Livre, Chap. |
[3, 6] |
προειρημένον
ἐκ
τῶν
ἐπιφερομένων.
τίνες
|
γὰρ |
ἀληθῶς
ἦσαν
αἰτίαι,
καὶ
πόθεν |
[3, 55] |
ὑπὸ
τοῦ
λιμοῦ
διατεθεῖσθαι·
τῶν
|
γὰρ |
Ἄλπεων
τὰ
μὲν
ἄκρα
καὶ |
[3, 115] |
καὶ
τὸν
κινδυνεύοντα
τόπον·
οὐ
|
γὰρ |
ἅμα
συνέβαινε
τὰ
κέρατα
καὶ |
[3, 64] |
εἰς
τὴν
αὑτοῦ
παρουσίαν·
οὐδέποτε
|
γὰρ |
ἂν
ἀπολιπὼν
τὸν
στόλον
καὶ
|
[3, 31] |
τὴν
τῶν
παρεληλυθότων
ἐπίγνωσιν.
πῶς
|
γὰρ |
ἂν
εἴτ´
αὐτὸς
ἀδικούμενός
τις |
[3, 29] |
τὴν
ἐκδοχὴν
οἱ
Καρχηδόνιοι·
προσέκειτο
|
γὰρ |
ἂν
ἤτοι
τὸ
μὴ
προσλαμβάνειν |
[3, 6] |
οὔτ´
ἀληθές
ἐστιν
οὐδέτερον.
τίς
|
γὰρ
|
ἂν
νομίσειε
ταύτας
αἰτίας
ὑπάρχειν, |
[3, 48] |
προειρημένων
ἁμαρτημάτων
ἐμπίπτουσι.
~πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
ἂν
τίς
φανείη
στρατηγὸς
ἀλογιστότερος |
[3, 53] |
χρείαν
τὰ
θηρία·
καθ´
ὃν
|
γὰρ |
ἂν
τόπον
ὑπάρχοι
τῆς
πορείας |
[3, 55] |
ἔτι
δυσχερέστερον
ὑπῆρχεν.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ἄνδρες
οὐ
δυνάμενοι
τὴν
κάτω |
[3, 106] |
οἱ
προεστῶτες
τῶν
Ῥωμαίων·
καὶ
|
γὰρ |
ἀνδρωδῶς
καὶ
νουνεχῶς
ἐδόκουν
ἕκαστα |
[3, 102] |
κατελάβετο
τὴν
ἐκείνων
παρεμβολήν.
ὁ
|
γὰρ |
Ἀννίβας
διαγωνιάσας
τοὺς
Ῥωμαίους
μὴ |
[3, 102] |
εἰς
ἀπορίαν
ἐνεπεπτώκει
μεγάλην·
οὔτε
|
γὰρ |
ἀντεξάγειν
τοῖς
παρατεταγμένοις
ἀξιόχρεως
ἦν |
[3, 111] |
μοι
δοκεῖ
καθήκειν.
ὅτε
μὲν
|
γὰρ |
ἀπείρως
διέκεισθε
τῆς
πρὸς
Ῥωμαίους |
[3, 61] |
καὶ
τὸν
Πόπλιον·
τὰς
μὲν
|
γὰρ |
ἀρχὰς
οὐδ´
ἐπιβάλλεσθαι
τῇ
διὰ |
[3, 109] |
ἐκβήσεσθαι
τοῦ
νῦν
ἀγῶνος.
καὶ
|
γὰρ |
ἄτοπον,
μᾶλλον
δ´
ὡς
εἰπεῖν |
[3, 98] |
τῶν
Ῥωμαίων
τὴν
φιλοτιμίαν·
τοῦτο
|
γὰρ |
αὐτὸ
καὶ
μάλιστα
σπουδάζειν
ἐκείνους
|
[3, 97] |
τὴν
ἐκ
θαλάττης
χορηγίαν·
ὁμοῦ
|
γὰρ |
αὐτοῖς
συνέβαινε
καὶ
τὸν
στόλον |
[3, 63] |
παρόντων
βουλεύωνται
πραγμάτων.
εἰς
παραπλήσιον
|
γὰρ |
αὐτοὺς
ἀγῶνα
καὶ
καιρὸν
τὴν |
[3, 16] |
διεψεύσθησαν
δὲ
τοῖς
λογισμοῖς·
κατετάχησε
|
γὰρ |
αὐτοὺς
Ἀννίβας,
ἐξελὼν
τὴν
Ζακανθαίων |
[3, 15] |
οὖν
διεμαρτύροντο
Ζακανθαίων
ἀπέχεσθαι—
κεῖσθαι
|
γὰρ |
αὐτοὺς
ἐν
τῇ
σφετέρᾳ
πίστει— |
[3, 14] |
κατὰ
λόγον
αὐτῷ
χωρῆσαι.
τῶν
|
γὰρ
|
βαρβάρων
ἐπιβαλομένων
κατὰ
πλείους
τόπους |
[3, 13] |
δὲ
τὰς
μελλούσας
λέγεσθαι.
~Καρχηδόνιοι
|
γὰρ |
βαρέως
μὲν
ἔφερον
καὶ
τὴν |
[3, 111] |
ἔργων
ἐστὶν
ἡ
χρεία·
θεῶν
|
γὰρ |
βουλομένων
ὅσον
οὔπω
βεβαιώσειν
ὑμῖν |
[3, 64] |
τοῦ
παρεστῶτος
καιροῦ
τοιάδε.
ἔφη
|
γὰρ |
δεῖν
καὶ
μηδεμίαν
μὲν
εἰληφότας |
[3, 62] |
παρασκευαζόμενος
πρὸς
τὸ
μέλλον·
καὶ
|
γὰρ |
δεσμοὺς
εἶχον
βαρεῖς
καὶ
τῷ |
[3, 112] |
δυσχερῶς
ἔφερε
τὰς
ὑπερθέσεις.
βαρύτατος
|
γὰρ |
δὴ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ὁ
τοῦ |
[3, 57] |
ἁρμοζόντων
τῇ
πραγματείᾳ
διελθεῖν.
ἴσως
|
γὰρ |
δή
τινες
ἐπιζητήσουσι
πῶς
πεποιημένοι |
[3, 4] |
πλεῖστον
κείσεται
τῷ
μέρει.
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
τοῦτ´
εἶναι
τέλος
ὑποληπτέον |
[3, 29] |
ἂν
εἰκὸς
εἶναι
δόξειεν.
οὐ
|
γὰρ |
δήπου
τοιαύτας
ἔμελλον
ποιήσεσθαι
συνθήκας |
[3, 118] |
ὑπ´
ἀμφοτέρων
προσδοκωμένοις.
Καρχηδόνιοι
μὲν
|
γὰρ
|
διὰ
τῆς
πράξεως
ταύτης
παραχρῆμα |
[3, 84] |
τῆς
τοῦ
προεστῶτος
ἀκρισίας.
ἔτι
|
γὰρ |
διαβουλευόμενοι
τί
δεῖ
πράττειν
ἀπώλλυντο |
[3, 60] |
καὶ
συνέχειαν
τῶν
πόνων.
οὔτε
|
(γὰρ) |
διακομίζειν
εἰς
τοσαύτας
μυριάδας
διὰ |
[3, 36] |
ἀδιανοήτοις
καὶ
κρουσματικαῖς
λέξεσι.
τῆς
|
γὰρ |
διανοίας
ἐπ´
οὐδὲν
ἀπερειδομένης
οὐδὲ |
[3, 98] |
συλλογισμὸν
Ἰβηρικὸν
καὶ
βαρβαρικόν.
πεισθεὶς
|
γὰρ |
διότι
δύναται
μέγας
γενέσθαι
παρὰ |
[3, 7] |
τὴν
Αἰτωλῶν
ὀργὴν
θετέον.
ἐκεῖνοι
|
γὰρ |
δόξαντες
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ὠλιγωρῆσθαι
κατὰ |
[3, 31] |
τῶν
ἐπιγινομένων
τοῖς
ἔργοις.
ἱστορίας
|
γὰρ |
ἐὰν
ἀφέλῃ
τις
τὸ
διὰ |
[3, 19] |
τὸν
ὅλον
βίον
προαιρέσει.
καταλαβέσθαι
|
γὰρ |
ἐγχειρήσας
μετὰ
τῆς
Φιλίππου
γνώμης |
[3, 95] |
σφίσι
παρείχοντο
τὴν
χρείαν.
εὐγενῶς
|
γάρ, |
εἰ
καί
τινες
ἕτεροι,
κεκοινωνήκασι |
[3, 81] |
ἐλογίζετο
ταῦτα
καὶ
πραγματικῶς·
~οὐ
|
γὰρ |
εἰκὸς
ἄλλως
εἰπεῖν,
ὡς
εἴ |
[3, 15] |
οὓς
οὐ
περιόψεσθαι
παρεσπονδημένους·
πάτριον
|
γὰρ
|
εἶναι
Καρχηδονίοις
τὸ
μηδένα
τῶν |
[3, 70] |
διὰ
κενῆς
τὸν
χρόνον.
τῷ
|
γὰρ |
εἰς
ἀλλοτρίαν
καθέντι
χώραν
στρατόπεδα |
[3, 98] |
γενόμενος
χειριστὴς
τοῦ
πράγματος.
ἀποκαθιστάνων
|
γὰρ |
εἰς
τὰς
πόλεις
τοὺς
παῖδας |
[3, 84] |
μᾶλλον
ταλαιπώρως
διεφθείροντο.
συνωθούμενοι
{μὲν}
|
γὰρ |
εἰς
τὴν
λίμνην
οἱ
μὲν |
[3, 75] |
καὶ
πανταχόθεν
ἐνεργῶς
ἡτοίμαζον.
