Livre, Chap.
[3, 3]	καὶ διὰ τίνων καὶ τί	τὸ	τέλος ἔσχεν, τούτῳ συνάπτοντες τὸ
[3, 102]	καὶ κατελάβετο τὴν ἐκείνων παρεμβολήν.	ὁ	γὰρ Ἀννίβας διαγωνιάσας τοὺς Ῥωμαίους
[3, 51]	ἐλάττους δὲ καὶ τῶν ἰδίων·	ὁ	γὰρ κατὰ τὴν πορείαν θόρυβος
[3, 89]	ἀνεχώρησεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ παρεμβολήν.	ὁ	γὰρ Φάβιος διεγνωκὼς μήτε παραβάλλεσθαι
[3, 76]	περὶ πόλιν προσαγορευομένην Κίσσαν, συμβαλὼν	ὁ	Γνάιος ἐκ παρατάξεως καὶ νικήσας
[3, 9]	νῷ διότι κατὰ τοὺς καιροὺς	ὁ	γράφων γέγονε καὶ τοῦ συνεδρίου
[3, 110]	διαμαρτυρομένου καὶ κωλύοντος τοῦ Λευκίου.	ὁ	δ´ Ἀννίβας ἀναλαβὼν τοὺς εὐζώνους
[3, 15]	τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου γενομένας ὁμολογίας.	ὁ	δ´ Ἀννίβας, ἅτε νέος μὲν
[3, 43]	ποταμὸν ἐπὶ τοὺς ἀντίπερα βαρβάρους,	ὁ	δ´ Ἀννίβας ἑτοίμους ἔχων τοὺς
[3, 101]	μετεβίβασαν εἰς τοῦτον τὸν τόπον.	ὁ	δ´ Ἀννίβας ἕως μέν τινος
[3, 102]	μόνον οὐ πολιορκεῖν τοὺς Καρχηδονίους.	ὁ	δ´ Ἀννίβας ἦν μὲν ἐν
[3, 70]	ἔμελλε τοῦ δέοντος σφαλήσεσθαι προφανῶς.	ὁ	δ´ Ἀννίβας παραπλησίους ἔχων ἐπινοίας
[3, 65]	ἐν μετώπῳ καταστήσας προῄει βάδην.	ὁ	δ´ Ἀννίβας τὴν μὲν κεχαλινωμένην
[3, 33]	οὖν, ὁπότερον ἂν κελεύσωσιν, ἀπολείψειν.	ὁ	δὲ βασιλεὺς τῶν Καρχηδονίων, ὁπότερον
[3, 113]	ἡγεῖσθαι τῶν περὶ ταῦτα συντελουμένων.	~Ὁ	δὲ Γάιος ἅμα τῷ παραλαβεῖν
[3, 76]	τὴν παραχειμασίαν ἐν Καινῇ πόλει.	ὁ	δὲ Γνάιος συνάψας τῷ στόλῳ
[3, 19]	ἀνοδίᾳ κατὰ τῆς νήσου διεσπάρησαν.	ὁ	δὲ Δημήτριος ἔχων ἑτοίμους λέμβους
[3, 87]	ἐκείνου τἀνδρὸς ἐπιτυχίας καὶ πράξεις.	ὁ	δὲ δικτάτωρ ταύτην ἔχει τὴν
[3, 112]	ἦν μάχεσθαι σπεύδων τοῖς ὑπεναντίοις.	ὁ	δὲ Λεύκιος δυσαρεστούμενος μὲν τοῖς
[3, 104]	κατελάμβανε τοῖς εὐζώνοις τὸν λόφον.	ὁ	δὲ Μάρκος θεωρῶν τὸ γινόμενον
[3, 111]	πᾶσι τοῖς πρὸς ὑμᾶς εἰρημένοις·	ὁ	δὲ νῦν ἀγὼν ἐνέστηκεν περὶ
[3, 41]	ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν.	ὁ	δὲ Πόπλιος, διασαφηθέντος αὐτῷ παρεῖναι
[3, 66]	πορείαν, σπεύδων συνάψαι τοῖς ὑπεναντίοις.	ὁ	δὲ Πόπλιος περαιωθεὶς τὸν Πάδον
[3, 70]	λόγους περὶ τούτων πρὸς αὐτόν.	ὁ	δὲ Πόπλιος τὴν ἐναντίαν εἶχε
[3, 33]	Καρχηδονίων ἄλλο μὲν οὐδὲν εἶπαν,	ὁ	δὲ πρεσβύτατος αὐτῶν δείξας τοῖς
[3, 70]	τὸν Τεβέριον ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων.	ὁ	δὲ προειρημένος ᾔδει μὲν ἕκαστα
[3, 18]	εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων πίστιν.	ὁ	δὲ προσδεξάμενος ἑκάστους ἐπὶ ταῖς
[3, 47]	εἰς τὴν μεσόγαιον τῆς Εὐρώπης.	ὁ	δὲ Ῥοδανὸς ἔχει τὰς μὲν
[3, 5]	δι´ Ἀττάλου τὴν πατρῴαν ἀρχήν.	ὁ	δὲ Σελεύκου Δημήτριος κύριος γενόμενος
[3, 100]	τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν.	~Ὁ	δὲ στρατηγὸς Ἀννίβας, ὅθεν ἀπελίπομεν,
[3, 44]	ταχέως τραπέντες ὥρμησαν πρὸς φυγήν.	~Ὁ	δὲ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἅμα
[3, 69]	πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν.	ὁ	δὲ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἀπαράσκευος
[3, 19]	ἐπὶ τοὺς καιροὺς ἔλθωμεν, διασαφήσομεν.	ὁ	δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος
[3, 18]	συνέστησε τούτους εἰς τὴν Φάρον.	ὁ	δὲ στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων ἀφικόμενος
[3, 92]	μᾶλλον ἐπὶ τῶν κεκριμένων ἔμενεν.	ὁ	δὲ συνάρχων αὐτοῦ Μάρκος καὶ
[3, 72]	καὶ τῶν ἵππων γίνεσθαι θεραπείαν.	~Ὁ	δὲ Τεβέριος ἅμα τῷ συνιδεῖν
[3, 75]	τῶν ἵππων διὰ τὸ ψῦχος.	~Ὁ	δὲ Τεβέριος εἰδὼς μὲν τὰ
[3, 70]	πλείους δὲ τῶν Καρχηδονίων διεφθαρκότες.	~Ὁ	δὲ Τεβέριος μετεωρισθεὶς καὶ περιχαρὴς
[3, 61]	σπουδὴν βοηθεῖν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν.	ὁ	δὲ Τεβέριος τοὺς μὲν ἀπὸ
[3, 5]	καὶ Προυσίας πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμησαν,	ὁ	δὲ τῶν Καππαδοκῶν βασιλεὺς Ἀριαράθης
[3, 83]	ταῖς ἐνέδραις τὴν ἡσυχίαν εἶχεν.	ὁ	δὲ Φλαμίνιος εἵπετο κατόπιν, σπεύδων
[3, 114]	Ἴβηρσι καὶ Κελτοῖς. ~Ἦν δ´	ὁ	καθοπλισμὸς τῶν μὲν Λιβύων Ῥωμαϊκός,
[3, 24]	ἐστὶ (Καρχηδονίοις. ὡσαύτως δὲ μηδ´	ὁ)	Καρχηδόνιος ποιείτω. εἰ δέ, μὴ
[3, 24]	πολίτῃ ἔξεστιν. ὡσαύτως δὲ καὶ	ὁ	Καρχηδόνιος ποιείτω ἐν Ῥώμῃ. Πάλιν
[3, 76]	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Γνάιος Κορνήλιος	ὁ	καταλειφθεὶς ὑπὸ τἀδελφοῦ Ποπλίου στρατηγὸς
[3, 115]	νόμους ἐξ ἀναστροφῆς καὶ μεταβολῆς	ὁ	κίνδυνος, ἀλλ´ εἰσάπαξ συμπεσόντες ἐμάχοντο
[3, 115]	αὐτῶν τῶν εὐζώνων ἔπισος ἦν	ὁ	κίνδυνος, ἅμα δὲ τῷ τοὺς
[3, 109]	πατρίδος καὶ γυναικῶν καὶ τέκνων	ὁ	κίνδυνος συνέστηκεν, καὶ πολλαπλασίαν τὰ
[3, 87]	ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς ἀνδράσιν	ὁ	λεγόμενος λιμόψωρος καὶ τοιαύτη καχεξία.
[3, 109]	οὖν ταῦτα καὶ τοιαῦτα παρακαλέσας	ὁ	Λεύκιος διαφῆκε τοὺς πολλούς. ~Τῇ
[3, 110]	ἐπιθέσεως· εἰς δὲ τὴν ἐπαύριον	ὁ	Λεύκιος οὔτε μάχεσθαι κρίνων οὔτε
[3, 2]	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος μὲν	ὁ	Μακεδὼν διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς καὶ μετὰ
[3, 114]	τῶν δ´ Ἰβήρων καὶ Κελτῶν	ὁ	μὲν θυρεὸς ἦν παραπλήσιος, τὰ
[3, 83]	φέρουσαν εἰς τὸν προειρημένον τόπον.	Ὁ	μὲν οὖν Ἀννίβας ταῦτα προκατασκευασάμενος
[3, 12]	κατ´ αὐτῶν ὃ δυνατὸς εἴη.	~ὁ	μὲν οὖν Ἀντίοχος ἀκούσας καὶ
[3, 110]	πεντήκοντα σταδίους ἀποσχόντες τῶν πολεμίων.	ὁ	μὲν οὖν Λεύκιος συνθεασάμενος ἐπιπέδους
[3, 65]	ἐξαιρόμενον εὐθέως συνετάττοντο πρὸς μάχην.	ὁ	μὲν οὖν Πόπλιος προθέμενος τοὺς
[3, 106]	Γνάιος Σερουίλιος καὶ Μάρκος Ῥήγουλος	ὁ	μετὰ τὴν Φλαμινίου τελευτὴν ἐπικατασταθείς,
[3, 63]	λαμβανόντων ὁρμὴν καὶ παράστασιν οἵαν	ὁ	παρακαλῶν ἐσπούδασε, τότε μὲν ἐπαινέσας
[3, 11]	ἔφη γάρ, καθ´ ὃν καιρὸν	ὁ	πατὴρ αὐτοῦ τὴν εἰς Ἰβηρίαν
[3, 4]	πρόθεσιν. ὅ τε γὰρ χρόνος	ὁ	πεντηκοντακαιτριετὴς εἰς ταῦτ´ ἔληγεν, ἥ
[3, 91]	δὲ καὶ παρὰ τοῖς μυθογράφοις	ὁ	περὶ τούτων τῶν πεδίων λέγεται
[3, 117]	φυλακὴν ἀξιόχρεων, πρὸς ἐλάττους αὐτοῖς	ὁ	περὶ τῶν ὅλων γένηται κίνδυνος.
[3, 25]	λαβὼν εἰς τὴν χεῖρα λίθον	ὁ	ποιούμενος τὰ ὅρκια περὶ τῶν
[3, 16]	καὶ μακρὰν ἀπὸ τῆς οἰκείας	ὁ	πόλεμος. συνέβαινε γὰρ κατ´ ἐκείνους
[3, 2]	γὰρ τὰς αἰτίας, δι´ ἃς	ὁ	προδεδηλωμένος συνέστη Καρχηδονίοις καὶ Ῥωμαίοις
[3, 6]	δι´ ἃς Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις	ὁ	προειρημένος ἐνέστη πόλεμος, πρώτην μὲν
[3, 37]	εἰς τὸ Σαρδόνιον πέλαγος ἐξίησιν	ὁ	προειρημένος ποταμός. ἀπὸ δὲ τοῦ
[3, 81]	καὶ δι´ ὧν εὐχείρωτος ἔσθ´	ὁ	προεστὼς τῶν πολεμίων, τάχιστ´ ἂν
[3, 86]	τῆς μάχης καιροὺς Γνάιος Σερουίλιος	ὁ	προκαθήμενος ὕπατος ἐπὶ τῶν κατ´
[3, 2]	συνέστη Καρχηδονίοις καὶ Ῥωμαίοις πόλεμος,	ὁ	προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν ὡς εἰς
[3, 49]	τοῦ συμπτώματος. ᾗ μὲν γὰρ	ὁ	Ῥοδανός, ᾗ δ´ Ἰσάρας προσαγορευόμενος,
[3, 8]	καὶ διαλήψεις. ~Φάβιος δέ φησιν	ὁ	Ῥωμαϊκὸς συγγραφεὺς ἅμα τῷ κατὰ
[3, 24]	λιμένας· ἐὰν δὲ καταχθέντος ἐπιλάβηται	ὁ	Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω. ὡσαύτως δὲ μηδ´
[3, 24]	ἐπάρχουσιν, ὕδωρ ἢ ἐφόδια λάβῃ	ὁ	Ῥωμαῖος, μετὰ τούτων τῶν ἐφοδίων
[3, 50]	ὧν πραξάντων τὸ συνταχθέν, ἐπιγνοὺς	ὁ	στρατηγὸς ὅτι τὰς μὲν ἡμέρας
[3, 78]	διά τινων ἑλῶν ἄγειν αὐτοὺς	ὁ	στρατηγός, πᾶς τις εὐλαβῶς εἶχε
[3, 68]	ὅρκον εἰς Ἀρίμινον, ἀναλαβὼν αὐτοὺς	ὁ	στρατηγὸς προῆγε, σπεύδων συνάψαι τοῖς
[3, 50]	ἐλάττω δ´ ἑαυτούς. γνοὺς γὰρ	ὁ	στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ὅτι προκατέχουσιν
[3, 95]	καιροὺς ταῖς προειρημέναις πράξεσιν Ἀσδρούβας	ὁ	τεταγμένος ἐπὶ τῆς Ἰβηρίας στρατηγὸς
[3, 40]	εἷς μὲν ἦν Γάιος Λυτάτιος	ὁ	τὴν ὕπατον ἀρχὴν εἰληφώς, οἱ
[3, 109]	ἀποβαινόντων βραχεῖαν ἔχει διαφοράν, ἀναγκαῖος	ὁ	τῆς παρακλήσεως γίνεται τρόπος· οἷς
[3, 39]	καθ´ Ἡρακλείους στήλας στόματος οὗτος	ὁ	τόπος περὶ ὀκτακισχιλίους σταδίους. ἐπὶ
[3, 112]	βαρύτατος γὰρ δὴ πᾶσιν ἀνθρώποις	ὁ	τοῦ μέλλειν γίνεται χρόνος· ὅταν
[3, 54]	πρῶτον ἐπεβάλετο περιελθεῖν τὰς δυσχωρίας	ὁ	τῶν Καρχηδονίων στρατηγός· ἐπιγενομένης δὲ
[3, 116]	οἷς ἦν καὶ Γάιος Τερέντιος	ὁ	τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, ἀνὴρ αἰσχρὰν
[3, 49]	~Οὐ μὴν ἀλλὰ Πόπλιος μὲν	ὁ	τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς ἡμέραις ὕστερον
[3, 2]	ἐλπίδων, Ἀντίοχος δὲ καὶ Πτολεμαῖος	ὁ	Φιλοπάτωρ ἠμφισβήτουν, τέλος δ´ ἐπολέμησαν
[3, 82]	προκειμένην χώραν, εὐθέως μετέωρος ἦν	ὁ	Φλαμίνιος καὶ θυμοῦ πλήρης, δοξάζων
[3, 75]	μάχης γενομένης τὴν νίκην αὐτῶν	ὁ	χειμὼν ἀφείλετο. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[3, 70]	τὴν ἀρχήν· οὗτος γὰρ ἦν	ὁ	χρόνος. διόπερ οὐ τὸν τῶν
[3, 91]	Ῥωμαίων πολιτεύματος. ~Οὐ μὴν ἀλλ´	ὅ	γ´ Ἀννίβας εἰκότως ἐπὶ τούτους
[3, 82]	καὶ πᾶσαν τὴν τοιαύτην παρασκευήν.	ὅ	γε μὴν Ἀννίβας ἅμα μὲν
[3, 81]	πᾶσαν ἐπιβουλήν, ἐνέδραν, ἀπάτην ἕτοιμος	ὅ	γε τοιοῦτος. διόπερ εἴ τις
[3, 71]	περικεφαλαίας ὑποτιθέναι τοῖς ὅπλοις. πλὴν	ὅ	γε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς κοινολογηθεὶς
[3, 112]	προσπιπτόντων καὶ διακωλυόντων τὴν ὑδρείαν,	ὅ	τε Γάιος ἔτι μᾶλλον ἐπὶ
[3, 4]	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν.	ὅ	τε γὰρ χρόνος ὁ πεντηκοντακαιτριετὴς
[3, 37]	τὰς δὲ διαφορὰς ταύτας ὁρίζουσιν	ὅ	τε Τάναϊς ποταμὸς καὶ Νεῖλος
[3, 112]	χρόνος· ὅταν δ´ ἅπαξ κριθῇ,	ὅ,	τι ἂν ᾖ πάσχειν πάντων
[3, 72]	ἱππεῖς ἀνεκαλεῖτο, θεωρῶν οὐκ ἔχοντας	ὅ,	τι χρήσονται τοῖς ὑπεναντίοις διὰ
[3, 115]	ἀσπίδος ἐπιπαρενέβαλλον, αὐτοῦ τοῦ πράγματος	ὃ	δέον ἦν ποιεῖν ὑποδεικνύντος. ἐξ
[3, 29]	ἀσφάλειαν ἀεὶ δέον ἦν ὑπάρχειν.	ὃ	δὴ καὶ πάντως ἂν εἰκὸς
[3, 68]	τὴν στρατοπεδείαν ἐμπεσόντες ταύτην ἐνεπίμπρασαν.	ὃ	δὴ καὶ σφόδρα συνήνεγκε τοῖς
[3, 110]	τοῦτο δ´ ἔστιν ὄρος συνεχές,	ὃ	διείργει πάσας τὰς κατὰ τὴν
[3, 11]	γάρ τι πρᾶξαι κατ´ αὐτῶν	ὃ	δυνατὸς εἴη. ~ὁ μὲν οὖν
[3, 11]	ὑποψίαν ἐμβαλεῖν πρὸς τὸν Ἀντίοχον.	ὃ	καὶ συνέβη γενέσθαι. προβαίνοντος γὰρ
[3, 63]	τὴν ἐναντίαν ἐλπίδα ταύτης ὑπάρχειν,	ὃ	νῦν ἐστι περὶ Ῥωμαίους, ὥστε
[3, 110]	καὶ δυσχρηστία περὶ τοὺς ἡγεμόνας,	ὃ	πάντων ἐστὶ σφαλερώτατον. τῆς δ´
[3, 39]	Ἰβηρίας ἁπάσης ἕως τῆς ῥαχίας,	ὃ	πέρας ἐστὶ πρὸς τῇ καθ´
[3, 107]	προέθεντο δὲ στρατοπέδοις ὀκτὼ διακινδυνεύειν,	ὃ	πρότερον οὐδέποτ´ ἐγεγόνει παρὰ Ῥωμαίοις,
[3, 103]	ἐγεγόνεισαν ἐπὶ τὰς αὐτὰς πράξεις,	ὃ	πρότερον οὐδέποτε συνεβεβήκει παρὰ Ῥωμαίοις.
