Chapitre |
[12] |
τὰ
δὲ
καὶ
διὰ
τὰς
|
ὕβρεις. |
ἔπαινοι
δὲ
καὶ
ψόγοι
πάσης
|
[17] |
ὅταν
δὲ
μὴ
ὑβρίζωνται,
τόθ´
|
ὑβρίζεσθαι |
δοκοῦντες,
ὅτι
μάτην
παρατρέφονται.
ὥστ´ |
[17] |
δὲ
δοῦλοι·
ὅταν
δὲ
μὴ
|
ὑβρίζωνται, |
τόθ´
ὑβρίζεσθαι
δοκοῦντες,
ὅτι
μάτην
|
[14] |
τὰς
Νεφέλας
ἐξέφερε,
παντοίως
πᾶσαν
|
ὕβριν |
αὐτοῦ
κατασκεδαννύντος,
καί
τινος
τῶν |
[15] |
καὶ
στρυφνούς,
οἳ
τῶν
τέκνων
|
ὕβριν
|
οὐκ
ἀνεκτὴν
τὴν
τῶν
ἐρώντων |
[7] |
εἰς
ἄνδρας
ἐγγραφέντες
τοῦ
μὲν
|
ὑγιαίνοντος |
καὶ
τεταγμένου
βίου
καταμελήσωσιν,
ἐπὶ |
[9] |
φημὶ
δεῖν
τῆς
ἀδιαφθόρου
καὶ
|
ὑγιαινούσης |
ἔχεσθαι,
τῶν
δὲ
πανηγυρικῶν
λήρων |
[8] |
δὲ
περιμάχητον
μέν,
ἀλλ´
ὀλιγοχρόνιον.
|
ὑγίεια |
δὲ
τίμιον
μέν,
ἀλλ´
εὐμετάστατον. |
[10] |
γυμναστικήν,
ὧν
ἡ
μὲν
τὴν
|
ὑγίειαν, |
ἡ
δὲ
τὴν
εὐεξίαν
ἐντίθησι. |
[9] |
δὲ
τὸ
σῶμα
οὐ
μόνον
|
ὑγιεινὸν |
ἀλλὰ
καὶ
εὐεκτικὸν
εἶναι
χρή, |
[9] |
τρυφῆς
ὑπεράνω
τὸ
ὀρθὸν
καὶ
|
ὑγιὲς |
ποιήσαιντο
ἢ
τὸ
σῶφρον
ἀντὶ |
[5] |
ῥυθμίζειν
προσήκει.
εὔπλαστον
γὰρ
καὶ
|
ὑγρὸν
|
ἡ
νεότης,
καὶ
ταῖς
τούτων |
[13] |
τὰ
φυτὰ
τοῖς
μὲν
μετρίοις
|
ὕδασι |
τρέφεται,
τοῖς
δὲ
πολλοῖς
πνίγεται, |
[4] |
γιγνομένων
ἐπιβλέψας.
σταγόνες
μὲν
γὰρ
|
ὕδατος |
πέτρας
κοιλαίνουσι,
σίδηρος
δὲ
καὶ
|
[9] |
πανηγυρικῶν
λήρων
ὡς
πορρωτάτω
τοὺς
|
υἱεῖς |
ἀπάγειν.
τὸ
γὰρ
τοῖς
πολλοῖς |
[13] |
παιδαγωγοῖς
καὶ
διδασκάλοις
ἐπιτρέψαντες
τοὺς
|
υἱεῖς |
αὐτοὶ
τῆς
τούτων
μαθήσεως
οὔτ´ |
[7] |
θρέψωσι
κακῶς
δὲ
παιδεύσωσι
τοὺς
|
υἱεῖς, |
ἐγὼ
φράσω.
ὅταν
γὰρ
εἰς |
[14] |
καὶ
τῆς
αἰσχρολογίας
ἀπακτέον
τοὺς
|
υἱεῖς· |
λόγος
γὰρ
ἔργου
σκιή"
κατὰ |
[19] |
ἀσφαλέστατος.
ἐγγυᾶσθαι
δὲ
δεῖ
τοῖς
|
υἱέσι |
γυναῖκας
μήτ´
εὐγενεστέρας
πολλῷ
μήτε |
[7] |
πᾶσαν
ποιεῖσθε
σπουδήν,
τῶν
δ´
|
υἱέων, |
οἷς
ταῦτα
καταλείψετε,
μικρὰ
φροντίζετε; |
[20] |
λόγων.
