅτι συμβαίνει τὰς  δυνάμεις   ὁμοθυμαδὸν ᾑρῆσθαι στρατηγὸν Ἀννίβαν, παραυτίκα
[3, 107]   γενέσθαι περὶ τὰς τῶν Ῥωμαίων  δυνάμεις·   οὐ γὰρ μόνον διὰ τὰς
[3, 60]   τὰς μὲν ἀρχὰς ἀνελάμβανε τὰς  δυνάμεις.   οὐ γὰρ μόνον ὑπὸ τῶν
[3, 103]   δὲ καὶ Φάβιος ἐπὶ τὰς  δυνάμεις   οὐδὲν ἠλλοιωμένος ὑπὸ τῶν συμβεβηκότων,
[3, 96]   ὑπεναντίων, ἅμα τὰς πεζικὰς ἐξέταττον  δυνάμεις   παρὰ τὸν αἰγιαλὸν καὶ τοῖς
[3, 101]   πλῆθος. ~Μάρκος δὲ παρειληφὼς τὰς  δυνάμεις   παρὰ Φαβίου τὸ μὲν πρῶτον
[3, 77]   μὲν Φλαμίνιος ἀναλαβὼν τὰς αὑτοῦ  δυνάμεις   προῆγε διὰ Τυρρηνίας καὶ κατεστρατοπέδευσε
[3, 64]   γεφυροποιεῖν παρήγγειλε, τὰς δὲ λοιπὰς  δυνάμεις   συναγαγὼν παρεκάλει. τὰ μὲν οὖν
[3, 89]   τὰς μὲν γὰρ τῶν ὑπεναντίων  δυνάμεις   συνέβαινε γεγυμνάσθαι μὲν ἐκ τῆς
[3, 74]   γίνεσθαι περὶ τὰς τῶν Ῥωμαίων  δυνάμεις.   τέλος δ´ ἀμφότερα (τὰ) κέρατα
[3, 34]   τῶν πολιτῶν εὐνοίᾳ παρεκάλει τὰς  δυνάμεις   φανερῶς ἤδη πρὸς τὸν κατὰ
[3, 103]   μέρος ἄρχειν διελόμενον τὰς  δυνάμεις   χρῆσθαι τοῖς σφετέροις στρατοπέδοις κατὰ
[3, 109]   τοῖς προειρημένοις ὑπάρχει. ~πρῶτον γὰρ  ἡμεῖς   ἀμφότεροι πάρεσμεν, οὐ μόνον αὐτοὶ
[3, 59]   ὑπὲρ τῶν πρότερον ἀγνοουμένων. ὅπερ  ἡμεῖς   αὐτοί τε πειρασόμεθα ποιεῖν, λαβόντες
[3, 33]   τοῖς ἀξιοπίστως ψευδομένοις τῶν συγγραφέων.  ἡμεῖς   γὰρ εὑρόντες ἐπὶ Λακινίῳ τὴν
[3, 57]   πολεμίοις, σπεύδων συμβαλεῖν εἰς μάχην.  ~Ἡμεῖς   δ´ ἐπειδὴ καὶ τὴν διήγησιν
[3, 57]   ἀλλήλους τὸν πλεῖστον διατίθενται λόγον.  ἡμεῖς   δ´ οὐχὶ νομίζοντες ἀλλότριον εἶναι
[3, 48]   τῶν αὐτῶν ἐλπίδων μέλλουσι κοινωνεῖν.  ἡμεῖς   δὲ περὶ τούτων εὐθαρσῶς ἀποφαινόμεθα
[3, 26]   λέγει βύβλῳ διαρρήδην. περὶ ὧν  ἡμεῖς   ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας
[3, 34]   πρὸς Ῥωμαίους, ὑπὲρ οὗ διήλθομεν  ἡμεῖς   ἐν τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ
[3, 40]   προγεγονότος, ὑπὲρ οὗ τὴν ἐξήγησιν  ἡμεῖς   ἐν τῇ προτέρᾳ βύβλῳ ταύτης
[3, 48]   τὸν Πάδον πεδία κατοικοῦσι, καθάπερ  ἡμεῖς   ἐν τοῖς πρὸ τούτων ἐδηλώσαμεν,
[3, 37]   ἐθνῶν καὶ πολυανθρώπων, ὑπὲρ ὧν  ἡμεῖς   μετὰ ταῦτα τὸν κατὰ μέρος
[3, 28]   σφίσιν ὑπάρχοντας αἰχμαλώτους. ὑπὲρ ὧν  ἡμεῖς   τὰ κατὰ μέρος ἐν τῇ
[3, 19]   πράξεως καιρῷ διεφθάρη· περὶ ὧν  ἡμεῖς   τὰ κατὰ μέρος, ὅταν ἐπὶ
[3, 118]   ἐγένοντο μετ´ ὀλίγους χρόνους. διόπερ  ἡμεῖς   ταύτην μὲν τὴν βύβλον ἐπὶ
[3, 22]   ὅσον ἦν δυνατὸν ἀκριβέστατα διερμηνεύσαντες  ἡμεῖς   ὑπογεγράφαμεν. τηλικαύτη γὰρ διαφορὰ
[3, 109]   τῆς σωτηρίας ἐν ὑμῖν. ὧν  ὑμεῖς   αὐτὴν μὴ διαψεύσητε νῦν, ἀλλ´
[3, 109]   καὶ μετέχειν τῶν αὐτῶν ἀγώνων.  ὑμεῖς   γε μὴν οὐ μόνον ἑωράκατε
[3, 50]   στράτευμα τῶν Καρχηδονίων· νῦν δὲ  καταφανεῖς   γενόμενοι μεγάλα μὲν καὶ τοὺς
[3, 89]   περὶ πεντήκοντα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ  συνεὶς   τὴν παρουσίαν τοῦ Φαβίου καὶ
[3, 76]   ἀεί ποτε Καρχηδονίοις. ταχὺ δὲ  συνεὶς   τὸ γεγονὸς Ἀσδρούβας ἧκε παραβοηθῶν
[3, 81]   ἀργίαν οὐ μόνον τὰς κοινὰς  πράξεις,   ἀλλὰ καὶ τοὺς ἰδίους καταπροΐενται
[3, 49]   ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ  πράξεις,   αὐτὸς δὲ πάλιν ὑποστρέψας εἰς
[3, 6]   τῶν συγγεγραφότων τὰς κατ´ Ἀννίβαν  πράξεις   βουλόμενοι τὰς αἰτίας ἡμῖν ὑποδεικνύναι,
[3, 3]   ὅλην διήγησιν ἅμα καὶ τὰς  πράξεις,   ἐπὶ πᾶσιν ἐξηγησάμενοι τὴν Ἀντιόχου
[3, 64]   στόλον καὶ τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ  πράξεις,   ἐφ´ ἃς ἀπεστάλη, δεῦρο μετὰ
[3, 107]   τῶν ὑπάτων ἐξαποστέλλουσιν ἐπὶ τὰς  πράξεις.   καὶ τοὺς μὲν πλείστους ἀγῶνας
[3, 4]   πραγματείαν ἐπὶ τὰς τελευταίας ῥηθείσας  πράξεις   κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν.
[3, 16]   ἐπὶ τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα  πράξεις   κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς
[3, 87]   τὰς ἐκείνου τἀνδρὸς ἐπιτυχίας καὶ  πράξεις.   δὲ δικτάτωρ ταύτην ἔχει
[3, 103]   δικτάτορες ἐγεγόνεισαν ἐπὶ τὰς αὐτὰς  πράξεις,   πρότερον οὐδέποτε συνεβεβήκει παρὰ
[3, 1]   ἐν τούτῳ τηλικαύτας καὶ τοιαύτας  πράξεις,   ὅσας οὐδεὶς τῶν προγεγονότων καιρῶν
[3, 33]   αὐτὸς κεχειρικὼς τὰς κατὰ μέρος  πράξεις,   οὐδὲ προκαταγινώσκειν, εἰ πεποιήκαμεν παραπλήσιον
[3, 41]   τὴν ὡραίαν ἐπὶ τὰς προκειμένας  πράξεις,   Πόπλιος μὲν οὖν εἰς Ἰβηρίαν
[3, 9]   καὶ περὶ ταύτας διέτριβε τὰς  πράξεις.   ~Ῥωμαίων δὲ μετὰ τὸ καταλύσασθαι
[3, 3]   Ἰβηρίᾳ καὶ Λιβύῃ καὶ Σικελίᾳ  πράξεις   Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν τὴν
[3, 118]   δηλώσαντες· ὅταν δὲ τὰς Ἑλληνικὰς  πράξεις   τὰς κατὰ τὴν αὐτὴν ὀλυμπιάδα
[3, 6]   φημι τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καὶ  πράξεις   τῶν ἤδη κεκριμένων, αἰτίας δὲ
[3, 59]   περὶ τὰς πολεμικὰς καὶ πολιτικὰς  πράξεις   φιλοτιμίας, ἐκ δὲ τούτων πολλὰς
[3, 74]   κεφαλὴν ὄμβρου. τηροῦντες δὲ τὰς  τάξεις   ἁθρόοι μετ´ ἀσφαλείας ἀπεχώρησαν εἰς
[3, 73]   καὶ μέσας τῆς ὅλης παρεμβολῆς  τάξεις   ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐμάχοντο συστάδην,
[3, 115]   καὶ τῶν Κελτῶν ἔμενον αἱ  τάξεις   καὶ διεμάχοντο τοῖς Ῥωμαίοις γενναίως·
[3, 84]   μὴ φεύγειν μηδὲ λείπειν τὰς  τάξεις.   οἱ δὲ κατὰ πορείαν μεταξὺ
[3, 72]   κατὰ τὰς εἰθισμένας παρ´ αὐτοῖς  τάξεις,   ὄντας τοὺς μὲν Ῥωμαίους εἰς
[3, 109]   μόνον ἑωράκατε τοὺς καθοπλισμούς, τὰς  τάξεις,   τὰ πλήθη τῶν πολεμίων, ἀλλὰ
[3, 32]   ἀδύνατον, εἰ μὴ καὶ τὰς  παρατάξεις   τις ἀναγινώσκων αὐτὰς ἐξ ὧν
[3, 32]   τὰς τῶν κατὰ μέρος γραφόντων  συντάξεις   ἀναγινώσκειν κτᾶσθαι; χωρὶς γὰρ
[3, 48]   κατ´ αὐτὰς οἰκεῖν συμβαίνει τὰς  Ἄλπεις,   ἀλλ´ ἀγνοοῦντες ἕκαστα τῶν εἰρημένων
[3, 50]   σταδίους ἤρξατο τῆς πρὸς τὰς  Ἄλπεις   ἀναβολῆς, καὶ συνέβη μεγίστοις αὐτὸν
[3, 62]   πορείαν ἐν ταῖς περὶ τὰς  Ἄλπεις   δυσχωρίαις. τούτους δὲ κακῶς διετίθετο,
[3, 34]   τὴν ἀρετὴν τῆς ὑπὸ τὰς  Ἄλπεις   καὶ περὶ τὸν Πάδον ποταμὸν
[3, 65]   ποταμὸν ἐκ τοῦ πρὸς τὰς  Ἄλπεις   μέρους, ἔχοντες εὐώνυμον μὲν οἱ
[3, 56]   καὶ τῶν δυσχωριῶν κατὰ τὰς  Ἄλπεις,   οὐ μόνον ἄνδρας, ἔτι δὲ
[3, 48]   δέ, μεγάλοις στρατοπέδοις ὑπερβάντας τὰς  Ἄλπεις   παρατετάχθαι μὲν Ῥωμαίοις, συνηγωνίσθαι δὲ
[3, 54]   ἀκροπόλεως φαίνεσθαι διάθεσιν ἔχειν τὰς  Ἄλπεις   τῆς ὅλης Ἰταλίας. διόπερ ἐνδεικνύμενος
[3, 61]   τῆς Ἰταλίας μέχρι πρὸς τὰς  Ἄλπεις   ὡς πολλὴ καὶ δυσδίοδος ὑπάρχει
[3, 72]   τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς μὲν  ἱππεῖς   ἀνεκαλεῖτο, θεωρῶν οὐκ ἔχοντας ὅ,
[3, 113]   εὐωνύμων, τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς  ἱππεῖς   ἀντίους τοῖς τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι,
[3, 110]   ἀναλαβὼν τοὺς εὐζώνους καὶ τοὺς  ἱππεῖς   ἀπήντα καὶ προσπεσὼν ἔτι κατὰ
[3, 115]   τῷ τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς  ἱππεῖς   ἀπὸ τῶν εὐωνύμων πελάσαι τοῖς
[3, 65]   τοῖς πολεμίοις, τοὺς δὲ Νομαδικοὺς  ἱππεῖς   ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ κέρατος ἡτοιμάκει
[3, 73]   τούτοις συνέβαινε καὶ περὶ τοὺς  ἱππεῖς   γίνεσθαι καὶ περὶ τὸ σύμπαν
[3, 107]   πεζοὺς μὲν λαμβάνει περὶ τετρακισχιλίους,  ἱππεῖς   δὲ διακοσίους. ἐπὰν δέ τις
[3, 69]   ὑπάρξειν, ἐξαποστέλλει πεζοὺς μὲν δισχιλίους,  ἱππεῖς   δὲ Κελτοὺς καὶ Νομάδας εἰς
[3, 67]   ὄντες πεζοὶ μὲν εἰς δισχιλίους,  ἱππεῖς   δὲ μικρῷ λείποντες διακοσίων. Ἀννίβας
[3, 113]   πεζῶν μὲν εἰς ὀκτὼ μυριάδας,  ἱππεῖς   δὲ μικρῷ πλείους τῶν ἑξακισχιλίων.
[3, 117]   Λίβυες εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους,  ἱππεῖς   δὲ περὶ διακοσίους. οἱ δὲ
[3, 35]   μὲν ἔχων εἰς ἐννέα μυριάδας,  ἱππεῖς   δὲ περὶ μυρίους καὶ δισχιλίους.
[3, 76]   δυνάμεως πεζοὺς μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους  (ἱππεῖς   δὲ περὶ χιλίους) καὶ καταλαβὼν
[3, 60]   εἰς ὀκτακισχιλίους καὶ τρισμυρίους ἔχων  ἱππεῖς   δὲ πλείους ὀκτακισχιλίων, σχεδόν που
[3, 35]   ἀναλαβὼν εὔζωνον πεζοὺς μὲν πεντακισμυρίους  ἱππεῖς   δὲ πρὸς ἐννακισχιλίους ἦγεν διὰ
[3, 56]   δὲ τῶν Ἰβήρων εἰς ὀκτακισχιλίους,  ἱππεῖς   δὲ τοὺς πάντας οὐ πλείους
[3, 35]   τῷ μὲν Ἄννωνι πεζοὺς μυρίους  ἱππεῖς   δὲ χιλίους καὶ τὰς ἀποσκευὰς
[3, 50]   τῶν Ἀλλοβρίγων, τὰ μὲν τοὺς  ἱππεῖς   δεδιότες, τὰ δὲ τοὺς παραπέμποντας
[3, 72]   Κελτοὺς καὶ Λίβυας, τοὺς δ´  ἱππεῖς   διελὼν ἐφ´ ἑκάτερον παρέστησε τὸ
[3, 51]   τῶν ὑποζυγίων πλῆθος καὶ τοὺς  ἱππεῖς   δυσχερῶς ἐκμηρυομένους καὶ μακρῶς τὰς
[3, 113]   μετώπου· τοὺς δὲ τῶν συμμάχων  ἱππεῖς   εἰς τὸ λαιὸν κέρας παρενέβαλε·
[3, 53]   τὰ μὲν σκευοφόρα καὶ τοὺς  ἱππεῖς   εἶχον ἐν τῇ πρωτοπορείᾳ, τοὺς
[3, 116]   αὐτῶν οἱ σύμμαχοι τῶν Ῥωμαίων  ἱππεῖς   ἐκκλίναντες ἀπεχώρουν. ἐν καιρῷ
[3, 71]   μόνον πεζοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς  ἱππεῖς   ἐνίοτε δύναται κρύπτειν, ἐὰν βραχέα
[3, 68]   ἐπιγνοὺς παραυτίκα μὲν τοὺς Νομαδικοὺς  ἱππεῖς   ἐξαπέστελλε, μετ´ οὐ πολὺ δὲ
[3, 93]   ὅπλων, ἐπὶ δὲ τούτοις (τοὺς)  ἱππεῖς,   ἑξῆς δὲ τὴν λείαν, ἐπὶ
[3, 104]   τόπου, μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς  ἱππεῖς·   ἑξῆς δὲ τούτοις κατόπιν αὐτὸς
[3, 110]   ταῦτα τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς  ἱππεῖς   ἐπαφέντες ἐπροτέρουν κατὰ τὴν ὅλην
[3, 113]   δεξιοῦ κέρως ἐπέταξε τοὺς Νομαδικοὺς  ἱππεῖς.   ἐπεὶ δὲ πάντ´ ἐπὶ μίαν
[3, 79]   Κελτούς, ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς  ἱππεῖς.   ἐπιμελητὴν δὲ τῆς οὐραγίας τὸν
[3, 72]   γεγονότι τῇ προτεραίᾳ περὶ τοὺς  ἱππεῖς   εὐημερήματι. οὔσης δὲ τῆς ὥρας
[3, 72]   συνάγωσιν. μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς  ἱππεῖς   ἐφ´ ἑκάτερον θεὶς τὸ κέρας,
[3, 45]   Ῥωμαίων καὶ Κελτῶν εἰς ἑκατὸν  ἱππεῖς   καὶ τετταράκοντα διαφθαρῆναι, τῶν δὲ
[3, 102]   τῶν ὅπλων ἐξέταξε, τοὺς δ´  ἱππεῖς   καὶ τοὺς εὐζώνους κατὰ μέρη
[3, 83]   πολὺ παρατείνας, ὑπέστειλε, τοὺς δ´  ἱππεῖς   καὶ τοὺς Κελτοὺς ὁμοίως τῶν
[3, 33]   τριήρεις δὲ πέντε. καὶ μὴν  ἱππεῖς   Λιβυφοινίκων μὲν καὶ Λιβύων τετρακοσίους
[3, 33]   σύμπαντες ἀπὸ τούτων τῶν ἐθνῶν  ἱππεῖς   μὲν χίλιοι διακόσιοι, πεζοὶ δὲ
[3, 73]   τῶν ὅπλων ἀλλήλοις, οἱ μὲν  ἱππεῖς   οἱ τῶν Καρχηδονίων εὐθέως ἀπ´
[3, 79]   τοὐπίσω διὰ τοὺς ἐφεστῶτας αὐτοῖς  ἱππεῖς.   πάντες μὲν οὖν ἐκακοπάθουν καὶ
[3, 113]   τοὺς μὲν οὖν τῶν Ῥωμαίων  ἱππεῖς   παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν ἐπὶ
[3, 72]   τῷ συνιδεῖν ἐγγίζοντας τοὺς Νομαδικοὺς  ἱππεῖς   παραυτίκα μὲν αὐτὴν τὴν ἵππον
[3, 116]   ἀποκτείναντες τοὺς περὶ τὸν ποταμὸν  ἱππεῖς   πλὴν παντελῶς ὀλίγων παρεβοήθησαν ἀπὸ
[3, 45]   ἅμα τῷ φωτὶ τοὺς μὲν  ἱππεῖς   προέθετο πάντας ὡς πρὸς θάλατταν,
[3, 86]   Κεντήνιον κατὰ σπουδὴν δοὺς τετρακισχιλίους  ἱππεῖς   προεξαπέστειλε, βουλόμενος, εἰ δέοινθ´ οἱ
[3, 47]   Ἀννίβας τοὺς ἐλέφαντας καὶ τοὺς  ἱππεῖς   προῆγε τούτοις ἀπουραγῶν παρὰ τὸν
[3, 105]   δυνάμεως, ταχέως συνέβη καὶ τοὺς  ἱππεῖς   συμπεσεῖν ἀλλήλοις. οὗ γενομένου, καὶ
[3, 64]   λογιζομένους; καὶ μὴν οὔτε τοὺς  ἱππεῖς   συμπεσόντας τοῖς παρ´ αὑτῶν ἱππεῦσι
[3, 71]   ἅμα τῷ φωτὶ τοὺς Νομαδικοὺς  ἱππεῖς   συναγαγών, ὄντας φερεκάκους διαφερόντως, παρεκάλεσε
[3, 65]   καὶ τοὺς ἅμα τούτοις Γαλατικοὺς  ἱππεῖς,   τοὺς δὲ λοιποὺς ἐν μετώπῳ
[3, 107]   ποιοῦσι περὶ πεντακισχιλίους, τοὺς δ´  ἱππεῖς   τριακοσίους. τῶν δὲ συμμάχων τὸ
[3, 71]   τὸ συνταχθέν, τούτους μὲν ὄντας  ἱππεῖς   χιλίους καὶ πεζοὺς ἄλλους τοσούτους
[3, 104]   διακοσίους καὶ τριακοσίους, πεντακοσίους μὲν  ἱππεῖς,   ψιλοὺς δὲ καὶ πεζοὺς τοὺς
[3, 62]   μέλλον· καὶ γὰρ δεσμοὺς εἶχον  βαρεῖς   καὶ τῷ λιμῷ συνέσχηντο, καὶ
[3, 113]   τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς μὲν  Βαλιαρεῖς   καὶ λογχοφόρους διαβιβάσας τὸν ποταμὸν
[3, 83]   ἐπ´ αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε, τοὺς δὲ  Βαλιαρεῖς   καὶ λογχοφόρους κατὰ τὴν πρωτοπορείαν
[3, 33]   ὀκτακόσιοι πεντήκοντα, πρὸς δὲ τούτοις  Βαλιαρεῖς   (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα) οὓς κυρίως μὲν
[3, 72]   προβαλόμενος ἐφεδρείαν τοὺς λογχοφόρους καὶ  Βαλιαρεῖς,   ὄντας εἰς ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε τὴν
[3, 33]   χιλίους ὀκτακοσίους πεντήκοντα, Λιγυστίνους τριακοσίους,  Βαλιαρεῖς   πεντακοσίους, ἐλέφαντας εἴκοσι καὶ ἕνα.
[3, 103]   μειζόνως κατὰ τὴν ἀλήθειαν,  περιχαρεῖς   ἦσαν διὰ τὸ πρῶτον μὲν
[3, 74]   πάντες ἐπὶ μὲν τῇ μάχῃ  περιχαρεῖς   ἦσαν, ὡς κατωρθωκότες· συνέβαινε γὰρ
[3, 62]   κλῆρον, ἦσαν οἱ μὲν εἰληχότες  περιχαρεῖς,   οἱ δ´ ἄλλοι τοὐναντίον. γενομένης
[3, 71]   ὀφρύος, ποτὲ δὲ κάλαμοι καὶ  πτέρεις   καί τι γένος ἀκανθῶν, οὐ
[3, 106]   εὐθαρσεῖς τοὺς νέους πρὸς τοὺς  ὁλοσχερεῖς   ἀγῶνας, τῷ καὶ τὰ πρότερον
[3, 38]   διήγησιν, ἀλλὰ κατά γε τὰς  ὁλοσχερεῖς   διαφορὰς συνεπιβάλλειν καὶ φέρειν ἐπί
[3, 78]   τρίχας, ἁρμοζούσας ταῖς κατὰ τὰς  ὁλοσχερεῖς   διαφορὰς τῶν ἡλικιῶν ἐπιπρεπείαις, καὶ
[3, 72]   στρατόπεδον παρ´ αὐτοῖς πρὸς τὰς  ὁλοσχερεῖς   ἐπιβολὰς ἐκ τοσούτων ἀνδρῶν ἐστιν,
[3, 92]   καθίει τὴν δύναμιν, εὐλαβούμενος τοὺς  ὁλοσχερεῖς   κινδύνους διά τε τὰς προειρημένας
[3, 108]   παρατάττεσθαι καὶ συγκαταβαίνειν εἰς τοὺς  ὁλοσχερεῖς   κινδύνους. οἱ μὲν γὰρ περὶ
[3, 69]   ἐκ πάσης ἀφορμῆς ποιεῖσθαι τοὺς  ὁλοσχερεῖς   κινδύνους, ὅπερ εἶναι φατέον ἡγεμόνος
[3, 33]   πληρώματα πεντήρεις μὲν τριάκοντα δύο,  τριήρεις   δὲ πέντε. καὶ μὴν ἱππεῖς
[3, 33]   πεντήκοντα, τετρήρεις δὲ δύο καὶ  τριήρεις   πέντε· τούτων ἐχούσας πληρώματα πεντήρεις
[3, 33]   Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ πεντήρεις μὲν πεντήκοντα,  τετρήρεις   δὲ δύο καὶ τριήρεις πέντε·
[3, 75]   παρεσκεύασαν δὲ καὶ ναῦς ἑξήκοντα  πεντήρεις.   Γνάιος δὲ Σερουίλιος καὶ Γάιος
[3, 33]   τῆς Ἰβηρίας ἀπέλιπεν Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ  πεντήρεις   μὲν πεντήκοντα, τετρήρεις δὲ δύο
[3, 33]   τριήρεις πέντε· τούτων ἐχούσας πληρώματα  πεντήρεις   μὲν τριάκοντα δύο, τριήρεις δὲ
[3, 43]   ἐφέλκειν διενοοῦντο τοὺς ἵππους νέοντας,  τρεῖς   ἅμα καὶ τέτταρας τοῖς ἀγωγεῦσιν
[3, 67]   τῶν Βοίων παραγεγονότων καὶ τοὺς  τρεῖς   ἄνδρας ἐγχειριζόντων αὐτῷ τοὺς ἐπὶ
[3, 40]   Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν. ἐν οἷς καὶ  τρεῖς   ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν συνέκλεισαν τοὺς
[3, 79]   ἂν ἑξῆς ἡμέρας τέτταρας καὶ  τρεῖς   νύκτας συνεχῶς δι´ ὕδατος ποιούμενοι
[3, 88]   τὴν Ἰαπυγίαν. ἧς διῃρημένης εἰς  τρεῖς   ὀνομασίας, καὶ τῶν μὲν προσαγορευομένων
[3, 37]   διῃρημένης εἰς τρία μέρη καὶ  τρεῖς   ὀνομασίας, τὸ μὲν ἓν μέρος
[3, 91]   συνεχέσι περιέχεται, δι´ ὧν εἰσβολαὶ  τρεῖς   ὑπάρχουσι μόνον ἐκ τῆς μεσογαίου
[3, 14]   αὐτῶν μέρος διεφθάρη περὶ τὰς  ἐκβάσεις,   παραπορευομένων τῶν θηρίων παρὰ τὸ
[3, 76]   Ἐμπόριον τόπους. ἀρξάμενος δ´ ἐντεῦθεν  ἀποβάσεις   ἐποιεῖτο καὶ τοὺς μὲν ἀπειθοῦντας
[3, 104]   πολλὰς δὲ καὶ παντοδαπὰς ἐχόντων  περικλάσεις   κοιλότητας, ἐξέπεμψε τῆς νυκτὸς εἰς
[3, 109]   διὰ τὰς ἐκ τῶν καιρῶν  περιστάσεις.   τότε μὲν οὖν ταῦτα καὶ
[3, 15]   οὐκ ἐχρῆτο, κατέφευγε δ´ εἰς  προφάσεις   ἀλόγους· ἅπερ εἰώθασι ποιεῖν οἱ
[3, 58]   μὲν ἐξηγεῖσθαι τὰς ἰδιότητας καὶ  θέσεις   τῶν περὶ τὰς ἐσχατιὰς τόπων
[3, 6]   διαλήψεων· λέγω δ´ ἐπινοίας καὶ  διαθέσεις   καὶ τοὺς περὶ ταῦτα συλλογισμοὺς
[3, 32]   τούτων πολλὰς καὶ ποικίλας ἐσχηκότα  διαθέσεις,   πάσας δὲ συννευούσας πρὸς τὴν
[3, 48]   μηχανῆς διὰ τὸ τὰς πρώτας  ὑποθέσεις   ψευδεῖς καὶ παραλόγους λαμβάνειν, τούς
[3, 112]   εἶχεν καὶ δυσχερῶς ἔφερε τὰς  ὑπερθέσεις.   βαρύτατος γὰρ δὴ πᾶσιν ἀνθρώποις
[3, 14]   Ἀμίλκου τοῦ πατρὸς ὑποθήκας καὶ  παραινέσεις.   ~Οἱ δὲ Ζακανθαῖοι συνεχῶς ἔπεμπον
[3, 31]   δοκιμασίαν, ἀληθινῶς ἐμφαίνει τὰς ἑκάστων  αἱρέσεις   καὶ διαλήψεις καὶ δηλοῖ παρ´
[3, 12]   ὡς τοῦ μὴ λανθάνειν τὰς  προαιρέσεις   τῶν διαλυομένων τὰς ἔχθρας
[3, 27]   πρὸς Ἀσδρούβαν ἐν Ἰβηρίᾳ γίνονται  διομολογήσεις,   ἐφ´ μὴ διαβαίνειν Καρχηδονίους
[3, 112]   θυσίαι καὶ θεῶν ἱκετηρίαι καὶ  δεήσεις   ἐπεῖχον τὴν πόλιν. δεινοὶ γὰρ
[3, 71]   πάντα τοὺς ἐνεδρεύοντας, εἶναι δ´  ἐπιπροσθήσεις   ἱκανὰς ἐν τοῖς πλείστοις τόποις.
[3, 86]   τῇ πρώτῃ συμπλοκῇ σχεδὸν τοὺς  ἡμίσεις   αὐτῶν διέφθειραν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 39]   τὸ μῆκος ἤδη σχεδὸν τοὺς  ἡμίσεις   διεληλύθει, κατὰ δὲ τὴν δυσχέρειαν
[3, 117]   πρὸς τοὺς τῶν πολέμων καιροὺς  ἡμίσεις   ἔχειν πεζούς, ἱπποκρατεῖν δὲ τοῖς
[3, 113]   συνεχεῖς δὲ τούτοις πεζοὺς τοὺς  ἡμίσεις   τῶν ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς
[3, 107]   ἐπίπαν τριπλάσιον. τούτων δὲ τοὺς  ἡμίσεις   τῶν συμμάχων καὶ τὰ δύο
[3, 44]   καὶ συμβουλίᾳ. τούτοις δ´ ἑξῆς  εὐθαρσεῖς   εἶναι παρεκάλει, θεωροῦντας διότι τὸ
[3, 54]   αὐτῆς τόπον ὑποδεικνύων ἐπὶ ποσὸν  εὐθαρσεῖς   ἐποίησε τοὺς ἀνθρώπους. τῇ δ´
[3, 111]   παρακαλεῖν ὑμᾶς νῦν διὰ πλειόνων  εὐθαρσεῖς   καὶ προθύμους εἶναι πρὸς τὸν
[3, 106]   χάριν τοῦ γυμνάζειν καὶ παρασκευάζειν  εὐθαρσεῖς   τοὺς νέους πρὸς τοὺς ὁλοσχερεῖς
[3, 37]   πολὺν ἀπέχει τόπον ὡς πρὸς  δύσεις   ἀπὸ Μασσαλίας καὶ τῶν τοῦ
[3, 37]   τὸ συνεχὲς ὑπὸ τὰς χειμερινὰς  δύσεις   ἕως τῆς ἰσημερινῆς καταφορᾶς,
[3, 37]   τῶν ἀνατολῶν ὡς πρὸς τὰς  δύσεις.   δ´ Εὐρώπη ταύταις ἀμφοτέραις
[3, 37]   τὸ συνάπτον πρός τε τὰς  δύσεις   καὶ πρὸς Ἡρακλείους στήλας περιέχεται
[3, 37]   παρήκουσα μὲν ἄχρι πρὸς τὰς  δύσεις,   κεῖται δ´ αὐτῆς τὸ μὲν
[3, 36]   ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς,  δύσεις,   μεσημβρίαν, ἄρκτον γνωρίζομεν· δευτέρα δέ,
[3, 47]   ἄρκτους, ῥεῖ δὲ πρὸς {τὰς}  δύσεις   χειμερινάς, ἐκβάλλει δ´ εἰς τὸ
[3, 82]   παρεπομένους τῆς ὠφελείας χάριν, κομίζοντας  ἁλύσεις   καὶ πέδας καὶ πᾶσαν τὴν
[3, 11]   ἕξειν νομίζοντ´ ἀληθινώτατον. ἐπὰν δὲ  διαλύσεις   φιλίαν συντίθηται πρὸς αὐτούς,
[3, 49]   πλευρὰν καὶ τὰς τῶν ποταμῶν  ῥύσεις   ἐπιζεύγνυσι, ταύτης δ´ ὄρη δυσπρόσοδα
[3, 110]   πάσας τὰς κατὰ τὴν Ἰταλίαν  ῥύσεις,   τὰς μὲν εἰς τὸ Τυρρηνικὸν
[3, 118]   καὶ πρὸς τὰς τῶν πολιτευμάτων  διορθώσεις   καὶ κατασκευὰς μεγάλα συμβάλλεσθαι τοῖς
[3, 117]   κατὰ τὸν τῆς μάχης καιρὸν  ἐγκρατεῖς   γένωνται τῆς τῶν πολεμίων ἀποσκευῆς,
[3, 99]   πρὸς αὐτοὺς τῶν Ἰβήρων, ἐὰν  ἐγκρατεῖς   γένωνται τῶν ὁμήρων, ἐπηγγείλατο παραδώσειν
[3, 98]   τέκνα κομιζομένων· παραδόξως γὰρ ἑκάστους  ἐγκρατεῖς   γινομένους τῶν ἀναγκαιοτάτων ἅμιλλαν ποιήσεσθαι
[3, 118]   ἀλλὰ καὶ τῆς οἰκουμένης ἁπάσης  ἐγκρατεῖς   ἐγένοντο μετ´ ὀλίγους χρόνους. διόπερ
[3, 118]   λοιπῆς παραλίας σχεδὸν πάσης ἦσαν  ἐγκρατεῖς·   Ταραντῖνοί τε γὰρ εὐθέως ἐνεχείριζον
[3, 111]   τῶν νῦν πόνων, γενόμενοι συμπάσης  ἐγκρατεῖς   τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἡγεμόνες ἅμα
[3, 100]   ἐνοικοῦντας εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ  πίστεις   ἐδίδου τῶν ἐπαγγελιῶν, οὐδενὸς δὲ
[3, 67]   συμμαχίας ἔθετο πρὸς τοὺς παρόντας  πίστεις·   τούς γε μὴν ἄνδρας αὐτοῖς
[3, 92]   στενοὺς ὄντας καὶ καθ´ ὑπερβολὴν  εὐφυεῖς   πρὸς ἐπίθεσιν, ἐπ´ αὐτῆς μὲν
[3, 82]   ἤδη συνάπτοντα καθεώρα, τόπους δ´  εὐφυεῖς   συνεθεώρησε πρὸς τὴν χρείαν, ἐγίνετο
[3, 57]   αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ ὧν οἱ  συγγραφεῖς   ἀμφισβητοῦντες πρὸς ἀλλήλους τὸν πλεῖστον
[3, 48]   μετὰ δυνάμεως, τοῦτο περιτιθέασιν οἱ  συγγραφεῖς   Ἀννίβᾳ τῷ τὰς μεγίστας ἐλπίδας
[3, 59]   οὐκ εἴ τι παρέλιπον οἱ  συγγραφεῖς   διήμαρτον, ἐπιτιμᾶν αὐτοῖς ἄξιον,
[3, 113]   ἀντίους τοῖς τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι,  συνεχεῖς   δὲ τούτοις πεζοὺς τοὺς ἡμίσεις
[3, 71]   δὲ ταύτης ἀκάνθας καὶ βάτους  συνεχεῖς   ἐπιπεφυκότας, ἐγίνετο πρὸς τῷ στρατηγεῖν
[3, 83]   ἑκατέρας βουνοὺς ἔχοντος ὑψηλοὺς καὶ  συνεχεῖς,   παρὰ δὲ τὰς εἰς πλάτος
[3, 113]   κέρατος κατέστησε, τοὺς δὲ πεζοὺς  συνεχεῖς   τούτοις ἐπὶ τῆς αὐτῆς εὐθείας
[3, 83]   εὐωνύμων βουνῶν κύκλῳ περιαγαγὼν παρεξέτεινε  συνεχεῖς,   ὥστε τοὺς ἐσχάτους εἶναι κατ´
[3, 4]   ψιλῶς ἐξ αὐτῶν τῶν ἀγωνισμάτων  διαλήψεις,   διὰ τὸ πολλοῖς μὲν τὰ
[3, 31]   ἐμφαίνει τὰς ἑκάστων αἱρέσεις καὶ  διαλήψεις   καὶ δηλοῖ παρ´ οἷς μὲν
[3, 4]   τε τῶν ἄλλων ἀποδοχὰς καὶ  διαλήψεις,   πόσαι καὶ τίνες ὑπῆρχον περὶ
[3, 7]   παντὸς τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καὶ  διαλήψεις.   ~Φάβιος δέ φησιν Ῥωμαϊκὸς
[3, 105]   λελυκότες ἤδη τὴν ὅλην τάξιν,  αὖθις   ἁθροιζόμενοι περὶ τὰς σημείας ἀνεχώρουν
[3, 5]   Ὀροφέρνους διὰ Δημητρίου τοῦ βασιλέως  αὖθις   ἀνεκτήσατο δι´ Ἀττάλου τὴν πατρῴαν
[3, 89]   δέ τινα μείνας, οὐδενὸς ἐπεξιόντος  αὖθις   ἀνεχώρησεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ παρεμβολήν.
[3, 96]   πυθόμενοι τὸν ἀνάπλουν οὗτοι μὲν  αὖθις   ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Σαρδόνα, μετὰ
[3, 69]   τοὺς ἀκοντιστάς. τούτου δὲ συμπεσόντος  αὖθις   ἐγκλίναντες οἱ Κελτοὶ πρὸς τὴν
[3, 52]   στρατιάν· ἤδη δὲ τεταρταῖος ὢν  αὖθις   εἰς κινδύνους παρεγένετο μεγάλους. οἱ
[3, 66]   ἀκούων ἤδη πολὺ προειληφέναι, μεταβαλόμενος  αὖθις   εἰς τἀναντία παρὰ τὸν ποταμὸν
[3, 96]   φρουρὰν εἰς τὸ πολισμάτιον εἰσαγαγὼν  αὖθις   εἰς τὸ Λιλύβαιον κατῆρε. καὶ
[3, 112]   ἀντεξιόντος, τὴν μὲν λοιπὴν δύναμιν  αὖθις   εἰς χάρακα κατέστησεν, τοὺς δὲ
[3, 45]   τῶν Καρχηδονίων χάρακι καὶ κατοπτεύσαντες  αὖθις   ἐξ ὑποστροφῆς ἠπείγοντο, διασαφήσοντες τῷ
[3, 49]   τόπους βαρβάρων. θεωρῶν δὲ τετολμηκότας  αὖθις   ἐπὶ τὰς ναῦς ἠπείγετο καὶ
[3, 15]   ὑφ´ αὑτὸν οὓς προέθετο παρῆν  αὖθις   μετὰ τῶν δυνάμεων παραχειμάσων εἰς
[3, 76]   μὲν οὖν ἀναχωρήσας καὶ διαβὰς  αὖθις   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἐγίνετο περὶ
[3, 52]   παρεμβολὴν καὶ μίαν ἐπιμείνας ἡμέραν  αὖθις   ὥρμα. ταῖς δ´ ἑξῆς μέχρι
[3, 81]   μόνον ἀπράκτους ποιεῖ τοὺς ὑποταττομένους,  πολλάκις   δὲ καὶ κινδύνους ἐπιφέρει τοὺς
[3, 4]   περιπετείας, ὅταν εὐγενῶς αὐτὰς ἀναδέξωνται,  πολλάκις   εἰς τὴν τοῦ συμφέροντος περιπεπτωκέναι
[3, 112]   πολλῶν τὸ μέλλον διὰ τὸ  πολλάκις   ἤδη προηττῆσθαι, προορωμένων δὲ καὶ
[3, 31]   συνοργιούμενον, ἔτι δὲ τὸν δικαιώσοντα,  πολλάκις   καὶ ἐπὶ πολλῶν εὑρεῖν ἔστιν.
[3, 29]   Ζακανθαίων ἀπωλείᾳ θυμόν· λέγεται δὲ  πολλάκις   καὶ ὑπὸ πολλῶν παρ´ αὐτοῖς.
[3, 81]   ἐπιβολὰς καὶ συλλογισμούς, αὐτανδρὶ γίνεται  πολλάκις   κρατεῖν τῶν ἀντιταττομένων. δὴ
[3, 95]   κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις πραγμάτων καὶ Μασσαλιῶται,  πολλάκις   μὲν καὶ μετὰ ταῦτα, μάλιστα
[3, 64]   εἰ τολμῶσι Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν,  πολλάκις   μὲν ὑπ´ αὐτῶν ἡττημένοι, πολλοὺς
[3, 7]   φύεται μὲν ἐκ τῶν τυχόντων  πολλάκις   τὰ μέγιστα τῶν πραγμάτων, ἰᾶσθαι
[3, 15]   κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων. Ῥωμαῖοι δὲ  πλεονάκις   αὐτῶν παρακηκοότες τότε πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν
[3, 21]   συμμάχους καὶ παρανεγίνωσκον πρὸς τοῦτο  πλεονάκις   τὰς συνθήκας. Ῥωμαῖοι δὲ τοῦ
[3, 33]   Ἀννίβου κατ´ Ἰβηρίαν πεπραγμένων οἵᾳ  μόλις   ἂν χρήσαιτό τις αὐτὸς κεχειρικὼς
[3, 102]   βραχὺ πρὸ τῆς στρατοπεδείας παρεμβαλὼν  μόλις   ἀπεστρέψατο τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον. Μάρκος
[3, 102]   ἔμενε, τοὺς πελάζοντας ἀποτριβόμενος καὶ  μόλις   διαφυλάττων τὴν παρεμβολήν, ἕως Ἀσδρούβας
[3, 55]   προῆγε πρὸς τὴν οἰκοδομίαν καὶ  μόλις   ἐν ἡμέραις τρισὶ κακοπαθήσας διήγαγε
[3, 22]   ἀρχαίαν ὥστε τοὺς συνετωτάτους ἔνια  μόλις   ἐξ ἐπιστάσεως διευκρινεῖν. εἰσὶ δ´
[3, 53]   ἐν ὅλῃ τῇ νυκτὶ ταῦτα  μόλις   ἐξεμηρύσατο τῆς χαράδρας. τῇ δ´
[3, 79]   τῶν πηλῶν πορείας. Ἀννίβας δὲ  μόλις   ἐπὶ τοῦ περιλειφθέντος θηρίου διεσώθη
[3, 40]   ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν οὕτως ὥστε  μόλις   εὐσχήμονα ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν. οἱ
[3, 72]   ὑπὲρ τὰ στρατόπεδα τόποις ὄμβρον,  μόλις   ἕως τῶν μασθῶν οἱ πεζοὶ
[3, 51]   τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων  μόλις   καὶ ταλαιπώρως διήνυε τὰς δυσχωρίας,
[3, 90]   μάχαις ἤδη λελειμμένων αὐτῶν οὐδεμία  πόλις   ἀπέστη τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[3, 17]   ἐπὶ τὴν Ζάκανθαν. δὲ  πόλις   αὕτη κεῖται μὲν ἐπὶ τῷ
[3, 112]   ὀρθὴ καὶ περίφοβος ἦν  πόλις,   δεδιότων μὲν τῶν πολλῶν τὸ
[3, 61]   γενέσθαι κοιταίους. αὕτη δ´ ἔστι  πόλις   παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐπὶ τῷ
[3, 36]   τοῦ περιέχοντος ἡμᾶς διαίρεσις καὶ  τάξις,   καθ´ ἣν πάντες, ὧν καὶ
[3, 87]   ἐποιήσατο τὴν εἰς Ἰταλίαν. ἐφ´  οἷς   ἀκούσαντες μεγαλείως ἐχάρησαν οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 109]   τῆς παρακλήσεως γίνεται τρόπος·  οἷς   δέ, καθάπερ ὑμῖν νῦν, οὐχ
[3, 31]   εὐεργεσίαν, βοήθειαν ἡμῖν ὑπάρχουσαν, παρ´  οἷς   δὲ τἀναντία τούτων. ἐξ ὧν
[3, 14]   τῷ ποταμῷ καὶ τοῖς θηρίοις  οἷς   εἶχε περὶ τετταράκοντα τὸν ἀριθμόν,
[3, 46]   δὲ καὶ πλείω ταύταις ἐνῆψαν,  οἷς   ἔμελλον οἱ λέμβοι ῥυμουλκοῦντες οὐκ
[3, 3]   τὸν μετ´ Ἀριαράθου πρὸς Φαρνάκην.  οἷς   ἑξῆς ἐπιμνησθέντες τῆς παρὰ Πελοποννησίων
[3, 2]   τῆς Ἱέρωνος τοῦ Συρακοσίου δυναστείας.  οἷς   ἐπισυνάψομεν τὰς περὶ τὴν Αἴγυπτον
[3, 116]   τινες εἰς Οὐενουσίαν διέφυγον, ἐν  οἷς   ἦν καὶ Γάιος Τερέντιος
[3, 21]   τοῦτο τὸ μέρος, ἵνα μήθ´  οἷς   καθήκει καὶ διαφέρει τὸ σαφῶς
[3, 116]   συγκλειόμενοι, τέλος αὐτοῦ πάντες, ἐν  οἷς   καὶ Μάρκος καὶ Γνάιος, ἔπεσον,
[3, 40]   ἀποικίαν ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν. ἐν  οἷς   καὶ τρεῖς ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν
[3, 109]   ὑπὲρ τῶν πέλας μέλλουσι κινδυνεύειν,  οἷς   κατ´ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα καιρός
[3, 5]   ἐν τοῖς ἑξῆς ῥηθησομένας αἰτίας.  οἷς   κατάλληλα Μακεδόνων μὲν ἀπὸ τῆς
[3, 31]   καὶ διαλήψεις καὶ δηλοῖ παρ´  οἷς   μὲν χάριν, εὐεργεσίαν, βοήθειαν ἡμῖν
[3, 41]   Λιβύην ἑκατὸν ἑξήκοντα σκάφεσι πεντηρικοῖς.  (οἷς)   οὕτως καταπληκτικῶς ἐπεβάλετο πολεμεῖν καὶ
[3, 46]   ἐπέστησαν σχεδίας, διακόψαντες τοὺς δεσμούς,  οἷς   προσήρτηντο πρὸς τὰς ἄλλας, καὶ
[3, 110]   μᾶλλον εἰς τόπους τοιούτους ἐν  οἷς   τὸ πλέον ἔσται διὰ τῶν
[3, 29]   ὑπὸ Ῥωμαίων λεγόμενα νῦν ἐροῦμεν·  οἷς   τότε μὲν οὐκ ἐχρήσαντο διὰ
[3, 53]   τὰ φορτία παραδόξως ἀναδραμεῖν τοῖς  στίβοις   ἑπόμενα καὶ συνάψαι πρὸς τὴν
[3, 46]   πρὸς τὰς ἄλλας, καὶ τοῖς  λέμβοις   ἐπισπασάμενοι τὰ ῥύματα ταχέως ἀπέσπασαν
[3, 16]   Λίσσου παρὰ τὰς συνθήκας πεντήκοντα  λέμβοις   καὶ πεπορθηκέναι πολλὰς τῶν Κυκλάδων
[3, 118]   ἧτταν ἀπεγνώκεισαν, ἐν μεγάλοις δὲ  φόβοις   καὶ κινδύνοις ἦσαν περί τε
[3, 48]   εἴς τε τὰς μεταξὺ δυσχωρίας  ὁδηγοῖς   καὶ καθηγεμόσιν ἐγχωρίοις ἐχρῆτο τοῖς
[3, 106]   δὲ καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ  στρατηγοῖς   πάντα τὰ κατεπείγοντα πρὸς τὴν
[3, 4]   τὰς μεγίστας ἐπενηνοχέναι συμφοράς, οὐκ  ὀλίγοις   δὲ τὰς ἐκπληκτικωτάτας περιπετείας, ὅταν
[3, 116]   δὲ τοῖς κατὰ τὴν παράκλησιν  λόγοις   ἀκολούθως ἐπ´ αὐτῶν γίνεσθαι τῶν
[3, 11]   τὸ τοιοῦτο κατήντησε, δυσχρηστούμενος τοῖς  λόγοις.   ἔφη γάρ, καθ´ ὃν καιρὸν
[3, 21]   οὖν καθολικώτερόν πως ἐχρήσαντο τοῖς  λόγοις.   ἡμῖν δ´ ἀναγκαῖον εἶναι δοκεῖ
[3, 48]   ὑποστήσωνται. πῶς γὰρ οἷόν τε  παραλόγοις   ἀρχαῖς εὔλογον ἐπιθεῖναι τέλος; Ἀννίβας
[3, 108]   ταῖς δυνάμεσι κεχρῆσθαι γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ  νεοσυλλόγοις   καὶ ἀοράτοις παντὸς δεινοῦ· τό
[3, 106]   οὐχ ἥκιστα γεγονέναι διὰ τὸ  νεοσυλλόγοις   καὶ τελέως ἀνασκήτοις κεχρῆσθαι τοῖς
[3, 70]   Κελτῶν ὁρμαῖς, δεύτερον ἀνασκήτοις καὶ  νεοσυλλόγοις   συμβαλεῖν τοῖς τῶν Ῥωμαίων στρατοπέδοις,
[3, 4]   πάντα χάριν τῶν ἐπιγινομένων τοῖς  ἔργοις   ἡδέων καλῶν συμφερόντων.
[3, 31]   ἅμα καὶ τῶν ἐπιγινομένων τοῖς  ἔργοις.   ἱστορίας γὰρ ἐὰν ἀφέλῃ τις
[3, 44]   ἔφη πολλοῖς αὐτοὺς καὶ παραβόλοις  ἔργοις   καὶ κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας ἐν οὐδενὶ
[3, 32]   εἶναι τά τ´ ἐπιγινόμενα τοῖς  ἔργοις   καὶ τὰ παρεπόμενα καὶ μάλιστα
[3, 17]   γινόμενος αὐτουργὸς τῆς ἐν τοῖς  ἔργοις   ταλαιπωρίας, ἔστι δ´ ὅτε παρακαλῶν
[3, 13]   κατεστρατοπέδευσεν. μετὰ δὲ ταῦτα χρησάμενος  ἐνεργοῖς   ἅμα καὶ καταπληκτικαῖς προσβολαῖς ταχέως
[3, 34]   τοὺς προειρημένους ἀφικέσθαι τόπους καὶ  συνεργοῖς   καὶ συμμάχοις χρήσασθαι Κελτοῖς εἰς
[3, 93]   δὲ τούτου συναγαγὼν ὑπέδειξε τοῖς  λειτουργοῖς   ὑπερβολήν τινα μεταξὺ κειμένην τῆς
[3, 50]   ἕως μὲν γὰρ ἐν τοῖς  ἐπιπέδοις   ἦσαν, ἀπείχοντο πάντες αὐτῶν οἱ
[3, 71]   τοῖς τοιούτοις χωρίοις, τοῖς δ´  ἐπιπέδοις   καὶ ψιλοῖς ἀπεπίστευον, οὐκ εἰδότες
[3, 68]   ὑπὸ τῶν ἱππέων ἐν τοῖς  ἐπιπέδοις   συνέβη διαφθαρῆναι. νῦν δ´ οἱ
[3, 93]   ποιησαμένων τὴν παρεμβολὴν ἐν τοῖς  ἐπιπέδοις   ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν, τὴν
[3, 109]   οὐ κινδυνευούσης νῦν αὐτοῖς τοῖς  στρατοπέδοις,   ἀλλὰ τοῖς ὅλοις. τί γὰρ
[3, 106]   καὶ τελέως ἀνασκήτοις κεχρῆσθαι τοῖς  στρατοπέδοις.   αὐτοὶ δὲ Λεύκιον μὲν Ποστόμιον,
[3, 86]   Φλαμινίῳ, πᾶσι μὲν ἐπεβάλετο τοῖς  στρατοπέδοις   αὐτὸς συνάπτειν, ἀδυνατῶν δὲ διὰ
[3, 66]   μέν τινος ὑπέλαβε τοῖς πεζικοῖς  στρατοπέδοις   αὐτοὺς διακινδυνεύειν· συνιδὼν δὲ κεκινηκότας
[3, 116]   Λίβυσι. προσπεσὼν δὲ τοῖς Ῥωμαϊκοῖς  στρατοπέδοις   κατὰ νώτου καὶ ποιούμενος ἐκ
[3, 103]   τὰς δυνάμεις χρῆσθαι τοῖς σφετέροις  στρατοπέδοις   κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν. τοῦ
[3, 116]   ἀγῶνα κρίσεως ἐν τοῖς πεζικοῖς  στρατοπέδοις   κείμενον, παριππεύων ἐπὶ τὰ μέσα
[3, 107]   πρὸς Ἰλλυριοὺς πόλεμον. προέθεντο δὲ  στρατοπέδοις   ὀκτὼ διακινδυνεύειν, πρότερον οὐδέποτ´
[3, 82]   καὶ πᾶσιν ἐπὶ ταὐτὸ τοῖς  στρατοπέδοις   ὁμοῦ ποιήσασθαι τὸν κίνδυνον, οὐχ
[3, 108]   ἡγεμόνας ἀμφοτέρους οὐδέποτε συνηγωνίσθαι τοῖς  στρατοπέδοις   οὔτε ταῖς δυνάμεσι κεχρῆσθαι γεγυμνασμέναις,
[3, 61]   ὡς πολλὴ καὶ δυσδίοδος ὑπάρχει  στρατοπέδοις.   πλειόνων δὲ καὶ σαφεστέρως ἀεὶ
[3, 107]   οὐ μόνον τέτταρσιν, ἀλλ´ ὀκτὼ  στρατοπέδοις   Ῥωμαϊκοῖς ὁμοῦ προῄρηντο διακινδυνεύειν. ~Διὸ
[3, 107]   πλῆθος πάρισον ποιοῦσι τοῖς Ῥωμαϊκοῖς  στρατοπέδοις,   τὸ δὲ τῶν ἱππέων ὡς
[3, 70]   νεοσυλλόγοις συμβαλεῖν τοῖς τῶν Ῥωμαίων  στρατοπέδοις,   τρίτον ἀδυνατοῦντος ἔτι τοῦ Ποπλίου
[3, 48]   μὴν πάλαι προσφάτως δέ, μεγάλοις  στρατοπέδοις   ὑπερβάντας τὰς Ἄλπεις παρατετάχθαι μὲν
[3, 46]   τῶν δὲ θηρίων εἰθισμένων τοῖς  Ἰνδοῖς   μέχρι μὲν πρὸς τὸ ὑγρὸν
[3, 85]   γνώμης διδοὺς τὴν ἀσφάλειαν τοῖς  ὑποσπόνδοις,   μετὰ δὲ ταῦτα κατηγορίαν ἐποιήσατο
[3, 88]   μετὰ τὴν κατάστασιν θύσας τοῖς  θεοῖς   ἐξώρμησε μετὰ τοῦ συνάρχοντος καὶ
[3, 111]   τοιγαροῦν“ ἔφη πρῶτον μὲν τοῖς  θεοῖς   ἔχετε χάριν· ἐκεῖνοι γὰρ ἡμῖν
[3, 11]   ἐπεὶ δὲ καλλιερήσας κατασπείσαι τοῖς  θεοῖς   καὶ ποιήσαι τὰ νομιζόμενα, τοὺς
[3, 111]   ἤρετο τί μεῖζον εὔξασθαι τοῖς  θεοῖς   κατὰ τοὺς παρόντας ἐδύναντο καιρούς,
[3, 62]   τὰς χεῖρας ἐξαίροντες εὔχοντο τοῖς  θεοῖς,   σπεύδων ἕκαστος αὐτὸς γενέσθαι τῶν
[3, 44]   ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ τοῖς  θεοῖς   ὑπὲρ ἁπάντων εὐξάμενος διαφῆκε, παραγγείλας
[3, 95]   ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, τοῖς δὲ  πεζοῖς   τὴν πορείαν παρὰ τὸν αἰγιαλόν,
[3, 53]   τοὺς δ´ ἐκ χειρὸς τοῖς  λίθοις   τύπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν καὶ
[3, 116]   καιρῷ καὶ Λεύκιος Αἰμίλιος περιπεσὼν  βιαίοις   πληγαῖς ἐν χειρῶν νόμῳ μετήλλαξε
[3, 75]   πόλεις καὶ χορηγεῖσθαι δὲ τοῖς  ἀναγκαίοις   ἐκ θαλάττης ἀνὰ τὸν Πάδον
[3, 10]   συγκατέβαινον, ὑπολαμβάνοντες αὑτοὺς νικήσειν τοῖς  δικαίοις,   καθάπερ ἐν ταῖς πρὸ ταύτης
[3, 88]   τοὺς μὲν ἵππους ἐκλούων τοῖς  παλαιοῖς   οἴνοις διὰ τὸ πλῆθος ἐξεθεράπευσε
[3, 110]   μηδὲν ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον, τοῖς δὲ  Ῥωμαίοις   ἀναμεμιγμένας τοῖς εὐζώνοις ὁμόσε κινδυνεύειν
[3, 64]   καὶ παράλογον, εἰ τολμῶσι Καρχηδόνιοι  Ῥωμαίοις   ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις μὲν ὑπ´ αὐτῶν
[3, 22]   πόλεων ἀπεχέσθωσαν· ἂν δὲ λάβωσι,  Ῥωμαίοις   ἀποδιδότωσαν ἀκέραιον. φρούριον μὴ ἐνοικοδομείτωσαν
[3, 12]   πραγμάτων. τοιούτους γὰρ ἐχθροὺς παρεσκεύασε  Ῥωμαίοις   Ἀσδρούβαν τε τὸν τῆς θυγατρὸς
[3, 25]   Καρχηδόνιοι δὲ καὶ κατὰ θάλατταν  Ῥωμαίοις   βοηθείτωσαν, ἂν χρεία ᾖ. τὰ
[3, 115]   αἱ τάξεις καὶ διεμάχοντο τοῖς  Ῥωμαίοις   γενναίως· μετὰ δὲ ταῦτα τῷ
[3, 15]   ἐκείνους, ὡς κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει  Ῥωμαίοις   διότι μικροῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, στασιαζόντων
[3, 11]   Αἰτωλοῖς καὶ πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν  Ῥωμαίοις,   ἐθεράπευον τὸν Ἀννίβαν, σπουδάζοντες εἰς
[3, 60]   δὲ καὶ συστρατεύειν ἠναγκάζοντο τοῖς  Ῥωμαίοις.   εἰς βλέπων Ἀννίβας ἔκρινε
[3, 107]   τὰς λοιπὰς χορηγίας ἁθροίζεσθαι τοῖς  Ῥωμαίοις   ἐκ τῶν περὶ Κανύσιον τόπων·
[3, 107]   πρότερον οὐδέποτ´ ἐγεγόνει παρὰ  Ῥωμαίοις,   ἑκάστου τῶν στρατοπέδων ἔχοντος ἄνδρας
[3, 3]   ἀπὸ τῆς Ἀσίας Ἀχαιοῖς καὶ  Ῥωμαίοις   ἐξέκαυσαν πόλεμον. οὗ δηλώσαντες τὰς
[3, 23]   ἐπάρχουσι Καρχηδόνιοι, κατ´ ἐμπορίαν πλεῖν  Ῥωμαίοις   ἔξεστι, καὶ τὸ δίκαιον ὑπισχνοῦνται
[3, 20]   μετ´ αὐτοῦ συνέδρους ἐκδότους διδόναι  Ῥωμαίοις   ἐπέταττον, προήγγελλον τὸν πόλεμον.
[3, 115]   ἀπὸ τῶν εὐωνύμων πελάσαι τοῖς  Ῥωμαίοις   ἐποίουν οὗτοι μάχην ἀληθινὴν καὶ
[3, 11]   ἁψάμενον τῶν ἱερῶν ὀμνύναι μηδέποτε  Ῥωμαίοις   εὐνοήσειν. ταῦτ´ οὖν εἰδότα σαφῶς
[3, 14]   ἀφορμὴν ὁμολογουμένην δοῦναι τοῦ πολέμου  Ῥωμαίοις,   ἕως τἄλλα πάντα βεβαίως ὑφ´
[3, 67]   ~Οἱ δὲ συστρατευόμενοι Κελτοὶ τοῖς  Ῥωμαίοις   θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας τὰς τῶν Καρχηδονίων
[3, 98]   Καρχηδονίους ἐγχειρίσαι τοὺς ὁμήρους τοῖς  Ῥωμαίοις.   θεωρῶν δὲ τὸν Βώστορα τὸν
[3, 30]   τὴν Ἰβηρίαν ἤδη πραττόντων, ἀλλὰ  Ῥωμαίοις   καὶ διὰ τούτων ἐποιήσαντο τὴν
[3, 59]   γενομένους ἐκ παρατάξεως ἐν Ἰταλίᾳ  Ῥωμαίοις   καὶ Καρχηδονίοις ἀγῶνας. ~Τὸ μὲν
[3, 27]   ποταμόν. ταῦθ´ ὑπῆρχε τὰ δίκαια  Ῥωμαίοις   καὶ Καρχηδονίοις ἀπὸ τῆς ἀρχῆς
[3, 6]   αἰτίας ἡμῖν ὑποδεικνύναι, δι´ ἃς  Ῥωμαίοις   καὶ Καρχηδονίοις προειρημένος ἐνέστη
[3, 21]   ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ὑπαρξάντων δικαίων  Ῥωμαίοις   καὶ Καρχηδονίοις πρὸς ἀλλήλους ἕως
[3, 22]   ἡμᾶς καιρούς. ~Γίνονται τοιγαροῦν συνθῆκαι  Ῥωμαίοις   καὶ Καρχηδονίοις πρῶται κατὰ Λεύκιον
[3, 84]   κίνδυνον τὸν γενόμενον ἐν Τυρρηνίᾳ  Ῥωμαίοις   καὶ Καρχηδονίοις τοῦτον ἐπετελέσθη τὸν
[3, 26]   ἐθάρρησε γράψαι τἀναντία τούτοις, διότι  Ῥωμαίοις   καὶ Καρχηδονίοις ὑπάρχοιεν συνθῆκαι, καθ´
[3, 24]   τινές· ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι  Ῥωμαίοις   καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ
[3, 22]   τινές· ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι  Ῥωμαίοις   καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ
[3, 105]   στράτευμα μέγας κίνδυνος συνειστήκει τοῖς  Ῥωμαίοις.   κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[3, 27]   λύτρων ἀποδοῦναι πάντας Καρχηδονίους τοῖς  Ῥωμαίοις.   μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν, λήξαντος
[3, 24]   οὓς εἰρήνη μέν ἐστιν ἔγγραπτος  Ῥωμαίοις,   μὴ ὑποτάττονται δέ τι αὐτοῖς,
[3, 8]   ἐξενηνοχέναι κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν  Ῥωμαίοις   παρὰ τὴν Καρχηδονίων γνώμην. οὐδένα
[3, 2]   προδεδηλωμένος συνέστη Καρχηδονίοις καὶ  Ῥωμαίοις   πόλεμος, προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν
[3, 73]   πρὸς τὰ κέρατα προσπίπτοντες τοῖς  Ῥωμαίοις   πολλὰ καὶ κακὰ διειργάζοντο καὶ
[3, 95]   εἰ καί τινες ἕτεροι, κεκοινωνήκασι  Ῥωμαίοις   πραγμάτων καὶ Μασσαλιῶται, πολλάκις μὲν
[3, 98]   διότι δύναται μέγας γενέσθαι παρὰ  Ῥωμαίοις   προσενεγκάμενος ἐν καιρῷ πίστιν ἅμα
[3, 48]   ὑπερβάντας τὰς Ἄλπεις παρατετάχθαι μὲν  Ῥωμαίοις,   συνηγωνίσθαι δὲ Κελτοῖς τοῖς τὰ
[3, 24]   πόλιν τινὰ μὴ οὖσαν ὑπήκοον  Ῥωμαίοις,   τὰ χρήματα καὶ τοὺς ἄνδρας
[3, 96]   τούτων (ἐπι) κυδεστέρας εἰλήφει τοῖς  Ῥωμαίοις   τὰς ἐλπίδας διὰ τὸ προειρημένον
[3, 22]   γέγονε τῆς διαλέκτου καὶ παρὰ  Ῥωμαίοις   τῆς νῦν πρὸς τὴν ἀρχαίαν
[3, 20]   τύχη καὶ τοῦτο προσένειμε  Ῥωμαίοις,   τὸ φρονεῖν αὐτοὺς εὐθέως ἐκ
[3, 99]   τῆς τύχης γεγονότος συνεργήματος τοῖς  Ῥωμαίοις   τοῦ περὶ τοὺς παῖδας πρὸς
[3, 103]   πρότερον οὐδέποτε συνεβεβήκει παρὰ  Ῥωμαίοις.   τῷ δὲ Μάρκῳ διασαφηθείσης τῆς
[3, 73]   περὶ τὴν ἔξοδον· τοῖς δὲ  Ῥωμαίοις   τῶν ἱππέων ὑποχωρησάντων καὶ ψιλωθέντων
[3, 77]   οὐκ ἐκείνοις ἥκειν πολεμήσων, ἀλλὰ  Ῥωμαίοις   ὑπὲρ ἐκείνων. διόπερ ἔφη δεῖν
[3, 85]   πάρεστι πολεμήσων οὐκ Ἰταλιώταις, ἀλλὰ  Ῥωμαίοις   ὑπὲρ τῆς Ἰταλιωτῶν ἐλευθερίας. τὴν
[3, 68]   δὴ καὶ σφόδρα συνήνεγκε τοῖς  Ῥωμαίοις,   ὡς εἴπερ οὗτοι κατὰ πόδας
[3, 70]   τοῖς πολεμίοις, θέλων μὲν πρῶτον  ἀκεραίοις   ἀποχρήσασθαι ταῖς τῶν Κελτῶν ὁρμαῖς,
[3, 3]   ἐπισπασάμενοι τὸν ἀπὸ τῆς Ἀσίας  Ἀχαιοῖς   καὶ Ῥωμαίοις ἐξέκαυσαν πόλεμον. οὗ
[3, 54]   οὔτε τοῖς θηρίοις οὔτε τοῖς  ὑποζυγίοις   δυνατὸν ἦν παρελθεῖν διὰ τὴν
[3, 101]   ἀνδράσιν, μὴ χεῖρον δὲ τοῖς  ὑποζυγίοις   καὶ τοῖς ἵπποις· εἶχε γὰρ
[3, 55]   πολλῆς ταλαιπωρίας. τοῖς μὲν οὖν  ὑποζυγίοις   καὶ τοῖς ἵπποις ἱκανὴν ἐποίησε
[3, 51]   οἱ μὲν ἀντίοι συμπίπτοντες τοῖς  ὑποζυγίοις,   ὁπότε διαπτοηθεῖεν ἐκ τῆς πληγῆς,
[3, 53]   συνάψας τοῖς ἱππεῦσι καὶ τοῖς  ὑποζυγίοις   προῆγε πρὸς τὰς ὑπερβολὰς τὰς
[3, 100]   τακτὸν ἀναφέρειν μέτρον ἕκαστον τοῖς  ἰδίοις,   ἐπιβολὴν τοῦ τάγματος τοῖς προκεχειρισμένοις
[3, 10]   πολέμου. Ἀμίλκας γὰρ προσλαβὼν τοῖς  ἰδίοις   θυμοῖς τὴν ἐπὶ τούτοις ὀργὴν
[3, 84]   πρόσωπον νικήσαντες παραβοηθεῖν μὲν τοῖς  ἰδίοις   καὶ περιίστασθαι τοὺς ὑπεναντίους ἠδυνάτουν
[3, 25]   ταῖς ἰδίαις πατρίσιν, ἐν τοῖς  ἰδίοις   νόμοις, ἐπὶ τῶν ἰδίων βίων,
[3, 61]   προκειμένων κατὰ σπουδὴν βοηθεῖν τοῖς  ἰδίοις   πράγμασιν. δὲ Τεβέριος τοὺς
[3, 49]   μόνον σίτῳ καὶ τοῖς ἄλλοις  ἐπιτηδείοις   ἀφθόνως ἐχορήγησε τὸ στρατόπεδον, ἀλλὰ
[3, 64]   εἰς τοὔμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς μὲν  ἐπιτηδείοις   γεφυροποιεῖν παρήγγειλε, τὰς δὲ λοιπὰς
[3, 68]   μὲν ἐχορήγει τὸ στρατόπεδον τοῖς  ἐπιτηδείοις,   ἕτοιμον δ´ ἦν παντὸς κοινωνεῖν
[3, 39]   Ἴβηρα ποταμὸν ἑξακόσιοι στάδιοι πρὸς  δισχιλίοις,   ἀπὸ δὲ τούτου πάλιν εἰς
[3, 100]   διεφύλαξε καὶ τὰ τείχη, βουλόμενος  σιτοβολίοις   χρήσασθαι πρὸς τὴν παραχειμασίαν. τὴν
[3, 93]   καὶ πρὸς τούτοις ἐγίνετο τοῖς  διαβουλίοις,   διανοούμενος πῇ καὶ πῶς χρήσεται
[3, 21]   τῆς ἀληθείας ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις  διαβουλίοις,   μήθ´ οἱ φιλομαθοῦντες περὶ τούτων
[3, 9]   ἐπ´ ἐκείνῳ. προκαταληφθεὶς δὲ ταῖς  ἐμφυλίοις   ταραχαῖς ἐν τούτοις καὶ περὶ
[3, 66]   δὲ δευτεραῖος καὶ γεφυρώσας τοῖς  ποταμίοις   πλοίοις τὴν διάβασιν Ἀσδρούβᾳ μὲν
[3, 90]   τοὺς ἑξῆς χρόνους ἀντιπαρῆγεν τοῖς  πολεμίοις   ἀεὶ καὶ τοὺς εὐκαίρους προκατελάμβανε
[3, 101]   ἐκ παντὸς τρόπου συμπλέκεσθαι τοῖς  πολεμίοις.   Ἀννίβας δὲ θεωρῶν ἐγγίζοντας τοὺς
[3, 53]   γὰρ τόπων ὑπερδεξίων ὄντων τοῖς  πολεμίοις,   ἀντιπαράγοντες οἱ βάρβαροι ταῖς παρωρείαις
[3, 96]   κρίναντες ναυμαχεῖν. συμβαλόντες δὲ τοῖς  πολεμίοις   βραχὺν μέν τινα χρόνον ἀντεποιήσαντο
[3, 93]   ἵνα παραβοηθῶσι καὶ συμπλέκωνται τοῖς  πολεμίοις,   ἐάν που συναντῶσι πρὸς τὰς
[3, 69]   διώκειν δὲ καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς  πολεμίοις   ἐκώλυσε, διὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ
[3, 72]   προστάξας ἔχεσθαι καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς  πολεμίοις.   ἑξῆς δὲ τούτοις ἐξέπεμπε τοὺς
[3, 113]   τόπους τὸ ῥεῖθρον ἀντετάττετο τοῖς  πολεμίοις.   ἐτίθει δ´ ἐπ´ αὐτὸν μὲν
[3, 111]   πράγματα μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν τοῖς  πολεμίοις,   εὐλαβούμενος δὲ μὴ διατέτραπται τὸ
[3, 117]   μᾶλλον πάντα πάρισα τοῖς  πολεμίοις   ἔχοντα διακινδυνεύειν. τῶν δὲ μετ´
[3, 70]   κατὰ τοὐναντίον ἔσπευδε συμβαλεῖν τοῖς  πολεμίοις,   θέλων μὲν πρῶτον ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι
[3, 64]   διότι μόνον ἐπιφανῆναι δεῖ τοῖς  πολεμίοις.   μάλιστα δ´ ἠξίου θαρρεῖν αὐτοὺς
[3, 54]   ἐνήρχετο τῆς καταβάσεως. ἐν  πολεμίοις   μὲν οὐκέτι περιέτυχε πλὴν τῶν
[3, 115]   ποιούμενοι παρίσταντο παρὰ πλευρὰν τοῖς  πολεμίοις,   οἱ δ´ ἀπὸ τῶν εὐωνύμων
[3, 95]   σπουδήν, βουλόμενος ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς  πολεμίοις.   ~οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀσδρούβαν,
[3, 84]   ἐνέδραις συνεπεχείρει πανταχόθεν ἅμα τοῖς  πολεμίοις.   οἱ δὲ περὶ τὸν Φλαμίνιον,
[3, 107]   ποιεῖν, ὡς ἐὰν ἐγγίσωσι τοῖς  πολεμίοις,   οὐ δυνησόμενοι φυγομαχεῖν, τῆς μὲν
[3, 99]   δόξας ἐγκεχειρικέναι τοὺς ὁμήρους τοῖς  πολεμίοις   οὐκ εἰς τοὺς τυχόντας ἐπεπτώκει
[3, 90]   γε μὴν καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς  πολεμίοις   οὐχ οἷοί τ´ ἦσαν. διόπερ
[3, 110]   ἀναστρατοπεδεύσας προῆγε, βουλόμενος ἐγγίσαι τοῖς  πολεμίοις,   πολλὰ διαμαρτυρομένου καὶ κωλύοντος τοῦ
[3, 56]   πεδία καὶ καταστρατοπεδεύσας ἐπεῖχε τοῖς  πολεμίοις,   σπεύδων συμβαλεῖν εἰς μάχην. ~Ἡμεῖς
[3, 63]   ὅταν δὲ δὴ καὶ τοῖς  πολεμίοις   συμβαίνῃ τὴν ἐναντίαν ἐλπίδα ταύτης
[3, 107]   ἐβουλεύσαντο μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν τοῖς  πολεμίοις.   τοῖς μὲν οὖν περὶ τὸν
[3, 65]   κατὰ πρόσωπον τάξας ἀπήντα τοῖς  πολεμίοις,   τοὺς δὲ Νομαδικοὺς ἱππεῖς ἀφ´
[3, 69]   τοῦ Τρεβία καὶ διαμαχομένων τοῖς  πολεμίοις   ὑπὲρ τῆς λείας, ἐτράπησαν οἱ
[3, 82]   προχείρως ἐπακολουθεῖν μηδὲ συμπλέκεσθαι τοῖς  πολεμίοις,   φυλάττεσθαι δὲ καὶ προσέχειν τὸ
[3, 82]   μόνον δὲ σπεύδων συμπεσεῖν τοῖς  πολεμίοις,   ὡς προδήλου τῆς νίκης αὐτοῖς
[3, 92]   μὲν παρωρείαις ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε τοῖς  πολεμίοις,   ὥστε μὴ δοκεῖν τοῖς αὑτῶν
[3, 59]   παρατάξεως ἐν Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις καὶ  Καρχηδονίοις   ἀγῶνας. ~Τὸ μὲν οὖν πλῆθος
[3, 101]   τὰς ὑπερβολὰς συμπεσεῖσθαί ποτε τοῖς  Καρχηδονίοις.   ἀκούσας δὲ τὸ μὲν Γερούνιον
[3, 27]   ὑπῆρχε τὰ δίκαια Ῥωμαίοις καὶ  Καρχηδονίοις   ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς
[3, 66]   καὶ χορηγεῖν καὶ συστρατεύειν τοῖς  Καρχηδονίοις.   ἀποδεξάμενος δὲ τοὺς παρόντας φιλανθρώπως
[3, 13]   γενόμενοι καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν αὑτοὺς τοῖς  Καρχηδονίοις.   ἀργυρολογήσας δὲ τὰς πόλεις καὶ
[3, 20]   τοὺς ἐνιαυτῷ πρότερον ἐπηγγελκότας πόλεμον  Καρχηδονίοις,   ἐὰν ἐπιβαίνωσι τῆς Ζακανθαίων χώρας,
[3, 114]   ἱππικῶν πλῆθος τὸ σύμπαν τοῖς  Καρχηδονίοις   εἰς μυρίους, τὸ δὲ τῶν
[3, 117]   τὴν μεγίστην χρείαν παρεσχημένου τοῖς  Καρχηδονίοις   εἰς τὸ νικᾶν καὶ τότε
[3, 110]   οὐ κατὰ τὴν ἐλπίδα τοῖς  Καρχηδονίοις   ἐκβάσης τῆς ἐπιθέσεως· εἰς δὲ
[3, 5]   δ´ αὐτοὶ μετ´ οὐ πολὺ  Καρχηδονίοις   ἐπέβαλον τὰς χεῖρας, τὸ μὲν
[3, 30]   στασιάσαντες Ζακανθαῖοι πρὸς σφᾶς οὐ  Καρχηδονίοις   ἐπέτρεψαν, καίπερ ἐγγὺς ὄντων αὐτῶν
[3, 9]   τοὺς ξένους ἐγένετο κίνημα τοῖς  Καρχηδονίοις,   εὐθέως ἂν ἄλλην ἀρχὴν ἐποιεῖτο
[3, 8]   ποῖος ἦν καιρὸς οἰκειότερος τοῖς  Καρχηδονίοις   ποῖον πρᾶγμα τούτου δικαιότερον
[3, 2]   δι´ ἃς προδεδηλωμένος συνέστη  Καρχηδονίοις   καὶ Ῥωμαίοις πόλεμος, προσαγορευθεὶς
[3, 22]   καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ  Καρχηδονίοις   καὶ τοῖς Καρχηδονίων συμμάχοις· μὴ
[3, 97]   τὴν Ἰβηρίαν, ἀλλ´ ἐνίστασθαι τοῖς  Καρχηδονίοις   καὶ τὸν πόλεμον αὔξειν, προχειρισάμενοι
[3, 110]   συμπλοκὴν διὰ τὸ τοῖς μὲν  Καρχηδονίοις   μηδὲν ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον, τοῖς δὲ
[3, 6]   ὑποδεικνύναι, δι´ ἃς Ῥωμαίοις καὶ  Καρχηδονίοις   προειρημένος ἐνέστη πόλεμος, πρώτην
[3, 30]   μέγιστον καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς  Καρχηδονίοις   ὁμολογούμενον ὅτι στασιάσαντες Ζακανθαῖοι πρὸς
[3, 88]   παραλαβὼν τὰς δυνάμεις ἀντεστρατοπέδευσε τοῖς  Καρχηδονίοις   περὶ τὰς Αἴκας καλουμένας, ἀπέχων
[3, 27]   λήξαντος τοῦ Λιβυκοῦ πολέμου, Ῥωμαῖοι  Καρχηδονίοις   πόλεμον ἐξενέγκαντες ἕως δόγματος ἐπισυνθήκας
[3, 21]   ἀρχῆς ὑπαρξάντων δικαίων Ῥωμαίοις καὶ  Καρχηδονίοις   πρὸς ἀλλήλους ἕως εἰς τοὺς
[3, 22]   ~Γίνονται τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις καὶ  Καρχηδονίοις   πρῶται κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον
[3, 96]   ἕως μέν τινος ἐπηκολούθει τοῖς  Καρχηδονίοις,   συνάψειν πεπεισμένος, πολὺ δὲ καθυστερῶν
[3, 17]   κατασκευὴν παραχρῆμα πᾶσαν ἐξέπεμψε τοῖς  Καρχηδονίοις.   ταῦτα δὲ πράξας οὐ διεψεύσθη
[3, 10]   εὔροιαν τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων  Καρχηδονίοις.   ταύταις γὰρ ταῖς χερσὶ πιστεύσαντες
[3, 76]   εὔνουν δὲ διαφερόντως ἀεί ποτε  Καρχηδονίοις.   ταχὺ δὲ συνεὶς τὸ γεγονὸς
[3, 20]   βλάβην ἐδόκει φέρειν δεξαμένοις τοῖς  Καρχηδονίοις,   τὸ δ´ ἕτερον πραγμάτων καὶ
[3, 60]   τοὺς Ἴνσομβρας ἀπιστούντων δὲ τοῖς  Καρχηδονίοις,   τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς εἰς
[3, 15]   περιόψεσθαι παρεσπονδημένους· πάτριον γὰρ εἶναι  Καρχηδονίοις   τὸ μηδένα τῶν ἀδικουμένων περιορᾶν·
[3, 84]   γενόμενον ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις καὶ  Καρχηδονίοις   τοῦτον ἐπετελέσθη τὸν τρόπον. ~Ἀννίβας
[3, 2]   κατὰ τοὺς Ἕλληνας ἐπεβάλετο κοινωνεῖν  Καρχηδονίοις   τῶν αὐτῶν ἐλπίδων, Ἀντίοχος δὲ
[3, 15]   λανθάνειν Ῥωμαίους τὴν γινομένην εὔροιαν  Καρχηδονίοις   τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων. Ῥωμαῖοι
[3, 60]   Κελτῶν ἐσπούδαζε μὲν κοινωνεῖν τοῖς  Καρχηδονίοις   τῶν πραγμάτων κατὰ τὴν ἐξ
[3, 26]   τἀναντία τούτοις, διότι Ῥωμαίοις καὶ  Καρχηδονίοις   ὑπάρχοιεν συνθῆκαι, καθ´ ἃς ἔδει
[3, 73]   πολλοὺς τρόπους ἠλαττοῦντο, τοῖς δὲ  Καρχηδονίοις   ὑπερδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε τὴν χρείαν,
[3, 24]   οὓς εἰρήνη καὶ φιλία ἐστὶ  (Καρχηδονίοις.   ὡσαύτως δὲ μηδ´ ὁ) Καρχηδόνιος
[3, 56]   τὰ προκαθήμενα καὶ προσπολεμοῦντα τοῖς  Βοίοις   ἧκε πρὸς τὰ περὶ τὸν
[3, 43]   γενομένου, καὶ τῶν ἐν τοῖς  πλοίοις   ἁμιλλωμένων μὲν πρὸς ἀλλήλους μετὰ
[3, 66]   δευτεραῖος καὶ γεφυρώσας τοῖς ποταμίοις  πλοίοις   τὴν διάβασιν Ἀσδρούβᾳ μὲν ἐπέταξεν
[3, 41]   καὶ διενοεῖτο μετὰ τῶν χιλιάρχων  ποίοις   χρηστέον τῶν τόπων καὶ συμμικτέον
[3, 14]   συναγωνιστῇ τῷ ποταμῷ καὶ τοῖς  θηρίοις   οἷς εἶχε περὶ τετταράκοντα τὸν
[3, 54]   τοιοῦτον τόπον, ὃν οὔτε τοῖς  θηρίοις   οὔτε τοῖς ὑποζυγίοις δυνατὸν ἦν
[3, 91]   θαλάττῃ καὶ τούτοις χρῆσθαι τοῖς  ἐμπορίοις,   εἰς σχεδὸν ἐκ πάσης
[3, 19]   ταραχὴν οὐ μικρὰν ἐν τοῖς  Ἰλλυριοῖς   κατεσκεύαζον. ἐξ οὗ τῶν μὲν
[3, 71]   τὰς ἐνέδρας ἐν τοῖς τοιούτοις  χωρίοις,   τοῖς δ´ ἐπιπέδοις καὶ ψιλοῖς
[3, 48]   μεταξὺ δυσχωρίας ὁδηγοῖς καὶ καθηγεμόσιν  ἐγχωρίοις   ἐχρῆτο τοῖς τῶν αὐτῶν ἐλπίδων
[3, 6]   συνθήκας τοῦ προσαγορευομένου παρὰ τοῖς  ἐγχωρίοις   Ἴβηρος ποταμοῦ· ἐγὼ δὲ ταύτας
[3, 39]   πάλιν εἰς Ἐμπόριον χίλιοι σὺν  ἑξακοσίοις,   (ἀπὸ δ´ Ἐμπορίου πόλεως εἰς
[3, 116]   καὶ προσέφερε τὰς χεῖρας τοῖς  ὑπεναντίοις,   ἅμα δὲ παρεκάλει καὶ παρώξυνε
[3, 93]   καὶ πόθεν πρῶτον ἐγχειρήσουσι τοῖς  ὑπεναντίοις.   Ἀννίβας δέ, ταῦτα πρὸς τὴν
[3, 45]   τὸν ποταμόν, σπεύδων συμμῖξαι τοῖς  ὑπεναντίοις.   Ἀννίβας δὲ τῇ κατὰ πόδας
[3, 72]   ἔχοντας ὅ, τι χρήσονται τοῖς  ὑπεναντίοις   διὰ τὸ τοὺς Νομάδας ἀποχωρεῖν
[3, 81]   καὶ τῇδέ που προσιέναι τοῖς  ὑπεναντίοις,   μάλιστα καὶ δι´ ὧν
[3, 116]   τοῦ δεξιοῦ κέρατος προσπίπτοντες τοῖς  ὑπεναντίοις   ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ τῶν εὐωνύμων
[3, 112]   δῆλος ἦν μάχεσθαι σπεύδων τοῖς  ὑπεναντίοις.   δὲ Λεύκιος δυσαρεστούμενος μὲν
[3, 66]   τὴν πορείαν, σπεύδων συνάψαι τοῖς  ὑπεναντίοις.   δὲ Πόπλιος περαιωθεὶς τὸν
[3, 66]   τὴν δύναμιν ἐν συνόψει τοῖς  ὑπεναντίοις.   οὐδενὸς δὲ σφίσιν ἀντεξάγοντος, κατεστρατοπέδευσε,
[3, 72]   ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἐπῄει τοῖς  ὑπεναντίοις   σοβαρῶς, ἐν τάξει καὶ βάδην
[3, 78]   μακρὰς εὕρισκε καὶ προδήλους τοῖς  ὑπεναντίοις,   τὴν δὲ διὰ τῶν ἑλῶν
[3, 41]   τῶν τόπων καὶ συμμικτέον τοῖς  ὑπεναντίοις·   τριακοσίους δὲ τῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε
[3, 51]   κατὰ τῶν κρημνῶν ὁμόσε τοῖς  φορτίοις   πολλὰ τῶν ὑποζυγίων. καὶ μάλιστα
[3, 54]   συνήθεις ὄντες ἤδη τοῖς τοιούτοις  κακοῖς·   ἅμα δὲ τῷ παραγενέσθαι πρὸς
[3, 102]   δ´ Ἀννίβας ἦν μὲν ἐν  κακοῖς,   ὅμως δὲ χειμαζόμενος ἔμενε, τοὺς
[3, 107]   μόνον τέτταρσιν, ἀλλ´ ὀκτὼ στρατοπέδοις  Ῥωμαϊκοῖς   ὁμοῦ προῄρηντο διακινδυνεύειν. ~Διὸ καὶ
[3, 116]   τοῖς Λίβυσι. προσπεσὼν δὲ τοῖς  Ῥωμαϊκοῖς   στρατοπέδοις κατὰ νώτου καὶ ποιούμενος
[3, 107]   πεζῶν πλῆθος πάρισον ποιοῦσι τοῖς  Ῥωμαϊκοῖς   στρατοπέδοις, τὸ δὲ τῶν ἱππέων
[3, 66]   μέχρι μέν τινος ὑπέλαβε τοῖς  πεζικοῖς   στρατοπέδοις αὐτοὺς διακινδυνεύειν· συνιδὼν δὲ
[3, 116]   τὸν ἀγῶνα κρίσεως ἐν τοῖς  πεζικοῖς   στρατοπέδοις κείμενον, παριππεύων ἐπὶ τὰ
[3, 6]   καὶ Μακεδόνων εὐεξίαν ἐν τοῖς  πολεμικοῖς,   ἔτι δὲ καὶ τὸ μέγεθος
[3, 89]   πρώτης ἡλικίας συνεχῶς ἐν τοῖς  πολεμικοῖς,   ἡγεμόνι δὲ χρῆσθαι συντεθραμμένῳ σφίσι
[3, 41]   εἰς Λιβύην ἑκατὸν ἑξήκοντα σκάφεσι  πεντηρικοῖς.   (οἷς) οὕτως καταπληκτικῶς ἐπεβάλετο πολεμεῖν
[3, 96]   τῆς Ῥώμης ἑκατὸν εἴκοσι σκάφεσι  πεντηρικοῖς,   πυθόμενοι τὸν ἀνάπλουν οὗτοι μὲν
[3, 118]   μεγάλα συμβάλλεσθαι τοῖς φιλομαθοῦσι καὶ  πραγματικοῖς   τῶν ἀνδρῶν.
[3, 114]   τῶν δ´ Ἰβήρων λινοῖς περιπορφύροις  χιτωνίσκοις   κεκοσμημένων κατὰ τὰ πάτρια, ξενίζουσαν
[3, 118]   διὰ τὴν ἧτταν ἀπεγνώκεισαν, ἐν  μεγάλοις   δὲ φόβοις καὶ κινδύνοις ἦσαν
[3, 91]   θαλάττῃ τὸ δὲ πλεῖον ὄρεσι  μεγάλοις   πάντῃ καὶ συνεχέσι περιέχεται, δι´
[3, 48]   οὐδὲ μὴν πάλαι προσφάτως δέ,  μεγάλοις   στρατοπέδοις ὑπερβάντας τὰς Ἄλπεις παρατετάχθαι
[3, 10]   καθάπερ ἐν ταῖς πρὸ ταύτης  βύβλοις   περὶ τούτων δεδηλώκαμεν, ὧν χωρὶς
[3, 62]   τὸν καιρὸν τοῦτον ἤδη συνεγγίζοντες  ἀλλήλοις   Ἀννίβας καὶ Πόπλιος ἐπεβάλοντο παρακαλεῖν
[3, 25]   ποιείσθωσαν ἀμφότεροι, ἵνα ἐξῇ βοηθεῖν  ἀλλήλοις   ἐν τῇ τῶν πολεμουμένων χώρᾳ·
[3, 115]   στρατόπεδα διαδεξάμενα τοὺς εὐζώνους συνέπεσεν  ἀλλήλοις.   ἐπὶ βραχὺ μὲν οὖν τῶν
[3, 49]   στασιάζοντας καὶ μετὰ στρατοπέδων ἀντικαθημένους  ἀλλήλοις,   ἐπισπωμένου τοῦ πρεσβυτέρου καὶ παρακαλοῦντος
[3, 107]   τὴν ἐαρινὴν ὥραν διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες  ἀλλήλοις·   ἤδη δὲ παραδιδόντος τοῦ καιροῦ
[3, 112]   τὴν Ῥώμην προσπεπτωκότος ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν  ἀλλήλοις   καὶ συμπλοκαὶ γίνονται τῶν προκινδυνευόντων
[3, 73]   συμπεσεῖν τὰ βαρέα τῶν ὅπλων  ἀλλήλοις,   οἱ μὲν ἱππεῖς οἱ τῶν
[3, 105]   συνέβη καὶ τοὺς ἱππεῖς συμπεσεῖν  ἀλλήλοις.   οὗ γενομένου, καὶ πιεζομένων τῶν
[3, 65]   οἱ μὲν οὖν κατὰ πρόσωπον  ἀλλήλοις   συμπεσόντες ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐποίουν
[3, 73]   ἔφοδον. ~ἤδη δὲ σύνεγγυς ὄντων  ἀλλήλοις,   συνεπλέκησαν οἱ προκείμενοι τῶν δυνάμεων
[3, 12]   δὲ πιστεύοντες ὡς ὑπηκόοις  φίλοις   ἀληθινοῖς πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐξ
[3, 18]   ἀντιπολιτευομένους ἐπανείλετο, τοῖς δ´ αὑτοῦ  φίλοις   ἐνεχείρισε τὰς δυναστείας, αὐτὸς δ´
[3, 81]   τοῖς ἐχθροῖς, ἐπισφαλέστατα δὲ τοῖς  φίλοις.   πρὸς γὰρ πᾶσαν ἐπιβουλήν, ἐνέδραν,
[3, 71]   χωρίοις, τοῖς δ´ ἐπιπέδοις καὶ  ψιλοῖς   ἀπεπίστευον, οὐκ εἰδότες ὅτι καὶ
[3, 87]   ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν  ἄλλοις   ἀκριβεστέραν ποιησόμεθα τὴν διαστολήν. ἅμα
[3, 49]   γὰρ μόνον σίτῳ καὶ τοῖς  ἄλλοις   ἐπιτηδείοις ἀφθόνως ἐχορήγησε τὸ στρατόπεδον,
[3, 20]   μὴ νὴ Δία πρὸς τοῖς  ἄλλοις   τύχη καὶ τοῦτο προσένειμε
[3, 44]   τοὺς ὄχλους· ἐν αἷς ἔφη  πολλοῖς   αὐτοὺς καὶ παραβόλοις ἔργοις καὶ
[3, 58]   τῆς καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης, ἐν  πολλοῖς   δὲ τῶν πλείστων διημαρτηκότων, παραλείπειν
[3, 31]   ἑκάστου προαίρεσιν καὶ λίαν ἐν  πολλοῖς   ἐπισκοτεῖσθαι τὴν ἀλήθειαν. τὰ δὲ
[3, 85]   τῆς συμφορᾶς, λέγειν δὲ τοῖς  πολλοῖς   ἠναγκάζοντο τὰ γεγονότα, συναθροίσαντες τὸν
[3, 108]   τῆς συγκλήτου γνώμην διεσάφησαν τοῖς  πολλοῖς   καὶ παρεκάλουν τὰ πρέποντα τοῖς
[3, 4]   τῶν ἀγωνισμάτων διαλήψεις, διὰ τὸ  πολλοῖς   μὲν τὰ μέγιστα δοκοῦντ´ εἶναι
[3, 87]   καὶ τέτταρες, κἀκεῖνοι μὲν ἐν  πολλοῖς   προσδέονται τῆς συγκλήτου πρὸς τὸ
[3, 94]   κακῶς μὲν ἤκουε παρὰ τοῖς  πολλοῖς,   ὡς ἀνάνδρως ἐκ τοιούτων τόπων
[3, 90]   ἰδίων δυνάμεων ψυχὰς προηττημένας τοῖς  ὅλοις   διὰ τῶν κατὰ μέρος προτερημάτων
[3, 105]   καὶ διαγωνιάσας μὴ σφαλῶσι τοῖς  ὅλοις,   ἐξῆγε τὰς δυνάμεις καὶ κατὰ
[3, 84]   ἔτι δυνατοὶ διὰ τὸ τοῖς  ὅλοις   ἐπικρατεῖν καὶ πάντα προκατέχειν ἤδη
[3, 48]   πράγμασιν; ἀλλ´ ὅπερ οἱ τοῖς  ὅλοις   ἐπταικότες καὶ κατὰ πάντα τρόπον
[3, 94]   κρίνων ἐκκυβεύειν οὐδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς  ὅλοις,   ἦγε τὴν ἡσυχίαν ἐπὶ τῷ
[3, 86]   καιρούς. Ἀννίβας δὲ κατατεθαρρηκὼς τοῖς  ὅλοις   ἤδη τὸ μὲν συνεγγίζειν τῇ
[3, 117]   ἔχειν πεζούς, ἱπποκρατεῖν δὲ τοῖς  ὅλοις,   μᾶλλον πάντα πάρισα τοῖς
[3, 90]   φυγομαχοῦντα μὲν προδήλως τοῖς δ´  ὅλοις   οὐκ ἐκχωροῦντα τῶν ὑπαίθρων, ὥρμησε
[3, 48]   ἐν τούτοις τοῦ κατορθώσειν τοῖς  ὅλοις,   οὔτε τὰς ὁδοὺς οὔτε τόπους,
[3, 112]   ταῖς ἐννοίαις, ἐὰν σφάλλωνται τοῖς  ὅλοις.   πάντα δ´ ἦν τὰ παρ´
[3, 93]   δὲ τὸ πολὺ καὶ τοῖς  ὅλοις   πέρας ἐπιθήσειν διὰ τὴν τῶν
[3, 84]   αὐτὸν δυσχρηστούμενον καὶ περικακοῦντα τοῖς  ὅλοις   προσπεσόντες τινὲς τῶν Κελτῶν ἀπέκτειναν.
[3, 109]   αὐτοῖς τοῖς στρατοπέδοις, ἀλλὰ τοῖς  ὅλοις.   τί γὰρ ἔτι προσθεῖσα τοῖς
[3, 44]   αἷς ἔφη πολλοῖς αὐτοὺς καὶ  παραβόλοις   ἔργοις καὶ κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας ἐν
[3, 84]   ἐπὶ τὸ νήχεσθαι σὺν τοῖς  ὅπλοις   ἀπεπνίγοντο, τὸ δὲ πολὺ πλῆθος
[3, 118]   καὶ παραχωρησάντων τῆς ἐν τοῖς  ὅπλοις   ἀρετῆς, τῇ τοῦ πολιτεύματος ἰδιότητι
[3, 73]   οἱ δ´ ἐν τοῖς βαρέσιν  ὅπλοις   παρ´ ἀμφοῖν τὰς πρώτας ἔχοντες
[3, 71]   τὰς δὲ περικεφαλαίας ὑποτιθέναι τοῖς  ὅπλοις.   πλὴν γε τῶν Καρχηδονίων
[3, 87]   εἰς τὸν Ῥωμαϊκὸν τρόπον ἐκλεκτοῖς  ὅπλοις,   ὡς ἂν γεγονὼς κύριος τοσούτων
[3, 114]   τοῖς ἐκ τῆς προγεγενημένης μάχης  σκύλοις   ἐκλέξας κατακεκοσμήκει· τῶν δ´ Ἰβήρων
[3, 43]   τῶν λέμβων ἀσφαλεστέρα γίνοιτο τοῖς  μονοξύλοις   παρακομιδὴ διὰ τοῦ πόρου.
[3, 61]   ἤλπισε πορείᾳ τὸν Ἀννίβαν δυνάμεσιν  ἀλλοφύλοις·   εἰ δὲ καὶ τολμήσαι, καταφθαρήσεσθαι
[3, 85]   τῷ τὸν στρατηγὸν εἰπεῖν τοῖς  ὄχλοις   ἀπὸ τῶν ἐμβόλων ὅτι Λειπόμεθα
[3, 44]   δεδογμένα παρ´ αὐτῶν διεσάφει τοῖς  ὄχλοις.   ἦν δὲ τῶν λεγομένων ἰσχυρότατα
[3, 90]   οὐδὲν ἤρεσκεν. σύμψηφον δὲ τοῖς  ὄχλοις   ποιῶν αὑτὸν τὸν μὲν Φάβιον
[3, 82]   τηλικοῦτον γὰρ προενεβεβλήκει κατελπισμὸν τοῖς  ὄχλοις   ὥστε πλείους εἶναι τῶν τὰ
[3, 2]   Φίλιππος μὲν Μακεδὼν διαπολεμήσας  Αἰτωλοῖς   καὶ μετὰ ταῦτα συστησάμενος τὰ
[3, 11]   ὁρῶντες τὸν Ἀντίοχον προσέχοντα τοῖς  Αἰτωλοῖς   καὶ πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν Ῥωμαίοις,
[3, 19]   τὸ συμβαῖνον ἔν τισι τόποις  ἐρήμοις   ὑφορμοῦντας ἐπὶ τούτους ἐποιήσατο τὴν
[3, 25]   ἰδίαις πατρίσιν, ἐν τοῖς ἰδίοις  νόμοις,   ἐπὶ τῶν ἰδίων βίων, ἱερῶν,
[3, 87]   τῆς ἀρχῆς ἐν τοῖς ἐκείνου  περισπασμοῖς.   ~Ἀννίβας δὲ κατὰ βραχὺ μεταθεὶς
[3, 89]   δὲ τὰ σφέτερα προτερήματα τοῖς  λογισμοῖς   ἀναχωρήσας ἐν τούτοις διέτριβε καὶ
[3, 89]   καὶ τὰ πράγματα προσεμαρτύρησε τοῖς  λογισμοῖς   αὐτοῦ. καὶ τοῦτ´ εἰκότως ἐγένετο.
[3, 92]   ~Ἀννίβας μὲν οὖν τοιούτοις χρησάμενος  λογισμοῖς   καὶ διελθὼν ἐκ τῆς Σαυνίτιδος
[3, 16]   τὴν Δημητρίου. διεψεύσθησαν δὲ τοῖς  λογισμοῖς·   κατετάχησε γὰρ αὐτοὺς Ἀννίβας, ἐξελὼν
[3, 70]   πράγμασιν. διὸ καὶ τοιούτοις χρώμενος  λογισμοῖς   μένειν ἠξίου τὸν Τεβέριον ἐπὶ
[3, 17]   δὲ πράξας οὐ διεψεύσθη τοῖς  λογισμοῖς   οὐδ´ ἀπέτυχε τῆς ἐξ ἀρχῆς
[3, 17]   αὐτοῖς λαφύρων. τοιούτοις δὲ χρώμενος  διαλογισμοῖς   ἐνεργῶς προσέκειτο τῇ πολιορκίᾳ, τοτὲ
[3, 16]   μὴν ἀλλὰ τούτοις χρησάμενοι τοῖς  διαλογισμοῖς   Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ τὴν ὡραίαν
[3, 61]   ὑπελάμβανεν. διόπερ ἐν τοιούτοις ὢν  διαλογισμοῖς,   ὡς ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι καὶ
[3, 109]   ἐν μὲν τοῖς κατὰ μέρος  ἀκροβολισμοῖς   ἴσους πρὸς ἴσους συμπίπτοντας τὸ
[3, 113]   ἡμίσεις τῶν ἐν τοῖς βαρέσι  καθοπλισμοῖς   Λιβύων, ἑξῆς δὲ τοῖς εἰρημένοις
[3, 110]   τινας τῶν ἐν τοῖς βαρέσι  καθοπλισμοῖς·   μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς ἀκοντιστὰς
[3, 115]   γενέσθαι τοὺς ἐν τοῖς βαρέσι  καθοπλισμοῖς·   ὧν οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ
[3, 10]   Ἀμίλκας γὰρ προσλαβὼν τοῖς ἰδίοις  θυμοῖς   τὴν ἐπὶ τούτοις ὀργὴν τῶν
[3, 40]   αὐτοῦ τὴν παρουσίαν, ἔν τισι  δρυμοῖς   ἑτοιμάσαντες ἐνέδρας ἅμα τῷ παρελθεῖν
[3, 20]   ἅμα καὶ βλάβην ἐδόκει φέρειν  δεξαμένοις   τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ δ´ ἕτερον
[3, 93]   τοῖς ἄκροις. μετὰ δὲ τοῦτο  δειπνοποιησαμένοις   ἀναπαύεσθαι καθ´ ὥραν παρήγγειλε πᾶσιν.
[3, 108]   παρετάξαντο· τοῖς δὲ κατὰ Τυρρηνίαν  ἀγωνισαμένοις   οὐχ οἷον πρότερον, ἀλλ´ οὐδ´
[3, 116]   ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ τῶν εὐωνύμων  τεταγμένοις   μέγα μὲν οὔτ´ ἐποίουν οὐδὲν
[3, 43]   ῥεῦμα τοῖς ἐπὶ τῶν πορθμείων  τεταγμένοις.   ταχὺ δὲ τούτου γενομένου, καὶ
[3, 102]   μεγάλην· οὔτε γὰρ ἀντεξάγειν τοῖς  παρατεταγμένοις   ἀξιόχρεως ἦν οὔτε παραβοηθεῖν τοῖς
[3, 113]   καθοπλισμοῖς Λιβύων, ἑξῆς δὲ τοῖς  εἰρημένοις   Ἴβηρας καὶ Κελτούς. παρὰ δὲ
[3, 111]   ἐν πᾶσι τοῖς πρὸς ὑμᾶς  εἰρημένοις·   δὲ νῦν ἀγὼν ἐνέστηκεν
[3, 1]   ἐπίστασιν καὶ θέαν ἀκόλουθον τοῖς  εἰρημένοις   ποιησόμεθα τὴν προέκθεσιν τῆς αὑτῶν
[3, 35]   οἰκείαν ἀπέλυσε τοὺς ἴσους τοῖς  προειρημένοις,   βουλόμενος αὐτούς τε τούτους εὔνους
[3, 79]   τῶν ἐπιτηδείων. ἐπὶ δὲ τοῖς  προειρημένοις   ἐπέβαλε τοὺς Κελτούς, ἐπὶ δὲ
[3, 19]   σπείραις καταπληκτικῶς. ἅμα δὲ τοῖς  προειρημένοις   οἱ πεποιημένοι τὴν ἀπόβασιν ἀπὸ
[3, 54]   ἐνάργειαν· οὕτως γὰρ ὑποπεπτώκει τοῖς  προειρημένοις   ὄρεσιν ὥστε συνθεωρουμένων ἀμφοῖν ἀκροπόλεως
[3, 91]   ἀρετὴν αὐτῶν. ἅμα δὲ τοῖς  προειρημένοις   ὀχυρὰ δοκεῖ καὶ δυσέμβολα τελέως
[3, 27]   ἐπάνω προείπαμεν. ἐπὶ δὲ τοῖς  προειρημένοις   τελευταῖαι πρὸς Ἀσδρούβαν ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 108]   γε μὴν πάντα τἀναντία τοῖς  προειρημένοις   ὑπάρχει. ~πρῶτον γὰρ ἡμεῖς ἀμφότεροι
[3, 92]   συνυπεκρίνετο τοῖς προθύμως καὶ φιλοκινδύνως  διακειμένοις,   ἐγγίσας δὲ τῷ Φαλέρνῳ ταῖς
[3, 49]   ὑπερβολάς. τὸ δὲ μέγιστον, εὐλαβῶς  διακειμένοις   πρὸς τὴν διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων
[3, 109]   τί γὰρ ἔτι προσθεῖσα τοῖς  ὑποκειμένοις,   ἐὰν ἄλλως πως τὰ παρόντα
[3, 31]   πῶς δ´ ἂν εὐδοκούμενος τοῖς  ὑποκειμένοις   τοὺς βεβαιώσοντας τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν
[3, 45]   τοῖς ἐπὶ τὴν αὐτὴν χρείαν  ἐξαπεσταλμένοις   ὑπὸ τοῦ Ποπλίου τοιαύτην ἐποιήσαντο
[3, 82]   κίνδυνον, οὐχ οἷον προσεῖχε τοῖς  λεγομένοις,   ἀλλ´ οὐδ´ ἀνείχετο τῶν ἀποφαινομένων
[3, 52]   ἕξει πολεμίους αὐτούς, συγκατένευσε τοῖς  λεγομένοις   καὶ συνυπεκρίθη τίθεσθαι φιλίαν πρὸς
[3, 98]   ἔπεισε τὸν Βώστορα συγκαταθέσθαι τοῖς  λεγομένοις.   ~καὶ τότε μὲν ἐπανῆλθε, ταξάμενος
[3, 10]   συμπεριενεχθῆναι δεόντως οὔτε τοῖς νῦν  λεγομένοις   οὔτε τοῖς μετὰ ταῦτα ῥηθησομένοις
[3, 52]   χρόνον ηὐλαβεῖτο καὶ διηπίστει τοῖς  λεγομένοις,   συλλογιζόμενος (δ´ Ἀννίβας ὡς δεξάμενος)
[3, 33]   εἰ πεποιήκαμεν παραπλήσιον τοῖς ἀξιοπίστως  ψευδομένοις   τῶν συγγραφέων. ἡμεῖς γὰρ εὑρόντες
[3, 26]   τὴν φιλίαν καὶ μετὰ ταῦτα  δεομένοις   ἐβοήθησαν, οἵτινες οὐ μόνον τὴν
[3, 69]   ἐντεῦθεν ταῖς ἐφεδρείαις ἐβοήθουν τοῖς  πιεζομένοις·   οὗ γενομένου τραπέντες οἱ Ῥωμαῖοι
[3, 74]   προσπεσόντων ἄφνω κατὰ νώτου τοῖς  ἀγωνιζομένοις   περὶ τὰ μέσα, μεγάλην ταραχὴν
[3, 63]   κατ´ ἄλλον τινὰ τρόπον  ἑλομένοις   τὸ ζῆν παντὸς κακοῦ καὶ
[3, 105]   νοῦν καὶ τοῖς ὑπὸ τούτου  παραγγελλομένοις.   οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὸν μὲν
[3, 61]   τὸ μὲν πρῶτον ἠπίστει τοῖς  προσαγγελλομένοις,   ἐνθυμούμενος μὲν ὅτι πρότερον ἡμέραις
[3, 105]   τοῖς μὲν οὖν παρ´ αὐτὸν  γενομένοις   τὸν κίνδυνον ἦν ἐναργὲς ὅτι
[3, 85]   συνέβη γενέσθαι διατροπὴν ὥστε τοῖς  παραγενομένοις   ἐφ´ ἑκατέρων τῶν καιρῶν πολλῷ
[3, 117]   ὄχλου. καὶ δῆλον ἐγένετο τοῖς  ἐπιγενομένοις   ὅτι κρεῖττόν ἐστι πρὸς τοὺς
[3, 4]   τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν, τοῖς δ´  ἐπιγενομένοις   πότερον ἐπαινετὴν καὶ ζηλωτὴν
[3, 4]   οὔτε τοῖς ἡγουμένοις οὔτε τοῖς  ἀποφαινομένοις   ὑπὲρ τούτων, τὸ νικῆσαι καὶ
[3, 22]   ἀποτρεχέτω. τοῖς δὲ κατ´ ἐμπορίαν  παραγινομένοις   μηδὲν ἔστω τέλος πλὴν ἐπὶ
[3, 10]   λεγομένοις οὔτε τοῖς μετὰ ταῦτα  ῥηθησομένοις   ὑφ´ ἡμῶν. πλὴν οὐκ ἐντρεπομένων
[3, 29]   τότε καὶ τοῖς μετὰ ταῦτα  προσληφθησομένοις,   τὴν παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν ἀεὶ
[3, 8]   οὗτός φησιν, τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου  πραττομένοις,   τοῦ πεισθέντας τότε τοῖς ὑπὸ
[3, 13]   πόλιν. μεγαλοψύχως δὲ χρησάμενος τοῖς  ὑποταττομένοις   καὶ τὰ μὲν δοὺς τῶν
[3, 112]   τοὺς δὲ Νομάδας ἐπαφῆκε τοῖς  ὑδρευομένοις   ἀπὸ τῆς ἐλάττονος παρεμβολῆς. τῶν
[3, 39]   δὲ τῆς διαβάσεως τοῦ Ῥοδανοῦ  πορευομένοις   παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν ὡς
[3, 55]   συμβαίνει τοῖς διὰ τῶν ἀκροπήλων  πορευομένοις.   τὸ δὲ συνεξακολουθοῦν τούτοις ἔτι
[3, 109]   μέν γε μισθοῦ παρά τισι  στρατευομένοις   τοῖς κατὰ συμμαχίαν ὑπὲρ
[3, 35]   καὶ τοῖς μεθ´ ἑαυτοῦ μὲν  στρατευομένοις,   οὐχ ἧττον δὲ καὶ τοῖς
[3, 106]   τοῖς Κελτοῖς τοῖς μετ´ Ἀννίβου  στρατευομένοις.   πρόνοιαν δ´ ἐποιήσαντο καὶ τῆς
[3, 13]   μὲν δοὺς τῶν ὀψωνίων τοῖς  συστρατευομένοις   τὰ δ´ ὑπισχνούμενος πολλὴν εὔνοιαν
[3, 102]   παραβοηθεῖν τοῖς ἐπὶ τῆς χώρας  διεσπαρμένοις.   τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ μὲν
[3, 100]   ἰδίοις, ἐπιβολὴν τοῦ τάγματος τοῖς  προκεχειρισμένοις   ἐπὶ τὴν οἰκονομίαν ταύτην, τῷ
[3, 4]   ὑποληπτέον ἐν πράγμασιν οὔτε τοῖς  ἡγουμένοις   οὔτε τοῖς ἀποφαινομένοις ὑπὲρ τούτων,
[3, 8]   πεισθέντας τότε τοῖς ὑπὸ Ῥωμαίων  παρακαλουμένοις   ἐκδοῦναι μὲν τὸν αἴτιον τῶν
[3, 118]   ὅλα κρίσιν τοῖς ὑπ´ ἀμφοτέρων  προσδοκωμένοις.   Καρχηδόνιοι μὲν γὰρ διὰ τῆς
[3, 63]   κακοῦ λαβόντας πεῖραν, τοῖς δ´  ἡττωμένοις   καὶ διὰ τὴν πρὸς τὸ
[3, 84]   καὶ τῆς παρωρείας ἐν τοῖς  στενοῖς   συγκλεισθέντες αἰσχρῶς, ἔτι δὲ μᾶλλον
[3, 94]   Ῥωμαίων οἱ μὲν ἐπὶ τοῖς  στενοῖς   φυλάττοντες ἅμα τῷ συνιδεῖν τὰ
[3, 10]   ἐφ´ μὴ τὸν πόλεμον  ἐκείνοις   ἀναδέξασθαι τοῖς καιροῖς. διὸ καὶ
[3, 77]   ταῦτα συναγαγὼν παρεκάλει, φάσκων οὐκ  ἐκείνοις   ἥκειν πολεμήσων, ἀλλὰ Ῥωμαίοις ὑπὲρ
[3, 99]   καὶ συμμίξας τισὶ τῶν συστρατευομένων  ἐκείνοις   Ἰβήρων διὰ τούτων εἰσῆλθε πρὸς
[3, 48]   παραπλήσιον τοῖς τραγῳδιογράφοις. καὶ γὰρ  ἐκείνοις   πᾶσιν αἱ καταστροφαὶ τῶν δραμάτων
[3, 12]   πιστεύοντες ὡς ὑπηκόοις φίλοις  ἀληθινοῖς   πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐξ ἑτοίμου
[3, 114]   Κελτῶν γυμνῶν, τῶν δ´ Ἰβήρων  λινοῖς   περιπορφύροις χιτωνίσκοις κεκοσμημένων κατὰ τὰ
[3, 88]   μὲν ἵππους ἐκλούων τοῖς παλαιοῖς  οἴνοις   διὰ τὸ πλῆθος ἐξεθεράπευσε τὴν
[3, 70]   ἀληθινὴν παρέξεσθαι χρείαν ἤλπιζε τοῖς  κοινοῖς   πράγμασιν. διὸ καὶ τοιούτοις χρώμενος
[3, 97]   τἀδελφῷ μεγάλην παρεῖχε χρείαν τοῖς  κοινοῖς   πράγμασιν. οὐδέποτε γὰρ πρότερον θαρρήσαντες
[3, 107]   καὶ διὰ τὸ μικροῖς πρότερον  χρόνοις   ἀνδρωδῶς ἅμα καὶ συμφερόντως δοκεῖν
[3, 1]   αἰτίας, δι´ ἃς ἀναδραμόντες τοῖς  χρόνοις   πρὸ τούτων τῶν καιρῶν συνεταξάμεθα
[3, 15]   ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι μικροῖς ἔμπροσθεν  χρόνοις,   στασιαζόντων αὐτῶν, λαβόντες τὴν ἐπιτροπὴν
[3, 44]   αὐτοὺς καὶ παραβόλοις ἔργοις καὶ  κινδύνοις   ἐπικεχειρηκότας ἐν οὐδενὶ διεσφάλθαι, κατακολουθήσαντας
[3, 50]   καὶ συνέβη μεγίστοις αὐτὸν περιπεσεῖν  κινδύνοις.   ἕως μὲν γὰρ ἐν τοῖς
[3, 118]   ἐν μεγάλοις δὲ φόβοις καὶ  κινδύνοις   ἦσαν περί τε σφῶν αὐτῶν
[3, 57]   ἀγνοοῦσι παραπλήσιόν τι πάσχοντες τοῖς  λίχνοις   τῶν δειπνητῶν. καὶ γὰρ ἐκεῖνοι
[3, 110]   τοῖς δὲ Ῥωμαίοις ἀναμεμιγμένας τοῖς  εὐζώνοις   ὁμόσε κινδυνεύειν τινὰς σπείρας. τότε
[3, 104]   ἅμα τῷ διαυγάζειν κατελάμβανε τοῖς  εὐζώνοις   τὸν λόφον. δὲ Μάρκος
[3, 70]   ἀλλοτρίαν καθέντι χώραν στρατόπεδα καὶ  παραδόξοις   ἐγχειροῦντι πράγμασιν εἷς τρόπος ἐστὶν
[3, 12]   φυλάττωνται, τοῖς δὲ πιστεύοντες ὡς  ὑπηκόοις   φίλοις ἀληθινοῖς πᾶν τὸ
[3, 35]   τούτους εὔνους ἀπολιπεῖν, τοῖς τε  λοιποῖς   ὑποδεικνύων ἐλπίδα τῆς εἰς οἶκον
[3, 33]   ἐν τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν  τόποις   ἀνεστρέφετο, πάντως ἐνομίσαμεν αὐτὴν περί
[3, 111]   τῶν πολεμίων ἱπποκρατοῦντας ἐν τοιούτοις  τόποις   διακριθῆναι περὶ τῶν ὅλων. πάντων
[3, 19]   πρὸς τὸ συμβαῖνον ἔν τισι  τόποις   ἐρήμοις ὑφορμοῦντας ἐπὶ τούτους ἐποιήσατο
[3, 92]   μέχρι μὲν τοῦ συνάψαι τοῖς  τόποις   ἔσπευδε καὶ συνυπεκρίνετο τοῖς προθύμως
[3, 42]   προσμίξας τοῖς περὶ τὸν ποταμὸν  τόποις   εὐθέως ἐνεχείρει ποιεῖσθαι τὴν διάβασιν
[3, 90]   καὶ συνεστραμμένους τηρῶν ἐφήδρευε τοῖς  τόποις   καὶ καιροῖς. καὶ πολλοὺς τῶν
[3, 93]   πῇ καὶ πῶς χρήσεται τοῖς  τόποις   καὶ τίνες καὶ πόθεν πρῶτον
[3, 15]   ἐν τοῖς κατὰ τὴν Ἰβηρίαν  τόποις.   καταλαβὼν δὲ τὴν παρὰ τῶν
[3, 8]   δυναστείαν ἐν τοῖς κατ´ Ἰβηρίαν  τόποις,   μετὰ ταῦτα παραγενόμενον ἐπὶ Λιβύην
[3, 72]   ἐν τοῖς ὑπὲρ τὰ στρατόπεδα  τόποις   ὄμβρον, μόλις ἕως τῶν μασθῶν
[3, 112]   δὲ Λεύκιος δυσαρεστούμενος μὲν τοῖς  τόποις,   ὁρῶν δ´ ὅτι ταχέως ἀναγκασθήσονται
[3, 75]   ὡς ἐπὶ τούτοις ποιησόμενοι τοῖς  τόποις   τὴν ἔξοδον. ἔπεμψαν δὲ καὶ
[3, 71]   ἐπιπροσθήσεις ἱκανὰς ἐν τοῖς πλείστοις  τόποις.   τὸ γὰρ τυχὸν ῥεῖθρον μετὰ
[3, 87]   γεγενημένης ἐν τοῖς κατὰ Γαλατίαν  τόποις,   ὑπό τε τοῦ ψύχους καὶ
[3, 101]   δὲ τοῖς ὑποζυγίοις καὶ τοῖς  ἵπποις·   εἶχε γὰρ τὰς πλείστας ἐλπίδας
[3, 55]   μὲν οὖν ὑποζυγίοις καὶ τοῖς  ἵπποις   ἱκανὴν ἐποίησε πάροδον ἐν ἡμέρᾳ
[3, 87]   ταλαιπωρίας ἐπεγεγόνει σχεδὸν ἅπασι τοῖς  ἵπποις,   ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς ἀνδράσιν
[3, 36]   γνῶσις, ἔτι δὲ κοινὴ πᾶσιν  ἀνθρώποις   ἐστὶν τοῦ περιέχοντος ἡμᾶς
[3, 79]   χρείαν ἐν τῷ πεσεῖν τοῖς  ἀνθρώποις·   καθεζόμενοι γὰρ ἐπ´ αὐτῶν καὶ
[3, 112]   ὑπερθέσεις. βαρύτατος γὰρ δὴ πᾶσιν  ἀνθρώποις   τοῦ μέλλειν γίνεται χρόνος·
[3, 109]   ἁρμοζούσας χάριτας, φανερὸν δὲ πᾶσιν  ἀνθρώποις   ποιήσατε διότι καὶ τὰ πρότερον
[3, 94]   καὶ τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν  ἀνθρώποις.   Φάβιος δὲ κακῶς μὲν ἤκουε
[3, 52]   τοῦτο γὰρ σχεδὸν πᾶσι τοῖς  βαρβάροις   ἐστὶ σύνθημα φιλίας, καθάπερ τὸ
[3, 43]   καὶ παρεκάλει καὶ συνεπλέκετο τοῖς  βαρβάροις.   οἱ δὲ Κελτοὶ καὶ διὰ
[3, 71]   κοινολογηθεὶς Μάγωνι τἀδελφῷ καὶ τοῖς  συνέδροις   περὶ τοῦ μέλλοντος ἀγῶνος, συγκατατιθεμένων
[3, 114]   τῶν Καρχηδονίων πρὸς τὰς ἄρκτους,  ἑκατέροις   ἀβλαβῆ συνέβαινε γίνεσθαι τὴν κατὰ
[3, 111]   καὶ μάχεσθαι προφανῶς ἐν τοῖς  ἡμετέροις   προτερήμασι. τὸ δὲ παρακαλεῖν ὑμᾶς
[3, 80]   πρὸς δὲ τούτοις καταπεπιστευκέναι τοῖς  σφετέροις   πράγμασιν, συνελογίζετο διότι παραλλάξαντος αὐτοῦ
[3, 103]   διελόμενον τὰς δυνάμεις χρῆσθαι τοῖς  σφετέροις   στρατοπέδοις κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν.