[3, 14]	συνδραμόντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν Καρπησίων,	ὃ	σχεδὸν ἰσχυρότατόν ἐστιν ἔθνος τῶν
[3, 100]	ἀφικόμενος δὲ πρὸς τὸ Γερούνιον,	ὃ	τῆς Λουκαρίας ἀπέχει διακόσια στάδια,
[3, 38]	τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Λιβύης,	καθὸ	συνάπτουσιν ἀλλήλαις περὶ τὴν Αἰθιοπίαν,
[3, 87]	λεγόμενος λιμόψωρος καὶ τοιαύτη καχεξία.	διὸ	γενόμενος ἐγκρατὴς χώρας εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε
[3, 10]	πόλεμον ἐκείνοις ἀναδέξασθαι τοῖς καιροῖς.	διὸ	καὶ δευτέραν, μεγίστην δὲ ταύτην
[3, 33]	γε τῶν τοιούτων ἀξιόπιστον εἶναι·	διὸ	καὶ κατακολουθεῖν εἱλόμεθα τῇ γραφῇ
[3, 8]	ἀγωγὴν Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι τῶν πραγμάτων.	διὸ	καὶ νῦν τὸν πόλεμον τοῦτον
[3, 75]	τὰ γεγονότα περὶ τὸν κίνδυνον.	διὸ	καὶ παραδόξου φανέντος αὐτοῖς τοῦ
[3, 108]	στρατοπέδοις Ῥωμαϊκοῖς ὁμοῦ προῄρηντο διακινδυνεύειν.	~Διὸ	καὶ παρακαλέσαντες τοὺς περὶ τὸν
[3, 86]	τὴν σύγκλητον αὐτὴν συνέβη διατραπῆναι.	διὸ	καὶ παρέντες τὴν κατ´ ἐνιαυτὸν
[3, 16]	πόλεμον ὁρμητηρίῳ τῇ Ζακανθαίων πόλει.	~Διὸ	καὶ πρὸς ταύτην ἁρμοζόμενοι τὴν
[3, 84]	ἐκ τῶν πλαγίων αὐτοῖς προσέπιπτον.	διὸ	καὶ συνέβη τοὺς πλείστους ἐν
[3, 49]	τὸ παρὸν ἐσομένης αὐτῷ χρείας.	διὸ	καὶ συνεπιθέμενος καὶ συνεκβαλὼν τὸν
[3, 15]	πλήρης ἀλογίας καὶ θυμοῦ βιαίου·	διὸ	καὶ ταῖς μὲν ἀληθιναῖς αἰτίαις
[3, 55]	ἐποίησε πάροδον ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ.	διὸ	καὶ ταῦτα μὲν εὐθέως διαγαγὼν
[3, 19]	δὲ ταύτην καὶ τελέως ἄκριτον.	διὸ	καὶ τὴν καταστροφὴν παραπλησίαν αὐτῷ
[3, 4]	ἡδέων ἢ καλῶν ἢ συμφερόντων.	διὸ	καὶ τῆς πραγματείας ταύτης τοῦτ´
[3, 82]	ἐσχετλίαζε, δεινὸν ἡγούμενος τὸ γινόμενον.	διὸ	καὶ τινῶν οἰομένων δεῖν μὴ
[3, 106]	ἐχείριζον κατὰ τὴν ἐκείνων γνώμην·	διὸ	καὶ τὸ πλείω γράφειν ὑπὲρ
[3, 70]	χρείαν ἤλπιζε τοῖς κοινοῖς πράγμασιν.	διὸ	καὶ τοιούτοις χρώμενος λογισμοῖς μένειν
[3, 103]	τὴν τοῦ προεστῶτος εὐλάβειαν γεγονέναι.	διὸ	καὶ τὸν μὲν Φάβιον ᾐτιῶντο
[3, 12]	τὴν πατρῴαν ἔχθραν εἰς Ῥωμαίους.	διὸ	καὶ τοὺς ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους
[3, 18]	πολυχρόνιον συμβῇ γενέσθαι τὴν πολιορκίαν.	διὸ	προορώμενος ἕκαστα τούτων ἐχρήσατο παρ´
[3, 58]	τι τῶν τῆς ἱστορίας μερῶν	ἄλλο,	καὶ τοῦτο προσδεῖ λόγου καὶ
[3, 33]	διακούσαντες τὰ παρὰ τῶν Καρχηδονίων	ἄλλο	μὲν οὐδὲν εἶπαν, ὁ δὲ
[3, 30]	δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, ὁμολογούμενον ἦν	κἀκεῖνο	διότι Ζακανθαῖοι πλείοσιν ἔτεσιν ἤδη
[3, 16]	δὲ πρότερον μὲν διὰ τὸν	ἀπὸ	Γαλατῶν τότε δὲ διὰ τὸν
[3, 39]	εἰς Ἐμπόριον χίλιοι σὺν ἑξακοσίοις,	(ἀπὸ	δ´ Ἐμπορίου πόλεως εἰς περὶ
[3, 39]	πόλιν ἔνιοι Νέαν Καρχηδόνα καλοῦσιν}	ἀπὸ	δὲ ταύτης εἰσὶν ἐπὶ μὲν
[3, 39]	σταδίους ὀκτὼ διὰ Ῥωμαίων ἐπιμελῶς·	ἀπὸ	δὲ τῆς διαβάσεως τοῦ Ῥοδανοῦ
[3, 33]	οὓς κυρίως μὲν καλοῦσι σφενδονήτας,	ἀπὸ	δὲ τῆς χρείας ταύτης συνωνύμως
[3, 37]	πέλαγος ἐξίησιν ὁ προειρημένος ποταμός.	ἀπὸ	δὲ τοῦ Νάρβωνος καὶ τὰ
[3, 39]	ποταμὸν ἑξακόσιοι στάδιοι πρὸς δισχιλίοις,	ἀπὸ	δὲ τούτου πάλιν εἰς Ἐμπόριον
[3, 102]	πάλιν ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν στρατοπεδείαν.	ἀπὸ	δὲ τούτων τῶν καιρῶν οἱ
[3, 33]	δ´ εἰς αὐτὴν Καρχηδόνα κατέταξεν.	ἀπὸ	δὲ τῶν πόλεων τῶν Μεταγωνιτῶν
[3, 110]	Ἀδρίαν— τῷ δὲ τρίτῳ πέραν,	ἀπὸ	διαβάσεως πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἐβάλετο
[3, 20]	θαυμάσιον, ἅμα δὲ τοὺς υἱοὺς	ἀπὸ	δώδεκ´ ἐτῶν ἄγειν φασὶ τοὺς
[3, 47]	τούτοις ἀπουραγῶν παρὰ τὸν ποταμὸν	ἀπὸ	θαλάττης ὡς ἐπὶ τὴν ἕω,
[3, 16]	Γαλατῶν τότε δὲ διὰ τὸν	ἀπὸ	Καρχηδονίων φόβον περιεστῶτα Ῥωμαίους, πάσας
[3, 88]	τὴν Δαυνίαν. ἀρξάμενος δὲ ταύτης	ἀπὸ	Λουκαρίας, οὔσης ἀποικίας Ῥωμαίων, ἐπόρθει
[3, 61]	συλλογιζόμενος τόν τε πλοῦν τὸν	ἀπὸ	Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν ὡς μακρὸς
[3, 47]	ὀρῶν ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι τὴν ἀρχὴν	ἀπὸ	Μασσαλίας ἕως ἐπὶ τὸν τοῦ
[3, 37]	ἀπέχει τόπον ὡς πρὸς δύσεις	ἀπὸ	Μασσαλίας καὶ τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ
[3, 47]	Ἄρδυες Κελτοὶ κατοικοῦσι, τὴν δ´	ἀπὸ	μεσημβρίας αὐτοῦ πλευρὰν ὁρίζουσι πᾶσαν
[3, 61]	περὶ τὸν Πάδον πεδίων ὡς	ἀπὸ	μεσημβρίας. πανταχόθεν δὲ τοῦ κινήματος
[3, 51]	τῆς προσβολῆς ἀλλὰ καὶ κρημνώδους,	ἀπὸ	παντὸς κινήματος καὶ πάσης ταραχῆς
[3, 41]	παρὰ τὴν Λιγυστίνην ἧκε πεμπταῖος	ἀπὸ	Πισῶν εἰς τοὺς κατὰ Μασσαλίαν
[3, 90]	τὰς πόλεις ὁρμήσειν πρὸς τὴν	ἀπὸ	Ῥωμαίων ἀπόστασιν. ἕως γὰρ τότε
[3, 40]	τῇ παρουσίᾳ τῶν Καρχηδονίων ἀπέστησαν	ἀπὸ	Ῥωμαίων, ἐγκαταλιπόντες τοὺς ὁμήρους, οὓς
[3, 39]	ἐπὶ μὲν γὰρ Καινὴν πόλιν	ἀπὸ	στηλῶν εἶναι συμβαίνει τρισχιλίους, ὅθεν
[3, 41]	~Τὰ μὲν οὖν κατὰ Κελτοὺς	ἀπὸ	τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς τὴν
[3, 27]	τὰ δίκαια Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις	ἀπὸ	τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς τοὺς
[3, 21]	ᾖ τις ὁμολογουμένη θεωρία τῶν	ἀπὸ	τῆς ἀρχῆς ὑπαρξάντων δικαίων Ῥωμαίοις
[3, 3]	καθ´ ἣν Ἀντίοχον ἐπισπασάμενοι τὸν	ἀπὸ	τῆς Ἀσίας Ἀχαιοῖς καὶ Ῥωμαίοις
[3, 66]	ἡσυχίαν. Ἀννίβας δὲ παραγενόμενος δευτεραῖος	ἀπὸ	τῆς διαβάσεως ἐγγὺς τῶν πολεμίων
[3, 49]	ἐπὶ τέτταρας ἡμέρας τὴν πορείαν	ἀπὸ	τῆς διαβάσεως ἧκε πρὸς τὴν
[3, 76]	προτέρημα τῶν πεζικῶν στρατοπέδων, παραλαβὼν	ἀπὸ	τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως πεζοὺς μὲν
[3, 1]	ἴσῳ περιέλαβε διαστήματι. περὶ ὧν	ἀπὸ	τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος
[3, 112]	δὲ Νομάδας ἐπαφῆκε τοῖς ὑδρευομένοις	ἀπὸ	τῆς ἐλάττονος παρεμβολῆς. τῶν δὲ
[3, 90]	καὶ πολλοὺς τῶν πολεμίων ἀποσπωμένους	ἀπὸ	τῆς ἰδίας παρεμβολῆς ἐπὶ τὰς
[3, 45]	πεφευγότες. συμπεσόντες γὰρ οὐ μακρὰν	ἀπὸ	τῆς ἰδίας στρατοπεδείας τοῖς τῶν
[3, 37]	ἃ διατείνει κατὰ τὸ συνεχὲς	ἀπὸ	τῆς καθ´ ἡμᾶς θαλάττης ἕως
[3, 32]	δὲ κατὰ τὴν ἄλλην οἰκουμένην	ἀπὸ	τῆς Κλεομένους τοῦ Σπαρτιάτου φυγῆς
[3, 91]	ἀπὸ τῆς Σαυνίτιδος, (δευτέρα δ´	ἀπὸ	τῆς Λατίνης) ἡ δὲ κατάλοιπος
[3, 16]	ἔσται καὶ πολυχρόνιος καὶ μακρὰν	ἀπὸ	τῆς οἰκείας ὁ πόλεμος. συνέβαινε
[3, 53]	ὑπ´ αὐτῶν· ὧν οἱ μὲν	ἀπὸ	τῆς οὐραγίας, οἱ δ´ ἀπὸ
[3, 101]	δύο μέρη λαβὼν καὶ προελθὼν	ἀπὸ	τῆς πόλεως ἑκκαίδεκα σταδίους πρὸς
[3, 19]	τοῦ λιμένος λόφον ἐρυμνὸν διέκλεισαν	ἀπὸ	τῆς πόλεως τοὺς ἐκβεβοηθηκότας. οἱ
[3, 57]	διασπᾶν τὴν διήγησιν οὐδ´ ἀποπλανᾶν	ἀπὸ	τῆς πραγματικῆς ὑποθέσεως τοὺς φιληκοοῦντας,
[3, 53]	ἀπὸ τῆς οὐραγίας, οἱ δ´	ἀπὸ	τῆς πρωτοπορείας ἀπέσπων τῶν σκευοφόρων
[3, 5]	αἰτίας. οἷς κατάλληλα Μακεδόνων μὲν	ἀπὸ	τῆς Ῥωμαίων φιλίας, Λακεδαιμονίων δὲ
[3, 91]	στεναὶ καὶ δύσβατοι, μία μὲν	ἀπὸ	τῆς Σαυνίτιδος, (δευτέρα δ´ ἀπὸ
[3, 60]	τὰ πλεῖστα συναπώλλυτο. διόπερ ὁρμήσας	ἀπὸ	τῆς τοῦ Ῥοδανοῦ διαβάσεως, πεζοὺς
[3, 102]	παρεμβολήν, ἕως Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν τοὺς	ἀπὸ	τῆς χώρας συμπεφευγότας εἰς τὸν
[3, 115]	βαρέσι καθοπλισμοῖς· ὧν οἱ μὲν	ἀπὸ	τοῦ δεξιοῦ κέρατος κλίναντες ἐπ´
[3, 116]	τῆς δυνάμεως. οἱ δὲ Νομάδες	ἀπὸ	τοῦ δεξιοῦ κέρατος προσπίπτοντες τοῖς
[3, 47]	ὧν ἡμῖν εἴρηται διὰ πλειόνων,	ἀπὸ	τοῦ κατὰ τὸν Ῥοδανὸν αὐλῶνος
[3, 46]	εἰς τὸν πόρον. τὴν δ´	ἀπὸ	τοῦ ῥεύματος πλευρὰν ἠσφαλίζοντο τοῖς
[3, 61]	ὁ δὲ Τεβέριος τοὺς μὲν	ἀπὸ	τοῦ στόλου παραυτίκα συναθροίσας ἐξέπεμψε,
[3, 76]	ποταμόν. καὶ καταμαθὼν ἀπολελειμμένους τοὺς	ἀπὸ	τοῦ στόλου τῶν Ῥωμαίων, ῥᾳθύμως
[3, 61]	τούτοις τὴν πορείαν ἱστορῶν τὴν	ἀπὸ	τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγους διὰ τῆς
[3, 46]	ἐπισπασάμενοι τὰ ῥύματα ταχέως ἀπέσπασαν	ἀπὸ	τοῦ χώματος τά τε θηρία
[3, 96]	μὲν οὖν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	ἀπὸ	τούτων (ἐπι) κυδεστέρας εἰλήφει τοῖς
[3, 100]	χάρακι τὴν στρατοπεδείαν. γενόμενος δ´	ἀπὸ	τούτων τὰ μὲν δύο μέρη
[3, 33]	Ἴβηρες, Ὀλκάδες, οἱ δὲ σύμπαντες	ἀπὸ	τούτων τῶν ἐθνῶν ἱππεῖς μὲν
[3, 37]	ἄρκτους ἀντιπαράκειται, κατὰ τὸ συνεχὲς	ἀπὸ	τῶν ἀνατολῶν παρήκουσα μὲν ἄχρι
[3, 37]	ἐπέχουσι τῆς καθ´ ἡμᾶς θαλάττης	ἀπὸ	τῶν ἀνατολῶν ὡς πρὸς τὰς
[3, 85]	τὸν στρατηγὸν εἰπεῖν τοῖς ὄχλοις	ἀπὸ	τῶν ἐμβόλων ὅτι Λειπόμεθα μάχῃ
[3, 115]	πλευρὰν τοῖς πολεμίοις, οἱ δ´	ἀπὸ	τῶν εὐωνύμων ἐπὶ δόρυ ποιούμενοι
[3, 115]	τοὺς Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς ἱππεῖς	ἀπὸ	τῶν εὐωνύμων πελάσαι τοῖς Ῥωμαίοις
[3, 116]	ἱππεῖς πλὴν παντελῶς ὀλίγων παρεβοήθησαν	ἀπὸ	τῶν εὐωνύμων τοῖς Νομάσιν, τότε
[3, 74]	Καρχηδονίων τάξιν. θεωροῦντες δὲ τοὺς	ἀπὸ	τῶν ἰδίων κεράτων ἐκπεπιεσμένους, τὸ
[3, 115]	ἐμάχοντο συμπλεκόμενοι κατ´ ἄνδρα, παρακαταβαίνοντες	ἀπὸ	τῶν ἵππων. ἐπειδὴ δ´ ἐκράτησαν
[3, 116]	πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ κατεκρήμνισαν	ἀπὸ	τῶν ἵππων. ὀλίγοι δέ τινες
[3, 32]	καὶ Σικελίαν καὶ Λιβύην πράξεσιν	ἀπὸ	τῶν κατὰ Πύρρον {καὶ Τίμαιον
[3, 82]	~Ὡς γὰρ θᾶττον ποιησάμενος ἀναζυγὴν	ἀπὸ	τῶν κατὰ τὴν Φαισόλαν τόπων
[3, 47]	μυχόν· ἃς τόθ´ ὑπεράρας Ἀννίβας	ἀπὸ	τῶν κατὰ τὸν Ῥοδανὸν τόπων
[3, 91]	τῆς Λατίνης) ἡ δὲ κατάλοιπος	ἀπὸ	τῶν κατὰ τοὺς Ἱρπίνους τόπων.
[3, 115]	λεπτὸν ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ δὲ πεπυκνωκότες	ἀπὸ	τῶν κεράτων ἐπὶ τὰ μέσα
[3, 76]	ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς χώρας τοὺς	ἀπὸ	τῶν πλοίων, πολλοὺς μὲν αὐτῶν
[3, 19]	προειρημένοις οἱ πεποιημένοι τὴν ἀπόβασιν	ἀπὸ	τῶν πλοίων, συνορῶντες τὸ γινόμενον,
[3, 97]	εὐφυῶς κείμενον πρός τε τὴν	ἀπὸ	τῶν πολεμίων ἀσφάλειαν καὶ πρὸς
[3, 56]	τὴν δύναμιν κατέβαινε καὶ τριταῖος	ἀπὸ	τῶν προειρημένων κρημνῶν διανύσας ἥψατο
[3, 37]	δὲ λοιπὸν μέρος τῆς Εὐρώπης	ἀπὸ	τῶν προειρημένων ὀρῶν τὸ συνάπτον
[3, 66]	εὐθέως ἐχρημάτιζε τοῖς παραγεγονόσι πρεσβευταῖς	ἀπὸ	τῶν σύνεγγυς τόπων. ἅμα (γὰρ)
[3, 76]	δυνάμεως, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, ἀναχθεὶς	ἀπὸ	τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων παντὶ
[3, 39]	τὴν ἔσω θάλατταν νευόντων μερῶν	ἀπὸ	τῶν Φιλαίνου βωμῶν, οἳ κεῖνται
[3, 37]	προσφάτως κατωπτεῦσθαι, κατοικεῖται δὲ πᾶν	ὑπὸ	βαρβάρων ἐθνῶν καὶ πολυανθρώπων, ὑπὲρ
[3, 70]	τούτων ἀληθινῶς λεγόμενα καὶ δεόντως,	ὑπὸ	δὲ τῆς φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος καὶ
[3, 74]	τοῦ ποταμοῦ καταδιῶξαν τοὺς πολεμίους,	ὑπὸ	δὲ τοῦ χειμῶνος οὐκέτι δυνάμενον
[3, 74]	δὲ πλείους ἀπολωλέναι τῶν Κελτῶν·	ὑπὸ	δὲ τῶν ὄμβρων καὶ τῆς
[3, 54]	περιέτυχε πλὴν τῶν λάθρᾳ κακοποιούντων,	ὑπὸ	δὲ τῶν τόπων καὶ τῆς
[3, 6]	μὲν ἀποφαίνουσι τὴν Ζακάνθης πολιορκίαν	ὑπὸ	Καρχηδονίων, δευτέραν δὲ τὴν διάβασιν
[3, 29]	αἰτίαν ἀναθετέον. ~Τὰ μὲν οὖν	ὑπὸ	Καρχηδονίων τότε ῥηθέντα δεδηλώκαμεν, τὰ
[3, 21]	Σικελίας, ταύτας ἔφασαν ἤδη συνωμολογημένας	ὑπὸ	Λυτατίου μετὰ ταῦτα τὸν δῆμον
[3, 55]	θέρους καὶ χειμῶνος, τὰ δ´	ὑπὸ	μέσην τὴν παρώρειαν ἐξ ἀμφοῖν
[3, 29]	θυμόν· λέγεται δὲ πολλάκις καὶ	ὑπὸ	πολλῶν παρ´ αὐτοῖς. πρῶτον μὲν
[3, 16]	κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πόλεις τὰς	ὑπὸ	Ῥωμαίους ταττομένας, πεπλευκέναι δ´ ἔξω
[3, 77]	πόλεις καὶ τὴν χώραν, ἣν	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἀπολωλεκότες ἕκαστοι τυγχάνουσι, συνανασώσων.
[3, 67]	ἐπὶ τὴν διάδοσιν τῆς χώρας	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους, ὧν κατ´ ἀρχὰς
[3, 40]	ὀργὴν κατέσυραν τὴν κατακεκληρουχημένην χώραν	ὑπὸ	Ῥωμαίων καὶ τοὺς φεύγοντας συνδιώξαντες
[3, 16]	τῶν προγεγονότων εἰς αὐτὸν εὐεργετημάτων	ὑπὸ	Ῥωμαίων, καταπεφρονηκότα δὲ πρότερον μὲν
[3, 29]	τότε ῥηθέντα δεδηλώκαμεν, τὰ δ´	ὑπὸ	Ῥωμαίων λεγόμενα νῦν ἐροῦμεν· οἷς
[3, 8]	πραττομένοις, τοῦ πεισθέντας τότε τοῖς	ὑπὸ	Ῥωμαίων παρακαλουμένοις ἐκδοῦναι μὲν τὸν
[3, 28]	τῶν χρημάτων. τὸ μὲν γὰρ	ὑπὸ	Ῥωμαίων περὶ τούτων λεγόμενον ἔγκλημα,
[3, 11]	οὓς γὰρ καιροὺς καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας	ὑπὸ	Ῥωμαίων τέλος ἐκ τῆς πατρίδος
[3, 7]	ὀργὴν θετέον. ἐκεῖνοι γὰρ δόξαντες	ὑπὸ	Ῥωμαίων ὠλιγωρῆσθαι κατὰ πολλὰ περὶ
[3, 95]	κατηρτικὼς ἐν τῇ παραχειμασίᾳ τὰς	ὑπὸ	τἀδελφοῦ καταλειφθείσας τριάκοντα ναῦς καὶ
[3, 76]	καιροὺς Γνάιος Κορνήλιος ὁ καταλειφθεὶς	ὑπὸ	τἀδελφοῦ Ποπλίου στρατηγὸς ἐπὶ τῆς
[3, 34]	ἐξητάκει καὶ τὴν ἀρετὴν τῆς	ὑπὸ	τὰς Ἄλπεις καὶ περὶ τὸν
[3, 65]	ἐγκλίναντας εὐθέως διὰ τῶν διαστημάτων	ὑπὸ	τὰς παρ´ αὑτῶν ἴλας, καταπλαγέντας
[3, 37]	μεσημβρίαν καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς	ὑπὸ	τὰς χειμερινὰς δύσεις ἕως τῆς
[3, 37]	Ἡρακλείων, τοῦ δὲ περιέχοντος πέπτωκεν	ὑπό	τε τὴν μεσημβρίαν καὶ κατὰ
[3, 37]	πρὸς Ἡρακλείους στήλας περιέχεται μὲν	ὑπό	τε τῆς καθ´ ἡμᾶς καὶ
[3, 87]	ἐν τοῖς κατὰ Γαλατίαν τόποις,	ὑπό	τε τοῦ ψύχους καὶ τῆς
[3, 72]	ἐξ ὧν ἐκακοπάθει τὸ στρατόπεδον	ὑπό	τε τοῦ ψύχους καὶ τῆς
[3, 74]	πλεῖστοι περὶ τὸν ποταμὸν ἐφθάρησαν	ὑπό	τε τῶν θηρίων καὶ τῶν
[3, 56]	πολλοὺς μὲν ἀπολωλεκὼς τῶν στρατιωτῶν	ὑπό	τε τῶν πολεμίων καὶ τῶν
[3, 23]	μνημονεύουσι διὰ τὸ μὴ πίπτειν	ὑπὸ	τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν. ~Μετὰ δὲ
[3, 34]	τὰς δυνάμεις ἐκ τῆς παραχειμασίας	ὑπὸ	τὴν ἐαρινὴν ὥραν. προσπεπτωκότων δὲ
[3, 67]	μέλλον. διόπερ ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς	ὑπὸ	τὴν ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο τὴν
[3, 43]	μὲν προδιαβάντες ἐκ τοῦ πέραν	ὑπὸ	τὴν ἑωθινὴν προῆγον παρ´ αὐτὸν
[3, 23]	τὰς συνθήκας, ὅσα τῆς Σικελίας	ὑπὸ	τὴν Καρχηδονίων πίπτει δυναστείαν. ὁμοίως
[3, 3]	παρανομίας. μετὰ δὲ ταῦτα θέντες	ὑπὸ	τὴν ὄψιν τὰς Αἰτωλῶν καὶ
[3, 99]	τῆς τῶν παίδων ἀποκαταστάσεως τιθεὶς	ὑπὸ	τὴν ὄψιν τὴν τῶν Ῥωμαίων
[3, 98]	ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν πολλῶν,	ὑπὸ	τὴν ὄψιν τιθεὶς διὰ τοῦ
[3, 1]	τὰ γνωριζόμενα μέρη τῆς οἰκουμένης	ὑπὸ	τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν ἐγένετο, τούτου
[3, 105]	τὰς σημείας ἀνεχώρουν καὶ κατέφευγον	ὑπὸ	τὴν τούτων ἀσφάλειαν, πολλοὺς μὲν
[3, 16]	χρησάμενοι τοῖς διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν	ὑπὸ	τὴν ὡραίαν Λεύκιον τὸν Αἰμίλιον
[3, 84]	αὑτοῖς βοηθεῖν, ἀλλ´ ὡσανεὶ προδεδομένους	ὑπὸ	τῆς τοῦ προεστῶτος ἀκρισίας. ἔτι
[3, 29]	τὴν σφετέραν πίστιν περιόψεσθαι τούτους	ὑπό	τινων ἀδικουμένους· ἀλλ´ ἦν ἀμφοτέρων
[3, 37]	συμβέβηκε, πίπτειν δὲ τοῦ περιέχοντος	ὑπὸ	τὸ μεταξὺ διάστημα θερινῶν ἀνατολῶν
[3, 87]	Μινύκιον. οὗτος δὲ τέτακται μὲν	ὑπὸ	τὸν αὐτοκράτορα, γίνεται δ´ οἱονεὶ
[3, 55]	θηρία. καὶ τάδε συνέβαινε κακῶς	ὑπὸ	τοῦ λιμοῦ διατεθεῖσθαι· τῶν γὰρ
[3, 65]	σύμπτωσιν τῶν ἱππέων τότε συνεπατήθησαν	ὑπὸ	τοῦ πλήθους καὶ τῆς ἐπιφορᾶς
[3, 105]	καὶ πιεζομένων τῶν Ῥωμαίων εὐζώνων	ὑπὸ	τοῦ πλήθους τῶν ἱππέων, ἅμα
[3, 45]	ἐπὶ τὴν αὐτὴν χρείαν ἐξαπεσταλμένοις	ὑπὸ	τοῦ Ποπλίου τοιαύτην ἐποιήσαντο φιλοτιμίαν
[3, 46]	τόπον ὥρμα· περιεχόμενα δὲ πανταχόθεν	ὑπὸ	τοῦ ῥεύματος ἀπεδειλία καὶ μένειν
[3, 84]	μετὰ δὲ τὴν μάχην ἀποσταλέντος	ὑπὸ	τοῦ στρατηγοῦ μετὰ τῶν Ἰβήρων
[3, 51]	καὶ μακρῶς τὰς δυσχωρίας, ἐξεκλήθησαν	ὑπὸ	τοῦ συμβαίνοντος ἐξάπτεσθαι τῆς πορείας.