τότε
|
γάρ |
εἰσι
φοβερώτατοι
Ῥωμαῖοι
καὶ
κοινῇ |
[3, 98] |
τῶν
τὰ
τέκνα
κομιζομένων·
παραδόξως
|
γὰρ |
ἑκάστους
ἐγκρατεῖς
γινομένους
τῶν
ἀναγκαιοτάτων |
[3, 57] |
τοῖς
λίχνοις
τῶν
δειπνητῶν.
καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖνοι
πάντων
ἀπογευόμενοι
τῶν
παρακειμένων |
[3, 48] |
τὸ
παραπλήσιον
τοῖς
τραγῳδιογράφοις.
καὶ
|
γὰρ |
ἐκείνοις
πᾶσιν
αἱ
καταστροφαὶ
τῶν |
[3, 7] |
πραγμάτων
τὰς
ἀφορμὰς
εἴληφεν;
οὔτε
|
γὰρ |
ἐκεῖνον
εἰκὸς
οὐδέποτε
δεόντως
συστήσασθαι |
[3, 51] |
πρὸς
τὸ
μέλλον.
παραυτίκα
μὲν
|
γὰρ |
ἐκομίσατο
πλῆθος
ἵππων
καὶ
ὑποζυγίων |
[3, 112] |
δεήσεις
ἐπεῖχον
τὴν
πόλιν.
δεινοὶ
|
γὰρ |
ἐν
ταῖς
περιστάσεσι
Ῥωμαῖοι
καὶ |
[3, 86] |
ἀπεκταγκὼς
κατὰ
τὴν
δίοδον·
καθάπερ
|
γὰρ
|
ἐν
ταῖς
τῶν
πόλεων
καταλήψεσι, |
[3, 26] |
παράπαν
ἐγγράφου
τοιούτου
μηδενός.
ταῦτα
|
γὰρ |
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
λέγει
βύβλῳ |
[3, 50] |
αὐτὸν
περιπεσεῖν
κινδύνοις.
ἕως
μὲν
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
ἐπιπέδοις
ἦσαν,
ἀπείχοντο |
[3, 39] |
τῆς
προκειμένης
ἡμῖν
διηγήσεως.
Καρχηδόνιοι
|
γὰρ |
ἐν
τούτοις
τοῖς
καιροῖς
τῆς |
[3, 1] |
ὑπὲρ
τῆς
αὑτῶν
πραγματείας.
ὄντος
|
γὰρ
|
ἑνὸς
ἔργου
καὶ
θεάματος
ἑνὸς |
[3, 117] |
αὐτῶν
τῶν
πραγμάτων.
τῶν
μὲν
|
γὰρ
|
ἑξακισχιλίων
ἱππέων
ἑβδομήκοντα
μὲν
εἰς |
[3, 34] |
Κελτῶν
πρὸς
αὐτὸν
ἀποστελλομένους·
σαφῶς
|
γὰρ |
ἐξητάκει
καὶ
τὴν
ἀρετὴν
τῆς |
[3, 79] |
τῷ
πεσεῖν
τοῖς
ἀνθρώποις·
καθεζόμενοι
|
γὰρ |
ἐπ´
αὐτῶν
καὶ
τῶν
σκευῶν |
[3, 63] |
περὶ
τῶν
ἀλλοτρίων
συμπτωμάτων.
καθάπερ
|
γὰρ |
ἐπ´
ἐκείνων
τὸν
μὲν
νικήσαντα |
[3, 21] |
Ῥωμαίων
εἰς
τοῦτο
παραδείγματι.
τὰς
|
γὰρ
|
ἐπὶ
Λυτατίου
γενομένας
συνθήκας
ἐν |
[3, 58] |
ἤνυεν
τὸ
προκείμενον.
δυσχερὲς
μὲν
|
γὰρ |
ἐπὶ
πλέον
τινῶν
αὐτόπτην
γενέσθαι
|
[3, 38] |
τεκμαιρομένους
ἐκ
τοῦ
περιέχοντος.
καθάπερ
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῆς
ὁράσεως
εἰθίσμεθα
συνεπιστρέφειν |
[3, 81] |
ἡγεμόνος,
ἀγνοεῖ
καὶ
τετύφωται.
καθάπερ
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῶν
κατ´
ἄνδρα
καὶ
|
[3, 66] |
τῇ
πρόσθεν
παρόδῳ·
κατὰ
ῥοῦν
|
γὰρ |
ἐποιεῖτο
τὴν
πορείαν,
σπεύδων
συνάψαι |
[3, 53] |
συνέβη
γενέσθαι
τὸ
πάθος·
οὗτοι
|
γὰρ |
ἔστεξαν
τὴν
ἐπιφορὰν
τῶν
βαρβάρων. |
[3, 111] |
μάχεσθαι
τοὺς
πολεμίους
συνηναγκάσαμεν·
οὐ
|
γὰρ |
ἔτι
δύνανται
τοῦτο
διαφυγεῖν·
καὶ
|
[3, 109] |
στρατοπέδοις,
ἀλλὰ
τοῖς
ὅλοις.
τί
|
γὰρ |
ἔτι
προσθεῖσα
τοῖς
ὑποκειμένοις,
ἐὰν |
[3, 8] |
παρὰ
τὴν
Καρχηδονίων
γνώμην.
οὐδένα
|
γὰρ |
εὐδοκεῖν
τῶν
ἀξιολόγων
ἀνδρῶν
ἐν |
[3, 118] |
πάσης
ἦσαν
ἐγκρατεῖς·
Ταραντῖνοί
τε
|
γὰρ |
εὐθέως
ἐνεχείριζον
αὑτούς,
Ἀργυριππανοὶ
δὲ |
[3, 33] |
ἀξιοπίστως
ψευδομένοις
τῶν
συγγραφέων.
ἡμεῖς
|
γὰρ |
εὑρόντες
ἐπὶ
Λακινίῳ
τὴν
γραφὴν |
[3, 96] |
πρὸς
τὸ
κλίνειν
ὥρμησαν.
ἡ
|
γὰρ |
ἐφεδρεία
τῶν
πεζῶν
ἡ
περὶ |
[3, 12] |
φανερὸν
ἐγένετο
τῶν
πραγμάτων.
τοιούτους
|
γὰρ
|
ἐχθροὺς
παρεσκεύασε
Ῥωμαίοις
Ἀσδρούβαν
τε |
[3, 106] |
ὑπὲρ
αὐτῶν
παρήσομεν.
ὁλοσχερὲς
μὲν
|
γὰρ |
ἢ
μνήμης
ἄξιον
ἁπλῶς
οὐδὲν |
[3, 63] |
τοῖς
νῦν
ἆθλα
προτεθεικέναι.
δεῖν
|
γὰρ |
ἢ
νικᾶν
ἢ
θνήσκειν
ἢ |
[3, 22] |
ἀκριβέστατα
διερμηνεύσαντες
ἡμεῖς
ὑπογεγράφαμεν.
τηλικαύτη
|
γὰρ |
ἡ
διαφορὰ
γέγονε
τῆς
διαλέκτου |
[3, 97] |
τὰ
κατὰ
τὴν
Ἰβηρίαν.
πάνυ
|
γὰρ |
ἠγωνίων
μὴ
κρατήσαντες
Καρχηδόνιοι
τῶν |
[3, 76] |
πορείαν
εἰς
τὴν
μεσόγαιον·
πολὺ
|
γὰρ |
ἤδη
καὶ
τὸ
συμμαχικὸν
ἡθροίκει
|
[3, 44] |
βασιλίσκους
τοὺς
περὶ
Μάγιλον—
οὗτοι
|
γὰρ |
ἧκον
πρὸς
αὐτὸν
ἐκ
τῶν |
[3, 109] |
τἀναντία
τοῖς
προειρημένοις
ὑπάρχει.
~πρῶτον
|
γὰρ |
ἡμεῖς
ἀμφότεροι
πάρεσμεν,
οὐ
μόνον
|
[3, 111] |
τοῖς
θεοῖς
ἔχετε
χάριν·
ἐκεῖνοι
|
γὰρ |
ἡμῖν
συγκατασκευάζοντες
τὴν
νίκην
εἰς
|
[3, 15] |
ὁρμὰς
ὀλιγωροῦντες
τοῦ
καθήκοντος.
πόσῳ
|
γὰρ |
ἦν
ἄμεινον
οἴεσθαι
δεῖν
Ῥωμαίους |
[3, 65] |
ἐποίουν
ἰσόρροπον
τὸν
κίνδυνον·
ὁμοῦ
|
γὰρ |
ἦν
ἱππομαχία
καὶ
πεζομαχία
διὰ |
[3, 115] |
μάχην
ἀληθινὴν
καὶ
βαρβαρικήν·
οὐ
|
γὰρ |
ἦν
κατὰ
νόμους
ἐξ
ἀναστροφῆς
|
[3, 70] |
φθάσαι
παραλαβόντας
τὴν
ἀρχήν·
οὗτος
|
γὰρ |
ἦν
ὁ
χρόνος.
διόπερ
οὐ |
[3, 58] |
τῆς
ἐπιβολῆς
ἀδύνατον.
πολλοὶ
μὲν
|
γὰρ |
ἦσαν
οἱ
κατὰ
θάλατταν
τότε
|
[3, 91] |
εἶναι
τὰ
πεδία·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
θαλάττῃ
τὸ
δὲ
πλεῖον
ὄρεσι
|
[3, 82] |
οὐ
διεσφάλη
τῆς
ἐπιβολῆς.
~Ὡς
|
γὰρ |
θᾶττον
ποιησάμενος
ἀναζυγὴν
ἀπὸ
τῶν
|
[3, 62] |
Καρχηδονίων
ἡ
διάληψις·
ἐκ
παραθέσεως
|
γὰρ
|
θεωρουμένης
τῆς
τῶν
ἀγομένων
καὶ |
[3, 20] |
ἂν
δέοι
πλέον
λέγειν·
οὐ
|
γὰρ
|
ἱστορίας,
ἀλλὰ
κουρεακῆς
καὶ
πανδήμου |
[3, 11] |
κατήντησε,
δυσχρηστούμενος
τοῖς
λόγοις.