[3, 28]   περὶ τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου  ποτέροις   αὐτῶν τὴν αἰτίαν ἀναθετέον. ~Τὰ
[3, 55]   οὐκέτι διέκοπτον, ἀλλ´ ἐπέπλεον ὀλισθάνοντες  ἀμφοτέροις   ἅμα τοῖς ποσί, καθάπερ ἐπὶ
[3, 29]   ταῖς συνθήκαις τῶν μὲν ὑπαρχόντων  ἀμφοτέροις   τότε συμμάχων ἀφέξεσθαι καὶ κατὰ
[3, 106]   καὶ παραλαβόντες τὴν ἐν τοῖς  ὑπαίθροις   ἐξουσίαν ἐχείριζον κατὰ τὴν ἑαυτῶν
[3, 89]   παιδομαθεῖ περὶ τὰς ἐν τοῖς  ὑπαίθροις   χρείας, νενικηκέναι δὲ πολλὰς μὲν
[3, 81]   καὶ τῦφος εὐχείρωτα μὲν τοῖς  ἐχθροῖς,   ἐπισφαλέστατα δὲ τοῖς φίλοις. πρὸς
[3, 81]   αὐτανδρὶ σκάφος ὑποχείριον γίνεται τοῖς  ἐχθροῖς,   τὸν αὐτὸν τρόπον ἐὰν τὸν
[3, 63]   νικᾶν θνήσκειν τοῖς  ἐχθροῖς   ὑποχειρίους γενέσθαι ζῶντας. εἶναι δ´
[3, 62]   προθέμενος τὰ πρέποντα τοῖς παροῦσι  καιροῖς.   Ἀννίβας μὲν οὖν διὰ τοιοῦδέ
[3, 88]   Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν ἀεὶ τοῖς ὑποπίπτουσι  καιροῖς,   αὐτὸς δὲ μετὰ τοῦ συνάρχοντος
[3, 10]   τὸν πόλεμον ἐκείνοις ἀναδέξασθαι τοῖς  καιροῖς.   διὸ καὶ δευτέραν, μεγίστην δὲ
[3, 12]   συντιθεμένων τὰς φιλίας, πότε τοῖς  καιροῖς   εἴκοντες καὶ πότε ταῖς ψυχαῖς
[3, 9]   ναυμαχίᾳ τῶν Καρχηδονίων ἧτταν τοῖς  καιροῖς   εἴκων πεποιῆσθαι τὰς συνθήκας, ἔμενεν
[3, 108]   παρεκάλουν τὰ πρέποντα τοῖς παρεστῶσι  καιροῖς,   ἐξ αὐτοπαθείας τοῦ Λευκίου διατιθεμένου
[3, 59]   τὴν περὶ τούτων ἐν τοιούτοις  καιροῖς,   ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν αὐτοὺς δίκαιον.
[3, 112]   μηδ´ ἀγεννὲς ἐν τοῖς τοιούτοις  καιροῖς   ἡγεῖσθαι τῶν περὶ ταῦτα συντελουμένων.
[3, 90]   τηρῶν ἐφήδρευε τοῖς τόποις καὶ  καιροῖς.   καὶ πολλοὺς τῶν πολεμίων ἀποσπωμένους
[3, 15]   ἅμα ταύτῃ φόρους, οὓς τοῖς  καιροῖς   συνεπιθέμενοι πρότερον ἀδίκως παρ´ αὐτῶν
[3, 89]   ἦν χρῆσθαι τοῖς τότε περιεστῶσι  καιροῖς.   ταχὺ δὲ καὶ τὰ πράγματα
[3, 39]   Καρχηδόνιοι γὰρ ἐν τούτοις τοῖς  καιροῖς   τῆς μὲν Λιβύης ἐκυρίευον πάντων
[3, 103]   πάντες ὡς ἀτόλμως χρώμενον τοῖς  καιροῖς,   τὸν δὲ Μάρκον ἐπὶ τοσοῦτον
[3, 48]   αὐτῶν ἱστορηκέναι τῶν παρατετευχότων τοῖς  καιροῖς,   τοὺς δὲ τόπους κατωπτευκέναι καὶ
[3, 118]   ὀλυμπιάδα γενομένας διεξιόντες ἐπιστῶμεν τοῖς  καιροῖς   τούτοις, τότ´ ἤδη προθέμενοι ψιλῶς
[3, 38]   μὴ τελέως ἀνυπότακτον εἶναι τοῖς  ἀπείροις   τῶν τόπων τὴν διήγησιν, ἀλλὰ
[3, 94]   φωτὶ συνιδὼν τοὺς ἐν τοῖς  ἄκροις   ἀντικαθημένους τοῖς λογχοφόροις ἐπαπέστειλέ τινας
[3, 94]   ἀπολιπόντες τὰς δυσχωρίας παρεβοήθουν τοῖς  ἄκροις.   ἐγγίζοντες δὲ τοῖς βουσὶν ἠποροῦντο
[3, 93]   τὸ παράγγελμα, μέχρι συνάψωσι τοῖς  ἄκροις.   μετὰ δὲ τοῦτο δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι
[3, 15]   κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι  μικροῖς   ἔμπροσθεν χρόνοις, στασιαζόντων αὐτῶν, λαβόντες
[3, 107]   βίου καλοκἀγαθίαν καὶ διὰ τὸ  μικροῖς   πρότερον χρόνοις ἀνδρωδῶς ἅμα καὶ
[3, 94]   ἐν τοῖς ἄκροις ἀντικαθημένους τοῖς  λογχοφόροις   ἐπαπέστειλέ τινας τῶν Ἰβήρων, οἳ
[3, 114]   γυμνῶν, τῶν δ´ Ἰβήρων λινοῖς  περιπορφύροις   χιτωνίσκοις κεκοσμημένων κατὰ τὰ πάτρια,
[3, 114]   δεξιὸν Ἄννων· ἐπὶ δὲ τοῖς  μέσοις   αὐτὸς ἦν Ἀννίβας, ἔχων μεθ´
[3, 43]   νέοντας, τρεῖς ἅμα καὶ τέτταρας  τοῖς   ἀγωγεῦσιν ἑνὸς ἀνδρὸς ἐξ ἑκατέρου
[3, 74]   καὶ προσπεσόντων ἄφνω κατὰ νώτου  τοῖς   ἀγωνιζομένοις περὶ τὰ μέσα, μεγάλην
[3, 11]   πρέσβεις ὁρῶντες τὸν Ἀντίοχον προσέχοντα  τοῖς   Αἰτωλοῖς καὶ πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν
[3, 78]   περιθεταῖς. δι´ ὧν οὐ μόνον  τοῖς   αἰφνιδίως ἰδοῦσι δύσγνωστος ἦν, ἀλλὰ
[3, 94]   τῷ φωτὶ συνιδὼν τοὺς ἐν  τοῖς   ἄκροις ἀντικαθημένους τοῖς λογχοφόροις ἐπαπέστειλέ
[3, 94]   Ἀννίβαν, ἀπολιπόντες τὰς δυσχωρίας παρεβοήθουν  τοῖς   ἄκροις. ἐγγίζοντες δὲ τοῖς βουσὶν
[3, 93]   δοθῇ τὸ παράγγελμα, μέχρι συνάψωσι  τοῖς   ἄκροις. μετὰ δὲ τοῦτο δειπνοποιησαμένοις
[3, 49]   οὐ γὰρ μόνον σίτῳ καὶ  τοῖς   ἄλλοις ἐπιτηδείοις ἀφθόνως ἐχορήγησε τὸ
[3, 20]   εἰ μὴ νὴ Δία πρὸς  τοῖς   ἄλλοις τύχη καὶ τοῦτο
[3, 29]   ἔγγραπτον, καθάπερ κἀκεῖνοί φασιν, ὑπάρχειν  τοῖς   ἀμφοτέρων συμμάχοις τὴν παρ´ ἑκατέρων
[3, 31]   ἐξηγήσεως οὔτε τοῖς γράφουσιν οὔτε  τοῖς   ἀναγινώσκουσιν τὰς ἱστορίας, ὡς τῶν
[3, 75]   τὰς πόλεις καὶ χορηγεῖσθαι δὲ  τοῖς   ἀναγκαίοις ἐκ θαλάττης ἀνὰ τὸν
[3, 21]   ἀκρίβειαν, παραπαίωσι τῆς ἀληθείας ἐν  τοῖς   ἀναγκαιοτάτοις διαβουλίοις, μήθ´ οἱ φιλομαθοῦντες
[3, 71]   παρεκάλεσε καί τινας δωρεὰς ἐπαγγειλάμενος  τοῖς   ἀνδραγαθήσασι προσέταξε πελάσαντας τῷ τῶν
[3, 101]   κατὰ τὴν παραχειμασίαν δαψίλεια  τοῖς   ἀνδράσιν, μὴ χεῖρον δὲ τοῖς
[3, 87]   τοῖς ἵπποις, ὁμοίως δὲ καὶ  τοῖς   ἀνδράσιν λεγόμενος λιμόψωρος καὶ
[3, 79]   παρεχόμενα χρείαν ἐν τῷ πεσεῖν  τοῖς   ἀνθρώποις· καθεζόμενοι γὰρ ἐπ´ αὐτῶν
[3, 33]   οὐδὲ προκαταγινώσκειν, εἰ πεποιήκαμεν παραπλήσιον  τοῖς   ἀξιοπίστως ψευδομένοις τῶν συγγραφέων. ἡμεῖς
[3, 116]   ὄντας καὶ πρακτικωτάτους καὶ φοβερωτάτους  τοῖς   ἅπαξ ἐγκλίνασιν, τοὺς μὲν φεύγοντας
[3, 38]   τοῦ μὴ τελέως ἀνυπότακτον εἶναι  τοῖς   ἀπείροις τῶν τόπων τὴν διήγησιν,
[3, 47]   πρὸς τὴν ἑσπέραν νευούσας, ἐν  τοῖς   ἀποκλίνουσι μέρεσι τῶν Ἄλπεων ὡς
[3, 4]   πράγμασιν οὔτε τοῖς ἡγουμένοις οὔτε  τοῖς   ἀποφαινομένοις ὑπὲρ τούτων, τὸ νικῆσαι
[3, 25]   τὴν ἄφοδον, τὰ δὲ ὀψώνια  τοῖς   αὑτῶν ἑκάτεροι. Καρχηδόνιοι δὲ καὶ
[3, 92]   τοῖς πολεμίοις, ὥστε μὴ δοκεῖν  τοῖς   αὑτῶν συμμάχοις ἐκχωρεῖν τῶν ὑπαίθρων,
[3, 52]   στεφάνους· τοῦτο γὰρ σχεδὸν πᾶσι  τοῖς   βαρβάροις ἐστὶ σύνθημα φιλίας, καθάπερ
[3, 43]   συνίστα καὶ παρεκάλει καὶ συνεπλέκετο  τοῖς   βαρβάροις. οἱ δὲ Κελτοὶ καὶ
[3, 113]   πεζοὺς τοὺς ἡμίσεις τῶν ἐν  τοῖς   βαρέσι καθοπλισμοῖς Λιβύων, ἑξῆς δὲ
[3, 110]   ἐδέξαντο, προθέμενοί τινας τῶν ἐν  τοῖς   βαρέσι καθοπλισμοῖς· μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 115]   Λίβυας αὐτῶν γενέσθαι τοὺς ἐν  τοῖς   βαρέσι καθοπλισμοῖς· ὧν οἱ μὲν
[3, 73]   οὐκ εἴων. οἱ δ´ ἐν  τοῖς   βαρέσιν ὅπλοις παρ´ ἀμφοῖν τὰς
[3, 56]   στρατόπεδα τὰ προκαθήμενα καὶ προσπολεμοῦντα  τοῖς   Βοίοις ἧκε πρὸς τὰ περὶ
[3, 93]   προσδεῖν ἐκέλευσε πρὸς τὰ κέρατα  τοῖς   βουσὶ τὰς λαμπάδας. ταχὺ δὲ
[3, 94]   παρεβοήθουν τοῖς ἄκροις. ἐγγίζοντες δὲ  τοῖς   βουσὶν ἠποροῦντο διὰ τὰ φῶτα,
[3, 118]   γὰρ ὥσπερ ἐπιμετρούσης καὶ συνεπαγωνιζομένης  τοῖς   γεγονόσι τῆς τύχης, συνέβη μετ´
[3, 55]   διακόπτειν, ὁπότε πεσόντες βουληθεῖεν  τοῖς   γόνασιν ταῖς χερσὶ προσεξερείσασθαι
[3, 98]   ἐὰν ἐξαγαγὼν τοὺς ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ  τοῖς   γονεῦσι καὶ ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν
[3, 31]   αὐτῶν τῶν πράξεων ἐξηγήσεως οὔτε  τοῖς   γράφουσιν οὔτε τοῖς ἀναγινώσκουσιν τὰς
[3, 18]   πόλεων τοὺς μὲν ἀντιπολιτευομένους ἐπανείλετο,  τοῖς   δ´ αὑτοῦ φίλοις ἐνεχείρισε τὰς
[3, 40]   εἰς τὴν Τάννητος καλουμένην κώμην.  τοῖς   δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ προσπεσόντος
[3, 105]   καὶ πρὸ τοῦ καὶ νῦν·  τοῖς   δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ τότ´
[3, 4]   εἶναι συμβαίνει τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν,  τοῖς   δ´ ἐπιγενομένοις πότερον ἐπαινετὴν καὶ
[3, 71]   ἐνέδρας ἐν τοῖς τοιούτοις χωρίοις,  τοῖς   δ´ ἐπιπέδοις καὶ ψιλοῖς ἀπεπίστευον,
[3, 63]   νόμῳ, μηδενὸς κακοῦ λαβόντας πεῖραν,  τοῖς   δ´ ἡττωμένοις καὶ διὰ τὴν
[3, 90]   τὸν Φάβιον φυγομαχοῦντα μὲν προδήλως  τοῖς   δ´ ὅλοις οὐκ ἐκχωροῦντα τῶν
[3, 73]   Ῥωμαῖοι κατὰ πολλοὺς τρόπους ἠλαττοῦντο,  τοῖς   δὲ Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε
[3, 22]   (ἐν πέντε δ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω.  τοῖς   δὲ κατ´ ἐμπορίαν παραγινομένοις μηδὲν
[3, 108]   τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ παρετάξαντο·  τοῖς   δὲ κατὰ Τυρρηνίαν ἀγωνισαμένοις οὐχ
[3, 95]   τὴν χέρσον ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν,  τοῖς   δὲ πεζοῖς τὴν πορείαν παρὰ
[3, 106]   ὅλην ἐπιβολὴν παραχρῆμα καταγράψαντες ἐξαπέστειλαν,  τοῖς   δὲ περὶ τὸν Γνάιον διεσάφησαν
[3, 12]   εἶναι τῶν καιρῶν ἀεὶ φυλάττωνται,  τοῖς   δὲ πιστεύοντες ὡς ὑπηκόοις
[3, 110]   μὲν Καρχηδονίοις μηδὲν ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον,  τοῖς   δὲ Ῥωμαίοις ἀναμεμιγμένας τοῖς εὐζώνοις
[3, 73]   προειρημένην ἀκεραιότητα περὶ τὴν ἔξοδον·  τοῖς   δὲ Ῥωμαίοις τῶν ἱππέων ὑποχωρησάντων
[3, 55]   καθάπερ ἐπὶ τῇ γῇ συμβαίνει  τοῖς   διὰ τῶν ἀκροπήλων πορευομένοις. τὸ
[3, 93]   ταῦτα καὶ πρὸς τούτοις ἐγίνετο  τοῖς   διαβουλίοις, διανοούμενος πῇ καὶ πῶς
[3, 16]   Οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις χρησάμενοι  τοῖς   διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ τὴν
[3, 51]   Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος ὡς οὐδὲ  τοῖς   διαφυγοῦσι τὸν κίνδυνον ἔστι σωτηρία
[3, 10]   πᾶν συγκατέβαινον, ὑπολαμβάνοντες αὑτοὺς νικήσειν  τοῖς   δικαίοις, καθάπερ ἐν ταῖς πρὸ
[3, 6]   τὰς συνθήκας τοῦ προσαγορευομένου παρὰ  τοῖς   ἐγχωρίοις Ἴβηρος ποταμοῦ· ἐγὼ δὲ
[3, 113]   βαρέσι καθοπλισμοῖς Λιβύων, ἑξῆς δὲ  τοῖς   εἰρημένοις Ἴβηρας καὶ Κελτούς. παρὰ
[3, 1]   ἀμφοῖν ἐπίστασιν καὶ θέαν ἀκόλουθον  τοῖς   εἰρημένοις ποιησόμεθα τὴν προέκθεσιν τῆς
[3, 46]   ἀπὸ τοῦ ῥεύματος πλευρὰν ἠσφαλίζοντο  τοῖς   ἐκ τῆς γῆς ἐπιγύοις, εἰς
[3, 114]   Λιβύων Ῥωμαϊκός, οὓς πάντας Ἀννίβας  τοῖς   ἐκ τῆς προγεγενημένης μάχης σκύλοις
[3, 29]   ἐγράφη, προφανὲς ἦν ὅτι πᾶσι  τοῖς   ἑκατέρων συμμάχοις, καὶ τοῖς οὖσι
[3, 27]   τὴν ἀσφάλειαν ὑπάρχειν παρ´ ἑκατέρων  τοῖς   ἑκατέρων συμμάχοις. μηδετέρους ἐν ταῖς
[3, 21]   ἔγγραφον οὐδέν, περὶ δὲ τοῦ  τοῖς   ἑκατέρων συμμάχοις τὴν παρ´ ἀμφοῖν
[3, 30]   Λυτατίου συνθήκας, καθ´ ἃς ἔδει  τοῖς   ἑκατέρων συμμάχοις τὴν ὑφ´ ἑκατέρων
[3, 87]   οἱονεὶ διάδοχος τῆς ἀρχῆς ἐν  τοῖς   ἐκείνου περισπασμοῖς. ~Ἀννίβας δὲ κατὰ
[3, 93]   ἕως μέν τινος συνεργεῖν παρεκελεύετο  τοῖς   ἐλαύνουσιν, ὅταν δὲ τὴν πρώτην
[3, 80]   πόλεως, τότε μὲν αὐτοῦ πρὸς  τοῖς   ἕλεσι κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος τήν τε
[3, 59]   ἄγνοιαν ἐν τούτοις γνώριμα ποιήσωμεν  τοῖς   Ἕλλησι καὶ ταῦτα τὰ μέρη
[3, 52]   σύνθημα φιλίας, καθάπερ τὸ κηρύκειον  τοῖς   Ἕλλησιν. εὐλαβῶς δὲ διακείμενος πρὸς
[3, 91]   τῇ θαλάττῃ καὶ τούτοις χρῆσθαι  τοῖς   ἐμπορίοις, εἰς σχεδὸν ἐκ
[3, 35]   τε κατὰ τὴν Λιβύην καὶ  τοῖς   ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι, παραγενομένης τῆς
[3, 87]   καὶ τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ καὶ  τοῖς   ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι. Ῥωμαῖοι δὲ
[3, 106]   Λιλυβαίῳ στόλου, διεπέμψαντο δὲ καὶ  τοῖς   ἐν Ἰβηρίᾳ στρατηγοῖς πάντα τὰ
[3, 87]   κατὰ πάντα τρόπον ἐπικουρεῖν καὶ  τοῖς   ἐν Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς ἐν
[3, 35]   στρατευομένοις, οὐχ ἧττον δὲ καὶ  τοῖς   ἐν οἴκῳ μένουσι τῶν Ἰβήρων,
[3, 78]   ἰδοῦσι δύσγνωστος ἦν, ἀλλὰ καὶ  τοῖς   ἐν συνηθείᾳ γεγονόσιν. Θεωρῶν δὲ
[3, 105]   ἅμα δὲ τοῦ συνθήματος ἀποδοθέντος  τοῖς   ἐν ταῖς ἐνέδραις, πανταχόθεν ἐπιφαινομένων
[3, 61]   τὸ δ´ αὐτὸ συνέβαινεν καὶ  τοῖς   ἐν τῇ Ῥώμῃ πεπονθέναι περὶ
[3, 105]   δ´ Ἀννίβου συνεχῶς μὲν ἐπαποστέλλοντος  τοῖς   ἐν τῷ λόφῳ τοὺς βοηθήσοντας,
[3, 33]   δὲ πρεσβύτατος αὐτῶν δείξας  τοῖς   ἐν τῷ συνεδρίῳ τὸν κόλπον
[3, 9]   δι´ αὑτῆς δύναται θεωρεῖσθαι παρὰ  τοῖς   ἐντυγχάνουσιν— ἀλλὰ τῆς τῶν ἀναλαμβανόντων
[3, 57]   οὐ χρὴ θαυμάζειν οὐδ´ ἐν  τοῖς   ἑξῆς, ἐὰν ἐπί τινας τόπους
[3, 51]   τὸ δὲ συνέχον, φόβον ἐνειργάσατο  τοῖς   ἑξῆς πρὸς τὸ μὴ τολμᾶν
[3, 5]   ἐξαναστῆσαι προθέμενοι διὰ τὰς ἐν  τοῖς   ἑξῆς ῥηθησομένας αἰτίας. οἷς κατάλληλα
[3, 45]   στρατοπεδείας τοῖς τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι  τοῖς   ἐπὶ τὴν αὐτὴν χρείαν ἐξαπεσταλμένοις
[3, 102]   παρατεταγμένοις ἀξιόχρεως ἦν οὔτε παραβοηθεῖν  τοῖς   ἐπὶ τῆς χώρας διεσπαρμένοις. τῶν
[3, 116]   κέρατος προσπίπτοντες τοῖς ὑπεναντίοις ἱππεῦσι  τοῖς   ἐπὶ τῶν εὐωνύμων τεταγμένοις μέγα
[3, 43]   καὶ βιάζεσθαι πρὸς τὸ ῥεῦμα  τοῖς   ἐπὶ τῶν πορθμείων τεταγμένοις. ταχὺ
[3, 117]   ἱππέων ὄχλου. καὶ δῆλον ἐγένετο  τοῖς   ἐπιγενομένοις ὅτι κρεῖττόν ἐστι πρὸς
[3, 50]   κινδύνοις. ἕως μὲν γὰρ ἐν  τοῖς   ἐπιπέδοις ἦσαν, ἀπείχοντο πάντες αὐτῶν
[3, 68]   αὐτῶν ὑπὸ τῶν ἱππέων ἐν  τοῖς   ἐπιπέδοις συνέβη διαφθαρῆναι. νῦν δ´
[3, 93]   καὶ ποιησαμένων τὴν παρεμβολὴν ἐν  τοῖς   ἐπιπέδοις ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν,
[3, 68]   δαψιλῶς μὲν ἐχορήγει τὸ στρατόπεδον  τοῖς   ἐπιτηδείοις, ἕτοιμον δ´ ἦν παντὸς
[3, 4]   πράττουσι πάντα χάριν τῶν ἐπιγινομένων  τοῖς   ἔργοις ἡδέων καλῶν
[3, 31]   τῶν ἅμα καὶ τῶν ἐπιγινομένων  τοῖς   ἔργοις. ἱστορίας γὰρ ἐὰν ἀφέλῃ
[3, 32]   ἱστορίας εἶναι τά τ´ ἐπιγινόμενα  τοῖς   ἔργοις καὶ τὰ παρεπόμενα καὶ
[3, 17]   καὶ γινόμενος αὐτουργὸς τῆς ἐν  τοῖς   ἔργοις ταλαιπωρίας, ἔστι δ´ ὅτε
[3, 55]   καὶ μᾶλλον ἐπέπλεον ἅμα πᾶσι  τοῖς   ἐρείσμασιν, ἐπὶ πολὺ καταφερῶν ὄντων
[3, 110]   ἀξιόλογον, τοῖς δὲ Ῥωμαίοις ἀναμεμιγμένας  τοῖς   εὐζώνοις ὁμόσε κινδυνεύειν τινὰς σπείρας.
[3, 104]   ἐκπορευομένων, ἅμα τῷ διαυγάζειν κατελάμβανε  τοῖς   εὐζώνοις τὸν λόφον. δὲ
[3, 81]   κενοδοξία καὶ τῦφος εὐχείρωτα μὲν  τοῖς   ἐχθροῖς, ἐπισφαλέστατα δὲ τοῖς φίλοις.
[3, 81]   ὅλον αὐτανδρὶ σκάφος ὑποχείριον γίνεται  τοῖς   ἐχθροῖς, τὸν αὐτὸν τρόπον ἐὰν
[3, 63]   νικᾶν θνήσκειν  τοῖς   ἐχθροῖς ὑποχειρίους γενέσθαι ζῶντας. εἶναι
[3, 81]   ἰδίαν μὲν αὐτοῖς ὄνειδος ἐπιφέρει  τοῖς   ἔχουσι, περὶ δὲ τὸν τῶν
[3, 99]   καὶ πάντας ἐνεχείρισε τοὺς ὁμήρους  τοῖς   ἡγεμόσι τῶν Ῥωμαίων. οἱ δὲ
[3, 4]   τέλος ὑποληπτέον ἐν πράγμασιν οὔτε  τοῖς   ἡγουμένοις οὔτε τοῖς ἀποφαινομένοις ὑπὲρ
[3, 111]   διαφυγεῖν· καὶ μάχεσθαι προφανῶς ἐν  τοῖς   ἡμετέροις προτερήμασι. τὸ δὲ παρακαλεῖν
[3, 88]   Φάβιος μετὰ τὴν κατάστασιν θύσας  τοῖς   θεοῖς ἐξώρμησε μετὰ τοῦ συνάρχοντος
[3, 111]   τούτου τοιγαροῦν“ ἔφη πρῶτον μὲν  τοῖς   θεοῖς ἔχετε χάριν· ἐκεῖνοι γὰρ
[3, 11]   βωμόν. ἐπεὶ δὲ καλλιερήσας κατασπείσαι  τοῖς   θεοῖς καὶ ποιήσαι τὰ νομιζόμενα,
[3, 111]   τόπους, ἤρετο τί μεῖζον εὔξασθαι  τοῖς   θεοῖς κατὰ τοὺς παρόντας ἐδύναντο
[3, 62]   καὶ τὰς χεῖρας ἐξαίροντες εὔχοντο  τοῖς   θεοῖς, σπεύδων ἕκαστος αὐτὸς γενέσθαι
[3, 44]   προθυμίαν ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ  τοῖς   θεοῖς ὑπὲρ ἁπάντων εὐξάμενος διαφῆκε,
[3, 14]   συγχρησαμένου συναγωνιστῇ τῷ ποταμῷ καὶ  τοῖς   θηρίοις οἷς εἶχε περὶ τετταράκοντα
[3, 54]   πρὸς τοιοῦτον τόπον, ὃν οὔτε  τοῖς   θηρίοις οὔτε τοῖς ὑποζυγίοις δυνατὸν
[3, 113]   Λίβυας αὐτῶν ἔχειν, προκινδυνεῦσαι δὲ  τοῖς   Ἴβηρσι καὶ Κελτοῖς. ~Ἦν δ´
[3, 100]   ἡμέραν τακτὸν ἀναφέρειν μέτρον ἕκαστον  τοῖς   ἰδίοις, ἐπιβολὴν τοῦ τάγματος τοῖς
[3, 10]   συστάντος πολέμου. Ἀμίλκας γὰρ προσλαβὼν  τοῖς   ἰδίοις θυμοῖς τὴν ἐπὶ τούτοις
[3, 84]   κατὰ πρόσωπον νικήσαντες παραβοηθεῖν μὲν  τοῖς   ἰδίοις καὶ περιίστασθαι τοὺς ὑπεναντίους
[3, 25]   ἐν ταῖς ἰδίαις πατρίσιν, ἐν  τοῖς   ἰδίοις νόμοις, ἐπὶ τῶν ἰδίων
[3, 61]   τῶν προκειμένων κατὰ σπουδὴν βοηθεῖν  τοῖς   ἰδίοις πράγμασιν. δὲ Τεβέριος
[3, 19]   καὶ ταραχὴν οὐ μικρὰν ἐν  τοῖς   Ἰλλυριοῖς κατεσκεύαζον. ἐξ οὗ τῶν
[3, 46]   ὁδῷ. τῶν δὲ θηρίων εἰθισμένων  τοῖς   Ἰνδοῖς μέχρι μὲν πρὸς τὸ
[3, 53]   ἐπαύριον τῶν πολεμίων χωρισθέντων, συνάψας  τοῖς   ἱππεῦσι καὶ τοῖς ὑποζυγίοις προῆγε
[3, 101]   χεῖρον δὲ τοῖς ὑποζυγίοις καὶ  τοῖς   ἵπποις· εἶχε γὰρ τὰς πλείστας
[3, 55]   τοῖς μὲν οὖν ὑποζυγίοις καὶ  τοῖς   ἵπποις ἱκανὴν ἐποίησε πάροδον ἐν
[3, 87]   καὶ ταλαιπωρίας ἐπεγεγόνει σχεδὸν ἅπασι  τοῖς   ἵπποις, ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς
[3, 59]   θαυμάζειν αὐτοὺς δίκαιον. ἐν δὲ  τοῖς   καθ´ ἡμᾶς τῶν μὲν κατὰ
[3, 10]   μὴ τὸν πόλεμον ἐκείνοις ἀναδέξασθαι  τοῖς   καιροῖς. διὸ καὶ δευτέραν, μεγίστην
[3, 12]   συντιθεμένων τὰς φιλίας, πότε  τοῖς   καιροῖς εἴκοντες καὶ πότε ταῖς
[3, 9]   τῇ ναυμαχίᾳ τῶν Καρχηδονίων ἧτταν  τοῖς   καιροῖς εἴκων πεποιῆσθαι τὰς συνθήκας,
[3, 15]   ἐπιταχθέντας ἅμα ταύτῃ φόρους, οὓς  τοῖς   καιροῖς συνεπιθέμενοι πρότερον ἀδίκως παρ´
[3, 39]   διηγήσεως. Καρχηδόνιοι γὰρ ἐν τούτοις  τοῖς   καιροῖς τῆς μὲν Λιβύης ἐκυρίευον
[3, 103]   κατεμέμφοντο πάντες ὡς ἀτόλμως χρώμενον  τοῖς   καιροῖς, τὸν δὲ Μάρκον ἐπὶ
[3, 48]   παρ´ αὐτῶν ἱστορηκέναι τῶν παρατετευχότων  τοῖς   καιροῖς, τοὺς δὲ τόπους κατωπτευκέναι
[3, 118]   αὐτὴν ὀλυμπιάδα γενομένας διεξιόντες ἐπιστῶμεν  τοῖς   καιροῖς τούτοις, τότ´ ἤδη προθέμενοι
[3, 101]   περὶ τὰς ὑπερβολὰς συμπεσεῖσθαί ποτε  τοῖς   Καρχηδονίοις. ἀκούσας δὲ τὸ μὲν
[3, 66]   γίνεσθαι καὶ χορηγεῖν καὶ συστρατεύειν  τοῖς   Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος δὲ τοὺς παρόντας
[3, 13]   λοιποὶ γενόμενοι καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν αὑτοὺς  τοῖς   Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας δὲ τὰς πόλεις
[3, 114]   τῶν ἱππικῶν πλῆθος τὸ σύμπαν  τοῖς   Καρχηδονίοις εἰς μυρίους, τὸ δὲ
[3, 117]   εὐγενῶς, τὴν μεγίστην χρείαν παρεσχημένου  τοῖς   Καρχηδονίοις εἰς τὸ νικᾶν καὶ
[3, 110]   ἀλλήλων, οὐ κατὰ τὴν ἐλπίδα  τοῖς   Καρχηδονίοις ἐκβάσης τῆς ἐπιθέσεως· εἰς
[3, 9]   περὶ τοὺς ξένους ἐγένετο κίνημα  τοῖς   Καρχηδονίοις, εὐθέως ἂν ἄλλην ἀρχὴν
[3, 8]   συγγραφέα ποῖος ἦν καιρὸς οἰκειότερος  τοῖς   Καρχηδονίοις ποῖον πρᾶγμα τούτου
[3, 97]   κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, ἀλλ´ ἐνίστασθαι  τοῖς   Καρχηδονίοις καὶ τὸν πόλεμον αὔξειν,
[3, 30]   τοῦτο μέγιστον καὶ παρ´ αὐτοῖς  τοῖς   Καρχηδονίοις ὁμολογούμενον ὅτι στασιάσαντες Ζακανθαῖοι
[3, 88]   συνάρχοντος παραλαβὼν τὰς δυνάμεις ἀντεστρατοπέδευσε  τοῖς   Καρχηδονίοις περὶ τὰς Αἴκας καλουμένας,
[3, 96]   στόλον ἕως μέν τινος ἐπηκολούθει  τοῖς   Καρχηδονίοις, συνάψειν πεπεισμένος, πολὺ δὲ
[3, 17]   δὲ κατασκευὴν παραχρῆμα πᾶσαν ἐξέπεμψε  τοῖς   Καρχηδονίοις. ταῦτα δὲ πράξας οὐ
[3, 20]   καὶ βλάβην ἐδόκει φέρειν δεξαμένοις  τοῖς   Καρχηδονίοις, τὸ δ´ ἕτερον πραγμάτων
[3, 60]   πρὸς τοὺς Ἴνσομβρας ἀπιστούντων δὲ  τοῖς   Καρχηδονίοις, τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς
[3, 60]   κατοικούντων Κελτῶν ἐσπούδαζε μὲν κοινωνεῖν  τοῖς   Καρχηδονίοις τῶν πραγμάτων κατὰ τὴν
[3, 22]   Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίοις καὶ  τοῖς   Καρχηδονίων συμμάχοις· μὴ πλεῖν Ῥωμαίους
[3, 2]   τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος μὲν  τοῖς   κατ´ Αἴγαιον καὶ Καρίαν καὶ
[3, 8]   μεγάλην ἀνειληφότα τὴν δυναστείαν ἐν  τοῖς   κατ´ Ἰβηρίαν τόποις, μετὰ ταῦτα
[3, 87]   ὑπαίθρου τῆς παραχειμασίας γεγενημένης ἐν  τοῖς   κατὰ Γαλατίαν τόποις, ὑπό τε
[3, 2]   Καρίαν καὶ Σάμον, Ἀντίοχος δὲ  τοῖς   κατὰ Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.
[3, 109]   ὡς εἰπεῖν ἀδύνατον, ἐν μὲν  τοῖς   κατὰ μέρος ἀκροβολισμοῖς ἴσους πρὸς
[3, 73]   καὶ κακὰ διειργάζοντο καὶ μάχεσθαι  τοῖς   κατὰ πρόσωπον οὐκ εἴων. οἱ
[3, 109]   μισθοῦ παρά τισι στρατευομένοις  τοῖς   κατὰ συμμαχίαν ὑπὲρ τῶν πέλας
[3, 15]   καὶ βασίλειον ἦν Καρχηδονίων ἐν  τοῖς   κατὰ τὴν Ἰβηρίαν τόποις. καταλαβὼν
[3, 94]   ἀπορίαν παρεστακὼς ταῖς πόλεσι καὶ  τοῖς   κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἀνθρώποις. Φάβιος
[3, 97]   τῆς θαλάττης ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται δὲ  τοῖς   κατὰ τὴν Ἰταλίαν, στρατόπεδα πέμποντες
[3, 33]   Ἀννίβου, καθ´ οὓς καιροὺς ἐν  τοῖς   κατὰ τὴν Ἰταλίαν τόποις ἀνεστρέφετο,
[3, 116]   ἔτι τότε διεσῴζετο. βουλόμενος δὲ  τοῖς   κατὰ τὴν παράκλησιν λόγοις ἀκολούθως
[3, 114]   οὐ πολὺ πλείους τετρακισμυρίων σὺν  τοῖς   Κελτοῖς. εἶχε δὲ τὸ μὲν
[3, 106]   Γαλατίαν ἐξαπέστειλαν, βουλόμενοι ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα  τοῖς   Κελτοῖς τοῖς μετ´ Ἀννίβου στρατευομένοις.
[3, 105]   δυνάμεις καὶ κατὰ σπουδὴν ἐβοήθει  τοῖς   κινδυνεύουσι. ταχὺ δὲ συνεγγίσαντος αὐτοῦ,
[3, 70]   τραύματος ἀληθινὴν παρέξεσθαι χρείαν ἤλπιζε  τοῖς   κοινοῖς πράγμασιν. διὸ καὶ τοιούτοις
[3, 97]   συμμίξας τἀδελφῷ μεγάλην παρεῖχε χρείαν  τοῖς   κοινοῖς πράγμασιν. οὐδέποτε γὰρ πρότερον
[3, 82]   τὸν κίνδυνον, οὐχ οἷον προσεῖχε  τοῖς   λεγομένοις, ἀλλ´ οὐδ´ ἀνείχετο τῶν
[3, 52]   προδήλους ἕξει πολεμίους αὐτούς, συγκατένευσε  τοῖς   λεγομένοις καὶ συνυπεκρίθη τίθεσθαι φιλίαν
[3, 98]   διαλεχθεὶς ἔπεισε τὸν Βώστορα συγκαταθέσθαι  τοῖς   λεγομένοις. ~καὶ τότε μὲν ἐπανῆλθε,
[3, 52]   μὲν χρόνον ηὐλαβεῖτο καὶ διηπίστει  τοῖς   λεγομένοις, συλλογιζόμενος (δ´ Ἀννίβας ὡς
[3, 93]   γενομένου δὲ τούτου συναγαγὼν ὑπέδειξε  τοῖς   λειτουργοῖς ὑπερβολήν τινα μεταξὺ κειμένην
[3, 46]   προσήρτηντο πρὸς τὰς ἄλλας, καὶ  τοῖς   λέμβοις ἐπισπασάμενοι τὰ ῥύματα ταχέως
[3, 116]   πεζῶν μάχην ἡγεῖτο, σπεύδων παραβοηθῆσαι  τοῖς   Λίβυσι. προσπεσὼν δὲ τοῖς Ῥωμαϊκοῖς
[3, 53]   ἐπικυλίοντες τοὺς δ´ ἐκ χειρὸς  τοῖς   λίθοις τύπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν
[3, 57]   ἴσως ἀγνοοῦσι παραπλήσιόν τι πάσχοντες  τοῖς   λίχνοις τῶν δειπνητῶν. καὶ γὰρ
[3, 89]   εἰς δὲ τὰ σφέτερα προτερήματα  τοῖς   λογισμοῖς ἀναχωρήσας ἐν τούτοις διέτριβε
[3, 89]   δὲ καὶ τὰ πράγματα προσεμαρτύρησε  τοῖς   λογισμοῖς αὐτοῦ. καὶ τοῦτ´ εἰκότως
[3, 16]   προπέτειαν τὴν Δημητρίου. διεψεύσθησαν δὲ  τοῖς   λογισμοῖς· κατετάχησε γὰρ αὐτοὺς Ἀννίβας,
[3, 17]   ταῦτα δὲ πράξας οὐ διεψεύσθη  τοῖς   λογισμοῖς οὐδ´ ἀπέτυχε τῆς ἐξ
[3, 11]   ἐπὶ τὸ τοιοῦτο κατήντησε, δυσχρηστούμενος  τοῖς   λόγοις. ἔφη γάρ, καθ´ ὃν
[3, 21]   μὲν) οὖν καθολικώτερόν πως ἐχρήσαντο  τοῖς   λόγοις. ἡμῖν δ´ ἀναγκαῖον εἶναι
[3, 94]   τοὺς ἐν τοῖς ἄκροις ἀντικαθημένους  τοῖς   λογχοφόροις ἐπαπέστειλέ τινας τῶν Ἰβήρων,
[3, 41]   καὶ συναγωνιστὰς Κελτούς, οἳ παρὰ  τοῖς   Μασσαλιώταις ἐτύγχανον μισθοφοροῦντες. ~Ἀννίβας δὲ
[3, 35]   τῆς εἰς οἶκον ἐπανόδου καὶ  τοῖς   μεθ´ ἑαυτοῦ μὲν στρατευομένοις, οὐχ
[3, 109]   παρακαλεῖσθαι πλείω πρέπειν ὑμῖν ὑπολαμβάνω.  τοῖς   μέν γε μισθοῦ παρά τισι
[3, 110]   ἀσφαλῶς τὴν στρατιὰν ἔτι δυνάμενος  τοῖς   μὲν δυσὶ μέρεσι κατεστρατοπέδευσε παρὰ
[3, 64]   Τίκινον κρίνων εἰς τοὔμπροσθεν διαβαίνειν,  τοῖς   μὲν ἐπιτηδείοις γεφυροποιεῖν παρήγγειλε, τὰς
[3, 110]   τὴν ὅλην συμπλοκὴν διὰ τὸ  τοῖς   μὲν Καρχηδονίοις μηδὲν ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον,
[3, 4]   ὡς ἐκ τούτων φανερὸν ἔσται  τοῖς   μὲν νῦν οὖσιν πότερα φευκτὴν
[3, 105]   τοῦ διωγμοῦ καὶ τῆς μάχης.  τοῖς   μὲν οὖν παρ´ αὐτὸν γενομένοις
[3, 107]   μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις.  τοῖς   μὲν οὖν περὶ τὸν Γνάιον
[3, 55]   κρημνὸν ἐξῳκοδόμει μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας.  τοῖς   μὲν οὖν ὑποζυγίοις καὶ τοῖς
[3, 53]   οἱ βάρβαροι ταῖς παρωρείαις καὶ  τοῖς   μὲν τὰς πέτρας ἐπικυλίοντες τοὺς
[3, 116]   οὗτος ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτοις  τοῖς   μέρεσιν ἐπέστη τῆς δυνάμεως. οἱ
[3, 114]   δὲ δεξιὸν Ἄννων· ἐπὶ δὲ  τοῖς   μέσοις αὐτὸς ἦν Ἀννίβας, ἔχων
[3, 106]   βουλόμενοι ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα τοῖς Κελτοῖς  τοῖς   μετ´ Ἀννίβου στρατευομένοις. πρόνοιαν δ´
[3, 29]   καὶ τοῖς οὖσι τότε καὶ  τοῖς   μετὰ ταῦτα προσληφθησομένοις, τὴν παρ´
[3, 10]   οὔτε τοῖς νῦν λεγομένοις οὔτε  τοῖς   μετὰ ταῦτα ῥηθησομένοις ὑφ´ ἡμῶν.
[3, 43]   ἀποδεχομένων τῶν λέμβων ἀσφαλεστέρα γίνοιτο  τοῖς   μονοξύλοις παρακομιδὴ διὰ τοῦ
[3, 91]   Καπύην. ἐπιεικέστατος δὲ καὶ παρὰ  τοῖς   μυθογράφοις περὶ τούτων τῶν
[3, 69]   λείας, ἐτράπησαν οἱ Κελτοὶ σὺν  τοῖς   Νομάσι καὶ τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ
[3, 116]   ἐγκλίνασιν, τοὺς μὲν φεύγοντας παρέδωκε  τοῖς   Νομάσιν, πρὸς δὲ τὴν τῶν
[3, 116]   ὀλίγων παρεβοήθησαν ἀπὸ τῶν εὐωνύμων  τοῖς   Νομάσιν, τότε προϊδόμενοι τὴν ἔφοδον
[3, 63]   τὴν τύχην συγκεκλεικέναι καὶ παραπλήσια  τοῖς   νῦν ἆθλα προτεθεικέναι. δεῖν γὰρ
[3, 10]   τ´ ἦν συμπεριενεχθῆναι δεόντως οὔτε  τοῖς   νῦν λεγομένοις οὔτε τοῖς μετὰ
[3, 34]   χάριν τοῦ συμπεριφέρεσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας  τοῖς   νῦν μέλλουσι λέγεσθαι. διόπερ εἴχετο
[3, 90]   τῶν ἰδίων δυνάμεων ψυχὰς προηττημένας  τοῖς   ὅλοις διὰ τῶν κατὰ μέρος
[3, 105]   γινόμενον καὶ διαγωνιάσας μὴ σφαλῶσι  τοῖς   ὅλοις, ἐξῆγε τὰς δυνάμεις καὶ
[3, 84]   ὄντες ἔτι δυνατοὶ διὰ τὸ  τοῖς   ὅλοις ἐπικρατεῖν καὶ πάντα προκατέχειν
[3, 48]   ἐπιβάλλεται πράγμασιν; ἀλλ´ ὅπερ οἱ  τοῖς   ὅλοις ἐπταικότες καὶ κατὰ πάντα
[3, 94]   οὐδαμῶς κρίνων ἐκκυβεύειν οὐδὲ παραβάλλεσθαι  τοῖς   ὅλοις, ἦγε τὴν ἡσυχίαν ἐπὶ
[3, 86]   περιεστῶτας καιρούς. Ἀννίβας δὲ κατατεθαρρηκὼς  τοῖς   ὅλοις ἤδη τὸ μὲν συνεγγίζειν
[3, 117]   ἡμίσεις ἔχειν πεζούς, ἱπποκρατεῖν δὲ  τοῖς   ὅλοις, μᾶλλον πάντα πάρισα
[3, 48]   ἔχων ἐν τούτοις τοῦ κατορθώσειν  τοῖς   ὅλοις, οὔτε τὰς ὁδοὺς οὔτε
[3, 112]   συμβησόμενα ταῖς ἐννοίαις, ἐὰν σφάλλωνται  τοῖς   ὅλοις. πάντα δ´ ἦν τὰ
[3, 93]   ὡς δὲ τὸ πολὺ καὶ  τοῖς   ὅλοις πέρας ἐπιθήσειν διὰ τὴν
[3, 84]   Φλαμίνιον αὐτὸν δυσχρηστούμενον καὶ περικακοῦντα  τοῖς   ὅλοις προσπεσόντες τινὲς τῶν Κελτῶν
[3, 109]   νῦν αὐτοῖς τοῖς στρατοπέδοις, ἀλλὰ  τοῖς   ὅλοις. τί γὰρ ἔτι προσθεῖσα
[3, 105]   πάντων ταῖς τε διανοίαις καὶ  τοῖς   ὄμμασι περιεσπασμένων περὶ τοὺς ἐν
[3, 84]   ὁρμῶντες ἐπὶ τὸ νήχεσθαι σὺν  τοῖς   ὅπλοις ἀπεπνίγοντο, τὸ δὲ πολὺ
[3, 118]   τότε καὶ παραχωρησάντων τῆς ἐν  τοῖς   ὅπλοις ἀρετῆς, τῇ τοῦ πολιτεύματος
[3, 71]   γῆν, τὰς δὲ περικεφαλαίας ὑποτιθέναι  τοῖς   ὅπλοις. πλὴν γε τῶν
[3, 29]   πᾶσι τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις, καὶ  τοῖς   οὖσι τότε καὶ τοῖς μετὰ
[3, 85]   ἅμα τῷ τὸν στρατηγὸν εἰπεῖν  τοῖς   ὄχλοις ἀπὸ τῶν ἐμβόλων ὅτι
[3, 44]   τὰ δεδογμένα παρ´ αὐτῶν διεσάφει  τοῖς   ὄχλοις. ἦν δὲ τῶν λεγομένων
[3, 90]   τούτων οὐδὲν ἤρεσκεν. σύμψηφον δὲ  τοῖς   ὄχλοις ποιῶν αὑτὸν τὸν μὲν
[3, 82]   ὑπαρχούσης· τηλικοῦτον γὰρ προενεβεβλήκει κατελπισμὸν  τοῖς   ὄχλοις ὥστε πλείους εἶναι τῶν
[3, 88]   καὶ τοὺς μὲν ἵππους ἐκλούων  τοῖς   παλαιοῖς οἴνοις διὰ τὸ πλῆθος
[3, 64]   μὴν οὔτε τοὺς ἱππεῖς συμπεσόντας  τοῖς   παρ´ αὑτῶν ἱππεῦσι περὶ τὸν
[3, 110]   πέραν παρεμβολῆς προνομευόντων, ἐπικεῖσθαι δὲ  τοῖς   παρὰ τῶν Καρχηδονίων. ~Ἀννίβας δὲ
[3, 72]   κέρας, πλείους ὄντας μυρίων σὺν  τοῖς   παρὰ τῶν Κελτῶν συμμάχοις, τὰ
[3, 44]   ὡς αὐτῷ μελόντων, πειθαρχοῦντας δὲ  τοῖς   παραγγέλμασιν ἄνδρας ἀγαθοὺς γίνεσθαι καὶ
[3, 66]   αὐτὸς δὲ διαβὰς εὐθέως ἐχρημάτιζε  τοῖς   παραγεγονόσι πρεσβευταῖς ἀπὸ τῶν σύνεγγυς
[3, 85]   τηλικαύτην συνέβη γενέσθαι διατροπὴν ὥστε  τοῖς   παραγενομένοις ἐφ´ ἑκατέρων τῶν καιρῶν
[3, 102]   ἐνεπεπτώκει μεγάλην· οὔτε γὰρ ἀντεξάγειν  τοῖς   παρατεταγμένοις ἀξιόχρεως ἦν οὔτε παραβοηθεῖν
[3, 108]   πολλοῖς καὶ παρεκάλουν τὰ πρέποντα  τοῖς   παρεστῶσι καιροῖς, ἐξ αὐτοπαθείας τοῦ
[3, 67]   τε τῶν τόπων ὀχυρότητι καὶ  τοῖς   παροικοῦσι τῶν συμμάχων. ~Ἀννίβας δὲ
[3, 70]   κατὰ τὴν ἰδίαν γνώμην χρῆσθαι  τοῖς   παροῦσι διὰ τὸ τὸν Πόπλιον
[3, 62]   δυνάμεις, ἑκάτερος προθέμενος τὰ πρέποντα  τοῖς   παροῦσι καιροῖς. Ἀννίβας μὲν οὖν
[3, 84]   μυρίους καὶ πεντακισχιλίους, οὔτ´ εἴκειν  τοῖς   παροῦσιν οὔτε πράττειν οὐδὲν δυνάμενοι,
[3, 66]   δὲ μέχρι μέν τινος ὑπέλαβε  τοῖς   πεζικοῖς στρατοπέδοις αὐτοὺς διακινδυνεύειν· συνιδὼν
[3, 116]   κατὰ τὸν ἀγῶνα κρίσεως ἐν  τοῖς   πεζικοῖς στρατοπέδοις κείμενον, παριππεύων ἐπὶ
[3, 4]   ὑφ´ ἑαυτούς. οὔτε γὰρ πολεμεῖ  τοῖς   πέλας οὐδεὶς νοῦν ἔχων ἕνεκεν
[3, 81]   καὶ κινδύνους ἐπιφέρει τοὺς μεγίστους  τοῖς   πεπιστευκόσι. προπέτειά γε μὴν καὶ
[3, 97]   Ἰταλίαν, στρατόπεδα πέμποντες καὶ χρήματα  τοῖς   περὶ τὸν Ἀννίβαν. διόπερ ἐν
[3, 68]   παντὸς κοινωνεῖν ἔργου καὶ κινδύνου  τοῖς   περὶ τὸν Ἀννίβαν. οἱ δ´
[3, 96]   πεπεισμένων τῶν ἐπιπλεόντων συμμίξειν ἐνθάδε  τοῖς   περὶ τὸν Ἀννίβαν. ταχὺ δὲ
[3, 47]   θεὸς τις ἥρως ἀπαντήσας  τοῖς   περὶ τὸν Ἀννίβαν ὑπέδειξε τὰς
[3, 86]   τῶν ἱππέων. οἳ καὶ συμπεσόντες  τοῖς   περὶ τὸν Γάιον ἐν αὐτῇ
[3, 68]   στρατηγὸς προῆγε, σπεύδων συνάψαι  τοῖς   περὶ τὸν Πόπλιον. συμμίξας δὲ
[3, 42]   ἐτύγχανον μισθοφοροῦντες. ~Ἀννίβας δὲ προσμίξας  τοῖς   περὶ τὸν ποταμὸν τόποις εὐθέως
[3, 78]   σύντομον δὲ καὶ παράδοξον φανησομένην  τοῖς   περὶ τὸν Φλαμίνιον. ἀεὶ δέ
[3, 69]   παρεμβολῆς ἐντεῦθεν ταῖς ἐφεδρείαις ἐβοήθουν  τοῖς   πιεζομένοις· οὗ γενομένου τραπέντες οἱ
[3, 63]   Ῥωμαίους, ὥστε φεύγουσι πρόδηλον εἶναι  τοῖς   πλείστοις τὴν σωτηρίαν, παρακειμένης αὐτοῖς
[3, 71]   εἶναι δ´ ἐπιπροσθήσεις ἱκανὰς ἐν  τοῖς   πλείστοις τόποις. τὸ γὰρ τυχὸν
[3, 96]   δυνάμεις παρὰ τὸν αἰγιαλὸν καὶ  τοῖς   πληρώμασι παρήγγελλον ἐμβαίνειν εἰς τὰς
[3, 43]   τούτου γενομένου, καὶ τῶν ἐν  τοῖς   πλοίοις ἁμιλλωμένων μὲν πρὸς ἀλλήλους
[3, 6]   αὑτοῦ καὶ Μακεδόνων εὐεξίαν ἐν  τοῖς   πολεμικοῖς, ἔτι δὲ καὶ τὸ
[3, 89]   τῆς πρώτης ἡλικίας συνεχῶς ἐν  τοῖς   πολεμικοῖς, ἡγεμόνι δὲ χρῆσθαι συντεθραμμένῳ
[3, 90]   κατὰ τοὺς ἑξῆς χρόνους ἀντιπαρῆγεν  τοῖς   πολεμίοις ἀεὶ καὶ τοὺς εὐκαίρους
[3, 101]   ὢν ἐκ παντὸς τρόπου συμπλέκεσθαι  τοῖς   πολεμίοις. Ἀννίβας δὲ θεωρῶν ἐγγίζοντας
[3, 53]   τῶν γὰρ τόπων ὑπερδεξίων ὄντων  τοῖς   πολεμίοις, ἀντιπαράγοντες οἱ βάρβαροι ταῖς
[3, 96]   ἀνήγοντο, κρίναντες ναυμαχεῖν. συμβαλόντες δὲ  τοῖς   πολεμίοις βραχὺν μέν τινα χρόνον
[3, 93]   ἀκρωρείας, ἵνα παραβοηθῶσι καὶ συμπλέκωνται  τοῖς   πολεμίοις, ἐάν που συναντῶσι πρὸς
[3, 69]   ἠνάγκασε, διώκειν δὲ καὶ συμπλέκεσθαι  τοῖς   πολεμίοις ἐκώλυσε, διὰ τῶν ὑπηρετῶν
[3, 72]   ἐξαπέστελλε, προστάξας ἔχεσθαι καὶ συμπλέκεσθαι  τοῖς   πολεμίοις. ἑξῆς δὲ τούτοις ἐξέπεμπε
[3, 113]   διττοὺς τόπους τὸ ῥεῖθρον ἀντετάττετο  τοῖς   πολεμίοις. ἐτίθει δ´ ἐπ´ αὐτὸν
[3, 111]   τὰ πράγματα μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν  τοῖς   πολεμίοις, εὐλαβούμενος δὲ μὴ διατέτραπται
[3, 117]   ὅλοις, μᾶλλον πάντα πάρισα  τοῖς   πολεμίοις ἔχοντα διακινδυνεύειν. τῶν δὲ
[3, 70]   ἐνεστώτων κατὰ τοὐναντίον ἔσπευδε συμβαλεῖν  τοῖς   πολεμίοις, θέλων μὲν πρῶτον ἀκεραίοις
[3, 64]   ἐπειρᾶτο διότι μόνον ἐπιφανῆναι δεῖ  τοῖς   πολεμίοις. μάλιστα δ´ ἠξίου θαρρεῖν
[3, 115]   δόρατος ποιούμενοι παρίσταντο παρὰ πλευρὰν  τοῖς   πολεμίοις, οἱ δ´ ἀπὸ τῶν
[3, 84]   ταῖς ἐνέδραις συνεπεχείρει πανταχόθεν ἅμα  τοῖς   πολεμίοις. οἱ δὲ περὶ τὸν
[3, 95]   κατὰ σπουδήν, βουλόμενος ἄφνω προσπεσεῖν  τοῖς   πολεμίοις. ~οἱ δὲ περὶ τὸν
[3, 107]   δεῖ ποιεῖν, ὡς ἐὰν ἐγγίσωσι  τοῖς   πολεμίοις, οὐ δυνησόμενοι φυγομαχεῖν, τῆς
[3, 99]   ἡλικίαν δόξας ἐγκεχειρικέναι τοὺς ὁμήρους  τοῖς   πολεμίοις οὐκ εἰς τοὺς τυχόντας
[3, 90]   ἐγγίζειν γε μὴν καὶ συμπλέκεσθαι  τοῖς   πολεμίοις οὐχ οἷοί τ´ ἦσαν.
[3, 110]   ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας προῆγε, βουλόμενος ἐγγίσαι  τοῖς   πολεμίοις, πολλὰ διαμαρτυρομένου καὶ κωλύοντος
[3, 56]   Πάδον πεδία καὶ καταστρατοπεδεύσας ἐπεῖχε  τοῖς   πολεμίοις, σπεύδων συμβαλεῖν εἰς μάχην.
[3, 63]   ἀντιταξαμένων. ὅταν δὲ δὴ καὶ  τοῖς   πολεμίοις συμβαίνῃ τὴν ἐναντίαν ἐλπίδα
[3, 107]   δ´) ἐβουλεύσαντο μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν  τοῖς   πολεμίοις. τοῖς μὲν οὖν περὶ
[3, 65]   αὐτῆς κατὰ πρόσωπον τάξας ἀπήντα  τοῖς   πολεμίοις, τοὺς δὲ Νομαδικοὺς ἱππεῖς
[3, 69]   πέραν τοῦ Τρεβία καὶ διαμαχομένων  τοῖς   πολεμίοις ὑπὲρ τῆς λείας, ἐτράπησαν
[3, 82]   μὴ προχείρως ἐπακολουθεῖν μηδὲ συμπλέκεσθαι  τοῖς   πολεμίοις, φυλάττεσθαι δὲ καὶ προσέχειν
[3, 82]   προορώμενος, μόνον δὲ σπεύδων συμπεσεῖν  τοῖς   πολεμίοις, ὡς προδήλου τῆς νίκης
[3, 92]   ταῖς μὲν παρωρείαις ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε  τοῖς   πολεμίοις, ὥστε μὴ δοκεῖν τοῖς
[3, 67]   πόλεις, δηλώσοντας μὲν τὰ πεπραγμένα  τοῖς   πολίταις, παρακαλέσοντας δὲ πρὸς τὴν
[3, 85]   μέγεθος τῆς συμφορᾶς, λέγειν δὲ  τοῖς   πολλοῖς ἠναγκάζοντο τὰ γεγονότα, συναθροίσαντες
[3, 108]   τε τῆς συγκλήτου γνώμην διεσάφησαν  τοῖς   πολλοῖς καὶ παρεκάλουν τὰ πρέποντα
[3, 94]   δὲ κακῶς μὲν ἤκουε παρὰ  τοῖς   πολλοῖς, ὡς ἀνάνδρως ἐκ τοιούτων
[3, 55]   ἀλλ´ ἐπέπλεον ὀλισθάνοντες ἀμφοτέροις ἅμα  τοῖς   ποσί, καθάπερ ἐπὶ τῇ γῇ
[3, 66]   καταλύσας δὲ δευτεραῖος καὶ γεφυρώσας  τοῖς   ποταμίοις πλοίοις τὴν διάβασιν Ἀσδρούβᾳ
[3, 103]   πεπεισμένοι ταχέως αὐτὸν τέλος ἐπιθήσειν  τοῖς   πράγμασι· καὶ δὴ δύο δικτάτορες
[3, 70]   τῆς φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος καὶ καταπιστεύων  τοῖς   πράγμασι παραλόγως ἔσπευδεν κρῖναι δι´
[3, 90]   πρὸς πάντας, ὡς ἀγεννῶς χρώμενον  τοῖς   πράγμασιν καὶ νωθρῶς, αὐτὸς δὲ
[3, 19]   ἔτι δὲ μᾶλλον ἀνδρωδῶς κεχρῆσθαι  τοῖς   πράγμασιν. ~Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι, προσπεπτωκυίας
[3, 41]   εἰλήφει διέξοδον, οἵαν ἔν τε  τοῖς   πρὸ τοῦ καὶ νῦν διεληλύθαμεν.
[3, 48]   πεδία κατοικοῦσι, καθάπερ ἡμεῖς ἐν  τοῖς   πρὸ τούτων ἐδηλώσαμεν, πρὸς δὲ
[3, 35]   τὴν οἰκείαν ἀπέλυσε τοὺς ἴσους  τοῖς   προειρημένοις, βουλόμενος αὐτούς τε τούτους
[3, 79]   ἀπορήσει τῶν ἐπιτηδείων. ἐπὶ δὲ  τοῖς   προειρημένοις ἐπέβαλε τοὺς Κελτούς, ἐπὶ
[3, 19]   ταῖς σπείραις καταπληκτικῶς. ἅμα δὲ  τοῖς   προειρημένοις οἱ πεποιημένοι τὴν ἀπόβασιν
[3, 54]   Ἰταλίας ἐνάργειαν· οὕτως γὰρ ὑποπεπτώκει  τοῖς   προειρημένοις ὄρεσιν ὥστε συνθεωρουμένων ἀμφοῖν
[3, 91]   τὴν ἀρετὴν αὐτῶν. ἅμα δὲ  τοῖς   προειρημένοις ὀχυρὰ δοκεῖ καὶ δυσέμβολα
[3, 27]   καθάπερ ἐπάνω προείπαμεν. ἐπὶ δὲ  τοῖς   προειρημένοις τελευταῖαι πρὸς Ἀσδρούβαν ἐν
[3, 108]   νῦν γε μὴν πάντα τἀναντία  τοῖς   προειρημένοις ὑπάρχει. ~πρῶτον γὰρ ἡμεῖς
[3, 92]   τοῖς τόποις ἔσπευδε καὶ συνυπεκρίνετο  τοῖς   προθύμως καὶ φιλοκινδύνως διακειμένοις, ἐγγίσας
[3, 100]   τοῖς ἰδίοις, ἐπιβολὴν τοῦ τάγματος  τοῖς   προκεχειρισμένοις ἐπὶ τὴν οἰκονομίαν ταύτην,
[3, 102]   εὐζώνους κατὰ μέρη διελὼν ἐπαφῆκε  τοῖς   προνομεύουσι, παραγγείλας μηδένα ζωγρεῖν. Ἀννίβας
[3, 98]   ἀνακεχωρηκὼς ἐστρατοπέδευε τῆς Ζακάνθης ἐν  τοῖς   πρὸς θάλατταν μέρεσιν, τοῦτον μὲν
[3, 110]   τὰς μὲν πηγὰς ἔχειν ἐν  τοῖς   πρὸς τὸ Τυρρηνικὸν κλίμασι τῆς
[3, 111]   ἐπαγγελίας, ἀψευστούντων ἡμῶν ἐν πᾶσι  τοῖς   πρὸς ὑμᾶς εἰρημένοις· δὲ
[3, 61]   εἶναι, τὸ μὲν πρῶτον ἠπίστει  τοῖς   προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος μὲν ὅτι πρότερον
[3, 75]   δὲ Ῥωμαῖοι παραυτίκα μὲν ἐπίστευον  τοῖς   προσπίπτουσιν· μετ´ οὐ πολὺ δὲ
[3, 10]   χίλια καὶ διακόσια τάλαντα πρὸς  τοῖς   πρότερον ἐφ´ μὴ τὸν
[3, 116]   παραβοηθῆσαι τοῖς Λίβυσι. προσπεσὼν δὲ  τοῖς   Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις κατὰ νώτου καὶ
[3, 107]   τῶν πεζῶν πλῆθος πάρισον ποιοῦσι  τοῖς   Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις, τὸ δὲ τῶν
[3, 115]   ἔμενον αἱ τάξεις καὶ διεμάχοντο  τοῖς   Ῥωμαίοις γενναίως· μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 60]   τινὲς δὲ καὶ συστρατεύειν ἠναγκάζοντο  τοῖς   Ῥωμαίοις. εἰς βλέπων Ἀννίβας
[3, 107]   καὶ τὰς λοιπὰς χορηγίας ἁθροίζεσθαι  τοῖς   Ῥωμαίοις ἐκ τῶν περὶ Κανύσιον
[3, 115]   ἱππεῖς ἀπὸ τῶν εὐωνύμων πελάσαι  τοῖς   Ῥωμαίοις ἐποίουν οὗτοι μάχην ἀληθινὴν
[3, 67]   στρατοπέδων. ~Οἱ δὲ συστρατευόμενοι Κελτοὶ  τοῖς   Ῥωμαίοις θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας τὰς τῶν
[3, 98]   τοὺς Καρχηδονίους ἐγχειρίσαι τοὺς ὁμήρους  τοῖς   Ῥωμαίοις. θεωρῶν δὲ τὸν Βώστορα
[3, 105]   τὸ στράτευμα μέγας κίνδυνος συνειστήκει  τοῖς   Ῥωμαίοις. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν
[3, 27]   χωρὶς λύτρων ἀποδοῦναι πάντας Καρχηδονίους  τοῖς   Ῥωμαίοις. μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν,
[3, 73]   καὶ πρὸς τὰ κέρατα προσπίπτοντες  τοῖς   Ῥωμαίοις πολλὰ καὶ κακὰ διειργάζοντο
[3, 96]   ἀπὸ τούτων (ἐπι) κυδεστέρας εἰλήφει  τοῖς   Ῥωμαίοις τὰς ἐλπίδας διὰ τὸ
[3, 99]   ἐκ τῆς τύχης γεγονότος συνεργήματος  τοῖς   Ῥωμαίοις τοῦ περὶ τοὺς παῖδας
[3, 68]   δὴ καὶ σφόδρα συνήνεγκε  τοῖς   Ῥωμαίοις, ὡς εἴπερ οὗτοι κατὰ
[3, 22]   τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις καὶ  τοῖς   Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίοις καὶ
[3, 24]   τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις καὶ  τοῖς   Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίων καὶ
[3, 100]   τήν τε στρατοπεδείαν ἐτήρει καὶ  τοῖς   σιτολογοῦσι παρεφήδρευε κατὰ τόπους. οὔσης
[3, 101]   καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ  τοῖς   σιτολογοῦσι τὴν ἀσφάλειαν παρασκευάζειν. μετὰ
[3, 84]   λίμνης καὶ τῆς παρωρείας ἐν  τοῖς   στενοῖς συγκλεισθέντες αἰσχρῶς, ἔτι δὲ
[3, 94]   δὲ Ῥωμαίων οἱ μὲν ἐπὶ  τοῖς   στενοῖς φυλάττοντες ἅμα τῷ συνιδεῖν
[3, 53]   ἀπερριφότων τὰ φορτία παραδόξως ἀναδραμεῖν  τοῖς   στίβοις ἑπόμενα καὶ συνάψαι πρὸς
[3, 76]   διαδοὺς δὲ τὴν λείαν ἴσως  τοῖς   στρατιώταις μεγάλην εὔνοιαν καὶ προθυμίαν
[3, 109]   πατρίδος οὐ κινδυνευούσης νῦν αὐτοῖς  τοῖς   στρατοπέδοις, ἀλλὰ τοῖς ὅλοις. τί
[3, 106]   νεοσυλλόγοις καὶ τελέως ἀνασκήτοις κεχρῆσθαι  τοῖς   στρατοπέδοις. αὐτοὶ δὲ Λεύκιον μὲν
[3, 86]   τῷ Φλαμινίῳ, πᾶσι μὲν ἐπεβάλετο  τοῖς   στρατοπέδοις αὐτὸς συνάπτειν, ἀδυνατῶν δὲ
[3, 82]   προσλαβεῖν καὶ πᾶσιν ἐπὶ ταὐτὸ  τοῖς   στρατοπέδοις ὁμοῦ ποιήσασθαι τὸν κίνδυνον,
[3, 108]   τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρους οὐδέποτε συνηγωνίσθαι  τοῖς   στρατοπέδοις οὔτε ταῖς δυνάμεσι κεχρῆσθαι
[3, 113]   ἐν ἀποστάσει. ἦσαν δὲ σὺν  τοῖς   συμμάχοις πεζῶν μὲν εἰς ὀκτὼ
[3, 90]   τὴν κατάπληξιν καὶ καταξίωσιν παρὰ  τοῖς   συμμάχοις τοῦ Ῥωμαίων πολιτεύματος. ~Οὐ
[3, 60]   ἐναντιωθέντας αὐτῷ τοιοῦτον ἐνειργάσατο φόβον  τοῖς   σύνεγγυς κατοικοῦσιν τῶν βαρβάρων ὥστε
[3, 67]   περὶ τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν ἐπιτίθενται  τοῖς   σύνεγγυς τῶν Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι. καὶ
[3, 71]   στρατηγὸς κοινολογηθεὶς Μάγωνι τἀδελφῷ καὶ  τοῖς   συνέδροις περὶ τοῦ μέλλοντος ἀγῶνος,
[3, 13]   τὰ μὲν δοὺς τῶν ὀψωνίων  τοῖς   συστρατευομένοις τὰ δ´ ὑπισχνούμενος πολλὴν
[3, 80]   εὐφυῆ, πρὸς δὲ τούτοις καταπεπιστευκέναι  τοῖς   σφετέροις πράγμασιν, συνελογίζετο διότι παραλλάξαντος
[3, 103]   διελόμενον τὰς δυνάμεις χρῆσθαι  τοῖς   σφετέροις στρατοπέδοις κατὰ τὴν αὑτοῦ
[3, 48]   μὲν Ῥωμαίοις, συνηγωνίσθαι δὲ Κελτοῖς  τοῖς   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία
[3, 35]   παραχειμασίαν καὶ παρασκευάσας ἱκανὴν ἀσφάλειαν  τοῖς   τε κατὰ τὴν Λιβύην καὶ
[3, 35]   αὐτούς τε τούτους εὔνους ἀπολιπεῖν,  τοῖς   τε λοιποῖς ὑποδεικνύων ἐλπίδα τῆς
[3, 51]   νύκτα τὰς ὑπερβολὰς ὥρμησε παραβοηθήσων  τοῖς   τῇ πορείᾳ προλαβοῦσιν. οὗ γενομένου
[3, 112]   μηδὲν ἀπρεπὲς μηδ´ ἀγεννὲς ἐν  τοῖς   τοιούτοις καιροῖς ἡγεῖσθαι τῶν περὶ
[3, 54]   ταλαιπωρίαν, ἅτε συνήθεις ὄντες ἤδη  τοῖς   τοιούτοις κακοῖς· ἅμα δὲ τῷ
[3, 71]   ἀεὶ τιθέναι τὰς ἐνέδρας ἐν  τοῖς   τοιούτοις χωρίοις, τοῖς δ´ ἐπιπέδοις
[3, 92]   δὲ μέχρι μὲν τοῦ συνάψαι  τοῖς   τόποις ἔσπευδε καὶ συνυπεκρίνετο τοῖς
[3, 90]   ἀεὶ καὶ συνεστραμμένους τηρῶν ἐφήδρευε  τοῖς   τόποις καὶ καιροῖς. καὶ πολλοὺς
[3, 93]   διανοούμενος πῇ καὶ πῶς χρήσεται  τοῖς   τόποις καὶ τίνες καὶ πόθεν
[3, 112]   δὲ Λεύκιος δυσαρεστούμενος μὲν  τοῖς   τόποις, ὁρῶν δ´ ὅτι ταχέως
[3, 75]   Τυρρηνίαν, ὡς ἐπὶ τούτοις ποιησόμενοι  τοῖς   τόποις τὴν ἔξοδον. ἔπεμψαν δὲ
[3, 89]   φρονιμώτερον οὐδένα δυνατὸν ἦν χρῆσθαι  τοῖς   τότε περιεστῶσι καιροῖς. ταχὺ δὲ
[3, 29]   ἑκατέρων ἀσφάλειαν, οὐκ αὐτοῖς μόνον  τοῖς   τότε συμμαχοῦσι, καθάπερ ἐποιοῦντο τὴν
[3, 24]   Τυρίων καὶ Ἰτυκαίων δήμῳ καὶ  τοῖς   τούτων συμμάχοις. τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου,
[3, 48]   εἰκότως ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ παραπλήσιον  τοῖς   τραγῳδιογράφοις. καὶ γὰρ ἐκείνοις πᾶσιν
[3, 48]   ὁδηγοῖς καὶ καθηγεμόσιν ἐγχωρίοις ἐχρῆτο  τοῖς   τῶν αὐτῶν ἐλπίδων μέλλουσι κοινωνεῖν.
[3, 113]   Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς ἀντίους  τοῖς   τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι, συνεχεῖς δὲ
[3, 45]   μακρὰν ἀπὸ τῆς ἰδίας στρατοπεδείας  τοῖς   τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ
[3, 70]   δεύτερον ἀνασκήτοις καὶ νεοσυλλόγοις συμβαλεῖν  τοῖς   τῶν Ῥωμαίων στρατοπέδοις, τρίτον ἀδυνατοῦντος
[3, 112]   κατέστησεν, τοὺς δὲ Νομάδας ἐπαφῆκε  τοῖς   ὑδρευομένοις ἀπὸ τῆς ἐλάττονος παρεμβολῆς.
[3, 118]   ἀκόλουθον εἰλήφει τὰ ὅλα κρίσιν  τοῖς   ὑπ´ ἀμφοτέρων προσδοκωμένοις. Καρχηδόνιοι μὲν
[3, 8]   τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἐν Καρχηδόνι  τοῖς   ὑπ´ Ἀννίβου περὶ τὴν Ζακανθαίων
[3, 8]   ἀρχῆς δυσηρεστοῦντο, καθάπερ οὗτός φησιν,  τοῖς   ὑπ´ Ἀννίβου πραττομένοις, τοῦ πεισθέντας
[3, 106]   ἀντιστράτηγοι καὶ παραλαβόντες τὴν ἐν  τοῖς   ὑπαίθροις ἐξουσίαν ἐχείριζον κατὰ τὴν
[3, 89]   καὶ παιδομαθεῖ περὶ τὰς ἐν  τοῖς   ὑπαίθροις χρείας, νενικηκέναι δὲ πολλὰς
[3, 116]   συνεπλέκετο καὶ προσέφερε τὰς χεῖρας  τοῖς   ὑπεναντίοις, ἅμα δὲ παρεκάλει καὶ
[3, 93]   τίνες καὶ πόθεν πρῶτον ἐγχειρήσουσι  τοῖς   ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δέ, ταῦτα πρὸς
[3, 45]   παρὰ τὸν ποταμόν, σπεύδων συμμῖξαι  τοῖς   ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δὲ τῇ κατὰ
[3, 72]   οὐκ ἔχοντας ὅ, τι χρήσονται  τοῖς   ὑπεναντίοις διὰ τὸ τοὺς Νομάδας
[3, 81]   ἁμαρτήματα καὶ τῇδέ που προσιέναι  τοῖς   ὑπεναντίοις, μάλιστα καὶ δι´
[3, 116]   ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος προσπίπτοντες  τοῖς   ὑπεναντίοις ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ τῶν
[3, 112]   καὶ δῆλος ἦν μάχεσθαι σπεύδων  τοῖς   ὑπεναντίοις. δὲ Λεύκιος δυσαρεστούμενος
[3, 66]   ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, σπεύδων συνάψαι  τοῖς   ὑπεναντίοις. δὲ Πόπλιος περαιωθεὶς
[3, 66]   παρέταξε τὴν δύναμιν ἐν συνόψει  τοῖς   ὑπεναντίοις. οὐδενὸς δὲ σφίσιν ἀντεξάγοντος,
[3, 72]   κέρας, ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἐπῄει  τοῖς   ὑπεναντίοις σοβαρῶς, ἐν τάξει καὶ
[3, 78]   πολεμίαν μακρὰς εὕρισκε καὶ προδήλους  τοῖς   ὑπεναντίοις, τὴν δὲ διὰ τῶν
[3, 41]   χρηστέον τῶν τόπων καὶ συμμικτέον  τοῖς   ὑπεναντίοις· τριακοσίους δὲ τῶν ἱππέων
[3, 72]   ἐν τῇ νυκτὶ γενόμενον ἐν  τοῖς   ὑπὲρ τὰ στρατόπεδα τόποις ὄμβρον,
[3, 8]   Ἀννίβου πραττομένοις, τοῦ πεισθέντας τότε  τοῖς   ὑπὸ Ῥωμαίων παρακαλουμένοις ἐκδοῦναι μὲν
[3, 105]   Φαβίῳ προσεῖχον τὸν νοῦν καὶ  τοῖς   ὑπὸ τούτου παραγγελλομένοις. οἱ δὲ
[3, 54]   ὃν οὔτε τοῖς θηρίοις οὔτε  τοῖς   ὑποζυγίοις δυνατὸν ἦν παρελθεῖν διὰ
[3, 101]   τοῖς ἀνδράσιν, μὴ χεῖρον δὲ  τοῖς   ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἵπποις· εἶχε
[3, 51]   γὰρ οἱ μὲν ἀντίοι συμπίπτοντες  τοῖς   ὑποζυγίοις, ὁπότε διαπτοηθεῖεν ἐκ τῆς
[3, 53]   χωρισθέντων, συνάψας τοῖς ἱππεῦσι καὶ  τοῖς   ὑποζυγίοις προῆγε πρὸς τὰς ὑπερβολὰς
[3, 109]   ὅλοις. τί γὰρ ἔτι προσθεῖσα  τοῖς   ὑποκειμένοις, ἐὰν ἄλλως πως τὰ
[3, 31]   ἐπιβολάς; πῶς δ´ ἂν εὐδοκούμενος  τοῖς   ὑποκειμένοις τοὺς βεβαιώσοντας τὴν αὐτοῦ
[3, 88]   θάλατταν κινῶνται Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν ἀεὶ  τοῖς   ὑποπίπτουσι καιροῖς, αὐτὸς δὲ μετὰ
[3, 85]   αὑτοῦ γνώμης διδοὺς τὴν ἀσφάλειαν  τοῖς   ὑποσπόνδοις, μετὰ δὲ ταῦτα κατηγορίαν
[3, 13]   Καινὴν πόλιν. μεγαλοψύχως δὲ χρησάμενος  τοῖς   ὑποταττομένοις καὶ τὰ μὲν δοὺς
[3, 116]   τὴν συμπλοκὴν οἱ Νομάδες ἑπόμενοι  τοῖς   φεύγουσι τῶν ἱππέων τοὺς μὲν
[3, 81]   μὲν τοῖς ἐχθροῖς, ἐπισφαλέστατα δὲ  τοῖς   φίλοις. πρὸς γὰρ πᾶσαν ἐπιβουλήν,
[3, 118]   διορθώσεις καὶ κατασκευὰς μεγάλα συμβάλλεσθαι  τοῖς   φιλομαθοῦσι καὶ πραγματικοῖς τῶν ἀνδρῶν.
[3, 1]   προεκθέσθαι. μάλιστα γὰρ οὕτως ὑπολαμβάνομεν  τοῖς   φιλομαθοῦσι παρασκευάσειν ἱκανὴν ἔννοιαν τῆς
[3, 51]   ἐφέρετο κατὰ τῶν κρημνῶν ὁμόσε  τοῖς   φορτίοις πολλὰ τῶν ὑποζυγίων. καὶ
[3, 1]   τὰς αἰτίας, δι´ ἃς ἀναδραμόντες  τοῖς   χρόνοις πρὸ τούτων τῶν καιρῶν
[3, 48]   πέρας, οὐδ´ εἰ καθόλου {τοὐναντίον}  δυνατοῖς   ἐπιβάλλεται πράγμασιν; ἀλλ´ ὅπερ οἱ
[3, 108]   κεχρῆσθαι γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ νεοσυλλόγοις καὶ  ἀοράτοις   παντὸς δεινοῦ· τό τε μέγιστον,
[3, 21]   παραπαίωσι τῆς ἀληθείας ἐν τοῖς  ἀναγκαιοτάτοις   διαβουλίοις, μήθ´ οἱ φιλομαθοῦντες περὶ
[3, 70]   ταῖς τῶν Κελτῶν ὁρμαῖς, δεύτερον  ἀνασκήτοις   καὶ νεοσυλλόγοις συμβαλεῖν τοῖς τῶν
[3, 106]   διὰ τὸ νεοσυλλόγοις καὶ τελέως  ἀνασκήτοις   κεχρῆσθαι τοῖς στρατοπέδοις. αὐτοὶ δὲ
[3, 36]   τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις ταῖς  ἀδιανοήτοις   καὶ κρουσματικαῖς λέξεσι. τῆς γὰρ
[3, 95]   τῆς θερείας ἀνήχθη τετταράκοντα ναυσὶ  καταφράκτοις   ἐκ Καινῆς πόλεως, προχειρισάμενος Ἀμίλκαν
[3, 87]   Λίβυας εἰς τὸν Ῥωμαϊκὸν τρόπον  ἐκλεκτοῖς   ὅπλοις, ὡς ἂν γεγονὼς κύριος
[3, 34]   καὶ συνεργοῖς καὶ συμμάχοις χρήσασθαι  Κελτοῖς   εἰς τὴν προκειμένην ἐπιβολήν. ἀφικομένων
[3, 114]   πολὺ πλείους τετρακισμυρίων σὺν τοῖς  Κελτοῖς.   εἶχε δὲ τὸ μὲν δεξιὸν
[3, 113]   προκινδυνεῦσαι δὲ τοῖς Ἴβηρσι καὶ  Κελτοῖς.   ~Ἦν δ´ καθοπλισμὸς τῶν
[3, 106]   ἐξαπέστειλαν, βουλόμενοι ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα τοῖς  Κελτοῖς   τοῖς μετ´ Ἀννίβου στρατευομένοις. πρόνοιαν
[3, 48]   παρατετάχθαι μὲν Ῥωμαίοις, συνηγωνίσθαι δὲ  Κελτοῖς   τοῖς τὰ περὶ τὸν Πάδον
[3, 4]   τοὺς ζήλους ἐξηγητέον, τίνες παρ´  ἑκάστοις   ἐπεκράτουν καὶ κατίσχυον περί τε
[3, 61]   παρὰ δόξαν προσπιπτόντων, ἦν παρ´  ἑκάστοις   ἐπίστασις ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος οὐκ
[3, 4]   τὸ γνῶναι τὴν κατάστασιν παρ´  ἑκάστοις,   ποία τις ἦν μετὰ τὸ
[3, 67]   μὲν εὐθέως παρακαλέσας καὶ δωρεὰς  ἑκάστοις   τὰς ἁρμοζούσας ἐπαγγειλάμενος ἐξέπεμψεν εἰς
[3, 54]   τῆς δὲ χιόνος ἄδηλον ποιούσης  ἑκάστοις   τὴν ἐπίβασιν, πᾶν τὸ παραπεσὸν
[3, 17]   σώματα διένειμε κατὰ τὴν ἀξίαν  ἑκάστοις   τῶν συστρατευομένων, τὴν δὲ κατασκευὴν
[3, 17]   ταῖς δυνάμεσιν ἐκ τῆς ἐσομένης  ἑκάστοις   ὠφελείας, προκαλέσεσθαι δὲ τὴν εὔνοιαν
[3, 85]   τοῦ μέλλοντος πῶς καὶ τί  πρακτέονἑκάστοις   εἴη. ~Κατὰ δὲ τοὺς τῆς
[3, 50]   τὰς Ἄλπεις ἀναβολῆς, καὶ συνέβη  μεγίστοις   αὐτὸν περιπεσεῖν κινδύνοις. ἕως μὲν
[3, 63]   ὥστε φεύγουσι πρόδηλον εἶναι τοῖς  πλείστοις   τὴν σωτηρίαν, παρακειμένης αὐτοῖς τῆς
[3, 71]   δ´ ἐπιπροσθήσεις ἱκανὰς ἐν τοῖς  πλείστοις   τόποις. τὸ γὰρ τυχὸν ῥεῖθρον
[3, 68]   δὲ καὶ καταστρατοπεδεύσας παρ´ (α(  ὐτοῖς)   ταῖς οἰκείαις δυνάμεσι τὸ μὲν
[3, 59]   οἱ συγγραφεῖς διήμαρτον, ἐπιτιμᾶν  αὐτοῖς   ἄξιον, ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον ἔγνωσάν
[3, 67]   πίστεις· τούς γε μὴν ἄνδρας  αὐτοῖς   ἀπέδωκε, παραγγείλας τηρεῖν, ἵνα παρὰ
[3, 84]   καὶ περιστρατοπεδεύσαντος τὴν κώμην, ποικίλης  αὐτοῖς   ἀπορίας περιεστώσης, ἀποθέμενοι τὰ ὅπλα
[3, 50]   προέπεμψε δέ τινας τῶν καθηγουμένων  αὐτοῖς   Γαλατῶν χάριν τοῦ κατασκέψασθαι τὴν
[3, 73]   τῶν δὲ καταλειπομένων βελῶν ἠχρειωμένων  αὐτοῖς   διὰ τὴν συνέχειαν τῆς νοτίδος.
[3, 5]   πολέμου καταιτιαθέντας, ἀπολύσαντες τῆς ἐπενεχθείσης  αὐτοῖς   διαβολῆς. οἱ δ´ αὐτοὶ μετ´
[3, 76]   τῶν συμβεβηκότων κατὰ τοὺς παρ´  αὐτοῖς   ἐθισμοὺς κολάσας, τὸ λοιπὸν ἤδη
[3, 58]   νῦν καιρῶν ἐπιλαβόμενοι πολλὰ τῶν  αὐτοῖς   εἰρημένων εἰς διόρθωσιν ἂν καὶ
[3, 34]   τὸ μέγιστον, τὴν ὑπάρχουσαν δυσμένειαν  αὐτοῖς   ἐκ τοῦ προγεγονότος πολέμου πρὸς
[3, 96]   γῆν. ἐπικειμένων δὲ τῶν Ῥωμαίων  αὐτοῖς   ἐκθύμως, τὰς μὲν ναῦς ἐξέβαλον
[3, 94]   πρὸς ἀλλήλους ἀκροβολισάμενοι, τῶν βοῶν  αὐτοῖς   ἐμπιπτόντων ἔμειναν διαστάντες ἐπὶ τῶν
[3, 11]   ἀχθῆναι τὴν ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν ἐν  αὐτοῖς.   ἐν καὶ πλείους ἀπολογισμοὺς
[3, 48]   φασιν ἐπιφανέντα συνυποδεῖξαι τὰς ὁδοὺς  αὐτοῖς.   ἐξ ὧν εἰκότως ἐμπίπτουσιν εἰς
[3, 75]   περὶ βοηθείας, ὃς καὶ πεντακοσίους  αὐτοῖς   ἐξαπέστειλε Κρῆτας καὶ χιλίους πελτοφόρους·
[3, 111]   τοὺς παρόντας ἐδύναντο καιρούς, δοθείσης  αὐτοῖς   ἐξουσίας, τοῦ παρὰ πολὺ τῶν
[3, 110]   παραδόξως συνεπλέκετο καὶ πολὺν ἐν  αὐτοῖς   ἐποιεῖτο θόρυβον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[3, 33]   κόλπον ἐνταῦθα καὶ τὸν πόλεμον  αὐτοῖς   ἔφη καὶ τὴν εἰρήνην φέρειν·
[3, 49]   δυνάμεως ἀσφαλῆ παρεσκεύασε τὴν δίοδον  αὐτοῖς,   ἕως ἤγγισαν τῇ τῶν Ἄλπεων
[3, 2]   συνεχὲς ὑποδείξομεν ὅτι μέγιστα συνεβάλετ´  αὐτοῖς   τοῦ πολιτεύματος ἰδιότης πρὸς
[3, 20]   πράγμασιν. ~Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι, προσπεπτωκυίας  αὐτοῖς   ἤδη τῆς τῶν Ζακανθαίων ἁλώσεως,
[3, 64]   φόρους, μόνον δ´ οὐχὶ δουλεύοντες  αὐτοῖς   ἤδη τοσούτους χρόνους. ὅταν δέ,
[3, 68]   σκήψεων πρὸς τὸ μὴ δοκεῖν  αὐτοῖς   ἧτταν εἶναι τὸ γεγονός, ἀλλ´
[3, 79]   εἰς τοὐπίσω διὰ τοὺς ἐφεστῶτας  αὐτοῖς   ἱππεῖς. πάντες μὲν οὖν ἐκακοπάθουν
[3, 17]   οἴκῳ Καρχηδονίων διὰ τῶν ἀποσταλησομένων  αὐτοῖς   λαφύρων. τοιούτοις δὲ χρώμενος διαλογισμοῖς
[3, 112]   πάντα δ´ ἦν τὰ παρ´  αὐτοῖς   λόγια πᾶσι τότε διὰ στόματος,
[3, 24]   Ῥωμαίοις, μὴ ὑποτάττονται δέ τι  αὐτοῖς,   μὴ καταγέτωσαν εἰς τοὺς Ῥωμαίων
[3, 29]   τὴν παρ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν, οὐκ  αὐτοῖς   μόνον τοῖς τότε συμμαχοῦσι, καθάπερ
[3, 117]   ἀπολίπῃ φυλακὴν ἀξιόχρεων, πρὸς ἐλάττους  αὐτοῖς   περὶ τῶν ὅλων γένηται
[3, 43]   βάρβαροι, παραλόγου τοῦ πράγματος φανέντος  αὐτοῖς,   οἱ μὲν ἐπὶ τὰς σκηνὰς
[3, 79]   ἱππέων καὶ προσφέρῃ τὰς χεῖρας  αὐτοῖς.   οἱ μὲν οὖν Ἴβηρες καὶ
[3, 81]   καὶ βλακεία κατ´ ἰδίαν μὲν  αὐτοῖς   ὄνειδος ἐπιφέρει τοῖς ἔχουσι, περὶ
[3, 15]   ποιεῖν οἱ διὰ τὰς προεγκαθημένας  αὐτοῖς   ὁρμὰς ὀλιγωροῦντες τοῦ καθήκοντος. πόσῳ
[3, 90]   καὶ παραχωροῦσι Ῥωμαῖοι τῶν ὑπαίθρων  αὐτοῖς.   οὗ γενομένου καταπλαγείσας ἤλπιζε τὰς
[3, 76]   ἀπελείφθη τῶν τόπων Ἄννων, ἀντιστρατοπεδευσάντων  αὐτοῖς   περὶ πόλιν προσαγορευομένην Κίσσαν, συμβαλὼν
[3, 10]   Καρχηδονίους τὴν προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων  αὐτοῖς   πόλεμον, τὸ μὲν πρῶτον εἰς
[3, 72]   τὸ γὰρ τέλειον στρατόπεδον παρ´  αὐτοῖς   πρὸς τὰς ὁλοσχερεῖς ἐπιβολὰς ἐκ
[3, 84]   οἱ δ´ ἐκ τῶν πλαγίων  αὐτοῖς   προσέπιπτον. διὸ καὶ συνέβη τοὺς
[3, 108]   μέγιστον, ἐπὶ τοσοῦτον ἀγνοεῖσθαι παρ´  αὐτοῖς   πρότερον τὰ κατὰ τοὺς ὑπεναντίους
[3, 103]   μεταβολήν τινα πρὸς τὸ βέλτιον  αὐτοῖς   προφαίνεσθαι, δεύτερον δὲ καὶ διὰ
[3, 29]   πολλάκις καὶ ὑπὸ πολλῶν παρ´  αὐτοῖς.   πρῶτον μὲν ὅτι τὰς πρὸς
[3, 73]   γίνεσθαι καὶ περὶ τὸ σύμπαν  αὐτοῖς   στρατόπεδον. περί γε μὴν τοὺς
[3, 106]   ἀγῶνας, τῷ καὶ τὰ πρότερον  αὐτοῖς   συμπτώματα δοκεῖν οὐχ ἥκιστα γεγονέναι
[3, 97]   ἐκ θαλάττης χορηγίαν· ὁμοῦ γὰρ  αὐτοῖς   συνέβαινε καὶ τὸν στόλον ποιεῖσθαι
[3, 46]   τε θηρία καὶ τὰς ὑπ´  αὐτοῖς   σχεδίας. οὗ γενομένου διαταραχθέντα τὰ
[3, 54]   τῆς ὅλης Ἰταλίας. διόπερ ἐνδεικνύμενος  αὐτοῖς   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία
[3, 72]   παρενέβαλε κατὰ τὰς εἰθισμένας παρ´  αὐτοῖς   τάξεις, ὄντας τοὺς μὲν Ῥωμαίους
[3, 79]   μέρος τῆς σφετέρας δυνάμεως, συγκαταμίξας  αὐτοῖς   τὴν ἀποσκευήν, ἵνα πρὸς τὸ
[3, 84]   περὶ τὸν Φλαμίνιον, παραδόξου γενομένης  αὐτοῖς   τῆς ἐπιφανείας, ἔτι δὲ δυσσυνόπτου
[3, 63]   τοῖς πλείστοις τὴν σωτηρίαν, παρακειμένης  αὐτοῖς   τῆς οἰκείας, δῆλον ὡς ἀνυπόστατος
[3, 30]   δὲ τοῦτο μέγιστον καὶ παρ´  αὐτοῖς   τοῖς Καρχηδονίοις ὁμολογούμενον ὅτι στασιάσαντες
[3, 109]   τῆς πατρίδος οὐ κινδυνευούσης νῦν  αὐτοῖς   τοῖς στρατοπέδοις, ἀλλὰ τοῖς ὅλοις.
[3, 96]   κατόρθωμα. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι, προσπεσόντος  αὐτοῖς   τοῦ γεγονότος ἐλαττώματος, παραχρῆμα πληρώσαντες
[3, 61]   ἐν Ἰταλίᾳ. διότι παραδόξου φανέντος  αὐτοῖς   τοῦ γινομένου, διαταραχθέντες παραχρῆμα πρὸς
[3, 75]   κίνδυνον. διὸ καὶ παραδόξου φανέντος  αὐτοῖς   τοῦ πράγματος, περὶ τὰς λοιπὰς
[3, 99]   γένωνται τῶν ὁμήρων, ἐπηγγείλατο παραδώσειν  αὐτοῖς   τοὺς παῖδας. τῶν δὲ περὶ
[3, 96]   δὲ περὶ τὸν Ἀσδρούβαν, σημηνάντων  αὐτοῖς   τῶν σκοπῶν ἐκ πολλοῦ τὸν
[3, 82]   πολεμίοις, ὡς προδήλου τῆς νίκης  αὐτοῖς   ὑπαρχούσης· τηλικοῦτον γὰρ προενεβεβλήκει κατελπισμὸν
[3, 33]   δὲ βασιλεὺς τῶν Καρχηδονίων, ὁπότερον  αὐτοῖς   φαίνεται, τοῦτ´ ἐκβαλεῖν ἐκέλευσε. τοῦ
[3, 29]   καιρούς, ἄν τινες ἐπιτήδειοι φανῶσιν  αὐτοῖς   φίλοι καὶ σύμμαχοι, οὐδὲ μὴν
[3, 52]   τὸν Ἀννίβαν, ὥστε καὶ καθηγεμόσιν  αὐτοῖς   χρῆσθαι πρὸς τὰς ἑξῆς δυσχωρίας.
[3, 4]   τῶν κατορθωμάτων, ὅταν μὴ δεόντως  αὐτοῖς   χρήσωνται, τὰς μεγίστας ἐπενηνοχέναι συμφοράς,
[3, 20]   εἰς τὴν Καρχηδόνα, δύο προτείνοντες  αὐτοῖς,   ὧν τὸ μὲν αἰσχύνην ἅμα
[3, 47]   γὰρ ψευδολογεῖν καὶ μαχόμενα γράφειν  αὑτοῖς   ἀναγκάζονται. ἅμα μὲν γὰρ τὸν
[3, 84]   πορείας σχήματι κατακοπῆναι, μὴ δυναμένους  αὑτοῖς   βοηθεῖν, ἀλλ´ ὡσανεὶ προδεδομένους ὑπὸ
[3, 3]   πᾶσαν ἐποιήσαντο τὴν οἰκουμένην ὑπήκοον  αὑτοῖς.   ~Εἰ μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν
[3, 65]   δυνάμεις. ἅμα δὲ τῷ πλησιάζειν  αὑτοῖς   καὶ συνιδεῖν τὸν κονιορτὸν ἐξαιρόμενον
[3, 75]   συμμάχους καὶ κατέγραφον τὰ παρ´  αὑτοῖς   στρατόπεδα. παρῆγον δὲ καὶ τὰς
[3, 91]   καλλίστας πόλεις τῆς Ἰταλίας ἐν  αὑτοῖς.   τὴν μὲν γὰρ παραλίαν αὐτῶν
[3, 69]   τρόπῳ τὴν παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν  αὑτοῖς   ὑπάρξειν, ἐξαποστέλλει πεζοὺς μὲν δισχιλίους,
[3, 17]   διὰ τῶν ἀποσταλησομένων αὐτοῖς λαφύρων.  τοιούτοις   δὲ χρώμενος διαλογισμοῖς ἐνεργῶς προσέκειτο
[3, 59]   ἐμπειρίαν τὴν περὶ τούτων ἐν  τοιούτοις   καιροῖς, ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν αὐτοὺς
[3, 112]   ἀπρεπὲς μηδ´ ἀγεννὲς ἐν τοῖς  τοιούτοις   καιροῖς ἡγεῖσθαι τῶν περὶ ταῦτα
[3, 54]   ἅτε συνήθεις ὄντες ἤδη τοῖς  τοιούτοις   κακοῖς· ἅμα δὲ τῷ παραγενέσθαι
[3, 111]   πολὺ τῶν πολεμίων ἱπποκρατοῦντας ἐν  τοιούτοις   τόποις διακριθῆναι περὶ τῶν ὅλων.
[3, 92]   ὑπαίθρων κρατοῦντες. ~Ἀννίβας μὲν οὖν  τοιούτοις   χρησάμενος λογισμοῖς καὶ διελθὼν ἐκ
[3, 70]   τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. διὸ καὶ  τοιούτοις   χρώμενος λογισμοῖς μένειν ἠξίου τὸν
[3, 71]   τιθέναι τὰς ἐνέδρας ἐν τοῖς  τοιούτοις   χωρίοις, τοῖς δ´ ἐπιπέδοις καὶ
[3, 61]   προδήλως αὐτὸν ὑπελάμβανεν. διόπερ ἐν  τοιούτοις   ὢν διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο καὶ
[3, 69]   πλεῖστον μέρος, πεζοὺς δὲ σὺν  τούτοις   ἀκοντιστὰς εἰς χιλίους. σπουδῇ δὲ
[3, 21]   τὸ σαφῶς εἰδέναι τὴν ἐν  τούτοις   ἀκρίβειαν, παραπαίωσι τῆς ἀληθείας ἐν
[3, 76]   τῶν εἰς Ἰταλίαν ὁρμησάντων παρὰ  τούτοις   ἀπολελειμμένης, πάντας δὲ τοὺς ἐντὸς
[3, 45]   ἐλέφαντας ἐξεδέχετο καὶ τοὺς ἅμα  τούτοις   ἀπολελειμμένους ἄνδρας. ἐγένετο δ´
[3, 47]   ἐλέφαντας καὶ τοὺς ἱππεῖς προῆγε  τούτοις   ἀπουραγῶν παρὰ τὸν ποταμὸν ἀπὸ
[3, 70]   πάλιν κατ´ ἐκείνων. πρὸς δὲ  τούτοις   αὐτὸς ὑγιασθεὶς ἐκ τοῦ τραύματος
[3, 33]   τρισχίλιοι ὀκτακόσιοι πεντήκοντα, πρὸς δὲ  τούτοις   Βαλιαρεῖς (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα) οὓς κυρίως
[3, 65]   τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς ἅμα  τούτοις   Γαλατικοὺς ἱππεῖς, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 59]   τὴν τῶν προγεγονότων ἄγνοιαν ἐν  τούτοις   γνώριμα ποιήσωμεν τοῖς Ἕλλησι καὶ
[3, 68]   οὐ πολὺ δὲ τοὺς ἄλλους·  τούτοις   δ´ ἐκ ποδὸς τὴν δύναμιν
[3, 44]   τῇ ´κείνου γνώμῃ καὶ συμβουλίᾳ.  τούτοις   δ´ ἑξῆς εὐθαρσεῖς εἶναι παρεκάλει,
[3, 115]   σπεῖραι κατὰ τὴν ἐκθυμίαν ἑπόμεναι  τούτοις   διέκοψαν ῥᾳδίως τὴν τῶν ὑπεναντίων
[3, 89]   προτερήματα τοῖς λογισμοῖς ἀναχωρήσας ἐν  τούτοις   διέτριβε καὶ διὰ τούτων ἐχείριζε
[3, 26]   πῶς ἐθάρρησε γράψαι τἀναντία  τούτοις,   διότι Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ὑπάρχοιεν
[3, 51]   καὶ ὑποζυγίων καὶ τῶν ἅμα  τούτοις   ἑαλωκότων ἀνδρῶν, εἰς δὲ τὸ
[3, 93]   δὴ περὶ ταῦτα καὶ πρὸς  τούτοις   ἐγίνετο τοῖς διαβουλίοις, διανοούμενος πῇ
[3, 74]   ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν ἀνεκομίσθησαν ἅμα  τούτοις   εἰς Πλακεντίαν. τὸ δὲ τῶν
[3, 75]   καὶ Σικελίαν στρατόπεδα, πρὸς δὲ  τούτοις   εἰς Τάραντα προφυλακὰς καὶ τῶν
[3, 113]   Κελτῶν τάγματα προῆγε καὶ τἄλλα  τούτοις   ἐκ τοῦ κατὰ λόγον παρίστανε
[3, 81]   ἀφροδισίων ὁρμὰς καὶ τὴν ἐν  τούτοις   ἔκπληξιν οὐ μόνον πόλεις καὶ
[3, 47]   ἵππους καὶ στρατόπεδα, σὺν δὲ  τούτοις   ἐλέφαντας, ἀλλὰ μηδὲ πεζοὺς εὐζώνους
[3, 72]   συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις. ἑξῆς δὲ  τούτοις   ἐξέπεμπε τοὺς πεζακοντιστὰς εἰς ἑξακισχιλίους·
[3, 113]   τοὺς (δ´) ἐκ θατέρου συνάπτων  τούτοις   ἐπὶ τὴν αὐτὴν εὐθεῖαν ἐξέταττε,
[3, 113]   κατέστησε, τοὺς δὲ πεζοὺς συνεχεῖς  τούτοις   ἐπὶ τῆς αὐτῆς εὐθείας ἐξέτεινε,
[3, 98]   τῶν πραγμάτων εὐεργεσίας. παραπλήσια δὲ  τούτοις   ἕτερα καὶ πλείω πρὸς τὸν
[3, 55]   ἀκροπήλων πορευομένοις. τὸ δὲ συνεξακολουθοῦν  τούτοις   ἔτι δυσχερέστερον ὑπῆρχεν. οἱ μὲν
[3, 33]   πρέσβεις καὶ τὸ συνέδριον ἐπὶ  τούτοις   ἐχωρίσθησαν. Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων ἐν
[3, 53]   ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων, ἐφεδρεύοντα  τούτοις,   ἕως ἐν ὅλῃ τῇ νυκτὶ
[3, 93]   τοὺς δὲ λογχοφόρους κατόπιν ἐπιστήσας  τούτοις   ἕως μέν τινος συνεργεῖν παρεκελεύετο
[3, 74]   κεράτων ἐκπεπιεσμένους, τὸ μὲν ἐπιβοηθεῖν  τούτοις   πάλιν εἰς τὴν ἑαυτῶν
[3, 44]   εἰς Ἰταλίαν πορείαν, πρὸς δὲ  τούτοις   τῆς χώρας γενναιότης, εἰς
[3, 77]   μὲν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐν  τούτοις   ἦν. ἐνισταμένης δὲ τῆς ἐαρινῆς
[3, 41]   εἰς τὴν Ἀννίβου παρουσίαν ἐν  τούτοις   ἦν καὶ τοιαύτην εἰλήφει διέξοδον,
[3, 99]   μὲν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐν  τούτοις   ἦν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς Ἀννίβας,
[3, 70]   ἐσομένην ὁρμὴν τοῦ Τεβερίου πρὸς  τούτοις   ἦν. ~πάλαι δὲ συνεωρακὼς μεταξὺ
[3, 35]   Βαργουσίων καὶ δεσπότην· μάλιστα γὰρ  τούτοις   ἠπίστει διὰ τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[3, 62]   μονομαχεῖν μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι· πρὸς δὲ  τούτοις   ἵππους παρέστησε καὶ σάγους εἰσήνεγκε
[3, 9]   δὲ ταῖς ἐμφυλίοις ταραχαῖς ἐν  τούτοις   καὶ περὶ ταύτας διέτριβε τὰς
[3, 67]   κατὰ τῶν Ῥωμαίων. ἅμα δὲ  τούτοις   καὶ τῶν Βοίων παραγεγονότων καὶ
[3, 2]   τῶν ὅλων ἐπιβολῆς. ἅμα δὲ  τούτοις   κατὰ παρέκβασιν δηλώσομεν τὴν κατάλυσιν
[3, 80]   χειρισμὸν οὐκ εὐφυῆ, πρὸς δὲ  τούτοις   καταπεπιστευκέναι τοῖς σφετέροις πράγμασιν, συνελογίζετο
[3, 104]   ταῦτα τοὺς ἱππεῖς· ἑξῆς δὲ  τούτοις   κατόπιν αὐτὸς ἦγε συνεχῆ τὰ
[3, 91]   καὶ Δικαιαρχῖται νέμονται, πρὸς δὲ  τούτοις   Νεαπολῖται, τελευταῖον δὲ τὸ τῶν
[3, 115]   πολεμίους ἔχοντος. πλὴν ἑπόμενοί γε  τούτοις   οἱ Ῥωμαῖοι καὶ συντρέχοντες ἐπὶ
[3, 4]   Ῥωμαίων δυναστείας ἐτετελείωτο· πρὸς δὲ  τούτοις   ὁμολογούμενον ἐδόκει τοῦτ´ εἶναι καὶ
[3, 10]   τοῖς ἰδίοις θυμοῖς τὴν ἐπὶ  τούτοις   ὀργὴν τῶν πολιτῶν, ὡς θᾶττον
[3, 33]   Λιβύην Θερσῖται, Μαστιανοί, πρὸς δὲ  τούτοις   Ὀρῆτες Ἴβηρες, Ὀλκάδες, οἱ δὲ
[3, 48]   πρὸ τούτων ἐδηλώσαμεν, πρὸς δὲ  τούτοις   οὐκ εἰδότες ὅτι πλεῖστον ἀνθρώπων
[3, 14]   καὶ τῶν ἀστυγειτόνων ἁθροισθέντων ἅμα  τούτοις,   οὓς ἠρέθισαν μάλιστα μὲν οἱ
[3, 109]   νικᾶν διαφορὰν καὶ τὰ συνεξακολουθοῦντα  τούτοις,   οὕτως ἑαυτοὺς παραστήσεσθε πρὸς τὴν
[3, 111]   τὰς ἐπαγγελίας. ταῦτα δὲ καὶ  τούτοις   παραπλήσια διαλεχθείς, προθύμως αὐτὸν ἐπισημαινομένου
[3, 112]   τε Γάιος ἔτι μᾶλλον ἐπὶ  τούτοις   παρωξύνετο, τά τε πλήθη πρὸς
[3, 113]   τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι, συνεχεῖς δὲ  τούτοις   πεζοὺς τοὺς ἡμίσεις τῶν ἐν
[3, 4]   λοιπόν ἐστι Ῥωμαίων ἀκούειν καὶ  τούτοις   πειθαρχεῖν ὑπὲρ τῶν παραγγελλομένων. ἐπεὶ
[3, 2]   ἐξ ἐφόδου κρατήσοντες. ἑξῆς δὲ  τούτοις   πειρασόμεθα διασαφεῖν ὡς κατὰ τοὺς
[3, 26]   πλείους διεψεῦσθαι τῆς ἀληθείας ἐν  τούτοις,   πιστεύσαντας τῇ Φιλίνου γραφῇ. οὐ
[3, 75]   δ´ εἰς Τυρρηνίαν, ὡς ἐπὶ  τούτοις   ποιησόμενοι τοῖς τόποις τὴν ἔξοδον.