[3, 66]	ὑπεναντίους ἱπποκρατοῦντας, αὑτὸν δὲ βαρυνόμενον	ὑπὸ	τοῦ τραύματος, εἰς ἀσφαλὲς ἔκρινε
[3, 83]	λογχοφόρους κατὰ τὴν πρωτοπορείαν ἐκπεριάγων	ὑπὸ	τοὺς ἐν δεξιᾷ βουνοὺς τῶν
[3, 105]	προσεῖχον τὸν νοῦν καὶ τοῖς	ὑπὸ	τούτου παραγγελλομένοις. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι
[3, 9]	πᾶν εὐθέως ἡγοῦνται τὸ λεγόμενον	ὑπὸ	τούτου πιστόν. ἐγὼ δὲ φημὶ
[3, 43]	τάξιν οἱ λέμβοι, τὴν δ´	ὑπὸ	τούτους τὰ λεπτὰ τῶν πορθμείων,
[3, 60]	τὰς δυνάμεις. οὐ γὰρ μόνον	ὑπὸ	τῶν ἀναβάσεων καὶ καταβάσεων, ἔτι
[3, 51]	προσπεσόντων τῶν βαρβάρων, οὐχ οὕτως	ὑπὸ	τῶν ἀνδρῶν ὡς ὑπὸ τῶν
[3, 40]	ὅτι τὸ τέταρτον στρατόπεδον περιειλημμένον	ὑπὸ	τῶν Βοίων πολιορκεῖται κατὰ κράτος,
[3, 104]	ἵνα δὲ μὴ πρῲ κατοπτευθῶσιν	ὑπὸ	τῶν εἰς τὰς προνομὰς ἐκπορευομένων,
[3, 74]	Ῥωμαίων οἱ μὲν κατόπιν ἐφεστῶτες	ὑπὸ	τῶν ἐκ τῆς ἐνέδρας προσπεσόντων
[3, 82]	καὶ θυμοῦ πλήρης, δοξάζων ἑαυτὸν	ὑπὸ	τῶν ἐναντίων καταφρονεῖσθαι. μετὰ δὲ
[3, 65]	καὶ περιδεεῖς γενομένους μὴ συμπατηθῶσιν	ὑπὸ	τῶν ἐπιφερομένων ἱππέων. οἱ μὲν
[3, 74]	τὰς ἐκ τῶν πλαγίων ἐπιφανείας	ὑπὸ	τῶν εὐζώνων, ἐτράπησαν καὶ συνωθοῦντο
[3, 74]	Τεβέριον πιεζούμενα κατὰ πρόσωπον μὲν	ὑπὸ	τῶν θηρίων, πέριξ δὲ καὶ
[3, 14]	δὲ κατ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν	ὑπὸ	τῶν ἱππέων ἀπώλοντο διὰ τὸ
[3, 68]	ταῖς ἀποσκευαῖς, πολλοὺς ἂν αὐτῶν	ὑπὸ	τῶν ἱππέων ἐν τοῖς ἐπιπέδοις
[3, 69]	τὴν παρ´ αὐτοῦ σωτηρίαν τοὺς	ὑπὸ	τῶν καιρῶν καταλαμβανομένους. τὸν δὲ
[3, 68]	διεφθάρησαν, οἱ δὲ ζῶντες ἑάλωσαν	ὑπὸ	τῶν Καρχηδονίων. Πόπλιος μὲν οὖν
[3, 118]	εἰς ἐνέδραν ἐμπεσόντα παραδόξως ἄρδην	ὑπὸ	τῶν Κελτῶν διαφθαρῆναι μετὰ τῆς
[3, 56]	τῇ καθόλου πορείᾳ, πολλοὺς δ´	ὑπὸ	τῶν κρημνῶν καὶ τῶν δυσχωριῶν
[3, 115]	πρόνοιαν μέσους ἀποληφθῆναι τοὺς Ῥωμαίους	ὑπὸ	τῶν Λιβύων κατὰ τὴν ἐπὶ
[3, 106]	Φλαμινίου τελευτὴν ἐπικατασταθείς, τότε προχειρισθέντες	ὑπὸ	τῶν περὶ τὸν Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι
[3, 50]	τὴν νύκτα καὶ κατέσχε τοὺς	ὑπὸ	τῶν πολεμίων προκαταληφθέντας τόπους, ἀποκεχωρηκότων
[3, 84]	φωνὴν τὸ τελευταῖον οἱ μὲν	ὑπὸ	τῶν πολεμίων, τινὲς δὲ παρακαλέσαντες
[3, 105]	ἀλλ´ οἱ μὲν Ῥωμαῖοι διδαχθέντες	ὑπὸ	τῶν πραγμάτων καὶ βαλόμενοι χάρακα
[3, 103]	ἐπὶ τὰς δυνάμεις οὐδὲν ἠλλοιωμένος	ὑπὸ	τῶν συμβεβηκότων, ἔτι δὲ βεβαιότερον
[3, 51]	οὕτως ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν ὡς	ὑπὸ	τῶν τόπων πολὺς ἐγίνετο φθόρος
[3, 22]	τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου, ἐὰν μὴ	ὑπὸ	χειμῶνος ἢ πολεμίων ἀναγκασθῶσιν· ἐὰν
[3, 23]	τῆς χώρας. ἐὰν δέ τις	ὑπὸ	χειμῶνος ἢ πολεμίων βίᾳ κατενεχθεὶς
[3, 101]	κατέχειν, τὴν δὲ χώραν σιτολογεῖν,	πρὸ	δὲ τῆς πόλεως χάρακα βεβλημένους
[3, 6]	ἐσομένων ἄθλων ἐκ τοῦ πολέμου	πρὸ	ὀφθαλμῶν θέμενος, ἅμα τῷ περιποιήσασθαι
[3, 108]	τοὺς περὶ τὸν Αἰμίλιον καὶ	πρὸ	ὀφθαλμῶν θέντες τὸ μέγεθος τῶν
[3, 109]	ὑπ´ ἐμοῦ λεγομένων, αὐτοὶ λαμβάνοντες	πρὸ	ὀφθαλμῶν τὴν ἐκ τοῦ λείπεσθαι
[3, 10]	τοῖς δικαίοις, καθάπερ ἐν ταῖς	πρὸ	ταύτης βύβλοις περὶ τούτων δεδηλώκαμεν,
[3, 1]	τούτων τῶν καιρῶν συνεταξάμεθα τὰς	πρὸ	ταύτης βύβλους, ἐν αὐτῇ ´κείνῃ
[3, 28]	τὰ κατὰ μέρος ἐν τῇ	πρὸ	ταύτης βύβλῳ δεδηλώκαμεν. τούτων δὴ
[3, 34]	οὗ διήλθομεν ἡμεῖς ἐν τῇ	πρὸ	ταύτης βύβλῳ χάριν τοῦ συμπεριφέρεσθαι
[3, 48]	οἰκοῦντας οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶς	πρὸ	τῆς Ἀννίβου παρουσίας, οὐδὲ μὴν
[3, 6]	πόλεμον, ὁμοίως δὲ πάλιν Αἰτωλοὶ	πρὸ	τῆς Ἀντιόχου παρουσίας πρὸς τὸν
[3, 86]	βουλόμενος, εἰ δέοινθ´ οἱ καιροί,	πρὸ	τῆς αὑτοῦ παρουσίας τούτους καταταχεῖν.
[3, 93]	τοὺς εὐρωστοτάτους εἰς δισχιλίους ἁθροῖσαι	πρὸ	τῆς παρεμβολῆς. γενομένου δὲ τούτου
[3, 100]	τὴν παραχειμασίαν. τὴν δὲ δύναμιν	πρὸ	τῆς πόλεως παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ
[3, 102]	μικρὸν ἀναθαρρήσας ἐπεξῆλθε καὶ βραχὺ	πρὸ	τῆς στρατοπεδείας παρεμβαλὼν μόλις ἀπεστρέψατο
[3, 72]	καὶ προαγαγὼν ὡς ὀκτὼ στάδια	πρὸ	τῆς στρατοπεδείας τοὺς μὲν πεζοὺς
[3, 77]	προῆγε διὰ Τυρρηνίας καὶ κατεστρατοπέδευσε	πρὸ	τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως, Γνάιος
[3, 80]	ἐν Τυρρηνίᾳ τὸν Φλαμίνιον στρατοπεδεύοντα	πρὸ	τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως, τότε
[3, 58]	καὶ γνῷ τις, ἔτι τῶν	πρὸ	τοῦ δυσχερέστερον τὸ τῶν ἑωρακότων
[3, 34]	πόλεμον, εἰ δυνηθείη διαπεράσας τὰς	πρὸ	τοῦ δυσχωρίας εἰς τοὺς προειρημένους
[3, 41]	διέξοδον, οἵαν ἔν τε τοῖς	πρὸ	τοῦ καὶ νῦν διεληλύθαμεν. οἱ
[3, 105]	εὐλάβειαν τοῦ Φαβίου σέσωσται καὶ	πρὸ	τοῦ καὶ νῦν· τοῖς δ´
[3, 111]	ἔργων; διὰ μὲν οὖν τῶν	πρὸ	τοῦ κινδύνων κεκρατήκατε τῆς χώρας
[3, 54]	τρί´ ἡμιστάδια τῆς ἀπορρῶγος καὶ	πρὸ	τοῦ μὲν οὔσης, τότε δὲ
[3, 25]	Ῥωμαῖοι κατὰ τὴν Πύρρου διάβασιν	πρὸ	τοῦ συστήσασθαι τοὺς Καρχηδονίους τὸν
[3, 117]	τὸ νικᾶν καὶ τότε καὶ	πρὸ	τοῦ (τοῦ) τῶν ἱππέων ὄχλου.
[3, 57]	τὸν πόλεμον εἰς Ἰταλίαν ἠγάγομεν,	πρὸ	τοῦ τῶν ἀγώνων ἄρξασθαι βραχέα
[3, 103]	καὶ διὰ τὸ δοκεῖν τὸν	πρὸ	τούτου χρόνον τὴν ἀπραγίαν καὶ
[3, 48]	κατοικοῦσι, καθάπερ ἡμεῖς ἐν τοῖς	πρὸ	τούτων ἐδηλώσαμεν, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 1]	δι´ ἃς ἀναδραμόντες τοῖς χρόνοις	πρὸ	τούτων τῶν καιρῶν συνεταξάμεθα τὰς
[3, 72]	συμμάχοις, τὰ δὲ θηρία μερίσας	πρὸ	τῶν κεράτων δι´ ἀμφοτέρων προεβάλετο.
[3, 92]	δυνάμεως ἐπί τινα λόφον ὑπερδέξιον	πρὸ	τῶν στενῶν κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων δὲ
[3, 64]	Ἰβηρίᾳ πράξεις, ἐφ´ ἃς ἀπεστάλη,	δεῦρο	μετὰ τοιαύτης ἐλθεῖν σπουδῆς, εἰ
[3, 24]	τις τοῦτο ποιήσῃ, δημόσιον γινέσθω	τὸ	ἀδίκημα. ἐν Σαρδόνι καὶ Λιβύῃ
[3, 113]	σημείας καθιστάνων, καὶ ποιῶν πολλαπλάσιον	τὸ	βάθος ἐν ταῖς σπείραις τοῦ
[3, 55]	φορτίων οἷον καταπεπηγότα διά τε	τὸ	βάρος καὶ διὰ τὸ πῆγμα
[3, 103]	δυσελπιστίας οἱονεὶ μεταβολήν τινα πρὸς	τὸ	βέλτιον αὐτοῖς προφαίνεσθαι, δεύτερον δὲ
[3, 114]	κέντημα τῆς καταφορᾶς ἴσχυε πρὸς	τὸ	βλάπτειν, ἡ δὲ Γαλατικὴ μάχαιρα
[3, 55]	τὴν πορείαν, ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς.	~τὸ	γὰρ συμβαῖνον ἴδιον ἦν καὶ
[3, 72]	τοὺς δὲ συμμάχους εἰς δισμυρίους.	τὸ	γὰρ τέλειον στρατόπεδον παρ´ αὐτοῖς
[3, 72]	ἐκ μεταβολῆς τολμηρῶς καὶ θρασέως·	τὸ	γὰρ τῆς Νομαδικῆς μάχης ἴδιόν
[3, 71]	ἱκανὰς ἐν τοῖς πλείστοις τόποις.	τὸ	γὰρ τυχὸν ῥεῖθρον μετὰ βραχείας
[3, 4]	γεγονέναι νομιστέον τὴν ἀρχὴν αὐτῶν.	τὸ	γὰρ ὠφέλιμον τῆς ἡμετέρας ἱστορίας
[3, 68]	μὴ δοκεῖν αὐτοῖς ἧτταν εἶναι	τὸ	γεγονός, ἀλλ´ οἱ μὲν ᾐτιῶντο
[3, 76]	ποτε Καρχηδονίοις. ταχὺ δὲ συνεὶς	τὸ	γεγονὸς Ἀσδρούβας ἧκε παραβοηθῶν διαβὰς
[3, 84]	τῆς ὀμίχλης ἤδη πεπτωκυίας συνέντες	τὸ	γεγονὸς ἀτύχημα καὶ ποιεῖν οὐδὲν
[3, 40]	τῶν τόπων μετὰ δυνάμεως, ἀκούσας	τὸ	γεγονός, ἐβοήθει κατὰ σπουδήν. οἱ
[3, 67]	αὐτῷ κοινωνήσουσι τῶν πραγμάτων, ἐπιγνόντες	τὸ	γεγονὸς ἐκ τῶν σφετέρων πολιτῶν
[3, 75]	ἐπικρύπτεσθαι τοὺς ἐν τῇ Ῥώμῃ	τὸ	γεγονὸς ἔπεμψε τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι
[3, 85]	καιρῶν πολλῷ μεῖζον τότε φανῆναι	τὸ	γεγονὸς ἢ παρ´ αὐτὸν τὸν
[3, 97]	δ´ ἐκ τῆς συγκλήτου πυθόμενοι	τὸ	γεγονὸς προτέρημα διὰ τοῦ Γναΐου
[3, 51]	ἡμέρας ἐπιγενομένης, οἱ βάρβαροι συνθεασάμενοι	τὸ	γεγονὸς τὰς μὲν ἀρχὰς ἀπέστησαν
[3, 19]	δὲ περὶ τὸν Δημήτριον συννοήσαντες	τὸ	γεγονὸς τοῦ μὲν διακωλύειν τοὺς
[3, 100]	δὲ τὴν συναγωγὴν εὐφυῶς ἔχειν	τὸ	Γερούνιον, κρίνας ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν
[3, 100]	προειρημένους τόπους. ἀφικόμενος δὲ πρὸς	τὸ	Γερούνιον, ὃ τῆς Λουκαρίας ἀπέχει
[3, 102]	εἰς τὸν χάρακα τὸν περὶ	τὸ	Γερούνιον, ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἧκε
[3, 107]	τὴν δύναμιν ἐκ τοῦ περὶ	τὸ	Γερούνιον χάρακος Ἀννίβας. κρίνων δὲ
[3, 84]	τῶν Ῥωμαίων, ἀλλ´ οὐδὲ συννοῆσαι	τὸ	γινόμενον. ἅμα γὰρ οἱ μὲν
[3, 82]	καταφθορὰν αὐτῆς, ἐσχετλίαζε, δεινὸν ἡγούμενος	τὸ	γινόμενον. διὸ καὶ τινῶν οἰομένων
[3, 43]	καὶ προκαλουμένων τὸν κίνδυνον, ἦν	τὸ	γινόμενον ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν ἀγωνίας.
[3, 105]	τὸν καιρὸν τοῦτον Φάβιος θεωρῶν	τὸ	γινόμενον καὶ διαγωνιάσας μὴ σφαλῶσι
[3, 104]	λόφον. ὁ δὲ Μάρκος θεωρῶν	τὸ	γινόμενον καὶ νομίσας ἑρμαῖον εἶναι
[3, 69]	ἐποιοῦντο χάρακα. ταχὺ δὲ συννοήσαντες	τὸ	γινόμενον οἱ προκαθήμενοι τῆς τῶν
[3, 69]	ἑαυτῶν παρεμβολήν. Τεβέριος δὲ συνορῶν	τὸ	γινόμενον πάντας ἐπαφῆκε τοὺς ἵππους
[3, 19]	ἀπόβασιν ἀπὸ τῶν πλοίων, συνορῶντες	τὸ	γινόμενον, προσέκειντο κατόπιν· καὶ πανταχόθεν
[3, 94]	διὰ τὸ μὴ δύνασθαι γνῶναι	τὸ	γινόμενον. Φάβιος δὲ τὰ μὲν
[3, 4]	πραγματείας ταύτης τοῦτ´ ἔσται τελεσιούργημα,	τὸ	γνῶναι τὴν κατάστασιν παρ´ ἑκάστοις,
[3, 61]	τόλμαν καὶ τὸ παράβολον τἀνδρός.	τὸ	δ´ αὐτὸ συνέβαινεν καὶ τοῖς
[3, 37]	μὲν ἓν μέρος αὐτῆς Ἀσίαν,	τὸ	δ´ ἕτερον Λιβύην, τὸ δὲ
[3, 20]	ἐδόκει φέρειν δεξαμένοις τοῖς Καρχηδονίοις,	τὸ	δ´ ἕτερον πραγμάτων καὶ κινδύνων
[3, 114]	μὲν δεξιὸν τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος,	τὸ	δ´ εὐώνυμον Γάιος, τὰ δὲ
[3, 114]	τὸ μὲν εὐώνυμον Ἀσδρούβας εἶχε,	τὸ	δὲ δεξιὸν Ἄννων· ἐπὶ δὲ
[3, 37]	θαλάττης ἕως εἰς τὴν ἐκτός.	τὸ	δὲ λοιπὸν μέρος τῆς Εὐρώπης
[3, 60]	διδόντας αὑτοὺς εἰς τὴν πίστιν.	τὸ	δὲ λοιπὸν πλῆθος τῶν τὰ
[3, 89]	ἑξῆς καὶ τοὺς συμμάχους αὐτῶν,	τὸ	δὲ μέγιστον, ἀπεγνωκότας πάντα μίαν
[3, 4]	καὶ τὸ παράδοξον τῶν συμβαινόντων,	τὸ	δὲ μέγιστον, διὰ τὸ τῶν
[3, 49]	πρὸς τὰς τῶν ὀρῶν ὑπερβολάς.	τὸ	δὲ μέγιστον, εὐλαβῶς διακειμένοις πρὸς
[3, 17]	ἀκμὴν αὐτοκράτορας ὄντας τῶν Ἰβήρων,	τὸ	δὲ μέγιστον, οὐδὲν ἀπολιπὼν ὄπισθεν
[3, 70]	τοῦ Ποπλίου ποιήσασθαι τὸν κίνδυνον,	τὸ	δὲ μέγιστον, πράττειν τι καὶ
[3, 37]	παρῆκον ἕως Ἡρακλείων στηλῶν Ἰβηρία,	τὸ	δὲ παρὰ τὴν ἔξω καὶ
[3, 111]	προφανῶς ἐν τοῖς ἡμετέροις προτερήμασι.	τὸ	δὲ παρακαλεῖν ὑμᾶς νῦν διὰ
[3, 116]	παρώξυνε τοὺς παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας.	τὸ	δὲ παραπλήσιον Ἀννίβας ἐποίει· καὶ
[3, 61]	καὶ τὴν πρᾶξιν τοῦ στρατηγοῦ.	τὸ	δὲ παραπλήσιον συνέβαινε πάσχειν καὶ
[3, 48]	παράπαν οὔτε πρὸς τίνας ἐγίνωσκε,	τὸ	δὲ πέρας, οὐδ´ εἰ καθόλου
[3, 64]	τὸ πλεῖστον μέρος τῆς δυνάμεως,	τὸ	δὲ περιλειπόμενον ἀδύνατον καὶ δύσχρηστον
[3, 78]	διὰ τὴν πρὸς Ῥωμαίους ὀργήν,	τὸ	δὲ πλεῖον διὰ τὰς ὠφελείας,
[3, 9]	πίστιν, οὐκ αὐτοτελῆ δὲ κρίνειν,	τὸ	δὲ πλεῖον ἐξ αὐτῶν τῶν
[3, 91]	πεδία· τὰ μὲν γὰρ θαλάττῃ	τὸ	δὲ πλεῖον ὄρεσι μεγάλοις πάντῃ
[3, 84]	νήχεσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις ἀπεπνίγοντο,	τὸ	δὲ πολὺ πλῆθος μέχρι μὲν
[3, 107]	ποτε τέτταρα στρατόπεδα (προχειρ( ίζονται.	τὸ	δὲ στρατόπεδον) πεζοὺς μὲν λαμβάνει
[3, 55]	τοῖς διὰ τῶν ἀκροπήλων πορευομένοις.	τὸ	δὲ συνεξακολουθοῦν τούτοις ἔτι δυσχερέστερον
[3, 51]	δυεῖν καὶ τρισὶν ἡμέραις εὐπορίαν,	τὸ	δὲ συνέχον, φόβον ἐνειργάσατο τοῖς
[3, 37]	Ἀσίαν, τὸ δ´ ἕτερον Λιβύην,	τὸ	δὲ τρίτον Εὐρώπην προσαγορεύουσι. τὰς
[3, 3]	τάδε τοῦ Ταύρου πάσης ἐξεχώρησε,	τὸ	δὲ τρίτον τίνα τρόπον Ῥωμαῖοι
[3, 107]	πάρισον ποιοῦσι τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις,	τὸ	δὲ τῶν ἱππέων ὡς ἐπίπαν
[3, 74]	ἀνεκομίσθησαν ἅμα τούτοις εἰς Πλακεντίαν.	τὸ	δὲ τῶν Καρχηδονίων στρατόπεδον ἕως
[3, 68]	ἀποσχὼν τῶν πολεμίων αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε.	τὸ	δὲ τῶν Κελτῶν πλῆθος τὸ
[3, 114]	σύμπαν τοῖς Καρχηδονίοις εἰς μυρίους,	τὸ	δὲ τῶν πεζῶν οὐ πολὺ
[3, 73]	παρατεταγμένοι καὶ νεαλεῖς ἀεὶ πρὸς	τὸ	δέον εὐχρήστως καὶ προθύμως εἶχον.
[3, 25]	καὶ τὸν Ἐνυάλιον. ἔστι δὲ	τὸ	Δία λίθον τοιοῦτον· λαβὼν εἰς
[3, 31]	ἱστορίας γὰρ ἐὰν ἀφέλῃ τις	τὸ	διὰ τί καὶ πῶς καὶ
[3, 82]	πρὸς τὴν χρείαν, ἐγίνετο πρὸς	τὸ	διακινδυνεύειν. ~ὄντος δὲ κατὰ τὴν
[3, 15]	αὐτῶν, λαβόντες τὴν ἐπιτροπὴν {εἰς	τὸ	διαλῦσαι} ἀδίκως ἐπανέλοιντό τινας τῶν
[3, 56]	τὸ τῶν Ἰνσόμβρων ἔθνος, ἔχων	τὸ	διασῳζόμενον μέρος τῆς μὲν τῶν
[3, 23]	ἐμπορίαν πλεῖν Ῥωμαίοις ἔξεστι, καὶ	τὸ	δίκαιον ὑπισχνοῦνται βεβαιώσειν οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 45]	τούτων οἱ Ῥωμαῖοι συνεγγίσαντες κατὰ	τὸ	δίωγμα τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι
[3, 103]	προφαίνεσθαι, δεύτερον δὲ καὶ διὰ	τὸ	δοκεῖν τὸν πρὸ τούτου χρόνον
[3, 71]	τυγχάνουσιν ὄντες τῶν ὑλωδῶν διὰ	τὸ	δύνασθαι μὲν ἐκ πολλοῦ προορᾶν
[3, 33]	τῆς χρείας ταύτης συνωνύμως καὶ	τὸ	ἔθνος αὐτῶν προσαγορεύουσι καὶ τὴν
[3, 81]	βίους ἀναστάτους πεποιήκασιν, ἀλλὰ καὶ	τὸ	ζῆν αὑτῶν ἀφῄρηνται μετ´ αἰσχύνης.
[3, 63]	ἡττωμένοις καὶ διὰ τὴν πρὸς	τὸ	ζῆν ἐπιθυμίαν ὑπομένουσι φεύγειν ἢ
[3, 63]	κατ´ ἄλλον τινὰ τρόπον ἑλομένοις	τὸ	ζῆν παντὸς κακοῦ καὶ πάσης
[3, 60]	τοὔμπροσθεν καὶ πράττειν τι πρὸς	τὸ	θαρρῆσαι τοὺς βουλομένους μετέχειν σφίσι
[3, 37]	Τάναϊς ποταμὸς καὶ Νεῖλος καὶ	τὸ	καθ´ Ἡρακλέους στήλας στόμα. Νείλου
[3, 37]	γῆς ὑποκειμένων, ἀκόλουθον ἂν εἴη	τὸ	καὶ περὶ τῆς καθ´ ἡμᾶς
[3, 26]	μέρος περὶ αὐτῶν ἐξεργάσασθαι διὰ	τὸ	καὶ πλείους διεψεῦσθαι τῆς ἀληθείας
[3, 91]	διὰ τὴν ἀρετὴν καὶ διὰ	τὸ	κάλλος καὶ διὰ τὸ πρὸς
[3, 91]	περὶ τούτων εἰκὸς ἠρικέναι διὰ	τὸ	κάλλος καὶ τὴν ἀρετὴν αὐτῶν.
[3, 5]	ἀπορήσειν ἀνδρῶν ἀξιόχρεων, διὰ (δὲ)	τὸ	κάλλος πολλοὺς κατεγγυηθήσεσθαι καὶ σπουδάσειν
[3, 6]	δὲ καὶ τὸ μέγεθος καὶ	τὸ	κάλλος τῶν ἐσομένων ἄθλων ἐκ
[3, 100]	τῇ περὶ τὴν Λουκαρίαν καὶ	τὸ	καλούμενον Γερούνιον χώρᾳ, πρὸς δὲ
[3, 76]	τῆς Ἰβηρίας πρὸς τοὺς κατὰ	τὸ	καλούμενον Ἐμπόριον τόπους. ἀρξάμενος δ´
[3, 88]	μετὰ δὲ ταῦτα καταστρατοπεδεύσας περὶ	τὸ	καλούμενον Οἰβώνιον ἐπέτρεχε τὴν Ἀργυριππανὴν
[3, 31]	τοῦτ´ εἰπεῖν ἄνθρωπος ὢν διὰ	τό,	κἂν κατὰ τὸ παρὸν εὐτυχῇ,
[3, 107]	χάρακος Ἀννίβας. κρίνων δὲ συμφέρειν	τὸ	κατὰ πάντα τρόπον ἀναγκάσαι μάχεσθαι
[3, 13]	ποιήσασθαι πρὸς πᾶν ἑτοίμως διέκειντο	τὸ	κατὰ Ῥωμαίων ὑποδεικνύμενον. προσπεσούσης οὖν
[3, 38]	συνεπιστρέφειν ἀεὶ τὰ πρόσωπα πρὸς	τὸ	κατὰ τὴν ἔνδειξιν ὑποδεικνύμενον, οὕτως
[3, 107]	προειρημένον τόπον, ἀλλὰ καὶ διὰ	τὸ	κατὰ τὴν πέριξ εὐφυῶς κεῖσθαι
[3, 4]	ἑκάστοις, ποία τις ἦν μετὰ	τὸ	καταγωνισθῆναι τὰ ὅλα καὶ πεσεῖν
[3, 31]	πότερον εὔλογον ἔσχε τὸ τέλος,	τὸ	καταλειπόμενον αὐτῆς ἀγώνισμα μὲν μάθημα
[3, 10]	τὰς πράξεις. ~Ῥωμαίων δὲ μετὰ	τὸ	καταλύσασθαι Καρχηδονίους τὴν προειρημένην ταραχὴν
[3, 90]	παρεμβολῆς ἐπὶ τὰς προνομὰς διὰ	τὸ	καταφρονεῖν ὑποχειρίους ἐλάμβανε καὶ κατέφθειρε
[3, 114]	τῆς μὲν γὰρ οὐκ ἔλαττον	τὸ	κέντημα τῆς καταφορᾶς ἴσχυε πρὸς
[3, 72]	τοὺς ἱππεῖς ἐφ´ ἑκάτερον θεὶς	τὸ	κέρας, ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἐπῄει
[3, 72]	ἱππεῖς διελὼν ἐφ´ ἑκάτερον παρέστησε	τὸ	κέρας, πλείους ὄντας μυρίων σὺν
[3, 52]	βαρβάροις ἐστὶ σύνθημα φιλίας, καθάπερ	τὸ	κηρύκειον τοῖς Ἕλλησιν. εὐλαβῶς δὲ
[3, 64]	λεγομένων ἀλήθειαν ἐκθύμως ἐχόντων πρὸς	τὸ	κινδυνεύειν, ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν
[3, 17]	τε στρατιώτας προθυμοτέρους ἐποίησε πρὸς	τὸ	κινδυνεύειν, τούς τε Καρχηδονίους ἑτοίμους
[3, 96]	μετ´ οὐ πολὺ δὲ πρὸς	τὸ	κλίνειν ὥρμησαν. ἡ γὰρ ἐφεδρεία
[3, 5]	ἀρχὴν καὶ τὸ τέλος ἔσχε	τὸ	κοινὸν ἀτύχημα πάσης τῆς Ἑλλάδος.