ἔφη
|
γάρ, |
καθ´
ὃν
καιρὸν
ὁ
πατὴρ |
[3, 107] |
πεντακισχιλίους
χωρὶς
τῶν
συμμάχων.
Ῥωμαῖοι
|
γάρ, |
καθά
που
καὶ
πρότερον
εἰρήκαμεν, |
[3, 108] |
τῶν
νεωστὶ
γεγονότων
συμπτωμάτων·
ὧδε
|
γὰρ |
καὶ
τῇδέ
που
συνέβαινε
διατετράφθαι |
[3, 39] |
περὶ
ὀκτακισχιλίους
σταδίους.
ἐπὶ
μὲν
|
γὰρ |
Καινὴν
πόλιν
ἀπὸ
στηλῶν
εἶναι |
[3, 11] |
τὸ
λέγεσθαι
μέλλον.
~καθ´
οὓς
|
γὰρ |
καιροὺς
καταπολεμηθεὶς
Ἀννίβας
ὑπὸ
Ῥωμαίων |
[3, 103] |
γενέσθαι
τὸ
μηδέποτε
γεγονός·
αὐτοκράτορα
|
γὰρ |
κἀκεῖνον
κατέστησαν,
πεπεισμένοι
ταχέως
αὐτὸν |
[3, 5] |
ἐπὶ
τέλος
ἀγαγεῖν.
πέπεισμαι
μὲν
|
γάρ, |
κἄν
τι
συμβῇ
περὶ
ἡμᾶς |
[3, 16] |
τῆς
οἰκείας
ὁ
πόλεμος.
συνέβαινε
|
γὰρ |
κατ´
ἐκείνους
τοὺς
καιροὺς
Δημήτριον |
[3, 51] |
δὲ
καὶ
τῶν
ἰδίων·
ὁ
|
γὰρ |
κατὰ
τὴν
πορείαν
θόρυβος
ἐξ |
[3, 97] |
πρὸς
τοὺς
περιεστῶτας
καιρούς.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
καταπληξάμενοι
τοὺς
περὶ
τὴν
διάβασιν |
[3, 8] |
τοῦ
κατ´
Ἀννίβαν
πολέμου.
ἐκεῖνον
|
γὰρ |
μεγάλην
ἀνειληφότα
τὴν
δυναστείαν
ἐν |
[3, 81] |
ἐστι
καὶ
μέγιστον
συμπτωμάτων.
οὐ
|
γὰρ |
μόνον
ἀπράκτους
ποιεῖ
τοὺς
ὑποταττομένους, |
[3, 107] |
τὰς
τῶν
Ῥωμαίων
δυνάμεις·
οὐ
|
γὰρ |
μόνον
διὰ
τὰς
χορηγίας
ἐδυσχρηστοῦντ´ |
[3, 49] |
ἔτυχε
παρὰ
τοῦ
κρατήσαντος·
οὐ
|
γὰρ |
μόνον
σίτῳ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[3, 60] |
ἀρχὰς
ἀνελάμβανε
τὰς
δυνάμεις.
οὐ
|
γὰρ |
μόνον
ὑπὸ
τῶν
ἀναβάσεων
καὶ |
[3, 81] |
ἂν
τῶν
ὅλων
κατακρατοίη.
καθάπερ
|
γὰρ |
νεὼς
ἐὰν
ἀφέλῃ
τις
τὸν |
[3, 39] |
διάβασιν
περὶ
χιλίους
ἑξακοσίους·
{ταῦτα
|
γὰρ |
νῦν
βεβημάτισται
καὶ
σεσημείωται
κατὰ |
[3, 49] |
αὐτοῦ
τοῦ
συμπτώματος.
ᾗ
μὲν
|
γὰρ |
ὁ
Ῥοδανός,
ᾗ
δ´
Ἰσάρας |
[3, 50] |
οὐκ
ἐλάττω
δ´
ἑαυτούς.
γνοὺς
|
γὰρ |
ὁ
στρατηγὸς
τῶν
Καρχηδονίων
ὅτι |
[3, 51] |
οἱ
τραυματιζόμενοι
τῶν
ἵππων·
τούτων
|
γὰρ |
οἱ
μὲν
ἀντίοι
συμπίπτοντες
τοῖς |
[3, 84] |
οὐδὲ
συννοῆσαι
τὸ
γινόμενον.
ἅμα
|
γὰρ |
οἱ
μὲν
κατὰ
πρόσωπον,
οἱ |
[3, 20] |
πάντων
ἀτοπώτατον
πρᾶγμα
ποιοῦντες.
πῶς
|
γὰρ |
οἷόν
τ´
ἦν
Ῥωμαίους
τοὺς |
[3, 48] |
ἀπιθάνους
καὶ
ψευδεῖς
ὑποστήσωνται.
πῶς
|
γὰρ |
οἷόν
τε
παραλόγοις
ἀρχαῖς
εὔλογον |
[3, 74] |
περιχαρεῖς
ἦσαν,
ὡς
κατωρθωκότες·
συνέβαινε
|
γὰρ |
ὀλίγους
μὲν
τῶν
Ἰβήρων
καὶ |
[3, 67] |
πρὸς
τὴν
αὑτοῦ
συμμαχίαν.
ᾔδει
|
γὰρ |
ὅτι
πάντες
κατ´
ἀνάγκην
αὐτῷ
|
[3, 48] |
τὸ
ψεῦδος
αὐτῶν.
οὐχ
ἱστορήσαντες
|
γὰρ |
ὅτι
συμβαίνει
τοὺς
Κελτοὺς
τοὺς |
[3, 26] |
διότι
ταῦτ´
ἠγνόει—
τοῦτο
μὲν
|
γὰρ
|
οὐ
θαυμαστόν,
ἐπεὶ
καθ´
ἡμᾶς |
[3, 45] |
δὲ
λοιποὶ
προτροπάδην
πεφευγότες.
συμπεσόντες
|
γὰρ |
οὐ
μακρὰν
ἀπὸ
τῆς
ἰδίας |
[3, 19] |
καὶ
τῆς
ἁπάσης
εὐδοξίας.
ἐδόκει
|
γὰρ |
οὐ
μόνον
ἐπιδεξίως,
ἔτι
δὲ |
[3, 51] |
ἵππων
καὶ
τῶν
ὑποζυγίων.
οὔσης
|
γὰρ |
οὐ
μόνον
στενῆς
καὶ
τραχείας |
[3, 109] |
παρακλήσεως
δ´
οὐ
προσδεῖ.
τίς
|
γὰρ |
οὐκ
ἂν
βούλοιτο
μάλιστα
μὲν |
[3, 114] |
ἐναντίαν
εἶχε
διάθεσιν·
τῆς
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
ἔλαττον
τὸ
κέντημα
τῆς |
[3, 9] |
πρὸς
τὰ
πράγματα
βλέπωσιν.
ἔνιοι
|
γὰρ |
οὐκ
ἐπὶ
τὰ
λεγόμενα
συνεπιστήσαντες |
[3, 108] |
νικᾶν
τοὺς
ἐχθρούς.
τότε
μὲν
|
γὰρ |
οὔτε
τοὺς
ἡγεμόνας
ἀμφοτέρους
οὐδέποτε |
[3, 116] |
δὲ
παραπλήσιον
Ἀννίβας
ἐποίει·
καὶ
|
γὰρ |
οὗτος
ἐξ
ἀρχῆς
ἐπὶ
τούτοις |
[3, 63] |
καὶ
πάσης
ἀτυχίας
μετασχεῖν.
οὐδένα
|
γὰρ |
οὕτως
ἀλόγιστον
οὐδὲ
νωθρὸν
αὐτῶν |
[3, 1] |
κεφαλαιωδῶς
ἐπιμνησθῆναι
καὶ
προεκθέσθαι.
μάλιστα
|
γὰρ |
οὕτως
ὑπολαμβάνομεν
τοῖς
φιλομαθοῦσι
παρασκευάσειν |
[3, 9] |
κατὰ
φύσιν
Ἀννίβου
γεγονότος.
ἐκεῖνος
|
γὰρ |
οὐχ
ἡττηθεὶς
τῷ
περὶ
Σικελίας |
[3, 7] |
τῆς
τῶν
φιλομαθούντων
ἐπανορθώσεως.
τί
|
γὰρ |
ὄφελος
ἰατροῦ
κάμνουσιν
ἀγνοοῦντος
τὰς |
[3, 85] |
τριάκοντα
τὸν
ἀριθμόν·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
πάντες
εἰς
χιλίους
καὶ
πεντακοσίους |
[3, 58] |
μάλιστα
δ´
ἐκ
τούτων.
σχεδὸν
|
γὰρ |
πάντων,
εἰ
δὲ
μή
γε, |
[3, 9] |
πιστευθῇ
παρά
τισιν—
ἡ
μὲν
|
γὰρ |
{παρὰ}
τούτων
ἀλογία
καὶ
χωρὶς |
[3, 91] |
Ἰταλίας
ἐν
αὑτοῖς.
τὴν
μὲν
|
γὰρ |
παραλίαν
αὐτῶν
Σενοεσανοὶ
καὶ
Κυμαῖοι |
[3, 73] |
Καρχηδονίους
ὑπῆρχε
τἀναντία
τούτων·
ἀκμαῖοι
|
γὰρ
|
παρατεταγμένοι
καὶ
νεαλεῖς
ἀεὶ
πρὸς |
[3, 33] |
παρὰ
τῶν
Ῥωμαίων
πρέσβεις—
τὴν
|
γὰρ
|
παρέκβασιν
ἐντεῦθεν
ἐποιησάμεθα—
διακούσαντες
τὰ
|
[3, 9] |
Ῥωμαίων
καὶ
Καρχηδονίων
πολέμου—
τὴν
|
γὰρ |
παρέκβασιν
ἐντεῦθεν
ἐποιησάμεθα
νομιστέον
πρῶτον |
[3, 81] |
ἐπισφαλέστατα
δὲ
τοῖς
φίλοις.