[3, 73]   συνέχειαν τῆς νοτίδος. παραπλήσια δὲ  τούτοις   συνέβαινε καὶ περὶ τοὺς ἱππεῖς
[3, 25]   τὰς ὑπαρχούσας ὁμολογίας, πρόσκειται δὲ  τούτοις   τὰ ὑπογεγραμμένα. ἐὰν συμμαχίαν ποιῶνται
[3, 4]   περὶ τῶν ἡγουμένων, πρὸς δὲ  τούτοις   τὰς ὁρμὰς καὶ τοὺς ζήλους
[3, 61]   καὶ δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς δὲ  τούτοις   τὴν πορείαν ἱστορῶν τὴν ἀπὸ
[3, 71]   σκηνήν. παρακαλέσας δὲ καὶ παραστήσας  τούτοις   τὴν πρέπουσαν ὁρμὴν τῷ καιρῷ
[3, 113]   Ἴβηρας καὶ Κελτούς. παρὰ δὲ  τούτοις   τὸ λοιπὸν μέρος ἔθηκε τῶν
[3, 39]   ἡμῖν διηγήσεως. Καρχηδόνιοι γὰρ ἐν  τούτοις   τοῖς καιροῖς τῆς μὲν Λιβύης
[3, 116]   γὰρ οὗτος ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ  τούτοις   τοῖς μέρεσιν ἐπέστη τῆς δυνάμεως.
[3, 1]   καὶ τὸν Ἀννιβιακόν, πρὸς δὲ  τούτοις   τὸν περὶ Κοίλης Συρίας πόλεμον,
[3, 118]   γενομένας διεξιόντες ἐπιστῶμεν τοῖς καιροῖς  τούτοις,   τότ´ ἤδη προθέμενοι ψιλῶς τὸν
[3, 48]   τὰς μεγίστας ἐλπίδας ἔχων ἐν  τούτοις   τοῦ κατορθώσειν τοῖς ὅλοις, οὔτε
[3, 93]   βαρέα τῶν ὅπλων, ἐπὶ δὲ  τούτοις   (τοὺς) ἱππεῖς, ἑξῆς δὲ τὴν
[3, 89]   τὴν τῶν Ῥωμαίων στρατιὰν τἀναντία  τούτοις   ὑπῆρχε. διόπερ εἰς μὲν τὸν
[3, 49]   τοὺς πλείστους ἐσθῆτι καὶ πρὸς  τούτοις   ὑποδέσει κοσμήσας μεγάλην εὐχρηστίαν παρέσχετο
[3, 16]   τὴν Ἰταλίαν. Οὐ μὴν ἀλλὰ  τούτοις   χρησάμενοι τοῖς διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν
[3, 91]   αὐτῇ κεῖσθαι τῇ θαλάττῃ καὶ  τούτοις   χρῆσθαι τοῖς ἐμπορίοις, εἰς
[3, 46]   ἠσφαλίζοντο τοῖς ἐκ τῆς γῆς  ἐπιγύοις,   εἰς τὰ περὶ τὸ χεῖλος
[3, 91]   ἐπιεικέστατος δὲ καὶ παρὰ τοῖς  μυθογράφοις   περὶ τούτων τῶν πεδίων
[3, 48]   ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ παραπλήσιον τοῖς  τραγῳδιογράφοις.   καὶ γὰρ ἐκείνοις πᾶσιν αἱ
[3, 92]   ὥστε μὴ δοκεῖν τοῖς αὑτῶν  συμμάχοις   ἐκχωρεῖν τῶν ὑπαίθρων, εἰς δὲ
[3, 22]   εἶναι Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων  συμμάχοις   καὶ Καρχηδονίοις καὶ τοῖς Καρχηδονίων
[3, 24]   εἶναι Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων  συμμάχοις   καὶ Καρχηδονίων καὶ Τυρίων καὶ
[3, 29]   ἦν ὅτι πᾶσι τοῖς ἑκατέρων  συμμάχοις,   καὶ τοῖς οὖσι τότε καὶ
[3, 22]   καὶ Καρχηδονίοις καὶ τοῖς Καρχηδονίων  συμμάχοις·   μὴ πλεῖν Ῥωμαίους μηδὲ τοὺς
[3, 27]   ὑπάρχειν παρ´ ἑκατέρων τοῖς ἑκατέρων  συμμάχοις.   μηδετέρους ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις
[3, 113]   ἀποστάσει. ἦσαν δὲ σὺν τοῖς  συμμάχοις   πεζῶν μὲν εἰς ὀκτὼ μυριάδας,
[3, 72]   σὺν τοῖς παρὰ τῶν Κελτῶν  συμμάχοις,   τὰ δὲ θηρία μερίσας πρὸ
[3, 21]   περὶ δὲ τοῦ τοῖς ἑκατέρων  συμμάχοις   τὴν παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν εἶναι
[3, 29]   κἀκεῖνοί φασιν, ὑπάρχειν τοῖς ἀμφοτέρων  συμμάχοις   τὴν παρ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν, οὐκ
[3, 30]   καθ´ ἃς ἔδει τοῖς ἑκατέρων  συμμάχοις   τὴν ὑφ´ ἑκατέρων ὑπάρχειν ἀσφάλειαν,
[3, 24]   Ἰτυκαίων δήμῳ καὶ τοῖς τούτων  συμμάχοις.   τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου, Μαστίας Ταρσηίου,
[3, 90]   κατάπληξιν καὶ καταξίωσιν παρὰ τοῖς  συμμάχοις   τοῦ Ῥωμαίων πολιτεύματος. ~Οὐ μὴν
[3, 34]   ἀφικέσθαι τόπους καὶ συνεργοῖς καὶ  συμμάχοις   χρήσασθαι Κελτοῖς εἰς τὴν προκειμένην
[3, 81]   οἶνον ἐπιθυμίαν οὐδ´ ὑπνῶσαι δύνανται  χωρὶς   ἀλλοιώσεως καὶ μέθης, ἔνιοι δὲ
[3, 32]   γραφόντων συντάξεις ἀναγινώσκειν κτᾶσθαι;  χωρὶς   γὰρ τοῦ πολλαπλασίους αὐτὰς ὑπάρχειν
[3, 103]   τὸν μερισμόν, διελόμενοι τὸ πλῆθος  χωρὶς   ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων, ἀπέχοντες ὡς δώδεκα
[3, 85]   τάγματα, τοὺς δὲ συμμάχους ἀπέλυσε  χωρὶς   λύτρων ἅπαντας εἰς τὴν οἰκείαν,
[3, 27]   δὲ δοῦναι χίλια. τοὺς αἰχμαλώτους  χωρὶς   λύτρων ἀποδοῦναι πάντας Καρχηδονίους τοῖς
[3, 77]   ταῦτα δ´ εἰπὼν ἀφῆκε πάντας  χωρὶς   λύτρων εἰς τὴν οἰκείαν, βουλόμενος
[3, 28]   Καρχηδονίων ἅπαντας τοὺς κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο  χωρὶς   λύτρων ἐν χάριτι τοὺς παρὰ
[3, 10]   βύβλοις περὶ τούτων δεδηλώκαμεν, ὧν  χωρὶς   οὐχ οἷόν τ´ ἦν συμπεριενεχθῆναι
[3, 69]   ὅλα καὶ νομίζων δεῖν μηδέποτε  χωρὶς   προθέσεως μηδ´ ἐκ πάσης ἀφορμῆς
[3, 17]   ποιήσεσθαι τὴν εἰς τοὔμπροσθεν πορείαν.  χωρίς   τε τούτων εὐπορήσειν μὲν χορηγιῶν
[3, 21]   Ῥωμαίων ἀκύρους ποιῆσαι διὰ τὸ  χωρὶς   τῆς αὑτοῦ γενέσθαι γνώμης. ἐπίεζον
[3, 9]   γὰρ {παρὰ} τούτων ἀλογία καὶ  χωρὶς   τῆς ἐμῆς ἐξηγήσεως αὐτὴ δι´
[3, 21]   οὔσας πρὸς αὑτοὺς διὰ τὸ  χωρὶς   τῆς σφετέρας πεπρᾶχθαι γνώμης. ἐχρῶντο
[3, 53]   νυκτερεῦσαι περί τι λευκόπετρον ὀχυρὸν  χωρὶς   τῶν ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων,
[3, 64]   ἤδη τοσούτους χρόνους. ὅταν δέ,  χωρὶς   τῶν προειρημένων, καὶ τῶν νῦν
[3, 107]   στρατοπέδων ἔχοντος ἄνδρας εἰς πεντακισχιλίους  χωρὶς   τῶν συμμάχων. Ῥωμαῖοι γάρ, καθά
[3, 109]   καὶ καταφθοράν; διόπερ, ἄνδρες,  χωρὶς   τῶν ὑπ´ ἐμοῦ λεγομένων, αὐτοὶ
[3, 6]   τοῦ Λακεδαιμονίων βασιλέως Ἀγησιλάου  διάβασις   εἰς τὴν Ἀσίαν, ἐν
[3, 42]   παρεῖχε δυσχρηστίαν τῶν ἐλεφάντων  διάβασις·   οὗτοι δ´ ἦσαν ἑπτὰ καὶ
[3, 61]   δόξαν προσπιπτόντων, ἦν παρ´ ἑκάστοις  ἐπίστασις   ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος οὐκ εὐκαταφρόνητος.
[3, 108]   τῶν νῦν καιρῶν οὐδεμία λείπεται  πρόφασις,   ἐὰν ἄνδρες ὦσι, τοῦ μὴ
[3, 36]   πρὸς ἀνάμνησιν τῶν ὀνομάτων  παράθεσις·   ἐπὶ δὲ τῶν ἀγνοουμένων εἰς
[3, 36]   ἐστὶν τοῦ περιέχοντος ἡμᾶς  διαίρεσις   καὶ τάξις, καθ´ ἣν πάντες,
[3, 36]   ἀνυπότακτος καὶ κωφὴ γίνεθ´  διήγησις.   διόπερ ὑποδεικτέος ἂν εἴη τρόπος,
[3, 36]   τὴν δύναμιν τῶν ὀνομάτων  ἐξήγησις   ταῖς ἀδιανοήτοις καὶ κρουσματικαῖς λέξεσι.
[3, 5]   γράφειν. ~ἦν δ´ προειρημένη  κίνησις,   ἐν Ῥωμαῖοι μὲν πρὸς
[3, 4]   εἰς ταῦτ´ ἔληγεν, τ´  αὔξησις   καὶ προκοπὴ τῆς Ῥωμαίων δυναστείας
[3, 110]   τῆς ἐναντίας ὑπάρχοντος γνώμης, ἦν  ἀμφισβήτησις   καὶ δυσχρηστία περὶ τοὺς ἡγεμόνας,
[3, 36]   Πρώτη μὲν οὖν καὶ μεγίστη  γνῶσις,   ἔτι δὲ κοινὴ πᾶσιν ἀνθρώποις
[3, 108]   καὶ πλείω δ´ ἂν εὕροι  τις   αἴτια, δι´ τοιοῦτον αὐτῶν
[3, 28]   οὔτε πρόφασιν οὔτ´ αἰτίαν εὕροι  τις   ἂν εὔλογον, ἀλλ´ ὁμολογουμένως τοὺς
[3, 32]   εἰ μὴ καὶ τὰς παρατάξεις  τις   ἀναγινώσκων αὐτὰς ἐξ ὧν ἐκεῖνοι
[3, 98]   αὐτῆς ἀνδρῶν πίστιν. ἦν δέ  τις   ἀνὴρ Ἴβηρ, Ἀβίλυξ ὄνομα, κατὰ
[3, 33]   πεπραγμένων οἵᾳ μόλις ἂν χρήσαιτό  τις   αὐτὸς κεχειρικὼς τὰς κατὰ μέρος
[3, 26]   ὅρκους καὶ τὰς συνθήκας ὑπολαμβάνει  τις   αὐτοὺς πεποιῆσθαι τὴν διάβασιν, ἀγνοεῖ
[3, 22]   πολεμίων ἀναγκασθῶσιν· ἐὰν δέ  τις   βίᾳ κατενεχθῇ, μὴ ἐξέστω αὐτῷ
[3, 6]   εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστιν οὐδέτερον.  τίς   γὰρ ἂν νομίσειε ταύτας αἰτίας
[3, 109]   μόνον, παρακλήσεως δ´ οὐ προσδεῖ.  τίς   γὰρ οὐκ ἂν βούλοιτο μάλιστα
[3, 81]   γε τοιοῦτος. διόπερ εἴ  τις   δύναιτο συννοεῖν τὰ περὶ τοὺς
[3, 22]   ἐν Σαρδόνι πραθῇ. ἐὰν Ῥωμαίων  τις   εἰς Σικελίαν παραγίνηται, ἧς Καρχηδόνιοι
[3, 10]   αὐτοῦ, πολλὰ μὲν ἂν εὕροι  τις   εἰς τοῦτο· σχεδὸν δὲ πρὸς
[3, 35]   προθύμως ἐξορμῶσι πάντες, ἄν ποτέ  τις   ἐπικουρίας χρεία γένηται παρ´ αὐτῶν.
[3, 26]   μὴν ἀλλ´ εἰ κατὰ τοῦτό  τις   ἐπιλαμβάνεται Ῥωμαίων περὶ τῆς εἰς
[3, 8]   τὸν πόλεμον ἀναλαμβάνειν. εἰ δέ  τις   ἔροιτο τὸν συγγραφέα ποῖος ἦν
[3, 116]   τὸν ἔσχατον καιρόν, εἰ καί  τις   ἕτερος, ποιήσας. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[3, 58]   ἐξηλλαγμένον. ἐὰν δὲ καὶ γνῷ  τις,   ἔτι τῶν πρὸ τοῦ δυσχερέστερον
[3, 78]   ἄγειν αὐτοὺς στρατηγός, πᾶς  τις   εὐλαβῶς εἶχε πρὸς τὴν πορείαν,
[3, 58]   κατὰ γῆν. ἀλλ´ εἰ καί  τις   κατ´ ἀνάγκην κατὰ
[3, 31]   γὰρ ἂν εἴτ´ αὐτὸς ἀδικούμενός  τις   τῆς πατρίδος ἀδικουμένης βοηθοὺς
[3, 4]   τε τῶν κρατούντων αἵρεσιν, ποία  τις   ἦν μετὰ ταῦτα καὶ πῶς
[3, 4]   τὴν κατάστασιν παρ´ ἑκάστοις, ποία  τις   ἦν μετὰ τὸ καταγωνισθῆναι τὰ
[3, 47]   ὥστ´, εἰ μὴ θεὸς  τις   ἥρως ἀπαντήσας τοῖς περὶ τὸν
[3, 48]   τίς φανείη στρατηγὸς ἀλογιστότερος Ἀννίβου,  τίς   καὶ σκαιότερος ἡγεμών, ὃς τοσούτων
[3, 11]   μᾶλλον πρὸς τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό  τις   καιρὸς ὡς ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι
[3, 81]   τὸν προεστῶτα {πόλεμον} δυνάμεως χειρώσηταί  τις   κατὰ τὰς ἐπιβολὰς καὶ συλλογισμούς,
[3, 81]   εἰκὸς ἄλλως εἰπεῖν, ὡς εἴ  τις   οἴεται κυριώτερόν τι μέρος εἶναι
[3, 107]   ἱππεῖς δὲ διακοσίους. ἐπὰν δέ  τις   ὁλοσχερεστέρα προφαίνηται χρεία, τοὺς μὲν
[3, 21]   φιλοτιμίαις τῶν συγγραφέων, ἀλλ´  τις   ὁμολογουμένη θεωρία τῶν ἀπὸ τῆς
[3, 26]   ἐν τῷ τῶν ἀγορανόμων ταμιείῳ,  τίς   οὐκ ἂν εἰκότως θαυμάσειεν Φιλίνου
[3, 45]   διακομιδὴ τῶν θηρίων τοιαύτη  τις.   ~πήξαντες σχεδίας καὶ πλείους ἀραρότως,
[3, 97]   τὸν παράπλουν. ἔνθα δὴ γίνεταί  τις   πραγμάτων περιπέτεια τοιάδε. ~καθ´ οὓς
[3, 71]   ἐνίοτε δύναται κρύπτειν, ἐὰν βραχέα  τις   προνοηθῇ τοῦ τὰ μὲν ἐπίσημα
[3, 30]   τῆς πολιτείας. διόπερ εἰ μέν  τις   τὴν Ζακάνθης ἀπώλειαν αἰτίαν τίθησι
[3, 90]   ἐξ ὧν καὶ παρασημήναιτ´ ἄν  τις   τὴν κατάπληξιν καὶ καταξίωσιν παρὰ
[3, 31]   ἔργοις. ἱστορίας γὰρ ἐὰν ἀφέλῃ  τις   τὸ διὰ τί καὶ πῶς
[3, 81]   καθάπερ γὰρ νεὼς ἐὰν ἀφέλῃ  τις   τὸν κυβερνήτην, τὸ ὅλον αὐτανδρὶ
[3, 24]   μὴ ἰδίᾳ μεταπορευέσθω· ἐὰν δέ  τις   τοῦτο ποιήσῃ, δημόσιον γινέσθω τὸ
[3, 58]   προγεγονότι χρόνῳ σπανίους ἂν εὕροι  τις   τῶν Ἑλλήνων τοὺς ἐπιβεβλημένους πολυπραγμονεῖν
[3, 31]   λόγους. ἐγὼ δ´, εἰ μέν  τις   ὑπείληφεν πρὸς πᾶσαν περίστασιν αὐτάρκης
[3, 23]   ἀρετὴν τῆς χώρας. ἐὰν δέ  τις   ὑπὸ χειμῶνος πολεμίων βίᾳ
[3, 48]   ἐμπίπτουσι. ~πρῶτον μὲν γὰρ ἂν  τίς   φανείη στρατηγὸς ἀλογιστότερος Ἀννίβου, τίς
[3, 6]   εἰς τὴν Ἀσίαν αἰτίαν εἶναί  τις   φήσει τοῦ πρὸς τοὺς Πέρσας
[3, 66]   καὶ στρατοπεδεύσας περὶ πόλιν Πλακεντίαν,  ἥτις   ἦν ἀποικία Ῥωμαίων, ἅμα μὲν
[3, 15]   δυνάμεων παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν,  ἥτις   ὡσανεὶ πρόσχημα καὶ βασίλειον ἦν
[3, 62]   τοὺς πολλοὺς τῶν Καρχηδονίων  διάληψις·   ἐκ παραθέσεως γὰρ θεωρουμένης τῆς
[3, 98]   Βώστορα τὸν τῶν Καρχηδονίων στρατηγόν,  ὃς   ἀπεστάλη μὲν ὑπ´ Ἀσδρούβου κωλύσων
[3, 99]   ἐχρήσαντο τούτῳ, συμπέμψαντες τοὺς ἐπιτηδείους.  ὃς   ἐπιπορευόμενος τὰς πόλεις καὶ διὰ
[3, 101]   τινὸς ὑπάρχοντος μεταξὺ τῶν στρατοπέδων,  ὃς   εὐκαίρως καὶ σύνεγγυς ἐπέκειτο τῇ
[3, 97]   τε ναῦς καὶ τὸν Πόπλιον.  ὃς   καὶ παραγενόμενος εἰς Ἰβηρίαν καὶ
[3, 75]   καὶ πρὸς Ἱέρωνα περὶ βοηθείας,  ὃς   καὶ πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε Κρῆτας
[3, 63]   ἀλόγιστον οὐδὲ νωθρὸν αὐτῶν ὑπάρχειν,  ὃς   μνημονεύων μὲν τοῦ μήκους τῆς
[3, 110]   παρὰ τὸν Αὔφιδον καλούμενον ποταμόν,  ὃς   μόνος διαρρεῖ τὸν Ἀπεννῖνον— τοῦτο
[3, 37]   Τανάιδος ποταμοῦ καὶ τοῦ Νάρβωνος,  ὃς   οὐ πολὺν ἀπέχει τόπον ὡς
[3, 92]   κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Ἄθυρνον ποταμόν,  ὃς   σχεδὸν δίχα διαιρεῖ τὰ προειρημένα
[3, 48]   Ἀννίβου, τίς καὶ σκαιότερος ἡγεμών,  ὃς   τοσούτων ἡγούμενος δυνάμεων καὶ τὰς
[3, 75]   κατ´ ἰδίαν, ὅταν αὐτοὺς περιστῇ  φόβος   ἀληθινός. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[3, 40]   ταῖς διεκβολαῖς τῶν Πυρηναίων ὀρῶν,  κατάφοβος   ὢν τοὺς Κελτοὺς διὰ τὰς
[3, 112]   ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν, ὀρθὴ καὶ  περίφοβος   ἦν πόλις, δεδιότων μὲν
[3, 51]   γὰρ κατὰ τὴν πορείαν  θόρυβος   ἐξ ἀμφοῖν ηὔξετο διὰ τὴν
[3, 37]   δι´ ὧν εἰς τὸ Σαρδόνιον  πέλαγος   ἐξίησιν προειρημένος ποταμός. ἀπὸ
[3, 41]   δυνάμεων, δεξιὸν ἔχων τὸ Σαρδόνιον  πέλαγος,   ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν.
[3, 110]   τὰς μὲν εἰς τὸ Τυρρηνικὸν  πέλαγος,   τὰς δ´ εἰς τὸν Ἀδρίαν·
[3, 47]   ἐκβάλλει δ´ εἰς τὸ Σαρδῷον  πέλαγος.   φέρεται δ´ ἐπὶ πολὺ δι´
[3, 73]   ὑποχωρησάντων καὶ ψιλωθέντων τῶν τῆς  φάλαγγος   κεράτων, οἵ τε λογχοφόροι τῶν
[3, 48]   μὲν γὰρ ἂν τίς φανείη  στρατηγὸς   ἀλογιστότερος Ἀννίβου, τίς καὶ σκαιότερος
[3, 116]   Γάιος Τερέντιος τῶν Ῥωμαίων  στρατηγός,   ἀνὴρ αἰσχρὰν μὲν τὴν ψυχὴν
[3, 100]   ἐν τούτοις ἦν. ~Ὁ δὲ  στρατηγὸς   Ἀννίβας, ὅθεν ἀπελίπομεν, πυνθανόμενος παρὰ
[3, 76]   καταλειφθεὶς ὑπὸ τἀδελφοῦ Ποπλίου  στρατηγὸς   ἐπὶ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως, καθάπερ
[3, 54]   τὰς δυσχωρίας τῶν Καρχηδονίων  στρατηγός·   ἐπιγενομένης δὲ χιόνος καὶ ταύτην
[3, 49]   Πόπλιος μὲν τῶν Ῥωμαίων  στρατηγὸς   ἡμέραις ὕστερον τρισὶ τῆς ἀναζυγῆς
[3, 95]   τεταγμένος ἐπὶ τῆς Ἰβηρίας  στρατηγὸς   κατηρτικὼς ἐν τῇ παραχειμασίᾳ τὰς
[3, 71]   πλὴν γε τῶν Καρχηδονίων  στρατηγὸς   κοινολογηθεὶς Μάγωνι τἀδελφῷ καὶ τοῖς
[3, 50]   πραξάντων τὸ συνταχθέν, ἐπιγνοὺς  στρατηγὸς   ὅτι τὰς μὲν ἡμέρας ἐπιμελῶς
[3, 87]   ἐπιβολάς, οὗτος δ´ ἔστιν αὐτοκράτωρ  στρατηγός,   οὗ κατασταθέντος παραχρῆμα διαλύεσθαι συμβαίνει
[3, 78]   τινων ἑλῶν ἄγειν αὐτοὺς  στρατηγός,   πᾶς τις εὐλαβῶς εἶχε πρὸς
[3, 68]   εἰς Ἀρίμινον, ἀναλαβὼν αὐτοὺς  στρατηγὸς   προῆγε, σπεύδων συνάψαι τοῖς περὶ
[3, 44]   ὥρμησαν πρὸς φυγήν. ~Ὁ δὲ  στρατηγὸς   τῶν Καρχηδονίων ἅμα τῆς τε
[3, 69]   ἑαυτῶν ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν. δὲ  στρατηγὸς   τῶν Καρχηδονίων ἀπαράσκευος ὢν πρὸς
[3, 50]   δ´ ἑαυτούς. γνοὺς γὰρ  στρατηγὸς   τῶν Καρχηδονίων ὅτι προκατέχουσιν οἱ
[3, 19]   καιροὺς ἔλθωμεν, διασαφήσομεν. δὲ  στρατηγὸς   τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος τὴν μὲν
[3, 18]   εἰς τὴν Φάρον. δὲ  στρατηγὸς   τῶν Ῥωμαίων ἀφικόμενος εἰς τὴν
[3, 91]   περὶ τούτων τῶν πεδίων λέγεται  λόγος·   προσαγορεύεται δὲ καὶ ταῦτα Φλεγραῖα,
[3, 111]   νενικήκατε Ῥωμαίους, ποῖος ἂν ἔτι  λόγος   ὑμῖν ἰσχυρότερον παραστήσαι θάρσος αὐτῶν
[3, 81]   μὴν καὶ θρασύτης καὶ θυμὸς  ἄλογος,   ἔτι δὲ κενοδοξία καὶ τῦφος
[3, 17]   Ἰβηρίας. τότε παραστρατοπεδεύσας Ἀννίβας  ἐνεργὸς   ἐγίνετο περὶ τὴν πολιορκίαν, πολλὰ
[3, 4]   μόνον αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν μὲν  συνεργὸς   ὧν δὲ καὶ χειριστὴς γεγονέναι,
[3, 17]   πλήθει ποιῶν αὑτὸν καὶ γινόμενος  αὐτουργὸς   τῆς ἐν τοῖς ἔργοις ταλαιπωρίας,
[3, 54]   σχεδὸν ἐπὶ τρί´ ἡμιστάδια τῆς  ἀπορρῶγος   καὶ πρὸ τοῦ μὲν οὔσης,
[3, 100]   χώρας τῆς πλείστης εὐεφόδου καὶ  πεδιάδος,   τῶν δὲ συναγόντων ὡς ἔπος
[3, 54]   διὰ τὸ συνάπτειν (τὴν) τῆς  Πλειάδος   δύσιν, θεωρῶν τὰ πλήθη δυσθύμως
[3, 16]   ἔτος τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς  ὀλυμπιάδος.   ~Ἀννίβας δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως
[3, 1]   ἀπὸ τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς  ὀλυμπιάδος   ἀρξάμενοι τοιάνδε τινὰ ποιησόμεθα τὴν
[3, 3]   μὲν τίνα τρόπον ἐκ τῆς  Ἑλλάδος   ἔφυγεν, δεύτερον δὲ πῶς ἡττηθεὶς
[3, 5]   τὸ κοινὸν ἀτύχημα πάσης τῆς  Ἑλλάδος.   Τὰ μὲν οὖν τῆς ἐπιβολῆς
[3, 38]   τὸν αὐτὸν τρόπον τὸ μεταξὺ  Τανάιδος   καὶ Νάρβωνος εἰς τὰς ἄρκτους
[3, 37]   στόμα. Νείλου μὲν οὖν καὶ  Τανάιδος   μεταξὺ τὴν Ἀσίαν κεῖσθαι συμβέβηκε,
[3, 37]   τὰς ἄρκτους μεταξὺ τοῦ τε  Τανάιδος   ποταμοῦ καὶ τοῦ Νάρβωνος, ὃς
[3, 2]   ἐπὶ διαιρέσει τῆς τοῦ καταλελειμμένου  παιδὸς   ἀρχῆς ἤρξαντο κακοπραγμονεῖν καὶ τὰς
[3, 81]   βλακεία κατ´ ἰδίαν μὲν αὐτοῖς  ὄνειδος   ἐπιφέρει τοῖς ἔχουσι, περὶ δὲ
[3, 55]   χιόνος. ὅθεν ἀποστὰς τῆς τοιαύτης  ἐλπίδος   ἐστρατοπέδευσε περὶ τὴν ῥάχιν, διαμησάμενος
[3, 34]   λέγεσθαι. διόπερ εἴχετο ταύτης τῆς  ἐλπίδος   καὶ πᾶν ὑπισχνεῖτο, διαπεμπόμενος ἐπιμελῶς
[3, 63]   ἐσχάτης ἀναπνοῆς ὑπὲρ τῆς καλλίστης  ἐλπίδος   μεταλλάξαι τὸν βίον ἐν χειρῶν
[3, 63]   αὐτούς, ἀποκεκομμένης καθόλου τῆς τοιαύτης  ἐλπίδος,   τὴν αὐτὴν διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ
[3, 115]   δόρυ ποιούμενοι τὴν κλίσιν ἐξ  ἀσπίδος   ἐπιπαρενέβαλλον, αὐτοῦ τοῦ πράγματος
[3, 31]   αὐτὸς ἀδικούμενός τις τῆς  πατρίδος   ἀδικουμένης βοηθοὺς εὕροι καὶ συμμάχους,
[3, 64]   ἦν περί τε τοῦ τῆς  πατρίδος   ἀξιώματος καὶ τῶν προγονικῶν πράξεων,
[3, 108]   τὰ ὅλα γενναίως καὶ τῆς  πατρίδος   ἀξίως. οἳ καὶ παραγενόμενοι πρὸς
[3, 2]   περὶ σφῶν καὶ τοῦ τῆς  πατρίδος   ἐδάφους, μεγάλας δ´ ἔσχον αὐτοὶ
[3, 118]   αὐτῶν καὶ περὶ τοῦ τῆς  πατρίδος   ἐδάφους, ὅσον οὔπω προσδοκῶντες ἥξειν
[3, 11]   ὑπὸ Ῥωμαίων τέλος ἐκ τῆς  πατρίδος   ἐξεχώρησε καὶ παρ´ Ἀντιόχῳ διέτριβε,
[3, 109]   ἀλλ´ ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν καὶ  πατρίδος   καὶ γυναικῶν καὶ τέκνων
[3, 8]   τελευταῖον εἰς τὸν περὶ τῆς  πατρίδος   καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων
[3, 109]   πρὸς τὴν μάχην ὡς τῆς  πατρίδος   οὐ κινδυνευούσης νῦν αὐτοῖς τοῖς
[3, 19]   παραλαβὼν κατέσκαψε, τῆς δὲ λοιπῆς  Ἰλλυρίδος   ἐγκρατὴς γενόμενος καὶ πάντα διατάξας
[3, 101]   κεῖται μὲν ἐπὶ τῆς  Λαρινάτιδος   χώρας προσαγορεύεται δὲ Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε
[3, 91]   δύσβατοι, μία μὲν ἀπὸ τῆς  Σαυνίτιδος,   (δευτέρα δ´ ἀπὸ τῆς Λατίνης)
[3, 92]   λογισμοῖς καὶ διελθὼν ἐκ τῆς  Σαυνίτιδος   τὰ στενὰ κατὰ τὸν Ἐριβιανὸν
[3, 73]   αὐτοῖς διὰ τὴν συνέχειαν τῆς  νοτίδος.   παραπλήσια δὲ τούτοις συνέβαινε καὶ
[3, 61]   τὰς Ἄλπεις ὡς πολλὴ καὶ  δυσδίοδος   ὑπάρχει στρατοπέδοις. πλειόνων δὲ καὶ
[3, 6]   Ἑλλήνων ἐκ τῶν ἄνω σατραπειῶν  ἐπάνοδος,   ἐν πᾶσαν τὴν Ἀσίαν
[3, 68]   τοὺς ἄλλους· τούτοις δ´ ἐκ  ποδὸς   τὴν δύναμιν ἔχων αὐτὸς εἵπετο
[3, 48]   τῶν τόπων ἔκδηλον ποιεῖ τὸ  ψεῦδος   αὐτῶν. οὐχ ἱστορήσαντες γὰρ ὅτι
[3, 47]   ὑπογράψαντες ἡμῖν ὥστ´, εἰ μὴ  θεὸς   τις ἥρως ἀπαντήσας τοῖς
[3, 15]   ὁμολογίας. δ´ Ἀννίβας, ἅτε  νέος   μὲν ὤν, πλήρης δὲ πολεμικῆς
[3, 114]   Ἰβήρων καὶ Κελτῶν μὲν  θυρεὸς   ἦν παραπλήσιος, τὰ δὲ ξίφη
[3, 36]   κωφὴ γίνεθ´ διήγησις. διόπερ  ὑποδεικτέος   ἂν εἴη τρόπος, δι´ οὗ
[3, 113]   καθιστάνων, καὶ ποιῶν πολλαπλάσιον τὸ  βάθος   ἐν ταῖς σπείραις τοῦ μετώπου·
[3, 55]   ὑπάρχειν καὶ διὰ τὸ μηδέπω  βάθος   ἔχειν. ὁπότε δὲ ταύτην διαπατήσαντες
[3, 79]   προύβαινον, τεταραγμένων καὶ διαπεπατημένων εἰς  βάθος   τῶν ἑλῶν, ἐπιπόνως δὲ καὶ
[3, 53]   ἐφεδρευόντων ἔλαττον συνέβη γενέσθαι τὸ  πάθος·   οὗτοι γὰρ ἔστεξαν τὴν ἐπιφορὰν
[3, 25]   Δία λίθον κατά τι παλαιὸν  ἔθος,   ἐπὶ δὲ τούτων τὸν Ἄρην
[3, 44]   εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ τὸ  μέγεθος,   ἔτι δὲ τῶν ἀνδρῶν
[3, 6]   πολεμικοῖς, ἔτι δὲ καὶ τὸ  μέγεθος   καὶ τὸ κάλλος τῶν ἐσομένων
[3, 95]   πλῆθος τῶν δυνάμεων καὶ τὸ  μέγεθος   τῆς παρασκευῆς τὸ μὲν κατὰ
[3, 14]   κατέσχεν, Ἀρβουκάλην δὲ διὰ τὸ  μέγεθος   τῆς πόλεως καὶ τὸ πλῆθος,
[3, 85]   τοῦ πολιτεύματος ἠδυνάτουν διὰ τὸ  μέγεθος   τῆς συμφορᾶς, λέγειν δὲ τοῖς
[3, 32]   διὰ τὸ πλῆθος καὶ τὸ  μέγεθος   τῶν βύβλων ἀγνοεῖν νομιστέον. πόσῳ
[3, 108]   καὶ πρὸ ὀφθαλμῶν θέντες τὸ  μέγεθος   τῶν εἰς ἑκάτερον τὸ μέρος
[3, 4]   κινήσεως. ὑπὲρ ἧς διὰ τὸ  μέγεθος   τῶν ἐν αὐτῇ πράξεων καὶ
[3, 46]   γὰρ τὴν δύναμιν καὶ τὸ  μέγεθος   τῶν προβοσκίδων ἐξαίροντες ταύτας ὑπὲρ
[3, 86]   τῆς περιπετείας οὐ μόνον τὸ  πλῆθος,   ἀλλὰ καὶ τὴν σύγκλητον αὐτὴν
[3, 42]   ἐξ ὧν ἐν δυσὶν ἡμέραις  πλῆθος   ἀναρίθμητον ἐγένετο πορθμείων, ἑκάστου σπεύδοντος
[3, 93]   δὲ τούτου γενομένου διὰ τὸ  πλῆθος,   ἀνάψαι παρήγγειλε πάσας καὶ τοὺς
[3, 68]   ταῖς οἰκείαις δυνάμεσι τὸ μὲν  πλῆθος   ἀνελάμβανε τῶν ἀνδρῶν, ὡς ἂν
[3, 86]   στρατόπεδον τὰς ὠφελείας, πολὺ δὲ  πλῆθος   ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς κατὰ τὴν δίοδον·
[3, 18]   τε πόλιν ὀχυρὰν εἶναι καὶ  πλῆθος   ἀνθρώπων διαφερόντων εἰς αὐτὴν ἡθροῖσθαι,
[3, 66]   Ἀσδρούβᾳ μὲν ἐπέταξεν διακομίζειν τὸ  πλῆθος,   αὐτὸς δὲ διαβὰς εὐθέως ἐχρημάτιζε
[3, 13]   τὸ τῶν τελευταῖον συντεθέντων χρημάτων  πλῆθος.   διόπερ ἅμα τῷ τὰ πλεῖστα
[3, 89]   Ῥωμαίων ἀκατάτριπτα χορήγια καὶ χειρῶν  πλῆθος.   ~διόπερ κατὰ τοὺς ἑξῆς χρόνους
[3, 92]   τὸ πεδίον ἥθροισε λείας ἄπλετον  πλῆθος,   ἐγίνετο πρὸς ἀναζυγήν, βουλόμενος μὴ
[3, 111]   εὐλαβούμενος δὲ μὴ διατέτραπται τὸ  πλῆθος   ἐκ τοῦ προγεγονότος ἐλαττώματος, κρίνας
[3, 88]   τοῖς παλαιοῖς οἴνοις διὰ τὸ  πλῆθος   ἐξεθεράπευσε τὴν καχεξίαν αὐτῶν καὶ
[3, 72]   καὶ προθυμίᾳ (περι( ῆν) τὸ  πλῆθος·   ἐπιγενομένης δὲ τῆς τοῦ Τρεβία
[3, 14]   μέγεθος τῆς πόλεως καὶ τὸ  πλῆθος,   ἔτι δὲ τὴν γενναιότητα τῶν
[3, 106]   τῆς συγκλήτου τὸ μὲν ἐλλεῖπον  πλῆθος   ἔτι τῶν στρατιωτῶν πρὸς τὴν
[3, 42]   καιρὸν τοῦτον ἐν τῷ πέραν  πλῆθος   ἡθροίσθη βαρβάρων χάριν τοῦ κωλύειν
[3, 98]   δ´ αὐτὸν ἐκέλευσε καὶ δώρων  πλῆθος   ἰδίᾳ παρὰ τῶν τὰ τέκνα
[3, 43]   μέρους τῆς πρύμνης οἰακίζοντος, ὥστε  πλῆθος   ἱκανὸν ἵππων συνδιακομίζεσθαι κατὰ τὴν
[3, 51]   μέλλον. παραυτίκα μὲν γὰρ ἐκομίσατο  πλῆθος   ἵππων καὶ ὑποζυγίων καὶ τῶν
[3, 49]   εἰς Ἰταλίαν πορείαν διὰ τὸ  πλῆθος   καὶ τὴν ἀθεσίαν τῶν κατοικούντων
[3, 32]   τὴν ἡμετέραν πραγματείαν διὰ τὸ  πλῆθος   καὶ τὸ μέγεθος τῶν βύβλων
[3, 51]   ταῦτα θεωροῦντες τὸ τῶν ὑποζυγίων  πλῆθος   καὶ τοὺς ἱππεῖς δυσχερῶς ἐκμηρυομένους
[3, 53]   καὶ τούτου συγκυρήσαντος πολύ τι  πλῆθος   καὶ τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν
[3, 100]   ἡμέραν ἁθροίζεσθαι τοῦ σίτου τὸ  πλῆθος.   ~Μάρκος δὲ παρειληφὼς τὰς δυνάμεις
[3, 84]   ὅπλοις ἀπεπνίγοντο, τὸ δὲ πολὺ  πλῆθος   μέχρι μὲν τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον
[3, 107]   συμμάχων τὸ μὲν τῶν πεζῶν  πλῆθος   πάρισον ποιοῦσι τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις,
[3, 50]   τῶν Ἀλλοβρίγων ἡγεμόνες ἱκανόν τι  πλῆθος   προκατελάβοντο τοὺς εὐκαίρους τόπους, δι´
[3, 60]   Καρχηδονίοις ἀγῶνας. ~Τὸ μὲν οὖν  πλῆθος   τῆς δυνάμεως, ὅπερ ἔχων Ἀννίβας
[3, 54]   ἀθυμῆσαι καὶ διατραπῆναι συνέβη τὸ  πλῆθος.   τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἐπεβάλετο
[3, 114]   δὲ τὸ μὲν τῶν ἱππικῶν  πλῆθος   τὸ σύμπαν τοῖς Καρχηδονίοις εἰς
[3, 68]   κατεστρατοπέδευσε. τὸ δὲ τῶν Κελτῶν  πλῆθος   τὸ τὰ πεδία κατοικοῦν, συνεξεστηκὸς
[3, 95]   τὴν ἀπάντησιν. ἀκούων δὲ τὸ  πλῆθος   τῶν δυνάμεων καὶ τὸ μέγεθος
[3, 74]   παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι μὲν τὸ  πλῆθος   τῶν ἱππέων, κωλυόμενοι δὲ διὰ
[3, 82]   φυλάττεσθαι δὲ καὶ προσέχειν τὸ  πλῆθος   τῶν ἱππέων, μάλιστα δὲ καὶ
[3, 34]   Πάδον ποταμὸν χώρας καὶ τὸ  πλῆθος   τῶν κατοικούντων αὐτήν, ἔτι δὲ
[3, 41]   τῶν τόπων καὶ διὰ τὸ  πλῆθος   τῶν μεταξὺ κειμένων Κελτῶν. Ἀννίβας
[3, 65]   ἱππομαχία καὶ πεζομαχία διὰ τὸ  πλῆθος   τῶν παρακαταβαινόντων ἀνδρῶν ἐν αὐτῇ
[3, 60]   τὴν πίστιν. τὸ δὲ λοιπὸν  πλῆθος   τῶν τὰ πεδία κατοικούντων Κελτῶν
[3, 51]   δὴ τὸ μὲν ἔτι περιλειπόμενον  πλῆθος   τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων
[3, 28]   Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν δὲ τὸ προειρημένον  πλῆθος   τῶν χρημάτων. τὸ μὲν γὰρ
[3, 73]   Καρχηδονίων καὶ τὸ τῶν Νομάδων  πλῆθος   ὑπεραίροντες τοὺς προτεταγμένους τῶν ἰδίων
[3, 103]   δεξαμένου τὸν μερισμόν, διελόμενοι τὸ  πλῆθος   χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων, ἀπέχοντες ὡς
[3, 25]   μόνος ἐκπέσοιμι οὕτως ὡς ὅδε  λίθος   νῦν. καὶ ταῦτ´ εἰπὼν ῥίπτει
[3, 113]   περὶ ταῦτα συντελουμένων. ~Ὁ δὲ  Γάιος   ἅμα τῷ παραλαβεῖν τῇ κατὰ
[3, 112]   διακωλυόντων τὴν ὑδρείαν, τε  Γάιος   ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τούτοις παρωξύνετο,
[3, 40]   ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς μὲν ἦν  Γάιος   Λυτάτιος τὴν ὕπατον ἀρχὴν
[3, 77]   ἐνισταμένης δὲ τῆς ἐαρινῆς ὥρας,  Γάιος   μὲν Φλαμίνιος ἀναλαβὼν τὰς αὑτοῦ
[3, 114]   Ῥωμαίων Αἰμίλιος, τὸ δ´ εὐώνυμον  Γάιος,   τὰ δὲ μέσα Μάρκος καὶ
[3, 116]   διέφυγον, ἐν οἷς ἦν καὶ  Γάιος   Τερέντιος τῶν Ῥωμαίων στρατηγός,
[3, 75]   πεντήρεις. Γνάιος δὲ Σερουίλιος καὶ  Γάιος   Φλαμίνιος, οἵπερ ἔτυχον ὕπατοι τότε
[3, 109]   τῶν ἀποβαινόντων βραχεῖαν ἔχει διαφοράν,  ἀναγκαῖος   τῆς παρακλήσεως γίνεται τρόπος·
[3, 2]   αὐτῶν ἐλπίδων, Ἀντίοχος δὲ καὶ  Πτολεμαῖος   Φιλοπάτωρ ἠμφισβήτουν, τέλος δ´
[3, 24]   ἐὰν δὲ καταχθέντος ἐπιλάβηται  Ῥωμαῖος,   ἀφιέσθω. ὡσαύτως δὲ μηδ´ οἱ
[3, 24]   ὕδωρ ἐφόδια λάβῃ  Ῥωμαῖος,   μετὰ τούτων τῶν ἐφοδίων μὴ
[3, 96]   δὲ ταῦτα πάλιν εἰς Καρχηδόνα.  Γνάιος   δὲ Σερουίλιος ἔχων τὸν προειρημένον
[3, 75]   δὲ καὶ ναῦς ἑξήκοντα πεντήρεις.  Γνάιος   δὲ Σερουίλιος καὶ Γάιος Φλαμίνιος,
[3, 77]   πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως,  Γνάιος   δὲ Σερουίλιος τοὔμπαλιν ὡς ἐπ´
[3, 95]   καταζεῦξαι πρὸς τὸν Ἴβηρα ποταμόν.  Γνάιος   δὲ τὰς ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος τῶν
[3, 76]   πόλιν προσαγορευομένην Κίσσαν, συμβαλὼν  Γνάιος   ἐκ παρατάξεως καὶ νικήσας τῇ
[3, 116]   ἐν οἷς καὶ Μάρκος καὶ  Γνάιος,   ἔπεσον, οἱ τὸ πρότερον ἔτος
[3, 76]   ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς  Γνάιος   Κορνήλιος καταλειφθεὶς ὑπὸ τἀδελφοῦ
[3, 114]   τὰ δὲ μέσα Μάρκος καὶ  Γνάιος   οἱ τῷ πρότερον ἔτει στρατηγοῦντες.
[3, 106]   ἀρχήν, οἱ δὲ προϋπάρχοντες ὕπατοι,  Γνάιος   Σερουίλιος καὶ Μάρκος Ῥήγουλος
[3, 86]   δὲ τοὺς τῆς μάχης καιροὺς  Γνάιος   Σερουίλιος προκαθήμενος ὕπατος ἐπὶ
[3, 76]   ἐν Καινῇ πόλει. δὲ  Γνάιος   συνάψας τῷ στόλῳ καὶ τοὺς
[3, 66]   τὴν ἡσυχίαν. Ἀννίβας δὲ παραγενόμενος  δευτεραῖος   ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἐγγὺς τῶν
[3, 95]   ἐπιβατικὴν χρείαν ἀνήχθη καὶ κατῆρε  δευτεραῖος   ἐκ Ταρράκωνος εἰς τοὺς περὶ
[3, 66]   ἀφικέσθαι τοῦ Πάδου. καταλύσας δὲ  δευτεραῖος   καὶ γεφυρώσας τοῖς ποταμίοις πλοίοις
[3, 86]   καὶ τὴν τῶν Πικέντων ἧκεν  δεκαταῖος   πρὸς τοὺς κατὰ τὸν Ἀδρίαν
[3, 53]   ἐκπληττόμενοι τῆς τῶν ζῴων φαντασίας.  ἐναταῖος   δὲ διανύσας εἰς τὰς ὑπερβολὰς
[3, 56]   πᾶσαν τὴν δύναμιν κατέβαινε καὶ  τριταῖος   ἀπὸ τῶν προειρημένων κρημνῶν διανύσας
[3, 41]   κομισθεὶς παρὰ τὴν Λιγυστίνην ἧκε  πεμπταῖος   ἀπὸ Πισῶν εἰς τοὺς κατὰ
[3, 52]   διῆγε τὴν στρατιάν· ἤδη δὲ  τεταρταῖος   ὢν αὖθις εἰς κινδύνους παρεγένετο
[3, 92]   ἔχῃ τῶν ἐπιτηδείων τὸ στρατόπεδον.  Φάβιος   δὲ καὶ κατανοῶν αὐτοῦ τὴν
[3, 94]   τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἀνθρώποις.  Φάβιος   δὲ κακῶς μὲν ἤκουε παρὰ
[3, 92]   ἐπιτρέχων ἐπόρθει τὸ πεδίον ἀδεῶς.  Φάβιος   δὲ κατεπέπληκτο μὲν τὴν ἐπιβολὴν
[3, 92]   περιορᾶν τὴν ἐπιφανεστάτην χώραν δῃουμένην.  Φάβιος   δὲ μέχρι μὲν τοῦ συνάψαι
[3, 94]   μὴ δύνασθαι γνῶναι τὸ γινόμενον.  Φάβιος   δὲ τὰ μὲν ἀπορούμενος ἐπὶ
[3, 8]   τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καὶ διαλήψεις.  ~Φάβιος   δέ φησιν Ῥωμαϊκὸς συγγραφεὺς
[3, 89]   τὴν ἑαυτοῦ παρεμβολήν. γὰρ  Φάβιος   διεγνωκὼς μήτε παραβάλλεσθαι μήτε διακινδυνεύειν,
[3, 103]   τῶν πολεμίων. ἧκε δὲ καὶ  Φάβιος   ἐπὶ τὰς δυνάμεις οὐδὲν ἠλλοιωμένος
[3, 105]   κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον  Φάβιος   θεωρῶν τὸ γινόμενον καὶ διαγωνιάσας
[3, 88]   Δαυνίαν. ἐν καιρῷ καὶ  Φάβιος   μετὰ τὴν κατάστασιν θύσας τοῖς
[3, 22]   συνέβη καθιερωθῆναι καὶ τὸ τοῦ  Διὸς   ἱερὸν τοῦ Καπετωλίου. ταῦτα δ´
[3, 78]   τὸν Φλαμίνιον. ἀεὶ δέ πως  οἰκεῖος   (ὢν) τῇ φύσει τούτου τοῦ
[3, 116]   Ῥωμαίους. ἐν καιρῷ καὶ  Λεύκιος   Αἰμίλιος περιπεσὼν βιαίοις πληγαῖς ἐν
[3, 117]   κινδύνου, καὶ διὰ τοιαύτην αἰτίαν.  Λεύκιος   ἀπέλιπε μυρίους πεζοὺς ἐπὶ τῆς
[3, 116]   πλαγίων προσπεπτωκότας ἐποιοῦντο τὴν μάχην·  ~Λεύκιος   δὲ καίπερ ὢν ἐξ ἀρχῆς
[3, 40]   τούτων κομιεῖσθαι τοὺς αὑτῶν ὁμήρους.  Λεύκιος   δὲ Μάλιος ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων καὶ
[3, 109]   ταῦτα καὶ τοιαῦτα παρακαλέσας  Λεύκιος   διαφῆκε τοὺς πολλούς. ~Τῇ δ´
[3, 112]   σπεύδων τοῖς ὑπεναντίοις. δὲ  Λεύκιος   δυσαρεστούμενος μὲν τοῖς τόποις, ὁρῶν
[3, 110]   εἰς δὲ τὴν ἐπαύριον  Λεύκιος   οὔτε μάχεσθαι κρίνων οὔτε μὴν
[3, 110]   τῶν πολεμίων. μὲν οὖν  Λεύκιος   συνθεασάμενος ἐπιπέδους καὶ ψιλοὺς ὄντας
[3, 40]   τοὺς αὑτῶν ὁμήρους. Λεύκιος δὲ  Μάλιος   ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων καὶ προκαθήμενος ἐπὶ
[3, 76]   δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Γνάιος  Κορνήλιος   καταλειφθεὶς ὑπὸ τἀδελφοῦ Ποπλίου
[3, 116]   ἐν καιρῷ καὶ Λεύκιος  Αἰμίλιος   περιπεσὼν βιαίοις πληγαῖς ἐν χειρῶν
[3, 19]   δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων  Αἰμίλιος   τὴν μὲν Φάρον εὐθέως ἐξ
[3, 114]   τὸ μὲν δεξιὸν τῶν Ῥωμαίων  Αἰμίλιος,   τὸ δ´ εὐώνυμον Γάιος, τὰ
[3, 96]   πάλιν εἰς Καρχηδόνα. Γνάιος δὲ  Σερουίλιος   ἔχων τὸν προειρημένον στόλον ἕως
[3, 75]   ναῦς ἑξήκοντα πεντήρεις. Γνάιος δὲ  Σερουίλιος   καὶ Γάιος Φλαμίνιος, οἵπερ ἔτυχον
[3, 106]   οἱ δὲ προϋπάρχοντες ὕπατοι, Γνάιος  Σερουίλιος   καὶ Μάρκος Ῥήγουλος μετὰ
[3, 86]   τοὺς τῆς μάχης καιροὺς Γνάιος  Σερουίλιος   προκαθήμενος ὕπατος ἐπὶ τῶν
[3, 77]   τῶν Ἀρρητίνων πόλεως, Γνάιος δὲ  Σερουίλιος   τοὔμπαλιν ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου, ταύτῃ
[3, 56]   αὐτοὺς καιρούς, ὡς ἐπάνω προεῖπα,  Πόπλιος   ἀπολελοιπὼς τὰς δυνάμεις Γναΐῳ τἀδελφῷ
[3, 65]   πᾶσαν τὴν ἵππον ἀναλαβόντες ἀμφότεροι,  Πόπλιος   δὲ καὶ τῶν πεζῶν τοὺς
[3, 41]   κατάπλου πολιορκήσων αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα.  Πόπλιος   δὲ κομισθεὶς παρὰ τὴν Λιγυστίνην
[3, 45]   δ´ εἰς τὴν παρεμβολὴν ἀνήγγειλαν.  Πόπλιος   δὲ παραυτίκα τὴν ἀποσκευὴν ἀναθέμενος
[3, 64]   ἀναζυγὴν ἅμα τῷ φωτὶ παρήγγειλε.  ~Πόπλιος   δὲ περὶ τὰς αὐτὰς ἡμέρας
[3, 67]   κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν.  Πόπλιος   δὲ σχετλιάζων ἐπὶ τῷ γεγονότι
[3, 41]   τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν. δὲ  Πόπλιος,   διασαφηθέντος αὐτῷ παρεῖναι τοὺς ὑπεναντίους,
[3, 62]   ἤδη συνεγγίζοντες ἀλλήλοις Ἀννίβας καὶ  Πόπλιος   ἐπεβάλοντο παρακαλεῖν τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις,
[3, 49]   καὶ θέας. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ  Πόπλιος   μὲν τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς
[3, 66]   δὲ περὶ τὸν ἡγεμόνα συστραφέντες.  ~Πόπλιος   μὲν οὖν ἀναζεύξας προσῆγε διὰ
[3, 68]   ζῶντες ἑάλωσαν ὑπὸ τῶν Καρχηδονίων.  Πόπλιος   μὲν οὖν διαβὰς τὸν προειρημένον
[3, 41]   ὡραίαν ἐπὶ τὰς προκειμένας πράξεις,  Πόπλιος   μὲν οὖν εἰς Ἰβηρίαν ἑξήκοντα
[3, 66]   συνάψαι τοῖς ὑπεναντίοις. δὲ  Πόπλιος   περαιωθεὶς τὸν Πάδον καὶ στρατοπεδεύσας
[3, 65]   πρὸς μάχην. μὲν οὖν  Πόπλιος   προθέμενος τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς
[3, 70]   τούτων πρὸς αὐτόν. δὲ  Πόπλιος   τὴν ἐναντίαν εἶχε διάληψιν περὶ
[3, 77]   τῆς ἐαρινῆς ὥρας, Γάιος μὲν  Φλαμίνιος   ἀναλαβὼν τὰς αὑτοῦ δυνάμεις προῆγε
[3, 83]   τὴν ἡσυχίαν εἶχεν. δὲ  Φλαμίνιος   εἵπετο κατόπιν, σπεύδων συνάψαι {τῶν
[3, 82]   χώραν, εὐθέως μετέωρος ἦν  Φλαμίνιος   καὶ θυμοῦ πλήρης, δοξάζων ἑαυτὸν
[3, 75]   Γνάιος δὲ Σερουίλιος καὶ Γάιος  Φλαμίνιος,   οἵπερ ἔτυχον ὕπατοι τότε καθεσταμένοι,
[3, 24]   (Καρχηδονίοις. ὡσαύτως δὲ μηδ´ ὁ)  Καρχηδόνιος   ποιείτω. εἰ δέ, μὴ ἰδίᾳ
[3, 24]   ἔξεστιν. ὡσαύτως δὲ καὶ  Καρχηδόνιος   ποιείτω ἐν Ῥώμῃ. Πάλιν ἐν
[3, 16]   προορωμένη διότι μέγας ἔσται καὶ  πολυχρόνιος   καὶ μακρὰν ἀπὸ τῆς οἰκείας
[3, 41]   Ἰβηρίαν ἑξήκοντα ναυσί, Τεβέριος δὲ  Σεμπρώνιος   εἰς Λιβύην ἑκατὸν ἑξήκοντα σκάφεσι
[3, 90]   κρίσιν ἐξ ὁμολόγου συγκαταβαίνειν οὐδαμῶς  οἷός   τ´ ἦν. οὐ μὴν Μάρκῳ
[3, 89]   ὑπὲρ τῶν ὅλων κίνδυνον οὐχ  οἷός   τ´ ἦν συγκαταβαίνειν, προδήλου τῆς
[3, 111]   τηλικαύταις ἐξ ὁμολογουμένου νενικήκατε Ῥωμαίους,  ποῖος   ἂν ἔτι λόγος ὑμῖν ἰσχυρότερον
[3, 8]   δέ τις ἔροιτο τὸν συγγραφέα  ποῖος   ἦν καιρὸς οἰκειότερος τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 72]   ἵππων γίνεσθαι θεραπείαν. ~Ὁ δὲ  Τεβέριος   ἅμα τῷ συνιδεῖν ἐγγίζοντας τοὺς
[3, 69]   τῶν Ῥωμαίων, δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν.  Τεβέριος   δὲ καὶ πάλαι ζητῶν ἀφορμὴν
[3, 72]   τῶν κεράτων δι´ ἀμφοτέρων προεβάλετο.  Τεβέριος   δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[3, 41]   οὖν εἰς Ἰβηρίαν ἑξήκοντα ναυσί,  Τεβέριος   δὲ Σεμπρώνιος εἰς Λιβύην ἑκατὸν
[3, 69]   ἀπόλυσιν εἰς τὴν ἑαυτῶν παρεμβολήν.  Τεβέριος   δὲ συνορῶν τὸ γινόμενον πάντας
[3, 75]   διὰ τὸ ψῦχος. ~Ὁ δὲ  Τεβέριος   εἰδὼς μὲν τὰ συμβεβηκότα, βουλόμενος
[3, 70]   τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες. ~Ὁ δὲ  Τεβέριος   μετεωρισθεὶς καὶ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ
[3, 61]   τοῖς ἰδίοις πράγμασιν. δὲ  Τεβέριος   τοὺς μὲν ἀπὸ τοῦ στόλου
[3, 18]   ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς  Δημήτριος   ἅμα τῷ συνεῖναι τὴν ἐπιβολὴν
[3, 19]   τῆς νήσου διεσπάρησαν. δὲ  Δημήτριος   ἔχων ἑτοίμους λέμβους πρὸς τὸ
[3, 5]   πατρῴαν ἀρχήν. δὲ Σελεύκου  Δημήτριος   κύριος γενόμενος ἔτη δώδεκα τῆς
[3, 85]   διεσάφησεν ὅτι Μαάρβας οὐκ εἴη  κύριος   ἄνευ τῆς αὑτοῦ γνώμης διδοὺς
[3, 5]   ἀρχήν. δὲ Σελεύκου Δημήτριος  κύριος   γενόμενος ἔτη δώδεκα τῆς ἐν
[3, 17]   κατὰ κράτος εἷλε τὴν πόλιν.  κύριος   δὲ γενόμενος χρημάτων πολλῶν καὶ
[3, 96]   κατὰ δὲ τὸν ἀνάπλουν γενόμενος  κύριος   νήσου Κοσσύρου καὶ φρουρὰν εἰς
[3, 69]   ἀνδρὸς Βρεντεσίνου, κατέσχε. γενόμενος δὲ  κύριος   τῆς φρουρᾶς καὶ τῆς τοῦ
[3, 87]   ἐκλεκτοῖς ὅπλοις, ὡς ἂν γεγονὼς  κύριος   τοσούτων σκύλων. ἐξαπέστειλε δὲ κατὰ
[3, 100]   πολιορκεῖν ἐπεβάλετο. ταχὺ δὲ γενόμενος  κύριος   τοὺς μὲν οἰκήτορας κατέφθειρε, τὰς
[3, 114]   Κελτῶν μὲν θυρεὸς ἦν  παραπλήσιος,   τὰ δὲ ξίφη τὴν ἐναντίαν
[3, 40]   ὧν εἷς μὲν ἦν Γάιος  Λυτάτιος   τὴν ὕπατον ἀρχὴν εἰληφώς,
[3, 116]   ἐν οἷς ἦν καὶ Γάιος  Τερέντιος   τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, ἀνὴρ
[3, 2]   καὶ Ῥωμαίοις πόλεμος, προσαγορευθεὶς  Ἀννιβιακός,   ἐροῦμεν ὡς εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες
[3, 90]   οὐδὲ χωρίζεσθαι καθάπαξ ἐκ τοῦ  χάρακος,   ἅθρους δ´ ἀεὶ καὶ συνεστραμμένους
[3, 117]   Ἀννίβου φυλακὴν ἀρκοῦσαν ἐπὶ τοῦ  χάρακος,   ἅμα τῷ κατάρξασθαι τὴν μάχην
[3, 107]   ἐκ τοῦ περὶ τὸ Γερούνιον  χάρακος   Ἀννίβας. κρίνων δὲ συμφέρειν τὸ
[3, 113]   τοὺς μὲν ἐκ τοῦ μείζονος  χάρακος   διαβιβάζων τὸν ποταμὸν εὐθέως παρενέβαλε,
[3, 45]   πεζῶν ἐκίνει δύναμιν ἐκ τοῦ  χάρακος   εἰς πορείαν. αὐτὸς δὲ τοὺς
[3, 117]   ἐὰν μὲν Ἀννίβας ὀλιγωρήσας τοῦ  χάρακος   ἐκτάξῃ πᾶσι, παραπεσόντες οὗτοι κατὰ
[3, 43]   τῶν ὑπεναντίων ἀτάκτως ἐκ τοῦ  χάρακος   ἐξεχέοντο καὶ σποράδην, πεπεισμένοι κωλύειν
[3, 113]   δὲ λοιποὺς ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ  χάρακος   καὶ περαιώσας κατὰ διττοὺς τόπους
[3, 72]   τὴν λοιπὴν δύναμιν ἐκ τοῦ  χάρακος,   ὡς ἐξ ἐπιφανείας κριθησομένων τῶν
[3, 68]   ἱππομαχίαν, ἐξενίζοντο μὲν τῷ τὸ  συμβεβηκὸς   εἶναι παρὰ τὴν προσδοκίαν, οὐ
[3, 85]   στέλλεσθαι μὲν ταπεινοῦν τὸ  συμβεβηκὸς   οἱ προεστῶτες τοῦ πολιτεύματος ἠδυνάτουν
[3, 103]   ἐπὶ τοσοῦτον ηὖξον διὰ τὸ  συμβεβηκὸς   ὥστε τότε γενέσθαι τὸ μηδέποτε
[3, 39]   Ἡρακλέους στήλας. τοῦτο δὲ τὸ  μῆκός   ἐστι τῆς παραλίας ὑπὲρ τοὺς
[3, 39]   τῶν τόπων κατὰ μὲν τὸ  μῆκος   ἤδη σχεδὸν τοὺς ἡμίσεις διεληλύθει,
[3, 64]   δὲ λοιποὺς ἠχρειωκότα διὰ τὸ  μῆκος   καὶ τὴν δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ.
[3, 83]   δὲ παρὰ μὲν τὰς εἰς  μῆκος   πλευρὰς ἑκατέρας βουνοὺς ἔχοντος ὑψηλοὺς
[3, 68]   πλῆθος τὸ τὰ πεδία κατοικοῦν,  συνεξεστηκὸς   ταῖς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίσι, δαψιλῶς
[3, 114]   καθοπλισμὸς τῶν μὲν Λιβύων  Ῥωμαϊκός,   οὓς πάντας Ἀννίβας τοῖς ἐκ
[3, 8]   διαλήψεις. ~Φάβιος δέ φησιν  Ῥωμαϊκὸς   συγγραφεὺς ἅμα τῷ κατὰ Ζακανθαίους
[3, 81]   ταῦτα καὶ πραγματικῶς· ~οὐ γὰρ  εἰκὸς   ἄλλως εἰπεῖν, ὡς εἴ τις
[3, 29]   δὴ καὶ πάντως ἂν  εἰκὸς   εἶναι δόξειεν. οὐ γὰρ δήπου
[3, 91]   γε μὴν μάλιστα περὶ τούτων  εἰκὸς   ἠρικέναι διὰ τὸ κάλλος καὶ
[3, 109]   ἐναντίως ἐχόντων ταῖς προγεγενημέναις μάχαις,  εἰκὸς   καὶ τὸ τέλος ἐναντίον ἐκβήσεσθαι
[3, 7]   ἀφορμὰς εἴληφεν; οὔτε γὰρ ἐκεῖνον  εἰκὸς   οὐδέποτε δεόντως συστήσασθαι τὰς τῶν
[3, 20]   τῶν ἀπορρήτων οὐδέν; ὧν οὔτ´  εἰκὸς   οὔτ´ ἀληθές ἐστι τὸ παράπαν
[3, 6]   τοῦ πρὸς Ῥωμαίους· ὧν οὔτ´  εἰκὸς   οὔτ´ ἀληθές ἐστιν οὐδέτερον. τίς
[3, 82]   ἐν νῷ λαμβάνειν τί λέγειν  εἰκὸς   τοὺς ἐν τῇ πατρίδι τῆς
[3, 101]   ἁθροίζεσθαι τοῦ σίτου τὸ πλῆθος.  ~Μάρκος   δὲ παρειληφὼς τὰς δυνάμεις παρὰ
[3, 102]   μόλις ἀπεστρέψατο τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον.  Μάρκος   δὲ πολλοὺς μὲν ἐν τῇ
[3, 101]   οὓς ἐπιγενομένης τῆς ἡμέρας συνιδὼν  Μάρκος   ἐξῆγε τοὺς εὐζώνους καὶ προσέβαλε
[3, 94]   οὐδὲ μικρὸν ἐν νῷ τιθέμενος  Μάρκος   ἔτι λέγοντος αὐτοῦ ταῦτα πρὸς
[3, 104]   εὐζώνοις τὸν λόφον. δὲ  Μάρκος   θεωρῶν τὸ γινόμενον καὶ νομίσας
[3, 116]   αὐτοῦ πάντες, ἐν οἷς καὶ  Μάρκος   καὶ Γνάιος, ἔπεσον, οἱ τὸ
[3, 114]   εὐώνυμον Γάιος, τὰ δὲ μέσα  Μάρκος   καὶ Γνάιος οἱ τῷ πρότερον
[3, 92]   ἔμενεν. δὲ συνάρχων αὐτοῦ  Μάρκος   καὶ πάντες οἱ κατὰ τὸ
[3, 106]   προϋπάρχοντες ὕπατοι, Γνάιος Σερουίλιος καὶ  Μάρκος   Ῥήγουλος μετὰ τὴν Φλαμινίου
[3, 102]   τάγματι. ~Καθ´ ὃν δὴ καιρὸν  Μάρκος   συνθεωρήσας τὸ πολὺ μέρος τῶν
[3, 5]   Λιβύων· περὶ δὲ τὴν Ἀσίαν  Ἄτταλος   μὲν καὶ Προυσίας πρὸς ἀλλήλους
[3, 65]   μὴ φθάσαι τὸ πρῶτον ἐκβαλόντας  βέλος,   φεύγειν δ´ ἐγκλίναντας εὐθέως διὰ
[3, 5]   πολλοὺς κατεγγυηθήσεσθαι καὶ σπουδάσειν ἐπὶ  τέλος   ἀγαγεῖν αὐτήν. ἐπεὶ δὲ τὰς
[3, 5]   πρὸς τὸ τὴν πρόθεσιν ἐπὶ  τέλος   ἀγαγεῖν. πέπεισμαι μὲν γάρ, κἄν
[3, 40]   τὴν ἄλλην παρασκευήν, ἔσπευσαν ἐπὶ  τέλος   ἀγαγεῖν τὰ κατὰ τὰς ἀποικίας,
[3, 48]   τε παραλόγοις ἀρχαῖς εὔλογον ἐπιθεῖναι  τέλος;   Ἀννίβας γε μὴν οὐχ ὡς
[3, 116]   ἀπολλυμένων, καὶ κατὰ βραχὺ συγκλειόμενοι,  τέλος   αὐτοῦ πάντες, ἐν οἷς καὶ
[3, 79]   πρὸς γὰρ τὸ μέλλον εἰς  τέλος   ἀφροντίστως εἶχε περὶ παντὸς τοῦ
[3, 74]   περὶ τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις.  τέλος   δ´ ἀμφότερα (τὰ) κέρατα τῶν
[3, 2]   καὶ Πτολεμαῖος Φιλοπάτωρ ἠμφισβήτουν,  τέλος   δ´ ἐπολέμησαν ὑπὲρ Κοίλης Συρίας
[3, 19]   πλείους τῶν ἐκ τῆς πόλεως·  τέλος   δὲ πάντες ἐξεχύθησαν εἰς τὸν
[3, 67]   ἀπέκτειναν, οὐκ ὀλίγους δὲ κατετραυμάτισαν·  τέλος   δὲ τὰς κεφαλὰς ἀποτεμόντες τῶν
[3, 82]   τῶν πολεμίων ἐν Τυρρηνίᾳ στρατοπεδευόντων.  τέλος   δέ, ταῦτ´ εἰπών, ἀναζεύξας προῆγε
[3, 56]   δὲ πλείους ἵππους καὶ ὑποζύγια.  τέλος   δὲ τὴν μὲν πᾶσαν πορείαν
[3, 14]   τοὺς ἱππέας πρὸς τοὺς πεζούς.  τέλος   δὲ τοὔμπαλιν ἐπιδιαβάντες οἱ περὶ
[3, 102]   ἐσκεδασμένων ἀπέκτειναν· οἱ δὲ παρατεταγμένοι  τέλος   εἰς τοῦτ´ ἦλθον καταφρονήσεως ὥστε
[3, 11]   καιροὺς καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας ὑπὸ Ῥωμαίων  τέλος   ἐκ τῆς πατρίδος ἐξεχώρησε καὶ
[3, 17]   δὲ κακοπάθειαν καὶ μέριμναν ὑπομείνας  τέλος   ἐν ὀκτὼ μησὶ κατὰ κράτος
[3, 109]   προγεγενημέναις μάχαις, εἰκὸς καὶ τὸ  τέλος   ἐναντίον ἐκβήσεσθαι τοῦ νῦν ἀγῶνος.
[3, 101]   λόφῳ. γενομένου δ´ ἀκροβολισμοῦ νεανικοῦ,  τέλος   ἐπεκράτησαν οἱ Ῥωμαῖοι καὶ μετὰ
[3, 108]   τοιοῦτον αὐτῶν ἐξέβη τὸ  τέλος,   ἐπὶ δὲ τῶν νῦν καιρῶν
[3, 11]   καὶ πλείους ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος Ἀννίβας  τέλος   ἐπὶ τὸ τοιοῦτο κατήντησε, δυσχρηστούμενος
[3, 103]   κἀκεῖνον κατέστησαν, πεπεισμένοι ταχέως αὐτὸν  τέλος   ἐπιθήσειν τοῖς πράγμασι· καὶ δὴ
[3, 79]   ὀφθαλμίας αὐτῷ, δι´ ἣν καὶ  τέλος   ἐστερήθη τῆς μιᾶς ὄψεως, οὐκ
[3, 5]   ἅμα τὴν ἀρχὴν καὶ τὸ  τέλος   ἔσχε τὸ κοινὸν ἀτύχημα πάσης
[3, 3]   διὰ τίνων καὶ τί τὸ  τέλος   ἔσχεν, τούτῳ συνάπτοντες τὸ συνεχὲς
[3, 19]   τῶν δὲ κατὰ νώτου πονούντων,  τέλος   οἱ περὶ τὸν Δημήτριον ἐτράπησαν·
[3, 36]   ἐπὶ δὲ τῶν ἀγνοουμένων εἰς  τέλος   ὁμοίαν ἔχει τὴν δύναμιν
[3, 22]   κατ´ ἐμπορίαν παραγινομένοις μηδὲν ἔστω  τέλος   πλὴν ἐπὶ κήρυκι γραμματεῖ.
[3, 31]   καὶ πότερον εὔλογον ἔσχε τὸ  τέλος,   τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς ἀγώνισμα μὲν
[3, 4]   οὐ γὰρ δὴ τοῦτ´ εἶναι  τέλος   ὑποληπτέον ἐν πράγμασιν οὔτε τοῖς
[3, 36]   ἣν πάντες, ὧν καὶ μικρὸν  ὄφελος,   ἀνατολάς, δύσεις, μεσημβρίαν, ἄρκτον γνωρίζομεν·
[3, 7]   τῶν φιλομαθούντων ἐπανορθώσεως. τί γὰρ  ὄφελος   ἰατροῦ κάμνουσιν ἀγνοοῦντος τὰς αἰτίας
[3, 112]   ποταμὸν ἐξέταττε τὰ στρατόπεδα καὶ  δῆλος   ἦν μάχεσθαι σπεύδων τοῖς ὑπεναντίοις.
[3, 37]   τε Τάναϊς ποταμὸς καὶ  Νεῖλος   καὶ τὸ καθ´ Ἡρακλέους στήλας
[3, 14]   παραπορευομένων τῶν θηρίων παρὰ τὸ  χεῖλος   καὶ τοὺς ἐκβαίνοντας ἀεὶ προκαταλαμβανόντων·
[3, 46]   ἐπιγύοις, εἰς τὰ περὶ τὸ  χεῖλος   πεφυκότα τῶν δένδρων ἐνάπτοντες, πρὸς
[3, 91]   τὴν ἀρετὴν καὶ διὰ τὸ  κάλλος   καὶ διὰ τὸ πρὸς αὐτῇ
[3, 91]   τούτων εἰκὸς ἠρικέναι διὰ τὸ  κάλλος   καὶ τὴν ἀρετὴν αὐτῶν. ἅμα
[3, 5]   ἀνδρῶν ἀξιόχρεων, διὰ (δὲ) τὸ  κάλλος   πολλοὺς κατεγγυηθήσεσθαι καὶ σπουδάσειν ἐπὶ
[3, 6]   καὶ τὸ μέγεθος καὶ τὸ  κάλλος   τῶν ἐσομένων ἄθλων ἐκ τοῦ
[3, 94]   τῷ παραβάλλεσθαι καὶ τῷ διακινδυνεύειν  ὅλος   καὶ πᾶς ἦν. ~Τὰ μὲν
[3, 106]   ὕπατοι, Γνάιος Σερουίλιος καὶ Μάρκος  Ῥήγουλος   μετὰ τὴν Φλαμινίου τελευτὴν
[3, 20]   συγγραμμάτων οἷα γράφει Χαιρέας καὶ  Σωσύλος   οὐδὲν ἂν δέοι πλέον λέγειν·
[3, 37]   Σαρδόνιον πέλαγος ἐξίησιν προειρημένος  ποταμός.   ἀπὸ δὲ τοῦ Νάρβωνος καὶ
[3, 37]   ταύτας ὁρίζουσιν τε Τάναϊς  ποταμὸς   καὶ Νεῖλος καὶ τὸ καθ´
[3, 2]   προδεδηλωμένος συνέστη Καρχηδονίοις καὶ Ῥωμαίοις  πόλεμος,   προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν ὡς
[3, 6]   καὶ Καρχηδονίοις προειρημένος ἐνέστη  πόλεμος,   πρώτην μὲν ἀποφαίνουσι τὴν Ζακάνθης
[3, 16]   μακρὰν ἀπὸ τῆς οἰκείας  πόλεμος.   συνέβαινε γὰρ κατ´ ἐκείνους τοὺς
[3, 81]   γὰρ πᾶσαν ἐπιβουλήν, ἐνέδραν, ἀπάτην  ἕτοιμος   γε τοιοῦτος. διόπερ εἴ
[3, 105]   καὶ κενοδοξίας στρατηγικὴ πρόνοια καὶ  λογισμὸς   ἑστὼς καὶ νουνεχής. οὐ μὴν
[3, 114]   καὶ Κελτοῖς. ~Ἦν δ´  καθοπλισμὸς   τῶν μὲν Λιβύων Ῥωμαϊκός, οὓς
[3, 81]   γε μὴν καὶ θρασύτης καὶ  θυμὸς   ἄλογος, ἔτι δὲ κενοδοξία καὶ
[3, 90]   πράγμασιν καὶ νωθρῶς, αὐτὸς δὲ  πρόθυμος   ἦν παραβάλλεσθαι καὶ διακινδυνεύειν. Οἱ
[3, 47]   μεσόγαιον τῆς Εὐρώπης. δὲ  Ῥοδανὸς   ἔχει τὰς μὲν πηγὰς ὑπὲρ
[3, 49]   συμπτώματος. μὲν γὰρ  Ῥοδανός,   δ´ Ἰσάρας προσαγορευόμενος, ῥέοντες
[3, 43]   ἅμα καὶ τέτταρας τοῖς ἀγωγεῦσιν  ἑνὸς   ἀνδρὸς ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους
[3, 1]   τῆς αὑτῶν πραγματείας. ὄντος γὰρ  ἑνὸς   ἔργου καὶ θεάματος ἑνὸς τοῦ
[3, 74]   τὰ μὲν θηρία διαφθαρῆναι πλὴν  ἑνός,   πολλοὺς δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν
[3, 109]   ὑμῖν παρεσκευασμένων πρὸς τὸ νικᾶν,  ἑνὸς   προσδεῖται τὰ πράγματα, τῆς ὑμετέρας
[3, 1]   γὰρ ἑνὸς ἔργου καὶ θεάματος  ἑνὸς   τοῦ σύμπαντος, ὑπὲρ οὗ γράφειν
[3, 107]   τοὺς μὲν πλείστους ἀγῶνας δι´  ἑνὸς   ὑπάτου καὶ δύο στρατοπέδων καὶ
[3, 71]   κάλαμοι καὶ πτέρεις καί τι  γένος   ἀκανθῶν, οὐ μόνον πεζοὺς ἀλλὰ
[3, 63]   τὸν βίον ἐν χειρῶν νόμῳ,  μηδενὸς   κακοῦ λαβόντας πεῖραν, τοῖς δ´
[3, 26]   μήθ´ ὑπάρχοντος παράπαν ἐγγράφου τοιούτου  μηδενός.   ταῦτα γὰρ ἐν τῇ δευτέρᾳ
[3, 57]   παρακειμένων οὔτε κατὰ τὸ παρὸν  οὐδενὸς   ἀληθινῶς ἀπολαύουσι τῶν βρωμάτων οὔτ´
[3, 112]   Ἀννίβας δὲ χρόνον ἱκανὸν μείνας,  οὐδενὸς   ἀντεξιόντος, τὴν μὲν λοιπὴν δύναμιν
[3, 100]   καὶ πίστεις ἐδίδου τῶν ἐπαγγελιῶν,  οὐδενὸς   δὲ προσέχοντος, πολιορκεῖν ἐπεβάλετο. ταχὺ
[3, 66]   δύναμιν ἐν συνόψει τοῖς ὑπεναντίοις.  οὐδενὸς   δὲ σφίσιν ἀντεξάγοντος, κατεστρατοπέδευσε, λαβὼν
[3, 98]   καὶ τὴν τοῦ βίου περίστασιν  οὐδενὸς   δεύτερος Ἰβήρων, κατὰ δὲ τὴν
[3, 89]   παρετάξατο. χρόνον δέ τινα μείνας,  οὐδενὸς   ἐπεξιόντος αὖθις ἀνεχώρησεν εἰς τὴν
[3, 44]   διὰ τόπων τοιούτων δι´ ὧν  οὐδενὸς   ἐπιδεόμενοι τῶν ἀναγκαίων συντόμως ἅμα
[3, 42]   παρόν· ἐφ´ αἷς διεκομίσθησαν ἀσφαλῶς  οὐδενὸς   κωλύοντος. καταλαβόμενοι δὲ τόπον ἐχυρὸν
[3, 12]   πραγμάτων ταττομένους χρὴ τῶν τοιούτων  οὐδενὸς   μᾶλλον φροντίζειν ὡς τοῦ μὴ
[3, 98]   δύναται μέγας γενέσθαι παρὰ Ῥωμαίοις  προσενεγκάμενος   ἐν καιρῷ πίστιν ἅμα καὶ
[3, 67]   καὶ δωρεὰς ἑκάστοις τὰς ἁρμοζούσας  ἐπαγγειλάμενος   ἐξέπεμψεν εἰς τὰς αὑτῶν πόλεις,
[3, 71]   διαφερόντως, παρεκάλεσε καί τινας δωρεὰς  ἐπαγγειλάμενος   τοῖς ἀνδραγαθήσασι προσέταξε πελάσαντας τῷ
[3, 88]   μετὰ παραπομπῆς εἰς τὴν Ῥώμην,  ἐντειλάμενος,   ἐάν τι κατὰ θάλατταν κινῶνται
[3, 71]   οὔσης ἐξ ὅλου τοῦ στρατοπέδου  σημηνάμενος   τοὺς εὐρωστοτάτους παρηγγέλκει δειπνοποιησαμένους ἥκειν
[3, 110]   ἀπάγειν ἀσφαλῶς τὴν στρατιὰν ἔτι  δυνάμενος   τοῖς μὲν δυσὶ μέρεσι κατεστρατοπέδευσε
[3, 99]   λεγομένοις. ~καὶ τότε μὲν ἐπανῆλθε,  ταξάμενος   ἡμέραν, παρέσται μετὰ τῶν
[3, 71]   ἐνέδραν, συστήσας ὁδηγοὺς καὶ τἀδελφῷ  διαταξάμενος   περὶ τοῦ καιροῦ τῆς ἐπιθέσεως·
[3, 85]   λύτρων ἅπαντας εἰς τὴν οἰκείαν,  ἐπιφθεγξάμενος   τὸν αὐτὸν ὃν καὶ πρόσθεν
[3, 111]   ἐπισημαινομένου τοῦ πλήθους, ἐπαινέσας καὶ  δεξάμενος   αὐτῶν τὴν ὁρμὴν ἀφῆκε καὶ
[3, 52]   λεγομένοις, συλλογιζόμενος (δ´ Ἀννίβας ὡς  δεξάμενος)   μὲν τὰ προτεινόμενα, τάχ´ ἂν
[3, 67]   πολέμου παρασπονδήσαντες, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον,  ἀποδεξάμενος   Ἀννίβας τὴν εὔνοιαν αὐτῶν ὑπὲρ
[3, 64]   ἐκθύμως ἐχόντων πρὸς τὸ κινδυνεύειν,  ἀποδεξάμενος   αὐτῶν τὴν ὁρμὴν διαφῆκε, προσπαρακαλέσας
[3, 67]   λείποντες διακοσίων. Ἀννίβας δὲ φιλοφρόνως  ἀποδεξάμενος   αὐτῶν τὴν παρουσίαν, τούτους μὲν
[3, 66]   χορηγεῖν καὶ συστρατεύειν τοῖς Καρχηδονίοις.  ἀποδεξάμενος   δὲ τοὺς παρόντας φιλανθρώπως καὶ
[3, 52]   πρᾳοτέρους ποιήσαι τοὺς παραγεγονότας, μὴ  προσδεξάμενος   δὲ προδήλους ἕξει πολεμίους αὐτούς,
[3, 18]   τῶν Ῥωμαίων πίστιν. δὲ  προσδεξάμενος   ἑκάστους ἐπὶ ταῖς ἁρμοζούσαις ὁμολογίαις
[3, 17]   πόλεμον ἐν Ἰβηρίᾳ· δεύτερον δὲ  καταπληξάμενος   ἅπαντας εὐτακτοτέρους μὲν ἐπέπειστο παρασκευάσειν
[3, 76]   κατὰ τὸ καλούμενον Ἐμπόριον τόπους.  ἀρξάμενος   δ´ ἐντεῦθεν ἀποβάσεις ἐποιεῖτο καὶ
[3, 88]   εἰς πρώτην ἐνέβαλε τὴν Δαυνίαν.  ἀρξάμενος   δὲ ταύτης ἀπὸ Λουκαρίας, οὔσης
[3, 44]   καὶ τοῖς θεοῖς ὑπὲρ ἁπάντων  εὐξάμενος   διαφῆκε, παραγγείλας θεραπεύειν σφᾶς καὶ
[3, 63]   τῶν προειρημένων τὴν προκειμένην διάθεσιν  ἐνεργασάμενος   ταῖς τῶν δυνάμεων ψυχαῖς, μετὰ
[3, 110]   πολεμίων. μὲν οὖν Λεύκιος  συνθεασάμενος   ἐπιπέδους καὶ ψιλοὺς ὄντας τοὺς
[3, 41]   πείσας τῶν Κελτῶν τοὺς δὲ  βιασάμενος   ἧκε μετὰ τῶν δυνάμεων, δεξιὸν
[3, 83]   μὲν οὖν Ἀννίβας ταῦτα  προκατασκευασάμενος   τῆς νυκτὸς καὶ περιειληφὼς τὸν
[3, 93]   οὐδ´ ἀναστροφὴν ταῖς ἐπιβολαῖς αὐτῶν,  ἀνακαλεσάμενος   δὲ τὸν ἐπὶ τῶν λειτουργιῶν
[3, 71]   ἅμα τῷ δειπνοποιήσασθαι τὸ στρατόπεδον  ἀνακαλεσάμενος   Μάγωνα τὸν ἀδελφόν, ὄντα νέον
[3, 4]   χειριστὴς γεγονέναι, προήχθην οἷον ἀρχὴν  ποιησάμενος   ἄλλην γράφειν. ~ἦν δ´
[3, 82]   τῆς ἐπιβολῆς. ~Ὡς γὰρ θᾶττον  ποιησάμενος   ἀναζυγὴν ἀπὸ τῶν κατὰ τὴν
[3, 11]   ἐν καὶ πλείους ἀπολογισμοὺς  ποιησάμενος   Ἀννίβας τέλος ἐπὶ τὸ τοιοῦτο
[3, 18]   καιρὸν τοιῷδέ τινι γένει στρατηγήματος.  ποιησάμενος   γὰρ τὸν ἐπίπλουν νυκτὸς ἐπὶ
[3, 35]   Ἀνδοσίνους μέχρι τῆς προσαγορευομένης Πυρήνης.  ποιησάμενος   δὲ πάντας ὑφ´ ἑαυτὸν καί
[3, 56]   μετ´ ὀλίγων αὐτὸς εἰς Πίσας.  ποιησάμενος   δὲ τὴν πορείαν διὰ Τυρρηνίας
[3, 49]   τῶν Ἄλπεων ὑπερβολήν. Ἀννίβας δὲ  ποιησάμενος   ἑξῆς ἐπὶ τέτταρας ἡμέρας τὴν
[3, 14]   Οὐακκαίους Ἑλμαντικὴν μὲν ἐξ ἐφόδου  ποιησάμενος   προσβολὰς κατέσχεν, Ἀρβουκάλην δὲ διὰ
[3, 56]   Καινῆς πόλεως ἐν πέντε μησὶ  ποιησάμενος   τὴν δὲ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολὴν
[3, 94]   οὖν τοιαύτην ἐκ τοῦ Φαλέρνου  ποιησάμενος   τὴν ἔξοδον, λοιπὸν ἤδη στρατοπεδεύων
[3, 99]   παίδων ἐκ τῆς Ζακάνθης, νυκτὸς  ποιησάμενος   τὴν ἔξοδον, ὡς θέλων λαθεῖν,
[3, 52]   ἀναβολαῖς. ~Τότε μὲν οὖν αὐτοῦ  ποιησάμενος   τὴν παρεμβολὴν καὶ μίαν ἐπιμείνας
[3, 42]   ἀπέχων στρατοπέδῳ τῆς θαλάττης. καὶ  φιλοποιησάμενος   παντὶ τρόπῳ τοὺς παροικοῦντας τὸν
[3, 55]   ἐλπίδος ἐστρατοπέδευσε περὶ τὴν ῥάχιν,  διαμησάμενος   τὴν ἐπ´ αὐτῇ χιόνα, καὶ
[3, 13]   πόλιν κατεστρατοπέδευσεν. μετὰ δὲ ταῦτα  χρησάμενος   ἐνεργοῖς ἅμα καὶ καταπληκτικαῖς προσβολαῖς
[3, 92]   κρατοῦντες. ~Ἀννίβας μὲν οὖν τοιούτοις  χρησάμενος   λογισμοῖς καὶ διελθὼν ἐκ τῆς
[3, 13]   εἰς Καινὴν πόλιν. μεγαλοψύχως δὲ  χρησάμενος   τοῖς ὑποταττομένοις καὶ τὰ μὲν
[3, 2]   διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς καὶ μετὰ ταῦτα  συστησάμενος   τὰ κατὰ τοὺς Ἕλληνας ἐπεβάλετο
[3, 81]   δὴ καὶ τότε προϊδόμενος καὶ  συλλογισάμενος   Ἀννίβας περὶ τοῦ τῶν ἐναντίων
[3, 67]   ἐπὶ τῷ γεγονότι παρασπονδήματι καὶ  συλλογισάμενος   ὅτι πάλαι τῶν Κελτῶν πρὸς
[3, 6]   ἐξ ὧν Φίλιππος κατανοήσας καὶ  συλλογισάμενος   τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ ῥᾳθυμίαν
[3, 76]   ἐνδεχομένην ποιούμενος περὶ αὐτῶν προμήθειαν.  ἀσφαλισάμενος   δὲ τοὺς προσκεχωρηκότας τῶν παραθαλαττίων
[3, 112]   τῶν ἐπιτηδείων, εἶχε τὴν ἡσυχίαν,  ἀσφαλισάμενος   ταῖς ἐφεδρείαις τὰς παρεμβολάς. Ἀννίβας
[3, 66]   δὲ τοὺς παρόντας φιλανθρώπως καὶ  κομισάμενος   τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ πέραν
[3, 95]   ναυσὶ καταφράκτοις ἐκ Καινῆς πόλεως,  προχειρισάμενος   Ἀμίλκαν τοῦ στόλου ναύαρχον. ἅμα
[3, 44]   τὰ στόματα τοῦ ποταμοῦ καθωρμίσθαι,  προχειρισάμενος   πεντακοσίους τῶν Νομαδικῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε
[3, 94]   συμβαίνοντι καὶ κατὰ τὸν ποιητὴν  ὀισσάμενος   δόλον εἶναι, τὰ δὲ κατὰ
[3, 51]   Ἀλλοβρίγων ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ λοιποὺς  τρεψάμενος   ἠνάγκασε φυγεῖν εἰς τὴν οἰκείαν,
[3, 117]   ἔκρινε, καὶ τότε παραβοηθήσας καὶ  τρεψάμενος   συνέκλεισε τοὺς Ῥωμαίους εἰς τὴν
[3, 84]   πρωτοπορείαν ἀποδοὺς τὰ συνθήματα καὶ  διαπεμψάμενος   πρὸς τοὺς ἐν ταῖς ἐνέδραις
[3, 95]   ταῖς προειρημέναις πράξεσιν Ἀσδρούβας  τεταγμένος   ἐπὶ τῆς Ἰβηρίας στρατηγὸς κατηρτικὼς
[3, 89]   παρεῖχε λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ  καταπεπληγμένος   τὸν κίνδυνον, τῷ δὲ χρόνῳ
[3, 6]   ἐκ τοῦ πολέμου πρὸ ὀφθαλμῶν  θέμενος,   ἅμα τῷ περιποιήσασθαι τὴν ἐκ
[3, 45]   Πόπλιος δὲ παραυτίκα τὴν ἀποσκευὴν  ἀναθέμενος   ἐπὶ τὰς ναῦς ἀνέζευξε παντὶ
[3, 49]   ἐσομένης αὐτῷ χρείας. διὸ καὶ  συνεπιθέμενος   καὶ συνεκβαλὼν τὸν ἕτερον πολλῆς
[3, 94]   ὧν οὐδὲ μικρὸν ἐν νῷ  τιθέμενος   Μάρκος ἔτι λέγοντος αὐτοῦ ταῦτα
[3, 78]   ἐπιπρεπείαις, καὶ ταύταις ἐχρῆτο συνεχῶς  μετατιθέμενος·   ὁμοίως δὲ καὶ τὰς ἐσθῆτας
[3, 99]   μὲν εἰς τὴν ἰδίαν ἀπηλλάγη,  συνθέμενος   ἡμέραν καὶ καιρὸν καὶ τόπον,
[3, 61]   μετέχειν σφίσι τῶν αὐτῶν ἐλπίδων.  ~Προθέμενος   δὲ ταῦτα καὶ τὸν Πόπλιον
[3, 62]   παρακαλεῖν τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις, ἑκάτερος  προθέμενος   τὰ πρέποντα τοῖς παροῦσι καιροῖς.
[3, 65]   μάχην. μὲν οὖν Πόπλιος  προθέμενος   τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς ἅμα
[3, 94]   ὡς ἀνάνδρως ἐκ τοιούτων τόπων  προέμενος   τοὺς ὑπεναντίους, οὐ μὴν ἀφίστατό
[3, 40]   δὲ Μάλιος ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων καὶ  προκαθήμενος   ἐπὶ τῶν τόπων μετὰ δυνάμεως,
[3, 86]   μάχης καιροὺς Γνάιος Σερουίλιος  προκαθήμενος   ὕπατος ἐπὶ τῶν κατ´ Ἀρίμινον
[3, 116]   ἀρχὴν τὴν αὑτοῦ τῇ πατρίδι  πεποιημένος.   ~Ἡ μὲν οὖν περὶ Κάνναν
[3, 15]   δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς  πεποιημένος   ὑφ´ αὑτὸν οὓς προέθετο παρῆν
[3, 15]   ἐν ταῖς ἐπιβολαῖς, πάλαι δὲ  παρωρμημένος   πρὸς τὴν κατὰ Ῥωμαίων ἔχθραν,
[3, 6]   ἃς Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις  προειρημένος   ἐνέστη πόλεμος, πρώτην μὲν ἀποφαίνουσι
[3, 70]   ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων. δὲ  προειρημένος   ᾔδει μὲν ἕκαστα τούτων ἀληθινῶς
[3, 37]   τὸ Σαρδόνιον πέλαγος ἐξίησιν  προειρημένος   ποταμός. ἀπὸ δὲ τοῦ Νάρβωνος
[3, 19]   ἀνὴρ θράσος μὲν καὶ τόλμαν  κεκτημένος,   ἀλόγιστον δὲ ταύτην καὶ τελέως
[3, 52]   κηρύκειον τοῖς Ἕλλησιν. εὐλαβῶς δὲ  διακείμενος   πρὸς τὴν τοιαύτην πίστιν Ἀννίβας
[3, 19]   μεταξὺ τῆς πόλεως καὶ τοῦ  λιμένος   λόφον ἐρυμνὸν διέκλεισαν ἀπὸ τῆς
[3, 102]   δὲ χειμαζόμενος ἔμενε, τοὺς πελάζοντας  ἀποτριβόμενος   καὶ μόλις διαφυλάττων τὴν παρεμβολήν,
[3, 87]   δὲ καὶ τοῖς ἀνδράσιν  λεγόμενος   λιμόψωρος καὶ τοιαύτη καχεξία. διὸ
[3, 70]   οὐ τὸν τῶν πραγμάτων καιρὸν  ἐκλεγόμενος   ἀλλὰ τὸν ἴδιον ἔμελλε τοῦ
[3, 15]   ἔχθραν, πρὸς μὲν ἐκείνους, ὡς  κηδόμενος   Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι μικροῖς
[3, 81]   ἀντιταττομένων. δὴ καὶ τότε  προϊδόμενος   καὶ συλλογισάμενος Ἀννίβας περὶ τοῦ
[3, 117]   τῶν πολεμίων ἀποσκευῆς, ἐὰν δὲ  προϊδόμενος   τὸ μέλλον ἀπολίπῃ φυλακὴν ἀξιόχρεων,
[3, 102]   μὲν ἐν κακοῖς, ὅμως δὲ  χειμαζόμενος   ἔμενε, τοὺς πελάζοντας ἀποτριβόμενος καὶ
[3, 62]   δυσχωρίαις. τούτους δὲ κακῶς διετίθετο,  παρασκευαζόμενος   πρὸς τὸ μέλλον· καὶ γὰρ
[3, 79]   εἶχε περὶ παντὸς τοῦ σκευοφόρου,  λογιζόμενος   ὡς ἐὰν ἅψηται τῆς πολεμίας,
[3, 99]   τούτων εἰσῆλθε πρὸς τοὺς στρατηγούς.  ἐκλογιζόμενος   δὲ διὰ πλειόνων τὴν ἐσομένην
[3, 33]   πάνυ δ´ ἐμπείρως καὶ φρονίμως  ἐκλογιζόμενος   ἐκ μὲν Λιβύης εἰς Ἰβηρίαν,
[3, 52]   ηὐλαβεῖτο καὶ διηπίστει τοῖς λεγομένοις,  συλλογιζόμενος   (δ´ Ἀννίβας ὡς δεξάμενος) μὲν
[3, 93]   ἐπιοῦσαν ἡμέραν παρασκευαζομένων τῶν πολεμίων,  συλλογιζόμενος   ἐκ τῶν εἰκότων οὐκ ἔδωκε
[3, 42]   εἰς οὓς ἀποβλέπων Ἀννίβας καὶ  συλλογιζόμενος   ἐκ τῶν παρόντων ὡς οὔτε
[3, 61]   τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν, καὶ  συλλογιζόμενος   τόν τε πλοῦν τὸν ἀπὸ
[3, 95]   ποταμόν. Γνάιος δὲ τὰς ἐπιβολὰς  συλλογιζόμενος   τῶν Καρχηδονίων τὸ μὲν πρῶτον
[3, 51]   εἰς βλέπων Ἀννίβας καὶ  συλλογιζόμενος   ὡς οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι τὸν
[3, 109]   ἂν βούλοιτο μάλιστα μὲν νικᾶν  ἀγωνιζόμενος,   εἰ δὲ μὴ τοῦτ´ εἴη
[3, 94]   συνάρχοντι τὰ στρατόπεδα καὶ πολλὰ  χωριζόμενος   ἐνετείλατο μὴ τοσαύτην ποιεῖσθαι σπουδὴν
[3, 50]   ἀπαλλάττονται, πρὸς ταύτην τὴν ὑπόθεσιν  ἁρμοζόμενος   συνεστήσατο πρᾶξιν τοιαύτην. ἀναλαβὼν τὴν
[3, 101]   ἐπὶ τὰ πεδία κατατείνουσαν ῥάχιν.  ἀφικόμενος   δ´ ἐπὶ τὴν ἄκραν,
[3, 13]   καταστρεψόμενος τὸ τῶν Ὀλκάδων ἔθνος·  ἀφικόμενος   δὲ πρὸς Ἀλθαίαν τὴν βαρυτάτην
[3, 100]   ὄρος ἐπὶ τοὺς προειρημένους τόπους.  ἀφικόμενος   δὲ πρὸς τὸ Γερούνιον,
[3, 18]   δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων  ἀφικόμενος   εἰς τὴν Ἰλλυρίδα μετὰ τῶν
[3, 49]   ὡς εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν  ἀφικόμενος   καὶ καταλαβὼν ἐν αὐτῇ δύ´
[3, 66]   λοιποὺς ἀκούων ἤδη πολὺ προειληφέναι,  μεταβαλόμενος   αὖθις εἰς τἀναντία παρὰ τὸν
[3, 72]   διαβεβηκότας τοὺς Ῥωμαίους τὸν ποταμὸν  προβαλόμενος   ἐφεδρείαν τοὺς λογχοφόρους καὶ Βαλιαρεῖς,
[3, 53]   κατεστρατοπέδευσε καὶ δύ´ ἡμέρας προσέμεινε,  βουλόμενος   ἅμα μὲν ἀναπαῦσαι τοὺς διασῳζομένους,
[3, 90]   τοιούτῳ τρόπῳ. ταῦτα δ´ ἐποίει,  βουλόμενος   ἅμα μὲν ἀφ´ ὡρισμένου πλήθους
[3, 101]   πολεμίους ἐπί τινος βουνοῦ κατεστρατοπέδευσε,  βουλόμενος   ἅμα μὲν καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους,
[3, 77]   χωρὶς λύτρων εἰς τὴν οἰκείαν,  βουλόμενος   ἅμα μὲν προκαλεῖσθαι διὰ τοιούτου
[3, 71]   καὶ προσακροβολιζομένους κινεῖν τοὺς πολεμίους,  βουλόμενος   ἀναρίστους καὶ πρὸς τὸ μέλλον
[3, 35]   ἀπέλυσε τοὺς ἴσους τοῖς προειρημένοις,  βουλόμενος   αὐτούς τε τούτους εὔνους ἀπολιπεῖν,
[3, 95]   ὁρμεῖν στόλον, ἀνήγετο κατὰ σπουδήν,  βουλόμενος   ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς πολεμίοις. ~οἱ
[3, 75]   Τεβέριος εἰδὼς μὲν τὰ συμβεβηκότα,  βουλόμενος   δὲ κατὰ δύναμιν ἐπικρύπτεσθαι τοὺς
[3, 116]   ἀγῶνος ὅμως ἔτι τότε διεσῴζετο.  βουλόμενος   δὲ τοῖς κατὰ τὴν παράκλησιν
[3, 110]   δὲ τῶν ὑπεναντίων μικρῷ πλεῖον,  βουλόμενος   διὰ τούτων προκαθῆσθαι μὲν τῶν
[3, 110]   ἀρχὴν τοὺς ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας προῆγε,  βουλόμενος   ἐγγίσαι τοῖς πολεμίοις, πολλὰ διαμαρτυρομένου
[3, 86]   σπουδὴν δοὺς τετρακισχιλίους ἱππεῖς προεξαπέστειλε,  βουλόμενος,   εἰ δέοινθ´ οἱ καιροί, πρὸ
[3, 41]   τάχος τῆς παρουσίας, τὰ δὲ  βουλόμενος   εἰδέναι τὴν ἀκρίβειαν, αὐτὸς μὲν
[3, 82]   ἐπυρπόλει καὶ κατέφθειρε τὴν χώραν,  βουλόμενος   ἐκκαλέσασθαι τὸν θυμὸν τῶν ὑπεναντίων.
[3, 69]   ἀβλαβεῖς μεθ´ ἑαυτοῦ προῆγε, δεῖγμα  βουλόμενος   ἐκφέρειν τῆς σφετέρας προαιρέσεως πρὸς
[3, 89]   τὴν παρουσίαν τοῦ Φαβίου καὶ  βουλόμενος   ἐξ ἐφόδου καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους,
[3, 83]   λίμνην εἰς τὸν ὑποκείμενον αὐλῶνα,  βουλόμενος   ἐξάπτεσθαι τῶν πολεμίων. ~οὔσης δὲ
[3, 33]   Ἴβηρας ἐπὶ τὰς ἑαυτῶν πόλεις,  βουλόμενος   ἑτοίμους καὶ προθύμους παρασκευάζειν πρὸς
[3, 113]   λεπτύνων τὸ τούτων αὐτῶν σχῆμα,  βουλόμενος   ἐφεδρείας μὲν τάξιν ἐν τῇ
[3, 18]   ὑπάρχειν, ταύτῃ πρῶτον ἐγχειρεῖν ἔκρινε,  βουλόμενος   καταπλήξασθαι τοὺς πολεμίους. παρακαλέσας δὲ
[3, 92]   ἄπλετον πλῆθος, ἐγίνετο πρὸς ἀναζυγήν,  βουλόμενος   μὴ καταφθεῖραι τὴν λείαν, ἀλλ´
[3, 14]   πόλεως ἐπειρᾶτο κατὰ δύναμιν ἀπέχεσθαι,  βουλόμενος   μηδεμίαν ἀφορμὴν ὁμολογουμένην δοῦναι τοῦ
[3, 70]   τὸν Πόπλιον ἀρρωστεῖν· ὅμως δὲ  βουλόμενος   προσλαβέσθαι καὶ τὴν τοῦ συνάρχοντος
[3, 100]   ἀκεραίους διεφύλαξε καὶ τὰ τείχη,  βουλόμενος   σιτοβολίοις χρήσασθαι πρὸς τὴν παραχειμασίαν.
[3, 80]   αὐτοῦ πρὸς τοῖς ἕλεσι κατεστρατοπέδευσε,  βουλόμενος   τήν τε δύναμιν ἀναλαβεῖν καὶ
[3, 80]   καὶ τοὺς προκειμένους τῶν τόπων.  πυνθανόμενος   δὲ τὴν μὲν χώραν τὴν
[3, 18]   Φάρον ἐπ´ αὐτὸν τὸν Δημήτριον.  πυνθανόμενος   δὲ τήν τε πόλιν ὀχυρὰν
[3, 100]   δὲ στρατηγὸς Ἀννίβας, ὅθεν ἀπελίπομεν,  πυνθανόμενος   παρὰ τῶν κατασκόπων πλεῖστον ὑπάρχειν
[3, 68]   Ποπλίῳ, τὰ μὲν ἤδη γεγονότα  πυνθανόμενος,   περὶ δὲ τῶν παρόντων συνδιανοούμενος.