[3, 14]	ὑπὸ τῶν ἱππέων ἀπώλοντο διὰ	τὸ	κρατεῖν μὲν μᾶλλον τοῦ ῥεύματος
[3, 2]	ἀλλὰ τὸ τελευταῖον καὶ πρὸς	τὸ	κρατήσαντας τῷ πολέμῳ Καρχηδονίων ἔννοιαν
[3, 6]	συλλογισμοὺς καὶ δι´ ὧν· ἐπὶ	τὸ	κρῖναί τι καὶ προθέσθαι παραγινόμεθα.
[3, 69]	τῶν Καρχηδονίων ἀπαράσκευος ὢν πρὸς	τὸ	κρίνειν τὰ ὅλα καὶ νομίζων
[3, 113]	λόγον παρίστανε ζυγοῦντα, μηνοειδὲς ποιῶν	τὸ	κύρτωμα καὶ λεπτύνων τὸ τούτων
[3, 115]	τῶν κεράτων, ἅτε τοῦ μηνίσκου	τὸ	κύρτωμα πρὸς τοὺς πολεμίους ἔχοντος.
[3, 71]	οὐκ εἰδότες ὅτι καὶ πρὸς	τὸ	λαθεῖν καὶ πρὸς τὸ μηδὲν
[3, 113]	δὲ τῶν συμμάχων ἱππεῖς εἰς	τὸ	λαιὸν κέρας παρενέβαλε· πάσης δὲ
[3, 10]	δὲ πρὸς πίστιν ἀρκοῦν ἔσται	τὸ	λέγεσθαι μέλλον. ~καθ´ οὓς γὰρ
[3, 36]	οὐδὲν ἀπερειδομένης οὐδὲ δυναμένης ἐφαρμόττειν	τὸ	λεγόμενον ἐπ´ οὐδὲν γνώριμον, ἀνυπότακτος
[3, 36]	καὶ φέροντες ἀεὶ τῇ διανοίᾳ	τὸ	λεγόμενον ἐπί (τι) τῶν προειρημένων
[3, 38]	φέρειν ἐπί (τι) τῇ διανοίᾳ	τὸ	λεγόμενον, τεκμαιρομένους ἐκ τοῦ περιέχοντος.
[3, 9]	τῶν Ῥωμαίων, πᾶν εὐθέως ἡγοῦνται	τὸ	λεγόμενον ὑπὸ τούτου πιστόν. ἐγὼ
[3, 100]	προῆγε ποιούμενος τὴν πορείαν παρὰ	τὸ	Λίβυρνον ὄρος ἐπὶ τοὺς προειρημένους
[3, 61]	παραχρῆμα πρὸς τὸν Τεβέριον εἰς	τὸ	Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες μὲν τὴν
[3, 96]	τὸ πολισμάτιον εἰσαγαγὼν αὖθις εἰς	τὸ	Λιλύβαιον κατῆρε. καὶ τὸ λοιπὸν
[3, 19]	τὸν βασιλέα Φίλιππον, παρ´ ᾧ	τὸ	λοιπὸν διέτριβε τοῦ βίου μέρος,
[3, 76]	τοὺς παρ´ αὐτοῖς ἐθισμοὺς κολάσας,	τὸ	λοιπὸν ἤδη συναγαγὼν ἐπὶ ταὐτὸ
[3, 8]	ὑπιδόμενον, ἀναχωρήσαντ´ ἐκ τῆς Λιβύης	τὸ	λοιπὸν ἤδη τὰ κατὰ τὴν
[3, 113]	καὶ Κελτούς. παρὰ δὲ τούτοις	τὸ	λοιπὸν μέρος ἔθηκε τῶν Λιβύων,
[3, 96]	εἰς τὸ Λιλύβαιον κατῆρε. καὶ	τὸ	λοιπὸν οὗτος μὲν αὐτοῦ συνορμίσας
[3, 32]	τούτων οὐδέν, ἀλλ´ ὅσῳ διαφέρει	τὸ	μαθεῖν τοῦ μόνον ἀκοῦσαι, τοσούτῳ
[3, 41]	τὸ πρῶτον στόμα τοῦ Ῥοδανοῦ,	τὸ	Μασσαλιωτικὸν προσαγορευόμενον, ἀπεβίβαζε τὰς δυνάμεις,
[3, 44]	γενναιότης, εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ	τὸ	μέγεθος, ἔτι δὲ τῶν ἀνδρῶν
[3, 6]	τοῖς πολεμικοῖς, ἔτι δὲ καὶ	τὸ	μέγεθος καὶ τὸ κάλλος τῶν
[3, 95]	τὸ πλῆθος τῶν δυνάμεων καὶ	τὸ	μέγεθος τῆς παρασκευῆς τὸ μὲν
[3, 14]	προσβολὰς κατέσχεν, Ἀρβουκάλην δὲ διὰ	τὸ	μέγεθος τῆς πόλεως καὶ τὸ
[3, 85]	προεστῶτες τοῦ πολιτεύματος ἠδυνάτουν διὰ	τὸ	μέγεθος τῆς συμφορᾶς, λέγειν δὲ
[3, 32]	πραγματείαν διὰ τὸ πλῆθος καὶ	τὸ	μέγεθος τῶν βύβλων ἀγνοεῖν νομιστέον.
[3, 108]	Αἰμίλιον καὶ πρὸ ὀφθαλμῶν θέντες	τὸ	μέγεθος τῶν εἰς ἑκάτερον τὸ
[3, 4]	καὶ κινήσεως. ὑπὲρ ἧς διὰ	τὸ	μέγεθος τῶν ἐν αὐτῇ πράξεων
[3, 46]	διὰ γὰρ τὴν δύναμιν καὶ	τὸ	μέγεθος τῶν προβοσκίδων ἐξαίροντες ταύτας
[3, 44]	εὐθαρσεῖς εἶναι παρεκάλει, θεωροῦντας διότι	τὸ	μέγιστον ἤνυσται τῶν ἔργων, ἐπειδὴ
[3, 34]	πολέμους τῶν ἀνδρῶν τόλμαν, καὶ	τὸ	μέγιστον, τὴν ὑπάρχουσαν δυσμένειαν αὐτοῖς
[3, 15]	ἀγωνιῶντες περὶ σφῶν καὶ προορώμενοι	τὸ	μέλλον, ἅμα δὲ βουλόμενοι μὴ
[3, 71]	πολεμίους, βουλόμενος ἀναρίστους καὶ πρὸς	τὸ	μέλλον ἀπαρασκεύους λαβεῖν τοὺς ὑπεναντίους.
[3, 117]	πολεμίων ἀποσκευῆς, ἐὰν δὲ προϊδόμενος	τὸ	μέλλον ἀπολίπῃ φυλακὴν ἀξιόχρεων, πρὸς
[3, 33]	ἑτοίμους καὶ προθύμους παρασκευάζειν πρὸς	τὸ	μέλλον. δεύτερον δ´ Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ
[3, 112]	πόλις, δεδιότων μὲν τῶν πολλῶν	τὸ	μέλλον διὰ τὸ πολλάκις ἤδη
[3, 67]	Καρχηδονίους ἀπονεύειν, ἔγνω δεῖν εὐλαβηθῆναι	τὸ	μέλλον. διόπερ ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς
[3, 79]	εὐπορῶσι τῶν ἐπιτηδείων· πρὸς γὰρ	τὸ	μέλλον εἰς τέλος ἀφροντίστως εἶχε
[3, 17]	πολιορκίαν, πολλὰ προορώμενος εὔχρηστα πρὸς	τὸ	μέλλον ἐκ τοῦ κατὰ κράτος
[3, 4]	τε τὸ παρὸν καὶ πρὸς	τὸ	μέλλον ἐν τούτῳ πλεῖστον κείσεται
[3, 51]	τούτοις ἑαλωκότων ἀνδρῶν, εἰς δὲ	τὸ	μέλλον ἔσχε μὲν καὶ σίτου
[3, 62]	δὲ κακῶς διετίθετο, παρασκευαζόμενος πρὸς	τὸ	μέλλον· καὶ γὰρ δεσμοὺς εἶχον
[3, 98]	πάντων πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν, προϊδόμενον	τὸ	μέλλον καὶ προνοηθέντα τῆς τῶν
[3, 76]	εὔνοιαν καὶ προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς	τὸ	μέλλον. ~Καὶ τὰ μὲν κατὰ
[3, 31]	παραυτίκα μὲν τέρπει, πρὸς δὲ	τὸ	μέλλον οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ παράπαν.
[3, 51]	τε τὸ παρὸν καὶ πρὸς	τὸ	μέλλον. παραυτίκα μὲν γὰρ ἐκομίσατο
[3, 53]	ἀκμὴν ἐπὶ ποσὸν καὶ προορώμενοι	τὸ	μέλλον τὰ μὲν σκευοφόρα καὶ
[3, 107]	οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ κατάφοβοι	τὸ	μέλλον ὡς οὐ μόνον τέτταρσιν,
[3, 57]	διαγωγῆς ἀληθινῶς οὔτε τῆς εἰς	τὸ	μέλλον ὠφελείας στοχάζονται δεόντως. ~Διότι
[3, 57]	ἀπολαύουσι τῶν βρωμάτων οὔτ´ εἰς	τὸ	μέλλον ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν τὴν
[3, 20]	Καρχηδόνα, δύο προτείνοντες αὐτοῖς, ὧν	τὸ	μὲν αἰσχύνην ἅμα καὶ βλάβην
[3, 28]	τὸ προειρημένον πλῆθος τῶν χρημάτων.	τὸ	μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων περὶ
[3, 101]	ποτε τοῖς Καρχηδονίοις. ἀκούσας δὲ	τὸ	μὲν Γερούνιον τοὺς (περὶ τὸν
[3, 114]	σὺν τοῖς Κελτοῖς. εἶχε δὲ	τὸ	μὲν δεξιὸν τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος,
[3, 106]	Αἰμίλιον βουλευσάμενοι μετὰ τῆς συγκλήτου	τὸ	μὲν ἐλλεῖπον πλῆθος ἔτι τῶν
[3, 37]	τρία μέρη καὶ τρεῖς ὀνομασίας,	τὸ	μὲν ἓν μέρος αὐτῆς Ἀσίαν,
[3, 74]	ἀπὸ τῶν ἰδίων κεράτων ἐκπεπιεσμένους,	τὸ	μὲν ἐπιβοηθεῖν τούτοις ἢ πάλιν
[3, 51]	εἰς τὴν οἰκείαν, τότε δὴ	τὸ	μὲν ἔτι περιλειπόμενον πλῆθος τῶν
[3, 114]	ἔτει στρατηγοῦντες. τῶν δὲ Καρχηδονίων	τὸ	μὲν εὐώνυμον Ἀσδρούβας εἶχε, τὸ
[3, 95]	καὶ τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς	τὸ	μὲν κατὰ γῆν ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε,
[3, 37]	τὰς δύσεις, κεῖται δ´ αὐτῆς	τὸ	μὲν ὁλοσχερέστερον καὶ βαθύτερον μέρος
[3, 23]	ἐν τῇ χώρᾳ μὴ ἐννυκτερευέτωσαν.	~Τὸ	μὲν οὖν Καλὸν ἀκρωτήριόν ἐστι
[3, 60]	Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ἀγῶνας.	~Τὸ	μὲν οὖν πλῆθος τῆς δυνάμεως,
[3, 117]	ἐν τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι.	τὸ	μὲν οὖν πρῶτον ἀντεῖχον· ἤδη
[3, 54]	καὶ διατραπῆναι συνέβη τὸ πλῆθος.	τὸ	μὲν οὖν πρῶτον ἐπεβάλετο περιελθεῖν
[3, 37]	τῆς ἔξω θαλάττης, καλεῖται δὲ	τὸ	μὲν παρὰ τὴν καθ´ ἡμᾶς
[3, 18]	τὴν νῆσον παντὶ τῷ στρατεύματι	τὸ	μὲν πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως
[3, 50]	ἐπιγενομένης, συντάξας τὰ πυρὰ καίειν,	τὸ	μὲν πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως
[3, 14]	βιάζεσθαι καὶ περαιοῦσθαι τὸν ποταμόν,	τὸ	μὲν πλεῖστον αὐτῶν μέρος διεφθάρη
[3, 68]	(α( ὐτοῖς) ταῖς οἰκείαις δυνάμεσι	τὸ	μὲν πλῆθος ἀνελάμβανε τῶν ἀνδρῶν,
[3, 101]	παρειληφὼς τὰς δυνάμεις παρὰ Φαβίου	τὸ	μὲν πρῶτον ἀντιπαρῆγε ταῖς ἀκρωρείαις,
[3, 60]	Ἴνσομβρας ἀπιστούντων δὲ τοῖς Καρχηδονίοις,	τὸ	μὲν πρῶτον αὐτοὺς εἰς φιλίαν
[3, 10]	προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς πόλεμον,	τὸ	μὲν πρῶτον εἰς πᾶν συγκατέβαινον,
[3, 96]	ἐπιβολὰς ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης. αἳ	τὸ	μὲν πρῶτον εἰς Σαρδόν´, ἐκεῖθεν
[3, 13]	ἐνεχείρισαν τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν,	τὸ	μὲν πρῶτον ἐκαραδόκουν τὰς τῶν
[3, 77]	διδούς, τοὺς δὲ συμμάχους αὐτῶν	τὸ	μὲν πρῶτον ἐν τῇ πάσῃ
[3, 95]	τὰς ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος τῶν Καρχηδονίων	τὸ	μὲν πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ γῆν
[3, 61]	τῶν δυνάμεων καὶ σύνεγγυς εἶναι,	τὸ	μὲν πρῶτον ἠπίστει τοῖς προσαγγελλομένοις,
[3, 5]	πολὺ Καρχηδονίοις ἐπέβαλον τὰς χεῖρας,	τὸ	μὲν πρῶτον μεταναστῆσαι, μετὰ δὲ
[3, 72]	ὡς εἰπεῖν ἁπάντων ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων,	τὸ	μὲν πρῶτον ὁρμῇ καὶ προθυμίᾳ
[3, 96]	πολὺ δὲ καθυστερῶν ἀπέγνω. καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον τῆς Σικελίας Λιλυβαίῳ
[3, 86]	δὲ κατατεθαρρηκὼς τοῖς ὅλοις ἤδη	τὸ	μὲν συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ κατὰ
[3, 101]	δὲ θεωρῶν ἐγγίζοντας τοὺς πολεμίους	τὸ	μὲν τρίτον μέρος τῆς δυνάμεως
[3, 114]	γίνεσθαι τὴν πρόσοψιν. ἦν δὲ	τὸ	μὲν τῶν ἱππικῶν πλῆθος τὸ
[3, 107]	ἱππεῖς τριακοσίους. τῶν δὲ συμμάχων	τὸ	μὲν τῶν πεζῶν πλῆθος πάρισον
[3, 109]	ἔτους ἄρχοντας ἑτοίμους παρεσκευάκαμεν πρὸς	τὸ	μένειν καὶ μετέχειν τῶν αὐτῶν
[3, 108]	τὸ μέγεθος τῶν εἰς ἑκάτερον	τὸ	μέρος ἀποβησομένων ἐκ τῆς μάχης
[3, 57]	τόπους ἐρχόμενοι τοιούτους παραλείπωμεν τοῦτο	τὸ	μέρος διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας.
[3, 6]	πολεμεῖν καὶ πάντα πρὸς τοῦτο	τὸ	μέρος ἡτοίμαζε. διόπερ αἰτίας μὲν
[3, 21]	τὸ μὴ παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο	τὸ	μέρος, ἵνα μήθ´ οἷς καθήκει
[3, 36]	καὶ σαφήνειαν αὐτοτελὲς εἶναι τοῦτο	τὸ	μέρος. οἶμαι δ´, ἐπὶ μὲν
[3, 53]	τῆς πορείας ταῦτα, πρὸς τοῦτο	τὸ	μέρος οὐκ ἐτόλμων οἱ πολέμιοι
[3, 57]	οὐχὶ νομίζοντες ἀλλότριον εἶναι τοῦτο	τὸ	μέρος τῆς ἱστορίας, διὰ τοῦτο
[3, 62]	διέφθαρτο. καθίσας οὖν τούτους εἰς	τὸ	μέσον προέθηκε πανοπλίας Γαλατικάς, οἵαις
[3, 37]	πίπτειν δὲ τοῦ περιέχοντος ὑπὸ	τὸ	μεταξὺ διάστημα θερινῶν ἀνατολῶν καὶ
[3, 66]	κατεστρατοπέδευσε, λαβὼν περὶ πεντήκοντα στάδια	τὸ	μεταξὺ διάστημα τῶν στρατοπέδων. ~Οἱ
[3, 38]	θαλάττῃ περιέχεται, τὸν αὐτὸν τρόπον	τὸ	μεταξὺ Τανάιδος καὶ Νάρβωνος εἰς
[3, 23]	τοὺς Ῥωμαίους μακραῖς ναυσὶ διὰ	τὸ	μὴ βούλεσθαι γινώσκειν αὐτούς, ὡς
[3, 69]	ἐκφέρειν τῆς σφετέρας προαιρέσεως πρὸς	τὸ	μὴ δεδιότας ἀπελπίζειν τὴν παρ´
[3, 68]	μὴν ἠπόρουν γε σκήψεων πρὸς	τὸ	μὴ δοκεῖν αὐτοῖς ἧτταν εἶναι
[3, 94]	τὴν ἐπιφάνειαν τῆς ἡμέρας διὰ	τὸ	μὴ δύνασθαι γνῶναι τὸ γινόμενον.
[3, 2]	ἡ τοῦ πολιτεύματος ἰδιότης πρὸς	τὸ	μὴ μόνον ἀνακτήσασθαι τὴν Ἰταλιωτῶν
[3, 29]	συμμάχους παρὰ τοὺς ὑπάρχοντας ἢ	τὸ	μὴ παραλαμβάνεσθαι τοὺς ὕστερον προσληφθέντας
[3, 21]	ἡμῖν δ´ ἀναγκαῖον εἶναι δοκεῖ	τὸ	μὴ παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο τὸ
[3, 23]	λοιπῆς Ἰταλίας οὐ μνημονεύουσι διὰ	τὸ	μὴ πίπτειν ὑπὸ τὴν αὐτῶν
[3, 97]	χρήσιμον εἶναι, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον	τὸ	μὴ προΐεσθαι τὰ κατὰ τὴν
[3, 29]	Καρχηδόνιοι· προσέκειτο γὰρ ἂν ἤτοι	τὸ	μὴ προσλαμβάνειν ἑτέρους συμμάχους παρὰ
[3, 51]	φόβον ἐνειργάσατο τοῖς ἑξῆς πρὸς	τὸ	μὴ τολμᾶν αὐτῷ ῥᾳδίως ἐγχειρεῖν
[3, 84]	ἐθισμῶν αὐτὸ περὶ πλείστου ποιούμενοι,	τὸ	μὴ φεύγειν μηδὲ λείπειν τὰς
[3, 71]	πρὸς τὸ λαθεῖν καὶ πρὸς	τὸ	μηδὲν παθεῖν τοὺς ἐνεδρεύσαντας εὐφυέστεροι
[3, 84]	περιίστασθαι τοὺς ὑπεναντίους ἠδυνάτουν διὰ	τὸ	μηδὲν συνορᾶν τῶν γινομένων, καίπερ
[3, 15]	παρεσπονδημένους· πάτριον γὰρ εἶναι Καρχηδονίοις	τὸ	μηδένα τῶν ἀδικουμένων περιορᾶν· πρὸς
[3, 103]	τὸ συμβεβηκὸς ὥστε τότε γενέσθαι	τὸ	μηδέποτε γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ κἀκεῖνον
[3, 55]	οὖσαν ἁπαλὴν ὑπάρχειν καὶ διὰ	τὸ	μηδέπω βάθος ἔχειν. ὁπότε δὲ
[3, 39]	ἐφ´ Ἡρακλέους στήλας. τοῦτο δὲ	τὸ	μῆκός ἐστι τῆς παραλίας ὑπὲρ
[3, 39]	δὴ τῶν τόπων κατὰ μὲν	τὸ	μῆκος ἤδη σχεδὸν τοὺς ἡμίσεις
[3, 64]	τοὺς δὲ λοιποὺς ἠχρειωκότα διὰ	τὸ	μῆκος καὶ τὴν δυσχέρειαν τῆς
[3, 107]	λοιποῦ βίου καλοκἀγαθίαν καὶ διὰ	τὸ	μικροῖς πρότερον χρόνοις ἀνδρωδῶς ἅμα
[3, 106]	δοκεῖν οὐχ ἥκιστα γεγονέναι διὰ	τὸ	νεοσυλλόγοις καὶ τελέως ἀνασκήτοις κεχρῆσθαι
[3, 84]	παράστασιν τῆς διανοίας ὁρμῶντες ἐπὶ	τὸ	νήχεσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις ἀπεπνίγοντο,
[3, 63]	καὶ τῇ προθέσει ταύτῃ, καὶ	τὸ	νικᾶν ἅμα καὶ τὸ σῴζεσθαι
[3, 109]	ἄνδρες, πάντων ὑμῖν παρεσκευασμένων πρὸς	τὸ	νικᾶν, ἑνὸς προσδεῖται τὰ πράγματα,
[3, 117]	χρείαν παρεσχημένου τοῖς Καρχηδονίοις εἰς	τὸ	νικᾶν καὶ τότε καὶ πρὸ
[3, 4]	οὔτε τοῖς ἀποφαινομένοις ὑπὲρ τούτων,	τὸ	νικῆσαι καὶ ποιήσασθαι πάντας ὑφ´
[3, 81]	ἐὰν ἀφέλῃ τις τὸν κυβερνήτην,	τὸ	ὅλον αὐτανδρὶ σκάφος ὑποχείριον γίνεται
[3, 46]	τὸ συμμένειν καὶ μὴ παρωθεῖσθαι	τὸ	ὅλον ἔργον κατὰ τοῦ ποταμοῦ.
[3, 55]	μεροῖν ὑλοφόρα καὶ δενδροφόρα καὶ	τὸ	ὅλον οἰκήσιμ´ ἔστιν. ~Ἀννίβας δὲ
[3, 53]	δ´ ἐφεδρευόντων ἔλαττον συνέβη γενέσθαι	τὸ	πάθος· οὗτοι γὰρ ἔστεξαν τὴν
[3, 46]	πρὸς δύο πλέθρα τῷ μήκει	τὸ	πᾶν ζεῦγμα τῆς προβολῆς, μετὰ
[3, 51]	καταλαβὼν δὲ σχεδὸν ἔρημον διὰ	τὸ	πάντας ἐκκληθῆναι πρὸς τὰς ὠφελείας
[3, 63]	οὐχ ἵππους καὶ σάγους, ἀλλὰ	τὸ	πάντων ἀνθρώπων γενέσθαι μακαριωτάτους, κρατήσαντας
[3, 110]	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν διὰ	τὸ	παρὰ μίαν ἐκ τῶν ἐθισμῶν
[3, 103]	ἀρχῆς αὐτῷ, διπλασίως παρωρμήθη πρὸς	τὸ	παραβάλλεσθαι (καὶ) κατατολμᾶν τῶν πολεμίων.
[3, 61]	Ἰταλίᾳ, κατεπέπληκτο τὴν τόλμαν καὶ	τὸ	παράβολον τἀνδρός. τὸ δ´ αὐτὸ
[3, 17]	τε Καρχηδονίους ἑτοίμους παρεσκεύασε πρὸς	τὸ	παραγγελλόμενον, αὐτός τε πολλὰ τῶν
[3, 64]	διαφῆκε, προσπαρακαλέσας ἑτοίμους εἶναι πρὸς	τὸ	παραγγελλόμενον. ~Τῇ δὲ κατὰ πόδας
[3, 93]	καὶ μετὰ βίας, ὅταν δοθῇ	τὸ	παράγγελμα, μέχρι συνάψωσι τοῖς ἄκροις.