πρὸς
|
γὰρ |
πᾶσαν
ἐπιβουλήν,
ἐνέδραν,
ἀπάτην
ἕτοιμος |
[3, 91] |
τούτους
κατήντα
τοὺς
λογισμούς.
τὰ
|
γὰρ |
πεδία
τὰ
κατὰ
Καπύην
ἐπιφανέστατα |
[3, 30] |
Ἀννίβαν
πόλεμον
τοὺς
Καρχηδονίους·
καιρῷ
|
γὰρ
|
πεισθέντες
ἠμύνοντο
σὺν
καιρῷ
τοὺς |
[3, 52] |
εἰς
κινδύνους
παρεγένετο
μεγάλους.
οἱ
|
γὰρ |
περὶ
τὴν
δίοδον
οἰκοῦντες
συμφρονήσαντες |
[3, 108] |
τοὺς
ὁλοσχερεῖς
κινδύνους.
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
περὶ
τὸν
Τρεβίαν
ποταμὸν
σφαλέντες, |
[3, 4] |
ποιήσασθαι
πάντας
ὑφ´
ἑαυτούς.
οὔτε
|
γὰρ |
πολεμεῖ
τοῖς
πέλας
οὐδεὶς
νοῦν |
[3, 82] |
τῆς
νίκης
αὐτοῖς
ὑπαρχούσης·
τηλικοῦτον
|
γὰρ |
προενεβεβλήκει
κατελπισμὸν
τοῖς
ὄχλοις
ὥστε |
[3, 95] |
δύο
ναῦς
ταχυπλοούσας
Μασσαλιητικάς·
καὶ
|
γὰρ |
προκαθηγοῦντο
καὶ
προεκινδύνευον
οὗτοι
καὶ |
[3, 1] |
τῆς
ὅλης
ἐπιβολῆς.
πολλὰ
μὲν
|
γὰρ |
προλαμβανούσης
τῆς
ψυχῆς
ἐκ
τῶν |
[3, 29] |
οἱ
Καρχηδόνιοι
λέγειν
ἐθάρρουν·
οὐ
|
γὰρ |
προσέκειτο,
καθάπερ
ἐπὶ
τοῦ
Λυτατίου, |
[3, 10] |
μετὰ
ταῦτα
συστάντος
πολέμου.
Ἀμίλκας
|
γὰρ |
προσλαβὼν
τοῖς
ἰδίοις
θυμοῖς
τὴν |
[3, 97] |
χρείαν
τοῖς
κοινοῖς
πράγμασιν.
οὐδέποτε
|
γὰρ |
πρότερον
θαρρήσαντες
διαβῆναι
τὸν
Ἴβηρα |
[3, 87] |
Καρχηδόνα
περὶ
τῶν
γεγονότων·
τότε
|
γὰρ |
πρῶτον
ἥψατο
θαλάττης,
ἀφ´
οὗ |
[3, 77] |
τῆς
πρὸς
αὑτὸν
φιλίας.
παρεῖναι
|
γὰρ
|
πρῶτον
μὲν
τὴν
ἐλευθερίαν
ἀνακτησόμενος |
[3, 32] |
τῶν
βύβλων
ἀγνοεῖν
νομιστέον.
πόσῳ
|
γὰρ |
ῥᾷόν
ἐστι
καὶ
κτήσασθαι
καὶ
|
[3, 71] |
ἔμελλεν
δ´
εὐχερῶς
λήσειν·
οἱ
|
γὰρ |
Ῥωμαῖοι
πρὸς
μὲν
τοὺς
ὑλώδεις |
[3, 118] |
τῶν
μετὰ
ταῦτα
συμβάντων·
ὁμολογουμένως
|
γὰρ |
Ῥωμαίων
ἡττηθέντων
τότε
καὶ
παραχωρησάντων |
[3, 54] |
κατὰ
τὴν
ἀνάβασιν
φθαρέντων.
οὔσης
|
γὰρ |
στενῆς
καὶ
κατωφεροῦς
τῆς
καταβάσεως, |
[3, 70] |
διάληψιν
περὶ
τῶν
ἐνεστώτων·
τὰ
|
γὰρ |
στρατόπεδα
χειμασκήσαντα
βελτίω
τὰ
παρ´ |
[3, 55] |
πορείαν,
ἀπέστη
τῆς
ἐπιβολῆς.
~τὸ
|
γὰρ |
συμβαῖνον
ἴδιον
ἦν
καὶ
παρηλλαγμένον. |
[3, 52] |
θαλλοὺς
ἔχοντες
καὶ
στεφάνους·
τοῦτο
|
γὰρ |
σχεδὸν
πᾶσι
τοῖς
βαρβάροις
ἐστὶ |
[3, 62] |
τρόπου
ποιεῖσθαι
τὴν
παραίνεσιν.
συναγαγὼν
|
γὰρ |
τὰ
πλήθη
παρήγαγεν
νεανίσκους
τῶν |
[3, 10] |
κατ´
Ἰβηρίαν
πραγμάτων
Καρχηδονίοις.
ταύταις
|
γὰρ |
ταῖς
χερσὶ
πιστεύσαντες
εὐθαρσῶς
ἐνέβησαν |
[3, 2] |
τὴν
ἔφοδον
τῆς
ἐξηγήσεως.
~ὑποδείξαντες
|
γὰρ |
τὰς
αἰτίας,
δι´
ἃς
ὁ |
[3, 47] |
εἰς
πραγματικὴν
ἱστορίαν
παρεισάγουσιν.
ὑποθέμενοι
|
γὰρ
|
τὰς
ἐρυμνότητας
καὶ
τραχύτητας
τῶν |
[3, 101] |
ὑποζυγίοις
καὶ
τοῖς
ἵπποις·
εἶχε
|
γὰρ |
τὰς
πλείστας
ἐλπίδας
τῆς
αὑτοῦ |
[3, 107] |
Κάννης
προσαγορευομένης
πόλεως
ἄκραν.
εἰς
|
γὰρ |
ταύτην
συνέβαινε
τόν
τε
σῖτον |
[3, 72] |
δὲ
συμμάχους
εἰς
δισμυρίους.
τὸ
|
γὰρ |
τέλειον
στρατόπεδον
παρ´
αὐτοῖς
πρὸς |
[3, 78] |
τοιούτῳ
κατὰ
τὴν
παραχειμασίαν.
ἀγωνιῶν
|
γὰρ
|
τὴν
ἀθεσίαν
τῶν
Κελτῶν
καὶ |
[3, 109] |
τῶν
ἐχθρῶν,
οὐκ
ἔχει.
πᾶσαν
|
γὰρ |
τὴν
αὑτῆς
προθυμίαν
καὶ
δύναμιν |
[3, 46] |
τοὺς
δ´
ἐλέφαντας
διασωθῆναι.
διὰ
|
γὰρ |
τὴν
δύναμιν
καὶ
τὸ
μέγεθος |
[3, 55] |
ἴδιον
ἦν
καὶ
παρηλλαγμένον.
ἐπὶ
|
γὰρ |
τὴν
προϋπάρχουσαν
χιόνα
καὶ
διαμεμενηκυῖαν |
[3, 48] |
πραγματικῶς
ἐχρῆτο
ταῖς
ἐπιβολαῖς.
καὶ
|
γὰρ |
τὴν
τῆς
χώρας
ἀρετήν,
εἰς |
[3, 72] |
μεταβολῆς
τολμηρῶς
καὶ
θρασέως·
τὸ
|
γὰρ |
τῆς
Νομαδικῆς
μάχης
ἴδιόν
ἐστι |
[3, 61] |
πεπονθέναι
περὶ
τῶν
προσπιπτόντων.
ἄρτι
|
γὰρ |
τῆς
τελευταίας
φήμης
καταληγούσης
ὑπὲρ |
[3, 11] |
ἀλλ´
ἀπιστεῖν
καὶ
φυλάττεσθαι·
πᾶν
|
γάρ |
τι
πρᾶξαι
κατ´
αὐτῶν
ὃ |
[3, 79] |
παρὸν
εὐπορῶσι
τῶν
ἐπιτηδείων·
πρὸς
|
γὰρ |
τὸ
μέλλον
εἰς
τέλος
ἀφροντίστως |
[3, 31] |
περὶ
ἑκάστους
ὑπομνήσεως;
πρὸς
μὲν
|
γὰρ |
τὸ
παρὸν
ἀεί
πως
ἁρμοζόμενοι
|
[3, 47] |
γράφειν
αὑτοῖς
ἀναγκάζονται.
ἅμα
μὲν
|
γὰρ |
τὸν
Ἀννίβαν
ἀμίμητόν
τινα
παρεισάγοντες
|
[3, 18] |
τοιῷδέ
τινι
γένει
στρατηγήματος.
ποιησάμενος
|
γὰρ |
τὸν
ἐπίπλουν
νυκτὸς
ἐπὶ
τὴν |
[3, 20] |
καὶ
κινδύνων
ἀρχὴν
μεγάλων.
ἢ
|
γὰρ |
τὸν
στρατηγὸν
Ἀννίβαν
καὶ
τοὺς |
[3, 104] |
ἐπιβολήν,
ἐπινοεῖ
τι
τοιοῦτον.
τῶν
|
γὰρ |
τόπων
τῶν
περὶ
τὸν
λόφον |
[3, 53] |
καὶ
τῶν
ἵππων
διεφθάρη.
τῶν
|
γὰρ |
τόπων
ὑπερδεξίων
ὄντων
τοῖς
πολεμίοις, |
[3, 90] |
τὴν
ἀπὸ
Ῥωμαίων
ἀπόστασιν.