[3, 15]   περιορᾶν· πρὸς δὲ Καρχηδονίους διεπέμπετο,  πυνθανόμενος   τί δεῖ ποιεῖν, ὅτι Ζακανθαῖοι
[3, 78]   ἅμα τῷ τὴν ὥραν μεταβάλλειν  πυνθανόμενος   τῶν μάλιστα τῆς χώρας δοκούντων
[3, 100]   τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν στρατοπεδείαν.  γενόμενος   δ´ ἀπὸ τούτων τὰ μὲν
[3, 69]   παρὰ Ῥωμαίων, ἀνδρὸς Βρεντεσίνου, κατέσχε.  γενόμενος   δὲ κύριος τῆς φρουρᾶς καὶ
[3, 87]   λιμόψωρος καὶ τοιαύτη καχεξία. διὸ  γενόμενος   ἐγκρατὴς χώρας εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε μὲν
[3, 70]   δὲ Τεβέριος μετεωρισθεὶς καὶ περιχαρὴς  γενόμενος   ἐπὶ τῷ προτερήματι φιλοτίμως εἶχε
[3, 5]   δὲ Σελεύκου Δημήτριος κύριος  γενόμενος   ἔτη δώδεκα τῆς ἐν Συρίᾳ
[3, 19]   τῆς δὲ λοιπῆς Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς  γενόμενος   καὶ πάντα διατάξας κατὰ τὴν
[3, 96]   ἀπηλλάγη. κατὰ δὲ τὸν ἀνάπλουν  γενόμενος   κύριος νήσου Κοσσύρου καὶ φρουρὰν
[3, 100]   προσέχοντος, πολιορκεῖν ἐπεβάλετο. ταχὺ δὲ  γενόμενος   κύριος τοὺς μὲν οἰκήτορας κατέφθειρε,
[3, 98]   χάριν αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν, αὐτὸς  γενόμενος   χειριστὴς τοῦ πράγματος. ἀποκαθιστάνων γὰρ
[3, 17]   εἷλε τὴν πόλιν. κύριος δὲ  γενόμενος   χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων καὶ
[3, 66]   ἦγε τὴν ἡσυχίαν. Ἀννίβας δὲ  παραγενόμενος   δευτεραῖος ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἐγγὺς
[3, 97]   καὶ τὸν Πόπλιον. ὃς καὶ  παραγενόμενος   εἰς Ἰβηρίαν καὶ συμμίξας τἀδελφῷ
[3, 49]   ἐπὶ τὰς ναῦς ἠπείγετο καὶ  παραγενόμενος   ἐνεβίβαζε τὰς δυνάμεις. καὶ τὸν
[3, 49]   τῆς ἀναζυγῆς τῆς τῶν Καρχηδονίων  παραγενόμενος   ἐπὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν
[3, 92]   τῷ Φαλέρνῳ ταῖς μὲν παρωρείαις  ἐπιφαινόμενος   ἀντιπαρῆγε τοῖς πολεμίοις, ὥστε μὴ
[3, 17]   τῷ πλήθει ποιῶν αὑτὸν καὶ  γινόμενος   αὐτουργὸς τῆς ἐν τοῖς ἔργοις
[3, 70]   δεόντως, ὑπὸ δὲ τῆς φιλοδοξίας  ἐλαυνόμενος   καὶ καταπιστεύων τοῖς πράγμασι παραλόγως
[3, 80]   παρέσται προχείρως εἰς πάντα τόπον  ἑπόμενος,   σπουδάζων δι´ αὑτοῦ ποιήσασθαι τὸ
[3, 34]   τῆς ἐλπίδος καὶ πᾶν ὑπισχνεῖτο,  διαπεμπόμενος   ἐπιμελῶς πρὸς τοὺς δυνάστας τῶν
[3, 72]   ἐξ ἐπιφανείας κριθησομένων τῶν ὅλων,  ἐπαιρόμενος   τῷ τε πλήθει τῶν ἀνδρῶν
[3, 77]   γὰρ πρῶτον μὲν τὴν ἐλευθερίαν  ἀνακτησόμενος   Ἰταλιώταις, ὁμοίως δὲ τὰς πόλεις
[3, 49]   Ῥοδανός, δ´ Ἰσάρας  προσαγορευόμενος,   ῥέοντες παρ´ ἑκατέραν τὴν πλευράν,
[3, 86]   παρὸν ἀπεδοκίμασεν, τὴν δὲ χώραν  ἐπιπορευόμενος   ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος τὴν πορείαν
[3, 99]   τούτῳ, συμπέμψαντες τοὺς ἐπιτηδείους. ὃς  ἐπιπορευόμενος   τὰς πόλεις καὶ διὰ τῆς
[3, 109]   τοῦτ´ εἴη δυνατόν, τεθνάναι πρόσθεν  μαχόμενος   ζῶν ἐπιδεῖν τὴν τῶν
[3, 13]   τὴν ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν ὡς  καταστρεψόμενος   τὸ τῶν Ὀλκάδων ἔθνος· ἀφικόμενος
[3, 101]   μὲν πρῶτον ἀντιπαρῆγε ταῖς ἀκρωρείαις,  πεπεισμένος   ἀεὶ περὶ τὰς ὑπερβολὰς συμπεσεῖσθαί
[3, 41]   τὰ Πυρηναῖα τὸν Ἀννίβαν ὄρη,  πεπεισμένος   δ´ ἔτι μακρὰν ἀπέχειν αὐτὸν
[3, 90]   εἰς τὸν προσαγορευόμενον Φάλερνον τόπον,  πεπεισμένος   δυεῖν θάτερον, μάχεσθαι τοὺς
[3, 49]   ἐξενίσθη μὲν ὡς ἐνδέχεται μάλιστα,  πεπεισμένος   οὐδέποτ´ ἂν αὐτοὺς τολμῆσαι τῇδε
[3, 96]   τινος ἐπηκολούθει τοῖς Καρχηδονίοις, συνάψειν  πεπεισμένος,   πολὺ δὲ καθυστερῶν ἀπέγνω. καὶ
[3, 54]   Ἄλπεις τῆς ὅλης Ἰταλίας. διόπερ  ἐνδεικνύμενος   αὐτοῖς τὰ περὶ τὸν Πάδον
[3, 111]   μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις,  εὐλαβούμενος   δὲ μὴ διατέτραπται τὸ πλῆθος
[3, 92]   πεδίον οὐ καθίει τὴν δύναμιν,  εὐλαβούμενος   τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους διά τε
[3, 48]   καὶ σκαιότερος ἡγεμών, ὃς τοσούτων  ἡγούμενος   δυνάμεων καὶ τὰς μεγίστας ἐλπίδας
[3, 82]   τὴν καταφθορὰν αὐτῆς, ἐσχετλίαζε, δεινὸν  ἡγούμενος   τὸ γινόμενον. διὸ καὶ τινῶν
[3, 116]   Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις κατὰ νώτου καὶ  ποιούμενος   ἐκ διαδοχῆς ταῖς ἴλαις ἐμβολὰς
[3, 104]   ὅπλων, καθάπερ καὶ πρότερον, ἑκάστων  ποιούμενος   παραπλήσιον τὸν χειρισμόν. ~ἄρτι δὲ
[3, 76]   δὲ προσδεχομένους ἐφιλανθρώπει, τὴν ἐνδεχομένην  ποιούμενος   περὶ αὐτῶν προμήθειαν. ἀσφαλισάμενος δὲ
[3, 60]   ἀποτεθηριωμένοι πάντες ἦσαν. πολλὴν οὖν  ποιούμενος   πρόνοιαν Ἀννίβας τῆς ἐπιμελείας αὐτῶν
[3, 25]   εἰς τὴν χεῖρα λίθον  ποιούμενος   τὰ ὅρκια περὶ τῶν συνθηκῶν,
[3, 66]   παρὰ τὸν ποταμόν, τὴν ἐναντίαν  ποιούμενος   τῇ πρόσθεν παρόδῳ· κατὰ ῥοῦν
[3, 72]   σοβαρῶς, ἐν τάξει καὶ βάδην  ποιούμενος   τὴν ἔφοδον. ~ἤδη δὲ σύνεγγυς
[3, 76]   τῶν ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ τόπων,  ποιούμενος   τὴν παραχειμασίαν ἐν Καινῇ πόλει.
[3, 88]   Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε  ποιούμενος   τὴν πορείαν εἰς τὴν Ἰαπυγίαν.
[3, 76]   παραθαλαττίων προῆγε παντὶ τῷ στρατεύματι,  ποιούμενος   τὴν πορείαν εἰς τὴν μεσόγαιον·
[3, 17]   ἐκ τῆς Καινῆς πόλεως προῆγε,  ποιούμενος   τὴν πορείαν ἐπὶ τὴν Ζάκανθαν.
[3, 100]   ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν, προῆγε  ποιούμενος   τὴν πορείαν παρὰ τὸ Λίβυρνον
[3, 47]   θαλάττης ὡς ἐπὶ τὴν ἕω,  ποιούμενος   τὴν πορείαν ὡς εἰς τὴν
[3, 86]   δὲ χώραν ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς ἐπόρθει,  ποιούμενος   τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν
[3, 111]   ὁρμὴν ἀφῆκε καὶ παραχρῆμα κατεστρατοπέδευσε,  ποιούμενος   τὸν χάρακα παρὰ τὴν αὐτὴν
[3, 31]   πῶς γὰρ ἂν εἴτ´ αὐτὸς  ἀδικούμενός   τις τῆς πατρίδος ἀδικουμένης
[3, 31]   τὰς ἐπιβολάς; πῶς δ´ ἂν  εὐδοκούμενος   τοῖς ὑποκειμένοις τοὺς βεβαιώσοντας τὴν
[3, 69]   διὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ σαλπιγκτῶν  ἀνακαλούμενος.   οἱ δὲ Ῥωμαῖοι βραχὺν ἐπισχόντες
[3, 53]   μέρη δὲ καὶ κατὰ τόπους  παρενοχλούμενος   ὑπ´ αὐτῶν· ὧν οἱ μὲν
[3, 61]   μὲν πρῶτον ἠπίστει τοῖς προσαγγελλομένοις,  ἐνθυμούμενος   μὲν ὅτι πρότερον ἡμέραις ὀλίγαις
[3, 13]   ὀψωνίων τοῖς συστρατευομένοις τὰ δ´  ὑπισχνούμενος   πολλὴν εὔνοιαν καὶ μεγάλας ἐλπίδας
[3, 93]   πρὸς τούτοις ἐγίνετο τοῖς διαβουλίοις,  διανοούμενος   πῇ καὶ πῶς χρήσεται τοῖς
[3, 68]   πυνθανόμενος, περὶ δὲ τῶν παρόντων  συνδιανοούμενος.   ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[3, 94]   γινόμενον. Φάβιος δὲ τὰ μὲν  ἀπορούμενος   ἐπὶ τῷ συμβαίνοντι καὶ κατὰ
[3, 112]   τοῖς ὑπεναντίοις. δὲ Λεύκιος  δυσαρεστούμενος   μὲν τοῖς τόποις, ὁρῶν δ´
[3, 11]   τέλος ἐπὶ τὸ τοιοῦτο κατήντησε,  δυσχρηστούμενος   τοῖς λόγοις. ἔφη γάρ, καθ´
[3, 64]   ἡμέρας τὸν Πάδον ποταμὸν ἤδη  πεπεραιωμένος,   τὸν δὲ Τίκινον κρίνων εἰς
[3, 103]   Φάβιος ἐπὶ τὰς δυνάμεις οὐδὲν  ἠλλοιωμένος   ὑπὸ τῶν συμβεβηκότων, ἔτι δὲ
[3, 2]   τὰς αἰτίας, δι´ ἃς  προδεδηλωμένος   συνέστη Καρχηδονίοις καὶ Ῥωμαίοις πόλεμος,
[3, 18]   συμβῇ γενέσθαι τὴν πολιορκίαν. διὸ  προορώμενος   ἕκαστα τούτων ἐχρήσατο παρ´ αὐτὸν
[3, 17]   ἐγίνετο περὶ τὴν πολιορκίαν, πολλὰ  προορώμενος   εὔχρηστα πρὸς τὸ μέλλον ἐκ
[3, 82]   δυνάμεως, οὐ καιρόν, οὐ τόπον  προορώμενος,   μόνον δὲ σπεύδων συμπεσεῖν τοῖς
[3, 78]   εὐλαβῶς εἶχε πρὸς τὴν πορείαν,  ὑφορώμενος   βάραθρα καὶ τοὺς λιμνώδεις τῶν
[3, 17]   ἀποσταλησομένων αὐτοῖς λαφύρων. τοιούτοις δὲ  χρώμενος   διαλογισμοῖς ἐνεργῶς προσέκειτο τῇ πολιορκίᾳ,
[3, 70]   κοινοῖς πράγμασιν. διὸ καὶ τοιούτοις  χρώμενος   λογισμοῖς μένειν ἠξίου τὸν Τεβέριον
[3, 6]   Ἑλλήνων εὔνοιαν ὁμολογουμένην, εὐθέως προφάσει  χρώμενος   ὅτι σπεύδει μετελθεῖν τὴν Περσῶν
[3, 33]   χρείας ταύτης συνωνύμως καὶ τὸ  ἔθνος   αὐτῶν προσαγορεύουσι καὶ τὴν νῆσον.
[3, 13]   ὡς καταστρεψόμενος τὸ τῶν Ὀλκάδων  ἔθνος·   ἀφικόμενος δὲ πρὸς Ἀλθαίαν τὴν
[3, 56]   πεδία καὶ τὸ τῶν Ἰνσόμβρων  ἔθνος,   ἔχων τὸ διασῳζόμενον μέρος τῆς
[3, 35]   κατεστρέφετο τό τε τῶν Ἰλουργητῶν  ἔθνος   καὶ Βαργουσίων ἔτι δὲ τοὺς
[3, 91]   τελευταῖον δὲ τὸ τῶν Νουκερίνων  ἔθνος.   τῆς δὲ μεσογαίου τὰ μὲν
[3, 14]   Καρπησίων, σχεδὸν ἰσχυρότατόν ἐστιν  ἔθνος   τῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους,
[3, 6]   εἰς τὴν Ἀσίαν, ἐν  ´κεῖνος   οὐδὲν ἀξιόχρεων οὐδ´ ἀντίπαλον εὑρὼν
[3, 9]   δὲ κατὰ φύσιν Ἀννίβου γεγονότος.  ἐκεῖνος   γὰρ οὐχ ἡττηθεὶς τῷ περὶ
[3, 75]   ἰδίαν, ὅταν αὐτοὺς περιστῇ φόβος  ἀληθινός.   ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[3, 52]   ταῖς δ´ ἑξῆς μέχρι μέν  τινος   ἀσφαλῶς διῆγε τὴν στρατιάν· ἤδη
[3, 101]   σταδίους πρὸς τοὺς πολεμίους ἐπί  τινος   βουνοῦ κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος ἅμα μὲν
[3, 9]   ἐν αὐτῇ σωμάτων παρεγένοντο κίνδυνον.  ~Τίνος   δὴ χάριν ἐμνήσθην Φαβίου καὶ
[3, 101]   δ´ Ἀννίβας ἕως μέν  τινος   διὰ τὴν ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν τὸ
[3, 99]   παραχειμασίαν ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις, ἱκανοῦ  τινος   ἐκ τῆς τύχης γεγονότος συνεργήματος
[3, 62]   Ἀννίβας μὲν οὖν διὰ τοιοῦδέ  τινος   ἐνεχείρει τρόπου ποιεῖσθαι τὴν παραίνεσιν.
[3, 96]   τὸν προειρημένον στόλον ἕως μέν  τινος   ἐπηκολούθει τοῖς Καρχηδονίοις, συνάψειν πεπεισμένος,
[3, 93]   κατόπιν ἐπιστήσας τούτοις ἕως μέν  τινος   συνεργεῖν παρεκελεύετο τοῖς ἐλαύνουσιν, ὅταν
[3, 74]   ἐκράτησαν τῶν Κελτῶν καὶ μέρους  τινὸς   τῶν Λιβύων καὶ πολλοὺς αὐτῶν
[3, 101]   παρασκευάζειν. μετὰ δὲ ταῦτα, γεωλόφου  τινὸς   ὑπάρχοντος μεταξὺ τῶν στρατοπέδων, ὃς
[3, 66]   δυνάμεις. Ἀννίβας δὲ μέχρι μέν  τινος   ὑπέλαβε τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις αὐτοὺς
[3, 104]   αὐτοῦ τὴν ὁρμήν. οὔσης δέ  τινος   ὑπεροχῆς μεταξὺ τῆς αὐτοῦ καὶ
[3, 31]   διὰ τί καὶ πῶς καὶ  τίνος   χάριν ἐπράχθη τὸ πραχθὲν καὶ
[3, 24]   οἱ Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν. ἂν ἔκ  τινος   χώρας, ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν, ὕδωρ
[3, 68]   δοκεῖν αὐτοῖς ἧτταν εἶναι τὸ  γεγονός,   ἀλλ´ οἱ μὲν ᾐτιῶντο τὴν
[3, 76]   Καρχηδονίοις. ταχὺ δὲ συνεὶς τὸ  γεγονὸς   Ἀσδρούβας ἧκε παραβοηθῶν διαβὰς τὸν
[3, 84]   ὀμίχλης ἤδη πεπτωκυίας συνέντες τὸ  γεγονὸς   ἀτύχημα καὶ ποιεῖν οὐδὲν ὄντες
[3, 103]   ὥστε τότε γενέσθαι τὸ μηδέποτε  γεγονός·   αὐτοκράτορα γὰρ κἀκεῖνον κατέστησαν, πεπεισμένοι
[3, 40]   τόπων μετὰ δυνάμεως, ἀκούσας τὸ  γεγονός,   ἐβοήθει κατὰ σπουδήν. οἱ δὲ
[3, 67]   κοινωνήσουσι τῶν πραγμάτων, ἐπιγνόντες τὸ  γεγονὸς   ἐκ τῶν σφετέρων πολιτῶν παρασπόνδημα
[3, 75]   τοὺς ἐν τῇ Ῥώμῃ τὸ  γεγονὸς   ἔπεμψε τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι μάχης
[3, 85]   πολλῷ μεῖζον τότε φανῆναι τὸ  γεγονὸς   παρ´ αὐτὸν τὸν τῆς
[3, 97]   ἐκ τῆς συγκλήτου πυθόμενοι τὸ  γεγονὸς   προτέρημα διὰ τοῦ Γναΐου περὶ
[3, 51]   ἐπιγενομένης, οἱ βάρβαροι συνθεασάμενοι τὸ  γεγονὸς   τὰς μὲν ἀρχὰς ἀπέστησαν τῆς
[3, 19]   περὶ τὸν Δημήτριον συννοήσαντες τὸ  γεγονὸς   τοῦ μὲν διακωλύειν τοὺς ἀποβαίνοντας
[3, 32]   καὶ καιρῶν ἐξηγήσεως} εἰς τὴν  Καρχηδόνος   ἅλωσιν, ταῖς δὲ κατὰ τὴν
[3, 34]   αὐτῷ καὶ τῶν ἐκ τῆς  Καρχηδόνος,   ἐπαρθεὶς τῷ θυμῷ καὶ πιστεύων
[3, 23]   ἐστι τὸ προκείμενον αὐτῆς τῆς  Καρχηδόνος   ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους· οὗ
[3, 30]   πολέμῳ Καρχηδονίους· εἰ δὲ τὴν  Σαρδόνος   ἀφαίρεσιν καὶ τὰ σὺν ταύτῃ
[3, 28]   διὰ τὸν καιρὸν ἐκχωρῆσαι μὲν  Σαρδόνος,   ἐξενεγκεῖν δὲ τὸ προειρημένον πλῆθος
[3, 23]   τούτων τῶν συνθηκῶν περὶ μὲν  Σαρδόνος   καὶ Λιβύης ἐμφαίνουσιν ὡς περὶ
[3, 27]   ἐπισυνθήκας ἐποιήσαντο τοιαύτας· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους  Σαρδόνος   καὶ προσεξενεγκεῖν ἄλλα χίλια καὶ
[3, 10]   ἔχοντες δὲ ποιεῖν οὐδὲν ἐξεχώρησαν  Σαρδόνος,   συνεχώρησαν δ´ εἰσοίσειν ἄλλα χίλια
[3, 28]   καθ´ ὃν ἐποιήσαντο τὰς περὶ  Σαρδόνος   συνθήκας, οὔτε πρόφασιν οὔτ´ αἰτίαν
[3, 113]   καὶ τοὺς μὲν ἐκ τοῦ  μείζονος   χάρακος διαβιβάζων τὸν ποταμὸν εὐθέως
[3, 54]   κατωφεροῦς τῆς καταβάσεως, τῆς δὲ  χιόνος   ἄδηλον ποιούσης ἑκάστοις τὴν ἐπίβασιν,
[3, 54]   πρὸς τὴν παρεμβολήν. ~τῆς δὲ  χιόνος   ἤδη περὶ τοὺς ἄκρους ἁθροιζομένης
[3, 54]   τῶν Καρχηδονίων στρατηγός· ἐπιγενομένης δὲ  χιόνος   καὶ ταύτην ἀδύνατον ποιούσης τὴν
[3, 55]   διὰ τὸ πῆγμα τῆς προϋπαρχούσης  χιόνος.   ὅθεν ἀποστὰς τῆς τοιαύτης ἐλπίδος
[3, 54]   δὲ τῶν τόπων καὶ τῆς  χιόνος   οὐ πολλῷ λείποντας ἀπέβαλε τῶν
[3, 74]   τῶν ὄμβρων καὶ τῆς ἐπιγινομένης  χιόνος   οὕτως διετίθεντο δεινῶς ὥστε τὰ
[3, 110]   τὸν Αὔφιδον καλούμενον ποταμόν, ὃς  μόνος   διαρρεῖ τὸν Ἀπεννῖνον— τοῦτο δ´
[3, 25]   ἰδίων βίων, ἱερῶν, τάφων, ἐγὼ  μόνος   ἐκπέσοιμι οὕτως ὡς ὅδε λίθος
[3, 81]   καὶ φύσιν τοῦ τῶν ἐναντίων  ἡγεμόνος,   ἀγνοεῖ καὶ τετύφωται. καθάπερ γὰρ
[3, 81]   τι παραφαίνεται τοῦ τῶν ἐναντίων  ἡγεμόνος,   ἐπειδὴ πολλοὶ μὲν διὰ ῥᾳθυμίαν
[3, 69]   ὁλοσχερεῖς κινδύνους, ὅπερ εἶναι φατέον  ἡγεμόνος   ἔργον ἀγαθοῦ, τότε μὲν ἐπέσχε
[3, 81]   Ἀννίβας περὶ τοῦ τῶν ἐναντίων  ἡγεμόνος   οὐ διεσφάλη τῆς ἐπιβολῆς. ~Ὡς
[3, 87]   καχεξία. διὸ γενόμενος ἐγκρατὴς χώρας  εὐδαίμονος   ἐσωματοποίησε μὲν τοὺς ἵππους, ἀνεκτήσατο
[3, 70]   ἀρχήν· οὗτος γὰρ ἦν  χρόνος.   διόπερ οὐ τὸν τῶν πραγμάτων
[3, 4]   ἀρχῆς πρόθεσιν. τε γὰρ  χρόνος   πεντηκοντακαιτριετὴς εἰς ταῦτ´ ἔληγεν,
[3, 112]   ἀνθρώποις τοῦ μέλλειν γίνεται  χρόνος·   ὅταν δ´ ἅπαξ κριθῇ, ὅ,
[3, 112]   ἐπαφῆκε τοῖς ὑδρευομένοις ἀπὸ τῆς  ἐλάττονος   παρεμβολῆς. τῶν δὲ Νομάδων ἕως
[3, 115]   ἐξ ἀναστροφῆς καὶ μεταβολῆς  κίνδυνος,   ἀλλ´ εἰσάπαξ συμπεσόντες ἐμάχοντο συμπλεκόμενοι
[3, 115]   τῶν εὐζώνων ἔπισος ἦν  κίνδυνος,   ἅμα δὲ τῷ τοὺς Ἴβηρας
[3, 117]   περὶ τῶν ὅλων γένηται  κίνδυνος.   ἑάλωσαν δὲ τοιούτῳ τινὶ τρόπῳ.
[3, 105]   περὶ πᾶν τὸ στράτευμα μέγας  κίνδυνος   συνειστήκει τοῖς Ῥωμαίοις. κατὰ δὲ
[3, 109]   καὶ γυναικῶν καὶ τέκνων  κίνδυνος   συνέστηκεν, καὶ πολλαπλασίαν τὰ μετὰ
[3, 38]   τρόπον τὸ μεταξὺ Τανάιδος καὶ  Νάρβωνος   εἰς τὰς ἄρκτους ἀνῆκον ἄγνωστον
[3, 37]   προειρημένος ποταμός. ἀπὸ δὲ τοῦ  Νάρβωνος   καὶ τὰ περὶ τοῦτον Κελτοὶ
[3, 37]   τε Τανάιδος ποταμοῦ καὶ τοῦ  Νάρβωνος,   ὃς οὐ πολὺν ἀπέχει τόπον
[3, 109]   τέλος ἐναντίον ἐκβήσεσθαι τοῦ νῦν  ἀγῶνος.   καὶ γὰρ ἄτοπον, μᾶλλον δ´
[3, 116]   ἐπί (τι) τοῦ τῶν ἱππέων  ἀγῶνος   ὅμως ἔτι τότε διεσῴζετο. βουλόμενος
[3, 71]   τοῖς συνέδροις περὶ τοῦ μέλλοντος  ἀγῶνος,   συγκατατιθεμένων αὐτῷ πάντων ταῖς ἐπιβολαῖς,
[3, 95]   ἀνήχθη καὶ κατῆρε δευτεραῖος ἐκ  Ταρράκωνος   εἰς τοὺς περὶ τὸν Ἴβηρα
[3, 47]   ἀπὸ τοῦ κατὰ τὸν Ῥοδανὸν  αὐλῶνος   διαζευγνύουσιν αἱ τῶν προειρημένων ὀρῶν
[3, 83]   ~ὄντος δὲ κατὰ τὴν δίοδον  αὐλῶνος   ἐπιπέδου, τούτου δὲ παρὰ μὲν
[3, 47]   φέρεται δ´ ἐπὶ πολὺ δι´  αὐλῶνος,   οὗ πρὸς μὲν τὰς ἄρκτους
[3, 55]   καὶ διαμεμενηκυῖαν ἐκ τοῦ πρότερον  χειμῶνος   ἄρτι τῆς ἐπ´ ἔτους πεπτωκυίας,
[3, 22]   Καλοῦ ἀκρωτηρίου, ἐὰν μὴ ὑπὸ  χειμῶνος   πολεμίων ἀναγκασθῶσιν· ἐὰν δέ
[3, 23]   χώρας. ἐὰν δέ τις ὑπὸ  χειμῶνος   πολεμίων βίᾳ κατενεχθεὶς δέηταί
[3, 74]   τοὺς πολεμίους, ὑπὸ δὲ τοῦ  χειμῶνος   οὐκέτι δυνάμενον πορρωτέρω προβαίνειν ἐπανῆλθε
[3, 55]   τὴν χιόνα καὶ θέρους καὶ  χειμῶνος,   τὰ δ´ ὑπὸ μέσην τὴν
[3, 2]   παρέκβασιν δηλώσομεν τὴν κατάλυσιν τῆς  Ἱέρωνος   τοῦ Συρακοσίου δυναστείας. οἷς ἐπισυνάψομεν
[3, 100]   πεδιάδος, τῶν δὲ συναγόντων ὡς  ἔπος   εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ τῆς
[3, 91]   ἀπὸ τῆς Λατίνης) δὲ  κατάλοιπος   ἀπὸ τῶν κατὰ τοὺς Ἱρπίνους
[3, 36]   διήγησις. διόπερ ὑποδεικτέος ἂν εἴη  τρόπος,   δι´ οὗ δυνατὸν ἔσται περὶ
[3, 70]   καὶ παραδόξοις ἐγχειροῦντι πράγμασιν εἷς  τρόπος   ἐστὶν οὗτος σωτηρίας, τὸ συνεχῶς
[3, 109]   ἀναγκαῖος τῆς παρακλήσεως γίνεται  τρόπος·   οἷς δέ, καθάπερ ὑμῖν νῦν,
[3, 39]   Ἡρακλείους στήλας στόματος οὗτος  τόπος   περὶ ὀκτακισχιλίους σταδίους. ἐπὶ μὲν
[3, 2]   τὸν βίον συμφρονήσαντες Ἀντίοχος καὶ  Φίλιππος   ἐπὶ διαιρέσει τῆς τοῦ καταλελειμμένου
[3, 6]   Ἀλέξανδρος πρότερον, οὐκ ὀλίγα δὲ  Φίλιππος   ἔτι ζῶν ἐνήργησε καὶ παρεσκευάσατο
[3, 6]   Ἑλλάδα ταραχὰς ἐπανελθεῖν. ἐξ ὧν  Φίλιππος   κατανοήσας καὶ συλλογισάμενος τὴν Περσῶν
[3, 2]   ὡς κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς  Φίλιππος   μὲν Μακεδὼν διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς
[3, 2]   κακοπραγμονεῖν καὶ τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν  Φίλιππος   μὲν τοῖς κατ´ Αἴγαιον καὶ
[3, 31]   τῶν κοινῶν τολμήσαι τοῦτ´ εἰπεῖν  ἄνθρωπος   ὢν διὰ τό, κἂν κατὰ
[3, 86]   δὲ διὰ τὸ τῆς στρατιᾶς  βάρος   Γάιον Κεντήνιον κατὰ σπουδὴν δοὺς
[3, 55]   οἷον καταπεπηγότα διά τε τὸ  βάρος   καὶ διὰ τὸ πῆγμα τῆς
[3, 69]   αὐτῷ τοῦ πεπιστευμένου παρὰ Ῥωμαίων,  ἀνδρὸς   Βρεντεσίνου, κατέσχε. γενόμενος δὲ κύριος
[3, 43]   καὶ τέτταρας τοῖς ἀγωγεῦσιν ἑνὸς  ἀνδρὸς   ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους τῆς
[3, 7]   τὰ σώματα διαθέσεων; τί δ´  ἀνδρὸς   πραγματικοῦ μὴ δυναμένου συλλογίζεσθαι πῶς
[3, 6]   αἰτίας ὑπάρχειν, ὧν πολλὰ μὲν  Ἀλέξανδρος   πρότερον, οὐκ ὀλίγα δὲ Φίλιππος
[3, 87]   ἔστι μέγιστοι, διὰ τὰς ἐκείνου  τἀνδρὸς   ἐπιτυχίας καὶ πράξεις. δὲ
[3, 61]   τὴν τόλμαν καὶ τὸ παράβολον  τἀνδρός.   τὸ δ´ αὐτὸ συνέβαινεν καὶ
[3, 109]   ἀδύνατον, ἐν μὲν τοῖς κατὰ  μέρος   ἀκροβολισμοῖς ἴσους πρὸς ἴσους συμπίπτοντας
[3, 106]   τρόπον συνίστασθαι, τοὺς δὲ κατὰ  μέρος   ἀκροβολισμοὺς ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι καὶ
[3, 19]   τὸ λοιπὸν διέτριβε τοῦ βίου  μέρος,   ἀνὴρ θράσος μὲν καὶ τόλμαν
[3, 39]   τὴν δυσχέρειαν τὸ πλέον αὐτῷ  μέρος   ἀπελείπετο τῆς πορείας. ~Ἀννίβας μὲν
[3, 108]   μέγεθος τῶν εἰς ἑκάτερον τὸ  μέρος   ἀποβησομένων ἐκ τῆς μάχης ἐξαπέστειλαν,
[3, 103]   αὐτῷ προύτεινε τοιαύτην, κατὰ  μέρος   ἄρχειν διελόμενον τὰς δυνάμεις
[3, 37]   τρεῖς ὀνομασίας, τὸ μὲν ἓν  μέρος   αὐτῆς Ἀσίαν, τὸ δ´ ἕτερον
[3, 32]   παρατάξεως, τὰς τῶν κατὰ  μέρος   γραφόντων συντάξεις ἀναγινώσκειν κτᾶσθαι;
[3, 57]   ἐρχόμενοι τοιούτους παραλείπωμεν τοῦτο τὸ  μέρος   διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας. εἰ
[3, 32]   ἕκαστα τυγχάνει δοκιμασίας τῆς κατὰ  μέρος   διαλήψεως, τῶν δὲ κυριωτάτων μηδὲ
[3, 14]   ποταμόν, τὸ μὲν πλεῖστον αὐτῶν  μέρος   διεφθάρη περὶ τὰς ἐκβάσεις, παραπορευομένων
[3, 106]   δὲ μόνον καὶ συμπλοκαὶ κατὰ  μέρος   ἐγίνοντο πλείους, ἐν αἷς εὐδοκίμουν
[3, 113]   παρὰ δὲ τούτοις τὸ λοιπὸν  μέρος   ἔθηκε τῶν Λιβύων, ἐπὶ δὲ
[3, 81]   εἴ τις οἴεται κυριώτερόν τι  μέρος   εἶναι στρατηγίας τοῦ γνῶναι τὴν
[3, 5]   βουλόμενοι καὶ καθόλου καὶ κατὰ  μέρος   εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν τῆς ὅλης
[3, 1]   ἤδη δεδηλώκαμεν. τῶν δὲ κατὰ  μέρος   ἐν αὐτῇ γεγονότων ἀρχὰς μὲν
[3, 28]   ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ  μέρος   ἐν τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ
[3, 109]   διατελεῖτε. πάντων οὖν τῶν κατὰ  μέρος   ἐναντίως ἐχόντων ταῖς προγεγενημέναις μάχαις,
[3, 106]   ὑπάτων ἐντολὰς πάντα τὰ κατὰ  μέρος   ἐχείριζον κατὰ τὴν ἐκείνων γνώμην·
[3, 92]   εὐφυΐας, αὐτὸς δὲ τὸ πολὺ  μέρος   ἔχων τῆς δυνάμεως ἐπί τινα
[3, 18]   πολεμίους. παρακαλέσας δὲ τοὺς κατὰ  μέρος   ἡγεμόνας καὶ προσαγαγὼν ἔργα κατὰ
[3, 50]   ἀπείχοντο πάντες αὐτῶν οἱ κατὰ  μέρος   ἡγεμόνες τῶν Ἀλλοβρίγων, τὰ μὲν
[3, 6]   καὶ πάντα πρὸς τοῦτο τὸ  μέρος   ἡτοίμαζε. διόπερ αἰτίας μὲν τὰς
[3, 21]   μὴ παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο τὸ  μέρος,   ἵνα μήθ´ οἷς καθήκει καὶ
[3, 37]   ἡμεῖς μετὰ ταῦτα τὸν κατὰ  μέρος   λόγον ἀποδώσομεν. ~καθάπερ δὲ καὶ
[3, 36]   σαφήνειαν αὐτοτελὲς εἶναι τοῦτο τὸ  μέρος.   οἶμαι δ´, ἐπὶ μὲν τῶν
[3, 19]   περὶ ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ  μέρος,   ὅταν ἐπὶ τοὺς καιροὺς ἔλθωμεν,
[3, 53]   πορείας ταῦτα, πρὸς τοῦτο τὸ  μέρος   οὐκ ἐτόλμων οἱ πολέμιοι προσιέναι,
[3, 69]   τῶν μὲν ἱππέων τὸ πλεῖστον  μέρος,   πεζοὺς δὲ σὺν τούτοις ἀκοντιστὰς
[3, 26]   τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ  μέρος   περὶ αὐτῶν ἐξεργάσασθαι διὰ τὸ
[3, 33]   τις αὐτὸς κεχειρικὼς τὰς κατὰ  μέρος   πράξεις, οὐδὲ προκαταγινώσκειν, εἰ πεποιήκαμεν
[3, 55]   νομάς, τοὺς δὲ Νομάδας ἀνὰ  μέρος   προῆγε πρὸς τὴν οἰκοδομίαν καὶ
[3, 1]   πολλὰ δ´ ἐκ τῶν κατὰ  μέρος   πρὸς τὴν τῶν ὅλων ἐπιστήμην,
[3, 90]   τοῖς ὅλοις διὰ τῶν κατὰ  μέρος   προτερημάτων κατὰ βραχὺ σωματοποιεῖν καὶ
[3, 44]   δεῖν περὶ μὲν τῶν κατὰ  μέρος   ῥᾳθυμεῖν, ὡς αὐτῷ μελόντων, πειθαρχοῦντας
[3, 18]   τῷ στρατεύματι τὸ μὲν πλεῖον  μέρος   τῆς δυνάμεως ἀπεβίβασεν εἴς τινας
[3, 50]   πυρὰ καίειν, τὸ μὲν πλεῖον  μέρος   τῆς δυνάμεως αὐτοῦ κατέλιπε, τοὺς
[3, 101]   τοὺς πολεμίους τὸ μὲν τρίτον  μέρος   τῆς δυνάμεως εἴασε σιτολογεῖν, τὰ
[3, 101]   τὴν ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν τὸ πλεῖστον  μέρος   τῆς δυνάμεως ἐφ´ αὑτόν. πλειόνων
[3, 64]   Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα μὲν τὸ πλεῖστον  μέρος   τῆς δυνάμεως, τὸ δὲ περιλειπόμενον
[3, 37]   τὴν ἐκτός. τὸ δὲ λοιπὸν  μέρος   τῆς Εὐρώπης ἀπὸ τῶν προειρημένων
[3, 57]   νομίζοντες ἀλλότριον εἶναι τοῦτο τὸ  μέρος   τῆς ἱστορίας, διὰ τοῦτο παρελείπομεν,
[3, 56]   Ἰνσόμβρων ἔθνος, ἔχων τὸ διασῳζόμενον  μέρος   τῆς μὲν τῶν Λιβύων δυνάμεως
[3, 79]   καὶ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ βραχὺ  μέρος   τῆς νυκτὸς ἀπεκοιμῶντο. οὐκ ὀλίγοι
[3, 93]   δὲ τῷ κλῖναι τὸ τρίτον  μέρος   τῆς νυκτὸς εὐθέως ἐξῆγε τοὺς
[3, 67]   χάρακι, παρελθεῖν ἐάσαντες τὸ πλεῖον  μέρος   τῆς νυκτὸς καθωπλισμένοι περὶ τὴν
[3, 84]   Ἀννίβας ἅμα τῷ τὸ πλεῖστον  μέρος   τῆς πορείας εἰς τὸν αὐλῶνα
[3, 79]   Ἴβηρας καὶ πᾶν τὸ χρησιμώτερον  μέρος   τῆς σφετέρας δυνάμεως, συγκαταμίξας αὐτοῖς
[3, 42]   ἐπιγενομένης τῆς τρίτης νυκτὸς ἐξαποστέλλει  μέρος   τι τῆς δυνάμεως, συστήσας καθηγεμόνας
[3, 86]   ἔχοντα τοὺς λογχοφόρους καί τι  μέρος   τῶν ἱππέων. οἳ καὶ συμπεσόντες
[3, 74]   τῶν πεζῶν καὶ τὸ πλεῖστον  μέρος   τῶν ἱππέων πρὸς τὸ προειρημένον
[3, 1]   τῶν ὅλων πρὸς τὴν κατὰ  μέρος   τῶν πραγμάτων γνῶσιν, πολλὰ δ´
[3, 57]   ἐπιζητοῦσι κατὰ τόπον καὶ κατὰ  μέρος   τῶν τοιούτων ἀκούειν, ἴσως ἀγνοοῦσι
[3, 102]   καιρὸν Μάρκος συνθεωρήσας τὸ πολὺ  μέρος   τῶν ὑπεναντίων ἐπὶ τὰς προειρημένας
[3, 37]   τὸ μὲν ὁλοσχερέστερον καὶ βαθύτερον  μέρος   ὑπ´ αὐτὰς τὰς ἄρκτους μεταξὺ
[3, 81]   τί γυμνὸν ποῖον ἔξοπλον  μέρος   φαίνεται τῶν ἀνταγωνιστῶν, οὕτως χρὴ
[3, 62]   ἐπεβάλοντο παρακαλεῖν τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις,  ἑκάτερος   προθέμενος τὰ πρέποντα τοῖς παροῦσι
[3, 116]   ἔσχατον καιρόν, εἰ καί τις  ἕτερος,   ποιήσας. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι μέχρι
[3, 48]   στρατηγὸς ἀλογιστότερος Ἀννίβου, τίς καὶ  σκαιότερος   ἡγεμών, ὃς τοσούτων ἡγούμενος δυνάμεων
[3, 8]   τὸν συγγραφέα ποῖος ἦν καιρὸς  οἰκειότερος   τοῖς Καρχηδονίοις ποῖον πρᾶγμα
[3, 48]   γὰρ ἂν τίς φανείη στρατηγὸς  ἀλογιστότερος   Ἀννίβου, τίς καὶ σκαιότερος ἡγεμών,
[3, 98]   τὴν τοῦ βίου περίστασιν οὐδενὸς  δεύτερος   Ἰβήρων, κατὰ δὲ τὴν πρὸς
[3, 6]   τοῦ προσαγορευομένου παρὰ τοῖς ἐγχωρίοις  Ἴβηρος   ποταμοῦ· ἐγὼ δὲ ταύτας ἀρχὰς
[3, 14]   ἡττηθέντων οὐδεὶς ἔτι τῶν ἐντὸς  Ἴβηρος   ποταμοῦ ῥᾳδίως πρὸς αὐτοὺς ἀντοφθαλμεῖν
[3, 76]   ἀπολελειμμένης, πάντας δὲ τοὺς ἐντὸς  Ἴβηρος   ποταμοῦ συμμάχους ἐποιήσατο καὶ φίλους,
[3, 76]   τῶν τὴν παραλίαν κατοικούντων ἕως  Ἴβηρος   ποταμοῦ, τοὺς δὲ προσδεχομένους ἐφιλανθρώπει,
[3, 109]   οἷς κατ´ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα  καιρός   ἐστι δεινότατος, τὰ δ´ ἐκ
[3, 8]   ἔροιτο τὸν συγγραφέα ποῖος ἦν  καιρὸς   οἰκειότερος τοῖς Καρχηδονίοις ποῖον
[3, 11]   πρὸς τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό τις  καιρὸς   ὡς ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι τὴν
[3, 38]   τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν πότερον  ἤπειρός   ἐστι κατὰ τὸ συνεχὲς τὰ
[3, 60]   τῶν βαρβάρων ὥστε πάντας ἐκ  χειρὸς   παραγίνεσθαι, διδόντας αὑτοὺς εἰς τὴν
[3, 104]   κατορθώματος ὅτι παρέσται βοηθῶν ἐκ  χειρὸς   πρὸς ταύτην τὴν ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ
[3, 53]   πέτρας ἐπικυλίοντες τοὺς δ´ ἐκ  χειρὸς   τοῖς λίθοις τύπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ
[3, 25]   ῥίπτει τὸν λίθον ἐκ τῆς  χειρός.   ~Τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, καὶ
[3, 101]   δὲ Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε περὶ ταύτην,  πρόχειρος   ὢν ἐκ παντὸς τρόπου συμπλέκεσθαι
[3, 61]   ἀπὸ Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν ὡς  μακρὸς   καὶ δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς δὲ
[3, 100]   τὴν πορείαν παρὰ τὸ Λίβυρνον  ὄρος   ἐπὶ τοὺς προειρημένους τόπους. ἀφικόμενος
[3, 110]   τὸν Ἀπεννῖνον— τοῦτο δ´ ἔστιν  ὄρος   συνεχές, διείργει πάσας τὰς
[3, 51]   ὑπὸ τῶν τόπων πολὺς ἐγίνετο  φθόρος   τῶν Καρχηδονίων, καὶ μάλιστα τῶν
[3, 86]   βουλεύεσθαι περὶ τῶν ἐνεστώτων, νομίζοντες  αὐτοκράτορος   δεῖσθαι στρατηγοῦ τὰ πράγματα καὶ
[3, 80]   μὲν καὶ δημαγωγὸν εἶναι τέλειον,  πρὸς   ἀληθινῶν δὲ καὶ πολεμικῶν πραγμάτων
[3, 13]   τῶν Ὀλκάδων ἔθνος· ἀφικόμενος δὲ  πρὸς   Ἀλθαίαν τὴν βαρυτάτην αὐτῶν πόλιν
[3, 46]   καὶ πλείους ἀραρότως, τούτων δύο  πρὸς   ἀλλήλας ζεύξαντες βιαίως ἤρεισαν ἀμφοτέρας
[3, 94]   τῶν λογχοφόρων, οὗτοι μὲν βραχέα  πρὸς   ἀλλήλους ἀκροβολισάμενοι, τῶν βοῶν αὐτοῖς
[3, 5]   Ἀσίαν Ἄτταλος μὲν καὶ Προυσίας  πρὸς   ἀλλήλους ἐπολέμησαν, δὲ τῶν
[3, 62]   ἤρετο τίνες αὐτῶν βούλονται διαγωνίσασθαι  πρὸς   ἀλλήλους ἐφ´ τὸν μὲν
[3, 21]   ὑπαρξάντων δικαίων Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις  πρὸς   ἀλλήλους ἕως εἰς τοὺς καθ´
[3, 67]   τὰς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίδας, συνταξάμενοι  πρὸς   ἀλλήλους καιρὸν ἐπετήρουν πρὸς ἐπίθεσιν,
[3, 43]   ἐν τοῖς πλοίοις ἁμιλλωμένων μὲν  πρὸς   ἀλλήλους μετὰ κραυγῆς, διαγωνιζομένων δὲ
[3, 62]   τοὺς λαχόντας καθοπλισαμένους ἐκέλευσε μάχεσθαι  πρὸς   ἀλλήλους. παραυτίκα μὲν οὖν ἀκούσαντες
[3, 2]   δ´ ἐπολέμησαν ὑπὲρ Κοίλης Συρίας  πρὸς   ἀλλήλους, Ῥόδιοι δὲ καὶ Προυσίας
[3, 49]   αὐτῆς τὸ σχῆμα κατὰ τὴν  πρὸς   ἀλλήλους σύμπτωσιν. ἔστι δὲ παραπλησία
[3, 57]   ὑπὲρ ὧν οἱ συγγραφεῖς ἀμφισβητοῦντες  πρὸς   ἀλλήλους τὸν πλεῖστον διατίθενται λόγον.
[3, 104]   ᾔδει τήν τε τῶν ἡγεμόνων  πρὸς   ἀλλήλους φιλοτιμίαν καὶ τὴν ὁρμὴν
[3, 92]   ἥθροισε λείας ἄπλετον πλῆθος, ἐγίνετο  πρὸς   ἀναζυγήν, βουλόμενος μὴ καταφθεῖραι τὴν
[3, 36]   μικρὰ μεγάλα δὲ συμβάλλεσθαι πεποίηκε  πρὸς   ἀνάμνησιν τῶν ὀνομάτων παράθεσις·
[3, 61]   ἕτερον δ´ εἰς Ἰβηρίαν, ὡς  πρὸς   Ἀννίβαν ἐκεῖ διαπολεμήσοντα, παρῆν ἀγγελία
[3, 11]   τὴν Αἰτωλῶν ἐπιβολὴν ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς  πρὸς   Ἀντίοχον, βουλόμενοι μὴ λανθάνειν σφᾶς
[3, 47]   αὐτοῦ πλευρὰν ὁρίζουσι πᾶσαν (αἱ)  πρὸς   ἄρκτον κεκλιμέναι τῶν Ἄλπεων παρώρειαι.
[3, 29]   αὐτοῖς. πρῶτον μὲν ὅτι τὰς  πρὸς   Ἀσδρούβαν γενομένας ὁμολογίας οὐκ ἀθετητέον,
[3, 27]   ἐπὶ δὲ τοῖς προειρημένοις τελευταῖαι  πρὸς   Ἀσδρούβαν ἐν Ἰβηρίᾳ γίνονται διομολογήσεις,
[3, 21]   σφῶν δικαιολογεῖσθαι. ~τὰς μὲν οὖν  πρὸς   Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων, ὡς οὔτε
[3, 8]   ποιησαμένους, τί ἂν εἰπεῖν ἔχοι  πρὸς   αὐτά; δῆλον γὰρ ὡς οὐδέν.
[3, 46]   {τὰς μεγίστας} προσέβαλον ταῖς ἐσχάταις,  πρὸς   αὑτὰς μὲν βιαίως δεδεμένας, πρὸς
[3, 16]   τὸν πόλεμον οὐκ ἐν Ἰβηρίᾳ,  πρὸς   αὐτῇ δὲ τῇ Ῥώμῃ καὶ
[3, 91]   τὸ κάλλος καὶ διὰ τὸ  πρὸς   αὐτῇ κεῖσθαι τῇ θαλάττῃ καὶ
[3, 83]   πολεμίων} κατεστρατοπεδευκὼς δὲ τῇ προτεραίᾳ  πρὸς   αὐτῇ τῇ λίμνῃ τελέως ὀψὲ
[3, 82]   μὲν χώρας καταφθειρομένης σχεδὸν ἕως  πρὸς   αὐτὴν τὴν Ῥώμην, αὐτῶν δὲ
[3, 34]   προσεδέχετο τοὺς παρὰ τῶν Κελτῶν  πρὸς   αὐτὸν ἀποστελλομένους· σαφῶς γὰρ ἐξητάκει
[3, 98]   τῇ φύσει, πιστῶς δὲ τὰ  πρὸς   αὐτὸν διακείμενον, ποιεῖται λόγους ὑπὲρ
[3, 44]   περὶ Μάγιλον— οὗτοι γὰρ ἧκον  πρὸς   αὐτὸν ἐκ τῶν περὶ τὸν
[3, 85]   ἐπετελέσθη τὸν τρόπον. ~Ἀννίβας δέ,  πρὸς   αὐτὸν ἐπαναχθέντων τῶν ὑποσπόνδων, ὁμοίως
[3, 84]   τὸν αὐλῶνα προσδέξασθαι καὶ συνάπτειν  πρὸς   αὐτὸν ἤδη τὴν τῶν ἐναντίων
[3, 70]   γνώμην ἐποιεῖτο λόγους περὶ τούτων  πρὸς   αὐτόν. δὲ Πόπλιος τὴν
[3, 8]   τὴν ἐπιβολὴν συμφρονῆσαι καὶ διαστῆναι  πρὸς   αὐτόν· τὸν δ´ Ἀσδρούβαν ὑπιδόμενον,
[3, 112]   παρεμβολῆς. τῶν δὲ Νομάδων ἕως  πρὸς   αὐτὸν τὸν χάρακα προσπιπτόντων καὶ
[3, 77]   μὲν προκαλεῖσθαι διὰ τοιούτου τρόπου  πρὸς   αὑτὸν τοὺς κατοικοῦντας τὴν Ἰταλίαν,
[3, 69]   Τρεβία ποταμοῦ, πεποιημένους μὲν καὶ  πρὸς   αὑτὸν φιλίαν, διαπεμπομένους δὲ καὶ
[3, 77]   ἐὰν ὀρθῶς φρονῶσιν, ἀντέχεσθαι τῆς  πρὸς   αὑτὸν φιλίας. παρεῖναι γὰρ πρῶτον
[3, 104]   Μάρκου. διόπερ οὐ καθ´ αὑτοῦ,  πρὸς   αὑτοῦ δὲ νομίσας εἶναι τὰ
[3, 67]   συλλογισάμενος ὅτι πάλαι τῶν Κελτῶν  πρὸς   αὐτοὺς ἀλλοτρίως διακειμένων, τούτων ἐπιγεγονότων
[3, 14]   τῶν ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ ῥᾳδίως  πρὸς   αὐτοὺς ἀντοφθαλμεῖν ἐτόλμα πλὴν Ζακανθαίων.
[3, 58]   οὐδαμῶς καθήκει, ῥητέον δέ τι  πρὸς   αὐτοὺς οὐκ ἐκ παρέργου καὶ
[3, 78]   σῶμα διὰ τὸ πρόσφατον τῆς  πρὸς   αὐτοὺς συστάσεως κατεσκευάσατο περιθετὰς τρίχας,
[3, 11]   δὲ διαλύσεις φιλίαν συντίθηται  πρὸς   αὐτούς, τότε μὴ προσδεῖσθαι διαβολῆς,
[3, 52]   λεγομένοις καὶ συνυπεκρίθη τίθεσθαι φιλίαν  πρὸς   αὐτούς. τῶν δὲ βαρβάρων τὰ
[3, 99]   τὴν ἐσομένην ὁρμὴν καὶ μετάπτωσιν  πρὸς   αὐτοὺς τῶν Ἰβήρων, ἐὰν ἐγκρατεῖς
[3, 21]   εἴ τε γεγόνασιν, οὐδὲν οὔσας  πρὸς   αὑτοὺς διὰ τὸ χωρὶς τῆς
[3, 2]   Ῥόδιοι δὲ καὶ Προυσίας ἀναλαβόντες  πρὸς   Βυζαντίους πόλεμον ἠνάγκασαν αὐτοὺς ἀποστῆναι
[3, 81]   ἐχθροῖς, ἐπισφαλέστατα δὲ τοῖς φίλοις.  πρὸς   γὰρ πᾶσαν ἐπιβουλήν, ἐνέδραν, ἀπάτην
[3, 79]   τὸ παρὸν εὐπορῶσι τῶν ἐπιτηδείων·  πρὸς   γὰρ τὸ μέλλον εἰς τέλος
[3, 36]   τῶν συγγραφέων, ὑπολαμβάνοντες ἐν παντὶ  πρὸς   γνῶσιν καὶ σαφήνειαν αὐτοτελὲς εἶναι
[3, 18]   ἀνθρώπων διαφερόντων εἰς αὐτὴν ἡθροῖσθαι,  πρὸς   δὲ καὶ ταῖς χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι
[3, 15]   τὸ μηδένα τῶν ἀδικουμένων περιορᾶν·  πρὸς   δὲ Καρχηδονίους διεπέμπετο, πυνθανόμενος τί
[3, 46]   πρὸς αὑτὰς μὲν βιαίως δεδεμένας,  πρὸς   δὲ τὰς ἄλλας οὕτως ὥστ´
[3, 100]   καὶ τὸ καλούμενον Γερούνιον χώρᾳ,  πρὸς   δὲ τὴν συναγωγὴν εὐφυῶς ἔχειν
[3, 116]   μὲν φεύγοντας παρέδωκε τοῖς Νομάσιν,  πρὸς   δὲ τὴν τῶν πεζῶν μάχην
[3, 31]   γίνεται, καὶ παραυτίκα μὲν τέρπει,  πρὸς   δὲ τὸ μέλλον οὐδὲν ὠφελεῖ
[3, 70]   καινοτομήσειν τι πάλιν κατ´ ἐκείνων.  πρὸς   δὲ τούτοις αὐτὸς ὑγιασθεὶς ἐκ
[3, 33]   δὲ μύριοι τρισχίλιοι ὀκτακόσιοι πεντήκοντα,  πρὸς   δὲ τούτοις Βαλιαρεῖς (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα)
[3, 75]   εἰς Σαρδόνα καὶ Σικελίαν στρατόπεδα,  πρὸς   δὲ τούτοις εἰς Τάραντα προφυλακὰς
[3, 44]   ποιήσονται τὴν εἰς Ἰταλίαν πορείαν,  πρὸς   δὲ τούτοις τῆς χώρας
[3, 62]   αὐτῶν, ὅταν μονομαχεῖν μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι·  πρὸς   δὲ τούτοις ἵππους παρέστησε καὶ
[3, 80]   πολεμικῶν πραγμάτων χειρισμὸν οὐκ εὐφυῆ,  πρὸς   δὲ τούτοις καταπεπιστευκέναι τοῖς σφετέροις
[3, 91]   καὶ Κυμαῖοι καὶ Δικαιαρχῖται νέμονται,  πρὸς   δὲ τούτοις Νεαπολῖται, τελευταῖον δὲ
[3, 4]   προκοπὴ τῆς Ῥωμαίων δυναστείας ἐτετελείωτο·  πρὸς   δὲ τούτοις ὁμολογούμενον ἐδόκει τοῦτ´
[3, 33]   εἰς τὴν Λιβύην Θερσῖται, Μαστιανοί,  πρὸς   δὲ τούτοις Ὀρῆτες Ἴβηρες, Ὀλκάδες,
[3, 48]   ἐν τοῖς πρὸ τούτων ἐδηλώσαμεν,  πρὸς   δὲ τούτοις οὐκ εἰδότες ὅτι
[3, 4]   τίνες ὑπῆρχον περὶ τῶν ἡγουμένων,  πρὸς   δὲ τούτοις τὰς ὁρμὰς καὶ
[3, 61]   ὡς μακρὸς καὶ δυσπαρακόμιστος εἴη,  πρὸς   δὲ τούτοις τὴν πορείαν ἱστορῶν
[3, 1]   τε συμμαχικὸν καὶ τὸν Ἀννιβιακόν,  πρὸς   δὲ τούτοις τὸν περὶ Κοίλης
[3, 39]   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἑξακόσιοι στάδιοι  πρὸς   δισχιλίοις, ἀπὸ δὲ τούτου πάλιν
[3, 46]   κατὰ τοῦ ποταμοῦ. ποιήσαντες δὲ  πρὸς   δύο πλέθρα τῷ μήκει τὸ
[3, 37]   οὐ πολὺν ἀπέχει τόπον ὡς  πρὸς   δύσεις ἀπὸ Μασσαλίας καὶ τῶν
[3, 117]   τὸ μέλλον ἀπολίπῃ φυλακὴν ἀξιόχρεων,  πρὸς   ἐλάττους αὐτοῖς περὶ τῶν
[3, 107]   συμμάχων κρίνουσι, σπανίως δὲ πᾶσι  πρὸς   ἕνα καιρὸν καὶ πρὸς ἕνα
[3, 107]   πᾶσι πρὸς ἕνα καιρὸν καὶ  πρὸς   ἕνα χρῶνται κίνδυνον. τότε (γε)
[3, 71]   μὲν καὶ ψιλόν, εὐφυῆ δὲ  πρὸς   ἐνέδραν διά τι ῥεῖθρον ἔχον
[3, 35]   πεζοὺς μὲν πεντακισμυρίους ἱππεῖς δὲ  πρὸς   ἐννακισχιλίους ἦγεν διὰ τῶν Πυρηναίων
[3, 9]   ἐπὶ τῆς ὀργῆς, τηρῶν ἀεὶ  πρὸς   ἐπίθεσιν. εἰ μὲν οὖν μὴ
[3, 92]   ὄντας καὶ καθ´ ὑπερβολὴν εὐφυεῖς  πρὸς   ἐπίθεσιν, ἐπ´ αὐτῆς μὲν τῆς
[3, 67]   συνταξάμενοι πρὸς ἀλλήλους καιρὸν ἐπετήρουν  πρὸς   ἐπίθεσιν, μένοντες ἐν ταῖς ἑαυτῶν
[3, 80]   πολλοὺς αὐτὸν ὑπελάμβανε παραδώσειν καιροὺς  πρὸς   ἐπίθεσιν. πάντα δ´ ἐμφρόνως ἐλογίζετο
[3, 23]   τῶν ἀναγκαίων πρὸς ἱερὰ καὶ  πρὸς   ἐπισκευὴν πλοίου, ταῦτα, πάρεξ δὲ
[3, 91]   καὶ Τιανῖται κατοικοῦσι, τὰ δὲ  πρὸς   ἕω καὶ μεσημβρίαν Δαύνιοι* καὶ
[3, 16]   Μακεδόνων οἰκίαν ἔσπευδον ἀσφαλίσασθαι τὰ  πρὸς   ἕω τῆς Ἰταλίας πεπεισμένοι καταταχήσειν
[3, 49]   καὶ σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἀπρόσιτα.  πρὸς   ἣν ἀφικόμενος καὶ καταλαβὼν ἐν
[3, 93]   ὧν ἔμελλε ποιεῖσθαι τὴν πορείαν,  πρὸς   ἣν ἐκέλευε προσελαύνειν τοὺς βοῦς
[3, 37]   πρός τε τὰς δύσεις καὶ  πρὸς   Ἡρακλείους στήλας περιέχεται μὲν ὑπό
[3, 45]   μὲν ἱππεῖς προέθετο πάντας ὡς  πρὸς   θάλατταν, ἐφεδρείας ἔχοντας τάξιν, τὴν
[3, 17]   αὕτη κεῖται μὲν ἐπὶ τῷ  πρὸς   θάλατταν καθήκοντι πρόποδι τῆς ὀρεινῆς
[3, 98]   ἐστρατοπέδευε τῆς Ζακάνθης ἐν τοῖς  πρὸς   θάλατταν μέρεσιν, τοῦτον μὲν ἄκακον
[3, 44]   ἦν δὲ τῶν λεγομένων ἰσχυρότατα  πρὸς   θάρσος τῶν πολλῶν πρῶτον μὲν
[3, 22]   ὅσα πρὸς πλοίου ἐπισκευὴν  πρὸς   ἱερά, (ἐν πέντε δ´ ἡμέραις
[3, 23]   κατενεχθεὶς δέηταί του τῶν ἀναγκαίων  πρὸς   ἱερὰ καὶ πρὸς ἐπισκευὴν πλοίου,
[3, 75]   τὴν ἔξοδον. ἔπεμψαν δὲ καὶ  πρὸς   Ἱέρωνα περὶ βοηθείας, ὃς καὶ
[3, 107]   καὶ συμφερόντως δοκεῖν κεχειρικέναι τὸν  πρὸς   Ἰλλυριοὺς πόλεμον. προέθεντο δὲ στρατοπέδοις
[3, 109]   τοῖς κατὰ μέρος ἀκροβολισμοῖς ἴσους  πρὸς   ἴσους συμπίπτοντας τὸ πλεῖον ἐπικρατεῖν,
[3, 90]   ἀπέστη τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν  πρὸς   Καρχηδονίους, ἀλλὰ διετήρουν τὴν πίστιν,
[3, 98]   δεύτερος Ἰβήρων, κατὰ δὲ τὴν  πρὸς   Καρχηδονίους εὔνοιαν καὶ πίστιν πολύ
[3, 98]   δὲ τὴν τῶν Ἰβήρων πάντων  πρὸς   Καρχηδονίους εὔνοιαν, προϊδόμενον τὸ μέλλον
[3, 64]   δὲ τοῦτο γινώσκοντας ὅτι μέλλουσι  πρὸς   Καρχηδονίους κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον ἔχειν τὴν
[3, 118]   λοιποὶ πάντες ἀπέβλεπον ἤδη τότε  πρὸς   Καρχηδονίους· μεγάλας δ´ εἶχον ἐλπίδας
[3, 5]   κίνησις, ἐν Ῥωμαῖοι μὲν  πρὸς   Κελτίβηρας καὶ Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν πόλεμον,
[3, 16]   τὸ συμπεπολεμηκέναι καὶ μετεσχηκέναι τῶν  πρὸς   Κλεομένη κινδύνων Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν μὲν
[3, 65]   ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ κέρατος ἡτοιμάκει  πρὸς   κύκλωσιν. ἀμφοτέρων δὲ καὶ τῶν
[3, 5]   ἐξήνεγκαν πόλεμον, Καρχηδόνιοι δὲ τὸν  πρὸς   Μασαννάσαν βασιλέα τῶν Λιβύων· περὶ
[3, 68]   δὲ παρασκευὰς ἐποιεῖτο πάσας ὡς  πρὸς   μάχην, αὐτὸς δ´ ἐπιμελῶς συνήδρευε
[3, 65]   τὸν κονιορτὸν ἐξαιρόμενον εὐθέως συνετάττοντο  πρὸς   μάχην. μὲν οὖν Πόπλιος
[3, 31]   τῶν προγεγονότων περὶ ἑκάστους ὑπομνήσεως;  πρὸς   μὲν γὰρ τὸ παρὸν ἀεί
[3, 15]   πρὸς τὴν κατὰ Ῥωμαίων ἔχθραν,  πρὸς   μὲν ἐκείνους, ὡς κηδόμενος Ζακανθαίων,
[3, 20]   φρονεῖν αὐτοὺς εὐθέως ἐκ γενετῆς.  πρὸς   μὲν οὖν τὰ τοιαῦτα τῶν
[3, 47]   ἐπὶ πολὺ δι´ αὐλῶνος, οὗ  πρὸς   μὲν τὰς ἄρκτους Ἄρδυες Κελτοὶ
[3, 71]   εὐχερῶς λήσειν· οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι  πρὸς   μὲν τοὺς ὑλώδεις τόπους ὑπόπτως
[3, 23]   οὗ καθάπαξ ἐπέκεινα πλεῖν ὡς  πρὸς   μεσημβρίαν οὐκ οἴονται δεῖν οἱ
[3, 113]   λαμβάνων πᾶσι τὴν ἐπιφάνειαν τὴν  πρὸς   μεσημβρίαν. τοὺς μὲν οὖν τῶν
[3, 114]   τῆς μὲν τῶν Ῥωμαίων τάξεως  πρὸς   μεσημβρίαν, ὡς ἐπάνω προεῖπα, τῆς
[3, 14]   ἐκ τῆς Ἑλμαντικῆς οἱ διασωθέντες.  πρὸς   οὓς εἰ μὲν ἐκ παρατάξεως
[3, 24]   τῶν ἐφοδίων μὴ ἀδικείτω μηδένα  πρὸς   οὓς εἰρήνη καὶ φιλία ἐστὶ
[3, 24]   δέ τινες Καρχηδονίων λάβωσί τινας,  πρὸς   οὓς εἰρήνη μέν ἐστιν ἔγγραπτος
[3, 13]   κατ´ Ἰβηρίαν ὑφ´ αὑτοὺς ποιήσασθαι  πρὸς   πᾶν ἑτοίμως διέκειντο τὸ κατὰ
[3, 103]   δὲ τὸν Μάρκον ἐκπεφυσημένον καὶ  πρὸς   πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα καὶ καθόλου πολὺν
[3, 87]   παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐν χώρᾳ  πρὸς   πάντα τὰ γεννήματα διαφερούσῃ μεγάλην
[3, 90]   αὑτὸν τὸν μὲν Φάβιον κατελάλει  πρὸς   πάντας, ὡς ἀγεννῶς χρώμενον τοῖς
[3, 31]   δ´, εἰ μέν τις ὑπείληφεν  πρὸς   πᾶσαν περίστασιν αὐτάρκης ὑπάρχειν, καλὴν
[3, 96]   νῆας ἐξαπέστειλαν, κρίναντες ἀναγκαῖον εἶναι  πρὸς   πάσας τὰς ἐπιβολὰς ἀντέχεσθαι τῆς
[3, 10]   τις εἰς τοῦτο· σχεδὸν δὲ  πρὸς   πίστιν ἀρκοῦν ἔσται τὸ λέγεσθαι
[3, 22]   ἀγοράζειν μηδὲ λαμβάνειν πλὴν ὅσα  πρὸς   πλοίου ἐπισκευὴν πρὸς ἱερά,
[3, 25]   τὰ ὑπογεγραμμένα. ἐὰν συμμαχίαν ποιῶνται  πρὸς   Πύρρον ἔγγραπτον, ποιείσθωσαν ἀμφότεροι, ἵνα
[3, 86]   τὸ προϋπάρχον αὐτῷ μῖσος ἔμφυτον  πρὸς   Ῥωμαίους. ~ἐν καιρῷ καταστρατοπεδεύσας
[3, 48]   καὶ τὴν τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα  πρὸς   Ῥωμαίους ἐξητάκει σαφῶς, εἴς τε
[3, 35]   γὰρ τούτοις ἠπίστει διὰ τὴν  πρὸς   Ῥωμαίους εὔνοιαν. ἀπεμέρισε δὲ καὶ
[3, 77]   Ἰταλίαν, ἅμα δ´ ἀπαλλοτριοῦν τῆς  πρὸς   Ῥωμαίους εὐνοίας, ἐρεθίζειν δὲ τοὺς
[3, 69]   αὑτὸν φιλίαν, διαπεμπομένους δὲ καὶ  πρὸς   Ῥωμαίους καὶ πεπεισμένους τῷ τοιούτῳ
[3, 111]   μὲν γὰρ ἀπείρως διέκεισθε τῆς  πρὸς   Ῥωμαίους μάχης, ἔδει τοῦτο ποιεῖν,
[3, 78]   πολεμίαν, προφάσει μὲν διὰ τὴν  πρὸς   Ῥωμαίους ὀργήν, τὸ δὲ πλεῖον
[3, 33]   καὶ δυναστείᾳ χρῆσθαι ταῖς τε  πρὸς   Ῥωμαίους παρασκευαῖς, ἐὰν αὐτὸς χωρίζηταί
[3, 34]   ὑπολαμβάνων ἐν Ἰταλίᾳ συστήσασθαι τὸν  πρὸς   Ῥωμαίους πόλεμον, εἰ δυνηθείη διαπεράσας
[3, 44]   ἐπισπωμένων καὶ κοινωνήσειν ἐπαγγελλομένων τοῦ  πρὸς   Ῥωμαίους πολέμου, δεύτερον δὲ τὸ
[3, 34]   αὐτοῖς ἐκ τοῦ προγεγονότος πολέμου  πρὸς   Ῥωμαίους, ὑπὲρ οὗ διήλθομεν ἡμεῖς
[3, 40]   πάλαι μὲν οἷον λοχῶντες τὴν  πρὸς   Ῥωμαίους φιλίαν, οὐκ ἔχοντες δὲ
[3, 6]   Ἀντιόχου κατάπλουν εἰς Δημητριάδα τοῦ  πρὸς   Ῥωμαίους· ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´
[3, 92]   τὴν μὲν παρεμβολὴν ἐκ τοῦ  πρὸς   Ῥώμην μέρους εἶχε, ταῖς δὲ
[3, 30]   Καρχηδονίοις ὁμολογούμενον ὅτι στασιάσαντες Ζακανθαῖοι  πρὸς   σφᾶς οὐ Καρχηδονίοις ἐπέτρεψαν, καίπερ
[3, 73]   τοὺς προτεταγμένους τῶν ἰδίων καὶ  πρὸς   τὰ κέρατα προσπίπτοντες τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 93]   τοὺς λειτουργοὺς καὶ προσδεῖν ἐκέλευσε  πρὸς   τὰ κέρατα τοῖς βουσὶ τὰς
[3, 84]   τῶν γινομένων, καίπερ μεγάλην δυνάμενοι  πρὸς   τὰ ὅλα παρέχεσθαι χρείαν· ἀεὶ
[3, 58]   ἀνάγκην κατὰ προαίρεσιν ἐξίκοιτο  πρὸς   τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης, οὐδ´
[3, 56]   καὶ προσπολεμοῦντα τοῖς Βοίοις ἧκε  πρὸς   τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία
[3, 9]   μὴ πρὸς τὴν ἐπιγραφὴν ἀλλὰ  πρὸς   τὰ πράγματα βλέπωσιν. ἔνιοι γὰρ
[3, 93]   τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἧκε  πρὸς   τὰ στενὰ καὶ τὰς διεκβολάς.
[3, 118]   καὶ τῶν Ἰταλικῶν τετταρακοστὴ  πρὸς   ταῖς ἑκατὸν ὀλυμπιάσι δηλώσαντες· ὅταν
[3, 50]   εὐκαίρους τόπους, αὐτὸς μὲν καταστρατοπεδεύσας  πρὸς   ταῖς ὑπερβολαῖς ἐπέμενε, προέπεμψε δέ
[3, 93]   μὲν βοῦς ἐλαύνειν καὶ προσβάλλειν  πρὸς   τὰς ἀκρωρείας ἐπέταξε, τοὺς δὲ
[3, 46]   διακόψαντες τοὺς δεσμούς, οἷς προσήρτηντο  πρὸς   τὰς ἄλλας, καὶ τοῖς λέμβοις
[3, 50]   εἰς ὀκτακοσίους σταδίους ἤρξατο τῆς  πρὸς   τὰς Ἄλπεις ἀναβολῆς, καὶ συνέβη
[3, 65]   παρὰ τὸν ποταμὸν ἐκ τοῦ  πρὸς   τὰς Ἄλπεις μέρους, ἔχοντες εὐώνυμον
[3, 61]   πελάγους διὰ τῆς Ἰταλίας μέχρι  πρὸς   τὰς Ἄλπεις ὡς πολλὴ καὶ
[3, 110]   δὲ τρίτῳ πέραν, ἀπὸ διαβάσεως  πρὸς   τὰς ἀνατολάς, ἐβάλετο χάρακα, τῆς
[3, 37]   δ´ Εὐρώπη ταύταις ἀμφοτέραις ὡς  πρὸς   τὰς ἄρκτους ἀντιπαράκειται, κατὰ τὸ
[3, 114]   προεῖπα, τῆς δὲ τῶν Καρχηδονίων  πρὸς   τὰς ἄρκτους, ἑκατέροις ἀβλαβῆ συνέβαινε
[3, 91]   τῆς δὲ μεσογαίου τὰ μὲν  πρὸς   τὰς ἄρκτους Καληνοὶ καὶ Τιανῖται
[3, 23]   προκείμενον αὐτῆς τῆς Καρχηδόνος ὡς  πρὸς   τὰς ἄρκτους· οὗ καθάπαξ ἐπέκεινα
[3, 47]   ἀποκλίνουσι μέρεσι τῶν Ἄλπεων ὡς  πρὸς   τὰς ἄρκτους, ῥεῖ δὲ πρὸς
[3, 108]   πατρίδος ἀξίως. οἳ καὶ παραγενόμενοι  πρὸς   τὰς δυνάμεις καὶ συναθροίσαντες τὰ
[3, 37]   θαλάττης ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν ὡς  πρὸς   τὰς δύσεις. δ´ Εὐρώπη
[3, 37]   τῶν ἀνατολῶν παρήκουσα μὲν ἄχρι  πρὸς   τὰς δύσεις, κεῖται δ´ αὐτῆς
[3, 47]   πρὸς τὰς ἄρκτους, ῥεῖ δὲ  πρὸς   {τὰς} δύσεις χειμερινάς, ἐκβάλλει δ´
[3, 52]   ὥστε καὶ καθηγεμόσιν αὐτοῖς χρῆσθαι  πρὸς   τὰς ἑξῆς δυσχωρίας. προπορευομένων δ´
[3, 17]   εὐπορήσειν μὲν χορηγιῶν αὐτὸς ὑπελάμβανεν  πρὸς   τὰς ἐπιβολάς, προθυμίαν δ´ ἐνεργάσεσθαι
[3, 31]   σπουδάζων τοὺς συνεργήσοντας αὐτῷ παρορμήσαι  πρὸς   τὰς ἐπιβολάς; πῶς δ´ ἂν
[3, 99]   Ῥωμαίοις τοῦ περὶ τοὺς παῖδας  πρὸς   τὰς ἐπικειμένας ἐπιβολάς. καὶ τὰ
[3, 41]   στρατηγοὶ τῶν Ῥωμαίων ἑτοιμασάμενοι τὰ  πρὸς   τὰς ἰδίας ἐπιβολάς, ἐξέπλεον ἐπὶ
[3, 69]   σπουδάζων τοὺς ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους  πρὸς   τὰς Καρχηδονίων ἐλπίδας. Μετὰ δὲ
[3, 55]   ἤδη τὴν χιόνα τόπους διαφῆκε  πρὸς   τὰς νομάς, τοὺς δὲ Νομάδας
[3, 72]   γὰρ τέλειον στρατόπεδον παρ´ αὐτοῖς  πρὸς   τὰς ὁλοσχερεῖς ἐπιβολὰς ἐκ τοσούτων
[3, 96]   οὐ πολὺν χρόνον αὐτὸς ἀνεκομίσθη  πρὸς   τὰς πεζικὰς δυνάμεις· ~οἱ δ´
[3, 49]   ὑποδέσει κοσμήσας μεγάλην εὐχρηστίαν παρέσχετο  πρὸς   τὰς τῶν ὀρῶν ὑπερβολάς. τὸ
[3, 118]   περὶ αὐτῆς ἐξήγησιν. ἀλλὰ καὶ  πρὸς   τὰς τῶν πολιτευμάτων διορθώσεις καὶ
[3, 44]   ὧν μέλλουσι ποιεῖσθαι τοὺς ἀγῶνας  πρὸς   τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις. οἱ
[3, 55]   τὰ μὲν ἄκρα καὶ τὰ  πρὸς   τὰς ὑπερβολὰς ἀνήκοντα τελέως ἄδενδρα
[3, 93]   τοῖς πολεμίοις, ἐάν που συναντῶσι  πρὸς   τὰς ὑπερβολάς. κατὰ δὲ τὸν
[3, 94]   τῷ συνιδεῖν τὰ φῶτα προσβάλλοντα  πρὸς   τὰς ὑπερβολάς, νομίσαντες ταύτῃ ποιεῖσθαι
[3, 53]   ἱππεῦσι καὶ τοῖς ὑποζυγίοις προῆγε  πρὸς   τὰς ὑπερβολὰς τὰς ἀνωτάτω τῶν
[3, 51]   ἔρημον διὰ τὸ πάντας ἐκκληθῆναι  πρὸς   τὰς ὠφελείας ἐγκρατὴς ἐγένετο τῆς
[3, 16]   τῇ Ζακανθαίων πόλει. ~Διὸ καὶ  πρὸς   ταύτην ἁρμοζόμενοι τὴν ὑπόθεσιν
[3, 61]   Καρχηδονίων ὅτι Ζάκανθαν εἰλήφασιν, καὶ  πρὸς   ταύτην βεβουλευμένων τὴν ἔννοιαν, καὶ
[3, 104]   ὅτι παρέσται βοηθῶν ἐκ χειρὸς  πρὸς   ταύτην τὴν ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ τι
[3, 50]   εἴς τινα παρακειμένην πόλιν ἀπαλλάττονται,  πρὸς   ταύτην τὴν ὑπόθεσιν ἁρμοζόμενος συνεστήσατο
[3, 3]   ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν τοὺς Εὐμένει συστάντας  πρός   τε Προυσίαν καὶ Γαλάτας πολέμους,
[3, 37]   τῶν προειρημένων ὀρῶν τὸ συνάπτον  πρός   τε τὰς δύσεις καὶ πρὸς
[3, 97]   κατεστρατοπέδευσαν, λαβόντες τόπον εὐφυῶς κείμενον  πρός   τε τὴν ἀπὸ τῶν πολεμίων
[3, 51]   πολλὰ συνέβη τῶν χρησίμων αὐτῷ  πρός   τε τὸ παρὸν καὶ πρὸς
[3, 4]   γὰρ ὠφέλιμον τῆς ἡμετέρας ἱστορίας  πρός   τε τὸ παρὸν καὶ πρὸς
[3, 39]   τῆς ῥαχίας, πέρας ἐστὶ  πρὸς   τῇ καθ´ ἡμᾶς θαλάττῃ τῶν
[3, 44]   ὑπεναντίων κεκρατηκὼς παραυτίκα μὲν ἐγίνετο  πρὸς   τῇ παρακομιδῇ τῶν πέραν ἀπολειπομένων
[3, 60]   δυνάμεως, τῶν Ταυρίνων, οἳ τυγχάνουσι  πρὸς   τῇ παρωρείᾳ κατοικοῦντες, στασιαζόντων μὲν
[3, 86]   οὗ συνάπτει τὰ Γαλατικὰ πεδία  πρὸς   τὴν ἄλλην Ἰταλίαν, οὐ μακρὰν
[3, 39]   ὡς ἐπὶ τὰς πηγὰς ἕως  πρὸς   τὴν ἀναβολὴν τῶν Ἄλπεων τὴν
[3, 99]   παρέσται μετὰ τῶν ἐπιτηδείων  πρὸς   τὴν ἀνακομιδὴν τῶν παίδων. παραγενηθεὶς
[3, 90]   καταπλαγείσας ἤλπιζε τὰς πόλεις ὁρμήσειν  πρὸς   τὴν ἀπὸ Ῥωμαίων ἀπόστασιν. ἕως
[3, 99]   τε διαφερόντως τὸν Ἀβίλυγα καὶ  πρὸς   τὴν ἀποκατάστασιν τῶν ὁμήρων εἰς
[3, 22]   καὶ παρὰ Ῥωμαίοις τῆς νῦν  πρὸς   τὴν ἀρχαίαν ὥστε τοὺς συνετωτάτους
[3, 32]   ἐσχηκότα διαθέσεις, πάσας δὲ συννευούσας  πρὸς   τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν. ταῦτα δὴ
[3, 67]   πεπραγμένα τοῖς πολίταις, παρακαλέσοντας δὲ  πρὸς   τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν. ᾔδει γὰρ
[3, 71]   ἐπίσημα τῶν ὅπλων ὕπτια τιθέναι  πρὸς   τὴν γῆν, τὰς δὲ περικεφαλαίας
[3, 49]   τὸ δὲ μέγιστον, εὐλαβῶς διακειμένοις  πρὸς   τὴν διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων καλουμένων
[3, 46]   τῇ διὰ τῆς χέρσου φερούσῃ  πρὸς   τὴν διάβασιν ὁδῷ. τῶν δὲ
[3, 69]   συμπεσόντος αὖθις ἐγκλίναντες οἱ Κελτοὶ  πρὸς   τὴν ἑαυτῶν ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν.
[3, 97]   ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀσφάλειαν καὶ  πρὸς   τὴν ἐκ θαλάττης χορηγίαν· ὁμοῦ
[3, 75]   καὶ τοὺς Κελτοὺς πάντας ἀπονενευκέναι  πρὸς   τὴν ἐκείνων φιλίαν, τοὺς δὲ
[3, 55]   γόνασιν ταῖς χερσὶ προσεξερείσασθαι  πρὸς   τὴν ἐξανάστασιν, τότε καὶ μᾶλλον
[3, 95]   πεζικοῦ στρατεύματος τοὺς ἐπιτηδειοτάτους ἄνδρας  πρὸς   τὴν ἐπιβατικὴν χρείαν ἀνήχθη καὶ
[3, 9]   ἐκείνου βύβλους ὑπομνήσεως, ἵνα μὴ  πρὸς   τὴν ἐπιγραφὴν ἀλλὰ πρὸς τὰ
[3, 93]   τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δέ, ταῦτα  πρὸς   τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν παρασκευαζομένων τῶν
[3, 42]   προγεγενημένης κακοπαθείας, ἅμα δὲ παρασκευαζόμενοι  πρὸς   τὴν ἐπιοῦσαν χρείαν κατὰ τὸ
[3, 47]   πηγὰς ὑπὲρ τὸν Ἀδριατικὸν μυχὸν  πρὸς   τὴν ἑσπέραν νευούσας, ἐν τοῖς
[3, 49]   πορείαν ἀπὸ τῆς διαβάσεως ἧκε  πρὸς   τὴν καλουμένην Νῆσον, χώραν πολύοχλον
[3, 1]   τῆς ψυχῆς ἐκ τῶν ὅλων  πρὸς   τὴν κατὰ μέρος τῶν πραγμάτων
[3, 15]   ταῖς ἐπιβολαῖς, πάλαι δὲ παρωρμημένος  πρὸς   τὴν κατὰ Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς
[3, 42]   δὲ τὴν ἁρμόζουσαν ξυλείαν ἐξέλαβε  πρὸς   τὴν κατασκευὴν τῶν μονοξύλων· ἐξ
[3, 109]   συνεξακολουθοῦντα τούτοις, οὕτως ἑαυτοὺς παραστήσεσθε  πρὸς   τὴν μάχην ὡς τῆς πατρίδος
[3, 38]   ἐστι κατὰ τὸ συνεχὲς τὰ  πρὸς   τὴν μεσημβρίαν θαλάττῃ περιέχεται,
[3, 37]   αἱ χῶραι καθολικώτερον θεωρούμεναι τὸν  πρὸς   τὴν μεσημβρίαν τόπον ἐπέχουσι τῆς
[3, 55]   δὲ Νομάδας ἀνὰ μέρος προῆγε  πρὸς   τὴν οἰκοδομίαν καὶ μόλις ἐν
[3, 106]   ἐλλεῖπον πλῆθος ἔτι τῶν στρατιωτῶν  πρὸς   τὴν ὅλην ἐπιβολὴν παραχρῆμα καταγράψαντες
[3, 100]   τὰ τείχη, βουλόμενος σιτοβολίοις χρήσασθαι  πρὸς   τὴν παραχειμασίαν. τὴν δὲ δύναμιν
[3, 53]   τοῖς στίβοις ἑπόμενα καὶ συνάψαι  πρὸς   τὴν παρεμβολήν. ~τῆς δὲ χιόνος
[3, 51]   πλείστους ἐκ τοῦ κινδύνου προσέβαλε  πρὸς   τὴν πόλιν, ἐξ ἧς ἐποιήσαντο
[3, 19]   τινὲς μὲν αὐτῶν ἔφυγον ὡς  πρὸς   τὴν πόλιν, οἱ δὲ πλείους
[3, 78]   στρατηγός, πᾶς τις εὐλαβῶς εἶχε  πρὸς   τὴν πορείαν, ὑφορώμενος βάραθρα καὶ
[3, 82]   ἅμα μὲν εἰς τοὔμπροσθεν ὡς  πρὸς   τὴν Ῥώμην προῄει διὰ τῆς
[3, 100]   ἔτι δὲ τῆς ὥρας ἀκμαζούσης  πρὸς   τὴν συγκομιδήν, ἄπλετον συνέβαινε καθ´
[3, 10]   δ´ Ἀμίλκας πλεῖστα μὲν συνεβάλετο  πρὸς   τὴν σύστασιν τοῦ δευτέρου πολέμου,
[3, 118]   ποιησόμεθα λόγον, νομίζοντες οὐ μόνον  πρὸς   τὴν τῆς ἱστορίας σύνταξιν οἰκείαν
[3, 52]   τοῖς Ἕλλησιν. εὐλαβῶς δὲ διακείμενος  πρὸς   τὴν τοιαύτην πίστιν Ἀννίβας ἐξήτασε
[3, 43]   ἀλλήλους μετὰ κραυγῆς, διαγωνιζομένων δὲ  πρὸς   τὴν τοῦ ποταμοῦ βίαν, τῶν
[3, 60]   διὰ τοιούτων τόπων δαψιλῆ τὰ  πρὸς   τὴν τροφὴν οἷοί τ´ ἦσαν,
[3, 49]   καταταχῆσαι τοὺς ὑπεναντίους διὰ Τυρρηνίας  πρὸς   τὴν τῶν Ἄλπεων ὑπερβολήν. Ἀννίβας
[3, 44]   δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ  πρὸς   τὴν τῶν ἐλεφάντων διάβασιν προεχειρίσατο
[3, 97]   διάβασιν οἰκοῦντας τῶν Ἰβήρων ἧκον  πρὸς   τὴν τῶν Ζακανθαίων πόλιν, ἀποσχόντες
[3, 1]   δ´ ἐκ τῶν κατὰ μέρος  πρὸς   τὴν τῶν ὅλων ἐπιστήμην, ἀρίστην
[3, 99]   αὑτοῦ μετάθεσιν πολλοὺς Ἰβήρων παρώρμησε  πρὸς   τὴν τῶν Ῥωμαίων φιλίαν. Βώστωρ
[3, 105]   καὶ φυλακὴν ἐπιστήσαντες λοιπὸν ἤδη  πρὸς   τὴν χειμασίαν ἀσφαλῶς ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς
[3, 82]   καθεώρα, τόπους δ´ εὐφυεῖς συνεθεώρησε  πρὸς   τὴν χρείαν, ἐγίνετο πρὸς τὸ
[3, 107]   τόπων· ἐκ δὲ ταύτης ἀεὶ  πρὸς   τὴν χρείαν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον
[3, 106]   Ἰβηρίᾳ στρατηγοῖς πάντα τὰ κατεπείγοντα  πρὸς   τὴν χρείαν. οὗτοι μὲν οὖν
[3, 84]   προσπιπτόντων, οὐχ οἷον παραβοηθεῖν ἐδύναντο  πρός   τι τῶν δεομένων οἱ ταξίαρχοι
[3, 42]   ποταμὸν ἐπὶ διακόσια στάδια, παραγενόμενοι  πρός   τινα τόπον, ἐν συνέβαινε
[3, 48]   ποῦ πορεύεται τὸ παράπαν οὔτε  πρὸς   τίνας ἐγίνωσκε, τὸ δὲ πέρας,
[3, 103]   ὅλων δυσελπιστίας οἱονεὶ μεταβολήν τινα  πρὸς   τὸ βέλτιον αὐτοῖς προφαίνεσθαι, δεύτερον
[3, 114]   τὸ κέντημα τῆς καταφορᾶς ἴσχυε  πρὸς   τὸ βλάπτειν, δὲ Γαλατικὴ
[3, 100]   τοὺς προειρημένους τόπους. ἀφικόμενος δὲ  πρὸς   τὸ Γερούνιον, τῆς Λουκαρίας
[3, 73]   γὰρ παρατεταγμένοι καὶ νεαλεῖς ἀεὶ  πρὸς   τὸ δέον εὐχρήστως καὶ προθύμως
[3, 82]   συνεθεώρησε πρὸς τὴν χρείαν, ἐγίνετο  πρὸς   τὸ διακινδυνεύειν. ~ὄντος δὲ κατὰ
[3, 63]   δ´ ἡττωμένοις καὶ διὰ τὴν  πρὸς   τὸ ζῆν ἐπιθυμίαν ὑπομένουσι φεύγειν
[3, 60]   εἰς τοὔμπροσθεν καὶ πράττειν τι  πρὸς   τὸ θαρρῆσαι τοὺς βουλομένους μετέχειν
[3, 38]   εἰθίσμεθα συνεπιστρέφειν ἀεὶ τὰ πρόσωπα  πρὸς   τὸ κατὰ τὴν ἔνδειξιν ὑποδεικνύμενον,
[3, 64]   τῶν λεγομένων ἀλήθειαν ἐκθύμως ἐχόντων  πρὸς   τὸ κινδυνεύειν, ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν
[3, 17]   τούς τε στρατιώτας προθυμοτέρους ἐποίησε  πρὸς   τὸ κινδυνεύειν, τούς τε Καρχηδονίους
[3, 96]   νίκης, μετ´ οὐ πολὺ δὲ  πρὸς   τὸ κλίνειν ὥρμησαν. γὰρ
[3, 2]   ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ τελευταῖον καὶ  πρὸς   τὸ κρατήσαντας τῷ πολέμῳ Καρχηδονίων
[3, 69]   στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἀπαράσκευος ὢν  πρὸς   τὸ κρίνειν τὰ ὅλα καὶ
[3, 71]   ἀπεπίστευον, οὐκ εἰδότες ὅτι καὶ  πρὸς   τὸ λαθεῖν καὶ πρὸς τὸ
[3, 71]   τοὺς πολεμίους, βουλόμενος ἀναρίστους καὶ  πρὸς   τὸ μέλλον ἀπαρασκεύους λαβεῖν τοὺς
[3, 33]   βουλόμενος ἑτοίμους καὶ προθύμους παρασκευάζειν  πρὸς   τὸ μέλλον. δεύτερον δ´ Ἀσδρούβᾳ
[3, 17]   τὴν πολιορκίαν, πολλὰ προορώμενος εὔχρηστα  πρὸς   τὸ μέλλον ἐκ τοῦ κατὰ
[3, 4]   πρός τε τὸ παρὸν καὶ  πρὸς   τὸ μέλλον ἐν τούτῳ πλεῖστον
[3, 62]   τούτους δὲ κακῶς διετίθετο, παρασκευαζόμενος  πρὸς   τὸ μέλλον· καὶ γὰρ δεσμοὺς
[3, 76]   μεγάλην εὔνοιαν καὶ προθυμίαν ἐνειργάσατο  πρὸς   τὸ μέλλον. ~Καὶ τὰ μὲν
[3, 51]   πρός τε τὸ παρὸν καὶ  πρὸς   τὸ μέλλον. παραυτίκα μὲν γὰρ
[3, 109]   πρότερον ἔτους ἄρχοντας ἑτοίμους παρεσκευάκαμεν  πρὸς   τὸ μένειν καὶ μετέχειν τῶν
[3, 69]   βουλόμενος ἐκφέρειν τῆς σφετέρας προαιρέσεως  πρὸς   τὸ μὴ δεδιότας ἀπελπίζειν τὴν
[3, 68]   οὐ μὴν ἠπόρουν γε σκήψεων  πρὸς   τὸ μὴ δοκεῖν αὐτοῖς ἧτταν
[3, 2]   αὐτοῖς τοῦ πολιτεύματος ἰδιότης  πρὸς   τὸ μὴ μόνον ἀνακτήσασθαι τὴν
[3, 51]   συνέχον, φόβον ἐνειργάσατο τοῖς ἑξῆς  πρὸς   τὸ μὴ τολμᾶν αὐτῷ ῥᾳδίως
[3, 71]   καὶ πρὸς τὸ λαθεῖν καὶ  πρὸς   τὸ μηδὲν παθεῖν τοὺς ἐνεδρεύσαντας
[3, 109]   ἄνδρες, πάντων ὑμῖν παρεσκευασμένων  πρὸς   τὸ νικᾶν, ἑνὸς προσδεῖται τὰ
[3, 103]   δεδομένης ἀρχῆς αὐτῷ, διπλασίως παρωρμήθη  πρὸς   τὸ παραβάλλεσθαι (καὶ) κατατολμᾶν τῶν
[3, 17]   τούς τε Καρχηδονίους ἑτοίμους παρεσκεύασε  πρὸς   τὸ παραγγελλόμενον, αὐτός τε πολλὰ
[3, 64]   ὁρμὴν διαφῆκε, προσπαρακαλέσας ἑτοίμους εἶναι  πρὸς   τὸ παραγγελλόμενον. ~Τῇ δὲ κατὰ
[3, 49]   ὑπήκουσε, προδήλου σχεδὸν ὑπαρχούσης τῆς  πρὸς   τὸ παρὸν ἐσομένης αὐτῷ χρείας.
[3, 79]   συγκαταμίξας αὐτοῖς τὴν ἀποσκευήν, ἵνα  πρὸς   τὸ παρὸν εὐπορῶσι τῶν ἐπιτηδείων·
[3, 42]   ἥρμοσαν σχεδίας, ἀρκούσας τῇ χρείᾳ  πρὸς   τὸ παρόν· ἐφ´ αἷς διεκομίσθησαν
[3, 69]   τοῦ σίτου παραθέσεως τούτῳ μὲν  πρὸς   τὸ παρὸν ἐχρήσατο, τοὺς δὲ
[3, 74]   τὸ πλεῖστον μέρος τῶν ἱππέων  πρὸς   τὸ προειρημένον σύστημα ποιούμενοι τὴν
[3, 41]   κατὰ Μασσαλίαν τόπους, καὶ καθορμισθεὶς  πρὸς   τὸ πρῶτον στόμα τοῦ Ῥοδανοῦ,
[3, 43]   ἅπασιν ἅμα παρήγγελλε καὶ βιάζεσθαι  πρὸς   τὸ ῥεῦμα τοῖς ἐπὶ τῶν
[3, 19]   δὲ Δημήτριος ἔχων ἑτοίμους λέμβους  πρὸς   τὸ συμβαῖνον ἔν τισι τόποις
[3, 46]   χεῖλος πεφυκότα τῶν δένδρων ἐνάπτοντες,  πρὸς   τὸ συμμένειν καὶ μὴ παρωθεῖσθαι
[3, 39]   συνεπιδεικνυμένους. ~ἀφέμενοι δὲ τούτων τρεψόμεθα  πρὸς   τὸ συνεχὲς τῆς προκειμένης ἡμῖν
[3, 87]   ἐν πολλοῖς προσδέονται τῆς συγκλήτου  πρὸς   τὸ συντελεῖν τὰς ἐπιβολάς, οὗτος
[3, 5]   ἵνα συνδράμῃ τὰ τοῦ βίου  πρὸς   τὸ τὴν πρόθεσιν ἐπὶ τέλος
[3, 70]   ἐπὶ τῷ προτερήματι φιλοτίμως εἶχε  πρὸς   τὸ τὴν ταχίστην κρῖναι τὰ
[3, 110]   μὲν πηγὰς ἔχειν ἐν τοῖς  πρὸς   τὸ Τυρρηνικὸν κλίμασι τῆς Ἰταλίας,
[3, 46]   εἰθισμένων τοῖς Ἰνδοῖς μέχρι μὲν  πρὸς   τὸ ὑγρὸν ἀεὶ πειθαρχεῖν, εἰς
[3, 54]   κακοῖς· ἅμα δὲ τῷ παραγενέσθαι  πρὸς   τοιοῦτον τόπον, ὃν οὔτε τοῖς
[3, 20]   οὐδέν, εἰ μὴ νὴ Δία  πρὸς   τοῖς ἄλλοις τύχη καὶ
[3, 80]   Ἀρρητίνων πόλεως, τότε μὲν αὐτοῦ  πρὸς   τοῖς ἕλεσι κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος τήν
[3, 10]   ἄλλα χίλια καὶ διακόσια τάλαντα  πρὸς   τοῖς πρότερον ἐφ´ μὴ
[3, 97]   ἀρχῆς πρόθεσιν, ἐξαπέστελλον μετὰ σπουδῆς  πρὸς   τὸν ἀδελφὸν Γνάιον, κοινῇ πράξοντα
[3, 31]   καὶ κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν  πρὸς   τὸν ἀνθρώπινον βίον. διόπερ οὐχ
[3, 11]   ὑπόπτως ἔχοντος ἀεὶ καὶ μᾶλλον  πρὸς   τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό τις καιρὸς
[3, 11]   Ἀννίβαν, σπουδάζοντες εἰς ὑποψίαν ἐμβαλεῖν  πρὸς   τὸν Ἀντίοχον. καὶ συνέβη
[3, 98]   δὲ τούτοις ἕτερα καὶ πλείω  πρὸς   τὸν αὐτὸν τρόπον διαλεχθεὶς ἔπεισε
[3, 19]   νυκτὸς ἀπέπλευσε καὶ διεκομίσθη παραδόξως  πρὸς   τὸν βασιλέα Φίλιππον, παρ´
[3, 11]   λαβόμενον τῆς δεξιᾶς προσαγαγεῖν αὐτὸν  πρὸς   τὸν βωμὸν καὶ κελεύειν ἁψάμενον
[3, 99]   τοὺς ἐπιτηδείους τῶν φίλων ἧκε  πρὸς   τὸν Βώστορα καί, παραδοθέντων αὐτῷ
[3, 98]   ποιεῖται λόγους ὑπὲρ τῶν ὁμήρων  πρὸς   τὸν Βώστορα φάσκων, ἐπειδὴ διαβεβήκασι
[3, 95]   ἀμφοτέραις ἅμα ταῖς δυνάμεσι καταζεῦξαι  πρὸς   τὸν Ἴβηρα ποταμόν. Γνάιος δὲ
[3, 6]   Αἰτωλοὶ πρὸ τῆς Ἀντιόχου παρουσίας  πρὸς   τὸν κατὰ Ῥωμαίων; ἀλλ´ ἔστιν
[3, 34]   παρεκάλει τὰς δυνάμεις φανερῶς ἤδη  πρὸς   τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐμφανίζων
[3, 10]   πράγματα, σπουδάζων ταύτῃ χρήσασθαι παρασκευῇ  πρὸς   τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον. ἣν
[3, 6]   ἔτι ζῶν ἐνήργησε καὶ παρεσκευάσατο  πρὸς   τὸν κατὰ τῶν Περσῶν πόλεμον,
[3, 71]   λοιποὺς ἡγεμόνας ἁθροίσας ὁμοίως παρεκάλεσε  πρὸς   τὸν κίνδυνον καὶ πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι
[3, 112]   τούτοις παρωξύνετο, τά τε πλήθη  πρὸς   τὸν κίνδυνον ὁρμὴν εἶχεν καὶ
[3, 111]   πλειόνων εὐθαρσεῖς καὶ προθύμους εἶναι  πρὸς   τὸν κίνδυνον οὐδαμῶς μοι δοκεῖ
[3, 65]   καὶ τῶν ἱππέων φιλοτίμως διακειμένων  πρὸς   τὸν κίνδυνον, τοιαύτην συνέβη γενέσθαι
[3, 96]   οὕτως αὐτοὺς ὤνησε, θάρσος παριστάνουσα  πρὸς   τὸν κίνδυνον, ὡς ἔβλαψε τὴν
[3, 81]   ἄρδην, πολλοὶ δὲ διὰ τὴν  πρὸς   τὸν οἶνον ἐπιθυμίαν οὐδ´ ὑπνῶσαι
[3, 15]   ἀλλ´ ἐν Ἰβηρίᾳ, χρήσεσθαι δὲ  πρὸς   τὸν πόλεμον ὁρμητηρίῳ τῇ Ζακανθαίων
[3, 46]   φέρεσθαι κατὰ ποταμοῦ, βίᾳ δὲ  πρὸς   τὸν ῥοῦν κατέχοντες παρακομιεῖν καὶ
[3, 61]   αὐτοῖς τοῦ γινομένου, διαταραχθέντες παραχρῆμα  πρὸς   τὸν Τεβέριον εἰς τὸ Λιλύβαιον
[3, 99]   τὸν χάρακα τῶν πολεμίων ἧκε  πρὸς   τὸν τεταγμένον καιρὸν καὶ τόπον
[3, 74]   καὶ συνωθοῦντο κατὰ τὸν διωγμὸν  πρὸς   τὸν ὑποκείμενον ποταμόν. τούτου δὲ
[3, 63]   αὑτοὺς διαλαμβάνειν καὶ πάντας ἰέναι  πρὸς   τοὺς ἀγῶνας, μάλιστα μὲν νικήσοντας,
[3, 34]   καὶ πᾶν ὑπισχνεῖτο, διαπεμπόμενος ἐπιμελῶς  πρὸς   τοὺς δυνάστας τῶν Κελτῶν καὶ
[3, 115]   ἄνδρα καὶ κατὰ σπείρας στρεφόμενοι  πρὸς   τοὺς ἐκ τῶν πλαγίων προσπεπτωκότας
[3, 84]   ἀποδοὺς τὰ συνθήματα καὶ διαπεμψάμενος  πρὸς   τοὺς ἐν ταῖς ἐνέδραις συνεπεχείρει
[3, 19]   ὥρμησαν, κρίναντες ἐκ παρατάξεως διακινδυνεύειν  πρὸς   τοὺς ἐπὶ τὸν λόφον. οἱ
[3, 43]   οἱ δ´ ἠμύνοντο καὶ διεμάχοντο  πρὸς   τοὺς ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας δέ, κατὰ
[3, 60]   τῇ παρωρείᾳ κατοικοῦντες, στασιαζόντων μὲν  πρὸς   τοὺς Ἴνσομβρας ἀπιστούντων δὲ τοῖς
[3, 67]   πάντας τοὺς πέριξ Γαλάτας συμβήσεται  πρὸς   τοὺς Καρχηδονίους ἀπονεύειν, ἔγνω δεῖν
[3, 67]   κεφαλὰς ἀποτεμόντες τῶν τεθνεώτων ἀπεχώρουν  πρὸς   τοὺς Καρχηδονίους, ὄντες πεζοὶ μὲν
[3, 65]   κατὰ πρόσωπον ἐξ ἀρχῆς διαμαχόμενοι  πρὸς   τοὺς Καρχηδονίους, πολλοὺς μὲν αὑτῶν
[3, 76]   τῷ στόλῳ προσέσχε τῆς Ἰβηρίας  πρὸς   τοὺς κατὰ τὸ καλούμενον Ἐμπόριον
[3, 86]   τὴν τῶν Πικέντων ἧκεν δεκαταῖος  πρὸς   τοὺς κατὰ τὸν Ἀδρίαν τόπους,
[3, 116]   ἐμάχοντο κατὰ τὰς ἐπιφανείας στρεφόμενοι  πρὸς   τοὺς κεκυκλωκότας, ἀντεῖχον· ἀεὶ δὲ
[3, 73]   τὰ πλεῖστα βέλη κατὰ τὴν  πρὸς   τοὺς Νομάδας συμπλοκήν, τῶν δὲ
[3, 106]   καὶ παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς τοὺς νέους  πρὸς   τοὺς ὁλοσχερεῖς ἀγῶνας, τῷ καὶ
[3, 96]   ἀποπηδήσαντες ἐκ τῶν πλοίων ἐσῴζοντο  πρὸς   τοὺς παρατεταγμένους. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[3, 67]   τῆς φιλίας καὶ συμμαχίας ἔθετο  πρὸς   τοὺς παρόντας πίστεις· τούς γε
[3, 14]   ποιεῖσθαι τὴν μάχην τοὺς ἱππέας  πρὸς   τοὺς πεζούς. τέλος δὲ τοὔμπαλιν
[3, 96]   πρῶτον εἰς Σαρδόν´, ἐκεῖθεν δὲ  πρὸς   τοὺς περὶ Πίσας τόπους τῆς
[3, 97]   μεγάλα καὶ ταὐτομάτου συνεργήσαντος σφίσι  πρὸς   τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἐπειδὴ γὰρ
[3, 6]   καὶ πόθεν φῦναι συνέβη τὸν  πρὸς   τοὺς Πέρσας πόλεμον, εὐμαρὲς καὶ
[3, 6]   αἰτίαν εἶναί τις φήσει τοῦ  πρὸς   τοὺς Πέρσας πολέμου καὶ τὸν
[3, 6]   τὰς πρώτας ῥηθείσας ἡγητέον τοῦ  πρὸς   τοὺς Πέρσας πολέμου, πρόφασιν δὲ
[3, 101]   ἀπὸ τῆς πόλεως ἑκκαίδεκα σταδίους  πρὸς   τοὺς πολεμίους ἐπί τινος βουνοῦ
[3, 115]   ἅτε τοῦ μηνίσκου τὸ κύρτωμα  πρὸς   τοὺς πολεμίους ἔχοντος. πλὴν ἑπόμενοί
[3, 34]   κατοικούντων αὐτήν, ἔτι δὲ τὴν  πρὸς   τοὺς πολέμους τῶν ἀνδρῶν τόλμαν,
[3, 99]   ἐκείνοις Ἰβήρων διὰ τούτων εἰσῆλθε  πρὸς   τοὺς στρατηγούς. ἐκλογιζόμενος δὲ διὰ
[3, 98]   διὰ τοῦ συμβαίνοντος τὴν Καρχηδονίων  πρὸς   τοὺς συμμάχους αἵρεσιν καὶ μεγαλοψυχίαν.
[3, 117]   τοῖς ἐπιγενομένοις ὅτι κρεῖττόν ἐστι  πρὸς   τοὺς τῶν πολέμων καιροὺς ἡμίσεις
[3, 84]   συμπεσεῖσθαί τισιν, ἕως ἔλαθον ἐκπεσόντες  πρὸς   τοὺς ὑπερδεξίους τόπους. γενόμενοι δ´
[3, 21]   τότε Ῥωμαίων συμμάχους καὶ παρανεγίνωσκον  πρὸς   τοῦτο πλεονάκις τὰς συνθήκας. Ῥωμαῖοι
[3, 6]   καὶ προέθετο πολεμεῖν καὶ πάντα  πρὸς   τοῦτο τὸ μέρος ἡτοίμαζε. διόπερ
[3, 53]   τόπον ὑπάρχοι τῆς πορείας ταῦτα,  πρὸς   τοῦτο τὸ μέρος οὐκ ἐτόλμων
[3, 93]   καὶ δὴ περὶ ταῦτα καὶ  πρὸς   τούτοις ἐγίνετο τοῖς διαβουλίοις, διανοούμενος
[3, 70]   τὴν ἐσομένην ὁρμὴν τοῦ Τεβερίου  πρὸς   τούτοις ἦν. ~πάλαι δὲ συνεωρακὼς
[3, 49]   δὲ τοὺς πλείστους ἐσθῆτι καὶ  πρὸς   τούτοις ὑποδέσει κοσμήσας μεγάλην εὐχρηστίαν
[3, 107]   εἰς τὸν Αἰμίλιον ἀποβλέπειν καὶ  πρὸς   τοῦτον ἀπερείδεσθαι τὰς πλείστας ἐλπίδας
[3, 108]   δὲ τὰ πλεῖστα τῶν λεγομένων  πρὸς   τοῦτον τείνοντα τὸν νοῦν, τὸν
[3, 103]   ἀντιφιλονικοῦντα καὶ καθόλου πολὺν ὄντα  πρὸς   τῷ διακινδυνεύειν, αἵρεσιν αὐτῷ προύτεινε
[3, 94]   Μάρκος ἔτι λέγοντος αὐτοῦ ταῦτα  πρὸς   τῷ παραβάλλεσθαι καὶ τῷ διακινδυνεύειν
[3, 98]   πίστιν ἅμα καὶ χρείαν, ἐγίνετο  πρὸς   τῷ παρασπονδήσας τοὺς Καρχηδονίους ἐγχειρίσαι
[3, 71]   καὶ βάτους συνεχεῖς ἐπιπεφυκότας, ἐγίνετο  πρὸς   τῷ στρατηγεῖν τοὺς ὑπεναντίους. ἔμελλεν
[3, 111]   ἀψευστούντων ἡμῶν ἐν πᾶσι τοῖς  πρὸς   ὑμᾶς εἰρημένοις· δὲ νῦν
[3, 111]   ποιεῖν, καὶ μεθ´ ὑποδειγμάτων ἐγὼ  πρὸς   ὑμᾶς πολλοὺς διεθέμην λόγους· ὅτε
[3, 3]   δὲ καὶ τὸν μετ´ Ἀριαράθου  πρὸς   Φαρνάκην. οἷς ἑξῆς ἐπιμνησθέντες τῆς
[3, 3]   τὰς Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων ναυμαχίας  πρὸς   Φίλιππον, ἔτι δὲ τὸν Ῥωμαίων
[3, 40]   λοιποὶ τὰς μὲν ἀρχὰς ὥρμησαν  πρὸς   φυγήν· ἐπεὶ δὲ τῶν ψιλῶν
[3, 43]   τοῦ συμβαίνοντος ταχέως τραπέντες ὥρμησαν  πρὸς   φυγήν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν
[3, 12]   Ῥωμαίοις Ἀσδρούβαν τε τὸν τῆς  θυγατρὸς   ἄνδρα καὶ τὸν αὑτοῦ κατὰ
[3, 9]   θυμὸν τοῦ Βάρκα μὲν ἐπικαλουμένου,  πατρὸς   δὲ κατὰ φύσιν Ἀννίβου γεγονότος.
[3, 14]   ποιήσαιτο κατὰ τὰς Ἀμίλκου τοῦ  πατρὸς   ὑποθήκας καὶ παραινέσεις. ~Οἱ δὲ
[3, 82]   εἰς τὴν προκειμένην χώραν, εὐθέως  μετέωρος   ἦν Φλαμίνιος καὶ θυμοῦ
[3, 87]   καὶ τοῖς ἀνδράσιν λεγόμενος  λιμόψωρος   καὶ τοιαύτη καχεξία. διὸ γενόμενος
[3, 19]   διέτριβε τοῦ βίου μέρος, ἀνὴρ  θράσος   μὲν καὶ τόλμαν κεκτημένος, ἀλόγιστον
[3, 86]   ἐποίει διὰ τὸ προϋπάρχον αὐτῷ  μῖσος   ἔμφυτον πρὸς Ῥωμαίους. ~ἐν
[3, 115]   μὲν ἀρχὰς αὐτῶν τῶν εὐζώνων  ἔπισος   ἦν κίνδυνος, ἅμα δὲ
[3, 111]   ἔτι λόγος ὑμῖν ἰσχυρότερον παραστήσαι  θάρσος   αὐτῶν τῶν ἔργων; διὰ μὲν
[3, 96]   αἰγιαλὸν οὐχ οὕτως αὐτοὺς ὤνησε,  θάρσος   παριστάνουσα πρὸς τὸν κίνδυνον, ὡς
[3, 44]   δὲ τῶν λεγομένων ἰσχυρότατα πρὸς  θάρσος   τῶν πολλῶν πρῶτον μὲν
[3, 46]   παρεμπῖπτον ἀντέσχον, τὸ πολὺ καθ´  ὕδατος   ὀρθοὶ ποιούμενοι τὴν πορείαν. ~Περαιωθέντων
[3, 79]   καὶ τρεῖς νύκτας συνεχῶς δι´  ὕδατος   ποιούμενοι τὴν πορείαν· διαφερόντως γε
[3, 46]   κατὰ τὴν ἔμβασιν τοῦ ποταμοῦ,  πλάτος   ἐχούσας τὸ συναμφότερον ὡς πεντήκοντα
[3, 83]   συνεχεῖς, παρὰ δὲ τὰς εἰς  πλάτος   κατὰ μὲν τὴν ἀντικρὺ λόφον
[3, 1]   ὄντος γὰρ ἑνὸς ἔργου καὶ  θεάματος   ἑνὸς τοῦ σύμπαντος, ὑπὲρ οὗ
[3, 98]   πολλαπλασίαν, αὐτὸς γενόμενος χειριστὴς τοῦ  πράγματος.   ἀποκαθιστάνων γὰρ εἰς τὰς πόλεις
[3, 115]   ἐξ ἀσπίδος ἐπιπαρενέβαλλον, αὐτοῦ τοῦ  πράγματος   δέον ἦν ποιεῖν ὑποδεικνύντος.