ὡς
οἵτινες
τοῖς
ἁμαρτάνουσιν
|
υἱοῖς |
ἐπιτιμῶντες
τοῖς
αὐτοῖς
ἁμαρτήμασι
περιπίπτουσιν, |
[20] |
ἐπιτιμᾶν,
μή
τί
γε
τοῖς
|
υἱοῖς. |
χωρὶς
δὲ
τούτων
γένοιντ´
ἂν |
[7] |
δύο
ἕξεις
ἀνδράποδα,
καὶ
τὸν
|
υἱὸν
|
καὶ
ὃν
ἂν
πρίῃ.
τὸ |
[14] |
βδελυρῷ
θυμωθείς,
τὸν
τῆς
ἀδελφῆς
|
υἱὸν |
Σπεύσιππον
καλέσας
τοῦτον,
ἔφησεν
ἀπελθών, |
[7] |
ἄχρηστον,
τούτῳ
φέροντες
ὑποβάλλουσι
τοὺς
|
υἱούς. |
δεῖ
δὲ
τὸν
σπουδαῖον
παιδαγωγὸν
|
[9] |
περὶ
τούτων
ἐρεῖν
ἔμελλον
πρὸς
|
ὑμᾶς. |
τὸ
δὲ
δεῖν
παντάπασιν
ἀποδοκιμάζειν |
[4] |
βίων
ἀγωγαί,
καὶ
ἐγὼ
ταῦθ´
|
ὑμῖν |
αὐτίκα
δὴ
μάλα
ποιήσω
φανερά. |
[4] |
τῆς
γεωργίας
πρῶτον
μὲν
ἀγαθὴν
|
ὑπάρξαι
|
δεῖ
τὴν
γῆν,
εἶτα
δὲ |
[10] |
μήτ´
ἐν
ταῖς
συμφοραῖς
περιλύπους
|
ὑπάρχειν, |
μήτ´
ἐν
ταῖς
ἡδοναῖς
ἐκλύτους
|
[10] |
δυεῖν
ὄντοιν
μεγίστοιν
ἀγαθοῖν
ἐπηβόλους
|
ὑπάρχειν
|
ὑπολαμβάνω,
τοῦ
τε
κοινωφελοῦς
βίου |
[14] |
κρατεῖν
(περὶ
τούτου
γάρ,
ὧνπερ
|
ὑπεθέμην, |
εἰπεῖν
λοιπόν)
εἴ
τις
μικρὸν
|
[17] |
ἐρεθίζειν·
οὐ
γὰρ
προσῆκεν,
ἀλλ´
|
ὑπείκειν
|
τοῖς
ὀργιζομένοις.
Μὴ
ἐσθίειν
καρδίαν, |
[10] |
πρεσβυτέρους
αἰδεῖσθαι,
νόμοις
πειθαρχεῖν,
ἄρχουσιν
|
ὑπείκειν, |
φίλους
ἀγαπᾶν,
πρὸς
γυναῖκας
σωφρονεῖν, |
[14] |
εἴ
τις
μικρὸν
καὶ
φαῦλον
|
ὑπείληφε, |
πλεῖστον
διαμαρτάνει
τῆς
ἀληθείας.
σοφὸν |
[2] |
μέγεθος
γυναῖκα
γάμῳ
λαβεῖν
ὑπέμεινεν,
|
ὑπειπόντες |
ὡς
οὐ
βασιλέας
ἀλλὰ
βασιλείδια |
[2] |
τὸ
μέγεθος
γυναῖκα
γάμῳ
λαβεῖν
|
ὑπέμεινεν, |
ὑπειπόντες
ὡς
οὐ
βασιλέας
ἀλλὰ |
[7] |
τινος
αὐτὸν
πόσον
αἰτοίη
μισθὸν
|
ὑπὲρ |
τῆς
τοῦ
τέκνου
παιδεύσεως,
χιλίας" |
[14] |
γλῶτταν
κατέχειν,
τὸ
τῆς
ὀργῆς
|
ὑπεράνω |
γίγνεσθαι,
τὸ
τῶν
χειρῶν
κρατεῖν. |
[9] |
τῆς
ἰδίας
ἡδυπαθείας
καὶ
τρυφῆς
|
ὑπεράνω |
τὸ
ὀρθὸν
καὶ
ὑγιὲς
ποιήσαιντο |
[17] |
ποιεῖσθαι
λόγον
καὶ
μὴ
ταύτην
|
ὑπερβαίνειν. |
Μὴ
ἐπὶ
χοίνικος
καθίσαι,
ἤτοι |
[17] |
ἀνθρώποις
διὰ
κακοήθειαν.