ἕως
|
γὰρ |
τότε
δυσὶ
μάχαις
ἤδη
λελειμμένων |
[3, 32] |
συντάξεις
ἀναγινώσκειν
ἢ
κτᾶσθαι;
χωρὶς
|
γὰρ |
τοῦ
πολλαπλασίους
αὐτὰς
ὑπάρχειν
τῶν |
[3, 11] |
ὃ
καὶ
συνέβη
γενέσθαι.
προβαίνοντος
|
γὰρ
|
τοῦ
χρόνου,
καὶ
τοῦ
βασιλέως |
[3, 63] |
σῴζεσθαι
προδήλως
σφίσι
συνεξακολουθήσειν.
πάντας
|
γὰρ |
τοὺς
ἢ
κατὰ
προαίρεσιν
ἢ |
[3, 66] |
φθάσαι
διαβιβάσας
τὰ
στρατόπεδα.
θεωρῶν
|
γὰρ |
τοὺς
μὲν
τόπους
ἐπιπέδους
ὄντας, |
[3, 116] |
καὶ
φρόνιμον
ἔργον
Ἀσδρούβας·
θεωρῶν
|
γὰρ |
τοὺς
Νομάδας
τῷ
τε
πλήθει |
[3, 35] |
δὲ
Βαργουσίων
καὶ
δεσπότην·
μάλιστα
|
γὰρ |
τούτοις
ἠπίστει
διὰ
τὴν
πρὸς |
[3, 71] |
ἐν
τοῖς
πλείστοις
τόποις.
τὸ
|
γὰρ |
τυχὸν
ῥεῖθρον
μετὰ
βραχείας
ὀφρύος, |
[3, 66] |
ἀπὸ
τῶν
σύνεγγυς
τόπων.
ἅμα
|
(γὰρ) |
τῷ
γενέσθαι
τὸ
προτέρημα
πάντες |
[3, 58] |
καὶ
μετάθεσιν
ἤγαγον.
ἐν
μὲν
|
γὰρ |
τῷ
προγεγονότι
χρόνῳ
σπανίους
ἂν |
[3, 89] |
τοῦτ´
εἰκότως
ἐγένετο.
τὰς
μὲν
|
γὰρ |
τῶν
ὑπεναντίων
δυνάμεις
συνέβαινε
γεγυμνάσθαι |
[3, 87] |
καὶ
τῶν
ἵππων.
ὡς
ἂν
|
γὰρ |
ὑπαίθρου
τῆς
παραχειμασίας
γεγενημένης
ἐν |
[3, 87] |
διαφορὰν
τῶν
ὑπάτων·
τῶν
μὲν
|
γὰρ |
ὑπάτων
ἑκατέρῳ
δώδεκα
πελέκεις
ἀκολουθοῦσι, |
[3, 17] |
κράτος
ἑλεῖν
αὐτήν.
πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
ὑπέλαβε
παρελέσθαι
Ῥωμαίων
τὴν
ἐλπίδα
|
[3, 28] |
πλῆθος
τῶν
χρημάτων.
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ὑπὸ
Ῥωμαίων
περὶ
τούτων
λεγόμενον |
[3, 54] |
τὴν
τῆς
Ἰταλίας
ἐνάργειαν·
οὕτως
|
γὰρ
|
ὑποπεπτώκει
τοῖς
προειρημένοις
ὄρεσιν
ὥστε |
[3, 89] |
εἰς
τὴν
ἑαυτοῦ
παρεμβολήν.
ὁ
|
γὰρ |
Φάβιος
διεγνωκὼς
μήτε
παραβάλλεσθαι
μήτε |
[3, 32] |
αὐτοὺς
δύνασθαι
τὸ
παράπαν.
ἀκμὴν
|
γάρ |
φαμεν
ἀναγκαιότατα
μέρη
τῆς
ἱστορίας |
[3, 63] |
ἠξίου
λαμβάνειν
ἐν
νῷ.
τούτῳ
|
γὰρ
|
χρησαμένων
αὐτῶν
τῷ
λογισμῷ
καὶ |
[3, 4] |
ἐξ
ἀρχῆς
πρόθεσιν.
ὅ
τε
|
γὰρ |
χρόνος
ὁ
πεντηκοντακαιτριετὴς
εἰς
ταῦτ´ |
[3, 85] |
καὶ
τοῦτ´
εἰκότως
συνέβη.
πολλῶν
|
γὰρ |
χρόνων
ἄπειροι
καὶ
τοῦ
ῥήματος |
[3, 47] |
τὰ
πάσης
ἱστορίας
ἀλλοτριώτατα·
καὶ
|
γὰρ |
ψευδολογεῖν
καὶ
μαχόμενα
γράφειν
αὑτοῖς |
[3, 4] |
καὶ
τὰς
κοινὰς
πολιτείας.
δῆλον
|
γὰρ |
ὡς
ἐκ
τούτων
φανερὸν
ἔσται |
[3, 8] |
εἰπεῖν
ἔχοι
πρὸς
αὐτά;
δῆλον
|
γὰρ |
ὡς
οὐδέν.
οἵ
γε
τοσοῦτον |
[3, 118] |
ἥξειν
αὐτὸν
τὸν
Ἀννίβαν.
καὶ
|
γὰρ |
ὥσπερ
ἐπιμετρούσης
καὶ
συνεπαγωνιζομένης
τοῖς |
[3, 4] |
νομιστέον
τὴν
ἀρχὴν
αὐτῶν.
τὸ
|
γὰρ |
ὠφέλιμον
τῆς
ἡμετέρας
ἱστορίας
πρός |
[3, 15] |
κατέφευγε
δ´
εἰς
προφάσεις
ἀλόγους·
|
ἅπερ |
εἰώθασι
ποιεῖν
οἱ
διὰ
τὰς |
[3, 31] |
καὶ
ἐπὶ
πολλῶν
εὑρεῖν
ἔστιν.
|
ἅπερ |
ἔχει
μεγίστας
ἐπικουρίας
καὶ
κοινῇ |
[3, 86] |
ἀνθρώπων
ἀπεκταγκὼς
κατὰ
τὴν
δίοδον·
|
καθάπερ |
γὰρ
ἐν
ταῖς
τῶν
πόλεων |
[3, 63] |
ἐποιοῦντο
περὶ
τῶν
ἀλλοτρίων
συμπτωμάτων.
|
καθάπερ |
γὰρ
ἐπ´
ἐκείνων
τὸν
μὲν |
[3, 38] |
λεγόμενον,
τεκμαιρομένους
ἐκ
τοῦ
περιέχοντος.
|
καθάπερ |
γὰρ
ἐπὶ
τῆς
ὁράσεως
εἰθίσμεθα |
[3, 81] |
ἐναντίων
ἡγεμόνος,
ἀγνοεῖ
καὶ
τετύφωται.
|
καθάπερ |
γὰρ
ἐπὶ
τῶν
κατ´
ἄνδρα |
[3, 81] |
τάχιστ´
ἂν
τῶν
ὅλων
κατακρατοίη.
|
καθάπερ |
γὰρ
νεὼς
ἐὰν
ἀφέλῃ
τις |
[3, 38] |
τὸν
κατὰ
μέρος
λόγον
ἀποδώσομεν.
|
~καθάπερ |
δὲ
καὶ
τῆς
Ἀσίας
καὶ |
[3, 10] |
ὑπολαμβάνοντες
αὑτοὺς
νικήσειν
τοῖς
δικαίοις,
|
καθάπερ |
ἐν
ταῖς
πρὸ
ταύτης
βύβλοις |
[3, 20] |
τοῦ
πολέμου
τότε
διαβούλιον
ἦγον,
|
καθάπερ |
ἔνιοι
τῶν
συγγραφέων
φασί,
προσκατατάττοντες |
[3, 27] |
ἄλλα
χίλια
καὶ
διακόσια
τάλαντα,
|
καθάπερ |
ἐπάνω
προείπαμεν.
ἐπὶ
δὲ
τοῖς |
[3, 76] |
στρατηγὸς
ἐπὶ
τῆς
ναυτικῆς
δυνάμεως,
|
καθάπερ |
ἐπάνω
προεῖπον,
ἀναχθεὶς
ἀπὸ
τῶν |
[3, 67] |
ἀρχὰς
ἐκυρίευσαν
τοῦ
πολέμου
παρασπονδήσαντες,
|
καθάπερ |
ἐπάνω
προεῖπον,
ἀποδεξάμενος
Ἀννίβας
τὴν |
[3, 60] |
που
τὴν
ἡμίσειαν
τῆς
δυνάμεως,
|
καθάπερ
|
ἐπάνω
προεῖπον,
ἐν
ταῖς
ὑπερβολαῖς |
[3, 7] |
τὴν
ἐκ
τοῦ
Φιλίππου
πολέμου,
|
καθάπερ
|
ἐπάνω
προεῖπον,
οὐ
μόνον
Ἀντίοχον |
[3, 13] |
συνεπέτεινε
δ´
αὐτῶν
τὴν
ὀργήν,
|
καθάπερ |
ἐπάνω
προεῖπον,
τὰ
κατὰ
Σαρδόνα |
[3, 55] |
ὀλισθάνοντες
ἀμφοτέροις
ἅμα
τοῖς
ποσί,
|
καθάπερ |
ἐπὶ
τῇ
γῇ
συμβαίνει
τοῖς |
[3, 29] |
λέγειν
ἐθάρρουν·
οὐ
γὰρ
προσέκειτο,
|
καθάπερ |
ἐπὶ
τοῦ
Λυτατίου,
κυρίας
εἶναι |
[3, 29] |
αὐτοῖς
μόνον
τοῖς
τότε
συμμαχοῦσι,
|
καθάπερ |
ἐποιοῦντο
τὴν
ἐκδοχὴν
οἱ
Καρχηδόνιοι· |
[3, 48] |
περὶ
τὸν
Πάδον
πεδία
κατοικοῦσι,
|
καθάπερ |
ἡμεῖς
ἐν
τοῖς
πρὸ
τούτων |
[3, 91] |
προσαγορεύεται
δὲ
καὶ
ταῦτα
Φλεγραῖα,
|
καθάπερ |
καὶ
ἕτερα
τῶν
ἐπιφανῶν
πεδίων· |
[3, 104] |
συνεχῆ
τὰ
βαρέα
τῶν
ὅπλων,
|
καθάπερ |
καὶ
πρότερον,
ἑκάστων
ποιούμενος
παραπλήσιον |
[3, 29] |
περὶ
Σικελίαν
συνθήκαις
ἦν
ἔγγραπτον,
|
καθάπερ |
κἀκεῖνοί
φασιν,
ὑπάρχειν
τοῖς
ἀμφοτέρων |
[3, 29] |
Ἀσδρούβαν
γενομένας
ὁμολογίας
οὐκ
ἀθετητέον,
|
καθάπερ |
οἱ
Καρχηδόνιοι
λέγειν
ἐθάρρουν·
οὐ |
[3, 8] |
συμφορώτερον,
ἐπείπερ
ἐξ
ἀρχῆς
δυσηρεστοῦντο,
|
καθάπερ |
οὗτός
φησιν,
τοῖς
ὑπ´
Ἀννίβου |
[3, 52] |
τοῖς
βαρβάροις
ἐστὶ
σύνθημα
φιλίας,
|
καθάπερ
|
τὸ
κηρύκειον
τοῖς
Ἕλλησιν.