[3, 75]   καὶ παραδόξου φανέντος αὐτοῖς τοῦ  πράγματος,   περὶ τὰς λοιπὰς παρασκευὰς διαφερόντως
[3, 85]   καὶ τοῦ ῥήματος καὶ τοῦ  πράγματος   ὑπάρχοντες τῆς ὁμολογουμένης ἥττης οὐ
[3, 43]   οἱ δὲ βάρβαροι, παραλόγου τοῦ  πράγματος   φανέντος αὐτοῖς, οἱ μὲν ἐπὶ
[3, 100]   ἕκαστον τοῖς ἰδίοις, ἐπιβολὴν τοῦ  τάγματος   τοῖς προκεχειρισμένοις ἐπὶ τὴν οἰκονομίαν
[3, 27]   Ῥωμαῖοι Καρχηδονίοις πόλεμον ἐξενέγκαντες ἕως  δόγματος   ἐπισυνθήκας ἐποιήσαντο τοιαύτας· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους
[3, 46]   προσήρμοζον, προτείνοντες τὴν κατασκευὴν τοῦ  ζεύγματος   εἰς τὸν πόρον. τὴν δ´
[3, 18]   τὸν καιρὸν τοιῷδέ τινι γένει  στρατηγήματος.   ποιησάμενος γὰρ τὸν ἐπίπλουν νυκτὸς
[3, 99]   τινος ἐκ τῆς τύχης γεγονότος  συνεργήματος   τοῖς Ῥωμαίοις τοῦ περὶ τοὺς
[3, 105]   θόρυβον ἐποίουν, ἅμα δὲ τοῦ  συνθήματος   ἀποδοθέντος τοῖς ἐν ταῖς ἐνέδραις,
[3, 61]   ἀπὸ μεσημβρίας. πανταχόθεν δὲ τοῦ  κινήματος   ἅμα γινομένου, καὶ τῶν συμβαινόντων
[3, 51]   ἀλλὰ καὶ κρημνώδους, ἀπὸ παντὸς  κινήματος   καὶ πάσης ταραχῆς ἐφέρετο κατὰ
[3, 85]   γὰρ χρόνων ἄπειροι καὶ τοῦ  ῥήματος   καὶ τοῦ πράγματος ὑπάρχοντες τῆς
[3, 20]   τοῦ γεγονότος κατὰ τοὺς Ζακανθαίους  ἀτυχήματος,   παραχρῆμα πρεσβευτὰς ἑλόμενοι κατὰ σπουδὴν
[3, 85]   Ῥώμην προσπεσόντος ἤδη τοῦ γεγονότος  ἀτυχήματος,   στέλλεσθαι μὲν ταπεινοῦν τὸ
[3, 57]   περὶ τοῦ καθ´ Ἡρακλέους στήλας  στόματος   οὐδὲν ἐπὶ πλεῖον εἰρήκαμεν οὔτε
[3, 39]   δὲ τοῦ καθ´ Ἡρακλείους στήλας  στόματος   οὗτος τόπος περὶ ὀκτακισχιλίους
[3, 112]   αὐτοῖς λόγια πᾶσι τότε διὰ  στόματος,   σημείων δὲ καὶ τεράτων πᾶν
[3, 70]   τούτοις αὐτὸς ὑγιασθεὶς ἐκ τοῦ  τραύματος   ἀληθινὴν παρέξεσθαι χρείαν ἤλπιζε τοῖς
[3, 66]   αὑτὸν δὲ βαρυνόμενον ὑπὸ τοῦ  τραύματος,   εἰς ἀσφαλὲς ἔκρινε δεῖν ἀποκαταστῆσαι
[3, 46]   περιεχόμενα δὲ πανταχόθεν ὑπὸ τοῦ  ῥεύματος   ἀπεδειλία καὶ μένειν ἠναγκάζετο κατὰ
[3, 43]   ἵνα τὸ πολὺ τῆς τοῦ  ῥεύματος   βίας ἀποδεχομένων τῶν λέμβων ἀσφαλεστέρα
[3, 46]   πόρον. τὴν δ´ ἀπὸ τοῦ  ῥεύματος   πλευρὰν ἠσφαλίζοντο τοῖς ἐκ τῆς
[3, 14]   τὸ κρατεῖν μὲν μᾶλλον τοῦ  ῥεύματος   τοὺς ἵππους, ἐξ ὑπερδεξίου δὲ
[3, 95]   καὶ λαβὼν ἐκ τοῦ πεζικοῦ  στρατεύματος   τοὺς ἐπιτηδειοτάτους ἄνδρας πρὸς τὴν
[3, 85]   τὸ συμβεβηκὸς οἱ προεστῶτες τοῦ  πολιτεύματος   ἠδυνάτουν διὰ τὸ μέγεθος τῆς
[3, 2]   μέγιστα συνεβάλετ´ αὐτοῖς τοῦ  πολιτεύματος   ἰδιότης πρὸς τὸ μὴ μόνον
[3, 118]   τοῖς ὅπλοις ἀρετῆς, τῇ τοῦ  πολιτεύματος   ἰδιότητι καὶ τῷ βουλεύεσθαι καλῶς
[3, 90]   παρὰ τοῖς συμμάχοις τοῦ Ῥωμαίων  πολιτεύματος.   ~Οὐ μὴν ἀλλ´ γ´
[3, 8]   δὲ πρώτους ἄνδρας ἐπὶ τοῦ  πολιτεύματος   προϊδομένους αὐτοῦ τὴν ἐπιβολὴν συμφρονῆσαι
[3, 3]   δὲ τῆς αὐξήσεως τοῦ Ῥοδίων  πολιτεύματος,   συγκεφαλαιωσόμεθα τὴν ὅλην διήγησιν ἅμα
[3, 104]   δὲ γινώσκων ἐκ τοῦ προγεγονότος  κατορθώματος   ὅτι παρέσται βοηθῶν ἐκ χειρὸς
[3, 64]   περί τε τοῦ τῆς πατρίδος  ἀξιώματος   καὶ τῶν προγονικῶν πράξεων, τὰ
[3, 81]   σκοπεῖν οὐχ ὅπου τι τοῦ  σώματος   γυμνόν, ἀλλὰ ποῦ τῆς ψυχῆς
[3, 49]   τὴν προσηγορίαν ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ  συμπτώματος.   μὲν γὰρ Ῥοδανός,
[3, 111]   τὸ πλῆθος ἐκ τοῦ προγεγονότος  ἐλαττώματος,   κρίνας προσδεῖσθαι παρακλήσεως τὸν καιρὸν
[3, 96]   Καρχηδόνιοι, προσπεσόντος αὐτοῖς τοῦ γεγονότος  ἐλαττώματος,   παραχρῆμα πληρώσαντες ἑβδομήκοντα νῆας ἐξαπέστειλαν,
[3, 46]   ἔτι τολμώντων, ἦγον διὰ τοῦ  χώματος   δύο προθέμενοι θηλείας, πειθαρχούντων αὐταῖς
[3, 46]   ῥύματα ταχέως ἀπέσπασαν ἀπὸ τοῦ  χώματος   τά τε θηρία καὶ τὰς
[3, 11]   τι πρᾶξαι κατ´ αὐτῶν  δυνατὸς   εἴη. ~ὁ μὲν οὖν Ἀντίοχος
[3, 86]   καιροὺς Γνάιος Σερουίλιος προκαθήμενος  ὕπατος   ἐπὶ τῶν κατ´ Ἀρίμινον τόπων—
[3, 65]   Νομαδικοὺς ἱππεῖς ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ  κέρατος   ἡτοιμάκει πρὸς κύκλωσιν. ἀμφοτέρων δὲ
[3, 116]   ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ  κέρατος   καὶ μετασχὼν ἐπί (τι) τοῦ
[3, 113]   τὸν ποταμὸν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ  κέρατος   κατέστησε, τοὺς δὲ πεζοὺς συνεχεῖς
[3, 115]   οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ  κέρατος   κλίναντες ἐπ´ ἀσπίδα καὶ τὴν
[3, 116]   δὲ Νομάδες ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ  κέρατος   προσπίπτοντες τοῖς ὑπεναντίοις ἱππεῦσι τοῖς
[3, 20]   τῆς Ζακανθαίων χώρας, τούτους κατὰ  κράτος   ἑαλωκυίας αὐτῆς τῆς πόλεως τότε
[3, 14]   μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας πολιορκήσας κατὰ  κράτος   εἷλε. μετὰ δὲ ταῦτα παραδόξως
[3, 17]   τέλος ἐν ὀκτὼ μησὶ κατὰ  κράτος   εἷλε τὴν πόλιν. κύριος δὲ
[3, 17]   τὸ μέλλον ἐκ τοῦ κατὰ  κράτος   ἑλεῖν αὐτήν. πρῶτον μὲν γὰρ
[3, 35]   ἑαυτὸν καί τινας πόλεις κατὰ  κράτος   ἑλών, ταχέως μὲν καὶ παρ´
[3, 18]   ἤρξατο πολιορκεῖν. λαβὼν δὲ κατὰ  κράτος   ἐν ἡμέραις ἑπτὰ παραχρῆμα πάντας
[3, 40]   ὑπὸ τῶν Βοίων πολιορκεῖται κατὰ  κράτος,   τὰ μὲν τῷ Ποπλίῳ προκεχειρισμένα
[3, 115]   ἀσπίδα καὶ τὴν ἐμβολὴν ἐκ  δόρατος   ποιούμενοι παρίσταντο παρὰ πλευρὰν τοῖς
[3, 109]   αὐτὸν τὸν ἀγῶνα καιρός ἐστι  δεινότατος,   τὰ δ´ ἐκ τῶν ἀποβαινόντων
[3, 91]   ποτε μακαριωτάτην γεγονυῖαν πόλιν Καπύην.  ἐπιεικέστατος   δὲ καὶ παρὰ τοῖς μυθογράφοις
[3, 63]   αὐτοῖς τῆς οἰκείας, δῆλον ὡς  ἀνυπόστατος   γίνοιτ´ ἂν τῶν ἀπηλπικότων
[3, 33]   μὲν οὐδὲν εἶπαν, δὲ  πρεσβύτατος   αὐτῶν δείξας τοῖς ἐν τῷ
[3, 112]   καὶ δυσχερῶς ἔφερε τὰς ὑπερθέσεις.  βαρύτατος   γὰρ δὴ πᾶσιν ἀνθρώποις
[3, 16]   Ἰλλυρίδα πράξεις κατὰ τὸ πρῶτον  ἔτος   τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος.
[3, 116]   Γνάιος, ἔπεσον, οἱ τὸ πρότερον  ἔτος   ὕπατοι γεγονότες, ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ
[3, 85]   ἔφερον. οὐ μὴν γε  σύγκλητος,   ἀλλ´ ἐπὶ τοῦ καθήκοντος ἔμενε
[3, 16]   ταύτην ἁρμοζόμενοι τὴν ὑπόθεσιν  σύγκλητος   ἔκρινεν ἀσφαλίσασθαι τὰ κατὰ τὴν
[3, 118]   δυνάμεως. οὐ μὴν γε  σύγκλητος   οὐδὲν ἀπέλειπε τῶν ἐνδεχομένων, ἀλλὰ
[3, 40]   συνέκλεισαν καὶ τούτους εἰς τὴν  Τάννητος   καλουμένην κώμην. τοῖς δ´ ἐν
[3, 61]   ἐπίστασις ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος οὐκ  εὐκαταφρόνητος.   ~Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον
[3, 9]   ἐκείνου γεγραμμένων; οὐχ ἕνεκα τῆς  πιθανότητος   τῶν εἰρημένων, ἀγωνιῶν μὴ πιστευθῇ
[3, 48]   περὶ τῆς ἐρημίας, ἔτι δ´  ἐρυμνότητος   καὶ δυσχωρίας τῶν τόπων ἔκδηλον
[3, 6]   ἀντίπαλον εὑρὼν ταῖς σφετέραις ἐπιβολαῖς  ἄπρακτος   ἠναγκάσθη μεταξὺ διὰ τὰς περὶ
[3, 36]   τὸ λεγόμενον ἐπ´ οὐδὲν γνώριμον,  ἀνυπότακτος   καὶ κωφὴ γίνεθ´ διήγησις.
[3, 117]   οἱ δὲ ζωγρηθέντες τῶν Ῥωμαίων  ἐκτὸς   ἐγένοντο τοῦ κινδύνου, καὶ διὰ
[3, 24]   Καλῷ ἀκρωτηρίῳ Μαστία Ταρσήιον· ὧν  ἐκτὸς   οἴονται δεῖν Ῥωμαίους μήτε λῄζεσθαι
[3, 117]   ἑάλωσαν εἰς μυρίους— οἱ δ´  ἐκτὸς   ὄντες τῆς μάχης— ἐξ αὐτοῦ
[3, 82]   τῶν τὰ ὅπλα φερόντων τοὺς  ἐκτὸς   παρεπομένους τῆς ὠφελείας χάριν, κομίζοντας
[3, 46]   δὲ συζευγνύντες ἄλλας ἐκ τῶν  ἐκτὸς   προσήρμοζον, προτείνοντες τὴν κατασκευὴν τοῦ
[3, 37]   ἡμᾶς θαλάττης ἕως εἰς τὴν  ἐκτός.   τὸ δὲ λοιπὸν μέρος τῆς
[3, 79]   τοιούτῳ τρόπῳ βραχὺ μέρος τῆς  νυκτὸς   ἀπεκοιμῶντο. οὐκ ὀλίγοι δὲ καὶ
[3, 19]   εἰς οὓς ἐμβὰς ἐπιγενομένης τῆς  νυκτὸς   ἀπέπλευσε καὶ διεκομίσθη παραδόξως πρὸς
[3, 19]   τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ τῆς  νυκτὸς   ἀποβάντες εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον
[3, 104]   ἐχόντων περικλάσεις κοιλότητας, ἐξέπεμψε τῆς  νυκτὸς   εἰς τὰς ἐπιτηδειοτάτας ὑποβολὰς ἀνὰ
[3, 71]   καὶ πεζοὺς ἄλλους τοσούτους ἐξαπέστειλε  νυκτὸς   εἰς τὴν ἐνέδραν, συστήσας ὁδηγοὺς
[3, 101]   τῶν πολεμίων παρεμβολῇ, τοῦτον ἔτι  νυκτὸς   ἐξαποστείλας περὶ δισχιλίους τῶν λογχοφόρων
[3, 42]   τοὺς ὑπεναντίους, ἐπιγενομένης τῆς τρίτης  νυκτὸς   ἐξαποστέλλει μέρος τι τῆς δυνάμεως,
[3, 18]   στρατηγήματος. ποιησάμενος γὰρ τὸν ἐπίπλουν  νυκτὸς   ἐπὶ τὴν νῆσον παντὶ τῷ
[3, 99]   ἀνακομιδὴν τῶν παίδων. παραγενηθεὶς δὲ  νυκτὸς   ἐπὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον
[3, 50]   τῶν πολεμίων κατεστρατοπέδευσε. τῆς δὲ  νυκτὸς   ἐπιγενομένης, συντάξας τὰ πυρὰ καίειν,
[3, 102]   διαγωνιάσας τοὺς Ῥωμαίους μὴ καταλαβόμενοι  νυκτὸς   ἔρημον ὄντα τὸν ἐπὶ τῷ
[3, 93]   κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς  νυκτὸς   εὐθέως ἐξῆγε τοὺς λειτουργοὺς καὶ
[3, 110]   σπείρας. τότε μὲν οὖν ἐπιγενομένης  νυκτὸς   ἐχωρίσθησαν ἀπ´ ἀλλήλων, οὐ κατὰ
[3, 67]   ἐάσαντες τὸ πλεῖον μέρος τῆς  νυκτὸς   καθωπλισμένοι περὶ τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν
[3, 83]   οὖν Ἀννίβας ταῦτα προκατασκευασάμενος τῆς  νυκτὸς   καὶ περιειληφὼς τὸν αὐλῶνα ταῖς
[3, 43]   μὴν ἀλλ´ ἐπιγενομένης τῆς πέμπτης  νυκτὸς   οἱ μὲν προδιαβάντες ἐκ τοῦ
[3, 99]   τῶν παίδων ἐκ τῆς Ζακάνθης,  νυκτὸς   ποιησάμενος τὴν ἔξοδον, ὡς θέλων
[3, 67]   τὸ μέλλον. διόπερ ἐπιγενομένης τῆς  νυκτὸς   ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο
[3, 102]   μηδένα ζωγρεῖν. Ἀννίβας δὲ τούτου  συμβάντος   εἰς ἀπορίαν ἐνεπεπτώκει μεγάλην· οὔτε
[3, 51]   συνήθειαν εἰς τὴν πόλιν. ~οὗ  συμβάντος   καὶ τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης, οἱ
[3, 74]   τὸν ὑποκείμενον ποταμόν. τούτου δὲ  συμβάντος   οἱ κατὰ μέσον τὸν κίνδυνον
[3, 13]   ταχέως ἐκράτησε τῆς πόλεως. οὗ  συμβάντος   οἱ λοιποὶ γενόμενοι καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν
[3, 73]   τῶν δυνάμεων εὔζωνοι. τούτου δὲ  συμβάντος   οἱ μὲν Ῥωμαῖοι κατὰ πολλοὺς
[3, 80]   τοῖς σφετέροις πράγμασιν, συνελογίζετο διότι  παραλλάξαντος   αὐτοῦ τὴν ἐκείνων στρατοπεδείαν καὶ
[3, 2]   τίνα τρόπον Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως  μεταλλάξαντος   τὸν βίον συμφρονήσαντες Ἀντίοχος καὶ
[3, 27]   Ῥωμαίοις. μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν,  λήξαντος   τοῦ Λιβυκοῦ πολέμου, Ῥωμαῖοι Καρχηδονίοις
[3, 47]   Μασσαλίας ἕως ἐπὶ τὸν τοῦ  παντὸς   Ἀδρίου μυχόν· ἃς τόθ´ ὑπεράρας
[3, 6]   τελευταῖον τῶν εἰρημένων. ἐγὼ δὲ  παντὸς   ἀρχὰς μὲν εἶναί φημι τὰς
[3, 108]   γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ νεοσυλλόγοις καὶ ἀοράτοις  παντὸς   δεινοῦ· τό τε μέγιστον, ἐπὶ
[3, 63]   τινὰ τρόπον ἑλομένοις τὸ ζῆν  παντὸς   κακοῦ καὶ πάσης ἀτυχίας μετασχεῖν.
[3, 51]   προσβολῆς ἀλλὰ καὶ κρημνώδους, ἀπὸ  παντὸς   κινήματος καὶ πάσης ταραχῆς ἐφέρετο
[3, 68]   τοῖς ἐπιτηδείοις, ἕτοιμον δ´ ἦν  παντὸς   κοινωνεῖν ἔργου καὶ κινδύνου τοῖς
[3, 7]   πραγμάτων, ἰᾶσθαι δὲ ῥᾷστόν ἐστιν  παντὸς   τὰς πρώτας ἐπιβολὰς καὶ διαλήψεις.
[3, 79]   εἰς τέλος ἀφροντίστως εἶχε περὶ  παντὸς   τοῦ σκευοφόρου, λογιζόμενος ὡς ἐὰν
[3, 101]   περὶ ταύτην, πρόχειρος ὢν ἐκ  παντὸς   τρόπου συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις. Ἀννίβας
[3, 32]   καὶ τὴν τοῦ πολέμου τοῦ  σύμπαντος   οἰκονομίαν καὶ διάθεσιν. ἀλλ´ οὐκ
[3, 1]   ἔργου καὶ θεάματος ἑνὸς τοῦ  σύμπαντος,   ὑπὲρ οὗ γράφειν ἐπικεχειρήκαμεν, τοῦ
[3, 97]   πέραν πραγμάτων, μεγάλα καὶ ταὐτομάτου  συνεργήσαντος   σφίσι πρὸς τοὺς περιεστῶτας καιρούς.
[3, 53]   οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τούτου  συγκυρήσαντος   πολύ τι πλῆθος καὶ τῶν
[3, 14]   πραγματικῶς καὶ νουνεχῶς ἐξ ὑποστροφῆς  ἀναχωρήσαντος   Ἀννίβου καὶ πρόβλημα ποιησαμένου τὸν
[3, 49]   πολλῆς ἐπικουρίας ἔτυχε παρὰ τοῦ  κρατήσαντος·   οὐ γὰρ μόνον σίτῳ καὶ
[3, 33]   ἐκβαλεῖν ἐκέλευσε. τοῦ δὲ Ῥωμαίου  φήσαντος   τὸν πόλεμον ἐκβαλεῖν, ἀνεφώνησαν ἅμα
[3, 105]   ἐβοήθει τοῖς κινδυνεύουσι. ταχὺ δὲ  συνεγγίσαντος   αὐτοῦ, πάλιν ἀναθαρρήσαντες οἱ Ῥωμαῖοι,
[3, 84]   Ἰβήρων καὶ λογχοφόρων Μαάρβα καὶ  περιστρατοπεδεύσαντος   τὴν κώμην, ποικίλης αὐτοῖς ἀπορίας
[3, 11]   ἐπὶ τὴν στρατείαν. ἀσμένως δὲ  κατανεύσαντος   αὐτοῦ καί τι καὶ προσαξιώσαντος
[3, 11]   κατανεύσαντος αὐτοῦ καί τι καὶ  προσαξιώσαντος   παιδικῶς, λαβόμενον τῆς δεξιᾶς προσαγαγεῖν
[3, 10]   θετέον αἰτίαν τοῦ μετὰ ταῦτα  συστάντος   πολέμου. Ἀμίλκας γὰρ προσλαβὼν τοῖς
[3, 68]   τῶν ὅλων ἐλπίδας. ὅθεν καὶ  συνάψαντος   τοῦ Τεβερίου καὶ τῶν μετ´
[3, 14]   ὧν ἡττηθέντων οὐδεὶς ἔτι τῶν  ἐντὸς   Ἴβηρος ποταμοῦ ῥᾳδίως πρὸς αὐτοὺς
[3, 76]   τούτοις ἀπολελειμμένης, πάντας δὲ τοὺς  ἐντὸς   Ἴβηρος ποταμοῦ συμμάχους ἐποιήσατο καὶ
[3, 76]   περὶ παρασκευὴν καὶ φυλακὴν τῶν  ἐντὸς   τοῦ ποταμοῦ τόπων, ποιούμενος τὴν
[3, 80]   αὐτοῦ τὴν ἐκείνων στρατοπεδείαν καὶ  καθέντος   εἰς τοὺς ἔμπροσθεν τόπους τὰ
[3, 87]   δ´ ἔστιν αὐτοκράτωρ στρατηγός, οὗ  κατασταθέντος   παραχρῆμα διαλύεσθαι συμβαίνει πάσας τὰς
[3, 3]   Ἀντιόχου στρατείαν εἰς Αἴγυπτον τοῦ  κληθέντος   Ἐπιφανοῦς καὶ τὸν Περσικὸν πόλεμον
[3, 41]   Ῥοδανοῦ διάβασιν. δὲ Πόπλιος,  διασαφηθέντος   αὐτῷ παρεῖναι τοὺς ὑπεναντίους, τὰ
[3, 105]   ἐποίουν, ἅμα δὲ τοῦ συνθήματος  ἀποδοθέντος   τοῖς ἐν ταῖς ἐνέδραις, πανταχόθεν
[3, 27]   πεποιῆσθαι τὴν διάβασιν, ἀγνοεῖ προφανῶς.  ~Συντελεσθέντος   τοίνυν τοῦ περὶ Σικελίας πολέμου
[3, 105]   περὶ δὲ τὴν κορυφὴν τοῦ  καταληφθέντος   λόφου χάρακα περιβαλόντες καὶ φυλακὴν
[3, 79]   Ἀννίβας δὲ μόλις ἐπὶ τοῦ  περιλειφθέντος   θηρίου διεσώθη μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας,
[3, 24]   τοὺς Ῥωμαίων λιμένας· ἐὰν δὲ  καταχθέντος   ἐπιλάβηται Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω. ὡσαύτως
[3, 84]   Τυρρηνίδα. μετὰ δὲ τὴν μάχην  ἀποσταλέντος   ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ μετὰ τῶν
[3, 43]   δὲ βάρβαροι, παραλόγου τοῦ πράγματος  φανέντος   αὐτοῖς, οἱ μὲν ἐπὶ τὰς
[3, 61]   πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ. διότι παραδόξου  φανέντος   αὐτοῖς τοῦ γινομένου, διαταραχθέντες παραχρῆμα
[3, 75]   τὸν κίνδυνον. διὸ καὶ παραδόξου  φανέντος   αὐτοῖς τοῦ πράγματος, περὶ τὰς
[3, 51]   κίνδυνον ἔστι σωτηρία τοῦ σκευοφόρου  διαφθαρέντος,   ἀναλαβὼν τοὺς προκατασχόντας τὴν νύκτα
[3, 1]   προειπόντες ὑπὲρ τῆς αὑτῶν πραγματείας.  ὄντος   γὰρ ἑνὸς ἔργου καὶ θεάματος
[3, 83]   χρείαν, ἐγίνετο πρὸς τὸ διακινδυνεύειν.  ~ὄντος   δὲ κατὰ τὴν δίοδον αὐλῶνος
[3, 66]   τοῖς ὑπεναντίοις. οὐδενὸς δὲ σφίσιν  ἀντεξάγοντος,   κατεστρατοπέδευσε, λαβὼν περὶ πεντήκοντα στάδια
[3, 94]   ἐν νῷ τιθέμενος Μάρκος ἔτι  λέγοντος   αὐτοῦ ταῦτα πρὸς τῷ παραβάλλεσθαι
[3, 64]   δὲ καὶ διὰ τὴν τοῦ  λέγοντος   πίστιν καὶ διὰ τὴν τῶν
[3, 107]   διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες ἀλλήλοις· ἤδη δὲ  παραδιδόντος   τοῦ καιροῦ τὴν ἐκ τῶν
[3, 69]   καιροὺς Ἀννίβας πραξικοπήσας πόλιν Κλαστίδιον,  ἐνδόντος   αὐτῷ τοῦ πεπιστευμένου παρὰ Ῥωμαίων,
[3, 42]   πλῆθος ἀναρίθμητον ἐγένετο πορθμείων, ἑκάστου  σπεύδοντος   μὴ προσδεῖσθαι τοῦ πέλας, ἐν
[3, 70]   ἀλλὰ τὸν ἴδιον ἔμελλε τοῦ  δέοντος   σφαλήσεσθαι προφανῶς. δ´ Ἀννίβας
[3, 106]   ἐποιήσαντο καὶ τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ  παραχειμάζοντος   ἐν τῷ Λιλυβαίῳ στόλου, διεπέμψαντο
[3, 43]   ἑκατέρου τοῦ μέρους τῆς πρύμνης  οἰακίζοντος,   ὥστε πλῆθος ἱκανὸν ἵππων συνδιακομίζεσθαι
[3, 89]   χρόνον δέ τινα μείνας, οὐδενὸς  ἐπεξιόντος   αὖθις ἀνεχώρησεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ
[3, 112]   δὲ χρόνον ἱκανὸν μείνας, οὐδενὸς  ἀντεξιόντος,   τὴν μὲν λοιπὴν δύναμιν αὖθις
[3, 85]   γε σύγκλητος, ἀλλ´ ἐπὶ τοῦ  καθήκοντος   ἔμενε λογισμοῦ καὶ διενοεῖτο περὶ
[3, 15]   προεγκαθημένας αὐτοῖς ὁρμὰς ὀλιγωροῦντες τοῦ  καθήκοντος.   πόσῳ γὰρ ἦν ἄμεινον οἴεσθαι
[3, 71]   καὶ τοῖς συνέδροις περὶ τοῦ  μέλλοντος   ἀγῶνος, συγκατατιθεμένων αὐτῷ πάντων ταῖς
[3, 31]   εὐτυχῇ, τήν γε περὶ τοῦ  μέλλοντος   ἐλπίδα μηδὲν ἂν ἐκ τῶν
[3, 68]   σπουδάζων εἰ δύναιτο κοινωνῆσαι τοῦ  μέλλοντος   κινδύνου. Ἀννίβας δὲ περὶ τετταράκοντα
[3, 61]   παρ´ ἑκάστοις ἐπίστασις ὑπὲρ τοῦ  μέλλοντος   οὐκ εὐκαταφρόνητος. ~Κατὰ δὲ τὸν
[3, 85]   λογισμοῦ καὶ διενοεῖτο περὶ τοῦ  μέλλοντος   πῶς καὶ τί πρακτέονἑκάστοις εἴη.
[3, 102]   μεγάλας ἐλπίδας ἔχων ὑπὲρ τοῦ  μέλλοντος.   τῇ δ´ ἐπαύριον ἐκλιπόντων τὸν
[3, 64]   χρὴ διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τοῦ  μέλλοντος   τοὺς ὀρθῶς λογιζομένους; καὶ μὴν
[3, 105]   τοῦ δ´ Ἀννίβου συνεχῶς μὲν  ἐπαποστέλλοντος   τοῖς ἐν τῷ λόφῳ τοὺς
[3, 51]   τὰς δυσχωρίας, ἐξεκλήθησαν ὑπὸ τοῦ  συμβαίνοντος   ἐξάπτεσθαι τῆς πορείας. τούτου δὲ
[3, 94]   τὰ φῶτα, μεῖζόν τι τοῦ  συμβαίνοντος   καὶ δεινότερον ἀναπλάττοντες καὶ προσδοκῶντες.
[3, 43]   καὶ διὰ τὸ παράδοξον τοῦ  συμβαίνοντος   ταχέως τραπέντες ὥρμησαν πρὸς φυγήν.
[3, 98]   τὴν ὄψιν τιθεὶς διὰ τοῦ  συμβαίνοντος   τὴν Καρχηδονίων πρὸς τοὺς συμμάχους
[3, 11]   Ἀντίοχον. καὶ συνέβη γενέσθαι.  προβαίνοντος   γὰρ τοῦ χρόνου, καὶ τοῦ
[3, 86]   πάθους κατὰ τὴν πόλιν ὡσανεὶ  φλεγμαίνοντος,   ἐπιγενομένης καὶ ταύτης τῆς περιπετείας
[3, 82]   χώρας, καὶ πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ  σημαίνοντος   τὴν καταφθορὰν αὐτῆς, ἐσχετλίαζε, δεινὸν
[3, 44]   καὶ μεγάλην ὁρμὴν καὶ προθυμίαν  ἐμφαίνοντος,   ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ τοῖς θεοῖς
[3, 117]   ἑάλωσαν δὲ τοιούτῳ τινὶ τρόπῳ.  καταλιπόντος   Ἀννίβου φυλακὴν ἀρκοῦσαν ἐπὶ τοῦ
[3, 64]   μὲν εἰληφότας πεῖραν ἐπὶ τοῦ  παρόντος   τῶν ὑπεναντίων, αὐτὸ δὲ τοῦτο
[3, 4]   ἀναδέξωνται, πολλάκις εἰς τὴν τοῦ  συμφέροντος   περιπεπτωκέναι μερίδα, προσθετέον ἂν εἴη
[3, 69]   καὶ τοὺς ἀκοντιστάς. τούτου δὲ  συμπεσόντος   αὖθις ἐγκλίναντες οἱ Κελτοὶ πρὸς
[3, 96]   προειρημένον κατόρθωμα. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι,  προσπεσόντος   αὐτοῖς τοῦ γεγονότος ἐλαττώματος, παραχρῆμα
[3, 40]   δεδογμένα καὶ τοὺς ῥηθέντας λόγους,  προσπεσόντος   δὲ θᾶττον προσεδόκων Ἀννίβαν
[3, 85]   ὅλων. Εἰς δὲ τὴν Ῥώμην  προσπεσόντος   ἤδη τοῦ γεγονότος ἀτυχήματος, στέλλεσθαι
[3, 40]   τοῖς δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ  προσπεσόντος   ὅτι τὸ τέταρτον στρατόπεδον περιειλημμένον
[3, 20]   ἔχειν καὶ δύναμιν. Ῥωμαῖοι δέ,  προσπεσόντος   σφίσι τοῦ γεγονότος κατὰ τοὺς
[3, 103]   ~Οἱ δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ,  προσπεσόντος   σφίσι τοῦ γεγονότος μειζόνως
[3, 11]   δυνάμεων, ἔτη μὲν ἔχειν ἐννέα,  θύοντος   δ´ αὐτοῦ τῷ Διὶ παρεστάναι
[3, 42]   ἐφ´ αἷς διεκομίσθησαν ἀσφαλῶς οὐδενὸς  κωλύοντος.   καταλαβόμενοι δὲ τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην
[3, 110]   τοῖς πολεμίοις, πολλὰ διαμαρτυρομένου καὶ  κωλύοντος   τοῦ Λευκίου. δ´ Ἀννίβας
[3, 11]   χρόνου, καὶ τοῦ βασιλέως ὑπόπτως  ἔχοντος   ἀεὶ καὶ μᾶλλον πρὸς τὸν
[3, 107]   παρὰ Ῥωμαίοις, ἑκάστου τῶν στρατοπέδων  ἔχοντος   ἄνδρας εἰς πεντακισχιλίους χωρὶς τῶν
[3, 80]   παρουσίαν τοῦ τὴν ἴσην ἀρχὴν  ἔχοντος.   ἐξ ὧν πολλοὺς αὐτὸν ὑπελάμβανε
[3, 1]   Ῥωμαίων δυναστείαν ἐγένετο, τούτου δ´  ἔχοντος   καὶ τὴν ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ
[3, 115]   τὸ κύρτωμα πρὸς τοὺς πολεμίους  ἔχοντος.   πλὴν ἑπόμενοί γε τούτοις οἱ
[3, 83]   εἰς μῆκος πλευρὰς ἑκατέρας βουνοὺς  ἔχοντος   ὑψηλοὺς καὶ συνεχεῖς, παρὰ δὲ
[3, 36]   πᾶσιν ἀνθρώποις ἐστὶν τοῦ  περιέχοντος   ἡμᾶς διαίρεσις καὶ τάξις, καθ´
[3, 38]   τὸ λεγόμενον, τεκμαιρομένους ἐκ τοῦ  περιέχοντος.   καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῆς ὁράσεως
[3, 37]   καὶ στηλῶν Ἡρακλείων, τοῦ δὲ  περιέχοντος   πέπτωκεν ὑπό τε τὴν μεσημβρίαν
[3, 37]   κεῖσθαι συμβέβηκε, πίπτειν δὲ τοῦ  περιέχοντος   ὑπὸ τὸ μεταξὺ διάστημα θερινῶν
[3, 100]   ἐδίδου τῶν ἐπαγγελιῶν, οὐδενὸς δὲ  προσέχοντος,   πολιορκεῖν ἐπεβάλετο. ταχὺ δὲ γενόμενος
[3, 118]   μετ´ ὀλίγας ἡμέρας, τοῦ φόβου  κατέχοντος   τὴν πόλιν, καὶ τὸν εἰς
[3, 70]   βουλόμενος προσλαβέσθαι καὶ τὴν τοῦ  συνάρχοντος   γνώμην ἐποιεῖτο λόγους περὶ τούτων
[3, 88]   τοῖς θεοῖς ἐξώρμησε μετὰ τοῦ  συνάρχοντος   καὶ τῶν ἐκ τοῦ καιροῦ
[3, 88]   καιροῖς, αὐτὸς δὲ μετὰ τοῦ  συνάρχοντος   παραλαβὼν τὰς δυνάμεις ἀντεστρατοπέδευσε τοῖς
[3, 110]   τὴν ἀπειρίαν ὑπὲρ τῆς ἐναντίας  ὑπάρχοντος   γνώμης, ἦν ἀμφισβήτησις καὶ δυσχρηστία
[3, 101]   μετὰ δὲ ταῦτα, γεωλόφου τινὸς  ὑπάρχοντος   μεταξὺ τῶν στρατοπέδων, ὃς εὐκαίρως
[3, 26]   Σικελίαν διάβασιν, μήτε γεγονότος μήθ´  ὑπάρχοντος   παράπαν ἐγγράφου τοιούτου μηδενός. ταῦτα
[3, 115]   πράγματος δέον ἦν ποιεῖν  ὑποδεικνύντος.   ἐξ οὗ συνέβη κατὰ τὴν
[3, 49]   ἀλλήλοις, ἐπισπωμένου τοῦ πρεσβυτέρου καὶ  παρακαλοῦντος   εἰς τὸ συμπρᾶξαι καὶ συμπεριποιῆσαι
[3, 7]   τί γὰρ ὄφελος ἰατροῦ κάμνουσιν  ἀγνοοῦντος   τὰς αἰτίας τῶν περὶ τὰ
[3, 70]   τοῖς τῶν Ῥωμαίων στρατοπέδοις, τρίτον  ἀδυνατοῦντος   ἔτι τοῦ Ποπλίου ποιήσασθαι τὸν
[3, 6]   πρώτη μὲν τῶν μετὰ  Ξενοφῶντος   Ἑλλήνων ἐκ τῶν ἄνω σατραπειῶν
[3, 72]   τοῦ Τρεβία ποταμοῦ διαβάσεως, καὶ  προσαναβεβηκότος   τῷ ῥεύματι διὰ τὸν ἐν
[3, 62]   τῶν αἰχμαλώτων τὸν τεθνεῶτα τοῦ  νενικηκότος,   ὡς πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν
[3, 112]   ὑπομενετέον. εἰς δὲ τὴν Ῥώμην  προσπεπτωκότος   ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις καὶ συμπλοκαὶ
[3, 85]   τὴν Ῥώμην προσπεσόντος ἤδη τοῦ  γεγονότος   ἀτυχήματος, στέλλεσθαι μὲν ταπεινοῦν
[3, 9]   πατρὸς δὲ κατὰ φύσιν Ἀννίβου  γεγονότος.   ἐκεῖνος γὰρ οὐχ ἡττηθεὶς τῷ
[3, 96]   δὲ Καρχηδόνιοι, προσπεσόντος αὐτοῖς τοῦ  γεγονότος   ἐλαττώματος, παραχρῆμα πληρώσαντες ἑβδομήκοντα νῆας
[3, 20]   Ῥωμαῖοι δέ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ  γεγονότος   κατὰ τοὺς Ζακανθαίους ἀτυχήματος, παραχρῆμα
[3, 103]   τῇ Ῥώμῃ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ  γεγονότος   μειζόνως κατὰ τὴν ἀλήθειαν,
[3, 26]   πρώτην εἰς Σικελίαν διάβασιν, μήτε  γεγονότος   μήθ´ ὑπάρχοντος παράπαν ἐγγράφου τοιούτου
[3, 99]   ἱκανοῦ τινος ἐκ τῆς τύχης  γεγονότος   συνεργήματος τοῖς Ῥωμαίοις τοῦ περὶ
[3, 111]   διατέτραπται τὸ πλῆθος ἐκ τοῦ  προγεγονότος   ἐλαττώματος, κρίνας προσδεῖσθαι παρακλήσεως τὸν
[3, 104]   σαφῶς δὲ γινώσκων ἐκ τοῦ  προγεγονότος   κατορθώματος ὅτι παρέσται βοηθῶν ἐκ
[3, 34]   ὑπάρχουσαν δυσμένειαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ  προγεγονότος   πολέμου πρὸς Ῥωμαίους, ὑπὲρ οὗ
[3, 40]   ἐκβαίνοντες ἐκ τοῦ πολέμου τοῦ  προγεγονότος,   ὑπὲρ οὗ τὴν ἐξήγησιν ἡμεῖς
[3, 24]   πρὸς οὓς εἰρήνη μέν ἐστιν  ἔγγραπτος   Ῥωμαίοις, μὴ ὑποτάττονται δέ τι
[3, 105]   τοὺς ἐν τῷ γεωλόφῳ κινδυνεύοντας,  ἀνύποπτος   ἦν τῶν ἐνεδρευόντων ὑποβολή.
[3, 62]   ἐξαίροντες εὔχοντο τοῖς θεοῖς, σπεύδων  ἕκαστος   αὐτὸς γενέσθαι τῶν λαχόντων. ἐπεὶ
[3, 61]   εἰς Τυρρηνίαν ὡς μακρὸς καὶ  δυσπαρακόμιστος   εἴη, πρὸς δὲ τούτοις τὴν
[3, 78]   οὐ μόνον τοῖς αἰφνιδίως ἰδοῦσι  δύσγνωστος   ἦν, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν
[3, 31]   ἐπίγνωσιν. πῶς γὰρ ἂν εἴτ´  αὐτὸς   ἀδικούμενός τις τῆς πατρίδος
[3, 93]   κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον  αὐτὸς   ἀναλαβὼν πρῶτα μὲν τὰ βαρέα
[3, 102]   ἀποσκευῆς καὶ τῶν παραθέσεων, ἔκρινεν  αὐτὸς   ἀναχωρεῖν καὶ πάλιν ἐκεῖ ποιεῖσθαι
[3, 96]   στόλον μετ´ οὐ πολὺν χρόνον  αὐτὸς   ἀνεκομίσθη πρὸς τὰς πεζικὰς δυνάμεις·
[3, 62]   εὔχοντο τοῖς θεοῖς, σπεύδων ἕκαστος  αὐτὸς   γενέσθαι τῶν λαχόντων. ἐπεὶ δ´
[3, 98]   δὲ χάριν αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν,  αὐτὸς   γενόμενος χειριστὴς τοῦ πράγματος. ἀποκαθιστάνων
[3, 71]   περὶ τοῦ καιροῦ τῆς ἐπιθέσεως·  αὐτὸς   δ´ ἅμα τῷ φωτὶ τοὺς
[3, 18]   αὑτοῦ φίλοις ἐνεχείρισε τὰς δυναστείας,  αὐτὸς   δ´ ἐκ τῶν ὑποτεταγμένων ἐπιλέξας
[3, 68]   ἐποιεῖτο πάσας ὡς πρὸς μάχην,  αὐτὸς   δ´ ἐπιμελῶς συνήδρευε τῷ Ποπλίῳ,
[3, 66]   μὲν ἐπέταξεν διακομίζειν τὸ πλῆθος,  αὐτὸς   δὲ διαβὰς εὐθέως ἐχρημάτιζε τοῖς
[3, 88]   βοηθεῖν ἀεὶ τοῖς ὑποπίπτουσι καιροῖς,  αὐτὸς   δὲ μετὰ τοῦ συνάρχοντος παραλαβὼν
[3, 49]   ἐπὶ τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις,  αὐτὸς   δὲ πάλιν ὑποστρέψας εἰς Ἰταλίαν
[3, 90]   χρώμενον τοῖς πράγμασιν καὶ νωθρῶς,  αὐτὸς   δὲ πρόθυμος ἦν παραβάλλεσθαι καὶ
[3, 44]   ἐλεφάντων διάβασιν προεχειρίσατο τοὺς ἐπιτηδείους.  αὐτὸς   δὲ συναγαγὼν τὰς δυνάμεις εἰσήγαγε
[3, 51]   καὶ ταλαιπώρως διήνυε τὰς δυσχωρίας,  αὐτὸς   δὲ συναθροίσας ὅσους ἠδύνατο πλείστους
[3, 92]   μετὰ τῆς τῶν τόπων εὐφυΐας,  αὐτὸς   δὲ τὸ πολὺ μέρος ἔχων
[3, 45]   ἐκ τοῦ χάρακος εἰς πορείαν.  αὐτὸς   δὲ τοὺς ἐλέφαντας ἐξεδέχετο καὶ
[3, 68]   ἐκ ποδὸς τὴν δύναμιν ἔχων  αὐτὸς   εἵπετο κατόπιν. οἱ μὲν οὖν
[3, 56]   ἐρρωμένως Ἀσδρούβᾳ, κατέπλευσε μετ´ ὀλίγων  αὐτὸς   εἰς Πίσας. ποιησάμενος δὲ τὴν
[3, 56]   πάντας οὐ πλείους ἑξακισχιλίων, ὡς  αὐτὸς   ἐν τῇ στήλῃ τῇ περὶ
[3, 104]   ἱππεῖς· ἑξῆς δὲ τούτοις κατόπιν  αὐτὸς   ἦγε συνεχῆ τὰ βαρέα τῶν
[3, 114]   Ἄννων· ἐπὶ δὲ τοῖς μέσοις  αὐτὸς   ἦν Ἀννίβας, ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ
[3, 9]   στρατόπεδα ταῖς ὁρμαῖς ἐφ´ ὧν  αὐτὸς   ἦν, διὰ δὲ τὴν ἐν
[3, 83]   κατὰ πρόσωπον τῆς πορείας λόφον  αὐτὸς   κατελάβετο καὶ τοὺς Ἴβηρας καὶ
[3, 33]   οἵᾳ μόλις ἂν χρήσαιτό τις  αὐτὸς   κεχειρικὼς τὰς κατὰ μέρος πράξεις,
[3, 9]   πολέμῳ τῇ ψυχῇ τῷ δοκεῖν  αὐτὸς   μὲν ἀκέραια διατετηρηκέναι τὰ περὶ
[3, 41]   δὲ βουλόμενος εἰδέναι τὴν ἀκρίβειαν,  αὐτὸς   μὲν ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις ἐκ
[3, 50]   οἱ βάρβαροι τοὺς εὐκαίρους τόπους,  αὐτὸς   μὲν καταστρατοπεδεύσας πρὸς ταῖς ὑπερβολαῖς
[3, 44]   ἀνεχώρησαν. μετὰ δὲ τούτους εἰσελθὼν  αὐτὸς   πρῶτον μὲν τῶν προγεγενημένων πράξεων
[3, 86]   πᾶσι μὲν ἐπεβάλετο τοῖς στρατοπέδοις  αὐτὸς   συνάπτειν, ἀδυνατῶν δὲ διὰ τὸ
[3, 116]   τῆς ὅλης παρατάξεως ἅμα μὲν  αὐτὸς   συνεπλέκετο καὶ προσέφερε τὰς χεῖρας
[3, 17]   ἑτοίμους παρεσκεύασε πρὸς τὸ παραγγελλόμενον,  αὐτός   τε πολλὰ τῶν χρησίμων μετὰ
[3, 63]   δυνάμεων ψυχαῖς, μετὰ ταῦτα προελθὼν  αὐτὸς   τούτου χάριν ἔφη παρεισάγειν τοὺς
[3, 70]   κατ´ ἐκείνων. πρὸς δὲ τούτοις  αὐτὸς   ὑγιασθεὶς ἐκ τοῦ τραύματος ἀληθινὴν
[3, 17]   τε τούτων εὐπορήσειν μὲν χορηγιῶν  αὐτὸς   ὑπελάμβανεν πρὸς τὰς ἐπιβολάς, προθυμίαν
[3, 33]   τε πρὸς Ῥωμαίους παρασκευαῖς, ἐὰν  αὐτὸς   χωρίζηταί που. τρίτον ὑπὲρ τῆς
[3, 70]   στρατηγοὺς φθάσαι παραλαβόντας τὴν ἀρχήν·  οὗτος   γὰρ ἦν χρόνος. διόπερ
[3, 87]   πρὸς τὸ συντελεῖν τὰς ἐπιβολάς,  οὗτος   δ´ ἔστιν αὐτοκράτωρ στρατηγός, οὗ
[3, 87]   δικτάτορι κατέστησαν ἱππάρχην Μάρκον Μινύκιον.  οὗτος   δὲ τέτακται μὲν ὑπὸ τὸν
[3, 116]   παραπλήσιον Ἀννίβας ἐποίει· καὶ γὰρ  οὗτος   ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτοις τοῖς
[3, 98]   τι διαφέρειν δοκῶν τῶν ἄλλων.  οὗτος   θεωρῶν τὰ πράγματα καὶ νομίσας
[3, 96]   Λιλύβαιον κατῆρε. καὶ τὸ λοιπὸν  οὗτος   μὲν αὐτοῦ συνορμίσας τὸν στόλον
[3, 76]   ἠνάγκασε φυγεῖν ἐπὶ τὰς ναῦς.  οὗτος   μὲν οὖν ἀναχωρήσας καὶ διαβὰς
[3, 39]   τοῦ καθ´ Ἡρακλείους στήλας στόματος  οὗτος   τόπος περὶ ὀκτακισχιλίους σταδίους.
[3, 70]   ἐγχειροῦντι πράγμασιν εἷς τρόπος ἐστὶν  οὗτος   σωτηρίας, τὸ συνεχῶς καινοποιεῖν ἀεὶ
[3, 8]   ἐπείπερ ἐξ ἀρχῆς δυσηρεστοῦντο, καθάπερ  οὗτός   φησιν, τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου πραττομένοις,
[3, 81]   ἐνέδραν, ἀπάτην ἕτοιμος γε  τοιοῦτος.   διόπερ εἴ τις δύναιτο συννοεῖν
[3, 81]   μάλιστα καὶ δι´ ὧν  εὐχείρωτος   ἔσθ´ προεστὼς τῶν πολεμίων,
[3, 84]   ὡσανεὶ προδεδομένους ὑπὸ τῆς τοῦ  προεστῶτος   ἀκρισίας. ἔτι γὰρ διαβουλευόμενοι τί
[3, 103]   ἀποδειλίασιν, ἀλλὰ παρὰ τὴν τοῦ  προεστῶτος   εὐλάβειαν γεγονέναι. διὸ καὶ τὸν
[3, 64]   προγονικῶν πράξεων, τὰ δὲ τοῦ  παρεστῶτος   καιροῦ τοιάδε. ἔφη γὰρ δεῖν
[3, 69]   δὲ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων  ἀπαράσκευος   ὢν πρὸς τὸ κρίνειν τὰ
[3, 71]   γὰρ τυχὸν ῥεῖθρον μετὰ βραχείας  ὀφρύος,   ποτὲ δὲ κάλαμοι καὶ πτέρεις
[3, 81]   τὸν κυβερνήτην, τὸ ὅλον αὐτανδρὶ  σκάφος   ὑποχείριον γίνεται τοῖς ἐχθροῖς, τὸν
[3, 81]   ἄλογος, ἔτι δὲ κενοδοξία καὶ  τῦφος   εὐχείρωτα μὲν τοῖς ἐχθροῖς, ἐπισφαλέστατα
[3, 41]   τὰ μὲν ἀπιστῶν διὰ τὸ  τάχος   τῆς παρουσίας, τὰ δὲ βουλόμενος
[3, 93]   ξηρᾶς καὶ παντοδαπῆς ὕλης κατὰ  τάχος   ὡς πλείστας καὶ τῶν ἐργατῶν
[3, 87]   τὸν αὐτοκράτορα, γίνεται δ´ οἱονεὶ  διάδοχος   τῆς ἀρχῆς ἐν τοῖς ἐκείνου
[3, 12]   δυνατὸς εἴη. ~ὁ μὲν οὖν  Ἀντίοχος   ἀκούσας καὶ δόξας αὐτοπαθῶς ἅμα
[3, 2]   κοινωνεῖν Καρχηδονίοις τῶν αὐτῶν ἐλπίδων,  Ἀντίοχος   δὲ καὶ Πτολεμαῖος Φιλοπάτωρ
[3, 2]   Αἴγαιον καὶ Καρίαν καὶ Σάμον,  Ἀντίοχος   δὲ τοῖς κατὰ Κοίλην Συρίαν
[3, 2]   βασιλέως μεταλλάξαντος τὸν βίον συμφρονήσαντες  Ἀντίοχος   καὶ Φίλιππος ἐπὶ διαιρέσει τῆς
[3, 74]   καὶ τῶν ἵππων διὰ τὸ  ψῦχος.   ~Ὁ δὲ Τεβέριος εἰδὼς μὲν
[3, 45]   τὴν ἀποσκευὴν ἀναθέμενος ἐπὶ τὰς  ναῦς   ἀνέζευξε παντὶ τῷ στρατεύματι καὶ
[3, 97]   καὶ τὸν πόλεμον αὔξειν, προχειρισάμενοι  ναῦς   εἴκοσι καὶ στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Πόπλιον
[3, 96]   Ῥωμαίων αὐτοῖς ἐκθύμως, τὰς μὲν  ναῦς   ἐξέβαλον εἰς τὸν αἰγιαλόν, αὐτοὶ
[3, 75]   τοὺς εὐκαίρους· παρεσκεύασαν δὲ καὶ  ναῦς   ἑξήκοντα πεντήρεις. Γνάιος δὲ Σερουίλιος
[3, 96]   θαλάττης, εἴκοσι δὲ καὶ πέντε  ναῦς   ἔχοντες τῶν πολεμίων. Τὰ μὲν
[3, 96]   πληρώμασι παρήγγελλον ἐμβαίνειν εἰς τὰς  ναῦς.   ἤδη δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων
[3, 49]   δὲ τετολμηκότας αὖθις ἐπὶ τὰς  ναῦς   ἠπείγετο καὶ παραγενόμενος ἐνεβίβαζε τὰς
[3, 95]   τὰς ὑπὸ τἀδελφοῦ καταλειφθείσας τριάκοντα  ναῦς   καὶ δέκα προσπεπληρωκὼς ἄλλας, ἀρχομένης
[3, 95]   συμπληρώσας δὲ πέντε καὶ τριάκοντα  ναῦς   καὶ λαβὼν ἐκ τοῦ πεζικοῦ
[3, 97]   τὸν πόλεμον ἐξαπέστειλαν τάς τε  ναῦς   καὶ τὸν Πόπλιον. ὃς καὶ
[3, 18]   πόλεως λιμένα. συνορῶντες δὲ τὰς  ναῦς   οἱ περὶ τὸν Δημήτριον καὶ
[3, 76]   λοιποὺς ἠνάγκασε φυγεῖν ἐπὶ τὰς  ναῦς.   οὗτος μὲν οὖν ἀναχωρήσας καὶ
[3, 95]   ὀγδοήκοντα σταδίους προαπέστειλε κατασκεψομένας δύο  ναῦς   ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς· καὶ γὰρ προκαθηγοῦντο
[3, 30]   σφᾶς οὐ Καρχηδονίοις ἐπέτρεψαν, καίπερ  ἐγγὺς   ὄντων αὐτῶν καὶ τὰ κατὰ
[3, 66]   παραγενόμενος δευτεραῖος ἀπὸ τῆς διαβάσεως  ἐγγὺς   τῶν πολεμίων τῇ τρίτῃ παρέταξε
[3, 61]   Πάδον μετὰ τῶν δυνάμεων καὶ  σύνεγγυς   εἶναι, τὸ μὲν πρῶτον ἠπίστει
[3, 65]   δευτέρᾳ διὰ τῶν προνομευόντων ὅτι  σύνεγγύς   εἰσιν ἀλλήλων, τότε μὲν αὐτοῦ
[3, 101]   τῶν στρατοπέδων, ὃς εὐκαίρως καὶ  σύνεγγυς   ἐπέκειτο τῇ τῶν πολεμίων παρεμβολῇ,
[3, 60]   αὐτῷ τοιοῦτον ἐνειργάσατο φόβον τοῖς  σύνεγγυς   κατοικοῦσιν τῶν βαρβάρων ὥστε πάντας
[3, 73]   ποιούμενος τὴν ἔφοδον. ~ἤδη δὲ  σύνεγγυς   ὄντων ἀλλήλοις, συνεπλέκησαν οἱ προκείμενοι
[3, 96]   ἤδη δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων  σύνεγγυς   ὄντων, σημήναντες πολεμικὸν ἀνήγοντο, κρίναντες
[3, 66]   τοῖς παραγεγονόσι πρεσβευταῖς ἀπὸ τῶν  σύνεγγυς   τόπων. ἅμα (γὰρ) τῷ γενέσθαι
[3, 67]   τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν ἐπιτίθενται τοῖς  σύνεγγυς   τῶν Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι. καὶ πολλοὺς
[3, 32]   τοὺς ὑπολαμβάνοντας δύσκτητον εἶναι καὶ  (δυς(   ανά) γνωστον τὴν ἡμετέραν πραγματείαν
[3, 5]   ἐπολέμησαν, δὲ τῶν Καππαδοκῶν  βασιλεὺς   Ἀριαράθης ἐκπεσὼν ἐκ τῆς ἀρχῆς
[3, 33]   ἂν κελεύσωσιν, ἀπολείψειν. δὲ  βασιλεὺς   τῶν Καρχηδονίων, ὁπότερον αὐτοῖς φαίνεται,
[3, 8]   ~Φάβιος δέ φησιν Ῥωμαϊκὸς  συγγραφεὺς   ἅμα τῷ κατὰ Ζακανθαίους ἀδικήματι
[3, 40]   αὑτῶν ὁμήρους. Λεύκιος δὲ Μάλιος  ἑξαπέλεκυς   ὑπάρχων καὶ προκαθήμενος ἐπὶ τῶν
[3, 51]   ἀνδρῶν ὡς ὑπὸ τῶν τόπων  πολὺς   ἐγίνετο φθόρος τῶν Καρχηδονίων, καὶ
[3, 42]   τὴν τῶν Καρχηδονίων διάβασιν. εἰς  οὓς   ἀποβλέπων Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος ἐκ
[3, 11]   ἔσται τὸ λέγεσθαι μέλλον. ~καθ´  οὓς   γὰρ καιροὺς καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας ὑπὸ
[3, 39]   Καινῆς πόλεως σταδίους περὶ ἐννακισχιλίους,  οὓς   ἔδει διελθεῖν αὐτόν. τούτων δὴ
[3, 40]   ἀπὸ Ῥωμαίων, ἐγκαταλιπόντες τοὺς ὁμήρους,  οὓς   ἔδοσαν ἐκβαίνοντες ἐκ τοῦ πολέμου
[3, 14]   τῆς Ἑλμαντικῆς οἱ διασωθέντες. πρὸς  οὓς   εἰ μὲν ἐκ παρατάξεως ἠναγκάσθησαν
[3, 62]   πλήθη παρήγαγεν νεανίσκους τῶν αἰχμαλώτων,  οὓς   εἰλήφει κακοποιοῦντας τὴν πορείαν ἐν
[3, 24]   ἐφοδίων μὴ ἀδικείτω μηδένα πρὸς  οὓς   εἰρήνη καὶ φιλία ἐστὶ (Καρχηδονίοις.
[3, 24]   τινες Καρχηδονίων λάβωσί τινας, πρὸς  οὓς   εἰρήνη μέν ἐστιν ἔγγραπτος Ῥωμαίοις,
[3, 19]   τούτους ἐποιήσατο τὴν ἀποχώρησιν. εἰς  οὓς   ἐμβὰς ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς ἀπέπλευσε
[3, 101]   περὶ δισχιλίους τῶν λογχοφόρων κατελάβετο.  οὓς   ἐπιγενομένης τῆς ἡμέρας συνιδὼν Μάρκος
[3, 76]   τῶν πόλεων. τῶν δὲ Καρχηδονίων,  οὓς   ἔχων ἐπὶ τούτων ἀπελείφθη τῶν
[3, 14]   τῶν ἀστυγειτόνων ἁθροισθέντων ἅμα τούτοις,  οὓς   ἠρέθισαν μάλιστα μὲν οἱ τῶν
[3, 98]   τις πραγμάτων περιπέτεια τοιάδε. ~καθ´  οὓς   καιροὺς Ἀννίβας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν
[3, 33]   χαλκώματι κατατεταγμένην ὑπ´ Ἀννίβου, καθ´  οὓς   καιροὺς ἐν τοῖς κατὰ τὴν
[3, 28]   τὸν Λιβυκὸν πόλεμον, ἐλύθη καθ´  οὓς   καιροὺς κομισάμενοι παρὰ Καρχηδονίων ἅπαντας
[3, 33]   δὲ τούτοις Βαλιαρεῖς (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα)  οὓς   κυρίως μὲν καλοῦσι σφενδονήτας, ἀπὸ
[3, 20]   τοὺς πατέρας εἰς τὸ συνέδριον,  οὓς   μετέχοντας τῶν διαβουλίων οὐδὲ τῶν
[3, 15]   ἀδίκως ἐπανέλοιντό τινας τῶν προεστώτων·  οὓς   οὐ περιόψεσθαι παρεσπονδημένους· πάτριον γὰρ
[3, 114]   καθοπλισμὸς τῶν μὲν Λιβύων Ῥωμαϊκός,  οὓς   πάντας Ἀννίβας τοῖς ἐκ τῆς
[3, 98]   τοὺς υἱεῖς τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν·  οὓς   πάντας εἰς τὴν Ζακανθαίων ἀπέθετο
[3, 15]   αὐτοὺς καιροὺς πεποιημένος ὑφ´ αὑτὸν  οὓς   προέθετο παρῆν αὖθις μετὰ τῶν
[3, 15]   τοὺς ἐπιταχθέντας ἅμα ταύτῃ φόρους,  οὓς   τοῖς καιροῖς συνεπιθέμενοι πρότερον ἀδίκως
[3, 93]   παρήγγειλε πάσας καὶ τοὺς μὲν  βοῦς   ἐλαύνειν καὶ προσβάλλειν πρὸς τὰς
[3, 93]   πρὸς ἣν ἐκέλευε προσελαύνειν τοὺς  βοῦς   ἐνεργῶς καὶ μετὰ βίας, ὅταν
[3, 42]   μονόξυλα πλοῖα πάντα καὶ τοὺς  λέμβους,   ὄντας ἱκανοὺς τῷ πλήθει διὰ
[3, 43]   ἐπεῖχε τῇ διαβάσει, τοὺς μὲν  λέμβους   πεπληρωκὼς τῶν πελτοφόρων ἱππέων, τὰ
[3, 19]   δὲ Δημήτριος ἔχων ἑτοίμους  λέμβους   πρὸς τὸ συμβαῖνον ἔν τισι
[3, 61]   ἱστορῶν τὴν ἀπὸ τοῦ Τυρρηνικοῦ  πελάγους   διὰ τῆς Ἰταλίας μέχρι πρὸς
[3, 63]   νικᾶν ἆθλον οὐχ ἵππους καὶ  σάγους,   ἀλλὰ τὸ πάντων ἀνθρώπων γενέσθαι
[3, 62]   δὲ τούτοις ἵππους παρέστησε καὶ  σάγους   εἰσήνεγκε πολυτελεῖς. κἄπειτα τῶν νεανίσκων
[3, 71]   νυκτὸς εἰς τὴν ἐνέδραν, συστήσας  ὁδηγοὺς   καὶ τἀδελφῷ διαταξάμενος περὶ τοῦ
[3, 99]   διὰ τούτων εἰσῆλθε πρὸς τοὺς  στρατηγούς.   ἐκλογιζόμενος δὲ διὰ πλειόνων τὴν
[3, 106]   τῶν ἀρχαιρεσίων ὥρας συνεγγιζούσης, εἵλοντο  στρατηγοὺς   οἱ Ῥωμαῖοι Λεύκιον Αἰμίλιον καὶ
[3, 70]   τῇ μάχῃ μήτε τοὺς ἐπικαθισταμένους  στρατηγοὺς   φθάσαι παραλαβόντας τὴν ἀρχήν· οὗτος
[3, 67]   πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτειναν, οὐκ  ὀλίγους   δὲ κατετραυμάτισαν· τέλος δὲ τὰς
[3, 69]   Ῥωμαῖοι βραχὺν ἐπισχόντες χρόνον ἀνέλυσαν,  ὀλίγους   μὲν αὑτῶν ἀποβαλόντες, πλείους δὲ
[3, 74]   ἦσαν, ὡς κατωρθωκότες· συνέβαινε γὰρ  ὀλίγους   μὲν τῶν Ἰβήρων καὶ Λιβύων,
[3, 118]   οἰκουμένης ἁπάσης ἐγκρατεῖς ἐγένοντο μετ´  ὀλίγους   χρόνους. διόπερ ἡμεῖς ταύτην μὲν
[3, 31]   ἐξακριβοῦν τοὺς ὑπὲρ τῶν τοιούτων  λόγους.   ἐγὼ δ´, εἰ μέν τις
[3, 108]   αὐτοπαθείας τοῦ Λευκίου διατιθεμένου τοὺς  λόγους.   ἦν δὲ τὰ πλεῖστα τῶν
[3, 63]   τό τε παράδειγμα καὶ τοὺς  λόγους   καὶ λαμβανόντων ὁρμὴν καὶ παράστασιν
[3, 111]   ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς πολλοὺς διεθέμην  λόγους·   ὅτε δὲ κατὰ τὸ συνεχὲς
[3, 20]   καὶ τοὺς εἰς ἑκάτερα ῥηθέντας  λόγους,   πάντων ἀτοπώτατον πρᾶγμα ποιοῦντες. πῶς
[3, 70]   τὴν τοῦ συνάρχοντος γνώμην ἐποιεῖτο  λόγους   περὶ τούτων πρὸς αὐτόν.
[3, 40]   τὰ δεδογμένα καὶ τοὺς ῥηθέντας  λόγους,   προσπεσόντος δὲ θᾶττον προσεδόκων
[3, 40]   οἰομένων δὲ δεῖν τούτων εἰς  λόγους   σφίσι συνελθεῖν, ὑπήκουσαν οἱ Βοῖοι.
[3, 98]   τὰ πρὸς αὐτὸν διακείμενον, ποιεῖται  λόγους   ὑπὲρ τῶν ὁμήρων πρὸς τὸν
[3, 15]   ἐχρῆτο, κατέφευγε δ´ εἰς προφάσεις  ἀλόγους·   ἅπερ εἰώθασι ποιεῖν οἱ διὰ
[3, 48]   τὰς πρώτας ὑποθέσεις ψευδεῖς καὶ  παραλόγους   λαμβάνειν, τούς τε συγγραφέας ἀνάγκη
[3, 93]   τῆς νυκτὸς εὐθέως ἐξῆγε τοὺς  λειτουργοὺς   καὶ προσδεῖν ἐκέλευσε πρὸς τὰ
[3, 15]   παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρεσβείαν καὶ  δοὺς   αὑτὸν εἰς ἔντευξιν διήκουε περὶ
[3, 86]   βάρος Γάιον Κεντήνιον κατὰ σπουδὴν  δοὺς   τετρακισχιλίους ἱππεῖς προεξαπέστειλε, βουλόμενος, εἰ
[3, 13]   τοῖς ὑποταττομένοις καὶ τὰ μὲν  δοὺς   τῶν ὀψωνίων τοῖς συστρατευομένοις τὰ
[3, 76]   ἐν Ταρράκωνι τὴν παραχειμασίαν ἐποιεῖτο.  διαδοὺς   δὲ τὴν λείαν ἴσως τοῖς
[3, 110]   μὲν οὖν Λεύκιος συνθεασάμενος  ἐπιπέδους   καὶ ψιλοὺς ὄντας τοὺς πέριξ
[3, 66]   θεωρῶν γὰρ τοὺς μὲν τόπους  ἐπιπέδους   ὄντας, τοὺς δ´ ὑπεναντίους ἱπποκρατοῦντας,
[3, 17]   παρακαλῶν τὰ πλήθη καὶ παραβόλως  διδοὺς   αὑτὸν εἰς τοὺς κινδύνους. πᾶσαν
[3, 85]   κύριος ἄνευ τῆς αὑτοῦ γνώμης  διδοὺς   τὴν ἀσφάλειαν τοῖς ὑποσπόνδοις, μετὰ
[3, 77]   συνεῖχεν, τὰ μέτρια τῶν ἐπιτηδείων  διδούς,   τοὺς δὲ συμμάχους αὐτῶν τὸ
[3, 46]   τὸν φόβον· ὧν τοὺς μὲν  Ἰνδοὺς   ἀπολέσθαι συνέβη πάντας, τοὺς δ´
[3, 84]   ἀποθέμενοι τὰ ὅπλα παρέδοσαν αὑτοὺς  ὑποσπόνδους,   ὡς τευξόμενοι τῆς σωτηρίας. Τὰ
[3, 48]   τινά φασιν ἐπιφανέντα συνυποδεῖξαι τὰς  ὁδοὺς   αὐτοῖς. ἐξ ὧν εἰκότως ἐμπίπτουσιν
[3, 47]   περὶ τὸν Ἀννίβαν ὑπέδειξε τὰς  ὁδούς,   ἐξαπορήσαντας ἂν καταφθαρῆναι πάντας, ὁμολογουμένως
[3, 48]   κατορθώσειν τοῖς ὅλοις, οὔτε τὰς  ὁδοὺς   οὔτε τόπους, ὡς οὗτοί φασιν,
[3, 84]   ἤδη τὴν τῶν ἐναντίων πρωτοπορείαν  ἀποδοὺς   τὰ συνθήματα καὶ διαπεμψάμενος πρὸς
[3, 47]   δυνάμενοι λαμβάνειν οὐδ´ ἔξοδον τοῦ  ψεύδους   θεοὺς καὶ θεῶν παῖδας εἰς
[3, 84]   πολεμίων. ~οὔσης δὲ τῆς ἡμέρας  ὀμιχλώδους   διαφερόντως, Ἀννίβας ἅμα τῷ τὸ
[3, 51]   τραχείας τῆς προσβολῆς ἀλλὰ καὶ  κρημνώδους,   ἀπὸ παντὸς κινήματος καὶ πάσης
[3, 72]   χειμερινὰς τροπὰς καὶ τῆς ἡμέρας  νιφετώδους   καὶ ψυχρᾶς διαφερόντως, τῶν δ´
[3, 91]   καὶ ἕτερα τῶν ἐπιφανῶν πεδίων·  θεούς   γε μὴν μάλιστα περὶ τούτων
[3, 112]   ἐν ταῖς περιστάσεσι Ῥωμαῖοι καὶ  θεοὺς   ἐξιλάσασθαι καὶ ἀνθρώπους καὶ μηδὲν
[3, 48]   καὶ ποιεῖν ἥρωάς τε καὶ  θεοὺς   ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν τὰς ἀρχὰς ἀπιθάνους
[3, 47]   λαμβάνειν οὐδ´ ἔξοδον τοῦ ψεύδους  θεοὺς   καὶ θεῶν παῖδας εἰς πραγματικὴν
[3, 25]   πρώτων συνθηκῶν Καρχηδονίους μὲν τοὺς  θεοὺς   τοὺς πατρῴους, Ῥωμαίους δὲ Δία
[3, 37]   καὶ Νεῖλος καὶ τὸ καθ´  Ἡρακλέους   στήλας στόμα. Νείλου μὲν οὖν
[3, 57]   τόπων οὔτε περὶ τοῦ καθ´  Ἡρακλέους   στήλας στόματος οὐδὲν ἐπὶ πλεῖον
[3, 39]   τὴν μεγάλην Σύρτιν, ἕως ἐφ´  Ἡρακλέους   στήλας. τοῦτο δὲ τὸ μῆκός
[3, 106]   γυμνάζειν καὶ παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς τοὺς  νέους   πρὸς τοὺς ὁλοσχερεῖς ἀγῶνας, τῷ
[3, 79]   δ´ ἐπιμελῶς ἐξητακὼς τεναγώδεις καὶ  στερεοὺς   ὑπάρχοντας τοὺς κατὰ τὴν δίοδον
[3, 71]   τι γένος ἀκανθῶν, οὐ μόνον  πεζοὺς   ἀλλὰ καὶ τοὺς ἱππεῖς ἐνίοτε
[3, 71]   μὲν ὄντας ἱππεῖς χιλίους καὶ  πεζοὺς   ἄλλους τοσούτους ἐξαπέστειλε νυκτὸς εἰς
[3, 33]   παρὰ τὸν Ὠκεανὸν χιλίους ὀκτακοσίους,  πεζοὺς   δὲ Λιβύων μυρίους χιλίους ὀκτακοσίους
[3, 69]   μὲν ἱππέων τὸ πλεῖστον μέρος,  πεζοὺς   δὲ σὺν τούτοις ἀκοντιστὰς εἰς
[3, 107]   ὁλοσχερεστέρα προφαίνηται χρεία, τοὺς μὲν  πεζοὺς   ἐν ἑκάστῳ στρατοπέδῳ ποιοῦσι περὶ
[3, 72]   πρὸ τῆς στρατοπεδείας τοὺς μὲν  πεζοὺς   ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν παρενέβαλε, περὶ
[3, 117]   τοιαύτην αἰτίαν. Λεύκιος ἀπέλιπε μυρίους  πεζοὺς   ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ παρεμβολῆς, ἵν´
[3, 47]   δὲ τούτοις ἐλέφαντας, ἀλλὰ μηδὲ  πεζοὺς   εὐζώνους εὐχερῶς ἂν διελθεῖν, ὁμοίως
[3, 117]   τῶν πολέμων καιροὺς ἡμίσεις ἔχειν  πεζούς,   ἱπποκρατεῖν δὲ τοῖς ὅλοις, μᾶλλον
[3, 69]   ἀμφοῖν ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρξειν, ἐξαποστέλλει  πεζοὺς   μὲν δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ Κελτοὺς
[3, 76]   παραλαβὼν ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως  πεζοὺς   μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς δὲ
[3, 60]   ἀπὸ τῆς τοῦ Ῥοδανοῦ διαβάσεως,  πεζοὺς   μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους καὶ τρισμυρίους
[3, 107]   (προχειρ( ίζονται. τὸ δὲ στρατόπεδον)  πεζοὺς   μὲν λαμβάνει περὶ τετρακισχιλίους, ἱππεῖς
[3, 35]   δὲ λοιπὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν εὔζωνον  πεζοὺς   μὲν πεντακισμυρίους ἱππεῖς δὲ πρὸς
[3, 35]   ἧς εἶχε τῷ μὲν Ἄννωνι  πεζοὺς   μυρίους ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ
[3, 56]   τῆς μὲν τῶν Λιβύων δυνάμεως  πεζοὺς   μυρίους καὶ δισχιλίους, τῆς δὲ
[3, 72]   ἴδιόν ἐστι τοῦτο· τοὺς δὲ  πεζοὺς   παρενέβαλε κατὰ τὰς εἰθισμένας παρ´
[3, 113]   δεξιοῦ κέρατος κατέστησε, τοὺς δὲ  πεζοὺς   συνεχεῖς τούτοις ἐπὶ τῆς αὐτῆς
[3, 14]   μάχην τοὺς ἱππέας πρὸς τοὺς  πεζούς.   τέλος δὲ τοὔμπαλιν ἐπιδιαβάντες οἱ
[3, 33]   καλουμένων ἀπέστειλεν ἄλλους εἰς Καρχηδόνα  πεζοὺς   τετρακισχιλίους, ὁμηρείας ἔχοντας καὶ βοηθείας
[3, 113]   Ῥωμαίων ἱππεῦσι, συνεχεῖς δὲ τούτοις  πεζοὺς   τοὺς ἡμίσεις τῶν ἐν τοῖς
[3, 71]   τῶν ἱππέων ἄνδρας ἑκατὸν καὶ  πεζοὺς   τοὺς ἴσους. ἔτι δὲ τῆς
[3, 104]   μὲν ἱππεῖς, ψιλοὺς δὲ καὶ  πεζοὺς   τοὺς πάντας εἰς πεντακισχιλίους. ἵνα
[3, 44]   πειθαρχοῦντας δὲ τοῖς παραγγέλμασιν ἄνδρας  ἀγαθοὺς   γίνεσθαι καὶ τῶν προγεγονότων ἔργων
[3, 86]   προσαγγελίας, καὶ μάλιστα τότε τοῦ  πάθους   κατὰ τὴν πόλιν ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος,
[3, 59]   γε τοὺς προγεγονότας καιροὺς τῆς  ἀληθοῦς   ἱστορίας ὑπὲρ τῶν προειρημένων, οὐκ
[3, 90]   βουλόμενος ἅμα μὲν ἀφ´ ὡρισμένου  πλήθους   ἐλαττοῦν ἀεὶ τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα
[3, 111]   διαλεχθείς, προθύμως αὐτὸν ἐπισημαινομένου τοῦ  πλήθους,   ἐπαινέσας καὶ δεξάμενος αὐτῶν τὴν
[3, 44]   προγεγονότων ἔργων ἀξίους. τοῦ δὲ  πλήθους   ἐπισημαινομένου καὶ μεγάλην ὁρμὴν καὶ
[3, 103]   Μάρκῳ διασαφηθείσης τῆς τε τοῦ  πλήθους   εὐνοίας καὶ τῆς παρὰ τοῦ
[3, 56]   τῇ στήλῃ τῇ περὶ τοῦ  πλήθους   ἐχούσῃ τὴν ἐπιγραφὴν ἐπὶ Λακινίῳ
[3, 65]   ἱππέων τότε συνεπατήθησαν ὑπὸ τοῦ  πλήθους   καὶ τῆς ἐπιφορᾶς τῶν Νομάδων·
[3, 105]   τῶν Ῥωμαίων εὐζώνων ὑπὸ τοῦ  πλήθους   τῶν ἱππέων, ἅμα μὲν οὗτοι
[3, 63]   τῶν πατρίδων, μνημονεύων δὲ τοῦ  πλήθους   τῶν μεταξὺ πολεμίων, εἰδὼς δὲ
[3, 107]   δύο στρατοπέδων καὶ τοῦ προειρημένου  πλήθους   τῶν συμμάχων κρίνουσι, σπανίως δὲ
[3, 18]   τὸν Δημήτριον καὶ καταφρονοῦντες τοῦ  πλήθους   ὥρμησαν ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ
[3, 31]   τις τῆς πατρίδος ἀδικουμένης  βοηθοὺς   εὕροι καὶ συμμάχους, εἴτε κτήσασθαί
[3, 38]   ἄλλως γράφοντας ἀγνοεῖν καὶ  μύθους   διατιθέναι νομιστέον. Ταῦτα μὲν οὖν
[3, 8]   Ῥωμαϊκὸς συγγραφεὺς ἅμα τῷ κατὰ  Ζακανθαίους   ἀδικήματι καὶ τὴν Ἀσδρούβου πλεονεξίαν
[3, 20]   σφίσι τοῦ γεγονότος κατὰ τοὺς  Ζακανθαίους   ἀτυχήματος, παραχρῆμα πρεσβευτὰς ἑλόμενοι κατὰ
[3, 21]   ἀμφοῖν ἀσφάλειαν εἶναι ῥητῶς κατατετάχθαι.  Ζακανθαίους   δὲ παρεδείκνυον οὐκ ὄντας τότε
[3, 14]   θέρει πάλιν ὁρμήσας ἐπὶ τοὺς  Οὐακκαίους   Ἑλμαντικὴν μὲν ἐξ ἐφόδου ποιησάμενος
[3, 5]   Ῥωμαῖοι μὲν πρὸς Κελτίβηρας καὶ  Οὐακκαίους   ἐξήνεγκαν πόλεμον, Καρχηδόνιοι δὲ τὸν
[3, 15]   γὰρ ἦν ἄμεινον οἴεσθαι δεῖν  Ῥωμαίους   ἀποδοῦναι σφίσι Σαρδόνα καὶ τοὺς
[3, 25]   μὲν τοὺς θεοὺς τοὺς πατρῴους,  Ῥωμαίους   δὲ Δία λίθον κατά τι
[3, 7]   μὴν τοῦ κατ´ Ἀντίοχον καὶ  Ῥωμαίους   δῆλον ὡς αἰτίαν μὲν τὴν
[3, 98]   μὲν ὑπ´ Ἀσδρούβου κωλύσων τοὺς  Ῥωμαίους   διαβαίνειν τὸν ποταμόν, οὐ θαρρήσας
[3, 12]   ἐναποδείξασθαι τὴν πατρῴαν ἔχθραν εἰς  Ῥωμαίους.   διὸ καὶ τοὺς ἐπὶ πραγμάτων
[3, 72]   αὐτοῖς τάξεις, ὄντας τοὺς μὲν  Ῥωμαίους   εἰς μυρίους ἑξακισχιλίους, τοὺς δὲ
[3, 117]   παραβοηθήσας καὶ τρεψάμενος συνέκλεισε τοὺς  Ῥωμαίους   εἰς τὴν ἰδίαν παρεμβολὴν καὶ
[3, 116]   καὶ κατέπληξε ταῖς ψυχαῖς τοὺς  Ῥωμαίους.   ἐν καιρῷ καὶ Λεύκιος
[3, 86]   προϋπάρχον αὐτῷ μῖσος ἔμφυτον πρὸς  Ῥωμαίους.   ~ἐν καιρῷ καταστρατοπεδεύσας παρὰ
[3, 89]   ἐν Ἰβηρίᾳ μάχας, δὶς δὲ  Ῥωμαίους   ἑξῆς καὶ τοὺς συμμάχους αὐτῶν,
[3, 48]   τὴν τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα πρὸς  Ῥωμαίους   ἐξητάκει σαφῶς, εἴς τε τὰς
[3, 35]   τούτοις ἠπίστει διὰ τὴν πρὸς  Ῥωμαίους   εὔνοιαν. ἀπεμέρισε δὲ καὶ τῆς
[3, 77]   ἅμα δ´ ἀπαλλοτριοῦν τῆς πρὸς  Ῥωμαίους   εὐνοίας, ἐρεθίζειν δὲ τοὺς δοκοῦντας
[3, 69]   φιλίαν, διαπεμπομένους δὲ καὶ πρὸς  Ῥωμαίους   καὶ πεπεισμένους τῷ τοιούτῳ τρόπῳ
[3, 23]   οἴονται δεῖν οἱ Καρχηδόνιοι τοὺς  Ῥωμαίους   μακραῖς ναυσὶ διὰ τὸ μὴ
[3, 111]   γὰρ ἀπείρως διέκεισθε τῆς πρὸς  Ῥωμαίους   μάχης, ἔδει τοῦτο ποιεῖν, καὶ
[3, 26]   ὑπάρχοιεν συνθῆκαι, καθ´ ἃς ἔδει  Ῥωμαίους   μὲν ἀπέχεσθαι Σικελίας ἁπάσης, Καρχηδονίους
[3, 102]   γὰρ Ἀννίβας διαγωνιάσας τοὺς  Ῥωμαίους   μὴ καταλαβόμενοι νυκτὸς ἔρημον ὄντα
[3, 24]   Μαστίας Ταρσηίου, μὴ λῄζεσθαι ἐπέκεινα  Ῥωμαίους   μηδ´ ἐμπορεύεσθαι μηδὲ πόλιν κτίζειν.
[3, 22]   τοῖς Καρχηδονίων συμμάχοις· μὴ πλεῖν  Ῥωμαίους   μηδὲ τοὺς Ῥωμαίων συμμάχους ἐπέκεινα
[3, 24]   Ταρσήιον· ὧν ἐκτὸς οἴονται δεῖν  Ῥωμαίους   μήτε λῄζεσθαι μήτε πόλιν κτίζειν.
[3, 8]   προειρημένης πόλεως ἅλωσιν παραγενέσθαι τοὺς  Ῥωμαίους,   οἰομένους δεῖν τὸν Ἀννίβαν
[3, 78]   προφάσει μὲν διὰ τὴν πρὸς  Ῥωμαίους   ὀργήν, τὸ δὲ πλεῖον διὰ
[3, 33]   δυναστείᾳ χρῆσθαι ταῖς τε πρὸς  Ῥωμαίους   παρασκευαῖς, ἐὰν αὐτὸς χωρίζηταί που.
[3, 16]   τὸν ἀπὸ Καρχηδονίων φόβον περιεστῶτα  Ῥωμαίους,   πάσας δ´ ἔχοντα τὰς ἐλπίδας
[3, 111]   μάχαις τηλικαύταις ἐξ ὁμολογουμένου νενικήκατε  Ῥωμαίους,   ποῖος ἂν ἔτι λόγος ὑμῖν
[3, 34]   ἐν Ἰταλίᾳ συστήσασθαι τὸν πρὸς  Ῥωμαίους   πόλεμον, εἰ δυνηθείη διαπεράσας τὰς
[3, 44]   καὶ κοινωνήσειν ἐπαγγελλομένων τοῦ πρὸς  Ῥωμαίους   πολέμου, δεύτερον δὲ τὸ τῆς
[3, 16]   τὴν Ἰλλυρίδα πόλεις τὰς ὑπὸ  Ῥωμαίους   ταττομένας, πεπλευκέναι δ´ ἔξω τοῦ
[3, 15]   ἅμα δὲ βουλόμενοι μὴ λανθάνειν  Ῥωμαίους   τὴν γινομένην εὔροιαν Καρχηδονίοις τῶν
[3, 72]   ἅμα τῷ συνιδεῖν διαβεβηκότας τοὺς  Ῥωμαίους   τὸν ποταμὸν προβαλόμενος ἐφεδρείαν τοὺς
[3, 20]   πῶς γὰρ οἷόν τ´ ἦν  Ῥωμαίους   τοὺς ἐνιαυτῷ πρότερον ἐπηγγελκότας πόλεμον
[3, 77]   ἐν τῇ Κελτικῇ τοὺς μὲν  Ῥωμαίους   τῶν ἐκ τῆς μάχης αἰχμαλώτων
[3, 34]   ἐκ τοῦ προγεγονότος πολέμου πρὸς  Ῥωμαίους,   ὑπὲρ οὗ διήλθομεν ἡμεῖς ἐν
[3, 115]   Ἀννίβου πρόνοιαν μέσους ἀποληφθῆναι τοὺς  Ῥωμαίους   ὑπὸ τῶν Λιβύων κατὰ τὴν
[3, 40]   μὲν οἷον λοχῶντες τὴν πρὸς  Ῥωμαίους   φιλίαν, οὐκ ἔχοντες δὲ τότε
[3, 109]   ἐλαττώματα γέγονεν οὐ διὰ τὸ  Ῥωμαίους   χείρους ἄνδρας εἶναι Καρχηδονίων, ἀλλὰ
[3, 6]   κατάπλουν εἰς Δημητριάδα τοῦ πρὸς  Ῥωμαίους·   ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές
[3, 63]   ὑπάρχειν, νῦν ἐστι περὶ  Ῥωμαίους,   ὥστε φεύγουσι πρόδηλον εἶναι τοῖς
[3, 100]   κατέφθειρε, τὰς δὲ πλείστας οἰκίας  ἀκεραίους   διεφύλαξε καὶ τὰ τείχη, βουλόμενος
[3, 68]   τῶν πεζικῶν στρατοπέδων ἀκεραίων ὄντων  ἀκεραίους   εἶναι διελάμβανον τὰς ὑπὲρ τῶν
[3, 48]   Ἀννίβᾳ τῷ τὰς μεγίστας ἐλπίδας  ἀκεραίους   ἔχοντι περὶ τῶν καθ´ αὑτὸν
[3, 61]   δεήσει πάντας ἐν Ἀριμίνῳ γενέσθαι  κοιταίους.   αὕτη δ´ ἔστι πόλις παρὰ
[3, 81]   ἔκπληξιν οὐ μόνον πόλεις καὶ  βίους   ἀναστάτους πεποιήκασιν, ἀλλὰ καὶ τὸ
[3, 81]   ἀλλὰ καὶ τοὺς ἰδίους καταπροΐενται  βίους   ἄρδην, πολλοὶ δὲ διὰ τὴν
[3, 4]   περί τε τοὺς κατ´ ἰδίαν  βίους   καὶ τὰς κοινὰς πολιτείας. δῆλον
[3, 88]   ἀπέχων τῶν πολεμίων περὶ πεντήκοντα  σταδίους.   ~Ἀννίβας δὲ συνεὶς τὴν παρουσίαν
[3, 103]   ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων, ἀπέχοντες ὡς δώδεκα  σταδίους.   ~Ἀννίβας δὲ τὰ μὲν ἀκούων
[3, 110]   δ´ ἐπιβαλόντες παρενέβαλον, περὶ πεντήκοντα  σταδίους   ἀποσχόντες τῶν πολεμίων. μὲν
[3, 110]   μὲν ἰδίας παρεμβολῆς περὶ δέκα  σταδίους   ἀποσχών, τῆς δὲ τῶν ὑπεναντίων
[3, 68]   κινδύνου. Ἀννίβας δὲ περὶ τετταράκοντα  σταδίους   ἀποσχὼν τῶν πολεμίων αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε.
[3, 39]   ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους καὶ μυρίους  σταδίους.   διαβάντες δὲ τὸν καθ´ Ἡρακλείους
[3, 39]   οὗτος τόπος περὶ ὀκτακισχιλίους  σταδίους.   ἐπὶ μὲν γὰρ Καινὴν πόλιν
[3, 50]   παρὰ τὸν ποταμὸν εἰς ὀκτακοσίους  σταδίους   ἤρξατο τῆς πρὸς τὰς Ἄλπεις
[3, 39]   νῦν βεβημάτισται καὶ σεσημείωται κατὰ  σταδίους   ὀκτὼ διὰ Ῥωμαίων ἐπιμελῶς· ἀπὸ
[3, 39]   τοὺς πάντας ἐκ Καινῆς πόλεως  σταδίους   περὶ ἐννακισχιλίους, οὓς ἔδει διελθεῖν
[3, 95]   ἐν ἀποστήματι περὶ τοὺς ὀγδοήκοντα  σταδίους   προαπέστειλε κατασκεψομένας δύο ναῦς ταχυπλοούσας
[3, 101]   προελθὼν ἀπὸ τῆς πόλεως ἑκκαίδεκα  σταδίους   πρὸς τοὺς πολεμίους ἐπί τινος
[3, 97]   τὴν τῶν Ζακανθαίων πόλιν, ἀποσχόντες  σταδίους   ὡς τετταράκοντα περὶ τὸ τῆς
[3, 81]   κοινὰς πράξεις, ἀλλὰ καὶ τοὺς  ἰδίους   καταπροΐενται βίους ἄρδην, πολλοὶ δὲ
[3, 44]   τῶν ἐλεφάντων διάβασιν προεχειρίσατο τοὺς  ἐπιτηδείους.   αὐτὸς δὲ συναγαγὼν τὰς δυνάμεις
[3, 99]   πατρίδας ἐχρήσαντο τούτῳ, συμπέμψαντες τοὺς  ἐπιτηδείους.   ὃς ἐπιπορευόμενος τὰς πόλεις καὶ
[3, 99]   μετὰ δὲ ταῦτα παραλαβὼν τοὺς  ἐπιτηδείους   τῶν φίλων ἧκε πρὸς τὸν
[3, 37]   ἰσημερινῆς καταφορᾶς, πίπτει καθ´  Ἡρακλείους   στήλας. αὗται μὲν οὖν αἱ
[3, 37]   τε τὰς δύσεις καὶ πρὸς  Ἡρακλείους   στήλας περιέχεται μὲν ὑπό τε
[3, 39]   σταδίους. διαβάντες δὲ τὸν καθ´  Ἡρακλείους   στήλας πόρον ὁμοίως ἐκεκρατήκεισαν καὶ
[3, 39]   Κελτούς. ἀπέχει δὲ τοῦ καθ´  Ἡρακλείους   στήλας στόματος οὗτος τόπος
[3, 19]   πρὸς τὴν πόλιν, οἱ δὲ  πλείους   ἀνοδίᾳ κατὰ τῆς νήσου διεσπάρησαν.
[3, 11]   ἐν αὐτοῖς. ἐν καὶ  πλείους   ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος Ἀννίβας τέλος ἐπὶ
[3, 74]   Ἰβήρων καὶ Λιβύων, τοὺς δὲ  πλείους   ἀπολωλέναι τῶν Κελτῶν· ὑπὸ δὲ
[3, 46]   τοιαύτη τις. ~πήξαντες σχεδίας καὶ  πλείους   ἀραρότως, τούτων δύο πρὸς ἀλλήλας
[3, 69]   ἀνέλυσαν, ὀλίγους μὲν αὑτῶν ἀποβαλόντες,  πλείους   δὲ τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες. ~Ὁ
[3, 26]   αὐτῶν ἐξεργάσασθαι διὰ τὸ καὶ  πλείους   διεψεῦσθαι τῆς ἀληθείας ἐν τούτοις,
[3, 82]   προενεβεβλήκει κατελπισμὸν τοῖς ὄχλοις ὥστε  πλείους   εἶναι τῶν τὰ ὅπλα φερόντων
[3, 33]   τῶν δὲ προειρημένων τοὺς μὲν  πλείους   εἰς τὰ Μεταγώνια τῆς Λιβύης,
[3, 105]   ἀπολελωκότες τῶν εὐζώνων, ἔτι δὲ  πλείους   ἐκ τῶν ταγμάτων καὶ τοὺς
[3, 106]   καὶ συμπλοκαὶ κατὰ μέρος ἐγίνοντο  πλείους,   ἐν αἷς εὐδοκίμουν οἱ προεστῶτες
[3, 56]   ἱππεῖς δὲ τοὺς πάντας οὐ  πλείους   ἑξακισχιλίων, ὡς αὐτὸς ἐν τῇ
[3, 102]   τῶν πολεμίων ἀποκτείνας, ἔτι δὲ  πλείους   ἐπὶ τῆς χώρας διεφθαρκώς, τότε
[3, 68]   συνέβη διαφθαρῆναι. νῦν δ´ οἱ  πλείους   ἔφθασαν διαβάντες τὸν Τρεβίαν ποταμόν·
[3, 14]   Ἀννίβαν ἐπὶ τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο  πλείους   δέκα μυριάδας ἀνθρώπων. ὧν
[3, 56]   οὐ μόνον ἄνδρας, ἔτι δὲ  πλείους   ἵππους καὶ ὑποζύγια. τέλος δὲ
[3, 85]   πεντακοσίους ἔπεσον, ὧν ἦσαν οἱ  πλείους   Κελτοί. ταῦτα δὲ πράξας διενοεῖτο
[3, 60]   καὶ τρισμυρίους ἔχων ἱππεῖς δὲ  πλείους   ὀκτακισχιλίων, σχεδόν που τὴν ἡμίσειαν
[3, 109]   ἐπικρατεῖν, ὁμοῦ δὲ πάντας παραταξαμένους  πλείους   ὄντας διπλασίους τῶν ὑπεναντίων
[3, 72]   ἐφ´ ἑκάτερον παρέστησε τὸ κέρας,  πλείους   ὄντας μυρίων σὺν τοῖς παρὰ
[3, 114]   δὲ τῶν πεζῶν οὐ πολὺ  πλείους   τετρακισμυρίων σὺν τοῖς Κελτοῖς. εἶχε
[3, 14]   τῶν γὰρ βαρβάρων ἐπιβαλομένων κατὰ  πλείους   τόπους βιάζεσθαι καὶ περαιοῦσθαι τὸν
[3, 18]   ἡγεμόνας καὶ προσαγαγὼν ἔργα κατὰ  πλείους   τόπους ἤρξατο πολιορκεῖν. λαβὼν δὲ
[3, 19]   ἰσχυρᾶς τῆς συμπλοκῆς προσεβοήθουν ἀεὶ  πλείους   τῶν ἐκ τῆς πόλεως· τέλος
[3, 33]   πόλεμον ἐκβαλεῖν, ἀνεφώνησαν ἅμα καὶ  πλείους   τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου, δέχεσθαι
[3, 113]   ὀκτὼ μυριάδας, ἱππεῖς δὲ μικρῷ  πλείους   τῶν ἑξακισχιλίων. Ἀννίβας δὲ κατὰ
[3, 65]   μὲν αὑτῶν ἀπολωλεκότες, ἔτι δὲ  πλείους   τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες, συνεπιθεμένων ἀπ´
[3, 85]   ἄλλων αἰχμαλώτων, συναγαγὼν πάντας, ὄντας  πλείους   τῶν μυρίων καὶ πεντακισχιλίων, πρῶτον
[3, 43]   ἐνεπίμπρασαν τὴν στρατοπεδείαν, οἱ δὲ  πλείους   ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς τὴν διάβασιν
[3, 39]   αἱ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολαί, περὶ  χιλίους   διακοσίους· ἃς ὑπερβαλὼν ἔμελλεν ἥξειν
[3, 39]   τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν περὶ  χιλίους   ἑξακοσίους· {ταῦτα γὰρ νῦν βεβημάτισται
[3, 76]   εἰς ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς δὲ περὶ  χιλίους)   καὶ καταλαβὼν ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς
[3, 71]   συνταχθέν, τούτους μὲν ὄντας ἱππεῖς  χιλίους   καὶ πεζοὺς ἄλλους τοσούτους ἐξαπέστειλε
[3, 85]   οἱ μὲν γὰρ πάντες εἰς  χιλίους   καὶ πεντακοσίους ἔπεσον, ὧν ἦσαν
[3, 117]   Ἴβηρες δὲ καὶ Λίβυες εἰς  χιλίους   καὶ πεντακοσίους, ἱππεῖς δὲ περὶ
[3, 35]   Ἄννωνι πεζοὺς μυρίους ἱππεῖς δὲ  χιλίους   καὶ τὰς ἀποσκευὰς ἀπέλιπε τούτῳ
[3, 33]   Μαυρουσίων τῶν παρὰ τὸν Ὠκεανὸν  χιλίους   ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ Λιβύων μυρίους
[3, 33]   ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ Λιβύων μυρίους  χιλίους   ὀκτακοσίους πεντήκοντα, Λιγυστίνους τριακοσίους, Βαλιαρεῖς
[3, 75]   πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε Κρῆτας καὶ  χιλίους   πελτοφόρους· πάντα δὲ καὶ πανταχόθεν
[3, 69]   δὲ Κελτοὺς καὶ Νομάδας εἰς  χιλίους,   προστάξας ἐπιδραμεῖν αὐτῶν τὴν χώραν.
[3, 94]   κατέβαλον μὲν τῶν Ῥωμαίων εἰς  χιλίους,   ῥᾳδίως δὲ τοὺς παρὰ σφῶν
[3, 69]   δὲ σὺν τούτοις ἀκοντιστὰς εἰς  χιλίους.   σπουδῇ δὲ τούτων προσμιξάντων πέραν
[3, 93]   τῆς λείας τοὺς εὐρωστοτάτους εἰς  δισχιλίους   ἁθροῖσαι πρὸ τῆς παρεμβολῆς. γενομένου
[3, 69]   αὑτοῖς ὑπάρξειν, ἐξαποστέλλει πεζοὺς μὲν  δισχιλίους,   ἱππεῖς δὲ Κελτοὺς καὶ Νομάδας
[3, 67]   Καρχηδονίους, ὄντες πεζοὶ μὲν εἰς  δισχιλίους,   ἱππεῖς δὲ μικρῷ λείποντες διακοσίων.
[3, 35]   ἱππεῖς δὲ περὶ μυρίους καὶ  δισχιλίους.   καὶ διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμὸν
[3, 117]   εἰς τὴν ἰδίαν παρεμβολὴν καὶ  δισχιλίους   μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινε, τῶν δὲ
[3, 56]   Λιβύων δυνάμεως πεζοὺς μυρίους καὶ  δισχιλίους,   τῆς δὲ τῶν Ἰβήρων εἰς
[3, 117]   οἱ Νομάδες ἐπανῆγον, ὄντας εἰς  δισχιλίους   τῶν εἰς φυγὴν τραπέντων ἱππέων.
[3, 101]   τοῦτον ἔτι νυκτὸς ἐξαποστείλας περὶ  δισχιλίους   τῶν λογχοφόρων κατελάβετο. οὓς ἐπιγενομένης
[3, 35]   μὲν πεντακισμυρίους ἱππεῖς δὲ πρὸς  ἐννακισχιλίους   ἦγεν διὰ τῶν Πυρηναίων λεγομένων
[3, 39]   ἐκ Καινῆς πόλεως σταδίους περὶ  ἐννακισχιλίους,   οὓς ἔδει διελθεῖν αὐτόν. τούτων
[3, 72]   τούτοις ἐξέπεμπε τοὺς πεζακοντιστὰς εἰς  ἑξακισχιλίους·   ἐκίνει δὲ καὶ τὴν λοιπὴν
[3, 39]   ἐστι τῆς παραλίας ὑπὲρ τοὺς  ἑξακισχιλίους   καὶ μυρίους σταδίους. διαβάντες δὲ
[3, 18]   τῶν ὑποτεταγμένων ἐπιλέξας τοὺς ἀνδρωδεστάτους  ἑξακισχιλίους   συνέστησε τούτους εἰς τὴν Φάρον.
[3, 72]   τοὺς μὲν Ῥωμαίους εἰς μυρίους  ἑξακισχιλίους,   τοὺς δὲ συμμάχους εἰς δισμυρίους.
[3, 40]   εἰς ἑκατέραν τὴν πόλιν εἰς  ἑξακισχιλίους·   ὧν τὴν μὲν μίαν ἔκτιζον
[3, 92]   αὐτῆς μὲν τῆς διεκβολῆς περὶ  τετρακισχιλίους   ἐπέστησε, παρακαλέσας χρήσασθαι τῇ προθυμίᾳ
[3, 72]   θεὶς τὸ κέρας, ὄντας εἰς  τετρακισχιλίους,   ἐπῄει τοῖς ὑπεναντίοις σοβαρῶς, ἐν
[3, 102]   περὶ τὸ Γερούνιον, ὄντας εἰς  τετρακισχιλίους,   ἧκε παραβοηθῶν. τότε δὲ μικρὸν
[3, 117]   Ἀννίβου Κελτοὶ μὲν ἔπεσον εἰς  τετρακισχιλίους,   Ἴβηρες δὲ καὶ Λίβυες εἰς
[3, 107]   στρατόπεδον) πεζοὺς μὲν λαμβάνει περὶ  τετρακισχιλίους,   ἱππεῖς δὲ διακοσίους. ἐπὰν δέ
[3, 86]   Γάιον Κεντήνιον κατὰ σπουδὴν δοὺς  τετρακισχιλίους   ἱππεῖς προεξαπέστειλε, βουλόμενος, εἰ δέοινθ´
[3, 33]   ἀπέστειλεν ἄλλους εἰς Καρχηδόνα πεζοὺς  τετρακισχιλίους,   ὁμηρείας ἔχοντας καὶ βοηθείας ἅμα
[3, 72]   λογχοφόρους καὶ Βαλιαρεῖς, ὄντας εἰς  ὀκτακισχιλίους,   ἐξῆγε τὴν δύναμιν. καὶ προαγαγὼν
[3, 76]   ἑαυτοῦ δυνάμεως πεζοὺς μὲν εἰς  ὀκτακισχιλίους   (ἱππεῖς δὲ περὶ χιλίους) καὶ
[3, 56]   τῆς δὲ τῶν Ἰβήρων εἰς  ὀκτακισχιλίους,   ἱππεῖς δὲ τοὺς πάντας οὐ
[3, 60]   Ῥοδανοῦ διαβάσεως, πεζοὺς μὲν εἰς  ὀκτακισχιλίους   καὶ τρισμυρίους ἔχων ἱππεῖς δὲ
[3, 39]   στόματος οὗτος τόπος περὶ  ὀκτακισχιλίους   σταδίους. ἐπὶ μὲν γὰρ Καινὴν
[3, 104]   καὶ πεζοὺς τοὺς πάντας εἰς  πεντακισχιλίους.   ἵνα δὲ μὴ πρῲ κατοπτευθῶσιν
[3, 84]   αὐλῶνα σχεδὸν εἰς μυρίους καὶ  πεντακισχιλίους,   οὔτ´ εἴκειν τοῖς παροῦσιν οὔτε
[3, 107]   ἐν ἑκάστῳ στρατοπέδῳ ποιοῦσι περὶ  πεντακισχιλίους,   τοὺς δ´ ἱππεῖς τριακοσίους. τῶν
[3, 107]   τῶν στρατοπέδων ἔχοντος ἄνδρας εἰς  πεντακισχιλίους   χωρὶς τῶν συμμάχων. Ῥωμαῖοι γάρ,
[3, 39]   πόλιν ἀπὸ στηλῶν εἶναι συμβαίνει  τρισχιλίους,   ὅθεν ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν Ἀννίβας
[3, 90]   δυεῖν θάτερον, μάχεσθαι τοὺς  πολεμίους   ἀναγκάσειν πᾶσι δῆλον ποιήσειν
[3, 92]   ταξίαρχοι νομίζοντες ἐν καλῷ τοὺς  πολεμίους   ἀπειληφέναι, σπεύδειν ᾤοντο δεῖν καὶ
[3, 52]   μὴ προσδεξάμενος δὲ προδήλους ἕξει  πολεμίους   αὐτούς, συγκατένευσε τοῖς λεγομένοις καὶ
[3, 71]   ποταμὸν καὶ προσακροβολιζομένους κινεῖν τοὺς  πολεμίους,   βουλόμενος ἀναρίστους καὶ πρὸς τὸ
[3, 108]   τῇ μάχῃ συνιδεῖν ἐξεγένετο τοὺς  πολεμίους   διὰ τὸ περὶ τὸν ἀέρα
[3, 101]   πόλεως ἑκκαίδεκα σταδίους πρὸς τοὺς  πολεμίους   ἐπί τινος βουνοῦ κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος
[3, 115]   μηνίσκου τὸ κύρτωμα πρὸς τοὺς  πολεμίους   ἔχοντος. πλὴν ἑπόμενοί γε τούτοις
[3, 110]   ἦγον τὴν δύναμιν οὗ τοὺς  πολεμίους   ἤκουον στρατοπεδεύειν. δευτεραῖοι δ´ ἐπιβαλόντες
[3, 94]   σπουδὴν ὑπὲρ τοῦ βλάψαι τοὺς  πολεμίους   ἡλίκην ὑπὲρ τοῦ μηδὲν αὐτοὺς
[3, 107]   πάντα τρόπον ἀναγκάσαι μάχεσθαι τοὺς  πολεμίους,   καταλαμβάνει τὴν τῆς Κάννης προσαγορευομένης
[3, 18]   ἐγχειρεῖν ἔκρινε, βουλόμενος καταπλήξασθαι τοὺς  πολεμίους.   παρακαλέσας δὲ τοὺς κατὰ μέρος
[3, 116]   μάχης, ἀπράκτους γε μὴν τοὺς  πολεμίους   παρεσκεύαζον, περισπῶντες καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες.
[3, 111]   ἡμῖν, ὅτι καὶ μάχεσθαι τοὺς  πολεμίους   συνηναγκάσαμεν· οὐ γὰρ ἔτι δύνανται
[3, 84]   καὶ πάντα προκατέχειν ἤδη τοὺς  πολεμίους,   συστραφέντες ἀπεχώρησαν εἴς τινα κώμην
[3, 101]   Ἀννίβας δὲ θεωρῶν ἐγγίζοντας τοὺς  πολεμίους   τὸ μὲν τρίτον μέρος τῆς
[3, 74]   ἕως τοῦ ποταμοῦ καταδιῶξαν τοὺς  πολεμίους,   ὑπὸ δὲ τοῦ χειμῶνος οὐκέτι
[3, 91]   παραλόγῳ πάντας, ἐκθεατριεῖν δὲ τοὺς  πολεμίους   φυγομαχοῦντας, αὐτοὶ δ´ ἐξ ὁμολόγου
[3, 58]   μὲν γὰρ τῷ προγεγονότι χρόνῳ  σπανίους   ἂν εὕροι τις τῶν Ἑλλήνων
[3, 24]   Λατίνης· οὐκ οἴονται δεῖν τοὺς  Καρχηδονίους   ἀδικεῖν Ἀρδεάτας, Ἀντιάτας, Κιρκαιίτας, Ταρρακινίτας.
[3, 90]   τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν πρὸς  Καρχηδονίους,   ἀλλὰ διετήρουν τὴν πίστιν, καίπερ
[3, 118]   Ἰταλίας δυναστείαν, νικήσαντες μετὰ ταῦτα  Καρχηδονίους,   ἀλλὰ καὶ τῆς οἰκουμένης ἁπάσης
[3, 67]   πέριξ Γαλάτας συμβήσεται πρὸς τοὺς  Καρχηδονίους   ἀπονεύειν, ἔγνω δεῖν εὐλαβηθῆναι τὸ
[3, 26]   Ῥωμαίους μὲν ἀπέχεσθαι Σικελίας ἁπάσης,  Καρχηδονίους   δ´ Ἰταλίας, καὶ διότι ὑπερέβαινον
[3, 15]   τῶν ἀδικουμένων περιορᾶν· πρὸς δὲ  Καρχηδονίους   διεπέμπετο, πυνθανόμενος τί δεῖ ποιεῖν,
[3, 98]   ἐγίνετο πρὸς τῷ παρασπονδήσας τοὺς  Καρχηδονίους   ἐγχειρίσαι τοὺς ὁμήρους τοῖς Ῥωμαίοις.
[3, 30]   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἐπὶ πολέμῳ  Καρχηδονίους·   εἰ δὲ τὴν Σαρδόνος ἀφαίρεσιν
[3, 27]   φιλίαν τοὺς ἀλλήλων συμμάχους. ἐξενεγκεῖν  Καρχηδονίους   ἐν ἔτεσιν δέκα δισχίλια καὶ
[3, 27]   διομολογήσεις, ἐφ´ μὴ διαβαίνειν  Καρχηδονίους   ἐπὶ πολέμῳ τὸν Ἴβηρα ποταμόν.