[3, 53]	οὐκ ἐτόλμων οἱ πολέμιοι προσιέναι,	τὸ	παράδοξον ἐκπληττόμενοι τῆς τῶν ζῴων
[3, 43]	διὰ τὴν ἀταξίαν καὶ διὰ	τὸ	παράδοξον τοῦ συμβαίνοντος ταχέως τραπέντες
[3, 4]	τῶν ἐν αὐτῇ πράξεων καὶ	τὸ	παράδοξον τῶν συμβαινόντων, τὸ δὲ
[3, 32]	κυριωτάτων μηδὲ ψαύειν αὐτοὺς δύνασθαι	τὸ	παράπαν. ἀκμὴν γάρ φαμεν ἀναγκαιότατα
[3, 31]	δὲ τὸ μέλλον οὐδὲν ὠφελεῖ	τὸ	παράπαν. ~Ἧι καὶ τοὺς ὑπολαμβάνοντας
[3, 20]	οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστι	τὸ	παράπαν οὐδέν, εἰ μὴ νὴ
[3, 48]	οὗτοί φασιν, οὔτε ποῦ πορεύεται	τὸ	παράπαν οὔτε πρὸς τίνας ἐγίνωσκε,
[3, 54]	ποιούσης ἑκάστοις τὴν ἐπίβασιν, πᾶν	τὸ	παραπεσὸν τῆς ὁδοῦ καὶ σφαλὲν
[3, 51]	εἰς τοὔμπροσθεν ὁρμὴν ἐξωθοῦντες πᾶν	τὸ	παραπῖπτον ἐν ταῖς δυσχωρίαις, μεγάλην
[3, 12]	ὑπηκόοις ἢ φίλοις ἀληθινοῖς πᾶν	τὸ	παραπῖπτον ἐξ ἑτοίμου παραγγέλλωσιν. Αἰτίας
[3, 42]	τὸ συντεταγμένον. καὶ μὴν Ἀννίβας	τὸ	παραπλήσιον ἐποίει περὶ τὰς μεθ´
[3, 48]	λαμβάνειν, τούς τε συγγραφέας ἀνάγκη	τὸ	παραπλήσιον πάσχειν καὶ ποιεῖν ἥρωάς
[3, 57]	οἵ τε περὶ τὴν ἀνάγνωσιν	τὸ	παραπλήσιον ποιοῦντες οὔτε τῆς παραυτίκα
[3, 48]	ἐξ ὧν εἰκότως ἐμπίπτουσιν εἰς	τὸ	παραπλήσιον τοῖς τραγῳδιογράφοις. καὶ γὰρ
[3, 46]	διαπνέοντες, ἅμα δ´ ἐκφυσῶντες πᾶν	τὸ	παρεμπῖπτον ἀντέσχον, τὸ πολὺ καθ´
[3, 31]	ἑκάστους ὑπομνήσεως; πρὸς μὲν γὰρ	τὸ	παρὸν ἀεί πως ἁρμοζόμενοι καὶ
[3, 86]	μὲν συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ κατὰ	τὸ	παρὸν ἀπεδοκίμασεν, τὴν δὲ χώραν
[3, 49]	προδήλου σχεδὸν ὑπαρχούσης τῆς πρὸς	τὸ	παρὸν ἐσομένης αὐτῷ χρείας. διὸ
[3, 79]	αὐτοῖς τὴν ἀποσκευήν, ἵνα πρὸς	τὸ	παρὸν εὐπορῶσι τῶν ἐπιτηδείων· πρὸς
[3, 31]	ὢν διὰ τό, κἂν κατὰ	τὸ	παρὸν εὐτυχῇ, τήν γε περὶ
[3, 92]	παραχειμασίαν, ἵνα μὴ μόνον κατὰ	τὸ	παρὸν εὐωχίαν ἀλλὰ συνεχῶς δαψίλειαν
[3, 42]	σχεδίας, ἀρκούσας τῇ χρείᾳ πρὸς	τὸ	παρόν· ἐφ´ αἷς διεκομίσθησαν ἀσφαλῶς
[3, 69]	σίτου παραθέσεως τούτῳ μὲν πρὸς	τὸ	παρὸν ἐχρήσατο, τοὺς δὲ παραληφθέντας
[3, 4]	τῆς ἡμετέρας ἱστορίας πρός τε	τὸ	παρὸν καὶ πρὸς τὸ μέλλον
[3, 51]	τῶν χρησίμων αὐτῷ πρός τε	τὸ	παρὸν καὶ πρὸς τὸ μέλλον.
[3, 57]	ἀπογευόμενοι τῶν παρακειμένων οὔτε κατὰ	τὸ	παρὸν οὐδενὸς ἀληθινῶς ἀπολαύουσι τῶν
[3, 92]	δὲ προνομαῖς πᾶν ἐπιτρέχων ἐπόρθει	τὸ	πεδίον ἀδεῶς. Φάβιος δὲ κατεπέπληκτο
[3, 92]	τῶν πολεμίων καὶ καταφθείρας πᾶν	τὸ	πεδίον ἥθροισε λείας ἄπλετον πλῆθος,
[3, 92]	ἐκχωρεῖν τῶν ὑπαίθρων, εἰς δὲ	τὸ	πεδίον οὐ καθίει τὴν δύναμιν,
[3, 108]	συνιδεῖν ἐξεγένετο τοὺς πολεμίους διὰ	τὸ	περὶ τὸν ἀέρα γενόμενον σύμπτωμα.
[3, 9]	ἐπίθεσιν. εἰ μὲν οὖν μὴ	τὸ	περὶ τοὺς ξένους ἐγένετο κίνημα
[3, 1]	ὁμολογουμένην, χρήσιμον ἡγούμεθ´ εἶναι καὶ	τὸ	περὶ τῶν μεγίστων ἐν αὐτῷ
[3, 58]	εἶναι τόπους, ἔτι δὲ χαλεπώτερον	τὸ	περὶ τῶν ὁραθέντων διὰ λόγου
[3, 48]	περὶ τούτων εὐθαρσῶς ἀποφαινόμεθα διὰ	τὸ	περὶ τῶν πράξεων παρ´ αὐτῶν
[3, 55]	τε τὸ βάρος καὶ διὰ	τὸ	πῆγμα τῆς προϋπαρχούσης χιόνος. ὅθεν
[3, 109]	ἀκροβολισμοῖς ἴσους πρὸς ἴσους συμπίπτοντας	τὸ	πλεῖον ἐπικρατεῖν, ὁμοῦ δὲ πάντας
[3, 67]	ἐν τῷ χάρακι, παρελθεῖν ἐάσαντες	τὸ	πλεῖον μέρος τῆς νυκτὸς καθωπλισμένοι
[3, 59]	περὶ τῶν προειρημένων, ἐπειδὴ καὶ	τὸ	πλεῖον τούτου χάριν ὑπεδεξάμεθα τοὺς
[3, 69]	πρόφασιν ἐξαπέστειλε τῶν μὲν ἱππέων	τὸ	πλεῖστον μέρος, πεζοὺς δὲ σὺν
[3, 101]	τινος διὰ τὴν ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν	τὸ	πλεῖστον μέρος τῆς δυνάμεως ἐφ´
[3, 64]	ἔφη τὸν Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα μὲν	τὸ	πλεῖστον μέρος τῆς δυνάμεως, τὸ
[3, 74]	δὲ διαφυγόντες τῶν πεζῶν καὶ	τὸ	πλεῖστον μέρος τῶν ἱππέων πρὸς
[3, 106]	τὴν ἐκείνων γνώμην· διὸ καὶ	τὸ	πλείω γράφειν ὑπὲρ αὐτῶν παρήσομεν.
[3, 39]	διεληλύθει, κατὰ δὲ τὴν δυσχέρειαν	τὸ	πλέον αὐτῷ μέρος ἀπελείπετο τῆς
[3, 110]	εἰς τόπους τοιούτους ἐν οἷς	τὸ	πλέον ἔσται διὰ τῶν πεζικῶν
[3, 86]	ταύτης τῆς περιπετείας οὐ μόνον	τὸ	πλῆθος, ἀλλὰ καὶ τὴν σύγκλητον
[3, 93]	ταχὺ δὲ τούτου γενομένου διὰ	τὸ	πλῆθος, ἀνάψαι παρήγγειλε πάσας καὶ
[3, 66]	διάβασιν Ἀσδρούβᾳ μὲν ἐπέταξεν διακομίζειν	τὸ	πλῆθος, αὐτὸς δὲ διαβὰς εὐθέως
[3, 111]	πολεμίοις, εὐλαβούμενος δὲ μὴ διατέτραπται	τὸ	πλῆθος ἐκ τοῦ προγεγονότος ἐλαττώματος,
[3, 88]	ἐκλούων τοῖς παλαιοῖς οἴνοις διὰ	τὸ	πλῆθος ἐξεθεράπευσε τὴν καχεξίαν αὐτῶν
[3, 72]	ὁρμῇ καὶ προθυμίᾳ (περι( ῆν)	τὸ	πλῆθος· ἐπιγενομένης δὲ τῆς τοῦ
[3, 14]	τὸ μέγεθος τῆς πόλεως καὶ	τὸ	πλῆθος, ἔτι δὲ τὴν γενναιότητα
[3, 49]	τὴν εἰς Ἰταλίαν πορείαν διὰ	τὸ	πλῆθος καὶ τὴν ἀθεσίαν τῶν
[3, 32]	γνωστον τὴν ἡμετέραν πραγματείαν διὰ	τὸ	πλῆθος καὶ τὸ μέγεθος τῶν
[3, 100]	ἑκάστην ἡμέραν ἁθροίζεσθαι τοῦ σίτου	τὸ	πλῆθος. ~Μάρκος δὲ παρειληφὼς τὰς
[3, 54]	πάλιν ἀθυμῆσαι καὶ διατραπῆναι συνέβη	τὸ	πλῆθος. τὸ μὲν οὖν πρῶτον
[3, 95]	ποιεῖσθαι τὴν ἀπάντησιν. ἀκούων δὲ	τὸ	πλῆθος τῶν δυνάμεων καὶ τὸ
[3, 74]	ἀπιέναι παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι μὲν	τὸ	πλῆθος τῶν ἱππέων, κωλυόμενοι δὲ
[3, 82]	πολεμίοις, φυλάττεσθαι δὲ καὶ προσέχειν	τὸ	πλῆθος τῶν ἱππέων, μάλιστα δὲ
[3, 34]	τὸν Πάδον ποταμὸν χώρας καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν κατοικούντων αὐτήν, ἔτι
[3, 41]	δυσχωρίας τῶν τόπων καὶ διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν μεταξὺ κειμένων Κελτῶν.
[3, 65]	ἦν ἱππομαχία καὶ πεζομαχία διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν παρακαταβαινόντων ἀνδρῶν ἐν
[3, 103]	ἀσμένως δεξαμένου τὸν μερισμόν, διελόμενοι	τὸ	πλῆθος χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων, ἀπέχοντες
[3, 51]	μὲν τῶν πολεμίων ἀπώλλυντο διὰ	τὸ	ποιεῖσθαι τὴν ἔφοδον ἐξ ὑπερδεξίων
[3, 96]	νήσου Κοσσύρου καὶ φρουρὰν εἰς	τὸ	πολισμάτιον εἰσαγαγὼν αὖθις εἰς τὸ
[3, 8]	τοὺς νόμους εἰς μοναρχίαν περιστῆσαι	τὸ	πολίτευμα τῶν Καρχηδονίων· τοὺς δὲ
[3, 112]	τῶν πολλῶν τὸ μέλλον διὰ	τὸ	πολλάκις ἤδη προηττῆσθαι, προορωμένων δὲ
[3, 4]	αὐτῶν τῶν ἀγωνισμάτων διαλήψεις, διὰ	τὸ	πολλοῖς μὲν τὰ μέγιστα δοκοῦντ´
[3, 46]	ἐκφυσῶντες πᾶν τὸ παρεμπῖπτον ἀντέσχον,	τὸ	πολὺ καθ´ ὕδατος ὀρθοὶ ποιούμενοι
[3, 93]	ἤλπισεν ἀδηρίτως περισυρεῖν, ὡς δὲ	τὸ	πολὺ καὶ τοῖς ὅλοις πέρας
[3, 92]	τῶν τόπων εὐφυΐας, αὐτὸς δὲ	τὸ	πολὺ μέρος ἔχων τῆς δυνάμεως
[3, 102]	ὃν δὴ καιρὸν Μάρκος συνθεωρήσας	τὸ	πολὺ μέρος τῶν ὑπεναντίων ἐπὶ
[3, 43]	τὰ λεπτὰ τῶν πορθμείων, ἵνα	τὸ	πολὺ τῆς τοῦ ῥεύματος βίας
[3, 59]	καὶ μεγάλας ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς	τὸ	πολυπραγμονεῖν καὶ φιλομαθεῖν περὶ τῶν
[3, 31]	πῶς καὶ τίνος χάριν ἐπράχθη	τὸ	πραχθὲν καὶ πότερον εὔλογον ἔσχε
[3, 6]	προθέσθαι παραγινόμεθα. δῆλον δ´ οἷον	τὸ	προειρημένον ἐκ τῶν ἐπιφερομένων. τίνες
[3, 96]	τοῖς Ῥωμαίοις τὰς ἐλπίδας διὰ	τὸ	προειρημένον κατόρθωμα. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι,
[3, 28]	ἐκχωρῆσαι μὲν Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν δὲ	τὸ	προειρημένον πλῆθος τῶν χρημάτων. τὸ
[3, 74]	πλεῖστον μέρος τῶν ἱππέων πρὸς	τὸ	προειρημένον σύστημα ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν
[3, 23]	μὲν οὖν Καλὸν ἀκρωτήριόν ἐστι	τὸ	προκείμενον αὐτῆς τῆς Καρχηδόνος ὡς
[3, 58]	τῆς οἰκουμένης, οὐδ´ οὕτως ἤνυεν	τὸ	προκείμενον. δυσχερὲς μὲν γὰρ ἐπὶ
[3, 91]	διὰ τὸ κάλλος καὶ διὰ	τὸ	πρὸς αὐτῇ κεῖσθαι τῇ θαλάττῃ
[3, 69]	τὴν χώραν. τῶν δὲ πραξάντων	τὸ	προσταχθὲν καὶ πολλὴν περιβαλομένων λείαν,
[3, 55]	εὐδιάκοπτον εἶναι συνέβαινε καὶ διὰ	τὸ	πρόσφατον οὖσαν ἁπαλὴν ὑπάρχειν καὶ
[3, 78]	τὰς περὶ τὸ σῶμα διὰ	τὸ	πρόσφατον τῆς πρὸς αὐτοὺς συστάσεως
[3, 37]	μὲν ὀνομασίαν οὐκ ἔχει διὰ	τὸ	προσφάτως κατωπτεῦσθαι, κατοικεῖται δὲ πᾶν
[3, 80]	ἑπόμενος, σπουδάζων δι´ αὑτοῦ ποιήσασθαι	τὸ	προτέρημα καὶ μὴ προσδέξασθαι τὴν
[3, 66]	τόπων. ἅμα (γὰρ) τῷ γενέσθαι	τὸ	προτέρημα πάντες ἔσπευδον οἱ παρακείμενοι
[3, 76]	ῥᾳθύμως καὶ κατατεθαρρηκότως ἀναστρεφομένους διὰ	τὸ	προτέρημα τῶν πεζικῶν στρατοπέδων, παραλαβὼν
[3, 116]	Μάρκος καὶ Γνάιος, ἔπεσον, οἱ	τὸ	πρότερον ἔτος ὕπατοι γεγονότες, ἄνδρες
[3, 86]	ἡλικίαις. ταῦτα δ´ ἐποίει διὰ	τὸ	προϋπάρχον αὐτῷ μῖσος ἔμφυτον πρὸς
[3, 92]	τὰς προειρημένας αἰτίας καὶ διὰ	τὸ	προφανῶς ἱπποκρατεῖν παρὰ πολὺ τοὺς
[3, 65]	κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ μὲν πεζακοντισταὶ	τὸ	πρῶτον διαφυγόντες τὴν σύμπτωσιν τῶν
[3, 65]	ὥστε τοὺς ἀκοντιστὰς μὴ φθάσαι	τὸ	πρῶτον ἐκβαλόντας βέλος, φεύγειν δ´
[3, 16]	κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πράξεις κατὰ	τὸ	πρῶτον ἔτος τῆς ἑκατοστῆς καὶ
[3, 103]	τὴν ἀλήθειαν, περιχαρεῖς ἦσαν διὰ	τὸ	πρῶτον μὲν ἐκ τῆς προϋπαρχούσης
[3, 41]	Μασσαλίαν τόπους, καὶ καθορμισθεὶς πρὸς	τὸ	πρῶτον στόμα τοῦ Ῥοδανοῦ, τὸ
[3, 113]	καὶ περαιώσας κατὰ διττοὺς τόπους	τὸ	ῥεῖθρον ἀντετάττετο τοῖς πολεμίοις. ἐτίθει
[3, 43]	μὲν ἐξ ὑπερδεξίου καὶ παρὰ	τὸ	ῥεῦμα τάξιν οἱ λέμβοι, τὴν
[3, 43]	ἅμα παρήγγελλε καὶ βιάζεσθαι πρὸς	τὸ	ῥεῦμα τοῖς ἐπὶ τῶν πορθμείων
[3, 111]	περὶ τῶν ὅλων. πάντων δὲ	τὸ	ῥηθὲν ἐπισημηναμένων διὰ τὴν ἐνάργειαν
[3, 109]	πρότερον ἐλαττώματα γέγονεν οὐ διὰ	τὸ	Ῥωμαίους χείρους ἄνδρας εἶναι Καρχηδονίων,
[3, 37]	Ῥοδανοῦ στομάτων, δι´ ὧν εἰς	τὸ	Σαρδόνιον πέλαγος ἐξίησιν ὁ προειρημένος
[3, 41]	μετὰ τῶν δυνάμεων, δεξιὸν ἔχων	τὸ	Σαρδόνιον πέλαγος, ἐπὶ τὴν τοῦ
[3, 47]	δύσεις χειμερινάς, ἐκβάλλει δ´ εἰς	τὸ	Σαρδῷον πέλαγος. φέρεται δ´ ἐπὶ
[3, 21]	μήθ´ οἷς καθήκει καὶ διαφέρει	τὸ	σαφῶς εἰδέναι τὴν ἐν τούτοις
[3, 65]	μὲν κεχαλινωμένην ἵππον καὶ πᾶν	τὸ	στάσιμον αὐτῆς κατὰ πρόσωπον τάξας
[3, 95]	τὴν κατασκοπὴν ἐκπεμφθέντων ὅτι περὶ	τὸ	στόμα τοῦ ποταμοῦ συμβαίνει τὸν
[3, 105]	εὐζώνους μόνον, ἀλλὰ περὶ πᾶν	τὸ	στράτευμα μέγας κίνδυνος συνειστήκει τοῖς
[3, 50]	τὴν ἐπίνοιαν, ὁλοσχερῶς ἂν διέφθειραν	τὸ	στράτευμα τῶν Καρχηδονίων· νῦν δὲ
[3, 49]	τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδείοις ἀφθόνως ἐχορήγησε	τὸ	στρατόπεδον, ἀλλὰ καὶ τῶν ὅπλων
[3, 71]	ταῖς ἐπιβολαῖς, ἅμα τῷ δειπνοποιήσασθαι	τὸ	στρατόπεδον ἀνακαλεσάμενος Μάγωνα τὸν ἀδελφόν,
[3, 107]	ἀεὶ πρὸς τὴν χρείαν ἐπὶ	τὸ	στρατόπεδον παρακομίζεσθαι. τὴν μὲν οὖν
[3, 86]	μήτ´ ἄγειν μήτε φέρειν δύνασθαι	τὸ	στρατόπεδον τὰς ὠφελείας, πολὺ δὲ
[3, 68]	Καρχηδονίων ἐλπίσι, δαψιλῶς μὲν ἐχορήγει	τὸ	στρατόπεδον τοῖς ἐπιτηδείοις, ἕτοιμον δ´
[3, 72]	βαπτιζόμενοι διέβαινον· ἐξ ὧν ἐκακοπάθει	τὸ	στρατόπεδον ὑπό τε τοῦ ψύχους
[3, 92]	συνεχῶς δαψίλειαν ἔχῃ τῶν ἐπιτηδείων	τὸ	στρατόπεδον. Φάβιος δὲ καὶ κατανοῶν
[3, 92]	Μάρκος καὶ πάντες οἱ κατὰ	τὸ	στρατόπεδον χιλίαρχοι καὶ ταξίαρχοι νομίζοντες
[3, 63]	τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων ἐναργῶς θεασάμενοι	τὸ	συμβαῖνον βέλτιον ὑπὲρ τῶν σφίσι
[3, 19]	Δημήτριος ἔχων ἑτοίμους λέμβους πρὸς	τὸ	συμβαῖνον ἔν τισι τόποις ἐρήμοις
[3, 85]	ἀτυχήματος, στέλλεσθαι μὲν ἢ ταπεινοῦν	τὸ	συμβεβηκὸς οἱ προεστῶτες τοῦ πολιτεύματος
[3, 103]	Μάρκον ἐπὶ τοσοῦτον ηὖξον διὰ	τὸ	συμβεβηκὸς ὥστε τότε γενέσθαι τὸ
[3, 76]	μεσόγαιον· πολὺ γὰρ ἤδη καὶ	τὸ	συμμαχικὸν ἡθροίκει τῶν Ἰβήρων. ἅμα
[3, 46]	πεφυκότα τῶν δένδρων ἐνάπτοντες, πρὸς	τὸ	συμμένειν καὶ μὴ παρωθεῖσθαι τὸ
[3, 73]	τοὺς ἱππεῖς γίνεσθαι καὶ περὶ	τὸ	σύμπαν αὐτοῖς στρατόπεδον. περί γε
[3, 60]	κατὰ τὰς ὑπερβολάς, δεινῶς τεταλαιπωρήκει	τὸ	σύμπαν αὐτῷ στρατόπεδον, ἀλλὰ καὶ
[3, 114]	τὸ μὲν τῶν ἱππικῶν πλῆθος	τὸ	σύμπαν τοῖς Καρχηδονίοις εἰς μυρίους,
[3, 16]	ἐν τῇ Μακεδόνων οἰκίᾳ διὰ	τὸ	συμπεπολεμηκέναι καὶ μετεσχηκέναι τῶν πρὸς
[3, 49]	τοῦ πρεσβυτέρου καὶ παρακαλοῦντος εἰς	τὸ	συμπρᾶξαι καὶ συμπεριποιῆσαι τὴν ἀρχὴν
[3, 46]	ἔμβασιν τοῦ ποταμοῦ, πλάτος ἐχούσας	τὸ	συναμφότερον ὡς πεντήκοντα πόδας. ταύταις
[3, 54]	περὶ τοὺς ἄκρους ἁθροιζομένης διὰ	τὸ	συνάπτειν (τὴν) τῆς Πλειάδος δύσιν,
[3, 37]	Εὐρώπης ἀπὸ τῶν προειρημένων ὀρῶν	τὸ	συνάπτον πρός τε τὰς δύσεις
[3, 33]	οἱ μὲν οὖν πρέσβεις καὶ	τὸ	συνέδριον ἐπὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν. Ἀννίβας
[3, 20]	τῶν Ῥωμαίων καὶ παρελθόντων εἰς	τὸ	συνέδριον καὶ διασαφούντων ταῦτα, δυσχερῶς
[3, 20]	ἄγειν φασὶ τοὺς πατέρας εἰς	τὸ	συνέδριον, οὓς μετέχοντας τῶν διαβουλίων
[3, 37]	Πυρηναίων ὀρῶν, ἃ διατείνει κατὰ	τὸ	συνεχὲς ἀπὸ τῆς καθ´ ἡμᾶς
[3, 37]	πρὸς τὰς ἄρκτους ἀντιπαράκειται, κατὰ	τὸ	συνεχὲς ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν παρήκουσα
[3, 32]	Κλεομένους τοῦ Σπαρτιάτου φυγῆς κατὰ	τὸ	συνεχὲς μέχρι τῆς Ἀχαιῶν καὶ
[3, 3]	τὸ τέλος ἔσχεν, τούτῳ συνάπτοντες	τὸ	συνεχὲς μνησθησόμεθα τῆς Αἰτωλῶν ὀργῆς,
[3, 38]	καιρῶν πότερον ἤπειρός ἐστι κατὰ	τὸ	συνεχὲς τὰ πρὸς τὴν μεσημβρίαν
[3, 39]	~ἀφέμενοι δὲ τούτων τρεψόμεθα πρὸς	τὸ	συνεχὲς τῆς προκειμένης ἡμῖν διηγήσεως.