εὐλαβῶς |
[3, 109] |
παρακλήσεως
γίνεται
τρόπος·
οἷς
δέ,
|
καθάπερ |
ὑμῖν
νῦν,
οὐχ
ὑπὲρ
ἑτέρων |
[3, 92] |
ὅτι
προχειρίζεται
ποιεῖσθαι
τὴν
ἐπάνοδον
|
ᾗπερ |
ἐποιήσατο
καὶ
τὴν
εἴσοδον,
καὶ |
[3, 30] |
πρὸς
σφᾶς
οὐ
Καρχηδονίοις
ἐπέτρεψαν,
|
καίπερ |
ἐγγὺς
ὄντων
αὐτῶν
καὶ
τὰ |
[3, 90] |
Καρχηδονίους,
ἀλλὰ
διετήρουν
τὴν
πίστιν,
|
καίπερ
|
ἔνιαι
πάσχουσαι
κακῶς.
ἐξ
ὧν |
[3, 105] |
αὐτοῦ,
πάλιν
ἀναθαρρήσαντες
οἱ
Ῥωμαῖοι,
|
καίπερ |
λελυκότες
ἤδη
τὴν
ὅλην
τάξιν, |
[3, 84] |
τὸ
μηδὲν
συνορᾶν
τῶν
γινομένων,
|
καίπερ |
μεγάλην
δυνάμενοι
πρὸς
τὰ
ὅλα
|
[3, 10] |
τὴν
σύστασιν
τοῦ
δευτέρου
πολέμου,
|
καίπερ |
τετελευτηκὼς
ἔτεσι
δέκα
πρότερον
τῆς |
[3, 116] |
ἐποιοῦντο
τὴν
μάχην·
~Λεύκιος
δὲ
|
καίπερ |
ὢν
ἐξ
ἀρχῆς
ἐπὶ
τοῦ |
[3, 68] |
σφόδρα
συνήνεγκε
τοῖς
Ῥωμαίοις,
ὡς
|
εἴπερ |
οὗτοι
κατὰ
πόδας
ἀκολουθήσαντες
συνῆψαν |
[3, 8] |
πρᾶγμα
τούτου
δικαιότερον
ἢ
συμφορώτερον,
|
ἐπείπερ |
ἐξ
ἀρχῆς
δυσηρεστοῦντο,
καθάπερ
οὗτός |
[3, 75] |
δὲ
Σερουίλιος
καὶ
Γάιος
Φλαμίνιος,
|
οἵπερ
|
ἔτυχον
ὕπατοι
τότε
καθεσταμένοι,
συνῆγον |
[3, 63] |
περὶ
τῶν
καθ´
αὑτοὺς
πραγμάτων
|
ἥνπερ |
ἀρτίως
ἐποιοῦντο
περὶ
τῶν
ἀλλοτρίων |
[3, 69] |
ἀφορμῆς
ποιεῖσθαι
τοὺς
ὁλοσχερεῖς
κινδύνους,
|
ὅπερ |
εἶναι
φατέον
ἡγεμόνος
ἔργον
ἀγαθοῦ, |
[3, 36] |
τόπων
καὶ
ποταμῶν
καὶ
πόλεων,
|
ὅπερ |
ἔνιοι
ποιοῦσι
τῶν
συγγραφέων,
ὑπολαμβάνοντες |
[3, 60] |
μὲν
οὖν
πλῆθος
τῆς
δυνάμεως,
|
ὅπερ |
ἔχων
Ἀννίβας
ἐνέβαλεν
εἰς
Ἰταλίαν, |
[3, 59] |
ἀληθινώτερον
ὑπὲρ
τῶν
πρότερον
ἀγνοουμένων.
|
ὅπερ |
ἡμεῖς
αὐτοί
τε
πειρασόμεθα
ποιεῖν, |
[3, 48] |
{τοὐναντίον}
δυνατοῖς
ἐπιβάλλεται
πράγμασιν;
ἀλλ´
|
ὅπερ |
οἱ
τοῖς
ὅλοις
ἐπταικότες
καὶ
|
[3, 6] |
πρὸς
τοῦτο
τὸ
μέρος
ἡτοίμαζε.
|
διόπερ |
αἰτίας
μὲν
τὰς
πρώτας
ῥηθείσας |
[3, 73] |
δέον
εὐχρήστως
καὶ
προθύμως
εἶχον.
|
διόπερ |
ἅμα
τῷ
δέξασθαι
διὰ
τῶν |
[3, 13] |
τῶν
τελευταῖον
συντεθέντων
χρημάτων
πλῆθος.
|
διόπερ |
ἅμα
τῷ
τὰ
πλεῖστα
κατ´ |
[3, 78] |
συνεκπληροῦν
τὰς
τῶν
δυνάμεων
ὁρμάς.
|
διόπερ |
ἅμα
τῷ
τὴν
ὥραν
μεταβάλλειν |
[3, 85] |
συναθροίσαντες
τὸν
δῆμον
εἰς
ἐκκλησίαν.
|
διόπερ |
ἅμα
τῷ
τὸν
στρατηγὸν
εἰπεῖν |
[3, 90] |
πολεμίοις
οὐχ
οἷοί
τ´
ἦσαν.
|
διόπερ |
Ἀννίβας
ὁρῶν
τὸν
Φάβιον
φυγομαχοῦντα |
[3, 30] |
ἐποιήσαντο
τὴν
κατόρθωσιν
τῆς
πολιτείας.
|
διόπερ |
εἰ
μέν
τις
τὴν
Ζακάνθης |
[3, 81] |
ἀπάτην
ἕτοιμος
ὅ
γε
τοιοῦτος.
|
διόπερ |
εἴ
τις
δύναιτο
συννοεῖν
τὰ |
[3, 89] |
Ῥωμαίων
στρατιὰν
τἀναντία
τούτοις
ὑπῆρχε.
|
διόπερ |
εἰς
μὲν
τὸν
ὑπὲρ
τῶν |
[3, 34] |
ἐντυγχάνοντας
τοῖς
νῦν
μέλλουσι
λέγεσθαι.
|
διόπερ |
εἴχετο
ταύτης
τῆς
ἐλπίδος
καὶ |
[3, 91] |
τῶν
κατὰ
τοὺς
Ἱρπίνους
τόπων.
|
διόπερ |
ἔμελλον
εἰς
ταῦτα
καταστρατοπεδεύσαντες
ὥσπερ |
[3, 97] |
χρήματα
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἀννίβαν.
|
διόπερ |
ἐν
μεγάλῳ
τιθέμενοι
καὶ
τοῦτον |
[3, 61] |
τολμήσαι,
καταφθαρήσεσθαι
προδήλως
αὐτὸν
ὑπελάμβανεν.
|
διόπερ |
ἐν
τοιούτοις
ὢν
διαλογισμοῖς,
ὡς |
[3, 54] |
τὰς
Ἄλπεις
τῆς
ὅλης
Ἰταλίας.
|
διόπερ |
ἐνδεικνύμενος
αὐτοῖς
τὰ
περὶ
τὸν |
[3, 108] |
καὶ
προσδεῖσθαι
παραινέσεως
τοὺς
πολλούς.
|
διόπερ |
ἐπειρᾶτο
συνιστάνειν
ὅτι
τῶν
μὲν |
[3, 67] |
ἔγνω
δεῖν
εὐλαβηθῆναι
τὸ
μέλλον.
|
διόπερ |
ἐπιγενομένης
τῆς
νυκτὸς
ὑπὸ
τὴν |
[3, 18] |
ἥττησε
ταῖς
ψυχαῖς
τοὺς
ὑπεναντίους.
|
διόπερ |
εὐθέως
παρῆσαν
ἐκ
πασῶν
τῶν |
[3, 77] |
πολεμήσων,
ἀλλὰ
Ῥωμαίοις
ὑπὲρ
ἐκείνων.
|
διόπερ |
ἔφη
δεῖν
αὐτούς,
ἐὰν
ὀρθῶς |
[3, 118] |
ἐγκρατεῖς
ἐγένοντο
μετ´
ὀλίγους
χρόνους.
|
διόπερ |
ἡμεῖς
ταύτην
μὲν
τὴν
βύβλον |
[3, 90] |
ἀκατάτριπτα
χορήγια
καὶ
χειρῶν
πλῆθος.
|
~διόπερ |
κατὰ
τοὺς
ἑξῆς
χρόνους
ἀντιπαρῆγεν |
[3, 60] |
καὶ
τούτων
τὰ
πλεῖστα
συναπώλλυτο.