[3, 17]   πρὸς τὸ κινδυνεύειν, τούς τε  Καρχηδονίους   ἑτοίμους παρεσκεύασε πρὸς τὸ παραγγελλόμενον,
[3, 98]   Ἰβήρων, κατὰ δὲ τὴν πρὸς  Καρχηδονίους   εὔνοιαν καὶ πίστιν πολύ τι
[3, 98]   τὴν τῶν Ἰβήρων πάντων πρὸς  Καρχηδονίους   εὔνοιαν, προϊδόμενον τὸ μέλλον καὶ
[3, 8]   τὸν Ἀννίβαν ἐκδιδόναι σφίσι τοὺς  Καρχηδονίους   τὸν πόλεμον ἀναλαμβάνειν. εἰ
[3, 28]   ἂν εὔλογον, ἀλλ´ ὁμολογουμένως τοὺς  Καρχηδονίους   ἠναγκασμένους παρὰ πάντα τὰ δίκαια
[3, 29]   ποταμὸν μὴ διαβαίνειν ἐπὶ πολέμῳ  Καρχηδονίους.   καὶ μὴν ἐν ταῖς περὶ
[3, 27]   τῶν ἐγγράπτων ἦν ταῦτα· ἐκχωρεῖν  Καρχηδονίους   (καὶ Σικελίας ἁπάσης καὶ) τῶν
[3, 75]   πολὺ δὲ πυνθανόμενοι τοὺς μὲν  Καρχηδονίους   καὶ τὴν παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν
[3, 30]   τὸν κατ´ Ἀννίβαν πόλεμον τοὺς  Καρχηδονίους·   καιρῷ γὰρ πεισθέντες ἠμύνοντο σὺν
[3, 30]   συγχωρητέον ἀδίκως ἐξενηνοχέναι τὸν πόλεμον  Καρχηδονίους   κατά τε τὰς ἐπὶ τοῦ
[3, 64]   τοῦτο γινώσκοντας ὅτι μέλλουσι πρὸς  Καρχηδονίους   κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον ἔχειν τὴν τοῦ
[3, 118]   πάντες ἀπέβλεπον ἤδη τότε πρὸς  Καρχηδονίους·   μεγάλας δ´ εἶχον ἐλπίδας ἐξ
[3, 25]   ἐπὶ μὲν τῶν πρώτων συνθηκῶν  Καρχηδονίους   μὲν τοὺς θεοὺς τοὺς πατρῴους,
[3, 102]   καὶ μόνον οὐ πολιορκεῖν τοὺς  Καρχηδονίους.   δ´ Ἀννίβας ἦν μὲν
[3, 67]   τῶν τεθνεώτων ἀπεχώρουν πρὸς τοὺς  Καρχηδονίους,   ὄντες πεζοὶ μὲν εἰς δισχιλίους,
[3, 65]   ἐξ ἀρχῆς διαμαχόμενοι πρὸς τοὺς  Καρχηδονίους,   πολλοὺς μὲν αὑτῶν ἀπολωλεκότες, ἔτι
[3, 27]   δόγματος ἐπισυνθήκας ἐποιήσαντο τοιαύτας· ἐκχωρεῖν  Καρχηδονίους   Σαρδόνος καὶ προσεξενεγκεῖν ἄλλα χίλια
[3, 10]   ~Ῥωμαίων δὲ μετὰ τὸ καταλύσασθαι  Καρχηδονίους   τὴν προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς
[3, 27]   αἰχμαλώτους χωρὶς λύτρων ἀποδοῦναι πάντας  Καρχηδονίους   τοῖς Ῥωμαίοις. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 25]   διάβασιν πρὸ τοῦ συστήσασθαι τοὺς  Καρχηδονίους   τὸν περὶ Σικελίας πόλεμον· ἐν
[3, 73]   στρατόπεδον. περί γε μὴν τοὺς  Καρχηδονίους   ὑπῆρχε τἀναντία τούτων· ἀκμαῖοι γὰρ
[3, 98]   Ῥωμαῖοι τὸν ποταμόν, οὐκέτι δύνασθαι  Καρχηδονίους   φόβῳ συνέχειν τὰ κατὰ τὴν
[3, 44]   γίνεσθαι καὶ τῶν προγεγονότων ἔργων  ἀξίους.   τοῦ δὲ πλήθους ἐπισημαινομένου καὶ
[3, 84]   ἕως ἔλαθον ἐκπεσόντες πρὸς τοὺς  ὑπερδεξίους   τόπους. γενόμενοι δ´ ἐπὶ τῶν
[3, 63]   θνήσκειν τοῖς ἐχθροῖς  ὑποχειρίους   γενέσθαι ζῶντας. εἶναι δ´ ἐκ
[3, 90]   τὰς προνομὰς διὰ τὸ καταφρονεῖν  ὑποχειρίους   ἐλάμβανε καὶ κατέφθειρε τῷ τοιούτῳ
[3, 86]   κατὰ πόδας ἡμέρᾳ πάντας ἔλαβον  ὑποχειρίους.   ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ, τριταίας
[3, 107]   συμφερόντως δοκεῖν κεχειρικέναι τὸν πρὸς  Ἰλλυριοὺς   πόλεμον. προέθεντο δὲ στρατοπέδοις ὀκτὼ
[3, 72]   ὄντας τοὺς μὲν Ῥωμαίους εἰς  μυρίους   ἑξακισχιλίους, τοὺς δὲ συμμάχους εἰς
[3, 35]   εἶχε τῷ μὲν Ἄννωνι πεζοὺς  μυρίους   ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ τὰς
[3, 35]   ἐννέα μυριάδας, ἱππεῖς δὲ περὶ  μυρίους   καὶ δισχιλίους. καὶ διαβὰς τὸν
[3, 56]   μὲν τῶν Λιβύων δυνάμεως πεζοὺς  μυρίους   καὶ δισχιλίους, τῆς δὲ τῶν
[3, 84]   κατὰ τὸν αὐλῶνα σχεδὸν εἰς  μυρίους   καὶ πεντακισχιλίους, οὔτ´ εἴκειν τοῖς
[3, 117]   πεζῶν μαχόμενοι μὲν ἑάλωσαν εἰς  μυρίους—   οἱ δ´ ἐκτὸς ὄντες τῆς
[3, 117]   διὰ τοιαύτην αἰτίαν. Λεύκιος ἀπέλιπε  μυρίους   πεζοὺς ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ παρεμβολῆς,
[3, 39]   παραλίας ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους καὶ  μυρίους   σταδίους. διαβάντες δὲ τὸν καθ´
[3, 114]   τὸ σύμπαν τοῖς Καρχηδονίοις εἰς  μυρίους,   τὸ δὲ τῶν πεζῶν οὐ
[3, 33]   χιλίους ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ Λιβύων  μυρίους   χιλίους ὀκτακοσίους πεντήκοντα, Λιγυστίνους τριακοσίους,
[3, 72]   ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν παρενέβαλε, περὶ  δισμυρίους   ὄντας τὸν ἀριθμόν, Ἴβηρας καὶ
[3, 72]   ἑξακισχιλίους, τοὺς δὲ συμμάχους εἰς  δισμυρίους.   τὸ γὰρ τέλειον στρατόπεδον παρ´
[3, 35]   στρατιὰν ἀναλαβὼν εὔζωνον πεζοὺς μὲν  πεντακισμυρίους   ἱππεῖς δὲ πρὸς ἐννακισχιλίους ἦγεν
[3, 60]   πεζοὺς μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους καὶ  τρισμυρίους   ἔχων ἱππεῖς δὲ πλείους ὀκτακισχιλίων,
[3, 24]   συνθήκας, ἐν αἷς προσπεριειλήφασι Καρχηδόνιοι  Τυρίους   καὶ τὸν Ἰτυκαίων δῆμον. πρόσκειται
[3, 42]   τι τῆς δυνάμεως, συστήσας καθηγεμόνας  ἐγχωρίους,   ἐπὶ δὲ πάντων Ἄννωνα τὸν
[3, 32]   κτᾶσθαι; χωρὶς γὰρ τοῦ  πολλαπλασίους   αὐτὰς ὑπάρχειν τῶν ἡμετέρων ὑπομνημάτων,
[3, 109]   πάντας παραταξαμένους πλείους ὄντας  διπλασίους   τῶν ὑπεναντίων ἐλαττωθῆναι. διόπερ,
[3, 70]   σφαλήσεσθαι προφανῶς. δ´ Ἀννίβας  παραπλησίους   ἔχων ἐπινοίας Ποπλίῳ περὶ τῶν
[3, 39]   τῶν Ἄλπεων ὑπερβολαί, περὶ χιλίους  διακοσίους·   ἃς ὑπερβαλὼν ἔμελλεν ἥξειν εἰς
[3, 45]   τῶν δὲ Νομάδων ὑπὲρ τοὺς  διακοσίους.   γενομένων δὲ τούτων οἱ Ῥωμαῖοι
[3, 107]   λαμβάνει περὶ τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ  διακοσίους.   ἐπὰν δέ τις ὁλοσχερεστέρα προφαίνηται
[3, 104]   εἰς τὰς ἐπιτηδειοτάτας ὑποβολὰς ἀνὰ  διακοσίους   καὶ τριακοσίους, πεντακοσίους μὲν ἱππεῖς,
[3, 117]   καὶ πεντακοσίους, ἱππεῖς δὲ περὶ  διακοσίους.   οἱ δὲ ζωγρηθέντες τῶν Ῥωμαίων
[3, 33]   μυρίους χιλίους ὀκτακοσίους πεντήκοντα, Λιγυστίνους  τριακοσίους,   Βαλιαρεῖς πεντακοσίους, ἐλέφαντας εἴκοσι καὶ
[3, 41]   τόπων καὶ συμμικτέον τοῖς ὑπεναντίοις·  τριακοσίους   δὲ τῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε τοὺς
[3, 117]   Οὐενουσίαν μετὰ Γαΐου διέφυγον, περὶ  τριακοσίους   δὲ τῶν συμμάχων σποράδες εἰς
[3, 33]   Λιβύων τετρακοσίους πεντήκοντα, Λεργητῶν δὲ  τριακοσίους,   Νομάδων δὲ Μασυλίων καὶ Μασαισυλίων
[3, 104]   ἐπιτηδειοτάτας ὑποβολὰς ἀνὰ διακοσίους καὶ  τριακοσίους,   πεντακοσίους μὲν ἱππεῖς, ψιλοὺς δὲ
[3, 107]   περὶ πεντακισχιλίους, τοὺς δ´ ἱππεῖς  τριακοσίους.   τῶν δὲ συμμάχων τὸ μὲν
[3, 39]   δ´ Ἐμπορίου πόλεως εἰς περὶ  ἑξακοσίους)   καὶ μὴν ἐντεῦθεν ἐπὶ τὴν
[3, 39]   τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν περὶ χιλίους  ἑξακοσίους·   {ταῦτα γὰρ νῦν βεβημάτισται καὶ
[3, 33]   ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μὲν καὶ Λιβύων  τετρακοσίους   πεντήκοντα, Λεργητῶν δὲ τριακοσίους, Νομάδων
[3, 33]   τῶν παρὰ τὸν Ὠκεανὸν χιλίους  ὀκτακοσίους,   πεζοὺς δὲ Λιβύων μυρίους χιλίους
[3, 33]   πεζοὺς δὲ Λιβύων μυρίους χιλίους  ὀκτακοσίους   πεντήκοντα, Λιγυστίνους τριακοσίους, Βαλιαρεῖς πεντακοσίους,
[3, 50]   πορευθεὶς παρὰ τὸν ποταμὸν εἰς  ὀκτακοσίους   σταδίους ἤρξατο τῆς πρὸς τὰς
[3, 75]   Ἱέρωνα περὶ βοηθείας, ὃς καὶ  πεντακοσίους   αὐτοῖς ἐξαπέστειλε Κρῆτας καὶ χιλίους
[3, 33]   ὀκτακοσίους πεντήκοντα, Λιγυστίνους τριακοσίους, Βαλιαρεῖς  πεντακοσίους,   ἐλέφαντας εἴκοσι καὶ ἕνα. Οὐ
[3, 85]   γὰρ πάντες εἰς χιλίους καὶ  πεντακοσίους   ἔπεσον, ὧν ἦσαν οἱ πλείους
[3, 117]   καὶ Λίβυες εἰς χιλίους καὶ  πεντακοσίους,   ἱππεῖς δὲ περὶ διακοσίους. οἱ
[3, 104]   ὑποβολὰς ἀνὰ διακοσίους καὶ τριακοσίους,  πεντακοσίους   μὲν ἱππεῖς, ψιλοὺς δὲ καὶ
[3, 44]   στόματα τοῦ ποταμοῦ καθωρμίσθαι, προχειρισάμενος  πεντακοσίους   τῶν Νομαδικῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε κατασκεψομένους
[3, 35]   καὶ Βαργουσίων ἔτι δὲ τοὺς  Αἰρηνοσίους   καὶ τοὺς Ἀνδοσίνους μέχρι τῆς
[3, 21]   ταύτης δὲ παρεσπονδημένης τοὺς  αἰτίους   ἐκδοτέον εἶναι σφίσι, δι´ οὗ
[3, 76]   συνάψας τῷ στόλῳ καὶ τοὺς  αἰτίους   τῶν συμβεβηκότων κατὰ τοὺς παρ´
[3, 113]   τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς  ἀντίους   τοῖς τῶν Ῥωμαίων ἱππεῦσι, συνεχεῖς
[3, 2]   δὲ καὶ Προυσίας ἀναλαβόντες πρὸς  Βυζαντίους   πόλεμον ἠνάγκασαν αὐτοὺς ἀποστῆναι τοῦ
[3, 104]   εἶναι τὰ συμβαίνοντα περὶ τοὺς  ἐναντίους,   ἐγίνετο περὶ τὸν Μάρκον, σπουδάζων
[3, 90]   ὡρισμένου πλήθους ἐλαττοῦν ἀεὶ τοὺς  ὑπεναντίους,   ἅμα δὲ τὰς τῶν ἰδίων
[3, 101]   βουλόμενος ἅμα μὲν καταπλήξασθαι τοὺς  ὑπεναντίους,   ἅμα δὲ τοῖς σιτολογοῦσι τὴν
[3, 92]   προφανῶς ἱπποκρατεῖν παρὰ πολὺ τοὺς  ὑπεναντίους.   Ἀννίβας δ´ ἐπειδὴ καταπειράσας τῶν
[3, 49]   τὸν πλοῦν, σπεύδων καταταχῆσαι τοὺς  ὑπεναντίους   διὰ Τυρρηνίας πρὸς τὴν τῶν
[3, 18]   πάντας ἥττησε ταῖς ψυχαῖς τοὺς  ὑπεναντίους.   διόπερ εὐθέως παρῆσαν ἐκ πασῶν
[3, 71]   ἐγίνετο πρὸς τῷ στρατηγεῖν τοὺς  ὑπεναντίους.   ἔμελλεν δ´ εὐχερῶς λήσειν· οἱ
[3, 89]   βουλόμενος ἐξ ἐφόδου καταπλήξασθαι τοὺς  ὑπεναντίους,   ἐξαγαγὼν τὴν δύναμιν καὶ συνεγγίσας
[3, 49]   διάβασιν καὶ καταλαβὼν ὡρμηκότας τοὺς  ὑπεναντίους   ἐξενίσθη μὲν ὡς ἐνδέχεται μάλιστα,
[3, 42]   ἐπιμένειν, μὴ πανταχόθεν προσδέξηται τοὺς  ὑπεναντίους,   ἐπιγενομένης τῆς τρίτης νυκτὸς ἐξαποστέλλει
[3, 84]   τοῖς ἰδίοις καὶ περιίστασθαι τοὺς  ὑπεναντίους   ἠδυνάτουν διὰ τὸ μηδὲν συνορᾶν
[3, 18]   τῶν δυνάμεων καὶ θεωρῶν τοὺς  ὑπεναντίους   θαρροῦντας ἐπὶ τῇ τῆς Διμάλης
[3, 66]   τόπους ἐπιπέδους ὄντας, τοὺς δ´  ὑπεναντίους   ἱπποκρατοῦντας, αὑτὸν δὲ βαρυνόμενον ὑπὸ
[3, 80]   καὶ πολυπραγμονῆσαι τὰ περὶ τοὺς  ὑπεναντίους   καὶ τοὺς προκειμένους τῶν τόπων.
[3, 96]   νενικηκότες μὲν ἐξ ἐφόδου τοὺς  ὑπεναντίους,   κρατοῦντες δὲ τῆς θαλάττης, εἴκοσι
[3, 94]   ἐκ τοιούτων τόπων προέμενος τοὺς  ὑπεναντίους,   οὐ μὴν ἀφίστατό γε τῆς
[3, 41]   Πόπλιος, διασαφηθέντος αὐτῷ παρεῖναι τοὺς  ὑπεναντίους,   τὰ μὲν ἀπιστῶν διὰ τὸ
[3, 71]   τὸ μέλλον ἀπαρασκεύους λαβεῖν τοὺς  ὑπεναντίους.   τοὺς δὲ λοιποὺς ἡγεμόνας ἁθροίσας
[3, 73]   ἀμφοῖν τοῖν κεράτοιν ἐπίεζον τοὺς  ὑπεναντίους,   ὡς ἂν τῷ πλήθει πολὺ
[3, 108]   αὐτοῖς πρότερον τὰ κατὰ τοὺς  ὑπεναντίους   ὥστε σχεδὸν μηδ´ ἑωρακότας τοὺς
[3, 20]   παρεισάγουσι θαυμάσιον, ἅμα δὲ τοὺς  υἱοὺς   ἀπὸ δώδεκ´ ἐτῶν ἄγειν φασὶ
[3, 71]   τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς συναγαγών, ὄντας  φερεκάκους   διαφερόντως, παρεκάλεσε καί τινας δωρεὰς
[3, 63]   ὑπάρχειν, ὃς μνημονεύων μὲν τοῦ  μήκους   τῆς ὁδοῦ τῆς διηνυσμένης ἐκ
[3, 65]   ἀπήντα τοῖς πολεμίοις, τοὺς δὲ  Νομαδικοὺς   ἱππεῖς ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ κέρατος
[3, 68]   αὐτῶν ἐπιγνοὺς παραυτίκα μὲν τοὺς  Νομαδικοὺς   ἱππεῖς ἐξαπέστελλε, μετ´ οὐ πολὺ
[3, 113]   τοῦ δεξιοῦ κέρως ἐπέταξε τοὺς  Νομαδικοὺς   ἱππεῖς. ἐπεὶ δὲ πάντ´ ἐπὶ
[3, 72]   ἅμα τῷ συνιδεῖν ἐγγίζοντας τοὺς  Νομαδικοὺς   ἱππεῖς παραυτίκα μὲν αὐτὴν τὴν
[3, 71]   δ´ ἅμα τῷ φωτὶ τοὺς  Νομαδικοὺς   ἱππεῖς συναγαγών, ὄντας φερεκάκους διαφερόντως,
[3, 65]   ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς ἅμα τούτοις  Γαλατικοὺς   ἱππεῖς, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐν
[3, 26]   Ῥωμαῖοι τὰς συνθήκας καὶ τοὺς  ὅρκους,   ἐπεὶ ἐποιήσαντο τὴν πρώτην εἰς
[3, 28]   διάβασιν Ῥωμαίων οὐ παρὰ τοὺς  ὅρκους   εὑρίσκομεν γεγενημένην, οὕτως ὑπὲρ τοῦ
[3, 26]   δυσαρεστεῖν. εἰ δὲ παρὰ τοὺς  ὅρκους   καὶ τὰς συνθήκας ὑπολαμβάνει τις
[3, 44]   συναγαγὼν τὰς δυνάμεις εἰσήγαγε τοὺς  βασιλίσκους   τοὺς περὶ Μάγιλον— οὗτοι γὰρ
[3, 62]   συναγαγὼν γὰρ τὰ πλήθη παρήγαγεν  νεανίσκους   τῶν αἰχμαλώτων, οὓς εἰλήφει κακοποιοῦντας
[3, 52]   ὢν αὖθις εἰς κινδύνους παρεγένετο  μεγάλους.   οἱ γὰρ περὶ τὴν δίοδον
[3, 1]   καιρῶν συνεταξάμεθα τὰς πρὸ ταύτης  βύβλους,   ἐν αὐτῇ ´κείνῃ διεσαφήσαμεν. νῦν
[3, 32]   κτήσασθαι καὶ (δια( να) γνῶναι  βύβλους   τετταράκοντα καθαπερανεὶ κατὰ μίτον ἐξυφασμένας
[3, 9]   τῆς τῶν ἀναλαμβανόντων τὰς ἐκείνου  βύβλους   ὑπομνήσεως, ἵνα μὴ πρὸς τὴν
[3, 1]   μεταξὺ τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ  τέλους   ἔτη πεντήκοντα τρία, περιέχεσθαι δ´
[3, 1]   κεῖται τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ  τέλους,   κεφαλαιωδῶς ἐπιμνησθῆναι καὶ προεκθέσθαι. μάλιστα
[3, 52]   τοὺς παραγεγονότας, μὴ προσδεξάμενος δὲ  προδήλους   ἕξει πολεμίους αὐτούς, συγκατένευσε τοῖς
[3, 78]   τὴν πολεμίαν μακρὰς εὕρισκε καὶ  προδήλους   τοῖς ὑπεναντίοις, τὴν δὲ διὰ
[3, 4]   τούτοις τὰς ὁρμὰς καὶ τοὺς  ζήλους   ἐξηγητέον, τίνες παρ´ ἑκάστοις ἐπεκράτουν
[3, 94]   λογχοφόρων, οὗτοι μὲν βραχέα πρὸς  ἀλλήλους   ἀκροβολισάμενοι, τῶν βοῶν αὐτοῖς ἐμπιπτόντων
[3, 33]   ἐκδεσμεύων τὴν ἑκατέρων πίστιν εἰς  ἀλλήλους   διὰ τῆς τοιαύτης οἰκονομίας. ἦσαν
[3, 5]   Ἄτταλος μὲν καὶ Προυσίας πρὸς  ἀλλήλους   ἐπολέμησαν, δὲ τῶν Καππαδοκῶν
[3, 62]   τίνες αὐτῶν βούλονται διαγωνίσασθαι πρὸς  ἀλλήλους   ἐφ´ τὸν μὲν νικήσαντα
[3, 21]   δικαίων Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πρὸς  ἀλλήλους   ἕως εἰς τοὺς καθ´ ἡμᾶς
[3, 67]   τῶν Καρχηδονίων ἐλπίδας, συνταξάμενοι πρὸς  ἀλλήλους   καιρὸν ἐπετήρουν πρὸς ἐπίθεσιν, μένοντες
[3, 43]   τοῖς πλοίοις ἁμιλλωμένων μὲν πρὸς  ἀλλήλους   μετὰ κραυγῆς, διαγωνιζομένων δὲ πρὸς
[3, 62]   λαχόντας καθοπλισαμένους ἐκέλευσε μάχεσθαι πρὸς  ἀλλήλους.   παραυτίκα μὲν οὖν ἀκούσαντες οἱ
[3, 2]   ἐπολέμησαν ὑπὲρ Κοίλης Συρίας πρὸς  ἀλλήλους,   Ῥόδιοι δὲ καὶ Προυσίας ἀναλαβόντες
[3, 49]   τὸ σχῆμα κατὰ τὴν πρὸς  ἀλλήλους   σύμπτωσιν. ἔστι δὲ παραπλησία τῷ
[3, 57]   ὧν οἱ συγγραφεῖς ἀμφισβητοῦντες πρὸς  ἀλλήλους   τὸν πλεῖστον διατίθενται λόγον. ἡμεῖς
[3, 104]   τήν τε τῶν ἡγεμόνων πρὸς  ἀλλήλους   φιλοτιμίαν καὶ τὴν ὁρμὴν καὶ
[3, 32]   γράφειν, εἶτα διὰ τὸ τὰς  καταλλήλους   τῶν πράξεων παραλείπειν, ὧν ἐκ
[3, 79]   τὰ πλεῖστα πίπτοντα διὰ τοὺς  πηλοὺς   ἀπώλλυντο, μίαν παρεχόμενα χρείαν ἐν
[3, 83]   μῆκος πλευρὰς ἑκατέρας βουνοὺς ἔχοντος  ὑψηλοὺς   καὶ συνεχεῖς, παρὰ δὲ τὰς
[3, 18]   ἀπεβίβασεν εἴς τινας ὑλώδεις καὶ  κοίλους   τόπους, εἴκοσι δὲ ναυσὶν ἐπιγενομένης
[3, 76]   Ἴβηρος ποταμοῦ συμμάχους ἐποιήσατο καὶ  φίλους,   ζωγρίᾳ δὲ τόν τε τῶν
[3, 104]   καὶ τριακοσίους, πεντακοσίους μὲν ἱππεῖς,  ψιλοὺς   δὲ καὶ πεζοὺς τοὺς πάντας
[3, 104]   εἶναι παραυτίκα μὲν ἐξαπέστειλε τοὺς  ψιλούς,   κελεύσας ἀγωνίζεσθαι καὶ διαμάχεσθαι περὶ
[3, 110]   οὖν Λεύκιος συνθεασάμενος ἐπιπέδους καὶ  ψιλοὺς   ὄντας τοὺς πέριξ τόπους οὐκ
[3, 33]   πόλεων τῶν Μεταγωνιτῶν καλουμένων ἀπέστειλεν  ἄλλους   εἰς Καρχηδόνα πεζοὺς τετρακισχιλίους, ὁμηρείας
[3, 79]   ἐπόνουν καὶ κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ τοὺς  ἄλλους   οἱ Κελτοί. τῶν δ´ ὑποζυγίων
[3, 71]   ὄντας ἱππεῖς χιλίους καὶ πεζοὺς  ἄλλους   τοσούτους ἐξαπέστειλε νυκτὸς εἰς τὴν
[3, 11]   ποιήσαι τὰ νομιζόμενα, τοὺς μὲν  ἄλλους   τοὺς περὶ τὴν θυσίαν ἀποστῆναι
[3, 68]   μετ´ οὐ πολὺ δὲ τοὺς  ἄλλους·   τούτοις δ´ ἐκ ποδὸς τὴν
[3, 66]   μὲν αὑτὸν ἐθεράπευε καὶ τοὺς  ἄλλους   τραυματίας, ἅμα δὲ τὰς δυνάμεις
[3, 52]   συμφρονήσαντες ἐπὶ δόλῳ συνήντων αὐτῷ,  θαλλοὺς   ἔχοντες καὶ στεφάνους· τοῦτο γὰρ
[3, 111]   παρακλήσεως τὸν καιρὸν συνῆγε τοὺς  πολλούς.   ἁθροισθέντων δέ, περιβλέψαι κελεύσας πάντας
[3, 68]   πόδας ἀκολουθήσαντες συνῆψαν ταῖς ἀποσκευαῖς,  πολλοὺς   ἂν αὐτῶν ὑπὸ τῶν ἱππέων
[3, 40]   ὑλώδεις τόπους πανταχόθεν ἅμα προσπεσόντες  πολλοὺς   ἀπέκτειναν τῶν Ῥωμαίων. οἱ δὲ
[3, 64]   Ῥοδανὸν ποταμὸν ἀπαλλάξαι καλῶς, ἀλλὰ  πολλοὺς   ἀποβαλόντας αὑτῶν φυγεῖν αἰσχρῶς μέχρι
[3, 80]   ἴσην ἀρχὴν ἔχοντος. ἐξ ὧν  πολλοὺς   αὐτὸν ὑπελάμβανε παραδώσειν καιροὺς πρὸς
[3, 74]   μέρους τινὸς τῶν Λιβύων καὶ  πολλοὺς   αὐτῶν ἀποκτείναντες διέκοψαν τὴν τῶν
[3, 64]   πολλάκις μὲν ὑπ´ αὐτῶν ἡττημένοι,  πολλοὺς   δ´ ἐξενηνοχότες φόρους, μόνον δ´
[3, 56]   ποταμῶν ἐν τῇ καθόλου πορείᾳ,  πολλοὺς   δ´ ὑπὸ τῶν κρημνῶν καὶ
[3, 74]   μὲν θηρία διαφθαρῆναι πλὴν ἑνός,  πολλοὺς   δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν ἀπόλλυσθαι
[3, 111]   μεθ´ ὑποδειγμάτων ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς  πολλοὺς   διεθέμην λόγους· ὅτε δὲ κατὰ
[3, 108]   διατετράφθαι καὶ προσδεῖσθαι παραινέσεως τοὺς  πολλούς.   διόπερ ἐπειρᾶτο συνιστάνειν ὅτι τῶν
[3, 118]   ἐνδεχομένων, ἀλλὰ παρεκάλει μὲν τοὺς  πολλούς,   ἠσφαλίζετο δὲ τὰ κατὰ τὴν
[3, 99]   καὶ προσπαρατιθεὶς τὴν αὑτοῦ μετάθεσιν  πολλοὺς   Ἰβήρων παρώρμησε πρὸς τὴν τῶν
[3, 5]   ἀξιόχρεων, διὰ (δὲ) τὸ κάλλος  πολλοὺς   κατεγγυηθήσεσθαι καὶ σπουδάσειν ἐπὶ τέλος
[3, 105]   κατέφευγον ὑπὸ τὴν τούτων ἀσφάλειαν,  πολλοὺς   μὲν ἀπολελωκότες τῶν εὐζώνων, ἔτι
[3, 56]   κρημνῶν διανύσας ἥψατο τῶν ἐπιπέδων,  πολλοὺς   μὲν ἀπολωλεκὼς τῶν στρατιωτῶν ὑπό
[3, 67]   σύνεγγυς τῶν Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι. καὶ  πολλοὺς   μὲν αὐτῶν ἀπέκτειναν, οὐκ ὀλίγους
[3, 76]   χώρας τοὺς ἀπὸ τῶν πλοίων,  πολλοὺς   μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, τοὺς δὲ
[3, 65]   ἀρχῆς διαμαχόμενοι πρὸς τοὺς Καρχηδονίους,  πολλοὺς   μὲν αὑτῶν ἀπολωλεκότες, ἔτι δὲ
[3, 102]   τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον. Μάρκος δὲ  πολλοὺς   μὲν ἐν τῇ περὶ τὸν
[3, 53]   ἀπολειπομένους. ἐν καιρῷ συνέβη  πολλοὺς   μὲν ἵππους τῶν ἀπεπτοημένων, πολλὰ
[3, 116]   τοὺς Νομάδας τῷ τε πλήθει  πολλοὺς   ὄντας καὶ πρακτικωτάτους καὶ φοβερωτάτους
[3, 109]   παρακαλέσας Λεύκιος διαφῆκε τοὺς  πολλούς.   ~Τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξαντες ἦγον
[3, 84]   ὑπαρχούσης, καὶ τῶν πολεμίων κατὰ  πολλοὺς   τόπους ἐξ ὑπερδεξίου καταφερομένων καὶ
[3, 116]   ταῖς ἴλαις ἐμβολὰς ἅμα κατὰ  πολλοὺς   τόπους ἐπέρρωσε μὲν τοὺς Λίβυας,
[3, 73]   συμβάντος οἱ μὲν Ῥωμαῖοι κατὰ  πολλοὺς   τρόπους ἠλαττοῦντο, τοῖς δὲ Καρχηδονίοις
[3, 102]   μὲν ἐπὶ τοὺς προνομεύοντας ἐξαποσταλέντες  πολλοὺς   τῶν ἐσκεδασμένων ἀπέκτειναν· οἱ δὲ
[3, 62]   δὲ παραπλησία καὶ περὶ τοὺς  πολλοὺς   τῶν Καρχηδονίων διάληψις· ἐκ
[3, 90]   τοῖς τόποις καὶ καιροῖς. καὶ  πολλοὺς   τῶν πολεμίων ἀποσπωμένους ἀπὸ τῆς
[3, 42]   ταῖς ἐκ τῆς θαλάττης ἐμπορίαις  πολλοὺς   χρῆσθαι τῶν παροικούντων τὸν Ῥοδανόν.
[3, 44]   τῶν προγεγενημένων πράξεων ἀνέμνησε τοὺς  ὄχλους·   ἐν αἷς ἔφη πολλοῖς αὐτοὺς
[3, 32]   μαθεῖν, διὰ δὲ τῶν τοὺς  πολέμους   αὐτούς, οἷον (τὸν) Περσικὸν
[3, 1]   νῦν δὲ πειρασόμεθα τοὺς προειρημένους  πολέμους   καὶ τὰς αἰτίας, ἐξ ὧν
[3, 1]   μὲν εἶναι συμβαίνει τοὺς προειρημένους  πολέμους,   καταστροφὴν δὲ καὶ συντέλειαν τὴν
[3, 3]   πρός τε Προυσίαν καὶ Γαλάτας  πολέμους,   ὁμοίως δὲ καὶ τὸν μετ´
[3, 34]   ἔτι δὲ τὴν πρὸς τοὺς  πολέμους   τῶν ἀνδρῶν τόλμαν, καὶ τὸ
[3, 58]   τοὺς μὲν ἐκβεβαρβαρῶσθαι τοὺς δ´  ἐρήμους   εἶναι τόπους, ἔτι δὲ χαλεπώτερον
[3, 64]   αὐτῶν τὴν ὁρμὴν διαφῆκε, προσπαρακαλέσας  ἑτοίμους   εἶναι πρὸς τὸ παραγγελλόμενον. ~Τῇ
[3, 43]   ἀντίπερα βαρβάρους, δ´ Ἀννίβας  ἑτοίμους   ἔχων τοὺς στρατιώτας ἐπεῖχε τῇ
[3, 33]   ἐπὶ τὰς ἑαυτῶν πόλεις, βουλόμενος  ἑτοίμους   καὶ προθύμους παρασκευάζειν πρὸς τὸ
[3, 19]   διεσπάρησαν. δὲ Δημήτριος ἔχων  ἑτοίμους   λέμβους πρὸς τὸ συμβαῖνον ἔν
[3, 109]   ἐκ τοῦ πρότερον ἔτους ἄρχοντας  ἑτοίμους   παρεσκευάκαμεν πρὸς τὸ μένειν καὶ
[3, 17]   τὸ κινδυνεύειν, τούς τε Καρχηδονίους  ἑτοίμους   παρεσκεύασε πρὸς τὸ παραγγελλόμενον, αὐτός
[3, 36]   κατὰ ποσὸν εἰς ἀληθινὰς καὶ  γνωρίμους   ἐννοίας ἄγειν τοὺς ἀκούοντας. Πρώτη
[3, 36]   ἐπί (τι) τῶν προειρημένων εἰς  γνωρίμους   καὶ συνήθεις ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὑπὲρ
[3, 8]   ἐπὶ Λιβύην ἐπιβαλέσθαι καταλύσαντα τοὺς  νόμους   εἰς μοναρχίαν περιστῆσαι τὸ πολίτευμα
[3, 115]   βαρβαρικήν· οὐ γὰρ ἦν κατὰ  νόμους   ἐξ ἀναστροφῆς καὶ μεταβολῆς
[3, 62]   πρὸς τὸ μέλλον· καὶ γὰρ  δεσμοὺς   εἶχον βαρεῖς καὶ τῷ λιμῷ
[3, 46]   τελευταίας ἐπέστησαν σχεδίας, διακόψαντες τοὺς  δεσμούς,   οἷς προσήρτηντο πρὸς τὰς ἄλλας,
[3, 46]   ὥστ´ εὐδιακόπους αὐτῶν εἶναι τοὺς  δεσμούς.   ῥύματα δὲ καὶ πλείω ταύταις
[3, 91]   εἰκότως ἐπὶ τούτους κατήντα τοὺς  λογισμούς.   τὰ γὰρ πεδία τὰ κατὰ
[3, 81]   τις κατὰ τὰς ἐπιβολὰς καὶ  συλλογισμούς,   αὐτανδρὶ γίνεται πολλάκις κρατεῖν τῶν
[3, 6]   διαθέσεις καὶ τοὺς περὶ ταῦτα  συλλογισμοὺς   καὶ δι´ ὧν· ἐπὶ τὸ
[3, 11]   αὐτοῖς. ἐν καὶ πλείους  ἀπολογισμοὺς   ποιησάμενος Ἀννίβας τέλος ἐπὶ τὸ
[3, 76]   συμβεβηκότων κατὰ τοὺς παρ´ αὐτοῖς  ἐθισμοὺς   κολάσας, τὸ λοιπὸν ἤδη συναγαγὼν
[3, 106]   συνίστασθαι, τοὺς δὲ κατὰ μέρος  ἀκροβολισμοὺς   ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι καὶ συνεχεστάτους
[3, 109]   μὴν οὐ μόνον ἑωράκατε τοὺς  καθοπλισμούς,   τὰς τάξεις, τὰ πλήθη τῶν
[3, 111]   νῦν διὰ πλειόνων εὐθαρσεῖς καὶ  προθύμους   εἶναι πρὸς τὸν κίνδυνον οὐδαμῶς
[3, 88]   δὲ λοιποὺς εὐέκτας παρεσκεύασε καὶ  προθύμους   εἰς τὰς ἐπιφερομένας χρείας. διελθὼν
[3, 33]   ἑαυτῶν πόλεις, βουλόμενος ἑτοίμους καὶ  προθύμους   παρασκευάζειν πρὸς τὸ μέλλον. δεύτερον
[3, 48]   θεοὺς ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν τὰς ἀρχὰς  ἀπιθάνους   καὶ ψευδεῖς ὑποστήσωνται. πῶς γὰρ
[3, 42]   πάντα καὶ τοὺς λέμβους, ὄντας  ἱκανοὺς   τῷ πλήθει διὰ τὸ ταῖς
[3, 52]   συνήντων αὐτῷ, θαλλοὺς ἔχοντες καὶ  στεφάνους·   τοῦτο γὰρ σχεδὸν πᾶσι τοῖς
[3, 3]   στρατείαν εἰς Αἴγυπτον τοῦ κληθέντος  Ἐπιφανοῦς   καὶ τὸν Περσικὸν πόλεμον καὶ
[3, 50]   ἔβλαψαν, οὐκ ἐλάττω δ´ ἑαυτούς.  γνοὺς   γὰρ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων
[3, 50]   ὑπόθεσιν. ὧν πραξάντων τὸ συνταχθέν,  ἐπιγνοὺς   στρατηγὸς ὅτι τὰς μὲν
[3, 68]   ~Ἀννίβας δὲ τὴν ἀναζυγὴν αὐτῶν  ἐπιγνοὺς   παραυτίκα μὲν τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς
[3, 84]   τῆς πορείας σχήματι κατακοπῆναι, μὴ  δυναμένους   αὑτοῖς βοηθεῖν, ἀλλ´ ὡσανεὶ προδεδομένους
[3, 109]   πλεῖον ἐπικρατεῖν, ὁμοῦ δὲ πάντας  παραταξαμένους   πλείους ὄντας διπλασίους τῶν
[3, 8]   πόλεμον, δόγματι μόνον τὴν ἐκδίκησιν  ποιησαμένους,   τί ἂν εἰπεῖν ἔχοι πρὸς
[3, 71]   στρατοπέδου σημηνάμενος τοὺς εὐρωστοτάτους παρηγγέλκει  δειπνοποιησαμένους   ἥκειν ἐπὶ τὴν αὑτοῦ σκηνήν.
[3, 62]   προσέταξε καὶ δύο τοὺς λαχόντας  καθοπλισαμένους   ἐκέλευσε μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλους. παραυτίκα
[3, 70]   παρατυχεῖν τῇ μάχῃ μήτε τοὺς  ἐπικαθισταμένους   στρατηγοὺς φθάσαι παραλαβόντας τὴν ἀρχήν·
[3, 8]   δὲ τῇ χώρᾳ τὴν ἀσφάλειαν,  ἀποτριψαμένους   τὸν ἐπιφερόμενον πόλεμον, δόγματι μόνον
[3, 115]   τοὺς Κελτοὺς ἐν μηνοειδεῖ σχήματι  τεταγμένους   πολὺ προπεπτωκέναι τῶν κεράτων, ἅτε
[3, 96]   τῶν πλοίων ἐσῴζοντο πρὸς τοὺς  παρατεταγμένους.   οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τολμηρῶς συνεγγίσαντες
[3, 73]   τῶν Νομάδων πλῆθος ὑπεραίροντες τοὺς  προτεταγμένους   τῶν ἰδίων καὶ πρὸς τὰ
[3, 28]   κομισάμενοι παρὰ Καρχηδονίων ἅπαντας τοὺς  κατηγμένους   ἀντεδωρήσαντο χωρὶς λύτρων ἐν χάριτι
[3, 43]   ἠμύνοντο καὶ διεμάχοντο πρὸς τοὺς  ἐπιτιθεμένους.   Ἀννίβας δέ, κατὰ τὴν πρόθεσιν
[3, 15]   τῶν προεστώτων· οὓς οὐ περιόψεσθαι  παρεσπονδημένους·   πάτριον γὰρ εἶναι Καρχηδονίοις τὸ
[3, 49]   βασιλείας στασιάζοντας καὶ μετὰ στρατοπέδων  ἀντικαθημένους   ἀλλήλοις, ἐπισπωμένου τοῦ πρεσβυτέρου καὶ
[3, 94]   συνιδὼν τοὺς ἐν τοῖς ἄκροις  ἀντικαθημένους   τοῖς λογχοφόροις ἐπαπέστειλέ τινας τῶν
[3, 69]   Πάδου καὶ τοῦ Τρεβία ποταμοῦ,  πεποιημένους   μὲν καὶ πρὸς αὑτὸν φιλίαν,
[3, 101]   πρὸ δὲ τῆς πόλεως χάρακα  βεβλημένους   στρατοπεδεύειν, ἐπιστρέψας ἐκ τῶν (ἀκρωρειῶν)
[3, 58]   εὕροι τις τῶν Ἑλλήνων τοὺς  ἐπιβεβλημένους   πολυπραγμονεῖν τὰ κατὰ τὰς ἐσχατιὰς
[3, 34]   πρὸ τοῦ δυσχωρίας εἰς τοὺς  προειρημένους   ἀφικέσθαι τόπους καὶ συνεργοῖς καὶ
[3, 1]   διεσαφήσαμεν. νῦν δὲ πειρασόμεθα τοὺς  προειρημένους   πολέμους καὶ τὰς αἰτίας, ἐξ
[3, 1]   ἀρχὰς μὲν εἶναι συμβαίνει τοὺς  προειρημένους   πολέμους, καταστροφὴν δὲ καὶ συντέλειαν
[3, 100]   τὸ Λίβυρνον ὄρος ἐπὶ τοὺς  προειρημένους   τόπους. ἀφικόμενος δὲ πρὸς τὸ
[3, 90]   Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι καταφθείραντες τοὺς  προειρημένους   τόπους ὑπερέβαλον τὸν Ἀπεννῖνον καὶ
[3, 63]   κατ´ ἀνάγκην τοιαύτῃ προθέσει  κεχρημένους   οὐδέποτε διεψεῦσθαι τοῦ κρατεῖν τῶν
[3, 63]   ἀποθανουμένους. τὴν δὲ τοῦ ζῆν  ἡττημένους   ἐλπίδα κατὰ μηδένα τρόπον ἠξίου
[3, 80]   περὶ τοὺς ὑπεναντίους καὶ τοὺς  προκειμένους   τῶν τόπων. πυνθανόμενος δὲ τὴν
[3, 40]   ἐπὶ τὴν διαίρεσιν τῆς χώρας  ἀπεσταλμένους·   ὧν εἷς μὲν ἦν Γάιος
[3, 67]   διάδοσιν τῆς χώρας ὑπὸ Ῥωμαίων  ἐξαπεσταλμένους,   ὧν κατ´ ἀρχὰς ἐκυρίευσαν τοῦ
[3, 90]   χάρακος, ἅθρους δ´ ἀεὶ καὶ  συνεστραμμένους   τηρῶν ἐφήδρευε τοῖς τόποις καὶ
[3, 45]   ἐξεδέχετο καὶ τοὺς ἅμα τούτοις  ἀπολελειμμένους   ἄνδρας. ἐγένετο δ´ διακομιδὴ
[3, 117]   ἐπολιόρκουν οἱ Ῥωμαῖοι, προσβάλλοντες τοὺς  ἀπολελειμμένους   ἐν τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι.
[3, 76]   τὸν Ἴβηρα ποταμόν. καὶ καταμαθὼν  ἀπολελειμμένους   τοὺς ἀπὸ τοῦ στόλου τῶν
[3, 84]   δυναμένους αὑτοῖς βοηθεῖν, ἀλλ´ ὡσανεὶ  προδεδομένους   ὑπὸ τῆς τοῦ προεστῶτος ἀκρισίας.
[3, 8]   πρώτους ἄνδρας ἐπὶ τοῦ πολιτεύματος  προϊδομένους   αὐτοῦ τὴν ἐπιβολὴν συμφρονῆσαι καὶ
[3, 32]   τὴν ἄλλην οἰκουμένην ἀπὸ τῆς  Κλεομένους   τοῦ Σπαρτιάτου φυγῆς κατὰ τὸ
[3, 64]   περὶ τοῦ μέλλοντος τοὺς ὀρθῶς  λογιζομένους;   καὶ μὴν οὔτε τοὺς ἱππεῖς
[3, 71]   σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν τὸν ποταμὸν καὶ  προσακροβολιζομένους   κινεῖν τοὺς πολεμίους, βουλόμενος ἀναρίστους
[3, 63]   δὲ τοῦ μαχομένους τι παθεῖν,  διαγωνιζομένους   ἕως τῆς ἐσχάτης ἀναπνοῆς ὑπὲρ
[3, 28]   ἔγκλημα, διότι τοὺς παρὰ σφῶν  πλοϊζομένους   ἠδίκουν κατὰ τὸν Λιβυκὸν πόλεμον,
[3, 53]   βουλόμενος ἅμα μὲν ἀναπαῦσαι τοὺς  διασῳζομένους,   ἅμα δὲ προσδέξασθαι τοὺς ἀπολειπομένους.
[3, 8]   πόλεως ἅλωσιν παραγενέσθαι τοὺς Ῥωμαίους,  οἰομένους   δεῖν τὸν Ἀννίβαν ἐκδιδόναι
[3, 37]   οἰκουμένης ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον  διελομένους   εἰς ἐπίστασιν ἀγαγεῖν τοὺς ἀκούοντας.
[3, 34]   παρὰ τῶν Κελτῶν πρὸς αὐτὸν  ἀποστελλομένους·   σαφῶς γὰρ ἐξητάκει καὶ τὴν
[3, 60]   τι πρὸς τὸ θαρρῆσαι τοὺς  βουλομένους   μετέχειν σφίσι τῶν αὐτῶν ἐλπίδων.
[3, 21]   πεπρᾶχθαι τοῦτο τοὔργον, μὴ  βουλομένους   τοῦτο ποιεῖν, ὁμολογοῦντας δὲ κοινωνεῖν
[3, 69]   σωτηρίαν τοὺς ὑπὸ τῶν καιρῶν  καταλαμβανομένους.   τὸν δὲ προδότην ἐτίμησε μεγαλείως,
[3, 59]   τῆς διηγήσεως πειρασόμεθα δηλοῦν τοὺς  γενομένους   ἐκ παρατάξεως ἐν Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις
[3, 65]   καταπλαγέντας τὴν ἐπιφορὰν καὶ περιδεεῖς  γενομένους   μὴ συμπατηθῶσιν ὑπὸ τῶν ἐπιφερομένων
[3, 48]   ποιεῖν ἥρωάς τε καὶ θεοὺς  ἐπιφαινομένους,   ἐπειδὰν τὰς ἀρχὰς ἀπιθάνους καὶ
[3, 98]   κομιζομένων· παραδόξως γὰρ ἑκάστους ἐγκρατεῖς  γινομένους   τῶν ἀναγκαιοτάτων ἅμιλλαν ποιήσεσθαι τῆς
[3, 99]   τόπον, ἐν δεήσει τοὺς  ἐκδεξομένους   αὐτὸν ὑπομένειν. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 82]   τὰ ὅπλα φερόντων τοὺς ἐκτὸς  παρεπομένους   τῆς ὠφελείας χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις
[3, 53]   διασῳζομένους, ἅμα δὲ προσδέξασθαι τοὺς  ἀπολειπομένους.   ἐν καιρῷ συνέβη πολλοὺς
[3, 66]   γέφυραν ἔτι περὶ τὸν ποταμὸν  ὑπολειπομένους,   τούτων μὲν ἐγκρατὴς ἐγένετο, σχεδὸν
[3, 69]   μὲν καὶ πρὸς αὑτὸν φιλίαν,  διαπεμπομένους   δὲ καὶ πρὸς Ῥωμαίους καὶ
[3, 38]   (τι) τῇ διανοίᾳ τὸ λεγόμενον,  τεκμαιρομένους   ἐκ τοῦ περιέχοντος. καθάπερ γὰρ
[3, 17]   παρασκευάσειν τοὺς ὑφ´ αὐτὸν ἤδη  ταττομένους,   εὐλαβεστέρους δὲ τοὺς ἀκμὴν αὐτοκράτορας
[3, 69]   ἐκκαλέσασθαι σπουδάζων τοὺς ἐπὶ πραγμάτων  ταττομένους   πρὸς τὰς Καρχηδονίων ἐλπίδας. Μετὰ
[3, 12]   διὸ καὶ τοὺς ἐπὶ πραγμάτων  ταττομένους   χρὴ τῶν τοιούτων οὐδενὸς μᾶλλον
[3, 4]   ἕνεκεν αὐτοῦ τοῦ καταγωνίσασθαι τοὺς  ἀντιταττομένους,   οὔτε πλεῖ τὰ πελάγη χάριν
[3, 81]   γὰρ μόνον ἀπράκτους ποιεῖ τοὺς  ὑποταττομένους,   πολλάκις δὲ καὶ κινδύνους ἐπιφέρει
[3, 18]   τῶν λοιπῶν πόλεων τοὺς μὲν  ἀντιπολιτευομένους   ἐπανείλετο, τοῖς δ´ αὑτοῦ φίλοις
[3, 51]   πλῆθος καὶ τοὺς ἱππεῖς δυσχερῶς  ἐκμηρυομένους   καὶ μακρῶς τὰς δυσχωρίας, ἐξεκλήθησαν
[3, 76]   τῶν Ῥωμαίων, ῥᾳθύμως καὶ κατατεθαρρηκότως  ἀναστρεφομένους   διὰ τὸ προτέρημα τῶν πεζικῶν
[3, 63]   Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἐκ δὲ τοῦ  μαχομένους   τι παθεῖν, διαγωνιζομένους ἕως τῆς
[3, 76]   ἕως Ἴβηρος ποταμοῦ, τοὺς δὲ  προσδεχομένους   ἐφιλανθρώπει, τὴν ἐνδεχομένην ποιούμενος περὶ
[3, 44]   πεντακοσίους τῶν Νομαδικῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε  κατασκεψομένους   ποῦ καὶ πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες
[3, 15]   παρακηκοότες τότε πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν τοὺς  ἐπισκεψομένους   ὑπὲρ τῶν προσπιπτόντων. Ἀννίβας δὲ
[3, 76]   δὲ περὶ χιλίους) καὶ καταλαβὼν  ἐσκεδασμένους   κατὰ τῆς χώρας τοὺς ἀπὸ
[3, 28]   εὔλογον, ἀλλ´ ὁμολογουμένως τοὺς Καρχηδονίους  ἠναγκασμένους   παρὰ πάντα τὰ δίκαια διὰ
[3, 74]   τοὺς ἀπὸ τῶν ἰδίων κεράτων  ἐκπεπιεσμένους,   τὸ μὲν ἐπιβοηθεῖν τούτοις
[3, 69]   δὲ καὶ πρὸς Ῥωμαίους καὶ  πεπεισμένους   τῷ τοιούτῳ τρόπῳ τὴν παρ´
[3, 38]   ἀεὶ τοὺς διὰ τοῦ λόγου  συνεπιδεικνυμένους.   ~ἀφέμενοι δὲ τούτων τρεψόμεθα πρὸς
[3, 58]   ἐπιπλήττοντας, ἐπαινοῦντας δὲ μᾶλλον καὶ  διορθουμένους   τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν, γινώσκοντας ὅτι
[3, 29]   πίστιν περιόψεσθαι τούτους ὑπό τινων  ἀδικουμένους·   ἀλλ´ ἦν ἀμφοτέρων τὸ συνέχον
[3, 63]   δὲ μὴ τοῦτ´ δυνατόν,  ἀποθανουμένους.   τὴν δὲ τοῦ ζῆν ἡττημένους
[3, 90]   καιροῖς. καὶ πολλοὺς τῶν πολεμίων  ἀποσπωμένους   ἀπὸ τῆς ἰδίας παρεμβολῆς ἐπὶ
[3, 90]   τῶν ἐπιτηδείων ἦσαν ὥστε μήτε  χρωμένους   μήτε καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι τὰς
[3, 9]   οὖν μὴ τὸ περὶ τοὺς  ξένους   ἐγένετο κίνημα τοῖς Καρχηδονίοις, εὐθέως
[3, 92]   εἴσοδον, καὶ θεωρῶν τοὺς τόπους  στενοὺς   ὄντας καὶ καθ´ ὑπερβολὴν εὐφυεῖς
[3, 15]   Καρχηδόνα, τὰ παραπλήσια θέλοντες ἐπιμαρτύρασθαι  κἀκείνους·   οὐ μὴν ἐν Ἰταλίᾳ γε
[3, 2]   δυναστείαν εἰς μέγαν μὲν φόβον  ἐκείνους   ἤγαγον περὶ σφῶν καὶ τοῦ
[3, 98]   γὰρ αὐτὸ καὶ μάλιστα σπουδάζειν  ἐκείνους   πρᾶξαι, κυριεύοντας τῶν ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι
[3, 16]   πόλεμος. συνέβαινε γὰρ κατ´  ἐκείνους   τοὺς καιροὺς Δημήτριον τὸν Φάριον,
[3, 14]   ἰσχυρότατόν ἐστιν ἔθνος τῶν κατ´  ἐκείνους   τοὺς τόπους, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 15]   κατὰ Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς μὲν  ἐκείνους,   ὡς κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις
[3, 91]   κατάλοιπος ἀπὸ τῶν κατὰ τοὺς  Ἱρπίνους   τόπων. διόπερ ἔμελλον εἰς ταῦτα
[3, 35]   δὲ τοὺς Αἰρηνοσίους καὶ τοὺς  Ἀνδοσίνους   μέχρι τῆς προσαγορευομένης Πυρήνης. ποιησάμενος
[3, 26]   εἰς Σικελίαν διαβάσεως, ὅτι καθόλου  Μαμερτίνους   προσέλαβον εἰς τὴν φιλίαν καὶ
[3, 33]   Λιβύων μυρίους χιλίους ὀκτακοσίους πεντήκοντα,  Λιγυστίνους   τριακοσίους, Βαλιαρεῖς πεντακοσίους, ἐλέφαντας εἴκοσι
[3, 97]   τόπων ἐκείνων καὶ περιποιησάμενοι χορηγίας  ἀφθόνους   καὶ χεῖρας ἀντιποιήσωνται μὲν τῆς
[3, 90]   δὲ κατὰ νώτου τὰς χορηγίας  ἀφθόνους   οὐδέποτε τοὺς στρατιώτας ἠφίει προνομεύειν
[3, 90]   πλῆθος. ~διόπερ κατὰ τοὺς ἑξῆς  χρόνους   ἀντιπαρῆγεν τοῖς πολεμίοις ἀεὶ καὶ
[3, 118]   ἁπάσης ἐγκρατεῖς ἐγένοντο μετ´ ὀλίγους  χρόνους.   διόπερ ἡμεῖς ταύτην μὲν τὴν
[3, 64]   οὐχὶ δουλεύοντες αὐτοῖς ἤδη τοσούτους  χρόνους.   ὅταν δέ, χωρὶς τῶν προειρημένων,
[3, 5]   ἐκπεσὼν ἐκ τῆς ἀρχῆς ὑπ´  Ὀροφέρνους   διὰ Δημητρίου τοῦ βασιλέως αὖθις
[3, 92]   τὴν δύναμιν, εὐλαβούμενος τοὺς ὁλοσχερεῖς  κινδύνους   διά τε τὰς προειρημένας αἰτίας
[3, 14]   παραδόξως εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε  κινδύνους   ἐπανάγων, συνδραμόντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν
[3, 81]   τοὺς ὑποταττομένους, πολλάκις δὲ καὶ  κινδύνους   ἐπιφέρει τοὺς μεγίστους τοῖς πεπιστευκόσι.
[3, 59]   πλεῖον τούτου χάριν ὑπεδεξάμεθα τοὺς  κινδύνους   {καὶ τὰς κακοπαθείας} τοὺς συμβάντας
[3, 99]   οὐκ εἰς τοὺς τυχόντας ἐπεπτώκει  κινδύνους.   καὶ τότε μέν, ἤδη τῆς
[3, 108]   καὶ συγκαταβαίνειν εἰς τοὺς ὁλοσχερεῖς  κινδύνους.   οἱ μὲν γὰρ περὶ τὸν
[3, 69]   πάσης ἀφορμῆς ποιεῖσθαι τοὺς ὁλοσχερεῖς  κινδύνους,   ὅπερ εἶναι φατέον ἡγεμόνος ἔργον
[3, 52]   δὲ τεταρταῖος ὢν αὖθις εἰς  κινδύνους   παρεγένετο μεγάλους. οἱ γὰρ περὶ
[3, 17]   παραβόλως διδοὺς αὑτὸν εἰς τοὺς  κινδύνους.   πᾶσαν δὲ κακοπάθειαν καὶ μέριμναν
[3, 35]   προειρημένοις, βουλόμενος αὐτούς τε τούτους  εὔνους   ἀπολιπεῖν, τοῖς τε λοιποῖς ὑποδεικνύων
[3, 83]   τὰς εἰς μῆκος πλευρὰς ἑκατέρας  βουνοὺς   ἔχοντος ὑψηλοὺς καὶ συνεχεῖς, παρὰ
[3, 83]   ἐκπεριάγων ὑπὸ τοὺς ἐν δεξιᾷ  βουνοὺς   τῶν παρὰ τὸν αὐλῶνα κειμένων,
[3, 94]   ῥᾳδίως δὲ τοὺς παρὰ σφῶν  εὐζώνους   ἐκδεξάμενοι κατεβίβασαν. Ἀννίβας μὲν οὖν
[3, 113]   δὲ τῆς δυνάμεως προέστησε τοὺς  εὐζώνους   ἐν ἀποστάσει. ἦσαν δὲ σὺν
[3, 47]   τούτοις ἐλέφαντας, ἀλλὰ μηδὲ πεζοὺς  εὐζώνους   εὐχερῶς ἂν διελθεῖν, ὁμοίως δὲ
[3, 101]   ἡμέρας συνιδὼν Μάρκος ἐξῆγε τοὺς  εὐζώνους   καὶ προσέβαλε τῷ λόφῳ. γενομένου
[3, 110]   δ´ Ἀννίβας ἀναλαβὼν τοὺς  εὐζώνους   καὶ τοὺς ἱππεῖς ἀπήντα καὶ
[3, 102]   τοὺς δ´ ἱππεῖς καὶ τοὺς  εὐζώνους   κατὰ μέρη διελὼν ἐπαφῆκε τοῖς
[3, 105]   προσπιπτόντων τούτων, οὐκέτι περὶ τοὺς  εὐζώνους   μόνον, ἀλλὰ περὶ πᾶν τὸ
[3, 50]   αὐτοῦ κατέλιπε, τοὺς δ´ ἐπιτηδειοτάτους  εὐζώνους   ποιήσας διῆλθε τὰ στενὰ τὴν
[3, 115]   τὰ πεζικὰ στρατόπεδα διαδεξάμενα τοὺς  εὐζώνους   συνέπεσεν ἀλλήλοις. ἐπὶ βραχὺ μὲν
[3, 2]   μεγάλας δ´ ἔσχον αὐτοὶ καὶ  παραδόξους   ἐλπίδας, ὡς καὶ τῆς Ῥώμης
[3, 66]   ὄντων τὸν ἀριθμόν· τοὺς δὲ  λοιποὺς   ἀκούων ἤδη πολὺ προειληφέναι, μεταβαλόμενος
[3, 86]   ἡμίσεις αὐτῶν διέφθειραν, τοὺς δὲ  λοιποὺς   εἴς τινα λόφον συνδιώξαντες τῇ
[3, 65]   τούτοις Γαλατικοὺς ἱππεῖς, τοὺς δὲ  λοιποὺς   ἐν μετώπῳ καταστήσας προῄει βάδην.
[3, 113]   προεβάλετο τῆς δυνάμεως, τοὺς δὲ  λοιποὺς   ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ χάρακος καὶ
[3, 88]   μὲν τραυματίας ἐξυγίασε, τοὺς δὲ  λοιποὺς   εὐέκτας παρεσκεύασε καὶ προθύμους εἰς
[3, 71]   λαβεῖν τοὺς ὑπεναντίους. τοὺς δὲ  λοιποὺς   ἡγεμόνας ἁθροίσας ὁμοίως παρεκάλεσε πρὸς
[3, 115]   διαγωνιζομένων τῶν Ῥωμαίων, τοὺς δὲ  λοιποὺς   ἤλαυνον παρὰ τὸν ποταμὸν φονεύοντες
[3, 76]   μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, τοὺς δὲ  λοιποὺς   ἠνάγκασε φυγεῖν ἐπὶ τὰς ναῦς.
[3, 64]   μὲν πλείστους ἀπολωλεκότα, τοὺς δὲ  λοιποὺς   ἠχρειωκότα διὰ τὸ μῆκος καὶ
[3, 51]   τῶν Ἀλλοβρίγων ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ  λοιποὺς   τρεψάμενος ἠνάγκασε φυγεῖν εἰς τὴν
[3, 46]   δὲ τὰς ἄλλας οὕτως ὥστ´  εὐδιακόπους   αὐτῶν εἶναι τοὺς δεσμούς. ῥύματα
[3, 73]   οἱ μὲν Ῥωμαῖοι κατὰ πολλοὺς  τρόπους   ἠλαττοῦντο, τοῖς δὲ Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον
[3, 23]   τοὺς κατὰ τὴν μικρὰν Σύρτιν  τόπους,   δὴ καλοῦσιν Ἐμπόρια, διὰ
[3, 38]   συνδιανεύειν καὶ συρρέπειν ἐπὶ τοὺς  τόπους   ἀεὶ τοὺς διὰ τοῦ λόγου
[3, 3]   εἰς τοὺς κατὰ τὴν Ἑλλάδα  τόπους   ἅμα ταῖς τῶν πραγμάτων μεταβολαῖς.
[3, 79]   ὑπάρχοντας τοὺς κατὰ τὴν δίοδον  τόπους,   ἀναζεύξας εἰς μὲν τὴν πρωτοπορείαν
[3, 50]   τοὺς ὑπὸ τῶν πολεμίων προκαταληφθέντας  τόπους,   ἀποκεχωρηκότων τῶν βαρβάρων κατὰ τὴν
[3, 76]   τοὺς κατὰ τὸ καλούμενον Ἐμπόριον  τόπους.   ἀρξάμενος δ´ ἐντεῦθεν ἀποβάσεις ἐποιεῖτο
[3, 50]   προκατέχουσιν οἱ βάρβαροι τοὺς εὐκαίρους  τόπους,   αὐτὸς μὲν καταστρατοπεδεύσας πρὸς ταῖς
[3, 100]   Λίβυρνον ὄρος ἐπὶ τοὺς προειρημένους  τόπους.   ἀφικόμενος δὲ πρὸς τὸ Γερούνιον,
[3, 49]   τὴν ἀθεσίαν τῶν κατοικούντων τοὺς  τόπους   βαρβάρων. θεωρῶν δὲ τετολμηκότας αὖθις
[3, 14]   γὰρ βαρβάρων ἐπιβαλομένων κατὰ πλείους  τόπους   βιάζεσθαι καὶ περαιοῦσθαι τὸν ποταμόν,
[3, 84]   ἔλαθον ἐκπεσόντες πρὸς τοὺς ὑπερδεξίους  τόπους.   γενόμενοι δ´ ἐπὶ τῶν ἄκρων,
[3, 82]   τὸν Φλαμίνιον ἤδη συνάπτοντα καθεώρα,  τόπους   δ´ εὐφυεῖς συνεθεώρησε πρὸς τὴν
[3, 50]   τι πλῆθος προκατελάβοντο τοὺς εὐκαίρους  τόπους,   δι´ ὧν ἔδει τοὺς περὶ
[3, 55]   τοὺς ἐκφεύγοντας ἤδη τὴν χιόνα  τόπους   διαφῆκε πρὸς τὰς νομάς, τοὺς
[3, 18]   εἴς τινας ὑλώδεις καὶ κοίλους  τόπους,   εἴκοσι δὲ ναυσὶν ἐπιγενομένης ἡμέρας
[3, 36]   καὶ τίνας καὶ πόσους διελθὼν  τόπους   εἰς ποῖα μέρη κατῆρε τῆς
[3, 84]   καὶ τῶν πολεμίων κατὰ πολλοὺς  τόπους   ἐξ ὑπερδεξίου καταφερομένων καὶ προσπιπτόντων,
[3, 116]   ἴλαις ἐμβολὰς ἅμα κατὰ πολλοὺς  τόπους   ἐπέρρωσε μὲν τοὺς Λίβυας, ἐταπείνωσε
[3, 66]   στρατόπεδα. θεωρῶν γὰρ τοὺς μὲν  τόπους   ἐπιπέδους ὄντας, τοὺς δ´ ὑπεναντίους
[3, 57]   τοῖς ἑξῆς, ἐὰν ἐπί τινας  τόπους   ἐρχόμενοι τοιούτους παραλείπωμεν τοῦτο τὸ
[3, 58]   ἐκβεβαρβαρῶσθαι τοὺς δ´ ἐρήμους εἶναι  τόπους,   ἔτι δὲ χαλεπώτερον τὸ περὶ
[3, 111]   κελεύσας πάντας εἰς τοὺς πέριξ  τόπους,   ἤρετο τί μεῖζον εὔξασθαι τοῖς
[3, 18]   καὶ προσαγαγὼν ἔργα κατὰ πλείους  τόπους   ἤρξατο πολιορκεῖν. λαβὼν δὲ κατὰ
[3, 111]   συγκατασκευάζοντες τὴν νίκην εἰς τοιούτους  τόπους   ἤχασι τοὺς ἐχθρούς· δεύτερον δ´
[3, 95]   τοὺς περὶ τὸν Ἴβηρα ποταμὸν  τόπους.   καθορμισθεὶς δὲ τῶν πολεμίων ἐν
[3, 41]   Πισῶν εἰς τοὺς κατὰ Μασσαλίαν  τόπους,   καὶ καθορμισθεὶς πρὸς τὸ πρῶτον
[3, 80]   ~Διαπεράσας δὲ παραδόξως τοὺς ἑλώδεις  τόπους   καὶ καταλαβὼν ἐν Τυρρηνίᾳ τὸν
[3, 34]   δυσχωρίας εἰς τοὺς προειρημένους ἀφικέσθαι  τόπους   καὶ συνεργοῖς καὶ συμμάχοις χρήσασθαι
[3, 90]   ἀεὶ καὶ τοὺς εὐκαίρους προκατελάμβανε  τόπους   κατὰ τὴν ἐμπειρίαν. ἔχων δὲ
[3, 48]   παρατετευχότων τοῖς καιροῖς, τοὺς δὲ  τόπους   κατωπτευκέναι καὶ τῇ διὰ τῶν
[3, 48]   ὑπομένουσιν, ὥστ´ εἰς ἀπρονοήτους καθιέναι  τόπους   μετὰ δυνάμεως, τοῦτο περιτιθέασιν οἱ
[3, 50]   ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι καὶ τηροῦσι τοὺς  τόπους   οἱ πολέμιοι, τὰς δὲ νύκτας
[3, 14]   ἔθνος τῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς  τόπους,   ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἀστυγειτόνων
[3, 110]   καὶ ψιλοὺς ὄντας τοὺς πέριξ  τόπους   οὐκ ἔφη δεῖν συμβάλλειν ἱπποκρατούντων
[3, 100]   καὶ τοῖς σιτολογοῦσι παρεφήδρευε κατὰ  τόπους.   οὔσης δὲ τῆς μὲν χώρας
[3, 40]   τῷ παρελθεῖν εἰς τοὺς ὑλώδεις  τόπους   πανταχόθεν ἅμα προσπεσόντες πολλοὺς ἀπέκτειναν
[3, 53]   κατὰ μέρη δὲ καὶ κατὰ  τόπους   παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν· ὧν οἱ
[3, 86]   πρὸς τοὺς κατὰ τὸν Ἀδρίαν  τόπους,   πολλῆς μὲν λείας γεγονὼς ἐγκρατής,
[3, 92]   τὴν εἴσοδον, καὶ θεωρῶν τοὺς  τόπους   στενοὺς ὄντας καὶ καθ´ ὑπερβολὴν
[3, 80]   καὶ καθέντος εἰς τοὺς ἔμπροσθεν  τόπους   τὰ μὲν ἀγωνιῶν τὸν ἐπιτωθασμὸν
[3, 96]   δὲ πρὸς τοὺς περὶ Πίσας  τόπους   τῆς Ἰταλίας προσέβαλον, πεπεισμένων τῶν
[3, 113]   χάρακος καὶ περαιώσας κατὰ διττοὺς  τόπους   τὸ ῥεῖθρον ἀντετάττετο τοῖς πολεμίοις.
[3, 110]   ἐπισπᾶσθαι καὶ προάγειν μᾶλλον εἰς  τόπους   τοιούτους ἐν οἷς τὸ πλέον
[3, 94]   καὶ τὴν λείαν, λελοιπότων τοὺς  τόπους   τῶν παραφυλαττόντων τὰς δυσχωρίας. ἅμα
[3, 90]   δὲ Καρχηδόνιοι καταφθείραντες τοὺς προειρημένους  τόπους   ὑπερέβαλον τὸν Ἀπεννῖνον καὶ κατάραντες
[3, 47]   ἔρημον τοιαύτην τινὰ περὶ τοὺς  τόπους   ὑπογράψαντες ἡμῖν ὥστ´, εἰ μὴ
[3, 71]   Ῥωμαῖοι πρὸς μὲν τοὺς ὑλώδεις  τόπους   ὑπόπτως εἶχον διὰ τὸ τοὺς
[3, 36]   προειρημένων τοὺς ἐπὶ τῆς γῆς  τόπους   ὑποτάττοντες καὶ φέροντες ἀεὶ τῇ
[3, 48]   ὅλοις, οὔτε τὰς ὁδοὺς οὔτε  τόπους,   ὡς οὗτοί φασιν, οὔτε ποῦ
[3, 40]   οἰκήτορας ἐν ἡμέραις τριάκοντα παρήγγειλαν  ἐπιτόπους   γίνεσθαι, τὸν ἀριθμὸν ὄντας εἰς
[3, 87]   χώρας εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε μὲν τοὺς  ἵππους,   ἀνεκτήσατο δὲ τά τε σώματα
[3, 88]   Ἀδρίαν χώρᾳ καὶ τοὺς μὲν  ἵππους   ἐκλούων τοῖς παλαιοῖς οἴνοις διὰ
[3, 14]   μὲν μᾶλλον τοῦ ῥεύματος τοὺς  ἵππους,   ἐξ ὑπερδεξίου δὲ ποιεῖσθαι τὴν
[3, 72]   βεβρωκότες καὶ πεπωκότες καὶ τοὺς  ἵππους   ἡτοιμακότες ἠλείφοντο καὶ καθωπλίζοντο περὶ
[3, 63]   μὲν τοῦ νικᾶν ἆθλον οὐχ  ἵππους   καὶ σάγους, ἀλλὰ τὸ πάντων
[3, 47]   ὀρῶν τοιαύτας ὥστε μὴ οἷον  ἵππους   καὶ στρατόπεδα, σὺν δὲ τούτοις
[3, 69]   τὸ γινόμενον πάντας ἐπαφῆκε τοὺς  ἵππους   καὶ τοὺς ἀκοντιστάς. τούτου δὲ
[3, 56]   μόνον ἄνδρας, ἔτι δὲ πλείους  ἵππους   καὶ ὑποζύγια. τέλος δὲ τὴν
[3, 43]   τῶν λέμβων ἐφέλκειν διενοοῦντο τοὺς  ἵππους   νέοντας, τρεῖς ἅμα καὶ τέτταρας
[3, 62]   μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι· πρὸς δὲ τούτοις  ἵππους   παρέστησε καὶ σάγους εἰσήνεγκε πολυτελεῖς.
[3, 53]   καιρῷ συνέβη πολλοὺς μὲν  ἵππους   τῶν ἀπεπτοημένων, πολλὰ δ´ ὑποζύγια
[3, 112]   Ῥωμαῖοι καὶ θεοὺς ἐξιλάσασθαι καὶ  ἀνθρώπους   καὶ μηδὲν ἀπρεπὲς μηδ´ ἀγεννὲς
[3, 54]   ἐπὶ ποσὸν εὐθαρσεῖς ἐποίησε τοὺς  ἀνθρώπους.   τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξας ἐνήρχετο
[3, 50]   δεδιότες, τὰ δὲ τοὺς παραπέμποντας  βαρβάρους·   ἐπειδὴ δ´ ἐκεῖνοι μὲν εἰς
[3, 14]   περὶ τὸν Ἀννίβαν ἐπὶ τοὺς  βαρβάρους   ἐτρέψαντο πλείους δέκα μυριάδας
[3, 43]   τὸν ποταμὸν ἐπὶ τοὺς ἀντίπερα  βαρβάρους,   δ´ Ἀννίβας ἑτοίμους ἔχων
[3, 20]   Ἀννίβαν καὶ τοὺς μετ´ αὐτοῦ  συνέδρους   ἐκδότους διδόναι Ῥωμαίοις ἐπέταττον,
[3, 12]   τὰς συνθήκας, ἵνα τοὺς μὲν  ἐφέδρους   νομίζοντες εἶναι τῶν καιρῶν ἀεὶ
[3, 96]   ἑτοίμην παρασκευάζουσα. πλὴν δύο μὲν  αὐτάνδρους   νῆας ἀποβαλόντες, τεττάρων δὲ τοὺς
[3, 55]   συνεχῶς ἐπιμένειν τὴν χιόνα καὶ  θέρους   καὶ χειμῶνος, τὰ δ´ ὑπὸ
[3, 92]   παρεμβολὴν ἐκ τοῦ πρὸς Ῥώμην  μέρους   εἶχε, ταῖς δὲ προνομαῖς πᾶν
[3, 65]   ἐκ τοῦ πρὸς τὰς Ἄλπεις  μέρους,   ἔχοντες εὐώνυμον μὲν οἱ Ῥωμαῖοι,
[3, 115]   προέπεσον ὥστ´ ἐξ ἑκατέρου τοῦ  μέρους   κατὰ τὰς ἐκ τῶν πλαγίων
[3, 43]   στρατοπέδων ἀμφοτέρων ἐξ ἑκατέρου τοῦ  μέρους   παρὰ τὰ χείλη τοῦ ποταμοῦ
[3, 32]   ἱστορίαν ὑπολαμβάνω διαφέρειν τῶν ἐπὶ  μέρους   συντάξεων. ~Οἱ δὲ παρὰ τῶν
[3, 78]   (ὢν) τῇ φύσει τούτου τοῦ  μέρους   ταύτῃ προέθετο ποιεῖσθαι τὴν πορείαν.
[3, 43]   ἑνὸς ἀνδρὸς ἐξ ἑκατέρου τοῦ  μέρους   τῆς πρύμνης οἰακίζοντος, ὥστε πλῆθος
[3, 74]   ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν Κελτῶν καὶ  μέρους   τινὸς τῶν Λιβύων καὶ πολλοὺς
[3, 104]   τῆς τοῦ Μάρκου στρατοπεδείας δυναμένης  ἑκατέρους   βλάπτειν, ἐπεβάλετο καταλαβεῖν ταύτην. σαφῶς
[3, 72]   ἐστιν, ὅταν ὁμοῦ τοὺς ὑπάτους  ἑκατέρους   οἱ καιροὶ συνάγωσιν. μετὰ δὲ
[3, 29]   καὶ κατὰ μηδένα τρόπον τοὺς  ἑτέρους   παρὰ τῶν ἑτέρων ἐπιδέξεσθαί τινας
[3, 29]   ἂν ἤτοι τὸ μὴ προσλαμβάνειν  ἑτέρους   συμμάχους παρὰ τοὺς ὑπάρχοντας
[3, 27]   παρ´ ἑκατέρων τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις.  μηδετέρους   ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις μηδὲν
[3, 29]   τοῦτο, μήτε ξενολογεῖν μήτ´ ἐπιτάττειν  μηδετέρους   μηδὲν ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις
[3, 52]   τάχ´ ἂν ἴσως εὐλαβεστέρους καὶ  πρᾳοτέρους   ποιήσαι τοὺς παραγεγονότας, μὴ προσδεξάμενος
[3, 17]   προθέσεως, ἀλλὰ τούς τε στρατιώτας  προθυμοτέρους   ἐποίησε πρὸς τὸ κινδυνεύειν, τούς
[3, 17]   Ἰβηρίᾳ· δεύτερον δὲ καταπληξάμενος ἅπαντας  εὐτακτοτέρους   μὲν ἐπέπειστο παρασκευάσειν τοὺς ὑφ´
[3, 108]   μὲν γὰρ οὔτε τοὺς ἡγεμόνας  ἀμφοτέρους   οὐδέποτε συνηγωνίσθαι τοῖς στρατοπέδοις οὔτε
[3, 17]   τοὺς ὑφ´ αὐτὸν ἤδη ταττομένους,  εὐλαβεστέρους   δὲ τοὺς ἀκμὴν αὐτοκράτορας ὄντας
[3, 52]   τὰ προτεινόμενα, τάχ´ ἂν ἴσως  εὐλαβεστέρους   καὶ πρᾳοτέρους ποιήσαι τοὺς παραγεγονότας,
[3, 54]   φθαρέντων. οὔσης γὰρ στενῆς καὶ  κατωφεροῦς   τῆς καταβάσεως, τῆς δὲ χιόνος
[3, 59]   ὄντων ἡμῖν ἀναγγεῖλαι. ~διόπερ οὐ  δυσχεροῦς   ἀλλ´ ἀδυνάτου σχεδὸν ὑπαρχούσης κατά
[3, 98]   τῆς πόλεως, ἐὰν ἐξαγαγὼν τοὺς  ὁμήρους   ἀποκαταστήσῃ τοῖς γονεῦσι καὶ ταῖς
[3, 67]   παρὰ τούτων κομίσωνται τοὺς αὑτῶν  ὁμήρους   κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν.
[3, 40]   διὰ τούτων κομιεῖσθαι τοὺς αὑτῶν  ὁμήρους.   Λεύκιος δὲ Μάλιος ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων
[3, 40]   ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων, ἐγκαταλιπόντες τοὺς  ὁμήρους,   οὓς ἔδοσαν ἐκβαίνοντες ἐκ τοῦ
[3, 99]   τόπον καὶ πάντας ἐνεχείρισε τοὺς  ὁμήρους   τοῖς ἡγεμόσι τῶν Ῥωμαίων. οἱ
[3, 99]   τὴν ἡλικίαν δόξας ἐγκεχειρικέναι τοὺς  ὁμήρους   τοῖς πολεμίοις οὐκ εἰς τοὺς
[3, 98]   παρασπονδήσας τοὺς Καρχηδονίους ἐγχειρίσαι τοὺς  ὁμήρους   τοῖς Ῥωμαίοις. θεωρῶν δὲ τὸν
[3, 90]   χωρίζεσθαι καθάπαξ ἐκ τοῦ χάρακος,  ἅθρους   δ´ ἀεὶ καὶ συνεστραμμένους τηρῶν
[3, 111]   εἰς τοιούτους τόπους ἤχασι τοὺς  ἐχθρούς·   δεύτερον δ´ ἡμῖν, ὅτι καὶ
[3, 12]   ἐγένετο τῶν πραγμάτων. τοιούτους γὰρ  ἐχθροὺς   παρεσκεύασε Ῥωμαίοις Ἀσδρούβαν τε τὸν
[3, 108]   ὦσι, τοῦ μὴ νικᾶν τοὺς  ἐχθρούς.   τότε μὲν γὰρ οὔτε τοὺς
[3, 29]   σφῶν αὐτῶν τοῦ προσλαμβάνειν κατὰ  καιρούς,   ἄν τινες ἐπιτήδειοι φανῶσιν αὐτοῖς
[3, 86]   τὰ πράγματα καὶ τοὺς περιεστῶτας  καιρούς.   Ἀννίβας δὲ κατατεθαρρηκὼς τοῖς ὅλοις
[3, 98]   πραγμάτων περιπέτεια τοιάδε. ~καθ´ οὓς  καιροὺς   Ἀννίβας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς
[3, 69]   συνδιανοούμενος. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς  καιροὺς   Ἀννίβας πραξικοπήσας πόλιν Κλαστίδιον, ἐνδόντος
[3, 21]   ἕως εἰς τοὺς καθ´ ἡμᾶς  καιρούς.   ~Γίνονται τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις καὶ
[3, 76]   ἀληθινός. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς  καιροὺς   Γνάιος Κορνήλιος καταλειφθεὶς ὑπὸ
[3, 86]   ~Κατὰ δὲ τοὺς τῆς μάχης  καιροὺς   Γνάιος Σερουίλιος προκαθήμενος ὕπατος
[3, 16]   συνέβαινε γὰρ κατ´ ἐκείνους τοὺς  καιροὺς   Δημήτριον τὸν Φάριον, ἐπιλελησμένον μὲν
[3, 18]   παραθέσεως. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς  καιροὺς   Δημήτριος ἅμα τῷ συνεῖναι τὴν
[3, 40]   Ῥωμαῖοι δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς  καιροὺς   διακούσαντες μὲν τῶν ἐξαποσταλέντων εἰς
[3, 111]   θεοῖς κατὰ τοὺς παρόντας ἐδύναντο  καιρούς,   δοθείσης αὐτοῖς ἐξουσίας, τοῦ παρὰ
[3, 19]   κατὰ μέρος, ὅταν ἐπὶ τοὺς  καιροὺς   ἔλθωμεν, διασαφήσομεν. δὲ στρατηγὸς
[3, 33]   κατατεταγμένην ὑπ´ Ἀννίβου, καθ´ οὓς  καιροὺς   ἐν τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[3, 97]   συνεργήσαντος σφίσι πρὸς τοὺς περιεστῶτας  καιρούς.   Ἐπειδὴ γὰρ καταπληξάμενοι τοὺς περὶ
[3, 117]   ἐστι πρὸς τοὺς τῶν πολέμων  καιροὺς   ἡμίσεις ἔχειν πεζούς, ἱπποκρατεῖν δὲ
[3, 11]   λέγεσθαι μέλλον. ~καθ´ οὓς γὰρ  καιροὺς   καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας ὑπὸ Ῥωμαίων τέλος
[3, 28]   Λιβυκὸν πόλεμον, ἐλύθη καθ´ οὓς  καιροὺς   κομισάμενοι παρὰ Καρχηδονίων ἅπαντας τοὺς
[3, 9]   ἐν νῷ διότι κατὰ τοὺς  καιροὺς   γράφων γέγονε καὶ τοῦ
[3, 15]   Ἀννίβας δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς  καιροὺς   πεποιημένος ὑφ´ αὑτὸν οὓς προέθετο
[3, 80]   ὧν πολλοὺς αὐτὸν ὑπελάμβανε παραδώσειν  καιροὺς   πρὸς ἐπίθεσιν. πάντα δ´ ἐμφρόνως
[3, 95]   διάθεσιν. κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς  καιροὺς   ταῖς προειρημέναις πράξεσιν Ἀσδρούβας
[3, 59]   ὑπαρχούσης κατά γε τοὺς προγεγονότας  καιροὺς   τῆς ἀληθοῦς ἱστορίας ὑπὲρ τῶν
[3, 98]   τὴν Ἰβηρίαν, προσδεῖσθαι δὲ τοὺς  καιροὺς   τῆς τῶν ὑποταττομένων εὐνοίας· νῦν
[3, 2]   διασαφεῖν ὡς κατὰ τοὺς αὐτοὺς  καιροὺς   Φίλιππος μὲν Μακεδὼν διαπολεμήσας
[3, 56]   διασαφεῖ. κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς  καιρούς,   ὡς ἐπάνω προεῖπα, Πόπλιος ἀπολελοιπὼς
[3, 27]   ἕως εἰς τοὺς κατ´ Ἀννίβαν  καιρούς.   ~Ὥσπερ οὖν τὴν εἰς Σικελίαν
[3, 75]   τῶν ἄλλων τόπων εἰς τοὺς  εὐκαίρους·   παρεσκεύασαν δὲ καὶ ναῦς ἑξήκοντα
[3, 90]   τοῖς πολεμίοις ἀεὶ καὶ τοὺς  εὐκαίρους   προκατελάμβανε τόπους κατὰ τὴν ἐμπειρίαν.
[3, 50]   ὅτι προκατέχουσιν οἱ βάρβαροι τοὺς  εὐκαίρους   τόπους, αὐτὸς μὲν καταστρατοπεδεύσας πρὸς
[3, 50]   ἱκανόν τι πλῆθος προκατελάβοντο τοὺς  εὐκαίρους   τόπους, δι´ ὧν ἔδει τοὺς
[3, 109]   γέγονεν οὐ διὰ τὸ Ῥωμαίους  χείρους   ἄνδρας εἶναι Καρχηδονίων, ἀλλὰ δι´
[3, 54]   δὲ χιόνος ἤδη περὶ τοὺς  ἄκρους   ἁθροιζομένης διὰ τὸ συνάπτειν (τὴν)
[3, 64]   αὐτῶν ἡττημένοι, πολλοὺς δ´ ἐξενηνοχότες  φόρους,   μόνον δ´ οὐχὶ δουλεύοντες αὐτοῖς
[3, 15]   καὶ τοὺς ἐπιταχθέντας ἅμα ταύτῃ  φόρους,   οὓς τοῖς καιροῖς συνεπιθέμενοι πρότερον
[3, 75]   αὐτοῖς ἐξαπέστειλε Κρῆτας καὶ χιλίους  πελτοφόρους·   πάντα δὲ καὶ πανταχόθεν ἐνεργῶς
[3, 113]   καιρὸν τοὺς μὲν Βαλιαρεῖς καὶ  λογχοφόρους   διαβιβάσας τὸν ποταμὸν προεβάλετο τῆς
[3, 72]   τὸν ποταμὸν προβαλόμενος ἐφεδρείαν τοὺς  λογχοφόρους   καὶ Βαλιαρεῖς, ὄντας εἰς ὀκτακισχιλίους,
[3, 86]   βοηθείας, ἐξαποστέλλει Μαάρβαν ἔχοντα τοὺς  λογχοφόρους   καί τι μέρος τῶν ἱππέων.
[3, 83]   κατεστρατοπέδευσε, τοὺς δὲ Βαλιαρεῖς καὶ  λογχοφόρους   κατὰ τὴν πρωτοπορείαν ἐκπεριάγων ὑπὸ
[3, 93]   τὰς ἀκρωρείας ἐπέταξε, τοὺς δὲ  λογχοφόρους   κατόπιν ἐπιστήσας τούτοις ἕως μέν
[3, 21]   ταῦτα τὸν δῆμον τῶν Ῥωμαίων  ἀκύρους   ποιῆσαι διὰ τὸ χωρὶς τῆς
[3, 78]   τὴν τριβήν, σπεύδοντας δὲ καὶ  μετεώρους   ὄντας εἰς τὴν πολεμίαν, προφάσει
[3, 115]   συνέβη κατὰ τὴν Ἀννίβου πρόνοιαν  μέσους   ἀποληφθῆναι τοὺς Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν
[3, 71]   ἄνδρας ἑκατὸν καὶ πεζοὺς τοὺς  ἴσους.   ἔτι δὲ τῆς ἡμέρας οὔσης
[3, 109]   μὲν τοῖς κατὰ μέρος ἀκροβολισμοῖς  ἴσους   πρὸς ἴσους συμπίπτοντας τὸ πλεῖον
[3, 109]   κατὰ μέρος ἀκροβολισμοῖς ἴσους πρὸς  ἴσους   συμπίπτοντας τὸ πλεῖον ἐπικρατεῖν, ὁμοῦ
[3, 35]   δὲ τὴν οἰκείαν ἀπέλυσε τοὺς  ἴσους   τοῖς προειρημένοις, βουλόμενος αὐτούς τε
[3, 51]   τὰς δυσχωρίας, αὐτὸς δὲ συναθροίσας  ὅσους   ἠδύνατο πλείστους ἐκ τοῦ κινδύνου
[3, 36]   ὁρμήσας Ἀννίβας καὶ τίνας καὶ  πόσους   διελθὼν τόπους εἰς ποῖα μέρη
[3, 96]   νῆας ἀποβαλόντες, τεττάρων δὲ τοὺς  ταρσοὺς   καὶ τοὺς ἐπιβάτας ἔφευγον ἐκκλίναντες
[3, 63]   διαλαμβάνειν καὶ πάντας ἰέναι πρὸς  τοὺς   ἀγῶνας, μάλιστα μὲν νικήσοντας, ἂν
[3, 44]   προθυμία, μεθ´ ὧν μέλλουσι ποιεῖσθαι  τοὺς   ἀγῶνας πρὸς τὰς τῶν Ῥωμαίων
[3, 35]   ἔθνος καὶ Βαργουσίων ἔτι δὲ  τοὺς   Αἰρηνοσίους καὶ τοὺς Ἀνδοσίνους μέχρι
[3, 21]   διεξάγειν· ταύτης δὲ παρεσπονδημένης  τοὺς   αἰτίους ἐκδοτέον εἶναι σφίσι, δι´
[3, 76]   Γνάιος συνάψας τῷ στόλῳ καὶ  τοὺς   αἰτίους τῶν συμβεβηκότων κατὰ τοὺς
[3, 63]   αὐτὸς τούτου χάριν ἔφη παρεισάγειν  τοὺς   αἰχμαλώτους, ἵν´ ἐπὶ τῶν ἀλλοτρίων
[3, 27]   τάλαντα, παραυτίκα δὲ δοῦναι χίλια.  τοὺς   αἰχμαλώτους χωρὶς λύτρων ἀποδοῦναι πάντας
[3, 17]   αὐτὸν ἤδη ταττομένους, εὐλαβεστέρους δὲ  τοὺς   ἀκμὴν αὐτοκράτορας ὄντας τῶν Ἰβήρων,
[3, 65]   μὲν οὖν Πόπλιος προθέμενος  τοὺς   ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς ἅμα τούτοις
[3, 110]   βαρέσι καθοπλισμοῖς· μετὰ δὲ ταῦτα  τοὺς   ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς ἱππεῖς ἐπαφέντες
[3, 65]   γενέσθαι τὴν πρώτην σύμπτωσιν ὥστε  τοὺς   ἀκοντιστὰς μὴ φθάσαι τὸ πρῶτον
[3, 65]   Πόπλιος δὲ καὶ τῶν πεζῶν  τοὺς   ἀκοντιστάς, προῆγον διὰ τοῦ πεδίου,
[3, 69]   πάντας ἐπαφῆκε τοὺς ἵππους καὶ  τοὺς   ἀκοντιστάς. τούτου δὲ συμπεσόντος αὖθις
[3, 36]   ἀληθινὰς καὶ γνωρίμους ἐννοίας ἄγειν  τοὺς   ἀκούοντας. Πρώτη μὲν οὖν καὶ
[3, 37]   λόγον διελομένους εἰς ἐπίστασιν ἀγαγεῖν  τοὺς   ἀκούοντας. ταύτης διῃρημένης εἰς τρία
[3, 54]   ~τῆς δὲ χιόνος ἤδη περὶ  τοὺς   ἄκρους ἁθροιζομένης διὰ τὸ συνάπτειν
[3, 27]   ξενολογεῖν μηδὲ προσλαμβάνειν εἰς φιλίαν  τοὺς   ἀλλήλων συμμάχους. ἐξενεγκεῖν Καρχηδονίους ἐν
[3, 79]   μὴν ἐπόνουν καὶ κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ  τοὺς   ἄλλους οἱ Κελτοί. τῶν δ´
[3, 68]   ἐξαπέστελλε, μετ´ οὐ πολὺ δὲ  τοὺς   ἄλλους· τούτοις δ´ ἐκ ποδὸς
[3, 66]   ἅμα μὲν αὑτὸν ἐθεράπευε καὶ  τοὺς   ἄλλους τραυματίας, ἅμα δὲ τὰς
[3, 45]   δὲ τοὺς ἐλέφαντας ἐξεδέχετο καὶ  τοὺς   ἅμα τούτοις ἀπολελειμμένους ἄνδρας. ἐγένετο
[3, 65]   Πόπλιος προθέμενος τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ  τοὺς   ἅμα τούτοις Γαλατικοὺς ἱππεῖς, τοὺς
[3, 47]   περὶ τῆς ὑπερβολῆς ταύτης, βουλόμενοι  τοὺς   ἀναγινώσκοντας ἐκπλήττειν τῇ περὶ τῶν
[3, 32]   αὐτῶν βεβαίως οὐδὲν οἷόν τε  τοὺς   ἀναγινώσκοντας, πρῶτον μὲν διὰ τὸ
[3, 9]   ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι  τοὺς   ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας. Οὐ μὴν
[3, 35]   ἔτι δὲ τοὺς Αἰρηνοσίους καὶ  τοὺς   Ἀνδοσίνους μέχρι τῆς προσαγορευομένης Πυρήνης.
[3, 24]   ὑπήκοον Ῥωμαίοις, τὰ χρήματα καὶ  τοὺς   ἄνδρας ἐχέτωσαν, τὴν δὲ πόλιν
[3, 71]   ὁρμὴν τῷ καιρῷ παρήγγελλε δέκα  τοὺς   ἀνδρωδεστάτους ἕκαστον ἐπιλεξάμενον ἐκ τῶν
[3, 18]   δ´ ἐκ τῶν ὑποτεταγμένων ἐπιλέξας  τοὺς   ἀνδρωδεστάτους ἑξακισχιλίους συνέστησε τούτους εἰς
[3, 41]   τριακοσίους δὲ τῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε  τοὺς   ἀνδρωδεστάτους, συστήσας μετ´ αὐτῶν καθηγεμόνας
[3, 54]   ὑποδεικνύων ἐπὶ ποσὸν εὐθαρσεῖς ἐποίησε  τοὺς   ἀνθρώπους. τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξας
[3, 108]   ὑπεναντίους ὥστε σχεδὸν μηδ´ ἑωρακότας  τοὺς   ἀνταγωνιστὰς παρατάττεσθαι καὶ συγκαταβαίνειν εἰς
[3, 43]   παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν ἐπὶ  τοὺς   ἀντίπερα βαρβάρους, δ´ Ἀννίβας
[3, 4]   ἔχων ἕνεκεν αὐτοῦ τοῦ καταγωνίσασθαι  τοὺς   ἀντιταττομένους, οὔτε πλεῖ τὰ πελάγη
[3, 75]   τῇ Ῥώμῃ τὸ γεγονὸς ἔπεμψε  τοὺς   ἀπαγγελοῦντας ὅτι μάχης γενομένης τὴν
[3, 102]   τὴν παρεμβολήν, ἕως Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν  τοὺς   ἀπὸ τῆς χώρας συμπεφευγότας εἰς
[3, 76]   Ἴβηρα ποταμόν. καὶ καταμαθὼν ἀπολελειμμένους  τοὺς   ἀπὸ τοῦ στόλου τῶν Ῥωμαίων,
[3, 74]   τῶν Καρχηδονίων τάξιν. θεωροῦντες δὲ  τοὺς   ἀπὸ τῶν ἰδίων κεράτων ἐκπεπιεσμένους,
[3, 76]   καταλαβὼν ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς χώρας  τοὺς   ἀπὸ τῶν πλοίων, πολλοὺς μὲν
[3, 19]   τὸ γεγονὸς τοῦ μὲν διακωλύειν  τοὺς   ἀποβαίνοντας ἀπέστησαν, συναθροίσαντες δὲ σφᾶς
[3, 53]   τοὺς διασῳζομένους, ἅμα δὲ προσδέξασθαι  τοὺς   ἀπολειπομένους. ἐν καιρῷ συνέβη
[3, 117]   συνταχθὲν ἐπολιόρκουν οἱ Ῥωμαῖοι, προσβάλλοντες  τοὺς   ἀπολελειμμένους ἐν τῷ τῶν Καρχηδονίων
[3, 10]   ὀργὴν τῶν πολιτῶν, ὡς θᾶττον  τοὺς   ἀποστάντας τῶν μισθοφόρων καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε
[3, 105]   πλείους ἐκ τῶν ταγμάτων καὶ  τοὺς   ἀρίστους ἄνδρας. οἱ δὲ περὶ
[3, 69]   τῶν παρόντων συνδιανοούμενος. ~Κατὰ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς καιροὺς Ἀννίβας πραξικοπήσας πόλιν
[3, 76]   περιστῇ φόβος ἀληθινός. ~Κατὰ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς καιροὺς Γνάιος Κορνήλιος
[3, 18]   τῶν χορηγιῶν παραθέσεως. ~Κατὰ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς καιροὺς Δημήτριος ἅμα τῷ
[3, 40]   τῶν τόπων. Ῥωμαῖοι δὲ κατὰ  τοὺς   αὐτοὺς καιροὺς διακούσαντες μὲν τῶν
[3, 15]   τῶν προσπιπτόντων. Ἀννίβας δὲ κατὰ  τοὺς   αὐτοὺς καιροὺς πεποιημένος ὑφ´ αὑτὸν
[3, 95]   εἶχε τὴν διάθεσιν. κατὰ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς καιροὺς ταῖς προειρημέναις πράξεσιν
[3, 2]   τούτοις πειρασόμεθα διασαφεῖν ὡς κατὰ  τοὺς   αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος μὲν
[3, 56]   ἐπὶ Λακινίῳ διασαφεῖ. κατὰ δὲ  τοὺς   αὐτοὺς καιρούς, ὡς ἐπάνω προεῖπα,
[3, 67]   τηρεῖν, ἵνα παρὰ τούτων κομίσωνται  τοὺς   αὑτῶν ὁμήρους κατὰ τὴν ἐξ
[3, 40]   αὐτούς, ἐλπίσαντες διὰ τούτων κομιεῖσθαι  τοὺς   αὑτῶν ὁμήρους. Λεύκιος δὲ Μάλιος
[3, 14]   οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν ἐπὶ  τοὺς   βαρβάρους ἐτρέψαντο πλείους δέκα
[3, 44]   δὲ συναγαγὼν τὰς δυνάμεις εἰσήγαγε  τοὺς   βασιλίσκους τοὺς περὶ Μάγιλον— οὗτοι
[3, 31]   δ´ ἂν εὐδοκούμενος τοῖς ὑποκειμένοις  τοὺς   βεβαιώσοντας τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ
[3, 30]   γὰρ πεισθέντες ἠμύνοντο σὺν καιρῷ  τοὺς   βλάψαντας. ~Ἔνιοι δὲ τῶν ἀκρίτως
[3, 105]   ἐπαποστέλλοντος τοῖς ἐν τῷ λόφῳ  τοὺς   βοηθήσοντας, ἑπομένου δὲ κατὰ πόδας
[3, 60]   πράττειν τι πρὸς τὸ θαρρῆσαι  τοὺς   βουλομένους μετέχειν σφίσι τῶν αὐτῶν
[3, 93]   πορείαν, πρὸς ἣν ἐκέλευε προσελαύνειν  τοὺς   βοῦς ἐνεργῶς καὶ μετὰ βίας,
[3, 67]   ἔθετο πρὸς τοὺς παρόντας πίστεις·  τούς   γε μὴν ἄνδρας αὐτοῖς ἀπέδωκε,
[3, 59]   παρέκβασιν τῆς διηγήσεως πειρασόμεθα δηλοῦν  τοὺς   γενομένους ἐκ παρατάξεως ἐν Ἰταλίᾳ
[3, 113]   διαβιβάζων τὸν ποταμὸν εὐθέως παρενέβαλε,  τοὺς   (δ´) ἐκ θατέρου συνάπτων τούτοις
[3, 53]   τοῖς μὲν τὰς πέτρας ἐπικυλίοντες  τοὺς   δ´ ἐκ χειρὸς τοῖς λίθοις
[3, 46]   μὲν Ἰνδοὺς ἀπολέσθαι συνέβη πάντας,  τοὺς   δ´ ἐλέφαντας διασωθῆναι. διὰ γὰρ
[3, 101]   τὴν νομὴν τῶν θρεμμάτων ἀπομερίζειν  τοὺς   δ´ ἐπὶ τὴν σιτολογίαν, σπουδάζων
[3, 50]   μέρος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ κατέλιπε,  τοὺς   δ´ ἐπιτηδειοτάτους εὐζώνους ποιήσας διῆλθε
[3, 58]   διὰ τὸ τοὺς μὲν ἐκβεβαρβαρῶσθαι  τοὺς   δ´ ἐρήμους εἶναι τόπους, ἔτι
[3, 72]   Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς καὶ Λίβυας,  τοὺς   δ´ ἱππεῖς διελὼν ἐφ´ ἑκάτερον
[3, 102]   μὲν βαρέα τῶν ὅπλων ἐξέταξε,  τοὺς   δ´ ἱππεῖς καὶ τοὺς εὐζώνους
[3, 83]   κειμένων, ἐπὶ πολὺ παρατείνας, ὑπέστειλε,  τοὺς   δ´ ἱππεῖς καὶ τοὺς Κελτοὺς
[3, 107]   ἑκάστῳ στρατοπέδῳ ποιοῦσι περὶ πεντακισχιλίους,  τοὺς   δ´ ἱππεῖς τριακοσίους. τῶν δὲ
[3, 40]   μὲν οὖν πόλεις ἐνεργῶς ἐτείχιζον,  τοὺς   δ´ οἰκήτορας ἐν ἡμέραις τριάκοντα
[3, 53]   ἱππεῖς εἶχον ἐν τῇ πρωτοπορείᾳ,  τοὺς   δ´ ὁπλίτας ἐπὶ τῆς οὐραγίας.
[3, 66]   τοὺς μὲν τόπους ἐπιπέδους ὄντας,  τοὺς   δ´ ὑπεναντίους ἱπποκρατοῦντας, αὑτὸν δὲ
[3, 83]   Λίβυας ἔχων ἐπ´ αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε,  τοὺς   δὲ Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους κατὰ
[3, 41]   μὲν χρήμασι πείσας τῶν Κελτῶν  τοὺς   δὲ βιασάμενος ἧκε μετὰ τῶν
[3, 63]   νικήσαντα καὶ τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον  τοὺς   δὲ ζῶντας ἠλέουν, οὕτως ᾤετο
[3, 106]   κίνδυνον κατὰ μηδένα τρόπον συνίστασθαι,  τοὺς   δὲ κατὰ μέρος ἀκροβολισμοὺς ὡς
[3, 116]   ἱππέων τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν,  τοὺς   δὲ κατεκρήμνισαν ἀπὸ τῶν ἵππων.
[3, 38]   τι μετὰ ταῦτα πολυπραγμονοῦντες ἱστορήσωμεν.  τοὺς   δὲ λέγοντάς τι περὶ τούτων
[3, 93]   προσβάλλειν πρὸς τὰς ἀκρωρείας ἐπέταξε,  τοὺς   δὲ λογχοφόρους κατόπιν ἐπιστήσας τούτοις
[3, 66]   σχεδὸν ἑξακοσίων ὄντων τὸν ἀριθμόν·  τοὺς   δὲ λοιποὺς ἀκούων ἤδη πολὺ
[3, 86]   σχεδὸν τοὺς ἡμίσεις αὐτῶν διέφθειραν,  τοὺς   δὲ λοιποὺς εἴς τινα λόφον
[3, 65]   τοὺς ἅμα τούτοις Γαλατικοὺς ἱππεῖς,  τοὺς   δὲ λοιποὺς ἐν μετώπῳ καταστήσας
[3, 113]   τὸν ποταμὸν προεβάλετο τῆς δυνάμεως,  τοὺς   δὲ λοιποὺς ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ
[3, 88]   ἀνδρῶν τοὺς μὲν τραυματίας ἐξυγίασε,  τοὺς   δὲ λοιποὺς εὐέκτας παρεσκεύασε καὶ
[3, 71]   μέλλον ἀπαρασκεύους λαβεῖν τοὺς ὑπεναντίους.  τοὺς   δὲ λοιποὺς ἡγεμόνας ἁθροίσας ὁμοίως
[3, 115]   καὶ γενναίως διαγωνιζομένων τῶν Ῥωμαίων,  τοὺς   δὲ λοιποὺς ἤλαυνον παρὰ τὸν
[3, 76]   πλοίων, πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν,  τοὺς   δὲ λοιποὺς ἠνάγκασε φυγεῖν ἐπὶ
[3, 64]   ἵππων τοὺς μὲν πλείστους ἀπολωλεκότα,  τοὺς   δὲ λοιποὺς ἠχρειωκότα διὰ τὸ
[3, 51]   μὲν πλείστους τῶν Ἀλλοβρίγων ἀπέκτεινε,  τοὺς   δὲ λοιποὺς τρεψάμενος ἠνάγκασε φυγεῖν
[3, 55]   τόπους διαφῆκε πρὸς τὰς νομάς,  τοὺς   δὲ Νομάδας ἀνὰ μέρος προῆγε
[3, 112]   δύναμιν αὖθις εἰς χάρακα κατέστησεν,  τοὺς   δὲ Νομάδας ἐπαφῆκε τοῖς ὑδρευομένοις
[3, 65]   πρόσωπον τάξας ἀπήντα τοῖς πολεμίοις,  τοὺς   δὲ Νομαδικοὺς ἱππεῖς ἀφ´ ἑκατέρου
[3, 75]   ἀπονενευκέναι πρὸς τὴν ἐκείνων φιλίαν,  τοὺς   δὲ παρ´ αὑτῶν ἀπολελοιπότας τὴν
[3, 69]   μὲν πρὸς τὸ παρὸν ἐχρήσατο,  τοὺς   δὲ παραληφθέντας ἄνδρας ἀβλαβεῖς μεθ´
[3, 72]   Νομαδικῆς μάχης ἴδιόν ἐστι τοῦτο·  τοὺς   δὲ πεζοὺς παρενέβαλε κατὰ τὰς
[3, 113]   ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος κατέστησε,  τοὺς   δὲ πεζοὺς συνεχεῖς τούτοις ἐπὶ
[3, 74]   μὲν τῶν Ἰβήρων καὶ Λιβύων,  τοὺς   δὲ πλείους ἀπολωλέναι τῶν Κελτῶν·
[3, 76]   παραλίαν κατοικούντων ἕως Ἴβηρος ποταμοῦ,  τοὺς   δὲ προσδεχομένους ἐφιλανθρώπει, τὴν ἐνδεχομένην
[3, 8]   περιστῆσαι τὸ πολίτευμα τῶν Καρχηδονίων·  τοὺς   δὲ πρώτους ἄνδρας ἐπὶ τοῦ
[3, 85]   εἰς φυλακὴν ἐπὶ τὰ τάγματα,  τοὺς   δὲ συμμάχους ἀπέλυσε χωρὶς λύτρων
[3, 77]   τὰ μέτρια τῶν ἐπιτηδείων διδούς,  τοὺς   δὲ συμμάχους αὐτῶν τὸ μὲν
[3, 72]   μὲν Ῥωμαίους εἰς μυρίους ἑξακισχιλίους,  τοὺς   δὲ συμμάχους εἰς δισμυρίους. τὸ
[3, 48]   ἱστορηκέναι τῶν παρατετευχότων τοῖς καιροῖς,  τοὺς   δὲ τόπους κατωπτευκέναι καὶ τῇ
[3, 113]   ἐν ταῖς σπείραις τοῦ μετώπου·  τοὺς   δὲ τῶν συμμάχων ἱππεῖς εἰς
[3, 66]   μὲν πλείστας τῶν σανίδων ἀνεσπασμένας,  τοὺς   δὲ φυλάττοντας τὴν γέφυραν ἔτι
[3, 46]   τὰς τελευταίας ἐπέστησαν σχεδίας, διακόψαντες  τοὺς   δεσμούς, οἷς προσήρτηντο πρὸς τὰς
[3, 46]   οὕτως ὥστ´ εὐδιακόπους αὐτῶν εἶναι  τοὺς   δεσμούς. ῥύματα δὲ καὶ πλείω
[3, 38]   συρρέπειν ἐπὶ τοὺς τόπους ἀεὶ  τοὺς   διὰ τοῦ λόγου συνεπιδεικνυμένους. ~ἀφέμενοι
[3, 45]   διαφθαρῆναι, τῶν δὲ Νομάδων ὑπὲρ  τοὺς   διακοσίους. γενομένων δὲ τούτων οἱ
[3, 87]   ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ  τοὺς   διασαφήσοντας εἰς τὴν Καρχηδόνα περὶ
[3, 53]   προσέμεινε, βουλόμενος ἅμα μὲν ἀναπαῦσαι  τοὺς   διασῳζομένους, ἅμα δὲ προσδέξασθαι τοὺς
[3, 77]   πρὸς Ῥωμαίους εὐνοίας, ἐρεθίζειν δὲ  τοὺς   δοκοῦντας πόλεσιν λιμέσιν ἠλαττῶσθαί
[3, 34]   πᾶν ὑπισχνεῖτο, διαπεμπόμενος ἐπιμελῶς πρὸς  τοὺς   δυνάστας τῶν Κελτῶν καὶ τοὺς
[3, 20]   συγγραφέων φασί, προσκατατάττοντες ἔτι καὶ  τοὺς   εἰς ἑκάτερα ῥηθέντας λόγους, πάντων
[3, 5]   τοὺς Ἕλληνας εἰς τὴν οἰκείαν  τοὺς   ἐκ τοῦ Περσικοῦ πολέμου καταιτιαθέντας,
[3, 109]   ὑμῖν τῶν κινδύνων, ἀλλὰ καὶ  τοὺς   ἐκ τοῦ πρότερον ἔτους ἄρχοντας
[3, 115]   καὶ κατὰ σπείρας στρεφόμενοι πρὸς  τοὺς   ἐκ τῶν πλαγίων προσπεπτωκότας ἐποιοῦντο
[3, 14]   θηρίων παρὰ τὸ χεῖλος καὶ  τοὺς   ἐκβαίνοντας ἀεὶ προκαταλαμβανόντων· πολλοὶ δὲ
[3, 19]   ἐρυμνὸν διέκλεισαν ἀπὸ τῆς πόλεως  τοὺς   ἐκβεβοηθηκότας. οἱ δὲ περὶ τὸν
[3, 99]   καὶ τόπον, ἐν δεήσει  τοὺς   ἐκδεξομένους αὐτὸν ὑπομένειν. μετὰ δὲ
[3, 82]   εἶναι τῶν τὰ ὅπλα φερόντων  τοὺς   ἐκτὸς παρεπομένους τῆς ὠφελείας χάριν,
[3, 55]   εὐθέως διαγαγὼν καὶ καταστρατοπεδεύσας περὶ  τοὺς   ἐκφεύγοντας ἤδη τὴν χιόνα τόπους
[3, 45]   χάρακος εἰς πορείαν. αὐτὸς δὲ  τοὺς   ἐλέφαντας ἐξεδέχετο καὶ τοὺς ἅμα
[3, 47]   δὲ τῶν θηρίων, ἀναλαβὼν Ἀννίβας  τοὺς   ἐλέφαντας καὶ τοὺς ἱππεῖς προῆγε
[3, 5]   βασιλέων. ἀποκατέστησαν δὲ καὶ Ῥωμαῖοι  τοὺς   Ἕλληνας εἰς τὴν οἰκείαν τοὺς
[3, 2]   μετὰ ταῦτα συστησάμενος τὰ κατὰ  τοὺς   Ἕλληνας ἐπεβάλετο κοινωνεῖν Καρχηδονίοις τῶν
[3, 6]   μετελθεῖν τὴν Περσῶν παρανομίαν εἰς  τοὺς   Ἕλληνας, ὁρμὴν ἔσχε καὶ προέθετο
[3, 80]   περιστάσεως ἀδύνατον. ~Διαπεράσας δὲ παραδόξως  τοὺς   ἑλώδεις τόπους καὶ καταλαβὼν ἐν
[3, 80]   ἐκείνων στρατοπεδείαν καὶ καθέντος εἰς  τοὺς   ἔμπροσθεν τόπους τὰ μὲν ἀγωνιῶν
[3, 34]   καὶ τοὺς ἐπὶ τάδε καὶ  τοὺς   ἐν αὐταῖς ταῖς Ἄλπεσιν ἐνοικοῦντας,
[3, 83]   κατὰ τὴν πρωτοπορείαν ἐκπεριάγων ὑπὸ  τοὺς   ἐν δεξιᾷ βουνοὺς τῶν παρὰ
[3, 84]   τὰ συνθήματα καὶ διαπεμψάμενος πρὸς  τοὺς   ἐν ταῖς ἐνέδραις συνεπεχείρει πανταχόθεν
[3, 82]   νῷ λαμβάνειν τί λέγειν εἰκὸς  τοὺς   ἐν τῇ πατρίδι τῆς μὲν
[3, 75]   βουλόμενος δὲ κατὰ δύναμιν ἐπικρύπτεσθαι  τοὺς   ἐν τῇ Ῥώμῃ τὸ γεγονὸς
[3, 94]   ἅμα δὲ τῷ φωτὶ συνιδὼν  τοὺς   ἐν τοῖς ἄκροις ἀντικαθημένους τοῖς
[3, 115]   ἐπιφανείας τοὺς Λίβυας αὐτῶν γενέσθαι  τοὺς   ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς· ὧν
[3, 105]   καὶ τοῖς ὄμμασι περιεσπασμένων περὶ  τοὺς   ἐν τῷ γεωλόφῳ κινδυνεύοντας, ἀνύποπτος
[3, 104]   νομίσας εἶναι τὰ συμβαίνοντα περὶ  τοὺς   ἐναντίους, ἐγίνετο περὶ τὸν Μάρκον,
[3, 60]   τρισὶν ἡμέραις ἐξεπολιόρκησεν. κατασφάξας δὲ  τοὺς   ἐναντιωθέντας αὐτῷ τοιοῦτον ἐνειργάσατο φόβον
[3, 71]   μὲν ἐκ πολλοῦ προορᾶν πάντα  τοὺς   ἐνεδρεύοντας, εἶναι δ´ ἐπιπροσθήσεις ἱκανὰς
[3, 71]   καὶ πρὸς τὸ μηδὲν παθεῖν  τοὺς   ἐνεδρεύσαντας εὐφυέστεροι τυγχάνουσιν ὄντες τῶν
[3, 20]   γὰρ οἷόν τ´ ἦν Ῥωμαίους  τοὺς   ἐνιαυτῷ πρότερον ἐπηγγελκότας πόλεμον Καρχηδονίοις,
[3, 100]   τὰς μὲν ἀρχὰς διὰ λόγων  τοὺς   ἐνοικοῦντας εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ
[3, 76]   παρὰ τούτοις ἀπολελειμμένης, πάντας δὲ  τοὺς   ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ συμμάχους ἐποιήσατο
[3, 34]   ταύτης βύβλῳ χάριν τοῦ συμπεριφέρεσθαι  τοὺς   ἐντυγχάνοντας τοῖς νῦν μέλλουσι λέγεσθαι.
[3, 5]   ἔννοιαν ἀγαγεῖν τῆς ὅλης ἱστορίας  τοὺς   ἐντυγχάνοντας, ὥρα μνημονεύοντας τῆς προθέσεως
[3, 39]   μῆκός ἐστι τῆς παραλίας ὑπὲρ  τοὺς   ἑξακισχιλίους καὶ μυρίους σταδίους. διαβάντες
[3, 90]   καὶ χειρῶν πλῆθος. ~διόπερ κατὰ  τοὺς   ἑξῆς χρόνους ἀντιπαρῆγεν τοῖς πολεμίοις
[3, 69]   προδότην ἐτίμησε μεγαλείως, ἐκκαλέσασθαι σπουδάζων  τοὺς   ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους πρὸς τὰς
[3, 12]   ἔχθραν εἰς Ῥωμαίους. διὸ καὶ  τοὺς   ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους χρὴ τῶν
[3, 117]   ζωγρίᾳ πάντων. ὁμοίως δὲ καὶ  τοὺς   ἐπὶ τὰ κατὰ τὴν χώραν
[3, 34]   τοὺς δυνάστας τῶν Κελτῶν καὶ  τοὺς   ἐπὶ τάδε καὶ τοὺς ἐν
[3, 3]   τῆς Ἀσίας ἀρχήν, ἀπέλυσαν δὲ  τοὺς   ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου κατοικοῦντας
[3, 67]   τοὺς τρεῖς ἄνδρας ἐγχειριζόντων αὐτῷ  τοὺς   ἐπὶ τὴν διάδοσιν τῆς χώρας
[3, 40]   τρεῖς ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν συνέκλεισαν  τοὺς   ἐπὶ τὴν διαίρεσιν τῆς χώρας
[3, 36]   ἣν ἑκάστῃ διαφορᾷ τῶν προειρημένων  τοὺς   ἐπὶ τῆς γῆς τόπους ὑποτάττοντες
[3, 19]   κρίναντες ἐκ παρατάξεως διακινδυνεύειν πρὸς  τοὺς   ἐπὶ τὸν λόφον. οἱ δὲ
[3, 96]   τεττάρων δὲ τοὺς ταρσοὺς καὶ  τοὺς   ἐπιβάτας ἔφευγον ἐκκλίναντες εἰς γῆν.
[3, 58]   ἂν εὕροι τις τῶν Ἑλλήνων  τοὺς   ἐπιβεβλημένους πολυπραγμονεῖν τὰ κατὰ τὰς
[3, 70]   δύνασθαι παρατυχεῖν τῇ μάχῃ μήτε  τοὺς   ἐπικαθισταμένους στρατηγοὺς φθάσαι παραλαβόντας τὴν
[3, 15]   αὐτῶν παρακηκοότες τότε πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν  τοὺς   ἐπισκεψομένους ὑπὲρ τῶν προσπιπτόντων. Ἀννίβας
[3, 15]   Ῥωμαίους ἀποδοῦναι σφίσι Σαρδόνα καὶ  τοὺς   ἐπιταχθέντας ἅμα ταύτῃ φόρους, οὓς
[3, 95]   λαβὼν ἐκ τοῦ πεζικοῦ στρατεύματος  τοὺς   ἐπιτηδειοτάτους ἄνδρας πρὸς τὴν ἐπιβατικὴν
[3, 44]   τὴν τῶν ἐλεφάντων διάβασιν προεχειρίσατο  τοὺς   ἐπιτηδείους. αὐτὸς δὲ συναγαγὼν τὰς
[3, 99]   τὰς πατρίδας ἐχρήσαντο τούτῳ, συμπέμψαντες  τοὺς   ἐπιτηδείους. ὃς ἐπιπορευόμενος τὰς πόλεις
[3, 99]   ὑπομένειν. μετὰ δὲ ταῦτα παραλαβὼν  τοὺς   ἐπιτηδείους τῶν φίλων ἧκε πρὸς
[3, 43]   δ´ ἠμύνοντο καὶ διεμάχοντο πρὸς  τοὺς   ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας δέ, κατὰ τὴν
[3, 85]   τῶν ἐκ τῆς σφετέρας δυνάμεως  τοὺς   ἐπιφανεστάτους ἔθαψεν, ὄντας εἰς τριάκοντα
[3, 83]   κύκλῳ περιαγαγὼν παρεξέτεινε συνεχεῖς, ὥστε  τοὺς   ἐσχάτους εἶναι κατ´ αὐτὴν τὴν
[3, 29]   ἀφέξεσθαι καὶ κατὰ μηδένα τρόπον  τοὺς   ἑτέρους παρὰ τῶν ἑτέρων ἐπιδέξεσθαί
[3, 113]   πάσης δὲ τῆς δυνάμεως προέστησε  τοὺς   εὐζώνους ἐν ἀποστάσει. ἦσαν δὲ
[3, 101]   τῆς ἡμέρας συνιδὼν Μάρκος ἐξῆγε  τοὺς   εὐζώνους καὶ προσέβαλε τῷ λόφῳ.