[3, 111]	διεθέμην λόγους· ὅτε δὲ κατὰ	τὸ	συνεχὲς τρισὶ μάχαις τηλικαύταις ἐξ
[3, 37]	τε τὴν μεσημβρίαν καὶ κατὰ	τὸ	συνεχὲς ὑπὸ τὰς χειμερινὰς δύσεις
[3, 2]	πολιτείας συστησόμεθα λόγον, ᾧ κατὰ	τὸ	συνεχὲς ὑποδείξομεν ὅτι μέγιστα συνεβάλετ´
[3, 29]	τινων ἀδικουμένους· ἀλλ´ ἦν ἀμφοτέρων	τὸ	συνέχον τῆς ἐννοίας τῆς ἐν
[3, 116]	γίνεσθαι τῶν ἔργων καὶ θεωρῶν	τὸ	συνέχον τῆς κατὰ τὸν ἀγῶνα
[3, 55]	καὶ ψιλὰ πάντ´ ἔστι διὰ	τὸ	συνεχῶς ἐπιμένειν τὴν χιόνα καὶ
[3, 70]	εἷς τρόπος ἐστὶν οὗτος σωτηρίας,	τὸ	συνεχῶς καινοποιεῖν ἀεὶ τὰς τῶν
[3, 50]	τὴν ὅλην ὑπόθεσιν. ὧν πραξάντων	τὸ	συνταχθέν, ἐπιγνοὺς ὁ στρατηγὸς ὅτι
[3, 117]	τῷ κατάρξασθαι τὴν μάχην κατὰ	τὸ	συνταχθὲν ἐπολιόρκουν οἱ Ῥωμαῖοι, προσβάλλοντες
[3, 71]	τῆς στρατοπεδείας. τῶν δὲ πραξάντων	τὸ	συνταχθέν, τούτους μὲν ὄντας ἱππεῖς
[3, 87]	πολλοῖς προσδέονται τῆς συγκλήτου πρὸς	τὸ	συντελεῖν τὰς ἐπιβολάς, οὗτος δ´
[3, 43]	τὴν παρουσίαν τῷ καπνῷ κατὰ	τὸ	συντεταγμένον, ἐμβαίνειν ἅπασιν ἅμα παρήγγελλε
[3, 42]	πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν χρείαν κατὰ	τὸ	συντεταγμένον. καὶ μὴν Ἀννίβας τὸ
[3, 49]	ἑκατέραν τὴν πλευράν, ἀποκορυφοῦσιν αὐτῆς	τὸ	σχῆμα κατὰ τὴν πρὸς ἀλλήλους
[3, 63]	καὶ τὸ νικᾶν ἅμα καὶ	τὸ	σῴζεσθαι προδήλως σφίσι συνεξακολουθήσειν. πάντας
[3, 78]	καὶ τὰς ἐπιβουλὰς τὰς περὶ	τὸ	σῶμα διὰ τὸ πρόσφατον τῆς
[3, 68]	τὸ δὲ τῶν Κελτῶν πλῆθος	τὸ	τὰ πεδία κατοικοῦν, συνεξεστηκὸς ταῖς
[3, 42]	ὄντας ἱκανοὺς τῷ πλήθει διὰ	τὸ	ταῖς ἐκ τῆς θαλάττης ἐμπορίαις
[3, 32]	τῶν αὐτῶν γράφειν, εἶτα διὰ	τὸ	τὰς καταλλήλους τῶν πράξεων παραλείπειν,
[3, 48]	προσδέονται θεοῦ καὶ μηχανῆς διὰ	τὸ	τὰς πρώτας ὑποθέσεις ψευδεῖς καὶ
[3, 41]	ὑπεναντίους, τὰ μὲν ἀπιστῶν διὰ	τὸ	τάχος τῆς παρουσίας, τὰ δὲ
[3, 108]	νεοσυλλόγοις καὶ ἀοράτοις παντὸς δεινοῦ·	τό	τε μέγιστον, ἐπὶ τοσοῦτον ἀγνοεῖσθαι
[3, 63]	τόλμα. τῶν δὲ πολλῶν ἀποδεχομένων	τό	τε παράδειγμα καὶ τοὺς λόγους
[3, 35]	διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμὸν κατεστρέφετο	τό	τε τῶν Ἰλουργητῶν ἔθνος καὶ
[3, 2]	προσλαβεῖν καὶ Κελτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ	τὸ	τελευταῖον καὶ πρὸς τὸ κρατήσαντας
[3, 84]	ζωγρεῖν καὶ πᾶσαν προϊέμενοι φωνὴν	τὸ	τελευταῖον οἱ μὲν ὑπὸ τῶν
[3, 109]	ταῖς προγεγενημέναις μάχαις, εἰκὸς καὶ	τὸ	τέλος ἐναντίον ἐκβήσεσθαι τοῦ νῦν
[3, 108]	δι´ ἃ τοιοῦτον αὐτῶν ἐξέβη	τὸ	τέλος, ἐπὶ δὲ τῶν νῦν
[3, 5]	ἀποστάντων, ἅμα τὴν ἀρχὴν καὶ	τὸ	τέλος ἔσχε τὸ κοινὸν ἀτύχημα
[3, 31]	πραχθὲν καὶ πότερον εὔλογον ἔσχε	τὸ	τέλος, τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς ἀγώνισμα
[3, 40]	ἐν τῇ Ῥώμῃ προσπεσόντος ὅτι	τὸ	τέταρτον στρατόπεδον περιειλημμένον ὑπὸ τῶν
[3, 5]	συνδράμῃ τὰ τοῦ βίου πρὸς	τὸ	τὴν πρόθεσιν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν.
[3, 70]	τῷ προτερήματι φιλοτίμως εἶχε πρὸς	τὸ	τὴν ταχίστην κρῖναι τὰ ὅλα.
[3, 97]	ἀποσχόντες σταδίους ὡς τετταράκοντα περὶ	τὸ	τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν κατεστρατοπέδευσαν, λαβόντες
[3, 44]	πρὸς Ῥωμαίους πολέμου, δεύτερον δὲ	τὸ	τῆς ἐπαγγελίας αὐτῶν ἀξιόπιστον, ὅτι
[3, 58]	τὰ κατὰ τὰς ἐσχατιὰς διὰ	τὸ	τῆς ἐπιβολῆς ἀδύνατον. πολλοὶ μὲν
[3, 79]	καιροῦ καταμονὴν οὐδὲ θεραπείαν διὰ	τὸ	τῆς περιστάσεως ἀδύνατον. ~Διαπεράσας δὲ
[3, 86]	αὐτὸς συνάπτειν, ἀδυνατῶν δὲ διὰ	τὸ	τῆς στρατιᾶς βάρος Γάιον Κεντήνιον
[3, 58]	τι γνῶναι καὶ μαθεῖν διὰ	τὸ	τῆς φωνῆς ἐξηλλαγμένον. ἐὰν δὲ
[3, 11]	ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος Ἀννίβας τέλος ἐπὶ	τὸ	τοιοῦτο κατήντησε, δυσχρηστούμενος τοῖς λόγοις.
[3, 110]	κατὰ τὴν ὅλην συμπλοκὴν διὰ	τὸ	τοῖς μὲν Καρχηδονίοις μηδὲν ἐφεδρεύειν
[3, 84]	οὐδὲν ὄντες ἔτι δυνατοὶ διὰ	τὸ	τοῖς ὅλοις ἐπικρατεῖν καὶ πάντα
[3, 70]	γνώμην χρῆσθαι τοῖς παροῦσι διὰ	τὸ	τὸν Πόπλιον ἀρρωστεῖν· ὅμως δὲ
[3, 22]	ὑφ´ ὧν συνέβη καθιερωθῆναι καὶ	τὸ	τοῦ Διὸς ἱερὸν τοῦ Καπετωλίου.
[3, 71]	ὑλώδεις τόπους ὑπόπτως εἶχον διὰ	τὸ	τοὺς Κελτοὺς ἀεὶ τιθέναι τὰς
[3, 115]	ἀλλὰ πρῶτα τὰ μέσα διὰ	(τὸ)	τοὺς Κελτοὺς ἐν μηνοειδεῖ σχήματι
[3, 58]	πλέον τινῶν αὐτόπτην γενέσθαι διὰ	τὸ	τοὺς μὲν ἐκβεβαρβαρῶσθαι τοὺς δ´
[3, 72]	τι χρήσονται τοῖς ὑπεναντίοις διὰ	τὸ	τοὺς Νομάδας ἀποχωρεῖν μὲν εὐχερῶς
[3, 32]	τοὺς ἀναγινώσκοντας, πρῶτον μὲν διὰ	τὸ	τοὺς πλείστους μὴ ταὐτὰ περὶ
[3, 113]	ποιῶν τὸ κύρτωμα καὶ λεπτύνων	τὸ	τούτων αὐτῶν σχῆμα, βουλόμενος ἐφεδρείας
[3, 93]	πᾶσιν. ἅμα δὲ τῷ κλῖναι	τὸ	τρίτον μέρος τῆς νυκτὸς εὐθέως
[3, 110]	πηγὰς ἔχειν ἐν τοῖς πρὸς	τὸ	Τυρρηνικὸν κλίμασι τῆς Ἰταλίας, ποιεῖσθαι
[3, 110]	Ἰταλίαν ῥύσεις, τὰς μὲν εἰς	τὸ	Τυρρηνικὸν πέλαγος, τὰς δ´ εἰς
[3, 58]	ἔτι τῶν πρὸ τοῦ δυσχερέστερον	τὸ	τῶν ἑωρακότων τινὰ μετρίῳ χρῆσθαι
[3, 56]	περὶ τὸν Πάδον πεδία καὶ	τὸ	τῶν Ἰνσόμβρων ἔθνος, ἔχων τὸ
[3, 73]	τε λογχοφόροι τῶν Καρχηδονίων καὶ	τὸ	τῶν Νομάδων πλῆθος ὑπεραίροντες τοὺς
[3, 91]	δὲ τούτοις Νεαπολῖται, τελευταῖον δὲ	τὸ	τῶν Νουκερίνων ἔθνος. τῆς δὲ
[3, 13]	ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν ὡς καταστρεψόμενος	τὸ	τῶν Ὀλκάδων ἔθνος· ἀφικόμενος δὲ
[3, 4]	συμβαινόντων, τὸ δὲ μέγιστον, διὰ	τὸ	τῶν πλείστων μὴ μόνον αὐτόπτης,
[3, 99]	παίδων. παραγενηθεὶς δὲ νυκτὸς ἐπὶ	τὸ	τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον καὶ συμμίξας
[3, 13]	προεῖπον, τὰ κατὰ Σαρδόνα καὶ	τὸ	τῶν τελευταῖον συντεθέντων χρημάτων πλῆθος.
[3, 51]	ἐπιβολῆς· μετὰ δὲ ταῦτα θεωροῦντες	τὸ	τῶν ὑποζυγίων πλῆθος καὶ τοὺς
[3, 46]	τοῖς Ἰνδοῖς μέχρι μὲν πρὸς	τὸ	ὑγρὸν ἀεὶ πειθαρχεῖν, εἰς δὲ
[3, 46]	τῶν προβοσκίδων ἐξαίροντες ταύτας ὑπὲρ	τὸ	ὑγρὸν καὶ διαπνέοντες, ἅμα δ´
[3, 79]	καὶ τῶν σκευῶν σωρηδὸν ὑπὲρ	τὸ	ὑγρὸν ὑπερεῖχον καὶ τῷ τοιούτῳ
[3, 84]	ἔμενε τὰς κεφαλὰς αὐτὰς ὑπὲρ	τὸ	ὑγρὸν ὑπερίσχον· ἐπιγενομένων δὲ τῶν
[3, 46]	ὑγρὸν ἀεὶ πειθαρχεῖν, εἰς δὲ	τὸ	ὕδωρ ἐμβαίνειν οὐδαμῶς ἔτι τολμώντων,
[3, 20]	τύχη καὶ τοῦτο προσένειμε Ῥωμαίοις,	τὸ	φρονεῖν αὐτοὺς εὐθέως ἐκ γενετῆς.
[3, 14]	ἐκβάσεις, παραπορευομένων τῶν θηρίων παρὰ	τὸ	χεῖλος καὶ τοὺς ἐκβαίνοντας ἀεὶ
[3, 46]	γῆς ἐπιγύοις, εἰς τὰ περὶ	τὸ	χεῖλος πεφυκότα τῶν δένδρων ἐνάπτοντες,
[3, 79]	Λίβυας καὶ Ἴβηρας καὶ πᾶν	τὸ	χρησιμώτερον μέρος τῆς σφετέρας δυνάμεως,
[3, 21]	τῶν Ῥωμαίων ἀκύρους ποιῆσαι διὰ	τὸ	χωρὶς τῆς αὑτοῦ γενέσθαι γνώμης.
[3, 21]	οὐδὲν οὔσας πρὸς αὑτοὺς διὰ	τὸ	χωρὶς τῆς σφετέρας πεπρᾶχθαι γνώμης.
[3, 48]	δυσχωρίας τῶν τόπων ἔκδηλον ποιεῖ	τὸ	ψεῦδος αὐτῶν. οὐχ ἱστορήσαντες γὰρ
[3, 74]	ἀπόλλυσθαι καὶ τῶν ἵππων διὰ	τὸ	ψῦχος. ~Ὁ δὲ Τεβέριος εἰδὼς
[3, 99]	ἐὰν ἐγκρατεῖς γένωνται τῶν ὁμήρων,	ἐπηγγείλατο	παραδώσειν αὐτοῖς τοὺς παῖδας. τῶν
[3, 94]	τὰ στρατόπεδα καὶ πολλὰ χωριζόμενος	ἐνετείλατο	μὴ τοσαύτην ποιεῖσθαι σπουδὴν ὑπὲρ
[3, 51]	δυσχωρίας, αὐτὸς δὲ συναθροίσας ὅσους	ἠδύνατο	πλείστους ἐκ τοῦ κινδύνου προσέβαλε
[3, 89]	συνεγγίσας τῷ τῶν Ῥωμαίων χάρακι	παρετάξατο.	χρόνον δέ τινα μείνας, οὐδενὸς
[3, 18]	προσαγαγὼν ἔργα κατὰ πλείους τόπους	ἤρξατο	πολιορκεῖν. λαβὼν δὲ κατὰ κράτος
[3, 50]	τὸν ποταμὸν εἰς ὀκτακοσίους σταδίους	ἤρξατο	τῆς πρὸς τὰς Ἄλπεις ἀναβολῆς,
[3, 64]	τῆς ὁδοῦ. δι´ ὧν ἐπιδεικνύειν	ἐπειρᾶτο	διότι μόνον ἐπιφανῆναι δεῖ τοῖς
[3, 14]	Ζακανθαίων. ταύτης δὲ τῆς πόλεως	ἐπειρᾶτο	κατὰ δύναμιν ἀπέχεσθαι, βουλόμενος μηδεμίαν
[3, 54]	καὶ διὰ τὴν ἔτι προσδοκωμένην,	ἐπειρᾶτο	συναθροίσας παρακαλεῖν, μίαν ἔχων ἀφορμὴν
[3, 108]	προσδεῖσθαι παραινέσεως τοὺς πολλούς. διόπερ	ἐπειρᾶτο	συνιστάνειν ὅτι τῶν μὲν ἐν
[3, 18]	ἐξηρτῦσθαι καὶ ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς,	ὑφεωρᾶτο	μὴ δυσχερῆ καὶ πολυχρόνιον συμβῇ
[3, 76]	στρατιώταις μεγάλην εὔνοιαν καὶ προθυμίαν	ἐνειργάσατο	πρὸς τὸ μέλλον. ~Καὶ τὰ
[3, 13]	πολλὴν εὔνοιαν καὶ μεγάλας ἐλπίδας	ἐνειργάσατο	ταῖς δυνάμεσι. ~τῷ δ´ ἐπιγινομένῳ
[3, 51]	εὐπορίαν, τὸ δὲ συνέχον, φόβον	ἐνειργάσατο	τοῖς ἑξῆς πρὸς τὸ μὴ
[3, 60]	δὲ τοὺς ἐναντιωθέντας αὐτῷ τοιοῦτον	ἐνειργάσατο	φόβον τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν τῶν
[3, 17]	πολλὰ τῶν χρησίμων μετὰ ταῦτα	κατειργάσατο	διὰ τῆς τῶν χορηγιῶν παραθέσεως.
[3, 6]	Φίλιππος ἔτι ζῶν ἐνήργησε καὶ	παρεσκευάσατο	πρὸς τὸν κατὰ τῶν Περσῶν
[3, 78]	πρόσφατον τῆς πρὸς αὐτοὺς συστάσεως	κατεσκευάσατο	περιθετὰς τρίχας, ἁρμοζούσας ταῖς κατὰ
[3, 92]	προχειρίζεται ποιεῖσθαι τὴν ἐπάνοδον ᾗπερ	ἐποιήσατο	καὶ τὴν εἴσοδον, καὶ θεωρῶν
[3, 76]	τοὺς ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ συμμάχους	ἐποιήσατο	καὶ φίλους, ζωγρίᾳ δὲ τόν
[3, 19]	Ῥώμην ἐπανῆλθεν καὶ τὴν εἴσοδον	ἐποιήσατο	μετὰ θριάμβου καὶ τῆς ἁπάσης
[3, 85]	ὑποσπόνδοις, μετὰ δὲ ταῦτα κατηγορίαν	ἐποιήσατο	Ῥωμαίων. λήξας δὲ τούτων, ὅσοι
[3, 29]	δόξῃ τῶν Ῥωμαίων· ἀλλ´ αὐτοτελῶς	ἐποιήσατο	τὰς ὁμολογίας Ἀσδρούβας, ἐν αἷς
[3, 19]	τόποις ἐρήμοις ὑφορμοῦντας ἐπὶ τούτους	ἐποιήσατο	τὴν ἀποχώρησιν. εἰς οὓς ἐμβὰς
[3, 87]	θαλάττης, ἀφ´ οὗ τὴν εἰσβολὴν	ἐποιήσατο	τὴν εἰς Ἰταλίαν. ἐφ´ οἷς
[3, 78]	τι διὰ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς.	~Ἐχρήσατο	δέ τινι καὶ Φοινικικῷ στρατηγήματι
[3, 18]	πολιορκίαν. διὸ προορώμενος ἕκαστα τούτων	ἐχρήσατο	παρ´ αὐτὸν τὸν καιρὸν τοιῷδέ
[3, 69]	τούτῳ μὲν πρὸς τὸ παρὸν	ἐχρήσατο,	τοὺς δὲ παραληφθέντας ἄνδρας ἀβλαβεῖς
[3, 87]	εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε μὲν τοὺς ἵππους,	ἀνεκτήσατο	δὲ τά τε σώματα καὶ
[3, 5]	διὰ Δημητρίου τοῦ βασιλέως αὖθις	ἀνεκτήσατο	δι´ Ἀττάλου τὴν πατρῴαν ἀρχήν.
[3, 50]	πρὸς ταύτην τὴν ὑπόθεσιν ἁρμοζόμενος	συνεστήσατο	πρᾶξιν τοιαύτην. ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν
[3, 98]	εἶναι τὰς τῶν Ῥωμαίων ἐλπίδας,	συνελογίσατο	παρ´ ἑαυτῷ περὶ τῆς τῶν
[3, 51]	τὸ μέλλον. παραυτίκα μὲν γὰρ	ἐκομίσατο	πλῆθος ἵππων καὶ ὑποζυγίων καὶ
[3, 44]	πρὸς τὴν τῶν ἐλεφάντων διάβασιν	προεχειρίσατο	τοὺς ἐπιτηδείους. αὐτὸς δὲ συναγαγὼν
[3, 53]	ὅλῃ τῇ νυκτὶ ταῦτα μόλις	ἐξεμηρύσατο	τῆς χαράδρας. τῇ δ´ ἐπαύριον
[3, 100]	δύναμιν πρὸ τῆς πόλεως παρεμβαλὼν	ὠχυρώσατο	τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν στρατοπεδείαν.
[3, 60]	πρόνοιαν Ἀννίβας τῆς ἐπιμελείας αὐτῶν	ἀνεκτᾶτο	καὶ τὰς ψυχὰς ἅμα καὶ
[3, 94]	προέμενος τοὺς ὑπεναντίους, οὐ μὴν	ἀφίστατό	γε τῆς προθέσεως. καὶ ἀναγκασθεὶς
[3, 102]	πρὸ τῆς στρατοπεδείας παρεμβαλὼν μόλις	ἀπεστρέψατο	τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον. Μάρκος δὲ
[3, 87]	τῶν γεγονότων· τότε γὰρ πρῶτον	ἥψατο	θαλάττης, ἀφ´ οὗ τὴν εἰσβολὴν
[3, 56]	ἀπὸ τῶν προειρημένων κρημνῶν διανύσας	ἥψατο	τῶν ἐπιπέδων, πολλοὺς μὲν ἀπολωλεκὼς
[3, 83]	πρόσωπον τῆς πορείας λόφον αὐτὸς	κατελάβετο	καὶ τοὺς Ἴβηρας καὶ τοὺς
[3, 101]	ἐξαποστείλας περὶ δισχιλίους τῶν λογχοφόρων	κατελάβετο.	οὓς ἐπιγενομένης τῆς ἡμέρας συνιδὼν
[3, 102]	χάρακα τῶν Καρχηδονίων, ἐπέβη καὶ	κατελάβετο	τὴν ἐκείνων παρεμβολήν. ὁ γὰρ
[3, 95]	τὸν τῶν ὑπεναντίων ὁρμεῖν στόλον,	ἀνήγετο	κατὰ σπουδήν, βουλόμενος ἄφνω προσπεσεῖν
[3, 76]	ἅμα δὲ προϊὼν ἃς μὲν	προσήγετο	τὰς δὲ κατεστρέφετο τῶν πόλεων.
[3, 49]	τετολμηκότας αὖθις ἐπὶ τὰς ναῦς	ἠπείγετο	καὶ παραγενόμενος ἐνεβίβαζε τὰς δυνάμεις.
[3, 46]	τοῦ ῥεύματος ἀπεδειλία καὶ μένειν	ἠναγκάζετο	κατὰ χώραν. καὶ τοιούτῳ δὴ
[3, 101]	αὑτόν. πλειόνων δὲ γενομένων ἡμερῶν,	ἠναγκάζετο	τοὺς μὲν ἐπὶ τὴν νομὴν
[3, 80]	πρὸς ἐπίθεσιν. πάντα δ´ ἐμφρόνως	ἐλογίζετο	ταῦτα καὶ πραγματικῶς· ~οὐ γὰρ
[3, 80]	τούτοις καταπεπιστευκέναι τοῖς σφετέροις πράγμασιν,	συνελογίζετο	διότι παραλλάξαντος αὐτοῦ τὴν ἐκείνων
[3, 118]	ἀλλὰ παρεκάλει μὲν τοὺς πολλούς,	ἠσφαλίζετο	δὲ τὰ κατὰ τὴν πόλιν,
[3, 116]	ἱππέων ἀγῶνος ὅμως ἔτι τότε	διεσῴζετο.	βουλόμενος δὲ τοῖς κατὰ τὴν
[3, 67]	μὲν τῆς φιλίας καὶ συμμαχίας	ἔθετο	πρὸς τοὺς παρόντας πίστεις· τούς
[3, 45]	τῷ φωτὶ τοὺς μὲν ἱππεῖς	προέθετο	πάντας ὡς πρὸς θάλατταν, ἐφεδρείας
[3, 15]	καιροὺς πεποιημένος ὑφ´ αὑτὸν οὓς	προέθετο	παρῆν αὖθις μετὰ τῶν δυνάμεων
[3, 78]	φύσει τούτου τοῦ μέρους ταύτῃ	προέθετο	ποιεῖσθαι τὴν πορείαν. διαδοθείσης δὲ
[3, 6]	τοὺς Ἕλληνας, ὁρμὴν ἔσχε καὶ	προέθετο	πολεμεῖν καὶ πάντα πρὸς τοῦτο
[3, 98]	οὓς πάντας εἰς τὴν Ζακανθαίων	ἀπέθετο	πόλιν διά τε τὴν ὀχυρότητα
[3, 17]	χρήματ´ εἰς τὰς ἰδίας ἐπιβολὰς	παρέθετο	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν,
[3, 62]	Ἄλπεις δυσχωρίαις. τούτους δὲ κακῶς	διετίθετο,	παρασκευαζόμενος πρὸς τὸ μέλλον· καὶ
[3, 110]	ἔτι κατὰ πορείαν οὖσι παραδόξως	συνεπλέκετο	καὶ πολὺν ἐν αὐτοῖς ἐποιεῖτο
[3, 116]	ὅλης παρατάξεως ἅμα μὲν αὐτὸς	συνεπλέκετο	καὶ προσέφερε τὰς χεῖρας τοῖς
[3, 43]	ἀποβαίνοντας συνίστα καὶ παρεκάλει καὶ	συνεπλέκετο	τοῖς βαρβάροις. οἱ δὲ Κελτοὶ
[3, 110]	ἀπὸ διαβάσεως πρὸς τὰς ἀνατολάς,	ἐβάλετο	χάρακα, τῆς μὲν ἰδίας παρεμβολῆς
[3, 10]	Ὅτι δ´ Ἀμίλκας πλεῖστα μὲν	συνεβάλετο	πρὸς τὴν σύστασιν τοῦ δευτέρου
[3, 72]	πρὸ τῶν κεράτων δι´ ἀμφοτέρων	προεβάλετο.	Τεβέριος δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν
[3, 113]	καὶ λογχοφόρους διαβιβάσας τὸν ποταμὸν	προεβάλετο	τῆς δυνάμεως, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 48]	τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν	ἐπεβάλετο	καθιέναι, καὶ τὴν τῶν ὄχλων
[3, 95]	τῶν Καρχηδονίων τὸ μὲν πρῶτον	ἐπεβάλετο	(κατὰ γῆν καὶ) κατὰ θάλατταν
[3, 104]	Μάρκου στρατοπεδείας δυναμένης ἑκατέρους βλάπτειν,	ἐπεβάλετο	καταλαβεῖν ταύτην. σαφῶς δὲ γινώσκων
[3, 2]	συστησάμενος τὰ κατὰ τοὺς Ἕλληνας	ἐπεβάλετο	κοινωνεῖν Καρχηδονίοις τῶν αὐτῶν ἐλπίδων,
[3, 54]	πλῆθος. τὸ μὲν οὖν πρῶτον	ἐπεβάλετο	περιελθεῖν τὰς δυσχωρίας ὁ τῶν
[3, 41]	σκάφεσι πεντηρικοῖς. (οἷς) οὕτως καταπληκτικῶς	ἐπεβάλετο	πολεμεῖν καὶ τοιαύτας ἐποιεῖτο παρασκευὰς
[3, 100]	ἐπαγγελιῶν, οὐδενὸς δὲ προσέχοντος, πολιορκεῖν	ἐπεβάλετο.	ταχὺ δὲ γενόμενος κύριος τοὺς
[3, 86]	ἀντιστρατοπεδεύειν τῷ Φλαμινίῳ, πᾶσι μὲν	ἐπεβάλετο	τοῖς στρατοπέδοις αὐτὸς συνάπτειν, ἀδυνατῶν
[3, 18]	λοιπῶν πόλεων τοὺς μὲν ἀντιπολιτευομένους	ἐπανείλετο,	τοῖς δ´ αὑτοῦ φίλοις ἐνεχείρισε
[3, 75]	τὴν νίκην αὐτῶν ὁ χειμὼν	ἀφείλετο.	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι παραυτίκα μὲν
[3, 61]	ἐν τοιούτοις ὢν διαλογισμοῖς, ὡς	ἐπυνθάνετο	καὶ σεσῶσθαι καὶ πολιορκεῖν αὐτὸν
[3, 45]	τοὺς ἅμα τούτοις ἀπολελειμμένους ἄνδρας.	ἐγένετο	δ´ ἡ διακομιδὴ τῶν θηρίων
[3, 117]	ἀπέκτεινε, τῶν δὲ λοιπῶν ἐγκρατὴς	ἐγένετο	ζωγρίᾳ πάντων. ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 9]	μὴ τὸ περὶ τοὺς ξένους	ἐγένετο	κίνημα τοῖς Καρχηδονίοις, εὐθέως ἂν
[3, 42]	ἐν δυσὶν ἡμέραις πλῆθος ἀναρίθμητον	ἐγένετο	πορθμείων, ἑκάστου σπεύδοντος μὴ προσδεῖσθαι
[3, 66]	ποταμὸν ὑπολειπομένους, τούτων μὲν ἐγκρατὴς	ἐγένετο,	σχεδὸν ἑξακοσίων ὄντων τὸν ἀριθμόν·
[3, 89]	λογισμοῖς αὐτοῦ. καὶ τοῦτ´ εἰκότως	ἐγένετο.	τὰς μὲν γὰρ τῶν ὑπεναντίων
[3, 51]	ἐκκληθῆναι πρὸς τὰς ὠφελείας ἐγκρατὴς	ἐγένετο	τῆς πόλεως. ἐκ δὲ τούτου
[3, 11]	καὶ μᾶλλον πρὸς τὸν Ἀννίβαν,	ἐγένετό	τις καιρὸς ὡς ἐπὶ λόγον
[3, 117]	τῶν ἱππέων ὄχλου. καὶ δῆλον	ἐγένετο	τοῖς ἐπιγενομένοις ὅτι κρεῖττόν ἐστι
[3, 1]	οἰκουμένης ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν	ἐγένετο,	τούτου δ´ ἔχοντος καὶ τὴν
[3, 12]	ὡς καὶ δι´ αὐτῶν φανερὸν	ἐγένετο	τῶν πραγμάτων. τοιούτους γὰρ ἐχθροὺς
[3, 118]	τῶν ἐνεστώτων ἀνδρωδῶς. τοῦτο δ´	ἐγένετο	φανερὸν ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα
[3, 105]	δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ τότ´	ἐγένετο	φανερὸν ὁμολογουμένως τί διαφέρει στρατιωτικῆς
[3, 108]	ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ συνιδεῖν	ἐξεγένετο	τοὺς πολεμίους διὰ τὸ περὶ
[3, 52]	τεταρταῖος ὢν αὖθις εἰς κινδύνους	παρεγένετο	μεγάλους. οἱ γὰρ περὶ τὴν
[3, 76]	διαβὰς αὖθις τὸν Ἴβηρα ποταμὸν	ἐγίνετο	περὶ παρασκευὴν καὶ φυλακὴν τῶν
[3, 17]	ᾗ τότε παραστρατοπεδεύσας Ἀννίβας ἐνεργὸς	ἐγίνετο	περὶ τὴν πολιορκίαν, πολλὰ προορώμενος
[3, 104]	τὰ συμβαίνοντα περὶ τοὺς ἐναντίους,	ἐγίνετο	περὶ τὸν Μάρκον, σπουδάζων τὴν
[3, 92]	πεδίον ἥθροισε λείας ἄπλετον πλῆθος,	ἐγίνετο	πρὸς ἀναζυγήν, βουλόμενος μὴ καταφθεῖραι
[3, 44]	τῶν ὑπεναντίων κεκρατηκὼς παραυτίκα μὲν	ἐγίνετο	πρὸς τῇ παρακομιδῇ τῶν πέραν
[3, 82]	εὐφυεῖς συνεθεώρησε πρὸς τὴν χρείαν,	ἐγίνετο	πρὸς τὸ διακινδυνεύειν. ~ὄντος δὲ
[3, 98]	καιρῷ πίστιν ἅμα καὶ χρείαν,	ἐγίνετο	πρὸς τῷ παρασπονδήσας τοὺς Καρχηδονίους
[3, 71]	ἀκάνθας καὶ βάτους συνεχεῖς ἐπιπεφυκότας,	ἐγίνετο	πρὸς τῷ στρατηγεῖν τοὺς ὑπεναντίους.