|
διόπερ |
ὁρμήσας
ἀπὸ
τῆς
τοῦ
Ῥοδανοῦ
|
[3, 59] |
τῶν
πάρεξ
ὄντων
ἡμῖν
ἀναγγεῖλαι.
|
~διόπερ |
οὐ
δυσχεροῦς
ἀλλ´
ἀδυνάτου
σχεδὸν |
[3, 104] |
καὶ
τὴν
φιλοδοξίαν
τοῦ
Μάρκου.
|
διόπερ |
οὐ
καθ´
αὑτοῦ,
πρὸς
αὑτοῦ |
[3, 70] |
οὗτος
γὰρ
ἦν
ὁ
χρόνος.
|
διόπερ |
οὐ
τὸν
τῶν
πραγμάτων
καιρὸν |
[3, 57] |
τὴν
ἀλήθειαν
περὶ
αὐτῶν
ἐξηγήσασθαι.
|
διόπερ |
οὐ
χρὴ
θαυμάζειν
οὐδ´
ἐν |
[3, 7] |
ἄνευ
τῆς
τῶν
προειρημένων
ἐπιγνώσεως.
|
διόπερ |
οὐδὲν
οὕτω
φυλακτέον
καὶ
ζητητέον |
[3, 111] |
γενήσεσθε
διὰ
ταύτης
τῆς
μάχης.
|
διόπερ |
οὐκέτι
λόγων
ἀλλ´
ἔργων
ἐστὶν |
[3, 31] |
ἰδίαν
πρὸς
τὸν
ἀνθρώπινον
βίον.
|
διόπερ |
οὐχ
οὕτως
ἐστὶ
φροντιστέον
τῆς |
[3, 36] |
καὶ
κωφὴ
γίνεθ´
ἡ
διήγησις.
|
διόπερ |
ὑποδεικτέος
ἂν
εἴη
τρόπος,
δι´ |
[3, 109] |
ἢ
διπλασίους
τῶν
ὑπεναντίων
ἐλαττωθῆναι.
|
διόπερ, |
ὦ
ἄνδρες,
πάντων
ὑμῖν
παρεσκευασμένων |
[3, 109] |
τῶν
προειρημένων
ὕβριν
καὶ
καταφθοράν;
|
διόπερ, |
ὦ
ἄνδρες,
χωρὶς
τῶν
ὑπ´ |
[3, 63] |
φεύγων
εἰς
τὴν
οἰκείαν
ἀφίξεται.
|
διόπερ |
ᾤετο
δεῖν
αὐτούς,
ἀποκεκομμένης
καθόλου |
[3, 44] |
εὐνοίας
καὶ
προθυμίας
αὐτόπται
γεγόνασι.
|
διόπερ
|
ᾤετο
δεῖν
περὶ
μὲν
τῶν |
[3, 91] |
διόπερ
ἔμελλον
εἰς
ταῦτα
καταστρατοπεδεύσαντες
|
ὥσπερ |
εἰς
θέατρον
οἱ
Καρχηδόνιοι
καταπλήξεσθαι |
[3, 118] |
αὐτὸν
τὸν
Ἀννίβαν.
καὶ
γὰρ
|
ὥσπερ |
ἐπιμετρούσης
καὶ
συνεπαγωνιζομένης
τοῖς
γεγονόσι |
[3, 28] |
εἰς
τοὺς
κατ´
Ἀννίβαν
καιρούς.
|
~Ὥσπερ |
οὖν
τὴν
εἰς
Σικελίαν
διάβασιν |
[3, 44] |
ἐπαινέσας
αὐτοὺς
καὶ
τοῖς
θεοῖς
|
ὑπὲρ |
ἁπάντων
εὐξάμενος
διαφῆκε,
παραγγείλας
θεραπεύειν |
[3, 118] |
τότ´
ἤδη
προθέμενοι
ψιλῶς
τὸν
|
ὑπὲρ |
αὐτῆς
τῆς
Ῥωμαίων
πολιτείας
ποιησόμεθα |
[3, 106] |
διὸ
καὶ
τὸ
πλείω
γράφειν
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν
παρήσομεν.
ὁλοσχερὲς
μὲν
γὰρ |
[3, 23] |
δὲ
Σικελίας
τἀναντία
διαστέλλονται
ῥητῶς,
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν
τούτων
ποιούμενοι
τὰς
συνθήκας, |
[3, 23] |
περὶ
ἰδίας
ποιούμενοι
τὸν
λόγον·
|
ὑπὲρ |
δὲ
Σικελίας
τἀναντία
διαστέλλονται
ῥητῶς, |
[3, 77] |
ἐκείνοις
ἥκειν
πολεμήσων,
ἀλλὰ
Ῥωμαίοις
|
ὑπὲρ |
ἐκείνων.
διόπερ
ἔφη
δεῖν
αὐτούς, |
[3, 109] |
δέ,
καθάπερ
ὑμῖν
νῦν,
οὐχ
|
ὑπὲρ |
ἑτέρων
ἀλλ´
ὑπὲρ
σφῶν
αὐτῶν |
[3, 4] |
πάλιν
ἐπιγενομένης
ταραχῆς
καὶ
κινήσεως.
|
ὑπὲρ |
ἧς
διὰ
τὸ
μέγεθος
τῶν |
[3, 109] |
τῆς
ὑμετέρας
βουλήσεως
καὶ
προθυμίας,
|
ὑπὲρ |
ἧς
οὐδὲ
παρακαλεῖσθαι
πλείω
πρέπειν |
[3, 24] |
παρὰ
θάλατταν
τὴν
Λατίνην
χώραν,
|
ὑπὲρ |
ἧς
ποιοῦνται
τὰς
συνθήκας.
~Ἔτι |
[3, 2] |
Φιλοπάτωρ
ἠμφισβήτουν,
τέλος
δ´
ἐπολέμησαν
|
ὑπὲρ |
Κοίλης
Συρίας
πρὸς
ἀλλήλους,
Ῥόδιοι |
[3, 67] |
ἀποδεξάμενος
Ἀννίβας
τὴν
εὔνοιαν
αὐτῶν
|
ὑπὲρ |
μὲν
τῆς
φιλίας
καὶ
συμμαχίας |
[3, 1] |
καὶ
θεάματος
ἑνὸς
τοῦ
σύμπαντος,
|
ὑπὲρ
|
οὗ
γράφειν
ἐπικεχειρήκαμεν,
τοῦ
πῶς |
[3, 34] |
τοῦ
προγεγονότος
πολέμου
πρὸς
Ῥωμαίους,
|
ὑπὲρ |
οὗ
διήλθομεν
ἡμεῖς
ἐν
τῇ |
[3, 40] |
ἐκ
τοῦ
πολέμου
τοῦ
προγεγονότος,
|
ὑπὲρ |
οὗ
τὴν
ἐξήγησιν
ἡμεῖς
ἐν |
[3, 13] |
βαρέως
μὲν
ἔφερον
καὶ
τὴν
|
ὑπὲρ |
Σικελίας
ἧτταν,
συνεπέτεινε
δ´
αὐτῶν
|
[3, 109] |
νῦν,
οὐχ
ὑπὲρ
ἑτέρων
ἀλλ´
|
ὑπὲρ |
σφῶν
αὐτῶν
καὶ
πατρίδος
καὶ |
[3, 72] |
τῇ
νυκτὶ
γενόμενον
ἐν
τοῖς
|
ὑπὲρ
|
τὰ
στρατόπεδα
τόποις
ὄμβρον,
μόλις |
[3, 87] |
γεννήματα
διαφερούσῃ
μεγάλην
ἐποιεῖτο
σπουδὴν
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἀναλήψεως
καὶ
θεραπείας
τῶν |
[3, 33] |
ἐὰν
αὐτὸς
χωρίζηταί
που.
τρίτον
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἀσφαλείας
τῶν
ἐν
Λιβύῃ |
[3, 1] |
μετ´
ἀποδείξεως
ἐξαγγέλλειν,
βραχέα
προειπόντες
|
ὑπὲρ |
τῆς
αὑτῶν
πραγματείας.
ὄντος
γὰρ
|
[3, 49] |
καταλαβὼν
ἐν
αὐτῇ
δύ´
ἀδελφοὺς
|
ὑπὲρ |
τῆς
βασιλείας
στασιάζοντας
καὶ
μετὰ
|
[3, 110] |
δὲ
Γαΐου
διὰ
τὴν
ἀπειρίαν
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἐναντίας
ὑπάρχοντος
γνώμης,
ἦν |
[3, 85] |
πολεμήσων
οὐκ
Ἰταλιώταις,
ἀλλὰ
Ῥωμαίοις
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ἰταλιωτῶν
ἐλευθερίας.
τὴν
δ´ |
[3, 63] |
διαγωνιζομένους
ἕως
τῆς
ἐσχάτης
ἀναπνοῆς
|
ὑπὲρ |
τῆς
καλλίστης
ἐλπίδος
μεταλλάξαι
τὸν |
[3, 69] |
Τρεβία
καὶ
διαμαχομένων
τοῖς
πολεμίοις
|
ὑπὲρ |
τῆς
λείας,
ἐτράπησαν
οἱ
Κελτοὶ |
[3, 2] |
ἐπὶ
τούτων
τὴν
διήγησιν
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ῥωμαίων
πολιτείας
συστησόμεθα
λόγον, |
[3, 46] |
μέγεθος
τῶν
προβοσκίδων
ἐξαίροντες
ταύτας
|
ὑπὲρ |
τὸ
ὑγρὸν
καὶ
διαπνέοντες,
ἅμα |
[3, 79] |
αὐτῶν
καὶ
τῶν
σκευῶν
σωρηδὸν
|
ὑπὲρ |
τὸ
ὑγρὸν
ὑπερεῖχον
καὶ
τῷ |
[3, 84] |
λίμνην
ἔμενε
τὰς
κεφαλὰς
αὐτὰς
|
ὑπὲρ |
τὸ
ὑγρὸν
ὑπερίσχον·
ἐπιγενομένων
δὲ |
[3, 47] |
Ῥοδανὸς
ἔχει
τὰς
μὲν
πηγὰς
|
ὑπὲρ |
τὸν
Ἀδριατικὸν
μυχὸν
πρὸς
τὴν
|
[3, 94] |
ἐνετείλατο
μὴ
τοσαύτην
ποιεῖσθαι
σπουδὴν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
βλάψαι
τοὺς
πολεμίους
ἡλίκην |
[3, 28] |
τοὺς
ὅρκους
εὑρίσκομεν
γεγενημένην,
οὕτως
|
ὑπὲρ |
τοῦ
δευτέρου
πολέμου,
καθ´
ὃν |
[3, 87] |
πολλὴν
ἐποιοῦντο
σπουδὴν
καὶ
πρόνοιαν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
κατὰ
πάντα
τρόπον
ἐπικουρεῖν
|
[3, 61] |
προσπιπτόντων,
ἦν
παρ´
ἑκάστοις
ἐπίστασις
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μέλλοντος
οὐκ
εὐκαταφρόνητος.