[3, 110]   Λευκίου. δ´ Ἀννίβας ἀναλαβὼν  τοὺς   εὐζώνους καὶ τοὺς ἱππεῖς ἀπήντα
[3, 102]   ἐξέταξε, τοὺς δ´ ἱππεῖς καὶ  τοὺς   εὐζώνους κατὰ μέρη διελὼν ἐπαφῆκε
[3, 105]   καὶ προσπιπτόντων τούτων, οὐκέτι περὶ  τοὺς   εὐζώνους μόνον, ἀλλὰ περὶ πᾶν
[3, 115]   δὴ τὰ πεζικὰ στρατόπεδα διαδεξάμενα  τοὺς   εὐζώνους συνέπεσεν ἀλλήλοις. ἐπὶ βραχὺ
[3, 75]   καὶ τῶν ἄλλων τόπων εἰς  τοὺς   εὐκαίρους· παρεσκεύασαν δὲ καὶ ναῦς
[3, 90]   ἀντιπαρῆγεν τοῖς πολεμίοις ἀεὶ καὶ  τοὺς   εὐκαίρους προκατελάμβανε τόπους κατὰ τὴν
[3, 50]   Καρχηδονίων ὅτι προκατέχουσιν οἱ βάρβαροι  τοὺς   εὐκαίρους τόπους, αὐτὸς μὲν καταστρατοπεδεύσας
[3, 50]   ἡγεμόνες ἱκανόν τι πλῆθος προκατελάβοντο  τοὺς   εὐκαίρους τόπους, δι´ ὧν ἔδει
[3, 3]   Αἰτωλῶν καὶ Κεφαλλήνων ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν  τοὺς   Εὐμένει συστάντας πρός τε Προυσίαν
[3, 93]   ἐκλέξαντ´ ἐκ πάσης τῆς λείας  τοὺς   εὐρωστοτάτους εἰς δισχιλίους ἁθροῖσαι πρὸ
[3, 71]   ἐξ ὅλου τοῦ στρατοπέδου σημηνάμενος  τοὺς   εὐρωστοτάτους παρηγγέλκει δειπνοποιησαμένους ἥκειν ἐπὶ
[3, 79]   πάλιν ἀπονεύειν εἰς τοὐπίσω διὰ  τοὺς   ἐφεστῶτας αὐτοῖς ἱππεῖς. πάντες μὲν
[3, 111]   νίκην εἰς τοιούτους τόπους ἤχασι  τοὺς   ἐχθρούς· δεύτερον δ´ ἡμῖν, ὅτι
[3, 108]   ἄνδρες ὦσι, τοῦ μὴ νικᾶν  τοὺς   ἐχθρούς. τότε μὲν γὰρ οὔτε
[3, 20]   προσπεσόντος σφίσι τοῦ γεγονότος κατὰ  τοὺς   Ζακανθαίους ἀτυχήματος, παραχρῆμα πρεσβευτὰς ἑλόμενοι
[3, 4]   δὲ τούτοις τὰς ὁρμὰς καὶ  τοὺς   ζήλους ἐξηγητέον, τίνες παρ´ ἑκάστοις
[3, 63]   προδήλως σφίσι συνεξακολουθήσειν. πάντας γὰρ  τοὺς   κατὰ προαίρεσιν κατ´
[3, 108]   ἐχθρούς. τότε μὲν γὰρ οὔτε  τοὺς   ἡγεμόνας ἀμφοτέρους οὐδέποτε συνηγωνίσθαι τοῖς
[3, 57]   ἐπειδὴ καὶ τὴν διήγησιν καὶ  τοὺς   ἡγεμόνας ἀμφοτέρων καὶ τὸν πόλεμον
[3, 110]   ἦν ἀμφισβήτησις καὶ δυσχρηστία περὶ  τοὺς   ἡγεμόνας, πάντων ἐστὶ σφαλερώτατον.
[3, 86]   μὲν τῇ πρώτῃ συμπλοκῇ σχεδὸν  τοὺς   ἡμίσεις αὐτῶν διέφθειραν, τοὺς δὲ
[3, 39]   μὲν τὸ μῆκος ἤδη σχεδὸν  τοὺς   ἡμίσεις διεληλύθει, κατὰ δὲ τὴν
[3, 113]   ἱππεῦσι, συνεχεῖς δὲ τούτοις πεζοὺς  τοὺς   ἡμίσεις τῶν ἐν τοῖς βαρέσι
[3, 107]   ὡς ἐπίπαν τριπλάσιον. τούτων δὲ  τοὺς   ἡμίσεις τῶν συμμάχων καὶ τὰ
[3, 117]   ἔχουσα καὶ τοὺς νικήσαντας καὶ  τοὺς   ἡττηθέντας. δῆλον δὲ τοῦτ´ ἐγένετ´
[3, 25]   τῶν πρώτων συνθηκῶν Καρχηδονίους μὲν  τοὺς   θεοὺς τοὺς πατρῴους, Ῥωμαίους δὲ
[3, 33]   Καινῇ πόλει πρῶτον μὲν διαφῆκε  τοὺς   Ἴβηρας ἐπὶ τὰς ἑαυτῶν πόλεις,
[3, 39]   τῶν Πυρηναίων ὀρῶν, διορίζει  τοὺς   Ἴβηρας καὶ Κελτούς. ἀπέχει δὲ
[3, 93]   τὴν λείαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι  τοὺς   Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἧκε πρὸς
[3, 113]   τὸν ποταμόν, ἐπὶ τῶν εὐωνύμων,  τοὺς   Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς ἀντίους
[3, 115]   κίνδυνος, ἅμα δὲ τῷ  τοὺς   Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς ἀπὸ
[3, 83]   πορείας λόφον αὐτὸς κατελάβετο καὶ  τοὺς   Ἴβηρας καὶ τοὺς Λίβυας ἔχων
[3, 81]   τὰς κοινὰς πράξεις, ἀλλὰ καὶ  τοὺς   ἰδίους καταπροΐενται βίους ἄρδην, πολλοὶ
[3, 60]   παρωρείᾳ κατοικοῦντες, στασιαζόντων μὲν πρὸς  τοὺς   Ἴνσομβρας ἀπιστούντων δὲ τοῖς Καρχηδονίοις,
[3, 40]   βύβλῳ ταύτης ἐποιησάμεθα. παρακαλέσαντες δὲ  τοὺς   Ἴνσομβρας καὶ συμφρονήσαντες κατὰ τὴν
[3, 14]   ὑπερδεξίου δὲ ποιεῖσθαι τὴν μάχην  τοὺς   ἱππέας πρὸς τοὺς πεζούς. τέλος
[3, 110]   Ἀννίβας ἀναλαβὼν τοὺς εὐζώνους καὶ  τοὺς   ἱππεῖς ἀπήντα καὶ προσπεσὼν ἔτι
[3, 73]   δὲ τούτοις συνέβαινε καὶ περὶ  τοὺς   ἱππεῖς γίνεσθαι καὶ περὶ τὸ
[3, 50]   ἡγεμόνες τῶν Ἀλλοβρίγων, τὰ μὲν  τοὺς   ἱππεῖς δεδιότες, τὰ δὲ τοὺς
[3, 51]   τὸ τῶν ὑποζυγίων πλῆθος καὶ  τοὺς   ἱππεῖς δυσχερῶς ἐκμηρυομένους καὶ μακρῶς
[3, 53]   μέλλον τὰ μὲν σκευοφόρα καὶ  τοὺς   ἱππεῖς εἶχον ἐν τῇ πρωτοπορείᾳ,
[3, 71]   οὐ μόνον πεζοὺς ἀλλὰ καὶ  τοὺς   ἱππεῖς ἐνίοτε δύναται κρύπτειν, ἐὰν
[3, 93]   τῶν ὅπλων, ἐπὶ δὲ τούτοις  (τοὺς)   ἱππεῖς, ἑξῆς δὲ τὴν λείαν,
[3, 104]   τοῦ τόπου, μετὰ δὲ ταῦτα  τοὺς   ἱππεῖς· ἑξῆς δὲ τούτοις κατόπιν
[3, 110]   δὲ ταῦτα τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ  τοὺς   ἱππεῖς ἐπαφέντες ἐπροτέρουν κατὰ τὴν
[3, 79]   τοὺς Κελτούς, ἐπὶ δὲ πᾶσι  τοὺς   ἱππεῖς. ἐπιμελητὴν δὲ τῆς οὐραγίας
[3, 72]   τῷ γεγονότι τῇ προτεραίᾳ περὶ  τοὺς   ἱππεῖς εὐημερήματι. οὔσης δὲ τῆς
[3, 72]   καιροὶ συνάγωσιν. μετὰ δὲ ταῦτα  τοὺς   ἱππεῖς ἐφ´ ἑκάτερον θεὶς τὸ
[3, 47]   ἀναλαβὼν Ἀννίβας τοὺς ἐλέφαντας καὶ  τοὺς   ἱππεῖς προῆγε τούτοις ἀπουραγῶν παρὰ
[3, 105]   τῆς δυνάμεως, ταχέως συνέβη καὶ  τοὺς   ἱππεῖς συμπεσεῖν ἀλλήλοις. οὗ γενομένου,
[3, 64]   ὀρθῶς λογιζομένους; καὶ μὴν οὔτε  τοὺς   ἱππεῖς συμπεσόντας τοῖς παρ´ αὑτῶν
[3, 87]   ἐγκρατὴς χώρας εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε μὲν  τοὺς   ἵππους, ἀνεκτήσατο δὲ τά τε
[3, 14]   κρατεῖν μὲν μᾶλλον τοῦ ῥεύματος  τοὺς   ἵππους, ἐξ ὑπερδεξίου δὲ ποιεῖσθαι
[3, 72]   σκηνὰς βεβρωκότες καὶ πεπωκότες καὶ  τοὺς   ἵππους ἡτοιμακότες ἠλείφοντο καὶ καθωπλίζοντο
[3, 69]   συνορῶν τὸ γινόμενον πάντας ἐπαφῆκε  τοὺς   ἵππους καὶ τοὺς ἀκοντιστάς. τούτου
[3, 43]   πρύμνας τῶν λέμβων ἐφέλκειν διενοοῦντο  τοὺς   ἵππους νέοντας, τρεῖς ἅμα καὶ
[3, 91]   δὲ κατάλοιπος ἀπὸ τῶν κατὰ  τοὺς   Ἱρπίνους τόπων. διόπερ ἔμελλον εἰς
[3, 71]   ἱππέων ἄνδρας ἑκατὸν καὶ πεζοὺς  τοὺς   ἴσους. ἔτι δὲ τῆς ἡμέρας
[3, 35]   εἰς δὲ τὴν οἰκείαν ἀπέλυσε  τοὺς   ἴσους τοῖς προειρημένοις, βουλόμενος αὐτούς
[3, 21]   Καρχηδονίοις πρὸς ἀλλήλους ἕως εἰς  τοὺς   καθ´ ἡμᾶς καιρούς. ~Γίνονται τοιγαροῦν
[3, 109]   γε μὴν οὐ μόνον ἑωράκατε  τοὺς   καθοπλισμούς, τὰς τάξεις, τὰ πλήθη
[3, 23]   ἀνάγκην ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀπαλλάττεσθαι  τοὺς   καθορμισθέντας. εἰς δὲ Καρχηδόνα καὶ
[3, 16]   πόλεμος. συνέβαινε γὰρ κατ´ ἐκείνους  τοὺς   καιροὺς Δημήτριον τὸν Φάριον, ἐπιλελησμένον
[3, 19]   τὰ κατὰ μέρος, ὅταν ἐπὶ  τοὺς   καιροὺς ἔλθωμεν, διασαφήσομεν. δὲ
[3, 9]   λαβόντες ἐν νῷ διότι κατὰ  τοὺς   καιροὺς γράφων γέγονε καὶ
[3, 98]   κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, προσδεῖσθαι δὲ  τοὺς   καιροὺς τῆς τῶν ὑποταττομένων εὐνοίας·
[3, 24]   τῆς Λατίνης· οὐκ οἴονται δεῖν  τοὺς   Καρχηδονίους ἀδικεῖν Ἀρδεάτας, Ἀντιάτας, Κιρκαιίτας,
[3, 67]   τοὺς πέριξ Γαλάτας συμβήσεται πρὸς  τοὺς   Καρχηδονίους ἀπονεύειν, ἔγνω δεῖν εὐλαβηθῆναι
[3, 98]   χρείαν, ἐγίνετο πρὸς τῷ παρασπονδήσας  τοὺς   Καρχηδονίους ἐγχειρίσαι τοὺς ὁμήρους τοῖς
[3, 8]   τὸν Ἀννίβαν ἐκδιδόναι σφίσι  τοὺς   Καρχηδονίους τὸν πόλεμον ἀναλαμβάνειν.
[3, 28]   τις ἂν εὔλογον, ἀλλ´ ὁμολογουμένως  τοὺς   Καρχηδονίους ἠναγκασμένους παρὰ πάντα τὰ
[3, 30]   πεπολεμηκέναι τὸν κατ´ Ἀννίβαν πόλεμον  τοὺς   Καρχηδονίους· καιρῷ γὰρ πεισθέντες ἠμύνοντο
[3, 102]   χάρακα καὶ μόνον οὐ πολιορκεῖν  τοὺς   Καρχηδονίους. δ´ Ἀννίβας ἦν
[3, 67]   ἀποτεμόντες τῶν τεθνεώτων ἀπεχώρουν πρὸς  τοὺς   Καρχηδονίους, ὄντες πεζοὶ μὲν εἰς
[3, 65]   πρόσωπον ἐξ ἀρχῆς διαμαχόμενοι πρὸς  τοὺς   Καρχηδονίους, πολλοὺς μὲν αὑτῶν ἀπολωλεκότες,
[3, 25]   Πύρρου διάβασιν πρὸ τοῦ συστήσασθαι  τοὺς   Καρχηδονίους τὸν περὶ Σικελίας πόλεμον·
[3, 73]   αὐτοῖς στρατόπεδον. περί γε μὴν  τοὺς   Καρχηδονίους ὑπῆρχε τἀναντία τούτων· ἀκμαῖοι
[3, 27]   ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς  τοὺς   κατ´ Ἀννίβαν καιρούς. ~Ὥσπερ οὖν
[3, 4]   ἐπεκράτουν καὶ κατίσχυον περί τε  τοὺς   κατ´ ἰδίαν βίους καὶ τὰς
[3, 41]   ἧκε πεμπταῖος ἀπὸ Πισῶν εἰς  τοὺς   κατὰ Μασσαλίαν τόπους, καὶ καθορμισθεὶς
[3, 18]   καταπλήξασθαι τοὺς πολεμίους. παρακαλέσας δὲ  τοὺς   κατὰ μέρος ἡγεμόνας καὶ προσαγαγὼν
[3, 84]   ἴσως τῶν κατὰ τὸν αὐλῶνα  τοὺς   κατὰ πρόσωπον νικήσαντες παραβοηθεῖν μὲν
[3, 23]   αὐτούς, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε  τοὺς   κατὰ τὴν Βυσσάτιν μήτε τοὺς
[3, 79]   ἐξητακὼς τεναγώδεις καὶ στερεοὺς ὑπάρχοντας  τοὺς   κατὰ τὴν δίοδον τόπους, ἀναζεύξας
[3, 3]   μεταβιβάσομεν τὴν διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς  τοὺς   κατὰ τὴν Ἑλλάδα τόπους ἅμα
[3, 23]   τοὺς κατὰ τὴν Βυσσάτιν μήτε  τοὺς   κατὰ τὴν μικρὰν Σύρτιν τόπους,
[3, 76]   στόλῳ προσέσχε τῆς Ἰβηρίας πρὸς  τοὺς   κατὰ τὸ καλούμενον Ἐμπόριον τόπους.
[3, 86]   τῶν Πικέντων ἧκεν δεκαταῖος πρὸς  τοὺς   κατὰ τὸν Ἀδρίαν τόπους, πολλῆς
[3, 28]   καιροὺς κομισάμενοι παρὰ Καρχηδονίων ἅπαντας  τοὺς   κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο χωρὶς λύτρων ἐν
[3, 77]   διὰ τοιούτου τρόπου πρὸς αὑτὸν  τοὺς   κατοικοῦντας τὴν Ἰταλίαν, ἅμα δ´
[3, 116]   κατὰ τὰς ἐπιφανείας στρεφόμενοι πρὸς  τοὺς   κεκυκλωκότας, ἀντεῖχον· ἀεὶ δὲ τῶν
[3, 71]   τόπους ὑπόπτως εἶχον διὰ τὸ  τοὺς   Κελτοὺς ἀεὶ τιθέναι τὰς ἐνέδρας
[3, 40]   τῶν Πυρηναίων ὀρῶν, κατάφοβος ὢν  τοὺς   Κελτοὺς διὰ τὰς ὀχυρότητας τῶν
[3, 78]   ἐν συνηθείᾳ γεγονόσιν. Θεωρῶν δὲ  τοὺς   Κελτοὺς δυσχεραίνοντας ἐπὶ τῷ τὸν
[3, 115]   πρῶτα τὰ μέσα διὰ (τὸ)  τοὺς   Κελτοὺς ἐν μηνοειδεῖ σχήματι τεταγμένους
[3, 79]   ἐπὶ δὲ τοῖς προειρημένοις ἐπέβαλε  τοὺς   Κελτούς, ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς
[3, 83]   ὑπέστειλε, τοὺς δ´ ἱππεῖς καὶ  τοὺς   Κελτοὺς ὁμοίως τῶν εὐωνύμων βουνῶν
[3, 75]   παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν τηρεῖν καὶ  τοὺς   Κελτοὺς πάντας ἀπονενευκέναι πρὸς τὴν
[3, 115]   τῶν Λιβύων κατὰ τὴν ἐπὶ  τοὺς   Κελτοὺς παράπτωσιν. οὗτοι μὲν οὖν
[3, 48]   οὐχ ἱστορήσαντες γὰρ ὅτι συμβαίνει  τοὺς   Κελτοὺς τοὺς παρὰ τὸν Ῥοδανὸν
[3, 59]   τὸ πλεῖον τούτου χάριν ὑπεδεξάμεθα  τοὺς   κινδύνους {καὶ τὰς κακοπαθείας} τοὺς
[3, 17]   καὶ παραβόλως διδοὺς αὑτὸν εἰς  τοὺς   κινδύνους. πᾶσαν δὲ κακοπάθειαν καὶ
[3, 62]   μονομαχεῖν, κληρώσασθαι προσέταξε καὶ δύο  τοὺς   λαχόντας καθοπλισαμένους ἐκέλευσε μάχεσθαι πρὸς
[3, 93]   μέρος τῆς νυκτὸς εὐθέως ἐξῆγε  τοὺς   λειτουργοὺς καὶ προσδεῖν ἐκέλευσε πρὸς
[3, 42]   τε μονόξυλα πλοῖα πάντα καὶ  τοὺς   λέμβους, ὄντας ἱκανοὺς τῷ πλήθει
[3, 115]   τὰς ἐκ τῶν πλαγίων ἐπιφανείας  τοὺς   Λίβυας αὐτῶν γενέσθαι τοὺς ἐν
[3, 113]   μὲν τάξιν ἐν τῇ μάχῃ  τοὺς   Λίβυας αὐτῶν ἔχειν, προκινδυνεῦσαι δὲ
[3, 87]   ψυχὰς τῶν στρατιωτῶν· μετακαθώπλισε δὲ  τοὺς   Λίβυας εἰς τὸν Ῥωμαϊκὸν τρόπον
[3, 116]   κατὰ πολλοὺς τόπους ἐπέρρωσε μὲν  τοὺς   Λίβυας, ἐταπείνωσε δὲ καὶ κατέπληξε
[3, 83]   κατελάβετο καὶ τοὺς Ἴβηρας καὶ  τοὺς   Λίβυας ἔχων ἐπ´ αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε,
[3, 79]   εἰς μὲν τὴν πρωτοπορείαν ἔθηκε  τοὺς   Λίβυας καὶ Ἴβηρας καὶ πᾶν
[3, 78]   τὴν πορείαν, ὑφορώμενος βάραθρα καὶ  τοὺς   λιμνώδεις τῶν τόπων. ~Ἀννίβας δ´
[3, 91]   Ἀννίβας εἰκότως ἐπὶ τούτους κατήντα  τοὺς   λογισμούς. τὰ γὰρ πεδία τὰ
[3, 108]   ἐξ αὐτοπαθείας τοῦ Λευκίου διατιθεμένου  τοὺς   λόγους. ἦν δὲ τὰ πλεῖστα
[3, 63]   ἀποδεχομένων τό τε παράδειγμα καὶ  τοὺς   λόγους καὶ λαμβανόντων ὁρμὴν καὶ
[3, 72]   Ῥωμαίους τὸν ποταμὸν προβαλόμενος ἐφεδρείαν  τοὺς   λογχοφόρους καὶ Βαλιαρεῖς, ὄντας εἰς
[3, 86]   ὑπεναντίων βοηθείας, ἐξαποστέλλει Μαάρβαν ἔχοντα  τοὺς   λογχοφόρους καί τι μέρος τῶν
[3, 14]   μετὰ δὲ ταῦτα παραδόξως εἰς  τοὺς   μεγίστους ἦλθε κινδύνους ἐπανάγων, συνδραμόντων
[3, 81]   πολλάκις δὲ καὶ κινδύνους ἐπιφέρει  τοὺς   μεγίστους τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά γε
[3, 11]   θεοῖς καὶ ποιήσαι τὰ νομιζόμενα,  τοὺς   μὲν ἄλλους τοὺς περὶ τὴν
[3, 18]   ἐκ δὲ τῶν λοιπῶν πόλεων  τοὺς   μὲν ἀντιπολιτευομένους ἐπανείλετο, τοῖς δ´
[3, 76]   δ´ ἐντεῦθεν ἀποβάσεις ἐποιεῖτο καὶ  τοὺς   μὲν ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν τὴν
[3, 61]   ἰδίοις πράγμασιν. δὲ Τεβέριος  τοὺς   μὲν ἀπὸ τοῦ στόλου παραυτίκα
[3, 113]   δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν  τοὺς   μὲν Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους διαβιβάσας
[3, 93]   πλῆθος, ἀνάψαι παρήγγειλε πάσας καὶ  τοὺς   μὲν βοῦς ἐλαύνειν καὶ προσβάλλειν
[3, 113]   ἑκατέρας ἅμα τῆς παρεμβολῆς καὶ  τοὺς   μὲν ἐκ τοῦ μείζονος χάρακος
[3, 58]   τινῶν αὐτόπτην γενέσθαι διὰ τὸ  τοὺς   μὲν ἐκβεβαρβαρῶσθαι τοὺς δ´ ἐρήμους
[3, 101]   πλειόνων δὲ γενομένων ἡμερῶν, ἠναγκάζετο  τοὺς   μὲν ἐπὶ τὴν νομὴν τῶν
[3, 12]   ἡττώμενοι ποιοῦνται τὰς συνθήκας, ἵνα  τοὺς   μὲν ἐφέδρους νομίζοντες εἶναι τῶν
[3, 46]   αὑτὰ διὰ τὸν φόβον· ὧν  τοὺς   μὲν Ἰνδοὺς ἀπολέσθαι συνέβη πάντας,
[3, 72]   δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν  τοὺς   μὲν ἱππεῖς ἀνεκαλεῖτο, θεωρῶν οὐκ
[3, 45]   τῆς ἐκκλησίας ἅμα τῷ φωτὶ  τοὺς   μὲν ἱππεῖς προέθετο πάντας ὡς
[3, 88]   παρὰ τὸν Ἀδρίαν χώρᾳ καὶ  τοὺς   μὲν ἵππους ἐκλούων τοῖς παλαιοῖς
[3, 75]   μετ´ οὐ πολὺ δὲ πυνθανόμενοι  τοὺς   μὲν Καρχηδονίους καὶ τὴν παρεμβολὴν
[3, 43]   τοὺς στρατιώτας ἐπεῖχε τῇ διαβάσει,  τοὺς   μὲν λέμβους πεπληρωκὼς τῶν πελτοφόρων
[3, 100]   ἐπεβάλετο. ταχὺ δὲ γενόμενος κύριος  τοὺς   μὲν οἰκήτορας κατέφθειρε, τὰς δὲ
[3, 113]   τὴν ἐπιφάνειαν τὴν πρὸς μεσημβρίαν.  τοὺς   μὲν οὖν τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς
[3, 107]   δέ τις ὁλοσχερεστέρα προφαίνηται χρεία,  τοὺς   μὲν πεζοὺς ἐν ἑκάστῳ στρατοπέδῳ
[3, 72]   ὀκτὼ στάδια πρὸ τῆς στρατοπεδείας  τοὺς   μὲν πεζοὺς ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν
[3, 33]   τὴν νῆσον. τῶν δὲ προειρημένων  τοὺς   μὲν πλείους εἰς τὰ Μεταγώνια
[3, 107]   ἐξαποστέλλουσιν ἐπὶ τὰς πράξεις. καὶ  τοὺς   μὲν πλείστους ἀγῶνας δι´ ἑνὸς
[3, 115]   οἱ παρὰ τῶν Καρχηδονίων καὶ  τοὺς   μὲν πλείστους ἀπέκτειναν ἐν τῇ
[3, 116]   ἑπόμενοι τοῖς φεύγουσι τῶν ἱππέων  τοὺς   μὲν πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ
[3, 64]   ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἵππων  τοὺς   μὲν πλείστους ἀπολωλεκότα, τοὺς δὲ
[3, 45]   οἱ προαποσταλέντες ἐπὶ τὴν κατασκοπήν,  τοὺς   μὲν πλείστους αὑτῶν ἀπολωλεκότες, οἱ
[3, 51]   κραυγὴν καὶ συμπλοκήν. ἐπεὶ δὲ  τοὺς   μὲν πλείστους τῶν Ἀλλοβρίγων ἀπέκτεινε,
[3, 72]   εἰθισμένας παρ´ αὐτοῖς τάξεις, ὄντας  τοὺς   μὲν Ῥωμαίους εἰς μυρίους ἑξακισχιλίους,
[3, 77]   δὲ παραχειμάζων ἐν τῇ Κελτικῇ  τοὺς   μὲν Ῥωμαίους τῶν ἐκ τῆς
[3, 66]   διαβιβάσας τὰ στρατόπεδα. θεωρῶν γὰρ  τοὺς   μὲν τόπους ἐπιπέδους ὄντας, τοὺς
[3, 88]   παραπλησίως δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν  τοὺς   μὲν τραυματίας ἐξυγίασε, τοὺς δὲ
[3, 116]   καὶ φοβερωτάτους τοῖς ἅπαξ ἐγκλίνασιν,  τοὺς   μὲν φεύγοντας παρέδωκε τοῖς Νομάσιν,
[3, 41]   κειμένων Κελτῶν. Ἀννίβας δὲ παραδόξως  τοὺς   μὲν χρήμασι πείσας τῶν Κελτῶν
[3, 20]   γὰρ τὸν στρατηγὸν Ἀννίβαν καὶ  τοὺς   μετ´ αὐτοῦ συνέδρους ἐκδότους διδόναι
[3, 106]   τοῦ γυμνάζειν καὶ παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς  τοὺς   νέους πρὸς τοὺς ὁλοσχερεῖς ἀγῶνας,
[3, 117]   μάχη γενναιοτάτους ἄνδρας ἔχουσα καὶ  τοὺς   νικήσαντας καὶ τοὺς ἡττηθέντας. δῆλον
[3, 72]   χρήσονται τοῖς ὑπεναντίοις διὰ τὸ  τοὺς   Νομάδας ἀποχωρεῖν μὲν εὐχερῶς καὶ
[3, 73]   πλεῖστα βέλη κατὰ τὴν πρὸς  τοὺς   Νομάδας συμπλοκήν, τῶν δὲ καταλειπομένων
[3, 116]   φρόνιμον ἔργον Ἀσδρούβας· θεωρῶν γὰρ  τοὺς   Νομάδας τῷ τε πλήθει πολλοὺς
[3, 68]   ἀναζυγὴν αὐτῶν ἐπιγνοὺς παραυτίκα μὲν  τοὺς   Νομαδικοὺς ἱππεῖς ἐξαπέστελλε, μετ´ οὐ
[3, 113]   δὲ τοῦ δεξιοῦ κέρως ἐπέταξε  τοὺς   Νομαδικοὺς ἱππεῖς. ἐπεὶ δὲ πάντ´
[3, 72]   Τεβέριος ἅμα τῷ συνιδεῖν ἐγγίζοντας  τοὺς   Νομαδικοὺς ἱππεῖς παραυτίκα μὲν αὐτὴν
[3, 71]   αὐτὸς δ´ ἅμα τῷ φωτὶ  τοὺς   Νομαδικοὺς ἱππεῖς συναγαγών, ὄντας φερεκάκους
[3, 8]   παραγενόμενον ἐπὶ Λιβύην ἐπιβαλέσθαι καταλύσαντα  τοὺς   νόμους εἰς μοναρχίαν περιστῆσαι τὸ
[3, 9]   μὲν οὖν μὴ τὸ περὶ  τοὺς   ξένους ἐγένετο κίνημα τοῖς Καρχηδονίοις,
[3, 95]   τῶν πολεμίων ἐν ἀποστήματι περὶ  τοὺς   ὀγδοήκοντα σταδίους προαπέστειλε κατασκεψομένας δύο
[3, 106]   παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς τοὺς νέους πρὸς  τοὺς   ὁλοσχερεῖς ἀγῶνας, τῷ καὶ τὰ
[3, 92]   οὐ καθίει τὴν δύναμιν, εὐλαβούμενος  τοὺς   ὁλοσχερεῖς κινδύνους διά τε τὰς
[3, 108]   ἀνταγωνιστὰς παρατάττεσθαι καὶ συγκαταβαίνειν εἰς  τοὺς   ὁλοσχερεῖς κινδύνους. οἱ μὲν γὰρ
[3, 69]   μηδ´ ἐκ πάσης ἀφορμῆς ποιεῖσθαι  τοὺς   ὁλοσχερεῖς κινδύνους, ὅπερ εἶναι φατέον
[3, 98]   κινδυνευούσης τῆς πόλεως, ἐὰν ἐξαγαγὼν  τοὺς   ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ τοῖς γονεῦσι καὶ
[3, 40]   Καρχηδονίων ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων, ἐγκαταλιπόντες  τοὺς   ὁμήρους, οὓς ἔδοσαν ἐκβαίνοντες ἐκ
[3, 99]   καὶ τόπον καὶ πάντας ἐνεχείρισε  τοὺς   ὁμήρους τοῖς ἡγεμόσι τῶν Ῥωμαίων.
[3, 99]   κατὰ τὴν ἡλικίαν δόξας ἐγκεχειρικέναι  τοὺς   ὁμήρους τοῖς πολεμίοις οὐκ εἰς
[3, 98]   τῷ παρασπονδήσας τοὺς Καρχηδονίους ἐγχειρίσαι  τοὺς   ὁμήρους τοῖς Ῥωμαίοις. θεωρῶν δὲ
[3, 64]   διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τοῦ μέλλοντος  τοὺς   ὀρθῶς λογιζομένους; καὶ μὴν οὔτε
[3, 26]   ὑπερέβαινον Ῥωμαῖοι τὰς συνθήκας καὶ  τοὺς   ὅρκους, ἐπεὶ ἐποιήσαντο τὴν πρώτην
[3, 28]   Σικελίαν διάβασιν Ῥωμαίων οὐ παρὰ  τοὺς   ὅρκους εὑρίσκομεν γεγενημένην, οὕτως ὑπὲρ
[3, 26]   δόξειεν δυσαρεστεῖν. εἰ δὲ παρὰ  τοὺς   ὅρκους καὶ τὰς συνθήκας ὑπολαμβάνει
[3, 14]   ἐπιγινομένῳ θέρει πάλιν ὁρμήσας ἐπὶ  τοὺς   Οὐακκαίους Ἑλμαντικὴν μὲν ἐξ ἐφόδου
[3, 44]   μὲν τῶν προγεγενημένων πράξεων ἀνέμνησε  τοὺς   ὄχλους· ἐν αἷς ἔφη πολλοῖς
[3, 98]   ἀποκαθιστάνων γὰρ εἰς τὰς πόλεις  τοὺς   παῖδας οὐ μόνον τὴν παρ´
[3, 99]   συνεργήματος τοῖς Ῥωμαίοις τοῦ περὶ  τοὺς   παῖδας πρὸς τὰς ἐπικειμένας ἐπιβολάς.
[3, 99]   τῶν ὁμήρων, ἐπηγγείλατο παραδώσειν αὐτοῖς  τοὺς   παῖδας. τῶν δὲ περὶ τὸν
[3, 104]   ἱππεῖς, ψιλοὺς δὲ καὶ πεζοὺς  τοὺς   πάντας εἰς πεντακισχιλίους. ἵνα δὲ
[3, 39]   πεδία τῆς Ἰταλίας. ὥστ´ εἶναι  τοὺς   πάντας ἐκ Καινῆς πόλεως σταδίους
[3, 56]   Ἰβήρων εἰς ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ  τοὺς   πάντας οὐ πλείους ἑξακισχιλίων, ὡς
[3, 76]   τοὺς αἰτίους τῶν συμβεβηκότων κατὰ  τοὺς   παρ´ αὐτοῖς ἐθισμοὺς κολάσας, τὸ
[3, 43]   ἐν τῷ πέραν ἐγγίζοντας ἤδη  τοὺς   παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας, σημηνάντων ἐκείνων
[3, 116]   ἅμα δὲ παρεκάλει καὶ παρώξυνε  τοὺς   παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας. τὸ δὲ
[3, 69]   ἔργον ἀγαθοῦ, τότε μὲν ἐπέσχε  τοὺς   παρ´ αὑτοῦ συνεγγίσαντας τῷ χάρακι
[3, 28]   ἀντεδωρήσαντο χωρὶς λύτρων ἐν χάριτι  τοὺς   παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντας αἰχμαλώτους. ὑπὲρ
[3, 94]   Ῥωμαίων εἰς χιλίους, ῥᾳδίως δὲ  τοὺς   παρὰ σφῶν εὐζώνους ἐκδεξάμενοι κατεβίβασαν.
[3, 28]   περὶ τούτων λεγόμενον ἔγκλημα, διότι  τοὺς   παρὰ σφῶν πλοϊζομένους ἠδίκουν κατὰ
[3, 48]   γὰρ ὅτι συμβαίνει τοὺς Κελτοὺς  τοὺς   παρὰ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν οἰκοῦντας
[3, 34]   Ἰβηρίᾳ λοιπὸν ἐκαραδόκει καὶ προσεδέχετο  τοὺς   παρὰ τῶν Κελτῶν πρὸς αὐτὸν
[3, 52]   ἴσως εὐλαβεστέρους καὶ πρᾳοτέρους ποιήσαι  τοὺς   παραγεγονότας, μὴ προσδεξάμενος δὲ προδήλους
[3, 50]   τοὺς ἱππεῖς δεδιότες, τὰ δὲ  τοὺς   παραπέμποντας βαρβάρους· ἐπειδὴ δ´ ἐκεῖνοι
[3, 96]   ἐκ τῶν πλοίων ἐσῴζοντο πρὸς  τοὺς   παρατεταγμένους. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τολμηρῶς
[3, 42]   θαλάττης. καὶ φιλοποιησάμενος παντὶ τρόπῳ  τοὺς   παροικοῦντας τὸν ποταμὸν ἐξηγόρασε παρ´
[3, 111]   μεῖζον εὔξασθαι τοῖς θεοῖς κατὰ  τοὺς   παρόντας ἐδύναντο καιρούς, δοθείσης αὐτοῖς
[3, 67]   φιλίας καὶ συμμαχίας ἔθετο πρὸς  τοὺς   παρόντας πίστεις· τούς γε μὴν
[3, 66]   συστρατεύειν τοῖς Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος δὲ  τοὺς   παρόντας φιλανθρώπως καὶ κομισάμενος τὰς
[3, 20]   ἀπὸ δώδεκ´ ἐτῶν ἄγειν φασὶ  τοὺς   πατέρας εἰς τὸ συνέδριον, οὓς
[3, 25]   συνθηκῶν Καρχηδονίους μὲν τοὺς θεοὺς  τοὺς   πατρῴους, Ῥωμαίους δὲ Δία λίθον
[3, 72]   πολεμίοις. ἑξῆς δὲ τούτοις ἐξέπεμπε  τοὺς   πεζακοντιστὰς εἰς ἑξακισχιλίους· ἐκίνει δὲ
[3, 14]   τὴν μάχην τοὺς ἱππέας πρὸς  τοὺς   πεζούς. τέλος δὲ τοὔμπαλιν ἐπιδιαβάντες
[3, 102]   κακοῖς, ὅμως δὲ χειμαζόμενος ἔμενε,  τοὺς   πελάζοντας ἀποτριβόμενος καὶ μόλις διαφυλάττων
[3, 81]   τις δύναιτο συννοεῖν τὰ περὶ  τοὺς   πέλας ἁμαρτήματα καὶ τῇδέ που
[3, 50]   καταφανεῖς γενόμενοι μεγάλα μὲν καὶ  τοὺς   περὶ Ἀννίβαν ἔβλαψαν, οὐκ ἐλάττω
[3, 44]   τὰς δυνάμεις εἰσήγαγε τοὺς βασιλίσκους  τοὺς   περὶ Μάγιλον— οὗτοι γὰρ ἧκον
[3, 96]   εἰς Σαρδόν´, ἐκεῖθεν δὲ πρὸς  τοὺς   περὶ Πίσας τόπους τῆς Ἰταλίας
[3, 6]   δ´ ἐπινοίας καὶ διαθέσεις καὶ  τοὺς   περὶ ταῦτα συλλογισμοὺς καὶ δι´
[3, 97]   περιεστῶτας καιρούς. Ἐπειδὴ γὰρ καταπληξάμενοι  τοὺς   περὶ τὴν διάβασιν οἰκοῦντας τῶν
[3, 11]   τὰ νομιζόμενα, τοὺς μὲν ἄλλους  τοὺς   περὶ τὴν θυσίαν ἀποστῆναι κελεῦσαι
[3, 108]   προῄρηντο διακινδυνεύειν. ~Διὸ καὶ παρακαλέσαντες  τοὺς   περὶ τὸν Αἰμίλιον καὶ πρὸ
[3, 53]   καιρῷ πάντας ἄρδην ἀπολέσθαι συνέβη  τοὺς   περὶ τὸν Ἀννίβαν, εἰ μὴ
[3, 101]   ἀκούσας δὲ τὸ μὲν Γερούνιον  τοὺς   (περὶ τὸν Ἀννίβαν) ἤδη κατέχειν,
[3, 50]   εὐκαίρους τόπους, δι´ ὧν ἔδει  τοὺς   περὶ τὸν Ἀννίβαν κατ´ ἀνάγκην
[3, 95]   κατῆρε δευτεραῖος ἐκ Ταρράκωνος εἰς  τοὺς   περὶ τὸν Ἴβηρα ποταμὸν τόπους.
[3, 116]   οἱ περὶ τὸν Ἀσδρούβαν ἀποκτείναντες  τοὺς   περὶ τὸν ποταμὸν ἱππεῖς πλὴν
[3, 86]   δεῖσθαι στρατηγοῦ τὰ πράγματα καὶ  τοὺς   περιεστῶτας καιρούς. Ἀννίβας δὲ κατατεθαρρηκὼς
[3, 97]   καὶ ταὐτομάτου συνεργήσαντος σφίσι πρὸς  τοὺς   περιεστῶτας καιρούς. Ἐπειδὴ γὰρ καταπληξάμενοι
[3, 67]   ἀλλοτρίως διακειμένων, τούτων ἐπιγεγονότων πάντας  τοὺς   πέριξ Γαλάτας συμβήσεται πρὸς τοὺς
[3, 111]   δέ, περιβλέψαι κελεύσας πάντας εἰς  τοὺς   πέριξ τόπους, ἤρετο τί μεῖζον
[3, 110]   συνθεασάμενος ἐπιπέδους καὶ ψιλοὺς ὄντας  τοὺς   πέριξ τόπους οὐκ ἔφη δεῖν
[3, 6]   πόθεν φῦναι συνέβη τὸν πρὸς  τοὺς   Πέρσας πόλεμον, εὐμαρὲς καὶ τῷ
[3, 6]   εἶναί τις φήσει τοῦ πρὸς  τοὺς   Πέρσας πολέμου καὶ τὸν Ἀντιόχου
[3, 6]   πρώτας ῥηθείσας ἡγητέον τοῦ πρὸς  τοὺς   Πέρσας πολέμου, πρόφασιν δὲ τὴν
[3, 79]   αὐτοῦ τὰ πλεῖστα πίπτοντα διὰ  τοὺς   πηλοὺς ἀπώλλυντο, μίαν παρεχόμενα χρείαν
[3, 60]   δὲ τῶν Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων ἤδη  τοὺς   πλείστους αὐτῶν καὶ διακεκλεικότων, ἡσυχίαν
[3, 84]   αὐτοῖς προσέπιπτον. διὸ καὶ συνέβη  τοὺς   πλείστους ἐν αὐτῷ τῷ τῆς
[3, 49]   τὴν δύναμιν εὐκαίρως, ἔτι δὲ  τοὺς   πλείστους ἐσθῆτι καὶ πρὸς τούτοις
[3, 32]   ἀναγινώσκοντας, πρῶτον μὲν διὰ τὸ  τοὺς   πλείστους μὴ ταὐτὰ περὶ τῶν
[3, 2]   ἠνάγκασαν αὐτοὺς ἀποστῆναι τοῦ παραγωγιάζειν  τοὺς   πλέοντας εἰς τὸν Πόντον. στήσαντες
[3, 90]   πεπεισμένος δυεῖν θάτερον, μάχεσθαι  τοὺς   πολεμίους ἀναγκάσειν πᾶσι δῆλον
[3, 92]   καὶ ταξίαρχοι νομίζοντες ἐν καλῷ  τοὺς   πολεμίους ἀπειληφέναι, σπεύδειν ᾤοντο δεῖν
[3, 71]   τὸν ποταμὸν καὶ προσακροβολιζομένους κινεῖν  τοὺς   πολεμίους, βουλόμενος ἀναρίστους καὶ πρὸς
[3, 108]   αὐτῇ τῇ μάχῃ συνιδεῖν ἐξεγένετο  τοὺς   πολεμίους διὰ τὸ περὶ τὸν
[3, 101]   τῆς πόλεως ἑκκαίδεκα σταδίους πρὸς  τοὺς   πολεμίους ἐπί τινος βουνοῦ κατεστρατοπέδευσε,
[3, 115]   τοῦ μηνίσκου τὸ κύρτωμα πρὸς  τοὺς   πολεμίους ἔχοντος. πλὴν ἑπόμενοί γε
[3, 110]   ἀναζεύξαντες ἦγον τὴν δύναμιν οὗ  τοὺς   πολεμίους ἤκουον στρατοπεδεύειν. δευτεραῖοι δ´
[3, 94]   ποιεῖσθαι σπουδὴν ὑπὲρ τοῦ βλάψαι  τοὺς   πολεμίους ἡλίκην ὑπὲρ τοῦ μηδὲν
[3, 107]   κατὰ πάντα τρόπον ἀναγκάσαι μάχεσθαι  τοὺς   πολεμίους, καταλαμβάνει τὴν τῆς Κάννης
[3, 18]   πρῶτον ἐγχειρεῖν ἔκρινε, βουλόμενος καταπλήξασθαι  τοὺς   πολεμίους. παρακαλέσας δὲ τοὺς κατὰ
[3, 116]   τῆς μάχης, ἀπράκτους γε μὴν  τοὺς   πολεμίους παρεσκεύαζον, περισπῶντες καὶ πανταχόθεν
[3, 111]   δ´ ἡμῖν, ὅτι καὶ μάχεσθαι  τοὺς   πολεμίους συνηναγκάσαμεν· οὐ γὰρ ἔτι
[3, 84]   ἐπικρατεῖν καὶ πάντα προκατέχειν ἤδη  τοὺς   πολεμίους, συστραφέντες ἀπεχώρησαν εἴς τινα
[3, 101]   πολεμίοις. Ἀννίβας δὲ θεωρῶν ἐγγίζοντας  τοὺς   πολεμίους τὸ μὲν τρίτον μέρος
[3, 74]   στρατόπεδον ἕως τοῦ ποταμοῦ καταδιῶξαν  τοὺς   πολεμίους, ὑπὸ δὲ τοῦ χειμῶνος
[3, 91]   τῷ παραλόγῳ πάντας, ἐκθεατριεῖν δὲ  τοὺς   πολεμίους φυγομαχοῦντας, αὐτοὶ δ´ ἐξ
[3, 32]   καὶ μαθεῖν, διὰ δὲ τῶν  τοὺς   πολέμους αὐτούς, οἷον (τὸν) Περσικὸν
[3, 34]   αὐτήν, ἔτι δὲ τὴν πρὸς  τοὺς   πολέμους τῶν ἀνδρῶν τόλμαν, καὶ
[3, 111]   προσδεῖσθαι παρακλήσεως τὸν καιρὸν συνῆγε  τοὺς   πολλούς. ἁθροισθέντων δέ, περιβλέψαι κελεύσας
[3, 108]   συνέβαινε διατετράφθαι καὶ προσδεῖσθαι παραινέσεως  τοὺς   πολλούς. διόπερ ἐπειρᾶτο συνιστάνειν ὅτι
[3, 118]   τῶν ἐνδεχομένων, ἀλλὰ παρεκάλει μὲν  τοὺς   πολλούς, ἠσφαλίζετο δὲ τὰ κατὰ
[3, 109]   τοιαῦτα παρακαλέσας Λεύκιος διαφῆκε  τοὺς   πολλούς. ~Τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξαντες
[3, 62]   ἦν δὲ παραπλησία καὶ περὶ  τοὺς   πολλοὺς τῶν Καρχηδονίων διάληψις·
[3, 59]   ἀδυνάτου σχεδὸν ὑπαρχούσης κατά γε  τοὺς   προγεγονότας καιροὺς τῆς ἀληθοῦς ἱστορίας
[3, 34]   τὰς πρὸ τοῦ δυσχωρίας εἰς  τοὺς   προειρημένους ἀφικέσθαι τόπους καὶ συνεργοῖς
[3, 1]   ´κείνῃ διεσαφήσαμεν. νῦν δὲ πειρασόμεθα  τοὺς   προειρημένους πολέμους καὶ τὰς αἰτίας,
[3, 1]   γεγονότων ἀρχὰς μὲν εἶναι συμβαίνει  τοὺς   προειρημένους πολέμους, καταστροφὴν δὲ καὶ
[3, 100]   παρὰ τὸ Λίβυρνον ὄρος ἐπὶ  τοὺς   προειρημένους τόπους. ἀφικόμενος δὲ πρὸς
[3, 90]   διακινδυνεύειν. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι καταφθείραντες  τοὺς   προειρημένους τόπους ὑπερέβαλον τὸν Ἀπεννῖνον
[3, 51]   σωτηρία τοῦ σκευοφόρου διαφθαρέντος, ἀναλαβὼν  τοὺς   προκατασχόντας τὴν νύκτα τὰς ὑπερβολὰς
[3, 80]   τὰ περὶ τοὺς ὑπεναντίους καὶ  τοὺς   προκειμένους τῶν τόπων. πυνθανόμενος δὲ
[3, 73]   τῷ δέξασθαι διὰ τῶν διαστημάτων  τοὺς   προκινδυνεύοντας καὶ συμπεσεῖν τὰ βαρέα
[3, 102]   δὲ Ῥωμαίων οἱ μὲν ἐπὶ  τοὺς   προνομεύοντας ἐξαποσταλέντες πολλοὺς τῶν ἐσκεδασμένων
[3, 76]   περὶ αὐτῶν προμήθειαν. ἀσφαλισάμενος δὲ  τοὺς   προσκεχωρηκότας τῶν παραθαλαττίων προῆγε παντὶ
[3, 73]   τὸ τῶν Νομάδων πλῆθος ὑπεραίροντες  τοὺς   προτεταγμένους τῶν ἰδίων καὶ πρὸς
[3, 43]   αὐτῷ συντρεχόντων τῶν πραγμάτων, εὐθέως  τοὺς   πρώτους ἀποβαίνοντας συνίστα καὶ παρεκάλει
[3, 22]   Ἰούνιον Βροῦτον καὶ Μάρκον Ὡράτιον,  τοὺς   πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους μετὰ τὴν
[3, 68]   τὸν προειρημένον ποταμὸν ἐστρατοπέδευσε περὶ  τοὺς   πρώτους λόφους καὶ περιλαβὼν τάφρῳ
[3, 40]   Καρχηδόνα πρεσβευτῶν τὰ δεδογμένα καὶ  τοὺς   ῥηθέντας λόγους, προσπεσόντος δὲ θᾶττον
[3, 98]   ἀπεστάλη μὲν ὑπ´ Ἀσδρούβου κωλύσων  τοὺς   Ῥωμαίους διαβαίνειν τὸν ποταμόν, οὐ
[3, 117]   τότε παραβοηθήσας καὶ τρεψάμενος συνέκλεισε  τοὺς   Ῥωμαίους εἰς τὴν ἰδίαν παρεμβολὴν
[3, 116]   δὲ καὶ κατέπληξε ταῖς ψυχαῖς  τοὺς   Ῥωμαίους. ἐν καιρῷ καὶ
[3, 23]   οὐκ οἴονται δεῖν οἱ Καρχηδόνιοι  τοὺς   Ῥωμαίους μακραῖς ναυσὶ διὰ τὸ
[3, 102]   παρεμβολήν. γὰρ Ἀννίβας διαγωνιάσας  τοὺς   Ῥωμαίους μὴ καταλαβόμενοι νυκτὸς ἔρημον
[3, 8]   τῆς προειρημένης πόλεως ἅλωσιν παραγενέσθαι  τοὺς   Ῥωμαίους, οἰομένους δεῖν τὸν
[3, 72]   ἐπιτηρῶν ἅμα τῷ συνιδεῖν διαβεβηκότας  τοὺς   Ῥωμαίους τὸν ποταμὸν προβαλόμενος ἐφεδρείαν
[3, 115]   τὴν Ἀννίβου πρόνοιαν μέσους ἀποληφθῆναι  τοὺς   Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν Λιβύων κατὰ
[3, 24]   τι αὐτοῖς, μὴ καταγέτωσαν εἰς  τοὺς   Ῥωμαίων λιμένας· ἐὰν δὲ καταχθέντος
[3, 22]   συμμάχοις· μὴ πλεῖν Ῥωμαίους μηδὲ  τοὺς   Ῥωμαίων συμμάχους ἐπέκεινα τοῦ Καλοῦ
[3, 99]   Ἰβήρων διὰ τούτων εἰσῆλθε πρὸς  τοὺς   στρατηγούς. ἐκλογιζόμενος δὲ διὰ πλειόνων
[3, 43]   δ´ Ἀννίβας ἑτοίμους ἔχων  τοὺς   στρατιώτας ἐπεῖχε τῇ διαβάσει, τοὺς
[3, 90]   νώτου τὰς χορηγίας ἀφθόνους οὐδέποτε  τοὺς   στρατιώτας ἠφίει προνομεύειν οὐδὲ χωρίζεσθαι
[3, 59]   τοὺς κινδύνους {καὶ τὰς κακοπαθείας}  τοὺς   συμβάντας ἡμῖν ἐν πλάνῃ τῇ
[3, 98]   τοῦ συμβαίνοντος τὴν Καρχηδονίων πρὸς  τοὺς   συμμάχους αἵρεσιν καὶ μεγαλοψυχίαν. προσδοκᾶν
[3, 89]   δὶς δὲ Ῥωμαίους ἑξῆς καὶ  τοὺς   συμμάχους αὐτῶν, τὸ δὲ μέγιστον,
[3, 75]   ἔτυχον ὕπατοι τότε καθεσταμένοι, συνῆγον  τοὺς   συμμάχους καὶ κατέγραφον τὰ παρ´
[3, 31]   κτήσασθαί τι καὶ προκατάρξασθαι σπουδάζων  τοὺς   συνεργήσοντας αὐτῷ παρορμήσαι πρὸς τὰς
[3, 22]   νῦν πρὸς τὴν ἀρχαίαν ὥστε  τοὺς   συνετωτάτους ἔνια μόλις ἐξ ἐπιστάσεως
[3, 96]   αὐτάνδρους νῆας ἀποβαλόντες, τεττάρων δὲ  τοὺς   ταρσοὺς καὶ τοὺς ἐπιβάτας ἔφευγον
[3, 17]   προθυμοτέρους ἐποίησε πρὸς τὸ κινδυνεύειν,  τούς   τε Καρχηδονίους ἑτοίμους παρεσκεύασε πρὸς
[3, 17]   τῆς ἐξ ἀρχῆς προθέσεως, ἀλλὰ  τούς   τε στρατιώτας προθυμοτέρους ἐποίησε πρὸς
[3, 48]   ὑποθέσεις ψευδεῖς καὶ παραλόγους λαμβάνειν,  τούς   τε συγγραφέας ἀνάγκη τὸ παραπλήσιον
[3, 59]   τῇ πραγματείᾳ τῷ μέρει τούτῳ,  τούς   τε φιλοπευστοῦντας ὁλοσχερέστερον βουλησόμεθα συνεπιστῆσαι
[3, 43]   οἱ δὲ πλείους ὥρμησαν ἐπὶ  τοὺς   τὴν διάβασιν τηροῦντας. οἱ δὲ
[3, 86]   τί πρακτέονἑκάστοις εἴη. ~Κατὰ δὲ  τοὺς   τῆς μάχης καιροὺς Γνάιος Σερουίλιος
[3, 38]   χρὴ συνδιανεύειν καὶ συρρέπειν ἐπὶ  τοὺς   τόπους ἀεὶ τοὺς διὰ τοῦ
[3, 49]   καὶ τὴν ἀθεσίαν τῶν κατοικούντων  τοὺς   τόπους βαρβάρων. θεωρῶν δὲ τετολμηκότας
[3, 50]   ἡμέρας ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι καὶ τηροῦσι  τοὺς   τόπους οἱ πολέμιοι, τὰς δὲ
[3, 14]   ἐστιν ἔθνος τῶν κατ´ ἐκείνους  τοὺς   τόπους, ὁμοίως δὲ καὶ τῶν
[3, 92]   καὶ τὴν εἴσοδον, καὶ θεωρῶν  τοὺς   τόπους στενοὺς ὄντας καὶ καθ´
[3, 94]   ἀσφαλείας καὶ τὴν λείαν, λελοιπότων  τοὺς   τόπους τῶν παραφυλαττόντων τὰς δυσχωρίας.
[3, 47]   τὴν ἔρημον τοιαύτην τινὰ περὶ  τοὺς   τόπους ὑπογράψαντες ἡμῖν ὥστ´, εἰ
[3, 34]   ἐγχειρήσαιεν αἰτεῖσθαι Ῥωμαῖοι καὶ πάντας  τοὺς   τοῦ στρατοπέδου προεστῶτας, ὑποδεικνύων δὲ
[3, 67]   ἐπὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν καὶ  τοὺς   τούτῳ συνάπτοντας γεωλόφους, πιστεύων τῇ
[3, 67]   καὶ τῶν Βοίων παραγεγονότων καὶ  τοὺς   τρεῖς ἄνδρας ἐγχειριζόντων αὐτῷ τοὺς
[3, 99]   ὁμήρους τοῖς πολεμίοις οὐκ εἰς  τοὺς   τυχόντας ἐπεπτώκει κινδύνους. καὶ τότε
[3, 117]   ἐπιγενομένοις ὅτι κρεῖττόν ἐστι πρὸς  τοὺς   τῶν πολέμων καιροὺς ἡμίσεις ἔχειν
[3, 98]   Ἰβηρίαν, ἔλαβε παρὰ τούτων ὅμηρα  τοὺς   υἱεῖς τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν· οὓς
[3, 20]   συνεδρίου παρεισάγουσι θαυμάσιον, ἅμα δὲ  τοὺς   υἱοὺς ἀπὸ δώδεκ´ ἐτῶν ἄγειν
[3, 40]   ἐνέδρας ἅμα τῷ παρελθεῖν εἰς  τοὺς   ὑλώδεις τόπους πανταχόθεν ἅμα προσπεσόντες
[3, 71]   οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι πρὸς μὲν  τοὺς   ὑλώδεις τόπους ὑπόπτως εἶχον διὰ
[3, 29]   μὴ προσλαμβάνειν ἑτέρους συμμάχους παρὰ  τοὺς   ὑπάρχοντας τὸ μὴ παραλαμβάνεσθαι
[3, 110]   τῶν ἐθισμῶν μεταλαμβάνειν τὴν ἀρχὴν  τοὺς   ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας προῆγε, βουλόμενος ἐγγίσαι
[3, 72]   τοσούτων ἀνδρῶν ἐστιν, ὅταν ὁμοῦ  τοὺς   ὑπάτους ἑκατέρους οἱ καιροὶ συνάγωσιν.
[3, 107]   ἐπισχεῖν ἔτι διεσάφησαν, αὐτοὶ δὲ  τοὺς   ὑπάτους ἐξαπέστελλον. συνέβαινε δὲ πάντας
[3, 90]   ἀφ´ ὡρισμένου πλήθους ἐλαττοῦν ἀεὶ  τοὺς   ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τὰς τῶν
[3, 101]   κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος ἅμα μὲν καταπλήξασθαι  τοὺς   ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τοῖς σιτολογοῦσι
[3, 92]   τὸ προφανῶς ἱπποκρατεῖν παρὰ πολὺ  τοὺς   ὑπεναντίους. Ἀννίβας δ´ ἐπειδὴ καταπειράσας
[3, 49]   ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, σπεύδων καταταχῆσαι  τοὺς   ὑπεναντίους διὰ Τυρρηνίας πρὸς τὴν
[3, 18]   παραχρῆμα πάντας ἥττησε ταῖς ψυχαῖς  τοὺς   ὑπεναντίους. διόπερ εὐθέως παρῆσαν ἐκ
[3, 71]   ἐπιπεφυκότας, ἐγίνετο πρὸς τῷ στρατηγεῖν  τοὺς   ὑπεναντίους. ἔμελλεν δ´ εὐχερῶς λήσειν·
[3, 89]   καὶ βουλόμενος ἐξ ἐφόδου καταπλήξασθαι  τοὺς   ὑπεναντίους, ἐξαγαγὼν τὴν δύναμιν καὶ
[3, 49]   ποταμοῦ διάβασιν καὶ καταλαβὼν ὡρμηκότας  τοὺς   ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν ὡς ἐνδέχεται
[3, 42]   οὔτ´ ἐπιμένειν, μὴ πανταχόθεν προσδέξηται  τοὺς   ὑπεναντίους, ἐπιγενομένης τῆς τρίτης νυκτὸς
[3, 84]   μὲν τοῖς ἰδίοις καὶ περιίστασθαι  τοὺς   ὑπεναντίους ἠδυνάτουν διὰ τὸ μηδὲν
[3, 18]   μετὰ τῶν δυνάμεων καὶ θεωρῶν  τοὺς   ὑπεναντίους θαρροῦντας ἐπὶ τῇ τῆς
[3, 80]   ἀναλαβεῖν καὶ πολυπραγμονῆσαι τὰ περὶ  τοὺς   ὑπεναντίους καὶ τοὺς προκειμένους τῶν
[3, 96]   ἀπέπλεον, νενικηκότες μὲν ἐξ ἐφόδου  τοὺς   ὑπεναντίους, κρατοῦντες δὲ τῆς θαλάττης,
[3, 94]   ἀνάνδρως ἐκ τοιούτων τόπων προέμενος  τοὺς   ὑπεναντίους, οὐ μὴν ἀφίστατό γε
[3, 41]   δὲ Πόπλιος, διασαφηθέντος αὐτῷ παρεῖναι  τοὺς   ὑπεναντίους, τὰ μὲν ἀπιστῶν διὰ
[3, 71]   πρὸς τὸ μέλλον ἀπαρασκεύους λαβεῖν  τοὺς   ὑπεναντίους. τοὺς δὲ λοιποὺς ἡγεμόνας
[3, 73]   ἀπ´ ἀμφοῖν τοῖν κεράτοιν ἐπίεζον  τοὺς   ὑπεναντίους, ὡς ἂν τῷ πλήθει
[3, 108]   παρ´ αὐτοῖς πρότερον τὰ κατὰ  τοὺς   ὑπεναντίους ὥστε σχεδὸν μηδ´ ἑωρακότας
[3, 81]   τῶν ἀνταγωνιστῶν, οὕτως χρὴ καὶ  τοὺς   ὑπὲρ τῶν ὅλων προεστῶτας σκοπεῖν
[3, 31]   οὐκ ἀναγκαίως ἐπὶ πλεῖον ἐξακριβοῦν  τοὺς   ὑπὲρ τῶν τοιούτων λόγους. ἐγὼ
[3, 84]   τισιν, ἕως ἔλαθον ἐκπεσόντες πρὸς  τοὺς   ὑπερδεξίους τόπους. γενόμενοι δ´ ἐπὶ
[3, 69]   ἀπελπίζειν τὴν παρ´ αὐτοῦ σωτηρίαν  τοὺς   ὑπὸ τῶν καιρῶν καταλαμβανομένους. τὸν
[3, 50]   στενὰ τὴν νύκτα καὶ κατέσχε  τοὺς   ὑπὸ τῶν πολεμίων προκαταληφθέντας τόπους,
[3, 32]   ὠφελεῖ τὸ παράπαν. ~Ἧι καὶ  τοὺς   ὑπολαμβάνοντας δύσκτητον εἶναι καὶ (δυς(
[3, 86]   παράγγελμά τι δεδομένον ἦν φονεύειν  τοὺς   ὑποπίπτοντας τῶν ἐν ταῖς ἡλικίαις.
[3, 81]   οὐ γὰρ μόνον ἀπράκτους ποιεῖ  τοὺς   ὑποταττομένους, πολλάκις δὲ καὶ κινδύνους
[3, 29]   ὑπάρχοντας τὸ μὴ παραλαμβάνεσθαι  τοὺς   ὕστερον προσληφθέντας τούτων τῶν συνθηκῶν.
[3, 17]   ἅπαντας εὐτακτοτέρους μὲν ἐπέπειστο παρασκευάσειν  τοὺς   ὑφ´ αὐτὸν ἤδη ταττομένους, εὐλαβεστέρους
[3, 40]   κατακεκληρουχημένην χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ  τοὺς   φεύγοντας συνδιώξαντες εἰς Μοτίνην, ἀποικίαν
[3, 57]   ἀποπλανᾶν ἀπὸ τῆς πραγματικῆς ὑποθέσεως  τοὺς   φιληκοοῦντας, δεύτερον δὲ κρίνοντες οὐ
[3, 104]   ἑρμαῖον εἶναι παραυτίκα μὲν ἐξαπέστειλε  τοὺς   ψιλούς, κελεύσας ἀγωνίζεσθαι καὶ διαμάχεσθαι
[3, 71]   ἐπὶ δὲ ταύτης ἀκάνθας καὶ  βάτους   συνεχεῖς ἐπιπεφυκότας, ἐγίνετο πρὸς τῷ
[3, 110]   ἐθισμῶν μεταλαμβάνειν τὴν ἀρχὴν τοὺς  ὑπάτους,   ἀναστρατοπεδεύσας προῆγε, βουλόμενος ἐγγίσαι τοῖς
[3, 72]   ἀνδρῶν ἐστιν, ὅταν ὁμοῦ τοὺς  ὑπάτους   ἑκατέρους οἱ καιροὶ συνάγωσιν. μετὰ
[3, 107]   ἔτι διεσάφησαν, αὐτοὶ δὲ τοὺς  ὑπάτους   ἐξαπέστελλον. συνέβαινε δὲ πάντας εἰς
[3, 22]   Μάρκον Ὡράτιον, τοὺς πρώτους κατασταθέντας  ὑπάτους   μετὰ τὴν τῶν βασιλέων κατάλυσιν,
[3, 106]   δὲ κατὰ μέρος ἀκροβολισμοὺς ὡς  ἐνεργοτάτους   ποιεῖσθαι καὶ συνεχεστάτους χάριν τοῦ
[3, 117]   ἐπετελέσθη τὸν τρόπον τοῦτον, μάχη  γενναιοτάτους   ἄνδρας ἔχουσα καὶ τοὺς νικήσαντας
[3, 95]   ἐκ τοῦ πεζικοῦ στρατεύματος τοὺς  ἐπιτηδειοτάτους   ἄνδρας πρὸς τὴν ἐπιβατικὴν χρείαν
[3, 50]   δυνάμεως αὐτοῦ κατέλιπε, τοὺς δ´  ἐπιτηδειοτάτους   εὐζώνους ποιήσας διῆλθε τὰ στενὰ
[3, 93]   ἐκ πάσης τῆς λείας τοὺς  εὐρωστοτάτους   εἰς δισχιλίους ἁθροῖσαι πρὸ τῆς
[3, 71]   ὅλου τοῦ στρατοπέδου σημηνάμενος τοὺς  εὐρωστοτάτους   παρηγγέλκει δειπνοποιησαμένους ἥκειν ἐπὶ τὴν
[3, 81]   οὐ μόνον πόλεις καὶ βίους  ἀναστάτους   πεποιήκασιν, ἀλλὰ καὶ τὸ ζῆν
[3, 71]   τῷ καιρῷ παρήγγελλε δέκα τοὺς  ἀνδρωδεστάτους   ἕκαστον ἐπιλεξάμενον ἐκ τῶν ἰδίων
[3, 18]   ἐκ τῶν ὑποτεταγμένων ἐπιλέξας τοὺς  ἀνδρωδεστάτους   ἑξακισχιλίους συνέστησε τούτους εἰς τὴν
[3, 41]   δὲ τῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε τοὺς  ἀνδρωδεστάτους,   συστήσας μετ´ αὐτῶν καθηγεμόνας ἅμα
[3, 85]   ἐκ τῆς σφετέρας δυνάμεως τοὺς  ἐπιφανεστάτους   ἔθαψεν, ὄντας εἰς τριάκοντα τὸν
[3, 106]   ἀκροβολισμοὺς ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι καὶ  συνεχεστάτους   χάριν τοῦ γυμνάζειν καὶ παρασκευάζειν
[3, 63]   ἀλλὰ τὸ πάντων ἀνθρώπων γενέσθαι  μακαριωτάτους,   κρατήσαντας τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἐκ
[3, 116]   τε πλήθει πολλοὺς ὄντας καὶ  πρακτικωτάτους   καὶ φοβερωτάτους τοῖς ἅπαξ ἐγκλίνασιν,
[3, 116]   πολλοὺς ὄντας καὶ πρακτικωτάτους καὶ  φοβερωτάτους   τοῖς ἅπαξ ἐγκλίνασιν, τοὺς μὲν
[3, 22]   πρὸς τὴν ἀρχαίαν ὥστε τοὺς  συνετωτάτους   ἔνια μόλις ἐξ ἐπιστάσεως διευκρινεῖν.
[3, 83]   περιαγαγὼν παρεξέτεινε συνεχεῖς, ὥστε τοὺς  ἐσχάτους   εἶναι κατ´ αὐτὴν τὴν εἴσοδον
[3, 109]   καὶ τοὺς ἐκ τοῦ πρότερον  ἔτους   ἄρχοντας ἑτοίμους παρεσκευάκαμεν πρὸς τὸ
[3, 55]   πρότερον χειμῶνος ἄρτι τῆς ἐπ´  ἔτους   πεπτωκυίας, ταύτην μὲν εὐδιάκοπτον εἶναι
[3, 48]   ἐξαποροῦντες οὐχ ὑπομένουσιν, ὥστ´ εἰς  ἀπρονοήτους   καθιέναι τόπους μετὰ δυνάμεως, τοῦτο
[3, 116]   διὰ τὴν ἰδιότητα τῆς μάχης,  ἀπράκτους   γε μὴν τοὺς πολεμίους παρεσκεύαζον,
[3, 81]   μέγιστον συμπτωμάτων. οὐ γὰρ μόνον  ἀπράκτους   ποιεῖ τοὺς ὑποταττομένους, πολλάκις δὲ
[3, 38]   Τανάιδος καὶ Νάρβωνος εἰς τὰς  ἄρκτους   ἀνῆκον ἄγνωστον ἡμῖν ἕως τοῦ
[3, 37]   ταύταις ἀμφοτέραις ὡς πρὸς τὰς  ἄρκτους   ἀντιπαράκειται, κατὰ τὸ συνεχὲς ἀπὸ
[3, 47]   αὐλῶνος, οὗ πρὸς μὲν τὰς  ἄρκτους   Ἄρδυες Κελτοὶ κατοικοῦσι, τὴν δ´
[3, 114]   δὲ τῶν Καρχηδονίων πρὸς τὰς  ἄρκτους,   ἑκατέροις ἀβλαβῆ συνέβαινε γίνεσθαι τὴν
[3, 91]   μεσογαίου τὰ μὲν πρὸς τὰς  ἄρκτους   Καληνοὶ καὶ Τιανῖται κατοικοῦσι, τὰ
[3, 37]   βαθύτερον μέρος ὑπ´ αὐτὰς τὰς  ἄρκτους   μεταξὺ τοῦ τε Τανάιδος ποταμοῦ
[3, 23]   τῆς Καρχηδόνος ὡς πρὸς τὰς  ἄρκτους·   οὗ καθάπαξ ἐπέκεινα πλεῖν ὡς
[3, 47]   τῶν Ἄλπεων ὡς πρὸς τὰς  ἄρκτους,   ῥεῖ δὲ πρὸς {τὰς} δύσεις
[3, 71]   ὑπόπτως εἶχον διὰ τὸ τοὺς  Κελτοὺς   ἀεὶ τιθέναι τὰς ἐνέδρας ἐν
[3, 39]   διορίζει τοὺς Ἴβηρας καὶ  Κελτούς.   ἀπέχει δὲ τοῦ καθ´ Ἡρακλείους
[3, 41]   παρήγγειλαν. ~Τὰ μὲν οὖν κατὰ  Κελτοὺς   ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς
[3, 40]   Πυρηναίων ὀρῶν, κατάφοβος ὢν τοὺς  Κελτοὺς   διὰ τὰς ὀχυρότητας τῶν τόπων.
[3, 78]   συνηθείᾳ γεγονόσιν. Θεωρῶν δὲ τοὺς  Κελτοὺς   δυσχεραίνοντας ἐπὶ τῷ τὸν πόλεμον
[3, 115]   τὰ μέσα διὰ (τὸ) τοὺς  Κελτοὺς   ἐν μηνοειδεῖ σχήματι τεταγμένους πολὺ
[3, 79]   δὲ τοῖς προειρημένοις ἐπέβαλε τοὺς  Κελτούς,   ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς ἱππεῖς.
[3, 93]   δὲ πᾶσι τοὺς Ἴβηρας καὶ  Κελτοὺς   ἧκε πρὸς τὰ στενὰ καὶ
[3, 113]   τῶν εὐωνύμων, τοὺς Ἴβηρας καὶ  Κελτοὺς   ἱππεῖς ἀντίους τοῖς τῶν Ῥωμαίων
[3, 115]   δὲ τῷ τοὺς Ἴβηρας καὶ  Κελτοὺς   ἱππεῖς ἀπὸ τῶν εὐωνύμων πελάσαι
[3, 72]   ὄντας τὸν ἀριθμόν, Ἴβηρας καὶ  Κελτοὺς   καὶ Λίβυας, τοὺς δ´ ἱππεῖς
[3, 69]   πεζοὺς μὲν δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ  Κελτοὺς   καὶ Νομάδας εἰς χιλίους, προστάξας
[3, 41]   αὐτῶν καθηγεμόνας ἅμα καὶ συναγωνιστὰς  Κελτούς,   οἳ παρὰ τοῖς Μασσαλιώταις ἐτύγχανον
[3, 83]   τοὺς δ´ ἱππεῖς καὶ τοὺς  Κελτοὺς   ὁμοίως τῶν εὐωνύμων βουνῶν κύκλῳ
[3, 75]   τὴν αὑτῶν τηρεῖν καὶ τοὺς  Κελτοὺς   πάντας ἀπονενευκέναι πρὸς τὴν ἐκείνων
[3, 113]   δὲ τοῖς εἰρημένοις Ἴβηρας καὶ  Κελτούς.   παρὰ δὲ τούτοις τὸ λοιπὸν
[3, 115]   Λιβύων κατὰ τὴν ἐπὶ τοὺς  Κελτοὺς   παράπτωσιν. οὗτοι μὲν οὖν οὐκέτι
[3, 48]   ἱστορήσαντες γὰρ ὅτι συμβαίνει τοὺς  Κελτοὺς   τοὺς παρὰ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν
[3, 20]   καὶ τοὺς μετ´ αὐτοῦ συνέδρους  ἐκδότους   διδόναι Ῥωμαίοις ἐπέταττον, προήγγελλον
[3, 98]   τὰ τέκνα κομιζομένων· παραδόξως γὰρ  ἑκάστους   ἐγκρατεῖς γινομένους τῶν ἀναγκαιοτάτων ἅμιλλαν
[3, 18]   Ῥωμαίων πίστιν. δὲ προσδεξάμενος  ἑκάστους   ἐπὶ ταῖς ἁρμοζούσαις ὁμολογίαις ἐποιεῖτο
[3, 31]   εἰδείη τῆς τῶν προγεγονότων περὶ  ἑκάστους   ὑπομνήσεως; πρὸς μὲν γὰρ τὸ
[3, 14]   δὲ ταῦτα παραδόξως εἰς τοὺς  μεγίστους   ἦλθε κινδύνους ἐπανάγων, συνδραμόντων ἐπ´
[3, 81]   δὲ καὶ κινδύνους ἐπιφέρει τοὺς  μεγίστους   τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά γε μὴν
[3, 107]   τὰς πράξεις. καὶ τοὺς μὲν  πλείστους   ἀγῶνας δι´ ἑνὸς ὑπάτου καὶ
[3, 115]   τῶν Καρχηδονίων καὶ τοὺς μὲν  πλείστους   ἀπέκτειναν ἐν τῇ συμπλοκῇ, πάντων
[3, 116]   φεύγουσι τῶν ἱππέων τοὺς μὲν  πλείστους   ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ κατεκρήμνισαν ἀπὸ
[3, 64]   καὶ τῶν ἵππων τοὺς μὲν  πλείστους   ἀπολωλεκότα, τοὺς δὲ λοιποὺς ἠχρειωκότα
[3, 60]   τῶν Ῥωμαϊκῶν στρατοπέδων ἤδη τοὺς  πλείστους   αὐτῶν καὶ διακεκλεικότων, ἡσυχίαν ἦγον·
[3, 45]   ἐπὶ τὴν κατασκοπήν, τοὺς μὲν  πλείστους   αὑτῶν ἀπολωλεκότες, οἱ δὲ λοιποὶ
[3, 51]   αὐτὸς δὲ συναθροίσας ὅσους ἠδύνατο  πλείστους   ἐκ τοῦ κινδύνου προσέβαλε πρὸς
[3, 84]   προσέπιπτον. διὸ καὶ συνέβη τοὺς  πλείστους   ἐν αὐτῷ τῷ τῆς πορείας
[3, 49]   δύναμιν εὐκαίρως, ἔτι δὲ τοὺς  πλείστους   ἐσθῆτι καὶ πρὸς τούτοις ὑποδέσει
[3, 32]   πρῶτον μὲν διὰ τὸ τοὺς  πλείστους   μὴ ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν
[3, 51]   συμπλοκήν. ἐπεὶ δὲ τοὺς μὲν  πλείστους   τῶν Ἀλλοβρίγων ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ
[3, 105]   ἐκ τῶν ταγμάτων καὶ τοὺς  ἀρίστους   ἄνδρας. οἱ δὲ περὶ τὸν
[3, 71]   προσακροβολιζομένους κινεῖν τοὺς πολεμίους, βουλόμενος  ἀναρίστους   καὶ πρὸς τὸ μέλλον ἀπαρασκεύους
[3, 117]   μέλλον ἀπολίπῃ φυλακὴν ἀξιόχρεων, πρὸς  ἐλάττους   αὐτοῖς περὶ τῶν ὅλων
[3, 51]   ἐξ ὑπερδεξίων τὸν Ἀννίβαν, οὐκ  ἐλάττους   δὲ καὶ τῶν ἰδίων·
[3, 74]   ἀπεχώρησαν εἰς Πλακεντίαν, ὄντες οὐκ  ἐλάττους   μυρίων. τῶν δὲ λοιπῶν οἱ
[3, 113]   τοῦ χάρακος καὶ περαιώσας κατὰ  διττοὺς   τόπους τὸ ῥεῖθρον ἀντετάττετο τοῖς
[3, 63]   βουλεύωνται πραγμάτων. εἰς παραπλήσιον γὰρ  αὐτοὺς   ἀγῶνα καὶ καιρὸν τὴν τύχην
[3, 62]   ἐκείνου μὲν ἀπολελυμένου, σφᾶς δ´  αὐτοὺς   ἀκμὴν ὑπομένοντας. ἦν δὲ παραπλησία
[3, 67]   ὅτι πάλαι τῶν Κελτῶν πρὸς  αὐτοὺς   ἀλλοτρίως διακειμένων, τούτων ἐπιγεγονότων πάντας
[3, 16]   δὲ τοῖς λογισμοῖς· κατετάχησε γὰρ  αὐτοὺς   Ἀννίβας, ἐξελὼν τὴν Ζακανθαίων πόλιν.
[3, 14]   ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ ῥᾳδίως πρὸς  αὐτοὺς   ἀντοφθαλμεῖν ἐτόλμα πλὴν Ζακανθαίων. ταύτης
[3, 63]   οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ ᾤετο δεῖν  αὐτούς,   ἀποκεκομμένης καθόλου τῆς τοιαύτης ἐλπίδος,
[3, 2]   ἀναλαβόντες πρὸς Βυζαντίους πόλεμον ἠνάγκασαν  αὐτοὺς   ἀποστῆναι τοῦ παραγωγιάζειν τοὺς πλέοντας
[3, 64]   πολεμίοις. μάλιστα δ´ ἠξίου θαρρεῖν  αὐτοὺς   βλέποντας εἰς τὴν αὑτοῦ παρουσίαν·
[3, 66]   τινος ὑπέλαβε τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις  αὐτοὺς   διακινδυνεύειν· συνιδὼν δὲ κεκινηκότας ἐκ
[3, 63]   παρακαλῶν ἐσπούδασε, τότε μὲν ἐπαινέσας  αὐτοὺς   διαφῆκε, τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζυγὴν
[3, 59]   τοιούτοις καιροῖς, ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν  αὐτοὺς   δίκαιον. ἐν δὲ τοῖς καθ´
[3, 32]   τῶν δὲ κυριωτάτων μηδὲ ψαύειν  αὐτοὺς   δύνασθαι τὸ παράπαν. ἀκμὴν γάρ
[3, 77]   ὑπὲρ ἐκείνων. διόπερ ἔφη δεῖν  αὐτούς,   ἐὰν ὀρθῶς φρονῶσιν, ἀντέχεσθαι τῆς
[3, 52]   ἀφθόνως καὶ καθόλου διδόντων σφᾶς  αὐτοὺς   εἰς τὰς χεῖρας ἀπαρατηρήτως, ἐπὶ
[3, 60]   τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ μὲν πρῶτον  αὐτοὺς   εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο καὶ συμμαχίαν·
[3, 40]   δ´ ἀνδρῶν ἐξελθόντων, παρασπονδήσαντες συνέλαβον  αὐτούς,   ἐλπίσαντες διὰ τούτων κομιεῖσθαι τοὺς
[3, 82]   τῶν ἀποφαινομένων ταῦτα, παρεκάλει δ´  αὐτοὺς   ἐν νῷ λαμβάνειν τί λέγειν
[3, 15]   διεμαρτύροντο Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι— κεῖσθαι γὰρ  αὐτοὺς   ἐν τῇ σφετέρᾳ πίστει— καὶ
[3, 96]   δὲ τῶν Ῥωμαίων ἀναχθέντων ἐπ´  αὐτοὺς   ἐξ αὐτῆς τῆς Ῥώμης ἑκατὸν
[3, 5]   μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν ἄρδην  αὐτοὺς   ἐξαναστῆσαι προθέμενοι διὰ τὰς ἐν
[3, 20]   τοῦτο προσένειμε Ῥωμαίοις, τὸ φρονεῖν  αὐτοὺς   εὐθέως ἐκ γενετῆς. πρὸς μὲν
[3, 44]   ὄχλους· ἐν αἷς ἔφη πολλοῖς  αὐτοὺς   καὶ παραβόλοις ἔργοις καὶ κινδύνοις
[3, 19]   ἀποβαίνοντας ἀπέστησαν, συναθροίσαντες δὲ σφᾶς  αὐτοὺς   καὶ παρακαλέσαντες ὥρμησαν, κρίναντες ἐκ
[3, 44]   ὁρμὴν καὶ προθυμίαν ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας  αὐτοὺς   καὶ τοῖς θεοῖς ὑπὲρ ἁπάντων
[3, 69]   παρόντων συνδιανοούμενος. ~Κατὰ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς Ἀννίβας πραξικοπήσας πόλιν Κλαστίδιον,
[3, 76]   φόβος ἀληθινός. ~Κατὰ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς Γνάιος Κορνήλιος καταλειφθεὶς
[3, 18]   χορηγιῶν παραθέσεως. ~Κατὰ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς Δημήτριος ἅμα τῷ συνεῖναι
[3, 40]   τόπων. Ῥωμαῖοι δὲ κατὰ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς διακούσαντες μὲν τῶν ἐξαποσταλέντων
[3, 15]   προσπιπτόντων. Ἀννίβας δὲ κατὰ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς πεποιημένος ὑφ´ αὑτὸν οὓς
[3, 95]   τὴν διάθεσιν. κατὰ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς ταῖς προειρημέναις πράξεσιν Ἀσδρούβας
[3, 2]   πειρασόμεθα διασαφεῖν ὡς κατὰ τοὺς  αὐτοὺς   καιροὺς Φίλιππος μὲν Μακεδὼν
[3, 56]   Λακινίῳ διασαφεῖ. κατὰ δὲ τοὺς  αὐτοὺς   καιρούς, ὡς ἐπάνω προεῖπα, Πόπλιος
[3, 78]   μέλλει διά τινων ἑλῶν ἄγειν  αὐτοὺς   στρατηγός, πᾶς τις εὐλαβῶς
[3, 68]   τὸν ὅρκον εἰς Ἀρίμινον, ἀναλαβὼν  αὐτοὺς   στρατηγὸς προῆγε, σπεύδων συνάψαι
[3, 32]   διὰ δὲ τῶν τοὺς πολέμους  αὐτούς,   οἷον (τὸν) Περσικὸν τὸν
[3, 58]   καθήκει, ῥητέον δέ τι πρὸς  αὐτοὺς   οὐκ ἐκ παρέργου καὶ διερριμμένως
[3, 94]   πολεμίους ἡλίκην ὑπὲρ τοῦ μηδὲν  αὐτοὺς   παθεῖν δεινόν. ὧν οὐδὲ μικρὸν
[3, 26]   καὶ τὰς συνθήκας ὑπολαμβάνει τις  αὐτοὺς   πεποιῆσθαι τὴν διάβασιν, ἀγνοεῖ προφανῶς.
[3, 75]   κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν, ὅταν  αὐτοὺς   περιστῇ φόβος ἀληθινός. ~Κατὰ δὲ
[3, 52]   προσδεξάμενος δὲ προδήλους ἕξει πολεμίους  αὐτούς,   συγκατένευσε τοῖς λεγομένοις καὶ συνυπεκρίθη
[3, 78]   διὰ τὸ πρόσφατον τῆς πρὸς  αὐτοὺς   συστάσεως κατεσκευάσατο περιθετὰς τρίχας, ἁρμοζούσας
[3, 24]   τἀναντία προσδιασαφοῦσι, περὶ τῆς ὑπ´  αὐτοὺς   ταττομένης. ὁμοίως δὲ καὶ Ῥωμαῖοι
[3, 35]   τοὺς ἴσους τοῖς προειρημένοις, βουλόμενος  αὐτούς   τε τούτους εὔνους ἀπολιπεῖν, τοῖς
[3, 49]   ἐνδέχεται μάλιστα, πεπεισμένος οὐδέποτ´ ἂν  αὐτοὺς   τολμῆσαι τῇδε ποιήσασθαι τὴν εἰς
[3, 11]   διαλύσεις φιλίαν συντίθηται πρὸς  αὐτούς,   τότε μὴ προσδεῖσθαι διαβολῆς, ἀλλ´
[3, 52]   καὶ συνυπεκρίθη τίθεσθαι φιλίαν πρὸς  αὐτούς.   τῶν δὲ βαρβάρων τὰ ὅμηρα
[3, 99]   ἐσομένην ὁρμὴν καὶ μετάπτωσιν πρὸς  αὐτοὺς   τῶν Ἰβήρων, ἐὰν ἐγκρατεῖς γένωνται
[3, 96]   περὶ τὸν αἰγιαλὸν οὐχ οὕτως  αὐτοὺς   ὤνησε, θάρσος παριστάνουσα πρὸς τὸν
[3, 23]   διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι γινώσκειν  αὐτούς,   ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε τοὺς
[3, 118]   Ταραντῖνοί τε γὰρ εὐθέως ἐνεχείριζον  αὑτούς,   Ἀργυριππανοὶ δὲ καὶ Καπυανῶν τινες
[3, 21]   τε γεγόνασιν, οὐδὲν οὔσας πρὸς  αὑτοὺς   διὰ τὸ χωρὶς τῆς σφετέρας
[3, 63]   δεῖν καὶ περὶ τῶν καθ´  αὑτοὺς   διαλαμβάνειν καὶ πάντας ἰέναι πρὸς
[3, 84]   τῶν πολεμίων, τινὲς δὲ παρακαλέσαντες  αὑτοὺς   διεφθάρησαν. ἑξακισχίλιοι δ´ ἴσως τῶν
[3, 60]   πάντας ἐκ χειρὸς παραγίνεσθαι, διδόντας  αὑτοὺς   εἰς τὴν πίστιν. τὸ δὲ
[3, 18]   τῶν πόλεων ἐπιτρέποντες καὶ διδόντες  αὑτοὺς   εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν.
[3, 30]   τῶν κατ´ Ἀννίβαν καιρῶν ἐδεδώκεισαν  αὑτοὺς   εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν.
[3, 10]   πρῶτον εἰς πᾶν συγκατέβαινον, ὑπολαμβάνοντες  αὑτοὺς   νικήσειν τοῖς δικαίοις, καθάπερ ἐν
[3, 13]   τὰ πλεῖστα κατ´ Ἰβηρίαν ὑφ´  αὑτοὺς   ποιήσασθαι πρὸς πᾶν ἑτοίμως διέκειντο
[3, 63]   διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τῶν καθ´  αὑτοὺς   πραγμάτων ἥνπερ ἀρτίως ἐποιοῦντο περὶ
[3, 15]   Ῥωμαίων συμμαχίᾳ τινὰς τῶν ὑφ´  αὑτοὺς   ταττομένων ἀδικοῦσι. καθόλου δ´ ἦν
[3, 13]   οἱ λοιποὶ γενόμενοι καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν  αὑτοὺς   τοῖς Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας δὲ τὰς
[3, 84]   περιεστώσης, ἀποθέμενοι τὰ ὅπλα παρέδοσαν  αὑτοὺς   ὑποσπόνδους, ὡς τευξόμενοι τῆς σωτηρίας.
[3, 50]   Ἀννίβαν ἔβλαψαν, οὐκ ἐλάττω δ´  ἑαυτούς.   γνοὺς γὰρ στρατηγὸς τῶν
[3, 60]   ἀπήλλαττε. πολλοὶ δὲ καὶ καθυφεῖνθ´  ἑαυτοὺς   ὁλοσχερῶς διὰ τὴν ἔνδειαν καὶ
[3, 4]   νικῆσαι καὶ ποιήσασθαι πάντας ὑφ´  ἑαυτούς.   οὔτε γὰρ πολεμεῖ τοῖς πέλας
[3, 109]   καὶ τὰ συνεξακολουθοῦντα τούτοις, οὕτως  ἑαυτοὺς   παραστήσεσθε πρὸς τὴν μάχην ὡς
[3, 12]   αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο τῶν πραγμάτων.  τοιούτους   γὰρ ἐχθροὺς παρεσκεύασε Ῥωμαίοις Ἀσδρούβαν
[3, 110]   καὶ προάγειν μᾶλλον εἰς τόπους  τοιούτους   ἐν οἷς τὸ πλέον ἔσται
[3, 57]   ἐὰν ἐπί τινας τόπους ἐρχόμενοι  τοιούτους   παραλείπωμεν τοῦτο τὸ μέρος διὰ
[3, 111]   ἡμῖν συγκατασκευάζοντες τὴν νίκην εἰς  τοιούτους   τόπους ἤχασι τοὺς ἐχθρούς· δεύτερον
[3, 71]   ἱππεῖς χιλίους καὶ πεζοὺς ἄλλους  τοσούτους   ἐξαπέστειλε νυκτὸς εἰς τὴν ἐνέδραν,
[3, 64]   δ´ οὐχὶ δουλεύοντες αὐτοῖς ἤδη  τοσούτους   χρόνους. ὅταν δέ, χωρὶς τῶν
[3, 62]   ταῖς περὶ τὰς Ἄλπεις δυσχωρίαις.  τούτους   δὲ κακῶς διετίθετο, παρασκευαζόμενος πρὸς
[3, 40]   δὲ Βοῖοι κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν καὶ  τούτους   εἰς τὴν Τάννητος καλουμένην κώμην.
[3, 18]   ἐπιλέξας τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἑξακισχιλίους συνέστησε  τούτους   εἰς τὴν Φάρον. δὲ
[3, 62]   τὰ σώματα διέφθαρτο. καθίσας οὖν  τούτους   εἰς τὸ μέσον προέθηκε πανοπλίας
[3, 44]   τοιαῦτα διαλεχθέντες ἀνεχώρησαν. μετὰ δὲ  τούτους   εἰσελθὼν αὐτὸς πρῶτον μὲν τῶν
[3, 19]   τισι τόποις ἐρήμοις ὑφορμοῦντας ἐπὶ  τούτους   ἐποιήσατο τὴν ἀποχώρησιν. εἰς οὓς
[3, 35]   τοῖς προειρημένοις, βουλόμενος αὐτούς τε  τούτους   εὔνους ἀπολιπεῖν, τοῖς τε λοιποῖς
[3, 20]   ἐὰν ἐπιβαίνωσι τῆς Ζακανθαίων χώρας,  τούτους   κατὰ κράτος ἑαλωκυίας αὐτῆς τῆς
[3, 86]   καιροί, πρὸ τῆς αὑτοῦ παρουσίας  τούτους   καταταχεῖν. Ἀννίβας δέ, μετὰ τὴν
[3, 91]   γ´ Ἀννίβας εἰκότως ἐπὶ  τούτους   κατήντα τοὺς λογισμούς. τὰ γὰρ
[3, 67]   φιλοφρόνως ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν παρουσίαν,  τούτους   μὲν εὐθέως παρακαλέσας καὶ δωρεὰς
[3, 62]   τῶν ἀγομένων καὶ ζώντων ταλαιπωρίας,  τούτους   μὲν ἠλέουν, τὸν δὲ τεθνεῶτα
[3, 71]   τῶν δὲ πραξάντων τὸ συνταχθέν,  τούτους   μὲν ὄντας ἱππεῖς χιλίους καὶ
[3, 43]   οἱ λέμβοι, τὴν δ´ ὑπὸ  τούτους   τὰ λεπτὰ τῶν πορθμείων, ἵνα
[3, 29]   εἰς τὴν σφετέραν πίστιν περιόψεσθαι  τούτους   ὑπό τινων ἀδικουμένους· ἀλλ´ ἦν
[3, 63]   τούτου χάριν ἔφη παρεισάγειν τοὺς  αἰχμαλώτους,   ἵν´ ἐπὶ τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων
[3, 28]   χάριτι τοὺς παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντας  αἰχμαλώτους.   ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ
[3, 27]   παραυτίκα δὲ δοῦναι χίλια. τοὺς  αἰχμαλώτους   χωρὶς λύτρων ἀποδοῦναι πάντας Καρχηδονίους
[3, 8]   πολίτευμα τῶν Καρχηδονίων· τοὺς δὲ  πρώτους   ἄνδρας ἐπὶ τοῦ πολιτεύματος προϊδομένους
[3, 43]   συντρεχόντων τῶν πραγμάτων, εὐθέως τοὺς  πρώτους   ἀποβαίνοντας συνίστα καὶ παρεκάλει καὶ
[3, 22]   Βροῦτον καὶ Μάρκον Ὡράτιον, τοὺς  πρώτους   κατασταθέντας ὑπάτους μετὰ τὴν τῶν
[3, 68]   προειρημένον ποταμὸν ἐστρατοπέδευσε περὶ τοὺς  πρώτους   λόφους καὶ περιλαβὼν τάφρῳ καὶ
[3, 71]   ἀναρίστους καὶ πρὸς τὸ μέλλον  ἀπαρασκεύους   λαβεῖν τοὺς ὑπεναντίους. τοὺς δὲ
[3, 2]   σφῶν καὶ τοῦ τῆς πατρίδος  ἐδάφους,   μεγάλας δ´ ἔσχον αὐτοὶ καὶ
[3, 118]   καὶ περὶ τοῦ τῆς πατρίδος  ἐδάφους,   ὅσον οὔπω προσδοκῶντες ἥξειν αὐτὸν
[3, 49]   καὶ καταλαβὼν ἐν αὐτῇ δύ´  ἀδελφοὺς   ὑπὲρ τῆς βασιλείας στασιάζοντας καὶ
[3, 68]   ποταμὸν ἐστρατοπέδευσε περὶ τοὺς πρώτους  λόφους   καὶ περιλαβὼν τάφρῳ καὶ χάρακι
[3, 67]   ποταμὸν καὶ τοὺς τούτῳ συνάπτοντας  γεωλόφους,   πιστεύων τῇ τε τῶν τόπων
[3, 98]   συμβαίνοντος τὴν Καρχηδονίων πρὸς τοὺς  συμμάχους   αἵρεσιν καὶ μεγαλοψυχίαν. προσδοκᾶν δ´
[3, 85]   ἐπὶ τὰ τάγματα, τοὺς δὲ  συμμάχους   ἀπέλυσε χωρὶς λύτρων ἅπαντας εἰς
[3, 89]   δὲ Ῥωμαίους ἑξῆς καὶ τοὺς  συμμάχους   αὐτῶν, τὸ δὲ μέγιστον, ἀπεγνωκότας
[3, 77]   τῶν ἐπιτηδείων διδούς, τοὺς δὲ  συμμάχους   αὐτῶν τὸ μὲν πρῶτον ἐν
[3, 72]   εἰς μυρίους ἑξακισχιλίους, τοὺς δὲ  συμμάχους   εἰς δισμυρίους. τὸ γὰρ τέλειον
[3, 31]   πατρίδος ἀδικουμένης βοηθοὺς εὕροι καὶ  συμμάχους,   εἴτε κτήσασθαί τι καὶ προκατάρξασθαι
[3, 27]   προσλαμβάνειν εἰς φιλίαν τοὺς ἀλλήλων  συμμάχους.   ἐξενεγκεῖν Καρχηδονίους ἐν ἔτεσιν δέκα
[3, 22]   πλεῖν Ῥωμαίους μηδὲ τοὺς Ῥωμαίων  συμμάχους   ἐπέκεινα τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου, ἐὰν
[3, 76]   δὲ τοὺς ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ  συμμάχους   ἐποιήσατο καὶ φίλους, ζωγρίᾳ δὲ
[3, 75]   ὕπατοι τότε καθεσταμένοι, συνῆγον τοὺς  συμμάχους   καὶ κατέγραφον τὰ παρ´ αὑτοῖς
[3, 21]   παρεδείκνυον οὐκ ὄντας τότε Ῥωμαίων  συμμάχους   καὶ παρανεγίνωσκον πρὸς τοῦτο πλεονάκις
[3, 29]   ἤτοι τὸ μὴ προσλαμβάνειν ἑτέρους  συμμάχους   παρὰ τοὺς ὑπάρχοντας τὸ
[3, 87]   Γαλατίαν τόποις, ὑπό τε τοῦ  ψύχους   καὶ τῆς ἀνηλειψίας, ἔτι δὲ
[3, 72]   τὸ στρατόπεδον ὑπό τε τοῦ  ψύχους   καὶ τῆς ἐνδείας, ὡς ἂν
[3, 25]   Καρχηδονίους μὲν τοὺς θεοὺς τοὺς  πατρῴους,   Ῥωμαίους δὲ Δία λίθον κατά
[3, 90]   μὲν Φάβιον κατελάλει πρὸς πάντας,  ὡς   ἀγεννῶς χρώμενον τοῖς πράγμασιν καὶ
[3, 7]   κατ´ Ἀντίοχον καὶ Ῥωμαίους δῆλον  ὡς   αἰτίαν μὲν τὴν Αἰτωλῶν ὀργὴν
[3, 76]   πολλῶν μὲν χρημάτων ἐγένετ´ ἐγκρατής,  ὡς   ἂν ἁπάσης τῆς ἀποσκευῆς τῶν
[3, 87]   ἧττον δὲ καὶ τῶν ἵππων.  ὡς   ἂν γὰρ ὑπαίθρου τῆς παραχειμασίας
[3, 87]   τὸν Ῥωμαϊκὸν τρόπον ἐκλεκτοῖς ὅπλοις,  ὡς   ἂν γεγονὼς κύριος τοσούτων σκύλων.
[3, 68]   μὲν πλῆθος ἀνελάμβανε τῶν ἀνδρῶν,  ὡς   ἂν ἐκ Λιλυβαίου τετταράκοντα συνεχῶς
[3, 79]   καὶ μάλιστα διὰ τὴν ἀγρυπνίαν,  ὡς   ἂν ἑξῆς ἡμέρας τέτταρας καὶ
[3, 72]   τοῦ ψύχους καὶ τῆς ἐνδείας,  ὡς   ἂν ἤδη καὶ τῆς ἡμέρας
[3, 73]   τοῖν κεράτοιν ἐπίεζον τοὺς ὑπεναντίους,  ὡς   ἂν τῷ πλήθει πολὺ διαφέροντες
[3, 94]   μὲν ἤκουε παρὰ τοῖς πολλοῖς,  ὡς   ἀνάνδρως ἐκ τοιούτων τόπων προέμενος
[3, 63]   παρακειμένης αὐτοῖς τῆς οἰκείας, δῆλον  ὡς   ἀνυπόστατος γίνοιτ´ ἂν τῶν
[3, 61]   τῶν περὶ τὸν Πάδον πεδίων  ὡς   ἀπὸ μεσημβρίας. πανταχόθεν δὲ τοῦ
[3, 89]   ἀρχὰς κατεφρονεῖτο καὶ παρεῖχε λόγον  ὡς   ἀποδεδειλιακὼς καὶ καταπεπληγμένος τὸν κίνδυνον,
[3, 103]   Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ κατεμέμφοντο πάντες  ὡς   ἀτόλμως χρώμενον τοῖς καιροῖς, τὸν
[3, 61]   στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων εἰς τὴν Λιβύην,  ὡς   αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα πολιορκήσοντα, τὸν
[3, 56]   τοὺς πάντας οὐ πλείους ἑξακισχιλίων,  ὡς   αὐτὸς ἐν τῇ στήλῃ τῇ
[3, 44]   μὲν τῶν κατὰ μέρος ῥᾳθυμεῖν,  ὡς   αὐτῷ μελόντων, πειθαρχοῦντας δὲ τοῖς
[3, 82]   ἡγεμόνος οὐ διεσφάλη τῆς ἐπιβολῆς.  ~Ὡς   γὰρ θᾶττον ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἀπὸ
[3, 93]   λείαν αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως περισυρεῖν,  ὡς   δὲ τὸ πολὺ καὶ τοῖς
[3, 52]   τοῖς λεγομένοις, συλλογιζόμενος (δ´ Ἀννίβας  ὡς   δεξάμενος) μὲν τὰ προτεινόμενα, τάχ´
[3, 103]   πλῆθος χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων, ἀπέχοντες  ὡς   δώδεκα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ τὰ
[3, 79]   περὶ παντὸς τοῦ σκευοφόρου, λογιζόμενος  ὡς   ἐὰν ἅψηται τῆς πολεμίας, ἡττηθεὶς
[3, 107]   συνεχῶς ἐπυνθάνοντο τί δεῖ ποιεῖν,  ὡς   ἐὰν ἐγγίσωσι τοῖς πολεμίοις, οὐ
[3, 96]   θάρσος παριστάνουσα πρὸς τὸν κίνδυνον,  ὡς   ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας
[3, 81]   ~οὐ γὰρ εἰκὸς ἄλλως εἰπεῖν,  ὡς   εἴ τις οἴεται κυριώτερόν τι
[3, 109]   καὶ γὰρ ἄτοπον, μᾶλλον δ´  ὡς   εἰπεῖν ἀδύνατον, ἐν μὲν τοῖς
[3, 72]   ἀνδρῶν καὶ τῶν ἵππων σχεδὸν  ὡς   εἰπεῖν ἁπάντων ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων, τὸ
[3, 49]   δυσπρόσοδα καὶ δυσέμβολα καὶ σχεδὸν  ὡς   εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν ἀφικόμενος
[3, 68]   καὶ σφόδρα συνήνεγκε τοῖς Ῥωμαίοις,  ὡς   εἴπερ οὗτοι κατὰ πόδας ἀκολουθήσαντες
[3, 2]   πόλεμος, προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν  ὡς   εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ
[3, 44]   σφᾶς καὶ παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς,  ὡς   εἰς τὴν αὔριον ἀναζυγῆς ἐσομένης.
[3, 47]   τὴν ἕω, ποιούμενος τὴν πορείαν  ὡς   εἰς τὴν μεσόγαιον τῆς Εὐρώπης.
[3, 83]   λίμνην τελείως στενὴν ἀπολείπουσαν πάροδον  ὡς   εἰς τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν
[3, 4]   τὰς κοινὰς πολιτείας. δῆλον γὰρ  ὡς   ἐκ τούτων φανερὸν ἔσται τοῖς
[3, 23]   τὸ μὴ βούλεσθαι γινώσκειν αὐτούς,  ὡς   ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε τοὺς κατὰ
[3, 49]   ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν  ὡς   ἐνδέχεται μάλιστα, πεπεισμένος οὐδέποτ´ ἂν
[3, 106]   τοὺς δὲ κατὰ μέρος ἀκροβολισμοὺς  ὡς   ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι καὶ συνεχεστάτους χάριν
[3, 72]   λοιπὴν δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος,  ὡς   ἐξ ἐπιφανείας κριθησομένων τῶν ὅλων,
[3, 77]   πόλεως, Γνάιος δὲ Σερουίλιος τοὔμπαλιν  ὡς   ἐπ´ Ἀριμίνου, ταύτῃ παρατηρήσων τὴν
[3, 61]   ἐξέπεμψε, παραγγείλας ποιεῖσθαι τὸν πλοῦν  ὡς   ἐπ´ οἴκου· τὰς δὲ πεζικὰς
[3, 56]   κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιρούς,  ὡς   ἐπάνω προεῖπα, Πόπλιος ἀπολελοιπὼς τὰς
[3, 114]   τῶν Ῥωμαίων τάξεως πρὸς μεσημβρίαν,  ὡς   ἐπάνω προεῖπα, τῆς δὲ τῶν
[3, 11]   τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό τις καιρὸς  ὡς   ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι τὴν ὑποικουρουμένην
[3, 39]   πορευομένοις παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν  ὡς   ἐπὶ τὰς πηγὰς ἕως πρὸς
[3, 47]   παρὰ τὸν ποταμὸν ἀπὸ θαλάττης  ὡς   ἐπὶ τὴν ἕω, ποιούμενος τὴν
[3, 96]   δὲ ταῦτα καταπλεύσας τῆς Λιβύης  ὡς   ἐπὶ τὴν τῶν Κερκινητῶν νῆσον
[3, 86]   ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος τὴν πορείαν  ὡς   ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν. διανύσας τε
[3, 67]   ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν  ὡς   ἐπὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν καὶ
[3, 75]   Ἀρίμινον τὰς δ´ εἰς Τυρρηνίαν,  ὡς   ἐπὶ τούτοις ποιησόμενοι τοῖς τόποις
[3, 107]   στρατοπέδοις, τὸ δὲ τῶν ἱππέων  ὡς   ἐπίπαν τριπλάσιον. τούτων δὲ τοὺς
[3, 100]   καὶ πεδιάδος, τῶν δὲ συναγόντων  ὡς   ἔπος εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ
[3, 3]   τὸν Ῥωμαίων καὶ Φιλίππου πόλεμον,  ὡς   ἐπράχθη καὶ διὰ τίνων καὶ
[3, 17]   Κελτιβηρίας, ἀπέχει δὲ τῆς θαλάττης  ὡς   ἑπτὰ στάδια. νέμονται δὲ χώραν
[3, 8]   τοῦ πρᾶξαί τι τῶν προειρημένων  ὡς   ἑπτακαίδεκ´ ἔτη συνεχῶς πολεμήσαντες κατὰ
[3, 61]   διόπερ ἐν τοιούτοις ὢν διαλογισμοῖς,  ὡς   ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι καὶ πολιορκεῖν
[3, 41]   Λιλυβαίῳ, πάντας καὶ πανταχόθεν ἁθροίζων,  ὡς   εὐθέως ἐκ κατάπλου πολιορκήσων αὐτὴν
[3, 10]   ἐπὶ τούτοις ὀργὴν τῶν πολιτῶν,  ὡς   θᾶττον τοὺς ἀποστάντας τῶν μισθοφόρων
[3, 99]   Ζακάνθης, νυκτὸς ποιησάμενος τὴν ἔξοδον,  ὡς   θέλων λαθεῖν, παραπορευθεὶς τὸν χάρακα
[3, 12]   ὁμολογούμενον θετέον εἶναι τοῦτο μαρτύριον,  ὡς   καὶ δι´ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο
[3, 2]   ἔσχον αὐτοὶ καὶ παραδόξους ἐλπίδας,  ὡς   καὶ τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἐξ
[3, 2]   ἑξῆς δὲ τούτοις πειρασόμεθα διασαφεῖν  ὡς   κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος
[3, 13]   παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν  ὡς   καταστρεψόμενος τὸ τῶν Ὀλκάδων ἔθνος·
[3, 74]   μὲν τῇ μάχῃ περιχαρεῖς ἦσαν,  ὡς   κατωρθωκότες· συνέβαινε γὰρ ὀλίγους μὲν
[3, 15]   Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς μὲν ἐκείνους,  ὡς   κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι
[3, 61]   τὸν ἀπὸ Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν  ὡς   μακρὸς καὶ δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς
[3, 25]   τάφων, ἐγὼ μόνος ἐκπέσοιμι οὕτως  ὡς   ὅδε λίθος νῦν. καὶ ταῦτ´
[3, 72]   ἐξῆγε τὴν δύναμιν. καὶ προαγαγὼν  ὡς   ὀκτὼ στάδια πρὸ τῆς στρατοπεδείας
[3, 21]   δι´ οὗ φανερὸν ἔσται πᾶσιν  ὡς   οὐ μετεσχήκασι τῆς ἀδικίας, ἀλλ´
[3, 107]   ἦσαν καὶ κατάφοβοι τὸ μέλλον  ὡς   οὐ μόνον τέτταρσιν, ἀλλ´ ὀκτὼ
[3, 51]   βλέπων Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος  ὡς   οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι τὸν κίνδυνον
[3, 8]   ἔχοι πρὸς αὐτά; δῆλον γὰρ  ὡς   οὐδέν. οἵ γε τοσοῦτον ἀπέσχον
[3, 21]   οὖν πρὸς Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων,  ὡς   οὔτε γεγενημένας, εἴ τε γεγόνασιν,
[3, 42]   καὶ συλλογιζόμενος ἐκ τῶν παρόντων  ὡς   οὔτε διαβαίνειν μετὰ βίας δυνατὸν
[3, 89]   πάντας ἠνάγκασε παρομολογῆσαι καὶ συγχωρεῖν  ὡς   οὔτε νουνεχέστερον οὔτε φρονιμώτερον οὐδένα
[3, 48]   τέλος; Ἀννίβας γε μὴν οὐχ  ὡς   οὗτοι γράφουσιν, λίαν δὲ περὶ
[3, 48]   οὔτε τὰς ὁδοὺς οὔτε τόπους,  ὡς   οὗτοί φασιν, οὔτε ποῦ πορεύεται
[3, 46]   ποταμοῦ, πλάτος ἐχούσας τὸ συναμφότερον  ὡς   πεντήκοντα πόδας. ταύταις δὲ συζευγνύντες
[3, 23]   μὲν Σαρδόνος καὶ Λιβύης ἐμφαίνουσιν  ὡς   περὶ ἰδίας ποιούμενοι τὸν λόγον·
[3, 93]   καὶ παντοδαπῆς ὕλης κατὰ τάχος  ὡς   πλείστας καὶ τῶν ἐργατῶν βοῶν
[3, 101]   λείαν καταφθεῖραι τόν τε σῖτον  ὡς   πλεῖστον συναγαγεῖν, ἵνα πάντων
[3, 22]   ἐνοικοδομείτωσαν ἐν τῇ Λατίνῃ. ἐὰν  ὡς   πολέμιοι εἰς τὴν χώραν εἰσέλθωσιν,
[3, 61]   Ἰταλίας μέχρι πρὸς τὰς Ἄλπεις  ὡς   πολλὴ καὶ δυσδίοδος ὑπάρχει στρατοπέδοις.