[3, 93]	περὶ ταῦτα καὶ πρὸς τούτοις	ἐγίνετο	τοῖς διαβουλίοις, διανοούμενος πῇ καὶ
[3, 51]	ὡς ὑπὸ τῶν τόπων πολὺς	ἐγίνετο	φθόρος τῶν Καρχηδονίων, καὶ μάλιστα
[3, 92]	συνάψαι τοῖς τόποις ἔσπευδε καὶ	συνυπεκρίνετο	τοῖς προθύμως καὶ φιλοκινδύνως διακειμένοις,
[3, 112]	Γάιος ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τούτοις	παρωξύνετο,	τά τε πλήθη πρὸς τὸν
[3, 51]	τὴν πορείαν θόρυβος ἐξ ἀμφοῖν	ηὔξετο	διὰ τὴν τῶν προειρημένων κραυγὴν
[3, 68]	ποδὸς τὴν δύναμιν ἔχων αὐτὸς	εἵπετο	κατόπιν. οἱ μὲν οὖν Νομάδες
[3, 83]	ἡσυχίαν εἶχεν. ὁ δὲ Φλαμίνιος	εἵπετο	κατόπιν, σπεύδων συνάψαι {τῶν πολεμίων}
[3, 39]	δυσχέρειαν τὸ πλέον αὐτῷ μέρος	ἀπελείπετο	τῆς πορείας. ~Ἀννίβας μὲν οὖν
[3, 15]	ἀδικουμένων περιορᾶν· πρὸς δὲ Καρχηδονίους	διεπέμπετο,	πυνθανόμενος τί δεῖ ποιεῖν, ὅτι
[3, 51]	παντὸς κινήματος καὶ πάσης ταραχῆς	ἐφέρετο	κατὰ τῶν κρημνῶν ὁμόσε τοῖς
[3, 54]	παραπεσὸν τῆς ὁδοῦ καὶ σφαλὲν	ἐφέρετο	κατὰ τῶν κρημνῶν. οὐ μὴν
[3, 111]	πάντας εἰς τοὺς πέριξ τόπους,	ἤρετο	τί μεῖζον εὔξασθαι τοῖς θεοῖς
[3, 62]	εἰσήνεγκε πολυτελεῖς. κἄπειτα τῶν νεανίσκων	ἤρετο	τίνες αὐτῶν βούλονται διαγωνίσασθαι πρὸς
[3, 94]	ἔξοδον, λοιπὸν ἤδη στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς	κατεσκέπτετο	καὶ προυνοεῖτο περὶ τῆς χειμασίας
[3, 113]	κατὰ διττοὺς τόπους τὸ ῥεῖθρον	ἀντετάττετο	τοῖς πολεμίοις. ἐτίθει δ´ ἐπ´
[3, 93]	τούτοις ἕως μέν τινος συνεργεῖν	παρεκελεύετο	τοῖς ἐλαύνουσιν, ὅταν δὲ τὴν
[3, 118]	δὲ τὰ κατὰ τὴν πόλιν,	ἐβουλεύετο	δὲ περὶ τῶν ἐνεστώτων ἀνδρωδῶς.
[3, 46]	ζῷα κατὰ μὲν τὰς ἀρχὰς	ἐστρέφετο	καὶ κατὰ πάντα τόπον ὥρμα·
[3, 33]	τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν τόποις	ἀνεστρέφετο,	πάντως ἐνομίσαμεν αὐτὴν περί γε
[3, 35]	καὶ διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμὸν	κατεστρέφετο	τό τε τῶν Ἰλουργητῶν ἔθνος
[3, 76]	ἃς μὲν προσήγετο τὰς δὲ	κατεστρέφετο	τῶν πόλεων. τῶν δὲ Καρχηδονίων,
[3, 68]	τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν παρεμβολὴν	ἀνεδέχετο	μὲν τὸν Τεβέριον καὶ τὰς
[3, 4]	ἢ καὶ τῶν ἐλαττωμάτων ἱκανὴν	ἐνεδέχετο	ποιήσασθαι τὴν διάληψιν ὑπὲρ τῶν
[3, 45]	πορείαν. αὐτὸς δὲ τοὺς ἐλέφαντας	ἐξεδέχετο	καὶ τοὺς ἅμα τούτοις ἀπολελειμμένους
[3, 94]	ἡσυχίαν ἐπὶ τῷ χάρακι καὶ	προσεδέχετο	τὴν ἡμέραν. κατὰ δὲ τὸν
[3, 34]	ἐν Ἰβηρίᾳ λοιπὸν ἐκαραδόκει καὶ	προσεδέχετο	τοὺς παρὰ τῶν Κελτῶν πρὸς
[3, 34]	τοῖς νῦν μέλλουσι λέγεσθαι. διόπερ	εἴχετο	ταύτης τῆς ἐλπίδος καὶ πᾶν
[3, 82]	προσεῖχε τοῖς λεγομένοις, ἀλλ´ οὐδ´	ἀνείχετο	τῶν ἀποφαινομένων ταῦτα, παρεκάλει δ´
[3, 53]	προσπίπτοντες εὐκαίρως. μεγίστην δ´ αὐτῷ	παρείχετο	χρείαν τὰ θηρία· καθ´ ὃν
[3, 54]	ἀνθρώπους. τῇ δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξας	ἐνήρχετο	τῆς καταβάσεως. ἐν ᾗ πολεμίοις
[3, 49]	τούτοις ὑποδέσει κοσμήσας μεγάλην εὐχρηστίαν	παρέσχετο	πρὸς τὰς τῶν ὀρῶν ὑπερβολάς.
[3, 63]	εἰς τὴν οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ	ᾤετο	δεῖν αὐτούς, ἀποκεκομμένης καθόλου τῆς
[3, 63]	τοὺς δὲ ζῶντας ἠλέουν, οὕτως	ᾤετο	δεῖν καὶ περὶ τῶν καθ´
[3, 44]	καὶ προθυμίας αὐτόπται γεγόνασι. διόπερ	ᾤετο	δεῖν περὶ μὲν τῶν κατὰ
[3, 15]	ταῖς μὲν ἀληθιναῖς αἰτίαις οὐκ	ἐχρῆτο,	κατέφευγε δ´ εἰς προφάσεις ἀλόγους·
[3, 78]	τῶν ἡλικιῶν ἐπιπρεπείαις, καὶ ταύταις	ἐχρῆτο	συνεχῶς μετατιθέμενος· ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 48]	λίαν δὲ περὶ ταῦτα πραγματικῶς	ἐχρῆτο	ταῖς ἐπιβολαῖς. καὶ γὰρ τὴν
[3, 48]	δυσχωρίας ὁδηγοῖς καὶ καθηγεμόσιν ἐγχωρίοις	ἐχρῆτο	τοῖς τῶν αὐτῶν ἐλπίδων μέλλουσι
[3, 68]	δ´ αὑτὸν ἐπιμελῶς, σπουδάζων εἰ	δύναιτο	κοινωνῆσαι τοῦ μέλλοντος κινδύνου. Ἀννίβας
[3, 81]	γε τοιοῦτος. διόπερ εἴ τις	δύναιτο	συννοεῖν τὰ περὶ τοὺς πέλας
[3, 14]	τἄλλα πάντα βεβαίως ὑφ´ αὑτὸν	ποιήσαιτο	κατὰ τὰς Ἀμίλκου τοῦ πατρὸς
[3, 33]	Ἰβηρίαν πεπραγμένων οἵᾳ μόλις ἂν	χρήσαιτό	τις αὐτὸς κεχειρικὼς τὰς κατὰ
[3, 52]	αὑτῶν ὅμηρα, πολὺν μὲν χρόνον	ηὐλαβεῖτο	καὶ διηπίστει τοῖς λεγομένοις, συλλογιζόμενος
[3, 116]	δὲ τὴν τῶν πεζῶν μάχην	ἡγεῖτο,	σπεύδων παραβοηθῆσαι τοῖς Λίβυσι. προσπεσὼν
[3, 76]	στρατιὰν ἐν Ταρράκωνι τὴν παραχειμασίαν	ἐποιεῖτο.	διαδοὺς δὲ τὴν λείαν ἴσως
[3, 110]	συνεπλέκετο καὶ πολὺν ἐν αὐτοῖς	ἐποιεῖτο	θόρυβον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὴν
[3, 9]	Καρχηδονίοις, εὐθέως ἂν ἄλλην ἀρχὴν	ἐποιεῖτο	καὶ παρασκευὴν πραγμάτων, ὅσον ἐπ´
[3, 76]	τόπους. ἀρξάμενος δ´ ἐντεῦθεν ἀποβάσεις	ἐποιεῖτο	καὶ τοὺς μὲν ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει
[3, 70]	καὶ τὴν τοῦ συνάρχοντος γνώμην	ἐποιεῖτο	λόγους περὶ τούτων πρὸς αὐτόν.
[3, 41]	καταπληκτικῶς ἐπεβάλετο πολεμεῖν καὶ τοιαύτας	ἐποιεῖτο	παρασκευὰς ἐν τῷ Λιλυβαίῳ, πάντας
[3, 68]	εἰς Ἀρίμινον, τὰς δὲ παρασκευὰς	ἐποιεῖτο	πάσας ὡς πρὸς μάχην, αὐτὸς
[3, 87]	πάντα τὰ γεννήματα διαφερούσῃ μεγάλην	ἐποιεῖτο	σπουδὴν ὑπὲρ τῆς ἀναλήψεως καὶ
[3, 39]	στηλῶν εἶναι συμβαίνει τρισχιλίους, ὅθεν	ἐποιεῖτο	τὴν ὁρμὴν Ἀννίβας τὴν εἰς
[3, 10]	τῇ πατρίδι τὴν ἀσφάλειαν, εὐθέως	ἐποιεῖτο	τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τὰ κατὰ
[3, 98]	τοιάδε. ~καθ´ οὓς καιροὺς Ἀννίβας	ἐποιεῖτο	τὴν πορείαν εἰς Ἰταλίαν, ὅσαις
[3, 66]	εἰς τἀναντία παρὰ τὸν ποταμὸν	ἐποιεῖτο	τὴν πορείαν, σπεύδων ἐπὶ τόπον
[3, 66]	πρόσθεν παρόδῳ· κατὰ ῥοῦν γὰρ	ἐποιεῖτο	τὴν πορείαν, σπεύδων συνάψαι τοῖς
[3, 67]	νυκτὸς ὑπὸ τὴν ἑωθινὴν ἀναζεύξας	ἐποιεῖτο	τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν
[3, 18]	ἑκάστους ἐπὶ ταῖς ἁρμοζούσαις ὁμολογίαις	ἐποιεῖτο	τὸν πλοῦν εἰς τὴν Φάρον
[3, 49]	δὲ πάλιν ὑποστρέψας εἰς Ἰταλίαν	ἐποιεῖτο	τὸν πλοῦν, σπεύδων καταταχῆσαι τοὺς
[3, 95]	μὲν ναυσὶ παρὰ τὴν χέρσον	ἐποιεῖτο	τὸν πλοῦν, τοῖς δὲ πεζοῖς
[3, 70]	τὴν ταχίστην κρῖναι τὰ ὅλα.	προέκειτο	μὲν οὖν αὐτῷ κατὰ τὴν
[3, 101]	στρατοπέδων, ὃς εὐκαίρως καὶ σύνεγγυς	ἐπέκειτο	τῇ τῶν πολεμίων παρεμβολῇ, τοῦτον
[3, 29]	ἐποιοῦντο τὴν ἐκδοχὴν οἱ Καρχηδόνιοι·	προσέκειτο	γὰρ ἂν ἤτοι τὸ μὴ
[3, 29]	Καρχηδόνιοι λέγειν ἐθάρρουν· οὐ γὰρ	προσέκειτο,	καθάπερ ἐπὶ τοῦ Λυτατίου, κυρίας
[3, 17]	τοιούτοις δὲ χρώμενος διαλογισμοῖς ἐνεργῶς	προσέκειτο	τῇ πολιορκίᾳ, τοτὲ μὲν ὑπόδειγμα
[3, 72]	αὐτὸν καιρὸν τοὺς μὲν ἱππεῖς	ἀνεκαλεῖτο,	θεωρῶν οὐκ ἔχοντας ὅ, τι
[3, 100]	λόγων τοὺς ἐνοικοῦντας εἰς φιλίαν	προυκαλεῖτο	καὶ πίστεις ἐδίδου τῶν ἐπαγγελιῶν,
[3, 60]	μὲν πρῶτον αὐτοὺς εἰς φιλίαν	προυκαλεῖτο	καὶ συμμαχίαν· οὐχ ὑπακουόντων δὲ
[3, 89]	ταύτης. τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς	κατεφρονεῖτο	καὶ παρεῖχε λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς
[3, 34]	ταύτης τῆς ἐλπίδος καὶ πᾶν	ὑπισχνεῖτο,	διαπεμπόμενος ἐπιμελῶς πρὸς τοὺς δυνάστας
[3, 85]	πλείους Κελτοί. ταῦτα δὲ πράξας	διενοεῖτο	μετὰ τἀδελφοῦ καὶ τῶν φίλων
[3, 41]	δυνάμεις ἐκ τοῦ πλοῦ καὶ	διενοεῖτο	μετὰ τῶν χιλιάρχων ποίοις χρηστέον
[3, 85]	τοῦ καθήκοντος ἔμενε λογισμοῦ καὶ	διενοεῖτο	περὶ τοῦ μέλλοντος πῶς καὶ
[3, 94]	ἤδη στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς κατεσκέπτετο καὶ	προυνοεῖτο	περὶ τῆς χειμασίας ποῦ καὶ
[3, 33]	τῆς ἀσφαλείας τῶν ἐν Λιβύῃ	προυνοεῖτο	πραγμάτων. πάνυ δ´ ἐμπείρως καὶ
[3, 58]	κατ´ ἀνάγκην ἢ κατὰ προαίρεσιν	ἐξίκοιτο	πρὸς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης,
[3, 109]	προσδεῖ. τίς γὰρ οὐκ ἂν	βούλοιτο	μάλιστα μὲν νικᾶν ἀγωνιζόμενος, εἰ
[3, 43]	βίας ἀποδεχομένων τῶν λέμβων ἀσφαλεστέρα	γίνοιτο	τοῖς μονοξύλοις ἡ παρακομιδὴ διὰ
[3, 8]	πόλεμον ἀναλαμβάνειν. εἰ δέ τις	ἔροιτο	τὸν συγγραφέα ποῖος ἦν καιρὸς
[3, 92]	τὸ πεδίον ἀδεῶς. Φάβιος δὲ	κατεπέπληκτο	μὲν τὴν ἐπιβολὴν καὶ τόλμαν
[3, 61]	σαφεστέρως ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε καὶ	κατεπέπληκτο	τὴν ὅλην ἐπιβολὴν καὶ τὴν
[3, 61]	ἤδη τινὰς πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ,	κατεπέπληκτο	τὴν τόλμαν καὶ τὸ παράβολον
[3, 111]	τοῖς θεοῖς κατὰ τοὺς παρόντας	ἐδύναντο	καιρούς, δοθείσης αὐτοῖς ἐξουσίας, τοῦ
[3, 84]	καὶ προσπιπτόντων, οὐχ οἷον παραβοηθεῖν	ἐδύναντο	πρός τι τῶν δεομένων οἱ
[3, 108]	φωτὶ τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ	παρετάξαντο·	τοῖς δὲ κατὰ Τυρρηνίαν ἀγωνισαμένοις
[3, 110]	Ῥωμαῖοι τὴν μὲν πρώτην ἐπιφορὰν	ἐδέξαντο,	προθέμενοί τινας τῶν ἐν τοῖς
[3, 2]	τῆς τοῦ καταλελειμμένου παιδὸς ἀρχῆς	ἤρξαντο	κακοπραγμονεῖν καὶ τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν
[3, 20]	προστησάμενοι τὸν ἐπιτηδειότατον ἐξ αὑτῶν	ἤρξαντο	περὶ σφῶν δικαιολογεῖσθαι. ~τὰς μὲν
[3, 50]	οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν	ἤρξαντο	προάγειν εἰς τὰς δυσχωρίας, τότε
[3, 7]	ἐπάνω προεῖπον, οὐ μόνον Ἀντίοχον	ἐπεσπάσαντο,	πᾶν δὲ καὶ πρᾶξαι καὶ
[3, 106]	μετ´ Ἀννίβου στρατευομένοις. πρόνοιαν δ´	ἐποιήσαντο	καὶ τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ παραχειμάζοντος
[3, 28]	τοῦ δευτέρου πολέμου, καθ´ ὃν	ἐποιήσαντο	τὰς περὶ Σαρδόνος συνθήκας, οὔτε
[3, 30]	ἀλλὰ Ῥωμαίοις καὶ διὰ τούτων	ἐποιήσαντο	τὴν κατόρθωσιν τῆς πολιτείας. διόπερ
[3, 3]	πῶς ἕκαστα χειρίσαντες Ῥωμαῖοι πᾶσαν	ἐποιήσαντο	τὴν οἰκουμένην ὑπήκοον αὑτοῖς. ~Εἰ
[3, 51]	πρὸς τὴν πόλιν, ἐξ ἧς	ἐποιήσαντο	τὴν ὁρμὴν οἱ πολέμιοι. καταλαβὼν
[3, 26]	συνθήκας καὶ τοὺς ὅρκους, ἐπεὶ	ἐποιήσαντο	τὴν πρώτην εἰς Σικελίαν διάβασιν,
[3, 27]	πόλεμον ἐξενέγκαντες ἕως δόγματος ἐπισυνθήκας	ἐποιήσαντο	τοιαύτας· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους Σαρδόνος καὶ
[3, 45]	ἐξαπεσταλμένοις ὑπὸ τοῦ Ποπλίου τοιαύτην	ἐποιήσαντο	φιλοτιμίαν ἀμφότεροι κατὰ τὴν συμπλοκὴν
[3, 96]	πολεμίοις βραχὺν μέν τινα χρόνον	ἀντεποιήσαντο	τῆς νίκης, μετ´ οὐ πολὺ
[3, 29]	ἐροῦμεν· οἷς τότε μὲν οὐκ	ἐχρήσαντο	διὰ τὸν ἐπὶ τῇ Ζακανθαίων
[3, 21]	οἱ μὲν) οὖν καθολικώτερόν πως	ἐχρήσαντο	τοῖς λόγοις. ἡμῖν δ´ ἀναγκαῖον
[3, 99]	τῶν ὁμήρων εἰς τὰς πατρίδας	ἐχρήσαντο	τούτῳ, συμπέμψαντες τοὺς ἐπιτηδείους. ὃς
[3, 28]	παρὰ Καρχηδονίων ἅπαντας τοὺς κατηγμένους	ἀντεδωρήσαντο	χωρὶς λύτρων ἐν χάριτι τοὺς
[3, 118]	τῷ βουλεύεσθαι καλῶς οὐ μόνον	ἀνεκτήσαντο	τὴν τῆς Ἰταλίας δυναστείαν, νικήσαντες
[3, 40]	Ἴβηρα ποταμὸν μετὰ τῆς δυνάμεως,	προεχειρίσαντο	πέμπειν μετὰ στρατοπέδων Πόπλιον μὲν
[3, 107]	ὄντων ταῖς διανοίαις, (οἱ δ´)	ἐβουλεύσαντο	μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις.
[3, 8]	τὴν Ἀννίβου προαίρεσιν οὐ πρότερον	κατελύσαντο	τὸν πόλεμον, ἕως οὗ πάσας
[3, 115]	τὴν ἐμβολὴν ἐκ δόρατος ποιούμενοι	παρίσταντο	παρὰ πλευρὰν τοῖς πολεμίοις, οἱ
[3, 14]	τὸν Ἀννίβαν ἐπὶ τοὺς βαρβάρους	ἐτρέψαντο	πλείους ἢ δέκα μυριάδας ἀνθρώπων.