Μὴ
ζυγὸν
|
ὑπερβαίνειν, |
τουτέστιν
ὅτι
δεῖ
τῆς
δικαιοσύνης |
[13] |
συμμέτροις
αὔξεται
πόνοις,
τοῖς
δ´
|
ὑπερβάλλουσι
|
βαπτίζεται.
δοτέον
οὖν
τοῖς
παισὶν
|
[12] |
καὶ
φυσᾶν·
χαυνοῦνται
γὰρ
ταῖς
|
ὑπερβολαῖς |
τῶν
ἐπαίνων
καὶ
θρύπτονται.
~Ἤδη |
[7] |
νῦν
γε
τὸ
γιγνόμενον
πολλοῖς
|
ὑπερκαταγέλαστόν |
ἐστι.
τῶν
γὰρ
δούλων
τῶν |
[13] |
πᾶσι
τάχιον
πρωτεῦσαι
πόνους
αὐτοῖς
|
ὑπερμέτρους |
ἐπιβάλλουσιν,
οἷς
ἀπαυδῶντες
ἐκπίπτουσι,
καὶ |
[9] |
καὶ
φεύγειν·
ἡ
μὲν
γὰρ
|
ὑπέρογκος |
ἀπολίτευτός
ἐστιν,
ἡ
δ´
ἰσχνὴ |
[17] |
πλουσίων
μὲν
κόλακες
πενήτων
δ´
|
ὑπερόπται, |
ὡς
ἐκ
λυρικῆς
τέχνης
ἐπὶ |
[7] |
τοῦ
δ´
Ἡράκλεις"
εἰπόντος,
ὡς
|
ὑπέρπολυ |
τὸ
αἴτημα·
δύναμαι
γὰρ
ἀνδράποδον |
[16] |
τῶν
ἤδη
νεανισκευομένων
ἀδικήματα
πολλάκις
|
ὑπερφυᾶ |
γίνεται
καὶ
σχέτλια,
ἀμετρία
γαστρὸς |
[5] |
τρέφειν
καὶ
τούτοις
τοὺς
μαστοὺς
|
ὑπέχειν· |
συμπαθέστερόν
τε
γὰρ
θρέψουσι
καὶ |
[12] |
εἰς
παρηγορίαν
πάλιν
τὸν
μαστὸν
|
ὑπέχουσι. |
δεῖ
δ´
αὐτοὺς
μηδὲ
τοῖς |
[9] |
ὑπὸ
τοῦ
δήμου
πολλάκις
οὐχ
|
ὑπήκουσε, |
λέγων
ἀσύντακτος
εἶναι.
ὡσαύτως
δὲ |
[6] |
παιδία
τὰ
μέλλοντα
τοῖς
τροφίμοις
|
ὑπηρετεῖν
|
καὶ
τούτοις
σύντροφα
γίγνεσθαι
ζητητέον
|
[8] |
τοῦ
λόγου,
ὁ
δὲ
λόγος
|
ὑπηρετικὸς |
τοῦ
νοῦ,
τύχῃ
μὲν
ἀνάλωτος, |
[11] |
ἐπιμέλειαν
ἀπαγορεύειν·
κατὰ
γὰρ
Πλάτωνα
|
ὕπνοι |
καὶ
κόποι
μαθήμασι
πολέμιοι.
καὶ |
[13] |
οὐ
μόνον
ἐγρήγορσις
ἀλλὰ
καὶ
|
ὕπνος
|
εὑρέθη,
οὐδὲ
πόλεμος
ἀλλὰ
καὶ |
[7] |
μαθήσῃ.
~Ἐπειδὰν
τοίνυν
ἡλικίαν
λάβωσιν
|
ὑπὸ |
παιδαγωγοῖς
τετάχθαι,
ἐνταῦθα
δὴ
πολλὴν |
[9] |
δεθέντες
κἂν
εἰ
λυθεῖεν
ὕστερον,
|
ὑπὸ |
τῆς
πολυχρονίου
τῶν
δεσμῶν
συνηθείας |
[9] |
ὡς
ἡμῖν
ἀκούειν
παραδέδοται,
καλούμενος
|
ὑπὸ |
τοῦ
δήμου
πολλάκις
οὐχ
ὑπήκουσε, |
[13] |
εὐθύνας.
κἀνταῦθα
δὴ
τὸ
ῥηθὲν
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἱπποκόμου
χάριεν,
ὡς
οὐδὲν |
[7] |
πᾶσαν
πραγματείαν
ἄχρηστον,
τούτῳ
φέροντες
|
ὑποβάλλουσι
|
τοὺς
υἱούς.
