Chapitre |
[8] |
καὶ
ταῦτα
φορὰ
καὶ
συνεργὰ
|
πρὸς |
ἀρετὴν
καὶ
πρὸς
εὐδαιμονίαν
φημί. |
[4] |
μαθήσεως
καὶ
μελέτης
τυχόντας
ὀρθῆς
|
πρὸς |
ἀρετὴν
οὐκ
ἂν
τὴν
τῆς |
[17] |
παραθεὶς
ἐξηγήσομαι·
καὶ
γὰρ
ταῦτα
|
πρὸς |
ἀρετῆς
κτῆσιν
συμβάλλεται
ῥοπὴν
οὐκ |
[4] |
ταὐτὸ
συνειλεγμένων,
μεγάλη
τοι
ῥοπὴ
|
πρὸς |
ἀρετῆς
κύησίν
ἐστιν,
ἄνδρες,
ἔφησε, |
[14] |
γεγενημένον
ἐν
τάξει
πέμψας
παραγενέσθαι
|
πρὸς
|
αὐτὸν
ἠξίου
καὶ
λόγον
δοῦναι |
[14] |
λαβεῖν.
ταῦτα
δ´
ἀπαγγέλλοντος
ἐκείνου
|
πρὸς |
αὐτὸν
καὶ
πολλάκις
προσιόντος
εὖ |
[11] |
κυριώτατον
τῶν
εἰρημένων
σπεύδω
λέγειν.
|
πρὸς
|
γὰρ
τοὺς
στρατιωτικοὺς
ἀγῶνας
τοὺς |
[10] |
πειθαρχεῖν,
ἄρχουσιν
ὑπείκειν,
φίλους
ἀγαπᾶν,
|
πρὸς
|
γυναῖκας
σωφρονεῖν,
τέκνων
στερκτικοὺς
εἶναι, |
[17] |
ὑποβολιμαῖα
καὶ
νόθα
μέρη
βίου,
|
πρὸς |
δὲ
τὸ
τῶν
πλουσίων
νεῦμα |
[10] |
τι
δεῖ
πλείονα
λέγοντα
διατρίβειν·
|
πρὸς |
δὲ
τοῖς
εἰρημένοις
χρήσιμον,
μᾶλλον |
[9] |
σῶφρον
ἀντὶ
τοῦ
τερπνοῦ
διώξαιεν.
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις
τί
ἂν
τοὺς |
[5] |
ἄν
τι
καὶ
τοιοῦτον)
ἢ
|
πρὸς |
ἑτέρων
τέκνων
σπεύδουσαι
γένεσιν,
ἀλλὰ |
[8] |
καὶ
συνεργὰ
πρὸς
ἀρετὴν
καὶ
|
πρὸς
|
εὐδαιμονίαν
φημί.
καὶ
τὰ
μὲν |
[18] |
ἁμαρτίας,
εἰ
δὲ
μή
γε,
|
πρὸς |
καιρὸν
ὀργισθέντας
ταχέως
ἀποφλεγμῆναι.
μᾶλλον |
[15] |
κἀκεῖσε
μετακλίνων
ὡς
ἐπὶ
πλάστιγγος
|
πρὸς |
οὐδέτερον
ῥέψαι
δύναμαι,
πολὺς
δ´ |
[11] |
πλουσίοις
ὁμολογεῖς
τὰς
ὑποθήκας
διδόναι.
|
πρὸς |
οὓς
οὐ
χαλεπὸν
ἀπαντῆσαι.
ἐγὼ |
[7] |
εὕρωσιν
ἀνδράποδον
οἰνόληπτον
καὶ
λίχνον,
|
πρὸς |
πᾶσαν
πραγματείαν
ἄχρηστον,
τούτῳ
φέροντες |
[17] |
κολάκων.