[3, 40]	φυγήν· ἐπεὶ δὲ τῶν ψιλῶν	ἥψαντο	χωρίων, ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν οὕτως
[3, 106]	παραχειμάζοντος ἐν τῷ Λιλυβαίῳ στόλου,	διεπέμψαντο	δὲ καὶ τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ
[3, 107]	κεχειρικέναι τὸν πρὸς Ἰλλυριοὺς πόλεμον.	προέθεντο	δὲ στρατοπέδοις ὀκτὼ διακινδυνεύειν, ὃ
[3, 106]	ὧν κατασταθέντων οἱ μὲν δικτάτορες	ἀπέθεντο	τὴν ἀρχήν, οἱ δὲ προϋπάρχοντες
[3, 74]	καὶ τῆς ἐπιγινομένης χιόνος οὕτως	διετίθεντο	δεινῶς ὥστε τὰ μὲν θηρία
[3, 107]	ἀλλ´ ὀκτὼ στρατοπέδοις Ῥωμαϊκοῖς ὁμοῦ	προῄρηντο	διακινδυνεύειν. ~Διὸ καὶ παρακαλέσαντες τοὺς
[3, 46]	σχεδίας, διακόψαντες τοὺς δεσμούς, οἷς	προσήρτηντο	πρὸς τὰς ἄλλας, καὶ τοῖς
[3, 62]	εἶχον βαρεῖς καὶ τῷ λιμῷ	συνέσχηντο,	καὶ ταῖς πληγαῖς αὐτῶν τὰ
[3, 13]	αὑτοὺς ποιήσασθαι πρὸς πᾶν ἑτοίμως	διέκειντο	τὸ κατὰ Ῥωμαίων ὑποδεικνύμενον. προσπεσούσης
[3, 19]	τῶν πλοίων, συνορῶντες τὸ γινόμενον,	προσέκειντο	κατόπιν· καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες θόρυβον
[3, 15]	ἐπιτροπὴν {εἰς τὸ διαλῦσαι} ἀδίκως	ἐπανέλοιντό	τινας τῶν προεστώτων· οὓς οὐ
[3, 50]	Ἀλλοβρίγων ἡγεμόνες ἱκανόν τι πλῆθος	προκατελάβοντο	τοὺς εὐκαίρους τόπους, δι´ ὧν
[3, 96]	Ῥωμαίων σύνεγγυς ὄντων, σημήναντες πολεμικὸν	ἀνήγοντο,	κρίναντες ναυμαχεῖν. συμβαλόντες δὲ τοῖς
[3, 45]	καὶ κατοπτεύσαντες αὖθις ἐξ ὑποστροφῆς	ἠπείγοντο,	διασαφήσοντες τῷ στρατηγῷ τὴν παρουσίαν
[3, 84]	τὸ νήχεσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις	ἀπεπνίγοντο,	τὸ δὲ πολὺ πλῆθος μέχρι
[3, 21]	γενέσθαι γνώμης. ἐπίεζον δὲ καὶ	προσαπηρείδοντο	παρ´ ὅλην τὴν δικαιολογίαν ἐπὶ
[3, 43]	ὑπεναντίων ἀτάκτως ἐκ τοῦ χάρακος	ἐξεχέοντο	καὶ σποράδην, πεπεισμένοι κωλύειν εὐχερῶς
[3, 73]	τοῖς Ῥωμαίοις πολλὰ καὶ κακὰ	διειργάζοντο	καὶ μάχεσθαι τοῖς κατὰ πρόσωπον
[3, 51]	παραπῖπτον ἐν ταῖς δυσχωρίαις, μεγάλην	ἀπειργάζοντο	ταραχήν. εἰς ἃ βλέπων Ἀννίβας
[3, 85]	συμφορᾶς, λέγειν δὲ τοῖς πολλοῖς	ἠναγκάζοντο	τὰ γεγονότα, συναθροίσαντες τὸν δῆμον
[3, 60]	ἦγον· τινὲς δὲ καὶ συστρατεύειν	ἠναγκάζοντο	τοῖς Ῥωμαίοις. εἰς ἃ βλέπων
[3, 105]	ἤδη πρὸς τὴν χειμασίαν ἀσφαλῶς	ἡτοιμάζοντο.	~Τῆς δὲ τῶν ἀρχαιρεσίων ὥρας
[3, 46]	δ´ ἀπὸ τοῦ ῥεύματος πλευρὰν	ἠσφαλίζοντο	τοῖς ἐκ τῆς γῆς ἐπιγύοις,
[3, 72]	τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες ἠλείφοντο καὶ	καθωπλίζοντο	περὶ τὰ πυρὰ πάντες. Ἀννίβας
[3, 68]	προσπεπτωκότων τῶν κατὰ τὴν ἱππομαχίαν,	ἐξενίζοντο	μὲν τῷ τὸ συμβεβηκὸς εἶναι
[3, 96]	δ´ ἀποπηδήσαντες ἐκ τῶν πλοίων	ἐσῴζοντο	πρὸς τοὺς παρατεταγμένους. οἱ δὲ
[3, 86]	τὴν αἵρεσιν τῶν ἀρχόντων μειζόνως	ἐπεβάλοντο	βουλεύεσθαι περὶ τῶν ἐνεστώτων, νομίζοντες
[3, 62]	συνεγγίζοντες ἀλλήλοις Ἀννίβας καὶ Πόπλιος	ἐπεβάλοντο	παρακαλεῖν τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις, ἑκάτερος
[3, 106]	δὲ τῶν ἀρχαιρεσίων ὥρας συνεγγιζούσης,	εἵλοντο	στρατηγοὺς οἱ Ῥωμαῖοι Λεύκιον Αἰμίλιον
[3, 14]	τὸν ποταμὸν ὑπὸ τῶν ἱππέων	ἀπώλοντο	διὰ τὸ κρατεῖν μὲν μᾶλλον
[3, 107]	οὖν εἰς τὴν Ῥώμην συνεχῶς	ἐπυνθάνοντο	τί δεῖ ποιεῖν, ὡς ἐὰν
[3, 1]	καὶ τὰς αἰτίας, ἐξ ὧν	ἐγένοντο	καὶ δι´ ἃς ἐπὶ τοσοῦτον
[3, 118]	καὶ τῆς οἰκουμένης ἁπάσης ἐγκρατεῖς	ἐγένοντο	μετ´ ὀλίγους χρόνους. διόπερ ἡμεῖς
[3, 117]	δὲ ζωγρηθέντες τῶν Ῥωμαίων ἐκτὸς	ἐγένοντο	τοῦ κινδύνου, καὶ διὰ τοιαύτην
[3, 8]	καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων	παρεγένοντο	κίνδυνον. ~Τίνος δὴ χάριν ἐμνήσθην
[3, 75]	περὶ τὰς λοιπὰς παρασκευὰς διαφερόντως	ἐγίνοντο	καὶ περὶ φυλακὴν τῶν προκειμένων
[3, 106]	ταῦτα καὶ περὶ τὰς λοιπὰς	ἐγίνοντο	παρασκευὰς ἐπιμελῶς. οἱ δὲ περὶ
[3, 106]	μόνον καὶ συμπλοκαὶ κατὰ μέρος	ἐγίνοντο	πλείους, ἐν αἷς εὐδοκίμουν οἱ
[3, 40]	δ´ οὗτοι περὶ τὰς καταγραφὰς	ἐγίνοντο	τῶν στρατοπέδων καὶ τὴν ἄλλην
[3, 43]	σκηνὰς ἐφέροντο βοηθήσοντες, οἱ δ´	ἠμύνοντο	καὶ διεμάχοντο πρὸς τοὺς ἐπιτιθεμένους.
[3, 30]	τοὺς Καρχηδονίους· καιρῷ γὰρ πεισθέντες	ἠμύνοντο	σὺν καιρῷ τοὺς βλάψαντας. ~Ἔνιοι
[3, 90]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι κατόπιν μὲν	εἵποντο	συνεχῶς, μιᾶς καὶ δυεῖν ἡμερῶν
[3, 43]	οἱ μὲν ἐπὶ τὰς σκηνὰς	ἐφέροντο	βοηθήσοντες, οἱ δ´ ἠμύνοντο καὶ
[3, 84]	αἰσχρῶς, ἔτι δὲ μᾶλλον ταλαιπώρως	διεφθείροντο.	συνωθούμενοι {μὲν} γὰρ εἰς τὴν
[3, 15]	τῶν ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι μὲν οὖν	διεμαρτύροντο	Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι— κεῖσθαι γὰρ αὐτοὺς
[3, 65]	συνιδεῖν τὸν κονιορτὸν ἐξαιρόμενον εὐθέως	συνετάττοντο	πρὸς μάχην. ὁ μὲν οὖν
[3, 79]	πάσης τῆς τοιαύτης ὄντες κακουχίας.	ἐκωλύοντο	δὲ πάλιν ἀπονεύειν εἰς τοὐπίσω
[3, 72]	πεπωκότες καὶ τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες	ἠλείφοντο	καὶ καθωπλίζοντο περὶ τὰ πυρὰ
[3, 103]	τὸν μὲν Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ	κατεμέμφοντο	πάντες ὡς ἀτόλμως χρώμενον τοῖς
[3, 116]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι μέχρι μὲν	ἐμάχοντο	κατὰ τὰς ἐπιφανείας στρεφόμενοι πρὸς
[3, 115]	ὁ κίνδυνος, ἀλλ´ εἰσάπαξ συμπεσόντες	ἐμάχοντο	συμπλεκόμενοι κατ´ ἄνδρα, παρακαταβαίνοντες ἀπὸ
[3, 73]	παρεμβολῆς τάξεις ἐπὶ πολὺν χρόνον	ἐμάχοντο	συστάδην, ἐφάμιλλον ποιούμενοι τὸν κίνδυνον.
[3, 43]	βοηθήσοντες, οἱ δ´ ἠμύνοντο καὶ	διεμάχοντο	πρὸς τοὺς ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας δέ,
[3, 115]	Κελτῶν ἔμενον αἱ τάξεις καὶ	διεμάχοντο	τοῖς Ῥωμαίοις γενναίως· μετὰ δὲ
[3, 50]	γὰρ ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἦσαν,	ἀπείχοντο	πάντες αὐτῶν οἱ κατὰ μέρος
[3, 95]	οὗτοι καὶ πᾶσαν ἀποτόμως σφίσι	παρείχοντο	τὴν χρείαν. εὐγενῶς γάρ, εἰ
[3, 62]	ταῦτα καὶ τὰς χεῖρας ἐξαίροντες	εὔχοντο	τοῖς θεοῖς, σπεύδων ἕκαστος αὐτὸς
[3, 92]	καλῷ τοὺς πολεμίους ἀπειληφέναι, σπεύδειν	ᾤοντο	δεῖν καὶ συνάπτειν εἰς τὰ
[3, 51]	γενομένου πολλοὶ μὲν τῶν πολεμίων	ἀπώλλυντο	διὰ τὸ ποιεῖσθαι τὴν ἔφοδον
[3, 74]	τῶν ἐκ τῆς ἐνέδρας προσπεσόντων	ἀπώλλυντο	καὶ κακῶς ἔπασχον, οἱ δὲ
[3, 79]	πλεῖστα πίπτοντα διὰ τοὺς πηλοὺς	ἀπώλλυντο,	μίαν παρεχόμενα χρείαν ἐν τῷ
[3, 84]	γὰρ διαβουλευόμενοι τί δεῖ πράττειν	ἀπώλλυντο	παραδόξως. ἐν ᾧ καιρῷ καὶ
[3, 95]	ναῦς ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς· καὶ γὰρ	προκαθηγοῦντο	καὶ προεκινδύνευον οὗτοι καὶ πᾶσαν
[3, 74]	ὑπὸ τῶν εὐζώνων, ἐτράπησαν καὶ	συνωθοῦντο	κατὰ τὸν διωγμὸν πρὸς τὸν
[3, 63]	καθ´ αὑτοὺς πραγμάτων ἥνπερ ἀρτίως	ἐποιοῦντο	περὶ τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων. καθάπερ
[3, 87]	ἐχάρησαν οἱ Καρχηδόνιοι καὶ πολλὴν	ἐποιοῦντο	σπουδὴν καὶ πρόνοιαν ὑπὲρ τοῦ
[3, 69]	γενομένου τραπέντες οἱ Ῥωμαῖοι πάλιν	ἐποιοῦντο	τὴν ἀπόλυσιν εἰς τὴν ἑαυτῶν
[3, 29]	μόνον τοῖς τότε συμμαχοῦσι, καθάπερ	ἐποιοῦντο	τὴν ἐκδοχὴν οἱ Καρχηδόνιοι· προσέκειτο
[3, 115]	τοὺς ἐκ τῶν πλαγίων προσπεπτωκότας	ἐποιοῦντο	τὴν μάχην· ~Λεύκιος δὲ καίπερ
[3, 69]	τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν ἑαυτῶν	ἐποιοῦντο	χάρακα. ταχὺ δὲ συννοήσαντες τὸ
[3, 87]	καὶ πεφυκότα καλῶς. ἔτι γοῦν	ἐπεκαλοῦντο	καὶ καθ´ ἡμᾶς οἱ ταύτης
[3, 43]	τὰς πρύμνας τῶν λέμβων ἐφέλκειν	διενοοῦντο	τοὺς ἵππους νέοντας, τρεῖς ἅμα
[3, 94]	ἄκροις. ἐγγίζοντες δὲ τοῖς βουσὶν	ἠποροῦντο	διὰ τὰ φῶτα, μεῖζόν τι
[3, 8]	ἢ συμφορώτερον, ἐπείπερ ἐξ ἀρχῆς	δυσηρεστοῦντο,	καθάπερ οὗτός φησιν, τοῖς ὑπ´
[3, 73]	μὲν Ῥωμαῖοι κατὰ πολλοὺς τρόπους	ἠλαττοῦντο,	τοῖς δὲ Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον γίνεσθαι
[3, 103]	διὸ καὶ τὸν μὲν Φάβιον	ᾐτιῶντο	καὶ κατεμέμφοντο πάντες ὡς ἀτόλμως
[3, 68]	τὸ γεγονός, ἀλλ´ οἱ μὲν	ᾐτιῶντο	τὴν τοῦ στρατηγοῦ προπέτειαν, οἱ
[3, 79]	τρόπῳ βραχὺ μέρος τῆς νυκτὸς	ἀπεκοιμῶντο.	οὐκ ὀλίγοι δὲ καὶ τῶν
[3, 21]	χωρὶς τῆς σφετέρας πεπρᾶχθαι γνώμης.	ἐχρῶντο	δ´ ἐξ αὐτῶν Ῥωμαίων εἰς
[3, 102]	μὲν Καρχηδόνιοι ταῖς προνομαῖς εὐλαβέστερον	ἐχρῶντο	καὶ φυλακτικώτερον, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[3, 62]	ταῖς πληγαῖς αὐτῶν τὰ σώματα	διέφθαρτο.	καθίσας οὖν τούτους εἰς τὸ
[3, 17]	δὲ καταπληξάμενος ἅπαντας εὐτακτοτέρους μὲν	ἐπέπειστο	παρασκευάσειν τοὺς ὑφ´ αὐτὸν ἤδη
[3, 64]	ἐπὶ τοῦ παρόντος τῶν ὑπεναντίων,	αὐτὸ	δὲ τοῦτο γινώσκοντας ὅτι μέλλουσι
[3, 98]	Ῥωμαίων τὴν φιλοτιμίαν· τοῦτο γὰρ	αὐτὸ	καὶ μάλιστα σπουδάζειν ἐκείνους πρᾶξαι,
[3, 84]	τοῦτο δ´ ἐκ τῶν ἐθισμῶν	αὐτὸ	περὶ πλείστου ποιούμενοι, τὸ μὴ
[3, 61]	τὸ παράβολον τἀνδρός. τὸ δ´	αὐτὸ	συνέβαινεν καὶ τοῖς ἐν τῇ
[3, 29]	δὲ τῶν μετὰ ταῦτα προσληφθησομένων	αὐτὸ	τοῦτο, μήτε ξενολογεῖν μήτ´ ἐπιτάττειν
[3, 76]	τὸ λοιπὸν ἤδη συναγαγὼν ἐπὶ	ταὐτὸ	τήν τε πεζὴν καὶ τὴν
[3, 82]	ὕπατον προσλαβεῖν καὶ πᾶσιν ἐπὶ	ταὐτὸ	τοῖς στρατοπέδοις ὁμοῦ ποιήσασθαι τὸν
[3, 60]	καταφθορᾷ καὶ τούτων τὰ πλεῖστα	συναπώλλυτο.	διόπερ ὁρμήσας ἀπὸ τῆς τοῦ
[3, 11]	ποιησάμενος Ἀννίβας τέλος ἐπὶ τὸ	τοιοῦτο	κατήντησε, δυσχρηστούμενος τοῖς λόγοις. ἔφη
[3, 98]	αὐτὸν τῶν Ῥωμαίων τὴν φιλοτιμίαν·	τοῦτο	γὰρ αὐτὸ καὶ μάλιστα σπουδάζειν
[3, 52]	αὐτῷ, θαλλοὺς ἔχοντες καὶ στεφάνους·	τοῦτο	γὰρ σχεδὸν πᾶσι τοῖς βαρβάροις
[3, 64]	παρόντος τῶν ὑπεναντίων, αὐτὸ δὲ	τοῦτο	γινώσκοντας ὅτι μέλλουσι πρὸς Καρχηδονίους
[3, 118]	δὲ περὶ τῶν ἐνεστώτων ἀνδρωδῶς.	τοῦτο	δ´ ἐγένετο φανερὸν ἐκ τῶν
[3, 84]	παροῦσιν οὔτε πράττειν οὐδὲν δυνάμενοι,	τοῦτο	δ´ ἐκ τῶν ἐθισμῶν αὐτὸ
[3, 87]	οἱ ταύτης τῆς οἰκίας Μάξιμοι,	τοῦτο	δ´ ἔστι μέγιστοι, διὰ τὰς
[3, 110]	ὃς μόνος διαρρεῖ τὸν Ἀπεννῖνον—	τοῦτο	δ´ ἔστιν ὄρος συνεχές, ὃ
[3, 39]	Σύρτιν, ἕως ἐφ´ Ἡρακλέους στήλας.	τοῦτο	δὲ τὸ μῆκός ἐστι τῆς
[3, 93]	συνάψωσι τοῖς ἄκροις. μετὰ δὲ	τοῦτο	δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι καθ´ ὥραν παρήγγειλε
[3, 111]	συνηναγκάσαμεν· οὐ γὰρ ἔτι δύνανται	τοῦτο	διαφυγεῖν· καὶ μάχεσθαι προφανῶς ἐν
[3, 12]	ὅλης προθέσεως ὁμολογούμενον θετέον εἶναι	τοῦτο	μαρτύριον, ὡς καὶ δι´ αὐτῶν
[3, 30]	τῶν Ῥωμαίων πίστιν. σημεῖον δὲ	τοῦτο	μέγιστον καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς
[3, 26]	συγγραφέως, οὐ διότι ταῦτ´ ἠγνόει—	τοῦτο	μὲν γὰρ οὐ θαυμαστόν, ἐπεὶ
[3, 29]	τῶν μετὰ ταῦτα προσληφθησομένων αὐτὸ	τοῦτο,	μήτε ξενολογεῖν μήτ´ ἐπιτάττειν μηδετέρους
[3, 21]	δ´ ἐξ αὐτῶν Ῥωμαίων εἰς	τοῦτο	παραδείγματι. τὰς γὰρ ἐπὶ Λυτατίου
[3, 57]	τὸ μέρος τῆς ἱστορίας, διὰ	τοῦτο	παρελείπομεν, ἀλλὰ πρῶτον μὲν οὐ
[3, 48]	ἀπρονοήτους καθιέναι τόπους μετὰ δυνάμεως,	τοῦτο	περιτιθέασιν οἱ συγγραφεῖς Ἀννίβᾳ τῷ
[3, 21]	Ῥωμαίων συμμάχους καὶ παρανεγίνωσκον πρὸς	τοῦτο	πλεονάκις τὰς συνθήκας. Ῥωμαῖοι δὲ
[3, 98]	τὸν ποταμόν, οὐ θαρρήσας δὲ	τοῦτο	ποιεῖν ἀνακεχωρηκὼς ἐστρατοπέδευε τῆς Ζακάνθης
[3, 111]	τῆς πρὸς Ῥωμαίους μάχης, ἔδει	τοῦτο	ποιεῖν, καὶ μεθ´ ὑποδειγμάτων ἐγὼ
[3, 21]	τοῦτο τοὔργον, ἢ μὴ βουλομένους	τοῦτο	ποιεῖν, ὁμολογοῦντας δὲ κοινωνεῖν (τῆς
[3, 24]	ἰδίᾳ μεταπορευέσθω· ἐὰν δέ τις	τοῦτο	ποιήσῃ, δημόσιον γινέσθω τὸ ἀδίκημα.
[3, 58]	τῆς ἱστορίας μερῶν ἄλλο, καὶ	τοῦτο	προσδεῖ λόγου καὶ διορθώσεως ἀληθινωτέρας,
[3, 20]	τοῖς ἄλλοις ἡ τύχη καὶ	τοῦτο	προσένειμε Ῥωμαίοις, τὸ φρονεῖν αὐτοὺς
[3, 16]	τὴν Ζακανθαίων πόλιν. καὶ παρὰ	τοῦτο	συνέβη τὸν πόλεμον οὐκ ἐν
[3, 10]	μὲν ἂν εὕροι τις εἰς	τοῦτο·	σχεδὸν δὲ πρὸς πίστιν ἀρκοῦν
[3, 54]	παρακαλεῖν, μίαν ἔχων ἀφορμὴν εἰς	τοῦτο	τὴν τῆς Ἰταλίας ἐνάργειαν· οὕτως
[3, 26]	οὐ μὴν ἀλλ´ εἰ κατὰ	τοῦτό	τις ἐπιλαμβάνεται Ῥωμαίων περὶ τῆς
[3, 57]	τινας τόπους ἐρχόμενοι τοιούτους παραλείπωμεν	τοῦτο	τὸ μέρος διὰ τὰς προειρημένας
[3, 6]	προέθετο πολεμεῖν καὶ πάντα πρὸς	τοῦτο	τὸ μέρος ἡτοίμαζε. διόπερ αἰτίας
[3, 21]	δοκεῖ τὸ μὴ παραλιπεῖν ἄσκεπτον	τοῦτο	τὸ μέρος, ἵνα μήθ´ οἷς
[3, 36]	γνῶσιν καὶ σαφήνειαν αὐτοτελὲς εἶναι	τοῦτο	τὸ μέρος. οἶμαι δ´, ἐπὶ
[3, 53]	ὑπάρχοι τῆς πορείας ταῦτα, πρὸς	τοῦτο	τὸ μέρος οὐκ ἐτόλμων οἱ
[3, 57]	δ´ οὐχὶ νομίζοντες ἀλλότριον εἶναι	τοῦτο	τὸ μέρος τῆς ἱστορίας, διὰ
[3, 21]	ἄνευ τῆς αὑτῶν γνώμης πεπρᾶχθαι	τοῦτο	τοὔργον, ἢ μὴ βουλομένους τοῦτο
[3, 72]	τῆς Νομαδικῆς μάχης ἴδιόν ἐστι	τοῦτο·	τοὺς δὲ πεζοὺς παρενέβαλε κατὰ
[3, 4]	καὶ προκοπὴ τῆς Ῥωμαίων δυναστείας	ἐτετελείωτο·	πρὸς δὲ τούτοις ὁμολογούμενον ἐδόκει
[3, 103]	ἐπιθήσειν τοῖς πράγμασι· καὶ δὴ	δύο	δικτάτορες ἐγεγόνεισαν ἐπὶ τὰς αὐτὰς
[3, 33]	πεντήρεις μὲν πεντήκοντα, τετρήρεις δὲ	δύο	καὶ τριήρεις πέντε· τούτων ἐχούσας
[3, 96]	τῆς σωτηρίας ἑτοίμην παρασκευάζουσα. πλὴν	δύο	μὲν αὐτάνδρους νῆας ἀποβαλόντες, τεττάρων
[3, 101]	δυνάμεως εἴασε σιτολογεῖν, τὰ δὲ	δύο	μέρη λαβὼν καὶ προελθὼν ἀπὸ
[3, 100]	δ´ ἀπὸ τούτων τὰ μὲν	δύο	μέρη τῆς δυνάμεως ἐπὶ τὴν
[3, 95]	τοὺς ὀγδοήκοντα σταδίους προαπέστειλε κατασκεψομένας	δύο	ναῦς ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς· καὶ γὰρ
[3, 46]	ζεῦγμα τῆς προβολῆς, μετὰ ταῦτα	δύο	πεπηγυίας σχεδίας διαφερόντως {τὰς μεγίστας}
[3, 46]	τοῦ ποταμοῦ. ποιήσαντες δὲ πρὸς	δύο	πλέθρα τῷ μήκει τὸ πᾶν
[3, 46]	τολμώντων, ἦγον διὰ τοῦ χώματος	δύο	προθέμενοι θηλείας, πειθαρχούντων αὐταῖς τῶν
[3, 46]	σχεδίας καὶ πλείους ἀραρότως, τούτων	δύο	πρὸς ἀλλήλας ζεύξαντες βιαίως ἤρεισαν
[3, 20]	σπουδὴν ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν Καρχηδόνα,	δύο	προτείνοντες αὐτοῖς, ὧν τὸ μὲν
[3, 107]	ἡμίσεις τῶν συμμάχων καὶ τὰ	δύο	στρατόπεδα δόντες ἑκατέρῳ τῶν ὑπάτων
[3, 107]	ἀγῶνας δι´ ἑνὸς ὑπάτου καὶ	δύο	στρατοπέδων καὶ τοῦ προειρημένου πλήθους
[3, 47]	τόπων παραδοξολογίᾳ, λανθάνουσιν ἐμπίπτοντες εἰς	δύο	τὰ πάσης ἱστορίας ἀλλοτριώτατα· καὶ
[3, 40]	ὕπατον ἀρχὴν εἰληφώς, οἱ δὲ	δύο	τὴν ἑξαπέλεκυν. οἰομένων δὲ δεῖν
[3, 62]	βούλονται μονομαχεῖν, κληρώσασθαι προσέταξε καὶ	δύο	τοὺς λαχόντας καθοπλισαμένους ἐκέλευσε μάχεσθαι
[3, 33]	ἐχούσας πληρώματα πεντήρεις μὲν τριάκοντα	δύο,	τριήρεις δὲ πέντε. καὶ μὴν
[3, 84]	ὀμιχλώδους διαφερόντως, Ἀννίβας ἅμα τῷ	τὸ	πλεῖστον μέρος τῆς πορείας εἰς
[3, 68]	τὴν ἱππομαχίαν, ἐξενίζοντο μὲν τῷ	τὸ	συμβεβηκὸς εἶναι παρὰ τὴν προσδοκίαν,