~Κατὰ |
[3, 102] |
μὲν
ἐπανῆλθεν,
μεγάλας
ἐλπίδας
ἔχων
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μέλλοντος.
τῇ
δ´
ἐπαύριον |
[3, 94] |
τοῦ
βλάψαι
τοὺς
πολεμίους
ἡλίκην
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μηδὲν
αὐτοὺς
παθεῖν
δεινόν. |
[3, 79] |
γε
μὴν
ἐπόνουν
καὶ
κατεφθείρονθ´
|
ὑπὲρ |
τοὺς
ἄλλους
οἱ
Κελτοί.
τῶν
|
[3, 45] |
τετταράκοντα
διαφθαρῆναι,
τῶν
δὲ
Νομάδων
|
ὑπὲρ |
τοὺς
διακοσίους.
γενομένων
δὲ
τούτων |
[3, 39] |
τὸ
μῆκός
ἐστι
τῆς
παραλίας
|
ὑπὲρ |
τοὺς
ἑξακισχιλίους
καὶ
μυρίους
σταδίους. |
[3, 4] |
τοῖς
ἡγουμένοις
οὔτε
τοῖς
ἀποφαινομένοις
|
ὑπὲρ |
τούτων,
τὸ
νικῆσαι
καὶ
ποιήσασθαι |
[3, 36] |
γνωρίμους
καὶ
συνήθεις
ἐπινοίας
ἐμπίπτομεν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀγνώστων
καὶ
ἀοράτων
τόπων. |
[3, 61] |
γὰρ
τῆς
τελευταίας
φήμης
καταληγούσης
|
ὑπὲρ |
τῶν
Καρχηδονίων
ὅτι
Ζάκανθαν
εἰλήφασιν, |
[3, 57] |
πῶς
πεποιημένοι
τὸν
πλεῖστον
λόγον
|
ὑπὲρ |
τῶν
κατὰ
Λιβύην
καὶ
κατ´ |
[3, 108] |
τοῦτον
τείνοντα
τὸν
νοῦν,
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῶν
νεωστὶ
γεγονότων
συμπτωμάτων·
ὧδε
|
[3, 103] |
πρῶτον
μὲν
ἐκ
τῆς
προϋπαρχούσης
|
ὑπὲρ |
τῶν
ὅλων
δυσελπιστίας
οἱονεὶ
μεταβολήν |
[3, 68] |
ὄντων
ἀκεραίους
εἶναι
διελάμβανον
τὰς
|
ὑπὲρ |
τῶν
ὅλων
ἐλπίδας.
ὅθεν
καὶ |
[3, 89] |
ὑπῆρχε.
διόπερ
εἰς
μὲν
τὸν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ὅλων
κίνδυνον
οὐχ
οἷός |
[3, 81] |
ἀνταγωνιστῶν,
οὕτως
χρὴ
καὶ
τοὺς
|
ὑπὲρ |
τῶν
ὅλων
προεστῶτας
σκοπεῖν
οὐχ |
[3, 98] |
πρὸς
αὐτὸν
διακείμενον,
ποιεῖται
λόγους
|
ὑπὲρ |
τῶν
ὁμήρων
πρὸς
τὸν
Βώστορα
|
[3, 4] |
Ῥωμαίων
ἀκούειν
καὶ
τούτοις
πειθαρχεῖν
|
ὑπὲρ |
τῶν
παραγγελλομένων.
ἐπεὶ
δ´
οὐκ |
[3, 109] |
στρατευομένοις
ἢ
τοῖς
κατὰ
συμμαχίαν
|
ὑπὲρ |
τῶν
πέλας
μέλλουσι
κινδυνεύειν,
οἷς |
[3, 59] |
προγεγονότας
καιροὺς
τῆς
ἀληθοῦς
ἱστορίας
|
ὑπὲρ |
τῶν
προειρημένων,
οὐκ
εἴ
τι |
[3, 15] |
τότε
πρεσβευτὰς
ἐξαπέστειλαν
τοὺς
ἐπισκεψομένους
|
ὑπὲρ |
τῶν
προσπιπτόντων.
Ἀννίβας
δὲ
κατὰ |
[3, 59] |
καὶ
βέλτιον
γινώσκειν
καὶ
ἀληθινώτερον
|
ὑπὲρ |
τῶν
πρότερον
ἀγνοουμένων.
ὅπερ
ἡμεῖς |
[3, 63] |
ἐναργῶς
θεασάμενοι
τὸ
συμβαῖνον
βέλτιον
|
ὑπὲρ |
τῶν
σφίσι
παρόντων
βουλεύωνται
πραγμάτων. |
[3, 31] |
ἀναγκαίως
ἐπὶ
πλεῖον
ἐξακριβοῦν
τοὺς
|
ὑπὲρ |
τῶν
τοιούτων
λόγους.
ἐγὼ
δ´, |
[3, 4] |
ἱκανὴν
ἐνεδέχετο
ποιήσασθαι
τὴν
διάληψιν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ψεκτῶν
ἢ
τοὐναντίον
ἐπαινετῶν |
[3, 37] |
ὑπὸ
βαρβάρων
ἐθνῶν
καὶ
πολυανθρώπων,
|
ὑπὲρ |
ὧν
ἡμεῖς
μετὰ
ταῦτα
τὸν
|
[3, 28] |
τοὺς
παρὰ
σφίσιν
ὑπάρχοντας
αἰχμαλώτους.
|
ὑπὲρ |
ὧν
ἡμεῖς
τὰ
κατὰ
μέρος |
[3, 47] |
πεδία
τὰ
περὶ
τὸν
Πάδον,
|
ὑπὲρ |
ὧν
ἡμῖν
εἴρηται
διὰ
πλειόνων, |
[3, 57] |
χρυσείων
τῶν
κατ´
αὐτὴν
Ἰβηρίαν,
|
ὑπὲρ |
ὧν
οἱ
συγγραφεῖς
ἀμφισβητοῦντες
πρὸς |
[3, 98] |
πίστιν.
ἦν
δέ
τις
ἀνὴρ
|
Ἴβηρ, |
Ἀβίλυξ
ὄνομα,
κατὰ
μὲν
τὴν
|
[3, 116] |
Τερέντιος
ὁ
τῶν
Ῥωμαίων
στρατηγός,
|
ἀνὴρ |
αἰσχρὰν
μὲν
τὴν
ψυχὴν
ἀλυσιτελῆ
|
[3, 19] |
λοιπὸν
διέτριβε
τοῦ
βίου
μέρος,
|
ἀνὴρ |
θράσος
μὲν
καὶ
τόλμαν
κεκτημένος, |
[3, 98] |
ἀνδρῶν
πίστιν.
ἦν
δέ
τις
|
ἀνὴρ |
Ἴβηρ,
Ἀβίλυξ
ὄνομα,
κατὰ
μὲν |
[3, 116] |
χειρῶν
νόμῳ
μετήλλαξε
τὸν
βίον,
|
ἀνὴρ
|
πάντα
τὰ
δίκαια
τῇ
πατρίδι |
[3, 11] |
γάρ,
καθ´
ὃν
καιρὸν
ὁ
|
πατὴρ |
αὐτοῦ
τὴν
εἰς
Ἰβηρίαν
ἔξοδον
|
[3, 107] |
εἰρήκαμεν,
ἀεί
ποτε
τέτταρα
στρατόπεδα
|
(προχειρ( |
ίζονται.
τὸ
δὲ
στρατόπεδον)
πεζοὺς |
[3, 46] |
ἀεὶ
πειθαρχεῖν,
εἰς
δὲ
τὸ
|
ὕδωρ |
ἐμβαίνειν
οὐδαμῶς
ἔτι
τολμώντων,
ἦγον |
[3, 24] |
τινος
χώρας,
ἧς
Καρχηδόνιοι
ἐπάρχουσιν,
|
ὕδωρ |
ἢ
ἐφόδια
λάβῃ
ὁ
Ῥωμαῖος, |
[3, 2] |
Ἀντίοχος
δὲ
καὶ
Πτολεμαῖος
ὁ
|
Φιλοπάτωρ |
ἠμφισβήτουν,
τέλος
δ´
ἐπολέμησαν
ὑπὲρ |
[3, 87] |
τὰς
ἐπιβολάς,
οὗτος
δ´
ἔστιν
|
αὐτοκράτωρ |
στρατηγός,
οὗ
κατασταθέντος
παραχρῆμα
διαλύεσθαι |
[3, 87] |
ἐπιτυχίας
καὶ
πράξεις.
ὁ
δὲ
|
δικτάτωρ |
ταύτην
ἔχει
τὴν
διαφορὰν
τῶν |
[3, 99] |
πρὸς
τὴν
τῶν
Ῥωμαίων
φιλίαν.
|
Βώστωρ |
δὲ
παιδικώτερον
(ἢ)
κατὰ
τὴν |