δεῖ
δὲ
τὸν |
[17] |
οἱ
τρέφοντες
γελῶσι,
καὶ
ψυχῆς
|
ὑποβολιμαῖα |
καὶ
νόθα
μέρη
βίου,
πρὸς |
[5] |
καὶ
αἱ
τροφοὶ
τὴν
εὔνοιαν
|
ὑποβολιμαίαν |
καὶ
παρέγγραπτον
ἔχουσιν,
ἅτε
μισθοῦ |
[7] |
οἷον
εἴ
τις
τοῦ
μὲν
|
ὑποδήματος
|
φροντίζοι,
τοῦ
δὲ
ποδὸς
ὀλιγώρως |
[2] |
ἐπιθυμοῦσιν
ἐνδόξων
τέκνων
γενέσθαι
πατράσιν
|
ὑποθείμην |
ἂν
ἔγωγε
μὴ
ταῖς
τυχούσαις |
[17] |
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
τοῦ
λόγου
|
ὑπόθεσιν· |
ἁπάντων
γὰρ
ὅπερ
ἔφην
τῶν |
[9] |
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
τοῦ
λόγου
|
ὑπόθεσιν) |
τὴν
θεατρικὴν
καὶ
παρατράγῳδον,
οὕτως |
[4] |
σπέρματι
δ´
αἱ
τῶν
λόγων
|
ὑποθῆκαι |
καὶ
τὰ
παραγγέλματα.
ταῦτα
πάντα |
[11] |
δὲ
τοῖς
πλουσίοις
ὁμολογεῖς
τὰς
|
ὑποθήκας |
διδόναι.
πρὸς
οὓς
οὐ
χαλεπὸν
|
[7] |
νόμιμοι
τῶν
διδασκάλων
ἐμμελεῖς
τὰς
|
ὑποθήκας |
καὶ
παραινέσεις
παραπηγνύουσι
τοῖς
νέοις, |
[20] |
δὲ
προσθεὶς
ἔτι
περιγράψω
τὰς
|
ὑποθήκας. |
πρὸ
πάντων
γὰρ
δεῖ
τοὺς |
[17] |
καὶ
περιέκοψε.
μιαρὸν
τὸ
φῦλον,
|
ὑποκριταὶ |
φιλίας,
ἄγευστοι
παρρησίας,
πλουσίων
μὲν |
[4] |
τάς
γε
μὴν
καμπύλας
τῶν
|
ὑποκριτῶν
|
βακτηρίας
ἀπευθύνειν
ἀμήχανον,
ἀλλὰ
τὸ |
[16] |
ἕκαστος
αὐτὸς
ἑαυτὸν
πέπεικεν,
οὕτως
|
ὑπολαμβανέτω· |
ἐγὼ
δ´
ἐπειδὴ
περὶ
τῆς |
[10] |
ὄντοιν
μεγίστοιν
ἀγαθοῖν
ἐπηβόλους
ὑπάρχειν
|
ὑπολαμβάνω, |
τοῦ
τε
κοινωφελοῦς
βίου
πολιτευομένους, |
[8] |
ἔχει
περὶ
τοῦ
μεγάλου
βασιλέως
|
ὑπόληψιν |
καὶ
εἰ
νομίζει
τοῦτον
εὐδαίμονα |
[6] |
λέγοντες,
ὅτι
ἂν
χωλῷ
παροικήσῃς,
|
ὑποσκάζειν |
μαθήσῃ.
~Ἐπειδὰν
τοίνυν
ἡλικίαν
λάβωσιν |
[9] |
δεσμῶν
συνηθείας
οὐ
δυνάμενοι
βαδίζειν
|
ὑποσκελίζονται, |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
οἱ
πολλῷ |
[11] |
δὴ
περὶ
τῆς
ἐλευθέρων
ἀγωγῆς
|
ὑποσχόμενος |
παραγγέλματα
δώσειν
ἔπειτα
φαίνῃ
τῆς |
[14] |
πρῶτον
ἄρξωμαι,
τὰς
χεῖράς
τινες
|
ὑποσχόντες |
λήμμασιν
ἀδίκοις
τὴν
δόξαν
τῶν |
[2] |
μὲν
δὴ
τὰ
φρονήματα
τῶν
|
ὑπόχαλκον |
καὶ
κίβδηλον
ἐχόντων
τὸ
γένος |
[9] |
χρόνον
δεθέντες
κἂν
εἰ
λυθεῖεν
|
ὕστερον, |
ὑπὸ
τῆς
πολυχρονίου
τῶν
δεσμῶν |
[14] |
πολὺ
τῆς
ἀκρατοῦς
καὶ
μαινομένης
|
ὑφαιρεῖν |
ὀργῆς·
οὐδὲ
γὰρ
ἐς
τἄλλα |