[3, 62]   αἰχμαλώτων τὸν τεθνεῶτα τοῦ νενικηκότος,  ὡς   πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἐκείνου
[3, 82]   δὲ σπεύδων συμπεσεῖν τοῖς πολεμίοις,  ὡς   προδήλου τῆς νίκης αὐτοῖς ὑπαρχούσης·
[3, 61]   τὸν ἕτερον δ´ εἰς Ἰβηρίαν,  ὡς   πρὸς Ἀννίβαν ἐκεῖ διαπολεμήσοντα, παρῆν
[3, 37]   ὃς οὐ πολὺν ἀπέχει τόπον  ὡς   πρὸς δύσεις ἀπὸ Μασσαλίας καὶ
[3, 45]   τοὺς μὲν ἱππεῖς προέθετο πάντας  ὡς   πρὸς θάλατταν, ἐφεδρείας ἔχοντας τάξιν,
[3, 68]   τὰς δὲ παρασκευὰς ἐποιεῖτο πάσας  ὡς   πρὸς μάχην, αὐτὸς δ´ ἐπιμελῶς
[3, 23]   ἄρκτους· οὗ καθάπαξ ἐπέκεινα πλεῖν  ὡς   πρὸς μεσημβρίαν οὐκ οἴονται δεῖν
[3, 37]   δ´ Εὐρώπη ταύταις ἀμφοτέραις  ὡς   πρὸς τὰς ἄρκτους ἀντιπαράκειται, κατὰ
[3, 23]   τὸ προκείμενον αὐτῆς τῆς Καρχηδόνος  ὡς   πρὸς τὰς ἄρκτους· οὗ καθάπαξ
[3, 47]   τοῖς ἀποκλίνουσι μέρεσι τῶν Ἄλπεων  ὡς   πρὸς τὰς ἄρκτους, ῥεῖ δὲ
[3, 37]   ἡμᾶς θαλάττης ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν  ὡς   πρὸς τὰς δύσεις. δ´
[3, 19]   καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν ἔφυγον  ὡς   πρὸς τὴν πόλιν, οἱ δὲ
[3, 82]   Ἀννίβας ἅμα μὲν εἰς τοὔμπροσθεν  ὡς   πρὸς τὴν Ῥώμην προῄει διὰ
[3, 7]   οὐδὲν οὕτω φυλακτέον καὶ ζητητέον  ὡς   τὰς αἰτίας ἑκάστου τῶν συμβαινόντων,
[3, 97]   τῶν Ζακανθαίων πόλιν, ἀποσχόντες σταδίους  ὡς   τετταράκοντα περὶ τὸ τῆς Ἀφροδίτης
[3, 84]   τὰ ὅπλα παρέδοσαν αὑτοὺς ὑποσπόνδους,  ὡς   τευξόμενοι τῆς σωτηρίας. Τὰ μὲν
[3, 109]   ἑαυτοὺς παραστήσεσθε πρὸς τὴν μάχην  ὡς   τῆς πατρίδος οὐ κινδυνευούσης νῦν
[3, 12]   τῶν τοιούτων οὐδενὸς μᾶλλον φροντίζειν  ὡς   τοῦ μὴ λανθάνειν τὰς προαιρέσεις
[3, 31]   οὔτε τοῖς ἀναγινώσκουσιν τὰς ἱστορίας,  ὡς   τῶν πρότερον καὶ τῶν ἅμα
[3, 12]   ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς δὲ πιστεύοντες  ὡς   ὑπηκόοις φίλοις ἀληθινοῖς πᾶν
[3, 51]   οὐχ οὕτως ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν  ὡς   ὑπὸ τῶν τόπων πολὺς ἐγίνετο
[3, 35]   ἔχων οὐχ οὕτως πολλὴν δύναμιν  ὡς   χρησίμην καὶ γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ
[3, 52]   καθάπερ τὸ κηρύκειον τοῖς Ἕλλησιν.  εὐλαβῶς   δὲ διακείμενος πρὸς τὴν τοιαύτην
[3, 49]   ὀρῶν ὑπερβολάς. τὸ δὲ μέγιστον,  εὐλαβῶς   διακειμένοις πρὸς τὴν διὰ τῶν
[3, 78]   αὐτοὺς στρατηγός, πᾶς τις  εὐλαβῶς   εἶχε πρὸς τὴν πορείαν, ὑφορώμενος
[3, 15]   περὶ Ζακανθαίων πλάττων, οὐ μόνον  ἀλόγως,   ἔτι δὲ μᾶλλον ἀδίκως κατάρχειν
[3, 7]   περιπορευόμενοι μετ´ Ἀντιόχου τὰς πόλεις  ἀλόγως   καὶ ψευδῶς κατήγγελλον, ἀρχὴν δὲ
[3, 70]   ἐλαυνόμενος καὶ καταπιστεύων τοῖς πράγμασι  παραλόγως   ἔσπευδεν κρῖναι δι´ αὑτοῦ τὰ
[3, 31]   ἂν ἐκ τῶν νῦν παρόντων  εὐλόγως   βεβαιώσασθαι μηδένα τῶν νοῦν ἐχόντων,
[3, 8]   αἴτιον τῶν ἀδικημάτων, ἐπανελέσθαι δ´  εὐλόγως   δι´ ἑτέρων τὸν κοινὸν ἐχθρὸν
[3, 30]   σὺν ταύτῃ χρήματα, πάντως ὁμολογητέον  εὐλόγως   πεπολεμηκέναι τὸν κατ´ Ἀννίβαν πόλεμον
[3, 63]   ἵν´ ἐπὶ τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων  ἐναργῶς   θεασάμενοι τὸ συμβαῖνον βέλτιον ὑπὲρ
[3, 40]   προκεχειρισμένοι. τὰς μὲν οὖν πόλεις  ἐνεργῶς   ἐτείχιζον, τοὺς δ´ οἰκήτορας ἐν
[3, 75]   πελτοφόρους· πάντα δὲ καὶ πανταχόθεν  ἐνεργῶς   ἡτοίμαζον. τότε γάρ εἰσι φοβερώτατοι
[3, 93]   ἣν ἐκέλευε προσελαύνειν τοὺς βοῦς  ἐνεργῶς   καὶ μετὰ βίας, ὅταν δοθῇ
[3, 17]   λαφύρων. τοιούτοις δὲ χρώμενος διαλογισμοῖς  ἐνεργῶς   προσέκειτο τῇ πολιορκίᾳ, τοτὲ μὲν
[3, 63]   τοῦ πλήθους τῶν μεταξὺ πολεμίων,  εἰδὼς   δὲ τὰ μεγέθη τῶν ποταμῶν
[3, 75]   τὸ ψῦχος. ~Ὁ δὲ Τεβέριος  εἰδὼς   μὲν τὰ συμβεβηκότα, βουλόμενος δὲ
[3, 70]   συμμάχων ἐλπίδας. Ἀννίβας μὲν οὖν  εἰδὼς   τὴν ἐσομένην ὁρμὴν τοῦ Τεβερίου
[3, 7]   Ἀντιόχου τὰς πόλεις ἀλόγως καὶ  ψευδῶς   κατήγγελλον, ἀρχὴν δὲ τοῦ πολέμου
[3, 1]   τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ τέλους,  κεφαλαιωδῶς   ἐπιμνησθῆναι καὶ προεκθέσθαι. μάλιστα γὰρ
[3, 107]   διὰ τὸ μικροῖς πρότερον χρόνοις  ἀνδρωδῶς   ἅμα καὶ συμφερόντως δοκεῖν κεχειρικέναι
[3, 106]   προεστῶτες τῶν Ῥωμαίων· καὶ γὰρ  ἀνδρωδῶς   καὶ νουνεχῶς ἐδόκουν ἕκαστα χειρίζειν.
[3, 19]   μόνον ἐπιδεξίως, ἔτι δὲ μᾶλλον  ἀνδρωδῶς   κεχρῆσθαι τοῖς πράγμασιν. ~Οἱ δὲ
[3, 118]   ἐβουλεύετο δὲ περὶ τῶν ἐνεστώτων  ἀνδρωδῶς.   τοῦτο δ´ ἐγένετο φανερὸν ἐκ
[3, 102]   καὶ μόλις διαφυλάττων τὴν παρεμβολήν,  ἕως   Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν τοὺς ἀπὸ τῆς
[3, 90]   πρὸς τὴν ἀπὸ Ῥωμαίων ἀπόστασιν.  ἕως   γὰρ τότε δυσὶ μάχαις ἤδη
[3, 27]   πολέμου, Ῥωμαῖοι Καρχηδονίοις πόλεμον ἐξενέγκαντες  ἕως   δόγματος ἐπισυνθήκας ἐποιήσαντο τοιαύτας· ἐκχωρεῖν
[3, 41]   κατὰ Κελτοὺς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς  ἕως   εἰς τὴν Ἀννίβου παρουσίαν ἐν
[3, 37]   ἀπὸ τῆς καθ´ ἡμᾶς θαλάττης  ἕως   εἰς τὴν ἐκτός. τὸ δὲ
[3, 21]   Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πρὸς ἀλλήλους  ἕως   εἰς τοὺς καθ´ ἡμᾶς καιρούς.
[3, 27]   καὶ Καρχηδονίοις ἀπὸ τῆς ἀρχῆς  ἕως   εἰς τοὺς κατ´ Ἀννίβαν καιρούς.
[3, 84]   ὀρεγόμενοι προῆγον, πεπεισμένοι συμπεσεῖσθαί τισιν,  ἕως   ἔλαθον ἐκπεσόντες πρὸς τοὺς ὑπερδεξίους
[3, 53]   καὶ τῶν ὑποζυγίων, ἐφεδρεύοντα τούτοις,  ἕως   ἐν ὅλῃ τῇ νυκτὶ ταῦτα
[3, 47]   λαμβάνουσαι τὴν ἀρχὴν ἀπὸ Μασσαλίας  ἕως   ἐπὶ τὸν τοῦ παντὸς Ἀδρίου
[3, 46]   χοῦν ἔφερον ἐπὶ πάσας πολύν,  ἕως   ἐπιβάλλοντες ἐξωμοίωσαν, ὁμαλὴν καὶ σύγχρουν
[3, 39]   κεῖνται κατὰ τὴν μεγάλην Σύρτιν,  ἕως   ἐφ´ Ἡρακλέους στήλας. τοῦτο δὲ
[3, 49]   ἀσφαλῆ παρεσκεύασε τὴν δίοδον αὐτοῖς,  ἕως   ἤγγισαν τῇ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολῇ.
[3, 37]   παρὰ τὴν καθ´ ἡμᾶς παρῆκον  ἕως   Ἡρακλείων στηλῶν Ἰβηρία, τὸ δὲ
[3, 76]   ἐπολιόρκει τῶν τὴν παραλίαν κατοικούντων  ἕως   Ἴβηρος ποταμοῦ, τοὺς δὲ προσδεχομένους
[3, 11]   εἰδότα σαφῶς ἠξίου τὸν Ἀντίοχον,  ἕως   μὲν ἄν τι δυσχερὲς βουλεύηται
[3, 50]   συνέβη μεγίστοις αὐτὸν περιπεσεῖν κινδύνοις.  ἕως   μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἐπιπέδοις
[3, 101]   τὸν τόπον. δ´ Ἀννίβας  ἕως   μέν τινος διὰ τὴν ἀντιστρατοπεδείαν
[3, 96]   Σερουίλιος ἔχων τὸν προειρημένον στόλον  ἕως   μέν τινος ἐπηκολούθει τοῖς Καρχηδονίοις,
[3, 93]   δὲ λογχοφόρους κατόπιν ἐπιστήσας τούτοις  ἕως   μέν τινος συνεργεῖν παρεκελεύετο τοῖς
[3, 66]   δὲ κεκινηκότας ἐκ τῆς παρεμβολῆς,  ἕως   μὲν τοῦ πρώτου ποταμοῦ καὶ
[3, 8]   οὐ πρότερον κατελύσαντο τὸν πόλεμον,  ἕως   οὗ πάσας ἐξελέγξαντες τὰς ἐλπίδας
[3, 82]   τῆς μὲν χώρας καταφθειρομένης σχεδὸν  ἕως   πρὸς αὐτὴν τὴν Ῥώμην, αὐτῶν
[3, 112]   ἐλάττονος παρεμβολῆς. τῶν δὲ Νομάδων  ἕως   πρὸς αὐτὸν τὸν χάρακα προσπιπτόντων
[3, 39]   ποταμὸν ὡς ἐπὶ τὰς πηγὰς  ἕως   πρὸς τὴν ἀναβολὴν τῶν Ἄλπεων
[3, 14]   ὁμολογουμένην δοῦναι τοῦ πολέμου Ῥωμαίοις,  ἕως   τἄλλα πάντα βεβαίως ὑφ´ αὑτὸν
[3, 63]   τοῦ μαχομένους τι παθεῖν, διαγωνιζομένους  ἕως   τῆς ἐσχάτης ἀναπνοῆς ὑπὲρ τῆς
[3, 37]   συνεχὲς ὑπὸ τὰς χειμερινὰς δύσεις  ἕως   τῆς ἰσημερινῆς καταφορᾶς, πίπτει
[3, 4]   εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων ἐξουσίαν  ἕως   τῆς μετὰ ταῦτα πάλιν ἐπιγενομένης
[3, 39]   ἐκεκρατήκεισαν καὶ τῆς Ἰβηρίας ἁπάσης  ἕως   τῆς ῥαχίας, πέρας ἐστὶ
[3, 24]   μήτε πόλιν κτιζέτω, εἰ μὴ  ἕως   τοῦ ἐφόδια λαβεῖν πλοῖον
[3, 38]   τὰς ἄρκτους ἀνῆκον ἄγνωστον ἡμῖν  ἕως   τοῦ νῦν ἐστιν, ἐὰν μή
[3, 74]   τὸ δὲ τῶν Καρχηδονίων στρατόπεδον  ἕως   τοῦ ποταμοῦ καταδιῶξαν τοὺς πολεμίους,
[3, 38]   Αἰθιοπίαν, οὐδεὶς ἔχει λέγειν ἀτρεκῶς  ἕως   τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν πότερον
[3, 72]   τὰ στρατόπεδα τόποις ὄμβρον, μόλις  ἕως   τῶν μασθῶν οἱ πεζοὶ βαπτιζόμενοι
[3, 88]   ἐπέτρεχε τὴν Ἀργυριππανὴν καὶ πᾶσαν  ἀδεῶς   ἐλεηλάτει τὴν Δαυνίαν. ἐν
[3, 86]   ἀπεδοκίμασεν, τὴν δὲ χώραν ἐπιπορευόμενος  ἀδεῶς   ἐπόρθει, ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς
[3, 92]   πᾶν ἐπιτρέχων ἐπόρθει τὸ πεδίον  ἀδεῶς.   Φάβιος δὲ κατεπέπληκτο μὲν τὴν
[3, 9]   ξένους ἐγένετο κίνημα τοῖς Καρχηδονίοις,  εὐθέως   ἂν ἄλλην ἀρχὴν ἐποιεῖτο καὶ
[3, 73]   μὲν ἱππεῖς οἱ τῶν Καρχηδονίων  εὐθέως   ἀπ´ ἀμφοῖν τοῖν κεράτοιν ἐπίεζον
[3, 65]   ἐκβαλόντας βέλος, φεύγειν δ´ ἐγκλίναντας  εὐθέως   διὰ τῶν διαστημάτων ὑπὸ τὰς
[3, 43]   ἵππων συνδιακομίζεσθαι κατὰ τὴν πρώτην  εὐθέως   διάβασιν. οἱ δὲ βάρβαροι θεωροῦντες
[3, 55]   μιᾷ. διὸ καὶ ταῦτα μὲν  εὐθέως   διαγαγὼν καὶ καταστρατοπεδεύσας περὶ τοὺς
[3, 20]   προσένειμε Ῥωμαίοις, τὸ φρονεῖν αὐτοὺς  εὐθέως   ἐκ γενετῆς. πρὸς μὲν οὖν
[3, 41]   πάντας καὶ πανταχόθεν ἁθροίζων, ὡς  εὐθέως   ἐκ κατάπλου πολιορκήσων αὐτὴν τὴν
[3, 42]   τοῖς περὶ τὸν ποταμὸν τόποις  εὐθέως   ἐνεχείρει ποιεῖσθαι τὴν διάβασιν κατὰ
[3, 118]   ἦσαν ἐγκρατεῖς· Ταραντῖνοί τε γὰρ  εὐθέως   ἐνεχείριζον αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ δὲ καὶ
[3, 19]   Ῥωμαίων Αἰμίλιος τὴν μὲν Φάρον  εὐθέως   ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν κατέσκαψε, τῆς
[3, 93]   τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτὸς  εὐθέως   ἐξῆγε τοὺς λειτουργοὺς καὶ προσδεῖν
[3, 83]   μετὰ ταῦτα τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης  εὐθέως   ἐπὶ τὴν ἑωθινὴν ἦγε τὴν
[3, 10]   ἐβεβαίωσε τῇ πατρίδι τὴν ἀσφάλειαν,  εὐθέως   ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τὰ
[3, 66]   τὸ πλῆθος, αὐτὸς δὲ διαβὰς  εὐθέως   ἐχρημάτιζε τοῖς παραγεγονόσι πρεσβευταῖς ἀπὸ
[3, 9]   συνεδρίου μετεῖχε τῶν Ῥωμαίων, πᾶν  εὐθέως   ἡγοῦνται τὸ λεγόμενον ὑπὸ τούτου
[3, 82]   ἐνέβαλεν εἰς τὴν προκειμένην χώραν,  εὐθέως   μετέωρος ἦν Φλαμίνιος καὶ
[3, 69]   προσταχθὲν καὶ πολλὴν περιβαλομένων λείαν,  εὐθέως   οἱ Κελτοὶ παρῆσαν ἐπὶ τὸν
[3, 67]   αὐτῶν τὴν παρουσίαν, τούτους μὲν  εὐθέως   παρακαλέσας καὶ δωρεὰς ἑκάστοις τὰς
[3, 113]   μείζονος χάρακος διαβιβάζων τὸν ποταμὸν  εὐθέως   παρενέβαλε, τοὺς (δ´) ἐκ θατέρου
[3, 18]   ταῖς ψυχαῖς τοὺς ὑπεναντίους. διόπερ  εὐθέως   παρῆσαν ἐκ πασῶν τῶν πόλεων
[3, 6]   ἐκ τῶν Ἑλλήνων εὔνοιαν ὁμολογουμένην,  εὐθέως   προφάσει χρώμενος ὅτι σπεύδει μετελθεῖν
[3, 65]   καὶ συνιδεῖν τὸν κονιορτὸν ἐξαιρόμενον  εὐθέως   συνετάττοντο πρὸς μάχην. μὲν
[3, 43]   πρόθεσιν αὐτῷ συντρεχόντων τῶν πραγμάτων,  εὐθέως   τοὺς πρώτους ἀποβαίνοντας συνίστα καὶ
[3, 13]   Ἀννίβας δὲ παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν  εὐθέως   ὥρμησεν ὡς καταστρεψόμενος τὸ τῶν
[3, 55]   τὰ πρὸς τὰς ὑπερβολὰς ἀνήκοντα  τελέως   ἄδενδρα καὶ ψιλὰ πάντ´ ἔστι
[3, 19]   κεκτημένος, ἀλόγιστον δὲ ταύτην καὶ  τελέως   ἄκριτον. διὸ καὶ τὴν καταστροφὴν
[3, 106]   γεγονέναι διὰ τὸ νεοσυλλόγοις καὶ  τελέως   ἀνασκήτοις κεχρῆσθαι τοῖς στρατοπέδοις. αὐτοὶ
[3, 38]   εἰρήσθω μοι χάριν τοῦ μὴ  τελέως   ἀνυπότακτον εἶναι τοῖς ἀπείροις τῶν
[3, 91]   προειρημένοις ὀχυρὰ δοκεῖ καὶ δυσέμβολα  τελέως   εἶναι τὰ πεδία· τὰ μὲν
[3, 83]   προτεραίᾳ πρὸς αὐτῇ τῇ λίμνῃ  τελέως   ὀψὲ τῆς ὥρας, μετὰ ταῦτα
[3, 6]   δευτέρα δ´ τοῦ Λακεδαιμονίων  βασιλέως   Ἀγησιλάου διάβασις εἰς τὴν Ἀσίαν,
[3, 5]   ὑπ´ Ὀροφέρνους διὰ Δημητρίου τοῦ  βασιλέως   αὖθις ἀνεκτήσατο δι´ Ἀττάλου τὴν
[3, 2]   καὶ τίνα τρόπον Πτολεμαίου τοῦ  βασιλέως   μεταλλάξαντος τὸν βίον συμφρονήσαντες Ἀντίοχος
[3, 42]   πάντων Ἄννωνα τὸν Βοαμίλκου τοῦ  βασιλέως.   οἳ ποιησάμενοι τὴν πορείαν ἀντίοι
[3, 11]   μὴ λανθάνειν σφᾶς τὴν τοῦ  βασιλέως   προαίρεσιν. οἱ δὲ πρέσβεις ὁρῶντες
[3, 11]   γὰρ τοῦ χρόνου, καὶ τοῦ  βασιλέως   ὑπόπτως ἔχοντος ἀεὶ καὶ μᾶλλον
[3, 107]   καταλαμβάνει τὴν τῆς Κάννης προσαγορευομένης  πόλεως   ἄκραν. εἰς γὰρ ταύτην συνέβαινε
[3, 52]   καλῶς εἰδέναι καὶ τὴν τῆς  πόλεως   ἅλωσιν καὶ τὴν τῶν ἐγχειρησάντων
[3, 8]   φησιν μετὰ τὴν τῆς προειρημένης  πόλεως   ἅλωσιν παραγενέσθαι τοὺς Ῥωμαίους, οἰομένους
[3, 77]   κατεστρατοπέδευσε πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων  πόλεως,   Γνάιος δὲ Σερουίλιος τοὔμπαλιν ὡς
[3, 98]   τῇ Ζακάνθῃ, καὶ κινδυνευούσης τῆς  πόλεως,   ἐὰν ἐξαγαγὼν τοὺς ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ
[3, 39]   σὺν ἑξακοσίοις, (ἀπὸ δ´ Ἐμπορίου  πόλεως   εἰς περὶ ἑξακοσίους) καὶ μὴν
[3, 51]   τὰς ὠφελείας ἐγκρατὴς ἐγένετο τῆς  πόλεως.   ἐκ δὲ τούτου πολλὰ συνέβη
[3, 101]   λαβὼν καὶ προελθὼν ἀπὸ τῆς  πόλεως   ἑκκαίδεκα σταδίους πρὸς τοὺς πολεμίους
[3, 56]   μὲν πᾶσαν πορείαν ἐκ Καινῆς  πόλεως   ἐν πέντε μησὶ ποιησάμενος τὴν
[3, 14]   πλὴν Ζακανθαίων. ταύτης δὲ τῆς  πόλεως   ἐπειρᾶτο κατὰ δύναμιν ἀπέχεσθαι, βουλόμενος
[3, 18]   τοῦ πλήθους ὥρμησαν ἐκ τῆς  πόλεως   ἐπὶ τὸν λιμένα, κωλύσοντες τὴν
[3, 21]   ἔτι διαμενούσης τῆς τῶν Ζακανθαίων  πόλεως   ἐπιδέχεσθαι τὰ πράγματα δικαιολογίαν καὶ
[3, 14]   δὲ διὰ τὸ μέγεθος τῆς  πόλεως   καὶ τὸ πλῆθος, ἔτι δὲ
[3, 19]   πορείαν. καὶ καταλαβόμενοι μεταξὺ τῆς  πόλεως   καὶ τοῦ λιμένος λόφον ἐρυμνὸν
[3, 18]   προδήλως ἐπὶ τὸν ἔγγιστα τῆς  πόλεως   λιμένα. συνορῶντες δὲ τὰς ναῦς
[3, 13]   καταπληκτικαῖς προσβολαῖς ταχέως ἐκράτησε τῆς  πόλεως.   οὗ συμβάντος οἱ λοιποὶ γενόμενοι
[3, 100]   τὴν δὲ δύναμιν πρὸ τῆς  πόλεως   παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ καὶ χάρακι
[3, 8]   ἑτέρων τὸν κοινὸν ἐχθρὸν τῆς  πόλεως,   περιποιήσασθαι δὲ τῇ χώρᾳ τὴν
[3, 17]   δυνάμεως ἀναζεύξας ἐκ τῆς Καινῆς  πόλεως   προῆγε, ποιούμενος τὴν πορείαν ἐπὶ
[3, 95]   τετταράκοντα ναυσὶ καταφράκτοις ἐκ Καινῆς  πόλεως,   προχειρισάμενος Ἀμίλκαν τοῦ στόλου ναύαρχον.
[3, 39]   εἶναι τοὺς πάντας ἐκ Καινῆς  πόλεως   σταδίους περὶ ἐννακισχιλίους, οὓς ἔδει
[3, 19]   ἀεὶ πλείους τῶν ἐκ τῆς  πόλεως·   τέλος δὲ πάντες ἐξεχύθησαν εἰς
[3, 20]   κατὰ κράτος ἑαλωκυίας αὐτῆς τῆς  πόλεως   τότε βουλεύεσθαι συνελθόντας πότερα πολεμητέον
[3, 80]   στρατοπεδεύοντα πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων  πόλεως,   τότε μὲν αὐτοῦ πρὸς τοῖς
[3, 19]   λόφον ἐρυμνὸν διέκλεισαν ἀπὸ τῆς  πόλεως   τοὺς ἐκβεβοηθηκότας. οἱ δὲ περὶ
[3, 101]   χώραν σιτολογεῖν, πρὸ δὲ τῆς  πόλεως   χάρακα βεβλημένους στρατοπεδεύειν, ἐπιστρέψας ἐκ
[3, 54]   προειρημένοις ὄρεσιν ὥστε συνθεωρουμένων ἀμφοῖν  ἀκροπόλεως   φαίνεσθαι διάθεσιν ἔχειν τὰς Ἄλπεις
[3, 40]   προκαθήμενος ἐπὶ τῶν τόπων μετὰ  δυνάμεως,   ἀκούσας τὸ γεγονός, ἐβοήθει κατὰ
[3, 17]   ὀλυμπιάδος. ~Ἀννίβας δὲ μετὰ τῆς  δυνάμεως   ἀναζεύξας ἐκ τῆς Καινῆς πόλεως
[3, 18]   τὸ μὲν πλεῖον μέρος τῆς  δυνάμεως   ἀπεβίβασεν εἴς τινας ὑλώδεις καὶ
[3, 49]   πορείαν ἀπουραγήσας μετὰ τῆς σφετέρας  δυνάμεως   ἀσφαλῆ παρεσκεύασε τὴν δίοδον αὐτοῖς,
[3, 50]   τὸ μὲν πλεῖον μέρος τῆς  δυνάμεως   αὐτοῦ κατέλιπε, τοὺς δ´ ἐπιτηδειοτάτους
[3, 101]   τὸ μὲν τρίτον μέρος τῆς  δυνάμεως   εἴασε σιτολογεῖν, τὰ δὲ δύο
[3, 101]   τὰς πλείστας ἐλπίδας τῆς αὑτοῦ  δυνάμεως   ἐν τῷ τῶν ἱππέων τάγματι.
[3, 16]   Λεύκιον τὸν Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν μετὰ  δυνάμεως   ἐπὶ τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα
[3, 100]   τὰ μὲν δύο μέρη τῆς  δυνάμεως   ἐπὶ τὴν σιτολογίαν ἐξέπεμπε, προστάξας
[3, 92]   τὸ πολὺ μέρος ἔχων τῆς  δυνάμεως   ἐπί τινα λόφον ὑπερδέξιον πρὸ
[3, 101]   συνεῖχεν τὸ πλεῖστον μέρος τῆς  δυνάμεως   ἐφ´ αὑτόν. πλειόνων δὲ γενομένων
[3, 35]   εὔνοιαν. ἀπεμέρισε δὲ καὶ τῆς  δυνάμεως   ἧς εἶχε τῷ μὲν Ἄννωνι
[3, 76]   Ποπλίου στρατηγὸς ἐπὶ τῆς ναυτικῆς  δυνάμεως,   καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἀναχθεὶς ἀπὸ
[3, 60]   σχεδόν που τὴν ἡμίσειαν τῆς  δυνάμεως,   καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἐν ταῖς
[3, 61]   ἀγγελία διότι πάρεστιν Ἀννίβας μετὰ  δυνάμεως   καὶ πολιορκεῖ τινας ἤδη πόλεις
[3, 53]   τὸν Ἀννίβαν μετὰ τῆς ἡμισείας  δυνάμεως   νυκτερεῦσαι περί τι λευκόπετρον ὀχυρὸν
[3, 116]   τούτοις τοῖς μέρεσιν ἐπέστη τῆς  δυνάμεως.   οἱ δὲ Νομάδες ἀπὸ τοῦ
[3, 60]   ~Τὸ μὲν οὖν πλῆθος τῆς  δυνάμεως,   ὅπερ ἔχων Ἀννίβας ἐνέβαλεν εἰς
[3, 82]   εἰπών, ἀναζεύξας προῆγε μετὰ τῆς  δυνάμεως,   οὐ καιρόν, οὐ τόπον προορώμενος,
[3, 118]   τῶν Κελτῶν διαφθαρῆναι μετὰ τῆς  δυνάμεως.   οὐ μὴν γε σύγκλητος
[3, 76]   στρατοπέδων, παραλαβὼν ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ  δυνάμεως   πεζοὺς μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς
[3, 56]   μέρος τῆς μὲν τῶν Λιβύων  δυνάμεως   πεζοὺς μυρίους καὶ δισχιλίους, τῆς
[3, 113]   κέρας παρενέβαλε· πάσης δὲ τῆς  δυνάμεως   προέστησε τοὺς εὐζώνους ἐν ἀποστάσει.
[3, 40]   τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μετὰ τῆς  δυνάμεως,   προεχειρίσαντο πέμπειν μετὰ στρατοπέδων Πόπλιον
[3, 79]   τὸ χρησιμώτερον μέρος τῆς σφετέρας  δυνάμεως,   συγκαταμίξας αὐτοῖς τὴν ἀποσκευήν, ἵνα
[3, 42]   νυκτὸς ἐξαποστέλλει μέρος τι τῆς  δυνάμεως,   συστήσας καθηγεμόνας ἐγχωρίους, ἐπὶ δὲ
[3, 105]   μετὰ τῶν ἱππέων καὶ τῆς  δυνάμεως,   ταχέως συνέβη καὶ τοὺς ἱππεῖς
[3, 64]   μὲν τὸ πλεῖστον μέρος τῆς  δυνάμεως,   τὸ δὲ περιλειπόμενον ἀδύνατον καὶ
[3, 113]   διαβιβάσας τὸν ποταμὸν προεβάλετο τῆς  δυνάμεως,   τοὺς δὲ λοιποὺς ἐξαγαγὼν ἐκ
[3, 85]   νεκρῶν τῶν ἐκ τῆς σφετέρας  δυνάμεως   τοὺς ἐπιφανεστάτους ἔθαψεν, ὄντας εἰς
[3, 48]   εἰς ἀπρονοήτους καθιέναι τόπους μετὰ  δυνάμεως,   τοῦτο περιτιθέασιν οἱ συγγραφεῖς Ἀννίβᾳ
[3, 60]   δὲ ταῦτα, προσανειληφυίας ἤδη τῆς  δυνάμεως,   τῶν Ταυρίνων, οἳ τυγχάνουσι πρὸς
[3, 81]   τρόπον ἐὰν τὸν προεστῶτα {πόλεμον}  δυνάμεως   χειρώσηταί τις κατὰ τὰς ἐπιβολὰς
[3, 81]   τῶν ὅλων κατακρατοίη. καθάπερ γὰρ  νεὼς   ἐὰν ἀφέλῃ τις τὸν κυβερνήτην,
[3, 44]   τὸν Πάδον πεδίων— καὶ δι´  ἑρμηνέως   τὰ δεδογμένα παρ´ αὐτῶν διεσάφει
[3, 19]   παραβόλως ἐν αὐτῷ τῷ τῆς  πράξεως   καιρῷ διεφθάρη· περὶ ὧν ἡμεῖς
[3, 118]   Καρχηδόνιοι μὲν γὰρ διὰ τῆς  πράξεως   ταύτης παραχρῆμα τῆς μὲν λοιπῆς
[3, 114]   δὲ τῆς μὲν τῶν Ῥωμαίων  τάξεως   πρὸς μεσημβρίαν, ὡς ἐπάνω προεῖπα,
[3, 116]   ἐπὶ τὰ μέσα τῆς ὅλης  παρατάξεως   ἅμα μὲν αὐτὸς συνεπλέκετο καὶ
[3, 19]   καὶ παρακαλέσαντες ὥρμησαν, κρίναντες ἐκ  παρατάξεως   διακινδυνεύειν πρὸς τοὺς ἐπὶ τὸν
[3, 59]   πειρασόμεθα δηλοῦν τοὺς γενομένους ἐκ  παρατάξεως   ἐν Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 32]   καὶ Ῥωμαίων περὶ τὸν Ἰσθμὸν  παρατάξεως,   τὰς τῶν κατὰ μέρος
[3, 14]   πρὸς οὓς εἰ μὲν ἐκ  παρατάξεως   ἠναγκάσθησαν οἱ Καρχηδόνιοι διακινδυνεύειν, ὁμολογουμένως
[3, 76]   Κίσσαν, συμβαλὼν Γνάιος ἐκ  παρατάξεως   καὶ νικήσας τῇ μάχῃ πολλῶν
[3, 1]   τῇ πρώτῃ μὲν τῆς ὅλης  συντάξεως,   τρίτῃ δὲ ταύτης ἀνώτερον βύβλῳ
[3, 1]   ἃς ἐπὶ τοσοῦτον ηὐξήθησαν, μετ´  ἀποδείξεως   ἐξαγγέλλειν, βραχέα προειπόντες ὑπὲρ τῆς
[3, 13]   τὰς μελλούσας λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι γὰρ  βαρέως   μὲν ἔφερον καὶ τὴν ὑπὲρ
[3, 102]   οὔτε γὰρ ἀντεξάγειν τοῖς παρατεταγμένοις  ἀξιόχρεως   ἦν οὔτε παραβοηθεῖν τοῖς ἐπὶ
[3, 66]   δὲ παραγενόμενος δευτεραῖος ἀπὸ τῆς  διαβάσεως   ἐγγὺς τῶν πολεμίων τῇ τρίτῃ
[3, 22]   δ´ ἔστι πρότερα τῆς Ξέρξου  διαβάσεως   εἰς τὴν Ἑλλάδα τριάκοντ´ ἔτεσι
[3, 42]   αὑτῷ δ´ ἔχειν τὰς τῆς  διαβάσεως   ἐλπίδας. κατὰ δὲ τὸν καιρὸν
[3, 49]   ἡμέρας τὴν πορείαν ἀπὸ τῆς  διαβάσεως   ἧκε πρὸς τὴν καλουμένην Νῆσον,
[3, 72]   δὲ τῆς τοῦ Τρεβία ποταμοῦ  διαβάσεως,   καὶ προσαναβεβηκότος τῷ ῥεύματι διὰ
[3, 44]   τῶν Καρχηδονίων ἅμα τῆς τε  διαβάσεως   καὶ τῶν ὑπεναντίων κεκρατηκὼς παραυτίκα
[3, 44]   ἐπειδὴ τῆς τε τοῦ ποταμοῦ  διαβάσεως   κεκρατήκασι τῆς τε τῶν συμμάχων
[3, 26]   Ῥωμαίων περὶ τῆς εἰς Σικελίαν  διαβάσεως,   ὅτι καθόλου Μαμερτίνους προσέλαβον εἰς
[3, 60]   ὁρμήσας ἀπὸ τῆς τοῦ Ῥοδανοῦ  διαβάσεως,   πεζοὺς μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους καὶ
[3, 110]   τῷ δὲ τρίτῳ πέραν, ἀπὸ  διαβάσεως   πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἐβάλετο χάρακα,
[3, 39]   Ῥωμαίων ἐπιμελῶς· ἀπὸ δὲ τῆς  διαβάσεως   τοῦ Ῥοδανοῦ πορευομένοις παρ´ αὐτὸν
[3, 54]   δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξας ἐνήρχετο τῆς  καταβάσεως.   ἐν πολεμίοις μὲν οὐκέτι
[3, 54]   γὰρ στενῆς καὶ κατωφεροῦς τῆς  καταβάσεως,   τῆς δὲ χιόνος ἄδηλον ποιούσης
[3, 72]   πάλιν ἐκ μεταβολῆς τολμηρῶς καὶ  θρασέως·   τὸ γὰρ τῆς Νομαδικῆς μάχης
[3, 38]   περιέχοντος. καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῆς  ὁράσεως   εἰθίσμεθα συνεπιστρέφειν ἀεὶ τὰ πρόσωπα
[3, 3]   τῆς παρὰ Πελοποννησίων ὁμονοίας καὶ  καταστάσεως,   ἔτι δὲ τῆς αὐξήσεως τοῦ
[3, 99]   καὶ διὰ τῆς τῶν παίδων  ἀποκαταστάσεως   τιθεὶς ὑπὸ τὴν ὄψιν τὴν
[3, 22]   τοὺς συνετωτάτους ἔνια μόλις ἐξ  ἐπιστάσεως   διευκρινεῖν. εἰσὶ δ´ αἱ συνθῆκαι
[3, 58]   παρέργου καὶ διερριμμένως ἀλλ´ ἐξ  ἐπιστάσεως,   καὶ ῥητέον οὐκ ἐπιτιμῶντας οὐδ´
[3, 79]   οὐδὲ θεραπείαν διὰ τὸ τῆς  περιστάσεως   ἀδύνατον. ~Διαπεράσας δὲ παραδόξως τοὺς
[3, 84]   δυσσυνόπτου τῆς κατὰ τὸν ἀέρα  περιστάσεως   ὑπαρχούσης, καὶ τῶν πολεμίων κατὰ
[3, 114]   ἐκ καταφορᾶς, καὶ ταύτην ἐξ  ἀποστάσεως.   ἐναλλὰξ (δὲ) ταῖς σπείραις αὐτῶν
[3, 68]   ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι διὰ τῆς τελευταίας  ἀποστάσεως.   καθόλου δὲ τῶν πεζικῶν στρατοπέδων
[3, 78]   τὸ πρόσφατον τῆς πρὸς αὐτοὺς  συστάσεως   κατεσκευάσατο περιθετὰς τρίχας, ἁρμοζούσας ταῖς
[3, 6]   καὶ πόσον διέστηκεν αἰτίας καὶ  προφάσεως,   καὶ διότι τὰ μέν ἐστι
[3, 62]   τῶν Καρχηδονίων διάληψις· ἐκ  παραθέσεως   γὰρ θεωρουμένης τῆς τῶν ἀγομένων
[3, 17]   κατειργάσατο διὰ τῆς τῶν χορηγιῶν  παραθέσεως.   ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[3, 32]   τῶν πράξεων παραλείπειν, ὧν ἐκ  παραθέσεως   συνθεωρουμένων καὶ συγκρινομένων ἀλλοιοτέρας ἕκαστα
[3, 69]   φρουρᾶς καὶ τῆς τοῦ σίτου  παραθέσεως   τούτῳ μὲν πρὸς τὸ παρὸν
[3, 71]   διαταξάμενος περὶ τοῦ καιροῦ τῆς  ἐπιθέσεως·   αὐτὸς δ´ ἅμα τῷ φωτὶ
[3, 110]   ἐλπίδα τοῖς Καρχηδονίοις ἐκβάσης τῆς  ἐπιθέσεως·   εἰς δὲ τὴν ἐπαύριον
[3, 1]   τὴν μὲν οὖν καθόλου τῆς  ὑποθέσεως   ἔμφασιν καὶ τὴν περιγραφὴν ἤδη
[3, 5]   ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τῆς αὑτῶν  ὑποθέσεως.   ~Ἔνιοι δὲ τῶν συγγεγραφότων τὰς
[3, 57]   οὐδ´ ἀποπλανᾶν ἀπὸ τῆς πραγματικῆς  ὑποθέσεως   τοὺς φιληκοοῦντας, δεύτερον δὲ κρίνοντες
[3, 17]   οὐδ´ ἀπέτυχε τῆς ἐξ ἀρχῆς  προθέσεως,   ἀλλὰ τούς τε στρατιώτας προθυμοτέρους
[3, 5]   τοὺς ἐντυγχάνοντας, ὥρα μνημονεύοντας τῆς  προθέσεως   ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τῆς
[3, 94]   οὐ μὴν ἀφίστατό γε τῆς  προθέσεως.   καὶ ἀναγκασθεὶς δὲ μετ´ ὀλίγας
[3, 69]   καὶ νομίζων δεῖν μηδέποτε χωρὶς  προθέσεως   μηδ´ ἐκ πάσης ἀφορμῆς ποιεῖσθαι
[3, 12]   τῆς Ἀμίλκου καὶ τῆς ὅλης  προθέσεως   ὁμολογούμενον θετέον εἶναι τοῦτο μαρτύριον,
[3, 108]   που συνέβαινε διατετράφθαι καὶ προσδεῖσθαι  παραινέσεως   τοὺς πολλούς. διόπερ ἐπειρᾶτο συνιστάνειν
[3, 8]   ἐκ μειρακίου γεγονότα τῆς ἐκείνου  προαιρέσεως   καὶ τότε διαδεξάμενον τὰ κατὰ
[3, 69]   δεῖγμα βουλόμενος ἐκφέρειν τῆς σφετέρας  προαιρέσεως   πρὸς τὸ μὴ δεδιότας ἀπελπίζειν
[3, 39]   τὸ συνεχὲς τῆς προκειμένης ἡμῖν  διηγήσεως.   Καρχηδόνιοι γὰρ ἐν τούτοις τοῖς
[3, 59]   ἀναδραμόντες ἐπὶ τὴν παρέκβασιν τῆς  διηγήσεως   πειρασόμεθα δηλοῦν τοὺς γενομένους ἐκ
[3, 9]   ἀλογία καὶ χωρὶς τῆς ἐμῆς  ἐξηγήσεως   αὐτὴ δι´ αὑτῆς δύναται θεωρεῖσθαι
[3, 32]   {καὶ Τίμαιον συγγραφέων καὶ καιρῶν  ἐξηγήσεως}   εἰς τὴν Καρχηδόνος ἅλωσιν, ταῖς
[3, 31]   φροντιστέον τῆς αὐτῶν τῶν πράξεων  ἐξηγήσεως   οὔτε τοῖς γράφουσιν οὔτε τοῖς
[3, 1]   τινὰ ποιησόμεθα τὴν ἔφοδον τῆς  ἐξηγήσεως.   ~ὑποδείξαντες γὰρ τὰς αἰτίας, δι´
[3, 109]   ἔχει διαφοράν, ἀναγκαῖος τῆς  παρακλήσεως   γίνεται τρόπος· οἷς δέ, καθάπερ
[3, 109]   ἐνεστώτων ἀεὶ κινδύνων, ὑπομνήσεως μόνον,  παρακλήσεως   δ´ οὐ προσδεῖ. τίς γὰρ
[3, 111]   τοῦ προγεγονότος ἐλαττώματος, κρίνας προσδεῖσθαι  παρακλήσεως   τὸν καιρὸν συνῆγε τοὺς πολλούς.
[3, 109]   προσδεῖται τὰ πράγματα, τῆς ὑμετέρας  βουλήσεως   καὶ προθυμίας, ὑπὲρ ἧς οὐδὲ
[3, 7]   οὐχ ἕνεκα τῆς τῶν συγγραφέων  ἐπιτιμήσεως,   χάριν δὲ τῆς τῶν φιλομαθούντων
[3, 4]   ταῦτα πάλιν ἐπιγενομένης ταραχῆς καὶ  κινήσεως.   ὑπὲρ ἧς διὰ τὸ μέγεθος
[3, 9]   τῶν ἀναλαμβανόντων τὰς ἐκείνου βύβλους  ὑπομνήσεως,   ἵνα μὴ πρὸς τὴν ἐπιγραφὴν
[3, 109]   ἔχει τῶν ἐνεστώτων ἀεὶ κινδύνων,  ὑπομνήσεως   μόνον, παρακλήσεως δ´ οὐ προσδεῖ.
[3, 31]   τῆς τῶν προγεγονότων περὶ ἑκάστους  ὑπομνήσεως;   πρὸς μὲν γὰρ τὸ παρὸν
[3, 102]   παρατεταγμένοι τέλος εἰς τοῦτ´ ἦλθον  καταφρονήσεως   ὥστε καὶ διασπᾶν τὸν χάρακα
[3, 3]   καὶ καταστάσεως, ἔτι δὲ τῆς  αὐξήσεως   τοῦ Ῥοδίων πολιτεύματος, συγκεφαλαιωσόμεθα τὴν
[3, 116]   συνέχον τῆς κατὰ τὸν ἀγῶνα  κρίσεως   ἐν τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις κείμενον,
[3, 58]   καὶ τοῦτο προσδεῖ λόγου καὶ  διορθώσεως   ἀληθινωτέρας, προφανὲς ἐκ πολλῶν μάλιστα
[3, 7]   χάριν δὲ τῆς τῶν φιλομαθούντων  ἐπανορθώσεως.   τί γὰρ ὄφελος ἰατροῦ κάμνουσιν
[3, 81]   ἐπιθυμίαν οὐδ´ ὑπνῶσαι δύνανται χωρὶς  ἀλλοιώσεως   καὶ μέθης, ἔνιοι δὲ διὰ
[3, 20]   αὐτοῖς ἤδη τῆς τῶν Ζακανθαίων  ἁλώσεως,   οὐ μὰ Δία περὶ τοῦ
[3, 48]   τῶν Ἄλπεων αὐτοὶ κεχρῆσθαι πορείᾳ  γνώσεως   ἕνεκα καὶ θέας. ~Οὐ μὴν
[3, 7]   προσπιπτόντων ἄνευ τῆς τῶν προειρημένων  ἐπιγνώσεως.   διόπερ οὐδὲν οὕτω φυλακτέον καὶ
[3, 89]   τ´ ἦν συγκαταβαίνειν, προδήλου τῆς  ἐλαττώσεως   ὑπαρχούσης· εἰς δὲ τὰ σφέτερα
[3, 26]   ἂν εἰκότως θαυμάσειεν Φιλίνου τοῦ  συγγραφέως,   οὐ διότι ταῦτ´ ἠγνόει— τοῦτο
[3, 9]   ἐν μικρῷ προσλαμβάνεσθαι τὴν τοῦ  συγγραφέως   πίστιν, οὐκ αὐτοτελῆ δὲ κρίνειν,
[3, 112]   τοῖς τόποις, ὁρῶν δ´ ὅτι  ταχέως   ἀναγκασθήσονται μεταστρατοπεδεύειν οἱ Καρχηδόνιοι διὰ
[3, 46]   τοῖς λέμβοις ἐπισπασάμενοι τὰ ῥύματα  ταχέως   ἀπέσπασαν ἀπὸ τοῦ χώματος τά
[3, 103]   αὐτοκράτορα γὰρ κἀκεῖνον κατέστησαν, πεπεισμένοι  ταχέως   αὐτὸν τέλος ἐπιθήσειν τοῖς πράγμασι·
[3, 13]   ἐνεργοῖς ἅμα καὶ καταπληκτικαῖς προσβολαῖς  ταχέως   ἐκράτησε τῆς πόλεως. οὗ συμβάντος
[3, 35]   τινας πόλεις κατὰ κράτος ἑλών,  ταχέως   μὲν καὶ παρ´ ἐλπίδα, μετὰ
[3, 105]   τῶν ἱππέων καὶ τῆς δυνάμεως,  ταχέως   συνέβη καὶ τοὺς ἱππεῖς συμπεσεῖν
[3, 43]   διὰ τὸ παράδοξον τοῦ συμβαίνοντος  ταχέως   τραπέντες ὥρμησαν πρὸς φυγήν. ~Ὁ
[3, 103]   μένων ἐπὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς  διαλήψεως.   θεωρῶν δὲ τὸν Μάρκον ἐκπεφυσημένον
[3, 89]   ὑποταττομένων, ἔμενε βεβαίως ἐπὶ τῆς  διαλήψεως   ταύτης. τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς
[3, 32]   τυγχάνει δοκιμασίας τῆς κατὰ μέρος  διαλήψεως,   τῶν δὲ κυριωτάτων μηδὲ ψαύειν
[3, 87]   μεγάλην ἐποιεῖτο σπουδὴν ὑπὲρ τῆς  ἀναλήψεως   καὶ θεραπείας τῶν ἀνδρῶν, οὐχ
[3, 79]   καὶ τέλος ἐστερήθη τῆς μιᾶς  ὄψεως,   οὐκ ἐπιδεχομένου τοῦ καιροῦ καταμονὴν
[3, 12]   οὖν Ἀντίοχος ἀκούσας καὶ δόξας  αὐτοπαθῶς   ἅμα δ´ ἀληθινῶς εἰρῆσθαι, πάσης
[3, 6]   ἐκ τῶν ἐπιφερομένων. τίνες γὰρ  ἀληθῶς   ἦσαν αἰτίαι, καὶ πόθεν φῦναι
[3, 64]   ποιεῖσθαι περὶ τοῦ μέλλοντος τοὺς  ὀρθῶς   λογιζομένους; καὶ μὴν οὔτε τοὺς
[3, 77]   διόπερ ἔφη δεῖν αὐτούς, ἐὰν  ὀρθῶς   φρονῶσιν, ἀντέχεσθαι τῆς πρὸς αὑτὸν
[3, 116]   τοῖς κατὰ τὴν παράκλησιν λόγοις  ἀκολούθως   ἐπ´ αὐτῶν γίνεσθαι τῶν ἔργων
[3, 89]   τῆς ἀσφαλείας τῶν ὑποταττομένων, ἔμενε  βεβαίως   ἐπὶ τῆς διαλήψεως ταύτης. τὰς
[3, 32]   ὑπομνημάτων, οὐδὲ καταλαβεῖν ἐξ αὐτῶν  βεβαίως   οὐδὲν οἷόν τε τοὺς ἀναγινώσκοντας,
[3, 14]   πολέμου Ῥωμαίοις, ἕως τἄλλα πάντα  βεβαίως   ὑφ´ αὑτὸν ποιήσαιτο κατὰ τὰς
[3, 46]   ταῖς ἐσχάταις, πρὸς αὑτὰς μὲν  βιαίως   δεδεμένας, πρὸς δὲ τὰς ἄλλας
[3, 46]   τούτων δύο πρὸς ἀλλήλας ζεύξαντες  βιαίως   ἤρεισαν ἀμφοτέρας εἰς τὴν γῆν
[3, 31]   τάχ´ ἂν φήσαιεν ἡμᾶς οὐκ  ἀναγκαίως   ἐπὶ πλεῖον ἐξακριβοῦν τοὺς ὑπὲρ
[3, 31]   καὶ διαφυλάξοντας τὴν κατάστασιν παροξύναι  δικαίως,   εἰ μηδὲν εἰδείη τῆς τῶν
[3, 115]   τῇ συμπλοκῇ, πάντων ἐκθύμως καὶ  γενναίως   διαγωνιζομένων τῶν Ῥωμαίων, τοὺς δὲ
[3, 108]   σὺν καιρῷ κρίνειν τὰ ὅλα  γενναίως   καὶ τῆς πατρίδος ἀξίως. οἳ
[3, 115]   τάξεις καὶ διεμάχοντο τοῖς Ῥωμαίοις  γενναίως·   μετὰ δὲ ταῦτα τῷ βάρει
[3, 94]   μὲν τῶν Ῥωμαίων εἰς χιλίους,  ῥᾳδίως   δὲ τοὺς παρὰ σφῶν εὐζώνους
[3, 51]   πρὸς τὸ μὴ τολμᾶν αὐτῷ  ῥᾳδίως   ἐγχειρεῖν μηδένα τῶν παρακειμένων ταῖς
[3, 14]   ἔτι τῶν ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ  ῥᾳδίως   πρὸς αὐτοὺς ἀντοφθαλμεῖν ἐτόλμα πλὴν
[3, 115]   τὴν ἐκθυμίαν ἑπόμεναι τούτοις διέκοψαν  ῥᾳδίως   τὴν τῶν ὑπεναντίων τάξιν, ἅτε
[3, 78]   δι´ ὧν οὐ μόνον τοῖς  αἰφνιδίως   ἰδοῦσι δύσγνωστος ἦν, ἀλλὰ καὶ
[3, 69]   καταλαμβανομένους. τὸν δὲ προδότην ἐτίμησε  μεγαλείως,   ἐκκαλέσασθαι σπουδάζων τοὺς ἐπὶ πραγμάτων
[3, 87]   εἰς Ἰταλίαν. ἐφ´ οἷς ἀκούσαντες  μεγαλείως   ἐχάρησαν οἱ Καρχηδόνιοι καὶ πολλὴν
[3, 83]   δὲ τὴν ἀπ´ οὐρᾶς λίμνην  τελείως   στενὴν ἀπολείπουσαν πάροδον ὡς εἰς
[3, 107]   προειρημένου πλήθους τῶν συμμάχων κρίνουσι,  σπανίως   δὲ πᾶσι πρὸς ἕνα καιρὸν
[3, 108]   ὅλα γενναίως καὶ τῆς πατρίδος  ἀξίως.   οἳ καὶ παραγενόμενοι πρὸς τὰς
[3, 19]   εὐδοξίας. ἐδόκει γὰρ οὐ μόνον  ἐπιδεξίως,   ἔτι δὲ μᾶλλον ἀνδρωδῶς κεχρῆσθαι
[3, 24]   περὶ τῆς ὑπ´ αὐτοὺς ταττομένης.  ὁμοίως   δὲ καὶ Ῥωμαῖοι περὶ τῆς
[3, 23]   ὑπὸ τὴν Καρχηδονίων πίπτει δυναστείαν.  ὁμοίως   δὲ καὶ Ῥωμαῖοι περὶ τῆς
[3, 48]   περὶ τῶν καθ´ αὑτὸν πραγμάτων.  ὁμοίως   δὲ καὶ τὰ περὶ τῆς
[3, 1]   δὲ ταύτης ἀνώτερον βύβλῳ δεδηλώκαμεν·  ὁμοίως   δὲ καὶ τὰς αἰτίας, δι´
[3, 78]   καὶ ταύταις ἐχρῆτο συνεχῶς μετατιθέμενος·  ὁμοίως   δὲ καὶ τὰς ἐσθῆτας μετελάμβανε
[3, 47]   πεζοὺς εὐζώνους εὐχερῶς ἂν διελθεῖν,  ὁμοίως   δὲ καὶ τὴν ἔρημον τοιαύτην
[3, 87]   ἐπεγεγόνει σχεδὸν ἅπασι τοῖς ἵπποις,  ὁμοίως   δὲ καὶ τοῖς ἀνδράσιν
[3, 3]   τε Προυσίαν καὶ Γαλάτας πολέμους,  ὁμοίως   δὲ καὶ τὸν μετ´ Ἀριαράθου
[3, 117]   λοιπῶν ἐγκρατὴς ἐγένετο ζωγρίᾳ πάντων.  ὁμοίως   δὲ καὶ τοὺς ἐπὶ τὰ
[3, 85]   πρὸς αὐτὸν ἐπαναχθέντων τῶν ὑποσπόνδων,  ὁμοίως   δὲ καὶ τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων,
[3, 14]   τῶν κατ´ ἐκείνους τοὺς τόπους,  ὁμοίως   δὲ καὶ τῶν ἀστυγειτόνων ἁθροισθέντων
[3, 60]   καὶ τὰ σώματα τῶν ἀνδρῶν,  ὁμοίως   δὲ καὶ τῶν ἵππων. μετὰ
[3, 64]   δύσχρηστον ἔχοντα διὰ τὴν κακουχίαν,  ὁμοίως   δὲ καὶ τῶν ἵππων τοὺς
[3, 6]   τὸν κατὰ τῶν Περσῶν πόλεμον,  ὁμοίως   δὲ πάλιν Αἰτωλοὶ πρὸ τῆς
[3, 77]   μὲν τὴν ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις,  ὁμοίως   δὲ τὰς πόλεις καὶ τὴν
[3, 39]   τὸν καθ´ Ἡρακλείους στήλας πόρον  ὁμοίως   ἐκεκρατήκεισαν καὶ τῆς Ἰβηρίας ἁπάσης
[3, 71]   τοὺς δὲ λοιποὺς ἡγεμόνας ἁθροίσας  ὁμοίως   παρεκάλεσε πρὸς τὸν κίνδυνον καὶ
[3, 83]   δ´ ἱππεῖς καὶ τοὺς Κελτοὺς  ὁμοίως   τῶν εὐωνύμων βουνῶν κύκλῳ περιαγαγὼν
[3, 79]   τῶν ἑλῶν ποιούμενοι τὴν πορείαν  μετρίως   κακοπαθοῦντες ἤνυον, ἅτε καὶ φερέκακοι
[3, 85]   ὑπάρχοντες τῆς ὁμολογουμένης ἥττης οὐ  μετρίως   οὐδὲ κατὰ σχῆμα τὴν περιπέτειαν
[3, 67]   πάλαι τῶν Κελτῶν πρὸς αὐτοὺς  ἀλλοτρίως   διακειμένων, τούτων ἐπιγεγονότων πάντας τοὺς
[3, 33]   τούτοις Βαλιαρεῖς (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα) οὓς  κυρίως   μὲν καλοῦσι σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ
[3, 103]   τοῦ δήμου δεδομένης ἀρχῆς αὐτῷ,  διπλασίως   παρωρμήθη πρὸς τὸ παραβάλλεσθαι (καὶ)
[3, 88]   καχεξίαν αὐτῶν καὶ τὴν ψώραν,  παραπλησίως   δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν τοὺς
[3, 25]   δὲ πληρώματα μηδεὶς ἀναγκαζέτω ἐκβαίνειν  ἀκουσίως.   Τὸν δ´ ὅρκον ὀμνύειν ἔδει
[3, 109]   πάντων οὖν τῶν κατὰ μέρος  ἐναντίως   ἐχόντων ταῖς προγεγενημέναις μάχαις, εἰκὸς
[3, 63]   τῶν καθ´ αὑτοὺς πραγμάτων ἥνπερ  ἀρτίως   ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων.
[3, 89]   κατεφρονεῖτο καὶ παρεῖχε λόγον ὡς  ἀποδεδειλιακὼς   καὶ καταπεπληγμένος τὸν κίνδυνον, τῷ
[3, 60]   καὶ ταῖς τῶν σωμάτων ἀθεραπευσίαις  κακῶς   ἀπήλλαττε. πολλοὶ δὲ καὶ καθυφεῖνθ´
[3, 62]   τὰς Ἄλπεις δυσχωρίαις. τούτους δὲ  κακῶς   διετίθετο, παρασκευαζόμενος πρὸς τὸ μέλλον·
[3, 90]   τὴν πίστιν, καίπερ ἔνιαι πάσχουσαι  κακῶς.   ἐξ ὧν καὶ παρασημήναιτ´ ἄν
[3, 74]   τῆς ἐνέδρας προσπεσόντων ἀπώλλυντο καὶ  κακῶς   ἔπασχον, οἱ δὲ περὶ τὰς
[3, 94]   τὴν Ἰταλίαν ἀνθρώποις. Φάβιος δὲ  κακῶς   μὲν ἤκουε παρὰ τοῖς πολλοῖς,
[3, 55]   τὰ θηρία. καὶ τάδε συνέβαινε  κακῶς   ὑπὸ τοῦ λιμοῦ διατεθεῖσθαι· τῶν
[3, 71]   πρὸς τούτοις ἦν. ~πάλαι δὲ  συνεωρακὼς   μεταξὺ τῶν στρατοπέδων τόπον ἐπίπεδον
[3, 79]   τῶν τόπων. ~Ἀννίβας δ´ ἐπιμελῶς  ἐξητακὼς   τεναγώδεις καὶ στερεοὺς ὑπάρχοντας τοὺς
[3, 94]   μέγαν φόβον καὶ πολλὴν ἀπορίαν  παρεστακὼς   ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς κατὰ
[3, 86]   ὠφελείας, πολὺ δὲ πλῆθος ἀνθρώπων  ἀπεκταγκὼς   κατὰ τὴν δίοδον· καθάπερ γὰρ
[3, 56]   ἥψατο τῶν ἐπιπέδων, πολλοὺς μὲν  ἀπολωλεκὼς   τῶν στρατιωτῶν ὑπό τε τῶν
[3, 38]   τὴν Αἰθιοπίαν, οὐδεὶς ἔχει λέγειν  ἀτρεκῶς   ἕως τῶν καθ´ ἡμᾶς καιρῶν
[3, 80]   δῃουμένην τὴν χώραν, τὰ δὲ  κατηλγηκὼς   παρέσται προχείρως εἰς πάντα τόπον
[3, 56]   τὰς δυνάμεις Γναΐῳ τἀδελφῷ καὶ  παρακεκληκὼς   αὐτὸν ἔχεσθαι τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 86]   τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἀννίβας δὲ  κατατεθαρρηκὼς   τοῖς ὅλοις ἤδη τὸ μὲν
[3, 98]   οὐ θαρρήσας δὲ τοῦτο ποιεῖν  ἀνακεχωρηκὼς   ἐστρατοπέδευε τῆς Ζακάνθης ἐν τοῖς
[3, 44]   τε διαβάσεως καὶ τῶν ὑπεναντίων  κεκρατηκὼς   παραυτίκα μὲν ἐγίνετο πρὸς τῇ
[3, 10]   σύστασιν τοῦ δευτέρου πολέμου, καίπερ  τετελευτηκὼς   ἔτεσι δέκα πρότερον τῆς καταρχῆς
[3, 30]   αἰτίαν τίθησι τοῦ πολέμου, συγχωρητέον  ἀδίκως   ἐξενηνοχέναι τὸν πόλεμον Καρχηδονίους κατά
[3, 15]   τὴν ἐπιτροπὴν {εἰς τὸ διαλῦσαι}  ἀδίκως   ἐπανέλοιντό τινας τῶν προεστώτων· οὓς
[3, 15]   μόνον ἀλόγως, ἔτι δὲ μᾶλλον  ἀδίκως   κατάρχειν ἐδόκει τοῦ πολέμου. οἱ
[3, 15]   οὓς τοῖς καιροῖς συνεπιθέμενοι πρότερον  ἀδίκως   παρ´ αὐτῶν ἔλαβον· εἰ δὲ
[3, 11]   αὐτοῦ καί τι καὶ προσαξιώσαντος  παιδικῶς,   λαβόμενον τῆς δεξιᾶς προσαγαγεῖν αὐτὸν
[3, 95]   τὴν πεζὴν ἐκ τῆς παραχειμασίας  ἡθροικὼς   δύναμιν ἀνέζευξε· καὶ ταῖς μὲν
[3, 33]   μόλις ἂν χρήσαιτό τις αὐτὸς  κεχειρικὼς   τὰς κατὰ μέρος πράξεις, οὐδὲ
[3, 48]   γράφουσιν, λίαν δὲ περὶ ταῦτα  πραγματικῶς   ἐχρῆτο ταῖς ἐπιβολαῖς. καὶ γὰρ
[3, 14]   ὁμολογουμένως ἂν ἡττήθησαν. νῦν δὲ  πραγματικῶς   καὶ νουνεχῶς ἐξ ὑποστροφῆς ἀναχωρήσαντος
[3, 80]   δ´ ἐμφρόνως ἐλογίζετο ταῦτα καὶ  πραγματικῶς·   ~οὐ γὰρ εἰκὸς ἄλλως εἰπεῖν,
[3, 19]   καὶ συντεταγμένην ἀντέπεσαν ταῖς σπείραις  καταπληκτικῶς.   ἅμα δὲ τοῖς προειρημένοις οἱ
[3, 41]   ἑξήκοντα σκάφεσι πεντηρικοῖς. (οἷς) οὕτως  καταπληκτικῶς   ἐπεβάλετο πολεμεῖν καὶ τοιαύτας ἐποιεῖτο
[3, 95]   τεταγμένος ἐπὶ τῆς Ἰβηρίας στρατηγὸς  κατηρτικὼς   ἐν τῇ παραχειμασίᾳ τὰς ὑπὸ
[3, 102]   δὲ πλείους ἐπὶ τῆς χώρας  διεφθαρκώς,   τότε μὲν ἐπανῆλθεν, μεγάλας ἐλπίδας
[3, 83]   κατόπιν, σπεύδων συνάψαι {τῶν πολεμίων}  κατεστρατοπεδευκὼς   δὲ τῇ προτεραίᾳ πρὸς αὐτῇ
[3, 89]   ἑαυτοῦ παρεμβολήν. γὰρ Φάβιος  διεγνωκὼς   μήτε παραβάλλεσθαι μήτε διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι
[3, 43]   τῇ διαβάσει, τοὺς μὲν λέμβους  πεπληρωκὼς   τῶν πελτοφόρων ἱππέων, τὰ δὲ
[3, 95]   καταλειφθείσας τριάκοντα ναῦς καὶ δέκα  προσπεπληρωκὼς   ἄλλας, ἀρχομένης τῆς θερείας ἀνήχθη
[3, 64]   περὶ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν ἀπαλλάξαι  καλῶς,   ἀλλὰ πολλοὺς ἀποβαλόντας αὑτῶν φυγεῖν
[3, 52]   ὅλην ἐπιβολήν. τῶν δὲ φασκόντων  καλῶς   εἰδέναι καὶ τὴν τῆς πόλεως
[3, 87]   καὶ φρονήσει διαφέροντα καὶ πεφυκότα  καλῶς.   ἔτι γοῦν ἐπεκαλοῦντο καὶ καθ´
[3, 118]   πολιτεύματος ἰδιότητι καὶ τῷ βουλεύεσθαι  καλῶς   οὐ μόνον ἀνεκτήσαντο τὴν τῆς
[3, 52]   δ´ ἑξῆς μέχρι μέν τινος  ἀσφαλῶς   διῆγε τὴν στρατιάν· ἤδη δὲ
[3, 105]   λοιπὸν ἤδη πρὸς τὴν χειμασίαν  ἀσφαλῶς   ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ τῶν ἀρχαιρεσίων
[3, 94]   τὴν ἔξοδον, λοιπὸν ἤδη στρατοπεδεύων  ἀσφαλῶς   κατεσκέπτετο καὶ προυνοεῖτο περὶ τῆς
[3, 42]   τὸ παρόν· ἐφ´ αἷς διεκομίσθησαν  ἀσφαλῶς   οὐδενὸς κωλύοντος. καταλαβόμενοι δὲ τόπον
[3, 17]   μέγιστον, οὐδὲν ἀπολιπὼν ὄπισθεν πολέμιον  ἀσφαλῶς   ποιήσεσθαι τὴν εἰς τοὔμπροσθεν πορείαν.
[3, 110]   μάχεσθαι κρίνων οὔτε μὴν ἀπάγειν  ἀσφαλῶς   τὴν στρατιὰν ἔτι δυνάμενος τοῖς
[3, 39]   κατὰ σταδίους ὀκτὼ διὰ Ῥωμαίων  ἐπιμελῶς·   ἀπὸ δὲ τῆς διαβάσεως τοῦ
[3, 79]   λιμνώδεις τῶν τόπων. ~Ἀννίβας δ´  ἐπιμελῶς   ἐξητακὼς τεναγώδεις καὶ στερεοὺς ὑπάρχοντας
[3, 106]   περὶ τὰς λοιπὰς ἐγίνοντο παρασκευὰς  ἐπιμελῶς.   οἱ δὲ περὶ τὸν Γνάιον
[3, 50]   στρατηγὸς ὅτι τὰς μὲν ἡμέρας  ἐπιμελῶς   παρευτακτοῦσι καὶ τηροῦσι τοὺς τόπους
[3, 34]   ἐλπίδος καὶ πᾶν ὑπισχνεῖτο, διαπεμπόμενος  ἐπιμελῶς   πρὸς τοὺς δυνάστας τῶν Κελτῶν
[3, 68]   ἐκείνου δυνάμεις, ἐθεράπευε δ´ αὑτὸν  ἐπιμελῶς,   σπουδάζων εἰ δύναιτο κοινωνῆσαι τοῦ
[3, 68]   ὡς πρὸς μάχην, αὐτὸς δ´  ἐπιμελῶς   συνήδρευε τῷ Ποπλίῳ, τὰ μὲν
[3, 116]   περὶ τὸν ποταμὸν ἱππεῖς πλὴν  παντελῶς   ὀλίγων παρεβοήθησαν ἀπὸ τῶν εὐωνύμων
[3, 29]   δήμῳ δόξῃ τῶν Ῥωμαίων· ἀλλ´  αὐτοτελῶς   ἐποιήσατο τὰς ὁμολογίας Ἀσδρούβας, ἐν
[3, 61]   εἰ δὲ καὶ τολμήσαι, καταφθαρήσεσθαι  προδήλως   αὐτὸν ὑπελάμβανεν. διόπερ ἐν τοιούτοις
[3, 18]   δὲ ναυσὶν ἐπιγενομένης ἡμέρας ἔπλει  προδήλως   ἐπὶ τὸν ἔγγιστα τῆς πόλεως
[3, 63]   νικᾶν ἅμα καὶ τὸ σῴζεσθαι  προδήλως   σφίσι συνεξακολουθήσειν. πάντας γὰρ τοὺς
[3, 90]   ὁρῶν τὸν Φάβιον φυγομαχοῦντα μὲν  προδήλως   τοῖς δ´ ὅλοις οὐκ ἐκχωροῦντα
[3, 4]   (οὔτε περὶ τῶν) ἐλαττωθέντων αἱ  ψιλῶς   ἐξ αὐτῶν τῶν ἀγωνισμάτων διαλήψεις,
[3, 118]   καιροῖς τούτοις, τότ´ ἤδη προθέμενοι  ψιλῶς   τὸν ὑπὲρ αὐτῆς τῆς Ῥωμαίων
[3, 68]   συνεξεστηκὸς ταῖς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίσι,  δαψιλῶς   μὲν ἐχορήγει τὸ στρατόπεδον τοῖς
[3, 25]   μοι εἴη τἀγαθά· εἰ δ´  ἄλλως   διανοηθείην τι πράξαιμι, πάντων
[3, 81]   καὶ πραγματικῶς· ~οὐ γὰρ εἰκὸς  ἄλλως   εἰπεῖν, ὡς εἴ τις οἴεται
[3, 38]   δὲ λέγοντάς τι περὶ τούτων  ἄλλως   γράφοντας ἀγνοεῖν καὶ μύθους
[3, 109]   ἔτι προσθεῖσα τοῖς ὑποκειμένοις, ἐὰν  ἄλλως   πως τὰ παρόντα κριθῇ, περιγενήσεται
[3, 17]   ὅτε παρακαλῶν τὰ πλήθη καὶ  παραβόλως   διδοὺς αὑτὸν εἰς τοὺς κινδύνους.
[3, 19]   τῶν Μεσσηνίων πόλιν εἰκῇ καὶ  παραβόλως   ἐν αὐτῷ τῷ τῆς πράξεως
[3, 106]   μὲν γὰρ μνήμης ἄξιον  ἁπλῶς   οὐδὲν ἐπράχθη διὰ τὴν ἐντολὴν
[3, 6]   φήσαιμ´ ἄν, αἰτίας γε μὴν  οὐδαμῶς   ἂν συγχωρήσαιμι. πολλοῦ γε δεῖν,
[3, 46]   εἰς δὲ τὸ ὕδωρ ἐμβαίνειν  οὐδαμῶς   ἔτι τολμώντων, ἦγον διὰ τοῦ
[3, 58]   τῶν πλείστων διημαρτηκότων, παραλείπειν μὲν  οὐδαμῶς   καθήκει, ῥητέον δέ τι πρὸς
[3, 94]   κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς ὑπόθεσιν  οὐδαμῶς   κρίνων ἐκκυβεύειν οὐδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς
[3, 111]   προθύμους εἶναι πρὸς τὸν κίνδυνον  οὐδαμῶς   μοι δοκεῖ καθήκειν. ὅτε μὲν
[3, 90]   δὲ κρίσιν ἐξ ὁμολόγου συγκαταβαίνειν  οὐδαμῶς   οἷός τ´ ἦν. οὐ μὴν
[3, 33]   πραγμάτων. πάνυ δ´ ἐμπείρως καὶ  φρονίμως   ἐκλογιζόμενος ἐκ μὲν Λιβύης εἰς
[3, 13]   ὑφ´ αὑτοὺς ποιήσασθαι πρὸς πᾶν  ἑτοίμως   διέκειντο τὸ κατὰ Ῥωμαίων ὑποδεικνύμενον.
[3, 65]   τῶν ἡγεμόνων καὶ τῶν ἱππέων  φιλοτίμως   διακειμένων πρὸς τὸν κίνδυνον, τοιαύτην
[3, 70]   περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ προτερήματι  φιλοτίμως   εἶχε πρὸς τὸ τὴν ταχίστην
[3, 52]   τὴν τοιαύτην πίστιν Ἀννίβας ἐξήτασε  φιλοτίμως   τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν καὶ τὴν
[3, 103]   ᾐτιῶντο καὶ κατεμέμφοντο πάντες ὡς  ἀτόλμως   χρώμενον τοῖς καιροῖς, τὸν δὲ
[3, 70]   διὰ τὸ τὸν Πόπλιον ἀρρωστεῖν·  ὅμως   δὲ βουλόμενος προσλαβέσθαι καὶ τὴν
[3, 20]   Καρχηδόνιοι τὴν αἵρεσιν τῶν προτεινομένων.  ὅμως   δὲ προστησάμενοι τὸν ἐπιτηδειότατον ἐξ
[3, 102]   Ἀννίβας ἦν μὲν ἐν κακοῖς,  ὅμως   δὲ χειμαζόμενος ἔμενε, τοὺς πελάζοντας
[3, 116]   (τι) τοῦ τῶν ἱππέων ἀγῶνος  ὅμως   ἔτι τότε διεσῴζετο. βουλόμενος δὲ
[3, 44]   ὧν οὐδενὸς ἐπιδεόμενοι τῶν ἀναγκαίων  συντόμως   ἅμα καὶ μετ´ ἀσφαλείας ποιήσονται
[3, 95]   καὶ προεκινδύνευον οὗτοι καὶ πᾶσαν  ἀποτόμως   σφίσι παρείχοντο τὴν χρείαν. εὐγενῶς
[3, 76]   ἀπὸ τοῦ στόλου τῶν Ῥωμαίων,  ῥᾳθύμως   καὶ κατατεθαρρηκότως ἀναστρεφομένους διὰ τὸ
[3, 64]   διὰ τὴν τῶν λεγομένων ἀλήθειαν  ἐκθύμως   ἐχόντων πρὸς τὸ κινδυνεύειν, ἀποδεξάμενος
[3, 115]   ἀπέκτειναν ἐν τῇ συμπλοκῇ, πάντων  ἐκθύμως   καὶ γενναίως διαγωνιζομένων τῶν Ῥωμαίων,
[3, 96]   ἐπικειμένων δὲ τῶν Ῥωμαίων αὐτοῖς  ἐκθύμως,   τὰς μὲν ναῦς ἐξέβαλον εἰς
[3, 111]   δὲ καὶ τούτοις παραπλήσια διαλεχθείς,  προθύμως   αὐτὸν ἐπισημαινομένου τοῦ πλήθους, ἐπαινέσας
[3, 99]   δὲ περὶ τὸν Πόπλιον ὑπερβολῇ  προθύμως   δεξαμένων τὴν ἐλπίδα καὶ μεγάλας
[3, 73]   πρὸς τὸ δέον εὐχρήστως καὶ  προθύμως   εἶχον. διόπερ ἅμα τῷ δέξασθαι
[3, 35]   οἴκῳ μένουσι τῶν Ἰβήρων, ἵνα  προθύμως   ἐξορμῶσι πάντες, ἄν ποτέ τις
[3, 92]   τόποις ἔσπευδε καὶ συνυπεκρίνετο τοῖς  προθύμως   καὶ φιλοκινδύνως διακειμένοις, ἐγγίσας δὲ
[3, 54]   Πλειάδος δύσιν, θεωρῶν τὰ πλήθη  δυσθύμως   διακείμενα καὶ διὰ τὴν προγεγενημένην
[3, 34]   τῶν Κελτῶν εὔνοιαν καὶ συμμαχίαν.  εὐθύμως   δὲ τῶν ὄχλων αὐτῷ συνεξισταμένων,
[3, 33]   ἀπὸ δὲ τῆς χρείας ταύτης  συνωνύμως   καὶ τὸ ἔθνος αὐτῶν προσαγορεύουσι
[3, 50]   τοιαύτην. ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν προῆγεν  ἐμφανῶς   καὶ συνεγγίσας ταῖς δυσχωρίαις οὐ
[3, 111]   δύνανται τοῦτο διαφυγεῖν· καὶ μάχεσθαι  προφανῶς   ἐν τοῖς ἡμετέροις προτερήμασι. τὸ
[3, 92]   προειρημένας αἰτίας καὶ διὰ τὸ  προφανῶς   ἱπποκρατεῖν παρὰ πολὺ τοὺς ὑπεναντίους.
[3, 70]   ἴδιον ἔμελλε τοῦ δέοντος σφαλήσεσθαι  προφανῶς.   δ´ Ἀννίβας παραπλησίους ἔχων
[3, 26]   αὐτοὺς πεποιῆσθαι τὴν διάβασιν, ἀγνοεῖ  προφανῶς.   ~Συντελεσθέντος τοίνυν τοῦ περὶ Σικελίας
[3, 4]   δὲ τὰς ἐκπληκτικωτάτας περιπετείας, ὅταν  εὐγενῶς   αὐτὰς ἀναδέξωνται, πολλάκις εἰς τὴν
[3, 95]   ἀποτόμως σφίσι παρείχοντο τὴν χρείαν.  εὐγενῶς   γάρ, εἰ καί τινες ἕτεροι,
[3, 117]   ὄντες εἰς ἑπτὰ μυριάδας, ἀπέθανον  εὐγενῶς,   τὴν μεγίστην χρείαν παρεσχημένου τοῖς
[3, 58]   αὐτοὺς οὐκ ἐκ παρέργου καὶ  διερριμμένως   ἀλλ´ ἐξ ἐπιστάσεως, καὶ ῥητέον
[3, 11]   βούλεται συνεξορμᾶν ἐπὶ τὴν στρατείαν.  ἀσμένως   δὲ κατανεύσαντος αὐτοῦ καί τι
[3, 103]   προαίρεσιν. τοῦ δὲ καὶ λίαν  ἀσμένως   δεξαμένου τὸν μερισμόν, διελόμενοι τὸ
[3, 14]   παρατάξεως ἠναγκάσθησαν οἱ Καρχηδόνιοι διακινδυνεύειν,  ὁμολογουμένως   ἂν ἡττήθησαν. νῦν δὲ πραγματικῶς
[3, 47]   καὶ τόλμῃ καὶ προνοίᾳ τοῦτον  ὁμολογουμένως   ἀποδεικνύουσιν ἡμῖν ἀλογιστότατον, ἅμα δὲ
[3, 118]   ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα συμβάντων·  ὁμολογουμένως   γὰρ Ῥωμαίων ἡττηθέντων τότε καὶ
[3, 47]   ὁδούς, ἐξαπορήσαντας ἂν καταφθαρῆναι πάντας,  ὁμολογουμένως   ἐκ τούτων εἰς ἑκάτερον τῶν
[3, 105]   τῇ Ῥώμῃ τότ´ ἐγένετο φανερὸν  ὁμολογουμένως   τί διαφέρει στρατιωτικῆς προπετείας καὶ
[3, 28]   εὕροι τις ἂν εὔλογον, ἀλλ´  ὁμολογουμένως   τοὺς Καρχηδονίους ἠναγκασμένους παρὰ πάντα
[3, 56]   ἐν Ἰβηρίᾳ πραγμάτων καὶ πολεμεῖν  ἐρρωμένως   Ἀσδρούβᾳ, κατέπλευσε μετ´ ὀλίγων αὐτὸς
[3, 60]   τραχυτήτων τῶν κατὰ τὰς ὑπερβολάς,  δεινῶς   τεταλαιπωρήκει τὸ σύμπαν αὐτῷ στρατόπεδον,
[3, 74]   τῆς ἐπιγινομένης χιόνος οὕτως διετίθεντο  δεινῶς   ὥστε τὰ μὲν θηρία διαφθαρῆναι
[3, 57]   οὔτε κατὰ τὸ παρὸν οὐδενὸς  ἀληθινῶς   ἀπολαύουσι τῶν βρωμάτων οὔτ´ εἰς
[3, 12]   καὶ δόξας αὐτοπαθῶς ἅμα δ´  ἀληθινῶς   εἰρῆσθαι, πάσης τῆς προϋπαρχούσης ὑποψίας
[3, 31]   τῶν πραγμάτων λαμβάνοντα τὴν δοκιμασίαν,  ἀληθινῶς   ἐμφαίνει τὰς ἑκάστων αἱρέσεις καὶ
[3, 70]   προειρημένος ᾔδει μὲν ἕκαστα τούτων  ἀληθινῶς   λεγόμενα καὶ δεόντως, ὑπὸ δὲ
[3, 57]   ποιοῦντες οὔτε τῆς παραυτίκα διαγωγῆς  ἀληθινῶς   οὔτε τῆς εἰς τὸ μέλλον
[3, 90]   Φάβιον κατελάλει πρὸς πάντας, ὡς  ἀγεννῶς   χρώμενον τοῖς πράγμασιν καὶ νωθρῶς,
[3, 86]   Ἀδρίαν τόπους, πολλῆς μὲν λείας  γεγονὼς   ἐγκρατής, ὥστε μήτ´ ἄγειν μήτε
[3, 87]   τρόπον ἐκλεκτοῖς ὅπλοις, ὡς ἂν  γεγονὼς   κύριος τοσούτων σκύλων. ἐξαπέστειλε δὲ
[3, 86]   καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν ἀρχόντων  μειζόνως   ἐπεβάλοντο βουλεύεσθαι περὶ τῶν ἐνεστώτων,
[3, 103]   Ῥώμῃ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ γεγονότος  μειζόνως   κατὰ τὴν ἀλήθειαν, περιχαρεῖς
[3, 49]   σίτῳ καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδείοις  ἀφθόνως   ἐχορήγησε τὸ στρατόπεδον, ἀλλὰ καὶ
[3, 52]   ὅμηρα παραδόντων καὶ θρέμμασι χορηγούντων  ἀφθόνως   καὶ καθόλου διδόντων σφᾶς αὐτοὺς
[3, 34]   ἐν αὐταῖς ταῖς Ἄλπεσιν ἐνοικοῦντας,  μόνως   ἂν ὑπολαμβάνων ἐν Ἰταλίᾳ συστήσασθαι
[3, 79]   διαπεπατημένων εἰς βάθος τῶν ἑλῶν,  ἐπιπόνως   δὲ καὶ ταλαιπώρως ὑπέμενον τὴν
[3, 80]   καιροὺς πρὸς ἐπίθεσιν. πάντα δ´  ἐμφρόνως   ἐλογίζετο ταῦτα καὶ πραγματικῶς· ~οὐ
[3, 67]   μικρῷ λείποντες διακοσίων. Ἀννίβας δὲ  φιλοφρόνως   ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν παρουσίαν, τούτους
[3, 11]   μικρόν, αὐτὸν δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι  φιλοφρόνως   εἰ βούλεται συνεξορμᾶν ἐπὶ τὴν
[3, 92]   καὶ συνυπεκρίνετο τοῖς προθύμως καὶ  φιλοκινδύνως   διακειμένοις, ἐγγίσας δὲ τῷ Φαλέρνῳ
[3, 53]   ὑποζύγια τῶν ἀπερριφότων τὰ φορτία  παραδόξως   ἀναδραμεῖν τοῖς στίβοις ἑπόμενα καὶ
[3, 118]   στρατηγὸν ἀποσταλέντ´ εἰς ἐνέδραν ἐμπεσόντα  παραδόξως   ἄρδην ὑπὸ τῶν Κελτῶν διαφθαρῆναι
[3, 98]   παρὰ τῶν τὰ τέκνα κομιζομένων·  παραδόξως   γὰρ ἑκάστους ἐγκρατεῖς γινομένους τῶν
[3, 14]   κράτος εἷλε. μετὰ δὲ ταῦτα  παραδόξως   εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους
[3, 84]   διαβουλευόμενοι τί δεῖ πράττειν ἀπώλλυντο  παραδόξως.   ἐν καιρῷ καὶ τὸν
[3, 14]   τὸν ἀριθμόν, συνέβη τὰ ὅλα  παραδόξως   καὶ κατὰ λόγον αὐτῷ χωρῆσαι.
[3, 43]   τὰς σκηνὰς ἐπιπεσόντες ἄφνω καὶ  παραδόξως   οἱ πέραν Καρχηδόνιοι, τινὲς μὲν
[3, 19]   τῆς νυκτὸς ἀπέπλευσε καὶ διεκομίσθη  παραδόξως   πρὸς τὸν βασιλέα Φίλιππον, παρ´
[3, 110]   προσπεσὼν ἔτι κατὰ πορείαν οὖσι  παραδόξως   συνεπλέκετο καὶ πολὺν ἐν αὐτοῖς
[3, 80]   τῆς περιστάσεως ἀδύνατον. ~Διαπεράσας δὲ  παραδόξως   τοὺς ἑλώδεις τόπους καὶ καταλαβὼν
[3, 41]   μεταξὺ κειμένων Κελτῶν. Ἀννίβας δὲ  παραδόξως   τοὺς μὲν χρήμασι πείσας τῶν
[3, 31]   μὲν γὰρ τὸ παρὸν ἀεί  πως   ἁρμοζόμενοι καὶ συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα καὶ
[3, 31]   ταῦτα τὴν τῶν παρεληλυθότων ἐπίγνωσιν.  πῶς   γὰρ ἂν εἴτ´ αὐτὸς ἀδικούμενός
[3, 20]   λόγους, πάντων ἀτοπώτατον πρᾶγμα ποιοῦντες.  πῶς   γὰρ οἷόν τ´ ἦν Ῥωμαίους
[3, 48]   ἀρχὰς ἀπιθάνους καὶ ψευδεῖς ὑποστήσωνται.  πῶς   γὰρ οἷόν τε παραλόγοις ἀρχαῖς
[3, 31]   αὐτῷ παρορμήσαι πρὸς τὰς ἐπιβολάς;  πῶς   δ´ ἂν εὐδοκούμενος τοῖς ὑποκειμένοις
[3, 20]   συνελθόντας πότερα πολεμητέον τοὐναντίον;  πῶς   δὲ καὶ τίνα τρόπον ἅμα
[3, 33]   δεύτερον δ´ Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ διέταξε  πῶς   δεήσει τῇ τε τῶν Ἰβήρων
[3, 85]   καὶ τῶν φίλων ποῦ καὶ  πῶς   δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν, εὐθαρσὴς
[3, 81]   δεῖ τὸν μέλλοντα νικᾶν συνθεωρεῖν  πῶς   δυνατὸν ἐφικέσθαι τοῦ σκοποῦ καὶ
[3, 26]   σπουδάζειν ἠγνόουν— ἀλλὰ πόθεν  πῶς   ἐθάρρησε γράψαι τἀναντία τούτοις, διότι
[3, 3]   βασιλείας. δι´ ὧν ἅμα θεωρηθήσεται  πῶς   ἕκαστα χειρίσαντες Ῥωμαῖοι πᾶσαν ἐποιήσαντο
[3, 21]   πόλεμον. οἱ μὲν) οὖν καθολικώτερόν  πως   ἐχρήσαντο τοῖς λόγοις. ἡμῖν δ´
[3, 3]   τῆς Ἑλλάδος ἔφυγεν, δεύτερον δὲ  πῶς   ἡττηθεὶς τῆς ἐπὶ τάδε τοῦ
[3, 7]   ἀνδρὸς πραγματικοῦ μὴ δυναμένου συλλογίζεσθαι  πῶς   καὶ διὰ τί καὶ πόθεν
[3, 1]   ὑπὲρ οὗ γράφειν ἐπικεχειρήκαμεν, τοῦ  πῶς   καὶ πότε καὶ διὰ τί
[3, 85]   καὶ διενοεῖτο περὶ τοῦ μέλλοντος  πῶς   καὶ τί πρακτέονἑκάστοις εἴη. ~Κατὰ
[3, 31]   τις τὸ διὰ τί καὶ  πῶς   καὶ τίνος χάριν ἐπράχθη τὸ
[3, 78]   περὶ τὸν Φλαμίνιον. ἀεὶ δέ  πως   οἰκεῖος (ὢν) τῇ φύσει τούτου
[3, 57]   ἴσως γὰρ δή τινες ἐπιζητήσουσι  πῶς   πεποιημένοι τὸν πλεῖστον λόγον ὑπὲρ
[3, 94]   περὶ τῆς χειμασίας ποῦ καὶ  πῶς   ποιήσεται, μέγαν φόβον καὶ πολλὴν
[3, 4]   τις ἦν μετὰ ταῦτα καὶ  πῶς   προεστάτει τῶν ὅλων, τάς τε
[3, 109]   προσθεῖσα τοῖς ὑποκειμένοις, ἐὰν ἄλλως  πως   τὰ παρόντα κριθῇ, περιγενήσεται τῶν
[3, 93]   τοῖς διαβουλίοις, διανοούμενος πῇ καὶ  πῶς   χρήσεται τοῖς τόποις καὶ τίνες
[3, 56]   καιρούς, ὡς ἐπάνω προεῖπα, Πόπλιος  ἀπολελοιπὼς   τὰς δυνάμεις Γναΐῳ τἀδελφῷ καὶ
[3, 66]   Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος δὲ τοὺς παρόντας  φιλανθρώπως   καὶ κομισάμενος τὰς δυνάμεις ἐκ
[3, 72]   εἰς τετρακισχιλίους, ἐπῄει τοῖς ὑπεναντίοις  σοβαρῶς,   ἐν τάξει καὶ βάδην ποιούμενος
[3, 94]   ἤκουε παρὰ τοῖς πολλοῖς, ὡς  ἀνάνδρως   ἐκ τοιούτων τόπων προέμενος τοὺς
[3, 113]   Λιβύων, ἐπὶ δὲ τοῦ δεξιοῦ  κέρως   ἐπέταξε τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς. ἐπεὶ
[3, 34]   πολιτῶν εὐνοίᾳ παρεκάλει τὰς δυνάμεις  φανερῶς   ἤδη πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων
[3, 61]   ὑπάρχει στρατοπέδοις. πλειόνων δὲ καὶ  σαφεστέρως   ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε καὶ κατεπέπληκτο
[3, 50]   μὲν οὖν ἔκρυψαν τὴν ἐπίνοιαν,  ὁλοσχερῶς   ἂν διέφθειραν τὸ στράτευμα τῶν
[3, 60]   πολλοὶ δὲ καὶ καθυφεῖνθ´ ἑαυτοὺς  ὁλοσχερῶς   διὰ τὴν ἔνδειαν καὶ συνέχειαν
[3, 3]   καὶ Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν τὴν διήγησιν  ὁλοσχερῶς   εἰς τοὺς κατὰ τὴν Ἑλλάδα
[3, 51]   ὑποζυγίων πλῆθος καὶ τοὺς ἱππεῖς  δυσχερῶς   ἐκμηρυομένους καὶ μακρῶς τὰς δυσχωρίας,
[3, 112]   τὸν κίνδυνον ὁρμὴν εἶχεν καὶ  δυσχερῶς   ἔφερε τὰς ὑπερθέσεις. βαρύτατος γὰρ
[3, 20]   τὸ συνέδριον καὶ διασαφούντων ταῦτα,  δυσχερῶς   ἤκουον οἱ Καρχηδόνιοι τὴν αἵρεσιν
[3, 79]   τοιαύταις ταλαιπωρίαις. οἱ δὲ Κελτοὶ  δυσχερῶς   μὲν εἰς τοὔμπροσθεν προύβαινον, τεταραγμένων
[3, 47]   ἐλέφαντας, ἀλλὰ μηδὲ πεζοὺς εὐζώνους  εὐχερῶς   ἂν διελθεῖν, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 72]   τὸ τοὺς Νομάδας ἀποχωρεῖν μὲν  εὐχερῶς   καὶ σποράδην, ἐπικεῖσθαι δὲ πάλιν
[3, 71]   στρατηγεῖν τοὺς ὑπεναντίους. ἔμελλεν δ´  εὐχερῶς   λήσειν· οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι πρὸς
[3, 43]   ἐξεχέοντο καὶ σποράδην, πεπεισμένοι κωλύειν  εὐχερῶς   τὴν ἀπόβασιν τῶν Καρχηδονίων. Ἀννίβας
[3, 47]   εἰ μὴ θεὸς τις  ἥρως   ἀπαντήσας τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν
[3, 90]   οὐκ ἐκχωροῦντα τῶν ὑπαίθρων, ὥρμησε  τολμηρῶς   εἰς τὰ περὶ Καπύην πεδία,
[3, 56]   Ἄλπεων ὑπερβολὴν ἡμέραις δεκαπέντε κατῆρε  τολμηρῶς   εἰς τὰ περὶ τὸν Πάδον
[3, 72]   ἐπικεῖσθαι δὲ πάλιν ἐκ μεταβολῆς  τολμηρῶς   καὶ θρασέως· τὸ γὰρ τῆς
[3, 96]   τοὺς παρατεταγμένους. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι  τολμηρῶς   συνεγγίσαντες τῇ γῇ καὶ τὰ
[3, 90]   ἀγεννῶς χρώμενον τοῖς πράγμασιν καὶ  νωθρῶς,   αὐτὸς δὲ πρόθυμος ἦν παραβάλλεσθαι
[3, 49]   διαλλάξας ἐκαινοποίησε πᾶσαν τὴν δύναμιν  εὐκαίρως,   ἔτι δὲ τοὺς πλείστους ἐσθῆτι
[3, 101]   ὑπάρχοντος μεταξὺ τῶν στρατοπέδων, ὃς  εὐκαίρως   καὶ σύνεγγυς ἐπέκειτο τῇ τῶν
[3, 53]   ἀπέσπων τῶν σκευοφόρων ἔνια, προσπίπτοντες  εὐκαίρως.   μεγίστην δ´ αὐτῷ παρείχετο χρείαν
[3, 111]   δοκεῖ καθήκειν. ὅτε μὲν γὰρ  ἀπείρως   διέκεισθε τῆς πρὸς Ῥωμαίους μάχης,
[3, 33]   Λιβύῃ προυνοεῖτο πραγμάτων. πάνυ δ´  ἐμπείρως   καὶ φρονίμως ἐκλογιζόμενος ἐκ μὲν
[3, 80]   χώραν, τὰ δὲ κατηλγηκὼς παρέσται  προχείρως   εἰς πάντα τόπον ἑπόμενος, σπουδάζων
[3, 82]   καὶ τινῶν οἰομένων δεῖν μὴ  προχείρως   ἐπακολουθεῖν μηδὲ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις,
[3, 51]   τοὺς ἱππεῖς δυσχερῶς ἐκμηρυομένους καὶ  μακρῶς   τὰς δυσχωρίας, ἐξεκλήθησαν ὑπὸ τοῦ
[3, 84]   παρωρείας ἐν τοῖς στενοῖς συγκλεισθέντες  αἰσχρῶς,   ἔτι δὲ μᾶλλον ταλαιπώρως διεφθείροντο.
[3, 64]   ἀλλὰ πολλοὺς ἀποβαλόντας αὑτῶν φυγεῖν  αἰσχρῶς   μέχρι τῆς ἰδίας παρεμβολῆς, τόν
[3, 84]   συγκλεισθέντες αἰσχρῶς, ἔτι δὲ μᾶλλον  ταλαιπώρως   διεφθείροντο. συνωθούμενοι {μὲν} γὰρ εἰς
[3, 51]   καὶ τῶν ἵππων μόλις καὶ  ταλαιπώρως   διήνυε τὰς δυσχωρίας, αὐτὸς δὲ
[3, 79]   τῶν ἑλῶν, ἐπιπόνως δὲ καὶ  ταλαιπώρως   ὑπέμενον τὴν κακοπάθειαν, ἄπειροι πάσης
[3, 57]   κατὰ μέρος τῶν τοιούτων ἀκούειν,  ἴσως   ἀγνοοῦσι παραπλήσιόν τι πάσχοντες τοῖς
[3, 57]   τῶν ἁρμοζόντων τῇ πραγματείᾳ διελθεῖν.  ἴσως   γὰρ δή τινες ἐπιζητήσουσι πῶς
[3, 117]   δὲ τοῦ κινδύνου τρισχίλιοι μόνον  ἴσως   εἰς τὰς παρακειμένας πόλεις διέφυγον.
[3, 52]   μὲν τὰ προτεινόμενα, τάχ´ ἂν  ἴσως   εὐλαβεστέρους καὶ πρᾳοτέρους ποιήσαι τοὺς
[3, 76]   ἐποιεῖτο. διαδοὺς δὲ τὴν λείαν  ἴσως   τοῖς στρατιώταις μεγάλην εὔνοιαν καὶ
[3, 84]   παρακαλέσαντες αὑτοὺς διεφθάρησαν. ἑξακισχίλιοι δ´  ἴσως   τῶν κατὰ τὸν αὐλῶνα τοὺς
[3, 31]   καλὴν μέν, οὐκ ἀναγκαίαν δ´  ἴσως   φήσαιμ´ ἂν εἶναι τὴν τῶν
[3, 48]   κοινωνεῖν. ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων  εὐθαρσῶς   ἀποφαινόμεθα διὰ τὸ περὶ τῶν
[3, 10]   ταύταις γὰρ ταῖς χερσὶ πιστεύσαντες  εὐθαρσῶς   ἐνέβησαν εἰς τὸν προειρημένον πόλεμον.
[3, 54]   τότε δὲ καὶ μᾶλλον ἔτι  προσφάτως   ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα πάλιν ἀθυμῆσαι καὶ
[3, 34]   τὴν ἐαρινὴν ὥραν. προσπεπτωκότων δὲ  προσφάτως   αὐτῷ καὶ τῶν ἐκ τῆς
[3, 48]   Ἀννίβου παρουσίας, οὐδὲ μὴν πάλαι  προσφάτως   δέ, μεγάλοις στρατοπέδοις ὑπερβάντας τὰς
[3, 37]   ὀνομασίαν οὐκ ἔχει διὰ τὸ  προσφάτως   κατωπτεῦσθαι, κατοικεῖται δὲ πᾶν ὑπὸ
[3, 21]   τὴν παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν εἶναι  ῥητῶς   κατατετάχθαι. Ζακανθαίους δὲ παρεδείκνυον οὐκ
[3, 23]   ὑπὲρ δὲ Σικελίας τἀναντία διαστέλλονται  ῥητῶς,   ὑπὲρ αὐτῶν τούτων ποιούμενοι τὰς
[3, 52]   σφᾶς αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας  ἀπαρατηρήτως,   ἐπὶ ποσὸν ἐπίστευσαν οἱ περὶ
[3, 115]   φονεύοντες καὶ προσφέροντες τὰς χεῖρας  ἀπαραιτήτως,   τότε δὴ τὰ πεζικὰ στρατόπεδα
[3, 93]   τὴν μὲν λείαν αὐτῶν ἤλπισεν  ἀδηρίτως   περισυρεῖν, ὡς δὲ τὸ πολὺ
[3, 31]   τοὺς βλάψαντας. ~Ἔνιοι δὲ τῶν  ἀκρίτως   τὰ τοιαῦτα θεωμένων τάχ´ ἂν
[3, 43]   θεωροῦντες τὴν ἐπιβολὴν τῶν ὑπεναντίων  ἀτάκτως   ἐκ τοῦ χάρακος ἐξεχέοντο καὶ
[3, 29]   ἦν ὑπάρχειν. δὴ καὶ  πάντως   ἂν εἰκὸς εἶναι δόξειεν. οὐ
[3, 33]   κατὰ τὴν Ἰταλίαν τόποις ἀνεστρέφετο,  πάντως   ἐνομίσαμεν αὐτὴν περί γε τῶν
[3, 57]   προειρημένας αἰτίας. εἰ δέ τινες  πάντως   ἐπιζητοῦσι κατὰ τόπον καὶ κατὰ
[3, 30]   καὶ τὰ σὺν ταύτῃ χρήματα,  πάντως   ὁμολογητέον εὐλόγως πεπολεμηκέναι τὸν κατ´
[3, 4]   εἶναι τῶν κατορθωμάτων, ὅταν μὴ  δεόντως   αὐτοῖς χρήσωνται, τὰς μεγίστας ἐπενηνοχέναι
[3, 57]   εἰς τὸ μέλλον ὠφελείας στοχάζονται  δεόντως.   ~Διότι μὲν οὖν, εἰ καί
[3, 10]   οὐχ οἷόν τ´ ἦν συμπεριενεχθῆναι  δεόντως   οὔτε τοῖς νῦν λεγομένοις οὔτε
[3, 7]   οὔτε γὰρ ἐκεῖνον εἰκὸς οὐδέποτε  δεόντως   συστήσασθαι τὰς τῶν σωμάτων θεραπείας,
[3, 70]   ἕκαστα τούτων ἀληθινῶς λεγόμενα καὶ  δεόντως,   ὑπὸ δὲ τῆς φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος
[3, 76]   τὴν μεσόγαιον τόπων, εὔνουν δὲ  διαφερόντως   ἀεί ποτε Καρχηδονίοις. ταχὺ δὲ
[3, 84]   ~οὔσης δὲ τῆς ἡμέρας ὀμιχλώδους  διαφερόντως,   Ἀννίβας ἅμα τῷ τὸ πλεῖστον
[3, 79]   δι´ ὕδατος ποιούμενοι τὴν πορείαν·  διαφερόντως   γε μὴν ἐπόνουν καὶ κατεφθείρονθ´
[3, 75]   πράγματος, περὶ τὰς λοιπὰς παρασκευὰς  διαφερόντως   ἐγίνοντο καὶ περὶ φυλακὴν τῶν
[3, 35]   δύναμιν ὡς χρησίμην καὶ γεγυμνασμένην  διαφερόντως   ἐκ τῆς συνεχείας τῶν κατὰ
[3, 71]   Νομαδικοὺς ἱππεῖς συναγαγών, ὄντας φερεκάκους  διαφερόντως,   παρεκάλεσε καί τινας δωρεὰς ἐπαγγειλάμενος
[3, 46]   μετὰ ταῦτα δύο πεπηγυίας σχεδίας  διαφερόντως   {τὰς μεγίστας} προσέβαλον ταῖς ἐσχάταις,
[3, 99]   περὶ τὸν Πόπλιον ἐτίμησάν τε  διαφερόντως   τὸν Ἀβίλυγα καὶ πρὸς τὴν
[3, 72]   τῆς ἡμέρας νιφετώδους καὶ ψυχρᾶς  διαφερόντως,   τῶν δ´ ἀνδρῶν καὶ τῶν
[3, 107]   πρότερον χρόνοις ἀνδρωδῶς ἅμα καὶ  συμφερόντως   δοκεῖν κεχειρικέναι τὸν πρὸς Ἰλλυριοὺς
[3, 76]   στόλου τῶν Ῥωμαίων, ῥᾳθύμως καὶ  κατατεθαρρηκότως   ἀναστρεφομένους διὰ τὸ προτέρημα τῶν
[3, 26]   ἀλλὰ καὶ τὴν Ῥηγίνων παρεσπόνδησαν,  εἰκότως   ἂν δόξειεν δυσαρεστεῖν. εἰ δὲ
[3, 89]   τοῖς λογισμοῖς αὐτοῦ. καὶ τοῦτ´  εἰκότως   ἐγένετο. τὰς μὲν γὰρ τῶν
[3, 48]   τὰς ὁδοὺς αὐτοῖς. ἐξ ὧν  εἰκότως   ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ παραπλήσιον τοῖς
[3, 91]   μὴν ἀλλ´ γ´ Ἀννίβας  εἰκότως   ἐπὶ τούτους κατήντα τοὺς λογισμούς.
[3, 26]   ἀγορανόμων ταμιείῳ, τίς οὐκ ἂν  εἰκότως   θαυμάσειεν Φιλίνου τοῦ συγγραφέως, οὐ
[3, 85]   τῆς μάχης καιρόν. καὶ τοῦτ´  εἰκότως   συνέβη. πολλῶν γὰρ χρόνων ἄπειροι
[3, 46]   τις. ~πήξαντες σχεδίας καὶ πλείους  ἀραρότως,   τούτων δύο πρὸς ἀλλήλας ζεύξαντες
[3, 71]   πρὸς μὲν τοὺς ὑλώδεις τόπους  ὑπόπτως   εἶχον διὰ τὸ τοὺς Κελτοὺς
[3, 11]   τοῦ χρόνου, καὶ τοῦ βασιλέως  ὑπόπτως   ἔχοντος ἀεὶ καὶ μᾶλλον πρὸς
[3, 105]   κενοδοξίας στρατηγικὴ πρόνοια καὶ λογισμὸς  ἑστὼς   καὶ νουνεχής. οὐ μὴν ἀλλ´
[3, 81]   δι´ ὧν εὐχείρωτος ἔσθ´  προεστὼς   τῶν πολεμίων, τάχιστ´ ἂν τῶν
[3, 73]   νεαλεῖς ἀεὶ πρὸς τὸ δέον  εὐχρήστως   καὶ προθύμως εἶχον. διόπερ ἅμα
[3, 98]   ἄνδρα καὶ πρᾷον τῇ φύσει,  πιστῶς   δὲ τὰ πρὸς αὐτὸν διακείμενον,
[3, 33]   προκαταγινώσκειν, εἰ πεποιήκαμεν παραπλήσιον τοῖς  ἀξιοπίστως   ψευδομένοις τῶν συγγραφέων. ἡμεῖς γὰρ
[3, 79]   γὰρ τὸ μέλλον εἰς τέλος  ἀφροντίστως   εἶχε περὶ παντὸς τοῦ σκευοφόρου,
[3, 24]   ὅσα καὶ τῷ πολίτῃ ἔξεστιν.  ὡσαύτως   δὲ καὶ Καρχηδόνιος ποιείτω
[3, 24]   εἰρήνη καὶ φιλία ἐστὶ (Καρχηδονίοις.  ὡσαύτως   δὲ μηδ´ ὁ) Καρχηδόνιος ποιείτω.
[3, 24]   καταχθέντος ἐπιλάβηται Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω.  ὡσαύτως   δὲ μηδ´ οἱ Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν.
[3, 63]   πάσης ἀτυχίας μετασχεῖν. οὐδένα γὰρ  οὕτως   ἀλόγιστον οὐδὲ νωθρὸν αὐτῶν ὑπάρχειν,
[3, 96]   περὶ τὸν αἰγιαλὸν οὐχ  οὕτως   αὐτοὺς ὤνησε, θάρσος παριστάνουσα πρὸς
[3, 54]   τοῦτο τὴν τῆς Ἰταλίας ἐνάργειαν·  οὕτως   γὰρ ὑποπεπτώκει τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν
[3, 74]   ὄμβρων καὶ τῆς ἐπιγινομένης χιόνος  οὕτως   διετίθεντο δεινῶς ὥστε τὰ μὲν
[3, 109]   διαφορὰν καὶ τὰ συνεξακολουθοῦντα τούτοις,  οὕτως   ἑαυτοὺς παραστήσεσθε πρὸς τὴν μάχην
[3, 107]   χρῶνται κίνδυνον. τότε (γε) μὴν  οὕτως   ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ κατάφοβοι τὸ
[3, 115]   τὸν εἴκοντα τόπον τῶν πολεμίων  οὕτως   ἐπὶ πολὺ προέπεσον ὥστ´ ἐξ
[3, 31]   τὸν ἀνθρώπινον βίον. διόπερ οὐχ  οὕτως   ἐστὶ φροντιστέον τῆς αὐτῶν τῶν
[3, 58]   τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης, οὐδ´  οὕτως   ἤνυεν τὸ προκείμενον. δυσχερὲς μὲν
[3, 38]   τὸ κατὰ τὴν ἔνδειξιν ὑποδεικνύμενον,  οὕτως   καὶ τῇ διανοίᾳ χρὴ συνδιανεύειν
[3, 41]   ἑκατὸν ἑξήκοντα σκάφεσι πεντηρικοῖς. (οἷς)  οὕτως   καταπληκτικῶς ἐπεβάλετο πολεμεῖν καὶ τοιαύτας
[3, 35]   καλουμένου ποταμοῦ διάβασιν, ἔχων οὐχ  οὕτως   πολλὴν δύναμιν ὡς χρησίμην καὶ
[3, 28]   παρὰ τοὺς ὅρκους εὑρίσκομεν γεγενημένην,  οὕτως   ὑπὲρ τοῦ δευτέρου πολέμου, καθ´
[3, 51]   μέρη προσπεσόντων τῶν βαρβάρων, οὐχ  οὕτως   ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν ὡς ὑπὸ
[3, 1]   ἐπιμνησθῆναι καὶ προεκθέσθαι. μάλιστα γὰρ  οὕτως   ὑπολαμβάνομεν τοῖς φιλομαθοῦσι παρασκευάσειν ἱκανὴν
[3, 81]   ἔξοπλον μέρος φαίνεται τῶν ἀνταγωνιστῶν,  οὕτως   χρὴ καὶ τοὺς ὑπὲρ τῶν
[3, 63]   ἐμακάριζον τοὺς δὲ ζῶντας ἠλέουν,  οὕτως   ᾤετο δεῖν καὶ περὶ τῶν
[3, 25]   ἱερῶν, τάφων, ἐγὼ μόνος ἐκπέσοιμι  οὕτως   ὡς ὅδε λίθος νῦν. καὶ
[3, 53]   ὁλοσχερῆ διατροπὴν καὶ κίνδυνον ἦγον,  οὕτως   ὥστ´ ἀναγκασθῆναι τὸν Ἀννίβαν μετὰ
[3, 46]   δεδεμένας, πρὸς δὲ τὰς ἄλλας  οὕτως   ὥστ´ εὐδιακόπους αὐτῶν εἶναι τοὺς
[3, 40]   ἥψαντο χωρίων, ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν  οὕτως   ὥστε μόλις εὐσχήμονα ποιήσασθαι τὴν
[3, 100]   χώρᾳ, πρὸς δὲ τὴν συναγωγὴν  εὐφυῶς   ἔχειν τὸ Γερούνιον, κρίνας ἐκεῖ
[3, 97]   Ἀφροδίτης ἱερὸν κατεστρατοπέδευσαν, λαβόντες τόπον  εὐφυῶς   κείμενον πρός τε τὴν ἀπὸ
[3, 107]   διὰ τὸ κατὰ τὴν πέριξ  εὐφυῶς   κεῖσθαι χώραν. πέμποντες οὖν εἰς
[3, 34]   τῶν Κελτῶν πρὸς αὐτὸν ἀποστελλομένους·  σαφῶς   γὰρ ἐξητάκει καὶ τὴν ἀρετὴν
[3, 104]   ἑκατέρους βλάπτειν, ἐπεβάλετο καταλαβεῖν ταύτην.  σαφῶς   δὲ γινώσκων ἐκ τοῦ προγεγονότος
[3, 75]   τὸν Πάδον ποταμόν, καὶ λίαν  σαφῶς   ἔγνωσαν τὰ γεγονότα περὶ τὸν
[3, 21]   οἷς καθήκει καὶ διαφέρει τὸ  σαφῶς   εἰδέναι τὴν ἐν τούτοις ἀκρίβειαν,
[3, 15]   πρέσβεις, ὅτι μὲν εἴη πολεμητέον  σαφῶς   εἰδότες, ἀπέπλευσαν εἰς Καρχηδόνα, τὰ
[3, 48]   ὄχλων ἀλλοτριότητα πρὸς Ῥωμαίους ἐξητάκει  σαφῶς,   εἴς τε τὰς μεταξὺ δυσχωρίας
[3, 32]   ἐξ ὧν ἐκεῖνοι γράφουσιν ὑπολαμβάνει  σαφῶς   ἐπεγνωκέναι καὶ τὴν τοῦ πολέμου
[3, 11]   Ῥωμαίοις εὐνοήσειν. ταῦτ´ οὖν εἰδότα  σαφῶς   ἠξίου τὸν Ἀντίοχον, ἕως μὲν
[3, 32]   κατὰ μίτον ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθῆσαι  σαφῶς   ταῖς μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[3, 40]   Λυτάτιος τὴν ὕπατον ἀρχὴν  εἰληφώς,   οἱ δὲ δύο τὴν ἑξαπέλεκυν.
[3, 83]   ταῦτα προκατασκευασάμενος τῆς νυκτὸς καὶ  περιειληφὼς   τὸν αὐλῶνα ταῖς ἐνέδραις τὴν
[3, 101]   σίτου τὸ πλῆθος. ~Μάρκος δὲ  παρειληφὼς   τὰς δυνάμεις παρὰ Φαβίου τὸ
[3, 106]   Ῥωμαίων· καὶ γὰρ ἀνδρωδῶς καὶ  νουνεχῶς   ἐδόκουν ἕκαστα χειρίζειν. ~Τὸν μὲν
[3, 14]   ἡττήθησαν. νῦν δὲ πραγματικῶς καὶ  νουνεχῶς   ἐξ ὑποστροφῆς ἀναχωρήσαντος Ἀννίβου καὶ
[3, 92]   κατὰ τὸ παρὸν εὐωχίαν ἀλλὰ  συνεχῶς   δαψίλειαν ἔχῃ τῶν ἐπιτηδείων τὸ
[3, 79]   ἡμέρας τέτταρας καὶ τρεῖς νύκτας  συνεχῶς   δι´ ὕδατος ποιούμενοι τὴν πορείαν·
[3, 89]   μὲν ἐκ τῆς πρώτης ἡλικίας  συνεχῶς   ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἡγεμόνι δὲ
[3, 15]   καὶ παραινέσεις. ~Οἱ δὲ Ζακανθαῖοι  συνεχῶς   ἔπεμπον εἰς τὴν Ῥώμην, ἅμα
[3, 55]   ψιλὰ πάντ´ ἔστι διὰ τὸ  συνεχῶς   ἐπιμένειν τὴν χιόνα καὶ θέρους
[3, 107]   πέμποντες οὖν εἰς τὴν Ῥώμην  συνεχῶς   ἐπυνθάνοντο τί δεῖ ποιεῖν, ὡς
[3, 68]   ὡς ἂν ἐκ Λιλυβαίου τετταράκοντα  συνεχῶς   ἡμέρας πεπεζοπορηκότων εἰς Ἀρίμινον, τὰς
[3, 70]   τρόπος ἐστὶν οὗτος σωτηρίας, τὸ  συνεχῶς   καινοποιεῖν ἀεὶ τὰς τῶν συμμάχων
[3, 105]   ἐνεδρευόντων ὑποβολή. τοῦ δ´ Ἀννίβου  συνεχῶς   μὲν ἐπαποστέλλοντος τοῖς ἐν τῷ
[3, 78]   ἡλικιῶν ἐπιπρεπείαις, καὶ ταύταις ἐχρῆτο  συνεχῶς   μετατιθέμενος· ὁμοίως δὲ καὶ τὰς
[3, 90]   δὲ Ῥωμαῖοι κατόπιν μὲν εἵποντο  συνεχῶς,   μιᾶς καὶ δυεῖν ἡμερῶν ὁδὸν
[3, 8]   τῶν προειρημένων ὡς ἑπτακαίδεκ´ ἔτη  συνεχῶς   πολεμήσαντες κατὰ τὴν Ἀννίβου προαίρεσιν
[3, 13]   ἧκε παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν.  μεγαλοψύχως   δὲ χρησάμενος τοῖς ὑποταττομένοις καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 30/03/2006