ὅπερ
γὰρ
πολλάκις
καὶ
|
πρὸς
|
πολλοὺς
τῶν
πατέρων
διατελῶ
λέγων, |
[2] |
Θεμιστοκλέους
πολλάκις
λέγουσι
φάναι
καὶ
|
πρὸς
|
πολλοὺς
ὡς
ὅ
τι
ἂν |
[11] |
εὐρυθμίας
ἕνεκεν,
ἅμα
δὲ
καὶ
|
πρὸς
|
ῥώμην·
καλοῦ
γὰρ
γήρως
θεμέλιος |
[16] |
τιμωρίας·
ἡ
μὲν
γὰρ
ὁρμητικωτέρους
|
πρὸς |
τὰ
κάλλιστα
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
ἡ |
[16] |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
ἡ
δ´
ὀκνηροὺς
|
πρὸς |
τὰ
φαῦλα
τῶν
ἔργων
ἀπεργάζεται. |
[19] |
τοὺς
τῶν
ἡδονῶν
ἥττους
καὶ
|
πρὸς |
τὰς
ἐπιτιμήσεις
δυσηκόους
γάμῳ
καταζεῦξαι, |
[13] |
πρὸς
τὴν
παιδείαν
ἀλλὰ
καὶ
|
πρὸς |
τὰς
τοῦ
βίου
πράξεις
οὐκ |
[9] |
ποιοῦμαι
τεκμήριον·
ἔπειτα
δὲ
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἄσκησιν
ἁψίκορον
καὶ
πάντη |
[9] |
γέγραφας.
Ὥσπερ
τοίνυν
(ἐπανάγω
γὰρ
|
πρὸς |
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
τοῦ
λόγου |
[11] |
ἐφεξῆς
καὶ
τἄλλα
τὰ
φέροντα
|
πρὸς
|
τὴν
ὀρθὴν
τῶν
νέων
ἀγωγὴν |
[13] |
τῆς
μαθήσεως
μέρος
οὐ
μόνον
|
πρὸς
|
τὴν
παιδείαν
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς |
[11] |
πόνον,
ὡς
μὴ
καταξήρους
γινομένους
|
πρὸς |
τὴν
τῆς
παιδείας
ἐπιμέλειαν
ἀπαγορεύειν· |
[15] |
πάλιν
ἕτερος
γίγνομαι
καὶ
κάμπτομαι
|
πρὸς |
τὸν
ἐκείνων
τῶν
ἀνδρῶν
ζῆλον. |
[20] |
παράδειγμα
τοῖς
τέκνοις
παρέχειν,
ἵνα
|
πρὸς |
τὸν
τούτων
βίον
ὥσπερ
κάτοπτρον |
[11] |
καθάπερ
οὖν
ἐν
εὐδίᾳ
τὰ
|
πρὸς
|
τὸν
χειμῶνα
προσῆκε
παρασκευάζειν,
οὕτως |
[15] |
προσῆκεν;
ὅταν
μὲν
γὰρ
ἀποβλέψω
|
πρὸς
|
τοὺς
πατέρας
τοὺς
αὐθεκάστους
καὶ |
[17] |
ἀπείργειν
προσήκει
τοὺς
παῖδας
τῆς
|
πρὸς |
τοὺς
πονηροὺς
ἀνθρώπους
συνουσίας·
ἀποφέρονται
|
[12] |
πρέπειν·
ἀποναρκῶσι
γὰρ
καὶ
φρίττουσι
|
πρὸς |
τοὺς
πόνους,
τὰ
μὲν
διὰ |
[15] |
εἴργειν
αὐτοὺς
καὶ
ἀποσοβεῖν
τῆς
|
πρὸς |
τούτους
ὁμιλίας
προσῆκεν;
ὅταν
μὲν |
[9] |
ὧν
περὶ
τούτων
ἐρεῖν
ἔμελλον
|
πρὸς |
ὑμᾶς.
τὸ
δὲ
δεῖν
παντάπασιν
|